Univ. of Toronto Library /^ s-Sö Das Pflanzenreich Regni vegetabilis conspectus Im Auftrage der Königl. preuss. Akademie der Wissenscliafteii herausgegeben von A. Engler IV. 23 B Additamentum ad Araceas-Pothoideas von A. Engler Araceae-Monsteroideae von A. Engler und K. Krause Araceae-Calloideae von K. Krause Mit 498 Einzelbildern in 60 Figuren und einer Tafel Ausgegeben am 8. Dezember 1908 Leipzig Verlag von Wilhelm Engelmann 1908 VS) Additamentam ad AraceasPothoideas. Nachtrag zu den Pothoideae A. Engler. (Gedruckt im Februar 1908.) In Heft 21 8.-19 und 20 ist Folgendes zu ergänzen: S. 19 Z. 6 von unten muss es jetzt heißen: Flores hermaphroditi, raro abortu unisexuales, perigoniati, rare nudi. S. 20 nach Z. 4 füge hinzu: 3. Perigonium nullum 3a. Epipremnopsis Engl. S. 50 nach Anadendron ist einzuschalten: 3a. Epipremnopsis Engl. Flores hermaphroditi. Perigonium nullum. Stamina 4 ; filamenta brevia late linearia, antherae ovatae filamentis aequilongae vel paullum breviores, thecis ovoideis rimula longitudinali lateraliter aperientibus. Pistillum obpyramidatum vel obconoideum ; ovarium uniloculare biovulatum, ovula anatropa funiculo brevi prope basin placentae introrsuni prominentis affixa; stilus e cavitate verticali pistilli breviter conice emergens; stigma parvum orbiculare. Bacca subglobosa, vertice truncata, monosperma; semen subglobosum, exalbuminosum. Embryo macropodus. — • Gaudex scandens, foliis saepe inter se re- motis. Foliorum petiolus basi breviter vel ad tertiam partem usque vaginatus, lamina ambitu ovato-cordata, apice acuminata acuta, Integra aut pandurato-triloba vel tricho- toma aut pinnatisecta, juxta costam foraminibus orbicularibus vel ovalibus =b nume- rosis instructa. Pedunculus petiolo subaequilongus, plerumque solitarius. Spatha ovata, demum reflexa. Spadix longe stipitatus. Nota. Planta valde singularis primum a cl. Schott generi Anadendron attributa, quanuiuam urceolus perigonialis non adcst, Ovarium ab autore non visura ovula duo continet; in A)ia- dendri spociebus semper unum adest. Propter folia pinnatifida et perforala ipse plantam ad Epipremiium pertinere olim existimavi, nunc autem, postquani plantam vivam in Malacca et horto botanico ßogoriensi vidi, eam ab Epipremnis satis diversam esse eertus sum: Cellulae spiculares, quas iterum iterumque quaesivi non adsunt. Quibus de causis haec planla genus novum praestat, quod Pothoideis attribuendum est. E. media (Zoll, et Mor.) Engl. — Scindapsus medins Zoll, et Mor. Syst. Verz. n. 82; Miq. Fl. Ind. Bat. III. (1855) 186. — Anadendran medium Schott in Bonpl. V. (1857) 45 et in Prodr. (1860) 39 2. — Epipremnum medium Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 250. — Baphidophora Huegeliana Schott in Bonpl. V. (1857) 45 et in Prodr. (186 0) 384. — R. Korthaldana Herb. Lugd. Bat. pr. p. — Caudex usque 1 3 m vel altius scandens, usque 2 cm crassus. Ramuli circ. I cm crassi superne internodiis breviusculis interdum vix 1 cm longis. Foliorum stirpis juvenculae petiolus tenuis circ. 1 dm longus, lamina ovato-cordata, acuminata, 1 — 1,2 dm longa, 5 — 6 cm lata, stirpis adultae petiolus tenuis 2 dm et ultra longus vagina brevi angusta instructus, lamina tenuiter coriacea ambitu oblique late ovata, basi profunde alque anguste sinuato-cordata, 2 — 2,4 dm longa et 1,5 — 2 dm lata, secus costam foraminibus A. E agier, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 23 B. ^ A. fingier. — Additamentum ad Araceas-Pothoideas. Fig. <9a. Epipremnopsis media Engl. A Ramus flagellifer. 5 Ramus florifer cum folio maximo, Va DQ. n. C Spadix. D Vertex pistilli, antheris circumdatus. E Stamen. F Pistilluni, O idem longitudinaliter sectum, H idem basi transversaliter sectum. J Ovulum. A. Engler. — Additamentum ad Araceas-Pothoideas. 3 ] mm — 2 cm diametientibus irregulariter sparsis pertusa, inaequaliter pinnati- partita, segmentis utrinque 2 — 4, infimis subsemiovatis, supremis late linearibus acutis- sime' cuspidato-acuminatis vel tantum acutis, intermediis 0,7—1,2 dm longis, 4 — 5 cm latis, infimis atque superioribiis brevioribus, lacinia lerminali rbomboideo-oblonga, nervis lateralibus I. 2 — 3 in segmenta procurrenlibus, nervis II. in nervös collectivos prope marginem procmTcntes conjunctis cum nervis III. reticulatis. Pedunculus teres tenuis vix \ dm longus. Spatha ovata rostrata 4 — 5 cm longa, pallide flava. Spadix cylindricus obtusus 3 — 3,5 cm longus, stipite \ — 1,5 cm longo sutTultus. Pistilla obpyramidata tetragona, stilo e cavitate breviter conice emergente, stigmate parvo rotundato in- structo. Baccae breviter ovoideae, 6 — 8 mm longae et circ. 3,5 mm crassae, vertice truncatae. Ramuli flageliiformes internodiis \ — 1,5 dm longis, cataphylla lineari-lanceo- lata acutissima 2,5 — 3 cm longa ferentibus. Nordwestmalayische Provinz: Tenasserim, Moulmein (Falconer — fruchtend im März 1849. — Herb. Calcutta). Südwestmalayische Provinz: Malakka: Penang (Gurtis n. 1923. — Herb. Penang); Perak, in der Ebene am Larut (Wray, Herb. Perak n. 3062; Scortecchini n. 934. — Herb. Calcutta); am Larut, um 100 — 160 m (Kunstler n. 1667, Kings Collector Goping n. 6064 — blühend im Mai. — Herb. Calcutta), um 600— 1000 m (Kunstler n. 2772, 1314 — blühend im Februar und JuH 1882; Kunstler n. 3981 — März 1883; Kunstler n. 7017 — blühend im Dezember 1884. — Herb. Calcutta); Gunong, um 1 1 0 0 m ü. M. (Wray, Herb. Perak n. 990. — Herb. Calcutta); Malakka (Maingay n, 3290, 1543. — Herb. Calcutta); Selangor: Bukit Kuda (Ridley — .Tuni 1889. — Herb. Calcutta); Wells Hill bei Kuala Lumpur im Regenwald, um 50 m ü. M. (A. Engler, Reise nach Java und Indien n. 5286 — blühend im Februar 1906. — Herb. Berlin). Java (Zollinger n. 982. — Herb. Leiden, Berlin); Bantam (Forbes n. 580. — Herb. Calcutta); Tjampea (Koorders n. 30 646, 30 647. — Herb. Buitenzorg); Depok bei Batavia (Koorders n. 31166. — Herb. Buitenzorg); Pringombo, Bandjarnegara (Koorders n. 34021. — Herb. Buitenzorg); Preanger, Tjiandjoer (Koorders n. 15124. — Herb. Buitenzorg). — Batoe-Inseln im Westen von Sumatra (Raap n. 245, 354. — Herb. Buitenzorg). Borneo: Sarawak (Beccari n. 2597. — Herb. Beccari, Florenz); mittleres Borneo (Nieuwenhuis n. 665, 1708. — Herb. Buitenzorg). Centromalayische Provinz: Molukken, Amahei auf Ceram (Treub 1893. — Herb. Buitenzorg). Provinz der Philippinen: Manila (Hügel — Kais. Herb. Wien). Aeaceae-Monsteroideae von A. Engler und K. Krause. (Gedruckt im Februar bis Juli 1908.) Wichtigste Litteratur findet sich in dem später erscheinenden allgemeinen Teil der Äraceae imd bei den einzelnen Gattungen. Character. Fasciculi fibrovasculares »vasis« laticiferis destituti. Gellulae spiculares (»pili«) semper in caulibus, foliis, saepe in pistilHs, haud raro etiam in radicibus ad- sunt. Laminae nervi laterales I. vel I. et II. inter se subparalleli, nervi laterales II. et III. vel III. et IV. cum venis reticulati. Flores hermaphroditi vel steriles, non vere unisexuales. Ovula anatropa vel amphitropa. De reliquis vide systema Monsteroidearum et capita sequentia. Vegetationsorgane und anatomisches Verhalten derselben. Die Keimung ist von Monstera^ Seindapsus und Spathiphyllum bekannt. Bei den beiden ersten Gattungen ist der Same ohne Nährgewebe, bei der letzteren mit Nährgewebe versehen. In allen drei Fällen verbleibt der Embryo, während' er seine erste Wurzel entwickelt, in der Samen- schale, bei Monstera und Seindapsus (hederaceus) vollständig, bei Spathiphyllum nur mit dem apicalen, das Nährgewebe aufsaugenden Ende. Bei Monstera [pertusa\ desgl. bei Seindapsus {silvestris) sind das erste und zweite Blatt Niederblätter, bei Spathi- phyllum [hlandum] meist nur das erste. Die Blätter divergieren h^i Monstera um Y2? bei Spathiphyllum um etwas weniger als ^l^. Primäre Achse. An der primären Achse folgen bei Spathiphyllum^ Ilolochla- mys und Bhodospatha die Laubblätter ziemlich dicht aufeinander, bis eine Inflorescenz entwickelt wird, und die Laubblätter zeigen wenig Verschiedenheit; bei den kletternden Arten werden aber anfangs dichter, dann entfernter stehende Blätter entwickelt, welche nach und nach ziemlich bedeutende Größen- und Gestaltunterschiede zeigen. Die Verkettung der Sprosse ist in dieser Unterfamilie ziemlich einfach. Die Sprosse tragen eine unbestimmte Zahl von Blättern, bis sie zur Blüte kommen, sie ent- wickeln dann allemal ihre Fortsetzungssprosse aus der Achsel des Blattes n — 1, ein Sympodium bildend, außerdem aber Seitensprosse aus den Achseln anderer Blätter, welche auch wieder zu einem Sympodium werden können. Weiteres unten unter Ausbildung der Sprosse. Wurzeln. Alle Monster oideae sind Bewohner der tropischen Regenwälder und reichen teilweise noch in die untere Nebelwaldregion hinein. Die große Mehrzahl sind Kletterpflanzen mit bisweilen sehr kräftigem, bis 8 cm dickem sympodialen Ilauptstamm und mehreren kräftigen Seitenästen; der kleinere Teil sind Ilalbsträucher mit über die Erde tretendem, einige Dezimeter hohem und verzweigtem Stamm, bisweilen auch nur Stauden mit unterirdischem Stamm. Die Stengel der kletternden Pflanzen aus den Gattungen Raphidophora, Seindapsus, Ejyij^rejnnum^ Monstera entwickeln meist horizontale Haft- wurzeln und anderseits dem Boden zuwachsende Tauwurzeln oder Wurzelträger mit Büdenwurzeln. Die horizontalen Haftwurzeln entwickeln sich zu verschiedener Länge, je nach der Dicke des Stammes und je nachdem die Stütze der Wurzel ungehindertes Ä. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. 5 oder nur beschränktes Wachstum gestattet. Die längsten Haftwurzeln beobachtet man bei Monstera deliciosa, welche an Mauern in Gewächshäusern gezogen wird; die Länge beträgt da bisweilen \ m. An jungen Sprossen mit dicht stehenden Blättern sind die Haftwurzeln oft von den dem Substrat anliegenden und mit kurzem scheidigem Stiel versehenen Blättern bedeckt und gegen Vertrocknen geschützt. Über die Anatomie der Wurzeln der Moiisteroideae , sowie der übrigen Araceen hat vor mehreren Jahren Dr. Lierau*) unter meiner Leitung gearbeitet; seinen Angaben entnehme ich Folgendes : Bei den Haftwurzeln macht der Durchmesser des centralen Leitbündels einen geringeren Teil des Gesamtdurchmessers aus, als bei den Wurzelträgern oder Tauwurzeln. Bei den ersteren sind die Gefäße und Siebröhren klein und umschließen ein stark sklerotisches Mark. Bei den Tauwurzeln aber ist der ganze Centralcylinder von größeren Gefäßen Fig. 1. B — E Monstera acuminata C. Koch. B Stück eines Stcngelquersclinittes. C, D, E Längsschnitte durch Stengel derselben Pflanze mit verschiedenen Stadien der Entwicklung der Spicularzellen {sp). — F, Q Monstera deliciosa Liebm. F Haftwurzel. 0 Nährwurzel (Wurzel- träger) im Querschnitt, nat. Gr., zeigt das verschiedenartige Veriiältnis des Fibrovasalcylinders zum Gesamtdurchmesser. — H — K Monstera pertusa (L.) de Vriese. H Stück eines Quer- schnittes von einem Wurzelträger, das Velamen beginnt zu vertrocknen, äußere Endodermis [E] und darunter liegende Rinde {B) noch intakt. J Stück aus demselben Querschnitt, Velamen gänzlich vertrocknet, Endodermis und darunter liegende Rinde in Kork übergehend (^'^'Vi)- ^ Stück aus demselben Querschnitt, wie H und J; Velamen und Endodermis sind durch Kork nebst einge- lagerter Sklerenchymschicht ersetzt (i'^'Vi)- — L—M Monstera deliciosa Liebm. L Peripherischer Teil eines Querschnittes durch einen alten Träger, sp Spicularzellen i^/]). M Stück desselben Querschnittes wie L; sk Rindensklercnchymscheide C^Vi)- (-^ — ^ nach Engler in Flora brasi- Hensis und in Nat. Pflzfam.; F — 3f nach Lierau.) *) M. Lierau: Beiträge zur Kenntnis der Wurzeln der Araceae, in Engler's Bot. Jahrb. IX. (<887) 1 — 38, mit i Tafel. ß A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. und Siebröhren durchzogen. Das Verhältnis des Gentralcviinders zum Gesamtdurchmesser einer Haft- und einer Tauwurzel zeigt Fig. \ F, G. Die in jungen Haftwurzeln und Wurzelträgern grüne Rinde, deren Intercellular- räunie bei Monstera^ Raphidophora und anderen von Spicularzellen durchsetzt sind, ist abgesehen von der oft hoch hinauf reichenden Wurzelhaube von zwei gesondert entstehenden Schichten umhüllt, einem einschichtigen Velamen und einer einschichtigen äußeren Endodermis, welche nach dem Vertrocknen und Abwerfen der ersteren lokal verkorkt. Diese Verkorkung erfolgt sehr unregelmäßig, so dass auf demselben Quer- schnitt Endodermis und Velamen (Fig. \ (7), vertrocknendes Velamen und Entstehung von Phellogen (Fig. iD), sowie ausgebildetes Korkgewebe (Fig. \ E) zu sehen sind. Schließlich ist die ganze Wurzel von Kork umkleidet, welcher bei alten Wurzelträgern oft 10 — 30 Schichten mächtig ist (Fig. \ L). An diesen Wurzelträgern sieht man auch sehr zahlreiche, oft einige (\ — 5) Gentimeter lange Lenticellen auftreten. Die jungen Wurzeln und die Enden der Träger sind sehr reich an Gerbstoff führenden Zellen. Reichlich sind auch Rhaphidenschläuche vorhanden, seltener Krjstalldrusen. Hin und wieder finden sich im Rindenparenchjm zerstreut verdickte und getüpfelte prosenchymatische Zellen, so bei Scindapsus pictus^ Monstera acuminata. Bei den Wurzelträgern kräftiger Arten [M. deliciosa^ Rajjhidophora deeursiva) findet man außerhalb der Schutzscheide noch eine mehrschichtige mechanische Scheide, welche aus Sklerenchymzellen besteht. In dem Bündel, welches bis zur Mitte von Gefäßen durch- setzt ist, beginnt die Sklerose um die Siebteile herum und schreitet nach innen weiter vor. Bei Rhodospatha (untersucht wurden Rh. heliGoniifolia und Rh. latifolia) finden wir in der Rinde um den centralen Cjlinder herum einen Ring von Krjstalldrusen führenden Zellen und nahe der Peripherie treffen wir Zellgruppen, welche aus 3 — 6 ver- dickten, auf dem Querschnitt eckigen und getüpfelten Zellen bestehen, bei Stenosperma- tiuni ähnlich wie bei Scindapsus pictus und Monstera acuminata einzelne verholzte und getüpfelte prosenchymatische Zellen. Spicularzellen sind in den Wurzeln der Gat- tungen Rhodospatha und Stenospermatiuyn nicht nachgewiesen worden. In der Gruppe der Spathiphyllcac zeigen die Wurzeln, welche hier nur gewöhnliche Bodenwurzeln sind, wenig Bemerkenswertes. Die Zellen der einschichtigen Wurzelhülle wachsen meist zu Haaren aus, und die äußere Endodermis ist wenig auffallend. Später verkorkt sie, nach- dem das Velamen abgeworfen. Das innere Rindenparenchjm zeigt deutlich konzentrisch slrahlige Anordnung der Zellen. Wenn die Wm'zeln älter werden, so beginnt zunächst die Verholzung im Mark, geht dann auf die 3 — 6 innersten Rindenschichten über und zwar etwas stärker vor den Siebteilen^ hierauf auch auf die äußersten 2 — 4 Rinden- schichten. Stellung der Blätter und Wurzeln. Diese wurden von mir zuerst ausführlich behandelt in Vergl. Untersuchungen über die morphologischen Verhältnisse der Araceae, Nova Acta der Kais. Leop. Garol. Deutsch. Akad. d. Naturf. XXXIX. (1877) 3 und 4, S. «74— ns, «80. Bei den kletternden Monstereae mit aufsteigendem oder horizontal wachsendem Stengel stehen die Blätter anfangs zweizeilig an dem bisweilen zweikantigen Stengel [Moiistera acuminata) , aber später, besonders an horizontal wachsenden Stämmen kon- vergieren sie sehr stark nach oben, so dass sie oft fast einseitig aussehen. Sowohl die Blätter unter sich, wie die Scheide und Spreite eines Blattes, sind antidrom. Zu be- merken ist aber, dass die Spatha und das ihr vorangehende Niederblatt homodrom sind, was vielleicht darin seine Erkläi'ung findet, dass das Niederblatt einer Scheide, die Spatha einer Spreite entspricht, welcher die zu ergänzende Spreite des vorangehenden Blattes antidrom sein würde. Das auf das Vorblatt eines Sprosses nächstfolgende Niederblatt ist demselben nahezu superponiert. Die basalen Blattscheidenränder greifen stets auf der Unterseite des Stammes übereinander, und an den mit Spreiten versehenen Blättern ist die Spreite immer mehr oder weniger ungleichseitig und die breitere Seite immer die eingerollte. Die Medianen der aufeinander folgenden Blätter divergieren keineswegs immer um Y2> sondern bisweilen viel weniger, oft nur um Yß oder um 1/3 5 je jüngere A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. Fig. 2. Diagramme zur Erläuferaug der Stelluugsverliriltuisse an den Sprossen der Monsteroideae ; die nicht schraf- lierten Querschnitte bezeichnen Niederblätter, die schraffierten Laubblätter, die schwarzen Spatha mit Inflorescenz. A — F Baphidophora pertusa Schott. Ä — C 3 Querschnitte durch eine Terrainalknospe, zeigen, wie die Divergenzen in verschiedenen Höhen diflPerieren. B Schema der Sprossverkettung mit verlängerten Internodien. E Schema des blühenden Syrapodiums , zeigt die Antidromie, welche zwischen dem letzten Niederblatt jedes Sprosses und dem Hüllblatt gestört ist. F Stellung der Adveutivwurzeln. — 6 Monstera deliciosa Liebm. Diagramm fnr die Anordnung der Wurzeln, w' größere Wurzel über der Basis der Senkungsflanke, w kleinere Wurzel über der Basis der Hebungsflanke. — H Monstera Karivinskyi Schott. Diagramm für die Anordnung der Wurzeln. — J Monstera acuminata C. Koch, w die Wurzeln am Spärganom, %o' die arvenarischen auf der Unterseite. — K Monstera per- tusa (L.) de Vriese. Diagramm für die Stellung der Wurzeln. — L — N Spathiphyllum cochlearispathum (Liebm.) Engl. Diagramm der 3 letzten Sprosse eines Sympodiums. Die Blätter sind am ersten und dritten Spross links, am zweiten rechts gewendet, das erste Niederblatt ist den übrigen Blättern seines Sprosses antidrom ; cc^y Blätter des dritten Sprosses, wie sie bei einem höher über ihrer Basis geführten Schnitt zu stehen scheinen. M und N dieselben Blätter a/Jy in ihrer Stellung an Schnitten, welche'näher an der Basis geführt sind ;\^C tiefer als Ji. 8 A. Ensler u, K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. Knospen man aber quer durchschneidet, desto mehr sieht man, dass die Blattanlagen nahezu um Y2 divergieren (Fig. 2 J. — G). Wo die ausgewachsenen Blätter so stark nach oben konvergieren, liegen auch die kleinen, unentwickelten Knospen nicht vor der Blattmitte, sondern seitwärts, so bei Raphidophora 2:)ertusa. Die Axillarknospen mehrerer aufeinander folgenden Blätter bilden zwei gerade Reihen; am jungen Stengel halbiert die dm-ch diese Reihen gelegte Ebene den Stengel, am älteren ausgewachsenen Stamm aber wird durch diese Ebene ein kleinerer Ventralteil von einem größeren Dorsal- leil geschieden, woraus hervorgeht, dass die Rückenseite des Stengels sich später stärker entwickelt als die Bauchseite. Die Wurzeln zeigen eine bestimmte, zur Blattstellung in Beziehung stehende Lage. Unter normalen Verhältnissen gehört zu jedem Internodium mindestens eine Wurzel, welche an dem sogenannten Sparganom (Schimper und A. Braun), d. h. der Stelle, wo an der Peribasis die Scheidenränder übereinander greifen, ein wenig über der Basis der Senkungsflanke durchbricht (Fig. 2 F — K). Liegen die Sparganome seitwärts an den Kanten eines zusammengedrückten Stengels, so bilden auch die Wurzeln zwei fast um 1/2 divergierende Reihen, wie bei Monstera acuminata (Fig. tJ)\ liegen aber die Sparganome auf der Unterseite, so bilden die Wurzeln zwei einander sehr genäherte, bisweilen sogar fast in eine zusammenfallende Reihen, z. B. bei Rajyliidophora pertusa und Monstera Karwinskyi (= egregia). Außer der erwähnten Wurzel am Sparganom treten bei den kräftigeren Arten dieser Gruppe noch andere auf, so bei Monstera deliciosa eine kleinere gerade am Ende des Innenrandes der Peri- basis oder über der Basis der Hebungsflanke (Fig. 2 G). Bei M. Karwinskyi finden wir auch eine solche seitwärts unter der Peribasis auf der Hebungsseite (Fig. 2 H)^ bei M. acuminata und anderen Arten aber treten außer den seitlichen bei den Sparga- nomen durchbrechenden Wurzeln noch eine oder mehrere auf der Unterseite des Stengels am Internodium auf. Rhodospatha (untersucht wurden Rh. heliconiifolia und Rh. ohlongata] zeigt an den aufrechten frei wachsenden Sprossen meistens Homodromie der Blätter unter sich und ebensolche bei Scheide und Spreite, hin und wieder habe ich aber ganz entschieden Antidromie am Sparganom wahrgenommen. An den aufrecht und frei wachsenden Sprossen dieser Arten entstehen auch ringsum unter der Blattbasis die Wurzeln. Bei den zahlreichen Arten von Spathiphyllum sind durchweg die um 1/2 {Sp. Patini) oder die um etwas weniger als Y2 (^P- blandum, cochleai'ispathum, canni- folium) divergierenden Blätter an dem kurzen Stämmchen homodrom, auch Scheide und Spreite sind homodrom, wenigstens im Jugendstadium (Fig. 2 L — iV), während später die abstehende Blattscheide sich in entgegengesetzter Richtung zu der ursprüng- lichen rollt. Auch bei dieser Gattung ist das auf das Vorblatt eines Sprosses zunächst folgende Mederblatt superponiert. Interessant ist aber, dass ich bei einer Art, Sp. cochlearispathuni, konstatieren konnte, dass zwar die Blätter eines Sprosses, abgesehen vom ersten Niederblatt, homodrom sind, dagegen an den aufeinander folgenden Sprossen, verschieden. Bezeichnet man mit I ein linksgerolltes, mit r ein rechtsgerolltes Blatt, so erhalten wir für die genannte Pflanze folgendes Schema: N, L, L, LI, LI, SI4 I Nl, Nr, Lr, Lr, Sr I Nr, LI, LI. Ausbildung der Sprosse. Bei den kletternden Monstereae ist die Entwickelung der vegetativen Sprosse oft eine sehr weitgehende, und es giebt mehrere Arten, von denen man bis jetzt nur die vegetativen Sprosse kennt; auch von einer überall in den Tropen kultivierten Art, Scindapsus aurem, ist bis jetzt noch keine Blüte bekannt. Bei manchen Arten, welche etwas vollständiger bekannt sind, kann man dreierlei vegetative Sprosse unterscheiden : I A. Englcr u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. 9 i. Jugendsprosse, dem Substrat anliegend, mit kurzen Internodien, dicht stehen- den und kurz gestielten, kurz eiförmigen Blättern, welche die Ilaftwurzeln bedecken (so namenllicli bei Monstera acu7ninata^ M. jnmctata, Raphidophora Korthalsii). 2. Hauptsprosse, mit kurzen Internodien beginnend, dann mit längeren, teils anwurzelnd, teils auch durch das Geäst der Bäume schlingend, tragen am Grunde zu- nächst auf Scheiden reduzierte Niederblätter, dann Laubblätter in sehr verschiedener Zahl und nach I — 2 Niederbiättern die Inflorescenz, können aber auch lange Zeit durch verschiedene Ruheperioden fortwachsend innerhalb derselben nur Niederblätter und dann wieder Laubblätter entwickeln. 3. Geißelsprosse oder Fl agellen. Bei vielen Arten entstehen an den Haupt- sprossen Seitensprosse, welche zunächst keinen Halt finden und anfangs horizontal abstehend, bald in eine hängende Lage geraten, nun oft sehr lange Internodien entwickeln; meistens tragen sie viel Niederblätter mit ganz oder stark reduzierten Spreiten oder Laubblätter mit kleinen Spreiten. Diese Geißelsprosse gelangen schließ- lich an den Boden, wo sie wurzeln, kriechend weiter wachsen, nun auch größere Laub- blattspreiten erzeugen und, sobald sie auf eine Stütze treffen, an dieser in die Höhe klettern. Die Gattungen Rhodospatha., Stenospermatium^ Spathiphyllurrij Holochlamys mit aufrechtem kurzem Stamm haben nur eine Art von Sprossen. Wenn die Monsteroideae zum Blühen kommen, so zeigen sich dieselben Verhältnisse, wie bei vielen anderen Araceen-Gruppen. Der Fortsetzungsspross entwickelt sich alle- mal aus der Achsel des Blattes n — 1, mag dasselbe ein Niederblatt oder ein Laubblatt sein. Diese Fortsetzungssprosse können nun entweder, wie z. B. bei Raphidophora pertusa, nach mehreren Niederblättern wiederum mit einer Inflorescenz abschließen oder auch vorher einzelne Laubblätter entwickeln oder sie können wie bei Monstera ohliqua nur zwei Niederblätter und eine Inflorescenz tragen und, indem sich dies fortsetzt, eine Fächel bilden. Bei Spathiphyllum pflegen die Fortsetzungssprosse einer zum Blühen gelangten Pflanze wenigstens zwei Laubblätter vor der Spatha zu tragen. Gestalt der Blätter. Die Blätter der Monsteroideae stimmen darin überein, dass die Seitennerven I. Grades ziemlich parallel verlaufen; bei den Spathiphylleae sind auch noch die Seitennerven II. denen I. Grades parallel, die Nerven höheren Grades sind netzförmig verbunden. Bei den Spathijjhylleae sind die Spreiten immer ungeteilt und auch niemals am Grunde herzförmig; unter den Monstercae verhalten sich Rhodospatha, Stenospermatüwi und Epijn-cmfium, Scindapsus und mehrere Raphidophora in Blatt- gestalt und Nervatur ähnlich wie Spathiphyllum^ bei vielen Scindapsus^ Raphidophora Epiprenmum und Monstera aber verlaufen die Seitennerven II. denen I. Grades nicht parallel, und die Spreiten der drei letzten Gattungen sind nicht selten mit kleineren oder größeren Löchern versehen, welche dadurch entstehen, dass schon in frühester Jugend, schon in der Knospe, das zwischen den Nerven I. Grades gelegene Gewebe stellenweise im Wachstum hinter dem den Nerven zunächst gelegenen Gewebe zurück- bleibt, vertrocknet und demzufolge zerreist. Auf diese Weise entstehen in der Nähe der Hauptrippe kleine, rundliche, in größerer Entfernung von derselben elliptische und nahe am Blattrande länglich elliptische Löcher (so besonders ausgezeichnet bei M. punctu- lata, wo oft vier Reihen von Löchern auf einer Blattseite beobachtet werden). Bei Epipremnum pinnatum finden wir nur ganz kleine, I — 2 mm große Löcher längs der Mittelrippe zerstreut. In vielenjFällen {Monstera pert7isa,\deliciosa, dilacerata) zerreißt bei weiterer Entwickelung der sich aufrollenden Blätter der dünne Marginalteil, welcher die Löcher nach außen begrenzt, und dadurch wird das Blatt ein fiederig gelapptes. Bei Alloschemone, mehreren Raphidophora,^jdin\gen Epiprefnmwi und auch einigen Monstera mit fiederteiligen oder fiederschnittigen Blättern entsteht ein großes längliches Loch zwischen zwei Seitennerven I. Grades, das sich vom Rande bis jn die Nähe der Haupt- rippe erstreckt; durch Zerreißen der dünnen Marginalstreifen entsteht ein vollkommen fiederteiliges Blatt. Die Blätter der aufeinander folgenden Sprossgenerationen zeigen bei den einzelnen Arten diese Bildungen in immer höherem Grade, so dass die Blätter der IQ A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. aufeinander folgenden Generationen ein ganz verschiedenes Aussehen erhalten. Es ist ferner zu beachten, dass, wenn eine gewisse Steigerung der Durchlöcherung oder der unechten Fiederung erreicht ist, dann auch an den Achselsprossen dieser Blätter sehr bald die stärker dui'chlöcherten und tiefer geteilten Blätter auftreten, sofern diese Sprosse auch haften und aufwärts wachsen, sich aber nicht zu hängenden Geißelzweigen ent- wickeln *). Bei allen Monstei'oideae befindet sich am Grunde der Spreite ein Geniculum, welches oft über 2 cm lang wird und der Blattfläche gestattet, sich aus der anfangs mehr oder weniger vertikalen Stellung in günstige Stellung zum Licht zu bewegen. Es ist dies aber keineswegs immer der Fall; im Gegenteil scheint es häufiger, dass am Geniculum keine Biegung eintritt, während der ganze Blattstiel mit der Spreite die günstige Licht- stellung einnimmt. Sehr stark wird aber gerade das Geniculum gebogen bei Monstera deliciosa^ wo die Spreite oft einen Bogen von mehr als 120^ beschreibt, um ihre Oberseite dem Licht zuzuwenden; hier wird das Geniculum ganz umgebogen. Schwache Biegungen in der Mitte des Geniculums beobachtet man bei anderen Monstera^ Biegung am oberen Ende des Geniculums bei Rhodospatha helicomifoliaj sehr schwache auch bei Spathiphylhim cochlcarispathimi und Sp. hlandum. Die Biegungsfähigkeit des Geni- culums ergiebt sich leicht daraus, dass im eigentlichen Blattstiel die Leitbündel mit ihrem Stereombelag viel näher an die Epidermis herantreten als im Geniculum ; nie- mals finden wir im Geniculum dickwandiges Stereom wie im eigentlichen Blattstiel; Raphidopthora pteropoda besitzt sogar im Blattstiel einen sehr starken Stereomring unmittelbar unter der Epidermis, im Geniculum keine Spur davon. Die Blattscheide reicht namentlich bei den ersten Blättern eines Sprosses bis zum Geniculum, in manchen Fällen über dasselbe hinaus bis an die Basis der Spreite; sie ist auch bei den ersten Blättern verhältnismäßig breiter als bei den folgenden; ganz besonders breit wird aber die Scheide bei den dem Blütenstand vorangehenden Blättern, welche diesen mitsamt der Spatha schützen. Wenn die Blattscheide ihre Funktion er- füllt hat, die jüngeren von ihr umhüllten Blätter zu schützen, dann vertrocknen ihre Ränder und lösen sich ab. Anatomie des Stengels und der Blätter. Das Grund gewebe aWer Monsteroideae enthält reichlich Gerbstoff führende Zellen, welche unregelmäßig zerstreut sind; sie werden daher auch beim Trocknen und in Alkohol mehr oder weniger schwarz. Milchsaftgefäße fehlen. Dagegen ist das Grundgewebe reichlich mit langen H -förmigen oder zwei- schenkeligen H- förmigen Spicularzellen durchsetzt, welche die anderen Grundgewebe- zellen um ein Vielfaches überragen und in die Intercellularräume hineinwachsen. Diese Spicularzellen entstehen aus einer Zelle der Scheidewand, welche häufig im Längsschnitt triangulär, mit der einen Kante zwischen den beiden benachbarten Zellen eingekeilt ist, mit den anderen beiden dagegen in den Intercellularraum hineinragt, fn welchem nun die freien Enden der Zelle bald in lange spitze Schenkel auswachsen, deren Wandung sich allmählich stärker verdickt (Fig. \ B — D). In seltenen Fällen wächst eine scheiben- förmige Zelle einer Scheidewand in zwei benachbarte Hohlräume aus (Fig. 'l E). Die Schenkel dieser Spicularzellen können oft eine Länge von \ — 3 mm erreichen und die dicke Membran zeigt oft deutliche Schichtung. Sie treten oft so reichlich auf, daß ein Intercellularraum von ihnen ganz erfüllt erscheint, so in den Blattstielen von Spathi- phyllum hlandum. In den Blattspreiten einzelner Monstereae sind die Spicularzellen von der Basis an strahlig verzweigt und die Zweige gegen ihr Ende ebenfalls gabehg. Der Vollständigkeit halber möge hier erwähnt sein, daß H. W. King in seiner Ab- handlung »The physiologj of Monstera deliciosa« (Journ. 0. M. C. ser. II, Vol. 5 [1892] ♦) Altere Angaben über die Löcherbildung bei Araceenblättern, allerdings mit falschen Be- zeichnungen der untersuchten Species, findet man in Trecul, Notes sur la formation des per- forations que pjesentent les feuilles de quelques Aroidees, in Ann. sc. nat. 4. scr. I. 39. — F. Schwarz, Über die Entstehung der Löcher und Einbuchtungen an dem Blatte von Philo- dendron pertmum, in Sitzber. d. k. Akad. d. Wiss. (1878) I. Abt,' April. A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. 11 125 — 136, PI. Vr, VII) die verzweigten Spicularzellen aus der Spalha von Monstera deliciosa als -lanastomosierende Milchsaftgefäße bezeichnet (»anastomosing laticiferoiis tissue«). Betreffs der Leitbündel ist hauptsächlich darauf aufmerksam zu machen, dass in dieser Gruppe, wie in der der Pothoideae die Leitbündel, so lange sie im peri- pherischen Teil des Stammes verlaufen, an der Außenseite durch dickwandigen Bast verstärkt sind, in der Mitte desselben aber ohne mechanisches Gewebe sich zu einem den centralen Teil des Stammes einnehmenden Gjlinder vereinigen, welcher weite Gefäße enthält und von der Rinde durch eine Schutzscheide gesondert ist. Über die Unter- schiede im anatomischen Bau des Geniculums und des eigentlichen Blattstiels wurde schon bei Besprechung des Geniculums das Wichtigste gesagt. Bei älteren Monstcroidcae tritt häufig Verschleimung cylindrischer Partien des Grundgewebes auf. Solche habe ich wahrgenommen in älteren Wurzeln von BapJädo2)hora decursiva^ Monstera deliciosa und M. aßuminata, im Stengel der letzleren, im Geniculum von Raphidopliora plcro- poday auch im Blattstiel derselben aber schwächer, endlich auch im Mesophvll der jungen Blätter von E. silvcstris. Blütenverhältnisse. Wie bei den Pothoideae mit aufgerollter Spatha, so sind auch bei den Spathiphylleae die Blüten mit Perigon versehen, bei den Monstereae da- gegen, deren Kolben bis zur Zeit der Öffnung der Antheren von der zusammengerollten Spatha eingeschlossen ist, sind die Blüten nackt. Bei Spathiphyllum finden wir dimere, trimere und tctramere Blüten mit 2 Perigonkreisen, deren Blätter auch untereinander wie bei der nahestehenden Gattung Holochlamys verwachsen können. Während wir bei trimeren Blüten der meisten Spathiphyllum die äußeren Perigonblätter in der Stellung 2/^ angeordnet finden, habe ich bei Sp. hlandum die Stellung 1/2 konstatiert. Es kommen aber auch ausnahmsweise tetramere Blüten mit 8 Perigonblättern vor, welche so gestellt sind, dass die 4 äußeren Perigonblätter diagonal, die 4 inneren lateral und median stehen. Sp. Hiiberi mit 2-gliederigen Blüten zeigt dieselbe Stellung wie Änthuriimi^ zuerst 2 laterale, dann 2 mediane Perigonblätter. In der Gattung Holochlamys haben wir auch 2 -gliederige Blüten. Bei den meisten Arten von Spathi- phyllum ist das Perigon getrenntblätterig, bei einigen (Sj). cannifolium, Sp. commu- tatiün^ Sect. Massowia) verwachsenblätterig, ebenso bei Holochlamys. Den beiden Perigonkreisen entsprechen 2 isomere Staubblattkreise und ein ebensolcher Fruchtblatt- kreis. Die Fächer des Ovariums enthalten bei einzelnen Arten von Spathipliyllum 6 — 8, bei einigen 2, bei einzelnen (Sect. ÄmomopJiylliim) sogar nur \ — 2 central winkel- ständige anatrope Samenanlagen, wie bei allen Araceen mit 2 Integumenten. -Der Same ist bei allen eiweißhaltig. Bei HolocJilamys finden wir zahlreiche anatrope Samen- anlagen am Grunde des einfächerigen Ovariums mit langen Funiculis befestigt. Der Umstand, dass hier die Samenanlagen sich alle vom Centrum weg, der Wandung des Ovariums zukehren, sowie die 4-lappige Narbe sprechen dafür, dass das Gynäceum aus 2 oder 4 Fruchtblättern gebildet ist. Keine andere Gattung der Monsteroideae besitzt ein Perigon. Wenn wir aber von einem solchen absehen, dann tritt uns in Bhodo- spatha sogleich eine Gattung entgegen, die mit Spathiphyllum habituell so viel gemein hat, dass die nichtblühenden Exemplare der Arten mit kurzen Internodien leicht für Spathiphyllum gehalten werden. Die Blüten bestehen aus 4 Staubblättern und einem bikarpellaren Gynäceum, an dessen scheidewandständigen Placenten zahlreiche anatrope Samenanlagen stehen, die sich zu amphitropen, etwas zusammengedrückten eiweiß- haltigen Samen entwickeln Die Rhodospatha nahe stehende Gattung Änepsias ist dadurch unterschieden, dass an demselben Kolben neben dinieren Pistillen auch 3 — 6-mere vorkommen. Während in den dimeren Pistillen an den Scheidewänden die Samenanlagen in mehreren Reihen stehen, wie bei Rhodos2)atha^ finden wir in den pleiomeren Pistillen nur je 2 Reihen von Samenanlagen in jedem Fach; es wird also durch die Vermehrung der Karpelle die Zahl der Samenanlagen nicht sehr erhöht. Ebenso nahe schließt sich an Rhodospatha die Gattung Stenospermatii^m an, welche in ihrem Blütenbau wesenthch nur dadurch ] 2 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsleroideae. abweicht, dass die ebenfalls anatropen Samenanlagen nur am Grunde der Scheidewand, meist zu 4, jedoch auch in viel größerer Anzahl entspringen. Bei allen diesen Gal- tungen weichen die Seitennerven H. Grades in ihrer Richtung nur wenig von denen 1. Grades ab. Die ebenfalls auf Amerika beschränkte Gattung Monstcra weicht von der letztgenannten in der Nervatur und im Blütenbau ab. Zwar sind auch bei dieser Gattung die Blütenkolben von unten bis oben mit Blüten bedeckt; aber die unteren Blüten werden steril, die Staubblätter werden rudimentär, und in den Ovarien unter- bleibt die Ausgliederung von Samenanlagen. Die fertilen Blüten unterscheiden sich von denen der Gattung Stenos])crmatium nur dadurch, dass am Grunde des Faches die Samenanlagen zu je 2 entwickelt werden. Der Bau der Samenanlagen, der Narbe und der Antheren zeigt bei allen genannten perigonlosen Gattungen viel Übereinstimmung; aber die Samen von Monstera sind wesentlich anders, indem sie nicht einen cjlindrischen, von Nährgewebe umgebenen Embr^'O einschließen, sondern einen dicken eiförmigen Embryo, der alles Nährgewebe aufgesaugt hat. Die Raphidopliora-kYi&w der alten Welt sind im jungen Zustande von den Monstcra der neuen Welt oft kaum zu unterscheiden ; Blüten und Früchte verhalten sich wie bei Monstera^ insofern der breite, am Grunde rhombische, nach oben kegel- förmig verschmälerte Scheitel der Pistille abgeworfen wird; aber die Samenanlagen stehen an ziemlich langen Funiculis, und zwar bilden sie an den parietalen, weit in den Fruchtknoten einspringenden oder auch häufig fast centralen, in der Mitte des Ovariums zusammentreffenden Placenten 2, seltener mehr Reihen; im wesentlichen sind also die Verhältnisse recht ähnlich wie bei JRhodospatha. Den Rapliidophora zum Verwechseln ähnlich und ohne Analyse der Blüten generisch nicht bestimmbar sind die Arten von Epip7'emnum. An Stelle eines bi- placentaren Ovariums haben wir hier ein einfächeriges mit wandständiger Placenla; dieselbe ist, wie bei den meisten Araceen mit einfächerigem Ovarium, an der der Kolbenspitze zugewendeten Seite gelegen. Die Samenanlagen stehen zu 1 — 6 in 2 Reihen; die Samen sind aber nicht zahlreich wie bei RapJddophora ^ auch nicht klein und dünnhäutig, sondern wenige, groß, mit Neigung zur Amphitropie und mit dicker Samen- schale, aber auch mit Nährgewebe. Ämydrium steht sehr nahe und besitzt auch ein ein- fächeriges Ovarium mit 2 Samenanlagen. Ähnlichen Bau der Samen wie Epipremmim zeigt Sdndapsus] aber hier ist in dem einfächerigen Ovarium überhaupt nur eine am Grunde stehende anatrope Samenanlage vorhanden, und hier wird ebenso wie bei Monstera das Nährgewebe von dem mächtig heranwachsenden Embryo aufgezehrt. Be- züglich der Samenanlagen ist noch zu bemerken, dass bei fast allen das äußere In- legument länger ist, als das innere. Verschieden ist die Länge des Funiculus; auf- fallend lang ist er bei Äfroraphidophora und mehreren Stenospermatium^ sehr kurz bei Monstera und Scinda2)SK>s. Bestäubung. Bei allen Monsteroideae herrschen ziemlich gleichartige Verhält- nisse bezüglich der Bestäubung, und zwar sind der BestäubungsmögHchkeiten ziem- lich viele. Die meisten entwickeln zur Blütezeit einen schwachen ananasartigen Geruch und die meist blassgelbe oder auch reinweiße Scheide (bei einigen Spathipliylliün) wirkt als Schauapparat, während anderseits bei einigen Spathiphyllmn die Spatha sowie die Inflorescenz grün bleibt. Bei allen Monsteroideae werden die Narben empfängnisfähig, bevor an derselben Blüte die Staubblätter ihre Antheren öffnen und aus denselben den in kleinen wurmförmigen Massen zusammenhängenden Pollen heraustreten lassen. Da bei den meisten Spathiphyllum der lange konische Griffel die Antheren auch zur Zeit der Pollenentleerung weit überragt, so ist Bestäubung innerhalb derselben Blüte sehr erschwert; dagegen ist Bestäubung zwischen den Blüten desselben Kolbens nicht aus- geschlossen, denn ich fand zur Zeit der Antherenreife und Pollenentleerung die Narben- papillen noch nicht vertrocknet. Pin Windstoß wird hier leicht eine Masse von Pollen A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. 13 loslösen, der dann auch auf die Narben derselben Inflorescenz gelangt. Übrigens findet man in den Blütenständen dieser Pflanzen fast immer Ameisen, in den Tropen auch kleine Fliegen und kleine Bienen (von Knuth bei Sp. cannifolium in Buitenzorg beob- achtet — Knuth, Handbuch der Blütenbiologie, III. Band, 1. Teil, 86). Bei den Arten der Sektion Ämomophyllwn und Massowia ragen wie bei den übrigen Monsteroideae die Narben nur wenig über die sich öffnenden Antheren hinweg und bei diesen ist dann auch die Möglichkeit einer Selbstbestäubung durch über den Blütenstand hinkriechende Insekten oder auch kleine Schnecken gegeben, jedenfalls die Bestäubung in demselben Blütenstand erheblich erleichtert. Bei Stenospermatium pompayanense fand ich die Narben fast aller Blüten des Blütenstandes noch empfängnisfähig, als alle Antheren desselben sich geöffnet hatten und die geschlängelten Pollenmassen heraustreten ließen. Der Kolben, von der abstehenden Spatha umgeben, ist hier hängend und die Pollen- massen hängen demzufolge alle nach der Spitze des Kolbens zu. Hierbei kommt es nun hin und wieder auch vor, dass eine solche Pollenmasse über die noch empfängnis- fähige Narbe derselben Blüte zu liegen kommt; der größte Teil der Pollenmassen aber reicht von der einen Blüte nach den Nachbarblüten hinüber, einige der Pollenmassen bleiben liegen, andere fallen etwas hinunter und gelangen so, da der Kolben hängend ist, zu höher stehenden Blüten. Ameisen und kleine Fhegen sind aber auch hier wie bei den übrigen Gattungen in den Blütenständen anzutreffen und vollziehen die Be- stäubung. Bei Rliodospatha und den übrigen Gattungen sind die Blütenstände auf- recht. Nur wenige der alleruntersten und obersten Blüten entwickeln sich nicht nor- mal, alle übrigen aber öffnen die Antheren erst, nachdem die Narben empfängnisfähig geworden sind. Letztere behalten aber die Empfängnisfähigkeit noch längere Zeit und schliel^lich ist die ganze Inflorescenz mit Ausnahme der alleruntersten und obersten Blüten von den herunterhängenden Pollenmassen bedeckt. Ganz dasselbe Verhalten zeigen Monstera peiiusa^ Raphidophora decursiva, Ejyipremnum pinnatumj Sdndapsus pictus u. a. ; Schnecken (selten) oder kleine Ameisen und Fliegen, auch Bienen ver- teilen die Pollenmassen auf demselben Blütenstand und verschleppen sie auch auf andere. Das letztere wird bei den genannten Gattungen dadurch erleichtert, dass fast immer einige Blütenstände unmittelbar nacheinander entwickelt werden und dieselben nahe beieinander stehen. Dazu kommt, dass, sobald die Narben empfängnisfähig werden, die Spatha sich etwas öffnet; so können sehr viele Tiere, welche einen älteren Kolben besucht haben, auch in den jüngeren gelangen. Hierbei ist noch zu berücksichtigen, dass bei den erwähnten Galtungen in den unteren Blüten die Staubblätter ganz unent- wickelt bleiben, auch die Pistille keine normalen Sanlenanlagen entwickeln, dagegen die Narben lange Zeit mit einem Tropfen süßen Saftes bedeckt sind. Die Insekten, welche den süßen Saft wegholen, kommen bei dem Verlassen der Inflorescenz auch mit den Pollenmassen in Berührung und streifen dieselben beim Besuch einer anderen Inflorescenz auf deren Narben ab. Frucht und Same. Schon im vorigen Abschnitt ist von den Früchten und Samen einiges erwähnt worden. Hier sei zur Ergänzung noch Folgendes hinzugefügt: Die Früchte sind stets Beeren und bei den Monstereae Monstera^ Baphido])hora, Epi- pretnnum, Scindapsus dadurch auffallend, dass die obere, aus dem breiten Griffel hervor- gegangene Gewebemasse zahlreicher benachbarter Pistille als zusammenhängende Schicht abgeworfen wird. Die nährgewebslosen Samen von Monstera besitzen eine saftige, leicht ablösbare Außenschicht und ein.e ziemlich dicke innere Schale; bei Semdap^us^ in dessen Samen das Nährgewebe ebenfalls aufgezehrt wird, ist eine dicke, mit zer- streuten Wärzchen versehene Samenschale vorhanden. Eine solche finden wir auch bei Rhodospatha und SjMthiphyllwn, bei diesen aber auch wie bei den übrigen Gat- tungen mit Nährgewebe eine dünne innere Schale. Geographische Verbreitung. Die Monsteroideae sind eine durchaus tropische und zwar megatberm hygrophile Unterfamilie, deren Verbreitung geradezu als Grundlage für 1^ A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Mönsteroideae. die Abgrenzung tropischer Gebiete mit hjgrophiler Vegetation dienen kann, Sie haben ihre höchste Entwickelung im äquatorialen Asien und Amerika. Die Gruppe der Monstereae ist die formenreichste und im Monsungebiet, ein wenig nach Vorderindien und dem ostchinesischen Übergangsgebiet übergreifend mit 95 Arten, im tropischen Amerika mit 6i Arten entwickelt, in Afrika ist sie auf den äquatorialen Westen mil 2 Arten der Gattung Äfroraphidophora beschränkt. Die jetzt bekannten Gattungen des Monsungebietes, Bapliidoi)hora mit 63, Epipremnum mit 14, Amydrium mit 1, Seindapsus mit 20 Arten werden sich allmählich noch als artenreicher herausstellen, ebenso einzelne der amerikanischen Monstera mit 27, Stenospiermatium mit 21, Bliodo- spaiha mit \ \ , Anepsias mit \ , ÄUoschemone mit \ Art. Die SpatJiipJtyUeae zeigen in ihrer Verbreitung die eigentümliche Erscheinung, dass sie auf das tropische Amerika und den östHchen Teil des Monsungebietes, Celebes, Philippinen und Neu-Guinea beschränkt sind. In Afrika fehlen sie gänzlich. Dass von Späth ipInjUiun 2.6 Arten im tropischen Amerika, 1 auf Celebes und den Philippinen, die nahestehende Holochlamys auf Neu-Guinea vorkommen, ist umso auffallender, als keine morphologischen Thatsachen vorliegen, welche für eine phylogenetische Ableitung der SpathipJiylleae von den Monstereae sprechen; wir haben vielmehr Grund, sie als koordiniert anzusehen. Es ist wichtig, dass die 92 Monstereae des tropischen Asien alle im Monsungebiet vorkommen, aus diesem greifen nur über nach der Gangesebene (Ost-Bengalen) Eaphidophora lancifolia, ebendahin und nach Hindostan Seindapsus officinalis^ nach dem ostchinesisch-südjapanischen Übergangsgebiet, d. h. nach den Liu- Kiu-Inseln Epipremnum pinnatum. Letztere ist die am weitesten verbreitete Art des Monsungebietes von Tenasserim an über die Sunda-Inseln bis nach den Fidji-Inseln und Xordostaustralien. Dem tropischen östlichen Himalaja und seinem nordwestmalajischen Nachbargebiet gehören nur wenig anderswo nicht vorkommende Arten an: Eaphido- phora lancifolia, R. Hookeri, R. Schottii und die mit fiederspaltigen Blättern ver- sehenen Arten R. glauc», R. grandis und R. decursiva sowie Seindapsus offieinalis. Letzterer gehört den unteren Regionen der Ebene und des Hügellandes an , Raphido- phora Hookeri geht nicht über 1000 m hinaus, R. decursiva nicht über 1600, R. lancifolia^ Schottii und glauca nicht über 2000 und die durch besonders große Blätter ausgezeichnete R. grandis reicht von 1300 — 2200 m. Die südwestmalayische Provinz mit den Nikobaren, Malakka, Java, Borneo und Sumatra ist am reichsten und ein altes Gentrum der Entwickelung der Monstereae. 46 Arten sind jetzt schon aus dieser Provinz bekannt; davon gehen nur 3 nach benachbarten Provinzen über. Ziemlich weit ver- breitet in der ganzen Provinz sind nur Raphidophora Korthalsii, Seindapsus hedera- ceu^s und Sc. pictus^ ersterer in Java bis zu 1450 m, letzterer in Malakka bis zu 1000 m aufsteigend. Dagegen sind viele Arten auf engere Bezirke beschränkt; so kennen wir von Malakka 14 Raphidophora^ darunter 9 endemische, von Borneo 16,- darunter 8 endemische, von Malakka 7 Seindapsus, darunter 3 endemische (nur Sc. Scor- tecchinii höher, bis 1600 m aufsteigend, die übrigen in den unteren Regionen), von Borneo 9, darunter 4 endemische. Auf Sumatra herrscht geringer Endemismus, auf Java ist keine Monsteree endemisch. Interessant ist, dass Malakka und Borneo mehr miteinander gemein haben, als Malakka mit Java oder Sumatra. Als solche nur den beiden Bezirken Malakka und Borneo gemeinsame Arten sind zu nennen: Rapltido- phora minor j R. Lobbii, R. Beccarii, R. Korthalsii und Seindapsus perakensis. Amydrium humile findet sich jetzt- nur auf Malakka, Borneo und Westsumatra. Die Centromalayische Provinz, welche Gelebes und die Molukken umfasst, hat bis jetzt 5 (4) Raphidophora^^ 5 (2) Epipremnum und 4 (2) Seindapsus geliefert, alle niederen Regionen, meist unter 700 m angehörig. Aus der austromalayischen Provinz (Timor und Nordostaustralien) kennen wir nur noch das weitverbreitete Epipremnmti 2^in7iatum und Raphidophora australasica. Auch die hinterindisch-ostasiatische Provinz ist arm; die ziemlich weitverbreitete Raphidophora peepla reicht vom Ost- Himalaja nach Siam und Tongking sowie Cochinchina; bis Tongking geht auch R. decursiva, bis Cochinchina Seindapsus offieinalis^ von Malakka aus erstreckt sich das Areal der Sc. A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. 15 hederaceus und Epipremnum gigantemn bis Siam und Gochinchina und eine Art, RapJiido- pUora falcata, ist in Siam endemisch, eine andere in Hongkong. Von endemischen Arten besitzt Tongking 3 Raphidophora ^ welche denen des östlichen Himalaja und Malakkas recht nahe stehen. Reicher ist dann wieder die papuanische Provinz. Ob- gleich sie verhältnismäßig noch wenig durchforscht ist, so sind uns aus Neu-Guinea doch schon 8 (5) Rap)}iidop}iora ^ 5 (%) Epipremnum und (i) Scindapsus bekannt geworden, vom Bismarckarchipel (l) Epipremnum und (\) Scindapsus. Die eifrige Erforschung der Philippinen von selten der Amerikaner hat wohl etwas mehr Araceen zutage gefördert, als bisher von da bekannt waren; aber die Monstereae zeigen auch hier eine Abnahme gegenüber der südwestmalayischen Provinz, 4 Rapliidopliora und 3 Einp)remnu7n^ bis auf das nach Formosa und Liu-Kiu reichende E. jrimiatimi alle endemisch. Recht artenarm ist dann noch die melanesischc Provinz, in welcher Samoa 2, die Fidji-Inseln \ endemische Rapliidopliora besitzen, während das weitverbreitete Epipremnum pinnatum noch bis nach Polynesien vordringt. Die amerikanischen Monstet'eae zeigen ihre stärkste Entwickelung in der sub- äquatorialen andinen Provinz, von Nicaragua und Costarica bis Peru und Bolivia. Hier kommen auf Rhodospatha 4 endemische, auf Stenospermatium "Zi Arten, von denen nur \ auch nach Guatemala und 1 nach der Hylaea gelangt ist, auf Monstera \ \ (7) Arten. Stenospermatium geht mit seinen fast halbstrauchigen Arten auf den Anden am weitesten nach Süden, wir linden (4) Arten in Gostarica, 5 (3) in Columbien, 8 (6) in Ecuador, 6 (4) in Peru und (\) in Bolivia; sie steigen in den Anden vielfach hoch hinauf, einzelne in Golumbien und Peru bis 2200 m; sie gehen aber auch in tiefere Regionen hinab, so kommt S. angustifolium in Gostarica bei 100 m ü. M. vor. Rhodosjyatha erstreckt sich auch bis Gentralamerika, wo in Guatemala Rh. Türkheimii um 1200 m, höher als alle anderen Arten vorkommt, südwärts durch die Hylaea bis Bahia. Noch verbreiteter ist Monstera in anderen Provinzen, am stärksten in der Hylaea mit 9 (7), im tropischen Gentralamerika (Guatemala und Mexiko) mit 5 (4) Arten, in der cisäquatorialen Savannenprovinz mit 3 (i), im südlichen Brasilien mit 3 (2). Nur die weitverbreitete Monstera pertusa ist auch in Westindien anzutreffen, das überhaupt ziemlich arm an Araceen ist. Die Arten von Monstera sind von der Ebene bis in die Bergwälder verbreitet, doch halten sie sich meist unter 1500 m, nur bezügUch M. dilacerata fand ich Angaben, dass sie bis 1800m aufsteigt, und M. pertusa sowie M. Friedrichsthalii gehen in Gostarica bis zu 1200 m Höhe ü. M. Die monotypische Gattung Anepsias gehört Venezuela und Älloschemom der Hylaea an. Von den Spathiphylleae findet sich nur Spathiphyllurn im tropischen Amerika mit 26 Arten. Davon kommen 12 (9) auf die subäquatoriale andine Provinz, 6 (3) auf das tropische Gentralamerika, 6 (5) auf die cisäquatoriale Savannenprovinz, (l) auf die Hylaea. Höchst merkwürdig aber ist, dass Sp. coimiiutatum, welches dem in den subäquatorialen Anden vorkommenden Sp. cannifoUum recht ähnlich ist, in Celebes, auf den Molukken und Philippinen nicht selten ist. Man könnte vermuten, dass die Pflanze vielleicht doch aus dem tropischen Amerika stamme und ähnlich wie Heliconia bihai von dort nach dem Monsungebiet gelangt sei. Gegen diese Vermutung, für welche man übrigens keinerlei Thatsachen ins Feld führen kann, spricht aber nament- lich der Umstand, dass die Spathiphyllwn ziemlich nahe stehende Gattung Holochlamys mit 2 Arten in Neu-Guinea vorkommt. Verwandtschaftliche Beziehungen. Die Monsteroideae stehen zweifellos den Po- thoideae unter allen Unterfamilien der Araceen am nächsten; ja ich habe sogar bei Pothos Rumphii neuerdings Spicularzellen gefunden. Wegen des Perigons würden die Sjmthiphylleae als auf älterer Stufe stehend anzusehen sein; ich habe sie aber ab- sichtlich nicht den Monstereae vorangestellt, weil ich wegen ihrer Vegetationsorgane nicht annehmen möchte, dass die letzteren von ersteren abstammen; ich kann nur einen ausgestorbenen Stamm als gemeinsamen Ausgangspunkt für beide Gruppen J ß A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. ansehen, von denen die Monstereae sehr bald ihre Blütenhülle einbüßten. Dass innerhalb der Monstereae RapJiidophora und Rhodospatha (auch Änepsias) als Gattungen mit mehreren Samenanlagen an den Placenten und wegen des Nährgewebes ihrer Samen dem ältesten Typus entsprechen, ist nicht zweifelhaft; Epipremnum und Amydrium sind recht gut von Eaphidophora abzuleiten, und als weiter vorgeschrittener Typus ist Sdndapsus mit stets nur einer zu einem nährgewebslosen Samen werdenden Samen- anlage anzusehen. Monstera schließt sich an RapJiidophora und Epipremnum noch enger an, als an Rhodospatha oder Stenospermatium, welche mit Raphidophora und Afroraphidophora ziemlich auf gleicher Stufe stehen. Systema subfamiliae. A. Caulis et petioli cellulis spicularibus intercellularibus nume- rosis instructi. Flores achlamydei. Spatha a spadice post anthesin decidua. Plerumque scandentes Tribus I. Monstereae. a. Nervi laterales II. et III. nervis lateralibus I. subparalleli. a. Ovarium uniloculare vel incomplete 2-loculare, rarius complete 2-loculare. I. Semina albuminosa. \. Ovula oo basin placentarum vel parietes ad medium, interdum ad apicem usque occupantia, funiculo longiore affixa \\. Raphidophora Hassk. 2. Ovula oo placentis parietalibus fere ad centrum usque prominentibus et septum, incompletum con- stituentibus basi funiculis elongatis affixa . 12. Afroraphidophora YA-\g\. 3. Ovula plerumque 2, rarius 4 ima basi placentae parietalis funiculo brevi affixa \ "i . Ep)ipremnum ^Qho[i II. Semen solitarium exalbuminosum. Ovulum solitarium funiculo brevi in fundo cavitatis affixum . . . . 14. Scindapsus Schott [i. Ovarium 2 — 6-loculare. Ovula funiculis longis affixa. I. Ovarium maxima parte 2-loculare. r Ovula basi loculorum dissepimenio affixa . i^. Stenospermatiuvi Scholl 2. Ovula dissepimento biseriatim superposite affixa 16. Rhodosjmtha Poepp. et Endl. II. Ovarium 2 — 6-loculare. Ovula in quoque loculo biseriatim affixa 17. Änepsias Schott b. Nervi laterales II. et III. reticulatim anastomosantes, pri- mariis haud paralleli. a. Ovarium normaliter 2-loculare; ovula in loculis 2 funi- culo brevissimo ad basin septi affixa 18. 3Ionster a Adans. ß. Ovarium uniloculare, I. Ovulum solitarium basi fixum. Foliorum lamina pinnatipartita vel pinnatisecta 1 9. ^//osc/^emone Schott II. Ovula 2 infimae parti placentae parietalis intus valde prominentis affixa 2 0. Amydrium Sehott B. Caulis et petioli cellulis spicularibus intercellularibus parcis instructi. Flores perigoniati 3- (etiam 2 — 4-) meri. Spatha persistens. Semina albuminosa. Ilerbae perennes caudice hypogaeo vel paullum epigaeo, internodiis abbreviatis. Folia longe petiolata Tribus II. Spathiphylleae. a. Tepala libera vel connata. Ovarium 2 — 4-loculare, ovulis in loculis 2—8 angulo centrali affixis t\. SpathiphyllumSchoM b, Tepala connata. Ovarium uniloculare, ovulis pluribus funiculo longo basi affixis 'i'i. Holochlamys Engl. Raphidophora. 17 Tribus I. Monstereae. 11. Raphidophora Hassk. Raphidophora '^) Hassk. in Flora XXV. (1842) II. Beibl. 11, in Hoeven et De Vriese, Tijdschr. IX. (1842) 168, Gat. PI. Hort. Bogor. (1844) 58; Schott, Gen. Ar. (1858) t. 77, Prodr. (1860) 377; Engler in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 238, in Bull. Soc. Tose, di Ort. (1879) 269, in Beccari Malesia I. (1882) 266 — 272, in Engl, et Prantl, Nat. Pflzfam. 11. 3 (1889) 119, in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (1898) 6—10, XXXVII. (1905) 114 — 116; Benth. et Hook. f. Gen. III. (1880) 992; Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1894) 543; Ridley, The Aroids of ßörneo in Journ. Straits Branch Roy. As. Soc. n. 44. (1905) 185 — 187. — Pothos pr. p. Roxb. Fl. Ind. I. (1820) 456, ed. Garey (1832) 430. — Scindapsus Schott, Melet. I. (1832) 121; Kunth. En. pl. III. (1844) 61; Miq. Fl. Ind. bat. III. (18 59) 182 et al. auct. pr. p. (De ramificatione confer Engler in Nova Act. XXXIX. (1876) 176, 177.) Flores hermaphroditi vel pauci feminei. Perigonium nullum. Stamina 4; fila- menta linearia, latiuscula, apice repentino in connectivum tenue acuminatum angustata, antherae filamento multo breviores, thecis lineari-ellipticis, minute apiculatis, connectivum superantibus, rima longitudinali basin non assequente extrorsum dehiscentibus. Ovarium longum subtetragono- vel hexagono-prismaticum, truncatum, sub-2-loculare, loculis pluri- ovulatis; ovula placentis parietalibus prominentibus atque septum incompletum consti- tuentibus funiculis longis arrectis biseriatira affixa, anatropa, micropyle fundum spectante. Stilus subnullus aut elongato-conicus; stigma ellipticum vel oblongum, longitudinale. Baccae arcte connexae, telam verticalem omnium conglutinatam, sponte solutam velleris instar laceratim abjicientes, deinde denudatae, rubrae, subbiloculares, loculis polyspermis. Semina oblonga, funiculo longo affixa, epidermide solubili obducta, testa tenui. Albumen copiosum. Embryo axilis rectus. — Plantae repentes vel scandentes, saepe robustissimae, peninsulae Indiae orientalis et Monsuniae. Rami scandentes, haud raro crassi, radices numerosas adhaerentes ahasque solum petentes emittentes, distiche foliati. Foliorum petiolus longus, geniculatus plus minusve vaginatus, lamina lanceolata vel oblonga plus minusve inaequilateralis, integerrima aut pinnatipartita vel pinnatisecta, saepe maxima, partitionibus vel segmentis latere superiore saepe subfalcatim angustatis, nervis laterali- bus I. II. et III. subparallelis a costa patentibus. Inflorescentia lerminalis, interdum 2 — 3 rhipidium formantes. Spatha cymbiformis, post foecundationem marcescens, tandem decidua. Spadix saepe crassissimus, sessilis, densiflorus, quam spatha brevior. Species 60 Indiam orientalem et Monsuniam inhabitantes. *■ Clavis specierum. A. Lamina stirpis adultae integra et haud perforata. a. Lamina plerumque 1 —1,5 dm haud superans, Of. Lamina membranacea 1. i?. novo-guineensis. ß. Lamina subcoriacea. I. Lamina haud falcata 2. i?. minor. II. Lamina apicem versus d= falcata. 1 . Spadix 4 — 4,5 cm longus. * Nervi primarii vix conspicui ....... 3. i?. ci'assifolia. ** Nervi primarii manifeste prominentes ... 4. i?. süvesti'is. 2. Spadix 2 cm longus 5. 7?. Motteyana. b. Lamina plerumque 1,5 dm superans. Of, Stigma sessile. I. Lamina membranacea vel herbacea. *) Nomen derivatum a ^acpis (aeus, Nadel, Spicularzellcn). A. Engler, Dcas Pflanze iireioh. IV. (Embryopliyta siphonoganiu) 23 B. jg A. Engler u. K. Krause. — Araceac-Monsteroideae. 1. Peliolus dimidium laminae longitudine haud siiperans. * Lamina elongato-lanceolata, latitudine sua 10 — \ 2-plo longior 6. R. angustata. ** Lamina oblonge - lanceolata , latitudine sua 2V2 — -^"Plo longior 1. R. Scortecchinii. 2. Petiolus dimidium laminae longe superans. * Petiolus ultra geniculum vaginatus. f Lamina haud falcata %. R. geniculata. ff Lamina apicem versus dz falcata vel minime inaequilatera 9. /?. pteropoda. ** Petiolus haud ultra geniculum vaginatus. f Lamina basi acuta vel subobtusa. Q Costa subtus glabra. A Lamina <,5 — 2 dm longa. X Nervi laterales \. remoti, 4 — 6 mm distantes. D Lamina basi haud cuneata. 10. R. lancifolia. D Q Lamina basin versus cunea- tim angustata \\ . R. hatoeensis. X X Nervi laterales I. densissimi, vix 2 mm distantes \%. R. cylindrosperma. /\A Lamina 2,5 — 4 dm longa . . . 13. i?. australasica. 00 Costa subtus scaberula. A Spadix sessilis. X Spatha 4—8 cm longa. D Lamina lanceolata . . . . 1 4. i?. msgasperma. DD Lamina ovato oblonga . . 15. 7?. gracilipes. X X Spatha 12-16 cm longa. D Lamina glabra. costa subtus scaberula 16. i?. Kunstleri. D D Lamina glabra, costa atque petiolus densius puberula . 17. i?. piiiberula. AA Spadix breviter stipitatus . . . . 18. i?. ohlongifolia. ff Lamina basi rotundata vel subcordata . . 19.7?. Hookeri. IL Lamina subcoriacea. 1. Petiolus dimidium laminae longitudine haud superans. * Petiolus ultra geniculum vaginatus. f Lamina 2 — 2,5 dm longa, basi rotundata 20. R, Dahlii. ff Lamina 1,5 — 1^9 dm longa, basi cuneata 21.7?. Lohhii. ** Petiolus haud ultra geniculum vaginatus. f Lamina latitudine sua vix triplo vel triplo longior. Q Lamina recta basi obtusa, crassior, nervis lateralibus numerosis subaequali- bus densissiniis 22. 7?. tonkinensis. QO Lamina subobliqua basi acuta, tenuior, nervis lateralibus I. quam secundarii magis prominentes remotiusculi . . . 23. 7?. Bonii. ff Lamina latitudine sua 4 — 5-plo longior. O Lamina 2 — 2,5 dm longa. A Lamina apice longe caudato-acumi- nata 2 4. 7?. Wrayii. Raphidophora. |C AA Lamina apice subacuta 2 5. R. hongkongemis. OO Lamina 2,5- 3 dm longa 26. i?. Teysmanniana. ftf Lamina latitudine sua 7 — 1 0-plo longior. Q Gaudex teres. A Nervi laterales I. secundariis mani- festius prominentibus 27. 7?. moluccensis. AA Nervi laterales I. et II. subaequaliter prominentes. X Lamina apice breviuscule acu- minata; nervi laterales angulo 4 0 — 45" a Costa abeuntes . 28. R. falcata. X X Lamina apice longissime acumi- nata; nervi laterales angulo circ. 30° a Costa abeuntes. . . . 29. i?. fluminea. OO Gaudex angulosus 30. i?. Mahigayi. 2. Petiolus dimidium laminae longe superans. * Petiolus ultra geniculum vaginatus. f Spadix sessilis. O Lamina oblonga. A Spadix \ — 1,5 dm longus. X Pedunculus spatha longior; spa^ dix brevissime stipitatus . . . 3 1 . i?. Sarasinorum. X X Pedunculus spathae dimidium aequans; spadix sessilis . . . 32. i?. Perkinsiae. AA Spadix vix 0,5 dm longus . . . 33. jR. niegastigma. Lamina elliptica 34. 7?. elliptica. Lamina lanceolata. A Nervi I. et II. subaequaliter promi- nentes . . . , 35. R. peeploides. A A Nervi I. secundariis manifestius pro- minentes 36. i?. Oraeffei. f-J- Spadix breviter stipitatus ZI. R. montana, ** Petiolus haud ultra geniculum vaginatus. f Spadix sessilis. Q Lamina 2 — 4,5 dm longa 38. i?. Reineckei OO Lamina 1,25 — 2 dm longa. A Petiolus ad geniculi apicem usque canaliculatus et vaginatus. Lamina * cuspidato-acuminata 39. 7?. peepla. AA Petiolus ad geniculi medium usque canaliculatus et vaginatus. Lamina caudato-acuminata 40. /?. Schottii. AAA Petiolus ad geniculi basin usque vaginatus i\. R. Siorckimia. ff Spadix breviter stipitatus . . . . . . . 4 2. 7?. Kooi'dersii. ij. Stigma pistilli parte conoidea elevatum. I. Lamina 2 — 3 dm longa 43. 7?. Hollnmgii. IL Lamina 3,5 — 4 dm longa ii. R. conica. "/. Stigma incognitum. Foliorum lamina magna, sub- coriacea, oblique oblongo-lanceolata, subtus glaucescens 45. 7?. glaucesceiis. Lamina stirpis adultae dz irregulariter pertusa vel pinnati- fida, basi acuta, a. Lamina stirpis adultae secus costam foraminibus majus- . culis irregulariter pertusa iQ. R. foramiiüfcra. 2* 20 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. b. Lamina stirpis adultae pinnatifida, laciniis subfalcatis, inferne latis, apice caudato-acuminatis U.R. Beccarii. C. Lamina stirpis adultae pinnatifida vel pinnatipartita, basi rotundata vel obtusa. a. Pistillum vertice truncatum, stigma sessile. a. Lamina supra viridis subtus glauca 48. i?. glauea. ß. Lamina utrinque viridis. L Lamina haud usque ad costam pinnatifida. \ . Laciniae apicem versus dilatatae. * Lamina ambitu ovata . . .4 9. R. pertusa. ** Lamina ambitu late ovata vel fere orbicularis 50. R. tetrasperma. 2. Laciniae tota longitudine aequilatae 51. i?. maxima. II. Lamina usque ad costam pinnatifida. \. Laciniae tota longitudine aequilatae. * Laciniae latitudine earum 4 — 5-plo longiores 52. R. Copelandii. ** Laciniae latitudine earum 8 — \ 0-plo longiores. f Lamina 5 — 6 dm longa; laciniae nervis primariis 2 — 4 instructae 53. i?. Korthalsii. ff Lamina 2,5 — 3 dm longa; laciniae nervo primario unico instructae 54. i?. Merrillii. 2. Laciniae j^asin versus cuneatim angustatae . . 55. 7?. Warhiirgii. b. Stigma pistiUi parte conoidea elevatum. a. Lamina subcoriacea. I. Lamina 5 — 7.5 dm longa. Laciniae basin versus vix angustatae. \ . Partitiones latae truncatae, apice leviter falcatae. Venae inter nervös laterales II. zb transversae et distincte prominentes 56. i?. grandis. 2. Partitiones apicem versus magis angustatae. Venae inter nervös laterales II. obliquae et paul- lum prominentes 57. jR. decursiva. II. Lamina 3 dm longa. Laciniae, basin versus paullum angustatae 58. i?. crassicaulis. III. Lamina 4,5 — 6,5 dm longa. Laciniae basin versus cuneatae 59. i?. affinis. ß, Lamina membranacea 60. R. tenuis. \. R. nofo-guineensis Engl, in Schumann, Flora von Kaiser-Wilhelmsland (l 889) \9 et in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (1898) 6. — Fruticulus ca. 5 dm longus ramuHs tenuibus teretibus 5 — 6 mm crassis internodiis 0,8 — \ dm longis. Foliorum petiolus gracihs 5 — 7 cm longus, supra tota longitudine late canaliculatus, usque ad geniculum breve vagina latiuscula membranacea mox dilacerata instructus, lamina membranacea oblonga vel oblongo-lanceolata, apice breviter acuminata, basi subacuta, \ — 1,5 dm longa, raro longior, 5 — 7 cm lata, nervis lateralibus I. utrinque ca. 20 angulo ca. 60" a Costa abeuntibus marginem versus arcuatim adscendentibus inter se 5 — 8 mm distanti- bus, nervis lateralibus II. 3 — 5 inter primarios interjectis. Pedunculus tenuis 1,5 cm longus. Spatha ovata obtusa cymbiformis, 2,5 cm longa, flava. Spadix sessiHs breviter c^^lindricus obtusus, 2 cm longus et 8 mm crassus. Staminum antherae ovatae. Pistilla breviter obovata, vertice truncato dilatata, 2 mm longa, stigmate parvo sessili depresso coronata. — Fig. 3. Papuanische Provinz: Neu-Guinea, Kaiser-Wilhelmsland: Im Wald bei Hatzfeldthafen (Hollrung n. 572. — Blühend im Okt.); am mittleren Gogol (Lauter- bach n. 1017. — Fruchtend Nov. 1890); am unteren Gogol (Lauterbach n. 951. — Nov. 1890); Waldsümpfe am Ramu um 150 m (Lauterbach, Kaiser-Wilhelmsland-Exped. Raphidophora. 21 n. 810. — Blühend im Sept. 1896); Finschhafen (Warburg n. 20 995); Bismarck- gebirge, um 1800 m ü. M. (Schlechter n. 1400. — Blühend im Jan. 1904). — Alles Herb. Berlin. 2. R. minor Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 544; Ridley in Journ. Straits Branch Roy. As. Soc. n. 44 (1905) 185. — Gaudex teres tenuis substriatus 5 — 6 mm crassus internodüs 2,5 — 4 cm longis. Foliorum petiolus gracilis usque ad laminam latiuscule canaliculatus basi paullum dilatatus, 1,8 — 2,4 cm longus, lamina tenuiter coriacea, supra viridis, subtus pallidior, lanceolato-elliptica, basi acuta vel subcuneata, apice acuta vel breviter acuminata, 6 — 8,5 cm longa et tertia inferiore parte 2 — 2,5 cm lata, nervis lateralibus I. 10 — 12 angulo circ. 30° a costa abeuntibus marginem versus leviter arcuatim adscendentibus utrinque subaequaliter prominentibus. Pedunculus spathae aequilongus vel paullum brevior, 4 — 5 cm longus. Spatha coriacea lanceolata cum Fig. 3. Raphidophora novo-guineensis Engl. A Habitus. B Foliorum pctioli suprema pars. C Spadix. D Flos supra visus. E Flos a latere visus. F Stamen ab interiore facie visum. 0 Pistillum II sectum. H Ovulum. (Icon. origin.) acumine ca. 1,2 cm longo usque 6 cm longa, convoluta 2 cm diametiens. Spadix ses- silis cylindricus, 4 — 4,5 cm longus et 8 — 10 mm crassus. Staminum filamenta valde dilatata paullum supra basin angustata pistillis aequilonga; thecae ovatae obtusae basi valde divergentes. Pistilla subcylindrica, 2 — 2,5 mm longa et ca. 2 mm crassa, stilo brevissimo cum stigmate ovali coronata. — Fig. 4. Monsungebiet: Südwestmalayische Provinz: Malakka (Griffith n. 5988, Maingay n. 1552, 3041 — Herb. Kew); Perak, Matang (Wray, Herb. Perak n. 2497 — Herb. Calcutta); Pahang: Pekun (Ridley — Herb. Singapore); Singapore (Ridley n. 4608 — Herb. Singapore, Brit. Mus.); Johore, an Flussufern, Kola Tinggi (Ridley); Pulan Kukub (Ridley n. 12239 — Herb. Singapore); Sungei Tebra (Ridley n. H 631 — Herb. Singapore). — Verbreitet auf der malayischen Halbinsel nach Ridley. — Borneo: Sarawak, Kuching (Ridley — Herb. Singapore). 22 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. 3. R. crassifolia Ilook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893/ 543. — Caudex validus 6 — 8 m longus et 1,2 — 1,6 cm crassus internodiis 1,5 — 2 cm longis. Foliorum petiolus tenuis supra usque ad laminam profunde canaliculatus basi paullum dilatatus omnino evaginatus, 2,5 — 4 cm longus, lamina crasse coriacea utrinque glaberrima, petiolo multo longior, subfalcato-lanceolata apice acuminata interdum leviter reflexa, basi subacuta vel rotundata, margine plerumque recurvata, 12 — 18 cm longa et 2,5—3 cm lata, costa media atque nervis lateralibus numerosis supra paullum im- pressis subtus vix conspicuis instructa. Pedunculus brevis validus vix 2 — 2,5 cm longus et fere 0,6 cm crassus. Spatha crasse coriacea flava oblonga apice breviter apiculata, 6 — 7,5 cm longa. Spadix cjlindricus, spathae paullum brevior, 4,5 — 5,5 cm longus et ca. 1.2 cm crassus. Staminum filamenta valde dilatata basin versus sensim contracta Fig. 4. Baphidophora minor Hook. f. A Habitus. B Spadix. G Flos. D Stamen a dorso Visum, E idera a latere visum, F idem antice visum. 0 Pistillum = sectum, H idem || scetum. J Ovulum. (Icon. origin.) ca. 2 mm longa, thecis ovalibus obtusis basi divergentibus filamentis multo brevioribus. Pistilla obconoideo-prismatica staminibus aequilonga vertice penta- vel hexagono stilo bravissimo cum stigmate parvo hemisphaerico instructa, ex luteo purpurascentia. — Fig. 5. Südwestmal ayische Provinz: Malakka, Padang, im offenen Dickicht am Ufer des Padang-River, um 60 — 100 m (Herb. Malay. Penins. in Herb. Hort. Calcutta n. 81 1 1 — Aug. 1885); Perak, Wasserfall (am Larut?], um 100 m (Wraj in Herb. Mus. Perak n. 2260 — Herb. Calcutta). 4. R. silvestris (Blume) Engl, in DC. Monogr. Phan. II. (1879) 239. — Calla sylvestris Blume, Cat. et in Flora (1825) 147. — Scindapsus sylvestris Kunth, En. pl. in. (1844) 64; Miq. Fl. Ind. bat. III. (1855) 187. — Se. angustifolius Hassk. Cat. Hort. Bogor. (1844) 58 et PI. Jav. rar. (1848) 139. — R. angustifolia Schott in Bonpl. V. (1857) 45. — Scindapsus la/nceolatus Miq. in Herb. Utrecht. — R. lingu- lata Schott in Bonpl. V. (1857) 75 et Prodr. (1860) 378; Engl, in DC. Monogr. Raphidophora. 23 Phan. II. (1879) 248. — Soindapsus lingulatus Hassk. Cat. Hort. Hogoi*. (1844). — Monstera lingulata C. Koch ex Ender, Ind. Ar. (1864) 74. — Scindapsus aruensis Engl, in Bull. Soc. Tose, di Ort. (1879) 270. — Caudex modice validus 6 — 8 mm crassus ramosus, internodlis 0,5 — 3 cm longis; ramuli adradicantes angulosi, sub- tclragoni, patentes teretiusculi. Foliorum petiolus tenuis supra late canaliculatus basi paullum incrassatus ultra geniculum breve anguste vaginatus, 2 — 4 cm longus, lamina tenuiter coriacea elongato-lanceolata, leviter falcata, inaequilatera, altero latere 1,5 — 2- plo latiore, apice acuta, basi obtusa, 1 — 1,3 dm longa et 2 — 3 cm lata, nervis laterali- bus I. tenuibus utrinque paullum prominulis angulo 40 — 45 "~a costa abeuntibus mar- ginem versus adscendentibus. Pedunculus validus 2 — 3 cm longus. Spatha oblongo- ovoidea, breviter acuminata, ca. 5 cm longa. Spadix sessilis cylindraceus obtusus, 4 cm longus, 1 cm crassus. Staminum filamenta dilatata basin versus paullum angustata Fig. 5. Raphidophora crassifolia Hook. f. A Ramus llorifer. B Folium. C Spadix spatha convoluta inclusus. (Icon. origin.) pistillis aequilonga, antherae ovoideae basi valde divergentes. Pistilla subprismatica tetra- vel hexagona, ca. 4 mm longa et vix 2 mm crassa, stigmate parvo rhomboideo coronata. — Fig. 6. Südwestmalayische Provinz: Java (Zollinger n. 2500); Bantam, Pandeglang (Koorders n. 40094); Tjibodas (Koorders n. 3154", Engl. Reise 1906); Tjandjoer (Koorders n. 32899); Bandong (Koorders n. 26437); Garoet (Koorders n. 26672 — Herb. Buitenzorg); Preanger (War bürg n. 2 620 — Herb. Berlin); Malang, Wälder bei Gebog (Herb. Buitenzorg). — Borneo, Sarawak (Beccari PI. born. n. 158, 952 — Herb. Florenz); Sarilus (Haviland n. 2089 — Herb. Singapore); Soeng Landab (Tejsmann n. 1 I 338 — Herb. Buitenzorg); Mampawa (Teysmann n. 8 105 — Herb. Buitenzorg). — Mittelborneo, am Kapuas (Ballier f. n. B. 35 — Herb. Buitenzorg, Berlin). Papuanische Provinz: Andai (Beccari Plante pap. n. 657 — Herb. Florenz); Flj River (D'Albertis — Herb. Florenz). Fig. 6. Jiaphidophora silvestris Engl. A Ramus flagelliformis, B idem, status senior. G Ramus florifer. D Petioli suprema pars. E Flos e parte inferiore spadicis supra visus, F idem a latere visus. Q Pistillum e parte inferiore spadicis || sectum. H, J, K Stamen antice, a latere, a dorso visum. L Pistillum parte superiore spadicis supra visum, M idem a latere visum, N idem || sectum. 0 Ovulum. P Semen a latere visum, Q idem a dorso visum, R idem || sectum. (Icon. origin.) Raphidophora. 25 Nota. Rarnuli flagelliformcs tenues subteretes vix 3 — 4 mm crassi internodiis 3 — 5 cm longis. Foliorum petiolus gracilis supra late canaliculatus anguste vaginatus 1 — 1,4 cm longus, lamina anguste ovata vel ovato-lanceolata apice acuta basi obtusa, 2 — 2,8 cm longa et tertio inferiore i — 1,2 cm lata. 5. R. Motleyana Engl, et Krause n. sp. — Ramuli tenues teretes 4 — 6 mm crassi, internodiis brevibus vix \ — i ,^ cm longis. Foliorum petiolus gracilis anguste vaginatus 2,8 — 3,2 cm longus, lamina oblongo-lanceolata apice acuminata basi acuta vel subcuneata, 1,2 — 1,3 dm longa et tertio inferiore usque 3,5 cm lata, nervis laterali- bus numerosis angulo 40 — 45° a costa abeuntibus marginem versus leviter curvatis. Pedunculus teres tenuis vix 2 cm longus. Spatha oblonga apice longiuscule acuminata 2,5 cm longa. Spadix sessilis breviter cjlindricus obtusus 2 cm longus; pistilla sub- prismatica tetragona ca. 1,2 mm longa et 0,8 mm lata. Südwestmalayische Provinz: Borneo, Bangarmassing (Motley n. 741 — Coli. 1857—58 — Herb. Kew). Nota. Species a priore difTert lamina magis elongata et spadice duplo minore. 6. R. angustata Schott in Ann. Mus. Lugd. Bat. I. (1863) 128; Engl, in DC. Monogr. Phan. II. (1879) 241. — Foliorum petiolus 1— 1,25 dm longus vagina latius- cula persistente laminae basin attingente instructus, lamina subfalcata elongato-lanceo- lata, apice longe acuminata basi inaequaliter cuneata, 4 — 4,5 dm longa et tertio in- feriore usque 4 cm lata, nervis lateralibus I. et II. subparallelis tenuissimis patentibus angulo ca. 45° a costa crassula abeuntibus instructa. Inflorescentia ignota. Südwestmalayische Provinz: Westl. Sumatra (Korthals — Herb. Leiden). 7. R. Scortecchinii Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 545. — Gaudex teres validus 1,2 — 1,4 cm crassus internodiis 3,5 — 4 cm longis. Foliorum petiolus tenuis supra late canaliculatus basi paullum dilatatus, 8 — 14 cm longus, ultra geniculum 1,4 — 1,8 cm longum vagina membranacea mox dilacerata, inferne 1 — 1,2 cm ampla, superne dimidio angustiore instructus, lamina submembranacea oblongo-lanceolata, apice ca. 2 cm longe caudato-acuminata, basi cuneata, inaequilatera, altero latere ca. 1 Ys" plo latiore, 2,4 — 2,6 dm longa et 7,5 — 10 cm lata, nervis lateralibus 14 — 20 angulo ca. 60° a costa abeuntibus marginem versus arcuatim adscendentibus utrinque sub- aequaliter prominentibus. Pedunculus teres vaHdus 8 — 10 cm longus. Spatha . . . . Spadix sessilis crasse cjlindricus obtusus, 5 — 6 cm longus et ca. 2 cm crassus. Pistilla obconoidea vertice truncato penta- vel hexagono stigmate parvo sessili elliptico coronata. Südwestmalayische Provinz: Perak (Scortecchini n. 347b — Herb. Galcutta). 8. R. geniculata Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (1898) 7. — Gaudiculi crassi ramosi internodiis brevibus stirpis juvenculae 2 — 3 cm, adultae 0,5 — 1,5 cm longis, cataphyllis destructis diu persistentibus. FoHorum petiolus crassiusculus, 1,5 — 2,5 dm longus, 5 — 8 mm crassus, vagina membranacea mox dilacerata ultra geniculum sub- tumidum 5 — 7 mm longum laminae basin attingente instructus, lamina membranaceo- herbacea lanceolata, apice breviter et acute acuminata, basi subcuneata acuta, 2 — 3,5 dm longa et superne 8 — 5 cm lata, nervis lateralibus I. numerosis angulo 50 — 60° a costa abeuntibus marginem versus arcuatim adscendentibus parallelis, nonnullis validioribus. Pedunculus brevis teres ca. 5 cm longus, basi cataphyllis pluribus linearibus mox de- structis involucratus. Spatha cymbiformis oblongo-ovoidea, 6 — 7 cm longa et 2,5 cm ampla, acumine 4 — ö mm longo instructa. Pistilla subprismatica , vertice truncata, stigmate parvo ovali subelevato coronata. Baccae ca. 6 mm longae et 3 mm crassae, seminibus multis oblongis 1 mm longis. — Fig. 7. Papuanische Provinz: Neu-Guinea, Kaiser-Wilhelmsland: Im Uferwald am mittleren Gogol (Lauterbach n. 976. — Fruchtend im Nov. 1890); am oberen Gogol (Lauterbach n. 1058a. — Nov. 1890); auf dem Sattelberg am Boassah (Lauterbach n. 616a. — Blühend im Juli 1890). — Herb. Berlin. 9. R. pteropoda (Teysm. et Binn.) Engl, in Bull. Soc. Tose, dl Ort. (1879) 268 et in Malesia L (1882) 268. — Scindapsm pteropodm Teysm. et Binn. in Naturh. Tijdschr. voor Nederl. Ind. XXVIL (1864) 23; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. 26 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. (1879) 254. — R. laetevirens Ridley in Herb. Singapore. — Caudex teres validus 2 — 2,5 cm crassus dense foliatus, internodiis saepe vix 1 cm longis, alte (15 m et ultra) scandens. Foliorum petiolus 3 dm et ultra longus 6 — 8 mm crassus, vagina inferne 12 — 14 mm lata superne paullum angustiore ultra geniculum ca. 1 cm longum producta laminae basin attingente instructus, lamina membranaceo -herbacea falcato -lanceolata apice acuminata basi acuta vel praecipue in foliis junioribus subrotundata, 5 — 6 dm longa et \ — 1,3 dm lata, inaequilatera, altero latere alterius 2/3 latitudine aequante, nervis lateralibus I. numerosis angulo ca. 60° a Costa supra paullum depressa subtus valde prominente abeuntibus quam secun- darii et tertiarii paralleli crassioribus. Pedun- culus validus quam spatha plerumque bre- vior, 6 — 7 cm longus et ca. 8 cm crassus. Spatha carnosa oblonga cum acumine 1,2 — 1,5 cm longo 1,6 — 2 dm longa. Spadix sessilis cjlindricus quam spatha paullum brevior, 2 — 2,5 cm crassus. Staminum füamenta linearia antheris ovalibus duplo longiora. Pistilla prismatica 4 — 5 mm longa et 2 — 2,5 mm crassa, vertice hexa- gono stigmate vix elevato parvo rotundato instructai Südwestmalajische Provinz: Ma- lakka: Perak, Batu Togeh, um 1 00 m ü. M. (Wray in Herb. Mus. Perak n. 2636. — Blühend Juli 1888 — Herb. Hort. Galcutta); Taiping Hills, am Larut um 800 — 1000 m; Maxwell-Hill, Regenwald (Gurtis n. 3713, A. Engler n. 5306 — Herb. Berlin); Pe- nang, Pinara (Ridley — Herb. Singapore); Selangor, Qua Batu (Ridley — Herb. Sin- gapore). — Westl. Sumatra: Padang, bei Loeboe-Alveng (Teysmann — Herb. Bui- tenzorg); Ajer mantjoer, um 360 m ü. M. (Beccari — Herb. Florenz). Papuanische Provinz: Neu-Gui- nea: Fly River (D' Albertis); Ramoi (Bec- cari Piante papuane n. 409. — Herb. Florenz). Nota. Ramuli flagelliformes modicc validi subterctes 6 — 8 mm crtissi , internodiis 1 — 1,4 dm longis. Foliorum petiolus 7 — 9 cm longus usque ad laminae basin latc vaginalus, lamina membranaceo -herbacea anguste ovata apice acuta basi rotundata, 7 — 8 cm longa et tertio inferiore usque 3,5 cm lata. 10. R. lancifolia Schott in Bonpl. V. (1857) 45 et in Prodr. (I86O) 380; M. T. Masters in Gard. Ghron. II. (1874) Fig. 7. Raphidophora geniculata Engl. Ä Habitus. B Spadix. C Pistillum j] sectum. D Ovulum. (Icon. origin.) Raphidophora. 27 en, fig. 12i; Engl, in DC. Monogr. Phan. II. (1879) 241; Hook. f. FI. Brit. Ind. VI. (1893) 545. — Pothos aurantiaca Wall. msc. in Herb. Caicuita. — Caudex teres modice validus 6 — 8 mm crassus. Folio- rum petiolus tenuis \ — 1,25 dm longus usque ad geniculum breve anguste vaginalus basi modice in- crassatus, lamina membranaceo-herbacea utrinque glaberrima lanceolata vel falcato-lanceolala vel rarius ovato-lanceolata, apice 1—2 cm longe cuspidato-acu- minata, basi acuta vel imo inaequaliter subcuneata rarius rotundata, 1,5 — 2 dm longa et 7 — 8 cm lata, nervis lateralibus I. numerosis utrinque subaequaliter prominentibus angulo 40 — 45 " a Costa abeuntibus prope marginem arcuatis, nervis lateralibus H. et III. parallelis ad 2- — 3 inter duos primarios interjectis. Spatha crasse coriacea ovata apice longe cuspidato- acuminata, 8 — 11 cm longa, extus aurantiaca, intus inferne sordide fuscescentirubra. Spadix tenuis cvlindricus sessilis quam spatha paullum bre- vior. Pistilla prismatica vertice hexagono stigmate parvo subelevato rdtundato coronata. Vorderindisches Gebiet: Provinz der Gan- gesebene: Ost-Bengalen (Griffith n. 5960 • — Herb. Kew). Monsungebiet: Nordwestmalayische Pro- vinz: Khasia (Gammie n, 486 — Herb. Calcutta); Myrung, um 1600 m {C. B. Clarke n. 44 800. — Blühend im Sept. 188 6 — Herb. Calcutta), um 1 000 — 1900 m (Hooker f. et Thomson, als »Scindapsus peepla* — Herb. Kew u. a.); Kunroot, um 1300 m (C. B. Clarke n. 15 923 — Herb. Calcutta); Cherra, um 1300 m (C. B. Clarke n. 16 674 — Herb. Kew); Chittagong, Manipur, um 1900 m, auch auf Felsen (Watt n. 5905 — Herb. Kew, Calcutta); Kohima, um 1600 m (Watt n. 6191 — Herb. Calcutta). 1 1 . R. batoeensis Engl, et Krause n. sp. — Caudex teres validiusculus 6 — 7 mm crassus superne internodiis vix 1 cm longis. Foliorum petiolus tenuis 1,2 — 1,8 dm longus supra Jatiuscule canaliculatus geniculo 8 — 10 mm longo instructus, lamina mem- branaceo-herbacea lanceolata vel subfalcato-lanceolata, apice ca. 1 ,2 cm longe acuminala, basin versus cunea- tim angustata, 1,6 — 2 dm longa et tertio vel quarto superiore^ 3,5 — 5 cm lata, paullum inaequilatera, nervis lateralibus I. numerosis remotiusculis 5 — 6 mm distantibus angulo ca. 60" a costa abeuntibus mar- ginem versus arcuatim adscendentibus, nervis latera- libus II. et III. primariis parallelis tenuioribus. Pedun- culus brevis tenuis ca. 3,5 cm longus. Spatha . . . Spadix sessilis cylindricus obtusus pedunculo sub- y\^.^. Raphidophora cylindrosperma aequilongus et fere 1 cm crassus. Pistilla prismatica g^gi g^ Krause. A Ramus llorifer. 4 — 5 mm longa vertice hexagono stigmate parvo ß pistillum a latere visum. C Ovu- rotundato subelevato coronata. lum. D Semen || sectum. (Icon. origin.) 28 A. Engler ii. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. Südwestmalayische Provinz: Batoe-Insel im Westen von Sumatra (Raap n. 325, 370. — Blühend im Sept. 1896 — Herb. Buitenzorg, Berlin). 12. R. cylindrosperma Engl, et Krause n. sp. — Caudex teres validus 8 — 12 mm crassus, internodiis 2 — 3,5 cm longis. Foliorum petiolus tenuis supra lata canaliculatus basi paullum dilatatus usque ad geniculum 6 — 8 mm longum anguste vaginatus, 5 — 6,5 cm longus, lamina membranaceo-herbacea utrinque glabra , subfalcato-lanceolata, inaequilatera , altero latere < Y2-plo latiore, apice acuminata, basi acuta, 10 — 15 cm longa et 2,8 — 5,2 cm lata, nervis lateralibus I. 12 — 14 utrinque subaequaliter prominentibus angulo ca. 60" a Costa supra paullum depressa subtus valde prominente abeuntibus marginem versus arcuatim adscenden- tibus secundariis tertiariisque ad 3 — 4 inter primarios interjectis paullum crassioribus. Pedunculus brevis teres validiusculus vix 2 cm longus et ca. 3 mm crassus. Spatha . . . Spadix sessilis breviter cylindricus obtusus, fructifer ca. 3 cm longus et fere 1 cm crassus. Baccae subprismaticae, 4 mm longae et 1,8 i gono stigmate latae, vertice hexa- parvo Fig. 9. Raphidophora megasperma Engl, A Foliurn stirpis adultao. B Folium stirpis juvenculae. C Ramus florifer. D Pistillum supra visum. F Flos a latere Visus. F, 0 Siamen a latere, a dorso visum. jff Pistil- lum II sectum, Jidem = secium. JT Ovulum. L Fruc- tus. M Semen, N idera || sectum. (Icon. origin.) rotundato sub- elevato coronatae, semina majuscula cjlindrica utrinque obtusa tuberculata, 3 mm longa et fere 1 mm crassa, in- cludentes. — Fig. 8. Südwestmalayische Provinz: Borneo, häufig am Verbindungsgraben zwischen dem großen und kleinen Sambasstrom (Ballier f. n. B. 1 164 — Herb. Buitenzorg). 13. R. australasica Bailey in Queensl. Agric. Journ. I. (1897) 452. — Alte scandens, internodiis brevibus raro ultra 2,5 cm diametientibus. Foliorum petiolus 1,7 — 2,2 dm longus, vaginatus, supra vaginam 2,5 cm lon- gus, lamina lanceolata vel oblongo- lanceolata, 2,5 — 3,7 dm longa, 7,5 — 13 cm lata, longe acuminata. Pe- duncuh 1,5 — 1,75 dm longi, teretes, laeves. Spatha 0,6 — 1 dm longa acu- minata. Spadix sessilis , cylindricus, fructifer 6 — 8^5 cm longus, 2,5 cm Raphidophora. 29 crassus. Pistillum angulare, apice conoideum. Semina numerosa, oblonga, cuneata, leviter tuberculata. Araucarien-Provinz: Queensland, Gebüsche in den Bergen oberhalb Ceiras (G. Gowley — Herb. Kew). 4 4. R. megasperma Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (1898) 8. — Foliorum petiolus tenuis \ — 1,5 dm longus supra profundiuscule canaliculatus, longe vaginatus, superne autem parte evaginata 2 — 3 cm longa instructus, lamina membranaceo-herbacea, supra glabra subtus in costa scaberula, lanceolata, inaequilatera, altero latere \ ^/2-V^o latiore, apice \ — 1,5 cm longe acuminata acutissima, basi acuta, 2,5 — 3 dm longa et 7— 9 cm lata, nervis lateralibus I. numerosis angulo ca. 60" a costa abeuntibus ar- cuatim patentibus atque nervis lateralibus II. primariis tenuioribus subparallelis instructa. Fig. 1 0. Eaphidophora gracilipes Hook. f. A Ramus florifer. B Spadix. C Flos supra visus, D idem a latere visus. E Stamen a dorso visum. F Pistillum |1 sectum. Q Ovulum. H Fruclus. J Semen, K idem |1 sectum. (Icon. origin.) Pedunculus 7 — 8 cm longus basi pluribus cataphyllis linearibus 5 — 8 cm longis in- volucratus. Spatha crasse carnosa cum acumine ca. 1 cm longo 4—6 cm longa, con- voluta 1,2 — 1,5 cm diametiens. Spadix sessilis cjlindricus obtusus, florifer ca. 3 cm longus et 1 cm crassus. Pistilla prismatica truncata, 3 mm longa et 2 mm crassa, vertice hexagono stigmate ovali leviter emergente coronata. Spadix fructifer ca. 6 cm longus. Raccae cjlindricae, 7—8 mm longae et lere 4 mm crassae; semina majuscula oblonga leviter reniformia, 2,5 mm longa et 1,5 mm crassa. — Fig. 9. Südwestmalayische Provinz: Borneo, an den Ufern des Kapuas bei Tumbung Hiang (Grabowski — blühend und fruchtend im Sept. 1881 — Herb. Berlin). 3(j A. Englcr u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. <5. R. gracilipes Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 545. — Caudex teres modice val'dus 6 — 12 m longus et 2 — 3 cm crassus. Foliorum petiolus gracilis lamina plerum- que longior, supra profunde canaliculatus, vagina mox dilacerata geniculum brevem fO — 12 mm longum haud superante instructus, \ 4 — 22 cm longus et vix 3 mm crassus, lamina membranaceo-herbacea, saturate viridis vel in siccitate plerumque fusco-flavescens, supra glabra subtus in costa media parce scaberula, oblique ovato-oblonga apice cuspi- dato-acuminata basi cuneata vel subrotundata, 1,8 — 2,3 dm longa et tertio inferiore 6,5 — 9 cm lata, nervis lateraübus I. 14 — 16 angulo ca. 80" a costa abeuntibus mar- ginem versus arcuatim adscendentibus utrinque aequaliter prominentibus atque nervis lateraübus II. lenuioribus ad 3 — 4 inter primarios interjectis subparallelis instructa. Pedunculus erectus crassiusculus 4 — 6 cm longus. Spatha oblonga vel oblongo-lanceo- lata cum acumine fere 2 cm longo usque 1 0 cm longa , flava intus fulva. Spadix sessilis cvlindricus, 6 — 8,5 cm longus et 1,5 — 2 cm crassus. Pistilla prismatica basin versus modice attenuata, vertice hexagono stigmate parvo discoideo paullum elevato instructa. — Fig. 10. Südwestmalavische Provinz: Malakka: Perak, am Larut um 100 — 200 m (King's Gollector n. 2102, 3605, 7940, 10271; Scortecchini n. 493b, 1103 — Herb. Kew, Herb. Hort. Galcutta, Herb. Berlin). 16. E. Künstler! Ilook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 546. — Caudex teres multi- ramosus 15 — 18 m longus et fere 5 cm crassus. Foliorum petidlus tenuis tota longi- tudine profundiuscule sulcalus longe vaginatus superne autem evaginatus geniculo ca. 1 cm longo instructus, 2,5 — 4 dm longus ; lamina herbacea obscure viridis vel in siccitate fusco-olivacea, supra glabra, subtus in costa media scaberula, oblonga vel oblongo- lanceolata apice acuminata, basi acuta vel cuneata, 3 — 4 dm longa et medio usque 1 dm lata, nervis lateralibus I. 18 — 22 angulo ca. 75" a costa abeuntibus marginem versus arcuatim adscendentibus utrinque manifeste subaequaliter prominentibus et nervis laterali- bus II. quam primarii paullum tenuioribus ad 4 — 5 inter illos interjectis. Pedunculus teres validus quam spatha multo brevior, plerumque 4 — 6 cm longus et 1,2 — 1,5 cm crassus. Spatha oblonga apice longe acuminata subcarnosa rubra, 1,5 — 1,9 dm longa. Spadix cylindricus 1,2 — 1,4 dm longus et 1,8 — 2,2 cm crassus, in flore pallide viridis, in fructu flavo-viridescens. Pistilla prismatica fere 4 mm longa et ca. 2 mm lata, vertice hexagono stigmate parvo subelevato discoideo coronata. Südwestmalayische Provinz: Perak, Goping, Larut, in dichtem Regenwald von 130— 160 m (King's Coli, in Herb. Galcutta n. 532, 4538, 6796), um 260 — 300 m (Kunstler in Herb. Hort. Galcutta n. 8426. — Blühend im Jan. 1886). — Flagellen mit langen Internodien und eiförmigen Spreiten, von Scortecchini in Perak gesammelt (Herb. Galcutta), glaube ich ziemlich sicher hierher rechnen zu müssen. Nota. Ramuli flagelliformes internodiis usque 2 dm longis, puberulis. Foliorum petiolus 5 — 6 cm longus, lamina ovata brevissime acuminata, ca. 1 dm longa, 8 cm lata, costa subtus puberula, nervis lateralibus I. utrinque ca. 5—6 valde arcuatis. 17. R. puberula Engl, in Engler's Bot. Jahrb. I. (1881) 180 et in Malesia I. (1882) 269. — Caudex teres validus 1,5 cm crassus. Foliorum petiolus tenuis puberulus supra profundiuscule canaliculatus, 2,5 — 3 dm longus, vix usque ad geniculum ca. 2 cm longum anguste vaginatus , lamina herbacea supra glabra subtus scabriuscula vel in costa puberula, oblongo-elliptica, inaequilatera, latere altero alterius ^4 — Vs ^^quante, apice 1 — 2 cm longe acuminata, basi cuneatim angustata, 2,5 — 3 dm longa et 7 — 10 cm lata, nervis lateralibus numerosis tenuibus angulo ca. 60" a costa abeuntibus cum venis reticulatis utrinque prominulis instructa. Pedunculus 8 — 9 cm longus. Spatha coriacea elongato-oblonga, 1 dm longa atque acumine ca. 1 cm longo instructa. Spadix sessilis cvlindricus obtusus, florifer 9 cm aequans et 1 cm crassus, fruclifer 1 1 cm longus et 1,5 cm crassus. Staminum filamenta linearia infra antheras paullum angustata. Pistilla prismatica, 3 mm longa et 1,5 mm crassa, stigmate parvo orbiculari elevato coronata. Südwestmalayische Provinz: Westliches Sumatra: Padang, Ajer mantjoer, um 360 m ü. M. (Beccari — Herb. Florenz). Raphidophora. 31 18. R. oblongifolia Schott in Ann. Mus. Lugd. Bat. I. (i863) 128. — R. spathacea Schott 1. c. 129; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (<879) 2 42. — Caudex Fig. 11. Baphidophora oblongifolia Schott. A Ramus nagelliforniis. B Rainus llorifer. G Spadix, D Pistilluni supra visum. E Pistillum |1 sectura. B" Pistillum = seclurn. (Icon. origin.) A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. Fig. 12. Raphidojjhora Hookeri Schott. Ä Ramus florifer. B Spadix. C Flos e parte superiore spadicis supra visus, D idem a latere visus. ^ Stamen a dorso visum. F Stamen malurum a dorso visum. O Flos e parte inferiore spadicis supra Visus, H idem a latere visus, J idem 1| sectus. A' Staminodium. L Ovulum. (Icon. origin.) teres modice validus usque 1,5 cm crassus internodiis brevibus saepe vix \ cm longis. Foliorum petiolus 1,5 — 2 dm longus, fere 7,5 mm crassus, supra profundiuscule ca- naliculatus usque ad geniculum 1,2 — 1,5 cm longum Vagina mem- branacea mox dilacerata inferne 1,5 — 2 cm lata superne paullum angustiore instructus , lamina membranaceo - herbacea supra glabra subtus scaberula oblique oblonga apice cuspidata basi sub- obtusa, 3 — 3,5 dm longa et medio ca. 1 dm lata, nervis lateralibus I. utrinque 11 — 20 remotiusculis aperte patentibus, parum promi- nulis, marginem versus arcuatim procurrentibus atque nervis late- ralibus II. et III. primariis tenuio- ribus parallelis. Pedunculus brevis modice validus ca. 3 cm longus. Spatha fere 1 dm longa. Spadix cjlindricus obtusus stipite ca. 1 cm longo suffultus, florifer 5 — •6 cm longus et 7,5 mm crassus, fructifer fere 1 dm aequans. Pistilla anguste prismatica 3 — 4 mm longa et ca. 1 mm lata, vertice liexagono stigmate parvo subelevato discoideo coronata. — Fig. 11. Südwestmalajis che Pro- vinz: Java (Zippelius in Herb. Leiden). — Borneo, im Walde am Fuße des Berges Damus (Ballier f. n. B. 1187 — Herb. Buitenzorg). Nota. Ramuli flagelliformes tenues teretes 6 — 8 mm crassi dense puberuh internodiis 1 0 — i 5 cm longis. Foliorum petiolus gracilis supra pro- funde canaliculatus, 4 — 6 cm longus, basi vagina latiuscula membranacea plerumque mox dilacerata instruc- tus, lamina late ovata vel rotun- dato-ovata, inaequilatera, apice bre- viter , acuminata basi obtusa vel subcordata, 5—7 cm longa et tertio inferiore 4.2 — 5 cm lala. 19. R. Hookeri Schott in i^npl. V. (1857) 45 et in Prodr. (<860) 381 ; Engl, in DC. Monogr. Phan. II. (1879) 243; Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 546. — Raphidophora. 33 Caudex alte scandens teres validus 8 — <2 mm crassus inlernodiis brevibus. Foliorum peüolus tenuis supra latiuscule canaliculatiis, i,2 — 2 dm longus, fere usque ad geni- culum 1 — 1,4 cm longum vagina angusta inslruclus; lamina membranaceo-herbacea, utrinque glabra vel rarius costa subtus parce scaberula, oblique oblonga, apice 1,5 — 2 cm longe cuspidato-acuminala, basi rotundata, imo Iruncata vel leviter cordata, 2,75 — 4,5 dm longa et medio 10 — <8 cm lata, nervis lateralibus I. numerosis inferiori- bus angulo ca. 70^, superioribus angulo ca. 40° a costa supra paullum depressa subtus valde prominente abeuntibus marginem versus arcuatis, nervis lateralibus II. III. et IV. parallelis gradatim tenuioribus interjectis, cum venis reticulatis subtus prominentibus. Pedunculus brevis validus vix 3 cm longus. Spatha carnosa oblongo-ovata, apice 1,5 cm longe cuspidata, 5 — 6 cm longa, extus viridis intus lutea. Spadix sessilis cvlindricus obtusus flavescens, 4,5 — 5,5 cm longus et 1,5 — 1,75 cm crassus. Pistilla longiuscula hexagona, 5 — 6 mm longa, stigmate subsessili orbiculari flavo, (andern ferrugineo coronata. — Fig. 12. Provinz des tropischen Mimalaya: Silliet (Wallich n. 4441^'^); Garo Hills, Suvv^angiri (G. B. Glarke n. 42 978 — Herb. Hort. Calcutta); Khasia, um 1000 m (Hooker f. — Herb. Kew); Sikkim, 300—1000 m (Hooker f. — Herb. Kew); Darjeeling (G. B. Glarke n. 10 350. — Nov. 1869 — Herb. Kew); Südliche Lushai Hills, beim Fort Lungloh (Gage n. G7 — Herb. Hort. Galcutta); Manipur, Aufstieg von Keithemabi zum Nordosten des Thal Kupra (Watt n. 6008. — Febr. 1882); Yunnan, Szemao-Berge um 1600 m (Henry n. H720 — Herb. Hort. Galcutta). Nordwestmalajische Provinz: Demagiri Goortee (Lister, Fl. Ghittagong Hill Tracts n. 237. — Blühend im März 1876 — Herb. Hort. Calcutta); Assam, Jaboka, Naga Hills, um 160 m (G. Watt n. 12 253. — Bliihend im März 1895 — Herb. Hort. Calcutta). 20. R. Dahlii Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (1898) 8. — Caudex teres validus internodiis elongatis ca. 1 dm longis et 1 — 1,2 cm crassis. Foliorum petiolus 1,2 — 1,4 dm longus supra canaliculatus vagina angusta ultra geniculum breve laminae basin attingente instructus, lamina subcoriacea oblique oblonga apice subacuta basi rotundata, inaequilatera, 2 — 2,4 dm longa et medio ca. 1 dm lata, nervis lateralibus I. numerosis angulo ca. 45" a costa abeuntibus marginem versus leviler arcuatis utrinque subaequaliter prominulis quam secundarii paullum crassioribus atque multis venis reticu- latis tenuibus instructa. Pedunculus validus ca. 4 cm longus basi cataphjllis pluribus linearibus 5 — 7 cm longis involucratus. Spatha crasse carnosa breviter acuminata pedunculo subaequilonga. Spadix sessilis breviter cylindricus, florifer ca. 3 cm longus et 1 cm crassus. Stamina pistillis paullum breviora filamenlis dilatatis atque antheris ovalibus obtusis. Pistilla prismatica subtruncata ca. 4 mm longa et 2,5 mm crassa, stigmate parvo rotundato parum elevato coronata. Papuanische Provinz: Neu-Pommern, Ralum, an Bäumen kletternd (Dahl. — Blühend im Jan. 1897 — Herb. Berlin). 21. R. Lobbii Schott in Bonpl. V. (1857) 45 et in Prodr. (1860) 379; Engl, in DG. Monogr. Phan. H. (1879) 240; Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 544; Ridley in Journ. Straits Brauch Roy. As. Soc. n. 44 (1905) 185. — Caudex teres tenuis 6 — 8 m longus et ca. 5 — 6 mm crassus. Foliorum petiohis gracilis supra late canali- culatus basi paullum dilatatus, 4 — 6 cm longus, ultra geniculum breve vagina angusta membranacea plerumque mox dilacerata instructus, lamina tenuiter coriacea, obovato- oblonga vel oblongo-lanceolata, vix falcata, apice 1,5 — 2 cm longe acuminata, basin versus late cuneata, 1,5 — 1,9 dm longa et 4 — 6,5 cm lata, nervis lateralibus I. utrinque 8 — 10 patentibus remotiusculis angulo ca. 75" a costa supra paullum depressa subtus manifeste prominente abeuntibus marginem versus arcuatis, nervis lateralibus II. tenuiori- bus 5 — 7 inter primarios interjectis. Pedunculus brevis teres modice validus ca. 2 cm longus. Spatha oblonga breviter acuminata 2,5 — 3,5 cm longa. Spadix sessilis bre- viter cylindricus obtusus ca. 3 cm longus et 5 — 7 mm crassus. Staminum filamenta A. Engler, Das Pflanzenreicli. IV. (Embryophyta siplionogama) 23B. 3 34 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. dilatata antheris ovalibus obtusis pauUum breviora. Pistilla obovoidea truncata, 2 — 2,5 mm longa et aequilata, stigmate parvo subelevato coronata. Südwestmalayische Provinz: Perak, am Lanit (Scortecchini n. ISSb. — Herb. Kew), um < 50—260 m (King's Collector n. 2019, 2677, 10571 — Herb. Kew, Calcutta, Singapore); Malakka (Maingay n. 1544, 3252; Griffith n. 5961 — Herb. Kew); Johore, Batu Pahet (Ridley — Herb. Singapore); Singapore (Lobb — Herb. Kew); Bukit Timah (Ridley — Herb. Singapore). — Sehr verbreitet auf der malayischen Halbinsel nach Ridley. — Borneo (Korthals — Herb. Leiden). 22. R. tonkinensis Engl, et Krause n. sp. — Gaudex scandens subteres vel teres digitum crassus internodiis valde abbreviatis supremis vix 5 mm longis. Foliorum petiolus modice validus 5 — 10 cm longus, ad geniculum ca. 5 mm longum usque vagina angusta membranacea mox dilacerata instructus, lamina coriacea oblonga vel oblongo- elliptica rarius ovato-oblonga, apice cuspidato-acuminata, basi obtusa, interdum leviter emarginata, 1,8 — 2,4 dm longa atque 0,8 — 1,1 dm lata, nervis lateralibus numerosis subaequalibus angulo 70 — 8 0** a costa abeuntibus marginem versus arcuatim ad- scendentibus. Spatha oblonga. Spadix sessilis cylindricus apice rotundato- obtusus, 5 — 6 cm longus, ca. 1,5 cm crassus. Pistilla prismatoidea, ca. 4 mm longa atque 1,5 mm lata, vertice truncato plerumque hexagono stigmate parvo rotundato subelevato coronata. Hinterindisch-ostasiatische Provinz: WestHches Tonkin, Kien Khe, im Thal Doüg Bau, an Felsen kletternd (Abbe Bon n. 2939, 3891 — Herb. Mus. Paris). 23. R. Bonii Engl, et Krause n. sp. — Gaudex teres 1,2 — 1,6 cm crassus internodiis 1,4 — 3 cm longis. Fohorum petiolus tenuis 6 — 8 cm longus ad geniculum ca. 8 mm longum supra profundiuscule canaliculatum usque vagina angusta membranacea mox dilacerata instructus, lamina tenuiter coriacea suboblique oblonga apice cuspidato- acuminata basi acuta, 2,2 — 3 dm longa, 0,8 — 1 dm lata, pauUum inaequilatera, altero latere fere ^4 latiore, nervis lateralibus I. numerosis angulo ca. 75" a costa abeunti- bus marginem versus leviter arcuatim adscendentibus, nervis lateralibus H. primariis paullum tenuioribus subparallehs. Spatha . . . Spadix sessilis cylindroideus apice sub- acutus, ca. 7 cm longus, 1,5 cm crassus. Staminum filamenta late linearia pistillis subaequilonga, antherae ovatae basi breviter incisae. Pistilla prismatica, 5 — 6 mm longa, 1,5 — 2 mm lata, vertice truncato hexagono stigmate parvo orbiculari coronata. Hinterindisch-ostasiatische Provinz: Westliches Tonkin (Abbe Bon — Herb. Mus. Paris). 24. R. Wrayii Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 544. — Gaudex teres tenuis substriatus, 10 — 12 m longus et 6 — 8 mm crassus, ramulorum floriferorum internodiis 2 — 2,4 cm longis. Foliorum petiolus gracihs lamina multo brevior supra tota longi- tudine profundiuscule canaliculatus, 4 — 6 cm longus, apice breviter geniculatus^ lamina tenuiter coriacea, obscure viridis, anguste falcato-lanceolata apice longe caudato-acumi- nata basin versus sensim angustata demum rotundato-obtusa, inaequilatera, altero latere 1V2-PI0 latiore, 2—2,5 dm longa et tertio superiore usque 4,5 cm lata, venis multis lateralibus densissimis erecto-patentibus utrinque subaequaliter prominulis instructa. Pedunculus teres tenuis, 2,5 — 3,5 cm longus. Spatha subcarnosa, 4 — 5 cm longa, oblonga vel ovato-oblonga apice breviter acuminata, extus viridis intus ceracea; spadix sessihs cylindricus, 3,5 — 4,5 cm longus et 1,4 — 1,8 cm crassus. Staminum filamenta dilatata, basin versus angustata, pistillis paullum breviora. Pistilla prismatica apice truncata stigmate parvo prominulo coronata. Südwestmalayische Provinz: Malakka: Perak, am Larut, um 1000 — 1300 m im dichten Urwald (King's Gollector n. 2939, 6956. — Blühend im Dez. 1884 — Herb. Hort. Galcutta) ; Maxwell Hill, um 800 — 1000 m (Ridley n. 2960, 11418 — Herb. Singapore; Engler n. 5317. — Febr. 1906 — Herb. Berlin); Gunong Batu Paleh (L. Wray — Herb. Perak n. 1145). — Selangor, Batu Gaves bei Kuala Lumpur, um 100 m ü. M. {Engler, Reise nach Java und Brit. Ind. n. 5266. — Ohne Blüten und Früchte, Febr. 1906 — Herb. Berlin). Raphidophora. 35 25. R. hongkongensis Schott in Bonpl. V. (<857) 45 et in Prodr. (<860) 378; Seemann, Bot. Herald (1857) 447; Engl, in DC. Monogr. Phan. JI. (1879) 240. — Ramuli crassi. Foliorum petiolus ca. 6 cm longus usque ad geniculum 4 — 5 mm longum anguste vaginatus, lamina tenuiter subcoriacea oblongo-lanceolata subfalcata, e medio basin versus sensim angustata, apice subacuta, 2 — 2,5 dm longa et tertio superiore 5 — 6 cm lata, nervis lateralibus numerosis tenuibus angulo ca. 45" a costa abeuntibus marginem versus arcuatim adscendentibus. Spatha ovata acuminata ca. 6 cm lata. Spadix 5 — 6 cm longus, 1,5 cm crassus. Pistilla subbexagona, 4 mm tantum longa, vertice glaucescentia, stigmatibus nigrescentibus hemisphaericis. Ilinterindisch-ostasiatische Provinz: Hongkong (Seemann — Herb. De Gandolle). 26. R. Teysmanniana Engl, et Krause n. sp. — Ramuli teretes modice validi 4 — G mm crassi internodiis brevibus 1,2 — 1,8 cm longis. Foliorum petiolus tenuis supra late canaliculatus basi paullum dilatatus, geniculo 8 — 10 mm longo instructus, inferne anguste vaginatus, 7 — 10 cm longus, lamina tenuiter coriacea lanceolata vel Fig. 13. EapMdopJiora Teysmanniana Engl et Krause. tI Habitus, j? Spadix. C Pistillum supra Visum. D Flos a latere visus. E PisLillum H sectum. F Ovulum. (Icon. origin.) 3* 36 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. oblongo-lanceolata, subfalcata, apice longiuscule acuminata, basi acuta, utrinque sub- aequaliter angustata, 2,3 — 3 dm longa et 6 — 7 cm lata, nervis lateralibus I. 12 — 15 remotiusculis fere 1,5 cm distantibus supra prominulis subtus manifestius prominentibus angulo ca. 75" a costa abeuntibus marginem versus arcuatim adscendentibus atque nervis secundariis numerosis tenuioribus sub- parallelis. Pedunculus vix 2,5 mm longus. Spatha crasse carnosa oblonga cum acumine ca. 4 mm longo 3,8 cm aequans, convoluta 8 mm diametiens. Spadix sessilis cylindri- cus obtusus, spathae acumine brevior. Pistilla prismatica, 2 mm longa et 1 mm lata, vertice hexagono truncato stigmate parvo rotundato vix elevato coronata. — Fig. 13. Centromalayiscbe Provinz: Cele- bes: Panghadjeno (Teysmann n. 1 1 774 — Herb. Buitenzorg). 27. R. (?)moluccensisEngI. et Krause n. sp. Gaudex tenuis teretiusculus 7- Fig. 14. Raphidophora moluccensis Engl, et Krause. Habitus. (Icon. origin.) 10 mm crassus internodiis 1,5 — 3,5 cm longis. Foliorum petiolus gracilis supra profundiuscule canaliculatus basi paullum dilatatus, 1,2 — 1,5 dm longus, vagina membranacea diutius persistente inferne fere 1 cm ampla superne angustiore geniculi 1 — 1,5 cm longi basin haud attingente in- structus, lamina tenuiter coriacea falcato- lanceolata apice acuminata basi acuta, 2,5 — 3 dm longa et medio vel paullum infra medium 2,5 — 3,2 cm lata, nervis latera- libus I. utrinque 5 — 6 angulo ca. 30" a Costa abeuntibus marginem versus leviter arcuatim adscendentibus inter se 3 cm et ultra distantibus, nervis lateralibus II. et ni. primariis multo tenuioribus subparallelis. Inflorescentia ignota. — Fig. 1 4. Centromalayiscbe Provinz: Mo- lukken: Wokam (Kult, im Bot. Gart. Buiten- zorg — Engler, Febr. 1906); Wahai (Kult, im Bot. Gart. Buitenzorg). 28. R. falcata Ridley. — Foliorum petiolus tenuis 6 — 8 cm longus geniculo brevi ca. 8 mm longo instructus, lamina coriacea anguste falcato-lanceolata, apice acuminata, basin versus longe cuneatim an- gustata, subinaequilatera, 2,5 — 3 dm longa et tertio superiore 3 — 3,5 cm lata, nervis lateralibus numerosis subaequalibus angulo 40 — 45" a Costa abeuntibus marginem ver- sus leviter arcuatim adscendentibus. Pedun- . Spadix sessilis crasse cylindricus obtusus, culus brevis teres validiusculus. Spatlia . ca. 4 cm longus et 1,2 cm crassus. Hinterindisch-oslasiatische Provinz: Siam; liangtaphan (Keitb — Herb. Singapore). Raphidophora. 37 29. R. fluminea Kidley in Journ. Straits Branch Roy. As. Soc. n. 44 ( 1905) <86. — Caudiculus repens ca. 4 — 5mm crassus. Foliorum petiolus brevis tenuis 8 — 9 cm longus geniculo ca. 5 mm longo instructus, lamina coriacea anguste subfalcato- lanceolata apice longissime acuminata basi cuneatim acuta, inaequilatera, 3 — 4 dm longa et tertio inferiore 3 — 3,5 cm lata, nervis lateralibus numerosis subaequalibus angulo ca. 30° a costa abeuntibus marginem versus arcuatis. Pedunculus tenuis 5 — 6 cm longus. Spatha ovato-oblonga cum acumine fere \ cm longo 5 cm aequans, convoluta 7 — 8 mm diametiens. Spadix ca. 4 cm longus, 4 — 5 mm crassus. Pistilla parva hexagona, stigmate parvo pulvinato instructa. Südwestmalayische Provinz: Nord-Borneo, bei Bongaya, über Felsen kriechend und an den Ufern des Labuk- Flusses überhängend {Ridley — blühend im Dez. 1897 — Herb. Singapore). 30. R. Maingayi Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 543. — Caudex angulosus modice validus 8 — 12 mm crassus. Foliorum petiolus tenuis dorso carinatus supra profundiuscule canaliculatus, 7 — 10 cm longus, geniculo brevi vix 5 mm longo instructus, inferne anguste vaginatus, lamina tenuiter coriacea lanceolata vel oblongo-lanceolata, subfalcata apice acuminata basin versus acuta, 2 — 3 dm longa et tertio superiore 4,5—5 cm lata, nervis lateralibus numerosis subaequalibus supra prominulis subtus manifestius prominentibus angulo ca. 30" a costa tenuiuscula abeuntibus. Spatha sub- sessilis crasse carnosa oblonga, cum acumine ca. 1 cm longo fere 1 0 cm aequans. Spadix sessilis cylindricus obtusus quam spatha acumine brevior, 1,5 — 1,7 cm crassus. Pistilla anguste prismatica vertice hexagono stigmate subrotundato pauUum depresso coronata. Südwestmalayische Provinz: Malakka (Maingay n. 1556, 2972 — Herb. Kew); Panchor (Goodenough n. 1296 — Herb. Singapore); Penang, Polo Boetang (Gurtis n. 2885. — Mi 1890 — Herb. Singapore, Kew); Selangor, Qua Batu (Ridley — Herb. Singapore); Singapore, Bukit Timah (Ridley — Herb. Singapore). Nota, Ramuli flagelliformes lenues angulosi, 5 — 7 mm crassi. Foliorum petiolus gracilis supra late canaliculatus basi paullum dilatatus inferne anguste vaginatus, 3 — 4 cm longus, lamina membranacea oblonga vel obovato-oblonga apice breviter acuminata basi acuta, 10 — 13 cm longa et 4,5 — 5 cm lata, 31. R. Sarasinorum Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXXVU. (1905) H4. — Caulis crassiusculi internodia brevia, 1 — 1,5 cm longa. Foliorum petiolus ad geniculuni usque 1 cm longum supra sulcatum vaginatus, 1,5 dm longus, lamina coriacea utrinque nitidula, oblique oblonga, altero latere 1 V'i'P'o angustiore, basi obtusa, apice acuminata, 2 — 2,5 dm longa, ca. 1 dm lata, nervis lateralibus I. atque 11. subaequali- bus parallelis numerosissimis subtus prominentibus. Pedunculus quam petiolus brevior, quam spatha longior. Spatha crassa ovata longe acuminata, extus viridis demum violascens, intus flavescens. Spadix brevissime stipitatus cylindricus, 1 dm longus, 1,5 cm crassus. Filamenta linearia, quam antherae lineari-oblongae 3 — 4-plo longiora. Pistilla cylindrica stamina fere aequantia, truncata, stigmate ovali emerso instructa. — Fig. 15. Gentromalayische Provinz: Gelebes: Masarang (Vettern Sarasin n. 232. — Blühend im Mai 1894); Mt. Maharau Masarang (Vettern Sarasin n. 557. — Blühend im Okt. 189 4 — Herb. Berlin). 32. R. Perkinsiae Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXXVH. (1905) 115. — Gaudex scandens ca. 1 cm crassus. Foliorum petiolus quam lamina brevior vel eam sub- aequans, 0,5 — 1,3 dm longus, ad apicem usque anguste vaginatus, lamina coriacea, saturate viridis, oblonga vel oblique oblonga, basi obtusa, acuminata vel oblique acumi- nata, 1,5 — 2,5 dm longa, 5 — 10 cm lata, nervis lateralibus fere omnibus aequalibus subparallelis prope marginem sursum versis. Pedunculus spathae dimidium aequans, 6 cm longus. Spatha convoluta, 1,6—1,8 dm longa, 2,5 cm diametiens. Spadix quam spatha brevior, sessilis, 1,5 dm longus, 1,5 — 2 cm crassus. Staminum filamenta linearia, quam antherae ovato-cordatae acuminatae ca. 6-plo longiora. Pistillum 5 mm longum. 38 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. vertice hexagono excavatum, medio stigmate parvo elevato suborbiculari instructum; ovarium oblongum multiovulatum, Provinz der Philippinen: Luzon, Macaharing bei Manila (Loher n. 2460. — Blühend Febr. \S9\ — Herb. Kew); mittleres Luzon (Loher n. 2458); Benguet (Loher n. 2459 — Herb. Kew); Baguio in der Provinz Benguet, an schattigen Orten über Felsen kletternd (Eimer — blühend Mai <904 — Government Herbar. n. 6305). 33. R. megastigma Engl, in Engler's Bot. Jahrb. L (i 881) < 80 et in Malesia I. (i 882) 269, — Gaudex ramulis modice validis ca. \ cm crassis. Foliorum petiolus tenuis supra profundiuscule canaliculatus basi paullum dilatatus, \ — 1,2 dm longus, ad laminae basin usque vel fere ad basin usque vagina angusta membranacea mox dilacerata in- structus, lamina tenuiter coriacea oblonga, apice breviter acuminata, basi rotundata vel brevissime acuta, 1,5 — 1,7 dm longa et medio 6 — 6,5 cm lata, nervis lateralibus Fig. 15. Eaphidophora Sarasinorum Engl. A Ramus florifer. B Spadix. G Pistillum supra Visum. D Flos a latere visus. E Stamen a dorso visum. F Pistillum || sectum. O Ovulum. (Icon. origin.) Raphidophora. 39 numerosis subaequalibus angulo ca. 45" a costa abeunübus prope marginem sursum versis, venis subtus vix prominulis. Pedunculus 3 cm longus. Spatha ovata, breviter cuspidata, 5,5 — 6 cm longa, complexa 2 cm diametiens. Spadix sessüis cylindricus, 4 cm longus, basi 1,5 cm crassus, sm'sum attenuatus. Plstilla prismatica, 3,5 mm longa et 1,5 mm crassa, stigmate sessili magno, 1 mm diametiente, profunde cupuli- formi-excavato coronata. Südwestmalayische Provinz: Padang (Beccari); Ajer mantjoer, um 360 m (Beccari) — Herb. Florenz. 34. R. elliptica Ridley in Journ. Straits Brauch Roy. As. Soc. n. 43 (1905) 186. — Foliorum petiolus teres validiusculus basi paullum dilatatus, ca. 1,5 dm longus, geniculo brevi instructus^ lamina subcoriacea elliptica, apice breviter acuminata, basi Fig. i 6. Raphidophora peeploides Engl. Ä Habitus. B Petioli suprema pars. C Spadix cum spatha. D Pistillum supra visum. E Flos a latere visus. F, O Stamen a dorso, antice visum H Pistillum || sectum, J idem = sectum. K Ovulum. (Icon. origin.) 4Q A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. subrotundata, ca. 2 dm longa et medio 6,5 — 7 cm lata, nervis lateralibus I. numerosis angulo ca. 60 " a costa valida abeuntibus marginem versus leviter arcuatim adscen- dentibus atque nervis secundariis ca. 3 — 5 inter primarios interjectis tenuioribus sub- parallelis. Pedunculus leres validus ca. 4 cm longus basi cataphyllis pluribus linearibus dilaceratis pedunculo aequilongis vel paullum longioribus inclusus. Spatha oblonga cum acumine fere 2 cm longo ca. W cm aequans, convoluta 1,5 — 4,7 cm diametiens. Spadix sessilis. Pistilla vertice indistincte hexagono rotundata; stigma rotundum im- mersum. Südweslmalayische Provinz: Borneo: Sarawak, Bau (Ridley — blühend Juli <893 — Herb. Singapore). 35. R. peeploides Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (1898) 7. — Ramuli usque 1,5 cm crassi, dense foliati, internodiis brevibus 0,5 — 1,5 cm longis. Foliorum petiolus tenuis supra latiuscule canaliculatus basi dilatatus, 1,5 — 1,8 dm longus, usque ad geniculum 6 — 8 mm longum anguste vaginatus, lamina subcoriacea, lanceolata vel oblongo-lanceolata, apice acuta, basi subacuta vel obtusiuscula, 2 — 3 dm longa et 7 — 9 cm lata, a medio utrinque subaequaliter angustata, nervis lateralibus I. numerosissimis angulo ca. 45" a costa abeuntibus marginem versus leviter arcuatim adscendentibus atque secundariis subaequalibus. Pedunculus validus 5 — 8 cm longus. Spatha oblonga crasse cai'nosa, ca. 1,5 dm longa et 4 — 5 cm ampla. Spadix sessilis crasse cjlindricus obtusus, 1 — 1,3 dm longus et 2 cm crassus. Stamina demum pistilla superantia, fila- mentis anguste linearibus 6 mm longis, antheris breviter ovatis 1 mm longis. Pistilla prismatica sursum- paullum dilatata, apice truncata, 5 — 6 mm longa et 3 mm crassa, vertice medio leviter excavato stigmate ovali 1,5 mm lato coronata. — Fig. 16. Südv^estmalajische Provinz: Borneo: Wald oberhalb Suka Lanting (Hallierf. n. B67 — Herb. Buitenzorg). Gentromalajische Provinz: Nord-Gelebes: .Minahassa (Koorders n. 16154 — Herb. Buitenzorg); bei Bojong (Warburg n. 15 728 — Herb. Berlin). — Kult, im Bot. Gart. Buitenzorg seit 1897. 36. R. Graeffei Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (1898) 9. — Caudiculi scandentis internodia brevia, 5 — 8 mm longa. Foiiorum petiolus teres supra profundius- cule canaliculatus, 1,5 — 2 dm longus, ultra geniculum 1 cm longum vagina angusta membranacea mox dilacerata instructus, lamina tenuiter coriacea, lanceolata, inaequi- latera, apice acuta, basi subacuta vel obtusiuscula, 2,5 — 3 dm longa et 8 — 9 cm lata, nervis lateralibus I. numerosis angulo ca. 60" a costa abeuntibus atque secunda- riis ca. 6 — 8 inter primarios interjectis quam illi tenuioribus subparallelis cum venis tenuibus remotis reticulatis (in sicco) subtus prominentibus. Pedunculus ca. 8 cm longus. Spatha . . . Spadix sessilis cylindricus elongatus, Iructifer 1,2 dm longus et 1,1 — 1,5 cm crassus. Baccae cyHndricae vertice impressae, 5 — 6 mm longae et 4 mm crassae, stigmate orbiculari stilo brevi insidente coronatae; semina oblongo-obovoidea, 1,3 — 1,5 mm longa. Melanesische Provinz: Samoa-Inseln: Upolu (E. Graeffe n. 73. — Herb. Godeffroy). 37. R. montana (Blume) Schott in Ann. Mus. Lugd. Bat. l. (1863) 128; Engl. in DG. Monogr. Phan. H. (1879) 240 et in Arac. exsicc. et illustr. n. 5a, 5b. — Calla mo7itmia Blume, Gat. Hort. Buitenz. et Flora (1825) 147. — Scindapsus 7non- tanus Kunth, Enum. pl. HI. (1844) 64; Miq. Fl. Ind. Bat. HF. (1855) 184. — Rapkido- phora fallax Schott in Ann. Mus. Lugd. Bat. I. (1863) 128. — Scindapsus angulatus Miq. Fl. Ind. Bat. HI. (1855) 219. — E. angulata Schott, Prodr. (1860) 379. ~ Caudiculi validi 2 — 2,5 cm crassi, acute angulati, internodiis longiusculis 8 — 10 cm longis. Foliorum petiolus tenuis angulatus supra profundiuscule canaliculatus, 2 — 2,5 dm longus, ultra geniculi 1 — 1,2 cm longi basin vel ad laminae basin usque vagina latius- cula membranacea plerumque mox dilacerata rarius diutius persistente instructus, lamina subcoriacea oblongo-lanceolata utrinque subaequaliter acuta, 2,5 — 3 dm longa et medio 0,75 — 1,2 dm lata, nervis lateralibus numerosis subaequalibus angulo ca. 45° a costa Raphidophora. 41 abeuntibus marginem versus leviter arcuatis. Pedunculus validus, 6 — 8 cm longus. Spatha crasse carnosa, oblonga, cum acumine fere 2 cm longo \,% dm et ultra longa, convoluta 1,4 — 1,6 cm diametiens. Spadix elongato-cylindricus obtusus, basi stipite manifesto 4—6 mm longo instructus. Stamina pislillorum dimidium paullum superantia, filamentis dilatatis, antheris ovatis subaculis. Pistilla prismatica angulata, ca. 3 mm longa et 1,5 mm lata, vertice hexagono leviter excavato stigmate depresso oblongo coronata. Südwestmalayische Provinz: Java (Blume, Zippel — Herb. Leiden, Berlin). — Sumatra (Korthals — Herb. Leiden). 38. R. Reineckei Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (1898) 9. — Caudiculus teres validus, 8 — 14 mm crassus, internodiis 1,5 — 2 cm longis. Foliorum petiolus tenuis supra late canaliculatus, 2,8—3 dm longus, vagina angusta a geniculo 2 cm longo longiuscule remota instructus, lamina tenuiter coriacea elongato-lanceolata, valde in- aequilatera, latere altero fere duplo latiore, apice 1,5 cm longe acuminata, basi ob- tusiuscula, 2 — 4,5 dm longa et medio 0,5—1,3 dm lata, nervis lateralibus L numerosis angulo 50 — 60" a costa abeuntibus atque secundariis ca. 6 — 8 inter primarios inter- jectis parallelis (in sicco) subtus prominentibus, venis vix prominulis. Pedunculus teres validus ca. 1,3 dm longus. Spatha . . . Spadix subsessilis cylindricus sursum paullum attenuatus obtusus, fructifer 1,4 — 1,5 dm longus, inferne 2 cm crassus. Baccae elon- gato-cylindricae, 7 mm longae et vix 3 mm crassae, vertice tetra- vel hexagono pro- fundiuscule impresso stigmate orbiculari stilo longiusculo insidente coronatae; semina oblonga obtusa 1,7 — 2 mm longa. Melanesische Provinz: Samoa-Inseln: Savaii, sehr häufig in den Bergwäldern bis zu 1000 m ü. M., an Bäumen kletternd (Reinecke n. 591 — blühend Sept. 1894. — Herb. Berlin). 39. R. peepla (Roxb.) Schott in Bonpl. V. (1857) 45 et in Prodr. (1860) 380; Engl, in DG. Monogr. Phan. H. (1879) 242; Hook. f. FL Brit. Ind. VL (1893) 545. — Pothos Peepla Roxb. FI. Ind. L (1832) 454; Wall. Exsicc. n. 4441. — Sdndapsu^ Peepla Schott, Melet. L (1832) 21; Kunth, Enum. pl. IIL (1844) 62; Thwait. Enum. PL Zejl. n. 336. — R. Calophyllum Schott in Bonpl. V. (1857) 45 et in Prodr. (1860) 380; Engl, in DG. Monogr. Phan. IL (1879) 242. — Motistera Peepla G. Koch ex Linnaea VL (1831) Lit.-Ber. 52. — B. nigrescens Ridley in Journ. Straits Branch Roy. As. Soc. n. 44 (1905) 185. — Ramuli validiusculi teretes 8 — 12 mm crassi internodiis 2 — 5 cm longis. Foliorum petiolus tenuis, supra profunde canaliculatus, 1,5 — 2 dm longus, geniculo 8 — 12 mm longo instructus, fere ad apicem anguste vagi- naius, lamina subcoriacea oblonga vel elliptico-oblonga rarius ovato-oblonga, inaequi- lateralis, latere altero 1 V2"P^o latiore, apice 2 cm longe cuspidato-acuminata acuta, basi rotundata, imo cuneata, 1,25 — 1,5 dm longa et 7 — 8 cm lata, nervis lateralibus I. numerosis patentibus angulo 45 — 50" a costa abeuntibus marginem versus arcuatis, nervis IL tenuioribus ca. 3 — 5 inter primarios interjectis subparallelis. Pedunculus teres modice vaHdus ca. 1 dm longus. Spatha crasse cai'nosa anguste ovata vel lanceolato- ovata, 7 — 8 cm longa, apice acumine fere 1 cm longo instructa, extus sordide flava intus sordide luteo-rubella. Spadix sessilis cylindricus obtusus, quam spatha paullum longior et 1 — 1,2 cm crassus, pallide et sordide flavus, serius violaceus. Stamina pistillis breviora, filamentis dilatatis utrinque modice angustatis, antheris ellipticis obtusis. Pistilla prismatica ca. 4 mm longa et fere 2 mm lata, vertice tetra- vel hexagono stig- mate parvo rotundato-oblongo vix elevato coronata. Provinz des tropischen Himalaya: Ost-Himalaya (Griffith n. 5958, 5959 — Herb. Kew, Galcutta); Sikkim, um 300 m (King — Herb. Galcutta); Darjeehng, um 1000 m (Gamble n. 9749 — Herb. Galcutta), um 1000 — 1600 m (Hooker t et Thomson. — Herb. Kew, Berlin); Darjeeling (G. B. Clarke n. 26 509 — Herb. Kew); Khasia, 1000 — 2000 m ü. M. (Hooker L et Thomson. — Herb. Kew); Lushai Hills, 1000 — 1200 m, Fort Lengleh (Gage n. 1 5 — Herb. Galcutta). 42 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. Hinterindisch-ostasiatische Provinz: Birma, Karen Hills (Kurz, Fl. of Birma n. 2656 — Herb. Calcutta); Siam, Lern Dan in Koh Chang (Joh. Schmidt — Herb. Kopenhagen, Berlin); Tonkin, Gebirge im Nordosten von Kwang-yen an feuchten, schattigen Ufern (Balansa, PI. de Tonkin n. 2055. — Blühend im Mai 1886 — Herb. Mus. Paris, Herb. Kew); Kien Khe, auf den Felsen Doüg Häm (Abbe Bon n. 2947 — Herb. Mus. Paris); Gochinchina (Pierre), im Bezirk Baria (Pierre n. 122 — Herb. Mus. Paris); Kuang Repoen (Pierre — Herb. Mus. Paris). Südwestmalayische Provinz: Borneo: Puak (Ridley n. 12413. — Blühend im Sept. 1905 — Herb. Singapore). 40. R. Schottii Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 544. — R. Peepla. Schott in Bonpl. V. (1857) 45; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 242, pro parte. — Gaudex teres vahdus 1,4 — 1,8 cm crassus internodiis longiusculis usque 6 cm longis. Fohorum petiolus vahdus supra ad geniculi medium usque canaliculatus basi pauUum dilatatus, 8 — 1 2 cm longus, vagina angusta geniculum breve haud superante instructus, lamina tenuiter coriacea falcato-lanceolata vel oblongo-lanceolata, rarius oblanceolata, Fig. 17. Raphidophora Schottii Hook. f. Ä Habitus. B Spadix spatha inclusus. C Spadix über. D Pistillum supra visum. E Flos a latere visus. F, 0 Stamen a dorso, a latere visum. H Pistillum || sectum, J idem = sectum. K Ovulum. (Icon. origin.) Raphidophora. 43 apice 2 — 2,4 cm longe caudato-acuminata, basi oblique acuta, subinaequilatera, 1,8 — 2,4 dm longa et 6,5 — 8 cm lata, nervis lateralibus numerosis angulo ca. 45" a Costa validiuscula abeuntibus erecto-paten- tibus utrinque subaequaliter prominentibus instructa. Pedunculus teres validus 4 — i 0 cm longus. Spatha ovata breviter acu- minata 7 — 8 cm longa, extus et intus flava. Spadix sessilis cylindricus obtusus, 5 — 6 cm longus et \ — 1,2 cm crassus. Stamina fila- mentis valde dilatatis basin versus paullum angustatis, antheris ovalibus obtusis fila- mentis multo brevioribus. Pistilla prismatica vertice hexagono truncato stigmate parvo rotundato vix elevato coronata. — Fig. 1 7. Provinz des tropischen Hima- laja: Khasia, Ghurra (Hooker f. — Blühend Sept. 1850 — Herb. Kew), um 1000 — 2000m(Hooker f. et Thomson); Garo Hills, Gari (C. B. Clarke n. 42 992. — Steril, Febr. 1886 — Herb. Calcutta); Assam (Jenkins — Herb. Calcutta). 41. R. Storckiana Schott in Bonpl. V. (1862) 346 et Seem. Fl. Vit. (1865— 18 68) 2 87. — B. peepla var. Storckiana (Schott) Engl, in DC. Monogr. Phan. II. (1879) 2 43. — Foliorum petiolus ad basin geniculi usque vaginatus, ca. 1,5 dm longus, lamina oblongo-elliptica , apice subsensim angustata, acuta, basi cuneata, 2,7 dm longa, 8 — 9 cm lata, nervis lateralibus numerosis subaequalibus tenuibus densis marginem versus arcuatim adscendentibus. Pedunculus ca. 1,3 dm longus. Spatha 9 — 10 cm longa. Spadix sessilis 8 cm longus, 1,3 cm crassus. Melanesische Provinz: Fidschi- Inseln: Ovalau (Storck n. 912 — Herb. Kew). Nota. Species imperfeete cognita ex affi- nitate Raphidophorarum peepla et peeploides. 42. R. Koordersii Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (1898) 6. — RamuH teretes modice validi 7 — 8 mm crassi, inter- nodiis mediocribus ca. 2 cm longis. Folio- rum petiolus tenuis supra profundiuscule canaliculatus, 7 — 12 cm longus, usque ad geniculum breve vagina latiuscula mem- branacea demum dilacerata instructus, lamina subcoriacea oblique ovata vel obli- que oblongo- ovata, inaequilatera , altero latere 1 V2"Plo latiore, apice leviter curvata caudato-acuminata acutissima, basi obtusa, Fig. 18. Raphidophora Hollrungn En^l J. Habi- tus. B Spadix florifer. C Spadix fructifer. D Fila- menla atque pistillum a latere visa. E Pislillurn II sectum. F Ovulum. G Semen, H idem || sectum cum embryone, J idem = sectum. (Icon. origin.) 44 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. 1,2 — 2,2 dm longa et 5 — 9 cm lata, nervis lateralibus numerosis subaequalibus angulo ca. 45" a costa abeuntibus marginem versus leviter cm'vatis. Pedunculus teres validus ca. 1,2 dm longus. Spatha oblonga apice ca. 2 cm longe acimiinata, \ dm longa, convoluta ca. 1,6 cm crassa. Spadix cylindricus obtusus stipite fere \ cm longo sul- fultus, florifer spathae acumine brevior, fructifer \ dm longus et ca. 1,8 cm crassus. Baccae subprismaticae ca. 5 mm longae, stilo brevissimo cum stigmate parvo ovali instructae; semina oblonga, 1,5 — 1,7 mm longa. Gentromalayische Provinz: Nord-Celebes, Minahassa, Kawewatoe, um 50 m ü. M. (Koorders n. 16 166. — Fruchtend im Febr. 1895); Gorontalo (Riedel — Herb. Buitenzorg). — Molukken, Batjan (Warburg n. 18 303 — Herb. Berlin). 43. R. Hollrungii Engl, in Schumann, Flora von Kaiser-Wilhelmsland (1889) 19 et in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (189 8) 9; Schumann u. Lauterbach, Flora der deutsch. Schutzgebiete (1901) 211. — Caudiculus teres validus internodiis 2 — 3 cm longis. Foliorum petiolus tenuis carinatus vel subcarinatus, supra profundiuscule canali- culatus, 1,2 — 1,5 dm longus, usque ad geniculum breve ca. 1 cm longum vagina latius- cula membranacea mox dilacerata instructus, lamina tenuiter coriacea elongato-lanceo- lata, inaequilatera, utrinque valde angustata, 2 — 3 dm longa et 2,5 — 4 cm lata, nervis lateralibus I. numerosissimis angulo 30 — 40 " a costa abeuntibus, inter se ca. 2 mm distantibus. Pedunculus 3,5 — 4 cm longus. Spatha oblonga breviter acuminata, 5 — 6 cm longa. Spadix sessilis cylindricus obtusus, ca. 6 cm longus et 1,5 cm crassus. Pistilla prismatica, 5 mm longa et 2,5 mm crassa, vertice hexagono stigmate orbiculari stilo manifesto conico insidente coronata. — Fig. 18. Papuanische Provinz: Kaiser- Wilhelmsland , Lagerberg der Augusta-Station (Hollrung n. 746. — Blühend im Sept.); Urwald am Sattelberg (Lauterbach n. 588. — Blühend im Juli 1890). — Herb. Berlin. Nota. Haec species a sequente, quacum stilo conico congruit, differt foliis multo angustio- ribus et nervis lateralibus numerosioribus, magis approximatis. 44. R. conica Engl in Englers Bot. Jahrb. L (l88l) 181 et in Malesia L (1882) 270. — Gaudex teres validus 1,5 — 2 cm crassus. Foliorum petiolus supra canaliculatus, 2,5 — 3,5 dm longus, usque ad geniculum ca. 2 cm longum vaginatus, lamina sub- coriacea (?) elongato-lanceolata, apice longe acuminata, basin versus longe cuneatim angustata, paullum inaequilatera, 3,5 — 4 dm longa et 1,3 — 1,5 dm lata, nervis laterali- bus L utrinque ca. 18 angulo 40 — 45" a costa abeuntibus marginem versus recte adscendentibus, inter se fere 2 cm distantibus. Pedunculus ca. 4 cm longus. Spatha 6 cm longa et convoluta 2 cm diametiens. Spadix sessilis 6 cm longus, 1 cm crassus. Stamina brevia 1 mm longa, antheris apertis omnibus filamentis brevioribus insidentibus. Pistilla parva vix 3 mm longa, vertice excavato stigmate parvo orbiculari 0,5 mm dia- metiente stilo longiusculo conico insidente coronata. Papuanische Provinz: Neu-Guinea, Ramoi (Beccari Piante pap. n. 409. — Herb. Florenz). 45. R. glaucescens Engl, et Krause n. sp. — Gaudex crassus scandens. FoHorum vetiolus tenuis supra profundiuscule canaliculatus, 3 — 3,6 dm longus et 5 — 7 mm crassus, pagina membranacea mox dilacerata geniculi 2 — 2,2 cm longi basin haud attingente in- structus, lamina tenuiter coriacea, oblique oblonga vel oblongo-lanceolata, apice breviter acuminata, basi subacuta, inaequilatera, latere altero fere 1 Y2~plo ^^^iore, 3,8 — 4,5 dm longa et medio 1,3 — 1,4 dm lata, nervis lateralibus l. numerosis angulo ca. 55 — 60" a costa validiuscula supra paullum depressa subtus valde prominente abeuntibus mar- ginem versus subarcuatis, inter se 8 — 1 1 mm distantibus, praesertim subtus manifeste prominentibus, nervis lateralibus II. et III. ad 6- — 8 inter primarios interjectis tenuiori- bus subparallelis reticulato-conjunctis. Südwestmalayische Provinz: Borneo (im botan. Garten von Buitenzorg kultiviert [Ganarien] illic n. 58). — A. Engler, Reise nach Java und Brit. Indien n. 4005. .— Febr. 1906 — Herb. Berlin). Raphidopliora. 45 4 6. R. ?foraminifera Engl. — Epipremmim ? foraminiferum Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (i898) H. — Usque 20 m alte scandens. Foliorum majorum petiolus 3,5 — 4 dm longus, ad geniculum \ — 2 cm longum supra latiuscule canaliculatum usque vagina membranacea mox dilacerata instructus, lamina membranacea, in stirpe juven- cula oblonga, basi obtusa, in stirpe adulta elongalo-oblonga, inaequilatera, basi et apice acuta, ca. 4 dm longa et medio 4,3 — 1 ,o dm lata, nervis lateralibus 1. utrinque ultra 20 a Costa patentibus leviter arcuatis inter se \ — 1,5 cm distantibus cum nervis secun- dariis ca. 3 — 5 inter primarios interjectis subparallelis, venis inter nervös transversis Fig. 1 9. Raphidophora foraminifcra Engl. A Habitus. B F*olium. C Laminae pertusae pars. (Icon. origin.) tenuibus foraminibus pluribus majusculis ovalibus vel orbicularibus 0,5 — 1,5 cm dia- metientibus inter nervös primarios secus costam dispersis. Reliqua ignota. — Fig. 19. Südwestmalayische Provinz: Malakka, Perak, am Larut, Maxwell Hill, um jOO — 600 m ü. M. im Regenwald (Engler, Reise nach Java und Brit. Indien n. 5307. — Steril, Febr. 1906). Nota. Planta valdo insignis foraminibus plerumque orbicularibus, rarius oblongis in folio- rum lamina juxta costam distributis. Folia primum anno 1897 ex horto botanico Bogoriensi accepi, 1906 plantam hie ipse vidi et serius in monte Larut Malaccae inveni. Nunc, quum 46 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. Fig. 20. JRaphidophora Becearii Engl. J. Habitus. B Spadix. C Pistillum supra Visum. D Flos a latere visus. E Pistillum |i sectum. F Ovulum. G Fructus. H Semen |1 sectum. (Icon. origin.) multas species generum Raphidophora et Epi- premnum observaverim, hanc speciem potius ad Raphidophoram pertinere existimo. Affmis videtur Raphidophorae Becearii, attamen for- mas transitorias haud observavi. 47. R. Becearii Engl, in Engler's Bot. Jahrb. I. (l 881) 181 et in Malesia I. (1882) 270, t. 19, flg. 6—9; Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 546. — Epipremnum Becearii Engl, in Bull. Soc. Tose, di Ort. (1879) 269. — E. borneensis Engl, in Araeeae exsiee. et illustr. (ined.) n. 195. — Gaudex teres validus, 4 — 6 cm longus et 1,2 — 1,6 cm crassus. Foliorum petiolus 2 — 2,5 dm longus, supra profundiuscule canaliculatus , ultra geniculi ca. 1,5 cm longi basin vagina latiuscula mox dilacerata instructus, lamina rigide herbacea lanceo- lata, utrinque valde angustata, 3 — 3,5 dm longa et ca. 1,5 dm lata, inaequilatera, stirpis juvenculae integra, adultae plerum- que dz irregulariter pinnatifida , laciniis utrinque 3 vel 4 subfalcatis inferne latis, apice caudato-acuminatis , 1,2 — 1,5 dm longis, nervis lateralibus I. plerumque 3 percursis, terminali elongato-rhomboidea, 1,5 — 2 dm longa, nervis lateralibus II. a primariis angulo valde acuto vel a costa abeuntibus atque inter primarios inter- mediis. Pedunculus teres validus, 1 dm et ultra longus et 4 — 6 mm crassus. Spatha oblonga, acuminata, 7,5 — 10 cm longa, flava. Spadix sessilis cjlindricus apice sub- acutus, ca. 8 cm longus et inferne 1,5 cm crassus, pallide cereo-flavus. Pistilla 2,5mm longa, 1,5 mm crassa, stigmate sessili majusculo oblongo vel rarius suborbiculari coronata. Semina oblonga leviter curvata, compressa, pellucida. — Fig. 20. Südwestmalayische Provinz: Malakka: Penang,PenaraBukit(Ridlej — Herb. Singapore); Perak, am Larut, 100 — 2 00 m, zwischen Felsen wuchernd und an Baumstämmen hochkletternd (King's Gol- lector n. 2874, 3955. — Blühend im März; n. 10 155. — Blühend im Januar 1855; Scortecchini n. 605, 1364 in Herb. Mus. Perak, Galcutta; Wray n. 1981 in Herb. Mus. Perak); Selangor, Ginting Bidae (Ridlej n. 766. — Blühend Mai 1896 — Herb. Singapore); Pahang, Tahan River (Ridley n. 2387); Singapore (Ri dl ey n. 7664). — Borneo: Mindai-Pramassan alai (Grabowski — blühend im Juni Raphidophora. 47 i 882 — Herb. Berlin); Sarawak (Beccari — Herb. Florenz) ; Soengei Bloe-oe (Nieuwen- huis n. 1020 — Herb. Buitenzorg) ; Bocket Mili (Nieuwenhuis n. 97); am Bach am Fuße des Berges K'nepai, im mittleren Stromgebiet des Kapuas (Hallier f. n. Bi555 — Herb. Buitenzorg). 48. R. glauca (Wall.) Schott in Bonpl. V. (1857) 45 et in Prodr. (1860) 382; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 245; Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 547. — Pothos glauGUS Wall. PI. as. rar. II. (1831) 45, t. 156. — Smidapsus glauciis Scholi, Melet. I. (1832) 121; Kunth, Enum. pl. III. (1844) 61. — Monstera glauca C. Koch ex Ender, Ind. Ar. (1864) 54. — Caudex alte scandens (usque 10 m) teres validus pellucide virens, 1,2 — 2,4 cm crassus. Foliorum petiolus tenuis supra profundiuscule canaliculatus, 1,2 — 2,5 dm longus, vagina angusta membranacea mox dilacerata geni- culi brevis basin haucl superante instructus, lamina subcoriacea, supra viridis vel atro- viridescens, subtus glauca, ambitu ovato-cordata, inaequilatera, 1,5 — 3 dm longa et 1,25 — 2 dm lata, pinnatipartita, partitionibus utrinque 3 — 5 lineari-lanceolatis inaequi- latis in acumen cuspidato-falcatum excurrentibus , omnibus costam mediam versus cuneatim angustatis, inaequalibus, infimis saepe quam intermediae fere duplo latioribus, nervis lateralibus I. 2 vel pluribus in partitiones infimas, solitariis vel 2 in medias procurrentibus , nervis II. et III. in partitionibus omnibus pluribus. Pedunculus teres tenuis, 1 — 1,6 dm longus et vix 4 mm crassus. Spatha carnosa, pallide aurantiaca, ovato-oblonga vel lanceolato-oblonga, apice 1,5 — 2 cm longe cuspidata, adulta 1 — 1,4 dm longa, demum explanata 3 — 5 cm lata. Spadix sessilis cylindricus obtusus, pallide flavus, 6 — 10 cm longus, raro longior, fere 2 cm crassus. Pistilla 6 — 8 mm longa et ca. 8,5 mm crassa, vertice truncato tetra- vel plerumque hexagona, stigmate parvo rotundato vix elevato coronata. Provinz des tropischen Himalaja: Nepal, im Regenwald (Wallich n. 4440 — Herb. Kew); Bootan, um 1000 m (King — Herb. Calcutta); Sikkim, um 1300 — 1900 m (Hooker f. — Herb. Kew, Berlin); zwischen Sonada und Sureil um 1500 — 1700 m (Engler, Reise nach Java und Indien n. 5359); Darjeeling (Griffith n. 5954, 5955); Kurssong (P. Brühl — Herb. Calcutta); Lebong, um 1600 m (Gamble n. 9783 — Herb. Calcutta); Sureil, um 1700 m (King — Herb. Calcutta). Nordwestmalajische Provinz: Assam (Prain n. 95 — Herb. Calcutta); Khasia, unl 1300 m (G. Mann — blühend im Nov. 1878); Manipur (Watt n. 7393 — Herb. Calcutta); Naga Hills, gegen Chukka (Prain — blühend Dez. 1886); Pulinabadza, um 1900 m (Prain — April 1886 — Herb. Calcutta); Duphla Hills, Jornhaltee (Lister — Jan. 187-5 — Herb. Calcutta); Lushai-Hills, Fort Lungleh, um 1300 m (A. T. Gage n. 266. — Blühend im April 1899). Var. khasiana Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 547. — Folia majora, 3— 5 dm longa, 2 — 4,5 dm lata, laciniis pluribus longioribus. Nordwestmalajische Provinz: Khasia, um 1000 — 1600 m (Hooker f. — Herb. Kew, Berlin). 49. R. pertusa (Roxb.) Schott in Bonpl. V. (1857) 45 et in Prodr. (1860) 382; Engl, in DC. Monogr. Phan. II. (1879) 244; Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 546. — Pothos pertusus Roxb. Fl. Ind. I. (1832) 455 (Rheede XII. t. 20, 21); Wight, Ic. in. t. 781. — Sändapsus pertusus Schott, Melet. I. (1832) 21 ; Kunth, Enum. pl. ill. (1844) 62; Miquel, Fl. Ind. Bat. III. (1855) 185. — Raphidophora lacera Hassk. Cat. Bog. (1844) 58, PI. Jav. rar. (1848) 155. — Scindapsus peepla Thvi mies, Enum. (1864) 336. — Caudex alte scandens, teres validus, 2,5 — 3,5 cm crassus, internodiis 5 — 8 cm longis. Foliorum petiolus supra profunde canaliculatus, 1,5 — 3 dm longus, juvenculus vagina membranacea, inferne 1,2 — 1,4 cm ampla, superne angustiore, ultra geniculum 1,5 — 2,5 cm longum laminae basin attingente instructus, lamina herbacea, ambitu late ovata, apice breviter cuspidata, basi leviter cordata vel subtruncata, in- aequilatera, 2 — 4,5 dm longa et 1,5—3 dm lata, latere angustiore integra vel pertusa, foraminibus plerumque oblongis, latere interiore pinnatifida, laciniis 3 — 4 aequilongis 48 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. inaequilatis, apicem versus dilatatis, truncatis, margine superiore oblique sursum falcato- acuminatis, inferne confluentibus ; l'oliorum lamina adulta pinnatipartita partitionibus utrinque 5 — \ \ linearibus oblique falcato-acuminalis. Pedunculus brevis leres validus, 5 — 3 cm longus. Spatha carnosa, flava, ovato-oblonga, cum acumine ca. 2 cm longo \ dm et ultra longa. Spadix sessilis cylindricus. 8 — 9,5 cm longus et ca. 1,5 cm crassus. Pistilla prismatica, 5 — 6 mm longa, vertice tetragono stilo brevissimo stigmale subsessili pulvinato coronata. Vorderindische Provinz: Coromandel (Roxburgh in Herb. Wight, teste Schott); Galicut (Drew [1857] — Herb. Calcutta); Nilghiris, unterhalb Nadjam, um 760 m (Proudlock — Herb. Hort. Calcutta); Ceylon (Thwaites n. 3667 — Herb. Kew); Courtaleen (Wight — Herb. Kew). Südwestmalayische Provinz: Java: Preanger, im Regenwald der Südküste, Soekaboemi (Koorders n. 34461); Garoet (Koorders n. 26686 — Herb. Buitenzorg); Tjibodas, im Regenwald von 1450 — 1600 m (Engler — Jan. 1906 — Herb. Berlin; Koorders n. 25830, 31514, 40164, 40168 — Herb. Buitenzorg). — Samarang, Ambarawa, um 400 m (Koorders n. 27649, 27650, 35961 — Herb. Buitenzorg); Djatiboschen (Koorders n. 25 124); Djapara, Djoewana, um 50 m ü.M. (Koorders n. 35005 — Herb. Buitenzorg); Kediri, Soekaradja (Koorders n. 22 824); Besoeki, Diember (Koorders n. 20425, 20686 — Herb. Buitenzorg); Madiren, Ponorogo (Koor- ders n. 23 321, 29 161 — Herb. Buitenzorg). 50. R. tetrasperma Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 548. — Caudex teres modice validus, 6 — 12 mm crassus, internodiis longiusculis 6 — 10 cm longis. Foliorum petiolus tenuis, supra late canaliculatus, basi paulium dilatatus, 8 — 15 cm longus, geni- culo 8 — 10 mm longo instructus, ut videtur omnino evaginatus, lamina coriacea, ambitu late ovata vel fere orbicularis, apice brevissime acuminata, basi subcordata, 1,2 — 1,8 dm longa et tertio inferiore aequilata vel paulium angustior,- dz profunde sed nunquam usque ad costam pinnatifida, laciniis utrinque 1 — 2 late falcato-oblongis, apice cuspi- datis vel acuminatis, basin versus paulium angustatis, nervis primariis 1 vel 2 angulo ca. 75" a costa abeuntibus instructis. Pedunculus teres validus, 3 — 5 cm longus. Spatha carnosa cymbiformis acuta alba, 3,5 — 5 cm longa. Spadix sessilis subclavatus obtusus, demum spatham superans. Pistilla prismatica loculjs biovulatis, vertice tetra- gono stigmate parvo paulium elevato coronata. Südwestmalayische Provinz: Malakka: Perak (Scortecchini n. 169b — Herb. Kew); Pahang, Gunong Brumbun (Wray n. 1579 — Herb. Calcutta). 51. R. maxima Engl, in Bull. Soc. Tose, di Ort. (1879) 269, in . Malesia I. (1882) 271 et in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (1898) 10. — Altissime scandens. Foliorum petiolus teres crassissimus, supra profunde canaliculatus, 3 — 7 dm longus, apice in geniculum 2 — 3 cm longum exiens, ultra medium vagina angusta mox dilacerata in- structus, lamina coriacea ambitu ovata, apice acuta, basi obtusa vel subtruncata, ima parte prope costam subito in geniculum contracta, 7 — 9 dm longa et 5 — 6 dm lata, pinnatifida, laciniis fere horizontaliter patentibus, basi paulium cohaerentibus, late lineari- bus, 5 — 7 cm latis, apice brevi subfalciformi porrecto, juxta costam foraminibus ob- longis \ — 4 cm longis instructis, nervis lateralibus I. in laciniis 3 —4 parallelis utrinque manifeste prominentibus, nervis lateralibus II. inter primarios 4 — 7 a costa abeuntibus primariis multo tenuioribus, terminali subrhomboidea, usque 1,5 dm longa et ca. 8 cm lata. Pedunculus teres validus, 1 dm longus, fructifer fere 2 dm assequens, 1 — 1,4 cm crassus, basi cataphyllis pluribus 1,5 — 3 dm longis mox fibroso-dilaceratis involutus. Spatha carnosa ovato-oblonga, acuminata, 1,7 — 2 dm longa et 5 — 5,5 cm lata, con- voluta inferne vix 2 cm diametiens. Spadix sessiHs cylindricus obtusus, florifer 1,5 dm et ultra longus, ca. 1,5 cm crassus. Staminum filamenta dilatata antheris angustiori- bus aequilonga, serius verisimiliter magis elongata. Pistilla superne prismatica, 3,5 mm longa, 1,5 mm lata, vertice hexagono truncato stigmate sessili lineari compresso coro- nata. Spadix fructifer ca. 2 dm longus et fere 3 cm crassus. Baccae elongatae, 8 mm Raphidophora. 49 loDgae et inferne 2,5 mm crassae, semina 4 — 8 subovoidea valde compressa, medio utrinque sulco longitudinali notata, 2 mm longa, ultra \ mm lata, laevia includentes. Südwestmalayische Provinz: Borneo, Sarawak (Beccari n. 23<4 — Herb. Florenz). Papuanische Provinz: Neu-Guinea, Soron (Beccari n. 443 — Herb. Florenz, Berlin); Kaiser-Wilhelmsland, Sattelberg (Lauterbach n. iS\ — Juli 1890 — Herb. Berlin); Mittellauf des Gogol (Lauterbach — Nov. <890 — Herb. Berlin); Neu- Pommern, Mandres (Schlechter n. <3 774. — Blühend Nov. 1901 — Herb. Berlin). 52. R. Copelandii Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1905) H5. — Caudex teres validus fere 2 cm crassus. Cataphylla elongato-lanceolata in fibras soluta. Folio- rum petiolus quam lamina brevior, ca. 3,5 dm longus, geniculo 2 cm longo instructus, lamina coriaceo-herbacea ambitu oblonga, basi acuta, ad costam usque pinnatifida, ca. 4 dm longa et 2 dm lata, laciniis valde inaequalibus et sinubus latis separalis, mediis atque superioribus longioribus, latis, apice subfalcatis, nervis lateralibus I. utrin- que 2 — 3 instructis. Pedunculus (ut videtur) brevis, 2,5 — 3 cm longus. Spatha . . . Spadix anguste cylindricus, subacutus, ca. 2 dm longus et 1,4 — 1,5 cm crassus. Pistilla prismatica, 4 — 5 mm longa, vix 2 mm crassa, vertice hexagono truncato stigmate parvo ovato vix elevato coronata. Semina immatura plura oblongo-ovoidea, compressa. Provinz der Philippinen: Mindanao, Distrikt Davao, auf dem Apo, um 1300 m ü. M. (Gopeland — blühend und fruchtend im April 190 4 — Government Herbar n. M93). Nota. Speeimini a cl. Gopeland collecto baccae Epipremni cujusdam additae sunt, qua de causa fieri polest, ut planta ab aliis in genus Epipremnum ponatur. 53. R. Korthalsii Schott in Ann. Mus. Lugd. Bat. I. (1863) .129; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 246; Hook. f. Fl. Brit. Ind. VL (1893) 548. — Gaudex teres validus, 8 — 20 m longus, inferne 5 — 7 cm crassus. Foliorum stirpis juvenculae lamina oblonga, basi leviter cordata, foliorum adultae petiolus validus supra late canali- culatus, 3—3,5 dm longus et 1,2 — 1,6 cm crassus, usque ad geniculum 1,5 — 2,2 cm longum vagina latiuscula membranacea mox dilacerata instructus, lamina subcoriacea ambitu oblonga, apice acuta, basi obtusa, 5 — 6 dm et ultra longa, 2 — 2,5 dm lata, ad costam usque pinnatifida, laciniis angustis 2,5 — 4 cm latis, infimis atque superiori- bus quam intermedia brevioribus, omnibus linearibus, apice subtruncatis, latere superiore falcato-acuminatis, basin versus haud angustatis, ad costam haud vel brevissime de- cursivis, nervis lateralibus I. 2 — 4 atque nervis secundariis ca. 5 — 7 inter primarios interjectis tenuioribus subparallelis, venis numerosissimis inier nervös fere transversis. Pedunculus tei^es validus, 1 — 1,8 dm longus et 1,2 — 1,5 cm crassus. Spatha ovato- oblonga breviter acuminata, alba, 1,5—1,8 dm longa et 2,5 — 3,5 cm lata. Spadix sessilis, cylindricus vel apicem versus paullum attenuatus. obtusus, 1 — 1,5 dm longus et 1,5 — 2,4 cm crassus. Staminum filamenta tenuia valde dilatata, basin versus an- gustata, pistillis paullum breviora; antherae ovatae, filamentis multo breviores. Pistilla subcuneata, 5 — 6 mm longa et ca. 2,2 mm lata, vertice truncato hexa- vel rarius pentagono stigmate oblongo Ißviter elevato coronata. — Fig. 21. Südwestmalayische Provinz: Malakka; Penang, Government Hill (Maingay n. 2213 — Herb. Kew); Perak, am Larut, Maxwells Hill, im dichten Wald um 1100m (Wray n. 4231 -- Herb. Mus.' Perak), um 1100 — 1300 m (Kunstler n. 6893 — Herb. Galcutla; Bidleyji. 11419 — Herb. Singapore); bei Malakka (Maingay n. 1555 — Herb. Kew). — Java: Buitenzorg, Tjiampea (Koorders n. 30 723, 30 726 — Herb. Buitenzorg); am Salak (Koorders n. 24 132 — Herb. Buitenzorg). Var. angustiloba (Ridley) Engl, et Krause. — R. angmtiloha Ridley msc. in Herb. Singapore. — Foliorum petiolus 1,5 — 2,4 dm longus, geniculo brevi ca. 1,2 cm longo instructus, lamina ambitu ovata vel ovato-oblonga, apice acuta, basi obtusa, 3^ 4,5 dm longa et tertio inferiore 2,2 — 2,6 dm lata, ad costam usque pinnatifida, laciniis utrinque 6 — 8 anguste linearibus, apice truncatis, margine superiore subfalcato-acumi- natis, basin versus haud angustatis, interdum brevissime decursivis, usque 1,8 dm longis A. Eng 1er, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 23 B. k 50 A. Engler u. K. Krause. — Araccae-Monsteroideae. et \ — 2 cm latis, superioribus quam inferiores demum duplo latioribus, costa atque nervis lateralibus II. duobus subaequaliter prominentibus. Pedunculus teres validiusculus Fig. 21. RaplndopJiora Korthalsii Scliolt. A Habitus. B Folii segmentum. (Icon. origin. Raphidophora, 5J ca. 6 cm longus. Spatha . . . Spadix sessilis cylindricus obtusus, pedunculo sub- aequilongus et 1,2 cm crassus. Südwestmalayische Provinz: Borneo: Matang (Ridley — blühend im Juli <903 — Herb. SingaporeJ. — Malakka: Selangor, Batu Caves bei Kuala Lumpur, vor den Tropfsteinhöhlen, um 100 m ü. M. (Engler, Reise nach Java und Brit. Indien n. 5267. — 22. Febr. 1906 — Herb. Berlin). 5 4. R. Merrillii Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1905) H5. — Caudex teres digitum crassus. Foliorum petiolus supra profundiuscule canaliculatus, ca. 2,5 dm longus, geniculo 2 — 2,2 cm longo instructus, lamina tenuiter coriacea ambitu ovata, basi obtusa, ca. 3,3 dm longa et 3 dm lata, ad costam usque vel fere ad costam usque pinnatifida, laciniis utrinque 7 — 8 linearibus falcatis, parte superiore sursum valde pro- ductis et acutatis, nervo uno primario instructis, sinubus angustis separatis, lacinia terminali cuneata, 1,5 dm longa et ca. 6,5 cm lata, acumine triangulari ca. 2,8 cm longo instructa. Pedunculus validus ca. 1,5 dm longus et 1 — 1,2 cm crassus. Spadix sessilis cylindricus obtusus, 1,5 — 2,5 dm longus et 2,5 — 3 cm crassus, axi 1 — 1,5 cm diametiente. Staminum filamenta dilatata pistillis paullum breviora, antherae oblongae quam fiiaraenta 3 — -i-plo breviores. Pistilla ovoidea, 6 mm longa et 4 mm crassa, verlice truncato plerumque hexagono stigmate lineari-oblongo vix elevato coronata; ovula in loculis plura. Provinz der Philippinen: Mindanao, Distrikt Davao (Gopeland — blühend im März 190 4 — Government Herbar n. 335); Luzon, Banang, Provinz of Union (A. D. E. Eimer -— blühend im Febr. 1904 — Government Ilerbar n. 5539). Nota. Ex nota cl, Eimer petiolus 6 dm, lamina 6 dm assequuntur. 55. R. Warburgii Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXXVlI. (1905) 1 1 6. — Caudex teres, 2 — 2,4 cm crassus. Foliorum petiolus validus, supra canaliculatus, basi paullum dilalatus, fere 4 dm longus et 1 — 1,4 cm crassus, lamina maxima membranacea, ambitu oblonga, basi obtusa, 5 — 6 dm longa et 3 dm lata, ad costam usque vel fere ad costam usque pinnatifida, laciniis utrinque 11 — 12 lanceolatis, basin et apicem versus angustatis, 2,5 — 3 dm longis, medio 4 — 5 cm latis, nervis lateralibus I. in laciniis solitariis, nervis lateralibus IL a primariis angulo acuto abeuntibus et in nervum collec- tivum a margine remolum conjunctis. Pedunculus validus ca. 1 dm longus. Spatha . . . Spadix sessilis 1,5 cm crassus. Pistilla prismaüca 5 — 6 mm longa, 4 mm crassa, vertice subhexagono medio stigmate parvo oblongo vix elevato coronata. Provinz der Philippinen: Nördliches Luzon (VVarburg [1888] — Herb. Berlin). Nota. Specics valde insignis foliorum laciniis lanceolatis atquc foliorum magnitudine. 56. R. grandis Schott in Ost. Bot. Zeitschr. (1858) 349 et Prodr. (1860) 386. — R. eximia Hook. f. in Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 547 pr. p. — Rami tereles validi 5 — 9 cm crassi. Folia plerumque dependentia; foliorum petiolus validus supra profundius- cule canaliculatus, 4 — 5,5 dm longus, vagina latiuscula subcoriacea diutius persistente geniculi 1,5 — 2 cm longi basin haud attingente instructus, lamina coriacea, ambitu oblonga vel ovato-oblonga, apice acuta, basi subcordata, 5 — 7,5 dm longa et 3,5 — 4,2 dm lata, ad costam usque subaequaliter pinnatipartita, laciniis ulrin(iue in foliis adultis 14 — 17 late linearibus truncatis, apice leviter falcatis, basin versus haud an- gustatis, 2 — 2,3 dm longis et 3—5 cm latis, nervis lateralibus I. validis unico mediano vel 2 — 3 subtus valde prominentibus, nervis II. tenuioribus angulo acuto a primario vel a Costa abeuntibus inter se venis dz transversis et utrinque dislincle prominentibus conjunctis. Pedunculus teres validus, 1,2 — 1,6 dm longus, ca. 1,8 cm crassus. Spatha carnosa oblonga cuspidata, utrinciue lutea, 2—2,25 dm longa. Spadix sessilis cylindricus obtusus, spatham praeter cuspidem aequans. Pistilla prismatica hexagona, ca. 1 — 1,3 cm longa, vertice conoideo-elevato stigmate parvo rotundato coronata. — Taf. I. Fig. A. Provinz des tropischen Himalaya: Ost-Himalaya (Griffith n. 5953 — Herb. Kew); Kumaon, um 1300 m (Strachey et Winterbott.); Sikkim (Hooker L — Herb. Kew), um 2200 m (Gamble n. 9 426 — Herb. Calcutta), im Nebelwald zwischen Sureil und Darjeeling, um 2000 m (Engler n. 5463. — Blühend März 1906 — Herb. Berlin); Darjeeling, um 1300 m (G. B. Glarke n. 9138 — Herb. Kew). 4* 52 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. 57. R. decursiva (Roxb.) Schott in Bonpl. V. (1857) 45 et in Prodr. (1860) 385; Engler in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 246 pr. p.; Bot. Magaz. tab. 7282; Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 547. — Pothos decursiva Roxb. Fl. Ind. I. (1832) 456; Wall. PI. As. Rar. II. (1831) 83, tab. 192. — Monstera decursiva Schott in Wien. Zeitschr. IV. (1830) 1028. — Scindapsus decursivus Schott, Melet. I. (1832)21 ; Kunth, Enum. pl. III. (1844) 62; Wight, Ic. III. (1840—56) tab. 779; Miq. Fl. Ind. Bat. III. (1855) 186; Thwaites, Enum. PI. Zejl. (1864) 336; Ender, Ind. Aroid. (1864] 73. — Monstera muUijuga et trijuga C. Koch ex Ender, Ind. Aroid. (1864) 1. c. — B. eximia Schott in Bonpl. V. (1857) 45 (nomen tantum) et in Prodr. (1860) 387; Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 547 pr. p. — Rami teretes crassissimi, 2,5 cm crassi, virides, radices longissimas emittentes. Folia plerumque sm'sum directa; foliorum petiolus validus supra canaliculatus, 4 — 5 dm et ultra longus, inferne vagina latiuscula geniculi 1,5 — 2 cm longi basin haud attingente instructus, lamina coriacea supra viridis subtus paullum pallidior, ambitu oblonga, apice acuta, basi subcordata, 5 — 7 dm longa et ca. 4 dm lata, ad costam usque subaequaliter pinnatisecta, laciniis utrinque in foliis adultis 1 5 et ultra subaequaliter linearibus, basin versus paullum angustatis, subtruncatis, latere superiore acumine longo cuspidato sursum curvo instructis, 2 dm et ultra longis, 3 — 5 cm latis, nervis lateralibus I. validis unico mediano, vel 2 — 3 subtus valde promi- nentibus nervis 11. tenuioribus a primario angulo acutissimo vel a costa abeuntibus tenuioribus, lacinia terminali saepe angustiore, laterales superiores paullum superante. Pedunculus teres validus, 1 — 1,4 dm longus et ca. 1,5 cm crassus. Spatha crasse carnosa, ovato-oblonga, acuminata, utrinque lutea, ad margines paullum pallidior, 1,75 dm et ultra longa et fere 1 dm ampla. Spadix sessilis cylindricus obtusus, 1,5 dm longus et 2 — 3 cm crassus, ex cinereo viridescens. Staminum filamenta tenuia dilatata basin versus paullum angustata pistillis fere aequilonga, antherae oblongae filamentis multo breviores. Pistilla exacte hexagono-prismatica , 0,8—^1 cm longa et 2,5 — 3 mm crassa, apice in stilum ca. 1 mm longum stigmate flavidulo coronatum contracta; ovula in loculis numerosa adscendentia. Baccae aurantiacae, vertice cinereae. Hindostanische Provinz: Rumpa Hills, um 800 m (Gamble n. 15946 — Febr. 18 85 — Herb. Calcutta). Provinz Ceylon: In den Wäldern des Inneren um 200 — 400 m (Thwaites n.2322). Provinz des tropischen Himalaja: Sikkim, Darjeeling, um 1000 m (Gamble n. 9713. — Blühend Aug. 1881); Sikkim, 600 — 1600 m (Hooker f. — Herb. Kew, Berlin); Yunnan (D. J. Anderson [1875]). Nordwestmalajische Provinz: Assam, Lushai Hills, bei Fort Lungleh, um 1000 — 1300 m (Gage n. 68. — Blühend im April 1899 — Herb. Calcutta); Nord- Vaulaiphai, um 1300 m (Leslie n. 324 — Herb. Calcutta); Khasia, bis 1300 m (llooker f. et Thomson. — Herb. Kew, Berlin); Oberes Birma, Rulej Mines (Abdul Huk — März 1 892 — Herb. Calcutta); Chittagong, bis 300 m (Hooker f. et Thomson — Herb. Kew). Hinterindisch-ostasiatische Provinz: Tonkin, Wälder des Mont Bavi, um 700 m ü. M. (Balansa, PI. du Tonk. n. 2065 — Mi 1886 — Herb. Mus. Paris). 58. R. crassicaulis Engl, et Krause n. sp. — RamuU teretes validi superiores ipsi 3 — 6 cm crassi internodiis brevibus. Foliorum petiolus validus ca. 2,5 dm longus geniculo 1,2 cm longo instructus, lamina coriacea ambitu ovata apice acuta basi ob- tusiuscula, ca. 3 dm longa, 2,2 dm lata, ad costam usque vel fere ad costam usque pinnatifida, laciniis utrinque 6 — 7 late linearibus apice oblique truncatis subfalcatis basin versus paullum angustatis breviter decurrentibus, intermediis 1,5 — 1,7 dm longis, 3,5 — 4,2 cm latis, nervo primario unico vahdiusculo atque multis nervis secundariis distincte prominentibus angulo acuto a primario abeuntibus inter se venis it transversis pro- minulis conjunctis percursis. Pedunculus teres validus ca. 1,2 dm longus, 1,6 cm crassus. Spatha . . . Spadix sessilis cylindricus basin versus paullum ampliatus, fere 1 dm longus, 2 — 2,5 cm crassus. Pistilla prismatica, 6 — 8 mm longa, ca. 2 mm lata, vertice conoideo-elevalo stigmate parvo orbiculari coronata. I Afroraphidophora. 53 Hinterindisch-ostasiatische Provinz: Südliches Tonkin, Lat sun, auf Kalk- felsen in Schluchten von Quen Be Gan (Abbe Bon n. 3300 — blühend im Aug. <887 — Herb. Mus. Paris). 59. R. affinis Schott in Bonpl. V. (1857) 45 et in Prodr. (1860) 385; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 247; Hook. f. FI. Brit. Ind. VI. (1893) 548. — Caudex teres crassissimus. FoUorum petiolus 3,5 — 5 dm longus, supra canaliculatus, vagina latiuscula apicem versus sensim angustata geniculi ca. 1,5 cm longi basin haud attin- gente instructus, lamina subcoriacea, ambitu ovato-oblonga, basi subcordata, 4,5 — 6,5 dm longa et aequilata vel paullum angustior, ad costam usque aequaliter pinnati- secta, laciniis utrinque 11 — 20 vel pluribus anguste lanceolatis, basin versus cuneatim angustatis atque costae paullum decursivis, apicem versus subfalcatis, longe acuminato- cuspidatis, 2—2,25 cm tantum latis, sinubus circ. aequilatis sejunctis, nervo laterali I. singulari mediano validiusculo atque multis secundariis valde tenuioribus. Pedunculus vaUdus 1—1,3 dm longus. Spatha oblonga acuminata, purpureo-violacea, 1,25 — 1,5 dm longa. Spadix cylindricus obtusus, ca. 1 dm longus et 2,5 — 3 cm crassus. Stamina ca. 5 mm longa. Pistilla prismatica, tetra- vel hexagona, 1 — 1,2 cm longa et 3 mm crassa, in stilum elongato-conicum 2 mm longum stigmate parvo subrotundato coronatum attenuata. Baccae stili rudimento longiusculo coronatae. Semina ellipsoidea glanduloso-verruculosa. Nordwestmalayische Provinz: Khasia, um 1000 — 1600 m (Hooker f. et Thomson — Herb. Kew). Nota, Species valde affinis Raphidophorae decursivae et fortasse ejus varietas. 60. R. tenuis Engl, in Engler's Bot. Jahrb. I. (I88I) 181 et in Malesia I. (1882) 271 ; Ridley in Journ. Straits Brauch Roy. As. Soc. n. 44 (1905) 187. — Ramuli tenues ca. 1 cm crassi. Foliorum petiolus ca. 1,5 dm longus et 3 — 4 mm crassus, lamina membranacea subtus nitidula, ambitu ovato-oblonga, ca. 4 dm longa et 2,5 dm lata, ad costam usque subaequaliter pinnatisecta, laciniis utrinque 7 — 13 lineari-lanceolatis, apice porrecto, basi paullum dilatatis, 1,5 dm longis, 1—2 cm latis, nervis primariis 2 — 3 percursis atque juxta costam inter nervös plerumque foramine parvo oblongo in- structis, nervis lateralibus II. tenuibus angulo acuto adscendentibus et venis reticulatis paullum prominuhs. Pedunculus 8 cm longus, 5 cm crassus. Spatha . . . Spadix tenuis cylindricus, 6 — 7 cm longus et 8 mm crassus. Pistilla 3 mm longa, 1,5 mm crassa, apice in stilum conicum 0,5 mm longum stigma parvum ferentem attenuata. Semina numerosa oblonga compressa laevia, 2 mm longa. Südwestmalayische Provinz: Borneo: Sarawak (Beccari n. 1977 — Herb. Florenz, Berlin); Matang (Ridley — Herb. Singapore). 12. Afroraphidophora Engl. Afroraphidophora Engl in Engl, und Prantl, Nat. Pflzfam., Ergänzungsheft H. (1906) 3^. — Raphidophora N. E. Brown in Kew Bulletin (1897) 286 et in Th. Dyer, Fl. trop. Afr. VIII. (1902) 200. Flores hermaphroditi. Perigonium nullum. Stamina 4; filamenta linearia, latius- cula, apice repentino in connectivum tenue angustata, antherae lilamento breviores, thecis ellipticis, rima longiludinali dimidium aequante dehiscentibus. Ovarium obpyramidatum, angulare, subtruncatum, fere 2-loculare, ovula plura placentis parietalibus fere ad centrum usque prominentibus atque septum incompletum constituentibus basi funiculis longis affixa, anatropa, micropyle fundum spectantia. Stilus subnullus; stigma subquadratum vel oblongum. Baccae ignotae. — Plantae scandentes Africae tropicae occidentalis, ramis distiche foliatis. Foliorum petiolus vaginatus, lamina oblique oblongo-lanceolata, integra, nervis lateralibus I. numerosis adscendentibus. Inllorcscenlia tcrminalis. Spatha cymbiformis, mox decidua. Spadix sessilis cylindricus obtusus. Nota, GcDus Raphidophorae corte valde affine, atiamcn ut niulta alia genera hujus familiae inter se valde affinia distingui polest, quam duac generis species ovulis longe funi- culalis basi placentae affixis insignes sint et hac nota ad genus americanum Stenospermatium Iransitum efficiant. 54 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. Clavis specierum. A. Caulis robustus, \ cm et ultra crassus. Spatha 8 — H,5 cm longa \. A. africana. B. Caulis tenuis. Spatha 1,5 — 2 cm longa t. A. pusilla. \. A. africana (N. E. Br.) Engl, in Engl.-Prantl, Nat. Pflzfam., Ergänzungsheft 11. (1906) 3<. — Raphidophora africana N. E. Br. in Kew Bulletin (1897) 2 86 et in Th. Dyer, Fl. trop. Afr. VIII. (1902) 200. — Gaudex teres validiusculus, 25 — 30 m alte scandens, superne 8 — 14 mm crassus, internodiis brevibus 2 — 5 cm longis. Foliorum petiolus tenuis 1,2 — 2,5 dm longus, ad geniculum ca. 1 cm longum usque vagina membranacea mox dilacerata instructus, lamina tenuiter coriacea oblique oblongo-lan- ceolata vel elongato-lanceolata apice acuminata basi cuneata, 2 — 5 dm longa et 6 — 12 cm lata, nervis lateralibus numerosissimis subaequalibus parallelis angulo 50" — 60" a costa abeuntibus marginem versus leviter arcuatim adscendentibus. Pedunculus teres tenuis, 8 — 12 cm longus, basi pluribus cataphyllis membranaceis lanceolatis acutis involucratus. Spatha oblonga cum acumine fere 2,5' cm longo 8 — 11,5 cm longa, caducissima, alba. Spadix sessilis cylindricus obtusus, 6 — 8 cm longus, ca. 1,2 cm crassus. Staminum filamenta latiuscula pistillis subaequilonga, infra antheras contracta, thecae ovoideae. Pistilla prismatica superne paullum amphata, 8 — 12 mm longa, stigmate parvo sub- quadrato vel oblongo vix elevato coronata; ovarium inferne 2-loculare, loculis ca. 4- ovulatis, ovulis anatropis funiculo longo prope basin affixis. Afrikanisches Wald- und Steppengebiet: Westafrikanische Wald- provinz: Liberia (Carder in Herb. Kew). — Sierra Leone: bei Kurusu (Scott Elliot n. 5524 — Herb. Kew), im Uferwald bei Sakuru (Scott Elliot n. 4940 — Herb. Kew). — Aschanti, Assin-Yan-Coomassie (Cummins n. 47 — Herb. Kew). — Togo: Misahöhe, in allen Bergregenwäldern häufig (Baumann — blühend im April 1 894 — Herb. Berlin). — Kamerun: Johann-Albrechtshöhe, im Bergwald (Stand t n. 82 8 — blühend im Januar 1897 — Herb. Berlin); Groß-Ba'.anga (C. Dinklage n. 1451 — blühend im Febr. 1892 — Herb. Hamburg, Berlin); Victoria (Preuß n. 1 5 — Herb. Berlin); Fernando-Po (Mann n. 103 — blühend im Dezember — Herb. Kew). 2. A. pusilla (N. E. Br.) Engl, in Engl.-Prantl, Nat. Pflzfam., Ergänzungsheft II. (1906) 31. — Raphidophora pusilla N. E. Br. in Kew Bulletin (1897) 286 et in Th. Dyer, Fl. trop. Afr. VIII. (1902) 199. — Caudex teres gracilis, 2 — 4 mm crassus. Foliorum petiolus tenuis cum geniculo fere 1 cm longo subincrassato 1 — 1,2 dm longus, inferne vagina membranacea mox dilacerata instructus, lamina oblique lanceolata, a medio apicem versus sensim angustata, apice acuminata, basi cuneata, 1,2 — 1,5 dm longa, 3 — 4,5 cm lata, nervis lateralibus numerosis tenuibus subaequaUbus parallelis angulo ca. 3 0 — 35° a costa abeuntibus marginem versus subarcuatis. Pedunculus teres tenuis 3 — 5 cm longus, basi vagina membranacea instructus. Spatha 1,5 — 2 cm longa, fere 6 mm ampla, acumine 5 — 6 mm longo instructa, caducissima. Spadix sessilis cylindricus obtusus, 8 — 12 mm longus, 4 mm crassus. Pistilla stigmate sessiH subqua- drangulato vel oblongo coronata. Afrikanisches Wald- und Steppengebiet: Westafrikanische Waldpro- vinz: Gabun, Sierra del Crystal (Mann n. 1700 — Herb. Kew). 13. Epipremnum Schott. Epipremnum*) Schott in Bonplandia V. (1857) 45, Gen. Ar. (1858) t. 79, Prodr. (1860) 388; Engl, in DC. Mon. Phan. IL (1879) 248, in Bull. Soc. Tose, di Ort. (1879) 270, in Malesia L (1882) 272—275, in Engler's Bot. Jahrb. L (1882) 182, XXV. (1898) 10—13, XXXVII. (1905) 119;Benth. et Hook. f. Gen. pl. III. (l 880) 993; Hook. f. FI. Brit. Ind. VI. (1894) 548, 549, excl. E. humih — Pathos L. Spee. pl. ed. 2. (1762) 1374 pr. p., Syst. nat. ed. 12. (1767) pr. p. ; Willd. Spec. pl. I (1797) 686 pr. p.; Roxb. Fl. Ind. L (1820) 456, ed. Grey (1832) 435 pr. p. — Scindapsus * >Ex tni in, ad, supra; et nQt/uyoj/ stirps caudex, quia truncos adradicat« (Schott, Gen. t. 79). Epipremnum. 55 Schott, Melet. I. (1832) 21 pr. p.; Kunth, Enum. pl. III. (1844) 63 pr. p. — Raphidophora Hassk. Cat. PI. Hort. Bogor. (184 4) pr. p. et auct. al. pr. p. Flores hermaphroditi vel pauci infimi feminei. Perigonium nulluni. Siamina 4; filamenta linearia, latiuscula, apice repentino in connectivum tenue acuminatum an- gustata, antherae filamento multo breviores, thecis Hneari-ellipticis, minute apiculatis, connectivum superantibus, rima longitudinali extrorsum dehiscenlibus. Ovarium sub- tetragono-prismaticum , truncatum, uniloculare; ovula plerumque 2, rarius 4 ima basi placentae parietalis vel pluria (6 — 8 in Epipremno amplissimo) ad placentam parie- talem biseriata funiculo brevi affixa, anatropa, micropyle fundum spectante. Stilus nullus; Stigma oblongo-lineare, longitudinale. Baccae telam verticalem abjicientes, uni- loculares, 1 — 8-spermae. Semina nephroidea, solitarium laeve rotundatum, aut plura angulata, paullum compressa, testa crassiuscula, crustacea. Embryo curvatus. Habitus et distributio Raphidophorae, cujus proles hoc genus existimandum est, minime autem cum hoc generi conjungi potest, quum seminis struclura omnino differal. Clavis specieruiD. A. Lamina stirpis adultae integra, neque pertusa neque pinna- tifida. a. Lamina zh herbacea. a. Lamina oblonga vel elongato-oblonga vel elongato- lanceolata, nunquam elliptica; spadix sessilis. I. Lamina basi valde obliqua, altero latere usque 1 cm brevioriß \. E. grmidifolium. II. Lamina basi rotundata. 1. Lamina petiolo longior; nervi laterales I. 35 — 40 approximati inter se ca. 1 cm distantes ... 'i. E. nobile. 2. Lamina petiolo aequilonga; nervi laterales I. 18 — 20 remoti inter se 1,5— 2 cm distantes . 3. E. Dahlii. III. Lamina basi acuta. 1. Lamina elongato-lanceolata, basi paullum inae- quilatera 4. -EJ. falcifolium. 2. Lamina elongato-oblonga, basi valde inaequilatera 5. E. ampUssimum: ß. Lamina elliptica; spadix stipitatus 6. E. mohiccanum. b. Lamina crassissime cpriacea, basi saepe leviter cordata 7. E. giganteum. B. Lamina stirpis adultae pinnatifida vel pinnatisecta. a. Lamina plerumque irregulariter pinnatifida, laciniae basi et apice aequilatae vel apicem versus dilatatae. a. Lamina tenuiter coriacea, laciniae basi late cohaerentes 8. E. pinnatum. ß. Lamina crasse coriacea, laciniae basi paullum cohae- rentes. ^. E, crassifolium. b. Lamina regulariter pinnatifida, laciniae latae, nervis pri- mariis 2 — 3 percursae, truncatae 10. ^. truncatum. c. Lamina regulariter pinnatifida, laciniae apicem versus ±: angustatae. a. Laciniae lineares vel lineari-lanceolatae, latitudine maxima sua 8 — 10-plo longiores. I. Lamina basi obtusa vel truncata, laciniae nervo laterali solitario .11.^. elegans. II. Lamina basi cordata, laciniae nervo laterali solitario nervisque II. in utraque laciniae parte solitariis vel binis \'i. E. magnißcum. ß. Laciniae late lanceolatae, latitudine maxima sua 4 — 5-plo longiores; petiolus asperulus 13. ^. Zippehanum. 56 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. y. Laciniae oblique oblongae, lalitudine maxima sua 2 — 3-plo longiores \h. E. Elmerianum. { . E. grandifolium Engl. — Seindapsus grandifolius Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (<898) 13. — Caudex teres validus digitum crassus. Foliorum petiolus supra leviter canaliculatus, fere 4 dm longus, usque ad geniculum 2— 3 cm longum vagina inferne utrinque ca. \ cm, lata sursum angustata instructus. lamina tenuiter Fig. 22. Epipremnum grandifolium Engl. A Ramus flagelliformis. B Raums florifer. C Spalha. D Spadicis infima pars. E FIos. F Stamon a dorso visum, 0 idcm a latcre visum. H Pistilluin il scctum. J Ovulum. K Fruetus || sectus. L Semen |1 sectum. M Embryo. N Radix aerea lenticellis obsita. (Icon. origin.) coriacea lanceolato-subfalcata, a medio utrinque subaequaliter angustata, basi valde obli- qua, inaequilatera, altero latere usque \ cm breviore, 3,5 — 4,5 dm longa et medio i,5 dm lata, Costa sursum leviter curvata, nervis lateralibus numerosissimis aequalibus patentibus sursum leviter curvatis inter se \ mm distantibus. Spatha oblonga breviter acuminata, ca. 1,2 dm longa et 2,5 cm ampla. Spadix sessilis cjlindricus apicem versus paullum Epipremnum. 57 attenuatus subacutus, florifer 1,2 dm longus, 2,5 cm crassus. Staminum filamenta late linearia, antherae ovatae filamentis vix latiores. Pistilla subtur- binata superne hexagona, ca. 7 mm longa, vertice 4 mm diametienlia, stig- mate suborbiculari e concavitate verti- culi elevato. Baccae ca. 1 2 mm longae, semen obovato-reniforme, leviter com- pressum, laeve, 5 mm longum, 3 mm lalum, albuminosum; embrjo fere cy- lindriciis, leviter curvalus. — Fig. 22. Südwestmalayische Pro- vinz: Kultiviert im botanischen Garten von Buitenzorg. Nota. Habitu ad Scindapsum cus- cuaria (Gmel.) Presl accedit, sed foliorum lamina longiore basi valde obliqua jam primu aspectu recognoscitur; ceterum propter semen albuminosum ad Epiprem- num pertinet. 2. E. nobile (Schott) Engl, in DG. Monogr. Phan. IL (1879) 250. — Änthelia nohilis Schott in Ann. Mus, Lugd. Bat. I. (1863) f27. — Ramuli ca. 2 cm crassi. Foliorum petiolus 4 — 5 dm longus, inferne \ cm cras- sus, longe vaginatus, geniculo ca. 1,5 cm longo supra profundiuscule sulcato instructus/ lamina sublanceo- , aequalis rotundata. illinc lato-oblonga, basi rotundata vel inaequalis, hinc cuneata, apicem versus sensim leviter- exitu cuspidata, 5 — ca. 2 dm lata, nervis que 6 dm longa, lateralibus I. numerosis (35 — 50) subapproximatis inferne rectiusculis, apicem versus arcuatis et in nervum collectivum marginalem exeuntibus, nervis II. et III. primariis parallelis. Pedunculus teres tenuis vix 5 cm longus. Spatha fere 1 dm longa, apice tenuiter subulato-apiculata. Spadix sessilis cjlindricus obtusus , fructifer 1,2 — 1,4 dm longus, 1,5 — 1,8 cm crassus. Staminum filamenta dilatata pistillis paullum breviora, antherae par- vae ovatae subacutae. Pistilla prisma- tica plerumque hexagona, 8 — 12 mm longa et 3 — 4 mm lata, stigmate ses- sili minuto ovali coronata, incomplete bilocularia, loculamentis 2-ovulatis; Ovula funiculo brevi ex ima parte dis- sepimenti exserto affixa, hemianatropa. Fig. 23. Epipremnum Dahlii Engl. A Folium. B Spadix. G Ovulum. D Fruetus |1 scctus. E Semen. F Semen = sectum. (Icon. origin.) 58 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. Fig. 24. Epipremnum falcifolium Engl. A Folium. B Spadix cum spatha. C Spadicis pars. D Flos |1 scc- tus. E Stamen a dorso visum. F Ovulum. (Icon, origii^.) Centromalayische Provinz: Nord-Gelebes, bei Tondano (For- st er — Herb. Leiden); Prov. Mina- hassa (Ko Orders n. -16157), bei Loloemboelan bei Pahoe oere, bis zu 30 m hoch steigend, häufig (Ko Or- ders n. 16175 — April 1895), bei Loeboe (Koorders n. 16 1 49, 16 150. — Blühend April 1895), zwischen Menado und Tomohon, um 6 0 0 — 700 m (Koorders n. 16157. — Blühend im Jan. 1895). — Einheim. Name: Tontonkarili. — Bojong (Warburg n. 15 720). — Herb. Berlin. 3. E. Dahlii Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXV. ( | 89 8) 1 1 . — Planta gigantea caudice ad arbores radicante 5 — 6 cm crasso. FoHorum petiolus 6 dm et ultra longus ad geniculum fere 4 cm longum usque late vagina- tus, lamina tenuiter coriacea oblongo- lanceolata, basi obhqua, a triente in- feriore sursum sensim angustata acuta, 6 — 6,5 dm longa, inferne ca. 2 dm lata, nervis lateralibus I. utrinque ultra 20 adscendentibus inter se 1,5 — 2 cm distantibus atque nervis secundariis numerosis interpositis tenuioribus pa- rallelis. Pedunculus . . . Spatha . . . Spadix crassissimus coniformis, fructi- fer ultra 2 dm longus, inferne 7,5 cm crassus, rhachi 2,5 cm crassa. Baccae valde elongatae ultra dimidium infe- rius seminiferum teretiusculae rubrae, superne subhexagonae viridescentes, vertice truncatae, 2,5 cm longae, 6 — 7 mm crassae, stigmate ovali sessili coronatae; semina 1 — 3 valde di- versa, oblongo- vel obovato-reniformia plus minusve compressa, 6 — 7 mm longa, 4 — 6 mm lata, embrjone plus minusve curvato. — Fig. 23. Papuanische Provinz: Neu- Pommern, Balum, Matanato (Dr. Dahl — fruchtend im Febr. 1897. — Herb. Berlin). Nota. Species affmis Epiprcmno altissimo (Schott) Engl. difFert lamina minus lata et seminibus minus numerosis. 4. E. falcifolium Engl, in Eng- ler's Bot. Jahrb. XXV. (1898) 11. — Fohorum petiolus 4 — 4,5 dm longus fere ad geniculum ca. 2 cm longum supra canaliculatum usque vagina Epipremnum. 59 sursum angustata instructus, lamina elongato-lanceolata, superne leviter falcata, acuta, basi paullum inaequilatera, 5 — 5,8 dm longa, triente inferiore \ — 1,3 dm lata, nervis lateralibus I. utrinque ca. 15 angulo ca, 40" a costa abeuntibus, leviter arcuatis, nervis H. ca. 5 — 7 inter primarios interjectis quam illi paullum tenuioribus. Pedun- culus crassus. Spatha oblonga, ca. 2,5 dm longa et 7 cm ampla. Spadix sessilis crassissimus, 2,4 dm longus, 5 cm crassus. Staminum filamenta linearia, antherae oblongae, 4 mm longae, 2 mm latae, thecis utrinque acutis, basi et apice paullum divergentibus. Pistilla dimidio superiore crassiora, vertice truncata, 1,2 cm longa, su- perne 7 mm crassa, stigmate sessili oblongo coronata; ovula 4 — 6 inferiori parti ovarii inserta. — Fig. 24. Monsungebiet: Kultiviert im botanischen Garten zu Buitenzorg (von da erhalten 1897 und dort von mir gesammelt 1906. — Herb. Berlin). 5. E. amplissimum (Schott) Engl, in Engler's Bot. Jahrb. I. (1881) 182 et in Ma- lesial. (1882) 275 t.XXI. f. 1 — 5. — Raphidophora amplissima Schott in Ann. Mus. bot. Lugd. Bat. I. (1863) 119; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 241. — Epiprem- num noUle Engl, in Bull. Soc. Tose, di Ort. (1879) 270 (non in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 250). — Foliorum petiolus validus, ca. 5,5 dm longus, inferne 3 cm crassus, sursum in geniculum ca. 4 cm longum attenuatus, ad geniculum usque vaginatus, lamina maxima membranacea elongato-oblonga, basi valde inaequaJis, altero latere abrupte, altero sensim angustata, apicem versus sensim angustata, fere 7 dm longa, 3 dm et ultra lata, nervis lateralibus l. utrinque 18 — 25 rectiusculis subtus validis, patentibus, prope marginem sursum curvis, nervis secundariis numerosissimis primariis subparallelis. Pedunculus 1 dm longus. Spatha crassissima coriacea, ultra 2 dm longa et 6 cm ampla. Spadix sessilis cylindricus, fructifer 1,8 dm longus, 6 cm crassus. Pistilla elongata, stigmate lineari-oblongo breviter elevato 1,5 mm longitudinaliter diametiente coronata. Baccae elongatae, 2,4 cm longae, inferne 7 — 8 mm crassae, ad 2/3 longitudinis semi- nigerae, supra paullum attenuatae, vertice autem paullum dilatatae, semina 6 — 8 reni- formia biseriata angulosa, 6 mm longa, 4 — 5 mm lata, testa crustacea crassiuscula obtecta includentes. Papuanische Provinz: Niederländisch Neu-Guinea (Zippelius — Herb. Leiden); Ramos (Beccari PI. pap. n. 440. — Herb. Beccari). 6. E. moluccanum Schott in Ann. Mus. Lugd. Bat. I. (1863) 180; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 2 49. — Dracontium moluccanum Zipp. in Herb. Leiden. — • Foliorum petiolus modice validus, ca. 1,8 dm longus, vix ad geniculum 1 — 1,2 cm longum usque anguste vaginatus, lamina elliptica apice subrepentino arcuatim angustata et plus minusve longe cuspidata, basi rotundata vel subcuneata, ca. 2 dm longa et medio 1 dm lata, nervis laterahbus I. utrinque 7 — 9 tenuibus aperte patentibus arcuatim in mar- ginem excurrentibus. Pedunculus teres validiusculus 1,5 cm longus. Spatha sordide citrina. Spadix cylindricus, stipite 1 cm longo suffultus, 3 cm longus, fere 1 cm crassus, apice rotundato-obtusus. Staminum filamenta valde dilatata infra antheras anguste ovatas subacutas subito contracta. Pistilla pyramidato-prismatica hexagona stigmate oblongo subelevato coronata. Gentromalayische Provinz: Molukken, Amboina (Zippelius in Herb. Leiden). 7. E. giganteum (Roxb.) Schott in ßonpl. V. (1857) 45 et in Prodr. (I86O) 389; Engl, in DG. Monogr. Phan. IL (1879) 249; Hook. f. Fl. BriL Ind. VL (1893) 548; Bot. Magaz. t. 7952. — PotJios giganteus Roxb. Fl. Ind. I. (1820) ed. Garey (1832) 43 4. — Monstera gigantca Schott in Wien. Zeitschr. IV. (1830) 1028 ex Endl. in Linnaea VL (1831) Litt. 52; G. Koch ex Ender, Ind. Aroid. (1864) 74. — Scindapsus giganteus Schott, Melet. L (1832) 2 1 ; Kunth, Enum. pl. IH. (1844) 63. — Gaudex teres validus usque 30 m alte scandens , inferne 5 — 7,5 cm crassus. Foliorum petiolus 3 — 6 dm longus, ad geniculum 2 — 6 cm longum usque vagina latiuscula sursum an- gustata mox dilacerata instructus, lamina crasse coriacea, laete viridis, oblonga vel elongato-oblonga, apice obtusa vel subacuta, basi cordata, 3 — 6,5 dm longa, 1,5 — 4 dm lata, nervis lateralibus numerosissimis subaequalibus fere horizontaliter a costa valida gA A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. supra paullum depressa subtus valde prominente abeuntibus marginem versus leviter arcualim adscendentibus. Pedunculus teres usque 2 cm crassus. Spatha subcylindrica breviter cuspidata, 1,5 — 3 dm longa, viridis vel purpurascens, intus lutea. Spadix sessilis cjlindricus obtusus quam spatha paullum brevior, 2,5 — 4 cm crassus. Pistilla prismatica, 8 — 12 mm longa et 4 — 5 mm crassa, vertice hexagono leviter excavato stigmate rotun- dato vel oblongo subelevato coronata, flavo-rubentia. Südwestmalayische Provinz: Molukken, Pulo Penang (Roxburgh), Govern- ment Hill, um 600 m (Curtis n. 2889. — Herb. Penang); Perak am Larut, um ^00 — 160 m, auf hohen Bäumen (Kings Collector n. 6681. — Herb. Calcutta); Selangor, Kuala Lumpur, vor den Tropfsteinhöhlen Batu Caves, um 100 m ü. M., mächtige Büsche bildend und bis 30 m lange Tau wurzeln herabsendend (A. Engler, Reise nach Java und Brit. Indien n. 5269. — Febr. 1906. — Herb. Berlin); Singapore (Wallich n. 4442), Siglou (Ridley n. 9 200. — Herb. Calcutta), Dinding (Ridley — Herb. Singapore), Serangoon und Bukit Timah (Ridley — Herb. Singapore). Hinterindisch-ostasiatische Provinz: Slam, Koh Chang (Jobs. Schmidt — Herb. Kopenhagen); Gochinchina, Kreuzul (L. Pierre n. 720. — Herb. Mus. Paris); bei Lenglu (L. Pierre. — Herb. Mus. Paris). 8. E. pinnatum (L.) Engl. — E. mirahile Schott, Gen. Aroid. (1858) t. 79, Prodr. (1860) 338; Engl, in DC. Monogr. Phan. II. (1879) 250, in Beccari, Malesia I. (1882) 273, Engler's Bot. Jahrb. XXV. (1898) 12; N. E. Brown in Gard. Ghron. 1882. I. 180 et Journ. of Bot. (1882) 332—337; Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1894) 549. — Appendix laeiniata Rumph. Herb. Amb. V. (1747) 4 89 t. 183. — Pothos pinnata L. Spec. pl. ed. 2. (1762) 1374, Syst. nat. ed. 12. (1767) n. 4; Willd. Sp. pl. I. (1797) 686; Roxb. Fl. Ind. ed. 1. (1820) 456, ed. Carey I. (1832) 43.5. — SciTidapsus pinnatus Schott, Melet. I. (183 2) 21 ; Decne. Descr. Herb. Timor in Ann. du Museum III. (1874) 39; Kunth, Enum, pl. III. (1844) 63. — Dracontium pertusum Forst. Prodr. (1786) n. 331, non Mill. — Scindapsus Forsten Endl. in Ann. Wien. Mus. I. (I83l) 361. — Raphidophora pinnata Schott in Bonplandia V. (1857) 45, Prodr. (1860) 384; Bentham, Fl. austral. VII. (1878) 156. — Pothos caudatus Roxb. Fl. Ind. ed 1. (1820), ed. Carey I. (1833) 436; Wall. PI. As. rar. II. (1831) 83 in notat. 192. — Scindapsus caudatus Schott, Melet. I. (18 32) 21; Kunth, Enum. pl. III, (1844) 63. — Raphidophora caudata Schott in Bonplandia V. (1857) 45. — Pothos pinnatifidus Roxb. FI. Ind. I. (1820), ed. Carey (1832) 437. — Monstera pinnatifida Schott in Wien. Zeitschr. 1820 et in Linnaea VI. (I83l) Litter. Bericht 52. — Scin- dapsus pinnatifidus Schott, Melet. L (1 832) 21, Kunth, Enum. pl. III. (1844) 62. — Raphi- dophora lacera Hassk. in Tijdschrift voor Natuurlijke Geschiedenis en Physiologie IX. (1842) 168, in »Flora« 1842, H., Beiblätter p. 11., in Cat. Hort. Bogor. (1844) 58 et in PI. .Tav. rar. (1848) 155 excl. synonym. — Pothos decursivus Wall. PI. As. rar. IL (1831) 83 (planta Attranensis tantum), t. 192. — Pothos decurrens (error pro decursimis) Wall. Cat. n. 4437 A (pr. p.) B. — Scindapsus decursivus Zoll. Syst. Verz. d. im Ind. Archip. ges. Pfl. (1854) 77. — Raphidophora Wallichii Schott Prodr. (1860) 383; Engl, in DC. Monogr. Phan. IL (1879) 2 45. — Raphidophora Gunninghamii Schott in Bonplandia X. (1861) 367. — Raphidophora vitiensis Schott in Bonplandia X. (1861) 367; Seemann, Fl. vitiensis (1865 — 68) 286. — Raphidophora pertusa var. vitiensis Engl, in DC. Monogr. Phan. IL (1879) 2 44. — Raphidophora Lovellae Bailey in Queens!. Agric. Journ. L (1897) 453 pL 6 (Non vidi, sed ex descriptione huc pertinet). — Planta altissime scandens et ramos flagelliformes emittens. Caudex teres validus inferne ca. 2,5 — 4 cm crassus, radicibus horizontalibus valde appressis, perpendicularibus , 1 — 1,5 cm crassis, valde lenticellosis. Fohorum majorum petiolus 2,8 — 4 dm longus ad geniculum 2,25 cm longum usque vagina membranacea tandem dilacerata instructus, lamina tenuiter coriacea, juvencula anguste lanceolata vel lanceo- lato- oblonga, basi breviter cordata, foraminulis minutis punctiformibus raris vel crebris, super totam laminam sparsis, interdum densis pertusa, adulta late oblonga, basi late cordata, juxta costam foraminulis sparsis minutis interdum vix 2 mm metientibus pertusa, Epipreranum. 61 Fig. 23. Epipremnum pinnatuin (L.) Engl. A Habitus, ex Gardn. Chron. B Inflorescenlia. C Spadicis infima pars. D Flos. E Pistillum \\ sectum, F idem = sectum. O Ovulum. H Fructus II sectus. J Semen 1| sectum. K Embryo. L Radix aerea lenticellis obsita. (Icon. origin.) (J2 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. 4,5 — 6 dm longa, 3 — 4 dm lata, utrinque vaide irregulariter pinnatifida vel pinna- lisecta, laciniis linearibus basi et apice aequilatis vel apicem versus pauUum dilatatis, basi plerumque late cohaerentibus, intermediis 5 — 7,5 cm latis, acumine porrecto longo angustissimo instructis, nervis lateralibus I. \ — 3 a costa patentibus atque nervis late- ralibus II. a primariis angiilo acutissimo abeuntibus tardius iisdem subparallelis. Pedun- culus leres validiusculus \ — 1,4 dm longus, cataphyllorum vaginis dilaceratis dz involutus. Spatha \ — 1,2 dm longa aeuminata, extus viridis, intus flava. Spadix sessilis cjlin- dricus obtusus, ca. \ dm longus, 3 cm crassus. Pistilla prismatica 5 — 6 mm longa vertice truncata stigmate lineari subsessili coronata; ovula \ — 3 placentae prope basin inserta. Semen reniforme, sublaeve. — Ramuli flagelliformes longi hinc inde dependentes, internodiis 1,5 — 2 dm longis, inferioribus \ — 1^5 cm crassis; cataphylla vagina 7 — 8 cm longa et lamina anguste lanceolata 5 — 6 mm longa instructa; lolia petiolo laminae subaequilongo instructa, lamina lanceolata vel lanceolato-oblonga aeuminata. — Taf. I, Fig. B et Fig. 2 5. Nordwestmalayische Provinz: Tenasserim, Moulmein (Falconer, Peche. — Herb. Galcutta); Attaran (Wallich Gat. 4437. — Herb. Galcütta). Andamanen (Dr. Prain's Collector, Playfair — Herb. Galcutta); Südl. Andamanen, Minnie-Bay, im Dschungel der Hügel (King's Gollector), Phoenix-Bay (S. Kurz — Herb. Galcutta), ohne Fundort (Heinig n. H5. — Herb. Galcutta). Südwestmalayische Provinz: Penang, Prince of Wales-Insel (Herb. Galcutta); Singapore: Bukit Timah (Ridley n. H 843. — Herb. Galcutta; Engler n. 3859. — Herb. Berlin); Java (Zollinger n. 569), Preanger, um 1600 m ü. M. (H. 0. Forbes n. 4 074a). Gentromalayische Provinz: Gelebes; Gorontalo (Riedel in Herb, ßuitenzorg) ; Molukken; Aru-Inseln, Giabu-lengan (Beccari). Austromalayische Provinz: Timor (Herb. Mps. Paris), an der Nordseite der Kupang-Bay im Taimanani-Gebirge (Naumann, Exped. der »Gazelle« 1875. — Herb. Berlin — einheim. Name »Angis«). Araucarienprovinz : Nordost- Australien, Queensland, Rockingham-Bay (Dal- lachy — Herb. Kew); Fitzroy Island (Walter); Port Denison (Fitzalan — Herb. Kew); Mittel-Barron, im Regenwald sehr verbreitet, bis 3 00 m ü. M. (Di eis und Pritzel n. 8546. — Mai 1902. — Herb. Berlin); Gooktown (Miss Lowell); Berge oberhalb Gairns (E. Gowley — Non vidi). Papuanische Provinz: Neu-Guinea, Siu bei Finschhafen (Hollrung n. 301, Lauterbach n. 839 — Herb. BerHn); Neu-Hannover, Westküste, Kap Queen-Gharlotte, im Dschungel mit Mangroven. (Naumann in Gazellen-Exped. n. 469 — blühend Mi 1875. — Herb. Berlin). Hinterindisch-ostasiatische Provinz: Gochinchina (Dr. Thorel n. 151. — Herb. Mus. Paris); Ghina, Whampoa (Hance n. 15600. — Herb. Kew). Provinz der Philippinen und Formosa: Formosa, Kelung, Samtianucapass (Warburg n. 9898. — Nur Blätter, Januar 1888. — Herb. Berlin); am Südkap (War- burg n. 1 0 661. — Febr. 1 888 — Herb. Berlin); Tamsui (Henry n. 839 A — Herb. Berlin). Philippinen: Luzon, Tagabas (Infenta), an Ganarien und anderen Bäumen (Whitford n. 746 — fruchtend Sept. 1904. — Herb. Berlin); Mittel-Luzon (War- burg — 1888. — Herb. Berlin); San Francisco del monte (Loher n. 2 461. — Herb. Galcutta). Melanesische Provinz: Fidschi-Inseln, Mango Island (H. J. Ryder, fide Hook. f.). Polynesische Provinz: Marschall-Inseln. Ostchinesisch-südjapanisches Übergangsgebiet: Liu-Kiu-Inseln, Irio- motte, im Wald kletternd (Warburg — Okt. 1887. — Herb. Berlin). f. eperforatum Engl. — Folia pinnatifida, attamen foramina parva secus costa m mediam deficientia. Neu-Guinea: Finschhafen (Dr. Lauterbach n. 839 — steril im Sept. 1890 — Herb. Berlin). Epipremnum. 63 f. multisectum Engl. — Folia maxima cum petiolo usque 1,2 m longa et 3 dm lata, utrinque ca. \ 2-secta. Bot. Garten in Buitenzorg (1896, von mir selbst dort beobachtet 1906). Nota \. Planta in Monsunia late distributa, jam Rumphio cognita et a Linnaeo notata propter folia pro aetate stirpis valde diversa iterum iterumque nominibus novis signata. Formae extremae foliorum differunt, attamen in regionibus tropicis in eodem specimine arborem altam obtegente observantur. Oceurrunt quoque folia stirpis adultae diversa, interdum foraminibus parvis plerumque occurrentibus destituta, subintegra et dr pinnatifida vel pinnatisecta, numero segmentorum valde variantia. Formae tales extremae supra descriptae sunt. Nota 2. Gcmmae terminales cauiium florentium, quae cornus formam habent, ab incolis insularum Javae et ßaly paullum supra ignem calefactae, succum edunt, qui equis et bovibus invalidis saluber existimatur, Nota 3. Remedium mixtum »Tonga« in insulis Vitiensibus contra neuralgiam usitatum iide domini G. W. Hansen pulverem corticis io\iOY\imqaQ Premnae taitensis verisimiliter inno- cuum et partes interiores caulis Epipremni pinnati continet, Gonf. A.W. Gerrar d in Phar- maceut. Journ. iSSO p. 849, 850; J. D. Hooker in Report of the Royal Gardens Kew 1880, p. 55; Gardener's Chronicle XVI. (1881) 1107; N. E. Brown in Gardener's Chron. XVII. (1882) 180 et in Seemann Journ. of bot. XX. (1882) 332. 9. E. crassifolium Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (1898) 12. — CauHs validus ad arborum truncos adscendens. In stirpe juvencula foliorum petiolus laminam aequans, lamina crassiuscula coriacea, foraminibus minutis haud instructa, oblonga, basi saepe acuta, nervis lateralibus I. paucis angulo ca. 30" adscendentibus, integra aut foramine uno lineari-oblongo 5 — 6 cm longo, 1 — 1,5 cm lato instructa, aut pinnatifida, laciniis utrinque 3 — 4 adscendentibus. Foliorum majorum petiolus validus 1,2 — 1,5 cm crassus in geniculum supra profundiuscule canaliculatum ca. 3 cm longum exiens, la- mina crasse coriacea ambitu ovato-oblonga, 6 — 6,5 dm longa et ca. 4 dm lata, utrinque 7-pinnatisecta, segmentis, infimis breviter cohaerentibus exceptis, fere ad costam usque sejunctis linearibus, apice porrecto, mediis 2,8 — 3 dm longis et 3 — 4 cm latis, nervis lateralibus I. plerumque 2 segmenta prope marginem percurrentibus, nervis lateralibus II. primariis subparallelis. Pedunculus brevis. Spatha oblonga crassa cylindrica breviter acuminata, ca. 1,2 dm longa et 4 cm ampla. Spadix sessilis, 1 dm longus, 3,5 cm crassus. Staminum antherae oblongae ca. 2 mm longae. Pistilla prismatica sursum dilatata, 8 mm longa, vertice 4 mm lata, stigmate oblongo paullum elevato coronata, 2-locularia, ovulis in quoque loculo 2 prope basin sessilibus. — Fig. 26. Monsungebiet: Kultiviert im Bot. Garten zu Buitenzorg, von dort erhalten 189 6 und dort lebend beobachtet 1906 (A. Engler, Reise nach Java u. Brit. Ind. n. 4006 — Herb. Berlin). Nota. Ramuli flagelliformes tenues subteretes 5—7 mm crassi, internodiis 1 — 1,5 dm longis. Gataphyllorum vagina 5—6 cm longa, lamina apiculifofmis ca. 5 mm longa. Foliorum petiolus tenuis 1 — 1,5 cm longus, ad geniculum usque vagina angusta persistente instructus, lamina coriacea ambitu oblique ovato-oblonga, 1,5—2 dm longa et 5—9 cm lata, utrinque acuta, rarius integerrima, saepius uno latere foramine lineari vel nonnullis oblongis pertusa, ultimorura irregulariter pinnatisecta. 10. E. truncatum Engl, et Krause n. sp. — Foliorum petiolus tenuis cum geniculo vix 2 cm longo ca. 3,5 dm longus inferne vagina angusta membranacea mox dilacerata instructus, lamina tenuiter coriacea ambitu ovata, basi profunde cordato-emarginata, ca. 3 dm longa et fere aequilata, stirpis adultae ad costam usque regulariter pinna- tifida, laciniis utrinque 3 — 4 late oblongis truncatis basin versus modice angustatis secus costam dein paullum dilatatis, intermediis 1,4 — 1,6 dm longis et 6 — 8,5 cm latis, nervis lateralibus I. 2 vel 3 percursis. Pedunculus . . . Spatha . . . Spadix ca. 1,5 dm longus et 2,5 cm crassus. Pistilla stigmate lineari-oblongo majusculo coronata, 8 — 1 0 mm longa et 3 — 4 mm lata. Semen reniforme, ca. 5 mm longum et 2 — 2,5 mm latum, testa minute tuberculata instructum. Provinz der Philippinen: Insel Leyte, Palo (Eimer n. 7291 — fruchtend im Jan. 1906. — Herb. Berlin). 64 A. Engler u, K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. Fig. 26. Epipremnum crassifolium Engl. A Folium. B Ramus flagelliformis. C Folium juvenculum. D Spatha convoluta. E Spadix. F Pistillum || sectum. 0 Stamen a dorso visum, H idem a latero visum. J Pistillum = sectum, K Ovulum. (Icon. origin.) Epipremnum. 65 , profunde pinnatifida, laciniis minus, cohaerentibus , linearibus. n. E. elegans Engl, in Bull. Soc. Tose, di Ort. (<879) 7, in Malesia I. (1882) 273, t. XIX. Fig. 10—15 et in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (1898) 13. — Foliorum petiolus modice validus, 3 — 4 dm longus, ad geniculum 2,5 — 3 cm longum usque va- gina membranacea mox dilacerata instructus, lamina ambitu ovato-oblonga, basi ob- tusa vel truncata, 4 — 6 dm longa et 2 — 2,5 dm lata utrinque 10 — 13 basi latiuscule, in stirpe adulta margine truncatis, aeumen longum sursum vergentibus, 2 dm et ultra longis, 1,5 — 2,5 cm latis, nervis lateralibus I. in laciniis solitariis, nervis II. a primariis angulo acuto (20 — 30°) abeuntibus haud marginalibus. Pedunculus 1 — 1,3 dm longus. Spatha crasse carnosa ovato-oblonga subacuta, 1 ,2 — 1,5 dm longa. Spadix sessilis cylindricus obtusus, florifer ca. 1 dm longus, 1,5 cm crassus, fructifer ultra 1,5 dm longus et fere 3 cm crassus. Staminum filamenta valde dilatata infra antheras ovales subito contracta pistillis paulium longiora. Pistilla prismatica hexagona, ca. 5 mm longa et 3,5 mm crassa, stigmate oblongo subelevato coronata. Fruc- tus 1 cm longus. Semina plerumque 2 reni- formia laevia paulium angulosa, micropylc fundum spectante, testa crustacea, 4 mm longa, 2 mm lata, 1,5 mm crassa. — Fig. 27. Centromalajische Provinz: Nord- Gelebes, Provinz Minahasa, bei Batahon (Koorders n. 19 730 — im Mai 1895); Kaisewatu (Koorders n. 16 168 — blühend im Febr. 1895); Bojong (Warburg n. 15 729 — Herb. Berlin); Lepo-Lepo bei Kandari (Beccari); Tomohon (Vettern Sarasin n. 538 — blühend im Juni 1902 — Herb. Berlin); Pankladjane (Teysmann n. 11983 — Herb. Buitenzorg); Bouthain (Teysmann n. 1 4 1 48 — Herb. Buitenzorg). Papuanische Provinz: Neu-Guinea, Soron (Beccari Piante papuane n. 442. — Herb. Beccari, Florenz). 12. E. magnificum Engl, in Bull. Soc. Tose, di Ort. (1879) 7 et in Malesia I. (1882) 274, t. XX. f. 6 — 9. — Foliorum petiolus 2,5 — 3 dm longus supra canalicu- latus usque ad geniculum 1,5 — 2 cm longum vaginatus, lamina tenuiter coriacea ambitu ovato-oblonga, basi cordata vel leviter emar- ginata, 3 — 5,5 dm longa et 3 — 4 dm lata, ad costam usque pinnatifida, laciniis utrin- que 9 — 2 6 lineari-lanceolatis , basin versus valde angustatis, apice longissime acuminatis, intermediis 2,5 — 2,8 dm longis et medio 2 — 3 cm latis, nervis lateralibus I. in laciniis solitariis nervisque II. in utraque laciniae parte solitariis vel binis margini approximatis Fig 27. Bpipremnum elegans Engl. A Folium. B Flos. CPistillum |1 sectum, D idem = seclum. E Fructus II sectus. (Icon. origin.) A. Eng 1er, Das Pflanzenreicli. IV. (Embryophyta siphonogama) 23 B. nc A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. saepe a costa abeuntibus. Peduncvilus ca. 6 cm longus. Spadix sessilis cylindricus, 5 cm longus, 1,2 cm crassus. Pistilla prismatica hexagona vertice truncata, ca. 4 mm longa, 3 mm lala, stigmate sessili minuto punetiforme coronata. Fructus fere \ cm longus; semen nephroideum laeve. Centromalayische Provinz: Gelebes, Lepo-Lepo bei Kardari (Beccari — blühend im Juni 18.74). Papuanische Provinz: Neu-Guinea, Andai (Beccari Plante pap. n, 536. — Herb. Beccari, Florenz). Nota. In herbario horti Bogoriensis specimina plantae a cl. Teysmann collecta inveni, quae fortasse ad hanc speciem pertinent et stirpi juvenculae attribuenda sunt. Descriptio speci- minum sequitur. Ramuli tenues teretes, vix 4 — 5 mm crassi. Foliorum petiolus gracilis supra profun- diuscule canaliculatus, 1,5 — 2 dm longus, geniculo 1 — 1,2 cm longo instructus, lamina tenuiter coriacea ambitu ovata vel ovato-oblonga, 2 — 3 dm longa et 1,4 — 2 dm lata, ad costam usque pinnatifida, laciniis utrinque 2 — 3 late lanceolatis, apicem versus sensim angustalis, in basin 1 — 1,8 cm latam secus costam iterum paullum dilatatam contractis, inaequilalis, 1,2 — -1,8 dm longis et quarto inferiore usque 4,5 cm latis, nervis lateralibus I. 2 vel 3 atque secundariis pluribus tenuioribus, Inflorescentia ignota. Centromalayische Provinz: Gelebes, Makassar (Teysmann n. 12850. — Herb. Buitenzorg), Maros (Teysmann n. 12 800. — Herb. Buitenzorg). 13. E. Zippelianum (Schott) Engl, in Engler's Bot. Jahrb. I. (1881) 182 et in Beccari, Malesia I. (1882) 274, t. XX., f. 10 — 12. — Pothos miniata Zipp. in Herb, lugd. bat. — Eaphidophora Zippeliana Schott in Ann. Mus. bot. Lugd. Bat. I. (1863) 129; Engl, in DG. Monogr. Phan. H. (1879) 248. — Epipremnmn asperatum Engl, in Bull. Soc. Tose, di Ort. (1879) 270. — Gaudex teres validus ca. 2 cm crassus asperulus, cataphyllis stupose decompositis obsessus. Foliorum petiolus supra profun- diuscule canaliculatus asperatus, 3 — 3,5 dm longus, inferne ca. 8 mm crassus, lamina ambitu ovata, basi cordata, ca. 5 dm longa, pinnatifida, laciniis utrinque 5 — 7 late lanceolatis, basin versus paullum angustatis, apice longe acuminatis, acumen sursum vergentibus, intermediis 2 dm et ultra longis, medio 8 cm latis, inaequilatis, altero latere alterius ^j^ aequante, nervis lateralibus I. in laciniis solitariis nervisque H. in ulraque laciniae parte solitariis vel binis margini approximatis , interiore nervös a pri- mario abeuntes colligente. Pedunculus validus, 2,5 dm longus, asperulus. Spatha ca. 1,2 dm longa, 2,5 cm ampla, minute verrucosa. Spadix cylindricus obtusus, stipite 3 — 4 mm longo suffultus, ca. 4 cm longus, inferne 1,2 cm crassus, apicem versus paul- lum incrassatus. Pistilla prismatica hexagona, 3 mm longa et fere aequilata, stigmate majusculo oblongo coronata. Centromalayische Provinz: Molukken, Ternate, Acqui-Gonora (Beccari. — Herb. Beccari, Florenz), um 600 — 1300 m (Ghallenger-Expedition, Okt. 1874); Batjan, im Uferwald (Warburg n. 18 304. — Herb. Berlin). Papuanische Provinz: Neu-Guinea, Fly River (d'Albertis. — Herb. Bec- cari, Florenz); Kaiser- Wilhelmsland, sehr häufig auf dem Sattelberg bei Finschhafen (Hollrung n. 227 — im JuU 1886, Lauterbach n. 568 — im JuU 1890); Simbang bei Finschhafen (Hollrung n. 117 — Juni 1886); im Uferwald am unteren Gogol (Lauterb ach n. 1443. — Frucht, im Nov. 1890); Bergwald am Suor Mana, um 500 m (Lauterbach, Kaiser- Wilhelmsland-Exped. 1896 n. 327. — Frucht. Juni 1896). — Herb. Berlin. 14. E. Elmerianum Engl. — Ramuli crassi, scandentes. FoHorum petiolus laminam aequans, 3,5 dm longus, lamina ambitu oblonga, 3,5 dm longa, 3 dm lata, profunde pinnatisecta, costa inter segmenta nuda, segmentis utrinque 5 oblique oblongis, 1,5 dm longis, 7 cm latis, in basin 1 — 2 cm latam secus costam iterum paul- lum dilatatam contractis, latere exteriore subtruncatis apice breviter acutatis, segmento impari oblongo acuminato, nervis in segmentis lateraHbus L 3, uno medio atque 2 ante- marginalibus, a margine ca. 4 — 5 mm rfimotis, nervis lateralibus H. utrinque pluribus Scindapsus. 67 inter primarios obliquis. Pedimculus et spatha non adsunt. Spadix 1,5 dm longus. Baccae \ cm longae, 8 mm crassae, vertice truncatae stigmate lineari coronatae. Semen unicum 7 mm longum, 5 mm crassum. Provinz der Philippinen: Auf der Insel Leyte, bei Palo (A. D. E. Elme» n. 72 95. — Fruchtend im Januar 1906. — Herb. Berlin). 14. ScindapSUS Schott. Scindapsus*) Schott Melet. I. (1832) 2 em. in Gen. Ar. (1858) t. 81, Prodr. (1860) 393; Endl. Gen. (1836) n. 1699. p. 239; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 252, in Bull. Soc. Tose, di Ort. (1879) 270, in Beccari Malesia I. (1882) 275 — 278, in Engl. u. Prantl, Nat. Pflzfam. II. 3. (1889) 120, in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (1898) 13, 14, XXXVII. (1905) 119; Benth. et Hook. f. Gen. III. (1880) 992; iMiq. Fl. Ind. bat. III. (1855) 182; Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1894) 541; Ridlej, The Aroids of Borneo in Journ. Straits Brauch Roy. As. Soc. n. 44 (1905) 183 — 185. — Pothos Roxb. Fl. Ind. I. (1820) 452 ed. Carey (1832) 430 pr. p. — Scindapsus Kunth En. III. (1844) 61 pr. p. Flores hermaphroditi. Perigonium nullum. Stamina 4 ; filamenta laiiuscula apice repentino in connectivum tenue acuminatum angustata, antherae dithecae. Ovarium sub- tetragonum, obpyramidatum vel prismaticum, valde truncatum, uniloculare, uniovulatum; Ovulum analropum funiculo brevi fundo cavitatis affixum. Stilus nuUus; stigma orbi- culare vel ellipticum, longitudinale, sessile. Baccae majusculae arcte connexae, maturae telam verticalem coriaceam modo opercuh abjicientes, succosae, monospermae. Semen rotundatum, subreniforme , compressum, basifixum, testa crassula sparse verruculosa. Albumen nullum. Embryo hippocrepicus. — Plantae herbaceae interdum validae, mon- suniae. Rami scandentes saepe adradicantes. Foliorum petiolus longus geniculatus late vaginalus, lamina oblongo-lanceolata vel ovato-lanceolata vel ovata, acuminata, nervis lateralibus I., II. et III. subaequahbus, subparallelis, a costa arcuatim adscendenti- bus. Pedunculus brevis. Spatha cymbiformis, expansa decidua. Spadix zb sessilis, cylin- droideiis, densiflorus, quam spatha paullum brevior. Clavis specierum. A. Stigma orbiculare interdum elevatum. a. Petiolus ad geniculum usque vel ultra vaginatus. a. Nervi laterales I. et II. haud distincti, paralleli. La- mina a triente vel dimidio inferiore latiore sursum magis angustata, basi rotundata \. S. cuscuaria. ß. Nervi laterales II. inter primarios tenuiores. I. Lamina oblanceolata vel obovato-lanceolata , basi acuta. 1. Lamina a medio basin versus angustata . . . 2. *S'. Beccarii. 2. Lamina a suprema tertia parte basin versus angustata 3. *S'. geniculatus. II. Lamina oblique oblonga, basi haud emarginata. 1. Lamina 3 — 3,5 dm longa 4. Ä salomoniensis. 2. Lamina 5 — 6 dm longa 5. *S\ ceramensis. IIL Lamina ovato-oblonga, basi late emarginata . . . 6. S. suhcordatus. IV. Lamina oblique ovato-oblonga. 1 . Nervi laterales I. utrinque 3 — 4 atque nervi la- terales II. inter primarios plures interjecti paralleli adscendentes prominuli; geniculum parvum . . 1. S, officinalis. *) » axiyifaifjog nomcn antiquum plantae Hederae sitnilis«. (Schott, Gen. 1. c). uQ A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. 2. Nervi laterales I. et IL paralleli tenues subaequales, subtiis vix prominentes ; geniculum crassissimum 8. S. Scorteeckinii. b. Petiolas ultra medium vaginatus , quam lamina \ Y2-pio longior. «. Lamina lanceolata 9. S. horneensis. ß. Lamina oblique oblonga \Q. S. longipes. c. Petiolus ad laminae tertiam partem usque vaginatus . \\. S. Hamlandii. B. Stigma oblongum vel lineare, ± immersum. a. Nervi laterales L et 11. subparalleli in marginem exeunles. a. Petiolus laminae dimidium superans. Gaulis laevis longitudinaliter sulcatus. L Lamina oblique oblonga usque 2,5 dm longa, nervis lateralibus I. quam secundarii crassioribus . . . \t. S. perakensis. II. Lamina oblique oblonga vel oblongo-lanceolata usque 1,75 dm longa, nervis lateralibus I. et II. subae- qualibus. i, Spatha 4 — 6 cm longa \3. S. hederaeeus. 2. Spatha 2,5 cm longa \i, S. rupestris. ß. Petiolus laminae ca. Y4 aequans. I. Lamina basi obtusa. Gaulis laevis angulosus. \ . Spatha oblonga quam spadix dimidio longior . < 5. Ä Treubii. 2. Spatha late ovata quam spadix paullum longior 16. S. falcifolius. II. Lamina basi obtusa vel leviter emarginata. Gaulis adultus verruculosus \1. S. pidus. b. Nervi laterales II. inter primarios obliqui, cum illis et inter se venis reticulatis conjuncti. «. Lamina oblique ovato-cordata 4 8. *S. aureus. ß. Lamina oblique ovata 19. >S. sinensis. Species imperfecte cognita 20. /S*. coriaceus. \. S. cuscuaria (Aubl.) Presl, Epimel (1849) 242; Hook. f. Fl. Brit. Ind. VL (1893) 542. — S. marantaefolius Miq. Fl. Ind. Bat. III. (1855) 187. — Cuscuaria maranti- folia Schott, Gen. Ar. t. 80 et Prodr. (1860) 398; Engl, in DG. Monogr. Phan. IL (1879) 251. — Appendix cuscuaria latifolia Bumph. Amb. V. (1747) 488 t. 183 f. 1. — Pothos Cuscuaria AubL PL Guian. IL (1775) 840; GmeL Syst. L (1788) 274. — Aglaonema? Cuscuaria Miq. FL Ind. Bat. IIL (1855) 217. — Cuscuaria spuria Schott in Bonpl. IX. (1861) 367 et in Seem. FL Vit. (1865—68) 287. — C. Rumphii Schott in Ann. Mus. Lugd. Bat. I. (18 63) 130. — Scindapsus cannaefolius Engl, in Bull. Soc. Tose, di Ort. (1879) 271, in Engler's Bot. Jahrb. L (I88I) 182, in Beccari Malesia I. (1882) 278, tab. XXI, f. 1 7, 1 8. — RamuH floriferi validi, ca. 2 cm crassi, inter- nodiis brcvibus 0,5 — 1 cm longis. Fohorum petiolus supra canahculatus, 1,5 — 2,5 dm longus, usque ad geniculum 1 — 2 cm longum vagina membranacea diutius persistente basi utrinque ca. 2 cm lata, sursum angustata instructus, lamina subcoriacea, oblongo- elliptica, a triente vel dimidio inferiore latiore sursum angustata, apice ipso cuspide brevi instructa, basi rotundata, paullum inaequilatera, latere latiore petiolo paullum de- currens, 2 — 3 dm longa et 1 — 1^4 dm lata, costa media valida supra paullum depressa subtus manifeste prominente atque nervis lateralibus numerosissimis omnibus subaequa- libus angulo 45" — 50 " a costa abeuntibus vix 1 mm distantibus marginem versus arcuatim adscendentibus, demum nervo collectivo marginali conjunctis. Pedunculus brevis validus, 2 — 3 cm longus. Spatha cymbiformis acuminata hians, 6 — 9 cm longa. Spadix sessilis cyhndricus obtusus, 5 — 8 cm longus, 1,5 — 2,5 cm crassus. Staminum filamenta late linearia apice in connectivum tenue angustata, antherae filamentis aequi- longae. Pistilla supra prismatica tetragona, inferne cylindroidea, 4 — 5 mm longa, vertice excavato stigmate depressulo ovali stilo brevissimo insidente coronata. Scindapsus. 69 Südweslmalayische Provinz, Java (Zollinger PI. jav. n. 760^ — Herb. Berlin), Tjampea (Koorders n. 30733 — Herb. Buitenzorg); Tjibodas (Ko Orders n. 3i 628 — Herb. Berlin). Gentromalayische Provinz, Molukken: Amboina (Zippelius — Herb. Leiden; Boerlage n. 574 — Herb. Buitenzorg, Berlin). 2. S. Beccarii Engl, in Engler's Bot. Jahrb. I. (1881) 182 et in Malesia I. (1882) 277; Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 542. -- ^S*. arassipes Engl, in Engler's Bot. Jahrb. I. (1881) 182 et in Malesia I. (1882) 277; Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) Fig. 28. Scindapsus Beccarii Engl. A Ramus florifer. B Ramus juvenculus. 0 Folium. D Spadix cum spatha. E Flos. F Staraen a dorso visum, Q idem a latere visura, H. idem antice visum. / Pistillum II sectum. K Ovulum. (Icon. origin.) 542. — Caudex teres validus, 5 — 6 m longus, 2 cm et ultra crassus, internodiis 2,5 — 6 cm longis. Folia congesta; petiolus carnosus validus, in ramis sterilibus 1,5 — 2,8 dm longus, inferne fere 2 cm crassus, superne in geniculum 1 — 1,5 cm longum et 6 — 10 mm crassum exiens, vagina latiuscula crassa persistente geniculi basin attingente instructus, in ramulis floriferis interdum 5 cm tantum longus et geniculo breviore instructus, lamina crassa laete viridis, oblongo-elliptica vel oblanceolata, inaequilatera, utrinque subaequa- liter angustata, apice acuta, basi breviter decurrens, 2,4 — 3 dm longa et 1 — 1,2 dm lata, nervis lateralibus I. utrinque 12 — 13 angulo acuto a costa valida abeuntibus mar- ginem versus arcuatim adscendentibus, secundariis numerosis tenuioribus parallelis atque 'jQ A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. venis tenuibus transversis reticulato-conjunctis. Pedunculus 8 — 10 cm longus et \ — 4,2 cm crassus. Spalha carnosa oblonga obtusa, 9 — 10 cm longa, convoluta ca. 3 cm ampla, cereo-alba. Spadix flavus sessilis cjlindricus apicem versus paullum attenuatus, 7 — g cm longus et medio ca. 2 cm crassus. Pistilla prismatica 4 mm longa, vertice hexagono ca. 3 mm diametientia, inferne tenuiora, stigmate parvo orbiculari coronata. Baccae ca. 5 mm longae, semen 4 mm longum album includentes. — Fig. 28. Südwestmalayische Provinz: Malakka: Perak, Larut, im Regenwald an Felsen und Baumstümpfen um 30 — 200 m (King's Collector n. 6599, 7477; Kunstler ii_ ^777 — Herb. Calcutta; Wray n. 2261 — Herb. Perak, Calcutta; Scortecchini — Herb. Perak); Tringganu an der Küste (Ridley — Herb. Singapore). — Singapore: Kamaman {Johnston — Herb. Singapore). — Borneo: Sarawak (Beccari Piant. born. n. 202); Bau (Ridley — Herb. Singapore); Matang (Ridley — Herb. Singapore). Sumatra: Padang, bei Ajer mantjoer um 300 m (Beccari — Herb. Florenz). 3. S. geniculatus Engl, in Bull. Soc. Tose, di Ort. (1879) 271 et in Malesia I. (1882) 276 t. XXI, f. 6 — 10. — Gaudex teres crassus ca. 2,5 cm diametiens. Foliorum petiolus validus lignosus, 2 — 3 dm longus, ad geniculum ca. 1 cm longum et 12 mm crassum usque vagina latiuscula sursum angustata coriacea persistente instructus, lamina elongato-lanceolata, a suprema tertia parte basin versus valde angustata, apice subacuta, ca. 4,5 dm longa, ad basin trientis superioris 8 — 9 cm lata, nervis lateralibus I. utrin- que 12 — 16 angulo ca. 30° a costa valida abeuntibus, marginem versus adscendentibus atque nervis secundariis numerosis primariis tenuioribus parallelis. Pedunculus brevis ca. 3 cm longus. Spatha ovato-oblonga , paullum hians, cuspidata, 8 cm longa et 2,5 cm ampla. Spadix brevissime stipitatus, cylindricus, apicem versus paullum atte- nuatus, 7 cm longus, inferne 1,5 cm crassus. Pistilla superne prismatica hexagona truncata, inferne cylindroidea, 4 mm longa, 1,5 mm crassa, vertice excavato stigmate orbiculari instructa. Südwestmalayische Provinz, Borneo: Sarawak (Beccari Plante born. n. 1875 — Herb. Florenz). 4. S. salomoniensis Engl, et Krause. — Foliorum petiolus validus, ca. 2 dm longus, usque ad genicuH 1,8 — 2 cm longi basin vagina coriacea persistente inferne utrinque fere 1 cm lata superne paullum angustiore instructus, lamina coriacea oblique oblonga, apice subacuta vel rotundata, basi obtusa haud emarginata, subinaequilatera, altero latere ca. 5 — 7 mm angustiore, 3 — 3,5 dm longa et medio. 1,4 — 1,6 dm lata, nervis lateralibus I. iitrinque 15 — 17 angulo ca. 75° a costa validiuscula supra paullum impressa subtus valde prominente abeuntibus, marginem versus subarcuatim adscenden- tibus quam nervi laterales II. et III. paralleli inter se reticulato-conjuncti manifeste crassioribus. Pedunculus . . . Spatha . . . Melanesische Provinz: Salomons-Inseln , Bougainville, im dichten Küstenwald (Naumann auf der Gazellen-Expedition n. 531 — nur Blätter, Aug. 1875 — Herb. Berlin). 5. S. ? ceramensis Engl, et Krause. — Altissime scandens. Gaudex stirpis adultae 2 — 3 cm crassus. Foliorum petiolus validus supra late canahculatus basi paullum dila- tatus, 3,5 — 6 dm longus, usque ad geniculum 3,5 — 4,5 cm longum vagina coriacea persistente, inferne 4 — 4,5 cm ampla, sursum sensim angustata instructus, lamina co- riacea utrinque glaberrima, elliptico-oblonga vel ovato-oblonga basi rotundata demum subacuta, apice breviter acuminata, 5 — 6 dm longa et medio vel paullum infra me- dium 2 — 3 dm lata, nervis lateralibus I. utrinque 15 — 18 angulo ca. 50° — 55° a Costa valida abeuntibus marginem versus leviter arcuatim adscendentibus, inter se 2,5 — 3,2 cm distantibus, praesertim subtus valde prominentibus , nervis lateralibus II. ad 5 — 6 inter primarios interjectis multo tenuioribus subparallelis atque tertiariis ad 2 — 3 inter secundarios interjectis. Inflorescentia ignota. — Fig. 29. Gentr-omalayische Provinz, Molukken: Insel Geram, Wahai (Kult, im Bot. Gart. Buitenzorg, Ganarienallee 5. — A. Engler, Febr. 1906 — Herb. BerlinJ. Scindapsus. 71 Nota. Ramuli flagelliformes usque 5 m longi, dependentes, tenues, leviter compressi, 6 — 8 mm crassi, internodiis 1,5—1,8 dm longis. Foliorum petiolus 5 — 8 cm longus usque ad geni- culum 6 — 8 mm longum vagina latiuscula subcoriacea persistente, inferne 0,8 — i cm ampla, Fig. 29. Scindapsus ceramensis Engl, et Krause. A Habitus. B Folium. G Ramus flagelli- formis. (Icon. origin.) 72 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. superne angustiore instructus, lamina tenuiter coriacea ovato-oblonga, apice acuminata, basi subacuta, <2 — 18 cm longa et 4,5 — 6 cm lata, nervis lateralibus I. 5 — 7 angulo ca. 40° — 45° a Costa supra paullum depressa subtus prominente abeuntibus raarginem versus subarcuatim ad- scendentibus, remotiusculis nervis lateralibus II. et III. ca. 6 — 8 inter primarios interjectis tenuio- ribus subparallelis. 6. S. subcordatus Engl, et Krause. — Foliorum petiolus validus, 2 — 2,6 dm longus, usque ad geniculum ca. 2,4 cm longum et 8 — \0 mm crassum vagina coriacea persistente inferne utrinque fere 2 cm lata superne sensim angustata instructus, la- mina coriacea ovato-oblonga, paullum inaequilatera, apice breviter acuminata, basi late Flg. 30. A—Q Scindapsus ofßcinalis (Roxb.) Schott. Ä Ramus florifer. B Ramus flagelliformis. C Spadicis pars supra visa. D Pistillum || sectum. E Fructus. F Semen, G idem || sectum. — H—Q Scindapsus pictus Hassk. E Flos, J, K idem |1 sectus. L Ovulum, M idem dissectum. N Fructus. 0 idem || sectus. P Semen. Q Embryo. (Icon. origin.) Scindapsus. 73 emarginata, 3 — 3,4 dm longa et tertio inferiore 1,5 — 1,8 dm lata, nervis primariis utrinque 10—12 angulo ca. 60° a costa valida supra paullum depressa subtus valde prominente abeuntibus marginem versus leviter arcuatim adscendentibus, nervis latera- libus II. et III. primariis tenuioribus subparallelis. Pedunculus brevis validus, vix 5 cm longus et fere 1,5 cm crassus. Spatha . . . Spadix sessilis cylindricus, sursum paullum attenuatus, subacutus, ca. 1,4 dm longus et 2 — 2,2 cm crassus. Pistilla prismatica, 4 — 5 mm longa et 2,5 mm crassa, vertice hexagono stigmate parvo orbiculari paullum elevato coronata. Papuanische Provinz: Neu-Hannover, im dichten Küstenwald (Naumann auf der Gazellen-Expedition — blühend im JuU 1875 — Herb. Berlin). 7. S. officinalis (Roxb.) Schott, Melet. I. (1832) 21 et Prodr. (I86O) 395; Kunth, Enum. pl. III. (1844) 63; Miq. Fl. Ind. Bat. I. (1855) 452; Engl, in DC. Monogr. Phan. II. (1879) 254; Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 541. — Pothos officinalis Roxb. Fl. Ind. I. (1832) 431; Wight Ic. III. (1840 — 56) t. 778; Wall. Cat. 4436. — Calla ovata Herb. Ham. — Ramuli floriferi teretes, haud elongati, usque 1,5 cm crassi, inter- nodiis 0,75 — 2 cm longis. Foliorum petiolus 1,2 — 1,6 dm longus, usque ad geniculum breve vix 0,75 cm longum vagina subcoriacea persistente explanata, inferne 1,5 — 1,8 cm lata, apicem versus sensim angustata, apice ipso emarginata instructus, lamina tenuiter coriacea oblique ovato-oblonga, subinaequilatera, apice abrupte et longiuscule cuspidata, basi rotundata vel leviter cordato-emarginata, 1,5 — 2,3 dm longa et medio 1 — 1,3 dm lata, nervis lateralibus I. 3 — 4 angulo acuto a costa abeuntibus marginem versus ar- cuatim adscendentibus atque nervis lateralibus II. inter primarios pluribus interjectis parallelis paullum tenuioribus utrinque subaequaliter prominentibus. Pedunculus teres crassus, 5 — 6 cm longus. Spatha oblonga, 1,2 — 1,5 dm longa, cuspide 1,5 — 2 cm longa instructa, extus viridis, intus sordide flava. Spadix sessilis cylindricus utrinque paullum attenuatus, florifer spathae subaequilongus et 2 — 2,5 cm crassus, fructifer elon- gatus, usque 4 cm diametiens. Pistilla tetragono-prismatica, 6 — 8 mm longa, stigmate majusculo orbiculari subelevato coronata. Baccae ca. 1 cm longae, telam verticalem, dia- gonaU majore 7 — 8 mm metientem abjicientes. Semina ovato-cordata. — Fig. 30 A — G. Vorderindisches Gebiet, Provinz der Gangesebene: Bengalen (Hook er f. et Thomson — Herb. Berlin, Galcutta); Nord-Bengalen, Najmehal Hills bei Sahibgung (Kurz — Herb. Galcutta); Dhaka (G. B. Glarke n. 17107 — Herb. Hort. Galcutta); Lokhe Kola, Bogra (G. Watt n. 12 195 — Herb. Galcutta) — Gaj-pipal nom. vern. Hindostanische Provinz: Ghota Naypore (Gamble n. 9112 — Herb. Gal- cutta); Madras, Ganjam Distrikt, um 100 m (Gamble n. 21528 — Herb. Galcutta). Monsungebiet, Nordwestmalayische Provinz: Ghittagong (King's GoUector n. 147 — Herb. Galcutta); Assam (Jenkins — Herb. Galcutta); Lumding (Gill. n. 51 — Herb. Galcutta); Ober-Burma, Südl. Phan Stant Saga (Abdul Kharil — Herb. Gal- cutta); Andamanen, an der Küste häufig (Rogers n. 106, 333, King's Gollector n. 350 — Herb. Galcutta); Diamond Isles (Prain — Herb. Galcutta). Hinterindisch-ostasiatische Provinz: Burma, Pegu (Kurz n. 2655); am Pegu-River (Kurz n. 269); Jonkgeghal (Kurz n. 270 — Herb. Galcutta); Prome (Kurz n. 2654). — Gochinchina (Thorel n. 130, L. Pierre n. 99 — Herb. Mus. Paris). 8. S. Scortecchinii Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 541. — Gaudex teres modice validus, 6 — 10 mm crassus, internodiis longiusculis 3 — 8 cm longis. Foliorum petiolus supra canaliculatus, 7 — 1 2 cm longus, usque ad geniculum turgidum valde incrassatum 8 — 10 mm longum et 4 — 5 mm crassum vagina coriacea persistente basi utrinque 1 — 1,2 cm lata, apicem versus sensim angustata instructus, lamina coriacea oblique ovato-oblonga vel oblique ovato-lanceolata, apice acuminata, basi rotundata vel subcor- data, inaequilatera, altero latere fere dimidio latiore, 1 — 1,5 dm longa et tertio inferiore 6 — 9 cm lata, costa flava, nervis lateralibus I. et II. parallelis tenuibus subaequalibus subtus vix prominentibus angulo 35° — 45° a costa abeuntibus marginem versus leviter arcuatim adscendentibus. Pedunculus brevis leres validiusculus, 2,5 — 3,5 cm longus et ca. 8 mm crassus. Spatha carnosa, utrinque flava, ovata acuminata, 4 — 6 cm longa 74 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. et evoluta subaequilata. Spadix sessilis subcylindricus obtusus basin versus paullum attenuatus, 3 — 3,5 cm longus et medio 8—9 mm crassus. Staminum filamenta late linearia basin versus paullum angustata, antherae oblongae filamentis paullum longiores. Pistilla superne prismatica, penta-vel hexagona, inferne cylindroidea, ca. 3,5 mm longa et vix 2 mm lata, stigmate parvo orbiculari paullum elevato coronata. — Fig. 31. Südwestmalayische Provinz, Malakka: Perak, Gunong Batu, um 1400 m (Wray n. 355 — Herb. Mus. Perak, Calcutta) ; Maxwell's Hill, um iOOO m (Scortec- chini n. 401 — Herb. Calcutta); im dichten Regenwald auf humusreichem Boden zwischen Felsen kriechend, um 1000 — 1300 m (King's Collector n. 8214 — Herb. Calcutta); Birchs Hill (Fox — Herb. Penang); Bujoing Malakka, 1300—1600 m (Ridley n. 9795 — Herb. Singapore); Selangor, Semangka (Ridley — Herb. Singapore); Bukit Kutu (Ridley n. 7666 — Herb. Singapore); Kedah Peak (Ridley). Fig. 31. Scindapsus Scortecchinii Book. f. A Ramus florifer. B Spadix. D Ovulum. U Fructus. F Semen. (Icon. origin.) C Pistillum II sectum. 9. S. borneensis Engl, et Krause. — Gaudex brevis. Foliorum petiolus gra- cilis supra profundiuscule canaliculatus, 2 — 2,5 dm longus, ultra medium sed haud ad geniculum ca. 1 cm longum modice incrassatum usque vagina membranacea tardius dilacerata basi utrinque 6 — 8 mm lata, sursum valde angustata instructus , lamina coriacea falcato-lanceolata, apice acuminata, basi subacuta, 1,5 — 2 dm longa et 3 — 4 cm lata, subinaequilatera, nervis lateralibus numerosis densissimis subaequalibus supra pro- minuHs subtus vix conspicuis angulo ca. 35° — 40° a costa abeuntibus. Pedunculus leres ca. 8 cm longus et 3 mm crassus. Spatha . . . Spadix sessilis cylindricus obtusus, florifer ca. 2,2 cm longus et 5 mm crassus. Pistilla prismatica vix 2 mm longa, vertice hexagono truncato stigmate parvo orbiculari coronata. Südwestmalayische Provinz: Borneo (Hallier f. n. B 3406 — Herb. Bui- tenzorg). 10. S. longipes Engl, in Bull. Soc. Tose, di Ort. (1879) 270 et in Malesia I. (1882) 277 l. XXI., f. 11- — 13. — Caudex teres ca. 1 cm crassus, internodiis 1,5 — 2 cm longis. Foliorum petiolus usque 2 dm longus, vagina subcoriacea persistente inferne utrinque ca. 8 mm lata, a medio sursum valde angustata geniculum breve crassulum, 6 mm longum, 2 — 2,5 mm crassum haud attingente instructus, lamina tenuiter coriacea oblique oblonga vel oblique ovato-oblonga, apice acuminata, basi obtusa, 1,2 — 1,5 dm longa, tertio inferiore 7 — 8 cm lata, valde inaequilatera, altero latere 2 — 3, altero Scindapsus. 75 4 — 5 cm lato, nervis lateralibus numerosis subaequalibus angulo ca. 40° a costa ab- euntibus, marginem versus leviter arcuatis. Pedunculus ca. 2 cm longus, \ cm crassus. Spatha oblongo-ovata, \ dm longa, fere 3 cm ampla. Spadix sessilis cjlindricus utrinque pauUum attenuatus, ca. 8 cm longus et ^,2 cm crassus. Pistilla prismatica, stigmate orbiculari sessili coronata. Baccae 5,5 mm longae, 1,5 mm crassae. Semen fere 4 mm longum, i,5 mm crassum, albidum. Südwestmalayische Provinz, Borneo: Sarawak (Beccari Plante born. n. 1797 — Herb. Florenz]. 11, S. Havilandii Bidley in Journ. Straits Branch Roy. As. Soc. n. 44 (1905) 184. — Caulis ca. 4 — 5 mm crassus. Foliorum petiolus 1 — 2 dm longus, tenuis, ad Y3 longitudinis vaginatus, lamina lanceolata, 2,25 — 3 dm longa, 5,5 — 6,5 dm lata, basi cuneata, apice longe acuminata, nervis lateralibus I. utrinque ca. 1 0 tenuibus et distinc- tis, nervis lateralibus IL numerosis, venis inter illos tenuissimis remotis. Pedunculus ca. 2,5 cm longus. Spatha oblonga, naviculiformis, 5 cm longa, 1,8 cm ampla. Spadix subsessilis 3,7 cm longus cjlindricus. Pistilla rhomboidea, in stilum brevem stigmate discoideo coronatum exeuntia. Südwestmalayische Provinz, Borneo: (Haviland n. 2089 — Herb. Bui- tenzorg). 12, S. perakensis Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893J 542. — Caudex teres validus 8 — 13 m longus, 5 — 7 cm crassus, internodiis breviusculis 2 — 3,5 cm longis. Foliorum petiolus 1,2 — 1,8 dm longus, usque ad geniculum 6 — 10 mm longum, rarius longiorem, vagina coriacea persistente basi utrinque fere 1 cm lata, apicem versus sensim angustata instructus, lamina tenuiter coriacea oblique oblonga vel subfalcato-oblonga, apice lon- giuscule acuminata, basi acuta vel subrotundata, 1,8 — 2,5 dm longa et 6 — 8 cm lata, nervis lateralibus I. 7 — 8 angulo 35" — 45° a costa graciliuscula abeuntibus marginem versus leviter arcuatim adscendentibus, supra prominulis subtus manifestius prominen- tibus, quam secundarii paralleli manifeste crassioribus. Pedunculus teres validus 1' — 1,4 dm longus. Spatha pallide viridis. Spadix sessilis, cjlindricus vel apicem versus subclavato-dilatatus, obtusus, florifer 7 — 8 cm longus et ca. 2 cm crassus, fructifer 1 — 1,25 dm longus et fere 3 cm crassus, demum coeruleo-viridescens. Pistilla prisma- tica, 5 — 6 mm longa et fere aequilata, vertice tetra-vel plerumque hexagono stigmate parvo oblongo pauUum immerso coronata. Semina lenticularia nigra, ca. 4 mm dia- metientia. — Fig. 32^ — D. Südwestmalajische Provinz, Malakka: Perak, in der Ebene (Wraj n. 3189 — Herb. Penang); am Larut, um 100 m. ü. M., an Baumstämmen hochkletternd (Kunstler n. 2946 — blühend im April 1882). — Borneo: Kampong Taal bei Baralä (Grabowski — blühend Juni 1882 — Herb. Berlin). — Java: Sisepan (Scheffer n. 16 359 — Herb. Buitenzorg; King 's Gollector n. 5306 — blühend im Dez. 1883); Malakka, Batu Tiga (Goodlump n. 1399 — Herb. Singapore, Herb. Galcutta), um 130 — 200 m (King's Gollector n. 10 692 — Herb. Galcutta, Berhn) ; Selangor, Batu Gaves bei Kuala Lumpur (Ridlej, A. Engler n. 5270 — Februar 1906 — Herb. Berlin). 13, S. hederaceus Schott in Bonpl. V. (1857) 45 et in Prodr. (I86O) 395; EngL in DG. Monogr. Phan. IL (1879) 253; Hook. f. Fl. Brit. Ind. VL (1893) 542. — Pothos hederaeea Zollinger, PI. Jav. n. 987. — Scindapsus pothoidcs Miq. Fl. Ind. Bat. IIL (1855) 1 8 4 et var. angustata pr. p. ! — Scindapsus inquinatus Schott in Ann. Mus. Lugd. Bat. L (1863) 283. — Gaudex teres 8 — 12 m longus, ramulis rectis graciliusculis 4 — 5 mm crassis, internodiis 4 — 5 cm longis. Foliorum petiolus 5 — 8 cm longus usque ad geniculum breve vix 5 mm longum vagina latiuscula coriacea persistente, plerumque explanata, basi utrinque fere 8 mm lata, apicem versus paullum angustata, apice ipso emarginata instructus, lamina tenuiter coriacea oblique oblonga vel oblongo-lanceolata, inaequilatera, basi rotundata, apice abrupte in cuspidem angustam, acutissimam, fere 2 cm longam contracta, 1,25 — 1,75 dm longa et tertio inferiore 4 — 6 cm lata, nervis lateralibus L et IL subaequalibus parallelis, omnibus angulo 20° — 30° a costa abeun- tibus, marginem versus arcuatim adscendentibus. Pedunculus tenuis 4 — 6,5 cm longus. 76 A, Engler u. K, Krause. ~ Araceae-MoDsteroideae. Fig. 32. A—D Scindapsua perakensis Hook. f. Ä Ramus florifer. B Spadix. C Pistillum. D Semen dissectum. (Icon. origin.) — E—N Scindapsus hederaceus Schott. E Ramus florifer. F Spadix. 0 Pistillum a laterc visum, // idem j) seclum. J Ovulum dissectum. K, L Fructus. M Semen. N Planta germinans. (Icon. origin.) Scindapsus. 77 Spalha ovato-oblonga apice longe acuminata, 4 — 6 cm longa, pallide flava. Spadix brevis- sime stipitatus fusiformi-cylindroideus apice obtusus, florifer 4 — 5 cm longus et \ — 1,2 cm crassus, fructifer fere \ dm aequans. Pistilla vertice truncato oblongo-rhomboideo ca. 5 mm diametientia , stigmate oblonge sessili coronata. Semen reniforme, coeruleum, nitidum. — Fig. 32 E — N. Südwestmalajische Provinz: Malakka (Maingay n. 1539, 3081, Griffith n. 5948 — Herb. Kew, Calcutta, Perak); in Dickichten auf Felsen und an Baunrstämmen, um 30 — 150 m (Kings Collector n. 2946, 2957, Scortecchini n. SOb — Herb. Calcutta); Kuala Woh (Wray n. 857 — Herb. Penang); Pahang, Pekan (Ridley n. 1099 — Herb. Calcutta); Penang, Government Hill (Gurtis n. 1742 — Herb. Singapore); Selangor, Wells Hill bei Kuala Lumpur (Engler n. 5288 — Herb. Berlin); Gua Bulu (Herb. Singapore); Kedah (Ridley — Herb. Singapore). — Johore, Kampong Chinchin (Kelsell — Herb. Singapore). — Singapore: Bidadari (Ridley n. 9173 — Herb. Singapore); Bukit Timah (Ridley n. 5661 — Herb. Singapore). — Java (Hors- field — Herb. Calcutta, Zollinger n. 987 — Herb. Berlin); Tjidjoelang (Scheffer — Herb. Buitenzorg); Tjampon (Koorders n. 30 725 — Herb. Buitenzorg); Preanger, Tjilake bei Pengalengan (Warburg n. 1 I 033 — Herb. Berlin); Tjibodas, im Regenwald um 1450 m (Engler, Reise nach Java n. 4623 — Jan. 1906 — Herb. Berlin). — Sumatra, Padang, bei Ajer mantjoer um 360 m (Beccari — Herb. Florenz). — Süd- Borneo (Korthals — Herb. Leiden). Hinterindisch-ostasiatische Provinz: Cochinchina (L. Pierre — Herb. Mus. Paris). Nota. Ramuli flagelliformes tenues teretcs internodiis 5 — 7,5 cm longis. Foliorum peliolus 4 — 5 cm longus usque ad geniculum breve lata vaginatus, lamina late ovata apice cuspidato- acuminata, basi subcordata, 6 — 9 cm longa et tertio inferiore 4,5 — 6 cm lata. 14. S. rapestris Ridley in Journ. Straits Branch Roy. As. Soc. n. 44 (1905) 184. — CaudicuH repentes ca. 5 — 6 mm crassi. Foliorum petiolus 1,5 — 2 dm longus, ad ^4 longitudinis usque tenuiter vaginatus, in geniculum breve ca. 6 mm longum exiens, lamina coriacea lanceolata, ca. 1,2 5 — 1,7 dm longa, 2,5 — 3 cm lala, basi obtusa vel acuta, apice acuminata acuta, nervis lateralibus L paucis quam nervi laterales 11. vix validioribus. Pedunculus ca. 5 cm longus. Spatha conchiformis alba, 2,5 cm longa, ca. 1 cm diametiens, subobtusa. Spadix sessilis cylindricus, ca. 1,8 cm longus. Pistilla parva, stigmate elliptico immerso instructa. Südwestmalayische Provinz: Sarawak, bei Bau auf Kalkfelsen kriechend (Ridley n. 11853 — Herb. Singapore). Nota. A specie priore imprimis spatha parva differt. Var. siamensis Engl. — Scindapsus siamensis Engl, in Botanisk Tidsskrift XXIV. (1902) 171. — Foliorum inferiorum petiolus ad laminae basin usque, superiorum ad geniculum usque late vaginatus, 6 — 12 cm longus, lamina anguste lanceolata, inaequi- latera, basi subacuta, apice acuminata subfalcata, 1,3 — 1,8 dm longa et 2 — 3 cm lata. PNordwestmalayische Provinz: Moulmein (Falconer — Februar 1849 — Herb. Calcutta). Südwestmalayische Provinz, Malakka: (Maingay n. 1544 — Herb. Cal- cutta); Perak, am Larut (King's Collector n. 4113, 5488 — Herb. Calcutta). Hinterindisch-ostasiatische Provinz, Siam: Klong Munse (Jobs. Schmidt — Herb. Kopenhagen, Berlin). 15. S. Treubii Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (1898) 13. — Ramuli laeves an- gulosi pro genere tenues, 5 — 6 mm crassi, internodiis 2 — 3 cm longis. Foliorum petiolus 2 — 4 cm longus ad laminae basin usque vagina persistente basi utrinque 3 — 4 mm lata, apicem versus paullum angustata instructus, lamina crasse coriacea oblique lan- ceolata, apice acuta, basi obtusa, valde inaequilatera, latere altero inferne, latere altero superne fere duplo latiore, 1,5 — 2 dm longa et tertio inferiore 2,5 — 4 cm lata, nervis lateralibus L numerosis angulo acutissimo a costa abeuntibus marginem versus sub- arcuatim adscendentibus. Pedunculus 2 — 3 cm longus. Spatha crassissime carnosa 78 A. En»ler u. K. Krause. Araceae-Monstero ideae. oblonga vel rarius ovato-oblonga, sursum longe angustata, 4 — 6,5 cm longa, 2 — 3 mm crassa, aperta 2 — 3 cm lata, flava. Spadix sessilis cjlindricus obtusus, 3 — 4,5 cm longus et 7 mm crassus. Staminum filamenta quam antherae ovatae ca. \ mm longae duplo breviora. Pistilla irregulariter prismatica, 2 mm longa et fere aequilata, vertice paullum dilatato foveolata, stigmate minuto ovali coronata. — Fig. 33. Südwestmalayische Provinz, Malakka: Perak, Kuala Woh (Wraj n. 857 — Herb. Perak, Galcutta) — Singapore, häufig im botanischen Garten wild wachsend Fig. 33. Scindapsus Treuhii Engl. A Ramus florlfer. B Innoresceniia. C FIos || sectum. D Stamen a dorso visum, E idem a latere visum, F idem antice visum. Q Ovulum. (Icon. origin.) Scindapsus, 79 (Ridley n. 6661 — Herb. Galcutta, A. Engler, Reise nach Java und Indien n. 3905 — Dezember 1905 — Herb. Berlin). — Auch im Botanischen Garten zu Buitenzorg. (A. Engler n. 4016. — Ob aus Java stammend?). Nota. Species similis Scindapso picto, at certe diversa foliorum lamina oblique lanceo- lata, a Scindapso hederaceo differt petiolo brevi. 16. S. falcifolius Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1905) 1 19. — Caulis laevis angulosus 5 — 6 mm crassus, internodiis 3 — 4 cm longis, epidermide solubili flavescente obtectus. Foliorum patentium petiolus 3 — 4 cm longus, tota longitudine vagina per- sistente compressa, basi utrinque ca. 3 mm lata, apice vix angustiore instructus, lamina subcoriacea, laete viridis, falcata, apice acutata, basi subrotundata, inaequilatera, uno latere 1 Y2-PI0 latiore, 1,5 — 1,6 dm longa et 3,5 — 4 cm lata, nervis lateralibus I. numerosis remotiusculis angulo acuto a costa abeuntibus marginem versus arcuatim adscendentibus quam nervi laterales II. paralleli distincte crassioribus. Pedunculus ca. 4 cm longus. Spatha crassiuscula, flavescens, late ovata, apiculata, 6 cm longa. Spadix sessilis crasse claviformis obtusus, florifer quam spatha paullum brevior, fructifer 6 — 7 cm longus et superne 1,5 cm crassus. Pistilla prismatica latitudine sua vix longiora, vertice truncato penta-vel hexagona 5 — 7 mm diametientia, stigmate lineari-oblongo emerso coronata. Gentromalayische Provinz, Gelebes: Tomohon (Vettern Sarasin n. 539 — blühend im Juni 1894 — Herb. Berlin). — Jolo-Inseln (Warburg — Herb. Berlin). Nota. Species affinis Scindapso Treubii Engl., differt foliorum lamina falciformi, nervis lateralibus magis distantibus, spatha lata et pistillis majoribus. 17. S. pictus Hassk. Cat. Hort. Bogor. (1844) 58 et PI. Jav. Rar. (1848) 159 ; Miq. Fl. Ind. Bat. III. (1853) 183 pr. p.; Schott Prodr. (I86O) 393; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 252; Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 541. — S. pothoides Schott Prodr. (1860) 384. — Gaudex angulosus usque 13 m longus, adultus verruculosus, ramulis flexuosis graciliuscuHs 4 — 5 mm crassis, internodiis 2 — 3 cm longis. Foliorum petiolus 2 — 3 cm longus, ad geniculum 4 — 5 mm longum supra canaliculatum usque vagina persistente subcoriacea e basi lata apicem versus sensim angustata instructus, lamina coriacea oblique ovato-oblonga vel oblique ovata, basi rotundata vel leviter emarginata, e medio apicem versus sensim linea arcuata in cuspidem angustata, in- aequilatera, 1 — 1,6 dm longa, tertio inferiore 5 — 8 cm lata, supra atro-viridis maculis irregularibus glaucis vel albido-glaucis modo nubecularum pictis plus minusve densis notata, infra pallidior emaculata, nervis lateralibus I. et II. numerosis tenuibus aequalibus subparallelis, angulo ca. 30" a costa abeuntibus arcuatim adscendentibus proxime ad marginem conjunctis. Pedunculus validus 2 — 3 cm longus. Spatha crasse carnosa alba, ovato-oblonga, cum acumine ca. 1 cm longo 6 — 7 cm longa. Spadix stipite vix 2 mm longo suffultus cyhndroideus, utrinque breviter attenuatus, 5 — 6 cm longus, 1,5 — 1,8 cm crassus. Staminum filamenta valde dilatata antheris ovalibus ca. 1 mm longis aequilonga. Pistilla obpjramidato- tetragona, 5 mm longa, vertice truncato rhomboideo stigmate oblongo longitudinali immerso coronata. Baccae obscure virides. — Fig. 30 H—Q, Südwestmalayische Provinz, Malakka: Perak, am Larut, im dichten Regen- wald, um 100 — 150 m (Kunstler n. 5185, 6471 — fruchtend im August bis Oktober — Herb. Galcutta), bis 660 m (King's Gollector n. 2568 — fruchtend in November — Herb. Galcutta). — Batoe-Inseln im Westen von Sumatra (Raap n. 126 — Herb. Buitenzorg). — Java (Zollinger n. 1825, Tejsmann — Herb. Berlin). — Borneo: (Motley n. 693 pr. p. — Herb. Kew); Sebalomo (Tejsmann n. 10 825 — Herb. Buitenzorg). Gentromalajische Provinz, Nord-Gelebes : Pondano (Warburg n. 15726 — Herb. Berlin); Süd-Gelebes: Bikeroe Balang (Warburg n. 15 144 — Herb. Berlin); Pangkadjene (Tejsmann n. 12 521 — Herb. Buitenzorg). Var. oblongifolius Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (189 8) 13. — Foliorum lamina oblonga, basi obtusa haud cordata. gQ A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. Südwestmalayische Provinz, Borneo: Kwalo Kapuas (Grabowski — blü- hend im Sept. \SS\ — Herb. Berlin). Var. (vel potius forma juvencula, haud florifera) argyraeus Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (<898) 13. — Pothos argyraea Hort. — Scindapsus argyraea Engl, in DC. Monogr. Phan. H. (1879) 255. — Foliorum lamina pro longitudine sua latior, \ — \^Verisimiliter ob monstrositatem foliorura perforatorum ita dicta« — Schott. A. Engler, Das Pflanzenreich.' IV. (Embryophyta siphonogama) 23 B. 7 gg A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. Clavis specierum. A. Lamina stirpis adultae integra. a. Lamina oblique ovata vel ovato-oblonga, basi cordata vel obtusa. a. Lamina basi obtusa \. M. Sagotiana. p*. Lamina basi cordata %. M. aoummata. b. Lamina oblique oblonga, basi subacuta. Spadix 3 — 5 cm longus. a. Nervi laterales I. in margine exeuntes. L Lamina circ. \ dm longa, latitudine maxima sua 2 — 3-plo longior 3. if. Pittieri. n. Lamina circ. 2 dm longa, latitudine maxima sua 4- plo longior 4. if. fahifolia. ß. Nervi laterales l. prope marginem in nervum col- lectivum conjuncti 5. if. Fendleri. c. Lamina oblique oblongo-ovata. Spadix circ. \ dm longus 6. M, Maximiliani. B. Lamina stirpis adultae integra, nunc foraminibus carens, nunc juxta costam pauciforaminata 1. M. Brownii. C. Lamina stirpis adultae foraminibus pertusa, rarius irregula- riter dissecta, nunquam regulariter pinnatifida. a. Gaulis internodia laevia. a. Foramina zb irregulariter dispersa, rarius secus co- stam uniseriatim disposita, interdum foraminulis parvu- lis comitata. L Spadix vix 5 cm longus %. M. obliqtca. II. Spadix circ. 6 cm longus 9. M. coriacea. III. Spadix \ dm et ultra longus. \. Spadix spatha oblonga fere duplo brevior . . \{s. M. pertusa. 2. Spadix spatha late ovata pauUum vel quarta pai^te brevior. * Folia basi nunquam distincte cordata. f Folia inflorescentiae antecedentia geniculo lato (latitudine longitudinis circ. Y2 — Va aequante) instructa . \\. M. Karwinskyi. ff Folia inflorescentiae antecedentia geniculo angustato (latitudine longitudinis 1/4 ae- quante) instructa 12. 1/. ecuadorensis. ** Folia stirpis adultae, maxima basi sinu late distincte cordata 13. if. maxima. ß. Foramina secus costam bi- vel tri- rarius 4-seriatim disposita. I. Lamina ima basi cuneatim contracta; petioli pedun- culique concolores \ i. M. Ff'iedrichsthalii. II. Lamina ima basi obtusa; petioli pedunculique albo- punctulati 15. M. pumtulata. b. Caulis internodia longitudinaliter sulcata. a. Lamina oblique oblonga 1 6. if. ParJceriana. ß. Lamina oblique oblongo-ovata M. M. dilaceraia. D. Lamina stirpis adultae =t regulariter pinnatifida. a. Laciniae late lineares, latitudine maxima sua 3 — 4-plo longiores. a. Lamina ambitu late ovata, basi cordata 18. Jf. deliciosa. ß. Lamina ambitu oblonga. Monstera. 99 i. Petiolus latissime ad laminae basin usque vaginatus, quam lamina 3 — 4-plo brevior \9. M. late/vaginata. II. Petiolus haud ultra geniculum vaginatus, laminae subaequilongus. \. Lamina crasse coriacea. Pedunculus spadice circ. lV2-plo longior 20. if. peruviana. 2. Lamina subcoriacea. Pedunculus spadici subae- quilongus %{. M, Spmceana. h. Laciniae elongato-lanceolatae, latitudine maxima sua circ. 6-plo longiores 22. if. subpinnata. c. Laciniae anguste lineares, latitudine maxima sua 8 — 12- plo longiores. a. Lamina ambitu ovata 23. Jf. Uleana. ß. Lamina ambitu ovato-oblonga. I. Lamina circ. 4 dm longa; spadix sessilis . . . . 24. ütf. epipremnoides. II. Lamina circ. 6 dm longa; spadix breviter stipitatus 25. M. gigantea. y. Lamina ambitu oblonga. I. Nervi laterales I. in laciniis 3 vel 4 26. Jf. gracilis. II. Nervi laterales I. in laciniis singuli . . . . , . tl. M. tenuis. 1. M. Sagotiana Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1905) H7. — Caulis scandens tenuis, internodiis \ dm longis. Foliorum petiolus quam lamina duplo vel fere duplo brevior, circ. 6 — 7 cm longus, ad geniculum 4 — 5 mm longum usque an- guste vaginatus, lamina tenuis, oblique ovata, 1,2^1,5 dm longa, basi obtusa, apice incurva, nervis lateralibus I. utrinque circ. 9 arcuatim adscendentibus, in margine ex- euntibus. Pedunculi tenues fere \ dm longi. Spatha ovato-oblonga, acuminata, circ. 6 cm longa, 3 cm lata, quam spadix duplo longior. Spadix sessilis, claviformis, 2,5 — 3 cm longus, superne 5 — 6 cm crassus. Pistilla subturbinata , stilo quam ovarium crassiore. — Fig. 38^ — F. Hylaea: Franz. Guiana, Karouany (Sagot n. 609 — Herb. Brit. Mus.). 2. M. acuminata G. Koch in Ind. Sem. Hort. Berol. (1855) App. 4; Schott Prodr. (<860) 372; Engl, in DG. Monogr. Phan. IL (1879) 256; Hemsl. Biol. Gentr. Am. Bot. HL (1885) 426. — M. dimidiata Hort, ex Schott Prodr. (I86O) 372. — Caudex alte scandens compressus, internodiis 0,5 — 1 dm longis. Folia stirpis juvenculae adradicantis vel flagellorum petiolo 1,5 — 2,5 cm longo et lamina oblique cordato-ovata 5 — 8 cm longa, 5 — 7 cm lata, radices obtegente instructa. Foliorum stirpis magis adultae pe- tiolus validus supra canaliculatus, 0,75 — 1,4 dm longus, ad geniculum vix distinctum usque vagina membranacea uno latere circ. 5 mm lata diutius persistente instructus, lamina crassiuscula supra obscure viridis, subtus pallidior, ovata vel oblongo-ovata, basi profunde cordata, apice breviter acuminata, 2 — 2, 8 dm longa, tertio vel quarto inferiore 1 — 1,3 dm lata, valde inaequilatera, altero latere sesquilatiore atque apicem versus linea valde curvata angustata, altero latere angustiore atque linea fere recta angustata, inter- dum pinnatifida, laciniis 1 — 2 lateralibus 3 — 5 cm latis nervis lateralibus I. utrinque 4 — 5 patentibus vel erecto-patentibus, longius prope marginem procurrentibus atijue in margine ipso terminantibus, nervis lateralibus IL crebris primariis subparallelis, venis inter nervös remote reticulatis. Pedunculus brevis. Spatha clausa oblonga cum acu- mine 1 cm longo 7 cm longa. Spadix oblongo-ovoideus, 5 cm longus, fere 3 cm crassus. Pistilla maturescentia ovoidea in stilum sursum curvatum stigmate parvo in- structum attenuata. (Descriptio inflorescentiae ex specimine unico guatemalensi a cl. John Donnell-Smith sub No. 1533 edito.) Provinz des tropischen Gentralamerika: Guatemala, Depart. Livingston, am Rio dulce, in der Ebene (John Donnell-Smith n. 1533 — blühend im März 1889 — Herb. Berlin). Aus Gentralamerika auch eingeführt von Warszewicz. 7* 100 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. um Contamana ( H u b e r n. 1342 November Hjlaea: Prov. Para, Ucajali, 4 898 — Herb. Berlin). 3. M. Pittieri Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1905) H6. — Scandens, internodiis 4 — 5 cm longis, foliis patentibus. Foliorum petiolus laminam subaequans, vagina inferne utrinque 3 mm lata, sursum angustata, 1,5 cm infra laminam desinente et geniculo fere i cm longo instructus, lamina subcoriacea, oblique oblonga, 1 dm longa, 3,5 — 4 cm lata, nerv.'s lateralibus I. tenuibus in margine exeuntibus. Pedunculus \ — 2 cm longus. Spatha late oblonga, 4 — 5 cm longa, 2 cm ampla. Spadix sessilis, cy- lindricus, 5 cm longus, fere 2 cm crassus, utrinque paullum attenuatus. Stamina pistilli dimidium paullum superantia, spathulata, thecis ovoideis divergentibus. Pistillum cy- lindricum, ovarii cavitate Y4 tantum aequante. — Fig. 38 G^ — M. Fig. 38. A — F Monstera Sagotiana Engl. A Ramus florifer. B Spadix. G Flos supra visus. D Flos a latere visus. E Pistillum || sectum. F Idem = sectum. — O — M Monstera Pittieri Engl. G Ramus florifer. H Flos supra visus. J Flos a latere visus. K Pistillum |I sectum. L ^Fructus ji sectus. M Semen || sectum, (Icon. origin.) Monstera. 101 Subäquatoriale andine Provinz: Costa Rica, Matina (H. Pittier in Pittier et Th. Durand, PI. costaric. exsicc. n. 9766); Goncepcion, Llanuras de Sta. Clara, um 250 m (John Donnell-Smith PI. guatemal. n. 6809 — blühend im Februar 1896). 4. M. falcifolia Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXX VII. (1905) \\1. — Gaulis scandens tenuis, internodiis 2 — 2,5 cm longis. Foliorum petiolus tenuis, laminam subaequans vel ea brevior, circ. 1,5 dm longus, ad geniculum fere \ cm longum usque anguste vaginatus, lamina obhque anguste oblonga, circ. 2 dm longa, 5 cm lata, latere altero alterius ^3 aequante, acu- mine 1,5 cm longo instructa. Cataphylla 3 — 4 cm longa. Peduncuh 5 — 6 cm longi. Spatha oblonga, breviter acuminata, 4 cm longa, convoluta circ. 8 mm ampla, flaves- cens. Spadix 2,5 — 3 cm longus, 5 mni crassus. Stamina pistillum late turbinatum subaequantia. — Fig. 39. Hylaea: Amazonas, am Jurua Mirj (Ule n. 5622 — blühend im Juh 190 1 ^ — Herb. Berlin). Bolivien: Provinz Velasco, an der Grenze von Mattogrosso, als häufigste klet- ternde Aracee im Regenwald des Rio Blanco (Th. Herzog n. 273 — blühend im August, 1907 — Herb. Berlin). 5. M. Fendleri Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXXVil. (1905) 116. — Scandens, internodiis 3 cm longis. Foliorum petiolus laminam aequans vel ea brevior, ad geni- culum usque anguste vaginatus, lamina obli- que oblonga, basi subacuta, apice acuminata, 1,5 — 2 idm longa, 3 — 4 cm lata, altero latere alterius fere dimidium aequante, nervis lateralibus I. utrinque circ. 6 angulo acuto adscendentibus in nervum collectivum a mar- gine 3 — 4 mm remotum conjunctis. Pedun- culi 1 — 1,5 dm longi. Spatha oblique ob- longa, 5 cm longa, convoluta 1 cm dianie- tiens. Spadix sessihs 3 — 3,5 cm longus, 5 — 6 mm crassus. Stamina late linearia, pistillum aequantia. Pistillum breve, slilo quam ovarium paullum crassiore et stig- mate lineari instructum,|biloculare, ovulis in loculis 2 basi parietis insidentibus. Cisäquatoriale Savannenprovinz: Trinidad (F endler n. 736 — Herb. Brit. Mus.). Fig. 39. Monstera falcifolia Engl. A Habitus. 6. M. Maximiliani Engl, in Mart. Fl. ß pios a latere visus. G i*istillum || sectum. Bras. III. 2. 1878) 113 et in DC. Monogr. D Fructus II sectus. (Icon. origin.) 102 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. Phan. II. (1879) 260. — Foliorum petiolus circ. 5 dm longiis ad geniculum i,5 — 2 cm longmii usque vagina 2 — 3 cm lata instructus, lamina adiilta oblique oblongo- ovata, imo cuneatim in geniculum angustala, apice acuta, foraminibus destituta, 4.5 — 5 dm longa, 2,5 dm lata, nervis lateralibus I. utrinque 16, inferioribus fere horizonta- liter patentibus, superloribus angulo circ. 45" adscendentibus, nervis II. pluribus inter primarios interjectis. Pedunculus circ. \ dm longus. Spatha obovata acuta, 1,25 dm longa, expansa 1,5 dm lata. Spadix crassus cjlindroideus, circ. 1 dm longus, 1,75 — 2 cm crassus. Pistilla turbinata stilo crassiore vertice hexagono instructa. Südbrasilianische Pro- vinz: Bahia (Exped. des Erz- herzogs Maximilian — Kais. Herb. Wien). 7. M. Brownii Sp. Moore in Trans. Linn. Soc. 2. ser. IV. (1893) 502. — Caudex scandens circ. 2 cm crassus. Foliorum petiolus ultra 3 dm longus vagina latiuscula explanata 2 cm lata, 1 — 4 cm infra geniculum 1 cm latum desinente instructus, lamina subcoriacea a basi subacuta sursum angustata, ovata, apice acuta vel breviter acuminata, circ. 3,7 dm longa et 1,9 dm lata, nervis lateralibus I. utrinque 9 — 12 a costa arcuatim abeuntibus instructa, integra vel juxta costam pauciforaminata fora- minibus inter nervös primarios soli- tariis anguste ellipticis ad 3,5 cm longis. Pedunculus circ. 1,6 dm longus, vix 1 cm crassus. Spatha brevis crassa, late ovata, obtusa, 7 — 8 cm longa, explanata 5,5 cm lata. Spadix cylindricus, ad 8 cm longus, 2,5 cm crassus, prorsus albus. Staminum filamenta spathu- lata, 3,5 — 4,5 mm longa, 1 mm lata. Pistilla lateraliter compressa 3 mm longa, stilo truncato con- cavo 2,5 mm diametiente coro- nata. Baccae compresso-ovoideae, albae, 6,5 mm longae, 5,5 mm latae, stilo persistente 3 mm longo instructae, monospermae. Semina oblique subreniformia , lateraliter compressa , marginibus obtusis, 5 mm longa, 7,5 mm lata. Südbrasilianische Pro- vinz: Centrales Hochland von Matogrosso, bei Sta. Cruz im Uferwald (Spencer Moore It. matogross. n. 351 — blühend im September — Herb. Kew, Berlin). Fig. 40. Momtera ohliqua (Miq.) Walp. var. expilata Engl. A Habitus. B Spadix juvenculus. C Spadix fructi- fer. D Pislillum || sectum. E Idera = sectum. (Icon. origin.) Monstera. 103 8. M. obliqua (Miq.) Walp. Ann. (1849) 76i; Ender Ind. Ar. («864) 54; Engl, in Marl. Fl. Bras. III. 2. (1878) H2 t. <9 fig. I. et in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 257. — Heteropsis obliqua Miq. in Linnaea XVHI. (1844) 79. — Monstera microstachya Schott in Oestr. Bot. Wochenbl. (1855) 274 et in Prodr. (1860) 371. — Ramuli tenues scandentes hinc illinc radicantes internodiis majusculis. Foliorum petiolus tenuis 1 — 1,2 dm longus, ultra medium vagina angusta basi paullum dilatata instructus, lamina lanceolata vel oblongo-lanceolata zb inaequilatera, basin versus la- tere angustiore subcuneatim angustata, altero rotundala, apice cuspidato-acuminata, 1,8 — 2,2 dm longa et 6,5 — 9 cm lata, integra vel rarius uno vel utroque latere fora- minibus paucissimis extensis oblongis pertusa, costa tenui atque nervis lateralibus I. utrinque 5 — 7 prope marginem adscendentibus saepe nervum collectivum a margine remotiusculum constituentibus. Pedunculi tenues in ramorum apice plures, petiolum subaequantes, serius superantes. Spatha ovata apiculata 5 — 6 cm longa. Spadix pauci- florus cylindricus utrinque paullum attenuatus, quam spatha paullum brevior. Flores fertiles majusculi, flavi, steriles paucissimi. Pistilla turbinata circ. 5 mm longa vertice dilatato subhexagono stigmate lineari-oblongo majusculo coronata. Baccae purpureae. Iljlaea: Brasilien, Prov. do Alto Amazonas, bei Manaos und in den Uferwäldern am Japurä bei San Joäo do Principe (Martins — Herb. München), Marary (Ule — Herb. Berlin), Sao Vincente (Trail n. H34 — Herb. Kew); Prov. Para (Spruce n. 136 — Herb. Kew); Brit, Guiana (E. F. im Thurn, Parker — Herb. Kew)^ Demerara (Jen man n. 6243 — Herb. Kew); Franz. Guiana, z. B. auf den Inseln in der Mitte des oberen Oyopok (Leprieur, Poiteau, Martin — Herb. Paris); in Surinam (Wullschlägel n. 1093, Hostmann n. 72177 — Herb. Brüssel). Var. expilata. (Schott) Engl, in Mart. Fl. Bras. III. 2. (1878) H3 t. 19, fig. II. et in DG. Monogr. Phan. 11. (1879) 258. — M. expilata Schott Prodr. (1860) 267. — Foliorum petiolus ad medium usque vaginatus, lamina lanceolato- vel oblongo-elliptica, basi in geniculum subsensim angustata, apicem versus sensim praelonge acuminata, fo- raminibus saepe biserialibus, aliis minutis juxta nervum medium sitis, aliis amplissimis a Costa ad marginem usque productis, limbum et interstitia nervigera perangusta tan- tum relinquentibus pertusa. — Fig. 40. Iljlaea: Brasilien, Prov. do Alto Amazonas, an den Flüssen Japurä und Solimöes (Marti US — Herb. München). 9. M. coriacea Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1905) H8. — Gaudex . . . Foliorum petiolus laminam subaequans 3 dm longus, leviter compressus, basi la- tius, deindc ad geniculum 1,5 cm longum usque anguste vaginatus, lamina coriacea, oblonga, basi cuneatim angustata, apice obtusa, 3 dm longa, 1,8 dm lata, nervis late- ralibus I. utrinque 6 — 7 angulo acuto (circ. 30°) leviter arcuatim adscendentibus, inter se 2 — 3 cm distantibus, foramine lineari in parte superiore instructa. Gataphylla in- florescentiae circ. 1,5 dm longa. Pedunculus tenuis 2 dm longus. Spatha ambitu ob- longa, obtusa, 8 cm longa, 4 — 5 cm lata. Spadix sessilis circ. 5 cm longus, 1,5 cm crassus. Pistilla inferiora superne conoidea, reliiiua stigmate parum elevato lineari-ob- longo instructa. Iljlaea: Juruä Miry (E. Ule n. 5730 — blühend im August 1900- 10. Typus polymorphus^M. pertusa (L.) de Vriese, Hort. Sparm. Bergens. (1839) 40, G. Koch in Berl. Allgem.' Gartenz. (1857) 401; Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. (1864) 509; Engl, in Mart. Fl. Bras. III. 2. (1878) 113, t. 20, 21 et in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 261; Hemsl. Biol. Gentr. Am. Bot. lll. (1885) 427. — Dracontiimi pertumm L. Sp. pl. ed. I. (1753) 968; Mill. Card. Dict. I. Ic. t. 296 (Arum hederaceum amjüis foliis perforatis Plum. Amer. 40 t. 56, 57, Desc. PI. de l'Amer. (1693) 40). — Calla Draeontiufn Meyer Esseq. (1818) 197. — Calla pertma Kunth Sjn I. (1822) 129. — Monstera Adansonii (sensu ampliore) Schott Melet. I. (1832) 21; Kunth Enum. IH. (1834) 60; Bot. Mag. t. 5086. — M. Lechleriana Schott Prodr. (1860) 366. — Gaudex alte scandens internodiis laevibus teretibus 0,5 — 1 dm longis, 1 — 3 cm crassis. Foliorum stirpis juvenculae petiolus ad Y2 vel 2/3 longitudinis vaginatus, lamina ovata 104 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. Fig. 41. Ä—0 Monstera pertma (L.) de Vriese var. Jaequinii (Schott) Engl. Ä Planta germinans. B Ramus florifer. G Spadix florifer cum spatha. D Flos masculus e suprema parte spadicis a latere visus. E Idem || sectum. F Flos fertilis e media parte spadicis. O Idom || sectum. Hldem = sectum. J Ovulum. iT Pislillum sterile e infima parte spadicis j] sectum. L Fructus. ilf Semen a latere visum. N Idern antice visum. 0 Idem |! sectum. — P M. pcrtusa (L.) de Vriese var. lan- iata (Schott) Engl. Habitus. (Icon. origin.) Monslera. 105 vel oblongo-ovata vel oblique oblongo-elliptica, foraminibus destituta; foliorum stirpis adultae petiolus 2 — 3,5 dm longus ad geniculum modice longum usque vagina basi circ. 3 cm lata, apice auriculata vel sensim angustata circ. i cm lata instructus, lamina late ovato-oblonga basi rotundata vel oblongo-elliptica, basin versus angustata, imo cuneatim in geniculum abrupte contracta vel sensim angustata, apice subacuta, 3 — 4 dm longa, 1,5 — 2 dm lata, foraminibus plerumque lineari-oblongis 0,5 — \ dm longis inaequalibus, inter costam et marginem mediis vel costae vel margini approximatis at- que interdum eum rumpentibus, inter nervös laterales I. solitariis, rarius minoribus costae magis approximatis cum majoribus a costa magis remotis alternantibus, nervis lateralibus I. utrinque pluribus angulo 45" — 60" a costa abeuntibus. Pedunculus \ — 1,5 dm longus. Spatha coriacea oblonga acuminata, 1,5 — 2 dm longa, expansa 1 dm lata, primum virescens, demum albida vel flavescens. Spadix sessilis cjlindricus, demum 1 dm longus, 1,5 — 2 cm crassus. Staminum filamenta linearia, 1,75 mm longa, an- therae albidae 0,5 mm longae. Pistilla subprismatica albida vel pallide flavescentia cum stilo vertice medio breviter attenuato serius subtruncato circ. 4 mm longa. Baccae obovoideae pallidae, stilo abjecto 5 — 6 mm longae, 4 mm crassae, plerumque mono- spermae. Semina oblique cordiformia laevia brunnea, circ. 4 mm longa atque aequilata, lateraliter paullum compressa. Nota. Species foliorum petiolis atque laruina, spathae atque spadieis magnitudine pro stirpis aetate valde variabilis, itaque a cl. Schott in species multas "omnino non conservandas divisa. Folia caudicis adulti ut in Monstera deliciosa magis perforata exstant atque inflores- centiae majores. Still indoles in floribus pro aetate diversa, itaque nonnulla specimina sicca hujus speciei a cl. Schott generi Tornelia attributa sunt. Plantae sequentes potius formae quam varietates sunt. «. Klotzsehiana (Schott) Engl, in Mart. Fl. Bras. III. 2. (1878) 113 et in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 263. — Monstera Klotzschiana Schott in Oestr. Bot. Wochenbl. (1858) 419 et Prodr. (1860) 366. — Foliorum lamina adulta basi rotundata imo ab- rupte in geniculum breve contracta, vagina latissima apice auriculata. Spadix pleruuKjue 5 — 7 cm longus. Südbrasilianische Provinz: Ostbrasilianische Tropenwaldzone; Bio de Ja- neiro (Luschnath, Glaziou n. 16500, 16501 — Herb. Berlin) ; auf dem Gorcovado (Exped. des Erzherzogs Maximilian — Kais. Herb. Wien); Desengano felis da Para- hyba (Hagendorf — Herb. Berlin); San Paulo, bei Santos am Ufer des Buturoca (Mosen im Herb. Regneil n. 29 49, Stockholm); im Regen wald von Piassagera bei Cubatäo (Löfgren, Gommiss. geogr. de S. Paulo n. 2501 — blühend im Mai 1894 — Herb. Berlin). ß. modesta (Schott) Engl, in Mart. Fl. Bras. III. 2. (1878) 113 et in DG. Mo- nogr. Phan. II. (1879) 263. — Monstera modesta Schott Gen. Aroid. (1858) 75 et Prodr. (1860) 359. — M. crassifolia Schott in Oestr. Bot. Zeitschr. IX. (1859) 40 et Prodr. (1860) 361. — M, Gaudichaudii Schott Prodr. (1860) 368. — M. oUongifolia Schott Prodr. (1860) 369. — Foliorum lamina adulta basi acuta in geniculum breve angustata, vagina lata apice auriculata. Westindische Provinz: Martinique (Plee — Herb. Mus. Paris, Berlin); Guadeloupe (Duchassaing — Herb. Berlin). Subäquatoriale andine Provinz: Golombia, Gauca, am Dagua um 1600 m ü. M. (F. G. Lehmann n. 3390 — blühend im Dezember 1883 »Oja-heridac — Herb. Berlin). — Venezuela. (Von hier soll M. crassifolia Schott stammen). Tovar (F endler n. 1351 — Herb. Kew). Hylaea: Franz. Guiana (Leprieur u. a.). Südbrasilianische Provinz: Rio de Janeiro (Gaudichaud n. 351 — Herb. De Gandolle, Herb. Berlin), an der Tijuca (Exped. des Erzherzogs Maximilian — Kais. Herb. Wien). y. laniata (Schott) Engl, in Mart. Fl. Bras. III. 2. (1878) 1 1 3 et in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 263. — M. macrophijlla Schott Prodr. (1860) 362. — M. lanceaefolia jQß A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. Schott Prodr. (4 860) 368 (status juvenculus). — Tornelia laniata Schoii in Oestr. Bot. Zeilschr. VIII. (1858) 179 et Prodr. (1860) 356; Oerst. Praec. Fl. Gentr. Amer. (1874) 62. — Foliorum lamina adulta basi rotundata, imo cuneata in geniculum longiusculum angustata, vagina apice auriculata. — Fig. 4 \ P. Westindische Provinz: Guadeloupe (Perrottet — Herb. Mus. Paris), Mar- tinique (Hahn n. 1020 — Herb. De Gandolle), Antigua (Wullschlägel n. ö52a — Herb. Martius, Brüssel). Subäquatoriale andine Provinz: Gosta Rica, auf dem Berge Gandelaria, Alto de la Gruz (G. Hoffmann n. 617 — Herb. Berlin, Oersted — Herb. Kopenhagen). Südbrasilianische Provinz: Rio de Janeiro bei Petropolis (Expedition des Erz- herzogs Maximilian — Kais. Herbar. Wien); Sta. Gatharina, Blumenau (H. Schenk n. 268 — blühend im September 1886 — Herb. Berlin). ö. Jacquinii (Schott) Engl, in Mart. Fl. Bras. III. 2. (1878) 1 1 3 in DG. Monogr. Phan. n. (1879) 263 et in Arac. exsicc. et illustr. n. 46. — Dracontium pertusmn Jacq. Hort. Schoenbr. H. (1797) t. 184, 185; Vell. Fl. Flum. IX. (1825) t. 117. — Monstera Jacquinii Schott in Oestr. Bot. Wochenbl. (1854) 66 et Prodr. (1860) 361. — M. Velloziana Schott in Oestr. Bot. Wochenbl. (1854) 66 et Prodr. (1860) 368. — M. Ädmisonii Schott in Oestr. Bot. Wochenbl. (1854) 65 et Prodr. (1860) 362. — M. fenestrata Schott in Oestr. Bot. Wochenbl. (1855) 290 et Prodr. (1860) 364. — M. Poeppigii Schott Prodr. (1860) 365. — M. ovata Schott in Oestr. Bot. Zeitschr. VIH. (1858) 387 et Prodr. (1860) 371. — Heteropsis ovata Miq. Hort. Amstelod. De- lect. Sem. 1853. — M. surinamensis Schott in Oestr. Bot. Zeitschr. VIII. (1858) 387 et Prodr. (1860) 370. — Heteropsis surinamensis Miq. 1. c. — M. Milleriana Schott in Oestr. Bot. Zeitschr. VIII. (1858) 386 et Prodr. (1860) 369. — M. Holtoyiiana Schott in Oestr. Bot. Zeitschr. IX. (1859) 40 et Prodr. (1860) 364. — M. Imrayana Schott in Oestr. Bot. Zeitschr. IX. (1859) 40 et Prodr. (1860) 363. — M. Seemannii Schott in Oestr. Bot. Zeitschr. IX. (1859) 40 et Prodr. (1860) 365. — M. Blanchetii Schott, Prodr. (1860) 367. — M. protensa Schott in Goll. Icon. Herb. Gaes. Vindob. — Foliorum lamina adulta (interdum maxima usque 8 dm longa) basi rotundata vel acuta, ima cuneata, in geniculum longulum angustata, vagina apice non distincte auriculata. — Fig. 41^—0. Provinz des tropischen Gentralamerika: Mexiko, Golipa (Liebmann — Herb. Kew). — Guatemala Zone : Depart. Alta Verapaz, Teleman, um 160 m ü. M. (John Donn. -Smith PI. guatem. n. 1531), Chabanal, um 180 m ü. M. (John Donn.- Smith n. 1539), Ghamche, um 1900 m ü. M. (John Donn. -Smith n. 1538); Dep. Escuinta, bei Escuintla, um 360 m. ü. M. (John Donn. -Smith n. 2242). Westindische Provinz: Guadeloupe (Duchassaing — Herb. Berlin, Pcre Du SS n. 522, 3304 — Herb. Krug et Urban, Berlin), St. Vincent (H. H. et G. W. Smith — Herb. Kew), Antigua (Wullschlägel n. 552b — Herb, von Martius, Brüssel); Dominica (Imray n. 330 — Herb. Kew, Eggers n. 45 — Herb. Krug et Urban, Berlin); Tobago, Frenchfield, im Regenwald, um 200 m. ü. M. (Seemann n. 1568 — Herb. Kew, Eggers Fl. Ind. occ. n. 5608 — Herb. Berlin, Seitz n. 99 — Herb. Krug et Urban); Grenada (Broadway n. 1405 — Herb. Krug et Urban, Berlin). Subäquatoriale andine Provinz: Nicaragua, Vulkan Mombacho (G. F. Baker n. 2335, 2481 — Herb. Kew); Golombia, Gauca (Holton in Herb, ßoissier); Santa Marta, Herbert La Paila (II. Smith n. 2308 — Herb. Kew); Peru-Zone, bei Pam- payaco (Poeppig — Kais. Herb. Wien). Hylaea: Franz. Guiana (Leprieur — Herb. Delessert) ; Surinam (Hostmann n. 845, Splitgerber, Wullschlägel n. 496 — Herb. v. Martius, Brüssel); Alto Amazonas, bei Santarem (Spruce — Herb. .Kew); Para (Wullschlägel n. 1569 — Herb. Berlin). Südbrasilianische Provinz: Bahia, bei Ilheos (Blanchet n. 753 — Herb. De Candolle, Exped. des Erzherzogs Maximilian — Kais. Herb. Wien). Monstera. \qj n. M. Karwinskyi Schott in Oestr. Bot. Zeitschr. IX. (1859) 99 et in Prodr. (1860) 360. — M. egregia Schott in Coli. icon. Herb. Caes. Vindob.; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 260; Hemsl. Biol. Gentr. Am. III. (1885) 426. — Gaudex alte scandens, internodiis 2 — 3 cm crassis. Foliorum petiolus 3 — 4 dm longus ad geniculum 1,5 — 2 cm longum, 1 cm latum crispato-marginatum usque vagina inferne 4 — :5 cm lata complicata, apicem versus angustata atque infra geniculum bruneata, instructus, lamina oblique oblonga, basi rotundata, imo abrupte in geniculum contracta, apice acuta, 4 — 5 dm longa, 2 dm lata, foraminibus extensis inaequalibus, costae ap- proximatis, fere dimidium lateris occupantibus, cum parvis hinc inde alternantibus per- tusa, nervis lateralibus I. utrinque circ. 20 — 30. Pedunculus teres validus, 1 — 1,5 dm longus, 2 — 2,5 cm crassus. Spatha crassissime coriacea late ovata, flava, 2 — 2,25 dm longa, tota expansa 2 dm lata. Spadix cylindricus, 1,5 dm longus, 3 cm crassus, basi atque apice paullum angustatus, inferne sterilis, pallide flavescens. Staminum filamenta elongato-linearia , 4 — 5 mm longa. Pistilla elongato-turbinata, vertice medio elevata, 4 mm longa, 1 mm crassa, pallide flava, stigmate lineari-oblongo aiu*antiaco stilum cras- siorem insidente coronata. Provinz des tropischen Gentralamerika, mexikanische Zone, Gordoba, La Luz (Kerb er — Herb. Berlin); von Golipa bis Papantla (Karwinsky — in Kais. Herb. Wien, Liebmann — Herb. Kopenhagen). 12. M. ecuadorensis Engl, et Krause n. sp. — Gaudex teres validus digitum crassus usque 5 m alte scandens internodiis laevibus superne vix 1 cm longis. Foliorum petiolus 1,6 — 1,8 dm longus, ad geniculum tenue angustum circ. 1,2 cm longum et vix 3 mm crassum usque vagina membranacea basi utrinque fere 8 — 10 mm lala apicem versus sensim angustata infra geniculum subito contracta diulius persistente instructus, lamina ovata paullum inaequilatera, apice breviter acuminata, basi rotundata demum subcuneatim in geniculum angustata, 2,2 — 2,4 dm longa et tertio inferiore 1,3 — 1,4'dm lata, nervis lateralibus I. utrinque 7 — 8 angulo circ. 35° — 40° a costa abeuntibus mar- ginem versus arcuatim adscendentibus nervis lateralibus II. tenuioribus subparallelis. Pe- dunculus teres modice validus circ. 1,2 dm longus. Spatha late ovata acuminata circ. 1 dm longa alba. Spadix sessilis cylindricus rotundato-obtusus, florifer circ. 8 cm lon- gus et 1,2 cm crassus. Pistilla prismatica 4 — 5 mm longa vertice hexagono stigmate parvo oblongo coronata. Subäquatoriale andine Provinz: Ecuador, in den Regenwäldern am Fuß der Westcordillere (Lehmann n. 185 — blühend im November 1880 — Herb. Berlin). Nota. Folia ultima inflorescontiae antccedentia foliis junioribus Monsterae Karwinskyi valde similia sunt; in speeie illa folia ultima differunt magnitudine et geniculo lato, etiam in- florescentiae majores sunt. 13. M. maxima Engl, et Krause n. sp. — Valde robusta. Foliorum majorum petiolus 3 — 6 dm longus, ad geniculum 2 — 3 cm longum, 5 — 7 mm crassum supra latiuscule canaliculatum usque vagina basi utrinque fere 2,5 cm lata sursum sensim an- gustata instructus, lamina tenuiter coriacea oblongo-ovata, apice subacuta, basi cordata, 4 — 7 dm longa, 3 — 4 dm lata, =b irregulariter laciniata, laciniis late oblongis trun- catis apicem versus paullum dilatatis, foraminibus parvis juxta costam sitis, majoribus medio et juxta marginem sitis instructa, nervis lateralibus I. utrinque pluribus infeme angulo fere rccto superne 60° — 70° a costa valida supra paullum dopressa subtus valde prominente abeuntibus marginem versus leviter • arcuatim adscendentibus; foliorum mi- norum lamina integra et basi haud cordata. Pedunculus validus 1,5 — 3 dm longus. Spatha oblonga acuta, usque 3,5 dm longa, lactea vel sordide flavescens. Spadix sessilis cylindricus obtusus, florifer circ. 1,5 dm longus et 1,8 — 2 cm crassus, albidus, fructifer 2,5 dm longus et fere 3 cm crassus. Staminum filamenta latissime linearia pistillis subaequilonga antheris parvis ovoideis. Pistilla subprismatica plerumque hexa- gona, 6 — 7 mm longa et circ. 3 mm lata, stigmate parvo subelevato oblongo coronata. Baccae prismatoideae vertice truncatae circ. 1 cm longae et 4 mm crassae, plerumque monospermae; semina oblique reniformia brunnea. 108 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. Subäquatoriale andine Provinz: Ecuador, Balao (Eggers n. 14651 — blühend im April 1892 — Herb. Berlin); Gualea (A. Sodiro — Herb. Berlin). — Peru: Prov. Sandia, Chunchusmayo, im Regenwald um 900 m (A. Web er bau er n. 1182 — blühend im Juni 1902 — Herb. Berlin); Prov. Huamalies, in Lichtungen in der Nähe des Monzonflusses zwischen Monzon und dem Huallaga, um 600 — 70 0 m ü. M. (A. Weberbauer n. 3602 — blühend im August 1903 — Herb. Berlin). 14. M. Friedrichsthalii Schott in Oestr. Bot. Wochenbl. IV. (1854) 65 et in Prodr. (18 60) 360; Oerst. Praecurs. Fl. Gentr. Am. (1874) 62; Engl, in DC. Monogr. Phan. n. (1879) 259; Hemsl. Biol. Centr. Am. Bot. III. (1885) 427. — Tornelia Lindem Schott in Hort. Schönbrunn. — FoHorum petiolus modice validus supra canahculatus, 1,5 — 2,5 dm longus, ad geniculum 2 — 2,5 cm longum usque vagina angusta membranacea dz dilacerata instructus, lamina oblique ovata, valde inaequilatera. altero latere fere duplo latiore, inferne rotundata, ima basi repanda cuneatim in geniculum contracta, apicem versus sensim angustata, acumine semifalcato in- structa, foraminibus crebris bi- vel subtriserialibus , aliis minutis nu- merosioribus ellipticis juxta costam 0.,75 — 1,5 cm longis, aliis majori- bus lineari-oblongis extensis, 0,3 — 0,7 dm longis et 1 cm latis, cum minoribus in eodem internervio mar- ginem versus dispositis, nervis late- ralibus I. utrinque patentibus. Pe- dunculus teres tenuis petiolo multo brevior. Spadix sessilis cylindricus obtusus, 1 — 1,2 dm longus et 1,6 — 2,2 cm crassus. Pistilla subconoidea circ. 1 cm longa, stigmate sessih hneari - oblongo coronata. Baccae truncatae. — Fig. 42. Provinz des tropischen Gentralamerika: Guatemala, Ni- quinomo (Friedrichsthal n. 1206 — Kais. Herb. Wien); Gumaytepe- que im Depart. S. Rosa, um 1900 m Fig. 42. Monstera Friedrichsthalii Schott. A Ramus (J. I) onnell- Smith PI. guatemal. florifer. 5 Pistillum a latere visum. C Fructus || sectus. n. 4279 — Dezember 1892 — (Icon. origin.) Herb. Berlin). Subüquatoriale andine Provinz: Costa Rica, in dem Regenwald von Santa Rosa da Copey, um 1800 m ü. M. (A. Tonduz — Herb. Brüssel, Berlin); am Ufer des Tiliri bei La Verbena bei Alaquelita (Pittier et Dur. PI. costar. n. 8837 — fruchtend im August 1894 — Herb. Brüssel, Berlin); am Ufer des Rio Torres um 1135m (Pittier et Durand, PI. costar. n. 8203 — blühend im September 1893); San Jose (Pittier n. 2839 — Herb. Brüssel); Aguaiati (Garl Hoffmann n. 728 — blühend im September 1857 — Herb. Berlin). Monstera. 109 Fig. 43. Monstera punctulata Schott. A Habitus. B Folium. C Inllorescentiae. D Spadicis media pars. E Stamen antice visum. F Idem a latere visum. O Pistillum || sectum. H Idem = sectum. (Icon. origin.) wo A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. \ 5. M. punctulata Schott in Herb. Caes. Vindob. ; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (4 879) 259; Hemsl. Biol. Gentr. Am. Bot. III. (<885) 427. — Anadendron pundu- latum Schott Prodr. (I860) 393. — Foliorum petioliis modice validus teretiusculus supra leviter canaliculatus, albo-pimctulatus, 2 dm et ultra longus, vagina angusta mox dila- cerata geniculi crassiusculi circ. 2,5 cm Jongi basin haud attingente instructus, lamina subcoriacea, ambitu ovata, basi obtusa rotundata, apicem versus linea valde arcuata paullum angustata, acuminata, 6 — 7 dm longa et medio 4 — 5 dm lata, nervis lateralibus I. fere horizontaliter patentibus, superioribus erecto-patentibus , subtus valde prominen- libus, flavescentibus, foraminibus utrinque 2 — 3 — 4-seriatis, plerumque 2 — 3 eiusdem intervenii subaequilatis oblongis, diachymate angusto sejunctis vel confluentibus, margi- nalibus alternatim marginem rumpentibus, eis costae approximatis 3 — 4 cm longis, me- diis atque marginalibus 5 — 6 cm longis, 1,5 — 2 cm latis. Pedunculus ubique albo- punctulatus, apicem versus asperatus, spathae subaequilongus. Spatha circ. 1,5 dm longa, extus viridis intus albida. Spadix cylindroideus obtusus \ — 1,25 dm longus, 2,5 cm crassus. Staminum filamenta linearia, 1 cm longa, 1 mm lata. Pistilla elongato-turbinata, 1 cm longa, vertice truncato 2,5 mm crassa, stigmate sessili coronata. — Fig. 43. Provinz des tropischen Gentralamerika: Mexiko (Warscewicz — Herb. Berlin). Nota. Caudex juvenculus aneeps flexuosus internodiis breviusculis 3 — 5 cm longis. Folio- runi juvenculorum petiolus ad apicem usque vaginatus, 2 — 3 cm longus, lamina petiolo circ. triplo longior, ovato-cordata vel oblongo-cordata, basi profunde incisa. 16. M. Parkeriana Schott in Oestr. Bot. Zeitschr. IX. (1859) 41. — Monstera dilacerata Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 264, pro parte. — Gaudex teres modice validus 1 — 1,4 cm crassus longitudinaliter sulcatus. Foliorum petiolus 2 — 3 dm longus ad geniculum 1 — 1,5 cm longum supra profundiuscule canaliculatmii usque vagina subcoriacea basi utrinque fere 8 mm lata, apicem versus sensim angustata diu- tius persistente instructus, lamina tenuiter herbacea oblique oblonga inaequilatera, apicem versus sensim angustata demum cuspidato-apiculata , basi latere latiore rotun- data, latere conspicue angustiore arcuatim cuneata, stirpis juvenculae integra, adultae praesertim in latere latiore foraminibus paucis majusculis oblongis vel oblongo-ovatis interdum marginem rumpentibus pertusa, 2,8 — 3,5 dm longa et 1,4 — 1,6 dm lata, nervis lateralibus I. utrinque 8 — 10 angulo circ. 45° a costa abeuntibus marginem versus subarcuatim adscendentibus , nervis lateralibus II. et III. primariis tenuioribus parallelis. Pedunculus tenuis 6 — 8 cm longus. Spatha oblonga cum acumine fere 4 cm longo 1,2 — 1,3 dm longa. Spadix sessilis angustissime cylindraceus apice rotundato- obtusus spathae acumine brevior. Pistilla prismatoidea 4 — 5 mm longa, 2 mm lata, stigmate lineari-oblongo paullum elevato coronata. Hylaea, Brit. Guiana: Demerara (Parker — Herb. Kew). 17. M. dilacerata G. Koch in Ind. Sem. Hort. Berol. (1855) App. 5; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 264; Hemsl. Biol. Gentr. Am. Bot. III. (1885) 426. — Scindapsus düacerattcs G. Koch et Sello in Ind. Sem. Hort. Berol. (1853). — Monstera fenestrata Schott in Oestr. Bot. Wochenbl. V. (1855) 290 et Prodr. (1860) 36 4. — Tornelia dissecta Schott in Oestr. Bot. Zeitschr. VUI. (1858) 179 et in Prodr. (1 860) 355; Oerst. Praec. Fl. G. Am. (1874) 62. — Tornelia dilacerata Schott Prodr. (1860) 356. — Philodendron dilaceratum Hort. — Gaudex scandens validus usque 3 m longus digitum crassus, internodiis 3 — 12 cm longis longitudinaliter sulcatis. Foliorum juvenculorum petiolus tenuis paullum ultra medium anguste vaginatus, lamina oblongo-elliptica, basi acuta vel obtusiuscula, apicem versus sensim angustata; foliorum adultorum petiolus 2,5 — 3,5 dm longus fere ad geniculum antice sulcatum atque leviter crispato-margi- natum usque late vaginatus, lamina membranacea oblique oblongo-ovata, basi rotundata vel emarginata, abrupte vel cuneatim in geniculum contracta, apice acuminato-cuspi- data, 3,5 — 4 dm longa, 2—2,4 dm lata, nervis lateralibus I. utrinque 5 — 9 remotis patentibus prope marginem adscendentibus, nervis lateralibus II. pluribus inter prima- rios interjectis remotiusculis , foraminibus paucis inter nervös I. oblongis irregulariter [ Monstera. l\{ dispersis^ in lamina adultiore saepissime linearibus, fere e costa ad marginem usque extensis atque marginem rumpentibus folium pinnatifidum laciniis apice falciformibus 3 — 4 cm latis instructum constituentibus. Pedunculus circ. <,5 dm longus. Spatha ovata flava, 1,25 dm longa. Spadix sessilis cylindricus obtusus, 5 — 6 cm longus, 1,5 cm crassus. Pistilla prismatica 4 — 5 mm longa, stigmate oblongo coronata. Subäquatoriale andine Provinz: Gostarica, Wälder von Tuis, um 650m (Pittier n. H 370 — Nov. 1887); Wälder von Las Hueltas, Tucurrique um 635 — 700 m ü. M. (Tonduz n. 13 320 — Jan. 1899), Turialba (Wendland — blühend im März 1856 — Herb. Kew) ; Wälder von Gopey, um 1800 m (Tonduz in Herb. Inst. phys. geogr. costar. n. 11932 — blühend Febr. 1898 — ^ Herb. Brüssel, Berlin). — Golombia, an Bäumen in mäßig geschlossenen Wäldern im Gauca-Thal, um 1000 m ü. M. (F. G. Lehmann — Aug. 1884 — Herb. Brüssel, Berlin). — Vene- zuela (Appun — kultiv. im Bot. Garten Schönbrunn, 1876 von mir gesehen, nicht ganz sicher zu dieser Art gehörig). 18. M. deliciosa Liebm. in Vidensk. Meddelels. for Naturhist. Foren. (1849—50) 19; Engl, in DG. Monogr. Phan. H. (1879) 265, in Arac. exsicc. et illustr. ined. n. 163, in Engl. u. Prantl, Nat. Pflzfam. H. 3 (1888) 120 flg. 77; Hemsl. Biol. Gentr. Am. Bot. IIL (1885) 426. — Philodendron pertusum Kunth et Bouche in Ind. Sem. Hort. Berol. 1848. — Monstera Lennea G. Koch in Bot. Zeit. (1852) 277. — Tortielia fragrans Gutierez ex Linnaea XXVI. (1853) 382; Schott in Prodr. (1860) 354 et in Gen. Ar. (1858) t. 74. — Gaudex teres vahdus, usque 6 m et ultra longus, 6 cm crassus, internodiis usque 7 cm longis radices longas terram petentes emittentibus. Fo- liorum majorum petiolus saepe 1 m longus, supra planiusculus 2 — 2,5 cm latus, dorso obtusus asperatus, marginibus acute acietatus, vagina basi latissima longe infra geni- culum desinente ex Iota decidua atque geniculo late crispato-marginato usque 3 cm longo, 1,5 — 2 cm lato instructus; foliorum primariorum lamina cordata integra parva, sequentium ovato-cordata hinc illinc foraminibus costae approximatis pertusa, adultorum maxima, 4 — 6 dm diametiens, crasse coriacea, supra nitida laete viridis, subtus palli- dior, Costa atque nervis pallidioribus, ambitu cordato- ovata, foraminibus marginalibus extensis linearibus margiftem rumpentibus pinnatifida, foraminibus minoribus pluribus inter nervös primarios sitis, nervis lateralibus I. utrinque 8 — 10, inferioribus valde ap- proximatis, superioribus rnagis remotis, nervis II., III. et IV. reticulatis. Pedunculus 1 — 1,5 dm longus et 1 — 1,5 cm crassus, verruculoso-asperatus. Spatha crassissime coriacea late ovata, cymbiformis, minute apiculata, 2 — 2,5 dm longa, expansa 1,5 — 1,75 dm lata, pallide flava. Spadix sessihs subcyHndricus, 1,75 — 2 dm longus, fructifer paullum longior, inferne sterilis pallide flavus. Staminum filamenta late linearia, apice violascentia, circ. 3 mm longa. Pistilla lurbinata staminibus aequilonga vel serius ad 5 mm elongata, stigmate parvo lineari flavo leviter elevato coronata, sterilia oblonga. Baccae stilo viridi abjecto pallide flavae, hinc inde violaceo-maculatae, 1 cm longae, 7,5 mm crassae. Provinz des tropischen Gentralamerika: Mexiko, am Westabhang der mexikanischen Cordillere im Distrikt Oaxaca (Liebmann), daselbst auch in Gärten kul- tiviert. — Guatemala (Warszewicz). Nota. Spadices fructiferi deliciosi in regno mexicano. Var. Borsigiana (G. Koch) Engl, et Krause. — M. Borsigiana G. Koch ex Ender Index Aroid. (1864) 53; Engl, in DG. Monogr. Phan. H. (1879) 266. — Foliorum petioli laeves, lamina stirpis adultae minor foraminibus paucioribus perforata. Flores paullum minores. Mexiko: im Thal Gordova (Bourgeau, Gomm. scientif. n. 1904 — Herb. Berlin). 19. M. latevaginata Engl, et Krause n. sp. — Gaudex validus digitum crassus epidermide papyracea flavescente leviter solubili obtectus. Foliorum primariorum petio- lus tenuis, 2,5 — 3 cm longus, ad apicem usque vagina membranacea basi utrinque 5 — 6 mm lata sursum vix angustata demum subrotundala instructus, lamina tenuiter 112 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. herbacea oblique cordato-ovata, valde inaequilatera, altero latere fere diiplo latiore, apice breviter acuminata, basi profunde cordato-emarginata, circ. i dm longa et 8 — 9 cm lata; foliorum intermediorum petiolus 7,5 — 8,5 cm longus ad apicem usque vagina membranacea persistente, basi utrinque 1,6 — 1,8 cm lata, truncata, sursum haud angustata, demum utroque latere in lobos latiores rotundatos petiolum superantes elongata instructus, lamina plerumque integra oblique ovato-ob- longa vel oblique oblonga , inaequilatera, altero latere circ. \ V2~plo latiore, apice breviter acuminata, basi cordata, 2,2 — 3,6 dm longa, 1,3 — 1,8 dm lata, nervis lateralibus I. utrinque 6 — 7 angulo 40" — 45" a costa abeuntibus marginem versus fere stricto adscendentibus; foliorum adultorum petiolus 9 — 10 cm longus ad apicem usque vagina ea foliorum intermediorum simillima sed paullum latiore instruc- tus, lamina ambitu oblique oblonga, inaequilatera, altero latere circ. 1 V4-plo latiore, apice acuminata, basi leviter emarginata vel obtusa, 3,5 — 3,8 dm longa, 1,6 — 2 dm Fig. 4 4. Monstera latevaginata Engl, et Krause. A Ramulus juvenculus cum foliis primariis. B Ramulus cum foliis intermediis. G Ramus cum foliis adultis. (Icon. origin.) lata, uno latere vel utrinque =b profunde, interdum fere ad costam usque, pinnatifida laciniis lineari-oblongis truncatis sinubus 2,5 — 5 cm latis separatis. — Fig. 44. Aus dem tropischen Amerika stammend, war die Pflanze in den botanischen Garten von Kew unter dem Namen »Pothos celatocaulis * gelangt; sie ist sicher eine Monstera, obwohl Blüten nicht bekannt sind. Nota. Monsterae acuminatae in statu juvenculo similis, differt petiolo multo latius vagi- nale et lamina demum pinnatifida. Fortasse ad Monsteram tenuem pertinet, cujus folia stirpis juvenculae similia. 20. M. peruviana Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1905) 117. — Gaudex 2 — 3 cm crassus. Foliorum petiolus 7 — 8 mm crassus, vagina angusta atque geniculo 1 cm longo instructus, lamina crasse coriace^i oblonga, basi subacuta, 4 — 5 dm longa, Monstera. j 1 3 2,5 dm lata, pinnatifida, laciniis utrinque 2 — 4 sinubus latis obtusis sejunctis, infimis falcatis, reliquis late linearibus apice falciformi instructis, 4 — 5 cm laus, nervis late- ralibus I. in laciniis 3 — 4 parallelis in margine exeuntibus, nervis lateralibus II. tenuibus inter primarios fere parallelis. Cataphjjla inflorescentiae linearia, complicata 2 cm lata, breviter cuspidata, \ — -1,6 dm longa. Spatha \ dm longa, convoluta 2 cm ampla, flava. Spadix 8— -10 cm longus, 2 cm crassus, viridescens. Pistilla crassitudine sua duplo longiora, inferiora superne conoidea, reliqua vertice truncata et stigmate lineari- oblongo instructa. Sub äquatoriale andine Provinz: Peru, Dep. lluanuco, Prov. Iluamalies, in Ufergehölzen am Monzon, um 1000 m ü. M. (Weberbauer n. 3573 — blühend im August <903 — Herb. Berlin). 21. M. Spruceana (Schott) Engl, in Mart. Fl. bras. HI. 2. (1878) H 3 et in DC. Monogr. Phan. II. (1879) 264. — Tornelia Spruceana Schott in Ost. Bot. Zeitschr. IX. (1859) 40. — Gaudex crassus laevis. Foliorum petiolus inferne late vaginatus ge- niculo circ. 2 cm longo instructus , lamina ambitu oblonga, basi rotundata, ima cuneata atque in geniculum contracta, 3 dm et ultra longa et fere aequilata, pinnatifida, laciniis utrinque 5 — 6 late linearibus truncatis, intermediis 1,2 — 1,4 dm longis, 5 — 6 cm latis, sinubus anguste linearibus sejunctis, nervis lateralibus I. utrinque circ. 20 fere hori- zontaliter patentibus, 3 — 4 in lacinias procurrentibus. Pedunculus teres validus circ. 1,2 dm longus. Spatha .... Spadix sessilis cjlindricus obtusus, pedunculo subae- quilongus vel paullum longior, 3,7 cm crassus. Pistilla elongato-turbinata stigmate li- neari subelevato coronata. Hjlaea: Alto Amazonas, San Gabriel (Spruce n. 2293 — Herb. Kew). 22. M. subpinnata (Schott) Engl, in DC. Monogr. Phan. II. (1879) 267. — Tornelia subpinnata Schott Prodr. (I86O) 357. — Caudex teres validiusculus 1 — 1,4 cm crassus epidermide papyracea ochroleuca leviter solubili obtectus. Foliorum petiolus tenuis 2 — 2,6 dm longus fere ad geniculum circ. 2 cm longum supra profundiuscule canaliculatum usque vagina membranacea basi utrinque circ. 8 mm lata sursum sen- sim angustata serius dilacerata instructus, lamina ambitu oblongo-ovata, 2,5 — 3,5 dm longa, decursive pinnatifida, laciniis utrinque 3 — 6 elongato-lanceolatis, 1,25 dm longis, 2 cm latis, inaequilateralibus , sinubus profundis circ. 2 cm latis sejunctis, nervis late- ralibus I. plerumque solitariis, nervis lateralibus II. primariis subparallelis. Pedunculus validus, 7 — 8 cm longus et 8 — 10 mm crassus. . Spatha late ovata acuminata, sordide flava, 1,5 dm longa, expansa fere 1 dm lata. Spadix sessihs cylindricus obtusus, 1 — 1,2 dm longus et 1,6 — 2 cm crassus. Staminum filamenta valde dilatata circ. 5 cm longa, antherae late ovatae obtusae. Pistilla subconoidea, lateraliter paullum compressa, sordide flava, quam stamina paullum longiora, 6 — 8 mm longa et basi 2 — 2,5 mm lata, stigmate parvo rotundato-oblongo paullum elevato coronata. Subäquatoriale andine Provinz: Pompayaco (Poeppig Diar. 1557 — Kais. Herb. Wien); Dep. Tunin, Prov. Tarma: La Merced im Chanchamojo-Thal, im lichten Wald um 1000 m ü. M. (Weberbauer n. 1873 — blühend im Dezember 1902 — Herb. Berlin). 23. M. Uleana Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1905) 118. — Foliorum petiolus 2,5 dm longus, lamina subcoriacea, ambitu ovata, 2,5 — 3 dm longa, 2 — 2,5 dm lata, pinnatifida, laciniis utrinque 6 — 7 ad costam tantum cohaerentibus, infimis falca- tis, linearibus, 1 — 2 cm latis, nervis lateralibus I. in laciniis 1 — 2 valde prominentibus, nervis lateralibus II. tenuibus primariis subparallelis. Pedunculus 1 dm longus. Spatha ex ovato oblonga, in apicem triangulärem exiens, 1,5 dm longa, 6 cm lata, alba. Spadix 8 cm longus, 1,5 cm crassus. Pistilla apice conoidea, stigmate parvo ovato instructa. Hylaea: Peru, Pampas de Ponasa, um 1 100 m ü. M. (E. Ule — blühend im März — Herb. Berlin). 2 4. M. epipremnoides Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1905) 118. — Foliorum lamina crassa, subtus glaucescens, ambitu ovato-oblonga, basi obtusa, pro- funde pinnatifida, pinnis utrinque 11 — 12 circ. 2 — 2,5 dm longis, 6 — 8 mm latis, A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Erabryophyta siphonogama) 23 B, g 114 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. sursum dilatatis, ima basi tantum cohaerentibus, nonnullis foramine oblonge instructis. Gataphylla pedunculum involventia circ. 2,5 dm longa, 3 cm lata. Pedunculus 2,5 dm longus. Spatha 1,5 — 1,8 dm longa, convoluta 6 — 7 cm ampla. Spadix sessilis clavi- formis i dm longus, basi i,5 cm crassus, superne % cm crassus. Staminum filamenta spathulata pistillum aequantia. Pistillum subturbinatum, ovario circ. Y3 aequante. — Fig. 45. Sub äquatoriale andine Provinz: Gostarica, in den Wäldern von Santa Maria de Dota, um 1300 m ü. M. (Pittier n. 2486 — blühend im April 1890); La Uruca, um H60 m ü. M. (Biolley in Herb. inst. phys. geogr. nat. costaric. n. 2846). 25. M. gigantea Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1905) 118. — Planta maxima. Foliorum petiolus cum geniculo 3 cm longo, 1,5 cm crasso late G Fig. 45. Monstera epipremnoides Engl. A Folium adultum. B Spadix cum spatha. 0 Flos a latere visus. D Stamen a dorso visum. JE Stamen a latere visum. F Pistillum || sectum. O Idem = sectum. (Icon. origin.) Monstera. 115 canaliculatus, dorso rotundatus, in costam supra canaliculatam transiens, lamina cori- acea ovato-oblonga, circ. 6 dm longa, basi obtusa, 4 — 5 dm lata, apice obtusa, pro- funde pinnatifida, laciniis utrinque 15 — 16 linearibus, 2,5 dm longis, 2 — 3,5 cm latis, Costa tantum cohaerentibus, apice oblique truncatis, laciniis nervo I. valido atque nervis II. a primario angulo acutissimo adscendentibus instructis. Pedunculus 2 cm crassus. Spatha .... Spadix stipite 3 — 4 mm longo instructus, 3 dm longus, 3,5 cm crassus. Pistilla 1,5 cm longa, 4 — 5 mm crassa, stigmate lineari-oblongo parum elevato instructa. Subäquatoriale andine Provinz: Costarica, Tucurrique, in den Wäldern von Las Vueltas, um 635 m ü. M. (Tonduz n. 133H). Nota. Species valde insignis, habitu Eaphidophoram decursivam in mentem revocans. Fig. 46. Monstera gracüis Engl. A Habitus. B Spadix florifer. G Flos a latere visus. D Sta- men antice visum. E Idem a latere visum. F Idem a dorso visum. O Pistillum || sectum ,H Idem = sectum. (Icon. origln.) 8* 116 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. 26. M. gracilis Engl, in DC. Monogr. Phan. II. (1879) 238. — Caudex usque 2,5 m alte scandens, 6 — 7 mm crassus, internodiis 0,5 — \ cm longis. Foliorum petio- lus tenuis basi vaginatus, 2,5 — 3 dm longus, lamina subcoriacea ambitu oblonga, 3 — 3,5 dm longa, 2 — 2,5 dm lata, pinnatifida, laciniis utrinque 3 — 4 sinubus 4 — 5 cm latis sejunctis, secus costam \ix cohaerentibus, infimis falcatis, reliquis linearibus in apicem falciformem exeuntibus, <,5 — 2 cm latis, terminali lanceolata longe acutata, nervis late- ralibus I. in laciniis patentibus 3 — 4 parallelis. Cataphylla inflorescentiae lanceolata, 0,5 — i dm longa. Pedunculus \ — <,2 dm longus. Spatha circ. 4 cm longa, convo- luta \ cm ampla, acmiiine 3 — 4 mm longo instructa. Spadix sessilis claviformis circ. 4 cm longus, superne fere \ cm crassus. Staminum filamenta latissima pistillis sub- aequilonga. Pistilla subturbinata, lateraliter paullum compressa, circ. 3 mm longa, direc- tione spadicis paullum crassiora quam alta, stigmate lineari sessili coronata. — Fig. 46. Subäquatoriale andine Provinz: Colombia, Prov. Bogota, Villavicencia, um 450 m ü. M. (Triana n. 69 0 — Herb. (Karsten — Kais. Herb. Wien). Brit. Mus.); Villavicencia, Llano de St. Martin Fig. 47. Monstera dubia (H. B. Kunlh) Engl, et Krause. A Ramulus flagelliformis. florifer. C Folium. (Icon. origin.) B Ramus Alloschemone. 117 27. M. dubia (H. B. Kunth) Engl, et Krause. — Maregravia dubia H. B. Kunth, Nov. Gen. VII. (l82ö) 217. — Marcgravia paradoxa Bull, Cat. (1872) 7; Mast, in Gard. Chron. VIII. (1877) 13, f. 1,2. — Monstera tenuis G. Koch in Ind. Sem. Hort. Berol. (1855) 4. — Foliorum petiolus validus 3,5 — 4 dm longus geniculo incrassato 3 — 3,5 cm longo et fere 1,5 cm lato supra profundiuscule sulcato instructus, lamina tenuiter herbacea, stirpis iuvenculae breviter petiolata, late ovata breviter acuminata basi cordata integra, stirpis adultae ambitu oblonga, 4 — 6 dm et ultra longa, 3 — 5 dm lata, pinnatifida, laciniis utrinque 5 — 8 anguste linearibus acutis basin versus modice angustatis, secus costam dein paullum dilatatis, intermediis 2 — 3 dm longis et 3 — 4,2 cm latis, nervis lateralibus I. singulis crassiusculis supra paullum depressis subtus prominentibus fere horizontaliter patentibus, nervis lateralibus II. plerumque 2 primariis tenuioribus. Pedunculus teres validus. Spatha .... Spadix sessilis cylindricus circ. 3 dm longus et 5 cm crassus. Pistilla prismatica fere 2 cm longa et 5 mm crassa, stigmate lineari vix elevato coronata. — Fig. 47. Provinz des tropischen Centralamerika: Mexiko, Cocollar, Caripe (Hum- boldt, Bonpland — Herb. Berlin, als Marcgravia dubia H. B. K.), Chontales (See- mann — Herb. Kew). Genus dubium, imperfecte cognitum: 19. Alloschemone Schott. Alloschemone*) Schott, Gen. Ar. (1858) App., Prodr. (1860) 358; Engl, in Martius, Fl. Bras. III. 2. (1878) 116, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 267. Flores hermaphroditi. Staminum (10 — 12 exPoeppig, at vix credibile) filamenta complanata, ovarium haud aequantia; antherae oblongae, thecis oblongis, loculis lateraliter dehiscentibus. Ovarium uniloculare(?); Ovulum solitarium obovatum, erectum (ex Poeppig, at fortasse anatropum?). Stilus nuUus; stigma sessile lineare directione spadicis. — Frutex scandens Brasiliae borealis. Folia magna; petioli teretiusculi, basi breviter in- crassata vaginantes, ceterum nudi; lamina pinnatipartita vel pinnatisecta. Pedunculi ad apices ramulorum solitarii, petiolis breviores. Spatha ovato-cymbiformis, coriaceo- carnosa, spadicem sessilem aequans. Spadix crassus, cjlindricus, obtusissimus. Species unica. A. occidentalis (Poepp.) Engl, et Krause. — Schidapsus occidentalis Poeppig, Nov. Gen. et Spec. HI. (18 45) 88. — Monstera (Cymbospatha) occidentalis G. Koch ex Ender, Ind. Aroid. 4. — Alloschemone Poeppigiana Schott, Prodr. (1860) 358; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 268. — Caudex in cortice arborum validiorum radicans, superne interdum scandens, simplex aut ramosus, foliis valde distantibus, cylin- dricus, apicem versus cataphjllis adpressis, deciduis, subcarnosis vestilus, extus fusco- cinereus, 2 — 6 m longus, 2 — 2,5 cm crassus (Poeppig). Folia maxima patula, saepe laxe recurva, cum petiolo 1 — 1 Y3 m longa. Fohorum petioli 3 — 6 dm longi, leviter compressi vel teretiuscuh, basi breviter incrassata vaginantes, lamina subcoriacea vel rigida, laete viridis, petiolum subaequans, ambitu ovata, subcordata, acuta, profunde pinnatipartita vel pinnatisecta, lobis subalternis approximatis, integris, oblongis, falcatis, basi inaequilateralibus, acutis, intermediis quam reliqui longioribus circ. 1,5 dm metien- tibus, basilaribus inferne auriculatis, costa media semitereti, supra valde convexa, subtus profunde sulcata, nervis lateralibus I. in lobos exeuntibus albis, supra carinatis, subtus planis, nervis lateralibus II. numerosis, angulo acutissimo secedentibus, marginem versus arcuatim confluentibus. Pedunculus 1 dm et ultra longus, 2 cm crassus. Spatha ovato-cymbiformis obtusa, ad medium usque convoluta, apice concavo anguste hians, *) »Ex cclXog alius et a'/ri^a forma compositum« (Schott, 1. c. 118 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. coriaceo-carnosa, nitida, extus Candida, intus rosea, ultra \ dm longa. Spadix sessilis circ. 3 cm crassus. Hvlaea: Alto Amazonas, in Regenwäldern bei Ega (Poeppig, gesammelt 1831, — Herb, der kais. Akad. St. Petersburg). 20. Amydrium Schott. A^nydrium*) Schott in Miq. Ann. Lugd. Bat. I. (1863) 127; Engl, in DG. Mon. Phan. II. (1879) 100. — Epipremnum Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1894) 549. Flores hermaphroditi, nudi. Stamina 4; filamenta linearia latiuscula, antherae thecis ovoideis, extrorsis, rima longitudinali basin non attingente dehiscentibus. Ovarium obpyramidatum, tetragonum, uniloculare ; ovula 2 funiculo brevi infimae parti placentae parietalis valde intus prominentis affixa, anatropa; stilus ovario crassior, vertice medio leviter elevatus; stigma hemisphaericum parvum. — Herba Archipelagi indici prorepens cauli tenui, remotiuscule anguste foliato, cellulis spiculiformibus intercellularibus sparsis instructo. Foliorum petiolus canaliculatus, geniculo brevissimo canaliculato instructus, lamina cordato-ovata vel cordata, rotundata, basi sinu semiovato profundo excisa, apice acuminata, costa tenui, nervis lateralibus I. superioribus patentibus omnibus in nervös collectivos sub-4 margini arcuatim approximatos conjunctis, nervis II. areolas majus- culas constituentibus. Pedunculus erectus petioli dimidium aequans. Spatha conchiformis, apiculata. Spadix sessilis, brevissimus. Nota. Cellulae spiculiformes intercellulares in hujus plantae cauli adsunt, attamen rarae. In pistillis tales cellulas spiculiformes, quae in generum Eaphidophora , Epipremnum, Scin- dapsus pistillis frequentissime occurrunt, haud observavi. Seminis structura incognita. Quum etiam ovarii structura paullum ab illa generum Epipremnum et Scindapsus differat, melius existimo, genus Amydrium Schott conservandum esse. A. humile Schott 1. c; Engl. 1. c. 101 et Arac. exsicc. et illustr. ined. n. 152. — Caulis repens vel scandens usque 3 m longus, 3 — 4 mm crassus. FoHorum petiolus 4 — 7 cm longus, geniculo 1 — 1,5 cm longo instructus, lamina 5 — 7 cm longa, 3 — 5 cm lata, lobis posticis circ. 1 cm longis. Pedunculus 3 — 5 cm longus. Spatha 1,5 — 2 cm longa. Spadix 1,25 — 2 cm longus, 0,5 — 0,75 cm crassus. Staminum filamenta atque ovarium 2 mm longa. Südwestmalayische Provinz: Malakka, Penang, Government Hill, um 800 m Felsen bedeckend (Gurtis n. 1199, 1855 — Juli 1889 — Herb. Penang, Singapore, Kew; Maingay n. 1560 — Herb. Kew) ; Perak, im dichten Regenwald des Larut, um 150 — 300 m (Kunstler n. 4125 — blühend im April 1883 — Herb. Galcutta), ebenda um 500 m (A. Engler, Reise nach Java und Brit. Indien n. 5303 — steril, Februar 1906 — Herb. Berlin). — Borneo oder West-Sumatra, (Korthals — Herb. Leiden). Nota. An planta herbarii Lugduno-Batavi in insula Borneo aut in Sumatra occidentali coUeeta sit, dubium est, quum schedulae confusae sunt. Tribus II. Spathiphylleae. 21. Spathiphyllum Schott. Spathiphyllum**) Schott, Melet. I. (1832) 22, in Ost. Bot. Wochenbl. VII. (1857) 158, Gen. Aroid. (1858) 93, Prodr. (1860) 422; Endl. Gen. (1836) 240, n. 1703; Kunth, Enum. III. (1844) 83 pr. p.; Meissn. Gen. 360 (219); Engler, Vergl. Unters. II. in Nova Acta Acad. Leop. Gar. Nat. Gur. XXXIX. (1877) n. 4 , 180 (24), Mart. Fl. Bras. III.2. (1878) 82, in DG. Monogr. Phan. IL (1879) 219; N. E. Brown in Garden. *) »Nomen ex ufiv^Qoy (subobscurum) derivatum« (Schott, 1. c). **) »Vox composita ex anad^a spatha et (pvllov folium, quia spatha in folii laminam ex- crescit« (Schott, 1. c). Amydrium, Spathiphyllum. 119 Ghron. (1878) 750, 783. — Hydnostachyon Liebmann in Act. Soc. Havn. (1849/50) 24. — Massowia C. Koch in Bot. Zeitung X. (1852) 277, in Bonplandia IV. (1856) \\ et in Allgem. Gartenzeitung (1857) 173; Garden. Chron. (1879) 268, 269. — Spathiphyllopsis Teysm. et Binnend. in Ind. Sem. Hort. Lugd. Batav. (1863) Epimetr. 2. — Ämomophyllum Engl, in Gard. Chron. (1877) 139. Flores hermaphroditi perigoniati 3-meri, rarius 2- vel 4-meri. Tepala apice for- nicata, fornice quasi truncato, cohaerentia aut in cyathum truncatum connata. Stamina tot quot tepala, iis opposita; filamenta brevia apicem versus dilatata et incrassata, antice plana, postice gibbosa, apice abrupte in connectivum tenue angustata; antherae ovoideae, thecis oblongis, connectivum superantibus, loculis suboppositis, extrorsum versis, rima longitudinali vix ad basin extensa dehiscentibus. Ovarium oblongum 3- rarius 2 vel 4-locuJare; ovula in loculis 8 — 6 — 4 — 2 coUateralia vel superposita, anatropa, micropyle fundum spectantia, funiculo brevi erecto axi affixa. Stilus cum ovario con- tinuus, conice elongatus, crassiusculus, ultra perigonii phylla longe exsertus aut fere omnino deficiens; stigma 3 — 4-lobum, sessile. Fructus baccatus, vertice rotundatus vel conice attenuatus, 3-locularis, loculis 1 — 8-spermis. Semen oblongum curvulum, =b reniforme pallide flavum, micropylen versus attenuatum, funiculo brevi minute ver- rucoso, rhaphe laterali crasse prominula, testa sparse striato-verrucosa, sicca foveoUs longitudinaliter dispositis instructa. Embryo axilis leviter curvatus, anguste cylindricus in albumine copioso. — Herbae acaules vel brevicaules Americae tropicae centralis atque meridionalis, una Monsuniae orientalis. Foliorum petioli equitantes, longi, apice saepissime geniculo tereti subincrassato instructi, ad medium usque vel ultra medium vaginati, lamina oblonga, cuspidato-acuminata, costa valida, nervis lateralibus I. atque II. iisdem subparalleHs approximatis adscendentibus vel patentibus, prope marginem arcua- tim exeuntibus. Pedunculus foliis subaequilongus vel longior. Spatha cuspidata, in pedunculo plus minusve decurrens, membranacea, primum convoluta, demum ad basin usque explanata, vegeto-persistens. Spadix sessilis vel stipitatus, cylindroideus, erectus, spatha brevior, densi- et multiflorus, sursum florens. Ramificationis Schema: N, L, L, L, L, S I N, N, L, L, S I N, L, L . . . Conspectus sectionum et clavis specieruni. Perigonii tepala 6 — 8, biseriata, libera, interdum conglu- tinata, nunquam connata, Stamina 6 — 8, rarius 4 vel 5. Ovarium 3 — 4-loculare, oblongum, stilo pyramidah, plus mi- nusve exserto coronatum Sect. I. Eu spathiphyllum Engl. A. Stilus ovarii dimidium vel totum aequans ultra perigonium longe exsertus. a. Ovarii loculi 8 — 6 — 4-ovulati ovuhs biseriatis vel super- positis. Foliorum lamina margine demum haud crispulo- undulata. a. Lamina late oblonga, basi rotundata vel subcordata; spatha ovata vel oblongo-ovata \. S.cochlmnspathum, ß. Lamina obovato-oblonga, basin versus sensim an- gustata; spatha late obovato-oblonga ^. S. Wendlmidii. y. Lamina oblongo-lanceolata, basin versus angustata; spatha elliptica vel obovato-lanceolata 3. Ä Friedrichsthalii. 120 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. b. Ovarii loculi 4 — 2-ovulati. Lamina margine demum cris- pulo-undulata i. S. Kochii. c. Ovarii loculi plerumque 2-ovulati, raro 4-ovulati [S. Hum- holdtii). a. Foliorum petiolus ad laminae basin usque vaginatus, circ. dimidium laminae aequans 5. 5'. Ortgiesii. ß. Foliorum petiolus ad geniculi basin usque vaginatus, laminam subaequans. I. Lamina late elliptico-lanceolata %. S. lanceaefoUum. IL Lamina elliptico-oblonga vel oblonga 7. ä hlandum. IIL Lamina oblongo-lanceolata 8. Ä. Wallisii. y. Foliorum petiolus haud ad geniculum usque vaginatus. L Foliorum petiolus laminam subaequans. \. Lamina late oblonga 9. Ä ;phryniifolium. 2. Lamina oblongo-lanceolata \0. S. Glaziovii. IL Foliorum petiolus laminam dz oblongam fere duplo super ans. 1. Lamina circ. 2 — 3 dm longa, usque 6 cm lata. Ovarii loculi 2-ovulati W. S. Candolleamim . 2. Lamina circ. 3 — 4 dm longa, usque 1,5 dm lata. Ovarii loculi 4-ovulati \%. S. Humboldtii. B. Ovarii stilus brevissimus vix ultra perigonium exsertus. a. Lamina late elliptica. a. Lamina latitudine sua vix duplo longior , . . . . \^. S. grandifoUn/m. ß. Lamina latitudine sua 2^/2 — 3-plo longior. I. Lamina basi rotundata. Pedunculi pars stipitiformis spathae breviter adnata \i. S. fulvovirens. II. Lamina basi subrepentino contracta. Pedunculus pars stipitiformis spathae ultra medium adnata . 1 5. ä. atrovirens. b. Lamina oblongo- elliptica vel lanceolato- oblonga, basi acuta. a. Foliorum petiolus lamina fere duplo longior. . . . \6. S. euspidatum. ß. Foliorum petiolus circ. dimidium laminae aequans . \1. S. hrevirostre. Perigonii tepala 4 biseriata libera Sect. II. Dysspathiphyllum Engl. Stamina 4. Ovarium 2-loculare iS. S. Huberi. Tepala libera. Ovarium breviter obpyramidatum hexa- gonum vertice truncatum. Stilus haud distinctus. Ovula in loculis \ — 2 — 4 medio axeos affixa Sect. III. Amomophyllum Engl. A. Foliorum petiolus laminam subaequans vel paullum brevior. a. Lamina oblongo-elliptica vel oblongo-lanceolata, circ. ■! ,5 dm longa. Ovula in loculis 2 \9. S. floribundum. b. Lamina lanceolata vel elongato-lanceolata, 2 — 4 dm longa. Ovula in loculis 4 20. ä. quindiuense. B. Folionim petiolus lamina fere duplo longior. a. Lamina subcoriacea, basin versus longe angustata . . . 2 1 . *§. Patini. b. Lamina tenuiter membranacea, basi obtusa 22. ä tenerum. Perigonii tepala in cyathum sexangularem margine supe- riore 6-lobum vel truncatum margine incurvum connata. Sta- mina 6. Ovarium obovoideum vel ovoideum triloculare, vertice planiusculum, stigmate triangulari coronatum, loculis 2 — 4 — 6— 8-ovuIatis Sect. IV. Massowia (C. Koch) Engl. Spathiphyllum. 121 A. Perigonium margine superiore 6-lobum. a. Foliorum petiolus ad medium usque vaginatus, laminae aequilongus. Spadix stipitem aequans 23. *S\ Lechler ianum. b. Foliorum petiolus ad 1/3 longitudinis vaginatus, lamina brevior. Spadix stipite circ. duplo longior 2 4. *S. Gardneri. B. Perigonium margine superiore truncatum. a. Foliorum petiolus ad medium usque vaginatus. a. Lamina ovato- vel elliptico-oblonga, petiolum subae- quans vel paullum brevior 25. *S. cannifolium. ß. Lamina oblongo-lanceolata, circ. dimidium petioli ae- quans '26. S. laeve. b. Foliorum petiolus ad geniculum usque vagi- natus 27. Ä cofnmutatum. Sect. I . Euspathiphyllum Engl. Euspathiphyllum Engl, in DC. Monogr. Phan. IL (4 879) 220. — Massowia Subgen. Samowia C. Koch in Bonplandia IV. (1856) H . — Vide supra. 1. S. cochlearispa- thum (Liebm.) Engl, in DC. Monogr. Phan. IL (1879) 221 (et in Arac. exsicc. n. \l). — Hydnostachyon cochlearispathum Liebm. in Vidensk. Meddelels. (1849 — 50) 24; Walp. Ann. IIL (1852—53) Un. — Spathi- phyllum Liehmanni Schott Aroid. L (1858) 2 et Prodr. (18 60) 433. — Spathiphyl- lum heliGoniifolium Schott Aroid. L (1858) 2 t. 5—6. — Caudex brevis. Foliorum petiolus 4,5 — 7 dm longus vagina subcoriacea persi- stente basi utrinque 1 — 1,2 cm lata sursum sensim angustata.geniculi 4 — 7,5 cm longi basin haud attingente instructus, lamina tenuiter membranacea, late oblonga, margine saepe leviter undu- lata, basi rotundata vel sub- cordata, imo in geniculum subcuneatim angustata, 5 — 7,5 dm longa, medio 2 — 2,5 dm lata, nervis lateralibus Fig. 48. Spathiphyllum cochlearispathum (Liebm.) Engl. A In- florescentia. B Flos |1 sectus. C Spadicis pars. D Flos a latere visus. E Semen, F idem || sectum cum embryone. G Planta germinans. (Icon. origin.) 122 ^- Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. I, numerosis angulo circ. 70*^ a costa patentibus. Pedunculus asque 1,25 m altus. Spatha oblonga, basi zh acuta, margine angustissimo pedunculo decurrens, 1,5 — 2,5 dm longa, 0,8 — 1,4 dm lata, apice sensim in cuspidem 2 — 2,5 cm longam angustata. Spadix albicans, tandem nigrescens, 0,7 — 1 dm longus, stipite circ. dimidium ejus aequante fere tota longitudine spathae adnato suffultus. Perigonii tepala spathulata 3 — 4 mm longa. Pistilla cum stilo conico longe exserto 1 cm aequantia, loculis 6-ovulatis. Baccae viridi- flavescentes vel subrubentes, oblongo-conoideae , loculis plerumque dispermis. Semina nephroidea verruculosa. — Fig. 48. Provinz des tropischen Gentralamerika: Mexiko, Atayac (Kerber n. 7b — blühend im Dezember 1882 — Herb. Berlin); Mirador (Liebmann — Herb. Kopen- hagen); im Thal Gordoba (Bourgeau Commission scientifique du Mexique n. 3261 — Herb. Mus. Paris). Var. longirostre (Liebm.) Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 22 i et in Arac. exsicc. et illustr. n. 17. — Hydnostachyum longirostre Liebm. in Vidensk. Meddelels. (1849 — 50) 2 4. — Spathiphyllum longii'ostre Schott, Prodr. (18 60) 43 4. — Lamina apicem versus magis atque sensim angustata. Spatha elongato-lanceolata, pedunculo longe decurrens, apice cuspidato-acuminata, usque 3 dm longa. Mexiko: In Regenwäldern bei Golipa (Liebmann — Herb. Kopenhagen). 2. S. Wendlandii Schott in Ost. Bot. Zeitschr. VIIL (1858) 179 et Prodr. (1860) 433; Engl, in DG. Monogr. Phan. IL (1879) 221. — Foliorum lamina oblongo-obovata vel obovato-oblonga, a medio basin versus sensim angustata, imo in geniculum decur- rens, apice breviter cuspidata, circ. 4,5 dm longa, 1,8 dm lata, nervis lateralibus I. numerosis patentibus. Pedunculus circ. 8 mm crassus. Spatha alba, costa atque nervis basi virentibus, late obovato-oblonga, basi longe angustata, 3 dm longa, pedunculo lon- gissime decurrens, cuspide lanceolata instructa. Spadix albus ultra spathae medium productus. PeduncuH pars stipitiformis circ. 8 cm longa maxima parte spathae adnata. Pistilla stilo conico ultra perigonium valde exserto coronata, loculi 6-ovulati. Subäquatoriale andine Provinz: Gostarica, Guesta de Gongo, San Miguel (Wendland n. 772 — blühend im Mai 1857 — Herb. Kew). Provinz des tropischen Gentralamerika: Guatemala, DeparL Livingston, Rio Dulce in der Ebene (John Donnell-Smith, PI. guatemal. n. 1534). — Vielleicht auch Honduras, Staun Greek, Red Gliff (Rev. John Robert n. 247 — Herb. Brit. Mus.). 3. S. Friedrichsthalii Schott, Aroid. I. (1853) 2 t. 4 ; Engl, in DG. Monogr. Phan. IL (1879) 222. — Spathiphyllum Fendleri Schott in Ost. Bot. Wochenbl (1857) 9 et Prodr. (1860) 431. — S. lanceolatum G. Koch in Berl. Allg. Gartenztg. (1857) 174; Schott, Prodr. (1860) 435; N. E. Brown in Garden. Ghron. (1878) Fig. 38. — Massowia lanceolata G. Koch ex Enderind. Ar. (18 64) 52. — FoHorum petiolus cum geniculo 2 — 2,5 cm longo circ. 2 — 4 dm longus ultra medium vagina basi utrinque 1 — 1,2 cm lata sursum angustata instructus, lamina oblongo-lanceolata, basin versus leviter et paullum angustata, demum in geniculum contracta, 2 — 2,8 dm longa et medio 1 — 1,2 dm lata, nervis lateralibus l. angulo fere recto a costa patentibus marginem versus arcuatim adscendentibus. Pedunculus 3 — 5,5 dm longus. Spatha flava vel flavo-viridescens, elliptica vel obovato-lanceolata, 2 dm longa, medio 6 — 7 cm lata, acu- mine 3 — 5 cm longo instructa, basi pedunculo longe decurrens. PeduncuH usque 7 dm longi pars stipitiformis spathae adnata 4 — 5,5 cm longa, libera pars 0,5 — 1,5 cm longa. Spadix cylindricus obtusus, 5 — 7 cm longus, fere 2 cm crassus, odoratissimus. Pistilla ovoideo-conoidea, quam tepala duplo longiora, circ. 6 mm longa, loculis ovarii oblong! 6 — 8-ovulatis; stilus conoideus ovario paullum longior. — Fig. 49-4 — E. Provinz des tropischen Gentralamerika: Guatemala (Friedrichsthal — kais. Herb. Wien), Depart. Santa Rosa, bei Santa Rosa, um 1000 m ü. M. (J. Donnell- Smith, PI. guatem. n. 4625 — Herb. Berlin). Subäquatoriale andine Provinz: Gostarica, Talamanca, Sikusbeta (Tonduz n. 9398 — blühend Febr. 1895). — Panama (Wagner n. 275 — Herb. Grisebach), Chagres (Pendler n. 426). Spathiphyllum. 123 Var. brevifolium Engl, in Engler's Bot. Jahrb. VI. (^885) 28 4. — Foliorum petiolus quam lamina \ V2~P^o longior, lamina oblique obovato-lanceolata, breviter acu- minata, nervis lateralibus angulo circ. 70° a costa abeuntibus marginem versus cur- vatis. Spatha pallide flavescens. Colombia: Cauea, am Rio Dagua, um 200 m ü. M. (F. C. Lehmann n. 2751 — blühend im März 1883 — Herb. Berlin), ebenda auf sumpfigem Lehmboden um 100 m (Lehmann n. 961 — Herb. Berlin); Ufer des Rio Mira (Langolasse n. 2). 4. S. Kochii Engl, et Krause n. sp. — Sp. lanceolatum C. Koch in Berl. AUg. Gartenztg. XXV. (1857) 174; Engl, in Arac. exsicc. n. 173. — Massowia lanceolata C. Koch in Ender Index Aroid. (1864) 52. — Spathiphyllum FnedricJisthalii Engl, iti Fig. 49. A—F Spathiphyllum Friedrichsthalii Schott. A Folium cum inflorescentia. B Spadix. G Flos a latere visus. D Stamen. E Ovulum. — F—M Spathiphyllum Kochii Engl, et Krause. F Folium cum inflorescentia. G Pistillum H sectum, H idem = sectum. J Stigma supra visum. K Flos a latere visus. L Semen, M idem |1 sectum cum embryone. (Icon. origin.) ^24 ^' Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. DG. 3Ionogr. Phan. II. (<879) 222 pro parte. — Foliorum petiolus 2,5 — 3,5 dm lon- gus, vagina subcoriacea persistente basi utrinque circ. 8 mm lata sursum sensim an- gustata geniculum 2 — 3 cm longum haud attingente instructus, lamina oblongo-lanceo- lata, basi rotmidata, demum paullum ad petiolum decurrens, apice breviter cuspidato- acuminata, margine crispulata, 3 — 4,5 dm longa, 1,1 — 1,5 dm lata, nervis lateralibus I. numercsis angulo 60^ — 70" a costa abeuntibus marginem versus leviter arcuatim ad- scendentibus. Pedunculus petiolo longior, pars stipitiformis 4 — 5 cm longa paullum ultra medium spathae adnata. Spatha viridis elliptica, apice 3 — 4,5 cm longe cuspi- data, basi angustata pedunculo longe decurrens, 2 — 2,5 dm longa et 0,8 — \ dm lata. Spadix cjlindricus apicem versus paullum attenuatus, 0,75 — \ dm longus, 1,4 — i,8 cm crassus. Pistilla conoidea cum stilo ovario subaequilongo vel paullum longiore 5 — 6 mm longa tepala circ. duplo superantia, ovarii loculi 2- (interdum 4-)ovulati. Baccae fere obovoideae, apice in stilum conoideum contractae. — Fig. i9F — M. Tropisches Amerika. Nota. Haec planta diu in horto botanico reg. Berolinensi sub nomine Sp. lanceolatum C. Koch culta est et sine dubio ab illo cum altera planta, quae ab illo sub nomine Spathi- phyllum, lanceolatum descripta est, confundebatur, nam haec planta insignis est laminae margine crispulo undulato , quod in Spathiphijllo laneeolato (= Sp. Friedrichstkalii) haud oceurrit. Accedit, quod in altera specic ovarii loculi 6 — 4-ovulati, in hac 4— 2-ovulati sunt. 5. S. Ortgiesii Regel, Gartenfl. XXI. (1872) t. 738; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 225 et in Arac. exsicc. n. 79. — Foliorum petiolus 1,2 — 1,8 dm longus, ad laminae basin usque vagina subcoriacea persistente inferne fere 4 cm lata, superne angustata circ. 2,5 cm lata instructus, lamina late elliptica vel elliptico-oblonga, mar- gine undulata, apice breviter acuminata, basi in petioli vagin^im contracta, 3 — 3,5 dm longa, 1,5 — 1,7 dm lata, nervis lateralibus I. numerosis angulo circ. 45° a costa abe- untibus marginem versus subarcuatim adscendentibus. Pedunculus 4 — 5 dm longus, pars stipitiformis circ. 8 cm longa, ad ^3 spathae adnata, itaque pars libera vix 2 cm aequans. Spatha laete viridis oblongo-elliptica, pedunculo decuri-ens, circ. 2,3 dm longa, 8,5 cm lata. Spadix cjlindricus obtusus apicem versus paullum attenuatus, 0,8 — 1,2 dm longus et 1,2 — 2 cm crassus. Pistilla circ. 2 mm longa stilo conoideo longiore peri- gonium longe superante coronata; ovarii loculi medio 2-ovulati. Provinz des tropischen Gentralamerika: Mexiko (Roezl nach Regel). — Guatemala, im Regenwald von San. Andres Osuna (Preuss, Reise nach Süd- und Gentralamerika n. 1444 — blühend im März 1900 — Herb. Berlin). Nota. Fide cl. Preuss spadices comeduntur. 6. S. lanceaefolium (Jacq.) Schott, Melet. I. (1832) 22, Aroid. I. (1853) 2 t. 3B et Prodr. (1860) 430; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 222. — Dracon- tium lanceaefolium Jacq. Goll. IV. (1790) 118, Ic. III. (1793) 18 t. 612. — Mas- soivia lanceaefolia G. Koch in Bonplandia IV. (1856) 11. — Foliorum petiolus circ. 2 dm longus ad geniculum usque vagina basi utrinque 1 — 1,2 cm lata sursum sensim angustata instructus, lamina late elliptico-lanceolata, apice acuminata, basi in geniculum contracta, ultra 3 dm longa et medio circ. 1 dm lata, nervis lateralibus numerosis sub- arcuatis erecto-patentibus. Pedunculi pars stipitiformis 3 cm longa, ad "^j^ spathae adnata. Spatha oblongo-lanceolata, 1,5 dm longa, fere 5 cm lata, apice 1,5 — 2 cm longe cuspidata, basi pedunculo longe decurrens. Spadix cylindricus obtusus, 3 — 4 cm longus, 0,8 — 1 cm crassus, spathae medium attingens. Pistilla stilo conoideo ultra perigonium longe producto coronata. Baccae ovoideae, fere 1 cm longac, loculis 2- spermis. Semina 4 mm longa, oblongo-nephroidea. Cisäquatoriale Savannenprovinz: Venezuela, bei Garacas (Bredemeyer — Kais. Herb. Wien). Guiana: Karouany (Sagot n. 769 — Herb. Kew). 7. S. blandum Schott in Ost. Bot. Wochenbl. (1857) 159, Gen. Aroid. (1858) t. 93 et Prodr. (1860) 433; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 223 et in Arac. exsicc. n. 65. — Foliorum petiolus circ. 2,5 dm longus ad geniculum 2 — 3 cm longum usque vagina latiuscula sursum sensim angustata instructus, lamina elliptico-oblonga vel Spathiphyllum. 125 ■oblonga, acuta, basi linea rae, mtrorsum arcuata in geniculum subrepentino angustata, 2,5 dm longa, \ dm et ultra lata, nervis lateralibus angulo circ. eo"" a costa saepius pallida patentibus, marginem versus arcuatim adscendentibus. Pedunculi pars stipiti- formis \ dm longa, tota spathae angustatae adnata. Spatha utrinque pallida, elliptico- oblonga, basi repentino angustata, apice euspidato-acuminata, 1,5 — 2 dm longa 4 5 cm lata, 7 — 8 cm longe pedunculo anguste decurrens. Spadix cylindricus, 'apice rotundato-obtusus, 1— 1,25 dm longus, 1,5 cm crassus. Pistilla 8 mm longa stilo conoideo ultra perigonium 3 mm longum valde exserto. Baccae virides I cm lonj inferne 4 mm crassae, loculis brevibus di- spermis. Semina oblongo-nephroidea, longi- tudinuliter sulcata, verrucosa. — Fig. 50. Cisäquatoriale Savannenprovinz: Surinam oder Niederl. Guiana, Bluefields, Mosquito an der Küste (Wullschlägel n. 1766 — Herb. Martins, Brüssel). 8. S. Wallisii Regel, Gartenfl. XXVI. (1877) 323 t. 920; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 642. — Foliorum petiolus 1,2 — 2 dm longus ad geniculum longius- €ulum usque vaginatus, lamina laete viridis oblongo-lanceolata, basi rotundata vel cunea- tim in geniculum angustata, apice sensim cuspidata, margine plus minus crispulo-cre- nata, 1,5 — 2,4 dm longa, 4 — 6 cm lata, nervis lateralibus numerosis angulo circ. 45" a Costa abeuntibus marginem versus arcuatim adscendentibus. Pedunculus teres, foliis paullum brevior, pars stipitiformis 2,5 — 3 cm longa fere tota longitudine spathae ad- nata. Spatha laete viridis, oblongo-elliptica, basi rotundata in pedunculum decurrens, apice longe euspidato-acuminata, 1,4 dm longa, 4; 5 cm lata. Spadix cylindricus vix 3 cm longus. Pistilla conita tepala truncata longe superantia. Subäquatoriale andine Provinz: Colombia (Wallis — kais. bot. Gart. Petersburg). 9. S. phryniifolium Schott in Ost. Bot. Wochenbl. (1857) 159 et Prodr. (l 860) 432; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 2 23. — Foliorum petiolus 3,8 — 4,2 dm longus, geniculo circ. 3 cm longo instructus, ultra medium anguste vaginatus, lamina late oblonga, basi rotundata vel subrepentino in geniculum contracta, apice sensim in cuspidem longam -angustata, 3,5 — 5,5 dm longa, medio 1,8 — 2,3 dm lata, nervis lateralibus I. numerosis angulo circ. 70° a costa abeun- tibus marginem versus subarcuatim adscendentibus, nervis lateralibus II. plerumque ad 3 inter primarios interjectis eis tenuioribus subparallelis. Pedunculus teres, 6 dm et ultra longus, 5 — 6 mm crassus, pars stipitiforaiis 4 cm longa ad ^4 longitudinis spathae adnata. Spatha oblongo-elliptica, basi sensim angustata, pedunculo longe decurrens, apice cuspidata, 1,5 dm longa, 5 — 6 cm lata. Spadix cylindricus apice rotundatus, Fig. 50. Spathiphyllum hlandum Schott. A Planta germinans. B Flos juvenculus supra Visus. G Flos II sectus. D Stigma supra visum, E Fructus II sectus. F Semen, G idem || sectum cum embryone. (Icon. origin.) 0,8 — 1 dm longus. Pistilla 4 — 5 mm cm crassus, fructifer valde crassior. G. Provinz des tropischen Gentralamerika: Guatemala, Escuintla, um 360 m ü. M. (J. Donnell-Smith, PI. Guatemal. n. 2241 — blühend März 1890). longa, stilis ultra perigonium valde productis. — Fig. 5 1 Ä 126 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. Subäquatoriale andine Provinz: Panama, Chagres (Pendler n. 425 — Herb. Kew). — Gostarica: Am Rande der Eisenbahn bei San Francisco de Guadeloupe (Pittier et Th. Durand, PI. costar. exsicc. n. 7995 — blühend im Mai 1893 — Herb. Brüssel, Berlin). \0. S. Glaziovii Engl, in Vidensk. Meddelels. fra den naturhist. Forening i Kjöbenhavn (<879) 756. — Foliorum petiolus haud ad geniculum 1,5 — 2 cm longum usque vaginatus, lamina oblongo-lanceolata utrinque subaequaliter angustäta, inaequi- latera, circ. 3,5 dm longa, 4,3 dm lata, nervis lateralibus I. utrinque 14 — 16 angulo 45^ — 50° a Costa abeuntibus marginem versus arcuatim adscendentibus, nervis latera- libus IL, III. et IV. ad 7 — 9 inter primarios interjectis eis tenuioribus subparallelis. Pedunculi longi pars stipitiformis vix 3 cm longa ad ^3 longitudinis spathae adnata, inferne cum ea omnino confluens. Spatha oblongo-lanceolata, apice longe cuspidata, basi acuta, pedunculo haud longe decurrens, tota circ. 1 dm longa, 4 cm lata. Spadix cylindroideus, 6 cm longus, 8 — 9 mm crassus. Pistilla cum stilo crasse conoideo 2 mm longa, tepala duplo superantia, loculis 2-ovulatis. Brasilien: Ohne genauere Standortsangabe, wahrscheinlich Hjlaea (Glaziou n. 10 126 — Herb. Kopenhagen). Nota. Affine Spathiphyllo lanceaefolio et Sp. phryniifolio , a priore spadice multo lon- giore et foliis brevius vaginatis, ab altero foliis angustioribus et stilis brevioribus, ab utroque spathae infima parte pedunculo haud decurrente, sed cum illo confluente distinctum. Fig. 51. A — C Spathiphyllum phry^iiifolium Schott. A Flos |1 sectus. B Semen, C idem sectum cum embryone. — D — O Spathiphyllum Candolleanum Schott. D Flos a latere visus. U Pistillum II sectum. F Fruetus. 0 Semen |1 sectum cum embryone. (Icon. origin.) 11. S. Candolleanum Schott, Prodr. (1860) 429; Engl. inDC.Monogr.Phan.il. (1879) 224 et in Arac. exsicc. n. 22. — Foliorum stirpis iuvenculae petiolus lamina bre- vior, stirpis adultae lamina fere duplo longior, 4 — 5 dm longus, longe attamen haud ad geniculum 1,5 cm longum usque vaginatus, lamina oblongo-elliptica vel oblongo-lanceolata, imo cuneatim in geniculum transiens, apice cuspidata, 2 — 2,7 dm longa, medio circ. 6 cm lata, nervis lateraUbus numerosis erecto-patentibus. Pedunculi usque 4 dm longi pars stipitiformis circ. 2 cm longa. Spatha elliptica, apice longiuscule cuspidata, basi pedunculo brevissime decurrens, 1 dm longa, 3 — 4 cm lata. Spadix cylindricus 3,5 — 4 cm longus, florifer fere 1 cm crassus. Tepala 1,5 mm longa. Pistilla alba, supra albida, ovoidea, quam tepala duplo longiora, loculis 2-ovulatis. Baccae albidae vertice fuscescentes, obovoideae, breviter apiculatae, 9 mm longae, 6 mm crassae. Semina oblongo-nephroidea, sicca longitudinaliter sulcata, 3,5 mm longa, minute remote verrucosa. — Fig. 51 D — G. Cisäquatoriale Savannenprovinz: Franz. Guiana (Leprieur in Herb. De Candolle). Brit. Guiana: Roraima (Jenman n. 2 423, 6868 — Herb. Kew). Var. Schomburgkii (Schott) Engl, in DG. Monogr. Phan. H. (1879) 225. — Sp. Schomburgkii Schott in Ost. Bot. Wochenbl. (1857) 158 et Prodr. (1860) 429. — Lamina anguste lanceolata, basi in geniculum longe angustäta. Spatha oblongo-lanceo- lata, elongato-acuminata. Britisch Guiana: Roraima (Schomburgk — Herb. Kew). Spathiphyllum. 127 12. S. Humboldtii Schott, Gen. Aroid. I. (1853) 2, t. 3, Prodr. (1860) 428. — Foliorum petiolus geniculo circ. 2 cm longo in- structus, circ. 5 dm longus, haud ad medium usque vaginatus, lamina oblonga vel oblongo- elliptica, imo late cuneatim in geniculum transiens, apice cuspidato-acuminata, 3 — 4 dm longa, medio 1,5 dm lata, nervis lateralibus numerosis erecto-patentibus, Pedunculi us- que 7 dm longi pars stipitiformis 2,5 cm longa. Spatha elliptica, longiuscule cuspidata, basi pedunculo breviter decurrens, 1 dm longa, 5 — 6 cm lata. Spadix cylindricus 5 cm longus, florifer fere \ cm crassus. Tepala 1,5 mm longa. Pistilla oblonga. quam tepala plus duplo longiora, loculis 4-ovulatis. Gisäquatoriale Savannenprovinz: Niederländisch Guiana oder Surinam (Hostmann n. 1154 — Herb. Kew, Mün- chen, Berlin). 13. S. grandifolium Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1905) 119. — Gaudex abbreviatus. Foliorum petiolus circ. 1 ra longus, inferne vaginatus, superne canalicula- tus, lamina subcoriacea oblique ovato-oblonga, altero latere 1 Y2-PI0 latiore, e basi obtusa in geniculum 3 cm longum cuneatim contracta, a medio in apicem triangulärem acutum linea levissime curvata angustata, circ. 4 dm longa, 2,5 dm lata, nervis lateralibus I. numerosis inter se 5 — 12 mm distantibus, cum nervis II, et III. interjectis angulo circ. 80^ a costa abeuntibus, leviter curvatis in marginem ex- euntibus. Pedunculus petiolum subaequans. Spatha lanceolata 2 dm longa, 3 cm lata, pedunculo 2 cm longe decurrens, ex viridi albescens. Spadix breviter stipitatus, 1,5 dm longus, circ. 1 cm crassus, albidus. Ovarii loculi 4-ovulati; ovula funiculo longiore affixa. — Fig. 52. Subäquatoriale andine Provinz: Südwestl. Golombia, in dichten Regen- wäldern bei Altaquer an den Westabhängen der Gordillere von Pasto, um 1000 m ü. M. (F. G. Lehmann n. 563 — blühend im März 1881 — Herb. Berlin). Nota. Species valde insignis, cum nulla alia confundenda. 14. S. fulvovirens Schott in Ost. Bot. Zeitschr. YHI. (1858) 179 et Prodr. (I86O) 427; Oerst. Praec. Fl. Gentr. Amer. (1875 pjg 53. Spathiphyllum graruiifoUum Engl 63; Engl, in DG. Monogr. Phan. H. (1879) ^ Folium cum inflorescentia. 5 Flos a latere 225. — Foliorum petiolus circ. 6 dm longus, yisus, (7 idem || sectus. D Stamen. U Ovu- geniculo 2 cm longo instructus, lamina late lum, (Icon. origin.) j^28 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. elliptica, basi rotundata vix brevissime in geniculum cuneata, apice cuspidata, valde inaequilatera, altero latere latiore, 3 dm longa, 1,3 — 1,5 dm lata, nervis lateralibus I. ^3 — <5 angulo fere recto a costa patentibus marginem versus arcuatim adscendentibus. Pedunculus 7 — 8 dm longiis, 2 cm crassus, pars stipitiformis i cm longa, spathae bre- viter adnata. Spatha sordide fusco-viridis oblongo-lanceolata, basi repentino angustata, pedunculo breviter decurrens, apice 2 cm longe subulato-cuspidata, circ. i,2 dm longa et 3,6 cm lata. Spadix cjlindricus apicem versus paullum attenuatus, 1,2 dm longus, inferne \ cm crassus. Pistilla subturbinata, circ. 4 mm longa, supra 3 mm diametientia, loculis 4-ovulatis. Stigma paullum prominulum. Subäquatoriale andine Provinz: Gostarica, Pedregal (Wendland n. 939). <5. S. atrovirens Schott in Ost. Bot. Zeitsclir. VIII. (1858) 179 et Prodr. (1860) 427; Oerst. Praec. Fl. Gentr. Amer. (1874) 64; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 226. — Foliorum lamina late elliptica, basi subrepentino contracta, imo longe cuneatim in geniculum producta, apice breviter cuspidata, circ. 3,5 dm longa, 1,8 dm lata, nervis lateralibus I. utrinque 14 — 17 angulo circ. 70° a costa patentibus. Pedunculus circ. 6 dm longus, pars stipitiformis 4 cm longa ultra medium spathae adnata. Spatha ob- ovato-elliptica, basi pedunculo longiuscule decurrens, apice subabrupte subulato-acumi- nata, 1,2 dm longa, 4,5 cm lata. Spadix cjlindricus apicem versus paullum attenuatus, 4,5 cm longus, 6 mm crassus. Subäquatoriale andine Provinz: Gostarica, Pedregal (Wendland n. 1264). 16. S. cuspidatum Schott in Ost. Bot. Wochenbl. (1857) 158 et Prodr. (1860) 428; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 226. — Foliorum petiolus circ. 6 dm longus, lamina oblongo-elliptica vel lanceolato-oblonga, apice cuspidata, basi acuta, 3 — 3,5 dm longa, 0,8 — 1,8 dm lata, nervis lateralibus I. 14 — 16 angulo circ. 60° a costa abeuntibus marginem versus leviter arcuatim adscendentibus. Pedunculus 7 — 8 dm longus, pars stipitiformis 1,5 — 2 cm longa spathae breviter adnata. Spatha lanceolata, basi cuneata, pedunculo brevissime decurrens, apice 3 cm longe et anguste cuspidato- acuminata, 0,8 — 2 dm longa, 2 — 4 cm lata. Spadix cjlindricus obtusus, 8 cm longus, florifer 0,6 — 1 cm, fructifer 1,5 cm crassus. Pistilla obovoidea, stilo brevi instructa, loculis 2-ovulatis. Baccae obovoideae, 5 — 6 mm longae, 3 — 4 mm crassae, locuHs 1 — 2-spermis. Semina longitudinaliter sulcata. Gisäquatoriale Savannenprovinz: Surinam oder Niederländisch Guiana, Sarumassa (Splitgerber) ; Britisch Guiana, bei Demerara (Parker — Herb. Kew), Roraima (Jenman n. 6989 — Herb. Kew). 17. S. brevirostre (Liebm.) Schott, Gen. Aroid. I. (1853) 2 et Prodr. (1860) 426; Engl, m DG. Monogr. Phan. II. (1879) 22 6. — Hydnostachyum brevirostre Liehm. in Vidensk. Meddelels. (1849 — 50) 25. — FoMorum petiolus vix- 2 dm longus geniculo 3 — 3,5 cm longo instructus, lamina oblongo-lanceolata, apice acuta, margine undulata, basi ad petiolum decurrens, 3,5 — 4 dm longa, 1,5 dm lata. Pedunculus 6 dm longus, pars stipitiformis 2 — 2,5 cm longa. Spatha oblongo-elliptica, basi sensim angustata, pedunculo breviter decurrens, apice abrupte rotundata, longe subulato-acuminata, 1,5 — 2 dm longa, circ. 1 dm lata. Spadix cjlindricus sursum paullum attenuatus, 4 — 6 cm longus, 8 — 9 mm crassus. Tepala atque stamina circ. 3 mm longa. Pistilla cum stilo 4 mm longa. Provinz des tropischen Gentralamerika: Mexiko, Prov. Oaxaca, in schat- tigen Bergwäldern um 1000 — 1600 m ü. M. (Liebmann — Herb. Kopenhagen). Sect. 2. Dysspathiphyllum Engl. Dysspathiphyllum Engl. — Vide supra p. 120. 18. S. Huberi Engl, in Englers Bot. Jahrb. XXXVH. (1905) 120. — Foliorum petiolus quam lamina longior, circ. 6 dm longus, ad medium usque anguste vaginatus, geniculo brevi leviter canaliculato instructus, lamina oblongo-lanceolata, basi acuta, apice longe acuminata, 3,5 dm longa, 1,5 dm lata, nervis lateralibus I. et II. numerosissimis Spathiphyllum. 129 mui'ginem versus adscendentibus. Spatha oblonga, apicem versus longe angustata et acuta, viridis, fere 2 dm longa, 6 cm lata. Spadix stipite tenui 3 — 4-plo breviore 3 — 3,5 cm longo suffultus, pro genere gracilis, i,2 dm longus, 8 mm crassus. Flores 2-meri. Tepala subtruncata, latitudine sua \^/2-Tß\o longiora, circ. 3 mm longa, 1,5 mm lata. Staminum filamenta brevia, antherae ovatae. Pistilli oblongi ovarium ovoideum 2-loculare; ovula 2 in quoque loculo prope basin adscendentia. — Fig. 53. Hylaea: Para, Ucayali, Gun- chahuaja (J. Hub er n. 1403 — 29. Okt. 1898). Sect. 3. Amomophyllum Engl. Ämomophyllum Engl, (sub ti- tulo generis) in Gard. Ghron. (1877) 139, 140, Sectio in 1)C. Monogr. Phan. II. (1879) 227. — Vide supra p. 120. 19. S. floribundum (Linden et Andre) N. E. Br. in Gard. Chron. (1878) 783; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 2 27 et Arac. ex- sicc. n. 82. — Anthurium florihim- dum Linden et Andre in 111. hortic. (1877) 22 t. 159. — Amomophyl- lum floribundiwi Engl, in Gard. Chron. (1877) 139. — Foliorum petiolus 1 — 1,5 dm longus, geniculo 5 — 6 mm longo supra leviter sulcato instructus, priorum ad quartam vel tertiam partem longitudinis usque, supremi ultra medium late vaginatus, lamina supra saturate viridis, subtus pallidior, oblongo]-elliptica vel ob- longo-lanceolata, basi obtusa demum abrupte in geniculum contracta vel acuta, apice acumine 1 — 1,5 cm longo acutlssimo instructa, inaequi- latera, circ. 1,5 dm longa, 5,5 — 6 cm lata, nervis lateralibus I. utrin- que circ. 20 angulo obtuso a costa patentibus marginem versus leviter arcuatim adscendentibus, nervis late- raUbus II. ad 2 — 3 inter primarios interjectis illis tenuioribus subparalle- lis. Pedunculus 2 — 2,5 dm longus, pars stipitiformis 4 — 5 mm longa. Spatha alba oblongo-lanceolata, 6 cm longa, 2 — 3 cm lata, cuspide 1 cm longa instructa. Spadix viridi-flavus vel albidus, cylindroideus, apicem versus paullum attenuatus, obtusus, 3 — 4 cm longus, inferne 7 — 8 mm crassus. Tepala 1,5 mm longa atque aequilata. Pistilla breviter obpyramidata, 1,25 mm longa, vertice 2 mm lata, loculis 1 — 2-ovulatis. — Fig. 54^4 — E. Subäquatoriale andine Provinz: Colombia, bei San Garlos (Wallis), An- tioquia (Tri an a n. 696 -^ Herb. Brit. Mus.), auf feuchten Schotterbänken in lichten A. Eng 1er, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 23 B. 9 ./ ^/j Fig. 53. Spathiphyllum Hubert Eugl J. Folium. B In- llorescentia. G Flos supra visus, D idem a latere visus, E idem tepalis deficientibus. F Stamen, O idem a latere visum. H Pistillum |1 sectum, J idem = sectum. (Xeon, origin.) 130 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. Hochwäldern am Rio Nuz um 600 — 1000 m ü. M. (F. C. Lehmann n. 7758 — blühend im Dez. 4 884 — Herb. Berlin), an den Wasserfällen um Paras um Sabaleta, 200 — 600 m ü. M. (F. G. Lehmann n. 7757 — Herb. Berlin). Var. cuneatum Engl, in Engler's Bot. Jahrb. VL (1885) 281. — Folia ab infima tertia parte basin versus cuneatim angustata. Subäquatoriale andine Provinz: Golombia, Tolima, zwischen Steinen am oberen Cundai, um 800 m ü. M. (F. C. Lehmann n. 2592 — blühend im Februar 1883 — Herb. Berlin). 20. S. quindiuense Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1905) 120. — Caudex abbreviatus. Foliorum petiolus laminam aequans vel ea brevior longe vaginatus, lamina Fig. 54. A — E Spathiphyllum floribundum (Linden et Andre) N. E. Br. A Inflorescentia. B Flos supra Visus, G idem a latere visus. D Pistillum || sectum, E idem = sectum. — F — N Spathi- phyllum quindiuense Engl. F Inflorescentia. 0 Flos a latere visus. R Tepalum. J Stamen antice visum, jK^ idem a dorso visum. L Pistillum, ilf idem = sectum, N idem || sectum. (Icon. origin.) lanceolata vel elongato-lanceolata, utrinque aequaliter angustata, basi in geniculum 1 — 2 cm longum contracta, 2 — fere 4 dm longa, 4 cm lata, nervis lateralibus \. utrinque circ. 10 adscendentibus. Pedunculus 3 dm longus. Spatha elongato-lanceolata, circ. 1,5 dm longa, medio 3 cm lata. Spadix stipite 1,5 cm longo suffultus, 6 cm longus, 6 mm crassus. Tepala 6 late cuneata, latitudine sua vix longiora. Staminum filamenta brevissima, antherae breviter ovatae, thecis poris obHquis dehiscentibus. Pistilla breviter turbinata, trilocularia, ovulis circ. 4 medio placentae centralis affixis. — Fig. ^iF — N. Subäquatoriale andine Provinz: Golombia, Quindio, um 1000 m ü. M. (Triana n. 693 — Herb. Brit. Mus.). 21. S. Patinii (Hogg) N. E. Br. in Card. Ghron. (1878) 783; Engl, in DG. Monogr. Phan. H. (1879) 228, 642 et Arac. exsicc. n. 229. — Änthurium Patini Spathiphyllum. 131 Hogg in Gardn. Year Book (1875) 123; Mast, in Card. Ghron. (1876) f. 109. — Ämomophyllum Patini Engl, in Gard. Chron. (1877) 139. — Änihurium candidwn Bull, Cat. (1875) 3 t. III. — Massowia Qardneri C. Koch in Gard. Ghron. (1878) 622. — Spathiphyllum candidum N. E. Br. in Gard. Ghron. (1878) 783. — Foliorum petiolus teres tenuis, 2,5 — 3 dm longus, superne circ. I mm crassus, geniculq brevi 6 — 1 0 mm longo instructus, vix ad tertiam parlem usque anguste vaginatus, lamina elongato-lanceolata, utrinque longe angustata, apice acutissima, i — 2,3 dm longa, 4 — 6 cm lata, nervis lateralibus I. utrinque 12 — 15 erecto-patentibus marginem versus subarcuatim adscendentibus. Pedunculus gracilis, 3,5 — 5 dm longus, superne 1 cm crassus, pars stipitiformis brevis vix 1 cm longa. Spatha albida vel secus costam atque apicem versus viridula, patens vel recurva, oblongo-lanceolata, circ. 7 cm longa, 2 — 2,2 cm lata, acumine 0,5 — 1 cm longo instructa. Spadix gracilis cylindroideus, 5 cm longus, 3 — 4 mm crassus. Tepala 1 mm longa atque aequilata. Pistilla obpyramidata, 1 mm longa, vertice 1,5 mm diametientia, trilocularia, loculis 1 — 2-ovulatis. Subäquatoriale andine Provinz: Golombia, Antioquia, auf nassen Flusssand- bänken am Rio San-Pedro bei Narino, um 800 — 1400 m ü. M. (F. G. Lehmann n. 7590 — blühend im Dez. 1891 — Herb. Berlin), an feuchten Stellen an Waldrändern am Rio Riachon bei Amalfi, um 1800 m ü. M. (F. G. Lehmann n. XII — blühend im Sept. 1884 — Herb. Berlin). 22. S. tenerum Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXXVIL (1905) 120. — Gaudex abbreviatus. Foliorum petiolus circ. 2,5 dm longus, longe vaginatus, infra geniculum 8 mm longum tenuissimus, interdum undulatus, lamina tenuis, membranacea, supra laete viridis, subtus pallidior, lanceolata basi obtusa, apice acuminata, 1,5—1,8 dm longa, 3 — 4 cm lata, nervis lateralibus L utrinque circ. 9 valde arcuatis, in marginem exeuntibus. Pedunculus tenuis, circ. 4 dm longus. Spatha oblongo-lanceolata, 5 — 7 cm longa, 2 cm lata, in acumen angustum 1 — 1,5 cm longum exiens. Spadix stipite 4 — ö mm longo suffultus, circ. 4 cm longus, 4 — 5 mm crassus. Übergang zwischen Hylaea und subäquatorialer andiner Provinz: Peru, Dep. Loreto, Gerro de Ponasa, um 1200 m ü. M. (Ule n. 6851 — blühend im Februar 1903 — Herb. Berlin). Nota. Affine Spatkiphyllo Patini [Eogg) J^.E. Br., a quo differt foliorum lamina lenuiorc, basi obtusa. Sect. 4. Massowia G. Koch. Massowia G. Koch (sub titulo generis) in Bot. Zeit. X. (1852) 277 et in Berliner AUgem. Gartenzeitung (1857) 174; Engl, in DG. Monogr. Phan. H. (1879) 228. — Mas- sowia Subgen. Eumassowia G. Koch in Bonplandia IV. (1856) 11. — Spathiphyüopsis Tejsm. et Binn. in Natuurk. Tijdschr. Neerl. Ind. XXV. (1863) 400 et Gatal. Hort. Lugd Bat. 1863, Epimetrum 2. — Vide supra p. 120. 23. S. Lechlerianum Schott, Prodr. (1860) 425; Engl, in DG. Monogr. Phan. U. (1879) 228, Arac. exsicc. et illustr. n. 1 8. — Foliorum petiolus tenuis, 1,5 — 2 dm longus, superne vix 1 mm crassus, geniculo 1,5—2,5 cm longo instructus, ad medium usque anguste vaginatus, lamina anguste lanceolata, basin versus longe sensimque angustata, apice longe acuminata, 1,5 — 2 dm longa, 2,5 — 4 cm lata, nervis lateralibus L utrinque 6 — 7 erecto-patentibus. Pedunculus gracilis 3 — 4 dm longus, pars stipitiformis 2 cm longa ad 2/3 longitudinis spathae adnata. Spatha alba oblonga basi repentino contracta et longe cuneatim decurrens, apice elongato-cuspidata, 8 cm longa, 3 cm lata. Spadix cylindroideus obtusus, 2 — 2,5 cm longus, 5 mm crassus. Pistilla obovoidea vix 1,5 mm longa vertice aequilata. Hylaea: Ost- Peru, St. Govan (Lechler — Herb. Kew), Tarapoto, auf Steinen in den Bächen, die Rhizome den Steinen anwachsend (Spruce n. 4496 — Herb. Kew); an Felsen am Gamboso, um 450 m ü. M. (Ule — blühend im März 1903 — Herb. Berhn). 132 A- Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. 24. S. Gardneri Schott, Gen. Aroid. I. (1858) 2 t. 3 et Prodr. (1860) 425; Engl. in Mart. Fl. Bras. III. 2. (1878) 103 t. 16, f. 1, in DC. Monogr. Phan. II. (1879) 229 et Arac. exsicc. et illustr. n. 12. — Foliorum petiolus 2 — 2,5 dm longus ad 1/3 longi- tudinis alatus, lamina oblongo-lanceolata, basi sensim in geniculum longum angustala, apice cuspidato-acuminala, 2,5 — 3 dm longa, 5,5 — 6 cm lata, nervis lateralibus I. 8 — 10 angulo circ. 45° a costa abeuntibus prope marginem longe procmTentibus. Pe- dunculus tenuis, 3 — 3,5 dm longus, pars stipitiformis 2,5 cm longa ad ^/^ longitudinis spathae adnata. Spatha elliptico-lanceolata, basi subrepentino acutata, paullum decur- rens, apice cuspidato-acuminata, 1 — 1,25 dm longa, 4 — 5 cm lata, nervis lateralibus angulo valde acuto (20° — 30°) adscendentibus. Spadix cylindroideus obtusus (fructifer) 4 cm longus, 1,25 cm crassus. Pistilla subprismatica breviter apiculata. Baccae ob- ovoideae, e perigonio • vix dimidio exsertae, loculis 4-spermis. Semina irregulariter tri- quetra rugosa. Südbrasilianische Provinz: Ceara (Gardner n. 1867 — Herb. Kew). 25. S. cannifolium (Dryand.) Schott, Gen. Aroid. I. (1858) 1 t. 1 et Prodr. (I86O) 424; Regel, Gartenflora (18 70) t. 640; Engler, Arac. exsicc. et illustr. n. 22 4. — Pothos camiaefolia Dryand. in Curtis, Bot. Mag. t. 603; Lodd. Bot, Gab. t. 471; Kern. Hort. t. 416. — Pothos cannaeformis H. B. Kunth, Nov. Gen. et Spec. I. (1815) 62. — Pothos odorata Anderson et Hort, antiq., fide Sims, in Bot. Mag. 1. c. — Pothos leucophaeus Poepp. in sched. ex Schott I. c. — Monstera camiaefolia Kunth, Enum. ni. (1844) 61 (excl. syn. Rudge). — Leucoehlarny s callacea Poep]). üerh. olim. — Spathiphyllum candicans Poepp. Nov. Gen. et Spec. III. (1845) 85 t. 295. — Massowia camiaefolia C. Koch in Bot. Zeit. (1852) 278. — Massowia cannaeformis C. Koch in Bonplandia IV. (1856) 11 et Ender, Ind. Ar. (1864) 52. — Spathiphyllum Bonplandii Schott in Östr. Bot. Wochenbl. (1857) 158 et Prodr. (1860) 432. — Spathiphyllum cannaeforme Engl, in Martins, Fl. Bras. III. 2. (1878) 103 t. XVI, f. 2 et in DC. Monogr. Phan. IL (1879) 229. — Änthurium Dechardi Andre in 111. hortic. XXIV. (1877) t. 269. — Foliorum petiolus 2,8 — 4 dm longus, geniculo 2,5 — 3,5 cm longo instructus, vix ad medium usque vaginatus, lamina membranacea, supra obscure viridis nitidula, subtus pallidior opaca, ovato-oblonga vel elliptico-oblonga, basi subsensim in geniculum decurrens, apice breviter acuminata, paullum inaequilatera, 3 — 5 dm longa, medio 1 — 1,5 dm lata, nervis lateralibus suberecto-adscendentibus. Pedun- culus foliis aequilongus vel paullum longior, pars stipitiformis circ. 1,5 cm longa. Spatha rigide membranacea, extus viridis, intus alba, lanceolato- vel elliptico-oblonga, basi repentino angustata, vix decurrens, apice breviter cuspidata, 1,2 — 2 dm longa, 6 — 9 cm lata. Spadix virescens vel flavescens tenuis juliformis, 1 — 1,2 dm longus, 6 — 7 mm crassus. Perigonium margine superiore incurvum subcoriaceum 1,5 mm longum. Pistilla carnosa crassa, obtusangulo-cubica, vertice subtruncata, perigonium aequantia, loculis 2-ovulatis. — Fig. 55JT— 0. Cisäquatoriale Savannenprovinz: Venezuela, Cumana, an feuchten Plätzen bei S. Cruz (Humboldt et Bonpland — Herb. W^illdenow, Berlin) ; am unteren Orinoco, Eleanor Creek (Rusby, Flora of the Lower Orinoco n. 115): Insel Trinidad (Fendler n. 747 — Herb. Kew). Subäquatoriale andine Provinz: Golombia, an nassen Orten in dichten Wäldern bei Villavicencio, Llanos, 300 — 400 m ü. M. (F. C. Lehmann n. 8845 — blühend im Juli 1897 — Herb. Berlin), Ocafia — Pamplona, an halbschattigen Plätzen, nahe am Wasser (Kalbreyer n. 832 — Herb. Kew). Hylaea: Britisch Guiana (R. Schomburgk — Herb. Kew, Berlin, Jenman n. 3577 — Herb. Kew); Pomeroon (F. in Thurn. — Herb. Kew); Alto Amazonas, Ega (Poeppig — Kais. Herb. Wien). Var. nanum Engl. — Tota planta humilior foliis minoribus circ. 1 dm longe petiolatis, 1,4 — 1,6 dm longis, 4,5 — 5 cm latis. Spatha vix 7 cm longa, spadix di- midio brevior. Herb. Brit. Mus. Spathiphyllum 26. S. laeve Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1905) 120. — Gaudex abbre- viatus. FoluDFum petiolus quam lamina duplo longior, fere ad medium usque vaginatus, laevis, lamina oblongo-lanceolata utrin- que aequaliter angustata, circ. 3,5 dm longa, i,2 dm lata, basi in geniculum 2 cm longum, apice in acumen 2,5 cm longum contracta, nervis lateralibus I. numerosis quam nervi II. et III. vix crassioribus, leviter arcua- lim adscendentibus. Pedunculus circ. 9 dm longus. Spatha lan- ceolata, 1,5 dm longa, 2,5 — 3 cm lata. Spadix stipite 2 cm longo suffultus, circ. \ dm lon- gus, 7 — 8 mm crassus. Peri- gonium circ. 4 mm diametiens. Subäquatoriale andine Provinz: Costa Rica, Ile Gocos, häufig in den Wäldern des Thal Gissler (H. Pittier in Herb. Inst. phys. geogr. nat. costaric. n. 12 370 — blühend im Juni 1898). 2 7. S. commutatum Schott in Östr. Bot. Wochenbl. (1857) 158 et Prodr. (1860) 424; Miq. in Ann. Mus. Lugd. Bat. KI. (1863) 79 t. I, II; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 230, in Arac. exsicc. n. 2 1 et in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (1 898) 14. : — Massoivia commutata Ender, Ind. Ar. (184 4) 52. — SpathiphyUopsis Minahassae Teysm. et Binn. in Ind. Sem. Hort. Lugd. Bat. (1863) Epi- metrum 2 et in Tijdschr. Nederl. Ind. XXV. (1863) 400; Ender, Ind. Ar. Add. — Spathiphyl- lum Minahassae Regel, Gar- tenfl. (1870) t. 637. — Folio- rum petiolus usque 4 dm longus ad geniculum 2,5 — 3 cm lon- gum usque vagina subcoriacea persistente basi utrinque 1,2 — 1,5 cm lata sursum sensim angustata instructus, lamina late ovata, basi breviter cuneatim apice geniculum angustata. Fig. 55. ^1 — O Spathiphyllum commiUatiitn Schott. A Habi- tus. B Spadicis pars supra visus. G FIos a iatere visus, D idem || sectus. E Pistillum || sectum. F Semen, O idera | sectum cum embryono. — H—O Spathiphyllum cannifolium (Dryand.) Schott. H Spadicis pars supra visus. J Flos j| Süclus. K Stamen. L Pislillum || sectum. M Ovulum. N Fruc- tus II sectus. 0 Semen || sectum cum embryone. (Icon. origin.) 134 ^' Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. breviter aciiminata, 3 — 3,5 dm longa, tertio inferiore circ. 2 dm lata, nervis latera- libus I. numerosis angulo circ. 45^ a costa albida abeuntibus marginem versus leviter arcuatim adscendentibus. Pedunculus ultra 5 dm longus, pars stipitiformis circ. 4 cm longa inferne spathae adnata. Spatha alba, oblongo-lanceolata, basi pedunculo breviter decurrens, apice longe cuspidata, 2,5 — 4,5 dm longa, medio 1,5 — 3 dm lata. Spadix cjlindroideus, 1 dm et ultra longus, \ — 1,2 cm crassus. Perigonium album dein virescens, circ. 2 mm longum. Pistilla ovoidea quam stamina paullum breviora, peri- gonium aequantia, loculis pluriovulatis. ßaccae albae perigonio inclusae 2 mm longae. Semina reniformia subcostata, 1,5 mm longa, parte latiore circ. 1,2 mm longa, altera parte angustata. — Fig. 55 J. — G. Centromalayische Provinz: Nord-Celebes: Prov. Minahassa, Menado (Teys- mann — Herb. Berlin), Pakse-oere, um 400 m (Koorders n. 16 145, 16 148 — April 1895), Kajoewatoe, um 500 m (Koorders n. 15 898 — März 1895), Loeloem- bodan, um 700 m (Koorders n. 16 144 — blühend April 1895), zwischen Kalob- kassen und dem Berg Lokon, um 1100 — 1400 m (Koorders n. 16 170 — blühend im Januar 1895). — Bojong (Warburg n. 15 719 — Herb. Berlin). — Tomohon (Vettern Sarasin n. 230 — Herb. Berlin). — Einheimischer Name: toenak, matoe- toenak, toendak). — Molukken: Amboina (Doleschall nach Schott), Hoetoemoeri (Herb. Buitenzorg). Provinz der Philippinen (Cuming — Herb. Kew); Distrikt Mindanao, um 960 m ü. M. (Gopeland, Flora of the Philipp, n. 1263 — fruchtend im April 1904); Sibulon (Warburg n. 14 609 — blühend im JuU 1888 — Herb. Berlin), Mindoro, Mt. Halcon (E. D. Merrill in Herb, of the Bureau of Science n. 5486, 6748 — fruch- tend im November 1906, blühend im März und April 1907 — Herb. Manila, Berlin). Planta hybrida. S. cannifolium (Drjand.) Schott X Patini (Hogg) N. E. Br. — S. hyhridum N. E. Brown in L'Illustr. Hortic. XXIX. (1882) 75 t. CCGGL. — Foliorum petiolus teres tenuis, supra profundiuscule sulcatus, 1,5 — 2 dm longus, circ. 3 mm crassus, ad me- dium usque vaginatus, lamina laete viridis late lanceolata vel oblongo-lanceolata, apice acuminata, basin versus sensim in geniculum breve angustata, 2 — 2,3 dm longa, 6 — 7 cm lata, nervis lateralibus angulo circ. 45° a costa patentibus. Pedunculus tenuis, pars stipitiformis circ. 8 mm longa. Spatha utrinque alba, extus venis viridibus striata, lanceolata, apice longe acuminata, 1,1 — 1,15 dm longa, vix 3 cm lata. Spadix cjlin- droideus, apicem versus paullum attenuatus, rotundato-obtusus, 4,5 — 5 cm longus, 5 — 6 mm crassus. Tepala 6 libera, alba, anguste viridi-marginata. Pistilla alba, breviter obpyramidata, vertice subtruncata, tepalis subaequilonga , trilocularia, loculis 2-ovulatis. Vidi specimina in herb. Kew. 22. Holochlamys Engl. Holochlamys*) Engl, in Malesia I. (1882) 2 65 et in Engl.-Prantl, Nat. Pflzfam. n. 3. (1889) 121. — Spathiphyllum Engl, in Bull. Soc. Tose, di Ort. (1879) 268. Flores hermaphroditi. Tepala 4 apice fornicata, fornice quasi truncata, in cyathum truncatum connata. Stamina 4; filamenta brevia late linearia antheris paullum longiora; antherae ovatae, thecis oblongis rimula longitudinali introrsum dehiscentibus. Ovarium ovoideum uniloculare; ovula plura anatropa, funiculo longo placentae basilari affixa, micro- pyle fundum spectantia, extrorsum versa. Stigma sessile subquadrilobum vel trilobum. Baccae oligospermae interdum monospermae. Semina oblonga, micropylen versus atte- nuata, trigona, minute verrucosa. — Herbae brevicaules. Foliorum petioli equitantes *) Nomen derivatum a bXoe (integer) et yluiivg^ ob perigonium syntepalum. Holochlamys. 135 -^^ - ^ ü Fig. 56, A—Q Holochlamys guineensis Engl, et Krause. A Ramus] florifer. B Spadix cum spatha. C Flos supra visus. D Flos || sectus. E Stamen. J^ Ovulum. 0 Laminae pars. — H—O Holochlamys Beccarii Engl. H Folium. J Spadix cum spatha. Z" Flos supra visus. L Pistillum II sectum. M Stamen antice visum, N idem a dorso visum. 0 Laminae pars. (Icon. origin.) 136 ^' Eogler u. K. Krause, — Araceae-Monsteroideae. longi, geniculü instructi, lamina oblonga vel anguste lanceolata, acuminata, nervis late- ralibus patentibus parallelis. Spatha spadicem arcte includens convoluta demum mar- cescens. Spadix omnino sessilis cylindricus, ad apicem usque florifer. Clavis specierum. A. Foliorum adultorum lamina oblonga ] . H. Beccarii. B. Foliorum adultorum lamina anguste lanceolata ^. H. guineensis. {. H. Beccarii Engl, in Malesia I. (1882) 265 t. XIX, f. \ — 5, in Arac. exsicc. n. 75 et in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (<898) 14. — Spathiphyllum Beccarii Engl, in Bull. Soc. di Ort. (1879) 2 68. — Herba valde robusta, caudice hjpogaeo, paullum epigaeo. Foliorum stirpis iuvenculae petiolus 3 — 3,5 dm longus ad geniculum tenue 2 — 2,5 cm longum vagina latiuscula instructus, lamina anguste ovato-lanceolata, apice acutissima, basin versus angustata, 6,5 — 8,5 cm longa et 1,6 cm lata; foliorum stirpis adultae petiolus 4 — 6 dm longus vagina basi utrinque 1 — 1,2 cm lata sursum sensim angustata paullum infra geniculum 3 — 4,5 cm longum desinente instructus, lamina oblonga, basi in foliis superioribus rotundata breviter trunrata, in inferioribus sensim cuneatim angustata, apice breviter vel longius acuminata, 4 — 6,5 dm longa, 1,6 — 2,6 dm lata, nervis lateralibus I. utrinque 20 — 26 angulo 45° — 50° a costa patentibus marginem versus subarcuatim adscendentibus. Pedunculus brevis, modice validus, 1,7 — 3 dm longus, 6 — 8 mm crassus. Spatha membranacea, levissime destructa, basi amplexa vix decurrens. Spadix sessilis cylindroideus apicem versus paullum attenuatus, florifer circ. 8 cm longus, in- ferne 1,5 cm crassus. Perigonium 2,5 mm longum. Staminum filamenta late linearia, vix 2 mm longa. Pistilla prismatica, vertice truncata, perigonio aequilonga, stigmate subquadrilobo medio excavato coronata. Baccae pleiospermae. Semina flava, 2,5 mm longa, 1,5 mm crassa. — Fig. 56 5" — 0. Papuanische Provinz: Ramoi (Beccari — Plante papuane n. 431), Andai (Beccari n. 632). — Kaiser- Wilhelmsland (Hellwig — Herb. Berlin], auf dem Sattel- berg in Schluchten des Regenwaldes (Warburg n. 2 0 988 — Herb. Berlin). 2. H. guineensis Engl, et Krause n. sp. — Herba rhizomate hypogaeo perennis. Foliorum petiolus tenuis supra profundiuscule canaliculatus, cum geniculo 2 — 2,5 cm longo, 1,8 — 2,5 dm longus, inferne vagina membranacea mox dilacerata utrinque 6 — 8 mm lata instructus, lamina tenuiter coriacea anguste lanceolata apice longe acumi- nata, acutissima, basin versus cuneatim angustata, demum paullum ad petiolum decur- rens, 2,7 — 3,2 dm longa et 5 — 7 cm lata, nervis lateralibus I. 10 — 12 angulo circ. 35° — 40° a Costa abeuntibus marginem versus leviter arcuatim adscendentibus. Pe- dunculus brevissimus teres tenuis, 3 — 6 cm longus, 3 — 4 mm crassus. Spatha oblonga apice breviter acuminata, 5 — 5,5 cm longa. Spadix sessilis cylindroideus, apicem versus paullum attenuatus, apice rotundato-obtusus, florifer circ. 5 cm longus et 1 — 1,2 cm crassus. Perigonium circ. 2 mm longum. Staminum filamenta late linearia perigonio paullum breviora, antherae oblongo-ovoideae obtusae. Pistilla prismatica circ. 2,5 mm longa, apice truncata, stigmate quadri- vel rarius trilobo coronata. — Fig. 56-4 — G. Papuanische Provinz: Holland. Neu-Guinea (A. Engler im Bot. Garten zu Buiten- zorg — Januar 1906). Additamentum. P. 19 1. 12 ab infra lege: , /\/\A. Petiolus ad geniculi basin usque vaginatus. D Lamina oblongo-elliptica apice subsensim angustata 41. ii. Storckiana. D D Lamina late ovato-elliptica apice acumi- nata 4 1 a. i?. ])}iilippinensis. Additamentum. 137 P. 43 post 4i. R. Storckiana Schott est inserendum: 4ia. R. philippinensis Engl, et Krause n. sp. — Caudex scandens leres validus 2 — 3 cm crassus internodiis 3 — 5 cm longis. Foliorum petiolus 1,5 — 1,8 dm longus ad geniculum circ. 1,5 cm longum usque anguste vaginatus atque supra subsulcatus, lamina rigide coriacea late ovato-elliptica vel ovata, apice longiuscule oblique acuminata basi obtusa, 1,6 — 2,2 dm vel ultra longa, 1,2 — 1,5 dm lata, pauUum inaequilatera, altere latere circ. 1/5 latiore, nervis lateralibus numerosissimis densissimis subaequalibus an- gulo circ. 40" — 50" a costa abeuntibus marginem versus arcuatim adscendentibus. Pedunculus teres validus circ. 1,4 dm longus, 1,2 — 1,4 cm crassus. Spatha crasse carnosa ovato-oblonga cum acumine 2 cm longo 1,8 dm longa usque 1 dm lata. Spadix sessilis cjlindricus subacutus florifer 1,5 dm longus, 1,4 — 1,G cm crassus. Staminum lilamenta paullum dilatata pistillis breviora. Pistilla angusta prismatica, 6 — 7 mm longa, 1 mm lata, stigmate parvo orbiculari leviter elevato coronata. Provinz der Philippinen: Mindanao, Lake Lanao (M. A. Clemens in Her- barium of the Bureau of Science n. 1299 — blühend im März 1907 — Herb. Manila, Berlin). P. 47 ad 48. E. glauca est addendum: Nota. Fructus matuii comeduntur. P. 55 1. 7 ab infra lege: I. Lamina basi obtusa vel truncata vel leviter emar- ginata; laciniae nervo laterali solitario. 1. Lamina ambitu ovato-oblonga, 4 — 6 dm longa et 2 — 2;5 dm lata. Laciniae remotae sinubus ipsis latioribus vel minime aequilatis separatae . \ \. E. elegaris. 2. Lamina ambitu oblonga, usque ad 8 dm longa et fere 4 dm lata. Laciniae approximatae si- nubus ipsis angustioribus separatae 11 a. E'. Mcrrillii. P. G5 est inserendum: IIa. E. Merrillii Engl, et Krause n. sp. — Caudex teres validus 3 — 4 cm crassus- Foliorum petiolus longus teres modice validus supra profundiuscule canaliculatus geni- culo 3 cm longo 1,5 cm crasso instructus, lamina tenuiter coriacea maxima ambitu oblonga apice acuta basi leviter emarginata, circ. 8 dm longa et fere 4 dm lala, ad costam usque vel tertio superiore minus profunde pinnatifida, laciniis utrinque circ. 12 linearibus basi paullum contractis marginem versus sensim angustatis margine ipso truncatis acumen longiusculum sursum vergentibus, 2 — 2,5 dm longis, 3 — 4 cm rarius ultra latis, nervis lateralibus I. in laciniis solitariis vel rarissime binis, nervis H. a pri- mariis angulo acutissimo abeuntibus inter se reticulato-conjunctis. Spatha . . . Spadix fructifer cjlindricus apicem versus paullum attenuatus, circ. 1,6 dm longus, 3 — 4,5 cm crassus. Baccae prismaticae plerumque hexagonae, 1 cm longae, 5 mm crassae, vertice truncato stigmate lineari-oblongo paullum elevato coronatae, semina plerumque 2 reni- formia, 4 mm longa, 2 mm crassa testa crustacea obtecta includentes. Provinz der Philippinen: Luzon, Provinz Zambales (H. M. Curran in Forestry Bureau n. 5883 — mit Früchten gesammelt im Januar 1907 — Herb. Manila, Berlin). P. 55 1. 2 ab infra lege : ß. Laciniae late lanceolatae, latitudine maxima sua 4 — 6-plo longiores. L Lamina circ. 5 dm longa; petiolus asperulus . . 13. jE*. Zippelianum. II. Lamina circ. 3 dm longa; petiolus laevis glaber . 13a. E. philippinense. P. 66 post 13. E. Zippelianum est inserendum: 13 a. E. philippinense Engl, et Krause n. sp. — Caudex alte scandens teres digitum crassus. Foliorum petiolus laminae subaequilongus, 2,8 — 3,2 dm longus, in- ferne 0 — 8 mm crassus, supra profundiuscule sulcatus basi vaginatus, lamina ambitu late ovata basi truncata vel subcordata, circ. 3 dm longa atque fere aequilata, ad costam usque pinnatifida, laciniis utrinque 4 — 5 late lanceolatis apice longe acuminatis, J38 A. Engler u. K. Krause. — Araceae-Monsteroideae. acumen sursum vergentibus, basin versus validiuscule contractis, mediis circ. 2 dm longis et 3,5 — 5 cm latis, paullum inaequilatis, nervis lateralibus I. solitariis atqiie nervis secundariis 2 tenuioribus margini approximatis instructis. Pedunculus teres validus 1,5 — 3 dm longus. Spalha . . . Spadix fructifer cjlindricus rubescens usque ad 1,5 dm longus et 2,5 cm crassus. Baccae prismaticae apicem versus paullum dilatatae, 8 — 10 mm longae et 4 — 6 mm latae, vertice truncato obsolete hexagono stigmate parvo rotundato vix elevato coronatae. Semina plerumque 2 majuscula reniformia, paullum compressa, 6 — 8 mm longa et 3 — 4 mm lata, testa crustacea obtecta. Provinz der Philippinen: Luzon, Provinz Tajabas, bei Lucban, in Wäldern bei 650 m ü. M. auftretend (Eimer n. 762 3 — mit Früchten gesammelt im Mai 1907 — Herb. Berlin), in Wäldern an kleinen Bäumen emporkletternd bei 850 m ü. M. (Eimer n. 9253 — mit Früchten gesammelt im Mai 1907 — Herb. Berlin). P. 68 I. 18 ab supra lege: ß. Petiolus laminae circ. 1/3 aequans. Caulis laevis le- viter longitudinaliter sulcatus 14a. ;§. Curranii. y. Petiolus laminae circ. ^4 aequans. I. Lamina basi obtusa etc. P. 77 ad 13. S. hederaceus est addendum: Provinz der Philippinen: Negros, Provinz von West-Negros (H. D. Everett in Forestrj Bureau n. 4274 — • blühend im Mai 190 6 — Herb. Manila). P. 77 post 14. S. rupestris Ridley est inserendum: 14 a. S. Curranii Engl, et Krause n. sp. — Caudex scandens teres modice vali- dus leviter longitudinaliter sulcatus internodiis 2 — 4 cm longis. Fohorum petiolus tenuis 6 — 9 cm longus ad geniculum 1 — 1,2 cm longum usque vagina membranacea diutius persistente inferne utrinque circ. 6 mm lata sursum sensim angustata instructus, lamina oblique ovato-oblonga apice longe acuminata basi obtusiuscula vel leviter cordato-emar- ginata, 1,6 — 2 dm longa, 5 — 8,5 cm lata, inaequilatera altero latere fere Y4 — Vs latiore, nervis lateralibus I. numerosis utrinque subaequaliter prominentibus angulo circ. 45° a Costa abeuntibus marginem versus arcuatim adscendentibus, nervis lateralibus II. pri- mariis tenuioribus parallelis. Pedunculus gracilis 0,9 — 1,2 dm longus. Spatha . . . Spadix sessilis cylindricus obtusus, 4 — 5 cm longus, 0,8 — 1 cm crassus. Staminum filamenta dilatata pistillis subaequilonga. Pistilla prismatica plerumque hexagona 3 — 4 mm longa, 4 — 5 mm lata, vertice truncato interdum leviter excavato stigmate lineari- oblongo vix elevato coronata. Provinz der Philippinen: Luzon, Provinz Laguna, Mt. Banajao (H. M. Gurran et M. L. Merrill in Forestrj Bureau n. 8014, 8027 — blühend im November 1907 — Herb. Manila, Berhn). Additamentum ad Araceas-Pothoideas IL (a. Engier.) Mense Sept. hujus anni Araceas philippinenses herbarii »Bureau of science, Manila« accepi, inter eas specimina nonnulla ad genus »Epipremnopsis« pertinentia. Adhuc folium tantum videram, quod a cl. Schott sub Raphidophora Huegeliana descriptum est; nunc autem spadices adsunt, qui magnitudine ab illis reliquorum speciminum ita differunt, ut planta philippinensis melius sub titulo speciei propriae describatur. P, 1 1. 8 ab infra dele: Raphidophora Huegeliana Schott etc. P. 3 adde: E. Huegeliana (Schott) Engl. — Raphidophora Huegeliana Schott in Bonpl. V. (1857) 45 et in Prodr. (1860) 384. — Epipremnopsis media (Zoll, et Mor.) Engl, in Pflanzenreich IV. 23 B. (1 90 8) p. 1 . — Caudex alte scandens, usque 2 cm crassus. Ramuli circ. 0,5 — 1 cm crassi, internodiis longis. Cataphylla lineari-lanceolata usque 1,5 dm longa. Foliorum stirpis adultae 2 — 3 dm et ultra longus, vagina angusta instructus, lamina tenuiter coriacea, ambitu oblique late ovata, basi late cordata, 2 — 3,5 dm longa Additamentum. 139 et 1,5 — 2,5 dm lata, secus costam foraminibus \ mm — 3 dm diametientibus irregula- ribus sparsis pertusa, inaequaliter pinnatipartita, segmentis utrinque 2 — 4, infimis inter- dum semiovatis, mediis atque superioribus late cuneatis securidiformibus acuminatis vel acutis, 3 — 4 cm latis, sinu lato sejunctis, lacinia terminal! subrhomboidea, nervis late- ralibus I. 2 — 3 in segmenta procurrentibus, nervis II. in nervös collectivos prope raar- ginem procurrentes conjunctis cum nervis III. reticiilatis. Pedunculus tenuis i,5dm longus. Spatha non adest. Spadix cylindricus obtusus 8 — 13 cm longus, 1,5 cm crassus, sessilis. Pistilla obpyramidata, stilo e cavitate breviter emergente. Provinz der Philippinen: Luzon, Manila (Hügel — kais. Herb. Wien) ; Batoan, Lamo River, Mt. Mariveles (H. N. Whitford — April 1904); Tajabas, Pagbilao (Merrill — blühend April 1903 — Herb. Manila); Caminguin Island, Babujanes, Dickichte in Lichtungen (Femix — blühend Juni 1907 — Herb. Manila n, 3902, 4008 und Herb. Berlin). Araceae-Calloideae K. Krause. (Gedruckt August— Oktober 11)08.) Wichtigste Litteratur findet sich in dem später erscheinenden allgemeinen Teil der Äraceae und bei den einzelnen Galtungen. Character. Fasciculi fibrovasculares »vasis« laticiferis simplicibus tubuliformibus instructi. Gellulae spiculares omnino deficientes. Folia integerrima nunquam sagittata; laminae nervi laterales II. et III. cum venis reticulati rarius paralleli. Flores plerumque hermaphroditi rarissime unisexuales. Ovula anatropa vel orthotropa. Herbae paludosae vel aquaticae rhizomate repente hypogaeo. Vegetationsorgane und anatomisches Verhalten derselben. Bei der Keimung unterscheiden sich die beiden Gruppen der Symplocarpeae und Calleae insofern von- einander, als bei Calla unmittelbar auf das Gotyledonarblatt Laubblätter folgen, während bei Symplocarpus, Lysichifum und Orontium zwischen Keimblättern und Laubblättern erst noch ein oder zwei Niederblätter -auftreten, die ' gewöhnlich von länglich-linealer, ungegliederter Gestalt sind. Die Entwicklung der Wurzel geht wenigstens bei Oron- tium^ wo sie von Holm*) beobachtet worden ist, ziemlich langsam vor sich und be- ginnt hier erst nach der Ausbildung des ersten Niederblattes. Die primäre Wurzel erreicht nur mäßige Länge, stirbt sehr bald ab und wird durch sekundäre Wurzeln ersetzt. In dem SprossaufbAU und der BlattsteHung**) stimmen besonders die drei Gat- tungen Orontium^ Symplocarpus und Lysichitum miteinander überein. Bei allen drei haben wir einen unterirdischen, kriechenden, sjmpodialen Grundstock, an dem die homodromen Blätter ursprünglich um ^2 divergieren, später aber von dieser Divergenz abweichen. Der Fortsetzungsspross entwickelt sich stets in der Achsel des letzten vor dem Hüllblatt stehenden Laubblattes, Für Orontiurri' aquaticum ergaben Querschnitte durch ganz junge Knospen, dass hier deuthche ^Ii-^i^^^v^qhz und Homodromie der Blätter auftritt, während an vor- geschrittenen Sprossen die Blätter spiralig zu stehen scheinen. Die Spatha ist nicht am Kolbenstiel hinaufgerückt und nur wenig von dem vorangehenden Laubblatt ver- schieden. Anfangs umhüllt es den jungen Kolben, später aber wird es infolge von Streckung der Internodien zwischen der Hüllblattbasis und dem Kolben von letzterem bedeutend überragt. In der Achsel des dem Hüllblatt vorangehenden Laubblattes, also des Blattes Ln, entsteht der Fortsetzungsspross, der hier mit einem schief nach hinten stehenden, ungekielten Laubblatt beginnt. Demnach fällt die Medianebene des Fort- setzungssprosses (in welcher die Mediane der noch jungen Blätter liegen) nicht mit der Medianebene des vorangehenden Sprosses zusammen. Die Blätter, welche die einzelnen Sprosse tragen, sind fast stets Laubblätter, und nur selten wird das erste Blatt eines Sprosses oder das Blatt n vor dem Hüllblatt ein wenig niederblattartig. *) Holm in Mem. Torr. Bot. Gl. II. (1891) 57. **) Vergl. Engler in Nova Acta d. Kais. Leop. Garol. Deutsch. Akad. d. Naturf. XXXIX. (1877) 3. und 4. K. Krause. — Araceae-Calloideae. 141 Bei Symplocarpus foetidus finden wir ähnliche Verhältnisse wie bei Orontium. Hier folgt auf drei ziemlich genau um 1/2 divergierende große Niederblätter zunächst ein Hüllblatt mit einem Kolben. Daran schließen sich zwei untereinander um Y2 di- vergierende, aber etwa um 90° gegen die beiden ersten gedrehte Niederblätter an, deren letztem ein Hüllblatt gegenübersteht; in der Achsel des letzten Niederblaltes ent- wickelt sich der Fortsetzungsspross, welcher sogleich mit einem Laubblatt beginnt, auf das noch mehrere Laubblätter folgen ; danach treten wieder Niederblätter auf und nach diesen ein Hüllblatt mit dem Kolben. Das Schema der Sprossfolge würde also sein: N, N, Nn, S I N, Nn, S I L, L, L . . . N, N, S. Der Unterschied gegenüber Orontium aquaticum liegt nur darin, dass bei dieser Pflanze eine größere Anzahl von Laubblättern, hier dagegen eine größere Anzahl von Niederblättern entwickelt werden, eine Differenz, die vielleicht mit Unterschieden in der Blütenentwickelung zusammenhängt. Eine sehr weitgehende Übereinstimmung mit Symplocarpus zeigt auch Lysichitum camtschateense , wo im wesentlichen genau die gleichen Stellungsverhältnisse herrschen. Größere durch den anderen Wuchs bedingte Abweichungen machen sich dann aber bei Calla palustris*) bemerkbar, wo wir eben- falls ein kriechendes, sjmpodiales Rhizom vor uns haben, an dem die Blätter um 1/2 divergieren und antidrom sind. Die Entwickelung geht hier in der Weise vor sich, dass an der niederliegenden Grundachse die Blätter in regelmäßiger Alternation zur Ausbildung gelangen, und zwar so, dass ihre Scheiden sich rechts und links öffnen; Scheide und Spreite sind entgegengesetzt gerollt und die Scheidenränder decken sich abwechselnd rechts und links. Auf eine Anzahl Niederblätter folgen einige Laubblätter, in deren Achseln Sprosse angesetzt werden, welche mit einigen Niederblättern beginnen und dann Laubblätter folgen lassen, aber erst in den nächsten Jahren zur Entwickelung kommen. Auf das letzte Laubblatt folgt das Hüllblatt mit dem den Spross abschließen- den Kolben. In der Achsel des vorletzten Laubblattes entwickelt sich ein Spross, der mit einem zweikieligen Niederblatt beginnt und mehrere Laubblätter trägt, von denen das erste dem zweikieligen Niederblatt nicht gegenüber, sondern über demselben steht. Dieser Spross kommt entweder noch in demselben Jahre zur Blüte nach Bildung einiger Laubblätter (6 — 9) oder er überwintert und schließt dann am Ende der Vegetations- periode mit einem Niederblatt ab, auf welches im Frühjahr noch zwei Laubblätter und der Blütenschaft mit dem Hüllblatt folgen. Dann erfolgt wieder die Innovation aus dem vorletzten Laubblatt in der vorher geschilderten Weise. Äußerst selten entwickelt sich ein solcher Innovationsspross in der Achsel des letzten Laubblattes. Wenn an einem Zweigende zwei Blütenstände auftreten, so gehört der zweite als Axillarspross dem letzten Laubblalt des relativen Hauptsprosses an, beginnt mit einem zweikieligen Vorblatt oder entbehrt auch desselben und trägt dann zwei bis drei spiralig angeordnete Hüllblätter, die untereinander und dem Kolben mehr oder weniger genähert sind. Wahr- scheinlich ist es, dass ein Spross immer erst nach vorangegangener Erstarkung, wozu wohl zwei oder mehr Jahre notwendig sind, zur Blüte gelangt. Die Wurzeln der Calloideae bieten in ihrer äußeren Form nichts Auffallendes. In ihrem inneren Bau zeigen sie sich mehr oder weniger an ihren feuchten Standort ange- passt, indem sie meist von sehr ausgedehnten Intercellulargängen durchzogen werden. Ihre Epidermis ist nur mäßig verdickt, und die Zellen derselben scheinen bei keiner einzigen Art zu Wurzelhaaren ausgezogen zu sein. Über der Epidermis liegen bei Calla gewöhnlich *) Vergl. Braun in Verh. bot. Ver. Prov. Brandenbg. I. (<839) 84 und Engler, Nova Acta 1. c. 142 K. Krause. — Araceae-Calloideae. zwei bis drei Schichten von etwas fester zusammenhängendem, dünnwandigem Paren- chymgewebe, von dem nach innen meist einschichtige Zellreihen ausgehen, die weite, sehr regehnäßig gestaltete Luftgänge zwischen sich lassen und die Verbindung mit einer ebenfalls nur aus wenigen Zellreihen bestehenden, festeren Parenchjmschicht her- stellen, welche den Centralcylinder umgiebt. Der letztere besitzt nur geringen Durch- messer und enthält wenige enge Gefäße, denen meist die Sekretschläuche angelagert sind, und zwar oft so, dass dieselben zwischen den äußersten Gefäßen und der Endo- dermis auftreten, also Zellen des Perikambiums darstellen. Die Wurzeln von Orontium und Symploearpus haben ähnhchen Bau, nur dass hier die Intercellularen, besonders bei der letzteren Gattung, nicht so reich entwickelt sind. Das Gleiche gilt auch für Lysichitum camtschatcense, wo das ganze Gewebe zwischen Epidermis und Endodermis aus dünn- wandigem, gleichmäßigem, nur von engen Intercellularen durchzogenem Parenchym besteht. Die Sekretschläuche treten auch hier vorwiegend in Anlehnung an die Ge- fäße auf. Der Stamm der Calloideae ist stets in Form eines im Erdreich oder im Schlamme kriechenden, ausdauernden, besonders bei Calla ansehnliche Länge erreichenden und meist ziemlich dicken Grundstockes ausgebildet. Die Oberhaut besteht in einer mäßig starken, kutinisierten, niemals von Spaltöffnungen durchbrochenen Epidermis, während das Grundgewebe wenigstens in seinen inneren Teilen einen sehr lockeren Aufbau er- kennen lässt und hier gewöhnlich nur aus einschichtigen, durch mehr oder weniger große Hohlräume getrennten, reichlich Stärke und auch vielfach Krystalle enthaltenden Zellbändern besteht. Die zerstreut liegenden Gefäßbündel weisen im Hadrom nur wenige, ziemlich englumige Gefäße auf, und auch der Siebteil besteht meist nur aus wenigen Elementen, zwischen denen sich wieder Sekretschläuche vorfinden. Die Blätter sind bei den Calloideae stets einfach, niemals geteilt und am Grunde nie pfeilförmig gestaltet. Ihre Größenverhältnisse sind innerhalb der einzelnen Gattungen ziemlich konstant, doch kommen bisweilen bei Symploearpus foetidus ganz auffallend große Blätter, bis zu \ m Länge und von entsprechender Breite, zur Entwickelung. Die Nerven sind in der Gruppe der Symplocarpeae netzförmig verbunden, bei der Gattung Calla verlaufen sie dagegen parallel. Der anatomische Bau ist stets deutlich bilateral. Die stets einschichtige Epidermis besteht aus regelmäßig gestalteten, an den Seiten- wänden glatten oder nur schwach gewellten, mäßig verdickten Zellen, die nur auf der Blattoberfläche von Orontium aquaticum in ziemlich hohe, kegelförmige, papillöse Aus- stülpungen vorgezogen sind und hier dem Blatt ein feines, samtartiges Aussehen ver- leihen. Die Spaltöffnungen finden sich sowohl auf der Oberseite wie auch auf der Unterseite ziemfich reichlich; sie liegen stets annähernd in der Fläche der Epidermis und haben bei Calla nahezu kreisrunde, bei den anderen Gattungen mehr breit ellip- tische Gestalt. Bisweilen wird die Epidermis auch von Wasserspalten durchbrochen, die besonders bei Calla in den oberen Teilen des Blattes deutlich entwickelt sind. Die- selben werden erheblich größer als die Spaltöff'nungen und erscheinen infolge ihrer stark konvex nach außen gekrümmten Schließzellen meist sehr weit geöffnet. Das Assimila- tionsgewebe besteht aus einer oder seltener mehreren Schichten von Palissadenzellen, die meist nur mäßige Länge besitzen und gewöhnlich etwa doppelt so lang als breit sind. Das Schwamm parenchym weist bei allen Arten einen sehr lockeren Bau auf und ist zumal bei Orontium, von so großen Hohlräumen unterbrochen, dass hier die Blatt- unterseite auch äußerlich ein helles, weißglänzendes Aussehen gewinnt. Die Blattstiele werden ebenfalls bei sämtlichen Arten von sehr großen Intercellularen durchzogen. Mit Ausnahme weniger, fester zusammenhängender, kollenchymatisch verdickter Schichten unmittelbar unter der Epidermis besteht hier das ganze Gewebe aus fast stets nur ein- reihigen Zellbändem, die sehr große, regelmäßig gestaltete, gewöhnlich sechseckige Luft- gänge zwischen sich lassen. Krystalle finden sich bei allen Calloideae in reicher Entwickelung, und zwar ent- weder in Gestalt von Drusen oder Raphiden, seltener auch in Form von Einzelkrystallen. Sie kommen in allen Geweben annähernd gleich häufig vor und finden sich sowohl in K. Krause. — Araceae-Calloideae. 143 der Wurzel, im Rhizom wie auch im Blattstiel und in den Blättern, hier oft unmittel- bar unter der Epidermis in stark vergrößerten Zellen auftretend. Im Rhizom und be- sonders auch in den Blattstielen liegen sie meist in den schmalen Parenchymscheiden, welche die Leitbündel umgeben. In dem an großen Hohlräumen reichen Grundgewebe der Stengel, bisweilen auch in dem Schwammparenchjm der Blätter, finden sich oft sehr schön ausgebildete Raphidenschläuche von meist länglich- eiförmiger Gestalt, die in Form blasiger Ausstülpungen in das Innere der Intercellulargänge hineinwachsen. Das Bildungsmaterial ist wohl stets Calciumoxalat; eine von Higley*) gemachte Angabe, derzufolge die Krjstalle von Symplocarpus foetidiis Phosphatverbindungen darstellen sollen, trifft wohl schwerlich zu. Von großer systematischer Bedeutung ist das gleichmäßige Auftreten von Milch- saftschläuchen innerhalb der Unterfamilie der Calloideae. Dieselben wurden zuerst von van Tieghem**) bei Calla palustris festgestellt, dann von Engler für Symplo- carpus foetidus ermittelt und konnten nunmehr auch bei Orontiuyn aquaticum und Lysichitum camtsehatcense beobachtet werden. Stets treten diese Milchsaftschläuche auf in Form langgestreckter, dünnwandiger, meist ziemlich enger Röhren, die von un- perforierten Querwänden durchsetzt sind, nach den Enden zu schmäler werden und ziemlich spitz auslaufen. Eine Verzweigung kommt niemals bei ihnen vor, sondern immer handelt es sich um ganz gerade Reihen nicht anastomosierender Milchsaft- schläuche. Ebenso wenig konnte eine gelegentliche Verbindung der Sekretschläuche mit Teilen der Leitbündel, zumal mit Tracheiden oder Tracheen, wie sie für verschiedene andere Araceen, besonders aus der Unterfamilie der Colocasioideae festgestellt worden ist, beobachtet werden. Es finden sich die Milchsaftschläuche immer nur in den Leit- bündeln und zwai* im Rhizom, im Blattstiel und in den Blattrippen gewöhnlich auf den Außenseiten des Leptoms, oder aber auch in dessen mittleren Partien auftretend, während sie in dem Centralcylinder der Wurzeln oft an der Grenze zwischen Hadrom und Leptom Hegen und dann nicht selten unmittelbar den Gefäßen angelegt erscheinen. Speziell für die Wurzeln von Calla palustris ist ihre Lage, wie die Untersuchungen von Lierau***) ergeben haben, eine derartige, dass sie hier gewöhnlich zwischen dem äußersten Gefäß und der Endodermis verlaufen, also Zellen des Perikambiums darstellen. Der Inhalt der Milchsaftschläuche scheint nicht immer von der gleichen Beschaffen- heit zu sein. Stets ist er farblos, und aus diesem Grunde sind auch an ungefärbten Präparaten die Sekretschläuche oft nur mit Mühe walirnehmbar. Bei genauerer Unter- suchung zeigt es sich, dass der Milchsaft gewöhnlich eine Emulsion dai'stellt mit zahl- reichen, in der Flüssigkeit suspendierten Körnern; unter Umständen kann aber auch der Gehalt an festen Bestandteilen sehr zurückgehen und nur ein ganz geringer, körniger Inhalt vorhanden sein. Unter den verschiedenen Sekretstoffen befindet sich anscheinend stets eine mehr oder weniger große Menge von Gerbstoff; darauf deutet vor allem die sehr leichte und intensive Färbbarkeit der Sekretschläuche durch Kaliumbichromat hin, das den ursprüng- lich farblosen Inhalt der Milchsaftschläuche in eine dunkelbraune Emulsion verwandelt. Die übrigen Inhaltsbestandteile beanspruchen weniger Bedeutung; Stärke scheint in den Sekretschläuchen nicht vorhanden zu sein. Blütenverhältnisse. Bei der Entwickelung der Blütenstände weicht die Gattung Orontium insofern von den übrigen Calloideae ab, als hier der Kolben schon frühzeitig aus der lang-scheidig gestalteten, nur selten mit einer Spreite versehenen Spatha heraus- tritt und sich dann infolge starken, nachträglichen Wachstums weit über dieselbe er- hebt. Bei den anderen Gattungen findet eine derartige Streckung nicht statt, höchstens *) W. K. Higley in The American Naturalist <880. Nov. **) Van Tieghem, Recherches sur la structure des Aroidees, in Ann. sc. nat. 3. ser. VI. (1866) 72. ***) Lierau, Über die Wurzeln der Araceen in Engler's Bot. Jahrb. IX. (1888) 23. ^44 ^^- Krause. — Araceae-Calloideae. kommt es ziu- Entwickelung eines kurzen Stipes. Die Scheide dauert während der Blütezeit und Reifeperiode aus und umschließt besonders bei Sy7nplocarpus den Kolben so weit, dass nur ein verhältnismäßig schmaler Spalt offen bleibt. Bei der Ausbildung der Spatha wie auch des Kolbens sind mehrfach, besonders bei Calla und Symplo- carjncSj Abweichungen beobachtet worden, vor allem darin bestehend, dass nicht normal nur ein, sondern zwei oder auch drei Spathablätter zur Entwickelung gelangen. Für Calla stellte Halsted*), fest, dass hier bisweilen anstatt des Kolbens ein Laubblatt an- gelegt wird, und in älinlicher Weise beobachtete Trimble bei Symplocarpus foetidus, dass hier gelegentlich zwei aufeinander folgende Spathen, aber kein Kolben zur Aus- bildung gelangen. Die Blüten der Calloideae sind fast stets zwitterig; nur hin und wieder kommt es bei Calla palustris vor, dass die oberen Blüten eines Kolbens infolge von Abort männlich sind. Bei den Gattungen Symplocaipus und Lysichitum haben wir immer zweigliedrige Blüten, bei Orontium ebenfalls oft zwei- oder aber auch dreigliedrige und bei Calla stets dreigliedrige. Ein deutlich entwickeltes Perigon finden wir nur bei den zu der Gruppe der Symplocarpeae gehörigen Gattungen,, während Calla durch den Besitz von nackten Blüten ausgezeichnet ist. Die Blütenhülle besteht gewöhnlich aus vier oder auch bei Orontium aus sechs in zwei Kreisen stehenden Perigonblättern, die in der Knospenlage meist eine mehr oder weniger deutliche imbrikate Deckung er- kennen lassen. Eine Verwachsung der Blütenhüllblätter kommt nirgends vor; ihre Form bietet nichts Auffallendes, nur sind die Größenverhältnisse der einzelnen Blätter selbst innerhalb ein und derselben Blüte oft erheblich verschieden. Die Staubblätter zeigen die gleichen Stellungsverhältnisse wie die Blumenblätter; es entsprechen also den beiden äußeren Perigonkreisen zwei isomere Staubblattkreise. Die Filamente sind in der Regel mehr oder weniger stark verbreitert und oben in ein enges, bisweilen etwas zugespitztes Konnektiv verschmälert. Die eUiptisch bis eiförmig' gestalteten Theken der Antheren stehen sich einander gegenüber, sind gewöhnlich ziemlich klein, erheblich kürzer als die Fäden und öffnen sich bei der Reife mit mehr oder weniger tief, meist bis zum Grunde reichenden Längsspalten. Der Fruchtknoten ist bei Lysichitum und Symjjlocarpus ziemhch weit in die Grundmasse der Kolbenachse eingesenkt, bei Orontium nur wenig und bei Calla garnicht. Er besteht bei sämtlichen Gattungen entsprechend der Glieder- zahl der einzelnen Blütenkreise aus zwei bezüglich drei Karpellen, die stets vollständig miteinander verwachsen sind und ein meist einfächeriges oder bei Lysichitum mehr oder weniger vollkommen zweifächeriges Ovarium einschließen. Die Narben sind klein, kugelig oder elHptisch und immer sitzend. Die Samenanlagen stehen bei Lysichitum an der Mitte der Scheidewand; bei Sy7nplocarpus, wo nur eine einzige vorhanden ist, hängt dieselbe fast von der Spitze des Ovariums herab, während bei Orontium und ebenso bei Calla die Ovula am Grunde stehen. Ihre Zahl ist nicht immer konstant; es kommen bei Lysichitum in den beiden Fächern des Ovariums sowohl zwei wie auch nur eine Samenanlage vor, und auch bei Calla schwankt die Zahl der Ovula zwischen sechs bis neun. Der Stellung nach haben wir bei Lysichitum und Symplocarpus ge- radläufige Samenanlagen, bei ersterer Gattung von länglicher, bei letzterer von mehr eiförmiger Gestalt. Der Funiculus, der sie trägt, erreicht in beiden Fällen nur geringe Länge. Sobald bei Lysichitum in den Fächern des Fruchtknotens zwei Samenanlagen auftreten, sind dieselben so orientiert, dass sie ihre Raphen einander zukehren und die Mikropylenden nach außen wenden. Bei Orontium ist die Samenanlage sehr kurz ge- stielt und halbumgewendet, während bei Calla die einzelnen länglichen Ovula völlig anatrop sind und ebenfalls auf nur kurzen Nabelsträngen aufsitzen. Bestäubung. Die Bestäubung kann innerhalb der ünterfamihe der Calloideae zweifellos auf verschiedenem Wege vor sich gehen, sowohl auf dem Wege der Fremd- bestäubung wie auch durch Selbstbefruchtung. Sie ist bisher eingehender von Knuth**) *) Halsted in Bulletin of the Torrey Botanical Club V. (-1874) 20. **) Knuth, Bot. Centralblatt LI. (i892) 289 u. Handb. d. Blütenbiologie II. 2. (<899) 425. K. Krause. — Araceae-Galloideae. J 45 und anderen Autoren bei Calla palustris beobachtet worden und wurde ebenso von Engler*) und Trelease**) für Symplocarpus foetidus ermittelt. In beiden Fällen konnte deutliche Proterogynie festgestellt werden. Bei Calla sind die Narben der meisten Blüten eines Blütenstandes bereits zur völligen Reife entwickelt, ehe das Auf- springen der Antheren stattfindet. Das Ausreifen der Narben geht dabei gewöhnlich von unten nach oben vor sich, d. h. die untersten Blüten eines Kolbens entwickeln sich am frühsten und die nach oben hin folgenden schließen sich allmählich an. Für das Öffnen der Staubbeutel konnte eine gleiche Aufeinanderfolge nicht beobachtet werden; dasselbe geht vielmehr in ganz regelloser Weise vor sich, indem sich gleichzeitig die Antheren tiefer und höher stehender Blüten öffnen. Immerhin wird durch die ver- hältnismäßig späte Entwickelung der Narben in den oberen Blüten und durch das un- gleichmäßige Aufspringen der Antheren bedingt, dass wenigstens bei den obersten Blüten eines Kolbens und ebenso bei den der Scheide zugewandten Selbstbestäubung stattfinden kann, während die unteren Blüten, soweit sie nicht durch herabfallenden Pollen be- fruchtet werden, auf Fremdbestäubung angewiesen sind. Dieselbe kann durch Insekten vollzogen werden, die der unangenehme, allerdings nur sehr schwache Geruch der Blüten sowie die weiße Spatha anlockt und von denen H. Müller eine ganze Reihe, vorwiegend kleine Dipteren beobachtet hat, oder sie kann auch, wie Knuth und Warming feststellen konnten, durch Schnecken erfolgen, die über die dicht gedrängt in einer Fläche liegenden Antheren und Narben hinwegkriechen und dabei leicht Pollen auf die einzelnen Narben verschleppen können. Endlich soll die Bestäubung nach Knuth auch unter der Beihülfe des Windes vor sich gehen; indes liegen genauere Beobach- tungen darüber nicht vor. Bei Symplocarpus foetidus sind die Blüten ebenfalls deutlich proterogyn. Die Be- stäubung erfolgt jedenfalls vorwiegend durch Insekten; wenigstens deuten darauf der unangenehme Geruch hin, die lebhafte Färbung der Spatha sowie der häufig beob- achtete Besuch von Honigfliegen, kleinen Hemipteren sowie zahlreichen Fliegen, nach Lovell***) besonders solchen aus der Gattung Phora, Auch Schnecken sind mehrfach an den Blütenständen beobachtet worden, und endlich spielt auch wohl hier Selbst- bestäubung durch Pollenfall eine gewisse Rolle. Für Orontium aquaticum und für Lysichitum camtschateense sind genauere That- sachen betreffs der Bestäubung nicht bekannt. Bei ersterer, die im Botanischen Garten zu Berlin schon seit längerer Zeit in mehreren Exemplaren kultiviert wird, konnte ich ebenfalls feststellen, dass die Blüten proterogyn sind und dass auch hier die Ent- wickelung der Narben am Grunde des Kolbens beginnt und allmählich nach oben hin fortschreitet. Das Aufspringen der Antheren scheint in ähnhcher unregelmäßiger Weise vor sich zu gehen wie bei Calla und jedenfalls ist auch hier neben Fremdbestäubung durch Insekten, die durch die lebhafte Färbung von Kolben und Blütenstiel angelockt werden, eine Selbstbefruchtung durch fallenden Pollen nicht ausgeschlossen. Frucht und Samen. Die Früchte der Calloideae sind stets Beerenfrüchte, die bei Calla frei auf der Oberfläche des Kolbens zur Entwickelung gelangen, bei Orontium dagegen ein wenig, bei Symplocarpus und Lysichitum ziemlich tief in die fleischige oder schwammige Grundmasse der Kolbenachse eingesenkt sind. Sie enthalten in ihren Fächern, mit Ausnahme von Calla, wo mehrere Samen zur Entwickelung gelangen, nur einen einzigen Samen, selbst wenn im Fruchtknoten mehrere Ovula vorhanden waren. Die einzelnen Samen selbst werden von einer besonders bei Calla ziemlich dicken Schale geschützt und schließen bei Lysichitum^ Orontium und Symplocarpus nur einen großen Keimling ein, während in dem Samen von Calla noch ein reichliches Nährgewebe vorhanden ist, in dessen Mitte der Embryo liegt. *) Engler, Bot. Jahrb. IV. (f883) 341—352. **) Trelease, Araer. Natur. XIII. (1879) 580. ***) Amer. Natur. XXXIII. (1899) 495. A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 23 B. 40 146 K. Krause. — Araceae-Calloideae. Geographische Verbreitung, in ihrem Vorkommen sind die Calloideae beschränkt auf die nördliche gemäßigte Zone, und zwar sind die drei Gattungen Calla, Sym/plo- carpus und Lysichitum sowohl der alten wie auch der neuen Welt gemeinsam, wäh- rend Orontium nur in Nordamerika auftritt. Unter den Araceen stellen sie die einzige Unterfamihe dar, die in den Tropen oder Subtropen gänzlich fehlt, dafür aber mit mehreren Arten bis in das subarktische Gebiet hinaufreicht. Die ausgedehnteste Ver- breitung hat Calla palustris gefunden, die in einem großen Teile von Europa nördlich der Alpen und Karpalhen, ferner in Sibirien und ebenso im atlantischen Nordamerika, namentlich in Waldsümpfen und Mooren, an sumpfigen Ufern und quelligen Stellen vorkommt. Im Norden reicht sie in Europa durch Norwegen und Schweden, wo sie in einigen Teilen noch recht häufig ist, bis hinauf nach Finnland, Lappland, der Halb- insel Kola und in Russland bis annähernd zum Gebiet der Newa. In Dänemark kommt sie sowohl in Seeland, Jülland wie auf Fünen vor, ist aber bisher noch nicht, wie Lange in seiner dänischen Flora ausdrücklich hervorhebt, auf BornhoJm beobachtet worden. In Deutschland findet sie sich besonders in dem norddeutschen Flachlande in ziemHcher Häufigkeit, im mittleren Deutschland schon seltener und in den südhchen Teilen tritt sie gewöhnlich nur noch in Gebirgslagen auf. Nach Westen zu treffen wir sie noch hier und da in Belgien, Holland und dann in den französischen Vogesen an, aber nicht mehr darüber hinaus. In den Alpen kommt sie nur in den Nordalpen vor, besonders in Nordtirol, Salzburg und auch noch, aber nach Beck schon recht ver- einzelt, in Niederösterreich; in Nordtirol steigt sie nach v. Sarnthein bis zu einer Höhe von 1270 m empor. In der Schweiz ist sie nur bei Sempach im Kanton Luzern aufgefunden worden. Weiter erstreckt sich ihre südliche Verbreitungsgrenze von Nieder- österreich durch Kärnten und Krain nach Rumänien, wofür Grecescu in seiner Flora einige Belege anführt, biegt sich dann wieder nördhch und folgt annähernd in weitem Bogen dem Nordufer des Schwarzen Meeres bis hin zum Südende des Urals. Für Asien ist das genauere Verbreitungsgebiet noch nicht bekannt, besonders ist hier die Nordgrenze, bis zu der Calla palustris emporsteigt, noch nicht in allen Einzelheiten festgestellt. Bisher ist die Pflanze beobachtet worden am Baikal, nach Ledebour auch am Altai, in verschiedenen Teilen des mittleren und südlichen Sibiriens, ferner im Amurland, im ussurischen sowie ochotskischen Gebiet und endlich auch in den nördüchen Teilen von Japan, zumal auf Yeso bei Sapporo. Im atlantischen Nordamerika geht Calla nach Norden hinauf bis Neuschotlland und zur Hudsonbay, nach Nordwesten bis zum Gebiet des Saskatschewan, im ganzen östlichen Canada scheint sie nach den zahlreichen Stand- orten, die Macoun dafür angiebt, ziemlich häufig zu sein, ebenso auch in der Seen- provinz. Sodann findet sie sich in den ösllichen Vereinigten Staaten, westlich bis Minne- sota, Michigan und Kentucky, südlich bis Jowa, Virginien und Wisconsin reichend. Eine ebenfalls ziemlich weite Verbreitung hat auch Symplocarpus foetidus ge- funden, der gleichzeitig im Amurland, in Japan und dem atlantischen Nordamerika an ähnlichen, sumpfigen oder queliigen Stellen vwe Calla palustris vorkommt. Die Ver- breitung dieser Pflanze auf dem Festlande von Asien erstreckt sich, besonders nach den Feststellungen von K Omar ow, über das Amurland, das ussurische und ochotskische Gebiet; bei Wladiwostok z. B. tritt sie in Wäldern noch in großen Mengen auf. Ihr Vorkommen in Sachalin ist noch nicht nachgewiesen, dagegen ist sie mehrfach in Nord- japan auf der Insel Yeso bei Sapporo und Hakodate gefunden worden und ebenso nach Franchet und Savatier in den südlichen Teilen der Insel Nippon. Im atlantischen Amerika scheint sie nördlich nicht über Neuschottland, Neubraunschweig und das Seen- gebiet hinauszugehen und westlich bis Minnesota, Jowa und Missouri, südlich bis Nord- Florida zu reichen. In Alabama und Louisiana ist sie bisher noch nicht nachgewiesen worden. Eine gleichfalls alt- und neuweltliche Verbreitung kommt auch Lysichitum camt- schatcense zu, das in der alten Welt im ochotskischen Gebiet, in Kamtschatka, auf Sachalin, der Insel Sitka, den Kurilen und in Nordjapan auftritt, ferner auf den Aleuten vorkommt und in Westamerika von Alaska an südwärts durch Britisch Golumbien und K. Krause. — Araceae-Calloideae. 147 über Vancouver, wo es ziemlich häufig ist, bis Washington, Oregon und Nordcalifornien gefunden wird. Wo die genaue nördhche Grenze seines Vorkommens in Alaska ver- läuft, lässt sich bei der dürftigen botanischen Erforschung dieses Gebietes noch nicht mit Sicherheit angeben. Die südliche Verbreitungsgrenze fällt dagegen in Nordkali- fornien annähernd mit dem 40. Breitengrade zusammen. Dabei scheint das Vorkommen von Lysichitum auch noch in den südlichen Teilen seines Gebietes ein ziemlich häufiges zu sein; wenigstens tritt die Pflanze nach Watson in Sümpfen bei Fort Bragg und an der Humboldtbay in ziemlicher Menge auf. Gänzlich auf Amerika beschränkt ist endlich die vierte Art der Calloideae, Oron- tium aquaticum. Wir treffen diese in seichtem Wasser, an Teichufem und in Sümpfen wachsende Pflanze ausschließlich in den östlichen Teilen der Vereinigten Staaten an, wo sich ihr Verbreitungsareal von New Jersey und dem südlichen Massachusetts im Norden bis hinauf nach Louisiana, Alabama und Florida im Süden erstreckt. Westlich kommt sie bis nach Osttexas und dem südlichen Missouri vor. In den Gebirgen scheint sie nur wenig in die Höhe zu steigen, nach Britton und Brown tritt sie in den nördlichen Alleghanies von Pennsylvanien noch bei 600 m ü. M. auf. Nutzen. Als Nutzpflanzen im engeren Sinne des Wortes kann keine einzige Art der Calloideae bezeichnet werden. Eine gewisse Bedeutung kommt ihnen nur insofern zu, als früher die ziemHch scharf giftigen Rhizome von Calla palustris in Europa und von Symplocarpus foetidus in Nordamerika unter dem Namen Radix dracunculi palustris bezw. Radix dracontii offizineil waren und als Heilmittel gegen Asthma und ähnliche Leiden Verwendung fanden. Ferner werden die großen dünnkrautigen Blätter \on' Symplocarpus sowohl von den Indianern Nordamerikas*) wie auch in Japan hin und wieder als Gemüse genossen. Verwandtschaftliche Beziehungen, innerhalb der Familie der Araceen scheinen die Calloideae annähernd in der Mitte zwischen den beiden Unterfamilien der Pothoi- deae und der Philodendroideae zu stehen. Besonders mit den ersteren stimmen sie noch in dem Hermaphroditismus der Blüten überein, unterscheiden sich dann aber von denselben durch den nunmehr für alle Gattungen festgestellten Besitz einfacher Milch- saftschläuche, der sie wieder mehr den Philodetidroideae nähert. Innerhalb der Unter- familie selbst nimmt Calla infolge des Besitzes eines ziemUch reichlichen Nährgewebes im Samen und wegen des Fehlens der Blumenkrone eine isolierte Stellung ein; von den anderen drei Gattungen stehen sich Symplocarpus und Lysichitum^ die auch in ihrer Verbreitung vielfach übereinstimmen, zweifellos sehr nahe, während Orontium wohl einen mehr selbständigen Typus repräsentiert. Sjstema subfamiliae. A. Flores perigoniati. Semina exalbuminosa. Nervi laterales numerosi 11. et III. reticulati Tribus I. Symplooarpeae. • a. Ovarium biloculare; loculi ovulis 2 e medio septi depen- dentibus instructi 23. Lysichitum Schott. b. Ovarium uniloculare uniovulatum. a. Ovulum ab apice ovarii dependens. Spadix brevis sub- sphaeroideus %i, Symplocarpus S^it^i. ß. Ovulum basi ovarii affixum. Spadix cyhndricus . .25. Orontiu/ni L. B. Flores nudi. Semina albuminosa. Nervi laterales numerosi I., II. et HI. paralleh . . Tribus II. Calleae. Genus unicum 26. Calla L. *) Vergl. Harvard, Food plants of the north-american Indians, in Bull. Torr. Bot. Club XXn. M895) 98— <23. 40* J48 K« Krause. — Araceae-jCalloideae. Tribus I. Symplocarpeae. 23. Lysichitum Schott. Lysichitum*) (Lysichiton) Schott in Österr. Bot. Wochenbl. (1867) 62, Gen. Aroid. (1858) t. 91, Prodr. (<860) 420; Engl, in Nova Acta XXXIX. (1877) 173, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 209 et in Engl.-Prantl, Pflzfam. II. 3. (1889) 122; Benth. et Hook. f. Gen. III. (1880) 94; Baill. Hist. pl. XIII. (1894) 508. — Dracontium L. Spec. pl. ed. 1. (1753) 968; Willd. Sp. II. (1799) 289. — Pothos Spreng. Syst. III. (1826) 767. — Symplocarpus Bongard in Mem. Ac. St. Petersb. 6. ser. II. (1833) 168; Schott, Melet. I. (1832) 22 pr. p., Kunth, Enum. III. (1844) 84 pr. p.; Ledeb. Fl. Boss. IV. (1853) 12. — Ardiodracon A. Gray in Mem. Am. Acad. 2. ser. VI. (1858 — 1859) 40 8. Flores hermaphroditi perigoniati. Perigonii tepala 4 sublineari-oblonga, fornicata, fornice arrecto, in praefloratione vix regulariter imbricata, paullum inaequaha. Staminura 4 filamenta paullum dilatata complanata apice subrepentino in connectivum tenue acu- minatum angustata, pistillis breviora, antherae breves thecis suboppositis ellipticis, haud apiculatis, connectivum superantibus, rima longitudinali fere usque ad basin dehiscen- tibus, extrorsum versis. Ovarium elongato-ovoideum apice attenuatum, rhachi immer- sum, stigmate sessili capitellato coronatum, 2-loculare vel incomplete 2-loculare, septi hemiphragmatibus medio subdiscedentibas, loculis 1 — 2-ovulatis; ovula oblonga funiculo brevi in placentae crassulae e medio axeos exsertae, densissime papillosae fovea ap- pensa, micropyle fundum spectans. Baccae rhachi insertae, 2-loculares, loculis mono- spermis. Semen ellipticum vel ovoideum, septum versus paullum applanatum, dorso convexum, exalbuminosum. Embryo macropodus. — Herba magna paludosa rhizomate crasso repente hypogaeo perennis, post folia plura cataphylla pauca atque pedunculum proferens. Foliorum petiolus crassus supra leviter excavatus vel minime applanatus, lamina interdum maxima elliptica vel ovato-elliptica rarius ovato-oblonga vel oblongo- lanceolata apice subacuta vel obtusiuscula, costa media crassa instructa. Pedunculus longus crassus cataphyllis paucis involutus. Spatha soluta membranacea in laminam ovatam cucullatam extensa, spadicem juvenculum involvens, serius pedunculum inferne involvens superne discedens. Spadix cylindraceus apice rotundatus densiflorus, sursum florens. Species unica: L. camtschatcense (L.) Schott in Österr. Bot. Wochenbl. III. (1857) 62, Prodr, (1860) 421; Miq. Ann. Mus. Lugd.-Bat. I. (1863) 285, II. (1865) 202; Engl, in DC. Monogr. Phan. II. (1879) 210; Macoun, Cat. Canad. PI. IV. (1888) 73; Franch. et Savat. Enum. pl. Jap. II. (1879) 9; Honzo Zufu XXIV. (1828) t. 18; Somoku Zusetsu XIX. (1856) t. 10; Hov^rell, Fl. N. W. Am. I. (1903) 667; Hemsl. in Bot. Magaz. t. 7937. — L, camtschaticum Schott, Gen. Aroid. (1858) t. 91. — L. kamtschat- censis Watson, Bot. Galif. II. (1880) 187, 484. — L. japonicum Schott ex Miq. Cat. Mus Bot. Lugd.-Bat. (1870) 96; Franch. et Sav. Enum. PI. Jap. II. (1879) 9. — Dracontium camtschatcense L. Spec. pl. ed. 1. (1753) 968; Willd. Sp. II. (1799) 289. — Dracontium foliis lanceolatis L. Amoen. Acad. II. (1751) 362. — Pothos camtschaticus Spreng. Syst. III. (1826) 767. — Symplocarpus kamtschaticus Bong, in Mem. Acad. Petersb. 6. ser. II. (1833) 169: Schott, Melet. I. (1832) 22; Ledeb. FL Boss. IV. (1853) 12. — Symplocarpus camtschaticus Kunth, Enum. pl. IIL (184 4) 84. — Ardiodracon japonicum A. Gray in Mem. Amer. Acad. 2. ser. VI. (1858 — 59) 408. — Ardiodracon camtschaticum A. Gray I. c. 409. — Foliorum petiolus ad 1,5 dm vel ultra longus, lamina 0,3 — 1 m longa, superne usque ad 3 dm lata, basin versus sensim angustata, nervis lateralibus I. inferioribus a costa media crassa paten- tibus superioribus adscendentibus, omnibus longe prope marginem procurrentibus, infe- rioribus in margine exeuntibus, superioribus apicem rotundatum apiculatum versus patentibus, nervis secundariis inter primarios oblique transversis atque venis tenuibus *) »Nomen ex Xvais^ dissolutio et /itcjp tunica compositum , propter spatham a spadicis edunculo dissolutam« (Schott, 1. c). Lysichitura. 149 numerosis remote reticulatis. Peduncuhis viridis 3 dm et ultra longus, 1,5 — 2,4 cm crassus. Spatha elongato-lanceolata, lutea vel flava, 2 — 2,5 dm longa, supeme 4 — 6 cm lata. Spadix \ — 1,5 dm longus, circ. 3 cm crassus, apicem obtusum versus leviter attenuatus. Perigonii tepala 4 — 6 mm longa. Stamina subinaequalia 2 — 3,5 mm longa. Semina 4 — 5 mm longa, circ. 3 mm crassa. — Fig. \. Temperiertes Ostasien: Provinz des mittleren und nördlichen Japan: Bei Hakodate (Wilford — im Jahre 1859 gesammelt — Herb. Kew, Berlin; Maximo- wicz, It. sec. — im Jahre 1861 gesammelt — Herb. Berlin); bei Sapporo (Tokubuchi — Fig. 1. Lysichitum camtschatcense (L.) Schott. Ä Tota planta. B Flores 3 supra vis!. C Flos II sectus. D Pistillum H sectum, E idem = sectum. (Icon. origin.) 150 ^- Krause. — Araceae-Calloideae. blühend am 2. April 1887 — Herb. Berlin); Senano (Savatier n. 3265). Nippon, in Sümpfen bei Aomoi (Faurie n. 4278 — blühend im Mai 1900 — Herb. Berlin). Provinz Amurland und Sachalin: Sachalin (Fr. Schmidt — Herb. Berlin); Ochotsk (Steller ex Ledebour). Provinz des südwestlichen Kamtschatka mit den Kurilen und Aleuten: Kamtschatka (Steller ex Ledebour); Insel Sitka (Parey — Herb. Boissier; Bongard ex Ledebour); Kurilen, Aleuten. Gebiet des pacifischen Nordamerika: Provinz der pacifischen Coni- feren: Lower Fräser River 49° n. Br. (Lyall — Herb. Kew, Berlin); St. Juan Island (Lyall — Herb. Kew); Washington, Cascade Mountains, oberes Thal des Nesqually (0. D. Allen n. 210 — blühend im April 1895 — Herb. Berlin); Vancouver Island (ex Watson); Columbia River (Seoul er — Herb. Hooker); Californien, San Mateo (A. D. E. Eimer n. 4551 — blühend im Mai 1903 — Herb. Berlin), gemein in Sümpfen bei Fort Bragg (Bolander ex Watson), an der Humboldt Bay (Rattan ex Watson). 24. Symplocarpus Saiisb. Symplocarpus*) Saiisb. in Nuttall, Gen. of N. Amer. pl. I. (18 18) 105; Torr, Fl. L (1824) 181; Schott, Melet. l (1832) 22 pr. p., Gen. Ar. (1858) t. 90 et Prodr. (1860) 419; Endl. Gen. (1836) n. 1705; Kunth, Enum. pl. IIL (1844) 84 pr. p. ; Engl, in Nov. Act. 1. c. 173, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 211 et in Engl.-Prantl, Pflzfam. IL 3. (1889) 122; Benth. et Hook. f. Gen. IIL (1880) 995; Dur. Ind. Gen. Phan. (1888) 446; 0. Ktze. Rev. IL (1891) 743; Chapm. FL S. Un. St. IIL Ed. (1897) 465. — Dracontium L. Spec. pl. ed. 2. (1763) 1372. — Pothos Michx. Fl. bor. amer. H. (1803) 186; Pursh. Fl. IL (1814) 398 et aL auct. — Idodes Bigelow, Med. Bot. II. (1819) 41 t. 24, Fl. Bost. ed. IL (1824) 59. — Spathyema Raf. in New-York Med. Repos. IL Hex. X. (1808) 173; Mac Millan Metasp. Minnes. Vall. (1892) 131; Baill. Hist. pL XllL (1894) 508; Britt. and Brown, 111. Fl. N. Un. St., Can. and Brit. Poss. L (1896) 363; Small, FL S. Fast. Un. St. (1903) 228. Flores hermaphroditi perigoniati. Perigonii tepala 4 apicem versus sensim ac parum dilatata, fornicata, vertice pyramidato-convexa, in praefloratione vix regulariter imbricata. Stamina 4; filamenta pauUum dilatata, compressula, apice repentino in con- nectivum tenue acuminatum attenuata, pistillum superantia; antherae breves thecis op- positis oblongis haud apiculatis connectivum superantibus rimula longitudinali fere ad basin usque aperientibus. Ovarium elongatum inferne rhachi immersum, uniloculare, uniovulatum, Ovulum suborthotropum breve ovoideum, fere ex apice loculamenli pendu- lum, funiculo brevissimo parieti affixum. Stilus pyramidalis tetragonus longus, crassus; Stigma minutum, sphaericum. Baccae rhachi spongiose incrassatae immersae unilocu- lares monospermae, diutius persistentes. Semen rotundatum crassum, exalbuminosum. — Herba magna rhizomate crasso, altero anno folia, altero cataphylla atque inflorescentiam proferente. Foliorum petiolus crassus longe vaginatus, lamina ampla crassa, subcordato- vel cordato-ovata, acuta, nervis lateralibus I. crassis infimis patentibus, superioribus adscendentibus, omnibus prope marginem sursum arcuatis, inferioribus in margine, superioribus in apice exeuntibus, nervis IL tenuibus inter primarios oblique transversis, saepe nervo collectivo inter primarios intermedio conjunctis, venis reticulatis. Pedun- culus brevis. Spatha crassa, ventricosa vel conchiformis, acuminata, inferne cucullato- convoluta. Spadix stipite longiusculo suffultus, spatha multo brevior. Flores foetidi. Ramificationis Schema: N, N, Nn, S I N, Nn, S I L, L, L . . . . N, N, S. ♦) Nomen derivatum a avfxnXsxeiy connectere et y.aonog fructus (cf. Wittstein, Hand-' wörterb. 857). Symplocarpus. 151 Species unica: S. foetidus (L.) Salisb. in Nutt. Gen. (1818) 105; Torr. Fl. Un. St. I. (1824) 181; Schott, Melet. I. (1832) 22, Gen. Ar. (1858) t. 90, Prodr. (1860) 420; Hook. Bot. Mag. t. 3224; Kunth, Enum. pl. III. (1844) 84; Engl, in DC. Monogr. Phan. II. (1879) 212; Macoun, Gat. Canad. PI. IV. (1888) 73, Chapm. FI. S. Un. St. ed. III. (1897) 466; Franch. et Sav. En. pl. jap. II. (1879) 9. — Dracontium foetidum L. Spec. pl. ed. 1. (1753) 967; Catesb. Hist. Carol. II. (1733) t. 71; Willd. Spec. II. (1799) 288. — Idodes foetidus Bigelow, Med. Bot. II. (1819) 41, t. 24: Fl. Bost. ed. 2. (1824) 59. — Spathyema foetida Raf. in New- York Med. Repos. 11. Hex. X. (1808) 173; Macoun, Fig. 2. Symplocarpus foetidiis (L.) Salisb. A Inflorescentiae. B Flos supra visus. G Flores 2|lsecti. D Habitus. (^— C ex Nat. Pflzfam. 11. 3. 122, Fig. 79; D icon. origin.) Catal. Canad. PI. IV. (1888) 73; Mac Millan, Metasp. Minnes. Vall. (1892) 131; Britt. and Brown, 111. Fl. N. Un. St. I. (1896) 363; Coult. Fl. PI. Ind. (1900) 670; Small, Fl. South.-East. Un. St. (1903) 228. — Pothos foetidus Michx. Fl. bor. amer. II. (1803) 186; Pursh, Fl. II. (1814) 398; Bot. Mag. t. 836; Ait. Hort. Kew. ed. 2. I. (1814) 270. — Pothos Putorii Bartr. Prodr. II. (1815) 70; Fl. Virg. (1812) 60. — Rhizoma 152 ^^' Krause. — Araceae-Calloideae. Icrassissimum 4 — 7 cm diametiens. Foliorum adultorum petiolus 4^ — 2 dm rarius ultra ongus, lamina interdum maxima, usque 4 dm longa atque 2 — 3,5 dm lata, apicem versus sensim angustata vel rotundata. Gataphylla pedunculum involventia, usque 1,5 dm longa, interdum laminam parvulam ferentia. Pedunculus 0,3 — \,3 dm longus, \ — ^^2 cm crassus. Spatha atro-violacea extrinsecus maculis violaceis linearibus notata, \ — ^^6 dm longa, tubo 4 — 5,5 cm diametiente. Spadix sphaeroideus vel late ellipsoi- deus violaceus, 2,5 — 3 cm diametiens, stipite 0,5 — \ cm longo suffultus. — Fig. 2. Temperiertes Ostasien: Provinz des mittleren und nördlichen Japan: Nordjapan, Südnippon (ex Franchet et Savatier); Sapporo (Tokubuchi — blühend im April <89l — Herb. Berlin). Provinz Amurland und Sachalin: Amur (Maximowicz — Herb. Berlin); Ochotsk (ex Komarow); ussurisches Gebiet (ex Komarow). Gebiet des atlantischen Nordamerika: Seenprovinz: Gemein bei Quebec (Thomas ex Macoun); Montreal (Holmes ex Macoun); Ontario (ex Macoun); Mil- waukee (J. A. Lapham — Herb. Berlin); Illinois (Brendel — Herb. Berlin); Indiana, bei Bluffton (Deam — blühend im März 1898 — Herb. Berlin), Indiana (Matthes n. 256); Minnesota (ex Mac Millan); Jowa (ex Mac Millan). Provinz des sommergrünen Mississippi- und Alleghanj-Waldes: Mas- beth im Staate New- York (Heuser — blühend im April 189 4 — Herb. Berlin); Staten Island bei New-York (v. Rabenau — blühend im April 18 88 — Herb. Berlin); Pennsylvanien (Hohenacker — Herb. Berlin); feuchte Niederungen bei Cleveland in Ohio (Krebs n. 492 — Herb. Berlin); Missouri (ex Small). Immergrüne Provinz der südatlantischen Staaten: Florida (ex Small). 25. Orontium l. Orontium*) L. Spec. pl. ed. 1. (1753) 324, Amoen. acad. HI. (1756) 17 t. 1, flg. 3; Lodd. Bot. Gab. t. 402; Hook. Exot. Fl. t. 19; Endl. Gen. (1836) 240 n. 1706; Kunth, Enum. pl. III. (1844) 85; Schott, Gen. Aroid. (1858) t. 92 et Prodr. (1860) 421; Engl, in Nov. Act. (1877) 172 t. 4, fig. 14, in DC. Monogr. Phan. II. (1879) 212 et in Engl.-Prantl, Pflzfam. H. 3. (1889) 122; Benth. et Hook. f. Gen. III. (1880) 994; Britt. and Brown, 111. Fl. N. Un. St. Can. and Brit. Poss. I. (1896) 364; Chapm. Fl. S. Un. St. III. Ed. (1897) 466; Small, Fl. S. East. Un. St. (1903) 228. — Äronia Mitch. in Act. nat. cur. VIII. App. (1748) 206; Baill. Hist. pl. XIII. (1894) 507 — non Pers., non Medic. Flores hermaphroditi, perigoniati. Perigonii tepala 6 vel rarius 4 brevia, latitu- dine sua vix longiora, apice fornicato conniventia, subtruncata, in praefloratione irre- gulariter imbricata. Staminum 6 vel 4 filamenta dilatata, compressa, apice repentino in connectivum tenue, acuminatum angustata, pistillum superantia, antherae breves dorsi- fixae, thecis ellipticis, suboppositis, haud apiculatis, connectivum superantibus, rima longitudinali vix ad basin producta aperientibus, extrorsum versis. Ovarium breve de- pressum rhachi leviter immersum, uniloculare, uniovulatum; Ovulum hemianatropum, funiculo brevi adscendenti placentae basilari affixum, horizontaliter protensum, micro- pyle parietem supremum adspiciente. Stilus subnullus; stigma minutum, convexulum. Baccae uniloculares, monospermae. Semen exalbuminosum. — Herba perennis aquatica, post folia pauca pedunculum atque in axilla folii Ultimi ramum continuatorem foliis (non cataphyllis) incipientem proferens. Foliorum petiolus longus, supra applanatus longe vaginatus, lamina oblongo-elliptica vel oblonga, natans, nervis lateralibus I. et II. adscendentibus , distantiusculis a basi ad apicem procurrentibus , venulis oblique transversis connexis. Pedunculus longus, submersus, apice incrassatus, spadicem tan- tum emergens. Spatha soluta, membranacea, spadicem juvenculum involvens, serius *) Orontium nomen antiquum plantae ignotae (Wittstein, Handwörterb. 640). Orontium. 153 discedens atque pedunculo longe superata. Spadix tenuiter conoideus, densiflorus, sur- sum florens. Species unica: 0. aquaticum L. Spec. pl. ed. \. (1753) 463, Amoen. acad. III. («756) H t. 4, flg. 3, Catesb. Hist. Car. I. (1733) t. 82; Ait. Hort. Kew. I. (I8i4) <99; Willd. Spec. II. (1799) <99; Bartr. Fl. Am. II. (1822) t. 37; Torr. Fl. Un. St. I. (18^) 358; Pursh, Fl. I. (I8U) 235; Lodd. Bot. Gab. t. 402; Hook. Exot. Fl. (1823—27) t. 19; Kunth, Enum. III. (1844) 85; Schott, Gen. Aroid. (1858) t. 92, Prodr. (1860) 42 1; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 213, in Engl.-Prantl, Püzfam. II. 3. (1889) 122; Britt. and Brown, 111. Fl. N. Un. St., Can. and Brit. Poss. I. (1896) 364; Ghapm. FI. S. Un. St. m. Ed. (1897) 466; G. Mohr, Plant life of Alabama (1901) 424; Small, Fl. South- East. Un. St. (1903) 228. — Pothos ovata Walt. Fl. Garol. (1788) 224. — Aronia aquatica Mitch. in Act. nat. cur. VIII. App. (1748) 206; Baill. Hist. pl. XIII. (1894) r.08, in nota. — Foliorum petiolus 1,4— 2,4 dm longus, 6— 12 mm crassus, lamina 1,5—2,5 dm vel ultra longa, medio 0,25 — 1,2 dm lata, utrinque aequaliter angustata, saepe paullum inaequilatera. Spatha longitudine valde variabilis, semper longe vagi- nacea, plerumque lamina destituta, rarius lamina lineari-elliptica instructa. Pedunculus Fig. 3. Orontium aquaticiim L. A Habitus. B Spadix. C Flos supra visus. D Stamen dorso Visum, E idem a latere Visum. F Flos H secLus. [A Icon. ongin.; B—F ex Nat. Pflzfam. II. 3. 122, Fig. 79.) teres, 2 — 3 dm rarius ultra longus, 3 — 4 mm crassus, apicem versus paullum crassior, "albescens. Spadix 2 — 3,5 cm longus, inferne 4 — 6 mm crassus, apicem versus sensim atque leviter attenuatus, dilute flavus. — Fig. 3. Gebiet des atlantischen Nordamerika: Provinz des sommergrünen Mississippi- und Alleghanj-Waldes: New Jersey, Tomsriver (P. Heuser — blühend im Juni 1898 — Herb. Berlin); Philadelphia (Fr i edle y) ; Pennsylvanien (Hohenacker); Pine Barrens (F. Tweedy — blühend im Mai 1880 — Herb. Berlin); Delaware (Rafinesque in Herb. De Gandolle, Genf); Kentucky (Hooker — Herb. Berlin); Carolina [Fräser — Herb. De Gandolle, Genf). Immergrüne Provinz der südatlantischen Staaten: Alabama (Jewetl); Georgia (Harper n. 1456, 2059 — Herb. Berlin); Kingston, Lake Werden (Faxon — ^ Herb. Berlin); Louisiana, New Orleans (Drummond); Florida (A. Gray — Herb. Boissier); Central-Florida, bei Eustis, Lake Gounty (Nash n. 536 — blühend im April 1894 — Herb. Berlin). J54 ^- Krause. — Araceae-Calloideae. Tribus II. Calleae. 26. Calla L. Calla*) L. Spec. pl. ed. \. (1753) 968, ed. 2. (1763) 1373; Endl. Gen. (1836) 239 n. 1697; Kunth, Enum. III. (18 44) 58; Schott, Melet. I. (1832), Gen. Aroid. {<858) t. 69 et Prodr. (1860) 345; Turcz. Fl. Baic.-Dahur. II. (1856) 166; Engl, in DC. Monogr. Phan. II. (1879) 213 et in Engl.-Prantl, Pflzfam. II. 3. (1889) 123: Benth. et Hook. f. Gen. III. (1880) 989; Dur. Ind. Gen. Phan. (1888) 446; Mac Millan Metasp. Minnes. Valley (1892) 131; Baill. Hist. pl. XIII. (1894) 507; Britt. and Brown, 111. Fl. Un. St., Can. and Brit. Poss. I. (1896) 363; Schmalhausen, Fl. mittl. u. nördl. Russl. II. (1897) 525; Aschers.-Graebn. Sjn. mitteleur. Fl. II. 2. (1904) 367. — Provenzalia Adans. Fam. II. (1 763) 469. — Houtti7iia 1^ eck. Eiern. III. (1790) 291. — Callaria Raf. in Am. Monthly Mag. (1818) 267. — (De ramificationis schema confer: A. Braun in Verh. d. bot. Ver. d. Prov. Brandenb. I. (1859) 84—97 et Engler in Nov. Act. (1877) 169 t. 3, fig. 12.) Flores hermaphroditi vel superiores abortu masculi, nudi. Staminum circ. 6 fila- menta leviter complanata, latiuscula, apice abrupte in connectivum breve tenue acu- tata, antherae breves thecis ellipticis, oppositis, quasi peltatim insidentibus rima longi- tudinali lateraliter aperientibus. Ovarium breviter ovoideum, 3?-gynum, uniloculare, 6 — 9-ovulatum; stigma sessile; Ovula anatropa oblonga, funiculis brevibus erectis pla- centae basilari mediae leviter elevatae affixa, micropyle fundum spectantia. Baccae sphaerico-conoideae, uniloculares, polyspermae. Semina anatropa tereti-oblonga , raphe valde prominula, testa crassa, chalazam versus scrobiculata, micropylen versus sulcato- striata. Embryo axilis in albumine copioso. — Ilerba aquatica rhizomate horizontaliter protenso, altero anno folia disticha plura, altero saepissime duo foHa atque pedunculum adscendentem proferente. Foliorum petiolus longe vaginatus, vagina apice libera, lamina cordata vel late cordata, rotundata, cuspidato-apiculata. Spatha ad basin usque expansa, elliptico- vel ovato-lanceolata, apice acuminata, basi breviter decurrens, vegeto-persistens. Spadix longiuscule stipitatus liber cylindricus, obtusus, densi- et multiflorus, summo apice saepe masculus. Ramificationis Schema: N, N . . N, L, L, L. (NSSS) I I L, L, L . . . . L, L, L L (n — 1), Ln, S I I N, N ... L, L .. N, L, L .... N, L, L, S I N, L, L . . . N, L, L, S. Species unica : C. palustris L. Spec. pl. ed. 1. (n53) 968; ed. 2. (1763) 1373; Fl. Dan- 1.422; Bot. Mag. t. 1831; Michx. Fl. bor.-amer. II. (1803) 187; Schkuhr, Handb- (1808) t. 278; Hayne, Arzneigew. IV. (1841) t. 5; Kunth in Mem. Mus. Paris IV- (1818) 431, Enum. pl. III. (1844) 59; Nees ab Esenb. Gen. pl. II. (1834) t. 4; Purshr Fl. II. (1814) 399; Ledeb. Fl. Boss. IV. (1853) 11; Turcz. Fl. Baic.-Dahur. II. (1856) 166; Wulfen, Fl. Noric. Phan. (1858) 725; Schott, Gen. Aroid. (1858) t. 69 et Prodr- (1860) 345; Oudem. Fl. Nederl. III. (1862) 133; Lange, Handb. dansk. Fl. (1864) 272; Engl, in DG. Monogr. Phan. II. (1879) 214; Nym. Fl. Europ. (1854—55) 385r Richter, PI. Eur. I. (1890) 171; Herder, FI. eur. Russl. 122; Macoun, Cat. Canad- PI. IV. (1888) 73; Sagorski-Schneider, Fl. Gentralkarpathen H. (1891) 565; Mac Mill- Metasp. Minnes. Vall. (1892) 132; Britt. and Brown, 111. Fl. N. Un. St., Can. and Brit- Poss. I. (1896) 363; Schmalhausen, Fl. d. mittl. u. südl. Russl. II. (1897) 525; Korsh- *) Nomen plantae cuiusdam ignotae apud Plinium (XXVII. 36). Calla. 155 Tent. Fl. Ross. Or. (1898) 397; Coult. Fl. PI. F. Indiana (1900) 670; Aschers.- Graebn. Sjn. mitteleurop. Fl. II. 2. (1904) 367. — Calla aethiopica Gaertn. Fruct. II. (1791) 20 t. 84, flg. 2. — C. sagittifolia Michx. Fl. bor.-amer. II. (1803) 187. — C. virginica Mich?. Fl. bor.-amer. II. (1803) 187. — C. cordifolia Stokes, Bot. Mat. Med. IV. (1812) 326. — C. ovatifolia Gilib. Exercit. II. (1792) 452. — Provenxalia bispatha Raf. New Fl. Amer. II. (1836) 90, Fl. Tellur. III. (1836) 67. — Pr. brems Raf. New Fl. Amer. II. (1836) 90. — Pr. heterophylla Raf. 1. c. — Pr. palustris Raf. 1. c. — Rhizoma teres crassiusculum , usque ad 5 dm longum, 1 — 2 cm vel ultra diametiens, radices multas fibrosas emittens. Foliorum adultorum petiolus teres, 1,2 — 2,4 dm rarius ultra longus, lamina 0,6 — 1,4 dm longa et circ. aequilata, nervis lateralibus I. et II. tenuibus, inferioribus patentibus, superioribus adscendentibus , omnibus prope marginem apicem versus arcuatis atque venis tenuissimis reticulatis inter se connexis instructa. Pedunculus 1,S — 3 dm longus, 0,8 — 1,2 cm crassus. Spatha extus viridis intus alba, 4 — 6 cm rarius ultra longa, 3 — 3,5 cm lata, acumine fere 1 cm longo in- structa. Spadix 1,5 — 3 cm longus, florifer fere 1 cm crassus, fructifer subglobosus late ellipsoideus, corallinus, stipite 5 — 7 mm longo suffultus. f. gracilis Aschers.- Graebn. Syn. mitteleurop. Fl. II. 2. (1904) 368. — Tota planta humilior rigidior brevius repens. Folia plerumque circ. 4 mm longa 2,5 — 3 cm lata, subsensim in apicem brevem circ. 2 mm longum angustata. Spatha parva. Ziemlich selten. (Darf nicht mit Zwergformen trockener oder nährstoflfärmercr Standorte verwechselt werden.) f. asariformis Aschers.-Graebn. Syn. mitteleurop. Fl. II. 2. (1904) 368. — Tota planta humilior validior. Vaginae latissimae caudicem dense obtegentes. Folia breviter petiolata cordato-reniformia vel reniformia, repentino in apicem brevem an- gustata, usque ad 7 cm longa, 6 cm lata, plerumque nitida. Pedunculi breves. Spatha latissima acuminata. Sehr zerstreut, besonders an Rändern von Heidemooren. Eine außerordentlich auffällige, auch in der Kultur constant bleibende Form. Durch die Dichtigkeit der Polster sehr auffällig. Subarktisches Gebiet: Subarktisches Europa: Lappland (Blytt); Kola (Fellmann); Finnland (Nylander); Skandinavien (Blytt); westliches Russland (Lede- bour); ostrussische Waldzone und Ural (Ledebour). Subarktisches Asien: Mittleres und südliches Sibirien (Ledebour); Baikal (Ledebour); Altai (J. F. Gmelin ex Ledebour). Subarktisches Amerika: Hudsonbay (Michaux); Winnipeg (Macoun); Sas- katchewan (ex Hooker); Nord-Ontario (Macoun). Mitteleuropäisches Gebiet: Atlantische Provinz: Belgisches und nieder- rheinisches Tiefland. Subatlantische und sarmatische Provinz: In allen Teilen ziemlich häufig. Provinz der europäischen Mittelgebirge: Nur von den Sudeten bis zu den Vogesen, nicht mehr im französischen Bergland.- Provinz der Alpenländer: Nur am Nordfuß der Alpen, Nordtirol, Salzburg und Niederösterreich; in der Schweiz nur bei Sempach, Kanton Luzern. Provinz der Karpathen. (Sagorski-Schneider). Temperiertes Ostasien: Provinz Amurland und Sachalin: Amur, Ochotsk, ussurisches Gebiet (Komarow). Provinz des mittleren und nördlichen Japan: Nordjapan, Sapporo (Miy ab e — Herb. Berhn). Atlantisches Nordamerika: Seenprovinz: Ontai'io (R. T. Andersson n. 2192 — Herb. Berlin); Milwaukee (J. A. Lapham — Herb. Berlin); Wisconsin, Minnesota (Britton and Brown). Provinz des sommergrünen Mississippi- und Alleghany-Waldes: Ken- tucky (Hooker — Herb. Berlin); Massachusetts (Mann — Herb. De Candolle, Genf); New- York (Knieskern — Herb. Berlin); Virginien (Britton and Brown). Register für A. Engler u. K. Krause-Araceae-Monsteroideae und K. Krause-Araceae-Calloideae. Die angenommenen Gattungen sind fett gedruckt, die angenommenen Arten mit einem Stern (*) bezeichnet. Afroraphidophora Engl. 53, n. 12. (12, 14, 16). *africana (N. E. Br.) Engl. 54, n. 1. (54). ♦pusilla (N. E. Br.) Engl. 54, n. 2. (54). Aglaonema? CuscuariaMiq. 68. Alloschemone Schott 1 1 7,n.1 9. (9, 14—16). ♦occidentalis (Poepp.) Engl, et Krause 117. Poeppigiana Schott 1 1 7. Amomophyllum Engl, (sect.) 1 1 , 13, 119, 120, 129. Amomophyllum floribundum Engl. 129. Patini Engl. 131. Amydrinm Schott 118, n. 20. (12, 14, 16). *humile Schott 118. (14). Anadendron Schott 1. medium Schott 1. punctulatum Schott 110. Anepsias Schott 96, n. 17. (11, 14, 15, 16). ♦Moritzianus Schott 96. Angis 62. Antheha nobilis Schott 57. Anthurium candidum Bull 131. Dechardi Andre 132. floribundum Linden et Andre 129. Patini Hogg 130. Appendix cuscuaria latifolia Rumph. 68. laciniata Rumph. 60. Arctiodracon A. Gray 148. camtschaticum A. Gray 148. japonicum A. Gray 148. Aronia Mitch. 152. aquatica Mitch. 153. Arum hederaceum amplis foliis perforatis Plum. 103. Atimeta Schott 90. Martii Schott 93. Vidcniana Schott 93. Calla Kunth 97. Calla L. 154, n.26. (140— 142, 144—147). aethiopica Gaertn. 1 55. cordifolia Stokes 155. Dracontium Meyer 103. montana Blume 40. ovata Herb. Hamb. 73. ovatifolia Gihb. 155. ♦palustris L. 1 54. (1 41 , 1 43— 147). f. asariformis Aschers.- Graebn. 13 5. f. gracilis Aschers. -Graebn. 155. pertusa Kunth 103. sagittifolia Michx. 155. sylvestris Blume 22. virginica Michx. 155. Callaria Raf. 154. Calleae (trib.) 140, 147, 154. Cuscuaria marantifoUa Schott 68. Rumphii Schott 68. spuria Schott 68. Cymbospatha occidentahs C. Koch 117. Dracontium L. 97, 148, 150. camtschatcense L. 148. foetidum L. 151. fohis lanceolatis L. 148. lanceaefolium Jacq. 124. moluccanum Zipp. 59. pertusum Forst. 60. pertusum Jacq. 105. pertusum L. 103. Dysspathiphyllum Engl, (sect.) 120, 128. Epipremnopsis Engl. 1, n. 3 a. (1, 138). Huegehana (Schott) Engl. 138. ♦media (Zoll, et Mor.) Engl. 1 . (2 Fig. 19 a, 138). Epipremnum Schott 54, n. 13, (1, 4, 9, 12—16, 46, 49, 57, 118). altissimum (Schott) Engl. 58. ♦amplissimum (Schott) Engl. 59, n. 5. (55). asperatum Engl. 66, n. 13. Beccarii Engl. 4 6. ♦crassifolium Engl. 63, n. 9. (55, 64 Fig. 26). ♦Dahlii Engl. 58, n. 3. (55, 57 Fig. 23). ♦elegans Engl. 65, n. 11. (55, 65 Fig. 27, 137). ♦Elmerianum Engl. 66, n. 1 4. (56). ♦falcifolium Engl. 58, n. 4. (55, 58 Fig. 24). ? foraminiferum Engl. 45. ♦giganteum (Roxb.) Schott 59, n. 7. (15, 55). ♦grandifolium Engl. 56, n. 1. (55, 56 Fig. 22). humile Hook. f. 54. ♦magnificum Engl. 65, n. 1 2. (55). medium Engl. 1. ♦Merrillii Engl, et Krause 1 37, n. IIa. mirabile Schott 60, n. 8. ♦moluccanum Schott 59, n. 6. (55). ♦nobile (Schott) Engl. 57, n. 2. (55, 59, n. 4). ♦philippinense Engl, et Krause 137, n. 13 a. (137). ♦pinnatum (L.) Engl. 60, n. 8. (9, 13, 14, 15, 55, 61 Fig. 25, 63). f. eperforatum Engl. 62, n. 8. f. multisectum Engl. 63, n. 8. ♦truncatum Engl, et Krause 63, n. 10. (55). ♦Zippelianum (Schott) Engl. 66, n. 13. (55, 137). Eumassowia C. Koch (subg.) 131. Euspathiphyllum Engl, (sect.) 119, 121. Register. 157 Gaj'pipal 73. Heteropsis Miq. 97. obliqua Miq. <03. ovata Miq. 4 06. surinamensis Miq. 4 06. Holochlamyg Engl. 134, n.22. (4, 9, M, 14, 15, 16). ♦Beccarii Engl. 136, n, 1. (135, n. 56, 136). *guineensis Engl, et Krause 136, n. 2. (135 Fig. 56, 136). Houttinia Neck. 154. Hydnostachyon Liebm. 119. breviroetre Liebm. 128. cochlearispathum Liebm. 121. longirostre Liebm. 122. Ictodes Bigelow 150. foetidus Bigelow 151. Leucochlamys callacea Poepp. 132. Lysichitnm Schott 148, n. 23. (140, 144—148). *camtschatcense (L.) Schott 148. (141—143, 145, 146, 149 Fig. 1). camtschaticum Schott 148. japonicum Schott 148. kamtschatcensis Watson 148. Marcgravia dubia H. B. Kunth 117. paradoxa Bull 117. Massowia (C. Koch) Engl, (sect.) 11, 13, 119, 120, 121, 131. Massowia cannaefoHa G. Koch 132. cannaeformis C. Koch 132. commutata Ender 133. Gardneri C. Koch 131. lanceaefolia G. Koch 124. lanceolata G. Koch i 22, 1 23. matoetoenak 1 34. Monstera Adans. 97, n. 18. (4, 6, 9, 10, 12 — 16), *acuminata G. Koch 99, n. 2. (5 Fig. 1, 6, 7 Fig. 2, 8, 9, 11, 98, 112). Adansonii Schott 103, 106. amomifolia Poepp. 90. Blanchetii Schott 1 06, n. 1 0. Borsigiana G. Koch 111, n. 18. *Brownii Sp. Moore 1 02, n. 7. (98). calloides Kais. Herb. Wien 97. cannaefolia Kunth 132. ♦coriacea Engl. 103, n. 9. (98). crassifoha Schott 1 05, n. 1 0. decursiva Schott 52. ♦deliciosa Liebm. 111, n. 1 8. (5 Fig. 1, 6, 7 Fig. 2, 8, 9—11, 98, 105). var. Borsigiana (G. Koch) Engl, et Krause 111, n. 18. ♦dilacerata C. Koch 1 1 0, n. 1 7. (9, 15, 98). dilacerata Engl. 110, n. 16. dimidiata Hort, 99, n. 2. ♦dubia (H. B. Kunth) Engl, et Krause 117, n. 27. (116 Fig. 47). *ecuadorensis Engl, et Krause 107, n. 12. (98). egregia Schott 8, 1 07, n, 1 1 . ♦epipremnoides Engl. 1 1 3, n. 24. (99, 114 Fig. 45). expilata Schott 103, n. 8. ♦falcifoha Engl. 101, n. 4. (98, 101 Fig. 39). ♦Fendleri Engl. 1 01 , n. 5. (98). fenestrata Schott 1 06, n. 1 0, 110, n. 17. *Friedrichsthalii Schott 108, n. 14. (15, 98, 108 Fig. 42). Gaudichaudii Schott 105, n. 10. ♦gigantea Engl. 114, n. 25. (99). gigantea Schott 59. glauca C. Koch 47. ♦gracilis Engl. 116, n. 26. (99, 115 Fig. 46). Holtoniana Schott 1 06, n. 1 0. Jacquinii Schott 106, n. 10. Imrayana Schott 106, n. 10. ♦Karwinskyi Schott 1 07, n. 1 1 . (7 Fig. 2, 8, 98). Klotzschiana Schott 105, n. 10. lanceaefoha Schott 1 05, n.l 0. ♦latevaginata Engl, et Krause 111, n. 19. (99, 112 Fig. 44). Lechleriana Schott 103. Lennea G.Koch 111, n. 18. lingulata G. Koch 23. macrophylla Schott 105, n. 10. *maxima Engl, et Krause 1 07, n. 13. (98). ♦MaximiUani Engl. 101, n. 6. (98). microstachya Schott 1 03, n. 8. Millcriana Schott 1 06, n. 1 0. modesta Schott 105, n. 10. multijuga G. Koch 52. *obhqua (Miq.) Walp. 103, n. 8. (9, 97, 98). var. expilata (Schott) Engl. 103, n. 8. (102 Fig. 40). oblongifoUa Schott 1 05,n,1 0. occidentahs G. Koch 117. ovata Schott 106, n. 10. ♦Parkeriana Schott 1 1 0, n. 1 6. (98). Peepla C. Koch 41. ♦pertusa (L.) de Vriese 103, n. 10. (4, 5 Fig. 1, 7 Fig. 2, 9, 13, 15, 97, 98). var. &. Jacquinii (Schott) EngL 106, n. 40. (104 Fig. 41). var. «. Klotzschiana (Scholt)Engl. 105, n.10. var. y. laniata (Schott) Engl. 105, n. 10. (104 Fig. 41). var. ß. modesla (Schott) Engl. 105, n. 10. ♦peruviana Engl. 112, n. 20. (99). pinnatifida Schott 60. ♦Pittieri Engl. 100, n. 3. ^98, 100 Fig. 38). Poeppigii Schott 106, n. 10. protensa Schott 106, n. 10. ♦punctulata Schott 1 1 0, n. 1 5. (9, 98, 109 Fig. 43). ♦Sagotiana Engl. 99, n. 1. (98, 100 Fig. 38). Seemannii Schott 106, n. 10. ♦Spruceana (Schott) Engl. 113, n. 21. (99). ♦subpinnata (Schott) Engl. ^113, n. 22. (99). surinamensis Schott 106, n. 10. tenuis G.Koch 99, 112, 117, n. 27. trijuga G. Koch 52. ♦üleana Engl. 1 1 3, n. 23. (99). Velloziana Schott 1 06, n. 1 0. Monstereae (trib.) 6, 8, 9 — 11, 13—17. Orontiam L. 1 52, n. 25. (1 40— 1 47). ♦aquaticum L. 153. (140, 141—143, 145, 147, 153 Fig. 3). Philodendron dilaceratum Hort. 110. pertusum Kunth et Beuche 10, 111. Pothos L. 54. argyraea Hort. 80. aurantiaca Wall. 27. aurea Lind, et Andre 80. camtschaticus Spreng. 148. cannaefolia Dryand. 132. cannaeformis H. B. Kunth 132. caudatus Roxb. 60. celatocauhs Hort. 112. Guscuaria Aubl. 68. decurrens Wall. 60. decursiva Roxb. 52. decursivus Wall. 60. foetidus Michx. 151. giganteus Roxb. 59. glaucus Wall. 47. hederacea ZoUinger 75. leucophaeus Poepp. 132. miniata Zipp. 66. odorata Anderson 132. officinalis Roxb. 73. ovata Walt. 153. 158 Register. Peepla Roxb. 4i. pertusus Roxb. 47. pinnata L. 60. pinnatifidus Roxb. 60. Putorii Bartr. 151. Rumphii 15. Pothos Michx. 150. Pothos Roxb. 17, 67. Pothos Spreng. 14 8. Provenzalia Adans. 154. bispatha Rat". 155. brevis Raf. 155. heterophylla Raf. 155. palustris Raf. 155. Radix dracontii 147. Radix dracunculi pa- lustris 147. RaphidophoraHassk. 1 7, n. 1 1 . (4, 6, 9, 12—16, 46, 55, 118). ♦affinis Schott 53, n. 59. (20). africana N. E. Er. 54. amphssima Schott 59. angulata Schott 40, n. 37. *angustata Schott 25, n. 6. (18). angustifolia Schott 22, n. 4. angustiloba Ridley 49, n. 53. ♦australasica Bailey 28, n. 1 3. (14, 18). ♦batoeensis Engl, et Krause 27, n. 11. (18). *Beccarii Engl. 46, n. 47. (14, 20, 46 Fig. 20). *Bonii Engl, et Krause 34, n. 23. f18). borneensis Engl. 46, n. 47. Calophyllum Schott 41 , n. 39. caudata Schott 60. ♦conica Engl. 44, n. 44. (19). ♦Copelandii Engl. 49, n. 52. (20). ♦crassicaulis Engl, et Krause 52, n. 58. (20). ♦crassifolia Hook. f. 22, n. 3. (17, 23 Fig. 5). Cunninghamii Schott 60. ♦cylindrosperma Engl, et Krause 28, n. 12. (18, 27 Fig. 8). ♦Dahlii Engl. 33, n. 20. (18). *decursiva (Roxb.) Schott 52, n. 57. (6, 14, 13, 14, 20, 53, 115). ♦elliptica Ridley 39, n. 34, (19). eximia Hook. f. 51, n. 56. eximia Schott 52, n. 57. ♦falcata Ridley 36, n. 28. (15, 19). fallax Schott 40, n. 37. *fluminea Ridley 37, n. 29. (19). *?foraminiferaEngl. 45, n. 46. (19, 45 Fig. 19). *geniculata Engl. 25, n. 8. (18, 26 Fig. 7). ♦glauca (Wall.) Schott 47, n. 48. (14, 20, 137). var. khasiana Hook. f. 47, n. 48. *glaucescens Engl, et Krause 44, n. 45. (19). *graciiipes Hook. f. 30, n. 15. (18, 29 Fig. 10). *Graefrei Engl. 40, n. 36. (19). ♦grandis Schott 51, n. 56. (14, 20). *Hollrungii Engl. 4 4, n. 43. (19, 43 .Fig. 18). *hongkongensis Schott 35 , n. 25. (19). *Hookeri Schott 32, n. 19. (14, 18, 32 Fig. 12). Huegeliana Schott 1 , 138. *Koordersii Engl. 43, n. 42, (19). Korthalsiana Herb. Lugd. Bat. 1. *Korthalsii Schott 49, n. 53. (9, 14, 20, 50 Fig. 21). var. angustiloba (Ridley) Engl, et Krause 49, n. 53. *Kunstleri Hook. f. 30, n. 16. (18). lacera Hassk. 47, n. 49, 60. laetevirens Ridley 26, n.' 9. *lancifolia Schott 26, n. 10. (14, 18). hngulata Schott 22. *Lobbii Schott 33, n. 21. (14, 18). Lovellae Bailey 60. *Maingayi Hook. f. 37, n. 30. (19). *maximaEngl. 48, n. 51. (20). *megasperma Engl. 29, n. 1 4. (18, 28 Fig. 9). *megastigma Engl. 38, n. 33. (19). *MerrilliiEngl. 51,n. 54. (20). *minor Hook. f. 21, n. 2. (14, 17, 22 Fig. 4). *(?)moluccensisEngl.et Krause 36, n. 27. (19, 36 Fig. 14). *montana (Blume) Schott 40, n. 37. (19). *MotIeyana Engl, et Krause 25, n. 5. (17). nigrescens Ridley 41, n. 39. *novo-guineensis Engl. 20, n. 1. (17, 21 Fig. 3). ♦oblongifoha Schott 31 , n. 1 8. (18, 31 Fig. 11). *peepla (Roxb.) Schott 41, n. 39. (14, 19, 42, n. 40, 43). var. Storckiana (Schott) Engl. 4 3, n. 41. ♦peeploides Engl. 4 0, n. 35. (19, 39 Fig. 16, 43). *Perkinsiae Engl. 37, n. 32. (19). ♦pertusa (Roxb.) Schott 47, n. 49. (7 Fig. 2, 8, 9, 20). var. vitiensis Engl. 60. ♦philippinensisEngl. et Krause 137, n. 41a. pinnata Schott 60. *pteropoda (Teysm. et Binn.) Engl. 25, n. 9. (10,11,18). *puberulaEngl. 30, n. 1 7. (1 8). pusilla N. E. Br. 54. ♦Reineckei Engl. 41, n. 38. (19). *Sarasinorum Engl. 37, n. 31 . (19, 38 Fig. 15). *Schottii Hook. f. 42, n. 40. (14, 4 9, 42 Fig. 17). *Scortecchinii Hook. f. 25, n. 7. (18). *silvestris (Blume) Engl. 22, n. 4. (11, 17, 24 Fig. 6). spathacea Schott 31, n. 18. ♦Storckiana Schott 43, n. 41, (19, 137). *tenuis Engl. 53, n. 60. (20). *tetrasperma Hook. f. 48, n. 50. (20). *TeysmannianaEngl.etKrause 35, n.26. (19, 35, Fig. 1 3). *tonkinensis Engl, et Krause 34, n. 22. (18). vitiensis Schott 60. Wallichii Schgtt 60. *Warburgii Engl. 51, n. 55. (20). *WrayiHook.f. 34,n.24. (18). Zippehana Schott 66. Bhodospatha Poepp. 90, n. ^ 6. (4, 6, 9, 11—16). *blanda Schott 95, n. 9. (91). subsp. Mehnoni Engl. 96, n. 10. *costaricensis Engl, et Krause 95, n. 7. (91). *densinervia Engl, et Krause 93, n. 5. (91). *hehconiifolia Schott 95, n. 8. (6, 8, 10, 91). *latifoha Poepp. 92, n. 3. (6, 91, 93, 94 Fig. 37). f. minor Engl, et Krause 92, n. 3. Lechleriana Schott 92, n. 3. *longipes Engl. 91, n. 1. (91). *Melinonii (Engl.) Engl, et Krause 96, n. 10. (91). *oblongata Poepp. 93, n. 6. (8, 91, 94 Fig. 37). *picta Nichols. 92, n. 4. (91). Poeppigii Schott 92, n. 3. surinamensis Schott 93, n. 6. *Tuerckheimii Engl, et Krause 92, n. 2. (15, 91). ♦Wendlandii Schott 96, n. 1 1 . (91). Samowia G. Koch (subg.) 121. Register. 159 Scindapsus Kunth 67, n. 14. Scindapsas Schott 67, n. U. (4,9,12,13—17,54,118). angulatus Miq. 40. angustifolius Hassk, 22. argyraea Engl. 80, n. 17. aruensis Engl. 23. *aureus (Lind, et Andre) Engl. 80, n. 18. (8, 68). ♦ßeccarii Engl. 69, n. 2. (67, 09 Fig. 28). ♦borneensis Engl, et Krause 74, n. 9. (68). cannaefolius Engl. 68, n. 1 . caudatus Schott 60. *ceramensis Engl, et Krause 70, n. ö. (71 Fig. 29). *(?)coriaceus Engl. 80, n. 20. (68). crassipes Engl. 69, n. 2. Curranii Engl, et Krause 138, n. 14a. *cuscuaria (Aubl.) Presl 68, n. 1. (57, 67). decursivus Schott 52. decursivus Zoll. 60. dilaceratus G. Koch et Sello 110. *falcifolius Engl. 79, n. 15. (68). Forsten Endl. 60. *geniculatus Engl. 70, n. 3. (67). giganteus Schott 59. glaucus Schott 47. grandifolius Engl. 56. *Havilandii Ridley 75, n. 12. (68). *hederaceus Schott 75, n. 13. (4, 14, 15, 68, 76 Fig. 32, 79, 138). inquinatus Schott 75, n. 13. lanceolatus Miq. 22. lingulatus Hassk. 23. *longipes Engl. 74, n. 10. (68\ inarantaefolius Miq. 68, n. 1. medius Zoll, et Mor. 1. montanus Kunth 40. occidcntalis Poepp. 1 1 7. *ofücinalis (Roxb.) Schott 73, n. 7. (14, 67, 72 Fig. 30). peepla Hook.f.etThoms. 27. Peepla Schott 41. peepla Thwaites 47. *perakensis Hook, f. 75, n. 1 1 . (14, 68, 76 Fig. 32). pertusus Schott 47. ♦pictus Hassk. 79, n. 17. (6, 13,14,68, 72 Fig. 30, 79). var. argyraeus Engl. 80, n. 17. var. oblongifolius Engl. 79, n. 17. pinnatifidus Schott 60. pinnatus Schott 60. pothoides Miq. 75, n, 13. var. angustata 75, n. 13. pothoides Schott 79, n. 17. pteropodus Teysm. et Rinnend. 25. ♦rupestris Ridley 77, n. 14. (68, 138). var. siamensis Engl. 77, n. 14. ♦salomonensisEngl. et Krause 70, n. 4. (67). *Scortecchinii Hook. f. 73 , n. 8. (14, 68, 74 Fig. 3l). siamensis Engl. 77, n. 14. ♦sinensis Engl, et Krause 80, n. 19. (68). ♦subcordatus Engl, et Krause 72, n. 6. (67). sylvestris Kunth 4, 22. ♦Treubii Engl. 77, n. 15. (68, 78 Fig. 33, 79). Spathiphylleae (trib.) 6, 9, 11, 14—16, 118. Spathiphyllopsis Teysm. et liinncnd. 119, 131. Minahassae Teysm. et Rinn. 133. Spathiphyllum Engl. 134. Spathiphyllnm Schott 1 1 8, n. 21. (4, 8, 9, 11—16). *atrovirens Schott 128, n. 15. (120). ßeccarii Engl. 136, "blandum Schott 124, n. 7. (4, 8, 10, 1 I, 120, 125 Fig. 50). ßonplandii Schott 1 32, n. 20. ♦brevirostre (Liebm.) Schott 128, n. 17. (120). candicans Poepp. 132,n. 25. candidum N. E. Brown 131, n. 21. Gandolleanum Schott 126, n. 11. (120, 126 Fig. 51). var. Schomljurgkii (Schott) Engl. 126, n. 11. cannaclormeEngl.1 32,n. 25. ♦cannifolium (Dryand.) Schott 132, n. 25 (8, 11, 13, 15, 121, 133 Fig. 55). var. nanum Engl. 132, n. 25. cannifolium (Dryand.) Schott X Patinii (Hogg) N.E.Brown 134. ♦cochlearispathum (Liebm.) Engl. 121, n. 1. (7 Fig. 2, 8, 10, 119, 121 Fig. 4 8). var. longirostre (Liebm.) Engl. 122, n. 1. ♦commutatum Schott 133, n. 27. (11, 15, -121, 183 Fig. 55). ♦cuspidatum Schott 128, n. 16. (120). Fendleri Schott 122, n. 8. ♦iloribundum (Linden et An- dre) N. E. Rrown 129, n. 19. (120, 130 Fig. 54). var. cuneatum Engl. 130, n. 19. ♦fulvovirens Schott 1 27, n. 1 4. (120). Friedrichsthalii Engl. 123, n. 4, 124. ♦Friedrichsthalii Schott 122, n. 3. (119, 123 Fig. 49). var. brevifolium Engl. 128, n. 3. ♦Gardneri Schott 1 32, n. 24. (121). ♦Glaziovii Engl. 126, n. 10. (120J. ♦grandifohum Engl. 127,n.13. (120, 127 Fig. 52). heliconiifolium Schott 121, n. 1. ♦HuberiEngl. 128, n. 4 8. (11, 120, 129 Fig. 53). ♦Humboldtii Schott 1 27, n. 1 2. (120). hybridum N. E. Brown 134. ♦Kochii Engl, et Krause 123, n. 4. (120, 123 Fig. 49). ♦laeveEngl. 133, n. 26. (121). ♦lanceaefolium (Jacq.) Schott 124, n. 6. (120, 126). lanceolatum G. Koch 122, n. 3, 123, n. 4, 124. ♦Lechlerianum Schott 131, n. 23. (121). Liebmanni Schott 121, n.1. longirostre Schott 122, n. 1. Minahassae Regel 133. ♦Ortgiesii Regel 124, n .5. (120). ♦Patinii (Hogg) N. E. Brown 130, n. 21. (8, 120, 131). ♦phryniilohum Schott 125, n. 9. (120, 126, 126 Fig. 51). pictum Hort. Linden 92. ♦quindiuenseEngl. 130, n, 20. (120, 130 Fig. 54). Schomburgkii Schott 126, n. 11. ♦tenerum Engl. 131, n. 22. (120). ♦Wallisii Regel 125, n. 8. (120). ♦Wendlandii Schott 122, n. 2. (119). Spathyema Raf. 150. foetida Raf. 151. Stenospermatiom Schott 8i, n. 1:J. (6, 9, M, 12, 14— 16, 53). ♦amomifolium (Poepp.) Schott 90, n. 21. (82). ♦Andreanum Engl. 84, n. 7. (81). ♦angosturense Engl. 84, n. 8. ■ (81). ♦angustifolium Hemsl. 82 , n. 1. (15, 81). ♦crassifolium Engl. 89, n. 19. (82, 89 Fig. 36). 160 Register. ♦densiovulatum Engl. 85, n. iO. (81). ♦flavescens Engl. 82, n. 2. (Si, 83 Fig. 34). *latifolium Engl. 84, n. 5. (8<). ♦longifolium Engl. 88, n. 1 7. ' (82). ♦longipetiolatum Engl. 84 , n. 4. (8i). ♦marantifolium Hemsl. 90, n. 20. (82). athe\\ (81). var. stipitatum Engl. 84, n. 3. ♦maximum Engl. 88, n. 16. (82, 89 Fig. 36). ♦multiovulatum (Engl.) N. E. Brown 88, n. 15. (82). ♦popayanense Schott 87, n. 1 4. (82). var. longispathaceum Engl. 87, n. 14. var. Wallisii (Mast.) Engl. 88, n. 14. *robustum Engl. 85, n. 11. (81, 86 Fig. 35). ♦Rusbyi N. E. Brown 88, n. 18. (82). *sessile Engl. 85, n. 9. (81, 83 Fig. 34). *Sodiroanum Engl. 84, n. 6. (81). *Spruceanum Schott 85, n. 1 2. (82). var. multiovulatum Engl. 88, n. 15. Wallisii Masters 88, n. 14. *Weberbaueri Engl. 87, n. 1 3. (82, 86 Fig. 35). Symplocarpeae (trib.) 140, 142, 144, 147, 148. Symplocarpus Bongard 148. Symplocarpns Salisb. 150, n. 21. (140—142, 144— 147). camtschaticus Kunth 148. *foetidus (L.) Salisb. 151. (141—147, 151 Fig. 2). kamtschaticus Bong. 14 8. toenak 134. toendak 1 34. Tonga 63. Tontonkarili 58. Tornelia Gutierez 97, 105. dilacerata Schott 110. dissecta Schott 110. fragrans Gutierez 111. laniata Schott 105. Lindenii Schott 108. Spruceana Schott 113, subpinnata Schott 113, Druck von Breitkopf & Härtel in Leipzig. ^ Engler ^ PflariTxnreich. Heft 37. A. Raphidophora grandis Schott (pag. 51). Sikkim, Sureil, 2000 m. Nach Photographie von Capt. J^. Qage, Direktor des Bot. Gart, bei Calcutta. B. Epipremnumpinnatum (L.) Engl. (pag. 60). Mittel-Barron in Queensland. Nach Photo- graphie von Dr. Pritxel. Verlag von Wilhelm Engel mann in Leipzig. i ^^äsms^m^^- QK Das Pflanzenreich 97 P46 Heft 37 IREINFORCEO BINOme WILLIAM BRIGGS