ida TE t ——— Va C. gym tlaipe Lmnt em UA Pr tete ret urd : ü " RU (eue b Sic n KS N —- VONSERVATCIDnE DOVANIQUE DE GÀ De VENDU EN 1922 Graminibus Unifloris et Sesquifloris Dissertatio botanica, sistens "Theoriae constructionis floris graminei Epicrisin, Terminologiae novae rationes, de Methodo disquisitiones ; adj eta Generum ac Specierum e tribu Uni- ct Sesquiflororum plurium 2» yHUOTDSI auctore Carolo Dermardo Trinius, Aug. Ross. Imp. archiat. Eq. ord. Scti Wlad. Acad. sc. Petrop. sod. LNREDAYMY NES YDOGSK Jd sol. QEDIANICAR Cum tabulis lithographicis 5. à TT $^ À RSEN ————MM mun un y aum P RR ——ÀÀ898 Petropoli, 1:824. Impensis Academiae Imperialis scientiarum. JTAL1 A] db ' Conventus academici jussu imprimatur. Nicolaus Fufs; Academiae perpetus a Secretis. AUG 7-1 M Eg Postquam Agrostologiae prima fundamenta, theo- riam nimirum construcüonis floris graminei, hi- Storiae agrostographicae antiquioris compen- dium, systematum veterum expositionem, syn- onymorum Patrum illustrationem, paullatim Ti- bi tradidi L. B., mox Species Graminum, quotquot aut ipse vidissem, aut apud auctores perspicue descriptas invenissem, definitionibus, $ynonvymis, descriptionibus illustratas, uno ope- Ü P re comprehensas edere in animo habui. Sed ipsam specierum inquisitionem aggres- $us mox intellexi, primum Genera, quorum syn- opseos rudissimum tentamen Fundamentis -"dgro- stographiae meis (J'iennae 1820) subjunxeram, hodie summopere retractanda esse; deinde, ,, quantacumque esset mihi graminum collatorum Jicopia, species tamen nimis multas adhuc com- LinDíAWY ü- parandas mihi desiderari, quam ut seriem con- tinuam definitionum, quae necessario compara- tivae esse debent, concinnandi sat auctoritatis etiannum mihi tribuere auderem. Itaque, qua via hucusque ingressus sum, cauto quidem et tardrori, tutiori tamen pede, ulterius progressurus, prius quam totum grami- num agmen in unum opus congerere suscipiam, Species eas, quarum integra et ad plantae ima- ginem perfecte reddendam aptissima videre con- tigit specimina, singulas, iconibus rite expres- sas, analysibus et descriptionibus exacte illu- stratas, pedetentim quidem, sed absque inter- ruptione,. ita edere mihi.proposui, ut, quam brevissimo fieri posset annorum spatio, Gra- minarium inde exiret, quo ipso tandem ab- solvenda monographia sensim praepareretur. Jam quidem in eo sum ut hoc propositum peragam, jamque primus illarum iconum fasci- culus ex officina lithographica prodiit. At quo- niam in singulis propediem edendarum descri- püonibus, quantumcumque species ipsas illustras bunt, neutiquam, nec de tribu genereque quo illae referendae erunt, nec de rationibus tali dis- 5 positioni substruendis, nec de terminis quibus utar necesse est, rel. agi poterit; huic iconum collection per temporis intervalla Disserta- tiones interponere constitui, ubi generalia illa suppleantur, de genere disseratur, principia explicentur, species deliueandae ac describen- dae jpsae recenseantur ac definiantur, ita, ut cuilibet perito, de theoria, dispositione, gene- re, specie, nomine rel. publice judicium feren- .di, dubia movendi, errores emendandi, obser- vationes adjiciendi ansa praebeatur, talique mo- do, eo, quo omnes intendimus, ad generum 1n: quam specierumque tandem aliquando rite sta- bilitam dispositionem perveniatur, quae, non pro meo sive unius hominis opere habenda, omnium potius, qui eo fecerint, virorum eru- ditorum opus commune dici possit; quippe qua sola ratione scientiam de singuli industria lu- crum perenne facere posse censeo. Monopos larum enim in scientia naturali arrogantia nulla umquam damnosior fuit. Quamquam igitur in singulis hisce disser- tationibus integrae graminum tribus recense- buntür; tamen nec generum nec specierum de- finiiones exhibendas mihi sumam, nisi eorum 1 »* ^ quae mihimetipsi accuratius examimare conti- git; reliquorum autem, quae eo referenda aut .$imt aut saltem videantur, nomina adjiciam, propterea ut, exclusis barbaris, genera ab om- ni aliena farragine sensim expurgentur. Patriam non nisi eam indicabo, quam iis, quae recen- sentur, esse exploratum habeo. Synonyma, to- Lies recocta, praeter Systematis l'egetabilium a el* viris RguER et ScHuuLTES editi, codicis lo- eupletissimi, omittam, indicaturus, si quae ibi occurrunt, synonyma falsa, additurus illa, quae ibi aut omissa fuere aut editoribus tunc tem- poris nondum innotuerant, ita ut consulta si- »ul Clavi -Agrostographiae antiquioris mea (Co- burgi 1822) synonymiam completam habeas. Quo vero nomine singulas species ipse di- ceendas crediderim, an revera sit graminis no- men primarmum, utrum botanicorum plausum laturum sit nec ne, parum quidem, si incepti finem spectas, referre videtur. Difficillime enim e definitionibus auctorum obscuris spe- cies extricantur; unde facile fieri potest, ut speciei, ab auctore quodam fortasse nomine jamjam notatae, aliam denominationem impo- suerim, Ego vero, in dissertationibus, hoc 5 volui, ut generum ac specierum definitiones certas, in iconibus autem mox edendis, ut plantam ipsam ejusque analysin habeat judex peritus, illa judicem; ita nomen graminmi fa- cile rep erietur. ^n » wr fand . " " " ^u ] ibd à d'tet LE. CAP. 1X. Ad Theoriam. IS T P rincipia theoriae nostrae in Fundamentis 442ro- stographiae propositae, ea nimirum, quàe de di- rectione longitudinali, de alternatione inviola- bili, de symmetria, de suppressione et compen- satione mutua partium statuenda existimavimus, quamquam et hodie probabilia atque justa no- bis videantur; tamen infitias ire nolumus gra- vius nos peccasse in eo, quod constructionem floris graminei, tam simphceis (locustae) quam collectivi (spiculae), de ZZgrostios flore (utpote qui ipse non e simplicibus est) petierimus, ne- que vero de locusta illa simplicissima JEpiphy- $lidis, cujus organisationem pro Graminum fa- milia quasi centralem esse ipsi agnovimus in $ 1. 2zdd Theoriam. Fund. Agr. p. 52. obs. Epiphystis enim evo- lutionis gramineae prototypus perinde haberi potest, ac v. gr. pro Mycetoideis Geotrichum, Oidium, Sporotrichum eic. quorum flocci in ar- ticulos sporoideos s. sporas ipsas ferentes ab- eunt; et, quod pro spicularum constructione ex Agrost deducere voluimus, illud ipsum ex Epiphystidis analysi, idque et simplicior et certiori modo derivari- poterit. C. Est autem Epiphystidis organisatio ea, qua- lem 7ab.1. fig. 1. exposuimus. Rachis propria nulla adest, sed formatur ex ipsissimis floribus altero super alierum posiüs; s. alus verbis: qui- libet racheos articulus flos est, squamis duabus constans (a. b.) quae semen (c.) includunt. Ha- rum autem locustarum tali modo concatenata- rum fulcrum s. axis est squama cujusvis locu- stae superior. Culmi enim apex, ubi interno- dia ejus in flores abeunt, in squamas discedit duas, quarum superior internodio sequenti, eo- dem modo in squamas duas fisso, et proinde. squamae ejus z;feriori, fulcro est. ltaque squa- ma superior flosculi ejusmodi simplicissimi non solum est altera seminis involucelh gluma s. I. dd Theoriam. E valvula, sed racheos simul vicibus fungitur pro sustentando flosculo sequente, qui subinde ei, qui ipsum excipit, idem officium praestat. nude Ex qua floris graminei constructione sim- plicissima, s. rudissima potius, colligimus quae sequuntur: Internodium culmi quodvis natura sua nihil esse nisi florem, hoc est: ab ipsa basi sua in squamas s. valvas discedere duas, quarum altera s. inferior est folium, altera s. superior ipse culmi ariiculus, eodem modo involutus at- que articulum sequentem eodem modo susten- tans, ac in spica Epiphystidis, et, ut infra (Cap. I. S. 18. 19.) elucebit, in quavis spicula Bromi, Festucae rel.; hoc autem internodium, ut ita dicam bivalve, in parte graminis inferiore sive .ea, in qua vegetationis vis adhuc praevalet, huic ipsi vi succumbere atque sub forma in- ternodii culmei adparere; in summa plan- ta vero, ubi reproductionis officium incipit, naturam suam genuinam ita sibi vindicare, ut internodium, nunc florale, jam in ipsa semi- nis involucra s. tegmina abeat, atque tali mo- do florem simplicissimum constituat (Cap. ur. S. 16.); — vel supellectile florali in ipso prae- 10 a. 4d Theoriam. gnante, nunc, singuli tegminis loco, Íílorem integrum propellat, nunc singulos tegmina illa componentes vasorum fasciculos aut in totidem flores abire aut totidem radios s. novos pedun- culos floriferos fieri jubeat. S. 4 Collgimus inquam: squamas eas, quae in internodiis superioribus (s. floralibus), ut ita dicam nobilitatis, semen includant, ejusdem es- se naturae ac internodiorum inferiorum mere ve- getativorum squamas elongatas sive articulos et folia *); folia autem et articulos, pro sua parte, rursus esse squamas ílorales, tantum in vege- taüva quasi humilitate oppressas et elongationi praeponderanti obtemperantes, — Quae tandem nisi conjectura prorsus temeraria posita videan- tur, sufücient spero sola quibus id, quod ae- Sstumatissimus censor noster in Diar. liter. Goet- timgensi (anni 1822. no. 94.) opprobrio nobis esse voluit, satis diluatur. Nam si tali modo quodlibet graminis internodium naturam floris prae se ferre existimandum est; totum gramen Pd *) ,Glumae sunt concava et revera folia ipsius plantae en minia- fufe.' Linn. Ord. nat. ed. Giseke p. 140. t 44d Tkeoriam. It ipsum, ex internodiis compositum, matura flo- ris praeditum esse censere fas est, sive vegeta- bile, in quo flos non, ut in altiorum ordinum vegetabilibus, omnium partium conspirantium quasi culminatione efficitur, amploque foliorum, forma saepe alienissima distinctorum, calycum, | stipularum, bractearum fulerorumque variae in- | dolis apparatu gradatim praeparatur; sed vege- tabile, quod per omnes suas partes homoge- neas nihil nisi ipsissimus flos est, ita, ut Ipsae squamae radicales (sicut in Milio amphicarpo) pedunculo solo egeant, quia in flores perfectis- simos transmutentur. lllud itaque de Gramini- bus in formarum vegetabilium serie floris natura simplici praeditis (Fund. z4gr. p. 59-) sensu quam maxime proprio nec allegoria quadam /udicra** dictum fuit; scilicet auctor Fundamentorum Agrostographiae, ut quaecumque scripserit pa- lam facere poterunt, tam est Physiosophiae lu- dicrae nostrorum temporum inimicus, quam qui maxime. G. 5. Alterum. quod Epiphystidis constructione simplicissima docemur, hoc est: semen esse pro- ductionem culmi; sive ejusdem internodiorum : | | | 12 I. dd Theoriam. floralium, cenztralem, involucro inclusam, cujus tegmina s. valvulae (foliola) ex internodii late- ribus formantur, sive aliis verbis: vasorum cen- tralium fasciculum producere fructum, latera- lium fasciculos involucrum — Quod involucrum cum in Epiphystide bivalve s. ex duobus tan- tum folholis homogeneis compositum invenia- tur; involucrum autem natura sua nil aliud es- se possit, quam corporis, quod mtus est, teg- men exterum; nullum denique in Epiphysude glumarum aliarum exteriorum, aut (ut in JVar- do, Mühlenbergia) minimarum, aut (ut jn ZLeer- sia) Suppressarum, vestigium reperiatur; con- clusio inde fiat necesse est: Epiphysüdis teg- men illud bivalve revera esse involucrum exter- num (calycem L.); internum autem (corollam L. perianthium Br), quod in reliquis gramini- bus unifloris omnibus deprehenditur, in Epi- physüde non epolutum esse. e Atqui internodiorum superiorum florifica- tio ipsa satis superque probat, partes, quam primum intra reproducüonis orbem receptae fuerint, nobilitari; atque exinde per se ipsum sequitur, singulas partes in. floribus liberiori- I. zdd Theoriam. 15 bus seu evolutioribus, quo propiores factae sint centro (utpote. quod solum fructiferum est), eo magis vi vegetativae rudiori sese subducturas, ejusque notas deposituras esse. ltaque et folio- lum quodvis, quo propius centro positum fue- rit, eo tenerius evadet, atque ultima .et sum- ma foliola potissimum, nulli prorsus vicissitu- dini vegetativae amplius obnoxia, imo natura reproductiva ipsa adeo praedita et quasi per- üncta invenientur, ut, metamorphosin passa et filamentorum forma prorsus nova induta, vix jam pro foliolis amplius haberi posse videantur. — Quae quidem nobilitatio ut in Graminis flore fieri possit, sola alternatio causa est... Quanto- cumque igitur, ut infra elucebit, jure squamae florales per paria numerari possint; tamen num- quam negligendae erunt earum differentiae gra- dariae, quae ex alternatione necessario progre- diuntur. In summis tantum, ovarium. ipsum stipantibus sive centrum.ambientibus eodemque una munere fungentibus organis non solum al- ternationis perpendicularis fere omne vestigium, sed substantiae quoque differentia ita. deletur, ut, si de partium numero quaeras, in his fer- nariu$ potius obtinere videatur. 1 r d Theoriam. S. 7 Squamae enim lodicnlares, in paucissimis tantum distinctius alternae, aut margini extre- mo valvulae sic dictae corollinae superioris ita utrinque adnatae sunt, ut in antica parte con- tiguae fiant; aut in eadem ad basin suam co- haerent, marginibus suis ad valvulae modo di- ctae margines recurvatis. Aperte 1gitur cum filamentis tribus ita alternant, ut squamula ter- tia, forte ab incumbente valvula modo dicta suppressa, sed eadem valvula simul compensa- ta, inter duo filamenta posteriora desideretur, quae squamuüla adeo in quibusdam generibus (Stipa, Urachne, Arundinaria, Bambusa) reapse evolvitur. Harum autem squamarum originem profundius investigantes, eas cum pedunculi fas- ciculoó vasorum centrali, qui organa fructifica- tionis: producit, adeo compactas invenimus, ut imia earum basis, circumcirca constrictissimá nec nisi in locustis majoribus facilius distin- güenda, cum pedicello ovarii sive cum ejusdem basi attenuata arctissime" cohaereat; unde ob- servatores quidam, constrictionem illam 1n 2Z7- thoxantho (ubi eadem" ob filamenta subopposita distinctior est) conspicientes, hujus graminis . I. «4d Theoriam. 1X staminum situm azdrogynum esse autumarunt, Quid,. quod in plerisque locustis, quae tribus squamis lodicularibus gaudent, eaedem in basi sua et inter se, ideoque lateraliter, ita confer- ruminatae sunt, ut origine illa non. considera- ta, veram te corollam trifidam ante: oculos ha. bere dixeris. Earum autem cum filamentis ana- logia summa vel eo comprobatur, quod aut sae- pissime cum his ipsis confluant, aut basis fila- mentorum latior locum illarum suppleat. Quan- tum enim stamina ad ipsam fructificationem fa- ciunt, tantum et squamae lodiculares, hypobla- sto adpressae, pro parte ac natura sua ad eam fa- cere existimandae sunt, quum in aliis, basis ea- rum quasi in glandulam. intumescat (v. gr. in Sorgho), in aliis semen intra illas maturescens aut cum ipsis concrescat, aut, ut in Vilís plu- rimis, earum ope tandem protrudatur. G. 8. Quamobrem facile concedi posset, lodicu« lae squamas, quae orbicularis corollae positio- nis in altioribus vegetabil bus imaginem aliquam praebent, rudimentum perianthii, àÀmo, cum Mir- CHELIO, petala ipsa vocari, dummodo talis ter- minus naturam Ííloris graminel male interpres 136 0763277 Ad. Theoriám. tandi ansam non praeberet. Scilicet facile in hunc errorem induci possemus, ut haec sic di- . cta petala majoris m organisatione graminea ae- stumemus, quam squamulae s. foliola illa, sen- $im teneriora sensimque e paucioribus vasis (si- ve, ut audiunt, nervis) composita mereantur, quorum natura in omnibus squamis graminum floralhibus, a prima tegminis exteri valvula ru- diori-ad filamenta tenerrima usque, adeo eo- dem redit, ut in flore gramineo, mera foliolo- runi serie composito, haud majori jure de co- rola s. petalis, quam de calyce sermo esse possit. 1 I S. 9. Florem gramineum enim ita fieri repetere liceat, ut vasorum fasciculi extremitatibus suis e pedicello, quo coerciti fuerint, alternatim emersi, singuli, pro spauo evolutoni ipsorum concesso, foliola forment eo nobiliora h. e. eo inagis ad fructificationem facientia, quo propius ipsa fasciculum vasorum centralium, e quo fru- ctus prodit, circumdant. Sic vasa centro pro- xima in Pilamenta abeunt, paullo remotiora in Squamulas teneras filamentis analogas (quas ita-| que sive Nectarium, Lodiculam, Petala, Pe- |. Ad Theoriam. 17 rianthii rudimentum, Glumellas, Phycostoma, sive optime alioquin cum BRowNrIO Squamas hypogynas dicamus, parum refert); vasa ulte- riora /"alvulas componunt, ita tamen, ut in his ipsis valvulis positio exterior et interior nume- ro nervorum et gradu quodam ruditatis vege- tativae notata sit; atque hae denique valvulae Glumis adhuc'excipiuntur, quae, extimum to- tius floris tegmen constituentes, e vasorum pe- dicelli stratis extimis formantur. Cum autem vasorum (nervorum) strata versus centrum com- pactiora, marginem versus minus conferta sint; in glumis, hanc ob causam nervis paucioribus praediüs, tela cellulosa magis praevalet, ita, ut gluma exterior saepe penitus enervia atque so- la fere pedicelli epidermide conflata videatur (v. gr. in Vilás, Mühlenbergus nonnullis); imo, cum ejusmodi gluma tum brevissima ac tenuis- sima esse soleat, haud raro prorsus desit (ut in Digitariae speciebus pluribus). S. iB. Quibus omnibus rite perpensis tandem in- telligimus, quomodo ab .Epzphystide ila ad lo- custam gramineam in universum applicatio fiat, fierique possit. Etenim ex ilius analysi per- Z2 18 15 Jd T'hagrr spexumus, quid sint internodia Graminum et quo vinculo singulorum. dum in flores reclu- duntur, connexio mutua conficiatur. "Tantum vero abest ut flores Epiphystidis, intra spatium angustissimum, quod ne ipsius quidem axis pe- culiaris floriferi evolutionem fieri sinit, dire- ctione perpendiculari absorbti, evolutionem flo- ralem plenariamque, qualis im statu libero de- prehenditur, locustarum constructionem sistant; ut potius primum evidentissimumque partium suppressionis exemplum praebeant. Nam si quis forte ex Epiphystidis flore colligi posse crede- ret, locustam gramineam typicam non requi- rere nisi squamas duas easque homogeneas; is simul hoc postulare videretur , ut quodlibet gramen Epiphystdis inflorescentia atque sym- metria gaudeat. ES YE. Simulac autem concatenatio illa florum ba- cillaris ita solvitur ut lateribus internodiorum, quae in Epiphystide merae adhuc glumae sunt, in flores integros abire liceat, sive ut articu- lus quilibet materia ílorali praegnans flores liberos lateraliter. exserere possit; extemplo squamae interiores atque teneriores, tegmine L. zd Theoriam. 19 exteriori ac rudiori inclusae, evolvuntur. Pri- mitus quidem, quoniam natura vegetabilis ubi- que nil nisi multiplicationem prolis molitur, ila internodiorum singulorum praegnatio flo- ralis ita judicari debebit, ut undique prorum- pere sive orbiculatim flores emittere conetur, sicut v. gr. radii in panicula verticillatim. 1. e. circumcirca erumpunt. Atque revera, qua- $i Epiphystdis glumam utramque in florem ab- isse dicas, ita in Ophiuro perforato (Rottbol- la perforata Roxb.) utrumque singulorum in- ternodiorum latus florem exserit, ut in 74b. I. Mig. :2. 5. videre est. Fig. 2 sistit internodium a fronte: aa glumas floris utriusque lateralis exteriores; b valvulas flosculorum; 77g.5 inter- nodium à latere visum, demüs floribus, ut per- foratio adpareat, quae, omnem materiam internam in valvulas florales abiisse te- statur. Denique autem simul partes in utraque figura litera c notatae glumas cohibitas, s. non evolutas, exacte referunt. Rarissime autem ejus- modi inflorescentia circularis invenitur, uti quo- que in ipsis graminibus paniculats verticilli completi non nisi rarius occurrunt. Multo fre- quentius alterum duntaxat internodi cujusvis latus flores exserit, latere altero alternationis 2 * ^50 1. 4d Theoriam. lege praecluso; sicuti et paniculatorum longe phürima radios semi- verticillatos tantum ex axi alternatim emittere solent. — Floris ejusmodi ex internodii latere evoluti gluma interior tum aut non e rachi evolvitur et proinde in eadem latet, ut in Oropetio (Fund. 4er. fig. 11.); aut libera est, ut in Ophiuro corymboso , cujus internodia duo sistit Tab. J. fig. 4: a gluma floris exterior; Pig. 5 flos ipse: a gluma exte- rior; b gluma interior; c valvulae. Co 12. In illis igitur, ubi internodiorum non nisi alterum latus alternum in florem abit, latus oppositum ananthum nihilominus floris natu- ram in se abscondere, non solum ex interno- diorum indole ipsa concipitur, sed Ophiuri per- foraü illius exemplo quoque confirmatur, nec. non aliorum aífinium, v. gr. Rottbóllae, ana- lysi demonstrari potest. Tab. [. fig. 6. sistit Rottbóllae racheos internodia duo cum floribus (cujusvis internodii biflori inferioribus tantum); Fig. 7, racheos internódium unum, demtis flo- . ribus. a est stipes brevis, qui in internodii in- ferioris cavitate infundibuliformi 5, tunica gla- berrima intus vestta, quasi radicat; c est la- I zd Theoriam. 21 tus convexum internodii ananthum; d proces- sus internodii lateralis, cui accumbit floris pars interior, cujus vero apex truncatus flori supe- riori ejusdem internodii sustentaculo est; e la- mina coriacea inter rachin et flores interposita. Flores ipsi (Zig. 6. f.) ut in Ophiuro se ha- bent. Cet Atqui ex Epiphystidis organisatione didici- mus, partem illam, quae articulum superiorem sustentat, esse glumam superiorem. lu Rottbólla autem (ut et in Ophiuro reliquisque similibus) articulus quilibet superior inunersus est racheos cavitati illi (£g. 7. 5.) circumcirca clausae. Nonne igitur colligere fas est, partem. racheos convexam s. sterilem. conélatam esse e .glumis valvulisque floralibus invwoluto - coalitis, siratumque ejus exterum, rudi:us, sistere glu- mam exterlorem s. inferiorem, stratum interius autem, concavum sive tunicam B, sistere glu- mam interiorem s. superiorem. internodium se- quens sustentantem, hasce autem glumas:/coa- litas valvalasque teneriores inter uJlas.coercitas esse, quia lex alternationis, non misi alterius lateris evolutionem concedens, hasce squamas florales evolvi vetat ? 22 «d Theoriam. S. 4. Simul autem tam in Ophiuri speciebus quam in Rottbólla, graminibus Epiphystidi proximis, hoc observamus: polyanthiae nisum jam in spa- tio tam arcte limitato excitari atque adeo ob- ünere, ut in his modo dictis graminibus infra seu juxta flosculum completum bivalvem flos- culus insuper sterilis univalvis enascatur. Nul- lum autem dubium est, quin ille polyanthiae nisus in Rottbóllae rachi obesiori magis quam in Ophiuri rachi gracili praevaleat; unde la- mina illa e forsan haberi poterit pro rudimen- to flosculi intermedii, cui spatium evolutüionis omnino negatum fuit: — atque tali ratione to- tum Rottbóllae articulum ita dissolvere licebit, acsi revera meris floribus constet; qualem 7ab. I. Fig.8. adumbravimus: 24 est racheos pars con- vexa s. sterilis, hic vero reclusa in florem, cu- jus gluma inferior est 24; superior autem 5, quae sustentat articulum sequentem c; — JB flos est legitime evolutus lateris alterius; d rudimentum floris intermedii suppressi. CAES GT Jam complicatiore illa graminum, Rottból- 1. d Theoriam. 25 lae et affinium Spicatorum, inflore:centia ad leges ex simplicissima Epiphystidis organisatio- ne petitas illustrata, ad gramina perfectiora s. liberius florifera, tam uni- quam multi - flora, transeundum est. Primum autem constituatur necesse erit inter locustam (florem simplicem) et spiculam (florem collectivum) vera differen- tia. — Inter gramina agrostidea, quibus callum esse glumis valvulisque interJectum, inter Pseud- arundines, quibus rudimenta piliformia valvu- las stipare scimus, genuinae monanthiae exem- pla, quibus utamur, non quaerenda erunt. Jil Jacea consulamus, utpote quae gramina perfe- cte uniflora dici merentur. Inter haec autem ea, quae Vilfae genus proprie sic dictum con- stituunt, reliquis longe distinctius strictiusque uniflora inveniuntur. Eorum enim, quae cl. BROwNIO Sporoboli dicuntur, squamae, ne mi- nimo quidem articulationis seu calli vestigio dis- junctae, altera alteram situ alterno ita excipiunt, ut purissimam scalae foliolorum, florem grami- neum componentium, imaginem praebeant. Ni- hilominus Vilfae species occurrunt (v. gr. V. ra- mulosa Kunth, et V. minutiflora nob.) quarum perianthium, quamvis callo prorsus nullo insi- deat, e glumis tamen solubile ac deciduum, so- 24 t. z4d Theoriam. lum probat, articulationem aliquam glumas in- ter et valvulas adesse, h. e. glumas Jam coeto- nii naturam prae seferre. Et rursus Agrostios species dantur (v. gr. Agr. capillaris Sm.), qui- bus callus fere nullus, ejusque loco sola baseos perianthii substantia callosa est, ita, ut, nisi nota a glumarum longitudine petita decerne- ret *), utrum Vilfae an Agrosti illas adnume- ret, quisque incertus haesiturus esset. Prae- cipue autem Agrostographi solertia exercetur -Aerosii ila versicolore alpium Caucasicarum (Stev.), cui, habitu poaeaceo frustra dissuaden- te, ob locustas simplicissime et distinctissime unifloras, in Fund. z4gr. p. iig. locum sub Colpodio (nunc cum Vilfa conjuncto) assigna- veramus. Ne minimum quidem veri calli ve- stigium hujus graminis perianthio, calyci arcte inserto, subjectum invenitur; at nihilominus in hortis saepissime biflorum occurrit! bi- florum — an tum Aira humilis MB? — ex alis Caucasi alpibus revertitur! S. 716; Quibus igitur notis gramen quoddam locu- *) De quibus omnibus vid. Cap. IV. S. x1. et Gencra infra recen- senda, E I. zd Theoriam. 55 staeferum reapse uniflorum nec muluflorum es: se dijudicabis? Nullis! — nisi habitu uta- tur peritus; nam ,,experienta, rerum magistra, primo intuitu ex facie externa plantarum fami- lias (graminum genera) saepius divinat** Liz. Canon i168. Attamen matura floralis, hoc so- lum curans ut proles mulüplicetur, certissime Spiculas, sive flores in spatio angustissimo mul- tplicatos, potius quam locustas, unius tantum seminis apparatu instructas, molita esse existi- mari poterit; atque locustae genuinae h. e. ta- les, quae numquam in statu plurifloro nec de- prehendantur, nec, ob certam legem, depre- hendi possent, profecto paucissimae, ne dicam vix ullae invenieutur. Verumtamen gramina esse, quae uniflora dicenda sint, nemo nescit: quorum. quidem. cum testem Naturam habeat, cur, quaeso, non habet sponsorem Phytono- miam? Datur quidem quod spondeat; at illud iantum non in omnibus certo symbolo manife- statum. Hoc est: florem vere uniflorum ex unico, flores reliquorum e pluribus internodiis fieri. Tegmina itaque floralia duo, exterius et interius, siye utrumque perfecte evolutum sive alterutrum aut coercitum aut penitus suppres- sum sit, semper quidem florem gramineum in- 26 t 4d Theoriam. tegrum constituunt; sed saepissime tegmen ex- terius, ob ipsum polyanthiae nisum, coercitum est; atque in ejusmodi graminibus glumis coe- tonialibus et tegmini interiori s. perianthio re- $iduo, (quocum illae locustàm integram men- tiuntur) interjecta est articulatio, distinctior in his, obsoletior in illis, quae, ut per se patet, semper novae s. peculiaris florificationis prin- cipium sistit. S. I7* € Hujus autem articulationis symbolum ma- nifestum Callus ille est, qui, non nisi semel in spicula, tum adhuc locustaeformi, occur- rens, agrostidea gramina a Vilfaceis (v. infra genera) distinguit. Hic itaque callus interno- dioli floralis in petiolo extremi basim sistit. Ba- sis autem ista, tamquam basis internodii, arti- culata s. nodo juncta est cum internodio infe- riori, quod ipse petiolus est, s. potius ejus- dem Cyathium (Fund. 4er. p. 65. Obs. — Diss. huj. Tab. JF. fig. 9). Jam huic cyathio insidens internodiolum illud florale extremum, ut flos fiat, in squamas suas legitimas discedere oportet. Atque id revera, ita tantum fit, ut tegmen exterius, polyanthia in tam arcto spa- IL «4d Theoriam. a7 tio evolvenda partes coercente, in corpus illud constringatur, quod Callum vocamus, S. 18. Hoc Tab. f. Fig. 9. sqq. demonstrare stu- debimus. . Fig. 9 est Agrostios pedicelli pars suprema, apice cyathio c& ierminata, utrinque foliola sua £v, exserens, quae itaque, cum ve- rus flos huic primum pedicello insideat, non ad ipsum florem pertinent, sed, ut in distincte ;multifloris, involucrum commune s. coetonium formant. Cyathio illi insidet callus, in fg. 10 a latere cum valvulis, in fig. 11 a fronte vi- sus, antrorsum, i. e. a parte valvulae superio- ris, uni-, bi-, tri-mucronatus. Ex his mucro- nibus saepe pilorum fasciculi prodeunt, sup- pressae s. coercitae cujusdam parüs floralis mo- numenta; saepissime mucro medius in corpus illud styliforme .elongatur, quod flosculi secun- di satis improprie rudimentum vocatur, ip- samque locustam, ut haud magis apte dici solet, sesquifloram reddit.. 77g. 12 sistit hocce s. d. rudimentum apice pilosum callo suo pilifero enatum, paullo a latere; Z7g. 15 idem a fronte, et basi cum callo nudum. | llle vero processus styliformis, rudimentum vocatus, nequaquam 28 1 44d 'TTheoriam; ipse in florem s. valvulam umquam commuta- tur, sed apice suo fert flosculi secundi rudi- mentum, aut squamuliforme (ut v. gr. in Cy- noconte, Rhabdochloa), aut in villos solutum (ut in quibusdam Calamagrostios speciebus), aut in ílosculum pl. min. completum abiens (ut id fieri videmus in Chloride, Eutriana) Fig. 14. — Flosculum autem quemvis superiorem non ali- ter fulciri scimus, quam flosculi inferioris glu- ma superiore. Haec itaque, jam in Epi- phystide in. semicylindrum involuta ac totius spicae rachin efficiens, perinde sed. penitus in- voluta et callosior, est processus styliformis ille sive s. d. rudimentum Sesquiflororum, aut nul- lum flosculum superiorem, aut imperfectiorem aut perfectiorem sustentans. Gluma inferior autem constricta est in callo ipso; sicut v. gr. in Elymo hystrice glumas coetoniales ambas in meros callos contrahi videmus. S. 19. In ilis igitur, qui callum simplicem sub perianthio gerunt, v. gr. in Polypogone, Ga- stridio, Agrosti, ambae glumae in callo contra- ctae latent; in illis, quorum nisus polyanthiae Ílosculi jam secundi susteniaculum longius eli- 1. zd Theoriam. 29 cit, v. gf. in Chilochloa, Anemagrosti etc., glu- ma superior sub forma rudimenti illius sty lifor- mis pl. min. e callo emergit, ulterius dein pro- grediente nisu florali veram flosculum susten- tans, ut in Chloride, Euirianis quibusdam, Psi- luro, Aira L., Melica uniflora rel.; atque hic tandem ílosculus secundus, codem modo, aut callo matico, aut callo hinc iterum rudimenti- gero basi sua instructus esse, et propterea Ílos- culum tertium, tertius quartum, quartus quin- tum e. s. p. sustentare potest. — Qua igitur ratione eandem ac in Spica Epiphystidis per- inde reperimus organisationem in Spicula gra- minum reliquorum quacumque, eo tautum dis- crimine, ut in Epiphystidis Spica tegmen inte- rius suppressum, in singulo spzcularum flosculo tegmen exterius coercitum. sit. S. 20. Theoriam itaque nostram spicularum, qua» lem in Fund. 442r. propósuimus, in hoc ad ma- jorem simplicitatem redactam esse censebis, ut coalitio partum nulla statuatur, quam, dum squamas florales numero bi-ternario dispo- mendas esse obtinebamus, statuere oinnino ne- cesse fuit. Attamen, sicuti callum ig Uniíloris 50 tL, 24d Theoriam. quibusdam obsoletum esse vidimus, ita et in Mulifloris callas ille glumarum vicarius, et qui- dem duplici modo desideratur. Aut enim to- tus abest, aut gluma tantum inferior, quae in callum testiculiformem constricta esse solet, de- . leta est. Totus desideratur in Polygamis, qui- bus, ut in Fuzd, gr. satis perspicue exposui- mus, organisatio a muliüíloris hermaphroditis neutiquam diversa est, nisi quod gluma illa su- perior, rachin mentiens, abbreviatissima et ob- soleta sit. Perperam igitur cl. Censor noster in diar. liter. Goett. dolendum esse monet, nos cel. BRowern observationem praestantissimam de positione ílosculorum imperfectorum non majoris fecisse. Quin eam ipsam cel. BRowNrr observationem nos non solum diligentissime con- siderasse, sed legibus naturae gramineae potius adeo accomodasse arbitramur ( Fund. 74er. p. 54.), ut illa nunc demum sanctionem suam phytono- micam adepta esse videatur. S. 2r. Sola gluma superior calloso - involuta in- venitur in nonnullis generibus multüfloris, glu- ma inferiore, s. callo ipso, plus minus obso- leto imo quandoque nullo. In his coalitio hu- 1. 44d Theoriam. 51 jus glumae inferioris deletae cum perianthii val- vula inferiore eo certius statuenda est, cum ip- sa illius glumae suppressae materia vegetabilis sub variis epiphysium et armorum formis e val- vula perianthii erumpere soleat. Omnia enim ejusmodi corpora accessoria partium suppressa- rum compensatoria habenda esse, Jam in Fuzd. "der. p. 27. Obs. monuimus, atque infra (Cap. IV.) fusius de illis singulis tractabitur. Num- quam in generibus typice unifloris Vilvaceo- rum primariis: Knappia, Crypsi, Vilfa, Pota- mophila, aut pili villique aut setae vel aristae invenientur; dum in multifloris muticis (nam armata genera compensatorias partes in ipsis ar- mis, polygama praesertim in aristis suis ge- runt) squamae suppressae materia sub pilorum, villorum aut tomenti dorsalis forma prorumpit. Sic v. gr. in Poae speciebus plerisque e perian- thii valvulae inferioris basi lamenta tenerrima prodeunt,. materia, quam exsudant, plastica s. glutinosa in tomentum mollissimum compli- cata e. S. P. SO. 33. Jam in iis ipsis quae supra (S. 7.) de lodi- cula, et postea de íloris graminei tegmine ubi- 52 I. 24d Theoriam. que duplici disseruimus, inest tacita concessio, nos illam de numero squamarum senario ejus-.- que bipartitione ternaria opinionem in Fuzd. Zd2r. prolatam, jam ultro dereliquisse. Squamae enim lodiculares, ipsae una cum filamentis illis analogis tegendae, non inter tegmina floralia numerari possunt. Nihil igitur superest quam ut de argumento quodam, quo numerum $qua- marum Íloralium senarium dissolvisse quidam sibi videntur, verbum faciamus. Sunt enim, qui, summo BRowsro praeeunte, valvulam pe- rianthii superiorem, licet in serie $quamarum floralium liberrima positione fruatur, e dua- bus squamis conílatam esse contendant, unde, si ejusmodi conjectura comprobanda esset, nu- merus squamarum sane septenarius obtinere- tur. Nemo autem erit, qui, dualitatem illam e solo numero binario nervorum deducere velle idem neget fore, ac si quis e nervorum numero ternario aut quinario valvulae inferio- ris totidem squamas in illa coalitas esse argu- mentaretur. Quod vero ad positionem ner- vorum illorum attinet; organa, centro propio- ra, ideoque sensim teneriora, paucioribus ner- vis componi, jam supra (S. 8. 9.) monuimus; id quod valvulae superioris exemplo ita confir- . - 2d Theoriam. 55 matur, ut haec non nisi duobus nervis legitime gaudeat, qui, ob ipsum eorum numerum, intra ejus substantiam haud profecto alio modo, quam utrinque, collocati esse poterunt, praesertim cum ovarii ipsius positio atque incrementum omni nervo hujus valvulae dorsali s. centrali, prementi aut presso, per se repugnaret. Ímo, si nervus dorsalis utique desideraretur, multo probabilius mihi videri fateor, nervum tertium s. intermedium, ob ovarium valvulae longitu- dinaliter plicato-retusae hoc loco arcte accum- bens, una cum nervo illo, qui lodiculae squa- mam tertiam formare deberet (S. 7.), oblitera- tioni potius succubuisse. Nervus autem ille val- vulae superioris intermedius reapse nonnum- quam evolutus invenitur, v. gr. in Potamo- phila. (AP. Ad Terminologiam. Cs EUM. "lermini botanici colores sunt, quibus Phy- tologus ad plantam verbis depingendam utitur. Sicuti vero pictor colorum varie commixtorum atque temperatorum apparatum omnem non prius exhaustum habebit quam re depingen- da ad vivum expressa; ita et terminologia no- stra non prius absoluta dici poterit, quam per- speclis atque termino apto designatis formarum vegetabilium modificationibus omnibus ac sin- gulis. Perperam igitur quidam de terminolo- gia onustissima queruntur, antequam eam ad veras exactissimasque rationum vegetabilium omnium imagines reddendas sufficere explora- tum habeant. Nam scientiae lucrum antece- ln wu Termiünologiam À 55 dere memoriae commodis nemo negabit. Op- lime potius de scientia meruisse existimandi sunt ii, qui, graviori modificationis cujusdam vegetabilis momento rite perspecto , candem termino apto atque circumscripto expressam lucro scientiae adponunt. Unde virum egregie meritum illum, qui, Juncorum inflorescentia peculiari probe considerata, eandem termino dnthelae insignivit, terminos nostros, polyga- [0j o miae varios eosque distinctissimos gradus expri- mentes, inanes atque superíluos declarasse, mi- rum nobis visum est. S a Ubicumque vero quis in digerenda scien- tiae provincia aliqua versatur, novamque in materias quasdam, tenebris hactenus obrutas, lucem inferri curat; ibi ille potissimum men- tionem movere valebit plurium rationum, qui- bus, in oeconomia vegetabili fortasse gravis- simis, rite insigniendis termini, quotquot in promtu sunt, nequaquam sufüiciant. Quae no- stra est causa, qui in graminum natura et fabri- ca investiganda versamur, inter quorum con- ditiones vegetativas longe gravissimae sunt illae, quae ad inflorescentiam attinent. Hujus itaque S 56 IL Aq erminologiam. expositionem, qualem in Fund. z4gr. p. 4o— 49. exhibuimus, probe teneat quaesumus, qui- cumque de terminis ipsis, quibus ex nostra sententia inílorescentiae modificationes distin- guendae sunt, judicium laturus est. Agi enim nihil aliud hoc loco poterit nisi ut, LINNAEI illad: ,. habitum in constituendis generibus oc- eulte consulendum esse** iterum in medium pro- ferendo, periculum fiat convertendi occultura itud in manifestum quoddam atque terminis eertis enuntiatum (Fund. 24er. p. 55.). 6... 5j Omnem graminum inflorescentiae termino- logiam Spicae, Racemi et Paniculae vo- cabulis satis superque confectam haberi constat. Primum Spicam breviter examinare liceat. Spi- eata dicimus genera Ophiuri et similium, Nardi, Hordei, Lolii, Crypseos, Setariae al.; spicas nuncupamus radios Chloridis, Eleusines, Pas- pali al. Jam, qua ratione spica Ophiuri simi- liumque fiat, in Cap. I7» didicimüs, ipsaeque figurae Tabulae primae nos docent, eandem con- fici e floribus articulatim invicem concatenatis, s. ex articulis floralibus, ideoque necessario ita formatis ut 1^, articulus quilibet ab ipsa basi nu. 24d Terminologiam. 57 sua in squamas florales discedat; 2", ut, cum gluma articuli cujusvis superior articuli sequen- tis glumam inferiorem sustentet, articulus quis- que alterno situ [flores suos exserat; 5^, ut (quod quidem ultro liquet) omnes hujusmodi florum partes, utpote quae racheos articulum ipsum constituant, sessiles ipsiusque articuli partes complementariae esse debeant. 84 "Cujusmodi igitur inflorescentiam si termino proprio Spicam, ejusque articulorum conca- tenationem Rachin vocamus; Nardi, Hordei, Loli, Crypseos, Setariae inflorescentia certo nec inter Spicatas quaeri, nec axis eorum flo- riferus Jtachis dici poterit. In Nardi enim axi, articulatione nulla intercepto, flores omnes al- tero tantum latere erumpunt. In Hordeo et Lo- lio.axis quidem articulatus est, sed articulus ejus quisque non a basi sua, sed apice flores, eosque brevipedicellatos, exserit. In Crypseos, Setariae florum thyrso nec axis articulatus est, nec flores, alioquin brevipedicellati, singuli per distantias ut in Nardo regulares dispositi, sed sparsi sunt s. undique ex axi communi den- so agmine erumpunt. Tantum itaque abest ut 58 Hu. 4d Terminologiam. Nardi, Hordei, Lolii, Crypseos inflorescentia Spicata sit, ut horum generum inflorescentiae singulae potius summopere invicem discrepent. Gi Quodsi enim ex Spicae genuinae organisa- e üone sponte sequitur, cujusvis articuli glumam exteriorem simul esse debere totius floris glu- mam inferiorem (v. ig. EÉpiphystidis Tab. I. Jig. 1.) *); glumarum positio ipsa manifesto comprobat, illam nusquam fortuitam sed cum inflorescentiae natura intime connexam esse, ideoque verissimum inflorescenüae symbolum suppeditare, sive aliis verbis: variam glumarum quoad axin positionem variam indicare inflores- centiam. ltaque Nardus, cujus glumula denufor- mis, ut e situ valvularum flosculi apparet, gluma inferior est, non ejusdem haberi poterit orga- nisationis ac Lolium, cujus gluma singularis, ut e situ flosculi inferioris liquet, est gluma su- periór, dum inferior, in Lolio temulento réa- *) Nam in Ophbiuro similibusque (Tab. I. fiz. 4.), ubi gluma cu- ju:vis locustae inferior opposito latere articuli altior esse vide- tur, hoc teneatur necesse est, ipsum articuli latus illud anan- thum florem esse, et propterea partem hujus lateris convexam proprie floscnli non evoluti glumam inferiorem sistere (Cap. I. Bs x3.). H. 4d erminologiam. 59 | pse evoluta, cum axi coalita lateat. — Neu- trum denique horum generum, quoad inflores- A [ 3 ; 4 centiam, cum Cry psi et Setaria comparari pos- se, non est quod fusius exponam. G. 6. Spicae tandem, ut audiunt, Chloridis rel., quamvis Nardi instar uno tantum latere exser- tos flores, densius quidem, attamen regulariter dispositos gerunt, ob eandem a glumis desum- tan causam non cum Nardi inílorescentia con- fundi poterunt. Glumas enim singulorum 1lo- rum exteriores, ut in Lolio, superiores, inferiores vero axi adpressas habent. — Ex qui- bus omnibus terminologiam pro iam diversis in- florescentiae modificationibus propriam, non solum ab ipsa natura fideliter investiganda, sed a tanta quoque generum Sspecierumque post Liw- NJ&UM aucta multitudime rite commodeque dis- pescenda suaderi, mecum, mihi persuadeo, quisque judicabit. S. 7. / Rachis itaque dicitur ea articulorum flora- lium concatenatio, ubi squamae florales ab ar- liculi basi statim solvuntur. Illa Spicae ct ejus 40 H. Ad Terminologiar. dem diminutivo, Spiculae Mulüflororum omni, solis propria est. Axis autem vocandus erit cylindrus quocumque alio modo floriferus cen- tralis, sive articulatus sit, sive articulis careat; qui nunc ex arliculorum apice, nunc undique et sparsim, aut radios floriferos, aut pedicellos $implices, breviores longioresve emittit. — Spi- ca itaque et Spicula est culmi ipsius aut ejus- dem ramorum articulatio summa in flores con- versa, dum in Áxi, inter ipsum. ejusque flores, fulcimenta intermedia inveniuntur, breviora lon- giorave, simplicia aut composita, decomposita aut supradecomposita. Quae si brevissima sunt, Pe- dicellos, si longiora, eaque praesertim compo- sita, Radios axis vocabimus, ne cum ramis, sive subdivisionibus culmi inferioris, confundantur. Gg. 8. Illam autem radiorum vel pedicellorum cir- ca axin principalem. dispositorum rationem va- Yiam esse videmus. Est enin Axis aut L, internodiis distinctus. s. articulatus; aut I, internodiis nullis distinctus s. continuus. Àxis internodiis distinctus (1.) rursus esse potest aut: Hu. 2d Terminologiam. 41 Internodiis distgcte articulatis iique so- lubilibus vel non solubilibus; aut: Internodiis obsolete articulatis, sive zo- talis tantum. distantüs radiorum regula- ribus ; ! quae exsertio per distantias regulares semper in- ternodium alterum alteri hoc loco superposi- tum esse indicat. Distinctior enim obsoletior- ve articulatio, ideoque articulorum solubilitas aut continuitas, per varios gradus adeo altera in alteram transeunt, ut v. gr. Secalis species alia axin solubilem, alia eundem non solubi- lem habeat. Sunt tamen genera, quae axeos solubilis vel non solubilis nota satis bene et constanter ab affinibus discernantur, v. gr. Hordeum ab Elymo. S. 9. Axis articulatus articulorum singulorum api- ce exserere potest spiculas, aut À, alterno situ (rarius una plures) subsessiles, aut | B, pedunculo, (rarius solitario) znterjecto, ple- rumque composito et decomposito. Inflorescentiam priorem (A.), ubi spiculae subsessiles alternae singulis axeos internodiis 42 H. 24d Terminologiam. enascuntur, graminum turbae habitu distmctis- simae, a PALIsoTIO Facheomorphes dictae, pro- priam, termino peculari Caduceum appella- re liceat. Spicam quidem referre potest Cadu- ceus in quibusdam, v. gr. in Áegilope; verum abunde et essentialiter diversus floribus apice nec basi articulorum exsertis. |. Àd .caduceata perünent Aegilops, Triticum, Secale, Hordeum, Elymus, Lolium, Spinifex, Brachypodium, Agro- pyrum, Chamaeraphis, Xerochloa etc. — ln Caduceo gluma spicularum axi parallele incum- bentium exterior superior est. E S Inflorescentia altera (S. 9. B), graminibus longe plurimis solennis, Paniculae, sensu ta- men strictiori, nomen usitatum gerat. Radii ex quavis axeos articulatione plerumque uno plures, aut situ alterno h. e. arüculationis in- ferioris radii hinc, superioris illinc, erumpunt, et tum sermirerlicillati,:.aut, rarius, circumcirca articulos cingunt, atque tum vperzicillati dicun- tur. Quot internodia, tot verticillos aut semi- verticillos, sursum sensim pauperiores tandem- que irregulares, parit paniculae axis, qui, pro numero eorum, 6-, 8-, 10-, 12-, multi-parus * 1. 24d Terminologiam. 45 nobis dicitur. Saepissime paniculae axis non nisi ad. verticillos inferiores, plures pauciores- ve, distincte articulatus est; sed in ipso axi vel toto subenodi, verticillorum , praesertim priorum, distantiae ab invicem regulares, ba- seosque radiorum callositas quaedam, inflores- centiam paniculatam a quavis alia satis mani- feste dis tnguunt., ET Axis continuus (S. 8. 1I.) sistit, ut ita di- cam, internodia culmi superiora s. floralia in- vicem dissoluta s. commixta. Quotquot in axeos articulati internodiis singulis latent, a quovis articulo tamquam vegetationis novae toties re- petito centro, renati radii; tot, primum 1n cul mo ipso coerciti, demum alter supra alterum plerumque absque ullo ordine axin. continuum linquunt, feruntque, pro praegnationis suae gradu quisque, nunc simplices in pedicello simplici locustas, nunc in pedunculo compo- sito et decomposito, florum copiam majorem minoremve. Duplici autem potissimum modo axis continuus inflorescentiam suam disponit: 1) ita, ut undique, absque ordine, pedicel- los aut radios floriferos emittat; aut 44 u. 4d Terminologiam. 23) ita, ut altero tantum, latere flores vel ses- siles vel pedicellatos (pedicellis simplici- : bus aut subcompositis tantum, plerum- que biserialibus) exserat. S. "m Prior inflorescentia (S. rr. r) rursus du- plicem formam induit. Nam aut 2) 2 florum pedicelli vel radit brevissimi, ple-. rumque confertissimi, undique ex axi ita prorumpunt, ut flores imbricati fascicu- lum teretem aut rotundatum, plus mi- nus densum forment, — quam Alopecuri, Phlei, Crypseos, Setariae rel. inflores- centiam Thyrsum vocabimus; aut radii floriferi plus minus elongati, longe saepissime solitarii, undique quidem, sed sparsim dissiteque, absque ullo distantia- rum ordine, ita ab axi discedunt, ut mani- feste in conspectum cadat, hosce radios nil esse nisi axeos sulcaü atque costati nervorum processus externos nullaque prorsus articulatione interceptos. Quam v. gr. radiorum Zeae masculorum, Vilfa- rum plurium, al. inflorescentiam termino vetusto Jubae insigniendam propono. n. 24d Terminologiam. 45 en "n5, Posterior inflorescentia (S. r1. 5.) perindé duplex est. Alteram enun ejus modificationem sistit c&) axis teres, altero latere flores dissitos, uni- aut non nisi obsolete bi-seriales, ita pro- ferens, ut gluma exterior inferior sit; al- teram 2) axis saepissime coniplanatus aut trigonus, altero latere floribus confertis biserialibus ita obsitus, ut gluma exterior superior sit. Modificatio «, quam Racemum vocamus, ita formatur, ut axis communis aut flores ipsos more dicto, aut eorundem axes partiales s. ra- dios floriferos unilateraliter exserat. Glumarum autem positio minus characteristica atque ma- nifesta esse poterit in iis (improprie racematis dictis), quorum locustae pedicellatae sunt, v. gr. in Áegopogone, al.; quamvis in Knappia quidem positio illa glumarum legiüma obser- vatur. Mm Modificaüonem /2 Cristam appellare li- ceat, quae proprie fortasse hypophylla est. Ra- 46 rm. 24d Terminologiam. dii axeos, primitus, ut videtur, in hac grami- num tribu folia, simul autem materia florali praegnantia, utramque naturam, vegetativam et reproductivam, in se commixtam gerere vi- dentur, ita ut e folii, nunc in radium angu- stati, nervo medio utrinque flores alterni bi- serialiter erümpant; quae primitiva foli forma in Paspalo membranaceo prae reliquis adhuc conservata prostat. Quamobrem et axis com- munis fortasse numquam ipse in veram Cristam abibit, sed radios tantum cristatos, nunc digi- tatos (Chloris al. nunc alternos (Leptochloa, al.) feret. e 2d Hasce modo recensitas inflorescentiae gra mineae septem modificationes principales, ni- mirum 1) Spicae et Spiculae: rachi per distan- tias regulares breves articulata: articulo singulo basi sua flores alternatim .exseren- te, ideoque sub ipso suo flore solubih, 2) Caducei: axi per distantias regulares ar-. liculato vel subarticulato: articulo singulo apice suo flores sessiles aut brevipedicel- u. 44d Terminologiam. 47 latos alternatim exserente; ubi solubilis est, supra florem arücul| cujusvis fragili, 5) Paniculae: aai, inferne praesertim, per distantias regulares. articulato vel subarti- culato, radios, breviores longioresve, e quovis articulationis. puncto plerumque uno plures, et tum semiverticillatos aut verticillatos emittente, 4) Jubae: axi continuo, per distantias irre- gulares radios distaztes, sparsos, plus mi- nus elongatos, plerumque solitarios emit- tente , 5) Thyrsi: axi continuo, pedicellos vel ra- diolos cozfértos, undique sparsos, sem- per adeo breves exserente, ut copia flo- rum in spatium angustius coacta formam definitam. adipiscatur , 6) Cristae: axi (parual?) continuo, compla- nato l. trigono, pagiza üijferiori flores con- fértos, brevipedicellatos, biseriales, ita emittente, ut gluma eorum exterior Supe- rior sit, 7) Racemi: aai continuo teretiusculo,. flo- res dissitos sessiles aut brevipedicellatos uni- aut sub -umnilateraliter. ita. emittente, ut gluma eorum exterior Z;ferior sit; 48 u. 24d Terminologiam. hás mquam modificationes principales vario ite- rum modo ipsas modificari, s. alteram alterius formam mutuari posse, ex ipso Graminis cha- ractere universali autumandum erit, cujus in- florescentiam vix aliter definiendam esse, quam ut ,,e culmi parte superiori flores egrediantur, sessiles aut pedunculati** Jam in fund. 24gr. p. 49. monuimus. S... 16. Quantumcumque enim Spicae inflorescen- ua singularis organisatione formaque reliquis praestat; tamen differentia phytologica inter rachin et axin in solis proportionibus vegeta- tvis posita est, quarum discriminibus singulis lex, quam symmetricam vocamus, praesidet. Ins florescentia enim peripheria, vario modo deli- neatá, circumscribitur; hujus autem centrum in constructione florali, eaque generica, con- stat; unde neutrum absque altero, 1. e. neque inflorescenitiae modus quidam absque certa flo- rum constructione, neque constructio floris quaedam peculiaris absque certo inflorescen- tiae modo cogitari potest, ut jam in Fund. 24er. P. 49. exposuimus. Lex autem illa symmetrica, in quovis genere florificationi certae quamcum- ug dd Terminologiam. 49 que aliam inflorescentiam praecludens, centri ilius generici universalioris, ut ita dicam cen- trum iniimum, sive punctum quod vocant ma- thematicum sistit, intelligentia quidem sola per- cipiendum. [taque, cum evolutio floralis per vastam Graminum provinciam, ut iníra eluce- bit, successiva, atque eandem ob causam ge- nerica constructio perinde. gradaria sit; infla- rescentiae septem illae modificationes principa- les haud. magis limitibus praecinctae esse pos- sunt ita, ut altera non in alteram, minus ta- men distincte quam formae ac partes ipsae quae genericas notas constituunt, transeat. S6 17 Spicam igitur, quam pro natura sua vix variabilem credideris, ipsam cristatam habes in Tripsaco, Trachy. Àd racemi naturam in i15 aliquo modo accedit, quae singulum racheos ar- üuculum bis floriferum habent, ut Manisuris, Heteropogon, ipsaque Rottbólla. Maxime ta- men singularis mihi videtur Psiluri non solum ad caduceum. sed etiam ad Polygamorum orga- nisationem transiens inflorescentia spicata. Ra- chis quidem hujus graminis sistit spicam ve- ràm; nam arüculi ejus, sub ipso flore solubi- 4 50 u. 4d Terminologiam. les, eo certius e glumis superioribus involuto- induratis concatenati sunt, cum specimina ob- servàverim, quorum rachis, casu quodam, api- ce suo non e vagina spicae basin involucrante expedita, in se ipsam recurvata, tota adhuc glumarum, sese invicem excipientium, substan- tam herbaceo -membranaceam conservaverat. Gluma itaque Psiluri libera certissime gluma inferior est, — Ejusdem autem glumae positio multo magis lateralis quam rachi directe. op- posita, longeque saepissime talis est, ut glu- mula illa valvulam flosculi non inferiorem sed superiorem, una cum ejusdem rudimento, te- gat. Quamobrem situs perianthii omnino po- lygamus foret, nisi loco flosculi neutrius verum rudimentum adesset. * At in plurimis hujus graminis individuis non solum rudimentum 1il- lud in perfectum florem abit, sed glumula etiam altera, interior, evolvitur, ita ut tota spica ca- duceolum referat. *) Vera enim inter florem neutrum (polygamorum) et rudimentum s. d. flosculi (sesquiflororum) differentia, non in positione utrius- que floris aborüivi sola, nimirum neutrius intra glumam inferio- rem, rudimenti intra glumam superiorem quaerenda est; sed etiam in eo, quod flosculus neuter sessilis, rudimentum sem- - per pedicellatum sit (Cap. I. S. 18 sqq.). Quas differentiae notas essentiales loco ejus poni velim, «quam in Fund. Agr: Cap. VI. p. 39. proposueram. " H.' vdd Terminologiam. 51 E a5: Caduceus, praeterquam quod ejusdem articuli in aliis breviores et solubiles, in aliis longiores et continui nec nisi flexurarum ex- sertionisque florum distantiis regularibus notati sint; in alis spiculam solitariam, in aliis bi- nas, ternas, quaternas imo senas una emittant; nullam vicissitudinem notabilem offert. Pani- culae proximus est, cujus radii in illo tantum abbreviatissimi ac depressi sunt; unde et glu- mae sic dicti calycis im. quibusdam generibus caduceatis (v. gr. in Hordeo) radiorum steri- lium potius quam glumarum coetonialium na- tura praeditae, multo aptius inpolucella | di- cuntur. STRE TOY Panicula (Tab. II. fig. 1.) hinc ad cadu- ceum aílinem, inde ad Jubam tendens inveni- tur. Posterior articulationes in axi nullas, ra- dios subsolitarios, aut, si plures, fasciculatos potius quam semiverticillatos , basi non callo- sos, attamen per distantias regulares exsertos habet, et Panicula jubalis nobis dicitur (Tab. ZI. Jig. 2.). Fasciculaü radii, iique fasciculato- A 52 n. 4d Terminologiam. subdivisi, rarius et in. panicula perfectiori ob- servantur, umbellulam quasi referentes, ut in Schmidtia. ln aliis panicula in spatium angu- stius coarctata axeosque articulati indole sola dignoscenda, TLyrsum menütur, atque Pari- eula thyrsiformis vocatur. Nonnumquam radii panicnlae, numero pauciores, positione subuni- laterali, ad racemosam inflorescentiam | acce- dunt, v. gr. in Festucis genuinis. S... 30. Jubae (Tab. II. fig. 5.) radii interdum aliquot approximati pseudoverticillnm referunt. Alii, solitarii quidem et sparsi, baseos callosi- tate distinctissima axi quasi adnau, (v. gr. Leer- sia) in hoc paniculam aliquo modo imitantur; qualis Juba tum pazicularis dici potest (Tab. IT. Kg. 4.); sed distantiae regulares inter radios nullae mox Jubam produnt. , Haec radiis pau- cioribus ac brevioribus racemalis fit, v. gr. in Microlaena; racemifera s. racemata autem in iis, quorum radii singuli, ceterum undique et spar- sim erumpentes, racemos referunt, ut in Vilfa tenacissima (Tab. IT. fig. 5.)). Eodem tandem modo Juba cristaefera esse potest, (Lepto- ehlos). H. 4d Terminologiam. 55 So-2t. Thyrsus (Tab. II. fige. 6.) formam ple- rumque defimitam exhibens, cylindricus, cy- lindraceus, ovatus, subrotundus etc. occurrit; quae posterior forma et Capitulum vocatur. In hoc axis quandoque depressus s. conicus (Tab. III. fig. 5.), imo prorsus deletus s. in receptaculum transversum expansus invenitur, e quo flores pullulant (ut in. Cornucopiae). Floribus nonnumquam paucioribus ita compo- situs, ut axis ubique conspicuus sit, Jucidus vo- catur (Tab. 111. fig. 4.). Pedicellos nunc sim- plicissimos (Tab. II.fig. 7., ubi pedicelli cla- viformes depingantur), nunc radios perbreves plus minus compositos (Tab. I1IJ. fig. 1.) emit- tit, atque tum densus est, et densissimus. Pa- nicularis dicitur , ubi, forma sva solenni prae- valente, axis, non quidem articulis, verum ra- diolis paene semiverticillatim positis aut fasci- culatis, per distantias breves subregulariter in- terceptus est, ut in Chilochloa (ab. ZiI. fig. 2.). S Lad De Racemo, ut de Crista (Tab. III. f. 5-), hoc in universum tenendum: notam de positio 54 nu. 24d Terminologiam. ne glumarum petitam ilh de axeos forma [ílo- rumque distantia praestare. Racemi praesertim terminus, primitus ad exsertionem florum distan- tiorum unilateralem conceptus, pro se ipso ma- xime immproprius est, nec revera nisi invita na- tura fieri poterit, ut Nardi, Knappiae, Meli- cae, Thuareae inflorescentiae sub eodem ter- mino una militent. Gymnopogon, glumam su- periorem extus, floresque exacte ut in Rhabdo- chloa formatos, dissitissimos tamen ferens, non proprie racematus ; VVangenheimia, apice cul- mi sui flores unilaterales confertissimos exserens non proprie cristata dici potest. Alia erit cr?- stae solitariae Microchloae natura, alia crista- rum Dactyloctenii. Quid denique crista spicae-- formis Stenotaphri? — "Tantum abest ut termi- nis illis pro graminum inflorescentia novis ter- minologiam oneratam queramur, ut permultiae potus inflorescentiae modificationes adhuc ac- curatius designandae relinquantur. Be Dis Tandem superest, ut de terminis quibus- dam rationem reddamus, quibus partes nonnul- las insigniendas esse putavimus. AÁxin, radios, setas etc. aequos dicimus, H. 4d JTerminologiam. 55 qui non flexuosti; anfractuosos, angulis dis- tüncüs huc illuc geniculato-plicatos; undu- latos, quorum Íílexuositaüs sinus arcuatissimi et valde concavi sunt. In foliis squamisque floralibus distinguimus CcOStas, sive vasorum fasciculos crassos; ner- vos, eosdem tenues, sed prominulos; strias, eosdem non prominulos. Panicula ]l. Juba coarctata radiis pluri- mis, contracta paucioribus constat. Rudimentum s. processus cali barbatus est utrinque serie villorum, comosus apice villorum penicillo instructus. Sugma est simplex, cui ramificationes bre- 'vissimae, simplices sunt, plerumque pübem re- ferentes (Alopecurus); cristatum, altero la- tere tantum ramosum (Microlaena); aspergil- lhforme, fiis plurimis fasciculats ex eadem basi prorumpentibus (Ehrharta); penicilli- forme, apice tantum penicilli instar comosum (Paspalum); plumosum, pennae instar, sed sparsius ramosum (Gramina plurima); ramo- sum, plumosum, singulis ramis iterum distin- cte ramulosis, quod denique in stigma decom- positum (Glyceriae) abit. Árma sunt: acicula (Tab. III. f. 6.7); 56 nz. 24d Terminologiam. cuspis (f. 8.); mucro (f. 9.. qui aduncus in frg. 10.); acumen ( f. 11.)); subula ( . 12». 15.); rostrum (f. 14.); seta (f. 15.), .ea- dem aristaeformis (f. 16.)); pugio, seta cras- sissima, (A 17.); cornu (f. 18. 19.)); ari- sta (f. »0o. 21.). Glumae et Coetonium dicuntur squa- mae íloris (locustae vel spiculae) binae exter- nae; Valvulae s. Perianthium internae. Terminos Locustae et Spiculae in Fuzd. "gr. p. 71, Polygamiae varios ibid. p. 55. illustravimus, SACHE 13 Ad Dispositionem. edit. Quae fuerint principia, quibus varias Grami- Ld na disponendi methodos suas superstruxerint veteres Botanici ante LINNZUM, exponere ten- tavimus in. Cla»i "Agrostographiae antiquioris. Jam, antequam sententiam nostram aperiamus, methodorum historiam ad nostra tempora us- que strictim persequi liceat. Suri Post MiCHELIUM (1729) cum LixNzEo (1752) splendens systematis sexualis lux oborta disposi- tionem quamcumque aliam naturae accomoda- Uuorem mox tenebris obrutam reliquit. Hic tan- tus vir, quamquam methodum naturalem solum scientiae finem recte agnovisset, eandem tamen, 58 nr 24d Dispositionem. quia in systemate suo individuorum tantum dit- ferentias specificas unice ante oculos habebat, invitus fortasse et inscius 1pse, scrutatorum ocu- lis adeo subduxit, ut, systemate illo magis ma- gisque obtinente, specierum oblectationem po- tius quam naturae ipsius curam animos cepisse fatendum sit. Nam plantarum affinium tanto- pere inter se dissociatarum non tam ingenium, quam mulütudo sola proxime arridet. — Atta- men vir summus malum illud incuriis quidem asseclis parare, ipse subire non potuit. Nam etsi in praelectionibus coram cl. FABRICIO, en- tomologo celeberrimo, anno 1764 habitis gra- minum methodum haud secus ac in systemate - suo artificiali, a staminum numero peti posse adeo sibi persuasum habuerit, ut ,,inter gra- mina triandra HaALLERUM et SCHEUCHZERUM in pluribus duo tantum stamina observasse se frn- stra contendere** *) asserere non dubitaret; ta- men methodus illa, quam sub summi magistri auspiciis promulgavit cl. GARN in -moen. acad, Fol. FII., eum et ih. graminibus digerendis, emendata et correcta RAz1, constricta SCHEUCH- *) Praelectiones in Ord. nat. pl. ed. Giseke. p. 140. ubi et vid. tabula Graminum secundum numerum staminum, dein vero se- cundum calycem r-, 2-, 3-, multi-florum dispositorum. nr. 24d Dispositionem. 59 ZERI dispositione, pedem feliciter promovisse testatur. Gramina illi sunt: 1. Spicata, eaque 1) rachi dentata (spica disticha); 2) rachi non dentata (impro- gis): quae ite- prie spicata s. floribus vag rum aut spica teretiuscula, aut spica se- cunda, aut spica biflora spathacea. II. Paniculata, eaque 1) calyce nullo; 2) calyce unifloro; 5) calyce 2- 5-floro; 4) calyce mulütloro. 6.15. Gallia, partes LiNN zi fere sola non secuta, populari ÀDANsowIO (1 765) audaciae, quam tan- tae a naturae vestigüs alienaiionis peregrino veniam dare maluit. llla, dum in Germania GJERTNERI, summi carpologi, studia quasi in latebris perüciebantur, opus illud JussrEvi immortale (1774) genuit, cujus dein impul- sus tot tantaque et reliquarum gentium in- genia movit. Verumtamen Graminibus tantae lucis radiolum obliquum tantum contigisse .fa- tendum est. Horum enim dispositio Jussievia- na, primitus stylorum, deinde staminum nu- mero superstructa, Linnaeanae, a staminibus so- lis desumtae, neutiquam praestat Generum: 60 ni. 24d Dispositionem. Cinnae et Ánthoxanthi sub primo, Aristidae, Alopecuri, Paspali sub secundo ordine una mi- litantium exempla sola sufficiunt, quae, quan- tum ejusmodi conjunctio naturae contraria sit, testentur, $1 H^LLERUM (1763), virum alioquin et inge- niosissimum et doctissimum, species solas na- turam, genera homines constituisse, ideoque species tantum rite distinguendas esse conten- dentem "). nexum generum familiae nostrae na-. turalem non nimis curae habere potuisse, fa- cile liquet. Gramineis suis (s. Glumaceis) Spar- ganium, Typham, Acorum, Triglochin, Yalis- neriam , Scheuchzeriam, Juncum, Scirpum rel. admiscens, de sraminibus s. d. veris s. biglumi- bus in ToURNEFORTIH sententiam quodammodo. discedit, ea ,.fere unum, cohaerens, aegre se- parabile genus constituere dicens, necessita- temque separandi immensi generis fecisse, ut a ghunis exterioribus (calyce), ab aristis, ab *) «Sistuenda genera hactenus, quae per suas motas agnoscas, multumque monendi non tirones soli, sed adulti etiam et pe- rii botanici, perfectionem artis in eo esse, ut species rite | disingusntur, eas solas naturam constituisse. genera hominum esse monumenta Seheuchz. .4gr. ed. Haller, 1773. .4pp. III. p. 66. nr 24d Dispositionem. 61 alis accidentibus harum plantarum genera de- finiantur**. *) Ipse vero a calyce ea disponit. Sunt illi: r. Calyce nullo. Nardus. Homalocen- chrus (LeersiaY. ; Phoenix (Chrvsopoton). ASopos II. Calyce uniglumi. "Tragus (Lappago). Andropogon. Lolium. IIl. Calyce biglumi. Secale. Triticum: C4gropyrum). Festuca: (Prachypodium). Sessleria, Poa: rr) polyanthae, (Zriza. Eragrostis. Festuca elatior. Glyceria. Poa. Catabrosa. Melica); 2) monanthae, (L4gro- sies mulicac). | Avena: 1) monanthae, (-grostes aristatae. z4nemagrostis); »)dian- thae; (L4irae spp. Corynephorus. Holcus. Deschampsia. | 4nthoxanthum. | drrhena- therum. z4vena satipa); 5) wiflorae, (24ve- nae spp. Hierochloa); 4) polyanthae, (L4ve- nae spp. Bromus squarrosus). Bromus: (Dactylis). Stipa. Arundo: (Phragmites. -d4rundo. Melica ciliata. Molinia. Calam- agrostis. Stipa Calamagrostis). Milium. Digitaria. Phleum: (Chilochloa). *) Hist. Stirp. Help. II. p. 201. 62 n:;. — 4d L'isposilionem. * Calyce biglumi, setis comitato. | Hordeum. ** Folliculo uniglumi. Alopecurus. IV. Calyce triglumi. Panicum. V. Calyce pinnato. Cynosurus. dca Alia aliorum gramina disponendi tentami- na deterioris etiam successus silentio praeteriri posse censeo; v. gr. MascHrI, praestantissimi tamen botanici, qui (1794) ea secundum semi- na, aut incrusteta, aut simpliciter tecta, aut sclerantha, aut demum (ut in Eleusine) peri- «arpio proprio inclusa, methodum fere Monr- SONI recoquens, dirimere tentavit. Imo me- thodi analyticae, qualem in Flora Gallica pro- posuit ill. LAMARCK, vix mentionem facerem, nii b. KcrEnus, Gallicae Germanicaeque Flo- rae agrostographus (1802), illius, irrito. quidem labore, tirocinium nobis reliquisset. Nollae non in hac dispositione admissae sunt notae, inflo- rescentiae, axeos, locustarum partiumque sin- gularüm, quarum indole, positione, numero, armis, forma, pari in media confusione indu- stria consideratis, tantus constructus est gene- rum disjectorum labyrinthus, ut circumerrans uni. 24d Disposilionem. 65 in illo quater v. gr. occurras Trago (Lappagini) ubique et nusquam habitanti. — Simili metho- | do melius usus est de Graminum Helvetiae hi- storia meritissimus GAUDIN (181 1). G. 6. Graminum autem amplissimam, systemate sexuali male dispersam, methodo JussriEvi re- conciliatam quidem sed neutiquam ad naturae leges dispositam familiam, ad novissima tem- pora usque tantopere neglectam fuisse; id prae- primis ex eo factum esse fateamur oportet, quod in floris graminei construclionem, nimis sim- plicem et quasi vilioris naturae existimatam, philosophia sanior nondum penetraverit. Pau- cissima fuerunt, eaque universalia tautum ele- menta, e quibus LINNJEUS generum suorum cha- racteres conílaverat; sed quomodo ea ulterius decomponat operae pretiuni nemo duxisse vide- tur. Sunt quidem, qui e generibus Linnaeanis nimis heterogenca segregandi curam adhibue- rint, ut e Tritico ÀÁgropyrum, e Cynosuro Eleu- simen GonTNER, Lamarckiam et Wangenhei- miam M«axcH, Ses:leriam Scororr, Dactylocte- nium ei ex Ágrost Zoysiam VVILLDENOW, ex eadem Chamagrosun bonckuausEN, Polypogo- 64 rm. 4d Dispositionem. nem DESsFONTAINES; e '"Tripsaco Ántephoram, e Dactyli Spartinam ScunEBER; e Phalaride Beckmanniam HosT, Leersiam et ex Andropo- gone Chloridem SwanTz; e Panico Cynodon- tem et Pennisetum TIucnanp; ex Holco Hiero- chloam GwErm; ex Aira Moliniam ScunaANk, W eingürtneriam DERNHARDI ; sed omnia illa ge- nera non e legum familiae fundamentalium rite habita consideratione, sed e partium forma- rumque quarumdam differentiis enata esse, non solum ex eo comprobatur, quod reliqua gene- ra intacta relicta fuerint, sed ex eo quoque, quod, ob easdam causas, ex aliis generibus alia prodierint minus approbanda, ut ex Avena Tri- setum, e Phalaride Daldingera, ex Elymo Gy- mnostichon, e Panico Syntherisma, ex Ischae- mo Colladoa, e Lolio Craepalia, e Melica Be- ckeria etc. taque integram totius graminum turbae conversionem, principiorum fundamen- talium retractationem, res summopere deside- ratas, uno fere eodemque tempore moliti sunt doctissimi atque de re graminea optime meriti. viri: inter Germanos PaANZER, inter Gallos Pa- LISOT DE BEAUvoirs. S. 7. Prior in opusculo suo: [deen zu eiper He- rg. dd Dispositionem. 65 vision der Grüser, München 1815. non integram quidem familiae disponendae methodum, ve- rum, quod majoris adeo momenti, novam pri- mum constructionis íloris graminei theoriam concinnavit. Squamarum exteriorum duarum floralium naturam (JussigEVO quidem jam per- spectam, cum illas glunam tantum, perian- thium vero ca/lycem dixerit) acutius. distinxit, easque, cum flore, quem, simplicem aut col- lectivum, includunt, ipso non confundendas, peristachyi nomine insignivit. Sententia ejus de valvulis corollae Linnceanae, aliquo mc- do cum nostra, qualem in Fund. Agr. tulimus, congruens, dignissima nobis tum temporis pro theoria nostra probabilitatis tessera fuit. Quale genera quaedam aut emendandi aut dividendi in eodem opusculo exhibuit summa diligentia elaboratum tentamen, id virum egregium, ean- dem cum Palisotio viam :ngressum, eandem quoque, si perstüsset, ac illum, gloriam sibi paraturum fuisse, ad fatim probat. S. 8. ParisoTIO igitur (18:2) primo, perennis memoriae viro, conjunctissimi DESsvAUXx1II ope- ra adjuto, absolutissima per omnia ac singula 5 66 imn. 4d Disposiltionem. hujus tantae familiae genera disquisitio, et no- vum inde ortum Agrostographiae clarioris dilu- culum debetur; nam ipsam, quam tanto stu- dio indefessoque labore scientiae allatum ini speraverat, et nobis exoptatam, lucem, viro uüilissimo, praematura morte extincto, videre non contigit. Ille enim, quantumcumque prin- cipia sua ex ipsa natura hausta esse sibi per- suasum habuerit, non ad prima formarum sta- mina descendens, sed formas ipsas tantum seruü- pulosius distinguens, methodum quidem, eam ve- ro certe non naturalem, imo, ob ipsas partes nimis subtiliter discriminatas, generum ponde- re oneratam nobis reliquit. Interim, quae res est gravissimae notae, glumarum positio rela- tiva, ab omnibus neglecta, ab illo primo per- specta et ponderata, haud mediocri scientiae lucro fuit, Dispositio PALISoTE in Syst, Peg. ed. Róm. et Schult. Tom. II. p. 851. recusa in omnium manibus est, quamobrem eandem seor- sim exponere non opus erit. Monere sufficiat, turbae graminum alterius monothalamae, alte- 'rius polythalamae phaenomenon quidem, ne- que vero ejusdem rationes, differentiamque me- re vegetlativam variorum generum. polygamorum auctorem respexisse, eoque factum esse, ut nr — z4d Dispositionem. 67 Tripsacum, Manisuris, Andropogon sub alia, ]schaemum, Rottbólla, Panicum sub alia illi sic dicta familia recenseantur. Quod quidem viro adeo studioso eo magis exprobrandum vi- detur, cum illi quoque Ron. BRowxrr ingenium jam illuxerit (in. Flora nov. Holl. 1:810.). $8- 9. Nam dum haec a botanicis in Germania et Gallia agebantur, regiones australes annis 1802 — 1805 peragrans vir ille ingenii acumine non minus quam peritia longe praeccllens. Grami- na eodem ac reliquas plantarum familias oculo perspicaci lustravit. — Hic observationum sua- rum acütisimarum, ut solet, summam, omis- sis rationibus enuntians, paucis, !is vero gra- vissimis verbis totius familiae discrimina prin- cipalia stabilivit. Perianthit enim. valvulae in- ferioris positio intra glumas, aut inferiorem, aut superiorem, racheos indolem, ideoque om- nis gramineae evolutionis basin peculiari modo -modificatam indigitans, Graminum turbae divi- sionem maxime notabilem sistit. Nec tertiam - quidem hujus florum dispositionis modificatio- nem vir circumspectus praetermisit, ita tamen, üt de vera ejusdem ac genuina diversitate ipse 5 * 68 n. zd Dispositionem. dubia moveret. Scihcet spiculae illae, quae utrinque inter glumas, nec juxta unum tantum hermaphroditi latus florem incompletum exse- runt, Hierochloae, Anthoxanthi, Phalaridis, Ehr- - hartae etc. haud magis fortasse a racheos verae (Cap. M. G. 7.) natura abludunt, quam v. gr. Rottbólla illa perforata utrinque florifera (Cap. 1. 6. 11.) a solenni Ophiuri structura. — Prae- ter has graminum differentias principales, quas bono consilio non nisi modificationes or- ganisationis gramineae appellari voluit, turbam ipsam non in cohortes ac tribus ulterius dis- pescuit, gramimum genera reticulatim connexa dicens, Quod summae veritatis judicium eam ob causam mon facile systematicorum plausum feret, quoniam ejusmodi reticulatio codicum botanicorum dispositioni usitatae minime favet. Et Praeterea in ipsis graminum formis exter- nis varioque habitu inest aliquid, quod, con- socianda esse haec dissocianda illa suadens, ab antiquissimis inde temporibus, tribuum distin- ctarum, a gramine quodam protomorpho de nominatarum , symbola constituat, totiusqu gregis dispescendi rationes quasi ultro insinuat nr zd Dispositionem. 69 Non esse videtur, cur gramina loliacea, typhi- na, alopecuroidea, panicea, avenacea LoBELUu, ipso nomine imaginem suam nobis o(ferentia, non et hodie sanciamus. Id autem propterea non iniquum videri posset, quod certas formas externas, certae florum organisationi respon- dere, sive, quod hanc organisationem formae ilius externae momentum primarium esse ex- ploratum habeamus. Cum itaque de aliis, lis- que plurimis, graminibus dubium nullum sit, quin, constructione floral! aeque. ac babitu convenientia, sub typica quadam imagine con- . cipi possint; aliorum quoque, aut nulli formae ' perinde circumscriptae eüiamnum subjugando- rum aut aliquo saliem. modo ab 1ila. abluden- iium, aut aífinitatis rationem aut prototypum centralem ipsum inveniri posse, non absonum videtur existimare. | Qui tandem Gramina dis- ponendi modus, omnino, si umquam succede- ret, naturae non minus quam compendiis ap- tissimus, tamquam ultimus omnis Agrostogra- phiae finis ultro sese commendaret. S. ll. Cujus tam expetendae methodi tentamen . primum exhibuit Parisiis cel. KuxTH (1815). 70 i11, -4d Dispositionem. Paucissima sunt, eaque ipsa aliquando fortasse suis locis inserenda, quae in decem illis a. viro celeberrimo propositis sectionibus locum non invenerint; quas recitare tantum opus erit, ut e cujusvis nomine vividissimam tribus suae ima- gmem capiamus: Panicea, Stipacea, Agrosti- dea, Bromea, Chloridea, Hordeacea, Saccha- rina, Oryzea, Olyrea, Bambusacea. Sed non imagine sola arridet illa distributio; notis simul summa perspicacitate erutis nituntur illarum sectionum characteres, non e formis particulis- que, sed ab intime invicem conspirantibus, hinc, substantia (illique arctissime juncta ca- rinatione valvulae superioris), illhnc, inflores- centia desumtis. Notae enim a numero par- tium et ab armis petitae, tamquam accessoriae, tantum ad sectiones facilius disünguendas adje- ctae sunt. Quantopere itaque dolendum, natu- ram ne haec quidem, tam apte illi accomodata, vincula pati! Quod ut evidentius perspiciatur, methodi illius analysi quadam opus erit, et ut singulae sectiones ad principia sua fundamentalia revocentur. Squamarum autem indoles ac sub- stantia hujusmodi analysi fundamento general non esse poterit, utpote quam Auctor in sectio- num quinta et sexta ipse omittendam esse duxe- ur. d Dispositionem. 71 rit. Inflorescentia igitur sola restat pro ima to- üus dispositionis basi; eaque duce methodum illam sequenti modo resolvere licebit: Spiculze aut (plerumque) 1-florae, aut multiflororum fios- culo superiore abortiente. — Valv. superior bicarinata. Spica. Glumae non oppositae. Sectio V. (Cloridea.) Spiculae (plerumque) multiflorae. ^Valv. superior bicari- nata. Glumae oppositae. Sectio VI. (Hordeacea.) Valvula inferior coriacea, involuta; supe- ' rior ecarinata. Sectio II. (S/ipacea). Glumae val- | Valvula inferior cartilaginea, ^ compresso- vulis tene- carinata; superior. . . .- Sectio VIII. riores. (Oryzea). Valvula inferior feminearum solarum indu- rata; superior . . . Sectio IX. (Ofyrea). Panicula. 4. | Spiculae uniflorae. Valv. superior ecarina- Glóniae ét ta. Sectio III. (Z4grostidea). valvulae Styli 2. Valv. superior bica- consistentia Spiculz rinata. Sectio IV. (.Bromiea). aequali. mulüflorae. )Stylus r. Valv. superior ..... Sectio X. (JBambusacea). Spica, vel Sectio I. (Danicea.) Panicula. )Glumae valvulis firmiores. Valv. superior ecarinata. S$e- X valvulis teneriores. ^ Valv. superior ecariuata. clio VII. (Saccharina.) S 12. Methodus naturalis a principio fructificatio- nis centrali facem accendit, qua praelucente formarum vegetabilium , principio ilo super- 72 ni. 2d Dispositionem. * Structarum, gradationes et modificationes per- lustret. ltaque principii, tam regni universi quam provinciarum, modificationes ipsas, ut pro talibus agnosci mereantur, distincte ex- pressas, atque, ut formis ulterioribus ex iis de- rivandis novo pro se quaevis principio sint, certe definitas nec ambiguas esse oportet. Po- namus igitur, cel. Auctorem methodum suam superstruxisse: aut lzfforesceniiae, 1. e. pona- mus, ilum formarum omnium graminearum principium protoplasticum in inflorescentia esse quaerendum recognovisse, ipsamque inflore- scentiam rite distingui in Spicam et Paniculam; tum aliam graminum turbam spicatam, aliam paniculatam, neque vero tertiam insuper, quae ef paniculata, ef spicata esse possit, statuere licebit, ltaque pars graminum (Panicea, aegre alioquin e sectionis charactere a Süpaceis dis- jungenda, et Saccharina) fundamento commu- nicarent: — Aut substantiae squamarum, quae vel ea est, ut glumarum valvularumque consi- stentia aequalis, vel ut priorum vel ut poste- riorum firmior sit; tum Hordeum, cujus aliae species glumas teneras ac membranaceas, aliae easdem duras et cartilagineas habent, solum to- tam methodum evertit: — Aut carinationi val- - 1i. 24d Dispositionem. 75 pulae superioris; tum monere primum liceat, longe plurima Agrostdeorum genera (utpote quae Auctor , numquam bicarinata** dicat) reapsé valvulam superiorem bicarinatam, habe- re; deinde autem ipsam bicarinationem, in Bro- meis distinctissime expressam, in reliquis gra- minibus quidem praesto, sed in Paniceorum valvulis torosis intra substantiam aut occultam aut quasi in illa dissolutam, in Saccharinorum squamulis hyalinis ob teneritatem nervorum non distinguendam esse; quippe cum carinatio non nisi iu illis valvulis perianthii superioribus dis- tincta esse soleat, quae plicatae aut condupli- catae sunt: plicatio autem s. conduplicatio illa a spiculae racheos (quae in unifloris nulla est) pressione oriatur. — Denique neminem fugere potest, Auctorem ipsum rationes illas princi- pales hinc inde non satis stabiles pro sectioni- bus suis characteres praebere, obscurius sen- sisse, cum vocabulis: fere, saepius, saepissune, haud raro utatur. Su IM Sed cur principium aliquod usquequaque investigamus , quod natura nunquam et nus- quam fortasse nobis revelare dignabitur? Quid- ^ 74 ur 24d Dispositionem. ni decem illae sectiones, in quibus typum quem- dam proprium expressum esse ipsi supra fassi sumus, vinculo vegetabili universali tantum in- ter se connexae per se quaeque exstare cen- seantur? atque nonne e principio quodam for- marum singularum petita deductio methodum artificialem potius quam naturalem redderet? — Sed familiam habemus distinctissrimam; pro- vinciam habemus regni vegetabilis exacte cir- cumscriptam, cui lex formationum communis, : centralis, inesse debet; ita ut singulae hujus familiae cohortes utique nil nisi ejusdem mo- dificationes esse possint. Legem autem illam communem eo usque investigare possumus, quo, tamquam in gremio centrali, modificatonum singularum radios convergere animadvertimus (v. gr. Graminum, ut supra vidimus, in inier- nodii evolutione). Quod vero gremium cum, rite exploratum, attigerimus, tum non amplius timendum est ne methodus nostra, si umquam ulla construi poterit, illi superstructa, artüfi- cialis potius quam naturalis habeatur. Qo. 14 Jam comparando invicem carptim repeten- das varias auctorum methodos, quot qualesque 1p. 24d Dispositionem. 75 natura suae ipsius capiundae rationes Grami- num observatoribus suppeditaverit, uno disce- mus conspectu. Gramina considerarunt ac dis- posuerunt ad nomina trivialia TABERN/EMONTANUS. ad principium commune nullum, sed simul habitum, similitudinem, formas, locum, radicem rel. respiciens €. BaunHINUS. ad magnitudinem seminum RaA3vs. ad semina nuda, vel corticata MoRIsoNus et Maxcurus. ad staminum numerum LINNJEUS. ad stylorum stammumque numerum JUSSIEVUS. ad glumarum calycinarum numerum HALLERUs. ad inflorescentam (spicatam l. paniculatam) Razus, SCHEUCHZERUS, GAHNIUS et KCELERUs. ad ílores aut steriles aut seminiferos, eorum- que in culmo distributionem Micnzrivus. ad flores mono- vel polythalamos BEAvvors. qua genus integrum, totidem, quot ali tri- bus statuunt, speciebus expressum TouR- NEFORTIUS. ad prototypos: et quidem ad habitum solum LoBELIUS, ad florum simul structuram KuexTHIUS. ad positionem relativam perianthii BRow NIUS. 36 ur z4d Dispositionem, MU Quae tandem inter hasce Gramina conside- randi varias rationes sint simpliciores quaeve ar- tificiosiores, quae ad naturam magis quae minus accomodatae, quae liberiori aut praestrictiori oculo conceptae, quae denique superficiem et exteriora magis tangant quaeve imam profun- dius aggrediantur naturam, ad hunc conspectum ultro quisque judicabit. Methodos ille babet: perplexissimam BAunrsi; numeralem LiNN xr, Jus- SIEVI et quodammodo, HarrERr; ad singulares rationes et partes restrictiorem RAJI primam, Monisour, MceNcum, imo et Micukermn et PALI- SOTII; levem et abruptam RaA31 alteram et asse- clarum; speciosam LoBELH et KuwTHI; auda- cem TounNEFORT!; profundam Bnowwi. €u- jus autem in causam, pro suo usu quisque, ani- mum propensiorem habiturus sit, non est diffi- cilis conjectura. Cardo rei ilii in eo tantum verti videbitur, an ea, de qua ei apud se con- sStiterit, methodus utique rem omnem exhauriat, VE : " , . k prorsusque nihil amplius ipsi desiderandum re- linquat. S. 16. Quantum quidem ad me attinet, salvo alio- - ur. 4d Dispositionem. 77 rum judicio, rem dicam, ut ipse sentio. Toun- NEFORTII sententiam audacem dixi; addo, in- geniosam mihi videri. Gramen genus vocat; gramina loliacea, spicata, dactyla, paniculata, avenacea, hujus generis totidem species facit. Itaque genera nostra ne species quidem esse sta- tuit, sed varietates; nec in terminologia nostra terminum habemus, qui, quod illi fuerint spe- cies nostrae, ut taceam varietates, exprimat. Ratio accuratius perquirenda; sed primum Gra- minis character constituendus erit. Gramen autem est plasma vegetabile generale, ubi re- productionis individui apparatus floralis ex ip- sissimo vegetationis primordiali 1moque gremio, interjectis adminiculis intermediis nullis, ita prodit, ut culmus (s. quodvis ejusdem inter- nodium) inde ab ipsa radice glumam superio- rem involutam, folium glumam inferiorem sistat, (vid. Cap. I. S. 5.). Ipsa itaque culmi inter- nodia illi floralia sunt, intusque novi quaevis individui stamen condunt. Hoc usque quidem evolvitur; ita tamen, ut, quae in culmum in- tegrum agunt suo utraque modo vires, vegeta- tiva et reproductiva, iterum et in singulo in- ternodio staminigero insint. Z//g sibi simulque culmo, Aaec pro sua parte sibi simulque semini 78 m. 4d Dispositionem. internodium vindicat. Ubi igitur lex vegetabi- lium communis, Symmetria, culmum qua ía- lem terminari jubet, ibi reproductio praevale- bit; atque internodia inferiora, impulsu vege- tativo repletiora, squamas florales quidem, eas vero cassas seminisque loco novum tantum in- ternodium sistentes constituent; internodia au- tem superiora, reproductione potiori modera- ta, in squamas florales s. seminum involucra mu- tabuntur. S. 17. Haec est organisatio, quae Gramen consti- tuit, omneque gramen exacte eundem prae se fert characterem generalem. Quae modo a nobis exposita ToURNEFORTII animo ita obversata esse videntur, ut, unum eundemque characterem, eumque nusquam non simplicem, graminibus om- nibus ac singulis communem esse agnoscens, non potuerit quin plasma illud gramineum generi- cum vocaret. Unde sponte sua sequitur, ejus- dem plasmatis modificationes, quae nobis Sectio- nes, Cohortes, Tribus audiunt, illinon nisi species esse potuisse. Solo enim internodiorum flora- lium evolutionis modo gramina inter se variant: alia ex ipsa imternodii substantia florem unicum nr. 24d Disposilionem. 79 sessilem formant, alia pedicellatum, multiplica- tum emittunt; illis inflorescentiae ambitus ar- ctior, his amplior erit. Hoc autem speciei est. Amandaverit igitur TounxErFonTIUS lium v. gr. et Crypsir, ambo locustis unifloris, mu- ticis, hermaphroditis instructa, illud ad cohor- tem Paniceorum, aut Paniculatorum? hanc ad cohortem Agrostideorum, aut Spicatorum? Mi- lium, flores suos radiis paniculatis subáivisisque suffultos gerens, sub specie: Gramen panicu- latum , Crypsis, anguste thyrsata l. spicata sub specie: Gramen spicatum ili mülitabit: utrum- que autem tamquam suae speciei varietas; quid? quod modificationes mere vegetativae Mili ef- fusi, vernalis, amphicarpi, Crypseos aculeatae, schoenoidis, alopecuroidis, cuncta simul in- tuenti viri ingeniosi oculo adeo in unum idem- que plasma confluent, ut differentiam in. illis amplius nullam fortasse conspiciat. Cui quidem 'TounNEFORTII sententiae, pro Agrostographiae statu, qualis nunc est, revera hereticeae, et botanices, ne dicam rationalis ta- men practicae, modum omnino excedent», ho- die neminem facile obsecuturum esse, non est 8o. zi. 4d Disposilionem. quod moneam. Tantum ne verissimum illud, quo immoderata sententia illa nititur, principium negligamus, quale formis partium, pro se sin- gulis omnino abstrusis, minime perturbatus vir ille ingeniosissimus, omni formationi gramineae velut legem protoplasticam communem prae- esse perspexit. lllam autem legem in interno- diorum natura quaerendam, variamque eorum evolutionem ejusdem legis modificationes esse, in priore hujus Dissertationis capite demonstra- vimus. Omnis igitur graminum differentia niti- tur legis illius fundamentalis (quae est staminis s. materiae floralis internodio insitae evolutio) wi progressiva, aut cohibitiori, aut. explicatiori. Quot autem evolulionis s. progressionis illius gra- dus distinctos observamus, tot genera numera- mus. (Fund. 44er. Cap. X. p. 49. sqq-.). Ps Qe d: Qua igitur ratione totam Graminum turbam aeque apte ac naturaliter in. Genera dirimi vi- demus, Sed quomodo eadem, naturae floralis suae evolutione gradaria undique arctissimeque inter se cohaerens, turba, ex eodem principio in Sectiones, Cohortes, Tribus dividi possit, non ita facile perspicio. Internodii inferioris nr. 24d Dispositionem. 81 gluma superior internodii superioris glumam in- feriorem libere sustentans, genus Epiphysti- dis constituit; ejusdem internodii, materia flo- rali ditioris, latus alterum incrassatum, alterum in flosculum reclusum, genus Ophiuri; idem internodium eodem latere binos flores, alterum super alterum emittens, genus Rottbóllae; eorundem Íílorum superior pedicellatus , | ge- nus Jschaemi ; iidem flores nova materia flo- rali lanaeformi extus stipati, genus Sacchari constituunt e. s. p. Eandem denique ipsissimam internodiorum, ut in Ophiuro contractorum, organisationem, genera vel perfectissima Poae, $ Festucae, Bromi al. in spzculis suis offerunt. E quo igitur puncto haec tanta series rupta dis- cedit? quibusve singularibus, in hac tanta evo- lutionum undique propansa tela, filis contige- rit peculiaria inire connubia, sive retia forma- re, a toto interque semetipsa adeo distincta, ut sectionum nomine insigniri possint? Certe qui- dem non magis, quam longitudo spicae Ophiuri et brevitas spiculae Festucae utramque 1psa in- dole diversam reddit, spicarum brevior ac sim- plicior spicularum longior ac compositior pe- dunculatio — h. e. zjorescentia ipsa, differen- liae notas essentiales praebere potest! 6 32 nr. 24d Dispositionem. S. 20. Cum itaque in evolutione florali generum quidem, neque vero tribuum distinctionis mo- menta quaeri possint; ne racheos quidem ipsius - modificationes (ut cl. BRowsIO visum est) sive racheos articuli seu internodiola ipsa, aut (in hermaphroditis) libere evoluta, aut (in polyga- mis) adeo abbreviata ut flosculus inferior exin- de cohibeatur imo haud raro penitus suppri- matur (Cap. I. S. 20.), graminum turbae divi- sionis rationem sufficientem subjicere valebunt. In hac enim racheos abbreviatione sola consi- stere positionem flosculi completi intra glumam superiorem polygamorum, in Fund. Agr. p. 55. et 54. fusius demonstravimus. Praeterea, si uti- que positio sola flosculi complet (ac proinde et incompleti) intra glumam alterutram respici deberet, differentia propria potius hinc in ses- quifloris inde in polygamis ponenda foret; quae quidem oppositio methodica neque stabilis et idonea, neque naturalis judicaretur; — ut, prae- ter mullifflora deorsum imperfecta a cl. BRowNio ipso sibi objecta, taceam exemplum Phragrnitis, cui flosculus infimus sessilis, intra glumam 1in- feriorem legitime positus, mere masculus est in urn 24d Dispositionem. 85 specie quadam indica (Phr. explanatus m.); saepissime aut femineus aut masculus tantum in Phr. communi; in alia specie indica (Phr. Naga m.) tum tantum hermaphroditus, cum sti- piti brevi villoso insidet, stipite nudo autem suffultus mere masculus invenitur. *) ONES Interim, — dum forte aliquando in fructi- ficationis ipsissimae modificationibus, v. gr. in stigmatum (gravissimae notae organi) forma tribuum discrimina invenientur — distributio ila BRowwiana eam ob causam reliquis om- nibus longe antecellit, quod in imo fonte flo- rali s. in internodiorum modificatione primor- diali hausta sit. Eam quodammodo ipse secu- tus sum in Fuzd. z4gr. p. 66., eandemque et in futurum adhuc restrictione aliqua ita adhi- bendam propono, ut statuantur : 1) Gramina polygama, *) In racheos polygamorum basi adeo decurtatae rationes ulterius inquirendum erit. Sive, ut in Fund. Agr. p. 66. autumave- rTdm, zonarum temperatarum natura, omni perfectioni favens, rachin spicularum hermaphroditarum libere evolvi jubeat; sive potius ubertas regionum calidiorum materiam flotalem arctissi mo spatio accumulando singulorum flosculorum evolutionem li- beram ipsa praecludat; sive tandem ratio formativa quaedam ititérua subsit; quis hoc jam decernere auderet? 6" 84 ni — 24d Disposilionem. 2) Gramma deorsum imperfecta, 5) Gramina perfecta; quae posteriora involvent ut modificationes G ra- mina uniflora et multiflora: inter quas de- nique duas modificationes specialiores transitum formant gramina sesquiflora et multiflora sursum imperfecta. Uniflora enim et Mul- tiflora tributim non sejungi possunt ob causas in Cap. T. S. 15. 19. expositas; ex altera parte autem status quoque multiflorus haud raro ad sesquiflorum et uniflorum descendit. | Sic Poae speciem. illam genuinam , quae cl. inventori -derostis versicolor dicta fuit, communiter uni- floram ésse inter omnes constat (conf. Cap. I. G. 15.)); dira semineutra Kit., quae Poa est, semper, JPoa trivialis saepe sesquiflora imo uniflora invenitur; -árundo mauritanica inter congeneres mulüfloras uniflora (sesquiflora) est; Cynodon polystachyus Br. (cui nec callus, nec rudimentum, nec inflorescentia Cynodontis) ge- nuina est Leptochloae species uniflora, et sic rel. — de quibus quidem omnibus habitum et ,experientiam, rerum magistram*'* de- cernere oportet. « , NIE T3 Diligenter igitur generum alterius ex altero ui. — 24d Disposilionem. 85 evolutiones successivas investigare studeamus, priusquam de totius turbae disponendae metho- do digladiemur; ne ipsius summi LiNN Ar ma- nibus ludibrio habeamur, qui in praefat. ad Mant. secundam ,,ordimes naturales, scribit, lo- co méthodi crepant nonnulli botanici; sed quamdiu nulla notà essentialis ordinis, quibus aut genera ejusdém ordinis combinantur, aut a diversis ordinibus distinguuntur, sunt hi certe campanae sine pistillo**. — Genera Graminum utin mappa geographica s. reticulatim inter se connexa esse, eruditi jam- dudum judicarunt. Ab evidentissima. itaque internodii ipsius evo- lutione íflorali in Epiphystide ad inflorescen- tias compositiores gradatim progrediendo, ut totam totius turbae evolutionem gradariam tan- dem una conspiciamus, singula formationum n- tervalla undique persequi necesse est... Cum au- tem nullus in ejusmodi expositione ordo facile Leneri possit, simulque generum primariorum seu Spicatorum, quae omnia ad polvgama per- tincnt, illustratio e complicatioribus sit, ante omnia autem id agendum videatur, ut genera singula rite dirimantür; parum etiamnum m- terfuturum. esse censui, qualem ingentis turbae partem, dummodo certam aliquam notai prae 86 nt. «4d Dispositionem. se ferat, in hac priori dissertatione illustran- dam mihi proponerem. ltaque hic de Grami- nibus (typice) unifloris et sesquifloris agatur; quorum subdivisiones, cum habitu quodam sin- gulae excellant, singulas, ut memoria facilius comprehendantur, a prototypis suis interim ap- pellare eo minus dubitavi, quo facilius ejus- modi denominationes graphicae generibus quo- que singulis quaerendis opportunae esse pos- eint. AMPV MS DURS | De Genere et Specie. cH Quid tandem genus sit in Graminum familia, is, qui per Capita priora graminum naturam at- tente nobiscum perpenderit, ultro et facile ju- dicab:t. Quot evolutionis floralis pro- gressivae gradus distinctos observamus, tot genera numeramus** (Cap. II. S. 18.). — Qua lege bene intellecta genera non arbitrii humani sed ipsius naturae plasticae monumen- ta esse perspicitur. Cujus quidem evolutionis genericae exempla aliquot in Fund. zgr. p. 55., Agrostios florem protinus explicatum atque am- plificatum illustrando, et iterum in. hujus Diss. Cap. III. S. 19., Epiphystidis evolutionem ul- terius per aliquot genera vicina investigando exhibummus: quae autem progressionis floralis 98 wv. De Genere ct Specie. per reliqua genera omnia ac singula gradatim prosequendae methodus ut aliquando absolvi po5sit. accurate prius ipsas innumeras íloris gramiei evolutionis modificationes aucupari ne- cesse est. lnterim genericae formationis prin- cipia aliquot, e disquisitionibus supra institu- üs deducta, proponere liceat. Omnem floris graminei evolutionem ex uno eodemque fundamento simplicissimo, nimirum ex )pso quovis internodio superiore praegnan- te, ordir| atque progredi supra perspeximus; Genera jgitur, ejusdem. evolutionis monumenta, non a formis quibusdam singularibus, sed a materia plastica ipsa condi sponte sequitur. Nam formae partiales primum a materia flo- rali, suo in singulis modo disposita atque va- rie evoluta, dependent, et generis quidem sym- bola interdum praebere, neque vero rationes genericas ipsas sistere. possunt. Scias chara- cterem non constituere genus, sed genus cha- racterem ** Linn. Can. x69. CETT In judicandis itaque graminum floribus pri- mum copiam materiae floralis, deinde locum, iV. De Genere et Specie. 89 ubi illa deposita est, respicere debemus. . Om- nem enim materiam depositam ad loci sui na- turam elaborari atque formae eidem propriae assimilari, in. Fund. 44gr. p. 25. fusius exposui- mus. Copia autem materiae floralis non ea ra- tione consideranda est, qua per universam plan- lam et propterea quoque per summum culinum floriferum distributa fuit, quippe quae succi copia a vigore plantae vegetativo, tam luxuriei quam maciei obnoxio, pendeat; sed ejus tan- tum materiae plasticae ratio habenda est, quae in flore ipso, atque in omnibus ac singulis flo- ribus aequaliter, ad Symmetriae legem, depo- Sita prostat, End Igiter non ad florum aut flosculorum nu- merum respiciendum sed primo considerandum erit, an flos sit integer, h. e. sive sit laesus dimi- nuto partium necessariarum numero ac volumi- ne, sive partibus accessoriis s. non essentialibus vario modo obrutus. Flos autem integer sibi requirit involucrum bivalve (duplex) intra quod semen perficiatur: requiruntur, ut semen fiat, stigmata (stylo suffulta) et stamina. En Grami- num supellectilem floralem necessariam. i Qo IV, Je Genere et Specie. Ss Genitalia, graminibus cum reliquis plantis communia, ob eandem ipsam causam non ab evolutionis materiae [floralis modificationibus dependent, sed suae, ut in toto regno vegeta- bili, organisationis sunt. Quamobrem diversa eorum organisalio, si talis censenda, greges po- tius quam genera distinctura est. Maxime au- tem in variis graminibus reapse diversa reperi- tur stigmatum organisatio; atque haec, ul- terius observata, aliquando fortasse totius fami- lae tribuum dispescendarum notas naturalio- res suppeditare poterit, ut jam. in Cap. Ill, S. 21. monuimus. Stamina contra, ejusdem . in omnibus structurae, non misi numero va- riant, et unicum Psiluri stamen ad stigma fe- cundandum aeque sufficit, ac quadraginta Pa- rianae, dltaque numerus staminum neque ad genus constituendum imo mne ad speciem qui- dem, uti videtur, distinguendam notas offert. — Squamae lodiculares, partibus genitalibus perinde accensendae et filamentis prorsus ana- logae, ex eadem causa, nec ob praesentiam aut absentiam nec ob formam suam (per ribus po- tius aliquot constantem) genericae formationis 1V, De Genere et Specie. gt monumenta haberi poterunt. — Semen ipsum, structura sua interna in singulis graminibus idem, quoad formas relaüonesque suas cum valvulis mutuas, characteribus genericis idcir- co forte adjungendas, quod forma ejus a val- vularum ipsarum evolutione ac forma depen- deat, ulterius examinandum mihi restat. Vix inferioris illud quam stigmata ponderis fore opi- nor. Argumento est pericarpium solubile mem- branaceum AZ/eusines, carnosum maximum 4e- locannae (Tr. ap. Sprengel in n. Entd. B. II. p. 45., quod genus postea a cl. KUNTH, ex RuzEDIO, JBeesha dictum fuit). dh dez Ad distinguenda genera cae tantum floris partes valent, quae evolutionis materiae flora- lis documenta proprie sistere possunt. Huc ve- ro spectant reliquae omnes, quae non ad ge- nitalia ipsa pertinent. — Tegmen unicum bi- valve pro semine intus perficiendo sufficere, nec tegminis naturae nec experientiae quidem repugnat: inveniuntur enim floris graminei me- re bivalvis exempla, — Attamen, his rarissimis iisque aut substantia aut inflorescentia peculia- ri anomalis exceptis, flores omnes tam uniflo- 92 1V. Je Genere et Specie. rorum quam multiflororum tegmine duplici gau- dent. Ubi vero, tegmine illo duplici praesen- te, ipsius floris supellex externa completa est, tegmen exterius i mulüfloris semper in callum contractum (Cap. I. S. 16—19.), tegmimnis zz- lerioris valvulam superiorem saepe parvam, di- minutam, imo vario modo coercitam inveni- mus, ita tamen, ut haec valvula repressa, pro- prium evolutionis gramineae gradum symmetri- cum nequaquam indigitans, genericae sejun- ctionis rationem nullam suppeditet. Sic in Pa- pico, Saccharo, Imperata, sola partium coar- ctatione, valvulam unam alteramve saepissime suppressaam videmus; sic in ZTichodüs valvula superior, in omnibus pusilla, in reliquis obso- leta potius quam typice nulla dicenda; in PA/eo . echinato nonnumquam piane deleia, in ZZlope- curo Gerardi contra saepius explicata est. ]gi- tur tegmen non nisi integrum alterutrum prorsus suppressum genericae differenüae no- tam essentialem efficiet. 8. 7. Nulla est causa, quin glumae ac valvulae florales, foliis homogeneae, horum sint consi- stentiae; i. €. herbaceo-palearss, ubi ea tan- iV. De Genere et Specie. 95 tum discrepantia tenenda, quae e solenni squa- marum, ceutro fructifero propiorum, nobilita- tione (Cap. I. S. 6.) nascitur; Naturalis earum conformatio ea est, qualem Cap. I. S. 9. de- scripsimus. | Gluma extima e paucioribus ner- vis, duae sequentes s. intermediae e pluribus, quarta s. perianthii superior iterum e pauciori- bus nervis composita erit. Haec ultima (ut et saepissime extima) consistentia simul teneriori ac minor invenietur. Quocumque igitur modo aut glumaruni aut valvularum fabrica a substan- tia et nervositate modo dicta recedit, illa, evo- lutionis materiae floralis modificationem aliquam indicans, genericae distinctionis rationem prae- bere valebit. Sic Milium ab z4grosti substantia, Po- tamophila a Fifa nervositate distinguitur; quid, quod ipsa carinatio peculiaris Crypseos hanc a maxume afüni /7/fa excludit. | Sic Paspalum, Panicum, quorum valvulae materia florali adeo accumulata turgent ut nervi earum penitus eva- nescant, generis alius ac Saccharum cum valvu- ls suis tenerrimis, sed alius etiam ac zAgrostin, Chloridem vel., generis esse debere,. non est quod e principiis seorsim. demonstretur. SG. 8. Hoc enim in universum poni poterit dog- 94 m. J)e Genere et Specie, má: nullam florís partem, aut praesentia, àut forma, aut positione, inio et magnitudine con- stantem, e succis sua sponte diffusis, sed e ra- tionibus phytonomicis, in ipsa plantae natura quaerendis, ortum duxisse. Illae autem ratio- nes in Graminibus, ob ipsissimam eorum natu- ram Ííloralem, semper ad materiae floralis evo- lutionem referendáe erunt, illaeque notae op- timo jure certum evolutonis genericae gradum indigitabunt. |l1ta nec propter aristam, nec ob valvulam superiorem plerumque nullam, sed unice ob magnitudinem perianthii, in Phleis et in Alopecuris constantissimam, Phleum illud Ge- rardi ad ZAlopecuri genus revocaretur. At sane quidem hac lege bene uti nec tironis nec il- hus est, qui singularis cujusdam speciei partes, nec totius generis plasma animo complectitur. Nam genera dantur, ob mutuam perianthii glu- marumque longitudinis proportionem admodum variam nequaquam divellenda. In quo tamen aliqua lex, generum illorum naturae satis con- grua, constitui poterit. De Unifloris in. uni- versum loquimur; nam proprie multüflororum glumae coetoniales parum variant. Primum in illis graminibus (unifloris); quorum perianthia ipsa elongata, armisque simul terminálibus IV. De Genere et Specie. 95 (clongationis praeponderantis s. nisus formativi sursum. tendentis testibus) instructa sunt, v. gr. in S/ipa, -ristida, Mühlenbergia congenereque Jrichochloa *); demde in muticis illis, quorum species substantia omnium partium, locustarum forma, nervositate, simplicitate quadam sum- ma, verbo: notis e flore petendis essentialibus omnibus ac singulis ita inter se conveniunt, ut in his omnibus specierum distinguendarum no- ta nulla inveniatur, (ut v. gr. in Z7/fa), in his inquam, nec facile in aliis, glumarum longi- tudo cum perianthii longitudine comparata in singulis speciebus variabilis est. 8.9 Idem de mutua inter se ipsás glumarum longitudine valet, legi tamen, ut videtur, ali- quantum strictiori subjecta. Primum, quantum, idque ex ipsa inflorescentiae nátura deducen- dum, momentum habeat glumarum positio re- lauva (singularum longitudini simul respon- dens), vidimus in Cap. ll. S. 5. Deinde glu- *) In Mühlenbergüis hoé memorabile est; quo longior seta s. subula perianthii terminalis, eo breviores plerumque stunt glu- mae, quae contra eo longiores inveniuntur, quo brevior est perianthii acuminatio, 96 1V. JDe Genere et Specie. marum, longitudine typice diversarum, com- mutationem semper, me quidem observante, cum prolificatione Íloris consociatam esse, mo- nebatur in Fuzd. gr. p. 58. Quae omnia lon- gitudinem glumarum quoad se invicem relati- - vam in generibus distünguendis haud exiguae | notae habendam esse comprobant. In Muluü- floris perfectis gluma imferior semper brevior est; in Uniflcoris modo longior modo brevior; de qua re vid. infra S. 131. 1u ommibus autem, quotquot videre mihi contigit, graminibus hanc longitudinem relativam constantissimam inveni, exceptis solis Z4ristida et Stipa, quae genera, terminali materiae floralis accumulatione et, ut ita dicam, prolificatione aliqua, ipsorum indoli | quasi propria, maxime insignia huic etiam de mutua glumarum longitudine legi sese subdu- cunt. Ín iis tantum, quibus glumae subae- quales esse solent, ut in ZZlopecuro, Phleo, Po- lypogone rel. fier1 potest, ut absque certo or- dine, alterutra modo paulo longior modo pau- lo brevior sit; id quod ob eandem causam et in Calamagrosti arenaria (rarius im. proxime af- fini baltica), et quidem ita observatur, ut locu- stae longe plurimae glumam inferiorem, e gene- ris sui lege longiorem, paulo breviorem habeant. -OME L^ Áo e. IV. De Genere et Specic. 97. S. 10. Tantum de locustarum substantia et com- plexu. Jam de materia florali extra squamas deposita illasve excedente paucis disserendum erit. — In longe minori Graminum parte uni- co tantum extremo internodio materiam ílora- lem exhauriri, sed plura in summo petiolo al- terum super alterum in plurimis coarctari, hu- ]usque mulüplicationis primum vestigium inve: niri in Callo perianthio uniflororum subjecto; supra, Cap. I. S. 16. sqq., exposuimus. Hunc igitur callum, locustae non ex internodio sin- gulari sed e duobus ortae, et propterea evolu- tionis progressivae tesseram manifestam, signum genericum haud spernendum praebere, ultro intelligitur. Imo absentia ejus generum uniflo- rorum turbam aliquam. integram. a. reliquis cal- ligeris manifeste. satis. distinguit, ut nomine 7l Jaceorum. haec gramina insigniri possint. Cete- rum callum. illum per gradus majorem mino- remve. esse. posse, non. est: quod. moneam... Ma- nifestus, postice rotundatus (testculiformis), in -igrosii, minor, magis. complanatus. atque. ar- mato oculo solo: distinguendus est im Polypo- gone, -Achnodonte. E contrario. in. Válfaceis 7 o8 1v. De Genere et Specie. cavendum est, ne perianthii basis attenuata, imo nonnunquam postice subinflata, pro cal- lo habeatur. Facile tamen oculus vel minime exercitatus callum verum a perianthio, cui sub- jectum est, circumcirca disjunctum, et meram perianthii baseos attenuationem absque inter- ruptione in valvulam suam transeuntem, diju- dicabit ^); in quo praeterea observator rudi- mentulum quoque s. d. styliforme, villorum fasciculos, pilos, licet brevissimos, pro ducibus habebit, quippe quae rudimenta omnia semper e callo subjecto majore minoreve, distincto ob- soletiorive, ortum ducant, nec umquam in Vil- faceis veris inveniantur. S. II. Denique alia insuper nota datür, qua Vilfa- €ea ab Agrostideis, vel in iis distingul posse vi- dentur, in quibus calli, tum obsoletioris, prae- sentia dubia est. Videntur inquam: nam cum hujus formationis lex non ex ipsa ejusmodi gra- minum natura phytononmice erui possit, sen- tentiam dictatoriam, ferre equidem non ausim. *) Manifestus quidem in Drache callus; sed cum perianthii sub- etantia, maieria florali scatente, confluit. Ob quem callum genus illud, inter Agrosiidea foriasse barbarum, infra inter wligerà recepi. IV. JDe Genere €t Specic. 99 Notam illam in gluma inferiore, in Vilfaceorum generibus breviori, in Agrostideorum longiori, invenio. In qua re memorabile est hoc, om- nia illa genera, quorum perianthia in apice, armis, praesertim Joris, instructa sunt — Sti- pam, Aristidam, Mühlenbergiam, Anemagro- stin, Chloridem cum Rhabdochloa — a regula illa, in reliquis constantissima, excipienda esse, In Stipa et Aristida gluma inferior nunc bre- vior nunc longior, in Mühlenbergia, Anema- grosti et Chloride semper brevior est. Qualis- cumque igitur armorum illorum terminalium cum positione glumarum sit nexus naturalis ; arma modo dicta genera ejusmodi ob alias, ac e glumarum positione petendas, notas, Agro- stideis nec Vilfaceis adnumeranda esse, sola probare valebunt. S. 123; Sicut inter glumas et perianthium callus. ut est aut non est, isque praesens articulatioe iem inter squamas sistit et florem e duobus in« ernodiolis compositum esse probat; ita et pe- licellus ipse infra glumas aut articulatus esse, aut in glumas, cum illo continuas, absque are ticulatione interjecta, transire potest. Glumae 4 * 100 IV. De Genere et Specie. autem pedicelli articulati tum non hujus, sed proprii internodii sunt, quod locustam non ex ipso pedicello sed pro se evolutam esse et pro- pterea evolutionem magis compositam indigi- tans, notam genericam" minime negligendam of- fert. Sic v. gr. Cornucopiae locusta continua ab Z4lopecuri articulata distinguitur. Interdum pedicellus non solum cum locusta, sed etiam cum pedunculo suo articulatur, v. gr. in Chae- ;uro , Peroti. ln pluribus pedicellus materia floral; coercita pollens in crassitudinem insi- gnem tumescit. G. 519. Arma s. florum variae Epiphyses , mate- riae floralis vario loco atque modo squamas ipsas excedentis monumenta, ita spectari pos- sunt, ut aut partium aliarum suppressarum com- pensatoria, aut materiae floralis proprio modo depositae plasmata, sive pro se ipsa flores ab- ortivi habeantur. Priores illae epiphyses po- tissimum sub forma piorum, longiorum bre- viorumve, aut, idque plerumque, ex ipso callo perianthio subjecto, aut e basi valvularum erum- punt. Nec facile Agrostideorum callus erit, qui non pilos, aliquot saltem et brevissimos, emit- iv. De Genere et Specie. OI tat; id quod ex ipsius natura coercita, qualem supra exposuimus, explicatu non difücile est. Quamobrem et ips?, callo enati, pili, exceptis distincte longissimis, glumarum suppressarum potius emersi nervi, quam evolutionis progres- sivae notae genericae existimari poterunt. Ma- nifesto contra evolutionem materiae floralis ali- quam ulteriorem pili indigitant illi, qui ex 1p- so sic dicto sesquiflororum rudimento s. gluma superiore involuta erumpunt; aperte enim flo- ris ipsius, gluma illa pedicelliformi suffulcien- di, prima stamina sistunt. Quos fasciculos ru- dimenti pilosos, Pseudarundinibus exclusive pro- prios, haud magis quam ea s. d. rudimenta ip- sa genericum characterem praebentes, dignos existimavi, qui turbae istius symbolum distin- ctivum mihi efficiant. S tA. In squamis ipsis floralem materiam abun- dantem vasa primaria s. nervi continent, eam- que , magis coactam , compactiorem reddunt. E valvula igitur inferiori materia ita prorum- pit, ut nervum majorem s. medium, aliquo loco a squama solutum, saepe in longitudinem in- signem educat. Nervum ejusmodi simpliciter 102 iv. De Genere et Specie. avulsum Setam appellamus: rudissimum atque saepissime vegetativo impulsu ,ortum materiae, vegetabilis magis quam floralis, augmentum ; quippe quae posterior in alus locustae locis, ipsi aptioribus, constanter deponi soleat, dum seta saepissime maxime vaga imo accessoria tan- tum inveniatur. Seta autem genuina, quo al- tiore valvulae loco exit, eo minor ac tenerior, secundum ipsam suam naturam, evadit; quo inferiore, eo longior, crassior, durior, imo, sensim basi valvulae magis magisque approxi- mata, tortilis, atque basi demum proxima pror- sus aristiformis animadvertitur. Cujus metamor- phoseos gradariae solum Calamagrostios genus testis est. In Cal. lanceolata terminalis setula minima, tenuissima, imo: saepe nulla est; in eadem specie nonnumquam magis infra apicem educta paullo longior fit; in Cal. tenella, epi- geio, lapponica, Halleriana, Langsdorffii ad me- dium valvulae usque descendens, crassior qui- dem, tamen nil nisi seta manet; tortilis et co- riaceor evadit infra medium enata in Cal. va- ria, stricta; atque penitus Jam aristam refert in Cal. acutiflora, sylvatica. ^ S 1D. Cum igitur videamus, hunc valvulae ner- 1V, JDe Genere et Specie. 105 vum medium avulsum s. ullo aliquo loco a val- vula sua solutum, pro se ipso nil esse nisi ip- sissimum nervum valvulae medium materia ve- getabili magis refertum, formam autem suam soli solutionis suae loco debere, quem locum non solum in unius ejusdemque generis (ut mo- do dictae Calamagrostios) speciebus, sed etiam haud raro in una eademque specie (v. gr. in -Alopecuro pratens?) maxime vagum esse obser- vamus; setam hanecce epiphysiformem nmeuti- quam apte inter notas genericas recipi, ne di- cam solam generis notam constituere posse, fa. cile intelligitur. Ex eo autem, quod setam quamcumque eo crassiorem eoque magis elon- galam et aristaeformem fieri viderimus, quo inferius e squama exeat, argumentari licebit in hunc modum: setam insignem, ex apice valvu- lae enatam, praesertim validiorem et praelon- gam, sive vera sit seta, sive formam subulae vel aristae induerit, non simplicis nervi avulsi, sed epiphy.is peculiaris ac genuinae natura prae- ditam esse. ftaque multo gravioris momenti quam aristae ac setae Z49TOs(ios, Calamagro- sitios, Polypogonis rel., imo verae evolutionis floralis monumentum et propterea reapse ge- nerica nota erit arista terminalis Szipae, Urach- 104 1V. De Genere et Specie. nes, ristidauc, seta 24nemagrostios , Mühen- 8. 16. Quae theoria etsi rationibus phytonomicis bergiae. satis congrua existimanda videtur; tamen legis supra constitutae neutiquam desunt exceptio- nes, quae, licet ipsam legem evertere non va- leant, explicationem non nisi aegre admittunt. Subulationes JEchinochloae, Tritici, Oryzae, se- tas z4oropyri, aristas Sorghi, Sachari Teneriffae al. omnes terminales, at nihilominus vagas esse constat. Quae arma, quam tandem in horum graminum (ut plurimum quidem cultorum aut loca culta amantium) evolutione personam age: re censenda sunt? an vera rudifenta floralia, mer:ve luxuriei processus habeamus? Hic om- ninoin hac tantis tenebris obruta doctrina va- stissimus ulterius inquirendi atque explicandi Phytologis adhuc patet campus. Quis enim est, | qui Gynzerüii plautae masculae spiculas nudas ac muticas, femineae longe subulatas ac lanigeras interpretari audeat? aut qui rationem extrica- re valeat, cur aristae semper singulares sint, dum subulae, eaeque longissimae saepe, aristis saltem maxime analogae, haud raro ternae, qui- nae, septenae, nonae. occurrant? cur muluüflo- iv. JDe Genere et Specie. 105 rorum perfectorum genera fere omnia, solis Avena, JDeschampsia et Corynephoro. exceptis, in apice, non vero in dorso aut basi armigera deprehendantur? cur tandem nulla nisi uniflo- ra gramina: Colobachne, Polypogon, Perotis, Chaeturus, LLycurus, 24egopogon rel. et poly- gala quaedam, glumas quoque setigeras .ha- nn ? / / B. HW uc Jam, collatis materiae floralis evolutionum singulis quae hucusque enumeravimus momen- tis, in genere constituendo respiciendum erit 1) ad stigmatum indolem, quae quidem 5) 4) non tam generis ipsius quam affinium ge- nerum nota communis videtur (S. 5.). ad tegminum floralium numerum, h. e. utrum tegmen (uni- aut bi- valve) sim- plex sit, an duplex (S. 6.). ad substantiam et nervositatem squa- marum f[loralium (S. 7.). ad mutuam glumarum valvularum- que prop ortion em, , tam. situs quam longitudinis; probe tamen consideratis exceptionum rationibus (S. 8. 9.); consul- tis Uniflororum armis terminalibus (S. 11.). 106 1V. JDe Genere et Specie, 5) ad statum polygamum (Furzd. 24gr.p. 38. 5gg-); pure uniflorum; et multiflo- rum, qui incipit in Calligeris unifloris (Cap. I. S. 16. sqq.). 6) ad locustas cum pedicello articulatas aut continuas (S. 12.). 7) ad calli villos longiores (S. 15.). 8) ad arma eximiae longitudinis termina- lia, tam glumarum quam perianthii Uni- flororum, et consideratis simul aliis no- üs genericis, mulüflororum et polygamo- rum (S. 14. 15. 16.). Ezcluduntur contra e notis geuericis: Seminis adnatio aut libertas; Numerus staminum; Squa- mae lodiculares; Tegminis alterius numerus squa- marum; Numerus flosculorum in multifloris; Ma- jor minorve flosculi secundi in sesquifloris per- fectio, diversaque ejusdem forma; Glumarum valvularumque acuminationes breviores, mucro- nes, erosio, denticulatio; Arma dorsalia, et multílororum pelygamorumque terminalia so- la; Longitudo relaüva glumarum in unifloris apice armatis; Articulatio vel continuitas ari- stae vel subulae terminalis (ob affinitatem ar- morum inter se), atque forma aristae. — Plura de mulüílororum perfectorum, deorsum im- iv, De Genere et Specie. 107 perfectorum et polygamorum notis genericis, ea dissertationibus futuris reservo, S. I 9. Nondum denique inflorescentiae inter no- tas genericas mentionem fecimus. Sustentacula enim spicularum, s. pedunculi, ex axi commu- ni emersi, proprie haud magis ad ipsum florem atünent, quam culmi pars inferior ad ipsam suain spicam terminalem; evolutio autem gra- minea progressiva, qua nituntur genera, ob ipsam internodiorum naturam in floribus solis posita esse potest. Igitur inflorescentia, s. flo- rum in culmo distributio, inter rationes gene- ricas ipsas quidem militare nequit, earum au- tem symbolum universale atque ita naturale - (Cap. II. S. 16.) sistit, ut inter notas characte- ris generici semper primam aciem tenere me- reatur. Sic solum Spicae vocabulum ad genus polygamum annuntiandum sufücit; Cristae, Ca- ducei, Racemi notio Agrosüuos, Milit, Poae etc. fabricam genericam sola excludit; Cristata ge- nera: Chloris et cum illa Cynodon et Rhabdo- chloa, numquam paniculata gramina erunt, sed fasciculata aut digitata; etc. De quo fusius tra- ctatum est in Fund. 44gr. p. 4o. sqq. 108 1V. De Genere et Specic. NETS Cujusmodi quidem ipsi naturae accomoda- ta generum rite constituendorum praecepta, vel si quis, diuturno nátürae usu edoctus, his ad- eo exploratiora dare valeret; ea tamen apud Jgnarum, sive tiro sit aut clarum inter doctos nomen ferat, nunquam tanti viderentur mo- menti, ut hominem partium singularum formis, .armis, indumentis, numero, glumarum valvu- larumque denticulis aut mucronulis vexatum impediant, quo minus hisce rebus notulisque generula sua superstruat; ut centies illi frustra -cum LiNN.EO succlamaturus esses: Scias cha- -racterem non constituere genus, sed genus cha- -racterem! Gramina esse possunt, in eodem evo- lutionis gradu una collocata, quae nihilominus partium, epiphysium etc. formis, numero, loco, magnitudime ludant; hae autem singulae notae Species potius, nec genera, constituere, is tan- -tum perspiciet, qui evolutionis gramineae ra- tiones ipsas prius probe perspectas habebit. Cu- jusmodi genera sunt v. gr. Chloris, 4ristida, Mühlenbergia , Eutriana, z4ndropogon et pl. al. G- 20. Totus in eo fui, ut demonstrarem, omnem iV. De Genere ct Specie. 109 evoluiionem gramineam proficisci ex uno eo- demque principio florali, generaque non for- mis singularibus, sed ponderatis ipsius mate- riae ífloralis ecvolutae modificationibus progres- sivis rite constitut posse. Jam Graminum sins gulorum sive Specierum considerandarum ra- tiones ex alieno atque ab hoc prorsus diverso principio tandem derivare licebit? — Siquidem differentiae genericae character e charactere fa- "miliae universali deducendus est; differentia speciei e generis charactere petatur necesse erit. Ex quo, me quidem judice, sequitur, notas specificas specierum, perinde ab generis, e flo- re ipso desumendas, atque in universum légem ponendam esse hanc: quemadmodum ,in Gra- minibus, unus idemque evolutionis floralis gra- dus genera constituit; ita hujus unius ejus- demque gradus modificationes constituunt spe- cies. taque, ut speciei notio rite concipia- tur, primum generis natura probe perspicien- da est; nam quae in genere fallaces sunt no- tae, in specie, generis ectypo (Fuzd. 4er. p. 56.), non certiores erunt. Sic v. gr. arista in 24grosti, z4lopecuro, Polypogone vix ullius; in Stipa, Z4ristida, Mühlenbergia magni mo- menti erit e. s. p. Partes autem. formasque, tto IV. De Genere et Specie. sua quidem natura inconstantes, cultura nihil unmtari, hoc characteristicae pro specie notae esse nequit; nam graminis, ejusmodi partibus notisve primitus praediti, semen eandem aut per omne aut per longum tempus eodem mo- do expressam plantam propagare solet. Inter cujus rei innumera exempla P/alaridis arundi- nac. piclae , aut Tritici tantum monere opus est, cujus varietates numerosissimas, utique persistentes, totidem species esse originales ne- mo facile opinabitur. S. at. Yla autem lex Graminibus eo aptior cen- sebitur, quod totum gramen ab ipsa culmi sui ba; floris naturam prae se ferre intelleximus. Quamvis igitur folia minus sane momentum ha- beant, tamen et illa graminum characterem spe- cificum intrare poterunt, dummodo constantis * in sua specie naturae sint. Certe enim non facile unius ejusdemque formationis specialis habenda erunt folia in culmo sursum sensim majora, et eadem sensim minora; alius speciei erunt folia stricto-involuta ac rigida s. juncea, alius plana, mollia, laxa; latitudinem tamen et longitudinem nihil ad speciem facere posse, fa- iV. De Genere et Specie. fir cile intelligitur. ldem de Ligula valet, quae, callosa, semilunaris, sola pilorum densa serie constituta, alia erit quam membranacea, tene- ra; at ipsa tum hujus ligulae membranaceae longitado varia species nequaquam distinguet. Radü, positione ipsoque numero, saepe per ge« nera integra (v. gr. in Festuca) characteristicis, ad distinguendas species aptiores sunt, quam sola suae superficiei indole. Sed longe prae- stant partium Jfloralium ipsarum relationes mu- tuae, formae, rudimenta, inflorescentia pecu- laris. Ubique enim floris conditio primum et ante omnia examinanda; qua differentiam nul- lam praebente, dissidentia quocumque alio mo- do individua pro varietatibus potius, quam pro speciebus declaranda sunt. S. 25v Hic enim mihi Zarietatis character esse vi- detur, ut sit Graminis cujusdam, in partibus essentialibus (h.e. floralibus) cum reliquis suae speciei individuis ad amussim congruentis, mo- dificatio vegetativa; neque vero vaga ac transi- toria (cujusmodi esse solet statura, indumen- tum, prolificatio, color rel. quae cuncta meri lusus vegetabiles , neque vero varietatis notae 112 rv. JDe Genere et Specie. Sunt); sed constans, atque, radice aut semine propagata, perennis. Inter partes autem mere vegetativas primum locum tenet radix. Quae, qualiscumque persistat, fibrosa, grumosa, bul- bosa, repens, stolonifera et proinde etiam an- nua aut perennis, optime cum una eademque specie, ab initio ita modificata, recte, ut mihi quidem videtur, conjuncta esse potest. Ta- men in iis speciebus, quarum radicis florumque conditiones conveniunt, notae a radice desum- tae, floralibus, iis praesertim quae minus forte evidenter definiri possint, aptissime subjun- guntur. * *- * Acceptas tironibus fore credidi Calamagro- sitios et Mühlenbergiae specierum plurimarum, aegre nec nisi definitionibus prolixioribus bene distinguendarum, adumbrationes, non ad natu- ram (ne formis oculus capiatur) sed ad singu- las partium floralium relàtiones mutuasque pro- portones, in Tab; IV. et V. exhibitas. Uni-et Sesquiflororum Go n'era-et D p'e c T9» Ge ne t^ Giraminum uni- et sesqui-flororum Locustae typice constructae (Cap. I. $. 9. Cap. IV. S. 7.) sunt au£ sub perianthio (cum glumis plerum- que contiguo) nudae, au£ sub eodem (a glumis distincto) calligerae. A. Callus nullus sub perianthio. 1) Locustae pl. min. oblongae, (muticae aut; rarius, dorso armatae) . JZJrLFACEA. (V) 1. Cornucopiae. 2. Zlopecurus. 5. Phleum. 4. Lappago. 5. Knappia. 6. Crypsis. 7. Vil- fà. 8. Potamophila. 9. Leersia? 10. Limnas. 2) Locustae pl. min. lineari-lanceolatae, (ple- rumque subulatae) . . JSPAnTEA. (ll.) 11. JVardus. 123. Spartina. 15. zdegopogon ? 14. Dycurus? (Huc et genera mihi ignota: zdmphipogon et Diplopogon.) Dubiae sedis: 15. Schmidtia. 8 * 116 Genera. b. Callus sub perianthio. 1) Callis muticus, aut ejusdem processus (ru- dimentum) nudus . ZAGROSTIDEA. (1I. a) Callus planiusculus, saepe minus mani- b) festus, saepe processum ferens. 16. z"4chnodonton, 17. Chilochloa. 18. Ga- stridium. 19. Polypogon. (Stipa -dristella. ob formam calli; an genus?) Callus stipitiformis s. obconicus, muti- cus. (Vix hujus loci; tam ob calli in valvulam superiorem quasi transeuntis formam quam ob squamarum substan- tam forte tribus peculiaris. — Stipacea Kuntb). 20. Perotis. 21. Chaeturus. 225. Ürachne. 25. zdrislida. | 24. Stipa. Obs. Genus Jnisopogon, quod hujus loci videri possit, cum Danthonia conjungendum, cujus species per- inde uniflora est, ac inter Arundines (Donaces) "runde mauritanica. (Cf. Cap. III. S. ar.) Callus testiformis, manifestus, muticus aut processum ferens. 25. Mühlenbergia. 26. 44grostis. 27. z4nem- agrostis. (Huc forte etiam Pentapogon, mihi ignotus.) "are Genera. 117 2) Calli processus piliferus, aut, ubi hic deest, saltem. villi longi e callo C. 21:422 4GnRo0ST1- DEA, S. PSEUD ARUNDINES (lV.) 28. Echinopogon. 29. Lachnagrostis. 5o. Ca- lamagrostis. 51. Lagurus. | 5) Calli processus apice flosculi rudimentum ferens, (quod pl. min. ad explicationem ten- SE elcslai tes Uu OHEOBIDE S (Y. 52. Chloris. 55. Gymnopogon. 54. Eutriana. bi * x Genus e Spicatis huc relatum: 55. Psilurus. e Caduceatis: ^56. Hordeum. ]. VILFACEORUM GENERA. 1) ConNUCOPIJE L. Flores super receptaculum transversum, cyatho inclusi, thyrsum c a- pitatum mentientes. Glumae aequales. Valvula 1. Stigmata simplicia. Tr. Fund. 24er. p. 9g. CEPS EDU Pedunculus communis tubaeformis; incurvus. Pedicelli absque nodulo claviformi in glumas transeunt. Glumae ad medium usque con- natae. .Lodicula nulla. Stamina 5. Styli 5, connati. -ALOPECURUS L. Thyrsus. Glumae ae- quales, perianthium aequantes. Valvula (1-2) dorso aristato-setigera. Stigmata simplicia. Tr. Fund. pr. p. 100. JU et. S. IL pou Thyrsus cylindraceus l. cap:tuliformis. —Pe- dicelli claviformes. |Glumae .plerumque in- 4) Genera. 119 fra connatae. — Perianthium urceiforme uni- valve, rarius bivalve. | Lodicula nulla. Sta- mina 5. Styli 2, plerumque connati. R3 Dividitur: a) Glumis muticis; Perianthio univalvi (-4lo- pecurus), b) Glumis caudato-subulatis; Perianthio ple- rumque bivalvi (Colobachne Beauv.). PuHLiEvUM L. Thyrsus. Glumae aequales, cornutae, pectinatáe, valvulis multo lon- giores. Stigmata plumosa. IT. Fund. 4der.p. 10:, , Ft, et S, HI. p.37. Thyrsus cylindraceus l. oblongus. Perian- zhium muticum, rarissime univalve. — Lodi- culae squamae 3, aut nullae. Stamina 5. Styli 2. LaPPAGO Schreb. Thyrsus laxus. Gluma inferior minima, superior hamis obsita. Stigmata simplicia. Tr. Pund- 4er, p. x15. TRAcus Hall. — R. et S. II. p. 17. Facies Cenchri. Locustae in /hyrsulis par- lialibus. | Perianthium muticum. — Lodiculae squamae 2. Stamina 5. Styli ». Obs. Quae de Lappagine disserui in Fund. 74gr. p. 67. retra- cianda sunt. Nihil hoc gramen cum Cenchris con mune ba- 120 Genera. ' 5) 6) 7) bet, nisi habitum; periantbium ili enim neutiquam est in- versum, mec glumula illa inferior, ob situm ejus ad dor- sum valvulae inferioris, umquam pro flosculo neutro haberi poterit. Scilicet hami illi (qui in Zappagine nihil aliud sunt quam cilia PA/ei, crassiora tantum, et multiplicata) soli Cen- chrum non constituunt, qui organisatione prorsus aliena gaudet. KoruAPPIASm.Racemus simplicissimus. Glu- mae subaequales perianthio longiores. Val- vularum (1-2) tela villosa, Sti gmata simplicia. IT. CPWUd) 2er. p. XXe CuawacnosTis Borkh. — AR. et S. IT, p. 181. Perianthium »uticum. | Lodicula nulla. Sta- mina 5. Styli ». CnrPsis Ht. Kew. Thyrsus. Glumae sur- üum sensim carinaiae: inferior minor. Val. vula inferior sursum sensim carinata, Stigmata simplicia. Tr. Fund, gr. p. 14... cet S: EE poa, Thyrsus cylindraceus, oblongus l, capitatus. F'alvulae superioris nervi obsoleti, intime ap- proximati, Lodicula plerumque nulla. $ía- [24 z ) mina 2.5. Styli 5, FiLrA4 cidans. 'Ehyrsus, Juba vel Pa- nicula. Glumae ecarinatae (sed saepe uninerviae): inferior minor. Valvula in- Genera. 12I ferior enervis aut uninervis (rarissime sub- trinervis. Stigmata plumosa. Tr. Fund. 249r. p. 118. Sub Acnosri R.et S. p. 16. CoLPoniuM Tr. Fund. zdgr. p. 119. PuiPsiA T'r. ap. Spreng. n. Entd. II. p. 57. Perianthium mutcum. — Zalvulae superioris cosiae approximatissimae saepe in unam co- ire videntur. JLodiculae squamae 2-1. Óa- Obs. Genus, quoad inflorescentiam polymorphum, Paniceis à latere affine ob substantiam valvularum chartaceam, saepe enervem. In quibusdam Lodiculae squamae sensim ad lon- gitudinem perianthii elongatae semen (aurantiacum, sordi- de lateritium vel eglaucum, oblongo- subrotundum, com- pressiusculum) quasi tenaculo captum protrudunt et de- mum demittunt (unde nomen Sporoboli Br-). Athaec Lo- diculae elonsatio seminisque projectio nec in omnibus speciebus, nec, ut videtur, in quorumdam speciminum lo- custis omnibus observatur (quamobrem Sporobo/i cum F'il- Jfis confluunt). Ín Fifa commutata Lodicula univalvis, perinde elongata, cucullata, a latere perianthii valvulae inferioris fissa, semen pericarpii membranacei instar in- cludit et demum elastice emittit. Eadem absque dubio fuit organisatio, quam in Zi/fa juncea (Colpodio juncco Tr. in Sprgl. n. Entd. 1I. p. 37.) incurius pro polyga- mica habui. 9$) PorA4MoPHILA Br. Juba panicularis. Glu- P mae minimae: inferior minor. Valvula 122 Genera. inferior 5-nervia; superior trinervia. Stigmata plumosa. (Stamina 6, locusta- rum inferiarum abortiva). Tr. Fund. «Agr. p. 206. Pedicelli cum. locusta articulati, Perianthium muticum membranaceum, Lodiculae squa- mae 2. dtamina 6. in inferiori Jubae parte abortiva, Styli 2. Obs. Flores polygami dici nequeunt ob valvularum positionem legitimam, 9) Lzznsr4 S». Juba panicularis. Glumae nulae. Valvula inferior'navicularis, compressa. Stigmata plumosa, Tr. Fund. Agr. p. 115, ASPRELLA Schreb. — AR, et S, IT. p. 11. Pedicelli cum locusta articulat. —|Lodiculae squamae 2. dSftamina 1-5-6. Styli 2. Obs. Glumas, insigni valvularum nervositate forte compensatas, suppressas esse ex affinitate laterali Oryzae atque E/r- hartae probater. Squamula, quam in L. brasiliensi ob- servavit cl. Sprengel, Oryzae rudimentis ,glumas men- tientibus analoga videtur. 10) LriuxwAas Tr. Panicula. Glumae navi- culares. Valvula inferior dorso arista- to-setigera. Stigmata plumosula. Tr. Fund. zdgr. p. 1 16. Gezera. 1235 Glumae angulato-naviculares, periauthium subaequantes. J'alvula i/ferior subnavicu- laris; superior angustistima. JLodiculae squa- mae 2. dGStamina . . . Styli 2, basi coaliti. Ill. SPARTEORUM GENERA. Nanpus L. Racemus simplicissimus. Lo- custae solitariae. Gluma r, pusilla, den- tem axis mentiens. Valvula inferior bre- visubulata. Stigma 1, simplex. T'r. Fund. Agr. p. 96. R. et S. IT. p. 10. -4xis pro quavis locusta hine excavatus. J'alvulae lineari-involutae. Lodicula nulla. LI Y Stamina 5. Stylus 1. Obs. Ad valvulae inferioris basin pili brevissimi appositi sunt, rarius in squamulam minimam confluentes, quae tum gluma superior. SPARTINA Schreb. Juba cristaefera. Lo- custae imbricatae, solitariae. Gluma 1n- ferior duplo minor. Styli infra connau. Stigmata simplicia. Er d Mars p. 319. RPeC S. TENDO: Locustae lineari-lanceolaiae, clausae. Z'al- vula superior inferiore paullo major. —Lo- dicula nulla. Stamina 5. Styli 2, infra con- nati. 124 15) Genera. -4AzcopoGoN Hb. et Bpl. Racemus. Lo- custae e quovis radio binae, ternae: la- terales plerumque masculae. Glumae et Valvulae inter lacinias subulato - setige- rae. Stigmata cristata. T'r. Fund. 44er. p. 1232) JE PIS EP Bo. Glumae perianthio breviores: aut utraque aut superior tantum bifida, inter lacinias subulato-setigera: inferiore quandoque sub- trifida, biseta. 7/alrula. superior aut bisu- bulata, aut simpliciter bicarimnata et mutica. Lodicula nvlla? Stamina 5. Styli 2. Obs. An glumae potius sunt flosculi abortivi? Plane oppo- sitae sunt, nec alternae, vaginantes. Inter illas prolon- gatio pedicelli brevissima, ita ut primo intuitu valvulae ipsae pedicellatae videantur. Lrcunvs Hb.ct Bpl. Thyrsus. Locustae e quovis radio binae: brevius pedicellata mascula, Gluma inferior 2»-5-, supe- rior r-subulata. Valvula inferior in subulam excurrens. Stigmata cristata. Tr. Fund. Agr. p. 121. .R. et S. IT. p. 49. Lodicula nulla? Stamina 5. Styli 3. — De glumis et pedicellulo valvularum idem quod de Aegopogone valet. 15) 16) Genera. 125 JDDubiae sedis genus: ScuurDTIA Presl. Panicula umbellulae- fera. Gluma inferior major. Valvula 1, aut nulla. Stigmata simplicia. Tr. Fund. gr. p. 94. CorLEANTHUS Seidel — AR. et S. IT. p. 11. Gluma inferior acuminata; superior dimidio brevior, bifida, bicarinata. Z7'alrvula periaz- zhü hyalma, longitudine glumae superio- ris, vaga atque saepissime certissimeque nulla. .Lodicula nulla. Stamiza 2-5. Styli 2. Semen ellipticum, magnum. Obs. Callus nullus; sed sluma inferiore majore (Cap. IV. S. * II.) a reliquis Vilfaceis recedit. IIl. AGROSTIDEORUM GENERA. «AcuNoDoNTON Beauy. Thyrsus subpani- cularis: Glumae aequales, acutae. Pe- rianthium pl. min. membranaceum, sub- vasculiforme. Callus processum ferens. Ib cto IE p. 17. Sub PuLEO, T'r. Fund. 4er. p. 101. Pedicellus apice triqueter, utrinque adja- cente gluma subnaviculari. Callus planius. ^u Genera. culus aut rotundiusculus. Lodicula nulla? Stamina 5. Styli 5. Stigmata simplicius- cula. CuH1LOCHLO 4 Beaup. 'Thyrsus panicularis. Glumae aequales, simpliciter - aut. cor- nuto-acuminatae. Perianthium coria- ceo-chartaceum, oblongum. Callus pro- cessum ferens. Tr. Fund. gr. p. 125. R. et S. IT. p. 20. 18) Pedicellus cum locusta subarticulatus. Cal lus rotandiusculus. Zodiculae squamae 2. Stamina 5. Styli 3. Siigmata simplicius- cula. GasrRIDIUM DBeauv. Panicula thyrsifor- mis. Glumae inferne subventricosae, lan- ceolato-lineares: inferior longior. Perian- thium (multoties minus) membranaceo- chartaceum, oblon gum. Callus muticus. T'r. Fund. Agr. p. 105. R. et S. IT. p. 16. Locustae chelaeformes. |. Lodiculae squamae 2. Stamina 5. Styli 3. Stigmata subsim- plicia. 19) PorrpPocox Desf. Panicula pl: min. thyr- siformis. Glumae aequales, apice setige- rae, Perianthium membranaceo-char- Genera. 127 taceum , oblongo-lanceolatum. | Callus muticus. T'r Fund: Mer. p. 10r. RR. et S/ IT. p.a5. Glumaé perianthio duplo longiores. Seta dorsalis perianthii vaga. —Lodicula nulla. Stamina 5. Styli 2. "StiPmata . .'J. 20) PzrnoTIS Hort. Kew. 'Thyrsus racemosus, simplex. Pedicelli cum pedunculo et lo- custa (decidua) articulati. Glumae (lon- ge) subulatae: inferior major. TT Pund?sropsogogs Ri ers. ITSp.Yo. NteriDrUM 40S Fo d Cp 102; Locustae subulaeformes. Perianthium hya- lino-chartaceum. — Lodicula .. . Stamina 5? Styli 9. Stigmata plumosa. Obs. ,Involucrum villosum'* (Beauv.) nil est, nisi locustaruni subulae e vagina suprema porrectae. 21) CuHxTURUS Link; Panicula. Pedicelli fasciculati cum. pedunculo et locusta arti- culati.. Gluma inferior (longe) subulata, major. Tr. Fund. z4gr. p. 100. R, et S. H. pi 15. Perianthium tenuissime membranaceum glu: ma superiore paullo brevius. Lodiculaé squae. mae 2. Stamina 5. Styli 3. Stigmata plu- mosa. 128 ' Genera. 22) URACHNE Ír. Panicula. Glumae her- |. baceo-meimbranaceae. Perianthium el- lipicum, demum carüilagineum, nitidum, apice aristato -caudatum. Tr. Fund. zdgr. p. 109. PierATHERI spp. Beau». ACHNATHERI spp. Peauv. Onvzopsis Mecha. — T'r. Fund. 24gr. p. 108. AR. et S. II. p. 10. Callus perianthii cum ipsius substantia, prae- sertim dum haec maturescit, confluens. Lo- diculae squamae 2, 5. Stamina 5. Styli 2. Stigmata plumosa. Obs. Oryzopsis nota essentiali nulla differt. Pilorum calli, qui in sola Or.asperifolia distincti sunt, vestigium quod- dam et in Urachne coerulescente adest. Dividitur : a) Radiis compositis, glumis perianthio longioribus. b) Radiis simplicissimis, glumis perian- thium aequantibus. 25) -dnrsTID.A4 L. Panicula. Glumae mem- branaceae. Perianthium coriaceum sub- cylindricum : valvula inferior aut subula aut arista tripartita terminata. , 24) Genera. 129 Tr. Fund. 44er. p. 120. R. et S. IT. p. 19. CuuTARIA Beau. — ft. et S. HH. p. 18. CunTOPOGON Beauyp. — R.et S. II.p. 19. ARTHRATHERUM Deaurv. -— R.et S. ibid. FRadiü pauci. — Glumarum proportio varia, plerumque tamen inferior minor. Z'alvula superior i plurimis minima. ALodiculae squa- mae 3. jS/amina 5. Styli 5. Stiemata plu- mosa. Dividitur : 4) Perianthio cum subula tripartita non articulato ( Chactaria). b) Perianihio cum arista tripartita articu- lato (C4dristida). STrPA4 L. Panicula. Glumae membra- naceae. Perianthium coriaceum subcy- lindricum: valvula inferior arista aut su- bula unica terminata. Tr. Fund. gr. p. 1310... R. e£.S. TT. p. 15. SrREPTACHNE Br. T'. Fund. 4gr. p. 111. R. et S. LI. p. 15. JaRAVA FE. Per. — .R. et S. I. p. 8. fadii plerumque pauci. Glumarum propor- tio varia. .Lodiculae squamae 2, 5. Stami- nà 1-5. Styli 3. Stigmata plumosa. 9 150 Genera. Obs. Streptachne non aliter a Stipa differt ac. Chaetaria ab Aristida. 1 Dividitur: a) Callo sub perianthio planiusculo, Ari- sta stricta (dristella. Àn genus pro- prium ?) b) Callo obconico, Arista geniculata, pli- cata vel tortüli (Süpa). 235) MUEHLENBERGIA Schreb. Panicula pl. min. contracta, saepe thyrsiformis. Glu- mae longitudine varia: inferior minor. Pe- rianthium lanceolatum: valvula inferior apice mucronata, subulata l. setigera. Calli proc essus vagus. Tr. Fund. 4gr. p. 116. R. et S. IT. p. 18. CiNNA L. Tr. l.l. p. 1318. — sub Agrosti R. et S. IH. p. 575; Tosacnis Beau». Tr. l.l. p. 117. süb Tri- chochloa. Popos.MuM Desv. Tr. ibid. R.et S. II. p. 18. sub Trichochloa. BRacuvELvrRUM Beauv. Tr. l.l. p. 124. R.et 3: IIS. TuicnocutoA Dec. Tr. l.l. p.117. R. et S. II. p. 18. Genera; 151 CLoMENA? Beauy. Tr. l.l. p. x18... FR. et S. p. 18. Callus brevi-piliferus aut nudus, muticus aut processu auctus. Perianthium pilis ad- spersum vel nudum. .Lodiculae squamae 2». Stam. 1. 3. 5.. Styli 2. Stigmala plumosa. Obs. De hoc genere vid. supra Cap. IV. S. 8. rr. Dividitur (sed aegre; nam setatio in subulatio- nem transit per M. diífusae perian- thium |subrostratum): a) Perianthio apice integro, pl. min. su- bulato (Mühlenbergia). 5b) Perianthio apice bidentato, mter den- tes setigero (Trichochloa). 30) z4enosrrs L. Panicula. Gluma infe- rior (paullo) major. Perianthium ob- longum. Valvula inferior mütica vel dorso àrmata. Callus muticus l. submu- ticus. Tr. Fund. Agr. p. 11: R. et S.IT. p. 16, TnrcuoniuM Mecha. — R.et S. IT. p. 1a. V'al»ula superior longitudine varia; saepe minima ]. obsoleta. .Lodiculae squamae 2. Siamina 1-5. Styli 3. Stigmata plumosa. * 9 Obs. b) Genera. Divisio hujus generis ex arista (24graulus Beauv.) maxime fallax. — Gaudino teste, valvula superior in iis speciebus, quae eadem, «eaque majuscula, gau- dere solent, v. gr. in 24gr. rupestri, saepe omnino de- fiit; in 24gr. elpina contra, cui haec valvula mini- »ma est, saepe angostissima, linearis et valvula inferiori paullo brevior, plerumque vero omnino deficere dicitur. Mirum! fere ex omnibus Europae alpibus harum spe- €jerum vidi et examinavi plurima specimina, nec um- «uam valvulam superiorem aut elongatam aut deficien- tem observavi. Idem valet de 24gr. canina et hybrida Goaud. Dividitur : &) Valvula superiore (distinctissima) infe- rioris dimidium attingente aut longiori (-"AMgrostis) : Valvula superiore minima (ovario ple- rumque minori) vel obsoleta (T7icho- dium). 27) -dwEM.4GROSTIS dr. Panicula. Gluma inferior (paullo) minor. Perianthium oblongum. Valvula inferior sub apice setigera. Callus processu auctus. Tr. Fund. z4gr. p. 128. Lodiculae squamae 2. Stamina 5. Styli 3. Stigmata plumosa. 28) 29) Q1 Genera. 15 IV. CALAMAGROSTIDEORUM GENERA. EcurwoPocGow Beauv. "Thyrsus (plerum- que capitatus). Glumae perianthio paullo breviores: inferior paullo minor. Val- vula inferior sub apice crasse setigera. Nu unde dor p 30. NK. et5. IT- p. 25. Lodiculae squamae ». Stamina 5. — Styli 3. Stiemata plumosa. — Ab -Ziemagrosti infio- rescentia et processu pilifevo distinguitur. LacuwacnROosTIS dr. Panicula. Glu- mae perianthio duplo longiores. Valvu- la inferior dorso aristata, (plerumque RN 4 pilis adspersa). Tr. Fund. wer. p.128. Gluma inferior paullo major. — Perianthium lineari- oblongum. Calli processus barba- tus. JLodiculae squamae 3. ótamiia 5. Sty- It. ótrgmata piumosa. Qbs. |. An mera. subdivisio Ca/amagrostios ? Ca4LAM4GBROSTIS Roth. Panicula. Glu- mae perianthio pl. min. longiores. Pe- rianthium villis s. pilis stipatum, (gla- brum), dorso aristatum aut setigerum, ra- rius apice aciculatum 1l, muticum. 51) Genera. AnUNDO T'r. Fund, .4er. p. 108. R. et 8; ET. DEvEUXIA Clar. — R.et S. IH. p. 54. s j Glumae saepe subaequales: inferior tamen T fere semper major (Cap. IV. S. 9). Pro- cessus calli aut (varius) nullus, aut barba- tus vel comosus. Sefa, quo inferius e val- vula exit, eo distinctius in aristam muta- tur. Lodiculae squamae 2. Stamina 5. Sty- li 5. Stigmata plumosa. Obs. Vera Arundo Veterum est Donaz Beaup. (Scolochloa AMert. et Koch.), cui illud nomen genericum (.4rundo) eo magis restituendum esse censeo, cum, monente jam cl. Link, Donacis nomine testaceum bivalye veniat. Ca- lamagrostis (Euell.) autem Veteribus Gramen arundi- naceum fuit, cujusmodi haec nostra sunt. La4GunRvus L. Thyrsus panicularis. Glu- mae longe subulatae, plumosae. Valvu- la inferior 2-5-4-seta, dorso aristata. Tr. Fund. 44gr. p. 126. R. et S. IT. p. 19. Thyrsus ovatus. .Lodiculae squamae 2. Sta- mina 5. Styli 5. Stigmata plumosula. V. CHLORIDEORUM GENERA. CHLORIS $». Cristae digitatae s, fasci- culatae. Geiicra. 155 Tr, Fund, zígr. p. 1360, R. et S, II. p. 55. Cxxopnox Ach, — Tr. l. l. p. 125. R. E H.p. o. RuaspocHLOA Beau». — R. et S. II. p: 95. Cristarum locustae biseriales. | Glumae per- sistentes, hyalino- chartaceae : inferior mi- nor, (quoad situm interior). Audimentum flosculi secundi simplex aut duplicatum : alterum altero inclusum. — Z/'alvula inferior coriacea; superior inferiorem aequans. Ao- diculae squamae 23. Stamina 5. Styli ». Stigmata plumosula. Obs. Ex iis quae de evolutione florali genera constituente praemisimus, arma rudimentorum sola characterem ge- neris non efficere posse per se liquet. In reliquis au- tem notis omnibus Cynodon cum Chloride congruit. — Hhabdgochloa solo flosculorum dorso minus gibbo dis- Crepat. Dividitur : a) Glumis minus inaequalibus, perianthio. mutico ovoideo brevioribus (Cynodoz), b) Gluma inferiore perianthio armato ovo- ideo duplo breviore (CHloris). €) Glumis ad invicem adque perianthium lanceolatum dorso gibbosulum, sub api- Genera, ce setigerum, proportione varia (v. Cap. IV. S. 11.) (Zthabdochloa). 55) GraNoPocoxw Beauv. Juba: radiis ra- 54) cemosis. Tr. Fund. gr. p. 124. R. et S. IH. p. »5. Radi racemosi, virgati. Glumae valvulis longiores, lineari-angustatae: inferior paul- lo minor, (quoad situm interior). Zalvu- lae subinvolutae, subaequales: inferior sub apice setigera. Processus calli aut apice sinpliciter tumescens, aut rudimentigerus: rudimento setigero. .Lodiculae squamae 2. ótamina etc. . . . Obs. Organisatio ZAabdochíloae ! de. qua Gymmopogon vix sejungi posset, misi inflorescentia discreparet. Attamen radii ipsi nun veri racemi sunt, ob positionem glu- marum. EurnIANA dr. Racemus simplex aut cristaegerus; aut Crista solitaria. Tr. Fund. 44er. p. 161. Spiculae sesqui- 5-ílorae: ílosculis sursum imperfectis, masculis aut rudimentis tan- tum trisubulatis. Gluma irferior minor, (in- tegra aut in mervos divulsa). Lodiculae squamae ». dtamina 5. Styli ». Stigma- ta plumosa. Genera. 157 Dividitur : a) Racemo; Spiculis solitariis (Triathera). TRriATHERA Dese, — AR. et S. II. p. 25. PENTARHAPHIS Kunth, - R.etS. IT. p.22. TRLENA Kunth,. — .R. et S. IT. p. 35. b) Crista. solitaria. (L4ctinochloa). AcriNocHLoA JZ'illd. — R.et S. IT. p.22. CnHoxpnosiuM Desp. — R.et S. sub Acti- nochloa. (Vereor ne haec subdivisio cum sequente confluat.) €) Racemo; spiculis in cristis vel racemis CAtheropogor). ATHEROoPOGON JZilld. - R. et S. I1. p. 21. eamm Lag. DixEBA Jacq. (nec Delil?) — R.et S. IT. Da A. HrerTEROsTEGA Dese. — R. et S. sub Di- neba. PoLvyoboN Kunth. — R.et S. II. p. 42. 35) PsrLunRvus Tr. Spica. Spiculae sesqui-, bi-florae, transversim positae. T'r. Fund. .4gr. p. 95. Gluma 1, brevissima, sublateralis, rudi- 56) Genera. mentum tegens, Z'alvulae 5», lineari-invo- lutae: inferior apice setigera. Ex stipite brevissmo calloso processus, aut nudus, aut squamulam, aut flosculum completum ferens. | Lodiculae squamae 2. JS(amen 1. Styli 3. Stigmata, simphiciuscula, Honpzum L. Caduceus, pl. min. fragi- hs. Locustae ternae, sesquiflorae. In- volucellum sub quavis locusta diphyllum. T'r. Fund. dgr. p. 121, Ft, et S. IH. p. 48. Locustae laterales plerumque masculae aut steriles.. Perianthii gluma inferior subulata. Processus ananthus e callo, Lodiculae squa- mae 2. Stamina 5. Styli 5. Stigmata plumosa. Obs. Palisotii divisio in Hordeum et Zeocriton ex locu- siis lateralibus perfectis aut imperfectis minime naturalis. est, cum ulraeque saepe in eadem specie occurrant. Dividitur : " &) Locusüs lateralibus pedicellatis: Invo- lucelli foliolis coriaceo-induratis (Zeo- pyrum). b) Locustis omnibus sessilibus: Involucelli foliolis membranaceis (Hordeum). 139 $ p'e cie, i, CORNUCOPIE. Cornucopiae cucullatum LL. sp. pl. ed. 1, Cornuc. cucull. R. et S. Il. p. 551. V. cc, 2. ALOPECURUS. a) Glumae muticae; perianthium unival- ve (lopecurus). «dlopecurus agrestis L.sp.pl. ed. 3. 'Thyrso cy- lindraceo; Glumis ad medium usque con- natis, acutis, ad nervos hirtis; Valvula acuta; Stylis liberis. -Alop. agrestis. R. et S. II. p. 272. V. spp. Germ. Astrach. et cc. Ludit culmo bi-pollicari — bi-pedali; thyr- so simplicissimo et ramosiori. 140 "Alopecurus. Alopecurus creticus Tr. in Spreng. n. Entd. : II.p. 45. "Thyrso cylindrico; Glumis pe- nitus connatis, obtusiusculis, superne ci-- liatulis; Valvula horizontaliter truncata; Stylis connatis. "lop. agrest. Sieb. Herb. Cret. V. spp. Cret. "Alopecurus bulbosus L. sp. pl. ed. 5. App. Thyr- so cylindrico; Glumis subliberis, acutius-- culis, undique pilosulis; Valvula trunca- ta; Stylis infra connatis; (Radice bulbosa). | ZAlop. bulbosus, .R. et S. V. p. 268. V. spp. Gall. et cc. Obs. an z4lop. macrostachys Poir. specie diversus? "dlopecurus geniculatus L.sp. pl. ed. 3. "Thyrso cylindrico; Glumis ima basi connatis, ob- tusis, undique villosulis; Valvula obtusa; | Stylis liberis connatisve. | -Alop. geniculatus. .R. et S. I. p. 275. V. spp. Germ. Angl. Petrop. Astrach./Ta- - naic. Ircut. Lapp. | Ludit eX l'ariat: ramositate (in aquis flui- tans, elongatus), glaucedine, bulbosita- te radicis, thyrso longiori et composito, glumarum villositate (vidi pumila speci- Zlopecurus. 141 mina glumis glaberrimis ex agro Ástra- chanensi), locustis majoribus, setae in- sertione ac longitudine, stylorum con- nexione; quae singulae vicissitudines . varie in variis combinatae occurrunt. Vidi setam longam exsertam fere e me- dia valvula ortam cum stylis liberis et antheris croceis; setam mediae valvulae insertam, inclusam, cuin stylis connatis; setam infra medium provenientem et in- clusam cum stylis connatis et antheris magis linear!bus, pallidioribus etc. Ita- que specie non differt : -Alopecurus fülpus $m. — R. et S. 1. p. 274. «lop. paludosus Beauv. test. Koch et Mert. Fl. Germ. p. 481. -dlop. aequalis Sobolewsky Yl. Petrop. p. 16. V. spp: ÀAngl. Germ. Petrop. Volh. Lapp. Nec misi varietas est, Glumis dorso solo villosis, saepe (nec omnibus) mu- cronulatis : "Alopecurus aristulatus Mchx. "Alop. subaristatus Pers. R. etS. Il. p. 275. V. spp. Pensylv. 142 Zflopecurus. "dlopecurus pratensis LL. sp. pl. ed. 1. 'Thyrso. cylindraceo; Glumis infra pl. min. con- natis, acutis, carina villosissimis, ad ner- vos pilosulis; Valvula pl. min. acuta; Sty- lis connatis. | ZAlop. pratentis. .R. et S. 11. p. 269. Fariat : 4) (Germanicus *) Radice fibrosa, nodosaj. seta infra medium (rarius medio exser- | i ta aut saltem ad medium usque adnata), libera, longa, rarius perianthium tan- [9 Ded d REM aue CE tum aequante, (quod in spp. cultis vi- di); Glumis pl. min. infra medium con- natis. — Quae varietas ludit: «) Thyrso plerumque longiori, valvula. acuta. V. spp. Germ. Petrop. Ángl. Tanaic. Cauc. Altaj. B) Thyrso brevi, denso, valvula fere horizontaliter truncata. V. spp. Lusitan. *) Gramen phalaroides spica rmnolli sive ;.Germoenicum.** C. Bauh. — Ceterum radice repente Alopecurum nostrum et in Germa- Aia invenir, testantur cl. vii Bok et ZHeichenbach:. (Be. Zeitung, 1822. p. 338:) "Alopecurus. 145 Ceterum antheris albis, lividis, lila- cinis, croceis. — Semina clavo cor- nuta vidi. b) (Ruthenicus) Radice pl min. repente; séta aut ex ipso medio aut infra me- dium proveniente, tum vero aut abbre- viata, aut (saepe ad apicem usque) cum valvula cohaerente; Glumis longe con- natis. (Folia plerumque breviora et ri- gidiora.) Hic est: Zlopecurus nigricans Hornem., qui ludit: &) Seta inclusa vel abbreviata , foliis glaucescentibus : ! "Alopecurus sibiricus Schott. "lop. ruthenicus IF'einm. zAlop. repens MB. V. spp. Astrach. Cauc. Ircut. et cc. B) Seta exserta; thyrso plerumque lon- giori : "Alopecurus nigrescens Jacq. Eccl. 1I. Tab. r3. V. spp. Ircut. et cc. €) l'arictatem inter hunc, praesertim ru- thenicum , et sequentem a/pinum aperte intermediam: Thyrso oblongo-cylindra- ceo, nunc pollice breviori nunc (com- 144 "Alopecurus. muniter) sesquipollicari; Glumis basi connatis, acutis, undique villosissimis; - Valvula oblique truncata; Stylis liberis | — forte speciem propriam? — vidi e Dauria. Radix stolones emittit. | Cul- | mus r- »- pedalis, semper quam in al- . pino gracilior. Folia angustiora, bre- viora: vagina summa pl. min. tumida. | In aliis thyrsus ut in alpizo sordide al-. bus, in aliis cinerascens; arista, locu- | sta duplo longior, rarius abbreviata, | geniculato-plicata, plerumque purpu- | rea. — Huic similis thyrso obtuso, arista. dae. longa, radice vero non stolonifera, est. F'arietas Lapponica (.Alop. pratensis [2.. alpestris, JY'ahlenb.) cujus specimen vi-. di culmo ramoso ex Paroecia Utsjock | Lapp. -Alopecurus alpinus Sm. "Thyrso oblongo; Glu- | mis basi connatis, acutis, undique pilo- sis; Valvula oblique truncata barbatula; Stylis pl. min. connatis. ZAlop. alpinus. R. et S. Il. p. 2723. . "lop. borealis Tr. im Fund. Agr. p. 58. V. spp. Scot. Aleut. et ad sin. Laurentii ll. | zAlopecurus. 145 Obs. ldem videtur cum 24lopecuro orato Fl. Dan. 1565. quem cl. Giseke in Creenlandia observavit. — Seta perianthii nunc exserta, nunc brevissima inclusa, nunc nulla. ZAlopecurus utriculatus Schrad. 'Thyrso ovato; Glumis inferne (demum coriaceis) conna- tis, acutis, carina hirtis; Valvula oblique truncata; Stylis connatis. -Alop. uiriculatus. .R. et S. II. p. 274. V. spp. Eur. med. et cc. ^Alopecurus colobachnoides "Tr. Fund. 24er. p. 58. Thyrso ovato; Glumis basi connatis, ob- tusis, undique hirsutis; Valvula obtusa; Stylis connatis. «lop. brachystachyus MB. Yl. T. C. sub. Polypogone vaginato. V. spp. e Sibiria. transbaical. Zlopecurus lanatus Sibth. 'Thyrso capitulifor- mi; Glumis subhberis, acuminatis, villo- s1$; Valvula oblique truncata; Stylis infra connatis; (Folis albo - tomentosis). zilop. lanatus. R. et S. Yl. p. 255. V. sp. Iber. b) Glumae caudato-subulatae; perian- 10 146 -Alopecurus. thium. plerumque bivalve (Colobach- ne). ZAlopecurus Pallasii Tr. Fund. Agr. p. 5g. 'Thyr- so ovato-capituliformi; Seta longissima; Folis fasciculorum involutis; Radice fi- brosa. Colobachne vaginata DBeauy. — R. et S. VI. p. 574. "lopecurus foliosus Clarke (teste Sprengel). V. spp. Taur. et Cauc. Obs. Folia interdum longiora, et tum pl. min. plana. Zlopecurus Gerardi Fill. 'Thyrso capitulifor- mi; Seta abbreviata; Foliis fasciculorum planis ; Radice subbulbosa. Phleum Gerardi 44ll. R. et S. YI. p. 580. V. spp. e monte Cenis. Obs. Perianthium nunc I-, nunc 2-valve. * * x Ad Alopecuruim (4) pertment praeterea: Alopecurus arundinaceus Poir. — — ramosus Poir. — —. antarcticus Jal. .— — veniricosus Pers. — — Ssericeus Geartn. Ad Alop. 5, (Colobachnen) pertinere videtur: Alopecurus villosus Poir. Zlopecurus. | Phleum. 147 Merito suspecti habentur : Alopecurus capensis Thunb. — -— echinatus Thunb., cujus deli- neationem ab ipso cl. auctore dire- ctam vidi, Dactyli hispidae aut affini simillimam — (ad quam et spectare vi- dentur Cezchrus tomentosus Poir. et Cenchrus ovatus .Lam-) psv ccc dacolus Cap zuc-2' "ovatus Forst. — -—- caudatus Thunb. (ad Pennise- tum referendus). r 5. PHLEUM. Phleum echinatum Host. Glumis glabriusculis, ad medium usque pectinatis; Cornubus, glumae aequilongis, nudis; Radice fibrosa. Phl. echinatum. B. et S. IL. p. 581. PHI. felinum Sm. R. et S. II. p. 58o. V. spp. Dalmat. Sicul. et cc. Obs. Distinctissime perianthium interdum univalve vidi. Val- vula superior, ut in Colobachne, uninervia. Lodicula nulla. Phleum, felinum Sm. nequaquam, ne ipsis quidem no- tis a cl. Sprengel in nov. prov. hort. etc. datis dif- 10^ 148 Phleum. fert, ut e specininibus cultis ab ipse cl. viro acceptis perspicio. Phleum pratense L. sp. pl. ed. 1. Glumis un- dique hispidulis; Cornubus gluma brevio- ribus, nudis; Radice nodosa. PHhl. pratense. R. et S. IL. p. 578. ) Phleum nodosum Z. sp. pl. ed. 2. Pl. bulbosum Gouan. V. spp. Germ. Gall. Angl. Ross.Sibir. Canad. €bs. Planta Europae australis, Linnaeo JPhleum nodosum dicta, & nostrate, quae eodem nomine venit, habitu di- versissima est. Nostras inter hanc et Phleum pratense senuinum intermedia. Specimina JPÀ/ei pratensis Tanaicensia vidi, glauce- dine, foliorum rigiditate quadam et thyrso graciliori saepe praelongo insignia. Radix illis subbulbosa; flores in ihyrso infimi abortivi; cilia autem numerosa: quamob- rem hanc varietatem pro PA/eo Bertolonii De C. habere mon possum, quod quidem ipsum nil nisi varietas pra- iensis videtur. Cilia haud raro in PÀ/eo modoso (genuino, australi) paucissima (2- 3) inveniuntur, — Cornua rarissime, sae- pius in planta imorbosa, glumam longitudine aequant. Phleum alpinum .L. sp. pl. ed. 1. Glumis gla- briusculis vel superne hispidulis; Cornu- bus glumae subaequilongis pl. min. pecti- natis; Radice transversa, subrepente. Phi. alpinum. R. et S. II. p. 579. Phleum. | Lappago. 149 Phleum pratense 5, Schreb. Gram. (2) Phleum alpinum, tenue: Phleum. commutaium Gaud. — RB. et S. Il. P. 580. V. spp. alp. Lapp. Helv. Pyren. Altais. ex Ins. Unalaschka, et cc. Obs. Phl. commutatum Gaud. specie cerüssime nonu diffeit. Culmi quidem ef thyrsi tenuitate saepe discrepat; cor- nua autem in cujusvis staturae planta modo nuda. me- do semipectinata aut tota pectinata ; thyrsus mode elongatus modo oblongus aut subrotundus. —Specimiua ex Inss. Aleuticis, quae nonnumquam bipedalia, et cul- ta planta thyrsum oblongo - cylindraceum et cornua nu- da, specimina Altaica (quae minora, thyrso viridiorj$ cornua quoque nuda atque saepe glumis breviora (fevs ut in PA! pratensi) habent. Jam pridem ill. Scehre- bero differentia specifica inter P7. pratense «et alpr- num suspeéta fuit. * x x Phleum africanum Lour. an Pennisetum ? — . cochinchinense Lour. (E spicaüs). Sal- tem non ad Paspalum, wt VVilldenowio videbatur, referri potest, , 4. LAPPAGO. Lappago racemosa JF'illd. sp. pl. Tragus racemosus Koel. RW.etS.YI. p. 578. V. spp. Gall. Helv. Dalm. Cauc. Ind. occ. 150 Knappia. Crypsis. Obs. In Europaeis interdum ad pedicelli transitum in locu- siam, basi glumae inferioris, squamula minima. Plan- tae Indicae thyrsuli semper biflori: locusta inferiore ste- rli, uniglumi. * * x Altera species est : Lappago aliena Sprengel n. Entd. 1I. 5. KNAPPIA. Knappia verna Tr. Chamagrostis minima Borkh. | R. et S. II. p. 389. V. spp. ex Eur. med. et australi. Obs. Perianthium, ubi univalve, Alopecuri in modum basi connatum videtur. 6G. Gnhr PAS Crypsis alopecuroides Schrad. Germ. Trian- dra; Thyrso subcylindrico; Vagina sum- ma solitaria; Locustis obtusiusculis; Val- vula superiori inferiore paullo breviori. Cryps. alopecuroides. R. et S. II. p. 575. Crypsis phalaroides MB. R. et S. ibid. V. spp. Germ. Wolg. Egypt. et cc. Crypsis. 151 Obs. Crypsis phaleroides MB. specie non differt. Quo ere- clior plantae statura, eo longior vaginae distantia a thyrso. Nec diversa videtur Crypsis geniculata D et S.- TT, pP. 376, Valvula superior tenuissime chartacea , apice bidenti- culata, ceterum satis lata, dorso notata est costulis dua- bus admodum approximatis membranaque tenerrima jun- clis, ita ut, semine maturescente, saepissime longitudi- naliter rupta in laminas duas discedat. Illae laciniae cl. Panzero valvulae duae peculiares et nota Heleochloae characteristica visae sunt. Datur et. earzetas mollis, thyrso longiori, cylindra- ceo, sublobato, locustis tomentoso-villosulis. (V. spp. Sarept.) Crypsis acuminata, Tr. in Spreng. n. Entd. II. p. 57g. 'Triandra; Thyrso oblongo; Vagi- na summa solitaria; Locustis acutissimis; Valvula superiori inferiore subduplo bre- viori. (Planta nana, pilosa). V. spp. ex Inss. fluriinis Jaik s. Ural, pro- pe Gurief, | Crypsis schoenoides Lam. Ill. 'Triandra; Thyr- so subcapitato-ovali; Vaginis summis sub- binis approximatis; Valvula superiori in- feriore vix minori. Cryps. schoenoides. RB. et S. M. p^ 575. excl. Syn. Linn. Suppl. et Gzrtn. V. spp. Austr. Ross. austr. Cauc. Egypt, 152 Crypsis. Vilfa. et cc. — Varietatem thyrso cylindraceo e Podol. austr. Crypsis aculeata. Ht. Ke. (c) Diandra; Thyr- so capitato hemisphaerico; Vaginis sum- mis congrestis; Valvulis aequalibus. Cryps. aculeata, R, et S. 1l. p. 576. de- lendo sign. interr. post Linn. Suppl. an Crypsis virginica Nuttall ? V. spp. Eur. austr. Cauc. Sibir. Ástrach. Egypt. et cc. * * * Àd Crypsin pertnent: Crypsis phleoides Kuzth. E stricta Auzth. ues macroura Aunth, 7. VILF A. Filfa spicata Beaup. 'Thyrso subcylindrico (te- nui); Radus compositis; Gluma inferiore pusila, truncata; superiore valvulis paul- lo breviori, acuta, "darostis spicala Vahl. R. et S. Il. p. 556. V. spp. ex Egypti desertis. V'ifa. 155 Vilfa capensis Beauv. 'Thyrso subcylindrico; Radiis compositis; Glumis acutis: inferio- re valvulis triplo-, superiore iisdem ter- tiam partem aut fere dimidio breviori. -dgrostis spicata Thunb. "Agr. capensis JF illd. . R. et S. II. p. 554. V. sp. Cap. Obs. Nullus dubito quin haec sitZplanta Thunbergiana, quem- vis spiculae illi unguiculares (?) dicuntur. Fifa domingensis Tr. in Spreng. n. Enid. II. p. 59. Juba racemata; Gluma inferiore valvulis dimidio breviori, acuta; superio- re easdem aequante, acutiuscula. V. sp. Domine. V'ilfa tenacissima Kunth. Juba vacemata (elon- gata); Glumis obtusis: inferiore valvulis quadruplo-, superiore iisdem triplo bre- viori. -Agroslis tenacissima (LL. fil?) Jacq. Coll. R. et S. II. p. 569. (Etiam sub nom. Sporobol pyramidalis mi- hi oblata). V. spp. Ind. occ. Afric. (ad Accra lect.) nov. Holl. et cc. 154 Kilfa. Obs. An haec sit vera Zgrostis tenacissima LL. filii, magnum dubium est ob longitudinem glumarum, quae in L. suppl. valvulas aequare dicuntur. Quo autem jure descriptio Linnaei ab ill. Jacquino pessima** vocari possit, cum vir ill. aliam, quoad glumarum proportionem adeo alie- nam substituat, vix perspicio; nisi forte Lodicula tan- dem elongata Linnaeo perianthium verum, hujus ve- ro valvulae ipsi glumae visae fuerint, glumis propriis tum prorsus ab illo neglectis. Ceteroquin mirum, zZgro- stin indicam. Linn. patris non inter plantas occidenta- les cll. viror. Humboldt et Bonpland, et contra "dgrostin tenacissimam non inter plantas Florae Ind. occ. cl Swartizii inveniri. — An forre altera ab altera Specie non diversa? Ego saltem quotquot in variis her- bariis sub nom. 2gr. indicae vidi specimina, ea ab 4gro- S£ £enacissima non diversa inveni, nisi quod eorum axis sit minus strictus et quod glumae partim sint nonnihil majores. — Specimina, quae e nov. Holl, vidi, sunt foriasse Sporobolus indicms Br. . Vilfa elongata Beauv. Juba elongata: radiis inferioribus racematis (distantibus), supe- rioribus compositis; Glumis acutis: infe- riore valvulis quadruplo- , superiore di- midio breviori. "dgrostis elongata Rh. et S, 1. p. 569. V. sp. e nov. Holl. | Obs. Nimis f£enacissimae affinis. Fifa diandra Tr. Juba subracemata; Gluma imferiore valvulis triplo: breviori, acuta; K'ilfa. 155 superiore easdem aequante, obtusius- cula. "dorostis diandra Retz. RB. et S. IH. p. 567. V. spp. cc. Fifa pungens Beauv. 'Dhyrso subovah; Ra- diis compositis; Glumis acutis: inferiore - valvulis dimidio breviori; superiore eas- | dem aequante. -Aerostis pungens Schreb. R. et. S, II. p.555. V. spp. Monsp. Neap. Cors. Cret. b Vilfa virginica Beauy. Thyrso lineari-oblon- g0; Radiis compositis; Gluma inferiore valvulis paullo breviori, superiore eas ae- quante aut vix superante. -darostis virginica L. sp. pl. ed. 1. R. et S. 1I. p. 554. V. spp. ex Inss. Sandwich, Mart. Domin. Nov. Holl. Vilfa tremula Tr. 'Thyvso angustato; Radiis compositis; Glumis obtusiusculis subae- qualibus, perianthio quartam partem bre- vioribus. -Aarostis tremula JY illd. R. et S. II. 156 Vilfa. p. 555. excl. Syn. J4grostios junceac Mchz. i V. spp. Ind. orient. et occid. Obs. Gramen orientale minimum; occidentale fere pedale, ra- musissimum ; ceterum ejusdem omnino organisationis. Eodem modo, nec alio, differunt ac v. gr. Galium ma- rimum occidentale ab orientali, h. e. statura sola. V'ifa intermedia Tr. 'Thyrso angustato; Radiis compositis; Gluma inferiore valvuls ter- tiam, partem breviori, acuta; superiore easdem subaequante, obtusiuscula. V. sp. Ind: oae. Obs. Media inter eirginicam et tremulam, cum quibus forie unam eandemque speciem constituit; nimis enim altera alteri affinis. Fifa commutata Tr. Panicula patente, oblon- £0o-pyramidata; Cluma inferiore valvulis quinquies breviore, superiore easdem ae- quante; (Foliüs planis, limeari- lanceo- latis.) V. sp. Ind. or. Memorabilis lodicula univalvi, cucullata. Sequenti, quacum commutatam vidi, quodammodo similis. Filfa coromandelina Beauv. | Panicula patente, Kilfa. 155 oblongo-pyramidata (pauciflora); Glumis subaequalibus, valvulas aequantibus; (Fo- lis planis, lanceolatis). -dgrostis coromandeliana Retz. R. et S. Ip. 556. V. sp. Ind. or. Obs. Gluma inferior, contra morem generis, nonnihil longier (cf. Cap. IV. S. 9.). Vilfa pilifera Tr. Panicula contracta sublinea- ri; Gluma inferiore valvulis duplo bre- viori superiore easdem aequante; (Foliis planis, piliferis). V. spp. Nepal. Plantula vix digitalis. Locustae nitidae, fuscae. Filfa arundinacea Tr. Panicula patula; Gluma inferiore valvulis (undique hirüs) tertiam partem breviori, superiore easdem subae- quante; (Folis planis lanceolato -lineari- bus.) V. spp. ex Archipelago a Kotzebue dicto. Gramen tripedale, primo intuitu Calama- grostis speciem referens. Filfa juncea Tr. Radus pseudoverticillatis ; Gluma inferiore valvulis duplo breviori, 158 Vilfa. superiore easdem aequante; (Folis invo- - luto - filiformibus.) -Agrostis juncea Mchz. R. et S. II. p. 555. sub 24grosti tremula. V. sp. boreali- Amer. Vilfa compressa Tr. Juba subpyramidata; Glu- mis subaequalibus, valvulis paullo tertiam- ve partem brevioribus; (Folus linearibus vagin'sque compressis.) Zdgrosiis compressa '1'o rrey CaL oeI N.Y. Colpodium compressum Tr. in Spreng. n. Entd. HL p. BA. | V. sp. boreali- Amer. Vilfa minutiflora Tr. Juba tereti-oblonga (lon- gissima); Gluma inferiore valvulis quadru- plo-, superiore duplo breviori; (Foliis pla- nis, praelongis.) Panicum tenujflorum Ht. Monac. No Spp. CC. Perianthium caducum. Lodicula non elon- gatur. Filfa ramulosa Kunth. Juba (tenui teneraque) contracta; Glumis subaequalibus, perian- thio plus duplo brevioribus; (Foliis linea- ribus.) Fifa. 159 vd grostis ramulosa Ret S. IL ^p. 561. V. spp. e monte Jorullo Mex. | Perianthium. caducum. Fifa algida Tr. Panicula (pusilla) contracta; Gluma inferiore obsoleta, superiore mi- nima; (Foliis linearibus.) "dorostis aleida Phips. it. Trichodium algidum RB. et S. TL. p. 285. Phipsia algida Tr. m Spreng. n. Entd. II. p: 57; V. spp: Lapp. et Groenl. V'ilfà monandra Tr. Panicula contracta; Glu- ma inferiore brevissima, superiore valvu- lis fere triplo breviori; (Foliis linearibus.) Colpodium monandrum T'r. Vund. Agr. p. 119. Phipsia monandra Tr. in Spreng. n. Entd. D.» sn V. spp. ad sin. Laurentii ll. ubi detexit ill. de Chamisso. Obs. An prioris mera varietas major ? * * x Reliquae Vilfae species sunt 4 Ágrostis purpurascens S, 160 Potamophila. | Leersia. Agrostis distichophylla A. et $. — —— "Hitorals Eum. — -—— arenaria Gouarz. (ad pungentem?) — — Sporobolus Spreng. Vilfa humifusa Kuzth. — atrovirens Kunth. Sporobolus pulchellus Br. 8. PoTÀAÀMOPHILA. Potamophila parviflora Br. V. sp. e nov. Holl. Obs. Memorabilis valvula superiore 3 -nerwi. 9. LEERSIA. Hujus generis quatuor l. quinque sic dictas species vidi, quarum definitiones eo minus exhibere susciperem, cum illae omnes ad typum .Leersiae oryzoidis redire mihi vi- deantur: Numerus enim staminum solus nequaquam species disünguere valet. Varietas triandra (et monandra): Leersia oryzoides Sw. dsprella oryzoides Lam. R. etS. IL. p. 266. Lecrsia. - 161 V. spp. Germ. Gall. Egypt. Canad. et cc. Obs. Leersia "Triniana Sieb. a vulgari non dilfert nisi pedi- celiis nudis, valvulis purpurascentibus. ; Hujus alia forma videtur : Leersia. virginiana JT ilid. "Asprella. viroin. Ier S IE p. 266. V. spp. Philad. et cc, Hanc quoque mozazdram vidi: an haec Leersia monandra Si.? Varietas hexandra : Leersia australis Dr. -Asprella australis .-R. et S. II. p. 267. V. sp. e nov. Holl. Oryzoidi simillima valvularum latera tan- tum glabra habet. Leersia hexandra Sw. (Ldsprella hexandra ^R. et S. ll; p. 267.) V. spp. Ind. occ. Huic locustae paullo minores, minus quam in planta Europaea hispidae, et folia pa- rum latiora sunt. * x x Leersiae, mihi vero ignotae, sunt: Leersia mexicana Kuzt. — . ]lenticularis Mchz, 1I 162 Limnas. Nardus. Spartina. Leersia ovata Porr. — imbricata Poir. — brasiliensis Spreng. dubia : Leersia digitata : Poir. 10. LrMNAS Limnnas Stelleri Tr. in Spreng. n. Entd. IH. p.57. V. spp. Camtsch. 11. NARDUS. JNardus stricta LL. sp. pl. ed. 1. Nard. stricta. R. et S. Il. p. 265. V. spp. Germ. Angl. Ross. Lapp. 12. SPARTIN À. Spartina juncea. JF'illd. Cristis remotis patu- lis paucissimis (1-5); Glumis acutis, his- pidis (rarius laevigatis). — V. spp. boreali- Àmer. et c. Obs. In culta planta, (quam v. s. n. Dactylis patentis Hti Kei.) cristae longiores, gluma inferior brevior, supe- rior acuminata; folia longiora, minus involuta. 2 2 1 ' Spartlina. 165 Sparlina stricta Roth. | Crisis contractis pau- cissimis (1-5); Glumis acuüusculis, pilo- so - hispidulis. Spart.. stricta. | R. et. S. ILI. p. 561. excl. Syn. Tenor. V. spp. Dalm. Spariina polystachya FFilld. Cristis remotius- culis, contracüs, pluribus (6-8); Glumis laevibus: superiore obtusa, carina super- ne hispidula, apicis mucrone barbatulo ; Àxi cristarum partiali apice caudato - su- bulato). Sparl. polystachya. R. et S. II. p. 263. V. sp. boreali- Amer. Obs. Folia in Sm planta subinvoluta. Spartina laevigata JF illd. Herb. Cristis con- tractis. plurimis; Glumis acutis, carina hispidis. Spart. laevigata. Link Jahrb. d. Gewk. 1.5. p.92. Spart. glabra Mühlenb. V. spp. boreali- Amer. Sparlina cynosuroides IF'illd. —Cristis subcon- tractis plurimis; Glumis subulato - acumi- natis, carina hispidissimis. II 164 Spart. .4egopogon. Spartl. cynosuroides. R. et S. II. p. 261. V. spp. boreali- Amer. et cc. * * * Ad Spartinam perünent: Sparüna pumila Aot. — — Ífasciculata Beauv. — — pectinata Herb. JZ'illd. — — humilis Herb. JAilld. an etiam : Spartina alterniflora Lois. — — geniculata Beauv. 15» AÁEGOPOGON. -degopogon cerchroides Kunth. | Locu:tis binis, ternis; Valvula inferiore tri-, superiore bi - seta. -egop. cenchroides. R. et S. M. p. 804. (Locust ternis.) Hujus mera varietas, locustis binis : -degopogon geminiflorus Kunth. R. ev S. II. p. 8o4. V. spp. e Caracas. -Aegopogon tenellus Tr. Locustis ternis; Valvu- la inferiore uniseta, superiore submutica. Lycurus. Schmidtia. 165 zdegop. pusillus Beauv. — R. et S. 1. p.805. * . NW. spp. cc. Obs. Planta pedalis non pusi/la diceuda. * * x Huc pertinent Hymenothecü Species Lag. an diversae:a modo recensitis ? 14. LYCURUS. Lycurus phleoides Kunth. | Glumarum subulis aequalibus, gluma duplo longioribus ; (Culmo erecto). ILyt. phleoides. ^W. et 5. 1T. "p." 9o. (Ex Humb. et Donpl.) Lycurus phalaroides Kunth. Glumarum subu- lis inaequal:bus, longitudine circiter glu- mae; (Culmo adscendente). Jyc. phalaroides, |. et S. IY. p. 804. V. sp. e nov. Tisp. i153; ACHMIDTIA Schmidiia subtilis Tratt. Fl. Aust. Schmidtia | utriculosa Presl EFl. Cech. ptas 166 zAchnodonton. Coleanthus subiüilis Seidel. R. et S. II. p. 276. V. spp. bBohem. *) 16. ACHNODONTON. "Achnodonton Bellardi Beauyp. '"Thyrso cylin- drico l. cylindraceo; Glumis mucronato- acutis, nudis. -dchnod. Bellardi. R. et S. II. p. 581. "Achnod. tenue Beauy. | R. et S. I. p. 532. V. spp. Istr. Telon. Taur. Mesopot. et cc. Obs. Ne minima quidem differentia specifica inter zfchn. Bel- lardi et tenue. "Achnodonton arenarium Tr. 'TIhyrso oblongo; Glumis acutissimis, superne pectünatis. Chilochloa arenaria Beauy. R. et S. Il. p. 4o9. V. spp. Germ. Angl. *) ..Graminis species singularis, an Dactylis** Pallas it. Fol. 1I. -pp. p. 723. Tab. K. f. 1. et Tab. Q. f. z., quam idem esse gramen cum Schmidtia subtili opinatur cl. Z207/ in Flora s. bot. Zeit. ann. FT. (1823) Fol. I. p. 71., est Crypsis: Tab. K. f. 1. Cr. aculeata, Tab. Q.,f. 2. Cr. schonoides. Chilochloa. 167 17. CHILOCHLOA. Chilochloa. Michelit Tr. Glumis subnaviculari- ; lanceolatis, subulato-acumunaüs, (pecu- natis). Phleum. Michel 41l. R. et S. YY. p. 58o. V. spp. Alp. Cauc. et Europ. et cc. — Viviparam e Cauc, f) major : Phalaris ciliata Lag. (excl. Syn. Scheuchz.) B. et. IE pido Xx €) Obs. Phalaris trigyna Host an revera et constanter trigyna sit, e speciminibus nimis juvenilibus decidere nequco; quae alioquin nota sola non specifica foret. Omnino cum Chilochloa Michelii convenit. | Radix. fibrosa haud . minus fallax in. Chilochloa Boehimert. Chilochloa Bocehmeri Beauv. | Glumis subnavi- culari-lanceolatis , cornuto - acuminatis, (nudis, rarius ciliatis). Chil. Boehmeri. RW. et S. Il. p. 408. V. spp. Germ. Ross. Sibir. Obs. Yrequentissime vivipara invenitur, De vera differentia specifica inter CA. Michelii ev Boeh- meri rie non perfecte persuasum habeo. Varietas Ch. Boehmeri glumis ciliatis sola transitum testatur; ac spe- cimina asservo Helvetica ac lmeretica , quae, ulri spe- ciei adnumeret, quisque mecum incertus erit. 168 Gastridium. Chilochloa aspera Beauv. | Glumis obconicis, cornuto-mucronatis, (nudis aut pectinatis). Chil. aspera. R. et S. V. p. 409. £2) Glumis ciliatis : Chilochloa annua R. et S. H. p. 410. V. spp. Germ. Helv. Astrach. Cauc. et cc. — f spp. Taur. Obs. Muc et PÀ/eum odorctum Hort. * x E: Àd. Chílochloam reltbendis Phalaris dentata ZAÀurzb. 19. GASTRIDIUM,. Gastridium australe Beauvr. Glumis apice li- nearibus, acutissimis; Valvula inferiore (plerumque) pilosa, aristata. Gastr. ausirale. .R. et S. Il. p. 542. V. spp. Gall. Chilens. et cc. (ex seminib. Brasil). — ' fj) muticum, epile: Milium. lendigerum , serotinum. Gaud. Helv. V. spp. Dalm. (minora quam in var. priori). Gas!ridium siculum Tr. Glumis apice subfalca- Polypogon. 169 tis, acutiusculis; Valvula inferiore epili, mutica. | Gastr. scabrum Presl. Gr. Sic. Gast. mulicum Spreng. nov. prov. V. spp. Panorm. 19. PoLrvPoGcovw. Polypogon monspeliensis Desf. Panicula thyr- siformi sublobata; Seta glumarum sub apice exserta, gluma sua hirsuta subbi- dentato-acuta triplo-, seta perianthii glu- mis parum longiori, vel abbreviata. I 5 Polyp. monspeliensis. R. et S. V. p. 525. (delendo sign. interr. post Host.) Polyp. crinitum Nutt. In hortis etiam sub nom. ZZsgrostis tenuis- simae l'est occurrit. V. spp. Gall. Hisp. Cauc. Cret. Amer. aequin. et cc. Obs. Qynosurus paniceus L. sp. pl. ed. 1. ab ill. Zinnaeo ad Alopecurum paniceum editionis 2. revocatus, mihi valde dubius est, quamvis definitio Po/ypogonis sit; Syn- onyma Bauhinti et Scheuchzeri certissime, Flo- rae Suecicae et Virid. Cliff. fortasse ad Se/ariam viridein spectant. 170 Polypogon. Polypogon maritimus DeC. Panicula thyrsi- formi, oblonga; Seta glumarum sub apice exserta, gluma sua hirsuta rotundato- bi- loba quadruplo longiori, perianthii nulla. Polyp. maritimus. | R.et S. II. p. 526. excl. Syn. Hostii in Obs. Polyp. tataricus Cat. Gorenk. -Alopecurus paniceus .L. sp. pl. ed. 5. (Vid. Obs. nostr. sub Polyp. monspel.) OV. spp. Hisp. Gall. Wolg. Cors. Cret. Obs. Dantur specimina inter monspeliensem et maritimum reapse intermedia. Polypogon Lagascae R. et S. IT. p. 526, Pani- cula subthyrsiformi; Seta glumarum ter- minali gluma sua hirsuta l. hirsutula acu- ta duplo-, seta perianthu glumis $ lon- giori. ; -4groslis littoralis Sm. FI. Brit. (lutosa Poir.) R, ép S: IE p- 32 Polypogon littoralis Sm. Comp. Hujus duas novi formas, quae primo in- tuitu diversissimae videntur : 4) (agrostoides) Culmo bipedali, ut vi- detur simplici; Vaginis et foliis (quae palmaria) deorsum asperiusculis; Pa- b) Polypogon Polyp. Perotis. 171 nicula coarctata, elongata (sesqui- palmari) distincte multilobata, den- sa, inferne interrupta; Glumis hir- tulis. (V. sp. Massil.). (chaeturoides) Omnibus partibus te- nuior: Culmo bipalmari, ramosissi- mo; Foliis pollicaribus, angustiori- bus, laevibus; Panicula pollicari, h- neari-oblonga, tota lucidula. (V.sp. Monsp.). criniius Tr. Panicula subth yrsifor- mi; Seta glumarum subterminali gluma sua hirta subintegra acuta quadruplo-, seta perianthii glumis triplo - longiori. V. spp. in Chili ab ill. de Chamisso det. * x x Polypogones sunt : Polypogon tenellus Br. — — interrup tus Kunrth. — . elongatus Kunth. 20... «IPERBOTIS. Perotis rara Br. RB. et S. Il. p. 284. Aystidium maritimum Tr. Fund. Agr. p.102. 173 Chaeturus. V, spp. Philipp. et nov. Holl. * x x Alia Perotidis species: Perotis latifolia 24i. (RB. et S. l1. 1l. excl. Syn. Linn. fil.) | Praeterea vidi in Herb. Willd. speciem (Per. scabra 777.) cui sunt locustae di- midio fere quam in Per. rara minores, scaberrimae, nec infra villosulae. 21. CHAETURUS. Chaeturus fasciculatus Link in Schrad. Journ, Ret 5. Hi p.e 944 V. spp. Lusit. et cc. Obs. Chaeturus diparicatus DeC., qui nil nisi Ch. fasciculati culta planta, panicula patente, esse videtur, a cll. Fi. et S. inter CLaetarias (p. 392.), quo jure nescio, receptus est. * x x Ad Chaeturum fortasse pertinet : Agrostis Michauxii Zucc. Ad Stipae potius quam Chaeturi spe- cies referenda videtur 4grostis articu- lata Poir. Urachne. 175 22. UÜRACHNE. a) Radii compositi; Glumae perianthio longiores. Urachne parviffora Tr. Paniculae radiis sub- quinis pluribusve; Perianthii glabri arista glumis duplo longiori; Antheris barbatis. zdchiatherum miliaceum Beauv. Piptatherum multiflorum Beauv. R.etS$. IL, p.529. V. spp. Hisp. Gall. Ital. et cc. 2) Vegetior; radiis plurimis, inferiorum verücillis sterilibus : Milium frutescens. Link Ht. Berol. V. spp. Dalmat. et Cret. Obs. Culta planta sub variis nominibus in hortis occurrit : -dgrostis bericae, disparis, monandrae; macra, foliis angustissimis, radiis paucissimis (I-2), pauciflora, locu- stis rubellis s. n. /Mi/ii pauciflori Ht. Madr. An constans? ÜUrachne ramosissüna T'r. Paniculae radiis sub- quinis; Perianthii scabri arista glumis sex- ies longiori; Antheris.... V. sp. e nov. Holl. Gramen 10- 12 - pedale. Urachne virescens Tr. Paniculae radiis 3-4-6- 8; Perianthii pilosiusculi arista glumis qua- druplo longiori; Antheris nudis. 174 . Urachne. Piptatherum paradoxum Beauv. B. ct S.7 IL... p.549. V. spp. Monsp. Carmth. Iber. et. cc. Urachne grandiflora Tr. Paniculae radiis sub- binis; Perianthii pilosiusculi arista glumis duplo longiori; Antheris barbatis. Piptatherum holciforme R. et S. H. p. 528. V. sp. Taur. Urachne coerulescens Tr. Paniculae radiis b:- nis solitariisque; Perianthu glabri arista glumis occulta; Antheris nudis. Piptatherum coerulescens Beauy. | R. et S. Il. p.328. V. spp. Gall. Hisp. Cret. Obs. Cultae plantae, (quam non vidi) arista pollicaris (?) dicitur. b) Radii simplicissimi; Glumae perianthii lon- gitudine. Urachne asperifolia (Tr. Perianthii (albentis) pubescentis arista glumis fere sesquilon- giori; Àntheris barbatis. Oryz. asperifolia Mchx. R. et S. II. p. 264. V. spp. boreali- Amer. - Urachne racemosa Tr. Perianthii (fuscescentis) Urachne. — ristida, 175 villosuli arista glumis triplo longiori; An- theris.... Oryzopsis melanocarpa Mühlenb. Milium racemosum Sm. in Rees Cycl. V. sp. boreali- Amer. * * * Huc: Agrostis Milium comosum Poir. (an di- versa ab Ürachne parvi/lora ?) 55. ARISTIDA. a) Perianthium *) cum sets non articulatum (Chaetaria). "drisiida depressa Retz. Obs. Panicula con- tracta, subsecunda; Glumis acutissimis : superiore subduplo longiori, perianthium subaequante; Setis subaequalibus valvula parum longioribus (unguicularibus). Chaet. depressa Beauv. R. etS. II. p. 594. V2 5p. End.-or. -dristida coerulescens D esf. Panicula contra- cta, subsecunda; Glumis obtusis: supe- X) Perianthium et F'alyula dicitur in hac sectione valvula cám ipsa arista usque ad hujus divisionern. 176 Zhrisiida. riore $ longiori, perianthium subaequan- te; Setis valvula vix longioribus (4-linea- libus): media paullo majori. Chaclaria coerulescens Beauv. | R. et S. II. p. 594. excll. Syn. Willd. et Brouss. V. spp. Marocc. Obs. Planta (indica) cujus specimina in herbariis quibusdani vidi sub nom. z4ristidae setaceae, nostrae simillima, pa- nicalam tamen virescentem habet. Vera 24r. setacea JHetz. secundum auctoris descriptionem alia est. Adristida canariensis JY illd. Panicula patula, (distincte) interrupta, subsecunda; Glu- mis obtusiusculis: superiore duplo lon- giori perianthio paullo breviori; Setis ae- qualibus fere longitudine valvulae (ungui- cularibus). Sub Chactaria coerulescente , R. et S. II. p. 9294. "dristida gigantea Hortul. Zdrist. divaricata Jacq. Eccl. Tab. 6. (nec Willd.) Arist. elatior Cav. proxima, si non eadem. V. spp. Canar. et cc. «dristida adscensionis IL. sp. pl. ed. 1. Panicula subpatula; Glumis acuminaüs: superiore «tdristida. 177 i longiori perianthium paullo superante; Sets valvula bis longioribus (8-linealibus): media paullo majori. Chaeiaria adscensionis Beauv. R. et S. II. p. 390. excl. Syn. Sloan. V. spp. ex Ins. Adscens. — edristida hystriv EL. Suppl. Panicula patente; Glumis subbidentatis setigeris: superiore duplo longiori perianthium paullo super- ante; Setis longitudine valvulae (8-linea- libus): media paullo majori. Chaetaria hystriv Beauy. R. et S. II. p. 59o. excl. Syn. Thunb. WC sind? gr. eAristida laxa Cav. Panicula (demum) laxa; — Glumis acutissimis: superiore duplo lon- giori perianthio parum breviori; Setis la- teralibus brevissimis, media (4-lineali) longitudine valvulae. -dristida laxa. RB. et S. 1I. p. 599. V. spp. Brasil. «dristida squarrosa Tr. in Spreng. n. Entd. II. p. 602. Panicula contracta (stricta); Glu- mis longe caudatis: superiore (non comp. subula) duplo longiori perianthio dimidio 12 178 j "dristida. : breviori; Setis valvula duplo longioribus, squarrosis, (pollicaribus): media paullo majori. V. sp. boreali- Amer. "dristida virgata Tr. in Spreng. n. Entd. II. p. 6o. Panicula patula (elongata); Glumis acu- minatis perianthio (laevi) longioribus: in- feriore paullo minori; Setis lateralibus (4- linealibus) valvula bis longioribus rectis, media (plusquam unguiculari) reflexa. V. spp. boreali- Amer. (Acc. sub nom. -4ristidae strictae Mchx, quae vix esse potest; deinde sub nom. -árist. racemosae — nec sane Spreng!) -dristida gracilis Elliot Bot. of S. Carol. Pa- nicula contracta (tenui); Glumis acumi- natus: inferiore paullo minori perianthium (scabrum) subaequante; Setis lateralibus: (bilinealibus) perianthii longitudine, re- ctis, media (unguiculari) reflexa. V. spp. boreali- Amer. Affinis priori: differt notis datis et magni- tudine omnium partum duplo minori. "rislida dichotoma Mchzx. Panicula racemosa (tenui); Glumis acuminatis perianthio paul- dristida. 179 lo longioribus: inferiore paullo minori; Se- tis lateralibus brevissimis, media (2-4linea- li) basi torta, reflexa, longitudine valvulae. Curtopogon dichotomus Beauvy. | R. et S. lI. p. 598. V. spp. boreali - Amer. b) Perianthium *) cum arista articulatum Ctristida). «dristida congesta R. et S. II. p. 401. Panicu- la coarctata, oblonga; Glumis bifidis bre- viseügeris: inferiore (non comp. seta) su- periore duplo-, perianthio subduplo bre- viori; Arista supra basin suam divisa: la- ciniis aequalibus (unguicularibus). V. spp. Cap. «dristida Sieberiana Tr. in Spreng. n. Entd. II. p.61. Panicula contracta; Glumis biden- tatis brevisetigeris: inferiore duplo mino- ri, (non comp. seta) perianthium aequan- te; Arista infra medium. divisa: laciniis aequalibus (ultra - bipollicaribus). «Aristida coerulescens Sieb. Cat. Palaest. V. spp. Palaest. *) Perianthium: et. P'alyula. dicitur ia hac sectione valeala usque ad articulationem, 4 12 180 "hristida. dristida stipoides Br. Panicula filiformi - coar- ctata; Glumis (demum) apice fissis: infe- riore duplo breviori perianthium subae- quante; Arista medio divisa: laciniis ae- qualibus (ultra - bipollicaribus). "drihratherum stipoides Beaup. | R. et S. Il. p. 598. V. spp. e nov. Holl. 4tristida capillacea .LaM. Ill. Panicula patula (tenera); Glumis acuminaüs perianthio longioribus: inferiore à breviori; Arista infra medium divisa: laciniis bilinealibus: media paullo longiori. Chaetaria capillacea Beauy. | R. et S. II. p. 595. Cav. ic. Tab. 468. f. 1. V. sp. Ind. or. "Aristida uniplumis, Lichtenst. Panicula paten- te; Glumis acutis perianthio longioribus: inferiore 1 breviori; Arista infra medium divisa: laciniis lateralibus (4-linealibus) nudis, media (plusquam unguiculari) plu- mosa. "dristida uniplumis. R. et S. II. p. 4or. V. sp. Cap. dristida plumosa Vahl. "Panicula patula; Glu- "dristida. 181 mis attenuatis obtusis periantbio multo longioribus: inferiore paullo minori; Ari- sta (caduca) infra medium divisa: laci- niis lateralibus (plusquam unguicularibus) nudis, media (bipollicari) superne plumosa. "tristida plumosa. R. et S. ll. p. 598. V. spp. Egypt. Zrislida pungens Desf. Panicula patula (stri- cta); Glumis subaequalibus acutiusculis perianthio duplo longioribus; Arista (ca- duca) supra basin divisa: laciniis (semi- pollicaribus) plumosis: media paullo lon- giori; (Foliis stricüs, pungentibus). Zrihratherum pungens Beauv. B. et S. II. p. 598. V. spp. Egypt. zdristida pennata T'r. in Mem. de l'4cad. de St. Petersb. Tom. lI. Panicula patente (la- xiuscula); Glumis acutiusculis perianthio multo longioribus: superiore paullo mi- nori; Árista (caduca) supra basin divisa: laciniis (semipollicaribus) aequalibus, plu- mosis; (Foliis filiformibus, laxis). V. spp. ... (patria ignota). Zdrislida capensis Thunb. Panicula patula (ere- . 182 «drislida. Stipa. cta); Glumis aequalibus acutiusculis pe- rianthio duplo longioribus; Arista (cadu- ca) paullo infra medium divisa: laciniis plumosis: media paullo longiori (fere pol- licari). Chactaria capensis Beauy. R. et S. II. p. 595. V. spp. Cap. * * P" Ad hoc genus pertinent reliquae apud A. et S. sub Chaetaria, z4rthrathero et z4ri- siida recensitae species, excepta ut vi- detur z4r. arundinacea L. ah S'TERA &) Callus sub perianthio planiusculus, arista stricta (ristella), Stipa 4ristella IL. Syst. Nat. XII. Glumis pe- rianthio paullo longioribus: inferiore sub- majori; Valvula pilis adspersa; Arista ae- qua hispida glumis duplo longiori; An- theris nudis. Stipa aristella. .R. et S. II. p. 554. V. spp. Gall. Taur. Cret. et cc. ótipa. 155 b) Callus obconicus; arista geniculata, pli- cata, vel tortilis (Stipa). Slipa Redomskü Tr. in Spreng. m. Entd. Il. | Stipa Stipa p. 58. Glaümis perianthio paullo longio- ribus: inferiore parum majori; Valvula undique villosa; Arista aequa recurva his- pida glumis duplo longiori; Antheris bar- batis. V. cc. e semin. Sibir. Calamagrostis 4H ahlenb. Glumis perian- thio paullo longioribus: inferiore paullo majori; Valvula apice emarginata, lateri- bus villosa; Arista aequa recurva hispida glumis sesquilongiori; Antheris barbatis. "dorostis Calamagrostis L. R. et S. I1. p. 562. V. spp. ex alp. Eur. austr. et. cc. Obs. Manc etiam sub nom. z4rundinis glaueae Horn, ex hor- lis accepi. splendens Tr. in Spreng. n. Entd. IH. p. 54. Gluma superiore circiter 1 majori perian- thium paullo superante; Valvula apice emarginata, superne villosa; Arista re- ctiuscula subtorta nuda glumis sesquilon- giori; Antheris barbatis. V. spp. e Sib. transbaicalensi. 184 Stipa. Stipa sibiriea LaM. Glumis perianthium vix superantibus, subaequalibus; Valyula un- dique villosa; Arista tortili plicata pilo- sula glumis bis longiori; Antheris bar- batis. Stipa sibirica. RB. et S. IT. p. 558. V. spp. lrcut. et Altajens. Süpa tenacissima L. z4moen. Glumis (subsu- bulatis) perianthio subduplo longioribus: inferiore paullo majori; Valvula undique villosa; Arista tortili geniculata inferne plumosa glumis plus duplo longiori; An- theris barbatis. Stipa tenacissima. .R. et S. Il. p. 554. V. spp. Hisp. | Siipa arenaria Brot. Glumis perianthio paullo longioribus: inferiore parum minori; Val- vula apice bilaciniata, undique villosa ; Arista tortili plicata nuda glumis plus tri- plo longiori; Antheris barbatis. vena Cavanillesii Lag. R. et S. II. p. 677. V. sp. Lusit. Obs. E maximis. Nonnumquam bi- imo sex -floras spiculas observavit cl. Lagasca. — Lodicula triphylla. Stipa parviflora Desf. Gluma superiore duplo . Stpa. 185 breviori perianthium vix superante; Val- vula pilosmuscula; Arista plicata recurva nuda glumis sexies longiori; Antheris bar- batis. Stipa parviflora. R. et S. Il. p. 555. V. spp. Cret. et cc. Stipa gigantea Lag. Glumis (longissime subu- latis) perianthio multo longioribus: infe- . riore paullo majori; Valvula superne nu- da; Arista subtortili flexuosa nuda glumis quinquies longiori (fere pedali); Anthe- ris . . * LJ E e n P" Süpa gigantea. RB. et S. II. p. 555. M. 1e. Obs. Videtur eadem cum S'/ipa Lagascae H. et S. ll. Ari- stae tenuissime pubescentes. Stipa torlilis Desf. Glumis (longe subulatis) perianthio multo longioribus: inferiore paullo majori; Valvula superne nudius- cula (seriatim pilosula); Arista tortili ge- niculata inferne pilosa glumis quadruplo longiori; Antheris . . . . Stipa tortilis. R. et S. II. p. 552. V, spp. Lusit. Sic. Cret. et cc. Stipa bicolor F'ahl. Glumis subaequalibus pe- 1960 Stipa ótipa. rianthio paullo longioribus; Valvula (ex- cepta bas?) nuda, apice barbatula; Arista | tortili plicata, (sub lente) pilosula, glu- mis quinquies octiesve longiori; Anuthe- ris nudis ? | Stipa bicolor. RB. et S. Il, p. 556. Stipa avenacea IL. sp. pl. ed. 1. R. et S. II. p. 554. V. spp. boreali- Amer. Obs. Siipa avenacea certissime mil est nisi varielas aristis longioribus. erecta Ht. Madr. Glumis (subulatis) pe- '" rianth:o duplo longioribus: inferiore pa- Stipa rum majori; Valvula (praesertim inferne) ad nervos hirta; Arista tortili plicata fle- xuosa nuda glumis octies longiori; An- theris nudis. N«. c. Juncea L. sp. pl. ed. 1. Glumis (subula- tis) perianthio 1 longioribus: mferiore pa- rum majori; Valvula superne nuda; Ari- sta tortili plicata pilosa glumis sexies lon- giori; Antheris barbatis. Stipà juncea. R. et,S. TÉ: p. 9552. V. spp. e Gall. austr. | Stipa. 197 Stipa capillata L. sp. pl. ed. 5. Glumis (subu- latis) perianthio duplo longioribus: infe- riore paullo minori; Valvula superne nu- da; Arista tortili plicata nuda varie flexa lumis sexies longiori; Antheris nudis. o ? Stipa capillata. M. et S. Il. p. 555. V. spp. Germ. Gall. Taur. Sibir. Pie pennata LL. sp. pl. ed. 1. Glumis (subula- tis) per "anthio plus duplo longioribus: in- ' feriore paullo majori; Valvula superne nu- da; Arista tortili plicata superne plumosa glumis fere vicies longiori; Antheris nu- dis. Siipa pennata. R. et S. 1l. p. 551. V. spp. Germ. Ross. austr. et Altaj. E * x Ad Stpam pertinent reliquae apud A. e£ $. recensitae species; exceptis: ipa membranacea L. St. stricta LaM. et St. panicoide LaM. Stipa ucranica Guelt. , quam nemo Bo- tanicorum nostratium novit, fortasse 57. capillata est. 188 Mühlenbergia. 955. MUEHLENBERGIA. Q4) Perianthium apice integrum, pl. minus ] 5 subulatum (Mühlenbergia). Mühlenbergia Brachyelytrum Tr. Panicula gra- cili depauperata; Glumis angustissimis in- aequalibus brevissimis; Perianthii subula ipso sesquilongiori. Brachyelytrum erectum Beauv. Brachyel. aristatum R. et S. Yl. p. 415. V. spp. e Carolina. Mühlenbergia diffusa Schreb. Panicula gracili; Glumis minutissimis subtruncatis; Subula subrostrata perianthio duplo longiori. Mühleub. diffusa. RW. et S. M. p. 585. Dilepyrum diffusum et multiflorum Beauv. V. spp. boreali- Amer. et cc. Mühlenberoia lilldenowii Tr. "Panicula gracil- lima; Glumis ovatis acutis parum inaequa- libus perianthio duplo brevioribus; Subu- la ipso sesquilongiori. "Ayrostis tenuiflora IW illd. En. R. et S. HU. p. 57». "Achnatherum tenuifolium Beauv. (sphal- mate pro £enuiflorum.) Mühlenbergia. 189 «pera tlenuiflora Beauv. Trichochloa longiseta Tr. Fand. Agr. p. 117. Cinna ienujflora Link Hort. Berol. M cc. 9) Glumis acuminatis : -dorostis pauciflora Pursh. «dar. oligantha .R. et S. 1I. p. 572. V. spp. boreali- Amer. Mühlenbergia sobolifera Tr. Panicula gracili; Glumis oblongis acutis parum inaequali- bus perianthio mucronulato 4 brevioribus. «darostis sobolifera Mühlenb. R. et S. 1I. p. 564. "Achnatherum soboliferum Beauv. Trichochloa sobolifera T'r. Fand. Agr. P. 117. Cinna sobolifera Link Hort. Berol. Y, 66. Mühlenbergia Sprengelii Tr. Panicula gracih; Glumis oblongis caudato- acuminatis pa- rum inaequalibus perianthio longissime subulato i brevioribus. "rundo tenella Spreng. R. et S. IL, p. 5og. V. sp. e nov. Hisp. Mühlenrbergia mexicana Tr. Panicula contracta 190 Mühlenberseia. densiuscula; Glumis lineari-lanceolatis acu- tissimis subaequalibus perianthio acutissi- mo vix brevioribus. -dorostis mexicana LL. Mant. 1. .R. et S. IL: p.555: | Cinna mexicana Beauv. Trichochloa mezxic. Tr. Fund. Agr. p. 117. V. spp. boreali- Amer. et cc. (et quae in Hungariae comitatu "Treutschiniensi sponte crescere asserit cl. RocHEL. Obs. QCallus saepe processum ferens, pilosque satis longos. Mühlenbergia foliosa Tr. Panicula coarctata; Glumis lineari-lanceolatis acuminatis sub- aequalibus perianthio acuminato parum brevioribus. "erostis foliosa Hortul. R. et S. IH. p. 575. Trichochloa foliosa 'r. Fund. Agr. p. 117. Cinna filiformis Link Hort. Berol. V. spp. Pensylv. et cc. Obs. Absque dubio mera varietas 7f. mneaicanae. Mühlenbergia clandestina Tr. Panicula simpli cissima (racemalr) brevi, folio involucra- ta; Glumis lanceolatis acutis subaequali- bus perianthio subacuminato parum lon- gioribus. i Mühlenbergia. 101 -dgrostis clandeslina Spreng. M. et S. IT. p- 569. V. spp. Philad. Mühlenbergia glomerata Tr. Panicula thyrsode oblonga (basi interrupta); Glumis linea- ribus acuminatis subaequalibus perianthio acuminato fere duplo longioribus. Polypogon glomeratus JY'illd. .R. et S. II. p.540. Trichochl. glomerata Tr. Fund. Agr. p. 117. V. spp. Canad. et c. b) Perianthium apice bidentatum, inter den- tes setigerum (richochloa). Mühlenbereia Cinna Tr. Panicula laxiuscula ; Glumis lanceolatis acutissimis perianthio bifido mucronato paullo brevioribus. -4grostis Cinna LaM. .R.et S. II. p. 575. V. Spp. boreali- Amer. et cc. Mühlenbergia capillaris Tr. Panicula laxa ca- pillari; Glumis oblongis setigeris perian- thio setoso-bifido longe setigero triplo brevioribus. Trichochloa capill. D e C. R.etS. Il. p. 584. 192 Mühlenbergia. | V. sp. ex Sea Island sub nom. 4ristidae purpureae Pursh. Mühlenbergia ienella Tr. Panicula gracili; Glu- mis oblongis rostrigeris perianthio brevi- bidentato longe setigero duplo brevioribus. Trichochloa tenella .R. et S. 11. p. 585. V. sp. ex And. Mex. Mühlenbergia fasciculata "Tr. Panicula subthyr- sode interrupta; Glumis oblongis obtu- siusculis perianthio bidentato longe set- gero triplo brevioribus. V. sp. boreali- Amer. sub nom. 24grostis debilis (nec sane Poir !). Obs. An haec Podosaemum rigidum Kunth ? Mühlenbereia crinita Tr. Panicula thyrsiformi; Glumis lineari-lanceolatis acuminatis pe- riauthium subbifidum longe setigerum ae- quantibus; (Seta demum tortuoso-reflexa). "Anthoxanthum. crinitum .L. Suppl. R. et S. I. p. 288. «dgrostis crinita Br. M. et S. II. p. 571. Cinna crinita Tr. Fund. Agr. p. 118. V. spp. e nov. Holl. Li Mühlenbergia. 195 Ad sectionem a) (Mühlenbergiam) prennent : Agrostis lateriflora Mchz. LÍ aspera Mchax. —— arachnoidea Porr. Polypogon setosus Sprezg. (Mühlenb. ca- lycima Herb, nostr. Trichochloa caly- cina Fund. «4er. p. 117.) Fortasse etiam : Agrostis composita Poir. Trichochloa microsperma DeC. Podosaemum gracile Auth. ETT virescens KAurth. Ad sectionem P) (Zrichochloam): Trichochloa expansa DeC. (mnis Mühlenb. capillaris). Trichochloa Polypogon DeC. Calamagrvostis. quitensis. Kurt. — — tenuifolhiaa Kunth. Agrostis sciurea Br. varietas — ràra Br. (saltem de his duabus videtur). Podosaemum implicatum Kuzth. — — debile AKunth. — — ciliatum Áuzh. — — setosum .Kurzth., - Q1 104 Mühlenb. "doroslis. Podosaemum rigidum Kuzth. — — mucronatum Kurth. — — glabratum Kunth. — — elegans Kunth. — — alpestre Kuzth. — — stipoides Kunth. Dubius huc referrem : Podosaemum quadridentatum Kunth. Clomenam peruvianam Aeauy. 200 AcROSTIE a) Valvulà superior distincta: inferioris di- midium attingens , aut longior ( 4grostis). -darostis marilima La. Panicula thyrsiformi; Perianthio glumas aequante: valvulis ae- quilongis; Foliüs subinvolutis: ramorum distichis. -der. maritima. R. et S. Il. p. 556. V. spp. Narbon. "Agrostis filifolia Link. Panicula contracta; Pe- rianthio glumis paullo minori: valvulis aequilongis; Foliis setaceo- involutis sub- filiformibus; (Culmo ramosissimo). "darostis. 105 zgrost. filifolia. R. et S. Yl. p. 565. V. spp. Lusit. Priori affinis, tenerior. Locustae caducae. -4grostis verlicillata l'ill. Panicula lobato-thyr- siformi; Perianthio glumis fere dimidio minori: valvulis aequilongis; Foliis planis. Sub Z24erosti stolonifera in Obs. R. et S. Il; p. 343. «dorost. densa MB. Fl. Taur. Cauc. (excl. Synon. praeter Villarsii). V. spp. Hisp. Gall. Taur. Gilan. et cc. 2) Perianthio glumis minus quam in « minori. V. spp. ex Inss. Canar. -Aeroslis polymorpha Huds. Paniculae forma varia; Perianthio glumas subaequante : valvula superiore dimidio breviori; Fo- lis pl. min. planis. -dgrostis vulearis Bertolon. Am. Ital. Hujus ut innumerarum formarum ac va- rietatum synonymon cuilibet suum vin- dicetur, systematico quodam ordine opus erit. Sequenti modo eas recen- sere liceat : 196 "Agrostis. 1. Ligula oblonga, radiis hispidis. (Cujus, ubi glumae acuminatae, co- loratae, synonymon est: -4grostis ca- pillaris .Koecl., ubi glumae simpliciter acutae, albentes: 4grostis alba Koel.) À. Culmo erecto, &) Panicula lucida, 1) Perianthio mutico : -Agroslis alba LL. sp. pl, ed. 1. Schrad. Germ. (excl. Syn. Leersii) R.e£ S. Yl. p. 546. (excl. Syn. Agr. capill. Leers. et Agr. hispidae Willd.). -gr. sylvatica Host Gr. IV. Tab. 58. — Occ etiam s. n. Z4gr. obliquae. V.spp. Germ, Ross. Taur. Cauc. Sib. Philad. | 2) Perianthio apicem versus bre- visetigero : "Agr. diffusa Host Gr. YV. Tb. 55, R. et S. II. p. 544. V. spp. Ross. Sib. et cc. 5) Perianthio dorso aristato: «) Locustis omnibus aristatis: zdorostis. 197 "Agr. Kitaibelii? R. et S.H. p. 545. V. spp. Ross. Hujus aut praecedentis (2) alia forma, locustis ma]o- ribus, esse videtur 24gro- siis pauciflora Schrad. f£) Locustis aliis imuticis, alis aristatis: or. varia Host Gr. IV. Tab. 55. Haec etiam sub nom. 24er. irichoíomae occurrit. V. spp. Lusit. Monsp. et c. b) Panicula densiílora: zer. alba Leers. Tab. YV. f. 5. Gramen alpimun , | panicula Jere arundisacea spadiceo - viridi, [o- custis muticis. | Scheuchz. der. pot V. spp. Tanaic. Iber. Zadem locusiis ! panicula magua : -dgr. gisantea, Roth. M. et S. Hl. p. 549. an ar. compressa HE illd ? -4grosiis. V. spp. Germ. Petrop. panicula parva : V. spp. Suecica (s. nom. -4gr. coarctatae acc.). B. Culmo adscendente, infracto aut pl. min. decumbente, a) Panicula lucida patente, 1) plerumque procerior, panicula || magna, &) Locustis muticis : Gramen radice repente, pa- nicula delicata spadiceo - vi- ridi. Scheuchz. J4gr. p. 127. Hanc s. nom. 24gr. vernalis Hort. Dorp. acc. V. spp. Helv. Sic. et cc. 2) Locustis aristatis: "Agrost. decumbens Host Gr. lY... Tab. des. «dor. procumbens f. et S. V. p. Xx 2) humilior, panicula minori, (a- pina): -Agrost. patula. Gaud. V. spp. Helv. -dgroslis. 199 5) humilis, panicula parva, (mart- tima): V. spp. Petrop. Curl. b) Panicula densiori, contractiori, 1) Fasciculis foliorum dispersiori- bus, &) Panicula densa: -Aorostis stolomifera L. sp. pl. gd; .: 'Engl?Bot. Tab. 1553. R. et S. M. p. 545. valde ca- suganda observatione. ' V.spp. Mogunt. Monsp. Angl. f) Panicula laxiori: "Aor. stolonifera Host Gv. 1V. Tab. 56. -er. ambigua AR. et S. M. P. $59. Gramen caninum supinum mni- nus Scheuchz. Agr. p. 128. 2) Fascieulis foliorum congests, &) Panicula sublineari: -dgroslis decumbens Hall Fil. (&de speciminis). -der. gracilis Pers. J'fa elaucescens Presl Gr. Sic. (fide specim.) 200 "Aegrostis. Obs. Hujus varietatis specimina culmo geniculato, ramoso, vidi quoque e nov. Holl. £) Panicula laxiori oblonga: Agr. frondosa Tenore. V. spp. Sicula. Praeterea haec Varietas occurrit : Parviflora. V. spp. Tanaic. Monsirosa; et quidem 1) Vivipara : zr. sylvatica LL. sp. pl. ed. ». (nec Koeleri, cajus planta ad aliam hujus sectionis formam aliquam referenda est). 2) Locustis complicatis (altera al- teri innatis), panicula interru- pta, facie Agr. verticillatae. V.. spp. Sibir. Il. Ligula oblonga, radiis laeviusculis. à) Panicula patula (majore minoreve), culmo erecto: V. spp. Petrop. Volhyn. Cauc. b) Panicula angustiorj, culmo decum- bente dense longeque stolonifero : ^1grostis stolonizans Bess. in litt. V. spp. Podol. zdorostis. 201 I1I. Ligula brevi, radiis hispidis. (Varietas ludens glumis lineari-lanceo- latis, interdum obtusiusculis et, prae- sertim in locis cultis, magis oblongis.) 4) Panicula patente: "Aer. capillaris Leers Tab. YV. f. 5. «or. hispida JF illd. sp. pl. V. spp. Germ. Ross, et cc. Obhs. Hanc et ex hortis sub nom. 2fperae procum- bentis .R. et S. (LAgr. decumbentis Host), et -dgr. versicoloris Hort. Hafn. accepi, cui ta- men radii tautum hispidiusculi. 5b) Panicula contracta, 1) Culmo gracili, foliis angustis: -"gr. gracilis Kit.? R. et S. II. p. 552. (Haec et sub nom. ZZgr. vinealis venit.) V. spp. Austr. Sibir. Eadem foliis latioribus: Aer. lithuanica Bess. in ht. V. spp. Lithuan. 2) Culmo strictiori, humiliori, fo- lis latioribus, * perianthio brevisetigero: V. spp. Petrop. : 202 -dgrostis. IV. Ligula brevi, radiis laevibus. A. Panicula patente pluriflora, 4) Locustis muticis: -Aerostis vulgaris IF'ith. i -Agr. stolonifera Koel, "gr. capillaris Fl, Dan. 'Tab. 165? Gramen montanum, panicula spa- dicea delicatiori Scheuchz. Agr. D 120, V.spp. Germ. Ross. Amer. bor, b) Locustis brevisetigeris: V. spp. Germ. c) Locusiis aliis aristatis, aliis mu- ticis : V. spp. Angl. d) Locustis viviparis: V. spp. Germ. Ross. Panicula divaricata , pauciflora (te- nera): "der. capillaris .L. sp. pl. ed. 1. et 3. "der. vulgaris f. Gaud. "Apr. stolonifera .Leers 'Tab. IV. f. 6. Venitetiam s. n. ^er. dubiae. V. spp. Gall. Ross. "Agroslis. 205 * Eadem ustilagine correpta: zdgr. divaricata Kocl. C. Panicula coniractiori, a) pluriflora, radiis plerumque api- ce floriferis, locustis longe pluri- mis dorso aristatis: | -dgrostis atropurpurea (et iterum 4er. versicolor) Ht. Hafn. sub quib. nom. cultam acc. b) pauciflora , radiis plerumque a basi florifevis: V. spp. Iber. Angl. D? Perianthio glumis distincte minorl (an species?): V. spp. Astrach. E. Pumila, ustilagine correpta: zdorostis pumila L. Mant. Y. V. spp. Germ. Helv. -grostis Bergiana Tr. Panicula patente pau- cillora; Perianthio (dorso brevi-setigero) glumas aequante: valvula superiore paul- lo minori; Foliis angustissimis. V. spp. Cap. (In hon. inventoris Caroli Henrici Bergit). «dgrostis capillaris L. prael. | Panicula oblou- | 204, zAeroslis. ga, patente, (radiis capillaribus); Perian- thio glumis (obtusis) dimidio breviori: val- vula superiore duplo minori; Foliis an- gusto - Iincaribus. | V. spp. Lusit, L Obs. Cl. Smi:h monens in Fl. Brit. (sub -4grosti vulgari) p'antam icone saa (ic. imed.) expressam esse veram Z4gr. capillarein Lionzi, de ea loquitur, quam ili. Vir in prae- lectionibus (ed. Giseke p. 147.) ,,exoticam** et ibidem p. 227. ..Panico simillimam, floribus minutissimis et po?!vonculis capilliribus esse** dicit; nec de z4grosti ea- pWari L. sp. pl. ed. 1. p. 62. -4grostis quadriseta Br. 'Thyrso paniculari cy- Iindraceo; Perianthio glumis $ breviori: valvula superiori inferiore infra medium aristata paullo minori; Folis linearibus. -Avena quadriseta LaBill. R. et S. M. p. 676. : V. spp. e nov. Holl. b) Valvula superior minima (ovario plerum- que minor), vel obsoleta (richodium). "arostis elegans T'hore ap. Lois. Radis 4, 5, laevibus, circiter a medio floriferis; (Locustis minimis); Perianthio mutico glumas obtusimsculas aequante: valvula "dgroslis. 205 superiori obsoleta; Foliis subsetaceo-in- voluüs (brevibus). Trichodium elegans .R. et S. Yl. p. 285. V. spp. circa Dax Galliae ll. -erosiis tenerrima Tr. | Badius 2, 1, laevibus, circiter a medio floriferis; (Locustüs te- nerrimis); Perianthio mutico glumis ob- tusiusculis paullo breviori: valvula supe- riore obsoleta; Foliis setaceis. -derostis pulchella Lois. V. spp. Hisp. meridion. 4dgroslis Jures$si Link. (Paniculae contractae lineari?) radus 1-2, varie floriferis, sca- bris; (Locustis magnis); Perianthio muti- co glumas obtusas aequante: valvula su- periore parva; Folis lanceolato-lineari- bus, planis. -Aorostis Juressi. R. et S. II. p. 552. V. spp. Lusit. -A4grostis tenuifolia M B. Fl. Taur. Cauc. (Panicu- lae contractae) radiis 5-5, fere a basi flo- riferis, scabriusculis; Perianthio mutico glumis acutis paullo breviori: valvula su- periore pusilla; Folius angustissimis sub- involutis, 206 74 »rostis. -dgrostis tenuifolia. R. et S. 1I. p. 548. V. spp. Cauc. dgrostis Michauxii Tr. Radius 6, 5, 4, 5, his- pidis hispidulisve superne floriferis; Pe- rianthio mutico glumis acutis paullo bre- viori: valvula superiore obsoleta; Foliis linearibus planis. a) Paniculae longae, amplioris, radiis elongatis, hispidissimis : "Trichodium decumbens Mchzx. R.et S. IH. p. 285. ubi Syn. Willd. forte ad se- quentem varietatem. (In Herbariis hinc inde sub nom. -Alope- curi caroliniani Spreng.) V. spp. boreali- Amer. et c. b) Panicula breviori, radiis brevioribus hispidulis : «&) Panicula patente, foliis linearibus: drichodium laxiflorum Mchx. R. et S. II. p. 282. ubi Syn. Willd. forte ad priorem varietatem, V. spp. boreali- Amer. f) Panicula contractiuscula, foliis la- tioribus : «dgroslis. 207 zdrerostis ("Trichod.) clavata T'r. in Spreng. n. Entd. II. p. 55. V. spp. Camtsch. zdorostis exarata. T'r. | (Paniculae contractius- culae) radiis 5, 4, a basi floriferis, hispi- dis; Perianthio mutico glumis acuminatis s breviori: valvula superiore parva; Fo- liis lanceolato-linearibus, planis. V. spp. ex Unalaschka, unde retulit cl. Dr. Escungorz. (Valvula inferior dorso exarata). «derostis geminata Tr. (Paniculae pauciflorae patentis) radiis infimis 2, 5, 5, sequenu- bus binis, hispidulis, apice floriferis; Pe- rianthio supra medium brevisetigero glu- mis acutis : breviori: valvula superiore parva; Foliis linearibus, planis, angustis- simis. V. spp. ex Unalaschka, unde retulit cl. Dr. EscmHizorz. Species plerumque aristatae, — (Ex indole locustarum difficillime defi- niuntur; omnes enim, excepta z4gro- sti pilosa, ad eundem fere typum red- 206 Zdgroslis. eunt, quasi nil essent nisi merae va- rietates unius ejusdemque speciei). zderostis canina L. sp. pl. ed. 1. Radus 4, 6, varie floriferis, hispidulis; Perianthio glu- mis paullo breviori: valvula superiore mi- nima; Callo barbatulo; Arista (si adest) plerumque infra medium exserta (glumas excedente), aut alüus enata, brevissima; Foliis inferioribus setaceo-involutis, cul- meis planis. Trichodium caninum Schrad. R.et S. II. P. 277* -"4graulus caninus Beauv. . | V. spp. Germ. Gall. (sub nom. 24gr. ru- brace) Petrop. Sibir. Ludit statura, paniculae ambitu, radio- rum divisione, radice repente etc. Et praeterea a) Culmo ramoso: «dorosiis hybrida Gaud. Trichodium hybridum R. ct S. Il. p. 282. Etiam sub nom. 24er. palustris acc. V. sp. Helv. b) Perianthio latiori, glumis ; et ultra breviori : V. spp. Petrop. Gilan. zdarostis, 299 €) Arista aut plane nulla, aut ejus loco seta brevissima e medio vel supra me- dium proveniente: nunc libera (ut apud SCHEUCHZERUM et recentiores de- scribitur), nunc adnata (ut in spp. a cl. ScurLEICHERO missis). Ceterum de hujus (LZgrostis vinealis Schleich.) vera identitate cum Agr. canina non satis judicare possum, cum folia radicalia non viderim. Eadem autem videtur «dor. pallida Koel. et Hoffm. | Àn et . «gr. dubia Leers, quae, semel a LEER- siO lecta, forte nil nisi specimen ma- crum fuit. Huc. vero certissime per- 'tnet gramen Lusitinicum, cl? LisK Trichodium (olun 2dlopecurus) coerule- $cens dictum, pumilum, foliis rigidio- ribus, culmeis solito latioribus, locu- stis coerulescen!ibus. d) Panicula tota flavescente; locustis mo- do aristatis modo muiüicis. | | V. spp. Petrop. €) (Pumila), facie J4grostios pumilae L. V. spp. Ross. austr. J') Nodis culmi comoso- proliferis. Denique seminibus ustilagine correptis. 14 210 "Agrostis " "Agrostis rubra L. sp. pl. ed. 1. (excl. Syn. Scheuchz.) Radiis 5, 2, superne florife- ris, glabris aut hinc asperulis; Berianthio glumis paullo breviori: valvula superiore minima; Callo nudiusculo; Arista medio exserta; Foliis subinvolutis. Trichodium rubrum AR. et S. YY. p. 28r. (excl. Syn. Smithii et Agardhi.) V. spp. Lapp. et Ircut. (2?) Foliis planioribus, contractiori pani- cula, minor. V. spp. Lapp. Obs. Character ex paniculae habitu (vid. Lirznm.) fallit; nam var. g- paniculam florentem totam contractiusculam habet. "Agrostis pallida DeC. Radiis 5, 4, 2, hispidu- lis, superne floriferis; Perianthio glumis dimidio breviori: valvula superiore parva; Callo barbatulo; Arista medio exserta; Fo- lis pl. min. planis. "Agr, pallida. 'R. et S. Yl. p. 570. «4er. anemagrostoides Tr. in Spreng. n. Entd. 1. p. 56. V. spp. Lusit. Cors. Calabr. -Agrostis alpina Scop. Radiis 4, 2, 1, laevibus, superne Íloriferis; Perianthio glumus pl. «doerostis. 21I mi. breviori: valvula superiore minima; Callo epili; Arista infra medium exserta; Folüs involutis. Trichodium alpinum Schrad. Wet S. IT. p579. exel.,. ut videiur, Syn. Allion. z4graulus alpinus Beauv. zdorostis setacea V ill. an Fl. Dan. Tab. 161? V. spp. Alp. Helv. Delph. Pyren. Carinth. Salisb. Apenn. Sudet. et cc. Àn hujus var. f (culmo stolonifero, ari- sta abbreviata) est: 24gr. setacea z4gardh (R. et S. II. p. 581. sub Trichod. rubro)? Statura, radii (5, 2,) laeves, callus epi- lis, folia, huc referre suadent; nec pa- tria (Suecia) obstat, cum et aliae plan- tae alpinae in planitiebus plagae septen- trionalis occurrant. Radix fibrosa, cul- mi exteriores vero in flagella abeunt. Nec nisi varietas Agr. alpinae est: "Agrostis cespitosa Hoppe, cujus v. spp. Salisb. «dgroslis rupestris JF'illd. sp. pl. Radiis 5, 5, 2, hispidulis, superne floriferis; Perian- thio glumis (subacuminatis) paullo mino-. 14* 212 -derostis. ri: valvula superiore oblonga, distincta; Callo antice et postice pilifero; Arista su- pra basin inserta; Foliis involutis, Trichodium rupestre Schrad. R. etS. 1l. pow: "grostis festucoides F'ill. V. spp. alp. Helv. Tyrol. Austr. £&) Folus elongaus filiformibus, panicula angustata : ] —erostiis filiformis Fill. V. spp. Helv. y) Panicula flavescente: «Igrostis flapescens Host. (ex 1coneGr. Austr. gramen revera diversum pu- tares, quod vero natura non ita se habet.) Trichodium /lavescens Schult. R. et S. lj. p. 58o. Jrichod. auratum Sieb. Gr. sice. V. spp. Carinth. Maxime affinis Agrostis quae $. nom. drich. filiformis in hortis colitur, et a qua non diversum inveni Zrichod. diffusum Hort. Berol. «Kgrostis setacea. Curt. Radiis 5, 2, scabris, & prostis. 215 basi floriferis; Perianthio glumis (subacu- minatis) 1 breviori: valvula superiore ob- longa distincta; Callo antice pilifero ; Arista supra basin exserta; l'oliis setaceis. Trichodium setaceum .R. et S. YY. p. 38o. V. spp. Gall. Lusit. "4grostis pilosa Schleich. exsicc. Wadus 5,5, | 3, Scabriusculis, superne floriferis; Pe- rianthio (mutico, rarius setigero) glumis paullo breviori; valvula superiore oblon- ga distincta; Callo pilifero; Folus lineari- bus planis. -rundo tenella Schrad. «4grostis tenella R. et. S, 1. p. 546. V. spp. alp. Carinth. Tyrol. Delph. et cc. Obs. Perianthium interdum paullo iníra medium mediove seti- gerum. — Ad Calamagrostee nequaquam referri potest. UE x x Ad sectionem a, (Agrostin) pertinent : Agrostis parvula Schulf, (nisi var. poly- morphae.) -— -— vwalenüna A. ef S. — — involuta Poir. — — debilis Poir. — — parviflora Dv, 214 "darostis. Agrosts tolucensis Kuzth. — —- vwirescens Kurzth. .-^ Vilfa elegans Kunth, — fasciculata Kuzth. an etiam: Agrostis pyramidata Poir. Vilfa trichodes Kuzth, Novum genus constituere videntur Z4grosies pubescens et lanata Kunth., Alienas existimo : Agrostin ciliatam Z'huzb. — — racemosam JMchz. — — nutantem Poir. — — magellanicam ZLaM. cec a panicoidem LaM. — — proceram 4ietz, — — ]obatam Pr. — — cylindricam Br. — — montanam Zr. Ad sectionem 5, (Trichodium) pertinent reliquae ap. Raw. et ScH. sub Trichodio recensitae species, quarum plures fortasse ad supra enumeratas qua varietates refe- Zinemagrostis. 215 rendae. Praeterea forte: -Aerostis negle- cta, Schult, 27. ÁNEMAGROSTIS. -dnemagrostis spica venti Tr, Fund. 44gr. p. 128. Fariat et ludi: a) Panicula magna, patente, multiflora : -Aerostis spica venti L. sp. pl. ed. 1. R. et S. 1I. p. 569. V. spp. Germ. Ross. Taur. Sibir. 4) Panicula gracili, tenui, rara. V. spp. Sibir. c) Panicula contracta, interrupta : "Agrostis interrupta .L. sp. pl. ed. 3. R. etm I p.596. Quae ludit : &) Glumis perianthium aequantibus, se- ta valvulis triplo longiori. V. spp. Paris. 2) Glumis perianthium aequantibus, sc- ta valvulis sexies longiori. V. spp. Ital. y) Glaumis perianthium aequantibus, se- ta brevissima. (an species?) V. sp. c? 3 16 E chinopogon. Lachnagrostis. à) Glamis perianthium superantibus, seta valvulis sexies longiori. V. spp. Vienn. Cauc. (sub nom, Z4gr. longiaristatae: acc.) d) Panicula pauciflora, purpurascente, lo- custis sparsis: "dgrosiis purpurea Gaud, R. et S. If. P. 971. V..:sp.. Helv. Occurrit praeterea spiculis bifloris, 298. ECHINOPOGON. Echinopogon orvatus Beauv, |. R. et S. II. p. 421. Echinopogon asper Tr. Fund, Agr. p. 126. V. spp. e nov, Holl. bs, Ludit thyrso interrupto; Seta nunc brevissima, nunc porianthio bis longiori. 39. LACHNAGROSTIS. Lachnagrostis Chamissonis Tr. Panicula (brevi) patula; Glumis oblongis acuminatis perian- thio pilosiusculo duplo longioribus; Arista glumis breviori, subaequa, Lachnagrostis. 217 V. spp. ex Ins. Paschaus, ubi detexit ill. pE CHAMISSO. Lachnagrostis Forsteri Tr. Panicula (procera) contractiuscula; Glumis sublinearibus acu- tissimis perianthio pilis adsperso duplo lon- gioribus; Arista glumas excedente, geni- culata. "grostis Forsteri R. et S. 1l. p. 559. Y. spp, éx Ins. Paschatis, et' 6c. Obs. Perianthium plus minus pilosum. Lachnagrostis FFilldenowii Tr. Panicula (pro- cera) patente; Glumis oblongis acutis pe- rianthio pilosulo 1 longioribus; Arista glu- mas excedente, geniculata. -dgrostis retrofracta JY ilid. R. et S. Il. p.905, | V. spp. e Nepal; nov. Holl. et cc. Obs. Haec videtur ;Zgrostis aemula. Br. R. et 8. II. p. 360; excl. Syn. Billardieri in Ádnot, quod certo &d J4grestin La Billardieri Br. pertinet. e * x Reliquae species sunt ; Agrostis La Dillardieri Br. — — rudis Br. —.-— "plebeja Br. Calamagrostis. 5o. CALAMAGROSTIS. ") Calamagrostis tenella Host. Glumis paullo in- aequalibus oblongis subacuminatis perian- thio paullo longioribus; Valvula superiori inferiore 5 minori; Pilis perianthio paullo brevioribus; Seta medio inserta valvulam subaequante; Processu nullo. -drundo humilis R. et S. 1I. p. 510. V. sp. ex alp. Salisb, Calamagrostis lanceolata Roth, Glumis subae- 3 qualibus lanceolatis acuminaus perianthio & duplove longioribus; Valvula superiori inferiore paullo aut 4 minori; Pilis perian- thium superantibus glumis pl. min. bre- vioribus; Seta aut terminali aut supra me- dium exserta, brevi, brevissima vel nulla; Processu barbato vag 2 «trundo Calamagrostis IL. sp. pl. ed. 1. excl. O, Syn. Bauh. et Scheuchz. -deroslis lanceolata eR. et S. YI, p. 565. -chnatherum lanceolatum Beauv, V. spp. Germ. Ross, Sibir. Norw. Inter specierum notas a longitudine pilorum petita longe con- slantissima est. LO Calaimag rosis, 219 ALudit ; a4) Perianthio mutico : Calamagrostis alpina. Host. -derostis spuria R. et S. YI. p. 346. V. spp. Ross. Tyrol. Sudet. 5b) Glumis distinctius inaequalibus : Calamagrostis ramosa Host. -dgrostis ramosa .R. et S. 1l. p. 564. €) Seta supra medium exserta: &) Glumis perianthio fere duplo lon- gioribus; processu nullo: Calamagrostis lithuanica Bess. in lt. :£) Glumis perianthio minus longiori- bus; processu minimo: Calamagrosiis l'ilnensis Bess. in lit. V. utriusque spp. Petrop. Lith. Lapp. Altaj. Qbs. Hac ultima forma (c) fere in Calam. Hall«- rianam transit. Calamagrostis purpurea Tr. Glumis subinae- qualibus oblongo -lanceolatis acuminatis perianthio 5 longioribus; Valvula superio- ri inferiore duplo minori; Pilis perian- thium aequantibus; Seta subterminali pi- los excedente; Processu nullo. 220 Calamagrostis. 4drundo purpurea Tr. in Spreng. n. Entd. M. p. 52. V. spp. Paical. Calamagrostis littoreas DeC. Glumis inaequa- libus Uneeri-lanceclatis acuminatis perian- thio |; l ngioribu:; Valvula superiori in- feriore dupl» mineri; P:lis perianthio lcn- gioribus; Seta subterminali pilos aequante aut superante; Processu null», erundo littorea Schrad. FR. etS. Hl. p. 50». Z"irundo laxa R. et S. M. p. 502. (quae. non diversa). V. spp. Germ. Helv. Lud:t panicula minori, purpurascente aut pallida : V. spp. Cauc. et Nepalense. Panicula glauca, magna: V. spp. Kislar. Calamagrostis epigeios Roth. | Glumis subae- qualibus linearibus acuminatis perianthio duplo longioribus; Valvula superiori in- feriore duplo minori; Pilis glumas subae- quantibus; Seta dorsali pilis plerumque paullo minori; Processu nullo. -frurdo epigeios L. sp. pl. ed. x. R. et S. 1I. p. 5or. excl. Syn. Scheuchz. Calamagrostis. 321 Zr. Calamagrosiis MB. Fl. TC. 1. Gramen polymorphum ludit : a) (pectinata) locustis pl. min. distincte secundis : «&) panicula lineari- oblonga, lucida. V. spp. Ross. austr. £) pauicula ampliori, sublobata, luci- dula. V. spp. Petrop. Cuil. y) panicula lineari- oblonga, elongata, densa, tenuifílora. V. spp. Astrach. b) (vulgaris) Locustis erectis. «&) panicula patula lucidula. V. spp. Boss. (Host Gr. Austr. IV. Tab. 42.) f) panicula coarctata densa. V. spp. Ross. Sibir. y) eadem, tenuiflora, minor. V. spp. Germ. Ross. Sibir. C) (effusa) Panicula magna, ampla, effusa. V. spp. Ross. albae. Calamagrostis Hallcriana. D eC. Fl, fr. suppl. Glumis subaequalibus oblongo -lanceola- tis acuminatis perianthio paullo longiori- zy Calamagrostis. bus; Valvula superiori inferiore duplo mi- nori; Pilis perianthium aequantibus aut paullo superantibus; Seta paullo infra medium exsertàá glumas subaequante; Pro- cessu lon ge-comoso. «Arundo pseudophragmites Schrad. | R. et S. II. p. 505. Gramen arundinaceum pámiculatum monta- num, panicula spadiceo- viridi, semine papposo Scheuchz. Agr. p. 124. huc per- tnet nec ad Calam. morntanam, quo in Clavi Agr. ant. p. 149. no 465. perpe- ram ductum fuerat. Ludit panicula minori purpureo -spadicea et majori pallente. V. spp. Helv. Austr. Petrop. Calamagrostis acutiflora DeC. Fl. fr. sppl. Glu- mis subaequalibus oblongo-lanceolatis acü- tissimis acuminatisve perianthio $ longio- ribus; Valvula superiori inferiore paullo minori; Pilis perianthii medium exceden- tbus; Arista supra basin exserta glumis paullo breviori; Processu barbato. dr. acutiflora Schrad. R. ex S. Il. p. 506. V. spp. Petrop. Calamagrostis. 225 Eandem panicula et locustis tenerioribus ex alp. Salisb. sub nom. -Arundinis splen- didae Schkuhr acc. Calamagrostis sylratica Beauv. | Glumis sub- aequalibus oblongo lanceolatis acutissimis perianthio 4 aut minus longioribus; Val- vula superiori inferiore paullo minori; Pi- lis utrinque positis brevissimis; Arista su- pra basin exserta glumas excedente; Pro- cessu (brevi-) comoso. -rundo syleatica Schrad. | R. et S. VI. p. 907. V. spp. Germ. Ross. Cauc. Sibir. Ludit : Processu longius comoso: Calamagrostis montana Ho st. Perianthio glumas subaequante; valvulis subaequalibus; Processu brevi-barbato, (Cal. sylvatiéa communi tenerior): Calamagr. pyramidalis Ho st. V. spp. Dannat. Calamagrostis varia Host. Glumis subaequa- libus paullove inaequalibus oblongis acu- tis acutissimisve perianthium subaequan- tibus; Valvulis subaequilongis; Pilis dor- 294 Calamagrostis. salibus perianthio subduplo brevioribus; Arisia infra medium exserta glumas ple- rumque excedente; Processu longe den- seque barbato. -«drundo varia Schrad. R. et S. IH. p. 505. excl. Syn. Willd. Y. spp. Helv. Styr. Halens. Petrop. Sib. et. cc. Variat : «&) Glumis paullo inaequalibus, acumina- tiusculis : J4rundo montana Gaud. Gramen avenaceum montanum, pani cula angusta, e dilutissimo fusco al- bicante, et papposa Scheuchz. Agr. p. 507. huc pertinet, nec ad Calam. aculifToram. V. spp. Helv. Cors. f) Glumis acuminatis; perianthio glumis distincte minori; Arista glumas non su- perante: Ar. corfinis IVilld. R. et S. Yl. p. 5o7. V. spp. Doming. et cc. — Praeterea ludit pahicula densiori aut lucidiori, laxiori strictiorive. — Vix varietas esse videtur Calamagrostis Calamagrostis. 325 sylvatica. Host. (-4drundo Hostii R. et S. lI. p. 508.) Calamagrostis Langsdorffii Tr. Glumis aequa- libus oblongo-lanceolatis acutissimis pe- rianthio parum longioribus; Valvula su- periori inferiore duplo minori; Pilis pe- rianthio paullo brevioribus; Seta medio exserta valvulam aequante; Processu lon- ge barbato. «trundo Langsdorffü (ex hort. Gorenk.) Link. V. spp. Tobolsk. et cc. Obs. Panicula in spontaneis nutat. B) (marylandica) omnibus partibus (multo) lenuior : -trundo cinnoides Mühlenb. Calamagrostis cinnoides Barton. V. sp. Maryland. Calamagrostis obtusata Tr. Glumis subaequa- libus oblongis acutiusculis perianthium ae- quantibus; Valvula superiori inferiore vix minori; Pilis brevissimis; Arista supra ba- sin exserta valvulam aequante; Processu barbato. V. spp. Tobolsk. Media inter sylvaticam et sirictam. 15 256 Calamagrostis. Calamagrostis. stricta Beauv... Glumis aequali- bus oblongis acutis perianthium | subae- quantibus; Yelvula superiori inferiore fe- re duplo aut ; minori; Pilis (plerumque) longitudine valvulae superioris; Seta in- fra medium exserta valvulam pl. min. ae- quante ; Processu barbato. . -rundo stricta Timm. R. et S. 2 pe 504. V. spp. Megapol. Ross. Sibir. Aleut. Ludit Panicula lineari lucidula , " et ob- longa densa lobata ; Valvulae superio- ri$ longitudine; Seta valv ula. sua modo paullo breviori modo longiori ; denique —" pilis nonnumquam "brevibus, pr aeser- tim in lis, fnobse yalvala? superior Sso- lito. longior est. €" d Calama o merid An. ;,Glumis aequali- bus oblongo- lanceolatis acutissimis perian- "thium aequantibus aut 'subdequanubis ; Valvula superiori inferiore paullo minori; Pilis longitudine. peri ianthii ; -" Setà medio "aut nmifrà medium 'exserta. aene. sub- aequante; Processu longé barbato. -rundo lapponica Wales R et S. WM. p. 506. Los din ques V."spp. Lapp. Canad; ''' cibo M («4 Calarnagrostis. 227 Calümagrostis canadensis Beauv. | Glumis ae- qualibus oblongo - lanceolatis acuminatis perianthrum subaequantibus; Valvulis sub- aequalibus; Pilis (dorsalibus lateralibus- que) perianthii medium attingentibus; Se- ta supra medium affixa longitudine val- vulae; Processu longe denseque comoso (coma perianthium aequante). -drundo canadensis Mchx. RR. ei S. ll. p. 508. (nec descriptio, quae melior imo alia ap. Nuti. Gen. of N. A. PI. I. p. 46.) ' V. sp. e Delaware Am. bor. Calaimagrostis baltica Tr. |. Glumis aequalibus ^ lanceolatis: acuminats perianthio paullo longioribus; Valvulis subaequalibus; Pi- lis perianthio dimidio brevioribus; Aci- cula terminali; Processu subcalvo. Psamma. baltica .R. et. S. YI. p. 845. V. spp. Gryph. Calamagrostis arenaria Roth. Glumis aequali- bus lanceolatis acutissimis perianthio paul- lo longioribus; Valvula superiori inferio- re parum iinori; Pilis brevissimis; Aci- cula terminali; Processu subcalvo. 15" 228 Calamagrostis. .Lagurus. Psamma arenaria R. et S. Yl. p. 845. Psamma litoralis Beauy. Psamma pallida Presl Gr. Sic. Phalaris z4mmophila Link Ht. Berol. V. spp. Germ. Ross. Gall. Neapol. * » » Calamagrostios species sunt: Arundo intermedia Gmel. (an species?) — annulata Jt. e£ S. (an a littorea diversa?) — glauca Hornem. (an a littorea di- versa?) — strigosa J7/ahlenb. — agrostoides Pursh. Denique, ut videtur, Deyeuziae Species ap. Humb. et Bonpl. omnes. 51. LAGURUS. Legurus oyatus L. sp. pl. ed. 1. R. et S. II. p. 4o1. V. spp. Monsp. Dalm. Cret. et cc. CHloris. 229 $4. CHLORIS. a4) Glumis minus inaequalibus perianthio mu- tico ovoideo brevioribus (Cynodon). Chloris Cynodon Tr. Cristis 5-7; Glumis sub- aequalibus acutis perianthio nudiusculo subduplo brevioribus. Cynodon dactylon Rich. W.etS. YI. p. 410. V. spp. Germ. Gall. Astrach. Cret. Canar. Cap. - Ludit: Cristarum numero et longitudine; Vaginarum foliorumque pubescentia, pi- lositate, glabritie; Perianthio dorso pu- bescente, villosulo, aut glabro; Glumis acutioribus (v. spp. Cap.); Stolonibus nodosioribus foliosissimis, cristis bre- vioribus culmoque tenerioribus: quae posterior est: Cynodon lincaris JV ilid. . R. et S. V. p. 412. V. spp. Philipp. et cc. Huc etiam pertinet Cynodon tenuis Tr. in Spreng. n. Entd. II. p. 65. excl. Syn. Mchxii. Denique occurrit spiculis bifloris (ma- Jor, vegeta). 250 Chloris. Chloris petraea Swartz. Cristus 5-5; Glumis paullo inaequalibus perianthio nudo 4 bre- vioribus: superiore bifida cuspidata. :. Eustachys petraea .Desy. R.etS. Il. p. 615. V. spp. Cap. et cc. Chloris confertifolia "Tr. in Spreng. n. Entd. IT. p. 74. Cristis subseptenis; Glumis paullo inaequalibus perianthio margine villoso brevioribus: superiore bifida brevi- cuspi- data. ! V. spp. ex Ins. St. Catharinae. b) Gluma inferiore perianthio (armato) ovoi- deo duplo breviore (Chloris). Chloris elegans Kunth, — Crisis (9-10) ultra- bipollicaribus; Gluma superiore simplici- ter acuta perianthium (sublanceolato-gib- bosulum) apice barbatum aequante; He:- maphrodito rudimentoque externo inae- qualiter setigeris. Chl. elegans. R. et S. II. p. 609. Y. 06: | Chloris compressa De C. | Cristis (6-9) bi- iri- pollicaribus; Gluma superiore rostrata pe- rianthium apice barbatum aequante; Her- Chloris. 251 ^ maphrodito rudimentoque exterióri inac- quali- setigeris. | Chl. compressa. |. R. et S. 1. p. 609. CHI. polydactyla: Jacq... Eccl, Tab.:g. ex- clusis Syn. praeter Durandi et DeCand. Colitur quoque in hortis sub nom: Chlor. penicillatae Jan, V. cc. CAloris ciliata S», Cristis (4-5) bipollicari- bus aut paullo longioribus; Gluma supe- riore simpliciter acuta perianthium dorso marginibusque' villosum aequante: villo — sumam non excedente ;; Hermaphrodito ru- | dimentoque exteriori subinaequalrseügeris. Chl. ciliata. ' R. et S: 1I. p. 606: V. spp."Tud. occ. et cc. €hloris .polydactyla28 1». ' Cristis, . (9- HE 4- 9- pollicaribus; *Gluma superiore" .Simpliciter acuia perianthio dorso (brevius) margini- busque villoso paullo longiori: villo setis Hermaphroditi -rüdimenüque exterioris paullo inaequalibus: subaequilongo.: Chl." polydactyla. -R. ev S. M. p. 608. excl. jg "syu. Jacq. V. sp. Jamaic. 2523 i Chloris. Chloris barbata S». Cristus (4-15), pl. min. bipollicaribus; Gluma superiore simplici- ter acuta perianthium marginibus superne villoso-ciliatum aequante; Hermaphrodito et rudimento utroque aequali-setigeris. Chl. barbata, | R. et S. M. p. 608. excl. syn. Linn. V. spp. Philipp. et cc. c) Glumis proportione varia. Perianthio lan- ceolato, gibbosulo, plerumque sub apice setigero (Zihabdochloa). Chloris inermis Tr. —Cristis fasciculato-alternis 6-10 laxis arcte floriferis; Gluma infe- riore perianthio duplo breviori, superiore idem aequante; Hermaphrodito rudimen- toque muticis. Chloris polystachya Lag. R. et S. sub CH. prostrata. M. p. 61r. V. spp. cc. Chloris radiata Sir. Cristis fasciculato - alternis plurimis (12-25) subcoarctatis 1- 2- polli- caribus arcte floriferis; Gluma inferiore - perianthio (plerumque) duplo breviori, superiore idem subaequante. (Seta Her- Chloris. 255 maphroditü eodem triplo-, rudimenti bis longiori vel abbreviata). Foliis planis. Chloris radiata. R. et S. YI. p. 606. excl. Syn. Durandei (cujus loco ponenda CA/. gracilis Dur.); Linnai priori (nam Ejus "dgrostis radiata spicis subquinis crucia- tis esse dicitur); Morisoni (quod potius ad Chlor. barbatam); Sloanei utroque: (prius enim omnino dubium, . alterum ad Chlor. polydactylam pevuünet). MNuiob. Ludit cristis rufescentibus; glumis inter- dum parum inaequalibus perianthio bre- vioribus; flosculo utroque perfecto. Chloris foliosa J/'illd. Cristis subfasciculato- alternis subquaternis coarctatis pollicari- bus laxe floriferis; Glumis subaequalibus perianthio à longioribus. (Rudimento bi- seto). Foliis alternis plurimis involutis brevibus. Chloris foliosa. R. et S. YI. p. 606. V. spp. Doming. Chloris obtusifolia Tr. Cristis digitatis subqui- nis coarctatis pollicaribus laxe floriferis ; Glumis subaequalibus perianthio triplo 254 Chloris. brevioribus. | (Seta ^Hermaphroditi ipso | "sexies longiori, rndimenti «bbregiatà). Fo-| liis planis obtusissimis. ^ 0002 V. spp. e Manilla diets — detexit ill, DE CHAMISSO, Su Chloris. cruciata Sw. . Crisüs. digitatis subqua- ternis demum cruciato - divergentibus pol- licaribus laxe floriferis; | Gluma, inferiore perianthio duplo breviori, süperiore idem aequante. (Seia Hermaphroditi ipso qua- druplo-, rudimentü iplo. longiori). Fo- lius angusüssimis planis. Rhabdochloa cruciata Beauv. B.etS. HH. p. 6:7. (Planta Humboldüiana eadem). V. spp. Jamaic. Chloris pycnothrir Tr. Cristis digitatis subse- ptenis coarciatis ultrapollicaribus arcte flo- riferis; Gluma inferiore perianthio, duplo breviori, superiore (subcaudata) idem ae- quante. (Seta Hermaphroditi ipso octies-, rudimenti quadruplo longiori). Foliis planis. t l L , A ) CN. spp. ex Ins. 8t. Catharinae, ubi de- texit ill. nz Crnawisso. Chloris. 255 Chloris. tetrameris Tr. — Crisis. digitatis. quater- nis erectis ultrapalmaribus arcte floriferis; Gluma inferiore perianthio triplo breviori, superiore idem aequante. (Setarum lon- gitudine variabili: Hermaphroditi ipso ple- rumque quadruplo-, rudimenti plus du- plo longiori.) Folis angustis planis. "dgrostis Jüliformis Koenig m Hbus Banks. et Jacq. Cynodon. elongatus Tr. in Spreng. n. Entd. II. p. 64. an JMelica digitata Roxb. FT]. Ind. V. spp. Ind. or. Chloris dolichostachya. Lag... Cristis digitatis 5- 9, demum divaricatissimis sesquipalmaribüs subarcte floriferis; Gluma inferiore perian- thio duplo breviori, superiore idem ae- quante. (Seta Hermaphrodiü ipso triplo quadruplove-, rudimenti bis triplove lon- giori.) Foliis angusüs planis. Chloris dolichostachya. |. R. et S. II. p. 613. V. (Spp. e noy. Holl. et) cc. Obs. QCulta planta flores pallide virentes demum «tros habet; cristas 9- 9; sectas paullo longiores, pallidas. — Spe- cimina e porto Jackson absque nomine habui: a/7fe- rum cristis quinis, divaricatis, floribus pallidis: sluma 256 Chloris. superiore purpurea; Seta hermaphroditi plerumque fle- xuosa, e purpureo alboque varia; alterum. cristis se- ptenis, adhoc coarciatis, floribus viridibus; setis pur- pureis. Ceterum utrumque prorsus cum CA/. dolicho- siachya convenit. An eo referenda sit CA/oris truncata Brown, fortasse etiam Ch/oris elongata Poir. decidere non ausim. * x * Àd sect. a) (Cynodontem) pertinent : Cynodon maritimus Kunzth. —— 0 —— 7900 — Chloris radiatus Aoth. stellatus 7Zilld. retusa Lag. et forte : Chloris distichophylla Lag. -—— Ad sect. Chloris —— rufescens Lag. b) (Chloridem): inflata Link. montana Aozb. peregrina Dur. polystachya Rozxb. (nec Lag-) pubescens Zag. submutica Kunth (quae glumarum indole Chloridi, perianthii Cyno- doníi propior). ventricosa Br. virgata S». Chloris. Gymnopogon. 257 an etiam : Chloris emarginata Beaux. — penicillata Si. Sequentes quo referam ignoro: Chloris crinita Lag. Chloris filiformis Hf. Paris. — . monostachya Poir. (nec Mchz.) — tenella Aozxb. Ad sect. c) (Fhabdochloam): Chloris panicea 7Zilld. — incompleta Aoth. an etiam : Chloris pallida /7illd. — . pumilio Br. — . divaricata Br. (quae duae ultimae valvula inferiore triseta recedunt). 55. GYMNOPOGOYN. Gymnopogon scoparius Tr. Glumis acuminatis; Perianthii nudiusculi seta ipso subtriplo-, rudimenti pseudoflosculosi duplo longiore. Gymnop. racemosus Beaus. R. et S. Il. p. 421. 258 Eutrianai- zAnthopogon lepturoides Nutt. V. spp. e New Jersey. old y Gymnopogon brevifolius 'Tr.. Glumis acutis; Pé- rianthii antice ciliati seta abbreviata, ru- dimenti obsoleti nulla... ut. "nthopogon brepifolius ANwt ti " V. spp. e Delaware. : 54. EUTRIANA. * m. 4) Racemus; Spiculae solitariae (Triathera). Eutriana juncea Tr. Racemo secundo; 'Herma- phrodito tridentato ; Rudimento trisubu- lato; (Foliis 1nvolutis setaceis). , Triaihera americana DDesp. | R. et S. M. p. 421. V. sp. Doming. Euiriana Ledebourii Tr. Racemo secundo; Her- maphrodito tridentato; Rudimento trisu- bulato; (Foliis planis, lineari- UST 5 O30] qi Dineba secunda R. ei S. I. p. vin V. spp. Domin Tl "o 152 1f bí | Obs. Haec una cum Eutr, juncea in Heibar., dSgtelphii con- servata fuit, et utraque in dissertatione c. Ledebou- rii sub nom. z4ristidae secundae militat. "Scilicet orga- Eutriana. 259 nisatio florum in utraque prorsus eadem est. Foliis solis differunt, ita, ut Eutr. Juncea , quae magis erecta, folia setacea et longiora, Eutr. "Ledéálourii aulem, quae esp .bi "prostrata, folia. planiora et breviora habeat; quae dif- ferentia. furtasse nulla alia est quam quae in varietatibus DDactylis repéntis observatur. Attamen, usquedum identi- tas vera serie speciminum confirmabitur, utramque dis- ' tinctàm proponere licebit. Eutriana Pentarhaphis T'r. Racemo subdisticho; « I "Hermaphrodito masculoque trisubulatis ; Rudimento styliformi brevi; (Gluma in- feriore in nervos quinque divulsa). Pentarhaphis scabra Kunth. R. et S. II. | — p- 420. Ex Humb. et Bonpl. Butriana.riaena Tr. | Racemo disticho; Her- maphrodito acuto integro; Rudimento tri- ;4subulato; (Epiphysi ad glumae inferioris basin, styliformi). Triaena racemosa Kunth. R.etS; I. p. 421. Ex Humb. et Donpl. | T" -ff2 011b f 382511" rH b) Crista Eiravus Qux Pi x M. iutiiana humilis: Tr... Cvista- falcata; * Glumis glabris; Hermaphrodito basi dors$oque pi- loso; Subulis gluma subduplo longioribus. 240 Eutriana. Actinochloa humilis FF illd. Herb. R. et S. Il. p. 417. "Aclinochl. procumbens .R. et S. ibid. quae neutiquam diversa videtur. V. cc. KEuiriana tenuis Tr. Crista falcata; Glumis gla- bris; Hermaphrodito basi dorsoque pube- scente; subulis glamam vix excedentibus. «dctinochloa tenuis JF illd. Herb. .R. et S. II. p. 418. 'Y.. c: Obs. An revera ab ALumili diversa? plantam juniorem tan- tum vidi. Eutriana hirta (Tr. Crista falcata; Gluma supe- riore bifariam pilifera; Hermaphrodito piloso. AActinochloa hirsuta R. et S. II. p. 419. Bouteloua hirsuta Lag. Ex Humb. et Bonpl. Eutriana gracilis Tr. Crista recta; Gluma su- - periore sparse pilifera; Hermaphrodito basi piloso. 4dctinochloa gracilis VF illd Herb. | R. et S. Il. p. 418. | Ex Humb. et Bonpl. Kutriana. 251 ' " . » ^ *. - .) Racemus; Spiculae in cristis vel raceinis Ctherop ogon). Eutriana cristata Tr. Racemo cristaefero, 4- 6-paro: cristulis patentibus; Hermaphro- dito pilis adsperso tridentato; Rudimento brevi- tripartito. -dtheropogon chondrosioides R. et S. II. p. 416. Ex Humb. et Donpl. Eutriana repens Tr. Wacemo racemifero, 4- 5- paro: racemulis patentibus 7 - 8-floris; Hermaphrodito glabro tridentato: dente medio subulato; Masculo trisubulato. -dtheropogon repens R. eS. II: p. 416. Ex Humb. et Donpl. JEutriana bromoides Tr. Racemo (subdisticho) racemifero, sub- 8-paro: racemulis erectis 5- 8-floris; Hermaphrodito glabro triden- tato: dente medio subulato; Rudimento trisubulato. "Atheropogon bromoides R.et S. IT. p. 415. -dristida americana Linn. -4moen. DBouteloua litigiosa .Lag. V. sp. Doming. 16 242 Eutriana. Eutriana aristidoides Tr. Racemo racemifero, sub 7-paro: racemulis patentibus 5- flo- ris; Hermaphrodito pubescente tridenta- to; Rudimento trisubulato. "Atheropogon aristidoides R.et S. II. p.415. Ex Humb. et Bonpl. Eutriana Heterostega Tr. Racemo racemifero; sub 7-paro: racemulis patentibus 4-ílo- ris; Hermaphrodito glabro masculoque trisubulatis; Rudimento subtriseto. Heterostega juncifolia Desp. et Kunth. excl. Syn. Linn. Dineba juncifolia Beauv. an Dinebra americana, R. et S. IT. p. 711? nam utrum ibi de vera 24rislida ameri- cana Linn., an de Heterostega juncifo- lia, qualis ap. HuwsB. et BowPL. depi- cta est, agatur, non liquet. Ex Humb. et Bonpl. Eutriana Polyodon Tr. RBacemo (subdisücho) racemifero, sub 16- paro: racemulis sub- deflexis trifloris; / Hermaphrodito glabro masculoque trisubulatis. Polyod. distichum Kunth. R. evS. 1I. p. 715. Ex Humb. et Bonpl. Eutriana. | Psilurus. 245 Eutriana curtipendula Tr. Racemo (elongato) racemifero, muluüparo: racemulis deflexis 5- 12-floris; Hermaphrodito glabro tri- dentato; Rudimento trisubulato. "theropogon apludoides Mühlenb. R.et S. II. p. 415. Zdtherop. racemosus R. et S. II. p. 414. V. spp. boreali- Amer. et cc. Obs. iherop. apludoides f. et S. plantae cultae, 4therop. racemosus ibid. plantae spontaneae respondet, quae ta- men et saepius talis cultura perstat. * x * Ad hanc postremam Eutrianae sectionem in- super forte pertinent : Bouteloua Juncifolia Lag. — — .barbata Lag. — — Ovata. Lag. — — bromoides Leg. Aristida Antillarum Poir. 55. PSILURUS. Psilurus nardoides Tr. Fund. Agr. p. 95. Monerma monandra Beaup, R. ev S. Il. pP. 799. V. spp. Monsp. Terg. Taur. et cc. 16 * 244 Hordeum. 55, HOoRDEUM, &) Locustae laterales pedicellatae; Involucelli foliola coriaceo-indurata (Zeopyrum). Hordeum jubatum LL. sp. pl. ed. 1. — Locustis lateralibus imperfectis intermedia multo brevius subulaus; Involucellis (longis) su- bulam mediam subaequantibus , capilla- ceis, scabris. Hord. Jubatum, R. et S. 1l. p. 792. Critesion. RBafin. Prodr. de nouv. genr. no. 53. Y, cc. Hordeum secalinum Schreb. | Locustis laterali- bus masculis imperfectisve, brevisubulatis (aut submuticis); lavolucellis (brevibus) pl min. setiformibus subula media (non nimis) brevioribus, scabris. 4) (praterse) Culmo erecto; foliolis invo-. lucellorum semper setiformibus; cadu- ceo longiori: Hordeum pratense Huds, R, et S. I. P-. 794 V. spp. Germ. Sib. et ec. Hovdeum. 245 &) Subula locustae intermediae lon- giori : Hord. maritimum Fl. Dan.. Tb. 650. £) Subula locustae intevmediae involu- cella minus superante : Flordeum secalinum | Host Gr. x.. 'l'ab. 55. Idem, caduceo 5- 4-pollicari, foliis. latioribus : Hordeum maximum Fill. . V. spp. Sib. y) Subulis abbreviatis, locustarum la- teralium saepe subnullis; folis án- gusiüs : Grameng Leiue, spica plantagints Buxb. Cent. V. p. 30. (Tab. 59. fig. 2. V. spp. Sib. b) (maritimum) Culmo infracto, procum- bente; foliolo interno involucellorum lateralium inierdum semialato; cadu- ceo breviori; &) Foliolis involucellorum omnibus sc- taceis : Hordeum hystriy Roth. B. ei S. V. p. 796. Hord. goniculatum. Zllion. 246 Hordeum. V. spp. Hung. Taur. et cc. f) Foliolo interno involucellorum late- ralium semialato : Hordeum maritimum JVith. RB. et S. II. p. 795. Hord. strictum Roth. (saltem ex spe- cim. sub hoc nom. accept.) V. spp. Gall. Terg. c. Obs. Yn ordeo hystrice involucellum intermedium plerumque lateralia longitudine aequat, quibus paullo brevius est in ZJord. maritimo. Hordeum murinum LL. sp. pl. ed. 1. Locustis omnibus subulatis: lateralibus imperfecti; Involucellis valvularum subulis (sub-duplo) brevioribus: intermedii foliolis subulae- formibus, ciliatis. Hordeum murinum. R. et S. Yl. p. 795. V. spp. Angl. Germ. Cauc. * Culmo prostrato humiliori. V. spp. Dalm. Cauc. * Culmo fere sesquipedali; locusüs late- ralibus earumque subulis majoribus. V. spp. Egypt. Hordeum bulbosum .L. sp. pl. ed. 2. | Locustis ommibus fertilibus aut lateralibus muticis Hordeum. 247 masculis; Involucellis subula (duplo) bre- vioribus: intermedii foliolis subulaeformi- bus, subciliatis. * Locustis omnibus fertilibus: Hordeum bulbosum. | R. et S. Yl. p. 792. V. spp. Istr. Taur. Cret. * Locustis lateralibus masculis : Hordeum strictum Desf. B. et S. Il. ps ae Obs. . Cilia foliolorum involucelli vaga; nec Scheuchze- rus eorum mentionem facit. b) Locustae omnes sessiles; Involucelli foliola membranacea (Hordeurn). Hordeum vulgare .L. sp. pl. ed. 1. Caduceo nu- iante; Seminum ordinibus 2» prominulis ; Locustis omnibus perfectis, subulatis; In- volucello longitudine varia. Hordeum vulgare. WA. et S. I. p. 79r. d) Semine corticato: - Var. Hordeum nigrum Ifid. RB.etS. II. p. 79:. b) Semme nudo: «&) Involucello semine breviori : (Acc. sub nom. Hordei nigri et nudi. — Caduceus brevis.) 245 Hordeum. f2) Involucello semine longiori : Occurrit sub. nom. Hord. sanguüici; astrachanensis ; muliicaulis. y) Involucello praelongo: Hordeum coeleste 4uctt. V. CC; KHordeum hexastichon L. sp. pl. ed. 1. Cadu- ceo suberecto; Seminum ordinibus 6 (-4) aequalbus; Locustis omnibus perfectis, subulatis; Involucello longitudine aia. Hordeum hexastichon. | R. et S. M. p. 791. Semen corticatum. Variat ordinibus 2 depressis. &) Involucello semine longiori : Occurrit sub nom. AHordeum subhexa- stichon (caduceo crassior). an Jordeum perversum Forsk. £) Ynvolucello longitudine seminis: Hordeum (vulgare) rigidum. V. cc. Hordeum distichon LL. sp. pl. ed. 1. Caduceo di- sticho, parallelo, subnutante; Locustis la- teralibus masculis, muücis; Involucello semine breviori. Hordeum.. 249 Hordeum distichon. R. et S. 1l. p. 795. V. cc. Hordeum Zeocriton .L. sp. pl. ed. 1. Caducco disticho, pyramidali, erecto; Locustis la- teralibus masculis, muticis; Involucello semine longiori. | -Hordeum Zeocriton, R. et S. 1l. p. 795. N. ec. : x x Ad sectionem priorem (Zeopyrum) pertinent: Hordeum imrinum ZorsÁ. — -— capenuse Thunb. — — adscendens RA. e£ S. (nisi haec tria merae varietates ordei sc- calini !) — - chilense A. e£ S. (nisi ad. Hor- dei secalini warietatem | marili- mano). Species dubia, imo, an hujus sit generis: Hordeum ciliatum Za. " E PO T 4 P. rm x * s DCN NM Teo NE "A: j J E 5 ET e ac, " s c L * E " , Li * * "NU k -. M wn. E I 1t] fot rd Ib ;8 45.5.8 dm Aga? sped dip) 2. M E mu. n wis ésfájéthae ciii Ad iei um) € v A scia tus dires etri dy T rni deal B x4 rr. uenia P" vn winds 1b eni qu n n Fg vd We! Graminum uni- et sesquiflororum. 4du3101011i:5pa39 19. «d " B diae Generum ac Specierum in hac dis- sertatione recensitorum, cum reliquorum quae hucdum innotuere graminum uni- et sesqui- flororum Nomenclatore universali ita con- junxi, ut nomina, tam generica quam specifi- ca, sive ad species reapse huc referendas sive ad barbaras pertineant, cuncta enumerarentur. Cursivis literis gramina ea distinguuntur, quae, sive genere sive specie, aut delenda aut alior- sum amandanda sunt; quorum plurima ad ve- ram eorum sedem, genericam saltem, revocan- da curavi, non pauca in suspenso relinquere coactus. Z4steriscus in fronte nominis generici positus, hoc subdivisionis esse, in calce spe- ciel adjectus, me speciem aui non vidisse aut de genuina ejus ab aliis differentia incertum haerere indicat. Signo denique interrogationis, parenthesi incluso, dubia de ipso genere mo- ventur, A4 chnatherum Beauv. p. 128. argenteum DBeauy. Stpa Calamagrostis. bromoides Beauy. Süpa Aristella. 254 Index. Calamagrostis Beauy. Stipa Calamagrostis. capense Beauv. ÜUrachne. conspicuum Beaus. (vid. z4rundo conspicua). Halleri Beauv. Stipa Calamagrostis. lanceolatum Beaurv. Calamagrostis lanceolata. p. 218. miliaceum Beauv. Urachne parviflora. p. 175. soboliferum Beauy. Muühlenbergia sobolifera. p. 1:89. tenuifolium Beauy. Mühlenbergia Willdeno- wii. p. 188. Áchnodonton Beauv. p. 125. 166. arenarium Tr. p. 166. Bellardi Beauv. p. 166. tenue Beauv. Achnodonton Bellardi. p. 166. «Acroxis Tr. Mühlenbergia. "Actinochloa JFilld. p. 157. 259. barbata R. et S. Eutriana. bromoides R. et S. Eutriana. ciliata Hb. JFilld. (ex Beauv.) (2) gracilis JFilld. Eatriana gracilis. p. 240. hirsuta R. et S. Eutriana hirta. p. 240. humilis JFilld. Eutriana humilis. p. 240. juncifolia R. et S. Eutriana. ovata R. et S. Eutriana. procumbens R.et S. Eutriana humilis. p. 240. prostrata R. et S. Eutriana. scorpioides R. et S. Emutriana. | simplex R. et S. Eutriana. tenuis JFilldd. KEutriama tenuis. p. 249. Indez. 255 -degialitis Tr. tenuis dr. zdirae (Kocleriae) species quae- dam macilenta. Áegopogon Kunth. p. 124. 164. avenaceus .R. et S. (Amphipogon). cenchroides Kunth. p. 164. debilis R. et $. (Amphipogon). geminiflorus Kunth. (Aegopogon cenchroides. p. 164. laguroides R. et S. (Amphipogon). pusillus Beauv. | Aegopogon tenellus. p. 165. quinquesetus R. et S. (?) strictus R. et S. (Amphipogon). tenellus Tr. p. 164. trisetus R. et S. (?) lurbinatus R. et S. (Amphipogon). unisetus R. et S. (?) -graulus Beaup. p. 132. alpinus Beau». Agrostis alpina. p. 211. caninus Beaup. Agrostis canina, p. 208. Ágrostis L. p. 151. 152. 194. aculeata Scop. Crypsis aculeata. acuti/lora Beaup.. Calamagrostis acutiflora. aemula Br. (vid. sub Lachnagrosu Willdeno- wig si7. . africana Poir. Vilífa capensis. alba. Koel. Agrostis polymorpha. p. 196..- alba Leers. ÀAgrostis polymorpha alba. p. 197. alba L. Agrostis polymorpbha alba. p. 196. algida Phips. Vilfa algida. p. 159. . 550 Index. alopecuroides LaM. Polypogon monspeliensis, | alopecuroides Zahl. Hymenachne. alpina Mielichhofer. Agrostis rupestris. alpina Savi. Agrostis polymorpha, vulgaris. alpina Scop. p. 21:o. alpina FFith. Agrostis setacea. ambigua R.et S. Agrostis polymorpha, alba. p- 199- anemagrostoides Tr. Agrostis pallida. p. 210. anomala IFilld. Agrostis Michauxii. arachnoidea Poir. Mühlenbergia. p. 195. arachnóides Ell. * (?) | arenaria Gouan. Vifa. p. 160. argentea Schleich. * (?) articulata Brot. Chaeturus fasciculatus. arliculata Poir. Süpa? p. 172. arundinacea LL. Calamagrostis sylvatica. arundinacea Thom. Calamagrostis varia. aspera Mchx. Mühlenbergia. p. 193. atropurpurea Ht. Hafn. Agrostis polymorpha, vulgaris? p. 205. atropirens R. et S. Vilfa. australis L. Gastridium australe. avenacea Gmel. Lachnagrostis Forsteri. barbata Pers. Vilfa. Bergiana Tr. p. 205. berica Ht. Madr. Ürachne parviflora? p.175. Billardieri Sprengel. (i. q. La Billardieri Br.) Lachnagrostis. brasiliensis Spreng. Reimaria acuta. brevifolia (Nutt. Vilfa. Indez. 253 brotmoides Gouan. Stipa Aristella; Calamagrostis Leers, Calamagrostis epigeios. Calamagrostis L. Stipa Calamagrostis. p. 185. canina L. p. 208. canina JFith. Agrostis polymorpha, vulgaris. capeénsis LaM. Urachne. capensis JFilld. Vilfa capensis, p. 155. capillaris Fl. Dan. Agrostis polymorpha, vul- garis. p. 202. capillaris Koel. Agrostis polymorpha. p. 196. capillaris Leers. Agvostis polymorpha, var. HI. p. 201; capillaris L. Prael. (et Sm.) p. 205. capillaris L. sp. pl. Agrosüs polymorpha, vul- garis, p. 202. capillaris Lour. * (an Agrostis?) capillaris Thore. ÀÁgrostis elegans. cespitosa Hoppe. Agrostis alpina. p. aii. ciliata Thunb. p. 214. cimicina Poir. Panicum. Cinna LaM. Mühlenbergia Cina. p. 191. Cinna Retz. Mühlenbergia mexicana. clandestina Mühlenb. Mühlenbergia clandesti- na. p: 19r. clavata Tr. Agrostis Michauxii, p. 207. coarctata :4gardh. Agrosts polymorpha, alba. p« 198. | coarctata .Ehrh. Agrostis polymorpha,; alba. coerulescens Poir: Ürachne coerulescens. complanata Ht. Kew. Chloris petraea. - composita: Poir; Mühlenbergia? p. r95. 17 258 Indez. compressa MB. Agrostis polymorpha, alba? compressa Poir. Paspalum. compressa Torrey. Vilfa compressa. p. 158. compressa. /f'illd. Agrostis polymorpha, alba? Pr 18. conspicua R. et S. (vid. Arundo conspicua). cornucopiae Fras. AÀgvostis Michauxii. coromandeliana .ietz. VWilía coromandelina. p. 159. crinita Br. Mühlenbergia crinita. p. 192. crinita Mónch. Polypogon monspeliensis. cruciata L. Chloris cruciata. cylindrica Br. p. 214. debilis Poir. * p. 215. debilis . . . (nec Poir.) Mühlenbergia fascicu- lata. p. 192. decipiens Dr. * decumbens Hall, fil. Agrostis polymorpha, alba. p. 199. decumbens Host. Agrostis polymorpha, alba. P- 198. 201. densa MB. Agrostis verticillata. p. 195. diandra Retz. Vila diandra. p. 155. diffusa Host. Agrostis polymorpha, alba. p. 196. diffusa. Mühlenb. Agrostis, an rubra? digitata Poir. Panicum. dispar Ht. Par. Urachne parviflora. p. 175. dispar Mchx. * in disticha Schweigg. az ad Agr. polymorpham? distichophylla .R. et S. Vilfa. p. 160. divaricata Ht. Madr. Chaeturus. Index. 259 divaricata Koel. Agrostis polymorpha, vulga- ris, p. 205. dubia Leers. Agrostis canina. p. 209. dubia Fl. franc. Agrostis polymorpha, vulga- ris. p. 202. dulcis Poir. * (a2 Agr. py alba?) dulcis Sibth. * effusa LaM. Milium effusum. elegans BR. et S. * elegans Thore. p. 204. elongata Roth. Vilfa elongata. p. 154. exarata Tr. p. 207. fasciculata B. et S. * Jéstucoides Mühlenb. Mühlenbergia glomerata. Jestucoides Vill. Agrostis rupestris. p. 212. filifolia Link. p. 194. Jüliformis PD Chloris tetrameris. p. 255. Jüliformis Spreng. Lachnagrosts Forsteri. Jüliformis Fill. Agrostis rupestris. p. 212. Jüliformis JF illd. Mühlenbergia foliosa. flava Fl. Dan. * (?) Jlavescens Host. Agrostis rupestris. p. 212. Joliosa Hort. Mühlenbergia foliosa. p. 190. Forsteri R. et S. LachnagrostisForsteri. p.217. Jfrrondosa Poir. Mühlenbergia foliosa. Jrondosa "fen. Agrostis polymorpha, alba. p- 200. gallecica Ht. Madr. gallica Ht. Madr. * (?) geminata Tr. p. 207. geniculata LaM. * (an ad.caninam?) 15" 260 Index. gigantea Roth. Agrostis polymorpha, alba. P. 197. glauca Nutt. glaucina Bast. ^ * globosa Poir. glutinosa. Fisch. Melinis miniütiflora. gracilis Kit. Agrostis polymorpha, var, lII.? p. 201: ) gracilis Pers. Agrostis polymorpha, alba, p. i99. ' hirsuta L. suppl. Polypogon? hispida PF'illd. Aprostis polymorpha, var; IIl. p. 201; holciformis MB. Urachne grandiflora, humifuüsa .R. et S, Vifa. hybrida Gaud. Agrositis canina. p. 208. jamaicensis Poir. Paspalum? incurvata Scop. Lepturus. indica Forsk. indica Ht, Madr. Cynodon, indica LL. (vid. sub Viifa tenacissima). p. 154. intermedia Balb. Agvostis alpina. intermedia Hoppe. Agrostis canina? interrupta L. Ànemagrostis spica venti, inter- rupta. p. 21:5. involuta Poir. * p. 215. j«encea LaM, Vilía tremula ? juncea. Mchzx. Vilfa juncea, p. 158. Juressi Link. p. 205. Kitaibelii R. et S. Agrostis polymorpha, alba. pag. ke Billardieri Br. Lachnagrostis. p. 217. Index. 261: lanata Kunth.. (Genus novum,) p. 214. , lanceolata .R. et S. Calamagrostis lanceolata. p. 218. | lateriflora Mchx, Müblenbergia. p. 195. laxa Schreb. * (ubi? ad Agr. Michauxii s. Tri- chod. laxiflorum ducitur). laxiflora Poir. * Leersia Gmel. Agrostis canina. lendigera. Poir. Gastridium. australe. lenta Ht. Kew, Paspalum ? linearis Retz. Chloris Cynodon. lithuanica Bess. Agvostis polymorpha, var. III. ps 307, littoralis LaM, Xilfa, p. 160. littoralis Sm. Polypogon Lagascae. p. 17o. lobata Br. p. 214. longiseta . ... sub hoc nom. occ. Chaeturus | fasciculatus e£. Anemagr. sp. venu, inter- rupta. | lutosa. Poir. Polypogon Lagascae. p. 170. magellanica LaM. p. 214. maritima LaM. p. 194. Matrella L. Zoysia pungens. marüna Roxb. melanosperma LaM. Ürachne virescens. mexicana L. Mühlenbergia mexicana. p. 159o. Michauxiü Tr. p. 2006. Michauxiü Zucc, Chaeturus? p. 172. microsperma Lag. Mühlenbergia. miliacea LL. Urachne parviflora. Milium comosum Poir. Urachne. p. 175. 262 Index. minima L. Knappia verna, minima Lour. Vilfa? 7monandra Horn. Urachne parviflora. p. 175. monostachya Poir. lIymenachne. monspeliensis . . . . Polypogon monspeliensis. montana Br. (?) p. 214. montana Krock. Agvostis alpina. monticola BR. et S. (?) montis aurei Delarb. Ürachne parviflora, zuutabilis Sibth. Agrostis setacea. Myuros LaM. Hymenachne. neglecta Schult. * p. 215. nigricans Poir. Milium? novae Hollandiae Beaup. Lachnagrostis. nutans Poir. p. 214. obliqua... .. Agrostis polymorpha, alba. p. 196. obtusata Mchx. (ubi?) odorata Lour. oligantha R.et $. Mühlenbergia Willdenowii. p. 189. oseroensis Seen. Urachne parviflora. ovata Forst. Echinopogon ovatus. pallida DeC. p. 210. pallida .Koel. Agrostis canina, p. 209. palustris Huds. Agrostis polymorpha, alba. palustris . . . Agrostis canina. p. 208. panicea LaM. Gastridium australe. panicea JFilld. Polypogon monspelensis. panicoides LaM., p. 214. paniculata Ht. Madr. Mühlenbergia. paradoxa L. Urachne virescens. Index. 265 parviflora Br. * p.213. parvula Schult. * (az ad Agr. polymorpham?) 4 p. 215. patula Gaud. Agr. polymorpha, alba. p. 198. pauciflora Pursh. Mühlenbergia Willdenowii. p. 1:89. pauciflora Schrad. * (ad Agrostin polymor- pham.) p. 197- pilosa Retz. Panicum? pilosa Schleich. p. 215. plebeja Br. Lachnagrostis. p. 217. plicata Lour. plumosa Tenore (i. qg. Saccharum Téneriffac). polymorpha Huds. p. 195. procera Retz. p. 214. procumbens .R. et S. Agrostis kreliraad yis al- ba. p. 198. pseudoarundinacea Schleich. Calamagrostis varia. pubescens Kunth. (Genus novum.) p. 214. pulchella Lois. Agrosüs tenerrima. p. 205. pulchella, Roth. Vilfa? pumila .L. Agr. polymorpha, vulgaris. p. 205. punctata LaM. Helopus. pungens Pall. Dactylis. pungens Schreb. Vilfa pungens. p. 155. purpurascens S». Vilfa. p. 159. purpurea Gaud. Anemagr. spica venti, p. 216. pyramidata Poir. p. 214. quadrifida .LaBill. Pentapogon. quadriseta Br. p. 204. racemosa Mchx. (Polypogon?) p. 214. 264 Index. radiata L. Chloris. p. 255. ramosa Poir. Helopus. ramosa R.et S. Calamagrostis lanceolata. p, 319. ramulosa R.et S. Vilfa ramulosa. p, 159. rara Br. Mühlenbergia. p. 195. Ravennae Beauy. Füpidium. refracta Mónch. * retrofracta IW'illd. Lachnagrostis Willdenowii. p. 21 rigidifolia Poir. Milium? rivularis Brot. * rubicunda Bosc. Mühlenbergia. rubra Fl. Gall. Àgrosus canima. p. 208. rubra Huds. Gastridium australe (SwrTBIO teste).. rubra L. p. 210. rudis Br. Lachnagrosüs. p. 217. rupestris Fl. fr. Agrostis alpina. rupestris Willd. p. 2:1, scabra Br. Lachnegrostis. scabra JVild. an ad Agrostin Michauxii. sciureg Br. Mühlenbergia. p. 1:95. sericeg. Nutt. Mühlenbergia capillaris. serotina L. Schedonorus. setacea z4gardh (v. sub Agr. alpina). p. 211. setacea Curt. p. 212. setacea Vill, Agrostis alpina. p. 211. sobolifera Mühlenb. Mühlenbergia sobolifera. p. 1:89. spicaeformis L. sppl, (Gramen polygamum quoddam). spicaía. Ihbz. Vilfa capensis,. p. 155. Iudez. 2565 -Spicata V'ahl. Vilfa spicata. p. 152. spica venti L. Anemagr. spica venti. p. 215. Sporobolus Spreng. Vilfa. p. 160. spuria R. et S. Calamagrostis lanceolata. p. 219. stellata JF'illd. Chloris. stipata Koel. Stipa Calamagrostis, stolonifera Host. Agrostis polymorpha, alba. . 199. poli Koel. Agrostis polymorpha, vul- garis. p. 202. stolonifera Leers. Agrostis polymorpha, vul- garis. p. 202. stolonifera L. Agr. polymorpha, alba. p. 199. stolonizans Bess, Agrostis polymorpha, var. II. p: 200. stricta Gmel. * stricta Villd. * (az ad Agrostin rubram?) Sylvatica Host. Agr. polymorpha, alba. p. 196. syl»vatica L. Agrostis polymorpha, alba. p. 200. tenacissima (L. fil.) Jacq. Vilfa tenacissima. p- 158. tenella Hofm. Agrostis polymorpha, vulgaris. tenella Poir. Airopsis. tenella R. et S. Agrostis pilosa, p. 215. tenerrima Tr. p. 205. tenuiflora JFilld. Mühlenbergia Willdenowii. p. 188. tenuifolia MB. p. 205. ienuis Batard, Agrostis canina. tenuis Sibth. Agrostis polymorpha, vulgaris. tenuissima Vest. Polypog. monspeliensis. p. 169. 266 Iudex. tolucensis Kunth. p. 214. | iremula JF illd. Vilfa tremula. p. 155. triaristata Knapp. Polypogon monspeliensis. trichodes f. et S. Airopsis? trichopodes Ell. * (?) trichotoma .. .. Agr. polymorpha, alba. p. 197. triflora Ht. Hafi. Chaeturus fasciculatus. valentina R. et S. p. 215. varia Host, Agr. polymorpha, alba. p. 197. varians ap. Lois. fortasse pro varia. pentricosa Gouan. Gastridium australe. vernalis Ht. Dorp. Agr- polymorpha, alba.p. 198. gernalis Poir. Milium. versicolor Hi. Hafn. Agrosüs polymorpha, vulgaris. p. 201. 205. versicolor Stev. Poa, p. 24. gerticillata LaM. pgerticillata "huill. Agrostis polymorpha, alba (stolonifera?) verticillata Vill. p. 195. F'ülarsii Poir. Agrostis verticillata. Villosa Chaix. Calamagrostis epigeiae var? vinealis Schleich. (et JFith.) Agrostis canina. p. (201.) 209. violacea Thuil. ji polymorpha, inti. virescens Kunth. * p. 214. virginica Forsk. Vilfa (spicata, teste P/ahlio). virginica L. Vilfa virginica. p. 155. gulgaris Bertolon. Agr. polymorpha. p. 195. vulgaris JY'ith. Agrosus polymorpha, vulga- ris. p. 202. Index, 267 4ira capillaris Lag. Agrostis? complanata Ht, Kew. Chloris petraea. (humilis MB. p. 24.) paludosa Roth. Calamagrostis quaedam sesqui- flora.) Alopecurus L. p. 118. 159. aequalis Sobolewsky. Alopec. geniculatus. p. 141. agrestis L. p. 159. . agrestis Sieb. Àlopecurus creticus, p. t14o. alpestris Deauv. * alpinus Sm. p. 144. angustifolius Sm. Alopecurus Pallasu. antarcticus Vahl. * p. r46. aristatus Huds, Polypogon monspeliensis. aristulatus Mchx. Alopecur. geniculatus. p. 141. arundinaceus Poir. * p. 1406. borealis Tr. Alopecurus alpinus. p. 144. brachystachius MB. Alop.colobachnoid. p. 145. bulbosus Hofm. Alopecurus geniculatus. bulbosus L. p. 14o. capensis Thbg. p. 147. capitatus LaM. Alopecurus Gerardi. carolinianus Spreng. Agvostis Michauxii. p. 206. carolinianus Walt. * caudatus "TThbg. Pennisetum. p. 147. ciliatus All. * (?) coerulescens Link. Agrostis canina. p. 209. colobachnoides Tr. p. 145. creticus Tr. p. 140. echinatus Thbg. Dactylis? p. 147. 268 Index. effusus Link. Agrostis pallida. Jfoliosus Clarke, Alopecurus Pallasii. p. 146, Juleus Sm. Alopecurus geniculatus. p. 141. geniculatus L. p. 140. geniculatus Sibth, Crypsis. Gerardi Vill. p. 146. granulatus Beauv. * hordeiformis L. Pennisetum. hordeiformis Lour. indicus L. Pennisetum. lanatus Sibth. p. 145. latifolius Cav. p. 147. littoreus All. Rostraria. macrostachys Poir, * (vid, sub Alop. bulboso). p. :4o- magellanicus LaM. * maritimus Poir. Polypogon maritimus, mornspeliensis L. Polypogon monspeliensis. myosuroides Huds. Alopecurus agrestis. nigrescens Jacq. Alop. pratensis. p. 145. nigricans Horn. Alopecurus pratensis. p, 145. ovatus Giseke. Alopecurus alpinus. p. 145. ovatus Forst. p. 147. Pallasii Tr. p. 146. paludosus Beaup. Alopecur. geniculatus. p. 141. paniceus Fl. Dan. Alopecurus geniculatus (ScunRADERO feste). paniceus L. Polypogon maritimus. p. 170. pedalis Bosc Mspt. * (?) phleiformis Beauv. * (?) pratensis L. p. 142. Index. 269 ramosus Poir. * p. 146. repens MB. Alopecurus pratensis. p. 145. ruthenicus /F'cinm. Alopécur. pratensis. p. 145. sericeus Gaertn. p. 146; sibiricus Schott. Àlopecurus pratensis. p. 145. subaristatus: Pers. Alopec. geniculatus. p. 141. HWphoides Gmel. Pennisetum. utriculatus Schrad. p. 145. vaginatus Pall. Alopecurus Pallasu. varius ... sub hoc nom. occ. Sessleria coerulea. ventricosus Huds. Gastridium australe. ventricosus Pers. * p. 146. villosus Poir. * p. 146. Amagris Rafin. Calamagrostis; 44mmop hila Host. aründinacea Host. Calamagrostis arenaria. Amphipogon Br. p. 115, avenaceus Dr. debilis Br. laguroides Br. strictus Dr. turbinatus Br. -Andropogon ambiguum Mchz. Gymnopogon scoparius. barbatum LL. Chloris polydactyla. capense Houtt. Chloris, petraea? Jasciculatum E. Chloris radiata. muticum LL. Chloris ? polydactylon .L. Chloris polydactyla. 270 Index. provinciale feliz. Chloris. pubescens Ht. Kew. Chloris ciliata, Anemagrostis Tr. p. 152. 215. interrupta Tr. Anemagr. spica venti, interrupta. spica venti Tr. p. 21:5. (Anisopogon Br. p. 116.) Anthopogon brevifolius Nutt. Gymnopogon brevifolius. p. 258. lepturoides Nutt. Gymnopog. scoparius. p. 258. Ad nthoxanthum aculeatum L. Crypsis aculeata. crinitum LL. sppl. Mühlenb. crinita. p. 192. indicum L. Perotis latifolia. spicaeforme, ap. Beauv. (qui ad Perotin ducit). Antitragus Gaertn. aculeatus Gaertn. Crypsis aculeata. -4pera Beauy. aspera Beaupy. Mühlenbergia. crinita Beauv. Mühlenbergia crinita, interrupta. Deauv. Anemagrostis spica venti, interrupta. procumbens AR. et S. Agrostis polymorpha, var. llf. p. 2or. spica venti Beaurv. Amnemagrostis spica venti. tenuiflora Beauy. Mühlenbergia Willdenowii. p. 189. *Aristella Tr. p. 150. 182. A Index. 271 Aristida L. p. 128. 175. adscensionis L. p. 176. adscersionis JY/alt. Avistida oligantha. americana L. Eutriana bromoides. p. 241. "4ntillarum. Poir. Eutriana. p. 245. arundinacea L. Danthonia? p. 182. bromoides Kunth. calycina Br. canariensis Willd. p. 176. capensis Thbg. p. 181. capillacea LaM. p. 1:80. ciliata Desf. coarctata: Kunth. coarctata Lichtenst. Àrvistida congesta. coerulescens Desf. p. 175. coerulescens Sieb. Aristida Sieberiana. p. 179. congesta R. et S. p. 179. depressa Retz. p. 175. dichotoma Mchx. p. 178. divaricata Jacq. Aristida canariensis. p. 176. divaricata Lag. * elatior Car. an Aristda canariensis? p. 176. elegans Rudge. festucoides Poir. * Jfüuscata Poit. Eutriana, bromoides? gigantea Hort. Aristida canariensis, p. 176. gossypina Dosc. (ap. Beauv.) * (?) gracilis Ell. p. 178. humilis Kunth. hygrometrica Br. hystrix L. sppl. p. 177. 272 Index. interrupta Cav. lanata Forsk. Avistidá plümosa; lanata Poir. * (?) lanosa Ell. * laxa Cav. p. 177. longespicata Poir. luzoniensis Cav. minuta Poit. Eutriana Ledebourii. murina Cav. obtusa Delile. (?) oligantha Mchx. pallens Cav. ! paniculata Fork, * (an ad Aristidam adscen- sionis ?) pennata Tr. p. 18r. plumosa Desf. Arisuda ciliata. plumosa Vahl. p. 130. pungens Desf. p. 181. purpurascens Poir. T purpurea Pursh. Mühlenb. capillaris. p. 192. racemosa Spreng. racemosa .... Áristida virgata. p. 178. ramosa Br. recurvata Kunth. rigescens R. et S. rigida Cav. rigida Hayne. Aristida rigescens, secunda Rudolphi. Eutriana Ledebourii. p. 258. setacea Hoppe: Aristida canariensis; setacea Retz. " p« 176; setifolia Kunth. Ca Iudex. . 27 Sieberiana Tr. p. 179. spadicea Kunth. spiciformis Ell. squarrosa Tr. p. 177. stipiformis LaM. stipoides Dr. p. 180. stricta Mchx. p. 178. stricta . ... Aristida virgata. subrecurvata Beauv. ternipes Cav. tuberculosa Nutt. uniplumis Lichtenst. p. 180. vagans Cav. vestita Thbg. virgata 'Tr. p. 178. * Arthratherum Beauy. p. 129. hygrometricum Beaur. Aristida hygrometrica. pungens Beauv. Arisüda pungens. p. 18r. stipoides Deaup. Arisüda stipoides. p. 180. rundo (L.) Tr. T) p. 154. acuti/lora Schleich. Calamagrostis varia. acutiflora Schrad. Calamagr. acutiflora. p. 222. aegyptiaca Sieb. agresiis Lour. Bambusa. -dgrosiis Scop. Calamagrostis acutiflora (W vr- FENIO feste.) agrostoides Pursh. Calamagrosus. p. 228. 1) Species, mon literis cursivis impressae, verae Armdimis (De- nacis .Beaus.) species sunt. 18 274 Index. airaeformis Raddi (?) airoides Poir. * (?) alpestris Hall. ined. Calamagrostis Halleriana. alpina Vill. Calamagr ostis Halleriana- ampelodesmos Cyr. | annulata R.et S. Calamagrostis littorea? p.228. arenaria L. Calamagrostis arenaria. australis Cav. Phragnites. baltica Flügge. Calamagrosts baltica. Bambos Pg RUREAR Bambos Lour. Bambusa. benghalensis Retz. fortasse gramen quoddam polygamum. . bicolor Desf. bifaria Retz. biflora LaM. Calamagrostis Forsk. * (?) Calamagrostis Hall. Jil. Calamagr. Halleriana. Calamagrostis L. Calamagr. Diis 9. 2 p.218. Olantdgrostis MB. et Sut. Calamagrostis epi- gelos. p. 221. canadensis Mchx. Calam. canadensis. p. 227. canescens JY'igg. an Calamagrostis lanceolata? cinnoides Mühlenb. Calam. Langsdorffii. p. 225. Clarionis Lois. Calamagrostis varia. collina Tenore. colorata Ht. Kew. Phalaris arundinacea. confinis JY'illd. Calamagrostis varia. p. 224. conspicua Forst. (Ex definitione Süpa, sed Jide speciminis a beato SwARTZIO communicati Arundinis (Donacis Beaurv.) species.) Index. 225 dioica Lour. Panicum? Donax L. effusa. Gmel. Calamagrostis littorca. Eoemontiana R. et S. Phragmites ? epigeios Forsk. Saccharum cylindricum (VAn- LIO feste). epigeios Huds. Calamagrostis lanceolata (Swr- THIO £este). epigeios L. Calamagrostis epigeios. p. 220. epigeios Lour. Calamagrostis ? Jfàrcta Aubl. (?) Fax Lour. Dambusa. festucacca Willd. festucoides Desf. gigantea JY'alt. Arundinaria. glauca Horn. Calamagr. littorea? p. 185. 228. glauca MB. Calamagrosus littorea. Halleri ZFilld. Suipa Calamagrosts. Halleriana. Gaud. Calamagrostis Halleriana. Hostii R. et S. Calamagrostis varia. p. 225. humilis R. et S. Calamagrostis tenella. p.218. intermedia. Gmel. (?) Calamagrosus. p. 228. isiaca Delile. Phragmites. Karka Retz. Phragmites. laevis Poir. Poa. Langsdorffüi Link. Calamagr. Langsdorffii. p. 225. lapponicaIF ahlenb. Calamagr.lapponica. p. 226. laxa R. et S. Calamagrostis littorea. p. 220. Leersii Oett. Calamagrostis lanceolata. littoralis Beauv. 'Calamagrosus arenaria. littorea Schrad. Calamagrosus littorea. p. 220. 19." 276 Index. maurianica Desf. maxima Forsk. Phragmites? mazima Lour. Bambusa. micrantha LaM. milis Lour. Bambusa. znontana Gaud. Calomagrostis varia. p. 224. montana R.et S. Calamagrostis sylvatica. multiplex Lour. Bambusa. Naga Koen. Phragmites. neglecta Lhrh. Calamagrostis stricta. nemorosa Schult. Calamagrostis varia. nitida Kunth. (?) penicillata Billard. Danthonia. Phragmites L. Phragmites. piscatoria Lour. (7) plebeia Poir; Poa. Plinii Vitm. poaeformis Billard. Pon. pseudophragmiies Hail. fil. Calamagr. littorea. pseudophragmites Schrad. Calamagrostis Hal- leriana. p. 222. pungens .... sub hoc nom. occ. Phragmitis communis varietas macilenta. f purpurea Tr. Calemagrostis purpurea. p. 220. pygmaea Spreng. Avena. Quila Moliza. Nastus ? quitensis Spreng. Mühlenbergia. rivularis .. .. (ut pungeus, qu. v.) Rugi AMfol. (t) sagittata «ubl. Gynerium ? sativa L. Virid. Cliff. Index. 277 sedenensis Lois. Avena. ^ — semiannularis Dillard. Dantbonia. speciosa Schrad. Stipa Calamagrostis. splendida Schkuhr. Calamagr. acutiflora. p. 255. siricta Timm. Calamagrostis stricta. p. 226. strigosa FVE'ahlenb. Calamagrostis. p. 228: sylvatica Schrad. Calamagr. sylvatica. p- 225. tabacaria Lour. Bambusa. tecta JY'alt. Avandinaria ? tenax Vahl. tenella Schrad. Agrostis pilosa. p.313. tenclla Spreng. Mühlenbergia Sprengelii. p. 189. tenuifolia R. et S. Muüblenbergia ? F'aldiviana Mol. (?) varia $chrad. Calamagrostis varia. p. 2234. versicolor Mili. viridiflavescens Poir. (?) vulcaris LaM. Phragmites comimunis. IWlhelmsii Ledeb. Avena rigida, Asprella Host. nardiformis Host. Psiluvus nardoides. A sprella Schreb. p. a australis R.et S. Leersia oryzoides. p. 161. dicitata La M. (?) hexandra Beaur. Leersia oryzoides. p. 161. 4y/€y; Uunbricata R. et S. Leersia. lenticularis Beaur. Leersia. monandra Beauv. Yeersia, oryzoides ? eryzoides LaM. Lceersia oryzoides. p. 160. ovata KR. et S. Leersia.. 278 : Index. virginica R. et S. Leersia oryzoides. p. 161. * Atheropogon JFilld. p. 157. 241. apludoides Mühlenb. Eutriana curtpendula. p. 245. aristidoides R. et S. Eutr. aristidoides. p. 242. bromoides R.et S. Eutriana bromoides. p. 241. chondrosioides R.et S. Eutriana cristata. p. 241. oligostachyum Nutt, Eutriana ? procumbens Jacq. Eutriana humilis. racemosus R. et S. Eutr. curtipendula. p. 245. repens AR, et S, Eutriana repens. p. 241. "vena aurata All, Agrostris rupestris. Cavanillesii Lag. Supa arenaria. p. 184. Jüliformis Billard. Lachnagrostis Billardieri. Jiliformis Forst. Lachnagrostis Forsteri. quadriseta Billard. Àgrostis quadriseta. p. 204. rupestris Gmel. Agrostis rupestris. sibirica L. Supa sibirica. Bouteloua Lag. p. 157. barbata Lag. Eutriana. p. 245. bromoides Lag. Eutriana. p. 245. gracilis Lag. Eutriana. humilis. hirsuta Lag. Eutriana hirta. p. 240. j'ncifolia Lag. Eutriana. p. 245. litigiosa Lag. Eutriana bromoides. p. 241. elicaeformis Horn. Eutriana curtipendula. melicoides Beauy. Eutriana. ovata Lag. Eutiana. p. 245. Iudex. 279 prostrata Lag. Eutriana. racemosa Lag. Eutriana curüpendula. scorpioides Lag. Eutriana? simplex Lag. Kutviana. Brachyelytrum Beauv. p. 150. aristatum .R. et S. Mühlenbergia Brachyely- trum. p. 188. erectum Beaupe, Mühlenbergia Brachyelytrum. p. 188. | Calamagrostis Roth. p. 155. 218. acutiflora DeC. p. 222. alpina ost. Calamagrostis lanceolata. p. 219. arenaria lDtoth.. p. 227. argentea Fl. Gall. Stipa Calamagrostis. arundinacea Roth. Calamagrostis sylvatica. arundinacea [Yib, Calamagrostis varia. -drundo Koel. Siipa Calamagrostis. «arundo Roth. esse Deschampsiam cespitosam, ScHnRAD. baltica Tr. p. 2257. bicolor Gmel. Arundo. canadensis Beauv. p. 227. canescens Beauv. * cinnoides Barton Calamagr. Langsdorffi. p. 225. colorata Sibth. Phalaris arundinacea. confinis Beaur. Calamagrosts varia. conspicua Berg. Süpa Calamagrosts. conspicua Gmel. (vid. z4rundo conspicua Forst). epigeios Roth. p. 220, 280 Inder. epigeios JJiih. Calamagrostis lanceolata. Jarcta Gmel." (?) gracilis Seenus. Stipa Aristella. Halleriana DeC. p. 219. 221. Karka Gmel. Phragmites. Lagurus..Kocl. Saccharum cylindricum. lanceolata Roth. p. 218. lanceolata FF'ith. Calamagrosüs epigeios. Langsdorffi Tr. p. 2255. lapponica Tr. p. 226. . laxa Host. Calamagrosüs littorea. Leersii Koch (ex Kocl?) Supa Calamagrostis. Leersii Koel. Calamagr. epigeios. leucantha. Spreng. Supa. lithuanica Bess. Calamagr. lanceolata. p. 219. littorea. D6C. p. 220. * - mexicana Nutt. montana DeC. Calamagrostis varia. montana Host. Calamagrostis sylvatica. p.225. neglecta I!. Jet. Calamagrostis stricta, obtusata Tr. p. 225. Plinii Gmel. Arundo mauritanica. pseudophragmites Koel. Calamagrostis littorea. purpurascens Dr. purpurea Tr. p. 219. pyramidalis Host. Calamagr. sylvatica. p. 225. quitensis Kunth. Muhlenbergia. p. 195. ramosa. Host. Calamagrostis lanceolata. p. 219. Schleicheri .-Bess. Calamagrvostis lanceolata. speciosa. Host. Süpa -Calamagrostis. stricta Deauv. p. 226. Index. 281 sylvatica Beauv. p. 225. sylvatica Host. (v. sub Calamagrosti varia). p: 224. tenella Host. p. 218. tenuifolia Kunth. Mühlenbergia. p. 195. varia Host. p. 255. variegata. IY ith. Phalaris arundinacea. villosa Gmel. an Calamagr. epig. var? vilnensis Bess. Calamagrosüis lanceolata. p.23:9. Candollea Bat. | Vilfa. Capriola zidans. Cbhloris (Cynodon). Cenchrus linearis DeC. Lappago racemosa. racemosus L. Lappago racemosa. Cerdosurus Ehrh. Alopecurus agrestis. "Chaetaria Beauv. p. 129. 175. adscensionis Deaup. Avistida adscensionis. p.177. "itillarum AR. et S. Eutriana. bromoides R.et S..Arvistida bromoides. calycina Beaur.. Aristida calycina. canariensis DBeaup. Aristida canariensis. capensis Beauv. Avistida capensis. p. 182. capillacea Beaur. Aristida capillacea. p. 13o. coarctata AR. et S. Aristida coarctata. coerulescens Deaupb. Arvistida coerulescenus et canarlensis. p. 176. depressa Beauv. Aristida depressa. p. 175. divaricata Beaur. Aristida canariensis. elatior Beaup. Avistida elatior (az canariensis?) 202 Index. Jfestucoides Beauv. Aristida festucoides. furcata Beau», Eutriana bromoides? gigantea DBeaur, Aristida canariensis, gossipyna Beauyp. (2) humilis R. et S, Aristida humilis. hystrix Beaup. Aristida hystrix. p. 177. interrupta Deaup. Arisüda interrupta. LaMarckii R. et S. Avistida stipiformis. luzonensis DBeauv. Aristida luzonensis. oligantha Beauv. Aristida oligantha. pallens Beaury. Avistda pallens. purpurascens Beaup, Aristida purpurascens. racemosa Beaup. Aristida racemosa? ramosa R. et S. Aristida ramosa. recurvata RR, et S. Aristida recurvata. setacea DBeauv. Aristida setacea., setifolia R, et S. Aristida setifolia. spadicea .R, et S, Avistida spadicea. stipaeformis Beau, Aristida stipiformis (LaM.). stipaeformis R.et S. (2) stricta Beauv. Aristida stricta, Teneriffae Beauv. (7) vestita Beaup. Aristida vestita. Chaeturus Link. p. 1257. 172. divaricatus DeC. (v. sub Chaeturo fasciculato) p: 172. fasciculatus Link. p. 172. Chamagrostis Borkh. p. 120. minima Borkh. Knappia verna. p. 15o. : inudea. 295 ". Chilochloa Beauv. p. 126. 167. annua R.et S. Chilochloa aspera. p. 168. arenaria Beauv. Achnodontonarenarium. p.166. aspera Beauv. p. 168. Boehmeri Beauv. cuspidata Beaup. Chilochloa Michelii. explicata .R. et S. Crypsis? hispida Beauv. (?) Michelii Tr. p. 167. paniculata Beau. Chilochloa aspera. Chloris Sw. p. 154. 229. 230. barbata Sw. p. 252. ciliata Sw. p. 251. compressa DeC. p. 250. confertifolia Tr. p. 250. crinita Lag. (?) p. 257. cruciata Sw. p. 254. curtipendula Mchx. Eutriana curtipendula. Cynodon Tr. p. 229. digitaria Kunth. Leptochloa? disüchophylla Lag. p. 256. divaricata Br. (?) p. 257. dolichostachya Lag. p. 255. dubia Kunth. Leptochloa? elegans Kunth. p. 250. clongata Poir. (v. sub Chloride dolichosta- chya). p. 256. emarginata Beauv. (?) p. 257. Jalcata Sw. Campuloa. filiformis Ht. Paris. (?) p. 2357. 564 Index. filiformis Poir. Enc. Suppl. no. 132. (?)) . Jlloccifolia Poir. | foliosa Willd. p. 255. gracilis Dur. Chloris radiata. p. 255. gracilis Kunth. Leptochloa? hispida Dur. Eutriana. incompleta Roth. * p.257. ^ ónermis Tr. p. 2555. inflata Link. * p. 256. longibarba Mchx. ap. Beauv. (?) monostachya Hortul. -Eutriana. monostachya Mchxz. Campuloa. monostachya Poir. (?) p. 257. montana BRoxb. * p. 256. mucronaia Mchz. Dactyloctenium. Obtusifolia Tr. p. 255. pallida Willd. (?) p. 2575. " panicea Willd. * p. 557. peiicillata Jan Chloris compressa. p. 251. penicillata Sw. (?) p.557. peregrina Pur. * p. 256. petraea Sw. p. 250. poacformis Kunth. Leptochloa. polydactyla. Dur. et. Jcq. Chloris compressa. p: 25:1. polydactyla Sw. p. 551. | polystachya Lag. Chloris inermis. p. 252. polystachya Roxb. p. 256. procumbens Dur. Eutriana. prostrata Poir. Dactyloctenium? pubescens Lag. p. 256. Index. 585 pumilio Br. (?). p. 2557. pyenothrix Tr. p. 254. radiata Sw. p. 252. repens ... sub hoc nom. occ. Eleusine indica. . retusa Lag. * p. 256. rufescens Lag. * p. 256. scariosa ap. Beauv. az sphalmate pro scoparia? scoparia Desf. Chloris radiata. submutica Kunth. p. 256. tenella Roxb. (?) p. 257. tetrameris Tr. p. 2555. Jetrapogon Beaup. 'Tetrapogon. truncata Br. (v. sub Chlor. dolichostachya). p. 256. ventricosa Br. p. 256. villosa Pers. ''etrapogon. virgata Sw. p. 256. Chondrosium Desv. p. 157. ciliatum Beauv. (7?) gracile Kurth. Eutriana gracilis. hirium Kunth. Eutriana hirta. humile: Kunth. Eutriana humilis, procumbens Desv. Eutriana humilis. tenue Kunth. Eutriana tenuis. Cinna L. p. 150. arundinacea Forsk. (?) arundinacea L. Mühlenbergia Cinna. crinita dr. Mühlenbergia crinita. p. 19a. Jiliformis Link. Mübhlenbergia foliosa. p. 19o. glomerata /f'alt, Audropogou. 286 Index. lateralis JZY/alt. Andropogon. mexicana Beauv. Mühlenberg. mexicana. p. 190. sobolifera Link. Muüblenbergia sobolifera. p. 180. tenuiflora Link. Mühlenb. VVilldenowii. p. 189. Clomena Beauv. p. 151. Ps peruviana Beauv. an ad Mühlenber gisgi? p.194. Coleanthus Seidel. p. 125. sublilis Seidel. Schmidiia subtilis. p. 166. *Colobachne Beauv. p. 119. 146. eaginata Beaur. Alopecurus Pallasii. p. 146. Colpodium Tr. p. 121. compressum Ir. Vilía compressa. p. 158. junceum dr. Vilfa juncea. p. 121. monandrum Tr. Vilfa monandra. p. 159. Steveni dr. Poa. Cornucopiae L. p. 118. 159. alopecuroides L. Alopecurus utriculatus. altissima J/alt. Agrosus. cucullatum L. p. 159. , hyemale IFalt. Agvostis Michauxit. perennans [Y'alt. Agrostis Michauxii. Critesion Rafin. Hordeum jubatum. p. 244. Crypsis Ht. Kew. p. 120. 150. aculeata Ht. Kew. p. 15». aculeata Jfilld. Crypsis schoenoides. acuminata Tr. p. 151. alopecuroides Schrad. p. 1:50. Index. 287 arenaria Desf. Achnodonton areharium. geniculata R. et S. (v. sub Crypsi alopecuroi- de). p. 15r. macrostachya. Brot. Cry psis alopecuroides. macroura Kunth. p. 1525. phalaroides MB. Crypsis alopecuroides. p. 150. phleoides Kunth. p. 152. schoenoides LaM. p. 15r. squarrosa Nutt. (?) stricta Kunth. p. 152. virginica Nutt. (az Crypsis aculeata?) p.152». Curtopogon Beauv. p. 129. dichotomus Beauy. Aristida dichotoma. p: 179: *"Cynodon Fich. p. 155. 229. Dactylon Rich. Chloris Cynodon. p. 229. elongatus Tr. Chloris tetrameris. p. 2555. linearis JV'illd. Chloris Cynodon. p. 229. maritimus Kunth. Chloris. p. 256. pilosus R. et S. Panicum? polystachyus Br. Leptochloa. p. 84. praecox R.et S. Panicum? radiatus Roth, Chloris. p. 256. stellatus FFilld. Chloris. p. 256. tenuis Tr. Chloris Cynodon. p. 220. virgatus JY'illd. Evagrostis? Cynosurus gracilis Cav. Aegopogon? paniceus L. Polypogon monspeliensis? p.169. paspaloides l'ahl. Chloris petraea. scoparius LaM. Chloris radiata. 588 Index. secundus Pursh. Eutriana. splendens Ten. (ex Róm. et Schult.) Anem- agrostis Spica venti, interrupta. tenellus Ht. Madr.. ÀAegopogon? Czernya Presl. arundinacea Presl. Arvrundo mauritanica junior. Dactylis cynosuroides L. sppl. Spartina cyno- suroides. cynosuroides LóOffl. Spartima stricta. Jasciculata LaM. Sparüna. geniculata Jfilld. Spartina. patens Donn. Sparüna juncea. stricía Ht. Kew. Spartüma stricta. Dactylon Fil. officinale Vill. Chloris Cynodon. Deyeuzia Clar. p. 154. acutiflora Beaur. Calamagrostis acutiflora. airoides Beauv. (?) arundinacea Beaup. Calamagrosüs varia. coarctata Kunth. Calamagrostis. effusa Kunth. Calamagrostis. eriantha Kunth. Calamagrostis. Junciformis Kunth. Calamagrostis, ligulata Kunth. Calamagrostis. montana Beaup. Calamagrosti varia. plauifolia. Kunth. Calamagrostis. poaeformis i&unth. (2) recía &unth. Calamagrosts. Iudex. 289 rigida Kunth. Calamagrosus. sedeiensis Deauv. Avena sempervirens. stricía Kunth. Calamagrostis. tolucensis Kunth.. Calamagrostis. Digitaria Dactylon Scop. Chloris Cynodou. stolonifera Schrad. Chloris Cynodon. Dilepyrum Mcha. aristosum Mchx. Mühlenbergia Brachy ely trum. diffusum DBeaur. Muhlenbergia diffusa. p.188, minutiflorum Mchx. Müblenbergia diffusa. muliiflorum Beauv. Mupcupe diffusa. p. 188. Dineba Jacq. p. 157. americana R.et S. Eutriana Heterostega. p. 242. aristidoides Kunth. Eutviana avistidoides. bromoides Kunth. Eutriana bromoides. chondrosioides Kunth. Eutriana cristata. curtipendula DeC. Eutriana curtipendula. juncifolia Beauy. Eutriana Heterostega. p.223. repens Kunth. Eutriana. repens. secunda R.et S. Eutriana Ledebourn. p. 353. * 3 F Diplopogon Br. x15. seiaceus Dr. Dipogonia Beauv. setacea Deauv. Diplopogon setaceus. Donax acutiflorus Beaup. Calamagr. acutifiora. moníana DBeauy. Calamagrostis varia. 10 290 Indes. Echinopogon Beauv. p. 155. 216. asper Jr. Echimopogon ovatus. p. 216. ovatus Beauv. p. 216. Echisachys Neck. Lappago? Ehrharta clandestina JFeb. Leersia oryzoides. Eriocoma Nult. cuspidata iNutt. Urachne (videtur). Eustachys Desv. petraea Desv. Chloris petraea. p. 150. submutica K.et S. Chloris submutica. Eutriana Tr. p. 156. 558. arisüudoides Tr. p. 242. bromoides Tr. p. »4:. cristata Tr. p. 241. curtipendula Tr. p. 245. gracilis Tr. p. 240. Heterostega Tr. p. 242. hirta Tr. p. 240. humilis Tr. p. 259. juncea Tr. p. 258. Ledebourii Tr. p. 258. Pentarhaphis Tr. p. 559. . Polyodon Tr. p. 242. repens Tr. p. 24r. tenuis Tr. p. 240. Triaena Tr. p. 259. Index. 291 |Fibichia Koel. ! umbellata Koel. Chloris Cynodon. Gastridium Beauv. p. 126. 168. australe Beauv. p. 1683. mulicum Spreng. Gastridium siculum. p. 159. scabrum Presl. Gastridium siculum. p. 169. siculum Tr. p. 168. Gymnopogon Beauv. p. 156. 257. brevifolius Tr. p. 253. racemosus Beauv. Gymnopog. scoparius. p. 257. scoparius Ir. p. 257. Helcochloa Host. p. 151. alopecuroides Host. Crypsis alopecuroides. juuncea Beaup. Vilfa juncea. phalaroides Beaup. (2) schoenoides Host. Crypsis schoenoides. Heterostega Desv. p. 157. americana Desp. Eutr:ona. Heterostega. juncifolia Desv. Eutriana. Heterostega. p. 242. Homalocenchrus Mieg. oryzoides Poll. Leersia oryzoides. Hordeum L. p. 138. ?44. adpressum Mónch. Elymus sibiricus. adscendens Kunth. * p. 249. aestipum Hall. ap. Beaup. Hordeum vulgare. 19^ 502 Index. astrachanense Hortul. Hordeum vulgare. p. 248, aecpaceum [Fieg. (ap. Beaupy. sub Arrhena- thero.) bulbosum L. p. 246. capense Thbg. * p. 249. cartilagineum Mórch. Elymus virginicus. chilense BR. et S. * p. 249. ediatum. LaM. (?) p. 249. coeleste Hort. Hordeum vulgare. p. 248. eommune ap. Beauy. Hordeum vulgare, eripilum Desf. Elymus crinitus. cylindricum Honk. Elymus europaeus. distichon L. p. »43. europaeum ll. Elymus europaeus. geniculatum de Ed irr secalinum , mari- üumum. p. heterostichon L. Aii: Beaup. sphalmate calami pro bexastichom. hexastichon L. p. 248. hystrix Hoth. Hordeum secalinum, mariti- mum. p. 245. j imberbe ap. R.ct S. Hordeum distichon. imrinum Fork. * p. 249. Jubatum DeC, Flymus crinitus. jubatum L. p. 244. marinum Huds. Hordeum secalinum, mariti- mum. maritimum Fl. Dan. Hovd. secalinum. p. 245. maritimum Fri. Hordeum secalinum, mari- tinuum. p. 246. raaximum T^i Hordeum secalinum. p. 345. Index. 205 montanum Schrank. Elymus europaeus. multicaule Hort. Wordeum vulgare. p. 348. murinum L. p. 246. nigrum ffFilld. Hordeum vulgare. p. 2347. nodosum L. Mordeum secalinum. nudum Hort. Hordeum vulgare. p. »47. patilum, Mórch. Elymus c (OR A perversum Forsk. Hordeum hexastichon. p. 48. polystichon Hall. Hordeum vulgare. pratense Huds. Hordeum PCI pratense. p. 244- pusillum Nutt. * rigidum Roth. Hordeum secalinum. | rigidum Hort. Hordeum hexastichon. p. 248. sanguineum Hort. Hordeum vulgare. p. 248. secalinum Schreb. p. 244. | strictum Desf. Hordeum bulbosum. p. 247. strictum Mónch. Elymus. | strictum foth. Hordeum secalinum, mariti- mum? p. 246. subhexastichon Hort. Hovd. hexastichon. p. TET sylraticum Huds. Elymus europaeus. — villosiun Mónch. Elymus arenarius. vulgare L. p. 247. Zeocriton L. p. »49. Hymenothecium Lag. yp. 165. quinquesctum. Lag. Aegopogon. teneliun; Lag. E gon tenellus. trisetum Lag. Aegopogon. unisetum Lag. Aegopogon. 294 ! Indez. Jarava. Fl. Per. p. 129. Ichu Fl. Per. Suüpa. usitata R. et S. Stipa. (Eadem ac prior). I mp erata ovata Tratt. Lagurus Oovatus,. Kielbul z4dans. Aristida. Knappia Sm. p. 1:20. 150. agrostidea $m. Knappia verna. verna Tr. p. 150. Lachnagrostis Tr. p. 155. 216. aemula Tr. (v. sub Lachnagrosu Willdenowi). Billardieri Tr. Chamissonis Tr. p. 216. Jiliformis Tr. Lachnagrostis Forsteri. Forsteri Tr. p. 217. plebeja Tr. retrofracta Tr. Lachnagrostis Willdenowii, rudis Tr. Willdenowii Tr. p. 217. Lagurus L. p. 154. 228. cylindricus L. Saccharum cylindricum. Ov atus L. P. 5928. Lappago Schreb. p. 119. 149. elena Spreng. p. 1:5o. racemosa Willd. p. 149. Index. 299 Leersia Sw. p. 122. .160. australis Br. Lecvsia oryzoides. p. 161. brasiliensis Spreng. * p. 122. 162. digitata Poir. (?) p. 102. hexandra Sw. Leersia oryzoides. p. 161. imbricata Poir. * p. 162. lenticularis Mchx. * p. 361. mexicana Kunth. p. 16r. mongidra Sw. Leersia, oryzoides? p. 161. oryzoides Sw. p. 160. ovata Poir. * p. 162. drimana Si. Leevsia oryzoides. p. 161. viroiuana PFiüld. Leervsia oryzoides, p. 16r. Limnas Tr. p» 1, 162. Stelleri Tr. p. 162. Limnetis Rich. cynosuroides Rüch. Spa: ina cynosuroides. glabra Nuttall.: Spartina laevigata, Jcea. füch. NUN Juncea. polysiachya Rich. Sparüna polystachya. pungenus Rich. Sparüna stricte Lycurus Kuntb. p. ra4e 205. H pbalar oides Kunth. p. 165. phleoides Kunih. p. 165. Melica digitata Roxb. Chloris tetrameris? Pp 555. Mibora dans. verna Deaup. Knappia verna. 296 Index. Milium arundinaceum Sm. Urachne parviflora. coerulescens Desf. Urachne coerulescens. capense L. Ürachne. Dactylon. Mónch. Chloris Cynodon. frutescens Sieb. Urachne parviflora. p. 175. gaditanum Ht. Gor. Urachne parviflora. gallecicum Ht. Madr. Urachne? -— sub h. n. occ. eliam Chaeturus fasciculatus. lendigerum L. Gastridium australe, p. 163. multifforum Cav. Ürachne parvitlora. muticum Ht. Berol. Gastridium siculum. nigrum LaM. Urachne virescens. | paradoxum Scop. Urachne virescens. pauciflorum Ht. Madr. Urachne parvitlora. purpureum LaPeyr. ÜUrachue coerulescens. racemosum Sm. Urachne racemosa. p. 175. Monerma monandra Beaup, Psilurus nardoides. Mühleubergia Schreb. p. 95. Obs. p. 150. 131. 188. aristata Pers. Mühlenbergia Brachyelytrum. Brachyelytrum Tr. p. 188. calycina Tr. p. 193. capillaris Tr. p. 191. Cinna Tr. p. 191. clandestina Tr. p. r9o. crinita Tr. p. 192. diffusa Schreb. p. 188. divaricata Hort!ul. Arisüda. erecta Schreb. Mühlenhergia Brachyelytrüm. fasciculata "Tr. p. 192. Index. 207 foliosa Tr. p. 19o. glomerata Tr. p. 191. mexicana Tr. p. 189. mulii/lora Beauv. Muhlenbergia diffusa. Schreberi. Gmel. Mühlenbergia diffusa. sobolifera Tr. p. 189. Sprengelii Tr. p. 189. tenella Tr. p. 192». Willdenowii Tr. p. 188. Nardus L. p. 125. 162. aristata L. Psiluras nardoides. articulata L. Lepturus. ciliaris L. ciliata LaM. gangiis L. ijncirpus Gouan. Psilurus nardoides. indica L. Microchloa. scorpioides LaM. stricta L. p. 162. thomaea LL. Oropetium thomaeum. Nazia zdans. Lappago. Oryzopsis Mchx. p. 128. asperifolia Mchx. Urachne asperifolia. p. 174. melanocarpa, Mühlenberg. Urachne racemosa. p. 175. mulica Link, * Urachne. aq Iudex. Pallasia Scop. Crypsis. Panicum Dactylon L. Chloris Cynodon. tenuiflorum Ht. Monac. Vifa minutiflora. p. 153. gagum Scop. Polypogon monspeliensis. Paspaluim cynosuroides Brot. (Fl. Lus.) Spar- tina stricta. Dactylon Cav. Chloris Cynodon. strictum Brot. (Phyt.) Spartmna stricta. umbellatum .LaM. Chloris Cynodon. . Pentapo gon Br. Dillardieri Br. Pentarhaphis Kunth. p. 157. scabra Kunth. Eutriana Peutarhaphis. p. 559. Perotis Ht. Kew. p. 127. 171. laufolia Ht. Kew. p. 172. polystachya IFilld. Homophts crinita. rara Br. p. 171. scabra Willd. Herb. p. 172. Phalaris alpina Haenke, Chilochloa Michel. -4mmophila Link. Calamagr. arenaria. p. 223. arenaria fVilld. Achnodonton arenavium. aristata. Gouan (teste Beaur.) Polypogon mons- peliensis. arundinacea Mühlenb. (teste Spreng.) Calam- agrostis stricta. : aspera heíz. Chilochloa aspera. Bellardi JV illd. Achnodonton Bellardi. : Index. 299 Boehmeri ap. Beauv. Chilochloa Boehmeri, bulbosa L. Achnodonton Bellardi. ciliata Lag. Chilochloa Michelii. p. 167. cuspidata Hort, CGhilochloa Micheiu. cylindrica DeC. Achnodonton Bellardi, dentata Thbg. Chilochloa. p. 1068. disticha Forsk. Vilía pungens. explicata Link. Cvypsis? geniculata Sm. Crypsis. muricata Forsk. Lappago racemosa. oryzoides L. Leersia oryzoides. paniculata Ht. Kew. Chilochloa aspera. pheoides L. Chilochloa Boehmeri. phleoides Savi. Chilochloa Michelii. phieoides, D. Ht. Kew. Achnodonton arena- rium. repens Loffl. Crypsis aculeata. sativa. Pers. Achnodonton? subulata Sari. Achnodonton Bellardi. tenuifolia Hort. Chilochloa aspera. tenuis Host. Achnodonton Dellardi. trieyna Host. Chilochloa Micheli. p. 167. ulriculata Lb. Alopecurus utriculatus. vaginifIora Forsk. Crypsis aculeata. Phipsia Ar. porre algida "Ir. Vilía algida. p. 159. monandra (Tr. Vilfa monandra. p. 159. Phleoides Ehrh. Chilochloa Boehmeri. Phleum L. p. tr:9. 147. 5oo Indezr. aculeatum LaM. Crypsis aculeata. | Zfegilops Scop. Aegilops ovata. africanum Lour. Peunisetum? p. 149. alopecuroides Pill. et Mitterb. Crypsis alopec- uroides. alpinum L. p. 148. annuum MB. Chilochloa aspera. arenarium L. Achnodonton arenarium. asperum Jacq. Ch'lochloa aspera. autumnale Scop. Sessleria cylindrica? Bellardi Gmel. * (?) Bellardi Hild. Achnodonton Bellardi. Bertolonii DeC. * an Phleum pratense. p. 148. Boehmeri /fib. Chilochloa Boehmeri. bulbosum Gouan. Phleum pratense. p. 148. capilatum Scop. Alopecurus Gerardi. cochinchinense Lour. p. 14g. commutatum Gaud. Phleam alpinum. p. 149: crinitum Schreb. Polypogon monspeliensis. cristatum Scop. Cynosurus cristatus. cuspidatum Zlilld. Chilochloa Michelii. dentatum Pers. Chilocbloa. echinatum Host. p. 147. Jelinum $m. Phleum echimatum. p. 147. Jlavum Scop. Alopecurus agrestis. geniculatum Bell. ap. Vitm. * (?) Gerardi .4ll. Alopecurus Gerardi, Gerardi Panz. ap. Sturm. Phleum alpinum, minu-. Gerardi 5ibth. Alopecurus Pallasii. p. 94. 146. glabrum Bernh. Chilochloa Boehmeri. Indez. 301 hirsutum Sut. Chilochloa Michelii. KHostü Ht. Find. Chilochloa Michelii. laeve MB. Chilochloa Boehmeri. làna ...sub h. nom. occ. Chilochloa aspera. Michelii 24ll. Chilochloa Michelü. p. 167. Mesopotamiae Ht. Par. Achnodonton Bellardi. monspeliense Kocl. Polypogon monspeliensis. nodosum L. Phleum prateuse. p. 148. odoratum Hortul. Chilochloa aspera. p. 168. paniculatum Huds. €Chilochloa aspera. Phalaris Pers. Chilochloa ? phalaroides Koel. Chilochloa Boehmeri. phalaroideum Fill. Chilochloa Michelii. pratense L. p. 1:43. schoenoides Jacq. Crypsis aculeata. schoenoides LL. Crypsis schoenoides. sibiricum .. . . sub hoc nom. occ. Chilochloa aspera. supinum LaM. Crypsis schoenoides. tenue Schrad. Achnodonton Bellardi. velutipum | Forsk.. ap. Beaup. sphalmate pro: Phalaris. velutina. ventricosum Mónch. Chilochloa aspera. viride z4ll. Chilochloa aspera. Piptatherum Beauv. p. 128. coerulescens .Beaur. Urachne coerulescens. p: 774- comosum .R. et S. Urachne parviflora? elegans Beau. (?) holciforme £t. et 5. Urachne grandiflora. p.174. 505 Index. mulli/lorum Beaup. ÜUrachne parviflora. p. 175. paradoxizn Beaur. Ürachne virescens. p. 174. punctatum Beauy. Helopus. Podosaemum Desv. p. 150. agrostideum DBeaur. Muhlenbergia. alpestre Kunih. Mühlenbergia. p. 194. capillare Desv. Mühlenbergta capillaris. ciliatum Kunth. Mühlenbergia. p. 195. debile Kunth. Mühlenbergia. p. 195. elegans Kunth. Mühlenbergia. p. 194. glabratum Kunth. Mühlenbergia. p. 194. gracile Kunth. Mühlenbergia? p. 195. implicatum Kurith. Mühlenbergia. p. 195. mucronalum Kunth. Mühlenbergia. p. 194. purpureum Beaur. Müblenbergia. quadridentatum Kurth. Mühlenbergia? p. 194. rigidum Kunth. Mühlenbergia. p. 192. 194. setosum. Kunth. Mühleubergia. p. 195. stipoides Kunth. Miüblenbergia. p. 104. tenellum. Kunth. Mühlenbergia tenella. virescens Kunth. Muhlenbergia? p. 195. Polyodon Kunth. p. 157. distichum Kunth. Eutriana. Polyodon. p. 545. Polypogon Desf. p. 1256. 169. crinitun — Nutt. Polypogou monspelensis. p. 169. & crinitus Tr. p. 17r. elongatus Kunth. p. 171. elongatus Lag. Polypogon Lagascae. Index. 50 Qi Jasciculatum Pers. Chaeturus fasciculatus. glomeratus JZFilld. Mühlenbergia glomerata. p. iot. interruptus Kunth, p. 17:. Lagascae R. et S. p. 170. littoralis 5m. Polypogon Lagascae. p. 170. maritimus DeC. p. 1:70. monspeliensis Desf. p. 169. paniceus Lag. Polypogon , maritimus? pumilus Clarke. * (az Polyp. maritimus, quae- ri. SPRENG.) racemosus Nutt. * (?) setosus Spreng. Mühlenbergia calycina. p. 195. subspicatus JV'illd. Chaeturus fasciculatus. tataricus Fisch. Polypogon maritimus. p. 170. tenellus Br. p. 171. vaginatus JFilid. Alopecurus Pallasi. Ponceletia ub. d. p. Th. arundinacea .4ub. d. p. Th. Spartina? Potamophila Br. p. 121. 160. parviflora Br. p. 160. Psamma Beaux. arenaria R.et S. Calamagrostis arenaria. p. 228. baltica R. et S. Calamagrostis baltica. p. 227. litoralis Beauv.. Calamagrostis arenaria. p. 228. pallida Presl. Calamagrostis arenaria. p. 223. Psilurus Tr. p. 49. 157. 245. nardoides Tr. p. 245. 304 Index. *Rhabdochloa Beauv. p. 155. 2523. ceruciata DBeaup. Chloris cruciata. p. 254. domingensis Beauv. Leptochloa. monostachya Beaur. (9) mucronata Beaup. Dactyloctenium. vireata Beauv. Chloris. Rottbólla monandra Ca». Psilurus nardoides. Saccharum Perotis rara Poir. Perotis rara. spicatum Burm. ct L. Perous laufolia. Santia Savi. plumosa Savi. Polypogon monspeliensis. Schmidtia Presl. p. 155. 165. subtilis 'Tratt. p. 165. utriculosa Presl. Schmidtia subtilis. p. 165. Schoenus aculeatus L. Cry psis aculeata. Schultesia Spreng. | petraea Spreng. Chloris petraea. Spartina Schreb. p. 125. 162. alterniflora Lois. * (?) p. 164. cynosuroides Willd. p. 165. fasciculata Beauv. p. 164. geniculata Beauv. (?) p. 164. glabra Mühlenb. Spartina laevigata. p. 165. humilis Willd. p. 164. juncea Willd. p. 162. : lndex. 505 laevigata Willd. p. 165. pectinata Willd. p. 164. phleoides .«Roth. Cry psis schoenoides. polvsiachya Willd. p. 165. punmila Roth. p. 164. pungens Beaup. Spartina. stricta. stricta Roth. p. 165. HN Sporobolus Br. p. 121. diandrus Br. Vilfa diandra. elongatus Br. Vilfa elongata. indicus Br. (v. sub Vilfa tenacissima). pulchellus Br. Vilfa. p. 160. pyramidalis . .. . Vilfa tenacissima. p. uer tenacissumus Beaupb. Vfa tenacissima. Stelephuros dans. Phleum. Stenocladium Tr. Mühlenbergia. Stipa L. p. 129. 182. arenaria Drot. p. 184. arguens L. sp. pl. Anthesteria arguens. arguens L. Syst. F'eg. Anthesteria imberhis. tristello Gouan. Stipa Caisse: aristella L. p. 182». avenacea LL. Stipa bicolor. p. 186. avenacea Walt. barbata Desf. barbata Mchx. bicolor Vahl. p. 185. Calamagrosts VWahlenb. p. 185. canadensis Poir. 29 506 Iudex. | capensis Tbhbg. capillaris LaM. Mühlenbergia capillaris. capillata L. p. 187. compressa Dr. conferta Poir. Stipa Redowskii. difjusa JF'alt. Mühlenbergia capillaris. elegantissima Bill. gab pud Roth. Stipa, parviflora? eminens Cav. erecta Ht. Madr. p. 186. eriostachya Kunth. expansa Poir. Mühlenbergia. fimbriata Kunth. flavescens Dill. gigantea Lag. p. 185. gigantea Liik. Stüpa arenaria. humilis Brot. Stpa tortilis. humilis Cav. hymenoides B.et $. Jarava Beauv. (?) ibarrensis Kunth. jurcea Cav. Süpa gigantes. juncea L. p. 1806. juncea Mchx. juncea B. Desf. Stpa gigantea. jencea B. LaM. Stipa capillata. Lagascae R. et S. (v. subStipa gigantea). p. 185. membranacea L. Festuca unigiumis? p. 187. membranacea Pursh. micrantha Cav. mollis Br. Judex. 507 riucronata Kunth. paleacea Poir. Anthesteria glauca. paleacea Sm. Süpa tortilis. paleacea Vahl. (t) panicoides LaM. Ürachne? p. 187. parviflora Desf. p. 184. parvillora Nutt. (non varietas prioris). pennata L. p. 187. pubescens Dr. pu^escens Lag. (an ad Stipam giganteam?) Redowskii Tr. p. 185. semibarbata Br. seminuda K'ahl. Stipa tortilis. sericea Mchx. Muhleubergia capillaris. setiacea Br. sibirica LaM. p. 184. spicata (hbg. Spinifex L. Spinifex squarrosus., splendens Tr. p. 185. stricta LaM. p. 187. tenacissima L. p. 184. tortilis Desf. p. 185. ucranica Guett. * (az ad capillatam?) p. 187. virescens Kunth. virginica Pers. Sireptachne Br. p. 1ag. pilosa Kunth. Süpa. scabra. Kunth. .Stipa. stipoides Br. Stipa. tenuis Kunth, Supa. 508 Index. Sturmia Hoppe. minima Hoppe. Knappia verna. Tosagris Beaur. p. 1580. agrostidea Beaue. Mühlenbergia. "Tozettia Savi. pratensis Savi. Alopecurus utriculatus. utriculata Savi, Alopecurus utriculatus. Trachynotia Mchz. alterniflora DeC. Sparüna? ..y cynosuroides Mchz. Spartina cynosuroides. juncea Mcebx. Spariina juncea. patens Poir. Spartina juncea. polystachyà Mehx. Spartina. polystaehya. Tragus Hall, p. 119. racemosus Áocl. Lappago racemosa. p. 149. y Triaena Kunth. p. 157. ! racemosa Kurth. Eutriana Triaena. p. 239. *Triathera Desr, p. 157. 258, americana Desv. Eutviana juncea. p. 258. juncea Beau», Eutviana juncea. *Trichochloa DeC. p. 150. 151. 191. , &4lpestris 4t, et S. Mühlenbergia. « calycina 1r. Müblenberg'a calyeina. p. 195. capillaris DeC. Müblenbergia capillaris. P "T9r. ciliata R. et S. Mühlenbergia. | debilis R. et $. Mühlenbergia.. ^... Index. 5og elegans. R. et x Mühlenbergia.. expanusa DeC. Mühleubergia. p. 195. Jfoliosa Tr. Mühlenbergia foliosa. p. 190. glabraia R. et S. Mühlenbergia. glomerata Tr. Mühlenbergia glomerata. p.191. gracilis R. et S. Mühlenbergia? implicata R. et S. Mühlenbergia. longiseta Tr. Mühlenb. VWilldenown. p. 189. mexicana Jr. Mihlenbergia mexicana. p. 190. microsperma. DeC. Muhblenbergia? p. 195. mucronata R.et S. Mühlenbergia. Polypogon DeC. Mühlenbergia. p. 195. purpurea Bcaur. Muhlenbergia. quadridentata R. et S. Mühlenbergia? rigida R.ct S. Mühlenbergia. setosa. .R. et S. Mühlenbergia. sobolifera 41r. Mühlenbergia sobolifera. p. 189. siipoides R. et S. Mühlenbergia. lenella R. ei 8. Mühlenbergia tenella, p. 192. e virescens R.ct 8. Mühlenbergia? *Trichodium Mchz:i p.5351- 153.304. algidum R.ct S. Vilfa algida. P. 159. alpirum Schrad. Agrostis alpima. p. ar1:. auratum Sieb. Agrostis rupestris. p. 212. canimum Schrad. Agrostis canina. p. 298. cocrulescens Link. Agrostis canina. p. 209. decumbens Mchz. Agrostis Micbhauxii. p. 206. diff usum Link. (rid. sub Agr. rupestri). p. 2125. elatum Pursh. Agvostis. elegans .R. et. S. Agrosus clegans. p. 205. [uU RENS IUEQ ied EE ATCP TE NI M CPAMPT T op renE »y á&U0r 77 $155 (A VS TU r c ) 4 MILES nd : D d Jfavescens Seiuti. Agrosus rupestris.. p. $13, A. *. glauciaum n. ei S. Ágrosüs. hybridum: H. ef 5, Ágresus canina. p. o8. Kütaibel Schult. Agrostis. laxiflorum Mchzx. Agrostis Michauxii. p. 206. neglectum Schuli. Agrostis. rubrum R.et $. Agrostis rubra. p. 510. rupcstre Schrad. Agrostis rupesiris. p. 212. salnanticum Lag. (?) setuceum .R. et S. Agrostis setacea, p. 215. strictum AR. et S. Agrostis. Jrichoon Roth. Karka Roth. Phragmites (junior). Trichosathera Ehrh. Süpa capillata, Urachne Tr. p. 98. Obs, 128. 175 asperifoha Tr. p. 174. coerulescens Tr. p. 174. grandiflora Tr. p. 174. parviflora 'Tr. p. 173. racemosa Tr. p. 174. ramosissima Tr. p. 175. virescens "Tr. p. 175. Vilfa Adans. p. 120. 152. aemula Beaurv. Lachnagrostis aemula, africana Bcauv. Vilfa capensis. alba Beauv. Agrosüs polymorpha, alba. Z C Pn »- lndezx. algida Tr. p. 150. alonecuroides Beauv. * (?) a: Behrwa Bcauy. Mübienhbergis. articulata. Bcaup, Süpa? avundinacoa Tr. P. i53, aspera Beauv. Mükblenbergia. etrovirens Kunth. p. dct australis Beauv. * (7) barbata Beauv. Bilardieri Beaur. Lachnagrostis Billardieri. capensis Beauv. p. 155. ciliata Deauv. * (?) coarctata Beauy. Agrostis. commutata 'Tr. p. 121. 156. composita Beaup. Muhlenbergia? compressa DBeaur. Agrosüs? compzressa 'Tr. 158. dul Beauv. p. 156. crinila Beauy. Mühlenbergia criuita? cruciata dieaup. Chloris crucizta? cylindrica Beaue. (2) debilis Beauv. Agvostis. decipiens Deauv. * (7) decumbens Beauv. Agvostis polymorpha, alba. densa Beaup. Ágrosus vertücillata. diandra Tr. p. 154. dispar Beauv. Ág-ostis. domingensis Tr. p. 155. dulcis Beauv. Agrostis. elegans Kunth, Agrostis. p. 214. elongata Beauv, p. 154. 512 Index. Jasciculata Kunth. AÀgrostis. p. 214. Jrondosa Beaup. Mühlenbergia foliosa? frondosa Presl. Agrostis polymorpha, alba. gigantea Beaup. Agrostis polymorpha, alba. glaucescens Presl. Agrostis polymorpha, alba. P- !99- hispida Beauv. Agrostis polymorpha, var. HI. humifusa Kuntih. p. :60. hybrida Beauv. Agrosüs (canina?) intermedia 'Tv. p. 156. involuta Beauv. Agvostis. juncea Tr. p. 121. 1574 lateriflora Beauv. Mühlenbergia. lenta Beauv. Paspalum? linearis Beauv. Chloris Cynodon. litoralis Beauv. lobata Beauv.. (?) lutosa Beauv. Polypogon Lagascae? magellanica Beau. (7) mari/ima Beaur. Agrostis maritima. mexicana Beaup. Mühlenbergia mexicana. minutiflora Tr. p. 158. monandra Tr. p. 159. mortana Beauv. (2) novae Hollandiae Beauv. Lachnagrostis. nutans Dcauv. panicea Bcauv. Gastridium australe? parviflora Beaur. Agrostis. patula Beauv. Agrostis polymorpha, 'alba., pilifera Tr.^p. 157. pilosa Beauv. Agrostis pilosa (Schleich;?) 21 Index. 51 plebeja Beauv. Lachnagrostis plebeja. procera Beaup. (7) pulchella Presl. Agvosus. pumila Beaue.. Agrostis polymorpha, vulgaris. pungens Beauv. p. 1:55. purpurascens Deauv. racemosa Beauv. (7) ramulosa Kunth. p. 1:58. rara Beauy. Mühlenbergia. retrofracta Beauv. Lachnagrostis Willdenowi. scabra Beauv. Agrostis? Lachnagvosus? sciurea Beaup, Mühlenbergia. setacea Beaup. Agrostis. Spicata Beauv. p. 152. stellata Beauv. Chloris. stolonifera Beauy. Agrosts polymorpha. sylvatica Beauv. Agrostis polymorpha, alba. tenacissima Kunth. p. 155. tremula Tr. p. 155. trichodes Kunth. Agrostis? p. 214. verticillata Beaur. Agrostis verticillata. Villarsiài Beauv. Agrostis verticillata. vincalis Beauv. Agrosüs canina, mutica. virginica Beauv. p. 155, AXystidium Tr. p. 127. maritimum Tr. Perotis rara. p. 171. Zeocriton Beaux. p. 158. commune Beaur. Hordcum Zeocriton. o1 g^ Indez. complanatum Beaur. (0) distichon Peaup. YAordewm distichon. hystriz JZ?uüup. llordeum secalinum, mavu- Lo 2 94 * urinpasd Bep ERR s musriurum Pooups. Kiordeum secalinum, ma- vifinulubp tinus. H "murum ijcoues. Mordeum murinum. nodos.» Pesci. flordeum: secalinum. rigidum Deauy Hordeum secaliuum. aant "sn Beauc. Hordeum secalinum. siricium Deaurv. Hiordeum , ^ecalinum? *"Zeopyrum Ar, (subdivisio Hordei). P. 158. 244. LL ue s t ASIAN: 21:22:20 KE 720727 MEN COUGUENESNE c eu e S À —À— Zxplicatio iabularurm. "PA. Te Fig.1. Pars spicae £pzongstdis ophiuroidis aucta. (p. 8.) «€. Gium? 3nf^ricr. Giuma supcrior. -"g ó. c. Semen. . 2. internodium florale spicac OpAur perforati auctum. (p. 19.) aa. Gluma exterior (inferior) floris lateralis utriusque. 6. Valvulae fiosculi alterius. c. Rachis. Fig. 3. IC^m internodiun, demtis floribus, a latere, perfo- ratum. (p. 12.) c. Racheos stratum lateris alterius. Fig.L. Internodia duo spicae OpAiuri corymbosi aucta. (p. 20.) aa. Giuma exterior. Jig. 5. Yles OpAiuri corgymbosi auctus. (p. 20.) a. Gluma exterior. ó. Gluma interior. €. Valvulae. Fig. 6. Internodia duo spicae Rottból/ae scabrae aucta, demto c. [2 flore (spicula) cujusvis internodii superiore. (p.2 .) . Internodii basis stüipitiformis. . Cavitas infundibuliformis pro recipienda basi internodii superioris. Racheos pars anantha. Lamina coriacea inter rachin et flores posiía. f. Spicula (flos). Fig. 1. Spicae Rottbüllae scabrae internodium , demtis flo- ribus. (pag. 20. 21.) a, b,c, e, ut in Fig. 6. d. Processus lateralis pro sustentando flore superiore. Fig. 8. Internodium Rot£óü//ae, quasi in flores reclusum sit. (pag. 22.) 44. Racheos pars convexa in florem soluta: a. Gluma inferior. 5. Gluma superior. c. internodii superioris basis. B. Flos legiume evolutus lateris alterius. d. Rudimentum floris intermedii. Fig. 9. Agrostios pedicelli apex, auctus. (pag. 26:) a. Cyathium. 8. 'y- Glumae coetoniales. Fig.10. Perianthium Agrostios, callo insidens, auctum. (p 27.) Fig. 11. Idem perianthium a parte valvulae superioris. (ibid.) Fig. 12. Callus ejusdem perianthii auctior, medio stipitem (sic dictum rudzmentum) emittens, utrinque et in summo Stipite piliferus. (ibid.) Fig. 13. Idem calius, a fronte, nudus. (ibid.) Fig.14. Perianthii basis cum callo stipitifero: stipite flosculo terminato. (pag. 28.) Fig. Fig. Fig. Fig. Fig. Fig. Fig. * Fig. Fig. Fig. Fig. Fig. Fig. Fig. Fig. Fig. Fig. Fig. Fig. Fig. Fig. Fig. Fig. Fig. Tas D . Panicula. (pag. 42.) . Panicula jubalis. (pag. 51.) . Juba. (pag- A4.) . Juba panicularis. (pag. 52.) . Juba racemifera s. racemata. (pag. 52.) . "Thyrsus. (pag. 44.) . Pars axeos Thyrsi, cum pedicellis simplicissimis cla. viformibus, aucta. (pag. 53.) TAB. lI. . Thyrsus, radiis compositis. (pag. 53.) . 'Thyrsus panicularis. (pag. 53.) . Thyrsus depressus s. Capitulum. (pag. 53.) . 'Thvrsus lucidus. (pag. 53.) . Crista. (pag. 45.2 . T. Acicula. . Cuspis. . Mucro. . Mucro aduncus. - Acumen. . 13. Subula. . Rostrum. . Seta. . Seta aristaeformis. . Pugio. . 19. Cornu. . 21. Arista. 'TAR. IV. Species CaZaziagrostzcs. Glumarum valvularumque lineis a ct ó terminata longitudo ejusdem proporticnes eujusvis speciei naturales sistit, Puncta £ransversa aut obZiqua denotant partem iu varietatibus hujus jon- gitudinis esse. — Supra lineam « adumóbratae partes sistunt: u/rinque positae glumarum, — iedio positae valvulae inferioris apicem. Fig. 1. Calamagrostis tenella ZJosf. (p. 218.) Fig. 2. — — lanceolata ARo£A. (p. 218.) Fzg. 3. — purpurea 7v. (p. 219.) Fig. 4. — — Jlittorea DeC. (p. 220.) Jig. 4. — — epigeios ARozE. (p. 220.) Fig.6. :— -— Haleriana DeC. (p. 221.) Fig. T. — — acutiflora eC. (p. 222.) ; Fig.8. -— — sylvatica Beauv. (p. 223.) Fig.9. — — varia ZJos£. (p. 223.) Fig.10. — — Langsdorffüi Ty. (p. 225.) Fig.11. — — obtusata Ty. (p., 225.) Fig.12. — — stricta Beauv. (p. 226.) Fig.13. — — lapponica 77. (p. 226.) Fig. 14. — — canadensis Beau. (p. 227.) Fig.15. — — LisMica Tv. (p. 227) Pig.16. — — arenaria .Ro£A. (p. 227.) T45. V. Species MüAlenbergiae. Fig. 1. Mühlenb. Brachyelytrum 77. (p. 188.) Fig. 2. Mühlenb. lig. 3. Fig. Fig. A, 5, Ig. 1T. jig. 18. jg. 19. — b. diffusa S'chreb. (p. 188.) Wildenowii Z7. (p. 188.) Sobolifera T. (p. 189.) Sprengeiiüi Z7. (p. 189.) gracilis 77. virescens T». mexicana Zy. (p. 189.) clandestina Tx. (p. 190.) glomerata Tr. (p. 191.) calycina Ty. Trichochloa: . 12. Mühlenb. Cinna Ty. (p. 191.) .. 13, ig. 14. /g. 15. - 16. crinità Zr. (p. 192.) quadridentata 7». capillaris Zr. (p. 191.) ciliata 7T. tenella T. (p. 192.) debilis 7». elegans I7. glabrata T. fasciculata T'r. (p. 192.) setoea dr. mucronata TT. alpestrs Z7. stüpoides Z7. imp/icate ZF. » $ ^ M. * " i A € / x / " D * - H t€. 66l a AUi (0 Ap GE OR Cry E [5 *«/ ri el DC UU a * Gott «Y At cura ' 4 qP . Y E T , d ES (20r ) at. h L. v4 *23 (AME T8 - LI n à by y EP "I ai nd X " H ; — - » * , C M. : 2 T » A rv i bd » . Addenda et Corrigenda. Pag. rr. Jin. ult. loco ; (semicol.), pone , (comma). — 235. lin. 15. I. possent 7. possint. — 28. lin. 6. dele quibusdam. — g3. lin. 5. dele comma post bicarinatam. — 109. lin. 14. l. ab 7. ac. — 136. lin. I. ante setigerum pone plerumque. — 152. lin. 6. I. congrestis 7. conzestis. — 163. lin. 12. ante Àxi pone signum parentheseos. — I69. lin. 8. ab infra adde 'Teneriff. — 183. ad Süpam Redowski adde Synonymon:; Stipa con- ferta Poir. LIC X »» QU AMNES CNERND T E v ja [ aseoid T 2 AN. | ; Ann dae Ed $2 cH093 sqUS vngurets o Sos 4 E. , L 1 j . & 1 a : ^i -— Stt : 4 - E - 1 : L , N : LI " E « ; [] " " r r J E " » * * j , t| ' . i " , m , | ididdesd mdi M a AR DR i j : i i j j ; i j i j 1 Ü $ 1 D ATH Sur AI NS KG TM A Cong mime nee s DL AVR "ACORN MAE SP PITT R3 Er ONE PE n P ^ f E | EUER Wa và eof Arta Ivi ea omi imd rh rrt ebat eiie NEC AI LAU distin n th ant t QUNM ete I Pret i — i ———————À i i i Í i i | i «4 —— ame tre Tt a Dn Tor rtt auci LE PO WALL ^ DN A lE NE LI , * d , 4 o ' : / ^ ? E 1 E $' - AE A 2 . US rittebl ND t. M we e * ur D , CE d E , yos "i LI d Fera i NILUM SAN War dr 7 1j ve b MP t ME SO TA ERUM | ' rA M le A6. MATQU: m d "i «mia d mt MP" - Mrd ri ie m rim iu amps qut qaid