MIN | IN = 2 ze 1761 IM 3 UNIV. OF ToroNTO LIBRARY ae er Fr y ” e El - Das Pflanzenreich Regni vegetabilis conspectus Im Auftrage der Königl. preuss. Akademie der Wissenschaften herausgegeben von vr, IV. 147 Euphorbiaceae-Jatropheae mit 155 Einzelbildern in 45 Figuren von F. Pax Ausgegeben am 3. Mai 1910 3 0 Enge - I a Leipzig Verlag von Wilhelm Engelmann 1910 tis pagina litis in separatim liaui o propri fi in in: A. Engler. EuUPHORBIACEAE-JATROPHEAE von F. Pax. (Gedruckt im November 1909.) (Euphorbiaceae-Jatropheae Meissn. Gen. (1841) 341 ex parte; Benth. in Benth. et Hook. f. Gen. Ill. (1880) 247; Pax in Engler-Prantl, Pflzfam. II. 5. (1890) 72). 7 Wichtigste Litteratur findet sich in dem (später erscheinenden) allgemeinen Teile der Euphorbiaceae und bei den einzelnen Gattungen. Character. Flores petaligeri vel apetali. Sepala herbacea vel rarius petaloidea, basi = connata, valvata vel imbricata. Petala calyce saepius majora, libera vel + _ eohaerentia et quasi corollam sympetalam simulantia. Stamina 4—6-vertieillata, ex- teriora tum alternisepala, interiora saepe staminodialia, vel numerosa, libera vel omnia vel interiora monadelpha. Ovarium 3-, rarius 2—4-loculare. Ovula in loculis solitaria. Fructus capsularis vel drupaceus. Cotyledones radicula multo latiores. Frutices vel arbores, rarius herbae, saepius lactescentes. Inflorescentia paniculi- formis vel corymbiformis, multiflora, rarius depauperata, androgyna, rarius unisexualis, e cymulis (dichasiis) composita; flos terminalis cymulae femineus, laterales masculi, numerosiores. Vegetationsorgane. Keimung. Bei der Keimung bleiben die gewöhnlich etwas fleischigen, aber schon deutlich von Nerven durchzogenen Cotyledonen im Samen als Saugorgane stecken, wie bei den Arten von Hevea oder bei Jatropha multifida, oder sie funktionieren als erste grüne Blätter der Pflanze und werden frei. Im ersteren Falle bleibt gewöhnlich das Hypocotyl kurz, im zweiten verlängert es sich unter gleichzeitiger Nerdickung, wie es Jatropha eurcas und noch mehr J. podagriea zeigen. Hier erhält schon die junge Keimpflanze dadurch ein wichtiges Wasserreservoir. Indes kann man auffallenderweise auch an J. multifida eine Streckung des Hypocotyls beobachten. Die Cotyledonen besitzen keinerlei Gliederung, haben elliptischen oder eiförmigen oder ähnlichen Umriss, tragen bereits Spaltöffnungen (auf der Oberseite bei Jatropha multifida) und Haarbekleidung. Zweierlei Trichome konnte Th. Holm an der eben genannten Jatropha-Art nachweisen, Gliederhaare und eigenartige, einzellige, fast kugelige Gebilde, deren Funktion noch unbekannt ist. Unvermittelt folgen auf die Cotyledonen die typischen Blattgestalten, selbst die dreizähligen Blätter der Hevea-Arten. 5 Näheres siehe bei Lubbock, Seedlings II. (1892) 482—486: Th. Holm in Bot. Gazeite (1844) 60; Hemsley in Hook. Icon. pl. XXVI. (1899) t. 2575. ER Habitus. Im allgemeinen gehören zu den Jatropheae Holzgewächse, kleine Sträu- cher (Aeidocroton, Jatropha spathulata) bis ansehnliche Bäume (Jatropha-Arten, Cunuria), _ die z. T., wie die Species von Herea 20 m und mehr Höhe erreichen. Viel seltener sind Stauden, die dann stark brennende Haare (einzelne Jatropha-Arten der Section Jussieuia) tragen oder aus einem knolligen, fleischigen oder holzigen Rhizom (Jatropha _ Sect. Tuberosae) krautige Triebe entwickeln. En Blattbildung. Die Blattstellung ist durchweg spiralig; nur die auf die Cotyle- _ donen folgenden beiden ersten Blätter stehen gewöhnlich opponiert. Ihre Consistenz E je 4 F. Pax, — Euphorbiaceae-Jatropheae. schwankt zwischen dünner Ausbildung und dick lederartigen Spreiten bei einer und der- selben Gattung (Hevea). Nur Joannesia und Hevea tragen zusammengesetzte, aus 3—7 Blättchen bestehende Blätter. Die schmäleren Spreiten zeigen durchweg fiedernervige Aderung, die breiteren Formen von Jatropha sind handnervig, häufig gelappt, oft fast bis zum Grunde geteilt, die Abschnitte z. B. bei Jatropha multifida wiederum fiederartig eingeschnitten. Schildförmige Blätter finden sich bei Jatropha peltata, Weberbaueri und einigen anderen Arten. Innerhalb der Gattung Jatropha begegnet bei zwei Gruppen eine augenfällige Variabilität der Blattgestalt. Ein und derselbe Strauch trägt vielfach bei den Arten der Sect. Polymorphae ungeteilte und geteilte Blätter, und dieselbe Vielgestaltigkeit kehrt an den meist kurz gestielten oder sitzenden Blättern der Sect. Tuberosae wieder. Gleichzeitig wechselt der äußere Umriss dieser Blattgestalten innerhalb weiter Grenzen, Nebenblätter fehlen bisweilen (Garcia); meist sind sie entwickelt, oft von geringen Dimensionen. Stipulardornen charakterisieren die Gattung Acidocroton und Jatropha Seet. Spinosae. Hier erreichen die Dornen oft bedeutendere Größe und sind bisweilen verzweigt (Jatropha fissispina, erinita, Ellenbeckii). In Parallele zu den verzweigten Dornen tritt die weitgehende Zerschlitzung der Nebenblätter zu fadenförmigen, gewöhnlich mit einer Drüse endenden Anhängseln in der Sect. Glanduliferae. Innerhalb dieser sind nur bei J. villosa die Nebenblätter zu einer Gruppe sitzender Drüsen umgebildet, was sonst nur noch die wenigen Arten der Sect. Macranthae zeigen. Bei einzelnen Jatropha-Arten, namentlich an J. Riwae oder J. spathulata, ist die Differenzierung in Lang- und Kurztriebe schön durchgeführt. Die Blütenbildung ist an letztere gebunden. Anatomisches Verhalten. In der Rinde finden sich Steinzellen und Bastfasern, die bisweilen zu einem gemischten Sklerenchymringe zusammentreten. Drusen von Galcium- oxalat liegen in Rinde und Mark; auch Einzelkrystalle fehlen nicht. Die Gefäße zeigen einfache Perforation, und an der Grenze zwischen Mark und Holz beobachtet man unverholzte, enge Zellen, die in Parallele treten mit den bei manchen Euphorbiaceen beobachteten Strängen intraxylären Phloems. Die bifacial gebauten Blätter besitzen I—2-schichtige Palissaden; unter der Epi- dermis der Blattoberseite liegt bei Tritaxis ein einschichtiges Hypoderm. Die Spalt- öffnungsapparate haben zwei dem Spalt parallele Nebenzellen und liegen bald beiderseits bald nur auf der Blattunterseite. Die Gefäßbündelendigungen werden von stark erweiterten Speichertracheiden mit spiraligen Aussteifungen begleitet. Milchröhren fehlen bei Acidocroton. Ungegliederte Milchröhren haben Aleurztes, Joannesia, Jatropha aufzuweisen; im Milchsaft von J. curcas treten schön geschichtete Eiweißkrystalle von tafel- oder stäbchenförmiger Gestalt auf. Dem gegliederten Typus gehören die Milchröhren von Hevea an, und bei Mierandra beobachtet man Reihen milchsafterfüllter Zellen. Als Deckhaare sind ein- bis vielzellige, gewöhnlich spießförmige Trichome weit verbreitet. Sternhaare erscheinen auf die Gattungen Neojatropha und Ritchieophyton beschränkt und verleihen ihnen eine scharfe Umgrenzung. Eigentliche Drüsenhaare sind selten. Auf der Blattunterseite von Acidocroton sitzen in flachen Vertiefungen secernierende Haare mit einem einzelligen Stielchen und vierzelligem Köpfchen. Die Drüsenzotten der Jatropha-Arten aus der Gruppe Glanduliferae sind einfach oder ver- zweigt, werden von einem Tracheidenstrange mit Wasser versorgt und enden in einem Köpfchen, dessen Zellen bisweilen kleine Kalkoxalatdrusen führen. Die Untergattung Onidoscolus von Jatropha wird fast durchgehends durch den Besitz von Brennhaaren charakterisiert, die in ihrem Bau den Nesselhaaren gleichen. Die diesbezüglichen Arbeiten über die Anatomie der Jatropheae finden sich eitiert und inhaltlich zusammengestellt bei Solereder, Syst. Anat. Dicotyledonen I. (1899) 833, Erg. Bd. (1908) 286. F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. 5 - Blütenverhältnisse. Blütenstand. Die Partialblütenstände der Jatropheae sind Dichasien mit einer terminalen weiblichen und seitlichen ' Blüten; bisweilen erscheinen sie in den höheren Auszweigungen rein männlich. Bei Garcia, Avellanita und Jatropha Seet. Mozinna bilden solche dichasiale Verzweigungssysteme für sich allein eine wenig- blütige Inflorescenz. In der überwiegenden Zahl der Fälle aber kommt es zur Bildung vielblütiger Blütenstände von rispigem oder ebenstraußartigem Habitus, die dann den _ dichasialen Typus von Anfang an bewahren (Jatropha Sect. Loureira) oder äls Dicha- sien-Rispen zu bezeichnen sind, wie z. B. bei Hevea, Jatropha Seet. Castiglionia, Aleu- ‚rites u.a. Nirgends erreichen die Hochblätter eine besonders auffallende Ausbildung; meist sind sie von bescheidenen Dimensionen. Bau der Blüten. Fast völlig durchgehend ist die Fünfzahl in der Blütenhülle, _ und auch die Zahl der Staubblätter lässt sich meist auf ein Vielfaches dieser Zahl zurückführen; nur bei Garcia finden sich in den männlichen Blüten 8—12 Blumen- blätter, deren Zahl schon in der weiblichen Blüte sich vermindert. Die regelmäßigen Blüten sind eingeschlechtlich, aber monöcisch, selten diöeisch, wobei in der männlichen Blüte ein Fruchtknotenrudiment fehlt (Acidoeroton, Garcia, ‚Joannesia), oder wie bei Mierandra in kleiner Gestalt zur Ausbildung gelangt. Auch in den weiblichen Blüten finden sich, freilich nur gelegentlich als atavistische Erscheinung, Staminodien, oft von ansehnlicher Größe, mit Differenzierung in Filament und unfrucht- bare Anthere. Solche Blüten, die fast den Eindruck einer hermaphroditen Blume her- vorrufen, kann man bei Jatropha-Arten vereinzelt finden. Von einer unbestimmten Hevea-Art hat sie Hemsley in Hookers Ieon. XXVI. (1899) t. 2577. f. 1 abgebildet. Blütenhülte. Männliche und weibliche Blüten stimmen bis auf die Größe und andere äußere Formverschiedenheiten miteinander überein; nur bei Acidoeroton sind die männlichen Blüten heterochlamydeisch, die weiblichen vielleicht apetal. Es würden in dieser Gattung also beide Typen, die man sonst bei den Jatropheae unterscheiden kann, sich vereint vorfinden. Heterochlamydeisch sind Gareia, Tritaxis, Ritchieophyton, Neojatropha, Joannesia und Aleurites, sowie die Mehrzahl der Jatropha-Arten; nur eine Gruppe (Cnidoseolus) dieser Gattung teilt mit Avellanita, Cunuria, Elateriospermum, Mierandra und Hevea die Apetalie. Der Kelch deckt valvat oder imbricat (Cunuria), die Krone gedreht oder imbricat. Die Sepalen sind meist am Grunde oder höher verwachsen und zeigen am offenen Kelche 5 freie Abschnitte. Petaloide Ausbildung erfährt der Kelch an den Blüten von Jatropha Subgen. Onidoscolus, und bei der Section Calyptrosolen dieser Untergattung bleibt in der weiblichen Blüte die Basis des Kelches als ein kleiner Teller unter dem Fruchtknoten stehen. Unregelmäßig 2 —3-klappig erfolgt das Aufreißen des Kelches bei Garcia und Aleurites, bisweilen sogar in einer einseitigen Spalte. Die Blumenblätter sind, wo vorhanden, frei bis auf gewisse Jatropha-Arten. In der Untergattung Adenoropium muss die Krone auch hier als freiblättrig gelten, oder die Petalen hängen kaum an der Basis zusammen; innerhalb der Untergattung Curcas aber vollzieht sich ein fast allmählicher Übergang zu sympetalen Kronen, indem der Zusammenhang der benachbarten Blumenblätter untereinander ein innigerer wird. Andröceum. Zwei Typen treten uns hier entgegen: 1. Bei Acidoeroton, Elateriospermum, Garcia und Avellanita bilden unbestimmt viele Glieder das Andröceum, ohne mit ihren Filamenten zu verwachsen. Die Stellungs- verhältnisse sind dann kaum mit Sicherheit festzulegen, doch dürfte das Verhalten von Elateriospermum — die fünf äußeren Glieder alternisepal — wahrscheinlich auch für die übrigen Gattungen gelten. Dafür spricht die gleiche Orientierung der in zwei Kreisen angeordneten Staubblätter von Cunuria und das haplostemone Andröceum von Mierandra. 2. Eine zweite Reihe bilden die Arten von Jatropha, an die sich die übrigbleibenden Genera ohne weiteres anschließen. Alle Staubblätter sind hier monadelphisch; bald entspringen in sehr regelmäßiger Weise die Antherenquirle aus der Staubfadenröhre, bald geschieht es bei den inneren Gliedern unregelmäßig. Nicht selten erscheinen die 6 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. fünf äußeren, dann epipetalen oder alternisepalen, fast frei oder ganz am Grunde der Filamentröhre inseriert, während bei Rütchieophyton 10 äußere Staubfäden frei, 40 innere bis zu ungleicher Höhe monadelphisch sind. Die Zahl der Staminalkreise schwankt recht erheblich bei der Untergattung Onidos- colus, während für die beiden anderen Untergattungen (Adenoropium, Curcas) von Jatropha die Zahlenverhältnisse fixiert werden. Lässt man die Thatsache außer acht, dass vielfach die inneren Staminalkreise oligomer werden, und nimmt die Kreise, wie es auch vielfach vorkommt, sämtlich als pentamer an, so zeigen sich bei Jatropha und den nächst verwandten Gattungen folgende Modifikationen; in den Formeln bedeutet A die fertilen Staubblätter, St Staminodien. A5+5+5+5+5+35 Ste 3: J. horrida. A5+5+5+5 St: J campanulata. A5+5+5+ 5 Ste: J. loasoides, Aleurites moluccama, Neojatropha, Ritchieophyton. A5+5-+35 Steis: J. Hassleriana, maracayensis. A5+5-+5 St: Tritaxis Gaudichaudi. A5-+5 Stys: J. aconitifoha, phyllacantha. A5+5 Ste: Jatropha Subgen. Adenoropium u. Üurcas, Joannesia,, Hevea Sect. Bisiphonia, Aleurites trisperma, Tritaxis Cumingü. A, Sty: Hevea Sect. Euhevea. Alle Gattungen zeigen also im Bau des Andröceums schwankende Zahlenverhältnisse, denn Neojatropha, Ritchieophyton und Joannesia kommen als Ausnahmen nicht in Be- tracht, da sie monotypische Genera darstellen. Gynaeceum. Drei, seltener zwei (Joannesia, Jatropha Sect. Mozinna) oder vier (Aleurites trisperma), selten fünf (Jatropha pachypoda) Fruchtblätter bilden einen Fruchtknoten, auf dem ein Griffel oder ohne solchen unmittelbar die Narben aufsitzen. Jedes Fach schließt eine hängende, anatrope Samenanlage mit ventraler Raphe ein. Blütenachse. Die Insertion ist hypogyn. Discuseffigurationen sind in den Blüten beiderlei Geschlechts fast allgemein entwickelt, bald als freie Drüsen, bald mehr oder weniger miteinander zu einem Ringe vereint. Bei einzelnen Jatropha-Arten (z. B. J. calyculata) findet sich in den weiblichen Blüten ein doppelter Discus, einmal eine hypogyne Scheibe und ferner ihr aufsitzend oder ihr am inneren Rande angeheftet kleine, zähnchenartige Gebilde, die man mit gleichem Rechte als Discusdrüsen wie als rudimentäre Staminodien auffassen könnte. Bestäubung. Die Jatropheae dürften, vielleicht auch die meisten apetalen Typen, an Fremdbestäubung angepasst sein. Das kann man schon aus den allgemein ver- breiteten, als Nectarien dienenden Discuseffigurationen schließen. Die dichte Häufung der Blüten, selbst wenn sie, wie bei Hevea, nicht sehr leuchtend gelb gefärbt sind, dient als Anlockungsmittel. Bei ‚Jatropha aber wird die Blüte selbst zum Schau- apparat. Wegen der prachtvoll feurig rot gefärbten Blumen werden J. pandurifolia und integerrima z. B. als Zierpflanzen kultiviert, und in den apetalen Blüten von J. loasoides erreicht der männliche, weiß gefärbte Kelch die Länge von 3 cm. Nur eine einzige blütenbiologische Beobachtung liegt vor. H. Winkler sah im botanischen Garten von Vietoria (Kamerun) Hevea brasiliensis von zahlreichen Bienen besucht. Vergl. Beitr. Morphol. Biolog. trop. Blüt. Englers Bot. Jahrb. XXXVII. (1906) 248. Die bei vielen (allen?) Jatropha-Arten ausgesprochene Protogynie im Blütenstande begünstigt im hohen Maße Kreuzbestäubung, und das legt den Gedanken nahe, dass auch Bastarde sich finden möchten. Die große Variabilität innerhalb der Section Polymorphae und die vielen Zwischenformen zwischen J. Isabelli und J. disseeta er- klären sich wahrscheinlich durch das Auftreten hybrider Zwischenglieder. Auch eingeschlechtliche Blütenstände scheinen bei manchen Jatropha-Arten aufzu- treten, vielleicht auch bei Hevea. Was Huber von Protandrie bei Hevea nigra angiebt, F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. 7 ES: ‚bedarf noch weiterer Untersuchung, wie bereits Ule richtig ausgeführt hat. Vergl. Englers Bot. Jahrb. XXXVII. (1905) Lit. Ber. 16. Frucht und Samen. Die nach Art sehr vieler Puphorbiaceae in Coccen zerfallende Kapsel ist bei Neojatropha auffallend klein, 6 mm lang, 10 mm breit, erreicht auch bei den meisten Jatropha-Arten nur bescheidene Dimensionen, wird aber schon bei Cunuria und Gareia größer. Die ansehnlichen, noch als Kapseln anzusprechenden Früchte von Hevea werden schon 5 em lang oder noch größer und bilden durch die weiche Consistenz des Exokarps einen Übergang zu den Steinfrüchten von Joannesia und Aleurites. Diese übertreffen an Größe alle Kapselfrüchte der Gruppe. In reichlichem Endosperm liegt der mit breiten Cotyledonen versehene Embryo; nur bei Blateriospermum soll wenig Nährgewebe vorhanden sein. Die Testa ist meist ge- fleckt und der Same mit einer Caruncula versehen, die den Hevea-Arten fehlt. Gerade bei dieser Gattung schwankt die äußere Gestalt des Samens zwischen einer unregel- mäßigen Kugel und prismatischer Form. Geographische Verbreitung. I. Areal. Die Jatropheae sind Tropengewächse beider Hemisphären. Ihr Areal wird begrenzt durch das Vorkommen im südlichen Californien und das Auftreten von J. urens var. stimulosa in den südöstlichen Staaten der nordamerikanischen Union, von Virginien bis Louisiana und Florida. Die südlichsten Standorte liegen in Paraguay und Chile, wo die monotypische Gattung Avellanita erscheint. Sieben Gattungen sind rein amerikanisch: Aecidoeroton, Garcia, Avellanita, Cunuria, Mierandra, Joannesia und Hevea. Ihnen stehen die fünf Genera Elateriospermum, Tritaxis, Ritchieophyton, Neojatropha und Aleurites als paläotropische Typen gegenüber. Die große Gattung Jatropha selbst ist über den ganzen Tropengürtel verbreitet. II. Entwicklungscentren. Artenarm entwickelt an den Grenzen des Areals, wächst der Formenreichtum rasch gegen gewisse Gebiete der Kontinente. In Amerika liegt ein Entwicklungscentrum in den Ländern von Centralamerika südwärts bis Brasilien und Paraguay, unabhängig hiervon ein zweites in Westindien. In Afrika erkennen wir ein drittes Centrum großen Artenreichtums in Hochafrika, ausstrahlend bis Südafrika, während der Urwaldbezirk Niederafrikas der Jatropheae völlig entbehrt. Alle anderen Gebiete sind arm an Jatropheae. 1. Das kontinental-amerikanische Entwicklungscentrum erreicht seinen Höhepunkt in Brasilien und erlischt an den Ostabhängen der Anden, die westwärts nicht überschritten werden. Bestimmte Gebiete erreichen durch die Jatropheen-Flora ihr eigenes Gepräge: a) Das Amazonasgebiet durch die hier endemischen Gattungen Cunuria und Hevea. Auffallend zurück treten hier die Arten von Jatropha. b) Die Küstengebiete Ostbrasiliens in den Provinzen Rio de Janeiro und Sao Paulo durch den Besitz der monotypischen Joannesia. Die Gattung Micrandra verbindet beide Gebiete. e) Die trockenen Gebiete Brasiliens bis an die Anden, charakterisiert durch die eigenartige Entwicklung von Jatropha-Arten aus den Sectionen Glanduliferae, Vitifoliae, Hamosae und Oligandrae. An den Abhängen der Anden tritt an Stelle der Glanduliferae die endemische Gruppe der Macranthae. d) Die Steppengebiete von Paraguay und des angrenzenden Argentiniens. Diese erhalten durch Jatropha-Arten aus den Sectionen Glanduliferae, Tuberosae, Vitifoliae ihr Gepräge. e) Gentralamerika. Hier erscheint die Gattung Garcia mit charakteristischen Arten der Sectionen Glanduliferae, Loureira, Castiglionia, Moxinna, Jussieuia und Calyptrosolen aus der Gattung Jatropha. Centralämerika und das Amazonasgebiet besitzen hiernach ihre eigene Flora, die kaum nahe Beziehungen zu anderen Ländern aufweisen kann, dagegen verwischt sich F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. Atlant. Nord- Amerika Central- Amerika Bra- ° silien Chile Süd- Arabien, Sokotra Ost- Indien Bemerkungen 1. 2. 3. 4. 5. 6. U 8. 40. a. 12. 43. D-} Aeidoeroton ..... a Avellanita -...... Cunuria -....... Elateriospermum .. Micrandra Jatropha ...»..... Glanduliferae . Macranthae ... Polymorphae .. Spinosae...... Tuberosae .... Loureira...... Castiglionia... Moxinna ..... Vitifoliae ..... Hamosae...... Jussieuia ..... Calyptrosolen... Oligandrae.... Platyandrae... a N ER Ritchieophyton :.. Neojatropha ..... Joannesia ....... Doven. 25,2. Aleurites ......». er l..00. 8 . ... m. ..e. . 1010. | er0n% a er en 4 4 1) ae 2 erg A D 3 4 A D 2 Er [57 . ..... ..o0.. .r... oo... .o..* Fe era ..... .o.0. ..o.e. ... . ... ..o..0. ..o.o.. or... oo... ...0. ..... .o0.. .o... ..... .o... .... ..o.0. u... ..o... .... ..... .. . ..... ..... ..... ..... ...0. ...0.. .eoo.e ..o0o. Neotrop. monotyp Gattungen nur Amazonasgeb. Paläotrop. Monotyp. Andiner Typus Paläotrop. Section Neotrop. Section Neotrop. Sectionen Paläotrop. Gattungen Küstengeb.Ostbrasil. nur Amazonasgeb. ET F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. 4 einigermaßen die Grenze zwischen den Steppengebieten Brasiliens und Paraguays. Be- achtenswert aber sind die nahen Anklänge in der Jatropha-Flora zwischen Brasilien und Ostafrika durch den gemeinsamen Besitz einander nahe verwandter Arten der Glandu- liferae; noch enger werden sie zwischen Paraguay und Südafrika durch die Section Tuberosae; und wenn Mexiko in J. macrorhiza eine Art dieser zuletzt genannten Gruppe besitzt, so steht das im Einklange mit der Thatsache, dass vikariierende Species aus den Sectionen Castiglionia und Moxinna Ostafrika und Centralamerika in Parallele setzen. 2%. Das westindische Entwicklungscentrum mit einer besonders reichen Entfaltung auf Cuba wird durch Gareia und Acidocroton charakterisiert, ferner durch die Entwicklung der Polymorphae und in zweiter Linie der Section Loureira. Nahe Beziehungen existieren zwischen dieser Flora und der Centralamerikas, auch der des andinen Gebietes. Vor allem aber darf der gemeinsame Besitz der Polymorphae, der auf afrikanische Typen hinweist, nicht übersehen werden. 3. Das afrikanische Entwieklungsgebiet umfasst die Steppengebiete Hoch- afrikas bis zum Kaplande mit Einschluß des südlichen Arabien und der Insel Sokotra. Neben den beiden, vielleicht miteinander zu vereinigenden Arten von Neojatropha aus Ostafrika giebt es hier nur Species von Jatropha. Gegenüber den 32 Arten des Ostens können die 3 Jatrophen Westafrikas kaum in Betracht kommen. Im Norden tritt im afrikanischen Entwicklungsgebiete die Ländermasse von Südabessinien bis Somaliland durch den Besitz der Spinosae und der Section Moxinna scharf hervor. Beide Artgruppen erlöschen bald im Süden des Somalilandes; nur die Spinosae reichen mit je einer Art bis Sansibar und Deutsch-Ostafrika. An dieses nördliche Gebiet grenzen - die mittleren Teile Hochafrikas, für welche die Glanduliferae und zwei Arten von Castiglionia charakteristisch sind, und im Süden entfalten Transvaal und das Kapland eine eigenartige Flora durch das typenreiche Auftreten der Tuberosae und zweier Speeies der Polymorphae. Mit 13 Arten sind die Tuberosae in Südafrika entwickelt: nirgends anderwärts erscheint die Gruppe sonst so tonangebend wie hier, denn nur mit sehr zerstreuter Verbreitung einzelner Sippen reichen sie bis Somaliland und zum Niger- gebiete.e Nur in Kordofan liegt noch ein zweites Gebiet, in dem 5 Arten naher Ver- wandtschaft sich einstellen. Südarabien mit Einschluss der Insel Sokotra ist ein Anhang des afrika- nischen Entwicklungsgebietes. Die 4 hier auftretenden Arten weisen in ihren ver- wandtschaftlichen Beziehungen einerseits auf Somaliland und Abessinien, anderseits auf Südafrika (Polymorphae) hin. 4. Arme Gebiete an Jatropheae sind die indisch-malayischen Tropen. In Ost- indien bezeichnen die wenigen und auch seltenen Jatropha-Arten (J. glandulifera, Wightiana, nana, heterophylla) die Ostgrenze des Areals der Gattung. Ritehieophyton ist hier endemisch und die mit Jatropha sehr nahe verwandte Tritaris reicht von Indien bis Südchina und zu den Philippinen. Das südliche China bis zum malayischen Gebiete ist die Heimat der Aleurites-Arten, und Elateriospermum ist ein malayischer Typus. Die umstehende Tabelle (S. 8) erläutert die Verbreitungsverhält- nisse der Jatropheae auf statistischer Grundlage. Ill. Ökologische Verhältnisse. Über die Beteiligung der Jatropheae an der Zusammensetzung bestimmter Formationen fehlen nähere Angaben fast gänzlich. Sie gehören aber sicher drei Gruppen an: I. Einige wenige Jatropha-Arten, wie z. B. J. curcas, sind Ruderalpflanzen oder Ackerunkräuter (J. lobata). 2. Die meisten sind Steppenbewohner, so außer sehr vielen Jatropha- Arten die Gattungen Neojatropha, Ritchieophyton, Acidocroton. 3. Einige sind Bäume vermutlich offener Formationen oder lichter Bestände, so die Arten von Micrandra und einige Jatropha. Wirkliche Urwaldbäume sind die Jatropheae wohl kaum, dagegen vermögen einzelne auch auf dem trockenen Boden der brasilianischen Campos zu gedeihen. So wächst Joannesia princeps leicht auf jedem, sonst zu Kulturzwecken untauglichen Substrat und widersteht monatelang der Dürre. 10 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. Nur in Bezug auf Aleurites und Hevea, der sich wohl auch die Gattung Ounuria anschließt, sind wir einigermaßen besser orientiert. Die Aleurites-Arten bewohnen die Regenwälder des chinesisch-malayischen Gebietes, und Hevea und Ounuria sind streng gebunden an die Wälder der Hylaea im Amazonasgebiete. Sie wachsen hier meist im Inundationsgebiete der Flüsse in deren Unterlaufe, im Quellgebiete auch auf über- schwemmungsfreiem Lande. Von den baumartigen Jatropheae sind Anpassungserscheinungen an Standort und Klima kaum bekannt. Eine Träufelspitze besitzen die Hevea-Arten nicht in ausge- sprochenem Maße, schon eher die Aleurites-Species. Nur von Joannesia princeps be- schrieb Th. Peckolt eigentümliche Wurzelknollen, die vielleicht als Wasserspeicher dienen. Über diese wird im speziellen Teile berichtet. Dagegen passen sich die Steppen- bewohner in verschiedener Weise den ihnen gebotenen Existenzbedingungen an durch eine xerophile Struktur. In anatomischer Hinsicht gehören hierher die Speichertracheiden der Jatropha- Blätter, welche die Gefäßbündelendigungen umsäumen; ferner die succulente Ausbildung vieler Sprossachsen, die bei J. podagrica ihr Extrem findet. An sie schließen sich die Tuberosae an mit den dicken, bald fleischigen, bald mehr holzigen, knolligen Rhizomen. Bei manchen afrikanischen Arten dieser Gruppe sind die oberirdischen Sprosse so stark reduziert, dass sie nur wenige Centimeter über die Erdoberfläche sich erheben und kleine oder linealische Spreiten, oft nur in geringer Zahl, entwickeln. Eine etwas fleischige Consistenz des Blattes, in anderen Fällen eine dichte Haarbekleidung, vollendet den Transpirationsschutz der über die Erde sich erhebenden Sprosse. Die strauchigen Jatropha-Arten der Spinosae neigen, wie Acidocroton, zur Dorn- bildung; die Stipulae sind zu harten, stechenden Körpern geworden, und manche solcher Typen tragen Lang- und Kurztriebe, freilich nicht immer in so prägnanter Ausbildung, wie J. spathulata oder J. Rivae. Reduktion der Spreite zu kleinen Flächen oder dichtes Indument setzen die Transpiration herab. Beachtenswert ist bei Jatropha eine sehr reiche Ausgliederung von Drüsenzotten, bei den Glanduhferae und Tuberosae. Sie findet sich bei den ansehnlich blühenden Arten der Gattung und solchen, die ohne Zweifel sonnige Standorte bewohnen. Da auch sonst drüsige Anhängsel an der Spitze des Blattstieles bei Jatropha und Hevea z. B. begegnen, ist vielleicht ein Zusammenhang zwischen Ameisen und Pflanzen zu ver- muten. Direkte Beobachtungen liegen freilich nicht vor. Verwandischaftliche Beziehungen. Die Jatropheae bilden eine scharf umschriebene Gruppe der Euphorbiaceae. Inwieweit sie verwandtschaftliche Anklänge an andere Tribus besitzen, wird erst im allgemeinen Teile, nach Durcharbeitung der anderen Gruppen, zu erörtern sein, auch ihre angebliche Verwandtschaft mit anderen Familien. Nutzen. Wegen speziellerer Angaben mag von vornherein auf die Notizen bei den unten genannten Nutzpflanzen verwiesen werden. Vorzügliches Bauholz liefert Mierandra elata; auch das Holz von Aleurites moluecana wird zu Theekisten verarbeitet. Die Blätter von Jatropha multifida werden als Gemüse gegessen und die Samen von Avellanita Bustillosii werden von den Kindern genossen. Groß ist die Zahl der Jatropheae, deren Organe, zumeist freilich die Samen, medi- zinische Anwendung finden, in erster Linie als Abführmittel. Ich nenne von solchen Jatropha gossypifoha, glandulifera, Pohliana, multifida, elliptica, nana, Isabelli, eureas, canescens, urens, oligandra, ferner Joannesia princeps und Aleurites moluecana. Der wirksame Bestandteil ist das Öl, das auch zu technischen Zwecken, als Brennöl, Schmieröl, in der Seifenfabrikation u. a. m. gebraucht wird. Als wichtige Ölpflanzen nenne ich Jatropha multifida und curcas, sowie die vier Aleurites-Arten. . Die größte Bedeutung aber erlangen die Jatropheae als Kautschukpflanzen. Dies sind Arten von MMierandra und in allererster Linie Hevea brasiliensis. Me uadau Tr. a F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. 11 Auch H. diseolor oder, wie neuerdings Huber berichtet, nicht diese, sondern H. Benthamiana, ist ein wichtiger Kautschukproduzent. Auch andere Hevea-Arten liefern Kautschuk, freilich von ungleicher Qualität. Im übrigen liegt über den Stamm- pflanzen des Hevea-Kautschuks noch manches Dunkel. Der Kautschuk der Jatropheae stammt zum weitaus größten Teile aus Amerika: 4. Aus Brasilien. Die wichtigsten Gebiete sind: a) Die Inseln des unteren Amazonas und sein Delta, auch Teile des Staates Parä. Der wichtigste Stapelplatz ist Para. b) Die Gebiete beiderseits des mittleren Amazonas und seiner großen Nebenflüsse. _ Stapelplätze sind Manäos, Parä, Iquitos, Serpa. e) Der südwestliche Teil des Staates Parä. Stapelplatz ist Cameta. d) Das Gebiet des Amazonas und seiner südlichen Nebenflüsse. Stapelplätze sind ' unter b) genannt. e) Mato Grosso. Gelangt über Monte Video und Rio de Janeiro in den Handel. 2. Aus Bolivien. Gelangt über Manäos, Mollendo, Arica und verschiedene peru- anische La Plata-Häfen auf den Markt. 3. Aus Peru. Iquitos, Manäos, Mollendo sind wichtige Stapelplätze. 4. Aus Venezuela. Kommt über Ciudad Bolivar in den Handel. Auch in der alten Welt finden sich Kautschuk-Plantagen von Hevea brasiliensis, so in Ceylon, wo indes auch erst seit Beginn dieses Jahrhunderts von einer Kaut- schukkultur die Rede sein kann. Noch jünger sind die Pflanzungen in den Staaten Travancore und Cochin im Südwesten Vorderindiens, in den Straits Settlements und Federated Malay States der malayischen Halbinsel. Kaum über Anfänge hinaus sind die Kulturen in Guyana, Mexiko, auf Trinidad und Dominica, an der Goldküste, in Kamerun, im Congostaate, ferner auf Borneo, Java und Sumatra, Neu-Guinea, Samoa und den Fidschiinseln. Interessante, auf Kautschukgewinnung bezügliche Angaben findet man bei: R. Henri- ques, Kautschuk und seine Quellen. Dresden 1899; Barbosa Rodriguez, As Heveas ou Seringueiras. Rio de Janeiro 1900; P. Reintgen, Kautschukpflanzen. Kolonialwirtsch. Komit. 1905; H. Wright, Hevea brasiliensis or Para Rubber. 3. ed. 1908; S. Soskin, internat. Kautschukausstellung London 1908. Tropenpfl. XII. (1908) Beiheft; H. Fitting, Physiolog. Grundlagen zur Bewertung der Zapfmethoden. Tropenpfl. XIII. (1909) Beiheft 2; Huber, Hevea Benthamiana. Bol. Mus. Goeldi Parä V. (1909) 242. Gliederung der Tribus und Phylogenie der Gattungen. Überblickt man den morphologischen Aufbau der Jatropheae-Blüten, so lässt sich unschwer eine Verteilung der Gattungen in zwei Gruppen durchführen. Die eine, die Subtribus der Jatrophinae, trägt die typischen Jatropha-Blüten, in denen die Staubblätter entweder alle mona- delphisch erscheinen, oder die äußeren frei sind, während die inneren verwachsene Filamente besitzen. Die Subtribus der Micrandrinae trägt freie Staubblätter. Beide Gruppen haben gemeinsamen Ursprung und zeigen vielfach analoge Progressionen im Blütenbaue: innerhalb beider kommen apetale Blüten zur Ausbildung; die Zahl der Staub- blätter zeigt bei beiden Reduktionen; die Öffnung des Kelches geschieht bisweilen un- regelmäßig valvat, so bei Aleurites einerseits, bei Gareia anderseits. Die Micrandrinae sind bis auf die Gattung Elateriospermum amerikanisch. Das genannte monotypische Genus stellt demnach ein Reliet der malayischen Tropen dar, das zu den Jatrophinae keine verwandtschaftlichen Beziehungen aufweisen kann. Seine B Abtrennung von den Urformen der Mierandrinae muss demnach frühzeitig erfolgt sein. Schon J. Müller (in DC. Prodr. XV. 2. 4134) verweist kurz auf den Zusammenhang mit Mierandra. Heterochlamydeische Blüten zeigen innerhalb der Mierandrinae die Gattungen = Aeidoeroton und Garcia, letztere durch das valvat unregelmäßige Aufspringen des _Kelches sehr auffallend. Alle anderen Genera sind apetal. Avellanita trägt noch zahl- reiche Staubblätter; bei Cunuria wird die Zahl auf 10 beschränkt, und Mierandra ist 12 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. haplostemon. Zlateriospermum aber nimmt in dieser Hinsicht eine frühere Progressions- stufe ein, indem das Andröceum aus 10—18 Staubblättern sich aufbaut. Innerhalb der Jatrophinae kommen %—6-quirlige Andröceen zur Ausbildung; freilich sind die inneren Glieder oft staminodial, bisweilen völlig unterdrückt. Die Urformen der Subtribus, aus denen die heute lebenden Gattungen sich herausdifferenzierten, waren in den Tropen allgemein verbreitet. Unter den Gattungen der Jatrophinae nimmt Aleurites die weitaus am ausge- sprochensten isolierte Stellung ein. Bezüglich der Dehiscenz des Kelches gleicht sie völlig der Gattung Garcia. Sie stellt einen auf früher Stufe frei gewordenen Ast des Stammbaumes dar, der auf die altweltlichen Tropen beschränkt blieb. Joannesia und Hevea, beide mit zusammengesetzten Blättern, entstanden aus amerikanischen Urtypen. Joannesia ist noch heterochlamydeisch, die auf das Amazonasgebiet streng isolierte Hevea ist apetal geworden. Die vier übrig bleibenden Genera stehen einander sehr nahe. Von ihnen ist Jatropha selbst sicherlich ein alter Typus. Das lehren schon die Verschiedenheiten im Neojatropha Ritchieophyton 3 ; st ee Tritascis 1 Aecidoeroton Avellanita Dcrandra Aleurites Elateriospermum Fig. 1. Genera Jatrophearum secundum affinitatem naturalem disposita. (Icon orig.). Baue des Andröceums. Die phylogenetischen Beziehungen der einzelnen Sectionen von Jatropha zu einander und deren pflanzengeographische Verbreitung, auf die später noch spezieller eingegangen werden soll, charakterisieren Jatropha als alten Stamm. Von ihr ist die noch wenig bekannte Gattung Tritaxis vielleicht nicht generisch verschieden. Wenn man vielleicht schon die Untergattung Cnidoscolus von Jatropha als eigenes Genus abzutrennen geneigt sein könnte, was sich wohl auch begründen ließe, so hat in der alten Welt ferner eine Abspaltung von Ritchieophyton und Neojatropha statt- gefunden. Beide zeigen ein Indument von Sternhaaren, stehen einander auch nahe und weisen mit aller Sicherheit auf Jatropha als Ausgangspunkt der Neubildung hin. In Fig. 1 kommen die phylogenetischen Beziehungen der Jatropheae-Gattungen zu einander zum Ausdrucke. Systema tribus Jatrophearum. A. Stamina omnia libera . . ». 2 2 2 2.202020. 0%, Subtr. 4. Mierandrinae Pax. a. Bar petaligeri. . Sepala sub anthesi 5. . . , . >22... 4. Aecidoeroton Griseb. 8. Calyx sub anthesi irregulariter valzatim. ruptus . .. 2. Gareia Rohr. b. Flores apetali. ; @. Antherae numerosae, fere sessiles . . . 2... 3. Avellanita Phil. P. Antherae filamentis stipitatae. Acidocroton. 13 I. Stamina 18—10. i. Ovarii rudimentum evolutum. . . - - ... . 4. Ounuria Baill. 2. Ovarü rudimentum nulum . . . » 2....... 5. ElateriospermumBl. = il. Stamina 5. ne an ee er Bu. Miioramdire. Bemils; 3 B. Stamina in vel. interiora mnnadelebe 2.2... Subtr. 2. Jatrophinae Pax. a. Calyx sub anthesi 5-dentatus vel 5-lobus. a. Folia simplieia. Flores petaligeri. I. Indumentum simplex. 4. Folia palmatinervia, rarius penninervia. . .. 7. Jatropha L. 2. Folia penninervia. Genus dubium . . . - . 8. Tritazis Baill. II. Indumentum stellare. 4. Stamina exteriora 10, libera -. - - . .» » . 9. Rüchieophyton Pax. 2. Stamina exteriora 5, libera. . -. . » -» . . 40. Neojatropha Pax. ß. Folia 3— 7-foliolata. E Plocen pelallgeni. 52. 2. 2-00 ..da....4l. Joannesia Vell. II. Flores apetali. . . - . -.. 42. Hevea Aubl. b. Calyx sub anthesi irregulariter valyatim ruptus ..... „43. Aleurites Forst. | Subtrib. 1. Mierandrinae Pax. Stamina omnia libera, nec monadelpha. 1. Acidocroton*) Griseb. Aeidoeroton Griseb. Fl. Brit. West Ind. Isl. (1859) 42; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1366) 1042; Benth. et Hook. f. Gen. III. (1880) 291; Pax in Engler-Prantl, Pfizfam. II. 5. (1890) 278. Flores monoici. Calyx 5! parvus, 5—6-lobus, lobi breves. Petala calyce majora, eontorto-imbricata, libera. Stamina numerosa, 25—30, receptaculo disciformi, pubes- centi inserta; filamenta libera, glabra; antherae breves, erectae; connecetivum latius- eulum, eaudato-apieulatum. Ovarii rudimentum nullum. Calyx © maris. Petala nulla (vel ex Müller rudimentaria). Ovarium 3- (vel ex Müller 3—5-) loculare; stigmata sessilia, plana, crassa, late obovata, emarginata. Discus hypogynus annularis, pubes- eens. Ovula in loculis solitaria. Capsula in coccos 2-valves dissiliens. Semina carun- eulata. — Fruticulus ramosissimus, spinis geminis infrastipularibus, rectis, divaricatis horridus.. Ramuli pulviniformes, aculeis minoribus praediti. Folia parva, integerrima, obovata, alterna. Flores inter folia pauei, subsessiles. Species unica, cubensis. A. adelioides Griseb. Fl. Brit. West Ind. Isl. (1859) 42; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1042. — Frutieulus 41/,—2 m altus. Ramuli juveniles puberuli, _ mox glabrati vel glabri, einerascentes. Spinae stipulares s—25 mm longae, cinereae, ramulos foliigeros, brevissimos, pulviniformes longe superantes; stipulae juveniles, non- _ dum induratae eireiter 2 mm longae. Folia subsessilia, 4—8 mm longa, obovata, olivaceo-lurida, erassiuseula, subtus pallidiora, apice obtusa, margine leviter revoluta. Pedicelli 5! 2 mm longi, © longiores, pubescentes. Calyeis ' lobi triangulares, sub- aculi, ciliati, 4 mm longi, © 3—5 mm longi, obovati, obtusi, parce pubescentes. Petala 5! 2 mm longa, orbiculari-ovata, eiliata, © nulla vel (ex Müller) in sinubus calyeis setaceo-dentieuliformia. Receptaculum utriusque sexus pilosum. Antherae ovoi- deae. Ovarium globosum, rufescenti-pilosum. Capsula 8 mm lata, globosa, parce pu- berula. Semina 6 mm longa, 4 mm lata, demum nitida, albido-carunculata. — Fig. 2. Westindische Provinz: Cuba (Wright n. 3702!), am Yumuri-Flusse (Rugel m. 355!). ä *) Croton, nunc genus Euphorbiacearum, apud Dioscoridem synonymon Rieini; azı- = dei = acuminatus, propter stipulas spinescentes. 14 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. Nota. Ducente cl. Grisebach Aecidoton P. Br. (Hist. Jamaica 1756] 335) ad hoc genus relatum erat, sed jam. cl. Bentham monuit illam plantam alius affinitatis esse. Recte el. O. Kuntze Acidoton P. Br. ad genus Securinegam reduxit. Cfr. Revisio pl. II. (1891) 591. — Speci- mina olim in hortis botanieis sub nomine Aeidoerotonis adelioidis vel Adeliae Acidotonis culta ad Securinegam busifoliam (Poir.) Müll. Arg. pertinent. . RELDLR Fig. 2. Acidoeroton adelioides Griseb. A Ramulus floriger. B Flos $. CO Stamen. D Flos ©. (Icon. origin.). 2. Garcia*) Rohr. Gareia Rohr in Skrivt. naturh. Selsk. Kjoebenhavn II. (41792) 217 t. 9; Endl. Gen. II. (1836—40) 4443; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 724; Benth. et Hook. f. Gen. II. (1880) 292; Pax in Engler-Prantl, Pflzfam. II. 5. (1890) 74. — Careia Raeuschel, Nomenel. ed. 3. (4797) 275. Flores monoiei (vel dioiei?), petaliferi. Calyx ' membranaceus, in alabastro glo- bosus, per anthesin in lacinias 2—3 valvatim rumpens. Petala 8—12, angusta, longe sericea, calycem superantia. Disci glandulae liberae vel ima basi connatae, glabrae., Stamina numerosa, receptaculo piloso, convexo inserta; filamenta libera. Ovarii rudi- mentum nullum. Calyx © maris, caducus. Petala pauciora quam in flore g'. Discus hypogynus profunde lobatus. Ovarium 3-loculare; stylus brevissimus; stigmata crassa, reflexa, emarginato-bifida. Ovula in loculis solitaria. Capsula majuseula, in coccos 2-valves dissiliens; endocarpium sublignosum. Semen globosum, ecarunculatum. — Arbores. Folia alterna, estipulata, petiolata, firme membranacea, penninervia, integer- rima. Flores majusculi, ad ramorum apicem 4—3. Species unica, centrali-americana, G. nutans Rohr ].c.; Vahl, Symbolae II. (4794) 1400; Juss. Euph. Tent. (1824) 44 t. 43, f. 40; Baillon, Etud. Euph. (4858) 392 t. 14, f. 28—38; Müll. Arg. I. c. — Arbor vel arborescens; ramuli et petioli juveniles cum pagina foliorum incano-puberuli, mox glabrati. Petiolus 2—5 cm longus, apice incrassatus; limbus 10—15 em longus, 4—6 cm latus, oblongo-obovatus, basi acutus, breviter acuminatus vel subobtusus, integerrimus. Cymae 1—3-florae, brevissime pedunculatae; pedicelli calycem fere bis *) Genus in honorem Garcia del Huerto dicatum. Autor scripsit »Coloquios dos simples, e drogas he causas medicinais da India« 1563. Opus etiam in Jinguam latinam, anglicam, itali- cam, gallicam translatum erat. A a a a in EL) Zu ie dsl En an mn purpurascentia; filamenta ad me- dium villosa. Ovarium trigonum, pubescens; stigmata fusco-nigres- centia, ovario incumbentia, 2 mm longa. Capsula glabra, 3-cocca, 25 mm lata, 15 mm longa; semen _ globosum, 42 mm diametiens. — Fig. 3. — Trop. CGentralamerika: Mexiko (Ervendberg n. 273). Westindische Provinz: Haiti (Piecarda n. 590!). — Guadeloupe, cult. (Bertero, Duss n. 4064!, Perrottet). — Acidocroton, Avellanita. 15 aequantes. Flores nutantes. Calyx aperiens ovoideus, acutus, 5 mm longus, pubescens, membranaceus; petala lanceolata, acuta, 8—12 mm longa, albido-sericeo-villosa, intus Fig. 3. Garcia nutans Rohr. A Flos &. B Flos Q. - (Icon. origin.) Martinique (Belanger n. 218, Duss n. 888!, Hahn n. 304!). — Barbados, cult. (Waby n. t18!). Subäquatoriale andine Provinz: Columbien, St. Martha am Magdalenen- strome (Rohr, Purdie). In europ. botanischen Gärten selten in Kultur! 3. Avellanita*) Phil. Avellanita Phil. in Linnaea XXXII. (1864—65) 237; Benth. et Hook. f. Gen. II. (1880) 289; Pax in Engler-Prantl, Pflzfam. II. 5. (1890) 76. Pi Sr e. 144 = Fig. 4. Avellanita Bustillosii Phil. A Ramulus floriger. B Flos d. C. Flos ©. D Ovarium. (Icon. origin.). *) Pueri semina, quae comedunt, avellanitas vocant. 16 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. Flores monoici, apetali. Sepala 5! 5, valvata, basi connata. Stamina numerosa, in globum coalita; filamenta brevissime libera; antherae fere sessiles, subglobosae, parvae. Discus nullus. Sepala Q quam in flore ' paulo angustiora, fere ad basin libera. Discus hypogynus nullus. Ovarium globosum, 3-loculare; styli erecti, indivisi, longiuseuli, intus dense papillosi. Capsula pubescens, 3-cocca. Semen globosum, laeve, ecarunculatum, — Frutex haud lactescens, partibus juvenilibus pilis simplieibus vestitis, mox glabratis. Folia alterna, breviter petiolata, integerrima, fere triplinervia, floralia fere verticillata; stipulae parvae. Flores in cymas terminales, sessiles dispositi, 3—4 medius Q, ceteri 91, bracteis linearibus eircumdati. Species 1, chilensis. A. Bustillosii Phil. in Linnaea XXXII. (1864—65) 238. — Frutex 1/,—1 m altus; rami laete virides. Petiolus 3—4 mm longus, juvenilis parce pilosus; limbus oblongo-lanceolatus, utrinque acutus, integerrimus, opacus, fere triplinervius, junior pilosus, demum glabratus, 4—5 cm longus, 41/,—2 cm latus; folia floralia fere ver- tieillata, post anthesin ramos %2—3 ex axillis emittentia,; stipulae lineari-lanceolata, margine scariosae, ciliatae. Cymae sessiles, 3—4-florae; bracteae lineares, 5—6 mm longae. Flores breviter pedicellati. Sepala lanceolato-linearia, 4—5 mm longa, pubes- centia, saepe paulo inaequalia, acuta, apice ipso dilatato quasi appendiculata; antherae fere sessiles, in globum congestae; ovarium globosum, dense pubescens; styli 3,6—8 mm longi, indivisi. Capsula dense pubescens, stylis persistentibus coronata; valvae 15 mm longae. Semina laevia, 4 cm fere longa, pallide fusca, nigro- vel badio-marmorata, ecarunculata. — Fig. 4. Andines Gebiet: Chile, Prov. Colchagua (Philippi!), Prov. Santiago (Philippi!). Nota. Habitus pro tribu peculiaris, folis quasi species Argethamniae, ramificatione non- nullas generis Actinostemonis referens, sed genus inter Jatropheas certissime inserendum est. ) 4. Gunuria*) Baill. Oumuria Baill. Adansonia IV. (1864) 287; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2 (1866) 1423; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 507; Benth. et Hook. f. Gen. Ill. (1880) 289; Pax in Engler-Prantl, Pflzfam. III. 5. (1890) 77. — Ülusiophyllum Müll. Arg. in Flora XLVII. (1864) 518. Flores dioiei, apetali. Sepala 5! 5, lata, valde imbricata. Discus nullus. Sta- mina 10, receptaculo valde elevato affixa; filamenta brevia, libera; antherae dorsifixae, loculi connectivo latiusculo adnati. Ovarii rudimentum villosulum, integrum, staminibus paulo brevius. Sepala © maris. Discus hypogynus cupuliformis, glanduloso-lobatus vel nullus. Ovarium 3-loculare; styli crassi, bifidi, reflexi, ovario adpressi; ovula in loeulis solitaria. Capsula magna, subglobosa, in coccos 2%-valves dissiliens; exo- carpium carnosum, endocarpium crassum, lignosum. Semina magna, ovoidea. — Ar- bores glabrae. Folia alterna, petiolata, integerrima, coriacea, penninervia; limbus supra ad basin 2-glandulosus. Peduneuli laterales, saepe 2—3-ni, folio breviores, Z' sim- plices vel parce ramosi; rami apice cymam paucifloram gerentes; flores ternatim ses- siles; © fructus 1—3 gerentes. Species 2, Brasiliae borealis incolae. Clavis specierum. A. Petiolus gracilis. Capsula 4 cm longa . . . 2... .. 1. 0, Spruceana. B. Petiolus erassus. Capsula 21/5 cm longa . .». » 2.2... 2. CO. erassıipes. I. C. Spruceana Baill. Adansonia IV. (1864) 287; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 41423 ex parte; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 509 t. 14, f.&. — Olusio- phyllum Sprucei Müll. Arg. in Flora XLVI. (4864) 518. — Micrandra Cunuri Baill. *) Planta sec. cl. Spruce ab incolis Gunuri vocatur. EN RE 2 a LEE ‘ Cunuria, Elateriospermum. _ 17 | apice cum stipulis convolutis, cadueissimis adpresso-pubescentes. Petiolus I— longus; limbus 6—11 cm longus, 4—8 cm latus, late elliptieus, ambitu utrinque us, basi biglandulosus; eostae praesertim subtus prominentes; 'stipulae 5— f longae. Cymae pauciflorae; bracteae minutissimae. Calyces Z' 2 mm longi, si, vix ultra medium 5-lobi, adpresso-pubescentes; laciniae late ovatae, obtusse: rudimentum 3-partitum, pubescens. Capsula 4 cm longa, extus subleprosa; exo- rpium carnosum, crassiusculum; endocarpium dorso 44 mm latum, inferne 3—3!/, mm assum, intus rubescens et striolatum. Provinz des Amazonenstromes: Am Casiquiari-Flusse, Vasiva und Pacimoni uce n. 3299). Einheim. Name: Cunuri. =C crassipes Müll. Arg. in Fl, Brasil. XI. 2. (1874) 510. — 0. Spruceana Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1423 ex parte. — Tota valde similis ©. Spruceanae. Petiolus crassus, 2— 2/a mm diametiens, rigidus, validus. Folia 40— 43 em longa, 3'/,—6 cm lata, apice obtusissima vel retusa; venae minores parum tes. Flores ' aperientes ovoidei, 3 mm longi, in cyranlis fere sessiles, tan- pro 2/, 5-fidi. Capsula 2'/, cm longa, laevis; endocarpium inferne 2 mm cerassum, ° tenuius. . Provinz des Amazonenstromes: Bei San Carlos am Rio Negro (Spruce 3029, 3474). 5. Hlateriospermum *) Blume. > Elateriospermum Blume, ed (1825) 620; Endl. Gen. II. (1836/40) 4113; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 11430; Benth. et Hook. f. Gen. III. (1880) 8; Pax in Engler-Prantl, Pfizfam. III. 5. ( 890) 77. — Elaterispermum Reichb. m. (1841) 494. — Elaterioides O. Ktze. in Post et Kuntze, Lexicon gen. Phaner. 11904) 193. Flores monoici, apetali. Sepala Z' 4—5, lata, valde imbricata. Stamina 10—18; discus lobatus, crassus, villosus; filamenta brevia, libera; antherae connectivo apice glanduliformi Broducte coronatae. Ovarii rudimentum aullum vel minutum. Sepala © saepius 6, imbricata. Discus hypogynus margine elevatus, pubescens, integer. Sta- ıninodia saepius numerosa, parva. Ovarium 2—4-loculare; styli crassi, primum bre- vissime erecti, subeonnati, demum parum elongati, apice in stigmata crassa, brevia, dilatati; ovula in loculis solitäria. Capsula magna, in coceos 2-valves dinsilienis“ EeXO- carpium subcarnosum, endocarpium durum. Semina magna, oblonga, nitida; albumen tenuissimum. — Arbor. Folia alterna, longe petiolata, integerrima, subcoriacea, penni- oe Cymae laxe dichotomae, longiuseule pedunculatae; flos eymae centralis ©, ceteri ', haud numerosi. Species unica malayana. E. tapos Blume, l.c. 621; Miq. Fl. Ind. bat. I. 2. (1859) 412; Suppl. (1860) ; Baillon, Etud. Euph. (1858) 397 t. 49, f. 26—28; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 4131; Benth. in Hook. Icon. pl. XII. (4879) t. 1294; Hook. f. Fl. Brit. Ind. V. (1887) 382. — Arbor pulcherrima, excelsa, ad 25 m alta; coma densa, ob- longa; partes növelli sanguinei, glaberrimi. Potiohus 5—7 cm longus, gracilis, apice biglandulosus; limbus 14—17 em longus, 41/,—6 cm latus, subcoriaceus, elliptico- anceolatus, breviter cuspidato-acuminatus, bast aculus, penninervius, dense reticulato- sus, glaber, nitidulus; stipulae lanceolato-ovatae, acuminatae, mox deciduae. Pe- axillares, petiolos. superantes; bracteae ovatae, acuminatae. Flores albi vel albo-Iutescentes. Sepala J" late ovata, obtusa, fere 3 mm longa; antherae oblongae, Nomen datum e verbis graeeis ozegue (=semen) et ?Aerjgıor —= purgans. - Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 147. e) 18 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. erectae. Sepala Q@ quam in flore G' paulo majora. Ovarium villosum. Capsula magna, 3—4 cm diametiens. Semina badia. Albumen praeter membranam papyra- ceam, embryonem includentem nullum. Südwestmalayische Provinz: Maldeca) [Eaudiehaua 1.3803 Griffith n. 4960, Maingay n. 1440). — Perak (Scortechini). — Sumatra (Miquel). — Java (Blume, Zollinger n. 3779). — Borneo, Hayoep am Tabalong, Urwald (Winkler n. 2355!, 2409!, 2540!). Einheim. Name: Tapos. ’ Species excludenda. Elateriospermum Tokbrai Blume, Bijdr. (1825) 621 = Mallotus Tokhrai (Blume) Müll. Arg. | 6. Mierandra *) Benth. Micerandra Benth. in Hook. Kew Journ. Bot. VI. (1854) 3714; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 709; in Fl. Brasil. XI. 2. (1873) 289; Benth. et Hook. f. Gen. III. (1880) 289; Pax in Engler-Prantl, Pflzfam. II. 5. (1890) 76. — Pogonophyllum Didrichs. in Kjoebenh. Vid. Meddel. (4857) 144. Flores monoici (vel interdum dioiei?), apetali. Sepala g' 5, valvata vel leviter imbricata. Disei glandulae 5, liberae, episepalae. Stamina 5 vel 7; filamenta libera, apice in alabastro inflexa, demum erecta; antherae subglobosae. Ovarii rudimentum parvum. Sepala © cadueissima. Discus hypogymus annularis, tenuis. Ovarium 3- loculare; styli brevissimi, crassi, lati, retusi, basi subconnati; ovula in loculis solitaria. Capsula globosa, vix in coccos secedens. — Arbores procerae. Folia alterna, simplieia, integerrima, penninervia, longius petiolata. Flores parvuli, eymosi; cymae laxe pani- culatae; Phnienlae terminales et laterales. Species adhuc notae 4—5, inter se valde affines, Drasthensen. CGlavis specierum. A. Folia basi biglandulosa. Paniculae foliis longiores. .. . 4. M. elata. B. Folia basi eglandulosa vel tantum obscure glandulosa. Pa- niculae foliis breviores. a. Bracteae sub anthesi ee Alabastra subconico- ovoidea . . . RT re BE b. Bracteae exiguae, cadueissimae. Alabastra ellipsoidea vel subglobosa. c. Stamina 5. Ovarium pubescens . . . . 3. M. siphonioides. P. Stamina 7. Ovarium basi tantum pubescens, oelarıma glaberrimum . . . 1 SR ar gs A RE C. Species incomplete tantum nota a 1. M. elata (Didrichs.) Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 14%; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 709; in Fl. Brasil. XI. 2. (1873) 290 t. 42. — Pogonophyllum elatwm Didrichs. in Kjoebenh. Vid. Meddel. (1857) 444. — Arbor ad 20 m alta; ramuli novelli adpresse pubescentes, mox glabrati. Petiolus 21/,—31/, em longus, gracilis; limbus 7—9 cm longus, 31/)—4 cm latus, oblongo-obovatus vel oblongo- ellipticus, abrupte acuminatus, basi obtusus, supra fusco-nigricans, nitidus, subtus magis opacus, subcoriaceus, basi juxta petioli apicem biglandulosus; costae secundariae utrinque + 8; venae reticulatae. Inflorescentia folia duplo vel triplo superantes, ambitu conico- ovoideae, patenter longirameae; bracteae 41/, mm longae, cadueissimae; pedicelli bre- vissime pubescentes, © in quoque ramulo solitarii, 9! laterales. Sepala 5’ 2 mm *) Mixoös = parvus, dvjoe = vir. Nomen propter stamina parva generi datum est. Micrandra. 19 longa, paree puberula, obscure subdenticulata, triangularia, acuta; antherae 5, sub- latiores quam longae; ovarii rudimentum parvum; sepala © maris; ovarium fulvo- sericeum. Capsula 42 mm longa, 13 mm lata, 3-carinata. Semina illis Rieini com- munis similia. — Fig. 5. Ä Südbrasilianische Provinz: An Waldrändern am Rio Grande in der Prov. _ Minas Geraös (Lund, Riedel n. 2399!, Warming n. 1744) und in der Prov. S. Paulo in Urwäldern am Rio Parana (Riedel!) | — Einheim. Name: Arvore de mamona. 2 Nutzen: Die Samen liefern ein dickflüssiges, gelbes Ol, das abführend wirken soll, der Stamm kautschukhaltigen Milchsaft, doch nicht so reichlich, um als Handels- _ produkt benutzt zu werden. Der Stamm ist ein vorzügliches Bauholz. — Vergl. Th. Peckolt in Ber. Deutsch. pharm. Gesellsch. XV. (1905) 201. Fig. 5. Mierandra elata (Didrichs.) Müll. Arg. A Ramulus floriger. B Flos $. C Idem longi- tudinaliter sectus. D Flos ©. (Sec. Müll. Arg. in Fl. Bras. XI. 2. t. 42). E 2. M. bracteosa Müll. Arg. in Fl. Brasil. XI. 2. (1873) 290. — Ramuli noyelli - minute adpresso-puberuli. Petiolus evolutus 41/,—21/, em longus, cum tota superficie — limbi glabratus, junior brevior et cum foliis brevissime velutino-puberulus; limbus - 7-9 em longus, 3—4!/, em latus, lanceolato-ovatus, acutus vel brevissime acuminatus, - basin obtusam versus distinete angustatus, fuscescens, tenuiter coriaceus, integer, basi eglandulosus; costae secundariae utrinque 8—10; venae reticulatae. Inflorescentiae Ber. = 9% 20 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. quam folia breviores, 5—8 cm longae, anguste paniculatae; bracteae 4 mm longae, triangulari-lanceolatae, sub anthesi persistentes, demum deciduae, cum reliquis partibus inflorescentiae flavescenti-cinereo-vestitae. Alabastra evoluta 41/,—5 mm longa. Sepala lanceolata, obtusiuscula. Discus hypogynus erenatus. Staminodia in florre Q interdum evoluta, subulata. Ovarium sericeo-pubescens. Südbrasilianische Provinz: Bahia (Martius). 3. M. siphonioides Benth. in Hook. Kew Journ. Bot. VI. (1854) 374; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 709; in Fl. Brasil. XI. 2. (1873) 291. — Arbor ad 20 m alta, abundanter lactescens; ramuli cum omnibus partibus juvenilibus fulvo-sericei, mox glabrati. Petiolus 11a—5 cm longus, gracilis; limbus 8—22 cm longus, 4— 10 cm latus, basi obtusus, lanceolato-obovatus vel lanceolato-ellipticus, breviter et obtuse acuminatus, olivaceo- fuscescens, glaber, opacus, basi eglandulosus vel obsolete subbiglandulosus, chartaceus; costae secundariae utringque = 8—10; venae reliculatae; stipulae 2 mm longae. In- florescentia foliis brevior. Sepala 5' 3 mm longa, ovata, subobtusa, @ mox decidua. Filamenta subcarnosula; antherae minores, diametrum baseos filamentorum vix aequantes. Disci glandulae pubescentes. Staminodia saepius suppressa. Ovarium pubescens. Var. «. genuina Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 710; in Fl. Brasil. XI. 2. (1873) 292. — Mierandra siphonioides Baill. Adansonia IV. (1863) 286,. — Folia lanceolato-obovata, breviuscule acuminata, 15—22 cm longa, 5—10 cm lata. Provinz des Amazonenstromes: Am Rio Uaupes (Spruce n. 2427!). Var. 8. major (Baill.) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 709; in Fl. Brasil. XI. 2. (1873) 294. — M. major Baill. Adansonia IV. (1863) 287. — Folia obovata, breviter et obtuse acuminata, basi rotundata vel leviter cordata, 8—41 cm longa, 4—6 cm lata. Provinz des Amazonenstromes: Prov. Para (nach Müller). Var. y. minor (Benth.) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 710; in Fl. Brasil. XI. 2. (1873) 291. — M. minor Benth. in Hook. Kew Journ. Bot. VI. (1854) 372. — Folia lanceolato-elliptica, acuminata, basi interdum obscure biglandulosa, 10 cm. longa, 41/y,—4 cm lata. Panicula depauperata. Fructus magnitudine Cerasi. Provinz des Amazonenstromes: Am Rio Uaupes (Spruce n. 2479!). Nutzen: Die im Norden des Amazonas häufige, namentlich im Gebiete des Rio Negro verbreitete Art liefert reichlich Milchsaft, der zur Kautschukbereitung benutzt wird. Der Milchsaft ist gelb und schmeckt bitter. Vergl. Th. Peckolt in Ber. Deutsch. pharın. Gesellsch. XV. (1905) 202; P. Reintgen, Kautschukpfl. Kolonialwirtsch. Kom. (1905) 106. Nota. Species polymorpha, fortasse in plures discernenda. 4. M. Glaziovii Pax nov. spec. — Fere omnino glabra. Petiolus gracilis, 21/, em longus; limbus ellipticus, obtuse et breviter acuminatus, basi rotundato-obtusus, eglan- dulosus vel obseure tantum glandulosus, supra fusco-nigricans, glaber, subnitidus, char- taceus; costae secundariae utrinque = 40; venae dense reticulatae. Inflorescentia foliis brevior, depauperata, 6—7 em longa. Sepala g' 2—2'/, mm longa, late ovata, obtusa, basi tantum puberula, © mox decidua. Filamenta 7. Ovarium basi tantum pilosum, ceterum glaberrimum. Brasilien: Ohne nähere Standortsangabe (Glaziou n. 48470*!); S. Paulo, Arara- quara (Löfgren n. 920!). Nota. Species imperfecte nota ad M. söphonioidem accedit, sed numero staminum et ovario glabro ab omnibus speciebus bene distincta videtur. 5. M. heterophylla Poisson in Bull. Museum hist. nat. Paris VIII. (1902) 564. — Species, ut videtur, a supra descriptis bene diversa, sed valde incomplete nota et haud rite cognita est. Autor ]. e. plantam his verbis descripsit: >»Les feuilles des rameaux steriles, des rejets ou de jeunes plantes peuvent atteindre une taille maxima de 0,32 m de longueur: mais la taille peut n’ötre que 0,45 m ou m&me 0,10 de longueur totale pour les feuilles des rameaux fructifiös. Le limbe est elliptique ou ovale lan- ceole, parfois avec-un peu d’irregularits A la base; son sommet est acumine ou trös-acumine et Micrandra, Jatropha. er sa base est obtuse et l’on y voit les traces plus ou moins appr&ciables d’une ou de deux glandes - discoides. Les nervures principales et secondaires sont plus saillantes et beaucoup plus &cartöes entre elles que celles du M. siphonioides. Enfin, dans cette derniöre esp&ce, on remarque quelques rares touffes de poils & l’aisselle des nervures secondaires, tandisqu’elles sont beaucoup plus - döveloppees et &videntes pour le M. heterophylla. - Les fruits murs rappellent par le volume et la forme ceux du Ricin: 0,02 x 0,025 m; leur surface est lisse, mais ridee sur le 00% et le pedicelle qui les porte est enfoncö assez profonde- ment entre les carpelles.« 3 Oberes Orinokogebiet: Ohne näheren Standort. j Nutzen: Liefert Kautschuk, aber nicht von der Qualität der besseren Sorten von Hevea. Vom oberen Amazonasgebiet kommen Handelswaren, denen wahrscheinlich _ auch der Kautschuk von M. heterophylla beigemengt ist. Species exceludendae. 4 Micrandra Cunuri Baillon ex Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1123 3 Mierandra ternata R. Br. in Bennett et R. Br. Pl. rarior. javan. (1838) 238 — Hevea discolor (Benth.) Müll. Arg.? = Subtrib. 2. Jatrophinae Pax. Stamina omnia vel interiora monadelpha. 7. Jatropha *) L. Jatropha L. Syst. ed. 1. (1735); Spec. pl. ed. 1. (1753) 1006: Endl. Gen. I. (1836—40) 111% incl. Curcas et Onidoscolus; Benth. et Hook. f. Gen. III. (1880) 290; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1076; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 485; _ Pax in Engler-Prantl, Pflzfam. III. 5. (1890): 74. — Jatropa Scop. Introd. (4777) 243. — Mesandrinia Raf. Neogenyt. (1825) 3. E Flores monoiei, rarius dioici, petaliferi vel apetali. Sepala 5! basi = connata, _ imbrieata, 5. Petala 5, contorto-imbricata, libera vel X cohaerentia et corollam sym- petalam simulantia vel nulla et tum flos calyce petaloideo praeditus. Discus integer _ vel 5-glandulosus. Stamina 6—2-verticillata, saepius 10—8, = monadelpha, exteriora 5 epipetala; staminodia filiformia evoluta vel nulla. Ovarii Tellessntem nullum. Calyx et corolla © maris. Discus hypogynus annularis vel glandulis Jiberis evolutus. Ovarium ; 3- vel 2-, rarius —5-loculare; styli basi connati, integri vel 2-fidi; ovula in loculis soli- taria. Fructus capsularis. Semen earuneulatum. — Arbores, frutices vel suflrutices - vel herbae rhizomate crasso perennes. Folia alterna, petiolata vel sessilia, rarius in- divisa, saepius palmäti- vel rarius pinnatiloba, glabra vel pubescentia, saepe sE "glandulosa; . stipulae parvae vel setaceo-dissectae vel in spinas mutatae. Flores in cymas dichotome - ramosas dispositi, © saepius in dichotomiis primariis, saepius manifeste protogyni. Species ad 150—160, regionum calidiorum utriusque orbis incolae, plurimae ameri- __ canae et africanae. ee _ Die Gliederung der Gattung lässt unschwer den Weg erkennen, den die phylogenetische Entwicklung genommen hat (vergl. Fig. 6). Aus einer gemeinsamen Wurzel entspringen ‚zwei _ Hauptäste, jeder mit eigenartiger Entwicklung. So ergeben sich zwei scharf abgegrenzte Gruppen, auf der einen Seite die Untergattungen Adenoropium (I) und Ourcas (I), anderseits das Subgen. Onndoseolus (Ill), durch die Apetalie der Blüten ein reduzierter Typus, während die in größerer _ Zahl vorhandenen Staminalkreise ihm eine ursprünglichere Stufe zuweisen. _ Frühzeitig erfolgte die Gabelung des mit Blumenblättern versehenen Zweiges in die Gruppen - Adenoropium (l) und Cureas (II); sie stehen einander sehr viel näher, als jede etwa der Untergatt. Onidoscolus (IN). E Den Typus von Adenoropium (1) hat die Section der Glanduliferae mit ihrer weiten Brerspbischen Verbreitung am treuesten bewahrt. Junge Descendenten sind die auf Afrika *) Nomen e verbis graecis i@oucı et TooPr; compositum. 22 F, Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. beschränkten Spinosae und die in Peru und Argentinien heimischen Maeranthae. Dagegen umfassen die Tuberosae und Polymorphae alte Abkömmlinge; ihre Abzweigung von sicherlich den Glan- duliferae nahe stehenden Urformen geschah zu einer Zeit, zu welcher der Zusammenhang der afrikanischen und südamerikanischen Jatropha-Flora noch ununterbrochen vorlag. Alte Relikte haben somit einerseits in Afrika, anderseits in Amerika sich erhalten und wurden zum Ausgangs- punkte neuer Arten. Die Untergattung COurcas (II) umfasst die nicht ohne weiteres von Castiglionia ableitbare Section Lowreira, die vielmehr mit jener gleichwertig ist. Die Arten von Moxinn«a aber sind junge, abgeleitete Formen von Castiglionia, vermutlich auch nicht phylogenetisch einheitlich, sondern polyphyletischen Ursprungs. Ganz unabhängig von Owreas und Adenoropium ging die Entwicklung von Onidoseolus (II) vor sich. Den einen Zweig bilden die Vetifoliae mit den ihnen nahe stehenden Hamosae; der Typus des zweiten tritt in der Section Jussieuia hervor; die Section Oligandrae umfasst reduzierte Sippen, unmittelbar an jene sich anlehnend, während Calyptrosolen durch den ne Bau des @ Kelches eine Neubildung zeigt. Fasst man, wie im erläuternden Schema (Fig. 6) geschehen, die Glanduliferae, Oastighiomia, Loureira, Jussieuia und die Vitifoliae als alte Gruppen auf, so vereinigen diese sich zu einer hypothetischen Urform, die weni- E ger Bewohner des Waldes, als Loureira en vielmehr Vertreter offener Busch- N ERSET bestände bildete. Eine weitere Castiglionia Anpassung an Steppenklima und trockene Standorte gab die Ver- anlassung zu fernerer Umbildung. Tuberosae Daher finden sich in allen drei Untergattungen Sectionen mit ge- Spinosae steigerter Tendenz zu xerophiler u Struktur. Dies sind innerhalb Glanduliferae der Untergattung: Adenor opium: die Spi- nosae und Tuberosae, erstere Macranthae Dornsträucher bildend, letztere Polymorphae Halbsträucher mit mächtig ent- wickelten, unterirdischen Re- ‚Hamosae servestoffbehältern und oft stark entwickeltem Indument als Tran- VEN spirationsschutz. Vinitslize Curcas: die Section Mo- Oligandrae xinna, oft kleinblätterige Step- pensträucher mit stark verkürzten, polsterförmigen Kurztrieben. Onidoscolus: die Ha- Fig. 6. Sectiones generis Jatrophae secundum affiınitatem wmosae. naturalem dispositac. (Icon origin.) Die genannten Sectionen können demnach als klimatische Gruppen gedeutet werden, während für die Polymorphae, Macranthae und die meisten Gruppen von Onidöscolus innere, nicht erkennbare Ursachen zur Spaltung führten, Ist das erstere rich- tig, so müssen Convergenzerscheinungen einen gleichartigen Habitus hervorrufen. Das trifft in der That zu, nicht nur, indem innerhalb einer Section afrikanische und amerikanische Arten einander völlig gleichen, wofür z. B. die Tuberosae lehrreiche Beispiele liefern, sondern auch innerhalb verschiedener Subgenera ein identischer Habitus zur Ausbildung kommt. J. mutabelis (Sect. Moxinna) gleicht völlig den Arten der Hamosae und J. Rivae (Sect. Spinosae) stimmt habituell vollkommen mit J. spathulata (Sect. Moxinna) überein. Calyptrosolen Conspeetus subgenerum et seetionum generis Jatrophae. A. Flores petaligeri. a. Petala libera vel basi tantum vel vix cohaerentia Subgen. I. Adenoropium (Pohl) Griseb. Jatropha. 23 «. Frutices vel arbores. I. Stipulae non aculeato- induratae. 1. Folia petiolata, lobata; stipulae persistentes, setaceo-dissectae vel rarissime ad glandulas -numerosissimas reductae . . . . . 1. 1. Sect. Glanduliferae Pax. 2. Folia petiolata, lobata; stipulae ad glandulas 1—3, sessiles reductae. . . » ... I. 2. Sect. Macranthae Pax. 3. Folia saepius breviter petiolata, indivisa simulque lobata; stipulae parvae vel exiguae, simplices vel partitae, haud persistentes. . . . I. 3. Sect. Polymorphae Pax. U. Stipulae aculeato-induratae . . -» » ..- ... L 4. Sect. Spinosae Pax. 8. Herbaceae. Rhizoma erassum . . . . . . . 15. Sect. Tuberosae Pax. b. Petala = cohaerentia . . 2... Subgen. II. Curcas (Adans.) Griseb. @. Cymae amplae, multiflorae, repetito-dichotomae II. 1. Sect. Loureira (Cav.) Müll. Arg. ?. Cymae amplae, alternirameae, corymbiformes II. 2, Seet. Castiglionia (R. et P.) Pax. y. Cymae depauperatae; flores saepe fascieulati. Ovarium | saepe 2-loeulare. -. - . ». -.. . . I. 3, Sect. Mozinna (Orteg.) Müll. Arg. _B. Flores apetali. Stimulosae . . . . . Subgen. II. Cnidoscolus (Pohl) Müll. Arg. | a. Connectivum angustum. @. Stamina fertilia 6—3-verticillata. Ben obala 22007... ,0,0 00.02 BE 1. Seet. Vitifolise Pax. II. Folia indivisa. . . Sr ee : Sect. Hamosae Pax. P. Stamina fertilia 2-verticillata: "staminodia_ fliformia vel nulla. I. Calyx © cadueus. . - .i. 2... IL 3. Seet. Jussieuia Pax. II. Calyx © basi disciformiter erstens Ill. 4. Sect. Calyptrosolen Müll. Arg. y. Stamina fertilia 7—8, irregulariter e columna staminali 7 a . .....]M 5. Sect. Oligandrae Pax. b. Connectivum dilatatum, theeis multo latius, hyalinum. Stamina fertilia 2- verticillata: staminodia nulla "m. 6. Sect. Platyandrae Pax. Subgen. I. Adenoropium (Pohl) Griseb. = Adenoropium Pohl, Pl. Brasil. icon. deser. I. (4827) 12. — Adenorhopium Reichb. — —Consp. (1828) 195. — Jatropha Sect. Adenoropium Griseb. Fl. Brit. West Ind. Isl. Sa (1859) 36. — Jatropha Subgen. Adenoropium Pax in Engler-Prantl, Pflzfam. II. 5. (1890) 75. E Flores monoiei, petaligeri. Calyx parvus. Petala decidua, inter se libera vel basi tantum leviter cohaerentia. Stamina biverticillata, exteriora 5, interiora saepius 3. Ova- rium 3-loculare. = | Sect. I. 1. Glanduliferae Pax. Frutices vel arbores. Folia petiolata, saepe = pubescentia, 3—5—-7-loba, epeltata, rarius peltata; stipulae setaceo-dissectae, glanduligerae, rarissime ad glandulas sessiles, numerosas reduetae, persistentes. Flores mediocres vel minores. Die artenreiche Section ist in den Tropen der alten und neuen Welt entwickelt, zeigt aber einen größeren Typenreichtum in Amerika. Phylogenetisch alte Arten bilden die Subsect. der 4. Lobatae, die in Afrika durch J. lobata, palmatifida, pseudoglandulifera, Chevalieri, - Hildebrandtii und spieata vertreten ist. Eng schließt sich an diese an J. glandulifera aus Ost-- — indien. Das schwache Indument der vegetativen Organe charakterisiert diesen Artenkomplex. >. Die Parallelform zu J. lobata bildet in Amerika J. rieinifolia, an die sich J. Hieronymi und J. Weddelliana anreihen, während J. Catingae mit J. palmatifolia einen eigenen, durch den völlig ungegliederten Blattrand charakterisierten, etwas isolierten Verwandtschaftskreis bildet. 24 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. Treten uns in Amerika somit innerhalb der Lobatae 3 Typen entgegen (Ootinga Tr rieinifolia-Typus, Weddelliana-Typus), so gruppieren sich die altweltlichen Arten um ein Centrum (J. lobata) mit recht engen Anschlüssen gegeneinander. 2. Aus den Lobatae entstanden die Pubeseentes mit ihrem dichten, oft filzigen Indument. Die beiden brasilianischen Species (Martiusii, Pohliana) zeigen den Zusammenhang mit den Lobatae noch sehr klar, während in Afrika eine sehr energische Neubildung von Arten einsetzte, die unter sich nahe verwandt erscheinen und auf einen der J. lobata nahe stehenden Typus hindeuten. Zu ihnen gehören J. Phillipseae, velutina, acerifolia, mollis, Stuhlmannii und batazve. 3. Die Lobatae und Pubescentes wurden zum Ausgangspunkte für weitere Gruppen. Von ersteren leiten sich zunächst ab die Multifidae mit ihren tief gegliederten Blattlappen, in Amerika durch die weitverbreitete J. multifida und die viel zierlichere J. Berlandieri vertreten. Ein völliges Analogon hierzu bildet J. kölimandscharica aus Afrika. 4. Etwas weiter steht von den Lobatae ab die Subsect. Peltatae mit ihren schildförmigen Blättern (J. peltata, podagriea, Weberbaueri, nudicaulis). Sie sind durchweg auf neotropische Gebiete beschränkt, wie auch die Gruppe der 5. Purpureae, deren einzige mexikanische Art (J. purpurea) eine isolierte Stellung, etwa zwischen den Multifidae und Lobalae einnimmt. 6. An die Pubescentes lehnt sich J. villosa, der Typus der Villosae, an, durch die Reduktion der Stipulardrüsen ausgezeichnet. Sie bildet eine Charakterpflanze des nordöstlichen Afrika. 7. Endlich bilden J. gossypefolia, elavuligera, ribifolia, Katharinae, guaranitica, exeisa, intercedens, flavovirens und pedatipartita einen eigenen Verwandtschaftskreis, die Gruppe der Adenophorae mit den dicht mit Drüsen besetzten Blattstielen. Sie sind auf Amerika beschränkt und stellen eine scharf umgrenzte eigene Subsection dar. Somit entsprechen die Verwandtschaftsverhältnisse innerhalb der Glanduliferae folgendem Schema. (Fig. 7). Villosae Mültifidae Pubescentes Purpnreae a Lobatae — —__ Peltatae Fig. 7. Subsectiones sectionis G@landuliferarum secundum ordinem naturalem dispositae. (Icon origin.) Die pflanzengeographischen Beziehungen der einzelnen Gebiete zueinander ergiebt folgende Tabelle. I amerika ‚Südamerika Westafrika Ostafrika Ostindien | Gesamtzahl PER | 4 | 9 2 BE> eg Lobatae. . . — 5 2 4 | 4 12 Pubescentes . _ | 2 — 6 | _ 8 Multifidae . 2 | 1 = 1 | „dr 3 Purpureae D a a a 4 Peltatae A | 3 _ - | ne 4 Villosae . . = | _ _ A | _ 4 Zwei Entwicklungscentren treten uns also hier entgegen, einmal Brasilien westwärts bis zum andinen Gebiete und nordwärts ausstrahlend bis Centralamerika, und anderseits Ostafrika Die Verbreitung auf afrikanischem Boden ist auf Hochafrika beschränkt. Die Art aus Angola stellt einen Ausläufer dieses Gebietes dar; mit ihr nächst verwandt ist die Species aus Senegambien. Jatropha. 25 Clavis specierum. ectae. "Glandulae petiolares dissectae . . . ee a} 2 ‚Glandulae petiolares claviformes. . . . .... “ J. elavuligera. I. Folia. vix ad medium lobata. Sepala (5! integerrima. 4. Folia non cartilagineo-marginata . . . - 3. J. ribifolia. 2. Folia cartilagineo-marginata simulque glanduloso- | ciliata . . . 4. J. Katharinae. Il. Folia vix ad medium lobata. Sepala g ganduloso- eiliata. . . . 5 3 5. J. guaranitica. II. Folia ad medium vel ultra lobata. 4. Folia glabrescentia vel parce ass Sepala Z' integra. 7 Sopale puhescentin. =. 2. 2.....220... 62) axeisa. *# Sepala glabra . . . 2.7. J. flavovirens. 2. Folia pubescentia. Sepala g Elendulien Alain. i * Petiolus pubescens et glandulosus. . . . . 8. J. pedatipartita. = ** Petiolus glandulosus, ceterum glaber. . . . 9. J. intercedens. . y Petiolus eglandulosus. @. Folia non peltata. I. Foliorum lobi non profunde lobulati. 1. Folia glabra vel subglabra (Cfr. J. Pohliana) . Subsect. b. Lobatae. * Stipulae 2 cm longae vel longiores. 7 Foliorum lobi dentati -. -. -. . . ... . 10. J. glandulifera. 7r Foliorum lobi integerrimi . -. . -. . . . 44. J. Catingae. ** Stipulae vix I cm attingentes, ; tr Sepala © glanduloso-eiliata. CO Folia integerrima. . . - ... 42%. J. palmatifolia. (X) Foliorum lobi grosse dentati. Africana 13. J. lobata. Cfr. speciem mihi ignotam . . . . 14. J. palmatıfida. OOO Foliorum lobi dentati vel subintegri. ZI Maerantba . 2.00.00 reisfohe. AA Mieranthae. X Stipulae glandulosae. . . . 16. J. pseudoglandulifera. X X Stipulae eglandulosae . . . . 47. J. Hildebrandtii. XXX (fr. Speciem mihi ignotam.. . 18. J. Chevalieri. ir Sepala © eglandulosa. O Folia subtruneata . . . ..... 19. J. spicata. OO Folia profunde cordata. /\ Disei glandulae eonnatae . . . . an J. Hieronymi. Disei glandulae liberae . . . . - ..J. Weddelliana. 2. Folia supra glabra, nitida, subtus pubescentia Se e. Pubescentes. 22. J. Martiusi,. 3. Folia utrinque pubeseentia (Cfr. J. Zen * Foliorum lobi obtusi. -. -. - » 2..2.2...%2%3. J. Phillipseae. ** Foliorum lobi acuti. + Folia ad 1/,—1/, lobata. © Sepala Z' 2 mm longa. A\ Flores © petaligeri. Rami florentes non camosi . . . „2.2... 24. J. velutina. 26 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. NA/\ Flores © apetali. Rami florentes crassi, CAMM0S .» » 2 2 2.2.2. 25. J. acerifola, OO Sepala 1 5 mm longa . . . . ... 26. J. Pohliana. 77 Folia ultra medium lobata., (OD Calyx g! pubesceens . . .. ....%7. J. Stuhlmanmiü. OO Calyx g' glaber. /\ Ovarium laeve ..... ...,.......28..J. mollis. AN Ovarium tubereulatum . . ... .. 29. J. batawe. II. Foliorum lobi profunde lobulati. . - . . . . . Subsect.d. Multifidae. 1. Folia concoloria, subtus non glauca. Africana. 30. .J. kilimandscharieca. 2. Folia subtus glauca. Americanae. * Stipulae 4—2% cm longae . . .. 2... .31. J. multifida. ** Stipulae 4—5 mm longae. . . . 32. J. Berlandieri. III. Folia basi truncata vel angustissime peltata, 3-loba; lobi irregulariter grosse dentati. . » » . . ... Subsect.e. Purpureue. 33. J. purpurea. ß. Folia peltata . . . nen le oe en 5.56 DUDRECH Wr I. Folia glandulosa-ciliata a ger rn II. Folia non glanduloso-ciliata. 4. Stipulae 5—8 mm longae. * Foliorum lobi integli: -. . . 2 .2.2.2.2.u35. J. podagrica. ** Foliorum lobi dentati . . . . 36. J. Weberbaueri. 2. Stipulae brevissimae, pilis iongissimis "implexis ornatae. . . . ee ERS NEST RE B. Stipulae ad glandulas sessiles reduclae een ee Subsert, Su Papagupı 38. J. villosa. Subsect. a. Adenophorae Pax. 4. J. gossypifolia L. Spec. pl. ed. 1. (1753) 1006; Jacq. Icon, pl. II. (1786— 1793) t. 623; Swartz, Observ. bot. (1791) 366; Lodd. Bot. Cab. t. 147; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1086; in Fl. Bras. XI. 2. (1874) 491 excl. var. @.; Hook. f. Fl. Brit. Ind. V. (1887) 383; Pax in Engler, Pflanzenwelt Ostafr. C. (1895) 240; Urban, Symb. Antill. IV. (1905) 350; Chodat et Hassler in Bull. Herb. Boiss. 2. ser. V. (1905) 641 minima ex parte. — Frutex 1—2 m altus. Petiolus limbum aequans vel brevior, facie superiore setulis subramosis, glanduliferis pulchre ornatus; limbus 12—15 cm latus, paulo brevior, basi aperte cordatus, ambitu suborbieularis, ultra medium 3—5-partitus, glaber vel pubescens; lobi oblongi, 3—41/, cm lati, acuti, mar- gine glanduloso-ciliati, integri vel dentati; stipulae varie ramosae, dissectae, glanduligerae, 5—7 mm longae. Cymae peduneulatae, panieuliformes, alternirameae, multiflorae; bracteae infimae 8—12 mm longae, lineares, glanduloso-ciliatae. Sepala lanceolato-ovata, acuminata, glanduloso-eiliata, extus pubescentia, g' 4—5 mm, @ 6—7 mm longa; petala glabra, purpurea, 4—5:mm longa; filamenta ultra medium monadelpha; antherae globoso-ellipsoideae; ovarium pubescens; stigmata graciliter stipitata. Capsula 1 cm longa et fere lata, utrinque truncata, trisulcata, glabrescens, verrueulosa; semen griseo- fuscum, parce nigro-maculatum, carunculatum. Var. «. elegans (Klotzsch) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1087; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 492; Chodat et Hassler in Bull. Herb. Boiss. V. (4905) 641. — J. elegans Klotzsch in Seem. Bot. voyage Herald (1845/51) 102. — Adenoropium elegans Pohl, Pl. Brasil. icon. et deser. I. (1827) 45. — Adenoropium gossypifolium Pohl, Pl. Brasil. icon. et descr. I. (4827) 16. — Folia glabra vel pareissime hirsuta, margine puberula, =- denticulata. Im ganzen Gebiete des tropischen Amerika, von den Bahamainseln und dem südlichen Mexiko südwärts bis Südbrasilien und Paraguay verbreitet, aber, wie es scheint, nicht im Westen der Andenkette; Jatropha. 27 eingeschleppt im tropischen Westafrika von Sierra Leone bis Nigerien und _ im indisch-malayischen Gebiete; Steppenstrauch, in der alten Welt um Siedlungen _ vielfach gepflanzt. — In botanischen Gärten selten in Kultur. Westindische Provinz: Cuba (Baker u. Wilson 277!, Combs n. 20!, 'gers n. 4567!, Rugel n. 380!, Torralbas n. 95!). — Isla de Pinos (Curtiss -434!). — Jamaica (Campbell n. 6062!, 6482!, Harris n. 660!, 6379!, Read .598!). — St. Martin (Suringar!). — Guadeloupe (Duchassaing!). — Chaca- acare (Lunt n. 6002!). — Curacao (Suringar!). — Aruba (Suringar!). Tropisches Centralamerika: Mexiko (Fred. Müller n. 4152, Schiede n. 7!, Virlet d’Aoust n. 146). — Guatemala (Bernoulli et Cario n. 2427!). — Honduras (Niederlein!). > Subäquatoriale andine Provinz: Costa Rica (Tomduz n. 9953!. — Columbien (Smith n. 1472!, Sonntag n. 63!). s Cisäquatoriale Savannenprovinz: Venezuela (Gollmer!, Moritz n. 440!). _ — Guyana (Schomburgk n. 197!). Südbrasilianische Provinz: Brasilien (Blanchet n. 138!, 166, Don n. 45, Glaziou n. 22124!, Löfgren n. 5687!, Pilger n. 203!, Pöppig n. 2530!, _ Riedel n. 78, Salzmann n. 489, Sellow!). — Paraguay (Hassler n. 8013!). Franz. Guinea (Chevalier n. 42126). — Sierra Leone (Afzelius!), — Goldküste (Krause n. 10!, 40!, 99!). — Togo (v. Döring n. 37!, Kersting n. 32!, Kling n. 46!, Warnecke n. 286!). — Dahomey (Poisson!). — Lagos (Dawodu n. 256!). — Nigeria (Barter n. 3353, Chevalier n. 515). Bengalen (Meebold n. 2412!, 2413!). — Südindien (Meebold n. 244 1!). = Sumatra (Lehmann n. 72!). — Java (Hillebrand!, Koorders n. 25216). — _ Borneo (Winkler n. 2187)). B; Var. #. staphysagrifolia (Mill.) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1087; in Fl. Bras. XI. 2. (1874) 491. — J. staphysagrifolia Mill. Diet. n. 9. (1768). — J. gossypifolia H. B. K. Nov. gen. II. (1817) 83; Bot. Reg. t. 746. — J. Jacquini Baill. Adansonia IV. (1863) 268. — Adenoropium Jacquini Pohl, Pl. Brasil. icon. et deser. - 1.(1827) 15. — Folia pubescentia, integra vel leviter denticulata. f In demselben Verbreitungsgebiete, wie vor. Var., aber im allgemeinen seltener; nur auf den westindischen Inseln vorherrschend und auf einzelnen, wie es scheint, ausschließlich vorhanden. ER Westindische Provinz: Haiti (Buch n. 26!, Eggers n. 1974!, Favrat n. 351, Mayerhoff n. 78!, Picarda n. 1224!, W. Schumann n. 3$0!). — Porto Rico (Heller n. 324!, Krug.n. 1048!, Sintenis.n. 447!, 147®!, 147°!, Stahl n. 1076!). — St. Thomas (Eggers.n. 355!, Ehrenberg.n. 315!, Moritz!). — S. Cruz (Britton u. Cowell n. 4!, Ricksecker n. 126!). — Guadeloupe (Duss n. 2928!). — Martinique (Duss n. 2051!, Hahn n. 507!, Sieber n. 219!, Steinheil!). — Barbados (Eggers n. 7261!, Waby n. 25!). — Mustique (Smith n. 41!). — Grenada (Broadway n. 936!, Eggers n. 6514!). — Tobago (Eggers n. 5902!) Subäquatoriale andine Provinz: Columbien (Triana n. 397!). Cisäquatoriale Savannenprovinz: Venezuela (Fendler n. 1227, Hum- boldt!). — Guyana (Kappler n. 490!). — Trinidad (ohne Sammlernamen!). — Margarita (Müller u. Johnston n. 27!) Sudbrasilianische Provinz: Brasilien (Burchell n. 9335, 9537, Gläziou n. 3648!, Martius, Riedel n. 1511, Spruce n. 244!) Senegambien (Lelievre!, Perrottet n. 733). ‘ Einheim. Namen: In Westindien Tua-tua, Higuereta cimarrona (Porto Rico); in Brasilien Raiz deteiü, Herva de purgante; in Ostindien Lal Bharenda {Beng.); in Westafrika Santanan (bambara). Be - Nutzen: Die Wurzel ist ein Antidot gegen Schlangenbiss; die Blätter werden als — Abführmittel und gegen Gallenkrankheiten gebraucht; das Öl der Samen und die an - den Zweigen bisweilen auftretenden Gallen haben purgierende Wirkung. 38 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. Nota. Varietates a cl. Chodat et Hassler |. supra ce. descriptae maxima ex parte non ad J. gossypifoliam pertinent. 2. J. elavuligera Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865/66) 209; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1086. — Rami villoso-pubescentes. Petiolus 6—7 em longus, pubes- cens, parce glandulosus; glandulae simplices, in clavulam angustam abeuntes; limbus fere ad basin 5—-7-partitus, basi profunde cordatus, pellucido-venosus, villoso-pubescens; lobi lanceolati vel anguste elliptiei, minute denticulati, breviter glanduloso-ciliati; stipulae dissectae, 5—7 mm longae. Cymae pedunculatae, villosae, densae; bracteae lanceolatae, glanduloso-ciliatae. Sepala 5‘ lanceolata, acuminata, glanduloso-ciliata, villosa, —5 mm longa; petala purpurea, calycem paulo superantia, spathulata, obtusa, glabra; disci glan- dulae truncatae, liberae; filamenta fere tota longitudine monadelpha; sepala © paulo majora; petala acuta; ovarium pubescens. Capsula hirsuta, = 4 cm longa; semen pallidum, maculatum, carunculatum. Andines Gebiet: Bolivien, Sorata (Mandon n. 4073), Cochabamba (Bang n. 1083!)). Nota. Affinis J. gossypifoliae et magis J. pedatipartitae simillimae, sed glandulis petiolaribus simplieibus et ovario hirsuto diversa. Flores albi vel flavi a cl. autore deseribuntur: in ee Bangiano certissime purpurei sunt. 3. J. ribifolia (Pohl) Baill. Adansonia IV. (1863) 268. — J. gossypifolia var. ribi- folia Müll. Arg. in Fl. Bras. XI. 2. (1874) 491. — Adenoropium ribifolium Pohl, Pl. Bras. ie. et deser. I. (4827) 45. — Frutex 4—2 m altus, saepe mierophyllus. Petiolus 4—7 em longus, glandulis ramulosis pulchre ornatus; limbus 4—10 cm latus, paulo brevior, basi aperte cordatus, vix ad 1/3 3- vel rarius 5-lobus, pubescens vel glaber; lobi breves, acuti vel subobtusi, brevissime glanduloso-ciliati, integri vel denticulati; stipulae dissectae, 2—6 mm longae, glandulosae. Cymae breviter, rarius longius pedunculatae, pubescentes, paueiflorae; bracteae lineares, longe glanduloso-ciliatae. Sepala 5! lanceolato-ovata, acuminata, margine eglandulosa, extus pubescentia, @ 4—5 mm longa, glanduloso- ciliata; petala glabra, Z' 5 mm, © 7 mm longa, rubro-lutescentia, obovato-spathulata, obtusa; filamenta 8, monadelpha; ovarium glabrum. Var. «. typica Pax nov. var. — Folia 4—6 cm lata, pubescentia, margine den- sissime glanduloso-eiliata, ceterum integra. Cymae breviter pedunculatae. Südbrasilianische Provinz: Bahia, in Buschwäldern der Catingas (Martius!, Ule n. 72511). Var. ß. breviloba (Morong) Pax. — J. gossypifohia var. breviloba Morong in Annals New York Acad. VII. (4892) 249. — Folia 4—6 cm lata, glabra, denticulata, glanduloso-ciliata. Cymae breviter pedunculatae. Südbrasilianische Provinz: Paraguay, Asuneion (0. Kuntze!, Morong n. 71, Balansa n. 4718). Var. y. ambigua Pax nov. var. — Folia ad 10 cm lata, glabra, integra vel denticulata, glanduloso-eiliata. Stipulae quam in var. praeced. duplo majores. Cymae longe pedunculatae. Paraguay: Chaco (Fiebrig n. 1367!), Olimpo-Berg (Fiebrig n. 1400!). Nota. Ab affıni J. gossypifolia, quacum adhuc ab autoribus recentioribus conjuncta erat, optime differt foliis leviter, vix ad 1/3, lobatis, ovario glaberrimo, sepalis 5 eglandulosis, cymis saepius breviter pedunculatis, paucifloris; var. ambigua habitu propius ad J. gossypifoham accedit quam var. iypica et var. breviloba, sed characteribus essentialibus (cymis pedunculo elon- gato suffultis exceptis) ad J. rebefoliam reducenda est. 4. J. Katharinae Pax nov. spec. — Suffrutex 40—50 em altus, eymis exceptis glaber. Petiolus 3—4 em longus, glandulis brevibus, purpureis, dissectis pulchre ornatus; limbus subeoriaceus, glaberrimus, 6—7 em diametiens, pulchre late cartilagineo- albo-marginatus, breviter glanduloso-eiliatus, basi profunde cordatus, ambitu rotundatus, breviter, ad 1/, fere, 3-lobus; lobi obtusissimi vel subacuti; stipulae dissectae, 5 mm longae. Cymae longiuscule pedunculatae, breviter pilosae, subcongestae, multiflorae; bracteae lineares, glanduloso-ciliatae. Sepala Z' 31/; mm longa, lanceolala, acuminata Jatropha. 29 basi connata, eglandulosa, glabra, viridi-lutescentia; petala 5—6 mm longa, atro-pur- - purea, intus pilosa, spathulata, subacuta; disci glandulae liberae; stamina 8, glabra, - Jleviter cohaerentia et facile segregata; sepala Q 4—5 mm longa, glabra, glanduloso-ciliata, petala maris, paulo tantum majora; disci hypogyni glandulae liberae; ovarium glaberri- - mum. — Fig. 8. — Südbrasilianische Provinz: Paraguay, bei Caaguazü (Hassler n. 9078!). 4 Nota. Species pulcherrima, facillime recognita. Nomen dedi in honorem Käthe Hoffmann _ educatrieis Vratislaviensis, de hac monographia optime meritae. ARE AN s ?, Fig. 8. Jatropha Katharinae Pax. A Ramulus floriger. B Folii margo. © Flos 5 longitudi- naliter sectus. D Fructus juvenilis. (Icon. origin.) = 5. J. guaranitica Spegazz. in Anal. soc. cientif. Argentina XVI. (1883) 93. — & ‚Suffrutex 40—60 cm altus, cymis exceptis glaber. Petiolus —5 em longus, glandulis = - brevibus, palmato-dissectis, apicem petioli versus confluentibus ornatus; limbus subeoria- eeus, glaberrimus, 7—8 cm diametiens, anguste albo-marginatus, glandulis brevibus, erassis ciliatus, basi sinu angusto profunde cordatus, fere ad !/, 3-lobus, lobi late trian- - gulares, obtusissimi vel acuti; stipulae dissectae, 3 mm longae. Cymae breviter pedun- eulatae, leviter pilosae, densiflorae, multiflorae; bracteae lineares, glanduloso-ciliatae, glabrae. Sepala 5' 6 mm longa, lanceolata, acuminata, glanduloso-ciliata, glabra, 30 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. atro-purpurea, petala 9 mm longa, atro-purpurea intus pilosa, obovato-spathulata, obtusa; disci glandulae liberae; stamina 8, monadelpha; discus hypogynus urceolaris, lobatus; ovarium glaberrimum. Capsula fere 4 cm longa, verruculosa; semen subglobosum, atrobadium, laeve, cum caruncula magna 8 mm longum. Südbrasilianische Provinz: Nord-Paraguay, Sierra de Amambay, Estrella (Hassler n. 10104!); Tucurupucü am Rio Paranä (v. Gülich). Nota. Affinis J. Katharinae, quacum habitu congruit, sed foliis anguste marginatis, glandulis petiolaribus, cymis breviter peduneulatis, floribus multo majoribus sepalisque glanduloso- ciliatis valde distat. 6. J. exeisa Griseb. in Abh. Gesellsch. Wiss. Göttingen XIX. (1874) 94. — Frutescens. Petiolus 7—10 cm longus, pilosus, glandulis subramosis ornatus; limbus profunde 3—5-partitus, 14—15 cm latus, paulo brevior, glaber vel parce pilosus, dense et breviter glanduloso-eiliatus; lobi sinu exeiso, obtuso distincti, ovati vel obovati, repandi vel erenati, breviter acuminati; stipulae dissectae, 6—8 mm longae. Cymae congestae, pedunculatae, pubescentes, multiflorae; bracteae lanceolatae, acuminatae, 6 mm longae, longe glanduloso-eiliatae. Sepala ovata, acuta, pubescentia, eglandulosa, 4 mm longa; petala rubra, obovato-oblonga, obtusa, calycem triplo superantia; disci glandulae liberae; filamenta monadelpha, interiora fere ad apicem connata, exteriora longius libera; ovarium glabrum. Capsula 12 mm longa. Andines Gebiet: Argentinien, Prov. Catamarca, auf trockenen Hügeln bei Recreo am Nordrande der Saline von Cördoba (Lorentz n. 66!, 413!) und bei Fuerte de Andalgara (Lorentz n. 373!). Prov. Cördoba, in der Sierra del Eje (Hieronymus n. 904!). Einheim. Name: Pinon. 1. J. flavovirens Pax et K. Hoffm. nov. spec. — Frutex 1—11/, m altus. Petiolus 40 cm longus, parce pilosus vel glaber, glandulis simplieibus vel parum ramosis ornatus; limbus tenuiter membranaceus, fere ad medium 5-lobus, 17—18 cm latus, paulo brevior, parce et molliter pilosus, dense et breviter glanduloso-ciliatus; lobi se in- vicem tegentes, ovati, acuti; stipulae dissectae, 40—12 mm longae. (ymae laxae, pedunculatae, pubescentes, multiflorae; bracteae lanceolatae, acuminatae, glanduloso- eiliatae, inferiores ad 8 mm longae. Sepala glabra, ovata, acuminata, 5' 2 mm longa, eglandulosa, Q 4—5 mm longa, glanduloso-ciliata; petala flavo-virentia, oblonga, obtusa, glabra, Q' 4—5 mm longa, © paulo majora; disei glandulae utriusque sexus liberae;; stamina 8, monadelpha; ovarium glaberrimum. Capsula 12 mm longa, verruculosa, glabra. Südbrasilianische Provinz: Paraguay, Gran Chaco, Waldränder bei Loma Clavel (Hassler n. 2489!). Nota. A proxima J. exeisa differt floribus non coccineis, stipulis majoribus, cymis laxis, sepalis glaberrimis, @ glanduloso-ciliatis. 8. J. pedatipartita O. Ktze. Revisio II. &2 (1898) 287. — Frutex 1 m altus. Petiolus villosus simulque glandulis ramosis ornatus, 5—6 cm longus; limbus basi cor- datus, villoso-tomentosus, fere usque ad basin 5—7-lobus; lobi lanceolati, acuminati, 7—8 cm longi, 2—21/, cm lati, dense et breviter glanduloso-ciliati, ceterum integri; stipulae dissectae. Cymae pubescentes, breviter pedunculatae, valde congestae, folia vix superantes; bracteae lanceolatae, acuminatae, glandulosae. Sepala lanceolata, acuminata, pubescentia, glanduloso-ciliata, 4 mm longa; petala obovato-spathulata, obtusa, purpurea, -pallide marginata, glabra, calycem paulo superantia; disci glandulae liberae; filamenta tota longitudine fere monadelpha; ovarium glabrum, rugulosum. Capsula 8 mm longa, glabra. Andines Gebiet: Bolivien, Parotani, 2400 m (0. Kuntze!); Tarija, 2600 m (Fiebrig n. 3087!). Nota. Species J. elavuligerae simillima et valde affinis, sed bene diversa, a cl. autore falso floribus albidis et columna staminali brevissima descripta est; sed petala in specimine Kuntzeano ipso manifeste purpurca, etsi pallide marginata, sunt et androcceum omnino cum illo J. elavuligerae conveniens; ovarium autem glabrum, rugulosum, Jatropha. a 31 5 J. intercedens Pax nov. spec. — Frutex vel suffrutex, ad 41/, m altus. Petiolus er. Pmmaehn onustus, 5—6 em longus; limbus basi cordatus, supra nervis ibrevior; lobi ovati, acuminali, 21/,—3 em lati, Be et breviter glandu- ceterum integri; stipulae diesectae, I cm ferb. longae. Cymae velutino- breviter pedunculatae, sub anthesi satis densae, folia vix superantes; lanceolatae, acuminatae, glanduloso-dentieulatae. Sepala lanceolata, acuminata, sentia, glanduloso-ciliata, 4 mm longa; petala obovato-spathulata, obtusa, glabra, (lutescentia?), calycem paulo superantia; disci glandulae liberae; filamenta mona- ; ovarium glabrum, angulosum. Capsula 11 mm longa, glabra. Semen caruncula — Andines Gebiet: Südbolivien, La Merced bei Bermejo, 1650 m, sonnige, steinige, vegetationsarme Bergrücken, in großen, aber lichten Beständen (Fiebrig n. 2158). Nota. Medium fere tenet inter J. pedatipartitam et J. gossypifoliam. Subsect. b. Lobatae Pax. 40. J. glandulifera Roxb. Hort. Bengal. (184%) 69; Fl. ind. II. (4832) 688; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1084; Hook. f. Fl. Brit. Ind. V. (1887) 382 — E slaucn Vahl, Symb. I. (1780) 78 ex pte; wild. Spec. pl. IV. (1805) 558 ex pte. — Adenoropium "Rocburgkis Kosteletzky, Med. pharm. Fl. V. (1836) 1750. — Frutex — 4—11/a m altus. Petiolus T—10 em longus, glaberrimus, eglandulosus; limbus basi - subtruncatus, 8—9 cm longus, ultra medium, fere usque ad basin, 5-, rarius 3- partitus, _ glaberrimus, glaueus; lobus medius övato-ohlongus, laterales BEER omnes acumi- ati, argute dentieulati; dentes glanduligeri; stipulae dissectae, glanduligerae, 11/,—2 cm IJongae. Cymae breviter pedunculatae, minute piligerae, paniculiformes, alternirameae; _ bracteae inferiores lineari-lanceolatae, 6 mm longae, ineiso-serratae, superiores minores, integrae. Flores lutescenti-virides. Sepala utriusque sexus lanceolato-ovata, integra, F & obtusa, 3 mm longa, Q acuminata, —5 mm longa; petala calycem duplo superantia, - anguste spathulata, glabra; disci glandulae liberae, subeylindricae; filamenta 8, exteriora brevius, interiora longius monadelpha; ovarium glabrum. Capsula I cm fere longa; semen 8 mm longum, pallidum; caruncula palmato-lacera. Vorderindisches Gebiet: Dekan (Wight n. 2635!). Cult. im botan. Garten zu Caleutta (Wallich n. 7802!). Nutzen: Der Milchsaft wird zum Ätzen der W arzen, auf Furunkeln, das Öl der 2 Samen gegen Rheuma, der Auszug der Blätter gegen Augenkrankheiten "und auf Ge- _ sehwülste gebraucht. Vergl. Dragendorff, Heilpfl. (1898) 382. Einheim. Namen: Jangli Arandi (Mar.), Nela Amidam (Tel.). ee Nota. Descriptio speciei a cl. J.D.Hooker data nec cum planta indica a me examinata mec cum diagnosi autoris quadrat. Species in Africa tropica deest. » 41. J. Catingae Ule in Engler’s Bot. Jahrb. XL. (1908) 218. — Frutex vel arbor, 1—12 m alta, glaberrima. Petiolus 40—20 em longus, glaberrimus; limbus basi aperte cordatus, 15—30 cm diametiens, ultra medium 5-lobus, glaberrimus; lobi 40—13 cm longi, 4—5 cm lati, ovato-oblongi, integerrimi, longe acuminati, acumine setaceo terminati, subtus nervosi; stipulae 1—2 cm longae, glandulosae. Cymae pedun- _ eulo 7—25 cm longo suffultae, glaberrimae, paniculiformes; bracteae glanduloso-ciliatae. - Sepala utriusque sexus.glabra; acuminata, glanduloso-ciliata, 5' 7 mm longa, lineari- lanceolata, © 9 mm longa, ovato-Janceolata; petala rubra el lutea, glabra, g lineari- spathulata, 16—18 mm longa, © lineari-lingulata, 14 mm longa; disei glandulae liberae; filamenta 6, breviter monadelpha; ovarium glabrum; styli elongati, graciles. — Fig. 9. ‘ Süudbrasilianische Provinz: Bahia, in der Catinga bei Tambury (Ule n. 7069!). -- 42. J. palmatifolia Ule in Engler’s Bot. Jahrb. XL. (1908) 249. — Frutex vel arbor, 1—8 m alta, glaberrima. Petiolus 8—15 cm longus, glaberrimus; limbus 32 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. basi aperte cordatus, 42—18 cm diametiens, ultra medium, fere ad basin, 5-lobus, glaberrimus; lobi 7—8 cm longi, 21/——31/, cm lati, anguste obovato-cuneati, longe acuminati, subtus prominenter nervosi; stipulae —5 mm longae, dissectae, glandulosae. Cymae longe pedunculatae, pedunculo 20—30 cm longo suffultae, congestae, 3—6 cm diametientes; bracteae glanduloso-eiliatae. Sepala utriusque sexus ovato-lanceolata, acuta, erasse glanduloso-eiliata, GT 6 mm, Q@ 10 mm longa; petala rubra vel flava, obovato- linearia, obtusa, glabra, ZT 12—15 mm longa; disci glandulae liberae, truncatae; fila- menta 6, breviter monadelpha; ovarium glabrum; styli graciles. Südbrasilianische Provinz: Bahia, in der Catinga bei Tambury (Ule n. 7068!). Nota. J. palmatifolia arcte affinis J. Catingae est, sed omni jure pro specie propria militat, Fig. 9. Jatropha Catingae Ule (Icon origin.) 13. J. lobata (Forsk.) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2 (1866) 1085. — Frutex vel suffrutex, = 4—2!/; m altus. Petiolus 4—5 em longus, eglandulosus; limbus basi cuneatus vel subtruncatus, rarius cordatus, 6—8 cm latus et paulo brevior, ad medium fere 3—5-lobus, glaberrimus vel glabrescens, glaucus; lobi obovati, acuti vel subobtusi, irregulariter et satis grosse dentati, medius 3—4 cm latus; stipulae setaceo-dissectae, 4—9 mm longae, glanduligerae. Cymae breviter peduneulatae, parviflorae; bracteae lanceolatae vel triangulari-ovatae, glanduloso-subeiliatae vel subintegrae, eglandulosae. Flores parvi, vix 4 mm superantes, lutescentes vel flavi. Sepala 5! ovata, crenata vel integra, © lanceolata, acuminata, glanduloso-eciliata; filamenta 8, exteriora brevius, interiora longius monadelpha; ovarium glabrum. Capsula glabra, tuberculato-aspera, 10—14 mm longa. Semen laeve, griseum, brunneo-marmoratum; caruncula palmato- sulcata. Subsp. I. glauca (Vahl) Pax. — Croton lobatus Forsk. Fl. aegypt. arab. (1775) 162. — J. glauca Vahl, Symb. I. (4790) 78 ex parte; Rich. Tent. Fl. abyss. II. (4851) 250; Schweinf. Beitr. Fl. Äthiop. (4867) 37. — J. rieinifolia Fenzl in Kotschy, Pl. aeth. n. 2511 — J. lobata var. genwina Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. % (1866) 1085. — Ei a. E ) “ ; ; 3 Teropha. 33 ‚lobata var. Richardiana Mül). Arg. in DC. Prodr. XV. 2 (1866) 1086. — Adenoropium glaueum Pohl, Pl. Bras. ic. et deser. I. (4827) 15. — Folia basi cuneato-acuta vel 2 subtruncata, glabra vel glabrescentia; lobi acuti vel rotundato-obtusi: stipulae laciniae e, simplices vel bipartitae. — Fig. 10. Nordafrikanische Steppenprovinz: auf Sandboden, im Felsgeröll, als Acker- unkraut in den südlichen Küstenländern am Roten Meere, südwärts bis Britisch Somali- land, westwärts von Suakin, durch das mittlere Nilgebiet und Abessinien bis Kordofan. — ordofan (Kotschy n. 251!, Pfund n. 394!, 395!, 396!, 397!, 398!, 486); ubien (Schweinfurth n. 843!, 844!, I. n. 128!); Abessinien (Hildebrandt 334!, Schimper n. 29!, 1186!, 2344, Steudner n. 547!); Britisch Somaliland J Fig. 10. Jatropha lobata (Forsk.) Müll. Arg. subsp. glauca (Vahl) Pax. A Ramulus floriger. B Stipula. CO Flos $. D Fructus juvenilis, calyce suffultus. (Icon. origin.) ee n. 178!); Eritrea (Schweinfurth n. 1736!); Arabien (Ehrenberg! _ Mordtmann!, Schweinfurth n. 50!, 177!, 233!, ssı!). Einheimischer Name: Mdjersche (Arabien). e: »Enthält einen reichlichen Saft, farblos wie Wasser, der sehr stark, jedoch sanft wirkend, adstringent ist, weißes Fließpapier rot und Eisen schwarz färbt.« (Schimper) Subsp. Il. senegalensis (Müll. Arg.) Pax. — J. lobata var. senegalensis Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2 (1866) 1086; Hiern, Cat. Afr. pl. IV. (4900) 969. — Folia basi profunde cordata, glabra; lobi late rotundati, obtusi, grosse sinuato-dentati; stipulae ; gerae, breviusculae. A.Engler, Das Pfianzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 147. 3 34 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. Nordafrikanische Steppenprovinz: Senegambien, Richard Toll (Lelievre!, Perrottet n. 733). — Nach Müller auch in Benguela, Mossamedes (Welwitsch n. 299). | Subsp. III. aceroides Pax et K. Hoffm. nov. subsp. *). — Folia basi subtruncata vel cordata, glaberrima; lobi rotundati, breviter acuti, grosse paucidentati vel subintegri; stipulae et calyces eglandulosi. Folia saepe illa Aceris platanoidis L. ambitu optime referentia, sed minora. Nordafrikanische Steppenprovinz: Nubien, zwischen Suakin und Berber, Ataba, Passhöhe (Schweinfurth II. n. 129!, 842!). Nota. In affinitatem J. lobatae pertinet species incomplete descripta mihi ignota: 14. J. palmatifida Baker in Kew Bull. (1895) 227. — »Fruticosa, glabra, stipulis subulatis, rigidis, apice glanduliferis, foliis longe petiolatis, profunde palmatifidis, lobis 5 oblongo-oblanceolatis, obtusis, dimidio superiore dentatis, inferne integris, ad basin attenuatis, petiolo nudo, floribus in panieulam longe pedunculatam ramulis apice dense eymosis dispositis, bracteis oblongis, pectinato-serratis, dentibus apice glanduliferis, sepalis oblongis, acutis, petalis ovatis, acutis, calyce duplo longioribus, fructu globoso, nudo, tri- lobato; stylis ad basin liberis. « Nordafrikanische Steppenprovinz: Somaliland: Golis range (Lort Phillips). 15. J. rieinifolia Pax nov. spec. — Arbor vel frutex 3—4 m altus; rami glabriy pruinosi. Petiolus ad 12 cm longus, glaber, pruinosus; limbus laete viridis, nilidus, subtus glaucescens, glaberrimus, ad 148 cm longus et paulo latior, basi profunde cordatus, ultra medium 5-lobus; lobi oblongi vel obovati, acuminati, spinuloso-dentati; stipulae dissectae. Cymae longe pedunculatae, folia superantes, glabrae vel subglabrae, satis laxae, corymbiformes; bracteae extus leviter villosae, glanduloso-dentatae, inferiores ad 2 cm longae, lineari-lanceolatae, acuminatae. Sepala ZT 4—5 mm longa, glahra, eglandulosa, obtusa, ultra medium connata; petala 1% mm longa, viridi-Jutescentia, lanceolata, obtusa; disci glandulae squamiformes, 2 mm longae; stamina 8, breviter monadelpha; sepala © ad 9 mm longa, libera, lanceolata, acuminata, margine glanduloso- ciliata et pilosa; petala ovata, obtusa, 9 mm longa; disci glandulae basi connatae, squamiformes, emarginatae; ovarium glaberrimum. — Fig. 41. Südbrasilianische Provinz: Paraguay, Chaco, Olimpo-Berg (Fiebrig n. 1500)). Nota. Species omnino congrua J. lobatae africanae, haud dissimilis J. Hieronyma. 16. J. pseudoglandulifera Pax nov. spec. — J. glandulifera Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1084 ex parte; Hiern, Cat. Afr. pl. IV. (1900) 969. — Suffrutex ad 4 m altus, glaberrimus. Petiolus 40—14% cm longus; limbus 40—11”em latus et paulo brevior, glaucescens, basi truncatus vel vix subcordatus, ultra medium 5-lobus, glaberrimus; lobi anguste lanceolati, acuminati, glanduloso-eiliati; stipulae dissectae, 8 mm longae, glanduliferae. Cymae pedunculatae, laxae, alternirameae, glabrae; bracteae lanceolatae, glanduloso-eiliatae. Flores ante folia et cum iis nascentes, scarlatini, 5'5 mm longi. Sepala ' glaberrima, ovata, obtusa, eglandulosa; petala oblongo-spathulata, obtusa, calycem superantia; disei glandulae liberae; filamenta fere omnia aequilonga, fere tota longitudine monadelpha; sepala © lanceolata, acuminata, glanduloso-eiliata, glaber- rima, sub fruetu 5—6 mm longa. Capsula 1 cm fere longa, glabra. Südafrikanische Steppenprovinz: Angola, Loanda (Welwitsch n. 308!, 309), verbreitet. Nota. J. pseudoglandulosa, Hildebrandtü, spieata cum J. lobata et magis cum J, glan- dulosa proxime conjunctae et fortasse aequo jure pro subspeciebus unius speciei laudandae sunt, Stipulae eglandulosae in .J. Heldebrandtii, sepala Q integerrima in J. spicata et glandulifera, glanduloso-ciliata in J. Heldebrandtii et pseudoglandulifera observantur. Flores scarlatini in J. pseudoglandulifera, pallidi in J. glandulifera et versimiliter in J. Heldebrandtiüi et spicata, in priore ceterum apetali. J. glandulifera stipulis longissimis facile recognoseitur, *, Cfr. Notam post. J. Katharinae p. 29. f u Pe en a ee ee ee Tin m a a un u Ma DU u en ae cc 4 Jatropha. i 35 47. J. Hildebrandtii Pax in Engler’s Bot. Jahrb. XIX. (1894) 108. — Suffrutex glaberrimus. Petiolus 6—11 em longus; limbus 45 em latus, 10 em longus, supra albo-punetulatus, basi aperte cordatus, profunde 3- vel 5-lobus; lobi acuminati, integri vel minute denticulati. Stipulae 4 cm longae, setaceo-disseetae, eglandulosae. Cymae - ns glabrae vel leviter pubescentes, pedunculatae; bracteae glanduloso-eiliatae. Flores pallidi? Sepala g' glaberrima, integerrima, oblonga, obtusa; petala calycem superantia, glabra, spathulata, obtusa’; disci glandulae liberae; filamenta monadelpha; quam 3' majoris, 4 mm longi sepala oblonga, acuminata, glanduloso-denli- eulata; petala nulla; discus hypogynus lobatus; ovarium glaberrimum. Capsula glabra, em longa; semen griseo-brunneum, parce maculatum, 8 mm longum, 5 mm latum; caruncula palmato-sulcata. Comoren; in Dörfern und an Wegrändern verbreitet (Schmidt n. 195!). ceum. D Fructus juvenilis. (Icon. origin.) 3*+ 36 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae Ostafrikanische Steppenprovinz: Sansibar, Lamu, auf Gräbern, vielleicht angepflanzt (Hildebrandt n. 1910!). 18. J. Chevalieri Beille in Bull. Soc. bot. France 4. ser. VII. (1908) 83. — Frutex glaber; rami cortice flavo. Folia ad apicem ramulorum conferta; limbus membranaceus, glaberrimus, usque ad medium 5-lobus, 5 em longus et latus; lobi cuneiformes, supra viridi-fusci, subtus pallidiores, 2 em longi et lati; petiolus elongatus, glaberrimus, 3—5 em longus; stipulae setaceo-disseciae. Flores monoiei, g' et I cm longi. Sepala 9" ovato-triangularia, = regulariter dentata; petala libera, glabra, ovato-triangularia; disci glandulae liberae; stamina 8, monadelpha; sepala © ovato- triangularia, ciliato-glandulosa; petala ovata, rotundata; discus hypogynus 5-lobus; styli basi connati; stigmata 3-fida. Fructus rugosus, nigrescens. Semen luteolum, 9 mm longum; caruncula rubra. Nordafrikanische Steppenprovinz: Senegambien: Niayes, auf Sanddünen (Chevalier n. 2629). Nota. Certissime J. pseudoglanduliferae arcte affinis, nisi eadem. 19. J. spicata Pax in Engler’s Bot. Jahrb. XIX. (1894) 109. — Suffrutex 1 m altus, glaberrimus. Petiolus 5—6 em longus; limbus 4% cm latus, 8 cm longus, basi subtruncatus, fere usque ad basin 5-partitus; lobi angusti, lanceolati, acuminali, vix 2 cm lati, dense glanduloso-serrulati; stipulae dissectae, glanduligerae, 8—9 mm longae. Cymae paniculiformes, glabrae, laxae, pedunculatae; bracteae lineares, tantum inferiores glanduloso-ciliatae. Flores pallidi?; G' in inflorescentias partiales spieiformes dispositi, parvi; sepala ovata, acuta, glaberrima, integerrima; petala obovata; disci glandulae liberae; flores Q 3 mm longi; sepala floris Z'; petala apice truncata, denticulata; discus hypo- gynus lobatus; ovarium glaberrimum. CGapsula 12 mm longa, glaberrima; semen griseo- brunneum, parce maculatum, 8 mm longum, 5 mm latum. Ostafrikanische Steppenprovinz: Massaihochland, Taitagebiet, N’dara, an sterilen Stellen der Ebene (Hildebrandt n. 2428!). 20. J. Hieronymi 0. Ktze. Rev. gen. III. 2. (1898) 287. — J. Weddelliana Griseb. in Abh. Ges. Wiss. Göttingen XXIV. (1879) 5%. — Frutex vel arbor, ad 5 m alta. Petiolus glaberrimus, eglandulosus, 8—14 cm longus; limbus 12—148 cm latus, paulo brevior, basi profunde cordatus, profunde 3—5-lobus; lobi ovati, acuminati, manifeste setaceo-dentati, = eiliati, ceterum glaberrimi, eglandulosi; stipulae dissectae, 5 mm longae, eglandulosae. Cymae longiuscule pedunculatae, glabrae, parviflorae; bracteae lanceolato- lineares, glanduloso-ciliatae, inferiores 10 mm longae, superiores breviores. Flores lutei, rubro-maculati. Sepala 5! ovato-oblonga, basi connata, acuta, glabra, margine parce setulosa; petala 7 mm longa, ovata, obtusa, basi vix attenuata; disci glandulae connatae; filamenta 10—7, monadelpha; sepla @ 6—7 mm longa, lanceolata, acuminata, margine dense setulosa, eglandulosa; petala 9 mm longa; disci glandulae connatae; ovarium glabrum. Andines Gebiet: Argentinien, Prov. Jujuy, Oran (Lorentz u. Hieronymus n. 352!, 447!), San Lorenzo (Lorentz u. Hieronymus n. 230!, 752!). — Bolivien: Yungas (Stübel n. 43!). Einheimischer Name: Pinon oder Manihot. 24. J. Weddelliana Baill. in Adansonia IV. (1863) 267; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 4090; in Fl. Bras. XI. 2. (1874) 494; Chodat et Hassler in Bull. Herb. Boissier 2. ser. V. (1905) 613. — Ramuli suffrutieis ad 1/, m alti subherbacei, inaequali- compressi, sulcati. Stipulae ignotae. Petioli 40—45 cm longi, teretes, glabri; limbus glaberrimus, profunde 3—5-lobus; lobi valde inaequales, indivisi, duo inferiores, ubi adsunt, reliquis multo minores, omnes e basi paulo angustata elliptiei, acuti vel acu- minati, integerrimi, majores 10—42 em longi, subtus pallidiores, glaucescentes, firme membranacei. Cymae glabrae, longe pedunculatae, multiflorae, corymbiformes, pedunculi supraaxillares, 8—12 em longi. Sepala utriusque sexus lanceolata, acuminata, glabra, eglandulosa, 5 mm longa; petala (5' longe unguiculata, anguste obovata, obtusa, coccinea, ; 5. 2 x i 1 © Y e N. hi u u u ve FE me hd Den A oh Jatropha. : 37 glabra, ad 15 mm longa, © haud observata; filamenta 8, breviter monadelpha; antherae elongatae; disei glandulae 5! liberae, erectae, truncatae. Südbrasilianische Provinz: Paraguay (Weddell n. 1039), am Ufer des - Juqueri-Flusses (Hassler n. 1376!). Nota. Species rara, J. Hieronymi vix arcte conjuncta est. Subsect. e. Pubescentes Pax. A 22. J. Martiusii (Pohl) Baill. Adansonia IV. (1863) 268; Müll. Arg. in DC. Prodr. {V. 2. (1866) 1091; in Fl. Brasil. XI. 2. (14874) 494. '— Adenoropium Martiusüi Pohl, Pl. Bras. ic. et deser. I. (1827) 16. — Rami carnosi, juveniles rufo-tomentosi. Petiolus juvenilis rigidus, hirto-pubescens; limbus profunde lobatus; lobi lanceolati, longe acuminati, integerrimi, margine non glanduloso-ciliati, supra glaberrimi, nitidi, subtus dense villoso-pubescentes, costa primaria subtus valde prominente percursi. Cymae _ foliis praecociores, longe pedunculatae, densae, glabrescentes, 5—6 em latae; bracteae parvae, lanceolatae, glanduloso-eiliatae. Sepala utriusque sexus lanceolata, subcoriacea, _ acuminata, glanduloso-ciliata, glabra, Q 8—9 mm longa, J' triente breviora; petala _ Jl ealyceem paulo superantia, elliptiea, flava, Q liguliformi-elliptica, calyce duplo lon- - giora, obtusa, glabra, 15 mm longa, atrosanguinea; disci glandulae basi connatae; filamenta breviter monadelpha; ovarium glabrum; styli elongati, graciles; stigma breve, ; Südbrasilianische Provinz: Bahia, in der Steppe zwischen Malhada, Rio das _ Contas und Sincorä (Martius!). Nota. Species incomplete nota, ad J. Pohlianam accedere videtur. f 23. J. Phillipseae Rendle in Britten, Journ. Bot. XXXVI. (1898) 30. — Frutex - velutino-pubeseens. Petiolus 1/,—4!/, em longus; limbus e basi triangulari ad 2/ tri- ——— lobus vel 5-lobus, cum lobis externis minoribus, 6 cm longus, 8 cm latus, superiores — minores; lobi rotundati vel obtusi, glanduloso-dentati; stipulae setaceo-disseetae, glan- - duligerae, I em longae. Cymae axillares, pubescentes; bracteae inferiores 14 mm longae, reliquae minores, ovatae, glanduloso-ciliatae. Sepala Z' 3 mm longa, late oblanceolata, pubescentia, glanduloso-dentata; petala 5 mm longa, campanulato-cohaerentia, viridia, superne rubescentia, obtusa, spathulata; stamina 4 mm longa, monadelpha; disei glan- dulae subglobosae, liberae; sepala © (sub frucetu) 5—6 mm longa, glanduloso-eiliata, ovata. Capsula 9 mm longa, rugulosa, glabra; semen griseo-brunneum, 7 mm longum; caruncula biloba, lobi erenulati. 2 Nordafrikanisches Steppengebiet: Britisch Somaliland, Wagger-Berge (E. Lort Phillips). er. Nota. Affinis J. acerifoliae. 24. J. velutina Pax et K. Hofim. nov. spec. — Suffrutex velutino-pubescens; 'rami florentes vix carnoso-incrassati. Petiolus gracilis, —6 em longus; limbus villoso- _ pubescens, 5 cm longus, ad 6 cm latus, aperte cordatus, ad 1/;—1/, 5-lobus; lobi —— basales minores, medius ovatus, omnes acuti vel leviter acuminati, manifeste glanduloso- - dentati; stipulae setaceo-dissectae, glandulosae, 6—8 mm longae. Cymae longiuseule Fr pedunculatae, pubescentes, congestae; bracteae lanceolatae, glanduloso-eiliatae. Sepala Jg‘ ovata, acuta, 2 mm longa, tomentosa, glanduloso-ciliata; petala (in flore juvenili) ovato-spathulata; disei glandulae liberae; filamenta monadelpha; sepala Q© ovata, acuta, longe glanduloso-eiliata, —5 mm Ionga; petala oblongo-spathulata, 5— 6 mm, pallide margine rubescentia; ovarium glabrum. Ostafrikanische Steppenprovinz: Britisch-Ostafrika, Taro, 330 m (Kass- mern. 499!). Nota. Affinis J. acerifoliae et J. Phillipseae, ab hac foliis cordatis, longe petiolatis facile distinguenda, ab illa ramis florigeris non erassis, foliis profundius dentatis, floribus © petaligeris de diversa. | 25. J. acerifolia Pax in Engler’s Bot. Jahrb. XIX. (1894) 109. — Suffrutex velutino-pubescens; rami florentes crassi. Petiolus gracilis, 4 em longus; limbus dense 38 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. pubescens, 4 cm longus, paulo latior, aperte cordatus, vix ad !/s 5-lobus; lobi basales minores, medius breviter ovatus, omnes subacuti, glanduloso-dentati vel repando-dentati; stipulae setaceo-dissectae, glandulosae, 6 mm longae, Cymae breviter pedunculatae, einereo-pubescentes, satis pauci- et parviflorae; bracteae lanceolatae, glanduloso-eiliatae. Sepala 3" lanceolata, acuta, 2 mm longa, tomentosa, glanduloso-ciliata; petala spathulata, fere usque ad medium leviter cohaerentia; disci glandulae liberae; filamenta mona- delpha; sepala © linearia, acuta, longius glanduloso-ciliata, 3—4 mm longa; petala nulla,; ovarium glabrum; styli basi tantum connati; stigma crassum, bilobum. Ostafrikanische Steppenprovinz: Massaihochland, Buityuma bei Taita (Hildebrandt n. 2377!). Nota. Petala in flore Q jam juvenili non visi; flores © igitur apetali videntur. 26. J. Pohliana Müll. Arg. in M&m. soc. phys. hist. nat. Geneve XVII. 2. (1864) 449; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1094; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 492. — Frutex vel arbor, 2—4 m alta; ramuli ferrugineo-tomentosi. Petiolus limbum == aequans vel superans; limbus 8—12 cm latus, paulo brevior, tomentosus vel glabrescens vel glaber, usque ad medium fere 5- vel 3-lobus, basi cordatus; lobi indivisi, ovati, acuti vel acuminati, denticulati vel integerrimi; stipulae setaceo-dissectae, 4 mm longae. Cymae longe pedunculatae, folia superantes, pubescentes; bracteae lineari-lanceolatae, acutae, glanduloso-ciliatae, infimae = 10—12% mm longae. Sepala J'! ovato-lanceolata, acuta, glanduloso-denticulata, 5 mm longa; Q© lineari-lanceolata, acuminata, densius glanduloso- setulosa, 8 mm longa; petala utriusque sexus lanceolato-obovata, obtusa, glabra, caly- cem superantia; disci glandulae J' liberae, Q in urceolum connatae; filamenta breviter monadelpha; ovarium glabrum. Var. «. villosa (Pohl) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (4866) 1094; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 493. — J. villosa Baill. Adansonia IV. (1863) 268. — Adeno- ropium villosum Pohl, Pl. Bras. ie. et deser. I. (1827) 45. — Folia profunde cordata, sinu clauso, dense villoso-pubescentia, subtus ferruginea, 5-loba; lobi fere integerrimi, acuminati. Flores eitrini vel carnei. Südbrasilianische Provinz: Bahia, in den Catingas zwischen Malhada und Caitete (Martius!); Calderäo (Ule n. 7046!). Var. #. mollissima (Pohl) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 14091; in Fl. Brasil. Xl. 2. (1874) 493. — J. mollissima Baill. Adansonia IV. (1863) 268. — Adenoropium mollissimum Pohl, Pl. Brasil. icon. et deser. I. (1827) 45. — Folia 5- vel 3-lobi, supra puberula, subtus velutino-pubescentia; lobi distinete denticulati. Flores coccinei. Südbrasilianische Provinz: Bahia, am S. Francisco bei Malhada (Martius!); Minas Geraös (Martius!). Einheimischer Name: Mandioca brava. — Die Samen wirken stark purgierend. Var. y. divergens (Pohl) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1092; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 493. — J. divergens Baill. Adansonia IV. (1863) 268. — Adeno- ropium divergens Pohl, Pl. Brasil. icon. et deser. I. (4827) 45. — Folia minora, triloba, supra puberula, subtus pubescentia, leviter cordata; lobi late ovati, acuti, minute denticulati. Petala coccinea. Südbrasilianische Provinz: In den Catingas am S. Francisco im Staate Minas Geraös (Martius!). Einheimischer Name: Mandioca brava. Var. d. subglabra Müll. Arg. in Fl. Brasil. XI. 2. 494. — J. curcas Wawra, Bot. Ergebn. Reise Maximilian. (1866) 23. — Folia 3—5-loba; lobi ovati, acuminati, dentieulati, ciliato-pubescentes, ceterum glabri. Flores lutei. Südbrasilianische Provinz: Bei Pernambuco (Wawra u. Maly n. 591, Schenck n. 4160!). Häufig kultiviert. Die Frucht ein starkes Purgiermittel. Var. e. glabra Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 4092; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 494. — Folia cordata, 5-loba, glabra ; lobi integri. — An ad hanc speciem pertinet ? ee ln. | = 1874) 493. Jatropha. 39 ” Cisäquatoriale Savannenprovinz: Insel Macara an der Mündung des Orinoko (Humboldt!). Nota 4. Species valde polymorpha, vix bene nota, fortasse in species plures distinguenda. Nota 2. Varietatis mollissömae adest forma monstrosa, partibus floris $, excepto calyce, plus minus foliaceis et glanduloso-eiliatis. Huc pertinet: Adenoropium luscurians Pohl, Pl. Brasil. icon. et deser. I. (4827) 16; J. luxurians Baill. Adansonia IV. (4863) 268; J. Pohliana var. mollissima f. luxurians Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 14094; in Fl. Brasil. XI. 2, 27. J. Stuhlmannii Pax in Engler, Pflanzenwelt Ostafr. C. (4895) 240, in Engler’s Bot. Jahrb. XXI. (1897) 530. — Frutex(?) velutino-pubescens. Petiolus 3—4—8 cm longus; limbus 6—8 cm latus, 5—6 cm longus, dense velutino-pubescens, aperte cordatus, ultra medium 5-lobus; lobi basales minores, omnes lanceolati, acuti, B- _ dentati; stipulae setaceo-dissectae, glanduligerae, fere 4 cm longae, villosae. Cymae peduneulatae, pubescentes; bracteae glanduloso-ciliatae, infimae = 10 mm longae. Fig. 42. Jatropha Stuhlmannii Pax. A Ramulus floriger. B Flos & longitudinaliter sectus. C Petalum. D Fructus juvenilis. (Icon. origin.) Flores 3! 2—3 mm longi, © duplo longiores. Sepala Z' oblonga, obtusa, pubes- centia; petala ovata, obtusa, intus basi barbata; disei glandulae liberae; sepala © lan- eeolata, subacuta, glanduloso-dentata, pubescentia; petala lanceolata, acuta; discus hypogynus lobatus; ovarium glabrum. — Fig. 12. Ostafrikanische Steppenprovinz: Deutsch-Ostafrika, Usaramo, Daressalam (Stuhlmann n. 6747!, 7488!, 7517). 28. J. mollis Pax in Ann. Ist. Bot. Roma VI. (4896) 184. — Frutex velutino- £ -pubescens. Folia (juvenilia) petiolata, dense pubescentia, aperte cordata, ultra medium 5-loba; lobi lanceolati vel oblongi, acuti, glanduloso-denticulati; stipulae setaceo-dis- sectae, glanduligerae, villosae, caducae, 6—7 mm longae. Cymae pedunculatae, pubes- centes, densiflorae; bracteae glanduloso-denticulatae. Flores Z' 2—3 mm longi, © 40 F, Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. duplo majores. Sepala 5! oblonga, obtusa, glabra vel pilis paueis adspersa; petala oblonga, obtusa; disci glandulae liberae; stamina 8, monadelpha; sepala © lanceolata, acuta, pubescentia; petala rhomboidea, obtusa, 5 mm longa; disei glandulae subliberae; ovarium laeve, glabrum. Nordafrikanische Steppenprovinz: Somaliland, Tombe, auf Grasplätzen (Riva.n. 4861, 544}). Nota. Eon magis completis examinatis diagnosis speciei supra data est. Affinis J. Stuhlmanmii et J. batawe, sed nulla adest affinitas cum J. carpinifolia. 29. J. batawe Pax in Engler’s Bot. Jahrb. XXVII. (1900) 420. — Suffrutex I m fere altus. Petiolus ad 10 cm longus, villoso-pubescens; limbus juvenilis villoso- pubescens, demum glabrescens, sed haud glaber, basi aperte cordatus, 8—10 cm longus et latus, longe ultra medium 5-lobus; lobi oblongi, acuti, mucronulati, satis grosse dentati; stipulae dissectae, glanduligerae, 5—6 mm longae. (Cymae pedunculatae, pubescentes; bracteae ciliato-glandulosae, infimae ad 10 mm longae. Flores viridi- albi. Sepala 9! glaberrima, 2 mm longa, ovata, obtusa; petala rotundato-obovata, obtusissima; disei glandulae liberae; filamenta monadelpha; sepala © 4 mm longa, lanceolato-ovata, acuta, extus pilosa, glanduloso-eiliata; ovarium glaberrimum, tubereulato- rugulosum. Capsula 12 mm longa; semen badium, 8 mm longum, 5 mm latum; ca- runcula palmato-sulcata vel dissecta. Ostafrikanische Steppenprovinz: Deutsch-Ostafrika, Steppe südlich des Rufidji (Götze n. 86!). Einheimischer Name: Batawe. Nota. Proxime accedit ad J. Stuhlmanniti, sed indumento parciore, sepalis $ glaberrimis et foliorum lobis latioribus et distinetius dentatis diversa est. Subsect. d. Multifidae Pax. 30. J. kilimandscharica Pax et K. Hoffm. nov. spee. — Suffrutex 30—40 cm altus, glaberrimus. Petiolus 4—4!/y em longus, gracilis; limbus glaberrimus, 40 cm latus, 7 em longus, basi subtruncatus, longe ultra medium 5—-7-lobus, subtus palli- dior, sed non glaucescens; lobi oblongi, acuminati, grosse lobulati simulque glanduloso- denticulati; stipulae setaceo-dissecetae, glanduligerae, 7—10 mm longae. (ymae . pedunculatae, paniculiformes, glabrae; bracteae parvae, glanduloso-ciliatae. Sepala utriusque sexus basi connata, glaberrima, lanceolata, acuta, Z' 2 mm, O 3—4 mm longa; petala spathulata, glabra, 4—5 mm longa, © paulo tan- tum majora; disci glandulae utriusque sexus liberae, © squamiformes; fila- menta 8, monadelpha; ovarium glaber- rimum; styli breves. | Ostafrikanische Steppenpro- vinz: Kilimandscharogebiet, lichte Baumsteppe zwischen Taveta und den Burubergen, 6—700 m (Engler n. 19141). 31.J. multifida L. Spee. pl. ed. 4. Fig. 43. Jatropha multifida L. Folium cum stipulis (1753) 1006; H.B. K. Nov. gen. et spec. dissectis. (Sec. Pax in Engl. Prantl, Pflzfam. II. V. 76). pl. IL. (1817) 83; Miquel, Fl. Ind. bat. I. 2. (1859) 39%; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1089; in Fl. Bras. XI. 2. (1874) 495 t. 69; Baker, Fl. Maurit. (1877) 322; Hook. f. Fl. Brit. Ind. V. (1887) 383; Sess& et Moc. Fl. mex. 2. ed. (1894) 224; Pax in Engler, Pflanzenwelt Ostafr. C. (1895) 240; Hiern, Cat. Afr. pl. IV. hr ee EZ a - Jatropha. 41 900) 969; Urban, Symb. antill. IV. (1905) 350. — J. TER Blanco, Fl. Filip. ed. 4. (1837) 158; ed. 3. II. (4879) 159 ce. t. — Adenoropium multifidum Pohl, Pl. Brasil. icon. et deser. I. (1827) 16. — Frutex vel arbor 6-metralis, glaberrhme. | ‚ Petiolus gracilis, limbum aequans vel superans; limbus longe ultra medium palmatim 2 glaberrimus, subtus intensius glaucus; lobi saepius 12—15 em longi, 1/y—21/, em lati, lanceolati, acuminati, basi in orbem 2—3'/, cm latum confluentes, pinnatim ineiso-dentati et integri, sergins ipso integerrimi; stipulae eglandulosae, seta- eeo-dissectae, 1—2 cm longae. Cymae longe pedunculatae, 3—4 cm latae; bracteae _ parvae, I—3 mm longae, integerrimae. Flores coceinei. Sepala utriusque sexus ovata, - subobtusa, glabra, integerrima ; petala spathulata, glabra, ZT 4—5 mm, © 6—7 mm longa; disei giandulae Z' et Q in urceolum lobatum connatae; filamenta longe ultra medium libera; antherae elongatae; ovarium glabrum. Capsula globoso-pyriformis, _ laevis, flava, fere 3 cm longa. — Fig. 13. Wärmeres Amerika, von Südwest-Texas, Mexiko und Westindien südwärts bis Brasilien, aber nicht im Westen der Anden, verbreitet und vielfach als Zier- und Medizinalpflanze (Hohenacker, Arzn. u. Handelspfl. n. 751!) kultiviert; eingeführt und eingebürgert in Afrika, auf Mauritius, in Ostindien, den Sundainseln (Zollinger n. 73!) und Philippinen. Westindische Provinz: Cuba (Van Hermann n. 993!). — Haiti (Buch n. 548! f. foliorum lobis angustissimis, Mayerhoff n. 63!). — Porto Rico (Krug n. 1049!, Schwanecke!, Sintenis n. 1722!, 361%!, Stahl .n. 1075!). — St. Croix (Ricksecker n. 362!). — Guadeloupe (Duss n. 2926!). — Martinique (Duss n. 2054!). — Trinidad (Sieber n. 382!). Tropisches CGentralamerika: Mexiko (Kerber!). Cisäquatoriale Savannenprovinz: Venezuela (Fendler n. 1204, Goll- __ mer!, Humboldt!) ve Südbrasilianische Provinz: Brasilien (Doellinger!, Erman!, Glaziou m. 9584!, 16324!, Peckolt n. 156, Guillemin n. 25, Raben n. 536, Sellow!). - Paraguay (Hassler n. 7137)). Ägypten (Schweinfurth n. 3!). — Sierra Leone (Scott Elliot n. 4708). — Togo (v. Döring n. 93!, Kersting n. 267!, Warnecke n. 373!, Graf Zech!). — Lagos (Mae Gregor n. 43!). — Nigerien (Flegel). B= Benzuela (Welwitsch n. 298). — Deutsch-Ostafrika (Stuhlmann n. 784!). — Mozambique (Peters!, Stuhlmann n. 785!). Mauritius (Sieber n. 309!). Ostindien (Wallich n. 7804!). — Siam (Zimmermann n. 178!). — Java _ (Hillebrand!, Junghuhn!, Miquel!, Zollinger n. 73!). Nutzen: Die jungen Blätter werden als Gemüse genossen. Der aus Wunden ausfließende Saft von gelblicher Farbe, an der Luft sich bräunend, wird vom Volke in Brasilien als Wundbalsam hoch geschätzt. Aus den Samen (Nuces purgantes) wird - das Oleum Pinhoön gepresst. Die Samen waren früher offieinell, werden in Brasilien geröstet als Abführmittel verwendet, auch bei sekundärer Syphilis. Vergl. Werckl& in Tropenpfl. VIII. (1904) 136 u. Th. Peckolt in Ber. deutsch. pharm. Ges. XVI. (1906) 108. Einheimische Namen: Don Tomäs, Manä, Tartago emetico (Antillen). — Chiecasquil (Costa Rica). — Piüon, Tartara (Venezuela). — Flor de Coral, Balsamo, Arvore de balsamo (Brasilien). — Arbre corail (Mauritius). Nota. Latitudo folii loborum valde variabilis, dentes majores vel minores, sed varietates certis characteribus limitatae vix distinguendae sunt. Cl. Th. Peckolt in Brasilia specimina floribus coeruleis observavit. £ 32. J. Berlandieri Torr. Bot. U. S. Mexic. Bound. (1858) 198; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1090. — Petiolus gracilis, > 10 em longus, glaber; limbus 6 em diametiens, glaber, praesertim subtus glaucescens, fere ad basin 7-partitus; lobi acuminati, acute pinnato-lobati; stipulae eglandulosae, subulato-trifidae, 3—4 mm longae, pallidae. Cymae longe pedunculatae, glabrae, multiflorae, corymbiformes; bracteae 42 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. infimae lanceolatae, glabrae, superiores minores. Sepala Z' 21/, mm longa, glabra, integerrima, triangularia, acuta, ad medium connata; © lineari-lanceolata, acuminata, 4—5 mm longa; petala glabra, 6—7 mm longa, lanceolata, obtusa; disei ST glandulae liberae; filamenta sublibera; ovarium glabrum. — Fig. 14. Tropisches Gentralamerika: Mexiko (Berlandier n. 2060, 3124), am Rio Grande (Wright n. 65); Nuevo Leon, San Juan (Pringle n. 10263!). | 0° 4 Fig. 44. Jatropha Berlandieri Torr,. A Ramulus floriger. B Flos & longitudinaliter 'sectus. R (Icon. origin.) Subsect. e. Purpureae Pax. 33. J. purpurea Rose et Pax nov. spec. — Frutex satis microphyllus, glaberrimus, Petiolus gracillimus, 2—3 cm longus; limbus 4 cm latus, paulo brevior, basi truncatus, angustissime vel vix peltatus, basi glanduloso-ciliatus, ad medium trilobus; lobus medius Jatropha. 43 E- triangularis, acuminatus, laterales breviores, acuti, omnes irregulariter et obtuse lobato- dentati, non glandulosi; stipulae dissectae, glanduligerae, 5—6 mm longae. Cymae _ breviter pedunculatae, folia vix vel paulo superantes; bracteae lineares, glanduloso- 7 eiliatae, inferiores 5—6 mm longae. Sepala 5! ovata, obtusa, 5 mm longa, Q an- gustiora, longiora, sub fructu 9 mm longa, utriusque sexus glabra, libera, glanduloso- - eiliata; petala obovato-spathulata, obtusa, glabra, 5' 8 mm longa, @ 7 mm longa; disei glandulae ' liberae, © connatae; filamenta 10, usque ad apicem monadelpha, 4 mm longa; ovarium glabrum; styli ad medium connati; stigma crassum, bilobum. — 7 Fig. 18. 3 Tropisches Centralamerika: Mexiko, Agiabampo (Palmer n. 785!). Nota. Species optima, a cl. Rose adhuc non descripta, sub nomine admisso in collectione _ Palmeri edita est. P 5; — A Fig. 15. Jatropha purpurea Rose et Pax. A Ramulus floriger. BFlos & longitudinaliter sectus. CO Androeceum. D Fructus juvenilis. (Icon. origin.) Subsect. f. Peltatae Pax. Re: 34. J. peltata H. B. K. Nov. gen. et spec. II. (18147) 83; Müll. Arg. in DC. _ _Prodr. XV. 2. (1866) 1092; in Fl. Brasil. XI. 2. (4874) 490. — Adenoropium peltatum Pohl, Pl. bras. icon. et deser. I. (14827) 16. — Arbuscula orgyalis; rami erassi, glabri. Petiolus diametro foliorum brevior, eglandulosus; limbus 3—5 cm longus et latus, fere centraliter peltatus, glaber, glaucescens, 5-7-lobus; lobi abbreviato-ovati, 44 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. acuti, glanduloso-ciliati, 3 superiores majores. Cymae longe pedunculatae, glab 1e, corymbiformes; bracteae ovato-lanceolatae, acuminatae. Sepala zT ovata, obtusa, minute dentieulata, 11/, mm longa, Q@ subpersistentes; petala coccinea calycem ter superantia; disci glandulae '! exiguae, liberae; filamenta 7—8, basi connata, brevis sima; antherae elongatae; ovarium glabrum. Capsula 14 mm longa, 12 mm lata, globoso-ovoidea, glabra. Provinz des Amazonenstromes: Brasilien, sandige Ufer am Amazonen- strom bei Tomependa, Prov. Jaön de Bracamoros (Humboldt). 2 FE > Fig. 16. Jatropha Weberbaueri Pax et K. Hoffm.. A Ramulus floriger. B Flos & longitudina- liter sectus. (Icon. origin.) 35. J. podagriea W. J. Hook. in Curtiss’ Bot. Mag. (1848) t. 4376; Müll, Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1093; Urban, Symb. antill. IV. (1905) 350. — Caules 1/3—!/g m alti, glabri, inferne crassissimi, carnoso-tuberoso-incrassati. Folia mox decidua, cicatrices reniformi-semiorbiculares, superne concavae relinquentia; petiolus nudus, 10 em longus; limbus 10—20 cm longus; peltatus, orbiculari- ovatus, subtus pallidus, 3-5-lobus; lobi subobtusi vel subacuti, breviter ovati vel trian- gulares, integerrimi; stipulae dissectae, glanduligerae, indurascentes. Cymae longe _ pedunculatae, glabrae, congestae, micranthae, crassirameae; bracteae breves, scariosae. Sepala ZT = 2% mm longa, integerrima, glabra, orbieulari-ovata, ad medium connata; petala glabra, 6 mm longa, coceinea, spathulata, obovata, obtusa; disei glandulae in urceolum eonnatae; filamenta 6—8, basi connata; antherae triplo longiores quam longae; _ Jatropha. ; 45 a © angustiora et longius libera; petala 6—7 mm longa; ovarium glabrum; breves; stigmata incrassata, biloba. Capsula 45 mm longa, 13 mm lata, 3-sulcata, eato-obtusa. Semen 11 mm longum, laeve, fuscidulum. Provinz des tropischen Gentralamerika: Guatemala, Sonsonate (Dorat); aragua (Friedrichsthal); Costa Rica (Hoffmann n. 780)); Panama (nach ller). — Vielfach als Zierpflanze kultiviert, so auch auf Portorico (Sintenis 5582!), Guadeloupe (Duss n. 2925!), Martinique (Duss n. 2055!). _ Einheimischer Name: Tartago (Antillen). Nutzen: Kommt als »Rhabarber von Guatemala« in den Handel. Vergl. lartwich in Schweiz. Wochenschr. Chem. u. Pharm. (1904) 579. 36. J. Weberbaueri Pax et K. Hofim. nov. re — Arbor vel frutex; rami subcarnosi, glaberrimi. Petioli 6—8 cm longi, glaberrimi, = pruinosi; limbus 8—9 em metiens, glaberrimus, opacus, subtus pallidus, centraliter peltatus, palmato- 5-lobus, i truncato-emarginatus; sinus inter lobos fere rectangulares, basi obtusi; lobi breves, ati, breviter setaceo-acuminati, eglandulosi, integerrimi vel dentibus paucis) o- Pewainatis praediti; stipulae dissectae, glanduligerae, 5 mm longae. Cymae longe pe atae, glaberrimae, subpruinosae, folia superantes, corymbiformes, bracteae eeolatae, + scariosae, caducae. Sepala Z' ad medium connata, glaberrima, trian- gularia, acuminata, 4 mm longa;.petala obovato-spathulata, obtusa, glabra, libera, mm longa; filamenta 8, basi monadelpha; antherae 5—6 mm longae; disci glan- dulae liberae; sepala © lanceolata, longe acuminata, glaberrima, libera, 7—8 mm longa, sub fruetu accrescentia; petala rotundato-obovata, glabra, 9—10 mm longa; disceus hypogynus irregulariter lobatus; ovarium glabrum; si graciles, basi connati. — 16. ie Provinz des Amazonenstromes: Peru, Luya, Tupen im Thale des Maranon, 800—1000 m, steinige Abhänge (Weberbauer n. 4779). : -Nota. .J. peliatae vix arcte affinis est. 37. J. nudicaulis Benth. Botany Voyage Sulphur (1844) 465; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1092. — Glabra. Caulis 2 m altus, crassus, rugosus, apice - florendi tempore foliis parvis nascentibus coronatus, sub fructu maturescente foliis evolutis auctus. Folia longe petiolata, peltata, vix ad medium 5-loba; lobi ovati, apice _ rotundati, acumine acuto, abrupto, minuto praediti, integri, non ciliati; stipulae parvae, brevissimae, rigidae, in lacinias 2—3, subulato-dentiformes divisae, pilis longissimis, tenuissimis, implexis, cadueis ornatae. Cymae longe pedunculatae, floribundae; bracteae oblongo-ovatae, acuminatae, integrae. Sepala lanceolato-ovata, ' obtusa, breviter _ fimbriato-denticulata, © acuminata, integra; petala coceinea, 10 mm longa; disei glandulae parvae; ovarium glabrum. Capsula glabra. Subäquatoriale andine Provinz: Golumbien (Hinds); Ecuador (Sinklair). Nota. Speciem non vidi. Subsect. g. Villosae Pax. 38. J. villosa (Forsk.) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1085. — Frutex glutinosus, ad 1—1'!/, m altus, pilis mollibus, cinereis villoso-pubescens, rarissime glabratus. Petiolus laminam aequans; limbus 41/,—6 em longus et latus, 5—3-lobus, basi aperte cordatus; lobi rotundati vel subtruncato-obtusi, argute denticulati; dentes ‚glanduligeri, densi; stipulae ad glandulas erebras, dense approximatas, sessiles reductae. Cymae breviter pedunculatae, paniculiformes , pubescentes. Sepala utriusque sexus pubescentia, glanduloso-eiliata, 5! oblonga, acuta, 3 mm longa, © lanceolata, 5 mm longa; petala flava, spathulata, extus pilosa, obtake vel acute mucronulata, 5 mm longa; filamenta 8, 5 exteriora brevius, 3 interiora longius monadelpha; disei glandulae liberae, erassiuseulae; ovarium vilosum. vel mox glabrescens; styli graciles; stigma crassum. Var. @. glandulosa (Vahl) Pax. — J. glandulosa Vahl, Symb. I. (1790) 80. — . villosa Pax in Ann. Ist. Bot. Roma VI. (1896) 184. — J. villosa var. genuina 46 F, Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1085. — J. pelargonifolia Courbon in Ann. sc. nat. Paris 4. ser. XVII. (1862) 150. -- Oroton villosus Forsk. Fl. aegypt. arab. (1775) 163. — Adenoropium Forskalei Pohl, Pl. Brasil. icon. et deser. I. (1827) 15. — Tota planta villoso-pubescens. — Fig. 17. Nordafrikanische Steppenprovinz: Küstenländer am Roten Meere, von Suakin bis Somaliland, ferner in Südarabien. — Nubien: Suakin (Schweinfurth n. 934!). Eritrea: Massaua (Hildebrandt n. 737!). Gallahochland: Boran (Ellen- beck n. 2185!). Somaliland: Merehan (Robecchi n. 105!). — Yemen (Bov6n. 236, Schweinfurth n. 4784!). Südarabien: Gumfüde (Ehrenberg!), Schugra (Schwein- furth n. 93N), Einheimischer Name: Dimä, Öbab (Arabien), Degleh oder Deglö (So- maliland). Var. #. glabra Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1085. — Tota planta glabrata. Arabien (Botta). * 3 Fig. 17. Jatropha villosa (Forsk.) Müll. Arg. var. glandulosa (Vahl) Pax. A Ramulus floriger. B Flos & longitudinaliter sectus. C Androeceum. (Icon, origin.) Sect. I. 2. Macranthae Pax. Frutices; rami crassi, subcarnosi, eicatricosi. Folia petiolata, glabra, 3-5-loba, epeltata; stipulae integrae, ad glandulas 1—3, sessiles, erassiusculas reductae. Cymae saepius breviter et crasse pedunculatae, Flores majusculi. — Cfr. speciem quoad affini- tatem dubiam (J. Andrieusü). Re .: » wir ER Jatropha. 47 Die typischen hierher gehörigen 4 Arten sind nahe verwandt untereinander und charak- h für das andine Südamerika, von Peru bis Argentinien. Sie bilden eine von den Glanduli- Fsich ableitende Gruppe, deren Ursprung in der Nähe von .J. Hieronymi oder J. Pohliana Die hier untergebrachte J. Andrieuxii aus Mexiko gehört ohne Zweifel verwandtschaftlich E hierher. Clavis specierum. olia glabra. 'Foliorum lobi dense denticulati. e@. Folia leviter lobata . . eu ee. 39.0 ar E EB, Folia ultra medium lobata. ee WE de Pachypoda. b. Foliorum lobi integerrimi. ER Eola Sloba. .... .» . Senna... 4. J. macrocarpa. -ß.Folia 3-loba . . . u... 00.42. J. macrantha. Pubescens. Species quoad affinitatem- dubia rn. hi J.. Andrieuni. 39. J. eiliata Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 209; in DC. Prodr. XV. 1866) 1092. — Rami validi, carnosuli, cum reliquis partibus glabri. Petiolus 0 em longus; limbus 40—12 cm latus, paulo brevior, basi aperte cordatus, bre- ıe 5-lobus; lobi euspidato-acuminati, inaequaliter ciliato-denticulati; stipulae ad dulas sessiles, 4—3 reductae. Cymae corymbiformes, breviter et erasse pedun- eulatae; bracteae lineari-lanceolatae. Sepala 2'/, mm longa, orbiculari-ovata, eroso- dentieulata, g' subacuta, © acuminata; petala glabra; disei Slandulse g' ovatae, amiformes; stamina 8, breviter monadelpha; ovarium glabrum.' eaastoriale andine Provinz; Peru: Huanuco (Ruiz!, Dombey). 40. J. pachypoda Pax nov. spec. — Frutex ad 4'/; m altus; truncus crassus, - fusiformis, succulentus; succus sanguineus; cortex brunneus, papyraceo-lamelloso-deei- _ duus; rami cicatrieosi. Petiolus ad 10 mm longus, glaber; limbus glaucescens, glaber, 45 cm latus, 40 cm longus, basi profunde cordatus, longe ultra medium 5-lobus; lobi ovali, acuti, glanduloso-serrati; stipulae ad elanzulas sessiles reduetae; eicatrices Tobi: - rum "delapsorum prominentes, corneo-marginati. Cymae longiuscule pedunculatae, satis densae, glabrae; bracteae ovato-lanceolatae, acuminatae, glanduloso-ciliatae, inferiores | 4 cm longae. Flores dioiei(?), 3‘ ignoti. Sepala © 5 mm longa, oblongo-ovata, euta, glanduloso-denticulata, fere libera; petala ad 10 mm longa, lineari-lanceolata, libera, glabra; ovarium glabrum, rugulosum, 5-costatum, 5-loculare, stylis 5 coronatum. Capsula brunnea, 15 mm longa, paulo angustior. Semen griseo-brunneum, striato- maculatum, laeve, carunculatum, 10 mm longum. Andines Gebiet: Südbolivien: Tarija (Fiebrig n. 3040a!), Paicho bei Tarija, 900 m (Fiebrig n. 3042!). » Nota. Ab omnibus speciebus ovario 5-loculari valde distat; habitu intermedia inter ‚Maeranthas et Glanduliferas. Flores verisimiliter dioiei. — Fortasse melius pro sectione propria 44. J. macrocarpa Griseb. in Abh. Ges. Wiss. Göttingen XIX. (1875) 94. — ex 2 m altus; rami crassi, carnosi, eieatricosi. Petiolus laminam aequans, glaber; bus glaber, 9 cm longus, 10—12 cm latus, basi profunde cordatus, longe ultra 5-lobus; lobi late oblongo-ovati vel rhombeo-ovati, acuti, integerrimi, sub- agineo-marginati, se invicem tegentes; stipulae dilatatae, deciduae; cicatrices prum delapsorum prominentes, corneo-marginati. Cymae breviter pedunculatae, eon- ®, glabrae, pauciflorae, grandiflorae, pruinosae; bracteae glabrae. Sepala ovato- olata, glanduloso-denticulata, corolla (3! fere triplo-superata, petala obovato-oblonga, 12 mm longa; disei glandulae liberae; stamina 10, monadelpha; ovarium glabrum. sula ovoidea-oblonga, lignosa. Argentinische Provinz: Catamarca, Fuerte de Andalgara (Lorentz n. 384!) ota. Species valde affinis J. maeranthae Müll. Arg. est. 48 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. 42. J. macrantha Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 209; in DC. Prodr. XV 2. (1866) 1082. — Frutex squarrosus, fere metralis; rami crassi, subcarnosi, eicatricosi. Petiolus 5—8 cm longus, glaber; limbus glaber, 10—12 cm latus, 9—10 cm longus basi profunde cordatus, longe ultra medium 3-lobus; lobi late ovati, acuti, integerrimi, non marginati, se invicem tegentes; stipulae ad glandulam sessilem reductbe} eicatrices foliorum delapsorum prominentes, corneo-marginati. Cymae breviter pedunculatae, capitulato-congestae, glabrae, pauciflorae, grandiflorae; bracteae infimae foliaceae, ob- ovato-lanceolatae, acuminatae, 6—10 mm longae, superiores parvae. Flores sanguinei. Sepala Z' 4—5 mm longa, oblongo-ovata, acuta, glanduloso-denticulata, libera; Pete ad 2 cm longa, oblonga, obtusa, unguiculata, libera, glabra; disci glandulae liberae;_ stamina 40, exteriora breviter, interiora longius mönadelöha: ovarium glabrum. — Fig. 18 3 Subäquatoriale andine Provinz; Peru: Huanuco (Pavon!); an der Lima-Oroy Bahn, 2200—2400 m (Weberbauer n. 268!). E #3. J. Andrieuxii Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 208; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1082. — Tota pilis simplieibus, mollibus, einereis villoso-pubescens. Fig. 18. Jatropha macerantha Müll. Arg. A Inflorescentia. B Flos & longitudinaliter sectus ° C Flos 9 longitudinaliter sectus. (Icon. ‘origin.) Petiolus 2 em longus vel brevior, subrufo-velutinus; limbus 45 cm longus et latus, sub- orbieularis, praeter lobos marginales obtusissimos et subacutos subdistincte trilobus, f basi cordatus, membranaceus; stipulae integrae. Cymae pedunculatae, paueciflorae; bracteae foliaceae, infimae oblongo-ovatae, acutae, breviter petiolatae, folium 3 em lon- gum, 11/, cm latum, repando-sublobatum , valuliuc metientes, reliquae minores. a Sepala 5! 3—4 mm longa, oblongo-ovata, integra, © rhombeo-ovata, acuminata, un- dulata, petala superantia, ad 15 mm longa; petala utriusque sexus intus villosa, libera; filamenta 10, usque ad antheras in columnam gracillimam connata; ovarium a stigma bipartitinn. 4 Provinz des mexikanischen Hochlandes: zwischen Puebla und Oaxaca (An- drieux n. 441). Sect. I. 3. Polymorphae Pax. Suffrutices, frutices vel arbores. Folia petiolata vel sessilia, glabra vel glabres- centia, elobata vel lobata, epeltata, saepe in uno ac eodem speeimine valde variabilia, firma; stipulae parvae, integrae, eglandulosae, caducae, rarius dissectae et subpersistentes Flores saepius speciosi, magni. = Die Arten dieser Section sind in erster Linie durch die große Variabilität in der Blattgestalt, die bei den meisten Arten auffallend in die Erscheinung tritt, charakterisiert. Sie bilden einen alten Zweig der Gattung, der gegenwärtig ein sehr großes, aber stark zerstückeltes Areal bewohnt, ET Jatropha. 49 > meisten Arten sind als alte Relikte aufzufassen; eine sehr bemerkenswerte Neubildung von Arten hat auf Cuba eingesetzt. 4. Westindien. Hier erscheinen zwei Artengruppen, beide fast ausschließlich auf Cuba Beeerinkt: die eine, durch große, leuchtendrote Blüten ausgezeichnet, umfasst J. pandurifolia, | errima, hastata, glaueovirens, paueiflora, angustifolia und tupifolia; eine zweite, deren tgestalt vielleicht noch mehr schwankt, wird durch J. flabellifolia gebildet. Letztere gleicht uell einigermaßen einer zierlichen J. multifida mit ungegliederten Blattsegmenten. 2. Südafrika. Zwei einander nahestehende Arten sind bekannt: J. capensis des Kaplandes id J. variifolia aus Transvaal. Wenn auch Anklänge an die Arten Cubas deutlich hervor- en; so machen sich bei ihnen doch Beziehungen zu Arten der Section Tuberosae geltend. 3. Südarabien und Sokotra. Die eine Art, J. uniecostata, zeigt eine auffallende Verwandt- t mit den amerikanischen Sippen, aber auch Beziehungen zu den Species Südafrikas, die deutlicher werden bei einer zweiten Art, J. variegata. 4. J. prunifolia aus Deutsch-Ostafrika gehört vielleicht in einen andern Verwandtschafts- Soweit das etwas unzulängliche Material Schlüsse zulässt, würde ich mit Vorbehalt in ein Verbindungsglied der Polymorphae zu den Glanduliferae 'erblicken. Clavis specierum. _ Petala longe ultra 40 mm longa. a. Folia distinete petiolata. @. Cymae multiflorae. I. Folia omnia indivisa, basi denticulata vel dentata. 44. J. pandurifolia. II. Folia indivisa simulque lobata. 4. Folia basi late rotundata, lobi inte- Kermal.-. ... . 45. J. integerrima. 2. Folia basi anguste rotundala, vix Feiate: Tobi dentati vel dentieulati . . . - „2 5020.46. J. haslalta. 3. Folia basi cuneata, lobi er ... 202... 47: J. glaucovirens. ßB. Cymae pauciflorae. -.-.. . 2.2 2.2.2.0... 48. J. pauciflora. b. Folia sessilia vel subsessilia. «. Disei glandulae eonnatae . . -. .. 2.2.2... %9. J. angustifolia. ; ß. Disei glandulae liberae . . -» ». ». 2.2 2.2.2.2..52. J. umicosiata. B. Petala infra 10 mm longa. a. Folia petiolata. a. Folia in lacinias angustissimas flabellato-dissecta . . 51. J. flabellifolia. P. Folia non flabellato-dissecta. I. Folia lobata simulque indivisa. IZE 4. Stipulae dissectae, caducae . . . . ......55. J. varsifohe. Se 2. Stipulae integrae. 5 * Sepala © integerrima - . .». ........ 54. J. capensis. ** Sepala © glanduloso-dentata . . . . . . 50. J. tupifolia. B Fohe Omnia mdvisa. . . .-. „200. . ..56 J. prunifoka. b. Folia sessilia . . . . Sr een Bi). variegala. ih 44. J. pandurifolia Andr. Bot. a IV. (1799) t. 267; Sims in Bot. Magaz. t. 604 (1803); Lodd. Bot. Cab. t. 1604; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1905 _ ex parte. — J. acuminata Desr. in Lam. Encyel. IV. (4797) 10; Vent. Jard. Malmaison (1803) t. 52. — J. hastata Griseb. Fl. Brit. Westind. Isl. 11859) 36 ex parte. — Adenoropium pandurifolium Pohl, Pl. Brasil. ie. et deser. I. (1827) 44. — Manhiot diversifolia Sweet, Hort. brit. ed. 2. (1830) 458. — Frutex arborescens, puberulus glabratus. Petiolus I —4 em longus, limbus 8—14 cm longus, firme membranaceus, _ puberulus vel glaber, cuspidato-acuminatus, ovatus vel obovatus 5—7 cm latus, vel- _ panduriformis, angustior, 3—4 cm latus, basi subacutus vel anguste subrotundatus, basi sidenticulatus, ceterum integer; dentes subspinescentes; stipulae minutae. Cymae pedunculatae, glabrescentes vel puberulae, corymbiformes; bracteae lineari-lanceo- superiores triangulari-ovatae. Sepala 5' 3 mm longa, ovata, integra, ad medium A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 147. [3 50 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. connata; petala coceinea, ad 15 mm longa, basi albo-villosa, unguiculata, obtusa ve subemarginata; disci glandulae liberae; stamina monadelpha, 5 exteriora breviora; antherae lineares; columna staminalis glabra; ovarium glabrum; disci hypogyni glan- dulae liberae. B Var. «. coceinea (Link) Pax. — J. coceinea Link, Enum. hort. Berol. II. (1822) 406. — Folia breviter petiolata, multo longiora quam lata, "panduriformia, rarius utrinque lobo laterali brevissimo aueta. — Fig. I19B. Westindische Provinz: Cuba (Otto n. 207!, Torralbas n. 291!, Van Her- mann n. 2703!, ne n. a — Haiti (Poiteaun. u — Martinique, Puylz)> % 7 Fig. 49. Jatropha pandurifolia Andr. A var. latifolia Pax. — B var. coceinea (Link) P (Icon origin.) kult. (Duss n. 2053!). — Antigua, kultiviert (Wullschlaegel n. 503!). — Guada loupe, kult. (Duss n. 2449!). — Kultiviert in europ. botan. Gärten und in indischen Gärten (Jagor!). a Var. ß. latifolia Pax. — Folia longiuseule petiolata, = duplo longiora - lata, ovata vel obovata. — Fig. 194. M Westindische Provinz: Cuba (Eggers n. 5056!, in etwas abweichender Form auch Eggers n. 2833!, La Sagra n. 595!). — Kultiviert im malayischen Gebiete: Siam (Zimmermann n. 27!, 145!); Java (Engler n. 4191!, Hillebrand!). ; 45. J. integerrima Jacg. Stirp. sel. Amer. (1763) 256 t. 183 f. 47; Sims i Curtiss’ Bot. Mag. (1812) t. 1464. — J. diversifolia Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1094 ex parte. — Adenoropium integerrimum Pohl, Pl. Brasil. icon. et deser. - Jatropha. 51 (4827) 14. — Arbor vel frutex glabrescens vel glaber. Petiolus 5—8 cm longus; - limbus membranaceus, glabrescens vel subpilosus, basi cordatus vel late cordato-rotun- _ datus, basi 5—7-nervius, aut indivisus, ovatus, acuminatus, 9—10 cm longus, 5—6 cm hats, aut trilobus vel rarius subquinquelobus, 40—12 em longus et latus, lobi breves, - euspidato-acuminati, integerrimi, vel basales PESBeNt basin dentieulis 4 vel 2 Eu: stipulae paı subaculeiformes. Cymae pedunculatae, laxae, corymbiformes, glabrae vel 3 pilosae; bracteae subulato-lanceolatae, glanduloso-denticulatae. Sepala 3 mm longa, ovata, ‚subacuta, saepe obsolete denticulata, glabra, © anguste lanceolata, acuminata, glanduloso- nticulata; petala coceinea, ad 2 cm longa, unguiculata, intus basi albo-villosa, obtusa ] leviter emarginata; stamina monadelpha, subaequilonga; antherae lineares: disci Z' - glandulae liberae; ovarium glabrum; stigmata linearia. _ — Westindische Provinz: Cuba (Combs n. 99!, Don!, Humboldt 'n. 5343!, _ Otto!, Read n. 595b!, Van Hermann n. 889!, 1845!). — Martinique, kultiviert - (Duss.n. 51!). — Guadeloupe, vermutlich kult. (Duss n. 2448!). — In europ. botan. Gärten selten in Kultur! } 46. J. hastata Jacq. Stirp. sel. Amer. (4763) 256 t. 173 f. 54; Griseb. Fl. Brit. est Ind. Isl. (1859) 36 ex parte. — J. diversifolia A. Rich. in La Sagra, Hist. fis. nat. Cuba Ill. 207 ex Müll. Arg.; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 109% Ei zmtn. — Frutex glaber vel partibus juvenilibus parce hirtulus. Petiolus 2—8 cm ıs; limbus membranaceus, subtus pallidior et subglaucescens, quoad ambitum valde jabilis i in uno ac eodem specimine, aut ovatus, acuminatus, basi anguste rotundatus, repando-dentatus, 14 cm longus, 6 cm latus, aut panduriformis, acuminatus, basi sub- euneatus, integer vel repando-dentatus, 9 cm longus, 4 cm latus, aut trilobus, 10—1 4 cm longus, 10—13 cm latus, basi rotundatus, 3—5-nervius; lobi acuminati, subaequales, - repando-dentati vel laterales breviores; stipulae parvae, eaducas. Cymae longe pedun- eulatae, corymbiformes, multiflorae; bracteae lineari-lanceolatae, integrae, Bunerioree reviores, glanduloso-denticulatae. "Sepala g' ovata, obtusa, 3 mm longa, integra, ad medium conniata, Q vix majora; petala-10—12 mm longa vel minora, breviter ungui- — eulata, basi intus albo-villosa, oblonga,-obtusa, coceinea; disci glandulae liberae; stamina - 40, monadelpha; antherae lineares vel oblongae; ovarium glabrum. P* Westindische Provinz: Cuba (Baker n. 3031!, Eggers n. 4700!, Linden n. 1800!, Wright n. 575!). x Nota. Planta re vera valde polymorpha, characteribus inter J. integerrimam et panduri- foliam fere intermedia, sed floribus minoribus praedita; fortasse stirps hybrida e speciebus laudatis. 47. J. glaucovirens Pax et K. Hoffm. nov. spec. — Frutex glabrescens. Petiolus 3—4 cm longus, apice prope laminae basin saepe biglandulosus; limbus firme membra- naceus, supra glabrescens, subtus pallidior et coerulescenti- vel glauco-virens, basi euneatus, aut elliptico-oblongus, acuminatus, 40 cm longus, 41/3 cm latus, aut 3-lobus, lobus medius produetus, laterales abbreviati, omnes integerrimi, acuminati vel obtusi; stipulae parvae, subulatae. Cymae pedunculatae, eorymbiformes, multiflorae, glabrae; bracteae lineares, superiores breviores et parce glanduloso-dentieulatae. Sepala Z' 3 mm - longa, ovata, subobtusa, glabra, ad 1/, connata; petala coceinea, spathulato-oblonga, _ obtusa, intus basi villosa, 16 mm longa; disei glandulae liberae; stamina 40, monadelpha, _ exteriora breviora, breviter libera: antherae lineari-oblongae, 2 mm longae; "sepala © sub fructu acuminata, glanduloso-denticulata. Capsula glabra, 140—12 mm longa, 10 mm lata. i Westindische Provinz: Isla de Pinos, bei Nueva Gerona (Curtiss n. 458!). —— _ Nota. J. pandurifolia, integerrima, hastata et glaueovirens inter se valde affines sunt et vix floris structura discernuntur. Characteres androecei teste cl. Müller Arg. in speciebus iversae non omnino constantes inveni. Foliorum ambitus tamen differentias specificas praebet. 48. J. pauciflora Griseb. in Nachr. Gesellsch. Wiss. Göttingen (1865) 170; Müll. fg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1095. — Frutex 3 m altus; rami breviuscule nulti- ulosi, crassiusculi, glabri; ramuli einerascentes, post foliorum delapsum tumido- i. Petiolus 41, em longus, gracilis; limbus 4—10 cm longus, 6—30 mm 4* 52 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. latus, lanceolatus vel subpanduriformis, acuminatus, basi obtusus, elobatus, integer vel subdenticulatus, membranaceus, in petiolo saepe deflexus vel patulus. Cymae breviter peduneculatae, 1-vel pauciflorae; pedunculus 1—5 cm longus; bracteae exiguae, trian- gulari-ovatae, glanduloso-denticulatae. Calyx g',21/,—3 mm longus, brevissime lobatus, lobi rotundato-obtusi, obiter glanduloso-dentieulati; petala 12—14 mm longa, obovata, rubra, basi villosa; anime 10; columna staminalis gracilis; filamenta exteriora breviora; disei glandulae liberae, basi tantum leviter connatae; ovarium glabrum. Gap 11/, em longa; semen pallide multicolore variegatum. Westindische Provinz: Östliches Cuba (Wright n. 1954). Nota. An re vera a J. pandurifolia specifice diversa? Fortasse melius pro hujus varie- tate gracili, depauperata laudanda est. 49. J, angustifolia Griseb. in Nachr. Gesellsch. Wiss. Göttingen (1865) 174; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1093. — Glabra, frutescens. Folia fere sessilia, glauca, elobata, spathulato-lanceolata vel linearia, acuminata vel obtusiuscula, integra vel vix denticulata, olivaceo-glauca; stipulae minimae. Cymae longe pedunculatae, graciles; bracteae oblongo-triangulares, acuminatae, obsolete glanduloso-dentieulatae. Sepala 5! 2'/, mm longa, obtusa, integra, ad medium connata, © paulo longiora, lanceolata, integra, fere libera, petala 12 mm longa, oblongo-obovata, basi villosa; diseci glandulae in urceolum erenatum connatae; stamina 10—8; filamenta subaequilonga; ovarium glabrum; stigmata bieruria, crura linearia, simplicia vel bifida. Capsula 42 mm longa. Var. «. genuina Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1093. — Folia 6—11 cm longa, 11/)—31/, mm lata, linearia, fere tota longitudine subaequilata. Westindische Provinz: West-Cuba (Van Hermann n. 934!, 4865!, Wright n. 1956!). Var. glauca (Griseb.) Pax. — J. glauca Griseb. in Nachr. Gesellsch. Wiss. Göttingen (1865) 170. — J. angustifolia var. spathulata Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1093. — Folia saepius 4—5 cm longa, 9—11 mm lata, spathulato-lanceolata, acuta, basi longe angustata. Westindische Provinz: West-Cuba (Baker n. 2106!, 4869!, Van Hermann n. 948!, Wright n. 1955!). 50. J. tupifolia Griseb. in Nachr. Gesellsch. Wiss. Göttingen (4865) 470; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1094. — Ramuli juveniles cum petiolis junioribus parce pubescentes. Petiolus 11/,—3 em longus, limbo pluries brevior; limbus 42—15 cm longus, indivisus et tum lineari-lanceolatus, acuminatus, 11/,—2 cm latus, fere horizon- taliter multicostatus, argute repando-denticulatus, denticulis breviter et horizontaliter spinuloso-terminatis, vel usque ad medium et ultra patule trifidus, basi cuneato-angustatus, lobi limbo indiviso similes; stipulae exiguae glandulosae. Cymae pedunculo ad 47 cm longo suffultae, corymbiformes, multiflorae, glabrae; bracteae triangulari-ovatae, breves, glanduloso-denticulatae. Sepala s' 3—31/, mm longa, ad medium connata, ovata, rotundato-obtusa, integra, © triangulari-ovata, grosse glanduloso-dentata; petala 6—7 mm longa, purpurea, basi barbata; disci glandulae 3! liberae, subpeltiformes; stamina 10; columna staminalis brevis, glabra; ovarium glabrum; discus hypogynus annularis. Capsula 10 mm longa, globosa, trisulca. ee Provinz: Ost-Cuba (Wright ı n. 49531). . J. flabellifolia Pax et K. Hofim. nov. spec. — Frutex; ramuli parce pilosi. — nt 3—4 cm longus, glaber, apice pilosus; limbus fere usque ad basin in lacinias 7—9 flabellato-partitus, subcoriaceus, parte integra utraque pagina pilosus, ceterum glabrescens; lobi lineares, acuti, ad 40 cm longi, 2—2/, mm lati, subundulati, margine revoluti, basales multo minores, intermediae basin folii versus decrescentes; rarius lobi paulo latiores et tum remote glanduloso-dentieulati; rarius limbus indivisus, spathulatus, fere sessilis, basin versus longe attenuatus, acutus, glanduloso-denticulatus, 5 em longus, 15 mm latus; stipulae setaceae, minutissimae. Cymae longe pedunculatae, folia supe- rantes, subpauciflorae, congestae, glabrae; bracteae lanceolatae, glanduloso-denticulatae. fi r Br = Ri X > = Jatropha. 53 Sepala g' 4 mm longa, glabra, subacuta, ad medium connata, integerrima; petala eoceinea, 6—7 mm longa, intus basi villosa, spathulata, oblusa; disei glandulae liberae; _ stamina 10, monadelpha, breviter libera, aequilonga; antherae lineares; sepala Q quam g' paulo breviora; petala 8 mm longa, basi glabra; discus hypogynus urceolaris; ovarium glabrum; stigma lineare. — Fig. 20. Westindische Provinz: Cuba (Linden n. 2170!). Be® Nota. Habitu nova species ad J. multifidae formam gracilem paulo accedit, sed foliorum forma valde polymorpha et flores cum speciebus Polymorpharum quadrant, quarum nullae arcte affinis est. Fe 4A Fig. 20. Jatropha flabellifolia Pax et K. Hoffm. A Habitus. B Flos $&. C Androeceum D Flos ©. (Icon origin.) 52. J. unicostata Balf. f. in Proceed. R. Soc. Edinburgh XII. (1883) 94. — Arbuscula; rami crassi, carnosi, glabri. Folia subsessilia vel petilo 2—3 mm, in speei- minibus cultis ad 20—25 mm longo suffulta, glaucescentia, membranacea, lanceolata vel anguste elliptica, acuminata, basin versus angustata, nervo medio valido subtus 54 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. percursa, penninervia, 9—13 cm longa, 3—4 cm lata; stipulae minutae. Cymae pedunculatae, glaberrimae, corymbiformes, grandiflorae; bracteae lanceolato-lineares, margine undulatae, superiores minores. Sepala 9! elliptica, acuminata, glabra, 6 mm longa; petala dilute lutescentia, 1% mm longa, spathulata, obtusa, basi villosa; stamina 8, longe monadelpha, 3 interiora altius monadelpha; disci glandulae liberae, crassae. Capsulla glabra, 16 mm longa, 12—13 mm lata. Semen brunneum, 7 mm longum; caruncula palmato-lobata. ; Nordafrikanische Steppenprovinz: Sokotra, häufig (Balfour n. 13, 89, 137!, Schweinfurth n. 256!, 378!, 846!) Einheimischer Name: Sibrha. Nota. Folia in speciminibus spontaneis sessilia vel subsessilia, in speciminibus in urbe Cairo cultis manifeste petiolata sunt. 53. J. variegata (Forsk.) Vahl, Symb. I. (1790) 79 t. 21; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 4084. — ÜOroton variegatus Forsk. Fl. aegypt. arab. (1775) 163. — Adenoropium variegatum Pohl, Pl. Brasil. icon. et deser. I. (1827) 44. — Frutex; rami ramosi, inferne fusei, superne glauci. Folia sessilia vel petiolo I—2 mm longo, a lamina vix discreto suffulta, 4—6 cm longa, 142—45 mm lata, supra interdum piecta, lanceolata, obtusa, mucronata, basi cuneato-angustata, integerrima; stipulae persistentes, subulatae, demum subaculeiformes, 14 mm longae. Cymae breviter pedunculatae, folia haud superantes, parviflorae,; bracteae lanceolato-ovatae. Sepala utriusque sexus integra, Jg‘ elliptica, 3 mm longa,. Q lanceolato-ovata, acuta, 4 mm longa; petala (5! obovato- lanceolata, basi rufo-villosa; stamina 8—6; filamenta glabra; ovarium glabrum. Capsula 44 mm longa, basi et apice subtruncata. Arabien (Forskal). Einheimischer Name: Dundul. Nota. Species rara, vix rite nota, sed J. unicostatae affınis videtur. 54. J. capensis (L. f.) Sond. in Linnaea XXIII. (1850) 148; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1084. — Croton capensis L. f. Supplem. (1781) 422; Thunb. Prodr. pl. cap. I. (1794) 417. — Suffrutex ad !/, m altus vel altior, glaberrimus. Petiolus 4—2 em longus, gracilis; limbus subcoriaceus, lanceolatus, acutus, vel basi hastato- 3-lobulatus, subcordatus vel rotundatus, 3—5 em longus, 1—4!/, em latus, integerrimus; stipulae minimae, glanduliformes. Cymae breviter pedunculatae, folia vix superantes, pauciflorae, congestae; bracteae lanceolatae, integrae. Sepala utriusque sexus integra, 2—3 mm longa, ' oblongo-ovata, © lanceolata, subobtusa; petala spathulato- lanceolata, 6—7 mm longa; diseci 5' glandulae liberae; filamenta monadelpha, glabra; antherae fere sessiles; ovarium glabrum; stigmata bifida. Capsula 14 mm longa, tuber- culato-aspera; semen 9 mm longum. Kapland (Dröge n. 8219!, Ecklon u. Zeyher n. %27!, Krauss n. 1722, Thunberg!, Schlechter n. 6098!). 55. J. variifolia Pax. — J. heterophylla Pax in Engler’s Bot. Jahrb. XXVII. (1899) 25. — Frutex parvus, glaberrimus. Petiolus 3—4 cm longus; limbus subcoria- ceus, acutus, lanceolatus, basi obtusiuseulus, apicem versus paulo dilatatus, penninervius, simulque profunde trilobus, basi trinervius, integerrimus; stipulae setaceo-dissectae, mox caducae. Cymae pedunculatae, corymbiformes, multiflorae, laxae. Sepala g' (juvenilia) triangularia, subacuta, glabra, integra; petala spathulata, libera; disci glandulae liberae; filamenta monadelpha, glabra; sepala @ 6—7 mm longa, lanceolata, acuta; petala lineari-spathulata, paulo longiora; ovarium glabrum. Südafrikanische Steppenprovinz: Transvaal, Komati Poort, auf Hügeln, 1000 m (Schlechter n. 14798!). Nota. Nomen specificum antea propositum mutandüm erat; J. heterophylla Heyne priori- tate gaudet. — Affinis J. capensi. 56. J. prunifolia Pax in Engler, Pflanzenwelt Ostafr. €. (1895) 240; in Engler’s Bot. Jahrb. XXI. (1897) 530. — Suffrutex 30 cm altus, glaberrimus; rami carnosuli. ; Tlronie. 55 iolus m FRE limbus 31/, em longus, 2—2!/ı cm latus, ovatus, basi sub- acutus, cartilagineo-denticulatus, penni-nervius; stipulae setaceo-dissectae, fere | aget, ar Cymae glabrae, pedunculatae; bracteae lanceolatae, eglan- Flores viridi-lutescentes. Sepala (5' glabra, basi connata, ovata, acuta; petala lip subobtusa; disci glandulae liberae; stamina 8. 3 iafrikänische Steppenprovinz: Deutsch-Ostafrika, Usambara, Moa (Holst 2994!). ‚ . Flores examinati valde juveniles. — Affinitas cum aliis speciebus $ Polymorpharum uc dubia remanet. Seet. I. 4. Spinosae Pax. Frutices. Folia petiolata vel sessilia, saepe ramulis abbreviatis faseieulato-inserta, vel pubescentia, epeltata, saepius lobata, rarius integra, glabra vel pubescentia; ae in spinas duras mutatae, persistentes. Flores saepius minores. Ri Die Spinosae bilden eine der $Mozinna analoge Gruppe innerhalb der Untergattung moropium und sind durch die verdornenden Nebenblätter gut charakterisiert. Phylogenetisch n sie sich von den Glanduliferae als jüngerer Verwandtschaftskreis ab, der auf die Hoch- n Nordostafrikas beschränkt erscheint. Im Somaliland und Gallahochland liegt zur Zeit B ı beanspruchen können: j 1. Ri spinosa, tropaeolifolia und ferox mit gelappten Blättern und einfachen Dornen; die in Lang- und Kurztriebe ist noch nicht scharf durchgeführt. 2. J. Rivae, habituell der J. spathulata völlig gleichend, mit ungelappten Blättern, die an "Kurztrieben stehen, und einfachen Dornen. 3. J. erinita, Ellenbeckii und fissispina mit geteilten Stipulardornen. Die Verteilung der Arten und die Beziehungen der einzelnen Gebiete zu einander lehrt folgende Übersicht: Südarabien Somaliland Deutsch- Sansibar — Somaliland — Gallahochland Ostafrika - TE De al Er DR U a Re EEE RE VE a en ER re ee ee Eu en ER Re ee I Se rer EP EN a ee N ee ee ee isn J. erinita Clavis specierum. A. Spinae simplices. a. Folia lobata. a. Folia adulta glaberrima. I. Foliorum lobi non mueronulati. Spinae graciles . 57. J. spinosa. II. Foliorum lobi 3-mueronulati. Spinae basi dilatatae 58. J. tropaeolifolia. B Eoba Sala Vomenlosa . - . :.......:.589. J. feroa. b. Folia integra, lineari-obovata - -. . -. -. - . - ... .. 60. J. Rivae. B. Spinae fissae. a. Folia 5—7-loba, majora, stipulas superantia. @. Foliorum lobi obovati, apiee 4 rotundati . . . . 61. J. Ellenbeckiüi. 2 ß. Foliorum lobi acuminati. . . 2.62. J. fissispina. b. Folia 3-loba vel eloba, minora, stipulis breviora. 63. J. erinita. 57. J. spinosa (Forsk.) Vahl, Symb. I. (1790) 79; K. Krause in Engler’s Bot. >. XXXV. (41905) 720. — Croton spinosus Forsk. Fl. aegypt. arab. (1775) 163. — - aeuleata F. G. Dietr. Lexicon Gaertn. u. Bot. Nachtr. IV. (1818) 76; Müll. Arg. 56 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1083. — Adenoropium spinosum Pohl, Pl. Bras. ie. et deser. I. (1827) 45. — Frutex arborescens, glaber; rami crassi, cortice rubro praediti. Petiolus gracilis, 2—4 cm longus; folia 3—6 cm longa et lata, saepius latiora quam longa, basi subtruncato-cordata, glaucescentia, glabra, ad !/; 7—3-loba, lobi rotundato- obtusi, emarginati vel subretusi, integri vel spinuloso-denticulati; spinae stipulares 4—8 mm longae. Cymae longiuscule pedunculatae, glabrae, laxae, multiflorae; braeteae parvae, integrae, 2 mm longae, acuminatae. Flores viridi-lutescentes. Sepala glabra, lanceolato-ovata, obtusa, ZT 2 mm longa, © paulo tantum majora; petala calyce duplo vel triplo longiora; disci glandulae liberae; stamina 8, monadelpha; ovarium glabrum, Capsula 4 cm longa, griseo-lutescens, glabra, verruculosa; semen dilute brunneum; caruncula palmato-lacera. Var. @. genuina Pax nov. var. — Folia majora, = 4—6 cm longa ei lata; lobi obtusi vel retusi, integri. Nordafrikanische Steppenprovinz: Südarabien, Umgebung von Aden, ohne näheren Standort (Balfour!, Hildebrandt n. 785!); Goldmore Valley (Lunt n. 2881, Schweinfurth n. 62!), am Djebel Sham-Sham, 200—500 m (Ellenbeck n. 86!, Busse n. 2069!). Einheimischer Name: Bädr-es-Simssim. Var. f. erenulata Pax nov. var. — Folia saepius majora, 4—6 cm longa et lata; lobi rotundati vel acuti, erenulato-dentati. Nordafrikanische Steppenprovinz: Südarabien, Aden, Maalla (L. Hirsch n. 132!, 133!, Schweinfurth n. 30!). Var. y. somalensis Pax_nov. var. — Frutex minor, 1/, m altus. Folia minora, + 2% cm longa, = 31/, cm lata; lobi parce spinuloso-denticulati vel dentati. Nordafrikanische Steppenprovinz: Nordsomaliland, Somadu, zwischen Steinen, 600 m (Ellenbeck n. 283!), Elmis (L. Hirsch!). Arabischer Name: bäd-es-ssimssim. Nota 4. Var. somalensis a typo speciei habitu gracili valde differt, sed haud pro specie propria laudanda est; var. erenulata transitum fere praebet ab hac ad var. genuinam. Nota 2. Flores a cl. Forskal coceinei describuntur, sicei visi et e verbis collectorum viridi-Jutescentes sunt. 58. J, tropaeolifolia Pax nov. spec. — Rami crassi, carnosi, ad 2 cm diameti- entes. Petiolus 40—12 cm longus, glaberrimus, basi violaceo-pruinosus, laminam superans. Folia 5—6 cm longa et paulo latiora, glauca, firma, basi profunde cordata, ultra medium 5-loba; lobi rotundato-obovati, antice subtruncati, margine glandulis longe stipitatis 3—5 praediti, ceterum integerrimi; lobus medius major, intermedii minores, infimi saepe sinu clauso vel subelauso se invicem tegentes, saepissime apice rotundati et glandula unica ornati; spinae stipulares ad 4 cm longae, brunneae, basi 2—3 mm diametientes. Flores et fructus ignoti. Nordafrikanische Steppenprovinz: Somaliland, Merehan (Robecchi n. 105!, 2751). Einheimischer Name: Joho. Nota. Species certissime incomplete nota, sed sine ullo dubio in affinitatem J. spinosae collocanda est, ramis crassis, petiolis longioribus, foliorum majorum ambitu et consistentia, stipulis basi incrassatis insigniter diversa. 59. J. ferox Pax in Ann. Ist. Bot. Roma VI. (1896) 485. — Frutex arborescens, 3—4 m altus vel arbor; rami juniores tomentosi, mox glabrescentes, cortice brunneo, lucido vestiti. Folia in ramulis abbreviatis, secus ramos elongatos dissitis orientia, petiolo 4— 2 em longo suffulta, ovata vel rotundato-ovata, basi et apice obtusa, dense tomentosa, integra vel minute denticulata, 2—4 cm longa et lata; spinae stipulares mox glaberrimae, brunneae, rigidae, 2—3 cm longae. Cymae pedunculatae, multiflorae, tomentosae, folia paulo superantes; bracteae setaceo-lineares, 3—4 mm longae. Flores lutescentes. Sepala (5' lanceolato-linearia, acuminata, tantum ima basi connata, villosa, margine glanduloso-paueidentieulata, 7—8 mm longa; petala longe unguiculata; ungues TEE RN DREIER Jatropha. 57 _ = 12% mm longi, leviter cohaerentes, quasi corollae tubum formantes; lamina oblonga, obtusä, 10 mm longa, 4 mm lata, extus dense sericea; filamenta 10, exteriora in - eolumnam connata, breviter libera, interiora longius libera; disci glandulae conico- | eylindriei; sepala Q 7—8 mm longa, paulo latiora et glandulis marginalibus numerosi- oribus ornata; petala 16 mm longa, lineari-lanceolata, extus tomentosa, subacuta, basi incrassata; disei glandulae 10, episepalae majores, apice hyalinae, omnes basi brevissime eonnatae; ovarium tomentosum, 2-loculare; styli graciles, ad medium connati; stigma bilobum. Capsula pubescens, 1?/,; cm fere longa; semen subglobosum, 15 mm longum, mm latum; caruncula magna, plana, valde lacerata. —— Nordafrikanische Steppenprovinz: Gallahochland und Somaliland: Merehan (Robeechi n. 59!, n. 269!, Riva n. 446!, n. 506!); Boran, Buschwald, 300 m (Ellenbeck n. 2419!, n. 2447)). Einheimischer Name: Dichtar. Fig. 231. Jatropha Rivae Pax. (Icon origin.) 60. J. Rivae Pax in Ann. Ist. Bot. Roma VI. (4896) 185. — Frutex mox glabres- cens, ramis subcarnosis, cortice brunneo vestitis. Folia in ramulis abbreviatis, pulvini- formibus, secus ramos elongatos dissitis orientia, sessilia, glabra, spathulata, 3 cm longa, 4 em lata, basin versus cuneatim attenuata, apice obtusissima vel emarginata; spinae stipulares 5—6 mm longae. Cymae in ramis elongatis laterales, foliis breviores, minute pubescentes; bracteae lineares, inferiores 6 mm longae, superiores minutae, omnes parce pilosae. Flores manifeste protogyni. Sepala 5! (in flore nondum bene evoluto) oblonga, _ subaeuta, integra, margine pubescenti-ciliata; petala sepalis aequilonga; disei glandulae liberae; stamina 8; sepala © subfoliacea, obovata, acuta, glanduloso-denticulata, 6 mm longa, post anthesin ad 4 cm long. accerescentia; petala oblonga, obtusa, sepalis breviora, 4—5 mm longa; disci glandulae 5, liberae; ovarium glabrum. Capsula 4 em longa, griseo- _ brunnea, rugulosa; semen laeve, 6 mm longum; caruncula palmate-sulcata. — Fig. 21. 58 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. Nordafrikanische Steppenprovinz: Somaliland, Boran, Dolo am Daua-Flusse (Riva 1102!, 1248!); Ueb Karanle (Riva n. 9731). Bi 61. J. Ellenbeckii Pax in Engler’s Bot. Jahrb. XXXII. (1902) 284. — Frutex ı m altus; ramuli juveniles albido-pubescentes. Petiolus laminam aequans vel superans, 7—10 cm longus, tomentoso-pubescens; lamina 6—8 cm longa, paulo latior, basi cordata, ultra medium 5-loba, velutino-pubescens; lobi basin versus attenuati, apicee rotundato-obtusati, distanter glanduloso-dentati; stipulae 4 cm longae vel longiores, juveniles villosae, glanduliferae, demum glabrae, spinoso-induratae et glandulis delapsis 2 eglandulosae, trichotomae vel iterum dichotomae vel varie disseetae. Cymae villoso- pubescentes, pedunculatae, folia superantes; bracteae lineares, 6 mm longae, glanduloso- ciliatae. Flores brunnei, in speciminibus examinatis valde juveniles, protogyni. Ovarium sglabrum. — Fig. 22. 4 Nordafrikanische Steppenprovinz: Harar, Gebüsche an den 500 m hohen = Bergabhängen am Wabi (Ellenbeck n. 4135!) 62. J. fissispina Pax in Engler’s Bot. Jahrb. XLIN. (1909) 83. — Frutex ramis crassis, juvenilibus molliter pubescentibus praeditus. Petiolus 5 em :longus, villoso- pubescens; lamina glau- cescens, pubescens, de- mum glabrescens, pro- funde 6—7-partita, basi aperte cordata vel trun- glanduloso-dentati; spinae 4 stipulares 4 em longae, villosulae, e basi valde dae vel bis bifidae, lutes- centes, apice badio-brun- neae, juveniles apice glanduliferae. Cymae velu- lino-pubescentes, laxae, folia superantes; bracteae lineares, inferiores ad B %, Es A 6 mm longae, glanduloso- " G ciliatae. Flores minores, Fig. 22. Jatropha Ellenbeckii Pax. A Ramulus floriger. B Stipula. protogyni. Sepala (3! basi (Icon sec. A. Engler.) connata, lanceolata, acu- minata, glanduloso-eiliata, eata; lobi oblongi, acuti, irregulariter et distanter dilatata acuminatae, bifi- velutino-pubescentia, 4—5 mm longa; petala oblonga, acuta, glabra, libera, sepalis paulo tantum longiora, 5 mm longa; disei glandulae liberae; stamina 8, monadelpha; sepala © paulo majora quam in flore Z'; ovarium glabrum,. — Fig. 23. ! Ostafrikanische Steppenprovinz: Ostafrikanischer Graben, Ostfuß des Ol Dönjo ngai (Merker n. 570!). Einheimischer Massai-Name: en gerigüs. 63. J. erinita Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 207; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1079. — Caules ramosi, incrassati, succulenti, villosi, densissime foliosi, foliis delapsis stipulis longissimis erinito-vestiti. Folia petiolo paulo longiora, 41/,—2 em longa, quam stipulae breviora, ovata, 3-loba vel integra, obtusa, basi cordata, argule serrato-dentata, villoso-pubescentia; stipulae 3 cm longae, bis vel ter dichotome partitae, — juveniles pubescentes, demum glabrae, nigrescentes. Cymae pauciflorae, parviflorae, 2—-4 cm longae; bracteae lineari-lanceolatae, ineiso-dentatae. Sepala ' lanceolato-ovata, 2'/; mm longa, glanduloso-ciliata; petala lanceolato-obovata, obtusa; disei glandulae liberae; _ Jatropha. 59 la © lineari-lanceolata, 8 mm longa, glanduloso-ciliata; disei glandulae in urceolum aber Si 23. Jatropha fissispina Pax. A Ramulus floriger. Bet C Stipula a latere et a dorso visa. I (Icon origin.) .Sect. I. 5. Tuberosae Pax. Herbae perennes vel vix suffrutices; rhizoma erassum, tuberosum. Folia sessilia _ vel breviter petiolata, glabra vel pubescentia, epeltata, aut integra aut tri- rarius 5-loba, et tum indivisa immixta; stipulae parvae vel saepius setaceo-dissectae, glandulosae. Flores mediocres. Die knolligen Rhizome und die sitzenden oder kurzgestielten Blätter verleihen der Gruppe ihren Hauptcharakter. Ihr Areal reicht von Mexiko bis Paraguay und Südbrasilien, erstreckt sich über Afrika und umfasst Vorderindien; der größte Artenreichtum liegt gegenwärtig außer- halb des Tropengürtels in Südafrika und Südamerika. bo: Zwei Subsectionen lassen sich leicht voneinander unterscheiden, eine (Latifoliae) mit durch- - aus ungeteilten Blättern, und die Maerorrhizae, deren Spreiten wenigstens zum Teile tief gelappt erscheinen. Innerhalb beider gruppieren sich die Arten verwandtschaftlich in verschiedener Weise. Da beide Subsectionen in der alten und neuen Welt entwickelt auftreten, wird man die _ Tuberosae als nicht allzu junge Gruppe auffassen dürfen. Trotz mancher Unterschiede wird an dem "monophyletischen Ursprunge der Section festgehalten werden müssen. Der Bau der Stipeln und die Beschaffenheit des Blattrandes weisen als Ausgangspunkt auf die Glanduliferae hin; die "Knollenbildung ist der Ausdruck für ein Klima mit ausgesprochenen Trockenperioden. 60 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. In der folgenden Tabelle sind die nächstverwandten Arten zusammengefasst; sie lehrt den größeren Typenreichtum auf afrikanischem Boden, die arme Entwicklung in Indien und relativ auch in Amerika. Dabei entsprechen gewisse neuweltliche Typen bestimmten altweltlichen Arten- gruppen. Innerhalb der Latzfoliae führt die Analogie zu habituell zum Verwechseln ähnlichen Bildungen, während die Maerorrhizae auf beiden Halbkugeln eine größere Selbständigkeit der Entwicklung zeigen. In Südafrika, aber auch in Kordofan und benachbarten Ländern, hat Art- spaltung energisch eingesetzt; dasselbe gilt für die Latifoliae in Südbrasilien und Paraguay. J. Isabelli und J. dissecta besitzen eine derartig weite Variabilität, dass eine fast ununterbrochene Reihe von Zwischengliedern die zahlreichen Varietäten miteinander verbindet. E: Südafrika Kordofan Niger- Somaliland Ostindien Mexiko S. Brasil. gebiet Paraguay $Latifoliae latife olia elliptiea 4 glabrescone} 2. Sn ee aa a a er, Senn nn. teglandulose u hirsuta intermedia Dow nen ee lagarinthoides . ».....-.- - eluytioides » 20.0 0. 2 Be ee at 2 R 0 EEE ER EEE R | RR ua SET nerüifolia $ Maerorrhixae natalensis . . Wood. SER ee ee ee De i brachyadenia Schlechteri ZUENDER wen ee ee re a a I er erythropoda , melanospermä uns 2 ee : uberasa Sn. 2 a ae eier gallabatensis "2... zur IE EEE fmaororrhiza Bervainfwlii.: re ee Techelle Belhsohlen.: ae en ee | nr nen a Br heterophylla nana Clavis specierum. A. Folia indivisa:ı.- 2 0000 ee ee. Subsnel.n, Zuass Orwee a. Folia glaberrima. a. Stipulae integrae vel bifidae, setaceae. I. Folia ovata vel oblonga. . . » » 2 2.2.2. 64. J. latifola. II. Folia lanceolata. I. Sepala g! integerrima . . » 2 22.2.2. + 70. J. Baumü. 2. Sepala Z' inciso-dentata. * Folia 3—7 mm lata. 2 2 2 2 2020202. 74. J. lagarinthoides. ** Folia 47—2%3 mm lata. > 2.2 2 2020.00 7% J. cluytioides. P. Stipulae dissectae. I. Sepala (5! integerrima. 1. Sepala © glanduloso-eiliata » » » 2 = 2 +. 67. J. elliptiea. 2. Sepala Q integerrima . . 2 2 2 2.2.2... 68. J. eglandulosa. II. Sepala 5! glanduloso-dentata . . - . 69. J. intermedia. -b. Folia juvenilia parce pilosa, adulta glabrescentia. "Aricana 65. J. glabrescens. Jatropha. 61 . Folia ‘et adulta pubescentia. Africanae. «@. Stipulae minutissimae vel nullae . . . . .» . . . 73. J. Seineri. ß. Stipulae dissectae. I. Folia ovata vel elliptica. Ovarium hirsutum. . . 66. J. hirsuta. ll. Folia lineari-lanceolata. Ovarium glabrum . . . 74. J. nerüfolia. a profunde lobata, indivisa immixta (Cfr. J. Isabelli! Subsect. b. Macrorrhizae, Folia glabra. @. Caulis pubescens. — L Foliorum lobi integri. . - - er ra A nalalasıs. HM. Foliorum lobi runcinato-dissecti . rear 96 Karyihropoda. ?. Caulis glaber. I. Folia breviter petiolata, denticulata. Africana . . 81. J. melanosperma. II. Folia integerrima. Indicae. 4. Folia petiolata, subtus glauea . . -. . . . . 87. J. heterophylla. 2. Folia brevissime petiolata, subtus non glauca . 88. J. nana. Ill. Folia sessilia vel subsessilia, denticulata. Africana 82. J. tuberosa. IV. Folia breviter petiolata, glanduloso-serrulata . . . 83. J. somalensıs. b. Folia parce pilosa, glabrescentia. Stipulae dissectae.. . 89. J. macrorrhiza. e. Folia et adulta pubescentia vel hirta. «@. Folia petiolo 4—2 em longo vel longiore suflulta. I. Petiolus glandulifer. 4. Folia inferiora integra, superiora triloba; lobi ovati, molliter piloi -. . - - - » - =.» - » 90. J. Isabelli. 2. Folia omnia 3—5-loba; lobi angusti, lineari- lanceolati, scabridi . - - 94. J. dissecta. 3. ine inter J. Isabelli et disseciam "inter- mediae.. . . . =... 2.2.2... fr. Notam 2 post J. dissectam. II. Petiolus lee 4. Lobi indivisi, spinuloso-dentieulati. . . . . . 84. J. gallabatensis. Bob nam. 2... 00. 0wn 1 Ju Schlechteri. P. Folia sessilia. I. Cymae longiuseule peduneulatae . . . . .» ... 85. J. Schweinfurthii. II. Cymae folia non superantes. 4. Foliorum lobi pinnatifidi -. - - - » ...2.....80. J. Zeyheri. 2. Foliorum lobi non pinnatifidi. * Ovarium pubescens. (D) Folia margine pilis longis, glanduliferis ornata”. . . . ee 11.7. Wondis. Folia margine glanduli sessilibus onusta 78. J. brachyadenia. ** Ovarium glabrum . . . nn 86. J. aelkiopica. Subsect. a. Latifoliae Pax. 64. J. latifolia Pax in Engler’s Bot. Jahrb. XXI. (1897) 534. — Herbacea, ad 25 cm alta, glaberrima; caule folioso, simplici vel parce ramoso. Folia 6—41 cm longa, 3—4,5 cm lata, sessilia vel brevissime petiolata, ovata vel oblonga, acuta, basi rotundata, glanduloso-denticulata vel subintegra; stipulae bifidae, glanduliformi-setaceae, 2—3'/, mm longae. Cymae = congestae, multiflorae, folia paulo tantum superantes. Floris Z' sepala lanceolata, acuminata, glabra, glanduloso-denticulata, 5 mm longa, 4'/, mm lata; petala spathulato-oblonga, obtusa, calycem superantia, 8 mm longa; stamina basi coalita, exteriora 5, interiora 3, paulo longiora, sed petalis breviora, disci glandulae liberae; flos 2 zanjor, flori ' similis; ovarium glabrum, stylis 3 coronatum; stigma incrassatum, ; fructus ignotus. 62 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. Südafrikanische Steppenprovinz: Transvaal, Lydenburg (F. Wilms n. 134 1!), Waterval Under (Middelberg!). } 65. J. glabrescens Pax et K. Hoffm, nov. spec. — Caulis simplex, 10—25 cm altus, herbaceus, superne parce pilosus, glabrescens, superne = violaceo-pruinosus. Folia sessilia vel subsessilia, 6—10 em longa, 4—6 cm lata, obovato-oblonga, saepe basin versus cuneato-attenuata, apice acuta vel subobtusa, margine glanduloso-ciliata, juniora pilis mollibus adspersa, adulta glabra vel secus nervos parce pilosa; stipulae persistentes, 3—4 mm longae, in lacinias filiformes, glandulosas dissectae. Cymae breviter pedun- culatae, congestae, villoso-pubescentes; bracteae glanduloso-ciliatae, stipulis glandulosis auctae. Flores lutei. Floris Z' sepala 6—7 mm longa, lanceolata, acuminata, glanduloso- ciliata, extus villoso-pilosa; petala spathulata, subobtusa, calycem superantia, 40—12 mm longa, intus inferne villösa, ceterum glabra; filamenta ad medium fere monadelpha, 5 exteriora, 3 interiora, longiora; disci glandulae liberae; floris Q sepala et petala maris, vix longiora; disci glandulae liberae; ovarium leviter pilosum, demum glabrescens; styli elongati, basi connati, 4 mm longi; stigma crassum, bilobum. Südafrikanische Steppenprovinz: Natal, Clairmont bei Durban, auf sandigem Boden (M. Wood, Natal Government Herbar. n. 4656!). Nota. Species supra descripta, pro J. hersuta Hochst. a cl. Medley Wood determinata, medium tenet inter J. latifoliam et J. hirsutam. 66. J. hirsuta Hochst. in Flora XXVII. 4. (1845) 82; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1088; Wood, Natal pl. t. 74. — Caulis simplex, vix 10 cm altus, albido- subhirtus. Folia sessilia vel subsessilia, oblonga vel elliptica, acuta vel subobtusa, basi acuta, 5—6 cm longa, 3—4 cm lata, margine glanduloso-eiliata, utrinque pilis albidis, subflaceidis villosa; stipulae disseetae, glandulosae, 4—6 mm longae. Cymae breviter pedunculatae, congestae, grandiflorae ; bracteae anguste lanceolatae, glanduloso-denticulatae. Sepala ' 8—10 mm longa, anguste lanceolata, acuta, pubescentia, glanduloso-denticulata; petala calycem fere duplo superantia, late obovata, obtusissima; stamina longiuscule monadelpha, 8; disei glandulae liberae; sepala Q ovato-lanceolata; ovarium hirsutum; stigma crassum, crenato-lobatum. — Fig. 24. Südafrikanische Steppenprovinz: Natal, am Umlaas Rivier (Krauss n. 364, Gueinzius.n. 12); Inanda (Rehmann n. 8346!), Camperdown (Rehmannn. 7813!); ohne nähere Standortsangabe (Wilms!) 67. J. elliptica (Pohl) Müll. Arg. in Fl. brasil. XI. 2. (1874) 489. — J. offieinalis Mart. in Sched.; Baill. Adansonia IV. (1863) 266; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1089. — J. opifera Mart. Reise in Brasil. II. (1828) 548. — J. Lacerti Silva Manso, Enum. subst. Brazil. (1836) 8. — Adenoropium elliptieum Pohl, Pl. Brasil. ic. et deser. I. (1827) 13 t. 9. — Rhizoma lignosum, crassum. Caulis 30—80 cm altus, herbaceus, glaber. Folia brevissime petiolata, 10—15 em longa, longiora quam lata, oblongo-elliptica, utrinque acuta, rigide membranacea, glaberrima, margine creberrime et subdistiche glanduloso-eiliata; stipulae persistentes, 5— 6mm longae, latere exteriore pinnatisectae. Cymae pedunculatae, hirtellae; bracteae glanduloso-ciliatae. Floris Z' pallidi sepala 3 mm longa, glabra, ovato-lanceolata, subobtusa, margine integra; petala oblongo-ovata, calycem duplo superantia, extus glabra, intus inferne lanato-pubescentia; filamenta ultra medium monadelpha; disci glandulae liberae; floris © pallidi, quam (5! majoris sepala 5—6 mm longa, margine glanduloso-ciliata; ovarium glabrum. Capsula 41 mm longa, 9—10 mm lata, fusca, ruguloso-aspera,; caruncula pectinatim laciniata. Südbrasilianische Provinz: Staat Minas Geraös, bei Paracatü (Pohln. 1662], 2356!), am Rio $. Franeisco (Martius, Riedel n. 2818!); Staat Goyaz (Gardner), um Natividade (Pohl); Staat Säo Paulo, am Rio Pardo (Riedel n. 581). Typische Campospflanze, die auch auf Kulturfeldern sich hält. Nutzen: Die dicke, fleischige Wurzel wird arzneilich benutzt, bei Wechselfieber, Ieterus, Abdominalstopfung, Wassersucht und sekundärer Syphilis. Die Tinctur der frischen Wurzel haben die Pflanzer vorrätig als Antidot bei Schlangenbiss. Vergl. Th. Peckolt in Ber. deutsch. pharm. Ges. XVI. (1906) 478. Jatropha. 63 Einheimische Namen: Medicineiro, Raiz de lagarto, Raiz de teiü, z de Cobra, Gafauhoto, Teiu-iba u.a. 68. J. eglandulosa Pax nov. spec. — J. elliptica var. guaranitica Chod. et Hassl. ‚Bull. Herb. Boiss. 2. ser. V. (1905) 613. — Caulis ad 20—25 cm altus, herbaceus, jer. Folia petiolo 5—6 mm longo, canaliculato suffulta, 42—147 cm longa, 5— ‚em lata, elliptica, acuta, rigide membranacea, glaberrima, margine dense et minute ineo-serrulata, Selandolosa ; stipulae persistentes, 6—8 mm longae, in lacinulas mes, eglandulosas dissectae. Cymae breviter pedunculatae, congestae, vix hirtellae; > cartilagineo-denticulatae, eglandulosae. Floris ' sepala 3 mm longa, glabra, ia, acuta, margine integerrima; petala purpurea, oblongo-ovata, calycem duplo intus inferne lanato-pubescentia; filamenta ultra medium monadelpha; disei SW BNWAL- IV 3 ER „ 2. Fig. 24. Jatropha hirsuta Hochst. A Habitus (Sec. Wood). B Flos 3 longitudinaliter sectus, - C Flos © longitudinaliter sectus. (Icon. origin.] glandulae liberae; floris Q© quam 5 majoris sepala lanceolata, acuminata, integra, eglan- dulosa; ovarium glabrum, tubereulatum; fructus ignotus. Südbrasilianische Provinz: ,, am Oberlaufe des Apaflusses (Hassler n. 8233!) 2 Nota. J. eglandulosa habitu cum J. elliptica Müll. Arg. optime congruit, sed glandulis deficientibus et calyce © valde distat. 3 69. J.intermedia (Chodat et Hassler) Pax. — J. gossypifolia var. intermedia Chodat et Hassler in Bull. Herb. Boissier 2. Ser. V. (1905) 612 ex parte. — J. gossypifolia 64 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. var. Isabelli f. glabrata Chodat et Hassler 1. c. 612. — J. gossypifolia var. Isabelli f. latifolia Chodat et Hassler I. ec. 61%. — Caulis simplex vel ramosus, 30 cm—1 m altus, herbaceus, glaber. Folia sessilia vel subsessilia, 9—15 em longa, 6—114 cm lata, rotundata, ovata vel oblonga, acuta, basi subrotundata, rigide membranacea, glaberrima, margine minute et densissime glanduloso-ciliata; stipulae persistentes, 6—8 mm longae, in lacinias filiformes, glandulosas disseetae. Cymae breviter pedunculatae, congestae, vix hirtellae; 1 bracteae glanduloso-eiliatae. Flores atropurpurei. Floris Z' sepala 6 mm longa, lanceolata, acuta, glanduloso-ciliata; petala spathulata, obtusa, calycem duplo superantia, intus inferne pubescentia; filamenta ultra medium monadelpha, 5 exteriora, 3 interiora; disei glandulae liberae; floris Q quam ' majoris sepala lanceolata, acuminata, glanduloso-ciliata, 7 mm longa; ovarium glabrum, tuberculatum; capsula 13 mm longa, ruguloso-aspera; semen laeve, albidum; caruncula laciniata. Südbrasilianische Provinz, Campospflanze. Brasilien: Staat Goyaz (Glaziou n. 22122!); Paraguay (Hassler n. 1442!, 34144! ex parte, 3795!, 4495!, Campo zwischen der Cordillera de Altos und Laguna Ipacaray (Fiebrig n. 70!) Nota. J. elliptica, eglandulosa, intermedia inter se maximam habent affinitatem et habitu simillimae sunt; facile autem distinguntur calyce floris ö et ©. Quoad ambitum foliorum et stipulas J. intermedia inter limites vastas ludit. 70. J. Baumii Pax in War- burg, Kunene-SambesiExped.(1903) 283. — Herba glaberrima, humi- lis, tuberosa, tubere magno, 5— 6 cm diametiente, globoso prae- dita. Cau’es humiles, 5—6 cm alt. Folia glauca, brevissime petiolata, lanceolata, margine valde undulato-crispa, subcartilagineo- marginata, 1—2 cm longa, 3— setaceo-filiformes, vix !/, mm lon- gae. Cymae congestae, multiflorae; flores rosei. Floris 5! sepala ob- lanceolata, subobtusa, glabra, in- tegerrima eglandulosa, 2 mm fere longa; petala spathulato-oblonga, obtusa, calycem superantia, 3— 4 mm longa; stamina libera, ex- teriora 5, interiora 3, inter se aequalia; disci glandulae liberae; flores Q et fructus ignoti. "Ss Südafrikanische Step- in penprovinz: Kunenegebiet, DE zwischen Löwenpan und Kunene, “ 1100 m, auf sandigem Boden (H. Baum n. 122a!). Nota. Hinc inde flores $ sepa- lis 5, petalis 6, staminibus 7 occurrunt. 71. J. lagarinthoides Sonder in Linnaea XXIII. (1850) 418; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1088. — Caulis suffruticulosus, humilis, simplex vel ramosus, superne hispido-pilosus. Folia sessilia, 2'/,—6 cm longa, 3—7 mm lata, anguste lineari-lanceolata, integra vel parce crenato-denticulata, rigida, glabra; stipulae 4 mm longae, setaceae, Fig. 25. Jatropha lagarinthoides Sonder. (Icon origin.) 4 mm lata; stipulae minutissimae, Jatropha. 65 ae, non glanduliferae. Cymae breviter pedunculatae, paueiflorae; bracteae lineari- eolatae, lacero-ciliatae. Sepala glabra, utriusque sexus glanduloso-denticulata, lanceolata, btusa, ZT = 3 mm longa, Q acuminata, paulo majora; petala spathulato-oblonga, longa, basi villosula, Q majora; stamina 8, exteriora 5 ad medium monadelpha, jora longiora, longius connata; disei glandulae liberae erassae; ovarium glabrum, ılato-scabrum. — Fig. 25. üdafrikanische Steppenprovinz: Transvaal, Magaliesberge bei Pretoria er n. 1514); Pretoria (Fehr!, Schlechter n. 3703!). 2. J. cluytioides Pax et K. Hoffm. nov. spec. — Frutex (?) habitu Cluytiae s simulans, ramosus; rami superne parce pilosi, mox omnino glabrati. Folia 'vel subsessilia, glaucescentia, coriacea, glabra, lanceolata, acuta, 7—8 cm longa, 2 mm lata, integerrima vel ima basi denticulo glanduloso praedita; stipulae seti- simplices, 3 mm longae, eglandulosae. Cymae brevissime pedunculatae, folia non ntes, paueciflorae, leviter pilosae. Sepala utriusque sexus lanceolata, acuminata, oso-denticulata, glabra, Z' 4, © 5 mm longa; petala oblonga, 6—7 mm longa, glabra, © basi villosula; disei glandulae in utroque flore liberae; stamina 8, exteriora ’fere libera, interiora longius monadelpha; ovarium glabrum, scabridum. üdafrikanische Steppenprovinz: Transvaal, Hogge Veld, zwischen Porter Trigardsfontein (Rehmann n. 6596!, 6661!). Nota. Affinis J. lagarinthoidi, sed foliis multo majoribus, coriaceis primo intuitu dis- . 3. J. Seineri Pax in Engler’s Bot. Jahrb. XLII. (1909) 84. — Herbacea, humilis, bens, 12—15 cm longa, e rhizomate erasso, tuberoso perennis, molliter pilosa. _ petiolo 5 mm longo suffulta, anguste oblonga, acuminata, margine undulata, 4— cm longa, 11/),—2 cm lata, pubescentia; stipulae minutissimae vel nullae. Cymae eflusae, pubescentes; braeteae lanceolatae, integrae, subscariosae. Flores utriusque sexus glaberrimi. Sepala 5! ad medium fere connata, triangularia, acuta, eglandulosa, 3 mm longa; petala anguste spathulata, obtusa, 6 mm longa; stamina exteriora 5, libera, interiora 3 ad 1/, connata; disci glandulae liberae; sepala Q 5 mm longa, nceolata; petala aequilonga vel breviora; ovarium pubescens. Be Südafrikanische Steppenprovinz: Deutsch-Südwestafrika (Dinter n. 837!), Caprivi-Zipfel (Seiner n. 109!). Nota. Species optima, ab aliis hujus affinitatis distinctissima. 74. J. neriifolia Müll. Arg. in Flora XLVII. (1864) 486; in DC. Prodr. XV. 2 (1866) 1089. — Caules eireiter 40—12 cm alti, superne obscure ferrugineo-puberuli. Folia subsessilia, 40—17 cm longa, 12—20 nen lata, lineari-lanceolata, acuta, basi obtusa, minute denticulata vel basi subdistinete lobulato-paueidentata, dense fusco-reticulato- venosa, utraque pagina breviter pubescentia; dentieuli marginales glandula terminati. Cymae breviter pedunculatae, pauciflorae; bracteae parvae, anguste lanceolatae, acumi- natae, glanduloso-denticulatae. Flores Z' ignoti. Calyx © sub fructu immaturo vix _ 21/, mm longus, a petalis modice tantum superatus, glaber; sepala lanceolata, acuminata, - glanduloso-denticulata; ovarium glabrum; styli abbreviati. Westafrikanische Waldprovinz: Nigergebiet, Nupe am Kworra (Barter n. 1679). Nota. Speciem non vidi. - Subsect. b. Maecerorrhixzae Pax. 75. J. natalensis Müll. Arg. in Flora XLVI. (1864) 485; in DC. Prodr. XV. 2. 866) 1083; Wood, Natal pl. t. 242. — Caules vix 1/, m alti, herbacei, validiuseuli, 'simplices, ima basi lignescentes, cum foliis lurido-virides et pilis albis, patulis medioeriter _ pubescentes. Stipulae 2—3 mm longae, trifidae vel integrae, tenuissimae; petioli ‚vix distincti; limbus foliorum 10—14 em longus, integer vel 3-fidus, basi cunesio- ‚angustatus; lobi 2—3 cm lati, lineari-lanceolati vel triangulares, intermedius basin &. Engler, Das Pfanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 147. 5 66 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. versus angustatus, omnes acuti, margine integri vel glanduloso-dentieulati. Cymae breviter pedunculatae; bracteae infimae 6—8 mm longae, superiores triente breviores. Rami cymarum pauei, infimi 2—4 em longi; pedicelli Z' infra calycem incrassati et articulati. Flores lutei. Calyx g' 4 mm longus, Q 6 mm aequans, glaber, uterque petalis duplo brevior, laeiniis lineari-lanceolatis, integris praeditus; petala obovato- Be lanceolata; disei 5" glandulae liberae; filamenta monadelpha; disci hypogyni glandulae liberae; ovarium glabrum. Südafrikanische Steppenprovinz: Natal, Drakensberg, Tugela River (Reh- mannn. 7468!); Arndolfsfarm (Rehmann n. 7048!); Griffinshill (Rehmann n. 73131); Ladysmith (Wood.n. 4243!, Rehmann n. 7437!). Nota. Species quoad ambitum foliorum valde variabilis; limbus nunc indivisus, nune {ri- lobus; nunc folia fere omnia indivisa, nune triloba + numerosa immixta. 76. J. erythropoda Pax et K. Hoffm. n. spec. — Herbacea. Tuber rubrum‘ erassum, 10 cm longum, 3—31/, cm latum, valde tanniferum, multiceps. Caulis 7— 12 cm altus, ramosus, glaucescens, pubescens, inferne glabrescens. Folia subsessilia, glabra, glaucescentia, rigidula, 5—6 cm longa, irregulariter pinnatiseeta; lobi lineares, margine cartilagineo subinvoluti, runcinato-ineisi simulque spinuloso-denticulati, lobuli subhorizontaliter patentes. Stipulae setaceae, bifidae, parvae. Cymae breviter pedunculatae, glabrae vel glabrescentes; bracteae parvae, denticulatae. Sepala (ZT ad medium connata, triangularia, acuta, denticulata, 3 mm longa; petala 6—7 mm longa, glabra, lineari- spathulata; disei glandulae liberae; stamina 5 exteriora fere libera, interiora 3 basi monadelpha. Calyx @ paulo major; petala 10 mm fere aequantia; disei glandulae liberae, . squamiformes; ovarium glabrum. Capsula 8 mm longa, paulo latior, glabra, verruculosa. Südafrikanische Steppenprovinz: Deutsch-Südwestafrika, Neitsas (Neihas?) (Dinter n. 6714!). Nota. Species valde insignis, ab affinibus foliis runcinato-pinnatisectis lobisque linearibus, angustis primo intuitu distinguenda est. 3 77. J. Woodii O. Ktze. Rev. pl. III. (1893) 287. — Caules simplices, herbacei, '/s—"/, m alti, hirsuti, e rhizomate erasso orientes. Folia hirsuta, basi cuneata, sessilia, profunde pinnatipartita, lobi 5—7, basi decrescentes, lanceolati, integri, longiores = 5 cm longi, 1%/g cm lati, margine glanduloso-setulosi; stipulae dissectae, glandulosae, 5— BE 6 mm longae. Cymae breviter pedunculatae, sub anthesi folia non superantes; bracteae lineari-lanceolatae, 1%—15 mm longae, glanduloso-ciliatae. Sepala utriusque sexus lanceolata, acuta, hirsuta, margine setoso-glandulosa, = 10—12 mm longa; petala calycem paulo superantia, oblonga, obtusa, 5! basi cohaerentia, Q libera; disci glan- dulae liberae; stamina longiuscule monadelpha; ovarium hirsutum. Capsula 16 mm longa, villosa, Var. «. Kuntzei Pax nov. var. — Robusta, ad 1/, m alta. Folia 10—12 cm longa. Südafrikanische Steppenprovinz: Natal, Ladysmith, auf Hügeln, wie es scheint, häufig (Rehmann n. 5333!, 7104!, O0. Kuntze!, M. Wood n. 4242!). Var. 8. vestita Pax in Engler’s Bot. Jahrb. XLII. (4909) 84. — Minor, 8— 15 cm alta, densius vestita. Folia minora, = 4 em longa, nonnulla integra vel sub- integra vel minus lobata. — Fig. 26. E Südafrikanische Steppenprovinz: Natal, Ladysmith, Steinsteppe (A. Engler n. 2725). { Nota. Species foliis pinnatipartitis nec palmato-partitis insignis, facile recognita. 78. J. brachyadenia Pax et K. Hoffm. n. spec. — Caulis simplex, herbaceus, 10—50 cm altus, e rhizomate erasso enatus, villosus. Folia villosa, basi cuneata vel rotundata, sessilia, integra vel leviter 3-loba, 5—6 cm longa, 3—3'l, cm lata, glan- - duloso-denticeulata, sed nunquam pilis setiformibus margine onusta; stipulae disseetae, 3-—-4 mm longae. Cymae breviter pedunculatae, folia paulo superantes, villosae; bracteae lanceolatae, 40 mm longae, glanduloso-denticulatae. Flores (5' ignoti. Sepala Q 6—7 mm longa, basi breviter connata, lanceolata, villosa, acuta, glanduloso-ciliata, Jatropha. 67 e lutea; petala lanceolata, obtusa, extus pubescentia, libera; disei glandulae liberae; ium villoso-pubestens. Capsula 44 mm longa. Ostafrikanische Steppenprovinz: Mocambique, Chiluane (Junod n. 747!). _ Nota. Affinis J. Woodii et praesertim ejus var. vestifae satis similis, sed foliis margine r glanduloso-denticulatis nec setulosis facile recognoscenda. Flores minores quam in EN a N ne. u N Ba UT RL 2) 1 { fin bi c$ Tanne ? Fig. 26. Jatropha Woodii O. Kitze. var. vestita Pax. A Habitus.. B Flos 5. C Androeceum D Ovarium. E Ovarium longitudinaliter sectum. (Icon origin.) 79. J. Schlechteri Pax in Engler’s Bot. Jahrb. XXVII. (1899) 24. — Caulis herbaceus, villosus, 25—40 cm altus. Folia petiolo 2—2'/, cm longo, villoso suffulta, 5—7 em longa et lata, supra parce pilosa, subtus praesertim secus nervos villosa, basi acuta, 3- vel 5-fida; lobi pinnatifidi, setaceo-dentieulati, eglandulosi. Cymae peduneu- latae, villosae; bracteae 6—7 mm longae, villosae, glanduloso-eiliatae. Flores ! ignoti. Sepala © lanceolata, acuta, villosa, glanduloso-ciliata, 5 mm longa; petala spathulata, 5* 68 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. ealycem superantia, obtusa, subtus leviter pilosa; ovarium villosum. Capsula 43 mm longa, pubescens, basi et apice truncato-obtusa, griseo-brunnea. Südafrikanische Steppenprovinz: Transvaal, an der Grenze gegen Lourenco Marques: Komati Poort, auf Hügeln (R. Schlechter n. 11799!). 80. J. Zeyheri Sond. in Linnaea XXIII. (1850) 417; Müll. Arg. in DC, Prodr. XV. 2. (1866) 4088. — Caules humiles, parce ramosi, hirsuti, cum tota planta rufescentes Folia subsessilia vel petiolo brevissimo suffulta, juniora villosa, adulta = pilosa, basi truncato-subobtusa, inferiora profunde palmatim 5-partita, superiora 3-partita; lobi 4— 7 cm longi, 6—20 mm lati, acuti, anguloso-runcinati vel pinnatilobi, glanduloso-eiliati, subtus nervis prominentibus percursi; stipulae 4——2 mm longae, dissectae, glanduliferae. CGymae breviter pedunculatae, paueiflorae, folia non superantes; bracteae lineari-lanceo- latae, glanduloso-ciliatae. Sepala utriusque sexus angusta, acuminata, glanduloso-ciliata, J' 6 mm, © 8 mm longa; petala calycem paulo superantia, pubescenlia; stamina 8, 2 breviter monadelpha; disci glandulae liberae; ovarium hirsutum. Capsula 44 mm longa, 10 mm lata, apice et basi truncato-obtusa, pubescens; semen badium; caruneula pal- mato-sulcata. Var. @. genuina Pax nov. var. — Foliorum lobi angusti, profunde laeinulati. Südafrikanische Steppenprovinz: Transvaal, Magaliesberge und am Mooye River (Zeyher n. 1545, Burke!). Var. ß. platyphylla Pax nov. var. — Foliorum lobi latiuseuli, intermedius lacinu- latus, ceteri fere indivisi. Südafrikanische Steppenprovinz: Transvaal, Boshveld, Klippan (Rehmann n. 5333!). 81. J. melanosperma Pax in Engler’s Bot. Jahrb. XIX. (1894) 110. — Caulis herbaceus, glaberrimus, simplex, 20 cm altus vel altior. Folia petiolo crasso, 1 cm longo suffulta, 14-—15 cm longa, 12 cm lata, glaberrima, basi cuneata, triloba vel in- feriora biloba vel integra; lobi porrecti, anguste oblongi vel lanceolati, obtusi vel acuti, dense setuloso-serrati, eglandulosi; stipulae mox deciduae, filiformes, simplices, 2—4 mm fere longae. Cymae breviter pedunculatae, congestae. Flores ignoti. Capsula glabra, 1 cm longa, brunnea. Semen 6 mm longum, fere 5 mm latum, oblongum, laeve, niti- dum, nigrum vel atrobadium; caruncula dorso sulcata, basi corona pallida, lacera, de- flexa circumdata. Nordafrikanische Steppenprovinz: Bahr el Ghazal, Große Seriba Ghattas im Jurlande (Schweinfurth n. 1952!); Niamniamland (Schweinfurth n. 3898!). 82. J. tuberosa Pax in Engler’s Bot. Jahrb. XIX. (1894) 444. — Caules herbacei, 40—75 cm alti, glaberrimi, e rhizomate crasso, napiformi, 3— 4 cm diametiente orientes, subsimplices, inferne longo tractu denudati, tantum apice foliosi. Folia 8—15 cm longa, 2—31/, cm lata, subsessilia vel vix petiolata, glaberrima, setuloso-serrata, aut indivisa, lanceolata, basi rotundata vel acuta vel subhastato-dilatata, apice acuta, aut triloba; stipulae fere 5 mm longae, dissectae. Cymae inter folia superne breviter pedunculatae, glabrae, congestae, bracteae lineares, ad 5 mm longae, glanduloso-ciliatae. Sepala ' basi connata, 2 mm longa, ovata, acuta, glanduloso-denticulata; petala rotundato-spathu- lata, basi leviter cohaerentia; disci glandulae liberae; filamenta 5 exteriora sublibera, 3 interiora in columnam connata; floss © paulo major; ovarium glaberrimum. — Fig. 27. Westafrikanische Waldprovinz: Ghasalquellengebiet, Mangob (Schwein- furth n. 1583!, 1850!). 83. J. somalensis Pax nov. spec. — Fruticulosa, 3/, m alta, glaberrima. Folia petiolo 4—21/g em longo suffulta, 40—12 cm longa et lata, glaberrima, glanduloso- serrulata, subtus pallida, basi cuneata, ultra medium 3- vel 5-loba; lobi exteriores minores, intermedius anguste obovatus, acutus, apiculatus, laterales lanceolati, acuti; stipulae 4 cm longae, setaceo-dissectae, apice glanduligerae. Flores et fruetus ignoti; semen griseum vel brunneum, laeve, 8 mm longum; caruncula palmato-sulcata. “ Jatropha. 69 Nordafrikanische Steppenprovinz: Südsomaliland, Djuba, Ferchit, lichter ald (Ellenbeck n. 2342!). = Nota. Species affınis J. melanospermae, habitu ad J. macrorrhizam accedens, sed folüis valde diversa, ceterum adhue incomplete nota. Flores a cl. collectore virides dicuntur. 84. J. gallabatensis Schweinf. in Verh. zool. bot. Gesellsch. Wien XVIlL. (1868) 4. — Caulis herbaceus, simplex, superne semel trichotomus, 1/,—1 m altus, inferne bratus, superne tomentosus, a basi foliatus. Folia 10—20 em longa et lata, petiolo 1—3 em longo suffulta, juniora villoso-tomentosa, adulta tomentella vel demum Fig. 27. Jatropha tuberosa Pax. A Caulis florigeri pars superior, _B Rhizoma et caulis pars basalis. C Flos $. D Androeceum. ileon origin.) glabrata, serrato-denticulata, infima late ovata, obliqua, nonnulla biloba et valde in- aequilatera, cetera ad medium triloba, basi cuneata vel subrotundata, lobi oblongo- lanceolati, acuti; stipulae dissectae, apice glanduliferae, 5—6 mm longae. Cymae pedun- eulatae, densae; bracteae lineari-lanceolatae, glanduloso-ciliatae. Sepala ZT 3—4 mm longa, basi eonnata, triangularia, obtusa, apice tantum glanduloso-eiliata; petala libera, 5 mm longa, oblongo-spathulata, obtusa, pallide purpurea; stamina 8, monadelpha; disei glandulae liberae; sepala © acuta, toto margine glandulosa; petala lanceolata, _ acuta, 6 mm longa, pallide rosea; ovarium sericeum; styli brevissimi; capsula 12 mm 3 longa, glabrata vel pilosa; semen pallidum, laeve, 9 mm longum. re Nordafrikanische Steppenprovinz: Sennar, Gallabat, Matamma, auf feuchten Wiesen oder in lichten Gebüschen, im üppigen Grase und auf fetten Lettenhumus (Sehweinfurth n. 932], 933!, Steudner n. 540'). 70 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. 85. J. Schweinfurthii Pax in Engler’s Bot. Jahrb. XIX. (1894) 1410. — Caules herbacei, dense pubescenti-tomentosi, parce ramosi. Folia sessilia vel subsessilia, firma, 14—15 cm longa, 4%2—14 cm lata, dense pubescenti-tomentosa, basi cuneata vel sub- cordata, triloba vel inferiora integra; lobi erecti, oblongi, acuti, argute serrulati; stipulae mox deciduae, lineari-subulatae. Cymae folia superantes, pubescenti-tomentosae, corymbi- formes; bracteae lineares, 6—10 mm longae. Sepala utriusque sexus lineari-lanceolata, g' 2—3 mm longa, Q paulo longiora, acuta, tomentosa; petala calycem duplo supe- rantia, libera, oblongo-spathulata, obtusa; disei glandulae liberae; stamina 5 exteriora libera, 3 interiora connata; discus hypogynus profunde lobatus; ovarium tomentosum; stigmata crassa. (Capsula tomentosa, vix 4 cm longa; semen laeve, carunculatum, badium. Nordafrikanische Steppenprovinz: Bahr el Ghazal, Große Seriba Ghattas im Jurlande (Schweinfurth n. 1780!, 1930!); Gir im Bongolande (Schweinfurth n. 1887!). 86: J. aethiopiea Müll. Arg. in Flora XLVII. (1864) 485; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1088. — J. Sabdariffa Schweinf. Beitr. Fl. Aethiop. I. (1867) 37. — Caules humiles, > 142—15 cm alti, inferne longo tractu squamis tripartitis, herbaceis vestiti, superne confertim paucifoliati, cum foliis pedunculisque crassis dense ferrugineo-villoso- tomentosi. Folia brevissime petiolata, profunde tripartita; lobi 3—8 em longi, 5—12 mm lati, anguste lanceolati, serrato-denticulati, laterales breviores; stipulae valde dissectae. Cymae breviter pedunculatae, folia vix superantes; bracteae inferiores in setulas glan- dulosas dissectae, superiores lanceolatae, denticulatae. Sepala utriusque sexus 3'/, mm longa, oblongo-ovata, obtusa, g' apicee, @ ambitu breviter eiliato-denticulata; petala sordide lutea, calycem duplo vel triplo fere superantia; disei glandulae liberae; ovarium glabrum, laeve. ! Nordafrikanische Steppenprovinz: Sennar (Kotschy); Fazogli (Cien- kowski!); Jurland (Schweinfurth n. 1589!). 87. J. heterophylla Heyne in Hook. f. Fl. Brit. India V. (41887) 38%. — Humilis, glabra, eglandulosa. Caulis simplex. Folia petiolata, indivisa et cordata vel 3—5-loba; ° lobi integerrimi; stipulae capillaceae. Bracteae et sepala integra. — »Stem 4—6 inches from a tuberous rootstock, stout, subsimple, terete. Leaves 4—3 in. diam., rather thick, very variable in form, glaucous beneath, base cuneate, petiole 1/,—?/y in., stout. Flowers very small. Capsule 3/, in. long.« Hindostanische Provinz: Dekan, Haidarabad (Heyne), Madras (Shuter) Northern Circars (Wight). Nota. Species mihi ignota, 1. c. valde incomplete descripta, sed sine dubio in hane affini- tatem spectans, 88. J. nana Dalzell et Gibson, Bombay Flora (1864) 229; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1083; Hook. f. Fl. Brit. India V. (1887) 382. — Fruticulus humilis, !/, m altus, parce ramosus. Folia subsessilia, 8—12 cm longa, rarius majora, late triangulari-obovata, fere usque ad medium patenter triloba vel integra; lobus me- dius late ovatus, abrupte acuminatus, laterales lanceolato-ovali, omnes glaberrimi, supra intense olivaceo-virides, subtus pallidiores, integri; stipulae —? Cyma paniculiformis, subpaueiflora; bracteae lineari-lanceolatae, integrae. Sepala © lineari-lanceolata, acumi- nata, integra; ovarium glabrum; stigmata cerassiuscula; styli graciles. Hindostanische Provinz: Konkan, Bombay, Poona, an steinigen Orten (Dalzell). Nutzen: Soll nach Dragendorff, Heilpfl. (1898) 382 ebenso medizinisch ver- wendet werden wie J. glandulifera (S. 34). q 89. J. macrorrhiza Benth. Pl. Hartweg. (1839—57) 8; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1087. — Caulis = 13 cm altus, e rhizomate crasso, carnoso, 6—7 em diametiente oriens, simplex, cum petiolis nervisque foliorum et inflorescentia parce pubescens, glabrescens. Folia petiolo 4—2% em longo, erasso suffulta, 12—15 cm longa et lata, basi subcordata, 5-loba et tum latiora quam longa vel 3-loba et tum longiora ee Jatropha. 71 En lobi arreeti, ovati vel lanceolati, acuti, setaceo-dentati; stipulae 3—5 mm ongae, setaceo-dissectae. Cymae subsessiles, pauciflorae; bracieae 6—8 mm longae, ; acuminatae, inferiores setaceo-paucilaeinulatae. Calyx I cm longus; sepala tri- lari-lanceolata, acuminata, setaceo-lacinulata; petala calycem breviter superantia; enta 10—8, longiuscule monadelpha; ovarium breviter puberulum. Capsula 12 mm ; semen lutescenti-viride, fere 10 mm longum; caruneula lacero-multifida. Mexiko: Ohne näheren Standort (Hartweg n. 35!); auch im südwestl. Texas. Nutzen: Die Wurzel ist stark giftig;) sie findet als Cholagogum und Alterativum inische Verwendung (Hartwich, Neue Arzneidrog. [1897] 182). Einheim. Name: Jicama oder Jicomia. 90. 3. Isabelli Müll. Arg. in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 489. — J. gossypifolia 9. heterophylia Chodat et Hassler ‘in Bull. Herb. Boissier 2. ser. V. (1905) 614 ‚parte. — Caules e rhizomate crasso orientes, herbacei, simplices vel parce ramosi, —50 cm alti, pilis griseis, patentibus vel subreflexis villosi. Folia sessilia vel breviter petiolo glanduligero, 7—13 cm longa, molliter pubescentia, rarius glabres- eentia, subtus + purpurascentia, densissime glanduloso-ciliata, integra simulque saepe oba vel subquinqueloba; lobi ovati vel late lanceolati; ceterum folia varia- ; stipulae dissectae, glanduligerae. Cymae breviter peiiunculatae, parvae; bracteae Üineares, acuminatae, Knsinioso-Gbätae. Sepala utriusque sexus 5 mm longa, lanceo- lata, acuminata, glanduloso-ciliata, extus pubescentia; petala 7—8 mm longa, atro- _ purpurea, oblongo-obovata, obtusa, intus inferne lanata:; filamenta 10—8, longe mona- _ delpha; disci glandulae liberae; ovarium pubescens vel glabrum. Capsula Mlavo-Brummnen, 40—11 mm longa, leviter Krauiulose: semen flavo-fulvescens, laeve, carunculatum. ' Species valde polymorpha, habitu et foliorum forma et inlimento variabillima, sed vix in species diversas discernenda. Nar. «. guaranitica (Chodat et Hassler) Pax. — J. gossypifolia subsp. hetero- _ phylla var. guaranitica Chodat et Hassler in Bull. Herb. Boissier 2. ser. V. (1905) 612. — Petiolus 2—31/, em longus, dense glandulosus. Folia cum caule dense tomen- tosa, 13 cm longa, 6 cm lata, integra et triloba, basi saepe rotundata. Ovarium dense pubescens. Capsula pubescens. Südbrasilianische Provinz: Paraguay, Campos am Corrientes (Hassler n. 4518!). - Var. 5. palmata (Chodat et Hassler) Pax. — J. gossypifolia subsp. heterophylla war. palmata Chodat et Hassler in Bull. Herb. Boissier 2. ser. V. (1905) 612. — Petiolus 8—20 mm longus, dense glandulosus. Folia cum caule molliter tomentosa, 7—9 em longa, 6—7 cm lata, omnia(?) tri- vel subquinqueloba, basi rotundata vel subtruncata. Ovarium pubescens. £ ee Provinz: Paraguay, sandige Orte um Valenzuela (Hassler n. TOT4!). Var. y. euneifolia Pax. — J. gossypifolia subsp. heterophylla var. typiea Chodat et Hassler in Bull. Herb. Boissier 2. ser. V. (1905) 614. — Petiolus 6—10 mm longus, dissite glandulosus. Folia cum caule molliter tomentosa, ex parte oblonga, utrinque acuta, 7—8 cm longa, 3'/, cm lata, ex parte e basi cuneata triloba, 9 cm longa; lobus medius ovato-rhomboidalis, laterales lanceolato-oblongi, omnes acuti. Ovarium pubescens. Sudbrasilianische Provinz: Paraguay, Cordillera de Altos {Hassler n. 3340 ex parte!). Var. d.-grandifolia (Chodat et Hassler) Pax. — J. gossypifolia subsp. hetero- phylla var. grandifolia Chodat et Hassler in Bull. Herb. Boissier 2. ser. V. (1905) 612. — Petiolus brevis vel brevissimus, dissite glandulosus. Folia breviter et molliter 'tomentella, basi acuta, cuneata, triloba, 13—14 cm longa, 10—11 cm lata:; lobus medius ovato-oblongus, 3—4 cm latus, laterales angustiores, omnes acuti. Ovarium glaberrimum. er Südbrasilianische Provinz: Paraguay, Valenzuela (Hassler n. 6915). 72 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. Var. e. rhombifolia (Chodat et Hassler) Pax. — J. gossypifolia subsp. hetero- phylla var. rhombifolia Chodat et Hassler in Bull. Herb. Boissier 2. ser. V. (1905) 612. — Petiolus 7—15 mm longus, dense glandulosus. Folia molliter hirsuto-pubes- centia, rhombeo-lanceolata, utrinque breviter acuta, 7—8 cm longa, 3—31/, cm lata, omnia indivisa, subtus secus lineam interruptam a margine dense glanduloso paullo remotam glandulis instructa. Ovarium glaberrimum. — Habitu a var. «—-Ö valde recedit. Südbrasilianische Provinz: Paraguay, Campos am Flusse Capibary (Hassler n. 5930!). Var. £. antisyphilitica (Spegazzini) Pax. — J. antisyphilitica Spegazzini in Anal. soc., cient. Argent. XVI. (1883) 91. — J. gossypifolia subsp. heterophylla var. inter- media Chodat et Hassler in Bull. Herb. Boissier 2. ser. V. (1905) 612 ex parte. — Folia sessilia vel subsessilia, juniora villoso-pubescentia, deinde supra glabrata et subtus pubescentia, oblonga, acuminata, basi acuta, 10—12% cm longa, 4- 5 cm lata, margine dense glanduloso subdenticulata, indivisa vel nonnulla lobulis parvis angustis aucta. Ovarium glaberrimum. — Fortasse hybrida e J. Isabelli et J. intermedia. Südbrasilianische Provinz: Südbrasilien (Sellow!). — Paraguay: Ita- curubi (Hassler n. 3414! ex parte). — Argentinien: Misiones, Ituzaingö (Berg). Nutzen: Wird in Argentinien in der Volksmedizin als antisyphilitisches Mittel gebraucht. 91. J. disseeta (Chodat et Hassler) Pax. — J. gossypifolia subsp. heterophylia var. dissecta Chodat et Hassler in Bull. herb. Boissier 2. ser. V. (1905) 611 ex parte. — Caules 1/;—1 m alti, e rhizomate crasso, 4—5 cm diametiente, elongato orientes, simplices vel parum ramosi, pilis patentibus hirsuti. Petiolus 1/)—2 cm longus, villosus, superne biseriatim glandulis dissectis ereberrime ornatus; pili glanduliferi = 2 mm longi; folia 10—13 cm longa et lata, fere ad basin 3—5-loba, basi cuneata; lobi ex- teriores decrescentes, hinc inde partim obsoleti, omnes lineares vel sublineares, acuti, margine glandulis brevibus, ereberrimis ciliati, nervis mediis subtus prominulis percursi, subtus molliter, supra aspero-setoso-pilosi; stipulae valde dissectae, glanduliferae, 6 mm longae. Cymae breviter pedunculatae, folia vix superantes; bracteae lineares, glanduloso- ciliatae, 6—7 mm longae. Flores in cyma numerosi, g' vel Q, pauei alius sexus intermixti, calyce viridi, petalis atropurpureis vel rubro-brunneis vel flavovirentibus, saepe dilute luteo-marginatis, subtus viridescentibus praediti. Sepala utriusque sexus basi connata, anguste lanceolata, acuminata, glanduloso-ciliata, parce pilosa, 5—6 mm longa; petala oblongo-spathulata‘, obtusa, basi intus villosa, 6-—-7 mm longa, leviter cohaerentia; disei glandulae liberae; filamenta 8, monadelpha; ovarium glaberrimum. — Fig. 28. Südbrasilianische Provinz: Paraguay, Cerros de Tobati, sandige, steinige Höhe, zwischen Gras und Gebüsch (Fiebrig n. 676!); im Flussgebiete des Tapiraguay (Hassler n. 4333!); am Capibary (Hassler n. 4468!). Nota 4. Color petalorum variabilis videtur; J. gossypifolia var. dissecta f. angustiloba et f. flaviflora Chodat et Hassler 1. c. 6144, 642 formis intermediis conjunctae videntur, Nota 2. Cl. Chodat et Hassler ducentibus J. dissecta et J. Isabelli specifiee non dif- ferunt, sed formae vel varietates unius speciei (J. gossypifoliae subsp. heterophyllae) sunt; hoc modo autores laudati speciem amplissimam formant, characteribus certioribus vix rite diagno- scendam. Sine dubio J. disseeta maximam affinitatem habet cum J. Isabelli et imprimis floris characteribus fere omnino cum illa quadrat; facile autem distinguitur foliis fere ad basin partitis, lobis angustis, indumento aspero et ovario semper glaberrimo. Cum J. gossypifolia nullam affinitatum video. Inter J. Isabelli et J. disseetam extant formae intermediae, meo sensu polius pro speciminibus hybridis sumendae. Tales sunt: 1. J. induta (Chodat et Hassler) Pax. — J. gossypifolia subsp. heterophylla var. disseeta f. induta Chodat et Hassler in Bull. Herb. Boiss. 2. ser. V. (1905) 611. — Jatropha, 73 Media fere inter J. Isabelli var. palmatam et J. dissectam. Ovarium parce pilosum - vel glaberrimum. Petala atro-purpurea vel cupro-purpurea. — — Südbrasilianische Provinz: Paraguay, Cerrohu (Hassler n. 4024!). 2. J. transiens Pax. — J. gossypifolia subsp. heterophylla var. palmata f. in transiens Chodat et Hassler in Bull. Herb. Boissier 2. ser. V. (1905) 612. — Magis ad J. dissectam accedens, ambitu foliorum et ovarii indumento J. Isabelli var. natam, lobis foliorum angustis J. disseetam in mentem revocans. Petala atro-pur- in flore © saepe valde reducta, sepalis multo minora, mox caduca. Ovarium Fig. 28. Jatropha disseeta (Chodat et Hassl.) Pax. (Icon origin.) 74 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. Südbrasilianische Provinz: Paraguay, Tobaty (Hassler n. 6121 ex parte!); = Cordillera de Altos (Hassler n. 3340 ex parte!). 3. J. brachypoda Pax. — Magis ad J. Isabelli var. palmatam acondahle. Magni- tudine foliorum, petiolis brevissimis vel nullis speciem laudatam simulans, foliorum lobi autem angusti et indumentum subscabridum ut in J. dissecta. u Südbrasilianische Provinz: Paraguay, Cerros de Tobaty (Hassler n. 6124 ex parte!). Subgen. Il. Curcas (Adans.) Griseb. Curcas Adans. Fam. II. (1763) 356. — Jatropha Sect. Curcas Griseb. Fl. Brit. West Ind. Isl. (1859) 36. — Jatropha Subgen. Ourcas Pax in Engler-Prantl, Pflzfam. IIl. 5. (1890) 74. — Stipulae minutae vel parvae. Flores monoici vel dioiei, petaligeri. Calyx parvus. Petala basi vel ad medium cohaerentia, saepe corollam sympetalam simulantia. Stamina biverticillata, exteriora 5, interiora 5--2. Ovarium 2—3-loeulare. Nota. Subgen. Ourcas a subgen. Adenoropio aegre diagnoscitur, sed sectiones sub Ourcas $ coalitae naturales sunt. Sect. II. 4. Loureira (Cav.) Müll. Arg. Jatropha Subsect. Loureira Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 4076. — Jatropha Sect. Eucurcas Pax in Engler-Prantl, Pflzfam. II. 5. (1890) 74 ex parte. — -Loureira Cav. Icon. V. (1899) 47 ex parte. — Moxinna Ortega, Nov. pl. deser. decad. (1797) 104. — Frutices vel arbores. Folia graeiliter petiolata, glabrescentia vel glabra, peltata vel epeltata, indivisa vel lobata; stipulae minutae vel parvae. Cymae exacte repetito-dichotomae. Flores minores vel mediocres, albi. Petala, saltem ©, ultra medium cohaerentia, quasi florem sympetalam simulantia. Den zwei, untereinander recht nahe verwandten Arten der Antillen (J. devarieata, hernandiaefolia) stehen drei Species Mexikos gegenüber. In der alten Welt gibt es Vertreter dieser Gruppe nicht. Clavis specierum. A. Folia non peltata (Cfr. J. hernandiaefolia var.). a. Folia indivies „2. m a Be en OR VE b. Folia lobata. a. Cymae longe pedunculatae. . . » 2 2 2.2.2.2. 94. J. olivacea. ß. Cymae sessiles . . . . OR RE re. B. Folia peltata vel ex parte epeltata. a a. Glahra . N; nen nenn... 93. J hernandiaefoh u b. Partes juveniles puberulae een Fre. 06, DE 92. J. divaricata Swartz, Prodr. (1788) 98; Fl. Ind. oce. H. (1800) 1458; Müll. 1 Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1077. — Adenoropium divarieatum Pohl, Pl. Brasil. ie. et deser. I. (1827) 44. — Frutex vel arbor glaberrima. Petiolus 41/,—6 cm longus; limbus 8—142 cm longus, 4—6'/, cm latus, ovatus, acutus, basi obtusus vel subeor- Ei datus, integer, eoncolor, subcoriaceus, argillaceo-subrufescens, nitidus, basi juxta costanı barbulatus; stipulae glanduliformes. Cymae foliis breviores, viseidulae, breviter peduneu- | | latae, divaricatissime pluries dichotome ramosae, rami deflexi; bracteae parvae, ovatae, Flores albi, parvi. Sepala ovata, obtusa, integra, Z' 2 mm longa, © duplo longiora; petala Z' 5 mm longa; stamina breviter monadelpha; ovarium glabrum. Capsula magna. Westindische Provinz: Jamaica (Cuming n. 9, Harris n. 3183!, 97381, Purdie, Swartz). Einheim. Name: Wild oil nut. 3 93. J. hernandiaefolia Vent. Jard. Malmais. I. (4803) 5% obs.; Müll. Arg. in DO. Prodr. XV. 2. (1866) 1077; Urban, Symb. antill. IV. (1905) 349. — J. heterophylla Sesse et Mog. Fl. mex. 2. ed. (1894) 224. — Frutex 2—4 m altus. Petiolus graeilis, Jatropha. 75 56 cm longus, glaberrimus; limbus 8—10 em longus, 5—6!/, em latus, ovatus, acuminatus, basi rotundato-obtusus, subcordatus vel cordatus, peltatus vel partim epel- tatus, elobatus vel 3-lobus, subtus glaueus; stipulae subulato-dentiformes. Cymae amplae, aciliter ramosae, repetito-dichotomae, glaberrimae; bracteae ovatae vel lanceolatae. Sepala 5' glaberrima, ovata, obtusa, 2—3 mm longa; petala ultra medium cohaerentia, alba, obtusa, 5—6 mm longa; disei glandulae liberae, squamiformes; ovarium glabrum; st r a ig erassum. a. 45—17 mm longa, ruguloso-scabrida. Semen taliaf Fig. 29. Jatropha olivacea Müll. Arg. (leon origin.) Var. «. peltata (Desf.) Pas. — Adenoropium hernandiaefolium Pohl, Pl. Brasil. ie. et deser. I. (4827) ı4. — Loureira peltata Desf. Hort. paris. ed. 3. (1829) 411. — Mozinna peltata Steud. Nomenel. ed. 2. (1841) 163. — (Cureas portoricensis Baill. Etud. Euphorb. (1858) 314. — Curecas peltata Baill. Etud. Euphorb. (1858) 315. Rieinus portorieensis Juss. in Sched. ex Baillon. — Folia elobata simulque be Westindische Provinz: Portorico (Gundlach n. 1045!, 4047!, Sintenis n. 597!, 597b!, 3506!, 3657!, 5683!, Stahl n. 1097!). — Jamaica (nach Grise- bach). — Haiti (Prenleloup n. 529!, Poiteau n. 597). i Var. #. portorieensis (Millsp.) Urban, Symb. antill. IV. (1905) 349. — J. por- loricensis Millsp. in Field Columb Museum M. (41900) 59. — Folia omnia 3-loba. Portorico (Millspaugh n. 700!). 76 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. .. Var. y. epeltata Pax. — Folia omnia epeltata, basi profunde cordata, anguste ovata, apicem versus longe attenuata. Haiti (Picarda n. 1272!). 94. J. olivacea Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 207; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 4078. — Ramuli glabri, pruinosi. Petiolus glaber, pruinosus, 5—6 cm longus; limbus 5—7 cm longus, 31/,—5 cm latus, supra nigricans, subtus olivaceo- viridis, junior in costis puberulus, basi cordatus, triangulari-ovatus, acutus, 3—5-lobus; lobi grosse dentati; dentes capitato-glanduligeri. Cymae longe pedunculatae, dichotome longirameae, praeter bracteas lineari-lanceolatas, ferrugineo-villosas glabrae, multiflorae, sublaxiflorae. Sepala GT minutissime puberula, 3 mm longa, ovata, obtusa, basi con- nata; petala intus puberula, 8 mm longa, ultra medium connata; stamina monadelpha; disci glandulae liberae; flores © et fructus ignoti. — Fig. 29. Gentralamerikanisches Gebiet: Mexiko, San Juan del Estado (Liebmann), Thal von Mexiko (Pringle n. 6348!). 95. J. Alamani Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 207; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 4077. — Truncus %'/,—3 m altus. Petiolus limbum fere aequans, gracilis, cum ramulis brevissime cinereo-tomentellus; limbus 40 cm longus et latus, orbicularis, 5-lobus, basi-cordatus; lobi triangulares, acuminati, integri vel dentato-paueilobulati, utraque pagina, praesertim secus costas, breviter puberuli. Cymae amplae, laxiflorae, sessiles, e basi ramosae, foliis paulo breviores, molliter incano-puberulae; bracteae lanceo- latae, caducae. Sepala Z' obovata, 2 mm longa, Q© lanceolato-obovata vel spathulato- sublanceolata, 40 mm longa, corollam superantia, omnia integra vel Q 3 exteriora glanduloso-dentata; petala longe ultra medium cohaerentia, 5—6 mm longa, intus dense puberula; filamenta monadelpha; ovarium glabrum, 2—-4-loculare. Gentralamerikanisches Gebiet: Mexiko, Tehuantepec (Alaman). 96. J. platyphylla Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1077. -— Partes juniores adpresso-puberulae. Folia orbieulari-ovata, late peltata, 20 cm diametientia, 3—5-loba vel elobata, integra, membranacea, subtus glauca, glabrescentia, dense reticu- lato-venosa, petiolis usque 6 cm supra infimam basin primum cordatam, deinde rotun- dato-obtusam inserta; stipulae lanceolato-subulatae. Cymae divaricato-dichotomae, rigi- dulae; bracteae 11/,—2% mm longae, ovatae, margine barbatae, ceterum cum rhachi inflorescentiae pilis adpressis, albidis pubescentes. Calyeis Z' glabri, 21/,—31/, mm longi laciniae ovatae, obtusae; petala ad 8 mm longa, extus glabra, lanceolato-elliptiea, obtusa, ultra medium cohaerentia; stamina exteriora 5, interiora 2—4. Capsula 16 mm longa; semina 42 mm longa. Tropisches CGentralamerika: Mexiko (Pavon). Sect. II. 2. Castiglionia (Ruiz et Pav.) Pax. Jatropha Subsect. Eucurcas Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1080; Sect. Eucurcas Pax in Engler-Prantl, Pflzfam. III. 5. (1890) 74 ex parte. — Bromfeldia Neck. Elem. II. (1790) 347? — Castiglionia Ruiz et Pav. Fl. peruv. chil. Prodr. (1794) 139. — Frutices vel arbores, saepius glabrescentes. Folia petiolata, epeltata vel rarius peltata, indivisa vel saepius leviter lobata; stipulae minutae vel parvae. Cymae corymbiformes, saepius alternirameae. Flores mediocres, viridi-lutescentes, Pelala ad medium fere cohaerentia. Die Sect. Castiglionia leitet sich von Typen ab, die auf der anderen Seite den Glanduliferae ihren Ursprung gaben; weniger verwandtschaftliche Beziehungen zeigt sie zu $Lowreira. Sie kann als alter Zweig der Gattung gelten, der nur in einzelnen Arten sich erhalten hat, ohne eine. energische Neubildung von Sippen zu zeigen. Im tropischen Amerika weit verbreitet ist > J. curcas, in der alten Welt vielfach verschleppt und durch Kultur eingebürgert. Zwei weitere Arten sind rein mexikanisch (J. yueatanensis, pseudoeurcas). Ihnen gegenüber stehen zwei afrikanische Species (J. afrocurcas, macrophylla), die wegen der nur schwachen Vereinigung der & Blumenblätter eine Mittelstellung zwischen den Untergattungen Adenoropium und Oureas einnehmen, während die ostindische J. Wightiana ein typisches Glied der Section darstellt. Jatropha. 77 Clavis specierum. Folia non peltata. Bon oma indivisa - -. . ».. 2.2... 0222297. JS yucalanensis. 'b. Folia leviter lobata. Be pobereli - - . 2... .. 002002002798. J. Dseudocurcas. 2. Folia glabrescentia. E Ramali florigeri nudi. . . - -. ...2.....2....99. .J. eurcas. II. Ramuli florigeri pruinosi . . . en. 400. T: afrockrens. Folia ad medium vel profundius lobata . 2.2022. 404. J. maerophylla. ee ne ren 5008. I. Wighliana. 7. J. yucatanensis Briquet in Ann. conserv. jard. bot. Genöve IV. (1900) — Arbor; ramuli florigeri pilis patulis, parvis, tenuissimis obsiti. Petiolus 3 em s, glaber vel apicem versus parce pilosus; limbus 6 em longus, 5 cm latus, olivaceo- vel olaceo-viridis, ovatus, breviter acuminatus, apice ispo obtusus, basi cordatus vel sub- tus, integer, supra glaber, subtus basi et secus nervos parce pilosus, 7-nervius. longe pedunculatae, pilosulae, multiflorae; bracteae parvae, lineari-Janceolatae, escentes. Flores virides. Calyx 3 mm longus, lobi ovato-rotundati, brevissime cruli. Petala calyce duplo longiora, ultra medium cohaerentia, obtusa; disei glan- ae liberae; stamina 10; ovarium biloculare; stigmata semel bi- vel trifida. _ Tropisches Centralamerika: Mexiko, Yucatan, Campeche (Linden). _ Nota 4. Species mihi ignota. Nota 2. In herbario Berolinensi adest speeimen mancum a G. F. Gaumer sub n. 365 - Yucatan colleetum et sub nomine »Fici jaliseanae Watson« distributum, certissime Jairophae speciem sistens. Ramuli carnosuli; folia ampla, integerrima et indivisa, acuminata, asi cordata, longe petiolata. Flores $ valde juveniles, sed cum genere optime congruentes. erisimiliter novam speciem sistit, sed vix rite describendam. .J. yucatanensi affınis videtur. i 98. J. pseudocurcas Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 208; in DC. Prodr. "XV. 2. (1866) 1080. — Ramuli crassi, apice dense foliosi, juveniles velutino-villosi. Petiolus subvillosus, limbo brevior; limbus 9—20 cm longus, paulo angustior, orbieu- lari-ovatus, basi aperte cordatus, subinteger vel breviter 3—5-lobus, utraque pagina villoso-pubescens; lobi laterales rotundato-obtusi, intermedius acutus. Cymae longe - pedunculatae, alternatim ramosae, fulvo-velutinae; bracteae lanceolatae. Sepala oblongo- ovata, subacuta, villosa, © ad 9 mm longa; petala ultra medium libera, intus lanato- willosa; stamina exteriora fere omnino libera; ovarium glabrum, acutum, in columnam _ stylarem, gracilem, stigmatibus longiorem abeuns; stigmata emarginata. Capsula glabra, _ atrobrunnea, tricarinata, acuta, 21/3 cm longa, 12 mm lata. Be. Tropisches Centralamerika: Mexiko, Oaxaca (Liebmann, Conzatti en 1207!). Ri: 99. J. curcas L. Spec. pl. ed. 4. (1753) 1006; Jacq. Hort. vindob. III. (1776) 36 t. 63; Miquel, Fl. Nederl. Ind. I. 2. (1859) 392; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1080; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 487 t. 68; Bak. Fl. Mauritius (1877) 322; _ Blanco, Fl. Filip. ed. 3. Ill. (4879) 159; Hook. f. Fl. Brit. Ind. V. (1887) 383; Pax in Engler-Prantl, Pflzfam. III. 5. (1890) 75 f. 45; in Engler, Pflanzenwelt Ostafr. C. (1895) 240; Hiern, Cat. Afr. pl. IV. (1900) 968; Cook u. Collins in Contr. U. S. Nat. Herbar. VII. (1903) 474 t. 42; Urban, Symb. antill. IV. (1905) 349; Th. Peckolt in Bericht deutsch. pharm. Gesellsch. XVI. (4896) 176. — J. acerifolia Salisb. Prodr. Chapel Allert. (1796) 389 ex Ind. Kew. — J. moluecana Wall. Cat. 7799E (nomen). — J. condor Wall. Cat. 7799 F (nomen). — Ourcas purgans Medik. Ind. pl. hort. Manhem. 1. (4774) 90; Baillon, Etud. Euph. (1858) 314 t. 19, f. 10— 11. — Curcas indiea Rich. in Ramon de la Sagra, Hist. fis. pol. nat. Cuba III. (1853) 208. — Curcas Adansoni _ Endl. ex Heynh. Nomenel. (1840) 176. — Castiglionia lobata Ruiz et Pav. Prodr. (#794) 139 t. 37. — Arbor vel frutex 11/),—5 m altus. Petioli limbum aequantes, _ cum ramulis glabri, limbus 6—15 em longus et latus, orbiculari-ovatus, 3—5-lobus vel 78 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. elobatus, basi aperte cordatus, integerrimus, fuscus, secus costas subtus puberulus ceterum glaber, subtus reticulato-venosus et pallidior, junior subtus tomentellus; lobi acuti vel subacuti, breves, Cymae pedunculatae, foliis breviores, alternirameae, multi- florae; bracteae lanceolatae, 4—8 mm longae, cum pedicellis pubescentes. Flores viridi- lutescentes. Sepala ovato-triangularia, subobtusa, parce puberula, fere libera, J' 31/y mm longa, decidua, @ paulo majora, acuminata, acerescentia, sub fructu persistentia; petala lanceolato-elliptica, calyceem 3' bis superantia, intus villosula; disei glandulae liberae; stamina exteriora fere libera, interiora monadelpha, glabra; ovarium glabrum, in stylum brevem attenuatum; stigma bifidum. Capsula magna, 3- vel 2-cocca, drupiformis, add Fig. 30. Jatropha curcas L. A Habitus. B Flos masculus, © idem longitudinaliter sectus, D Androeceum. E Flos foemineus, longitudinaliter sectus. F' Capsula dissiliens. @ et HSemen. (Sec. Pax in Engler-Prantl, Pflzfam. II. 5. 75.) ir 4 cm longa. Semina 18—20 mm longa, 1i mm lata, 9 mm crassa, oblongo-ellipsoiden, pallida, striolis nigris prominentibus reticulatis exasperata et nigricantia. — Fig. 30. t Weit verbreitet im tropischen Amerika, von Mexiko und den Bermu- das (Hemsley) durch Centralamerika und Westindien bis Chile und Para- guay; vielfach kultiviert. Angebaut und verwildertin Afrika, Madagaskar, Ostindien, dem südlichen China und im Malayischen Archipel, auf Samoa. Tropisches Centralamerika: Mexiko (Ehrenberg!, Schiede n. 1076!), Campeche (Humboldt!), Vera Cruz (Schiede n. 73!), Collima (Kerber n. 331!). — Guatemala (Donnell Smith n. 2521!, 3074!, 4582!). Jatropha. 79 Subäquatoriale andine Provinz: Nicaragua (Oerstedt!). — Costa Rica (Tonduz n. 13979!). — Columbien (Karsten!, H. H. Smith n. 1473!, Triana 3681). Cisäquatoriale nsssnaöttns: Venezuela (Karsten!, Fendler n. 1205!). Guyana (Hostmann n. 632!). _ Westindische Provinz: Cuba (Baker u. Wilson n. 684!, Combs n. 400!, to!, R. de la Sagra n. 506). — Isla de Pinos (Curtiss n. is!) — Jamaica arris n. 7666!, Oerstedt!). — Haiti (Buch n. 852!, Eggers n. 2787!). — torico (Krug n. 4046!, Moritz!, Sintenis n. 2223!, 4789!, Stahl n.'1077!, ydler n. 345). — Guadeloupe (Duss n. 2746!). — Martinique (Duss n. 2052!, eber n. 224!). — St. Eustache (Suringar!). — St. Vincent (Smith n. 671!). Südbrasilianische Provinz: Brasilien (Blanchet n. 107!, Burchell.n. 1508, aziou n. 8923!, Löfgren n. 425!, Pilger n. 292!, Regnell n. 1509, S. Moore ‚666, Spruce n. 787). — Paraguay (Hassler n. 3650!). Andines Gebiet: Bolivien (Bang n. 1558!, Buchtien n. 1655!). — Chile ay}). In den altweltlichen Tropen vielfach kultiviert. Ägypten: Cairo (Sickenberger!). — Deutsch Ostafrika (Busse n. 507!, |26!, Conrad n. 367!, Fischer n. 513!, Holst n. 2684!, Thomas n. 182!). — Sansibar (Schmidt n. 151). — Mozambique (Peters!). — Senegambien (Pe- rottet n. 732). — Aschantiland (Cummins!). — Goldküste (Krause n. 12!). — Togo (Baumann!, Büttner n. 615!, Warnecke n. 358!, Graf Zech n. 321!). — Fernando Po (Mann n. 169). — St. Thomas (Moller n. 137!), — Angola (Me- chow n. 420!, Welwitsch n. 303). — Natal (Rehmann n. 8809!). _ Comoren (Schmidt n. 189!. — Madagaskar (Mocquerys n. 339}. — Nosyb& (Hildebrandt n. 3006!). 3 Ostindien (Hohenacker n. 433!, Meebold n. 2409!, Wallich n. 7799, - 7803). — Südchina (Moore n. 672!. — Hongkong (Schottmüller n. 424!). — Hainan (Henry n. 7595!). — Ceylon (Meebold n. 2410!). — Java (Koorders n. 2524521, Zollinger n. 481!). — Timor (Gaudichaud!). — Philippinen (Cha- misso!, Cuming n. 687!). — Samoa (Reinecke n. 182). Nutzen: Das aus den Samen gepresste Öl (Oleum infernale, Ol. Rieini majoris) wirkt stark purgierend und wird wie die Samen seit lange medizinisch verwendet. ‘Schon im 16. Jahrhundert kannte Nikol. Monardes die Samen. Das Öl wird auch in der Seifenfabrikation, sowie als Brennöl benutzt. Die Samen hießen Sem. Rieini majoris oder S. Fiei infernalis, Nuces catharticae s. barbadenses. Vergl. Hartwich, Neue Arzneidrogen (1897) 182. In Brasilien werden nach Peckolt (Il. e.) die Cotyledonen vor dem Gebrauche aus den Samen entfernt, weil ihr Genuss Erbrechen und Dysenterie hervorruft; 4—5 Samen haben den Tod zur Folge. Die schädliche Wirkung wird durch Rösten beseitigt. Der Milchsaft hat nicht die geringste hautreizende Wirkung, wie gewöhnlich be- hauptet wird. Einheim. Namen: Mexiko: Piüon. — Costa Rica: Tempate. — Portorico: Piüon, Tärtago. — Brasilien: Pinhäo de Purga, Pinhäo bravo, Pinhäo de Paraguay, Mundüi- -guassü oder Mundubi-assü (Indian.). — Congogebiet: Puluka, _ "Inkoko, Tondo-iwa-Niamba. — Angola: Mupuluka. — Beutsch-Ostafrika: Ma- = käre-käre, Msoroköto, Makäen. — Mauritius: Pignon d’Inde, Medieinier. — _ @Ostindien: Bäghsenda, Bäghbherenda, Safed Arand (Hind.), Bag Verendi _ {Beng.), Bettada-haralu, Kadn-haralu (Kan.), Adivi Amidam (Tel.), Thinbaw Kyetsn (Burm.). — Timor: Tombota. — Samoa: lau pata. sa 100. J. afrocurcas Pax in Engler’s Bot. Jahrb. XLIN. (1909) 83. — Frutex 3 m altus; ramuli pruinosi. Petiolus 3—4 cm longus, graecilis, pruinosus, glaber; limbus 80 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. juvenilis praesertim secus nervos pubescens, mox omnino glabratus, cordatus vel reni- formi-cordatus, integer vel subquinquelobus, aeutus vel obtusus, 5—6 cm longus, 6—7 cm latus; lobi laterales brevissimi, obtusissimi; stipulae minutissimae, caducae. Cymae alterni- rameae, multiflorae, pedunculatae; ramuli et pedicelli fulvo-tomentelli; bracteae majuseulae, lanceolatae, glabrescentes. Flores manifeste protogyni. Sepala ' (juvenilia) libera, glabra, ovato-triangularia, @ 4 mm longa, lanceolata, pubescentia; petala Q obovato- lanceolata, obtusa, intus villosa, utriusque sexus fere libera ima basi cohaerentia; disei glandulae liberae; stamina exteriora fere libera, 5 interiora monadelpha; ovarium # glabrum. Ostafrikanische Steppenprovinz: Deutsch-Ostafrika, häufig zwischen den Granitblöcken von Sseke (Jaeger n. 342!). Nota. Species praecedenti affinis et habitu similis, diversa autem ramulis pruinosis, calycee ö glabro, petalis fere liberis. Re 104. J. macrophylla Pax et K. Hoffm. nov. spec. — Petiolus 16 cm longus vel longior, glabrescens; limbus 25 em longus et latus, basi truncatus vel aperte cordatus, membranaceus, ad medium 5-lobus, basi 9-nervius; lobi ovati, acuminati, integri, subtus secus nervos pilosi, nervo medio valido pereursi; stipulae? Cymae longe pedunculatae, alternirameae, glabrae, corymbiformes, multiflorae; bracteae parvae, triangulares, acutae. Sepala 3! glabra, basi connata, ovata, obtusa, 2 mm longa; petala glabra, fere libera calyceem duplo superantia, ovata, acuta, 3—4 mm longa; disci glandulae liberae; stamina 5 exteriora breviora, fere libera, 3 interiora monadelpha, longiora. Flores © et fructus ignoti. Ostafrikanische Steppenprovinz: Nyassaland (Buchanan n. 670!). Nota. Species, pro J. curcas distributa, foliis permagnis valde insignis, ab illa differt foliis profunde partitis, floribus minoribus, petalis glabris, fere liberis, staminibus 8. 102. J. Wightiana Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 4080; Hook. f. Fl. Brit. Ind. V. (1887) 383. — J. villosa Wight, Icon. pl. t. 1169, text. (1850), — J. peltata Wight, Icon. pl. t. 1169, ie. (1850). — J. Curcas Wall. Cat. 7799D ex parte teste Hooker, l.c.. — Frutex humilis, ramosus; rami apice ferrugineo-villosi, depauperato-foliosi. Folia longe petiolata, late peltata vel basi cordata epeltata, orbieu- lari-ovata, acuta vel obtusa, indivisa vel 3—7-loba, 16—17 cm lata et paulo breviora, utrinque, sed subtus densius et mollius, velutino-pubescentia, adulta supra glabrescentia, integerrima; lobi laterales et sinus inter lobos obtusi. Cymae mediocriter pedunculatae, corymbiformes, multiflorae, pubescentes; bracteae lineari-lanceolatae. Flores pallide lutei. Sepala utriusque sexus integra, pubescentia, acuta, ovato-lanceolata, (5' 3 mm, QO 6 mm 3 longa; petala obovato-spathulata, ad 3/, leviter cohaerentia, intus villosa, ad 12 mm longa; disci glandulae liberae; stamina 8, monadelpha, exteriora introrsa, interiora extrorsa; ovarium pubescens; stigma bipartitum. Capsula globosa, magna. Semen carunculatum. Hindostanische Provinz: Ostindien, trockene, steinige Orte bei Coimbatore (Wight n. 2637}). y Sect. I. 3. Mozinna (Ortega) Müll. Arg. Jatropha Sect. Moxinna Pax in Engler-Prantl, Pflzfam. II. 5. (1890) 75; Sub- sect. Moxinna Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1081. — Moxinna Ortega, Nov. pl. deser. decad. (1797) 104 ex parte. — Loureira Cav. Icon. V. (1799) 17 ex parte. — Mazinna Spach, Hist. nat. veg. Phaner. II. (1834) 487. — Moeinna Benth. Pl. Hartweg. (1839) 9. — Zimapania Engl. et Pax in Engler-Prantl, Pflzfam. Il. 5. (1894) 149. — Frutices glabri vel breviter cinereo-tomentelli. Folia saepe in ramulis abbreviatis fascieulata, subsessilia, sessilia vel petiolata, indivisa vel lobata, saepe minora; stipulae caducae, exiguae, raro glanduliferae. Cymae breviter peduneculatae, depauperato-pauciflorae, @ saepe I—2-florae, ideoque flores fasciculati. Flores saepe dioiei, rosei vel scarlatini, mediocres vel minores, rarius speciosi. Petala ad medium cohaerentia. Capsula saepe dieocca, apice acuta, loculi subacute carinati. Jatropha. 81 Die Section Mozinna steht in nahen verwandtschaftlichen Beziehungen zur $ Custiglionia | kann am besten als ein an Steppenklima angepasster, abgeleiteter Zweig dieser Gruppe st werden. Die, wenn auch nicht bei allen Gliedern durchgeführte, Differenzierung der in Lang- und Kurztriebe bringt dies in erster Linie zum Ausdruck. Drei Untergruppen lassen sich unterscheiden: . Brachyblastae mit sitzenden Blättern an stark verkürzten, oft polsterförmigen Kurz- Den zwei mexikanischen Arten (J. spathulata, paueiflora) gleichen habituell im hohen die beiden Species aus Somaliland: J. Robeechii und J. asplenifolia. Alle Sippen sind kahl fast kahl; die Fruchtbildung ist nicht bei allen Arten gleich. 2. Mutabiles mit einer brasilianischen Art, die durch die ansehnlichen Blüten ausge- ist. Die Differenzierung in Lang- und Kurztriebe ist noch nicht völlig durchgeführt, oft vorhanden. Die Art bildet eine Zwischenstufe zwischen den Brachyblastae und den on Formen von $ Castiglionia. Die Kapsel ist 3-fächerig. Canescentes, deren Hauptentwicklung in Mexiko und Südkalifornien liegt. Die fünf "gehörigen Arten gleichen, soweit bekannt, in der Fruchtbildung der J. spathulata ; die je der J. canescens sind nicht länger als bei den Brachyblastae. Die langen, zierlichen > und das dichte, anliegende, graue Indument charakterisieren die Subsection und lassen itschaftliche Beziehungen zu $ Lowreira vermuten. Diese Verhältnisse ergeben sich aus folgendem Schema: Clavis specierum.. 3 olia sessilia . . . es. 2.Subseel, & Brachyblastae. ‘a. Folia integra sitwakue triloba, re quam lata. Semen ' globosum. Mexicanae. a. Folia glaberrima. . . Bern, 108: rear ß. Folia adulta pübescentia. en . . 104. J. paueiflora. b. Folia integra, fere aeque longa ac late. Aricana ... 105. J. Robeechu. e. Folia tripartita, lobi inciso-dentat. Semen oblongum. ne; Bei... 2.08... .. 106. I. asplenifohn. "B: Eolia breviter petiolata. .-.. ..... 0.2... „Subseet. b. Mutabiles. 107. J. mutabilıs. €. Folia longe et graciliter petiolata. . . - - . . . . . Subseet. c. Canescentes. a. Folia non glanduloso-eiliata. «. Folia utrinque einereo-tomentella . -. - -» -» 2. . 108. J. canescens. Ber re ara... ., 2... 22.578009 J. oimerea. Ben... .,,.2 2. 2er Z cardiophylla. b. Folia glanduloso-ciliata. ee N 444. J. cordata. Zr... 2, ern etyr J vormicosa. Subsect. a. Brachyblastae Pax. 103. J. spathulata (Ortega) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1081. — J. dioica Cerv. Supl. Gaz. Literat. Mexico (179%) 4? — Mozinna spathulata Ortega, Nov. rar. pl. hort. Matrit. deser. et dec. (1799) 105 t. 13. — Loureira euneifolia Cavan. Icon. V. (1799) 47 t. 429. — Curcas euneifolium Baill. Etud. gen. Euphorb. (1858) 315. — Zimapania Sehiedeana Engler et Pax in Nat. Pflzfam. Ill. 5. (1890) 49, fig. 75; Nachtr. (1897) 212. — Frutex 1—5 m altus, saepe vix in m altus, ‚stolonibus repens; rami sueculenti, sicei cortice contracto plicato-rugulosi, apice puberuli. &. Engler, Das Pflauzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 147. 6 82 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae, Folia in ramulis abbreviatis faseiculata, glaberrima, laete viridia, vix petiolata, 4—7 em longa, 1/„—2'/y em lata, lanceolato-spathulata, rotundato-obtusa, basin versus sensim cuneato-angustala, integerrima, saepe et triloba, lobis angustis, acutis praedila; slipullae 21/, mm longae, subulato-lanceolatae, mox deeiduae. Flores dioiei (?), albido-rosei, in ramulis abbreviatis, pulviniformibus, squamoso-multibracteatis inserti, brevissime pedi- cellati vel sessiles, Z' fascieulati, Q 1—2. Sepala g' 3—3!/, mm longa, extus ar- genteo-puberula, ovato-lanceolata, acuta; petala ad medium cohaerentia, spathulata, ob- tusa, calycem duplo superantia; disci glandulae liberae; stamina 10, monadelpha; sepala © lanceolata, acuminata; ova- rium acutum. Capsula 3- vel saepius acuta, basin versus 2%-appendiculata, Var. «. genuina Müll. Arg. |. ce. tegra et trifida, brevissime petiolata. — Fig. 31. Tropisches Gentralamerika, ausstrahlend bis in das mittel- amerikanische Xerophytenge- biet: An Bergabhängen und in Steppen verbreitet. Mexiko, Zimapan (Schiede n. 677!), Izmiquilpan (Schiede n. 676!, 678!, 1472!), Durango (Pal- mer n. 243!), Jaral (Schumann n. 1270!), Guadalupe (Bourgeau n. 184!), Jimulco (Pringle n. 155!), (Ross n. 1504 !). — Texas, Blanco Caüon (Reverchon!). Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1082. — Mozinna spathulata var. sessiliflora Hook. f. Icon. pl. IV. (1841) t.357.— Minor, mierophylla. Folia 4 — 4 VER: Fig. 34. Jatropha spathulata (Ortega) Müll. Arg. var. i genuina Müll. Arg. Aet A’ Ramuli foliigeri. BFlos 3. Q sessiles. FrackR IUOBARPPEFOEEn C Androeceum. D Capsula. E Fructus loculus longi- Mexiko: Ohne Standortsangabe tudinaliter sectus. (Icon reit. ex Engler-Prantl, (Hartweg n.37!), Sonora (Pringlel); Pflzfam. III. 5. 419.) verbreitet im Staate Sonora bis zur Los Angelesbay in Südkalifornien. Einheim. Name: Tocote prieto. Nutzen: Die Wurzel wird gegen Diarrhoe gebraucht. Vergl. Dragendorff, Heilpfl. (1898) 382. Die Rinde wird als Gerbmaterial verwendet und zu diesem Zwecke exportiert, liefert auch eine rotbraune Farbe, die aber Stoffe angreift. Vergl. Watson in Proceed. Amer. Acad. XXIV. (1889) 76. Nota. Ad hanc speciem verisimiliter pertinet J. cuneifolia Sesse et Moc. Fl. mex, ed. 2. (1894) 224. 104. J. pauciflora (Rose) Pax. — Mozxinna paueiflora Rose in Contrib. U. S. National Herbar. XII. (1909) 282 t. 22. — Frutex 3—4 m altus; rami juveniles dense pubescentes, mox glabrati, rubescentes. Folia in ramulis abbreviatis fasciculata, utrin- que molliter pubescentia, vix petiolata, 4—6 cm longa, apice rotundata, late obovala 2- vel 1-locularis, saepe monosperma, 21/, cm lata, saepe duplo latior quam longa; loculi carinati; semen globo- sum, griseum, nitidum; caruncula — Major. Folia 3—7 cm longa, in- T Chihuahua (Thudichum!), Coahuila Var. . sessiliflora (Hook. f.) 4 11/, cm longa, indivisa, sessilia. Flores ih 4 al nr Be u 7 er Jatropha. 33 RER integerrima, stipulae dissectae, persistentes, pubescentes. Flores dioiei(?), ramulis abbreviatis orientes, 5' 4 vel pauei, pedunceulo I—2 mm longo suffulti. ala g' 3 mm longa, pubescentia, ad medium connala, acuta; petala rubra, 5— mm" longa, ultra medium cohaerentia, quasi corollam sympetalam, ovato-eylindricam ntia, pubescentia; disei glandulae liberae; stamina monadelpha, biverticillata. Q ignoti. Capsula 2-locularis, glabra, 2 cm lata, 11/, em longa; loculi carinati; ı globosum, 4 cm diametiens. Tropisches Centralamerika: Mexiko, verbreitet auf trockenen Hügeln um acan, Puebla (Rose u. Painter n. 9950, Rose n. 11247). Nota. Valde afünis J. spathulatae et forsan hujus varietas. Differt a specie laudata ento foliorum et petalorum stipulisque dissectis, subpersistentibus. - 405. J. Robecchii Pax in Ann. Ist. Bot. Roma VI. (1896) 184. — Frutex (vel ?) glaberrimus, ramis cortice griseo vestitis; folia et flores in ramulis abbreviatis, niformibus orientes. Folia sessilia, parva, 4 cm longa et paulo tantum angustiora, subevenia, obcordato-spathulata, obtusissima vel emarginata, integerrima, gla- ma; stipulae minutissimae. Cymae parvae; bracteae minutae. Flores 5! (exami- valde juveniles) glabri; stamina 8; flores © et fructus ignoti. Nordafrikanische Steppenprovinz: Somaliland, ohne nähere Standortsan- : (Robeecchi!). Nota. Species incomplete nota est, habitu summopere ad J. spathulatam var. sessili- m accedit, sed folia carnosa, evenia et fere aeque longa ac lata; indumentum nullum. 106. J. asplenifolia Pax in Engler’s Bot. Jahrb. XIX. (1894) 108. — Frutex allus, glaberrimus; rami subcarnosi, cortice brunneo vestiti; folia et flores in ; abhreviatis, pulviniformibus, eibatriconis inserti. Folia ad apicem ramulorum _ subfasciculata, 11, cm longa, glaberrima, carnosa, profunde trifida, basin versus in etiolum attenuata, lobi lacerato-dentati, subspaihulati : stipulae minutissimae. Cymae pauciflorae, glabrae, congestae, pedunculatae, folia superantes; bracteae minutae. Flores manifeste protogyni. Sepala floris 3' (examinati valde juvenilis) glanduloso-dentieulata, glabra. Sepala © oblonga, glanduloso-denticulata; petala 4 mm longa, ealycem duplo superantia, anguste obovata vel lanceolata, basi cohaerentia; disei hypogyni glandulae liberae; ovarium glabrum, in stylum brevem eontraetum; sligmata erassa, bifida. Cap- sula griseo-brunnea, rugulosa; semen 7 mm longum, 4 mm latum, pallidum, griseum, _ leviter marmoratum; caruncula badia, palmatim sulcata. : Nordafrikanische Steppenprovinz: Somaliland, Vorberge des Ahlgebirges, 4000 m (Hildebrandt n. 871!). Einheim. Somali-Name: Ferucho. Subsect. b. Mutabiles Pax. en 107. J. mutabilis (Pohl) Baill. in Adansonia IV. (1863) 267; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 4103; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 490. — Adenoropium muta- bile Pohl, Pl. Brasil. icon. et deser. I. (4827) 14. — Frutex; rami crassiusculi, ob- secure grisei, juveniles velutino-pubescentes. Petioli 2—5 mm longi, puberuli; limbus 3—4 em longus et fere latus, late cuneato-obovatus, rotundato-obtusus, supra sub- glaber, subtus minute -velutino-pubescens, argillaceo-viridis, fragilis, subcoriaceus vel _ partim 3-lobus, indiviso eireiter triente major, basi cordatus, lobus intermedius orbieu- lari-subellipticus; axillae foliorum saepe ramulum pulviniformem, abbreviatum, 2—4- _ — phylium gerentes; stipulae lineari-lanceolatae, exiguae, apice glanduliferae. Cymae bre-- - viter pedunculatae, terminales et axillares, subeongestae; bracteae lineari-lanceolatae, superiores minores, glanduloso-ciliatae. Sepala utriusque sexus lanceolato-ovata, obtusa, ‘ fere ad medium connata, extus velutina, glanduloso-eiliata, ZT 5—6 mm longa, intus glabra, Q 8 mm longa, intus tomentella; petala scarlatina, libera, oblongo-obovata, | = 84 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. glabra, obtusa, ZT 4 em longa, @ paulo majora; disci glandulae Q' liberae, © co natae; stamina 8, monadelpha; ovarium velutinum. Capsula 2 cm longa, 2'/, cm lata, anguste 3-carinala, brevissime tomentella; semen 13 mm lopgum, irregulariter fusco- maculatum; caruncula inciso-lacerata. Südbrasilianische Provinz: Bahia, in den Catingas zwischen Caitete und Villa do Rio de Contas (Martius!); Sertäo de Bahia, bei Japira (Blanchet n. 3084!); Remanso (Ule n. 7147!). Subsect. ec. Oanescentes Pax. 108. J. canescens (Benth.) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1079. — Moxinna camescens Benth. Bot. Voyage Sulphur (1844) 52 t. 25. — Frutex I-3m 2 3 Fig. 32. Jatropha canescens (Benth.) Müll. Arg. A Ramulus floriger. (Icon origin.) ovatus, obtusissimus, erassiusculus, basi subito et breviter -contractus vel truncatus, leviter trilobus vel elobatus, integerrimus, palmatinervius, utrinque breviter einereo-pubes- cens. Cymae terminales et laterales, einereo-pubescentes, ' paniculiformes, laxae, bre- viter pedunculatae, © subuniflorae; bracteae minutae. Flores rosei. Sepala utriusque sexus elliptico-linearia, obtusa, incano-tomentosa, J' 3, @ ad 5 mm longa; petala J' 6 mm longa, Q paulo longiora, extus apice tomentosa, omnia quasi in corollam urceo- larem, superne nonnihil contractam cohaerentia; disci (3' glandulae liberae; stamina = 4% Jatropha. 85 - 40, monadelpha; ovarium. glaberrimum, 2—3-loculare, acuminatum, basi glandulis 5 _ liberis circumdatum; styli longius connati, apicee 2—3-fidi, inerassati. Capsula 2'/, em lata, 41/, em longa; loculi acute carinati. — Fig. 32. j Mittelamerikanisches Xerophytengebiet: Südkalifornien (Magdalenen- - bay) und Nordmexiko, Prov. Sonora (Palmer n. 103; Pringle!), an sandigen Einheim. Name: Sangre en grado. Nutzen: Die Abkochung der Pflanze wird beim Färben und der Milchsaft als genmittel gegen Warzen und Halskrankheiten benutzt. Vergl. Watson in Proceed. . Acad. XXIV. (1888) 76. 409. J. cinerea (Ortega) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 4078. — Moxinna einerea Ortega, Nov. rar. pl. decad. fasc. II. (1799) 107. — Frutex; rami graciles, juniores breviter cinereo-tomentelli. Folia longe petiolata, 21/,—4 em longa saepe latiora quam longa, orbieulari-ovata, subacuta, basi cordata, angulosa vel 3—5- - loba, integra, supra glabra, subtus dense 'einereo-tomeniella; anguli et lobi apice glan- a äueronati. Flores dioiei. Cymae depauperatae, Q sobunifläräe: ee bern tellae. Sepala utriusque sexus elliptico-linearia, obtusa, tomentella, gt 21a —3 mm, © ad 7 mm longa; petala lanceolato-elliptica, obtusa, ultra medium cohaerentia, Z' mm, [®) 7—10 mm longa; disci ' glandulae obovatae, liberae; ovarium 2-loculare, glabrum; stylorum partes liberae valide clavatae. Mexiko (Sesse). 440. J. cardiophylla (Torr.) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 4079. — ‚Mozinna cardiophylla Torr. Bot. U. S. Mexie. Bound. (1858) 198. — Planta videtur _ 4—2-pedalis, glabra. Folia cireiter pollicem longa, petiolata, late cordata, acuminata, erenato-dentata. Flores (5' paniculati, fere ut in J. canescente et J. spathulata, oti. we. * nerikenischen Xerophytengebiet: Mexiko, Prov. Sonora, bei Tucson = und in der Sierra Verde (Schott). Nota. Speciem non vidi. Diagnosin incompletam e verbis Müllerianis dedi. 414. J. cordata (Ortega) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1078. — Moxinna cordata Ortega, Nov. rar. pl. decad. fasc. 3. (1799) 107. — Loureira glandulosa Cavan. Icon. deser. pl. V. (4799) 48 t. 430. — Frutex ad I m altus; rami juveniles puberuli. Petiolus gracilis, limbum = aequans, glaber; limbus 3—4 em longus, 2— 3!/, em latus, late ovatus, basi cordatus, acuminatus, elobatus vel angulosus vel leviter subtrilobus, obtuse erenatus, glanduloso-ciliatus, glaber, juvenilis supra secus nervos pubescens, lineolis fuscidulis utraque pagina impressis reticulato-venosus; stipulae ad glandulam stipitatam reductae. Cymae breviter pedunculatae, laxae, paueiflorae; bracteae ovatae. Sepala 5! 2'1/,—3 mm longa, ovata, acuta, eglandulosa vel vix glan- duloso-ciliata; © sub fructu ad 2 cm accerescentia, stipitato-glanduligerae: petala lanceo- lato-elliptica, obtusa, ultra medium cohaerentia, © a calyce superata; stamina 8, mona- delpha; ovarium 2-loculare, glabrum; styli connati, apice bifidi; stigmata Kierasenia. Capsula 21/, cm lata, bicarinata. Mexiko (Sesse). 112. J. vernicosa Brandegee in Zoe V. (1905) 206. — Frutex 2—4 m altus, glaberrimus, dioieus. Petiolus 3—7 cm longus; limbus ovatus, acuminatus, cordatus, 5— 7 em longus, 3—5 em latus, atro-viridis, nitidus, penninervius, margine glandulis _ numerosis, sessilibus obsitus; stipulae ad glandulas sessiles reductae. Flores 9! in eymas corymbiformes dispositi. Sepala elliptica, basi connata; disci glandulae liberae; stamina 10. Flores © solitarii. Sepala libera, foliacea, ovata, 5 mm longa, glandu- _ loso-eiliata; petala ligulata, calycem aequantia, alba vel roseo-Lincta: discus urceolaris; = styli 2, liberi, ad medium bifidi. Capsula 2 cm lata. ? Mittelamerikanisch es Xerophytengebiet: Californien, verbreitet in mittlerer Höhe in den Cape Region Mountains (Brandegee). 3 86 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. Subgen. III. Cnidoscolus (Pohl) Müll. Arg. 2 Onidoscolus Pohl, Pl. Brasil. icon. et deser. I. (1827) 56. — Jatropha Sect. Cnidoscolus Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 240; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1096; Subgen. Onidoscolus Pax in Engler-Prantl, Pflzfam. III. 5 (1890) 75. — Flores monoicj. Sepala ' in tubum connata, petaloidea, pallida, © profundius libera. Petala nulla. Herbae vel saepius frutices vel arbores, saepissime stimuloso-hispidae. Species omnes americanae. Nota. Subgenus valde naturale, aequo jure etiam pro genere proprio laudandum est, @ Species saepe inter se habitu plus minus quadrant, florum structura autem diversissimae ef E caute examinandae sunt. Sect. II. 4. Vitifoliae Pax. Jatropha Subsect. Euenidoscolus Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 210; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1096. ex parte. — Suffrutices vel frutices vel arbores stimu- losae. Folia petiolata, epeltata, palmati- vel pinnatilobata. Cymae peduneulatae, corymbi- formes. Flores mediocres vel majores, albi. Stamina fertilia 6—3-verticillata; stami- nodia filiformia evoluta vel suppressa. Die auf Südamerika beschränkte Section gliedert sich in vier engere Verwandtschafts- kreise. Die Horridae sind mit einer Art auf Brasilien beschränkt (J. horrida); die Subsection Brasilienses besitzt die größte Verbreitung und reicht von Brasilien bis Peru. Beide Gruppen umfassen Arten mit mittelgroßen Blüten. Von den Brasilienses leiten sich die auf Argentinien und Paraguay beschränkten, großblütigen Paraguarienses ab, und in demselben Gebiete erreichen ihr Entwicklungscentrum die fest umgrenzten Loasiformes mit den ansehnlichen E Blüten, fast sitzenden Blättern und der fiederartigen Nervatur. Ihr Habitus erinnert in hohem Maße an Loasaceen. Die verwandtschaftlichen Beziehungen der Subsectionen zu einander ergibt folgendes Schema: $ Brasilienses ine $ Paraguarienses orr no > $ Loasiformes * & N RS — Somit lässt die Gliederung der Section 3 Zweige eines Stammbaums erkennen, gleichwertig zu einander, von denen der eine eine Gruppe abscheidet, die in gewissem Sinne zu den Loasiformes überleitet. Clavis specierum. A. Stamina fertilia 6—5-verticillata, 28—22; staminodia fili- formia 2.200, RE II ER I TRIEB Deck AP 113. J. horrida. B. Stamina fertilia 4—3-vertieillata, 20—15; staminodia fili- formia vel hine inde nulla. a. Calyx pubescens, estimulosus (cfr. J. subintegram et Hass- lerianam) . . . en. nn. ‚Subsect. b. Brasilienses: a. Folia profunde palmatilobe, I. Cymae multiflorae, longe pedunculatae. 1. Folia adulta glabrescentia vel subtus an membranacea. Ramuli inermes . . . . 414. J. vitifolia. 2. Folia adulta utrinque pubescentia, firme- char- tacea. Ramuli aculeati . . . . erde II. Cymae minores, breviter pedunsnlatee, "Ram aculeati. . . . Er u EEE P. Folia leviter palmatiloba. I. Petioli basis non aculeata. 1. Folia adulta glabrescentia. . . » 2.2.2... 447. J. peruviana. 2. Folia adulta pubescentia . . .» » 2.2.2... 448. J. Sellowiana. Jatropha. 87 i II. Petioli basis aculeis eineta. . . -... 419. J. basiacantha. b. Calyx stimulosus (cfr. J. subintegram et J. Hasslerianam). «@. Folia palmatinervia. . . : . . Subsect. c. Paraguarienses. I. Folia Se ee Calyx g tubuloso- -campanu- latus . ... . 4120. J. albomasulata. Il. Folia non E Maculata, Calyx g aperte eampanulatus 4. Stamina fertilia 4-vertieillata . . - ..... 124. J. campanulata. 2. Staminia fertilia 3-verticillata. * Folia ad medium lobata. UE g' saepe estimulosus . . -. „2... 422. J. Hassleriana. ** Folia longe ultra Me lobeie - - =. . . 123.7. appendiculata. 2. Folia penninervia . . - 3 a 2... Subseet. d. Loasiformes. I. Nervi secundarii ee = 5. 4. Calyx g' dense stimulosus . - - . . . . . 424. J. loasoides. 2. Calyx g' estimulosus . - . ... 2°. 2... 125. J. subintegra. li. Nervi seeundarii utrinque ultra 10. 1. Folia grosse sinuato-dentata, ceterum integerrima 126. J. maracayensis. 2. Folia dense spinuloso-serrata. * Calyx ! parce stimulosus . -. - -» -» . . 127. J. serrulata. *+* Calyx ' dense stimulosus . . - - - . - 128. J. leueoneura. Subsect. a. Horridae Pax. 443. J. horrida Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 210; in DC. Prodr. . 2. (1366) 1096; in Flor. Brasil. XI. 2. (1874) 496. — J. ferox Müll. Arg. in Brasil. XI. 2. (1874) 496. — Caules (vel rami?) herbacei, cum petiolis peduneulis- fulvo-tomentelli et pilis stimulosis, 6—8 mm longis, horizontalibus vel subdeflexis, lutescentibus horride hispidi. Petiolus 16 — 18 em longus, crassiusculus; limbus 25 cm latus et paulo brevior, basi aperte cordatus vel cordato-subtruncatus, supra fuscidulus, pubescens, subtus cinereo-tomentosus, ad medium fere 5-lobus; lobi ovati, acuminati, repando-dentati, intermedius subtrilobus. Cymae pedunculatae; bracteae lanceolatae, inferiores ceire. 4 em longae, integrae. Sepala ' villosa, 1,5 em longa, ultra medium eonnata; lobi subobtusi; stamina 6—4-verticillata, fertilia 27—22, sterilia filiformia, monadelpha; filamenia glabra, demum basi villosa; discus lobatus; sepala Q@ masculis aequilonga, lineari-lanceolata, basi tantum breviter connata; ovarium velutinum, demum _ stimulosum; styli in lacinias filiformes, aequilongas, 5—8 partiti. Br. Südbrasilianische Provinz: Brasilien (Sellow!), Rio de Janeiro (Glaziou 2m. 43498!, 44241!), Pedra Agoa (Fürst Neuwied). Er Einheim. Name: Queimadeira. E Nota. J. ferox a J. horrida nullo modo differt. Flores J. horridae a el. Müller exami- — mati juveniles (itaque minores) erant; columna staminalis etiam in J. khorrida villosa et ovarium juvenile tantum velutinum, demum autem simulque stimulosum est. Subsect. b. Brasilienses Pax. 114. J. vitifolia Mill. Diet. ed. 8. n. 5 ex Pohl, Pi. Brasil. ie. et deser. I. (1827) 61; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1096; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 497. — Frutex vel arbor; ramuli superne obscure fulvo-tomentelli, stimulosi, ceterum inermes. _ Petiolüis 6—12 cm longus, stimulosus, puberulus; limbus basi cordatus, juvenilis bre- viter tomentellus, deinde supra glabrescens, subtus breviter puberulus vel pubescens, 45—20 cm latus et paulo brevior, ad !/, vel profundius 5—3-lobus; lobi breves, ‚sinuato-dentati et sublobati vel repandi; stipulae 3-—4 mm longae, tomentosae, glandu- loso-dentieulatae. Cymae pedunculatae, corymbiformes; bracteae integrae, acuminatae, breves. Sepala utriusque sexus extus tomentella, ' ad ?/, connata, obtusa, 8—10 mm 88 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. longa, Q fere omnino libera; stamina fertilia 15 vel pauciora, 3-seriata; columna staminalis basi villosula; discus subinteger; ovarium tomentellum et deinde stimulosum; stylorum laciniae 6, integrae aut bilobae. Capsula 17 mm longa, ellipsoidea, ruguloso- tuberculata, puberula et pilis stimulosis vestita. Semina pallida, carunculata. Var. «. genuina Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1097; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 497. — Onidoscolus vitifolius Pohl, Pl. Brasil. ie. et deser. I. (1827) 61 t. 52. — Foliorum lobi 5, acuti, sinuato-dentati et lobulati, glabrescentes. Südbrasilianische Provinz: Staat Goyaz, steinige Abhänge (Pohl n. 11801, 1663!, Glaziou n. 22123!). Var. $. maritima Müll. Arg. in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 498. — Foliorum lobi 3, acuti, vix lobulati, repando-dentati, glabrescentes. Südbrasilianische Provinz: Ostbrasilien (Martius). Var. y. enicodendron (Griseb.) Pax. — Cnidoscolus enicodendron Griseb. in Abh. Ges. Wiss. Göttingen XXIV. (1879) 53 ex parte. — Arbor ad 10 m alta, valde urens. — Folia membranacea, triloba, glabrescentia; lobi repando-dentati et lobulati. Andines Gebiet: Nordwestargentinien, Salta, am Juramento (Lorentz n. 443!); Oran in Wäldern (Lorentz n. 355!). Einheim. Name: Arbol Serraja, Piüon de la Ortiga. Var. d. Grisebachii Pax nov. var. — (nidoscolus enieodendron Griseb. in Abh. Ges. Wiss. Göttingen XXIV. (1879) 53 ex parte. — Arbor. Folia membranacea, tri- loba, repando-dentata et lobulata, subtus dense cinereo-pubescentia. Andines Gebiet: Nordwestargentinien, Salta, am Juramento (Lorentz n. 328]). Var. &. obtusifolia Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1097; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 498. — Folia triloba, rarius 5-loba, supra glabrescentia, subtus = pube- rula; lobi late repando-dentati, elobulati. Magis stimulosa quam var. a. et P. Südbrasilianische Provinz: Brasilien (Sellow!), Bahia, in den Catingas zwischen Villa Nova da Rainha und Joazeiro (Martius!). Var. £. repanda (Griseb.) Pax. — Cnidoscolus vitifohus var. repandus Griseb. in Abh. Ges. Wiss. Göttingen XXIV. (1879) 53. — Folia membranacea, ultra medium 5-loba, glalrescentia; lobi deltoideo-cuspidati, repando-denticulati, elobulati. Andines Gebiet: Nordwestargentinien, Salta, am Juramento (Lorentz n. 3291). 445. J. Ulei Pax nov. spec. — Frutex 1—5 m altus; rami aculeis 4—2 mm longis, basi latis armati, juveniles velutino-pubescentes et stimulosi. Petiolus —5 cm longus, stimulosus, velutino-pubescens; lamina firme chartacea, 15 cm lata et paulo brevior, dense velutino-pubescens, subtus canescens, basi aperte cordata, ad medium 3-loba, estimulosa; lobi acuti vel acuminati, irregulariter lobulato-dentati; dentes aculi. Cymae pedunculatae, corymbiformes, pubescentes, albiflorae; bracteae e basi triangulari acuminatae, integerrimae, eglandulosae. Sepala ' A1/y em longa, ad ?/, connata, velutina simulque pilis stimulosis 4 mm longis obsita; discus vix lobulatus; stamina &- vertieillata, fertilia 45, staminodia filiformia 3; columna staminalis 8 mm longa, basi parce pilosa, apicem versus incrassata; filamenta libera brevissima, antheris breviora vel aequilonga; sepala © basi tantum connata, 7 mm longa, obtusa, velutina et stimulosa ; discus hypogynus urceolatus, margine .albociliatus; ovarium juvenile velutinum, adultum stimulosum; styli palmato-partiti. Capsula longe stimulosa. — Fig. 33. Südbrasilianische Provinz: Brasilien, Bahia, Catinga bei Calderäo (Ule n. 7036!). Nota. Affinis J, vitifoliae et a cl. Ule pro varietate hujus sumpta, sed valde diversa foliorum et adultorum consistentia et indumento brevi, densissimo, ramis aculeolatis, floribus majoribus, sepalis stimulosis, filamentorum parte libera brevissima. Magis mihi ad J. bahianam accedere videtur. Stipulae non visae. ET ee, Jatropha. 39 446. J. bahiana Ule in Engler’s Bot. Jahrb. XL. (1908) 220. — Frutex vel r, 1—6 m alta, ramosa; rami aculeolati, juveniles tomentelli, mox glabrati. plus tomentellus, stimulosus, (juvenilis) 2 cm longus; limbus 5 cm longus et latus, i cordatus, supra et praesertim subtus dense villoso-pubescens, ad 1/, 3-lobus, aulosus vel estimulosus; lobi sinuato-dentati et lobulati; stipulae squamiformes, 2— mm longae, glanduloso-dentatae. Cymae albiflorae, parvae, 2—3 em longae, pedun- 6—12 mm longo suffultae, paueiflorae, pubescentes; braeteae 2 mm longae, tri- i-ovatae, acuminatae. Sepala J' ad ?/, fere connata, extus tomentella, 14 mm elliptica, subeoncava, obtusa, © fere usque ad basin libera; columna staminalis 44 mm longa, apice staminodia filiformia gerens; stamina fertilia 3-verticillata, Fig. 33. Jatropha Ulei Pax. A Ramulus florens et fructiger. B Flos 5. C Androeceum. D et E Fructus. (Icon origin.) 2. = 15; disci glandulae connatae, glabrae; ovarium hirto-tomentellum; styli breves, Var. @. genuina Pax novy. var. — Arbor vel frutex 2—6 m altus. Cymae 2— 3 cm longae. ° Folia estimulosa. Südbrasilianische Provinz: Bahia, Catinga bei Calderäo (Ule n. 7056!). Var. $. rupastris Ule in Engler’s Bot. Jahrb. XL. (1908) 220. — Frutex 1— 3 m altus. Cymae 1—2 cm longae, valde pauciflorae. Folia stimulosa. Südbrasilianische Provinz: Bahia, Felsen des Morro da Lagoa de Pedra bei Maracäs (Ule n. 7032!). “ " Nota. Species haud bene nota est; folia in speciminibus Uleanis valde juvenilia sunt. 90 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae, 147. J. peruviana Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 210; in DC. Prodr, (1866) 1096. — Tota evoluta glabra; ramuli juniores apice puberuli et parce stimulosi, deinde glabrati. Petiolus limbum aequans, stimulosus; limbus S—14 em longus, 9— 12 cm latus, late ovatus, 3-lobus vel elobatus, basi cordatus, membranaceus, in costis stimulosus, juvenilis subtus dense et molliter villosulus, deinde glabrescens; stipulae triangulares, glanduloso-dentatae. Cymae breviuscule pedunculatae, petiolis breviores, depauperatae, corymbiformes; bracteae subulato-acuminatae. Sepala (5 subglabra, ad 2/3 connata, 15 mm longa;, stamina fertilia eirc. 15, triverticillata; columna staminalis elongata, basi pubescens; antherae paulo longiores quam latae, 2 mm longae; flores © et fructus ignoti. Subäquatoriale andine Provinz: Peru, Acotama (Pavon). Nota. Speciem non vidi. 118. J. Sellowiana (Klotzsch) Pax et K. Hoffm. nov. spec. — Cnidoscolus Sel- lowianus Klotzsch in Sched. — Frutex?; rami juveniles tomentosi et stimulosi, demum glabrescentes. Petiolus 4 cm fere longus, villoso-pubescens, pilis 7—8 mm longis dense stimulosus; lamina = 8 cm diametiens, dense villoso-pubescens, subtus stimulosa, aut longior aut latior, basi aperte cordata vel subtruncata, cordata vel reniformis, apice rotundata, saepius elobata vel leviter 3-loba, lobis obtusis, margine leviter acute den- ticulata; stipulae e basi triangulari acuminatae, toinähtesae: Cymae pedunculatae, tomentosae, corymbiformes ; pedunculus stimulosus; bracteae lineares, tomentosae. Sepala g' 13—14 mm longa, ad °/, connata, ovata, obtuse, extus velutina; columna stami- nalis cum disco lobato glabra; stamina fertilia 45, 3-verticillata; staminodia 1—3; sepala Q ignota; ovarium post anthesin velutinum simulque stimulosum, stylis pal- mato-fissis coronatum, mox estimulosum. Capsula oblonga, 45 mm longa, pubescens, fere omnino estimulosa. Südbrasilianische Provinz: Brasilien, Minas Geraös, am Rio das Velhas (Sellow.n. 2065!, 21031). Nota,. Species sub nomine specifico admisso a cl. Klotzsch pro Onidoscolo in Herb. Berol. distincta ad J. vitifoliam var. obtusifoliam accedit, sed differt foliorum forma, columna stami- nali glaberrima, ovario mox pilis stimulosis destituto, capsula estimulosa; a J. Ulei magis distat, primo intuitu jam ramulis non aculeolatis. 119. J. basiacantha Pax et K. Hoffm. nov. spec. — Arbor vel frutex; rami juniores glaberrimi, estimulosi. Petiolus 3 cm longus, glaber, stimulosus, basi pilis stimulosis, 8 mm longis, in orbem dispositis, demum aculeato-induratis, post delapsum foliorum persistentibus einetus; lamina 6 cm longa, et lata, subglabra, stimulosa, mem- branacea, basi cordata, rotundato-ovata, obtusa, indivisa, margine irregulariter denticu- lata; stipulae haud visae. Cymae ignotae. Sepala (5! (juvenilia) 8 mm longa, vix ad 1/, connata, puberula, glabrescentia, 8 mm longa, obtusa; stamina fertilia 15, 3-verti- eillata; staminodia nulla; columna staminalis basi parce pilosa; disci glandulae fere liberae, glabrae; sepala © lanceolata, glabra, 42 mm longa, libera; discus hypogynus lobulatus, glaber, intus squamulis 5 (?) liberis auetus; ovarium adpresse pubescens; styli palmato-fissi. Subäquatoriale andine Provinz: Peru, Mutucana an der Lima-Oroya-Bahn, 1700—2370 m (Weberbauer n. 1694!). Nota. Species etsi incomplete nota valde insignis pilis petioli basin eingentibus aculeato- induratis, sepalis $ semiliberis, disco foemineo, indumento pubescente nullo. Affinis verisimiliter J. peruvianue. Subsect. ce. Paraguarienses Pax. 120. J. albomaculata Pax nov. spec. — Suffrutex 20—50 em altus. Petiolus 5 cm longus, parce pilosus et densius stimulosus; lamina basi rotundato-cuneata vel cordata, trinervia, 13—47 cm longa, 10—16 cm lata, supra glabra, stimulosa, circa basin pilorum albo-maculata, subtus stimulosa et secus nervos pubescens, 3-loba; lobus medius productus, trilobulatus, omnes distanter et irregulariter setoso-dentati; stipulae Jatropha. 91 'haud visae. Cymae puberulae et stimulosae, pedunculo ad 7 em longo suffultae; bracteae parvae. Sepala alba, Z' 2? cm longa, ad ?/, in tubum tubuloso-campanulatum eonnata, obtusa, velutino-pubescentia, stimulosa; disei glandulae connatae, glabrae; _ eolumna staminalis basi villosa; stamina fertilia 4-verticillata , ad 20; vertieilli”2 "su- _ periores approximati; staminodia filiformia 3; flos Q ignotus; ovarium pubescens et stimulosum. Var «. subcuneata Pax nov. var. — J. vitifolia var. genwina Chod. et Hassler in Bull. Herb. Boissier 2. ser. V. (1905) 613 ex parte. — Folia basi rotundato-cuneata, supra satis dense albo-maculata. Argentinische Provinz: Paraguay, Concepeion (Hassler n. 7396!). = Var. 8. stimulosissima (Chod. et Hassler) Pax. — J. vitifolia var. genwina f. stimulosissima Chod. et Hassler in Bull. Herb. Boissier 2. ser. V. (1905) 613. — Folia breviter petiolata, hine inde fere subsessilia, basi subeuneata, ar. pagina densius stimulosa. Argentinische Provinz: Paraguay, San Estanislao (Hassler n. 4182!). : Var. y. nana (Chod. et Hassler) Pax. — J. vitifolia var. genuina f. nana Chod. _ et Hassler in Bull. Herb. Boissier 2. ser. V. (1905) 613 ex parte. — Folia basi aperte eordata, + glabrescentia, supra parce albo-punctata et stimulosa. — An hybrida inter J. albomaculatam et J. Hasslerianam? Argentinische Provinz: Paraguay, Concepeion (Hassler n. 7396a!). Nota. Cum J. »itifolia nullam affinitatem praebet; differt floribus duplo majoribus, sepalis stimulosis, staminibus 4-verticillatis, ceterum ambitu foliorum; magis accedit ad J. loasoidem et J. ecampanulatam. 421. J. campanulata Pax nov. spec. — J. vitifolia var. genuina O. Ktze. Re- ; > II. 2. (1898) 287. — COnidoscolus vitifolius Griseb. in Abh. Ges. Wiss. Göttingen XXIV. (1879) 53. — Solanum aculeatissimum Griseb. in Abh. Ges. Wiss. Göttingen XIX. (1874) 222. — Frutex (?). Petiolus 3—6 cm longus, puberulus et densissime stimulosus; lamina basi rotundata vel cuneato-acuta, trinervia, 10—45 em longa, 10— 41cm lata, supra glabra, stimulosa, non maculata, subtus stimulosa et secus nervos puberula, 3-loba vel eloba vel irregulariter lobulata, margine setoso-dentata; stipulae parvae, acuminatae, 6 mm longae. Cymae pedunculatae, densissime stimulosae. Sepala Z' 2 em longa, paulo ultra medium in tubum aperte campanulatum connata, obtusa, velutino-pubescentia, stimulosa; disci glandulae connatae, glabrae; columna staminalis basi villosa; stamina fertilia 4-vertieillata, 18; staminodia filiformia 4; flos © et fruc- tus ignoti. Argentinische Provinz: Tucuman, La Cruz (Lorentz und Hieronymus n. 1170!). — Südparaguay (0. Kuntze!). Einheim. Name: Cerraja (Argent.). Nota. Species J. vitifoliae habitu vix similis et characteribus essentialibus non affinis est. Flores in speciminibus argentinis, quos el. Grisebach monstrosos descripsit, bene evoluti sunt et a Solanaceis maxime abhorrent. J. campanulata propius accedit ad J. albomaculatam et loasoidam, etiam ad J. basiacantham. 122. J. Hassleriana Pax nov. spec. — J. vitifolia var. genuwina Chodat et Hassler in Bull. Herb. Boissier 2. ser. V. (1905) 613. — J. vitifolia var. genuina f. nana Chodat et Hassler I. ce. 613 ex parte. — Suffrutex vel frutex, 10cm —2 m altus; rami stimulosi, ceterum glabrati. Petiolus —140 em longus, valde stimulosus; limbus 10—145 cm longus, 12—16 em latus, aperte cordatus vel truncato-cordatus, ad medium 5-lobus, glaber, pilis longis, stimulosis onustus; lobi breves, ambitu late ovati vel trapeziformes, profunde sinuato-dentati et lobulati, dentes longe mueronulati. Cymae pedunculatae, corymbiformes, grandiflorae, dense stimulosae, tomentellae; bracteae parvae, tomentellae. Sepala .5' 22 mm longa, alba, ad medium in tubum campanulatum vel late infundibuliformem connata, obtusa, velutina, stimulosa vel estimulosa; disci glandulae connatae; columna staminalis basi villosa, 7 mm longa: stamina fertilia 3-vertieillata, 92 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. 15; staminodia 3—5, filiformia; ovarium stimulosum ; discus hypogynus exterior urceo- laris, interior e glandulis = 8, fusiformibus (staminodiis ?) compositus. Argentinische Provinz: Paraguay, Villa occidental (Lorentz!), Valenzuela (Hassler n. 7090!), Gebüsche am See Ypacaray (Hassler n. 573!, 3285!). Nota. A J. vitifolia recedit floribus duplo majoribus, calycis saepe stimulosi tubo cam- panulato, breviore, foliis magis stimulosis et glabratis. Propius accedit ad J. campanulatam, sed androeceum hujus speciei e cyclis 4 compositum est. 123. J. appendiculata Pax et K. Hoffm. nov. spec. — Suffrutex 30—40 cm altus; rami patenter et dense stimulosi, ceterum glabri. Petiolus brevis, I—2 cm longus, dense stimulosus, apice supra appendicibus dissectis onustus; limbus 10 —13 em longus, basi cuneatus, longe ultra medium 3-lobus, glaber, utraque pagina satis dense stimu- losus, nervis 3 validis percursus; lobi angusti, profunde et irregulariter lacinulati, mar- gine setoso-ciliati; stipulae lanceolatae, acuminatae, 4 mm longae. Cymae_ sessiles (?), pauciflorae. Sepala 5! alba, 2 cm longa, paulo ultra medium in tubum anguste in- fundibuliformem connata, obtusa, velutina, tenuiter et parce stimulosa; disci glandulae connatae; columna staminalis basi villosa, 5—6 mm longa; stamina fertilia 3-verticillata, 15; staminodia filiformia; flos Q et fructus ignotus. Argentinische Provinz: Paraguay, Campospflanze bei Caaguazü (Hassler n. 9144!). Nota. Nulli speciei affinis et ab omnibus hujus sectionis habitu valde diversa. Subsect. d. Loasiformes Pax. 124. J. loasoides Pax nov. spec. — Suffrutex humilis. Petiolus 4— 2 em longus, glaber, stimulosus; limbus basi cordatus vel cuneatus, ambitu anguste ovatus, acutus, glaberrimus, subtus stimulosus, minute albo-maculatus, 7— 8 cm longus, 5—6 cm latus, penninervius, nervis secundariis utringue 5—6, ad medium pinnato-lobatus simulque setoso-dentatus; stipulae parvae, triangulares, acuminatae. Cymae brevissime peduncu- latae, pauciflorae, grandiflorae, minute puberulae; bracteae integerrimae, 6—7 mm longae, glabrae. Sepala Z' 3 cm longa, ad medium in tubum tubuloso-campanulatum connata, obtusa, velutino-pubescentia et stimulosa; disci glandulae liberae, glabrae; stamina fertilia 4-verticillata, ad 20; antherae 40 inferiores fere sessiles, superiores longius stipitatae; staminodia nulla; columna staminalis 43 mm longa, basi villosa; sepala Q lanceolata, libera, 13—44 mm longa; discus hypogynus exterior lobulatus, margine dense ciliatus; disci interioris glandulae fusiformes, liberae, 8—10; ovarium tomen- tellum, apice verticello pilorum stimulantium ornatus. — Fig. 34. Argentinische Provinz: Argentinien, Corrientes, Puerto del Paso de la Patria (Niederlein n. 83!). 125. J. subintegra (Chod. et Hassler) Pax et K. Hoffm. — J. vitifolia var. genuina f. subintegra Chodat et Hassler in Bull. Herb. Boissier 2. ser. V. (1905) 613. — Suffrutex humilis, 10—15 cm altus. Folia subsessilia vel breviter petiolata, parce stimulosa, praesertim secus nervum medium paginae inferioris, ceterum glabra, chartacea, penninervia, nervis secundariis utringue 4—5, ambitu oblonga, basi euneata, apice acuta, ad medium fere pinnatiloba ; lobi sinuato-dentati, dentes spinulosi; stipulae ovatae, pro- funde dentatae. Cymae brevissime pedunculatae, pauci- (3-)florae, grandiflorae, minute puberulae. Sepala 5' ad 2% cm longa, alba, ad medium in tubum tubuloso-campanu- latum connata, obtusa, velutino-pubescentia, estimulosa; disci glandulae 5, glabrae, liberae; stamina fertilia 4-verticillata 20; antherae inferiores a columna staminali, 8 mm longa, basi villosa manifeste liberae; staminodia nulla; flos Q ignotus. Argentinische Provinz: Paraguay, sandige Orte bei Chololo im Thale des Y-aca (Hassler n. 6908!). Nota. A J. vitifolia, quacum cl. Chodat et Hassler speciem conjunxerunt, toto coelo diversissima est nervatura foliorum, eymis pauceifloris, floribus magnis, staminibug 4-verticillatis Jatropha. 93 aliisque notis. Proxime accedit ad .J. loasoidem, sed facile distinguenda floribus minoribus, sepalis estimulosis, antheris exterioribus longius liberis. Verisimiliter species dioica est. 126. J. maracayensis Chodat et Hassler in Bull. Herb. Boissier 2. ser. V. (1905) 13. — Suffrutex '/„—1/, m altus; caules patenter stimulosi, apicem versus dense foliati. Folia subsessilia vel brevissime petiolata, chartacea, glabra, secus nervum medium tus stimulosa, 12—44 em longa, 21/,—6 cm lata, penninervia, ambitu lanceolata, (7 S es ara u ME EZ OR 1 r Re PaN sÄnnac.: Fig. 34. Jatropha loasoides Pax. A Habitus. B Flos $. C Androeceum. D Ovarium. ; (Icon origin.) basi attenuata, acuta, grosse sinuato-dentata vel paucilobulata, dentibus longiuscule mucro- natis, margine ipso integerrima, subcartilaginea; stipulae parvae, triangulares, lacero- _ dentatae. Cymae breviter pedunculatae, stimulosae, ceterum fere glabrae, paueiflorae, grandiflorae; bracteae triangulares, subglabrae. Sepala Z' 2—3 em longa, alba, ad medium in tubum cylindricum connata, obtusa, apice et praesertim margine leviter _ velutina, parce stimulosa; disci glandulae liberae; stamina fertilia 3-vertieillata, + 45, 94 F. Pax. — Euphorbiacaae-Jatropheae. 5 exteriora fere libera, basi parce pilosa; staminodia 5, filiformia; columna staminalis 101/, mm longa. Cipaulä 22? mm longa, stimulosa; semen griseum, vix marmoratum, cum caruncula biloba 12% mm longum. Argentinische Provinz: Paraguay, Sierra de Maracahn, Nandurucay (Hassler n. 493 1)). 127. J. serrulata Pax et K. Hoffm. nov. spec, — Suffrutex 20—40 cm altus; = caulis patenter stimulosus. Petiolus brevissimus, a lamina vix discretus, stimulosus; limbus 42-—18 cm longus, 2—2!/, cm latus, penninervius, nervis secundariis numerosis, costae angulo fere recto insertis percursus, glaber, subtus secus nervum medium stimu- losus et deinde pilis deciduis asper, lineari-Janceolatus, integer vel dentibus paueis, parvis munitus, margine ipso densissime setoso-serrulatus, stipulae parvae, lanceolatae, acutae. Cymae breviter pedunculatae, pauciflorae, parce stimulosae, ceterum subglabrae; bracteae triangulares, parvae. Sepala Z' 24 mm longa, alba, ad ?/3 in tubum anguste infundi- buliformem connata, glabra, parce stimulosa, obtusa; disci glandulae connatae, andro- phoro brevi, 4 mm longo inserlae; columna staminalis 44 mm longa, basi villosa; stamina fertilia 3-seriata, omnia monadelpha, breviter libera; staminodia 5, filiformia; flos Q et fructus ignoti. Paraguay: An trockenen Standorten bei Caaguazü (Hassler n. 8982!). Nota. Affinis J. maracayenst, sed optime distincta est. 128. J. leuconeura Pax et K. Hoffm. nov. spec. — Suffrutex 40 —50 cm altus; caulis stimulosus. Folia sessilia, 142—14 cm longa, 2'/y—31/, em lata, laevia, penni- nervia, nervis secundariis numerosis, costae angulo obliquo insertis percursa, albido- reticulata, glabra, subtus secus nervum medium stimulosa et deinde pilis deciduis aspera, lanceolata vel lineari-lanceolata, integra vel hine inde denticulo parvo munita, margine ipso densissime setoso-serrulata; stipulae parvae, triangulares, acutae, lacero-denticulatae. Sepala 5' 24 mm longa, alba, ad 2/, in tubum subcylindricum connata, glabra, dense stimulosa, obtusa; disci glandulae connatae; columna staminalis 42 mm longa, basi villosa; stamina fertilia 3-seriata, omnia monadelpha, breviter libera; staminodia fili- formia, 5; flos Q et fructus ignoti. Argentinische Provinz: Paraguay, trockene Standorte bei Caaguazu (Hassler n. 8982 al). Nota. Certissime arcte affinis J. serrulatae, quacum fere omnino floris structura quadrat; primo intuitu autem differt nervatura foliorum, stipulis latioribus et calyce 5 dense setuloso. Sect. III. 2. Hamosae Pax. Jatropha Sect. Bucnidoscolus Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 210; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1096 ex parte. — Frutices stimulosi. Folia breviter petiolata, epeltata, indivisa, glabrescentia vel pubescentia. Cymae sessiles vel subsessiles de- pauperatae. Flores mediocres vel majores. Stamina fertilia 4—3-verticillata; staminodia filiformia vel nulla. e Die drei hierher gehörigen, südamerikanischen Arten gleichen habituell der J. mutabilis aus der Section Moxinna ($. 83), ohne dass eine nähere Verwandtschaft dadurch zum Aus- drucke kommt. Glavis specierum. A. Folia snbins non albo-tomentosa. a. Folia minute crenata. Flores Be Stamina fertilia 20—148, 4-verticillata. . . - I Se Be ei OO b. Folia integertimi- Flores minores. Stamina & 15 . 130. J. hamosa. B. Folia subtus albo-tomentosa . . » : 2 22.2 2202. 434. J. hypoleuca. 129. J. obtusifolia (Pohl) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1097; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 498. — Janipha arborea Martius in Sched. — Frutex 2—6 m Jatropha. - 95- altus; rami spinis albidis, urentibus muniti, juveniles fulvo-tomentosi, mox glabrati. Petiolus 2—4 mm longus, erassus, stimulosus; limbus obovatus vel orbieulari-ellipticus, aber vel subtus pubescens, obtusus vel subacutus, primo intuitu integer, margine tamen distincte erenulatus, 4—6!/, em longus, 4—6 cm latus, in costis et erenaturis stimulosus; stipulae parvae, oblique triangulari-ovatae, palmatim multipartitae, = 2 mm 1e. Cymae sessiles, breves, depauperatae. Sepala 2 em longa, ad medium in ım eylindrieum connata, obtusa, velutino-pubescentia et stimulosa; disci glandulae natae; columna staminalis glabra; stamina 4-verticillata, = 18; stamimodia 3; sepala © libera, 12 mm longa, lanceolata, subobtusa, velutino-pubescentia et stimulosa; diseus hypogynus glaber; ovarium tomentosum; styli palmatim-partiti. Fig. 35. Jatropha obtusifolia (Pohl) Müll. Arg. var. pubescens (Pohl) Müll. Arg. A Ramulus floriger. B Flos $&. C Androeceum. D -Ovarium. (lcon origin. Var. @. pubescens (Pohl) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1097: in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 498. — Cnidoscolus pubescens Pohl, Pl. Brasil. icon. et deser. I. (4827) 62. — Flores albi. Folia subtus molliter pubescentia. — Fig. 35. Südbrasilianische Provinz: Bahia (Martius!); in der Catinga bei Tambury (Ule n. 7281!). Var. 8. genuina Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1097; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 498. — Onidoscolus obtusifolius Pohl, Pl. Bras. icon. et deser. I. (1827) 62. — Folia praeter pilos stimulantes glabra. Flores ignoti. Südbrasilianische Provinz: Bahia, in der Catinga zwischen Caxoeira und Villa da Jacobina und gegen Malhada (Martius!). er Nota. Species adhuc valde incomplete nota erat; flores majusculi sunt, non parvi, quos el. Müller descripsit. 130. J. hamosa (Pohl) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1097; in Fl. _ Brasil. XI. 2. (1874) 499. — COnidoscolus hamosus Pohl, Pl. Brasil. icon. et deser. I. (1827) 57 t. 49. — Frutex ramosissimus; rami retrorsum subhamoso-aculeati; aculei 96 F. Pax, — Euphorbiaceae-Jatropheae. e basi lata acutissimi, 3—4 mm longi, nitidi. Petiolus ad 4 cm longus, pubescens, stimulosus; limbus 21/y—5 em longus, 1—2 cm latus, ovato-lanceolatus, acutus, basi subcordatus, parce puberulus, subtus glaucescens, basi et secus nervos parce stimulosus, integerrimus; stipulae lanceolato-triangulares, glanduloso-dentatae, 3 mm longae, caducae, Cymae subsessiles, depauperatae; bracteae ovatae, obtusae, 31/, mm longae. Sepala g' 4—8 mm longa, ad ?/,connata, viridi-albescentia, velutino-tomentella, obtusa; stamina ad 15, monadelpha; filamenta glabra; staminodia 2—3, brevia vel nulla; sepala Q libera, velutina, intus rubescentia; ovarium tomentellum et demum stimulosum; styli breves. Südbrasilianische Provinz: Minas Geraös, auf sandigen, steinigen Matten zwischen Praia grande und Inhumas (Pohl n. 1664!, 3229). 134. J. hypoleuca Pax nov. spec. — Frutex ad 2 m altus; rami lignosi, non 7 aculeati, grosse stimulosi. Petiolus 10—12 mm longus, dense stimulosus, ceterum fere glabratus; limbus late ovatus vel rotundatus, breviter acutus, basi rotundato-obtusus vel subceuneatus, margine leviter denticulatus, supra opacus, subglaucescens, subtus densissime albo-tomentosus, penninervius, 6—10 cm longus, 6 cm latus, margine et secus nervos stimulosus. Cymae sessiles, depauperatae, glabrae. Sepala g' 18 mm longa, ad medium in tubum cylindricum connata, alba, brevissime puberula, linearia; stamina ad 47, glabra, monadelpha, 3-vertieillata; staminodia 2—3, filiformia; discus annularis. Flores Q ignoti. Capsula verruculosa, brunneo-grisea, 40 cm longa. Semina brunnea, nitida, applanata, 7 mm longa; caruncula adpressa, biloba. Subäquatoriale andine Provinz: Peru, Dep. Amazonas, Thal des Maranon bei Tupen, 800 m; steinige Abhänge mit sehr dürftiger, durchaus offener Vegetation (Weberbauer n. 4797!). Sect. II. 3. Jussieuia (Houst.) Pax. Jussiewia Houstoun, Relig. Houstoun. (4781) 6. — Bivonea Raf. Fl. ludov, (1817) 138. — Jatropha Sect. Eucnidoscolus Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 210; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1096 ex parte. — Herbae, suffrutices, frutices vel arbores stimulosae. Folia petiolata, epeltata, palmati- vel rarius pinnatiloba. Cymae peduncu- latae, corymbiformes. Flores minores vel mediocres, rarius majuseuli, albi. Stamina fertilia 2-verticillata, = 10; staminodia filiformia vel nulla. In zwei natürliche Gruppen gliedert sich die Section: in die Urentes mit fingernervigen Blättern und die Phyllacanthae mit fiederartiger Nervatur der Spreite. Beide Subsectionen sind pflanzengeographisch charakterisiert. Die vielgestaltige J. phyllacantha, die einzige Art der Gruppe, ist brasilianisch, die Urentes haben ihr Entwicklungscentrum in Centralamerika. Von den Urentes reicht die polymorphe J. urens von den südlichen Vereinigten Staaten (Virginien, Louisiania und Florida) bis Südbrasilien, und auch J. Kunthiana hat die gesamten Küstenländer des mexikanischen Busens besiedelt; aber schon J. aconitifolia ist auf Gentral- amerika beschränkt und für Cuba ist J. guinquelobata, für Mexiko J. calyculata und J. rotundi- folia und für Peru J. pyrophora endemisch. Interessant ist die Thatsache, dass die in der Nähe der Polargrenze, in Texas, Südcalifornien und Nordamerika auftretenden Species, J. texana und J. angustidens, durch für die ganze Section auffallend große Blüten charakterisiert sind. Clavis specierum. A. Folia palmatinervia . . . en... Subsect. a. Urentes. a. Calyx calyculo trichomatoso. involucratus nn. 438. J. calyoulala. b. Calyx ecalyculatus. a. Filamenta exteriora libera . . . . 2 2 0.200.2.. 433. J. urens. ß. Filamenta monadelpha. I. Columna staminalis tota longitudine pubescens . 134. .J. quinquelobata. II. Columna staminalis glabra vel basi tantum villosula. 1. Calyx 2—2,5 em longus . . 2. 2 2..2.2....1435. J. texana. 2. Calyx 4 cm attingens vel minor. ee N 79 ea ce a a ee N NEE Jatropha. 97 * Staminodia filiformia evoluta. + Folia ad medium vel minus lobata. OÖ Lobi ineiso-dentati . . - - -» » . - 136. J. angustidens. OO Lobi dentieulati . . . . -» - » » . 437. J. pyrophora. +r Folia ultra medium lobata . . . . . . 138. J. acomitifolia. ** Staminodia nulla . . » . . ..2..2..2.... 439. J. Kunthiana. Be: In hane affinitatem pertinet. . . . . . . 140. J. rotundifolia. B- Eolia penninervia. . . . » .... 2.2.2020. . Subsect.b. Phyllacanthae. 144. J. phyllacantha. Subsect. a. Urentes Pax. 132. J. calyculata Pax et K. Hoffm. nov. spec. — Herbacea, 60 cm alta; caulis dense siimulosus simulque pilosus; pili urentes 8 mm longi, horizontales. Petiolus 6—13 em longus, pilosus et dense stimulosus; limbus 10—13 em diametiens, latior quam longus, membranaceus, pilosus simulque stimulosus, circa basin pilorum urentium albo-macu- latus, basi sinu clauso profunde cordatus, ambitu rotundato-reniformis, ad 1/; fere 3-lobus; lobi breves, grosse sinuato-dentati, dentes setaceo-producti; stipulae late oblique tri- angulares, 4 mm longae, setaceo-denticulatae. Cymae breviter peduneculatae, congestae, valde stimulosae et pilis vermiculariformibus muniti. Calyces utriusque sexus basi corona pilorum vermiculariformium, inter se = coalitorum et quasi calyculum formantium muniti. Sepala 9! (floris juvenilis) extus pilosa et parce stimulosa, ad ?/; in tubum subeylindrieum connata, apice obtusa, 5—6 mm longa; stamina exteriora libera, 3 in- teriora monadelpha; filamenta glabra; staminodia 2%; disei glandulae connatae; sepala © lanceolata, obtusa, pilosa, parce stimulosa, 7—8 mm longa; discus hypogynus urceo- laris, squamis filiformibus brevibus intus auctus; ovarium pilosum et stimulosum; styli basi connati, bis bifidi. | Tropisches Centralamerika: Mexiko, Michoacan, La Pitirem, 200 m (Lang- lasse n. 244). Einheim. Name: Urtiga. Nutzen: Wird gegen syphilitische Krankheiten verwendet. Nota. Flores $ valde juveniles tantum examinare potui. 433. J. urens L. Spec. pl. ed. 4. (4753) 1007; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 4400; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 500. — Suffrutex ad 1!/, m altus vel herbacea. Petiolus laminam = aequans vel superans, stimulosus et pilosus; limbus 12—13 cm longus et latus, saepius latior quam longus, rarius minor vel major, basi _ truncatus vel cordatus, ad medium vel ultra medium 3- vel 5-lobus, membranaceus, = pilosus vel pubescens et stimulosus; lobi ovati vel lanceolati, acuti, anguloso-dentati wel sinuati vel pinnatifidi; stipulae parvae, laciniato-dentatae. Cymae pubescentes, ‘ stimulosae, breviter pedunculatae, subpauciflorae, corymbiformes. Calyx g' ad i em longus vel brevior, gracilis, aperiens cylindricus, fauce constrietus, extus tomentellus et stimulosus, usque ad medium lobatus; stamina 8—410, exteriora fere libera, basi villosa, interiora monadelpha, longiuscule libera; staminodia 2—3 vel nulla; ovarium acutum, puberulum, stimulosum, styli graciles, longiuseule connati, 2—3-fidi, laciniae integrae vel fissae; capsula 140—12 mm longa; semen griseum, 8 mm longum, = complanatum, carunculatum. a. Folia-basi cordata, 5-loba vel 3-loba. Var. @. genuina Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1100; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 501. — J. urens Jacq. Hort. Vindob. I. (4770) 8 t. 24. — Folia basi cordata, paulo ultra medium 5-loba, = 12% em diametientia; lobi ovati, sinuato- vel anguloso- _ dentati. an Tropisches Amerika, von den kleinen Antillen und Mexiko bis Brasilien. Westindische Provinz: Dominica (Eggers n. 880!); Martinique (Duss n. 2049!, 4060!); St. Vincent (Eggers n. 6846!, Smith n. 164!); Grenada A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 147. 2 98 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. (Eggers n. 6437!); Tobago (Eggers n. 5524!); Trinidad (Crueger n. 2429!, Sieber n. 292!); Margarita (Johnston n. 57!, Miller u. Johnston n. 48!). Tropisches Gentralamerika: Mexiko, Tehuantepec (Liebmann); Guate- mala (Friedrichsthal n. 863). Subäquatoriale andine Provinz: Costa Rica (C. Hoffmann n.315!, — Columbien (H. H. Smith n. 1471!). Cisäquatoriale Savannenprovinz: Venezuela (Fendler n. 1228); Britisch Guyana (Sagot n. 498). Südbrasilianische Provinz: Bei Porto Imperial (Burchell n. 8546). Schon abgebildet in Commel. Hort. med. Amstel. 1. (1697) t. 10! Einheim. Name (in Brasilien): Queimadeira, Pinö und Urtiga. Var. $. osteocarpa (Pohl) Müll. Arg. in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 500. — J. osteo- carpa Schott in Sched. — J. urens var. Marcgravii f. osteocarpa Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 4101. — Onidoscolus osteocarpus Pohl, Pl. Brasil. icon. et deser. I. (4827) 63. — Folia subglabra, basi cordata, ad medium 5—3-loba, 20— 30 cm diametientia; lobi late ovati, breviter acuminati, obsolete denticulati. — Flores ignoti. Südbrasilianische Provinz: Rio de Janeiro (Schott n. 4107!); Minas Geraös, bei Arrayal am Rio Jequitinhonha (Pohl). Einheim. Name: Cansancäo. x Var. y. herbacea (L.) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 4104; in Fl. Brasil. XI. (1874) 502. — J. herbacea L. Spec. pl. ed. 4. (4753) 1007. — Cnidos- colus Michauzxii Schlechtd. in Linnaea V. (1830) 87. — On. mexicanus Klotzsch in Sched. — Jussiewia herbacea Houst. Relig. (1781) 6 t.5. — Folia minora, 12 cm lata, basi cordata ultra medium 5- vel 3-loba, lobi elliptici, grossius runcinato-pinnati- fidi vel sinuato-lobati et dentati. Tropisches Gentralamerika: Mexiko, an sandigen Standorten. Vera Cruz (Schiede n. 75!, Fred. Müller n. 25); Laguna Verde (Liebmann); Tempico (Ber- landier n. 249!). — Cape St. Lucas (Bennett n. 45!), ob auf S. Lucia der kleinen Antillen? b. Folia basi truncata vel leviter cordata, 3-loba. Var. d. brachyloba Müll. Arg. in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 500. — Folia usque ad medium 3-loba; lobi triangulari-ovati, breves, integri vel utrinque uniangulosi, in costis non stimulosi. Brasilien (Martius). Einheim. Name: Urtiga de mamäo. Var. e. neglecta (Pohl) Müll. Arg. in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 501. — J. ne- glecta Houst. in Sched. ex Baillon, Etud. gen. Euph. (1858) 304. — Cnidoscolus neglectus Pohl, Pl. Brasil. icon. et deser. I. (1827) 60 t. 51. — Folia pubescentia vel glabrata, ultra medium 3- rarius 5-loba, basi truncata; lobi lanceolato-ovati, integri vel repando-dentati, saepius patentes. Südbrasilianische Provinz: Bahia (Salzmann); Goyaz, Villa Boa (Pohl n. 1665!, 3918!); Minas Geraös, Lagoa Santa (Warming); Rio de Janeiro (Anders- son!, Glaziou n. 4386, 12152!, Regnell n. 179!, Riedel!, Ule n. 3929!). Einheim. Name: Cansancäo oder Queimadeira do Diabo (Brasilien); Bois madru (auf Tobago). Var. £. Marcgravii (Pohl) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1104; in Fl. Bras. XI. 2. (1874) 501. — Onidoscolus Maregravii Pohl, Pl. Brasil. icon. et deser. I. (1827) 58 t. 50. — Folia basi truncata vel subcordata, ultra medium 3-loba vel ex parte 5-loba; lobi anguste ovati, sinuati vel repando-dentati, pubescentes vel glabrati. Cisäquatoriale Savannenprovinz: Venezolan. Guyana, Rosalia (Passarge und Selwyn n. 641!, 651!). Südbrasilianische Provinz: Bahia (Blanchet n. 106); Rio de Janeiro (Gau- dichaud n. 1160!, Glaziou n. 43199!, Schott n. 1665!, 4108!, Sellow n. 780!). ED Jatropha. 99 Argentinische Provinz: Paraguay, Tobati (Fiebrig n. 808!). Einheim. Name: Cansancäo oder Pinä-pinä (Brasil.). Nota. A var. negleeta, quacum formis intermediis conjuncta est, aegre distinguitur; spe- cimina Fiebrigiana nonnullis notis ad var. genuwinam transitum praebent. Var. n. stimulosa (Michx.) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 4101; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 502. — J. stimulosa Michx. Fl. bor. amer. II. (1803) 216. — J. stipulosa Steud. Nomencl. ed. 2. (1840) 800. — J. herbacea Desr. in Lam. En- eyel. IV. 46. — J. urens Walt. Fl. carol. (1788) 239. — Bivonea stimulosa Raf. Fl. Iudoyv. (1817) 138. — Cnidoscolus Michauxü Pohl, Pl. Bras. icon. et deser. 1. 1827) 62. — Cnidoscolus stimulosus Gray, Man. Bot. ed. 2. (1856) 389. — Folia basi truncata vel subtruncata, ultra medium 3-loba vel subquinqueloba; lobi ovati, grosse sinuato-paucidentati vel subintegri. Atlantisches Nordamerika: Von Virginia bis Louisiana und Florida; _ Wirginia (Heller n. 918!, Rugel); Carolina (Beyrich!); Alabama (Buckley); Florida _ (Cabanis!, Curtiss n. 2506!, 4853!, Holm!, Nash n. 759!). Nutzen: Nach Th. Peckolt (Bericht. deutsch. pharm. Gesellsch. XVI. [1906] 182) dient der Milchsaft als Ätzmittel bei Warzen, ein Decoet der Wurzel als Diureticum, eine Infusion der Blätter ebenso und angeblich antifebril, die Blätter als Rubifaciens und Vesicans; die frischen, gestoßenen Blätter werden als Cataplasma bei Karbunkel angewendet, Samen und das Öl derselben als Drastieum, meist schwach geröstet und zugleich mit Mandioca-Mehl. 134. J. quinquelobata Mill. Gard. Diet. ed. 8. (1768) n. 2; Müll. Arg. in DC. _ _ Prodr. XV. 2. (1866) 1098. — J. quinqueloba Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 241. — Vulgo tota pilis- stimulantibus destituta, superne breviter puberula. Petiolus limbo paulo brevior; limbus 42—17 cm latus, latior quam longus, ultra medium vel _ fere ad basin 5-partitus; lobi supra medium 5—7 cm lati, laterales imbricatim se _ tegentes, late obovati, dentibus paueis praedit. Cymae longe pedunculatae, compaeli- _ florae, parviflorae. Flores virides, apice albicantes. Calyx 5! aperiens pyriformis, extus puberulus; columna staminalis tota longitudine pubescens; stamina fertilia 10, sterilia 5; filamenta exteriora breviuscula, omnia superne breviter libera; antherae duplo longiores quam latae. Cuba: Um Havana (Miller, Ramon de la Sagra n. 1). 435. J. texana Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 211; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1101. — Cnidoscolus stimulosus Engelm. et Gray, Pl. Lindheim. (1845) 26. — Herbacea (?); rami dense stimulosi, ceterum glabri. Petiolus 3—5 em longus, stimulosus; limbus 8—15 cm latus, paulo brevior, stimulosus, ceterum glaber, ultra medium 5—3-lobus, basi cordatus; lobi anguloso-lobulati, sinuato-dentati, ambitu ovati, acumi- nati; stipulae parvae, ineiso-dentatae. Cymae breviter pedunculatae, satis densae, pauci- florae, stimulosae. Sepala Z' ad 21/3 cm longa, extus stimulosa, in tubum fauce _ eonstrietum, 11/, cm longum, cylindrieum connata; discus glaber, annularis; columna staminalis basi villosa; filamenta exteriora longius libera; staminodia filiformia 2—3; sepala © libera, 21/, cm longa, spathulata, obtusa, stimulosa; ovarium acuminatum, hirtellum; styli irregulariter ter dichotome divisi. Mittelamerikanisches Xerophytengebiet: Texas (Lindheimer n. 178!, Matthes n. 285). Nota. Simillima J. urenti var. herbaceae, sed diversa Noribus magnis, staminibus omnibus monadelphis, stylis magis divisis. — Nomen a cl. Engelmann et Gray datum prioritate gaudet; sed jam antea sub hoc nomine varietas J. urentis descripta erat, boreali-americana, habitu — d). texanae haud dissimilis et facile cum hac confundenda. 136. J. angustidens (Torr.) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1108; Brandeg. in Proceed. Calif. Acad. 2. ser. II. (1891) 172. — Cnidoscolus angustidens Torr. Bot. U. S. Mex. Bound. (1858) 198. — Rhizoma cerassum, lignosum. Caules 2/—V/a m alti, glabri, stimulosi. Petiolus 3—4 cm longus, stimulosus; limbus 10 cm 7*+ % REN EU ER De Salz u } ” 100 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. latus, brevior, subglaucescens, glaber, parce stimulosus, basi cordatus, ambitu rolundato- Ze reniformis, ad medium 3- vel subquinquelobus; lobi grosse inceiso-dentati; dentes an- gusti, elongati, setaceo-acuminati; stipulae parvae. Cymae pedunculatae, satis laxi- florae, dense stimulosae et pubescentes, corymbiformes; flores albi. Sepala j' glabra, parce stimulosa, 44 mm longa, obtusa, ad medium in tubum infundibuliformem connata; discus annularis, glaber; columna staminalis basi villosa; stamina = 10, dimidia longi- tudine monadelpha; staminodia filiformia —3; ovarium pubescens. Capsula 42— E.: 13 mm longa, verruculosa, stimulosa; semen griseo-brunneum, atro-maculatum, 10 mm longum; caruncula alba. — Fig. 36. Fig. 36. Jatropha angustidens (Torr.) Müll. Arg. A Ramulus fructiger. B Flos 5 longitudina- liter sectus. OC—D Semen a ventre et a latere visum. (Icon origin.) Mittelamerikanisches Xerophytengebiet: Nordmexiko, Sonora, Santa Cruz (Thurber, Schott, Wright n. 1809). — Arizona, Santa Rita Mountains (Pringlel). Nach den Untersuchungen von G. Heyl (Süddeutsch. Apothekerzeit. XLII. [1902] 38) soll das Rhizom zeitweilig Blausäure enthalten; er fand etwa 0,108%. Vergl. Just, Jahresb. XXX. (1902) II. 28. Nota. An potius, floribus @ olim notis, ad $ Calyptrosolen referenda? Habitu ad J. caly- culatam paulo accedit. Jatropha. 101 137. J. pyrophora Pax nov. spec. — Frutex metralis. Petiolus laminam = stimulosus, ceterum glaber; limbus 20 cm latus, 16 cm longus, basi cordatus, ad 1/, 5-lobus, membranaceus, glaber, praesertim supra stimulosus; lobi abbreviati, 'rotundati, ambitu obtusi, leviter denticulati, ciliati. Cymae densissime stimulosae, sub anthesi breviter pedunculatae, corymbiformes, densiflorae. Sepala 5' ad I cm longa, _ ad medium connata, alba, stimulosa, glabra, ovata, subobtusa; stamina 10, monadelpha, - bivertieillata; staminodia 3—4, filiformia; columna staminalis basi villosa; discus glaber, amnularis. Capsula 40 mm longa, dense stimulosa. Semen griseo-brunneum; carun- 'eula biloba. Subäquatoriale andine Provinz: Peru: Dep. Cajamarca, unterhalb Santa Cruz, 1300—2000 m, ofiene Formation aus Kräutern, Sträuchern und Bromeliaceen (Weber- bauer n. 4129!). Nota. Similis J. urenti, sed androeceum omnino alienum. 438. J. aconitifolia Mill. Gard. Diet. ed. 8. (1768) n. 6; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1400. — Arbor 5—8 m alta. Petiolus 10—20 em longus, glaber, stimulosus, in speciminibus cultis fere omnino estimulosus; limbus saepe amplus, 15—20 cm diametiens, longe ultra medium 5—7 partitus, basi aperte cordatus, mem- branaceus, vix puberulus, margine adpresso-hispidulo-pubescens, secus costas parce pilis parvulis urentibus munitus; lobi acuti vel acuminati, varie pinnatilobi; stipulae lanceo- latae, deciduae. Cymae pedunculo 40—25 em suflultae, compactiflorae, parce stimu- losae. Flores albi. Sepala j' glabra, obtusa, vix 4 cm longa, calycem aperientem oblongo-obovoideum formantia. Stamina 10, monadelpha, basi dense tomentella vel _ villosa; staminodia 3—4, filiformia; sepala © libera, spathulata, 6—9 mm longa: ovarium pubescens. Var. «. papaya (Medik.) Pax. — J. papaya Medik. Bot. Beob. 1782 (1783) 194. — J. napaeifolia Desr. in Lam. Eneyel. IV. (4797) 45; Willd. Spec. pl. IV. (1805) 561. — Cnidoscolus napeifolius Pohl, Pl. Brasil. icon. et deser. I. (1827) 63. — J. aconitifolia var. genwina Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1100. — J. urens var. stimulosa Millsp. in Field, Columb. Mus. I. (1896) 305. — Foliorum lobi ovati vel lanceolato-ovati, runcinato-pinnatilobi vel pinnatifidi, cuspidato-acuminati. Tropisches Centralamerika: Mexiko (Bonpland!), Vera Cruz (Christmar!, Virlet d’Aoust n. 148); Yucatan (Gaumer n. 425!). _ Subäquatoriale andine Provinz: Nicaragua (Preuss n. 1378!); Costa Rica (Polakowsky!), Punta arenas (Oerstedt!). Einheim. Name: Quelite; in Yucatan auch Picar. Nutzen: Oft angepflanzt zur Einzäunung und als Schattenbaum. Var. #. palmata (Willd.) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1100. — J. palmata Willd. Spec. pl. IV. (1805) 562. — Cnidoscolus palmatus Pohl, Pl. Brasil. icon. et deser. I. (1827) 63. — Foliorum lobi lanceolato-obovati, sinuato-dentati, minus profunde divisi et brevius acuminati. — Capsula stimulosa. Semen 7 mm longum, griseo-coerulescens. Honduras: Puerto Caballos (Karsten n. 12!). Var. y. multipartita Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1400. — Foliorum lobi lanceolato-obovati, profunde runeinato-pinnatipartiti; lobuli numerosi, grosse inciso- lobulati vel superiores integri. a Tropisches Centralamerika: Mexiko, Orizaba (Fred. Müller n. 4125). Be 139. J. Kunthiana Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 2114; in DC. Prodr. r XV. 2. (1866) 1099. — J. urens H.B.K. Nov. gen. et spec. II. (1817) 84. — Cnidos- colus quinquelobus Pohl, Pl. Brasil. icon. et deser. I. (4827) 63. — 1—1!/, m alta, valde urens. Petiolus pubescens simulque stimulosus, ad 12—14 cm longus; limbus 42—25 cm latus, paulo brevior, aperte cordatus, ad medium 5—-3-lobus, rarius 7- lobus; lobi ovati, triangulari-acuminati, parce sinuato-dentati, pubescentes vel glabrati, stimulosi. Cymae longiuscule pedunculatae, corymbiformes, multiflorae, pubescentes, 102 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. stimulosae. Calyces utriusque sexus anguste. obovoidei, tomentosi, 40 mm longi, de- mum usque 47 mm attingentes; discus floris 5! annularis, pubescens; siamina 8— 10, exteriora longe libera, interiora longius monadelpha; filamenta leviter pilosa; stami- nodia nulla. Capsula ellipsoidea, 40—12 mm longa stimulosa. Tropisches Gentralamerika: Mexiko (Sumichrast, Botteri), Mirador (Lieb- mann!). Subäquatoriale andine Provinz: Columbien (Otto n. 596!). Cisäquatoriale Savannenprovinz: Venezuela, Cumana (Humboldt n. 109!). — Britisch Guyana (Schomburgk n. 575!). Einheim Name: Guaritoto. Nota. Simillima J. tubulosae, a qua floribus © deficientibus diffhicillime distinguenda est. 140. J. rotundifolia Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 214; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1099. — Caulis humilis, apice brevissime puberulus. Petioli et pedunculi dense, costae foliorum sparse pilis stimulantibus, subfulvis, nitidulis muniti. Petiolus laminam subaequans; limbus 4—6 em latus et paulo brevior, basi profunde cordatus, rigide membranaceus, reniformi-orbicularis, repando- vel sinuato-dentatus; dentes subulato-acuminati. Cymae corymbiformes, breviuscule pedunculatae. Calyces utriusque sexus äperientes 7 mm longi, elongato-pyriformes;- filamenta glabra, exteriora tota longitudine adnata; antherae cylindricae, 2'/, mm longae; ovarium longe acumi- natum, puberulum; styli breviusculi, parte superiore dilatati, semel vel bis divisi. Tropisches Centralamerika: Mexiko, San Luis (Virlet d’Aoust n. 447). Nota. Speciem examinare non potui. Subsect. b. Phyllacanthae Pax. 141. J. phyllacantha Martius in Sched.; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 41098; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 499. — Frutex vel arbor, 5—15 m alta; rami lignosi, crassi, juniores stimulosi. Petiolus 42—25 mm longus, puberulus, pilis stimu- lantibus 6—8 mm longis, horizontalibus obsitus; limbus glaberrimus, subtus parce stimulosus, 6—9 cm longus, repando- vel sinuato-dentatus vel pinnatim breviter sinuato- lobatus, ceterum integer; stipulae breves, reniformes, nigrae, denticulatae. Cymae bre- viter pedunculatae, glabrae, pauciflorae, parviflorae; bracteae parvae, triangulari-ob- lanceolatae, integrae. Flores albi. Sepala ZT ad medium connata, obtusa, 8 mm longa; stamina fertilia 2-verticillata, 40, sterilia 5; columna staminalis glabra; antherae fere sessiles. Capsula stimulosa, nigro-verrucosa; valvae fructus 2'/, cm longae. Semen griseo-brunneum, maculatum, 415 mm longum, 8 mm latum, carunculatum. Var. @. lobata (Pohl) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1098; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 499. — Onidoscolus lobatus Pohl, Pl. Bras. ie. et deser. I. (1827) 62. — Folia acuta, distanter et inaequaliter repando- et sinuato-lobata; sinus inaequales, partim latissimi; lobi acuminati, mucronulati, indivisi vel paucilobati. Südbrasilianische Provinz: Bahia, Catinga vom S. Franeisco bis Sineora (Mar- tius!); Serra Jacobina (Blanchet n. 2683 ex pte.). Var. 8. repanda (Pohl) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1098; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 500. — Cnidoscolus repandus Pohl, Pl. Brasil. ie. et deser. I. (4827) 62. — Folia repando-angulata vel repando-sublobata; sinus inaequales, partim latissimi; lobi abbreviati, obtusi vel subacuti. — Fig. 37. Südbrasilianische Provinz: Bahia (Martius!, Blanchet n. 2683 ex pte.!); Piauhy, Catinga bei Säo Raimundo (Ule n. 7175!). Var. y. quereifolia (Pohl) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1098; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 500. — ÜOnidoscolus quereifolia Pohl, Pl. Brasil. ie. et deser. I, (1827) 62. — Folia breviuscule sinuato-lobata vel rarius subintegra: sinus subaequales; lobi obtusi, utringue 4—6. - Südbrasilianische Provinz: Bahia, an trockenen Standorten zwischen Villa de Coaxeira und Villa Jacobina Nova (Martius!); S. Paulo, am Rio Pardo (Riedel n. 580). Jatropha, 103 Nota. Species polymorpha, sed varietates vix certis limitibus distinctae sunt. Nomen ‚specificum admissum non prioritate gaudet, sed in Prodromo Candolleano introductum et jam a cl. Martius in schedulis adscriptum est. Fig. 37. Jatropha phyllacantha Mart. var. repanda (Pohl) Müll. Arg. (Icon origin.) Sect. III. 4. Calyptrosolen Müll. Arg. Jatropha Subsect. Calyptrosolen Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 212; in DC. — Prodr. XV. 2. (1866) 1102. — Suflrutices, frutices vel arbores stimulosae. Folia petio- - lata, epeltata, palmatiloba. Cymae pedunculatae, corymbiformes, laxae. Flores medio- res vel majusculi, albi. Stamina fertilia 2-verticillata; staminodia filiformia. Calyx © 5-lobus, inferne tubulosus, mox basi circumseisso-liber et ovarium calyptratim tegens, post delapsum ad ovarii basin disciformiter persistens. Die Arten von Calyptrosolen bilden einen phylogenetisch jungen Zweig von Cnzdoscolus, der in nahen Beziehungen zur Section Jussieuia steht und aus derartigen Typen seinen Ursprung nimmt. Abgesehen von J. fragrans aus Cuba, deren systematische Stellung noch unsicher ist, . gruppieren sich die Arten um zwei Centren. Das eine zeigt seine Hauptentwicklung in Mexiko (J. Liebmannii, polyantha, multiloba) und reicht mit verwandten Sippen durch Guatemala (J. eordifolia) bis Columbien (J. longipes). Auf der anderen Seite stehen einander J. Löfgrenii aus Brasilien und J. tenuifolia,aus Paraguay recht nahe; die zweite brasilianische Art (J. urnigera) erinnert schon mehr an mexikanische Sippen. Die von Mexiko bis Peru verbreitete J. tubulosa steht systematisch der J. Löfgrenii nahe. :J. Palmeri aus Mexiko ist noch wenig bekannt, Clavis specierum. A. Petiolus 2—3 cm tantum longus . - . » 2.2.2.2... 142. J. fragrans. - B. Petiolus elongatus. 104 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. a. Folia majora. - a. Filamenta omnia libera . . . . 2. 143. J. urnigera. P. Filamenta ex parte vel omnino oh I. Folia fere usque ad basin partita; lobi laciniati. 4. Columna staminalis glabra . . . . 2... 144. J. Liebmanmiü. 2. Columna staminalis basi villosa . . . . . . 445. J. polyantha. II. Folia ad 1/, vel ultra lobata; lobi grosse et argute sinuato-dentati. 4. Calyx 9! estimulosus, velutino-pubescens. * Folia basi truncata © . 2 22.2.2002. 446. J. longipes. ** Folia basi cordata. . . . . 2. 447. J. cordifolia. 2. Calyxı g! pubescens simulque sakulosu. . . 148. J. multiloba. III. Folia ad 1/, vel vix ad 1/, lobata; lobi repandi vel integerrimi. 4. Filamenta exteriora libera. * Foliorum lobi integerrimi. Cymae longe pe- duneulatae. . . . re 2.449. J. Löfgrenü. ** Foliorum lobi repandi. Cymae breviter pe- - dunculatae. . . . ern ae 100. TO 2. Filamenta omnino wonadeinhn: 0.5 A5l. JS tubulosa. b. ‚Folia minore.. van nu Be. A 142. J. fragrans H.B.K. Nov. gen. et spec. II. (18147) 83; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1099. — Onidoscolus fragrans Pohl, Pl. Brasil. icon. et deser. I. (1827) 63. — Arbor lactescens, cortice glabro; rami setis rigidis obsiti. Petiolus 2—3 cm longus, stimulosus; limbus 15 cm diametiens, latior quam longus, basi cor- datus vel brevissime cuneato-contractus, membranaceus, glaber, margine pilis setuli- formibus incumbentibus sparse obsitus, obsolete vel distinete, sed breviter lobatus; lobi grosse lobulato-dentati, acuminati. Cymae longe pedunculatae, corymbiformes, pilis albidis conspersae; pedunculus 12—20 cm longus. Flores citriodori, albi. Calyx g' infundibuliformis, extus tenuissime tomentellus; tubus cylindrieus; antherae 40, ob- longae; filamenta basi villosa. Westindische Provinz: Cuba, bei Regla (Humboldt). Nutzen: Die Blüte wird als Aromaticum verwendet. Vergl. Dragendorff, Heilpfl. (1898) 383. Nota. An vere ad Calyptrosolen referenda? Flores Q et fructus ignoti. 143. J. urnigera Pax nov. spec. — Suffrutex 1/,—41/, m altus; rami velutino- pubescentes et stimulosi. Petiolus ad 140 cm longus, pubescens et apicem versus stimu- losus, apice supra glanduloso-incrassatus; limbus 4% cm diametiens, firme membrana- ceus, supra glabrescens, subtus velutino-pubescens, sparse stimulosus, basi profunde eordatus, ultra medium 5-lobus; lobi basales minores, omnes oblongi vel ovati, acumi- nati, basin versus angustati, denticulati; stipulae parvae, triangulares. Cymae pedun- eulatae, congestae, subpauciflorae, pubescentes, stimulosae. Flores albi. Sepala 5! (juvenilia) 5 mm longa, in tubum ovoideum, apice brevissime lobatum connata, velu- tina et pilosa; discus annularis, glaber; stamina 5 exteriora longiora, 5 interiora bre- viora, omnia libera, glabra; staminodia 3, minima. Calyx @ 7 mm longus, 6 mm latus, subglobosus, fauce constrietus, brevissime 5-lobus; pars inferior a superiore distinctissime sejuncta late cupuliformis, velutina, sub fructu persistens, superior deei- dua, velutina et pilosa; lobi late triangulares; discus annularis, glaber; ovarium velu- tinum; styli ad medium connati; stigmata bifida. — Fig. 38. Südbrasilianische Provinz: Bahia, in der Bergeatinga bei Calderäo (Ule n. 7044!). Nota. Species distinctissima, a cl. Ule pro J. urentis varietate sumpta, sed cum hac nullö charactere conveniens et jam habitu satis diversa. (d O Br; =.‘ MH. En 2 3 = = ee ie ae a SE: vn Jatropha. 105 444. J. Liebmannii Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 212; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1102. — Ramuli florigeri erassissimi, sueculenti, pallide violacei, superne dense foliosi, ceterum fere orbieulari-cicatricosi, apice rigide stimulosi vel pilis stimulosis destituti. Folia longe petiolata, fere usque ad basin 3—-T-partita, juniora puberula et parce stimulosa; lobi pinnatipartito-paueilaciniati, acuminati. Cymae longe peduneulatae, densiflorae; flores sessiles. Calyx utriusque sexus paulo ultra medium 5-lobus; stamina 10; filamenta glabra, interiora fere tota longitudine monadelpha; 'ovarium ovoideo-conicum, pubescens; styli ter dichotome bifidi. Tropisches Centralamerika: Mexiko, Vera Cruz, bei Tehuanac (Liebmann). 145. J. polyantha Pax et K. Hoffm. nov. spec. — Frutescens; rami aculeolati (»couverte de petites &pines«). Petiolus ad 25 cm longus, sulcato-angulosus, glaber, Fig. 38. Jatropha urnigera Pax. A Ramulus floriger. B Flos $. C Androeceum. D Flos ©. E Ovarium cum parte calycis persistente. (Icon origin.) stimulosus, apice supra glanduloso-incrassatus; limbus 20 em latus vel major, brevior quam latus, glaber, parce stimulosus, basi cordatus, longe ultra medium pedati-partitus; lobi 7, exteriores minores, profunde pinnatipartiti; lobuli grosse et argute sinuato- dentati. Cymae longe pedunculatae, corymbiformes, dense stimulosae et superne parce tomentosae, valde multiflorae, manifeste protogynae; inflorescentiae ramuli primarii laxi, _ elongati, Q, sequentes breviores, ultimi flores 3! dense congestos proferentes. Flores albi. Sepala G' 10 mm longa, ad 2/, in tubum infundibuliformem connata, obtusa, ‚minutissime velutina; discus annularis, glaber; columna staminalis basi parce hirtula; stamina 40, biverticillata; antherae fere sessiles; staminodia 3, filiformia; sepala © 106 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. velutina, 7 mm longa, ad medium in tubum cylindricum connata, lobi adscendenti- patentes, obtusi; calycis pars basalis persistens parva; disei glandulae minutae, liberae; ; 2 ovarium pubescens; styli ter bifidi. Tropisches Centralamerika: Mexiko, Michoacan und Guerrero, La Orilla (Langlasse n. 201}). Einheim. Name: Urtegas. Nota. Sine ullo dubio in $ Calyptrosolen inserenda, sed inter has species parte calyeis persistente parva valde insignis, Hoc charactere accedit ad J. cordifoliam. 146. J. longipes Pax nov. spec. — Frutex (?). Petiolus 15—17 cm longus, glaber, parce pilis stimulantibus, tenuibus ornatus; lamina 15—17 em lata et paulo brevior, tenuiter membranacea, glaberrima, paginae inferioris basi pubescente excepta, B c Fig. 39. Jatropha longipes Pax. A Folium. B Inflorescentia. CO Flos $&. D Androeceum. (Icon origin.) subestimulosa, basi truncata vel truncato-subcordata, 5-loba; lobus medius subtrilobus, \ basales minores, omnes irregulariter acute lobulato-dentati; stipulae non visae. Cymae pedunculo 20 cm et ultra longo, parce stimuloso suffultae, apicem versus velutinae, dense corymbiformes; bracteae lanceolatae, acuminatae, inferiores 5 mm longae. Sepala extus velutino-pubescentia, 43 mm longa, obtusa, ad 2/3 in tubum tubuloso-campanu- latum connata; disci glandulae in series 2 horizontales, superpositas dispositae, sub- liberae, glabrae; columna staminalis 7 mm longa, basi villosa; stamina fertilia 2-verti- cillata, exteriora fere ad basin columnae, interiora ad apicem inserta; filamenta libera, antheras 2 mm longas vix superantes; staminodia 3, filiformia; flores Q@ et fructus ignoti. — Fig. 39. Jatropha. 107 Subäquatoriale andine Provinz: Columbien, Santa Martha (Herbert H. Smith n. 1478!). Nota. Sub nomine J. vitifoliae ab Horto botanico New York distributa, sed valde diversa habitu et praesertim flore $. Flores © ignoti sunt, sed ceteris characteribus et habitu veri- similiter ad $ Calyptrosolen transferenda est. 147. J. cordifolia Pax nov. spec. — Petiolus ad 20 em longus, sulcato-angu- losus, adultus glabratus, apice supra glanduloso-incrassatus; limbus 20 em longus et latus, supra opacus, glaber, subtus secus nervos pubescens, basi aperte cordatus, ad - medium 3-lobus; lobus medius oblongus, acuminatus, integer vel dentibus paueis munitus, laterales latere exteriore latiores, grosse sinuato-dentati vel lobulati vel lobo acuminato _ aucti, latere interiore integri. Cymae pedunculatae, pubescentes et pilis tenuibus, stimu- losis onustae, subpauciflorae. Sepala S' dense pubescentia, paulo ultra medium in tubum subeylindrieum, paulo tantum ampliatum connata, 15 mm longa, obtusa; discus annularis; stamina monadelpha, 10, bivertieillata; staminodia 2—3 filiformia; columna staminalis villosa; sepala © masculis similia, paulo angustiora, ad medium connata; partes liberae subreflexae, patentes; pars basalis persistens parva; ovarium pubescens. Tropisches Centralamerika: Guatemala, Santa Rosa, 1000 m (Heyde und Lux n. 3474). Nota. Affinis, sed habitu valde diversa a J. polyantha. Cum J. urente (var. genuina), quo nomine a cl. Donnell Smith sub numero citato edita est, nulla affinitas ellucet. 148. J. multiloba Pax nov. spec. — Petiolus 45—30 cm longus, sulcato-angu- losus, pubescens et stimulosus, apice supra glanduloso-inerassatus; limbus 20—25 em longus, paulo latior, parce stimulosus, supra opacus, glabratus vel breviter pubescens, subtus secus nervos = molliter pubescens, basi sinu clauso profunde cordatus, ad medium vel ultra 5—7-lobus; lobi infimi minores, in foliis 7-lobis eum intermediis saepe = confluentes, omnes ovati, basin versus angustati, argute sinuato-dentati. Cymae pedunculo pubescente et dense stimuloso, usque ad 25—30 cm longo suflultae, corymbi- formes, manifeste protogynae; flores albi, fere sessiles. Sepala Z' ad 18—20 mm longa, extus pilosa et stimulosa, ad medium vel ultra in tubum infundibuliformem con- nata, parte libera elliptica, obtusa; discus annularis, glaber; stamina 5 exteriora breviter, interiora 5 longius monadelpha; columna staminalis basi villosa; staminodia 3, filiformia; sepala © lanceolata, 1% mm longa, patentia, subreflexa basi breviter connata, tenuiter pubescentia et stimulosa; pars basalis persistens parva; discus hypogynus annularis, intus squamulis liberis, fusiformibus auctus. Cäapsula immatura dense stimulosa. _ Tropisches Centralamerika: Mexiko, Orizaba (Bourgeau n. 2231!). — Früher kult. im Botan. Garten Hamburg und Berlin; in letzterem Garten, von Gerolt aus Mexiko eingesandt, 4847 blühend. Nota. J. eordifoliae haud dissimilis, sed flores majores et sepala @ profundius libera. 149. J. Löfgrenii Pax et K. Hoffm. nov. spec. — Petiolus = 15 cm longus, pubescens et apicem versus stimulosus, apice supra glanduloso-incrassatus; Jimbus 45 cm longus et latus, tenuiter membranaceus, leviter pubescens, basi truncatus vel vix cor- datus, ad medium fere 3- vel subquinquelobus; lobi ovati, acuminati, margine distanter glandulosi, sed vix denticulati. Cymae graciliter pedunculatae, pubescentes, parce stimu- Ss losae, laxae, corymbiformes. Flores protogyni. Sepala (5' 10 mm longa, obtusa, ultra ”r medium in tubum cylindrieum, graeilem, sub fauce paulo constrietum connata, extus pubescentia; discus villosus; stamina 5 exteriora libera, interiora 5 irregulariter mona- delpha; staminodium 1 filiforme; ovarium pilis stimulosis, patentibus dense munitum, ealycis parte basali eupuliformi, parva praeditum. Südbrasilianische Provinz: S. Paulo, Araraquara (Löfgren n. 4300!). Nota. Species supra descripta in affinitatem J. tubulosae perlinet, a qua differt stamini- bus exterioribus liberis foliisque integris. 450. J. tenuifolia Pax et K. Hoffm. nov. spec. — Suffrutex 1/,—1 m altus. Petiolus 7—15 em longus, velutino-pubescens et apicem versus stimulosus, apiece supra glanduloso-inerassatus; limbus 15 em diametiens, paulo latior quam longus, tenuiter 108 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. membranaceus, supra parce pilosus, sublus secus nervos pubescens, basi aperte cor- datus, ad medium 3- vel 5-lobus; lobi obovati, acuminati, basin versus angustati, repandi, margine ipso distanter glandulis sessilibus onusti et ciliati. Cymae breviter pedunculatae, folia vix superantes, pubescentes, parce stimulosae, corymbiformes. Flores protogyni, albi. Sepala 5! 6—7 mm longa, obtusa, longe ultra medium in tubum eylindricum, sub fauce vix constrietum connata, extus pubescentia; discus villosus; stamina exteriora libera, interiora irregulariter monadelpha; staminodia 3, filiformia; sepala Q 6—7 mm longa, ad medium connata, extus pubescentia; pars basalis per- sistens cupuliformis, pubescens; ovarium leviter pubescens, glabrescens, apice parce stimulosum. Argentinische Provinz: Paraguay, Gran Chaco, Loma Clavel, an Waldrändern (Hassler n. 2490!). Nota. Proxime accedit ad J. Löfgremii. 151. J. tubulosa Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 212; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 110%. — Arbor vel frutex. Rami pubescentes et stimulosi. Petiolus 40—15 cm longus, pubescens, stimulosus; limbus 18 cm longus, 20—24 em latus, basi cordatus, membranaceus, supra puberulus, subtus dense cinereo-pubescens, ad me- dium vel ultra 5—7-partitus; lobi ovati vel obovati, breviter acuminati, subintegri vel argute spinescenti-dentati. Cymae multiflorae, pedunculo 25 em longo suffultae, divari- catae, adpresse ferrugineo- vel fulvo-pubescentes et stimulosae. Calyx g! aperiens pyriformis, 5 mm longus, deinde 6—8 mm attingens, extus tomentellus; stamina fertilia 2-verticillata, 40, sterilia 5; columna staminalis glabra; calyx Q@ breviuscule 5-fidus; pars basalis persistens cupuliformis, ovarii tomentelli basin amplectens. Capsula 40 mm longa, verrucosa, stimulosa. Var. «. septemloba Müll, Arg. 1. c. — Folia ultra medium 7-loba, membranacea, tenuiter et sparse stimuloso-hispida; lobi lanceolati, margine denticulati, ceterum integri vel superne grosse I—-2-lobulati. Provinz des tropischen Gentralamerika: Mexiko (Sess£). Var. 5. quinqueloba Müll. Arg. I. c. — J. Jürgensenii Briquet in Ann. Conserv. jard. bot. Geneve (1900) 229. — J. tepiquensis Costatin et Gallaud in Rev. gön. Bot. XVII. (1906) 388? — Folia 5-loba, basi cordata; lobi argute dentati vel denticulati. Provinz des tropischen Centralamerika: Mexiko, Puebla (Andrieux n. 14-1), Sierra San Pedro Nolesco (Jürgensen n. 599!), Michoacan (Ramirez). Subäquatoriale andine Provinz: Costa Rica (Pittier n. 4812!), Punta Arenas (Oerstedt!, — Columbien, Rio Dagua-Thal und Cauca-Thal (Lehmann n. 9067!). — Peru (Pavon). Einheim. Name: Malamuger oder Chille (Mexiko). Var. y. triloba Müll. Arg. 1. c. — J. urens Rusby in Mem. Torr. Bot. Club VI. (1896) 118. — Folia basi aperte cordata, 3-loba; lobi ovati, integri, margine minute denticulati. Andines Gebiet: Peru (Ruiz!). — Bolivien, zwischen Guanai und Tipuani (Bang n. 1376!); Bermejo (Fiebrig n. 2106!). Nota. Simillima J. Kunthianae. Indumentum fulvidum et in foliis cinerascens, — J. tepinquensis verisimiliter formam macrophyllam speciei sistit. 152. J. Palmeri Watson in Proceed. Amer. Acad. XXIV. (1888) 76. — Frutex; rami molliter pubescentes. Folia rotundato-ovata, argute et dense sinuato-dentata, utrinque dense pubescentia, minora (»11/, inches long by 2 wide or smaller«). Cymae foliis breviores. Flores apetali. Calyx eylindrieus, pubescens, albus, lobi rotundato-ovati; stamina 10, bivertieillata; columna staminalis basi villosa; ovarium dense pubescens; styli bis bifidi. Provinz des tropischen Centralamerika: Mexiko, Berge um Guayamas (Palmer n. 302). Nota. »Apparently referable to Müller’s subsection Calyptrosolen, but it is more shrubby in habit and the calyx is less deeply lobed. Only a single plant found in a high Jatropha. 109 »levation in the mountains« (Watson). — Species mihi ignota, ceterum valde incomplete descripta et vix e diagnosi certe recognoscenda est. Descriptio supra data e verbis autoris sumpta est. Nuperrime cl. J. N. Rose (in Contrib. U. S. National Herbarium XII. (4909) 282) speciem in California prope San Ignacio a Nelson et Goldman lectam sub nomine Onidoseoli Palmeri enumeravit, sed specimina haec pilis stimulosis onusta sunt. Sect. III. 5. Oligandrae Pax. Frutices vel arbores. Folia petiolata, epeltata, palmatiloba. Cymae breviter pe- eulatae, corymbiformes. Flores mediocres vel minores. Stamina 2-vertieillata, 8—7, gulariter e columna libera; staminodia filiformia vel parva, 2—3. Die 3 untereinander nahe verwandten Arten gehören der südbrasilianischen Provinz an. > Clavis specierum. A. Folia adulta glabrata. a. Folia integerrima. Columna staminalis villosa . . . . 153. J. oligandra. b. Folia denticulata. Columna staminalis glabra . . . . 154. J. paueistaminea. B. Folia adulta subtus dense pubescentia. . -. » .» . 2... 455. J. pubescens. E. 153. J. oligandra Müll. Arg. in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 502. — Stimulosa. - Arbor vel frutex ad 8 m altus. Petiolus 12—18 cm longus, juvenilis leproso-tomen- tellus,-deinde glabratus, apice supra glanduloso-incrassatus; limbus 48—25 em longus c a /i# Fig. 40. Jatropha pubescens Pax. A Ramulus floriger, B Flos $. C Androeceum. (Icon origin.) et latus, membranaceus, glabratus, tantum juvenilis brevissime tomentellus, ad !/, tri- _ lobus, basi rotundatus vel aperte subcordatus; lobi triangulares, acuminati, integerrimi; _ stipulae parvae, suborbieulares, erenulatae, caducissimae. Cymae pedunculatae, petiolos semiaequantes, laxiflorae, pluries dichotome divisae; bracteae parvae, late triangulares, acutae. Sepala Z' ad ?/, connata, obtusa, pubescentia, 5—6 mm longa; columna 110 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. staminalis longiuscula, basi villosa; filamenta superne breviuscule libera; stamina fer- tilia 7—8, irregulariter e columna orientia; staminodia 2—3; calyx © caducissimus; ovarium villoso-tomentosum; styli breviter connati, bis hifidi, Capsula magna, stimu- losa, drupiformis. Südbrasilianische Provinz: Rio de Janeiro, Cantagallo, auf Urkalk (Peckolt n. 473); ohne nähere Standortsangabe (Peckolt n. 16328!). Einheim. Name: Arre diabo oder Queimadeira arvore, Nutzen: Die Blätter brennen nicht, aber die Zweige und Früchte, und rufen auf der Haut eine erysipelatöse Entzündung hervor. Der Milchsaft wird als Ätzmittel be- nutzt; der ausgepresste Saft der frischen Blätter dient zu Kompressen und zum Waschen bei Ekzemen. Vergl. Th. Peckolt in Ber. deutsch. pharm. Gesellsch. XVI, (1906) 184. 154. J. paucistaminea Pax nov. spec. — Arbor parva, estimulosa? Petiolus 2—4!/, em longus, juvenilis parce pilosus, mox omnino glaber, apice supra glanduloso- inerassatus; limbus 12—13 cm longus et latus, nitidus, membranaceus, glaberrimus, ad !/3 trilobus, basi,truncatus; lobi triangulares, acuti, spinuloso-denticulati et dentati; stipulae parvae, late triangulares, acutae. Cymae brevissime tomentellae, mox = gla- bratae, pluries dichotome divisae; bracteae parvae, late triangulares, acutae. Sepala J' 4 cm longa, ad °/, in tubum ceylindricum connata, obtusa, extus velutino-pubescentia; discus urceolatus; columna staminalis basi glabra, 6 mm longa; stamina fertilia 7—8, inaequaliter monadelpha; staminodia 3, filiformia; flores @ ignoti. Südbrasilianische Provinz: Matto Grosso, bei Corumbä (Endlich n. 230!). Einheim. Name: Cansancäo. Nutzen: Die Rinde liefert ein Heilmittel gegen Zahnschmerz. 155. J. pubescens Pax nov. spec. — J. oligandra var. pubescens Taubert in Sched. — Arbor vel frutex?; ramuli juveniles leproso-tomentelli. Petiolus 5—10 em longus, brevissime tomentellus, apice supra glanduloso-incrassatus; limbus 12—14 cm longus et latus, saepius latior quam longus, opacus, membranaceus, supra subglaber, subtus dense villoso-pubescens, reniformi-cordatus, elobus vel lobis 3 brevissimis, sub- acutis praeditus, basi aperte cordatus. Cymae breviter pedunculatae, tomentellae, pluries dichotome divisae; bracteae parvae, late triangulares, acutae. Sepala Z' 8 mm longa, ad 2/3 in tubum infundibuliformem connata, obtusa, extus velutino-pubescentia; disei glandulae 3, liberae; columna staminalis basi villosa; stamina fertilia 6, irregulariter inserta; staminodia 3, brevia; flores © ignoti; ovarium tomentosum. — Fig. 40. Südbrasilianische Provinz: Rio de Janeiro (Glaziou n. 14245). Sect. II. 6. Platyandrae Pax. Flores apetali. Stamina 2-verticillata; staminodia nulla. Antherae connectivum latum, hyalinum, theeis multo latius. Species adhuc unica, incomplete tantum nota. 156. J. platyandra Pax nov. spec. — Estimulosa? Petiolus 15—16 em longus, basi et apice rufo-pubescens, ceterum glabrescens; limbus 20—2%5 cm diametiens, sub- glaucescens, supra ad partem minutam centralem, subtus secus nervos rufo-pubescens, fere ad basin in lobos 10 divisus; lobi lanceolati, inaequales, 2—31/, cm lati, acumi- nati, irregulariter spinuloso-dentati. Cymae glabrae, dichotomae; bracteae parvae, late triangulares. Sepala ' in flore juvenili, 3 mm longo glabra, basi connala; discus annularis, lobulatus, glaber; stamina 10, breviter monadelpha, glabra; antherae connectivo lato, quam thecae latiore, hyalino insignes; filamenta gracilia; staminodia nulla. Flores © ignoti. Capsula permagna, dura; coccae 3 em longae; endocarpium durissimum, lignosum, 3 mm crassum; epicarpium papyraceum, irregulariter plicato-rugu- losum, griseo-lulescens. Semen dilute brunneum, 45—16 mm longum, applanatum, ecarunculatum, dorso et ventre obtuse carinatum, 8—9 mm latum. Westindische Provinz: Cuba (Wright n. 3689 als J. peltata Wright!). Nota. Species seminibus, capsulis, antheris valde insignis, nulli notae affinis, fortasse genus proprium sistens, sed adhuc vix rite nota. Jatropha. 111 Species ineomplete descriptae, haud recognoscendae. 4 J. Berteri Spreng. Syst. III. (1826) 76; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 4403. — Adenoropium Berteri Pohl, Pl. Brasil. ic. et deser. I. (4827) 44. — »Foliis _— basi subtruncata subrotundis, acuminatis, integerrimis, venosis, mollissime villosiuseulis; floribus racemosis. — Ad fl. Magdalenae (Bertero).« J. eiliata Cerv. Supl. Gaz. Literat. Mexico (1794) 4. — »Floribus calieulatis; F folüis eordatis, ovatis, ciliato-denticulatis.c — Mexiko. we]. edulis Cerv. Supl. Gaz. Literat. Mexico (179%) 3. — »Floribus ealieulatis; foliis cordatis, integerrimis sublobatisque.« — Mexiko. J. oetandra Cerv. Supl. Gaz. Literat. Mexico (1794) 4. — »Floribus excalieu- latis, octandris; foliis palmatis, lobis intermediis hastatis.« — Mexiko. J. palmata Cerv. Supl. Gaz. Literat. Mexico (1794) 4. — »Floribus calieu- latis; foliis cordatis, lobatis, denticulato-eiliatis.e — Mexiko. R J. quinqueloba Cerv. Supl. Gaz. Literat. Mexico (1794) 4. — >»Floribus ex- ealiculatis; foliis 5-lobis, oblongo-ovatis, integerrimis.«e — Mexiko. J. triloba Cerv. Supl. Gaz. Literat. Mexico (1794) 4. — »Floribus excalieulatis; foliis trilobis, acuminatis, integerrimis.< — Mexiko. Species excludendae, nomina delenda et nuda. Br Adenoropium tomentosum Pohl, Pl. Brasil. ie. et deser. I. (1827) 16 = Vitex . eymosa Bert. A. tripartitum Pohl, Pl. Brasil. ie. et deser. I. (1827) 15 — Manihot tripartita .(Spreng.) Müll. Arg. Cnidoscolus surinamensis Migq. in Linnaea XVII. (1844) 749; XXI. (1848) 476 — Oroton lobatus L. Jatropha aesculifolia Steud. Nomenel. ed. 2. (1840) 799 = Manihot aesceuli- folia Pohl. J. angustifolia Steud. Nomencel. ed. 2. (4840) 799. — Nomen delendum. J. anomala Steud. Nomencel. ed. 2. (1840) 799 = Manihot anomala Pohl. J. arcuata Steud. Nomenel. ed. 2. (1840) 799 = Manihot violacea Pohl. J. australis Lodd. Cat. pl. London ed. 12. (1820) 9 — Stereulia diversifolia Don ex Ind. Kew. II. (1895) 1251. .J. eajaniformis Steud. Nomenel. ed. 2. (1840) 799 — Manihot tripartita (Spreng.) Müll. Arg. J. calyeulata Steud. Nomenel. ed. 2. (1840) 799. — Nomen delendum. J. earicaefolia Steud. Nomenel. ed. 2. (1840) 799 — Manihot caricaefolia Pohl. Ei. J. carthagenensis Jacq. Select. stirp. Amer. (1763) 256 t. 16271 — Manihot _ earthaginensis (Jacq.) Müll. Arg. J. cecropiaefolia Steud. Nomencl. ed. 2. (1840) 799 — Manihot violacea Pohl. J. cleomaefolia Steud. ex Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 1068 — Ma- nihot tripartita (Spreng.) Müll. Arg. Re: J. eoerulea Ind. Kew. II. (1895) 1251 — Manihot eoerulescens Pohl. Ei J. eoerulescens Steud. ex Müll. Arg. in DC.Prodr. XV. 2. (1866) 1070 = Manihot eoerulescens Pohl. J. erotalariaeformis Steud. Nomenel. ed. 2. (1840) 799 — Manihot crotalariae- formis Pohl. J. dalechampiaeformis Steud. Nomenel. ed. 2. (1840} 799 — Manihot tripartita - (Spreng.) Müll. Arg. | J. diffusa Steud. Nomenel. ed. 2. (1840) 799 — Manihot duleis (Gmel.) Pax. J. digitiformis Steud. Nomenel. ed. 2. (4840) 799 — Manihot digitiformis Pohl. J.. divergens Steud. Nomenel. ed. 2. (1840) 799 — Manihot violacea Pohl. J. diversifolia Steud. Nomenel. ed. 2. (4840) 799. — Nomen delendum. A 112 459 = Manihot duleis (Gmel.) Pax. Thun STUHL F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. J. duleis Gmel. Onom. Bot. V. 7. ex Müll. Arg. in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) . elastica L.f. Suppl. (1781) 422 = Hevea guyanensis Aubl. Fischeri Steud. Nomencl. ed. 2. (1840) 799. — Nomen delendum. flabellifolia Steud. Nomenel. ed. 2. (1840) 799 = Manihot duleis (Gmel.) Pax. foetida Steud. Nomencl. ed. 2. (1840) 799 — Manihot foetida Pohl. frutescens Ant. ex Steud. Nomencl. ed. 2. (1840) 799 — Manihot spee. SUR o” . gracilis Steud. Nomencl. ed. 2. (1840) 799 = Manihot gracilis Pohl. . hastata Ind. Kew. II. (1895) 1251 nec. Griseb. — Nomen delendum. . heterophylla Steud. Nomencl. ed. 2. (1840) 799 — Manihot heterophylla Pohl. Heudelotii Baill. Adansonia I. (1860) 64 — Ricinodendron africanum Müll. Arg. Janipha L. Mant. I. (1771) 126 = Manihot carthaginensis (Jacq.) Müll. Arg. Janipha Lour. Fl. cochinch. (4790) 585 = Manihot Loureiri Pohl. laciniosa Ind. Kew. Il. (1895) 1231 — Manihot laciniosa Pohl. laneiniosa Steud. Nomenel. ed. 2. (1840) 799 = Manihot laciniosa Pohl. Loeflingii Aresch. in Svensk. Vetensk. Akad. Handl. XXXIX. 2. (1905) 43. — Nomen nudum. J. longepetiolata Steud. Nomencl. ed. 2. (1840). 799 — Manihot longepetiolata Pohl. J. Loureiri Steud. Nomenel. ed. 2. (1840) 799 = Manihot Loureiri Pohl. J. manihot Blanco Fl. Filip. ed. A. (1837) 760; ed. 3. Il. (1879) 460 = Ma- nihot utilissima Pohl. Müll. Müll. J. manihot L. Spec. pl. ed. 4. (4753) 1007 = Manihot utilissima Pohl. J. mitis Rottb. in Act. Univ. Hafn. I. (1778) 301 = Manihot duleis (Gmel.) Pax. J. moluccana L. Spec. pl. ed. 4. (1753) 1006 — Aleurites moluccana (L.) Willd. J. montana Willd. Speec. pl. IV. (1805) 563 = Baliospermum montanum (Willd.) Arg. J. orbieularis Steud. Nomenel. ed. 2. (1840) 799 = Manihot orbieularis Pohl. J. palmata Vell. Fl. Flum. X. (1827) t. 81 = Manihot palmata (Vell.) Pax. J. paviaefolia Steud. Nomenel. ed. 2. (1840) 799 — Manihot paviaefolia Pohl. J. peltata Steud. Nomencl. ed. 2. (1840) 800 —= Manihot peltata Pohl. nn J. pentaphylia Steud. Nomencl. ed. 2. (1840) 800 = Manihot pentaphylia Pohl. J. pilosa Steud. Nomencl. ed. 2. (1840) 800 = Manihot pilosa Pohl. 7 J. porreeta Steud. Nomenel. ed. 2. (1840) 800 — Manihot tripartita (Spreng.) Arg. J. pronifolia Steud. Nomenel. ed. 2. (1840) 800 —= Manihot gracilis Pohl. J. prwinosa Steud. Nomenel. ed. 2. (4840) 800 = Manihot pruinosa Pohl. J. pubescens Steud. Nomenel. ed. 2. (4840) 800 = Manihot pubescens Pohl. J. pungens Forsk. Fl. aeg. arab. (1775) 163 = Tragia cordata Vahl. J. purpureo-costata Steud. Nomencl. ed. 2. (1840) 800 —= Manihot purpureo- costata Pohl. . pusilla Steud. Nomencl. ed. 2. (1840) 800 —= Manthot pusilla Pohl. . quinquefolia Steud. Nomencl. ed. 2. (1840) 800 = Manihot quinquefolia Pohl. quinqueformis Steud. Nomenel. ed. 2. (4840) 800 = Manihot spec.? quinqueloba Steud. Nomenel. ed. 2. (1840) 800 = Manihot quinqueloba Pohl. reniformis Steud. Nomenel. ed. 2. (1840) 800° = Manihot reniformis Pohl. SSUUU & partita_ Pohl. J. salicifolia Steud. Nomencel. ed. 2. (1840) 800 = Manihot salieifolia Pohl. J. silvestris Vell. Fl. Flum. X. (4827) t. 83 — Manihot duleis (Gmel.) Pax ex. Ind. Kew. II. (1895) 1252. J. sinuata Steud. Nomenel. ed. 2. (1840) 800 = Manihot sinuata Pohl. J. sparsifolia Steud. Nomenel. ed. 2. (1840) 800 —= Manihot sparsifolia Pohl. . globosa Gärtn. Fruet. II. (1791) 122% t. 109, f. 3 — Toxicodendron capense . sagittato-partita Steud. Nomencl. ed. 2. (1840) 800. — Manihot sagittate- Jatropha, Tritaxis. 113 J. stipulata Vell. Fl. Flum. X. (1827) t. 82 = Manihot utilissima Pohl. J. tenerrima Steud. Nomencl. ed. 2. (1840) 800 = Manihot gracilis Pohl. J. tenuifolia Steud. Nomencl. ed. 2. (1840) 800 = Manihot gracilis Pohl. J. tomentella Steud. Nomenel. ed. 2. (1840) 800 — Manihot tripartita (Spreng). Müll. Arg. J. tomentosa Spreng. Syst. Ill. (1826) 77 = Vitex eymosa Bert. J. tomentosa Steud. Nomenel. ed. 2. (1840) 800 = Manihot tomentosa Pohl. J. tripartita Spreng. Syst. III. (1826) 76 = Manihot tripartita (Spreng.) Müll. Arg. J. triphylla Steud. ex. Müll. Arg. in fl. Brasil. XI. (1874) 462 = Manihot triphylla Pohl. J. varians Steud. Nomencl. ed. 2. (1840) 800 —= Manihot varians Pohl. J. viminea Retz. ex. Steud. Nomenel. ed. 4. (1824) 426. — Nomen delendum. J. violaces Steud. Nomencl. ed. 2. (4840) 800 = Manihot violacea Pohl. s. Tritaxis *) Baill. Tritaxis Baill. Etud. Euphorb. (4858) 342 t. 11, f. 8—11;, Benth. et Hook. f. Gen. Ill. (1880) 292; Pax in Engler-Prantl, Pflzfam. Ill. 5. (1890) 74. — Trigono- — stemon Seet. Tritaxis Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 213. — Trigonostemon —— Seet. Anisotaxis Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 213. Flores monoiei, petaliferi. Sepala 5, ultra medium connata, breviter libera. Petala 5, ealyce longiora. Disei glandulae liberae. Stamina 2—3-verticillata; 5 exteriora fere libera. Ovarii rudimentum nullum. Calyx et petala © maris. Ovarium 3-loculare; styli 2-fidi. Fruetus capsularis; cocei 2-valves. — Arbores vel frutices. Folia petiolata, inte- gerrima vel dentata, penninervia. Flores ad apicem ramorum dichotome eymosi, © centralis, subsessilis, Z' plures, pedicellati, parvi. Species 3—4, malayanae. Nota. Genus valde dubium, verisimiliter melius pro Jatrophae sectione habendum. Clavis specierum. A. Stamina 3-verlicillata, 43. Folia dentieulata.. . . - . . 4. Tr. Gaudichaudii. B. Stamina 2-vertieillata, 7—8. ren, aan. nu Tr. Beddomei, b. Cymae congestae, sessiles. Folia leviter serrata . . . 3. Tr. Cumingü. 4. Tr. Gaudichaudii Baill. Etud. Euph. (1858) 343 t. 11, f. 8—14; Benth. in Journ. Linn. Soc. XVII. (1880) 221. — Trigonostemon Gaudichaudii Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 213; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 4407. — Ramuli juniores cum inflorescentiis pube simpliei, brevi, molli obscure fulvescenti tecti. Petiolus vix 4 em longus, validiusculus, pubescens; limbus 10—147 cm longus, 3'/„—7 cm latus, obovato-lanceolatus, acuminatus, basi angustata obtusus, supra fuscus, subtus pallidior, opacus, penninervius, glanduloso-denticulatus; costae secundariae utrinque 10—13; ‚stipulae subulato-lanceolatae, deciduae. Inflorescentia breviuscula, laxa, pedunculata; bracteae ovatae, acutae, parvae. Flores breviter pedicellati, vix 2 mm longi. Stamina 3-verticillata; vertieilli 2 inferiores pentandri, tertius triandrus. Styli 3, basi connati, bifidi. Hinterindisch-ostasiatische Provinz: Cochinchina (Gaudichaud). 2. Tr. Beddomei Bentham in Journ. Linn. Soc. XVII. (1880) 221; Hook. f. _ Fl. Brit. Ind. V. (1887) 384. — Omnino glabra. Folia ovata vel ovato-oblonga, in- - tegra vel subsinuato-dentata, subcoriacea, obtusa vel acuta, basi rotundata, subtus pallida, = (»3—4 inches long«), petiolo (»1/,—!/, inch.« longo) suffulta; costae secundariae ——— utrinque 10—12. Cymae pedunculatae, omnino Z'. Calyx ' 4-lobus; petala oblonga, - sepalis longiora; disci glandulae magnae; stamina T7—8, exteriora 5 fere libera, interiora monadelpha. Flores Q et fruetus ignoti. DB *) Nomen e verbis graeeis r@£ıs et zoeis propter stamina in specie typica 3-verticillata. A. Engler, Das Päanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 147. 8 114 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. Provinz der Gangesebene: Travancore, am Fuße der Tinnevelly Ghats (Beddome). Nota. »A very obscure plant« (Hooker). — Specimen a Kurz in insulis Andaman (Port Mount) collectum, foliis integerrimis, basi trinerviis, inflorescentia laxa praeditum a cl. Bentham pro specie propria habetur. 3. Tr. Cumingii (Müll. Arg.) Bentham in Journ. Linn. Soc. XVII. (1880) 221. — Trigonostemon Cumingü Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 213; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 4107. — Ramuli cinerascentes, glabri, imo apice cum petiolis et limbo foliorum valde juvenilium adpresso-pubescentes, mox glabrati. Petiolus 7—15 mm longus; limbus 7—12% em longus, 3—6 cm latus, oblongo-ovatus, acutus, basi acutus vel subobtusus, distanter crenulato-serratus, rigide membranaceus, reticulato-venosus fuscescens, hinc inde nonnihil purpurascens. Flores 5! in cymam compactam, sub- sessilem, dense bracteatam dispositi; bracteae ovato-lanceolatae, longe acuminatae, pubescentes. Sepala ' inaequalia, % exteriora longe acuminata,' 3 interiora paulo breviora, 31/, mm longa, obtusa; petala lanceolato-ovata, sepala subaequantia‘ filamenta valida, elongata; antherae abbreviatae. Flores Q et fructus ignoti. Philippinen (Cuming n. 4693!, 1847!). Species excludendae. Tritaxis macrophylla Müll. Arg. in Flora (1864) 482 = Ostodes maero- phyllus (Müll. Arg.) Benth. Tritaxis xzeylanica Müll. Arg. in Flora (1863) 482 — Ostodes zeylanicus (Thwait.) Müll. Arg. 9. Neojatropha*) Pax. nov. gen. Flores dioici, petaliferi. Sepala 3! basi leviter connata, imbricata(?), 5. Petala 5, libera. Disci glandulae 5, liberae. Stamina numerosa, 46—17; 5 exteriora fere libera, interiora irregulariter monadelpha; staminodia nulla. Ovarii rudimentum nullum. Calyx et corolla © maris. Discus hypogynus annularis, lobatus Ovarium 3-Joculare; styli basi connati, 2-fidi; ovula in loculis solitaria. Fructus capsularis, parvus. Semen glebosum, ecarunculatum. — Frutices africani, pilis stellatis vestiti. Folia alterna, petiolata, indivisa, pennatinervia, oblonga vel obovato-oblonga; stipulae subulato-lineares, deciduae. Flores in cymas dichotome ramosas dispositi; cymae unisexuales, supraaxil- lares, non terminales. . Species 2, Africae tropicae orientalis incolae., Nota. Genus novum proxime accedit ad Jatropham, cui species 2 adhuc notas olim ipse adnumeravi. Androeceum autem alienum et semina ecarunculata sunt. Habitu Neojatropha species Malloti, e. g. M. oppositifolium (Geisel.) Müll. Arg., simulat. Indumentum stellare intra Jatropheas ceterum tantum in Ritchieophytone et nonnullis Aleuritis speciebus observatur, in omnibus a liis generibus pili stellares desunt. Glavis specierum. A. Folia submolliter vestita. Cymae 3! longe pedunculatae, O subuniflerae . . . - ... 4. N. carpinifolia. B. Folia aspera. Cymae J' breviter peduneulatas, 0) pluriflöras ; N. fallax. 1. N. carpinifolia Pax. — Jatropha carpinifolia Pax in Engler, Pflzwelt Ostafr. C. (1895) 240; in Engler’s Bot. Jahrb. XXI. (1897) 529. — Frutex; ramuli cum foliis junioribus pilis stellatis simulque simplieibus pubescentes. Petiolus 1—5 cm longus, demum paulo tantum glabrescens; limbus 11—12% em longus, ad 41/, cm latus, membranaceus, supra subnitidus, glabrescens, subtus stellato-pilosus, demum subasper, *) v£os novus; Jatropha cfr. p. 21. — Genus Ritehieophyton, p. 13 propositum, in fasci- ceulo sequente inter Euphorbiaceas-Oluytieas tractabitur. ‚ a re ee % Neojatropha. 115 _ anguste obovatus, acuminatus, basi anguste rotundatus, apicem versus subspinuloso- _ dentatus, penninervius; stipulae subulatae, 4 mm longae. Cymae g' pedunculo 5—6 cm longo, gracili suffultae, stellato-pilosae, paulo supraaxillares; flores ipsi valde _ juveniles, vix rite examinandi, certissime parvi; bracteae inferiores stipulis similes, supe- riores minutae. Cymae © pedunculo 2—21/, cm longo suffultae, uniflorae, bracteatae. Flores © explanati vix 6 mm diametientes. Sepala lanceolata, stellato-pilosa; petala oblonga, obtusa; discus annularis, lobatus. Capsula 6 mm longa, 10 mm lata, dense stellato-pilosa. Semen globosum, 5 mm diametiens, brunneo-marmoratum, ecarunculatum. Ostafrikanische Steppenprovinz: Deutsch-Ostafrika, Usaramo, Kidenge _ (Stuhlmann n. 6372!). — Wahrscheinlich gehört hierher auch die in feuchten, schat- _ tigen Thälern der Korallenkalkhügel der Insel Sansibar gesammelte Pflanze, die Hilde- bran dt unter n. 1418! ausgab. Sie liegt nur in mangelhaftem Material vor. 2.N. fallax Pax. — Jatropha fallax Pax in Engler’s Bot. Jahrb. XXXII. (1903) 284. — Frutex; ramuli juniores cum foliis hirti et stellato-pilosi. Petiolus 1—4!/, em longus, “ Ya TON mem \ TI Zoo Res RR N Z | P, % Fig. 41. Neojatropha fallax Pax. A Ramulus 5. BFlos $. C Ramulus ©. D Ovarium. (Icon origin.) stellato-pilosus; limbus membranaceus, supra opacus, glabrescens, subtus stellato-pilosus, asper, obovatus, caudato-acuminatus, basi rotundatus vel leviter et anguste subcordatus, penninervius, repando-dentatus, ad 20 em longus, 8 cm latus; stipulae subulato-lineares, 5—6 mm longae. Cymae 9! breviter pedunculatae, paulo supraaxillares, © pedun- eulo 4—8 cm longo, stellato-piloso suffultae, ad 4 cm supra folii axillam insertae, omnes pluriflorae; bracteae lineares, superiores minutae. Sepala utriusque sexus 2 mm longa, late ovata, obtusa, stellato-pilosa; petala sepala aequantia, ovata, obtusa; disei “glandulae 5, liberae, pilosae; stamina 16—17; columna staminalis leviter pilosa; discus hypogynus urceolaris, pilosus, lobatus; ovarium cum stylis brevibus pilis simplicibus et _ stellatis dense vestitum. — Fig. 41. Ostafrikanische Steppenprovinz: Deutsch-ÖOstafrika, Dar-es-Salam, auf Sandboden im Sachsenwalde (Holtz n. 388!); bei Mayi Chamoi (Kassner n. 458!). x Nota. Species N. carpinifoliae adhuc incomplete notae proxima et fortasse huie con- jungenda erit; species autem tum valde polymorpha et variabilis esset. ER: a. 116 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. 10. Joannesia Vell. Jounnesia Vell. Alograph. dos alcalis (4798) 499; Benth. et Hook. f. Gen. Ill. (1880) 290; Pax in Engler-Prantl, Pflzfam. II. 5. (1890) 73. — Anda Juss. Euph. Tent. (1824) 39; Endlicher, Gen. II. (1840) 4113; Baillon, Etud. Euphorb. (1858) 316 t. 10, f£ 28—34. — Andieus Vell. Fl. flum. (1825) 80; Icon. II. (1827) t. 86. Flores monoici, petaliferi. Calyx ' in alabastro globosus, per anthesin late cam- panulatus, truncatus, brevissime 5-dentatus. Petala quam sepala multo longiora, im- bricata. Stamina 7—40, exteriora epipetala; filamenta exteriora breviter, interiora altius monadelpha; disci glandulae liberae; ovarii rudimentum nullum vel rarius parvum, 2-fidum. Calyx © maris. Petala cadueissima, quam in flore (5 angustiora. Disei glandulae liberae. Ovarium 2-loculare; styli brevissimi, apice incrassati, dentati vel leviter lobati, caduci. Drupa magna ovoidea,; exocarpium carnosum, demum a basi in valvas 4 secedens; endocarpium lignosum. Seminis testa crustacea, extus carnosula. — Arbor procera. Folia alterna, longe petiolata, digitatim 3—5—7-foliolata; foliola petio- lulata, integerrima, ad basin petioluli glandula instructa. Flores in cymas dichotomas, paniculiformes dispositi; flores @ in dichotomiis inferioribus, Z' in superioribus siti vel rarius cymae unisexuales. Species unica, brasiliensis: J. princeps Vell. Alograph. dos alcalis (1798) 4199; Gomez, Observ. bot. med. (1803) 5. t. 1. — Johannesia princeps Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 746; in Fl. Brasil. XI. 2. (1873) 295 t. 43; Peckolt in Ber. deutsch. pharm. Gesellsch. XV. (1905) 225. — Anda brasiliensis Raddi, Quarant. piant. Brasil. (1820) 25. — Anda Gomesit Juss. Euph. Tent. (1824) 39 t. 12, f. 37; A. St. Hil. Pl. us. Brasil, (1824/28) t. 54, 55. — Anda Jomasii Mart. in Regensb. Arch. Gew. IV. (1830) 85 ex Ind. Kew. — Anda Pisonis Mart. ex Steud. Nomenel. ed. 2. I. (1840) 86. — Andieus pentaphyllus Vell. Fl. flum. (1825) 80; Icon. II. (1827) t. 86. — Aleurites pentaphylla Wall. ex Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 746. — Arbor procera, cortice einerascente, trunco crasso, coma pulcherrima, densa praedita; partes juveniles brevissime einereo-ochraceo-tomentellae; ramuli cum petiolis et foliolis demum glabrati. Petiolus 6—9 cm longus, fusco-nigricans, apice glandulis 2, validis, substipitatis auctus; petioluli 2—3 cm longi, graciles; foliola 3—5—7, 7—12 cm longa, 4—7 cm lata, ovata, obovata vel elliptica, basi rotundata vel subcordata, apice acuta vel acuminata, membranacea, supra nitidula, nigrescentia, subcartilagineo-marginata, subtus impresso- venulosa; stipulae 2 mm longae, crasse subulatae, apice glanduloso-incrassatae. Inflores- centia corymbiformi-paniculiformis, terminalis et axillaris, floribunda; eymae partiales bis vel ter dichotome ramosae, breviter einereo-ferrugineo-tomentellae; bracteae inferiores 8—15 cm longae, lanceolato-ovatae vel lanceolatae, acuminatae, superiores minores, deciduae; pedicelli © quam (' crassiores. Flores lutescentes. Calyx 2—3 mm longus, urceolari-cupulatus; petala mox longe exserta, 6 mm longa, obscure ochraceo-vestita, spathulata, obtusa; disci glandulae liberae, glabrae; filamenta ima basi puberula; ova- rium acutum, pubescens; stigmata subsessilia, crassiuscula. Drupa 4% cm longa, 41 cm diametiens, dense verruculosa; exocarpium 14 cm crassum, lutescens, mox brunnescens. Semen 31/3 em longum, 2 em crassum. — Fig. 42. Südbrasilianische Provinz: In allen tropischen Küstenstaaten, namentlich in Rio de Janeiro und Säo Paulo; vielfach kultiviert, auch in den altweltlichen Tropen. (Burchell n. 1574, Casaretto n. 4552, Gaudichaud n. 1158, Martius n. 107}, Peckoltn. 365, Puttemans.n. 4294!, Raben.n. 449, Riedel.n. 9!, 385!, Schenck n. 2284!, Schott n. 4586, Sellow n. 2068!, 2106!) Einheim. Namen (in Brasilien); Anda assu, Coco de purga, Fruta de Ararä,FrutadeCutia, Purgade cavallo, Purga de gentio, Purga dosPaulistas. Nutzen: Der Baum wird von der Bevölkerung hoch geschätzt, wächst leicht auf jedem, sonst zu Kulturzwecken untauglichen Boden und widersteht monatelang der Dürre. Alle älteren Bäume tragen eigentümliche Wurzelknollen, an den dünneren Wurzeln von Joannesia, Hevea. 117 der Größe einer Wallnuss oder eines Hühnereies, an diekeren größer und oft reihen- förmig angeordnet. Die größte von Peckolt beobachtete Knolle war 9,1 cm lang und besaß 18 cm Durchmesser. Vermutlich dienen sie für die Pflanze als Wasserspeicher _ für die Trockenzeit. In Zeiten der Hungersnot werden sie als Nahrungsmittel gegessen, ‘sind aber wohl wertlos, und ihr Genuss soll Krankheiten verursachen. Die Blätter ‚sollen zum Betäuben der Fische dienen, was Peckolt jedoch nicht bestätigen kann; die Stammrinde wird in der Veterinärpraxis, die Wurzelrinde als Drasticum verwendet. Vielfach gebraucht werden die ölreichen Samen gegen Wassersucht und als drastisches "Purgiermittel, doch muss der Embryo entfernt werden, der toxisch wirkt. Eingehend behandelt wird der Gebrauch der Pflanze von Peckolt a. a. O.; vergl. auch Hart wich, neue Arzneidrogen (1897) 185. Fig. 42. Joannesia princeps Vell. A Ramulus floriger. B Flos $, C idem longitudinaliter sectus, D Flos © longitudinaliter sectus, (Icon origin.) 14. Hevea*) Aubl. Hevea Aubl. Hist. pl. Guyan, If. (1775) 874 t. 335; Müll. Arg. in DC. Prodr, XV. 2. (1866) 716; in Fl. Brasil. XI. 2. (1873) 297; Benth. et Hook. f. Gen. II, *) Heve est nomen caribaeum. 118 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. (1880) 290; Pax in Engler-Prantl, Pflzfam. II. 5. (1890) 76; Hemsley in Hook. Icon. pl. XXVI. (1899) t. 2570—2577; Huber in Bol. Mus. Goeldi IV. (1905) 620; Ule, Kautschukgewinnung (Kolonialwirtsch. Kom. 4905) 6; Reintgen, Kautschukpfl. (Kolonial- wirtsch. Kom. 1905) 99. — Siphonia L. C. Rich. in Schreber, Gen. II. (1791) 656; Endl. Gen. II. (1836—40) 4113. — Caoutchoua J. F. Gmel. Syst. II. (1791) 677. — Mierandra R. Br. in Bennett, Pl. jav. rar. (1844) 237. — Siphonanthus Schreber ex Baill. Etud. Euph. (1858) 324. Flores monoici, apetali. Calyx g' in alabastro globoideus vel ovoideus, obtusus vel acutus, per anthesin 5-dentatus vel 5-lobus. Disei glandulae 5, parvae, liberae vel connatae. Stamina 5—10; filamenta monadelpha; antherae sessiles, regulariter vel irregulariter 1—2-verticillata; columna supra stamina produeta, brevis vel cylindrica. Floris Q calyx maris. Ovarium 3-loculare; stigmata crassa, sessilia vel subsessilia, biloba; ovula in loculis solitaria. Capsula magna, in coccos bivalves dissiliens; exocar- pium subcarnosum, endocarpium lignosum. Semina magna, subglobosa vel oblonga, maculata, ecarunculata; albumen copiosum; cotyledones crassae, carnosae. — Arbores elatae, lactescentes. Folia alterna, longe petiolata, trifoliata; petiolus apice glandulosus; foliola breviter petiolulata, integerrima, penninervia, membranacea, rarius coriacea. Flores parvi, cymosi; cymae paniculatae; flos centralis cujusve cymae. saepius Q, ceteri g!. Species ad 147, Brasiliae septentrionalis, regionis Amazonum, incolae. Obwohl die Hevea-Arten z. T. sehr wichtige Kautschukpflanzen sind, stößt die Umgrenzung der Arten auf große Schwierigkeiten. Die Blüten sind im Großen und Ganzen sehr einförmig gebaut und bieten nur wenige unterscheidende Charaktere. Samen und Früchte, die sicherlich gute Artdifferenzen zeigen werden, kennt man nur von wenigen Species, und selbst bei diesen ist die Zusammengehörigkeit von Spross und Samen oft nicht ganz sicher. Man vergl. z. B. die Anmerkung bezüglich dieser bei H. membranacea. Vielleicht wird die Zahl der Arten sich noch vermehren, wie die Studien Huber’s fast vermuten lassen; auch die Sammlungen Ule’s enthalten gewisse Typen, die nicht ohne Weiteres auf schon bekannte Species bezogen werden können. Da sie aber nur steril vorliegen, ist ihre Bestimmung schwer mit Sicherheit durchzuführen, und nur Vermutungen sind gestattet, Die beiden in vorliegender Bearbeitung unterschiedenen Sectionen sind insofern nicht scharf voneinander getrennt, als bei der Section Bisiphonia bisweilen eine nur undeutlich zweiquirlige Anordnung der Staubblätter vorliegt, wie z. B. bei H. lutea; ja in einzelnen Blüten sinkt hier die Zahl der Staubblätter auf 5 herunter. Das ist der Typus der Sect. Euhevea, und so würde man in H. lutea eine Mittelbildung zwischen beiden Gruppen sehen können. Daher vermag ich auch nicht der Ansicht von Ule mich anzuschließen, der zufolge seine H. paludosa unmittelbar an H. lutea sich anschließen soll. Die Ule’sche Art ist ein echtes Glied der Sect. Bisiphonia. Huber (in Bol. Mus. Goeldi IV. (4905) 620), der sich um die Herbeischaffung neuen Hevea- Materials sehr große Verdienste erworben hat und noch weiter erwirbt, bringt ein System der Arten, das jedoch nicht ganz neu ist. Seit Müller werden die beiden Sectionen Bisiphonia Baill. und Euhevea Müll. allgemein unterschieden, und die beiden Gruppen mit spitzen und stumpfen Knospen innerhalb der $ Bisiphonia hatte ebenfalls schon Müller richtig erkannt. So sind die 3 »Seriese Huber’s altbekannte Gruppen: die Luteae mit undeutlich zweiquirliger Anordnung der Staubblätter, die Intermediae und Obtusiflorae mıt diplostemonen Andröceen; die ersteren mit spitzen, die letzteren mit stumpfen Knospen. E. Ule (Engler’s Bot. Jahrb. XXXVI. (4905) Lit. Ber. 46) hat meines Erachtens vollkommen Recht, wenn er in der Beurteilung des Huber’schen Systems bezüglich der Gliederung von Bisiphonia den alten Standpunkt von Bentham und Hemsley vertritt und in den »Series« Huber’s keine natürlichen Gruppen erblickt. Bedenklicher aber erscheint ein zweiter Punkt in den Arbeiten Huber’s, die Begründung neuer Arten auf sterile Zweige, ohne Blüten und Früchte. Es mag ja von praktischen Gesichts- punkten aus nützlich sein, einzelne Formen, die für die Kultur wichtig sind oder gerade nicht, irgendwie kurz zu bezeichnen. Das hat auch Ule (Engler’s Bot. Jahrb. XXXV. (1905) 664) «gethan, ohne jedoch daran zu denken, neue Arten damit’zu begründen. Anders bei Huber; er beschreibt »spec. nov.« auf bloße sterile Zweige hin. Dem gegenüber kann nicht genug betont werden, dass ganz gewiss nach Blättern allein die Hevea-Arten sich nicht unter- scheiden lassen, wenigstens nicht mit Sicherheit; inwieweit die anatomische Methode Hr: Hevca. 119 _ hier ergänzend eingreifen wird, bleibt specielleren Studien vorbehalten, die bereits in Angriff genommen wurden. 5 Nach meinen gegenwärtigen Kenntnissen stellen sich die verwandtschaftlichen Verhältnisse ' der besser bekannten Hevea-Arten folgendermaßen dar: Die drei Arten von Euhevea sind nahe miteinander verwandt. - Innerhalb der Section Bisiphonia giebt es gewisse Artgruppen mit näherem Anschluss ‘ aneinander; doch darf nicht vergessen werden, dass alle Arten der sehr natürlichen Gattung einander nicht fern stehen. Jene Gruppen sind folgende: a 4. H. Benthamiana, H. Duckei. 2. H. nitida, H. paludosa, H. brasiliensis. 3. H. rigidifolia. 4. H. Spruceana, H. similis, H. discolor. 5. H. minor. 6. H. microphylla, H. paueiflora, H. membranacea. 7. H. Iutea. E. Ule hat in dankenswerter Weise die Verbreitung der Gattung kartographisch fest- gelegt, und Huber gab hierzu einige kritische Ergänzungen, die bedauerlicher Weise einen stark persönlichen Charakter tragen. Das Areal von Hevea ist auf die sHylaea« Nord-Brasiliens be- schränkt mit Einschluss Guyanas. Die Nordgrenze beginnt unter etwa 5° n. Br. in Guyana, durchschneidet das südlichste Venezuela und das obere Orinokogebiet; die Grenze trennt sodann - Columbien ab und reicht in Ecuador bis an die Anden. Von hier geht sie unter 46° s. Br. durch Bolivien und wendet sich, nach Norden biegend, im flachen Bogen durch Matto Grosso gegen die Mündung des Amazonas. 5 In diesem Areal unterscheidet E. Ule zwei. etwa durch den Äquator gegen einander be- _ grenzte Gebiete, ein nördliches, das durch schwarze Flüsse durchfurcht wird, und eine größere südlichere Hälfte mit Flüssen mit weißem Wasser; sie strömen durch lehmige, tiefgründige Land- striche. Beide Gebiete haben ihre eigenen Hevea-Arten, wenn auch in den Grenzdistrikten Über- _ gänge zu konstatieren sind, worauf namentlich Huber ein ungewöhnliches Gewicht legt. Unter Berücksichtigung dieser Thatsachen verteilen sich auf die Ule’schen beiden Distrikte die Hevea-Arten folgendermaßen: Nördliches Gebiet: H. guyanensis, collina — Benthamiana, Duckei — rigidifolia — diseolor — minor — paueiflora, membranacea, mierophylla — lutea. Südliches Gebiet: H. guyanensis, nigra — brasiliensis, nitida, paludosa — Spru- ceana, similis. Vergleicht man diese Verteilung mit der oben gegebenen Gruppierung der Arten nach ihrer Verwandtschaft, wie ich sie gegenwärtig auffasse, so ergeben sich folgende Schlussfolge- rungen für die Phylogenie der Gattung. E 4. Das Entwicklungscentrum der Gattung liegt nach den bisherigen Kenntnissen im Norden Fe des Amazonas, von Guyana westwärts und namentlich im Gebiete des Rio Negro. 2. In der nördlichen Hälfte des Areals ist der Artenreichtum relativ groß; aber auch die - Zahl selbständiger Stämme ist beachtenswert. : 3. Eine recente Artspaltung hat im Verwandtschaftskreise der H. Benthamiana und AH. paueiflora zur Bildung »kleiner Arten« geführt. P* 4. Im Süden des Amazonas liegt das Entwicklungscentrum der H. brasiliensis mit ihren er: Varietäten und Formen. Einzelne Sippen dieser Verwandtschaft können mit vollem Rechte als 3 Arten (H. paludosa, nitida vielleicht auch H. viridis) angesprochen werden. Vergl. S. 124, 123. 5. Der Süden besitzt nur wenige vikariierende Species, die als Parallelarten des Nordens EN aufgefasst werden können. Dies sind H. nigra, nächst verwandt mit H. guyanensis, und H. 4 Spruceana, die der H. discolor des Nordens entspricht. Conspectus sectionum et specierum. A. Antherae in columna staminali regulariter vel rarius irre- gulariter bivertieillata, 7—10, rarius tantum 5. . . . .Sect. I. Bisiphonia Baill. a. Alabastra Z' acuta. a. Foliola rigide membranacea. I. Foliola subtus ferrugineo- vel fulvo-pilosa. . Foliola subtus glaucescentia . . u ' 2. Foliola subtus non glaucescentia . . .... 2% 120 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. II. Foliola subtus glabra vel glabrata. 1. Microphyllae. * Foliola oblongo-ellipica . . . .»2.%..3. H. nitida. ** Foliola lanceolata . . .. 2 2.2....2..0 4. H. paludosa. 2. Macrophyllae. * Panieulae indumentum albidum . .... 5. H. brasiliensis. ** Paniculae indumentum fuscum . . . 2. ..6. H. lutea. P. Foliola valde coriacea, margine recuryata. . . .. 7. H. rigidifolia. b. Alabastra 5! obtusa. a. Foliola subtus pilosa. I. Ar Q' % mm longi. . Ovarium tomentosum . . . 8. H. Spruceana. S Ovarium supra medium pilosum, betähum siabrums 9. H. similis. II. Flores 51 21a mm longi . . .. 2.2... 0.40 H. discolor. . Foliola glaberrima. 1. "Foliole Coneoloria : , Baar I. A discoloria. . Foliola elliptica, medio latissima . . . . 12. H. mierophylla. : Foliola obovato-oblonga, supra medium Iatiesima. * Foliola coriacea. . . . u ** Foliola firme membranacea een... 44. H. membranacea. A. Antherae 5, in columna staminali univerticillata. . . Sect. II. Euhevea Müll. Arg. a. Alabastra obtusa. a. Foliola firme membranacea. Flores 5! 3 mm longi 15. H. guyanensis. P. Foliola subcoriaceea Flores 5' 1—2 mm longi . . 16. H. nigra. b.: Alabastraacuta '|. 2. SB er a Er Sect. I. Bisiphonia Baill. Hevea Sect. Bisiphonia Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 203; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 747. — Siphonia Sect. Bisiphonia Baill. Etud. Euphorb. (1858) 326. ı. H. Benthamiana Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 204; in DC. Prodr. XV. 2. (4866) 748; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 304; Hemsley in Hook. Icon. pl. XXVI. (1899) t. 2574, t. 2575 f. 16, 17. — H. discolor Spruce in Sched. — Arbor ad 6 m alta. Petiolus gracilis, glabratus, ad 42 cm longus; foliola subtus glaucescentia, petio- lulo 8 mm longo suffulta, firme membranacea, oblongo-ovata, brevissime acuminata ve] acuta, 44—1% em longa, 5—5 il cm lata, supra glabra, valde nitida, subtus ferrugineo- pubescentia; costae primariae utrinque ad 142. Inflorescentiae numerosae, angustae, folia aequantes vel iis breviores; ramuli graciles, ferrugineo-pubescentes. Flores minuti, brevissime pedicellati. Alabastra anguste ovoidea, acuminata, ferrugineo-pubescentia. Sepala acuminata; discus 5! profunde 5-lobus, tenuis, glaber; stamina 40, biverticillata ; columna staminalis ultra antheras brevissime producta; ovarium sericeum; stigmata sessilia. Semina ovoidea, maculata, 20—25 cm longa. Provinz des Amazonenstromes: Am Rio Uaupes (Spruce n. 2560!, nach Müller auch n. 3326), nach Huber auch am oberen Orinoko; in Venezuela kultiviert (Bovallius). Nutzen: Ist nach Labroy und Huber eine wichtige Kautschukpflanze. Vergl. Huber in Bol. Museu Goeldi V. (1909) 242. 2. H. Duckei Huber in Bol. Mus. Goeldi Parä IV. (1905) 631; in Fedde, Repert. IL. (1907) 385. — Arbor mediocris, 8—10 m alta; ramuli crassiusculi; squamae ad basin innovationum crassae, obtusae. Petiolus gracilis, glabrescens, 4—5 cm longus, apice parum distinete biglandulosus; petioluli vix 2 mm longi; foliola 5—61/, em longa, 3—4 cm lata, late obovata, apice breviter et obtuse acuminata, basi acuta, rigide Hevea, 121 membranacea, supra nitidula, subtus pallidiora, = dense fulvo-pilosa vel leviter sericeo- nitentia. Paniculae foliis paulo breviores, ad basin innovationum numerosae, dense fulvo-tomentellae; flores (3 subsessiles. Alabastra 5! ovoidea, acuminata, Calyx ad 2/3 lobatus, lobi ovato-triangulares, acuminati, fulvo-tomentelli; discus annularis, mem- branaceus, sublobatus; stamina 6—9, biverticillata; columna staminalis glabra, ultra antheras longius producta. Flores © majores, longius pedicellati; ovarium parce fulvo- tomentellum; stigmata brevissime pedicellata. Provinz des Amazonenstromes: Am unteren Japurä (Ducke!). Nutzen: Liefert eine geringere Sorte Kautschuk. Nota, In affinitatem H. Duckei verisimiliter pertinent vel cum hac fortasse conjungenda sunt specimina sterilia a cl. Ule sub num. 6026 in ditione fl. Rio Negro lecta. Folia oblongo- ‚obovata, 7—12 cm longa, 4—5!/s cm lata, coriacea, apice obtusa vel rotundata, supra nitida, glaberrima, subtus glaucescentia simulque rufo-pilosa. Flores et fructus ignoti. — Succum Gummi resinam, Kautschuk dictam, plorare dieitur. Cfr. Ule in Engler’s Bot. Jahrb. XXXV. (4905) 669. — Specimina haec ad H. discolorem, quacum el. Ule comparavit, me judicante non accedunt. 3. H. nitida Müll. Arg. in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 304. — Glabra. Petiolus - foliola vix aequans, apice valide biglandulosus; petioluli 5—8 mm longi, validiuseuli; - foliola 13—18 cm longa, 51/,—8 cm lata, oblongo-elliptica, vel leviter obovata, basi - acuta, apicem versus acuminata, subcoriacea, glabra, subtus vix pallidiora, rufescenti- nitida; costae parum prominentes. Fructus pro genere mediocres, fere 4 em longi, trigastriei, apice depressi, laeves. Semina % cm longa. — Flores ignoti. Provinz des Amazonenstromes: In den Uferwäldern des Solimoös und Ama- zonas (Martius). Nota. Speciem non vidi. 4. H. paludosa Ule in Engler’s Bot. Jahrb. XXXV. (1905) 666. — Arbor 15—30 m alta. Petiolus gracilis quam foliola brevior; foliola subtus glaucescentia, petiolulo 3-4 mm longo suflulta, rigide membranacea, 7—10 cm longa, 21/,—3 cm lata, adulta majora, lanceolata vel anguste obovato-lanceolata, basi acuta, apice acuminata, glabra, supra valde nitida; costae primariae utrinque 413—44. Inflorescentiae numerosae, effusae, ad basin ramulorum sitae, ca. 15 cm longae, tenues, pubescentes; pedicelli graciles, Z' 2? mm, © 5—10 mm longi. Alabastra 5! ovoidea, acuminata. Sepala g' lanceolata, acuminata, vix ad medium connata, subobtusa, 3 mm longa, © 6 mm longa; discus 5! subannulari-5-gibbosus; stamina 7—10, biverticillata} columna stami- nalis ultra antheras breviter producta, obtusa, pilosa; ovarium globosum, sericeum; stigmata sessilia. Capsula 3—3!/, cm longa, 3—4 cm lata, glauca, apice intrusa, fere globosa. — Fig. 43 C—@. Provinz des Amazonenstromes: Peru, Depart. Loreto, auf sumpfigem Gebiete außerhalb der Überschwemmungen bei Iquitos (Ule n. 6260!). 5. H. brasiliensis (H. B.K.) Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 204. — Arbor ad 20 m alta. Petiolus graeilis, cum foliolis glaber, foliola = aequans; foliola 5—60 cm longa, 3—16 cm lata, elliptica vel elliptico-lanceolata vel oblongo-obovata, basin versus angustata vel cuneata, apice 'acuminata vel cuspidato-acuminata, juniora tenuia, adulta firme membranacea vel membranacea, subopaca vel paulo nitida, reticulata, breviter petio- lulata; costae utroque latere ca. 16—20. Paniculae foliis evolutis subduplo breviores, pyramidales; ramuli parce einerascenti-pubescentes; flores albido-tomentosi, © masculis subtriplo longius pedicellati, infra lobos cum pedicellis extus fusco-nigricantes et ibidem cum parte superiore albido-tomentosa discolores. Calyeis ad 2/, partiti lobi lanceolati, acu- E. minati; discus parvus vel minutus, urceolaris, lobatus, puberulus; stamina 10, biseriata; eolumna staminalis supra stamina longius producta, cylindrica, tomentella; ovarium sericeo-tomentellum. Nota. Species valde polymorpha et quoad foliorum magnitudinem et ambitum valde variabilis. Varietates sequentes haud certe limitandae sunt. Var. «@. janeirensis (Müll. Arg.) Pax. — H. brasiliensis Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 718; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 302; Hemsley in Hook. Icon. pl. XXVI. 122 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. = (1899) t. 2573 f. 4—7, t. 2575 f. 1—7; Ule in Engler’s Bot. Jahrb. XXXV. (1905) 664; in Kautschukgewinnung (1905) 7. — H. janeirensis Müll. Arg. in Fl. Brasil. X. 2. (1874) 706. — H. Sieberi Warburg, Kautschukpfl. (1900) 32. — Siphonia brasi- liensis H.B.K. Nov. gen. spec. VII. (1825) 474; Collins, Rep. Caoutsch. (1872) t. 4. — Foliola 5—60 em longa, firme membranacea, subopaca, subtus viridia, ceterum ambitu et magnitudine variabilia. Stigmata sessilia. Semina oblonga, maculata, 21/y— 3 em longa. 3 = Provinz des Amazonenstromes: Das Verbreitungsgebiet erstreckt sich auf alle rechten Nebenflüsse, oft bis zu deren Quellen; am linken Ufer nur wenig verbreitet. Am .Unterlaufe aller Flüsse in deren Überschwemmungsgebiet, im Quellgebiete auf dem Fig. 43. A—B Hevea nigra Ule. A Flos & longitudinaliter sectus. B Androeceum, — 0—-@ H. paludosa Ule. © Flos & longitudinaliter seetus. D Androeceum. E FlosQ. F Gynoeceum, G Fructus. — H—M H. mierophylla Ule var. iypica Pax. H Ramulus fructiger. J Fructus. K et L Semen, a latere et facie visum. M Petioli apex. (Icon sec. Ule in Engler’s Bot. Jahrb. u XXXV. (1905) 668 reiterat.) gr Hevea. 123 überschwemmungsfreien Lande. Außerhalb der Heimat vielfach kultiviert, in Brasilien _ und auch in der alten Welt (Burchell n. 9826, 10034; Endlich .n. 228!, Spruce n. 136, 197!, Ule n. 5353!, 5354!, 5893!, 6923!). — Als Kulturpflanze aus Bra- silien (Glaziou n. 4911!, 8921!, 10240!), Trinidad (Hart n. 6085!, 6359!, 6360!), Kamerun (Preuss!, Winkler n. 582!, 1342!), Zenker n. 3917!), Goldküste (John- son n. 610!), Singapore (Mayer!), Java (Preyer!, Stuhlmann!). Kr Einheim. Name: Seringueira branca (breitblättrige Form), Seringueira u er (schmalblättrige Form), auch Seringueira boa, Seringueira verdadeira. : Nutzen: H. brasiliensis var. janeirensis ist die Stammpflanze des Para-Kaut- er: 'schuks, der in drei Qualitäten gewonnen wird. Die erstklassige Sorte (Para fina) stammt ausschließlich von ihr; die zweite Sorte (Entre fina) ist das Resultat einer ' nachlässigen, übereilten Räncherung oder einer Beimischung minderwertigen Milchsaftes anderer Kautschuk-Heveen. Die geringste Marke, oft aus Abfällen bestehend, kommt - als Sernamby in den Handel. — Vergl. P. Reintgen, Kautschukpfl. (Kolonialwirtsch. Kom. (1905)) 106 u. f£. Var. #. stylosa Huber in Bol. Mus. Goeldi Parä IV. (1905) 640; in Fedde, Repert. III. (1907) 386. — Foliola latiuscula. Stigmata stylo brevi inserta. Amazonasgebiet (nach Huber). War. y. cuneata (Huber) Pax. — H. lutea var. cuneata Huber in Bull. soc. Bot. France XLIX. (1902) 48. — H. cuneata Huber in Bol. Mus. Goeldi Parä IV. (1905) 640. — H. spec. Itaüba Ule in Engler’s Bot. Jahrb. XXXV. (4905) 666; in Kautschuk- _ gewinnung (1905) 9. — H. peruviana Lechler ex Huber I. e. — Cortex rubescens. Foliola _ permagna, tenuia, membranacea, breviter cuspidato-acuminata, basin versus longo tractu cuneato-attenuata, supra viridia, subtus juniora violacea, adulta violascentia. = Areal wie bei var. janeirensis, aber in höheren Lagen, in Peru bis in die Anden- _ thäler aufwärts (Ule n. 53541, 5352!, 5896!, 5897!, 5898!, 6909!). Einheim. Namen: Itaübä, Seringueira vermelha (Brasilien), Jev& debil, _Siringa amarilla (Peru). , Nutzen: In dem sehr ausgedehnten Areal wird der Baum fast überall auf Kaut- schuk ausgebeutet; der Ertrag ist jedoch geringer als bei var. janeirensis, und der Kautschuk ist nur ein Produkt zweiter Güte. 3 . Nota. A formis macrophyllis var. janeirensis aegre discernitur, — An species propria? E Var. d. Randiana (Huber) Pax. — H. Randiana Huber in Bol. Mus. Goeldi _— Parä IV. (1905) 636; in Fedde, Repert. III. (1907) 385. — Arbor mediocris. Foliola - _ exacte elliptico-lanceolata, 10—20 cm longa, 3—5 cm lata, interdum multo majora, _ rigide membranacea, utrinque angustata, apice longiuscule et acute acuminata, supra Jaete viridia, nervis lutescentibus, subtus pallidiora, sed vix glaucescentia. Capsula _ trigastrica, basi et apice umbonata. Semina oblonga, paulo compressa, 21/3 cm longa, einerascentia, nigro-maculata. Nordbrasilien (nach Huber). a Nota 4. Planta mihi ignota certissime ad H. brasiliensem proxime accedit et verisimil- - lime hujus varietatem sistit. Nota 2. Hevea viridis Huber in Bull. soc. Bot. France XLIX. (4902) 48 ab autore his verbis diagnoseitur: >Foliis glaberrimis, subherbaceis, utrinque laete viridibus, nitidis, oblongo- obovatis vel elliptieis, basi acutis, apice longiuscule obtuseque acuminatis, biglandulosis. — L’Hevea viridis vit exactement dans les m&mes stations que !’H. brasiliensis, c’est-ä-dire dans les endroits mar&cageux, inondes l’'hivere. Rio Ucayali et Rio Huallaya. — »Puca Siringa« incol.< Specimina non vidi. E diagnosi valde incompleta ellucet affinitas cum H. brasiliens:, cujus varietater speciem esse puto. E 6. H. lutea (Benth.) Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 204; in DC. Prodr. - XV. 2. (1866) 719; in Fl. Brasil. XI. 2. (187%) 302; Hemsley in Hook. Icon. pl. XXVI. {1899) t. 2574 f. 11—21. — AH. apieulata Baill. in Adansonia IV. (1863) 285. — AH. lutea var. apieulata Müll. Arg. in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 302. — H. peruviana NZ ® 124 F. Pax. — Euphorbiaceac-Jafropheae. Lechler ex Benth. in Benth. et Hook. f. Gen. III. (1880) 290. — Siphonia lutea Benth, in Hook. Journ, Bot. VI. (1854) 370. — Siphonia apieulata Spruce ex Baill. in Adan- sonia IV. (4863) 285. — Arbor ad 20 m et ultra alta, copiose lactescens. Petiolus 8—12 cm longus, apice 2-glandulosus; foliola rigide membranacea, glabra vel juniora parce pubescentia, mox omnino glabrata, 10—12% cm longa, A—4'/y cm lata, obovato- lanceolata, basi cuneato-acuta, apice brevissime et acute acuminata, olivaceo-fusca, opaca, subtus vix glaucescenti-fusca. Paniculae folia = aequantes, fusco-pubescentes; pedicelli 4 mm fere longi. Alabastra ovoideo-conica, acuta. Calycis ad 2/, partiti lobi triangulari-lanceolati, acuminati, utraque pagina tomentelli; discus (5! minimus, sub- annularis, 5-lobus, glaber, antherae 5—38, nonnunquam tantum 5, irregulariter 2- verticillata; columna suprastaminalis brevius vel longius producta, cylindrica, glabra vel parce puberula; ovarium cinereo-pubescens; stigmata sessilia vel stylo brevissimo suffulla. Fructus ignoti. Provinz des Amazonenstromes: Vom mittleren Rio Negro bis zum unteren Ucayali in Ost-Peru (Lechler n. 2360, Spruce n. 2088!, 3139!). Nutzen: Scheint trotz reichlich vorhandenen Milchsaftes nicht zur Kautschuk- gewinnung verwendet zu werden. 7. H. rigidifolia (Benth.) Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 203; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 718; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 300; Hemsley in Hook. Icon. pl. XXVI. (1899) t. 2573 f. 11, 12. — Siphonia rigidifolia Spruce ex Bentham in Hook. Journ. Bot. VI. (1854) 374. — Arbor ad 10 m alta. Petiolus validus, foliola aequans vel superans, apice valide biglandulosus; foliola 9—412% cm longa, 4—5 cm lata, oblongo- elliptica, cuspidato-acuminata, basi acuta, valde coriacea, margine revoluta, supra laevia et nitida, utraque pagina glabra, subtus glaucescenti-pallida, valide venulosa; costae utroque latere ca. 12. Paniculae amplae, floribundae, cinereo- vel albo-tomentellae. Alabastra 9! eylindrico-conica, angusta. Calyx ZT 4 mm longus, © 7 mm longus, utriusque sexus intus tomentellus; lobi triangulares, acuminati; disei glandulae 5! lan- ceolato-subulatae, glabrae, acuminatae, basi tantum connatae; antherae 9—10, irregu- lariter bivertieillata; columna staminalis glabra, ultra antheras longius producta; ovarium glabrum; stylus brevis. Fructus ignoti. Provinz des Amazonenstromes: Am Rio Negro und Rio Uaupes (Spruce n. 2527!), nach Huber auch am mittleren Orinoko. Nutzen: Nach J. Huber scheint der Baum einen guten Kautschuk zu liefern. — Vergl. P. Reintgen, Kautschukpfl. (Kolonialwirtsch. Kom. [1905]) 104. 8. H. Spruceana (Benth.) Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 204; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 747; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 298; Hemsley in Hook. Icon. pl. XXVI. (1899) t. 2570, t. 2573 f. 44—17; Ule, Kautschukgewinn. (Kolonialwirtsch. Kom. [1905]) 8, 105. — Siphonia Spruceana Benth. in Hook. Journ. Bot. VI. (1854) 370; Baillon, Etud. Euph. (1858) t. 14 f. 38—42. — Arbor medioeris; truncus basi in- crassatus; ramuli lineolato-angulosi, glabri, superne dense foliosi. Petiolus foliolis aequilongus, glaber, apice 2—5-glandulosus; foliola 9—20 em longa, 5—8!/, em lala, membranacea, oblongo-obovata, breviter et obtuse acuminata, basi acuta, supra nitida, glabra, subtus fusco-glaucescentia et secus nervos pilosa; costae utrinque 13—15. Paniculae in apice ramulorum confertae, laxae, elongatae, folia aequantes, molliter pubescentes; flores distinete et graciliter pedicellati. Alabastra ovoidea, oblusa. Calyx g' % mm longus, demum 5—5'/, mm attingens, ad medium lobatus, lobi lanceolato- ovati, acuminati, utraque pagina tomentelli; discus 3' subundulatus, 5-lobus, glaber; stamina 7—10, biverlicillata; columna suprastaminalis longius producta, subglabra; calyx © 9 mm attingens; ovarium tomentellum; stigmata sessilia. Provinz des Amazonenstromes: Unterlauf der rechten Nebenflüsse des Ama- zonas; am Tapayos und Madeira (Spruce! n. 783, 999), am Juruä (Ule n. 5347)). Oft mit H. brasiliensis, aber auch auf unfruchtbaren Strecken allein vorkommend. 'Einheim. Name: Seringueira barriguda. Hevea. 125 3 Nutzen: Der Milchsaft liefert einen wenig guten Kautschuk und wird daher auch ‚nur gelegentlich gesammelt und mit dem Milchsaft der H. brasiliensis vermischt. Nota 4. H. Spruceana certe proxime accedit ad H. discolorem, sed florum magnitudine Nota 2. H. Spruceana var. tridentata Huber in Bol. Mus. Goeldi Parä IV. (1905) 644; im Fedde, Repert. If. (1907) 386 mihi ignota est. Differt a typo columna suprastaminali - apice tridentata vel distincte trifida, staminodiis in flore © evolutis. Bi 9. H. similis Hemsley in Hook. Icon. pl. XXVI. (1899) t. 2576. — Arbor; ramuli glabri. Peticlus gracilis, foliolis brevior, apice biglandulosus; foliola distincte - petiolulata, tenuia, vix coriacea, oblongo-lanceolata, 9—12 cm longa, 4 cm lata, acu- minata, basi cuneata, discoloria, supra glabra, subnitida, subius pallida, puberula; costae _ utringue = 45. Paniculae numerosae, in axillis foliorum supremorum faseiculatae, R folia interdum superantes, cum floribus pubescentes; pedicelli graeiles; flores utriusque sexus fere aequales, 8—9 mm longi. Alabastra obtusa. Calyeis lobi lanceolati, acu- minati, utraque pagina pubescentes, demum recurvi; stamina 10, — irregulariter bi- seriata; columna suprastaminalis longius producta, eylindrica, glabra; disci glandulae 5, - globosae; ovarium supra medium puberulum, infra glabrum; stigmata sessilia; disei _ glandulae 10, minutae. B:- Brasilien, ohne nähere Standortsangabe (Ferreira n. 745); nach Huber am _ unteren Yapura (Ducke). E 10. H. discolor (Benth.) Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 747; in Fl. Brasil. XI. 2. (187%) 299 t. 43; Hemsley in Hook. Icon. pl. XXVI. (4899) t. 2573 f. 18— 21, t. 2575 f. 8S—11; Ule, Kautschukgewinn. (Kolonialwirtsch. Kom. 1905) 40 f. 2. — H. paraensis Baill. Adansonia IV. (1863/64) 284. — Siphonia discolor - Benth. in Hook. Journ. Bot. VI. (1854) 369. — Mierandra ternata R.Br. in Bennett et _ _R.Br. Pl. javan. rar. (1838) 238 ex Müll. Arg. l. ce. — Arbor. Petiolus foliola dequans vel superans, glaber, apice 5-glandulosus; foliola firme membranacea, 40—15 cm longa, 57 cm lata, oblongo-elliptica vel oblongo-obovata, supra nitida vel subopaca, breviter et obtuse acuminata, basi acuta, supra glabra, subtus = pubescentia; costae utrinque 43 —16. Paniculae petiolos haud longe superantes, indumento albido vestitae. Ala- - bastra ovoidea, subobtusa. Calyx ' aperiens 2!/, mm longus, extus et intus tomen- _ tellus; lobi triangulares, acuminati; disci glandulae 5, subliberae, glabrae; stamina 7— 10, _ bivertieillata; columna suprastaminalis glabra, breviter produeta; ovarium pubescens; ' stigmata sessilia. Capsula 5 cm longa, trigastria. Semen 3—4 cm longum, 18 mm latum, brunnescenti-griseum, irregulariter nigro-maculatum. = Provinz des Amazonenstromes: In den Gebieten der linken Zuflüsse des Amazonas, besonders am Rio Negro und Yapura (Spruce n. 1174!, Ule n. 6021!, 6022). Be. Nutzen: Nach Ule sehr wichtige Kautschukpflanze, der Haupterzeuger des Kaut- sehuks am Rio Negro. Er ist an und für sich von ganz hervorragender Qualität; leider aber wird seine Güte meist durch den scharfen Saft einer Liane, womit die Indianer die Gerinnung des Milchsaftes zu beschleunigen pflegen, stark beeinträchtigt. © Wergl. P. Reintgen, Kautschukpfl. (Kolonialwirtsch. Kom. 1905) 103. Ist nach “ Labroy und Huber hingegen als Kautschukpflanze wertlos. (Vergl. Huber in Bol. Mus. Goeldi V. (1909) 232.) 41. H. minor Hemsl. in Hook. Icon. pl. XXVI. (1899) t. 2572. — Arbor, 5 m _ alta; ramuli fruetiferi graciliusculi, glabri, apice tantum foliiferi. Folia glaberrima, _ graciliter petiolata; petiolus apice biglandulosus, 9—10 em longus; foliola coriacea, _ _eoncoloria, lanceolata, 12 cm longa, 3—4 cm lata, utrinque attenuata; costae utrinque = ı5. Flores ignoti. Capsula laevis, fere 3 cm lata; semina laevia, immaculata, _ triangulari-oblonga, alba, 16 mm longa. er Cisäquatoriale Savannenprovinz: In Wäldern am Casiquiare-Flusse (Spruce n. 3457). 12. H. microphylla Ule in Engler’s Bot. Jahrb. XXXV. (1905) 669; in Kaut- schukgewinnung (Kolonialwirtsch. Kom. 1905) 40. — Arbor 8—18 m alta. Petiolus 126 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. foliola = aequans, apice glandulis 2, nigris munitus; foliola rigide membranacea, supra opaca, subtus paulo pallidiora, elliptica vel lanceolato-elliptica, glaberrima, basi acuta, apice acuminata, 6—42% cm longa, 2%1/,—4 cm lata. Flores ignoti. Capsula 4—5 cm E longa, 3—4 cm lata, basi umbonata, apice acuta, triangulata, subtrialata. Semina 20—25 mm longa, 12—15 mm lata, ovoidea, obsolete 4-angularia, cinerea, atro- brunneo-marmorata. Var. «. typiea- Pax. — Microphylla. Foliola 6—7 em longa, 21), cm lata; costae utrinque 10—1412. — Fig. 43 H—M. Provinz des Amazonenstromes: Auf den Inseln des unteren Rio Negro (Ule n. 6025!). Einheim. Name: Tambaqui Seringa. Nutzen: Liefert wenig, aber zur Kautschukgewinnung taugliche Milch. Var. $. major Pax. — Foliola majora, angustiora, = 42% cm longa, 4 cm lala; costae utringue 410—12. = Mit der typischen Varietät (Ule n. 6024!). Einheim. Name: Barriguda. Nota. Ad H. mierophyllam mihi reducenda videntur specimina starilie a cl. Ule sub _ n. 6023 iisdem locis collecta, foliorum ambitu et magnitudine a var. majore vix rite distinguenda, sed costae utrinque latere paulo numerosiores. Nomen vern. hujus plantae est Sarapo. — Cfr. Ule in Engler’s Bot. Jahrb. XXXV. (4905) 669. 13. H. pauciflora (Benth.) Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) ex pte.; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 747 ex pte.; in Fl. Brasil. XI. 2. (4874) 300. — H. confusa Hemsl. in Hook. Icon. pl. XXVI. (1899) sub t. 2570, t. 2574 f. 1—3, t. 2575 f. 12—13. — H. Spruceana Oliv. Kew Report 1880 (1881) 37 ex pte. — Siphonia paueiflora Benth. in Hook. Journ. Bot. VI. (1854) 370. — Arbor 20 m alta; ramuli floriferi erassi. Petiolus foliola = superans; foliola in ramulis florigeris saepius 8— 16 cm longa, 5—8 cm lata, coriacea, glabra, supra nitida, einerascenti-viridia, subtus subglaucescenti-pallida, basi cuneata, obovata vel oblongo-obovata, obtuse acuminata; costae utrinque = 15. Paniculae angustae, pauciramosae, folia superantes, püberulae; flores parvi, albido-tomentelli, GT 5—6 mm longi. Alabastra globoso-ovoidea. Galyeis lobi acuminati, extus et intus puberuli; stamina 40, biverticillata; columna staminalis ultra antheras subulato-producta; disci glandulae liberae; ovarium glabrum vel parce pilosulum; discus hypogynus tenuis, lobatus; stigmata sessilia. Fructus ignoti. Semina rotundato-oblonga, apice et basi truncata, 21/, cm longa, purpureo-maculata. Cisäquatoriale Savannenprovinz: Britisch-Guyana: Am Essequibo und Mazaruni (Jenman n. 621, 1332, 7576!, 7577!, 7578!, 7580!, 7581!, 75821, Tomas Schomburgk n. 817, 1381)). Wird auf Trinidad kultiviert (Hart n. 3554!, 6358!). Nutzen: Liefert Kautschuk, wahrscheinlich von besserer Güte. Nota. Verisimiliter in affinitatem H. paueiflorae pertinent specimina sterilia Uleana sub n. 5348 prope Manäos in Brasilia septentrionali lecta; vix autem ad speciem laudatam redu- cenda sunt. Cfr. Ule in Kautschukgewinn. (Kolonialwirtsch. Kom. 4905) 12. 44. H. membranacea Müll. Arg. in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 299. — H. pauei- flora Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) ex pte.; in DC: Prodr. XV. 2. (1866) 717 ex pte.; Hemsl. in-Hook. Icon. pl. XXVI. (1899) t. 2574 f. 4—10, t. 2575 f. 14, 15; ‘ Ule in Engler’s Bot. Jahrb. XXXV. (1905) 669; Kautschukgew. (Kolonialwirtsch. Kom, 1905) 12, 103. — H. Spruceana Oliv. Kew Report. 1880 (1881) 37 ex pte. — Arbor 43—17 m alta. Petiolus gracilis, glaber; foliola 8—10 cm longa, 4—8 cm lata, -oblongo-obovata, breviter et obtuse cuspidato-acuminata, membranacea, glabra, supra pallide viridia, subtus e glauco pallide violascentia. Paniculae foliis subaequi- longae, angustae, parce et breviter ramosae, primo intuitu fere glabrae, sed parce 4 tomentellae. Alabastra ' ovoidea, oblusa. Calyeis 4 mm longi lobi acuminati, extus et intus puberuli; disci glandulae liberae, glabrae, Stamina 10, biverticillata; columna suprastaminalis subulato-producta, puberula; ovarium dense sericeum ; stigmata sessilia. a et: a ET ae ee de Sn a u ee E. petiolulis 5—7 mm lon- Hevea. 127 ; Provinz des Amazonenstromes: Südguyana bis Manäos und zum Rio Uaupes (Jenman n. 725, 7404!, 7520!, Schomburgk!, Spruce n. 2691!, Ule n. 5350!). Nutzen: Liefert eine geringe Ausbeute an Kautschuk von mittlerer Qualität und wird daher nur selten zur Kautschukgewinnung benutzt. Nota 4. Species H. paueiflorae valde affinis et fortasse ejus varietas leptophylla. Nota 2. Semina a cl. Hemsley subglobosa, illis H. paueiflorae similia describuntur. Specimina Uleana semina habent illa H. discoloris forma, colore et magnitudine simulantia. Sect. II. Euhevea Müll. Arg. Hevea Sect. Euhevea Müll. Arg. in Linnaea XXXIV. (1865) 204; in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 719. 15. H. guyanensis Aubl. Pl. Guyan. II. (1775) 871; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 719; in Fl. Brasil. XI. 2. (1874) 303; Pax in Engler-Prantl, Pflzfam. Il. 5. (1890) 77; Hemsl. in Hook. Icon. pl. XXVI. (1899) t. 2573 f. 8—10; Reintgen, Kautschukpfl. (Kolonialwirtsch. Kom. 1905) 403. — H. peruviana Aubl. Pl. Guyan. IV. (41775) t. 335. — Jatropha elastica L. f. Suppl. pl. (1781) 422. — Caoutschoua elastica Gmel. Syst. I. (1794) 677. — Siphonia Cahuehu Willd. Spee. pl. IV. (1805) 567. — Siphonia elastica Pers. Synops. II. (1807) 588; Juss. Euph. Tent. (1824) t. 12. — Siphonia guya- mensis Juss. ex Baillon, Etud. Euph. (1858) 326. — Siphonanthus_ elasti- ceus Schreb. ex Baillon, Etud. Euph. (1858) 326. — Arbor ad 20 m alta; ramuli dense foliosi, gla- bri. Petiolus fere 10 cm longus, glaber, apice 2—5-glandulosus; foliola membranacea, 4—12 cm longa, oblongo-obovata, basi acuta, apice obtusa vel ex apice obtuso apieu- lata vel brevissime acuta, glabra, supra nitida, sub- tus fusco-glaucescentia, gis suffulta. Paniculae evolutae folia aequantes, juniores iis duplo bre- viores, ferrugineo-tomen- tellae, juniores fere a basi florigerae, evolutae in- ferne nudae. Alabastra A D € Q' globoso-ovoidea, ob- Fig. 44. Hevea guyanensis Aubl. A Ramulus floriger. B Inflores- tusa. Calyx I 3 MM centiae pars. C Flos &. DAndroeceum. E Flos Q calyce resecto. longus, ad medium 5- (feon sec. Berg et Schmidt reiter. ex Pax in Engler-Prantl, lobus, pubescens; lobi Pflzfam. II. 5. 77.) 128 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. triangulari-ovati, subacuti; calyx Q ad 1/; lobatus; discus Jg" annularis, lobatus, glaber; stamina 5, 4-verticillata; columna suprastaminalis. tomentosa, apice 3-Jobulata: ovarium sericeum; stigmata Beni, Capsula ampla, eirc. 4 cm longa. Semina 11/, cm donza. — Fig. 44. Französisch-Guyana bis zum Deltagebiet des Amazonas (Huber!, Le- prieur!, Sagot n. 510, Poiteau!). Einheim: Name: Seringa rana. Nutzen: Liefert Kautschuk von nur geringer Qualität und kommt als Kulturpflanze wohl nicht in Betracht. Nota. Sub n. 5349 cl. Ule e regione austro-oceidentali amazonica Heveae specimina attulit sterilia, foliis illa A. guyanensis optime referentibus, sed dilutius viridibus. Fortasse ad speciem hanc pertinet. Nomen vern. est Orelha da onca. 16. H. nigra Ule in Engler’s Bot. Jahrb. XXXV. (1905) 667; Kautschukgew. (Kolonialwirtsch. Kom, 4905) 9. — Arbor 15—30 m alta; rami dense foliosi. Petiolus 8—12 cm longus, apice biglandulosus; foliola 8—12 cm longa, 4—5 cm lata, petio- lulis 8 mm longis suflulta, subcoriacea, obovato-lanceolata, basi acuta, breviter acumi- nata, glabra, supra obscure fusco-viridia, subtus dilute glaucescenti-viridia. Paniculae petiolos aequantes, ferrugineo-tomentosae, unisexuales(?). Alabastra (3' fere globosa, 1—2 mm longa, obtusa, tomentella; discus fere nullus; stamina 5, univerticillata; co- lumna suprastaminalis breviter conoideo-producta, apice tomentosa. Flores Q et fructus ignoti. — Fig. 43 A—B. Provinz des Amazonenstromes: An Waldbächen des überschwemmungsfreien Landes am oberen Juruä Mivy (Ule n. 5895!). Nutzen: Der Milchsaft liefert einen sehr minderwertigen Kautschuk und wird kaum RZ . H. collina Eiber- in Bol. Mus. Goeldi Parä V. (4909) 249. — Arbor ex- 2 ramis subgracilibus, glabris, novellis striatis, vetustioribus nodosis, cortice rugoso, nigrescente obtectis. Folia ad apicem ramulorum congesta, longe petiolata; petiolus gracilis, foliorum inferiorum ad 40 cm longus; glandulae ad apicem petioli 2, minutae; foliola ovato-oblonga, 8—12% cm longa, 3—4 cm lata, basi subcuneata, apice brevis- sime acuminata, chartacea, utrinque opaca, subtus violascentia, nervis secundariis utrin- que 140—42 percursa. Inflorescentiae floribundae, fasciculatae, ad 20 cm longae, tenuiter et sparse ferrugineo-tomentellae. Flores lutei. Alabastra ' globoso-ovoidea, 3 mm longa, basi rotundata, apice breviter, sed acute acuminata, puberula. Calyeis laciniae triangulari-ovatae, acuminatae. Columna staminalis brevis; antherae 5, bre- viter ellipticae, uniseriatae. Discus rudimentarius. Flores Q in inflorescentiis termi- nales, solitarii, interdum pauci. Discus haud evolutus. Ovarium ovoideum, stigmatibus subsessilibus, bilobis coronatum. Provinz des Amazonenstromes: Serra de Parintins (Ducke n. 8728). Einheim. Name: Seringueira itauba. Nota. Speciem non vidi, Nomina nuda. Hevea andinensis Sperber in Tropenpfl. XIV. (1910) 96. Siphonia Kunthiana Baill. Etud. Euphorb. (1858) 326. — Cfr. Ule in Eng- ler’s Bot. Jahrb. XXXV. (1905) 664 adnot. 3. 12. Aleurites*) Forst. Aleurites Forst. Char. gen. (1776) 444 t. 56; Endl. Gen. II. (1836—40) A114; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 722; Benth.-Hook. f. Gen. III. (1880) 292; Pax in Engler-Prantl, Pflzfam. III. 5. (1890) 72. — Camirium Rumph. Herb. amboin. *) @4evolıns — farinosus. Aleurites. - 129 II. (1742) 180 t. 58; O0, Ktze. Revis. gen. II. (48914) 595. — ?Carda Nor. in Verh. batav. Gen. V. (1790) ed. I. Art. IV. 2. Flores monoici yel subdioici, petaliferi. Calyx ' junior globosus, clausus, sub anthesi in lobos 2—3 valvatim ruptus. Petala 5. Stamina 83—20, receptaculo conico affıxa, exteriora epipetala, glandulis parvis alterna; filamenta exteriora libera, interiora monadelpha, Ovarii rudimentum- nullum. Calyx et corolla © ut in flore g'. Discus nullus vel glandulae minutae, episepalae. Ovarium 2—5-loeulare; styli bifidi. Ovula in loculis solitaria. Fructus magnus, drupaceus, indehiscens; exocarpium carnosum ; endocarpium crustaceum, Seminis testa crassa, lignosa. — Arbores indumento stellari vel simplici. Folia alterna, longe petiolata, ampla, basi 5—7-nervia, indivisa simulque 3—5-loba, petiolo apice 2-glanduloso suffulta. Flores laxe cymosi; cymae ad apicem ramorum paniculatae. Species 4, Asise orientalis et insularum maris Pacifiei indigenae, una per regiones tropicas cultura late distributa et inquilina. Conspectus sectionum et specierum. A. Indumentum stellare. a. Alabastra globosa. Stamina 4-vertieillata, 45—20; an- therae introrsae. Ovarium 2-loculare.. Panicula ampla, floribunda; flores minores . . : . . . .„Seet. I. Camirkum (Gärtn.) Müll. Arg. Huc pertinet species unica . . . . 2.4. A. moluecana. b. Stamina 2-verticillata, 7—10; antherae” extrorsae. Ova- rium 3—4-loculare. „ . . - 2.2.20... Sect. II. Reutiales Müll. Arg. Huc pertinet species unica . . . ie re ra A Traperma. B. Indumentum e pilis subsimplieibus vel bipartitis composi- tum. Alabastra ovoidea. Stamina 8—12. Ovarium 3— 4-loculare. Panieula laxa; flores magni, in cymis pauciores Sect. II. Dryandra (Thunb. y Müll. Arg. a. Fructus maturus verrucosus. Petala 15—22 mm longa, oblonga 5! basi barbata . . . ee 3: A cordala. b. Fructus laevis, Petala 25—30 mm " longe; _ prbienlari- ö re zes a gi ie A Fordü. Sect, 1. Camirium (Gärtn.) Müll. Arg. " Aleurites Sect. Camirium Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 723. — (a- mirium Gärtn. Fruet. II. (1791) 194 t. 125. — Telopea Soland. ex Baillon, Etud. Euph. (1858) 345. 1. A. moluccana (L.) Willd. Spee. pl. IV. (1805) 590; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 723; in Fl. Brasil. XI. 2. (4874) 304 t. 45; Benth.-Müll. Fl. austral. VI. (4873) 428; Hook. f. Fl. Brit. Ind. V. (1887) 384; Pax in Engler-Prantl, Pflzfam. II. 5. (1890) 73 f. 44; Drake del Castillo, Fl. Polynösie frang. (4893) 183; Schumann- Lauterbach, Fl. Deutsch. Schutzgeb. (1904) 409; Urban, Symb. Antill. IV. (1905) 348. — A. triloba Forst. Char. gen. (1776) 142 t.56; Hemsl. in Kew Bull. (1906) 121. — A. commutata Geisel. Croton. Monogr. (1807) 82. — A. ambinux Pers. Synops. II. (4807) 587; Juss. Euphorb. Tent. (4824) t. 12. — A. lobata Blanco, Fl. Filip. ed. 1. (1837) 756. — A. lanceolata Blanco, Fl. Filip. ed. 4. (1837) 757. — A. cordifolia Steud. Nomencl. ed. 2. I. (1840) 49. — Jatropha moluccana L. Spec. pl. ed. 1. (1753) 1006. — Camirium cordifolium Gärtn. Fruct. (4794) 195 t. 125. — (Camirium oleosum Reinw. ex Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 723. — Camirium moluccanum 0. Ktze. Revis. II. (1891) 595. — Juglans Camirium Lour. Fl. eochinch, (1793) 702. — Telopea conspicua Soland. ex Seem. Fl. Vitiens. (1865—68) 223. — Arbor magna; rami longi, patuli, penduli et adscendentes. Folia in apice ramulorum approximata, longe vel longissime petiolata, juvenilia cum ramulis indumento A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 147. 9 130 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. brevi, stellari, subpulveraceo-ferrugineo, deinde = evanescente tecta, ad 20 cm longa, saepius minora, quoad ambitum valde ludentia, aut late ovata vel lanceolata, acuminata, basi subacuta, ‚elobata, aut 3—5—-7-loba et tum basi = profunde cordata, integerrima vel repando-dentata; lobi breves, acuminati; petioli et cosiae persistentius stellato- pilosae. Inflorescentia 40—45 cm longa, thyrsoidea, ferrugineo-tomentella; ramuli trichotome divisi; bracteae subulatae, mox deciduae; pedicelli calycem circiter sesqui- aequantes. Calyces Z' 3 mm longi, clausi ovoidei, obtusi, © elausi cylindrico-conici, 6 mm longi; petala 7—9 mm longa, 5! lanceolato-obovata, basi intus barbata, © linguiformia; filamenta cum receptaculo stellato-hispida; ovarium densissime hispidum. Fructus carnosus, 5—6 cm latus, leviter 4-sulcatus, glaber, olivaceus, 2——4-spermus; semen apice acutatum, rugoso-gibberulosum. — Fig. 45. Fig. 45. Aleurites moluccana (L.) Will. A Ramulus floriger. B Alabastrum 3. CO Flos 43. °D Androeceum. E Flos @, F idem longitudinaliter sectus. (Icon. sec. Pax, reiter. ex Engler- | Prantl, Pfizfam. II. 5. 73.) Wahrscheinlich einheimisch im malayischen Gebiete und auf den Südsee-Inseln, aber fast in allen tropischen und subtropischen Gebieten kultiviert und vielfach eingebürgert. Vorderindien (Hooker f. u. Thomson!). — Hinterindien (King’s Col- lector n. 5222!, 10846!). — Birma (Griffith n. 4795!). — Siam (Zimmermann n. 107!). — Hainan (Henry n. 8336!). Java (Koorders n. 25285ß!, Teysmann!, Zollinger n. 134!j, — Philip- pinen (Cuming n. 663!, Loher n. 4841!, 4843!, Merrill n. 3814!, Wichura n. 4786!). — Neu-Guinea (Bamler n. 99!, Lauterbach n. 4575!). — Neu- Caledonien (Vieillard n. 4145, 4146). Sandwich Inseln (Bennett!, Chamisso n. 190!, Gaudichaud n. 3!, Heller n. 2431!, Meyen!, Seemann n. 1729). — Fidschi-Inseln (Neumann!, Weber n. 14!). — Tonga-Inseln (Lister!)., — Samoa (Reinecke n. 158!). — Tahiti 1 a ee Aleurites. ‚ 131 (Lesson!, d’Urville!). — Nordaustralien, Queensland (Betche!, Diels n. 8370!, F. v. Müller!). Cap Verde’sche Inseln (Bolle!). — Kamerun (Winkler n. 58a!). — Usam- bara (Scheffler n. 178!). — Madagaskar (Humblot!) Californien (Deppe!). Cuba (Baker n. 2526!, Eggers n. 5097!, Morales u. Bosques n. 288!). — Haiti (Mayerhoff!). — Portorico (Sintenis n. 972!, 2551!, Stahl n. 1071!). — Guadeloupe (Duss n. 2924!). — Martinique (Hahn n. 306!). — St. Vincent _— (Smith n. 1515!). — Trinidad (Sieber n. 235!). N ” Guyana (Poiteau!), — Brasilien (Burchell n. 9085, Campos Novaes n. 5694!, Glaziou n. 783, 44547!, Martius n. 848!, Luschnath n. 48!, 178, Pabst n. 484!, Riedel n. 24!, Schott n. 4591, Widgren!). — Chile (Philippi!). Nutzen: Das Holz des Baumes wird zu Theekisten verarbeitet. Die rohen Samen (Kawiri- oder Kewiri-Nüsse, Kakuna-Nüsse) dienen als Abführmittel und, in die Blätter der »Schraubenfichte« gewickelt, zu Fackeln beim Nachtfischen; auch kauen die Eingeborenen der Südsee das ausgeschwitzte Gummi (>Pilali«). Die Samen enthalten 60°/, und mehr Öl (Candlenussöl, Bankulnussöl, Kelunöl, Lichtnussöl), das als Brennöl, Schmieröl und zur Herstellung von Firnissen und bei der Seifen- fabrikation Verwendung findet; es ist auch genießbar und wird äußerlich bei Rheuma ‚angewendet. (Vergl. Dragendorff, Heilpfl. [1898] 381; Hartwich, Neue Arzneidrogen [1897] 39; Semler, Trop. Agrikult. II. [1887] 444; Wiesner, Rohstoffe, 2. Aufl. 1. 475; II. 98.) Aus den Fruchtschalen wird auf den Hawai-Inseln eine schwarze Farbe ‚gewonnen, die zum Tätowieren dient (Hillebrand, Fl. Hawaian Isl. [1888] 400). In Deutschland werden die Samen nicht verwendet. Einige Zentner aus Kamerun importierter Samen fanden keinen Absatz. (Vergl. Winkler in Tropenpfl. [1905] 507). Auch in Amerika wird der Baum nur als Schattenbaum kultiviert, ist aber wegen des brüchigen Holzes hierzu wenig geeignet (Peckolt in Ber. Deutsch. pharm. Gesellsch. XV. [1905] 241). Einheim. Namen der Kolonisten: Kerzennussbaum, Candle nut, In- dian Walnut. — Kemiri (malayisch), Moentjang (sundaisch); auf den Philippinen Lumbang; in ganz Polynesien Kukui, Tutui; in Kaiser Wilhelmsland Mboal; auf Tahiti Tahii-Tairi; auf Samoa Lama. — In Brasilien Noz da India. Nota. Ad A. moluccanam verisimiliter pertinent specimina americana, alterum mesica- num, alterum guianense, quae cl. Bentham in Benth.-Hook. f. Genera III. (1880) 292 pro spe- .ciebus novis palaeotropieis addidit. Sect. II. Reutiales Müll. Arg. ‚Aleurites Sect. Reutiales Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 724. 2. A. trisperma Blanco, Fl. Filip. ed. 4. (1837) 755; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 724. — A. Saponaria Blanco, Fl. Filip. ed. 2. (1845) 520, ed. 3. II. (4879) 1456 t. 296. — Arbor; indumentum stellare. Petiolus limbum paulo supe- rans; limbus 40—12 cm longus et fere latus, ambitu suborbicularis, acuminatus, basi aperte cordatus, 5— 7-nervius, haud lobatus, integer, olivaceo-fuscus, glaber vel subtus inter costas parce pilosus, basi supra majuscule subpeltato-biglandulosus. Panicularum rami et ramuli racemiformes, ramuli abbreviati, apice in cymulas compactas abeuntes, -albido-pubescentes simulque pilis stellatis tecti; pedicelli breves. Calyx 3' apertus -3—4 mm latus, tomentellus; petala zZ! obovata, basi intus totoque dorso sericeo- villosa, © lanceolato-obovata, utriusque sexus calycem superantia; receptaculum J' '-sericeo hirtum; filamenta 2-verticillata, = 8; ovarium albido-sericeum, 3—4-loculare. Fruetus magnus, ad 6 cm latus, acutus; semina laevia, obtuse trigona, globosa, sub- compressa, 27 mm longa et lata. Philippinen (Llanos). - Nutzen: Die Samen werden zur Ölbereitung und Herstellung von Seifen verwendet. Einheim. Namen: Balocanad, Baguilumbang, Calumbang, Balucanag. 9* 132 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. Sect. III. Dryandra (Thunb.) Müll. Arg. Aleurites Sect. Dryandra Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 723. — Dry- andra Thunb. Fl. japon. (1784) 43 t. 27. — Ambinux Comm. ex Juss. Gen. (1789) 389. — Vernieia Lour. Fl. cochinch. (1790) 586. — Hlaeococca Juss. Euph. Tent. (1894) 38 t. 44. 3. A. cordata (Thunb.) R. Br. ex Steud. Nomencl. ed. 2..I. (1840) 49; Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 724 ex pte.; Hemsl. in Kew Bull. (1906) 120. — A. Vernieia Hassk. in Flora XV. 2. (1842) Beibl. 2, 40. — A. japonica Bl. ex Mig. in Ann. Mus. Lugd. Bat. IV. (1868) 420. — 4. verniciflua Baill. Hist. pl. V. (1874) 116. — Dryandra cordata Thunb. Fl. japon. (1784) 267 t. 27. — Dr. oleifera Lam. Eneyel. II. (1786) 329. — Dr. Vernieia Correa in Ann. Mus. Paris VIII. (1806) 69 t. 32. — BElaeococca cordata Bl. Bijdr. (1825) 618; Franchet et Savatier, Enum. pl. Japon. I. (1875) 425. — E. Vernicia Juss. ex Spreng. Syst. veg. III. (1826) 884. — E. verrucosa Juss. Euphorb. Tent. (1824) 38 t. 11 f. 35 (quoad flores)., — Vernicia montana Lour. Fl. eochinch. (1790) 587. — Arbor 8—10 m alta; rami validi, glabri, verrucoso-lenticellati; indumentum simplex vel subsimplex. Petiolus laminam == aequans; limbus 8—-20 cm longus, paulo angustior, basi cordatus, late ovatus, acuminatus, in- divisus vel 3—5-lobus, subcoriaceus, basi utroque latere petioli et in sinubus laminae glandula = stipitata, concava ornatus, juvenilis parce pilosus, mox praeter .basin costa- rum barbatam glabratus. Panicula corymbosa, breviter pedunculata; bracteae oblongo- ovatae, scariosae; pedicelli calycem aequantes. Alabastra ovoidea, subacuta. Calyx 7—11 mm longus; petala 45—18 mm longa, J intus inferne carinata et rufo-barbata, O glabra, utriusque sexus oblonga, obtusa; disci glandulae conico-ovoideae, acuminatae; stamina 8—10; receptaculum (3! glabrum; ovarium sericeum; styli subliberi, bifidi. Fructus maturus verrucosus, subacutus. Hinterindisch-ostasiatische Provinz: Formosa (Playfair!), Hainan (Henry n. 8639!, 8756!), Tongking (Balansa n. 3288!). — In Ostasien auch kul- tiviert, namentlich in Japan, hier nicht ursprünglich einheimisch (Maximowiez!, Rein!, Shirai!), auch auf Java (Zollinger n. 3576!), Hongkong (Hillebrand!) und in Ostindien bei Singapore! Nutzen: Aus den Früchten des Baumes wird Brennöl (Holzöl, wood oil) gepresst. Einheim Namen: In Japan Abura giri, Dokaje; in China Hwa Tung. Vergl. Kew Bull. (1906) 398. Nota. Fructus juveniles glabri et omnino laeves sunt. 4. A. Fordii Hemsl. in Hook. Icon, plant. XXIX. (1906) t. 2801, 2802; in Kew Bull. (1906) 120. — A. cordata Müll. Arg. in DC. Prodr. XV. 2. (1866) 724 ex parte; Diels in Engler’s Bot. Jahrb. XXIX. (1900) 430. — Elaeococeca verrucosa Juss. Euphorb. Tent. (1824) 38 t. 44 (quoad fruct. et sem.); Guibourt, Hist. nat. drog. simpl. ed. 4, II. 338 f. 167. — Dryandra oleifera Wall. Cat. n. 7958. — Arbor 3—9 metralis; ramuli crassiusculi, glabri, verrucoso-lenticellati. Folia coriacea, longe petiolata, tarde glabrescentia, ovata vel cordata, 7—12 cm longa, vel in ramis sterilibus triloba, ad 20 cm longa, petiolo ad 45 em longo suffulta, basi utroque latere petioli glandulosa. Flores quam folia praecociores, cymoso-paniculati; cymae breviter pedun- culatae; pedicelli flores aequantes. Calyx saepius bilobus, parce pubescens, ad 4 cm longus; petala orbiculari-ovata, 25—30 mm longa, glabra; disci glandulae 5, carnosae, subulatae; stamina 8—-10; receptaculum 3! glabrum; ovarium puberulum, saepius 4- loculare; styli breves, brevissime bifidi. Fructus subglobosus vel turbinatus, 4—5 cm diametiens, laevis, apiculatus. Semina ovoideo-compressa, verrucosa. CGentralasiatisches Gebiet: Wild in den Gebirgen von Hupeh, von 200— 1500 m; als Kulturbaum weit verbreitet. Gedeiht in den Tropen bis in Höhen mit geringem Winterfrost. — Che kiang, Ning po (Everard, Hancock); Kiangsi, Lushan Aleurites, Addenda. 133 (Maries!); Fokien, Amöy (Fortune n. 33); Süd-Shensi (Giraldi n. 1507!?); Hupeh (Henry n. 878!, Wilson n. ar Kiushan (Rosthorn n. aa Auch auf Hongkong _ kultiviert. Einheim. Main: T’ung Yu, T’ung shu, Hsiao t’ung shu. “Nutzen: Aus den Samen wird Öl wood oil«) gepresst. Man erhält zwei Sorten: helles Öl, durch kalte Pressung, gelb, durchsichtig, in Centralchina zum Ölen von Möbeln, Regenschirmen, Papier und als Brennöl verwendet; durch heiße Pressung gewinnt man das dunkle, »schwarze T’ung-Öl«, das man zur Herstellung von Kitt, zum is Streichen und Dichten der Boote verwendet. Auch nach Europa und Amerika werden _ die Samen exportiert, als Ersatz fur Leinöl bei der Bereitung von Linoleum, Fir- nissen u. S. w. Ist giftig. Die Pressrückstände ER in China zur Düngung. — Vergl. Kew Bull. (1906) 447. Species excludendae. Aleurites laceifera Willd. Spee. pl. IV. (4805) 590 = Croton spec. Aleurites peltata Geisel. Croton. Monogr. (1807) 84 = Mallotus peltatus (Geisel.) Müll. Arg. Aleurites pentaphylla Wall. Cat. 7959 — Joannesia princeps Vell. Addenda. P. 30 insere: 5°. J. Bornmüllsri Pax nov. spee. — Suffrutex ad 30 cm altus, molliter pubes- . eens. Petiolus 31a—51/, em longus, glandulis brevibus ornatus; limbus firme mem- 4 Fi branaceus, utraque pagina molliter pubescens, 5—8!/, em diametiens, saepius paulo - latior quam longus, angustissime marginatus, glandulis brevibus ciliatus, basi cordatus, — — fere ad !/; 3—5-lobus; lobi late triangulares vel ovati, subobtusi vel acuti; stipulae Fe, dissectae, 2—3 mm longae. Cymae breviter pedunculatae, pubescentes; bracteae lineares, glanduloso-eiliatae, pubescentes. Sepala Z' 5 mm longa, linearia, acuminata, glandu- loso-eiliata, pubescentia; petala 8 mm longa, rubro-brunnea, intus pilosa, obovato-spa- E: thulata, obtusa; disei glandulae liberae; stamina 8, monadelpha; flores © ignoti; sepala R O (sub fruetu) lanceolata, acuminata, glanduloso-ciliata. Capsula glabra, verruculosa, 410—14 mm longa. Südbrasilianische Provinz: Brasilien, Rio Grande do Sul, Estancia Luiz, 500 m, Campospflanze (A. Bornmüller n. 166). Nota. J. Bornmülleri ad Sect. Glanduliferarum spectat et inter species at Adeno- -3 inserenda est. Maximam affinitatem habet cum J. ribifolia, Katharinae et J. quara- = nitica. Sepalis $ glanduloso-ciliatis facile a J. ribifolia et J. Katharinae diagnoscitur et hoc = charactere ad J. guaraniticam accedit, a qua differt indumento et floribus paulo minoribus. = Folia glaberrima in J. guaranitica et J. Katharinae, pubescentia vel glabra in J. ribifolia, u molliter vestita in J. Bornmülleri; limbus emarginatus observatur in J. ribifolia, — late carti- PB lagineo-marginatus in J. Katharinae, guaranitica et J. Bornmülleri. A P. 62 insere: 3 64. J. latifolia var. stenophylla Pax. A typo differt foliis anguste ellipticis, = 6 em longis, 10—17 mm latis. Be Südafrikanische Steppenprovinz: Transyaal, Middelburg (Scheehter n. 3790!). P. 77 insere: 97°. J. Gaumeri Greenm. in Field Columb. Museum. Bot. II. (1907) 256. — Jacaratia mexicana Millsp. in Field Columb. Museum Bot. I. (1895) 35. — Fieus jaliscana Millsp. in Field Columb Museum. Bot. I. (1896) 293. — Arbor 5—10 m alta, ramosa; rami ramulique crassi, carnosi. Petiolus 2'/,—13 cm longus, glaber; limbus 5—48 em longus, 41/,—15 cm latus, ovatus, abrupte et breviter acuminatus, basi profunde cordatus vel subtruncatus, integer, rarius sublobatus, membranaceus, supra an ” au Race ! 133: F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. glaber, subtus secus nervos pubescens. Cymae 2,5 cm longae vel breviores, glabrae; bra teae triangulari-ovatae, acutae; flores sessiles, albi vel albo-lutescentes. Calyx 2—3 mm longus, glaber, persistens, lobi subrotundi; corolla 6—7 mm longa, ad 2/3 long. sym- petala, extus glabra, intus basi ferrugineo-pubescens; disci glandulae liberae. Capsula oblongo-globosa, 45—18 cm longa, glabra; semen oblongum, 43 mm longum, If mm latum. Tropisches Gentralamerika: Mexiko, Yucatan, Ixamal (Gaumer n. 365!, Greenman n. 478, Millspaugh n. 96); San Anselmo (Gaumer n. 4705|). Einheim Name: Pomolche£. Nutzen: Aus dem Holze sollen Pfeifen (»Chul«) gemacht werden. Nota. Nota 2 p. 77 deleatur. Planta citata est species hic descripta. P. 82 lege: \ 104. J. neopauciflora Pax. Nota. Nomen specificum (J. paueiflora) mutandum est. J. paueiflora Griseb. (cfr. p. 51) prioritate gaudet. + 2 FT ee er Ed ee N + 4 2 e = ri. & den: 2 + . E& i Verzeichnis der Sammler-Nummern. H. = Herea, J. = Jatropha. Nachträglich revidierte Nummern sind mit ! versehen. Andrieux (Mexiko) 444 J. tubulosa v. quinqueloba — 414 J. Andrieuxii. Baker (Cuba) 2106 J. angustifolia v. glauca — 2526 Aleurites moluccana — 3031 J. has- tata — 4869 J. angustifolia v. glauca. Baker u. Wilson (Cuba) 277 J. gossypifolia v. elegans — 68% J. curcas. Balansa (Paraguay) 17148 J. ribifolia v. breviloba. Balansa (Tonking) 3288 Aleurites cordata. Balfour (Sokotra) 43, 89, 437 J. unicostata. Bamiler (Neu Guinea) 99 Aleurites moluccana. Bang (Bolivien) 4083 J. clavuligera — 1376 J. tubulosa v. triloba — 1558 J. curcas. Barter (Niger) 4679 J. neriifolia — 3353 J. gossypifolia v. elegans. Baum (Kunene) 4222 J. Baumii. Belanger (Martinique) 248 Garcia nutans. Berlandier (Mexiko) 249 J. urens v. herbacea — 2060, 3124 J. Berlandieri. Bernoulli u. Cario (Guatemala) 2427 J. gossypifolia v. elegans. Blanchet (Brasilien) 406 J. urens_ v. Marcgravii — 407 J. curcas — 138, 466 J. gossypi- folia v. elegans — 2683 J. phyllacantha v. lobata, v. repanda — 3084 J. mutabilis. Bornmüller, A. (Brasilien) 766 J. Bornmülleri. Bourgeau (Mexiko) 484 J. spathulata v. genuina — 2234 J. multiloba. Bov6& (Arabien) 236 J. villosa v. glandulosa. Britton u. Cowell (St. Croix) 4 J. gossypifolia v. staphysagrifolia. Broadway (Grenada) 936 J. gossypifolia v. staphysagrifolia. Buch (Haiti) 26 J. gossypifolia v. staphysagrifolia — 548 J. multifida — 852 J. curcas, . Buchanan (Nyassa) 670 J. macrophylla. Buehtien (Bolivien) 4655 J. curcas. Büttner (Togo) 615 J. curcas. Burchell (Brasilien) 4508 J. curcas — 1574 Joannesia princeps — 8546 J. urens v. genuina — 9085 Aleurites moluccana — 9335, 9537 J. gossypifolia v. staphysagrifolia — 9826, 10034 H. brasiliensis v. janeirensis. Busse (Deutsch-Ostafrika) 507, 4426 J. curcas. Busse (Südarabien) 2069 J. spinosa v. genuina. Campbell (Jamaica) 6062, 6482 J. gossypifolia v. elegans. Campos Novaes (Brasilien) 5694 Aleurites moluccana. Casaretto (Brasilien) 1552 Joannesia princeps. Chamisso (Sandwich) 490 Aleurites moluccana. Chevalier (Westafrika) 515 J. gossypifolia v. elegans — 2629 J. Chevalieri — 12426 J. gossypifelia v. elegans. Clemens, Mary Strong (Philippinen) 772! Aleurites moluccana. Combs (Cuba) 20 J. gossypifolia v. elegans — 99 J. integerrima — 400 J. curcas. Conrad (Deutsch-Ostafrika) 367 J. curcas. Conzatti (Mexiko) 4207 J. pseudocurcas. Crueger ( Trinidad) 2429 J. urens v. genuina. "Cuming (Jamaica) 9 J. divaricäta. Cuming (Philippinen) 663 Aleurites moluccana — 687 J. curcas — 1693, 4847 Tritaxis Cumingii. Curtiss (Florida) 2506, 4853 J. urens v. stimulosa. Curtiss (Isla de Pinos) 434 J. gossypifolia v. elegans — 451 J. curcas — 458 J. glauco- 136 curcas — 2924 Aleurites moluccana — 2925 J. podagrica — 2926 J. multifida — 2928 J. gos- sypifolia var. staphysagrifolia — 4064 Garcia nutans. — 2054 J. gossypifolia v. staphysagrifolia — 2052 J. curcas — 2053 J. pandurifolia v. cocci- nea — 2054 J. multifida — 2055 J. podagrica — 4060 J. urens v. genuina. 4974 J. gossypifolia v. staphysagrifolia — 2787 J. curcas — 2833 1. pandurifolia v. latifolia forma — 4567 J. gossypifolia v. elegans — 4700 J. hastata — 5056 J. pandurifolia v. latifolia — 5097 Aleurites moluccana — 5524 J. urens v. genuina — 5902 J. gossypifolia v. staphysa- grifolia — 6437 J. urens v. genuina — 6514 J. gossypifolia v. er 6846 J. urens v. genuina — 7261 J. gossypifolia v. .staphysagrifolia. lensis — 4435 J. Ellenbeckii — 2449, 2447 J. ferox — 2185 J. villosa v. glandulosa — 2342 J. somalensis. sagrifolia — 4228 J. urens v. genuina. pachypoda — 3087 J. pedatipartita. 1367, sypifolia v. staphysagrifolia — 4914, 8921 H. brasiliensis v. janeirensis — 8923 J. curcas — 9584 J. multiida — 140240 H. brasiliensis v. janeirensis — 44 547 Aleurites molucecana — 42452 J. urens v. neglecta — 13498 J. horrida — 43499 J. urens v. Marcgravii — 44244 J. horrida — 44245 J. pubescens — 46324 J. multifida — 48470» Micrandra Glaziovii — 22422 J. inter- media — 22123 J. vitifolia v. genuina — 22 124 J. gossypifolia v. elegans. F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. Dawodu (Lagos) 256 J. gossypifolia v. elegans. Diels (Australien) 8370 Aleurites moluccana. Dinter (Deutsch-Südwestafrika) 671 J. erythropoda — 837 J: Seineri. v. Döring (Togo) 37 J. gossypifolia v. elegans — 93 J. multifida. Don (Brasilien) 45 J. gossypifolia v. elegans. Drege (Kapland) 8219 J. capensis. Ducke (Amazonas) 8728 H. collina. Duss (Guadeloupe) 2448 J. integerrima — 2449 J. pandurifolia v. coccinea — 2746 J. Duss (Martinique) 51 J. integerrima — 888 Garcia nutans — 2049 J. urens v. genuina. Ecklon u. Zeyher (Kapland) 27. J. capensis. Eggers (Westindien) 355 J. gossypifolia. v. staphysagrifolia — 853!, 880 J. urens v. genuina — Ehrenberg (St. Thomas) 3145 J. gossypifolia v. staphysagrifolia. Ellenbeck (Somali, Gallahochland) 478 J. lobata subsp. glauca — 283 J. spinosa v. soma- Ellenbeck (Südarabien) 86 J. spinosa v. genuina, Endlich (Brasilien) 228 H. brasiliensis v. janeirensis — 230 J. paucistaminea. Engler (Afrika) 4944 J. kilimandscharica — 2725 J. Woodii v. vestita. Engler (Java) 4494 J. pandurifolia v. latifolia. Ervendberg (Mexiko) 273 Garcia nutans, Favrat (Haiti) 35 J. gossypifolia v. staphysagrifolia. Fendler (Venezuela) 4204 J. multifida — 1205 J. curcas — 1227 J. gossypifolia v. staphy- Ferreira (Brasilien) 745 H. similis. Fiebrig (Bolivien) 2406 J. tubulosa v. triloba — 2458 J. intercedens — 30404, 3042 J. Fiebrig (Paraguay) 70 J. intermedia — 676 J. dissecta — 808 J. urens v. Maregravii — 1400 J. ribifolia v. ambigua — 1500 J. ricinifolia. Fischer (Ostafrika) 543 J. curcas. Fortune (China) 33 Aleurites Fordii. Friedrichsthal (Guatemala) 863 J. urens v. genuina. Gaudichaud (Brasilien) 1458 Joannesia princeps — 4460 J. urens v. Marcgravii. Gaudichaud (Malacca) 80 Elateriospermum tapos. Gaudichaud (Sandwich) 3 Aleurites moluccana. Gaumer (Centralamerika) 365 J. Gaumeri — 425 J. aconitifolia v. papaya. Giraldi (China) 4507 Aleurites Fordii? Glaziou (Brasilien) 783 Aleurites moluccana — 4386 J. urens v. neglecta — 3648 J. gos- Goetze (Ostafrika) 86 J. batawe. Greenman (Mexiko) 478 J. Gaumeri. Griffith (Birma, Malacca) 4795 Aleurites moluccana — 4960 Elateriospermum tapos. Gueinzius (Natal) 42 J. hirsuta. Guillemin (Brasilien) 25 J. multifida. Gundlach (Portorico) 4045, 4047 J. hernandiaefolia v. peltata. Hahn (Martinique) 304 Gärcia nutans — 306 Aleurites moluccana — 407 J. gossypifolia v. staphysagrifolia. Verzeichnis der Sammler-Nummern. 137 Harris (Jamaica) 660 J. gossypifolia v. elegans — 3183 J. divaricata — 6379 J. gossypi- folia v. elegans — 7666 J. curcas — 9738 J. divaricata. Hart (Trinidad) 3554 H. paueiflora — 6085 H. brasiliensis v. janeirensis — 6358 H. pauci- flora — 6359, 6360 H. brasiliensis v. janeirensis. Hartweg (Mexiko) 35 J. macrorrhiza — 37 J. spathulata v. sessiliflora. Hassler (Paraguay) 573 J. Hassleriana — 4024 J. induta — 4142 J. intermedia — 1376 J. Weddelliana — 2489 J. flavovirens — 2490 J. tenuifolia — 3285 J. Hassleriana — 3340 J. Isabelli v. cuneifolia, J. transiens — 3414 J. Isabelli v. antisyphilitica, J. intermedia — 3650 J. eurcas — 3795 J. intermedia — 4182 J. albomaculata v. stimulosissima — 4333, 4468 J. dis- £ seeta — 4495 J. intermedia — 4518 J. Isabelli v. guaranitica — 4934 J. maracayensis — 5930 - J. Isabelli v. rhombifolia — 61214 J. transiens, J. brachypoda — 6908 J. subintegra — 6915 ]. Isabelli v. grandifolia — 7074 J. Isabelli v. palm ta — 7090 J. Hassleriana — 7437 J. multifida — 7396 J. albomaculata v. subcuneata — 73962 J. albomaculata v. nana — 8013 J. gossypifolia v. elegans — 8233 J. eglandulosa — 8982 J. serrulata — 8982® J. leuconeura — 9078 J. Katha- rinae — 9144 J. appendiculata — 10404 J. guaranitica. Heller (Portorico) 324 J. gossypifolia v. staphysagrifolia. Heller (Sandwich) 2434 Aleurites moluccana. Heller (Virginia) 9418 J. urens v. stimulosa. Henry (Hainan) 7595 J. curcas — 8336 Aleurites moluccana — 8639, 8756 A. cordata. Henry (Hupeh) 878 Aleurites Fordii. Van Hermann (Cuba) 889 J. integerrima — 934 J. angustifolia v. genuina — 948 J. angusti- folia v. glauca — 993 J. multiida — 1845 J. integerrima — 2703 J. pandurifolia v. coccinea — 4865 J. angustifolia v. genuina. Heyde u. Lux (Guatemala) 3474 J. cordifolia. Hieronymus (Argentinien) 904 J. exeisa. Hildebrandt (Ostafrika, Arabien) 334 J. lobata subsp. glauca — 737 J. villosa v. glan- dulosa — 785 J. spinosa v. genuina — 871 J. asplenifolia — 4448 Neojatropha carpinifolia? — 4940 J. Hildebrandtii — 2377 J. acerifolia — 2428 J. spicata. Hirsch (Südarabien) 432, 433 J. spinosa v. crenulata. Hohenacker (Arzneipfl.) 754 J. multifida. Hohenacker (Ostindien) 433 J. curcas. Hoffmann (Costarica) 345 J. urens v. genuina — 780 J. podagrica. Holst (Usambara) 2684 J. curcas — 299% J. prunifolia. Holtz (Deutsch-Ostafrika) 388 Neojatropha fallax. Hostmann (Guyana) 632 J. curcas. Humboldt (Cuba, Venezuela) 409 J. Kunthiana — 5343 J. integerrima. Jaeger (Deutsch-Ostafrika) 342 J. afrocurcas. Jenman (Guyana) 624 H. pauciflora — 725 H. membranacea — 1332 H. paucifllora — 7404, 7520 H. membranacea — 7576-7578, 7580-7582, 7618 H. pauciflora. Johnson {Goldküste) 6140 H. brasiliensis v. janeirensis. Johnston (Margarita) 57 J. urens v. genuina. Jürgensen (Mexiko) 599 J. tubulosa v. quinqueloba. Junod (Mocambique) 747 J. brachyadenia. Kappler (Guyana) 490 J. gossypifolia v. staphysagrifolia. Karsten (Honduras) 42 J. aconitifolia v. palmata. Kassner (Ostafrika) 458 Neojatropha fallax — 499 J, velutina. Kerber (Mexiko) 331 J. curcas. Kersting (Togo) 32 J. gossypifolia v. elegans — 267 J. multifida. King’s Colleetor (Indien) 5222, 40846 Aleurites moluecana — 4319!, 7069! Elatcrio- spermum tapos. Kling (Togo) 46 J. gossypifolia v. elegans. Koorders (Java) 252463 J. gossypifolia v. elegans — 252453 J. curcas — 25235 3 Aleu- rites moluccana Kotsehy (Kordofan) 254 J. lobata subsp. glauca. Krause (Goldküste) 40 J. gossypifolia v. elegans — 12 J. curcas — 40, 99 J. gossypifolia v. elegans. Krauss (Südafrika) 364 J. hirsuta — 4722 J. capensis. Krug (Portorico) 4046 J. curcas — 1048 J. gossypifolia v. staphysagrifolia — 4049 J. multifida. Langlasse (Mexiko) 204 J. polyantha — 244 J. calyculata. % 138 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. Lauterbach (Neu Guinea) 4575 Aleurites moluccana. Lechler (Peru) 2360 H. lutea. Lehmann (Columbien) 9067 J. tubulosa v. quinqueloba. Lehmann (Sumatra) 72 J. gossypifolia v. elegans. Linden (Cuba) 1800 J. hastata — 2170 J. flabellifolia. Lindheimer (Texas) 178 J. texana. Löfgren (Brasilien) 425 J. curcas — 920 Micrandra Glaziovii — 4300 J. Löfgrenii — 5687 J. gossypifolia v. elegans. Loher (Philippinen) 4844, 4843 Aleurites moluccana. Lorentz (Argentinien) 66 J. excisa — 328 J. vitifolia v. Grisebachii — 329 J. vitifolia v. repanda — 355 J. vitifolia v. cnicodendron — 373 J. excisa — 384 J. macrocarpa — 443 J. exeisa, J. vitifolia v. enicodendron. Lorentz u. Hieronymus (Argentinien) 230, 352, 447, 752 J. Hieronymi — 4470 J. cam- panulata. Lunt (Südarabien) 288 J. spinosa v. genuina. Lunt (Westindien) 6002 J. gossypifolia v. elegans. Luschnath (Brasilien) 48, 178 Aleurites moluccana. Mae Gregor (Lagos) 43 J. multifida. Maingay (Malacca) 4440 Elateriospermum tapos. Mandon (Bolivien) 4073 J. clavuligera. Mann (Fernandopo) 469 J. curcas. Martius (Brasilien) 407 Joannesia princeps — 848 Aleurites moluccana. Matthes (Texas) 235 J. texana. Mayerhoff (Haiti) 63 J. multifida — 78 J. gossypifolia v. staphysagrifolia. Mechow (Angola) 420 J. curcas. Meebold (Indien) 2409, 2440 J. curcas — 2414, 2412, 2443 J. gossypifolia v. clegans. Merker (Ostafrika) 570 J. fissispina. Merrill (Philippinen) 3844 Aleurites moluccana. Miller u. Johnston (Margarita) 27 J. gossypifolia v. staphysagrifolia — 48 J. urens v. genuina. Millspaugh (Mexiko) 96 J. Gaumeri. Millspaugh (Portorico) 700 J. hernandiaefolia v. portoricensis. Mocqueris (Madagaskar) 339 J. curcas. Moller (St. Thomas) 437 J. curcas. Moore (Brasilien) 666 J. curcas. Moore (Südchina) 672 J. curcas. Morales u. Bosques (Cuba) 288 Aleurites moluccana, Moritz (Venezuela) 440 J. gossypifolia v. elegans. Morong (Paraguay) 74 J. ribifolia v. breviloba. Müller, Fr. (Mexiko) 25 J. urens v. herbacea — 4425 J. aconitifolia v. multiparlita — 4152 J. gossypifolia v. elegans. Nash (Florida) 759 J. urens v. stimulosa. Niederlein (Argentinien) 83 J. loasoides. Otto (Columbien) 596 J. Kunthiana. Otto (Cuba) 207 J. pandurifolia v. coccinea. Pabst (Brasilien) 484 Aleurites moluccana. Palmer (Mexiko) 403 J. canescens — 243 J. spathulata v v. genuina — 302 J. Palmeri — 785 J. purpurea. Passarge u. Selwyn (Guyana) 644, 654 J. urens v. Marcgravii. Peckolt (Brasilien) 456 J. multifida — 473 J. oligandra — 365 Joannesia princeps — 16 328 J. oligandra. Perottet (Senegambien) 732 J. curcas — 733 J. gossypifolia v. staphysagrifolia, J. lobata subsp. senegalensis. Pfund (Kordofan) 394—398, 486 J. lobata subsp. glauca. Picarda (Haiti) 590 Garcia nutans — 1224 J. BOmJPKOBR v. staphysagrifolia — 1272 J. hernandiaefolia v. epeltata. Pilger (Brasilien) 203 J. gossypifolia v. elegans — 292 J. curcas. Pittier (Costarica) 4812 J. tubulosa v. quinqueloba. Poeppig (Brasilien) 2530 J. gossypifolia v. elegans. Verzeichnis der Sammler-Nummern. 139 Pohl (Brasilien) 1480 J. vitifolia v. genuina — 1662 J. elliplica — 4663 J. vitifolia v. ge- nuina — 466% J. hamosa — 1665 J. urens v. neglecta — 2356 J. elliptica — 3229 J. hamosa — 3918 J. urens v. neglecta. Poiteau (Haiti) 590 J. panäurifolia v. coceinea — 597 J. hernandiaefolia v. peltata. Prenleloup (Haiti) 529 J. hernandiaefolia v. peltata, Preuss (Nicaragua) 4378 J. aconitifolia v. papaya. Pringle (Mexiko) 455 J. spathulata v. genuina — 6348 J. olivacea — 10263 J. Berlandieri. - Puttemans (Brasilien) 4294 Joannesia princeps. Raben (Brasilien) 449 Joannesia princeps — 536 J. multifida. Read (Westindien) 595b J. integerrima — 598 J. gossypifolia v. elegans. Regnell (Brasilien) 479 J. urens v. neglecta — 1509 J. curcas. Rehmaun (Südafrika) 5333 J. Woodi v. Kuntzei, J. Zeyheri v. platyphylla — 659%, 6661 J. eluytioides — 7048 J. natalensis — 7104 J. Woodi v. Kuntzei — 7137, 7468, 7313 J. nata- lensis — 7843, 8346 J. hirsuta — 8809 J. curcas. Reinecke (Samoa) 458 Aleurites triloba — 1482 J. curcas. Ricksecker (St. Croix) 426 J. gossypifolia v. staphysagrifolia — 362 J. multifida. Riedel (Brasilien) 9 Joannesia princeps — 21 Aleurites moluccana — 78 J. gossypifolia v. elegans — 385 Joannesia princeps — 580 J. phyllacantha v. quereifolia — 581 J. elliptica — 4544 J. gossypifolia v. staphysagrifolia — 2399 Micrandra elata — 2818 J. elliptica. Riva (Somali) 446 J. ferox — 486 J. mollis — 506 J. ferox — 514 J. mollis — 973, 4102, 4218 J. Rivae. Robeechi (Somali) 59 J. ferox — 105 J. tropaeolifolia, J. villosa v. glandulosa — 269 J. ferox — 275 J. tropaeolifolia. Rose (Mexiko) 44 247 J. pauciflora. Rose u. Painter (Mexiko) 9950 J. pauciflora. Ross (Mexiko) 1504 J. spathulata v. genuina. v. Rosthorn (China) 22 Aleurites Fordii. Bugel (Cuba) 355, Acidocroton adelioides — 380 J. gossypifolia v. elegans. Sagot (Guyana) 498 J. urens v. genuina — 510 H. guyanensis. Bez R. de la Sagra (Cuba) 4 J. quinquelobata — 506 J. curcas — 595 J. pandurifolia v. latifolia. Salzmann (Brasilien) 489 J. gossypifolia v. elegans. Seheffler (Usambara) 478 Aleurites moluecana. Sehenek (Brasilien) 2284 Joannesia princeps — 4160 J. Pohliana v. subglabra. Sehiede (Mexiko) 73 J. curcas — 75 J. urens v. herbacea — 77 J. gossypifolia v. elegans — 676, 677, 673 J. spathulata v. genuina — 4076 J. curcas — 4472 J. spathulata v. genuina. Sehimper (Abessinien) 29, 4486, 2314 J. lobata subsp. glauca. Schlechter (Südafrika) 3703 J. lagarinthoides — 3790 J. latifolia v. stenophylla — 6098 J. eapensis — 1447$8 J. variifolia — 44799 J. Schlechteri. Schmidt (Sansibar, Comoren) 45, 489 J. curcas — 195 J. Hildebrandtii. Schomburgk (Guyana) 197 J. gossypifolia v. elegans — 575 J. Kunthiana — 817, 1384 H. pauciflora. Schott (Brasilien) 4665 J. urens v. Marcgravii — 4107 J. urens v. osteocarpa — 4108 J. urens v. Marcgravii — 4586 Joannesia princeps — 4591 Aleurites moluccana. Schottmüller (Hongkong) 424 J. curcas. Schumann (Haiti u. Mexiko) 340 J. gossypifolia v. staphysagrifolia — 1270 J. spathulata v. genuina. Sehweinfurth (Ägypten) 3 J. multifida. Sehweinfurth (Arabien) 50 J. lobata subsp. glauca, J. spinosa v. erenulata — 62 J. spinosa v. genuina — 93 J. villosa v. glandulosa — 177, 233, 884 J. lobata subsp. glauca — 1784 J. villosa v. glandulosa. Schweinfurth (Eritrea) 4736 J. lobata subsp. glauca. Schweinfurth (Nubien) 843, 844 J. lobata subsp. glauca — 932, 933 J. gallabatensis — 934 J. villosa v. glandulosa — 4583 J. tuberosa — 4589 J. aethiopica — 1780 J. Schweinfurthü — 4850 J. tuberosa — 4887, 4930 J. Schweinfurthii — 4952, 3898 J. melanosperma — II. n. 428 J. lobata subsp. glauca — II. 429, II. 842 J. lobata subsp. aceroides. Schweinfurth (Sokotra) 256, 378, 816 J. unicostata. Seott Elliot (Sierra Leone) 4708 J. multifida. Seemann (Sandwich) 4729 Aleurites moluceana. . Seiner (Deutsch-Südwestafrika) 409 J. Seineri. 140 F. Pax. — Euphorbiaceae-Jatropheae. Sellow (Brasilien) 780 J. urens v. Marcgravii — 2065 J. Sellowiana — 2068 Joannesia princeps — 2103 J.- Sellowiana — 2105 Joannesia princeps. Sieber (Mauritius) 309 J. multifida. Sieber (Martinique, Trinidad) 249 J. gossypifolia v. staphysagrifolia — 2241 J. curcas — 235 Aleurites moluccana — 292 J. urens v. genuina — 382 J. multifida. Sintenis (Portorico) 447, 447b, 447° J. gossypifolia v. staphysagrifolia — 597 J. hernan-. . diaefolia v. peltata — 972 Aleurites moluccana — 4722 J. multiida — 2223 J. curcas — 2551 Aleurites moluccana — 3506 J. hernandiaefolia v. peltata — 3644 J. multifida — 3657 J. her-. nandiaefolia v. peltata — 4789 J. curcas — 5582 J. podagrica — 5683 J. hernandiaefolia v. peltata. Smith, Donnell (Guatemala) 2521, 3074, 4582 J. curcas, Smith, H. H. (Columbien) 4474 J. urens v. genuina — 4472 J. gossypifolia v. elegans —_ 1473 J. curcas — 4478 J. longipes. Smith, H. H. (St. Vincent) 446 J. urens v. genuina — 674 J. curcas — 4515 Aleurites moluccana. Smith, H. H. u. &. W. (Mustique) 44 1. gossypifolia v. staphysagrifolia. Sontag (Columbien) 63 J. gossypifolia v. elegans. Spruce (Brasilien, Peru, Guyana) 436, 497 H. brasiliensis v. janeirensis — 211]. gossypi- folia v. staphysagrifolia — 783 H. Spraceans — 787 J. curcas — 999 H. Spruceana — 4174 H. discolor — 2088 H. lutea-— 2427 Micrandra siphonioides v. genuina — 2479 Micrandra siphonioides v. minor — 2527 H. rigidifolia — 2560 H. Benthamiana — 2691 H. membranacea — 3029! Cunuria cerassipes — 3439 H. lutea — 3299! Cunuria Spruceana — 3326 H. Benthamiana — 3457 H. minor — 3474! Cunuria crassipes. Stahl (Portorico) 4074 Aleurites moluccana — 4075 J. multifida — 4076 J. gossypifolia v. staphysagrifolia — 1077 J. curcas — 4097 J. hernandiaefolia v. peltata. Steudner (Abessinien, Sennar) 547 J. lobata subsp. glauca — 540 J. gallabatensis. Stübel (Bolivien) 43 J. Hieronymi. Stuhlmann (Deutsch-Ostafrika 784, 785 J. multifida — 6372 Neojatropha- carpinifolia — 6747, 7488, 7547 J. Stuhlmannii. "Thomas (Deutsch-Ostafrika) 482% J. curcas. Tonduz (Costarica) 9953 J. gossypifolia v. elegans — 13979 J. curcas. . Torralbas (Cuba) 95 J. gossypifolia v. elegans — 291 J. pandurifolia v. coccinea. Triana (Columbien) 397 J. gossypifolia v. staphysagrifolia — 3654 J. curcas. Ule (Brasilien) 3929 J. urens v. neglecta — 5347 H. Spruceana — 5348 H. pauciflora? — 5349 H. guyanensis? — 5350 H. membranacea — 5354, 5352 H. brasiliensis v. cuneata — 5353, 5354, 58493 H. brasiliensis v. janeirensis — 5895 H. nigra — 5896-5898 H. brasiliensis v. cuneata — 6024, 6022 H. discolor — 6023 H. mierophylla? — 6024 H. microphylla- v. ‚major — 6025 H. microphylla v. typica — 6026 H. Duckei? — 6260 H. paludosa — 6909 H. brasiliensis v. cuneata — 6923 H. brasiliensis v. janeirensis — 7032 J. bahiana v. rupestris — 7036 J. Ulei — 7044 J. urnigera — 7046 J. Pohliana v. villosa .— 7056 J. bahiana v. genuina — 7068 J. palmatifolia — 7069 J. Catingae — 7447 J. mutabilis — 7175 J. phyllacantha v. repanda — 7254 J. ribifolia v. typica — 7281 J. obtusifolia v. pubescens. : Versteeg (Neu Guinea) 4960! Aleurites moluccana. Vieillard (Neu-Caledonien) 4445, 4446 Aleurites moluccana. Virlet d’ Aoust (Mexiko) 146 J. gossypifolia v. elegans — 447 J. rotundifolia — 448 J. aconitifolia v. papaya. Waby (Barbados) 25 J. gossypifolia v. staphysagrifolia — 4148. Garcia nutans. Wallich (Ostindien) 7799 J. curcas — 7804 J. multifida — 7802 J. glandulifera — 7803 J. curcas. Warming (Brasilien) 4744 Mierandra elata. Warnecke (Togo) 286 J. gossypifolia v. elegans — 358 J. curcas — 373 .J. multifida. Wawra u. Maly (Brasilien) 591 J. Pohliana v. subglabra. i Weber (Fidschi) 44 Aleurites moluccana. Weberbauer (Peru) 268 J. macrantha — 4694. J. bäsiacantha — 41429 J.. pyrophora — 4779 J. Weberbaueri — 4797 J. hypoleuca. Weddell (Paraguay) 4039 J. Weddelliana. | 2, Welwitsch (Angola, Benguela) 298 J. multifida — 299 J. lobata subsp. senegalensis — 303 J. curcas — 308, 309 J. pseudoglandulifera. 3 RE i Wichura (Philippinen) 1786 Aleurites moluccana.. Wight (Ostindien) 2635 J. glandulifera — 2637 J. RRERR Wilms (Transvaal) 4344 J. latifolia. Seal de Sammer. Nummern. ET Wilson (Hupeh) 4 417 Aleurites Fordii. E Winkler (Borneo) 2187 J. gossypifolia v. elegans — 2355, 2409, 2540 Elateriospermum 2 = "Winkler (Kamerun) 58% Aleurites moluccana — 582, 1342 H. brasiliensis v. janeirensis. - Wood (Natal) 4242 J. Woodii v. Kuntzei — 4243 J. natalensis — 4656 J. glabrescens. En (Cuba) 575 J. hastata — - 1953 J. tupifolia — 1954 J. rer — 4952 J. pan- pie Wright (Mexiko) 65 J. Berlandieri — 4809 J. angustidens. _ Wullschlaegel (Antigua) 503 J. pandurifolia v. coceinea. Wydler (Portorico) 345 J. curcas. @raf Zech (Togo) 321 J. eurcas. Zenker (Kamerun) 39472 H. brasiliensis v. janeirensis. Zeyher (Kapland) 4514 J. lagarinthoides — 15145 J. Zeyheri v. genuina. "Zimmermann (Siam) 27, 445 J. pandurifolia v. latifolia — 107 Aleurites moluccana — i 478 J. multifida. Zellinger (Java) 73 J. multifida — 434 Aleurites moluccana — 484 J. curcas — 3376 Aleurites cordata — 3779 Elateriospermum tapos. Verzeichnis der Druckfehler. S. 27 Zeile 40 von unten lies Miller statt Müller. S.48 Zeile 9 von unten lies Andrieux n. 444 statt n. I44. für F. Pax-Euphorbiaceae-Jatropheae. Die angenommenen Gattungen sind fett g Abura giri 132. Acidoeroton Griseb. 43, n. A. (3, 4, 5, 8, 9, 40, 44). *adelioides 43, (12, 14 Fig. 2). adelioides hort. 44. Acidoton P. Br. 44. Adelia Acidoton hort. 44. Adenophorae Pax (subsect.) 25, 26. Adenorhopium Reichb. 23. Adenoropium Pohl 23. Berteri Pohl 414. divaricatum Pohl 74. divergens Pohl 38. elegans Pohl 26. ellipticum Pohl 62. Forskalei Pohl 46. glaucum Pohl 33. gossypifolium Pohl 26. hernandiaefolium Pohl 75. Jacquini Pohl 27. integerrimum Pohl 50. luxurians Pohl 39. Martiusii Pohl 37. mollissimum Pohl 38. multifidum Pohl 44. mutabile Pohl 83. pandurifolium Pohl 49. peltatum Pohl 43. ribifolium Pohl 28. Roxburghii Kost. 34. spinosum Pohl 56. tomentosum Pohl 441. tripartitum Pohl 444. variegatum Pohl 54. villosum Pohl 38. Adenoropium (Pohl) (subg.) 22, 23. Adivi Amidam 79. Aleurites Forst. 428, n. 42. (4, 5, 9, 40). ambinux Pers. 429, n.A. commutata Geisel. 429,n.4. cordata Müll. Arg. 132, n. 4. *cordata (Thunb.) R. Br. 132 n. 3. (130). cordifolia Steud. 429, n. A. *Fordii Hemsl. 432,n. 4. (129). Griseb. ’ Register bezeichnet. japonica Bl. 432, n. 3. laccifera Willd. 433. lanceolata Blanco 429, n. 4. lobata Blanco 429, n. 4. *moluccana (L.) Willd. 429, n. 4. (6, 8, 10,44, 442,130 Fig. 46). peltata Grisel. 433. pentaphylla Wall. 446, 133. Saponaria Blanco 434,n. 2. triloba Forst. 429, n. A. *trisperma Blanco 434, n. 2. (6, 130). Vernicia Hassk. 432, n. 3. verniciflua Baill. 132, n. 3, Ambinux Comm. 132. Anda Juss. 446. n. 14, brasiliensis Raddi 446. Gomesii Juss. 446. Jomasii Mart. 416. Pisonis Mart. 446. Anda assu A446. Andicus Vell. 446, n. 44. pentaphyllus Vell. 446. Anisotaxis Müll. Arg. (sect.) 143. Arbol Serraja 88. Arbre corail 4A. Arre diabo 440. Arvore de balsamo 4M. Arvore de mamona 49. Avellanita Phil. 45, n. 3. (5, 8, 44, 42, 45 Fig. 4). *Bustillosii Phil. 46. (40). avellanitas 45. Bädr-es-Simssim 56. Baghbherenda 79. Baghsenda 79. Baguilumbang 132. Bag Verendi 79. Baliospermum montanum (Willd.) Müll. Arg. 112. Balsamo 44. Balocanad 431. Balucanag 431. Bankulnussöl 434. Barriguda 426. Bettada-haralu 79. Bisiphonia Baill. (sect.) 149, 420. edruckt, die angenommenen Arten mit einem Stern (*) Bisiphonia Müll. Arg. (sect.) 120. Bivonea Raf. 96. stimulosa Raf. 99. Bois madru 98. Brachyblastae Pax (subsect.) 81. Brasilienses Pax (subsect.) 86, 87. Bromfeldia Neck. 76. Calumbang 431. Calyptrosolen Müll. Arg. (sect.) 23, 403. Camirium Gärtn. 429. cordifolium Gärtn. 129. moluccanum O0. Ktze. 129, oleosum Reinw. 129. Camirium (Gärtn.) Müll. Arg. (sect.) 129. ’ Camirium Rumph. 428, n. 13. Candlenussöl 434, Candle nut 434, Canescentes Pax (subsect.) 84, 84. Cansancäo 98, 99, 440, Caoutchoua J. F. Gmel. 449, n. 42. elastica Gmel. 427. Carcia Raeuschel 44. Garda Nor. 429. Castiglionia Ruiz et Pav. 76. lobata Ruiz et Pav. 77. Castiglionia (Ruiz et Pav.) Pax (sect.) 23, 76. Cerraja 91. Chicasquil 41. Chille 408. Clusiophyllum Müll. Arg. 46. Sprucei Müll. Arg. 46. Cnidoscolus (Pohl) Müll. Arg. (subg.) 23, 86. (4, 5). Cnidoscolus Pohl 86. angustidens Torr. 99. cnicodendron Griseb, 88. fragrans Pohl ?04, hamosus Pohl 95. lobatus Pohl 402. Maregravii Pohl 98. mexicanus Klotzsch 98. Michauxii Pohl 99. Michauxii Schlechtd. 98. napeifolius Pohl #v4. neglectus Pohl 98. obtusifolius Pohl 95. osteocarpus Pohl 98. palmatus Pohl 404. Palmeri Rose 409. pubescens Pohl 95. quereifolia Pohl 102. quinquelobus Pohl 401. repandus Pohl 402. Sellowianus Klotzsch 9. stimulosus Engelm. et Gray 99. stimulosus Gray 99. surinamensis Migq. #41. vitifolius Griseb. 9. var. repandus Griseb. 88. vitifolius Pohl 88. Cocode purga 446. Croton capensis L. f. 54. Register. Eucenidoscolus Müll. Arg. (sect.) 86, 94, 96. Eucurcas Müll. Arg. (subsect.) 76. Eucurcas Pax (sect.) 74, 76. Euhevea Müll.. Arg. (sect.) 120, 427. Ferucho 83. Ficus jaliscana Millsp. 133. Flor de Coral 41. Fruta de Ararä 116. Fruta de Cutia 446. ı Gafauhoto 863. Gareia Rohr 44, n. 2. (4, 5, 8, 44, 42, 45 Fig. 3). *nutans Rohr 44. Glanduliferae Pax (sect.) 23. Guaritoto 402. Hamosae Pax (sect.) 23, 94. Herva de purgante 27. Hevea Aubl. 447, n. 44. 5. 8, 40, 44, 12). (2, 3, 143 *pauciflora (Benth.) Müll. Arg. 126,n.43. (120,426,n.44). peruviana Aubl. 427, n. 45. peruviana Lechler 423,n. 5; 423, n. 6. Randiana Huber 423, n. 5. *rigidifolia (Benth.) Müll. Arg. 424, n. 7. (120). Sieberi Warburg 422, n.5. *similis Hemsl.425,n.9. 420). *Spruceana (Benth. Müll. Arg. 424, n. 8. (420). var. tridentata Huber 425. Spruceana Oliv. 126, n. 43; 126, n. 44. viridis Huber 423. .Higuereta cimarron 27. ‚ Holzöl 432. ı Horridae Pax (subsect.) 86, 87. Hsiao t'’ung shu 433. ıHwa Tung 132. lobatus Forsk. 32. lobatus L. 411. sp. 434. spinosus Forsk. 55. andinensis Sperber 128. apiculata Baill. 423, n. 6. *Benthamiana Müll. Arg. 120, n. 4. (11, 420). Jacaratia mexicana Millsp. 133. Jangli Arandi 34. Janipha arborea Mart. 94. | Jatropa Scop. 21. variegatus Forsk. 54. *brasiliensis (H. B. K.) Müll. | Jatropha L. 21, n. 7. (5, 6, 8, villosus Forsk. 46. Arg. 124,n.5. (6, 40, 44, | 42, 13). Cunuria Baill. 46, n. 4. (3, 6, 120). | *acerifolia Pax 37,n.25.(25). 8, 10, 44, 43). var. cuneata (Huber) Pax acerifolia Salisb. 77, n. 99. *crassipes Müll. Arg. 47, n. 2. 123. \ *aconitifolia Mill. 404, n. 438. ' *Spruceana Baill.46,n.4.(2}). var. janeirensis (Müll. Arg.) | 97). Spruceana Müll. Arg. 47,n.2. Pax 121. | var. genuina Müll. Arg. .Curcas Adans. 74. var. Randiana (Huber) Pax 4101. Adansoni Endl. 77. 123. | var.multipartita Müll. Arg. indiea Rich. 77. var. stylosa Huber 123. 14. cuneifolium Baill. 814. *collina Huber 128, n. 17. var. palmata (Willd.) Müll. peltata Baill. 75. (120). Arg. 40. portoricensis Baill. 75. urgans Medik. 77. Curcas (Adans.) Griseb. (subg.) 23, 74. Degleh 46. Deglö 46. Dichtar 57. - Dimä 46. Dokaje 432. Don Tomäs 41. Dryandra Thunb. 132. cordata Thunb. 132. oleifera Lam. 432. oleifera Wall. 432. Vernicia Correa 432. Dryandra (Thunb.) Müll. Arg. (sect.) 429, 132. Dundul 34. Elaeococca Juss. 132. cordata Blume 432. Vernieia Juss. 132. verrucosa Juss. 132. Elaterioides ©. Ktze. 47. Elateriospermum Blume 47, n. 5. (5, 8, 9, 42, 18). *tapos Blume 47. Tokbrai Blume 48. Elaterispermum Reichb. 47. ' en gerigus 58. Entre fina 123. confusa Hemsl. 426, n. 43. cuneata Huber 423, n. 5. *discolor (Benth.) Müll. Arg. 425, n. 40. (44, 21, 421). discolor Spruce 420, n.4. *Duckei Huber 120,n.2.(449). *guyanensis Aubl. 127, n. 45. (142, 424, 427 Fig. 44). janeirensis Müll. Arg. 122, n. 5. *]utea (Benth.) Müll. Arg. 123, n. 6. (420). var. apiculata Müll. Arg. 123. var. cuneata Huber 123. *membranacea Müll. Arg.126, n. 44. (420). *microphylla Ule 425, n. 12, (124, 422 Fig. 43). var. major Pax 126. var. typica Pax 126. *minor Hemsl. 425, n. 41. (120). *nigra Ule 428, n. 46. (6, 121, 422 Fig. 43). *nitida Müll. Arg. 424, n. 3. 121). *paludosa Ule 421, n. 4. (4120, 122 Fig. 43). paraensis Baill. 425, n. 10. | var. Deteye (Medik.) Pax 40 ie. G.Dietr.55,n.57. acuminata Desr. 49, n. 44. aesculifolia Steud. 11. *aethiopica Müll. Arg.70,n.86. (64). *afrocurcas Pax 79, n. 100. (75). *Alamani Müll. Arg. 75, n. 95. 2 (26) *albomaculata Pax 90, n. 120, (87). var.nana(Chod. et Hassler' Pax $4. var. stimulosissima (Chod. et Hassler) Pax 91. var. subcuneata Pax 91. *Andrieuxii Müll. Arg. 48, n. 43. (47). *angustidens (Torr.) Müll. Arg. 99,n.436. (97,400 Fig. 36). *angustifolia Griseb. 52, n. 49. (49). var. genuina Müll. Arg. 52. var. glauca (Griseb.) Pax 52. var. spathulata Müll. Arg. 52, n. 49. 144 angustifolia Steud. 444. anomala Steud. 444. antisyphilitica Speg. 72, n. 90 *appendiculata Pax et K. Hoffm, 92, n. 423. (87). arcuata Steud. 441. *asplenifolia Pax 83, n. 406. (81). australis Lodd. 444. *bahiana Ule 89, n. 416. (86). var. genuina Pax 89. var. rupestris Ule 89. *hasiacantha Pax et K. Hoffm. 90, n. 449. (87). *hatawe Pax 40, n. 29. (26). *Baumii Pax 64, n. 70. (60). *Berlandieri Torr. 44, n. 32. (26, 42 Fig. 44). Berteri Spreng. 414. *Bornmülleri Pax 433, n. 53. *brachyadenia Pax et K. Hoffm. 66, n. 78. (61). brachypoda Pax 74. cajaniformis Steud. A414. *calyculata Pax et K. Hoflm. 97, n. 132. (6, 96). calyculata Steud. AA. *campanulata Pax 94, n. 121. (6, 87). *canescens (Benth.) Müll. Arg. 84,.n. 408. (40, 81, 84 Fig. 32). *capensis (L. f.) Sond. 54, n. 54. (49). *cardiophylla (Torr.) Müll. Arg. 85, n. 440. (81). caricaefolia Steud. 444. carpinifolia Pax 445. carthagenensis Jacq. 141. *Catingae Ule 34, n. 41. (25, 32 Fig. 9). cecropiaefolia Steud. 441. *Chevalieri Beille 36, n. 48. (25). ciliata Cerv. AA. *cjliata Müll. Arg. 47, n. 39. *cinerea (Ortega) Müll. Arg. 85, n.409. (84). *clavuligera Müll. 2. (25). cleomaefolia Steud. 444. *cluytioides Pax et K. Hoffm. 65, n. 72. (60). coccinea Link 50, n. 44. coerulea Ind. Kew. A444. condor Wall. 77, n. 99. *cordata (Ortega) Müll. Arg. 85, n. 414. (84). *cordifolia Pax 407, n. 447. (104). *crinita Müll. Arg. 58, n. 63. (2, 55). crotalariaeformis Steud. 441. cuneifolia Sesse et Moc. 82. (3, 4, *curcas L. 77, n. 99. 9, 40, 78 Fig. 30). Arg. 28, Register. Curcas Wall. 80, n. 402. ceurcas Wawra 38, dalechampiaeformis Steud. aaa, 3 diffusa Steud. 444. digitiformis Steud. 444. dioica Cerv. 84, n. 403. *dissecta (Chodat et Hassler) Pax 72, n. 94. (6, 64, 73 Fig. 28). *divaricata Swartz 74, n. 92. divergens Baill. 38. divergens Steud. 444, diversifolia Müll. Arg. 50, n. 45. diversifolia Steud. 444. duleis Gmel. 412. edulis Gerv. 444, *eglandulosa Pax 63, n. 68. (60). elastica L. f. 412, elastica L. f. 128. elegans Klotzsch 26, n. 1. *Ellenbeckii Pax 58, n. 6A. (4, 55, 58 Fig. 22). *elliptica (Pohl; Müll. Arg. 62, n. 67. (10, 60). elliptica var. guaranitica Chod. et Hassl. 63, n. 68. *erytıropoda Pax et K. Hoffm. 66, n. 76. (64). *excisa Griseb. 30, n. 6. (25). fallax Pax 445. *ferox Pax 56, n. 59. (55). Fischeri Steud, 442.- *fissispina Pax 58, n. 62. (4, 55, 59 Fig. 23). *flabellifolia Pax et K. Hoffm. 52,n. 51. (49, 53 Fig. 20). flabellifolia Steud. 412. *flavovirens Pax et K. Hoffm. 80, n.7. (25). foetida Steud. 442. *fragrans H. B. K. 442. (Ah). frutescens Ant. 412. *gallabatensis Schweinf. 69, n. 84. *Gaumeri Greenm. 133,n.97%, *glabrescens Pax et K. Hoffm. 62, n. 65. (60). glandulifera Müll. n. 16. *glandulifera Roxb. 34, n. 40. (9, 10, 25). glandulosa Vahl 45, n. 38. glauca Griseb. 52, n. 49. glauca Vahl 34, n. 40; 32, n. 43. *glaucovirens Pax etK.Hoffm. 51, n. 47, globosa Gaertn. 412. gossypifolia H. B.K. 27,n. 4. *sgossypifolia L. 26, n. 4. (40, 25), f. angustiloba Chodat et Hassler 72. 104, n. Arg. 34, var. breviloba Morong 28. var, disseeta Chodat et Hassler 72. £ var. elegans (EMEaen Müll. Arg, 2 f. Navifora Chodat etHass- S ler 72. f. glabrataChodat et Hass- ER 64, n. 69, . grandifolia Chodat 4 Hassler 74. var. guaranitica Chodat et Hassler 74. subsp. heterophylla 74, 72, 73. f. induta Chodat et Hass- ler 72. var. intermedia Chodat et Hassler 63, n. 69; 712. var. Isabelli 64. f. latifolia Chodat et Hass- ler 64, n. 69. var. palmata Chodat et Hassler 74, 73. var, rhombifolia Chodat et Hassler 72. var. ribifolia Müll. Arg. 28. var. staphysagrifolia (Mill.) Müll. Arg. 27. var. typica Chodat et Hassler 74. gracilis Steud. 412. ie: Speg. ZN *hamosa (Pohl) Müll. Arg. 95, n. 430, (94). *Hassleriana Pax 91, (6, 87). hastata Grisceb. 49, n. 44, *hastaia Jacgq. 54, n. 46. (49). hastata Ind. Kew. 412. herbacea Desr. 99, n. 133. herbacea L. 98, n. 433. *hernandiaefolia Vent. 74, n. 93. var. epeltata Pax 76. var. peltata (Desf.) Pax 75. var, portoricensis (Millsp.) ‚Urb. 75. hokeragn ZU Heyne 70, n. . (9, 64). enrla Pax 54, n. 55. heterophylla Sesse et Moc. 74, n. 93. heterophylla Steud. 412. Heudelotii Baill. 412. *Hieronymi 0. Kitze. 36, n. 20. (25). *Hildebrandtii Pax 35, n, 47. (25). Re Hochst. 62, n. 66. (60, 63 Fig. 24). *horrida Müll. Arg. 87,n.113. (6, 86). *hypoleuca Pax, 96, n. 431. (v4). 29,n. 5. n. 132. a =. Er Jacquini Baill. 27, n. 4. Janipha Blanco 41, n. 31. Janipha L. 412. Janipha Lour. 412. induta (Chodat et Hassler) Pax 72. *integerrima Jacq. 50, n. 45. (6, 49). *intercedens Pax 31, n.9 (25). *intermedia (Chodat et Hass- ler) Pax 63, n. 69. (60). *Isabelli Müll. Arg. 71,n. 90. (6, 10, 61). var. antisyphilitica (Speg.) Pax 72. var. cuneifolia Pax 71. var. grandifolia (Chodat et Hassler) Pax 74. var. guaranitica |Chodat et Hassler) Pax 71. var. palmata (Chodat et Hassler) Pax 71. var. rhombifolia (Chodat et Hassler) Pax 72. Jürgensenii Briquet 408, n. 451. *Katharinae Pax 28, n. 4. (25, 29 Fig. 8). *kilimandscharica Pax et K. Hoffım. 40, n. 30. (26). *Kunthiana Müll. Arg. 404, n. 439. (97). - Lacerti Silva Manso 6?, n. 67. laciniosa Ind. Kew. 412, *lagarinthoides Sonder 64, n. 71. (60). laneiniosa Steud. 442. *latifolia Pax 61, n. 64. (60). latifolia var. stenophylla Pax 134. *leuconeura Pax et K. Hoffm. 94, n. 128. (87). *Liebmanni Müll. Arg. 105, n. 444. (404). *loasoides Pax 92, n. 124. (6, 87, 93 Fig. 34). *jobata (Forsk.) Müll. Arg. 32, n. 13. (9, 25). subsp. aceroides Pax et K. Hoffm. 34. var. genuina Müll. Arg. 32 subsp. glauca (Vahl) Pax 32. (33 Fig. 10). var.Richardiana Müll. Arg. 33. subsp. senegalensis (Müll. Arg.) Pax 33. *Löfgrenii Pax et K. Hoffın. 407, n. 149, (103). Loeflingii Aresch. 412. longepetiolata Steud. 412. *longipes Pax 406, n.- 446. (104, 106 Fig. 39). Loureiri Steud. 412. luxurians Baill. 39. I \ Register. *macrantha Müll. n. 42. (41). *macrocarpa Griseb. 47,n.41. *macrophylla Pax et K. Hoffm. 80, n. 101. (77). *macrorrhiza Benth. 70, n. 41. ss. (9, 64). manihot Blanco 412. manihot L. 442. *maracayensisChodatet Hass- ler 93, n. 126. (6, 87). *Martiusüi (Pohl) Baill. 37, n. 22. (25). Arg. 48, *melanosperma Pax 68, n. 81. (64). mitis Rottb. 412. *mollis Pax 39, n. 28. (26). mollissima Baill. 38. moluccana L. 112, 430. moluccana Wall. 77, n. 99. montana Willd. 412. *multifida L. 40, n. 34. (3, 4, 10, 26, 40 Fig. +43), *multiloba Pax 407, n. 448. | [4 (104). *mutabilis (Pohl) Baill. 8?, n. 407. (81). *nana Dalzell et Gibson 70, n. 88. (9, 40, 61). napaeifolia Desr. 104, n 438. *natalensis Müll. Arg. 65, n 75. (61). neglecta Houst. 98, n. 433. *neopaueiflora Pax124,n.10%. *neriifolia Müll. Arg. 65, n. 74. (64). *nudicaulis Benth. 45, n. 37. (26). *obtusifolia (Pohl) Müll. Arg. 94, n.129. (95 Fig. 35). var. genuina Müll. Arg. 95. var. pubescens ‚Pohl) Müll. Arg. 95. octandra Cerv. 414. officinalis Mart. 62, n. 67. oligandra Müll. Arg. 109, n. 153. (10). oligandra var. Taub. 410. pubescens '*olivacea Müll. Arg. 76, n. 94. (74, 75 Fig. 28). opifera Mart. 62, n. 67. orbicularis Steud. 412. osteocarpa Schott 98. *pachypoda Pax 47, n. 40. (6). palmata Cerv. 441. palmata Willd. 404, n. 138. palmata Vell. 412. *palmatifida Bak. 34, n. 44. (25). *palmatifolia Ule 31, (35). *Palmeri Watson 108, n. 152. (108). *pandurifolia Andr. 49, n. 44. (6, 50 Fig. 19). var. coccinea{Link)Pax50. n. 12. A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryopbyta siphonogama) 147. 145 var. latifolia Pax 50. papaya Medik. 404, n. 438. *pauciflora Griseb. 51, n. 48 paueiflora (Rose) Pax 82, 404. 181, 434). *paucistaminea Pax we 154. (409). paviaefolia Steud. 4142. *pedatipartita O. Kize. 30 n. 8. (25). pelargonifolia Courbon 46 n. 38. *peltata H.B.K. 43, n. 34. (4, 26). peltata Steud. 442. peltata Wight 80, n. 102. pentaphylla Steud. 442. *peruviana Müll. Arg. 90, n. 447. (86). *Phillipseae Rendle 37, n. 23 (35). *phyllacantha Mart. 402, n. 441. (6, 97, 403 Fig. 37 var. lobata {Pohl; Mü Arg. 102. var.quereifolia (Pohl) Mül Arg. 102. var. repanda (Pohl) Mü Arg. 102. pilosa Steud. 412. *platyandra Pax 410, n. 156. *platyphylla Müll. Arg. 76, n. 96. (74). *podagrica Hook. 4, n. 35. (3, 40, 26). *Pohliana Müll. Arg. 38, n, 26. (10, 26). var. divergens (Pohl) Müll. Arg. 38. var. glabra Müll. Arg. 38. f. luxurians Müll. Arg. 39. var. mollissima (Pohl) Müll. Arg. 38. var. subglabra Müll. Arg. 38. var. villosa (Pohl) Müll. Arg. 38. *polyantha Pax et K. Hoffm. 405, n. 445. (40%). porreeta Steud. 412. portoricensis Millsp. 76. pronifolia Steud. #12. pruinosa Steud. 412. *prunifolia Pax 54, n. 56. (49). *pseudocurcas Müll. Arg. 77, n. 98. *pseudoglandulifera Pax 34, n. 16. (25). *pubescens Pax 410, n. 155. (109). pubescens Steud. 2. pungens Forsk. 412. *purpurea Rose et Pax 432, n. 33. (26, 43 Fig. 45). purpureo-costata Steud. 112, pusilla Steud. 412. 40 146 *pyrophora Pax 404, n. 437. (97). quinquefolia Steud. 412. quinqueformis Steud. 442. quinqueloba Cerv. A444. quinqueloba Müll. Arg. 99, n. 134. quinqueloba Steud, 412. *quinquelobata Mill. 99, n. 134 (96). reniformis Steud. 412. *ribifolia (Pohl) Baill. 28, n. 3. (25). var. ambigua Pax 28. var. breviloba (Morong) Pax 28. var. typica Pax 28. ricinifolia Fenzl 32, n. 43. *ricinifolia Pax 34, n. 45. (25, 35 Fig. 4. *Rivae Pax 57, n. 60. (4,40, 55, 57 Fig. 21). *Robecchii Pax 83, n.405.(81). *rotundifolia Müll. Arg. 102, n. 440. (97). sagittato-partita Steud. 442. salicifolia Steud. 442. *Schlechteri Pax 67,n.79.(61). *Schweinfurthii Pax 70, n. 85. (61). *Seineri Pax 65, n. 73. (61). *Sellowiana (Klotzsch) Pax et K. Hoffm. 90, n. 448. (86). *serrulata Pax et K. Hoffm. 94, n. 427. (87). silvestris Vell. 442. sinuata Steud. 412. *somalensis Pax 68, n. 83. (61). sparsifolia Steud, 442. *spathulata (Ortega) Müll. Arg. 81, n.4103. (3, 4, 40, 82 Fig. 34). var. genuina Müll. Arg. 82. var. sessiliflora (Hook. f.) Müll. Arg. 82. *spicata Pax 36, n. 19. (25). *spinosa (Forsk.) Vahl 55, n. 57. var. crenulata Pax 56. var. genuina Pax 56. var. somalensis Pax 56. staphysagrifolia Mill.27,n. 4. stimulosa Michx. 99, n. 133. stipulata Vell. 443. stipulosa Steud. 99, n. 133. *Stuhlmannii Pax 39, n. 27. (26, 39 Fig. 12). *subintegra (Chod. et Hassler) Pax et K. Hoffm. 92, n. 125. (87). tenerrima Steud. 443. *tenuifolia Pax et K. Hoffm. 407, n. 450. (104), tenuifolia Steud. 443. tepiquensis Costatin et Gal- laud. 408, n. 454. Register. *texana Müll. Arg. 99, n. 435. (96). tomentella Steud. 443, tomentosa Spreng. 413. tomentosa Steud. 413. transiens Pax 73. triloba Cerv. 444. tripartita Spreng. 413. triphylla Steud. 443. *tropaeolifolia Pax 56, n, 58. (55). *tuberosa Pax 68, n. 82. (64, 69 Fig. 27). *tubulosa Müll. Arg. 198, n. 151. (104). var. - quinqueloba Müll. Arg. 408. var. septemloba Arg. 408. var. triloba Müll. Arg. 408. *tupifolia Griseb. 52, n. 50. (49). *Ulei Pax 88, n. 145. (86, 89 Fig. 33). *unicostata Balf. f. 53, n. 52. (49). urens H. B. K. 401, n. 439. urens Jacq. 97. *urens L. 97, n. 133. (8, 40, (96). var. brachyloba Müll. Arg. 98. var. genuina Müll. Arg. 97. var. herbacea (L.) Müll. Arg. 98. var. Marcgravii Müll. Arg. 98. var. neglecta (Pohl) Müll. Arg. 98. var. osteocarpa Müll. Arg. 98. f.osteocarpa Müll. Arg. 98. var. stimulosa Millsp. 104. var. stimulosa (Michx.) Müll. Arg. 99. urens Rusby 408, n. 451. urens Walt. 99, n. 433. *urnigera Pax 404, n, 443. (105 Fig. 38). varians Steud. 413, *variegata (Forsk.) Vahl 54, n. 53. (49). *variifolia Pax 54, n. 55. (49). *velutina Pax et K. Hoffm: 37, n. 24 (25). *vernicosa Brandegee 85, n. 142. (84) villosa Baill. 38, n. 26. *villosa (Forsk.) Müll. Arg. 45,n.38. (4, 26, 46 Fig. 17). var. genuina Müll. Arg. 45. var, glabra Müll. Arg. 46. var. glandulosa (Vahl) Pax 45. villosa Pax 45, n. 38. villosa Wight 80, n. 402. viminea Retz. 443. Müll. (Pohl) (Pohl) violacea Steud. 443, *vitifolia Mill. 87, n. 444. (86). var.cnicodendron (Griseb.) Pax 88. var. genuina Chodat et Hassler 91. var genuina Müll. Arg. 88. var. genuina O. Ktze. 94, var. Grisebachii Pax 88, var. maritima Müll. Arg. 88 f. nana Chod. et Hassler 9. var. obtusifolia Müll. Arg. 88. var. repanda {Griseb.) Pax 88. - f. stimulosissima Chod. et Hassler 94, f. subintegra Chod. et Hassler 92. *WeberbaueriPax etK.Hoffm. 45,.n. 36. (4, 26, 44 Fig. 46). *Weddelliana Baill. 36, n. 21. (25). *Wightiana Müll. Arg. 80, n. 402. (9, 77). *Woodii O. Ktze. 66, n. 77. (61, 67 Fig. 26). var. Kuntzei Pax 66. var. vestita Pax 66. *vucatanensis Brig. 77,n. 97. *Zeyheri Sond. 68, n. 80. (61). var. genuina Pax 68. var platyphylla Pax 68. Jatropheae Meissn. 3. Jatrophinae Pax 42, 13, 24. Jev& debil 423. Jicama 7. Jicomia 74. Indian Walnut 431. Inkoko 79. Joannesia Vell. 446, n. 44. (4, 5, 6, 8, 12). *princeps Vell. 446. (9, 40, 447 Fig. 42, 434). Johannesia princeps Müll. Arg. 446. Joho 56. Itaübä 423. Juglans Camirium Lour. 129. Jussieuia Houstoun 96. herbacea Houst. 98, Jussieuia (Houst.) Pax (sect.) 23, 96, Kadn-haralu 79. Kakuna-Nüsse 431. Kautschuk 423. Kawiri-Nüsse 134. Kelunöl 434. Kemiri 434. Kerzennussbaum 434. Kewiri-Nüsse 431, Kukui 431. Lal Bharenda 27. Lama 134. ° Manihot aesculifolia Pohl 441. Latifoliae Pax (subsect.) 60, 61. laupata 79. Lichtnussöl 434. Loasiformes Pax (subsect.) 87, | ‚92. Lobatae Pax (subsect.) 25, 31. Loureira Cav. 74, 80. euneifolia Cav. 84. peltata Desf. 75. Loureira (Cav.) Müll. Arg. (sect.) 23, 74. Lumbang 131, Macranthae Pax (sect.) 23, 46. Macrorrhizae Pax (subsect.) 65. Makaen 79. Makare-kare 79. Malamuger 108. Mallotus peltatus (Griseb.) Müll. Arg. 433. Tokbrai (Blume) Müll. Arg. 48. Manä 41. Mandioca brava 38, Manihot 36. anomala Pohl 144. caricaefolia Pohl 444. carthaginensis (Jacq.) Müll. Arg. 414, 442. erotalariaeformis Pohl 144. digitiformis Pohl 444. | diversifolia Sweet 49. duleis (Gmel.) Pax 444, 112. | foetida Pohl 412. | gracilis Pohl 142, 4113. | heterophylla Pohl 442. | laciniosa Pohl 412. longepetiolata Pohl 412. Loureiri Pohl 442. orbicularis Pohl 142. palmata (Vell.) Pax 442. paviaefolia Pohl 442. \ peltata Pohl 412. pentaphylla Pohl 412. pilosa Pohl 412. pubescens Pohl 4 2. purpureo-costata Pohl 412. pusilla Pohl 412. pruinosa Pohl 442. quinquefolia Pohl 142. quinqueloba Pohl 112. reniformis Pohl 442. sagittato-partita Pohl 412. salicifolia Pohl 442. sinuata Pohl 412. sparsifolia Pohl 412. tripartita (Spreng.) Müll. Arg. 444, 442, 413. triphylla Pohl 443. tomentosa Pohl 443. utilissima Pohl 412, 443, varians Pohl 443. violacea Pohl 444, 143. asona Spach 80. Mboal 431. Mdjersche 33, Register. Medicineiro 63. Medicinier 79. Mesandrinia Raf. 24. Mierandra Benth. 18, n. 6. (4, 5, 8, 9, 40, 44, 43). *bracteosa Müll. Arg. 19, n.2. (18). Cunuri Baill. 46, 24. *elata (Didrichs.) Müll. 48, n.4. (40, 49 Fig. 5). *Glaziovii Pax 20, n. 4, (18). *heterophylla Poisson 20, n. 5. (48). major Baill. 20, n. 3. minor Baill. 20, n. 3. siphonioides Baill. 20, n. 3. *siphonioides Benth. 20, n. 3 var. genuina Müll. Arg. 20. var. major (Baill.) Müll. 20 var. minor (Benth.) Müll. Arg. 20. ternata R. Br. 21, 126. Micrandra R. Br. 449, n. 42. Micrandrinae 44, 42, 43. Mocinna Benth. 80. Moentjang 1431. Mozinna Ortega 74, 80. canescens Benth. 84. cardiophylla Torr. 85. einerea Ortega 85. cordata Ortega 85. paucitlora Rose 82. peltata Steud. 75: spathulata Ortega 81. var. sessiliflora Hook.f.82. Mozinna (Ortega) (sect.) 23, 80. ' Msoroköto 79. Multifidae Pax (subsect.) 26, 40. ‘ Mundubi-assuü 79. Mundui-guassü 79. Mupuluka 79. Mutabiles Pax (subsect.) 81, 83. Nela Amidam 34. Neojatropha Pax 444, n. 9. (4, 6, 9, 12). *carpinifolia Pax 444, n. 4. *fallax Pax 445, n. 2. (444, | 445 Fig. 44). Noz da India 432. Nuces barbadenses 79. Nuces catharticae 79. Nuces purgantes #41. Öbab 36. Oleum infernale 79. Oleum Pinhoen 414. Oleum Rieini majoris 79. Oligandrae Pax (sect.) 23, 109. Orelha da onca 128. Ostodes macrophyllus Arg.) Benth. 4144. (Müll. Müll. Arg. 147 Parä-Kautschuk 123. Peltatae Pax (subsect.) 26, 43. Phyllacanthae Pax (subsect.) 97, 402, Picar 104. Pignon d’Inde 79. Pilali 432. Pinä-pinä 99. Pinhäo bravo 79. Pinhäo de Paraguay 79. Pinhäo de Purga 79. Pinö 98. Piüon 30, 36, 41, 79. Piüon de la Ortiga 88. Platyandrae Pax (sect.) 23, 140. Pogonophyllum Didrichs. 48. elatum Didrichs. 48. Polymorphae Pax (sect.) 23, 48. Pomolche& 134. Pubescentes Pax (subsect.) 25, 37. Puca Siringa 123. Puluka 79. Purga de cavallo 446. Purga de gentio 446. Purga dos Paulistas 446. Purpureae Pax (subsect.) 26, 42. ı Queimadeira 87, 98. ı Queimadeira arvore 110. | ‘ Queimadeira do Diabo 98. ı Quelite 404. ' Raiz de Cobra 63. Raiz de lagarto 63. | Raiz de teiu 27, 63. ' Reutiales Müll. Arg. (sect. j j 1 | | } 430, 132. ; Rhabarber von Guatemala 45. Ricinodendron africanum Müll. Arg. 442. Ricinus portoricensis Juss. 75. Sorserieeig Pax 444. (4, 5, 6, 8, 9, 12). | Safed Arand 79. Sangre en grado 85. ‚ Santanan 27. Sarapö 426. Semina Fieci infernalis 79. Semina Ricini majoris 79. , Seringa rana 128. Seringueirabarrigudat24. Seringueira boa 4323. Seringueira branca 123. ‚ Seringueira itauba 128. ' Seringueira preta 123. | | Seringueira verdadeira 123. ı Seringueira vermelha123. ; Sernamby 123, Sibrha 54. ' Siphonanthus Schreber 418, n. zeylanicus (Thwait.) Müll. Arg. 414. Para fina 423. I } Paraguarienses Pax (subseet.) 87, 90. 42. elasticus Schreb. 127. | Siphonia L. C. Rich. 448, n. 12. apiculata Spruce 424. brasiliensis H.B.K. 122. 10* 148 Cahuchu Willd. 427. discolor Benth. 125. elastica Pers. 427. guyanensis Juss. 127. Kunthiana Baill. 128. lutea Benth. 124. pauciflora Benth. 426. rigidifolia Spruce 424.- Spruceana Benth. 124. Siringa amarilla 423. Solanum aculeatissimum Griseb. 9. Spinosae Pax (sect.) 23, 55. Sterculia diversifolia Don 441. 'Tahii-Tairi 134. Tambaqui Seringa 426. Tapos 18. "Tartago 45, 79. Tartago emetico 4A. Tartara 44. Teiu-iba 6°. Register. Telopea Soland. 129. conspicua Soland. 129. Tempate 79. Thinbaw Kyetsn 79. Tocote prieto 82. Tombota 79. Tondo-iwa-Niamba 79. Toxicodendron capense Thunb. 412. Tragia cordata Vahl 112, Trigonostemon Cumingii Müll. Arg. A44. Gaudichaudii Müll. Arg. 143. Tritaxis Baill. 443, n.8. (4, 5, 8, 12). .. *Beddomei Benth. 413, n. 2. ‘*Cumingii (Müll. Arg.) Benth. 414,.n. 3. (6, 413). *Gaudichaudii Baill. 443,n.t. 6). Druck von Breitkopf & Härtel in Leipzig. \ macrophy!la Müll. Arg. 444. zeylanica Müll. Arg. Ma Tritaxis Müll. Arg. (sect.) 113. Tua-tua 27. M- Tuberosae Pax (sect.) 23, 59. T’ung-Öl 133. I T’ung shu 433. T’ung Yu 1433. Tutui 431. Urentes Pax (subsect.) 96, 97. Urtegas 406. Urtiga 657, 98. Urtiga. de mamäo 98. Vernicia Lour. 432, montana Lour. 132. Villösae Pax (subsect.) 26, 45. Vitex cymosa Bert. 441, 443. Vitifoliae Pax (sect.) 23, 86. Wild oil nut 74. wood oil 432, 433. Zimapania Engl. et Pax 80. Schiedeana Engl. et Pax 84. y Be nn, N U" - u “ AR S a, VOR BRINENE, AICHENNENEN min rue. ee = SEE ae ER SERLEEN ee CUT Ro, BRSCRAEE