West Virginia University Libraries

3 0802 100914206 6

Locked Cage

GN

23

.B5

1795

r

JUN 1 7 1955

WESi vu. ...... . -'^^[TV

' MEDICAL SCHOOL LIBRARY

Digitized by the Internet Archive

in 2009 with funding from

Lyrasis IVIembers and Sloan Foundation

http://www.archive.org/details/degenerishumanivOOblum

DE

GENERIS HVMANI

VARIETATE NATIVA.

HhALTH SCiENCES

GENERIS HVMANI ^^

VARIETATE NATIVA ^-y^^:

EDITIO TERTIA

PRAEMISSA EST EPISTOLA AD VIRVM PERILLVSTREM

lOSEPHVM BANKS earonetvm

REGIAE SOCIETATIS LONDIN. PRAESIDEM

AVCTORE

^"'"^ M. D»

10. FRID. ^VMENBACH

EIVSDEM SOCIETATIS SODAI,!.

GOTTINGAE

apud Vandenhoek et RVfRECHT.

1795.

NoH hic CentauYos, mn Gorgonas, Harpyasqiie Invenies: hominem pagina nostra sapit.

Martial. I. X. epigr. 4.

N.

on una caussa estj, J^ir Peril- histrisj quare Tihi quicquid hoc est opellae^ tribuam et dedicem,

i

\ Praeterquajn enim quod in uni-

L versum grati animi sensum publice

aliquando declarare a^veam pro in-

numeris benejiciis quibus me ab eoy

^ quo in propiorem Tui notitiam dc-

\ ni tempbrej affecisti; ipsa haec

quae curis reno^vatis prodit libelli

editioj magnam partem praeclaris-

sima quibus priores praecellit aug-

* 3 men^

VI

menta et ornamenta maxime me- morabilia^ liberalitati Tuae dehet.

TJti enim a plurihus jam retro annis necfue studio neque sumtihus pepercisti ut coUectionem meam craniorum diDersarum gentium ra- rissimis ditares speciminihus quae omnium auidissime desideraham^ ^mericanorum inquam^ et oceani australis insulanorum^ ita praeser- tim cum ante triennium Londinum iwviserenij, cadem generosa lihera' litatCj, qua Gaertnero quondam nostro seminarium Tuum^ aliis alias musei Tui divitias utendas conces- sisti^ mihi illimitatum plane usum omnium qui ad studium anthropo- logicum spectant thesaurorum an- ecdotorum quihus hihliotheca Tua

SU'

VI r

superhit j picturarum sciL^ cata- graphorum etc, a summis artifici- hus ad ipsam naturam delineato- rum ita permisisti ^ ut apographa eorum mihi parare et quiccpiid iihe- ret descriherc j, adeoque tot tantis- cjue novis plane suhsidiis auxiliis- que ad lihellum meunz denuo suh incudem revocandum accedere pos- senzj ut jam eundcm innumcris mo- dis auctum j emendaliim et ad ip- sam naturam perfectum dicere ahs- cjue "vaniloipientiae suspicione au- sim,

Accipe ergo serenafronie opus- culum cuius adeo magna pars Tua est j quodcpie vel eo nomine Tihi non ingratum fore confisus sum^ quod particulam historiae natura- * 4 lis

VIU

lu exponatj etsi dignitate nulli alii secundam j tamenj quod mirumjt omnium diutissime neglectam et in- cultam,

Manet enim et hoc immortali Linnaeo meritum quod jam ante fios sescaginta annos in cditiofiepriji' cipe systematis nalurae primus ^ quod norimj naturalis historiae auctorum genus hunianum quoad characteres eocteros suh certas ua- rietates redigere studuerit : idque pro ea qualis tunc temporis innotue- rat quatuor tantum orbis terraquei partium earumque incolarum noti^ (ia j satis adaequate^

Postquam autem a Tuo inde tri^ enni periplo j vir P erillustris <, , gen-^ tium^ per oceani australis insulas

lon-

longe lateque dispersarum j cura-^ tior cognitio historiae riaturalis et antkropologiae cultorihus innotuis" setj facile patuit Linnaeanam istam generis huniani divisionein jam non amplius adhiheri posse; quare et ego in hocce opusculo ^ post alios a viro summo in eo deflecterej et va- rietates hominum magis ad natu- rae veritatem^ quae nohis Tua ma- xime soilertia et curatissima obser- vatione innotuitj componerej, nullus, duhitavi,

Jmo. vero et in universum Lin^ naeanam methodunij animalia mammalia ex dentium ratione ordi- nandi j itidem isti quidem tempori quo eam condidit satis convenien- tem^ hodienum autem postquam * 5 tot

tot tantaeque novae hujus classis species cletectae sunt ^ magnopere Tnancam et ingentibus exceptioni- hus ohnoxiam j relinquere ^ et arti-^ Jiciali isti systemabij magis natura- ie ab universo mammalium habitu desumtumj substituere^ zoologiae studiosis utile et proficuum esse duxi,

Quanquam enim longissime ah eorum opinione absum qui sibi^ nu- peris praesertim tempojibus ingenii sui lusibus de nescio qua continui- tate aut gradatione naturae ut do- cahant^ ita placuerunt^ ut creatoris sapientiam et creationis perfectio- nem in eo quaererent quod natura ut dicunt non faciat saltum^ sedres naturales ternorum naturae regno-

rum'

XI

rum quoad conformationem suam externam sc invicem ceu gradus in scala aut articuli et juncturae in catena excipiant : cum contra iis^ qui rem pracjudicii expertes et se- rio aguntj facile pateat esse ^vel in regno animali ah una parte inte- gras classes ^ ut a^vium j, aut ge- ncra^ v, c. sepiarum ^ quae male et non nisi affectatione quaclam in ejusmodi schematibus gradationis rerum naturalium aliis ^vicinis jun- guntur ; ah altera autem extare ge- nera animaliu?nD,c. coccos^ in qui- hus tam ingens differentia uLrius- que sexus habitum intercedit ^ ut si ad ejusmodi scalam ea rcvocare 've- lisj masculos a suis .femellis longis' sime remoTJcre et diversissijnis locis diversos ejusdem speciei sexus inse-

rere

Xn

rere necesse foret ; contra ^ero in schematibus istis non infitiandos imo vero insignes esse hiatus quihus na- tm:ae regna luculentissime a se iwvi^ cem discriminantur ; et quae sunt id genus alia ; quanquam ergOj his- ce probe perpensisj, eam in doctrina de gradatione naturae graiyitatcm et dignitatem^ qua amlgo a physico- theologis ornari et commendari so- let j nullus plane agnoscere queo^ hoc tamen amhabus concedo inesse hisce nietaphoricis et allegoricis lu- sibus j non infitiandam ad metho- dum studii historiaenaturalisfaci^ litandam j, utilitatem,

Basin enim quasi constitumU omnis systematis naturalis ^ quo res secundum hahitum universum et

loU'

xin

longe pliiiimas quihus irwicem con- spirant qualitates externas ordinan- tur^ cum artijicialia contra singu^ larem tantum characterem profun^ damento distrihutionis agnoscant*

Cum vero naturale istiusmodi systema ideo quod tum acuendo iu- dicio j, tum suhlei^andae inemoriae egregie inserviat ^ artificiali prae- ferendumesse^ extra duhitationem positum sit ; eo magis in id incuhui ut mammalium classem ad ejusmo-- di naturalis systematis ordinem red- igerem^ cum artificiale Linnaea- numj a dentium ratione petitum^ tot specierum nuperis temporihus re- center detectarum accessione^ in- dies molestiorihus anomaliis et ex^ ceptionihus lahoret,

Ita

XIV

1

Ita enimj ut paucis saltern haec ttingam j hinas jam noDimus rhi- nocerotum species j cjuoad hahitum sihi in^vicem simillimas^ ast clentihus ita diversas ut si adhuc Linnaea- num sequi lihuerit systemcij, alteram speciem acl beiluas , alteram ad gli- res referre oporteret!

ita et tunc suem aethiopicum dentihus primorihus destitutum a re- licjuis belluis removere et brutis Lin- naeanis annumerare necesse esset.

Taceo myrmecophagam clenta-

tam Africanam tunc a genere isto

ex Linnaei mente edentulo ^ aut

Lemures aliquot (indrum et Janige-

rumj oh dentium anomaliam a Le^

murum genere Linnaeano removen-

dos etc.

Huic

Huic confusioni^ quam sane stu- dio zoologico ingentes molestias pa- rere nemo infitiabitur ^ sequentibus denis ordinibus naturalibus anima- liu^n mammalium constitutis me- defi studui y quorum recensum ideo hic subjungere liceat quod passini in praesenti opusculo eorum men- tionem injecerim^

L Bimanus.

1. Homo.

n. Quadrumana.

2. Simia,

3. Papio.

4. Cercopithecus,

5. Lemur,

III. Bradypoda,

6. Bradypus.

rj. Myrmecophaga,

8. Ma-

XVI

8* Manis, 9* Tatu, *)

IV. Ghi-

*) Alimiisimns quidem sum a neotericorum multo- rum novandi pruritu qui vebus naturalibus quae pridem nominibus suis vel in vuigns 7totissimis insignes sunt ^ nova imponendoj mirifice sibi pin' cent: qui quidem onomatopoietaruhi lusus ingen- tem studio historiae naturaiis calamitatem attu- lit; adeoque et in nominibus systematicis namma- linm non nisi invitissimus et rarisSime a Linnaei terminologia discessi, quando nempe nomen a vi- ro sttmmo adhibitum plane erroneam et falsam notionem involvebat. Ideo -v. c armddillis 7tati- vum nomen genericum Tatu restitui cnm Lin- naeanum Dasypus nulla plane ratione defendi pos- sit. OfHnes enim 7tovimus graecum hoc nomen esse , ct pedibus hirsutls insigne animal notare, ideoque a veteribus lepori et cuniculo inHitum esse quod in his ipsissimae palmae plantaeque pilosae sint^ quae vero in ista ?iovi orbis loricata animantia a cuniculorum habitu mirutn qnantum abhorrentia minime quadrare^ monitu vix opus est,

Ita et in vespeyiilionum genere vampyri nomen isti speciei Americae ausiralis restituendum censeo quam Linnaeus speftrum vocabat, cum contra vam- pyri appellationem isti vespertilioni Indiae orien- talis et insularum oceani australis tribuerii, quem vulgo canem volantem vocant. Jam vero vam- pyri nomen idetn aC sanguisugum notare, constat; quod ergo utique Americano isti vespertilioni con- venit , «am ob caussam aliis animantibus ipsisqtU hminibus infesto; nentiquam vero alteri quam

dixit

XVil

IV. Chiroptera*

I o. V^espertilio*

V. Glires.

1 1 . Sciurus^

12. Glis. t3. Mas.

14. Marmota, i5. Sauia, 16. Lepus, ij, Jaculus*

18. Castor*

19. Hjstrix^

VL Ferae.

20. ErinaceuSi,

21. Soreoc*

22. Talpa»

23. Z>/-

rffa;» , canino nentpe, uipote unice phytophago , et nunqnam , quod norim , aliormn animalium san" gninetn sugenti^

XVIII

25. Didelphis*

24» T^i^verra.

25. Mustela,

2.6, Lutra,

2.J, Phoca,

28. Meles,

29. Ursus,

30. Canis, 3i. i^e/w.

Vn. Solidungula. 32. Equus,

Vm. Pecora.

35. Camelus,

34. Capra,

35. Antilope,

36. i5o^.

37. Giraffa,

38. Cewus,

39. Moschus.

IX. Bel-

XIX

IX. Belluae.

40. Sus,

41. Tapir»

42. Elephas,

43. PJiinoceros, 44« Hippopotamus,

45. Trichechus.

X, Cetacea.

46. Monodon, l\'-j, Balaena,

48. Physeter.

49. Delphinus.

Haec ut tot alia^ in quihus in ope- re ipso cui haecce praefanda duxij passim ah aliorum sententia defler ccij Tuo judicio Vir Perillustris pari tum reverentia tum Jiducia submitto j Tuoinquam^ quo prae- ** 2, side

XX

side dignissimo eb meritissimo gau- det Societas Regia scientiarum^ cui a primis inde cunahulis aureum ex- titit symholum Nullius in verba.

Ita "vale V^ir Perillustris et mi- hij Tihi deditissimo j pojio faue,

Dah, in Acad. Georgia Augu- sta d, II Apr, 1795..

IN-

I N D E X

SUPELLECTILIS ANTHROPOLO- GiaAE AUCTORIS,

QUA IN ADORNANDA NOVA HACCE EDITIONE MAXIME USUS EST.

X riplicem praesertim ob caussam indicem hunc hic inserere operae pre- tium duxi.

Primo ut intelligant lectores docti et aequi qualibus quantisque subsidiis ex ipsa natura petitis instructus, ad libellum huncce denuo edendum ac- cesserim.

** 5 Tum

XXII INDEX SUPELLECTILIS

Tum varo ut et grati animi testi- monium extet pro insigni munificen- tia qua fautoribus et amicis supellecti- lem hanc ad studii anthropologici in- crementum hactenus ditare placuit.

Denique ut et pateat quibus ad- huc caream et quibus iidem, si ipsis amplius occasio et animus benevolus fuerit, eam porro augere possint.

I.

CRANIA DIVERSARUM GENTIUM.

Seleclum hujus colleclionis , quoad nu- meruin et varietatem quantum sciam in suo genere unicae, utpote cui neque Cam- peri neque Jo. Hunteri similes colleckio- nes hoc respedlu comparari possunt , ter- nis decadibus uberius descripsi et curatis- simis iconibus illustravi , ubi de occasio- ne et via qua quodvis cranium ad me per-

vcnit,

AKTHROPOLOGICAE AUCTORIS. XXIU

venit , rationem reddidi ; quare et in iini- versum huic thesauro jujidum servo ap- paratum epistolarum avtographarum qui- bus, tanquam documentis, genuina cujus- vis origo firmatur. Qiiae ullo modo du- bia aut ambigua videri possint , ea sepa- ratim pono.

A) Quina exemplaria selectissima va- rietatum principalium generis hu- mani, viz,

a) mediae, nempe Caucasiae.

i) Feminae Georgianae, tab. I. fig. 2. tab. 11. fig. 5. (^Dec. cranior. illuUr, III. tab.

21.)

munus perill. LB. de Asch.

tum binorum extremorum. scil. b) Mongolicae varietatis.

2) Tungusae rangiferini, tab. I. iig. I. tab. 11. fig. 2. (Dec. II. tab. 16.) d. perill. de Asch.

** 4 €t

XXIV INDEX SUPELLECTILIS

etc) Aethiopicae.

5} ylethiopissae Quineensis, tab, I. %. 3. tab. 11. iig. 5. (Dec. II, tab, 19.) d. cl. Steph. Jo. van Geuns, Prof. Ultraject.

denique binarum varietatum inter- mediarum, scil.

d) Americanae.

4) diicis Caribaei ex ins. S*^' Vin- centii. tab. II. iig. 2.

(Dec. I. tab. 10.)

d. perill. Banks , Baronetus,

et e) M a 1 a i c a e.

5) O-taheitae, tab. II. iig. 4. (Dec. IIL tab. 26.)

d. idem generos. Banks.

B) Alia quinque specimina eadem ra« tione selecta. viz.

a) va-

ANTHROPOLOGICAE AUCTORIS. XXV

a) varietatis Caucasiae,

6) Natolici Tocatensis. d. generos. de Asch,

b) Mongolicae.

^) Tu ngusa e Sin ensis. s . Daiirici* (Dec. lU. tab. 23.) d. idem perill, de Ascb, .

c) A e t h i o p i c a e.

8) AethiopiSn

(Dec. I. tab. 8.) d. cl. Michaelis , consil. auhc. Hasso - Cassellan. et Prof. Marburgens,

d) A m e r i c a n a e.

c)) Indi Americae septentrionet" lis. (Dec. I. tab. 9.) d. idem cl. Michaelis,

**

(^) Ma-

XXVI INDEX SUPELLECTILIS

e)Malaicae.

lo) NoDo ' Hollandi, (Dec. III. tab. 27.) d. perill. Banks.

C) ad demonstrandam normam ver- ticalemj de qua infra §.6i.

a) varietatis Caucasiae.

i^) Tatari Casanensis, (Dec. 11. tab. 12.) d. perill. de Asch.

b) M o n g o 1 i c a e.

I 2) JaciUae,

(Dec.II. tab. i5.)

d. idem generos. Aschius.

c) A e t h i o p i c a e,

i3) Aethiopis,

d. cl.Soemmerring, consil. au- • lic. et Prof. Moguntin.

D) Aha

ANTHROPOLOGICAE AUCTORIS. XXTII

D) Alia tei'na specimina, in quibus etsi partim studio partim morbosa affectione deformata sunt, attamen normae verticalis character et ha- bitus elucet.

a) varietatis Gaucasiae.

i4) Turcae,

d. generos. de Asch.

b) Mongolicae.

i5) Calmucci.

(Dec. n. tab. 14.) d. aeque ac sequens cranium idem perill. Aschius.

c) A e t h i o p i c a e.

16) Aethiopis,

(Dec. II. tab. 17.)

E) Triga craniorum, quanquam in- fantilium tamen normam vertica- lem apertissime demonstrantium.

a) va-

XXVUI INDEX SUPELLECTILIS

a) varietatis Caucasiae,

ly) puellae judaicae^ (Dec. in. tab. 28.)

b) Mongolicae,

18) infantis Buraebi, (Dec. III. tab. 29.) d. perill. de Asch,

c) Aethiopicae,

jg) Aethiopis neonati. (Dec. m. tab. 3o.) d. cl. Binmann , chirurg. Cas- sellan.

F) Specimina ob insignem transitum jTiemorabilia quo diversas generis humani varietates quasi invicem jungunt.

Ita V. c. medium tenent locum a) inter C a u c a s i a m va- rietatem et M o n g o 1 i c a m

20)

A^^THROPOLOGICAE AUCTORIS. XXIX

20) Casacci Donensis cranium.

(Dec. I. tab. 40

d. cum proxime sequentibus perill. de Asch.

21) Kirgisa e - Ka isacci. (Dec. n. tab. i3.)

22) aliud ejusdem tribus, priori simillimum.

/3) inter Caucasiam et Ae- thiopicam.

23) JVEumiae Aegyptiacae. (Dec. I. tab. i.)

24) Cingari genuini, (Dec. II. tab. 11.)

d. cl. Pataki, Medicus Claudi- nopoHtan.

y) inter Mongolicam et A m e r i c a n a m.

:i5) Eskimotae.

(Dec.

XXX INDEX SUPELLECTILIS

(Dec. IIL tab. 24.)

d. CLim sequenti cl. Jo. Loretz.

26) alius Eskimotae. (Dec. ffl. tab. 25.)

G) Crania infantili quondam aetate peculiaribus artificiis deformata.

27) Macrocephali probabiliter Tatarici.

(Dec. L tab. 3.) d. perilL de Asch.

28) feminae Caribeae; (Dec. IL tab. 20.) d. perilL Banks.

H) reliqua id genus supellex.

29) ^Diri Germani.

30) feminae Germanae, 3i) judaei jwvenis,

32) judaei senis,

33) Batavi,

d. cL

ANTHROPOLOGICAE AUCTORIS. XXXI

d. cl. Wolff, medicus Ultra- , jectin.

54) G-allL

d. cl. Soemmerring.

55) Itali,

d. perill. de Asch.

56) alius Itali, et quidem Veneti, d. cum sequenti cl. Dr. Mi-

chaelis, medicus castrensis Hannoveran.

57) Longobardi,

58) Deteris Fwmani militis prae- toriani.

d. Eminentiss. Cardinal. Steph. Borgia.

59) Sarmatae Lituani, (Dec. III. tab. 22.) d. generos. de Asch.

4o) calvaria veteris Cimbri,

d. perill. Bozenhard , consul generaUs Caesareus apud Danos.

40 Fehnonis,

d. cum

XXXII INDEX SUPELLECTILIS

d. cum omnibus sequentibus usque ad N. 80 perill. de Asch.

42) alius Finni,

43} Feminae Finnicae^

44) Cingari Pmssici.'

45) Russi juvenis *). 46 ) Russi senis.

47) Russi Moscoviensis^

48) alius.

49) tertii.

50) quarti. 5i) quinti.

62) Feminae Moscoviensis*

53) Russi Swenigorodensist

54) Juvenis Urussi.

55)

*} Maxime memorabilis qiiae sequitur series craniorum Ruthenicorum usque ad N. 63. ob miram qua multa eorum ad Mongoli- cum habitum plus minus accedunt diversi- tatem, procul dubio ex connubiorum mi« sccla derivandam.

^NTHROPOLOGICAE AUCTORIS. XXXIII

55) Russi Wenewskiensis*

66) Russi B.oma?iovici.

67) Alius Kihnoici, 58) Alius PdbinscensiSi, 69) KosCromensis,

60) Feminae Kras?ioichoImicaei

61) Russi Nysch enovogorodensis* 6ri) Kursci,'

63) Orlowensis.

64) Tatari Orenhurgensis,

65) Tatari (probabiliter Casa* nensis).

66) Alius Tatari,

67) quartii

68) quiiiti.

69) Tschuwaschix rjo) Lesghi,

71) Georgiani.

72) Turcae,

73) alius»

/M 74)

XXXlV INDEX SUPELLECTILIS

f][\) tertii.

y5) Calmucci Orenburgensis, y6) alius Calmucci» (Dec.L tab. 5.) yy) tertii.

78) quarti.

79) quinti.

80) sexti.

81) Aeihiopis Creoli Nov-Ebo- racensis.

(Dec. I. tab. 7.)

d. cl. Michaelis , Marburg.

82) y4ethiopis Congensis, (Dec. n. tab. 18.)

d. perill. de Asch.

II.

A^^THROPOLOGICAE AUCTORIS. XXXY

IL

FOETUS EGREGIE CHARACTE-

RISTICI VARIETATIS MEDIAE

ET BINARUM EXTREMARUM.

a) varietatls ''Oaucasiae. i) Gemelli germanici diversi se- xus, eximia pulcritudine insignes* quarti mensis.

b) Mongolicae.

a) Calmuccae Orenburgensis ^ se- xus feminei. tei tii mensis, d. D. Kosegarten.

c) Aethiopicae.

5 ) Aetliiopis masculi. quinti men- sis.

d. cl. Meyer, archiater Hanov*

III.

XXXVI INDEX supellectilis

III.

PILI ET CAPILLI DIVERSARUM

GENTIUM.

Quanquam haec primo intuitu ininu- tius huc relata videri possint, infitiari ta- men nequit etiam hujusmodi colleclioni, quando varietate infjignis es^, utique suam utihtatem ad curatius studium anthropo- logicum esse. Continet haec specimina omnium quinarum varietatum principahum generis humani : et in his satis meraora- biUa de quibus pasSim infra suo loco adlum est, ut bicoloris capiUi Nigritae maculis niveis variegati quem Londini vidi dc.

IV.

PRAEPARATA ANATOMICA.

Maxima horum pars ad Aethtopum hi- storiam naturalem attinet. Passim in ipso libro uheriorem eorum mentionem injeci.

. V.

ANTHROPOLOGICAE AUCTC^IS, XXXVlI

V.

COLLECTIO IMAGINUM DIVER-.

SARUM GENTIUM A PERITIS AR-

TIFICIBUS AD IPSAM NATURAM

CURATISSIME DELINEATARUM-

HujusmocU apparatum , praesertim sic- ubi cum colleftione qualeiii dixi cranio- rum perpetuo conferatur, ad primos et principes et fallere nescios fontes studii anthropologici pertinere, per se quidem patet ""') : adeoquc et a vicenis inde annis omnem operam navavi, ut talium iconum ad ipsam naturam et , quod caput rei est, a yteritis artificibus confeclarum copiam mihi compararem. Magnus quidem extat numerus similium effigierum apud itine- rariorum auftores : at enim vero quando hae ad criticam lancem revocantur, pau" cissimae sane reperiuntur quibus utique

fiderc

*") cfr. locum huc facientem ap. Vohiey , in Rui- nes, 011 m^ditation sur les RfvolutiQns des eiti' prts p, m. 349.

XXXVni IKDEX SUPELLECTILIS

fidere possis. Quodsi eiiiin a nonnullis, V» c. a Corn. de Bruin itinere Persico et Indico, et immortalisCookii secundo peri- plo a se ipso descripto et iconibusa cl. Hod- ges delineatis ornato, discesseris, in reli- quis tantum non omnibus tabulas, etsi pas- sim splendidissimas ouibus superbiunt, cu- ratius spedatas et cum genuinis iconibus aut ipsa natura collatas, vix uUius ad hi- storiara generis humani naturalem usus esse, facile deprehendcs. Oportet igitur hoc fine potius hinc illinc extantes imagi- nes exoticarum gentium conferre , tum acri incisas, easque sive separatim editas, sive sparsim hbris insertas , tum vero ip- sissima avtographa artis perita manu de- lineata. Illarum quidem insignem copiam mihi comparavi, in quibus praesertim ma- gui in hoc gencre artificis Wenc. Hollar figurae aqua forti expressae , et nupero- rum Anglorum chalcographorum egregiae tabulae eminent ; sigillatim vero eas con- slgnare, indicis hujus limites vetant. Liceat saltem rccensum niaxim nemorabilium ex ijs subjungere quae manu dcUneatae sunt:

a) varietatis Caucasiae,

i) Turca. rubrica ad vivum delinea» tus Berolini ab egregio artifice

Dan,

ANTHROPOLOGICAE AUCTORIS. XXX IX

Dan. Chodowiecki qui me hocce suo autographo donavit. 2) Fcmina HindosLanica j a picto- re Indo miranda subtilitate et ac- curatione designata.

accepi Londini a viro doctiss^ Sam. Lysons»

b) rj Q n g o 1 i c a e.

5) Cossim Ali Chan , quondam Ben- galiae praeses fNa^vabJ qui post^ hac Delhii sacerdotem Muhame- danum (FaquirJ egit. Vivis colo- ribus a pictore Muliamedano (Mau- ro) exhibitus.

dono dedit cum sequenti cl, Braim jam rebus humanis ereptus, Britannicus quondam apud Ber- nenses Res ;ens, antea Tribunus legionis Anghcae in India.

4) Conjuoc ultimi inzperaborisMogo- liciy Shaw Allum, a. i ygo defiincti, Simili artiiiciosa manu depicta *).

5) Feo-

*) Propter origiiiem Indiae hodiernae do- *** 4 mino-

XL INDEX SUPELLECTILIS

5) Feodoris Jwanowitsch, Oalmucci, imago ah eo ipso^ propria manu, incomparabili plane artiiicio et gu- stu , et vividissima similitudine cre- ta nigra s. schisto scriptorio , Ro- mae, ubi felicissimo cum successu arti pictoriae incumbit , delineata.

munus insigne Roma mihi mis- sum a cl. Tatter , M. Britann. Reg, a secret. legation.

6) Nautae bini Sinenses, Viennae depicti,

donum generosiss. Nic. Jos. de Jacquin rei metallicae consil. Cae- sar. y) Ettuiack, incantator Eskimota, ex ora Labrador a. lyyS. Loiidi- num advectus.

Haec aeque ac sequens icon, ex avtographis Nathan. Dance in mu-

seo

nnnorum binas has icones ad Mongolicam varietatem retuli , etsi vultu, ob caussas pag. 187 di(Stas, propius ab Hindostanicis absint.

ANTHROPOLOGICAE AUCTORIS. XLI

seo perill, Banks , curatissime de- picta ab egregio pictore Loncli- nensi G. Hunnemann.

8) Feinina Eskimotica cui nomen Caubvic (quod vernacula barba- rorum istorum lingua ursum lus- cum denotat); simul cum priore queni diximus a cL Cartwright Lon- dinum advecta.

c) Aethiopicae.

9) Hottentotta Amaqiiensis,

Cum sequenti itidem ex biblio- theca perill. Banksii.

10) Hottentotta syhncola (belg. Boschman') cum uxore et infante.

11) Femina Hottentottica,

Haec icon cum quatuor sequen- tibus in capite bonae spei ad vi- vum dehneata et ad imperatorem Josephum 11 Viennam missa.

curatissima apographa d. gene- rosiss. de Jacquin.

XLII INDEX SUPELXi. AKTHROPOL. AUCT.

1 2) Karmup , Hottentotta Nama^ quensis,

i3) Kosjo, Hottentotta Gonaguen--

sis acl Caffreriae confmia. i4) Koba, dux Caffrorum, i5) Puseka, ejusdemyZ/z^,

d) A m e r i c a n a e.

1 6) Accola freti Magellanici ex Ter^ ra del fuego,

17) Femina ejusdem gentis,

e) Malaicae.

1 8) Bini ^viri Nouo - Zeelandi,^ i^ Dux Nor)o - Zeelandorum^ $>o) Bini ejusdem gentis yV^i^me^.

Omnes, aeque ac freti Magel- lanici accolarum imagines quas di- xi, ex thesauris anecdotis, quos ex periplo suo retulit perill. Banks, Baronetus.

AJD-

A D D E N D A.

pag. Sg. De qiiarto exemplo scele- ti cercopitheci mortae, ossis hi- termaxillaris vestigiis plane de- stituti, litteris me docuit cl. Holme, micdicus Manchestrien- sis celeberr.

pag. loo. Cretinos non obstante mi- sero quo afficiuntur stupore, ef- frenata tamen libidine subinde insanientes, in vallibus Alpinis Salzbilrgensibus non raro pecora inire, cl. Michaelis medicus ca- strens. Hannoveran. relatum ac- cepit. cfr. medicinische Bihlio- thek T. UI. pag. 649.

XLIV ADDENDA.

pag. i3i. De Maynis, Americae au- stralis ad Maragnonium superio- rem incolis, F. Xav. Veigl in cl. de Murr Journal ziir Kiinst- geschichte T. XVI. pag. ii5. «//z ipsis (eorum) oculis j quod ^^nohis alhum est j paulisper nnigro tingitur,^^

Sectio

Segtio L

DE

HOMINIS A CETERIS ANIMALI- BUS DIFFERENTIA.

T)ifjicultas disquisitionis»

I )e generis humani varietate scri-- pttiro et ea enarraturo quibus hominum stemmata corporis sui ha- bitu ab invicem discrepant, ante om- nia in eas diflerentias inquirendum est, quae ipsum hominem et rehqua animantia intercodiuit. Accidit ve- ro et hic quod saepius in historiae naturalia, et quidem zoologiae prae- A ser-

2 SeCTIO L DE HOMINIS

sertim studio contingere vldemus, ubi subinde longe facilius alicjuam speciem a congeneribus primo intui- tu et sensuali quadam perceptione distinguere, quam ipsos istos chara- cteres distinctivos enarrare et verbis exprimere valemus. Ita satis facile rattum a mure domestico , cunicu- ium a lepore timido dignoscencli, dif- ficile vero notas characteristicas eru- endi, quibus ista diversitas quam om- nes sentimus, nititur. Et eadem quoque difficultate idem, de quo agi- mus argumentum, laborare, magni in eo studio viri aperte et ingenue con- fessi sunt, adeo ut Linnaeus, vir im- mortalis et characteribus rerum na- turalium inv stigandis hisque syste- matice ad eos ordinandis vere natus, in praefatione Faunae Suecicae rein, pertjuam arcliiae indaginis esse di- cat, propriam tradere honiinis dif- ferentiam specificam; imo et nul- lum se hactenus characterem erue- re potuisse fateatur, unde homo a

simia

A CETERIS ANIMALIBUS DlFFERENTlA. 5

simia internoscatur : et in systema- te naturae miruni censueritj acleo ■parum differre stultissimam simi- am a sapientissimo hominej ut iste geodaetes naturae etianinum quae- rendus j qui hos limitet ; denique et revera homini neque genericum nequespeciiicum characterem adjmi- xerit, contra vero simiam longima-^ nam ipsi congenerem fecerit.

§.2.

Ordo tractationis»

Liceat interim ea enarrare quibus, Si quid recte video, homo a ceteris animahbus differre videtur, in quo quidem negotio ita versabor ut

P. ea enumerem quae corpo- ris humani conforniationem ex^ ternam attinent; v

IP. c[\iSie fabricam internam ^ A ^ UP*

4 Sectio L de hominis

in°. quae functiones oecono^ miae animalis ;

IV°. quae animi dotes spe- ctant^

his V°. pauca subjungara de morhis homini propriis ;

et VI°. denique loco eorum re- censum dabo, quibus vulgo SiStfal' so hominem a brutis distingui pu- tarunt.

I. Conformatio externa

Quo quidem nonnullos quoque refero characteres, qui, etsi ad sce- ieti fabricationem proxime attineant, tamen in ipso externo corporis habi- tu, dehinc pendente, patescant : tunc- que sequentes, maxime si junctim

coUe-

A CETERIS ANIMALlBUS DIFFERENTIA. 5

collectivi spectentur, ad humani ge- neris deiinitionem sufiicere videntur:

A) statura erecta;

B) peluis lata^ depressa;

C) manus cluae;

D) dentes aequali serie ap-^ proximati,

Ad liaec, tanquam ad capita sua, reliqua quae humani corporis habi- tus priva prae se fert, commode re- ferri poterunt; adeoque de singuUs jam seorsim agamus.

g. 4. A) Statura erecta,

Bina hic probanda nobis incum- bunt momenta:

A 3 1°

6 Sectio I. de; hominis

I® nempe, staturam erectam ho* mini natura sua convenire ;

2^° eandem homini propriam esse.

Hoc infra patescet (v, §. lo.).

Illud vero cum a priori quod di- cunt, evincitur ex ipsa corporis hu- mani structura ; tum a posteriori ex unanimi omnium (|uotquot novimus omnis aevi gentium consensu, Huic diutius immorari non magis opus est, quam argumento in contrarium alla- to quod ab inlantum quadrupedum inter feras adultorum exemplis pete- re solent, Qui enim rem sei ius agunt, facile vident, nullum aHum animo concipi posse statum hominis, ab eo cui natura eum destinavit, longius abhorrentem , quam ipsum istum quos innuimus miserorum infantum ; ita ut eodem jure monstrosum quem- vis partum pro norma ideah confor- mationis humanae habere, quam eiusmodi infantibus feris ad demon- gtrandum naturale hominis ingressus

A CETERIS ANIMALIBUS DIFFERENTIA. ^

et vitae genus abuti, liceat. Imo ve- ro quodsi in isfas de feris infaiitibus relationes curatius paulo inquirimus, apparet potius in maxime £;enuinis et vere extra dubitationis aleam positis exemplis , ut celebris nostri Petri Hamelensis /tJ, ( Peter the wild hoy^ Jiinenis HannoDeranus Linr^.) pu- ellae campanicae hj^ viri pyrenaici c) , aliorumque, miseros liosce erec-

tos

(C) cfr. conjiiiictiss. Voigt MagaTin fiiv Phy-

sik u. Naturgesch. T. IV. P. IIl. pag pr.

tum et (cl. Monboddo) flwr/ewr we/«-

physics T. III. Lond. 1784. 4- pag. 57- et

367.

Qiianti faciat Scotiis ille philosophus Petruni Hamelcnsem praeter alia sequen- tibus profitetur: '•^this phai-nomenon is ^ytnore extraordinary ^ l think ., than the „new planet^ or than if we were to cHsco- ,^ver 30,000 rnore fixed Jiars, besides y^those lately discovered"

h) ( de la Condamine ) histoire d' une jeme fiUe sauvage Paris 1761. T2.

<•) cfr. Leroy sur Vexploitation de la m^- ture dans Us Pyrenees. Loiid. 1776. 4, pag. $.

A 4

8 SeCTIO I. DE HOMIKIS

tos incessisse; in historia vero reli-« quorum qui vulgo pro quadrupedi- bus h.ubiti sunt , ut ju^venis ovnns Jiibernus Linn. varia occurrere, quae eam valde dubiam et sublestae fidei reddunt dj : ita ut Linnaeanus

ille

d) videsis v. c. quac meritissimus ccteroquin Tulpius de iuvene isto Hiberno refert oh' sevvat, medicar. L. IV. cap 9 ^^ adoks" cens 16 nnnornm in Hihernia i n t c r „0 V e s s y l V e s t r e s ^/^ incU' yynafmiis ahus^ induerat qnaii naturam 5,0 V i 1 1 a m, — vidtu truciy — rudis^ ,ytewerarius , imperterritns. — Vixerai ,iin montibns asperis^ ac locis feris , ipsus ,,non minus ferox ac indomitus'' &c. — quaenam quaeso oves sylvestres in Hiber-f iiia? qualis natura ovilla? an ferox et in^ domita ? Ccrte cuivis historiolam hanc critica lance perpendenti facile orietur su- spicio stupidum istum stipitem , tanquara prodigium spedaculi causa per Hollandi- am du(5\um, non magis forte ad homines intcr feras adultos pertinuisse, quam si- mile monstrum ibidcm loci aliquando ab impostorc fraudulento pro Eskimota ex- hibitum, C (^e quo v. Recberches pbilosO' fbiques snr les Americains T. I. p. 358') ad geniiiqos terrae Labrador incolas,

A CETERIS ANIMALIBUS DIFFERENTIA. Q

ille HoMO s a p i e n s ferus (S. N. ed. Xn. T. I. p. 28) non maiori sane jure tetrapus (juain hirsutm vocatus videatur.

§. 5.

I^aturam hominem erexisse ex fa.-. brica eius evincitur,

Taedet cpidem pigetque rei per »e manifestae evidentisque demon- strationem longa deducere virga; intactam tamen plane dimittere ve- tat claror. viror. biga, P. Moscati scil. Italus , et A. Schrage e) \ Belga, contrariae sententiae paradoxi fau- tores. Interim vero pauca e pluri- mis delibasse sufiiciat.

Erectum ergo statutum esse ana- tura hominera declarat jam primo

intui-

f) V. Ej. VerhandeUng over de Lon^teering in diario cui titulus Genees ^ Natuur - en Huishoud - kundige Jaarboeken T. lU,

JO SeCTIO 1. DE HOMINIS

intuitu longitudo crurum pro portio^ ne trunci et brachiorum, Quam- quam enim Daubentonio assentire nequeam, quando nulli praeter ho- minem animanti tantos pedes poste- riores datos esse putat fj qui trun- cum cum capite longitudine sua ex- aequent ; utpote quod variorum mammalium (ut simiae laris et jer- boae capensis) exemplis refutatur; illud tamen cuivis patet, hominem ita fiibrefactum neutiquam quadru- pedum more ingredi posse, cum nec ipsi infantes aUter quam genubus iii- xi repere queant, etiamsi his ea tenel- la aetate crura pro ea quam diximus portione, breviora sint, quamadultis,

Verum non lougltudo solum, sed et rohur insigne crurum si cum gra- cihoribus brachiis comparaveris , a- perte monstrant ista unice ad fulci- cndum corpus a natura parata ^^^^\

quod

f) V. Merfioires de l' acaiL des sciences de Paris 1764. pag. 569.

A CETERIS ANIMALIBUS DIFFERENTIA. I l

quod cpidem tnaxime argumento ex osLeogenia petito evincitur, quo nempe in nuper nato infante ossa tarsi, et maxime quidem calcaneum, longe citius ossescere et perfectiora fieri quam carpi ossa, constat: idque ut rei natura fert, cum manus tenel- lae primis aetatis annis vix ullam vim exserere necesse habeant, pedes au- tem jam primo anno ad finem ver- gente ad corpus sustinendum et ad gressum erectum apti esse debeant, ut surae validos lacertos taceam ma- xime solei musculi cum gemello suo, quippe qui ad erectum hominem sus- tinendum tam robusti et insignes a natura parati sunt ut exinde soli ho- mini veras suras tribuendas esse cen- suerint cum Aristotele veteres an-= thropologi.

Porro universa thoracis compa- ges docet hominem nullatenus qua- drupedum more ingredi posse. Hi& enim si longipedes sunt thorax con-

tigit

12 SeCTIO I. DE HOMINIS

tigit ad latera quasi compressus an- trorsum vero carinatus, et claviculis destituuntur ut pedes ex utroque late- re aptius invicem convergere, adeo- que corporis pondus facilius et firmi- us sustinere queant. Praeterea qua- drupedibus aut longius sternum, aut maior costarum numerus propius versus cristas ilei descendentium con- cessa sunt, ad SListentanda in situ trurici horizontali viscera abdomina- lia. Quae vero omnia in homine bi- pede aliter se habent. Thorax ipsi magis complanatus, humeri clavi- cularum repaguUs late divaricati, sternum breve, abdomen maiore quam in iis quae diximus animaHbus osseis fulcris destitutum et quae sunt id genus aUa, quae neminem vel pau- ca quadrupedum, praesertim longi- pedum, sceleta cum humano atten- tius comparantem fugere poterunt, utpote quae omnia monstrant quam inepta hominis fabrica ad incessum qiiadrupedum sit, qui ipsi non nisi

incer-

A CETERIS ANIMALIEUS DIFFERENTIA. I 5

incertus, vacillans, maxime luolestii» et defatigans esse queat.

B) Pelvis humana lata et de- pressa.

Maximum vero accedit roburliac- tenus dictis consideratione pehns humanae^ cuius peculiaris plane conformatio itidem characterem di- agnosticum praebet quo homo mi- rum quantum a simiis anthropomor- phis et in universum ab omnibus ac singuHs rehquis mammalibus longis- sime et apertissime differt.

Etsi enim paradoxum et affecla- tum videatur , defendi tamen posset assertum, non nisi humano sceletoi genuinam pelvim tribuendam esse* Talem sciHcet ossium innominato- rum cum sacro et coccyge syntaxin quae ad pelvis s, la\acri simihtudi-

nem

l4 ' SeCTIO I. DE HOMINIS

nem accedat : a qua quidem pelvi^ formi fabricatione reliquorum mam- malium coxae eloiigatae, mirum quantum distant. Nam et simiae sa- tjri et elephantis coxendices , quan- quam paulo propius quam in reliquis mammalibus quorum sceleta perqui- sivi ad humanae pelvis formam acce-. dere videantur, nihilominus tamen in priori longitudine sua latitudinem excedunt, in posteriori autem pubis synchondrosin valdopere elongatanl prae se ferunt, et in utroque ab ea quam diximus lavacri simihtudine iTianifeste differunt, utpote quae in solo homine tum ihi ossium super H- jieainnominata explanatione, et syn- chondroseos gracihtate , tum vero et ossis sacri inde a promontorio incur- vatione et coccygis vertebrarum ver- sus anteriora directione, conspicua CSt.

§•7^

A CETERIS ANIMALIBUS BlFFEREOTlA. I 5

7-

Vicinarumpartium mollium adpel- ^is humanae formam^ relatio,

Postica pelvis facies glutaeis mus- culis fundamentum praebet , quo- rum extimi s. magni ciassitie nuUos alios corporis musculos pares habent, et insigni adipis strato obtecti Jiates formant, quarum carnosani, habi- lem et iSubglobosam ampKtudinem qua podex absconditur, tum classici historiae naturahs auctores, ut Ari- stoteles gj et Buffon //J, tum summi- phjsiologi, ut Galenus ij et Halle-

rus

g^ (ie partib. animaUnm, IV. To.

h) Hiit nat. T. II. pacr. 5^4. '■'Lts fnm ^^nappartiennent qu' a l^espece humaine^^

i) de usu partium XV. g.

Physicotheologiciim finem huius praero- gativae argute excogitavit Spigel de hn- mani corporis fahrica p, g.

^Soius honio ex omnihus a7timalilnif ^^commode sedet^ cni carnoiae et maj^^nae ^^nates contigere^ et pro suhstemacuh pul- ffVinnrique, tomcnto repkto, imerviunt uf

^sCitYfi

l6 SeCTIO I. DE HOMmiS

ms k) pro principe charactere ha- bent, quo homo a simiis utpote quae plane depygessunt, maxime differat*

Porro et ab ea quam diximus os- sis sacri et cocbygis incurvatione me^ rnorabihs genitaHum muKebrium in- ternorum et quidem vaginae prae- sertim directio pendet, cuius quippe axis longe magis quam in ceteris mammalibus femineis ab axe vulgo $ic dicto pelvis antrorsum decKnat, quod quidem partum difriciHorem reddere solet, contra vero mukis ahis incommodis quibus, maxime duran- te graviditate , erecta incedens mu- lier obnoxia esse posset, egregie praecavet.

Eidem

^ycitra tnohstiam sedendo, cogitationibns ^yYeriim divinarum animum reSiius appli* ,,care poiset,''

k) de corp. hum. funSiionibus T. I. pag. 57« ^Uieque nlia nota simiac facitius ab homi* »,ne digfioscuntur,"

A CETERIS AXIMALIBUS DIFFERENTIA. I 7

Eidem vaginae diiectioni tribu- endum, quod in humano genere se- quior sexus non ut brutorum femel- lae ?' et romin gens sit', idque eo minus cum in his ( quantum hactenus con- stat) urethrae ostium non ut in mu- liere intra ipsa labia pudendi exe- at, sed retrorsum in ipsam vaginam hiet, quod quidem in ipsis animah- bus anthropomorphis , papione scil. maimon et simia cynomolgo, quae animaha cukro anatomico subieci, expertus sum.

Et secundum eandem vagmae muhebris directionem componere K- cebit litem inde a Lucretii tempori- bus saepius agitatam, quaenam in coitu posittira homini maxime con- veniat

„Et quibus ipsa modis tractetur

blanda volupias ? "

quanquam enim non uno modo sa-

cra haec celebrare^ possit homo, ea-

demque cultus varietas a Latinobar-

B baris

tS SeCTIO I. DE HOMINIS

baris Ij ad ea relata sit quibus ipse a brutis differat , imo et pliysicae caussae quandoque intercedere pos- sint quae eundeni

5)more ferarum, 5)Quadrupedumque magis ritu^^

concumbere suadeant inj ; in univer- sum tamen vaginae ad virilem has- tam relatio obversae veneri magis adaptata videtur n),

%. 8.

/) cfr. v. c. Carpi ( Berengarii) commmtavia sitper anatomia Munclini pag» XIII. — y^Homo iiitev caetera animalia coit per di^ ,^versof situs dando amplexus et oscn/a, ef yydetestandus est in hoc , quia est magis ^^vitiosum ac voluptuorum et diahlicum, ,/juam rationale, "

w) V. Kaempfii enchiridium medicum p. Igr.

fl) Cum ante biennium Londini versatus in- gentem thesaurum pi6Vurarum lineariuni perlustrarem, in Augustissimi MagnaeBri- tanniae Regis bibliotheca asservatum, prae omnibus acimiratus sunl et curatius per- tra^lavi celebre volumen iconum ad hu- manam aeque ac comparatam anatomeri facieutium, a summo pidore Leonardo da

Vinci

A CETERIS ANIMALIBUS DIFFERET^TIA. I Q

§. 8.

Ohiter de hyjnene ^ njmphls^ clitoride^

Ut obscena haec femineo sexui in liumano genere propria, junctini absolvamus, hynienis quoque men- tio iniicienda est, quae quidem mem- brannla, quantum sciam, hactenus in nuUo ttUo animante reperta est. Ne- que in simiaram neque in papionum femelhs ulhim eius vestigium aut re- liquiae in carunculas myrtiformes inutatae mihi inquirenti occurre- runtj non niagis quam in elephante

femi-

Vinci calamo exaratarum. inter quas ma- xinie cminet smgularis plane et in suo ge- nere umea delineatio vin cum foemina coniU!ubcntis , utnusque vero trunco ita disseclo, ut ea qu'im nmuimus virilis ge- nitalis tensi ad vac>tnae dircelionem aptis- sima rclatio lucukiiter patescat. — In- gen.osissimae rahube curatissimum apo- graphiim f.lebeo amicitiae viri hnmanissimi et egregii artificis Jo. Chamherlaine, coh le£Vionis istius Regiae praefe^to.

B a

20 SeCTIO I. DE HOMINiS

femineo ante plures annos per Ger- nianiam ducto , cuius genitalia ideo curatius exquisivi, quod nunciatum mihi esset b. Trendelnburgium medi- cum tunc temporis apud Lubeccen^ ses clarissimum, in eadem bellua hy- menis quandam speciem observasse. Memorabilis ceteroquin in puellari corpore particula, utpote cuius nul- lam plane physicam utilitatem con- jectura assequi possum. Minus cer- te arrident quae a pliysiologis super fine hymenis prolata sunt; omnium vero minime quam Hallerus subjun- git parum acuta sententia, "cum so- „lo in homine sit repertus, etiam ad ^^morales fines ei esse concessum „signum pudicitiae."

De nymphis et clitoride ambige- re videtur Linnaeus, an praeter mu- Kebremin genere humano sexum ahis quoque femellis concessae sint? ve- rum neutram istarum partium homi- ni propriam ^^^^^ ipse comperi, ch-

tori-

A CETERIS AIVIMALIBUS DIFFERENTIA. 21

toridem enim post tot alios testes idoneos in multifariis diversorum or- dinum mammalibus luculenter ob- servavi, eamque passim ingentem, ut in papione maimon et lemure tar- digrado, omnium vero maxime pro- digiosam, pugilli mensura, in balae- na boope 62 pedum longitudine, quam recenter in littus eiectam m. Dec. 1791 prope Sandfortum Hol-^ landiae curate contemplatus sum.

Nymphas autem in lemure mon- goz quem ipse per plures annos vi-

vum alui, bumanis simillimas r

eperi.

^- 9-

C) Homo animal himanum,

Fluit ex iis quae hactenus de sta- tura hominis erecta dicta sunt, sum- ma conformationis eius externae praerogativa , liherrimus scil. ums binarum perfectissimarujn manu- B 3 um ;

I3r2 SeCTIO I. DE HOMIKIS

inn; quarum quippe conformationo tantopere reiiqua animantia praecel- lit ut liinc Tritum Anaxa^orae sopiiis- ma ortum duxerit ab Helvetio nos- tris temporibus recoctum: ^^sapien- j,tissimLmi icleo videri hominem quia 5,manibus esset instructus." Haec sane nimis paradoxa; propius con- tra a naturae veritate .ibesse videtur Aristotelis assertum: "sobim homi- 5,nemverehabere manus quae Derae 5,sint manus;" cum in ipsis simiis anthropomorphis, principahs manu- um pars, pollex inquam, pro portio- ne brevis sit, fere muticus, et ut summi Eustachii vocibus utar, om- nino ridicuius : ita ut certe nulla aha manus praeter humanam, organi or- ganorum appeUationem mereatur, qua idem Stagirites eani extulit.

§. 10,

A CETERIS ANIMALLBUS DIFFEITENTIA, 2D §. 10.

Simiae conira et affiiiia animaUa^ quadrumana,

Simiae et alia animantia vulgo anthropomorplia dicta, ex papionum, cercopithecorum et lemurum gene- re, revera neque bipeda dicenda sunt , neque quadrupeda , sed qua- drumaiia , Pedes enim eorum po- steriores itidem pollice genuino in- structi sunt, non hallice qui homini bipedi unice concessus est oj : imo vero maiori jure quam anteriores eo- rum pedes mariuum nomen meren- tur, cum aptius quam istos ad pre- hendendum fabricatos esse constet, itemque detur quidem cercopitheci species (paniscus) polHce manuum

anti-

o) Exhibuit paradoxoriim nmantissimus Ro- binet T. V^° libri ^e hi natuve tab. o. embryonis iconem, quem pro simia saty- ro venditat : cum tamen vel ex solis pe- dibus, hallicc (non pollice) instru61is, pri- nio intuitu pateat humanum foetum essc.

B 4

34 - SeCTIO I. DE HOMINIS

anticorum clestituta, nullum vero unquam innotuerit id genus animal quadruraanum quod posticae manus pollice careat.

Facile quoque exin componere li- cebit litem de siuiia satyro aliisque an^ thropomorphis agitatam, anne iiempe natura sua in sylvis bipedes incedant anve quadrupedes. Certe neutrum. Cum enim manus non ad ingressuni sed ad capiendum aptatae sint, per se facile patet, naturam haec ani- mantia ad vitam in arboribus maxi- me degendam destinasse. Has scan^ dunt, in his victum quaerunt , tunc- que alterura maimum par ad susti- nendum, alterum ad fructus decer- pendos aHaque negotia ipsis inservit ; eundemque in Iineni multis cercopi- thecis , manibus imperfectis instruc- tis, providit natura cauda prehensili qua eo tutius se in arboribus iirmare possint.

Artia;

A CETERIS ANIMALIBUS DIFFERENTIA. a5

Artis vero et discipliiiae opus es- se quodsi quandoque simiae erectae incedent^s visae sunt, monitu vix opus est, cum vel ex curatis ad vi- vum^delineatis iconibiis simiae saty- ri pj patescat quam incommoda et contra naturae ordinem affectat^ eiusmodi positura sit, qua manibus anterioribus baeulo innititur, posti- cis interim inepto modo in pugnum complicatis cp, Necjue unquam simiae aut alius praeter hominem animantis mammabs exemplum mihi innotuit, quod, ut hic, erectus alterutro pe- de insistens, aequilibrium servare possit.

Patet hinc staturam erectam, utf. homini natura sua vere convenire vi- dimus, ita et ipsi propriam ^s^^ (§. 4.). Siquidem

p) vicle sis v. c. cl, Vosinaer monographiam, q) Miiuis re6le ergo Linnaeus asseruit "^^- „r/ nmias ereSio corpore biuis aeqne ac ho- j^mo pecitbuf iucedentes^ et pedtmt et ma- ^^nnum ministerio humanam referentes ,,ipeciem."

%S SeCTIO I. DE HOMINIS

,5 Unica gens liominum celsmii le- vat altius cacumen, „At(jue levis recto stat corpore,"

§.

1 1

JD) Dentium linmanorwn proprie- tates.

Dentes homini magis quam ce- teris mammaUbus aequali serie ap- proximati sunt,

Incisores inferiores magis erecti, quod ad principes liumani corporis eharacteres distinctivos refero.

l^aniarii neque exserti, neque remoti, sed eodem ordine vicinis iuncti.

Molares apicibus singulariter ob- tuse gibbis, quibus a dentibus mola- ribus simiae satyii, et longiinanae et quotquot aKarum huius generis spe- cierum crania indagavi, evidentissi- me differt.

Man-

A CETERIS ANIMALIBUS DIFFERENTIA. 2^

Mandihula cleiiiqiie humana tri- bus characteribus insigiiisest; hreTiU tate inquam eximiaj' tuin mentopro-' viinulo quod incisoribus erectis re- spondet, maxime vero condylorunz sinp;ulari forma, direclione, et cum ossibus temporum iunctura, quibus certe ab omnibus quas novi aKorum mammalium maxiilis differt, et quae manifeste monstrant hominem a na- tura omnis generis victui ceu animal vere omnii^oruni destinatrmi esse,

§. 12.

B-eliqua quae exteriori homini pro-^

pria mdentur j, ut corpus depi-

le etc.

Taceo nonnulla minoris momen- ti quae itidem ad characteres distinc- tivos horninis referri solent , ut auri- culae appendiculam j lahia tumi^ dula j praesertim inferius et quae sunt id genus alia.

Paii.

38 SeCTIO I. DE HOMINIS

Paucis saltem de glahra corpO' ris humani laevil ate agere oportet et Ninquirere, quatenus ea inter signa diagnostica referri possit quibus iio- ano ab aliis mammalibus, ipsi quo- dammoclo similibus, differt. '^Dan- ^^tur" quidem, ex Linnaei asserto, ^^alicuhi terrarum sirniae minus ^^quarri homo pilosae ;'' candide ve- ro profiteor me hactenus uhinam terrarum simiae hae extent, frustra quaesivisse. Contra vero eas simias anthropomorphos quae vulgo sub cojnmuni IVIcilaico nomine Oran- uian complectuntur, et quidem tam Angolenses, quam insulae Borneo indigenas , aeque. ac simiam longi- nianam natura. sua longe magis quam hominem hirsutas esse, unani- nii itinerariorum fide dignorum con- sensu, tum et exemphs istorum ani- niantium in Europa passim visorum, constat: utpote quae, etiamsi non- dum adoleverint et tenui valetudine

usa

A CETERIS ANIMALIBUS DIFFEREKTIA. 2^

usa sint, iiiliilominus tamen magis quam liomo pilosa fuerint.

Illud vero extra dubitationem positum , observatos passim esse et quidem maxime in quibusdam maris paciFici insulis, incolas liirsutiore cor- pore insignes; quorum tamen cura- tior descriptio hactenus desideratur.

Primus eorum mentionem fecit nauticis expeditionibus cel. Spang- berg rj qui a Japoniae oris Kamt- schatkam reversus in australiore Ku- rihum insularum (latit. 43°» ^o') eiusmodigentemse reperisserefert sj,

Passim tantummodo eiusmodiin^ dividua anomala inter incolas insu- larum Tanna, MalHcolo et Novae

Cale-

y) Miiller's Sammhmg Russischer Geschich' te T. III. pag. 174.

s) Frocul diibio Nadigsda insula, dc cuius incolis idem , sed fando soluni , acct-pit iragni Cookii sodalis, Jac. King in voyns^e to the northern hemisphere T. lil. pag. 377.

50 SeCTIO I. DE HOMINIS

Caledoniae observavit cl. J. R. For- ster ij-

De siniili stemmate Sumatrae fa- ma est, quod interiora insulae liabi- tare dicitur et Orang gugu voca- tur uj.

Uti vero in universum homo gla- bra magis et laevi cute conspicuus est, ita contra partes nonnullae sin- gulares corporis huniani magis quam in brutis animantibus pilosae vi :en- tur, ut pubes et subaxillaris scrobi- culus, quas ideo veteres itidem ad characteres homini proprios retule-

runt*

§. x3,

^) v. Ej. Bemevknngen auf seiner Reise um die Wdt pag 2i8-

U) Refert quae de iis relata aiuUvit classi- cus de ea insula auftor cl. Marsden, his<^ tory ofSnmatra pag. 35. not. *)

A CETERIS ANIMALIBUS DIFFERENTIA. 3l

§. i3.

II. Memorabiles corporis humani

proprietates j, rcspectu fabricae

internae.

Absolutis quae de proprietatibus coiporis liumani externi monenda erant, jam ad alterum tractationis momentum (§. 2.) fabricam scil. eius internam delati sumus; circa quam tamen Neoptolemum sequi, et paucis pliilosophari angusti huiuslo- ci limites nos iubent. Universam hanc disquisitionem ad bina iterum capita referre licebit,

A) ea indagando quibus homo aut solus, aut cum paucis tantum aliis animantibus caret ;

B) ea, quae ipsi contra propria sunt»

. §• '^-

A) Partes internae quibus homo caret.

Partes hae in brutis mammalibus, maxime domesticis reperiundae,

quon-

52 SeCTIO L DE HOMINIS

qiiondam, cum Immana cadavera se- candi rarior opportunitas esset, aut zootomiae amore negligeretur ad unum fere omnes homini quoque vulgo tributa sunt.

Pertinet h*uc v. c. panniculiis carnosus s. musculus subcutaneus a Galeno eiusque sequacibus, imo ve- ro et ab ipso anatomes humanae re- stauratore et a Galenicis erroribus acerrimo vindice , VesaKo inquam, male homini tributus, a Nicolao Ste- nonis vero huic recte negatus et uni- ce brutis animantibus adscriptus.

Rete mirabile arteriosum itidem aGaleno inter partes corporis huma- jii relatum, Vesahus post Berengari- um Carpensem huic deesse monstra- vit.

Musculo oculi suspensorio s. hul- hdso j, s. septimo quo quadrupeda mammaha instructa sunt, liominem carere primus ad naturae veritatem docuit Fallopius.

Nul-

A CETERIS ANIMALIBUS DlFFERENTIA. 35

NuUam humano foetui conces- sam esse membranam allantoidemj reliquis mammalibus tantum non omnibus communem, serius demum evictum est.

Taceo alias partes in paucioribus saltem brutorum animantium gene- ribus repertas quidem , nihilominus tamen aiiquamdiu homini etiam fal- so tiibutas, ut pancreas sic dictum Aselliij, ductus hepaticysticoSj cor-^ pus Highmori etc.

aut eas quae uti quibusdam tan- tum mammaUum ordinibus datae, ita etiam tam manifeste homini ne- gatae sunt, ut nemo facile eas ipsi tribuere potuerit, quo v. c. memhra- 71 am nictitantem refero ( quam or- dinis in disserendo caussa aptius hic nominandam censui, etsi potius ad externas partes pertineat), et liga- mentum suspensoriuin collij et quae sunt id genus aha.

G Fora*

34 SeCTIO I. DE HOMINIS

Foramen incisi^vum pone dentes primores superiores homini quidem cum quadrupedibus commune est, pro portione tamen minus , et sim- plex, cum in plerisque ceteris mam- malibiis duplex sit et in multis ingen- tis magnitudinis.

§. .5.

Os inbermaxillare.

Memorabilis ossis non unam ob caussam seorsim mentio injicienda est. Quae enim in homine contigua sibi sunt ossa maxillae superioris, omnesque ac singulos dentes supe- riores infixos tenent, in brutis an- trorsum tertio quodam singulari os- se cunei in modum ipsis interjecto ab invicem separantur , cui Hallerus ideo quod dentes incisores superio- resXsi qui adsint) ipsi insideant os- sis incisivi nomen dedit. At enim vero cum et in iis reperiatur mam-

mali-

A CETERIS ANIMALIBUS DIFFERENTIA. 55

malibus quae istis dentibus prioribus destituuntur, ut pecora, et elephas, et rliinoceros bicornis africanus, aut quae plane edentula sunt ut myrme- cophagae et balaenae , potius os in- terinaxillare vocandum censui wj^ Ahis hocce os unicum est et indivi- sum, mukis contra bipartitum, omni- bus vero sutuiis propriis a vicinis cal- variae ossibus distinctum, faciah al- tera plerisque utrinque secundum nasum ad extremos incisorum alveo- los tendente, palatina altera ab istis alveohs versus foramina palatina an- tica arcuata. Cum ergo desideratis- simus Camper defectum huius ossis ad principes characteres retulerit «juibus homo ab ahis mammahbus differat, duplex sane oritur quaestio I ) num vere homo eo careat, o) numque omnia rehqua mam- maha eodem instructa sint?

C a Pri-

tt>) clarissimis zootomis Vitet et Vicq * d^A- zyr audit os maxiilare inferius^ Blairioin ostcographia elephantina os falati*

36 SeCTIO I. DE HOMINIS

Prius ante bina cum dimidio se- cula acerrimae inter anatomicos id temporis disputationi ansam prae- buit. Cum enim Galenus eas quas diximus ossis intermaxillaris suturas inter reliquas eranii recenseat, Ve- salius hoc argumento post tot alia utebatur ut demonstret istum non ad humanmn sceletum sed ad simiae, enchiridium suum osteologicum tam diu pro canone habitum, composuis- se. Post vana autem Jac. Sylvii ten- tamina miseris praetextibus Galenum suum vindicandi ocj totam hanc quaestionem tam perfecte diremtam putabamus ut praeter omnem opi-

nio-

x) Adeo se torquet in salvando divino suo Galeno, ut denique ct ad cam excusatio- nem delabatur, etiamsi hodiemmi homines osse intermaxillari careant, Galeni tamen tempore eos utique eodem instrudlos esse potuisse, neque ideo hunc anatomicorum principem accusandum esse — ^^ sed na- i,turae impedimenta qtiaedam, nostriscoV' ,,poriOus in viBu et venere intempestiva j^ac immodica vitiis sHccede?itia.''

A CETERIS ANIMALIBUS DIFFERENTIA. 5 7

nionem acciderit quando cl. Vicq- d'Azyr nostris temporibus analogiam inter hominis et brutorum fabricam quoad os intermaxillare tanquam rem inexpectatam demonstrare co- natus est j::^. Unicum enim quo ea analogia nititur similitudinis vestigi- um, rimula scil. semilunaris in foe- tuum humanorum et infantum ossi- hus maxillaribus ex transverso pone dentium incisorum alveolos spectan- da, et quandoque etiam in aduhis superstes pridem tritissimum est zj. Male autem eam fissuram suturae no- mine insigniri, jam ante ducentos et quod excurrit annos sapienter et ad naturae veritatem monuit acutissi- mus Fallopius aj, Facialem vero

ossi-

y) V. Memoives de f acad. des scieuces de Paris a. 1780.

z) V. iam Vesalii et Coiteri icones.

a) ^'■dissentio^ inquit, ab iis qni publice te-

i^stantur reperiri s u t u r a m snb pa-

^Jato per transversimi ad utrumque cani-

y^num pertinentem, quae in pueris pateat,

C 3 «'«

38 SeCTIO I. DE HOMINIS

ossium maxillarium superficiem iii humano cranio ne fissura quidem eiusmodi, nedum sutura, in simiis tam conspicua hj^ notari, monitu haud opus est.

Quod vero alteram quaestionem attinet num solus inter mammalia homo osse intermaxillari careat, fa- teri utique oportet, me in pluribus quadrumanorum craniis incassum id, quaesivisse.

Desunt enim suturae hocce os definientes in sceleto Cercopitheci mortae quod in museo academico as- servatur; cuius ceteroquin cranium reHquas suturas satis distincte mon^ strat.

Neque

„7« aduhis vevo itn oblitevetuY^ ut nuUnm ,fipsius relinqiiatUY vestigium, Nam ve- i^perio hanc, ciivisionem vel r i m a m po- ^ftius esse quam sutuvam^ c ii m o s a b ,,osse non separet ne- „que in exterioribus „a p p a r e a t." ^) V. Eustachii tab, anat» 46. fig. Z»

A CETERIS ANIMALIBUS DIFFERENTIA. O9

Neque magis istas in alio eiusdem speciei sceleto reperi, quod cl. Bill- mann, chirurgus Cassellanus dexter- limus servat, quod vero senioris mortae fuit et plerasque suturas ob- literatas habet , adeo ut ex unico liocce specimine nihil coUigere Hceat.

Verum tertium mihi innotuit eius- dem cercopitheci exemplum cuius notitiam amicissimo Schacht Profes- sori Harderovicensi meritissimo de- beo, quod itidem isto osse caret. Ita ut utique operae pretium videatur iu aUis speciminibus huius animantis ul- tro circa intermaxillaris ossis prae- sentiam aut defectum inquirere.

In horrendo immanis vere simiae anthropomorphae sceleto ex insula Borneo, quod in thesauro rerum na- turahum Principis Arausionensis Ha- gae Comitum curate et repetitis vici- bus perquisivi, ne minimum quidem istarum suturarum vestigium vidi; verum grandem natu fuisse hanc si- C 4 miam

4o SeCTIO I. DE HOMINIS

miam uti miiversus sceleti liabitus ita praesertim plurimarum suturarum cranii coalitus docet cj,

Aliter vero se res habet cum cra- nio junioris eiusmodi anthropomor- phi animantis, cuius sceleti reUquias Londini in museo Britannico dete- xi, appensa adhuc schedula ve- tusta, quae docet esse simiae quam Orang utang vocant , ex insula Su- matra allatae a praefecto navis Apri- ce. In hocce quippe cranio inter- maxillaris ossis suturarum ne umbra quidem aderat, quamquam rehquae ad unam omnes manifeste extarent.

Verum quoque nec Ed. Tyson in Angolensi suo satyro eas reperit, ne- que Daubentonii icon cranii simihs

ex

f) Miror contrariam sententiam tueri po- tiiisse Camperum, utpote qui sceletum hunc aetatis nondum provedtae simiae anthropomorphae fuisse, contemht. v. E|. NattiYgeschichi^ des Qyang.Utang p. 146,

A CETERIS ANIMALIBUS DIFFEREKTIA. 4 1

ex eodem natali loco animantis j eas exhibet.

Ut ut interim sit hoc sane certuni quod itidem ad hominis characteres referri potest, hisce quae dixi simia- rum craniis aeque ac reHquis mam- mahbus maxillas magis esse promi- nentes et antrorsum porrectas.

§. i6.

B) Partium quarundam hominis

internarum ah iis aliorum mani^

malium differentiae,

Non nisi de paucis iisque maxime singularibus eiusmodi differentiis , hic nobis sermonem esse posse, faci- le inteUigitur.

Ut ergo a capite incipiamus ho-

mini, praeter varia minoris momen-

tijlentem v. c. crystallinam ipsi (si ce-

C 5 tacea

42 SeCTIO I. DE HOMmiS

tacea exceperis) pi^o portione ut vi- detur minimam, et adulto minus quam aliis animantibus convexam, foramen occipitale magnum magis quam in quadrupedibus antrorsum locatum dj , et quae sunt id genus alia cerebri moles contigit ma- xima, non quidem (quae inde ab Aristotelis temporibus • praevaluerat opinio ) pro portione universi corpo- ris, sed ex eleganti cl, Soemmerringii observatione respectu habito tcnuU tatis nerDorum exinde orientium ej, Quodsi ergo universum systema ner- vosum respectu physiologico in binas partes dividitur, alteram scil. nervo- sam proprie sic dictam, quae qui-

dem

d') Daubenton in Memoircs de Vacad, des

sciences de Paris a. 1764. f) V. Ej. diss, de hasi encephali Goetting;. 1778. pag. T7.

IH. iiher ciie kovperliche Verschicdenheit des ^e^ers vom Enrapiieer pag. 59.

It. j. Gottfr. Ebcl Qhservntiones neurQ- h^. e.x anatome compnrata Francof. ad ViaJr. 1788.

\ CETERIS ANIMALIJJUS DIFFERENTIA. 45

dem ipsos nervos et eam iitriusque cerebri et spinalis medullae portio- nem complectitur quae proxime ad origines eorum pertinet, et sensoria- lem alteram, quae propius ad vincu- lum spectat quo ipsae nervorum fun- otiones cum animae facultatibus nec- tuntur, homini maxima portio nobi- lioris istius partis sensorialis conces- sa est.

Aeque memorabile est quod iti- dem acutissimi Soemmerringii sagaci- tas detexit, arenulas glafidiilae pi- nealis toties quidem iam ab aliis ob- servatas, a i4^^ inde aetatis anno adeo constanter et perpetuo in hu- manis cerebris reperiundas essie utiti- dem ad homini peculiaria referri me- reantur f), Semel tantum similes' arenulas in cervi damae pineaH glan-

dula

f) cl. Soemmerring ik lapillis vel prope vd intra glandulam pincalem sitii. Mogunt.

1785.

iconem dedit diss. de decmsatione ney- fjorim opticoYum ib. 1786,

44 SeCTIO I. DE HOMINIS

dula reperit. Et si quando in adtdti hominis enceplialo vere defuerunt,ad rarissimas certe anomalias referen- dum est, cuius defectus exemplum debeo egregio physiologo Patavino L. M. A. Caldani, utpote qui litteris me docuit inter quaterna quae anno lySGsimuleo scopo indagaverit ce- rebra Iiumana , unum fuisse et qui- dem senescentis viri, in quo nullum infuerit arenulae pinealis vestigium.

In tliorace situs cordis liomini proprius nominandus venit quod qui- dem viscus non ut in quadrupedibus sterno incumbit, sed ut statura erec- tasecumfert, diaphragmati. Basis quoque eius noii ut in istis capiti ob- versa sed thorkcis vertebris, ut apex sinistrae mammillae, hincque istis cor dextrum et sinistrum quod huic con- tra anterius potius est et posterius. Paucissimis etiam praeter hominem aliis mammalibus pericardium dia- phragmati coalitum,

Tu-

A CETERIS ANIMALIBUS DIFFERENTIA. 4 5

Tiibus aUmentariiis perfecte talis qualem a n i m a 1 o m n i v o- r u m habere oportebat.

Carnivoris scil. quoclammodo si- milem dixeris ventriculi structura et intestini caeci .brevitate:

herbivoris contra intestini tenuis longitudine et insigni a crasso diffe- rentia; colo bulboso; defectu glan- dularum odoriferarum. smegma pone anum secernentium etc.

Muliehria denique praeter ea quae supra iam enarravimus , singu- lari uteri parenchymate; conceptus autem tum placentae textura tum fu- niculi umbihcahs longitudine et ve- na umbihcah unica insignis est.

Tenello vero enihryoni humano quantum scio propria est aenigmati- ca hactenus ix-sicula mnhilicalis €[uam omnibus humanis foetubus ad quartum circiter usque post concep- tionem mens©m, communem et se-

cun-

46 SeCTIO I. DE HOMINIS

cundum naturam convenientem esse^ alias monui gj ubi et de aliqua eius analogia cum sacco vitellari pulli in- cubati, disserui.

III. Homird propriaj respectu func» tionura oeconomiae animalis,

Maxime liic nominanda venit peculiaris plane humanae telae mu- cosae (quam vulgo cellulosam vo- cant) tenerituclo et obsequiosa moU lities. Uti enim notum est quam quid notissimum insignem intercede- re varia animantium genera eorum- que species differentiam quoad mu- cosae huius telae tenorem; tenacio- rem v. c. esse anguillae , teneriorem contra farioni: ita et iam pridem a Zinnio quondam nostro , anatomico oculatissimo observatum est liomini

prae

g) Commentationnm societatis Regiae scien^ (iar, Gottingensis T. IX. pag, ii6.

A CETERIS ANIMALIEUS CIFFERENTIA. 4 7

prae reliquismammalibus, ceterispa- ribus, cellulosam esse subtilissimam €t teneiTimam.

Ego vero aut graviter fallor aut eandem istius parenchymatis molli- tudinem ad piincipes praerogarivas -referendam esse ceiiseo , quibtis ho- mo prae ceteris auimantibus eminet. Cum enim ea tela ab nna parte pev universum corpus a corio ad intima usque eius meditulHa perfusa sit et omnibus ac singuhs totius machinae partibus tanqnam comniune vincu- lum intertexta; ab altera autem se- dem constituat maxime universaHs omnium virium vitalium, contracti- litatis nempe, a qua tonus Stahho dictus proxime abesse videtur; mihi sane persuasum est, eidem telae mu- cosae in homine obsequiosae teneri- tudini maxime deberi quod ipse fa- cihus quam ullum aHud mammale cuivis cHmati adsuesci , sub quavis caeH plaga degere possit.

Uti

4S SeCTIO I. DE HOMINIS

Uti ergo naturahominemrespec- tu victus ut supra vidimus , o m^ i- V ,o r u m fecit ; ita respectu habita- tionis eum omnis soli et cli- matis (TTUVTcSocTrov^ esse voluit; ideoque corpus eius ex maxime ob- sequioso contextu mucoso fabricata est, ut eo facilius ad muhifaiios di- versorum chmatum impulsus se ap- tare et accommodare possit.

Eidem autem adsuescendi aptitu- dini egregie respondet aha hominis proprietas physiologica , tardum nempe incremenbum^ longa infan- lia. sera pubertas, NaUiahimam- mahum tam sero calvaria coalescit et dentes erumpuntj nullum praeter Iiominem tam sero pedibus inniti discit, et in staturam plenam adoles- cit, aut ad sexuales functiones exer- cendas maturescit.

Nulhim vero ab ahera quoque parte mammale quod respectu mo- dicae corporeae mohs tam seroti-

iinm

A CETERIS ANIMALIBUS DIFFERENTIA. ^Q

num n)itae terminum hj habeat a natura praefixum.

Staturae mentio quam ialeci, in mentem retocat singularem proprie- tatem itidem praeter hominem in nuUo aho animanti quod sciam ob- servatam, et a situ eius erecto pen- dentem, quod scil. matutina corpo^ ris eius mensura transversum digi- tum et quod excurrit, njespertinam excedat ij*

Sexua-

h') Terminum vitae hiimanae naturaleni (qui nempe pro frequentiore et quasi regulari provedlioris seiiii meta haberi possit) de- finire vix quiclem licet. Memorabile ta- men , quod plurium tabularum curata comparatione didici, satis multos pro por- tione senes Europaeos annum aetatis 84 attingere, paucos contra eum vivendo su- pcrare. Ratione ergo habita btimatiae long' aevitatisj comparando eam cum aho- rum mammalium vitae terminis, facile pa- tet quanta vel eo quoque nomine homini concessa sit praerogativa, aut saltem lon-

* gae infantiae cum fenorc compensatio.

i) primum id observante a. Ij:?^. clerico D Anglo^

5o SeCTIO I. DE HOMIlSriS

Sexuales vero quorum memini- mus functiones de quibusdam ad eas pertinentibus sigillatim enarrandis monenti*

Homini ergo in universum nul- lum ut bestiis statutum est peculiare anni tempus quo coitum appetat k),

Viris in specie concessa praero- gativa pollutionum nocturnarum quas quideni eatenus ad naturales hominis sani excretiones refero, ut iisdem si pro temperamenti et con- stitutionis ratione congruum ipsi fuerit a molesto et alias stimulante superfluo semine liberetur.

Feminis contra non minus pro- prius sed magis universus et omnibus

com-

Anglo, Wasse. v. Phihsophical Transae^ tiojts T. XXXIII. k) Nisi Augustino Nipho ficlere malis, qui siiigulari de amore libro ( quem Joannae Arragonensi ob eximiam pulcritudinem faniosissimae dicavit), de caussis disputat, qui fiat ''nt aestate piielJae sint UbidinO' „siores et amanfiores : viri anfm contra ,,hjiemer

A CETERIS ANIMALIBUS DIFFERENTIA. 5 1

communis Yidie\.u.v /liixus mejistruus^ ita ut recte Plinium mulierem solum animal menstruale vocasse putem. Novi quidem aliis quoque animanti- bus femineis et quidem maxime ex quadrumanorum ordiue , passim ab auctoribus tributum esse eiusmodi fluxum, 'simiam v. c. dianam ex cau- daeapicemenstruare dictmn esse etc. At enim vero quoties a viginti inde annis aut in yivariis aut a circumfo- raneis monstratas femineas simias, papiones etc. mihi videre licuit, de ea re quaesivi , et passim quidem unam aiteramve earum quandoque uterinae haemorrhagiae obnoxiam esse didici, quam vero in nulla pe- riodum servare, asserebant cordatio- res custodes qui ipsi eam pro mor- bosa contra naturae ordinem affec- tione habebant , quorumque plures . candide fatebantur, vulgo eandem pro fiuxu menstiaio declarari ut ple- bis admiratio eo maior moveatur.

D a Fabu-

52 SeCTIO I. DE HOMINIS

Fabulosas contra credulae anti- quitatis relationes de universis genti- bus quarum feminae menstruo fiuxu destitutae sint, alio loco paucis tan- gemus.

§. i8.

IV. Quae homini respectu animae facultatum propria sunt,

Omnes uno ore huc referunt tam- quam summam et maximam hominis praerogativam, rationis usum, Cu- ratius vero inquirenti quid ijjsae hae voces sibi velint , mirationem subire necesse est, quam longe diversissi- mas de rationis notione reddant ra- tiones philosophi maxime rationales. AUis enim est pecuharis plane et ho- mini unice propria animi facultas, aliis eximius saltem et valdopere ex- cellens gradus facultatis, cuius in bru- torum aniuia non nisi tenuia vestigia extent. Aliis complexus omnium ac singularum humanae mentis altiorum

facul-

A CETERIS ANIMALIBUS DIFFERENTIA, 53

facultatum. Aliis singularis directio facultatum mentis humanae et s. p.

Nbn nostrum inter hos tantas componere Htes.

Brevius autem et tutius expediri quaestionem confido, si, a posterio- ri ut dicunt, istam hominis praeroga- tivam in eo ponimus quod ipsum re- liquorum animantium imperantem et dominum facit Ij. Esse ipsi hoc imperium in propatulo est. Aeque vero manifestum, caussam eius impe- rii non in corporeo hominis robore positam esse. Unice ergo ad ani- mae dotes earumque praestantiam referenda est. Hasque dotes, quibus ergo homo rehqua animantia longis- sime superat, cuiuscunque ceterum

indo-

0 j»fi/^?^<7«'J ^s iniquus aestimator sortis ^^hurnanae^ eogita quanta nohis tribnerit ,^parens noster, quanto vakntiora aniwa- ^Jia sub jugmn miserimus ^ quanto velo. ^yciora assequamur^ quam nihil sit morta- yie non suh ictu nostro positum," Seneca,

D 5

54 SeCTIO I. DE HOMINIS

indolis et naturae fuerint , ratioiiem appellemus.

Natura hominem ut viclimus ita fabricata est ut omnivorus sit et uni- versi terrarum orbis habitator. Illi- jTiitata autem haecce in victii et in, sede hbertas pro iafinita fere varie- tatc climafei^, soh, aliarumque cir^ cumstantiarum, aeque multifarias af- fert indigentias quibus non uno mo- do obviam ire et mederi potest. Pia- tionis ergo etinveniendi ingenio mu- nivit eum creator quibus se istis con^ ditionibus a.ccommodare possit.

Hinc et jam vetustissimis tempo- ribus a sapientissimis gentibus hic summus hominis principatus in^ven^ Cionis scil. genius divino cultu cele- bratus est. Thoth nempe ab Aegyp- tiis, Hermes a Graecis.

Ita enim, ut paucis multa com- plectar, instrumenia sibi conficitho- mo, adeoque acute euui definivit

- Frank-

A CETERIS ANIMALIBUS DIFFERENTIA. 55

Franklinus tanqiiam animal instru- mentiFicum (a tool-making ani- TnalJ\ ita arma et tela sibi ipsi pa- ravit ; ita ignem excitandi modos si- bi excogitavit; ita et, ut alter alteri- us adminiculo et auxilio uti posset, loquelam sibi inuienitj itidem inter ea quae homini propria sunt mj^ re- ferendam , cum non ut vox animali- um ipsi connata, sed, quod vel lin- guarum arbitraria varietas docet ab eo iicta et in usum versa sit nj,

ni) Infinitae sunt vetcnim et nuperorum scholasticorum de loquela brutorum ar- gutiae. Speciminis loco Albertum cogno- niine niagnum citasse sufficiat, qui uni praeter hominem simiac anthropomor- phae, pygmaco inquam, loquelam conce- dit, attamen non sinc mcinorabili rcstric- tione. ^^Pygmaem, "inquit, Joqiiituv qjii' ,ydcm cnm tamen sit irrationuhik animaly j,v c r u m n o H (i i s p u t a t , „wec kquitiir cie univevsalibns vevum , sed ^^potitts suae voces r/ivi^tintur ad res paV' ,,tica/aves de quibus loquituvy

«^ Loquelam ab homine sibi inventam cssc

(de quo nostris adhuc temporibus dubita-

D 4 bas

56 SeCTIO I. DE HOMINIS

Ohiter cle risu et fletu.

Praeter istam quam modo dixi- mus animi explanationem, loquelam iiiquam, aliae biiiae nominandae ve- niunt de quibus minus adhuc extra dubitationem positum est, num uni- ceut loquela homini conveniant, ut- pote quod non ab eo invejiitae sed ipsi connatae quasi sint, neque tani ad rationis usum quam ad animi pa- themata pertineant; risus nempe, hilaiitatis comes, et/letus

— — haec nostri pars optima sensus.

La^

bat ineritissimus ceteroqiiin Siifsfnilch) , jam perspcxit Hobbesiiis : *' Tbe moit ,,nohle and projitakle invention of all f^other^ was tbat of Speecb^ wberelfy men ^.dtclave thnv Tbougbts one to anotber for ,,mi'tual ntility and convevsation; witb' ,out wbicb tbere bad hsen amongst men^ ^neithev cofnmon-wea/th , nov Society. no ,,move tban amougst Lyous , Bears , and iifVolvss." V. Ej, Uviathan pa^, ijj. ed, 165 £.

A CETERIS ANIMALIBUS DIFFERENTIA. 5 7

Lacrumas quiclem secernere mul- ta praeter hominem animalia , tritis- simum est. Quaeritur autem num et ex moerore plorent. Asserunt quidem de nonnullis idonei testes; ut de phoca ursina Steiler o) , de ca- melis cl. Pallas pj. Piidendo vero hilaritatem manilestare bruta animan- tia magis dubium videtur; etsi pas- sim ab auctoribus exempla notata sint. Le Cat v. c. simiam ^ satyrum angolensem et plorantem et riden- tem vidisse asserit qj,

§. 20.

V. Morhi maxime memorabiles ho^ mini proprii,

Quamquam haec pathologicapri- mo intuitu minus ad historiam ho-

minis

0) nov. comment. acad» scient. Petropolit»

T. II. pag. 353. p) V. Hj. Nachrichten iiber die MongoUschen

Vdlkerschnften, T. 1. p. 177. q) V. Ej. Traite de lExistcnce dufluide det

nerfs pag. 35.

SS Sectio I. J>E HOMimS

jninis naturalem spectare videantur, tribus tamen verbis principalium in- de mutuari liceat morborum recen- sum, qui itidem homini proprii sunt, cum utique etiam haec.contra natu- ram phaenomena ipsi peculiaria in naturali corporis sui dispositione et habitu et animali oeconomia nitan- tur: eodemque adeo ]ure et hic 'no- tari mereantur, quo et animaHum '(piorundam morbi ipsis proprii in historia eorum naturaH recenseri so- leant, ut lues bovilla, aut coryza ma- ligna equorum, aut rabies spontanea canino generi frequentior etc.

Per se interim inteUigitur non ni- si de maxime memorabihbus morbis hic loci nobis sermonem esse posse, neque haec paiica e pluribus selecta extra omnem dubitationis aleam ad- huc posita esse, cum nosologia bru- torum si a paucis animantibus nobis domesticis discesseris, ob- graves et partim insuperablles difficultates fe- re inciilta adhuc iaceat.

Magna

A CETERIS ANIMALIBUS DIFFERENTIA. Sq

Magna tamen cum probabilitate inter morbos humano unice generi proprios nominandi veniunt :

Febres exanthemati- c a e tantum non omnesj aut sane ex his praesertim

V^ariolaej rj

Morbilli^

Scarlatinajt

IVLiliareSy

Petechiaej

Pestis,

Ex

r) Simiae aiite aliquot annos Amstelodami ex contagio varioloso locale quidem ul- cus neutiquam vero febrem variolosam contractum fuisse , litteris tunc temporis me docuit medicus egregius cl. Janscn.

60 SeCTIO L DE HOMINIS

Ex h a e m o r r h a g i i 5 Epistaxis (?) Ha emorrhoides^ Menorrhagia»

Ex n e r V o r u m a f f e c t i o- n i b u s

Hypochojidriasis^

Hysieria^

Morbi jnentis proprie sic dic- tij, ut melancholia^ Nostalgia etc. lorte e t Sa tyriasis etNym^ phomania^

Cretinismus.

Ex cachexiis

Rhachitis (?) Scrofula (?)

Venerea luesy

Pela-

A CETERIS ANIMALIBUS DlFFEREKTlA. 6 1

Pelagra^

Lepra cum Rlephantiasi,

Ex localibus morbis

Am enorrJi oea^

Cancer (?)

ClaiuiSj

Hernia congenita (?)

Prolapsus variae species, ut ille "vesicae urinariae inversae cuius cura- tiorem notionem de- bemus acumini egre- gii Bonn sj.

Her-

s) Caussam, cur memorabile hoc confor- iiiationis vitium in humanis partubus to- ties, in aliorum vero mammalium foeti- bus, quantum mihi constat, nunquamob- servatum fuerit, in angustiore pro por- tione homini pubis synchondrosi, singula- ri fissura (quam itidcm cl Bonn accura- tissime indagavit) quasi bipartita , quae-

len-

62 SeCTIO I. DE- HOMINIS

Herpes (?) Tinea capitiSi,

Anceps liaereo anne et huc refe- ram v e r m e s i n t e s t i n a 1 e s hominis , et binas ex pediculorum genere species, praeter ipsiim quan- tum novi in nullo alio mammali ob- servatas.

Taceo eos morbos qui etsi homi- ni non proprii, tamen longe quam aliis animantibus frequentiores sunt, ut dentitio gravis^ molaj abortuSj partus difficilis etc.

§. 21.

,VL Brenis recensus eorum quihus

Q)ulgOj ast falso^ homirxema hru-

tis differre putarunt,

In j)lura huc pertinentia jam su- pra ut occasio ferebat , animadver-

sum

rendam esse censeo. — - cf. cl. Roose diss. de nativo vesicae iirinariae inversae pro- iapsu, Gotting. 1793, 4. c. tab. aen.

ACETERIS ANIMALIEUS DIFFERENTIA. 65

sum est. Reliqiia quae succurrunt suGciiicte enarrantor.

Pertinet er^o liuc v. c. oculorum

... ^ 1

"vicinitasj utpoie qui m simus longe

magis quam in homine invicem ap-

proximati sunt,

Cilia in utraque palpehra^ quae praeter hominem mukis ahis animaii- tibus quadrumanibus praesertim, ve- rum et elephanti coricessa sunt.

Naso prominente hominem prae- cellit simia rostrata t),

^uriculae non omnibus honii- nlbus immobiles stint, neque omni- bus rehquis mammahbus mobiles. Excipiendae enini v. c. myrmeco- phagae.

Ojganon tactus plurimis qua- drumanibus cum homine commune.

ita

f) V. Buffon, hist. des quadmpedes , Snp» pl^mfif T. VII. tab. Ii. u.

64 SeCTIO I. DE HOMINIS A CETER. CtC.

ita et wvula,

Vermn pudet fere ea enarrare, quae nimis inepta sunt, ut riictus in- ter hominis praerogativas relatos uj^

et quod liomo iion ut bruta sa- ginari possit "siO^ ot quae sunt huius farinae aHa.

tt) V. Aemytianiis de vuminantilms . pag. 50» ^yCim veBe sohis incedat homo^ solus etiarfi f^intev tot animalia vnSiat ; nam cum le- ^^ves sint flatus ^ sublimiorem exposcunt ,,vegionemf natnvalique i?npetu quodam ad ^^sublime attoUnntuvy

vp) Lorry iu histoive de la Societe de mede- cine a. 1779.

Sectio

65

Sectio II.

D E

CAUSSIS MODISQUE

QUIBUS

ANIMALIUM SPECIES DEGENE- RANT, IN UNIVERSUM.

^. 22.

Instituti ratio,

1— lactenus ea indagavimus quibus *• liomo a ceteris animalibus dif- fert. Jam ergo scopo totius disser- tationis primario propius accedimus, tum inquisituri qualis et quanta di- versitas nativa ipsas hominum gentes et nationes multifarias intercedat; tum ponderaturi an haec diversitas E dege-

66 Sectio II. de caussis modisque

degenerando ortum suum traxiss^ potuerit, anve tanta sit ut plures po- tius generis humani species primige- nias statuere oporteat. Antequam vero hoc fiat, binae adhuc conside- randae sunt quaestiones

I) ^iiid slt s p e c i e s irt zoolo- gial

II) quomoclo iii univermm spe- cies primiu^va in v a r i e t a- t e s degeneret^l

atqui de utrisque seorsim.

§. 23.

I) quid est s p e c i e s?

Ad unam eandemque speciem pertinere dicimus animantia quodsi forma et habitu ita conveniunt ut ea in quibus differunt, degenerando so- lam ortum duxisse potuerint.

Diversas contra species vocamus quarum differentia tam essentialis

est

DEGENERANDI IN UNIVERSUM. 67

est ut ex notis fontibus degeneratio- nis (sit venia verbo } explicari ne- queat.

Hactenus bene, in ahstracto quod vocant.

Jam vero characteres exhibere quibus in ipsa reriim natura meras varietates et genuinas species ab in- vicem distinguere possimus, hoc opus, hic labor.

Raius quidem, vir immortahs, praeterito jam seculo, adeoque diu ante Buffonium ea animantia ad ean- dem speciem referenda esse cen- suit, quae invicem coeant et foecun- dam prolem gignant.

Cum vero in domesticis animan- tibus quae homo sibi subegit ob co- actum quod agunt vitae genus, an- ceps videatur et dubius iste charac- ter, ineunte jam quod agimus seculo, acutissimus Frisch eum unice ad fera animantia restrinxit, eaque eiusdem E 2 esse

68 SeCTIO II. DE CAUSSIS MODISQUE

esse speciei declaravit , qiiae secun- diim naturam suam ocj invicem coe- ant.

Sed et hac limitatione parumno- bis profecisse, fateri oportet.

Primo enim quam nulla fere spes est tot aiiimalia fera, inprimis exoti- ca, circa quae maxime nostra intere- rat nosse anne pro meris varietatibus anve pro diversis speciebus liabenda

sint,

x) „»««« sicb Thiere v o n N a t u r „W7> einandev ^atten , $o ist sokhes ein ^^unfehlhaYes K^twzeichen , dafs sie von y^einerky Specie sind.'" —

Eumdein speciei characterem nuper re- cepit cl. Berthout van Berchem fil. ^*si ks ^^animaux se miknt dans Vetat de na^ yyture &c." Verum nec Frischii nec ipsi- us Kaii mentionem facit, imo vero as- serit : " Mv. de BufFon , tjni k prewier a ,^ahandomie ks distinHions peu sthes def ^^nomenclateuvs^ est aussi le premicr qiii \ ,j^ fait sentir que la copulation etoit k ^^meiUeUY guide pour reconnoitre ks espK j,m." V. -Mem, de la Societe des sciences physiqnes de Lausaitne T. II. pag. 49,

DEGENERAOTI IN UNlVERSUM. 69

sint, unquam ad istam copulae truti- nam revocandi? praeseitim si longe diversa ipsis patria fuerit: satyrum v. c. Angolensem (Schimpanse) cum isto insulae Borneo (Oraug - utangj,

Tum vero in universum longe minor neque tanti momenti dubitatio et obscuritas hocce de quo agimus respectu , est circa animantia fera, quam circa ipsissima ea quae liac ra- tione excluduntur, domestica.

Hic enim maxime haeret aqua. Hincque miri auctorum dissensus, circa canem v. c. familiarem cuius gentes ab aliis ad plures species pri- mitivas referri videas; ab aliis pro meris varietatibus ab eo stemmate quod domestici nomen fert Cchiert de bergerj degeneratis haberi; ite- rum ab aliis omnes has varietates a cane aureo (SchakalJ derivari; ab aliis denique contendiet hunc ipsum junctim cum omnibus canis domesri- E 5 ci

yo Sectio U. de caussis modisque

ci varietatibus a lupo ortum duxisse et s. p.

Uti vero lioc a copula petitum principium non sufficit ad specieino- tionem eiusque a varietate diffei^n- tiam, deiiniendam, ita nec alia quae hoc scopo adhibita sunt , v. c. con- stantia characteris cuiusdam; nam colorniveus et pupillae rubrae incu- niculorum Darietate alba adeo con- stantissimae sunt ut unquam specifi- cus character esse possit etc.

Adeo ut fere desperem posse ali- unde quam ex analogia et verisimi- htudine notionem speciei in zoolo- giae studio depromi.

Video V. c. molares dentes ele- phantis Africani ab iis Asiatici confor- matione sua mirum quantum differ- re. Nescio quidem an unquam ista- rum dissitarum orbis partium ele- phantes invicem coituri sint; neque magis scio quam constans sit haec

den-

* DEGENERANDI IN UNH ERSUM. y I

dentium in utroque conformatio ; cum vero liactenus in iis quae mihi videre contigit speciminibus eandem differentiam observaverim , cumque nullum mihi hucusque innotuerit ex- emplum dentium molarium clegene- vando solum ita immutatorum, ex analogia coniicio elephantes istos non pro meris varietatibus sed pro vere diversisspeciebus essehabendos,

. Mustela contra furo non pro pe- culiari specie sed pro mera varietato putorii mihi habenda videtur, non tam quod utramque invicem coire sciam, quam quod iiia pupillas rubras habeat, mihique ex anaiogia omnia ea mammalia quae pigmento fusco oculi interni destituuntur, pro meris varietatibus a speciebus suis primili- vis degeneratis habenda sint.

E 4 §. 2i

7 3 SeCTIO II. DE CAUSSIS MODISQUE

§. 34.

\Applicatio dictorum ad quaestio^

nem de humani generis aut ^va-

rietatibusj aut speciehus con-

stituendis,

Facile patet qtiorsum hiic usqiie dicta tendant. Non altera ergo et nobis praeter analogiam patet yia qua ad problematis supra (§. 22.) propositi solutionem pertingere li- cebit.

Hac vero via incedentes semper ante oculos habere oportet aureas binas regulas pliilosophandi magni Newtonis.

Alteram nempe: ^.cEffectu- y^um naturalium eiusdem ge- ■>^neris easdem assignandas es- :>^se caussas,^'^

Gentium ergo in genere humano diversitati corporeae easdem ut as-

signe-

DEGEXERA^^DI IN UNIVERSUM. ^3

signemiis caussas necesse est qiias si- mili diversitati corporeae aliorum animantium domesticorum late per orbem dispersorum assignamus.

Alteramvero: <icCaussas re^ y>rum ?iaturalium non plures ^^admitti dehere^ quam quae ■y^earum phaenomenis expli^ ^^candis sufficiant.^^

Quodsi ergo apparebit degenera- tionis caussas phaenomenis circa di- versitatem corpoream in genere hu- mano explicandis sufficere, nulla aha apkiribus hominum j/?ecieZ»z/5pe- tita admitti debet.

§. 25.

II) Quomodo species primiti^va ivi varietates degenerat?

Jam ergo de modis degcnerandi

acturi optime persjucuitati tractatio-

E 5 . nis

74 SeCTIO II. DE CAUSSIS MODISQUE

nis cavere speramus si eam sub bina iterum capita redigimus:

quorum primum A) pliaenome- na principalia clegenerationis b r u- t o r u m a n i m a 1 i u m nude e- narrabit ;

alberum B) in c a u s s a s huius degenerationis brutorum animalium inquiret;

quibus perspectis facilius erit se- quenti Sectione phaenomena varie- tatis i n g e n e r e h u m a n o tam cum istisphaenomenisdegenera- tionis brutorum animaKum, quam cum caussis hisce, comparare.

A) Phaenomena principalia dege-

nerationis b r u t o r u m a n i-

m a i i u m.

Pauca eaque unice ex cahdi san- guinis animantibus, et quidem, quan-

tum

DEGENERANDI i:V UJJiVERSUM. 7 5

tum fieri potest, praesertim mam- malibus utpote homini omnium maxime quoad oeconomiam cor- poream similibus, deprompta ex- empla sufiiciant ad demonstrandum, nuliam plane esse in genere humano varietatem nativam, quam non et in- ter alia animantia domestica itidem tanquam meram varietatem degene- rando ortam observare Hceat.

Verum et haec sigillatim in capi- ta distribuere praestat,

§. 27.

I ) C o l o ?\

Ita V. c. respectu coloiis sues in Normannia, ad unam omnes albae; in Sabaudia nigrae; in Bavaria spa- diceae eicyj,

Pecus bubulum in Himgaria ple- mmque ex griseo albidum ; in Fran- conia ruiiim etc.

in

)} cf. coniun6rissimi Voigt Magazin T. VI. P. I. pag. 10.

yG SeCTIO II. r>E CAUSSIS MODISQUE

in Corsica ins. canes et equi ele- ganter maculati.

in Normannia gailopavones nigri; nostrates contra pierumque albi.

in Guineae oris uti homines indi- genae ita et aves gallinacei praeser- tim generis zj j, et canes nigri ; et quod inprimis memorabile cani gui- jieensi (quem Linnaeus nescio quo jure aegyptium vocat) aequeacisti- us climatis hominibus et holosericea glabrae cutis moilities et maior et fe- re specifica perspiratio cutanea aj.

q) Pilorinn textura,

'K^^f^^QXvitexturae pilorum quan- ta quaeso varietas vel in sola ovium diversorum climatum lana , inde a

tener-

z^ V. Daii. Bceckmaii^s voynge to and front Borneo Lond. lyrfj. 8- pag. 14.

a^ cf. Pcchlin de habitu et colore Aethiopnm Kilon. 1677. S. pag. 56.

DEGENERANDI IN UNlVERSUM. 77

tenerrima Tibetana nsque ad cras- sam et fere rigidam Aethiopicam.

aut in setis suillis, quae v. c. adeo molles suibus Normanniae ut nec scopulis parandis idoneae sint.

Et quanta hoc respectu differen- tia inter aprum et suem domesticam, praesertim quoad brevem lanuginem setis interspersam.

Et quam mirandus contra singu- laris cuiusdam orbis plagae in pilos non unius generis mammalium do- mesticorum effectus, ut Galatiae cli- matis in Ancyranas barbigeras pecu- des , cuniculos , et feles , bombyci- na molUtie et memorabili longitu- dine tum et plerumque niveo can- dore pilorum aeque conspicuas.

§• 29.

3) Statura,

Respectu staturae diikYentm Pa- lagonem inter et Lapponem longe

luinor

yS SfiaTio U. de caussis modisque

iniiior quam quae passim in aliis ani- mantibus domesticis diversarum or- bis plagarum observatur. Ita v. c. sues in Cubam insulam ex Europa translatae in duplo maiorem statu- ram excreverunt l^J.

Ita boves in Paraguayam transpo- sitae cj etc.

g. 5o.

4) Figura et proportio partium»

Quoad proportionem partium quam insignis varietas equos inter Arabes aut Syriacos et Germaniae borealis ; boves inter altipedes capi- tis bonae spei et brevipedes Angliae.

Suibus Normanniae crura poste- riora longe altiora anterioribus etc.

Cornua bobus quarundam pro- vincia/um Angiiae, Islandiae cet. pla-

ne

b) V. Voigtii Magazin 1. c. t^ cf. F. Savcr. Clavigero storia antica del Missico T. IV. pag. l^Z-

ne nulla sunt dj ; Siculis contravae- grandia; ut ingentia cornua Habes- siniae boum, quale gener. Baron. Banks mihi monstravit, sicco praeter- eam pede, quod, si Bruceo fides, ad morbosam potius caussam refe- renda videantur.

Verum ovis polycerata jure liic nominanda venit.

et quoad ungularum varietatem, integrae stirpes suum tam solidungu- larum quam trisulcarum e),

Respectu aliarum partium oves laticaudae; fringillae canariae cri- statae (nostratibus vulgo Kapp- Vo- gel) et quae sunt id genus alia.

§. 3i.

5) Craniorum praesertim formae.

Craniorum formae in generis humani varietatibus passim ab invi-

c5m

</) cf. etiara Hippocrates de acribus nqnis

et locis S. 44. t) Voigtii Magazin 1. c.

80 SbCTIO II. DE CAUSSIS MODISQUE

cem differre observanlur; verum omnis haec differentia ne hilum ma- jor imo vix aequiparanda ei quam in- ter aliorum animantium domestico- rum diversas gentes observare licet. Aethiopis v. c. cranium non magis ab Europaeo abhorret quam suis do- mesticae ab apri capite osseo; aut equi Neapolitani caput quod a simi- litudine arietinum vocant ab eo equi Hungarici quod singulari brevitate et maxillae inferioris ampHtudine conspicuum esse periti norunt.

In uro, stirpis bovinae domesti- cae auctore, ex observatione Cam- peri insignes spectantur foveae la- crymales; quae in nostratibus con- tra bobus degenerando plane obso- ietae sunt.

Taceo prodigiosam plane cranii deaenerationem in varietate i^aUina- rum quas Patavinas vocant fj,

§.3a.

/) V. cl Pallas spiciieg. zoologic. fasc. IV. pag. 22' ct cl. Sandifort mmeum anato- tmc, acaU, Lugd. Batav, T. I. pag. 306.

DEGENERATOI IN UNIVERSUM* 8l

§. 02.

B) Caussae degeiieratlonis,

Vita animalis duas facultates, a viribus vitalibus pendentes tanquam conditiones primas et principes om- nium ac singularum ejus functionum eupponit:

alteram scilicet, stimulorum in corpus agentium, vim ita suscipien- di, utpartes inde afficiantur;

alteram vero , ex hac affectione ita reagendi ut motus corporis vivi dehinc excitentur et perficiantur*

Nullus ergo motus in machina anim.di absque stimulo praegresso et absque actuoso exiil reagente.

Hi cardines in quibus omnis phy- siologia oeconomiae animaUs ver- satur.

Et hi quoque fontes ex quibus,

uti ipsum generationis negotium, ita

F et

8« Sectio II. de caussis modisque

et caussae degenerationis dimanant; quod vero quo clarius pateat etiam parum physiologice doctis, pauca ex ista disciplina praemitti debent.

§. 33. Nisus formati^vus,

Alias jam ex professo et singulari de hocce argumento libello monstra- re studui, vulgare istud evolutionis quod vocant systema, ( quo quidem nuUum animal nuUamve plantam ge* nerari, sed omnia corporum organi- corum individua prima statim crea- tione involutorum germinum specie praeformata jam successive evolvi tantum docent), nec ipsis phaeno- menis naturae nec sobriae philoso- phandi rationi respondere: contra vero aptissime iungendo bina princi- pia explicationis naturae corporum organicorum , physico - mechanicum scihcet cum teleologicoj tum genera-

tionis

rEGENERANDl IN UNlVERSUM. 83

tionis phaenomena, tum sanum ra* tiocinium eo ducere ut potius pona* mus;

Genitale liquidum non nisi informem materiem esse orga- nicorum corporum, a materie inorganici regni innata sed ex phaenomenis manifesta vi differentem, qua certis sub cir- cumstantiis maturitatis , mix- tionis, loci, ctc. statutam ip- sis et destinatam formam ge- nerationis negotio primo in-- duat, nutritionisposthac func- tione perpetuo conservet, et si ea forte mutilata fuerit, quantum fieri potest ope re- productionis iterum restituat*

Hancce vim, ne cum aliis vis vita- lis generibus aut cum vagis et inde- terminatis veterum vocibus, vis plas- ticae etc. confundatur, nisus for- jn a t i V i nomine distinguere hce- at : quo tamen nomine non tam caus- F a sam

84 SeCTIO II. DE CAtJSSIS MODISQUE

sam quam effectum quendam perpe* tuum sibique semper sirailem , a po- steriori ut dicunt ex ipsa pliaenome- norum constantia et universitate ab- stractum insignire volui : eadem fere ratione qua attractionis aut gravita- tis nomine ad denotandas quasdam vires utimur, quarum tamen caussae etiam cimmeriis quod aiunt tenebris sepultae latent.

Uti ergo aliae vires vitales, quan- do statutis suis sibique convenienti- bus stimulis excitantur, actuosae fiunt et ad reagendum promptae; ita et nisus formativus stimulis ipsi respon- dentibus excitatur, caloris v. c. fotu in ovo incubato etc.

Cum vero aliae vires vitales, ut contractilitas , irritabilitas etc. noii nisi motu se exserant, ea contra, de qua hic agimus incremento et deter- minatam formam materiei impertien- do sese manifestat ; qua quidem iit,

ut

DEGENERANDI IX UNIVERSUM. ,^5

ut quaevis planta, quodvis animal, sui speciem (sitve hoc immediatey sit- ve gradatim successivo aliorum sti- jnulorum adventu et vicissitudine, per metamorpliosin ) iu foetus suos propaget.

Triplex autem maxime modus est quo nisus formativus a statuta sibi di- rectione et norma deflectere potest. Monstrosa scilicet fabrica; tum hy- bridageneratione ex diversarum spe- cierum genitalis hquidi miscela ; de- nique degeneratione in varietates, proprie sic dictas.

Monstrosa fabrica, qua, sitve ni- sus formativi turbatione et quasi er- rore, sitve etiam casu fortuito et ad- ventitio , ut pressione externa etc. vitiosa plane et deformis structura contra naturam corporibus organicis inducitur, in praesenti nihil ad nos attinet.

Neque magis hybrida ex com-

mixtione genitarae diversarum spe"

F 5 cie^

86 SeCTIO IL DE CAUSSIS MODISQUE

cierum nata huius loci sunt, cum ex sapientissima naturae lege, (qua nempe formarum specificarum infini- tae confusioni praecavetur) , eiusmo- di hybrida, in animali praesertim re- gno, vix unquam nisi hominis coa- ctu oriantur; tumque tantum non semper steriUa sint, ita ut novam 6ui ex anomala venere ortam formam heteroclitam ultro propagare neque- ant. Interim tamen et hanc circa quam versamur disquisitionem , illu- strare potest historia hybridorum ex diversis speciebus natorum; partim ob analogiam cum iis hybridis quae ex diversis uarietatibus oriuntur, de quibus infra seimo erit; partimquod vel instar omnium argumento sint ad refutandam istam de geriminum prae- formatorum evolutione theoriam, et ad manifeste contra declarandam ni- sus formativi vim et efficaciam, quae neminem fugiet rite considerantem notissima illa et maxime rnemorabi- lia experimenta, quibus, in larioribus

hybri^

DEGENERANDI m UNIVERSUM. 87

hybridorum prolificorum exemplis, per plures generationes saepius ite- rata eorum foecundatione ope virilia ejusdem speciei seminis, adeo sen- sim a primaeva materna forma defle- xit nova^ea pronepotum hybridorum facies, ut potius magis magisque in paternam alterius speciei formam abiret, et sic denique ista in hanc ( — arbitraria quasi metamorphosi — ) tota quanta transmutata videretur g),

Uti vero geniturae specifice di- versae miscela etiamsi non omnem nisus formativi excitationem praever- tat et quasi suffocet , tamen singula- rem et anomalam directionem ipsi impertit, ita et perennis et aeviterna per longas generationum series con-

tinua-

^) Kolreiiter drittQ Fortsetzujig dev Nach- richt vou eini^en dai Geschkcht der PflaU' zen betrejfendm VersuchenScz. p. 51. $. 24. ciim epigraphe : '■'Gamlich voUbrachte ^yVerwand/nng einer natiirlichen Pflan- ^^zengattnng in die andere.'' F 4

B^ SeCTIO II. PE CAUSSIS MODISQUE

tinuata peculiarium qnorundam sti- mulorum in corpora organica actio, itidera multum vaiet ad nisum forma- tivum sensim a sueto tramite deflec- tendum; qui quidem deflexus uber^ rimus degeneraUonis fons, et varie- tatum proprie sic dictarum, mater est.

Jam ergo agamus et principes is- torum stimulorum sigillatim recen- seamus.

§. 34.

C l i m a,

Iniinitam fere esse climatis, ut in omnia corpora organica, ita maxime in calidi sanguinis animantia poten- tiam, facile patebit cuivisperpenden- ti primo, quam intimo quamque per- petuo nexu haec animalia dum vi- vunt aeris atmospliaerici in quo de- gunt actioni obnoxia sint; j^^^''^ quam multifariis elementis ut vocant,

tum

DEGENERANDI IN UNlVERStJM. 89

tum constitutivis gasiformibus , tum accessoriisluminis, caloris, electricae materiei etc. aer iste ( quem ipsum quondam pro elemento simplici ha* buerunt) mirum in modum composi- tus sit ; denique vero quam multirao- dis pro portione istorum elemento- rum variet, quamque diversaproliu- jus varietatisratione actio atmospliae- rae in ea quae diximus animantia esse debeat: maxime ubi tot aliorum ra- tio habita fuerit, quorum accessu climata tantopere variant, ut situs re- gionum respectu zonarum globi, ele- vationis soli, montium, maris vicini- tatis aut lacuum et liuviorum, ven- torum endemiorum , et quae sunt id genus inxiumera aiia.

Quem ergo animalia quae dixi- mus inde a partu inspirando liauri- unt aer, tantopere climatum varieta- te modificatus, in pulmonibus eorum tanquam in laboratorio vivo decom- poniiur; pars istius haustus cum san- F 5 guina

go Sectio IL de caussis modisque

guine arterioso per universum cor- pus distribuitur, pro portione vero hujus partis alia contra elementa hinc liberantur et partim ad integu- menta corporis peripherica deponun- tur, partim venosi sanguinis fluento ad viscera respiratoria revehuntur:

hinc sanguinis ipsius variae modi^ ficationes, harumque in secretiones humorum , praesertim oleosorum, adipis, bihs etc. memorabihs influ-

xus ;

hinc denique horum omnium, tanquam totidem stimulorum in so- lidum vivum actio, indeque pendens tum hujus sohdi actuosi reactio, tum, quod proxime ad nostram disputa- tionem attinet, n i s u s f o r m a t i- V i directio et determinatio.

Ingens hic et perpetuus chmatis in oeconomiam animalem et corpo- ris habitum et conformationem po- testas etsi nuUo non aevo ab attentis

obser-

DEGEXERANDI IN UNIVERSUM. Ql

observatoribiis agnita fuerit, maxi- me tamen nostris temporibas tumin- genti quod chemia cepit incremento, tum subtiliore physiologiae stuclio maxime iilustrata est et confirmata.

Nihilominus tamen difficile sae- pe et arduum in disquisitione varie- tatum definire quid unice cliniati, quid potius aliis degenerationis caus- sis, quid denique istius cum his con- cursui tribuendum.

Interim tamen liceat unum alte- rumve degenerationis exemplum pro- ferre quod apertius ex climatis influ- xu derivandum videtur.

Color V. c. albidus multorum sub septentrionibus animaUum, quae in temperatis zonis aliter colorata sunt. Exempla praebent vulpes, lepores, ju- menta, falconcs, corvi, monedulae, merulae, fringilla caelebs etc.

Frigori tribuendum esse Imnc candoiem analogia docet ejusmodi

ani-

^^2 SeCTIO II. BE CAUSSIS MODISQUE

animalium quae eadem sub caelipla- ga hyberno tempore aestivum colo- rem in albidum aut griseum mutant; iit mustelae herminei et vulgares, lepores, sciuri, rangiferi, tetrao la- ^opus, emberiza nivalis, alia h),

Ita et sericea moUitie conspicu- um et utplurimum niveum vellus animalium quae diximus Ancyrae (§. 28.) climati potius tribuo quam victus generi, quod diversissimis ali- mentis vescentibus, carnivoris v. c. ut feli, aeque ac herbivoris ruminan- tibus ut caprae, commune sit.

SimiHsque ratio esse videtur car- bonaceae nigredinis quam sub qui- busdam torridae zonae plagis, ut in Guineae oris, diversi ordinis ani- mantia, tam mammalia quam aves, aethiopum colore inducere Vidimus.

(§•27-)

Et

h) cf. post alios Linnaeum iii fiora Lappo- nka pag. 55. 352. ed. cl. Suiith.

DEGENEIIANDI IN UNIVERSUM. 9:»

Et maxime memorabile, hancce aetliiopicam nigiediiiem aeque ac istum Syriae animalium candorem, etiamsi in remotas diversi longe cli- matis regiones translata fuerint, con- stanter tamen per longas generatio- num series servaii.

Neque minor climatis in statu- ram corporum organicorui?! vis et potentia ; cum frigus incremento eo- rum obstet, quod contra calore ma- nifeste augetur et promovetur. Ita v. c. equi Scotici, aut frigidae North- \7ales pusiUi; in Scania equi et pe- cora ut homines indigeni statura procera et lacertosa, in Smalandia sensim minora, in boreali Ostrogo- thia demum pro portione minima.

§. 55.

V i c t u s*

Verlsiminimum quidem est, quod maxime cl. G. Fordyce sagacitas evi-

rit.

94 SeCTIO II. DR CAUSSIS MODISQUfi

cit, prima elementa ut vocantur om- nis generis alimentorum sintve ex animali regno desumta sive e vege- tabili, eadem esse; hincque a mul- tifariis calidi sanguinis animantibus tam carnivoris quam herbivoris , ex diversissimis nutrimentorum ordini- bus, dummodo liaec a digestionis organis rite subacta fuerint, similem cliylum, similemque in universum sanguinem parari. At enim vero ut- ut haec a veritatis specie proxime absunt, neutiquam tamen infician- dum, adventitias diversorum alimen- torum qualitates innumeras, in im- mutandis animalium naturis et pro- prietatibus magnum habere momen- tum.

Paucishoc probasse exemplissuf- ficiat.

Specificam v. c. singularium quo- rundam ahmentorum in colorem ani- malium esse potentiam, aviculae do- c^nt cauorae, praesertim ex alauda-

rum

DEGENERANDI IN UKIVERSUM. ^5

riim et fringillaruni generibus , quas, si cannabis semine unice pascuntur, lensim nigrescere, constat.

Texturam pilorum mutato victns genere mirum quantum mutari, o^is africana exemplo est in Angliam translata, eujus lana natura sua viiis et camelini pili ad instar recta, post annuum anglici graminis pastum iio- bilissimam nacta est teneritudinem ij,

Quanta vero in sbatura et pro^ portione immutanda victus sit po- tentia, aperte liquet ex animalium domesticorum comparatione. Equi V. c. qui in terris uliginosis ( qua^ vernacula Maschldncler vocant) pingui utuntur alimento, ut Frisici etc, maxime grandescunt, cum con- tra in saxosis et lapidosis terris, qua- les sunt Oelandicae, aut in aridis eri- «etis, pumiles maneant. Ita boves

in

i) cf. Jam. Bates on the literal doEivme of origimi Siu, Lond. 1766. 8. pag. 224«

g6 Sectio IL de caussis modisque

in solo pingui mire quoque pingues et ventriosae fiunt sed cruribus pro portione brevioribus; sicciore vero gramine pastae, quale v. c. capense est, minus adipis secernunt, cruribus vero validis et carnosis insignes sunt; ut multifarias diversitates saporis car- liium, ^Mt pofiderls etc. taceam , iti- dem a victus varietate pendentes.

§. 36. T^itae gentis,

De vitae genere tanquam caussa degenerandi locuturus, omnia ea momenta illuc refero quae praeter clima et victum ita oeconomiam na- turalem animalium spectant, ut diu et cpntinuo in eandem agentia cor- poris habitum aliquo demum modo immutare valeant; quo quidem ma- xime cultura et ^vis consuetudinis faciunt, quorum vis et potestas iti- dem omnium maxime in animanti-

bu$

DEGENERAKDI IN UNIVERSUM. Q^

bus nostris domesticis manifeste con* spicua est.

. Cogitemus v. c. ingentem diffe- rentiam quae conformationem et proportionem partium equi generosi in schola ficti et sylvestris, quem fe- rum vocant, intercedit. Hic cum aliis dimicans mordet magis quam calcitrat; ille contra frenatus et so- leis ferreis armatus his potius hostem petit et mordere dediscit quasi. Ple- raque a hoinine subjugata mamma- lium genera cauda pendula et auri- cuHs demissis, mitem et servitio ab- jectum animum demoiistrant. Iri multis ipsissimae functiones corpo- reae, secretionis, generationis etc* mirum quantum mutantur. Sui v. c* domesticae ingens panniculi adiposi moles succrescit qUa aper caret, cu- jus contra teneriores et quasi lanugi- nosi pih, setis interjecti, in ista do- mestica varietate sensim evanescunt, Domestica haec animantia longe ma- G gis

gS SeCTIO ir. DE CAUSSIS MODISQUE

gis quam ferae eorum aborigines monstrosis partubus obnoxia; et no- vorum morborum cohortibus, quid quod et plane novis vermium generi- bus quorum in fera et primigenia eo- rum varietate ne vestigium quidem reperitur: cujus asserii, etsi paradoxi minime tamen infitiandi, veritatem hydatidis intercutis (vernacula vo- CRWt Finnejij, itsl, Lazaroli^ exem- plo demonstrare hcet kj, Refero huc etiam staturam pumilam ex prae- matura et intempestiva venere, et quae sunt id genus alia.

§. 37.

Generatio hyhrida,

Hactenus enarrati triplicis generis fontes degenerationis non nisi longa

et

K) V. Malpighii opeva posthtma pag. 84. ed. Londinens. 1697. Ibl. — it. J. A. E. Goeze Entde<kuii^: dafs die Finnen im Schweincfieisch keim Dviisenkvankheity son- devn rvabre Blasenwiirmer sind, Hal. 1784. 8.

DEGENERANDI IN UNtVERSUM. 99

et diuturna, perque plurimas genera- tionum series continuata, actionepri- migenium animalium cliaracterem et habitum sensim paulatimque immu- tare et varietates producere valent.

Allter vero se res habet et proxi- mae jam progeniei novus impertitur character, quando diversae hujus- modi varietates, e caussis istis tan- dem ortae, invicem copula junguntur, quae hybridae proH ortum praebet, neutri parentum in totum simih, sed utriusque formae participi, et medi- am quasi inter utramque prae se fe- renti.

Vulgo quidem hybrida vocantur ex parentibus diversae plane speciei oriunda, ut muH ab equa ex-asino prognati , aut aA^iculae ex fringiUaa canariae copula cum cannabina or- tae etc. De his vero hic loci nobis sermo non est, utpote quibus in liu- mani generis varietatibus nullus da- G i2 tur

100 SeCTIO II. DE CAUSSIS MODISqUE

tiir locus. Non desunt quidem liis' toriae nefandae hominum cum bru- tis copulae, quando aut viri cum bestiarum femellis rem habuerunt (sive effrenata libidine rapti /J, sive ex vesana continentiae opinione m)y

sive

l) cfr. v. c. Th. Warton ad Theocviti Idyll. I. 88. pag. 19. '''Audivi ex doSioquodam y^amico, qiii pev Siciham insulam iter fa^ ^,ciens , ihidem cum vetera ?iionumentay yytum 'populi mores accuratius investigave- y-prat, inter confessionis articulos a Siculis ,fCaprariis apud montes vitam solitariam yidegentihis, etiamnum per sacerdotes pro- ,,prios rite solere exigi, an rem eum hircis ^iSnis habuerintr'

m) V. Mart. a Baumgartcn Equ. Germ. per- egrinatio in Aegyptum, Arabiam &c, pag. 73. "£,v Alchanica Aegypti egressi, veni' „ntus ad casale quoddam Belbes diBum, ,,ubi carabenae eunti Damascum sumus ,yConjun&i» Ibi vidimus sanSium unum „Saracenicum , inter arenarum cumulos, yyita ut ex utero matris prodiit, nudum yySedentem, — Audivimus sanSium iU ,Jum. quem eo loco vidimus, pid>licitus ap- ,^prime commendari : eum esse hominem ^ysanSium^ divinum ac integritate praeci-

„puumy

DEGENERANDI IN UNlVERSUM. lOl

sive quod medicum usum ex ejusmo- di facinore sperarent77j) aut feminas a brutorum masculis subactas esse relatum est (sive violento stupro id acciderit o) , sive sollicitantibus ex libidine insanientibus feminis pj , si-

ve

,ipuum. eo quod mc foeminnvum unquam ^^essef nec piierorum, sed tantummodo asel- „iarum comuhitor atque mulatum.'" 7i) hoc fine v. c. Persas ischiade laborantes onagras inire cl. Pallas auctor est, iii 7ieuen nordischen Beytrcigen P. II. pag. 38.

e) V. c. Papionum •-, confer Th. Phillips iter Guineense in Churchiirs coUection of vo- yages T. VI. pag. 211. ^^Here are a vast ^^mmher of over-gvown large bahooniy y^some as big as a large mastiff dog^ ^^which go in droves 0/50 and loo to- y^gether^ and are very dangerous to be met ^^voith, especiaUy by women ; who I have ^J;een cvedibly assured they have often ,,seizd upon^ vavish^dy and ij^ that kind ,^ahusd one after another , tiU they have ,,md them,"

p) Ita fcminas Kamtschadalicas quondam cum canibus coivisse, Steller refert, iii Beschreibung von Kamtschatka pag. 589- G 5

102 SeCTIO II. DE CAUSSIS MODISQUE

ve prostituentibus sese ex religiosa superstitione qj ) nuUiim tamen un- quam a teste fide digno relatum com- perimus exemplum , ubi fecunda evaserit ejusmodi copula, liybridum- que ex hominis cum bestia imma- ni coitu prognatum fuerit.

Verum de iis unice agimus liybri- dis, quae ex copula diversarum ^va- rietatum unius ejusdemque speciei animalium ortum habent, quando v. c. fringilla canaria viridis varietati al- bidae jungitur etc. qualis quidem coitio insignem in immutanda novae prolis exin oriundae colore aut con- formatione exerit effectum ; adeo ut et in animalium domesticorum fetu- ra utilissime adhiljeatur ad emendan- dam et nobiUtandam prolem , equa- riam praesertim et ovillam.

%. 38.

q) iit Mendesiae fcniincie cum hirco sacror de quo singulari ritu videsis uberrinie disserentem cl. PTIancarville in Recher^ cbss stir i'ongmf des arts de la Grlce\ T. I. pag. 350/

BEGENERANDI IN UNIVERSUM. Io5

§. 38.

lleredibariae proprietates animali-' um ex morbosa intemperie,

Morbosa ex hereditate dispositio primo quidem intuitu ad pathologi- am potius quam ad historiam anima- lium naturalem pertinere videtur. Curatius vero rem perpendenti faci- le patebit non una ratione utique etiam ad has quas agimus caussas de- generationis referri posse.

Primo enim quaedam animalium qualitates externae etsi ex viilgi no- tione minime advere morbosam con- stitutionem referri soleant , proxime tamen ab ea abesse videntur , utpote quae plerumque cum valetudinaria praeter naturam affectione conjunc- tae sint. Refero huc ex. gr. peculia- rem quorundam animaKum albedi- nem, quam quidem sapiens Verula- mius pridem imbeciUitatis colorem r)

appel-

y) '' tht coIquy of defect,'"

I04 SeCTIO XI. DE CAUSSIS MODISQUE

appellavit, Non raro certe vitiosam constitutioriem et delectum oecono- miae corporeae pro caussa agnosce- re, boves Hungarici docent, quibus non nisi castratione niveum vellus nascitur; ab altera vero parte etiam morbosa symptomata eiusmodi sin- gularem candorem sequi, canum et felium Ancyranorum exemplis con- stat, utpote quas tantum non semper auditu difficili laboi^are, vulgata ob- servatio est.

Tum vero et genuini nonnulli morbi, quando natura animalium per longas generationum series iis quasi adsueta est, sensim sensimque leniores et minus incommodi ipsis evadere videntur, ita ut denique vix amplius pro morboso pathemate haberi sole- ant. Exemplum praebet ea vitiosae albedinis species, quae, cum defectu pigmenti nigri quod oculum inter- num calidi sanguinis animantium in- vestitj conjuncta, leucaethiopiae no-

mine

DEGENERANDI IN UXIVERSUM. loS

mine nota est. Haec , quando spo- radice iinum alterumve loetuni cor- ripit (semper enim congenita aflec- tio est} aperte cachexiae genium ex- hibet, quae passim ad leprosam fere constitutionem accedit ; in aliis vero hereditario quasi jnre per multas ge- nerationes inveterata in alteram na- turam abiit, ita ut v. c. in cuniculo- rum alba varietate ne vestigium qui- dem pristinae morbosae affectionis restet, (quam tamen analogia cum aliis animalibus per anomaliam ni- veis cum pupulis oculorum rubris manifeste demonstrat): furo pro pe- cuUari specie generis mustelini habi- tus fuerit a zoologis, quem tamen, nisi omnia me faUunt , non nisi pro mera varietate putorii, et quidem morbosae ex leucaethiopia originis, habendum esse, supra jam monui (§.23.).

§.39.

io6 Sectio U. de caussis modisque

§• 39.

Quaestio prohlematica : anne et

mutilationes aliave artijicia nati-

vis animalium 'varietatibus an-

sam praebere possint ?

Disputatum est, aiine et deforma- tiones aut mutilationes, sive casu sive studio animanribus illatae , maxime sicubi per longas generationum series repetitae fuerint, demum temporis progressu in alteram quasi naturam abire possint, ita ut quod antea arte effectum fuerit nunc in connatam conformationem degeneraverit. As- eertum ab aliis sj ^ ab aliis contra re- probatum tj.

Qui asserunt, ad exempla provo- cant catulorum diversi generis ani-

man-

j) Jam ab Hippocrate ct Aristotele. Nu- perrime adhuc a cl. KUigel T. I. Encyclo- paediae pag. 541 edit. 2^^^.

t) V. c. a cl. Kaiitiii Berlme^' Monatsschrift 1785. T. VI. pag. 400.

DEGENERANDI IN UNIVERSUM. 10 J

xnantium , canum v. c. , felium etc. quae cauda aut auriculis muticis na- ta esse , postquam parentibus eo- rum eaedem partes truncatae fue- rant, idonei testes extant: item pue- rorum qui inter gentes circumcisas passim natura sua apellae nascun- tur u) : aut cicatricum parentihus eic vulnere ortarum, quarum notas in- fantibus postea connatas fuisse con- stat. Quid quod et Buffonius ex si- mili fonte peculiares quosdam ani- malium nonnullorum characteres de- rivabat, ut callos in pectore et cru- ribus camelorum, aut frontem nu- dam furfuraceam corvi frugilegi.

Qui haec admittere recusant, hancce Buffonii opinionem tanquam principii, quam vocant, petitionem non inepte rejicient; rehqua autem quae dixinius exempla casui potius fortuito tribuenda censebunt.

Neu-

w) cl. Volgt Magazin T. VI. P, I. pag. 32. $q. ct P. IV. pag. 40 sq.

I08 SeCTIO II. DE CAUSSIS MODISQUE

Neutram quidem harum senten- tiarum , neque affirmantem , neque negantem, hactenus meam facio; lubens vero negantibus calculum me- um adjiciam, quando rationem red- diderint, cur ejusmodi singularia conformationis, primitus sive studio sive fortuito efficta, in posteros nul- latenus propagari possint, cum ta- men aUae notae gentihtiae ab aUis caussis hucusque ignotis, in vultu praesertim oriundae , ut nasus , aut lal^ia, aut superciha etc. passim in familiis per plures paucioresve gene- rationes, majori minorive constantia propagentur, aeque ac morbi orga- nici wj^ ut loquelae et pronunciatio- nis vitia et quae sunt id genus alia ; nisi forte et haec omnia casu tantum contingere mahnt.

§. 4o.

?p) Memorabile exerapkim perhibct cl. Hac- qiiet iii Voigtii qiioH modo citavimus promtuario T, VI. P. IV. pag. 34 sqq.

DEGENERAKDI IN UNlVERSUM. IO9

§. 40.

Cautelae quaedam iii scrutinio

caussa,rum degenerationis obser-

<vandae.

Multae ex hactenus enarratis caussis clegenerandi tam luculenter patent adeoque extra omnem dubi- tationis aleam positae sunt, ut pluri- ma degenerationis phaenome/ia su- pra enumerata facili negotio et in- dubitate ad easdem , tanquam effec- tus ad caussas suas, referri possint.

Ab altera vero parte tanta etiam subinde eontingit plurium ex istis caussis sive conspiratio sive contraria adversitas; tum et tam diversa et multifaria organicorum corporuni ad degenerandum sive pronitas sive renisus; porro et varius istarum caussarum in haecce corpora effec- tus prout vel immediate (ut ita di- cam)vel mediate magis agunt; de^ nique et ea horum effectuum diffe-

ren-

I I O SeCTIO II. DE CAUSSIS MODISQUE

rentia qua sive tenaci quasi constan- tia per longas generationum series intemerati servantur, sive mutabili niagis genio brevi temporis spatio iterum se subducunt; ut pro multi- moda hacce -et varia lelatione, in scrutinio varietatum summa quoque cautione opus sit.

Liceat ergo, vel tironum in gra- tiam, ad calcem hujus tractationis, antequam ad ipsas hominum varieta- tes transimus, aliquot saltem caute- las principes, in ea quam agimus dis- quisitione probe ponderandas, tan- quam corollariasubjimgere:

I. Quo plares caussae degene- randi junctim concurruntj, et quo diutius in eandem aninialium spe- ciem aguntj eo luculentius haec a primigenia conformatione deflecte" re poterit,

Nul-

DEGENERANDI IN UNIVERSUM. I I t

Nullum itaque aiiimal hoc re- spectu homini comparandimi, utpote omnivoro et sub quovis coelo cle- genti, et omnium animantium longe maxime et a primis sui generis initiis domestico ; in quem ergo juncta vis climatis, et victus , et vitae generis diutissime agere debuit.

2. Contra Dero qiioque caussa degenerandi alias satis efficaxmu- tari imo et infirmari potest accessu aliarum conditionum ^ praesertim si isti tanqucpm contrariae adDer- santur.

Hinc V. c. passim in variis orbis terraquei plagis etiam si sub eodem latitudinis geographicae gradu posi- tae sint, diversissima tamen aeris temperies et aeque diversus ejus et subinde fere contrarius in animanti- um habitum effectus observatur, prout sive elatiore sive humiliore si- tu, ^ut maris, aut paludum, aut

mon-

112 SeCTIO II. DE CATJSSiS MODISQUE

montium, aut silvarum vicinia, aut coeli vel nebulosivel sereni differen- tia, aut soli peculiari ratione, aliis- que id genus circumstantiis variant.

5. Quandoque insigne degene- rationis phaenomenon non tani ad imjnediatum quam ad m e d i a- tum, remoiiorenij primo intuitu latentem caussae cujusdani influ^ ocum referri debet.

Hinc V. c. color obscurior popu- lorum non unice ex solis in cutem directa actione, verum etiam ex re- motiore, ut in hepatis functionem insigni eius potentia, derivandus est*

4. Mutationes ex m e d i a t o ejusmodi caussarum influxu ortae^ tanto altius suhinde radices agerej, tantoque tenacius etiam in sequen- tes generationes propagari viden- tw\

Hinc

DEGENERANDI IN UNIVERSUM. I 1 3

Hinc e. gr. ni fallor ratio peten- da, cur fuscus cutis color sub torri- da zona contractus (§.55.) alio quo- que sub coelo magis perennet quam albidus borealium color quodsi ver- sus austrum translata fuerint.

5, Denique et mediati istU usmodi caussarum influxus tam* remoti latere possunt^ ut nondum wel conjectura eosdem assequij, et hactenus aenigmatica phaenome- na degenerationis ad istos ^ tan- quam adfontes suos^ referre licuerit.

Ita V. c. procufdubio ad media- tas ejusmodi et magnam partem ad- huc nos latentes caussas referre opor- tet gentilitias et constantes cranio- rum formas, colores gentilitios ocu- lorura etc.

H Sectio

ii4 Sectio IU. de generis hum.

S E C T I O III.

DE

. CAUSSIS MODISQUE

QUIBUS

HUMANUM GENUS DEGENERA- VIT, IN SPECIE.

§. 4i. Ordo tractationis^

jam ergo agamus et ea quae hacte- ^ nus de modis caussisque quibus animalia in universum degenerant, exposuimus, ad generis humani va- rietatem nativam appHcemus, ita ut modos degenerandi sigillatim enarre- mus, et cuivis quicquid de caussis innotuit ad quas referri possit, sub-

junga-

DEGENERATIONE IN SPECIE. i 1 5

jungamus : auspicaturi a cutis colore, quod etsi non fallere nescius, ta- men prae reliquis valde constaiis sit et hereditarius character aj, et qui in hybrida progenie, ex copuhi diver- si coloris varietatum orta, (§. 57.) lu- culentissime utiiusque parentis tinc- tura mixtus appareat, cujus porro magna cum capillorum et iridls ocu- lorum colore consensio, et ad tem- peramentum homiimm relatio sit; quique in universum vel indoctorum ocuios omnium maxime feriat.

§. 42.

sedes coloiis ctitanei.

Tela mucosa, quam vulgo cellu- losam vocant, de cujus summa in oe- conomia corporis humani dignitate supra locuti sumus (§. 17.)? ^ti to-

tius x) v. cl. Kaiit in Bevlimr Monatsuhvifp 1785. T. VI. pag. 591. et in Teuticben Mivkur 1788. P- 1- pa§. 48* H z

Il6 SeCTIO III. DE GENERIS HUM.

tius machinae fundamentum quasi praebet, utpote ceteris partibus simi» laribus tantum non omnibus ad ossi- um usque meduUam intertexta, ita in extima corporis superiicie in can- didum et tenax integumentum com- mune, coriinn nempe, coacta est, quo reliquum corpus ambitur et in- cluditur, et quod praeter alia, maxi- me ingenti apparatu tum nervorum cutaneorum, tum venarum lympha- ticarum, denique vero et arctissimis subtilissimisque reticuHs vasorum sanguiferorum scatet.

Illi^ nervi scilicet, corio sensum impertiunt, ut tactus organon, et universi corporis quasi vigil sit.

IsbaSj, venae nempe lymphaticae, idem corium resorbtionis et inhala- tionis instrumentum faciunt.

Haec vero , vascula inquam san- guifera, proxime ad hanc quam agi- mus disputationem attinent, utpote

qui-

l)EGENERATlONfe IK SPECIE. II7

quibus integumenta corporis com- munia, aeque ac pulmones et intes- tinalis tubus magnum machinae hu- manae purgatorium et laboratorium chemicum constituunt, cujus sum- mae quoque, ut mox patebit, ad co- lorem cutaneum constituendum, par- tes sunt.

Oblitum est corium tenerrimo muco, quem ex erronea inyentoris descriptione reticulum Malpighii vocant, et qui glutinosum quasi vin- culum praebet, quo extimum deni- que integumentorum stratum, epi- dermis nempe s, cuticula , corporis superficiem obducens et superconte- gens , semipellucida , et in homine nato proxime aeri atmosphaerico ex- posita, corio adhaeret.

Reticukim aeque ac epidermis

structura simpHcissima nervis A^asis-

que plane destituta, longissime aco-

rii natura differunt, invicem vero

H 5 non

I 1 8 SeCTIO ni. DE GENERIS HtJM.

non uno niodo convenlunt, ita ut cognatas esse has partes similares, imo extimam cuticulam a substrato reticulo quodammoclo ortuni duce- re, verisimillimum videatur.

Utrumque quoque hocce afiine stratum sedem coloris integumento- rum ita constituit, ut in candidis ho- minibus, nuUo pigmento infectum, corii nativam albedinem subrubellam pelkicere sinat; in fuscis vero aut aho colore infectis princeps pigmen- tum cutaneuni reticulo Malpighiano inhaereat, epidermis vero etsi palli- dior, manifeste tamen de ejus tinctu- ra participet; et quo fuscius reticu- lum sit eo crassius quoque et propi- us ad membranulae sui generis spe- ciem accedens, quo pellucidius con- tra eo tenerius et non nisi difflui niu- ci habitum prae se ferens.

§.43.

DEGENERATIONE IN SPECIE. I 1 9

§. 45.

Darietates coloris gentilitiae,

Etsi inter niveum candorem Eu- ropeae puelLie etsummam aethiopis- sae Senegambicae nigredinem innu- meris modis yj ludere videatur cu- taneus hominum color : neque ullus horum modornm sive omnibus ejus- dem gentis hominibus communis, si-

ve

j) Quofl i" universo historiae naturalis stu- dio ingeiites difficultates parit , indefini- tus scil. et arbitrarius sensus, quo pluri- mi autlores colorum nominibus utuntur; id certe in ea quam hic tra6lamus clisqui- sitione anthropologica inprimis molestum accidit. Ne ergo ejusdem vitii arguar, monerc oportct. mc quiclem minime om- iiia quae cuivis quinorum quos distinxi Golorum pruicipalium subjunxi nomina, pro genuinis synonymis habere, anglicas V. c. voces yellotp et olive tinge d:c. : ve- runi hoc unice me voluisse, has voccs a divcrsis auctonbus, iisque classicis in de- notando unius ejusdcmquc gentis colore gentilitio adhibitas fuisse.

H 4

1 20 SeCTIO III. DE GENERIS HTJM.

ve uUi genti adeo proprius sit , quin et in aliis, magnopere ceteroquin ab ea diversis, qaandoque occurrat; in universum tamen omnes gentilitiae coloris varietates aptissime ad 5 se- quentes classes principes referendae videntur.

jmum g^Q^ locum teneat albus co- lor, qualis v. c. est plerorumque Euro- pae populorum. Huic varietati ge- narumruborfere proprius; inreliquis saltem rarius observabilis.

2. gilvus s. buxeus, (angl. yellow^ olive-tingej ) medius quasi inter tri- tici granorum, et malorum cydonio- rum coctorum, aut corticis exsucci et aridi malorum citriorum colorem ; Mongolicis gentibus familiaris.

3, cuprinus ( angl. copper - colour galL bronzej) s. obsoure aurantius

et

DEGENERATIONE IN SPECIE. 121

€t quasi ferriigineus, cinnamomi aut coriario contuso cortici non absimi- lis ; Americanis fere proprius.

4. badius (angl. tawmy^ gall. ha- sane) s. medius inter ligni recentis mahagoni et caryophyllorum aroma- toricorum vel castaneorum colorem ; Malaico stemmati et australis archi- pelagi hominibus communis.

5. denique fuscus , s. fuligineus, (angl. taxvny-black) ad piceam us- que nigredinem (angl. jet-black) in Aethiopicis quibusdam gentibus spec- tandam: quae vero fuhginosa nigre- do neutiquam Aethiopibus propria est verum et in ahis maxime diversis et ab invicem remotissimis varietati- bus generis humani, principaH cutis colori admixta reperitur; ut in Bra- silianis, Californiis zjy Indis , et au-

stra-

2) De Brasilianis cf. v. c. G. Forster ad Wil- H 5 son'6

iQ.<2 Sectio III. de generis hum.

stralis oceani insulanis , ubi v. c. No- Vo-Caledonii hoc respectu insensi- lem transitum a badio colore Otahei- tarum per castaneum insulae Tonga- tabu incolarum ad fuscum Novo- Hollandorum faciunt.

g. 44. Caussae hujus varietatis.

Sedes coloris cutanei hodie extra dubitationis aleam posita est. Va- rietatum coloris divisio et in classes distributio, etsi arbitraria, satis pla- iia tamen et perspicua videtur. At enim vero caussas hujus varietatis eruere, hoc opus, hic labor. Et ma- xime quidem in aethiopum colore exphcando desudarunt auctores, ut- pote qui prae reliquis coloribus gen- tilitiis vel antiquissimis temponbus

ocu-

son's 'Nachrlckten von den Pelew..- hiseln

pag- 36

de Cabforr.lis Begcrt, "NachrUhten von

Californicn pag. 89.

DEGENEP.ATIO^^E IN SPECIE. 133

oculos Europaeorum ferire et inge- nia ad inquirendum excitare debuit. Neque mirum eo fine multifarias hy- potheses excogitatas esse, quas vera ut satis notas aj et jam ab aliis junc-

tim

fl) CliiTiati V. c. piurlnmm tribuuiit Buffon, histoire iiatnreUe Tom. III. pag. 526. cl. Ziinmermann , geograpk. Gesckickte def Menschen &c. T\ I. pag. 77. Abb. Nau- ton in yourual cie Pkysique T. XVIII. m, Sept. 178I.

biii ex professo Petr. Barrere, diss, sur la cause fkysique de la couleur des ne^ gres. Perpign. 174I. 12.

sanguini praeter tct alios praesertim Th. Tcwns in pkilosopkical Ttansa^ions T. X. pag. 39^. qui contra de solis aci in- ficiendam cutem Aethiopum cfficacia dubi- tabat.

globulosae sanguinis ad cutem appei- lentis parti , au6tor quacstionis nieclicae Parisinac non una vice dcfcnsac. v. c. a dcs Moles 1742. a Munlero I775.

ferri in sanguine aethiopum abundan- tiae, transpiratione acidi phosphorei iu rcticulo nuicoso praecipitatac, cl. Kant in cl. Engel Pkilosopk ftir die JVelt P. II. pag. 151.

taceo

1 24 SeCTIO IIL DE GENERIS HUxM.

tim expositas hj y intactas relinquo, eam unice sententiam expositurus, quae nisi me omnia fallunt , proxime a naturae veritate abesse videtur.

Caussam equidem proximam ad- usti aut fusci coloris externorum cu-

tis

taceo, nescio quam mixturam succi nervei et liquidi cujusdam secreti in pa- pillis ncrvosis et arteriosis intcgumento- rum, quam sibi ad aethiopum nigredinem explicandam fingebat magnus per insom- nia physiologus le Cat in Traite de la couleur de la peati humaine. Amst. 1765. 8*

aut in Nubiae aboriginibus fibras elon- gatas, sanguinem rubrum dissolutum, se- rum evaporatum, et particulas fixas sali- nas, oleosas et adiposas sanguinis in cute restantes, quibus omnibus nigrediiiem aethiopum explicare studet cl. Attumonel- li, elementi di fisiologia medica. Neap. 1787. T. I. pag. 140, h) Ita V. c. vetcrum opiniones congessit B. S. Albinus de sede et caussa coloris aetkiO' 'pum &c. Lugd Batav. 1737, 4.

Recentiorum v. Haller, element. 'pky- siolog. T. V. pag. 20.

farraginem au6toruni citat cl. Kriiniz in Hamburgischen Magazin T. XIX. pag. 379.

DEGENERATIONE IN SPECIE. IsS

tis integumentorum , in abiindante carbonaceo corporis humani ele- mento quaerendam censeo, quod cum hydrogenio per corium excer- nitur, oxygenii vero atmosphaeiici accessu praecipitatum , Malpighiano muco infigitur.

Hinc gentihtium cutis colorem etiam ipsis aethiopibus non connasci, sed post nativitatem et postquam commercium quod foetus cum ma- tre hactenus aluerat sublatum est, aeris externi accessu acquiri, notis- simum est.

Porro vero etiam tum secernen- do tum figendo carbonaceo elemen- to, actione vasculoruin sanguifero- rum corii (§. 42.) opus esse videtur.

Hac enim aut turbata aut ces- sante niveus contra naturam et vi- tiosus passim cuti inducitur candor fuscis aeque hominibus ae aethiopi- bus.

Coii-

126 SeCTIO in. DE GENERIS HUM.

Gontra vero in candida cute quodsi ea vasorum corii actio exci- tata fuerit, ephelides et badii coloris maculae oriuntar, quid qiiod et fere aethiopicam nigredinem eam induis- se, compertum est.

In universum autem carhonace- tim istud elementum maxime in atra- bilariis praevalere videtur; manifes- tus enim officinae bilis citm infegii-^ mentis communibus , ( et qui ad ea* dem pertinent , piHs , ) consensus, iitraque quippe organa, hepar nem- pe et cutis, ad maxime principaKa et invicem consentientia sanguineae niassae purgatoria r eferenda.

Tum autem ingens climatum in hepatis actionem potentia^ utpote quae intra tropicos coeh ardore mi- rum quantum excitatur et augetur. Hinc morbi bihosi intra tropicos mul- tifarii et endemii. Hinc porro teni- peramentum plerorumque indigena-

runi

DEGENERATIONE IN SPECIE. 127

rum intra tropicos populorum chole- ricuux et in iram proclive. Hinc quo- que, quod pridem a medicis obser- vatum est c) , Europaeis in Iudiis de- gentibus, et maxime infantibus eo- rum ibidem terrarum natis, consti- tutio et habitus bihosus.

Nullum autem nliud chma, tuni vehementia et diuturnitate ardoris, tum singularibus plane atmosphaerae quahtatibus chemicis huc iacientibus, ventis v. c. specihcis, puiviis etc. isti fervido et urenti coelo coraparan- dum, quod udis et paludosis Afri-- cae tam orientahs quam occidenta- lis regionibus snh torricla zona in- cumbit.

Aethiopes vero indigenae diutis- sime jam et per longas generatio- num series cHmatis istius actioni ob- noxii fuere, utpote qui procul dnbio

iiiter

c) V. De Haen "praeleSiiones in Bnerkiiavii: institut, patkologicas T. II. pag. 155.

1^8 SeCTIO III. DE GENERIS HUM.

inter antiquissimas orbis gentes refe- rendi d), Hinc non mirum eosdem quoque eandem dispositionem post- quam in proavis a remotissimis inde aboriginibus tam altas et aeviternas egerat radices, etiam alieno sub coe- lo in proximas generationes inteme- ratam propagare. Ab altera autem parte ex eadem habitus aethiopum tenacitate et constantia illud ipsum eo luculentius patere videtur, scili- cet non nisi per longas generatior num series eundem contrahi potuis- se, adeoque contra naturam miracu- lis annumeranda si vera essent quae passimrelata legimus, colonorumLu^ sitanorum, sec. 1 5^'' in Guineam mi- gratorum , hodiernos nepotes tam brevi jam paucorumseculorum inter-

vallo

d) adeant, quoriim interest, opera trium virorum dodissimorum : Jac. Bryant mw System of ancient mythology, T. I.

Jac. Rruce Reisen zur Entdeckung der Quellen des T\ils. T. I.

et Guil. Jones dissertationes in Asiatick Researckes T. II. et III.

DEGENERATIOXE IN SPECIE. I 29

vallo climatis tantum potentia e) ha- Litum istum aethiopicum contra-

xissel

§. 45.

Caussarum coloris cutanei uUerior illustratio,

Quae modo summatim et suc- clncte de caussis coloris cutanei ex- posuimus , curatiore indagine argu- mentis multifariis sed ad amussim sibi invicem respondentibus et ex ip-

sa

e) Nigros quidem ad Gambiam reperiri homines a proavis Lusitaiiis ortos, omnes novimus. Verum horum iiigredinem ma- xime e patrum cum aethiopissis indigenis connubio derivandam essc, vel eo jam ar- gumento verisimilHmum fit, quod femi- nas Europaeas immediate ex patria sua iii Guineam translatas, non nisi rarissime il- lic durare possc, constet , utpote ex cli- inatis potcntia tunc menstruis nimiis ob- noxias , quae tantuin non semper brevi temporis spatio in lethalcs uteri haemor- rhagias abire assolcnt. I

loo Sectio III. de generts hum.

sa iiaturae Immanae observatipne de- promptis, egregie confirmantur.

Carboriaceam equidem materiem tum ad radicalia corporis animalis elementa pertinere, tum vero et ob- scurioris coloris sitve flavus , sitve fuscus et nigricans caussam esse, Gal- lofrancorum cliemia antiphlogistica docuit fj.

Porro vero ne redundantia istius materiei oeconomiae animali moles- ta et periculosa evadat variis emunc- toriis cautum est, in quibus hepar et cutis non ultimum tenent lo^um.

Bilis vero officinae cum integu- mentis communibus consensionem declarat . praeter phaenomena jam- jam memorata, pathologia quoque, uti toties ita et hic physiologiam in- formans. Quanquam enim non ni-^ mis urgere vellem icteri cum tinctu-

ra

f) V. cl. Glrtanner Attfangsgriinde der an- tifhlogistischsn Chemie pag. ^^oz»

DEGENERATIONE IN SPECIE. l3l

ra gentilida cutis analogiam, varia tamen intercedunt phaenomena pe- culiaria et quae attentionem meren- tur, regio morbo laborantibus et gen- tibus coloratis ( ut ita dicam,) com- munia, quo v. c. albugineam oculi flavedine infectam refero , fuscis na- tionibus et nominatim quidem In- dis gj , Americanis /jJ et Aethiopi- bus i) famiUarem.

Tum et quod non raro ictericis, pro morbi ipsius varietate, diverso gradu tincta cutis, coloratarum gen-

tium

g) In Cisgangctanis toties ipse observavi. De Transgangetanis monet De laLoii-

bere in Descript, du Reyaum^ de Siam

T. I. pag. 81.

De Nicobaris Nic. Fontana in Asiatiek

Researckes T. III. pag. 151. h) de Caribaeis v. Rochefort kistoire natu-

relle des Antilles pag. 383. i ) cl. Socmmerring iiher die kovperliche Vcr-

sckiedenheit des Negets vom Europoer,

pag. lU

I 2

1 32 Sectio IIL de generis hum.

tium cuti slmillima, etiam sublato morbo perennis perstet kj,

Verum et genuinam fuligineam nigredinem passim in morbis atrabi- lariis critica quasi metastasi in cutem depositam fuisse, exempla extant Ij.

Ex bilis vero cum adipe affinita- te in) liquet porro hujus ceracea qua-

si

k) videsis v. c, cl. Strack observationes de febribus intermittentibus L. III. c. 3. de i6iero ex febre interfnittente.

^^vidi" (inquit pag. 194.) ''ex tali iC' ^^terOi cutim olivei coloris , qualis Asiae ^^■populo est^ imposterum mansisse.^*

i^alius niger, fere ut Indus^ ex febre „faii»s est.'*^

^-,alius universam corporis cutim ni- iigram, quasi natus ex patre Indo^ et Eu- ^^ropaea matre esset, retinuit: manuum ^jCtiam volas et pedum plantas sijniliter al- y^bas kabuit,'* &c.

l) cfr. V. c. Lorry de melanckolia Tom. L

pag. 273. I») V. Ql.Foutcvoypkilosopkieckimiquei^i^,

III.

J^EGENERATIONE IN SPECIE. l35

81 tmctura in fuscis gentibus obser- vata nj,

Hinc et ni fallor caussa repeten- da cur gentes qui oleo animali co- piose vescunturuti eumaclipem olent ita et fuscum cutis colorem sibi con- trahunt o)\ cum contra O-taheiten- ses elegantiores qui paliido colore esse student, quotannis per aliquot menses unice artocarpi fructu vi- vant, cui quippe victui magnam in dealbanda cute vim tribuunt pj ^

quan-

fi) in aethiopibus notata a J. Fr. Meckel in Histoire de Vacadeinie des sciences de BeT' lin a. 1753. pag. 92. ct a cl. Soemmer- ring 1. c. pag. 43.

d) Groenlandorum v. c. fuscam cutem raa- xime viftui eorum oleoso tribuit Craiiz in Historie von Gronland T. I. pag 178-

Ab esu copioso ferculorum cx tesrudi- ne myda paratorum cutcm Europaeorum in Intliis occidcntalibus flavescerc Sloane au6lor est. v. Ej. voyage to Jafnaica T. I. introd. pag. ig. et T. II. pag, 331.

p) V. chirurgi Andcrson relatio in Cook"« voyage to tkt northern hemis^here T. II. pag. 147.

l54 SeCTIO IIJ. DE GENEPtlS HUM.

quanquam et pars hujus effectus eo refeiri debeat , quod simul per id tempus domi manentes, et vestimen- tis onusti, publico abstineant.

Quantum enim ejusmodi absti- nentia a coelo aperto et libero ad nitorem cuti conciliandum valeat, annua et apud nostrates experientia docet, cum verno tempore feminae elegantiores et delicatulae candidissi- mam prae se ferant cutis albedinem, hyemali domestica vita contractam; quae vero in iis quae ejasmodi cul- tus minus studiosae postea aeri soli- que aestivo temere se exponunt, an- te proximi autamiii adventum ver- nalera istam gratiain perdit etsensim obfuscatur qj,

Quod-

q) Ex nube testium qui cundem notissimum vitae generis effeftum et in aliis terrae plagis observarunt, unicum citare liceat Poiret, de Mauris agentem, in voyage en Barharie T. I. pag, 31. ^'Les Maures ne ijSOttt foint naturelJement noirs, malgre

DEGENERATIONE IN SPECIE. 100

Quodsi vero jam imo eodemque sub coelo diversa saltem anni tempo- ra cutis tincturam mutare valent, quid mirum climatibus, eo quem su- pra deilniyimiis sensu ( §. 340 ^b iu- vicem diversis , maximam et peren- nem in colorem gentililiura poteii- tiam esse; passim vel intra. pauco- rum latitudinis geographicae gradu- um limites rj^ imo vero (]uando mul- .' tifa-

,,/ff proverl/ei et cQnivte le pcmeKt flusi- ,,eurs ecrivains ; mais iis naissent blancs^ „er restent blancs tonte hitr vie, quand fjeurs travaux ne les ex-posent fas aux s^ardeiirs du soleiL Dans les vilJes les .^femmes ont une blanchenr si eclatante^ y^qH^elles ccli^pseroient la plwpart de nos eu- ^^ropeennes ; mais lcs Muuresqnes monta- ,,g72nrdes^ sajts cessc bruUes par le solcil ct ^^prcsque toujnurs a moitie mies, devien^ „7?fnr, Jtienie des Penfancc, cVnnc ccnUur i^bruue qui approcke beaucoup de ccllc de ^Ja suit."* >0 Pauca cx multis attulisse cxcmpla /suffi- ciat : Hiscayas feminas niticlc candiclns esse iiovimus , Granadenscs ccntra subfnscas, ita ut ct in hac prcvii^cia australiorc s^,\\- 1 4 aas

i36 Segtio IIL de generis hum.

tifarius caussarum supra dictarum concursus sj accesserit, etiam sub ea-

dem

ctae Mariae imagines eodem gentilitio co- lore pingi observatum sit ab Ol. Toree Reise nack Surate &c. pag. 9,

De Malabaris expressis verbis menio- riae proditum est nigrum eorum colorem eo propius ad badium et flavum accedere quo niagis versus septentrionem degunt; in Tranquelyarischen Missions - Berichten continuat. XXII. pag. 896.

Qiii boreale Senegae litus inhabitant acthiopcs fusci sunt, qui australe, nigri. V. post alios Barbot in Churchill^s coUec- tion of voyages T. V. pag. 34.

.f ) ita V. c. a e r i s m a r i n i in co- lorem cutis effc6^um notat cl. Marsden, history of Sumatra pag. 43. it. Wallis in Hawkesworth's coUeHion ofvoyages T. I. pag. 260.

s i 1 V a r u m, Hartsink, ^e/cArz/- ving van Guiana T. I. pag. 9.

m o n t i u m , Kougucr , figure de la terre, introdu6t. pag, loi.

c 1 c

DEQENERATIONE IN SPECIE. 1 5^

dem latitudine tj , luculenta incola- rum coloris varietate observabilem.

§. 46.

C r e o l i,

Praeclare etiam eadem de qua agimus climatis ad colorem concili- andum potentia , elucet in Creollss quo quidem nomine (passim ab auc- toribus , iisque classicis ii) , male cmn Mulatorum vocabulis con-

fuso)

elevationis territorii, de Pinto in Robertson's history of Ame- rica T. II. p. 403.

t) V. de hoc argumento , occasione proble- matis quare non etiam in Americae zona aequatori subjeda aethiopcs gignantur, studiose et do6tc disputantem cl. Zimmer- mann, geograyik* Gesckickte des Menscken T. I. pag. 86.

u) V. c. a Th. Hyde in notis ad Abr. Pc- ritsol itinera inundi , in Ugolini thesnnro antiquitatuvt satrarum T. VII. pag. 141.

I 5

l58 SeCTIO III. DE GENERIS HUM.

fuso) angustiore sensii wj eos intel- ligimus homines in Incliis ^.quidem,, sive occidentalibus .?2/^ sive orientali- bus, sed a parentibus Europaeiswdi- tos. His equidem tam constans et fallere nescius, austrum quasi spi- rans vultus et color, maxime quo- que comae et ardentium quasi ocu- lorum est, ut et nitidissiniae cetero-

quin

w) Prirnam qiudeiii originem ducit ea vox a servis aethiopibus , seculo XVI ad ope- ras in Americam translatis, qui quidem infantes suae gentis illic natos omnium primi Qriollos ct crioUas appellarunt; quod quidem nomen postmodum Hispani ab ipsis mutuarunt, ct propriae proli in iiovo orbe natae imposuerunt. v. Garci- lasso del origen de los hicas p. m. 255.

Hodie vero in India occidentali idem vocabulum ad ipsa quoque animaiia do- mestica extendittir quae non Amencae in- digena, ab Europaeis istuc transplantata sunt. V. Oldcndorpii Geschichte der Mis- sion auf den Caraib. Ivseln T, I. p. 232.

x) de his, Creolis scil. entillicis, curicse ct egregie agentcm videsis cl. Girtanncr Ubev die fratizosische Revofmion T. I. pag. 60 - 72 ed. secundae.

DEGENERATIONE IN SPECIE. iSg

quin et pulchGrrimae feminae facile eo characterepeculiariab ahis etiam- si consanguineae earum fuerint sed in Europa natae, distinguantur yj. Imo nec de Europaeis tantummodo valet, sed et de Asiatis qui in India orientali a parentibus Persis autMon- golis istuc migratisj gignuntur zj,

$■ 47- Mulati etc.

Memorabihs porro est constantia qua proles ex parentibus diversi co-

loris

•tf) cf. Hawkes\vorth's coJIeBion of voyage^ T. III. p. m. 374. "//^ two nativcs of ^^England inarry in tkeir oivn country ^yand afterivardf remove to our senle- ,^nte7its in tke JVest -Indies^ tke Ckildren ,.rkat are conceived and horn t h e r c ^.Lvill kave tke com-plexion and cast cf ^^co7intenance tkat distingiiisk tke Creole ; ^sif tkey return^ tke ckildrcn conceived and ^^horn afterwarcis, will kave ,^no suck ckaracteristiks.^^ &c.

z) V. cl. Hodgcs'3 Travils in India pag. 3.

i4o Sectio III. de generis hum.

loris nata, mediam et ex utroque pa- rentali quasi mixtam corporis tinctu- ram prae se fert. Quanquam enim passim relata legamus singularia ex- empla infantum liybridorum ex ejus- modi diversarum narietatiim copula (§. 37.) natorum, qui unice alteru- trius parentis colorem habuerint ^J; in universum tamen adeo stabilis est hereditarius iste tenor mixtus, ut su- specta videatur narratio Jac. Bruce de aethiopibus quorundam pagorum regni Tigre qui nigrum colorem in- temeratum servent, etiamsi alteruter parens eorum ahter coloratus fuerit; et de Arabibus qui cum Aethiopissis infantes albos , unice patri similes, gignant hj.

Cum

a) cfr. v. c. Jac. Parsons in philosojjhkal TransaCHons T. LV. pag, 47.

h) Reisen nach den Quellen des Nils T. III. pag. 106. et T. IV. pag. 470. cfr. animadvcrsiones cl. Tychsen ad h. 1. T. V. pag. 357»

DEGENER.^TIONE IN SPECIE. I^I

Cum vero hybridi istiusmodi par- tus e diversi coloris parentibns, pe- Guliaribus nominibus insigniantur, operae pretium erit ea hic in ordi- nem redacta synoptice exhibere.

A-) p r i-

l42 SeCTIO in. DE GENERIS HUM.

A) p r i m a e g e n e r a t i o- n i s.

Ex Europaeis cum Aethiopibus nascuntur Mulati cj.

Ex Europaeis cum Indis nati vo- cantur Mestissi d).

Ex Europaeis cum Americanis geniti itidem Mestissi ej audiunt s.

Mestin-^

c) V. litem forenscm, circa habitum et charafteres Mulatoriim versantem, in cl, Klein AnnaUn der Gesetzgehung in den Freussiscken Staaten T. VII. pag. Ii6.

ci) V, iconem Mestissae Cingalensis in de Bruin Reizen over Moskovie &c. p. m. 358.

Ternatanae vero (ast minus insignemj, in Valentyni oud en nieuw Oost-Indien T. I. P. 2. pag. 18. e) Garcilasso 1. c. ^''por dezir qiie somos viS' fiZelados de amhas Nasciones,''

DBGENEHATIONE IN SPECIE. I 4^

MeslincU fj item Meiifi gj et Ma- melucki hj,

Ex Aethiopibus cum Americanis Zambi ij, quos vero alii itideni Mu- latos vocant kj alii Lobos Ij ^ alii Curibocas et Kabuglos mj,

Hi omnes medium ex utroque parente mixtum prae se feruiit vul- tum et colorem, liuncque plus mi- nus subfuscum aut luteum, vix ullo genarum rubore conapicuo; capilli Mulatis plerumque crispi, reliquis prolixi, omnibus tantum non semper nigri ; oculorum irides autem fuscae.

B) s e-

f) Twifs's Traveh through Fortugal and Spain pag. 332. ex tabulis Malagae a se visis.

g) Labat, voyage aux Isles de VAmeriqm T. II. pag. 132.

h) de Hauterive in Histoire de V acad. def

sc. de Paris a. 1724. pag. 18. i) Gily, storia Americana T. IV. p. 320. ^) Garcilasso I. c. /) Twifs 1. c. m) Marcgrav, tra^atus Brasiliae pag. 12«

1 44 Sectio IIL de generis hum.

B) secundae genera- t i o n i s.

Mulati inter se coeuntes Cas- cjuos nj generant.

Europaei cum Mulatis Tercero- nes oj , quos vero alii Quarterones vocant pj , alii Moriscos qj , imo et Mestissos rj, His vultus et coma ut Europaeis, cutis levissime ex subfus- co tincta, sed genae rubescentes. Feminis labia oris et pudendi, viola- cea, masculis scrotum nigricans.

Aethio-

ff) de Haiiterivc I. c.

o) ( Ed. Loiig ) History of Jamaica T, II,

pag. 260. jj) Aublet, kistoire des flantes de la Guia-

ne T. II. append. pag. 122. ^) Twifs. r) V. Moreton's manners avd customs in

the West • India -Islands pag, 123.

JDEGENERATIONE IN SPECIE. i^S

Aetliiopes cum Mulatis GriffossJ^ alias quoque Zamhos de Mulata tj vocatosj item Cabr^s uj.

Europaei cum Mestissis IndiSj

Castissos wj.

Ex Europaeis et Mestissis Ameri- Canis vero nati vocantur Quartero- nesxj) s. Quatra/^vi jj ) ab Hispa- nis quoque Castissi zj.

Ex

i-) de Haiiterive L c.

/ ) History of Jamaica 1. c.

U) Bomare, Di^ionnaire d'kiftoire natureOe ed. 4. T. IX. art. Kegre.

m;) Tranquehariscke Missions-Berickte Con- tin. XXXIII. pag. 919.

ar) Giimilla, Orinoco illustrado T. I. pag.

83. y) Garcilasso 1. c. *^^ok dezir que tienen

,,quarta parte de Yndio y tres de Es-

,,panol'' 2) Twifs.

K

l46 SfiCTlO ni. DE GENERIS HUM.

Ex Americai\is autem et iisdera Mestissis nascuntur quos Tresalvos vocant a),

Ex Americanis et Mulatis nati iti- dem passim Mestissi appellantur bj,

Ex Europaeis et Zambis s. Lobis prioris generationis nati passim ite- rum Mulati dicuntur cj,

5x Americanis et iisdem Zambis S. Lobis Zambaigi dj,

Ipsorum vero Zamborum s. Lo- borum prolem Hispani contemptim Cholos ej vocabant.

C)

a) Garcilasso, **joor dtzir que tienen tres

^^joartes de Yndio y una de EspanolJ* h) History of Jamaica,

c) Fermin sur Voecon. animale T. I. pag. 179.

d) Garcilasso. "C h o l o ^/ vocablo de las ,ilslas de Barlovento, quiere decir PerrOy ,^no de los casticos , sino de los ntui beU ^ylacos go^ones: y los Espanoles usan del ^■por infamia y vituperio,'*

e) Twifs.

DEGENERATIONE IN 8PECIE. 147

C) tertiae gener^- t i o n i s.

Ex Europaeis et Terceronibu^ ge- nitos quidam Quatejones vocant fj alii Ochavones gj sive Octavones^ Hispani quoque Alvinos hj, Jam in liis nullum amplius aethiopicae originis restare vestigium asserunt acutissimi observatores ij,

Ex Mulatis et Terceronibus na- tos, Saltatras vocant k).

Ex Europaeis et Castissis Indis, Postissos Ij*

Ex

f) History of Jamaica. — Qiiateronis hu- jusmodi c Tercerone secundae generatio- nis natam prolem vocari Tente - enel- ayre,

g) Gumilla 1. c. pag. 86. X) Twifs.

i) V. c, Aublet.

k) History of Jamaica.

l ) Tran^uebarisclie Missions - Berichte 1. c.

l48 SeCTIO III. DE GENERIS HUM.

Ex Europaeis et Quarteronibus Americanis secundae generationis, Octavones mj.

Ex Quarteronibus et Mestissis Americanis primae generationis Co- jotas nj,

Ex Griffis s. Zambis de Mulata cum Zambis primae generationis Gi- a)eros oj,

Ex Zambaigis et Mulatis Cambu' jos pj.

Sunt quidem qui in quartam us- que generationem hybridorum ge- nealogiam extendunt et ex Europae-

m) Gumllla 1. c. pag. 83. n) Twifs.

0) History of Jamaiea, p) Twifs.

DEGENERATIONE IN SPECIE. I^^

is et Quarteronibus tertiae generatio- nis natos Quinterones qj , Hispani- ce Puchuelas rj dici referunt quod autem nomen itidem natis ex Euro- paeis et Octavonibus Americanis tri- buitur s) ; verum in his partubus vel minimum constans vestigium super- esse mixtae originis tj post ea quae a testibus avtoptis fide dignissimis de tertiae generationis hominibus quod quoad colorem et habitum abavis Europaeis perfecte siraillimi sint, re- lata accepimus , vix ac ne vix qui- dem credibile videtur.

q) History of Jamaica,

r) Gumilla. pag. 86.

s) Id. pag. 83.

r) Ita et ex Coyotis tertiac generationis et Americanis natos , Harnizos vocari ; ex Cambujis et Mulatis genitos , AWarassa- dos ; denique ex his et Mulatis ortos, Barzinos appellari, idem quem modo sac< pius citavi, Twifs, refert.

K 5 §. 48.

1 5o Sectio III. pe GENERIS hum,

§. 48.

Cutisfusca maculis cancLidis va^ riegata.

lis quae supra (§. 44«) ^^ actio- ne vasculorum sanguiferorum corii ad excernendam materiem carbona- ceam, oxygenii accessu postmodum praecipitandam diximus , singulare pondus accedit exemplis fusci colo- ris hominum, praesertim Aethiopum, quibus cutis, et quidem tantum non semper inde a prima tenella infantia, uj^ iiivei coloris maculis distinguitur. (gall. Negres - pies ^ ^n^, piebald^ Negroes).

Vidi ejusmodi Aethiopem Londi- ni, cui nomen Joannis Richardson, servum T. Clarkii qui animaha exo-

tica

u) Exemplum pueri Aethiopis in quo macu- lae quarto demum aetatis anno apparue- rant , temporisque progressu ambitu in» creverant, refert W. Byrd in philosojoki' cal Transa^ions T. XIX. pag. 78 1.

DEGENERATIONE IN SPECIE. 1 5 1

tica viva ibi (in aedibus Exeter^ chan g e dictis) spectanda et venden- da exhibet. Adolescens eratperfec- te ater excepta abdominis regione umbilicali et epigastrica, ut et media utriusque cruris parte quae genua cum vicinis femoris et tibiae regioni- bus occupat, utpote quae candidissi- ma et fere nivea albedine insignes erant, ipsae tamen iterum sparsim maculis nigris , pantherae quasi ad similitudinem , distinctae. Capillus ipsi itidem bicolor. Media nempe ejus sincipitalis pars a vertice versus frontem in acutum angulum descen- dens alba, non tamen ut cutis quas diximus regiones, nivea sed pauxil- lum potius subflavescens. Ceterum ut reiiqui crines, ceu in Aethiopibus vulgo solent, crispi: quam quidem crispitudinemspecimen utriusque co- loris pilorum quod ab ipso redemi, hodieque post biennium adhuc inte- meratnm servat. Picturam quoque hominis retuli, qua collata cum aUis K 4 ternis,

l52 SeCTIO in. DE GENERIS HUM.

tetnis, similium Aetliiopmii quas a(J manus habeo, pueri et binarum pu- ellarum, memorabile videtur in om- nibus abdominis et crurum regiones aliis majores aliis minores albas fuis- se, pedes vero manusque, partes scil. quae cum in^uine in neonatis Aethio- pibus omnium primae nigrescunt, perfecte fuscas, in universum autem regionum cancjidarum dispositionem satis symmetricam, Gingivis, ut hoc quoque addam, in eo quem vidi, aeque ac hnguae et universis fauci- bu5, aequabihs et pulcher rubor.

Uterque parens tum hujus de quo ago , tum rehquorum quotquot ab aiiis descriptos invenio Aethiopum maculosorum ivj, perfecte niger fue-

ratj

^v') V. iconem piiellae ejusmQdiapud BufFon, Swpphmenti T. IV. tab. 2. pag. 565.

fsli fallor eadem est quam prolixe de- scribit Gumilla, Orinoco iUustrado T. !• pag. 109.

DEGENERATIONE IN SPECIE. l53

rat, adeo ut male fundata sit Buffonii conjectura qui hos partus connubio tribuit Aethiopum cum leucaethio- pissis, morbosa cutis et oculorum af- fectione laborantibus , de qua infr^ ex professo agendi locus dabitur,

In universum etiam probe caven-. dum ne male confundantur maculae de quibus hic nobis sermo est , inte- merata ceteroquin epidermid-e nou nisi niveo candore a rehqua cute di- stinguendae cum ahis quibus passim integumenta corripiuntur , quae au- tem non tantum diverso colore ve- rum et ipsa textura corii depravata, aspera, quasi squamosa aut furfura- cea dignoscuntur: qualem quidem gutaneum morbum praesertim apud

Mala-

AUa hujusmocli Aethiopum exempla ex- hibent v. c. La Mothe in Bibliotkeque impartiale m. Apr. 1752.

D. Morgan in Transa&ions of tke f^lii- loso]pkical Society at Philadeljokia T. II, pa§- 39^-

K 5

l54 SeCTIO in. DE GENERIS HUM.

Malabaros jcJ et Tataros Tschulymi- cosfj observarunt auctores.

Niveae vero istae et aequabiles mollesque maculae quae non nisi ac- tionem alienatam vasculorum mini- morum corii sequuntur, neutiquam inter Aethiopes tantum verum etiam passim inter nostrates occurrunt; mihique ipsi bina istiusmodi exempla in Gerlnanicis hominibus observandi occasio fuit, akerum viri juvenis, al- terum senis sexaginta et quod excur- rit annorum. Utrique cutis subfus-

ca

x") Tranqmharische Mlssiotts-Berkhte Coii- tin. XXI. pag. 741. leprae affine malum esse.

tf^ V. Strahlenberg , "Nord- Ostlick Eurojoa und Asien pag. j66. qui proprium hujus- modi gregcm Tataricum quondam fuisse autumabat cui nomen Fiegaja s. Festraja Orda.

Morbo tribuit J. G. Gmelin , Reise durch Sihirien praefat. T. II.

Etquidem scorbuticae affedioni J. Bell, Travels from St, Fetershnrg to diverse yarts of Asia T. I. pag. aiS»

DEGENERA.T10NE IN SPECIE. l55

ca hinc illinc maculis diversae magni- tudinis eandidissimis distincta: quae vero neutri connatae, sed isti infan- tili aetate, liuic contra virili sensim et sua sponte subortae fuerant.

§• 49-

Similes coloris cutanet mutationes singulares.

Uti haec quae modo enarravimus exempla actionis vasorum minimo- rum corii ad colorem cuti concilian- dum potentiam demonstrare viden- tur; ita et alia passim occurrunt phaenomena huc spectantia, quibus, ni graviter fallor, ea quae supra ( §. 44. 45. ) de carbonaceo elemento abundante et muco Malpighiano in- fixo tanquam caussa proxima istius coloris conjeci, egregie iUustrantur.

Refero huc ante omnia singula- rem coloris mutationem toties in fe-

minis

j56 SeCTIO ni, DE GENERIS HUM,

minis Europaeis observatam z) , qui- \ms> quippe ceteroquin candidissimis,

gra-

%) ,,Bey vielen VVeihern wird der untre , ,^Tkiil de.f Korpers^' (der Vnterleib') yjUnd die Ringe um die Rriiite^* \um die PapiUen ) ^'■so oft ^ie sckwanger sind, ifganz schwarz^ Camper, kleinere Sckrif- ten T I H. I. pa§ 47.

vDe nos jonrs tme ^areille metamor'- ,^y)k9.<e s^ est renouvelee annuellement dans ^yla personne d^tme Dame de distindion, i^dun beati teint et dune peau fort blan- ,ycke. Des qu^elJe etoit enceinre^ elie com' i^men^oit a brunir et vers la jin de sa „grossesse e/Je devenoit une veritahle N e- 5,g r e s s e. Apres ses couckes la coU' ^yleur noire disparoissoit peu tt pet^ sa yypremiere blanckeur revenoit^ et sonfruit ,^n^avoit aucunq teinte de noirj'* Bopiarg 1. c. art. hlegre.

pluribus cf. le Cat L c. — v. c. pag, 141. ^^une Faysanne des environs de Pa- i^ris, nourrice de son metier^ a reguliere- ,fment le ventre t ou t n o i v a cka- ^-qtie grossessey et cette couleur se dissipe yypar Vaccouckementy

^^Une autre a tqujours la jamhe gjucke fiVoirey dins cette circonstance." ^c.

it. Lorry de melanckolia T. I. pag, 298. &c.

DEGEi^RATlONE IN SPECIE. I 5^

graviditatis tempore plures paucio^ resve corporis partes carbonacea ni- gredine obfuscatae sunt, quae vero post puerperium sensim sensimque iterum evanuit et pristinus corpori nitor restitutus est. Solutionem ae- nigmatici problematis praebet che- mia recentior ad physiologiam gravi- ditatis applicata. Equidem matri non praegnanti modica corporis pro- prii carbonacea portio superflua per- spiratione cutanea commc^de excer- nitur, gravidae contra praeter pro- priam istam portionem alia quoque accedit a foetu ^ qui liquori amnii immorsus ipse nondum perspirat. Nimis ergo tunc abundat sanguis ma- ternus carbonaceo elemento a binis quasi humanis corporibus junctim in unum congesto ita ut non omnis ejus copia solito more a matre perspiran- do excerni possit, sed pars ejus prae- cipitata muco Malpighiano inhaerens restet et cutim tirigat, donec partu absoluto pristinum istud aequipon-

dium

l58 SeCTIO in. DE GENERIS HUM.

dium inter carbonaceam materiem proprii corporis et vasa perspirantia cutis restitutum et epidermis quae cum subjecto muco perpetuo sensim et deteritur et vicissim renovatur na- tivam albedinem denuo induerit.

Neque, mutatis mutandis, dispar ratio videtur fuisse in tot aliis Euro- paeorum exemplis quibus praeter na- turam variae corporis partes fuligi- nosa nigredine infectae sunt : utpote quae itidem ad carbonacei elementi congestionem referre licebit. Ita v. c. similis nigredo in feminis observa- ta est quae menstruum tributum nunquam solverant a), Ita et in aliis hominibus hj praesertim iniimae

sor-

a) cf. V. c. Jac. Yonge in philosopk, Trans- aa. Vol. XXVI. pag. 425.

b) Ipse in supelle^ile anatomica specimen integumentonim abdominis mendici ante aliquot annos hic mortui servo, nigredi- ne sua vix ac ne vix quidem aethiopum cuti cedens,

Copio-

DEGENERATIONE IN SPECIE. I Sq

sortis, atrabilariis et qui cachexia ex inopia et sorditie laborant. Hinc quoque passim in scorbuticis cj etc.

Vice

Copiosa id geniis exempla in Europae- is observata alii exhibent v. c. v. Haller eUmentor. 'physiologiae T. V. pag. i8.

Ludwig in epistolis ad Hallerum scri^p' tis T. I. pag. 393.

de Riet de organo taBus pag. 13.

Albinus de sede et caussa coloris ae- thiopum pag. Q.

Klinkosch de cuticula pag. 46.

cl. Soeramerring fiber die korperl. Ver- schiedenheit des Negers vom Europaer pag. 48.

cl. Loschge in Naturforscher P. XXIIL pag 214.

Fuscas maculas (dunkelbraun') divcr- sae magnitudinis, partini spithamae diame- tro, in viro tunc sexagenario observatas, cui juvenili aetate ex febre quartana sub- ortae erant, descriptas v. ib, P. XVI. pag. 170. s) cfr. V. c posttotalios, Jo. Narborough's voyage to the Streights of MageUan p. m. 64 : '''their Legs and Tkighs are turned ,,as black as a black hat '' &c.

it. cl. Phillip's voyage to Botanij baif

i6o Sectio III. de generis hum.

Vice versa autem Aetliiopum tn- gredinem non adeo constantem esse quin et passim sive pallidior reddita sive plane in album colorem mutata fuerif , experientia docuit. Utique enim Aethiopes quodsi tenelia infan- tia coelum mutarunt et ab eo inde tempore temperatam magis zonam inhabitarunt, subinde sensiiii palluis- se, memoriaeproditum est dj. Idem quoque et quidem citius accidere solet iisdem Nigritis gravioribus mor- bis decumbentibus ej,

Verum

d) siSutor de hac gente adkuc Venetiis vivit, i^cujus nigvedo^ longo annorum intervallo^ 5,(joaer efiim ad kas oras a-pfulit) ita ,^sensiin itmninuta est^ ut leni idero labo- ^^rare videatur," cl. Caldani institutio- nes pkysiologicae pag. 151. ed. 1786.

cfr. etiaiii Pechliil de kahitU et colore Aetkiojjum pag. 128.

it. Oldendorp T. I. pag. 406.

e) t^On en a vu dtine telle faleur^ qua pei- ,,ne les distinguoit - on d'un Blanc d^une ,foibk complexion,'* Labat, Relation d^A- frique occidentale T. II. pag. 260.

it. Klinkosch 1. c. pag. 48.

DEGEN^RATIONE IN SPECm. l6t

Verum et absque notabili valetu- dine passim Aetliiopibus sponte sua atrorem nativum cutis in albedinem, qualis Europaeorum esse solet, sen- sim mutatum esse, notissima exem- pla prostanty^.

g. 5o.

AUae quaedam cutis proprietates gentilitiae.

Praeter cplorem aliae adhuc qua- litates singulares cuti quarundam gentium passim tribuuntur, quas iti- dem vel tiibus saltem verbis tangere iiceat.

Piefero huc laevorem et moUiti- em cutis, quam holoserico compa- rant, passim ab auctoribus in variis gentibus v. c. Caribaeis gj , Aethio-

pibus

f^ cfr. V. e. Jac. Bate in 'pkilosophical

Transa6lions Vol. LI, P. I. pag. 175. g) ,,L€ur chair est hasanee et fort douce y il fysemhle que ce soit du satin quand on

iGa SeCTIO III. DE GENERIS HUM,

pibusA^, Otaheitis z^, imo et Tur- cis kj notatam. In omnibus siva a teneriore epidermide, sive a crassiore muci Malpighiani strato pendere, in aprico est.

AHa contra et ad chemicas potius corporis et atmosphaerae elemento- rum affinitates referenda caussa vi- detur subfrigidae ad tactum cutis in variis Africae Ij et Indiae orientalis mj gentibus memofabilis.

HuG

y^touche Jeur jjeau*' Riet, voyage de h

France equinoxiale pag. 353. /t) Pechlin l. c. pag. 54.

cl. SoemnieiTing 1, c. pag. 45. i) ,^tkeir skin is most delicatelij smootkand

i^soft.'' Hawkesworth's colletiion T. II,

p. m. 187. ^) „// n^y a femme de quelque laboureur ou

^^rustique en Asie^ ( Tuiquie ; ''qui n'ait

^^une peau si polie^ quil sembU toucker- d

,iUn fin veloursy Belon, observations p,

m 98 /) Bruces Reisen natk den Quellen des Nih

T. II pag. 552. T. IV. pag. 471 et 489. fn) <te Indis v. cl. Kant in cl. En^el Philo-

sofkfiir die Weh P. II, pag, 154.

DEGENERATIONE IN SPECIE. l63

Huc deniqiie etiam perspirabi- le Sanctorianum pertinet , itidem in quibusdam nationibus ut v. c. Cari- baeis 7iJ , Aethiopibus o^, aliisque pj singulari odore praeditum; simili adeo ratione qua et aliorum anima-

liuin

de Sumatranis cl. Marsden pag. 41. classici operis.

») „ l\s ont tous UKe odeur forte et desagre' ,^able. ye ne "puis rien indiquer qni fut ifCn rajoprocher Videe. Ouaud on trouve ^^aiUeurs une odeur semblahle, on fapjoel" ^Je nux Isles'^ ( AntWhs) ^'une odeur de ^fCaraibei ce qui prouve 1'embarras ok ,iPon est de la desig^ner.'* Thibault de Chanvalon, voyage a la Martinique pag. 44.

0) cfr. post alios Schotte 0» the synochus atrahiliosa pag. 104.

History of Jamaica T. II. pag. 352,

425. p) Ita V. c. Pausanias in PAoc/c/V narrat Ozo- las populos indigenas Locri secundum to- tum fcetere proptcr aeris proprietatem.

cfr. ctiam cl. Lavatcr physiognQmische Fragmente T. IV. pag. 268.

it. cl. Jac. Frid. Ackermann de discri^ viine sexuum joraeter genitalia pag. 10. L u

l64 SeCTIO III. DE GENERIS HtJM.

Hum domesticorum quibusdam ^a- rietatibus^ ut inter canes Aegyptio, inter equos ex albo rufescentibus ( germ. Kothschimmel ) sp.ecificam et plane singularem perspirationem esse, vulgo notum est.

g. 5i.

Capillorum cum cute consensus.

• Pilis, et maxime quidem capillis; uti ex ipsis integumentis communi- bus gignuntur et nutriuntur, ita et in universum magna et multifaria cum his consensio est. Hinc v. c. Aethiopibus de quibus egimus varie- gatis, crines quoque diversi coloris; hominibus quibus cutis albida ephe- lidibus macuiosis distincta est, rufi capiUi qj etc. Imo vero et memora-

bilis

q) Inter nostrates fes vulgatissima est. Ve- rum et inter remotissimas gentes obser- vata : v. c. in insula Otaha raaris pacifici.

V. d.

DEGI^KERATIONE IN SPECJE. l65

bilis capillorum ad totam corporis constiiutionem et temperamentum relatio est. Docent hoc vel patho- logica phaenomena quibus v. c. con- stat, iis qui flavam caesariem habent (gall. Blondins) ex teneriore et ma- gis obsequioso contextu celkiloso ce- teris paribus variolas similiaque ex- anthemata faciHus erumpere; nigro contra capillo praeditis tantum non semper habitumstrictum esse et tem- peramentum atrabilarium , adeo ut et in hospitiis insanorum et ergastu- lis longeplurimos reperiri homines V atro crine insignes pridem observa- tum sit.

§. 52.

V. cl. J. R. Forstcr, Bemerkungen auf seiner Reise uni die IVelt pag. 205.

Multos Timorenses ciiprei coloris esse €t riifos capillo, van Hogendorp in Ver- handelingen van ket Bataviaasck Genoot' . scka^p T, I. p. m. 319.

Africanam Feminam rnfa plane cute ct pilis ac capillis rufls vidit Marcgrav, Tra^iatus Brasiliae pag. i^.

L 3

l66 SeCTIO in. DE GENERISHUM.

Varietates capillorum principes gentilitiae,

In universum quidem gentilitia diversitas capillorum ad quatuor va- Vietates principes redigenda videtur :

I. subfuscus, aut nucei coloris (gall. cendre), ab una parte in fia- vum ab altera in nigrum abiens. Mollis idem et prolixus undulatiin- que fiexus. Frequens in Europae temperatae nationibus : quondam praesertim in veteris Germaniae in* colis celebratus rj.

2. Niger, rigidior, rectus et ra- rus,: qualis Mongolicis gentibus et Americanis esse solet.

3. Ni^

r) Conring de hahitus corpormn Germani' • corum antiqui ac novi causis. pag. 85-

DEGENERATIONE IN SPECIE. 167

>^ 3. Niger , mollior , cincinnatus, densus et uber: qualem plerarum- que maris pacifici insularum incolae prae se ferunt.

4. Niger, et crispus, quem vulgo oviumlanae comparant; Aethiopibus communis.

Hujusmodi quidem divisio in uni- versum locum habere et utilis esse poterit. Non magis vero eam ab ip- sa natura defmitam esse quam alias varietatum G;entilitiarum generis hu- mani divisiones , hodie non ampHus monitu opus est. Ita enim ut hoc, etsi praetpr necessitatem, uno tamen alterove arguniento probem, neque crispitudo Aethiopum capiUis, neque nigredo ternis quas postremo loco dixi varietatibus conimunis et pro- pria est. Pantur siquidem Aethio- L 4 pum

l68 SeCTIO ni. DE GENERIS HUM.

pum stemmata prolixa coma sj ; dan- tur contra gentes cuprei coloris atta- men crispo, qualis Aethiopum esse solet, capillo tj; dantur alii, v. c, Novo-HoUandi, quorum caesaries, ut ex speciminibus video quae milii ad manus sunt, tam perfecte medi- um tenet locum inter Aethiopuni crispitudinem et cincinnos hominum qui maris pacifici insulas inhabitant, ut mirus inde dissensus natus sit in itinerum relationibus a primis inde secuHpraeteriti Batavorum adnuper- rimas usque Anglorum, num sciUcet potius ad uiiam numve rectius ad al-

teram

s) cfr. V. c. de Gallariim gente Briice, Ke/- se nach den OueUm des Nils T. II. pag, 314. *"

dc incolis rcgni Kornu, proceedings of the African Association p. m. 20 1,

f) V. c. incolae insulae Ducis Eboraci (^the Duke of York^s Island ) haud procul a Nova - Hibeniia oceani australis. v. J, Hunter's historical JourHal of the Trans- aElions at Fort Jackson &c. pag. 233. — y-itkevj are of a light copper colour ■ — thi ^iha^r is woolli^"

DEGENERATIOKE IN SrECIE. 1 b^

teram varietatem pilorum referenda eit.

Quod vero varium pilorum colo- rem atlinet, eas quoque gentes in- tercfedentem, quibus plerumque ni- ger solet esse capillus, citasse suffi- ciat idoneos testes , qui in omnibus tribus quas praeter primam recensui varietatibus, quamplurimos rufos re- periri refermit u)^

§. 55.

«) cf. V. c. de Esthonibus, Anoii. in Tcut- sclien Merkur 1788. P. II. pa§. 34T.

Plerosque Wotjakos , sibi visos , rufos fuisse, J. G. Gmelin, Keise durch Sihirien T. I. pag. 89.

Flavi capilli Eskimotas memorat- Ctiar- levoix in Histoirc de la nouvelle France T. III. pag. 179.

De Aethiopibus rufis v. Lopez, Ke/a- zione det Reanie di Congo p. m. 6.

Mulatum rufo capillo ipse vidi, et pi- lorum specimen servo. Idem de Mulatis a se in Sierra Liona visis notat von dcr Groben , Guineische Reisebeschreibung pag. 29.

De Papuis propeNovamGuineam Son-

• Heratj voyage a la nouveUe Guime, p. 15.^.

L 5 De

fJO SeCTIO III. DE GENEmS HUM.

§. 53.

Tiides oculorum cum capillorum colore consentiejites,

Capillos cum integumentis *cor- poris communibus consentire vidi- mus. Verum et colorem oculorum colorem cutis sequi pridem Aristo- teles wj, Eos qui albi colore sunt, caesios habere oculos; qui autemni- gri, nigros. Hinc v. c. neonatis in- ter nostrates plerumque oculi caesii et capilli pallidi, qui postmodum in iis qui subfusci (gall. bjunet) fiunt, pari quasi passu sensim obfuscantur. Hinc contra senio confectis cum pilis canescentibus oculi quoque interni pigmentum mukum de sueto colore obscure fusco perdit. Leuoaethio-

pibus

De Novo-Zeelandis, Mariort et Ducle?- meur , nouveau vGyage a la Mer du Sud pag. 138.

DeOtaheitis, Wallis in Havpkesworth's coUeBion T. I. pag. 260. iv) Problemat, Se(^, 10. pag. 416. edit. Ca- saub.

DEGENERATIONE IN SPECIE, lyi

pibus denique de quibus infra ex prD- fesso s&rmo erit uti capillus ex sub- llavescente peculiaiiter albidus ita pigmentum oculi plane nullum, hiac- que iris pallida subrubella,

In universum etiam memorabile non nisi iis animantibus oculorum varietatem esse, qui et cutis et pilo- rum colore variant, id quod non so- lis hominibus et equis, quae veterum opinio fuit, sed et aliis , ex domesti- corum maxime tribu, contingere no- vimus.

Quid quod et in iis quorum pel- lis variegata est, saepissime quoque iris non uno colore variegata cerni- tur. In canibus v. c. diversicolori- bus pridem observatum xj. Simile quid in ovibus et equis animadverti, in nullis aliis autem tam luculenter ac in ctmiculis; ubi griseis, qui nem-

pe

fc) cfr. MoUnelli in commemar. instituti Bo' noniaisis T. III. pag. 281.

172 SeCTIO in. DE GENERIS HUM.

pe nativum et silvestrem colorem re- tinuerunt, irides in totum fu^cas, in variegatis autem, quorum pellis ni- gro et niveo maculata est , subincle evidentissime irides quoque identi- dem maculatas reperi : in plane can- didis demum, qui leucaethiopibus si- miles sunt, pallide roseas esse, vul- go notum est,

§. 54.

Colores principes oculorum.

Ternos colores primarios iridis oculi humani idem jam quem moda citavi Aristoteles et quidem bene constituerat :

1. caeruleum scilicet;

2. obscure aurantium, quem ca- prinum vocat (gall. yeux de ch^- 'vres) yj

.3.

i^) Medius inter caesium et aurantium color

est

DEGENERATIOINE IN SPECIE. 1^3

3. denique fusco - nigricantem.

Omnes tres uti passim in singulis hominibus unius ejusdemque gentis occuirunt, ita et in diversis passim stemmatibus ejusdem terrae intra paucorum latitudinis geographicae graduum limites magis constaiites et quasi gentilitii observantur. Hinc V. c. Linnaeus z) inter Sveciae popu- los Gotkis capillos albidos, oculo- rum autem irides cinereo-coerules- centes tribuit: Fennonihus capillis Jlavis, irides fusCas : Lapponibus de- nique capillis nigiis , irides nigrican- tes.

Caerula lumina quondam aeque ac flava caesaries ad veterum Ger-

mano-

cst singulariter viricfescens et quasi prasi- nus subindc in hominibus observabiiis qui flammeani fere comam et cutem ephe- lidibus valdc maculosain habent.

cfr, liber singularis de coloribus oculo- rum Shtj. Portii. Florent. 1550. 4. z) Faunn Smcica pag. i.

I 7 4 SeGTIO III. DE GETsERlS UVM,

nianorimi characteres nativos relata. Verum et passim inter remotissimas gentes reperiuntm^ aj,

Nigerrimae irides Aetliiopibus, ita, ut in vivis praesertim, non nisi propius inspectis oculis ab ipsa pi*- pilla distingui possint bj^

§. 55.

Facles gentilitia,

Jam ab *oCulis aptissime ad reli- quamfaciem, cujus quidem in uni- versum tanta est et memorabilis in singulis hominibus diversitas ut pro- xime a miraculo absit quodsi vel duo occurrant indiscreto, et quod vulgo ajunt ad eandem formam fuso , ore.

Imo

a) Exempla congessi in notis ad Jac. Briice Kei/e zu den OiieUen des Nils T. V. pag,

h') Ita ennn mterpretan oportet voces cl. J. Gottl. Walter de venis oculi pag. 23» ^^iris y^in aethiofe nuUa est^' &c.

DEGENERATIONE IN SPECIE. l^S

Imo et haec facierum discrimina non solum in Europaeis verum et inter barbaras gentes observabilia esse cer- to certius constat cj, Quanquam vero haec vera sint ut sunt verissima, non minus tamen extra dubitationem positum est, esse utique diversis hu- mani generis varietatibus (quid quod

et

tf) Ita V. c. de indigenis insularum amico- rum oceani australis ( rke Frieticily h- lands) oculatissimus observator Guil. An- derson: ''tkeir fearures are very various ; ^jin so much that it is scarcelij ■pnssihle to ^^fix en antf general likenefs htj which' to yXkaratlerize them^ unlefs it be a fulnefs ^^at the point of tke nose, wkich is very ^yCommon. But^ on the other hand , we i^met with hm^dreds of truly European ,foces , and many genuin Homan noses, ,^amongst tkem." v. Cookii iter ultimum T. I. pag. 380.

Alia 'k\ genus exempla inter Aethiopi- cas et Americanas gentes observata, infra dicentur.

Vice versa Europneorum singulorum quod ad faciem cum Acihiopibus aut Mon- golis similitudo satis frcqueus vel vulgo in proverbium abiit.

1^6 SeCTIO III. DE CE]N'ERfS HUM*

et passim siiigularum provinciarum incolis dj in universum faciem genti- litiam cuivis earum propriam et com- munem et qua a reliquis varietatibus facile distinguantur.

§. 56.

J/arietates faciei gentilitiae*

Periculum itaque feci, postquam copiam iconum exoticorum homi- num a peritis artificibus ad vivum fac- tarum mihi assiduo studio compara- veram, tum vero in emporiis quae ab exteris gentibus maxime frequentan- tur, Londini praesertim et Amstelo- dami magnum eorum hominum nu-

merum

ci) Hinc pridem aiite ducentos annos Liba- , vius, non conteninendus au6lor: ^'■aiiafoL' f^cies est Thuringorum , alia Saxonmn , ,,«///? Suevormn^ et in singulis 'pagis fere y^sua , ut si liberet aliquid studii in hoc f^repotjere, pene agnoscas ex aspe^u pa* ^ytriam.^' Iibro de Aethiopibus Virgilia» iiif, Singfilnrium T, IV. p. m, 659.

DEGENERATIONE IN SPECIE.

77

meriim ipse videiam, hasce faciei geiitilitiae varietates in classes certas redigencli, quae nisi me omnia fal- lunt, etsi exceptionibus singularibus obnoxiae, proxime tamen ad naturae veritatem sequenti modo ad quina- rium numerum redibunt, tanquam reliquarum rninoris momenti diversi- tatum exempla et formae principales :

1°. Facies ovalis, rectior, partibnis modice distinctis.

Frons planior.

Nasus angustior, leviter uncus, aut dorso saltem gibbosiore.

Ossa jugalia nuspiam protuberan- tia.

Os parvum, labris (praesertim inferiore) molliter explicatis.

Mentum plenum, rotundatum. M In

1^8 Sectio III. de generis hum.

In universum ea vultus species, quam ex nostratium de symmetria judicio maxime venustam et formo- sam censemus.

Eadem haecce faciei species me" dium quasi constituit quod utrinque in extrema maxime sibi opposita de- generando abiit, quorum alterum fa- ciem latius diductam, alterum infe- rius porrectam exhibet.

Utrumque vero iterum binas di- versas varietates complectitur, facie a latere spectata {enprofil) maxime ab invicem distinguendas. Tunc nempe altera harum varietatum na- sum rehquasque partes monstrat mi- nus distinctas sed quasi confluentes. Altera vero easdem profundius ut ita dicam exscalptas et angidose quasi prosilientes.

Sequen-

DEGENERATIONE IN SPECIE. 179

Sequentes liinc constituendae praeter primam istam mediam^ quatuor reliquae varietates. viz.

A) bina^j faciei latius diduc- tae:

2°. nempe, facies lata, simulque plfna et deptessa, partibus ideo mi- nus distiiictis sed quasi confluentibus.

Glabella s. oculorum interiinium planum, latissimum.

Nasus simus.

Genae fere globosae ^ extrorsum eminentes.

Palpebrarum apertura angusta, linearis (gall. yeux brides),

Mentiim prominulum.

M a Hic

1 8o Sectio III. de generis hum.

Hic vultus Mongolicis gentibus communis (hinc angl. the Tartar fa- ccj ex vulgariloquendiratione quam infra tangemus , Tataros cum Mon- golis confundente).

3°. Facies lata quidem, malis emi- nentibus, sed non plana et depres- ga, verum partibus a latere spectatis magis elaboratis et quasi profundius exscalptis.

Frons brevis.

Oculi profundius locati.

Nasus subsimus quidem, attamen prominens.

Haec facies plerorumque Ameri- c^norum.

B) bU

DEGENERATIONE IN SPECIE. 1 8 I

B) hinae ^arieiates faciei infe- rius porrectae.

4°. Facies angustior, inferius pro- minens.

s Frons gibba, fornicata.

Oculi magis eminentes ( h fleur^ de- tete),

Nasus crassus et cum porrectis genis quasi confusus. (lenez epate),

Labia (praesertim superius) tu- more impleta.

Mandibulae porrectae.

Mentum retractius.

Hic vultus Aethiopum (angl. the Ouinea facej,

M 5 5^ Fa-

I^a SeCTIO III. DE GENERIS HUM.

5°. Facies minus angustior, infe- rius quidem aliquantum prominens, ^ed partibus ejus a latere spectatis magis prosilientibus et ab invicem distinctis.

Nasus plenior, latiusculus, quasi diffusus, apice crassiore. (angl. bott- led),

Os magnum.

HaecMalaicae stirpis facies, prae- sertim qui oceani australis insulasha- bitant incolarum.

§• 57.

Caussae faciei gentilitiac,

Ante omnia monere oportet bic loci non esse sermonem de vultu, pliysiognomico sensu sumto, fBlick^ jiusdruck) temperamenti indice, qui quidem et ipse nonnunquam gen- tilitius et quibusdam nationibus pro-

prius

DEGENERATIONE IN SPECIE. l85

prius atqtie ex communi fonte deri- vandus esse potest.

Siquidem huc conferre probabi- le est V. c. victum, cui placidum vul- tum in abstemiis Braminis et Bania- nis Indiae, atrocem contrain anthro- pophagis Boticudis BrasiHae e^) vero-* simiHter tribuas;

Item religionem , exemplo pii et devoti vukus c[uo sequior praesertim sexus in austraUoris Europae quibus- dam terris excellit (vernacula Ma-- donneii - Gesichter ) i

aut cidtum et luxuriem, quibus V. c. molles et effeminati Otaheitaa tantum superant viriles et strenuos Novo -Zelandos:

Verum

f) Notitiam ferocissimae hujus gentis an- thropophagae debeo cl. duumviris Lusi- lanis Brasiliensibus , de Camara et d'An- drada.

M 4

l84 SeCTIO ni. DE <3:ENEIII^ HUM.

Verum de caussis faciei gentili- tiae, ipsissimae nempe figurae et pro- portionis et directionis partium ejus, agimus, quae quidem omnia diversis generis humani varietatibus utique propria et characteristica esse vidi- mus.

^ At enimvero ipsa harum caussa- rum disquisitio tantis premitur diffi- cultatibus, utnon nisiprobabihacon- jectura sequi liceat.

CKma sane principem faciei gen- lilitiae caussam esse, mihi tribus praesertim argumentis persuasum est :

I. videmus faciem gentiUtiam quibusdam certi cujusdam coeli po- pulls adeo communem esse et in di- versi ordinis et vitae generis homini- bus unam eandemque, ut vix ad ali- am caussam referri possit. Exemplo sint Sinenses, quibus characteristica quasi complanata facies aeque ac in- ter ipsos nostros Europaeos Anghs

et

DEGENERATIONE IN SPECIE. l85

et Majorcanis fj symmetrica et exi- mia pulcliritudo communis est.

2. Ni fallor exempla extant po- pulorum qui postquam sedes muta- ■runt et aliorsum migrarunt, tempo- ris progressu pristinam quoque fa- ciem cum nova, novo climatipropria, permutarunt. Jacutae v. c. a pluri- mis antiquitatum septentrionalium auctoribus ad Tataricam stirpem re- feruntur. Faciem vero eorum ho- die Mongolicam esse , curati avtop- taeasserunt, et ipse in Jacutae cra- nio quod gener. L. B. ab Asch mu- niiicentia supellectilem mer.m an- thropologicam ornat,coram video^J. Simiie quid de Americanis utriusque zonae frigidissimae infra notabitur

(§. 88.).

Ita et Creolos ab Anglis parenti- bus et proavis in AntiUicis insulis or-

tos

/■) V. Memoires du Cardinal de Retz T. III. g) Decas craniorum ahera pag, II.

M 5

I 86 SeCTIO 111. DE GEKERIS HUM,

tos demum nativmn Bi itannicum vul- tum cum characteristico indigena^ rum Americae quodammodo commu- tasse , horumque oculos profundio-^ les , malasque elatiores accepisse, pridem annotatum est h^,

Verum omnium luculentissima exempla praebent Aegyptus, et India Gisgangetana.

Uti enim haec peninsula a diver-^ sissimis jam popuhs subacta est; ideo quod priores, postquam iu tam emoL liente cKmate effeminati erant, de-^ nuo ab aliis ipsis succedentibus for- tioribus gentibus boreahbus devicti sunt , ita et facies eorum novo coelo se quasi accommodasse videtiu', adeo ut V. c. vetustissimoruni Indiae pos- gessorurn vultum gentiUtium et plan^ characteristicum hodie non nisi ex antiquissimis Indlae artis operibus, 3tupendis scil. statuis noscamus, in-

signi hk) History of Jamaka, T, II. pag, 261.

DEGENERATXOXE IN SPECIE. 187

signi artificio in templis subterraneis insularam Salsette et Elephanta ex- scalptis, quarum specimina admiran- da Londini vidi tum in Museo Britan- nico tum inter thesauros antiquarios viri humanissimi cl, Car. Townley i). Verum etiam nuperiores Indiae vic- tores, Mongolos scil. a Timuri inde temporibus multum a nativa sua facie novo sub coelo perdidisse et propius ad Indicam accessisse, ibidem adhi- bitis imaginibus Indicis ad ocukim mihi demonstravit cl. Jo, Walsh, re« rum Indicarum peritissimus.

Quod vero Aegyptiorum veterum faciem gentihtiam attinet, mirari sa- tis nequeo, qui celeberrimi archaeo- logi Aegyptiacae artis veteris studio- sissimi omnibus ac singulis unum eundemque communem vultum tri- buere potuerint k)'^ cum curatior

horum

i) Archaeologia T. VII. tab. 25. 26, 27. k) V. c. Winkelmaiin, description des •pier- res gravees de StOfch pag, lo. et alias.

i88 Sectio III. de GEisrERis nvu,

horum monumentorum contempla- tio et comparatio me apertissime do- cuerit tria in iis faciei genera distin- guenda esse; alterum scilicet Ae- thiopicae afiine ; alterum Indicae ; tertium vero in quod utrumque isto- rum temporis progressu , et climatis specifici Aegypto proprii influxu, abiit, liabitu spongioso et flaccido, mento brevi, et oculis prominenti- bus insigne^.

5. Videmus gentes quae tantum pro coloniis unius ejusdemque stirpis ha- bentur diverso sub coelo diversam quoque faciem gentilitiam sibi con- traxisse. Hungari v. c. ad eandem cum Lapponibus stirpem primitivam

refe-

cl. D'HancarvilIe * Recherckes sur lo- righi-e des arts de la Grece Tom. I. pag. 300.

/) phiribus de triplici hoc chara6lere artis veteris Aegyptiacae inonuineiitorum egi iu pkilosojshical Transa8iotis a. 1794- P.

• II. pag. 191^'

DEGENERATIONE IN SPECIE. I 89

referuntur m). Hi autem ultimo sub septentrione faciem induerunt borealibus maxime gentibus farhilia- rem, cum isti contra in temperata zona et Graeciae ac Turciae vicinia elegantiorem faciei formam nacti sint.

Multum quiclem in his omnibus quoque tribuendum esse connubiis diversarum gentium , omnes novi- mus, et ipse mox de eorum in im- mutanda facie gentilitia potestate, quaedam in medium proferam. Mag- nam vero utique et ipsius climatis per se jam spectati in haec potentiam esse , maxime sicubi cum iis confe- rantur quae supra de caussis modis- que monuimus quibus bruta anima-

Ka

m) cfr. Ol. Ruclbeckii fil. analogia linguae Finnonicae cum Ungarica ad calcem Spe- cim. usus linguae Gotkicae Upsal. I717. 4. praesertim pag. 77.

€t post alios luiperos cl. J. Hager, neue Beweise der Verwandtsckaft der Hun- garn mit dcn Lajpflandern VVien 1794. g»

IQO SeCTIO III. DE GENERIS HUM.

lia degenerant, verisimillimum ap- paret.

Rationem vero reddere, cur hoc clima hanc, illud illam faciem genti- litiam efiingat, difficillimum videtur; et tamen acutissimi viri in explican- da diversarum geiitimn facie id tenta- runt; ut cl. Kant in MongolicawJ cL Voiney in Aethiopica oj»

Accessorias passim singulari cli- mati caussas endemicas, v. c. perpe-

tuas

«) in cl. Eiigel Fkilosofh fiiv die PVelt T. 11. pag. 146.

0) Voyage en Syrie et en Egypte T. I. pag, 74. ''£■« ejfct^ fobserve que la figuve des ij^egres represente precisement cet etat dt ^,contra8ion que jorend notre visage^ lorS' \tquil est frafpe par la lumiere et une ,forte reverheration de ckaleur. Alors le ^^sourcil se fronce ; la pomme des joues ^^s^eleve; la •pawpiere se serre ; la bouche ^ifait 1 a m o u e. Cette contra&ion, ^^qui a liett perpetuelJement dans le pays y^nud et chauddes Islegres^ na-t-ellepas ,,dA devefiir^ U carailere propre de leur yifigureV

DEGENERATIONE IN SPECIE. 191

tuas culicum nubes, aliquid ad faci- em piopriam incolarum contrahen- dam conferre posse, Dampien de Novo-HoUandiae occidentalis acco- lis observatio, docere videtur pj,

Anceps haereo anne et de clima- tis in conformationem hominis aeque ac brutorum animaUum influxu in- terpretanda sit Leibnitii nostri opi- nio de siiniUtudine gentium cum ani- mantibus terrae ipsarum indigeiiis: videri scil. Lappones vuku msum re- ferre, Nigritas simiam, de qua vero et extremi orientales aUquid habe- ant etc. cp,

Prae-

p) ^r^Leun paupieres sont toujours demifer- ^,mees fjour emjoec/ier que les mouckes ne ^jleur donnent dans les yeux. — De W ifVient^ qu^tant incommodez de ces inse- ,j8es des leur enfance^ ils nouvrent ja- ,^mais les yeux comme les autres 'pewples,^* T. II. pag. [69.

q) V. Felieri otium Hanoveranum pag. 150.

Liceat ob argumenti affinitatem his subjungere locum cx cl, Marsden kistory

^9

2 SeCTIO III. DE GENERI3 HUM.

Praeter clima vero etiam vitaege- nus nonnihil ad faciei formam genti- " litiam conferi^e posse, asserttim legi- mus exemplo Aethiopum, quorum nasum crassum et hibia turgida pas- sim tributa sunt modo quo tenella adhuc aetate a matribus lactantibus dum sorgum tundunt aKisve sub di- ris earum et gravissimis laboribus dorso portari soleant rj. <

Imo

of Sumatra pag. 173. ^'Sotne writer has jyVemarked, that a resemhlance is usiiallij yfound, between the dispositiofi and qua- ^^lities of the beasts proper to any couH' ^itry^ and those of the indigenous kahi*' pytants of the human sfaecies, where an iti' yytercourse wiih foreigners has not de- y^stroyed the genuinenejs oftheir charaSier, ,,T/ie Malay may he compared to the buf ^faloe and the tiger. In his domestic ^fStatCy he is indolent^ stubborn, and volup' ^ytuous as the former^ and in his adven- „tureous lifcy he is insiduous, hlood - thir^ y,sty and rapacious as the latter, Thus \yythe Arab is said to resemble his camel, ifOnd the placid Gentoo his cow»* r) cfr. V. c. praeter tot alios , Barbot ia Churchiirs coUe^ioh ofvoyages T. V. pag.

DEGENERATIONE IN SPECIE. I gS

Imo vero et apud varias barbaras gentes, Aethiopes sj v. c. Brasilien- ses O) Caribaeos uJi Sumatranos wj^

insu-

36. *'TAe wives of the hetter sort of ^^men heing jout to no suck hard lahour ,,as tke ineaner^ it has heen ohserved, that ,^their children have not generaUy such ,fat noses as the others ; whence it matf ,,he inferr'd that the noses of these 'poor ^^infants areflattend hy heing so long car- „ried ahour on their mother^s backs , he- ,,cause they must he continually beating ,,on them, when the motion of their arms ,^or hodies is any thing violent ; especial- ,fly wken tkeij are beating or pounding ^,their mi/Jet every morning^ wkich is the ^^constant task of the women of inferior ,,rank "

s) V. post silvam aliorum testium, Report of tke Lords of tke Committee of Coun- cil for tke consideration of Slave - Trade, 1789. fol. P. I. fol. C. i.b.

/) Lery, voyage en la terre du Bresil p. m. 98. 265.

«) De la Borde relation des Caraihes in Melchis. Thevenoti niinore colledione (Paris. 1674. 4- ; pag- 29.

m) cl. Marsden, history of Sumatra ^ag.^S-

N

1^4 SeCTIO III. DE GENERIS HUM.

insularum societatis in oceano au- strali incolas orj etc. neonatorum na- sum studio et vi illata deprimi et qua- si subigi avtoptarum fide dignissimo- rum uberrimis testimoniis extra du- bitationem positum est ; etiamsi ni- mia sint quae passim de fractis seu disjunctis hac ratione ipsis nasi ossi- bus perhibentur yj.

Verum istiusmodi violenta et diu continuata nasi moUis compressione augeri tantum et tueri nativam ejus configurationem, neutiquam veropri- mitus formari, vix monitu opus est, cum jam in foetibus abortivis gentili- tiam faciem agnosci posse vulgo no- tum sit.

Denique autem gentilitia ista fa- cies in prole ex connubiis diversarum

gene-

x) cl. J. R. Forster, Bemerkungen auf sei- ner Reise um die Welt pag. 482. 516.

y) cf. V. c. Kolbe, Besckreibung des Vor' gebiirges der guten Hoffnung, pag, 567»

DEGENERATIONE IN SPECIE. igS

generis humani varietatum non ml- nus ac color earum cutaneus misce- tur et quasi confluit, ita ut medium tunc inter utriusque parentis vultum prae se ferat. Hincmixta faciesMu- latorum , liinc Cosaccorum z) etKir- gisarum aj progenies connubiis cum Calmuccis sensim deformata, Tata- rorum contra Nogaiensium proles copula cum Georgianis , venustior reddita bj,

Exempla autem intemerati vultus populorum nullis aliis aliarum natio- num connubiis infectorum quondain praebebant veteres Germani cj , ho- dienum vero Cingari genuini Tran- sylvaniae indigeni dj , et instar om- nium Judaeorum gens sub quovis

coe-

z) Decas craniorum prima pag. ig.

a) Decas craniorum altera pag. 8-

b) Peyssonel sur le commerce de la mer noi- re T. I. pag. 177.

c) Tacitus de morihus Germanorum c. 4, (i) Dicas craniorum altera pag. 3.

N 2

196 Sectio IIL de generis hum.

coelo, quod ad fundamentalem fa- ciei configurationem attinet e) , sibi similis, et gentilitio quodam charac- tere insignis tantum non omnibus communi, et vel a parumphjsiogno- mice doctis primo intuitu dignoscen- do, etsi difficulter verbis concipien- do et exprimendo /^.

§.58.

e) Hinc vulgo pro siimmo artis documento Batavi chalcographi Bern. Picart habetur, quod in notissimo opere , Ceremonies et couttt?nef religieuseSy fere innumeros ex- hibuerit Judaeos, quod ad faciei lineamen- ta singulos quidem a singulis diversos, at- tamen omnes gentilitio isto charadlere in- signes et ab aliarum gentium hominibus, ipsis interraixtis , luculentissime distingu- endos.

f) Summo artifici cl. Benj. West, acade- miae regiae artium Praesidi , quocum de judaeorum facie gentihtia disserui, vide- batur, eam praeter aha maxime caprini quid pecuHaris et charafleristici prae se ferre, quod non tam in naso adunco, quam in transitu ef confluxu sepimenti quo'd nares discriminat ad labii superioris medium, ponendum esse censebat.

Mmus

DEGENERATIONE IN SPECIE. I97

§. 58.

Craniorum fojina gentilitia.

Intimam esse relationem faciem inter externam et substratam ipsi os- seam compagem , per se patet gj adeo, utvelcoecum, dummodo ali- quam ingentis diiferentiae notitiam habuerit, qua Mongolica facies ab Aethiopica abhorret, vel solo tactu statim cranium Calmucci ab eo Ni- gritae distinguere posse, nulkim du- bium sit; neque vel indoctissimo

per-

Minus accurate itaque cepisse viri hu- manissimi sententiani videtur desidcratiss. Camper, uher den naturlichen UnterschiecL der Gesicktsziige p m. 7. ubi etiam, quod equidem miior, Judaeorum nasuni isti Mogolonim similem esse arserit. g) cf. Sr Th. Brown's Discourse of the Se- pulckral Urns found in Norfolk. p. m. 13. Idem vir acutissimns primus Iquan- tum novi ad gentihtiam formani cranio- rum Aethiopum attendit: ''/> is hard to ^^be deceived in the distindion of Negro^s ,,ScuWsr

N 3

igS SeCTIO IIl. DE GEKERTS HUM.

persuadere possis alterutrum eorum capiti inhaesisse istis simili ad quo- rum exempla divina artis antiquae Graecae opera exsculpta sunt. Haec inquam quoad generalem habitum plana et evidentia.

Verum a curatiore anatomica in- dagine craniorum genuinorum h) di- versarum gentium plurimum adhuc lucis in studio varietatis generis hu- mani vel ideo expectare Hcebat, quod, a molKbus et inconstantioribus par- tibus nudata, firmum et stabile ca- pitis fundamentum exhibeant, et com- mode tractari et explorari, diverso sub aspectu considerari et invicem comparari possint.

Patet quidem ejusmodi compara- tione formas craniorum non minus quam colores cutis aut ahas hujus-

modi

K) Regiilas et criteria quibus hoc respe6tu in dijudicaiulis craniis utor, enarravi De- caie frima coUettionis craniorum pag. 5.

DEGENERATIONE IN SPECIE. 199

modi varietates in singulis hominibus passim ludere, unam cum aliis afii- nibus gradatim et inobservabili trans- itu quasi confluere , attanien in uni- versum haud inficiandam imo insig- nem ipsis inesse constantiam charac- terum ad habitum gentihtiam phiri- mum facientium et faciei nationibus propriae ad amussim respondentium. Induxit etiam ea constantia ogregios quosdam anatomicos inde ab Adr. Spigeho ij ut dimensionum normam quandam constituerent ad quam tan- quam ad trutinam craniorum varie- tates revocari et in ordines redigi possent; in quibus equidem prae ce- teris pecuharem mentionem meretur ingeniosi Camperi hnea faciahs k),

§• 59.

/) de cOYforh htmani fahrica p. m. 17.

k) V. Ej. kleinere Sckriften T. I. P. I, pag. 15. Ej. Naturgeschichte dcs Orang-utang p. 18'. 212. et libruinsiiigularem Uher den natiirlichen Unterschied dcr Gesichtsziige &c.

N 4

200 Sectio IIL de generis hum.

§. 59.

LAnea facialis Camperi,

Equidem animo sibi concipit, cranio a latere viso, binas lineas rec- tas se invicem secantes. Primam nempe horizontalem per meatmn au- ditorium externum et narium fun- dum ductam. Alteram vero quae ossis frontis supra nasum prominen- tem partem tangit et inde ad extre- mum usque limbum alveolarem su- perioris mandibulae decurrit. Ex angulo qui binarum istarum linearum concursu efficitur , aestimandam pu- tabat vir egregius differentiam crani- orum tam in brutis animantibus quam in diversis generis liumani nationi- bus.

§. 60.

In eandem a?iimadversiones,

At enim vero, si quid recte vi- deo, haec regula non uno vitio la- borare mihi videtur.

lo.

DEGENERATIONE IN SPECIE. 20 l

i". enim, quod equidem ex iis quae de varietatibus faciei gentilitiae diximus (§. 56.) per se patet, uni- versa haecce linea facialis ad sum- mum non nisi in eas generis humani varietates quadrat quae mandibula- rum directione ab invicem variant, neutiquam vero in eas quae contra- ria plane 'ratione facie potius in la- tera diducta insignes sunt.

2. Saepissime diversissimarum gentium craniis toto quod ajunt coelo ab invicem discrepantibus una tamen eademque lineae fa- cialis directio esse solet ; vice versa pluribus unius ejusdemque gentis craniis, quae in universum eo- dem habitu invicem conveniunt hnea faciaHs valdopere diversa. Parum enim ex sola directione faciei in cra- niis a latere visis judicare Hcet, nisi simul respectus habeatur latitudinis eorum. Ita v. c. dum haec scribo coram video craniorum bigam, Ae- N S thio-

2.02 Sectio III. de generis hum.

tliiopis scil. Congensis Ij et Sarma- tae Lithuani mj ; utrisque linea fa- cialis fere una eademque; habitus tamen maxime diversus si angustum et quasi carinatum Aethiopis caput cum quadrato magis Sarmatae com- paraveris. Contra vero aha bina! Aethiopum crania ad manus habeo, faciaH linea mirum quantum ab invi- cem abhorrentia nj , utroque vero, si a facie spectetur, angusta et c[uasi compressa calvaria, fronte fornicata etc. Aethiopicam originem aperte tes- tante.

5. Denique vero Camperus ipse, iniconibus operi saosubjunctis, Hne- is suis binis normaUbus adeo arbitra- rie et inconstanter usus est, toties punctis contactus variat, secundum quae hneas istas dirigit, et a quibus

omnis

/) Decade altera cvUeEliopis 0dniorum. tab,

18. 7«) Decadc tertia tab. 22. n) cfr. Decadis frimae tab. 7 et 8-

DEGENERATIONE IN SPECIE. !203

omnls earum vis et fides pendet, ut se ipsum in earum usu incertum et ambigue haesitantem tacite profitea- tur.

TSforma n^erticalis ad characte-

res gentilitios craniorum defi-

niendos.

Equidem quo major milii indies usus et quasi consuetudo cum col- lectione mea craniorum diversarum gentium, eo minus possibile mihi videtur varietates hasce gentilitias, in tanta proportionis et directionis partium capitis ossei vere multifor- niis differentia, plus minus ad cha- racterem gentihtiumfaciente, ad gra- dus et angulos generalis cujusdam re- gulae reducere.

Quum tamen ille craniorum aspe- ctus in hac de qua agimus diagnosi

ce-

2o4 Sectio III. de generis Hmi.

ceteris praeferendus videatur qui plurimas et maxime principales et ad comparationem characterum gentili- tiorum inprimis idoneas partes imo intuitu simul offert, eum prae aliis liuic scopo egregie respondere expe- riundo didici, quando crania ossibus suis jugalibus versus eandem lineam horizontalem directis junctim cum maxilhs suis iixferioribus eidem tabu- lae una serie imposita retro a vertice intuemur. Tunc enim quicquid ma- xime ad gentihtium craniorum cha- racterem confert , sitve mandibula- rum, sitve jugahum ossium directio, latitudo calvariae, aut angustia, pla- nities frontis aut tuberositas , etc. uno obtutu tamque distincte oculos ita feriet, ut eum aspectum non in- epte n o r m a m v e r t i c a- 1 e m appellare hceat; cujus ratio- nem et usum lah. I"'^ facile illustra- bit; utpote quae speciminis loco tria crania, ea quam diximus ratione dis- posita, exhibet. Mediiim sciL (fifij.

20

DEGENERATIONE IN SPECIE. 2o5

!2.) maxime symmetricum et venus- tissimiim feminae Georgianae ; utrin- que vero bina capita ossea opposito plane modo ab eo discrepantia. Al- terum nempe (iig. 5.) antronsum elongatum et quasi rostratum Aethio- pissae Guineensis ; alterum vero (fig. I.) ad latera extrorsum diductum et quasi complanatum Tungusae rangi- ferini.

In illo tum orbitarum limbus tum jugalia ossa elegnnter angustata ip- saeque mandibulae sub ossis frontis modice ei^cplanati peripheria abscon- duntur ;

in isto contra maxillaria ossa utrinque compressa prominent;

in hoc denique jugalia ossa cum nasi ossicuhs et glabella in eodem fe- re plano horizontah posita, utrin- que enornuter exporrecta eminent.

g.6a.

206 SeCTIO III. DE GENERIS HUM. §. 62.

Varietates craniorum gentilitiae,

Omnis Capitis ossei diversarum gentium diversitas aeque ac ea faciei gentilitiae quam supra recensuimus ( §. 56. ) ad cjuinas quoque varieta- tesprincipes redigenda videtur; qua- rum specimina e multis selecta tah. Il'^* exhibet.

I . Medium in his locum tenet op- time symmetricum , subglobosum, cui frons modice explanata, ossa ju- galia angustiora, nuspiam protube- rantia, a processu malari ossis frontis deorsum decurrentia ;

Kmbus alveolaris rotundior;

dentes primores utriusque maxil- lae ad perpendiculum positi.

Speciminis loco inservit tah. 11, Jig. 3. feminae Georgianae elegantis- simum cranium.

(— cfr. §. 56. n. i. — )

Media

DEGENERATIONE IN SPECIE.

207

Media est haec venusta craniifor- ma. intev hinsi extrema ; quorum al- teri

2. caput quasi quadratum; ossa jugalia extrorsum eminentia;

glabella et nasi simi ossicula fe- re in eodem cum ossibus jugalibus plano horizontali posita ;

arcus superciliares vix uUi;

nares angustae;

fossa malaris leviter tantum si- nuata ;

limbus alveolaris antrorsum ob- tuse arcuatus;

mentum prominulum.

Haec cranii forma Mongolicis gentibus propria.

Hujusmodi est tab. 11. /ig, i . Tun- gusae rangiferini.

(— cfr. §. 56. n. 2. — )

Alteri

208 SeCTIO III. DE GENERIS HUM.

alteri contra extremo

3. caput angustum a lateribus compressum^

frons tuberosa, fornicata;

ossa jugalia antrOrsum prominen- tia;

nares amplae;

fossa malaris pone foramina in- fraorbitalia profundius sinuata;

mandibiilae porrectae;

limbus alveolaiis angustior, elon- gatus, magis eliipticus;

dentes primores superiores obli- que porrecti;

inferior mandibula magna, ro- busta;

cranium plerumque crassum, pon- derosum.

Hujus-

DEGENERATIONE IN SPECIE.

^09

Hujusmodi Nigritis commune; quale est tah, Il.Jig» 5. Aethiopissae Guineensis.

(— cfr. §. 56. n. 4. — )

Sequuntur denique binae varie- tates inter primam illam et extre- mas istas intermediae :

4. nempe ea, cui

malae latiores quidem, attamen magis arcuatae et rotundatae quam in Mongolica varietate ( — n. 2. — ) non ut in hac utrinque exporrectae et angulosae;

orbitae plerisque profundae;

frontis et verticis forma plurimis arte efficta;

cranium plerisque levius.

Haec Ajiiericana varietas.

O vide-

2 I O SeCTIO IIL DE GEKERIS HUM*

videsis tah, Il.fig. i. caputducis Caribaei ex insula S" Vincentii.

(— cfr. §. 56. n. 5. — )

5. Calvaria modice angustata;

frons subtumida ;

malarum' ossa haud protuberan- tia;

mandibula superior aliquantum prominens ;

bregmatis ossa ad latera protube- rantia.

Haec MalaicO stemmati per oce- anum australem communia.

Specimen exhibet tah^ II, Jlg, 4» cranium scil. O-taheitae. (- cfr. §. 56. n. 5.--)

Et haec quidem craniorum for- ma gentiHtia in universum adeo con- stans, ut et in tenellorum infantum

capi-

DEGE1S'ERATI01S'E l^ SPECIE. 2 1 l

capitibus jam observabilis sit. Ita eiiim V. c. infantis Buraeti cranium possideo oj Mongolicum cliaracte- rem aperte prae se ferens; aliud Ni- gritae neonati/^ Aetliiopicum habi- tum prodens.

§. 63.

Caussae Darietalis craniorum gentilitiae,

Ossa quidem ommum corporis humn^ni partium similarium solidissi- maesunt et maxime stabiles, utj^ote quae reliquis solidis tanquam funda- menta et fulcra substrata inhaerent.

Attamen nihilo minus multo ma- gls quam partes corporis moUes per- petuis mutationibus obnoxias ess^ tum physiologica experimenta tum pathologica phaenomena aperte do- cent.

Deli- 0) Decade tehia tab. 29. p) ibidcm tab, 30.

O 2

212 Sectio III. de generis hum.

Deliquescunt continuo, etsi in- sensili modo, elementa ossium et re- sorbentur; nova contra ex purpureo sanguinis fluento secreta et eorum loco deposita denuo solidescunt et jacturam reparant.

Perficitur ergo continua hacce materiei osseae permutatione quod jam inde a prima ossium formatione inchoatum est, ut nempe ipsa vicinis se accommodent partibus, et earum actione quodammodo formentur et effingantur.

Evidentissime praesertim hoc patet in capitis ossei aetate provec- tioris configuratione. Tunc enim basis cranii interna ectypum quasi re- fert loborum et gyrorum cerebri cui adaptatuni erat: exterior vero facies ossea haud inficianda exhibet vesti- gia tum actionis musculorum tum imiversi vultus cujus generalem ha- bitum et rationem satis facile ex cra- nio denudato hariolari licet.

Quod-

DEGENERATIONE IN SPECIE. ai3

Quodsi ergo verum est, ut qui- dem videtur verissimum, climatis magnam esse in faciem gentilitiam potentiam, (§. 67.) per se quidem patet eidem caussae etiam magnas esse partes, etsi magis mediatas , ad formam craniorum gentilitiam, prae- sertim quod ipsa faciei ossa attinet, constituendam,

Attamen et praeter istam caus- samprincipem alias quoque tanquam accessorias , ut violentiorem et diu continuatam pressionem etc. in ipsis hisce faciei ossibus locum habere posse, mihi quidem non improbabile videtur. Superbit v. c. collectio mea HberaUtate perillustris Banksii raris- simo cranio Novo-Hollandi fp ex viciniasinus botanici C^<^f^^^^y-^^yJ praeter aha singulari planitie maxil^ lae superioris ubi dentes superiores et canini insident, conspicuo. Jam

vero

q) Decade tmia tab. 27,

o 3

3l4 SeCTIO III. DE GENETIIS HUM.

vero notum est barbaris istis parado- xum morem esse ligno transveisali nasi sepimentum perforandi et tan- quam pessulo nares sibi ita obturan- di ut non nisi ore aperto spirare ipsis liceat. Credibile ergo perenni obi- cis hujus transversi pressura plani- tiem istam sensim effici.

Multo frequentius autem ossa phnia cal^variae diutino pressu pe- euliarem et passim quidem itidem gentilitiam conformationis mutatio- nem pa tiuntur, sive a communi qua- rundam nationum more infantes in incunabulis coUocandi , sive a vio- lentiore encbeiresi, studio diu conti- nuata, profectam.

Hinc Vesalius suo aevo Germa- nos compresso plerumque occipitio et lato capite spectari ajebat, quod pueri in cunis dorso semper incum- bant.

Bel-

DEGENERATIONE IK SPECIE. 2. 1 5

Belgis vero oblongiora caeteris tribuebat capita , quod matres suos puerulos fasciis involutos , in latere et temporibus potissimum dormire sinant. ^

Hinc quoque barbari Americani circa Caroiinam meridionalem ad novam Mexico usque calvaria de- pressa insignes sunt, quam infantibus declivi situ in cunis contrahunt, quo- rum vertex imo vero universi corpo- ris pondus inimobiliter sacculo are- na infarcto inqumbit 7;^.

" Quod

x) v. A(lair*s history of the Nortk-Ameri^ can Imiims: pag. 9. 'Hhcy fix the render y^ififant on a kind of cradls y where his ,feet it/e tiltedy ahove a foot higher than ^^a hnrizontal -position ; — his lieadhends „back into a hole, made on purpnse to re- ,yceive /f, where he hears the chief fart ^^of his wcigkt on the crown of the heady ^jWpon a s?iiall bag of sand, withnut heing ^yin the least able to mnve hjmself. 8if ^^this pressure and thdr thus flattening ^ythe crown of tke head, tkcy consequent- y,ltf make their heads fhick.And their facei ifhroad,"

CL 1 6 SeCTIO III. DE GENERIS HUM,

Quod vero alia artificia attinet capita neonatorum infantum pressi- one manuum aut vinculis aliisque in- strumentis in gentilitiam quandam formam redigendi, ea apud antiquis- simas gentes aeque ac apud hodier- nas, inter nostrates aeque ac inter remotissimas nationes , in usu fuisse constat s),

Relatum enim accepimus istius- modi ritus sollemnes hodienum esse, aut quondam fuisse, quarundam Ger- maniae provinciarum incoHs 0 tum

Bel-

i) iiHOS tetes seroient mal de la fapn de ,^1'auteur de notre etre : it nous les faut „fa(onnees audekors yiar les sages-fem- ^,mes et au - dedans par les johilosopkes. — ,Jes Caraibes sont de la moitie iplus keU" f^reux que nous.** J. Jacqu. Rousseau, Emile T. I. p. m. 19,

f) de Variscis hodiernis cl. J. Chr. Gottl. Ackermann in cl. Baldinger neuen Magazin fiir Aerzte T. II. pag. 506.

de Hamburgensibus sui temporis v„ Laurembergii fiasicomjose pag, 63.

DEGENERATIONE IN SPECIE, 21 7

Belgis ujy Gallis w) ^ Italis quibus- dam ocj , Graecis Arcliipelagi insula- nis yjj Turcis zj^ priscis Siginnis aj^ et Macrocephalis ad pontum Euxi- num bj y hodiernis Sumatranis cj y

Nico-

u) Spigel de humani covjporis^ fahrici pag. 17. w) cie Parisinis v, Andry, ortkofedie T. II,

pag- 3.

x) cie Genuensibiis v. c. v. Vesalius de cor^ foris humani fahrica p. m. 23. Spigel 1. c.

tj) nominatim de Chiis retulit mihi avtoptes, carus mihi quondam auditor, cl. PhiUtes M. D. Epirota.

z) docuit me Perill. de Asch litteris d. 20 Jul. 1788 datis, quaerere vulgo obstetri- ces Constantinopoli post partum e matrc qualcm neonato suo capitis torniam optct ? ct ab Asiatis quidem eam praeferri, qiiae fascia transversa frontem et occiput ar6le cingente cfficitur, quia rubra capitis tc- gumenta quibus uti solent tunc melius in- sidere putant.

cfr. Decadis craniorum primae tab. 2,

fl) Strabo L. XI. pag .;58 ed. Casaub.

b) Hippocrates de aerihus^ aquis et locisy ed, Charter. T. VI. pag. 206.

e) cl. Marsden, histortf of Sumatra pag. 38,

O 5

2 1 8 Sectio IIL de getceris hum;

Nicobaris c]J , praesertim vero diver- sissimis Americae popuKs, v. 6. aceo- iis freti Nootka rj^ Scliactarum gen- ti Georgiae indigenae fj , Waxsawis Carolinae gj^ Caribaeis^ hj ^ Perua- nis ij , imo et Aethiopibus liberis in- sularum Antiilicarum k),

Mirum

d^ Nic. Fontana, in Asiatick Researckes T, III. pa§. 15?.

f) V. Meares's voifages pag. 249. /) Adair 1. c. pag. 8- 284.

cfr, Decadis craniorum pritnae tab, 9.

g) Lawson's kistorij of Carolina pag. 35. k) (OviQdo) kistoria gcjteral de las h^di"

dias. Sevilla 1535. fol. pag. 255-

RaynionH FjVQton , didionaire Caraihc" fran^ois. Auxerr. 1665. 8. pag. 58. 92. 145,289.

ctr. Decadis craniorum primae tab. 10 ct tabulae huic opusculo subjunclae IL fig. 2,

it. Decadis sccuitdae tab. 20. i) Torquemaila monarckia Yndiatia. SevilL 1615. fol. T. IIL pag. 623.

de Ulloa Relarion del viage para pie- dir algunos Grados de Meridiano. Macira 1748. fol T. II. pag,. 533. h) Thibault de Chanvaion votjage a la Mar" tinique pag. 39. ^ '

DEGEyrEHATlONE 1^- SPECIE» 2 1 9

Mirum sane extitisse nuper auc- tores qui totum hocce infantum ca- pita fmgendi artificium in dubium vocare ausi sunt /y; rem inquam, tanto testium ocnlatorum unanimi consensu evictam; ex qua pluribus Americae tum australis m) tum sep- tentrionalis nj nationibus nomen na- tum est; quam jam ante ducentos annos in conciliis cleri Hispanici bar- baris novi orbis interdictam novi-

mus

J) V. Haller, Camper, Sabatier &c.

w) „L^ nom ci*Omagiias Aans la langue da ,jFeroUj ainsi que celui de Camhevas que ^yleur dounent les Fortn^ais du Fara dans y^la langue du Brcsil, signific Tete-plate: ,,(?« effct, ces fjeuplcs ont la hizarre cou- ,.tU7ne ds presser entre de!'X 'planckei le ^,front des enfans qui vienmnt dt n((itrej y^et de leur procurer letrange figure qui ,,e;z resultCj pour lcs faire mieux ressem- ,ihler, disent-ilsf ci la pleine ■ Lune.'*^ ile la Coiidamine iii Memoires de racad. dcs sc. de Paris 1745. pag. 427.

») Tites de Boule et Tetes platcs. cfr. Char- levoix, kistoire de la nouvelle France T, III. pag, 187. 323-

^20 SeCTIO III. DE GENERIS HUM,

mus oj; cujus singula momenta cu- ratissime descripta habemus , machi- namenta et vincula pj quibus cliutino et per annos continuato constanti et uniformi pressu gratam ipsis formam obsequiosae infantili calvariae indu- cunt; quibus omnibus denique ipsa barbarorum istorum crania Europam

illa-

0) Jos. Saenz de Aguirre coIJeBio maximn conciliorum omnimn Hispaniae et noyi or- his ; ed. 2. Rom. 1755. fol. T. VI. pag. 204. ubi in historia Synodi tertiae dioe- cesanae Limensis a 1585. d. 17 Jul. de- cretum ne Indifiliorum capita forment ty- pis. — ^^Qufientes "penitus exstirpare y^abtisum , et superstitionem , quibus Jtidi yfpassim infantium capita formis impri' j^munt^ quos ipsi vocant C a i t o, Q» „m a, O p a 1 t a; — statuimus et » itpraecipimus &:c. &c." varias nempe in delinquentes poenas, ut v. c. mulier quae talia fecerit, ^\frcqucntet do^rinam joer ,^continuos decem dies mane et vesperi , ,f-pro prima culpa ; pro secunda vero per ^^viginti" &c.

p) cfr. V. c. curatas icones vinculorum hu- jusmodi quibus Caribaei utunturin Jour^ nal de pkysi^ue m. Aug. I79I. pag* 133.

DEGENERATIONE IN SPECIE. 221

illata, et passim pridem iconibus ex- hibita qj , exactissime et ad amussim respondeiit.

Utut vero res ipsa extra omnem dubitationem posita sit, de eo tamen adhuc ambigendum quod inde ab Hippocratis temporibus saepius as- sertum legimus, pecuhares istiusmo- di craniorum formas studio primum et artificiis etfictas et per longas ge- nerationum series continuatas et re- petitas, temporis progressu demum hereditario quasi jure connatas esse €t in alteram naturam abiisse.

Extat quippe in aureo Hippocra- tis opusculo quod de aeribus, aquis et locis inscribitur, celeber locus de macrocephahs, ponto Euxino vicina gente, de qua primo et principe sta- tim loco disserit, ideo quod nulla omnino aha gens sit, quae simiha ca-

pita

^) y. c. m Memoiref de VAcad, des rc. de Paris 1740. tab. 16. fig, i.

222 Sectio III. de generis hum.

pita Iiabeat. A principio quidem consuetudinem in caussa fuisse dicit, iit tam longis capitibus essent; post- modum vero naturam ipsam" cum Gonsuetudine conspirasse. Genero- sissimum autem apud macrocepha- ios putafi, caput habere quam maxi- me longuni. Et hoc quidem consue- tudinis initium fuisse: quum recens adhuc ipsis natus fuerit infans, caput ^jus adhuc cereum quasi aut udo et moUi luto simile, quam celerrime constrinxisse manibus, coaptantesque coegisse in longitudinem augeri, quin et vincuHs constrinxisse ac aptis in- strumentis colKgasse, quo rotunditas capitis prohibeatur ac longitudo au- geatur. Eam consuetudinem tan- dem effecisse ut ejusmodi natura ca- pitum existeret. Temporis vero pro- gressu naturam quoque tales produ- xisse, ut non ampKus necesse fuerit consuetudine priore cogere.

Singularis phaenomeni rationem ex celebri sua generationis hypothe-

si

DEGENERATIONE IN SPECIE. 223

si explicare studet Cous senex , quae a Biiffoniana non multum abludir, et qua genitale liquidum ab omnibus corporis membris procedere et quasi defluere putabat, indeque formas partium, modulo quasi exceptas, ad foetus formationem congeri. Hinc- cpe contingere, ut ex caivis calvi gi- gnantur, ex caesiis caesii et ex ma- croceplialis macrocephali.

Simile quid postmodum et de aliis gentibus P^ruanis v. c. rj et Genu- ensibus s^ memoriae proditum est.

In universum quidem rem bacte- nus adhuc in medio relinquo, et ad ea tantum provoco quae supra (g. 59.) occasione aliorum similimn phaenomenorum protuli.

§.64.

r) deincolisprovinciaePortus veteris(Hisp.

Puertoviejo) Carclanus de rerum varietatc

T. III. pag. 162. edit. Sponii. s) Jul. C.^es. Scaliger rntnment, in TkeO'

'pkrastum de causis i^laittarum pag. 287,

1324 Sectio IIL de generis hum*

§. 64.

Dentium ^varietates aliquot gentili- tiaej earumque caussae,

Craniorum formas proxime ordi- ne excipiant dentium varietates non- nuUae quibusdaln in gentibus nota- tae.

Ita V. c. jam a. 1779* tam in frag- mento medicati funeris Aegyptiaci, quam in integio mumiae cranio tj singularem dentium primorum ano- maliam observavi, utpote quorum coronae non scalpriformes margine tenui instructae, sed crassae et co- nis truncatis similes, canini vero quo- ad coronarn non nisi situ a vicinis bicuspidibus distinguendi erant. Ea- demque singularis plane conforma- tioetiam inabis mumiis annotata est; ut in Cantabrigiensi uj ^ et Cassella-

na

^) V. Decas craniorum 'prltna ^ tab. I. U) Middletoii, monumema anciquitatif ^ O- perum T. IV. pag. 170. ^^dentes omnef

i4n

DEGENERATIONE IN SPECIE. 22$

na wj ; simile quid etiam in Stuttgar- diensi acj ; imo vero et ipse cum ante bienniuniLondini versarer simillimos incisores in juvenili mumia reperi^ quam pro humanitate suasolvendam niihi concessit possessor ejus cl. Jo. Symmons yj. Quamquam autem vix monitu opus sit, in tanta seculoium serie qua mos cadavera condiendi in Aeg\q)to invaluit, inque tam vario- rum ejus terrae dominorum et inco- larum vicissitudine, magnam quoque

mu-

ifytn maxiUa swperiore firyniter adkuc in- ^^haerentes reperiunrur ; quod vero singu- jjare et prodigii fere loco kabendum^ an- fyteriores s, incisores^ non acuti ilJi qui* ,ydefn atque ad incidendum apti , sed per- ,^inde ac maxiUares lati platie atque obtu- ^^si sunt."

U>) cfr cl. Briickmanni archiatri Brunsui- cens. relationem de ea mumia. Brunsuic* 1782. 4-

X) cl. Storr, prodr. metkodi mammalium Tubing. 1780. 4. pag. 24.

ij) Pkiloso-pkical Transattions a. 1794. P« II. pag. 184-

P

226 Sectio III. de generis hum.

mumias earumque crania intercede- re debere varietatem , neque sanum quenquam iii omnibus mumiis ean- dem quam innuimus dentium singu- larem formam expectare posse ; me- morabilis tamen varietas videtur et fortassis aliquando utiliter pro cha- ractere distinctivo adhibenda, quo iinius aevi aut gentis mumias a reH- quis dignoscere licebit» Difficile quidem fuerit caussas pecuHaris hu- jus conformationis eruere; non im- probabile tamen videtur, magnam sane partem eandem victus rationi tribuendam esse, quem quidem vete- ribus Aegyptiis agrestem fuisse, cau- libus ac radicibus constantem, ex- pressis verbis Diodorus Sicukis mo- net. Dentes hinc magis detriti; de- tritos vero aut studio obtusos crassi- tie contra increvisse, et in homini- bus z) et in brutis aj annotatum.

Pon-

z) Eirch's hinory of the Koyal Society T.

IV. pag. 3. a) de dentibus exserti» eburneis elephanto-

DEGENERATIONE IN SPECIE. 2 27

Pondus accedit huic conjecturae observatione Winslovii hj qui in cra- nio Groenlandi ex canum insula c) similem dentium incisorum singula-

reni

niirt V. Tranqucharische Missionr - Berick- te Contin. CVI.

b) V. Memoires de VAcad. des sc. de Paris^ 1722. pag. 323.

tf) Hond- Eyland^ adeo notissima est insula ad fretum Disko littoris occidentalls Groenlandiae, et in omnibus accuratis istius terrae mappis geographicis a Zorg- drageri inde temporibus obvia , ut plane nie non intelligere profitear quid sibi vo- luerit Canipcrus quando Winslovium ig- iiorantiae arguere et cx Hiibneri gcogra- phia emendare ausus est , in qua ncmpe canum insula reclius ad oceanum pacifi- cum sub tropicum capricorni &c., relata sit Aime nescibat hancce australem in- sulami ab inventorc Schoutcnio a. t6i6. in notissimo itinerario ut plane non habi- tatam describi, imo vero ab eo inde tem- pore a nullo quod sciam Europaeo denuo visitatam esse! cum contra borcalis iila regio cx qua Winslovius cranium istud acccperat ab innunieris Europaeis balae- narum capiendarum caussa frequentetur.

p 2

228 SeCTIO III. DiE GENERIS HUM.

rem crassitiem et cum molaribus si- militudinem notavit, eamque modo quo barbari isti crudis vescantur car- nibusj tribuit dj,

Respondent sane liuic observa- tioni dentes crassi et mire detriti in binis Eskimotarum craniis , quae ex colonia Nain terrae Labrador nuper ad me pervenerunt ej* Eskimotas

enim

d) „Les dents incisives sont courtes ; ( ver- „ba sunt Winslovii ) eUes sont larges de ,idevant ett arriere et plattes, au lieu d^etre ^jtranckantes , et ressemblent 'plus a des yydenti molaires, qu^a des incisives»'

,^Mr. Riecke (^quiavoh trouve ce cra- iitte ) ina dit que les habitams de cette Is- ,Je mangent de la ckair totite crue. — ,flls font flusieurs mouvemetits extraordi' ^^naires avec la mackoire , et heaucowp de ,,grimaces en mackant et en avalant. CV- ^ytoit principalement ce sfeSlacle, quipor- ^ita Mr. Riecke a ckercker quelque cada- jjvre de ces insulaires pour voir^ si leurs i,mackoires et leurs dents avoient quelque ^,conformation joarticuliere" &c.

e) v, Decas craniorum tertia, tab. 24. 25»

nEGEHERATlONE IN SPECIE, 22^

eiiim cum Groenlandis ad unum idemque stemma pertinere, et ipsum nomen eorum gentilitium a crudae carnis esu vulgo derivari , pridem notum est,

Quae varii auctores f) de Cal- muccorum dentibus retulerunt, quod longiores sint et interstitiis majoribus distincti, ea, ut demum reperi, pri- mitus, neque tamenaccurate, exYvo- nis Narbonensis clerici relatione, an- no 1243 concepta et infra adliuc pluribus tang,enda, hauserunt, neque cum hodiernorum Mongolorum cra- niis quae in collectione mea servo, conveniunt,

Ah*ae denique proprietates ^qw- tium gentihtiae unice artificiis deben- tur; ut in Nigritarum quibusdam stemmatibus qui sibi dentes hman-

do

/) cfr. V. c, Buffon, Erxlebcn dc.

p 5

^5o SeCTIO III. D"fe GENERIS HUM.

do g) subularum in moduni acu- unt kj; aut in Malaicis nonnullis po- pulis qui vitream dentium substanti- am magnam partem delent ij aut praeterea sulcos quoque eidem in- sculpunt kj etc.

Simi-

g) van Liiischoten SchipvaerS naer Oost P. I, p. m. 60.

von der Groben Guineiscke Reisebc' schreihung pag. 51. 94.

Barbot in Churchiirs coUeStion of VO' yages T. V. pag. 159. T43, :85-

Schotte in Philosopliical TransaSiions T. l.XXIII. P. L pag. 92.

Report of tke Lords af tfie Committee of Council for tke consideration of Slave Trade. fol L. et M. fe) Miror egrcgios quosdara auftores, iit Rbmerum et d. Niebuhr hanc dcntium de- formationcm artificialem pro naturali con- formatione habuisse. v. Istius Efterret' tting om Kysten Guinea pag. 21. Hu- jus vero diss iii Deutschen Museum 1787« P. I pag. 425. r) de PhUippinis Magindanai, v. cl. Forrest, voyage to New-Guinea pag. 237,

de Sumatranis , cl. Marsden pag. 46. k) de Javanis, Hawkesworth's coUeBiott of voyages T. III. p. m. 349.

DEGENERATIONE IN SPECIE. 201

Simile quid ipse in Sinensibus quibusdam Javanis observavi qui sibi eandem substantiam a dentium pri- morum extremo margine studiose et aequaliter coticula detererant.

6

Aliae quaeclam ^arietates gentili-

tiae respectu sin^ularum corpo-

ris partium,

Principes liactenus indagavimus varietates diversarum gentium, sive in colore(tum cutis earum, tum ca- pillorum et oculorum), sive in vultu et craniorum forma observabiles.

Nonnullae interim adhuc restant enarrandae quae alias corporis par- tes attinent, quanquam minoris pas- sim momenti, neutiquam tamen sic- co plane transeundae pede, quas ita- que paucis sigillatim percurrere li- ceat.

P 4 Etiam-

33a Sectio III. de GENERIS hum,

Ehamsi vero non omnium caus- sae ac rationes aeque ad liquidum demonstrari possint, nuUa tamen erit tam singularis et plane aenigmatica t[uin comparando cum phaenomenis analogis, qualia superiori sectione in brutis animantibus observata conges- simus, comprehensu facilior red- datur, r.

Auriculae^

Notum est rei antiquariae studio- 615 multa veteris Aegypti idola sive aenea et figuHna, sive ex variis la» pidum generibus aut sycomori Hgno exscalpta, sive denique in sarcopha- gis picta, auriculis altioribus insignia esse. Brevi manu hoc vitio artificum, artis delineandi imperitorum, tribue- re placuit ilupero auctori /J. Cui ve-

ro

\ ) Rerherckes 'philosopkiques stir les EgijfO'- mns T. I. pag. 212.

DEGENERATIONE IN SPECIE, 233

ro quo minus caleulum acljiciam im- pedior egregio artificio et gustu quo plura eorum elaborata vidi, tum ve- ro quod maxime in iis observaverim quae Indicum vultum prae se fe- runt m^ , similisque collocatio etiam in genuinis Indicorum hominum pic- turis , passim summo studio exaratis, reperiatur. In universum vero non major est ea diversitas quam ea qua et passim in varietatibus animalium domesticorum , equi praesertim et suis, auriculas situ et collocatione ab invicem differre videmus, imo ve-' ro quodsi in iisdem Aegyptiacis et Indicis figuris simul directionis aper- turae palpebrarum, a nasi radice ver- sus aures, rationem habemus, mag- nam partem auricularum altitudo non nisi a modo quo caput gestatur, occipitio nempe elatiore et mento depressiore, pendere videtur,

Pris-

m) V. Pkilosophical Transa&iont ?. 1794- P. II. pag. 191. tab. 16. fig. 2.

P 5

^54 Sectio IIL de generis hum.

Priscis quoque Batavis auriculas tum forma tum coUocatione singula- res fuisse tam ex locis veterum auc- torum quam ex signis antiquis asser- tum legimus nj,

Ita et Biscaiae inoolarum aures magnitudine insignes dicuntur o^.

Barbaris hominibus auriculas ma- gis a capite distare, et mobiles esse vulgo notum est, multis quoque praesertim Indiae orientalis et maris pacifici stemmatibus appendicem au- ris variis artificiis vaegrandem et monstrose elongatam; cujusmodipa- radoxus ritus hyperbolicis veterum auctorum fabuUs de quorundam po-

pulo-

n^ icones exhibent Smetii antiquitates Neo- fnagenses pag. 70. et Cannegieter de Brit- tenburgo, matribus Brittis &c. pag. 144.

Oi) V. nobilis feniinae (Comitissae D'Aunoy) relation du voyage d^Espagne T. I. p. m. 23. Vindicat aii(5oritatem operis desidera- tiss. Dieze in notis ad Puente, Reise durck Spanien T. II. pag. 271.

DEGENErxATIONE IN SPECIE. 2.3^

pulorum auriculis plane inimanibus ansam praebuit,

§• 67. ■

M a m VI a e,

Mammas barbararum quarundam gentium feminis, et quidem Africaeyr7j praesertim et quarundam maris pa- cifici iiisularum qj^ prolixaset pendu- las esse, nube testium constat. In- terim tamen monere oportet relatio* nes eorum partim supra veritatem auctas videri /;;: tum vero eundem

habi-

p) cfr. V. c. dc Aethiopissis , Fermin suy Vouonomie animale T. I. pag 117. de Hottentottis, Kolbe pag 474.

^) V. incolas insulae Horn apud Schouten in cl. Dalrymple colhllion T II. pag i;g,

r) V. c. Towrsoni assertum in Hakluyt's coUeHion T. II pag. 26 de Nignti> ad fl. S'" Vincentii: ^Divers of tlie wnwen ,,kave siirh exeeedin^ long hrtasts ^ tkat ^^some of tliem will Ijy tke same u^on tke ,^ground and lie downs bij tkemj"

aut

S56 SeCTIO 111. DE GENERIS HUM,

habitum non omnibus ejusdem gen-- tis feminis communem esse; dari enim et in oceani australis insulis fe- minas quam plurimas sj aeque ac tot Aethiopissas vel in Europaeis empo- riis quotidie visendas mammillarum decora pulcritudine conspicuas ; de- nique autem istam vastitatem neuti- quam barbaris tantummodo nationi- bus propriam, verum etiam passim inter Europaeas v. c. quondam apud Hibernicas O^ et hodienum adhuc

apud

aiit Brucei de Shangallarum mammis jn quibusdam earum fere ad genua usque dependentium , Reisen nack den QueUen des Nils T. II. pag. 546. **

neque majorem fidem habeo Mentzelii narrationi de Tabaci crumenis ex mam- mis Hottentottarum confectis et magna copia ad caput bonae spei vcnaHbus : Be" Sckreihung des Vorgeburges der guten Hojf- nung T. n. pag. 564. ^) cl. J. R. Forstcr, Bemerkungen &c. pa^,

242. f) Lithgow's rare Adventures andpainefull ■peregrinations p. m. 433. — *'/ saw in ^Jreland^s North-fartswomen travayling

iitk^

DEGENERATIONE IN SPEClE. sS^

apud Morlachicas uj observatam

esse.

Caussa maxime m more infantes dorso matris inhaerentes lactandi, partim etiam in diu et per plures an- nos continuata lactatione, quaeren- da videtur. Imo vero passim etiam artificio elongatas fuisse mammas apud populos qui eam prolixitatem pulcram censuerint, relatum legi- mus wj*

Aliae

„tAe waijy or toytwg at home^ carry tkeir ,,lnfams ahout their neckes^ and laijing „the dugges over their skoulders , would iigive sucke to tke Babes behinde their fjbackes^ without taking tkem in their ar. „mes : Such hind ofbreasts , me thinkethy ,ywere very fit^ to be made money bagsfor ,,East\-or fVest-Indian Merckants^ being ,,more then kalfe a yard long, and as well ^.wrougkt^ as any Tanner , in tke like ^^ckavge^ could ever moUifie suck Leather^

u) cl. Fortis, viaggio in Dalmazia T. I. pag. 81.

M;) de incolis orae occidentalis Africae , in- ter promontoriura album et Senegam fl.

Cada.

258 SeCTIO IIL DE GENERIS HUM. .

Aliae gentes amplitudine et tur- gore mammarum conspicuae, ut Ae- gyptii; Juvenale jam

„In Meroe crasso majorem in- fante papillam'*

tanquam rem vulgarem et omnibus communem memorante. Imo non muliercs tantum sed et viri aegyptii mire mammosi dicuntur crj.

Inter Europaeas nationes Lusita- nae feminae mammas amplissimas prae se ferunt )fj, cum contra His- panicis tenues sint et exiles, quas

prae-

Cadaniosto in Ramiisii collcclione T. I, p. ni. loo.

cfr. Lamiral, VAfrique et le peuple A- friquain, Par. rySQ 8. pag. 45. ~ "«« fySenegaf Jes jeunes filles font leurs effom ,^,pour faire tomber Uur gorge afin qu^on ^jes croife femme et qtion les respefte da- ,,vantage."

x) Alpiniis, historia naturali Aegypti T. I. pag. 14.

y) reterente niihi cl. Abildgaard ex itinerc Lusitano niiper reduce.

DEGENERATIONE IN SPECIE. 2.Zg

praeterito certe seculo studio com' primere et incrementum earum im- pedire curabant zj.

Contraria cura ambitum manima- rum augeri posse nullumdubiumest; quantum vero praeterea Venus quo- que praematura eo conferre possit memorabili sane exemplo impuberes et nondum adultae puellae merce- nariae docent quae Londinum, prae- sertim ex vicinis maxime suburbiis, confluunt, et quaestum corpore fa- cientes ingenti numero plateas noctu pervagantur.

§. 68.

G e n i t a l i a.

Linnaeo quidem in prolegomenis systematis naturae ccgenitalium cu- 55riosior indagatio abominabilis dis- :»plicet:5) progressu tamen laboris

aliter

s) Comitissa D'Aunoy l. c, T, II. pag. 158.

j354o SeCTIO III. DE GENERIS HUM.

aliter eum sensisse evidenter termi- nologia ejus conchyliorum, imo vel instar omnium venus dione docet, lubrico sane stilo metaphorico ab eo depicta. Ignoscent ergo manes viri Summi si et hic, quae de gentilitiis quibusdam varietatibus geniralium memoratu digna visa sunt, succincte enarravero*

Nigritas mentulatiores esse vulgo fertur. Respondet sane huic asser- to insignis apparatus genitahum Ae- thiopis quem in supellectile mea ana- tomica servo. Num vero constans sit haec praerogativa et nationi pro- pria, nescio aj, Venere ardentes

femi-

4) Idem cle Scotis septcntrionalibus qui inin- quam braccati incedunt praedicabat cl. Faust, wie der GesckUchtnrieb der Men- scken in Ordnung zu bringen pag 52.

De his vero rainus re<^e hoc assertum C5se, au6toritate gravissima docui in me^ diciniscke Bibliotkec T. III, pag. 413.

DEGENERATlOTyTE IN SPECIE. Q^ I

feminas amplexus Nigritarum aliis praeTerre, dictum est hj,

Vice vetsa etiam Aethiopissas c) et Mulatas clj maxime ab Europaeis expeti, relatum accepimus. Caus- sam praestantiae, quae varia esse potest, ignoro.

Anne in eo siiniles Mongolicis e) et Americanis fj nonnullarum gen- tium feminis de quibus praedicatur quod arcta servent muliebria etiamsi nuptae fuerint imo pepererint. ,

Con-

h) V. Saar, Ostindiscke Kriegsditnste p. hi,

45.

c) Chanvalon, voyage alaMartini^uep. 6t»

Sparrmann, Reise nach dem Vorgebur* ge der gtiten Hoffnung pag. 72.

d) V. de H^erken van W. V. Focquenbroch T. ir. pag. 421. .

t) cl. Georgi, Besckreihung aUer Nationen des Russischen Reicks P. II. pag. '220.

f) V. Vcspucci, Lettera a Lnrenzo de' Me- dici pag. i fo. edit Bandini.

Riolani jgl. anthropograjohia p. m. 306.

Q

242 Sectio III. de gekeris hum.

Contrariam huic pudendorum ra- tionem Kamtscliadalicis femini^ tri- buit Steller gj.

Idem plures earum nymphis pro-' lixis et propendentibus insignes esse asserit ; quas in Hottentotticis mulie- ribus in dactyliformes appendiculas abire nonnuUi ajunt /7J, Rectius ta- meri hic siniis pudoj^isj ut Linnaeus vocabat, in elongatione ipsorum la- biorum consistere videtur ij , quam quidem artificio deberi fertur if) ; et quae fabuloso ventrali cutaneol an-

saift

) Besghreihuttg von Kamtschatka pag. ijpp. ) cfr. W. ten Rhyne, de promontorio bo' nae spei. Scaifus. 1686. 8. pag. 33- i) V. Hawkesworth's colle&ion T. III, p. in. 388.

Varias icones hujtis Sinus pudorif in capite bonae spei ad ipsam naturam fac- tasdebeo liberalitati perill. Banksii. In una earum labia ita elongata 6 pollices. cum dimidioj mensurae Rhenolandicae, *aequant. k) V. le Vaillant, voyage dans Vinterieur de VAfrique p. m. 37 1.

DEGENERA^riONE IN SPECIE. s43

sam praebuit, quod ab abdomine de- pendens J) obscenas liarum femiiia- rum partes obtegepe creduli aucto- res putabant mj.

§• 69..

7' u r a.

Porro crurum proportione et ha-. bitu aliquam quibusdafn gentibu» va- rietatem esse novimns. Ita v.- c. In- dilongitudine crurum insignessunt;?)^ Mongoli contra brevitate eorum o).

. Hi-

i) V. iconem apud F. Leguat , voyage et aventures T. II. tab. 13.

m) Voltaire fabuloso hocce* ventrali cum aliis ejusciem ponderis argumentis utitur ut demonstret Hottentoticam gentem non ad eand^m cum Europaeis hominum spe- cieni referri posse. Lettres cVAmabed Oper. T. XLV. p. m. 224.

«) De l^ Boullaye - le - Gouz , voyages et ohservations pag. 153.

cl. Kant incl. En^dPhilosofhfur dis ^ WeU T, II. pag. 155.

•) Vvo Narbonensis in MattHaei Paris his- toria viajore^ ex edit. Watsii paj, 530.

!244 SeCTIO III. DE GENERIS HUM.

Hibernis feminis femora amplissima esse dicuntur pj,

Novo-Zelandis crura adeo crassa tribuuntur ut oedematosa videan- tur cp, '

Alii curva et deformia eadem es- se antipodibus" hisce nostris ajunt, haecque vitia ipsis positura qua sede- re solent, contrahi rj,

jncurva v^o crura apud Calmuc- cos frequentissima, tum a ratione cu- narum infantiHum, tum ab equita- tione cui a tenella jam juventute asuescunt, derivantur sj,

Mire defot-mes descfibtmtur pe- des incolarum tierrae del Fuogo t)

quos

p) Twifs's Tour in Ireland pag. 39.

q) Monneroii apud de la Bordc, kistoire de

h mer du Sud T. II. pag. 97, y) G, Forster's voyage round tlie^world T.

II. pag. 480. s) cl. PalJas riber die Mongolischen Volker-

schaften T. I. pag. 98« '

r)'cl. J. R. Forster Bemerkungen pag. 225.

^idie FUsfe habm keih Verhaltnifs zu dem . " ..Ober-

. ©EGENERATIONE IN SPECIE. 24^

quos cl. Bougainville Pescheras ap- pellavit i/J'

Praesertim vero Afiicae quibus- dam populis deformationem crurum pedumque gentilitiam esse, veteres jam annotarunt, maxime de Aegyp- tiis w) Qt Aethiopibus xj ac servisJSFi- gritis yj, In hodiernorum servc^'um nigrorum cruribus triplicis generis vitia distinguere oportet, diversis

quo-

,jOberleibe ; die Sckenkel sind dihin, und iikagsr;' die Bcine 'gekriimmt, die Knie ^iausgedeknr j die Zeken einwnrts ge- ^^kehrt." *

u) Voyage autour du monde pag. 147. — ^ynous les avons nomines Pecherais, farce' i^que- ce fut lc fremier mot qu^ils pronon- ,,cerent en nous abordant , et que sans cesse j,i/y nous le rejjetoient,^*

10) Aristoteles, problematum 5, 14, pag, * 43 C. ed. Casaubbni, *

X) Virgilii moretum vers. 35 sq.

cfr. conjiiii6liss. Heyne notac ad h, I. T. IV. operum Virgihi p. ra, 215 sq.

ij) Pctronii satijricon c. io;j.

Q3 .

246 SflCTIO ni. DE GENERIS HUlif . ' '

quoque caussis tribuenda , vajgam sciL Ciirvationem z-) ( galL jamhes cambrees^y tum invenustam crassi- tiem ajj, denique rimas et fissuras quibus frequenter dehiscere dicun- tur bj. .

Cuf-

%) cl. Soemraerring uher die kbrperUcke Ver' sckiedenheit des Negers &c, pag. 40.

Chanvalon veyage d la Martiuiqne paD-;58« * — ^^cette forme des jamhes cour' ,,bees est assez commune aussi farmi les ,,Americains , mais elJe est qiielquefois ,,moins sensible que farmi les Negres,'*'

a ) Albr. Diirer von menschlichertrofhrtion fol. T. 3. ed. 1523. — ^''der Morn ire y^sckinheyn mit dem knie unn fufs sind ,^zu knorret nit so gut zu seken alfs der „weyssen.^^ ^ •

Ramsay on the treatment and conver- 'sion of African Slaves p. 21 7.

/>)»Allatum mihi est m. Jan. I789 crus dex- trum receiis , ceteroquin sanissimum*Ae- .thiqpis pridie C.asselUs defundi, cujus par- tem adhuc supellex mca anatomica scrvat, epidermidc plantae pedis mirum in mo- dum crassa, rimosa et in muitifidas lamel» las dehisceute.

DEGENERATPONE IN SPECIE. 2^7

Curv^tio illa maxime positurae tribuenda videtur, qua infantes lac- tentes dorS'© matris inhaerentes ge- mibus suis arcte innituntur c). Non- nullae id genus deformitates passim ^ etiammorbosas caussas agnosctmt clj. •

Crassitiem pedum (nisi itidem subinde ad pathologiam referenda fuerit).improbo et perpetuo labore contrahi posse, probabile est.

Fissuras denique quibus callosa epidennis praesertim in plrfnta pedis aethiopum dehiscere solet urente arenoso solo contrahi vix est quoJ dubites t^.

§•7

o.

c) Chanvalon I. c.

d) Fr. Allamand in noms aElis atademiae tta- turae curiosorufn T. IV. pag. 89. *

c) V. Hier, MQVcundlis dc dccoratione p.m. 103.

■ Q 4

s48 Sectio IIL de ceneris hum.

'§, 70.

Pedes manusque,

Denique et manus pedesque • qui- ^ busdam gentibus pro portione singu-

* lariter parvos esse curati observato- res notarunt. .

Fertur hoc v. c. de Indis fj , Si- nensibus gj , Kamtschadalis ^i) , Es- kimotisz^j Peruanis k) , Novo-Hol-

lan^

f) ,,fif has been ohserved of the arms of the ,fHindBos frequently brought to ctigland, ^ythat the gripe of the sabre is too small

« \^^for most European hands,'' cl. Hodges, Travels in India pag. 3.

g) Dampier, suite du voyage autour du moii' de pag. 1.00.

de la Barbinais, voyage autour du mon^ de T. II pag. 62.

Osbeck's Ostindisk Resa pag. .I7I« h) Steiler 1. c.

i ) V. post H. ElUs, Dav. Cranz &c. egre-

* gius astronomus cl, Wales in "philosofjhi'

, eal Transa^ions T% LX. pag. 109. et cL

Curtis ibid. T. LXIV. pag. 383. k) cL de Ulloa Nachrichsen &c. T. IL pag,

• 92-

DEGENERATIONE IN SPECIE. 249

landis Ij , et Hottentottis mj,

Passim artiiicia huc conferre , Si- nenses feminae struthopodes docent. Verum et vitae genens nj VictusquG rationem iniquam qj in culpa esse posse, verosimillimum videtur,-

l) Watkin Tench's Account of tke ■Settk' ment at Port Jackson pag. 179.*

tii) cl. Sparrmann 1. c, pag. 172.

«) ^yAn ( American ) Indian man is small in ,,rAe hand and wrist^ for the same rea- y^son for wkich a sailor is large andstroug ,^in the arms and shoulders, and a forfer ,^in the legs and thigks." Jefferson in Morse'§ American universal Geographif T. I. pag 87- • '

^) V. Tench 1. c. ex observatione guberna- toris Capensis : — ^^colonel Gordon told 5,we that it indicated foverty, and inadc- y^quacy of living, He instanced iomethe ^^Rottentots and Cajfres ; the former fa- ,,re fonrltf, and have small hands andfcct; , „f/ie Caffres, their neighbours , live ■pleti'^ ^yteously, and have very large onesS^

Q5

2J0 SeCTIO III. DE GENERIS HUM.

Varietates gentilitiae re^pecLu staturae,

. Absolutis hactenus quae de rela- tiva proportioue et conformatione singularum partiuni memoratu dig- niora visa sunt, • jam etiarn totius sta- turae varietatem succincte indagare oportet, quo quidem disquisitionis antliropologicae capite vix aliud fa- bellis et liyperbolicis superlationibus pravaque interpretatione magis de- turpatum accepimus; quae tamen ho*dienum magnam paftem adeo re- futata aut explanata et ad genuinos fontes reducta sunt ut vix ulteriore aaientione , ne dicam per curas reno- vatasiterata disquisitione, egeant.

Ita V. c. pygmaeis veterum Ae- thiopicis non nisi sjmbolicam gradu- um in Ndometro signification^m sub- esse, demonstratum est. •

Ita

DEGElfeRATlONE TN SPECIE. s5l'

Ita ossa vaegrandia passim nostro sub coelo effossa quae praejudicata opinio quondam gigantibus tribue- rat, curatiore osteologico studio bel* luis restituta sunt pj, et s. p.

Con-

p) Mirum sane nuperis temporibus* BufFo- nium plura istiusmodi bclluarum ossa fos- silia diversis*temporibus et locis eruta, ' T. V^° Sufplementi classici &ui operis, de- nuo gigantibus tribucrc potuisse. v. c. ea quae a. I577 prope Lucernam effossa sunt et hodienum in curia istius urbis servan- tur , ubiipse ea lustravi et primo intuitu elephantina esse agnovi. Mcritissimus contra medicus, immo yero egregius ana- tomicus, Felix Platcr, tum temporis cum ea monumenta geognostica effossa erant, studiosissime ea emensus est et contenjpla- tus , ipsaqiie ad humanum gigantem 17 pedum longitudinis pertinuisse summa fiducia dcclaravit, et mirandam picturam colossaiem humani sceleti tantae magni- tudinis, cura^issime fieri fecit, "quae in coUegio societatis Jesu Lucernae adhuc visitur: memorabih sane exemplo quan- tum et in .tanto viro fucrit irapcrium . pracjudicii, quando semcl akns in mente radices egit, ia ipsara scnsuum cvklentiam.

'aSa SeCTIO IIL DE GENEHfe hum.

Contra vero omnes quae nobls supersunt reliquiae et antiquaria su- pellex ex quibus staturam priscarum gentium aestumare licet, ut mumiae, ossa et praesertim dentes humani in antiquissimis sepulcretis et urnis re- perti^/J, armamenta etc. eo conve- iiiunt ut et eas gentes vix ac ne vix quidem statura sua hodiernas supe- rasse censendum sit, '

• Est quidem et inter has non infi- iianda diversitas gentiHtia. Procera V. c. statura inter Europaeas gentes Scanis aut quarundam ditionuniHel- vetis, .V. c. Suitensibus ; humihor Lap- ponibus; in novo orbe majora cor- pora Abiponibus; humiliora Eskimo- ti§; neutra tamen modum excedentia;

et

^) Debeo v. c. liberalitati perill. Bozenhard, consulis generalis Caqsarei apud Danos, calvariam et alia ossa provectae aetatis jiominis haud ita pridem in antiquissimo tumulo Cirabrico reperta, proportione ve- ro et magnitudine vulgari staturae. no- stratium nihilum cedentia.

. DEGENERATIONE IN SPECIE. 255

et in universum nuUa inter liodierni orbis nationes respectustaturae varie- tas tam enormis, quin ex vulgatis de- generandi modis et dnalogis^phaeno- menis in aliis animantibus mammali- bus observandis, explicatu satis faci- lis fiat*

Binas tantum ejusmodi varietates seorsim tangere oportet, quarum cj- tera excessu altera defectu a statura vulgari humani generis, mirum quan- tum abhorrere nuperis adhuc tempo- ribus dicta' est. *Gigantei inquam Patagones Americae maxime «austra- lis, et pygmaei Quimotae CQif^^^^osJ crediti insulae Madagascar monti- colae. *

g. 72.

Pabagones,

Est in extremo Americae austra- lis ad euronotum sitae continente, natio, quae inde a Magalhaensii pe-

riplo

^54 SeCTIO III. DE GENERIS HUM.

riplo Europaeis innotuit, qui nomen ipsi compositum indideriuit Pata-go- num , quod scil. eos vicinis Chonis cognato^ censebant, pedes autem eo- rum pellibus cameli guanaco involu- ti brutorum -liirsutis pedibus, quos •patas hispanice vocant, similes es- sent. Proprium vero et indigenum ipsis nomen Tehiieletarum,

De hisce ergo vulgo sic dictis Pa- i:agoriibus primiis Anton. Pigafetta itineris Maealhaensii socius in narra- tione sua linxit esse gigantes Euro- paeis sfeatura duplo majores rj. Ab eo inde tempc^re per bina cum dimi- dio secula, relationes de itineribus ab Europaeis in iStam novi orbis pla- gam institutis tam mira inconstantia quoad notitias dePatagonibus sibi in- vicem repugnant et contradicunt, ut, instar omnium, exemplo monitorio

ad

y) V* Ej. viaggio atovno il mondo ap. Ra- musium T. I. (edit. 4.) pag^ 353 t,.

DEGENERATIONE IN SPECIE. Q.bS

ad cautionem et difiidentiam in usu itinerariorum esse possint.

A*deant quorum interest diversas istas relationes et anthropologorum de iisdem sententias perlustrandi et comparandi, infra citatam auctorum decadem sj. Nobis vero in praesen- tiarum sufficiat ea tantum consecta- ria proponere quae omnibus invicem

pon-

j) Bujfon^ histoire naturelle, T« III. et Sup' . flementf T. V.

( De Brosses ) histoire des navigationf aux terres australes T.I.

(cl. de Pauw) Recherches fur les Ame- vicains T. I.

cl. Ortega, in viage del comand. By- ron al rededor del mundo, traduc. del Ingles.

Robertson's history of America T; I.

cl. Zimmerrnann geograyhiscke Gf- schichte des Menschen T. L

cl. J. R. Forster Bemerkungen,

(Com, Carli-Rubbi) Lettere America- fie T. U

(cl. Pennant) of the Patagonians,

Relacion del ultimo viage hl Estrech$ di MagaUanes en ijSS y 86,

056 Sectio III. be generis hum:.

ponderatis et critica face lustratis, verisimillima videntur.

Stirps ergo est hominum fieuti- quam gigantea longitudine etsi pro- cero corpore et magis adhuc lacer- toso et toroso habitu tj conspicuo- rum. Proceritatis mensuram qui- demin tanta relatiorium variante am- biguitate neutiquam certo definire licet; ex auctoritate testium hde dig- nissimoriim tamen vix ultra dimidi- mii supra sextuni pedem mensurae anghcae ascendit : quae eo minus pro prodigio habenda, cum et ahis Ame- ricae (praesertim australioris) stir-

pibus

i) Tales enini imo ore a veracissimis aut-

• optis (lescribiiiitur.

Taks quoque erant qui Sec. XVF° ad finem vergente in Hispaniam allati sunt; soli et unici , quantum ego quidem no- ■Ci, quos Europa unquam vidit Patagones, vidit hos ipsos -Sevillae^ magnus et vere classicus peregrinator van Linscho- tzw , et de iis dicit : — *' waren wel ge» ,iStatueen ende grofvan Udeit' dc.

DEGENERATIONE IN SPECIE. sS^

pibus indigenis staturam valde pro-^ ceram esse pridem constet, maximej sicubi, ut verisimillimum est, de iis valet quod de priscis Germanis Taci- tus praedicat, nuUis nempe aliis alia^ rum nationum connubiis infectos> propriam et sinceram et tantum sui similem gentem servare.

Nomades sunt aeque ac Terrae del Fuego incolae aliaeque Americae australis gentes errones; liinc non mirum si; ab Europaeis qui adunas easdemque quidem istius terrae oras, sed diversis temporibus , appulerunt, non semper ejusdem procerae stirpis liomines visi sunt*

Ab aitera vero parte etiam non admodum difficile intellectu quomo- <io fabula de giganteis Patagonibus ortum ducere potuerit.

Primo enim animis inhaerebat

yetus traditio de gigantibus orbis ve-

R teris»

258 SeCTIO III. DE GENERIS HUM.

teris, quidni ergo prodigiorum in no- vo orbe avidi itineratores de iis quo- que cogitassent cum revera proceros et lacertosos homines tum etiam mi- rae longitudinis sepulcra uj ? et pas- sim pone ea singularis magnitudinis ossa reperibant %^J,

Acce-

«) cfr. Ed, Brown's Traveh p. ni. 50. — '*Mr. 5,Wood, wlio has made very accurate mapf ,yoftheftreights ofMageUan ^c. told me^ yjthat he had seen divers graves in the Sou' jfthern parts of America near four Yards tylong , which surprized him the more, ^ybecause he had never seen any American „that was two Yards high , and therefo- „re he opened one of these long sepulchres iifrom one end to the other , and found ,)in it a man and a woman, so placed^ ,,that the womans head lay at the man'5 i,feet , and so jnight reasonably require 5,a Tomb of near that length.''

w) equorimi scil. quorum sceleta prope se- pulcreta cognatorum erigunt. v. Falkner, Beschreibung von Patagonien p. ni. 149.

In universum vetustissimus mos , et qui apud diversissimas gentes invaluit, equos heroum simul cum horum funere inhumandi , postmodum errori ansam

prae-

DEGENERATIONE IN SPECIE. sS^

Accederepoterat iiiHispanis con- siliuni, ejusmotU relationibus alias Europaeas gentes a navigatione per fretum Magellaniciuii deterrencli jo) ; in his vero tum panicus terror, tum jactandi libido, qualis et currente adhuc seculo auctorem belgicae nar- rationis de Roggeweinii periplo in- duxit ut paschatis insulae in mari pa- cifico incolas pro gigantibus duode-

cini

praebere potiiit ut ista eqiiina ossa pro giganteis haberentur.

Ita V. c. «in Sibiricis vetustissimis sepul- cris equorum ossa inveniuntur: v. I. G. Gmelin, Reisen T. III, pag. 313.

Imo et in christianorum equitum sar- cophagis , medio quod vocant aevo in templis sepuhorum, praeter ipsorura sce- letos et arma , equina quoque ossa pas- sim reperta sunt. v. Dorville, Sicula pag. 148. x') v. Jo. Winter in Hakluyt's col/eSfion

T.m. pag.751.

it. Sir John Narborough*s voya^e to thf Streights of Magelian p. m. 90. R 2

2.6o Sectio III. de generis hum:*

cim pedum longitudine vendila- ret fj.

$. 73.

Q u i 771 o t a e,

Vetus est fama praeterito jam se- culo a classico auctore Steph. Fla- court pro fabuloso iigmento declara- ta, dari in montosis interioribus in- sulae Madagascar gentem, statura quidem pygmaeam, animo vero mire bellicosam, reliquis incolis subitaneis invasionibus molestam etc. Quimos istos homunciones vocabant s. Ki- mos^

Defen-

y) V. Anon. tweejaarige Reyz rondom de wereld Dordr. 1728. 4.

Longe veracior et accuratior contra Behrenfius (professione libarius, ein Leb* kiickler - GeseUe ) qui eidem itineri inter- fuit, in Reise durck die Siid-LHnder und um die fVeh, Francof. 1737. 8. ubi pag, 87. paschatis insulae tunc primum detc- ctae incolas vocat tantum ^^ iHoklgestalt ^ ,^stark von Gliedern'\

DEGENERATIONE IN SrCClE. 2.6 L

Defensores hic rumor denuo nac- tus est nostris temporihus guberna- torem Modave et botanicum cele- brem Commerson. Quodsi vero in relationibus eorum de iis discesseris quae uterque fando tantum accepit, et quae ipsa non una in re inter se repugnant, rcliquum unice eo redit quod gubernator iste servam aliquani emerit pumilam, pro Quimota ipsi venditami , colore pallido , mamimis depressis et brachiorum ad genuafere pertingentium longitudine conspicu- am. At enim vero cl. Baro de Clug- ny qui per integrum fere mensem in eadem navi cum ipsissima hacce pyg- maea versatus est kiculenter mon- stravit non nisi mala conformatione et morbosa constitutione eam nanam fuisse , macrocephalam, stupidam, et quae confusam vocem redderet etc. quibus omnibus ego quidem fe- re persuadeor ut valetudinem ejusad Cretinismum referam, cum liaecsym- ptomata in Cretinis occurrant; itaut Pt 3 et

fi62 SeCTIO III. DE GENERIS HUM.

€t brachiorum longitiido in multis eorum et nominatim in Salzburgen- sibus expressis verbis ab observato- ribus iiotata sit,

Contra cl. Sonnerat universam eam traditionem acute ita interpre- tatus est, ut de Zaphe-Racqiiimus- sis intelligenda sit, senis nempeprin- cipibus stirpis quae istius insulae pro- vinciam Manatan inhabitat, quos quidem principes ab auctore stem- matis derivant qui pumilio fuerit, quod et barbarum nomen modo dic- tum innuit zj,

§.74.

z) c\^° Pallas orfciim duxisse videntur Qui- motae ex hybrida quadam generatione. Vi Ej. Observations sur la formation des mon' tagnes pag. 14. ubi de Aethiopum origi- ne: — '' i/ n^est point necessaire de re- ,iCOurir ici a une mesaiJiance de Vesfece ,ykumaine, comme il semble quen est arri- ,iVee une 'pour produire les montagnardf ^ilongi - manes ou Quimos du Madagascar,'*

UEGENERATIONE IN SPECIE. 265

§• 74. De caussis staCurae gentilitiae,

Dantur itaque neque gigantum integrae gentes neque pygmaeorum. Varietas autem staturae gentilitia quam supra ( §. 71.) tetigimus arc- tioribus pro portione limitibus cir- cnmscripta videtur, quam quae inter alia animantia domestica passim ob- servatur ( §. 29.) : et ex iis quae de caussis degenerandi exposita sunt, haud difficulter intelligi poterunt.

Conferre siquidem huc clima ( g. 34.) vel praeter tot aHa argumenta Lappones docent cum Hungaris col- lati, quae binae unius stemmatis co- loniae vario sub coelo variam quo,- que staturam adeptae sunt.

Victus (§. 55.) quoque magnani esse potentiam ad staturam sive au- gendam sive imminuendam physio- logia aperte docet.

R 4 Hinc

^64 ^ECTIO in. DE GE]SrERlS HUM,

Hinc V. c. procerum corpus no- bilium Otaheitae incolarum victui qux indulgent lautiori tribuitur aj.

Gontra barbararum quarundam g^entium staturam per generationum series sensim decrevisse postquam abusui aquae vitae s. spiritus ardentis adsuetae sunt, relatum accepinius bj.

Porro et pubertatis terminus va-. riis gentibus varius hic nominandua venit, eatenus sane ad statutam gen-> tilitiam faciens , ut , qui diutissime impuberes permanent, bacce conti- nentia (quodpridem de priscis Ger- manis notavit Caesar) staturam alant; cum contra praematuram venerem proceritati corporis obesse ab acutis- gimis auctoribus vario et remotissimo

sub

fl) V. cl. J. R. Forster , Bimerkungen p. m, 236.

^) De accolis barbaris freti Hudsonis , v. H, Ellis Reise nack Hudsons Meerhusen pag. 201. Umfreville uber den gegenwhr^ ngen Zustand der Hudsonsbay pag. ^l,

DEGENERATIOXE IN SPECIE, 265

SLib coelo uno consensu observatum

sit cj,

Conservatur porro gentibus sta- tura propria , si minime aliarum ad- ventibus et bospitiis miscentur: uti ab altera parte sensim gentilitia sta- tura per generationum series muta- tur postquam aliarum nationum, alius staturae, connubiis infectae sunt clj^

Denique vero et hereditariae dis- positioni magnam esse potestatem in staturam prolis, haud inficianda, exempla docent famiharum aut pro- ceritate aut humilitate staturae in^ signium.

§. 75.

c) cfr. V. c. post tot alios , Je Kamtschada- lis, cl. Behm in Cook's voifage to thc northern hefitisphere T. III. pag. 372,

de Otaheitis , Cook in Hawkesworth's coUe6tion T. II. p. m. I87.

de Siimatranis, cl. Marsden pag. 41, fi) Maupmviis 5 Venus yhysique p. m. 131,

R 5

^66 SeCTIO III. DE GEXERIS HUM.

§. 75.

T^arieLates generis humani fahu- losae,

Infinita sunt quae inde ab Hero- doto ex variis fontibus , Aristeo ma- xime, Ctesia et Megasthene, a Cos- mographis narrata accepimus de gen- tibus monstriferae plane figurae, Arimaspis v. c. unoculis; Cynamol- gis , caninis capitibus ; Monoscelis , singuHs cruribus; sylvestribus homi- nibus ad Imaum, aversis post crura plantis; etc. ej, *

His quidem diutius immorari non hujus loci est; etsi ceterum nec utiH- tate nec voluptate careat indagatio rerum, quae hujusmodi figmentis an- saiTtpraebuerint; valet enim et in an- thropologico hocce studio quod de rehqua historia naturah constat , • vix uliam in ea unqUiam relatam fuisse

fabel-

e) cf. Jo. Alb. Fabricii diss. Sie hominihus erbis nostri incolis &c. Hamb. 172I. 4«

DEGENERATIONE INSPECIE. *l^f

fabellam tam absurdam et ineptam, quiii veii aliquid eidem subesse re- periatur, hvperbolica tantam exag- geratione aut prava interpretatione deturpatum f),

Unicum tamen ex prodigiorum ista farragine in medium proferre li- ceat exemplum, toties scil. repetitae famae de gentibus caudatis ^ utpote quas a multifariis et longe diversae aetatis auctoribus iterum iterumque assertas accepimus g),

%■ 76.

De gentibus caudatis jumor,

Et primus quidem Plinius, post eum Ptolemaeus et Pausanias cauda-

tarum

f) ita V. c. conjun6Viss. Heyne fabulosas rc- lationes de hcrniaphroditis Floridae ad geiniinos fontes revocavit iii Commentation. soc. reg. scient. Gottingens, T. I. pag. 39. g") Niiperrinuis caudatorum hominum pa- tronus ct asscrtor extitit cl. Monboddo in

utro^

a68 SeCTIO III. DE GENERIS HUM,

tarum Indiae gentium mentionem fe- cerunt; tum medio quod vocant ae^ vo denuo assertae a Geographo Nu- biensi, Marco Polo Yeneto, aliis: recentiOribus denique temporibus plures itinerum auctores similia re- tulerunt de variis Indici archipelagi insulanis caudatis 10\ alii de ejusmo- di Russiae cujusdam provinciae in- colis ij;. de aliis alii kj,

Curatius vero pensitatis hisce as- sertis exiguum ponderis ipsis inesse facile deprehenditur;

Pleri^

utroque opere, scil. of the origin and 'progress of language T. I. p. m. 234. et antient Metapkysics T. III. pag. 250.

h) V. praeter auctores mox citandos , Hqt' vey de generatione animalium p. m. lo. de Borneensibus.

i) Rytschkow, Orenburgisehe To^pograpkie T.II. pag.34.

Falk , Beytrage zur Kenntnifs des Russischen Reicks T. III. pag, 525.

h) V. c. in ins. Tcrra del Fuego. v. tib. geograph. apud Alons. d'Ovaglie , Rela-^ eio7ie del Regno di Cile Rom. 1646. fol.

DEGETs^ERATlONE IN SPECIE. 269

Plerique auctores enim non nisi fando ab aliis notitiam acceperant*

Tum vero negari nequit pleros- que eorum testium qui avtopsiam rei jactant per se jam valde sublestae iidei esse 1J.

Porro autem ipsae eorum circa hoc momentum relationes, suspecto modo inter se variant mj^

Coii-

i) V. c, de Nicobarids, ineptarum fabel- lariim plenissima Beskrifning om en Re' sa genom Asia^ Afnca &c. af N, Matthss. Kbping {Skeps-Lieut.} p. m. 131. quam tamen summae fidei relationem vocat Lin- naeus, in litteris ad cl. Monboddo of the erigin of language 1. c.

Dav. Tappe, isjahrige ostindische Reisebeschreibung pag. 49. de Sumatranis,

T«) cfr. V. c. de Formosanis caudatis tri- gam testium , qui se ipsos avtoptas di- cunt Jo. Strauss, Jo^ Ott. Helbig, et EK Hesse.

Ille, Reisen i^.m, %2. '^ Ein Formo' PiSaner von dtr Sud-Seite vtit einem

^iSchwanZf

j^yo Segtio IIL de generis hum,

Gontra vero cordatissimi et cura- tissimi earum Tegionum indagatores aut de monstroso isto prodigio silent; aut incolarum auctoritate freti nude pro fabuloso iigmento declarant nj.

Alii denique expresse monent quid erroneae famae ansam prae- buerit :

V. c. appendix pendula -dorsalis vestimentorum ojj

aut

,^Schwanz , einen guten Fus lang , und \^rauck mit Haaren bewachsen.'"

Iste, in Ephem. Naturae curiosor. Dec. I. ann. IX. pag. 456. — *^ caudae calvae ^^assimilabantur porcijtis.''

Hic , Ostindische Reisebeschreibung p. m. 2X6. — " Unter andern unsern Scla- ,^ven beij dem Bergwerk katten tvir auch ,yeine Sclavinj welcke gleich einer schand- ijlicken Bestien mit einem kurzen Stiel ,^oder Ziegensckwanz iiber dem Hintern ^yausgeschandet war."

«) ita de Philippinicis cl. le Gentil , voya- ges dans les jners de VJnde T. 11. pag. 52.

0) Nic. Fontana on tke Nicobar Jsles mAsi* atik Researckes T, III, pag. 151.

DEGENERATIOXE IN SPECIE. 27 I

aut simiae caudatae anthropo- morphae pj,

Adeo ut ne unicum quidem extet gentis caudatae exemplum genui-

nuni

p) Hinc vulgatissima icon, toties repetita., et vuigo pro hcmiiie caudato exliibita pri- mitus nou nisi geiiuinam simiam ^au- datam referebat ; quam vero postmoduih aiter audlorum ab altero ita mutuavit, ut quivis fere simul paulo humaniorem eam redderet. Martini nempe in versione sua Buffoniani operis suam iconem ex Lin» naei amoenitatibus depromsit; hic ex Aldrovando , hic ex Gesnero ; qui ipse suam ex ^rmanica quadam descriptione terrae sancVae desumsisse refert; cujus quidem au6lorem tacet, quem tamen esse Bern. de Breydenbach faciie agnovi; ut- pote qui in editione principe operis sui iReyfs in das gelolfte Land') Moguntiac 1486 impressa, animalium quorundani exoticorum in terra sancla sibi visorum figuras exhibet , et inter has ipsissimam quoque de qua agimus, iconem, satis ac- curatam , simiam referenteni vere qua- drumanam , hallicibus nempe a reliquis digitis pedum remotis &c. quae vcro postmodum delineatorum qui apographum «umebant, incuria, denium in humanam figuram bimanam transmutata est.

^72 Sectio III. de generis hum*

num plurimii iide dignomm testium avtoptarum consensu firmatum ; imo iie quidem unius saltem familiae quae monstrosa ista anomalia insignis fuerit, cum tamen alias exempla fa- miliarum monstrificarum , quibus v. c. sexti digiti exuperantia per gene- rationes hereditaria est, in vulgus no- ta sint*

De singulis vero liominibus , qui sparsim hinc ilHnc etiam inter Euro^ paeos monstrosa ad coccygem ex- crescentia insigniti visi sunt, hic, non niagis quam de innumeris ahis mon- strosis partubus, sermonem esse pos- se, per se facile inteUigitur.

§• 77-

Vctrietas gentilitia ex niorbosd affectionek

Supra jam (§.38.) de eo respectu dictum est, quo et morbosa intem- peries habitum animaHum, et maxi-

me

DEGENERATIONE IN SPECIE. S^S

me quidem coloiem ita mutat, ut hereditaria dispositione per longas generationum series propagata , sen- sim in alteram quasi naturam abeat, et in nonnuUis animantium speciebus singularibus et constantibus varieta- tibus ortum praebeat. Notissima ex- citavimus exempla varietatis niveae muris domestici et cuniculi, utpote quorum niveum vellus et roseae pu- pulae certo certius morbidae intem- periei, leucaethiopiae scil. debentur.

Eadem quidem affectio passim etiam in-genere humano observatur. Verumtamen magis sporadice, certe nulHbi tanta frequentia et constantia quanta in brutis quae modo diximus animantibus occurrit, qua nempe in peculiarem et copiosissimam varieta- tem eorum degeneravit.

Nihilominus tamen et humana

ista leucaethiopia paucis tangenda

est. Sed paucis inquam, ipsam eara

3 ob

274 SeCTIO III. DE GENERIS HUM,

ob caussam quod in homine vix pe- culiarem varietatem constituere di- cenda sit, tum et quod ea repetere pigeat, quae alias jam de memorabi- li isto morbo disputavimus q),

'%■ 78.

Leucaethiopia humana,

Ad cachexias referenda videtur affectio; binis symptomatibus pa- thognomonicis iisque perpetuis con- spicua.

Alterum horum symptomatum singulari cutis colore, vitiose albido, partim ad ruborem non naturalem accedente, imo et passim levioris le- prae habitum prae se ferente />>, tum vero pilorum et pubis albedine ano-

mala

q) commenratioii. soc, Reg. scientiar. Got- tingens. T. VII. pag. 29. et medicinisclie Bibliotkek T. II. pag. 537.

r) cf. V. c. Hawkesworth's coUe&ion T. If, p. m. 188.

DEGENERATIONE IN SPECIE. 27 5

mala constat, non nivea hac ut in se- nibus, neque pulchie subflava et in cinericium paulo vergente ut in tot nostratibus quos ideo flavos Cg^ll» BloJidins) vocant, sed giiva potius, colori cremoris lactis (angl. crea?n' colour^ quodammodo comparanda.

Alterum visus organa occupat, eaque pigmento fusco orbat, quod sani oculi tnembranas ahquot inter- nas obducit, et absorbtioni nimiae luOis destinatum , ad recte beneque videndum summi momenti est. Hinc iris oculi leucaethiopum palHde ro- sea, et semipeUucida, pupula autem intensiore rubedine splendens, sar- dae s. carneolae pallidioris colori si- milis.

Singulari vero constantia bina haec sjmptomata invicem consenti- unt, ita ut, quantum mihi quidem innotuit, nunquam oculorum iste pe- culiaris rubor solus et absque vitiosa S 2 illa

276 SeC^TXO III. DE GENERIS HUM.

illa albedine comae et reliquorum pi- lorum visus sit. Saepius vero pupil- larum ruborem ab observatoribus noii animadversum esse non mirum, cum reliqua quae diximus symptoma- ta magis in oculos eorum inciderent, leucaethiopes vero lucis minus pati- entes palpebras plerumque conni- ventes habeant.

Semper connatus morbus est, nunquam, quod novi, post partum acquisitus.

Semper ijisanahilis ; quippeocu- lis unquam pigmentum fuscum post partum demum subnatum esse ne unicum quidem exemplum extat.

Non raro hereditarius existitj falso enim leucaethiopes steriles et sive ad generandum sive ad concep- tum inepti a nonnuUis dicti sunt.

Verum in universum morbi hu- ]us memorabilis notitiam multifariis erroribus mire deturpatam accepi-

mus.

DEGENERATIOKE risr SPECIE. 277

mus. Ita V. c. alii haesitarunt anne leucaethiopia pro vere morbosa af- fectione habenda sit; ahi eam cum cretinismo , alii cum simiae satyri historia male c.onfuderunt ; ahi non nisi intra tropicos eam affectionem visam esse etc. temere asseruerunt.

Quanquam enim utique primum inter Aethiopes observata fuerit, ideo quod in nigra gente cutis et capillo- rum albedo omnium maxime oculos ferire oportebat, hincque ea affectio- ne correptis leucaethiopum (gall. Ne^res hlancs^ nomen datum sit ( quos homines Batavi in India orien- tali contemptim insecti hicifugi no- mine Kackeriacken appellant, Hi- spani AlhihoSj GaUi Blafardsj» etc.) ; tantmn tamen abest unice inter ni- gritas, imo vel in torrida saltem zo- na eam occurrere, ut potius nullam humani generis varietatem, nuilam terrarum orbis partem, ad eum mor- bum producendum ineptam esso, certo certius constet.

S 3 MUn

278 Sectio III. de generis hujvi.

Mihi ipsi enim jam sedecim ex- empla innotuerunt leucaethiopum iii variis Germaniae nostrae provinciis natorum sj, Tum in reliqua Euro- pa alia inter Danos l^J , Anglos ujy Hibernos tvj , Gallos aj , Helve- tos jj, Italos zj , Archipelagi insula-

nos

j") pluriuni notitia datur in mediciniscke Bi'

bliotkek T. III. pag. 16 1. sq.. f) ibid. pag. 170. u) Benj. Duddeirs Swpflement to his Trea-

tise on the Diseases of the Horny-coat,

Lond. 1736. 8. pag. 19.

it. desideratissimus Jo. Hunter on cer-

tain 'parts of the animal oeconomy pag.

206. te>) C. Perceval in TransaStions of the Irish

Academy T. IV^. pag. 97. ^) le Cat de la couleur de la peau humaine

pag- 103. e/) medicinische Ribliothek T I. pag. 545. z) De Sabaudicis quos et ipse descripsi v. cl. Saussure voyages dans les Aipes T. IV. p. m. 303.

Venetum memorat Bourguet in Lettres fhilosofhiques sur la formation des sels pag. 163.

Mcdio-

DEGENERATIONE IN SPECIE. 279

nos aj^ Hungaros hj, Porro exlra Europam inter Arabes cj, Malaba- ros dj ^ Madagassos ej ^ Caffros fj^ Nigritas (tani in ipsa Africa natos quam inter Creolicos novi orbis Ae-

tliio-

Mediolanenseni dissccuit cl. Buzzi v. Ej. dissertazione sopra tina varitta parti- colare ci' Uomini biancki Eliofbbi. Mediol.

1784- 4-

Romae similem se vidisse puellam rc- tulit mihi cl. Jo. Hawkins,

4) Ex relatione ejusdem quem modo citavi amicissimiHawkins qui binos fratres leuc^ aethiopes 12 circ. annorum, in priore suo itinere Archipelagico et maris interni ver- satus in ins. Cypro viderat, Laniicae natos.

If^ Mich. Klein Natur - Sehettheiten von Un- garn. Prefsb. 1778. 8. pag. 15.

c) Ledyard in Proceedings of the African association pag. 45.

d) Tranquebarische Missions - Berichie Con- tin. XLVL pag. 1239. ^^ ^^'i^LS.

e) Cossigny in Histoire de VAcad. dcs sc, de Paris a. 1744. pag. 13.

/) de la Nux , ejusdem historiae ac. Paris, a. 1760. pag. 17.

S 4

^8o Sectio IIL de generis hum.

tMopes gj, ) Tum et inter America- nos isthmiDariensis h) etBrasiliae i). Denique inter barbaros oceani Indici et paciiici insulanos; v. c. in Suma- tra kjy Bali /J, Amboina mjy Mani- la n) , Nova - Guinea oj, insulis ami- corum pj et Societatis qj^

Imo

g) Ex silva observatorum avtoptarufn tri-

gam saltem nuperorum citasse sufficiat: Oliv. Goldsmith, history of the Eartk

T. II. pag. 240.

Biiffon Supplement d Vkistoire natureUe

T. IV. pag. 559. cum icone.

et cl. Arthaud in yournal de -physique,

oa. 1789. A) Wafer's descriftion of tke Isthmus of

Atnerica ed. 2. pag. 107. i) de Pinto ap. Kohtrtson ^ history of Ame'

rica T. II. p. m. 405. k) cl. van Iperen in Verhandelingen van het

Bataviaasch Genootsshap T. I. pag, 314, l) h\, 1. c. cum icone. »;) Valentyn Beschrt^ving van Amhoina T,

II. pag. 146, «) Camelli in philosopkical Transa6iions T,

XXV. pag. 2268. p) Argensola, Conquista de las islas Malu-

cas. pag. 71.

DEGENERATIONE IN SPECIE. 28 1

Imo vero neutiquam humano ge- neri propria est haec de qua agimus affectio, verum et in multis aUis cali- di sanguinis utriusque classis animan- tibus, observata, Ex mammaHbus enim praeter vulgatissima exempla cuniculorum, murium, furonum, et equorum , (in quibus quaternis ani- malium speciebus affectio ea tempO'- ris progressu in alteram quasi natu- ram abiisst videtur (§, 58.)>) inno- tuerunt mihi ejusmodi simiae?;^, sciu- ri sj y ratti Ij , criceti uj , saviae wj^

tal- p) Cook's voyage to the northern hemisphere

T. I. pag. 381. ^) Hawkcsworth's coUe&ion T. II. p. in.

99 et 188. r) Sir Rich. Clayton in Memoirs of the Soc,

of Manchester T. III. pag. 270. 0 Wagner histor. natur. Helvetiae pag. 185. Gunnerus ad Leem de Lapjoonibus Fin., marchiae pag. 207. t) Gesner de quadrwjpedihus p. ni. 829. u) donavit me ejusmodi criceto aucVor clas- sicac de eo animalculo monographiae, cl, Sulzer. w) cl. Boddaert natmrhindige Eeschemning der Dieren T. I. pag. 2iQ,

2.S2. Sectio III. de generis hum.

talpae xj^ didelphides yj, martes zj, mustelae aj^ et capreoli l?J,

Ex avibus autem corvi cjj meru- lae djj, fringillae canarienses, per- dices ej^ gallinae et pavohes.

Memorabile autem ne unum qui- dem, quod sciam, exemplum hujus affectionis in uUo frigidi sanguinis animanti observatum esse? >

79«

x) Id. ibid, if) U. 1. c.

£) Kramer elenck, animalium Austr, pag.

312. a) Boddaert 1. c.

^) Themel in Ohererzgebiirgischcn Journal Freyberg, 1748. 8- P. I. pag. 47.

-e) ex relatione amlcissimi Sulzer.

ci) Jo. Hunter on certain joarts of the ani- tnal oeconomij pag. 204.

e) Ruffon, histoire naturelle des oiseaux T. II, pag. 416,

DEGENERATIOIS^E IN SPECIE. 28S

§• 79- Acl hanc sectioiiem epilogus,

Et haec qiiidem de caussis mo- disque quibus genus liuinanum re- spectu coloris, aut structuiae, aut proporj:ionis , aut staturae corporis etc. in varietates degenerat, suffici- ant: in quorum quidem enarratione nullum quod sciam intactum reliqui momentum quod ullo modo ad di- rimendam celebrem quaestionem de unica tantum pluribusve in isto ge- nere speciebus conferre potest. Jam ergo quomodo ea ipsa post univer- sam lianc disquisitionem ad naturae veritatem componenda sit, sequenti sectione videamus.

SfiCTlO

^84 SeCTIO IV. GENERIS HUM.

S E C T I O IV.

GENERIS HUMANI VARIETATES

QUINAE PRINGIPES,

SPEGIES VERO UNICA,

§. 80.

Jnnumerae generis humani ^arie^

tates insensibili graclatione invi^

cem confluunt,

I Jti ab una parte iii universo queni hactenus absolvimus recensu genuinarum generis humani varieta- tum ne unicam quidem invenimus quae non, (quod quidem penultima Sectio docuit) etiam inter aKa ca- lidi sanguinis animantia, praesertini domestica, imo vero plerumque lon- ge iuculentius adhuc et insignius qua-

si

SPtCIES UNICA. 285

si siib oculis nostris contingat et ex manifestis degenerationis caussis or- tum ducat; ita ab altera (quod supe- riore Sectione expositum est) nulla earum existit, sitve coloris, sitA^e vul- tus, staturae etc. tam singularis quin cum aliis ejusdem oi^dinis, insensibili transitu ita confluat ut omnes eas non nisi relativas esse, non nisi §ra- du ab invicem differre, apertepateat.

Hinc et non mirum in tali con- fluxu non nisi arbitrariam divisioneni et partitionem istarum varietatum locum habere.

§• 8i.

Quinae varietates principes generis humani constitutae,

Cum tamen et inter arbitrarias ejusmodi partitionum rationes altera alteri utique praestare dicenda et praeferenda sit , omnibus diu et cu-

rate

286 SeCTIO IV. GENERIS HUM.

rate ponderatis, universum, quout liactenus nobis innotuit , genus liu- manum aptissime ad ipsius naturae veritatem in quinas sequentes varie- tates principes dividi posse milii vi- detur; nominibus

A) Cauca^iae^

B) Mongolicae^ C^ Aethiopicaey D) Americanaej et E) Malaicae

designandas et ab invicem distin- guendas.

Caucasiam ob caussas infra enar- randas pro primigenia habendam pri- mo loco posui.

Haec utrinque in bina ab invicem remotissima et diversissima extrema abiit, hinc nempe in Mongolicam^ ininc in Aethiopicam.

Medi-

SPECIES UNICA. 287

Meclios vero inter istam primi- geniam et hasce extremas varietates locos tenent reiiquae binae:

Americaiia nempe inter Cauca- siain et Mongolicam.

Malaica inter eandem istam Caucasiam et Aethiopicam.

§. 82.

Characteres et limites harum Da- rietatum.

Sequentibus autem notis et de- scriptionibus quinae istae varietates in universum definiendae videntur. Quarum tamen recensui duplex mo- nitum praemittere oportet, primo nempe ob multifariam characterum per gradus diversitatem non unuiii alterumve tantum sufficere , sed phi- rimis junctim sumtis opus esse; tum vero neque ipsum huncce characte-

rum

288 SeCTIO IV. GENERIS HUM.

rum complexum adeo constantem esse quin innumeris exceptionibus in omnibus ac singulis hisce varietati- bus obnoxius sit. Interim vero eun- dem tamen ita conceptum esse ut in uniDersum satis planam et perspicu- am earum notionem exhibeat.

A) Var,

SPECIES UNICA. 289

A) Var. Caucasia,

Colore albo, genis rubentibus (§. 43.) capillo subfusco aut nucei coloris (§. 62.) capite subgloboso

(§.62.)

facie ovali, rectiore, partibus eius modice distinctis , fronte planiore, naso angustiore, leviter unco, ore parvo (§. 56.)

dentibus primoribus utriusque maxillae ad perpendiculum positis

(§.62.)

labiis (praesertim inferiore) mol- liter explicatis , mento pleno rotun- dato (§. 56.)

In universum ea vultus specie quam ex nostratium de symmetria judicio maxime venustam et formo- sam censemus.

T Per-

290 SeCTIO IV. GENERIS HUM.

Pertinent ad primam hancce va- rietatem Europaei (exceptis Lappo- nibus et reliqua Finnica progenie) tum Asiani occidentales usque ad Obi fl. ad Caspium mare et Gangem. denique Africae borealis incolae.

B) Var*

SPECIES UNICA. ^291

B) Var. Mongolica.

Colore gilvo (g. 43.)

capillo nigro, rigidiore, recto et> raro (§.52.)

capite quasi quadrato (§. 62. )

facie lata, simulque plana et de- pressa, partibus ideo minus distinctis sed quasi confluentibus.

glabella plana, latissima,

naso parvo, simo.

genis fere globosis, extrorsum eminentibus.

palpebrarum apertura angusta, lineari.

mento prominulo (§. 56.)

Complectitur haec varietas reli-

quae Asiae incolas (exceptis Malais

T a ex-

QQQi SeCTIO IV. GENERIS HUM.

extremae peninsulae Transgangeta- nae) tum Finnicos Europae refrige- ratae populos, Lappones etc. et ex America maxime boreali latissime diffusam Estimotarum gentem inde a Beringii freto ad extremam usq_ue habitatam Groenlandiam.

C) Var.

SPECIES UNICA. 295

C ) Var. AetJdopica,

Colore fusco (g. 45«)

capillo nigro et crispo (§. 52.)

capite angusto, a lateribus com- presso (§. 62.)

fronte gibba, fornicata.

ossibus JLigalibus antrorsum pro- minentibus.

oculis magis eminentibus.

naso crasso et cum mandibulis porrectis quasi confuso (§. 56.)

limbo alveolari angustiore, an- trorsum elongato.

dentibus primoribus superioribus obKque prominentibus (§.62.)

labiis (praesertim superiore) tu- more impletis.

mento retractiore (§. 56.)

Multi cruribus valgis ( §. 69. )

Ad hanc varietatem reliqui, prae- ter boreales , Afiicani.

T 5 D)Var.

1594 SeCTIO IV. GENERIS HUM.

D) Var. Americana,

Colore cuprino (§. 43.)

capillo nigro, rigidiore, recto et raro (§. Sa.)

fronte brevi.

oculis profundius locatis.

naso subsimo, attamen promi- nente.

In universum facie lata quidem, malis eminentibus, sed non plana et depressa, verum partibus ejus, si a latere spectatur, magis elaboratis et quasi profundius exscalptis (§. 56.)

frontis et verticis forma plurimis arte efficta (§.62.)

' Haec varietas reliquae (praeter Eskimotas) Americae incolarum.

E) Van

SPECIES tNlCA, 295

E) Yar. Malaica,

Colore badio (§. 45.)

capillo nigro , moliiore , ciiiciu- nato, denso et ubere (§, 32.)

capite niodice angustato,

fronte subtumida (§. 62.)

naso pleniore , latiusculo , quasi diffuso , apice crassiore , ore magno (§• 56.)

niandibula snperiore aliquantum prominente (§. 62.) attamen parti- bus faciei , a latere spectatae, satis prosilientibus et ab invicem distinctis (§.56.)

Concipit haec ultima varietas ma- ris pacifici insulanos simul cum Mn- rianarum , Philippinarinn , Mohicca- rum, Saiidaicaram insahu'um et Ma- laccae peninsuhie incohs.

T 4 §.85.

296 SeCTIO IV. GENERIS HUM.

§. 83.

Aliorum auctonnn divisione$ va- rietatmn generis humani,

Verum aequum videtur aliorum quoque auctorum, qui genus huma- num in varietates distribuerunt, sen- tentias succincte exhibere, ut lecto- ribus facultas detur easdem invicem comparandi , ponderandi, et delec- tum earum quae maxime arrideant, habendi.

Equidem primus omnium , qUod sciam, periculum fecit Anonymus quidam seculo praeterito versus finem vergente, qui humanum genus in quatuor stirpes dispescit: scil. i. universae Europae, sola Lapponia excepta: tum Asiae austrahs, Afri- cae boreahs, et universae Americae, 2. rehquae Africae. 5. rehquae Asiae cum insuhs versus Vukurnum positis, 4. Lapponumy^.

Leib-

/) in Journal des Scavans a. 1684. p. 133.

cfr.

SPECIES UNICA. 297

Leibnitius nostri continentis ho- minum quatuor ordines statuit. Bi- nos nempe extremos , i. Lapponum inquam et 2. Aethiopum ; totidem- que medios; 3. orientalem nempe alteram ( Mongolicam ) ,' 4» alteram occidentalem (Europaeis similem) gj.

Linnaeus vulgatam sequutus geo- graphiam, homines in i. America- num rubrum, 2. Europaeum album, 5. Asiacum luridum et 4» Afrum ni- grum dividit //^.

Buffonius sexhominum varietates distinxit i. Lapponicam s. polarem, 2. Tataricam ( quo nempe nomine ex vulgaii loquendi ratione Mongoli-

cam

cfr. Rob. de Vaugondy fil. nouvel At- las "portatif Paiis. 1778. 4. tab. 4.

g) apud Feller in otio Hanoverano pag. 159.

Ii) inde ab a. 1735 per oinnes operis ini- mortalis editiones. Subjunxit cl. Gmelin editioni nupcrac, a se curatae, meam divi- sioncm T. 1. pag. 2"^.

T 5

zgB Sectio IV. generis hum.

cam appeilavit), 3. Asiae aiistralis, 4. Europaeam, 5. Aethiopmn, 6. A- mericanam 0»

Inter eos qai tres gentes primiti- vas humani generis pro numero fiHo- rum Noachi statuunt, inpiimis lau- dandus venit cl. Gubernator Pow- nall qui, quantum equidem novi, om- nium primus in hoc studio ad for- mam gentihtiam craniorum attendit. Stemmata ea secundum colores prin- cipes dividit in i. album, 2. rubrum, et 5. nigrum. medio ex his cumMon- golos tum Americanos complectitur, utpote quod, praeter aHos characte- res, et craniorum figuratione et capil- lorum habitu invicem conveniant kj.

Abb.

t) Senas hasce varietates egregle describit, imo vero vivido quasi peiiicillo depir.git cl. Herder, classico opere, Ideen zur Pki' losopkie der Gesckichte der MensctJieit T. II. p. m. 4-68.

k) cf. a new colleBion ofimyages &c. Lond. 1767. 8. T. II. pag. 273-

SPECIES UNICA.

299

Abb. cle la Croix homines dividit in albidos et nieros. lllos autem de- nuo in i. albos proprie sic dictos. 2. badios C^rimsJ. 3. gilvos Cjaunatres), et olivaceos l).

cl. Kant ab Avtocbthonibus subfu- scis fwe^5^e "vojz hriinetter FarbcJ quatuor varietates derivat ; i . candi- dam Europae borealis. 2. cuprei co- loris Americanam. 3. nigram Seiie- gambiae. 4- olivaceam Indicam mj,

cl. Jo. Hunter M. D. septem va- rietates recenset : i . nigrorum homi- num, Aethiopum nempe, Papuaruni etc. 2. subnigrorum Mauritaniae et capitis ?jonae spei incolarum. 3. cu- preorum, Indiae orientaHs. 4- ^^^' broiaim, Americanorum. 5. fusco-

rum,

/) V. Ej. Geogra^hle moderne T. I. pag. 62» ed. 5. it. Vaugondy 1. c. tab. 3.

m) tum in cl. Engel P/ulosopk filr die JVch T. II. tum in Berliner Monats-Sckrift 1785. T. VI.

500 SeCTIO IV. GENERIS HUM.

rum , Tatarorum , Arabum , Persa- rum, Sinensium etc. 6. subfuscorum, Europaeorum meridionalium v. c. Hi- spanorum etc. , Turcarum, Habessi- norum, tum et Samojedarum Lappo- numque. 7. alborum, Europaeorum reliquorum, tiim et Georgianorum, Mingreliorum et Kabardinorum n),

cl. Zimmermann iis accedit qui aborigines generis humani in monto- sam planitiem Scythico-Asiaticam in- ter fontes Indi, Gangis §t Obi flu- niinum ponunt , et dehinc varietates derivat i. Europae. 2. Asiae borea- lis et Americae maxime septentrio- nalis. 3. Arabiae, Indiae et archi- pelagi Indici. 4» Asiae Euronoto ob- versae, Sinae, Coreae etc. Aethio- pes sive a prima sive a tertia harum varietatum ortum suum duxisse viro cl. verisimile videtur o),

cl.

«) DisfJut. de hominum varietatibus . Edinb.

1775- pag. 9. 0) ditissimo opere, Geoora^phische Gesckich- te des Menschen &c. T. !•

SPECIES UNICA. OOI

cl. Meiners omnes ^entes ad bi- nasstirpes refert: i.venustarum et 2. turpium C^chdfie uncl hdfsUcheJ\ il- las albas, has obscure coloratas fdun^ kelfarhige), Venusta stirpe conci- pit Celticos, Sarmaticos et orientales populos. Turpi contra reliquum qua late patet g^nus humanum pj.

cl. Kliigel quatuor stirpes distin- guit. I. primitivam Avtochthonum montosae quam modo diximus pla- nitiei Asiaticae, ex qua derivat in- colas universae reHquae Asiae , uni- versae Europae, Americae maxime septentrionahs , et Africae boreahs. 2. Nigritarum. 5. Americanorum (praeter istos maxime septentriona- les). 4- insularum oceani austrahs qj.

cl. Metzger binas varietates prin- cipes tanquam extrema constituit

i.al-

p) V. Ej. Grundrifs der Geschichte der

Mensckkeit ed. 2. Lemgov. 1793. 81 q) d, Ej. Encyclopadie^TA, pag.523. cd. 3,

502 SeCTIO IV'. GENERIS HUM.

I. album hominemEuropae incolam, tum borealium Asiae, Americae et Africae regionum. 2. nigrum s. Ae- thiopem reUquae Africae. Transi- tum inter utramque facere Asiacos reUquos, Americae meridialis inco- las et insulanos oceani australis jJ.

§. 84.

De quinis generis humani varieta- tihus annotatiojies,

Verum ad nostram humani gene- ris varietatum quinionem redeun- dum. Omnes quidem ac singulos quos cuivis eorum tribuimus charac- teres superiore sectione sigillatim indagavimus. Jam autem ad calcem opuscuh, coronidis loco, sparsas ad- liuc quasdam annotationes ad quam- vis eorum in universum attinentes, subnectere liceat.

§.85.

r) V. Ej. Pkysiologie in A^horismen pag. 5.

spECiEs imicA. 5o3

§. 85. A) Varietas C a u c a s i a.

Nomen huic varietali a Caucaso monte, tum quod vicinia eius et ma- xime quidem australis plaga pul- clierrimam hominum stirpem, Ge- orgianam foveat sj\ tum quod et om- nes physiologicae rationes in eo con- spirent , in eandern regionem , si us- piam, primos humani generis avto- chthones verisimiiHme ponendos es-

se.

j) Ex nube testium avtoptarum unicum eumque classicum citasse sufficiat Jo. Char- din, T. I. p. ni. 171. — *'Le sa^ig de ^fGeorgie est le plus beau de lOrient , et ,,je yiuis dire du mOTide, Je nai 'pas re- yyinarque un visage laid en ce pats - la , j,parmi lun et Vautre sexe : tnais j'y en y,ai vu d^angeliques. La Nature y a ri' ^^pandu sur la plupart des femmes des ^ygraces quon ne voit point ail/eurs. Js ^ytiens pour impossible ^ de les regarder ,,sans les aimer, Uon ne peut peindre ,^de plus ckarmans visages , ni de plus iibellcs tailles ^ que ceUes des Georgien-

3o4 SeCTIO IV. GENERIS HUM.

se. Primo enim loco eam venustis- simam ut vidimus (§. 62.) cranii for- niam prae se fert ista stirps , ex qua, tanquam ex figuratione media et pri- migenia, reliquae utrinque usque ad ultima bina extrema (hinc scilicet Mongolicum, illinc contra Aetliiopi- cum) simplicissima gradalione fluunt,

Tum vero eadem albo colore est, quem itidem pro primitivo generis tiumani habere Hcet, cum ex eo, ut supra exposuimus (§. 45.) facihs in fuscum degeneratio sit , longe dif- ficihor contra ex fusco, (quando nempe hujus pigmenti carbonacei se- cretio et praecipitatio (§. 44.) se- mel inveterata radices egit,) in can- didum.

g. 86. 6 ) J^arietas Mongolica.

Eadem quam quondam vulgo , 8ed ambiguo et yago sensu, Tatari-

cam

SPECIES UNICA* 5o5

cam vocabant hj^ quae quidem de^ nominatio in ipso quod agimus va- rietatum generis humani studio , mi^ ris erroribus ansam praebuit : ita ut V. c. Buffonius ejusque sequaces ap- pellatione ista seducti characteres gentilitiosMongolorum, a priscisauc- toribus mutuatos ii) qui eos sub Ta-

taro-

t') ^e origine ert-oneae hujus confusionis, iinde Tatarorum nomen ad Mongolicas gentes transferri cepit, cfr. Jo. Eberh, Fischer conje^iurae de gente et ntmine Tatarorum inter Ej quaefliones FetrofiO' litanas p;ig. 46. it. Ej. Sibiriscke Ge- sckickte T. I. pag. 28. 142.

«) Primarium fontem , ex quo toties repe- tita descriptio Mongolorum , sub nomi- ne Tatarorum in nuperos historiae ^iatu- ralis au6tores derivata est , reperi in epi- stola Yvonis cujusdam Narbonensis Cle- rici >a. 1243. Vindobonae ad Giraldum ar- chiepiscopum Burdegalcnsem data , et a coaetaneo suo Matthaeo Paris monacho Albinensi anglo kistoriae quam vocat majori inserta , pag. 530. ed. Londin. 1686. fol. Agit ea epistola Yvonis de horrihili vastatione inkumanae gentis , quam Tartaros vocant, hosque jequenti- U bu8

3o6 SeCTIO IV. GENEmS HUM.

tarorum nomine descripserant , in ipsos genuinos Tataros (ad primam quam diximus. varietatem procul du- bio pertinentes ) , erronee transtu- lerint.

Ceterum Tatari, utique per Kir- gisas affinesque populos cum Mon- golis eadem ratione confluunt, qua hi per Tybetanos wj ad Indos, per

Eski-

biis depingit verbis: ^^Hahent autem Tar^ f^tari fe^ora dura et rohusta , facies ma- ,^cras et faUidas , scapulas rigidas et ere- ^,^as , nasos distortos et hreves , menta ^,proeminentia et acuta, superiorem man^ y^dihulara kumilem et profundam , dentes ^ylongos et rarosy palpehras a crinihus us- ,^que ad nasum protensas , ocuIqs incon- ,iStantes et nigros , aspeEius ohliquos et ^^torvos , extremitates ossosas et nervo- ^ysas , crura quoqne grossa^ sed tihias jyhreviores, statura tamen nobis aequales ; „quod enim in tibiis deficit y in superio- i^ri corpore compensatur.'' w) Ita sane mihi ex imaginibus Tybetano- riim concliidere licet a magno artifice Kettle ad ipsam naturam depicVis ct a cl. Warr. Hastings mihi monstratis.

6PECIES UNICA. Sc/

Eskimotas ad Americanos/ imo et quodammodo per Pliilippinos insula- nos xj ad Maiaicae Varietatis homi^ nes , transire dicendi sunt.

§• 87.

C ) Varieta^ Aethiopica.

Haec varietas, praesertim quod colore, longissime a nostrate abesset, plurimos induxit ut cum faceto qui- dem ast male physiologice docto Voltaire eam pro pecuUari generis humani specie haberent. Verum non opus est refutationi eorum hic loci diutius immorari cum jam supe- riore sectione luculenter patuerit ne unicum quidem esse characterem Ae- thiopibus adeo proprium et commu- nem, quin ab una parte et passim in-

ter

x) Pcrfecle mediiim hiijusmodi vultum pra» se ferebat Philippineusis Indus quem vi- vum ap, cl. Alex. Dah-ymple Loiidini vidi.

U a

3o8 SeCTIO IV. GENERIS HUM.

ter alias homirium varietates obser- vetur yj; et quin ab altera etiam muiti Nigritae eodem carere visisint: nulium denique qui non et in hac horninum varietate insensili gradatio- ne cum vicinis confluat , quod cuivis patet qui vel paucorum hujus varie- tatis stemmatum, v. c. Fularum, Wu- lufarum et Mandingonum differen- tiam et quomodo ipsis hujus differen- tlae grada,tionibus sensim ad Mauros

et

u) lis quae superiore se6tione de hoc argu- mento uberius disputata sunt, unicum hoc addere liceat, fuligini similem pulvis- cuUim quem in fusCorum hominum cute distinguere licet, minime, ut quibusdam au6toribus visum est, tantum Aethiopum muco Malpighiano proprium esse, cum perfedte eundem, etsi magis sparsum et minus aequaliter distributum , in tot In- dicis nautis quos Lascaros vocant obser- vaverim; in Indica autem femina Bom- bayi nata, quae mihi in famuhtio dome- stico est, eandem fuHginem in facie et brachiis temporis progressu sensim eva- nescere videam , superstite ceteroquin et irttemerato castanei coloris praecipitato carbonaceo, sub epidermide eftuso.

SrEClES UNICA. 309

el Arabes accedant, ciiratius ponde- raverit.

Quod vero de Aethiopibus asser- tum est, propius eos a simiis abesse quam alios homines, hoc quidem eo sensu lubens concedo, quo v. c. suis domesticae varietatem soKdungulam (§. 3o. ) propius ad equum accedere dici potest, quam reUquas sues : pa- rum tamen in universum ponderis in- esse relativae hujusmodi comparatio- ni vel ex eo patet, qupd vix ulla sit oxrehquis quoque generis humani varietatihus principibus , cujus non unus alterve popuhis itidem, et qui- dem a curatis observatoribus, quoad vultum cum simiis coUatus sit ; quod V. c. de Lapponibus zj , Eskimo-

tis

z) Hinc V. c. Regnard dcscriptionem Lap- poniim his A^crbis concliuiit ; ^''voilci la de- y^scription cie cc pefit animal quon afelle ,,Lavo7i , €t Voti ■pejit dirc qu^il ny en a ^..y^poijiT apres le singe ■, qui approcke flur yjde liiomme.'' Oeuvres T. I. pag. 71.

u 5

3lQ SeCTIO IV, GENERIS HUM.

tis aj^ Caaiguis Americae australis bj^ et insulaeMallicolo incoliscj, expres--. sis verbis relatum accepimus.

§. 88,

D) Varietas A m e r i c a n a.

Miruiti sane et indignum quanta et qualia figmenta dq liujus varieta-

tia

^) Eskimota Attiiiock ciijus ad viviim de- piclam imaginem perilliistri Banks debeo, cum primum Londini simiam videret, comitem suum cl, Cartwright obstupe- scens interrogabat; "Jj" that an Esqui- mau?'' et hic relationi suae subjungit: <'I must confefs, that both the colour and ^^contour of tke countenance had consider- ,^able resemblance tot the peojole of their j^nation.'^'

^) ^'■tam simiis similes quam hominibus'' eos dicit Nic. delTecho, r^latione de Caai.f guarum gente p. m. 34.

c) de his cl J, K. Forster inquit in Bemer- kungen pag. 217. '*D/> Bewohner der filnsel Ma/Jikollo scheinen unter allen Men- ^fSchen^ welche ich je gesehn, die mek- ^^reste Verwandschaft mir den Affen zu ^^habett»''

SPECIJZ S UNICA. ^ I I

tis characteribus gentilitiis quondam divulgata sint,

Viris barbam negavere quidam dj, mulieribus alii purgationem menstru- am ^. Alii Americanis omnibus et singulis unum eundemque colorem/), alii perfecte similem vultum g) iis- dem tribuebant,

Americanos non natura imberbes 6sse hodie unanimi consensu obser- vatorum accuratorum et veridico- rum ita eyictum est, ut supervacui fere poeniteat' laboris quo antehac testinm silvam congessi hj , quorum

te-

(^) V. c. cl. de Pauw iii Recherckes -philoso' fhiques sur les dtnericains T. I. pag.

37. e) V. Schurigii parrhenologiam pag. 200. /) V. c, Home in Sketckes of the hijiorif

of Man T.I. pag. 13. g) cfr. Robertson's kiftory of America. T.

II. p. m. 404. h) paucos e multis jam ante plures annos

citavi in Gottitigisckem Magazin , anni

2^' P.VI. pag. 419.

3 1 1 SeCTIO IV. GENERIS HUM,

testimoniis confirmatiir, tum per uni- versam Americam inde ab Eskimotis usque ad incolas Terrae del fuego dari incolarum stemmata quae uti- que barbam abint; tum vero de ce- teris imberbibus certo certius consta' re quod studio et artificiis eandeni sibi erikdicent et evellant , eundem in modum qui et apud tot alias gen- tes, Mongolicas praesertim zj etMa- laicas Aj, invaluit,

Tenuem et raram utique Ameri-' canis barbam esse aeque ac totMon-

goli-

i) V. praeter tot alios J. G. Gttielin Reise

durckSihirien T. II. pag. 125. '■^Man fin-

o det nicht leickt bey einem Tungnsen so

■ wie hey atien diesen Volkern ^ einen Bart.

Defin sobiild sick derselbe einfindet so

raufen sia die Haare aus , u n d b r i n-

g e n e s e n d 1 i c h d a h i n d a f s

k e i n e m e h r n a c h vv a c h s e n."

h) cfr. V. c. de Sumatranis cl. Marsden;

de Magindanis Forrest ; de Pelew - insu-

lanis Wilson; de Papuis Carteret ; dein-

colis insularum navigatorum Bougainvil-'

SPECIES UlSriCAo 3i3

golicis nationibus omnes novimus. Ideo autem non majori jureimberbes vocarentur, quam si raripilos homi- nes plane calvos appellares.

Qui ergo natura sua imberbes putarunt Americanos in eundem in- ciderunt errorein qui veteres induxit ■Ut aves paradiseas, quarum exuviis pedes abscindi solent, natura sua apodes esse sibi aliisque persuade- bant.

Alter fabulosus rumorquod nem- pe Americanae mulieres menstruum tributiim non solvant, exinde ortum duxisse videtur , quod Europaei no- vum orbem invisentes, edamsi innu- meras tantum noii' plane imdas se- quioris sexus incolas viderint , nun- quam tamen purgationis istius inqui- namenta in ipsis observaverint 1j : cu- }us vero rei duplicem fuisse caussam

pro-

V) Lery , voyage faiSl en h tcrre dti BresH p. m. 270.

u 5

5l4 SeCTIO IV. GENERIS HUxM.

probabile est; partim nempe quod apud istas Americae gentes feminae quamdiu menstruatae sunt,- felici praejudicio pro venenatis quasi ha- beantur , et a sociali consortio arce- antur, inque remotioribus tuguriolis e hominum conspectu remotae tam- diu benefico ipsis otio fruantur rri)\ partim vero etiam laudatam ipsarum corporis munditiem et modestam crurum commissuram eo conferre ut nulla catameniorum vestigia in ocu^ los incurrant, annotatum est nX

Quod vero colorem hujus varie^ tatis cutaneum attinet, ab una par^ te supra jam monitum est, neuti- quam eum adeo constantem esse quin et utique passim ad fuscum us- que ludat (§.43); ab altera vero facile tum ex cHmatis Americani ratio-

ne

m^ cfr. V. c. Sagarcl , voi^age du pays dei

HuroTif pag. 78. n) van Berkel*s Reisen nack R, de Berbice

und Surinam pag. 46.

5PECIES UNICA, 3 1 5

ne oj, tum ex degenerationis legibus, ad veiisimillimum Americanorum ex Asiaboreali ortum applicatis /i<), caus- sae patent, quare non tam ingenti- bus coloris diversitatibus obnoxii es- se possint, quam reliquae avtochtho-. num Asiaticorum propagines^ <jui ve- terem incoluere orbem.

Eadem fere de vultu Americano^- rum valent, Riserunt jam curatis- simi avtoptae ineptam, nisi jocularis fuerit, quorundam hyperbolen, qua omnibus novi orbis incolis faciem adeo eandem esse asseruerunt ut qui unum viderit , omnes se vidisse dice- re possit r/J etc. Docent contra

tuni

p) v. cl. Zimmermann geogra^phische Ge- sckichte des M^nschen 'V.l. pag. 87*

fi) v. cl. Kaiit, in Teutschen Mercur a, 1788« T. I. pag. 119.

q) v. Molina sulJa storia naturale del Chili. pag- 336. " Rido fra me stesso , quando ,Jeggo in certi scrittori moderni riputati fyditigenti osservatori, che tutti gli Ame- ^yTicani hanno un medesimo aspettOy e che

,^iuan-

5l6 SeCTIO IV. GENERIS HUM.

tum a summis artificibus profectaef imagines Americaaorum, tum avto- ptarum iide dignissimorum testimo- nia, et in hac humani generis varieta- te aeque ac in ahis utique vultus va- rietatem occurrere rj : etsi in uni-

ver-

i^quando se ne ahhia veduto uno^ si 'possa ,^dire di avergli veduri tutti. Codesti au- iitori si lasciarono tro^ppo sedurre da cer^ iite vagke apparenze di somiglianza fro- „cedenti per lo •piii dal colorito ^ le quali ^ysvaniscono tosto cke si confrontano glin- xjdividup di una nazione con qucUi deW al- jftra. Un Chilese non si differenzia jne- '•'■ *J ,ino ndV aspetto da ttn *Pcruviano \ ck^ „tin Italiano da un Tedcsco, lo ho ve- ^yduto pur dei Paragnaj, de' Cujaf.n^ e dei „Magelhnici^ i quali tuttt kanno dei li- i^neamenti peculiari., che li distinguono -t^notahilmente gli uni dagli altri.'"

r) Ita V. c. ut vel ex aiistr^Ji Amerka pau- ■ c^ exempla proferam, Caaiguos simis na- ribus describit Nic. clel Techo; vicinos contra Abipones non raro aquilino ix3so jnsignes dicit Mart. Dobrizhoffer ; Pcrua- jus angustum et aciuncum nasum tribuit , cl. UUoa ; Chilensibus aliquantiiiii {atum

, ^ Molin^ ; Terrae del Fuego insujpm^ val- -v.4,v. .iie depressum G. Forster.

SPECIES' UNICA. Oiy

versum ea figaratio gentilitia pro fundamentali eJLis habenda sit c[uam supra (§. 5(3.) ipsi tribuimus. Pro- ipius eam a Mongolica abesse primi 'jam qui novi orbis continentem visi- tarunt Europaei recte annotarunt sj^ quod quidem novum pondus addit verisimillimae sententiae Americanos ex Asia boreali advenisse, et a Mon- golica gente ortum suum duxisse. Repetitis autem post diutina inter- valla vicibus, quibus variae tam jyhj- sicae et geogenicae quam politicae catastrophae ansara dare potuerunt, eas migrationes contigisse probabile est; hincque, si conjecturae in hisce indagationibus locus conceditur, ra- tio probabihter derivanda, cur Eski- motae longe magis adhuc quam reli- qui Americani Mongolicum istum

vul-

j) V. Lettere dl Amer, Ve§pucci pag. 9. edit. Bandmi. — "«0« sono di voho molto ^^belli , loerche tcngono il viso largo y cke ^^vogUon 'parere al Tartaro.''

3l8 SeCTIO IV. GENERIS HUM.

vultum prae se ferant tjl partim nempe quod longe serius, nupeiiore catastroplie pulsi, ex Asia boreali accesserint iij', partim quod clima novae , quam nunc habitant, terrae pristinae patriae climati maxime lio- mogeneum sit. Imo vero ni gravi- ter fallpr eidem cjuam supra tetigi- mus (§. 67.) climatis ad vultum gen- tilitium sive conservandum sive resti- tuendum potentiae tribuendum, quod alterius Americae e:?^tremi frigidi lia- bitatores, ut freti Magellanici barba- ri accolae, adpristinum vultumMon-

goli-

f) quod tiim iii binis craniis Hskiniotarum e colonia Labradorica Nain , quae col- ledionem meam ornant , tum in imagi- nibus horum barbarorum ab egregiis ar- tificibus ad vivum depiftis, quas liberali- tati generosissimi Banksii debeo, luculen- tissime coram video.

») Robertsonii enim paradoxa opinio qui Eskimotas a Normannis derivabat, in ki- story of America T. II. p. m. 40. hodie- uum vix seria refutatione eget*

SPECIES UNICA. O19

golicum denuo propius accedant et quasi relabantur ^<Ji,

^ $■ 89.

E) Varietas M a 1 a i c a.

Uti Americani respectu habitus gentilitii medium quasi locum te- nent inter varietatem mediam huma- ni generis, quam Caucasiam dixi- mus, et alteram ex binis extremis, scilicet Mongolicam ; ita Malaica si- milem ab ista media varietate transi- tum facit ad alteram extremam, nem- pe Aethiopicam.

Malaicam eam appellare licet, quod longe plerique hujus varietatis

homi-

vo) Hinc V. c. classkus Argonauta et egre- gius observator avfoptes, Linschotanus, accolas freti Magellanici sibi visos, quoad physiognomiam , vultum , colorem , ca- pillos et b a r b a m cum Samojedis com- parat, sibi ex celebri suo itinere acl fretuni Nassovicum notissimis. in notis ad Aco- stam p. m. 46 ^,

320 SeCTIO IV. GENERIS HtJM»

homines, praesertim qui Indicas in- sulas Malaccae yiciniores, tum et Sanclwichias, societatis, et amico- rum incolunt, imo vero inde a Ma- lambis Madagascariae usque ad pa- schatis insulae liabitatores Malaico idiomate utantur aj,

Interim tamen et hi ipsi tantopere inter se per varios venustatis et reliqui habitus corporei gradus differunt, ut iion defuerint qui v. c. ipsos Otalieiten- ses in binas ab invicem diversas stirpes CracesJ dividerent yj^ alteram nem- pe colore palKdiore, statura proce- ra, vultu ab Europaeorum facie vix ,,s5ifi!^- ac

x) Primum docente hoc perilliistri Banksio in Hawkesworth's coUehion T. III. p. ra.

373.

tiim post eiim cl. Bryant in Cook's vo^

yage to tke Northern hemisjokere T. IIL Append. N°. 2. ad pag. 528-

et cl. Marsden iu Archaeologia T. VI»

pag- 154. y) V. c. cl. Bougainville, in voyage autout du monde p. m. zi^»

SPECIES UNICA. 621

ac ne vix quiclem disLinguendo; al- teram contra statura mediocri, colo- re et vultu parum ab eo Mulatorum diverso, capillis crispis etc. z), Haec posterior ergo proxime ab iis homi- nibus abest qui insuias magis ad occasum in oceano pacifico positas incolunt, e quibus praesertim nova- rum Hebridarum insiilani sensim ac- cedunt ad Papuas et Novo-Hollan- dos, qui denique ipsi tam insensili transitu cum Aethiopica varietate confiuunt , ut si lubuerit ad eam ip- sam, in ea quam agimus varietatum distributione, non inepte referri pos- sint.

z) Hinc et jam immortalis de Qiiiros , qiii societatis insulas prinuis dctexit, eam va- rietatem honiinum insulas oceani pacifici habitantium curate distinxit, cum alios albuios diceret, alios vero Mulatis, aUos Aethiopibus compararet. v. cl. Dah'ym- plc colle^ion of voijages to tke Soutk-fpa' cific Ocean T. I. pag. 164,

X

322 SeCT. IV. GEN. HUM. SPEC. UNICA.

§. 90-

Conclusio,

Est enim et heic idem insensilis transitus quo et aliae varietates ut vi- dimus invicem confluunt, et qui, col- latus cum iis quae superioribus libel- li sectionibus de caussis modisque degenerandi et analogis degeneratio- nis phaenomenis in ahis animantibus^ domesticis disputata sunt , ultimo ad eam conckisionem ducit, quae ex principiis physiologicis ope criticae zoologicae ad naturalem generis hu- mani historiam appHcatis, sponte flue- re videtur, nuilum inquam super- esse duhitationi locum quin^ omnes ac singuhiSj quotquot hactenus in- notuerunt hominum uarietatesj ad unam eandemque s p e c i e m "ve- risimillinie referre liceat.

TA-

TABULARUM EXPLICATIO. 323

TABULARUIM EXPLICATIO.

Tab. L

i^chema synopticum exhibet ad il- lustrandam normain iwrticalem , de cujus ratione et in studio anthropo- logico usu pag. 204. dictum est.

Fig, I. respondet flgurae i*"*^ ta- bulae II.

Fig. 2. figurae 3*'^^ istius tabulae •ubsequentis , et

Fig. 3. ejusdem figurae 5*^^

X a Tab.

5^4 tabux.arum explicatio.

Tab. IL

Crania coUectionis meae quinase- lectissima adumbrat, ad totidem ge- neris humani varietatum principalium diversitatem demonstrandam, de qua pluribus pag. 206.

Fig. I.

Timgusae est, et quidem ex iis qui vulgo a rangiferis appellantur. (Kehnthier-TungusenJ . Nomen ipsi erat Tschewin Amureer\\' ex Gilge-^ girskio stemmate nato , qui 35o leu- carum Russicarum (Verstas vocant) distantia ab urbe Bargusin degebat, anno vero 1791 sibi ipsi gulam fre- git, ideoque cl. Schilling, chirurgus exercitus primarius Werchnelldiriski iUinc mittebatur, ut de laesione mor- tis caussa, ex lege disquireret, qui cranium avtochiri reportavit et ge- nerosissimo L. B. de Asch transmisit.

Fig'

TABULARUM EXPLICATIO. 5^5

Fig. 2.

Caput est cliicis Carihaei ex in- sula Sti Vincentii ante octennium ibi defuncti, cujus ossa desiderante per- illustri Banksio, Baroneto, efro.ii cu- ravit cl. Anderson, horti regii in ista insula praefectus.

Fig. 3.

Feminae juvenis Georisianac ^ quae nuperiore bello Turcico a Rus- sis capta, etMoscoviam translata, illic cum morte subitanea obiisset, caus- sam ejus legali sectione exmuneris of- ficio indagavit cl. Hiltebrandt, anato- nies Professor apud Moscovienses di- gnissimus ; qui caput osseum ob exi- miam formae elegantiam curate ser- vavit et Aschio perillustri Petropolin misit.

Fig. ^,

O-tahcitae cranium, quod ge-

nerosissimi Banksii rogatu retuht for-

X 3 tis

326 TABULARUM EXPLICATIO,

tis et animosus Navarclius, GuiL Bligh , ex memorabili itinere redux, quo artocarpi incisae stirpes ex So- cietatis insulis oceani australis in In- dias occidentales felicissimo succes- $u transportavit.

Fig, 5,

jdethiopissae Guineensis ^ Bata- vi cujusdam concubinae , quae aeta- tis annoaS^^^Amstelodamidiem suum obierat; ubi anatomico cultro eam subjecit cl. Steph. Jo* van Geuns, Prof. med. Ultrajectinus meritissimus.

IN.

I N D E X.

S E C T I O J.

DE HOMINIS A CETERIS ANIMA- LIBUS DIFFERENTIA.

I) Proprietates corporis hu- mani quodad conformatio- nem externam. pag, 4.

A. Statura eredla. 5,

B. Pelvis humana lata et depressa. 13.

Nates subglobosae. 15. Direclio vaginae raulicbris. 16. Hymen. 19.

Obiter cie nyinphls ct clitoride. 20. X 4 C. Ho-

I K D E X.

C. Homo animal bimannm. 21

Simiae contra et affinia animalia, quadrumana. 23.

D. Dentiiim humanortim proprietates, 36.

Reliqna quae exteriori homini propria vi- dentur, ut corpus dcpile &c. 37.

U) Memorabiles corporis Iiu- mani proprietates respectu fabricae internae. 3i.

A, Partes internae quibus homo caret. ib.

Panniculus carnosus. 32.

t^ete mirabile. ib,

Musculus suspensorius oculi. ib.

Allantois. 33.

Pancreas Asellii. ib.

Du6tus hepatico-cystici. ib.

Corpus Highmori. ib.

Membrana niftitans. ib.

Ligamentum suspensorium colli &c, ib.

Os intermaxUlare. 34.

B. Par-

I N D E X.

B. Partiiim quarundam homlnls interna- rum ab iis aliorum mammalium diftc- rcntiae. 41.

Proportlo cerebri ad nervos. 42. Acervulus glandulae pincalis. 43, Situs cordis. 44,

Peculiaria tubi alimentarii humani.

45. et muliebrium. ib. Vesicula umbilicalis embryonis. ib.

III) Homini propria respectu functionum oeconomiae animalis. 46.

Teneritudo teiae mucosae. ib.

hac homo omni climati aptus fit. 48.

Tardum hominis incremciitum. ib.

Serotinus vitae humanae terminus. 49.

Statura hominis matutina vesperti- nam exccdcns, ib,

Homini nulium ad venercm statu- tum anni tempus. 50.

X 5 Prac-

I N D E X»

Praerogativa pollutionum noctur- narum. ib.

Fluxus menstruus, 51.

IV) Quae homiiii respectu animae facultatum propria sunt. 62,

Rationis usus, ib.

inventionis genius. 54,

homo animal instrumentificum. ib.

Loquelae inventum. 55.

obiter de risu ct fletu. $6>

V) Morbi maxime memorabi- les liomini proprii. 67.

VI) Brevis recensus eorum, quibus vulgo, ast falso, lio- minem a brutis differre pu- tarunt. 62.

r)culorum vicinitas, 63.

Cilia in utraque palpebra. ib.

Nasus prominens. ib,

Au-

I N D E X.

Auriculae irnmobilcs. ib.

Organon taftus. ib.

Uvula. 64,

RudVus. ib,

ct quod homo saginari nequeat. ib,

Sectio II.

DE CAUSSIS MODISQUE QUI-

BUS ANIMALIUM SPECIES DEGE-

NERANT, IN UNIVERSUM.

Praeraissa disquisitio : quici sit sfecies in zoologia. 66.

A. Phaenomena principalia degeneratio* nis brutorum animalium. 74. Color. 75.

Pilorum textura. 76. Statura. 77.

Figura et proportio partiura. 78. Craniorum praesertim formac. 79. B. Caus-

I N D E X.

B. Caiissae degenerationis. gl.

Nis.iis forraativi potentia, 82. Clima. 88. Vi6tiis. 93. Vitae genus. 06. Generatio hybrida, pg.

Hereditariae proprietatcs ex nior- bosa intemperie. 103.

Quaestio frobUinatka : antie et mu- tilationes aliave artificia nativis animalium varietatibus ansam praebere possint? 106.

Cautelae in scrutinio caussarum Az' generationis observandae. 109.

Sectio III.

DE CAUSSIS MODISQUE QUIBUS

HUiMANUM GENUS DEGENERA- VIT, IN SPECIE.

Color cutaneus, 115. ejus sedes. ib.

varietates coloris gentiiitiae, 119.

caus-

I N D E X,

caussae hujus varietatis, 122.

praesertim nigredinis aethiopuni.

127. de creolis. 137. de mulatis. 139.

cutis fusca maculis candidis varie- gata. 150.

similes coloris cutanei mutationei singiUares. 155.

aliae quaedam cutis proprietates gentilitiae. i6l.

Capillorum cum ciite consensus, 164,

varietates capillorum principes gen- tihtiae. 166.

Irides oculonim cum capillorum colore consentientes. 170.

colores principes oculorum. 172.

Facies gentihtia. 174.

ejusque varietates. T76. harumque caussae. I83.

Craniorum forma gentihtia. 197,

aniniadversioncs in hneam facia- lem Caniperi. :joq.

nor-

1 I^ D E X.

tiotma venicalis ad chara6ieres gen- tilitios craniorum definiendos, 203.

varietatcs craniorum gentilitiae. 206.

caussae harum varietatum. 211.

Dentium varietates aliquot gentilitiae. ^24. carumque caussae. 226.

Auriculae. 232.

Mammae. 235»

Genitaha. 239.

Crura. 543«

Pedes manusque. 248.

Varictates gentilitiae respc6lu staturac. 250. Patagones. 253» Qiiimotae. 260. de caussis staturae gentilitiac, 263.

Varietates generis humani fahulosae, 266. de gentibus caudatis rumor. 267.

Va-

1 N D E X.

Varietas gentilitia ex morhosa affec^io- iie. 272. JLeucaethiopia hiimana, 273,

Sectio IV.

GENERIS HUMANI VARIETATES

QUINAE PRINCIPES, SPECIES

VERO UNICA.

Inminierae generis hiimani varietates in- seiisili quidem gradatione invicem con- fluunt. 284.

Qiiinae tamen earum principes distiu- guuntur. 285- viz A) Caucasia

B) Alongolica

C) Aethio-pica

D) Americana

et E) Malaica.

Cha-

I K D E X.

Characteres et liniites harum varieta- tiim. 387.

Alioriim au6lorum divisiones varieta* tum geiieris humani. 296.

De qujtiis hic constitutis varietatibus an- notationcs quaedam: 303.

de Caucasia. 303.

de Mongolica. 304.

de Aethiopica. 307.

de Americana. 310.

de Malaica. 319,

Conckisio, 332.

Tabularum explicatio. SaS.

E r r a t a.

\\ 28- 1. 13. iege anthropomorphas. p. lod. I. 14, — immutando. p. 192. I. 8. — sorghum. p. 197. I. ult. — Scnlls. p. 244. l. 16. — Fiiego. p. 265. 1. 12. — poteriE, p. 299. 1. 5- — et 4. olivaceos.

.'/.7-^./.

B

■\'

^^rm

M.. i

i

M

J^^"^^^

4w,///,,ff (/,fy;/f„

'H"/-

ZU.E.

Vf'

'iL.^y^'^^

p^»/ r

f

'y^'

Jfer^""

y?-...//../. (;.vv

•./crr</^(y^/r/c'

0./u/,„/a

V,-/U/.,/.i

i