RR LXXX OL EC ESRTACXCATDXLMVCONMCODMDADOODXED ^ | UY VP VP TrTI WW UO x. Em P / n ; de ips | RAE rare e X ilz 222" Cocplem BS rdc ia ag pet ELLE Arr — L4 ur— "—— —— — — ——«a A * a Y I. ERNESTI MEYER DE PLANTIS LABRADORICIS LIBRI TRES. 5 NEW YOZK BOTANICAL NUS Ew we LIPSIA E, suuMTIBUS LEkoPorp: Vossir. MDCCCXXX. 4 : 4 i 3 a TH C hot. , o $ LR MU PWUJR 7d / ts; ^ ^ * * . e Wald , i y XP AB. Mur : 3 ,. * T * " , " "OT 3; 1 r . ! ' 't ! TM s. M X ^ 4 " L* ^ue » EFIDIOQ ^1. T ETT F ut E » M A dd .! r^ v ' irr. 9 4 * - UAM "RIA * "Xl Y *. rta l | " d P | ? ; i i M "^ - ; i i ' " . M. ;* VU t r i BT ILE v e" i" ie ar N &é i ! à WM . . 34 t , 1 , í - ' v SA 5. » » ^ a " 1 * 1 » " e) "- "AT t f 4^ . pw s.m ^ - 42 4 L " : qutt cg o Pam Fra TEASE MERE Reims oi AT J * d-— aod e eR e m -9 9 —- —— M - - — , *" | V , , Lo " mue Lu , HUBS IS . JA Amm dAikRRUTY aujo*OX.! tos tM LU ooh o PX . e6RAJ» ^, "y NEW- YOUR | BOTABNICAL CA ROZU PRAEFATI O. Hiazeene, fratrum Moravicorum inissio- narius. in terra Labrador; aliquot abhine .ánnos haud éxiguam plantarum exsiccatarum . eopiam ad me misit, partim prope Okak, partim: prope - Nain lectas... Quibus rite dispectis, cognoyi qui- dem; longe plurimas earum in. botanicorum. co- dices: jam esse relatas: sed. quum aliae:quuni in.hac terra, tum in omni plaga arctica antea nondum: repertae . essent, | aliaecuberiote: descri- ptione; aliae alis emendationibus indigere vis derentur:: non ünutile fore. arbitratus sum ,»si Günetarum suceinctam enumerationem - ederem; adjectis insuper. iisj. quae in. eadem terra..ab aliis: jam «pridem ;detectae,. variis scriptis. pas- Jv sim commemorarentur, ita ut completioris florae Labradoricae initia fierent. Postquam enim sive geographicas plantarum, sive botanieas terrarum conditiones attentius considerare coepere, nullus terrarum angulus adeo miser atque abjectus est, cujus flora non aliquid tribueret, ad exornandam vastam illam, quam inchoavere, naturae vege- tabilis imaginem. ! Inprimis itaque inquirendum erat, ubinam quaeque stirps Labradorica et extra hujus flo- rae fines cresceret, ubi crescere desineret. Nec me poenituit operae, quum mox adeo di- versas esse diversarum stirpium areas depre- henderem, ut neque observatas esse memine- ram, neque ex notis caloris aérei varietatibus satis explicari posse arbitrabar. | Quae ut melius in conspectum venirent, et ne quid opusculo meo deesse videretur, quod ut ad rem perti- nens exspectaretur, botanicae parti geographi- cam, ambabus geographico-botanicam addidi, omnemque scribendi materiem, initio tenuem, v huc illuc volvendo et aceumulatam et dilatatam tribus libris haud incommode , ut reor , distribui. De primo, sive commendando sive excusando parum curo. Non deerunt, qui me non plures spe- cies vel proposuisse vel ab aliis propositas admi- sisse vituperent. Ego autem in his nil arbitrari esse judico, sed primum botanici officium esse, ve- ras species confirmare, factitias expungere, du- biasque a certis distinguere; quod, quanta in me erat, solertia et circumspectione prae- stiti. Quid enim praedicent nonnulli de mutua formarum sibi similium substitutione et quasi repraesentatione, per quam severior discri- minum specificorum examinatio in iis, quae ad geographiam plantarum pertinent, supervaca- nea reddatur: id me non intelligere fateor, nec nisi negligentiae refugium esse suspicor. Nam quum in omni re botanica inviolata spe- cierum integritas atque constantia unicum firmum est, quod circum vel singularum plantarum mu- tationes, quas metamorphosin, vel plurium ejus- VI dem stirpis aberrationes, quas varietates, vel ipsarum stirpium similitudines, quas affinitates dicunt, perpetuo fluctu feruntur, quo relicto spectator ipse vertigine corripi solet: tum ma- xime in geographia plantarum, ubi diversas plantarum formas non solum distinguere, sed etiam distinctas ad numerum inter se comparare oportet, certo stabilique illo fundamento desti- tutus quid proficere possis non video, jamque ne ut infantes pecces, qui unum digitum, unum brachium et unum hominem, homines tres esse dicunt, periculum est. In geognosia, quam lapidum geographiam dixerim, quanta diligentia caleem a calce, silicem a silice, simillima quaeque a simillimis, nisi ejusdem aevi ejusdem originis sunt, discriminant! Et botanicos non pudef, plantas, quae inde ab origine, id est quae spe- cifice differunt, cum levioribus et tanquam for- tuitis earum varietatibus commiscere? Diffieul- tatis et ambiguitatis excusatione utuntur, an jure, nescio: plantae enim differentias speeifieas vn plerumque gravissimas prae se ferunt, lapides tam leves atque absconditas habent, quas vix specificas dicere ausim; origines autem sive lapidum sive plantarum nonnisi conjectura asse- quuntur. Sed non hujus loci est, copiosius ea 4e re disserere; finem faciamus LiNNAEUM sententiae nostrae auctorem laudantes, qui in Classibus, ubi proprii systemátis meminit; Va- réetatum, inquit, zeyrZades ad suas veras spe- cies referre éncepé, quum mullius momentz sent, et scandalum botanéces. Alterum librum, qui de terris arcticis est, ne quid dissimulem, quum non scribere ma- luissem, tum non scripsisse mallem. Non so- lum enim molesta erat nimia a suetis studiis distractio; sed vereor etiam, ne in alieno ar- gumento tractando parum profecissem. Omitti , tamen absque totius opusculi labe non poterat; et qualiscunque sit, iis, qui peritiores, ut spero, omnium plantarum arcticarum geographiam scripturi sint, emolumento fore credidi. vni Ultimo denique aut plurima aut nulla. prae- fanda sunt, quum in tam vasto vagoque argu- mento versetur, ut aliquid addere vel demere, vel alia aliter interpretari, liberum apud quem- que arbitrium esse debeat. Equidem, quae rata visa sunt, sine studio et arrogantia pro- posui. Regiomonti, mense Decembri ann MDCCCXXIX. | E. Meyer. I N D E X. - Praefatio, KUIE'4 .Vv 9 tà. a M. PW. xe . Liber primus botanicus seu 1: florula Labradorica Librorum hoc libro saepius laudandorum index . 1. Libri ad floram Labradoricam spectantes 2. Ad floram Groenlandiceam . . . . « . 3. Ad floram Islandicam . . «. «. « e «s» «. 4. Ad floram insularum Faero&nsium $ 1. $. Ad floram Lapponicam .. . «4 « e» « « 6. Ad floram Spitzbergicam . . . . . . . 7. Ad floram Rossiae septentrionalis . . . . 8. Ad floram Sibiricam e e d$. 08 435 4. ^. 9. Ad floram Americae Rossicae . . . . . 10. Ad floram Americae Britannicae . . . . 11. Ad floras varias plagam arcticam cingentes . i. Acotyledones M CGU WU) M. CUL VELLE ICA 1. Lichenes M oot weed ecce -e e /—t* «€. 5 2. Hepaticae H E 5 e. * E EH E * 6-2 e 2. Musci B " B a E z * E E * à E o Zl. Monocotyledones . . . . . . . . . . BM) I pu uuuso3gg. JS enin BL EULALIA 6. Junceae . € YTVAR LR. aue LE S &-. ENNMUeMdMÓ . uva rcs o. e. vo. EE 2v vvv riu. 9, Irideae EON UU UWwILTN 9.9. 95' 5D 9 4 € 10. Orchideae ER WI Lw oo X». 8 M-. 9 11. Alismaceae w^ TiNAC- ?» e PIC OG LA QU. uM. BA. DieorMAAÉ 5 vro. VUUPLVUV IX 12. Coniferae EUN uW s .q..9 L"* 5.9 a 9 8€ 13. .Amentaceae BETTE A. s ^s '6 '^ .6 E Pesypgessepi Quaque, ft oos, E Tuned "QUAD 9m, REI Licirvos ME THEME; 2723 v5.2. V. 17. "Utricularineae . ga Ww w. 4. e£... 18. Boragineae Nur n ww. a » * . 19. Borephslarimeaeó |... . -. s EREPIELEEIbEsEEb IE EELElp aeeg|S8anallls8$ Ne centies eosdem libros in contextu repetere cogar, omnium quibus usus sum ad exponendas stir- pium extensiones: geographicas, indicem praemitto, titulos integros referentem ;; deinde vero nonnisi au- 'etorum nomina, laudabo. | | : Nonnulli . libri occurrent , quibus initio, Asa Gottingae degens aggrediebar ad scribendum hunc librum, ibique ditissimae bibliothecae publicae uten- dae facultate sublevabar, usus sum, sed paulo post, Regiomontum vocatus, carui. Hinc necesse est, ut moneam, plantarum Okacensium recensum Gottingae absolutum esse; Nainenses autem serius ad me per- |ventinse; |. | LIBRORUM HOC LIBRO SAEPIUS LAUDANDORUM. IN DIE X. 1. Libri ad floram Labradoricam spectantes. | SCHRANCK , Aufxühlung einiger Pflanzen aus La- brador, mit Anmerkungen. — — £n. Denkschriften der Künigl. botanischen Gesellschaft zu —— XIV burg 1818. pag. 1. sqq. — Enumerantur ad ordinem Linnaeanum plantae Labradoricae, Groen- landicis nonnullis intermixtis, inde a prima us- que ad decimam tertiam classem. — Continuatio desideratur. — Plantas ipsas ad b. ScmREBER quondam miserat quidam KomrwEISTER, queni mis- sionarium Danicum fuisse autumat cl. ScunaNck. Punsu, Flora Americae septentrionalis, etc. HH. Vol. TA. MEI. Ge Descriptae sunt hoc opere plhürimae plantae Labradoricae ex lierbariis .Drck- ^i sSewmwNo et BawxnsmNo;: collectae. pleraeque. a quodam KoLwASTER.. . Valde; suspicor | eundem esse, quem cl ScHRANCK. , Germanice scripsit KomnwEisrER, lpsum enim b. Auc lorem, natu - Geriiiilicuít nomine Punscn," quaii "proprium "^hofien'mutilare noi ——Ó P rel alieno. par- .cuisset/nomme ?; t , cundi i55: Praeterea | nonnullas stirpes ex. ied Labmdgo descripserunt AiToN pater. in. Horti Kewensis editione Bins SwiTH. in Exotic Botany, HouvTTUY N in inn. Pflanzen - System , Siws in Botanical Magazine, Rábics in Pyrolae generis Monographia, ' DE Cax: DOLLE in Regni vegetabilis systemate naturali: Qui- bus omnibus computatis numerus MEC Labrado- ricarum hucusque observatarum est 198. Qua- rum cuilibet nomina eorum, qui tanquam Lifcsdonh cam jndicarunt,. literis initialibus expressa apposui. Deinde etiam nautae , qui. Labradoram appule- runt, praesertim Cc nTrs (Particulars of ihe dedii of Labradore. Jf'ih a Plane - Chart of. the coast. — — In Phi- losophical "Transactions Fol. 64. pag. 312 sqq.) et CuaápPPEL (Reise nach Neufoundland und. der süd- lichen. Küste von Labrador. | us dem Englischen. . "dus dem ethnographischen | Archiv - besonders ab- gedruckt. | Jena. 1819... 8.) "aja | -Htf .XY ét vemnütor-ile aceerrimus, qui per sedecim annos feris Labradoricis bellum fecit, CARTWRIGHT (a Journal. of. transactions dde events » during a residence | of. nearly 46. years. .on. the ^Coast of. Labrador. |.3 W^ ol. Newark 1792. 4. ) ^ra quarundam fecerunt mentionem, sed tam vaga et ambigua ratione, ut nil certi de iis statuere liceat. Quam ob rem eas prorsus omisi. Ak T» AE | | ^ '* ^"* 2. Ad floram Groenlandicam. CRANZ, Historie von Grónland. | 2te Auflage 1770. Buch. FH. | Mbschnitt V ....W on. den Erd - und See- - gewüchsen. pag. 19 sqq. ae Fortsetzung der Historie von Grónland. 1770. Mbschnitt IF. $. 10. pag. 280 sqq. — — Inest. reeensio plantarum a CRawzro in Groenlandia col- lectarum, auctore ScHREBER, additis nonnullis "^ stirpibus a BRAsEN ibidem nuperius detectis. RoTTBOELL, Jfhandling om en Deel enten gandske nye , eliisicug] foren bckiendte,. men dog for os rare Planter, som in Island og Groenland ere fun- den. — In Skrifter som udi det Kiobenhavnske c Selskab af'. Laerdoms og | W'idenskabers Iikee- o0 Tom. X. 1770. pag. 393 sqq. FLoR4 Dáwica. — ^ Plures continet plantas Groen- landicas ex herbarüs v. v. cl. cl. BRasEN, Gik- SECKE, Wonwskt1oLD, FanRiciUs- aliorumque. GiEsECKE, flora Groenlandica. — ^ Sub voce Green- land in BmEwsTER's Edinburgh Encyclopaedia. Edinb. 1816. 4. JHooxEn, Appendix No. II. ad ScoRESBY's Jour- nal of a F'oyage to the northern JF. Aalefishery etc. Edinb. 1823. 8. — . Germanice recusum in Ros. Bnoww's vermischte botanische Schriften. | Ueber- XVI setzt etc, von NEEs voN EsENBECK. Tom. I. 1825. pag. 551 sqq. Hoo0oKER, Account of a Collection of. Arctic Plants formed by Epyw. SABINE Ésq. etc., during «a F'oyage in the Polar Seas in the year 1823. (Read April 6, 1824.) — — In the 'l'ransactions of' the Linnean Society of London. Fol. XIV, 1823. pag. 360 sgg. — lbique incipiunt. pag. 361. Plants of. the East. Coast of. JFest. Greenland. Quos inter libros prae reliquis usus sum Gik- SECKIANO, omnium locupletissimo. Haud raro tamen ad ceteros quoque redeundum erat, quiu etiam ad plantas herbarii mei Groenlandicas notitiasque, quas debeo amicissimo mihi Vaur filio, nunc in ipsa Groen- landia plantarum investigandarum causa peregrinanti. Quae cl. HonNEMANN quum in Flora sua Daniae Oeconomica, tum in novissimo Florae Danicae. No- menclatore ad illustrandam locupletandamque Groen- landiae floram absque dubio contribuerit , ea nondum ad me pervenerunt. 3. Ad Floram Tslandicam. RorrTBoELL loco supra laudato. ZoEcA, Flora Islandica. — . In Or4rrkN et PovkL- sEN Jeise durch Island. — 'Vom. M. Appendix, pag. 233 sqq. — Editionem principem Danicam non novi. HookEn, List of Icelandic plants. — Appendix Il. ad MACKE NziE's. "Travels in. the island of' Iceland. Second Edit, Edinb. 1812. 4. — . Moc opere praestantissimo Gottingae usus sum, In editione Germanica ab auno 1815, ceterum ad Anglicam secundam expressa, extat quidem brevis planta- rum enumeratio ab eodem cl. HookER conscripta, sed multo minus completa, quam ex prima edi- tione repetitam esse suspicor: XVII Flora Danica. Passim continet etiam stirpes [s- landicas. ius * 4. Ad Floram Insularum Facrocnetilidis Laxwpr, Forsoeg til en. Beskrivelse over Faeroerne. Kioebenh. 1800. 8. pag. 175 sqq. Flora Danica. 9. Ad Floram Lapponicam. | WaHLENBERG, Flora Lapponica. Berol. 1812. 8. 6. Ad Floram Spitzbergicam. MARTEN s, Spüzberzische oder Grünlündische Rei- Lo -sebeschreibung. Hamb. 1675. 4. | SoLAXDER, Botanical Appendix ad PurpPps F. oyage |. towards the North. Pole. Lond. 1174. 4. p. 200 sgq. HIR. ERomx]|. -ppendiz No. V. ad ScoRESBY's -dccount of the Jrctic Regions. | Fol. I. Edinb. 1820. 8. pag. 75 sq. — . Plantarum Spitzbergi- carum enumerationem recudi curavit NEES VON EskwBECK, in R. BRowN's Z"ermischte botanische - Schriften. — "T'om. 1. pag. 364. — — Quis partis botanicae auctor sit, cl. ScomEsBY silentio prae- terit; at satis uoti est tum ex ipsius RoBERTI BROWN Appendice botanico ad PanRv's Voyage, 'tum ex sequente HookERI: tractatu. - HooxER's Account etc. in Linn. Soc. 'Transact. l. c. Incipiunt pag. 385: Spitzbergen Plants. 7. Ad.Floram Rossiae septentrionalis. Para: Flora Rossica. 8. 'T'om. I. Pars I. 1789. .Pars H. 1790. — . Majoris operis igonibus illu- "strati utendi occasio defuit. LEPECHIN, T'agebuch der Reise durch verschiedene Provinzen. | Uebers, von HaAsEN. — L:: XVII : Hic pertinet nonnisi "Tom. HI., ubi recensentur plantae lectae in itinere ex provincia 'Pobolsk per montes Üralenses, .et tum per Rossiam Eu- ropaeam septentrionem: versus usque in .provin- . ciam Archangel. | Leguntur plantarum nomina inde a pag. 27. usque ad pag. 193. QEORGE, Geographisch - physikalische. und naturhi- storische Beschreibung | des | Russischen — Reichs. "Ton. HE. Fol. 1 & VW... Inlündische Pflanzen. Koüonigsberg. 1800 et Nachtrüge. bid. 1802. pag. 2941 sqq. — . Unica est plantarum enumera- tio et omnem. Rossiam Sibiriamque complexa, et . ad finem perducta. Sed caute adhibenda est, vi- tiis vel gravissimis scatens, non praetereunda tamen ob máànusceripta herbarumque exsiccatarum thesauros ineditos, quibus usus est auctor. - Ex singularum Rossiae provinciarum floris. uni- cam interdum non sine fruetu igneis GoxrER ram Ingticam. (c 38 C99 8. Ad Mein Bibisionmso Huc spectant praeter jam laudata PALLasIT, LrrEcuiNi, GkoRemn opera, praecipue: GuELIN, Flora Sibirica. Petrop. 'T'om. I. 1747. II. 1749. III. 1768. lV. 1769. 4. PALLAs, Reise. durch caulibus Provinzen di Rus- sischen Reichs. Petersb...4.. "T'om. IT. 1772. 1L. 1776. — Sedulo quascunque in hoc opere of- fendi plantarum Sibiricarum stationes, ih meum usum vocavi; praecipue yero enumerationes inde a pag. 314. Tomi Il. incipientes; tum enume- rationem plantarum quas ad Obum fluvium infe- riorem collegit Sv;sEk, ibid. pag. 33. sq., quas- que idem ad Lenam "Rusiusi InfeFfofem; | "ird. peg. 322. Grone:, Flora Baicalensis. — In fij iler: )OLSIZO P aU Dr XIX binc" einer. Reise im. Russische Reik. NFélersb. 1775. Tom. Il. Cuauisso et! DE Sé ccs le yhintis in expeditione. speculatoria Romanzoffiana ,'observa- (iis. — In Linnaea, herausgegeben. von...D.. F. L. VON SCHLECHTÉNDAL. — Enumeranturünter alias.plantas eae quas. in Kamtschatka ,..''schuk- tschorum terrà, insulis litteribusque tum:Asiaticis tum Americanis circa Beéringii, fretum: yel..ipse collegit vel:.a REPowsk10 - collectas .aecepit .. el. - mibique. amicissimus »E Cnmawrsso, . Id. .tantum doleo, enumerationem à, primo usque ad recen- tissimum Linnaeae . fasciculum ;extensam, nondum - finitam. esse.- Quapropter saepius. recurrendum erat yel ad .herbarii . mei. plantas.-jn eadem, expe- ditione collectas vel ad. librum sequentem, .. « Dk CHA MISSO,:' Bemerkungen und 4nsichten auf einer Entdeckungsreise etc. —. . In KozsrAg ^w Entideckungsreise i in die Südsee und nach do. De. C wingsstrasse zur Erforschung einer " nordostlü Durchfahrt. Band HI. doique pag. 155 ——178. FLOERKE, einige Lichenen von Kamtschatka und den | | | benachbaritén. Inseln. .—:. dn. der Gesellschaft 72«- -turforschender Freunde zu. Berlin Y rr Me lin. Fünfter Jahrsang 1811. 4.- Wamrnynat uenia Laub. - e Le- | . oninbermoose. . akon. ls oinba " 9. Ad Floram Americae Rossicae. | lan 153 9 - ..Hue spectant, .q quae praecipue. ex. SELLER O pas- anb tradidere. GukuN, Parras, kon, . " opp. Joud. 5; ante omnia vero fassen relaías,, 5.5. ;. 40: ,Ad Floram Americae. Briuiiiond: ey, Bre man Dion! 5 Bodénical: Appendix: d ERAN K- sls: Narrative of. a Journey 1 the. picks de | XX Polar Sea. Lond. 1823. 4. pag. 729 sqq. — Germanice recusum in R. Bnoww's. F'ermischte «1 -Dotanische Schriften, — "om. 1. pag. 465 sqq. Ros. BRomv's Catalogue. of* lanis collected in the ésland of! Melville etc..— Appendix: No. .XI. -— ] PAM Supplement to the Appendix of Panmr's EFRYagt: eic. Lond. 1894. 4. — Germanice in UR. BRoww's FF. erm. botan. PIA "lom. I. egi 357. sqq. Roi! Bnomv' s Verzeichniss von Pflanzen , welche T: (o dn den Küsten der B«ffins - Bay zwischen 7T0?, 30? —^uhd 169? N. B. an der Ostseite, und der Posses- m" /Sións - Bay bei 10? N. B. an der JF'estseite gesam- FI a worden sind. — In R. Bnowvs Verm. 791^Bof. Schr. "oin. T. pag. 337., translatum ex Ross V'oyüge etc." Lond. 1819. 4. pag. XLI sqq. vw» p plàntas permultas Canadenses T'erraeque Novae. huc etiam pertinent: | ! Mrcmacx,,. Flora Boreali-Americana, 2 Vol. b 1803. Punsu,. Flora Amgrivae septentrionalis, jam supra ..... laudata. , Beooet bue i Catalogus plantarum Americae septen- 5trionalis. . Larneaster 1813., 8. — Continet etiam /— Cryptogamas ab :antecedentibus neglectas. AvroN, Hortus Kewensis. 3 Vol. Lond. 1789. — Editio altera ab Arrow filio scripta, opus omnino novum ,.minus huc spectat. Haec fere sunt, praetermissis DRUMS Sy- &tematibus "generumque "nonnullorum monographiis, uide motitias meas de plantarum Labradoricarüm cirea polüm arcticum extensione hausi. Quos: deni- que ex "Terra Nova retulit et mox publici juris fa- cere 'promisit plantarum thesauros cl. DE LAPYLAIE in Annales des Sciences Naturelles 'T'om. IV. pag. 174. ad hune usque diem inedites esse, vehementer dpleo. dat i OXMI c SCR . 11. Ad floras varias ^uod anotioam cingentes. j "Longe inferiora fuere auxilia mea ad determi- nandos plantarum Labradoricarum fines in ipse Ame- rica meridionales, quum praeter Micüacxir, Pénsni, MvEnLENBEReiI floras jam supra laudatas, HowBoLbTI- que Nova Genera et Species plantarum Americae ae- quinoctialis, omnia mihi defuissent opera a NuTTa- Lio, STEPHANO ErL;ior, "TonmEv, alisque nuper edita ad illustrandam Americae septentrionalis floram. Et si omnium utendorum mihi data esset potestas, dubito tamen, ne suffecissent ad eos, constituendos fines, quos infra supraque unaquaeque stirps in mon- tibus coérceri solet. Quam ob rem, quum plurimae plantarum La- bradoricarum occurrerent etiam in Lapponia, abhinc earundem extensionem versus meridiem persecutus sum per Sueciam, Britanniam, Germaniam, Helve- tiam, Galliam, Italiam, usque in Africam septen- trionalem, additis, ubicunque fieri licuit, locorum natalium in montibus alpibusque mensuris. Ad quas disquisitiones quibus usus essem libris, singulatim enarrare superfluum esset. Plurima debeo. WanHLENBEReI celeberrimis operibus, praesertim de Climate et Vegetatione in Helvetia, tum Florae Suecicae. ' DE CaxypoLLIr: Flore francaise, OUAIS Meé- moire sur la Géographie des plantes de France, considerée dans ses rapports avec la. hauteur. abso- lue. — In Mémoires de Physique et de Chimie . de la Société d' Arcueil. "T'om. I1I. pag. 262 sqq.— Quod Mémoire semper intelligi volo, ubi laudavi DC., alio ejus opere non indicato. Swrrg,' Flora Britannica, English Botany, et Com- pendium Florae Britannicae. Edit. 4. Londin. $ . 1825. — Alteram ipsius Florae Britannicae edi- c5 T f6geni Anglicam- nondum vidi. nYy & i*toll bA St Hookkn , Flora Scotica. — .. Gottingae ea usus meg -.,,postea ad eam recurrere non licuit, tas "nobaza ov fSéd jam, àd ipsas accedamus plantarum | species, ne: librorum majorem squom.: Wd oh Pow malemsi numerum. io n70W Sun - ni h f:"71 2I 5H? "n 20051] JL i 333 1€ b RI i "DL Hu iH il 13 s m Im *k | 5 LN l VN q - ^ eS ) " [Ti ^ nti ka * w- "€ r, - " [| &gODu5; : 31 51: i151 1471 -Í[10 1 uu i : ) e ; u"" | asnit [| B - 4 - s ,À » "EL t9 € i " TUE a * ' : " M à " [i a» ndds — 516: | qi :i55Evo n6 mii5se tirp»i1obed " trad - : ' : , " ett 111»: 1! ' : - " e! pu A*1 i! ieit^h w-1 '; £91AH2£9"* . 3191 1 5 (0 ds T Injd .i1862104 154 ig H e - d , A "MA. 2 -l93q9a iind «m onpau .]0360/) .fRÁADHDO And a | »' . " " 1*1 $ , . * "T ixU1050] ,1:1:571 ('ibos ,:09515(fofT) nao - jue | " A s "EU P v6 2Av2 —- eng I : viu) ; l&. "ui dam uf mUiiUlisd ." ! *. € " B IülijDbiUudiuxs .-?2 (H , üii 25m?! "meip )50502 iI'IDI i uir(sgqus 91013D01Io ob £ailtoz2425 [4 80d51940. Put i32 | 1130HDOE IU WI 1 I^ LO d uar .d . CPC : ". 9751014 ZBHJ .BHi1l5TISIÀ d SHOE E. 43 adiu J : 5£21295H € 1 esce MA : * ' 4 "^w JAN 9M $E) cii Sg $539 A C t 1 & DL. au : s | bo » . 3 » € P Y 3 3 $9341, i* £j bays LS M "4M? GR SOME C " . ; , -920:019& "DIS $$ " 13 4 PAY e M38 Deo» *$5u^ XJ "wy M "Mole Tw m »* — S " " 4 73 I —.poe $O$ .zn« .31l o Y T 55:500 9» 9b ivuübus' Idü .olo» Mist Hnu92 outomólf Done I uda " MI : -i jJ jo « Miib. iy TW! 343 11411 T i044 , nq3)N€4 ; 2 , M í " : f dAjUOLE . e fà. 2 132539 2141155 i L4. : wv Wl ITUIPBD LO o Homil eel 11 L1. , 1. 5, ae -— I. ACOTYLEDONES. * 1. Lichenes. 14. Lecidea atroalba Acm. — EM. Lichen atroalbus Lixw. Oak. | In America boreali inter Saskatchawan fluvium Jet mare arcticum RicmagpsoN; in Europa boreali per omnem Lapponiam WAHLENBER€. Meridiem versus jam in septentrionali Germa- à loca demissiora evitans, e. g. agrum Berolinen- em, ascendit in montes, Herciniam, Meissnerum assiae aliosque. ^ In summis alpibus Pedemontii ELLARDL An etiam in collibus Veronensibus et rope ipsam Veronam? Vix credo clo. Porriwio. De ftirpe Japoniea denique apud 'TmuwBERciUM nil opi- ari audeo. | 2. Lecidea atrovirens 9. alpicola W'an- LENB. — EM. 0a. In Lapponiae alpibus ubique WaAnLENE. Eadem species variis formis praeterea observata st inter Saskatchawan fluvium et mare arcticum ICHARDS., in Islandia HookER, Spitzbergen Rom. 1 2 BnowN, et in Rossiae tam Europaeae quam Asia- ticae montosis GEkonc. Meridiem versus in Germania septentrionali ad- huc planitiem incolit, Berolinensem ScnLEcmTENDAL, Cellensem Hannoveranorum e. s. p.; in |-talia mon- tes, e. g. Veronenses mari Mediterraneo adjacentes Porrrwtr. 3. Parmelia fahlunensis Acg. — EM. Lichen fahunensezs Lx. Oak. In America boreali inter Point- Lake et mare arcticum. Ricmamps., in Islandia Hook. , Lapponia. WAHRLENB. Jam vero Herciniae non nisi summa cacumina ornat, in Austria et Helvetia alpes WurrkEN, Har- LER , tum montem Cenisium BELLARDI. 4. Cetrarza nzvalis Ac. — EM. Lchen n£valis LiNvv. 0 Lak. In Melvillii insula et ad sinum Baffini Rom. Bnowwx, inter Point- Lake et mare arcticum Ri €HARDS., in Groenlandia GrksEeKE, Islandia Hook., Lapponia WanLENB., Spitzbergen R. BRowN, in Si biria ad Obi ostia Su;ye&r apud ParrasiUM, et alib in Rossia arctica et frigida Gron. Deest per omnem Germaniam planam et monto sam, nec nisi in summis alpibus recurrit. 9. Cetrara éslandica Acg. — EM. Physcza éslandica Aog. prodr. Léchen éslandicus Liv. Oa. In Melvillii insula et ad Baffini sinum R. BRowvw, inter Point- Lake et mare arcticum RicHaARDps., in Groenlandia GiEesEeKE, Islandia Hook., Lapponia WAHLENB., Spitzbergen SorAwxpER apud PniPPs, per omnem Rossiam temperatam et frigidissimam Gkons., - in Kamtschatka FLoERKE. Meridiem versus per utriusque Germaniae, quum eptentrionalis tum australis, plana sub ea occurrit forma, quam Cornicularium aculeatam — dixerunt, uin etiam ericeta transalpina tenet juxta 'Ticini de- ursum BiRoLr et circa Florentiam MicukLr. — Sed hallo latiore et planiore, quo vulgo JLéchen islan- dicus nuncupari solet, jam in Germania montes, e. g. ercinicas, tum alpes tantum incolit. — In America ylvania MUEHLENBERec. atiore et angustiore, plus minusve ciliato et integer- timo, pallidius et obscurius tincto, planiore et ma- ris convexo; sed Cornicularia aculeata non adest. j 6. Peltidea canina Acm. — EM. Lzchen canzmus Lixww. 0 Lak. In Groenlandia Giks., Islandia Hook., Lappo- g-* in Carolinae monte Grand- Father Micnavx, Pen- Plures habeo ex Labradore varietates, thallo ia WAHLENE., Spitzbergen? R. Bn., per Ros- 4 siam Europaeam Fark, — ad Baicalem GEonmc. (itin. ). 'Tum in utriusque Germaniae, tum in Lombar- diae Etruriaeque sylvis Porriwi; in Pensylvania | MUEHLENBE. 7. Peltidea aphthosa .A4cg. — EM. Lichen aphthosus Lixv. 0 & a &. In Melvillit insula R. Bn., inter Saskatchawan fluvium. et mare arcticum Ricmamps., in Islandia Hook., Lapponia WanHLENB., Rossia et Sibiria oc- cidentali Fark., ad Baicalem Gkone. (itin.) , Kamtschatka FLoERKE. Meridiem versus in utriusque Germaniae plani- tiebus, ltaliaeque superioris montibus Porrir. n. Pensylvania MuEHLENB. 8. JVephroma polaris dcm. — EM. Peltidea arctica W'AnLENB. Liéchen arcticus Liv. LL. antarcticus JAcqUIN. L. groenlandicus FI. Dan. 0 ka &. Inter Saskatchawan et mare arcticum Ricuanps. in Groenlandia BnasEN in Fl. Dan., in Lapponia WanurENR. , in summo Ural Gkonc. Lichenem antarcticum specie non differre, auctor | est b. Acmanius. Nullibi vero intra zonas tempera- tas observatus est, mein summis quidem Germaniae Americaeve alpibus. C 9. Cenomyce pyxidata .Acgp. — EM. Capitularia neglecta FLoERK. Baecomyces neglectus I AHLENB. Liéchen pyaidatus Auctor. (non LixNAEI, affirmante clo. FLoeRKkE, negante b. ACHARIO). Oak. In Melvilli insula R. Bn., inter Saskatchawan t mare arcticum Ricgangps. , in Groenlandia Girs., slandia Hook., Lapponia WanHLENE., Spitzbergen SoLAND., Rossia et Sibiria occidentali FArk., ad aicalem Grone. (itin.). Per omnem Germaniam et Italiam PoLLINI ; ; nec non in Asia Acnman. Zichenogr., et Pensylvania UEHLENB. 10. Cenomyce Poc?9lum .Acz. 2 EM. Capitularia — pyxidata | 0. | Pocillum | FLOoERK. 0 £a. Spitzbergen R. Bn. , Kamtschatka FrorEnk. | Eadem species, Capitularia pyxidata | FLoERK., sub variis formis omnem regionem arcticam inhabi- tare videtur, e. g. Lapponiam WAHLENB. e. s. p.; sed plurima auctorum synonyma minus certa sunt, quam quae hie afferri mereantur. | Meridiem versus est in omni Germania et in collibus Veronensibus ac 'Fridentinis PorriN. —— — " — -—————— 11. Cenomyce ecmocyna y maeroceras Acnz. — EM. Baeomyces gracilis W'ARLENB. Capitularia — gracilis y | macroceras FLoERK. 0 Lak. Species eadem, etsi variis formis obseryata est inter Point- Lake et mare arcticum. Ricmamps., in Groenlandia Gikskk., Islandia Hook., Lapponia WanLENEB., Rossia prope Moskoviam et in monte Ural Gkone. Praeterea eadem species per omnem Germaniam e. g. in planitie prope Berolinum, in montibus Her- | ciniae, 'T'huringiae etc. FLoERK., in America Acuan; varietas nostra y in alpibus Salisburgensibus FLoERK. - et Pedemontanis Porriw. 12. Cenomyce cocczfera, var. pleuro- ta. — EM. €. pleurota Acn. Baeomyces pleurotus W'AHBLENRE. Capitularia pleurota FLoERK. 0 La £k. Utramque formam, et glabram et pruinosam, quarum prior est Capitularia extensa FLokRK., Ce- nomyce coccifera AcmaR., in unam speciem conjunxi auctoritate summi Lichenologi G. F. W. MEvER, qui Lichenes meos Labradoricos sueta sua benevolentia retractavit. Vel hac vel altera forma crescit inter Saskatcha- war fluvium et mare arcticum Ricnagps., in Groen- 7 landia Gies. , Islandia Hook. , Lapponia WAHLENB., Rossia et Sibiria occidentali FArk., ad Baicalem Gronc. (itin.). Porro in omni Germania, ltaliaeque superioris collibus PorLiN1; in Pensylvania MvEHLENBE. 13. Cenomyce bellidiflora Aczp. — EM. DBaeomyces bellidzftrorus W' ABLENB. Capitularia bellidiflora FLoERk. .Ok£atk.. In Lapponia WAHLENBE. In Germania non nisi parvam hujus speciei va- rietatem observavit cl. FroEknkE (im Berl. Magaz. 1807. pag. 289.), et quidem in altioribus Herciniae montibus (Ejusd. Deutsche ILichenen Nro. 114). 44. Cenomyce rang?ferina .4Acg. — EM. Baeomyces rangiferinus IW AHLENB. Capitularia rangiferina FLOERK. Cladonia rangiferina Horra. 0 Lak. Ad sinum Bafüni R. Bn., inter Saskatchawan et mare arcticum. RicmaRps., in Canada Micm., Groen- landia Giks., Islandia Hook., Lapponia WAHLENB., Spitzbergen Sorawp., Rossia et Sibiria arctica fri- gida et temperata, nec non in Kamtschatka insulis- que maris arctici et australis GEone. Meridiem versus iu montosis, rarius etiam in planitiebus cis- et transalpinis Porriwi; in Pensyl- vania MuvEPLENE. 44b. Cen. rang?f. 8. sylvatica Acn. — EM. Capitularia sylvatica FLOERK. 0 4 ak. In Kamtschatka FroEknkE. Reliqui florae arcti- cae scriptores neglexisse videntur hanc valde memo- rabilem varietatem, quam pro peculiari specie habet |i cl. FrLokRKE. Meridiem versus adhuc latius divulgata videtur quam forma primaria, quum praeter Germaniam lta- liamque observata est etiam in Carolina Micnm., nec non in noya Andalusia et Surinamo HuwBoLpT et BoxPLAND. 15. SStereocaulon paschale Aczg. — EM... Baecomyces paschalis HW AHLENB. Lichen paschalis Liv. Oak. In Melvillii insula R. Bn., inter Saskatchawan et mare arcticum Ricmagps., in Canada Micm., Groenlandia GiEs. , Islandia Hook., Lapponia Wan- LENB., Spitzbergen R. Bn., in Rossia e. g. prope Archangel et Moscoviam, et in Sibiria occidentali e. g. ad 'Tomum fl. GEonc. Per omnem Germaniam septentrionalem adhuc | frequens in planitie; in australi jam ascendere vide: tur; sed etiam in Italia superiore adhuc colla inco- : lit Porrivr.. In Pensylvania MvEHLENB. 16. Srtereocaulon botryosum Acum. — EM. . 0 E ak. Apud omues florae arcticae scriptores desideratur. 9 Deficit etiam in Suecia Acnan. WARLENB. , et in Germania demissiore. Sed in Herciniae monte Ach- termannshoehe altitudine 2700 ped., et in summis Helvetiae Sabaudiaeque alpibus abundat DE CaANporrk. In America crescit prope speluncam Antisanae altitu- dine fere 14000 pedum Huwz. et Bowrr. 17. Cornéicularia bicolor. Acg. — EM. LLichen bicolor. EgunuanT Deitr. HIT. p. 82. Okak. Ad sinum Baffini R. Bn. Apud reliquos florae arcticae scriptores desideratur. In Scotia HookER, Suecia Acman. prodrom.; abhinc in Germania jam non nisi summos Herciniae montes, tum in Helvetia alpes tenet ScmrErcmER. In regno Quitensi crescit in frigidis prope 'Ticsan et Alausi, ad radices montis Quello Huuz, et Boxpr. 2. Hepaticae. 18. Jungermannia quinqguedentata 8. bar- bata lHanv. — EM. J. barbata SCH MID. Okak. "Tum haec tum aliae hujus speciei polymorphae varietates observatae sunt intra florae arcticae fines: inter Saskatchawan fluvium et mare arcticum Ri- CHARDS., in Islandia Moknck. teste Vanr filio (qui plura loca plantarum natalia hucusque inedita bene- vole me docuit), Lapponia WARLENB. Per omnem Germaniam, et in alpibus. 10 19. Jungermannia cilarés Liww. — EM. O0 Ka &. In Groenlandia Grks., Islandia Hook., Lappo- nia WAnLENE. , Ingria GEonc. et Kamtschatka WaAn- LENB. | In omni Germania et in alpibus. 3. Musei. 20. Sphagnum acutzfolium Ennzu.— EM. Sph. capillifolium Hgpw. | ISph. capillaceum SwARTZ. Sph. graceile BMrca. 0 £a £4. Inter Saskatchawan et mare arcticum Racnan»s., in Canada Micu., Islandia Hoo&., Lapponia Wan- LENB., Kamtschatka WonwskioLp teste VAuL fil. Meridiem versus per omnem Germaniam, et in Italia superiore Porriwr. In Pensylvania MvERLENE. ; ad montem Quindiu altitudine 1050 hexapod. Huwm. et BowPL. 20b. JSphagnum acutifolum y. robustum BLAwp. — EM. In Megapolitano BraAwpow, Franconia Vorr, monte Pinifero HonNscnuvcn. | 11 21. JDdymodon purpureus Hoox. — EM. JDécranwumn purpureum HEDWw. — | JDicranum purpurascens Ejusdem. : | IHnium purpureum L. | 0 c a£. | Inter Saskatchawan fluyium et mare arcticum RicHaRps., in Groenlandia Gies., Islandia Hook., Lapponia WABHLENE., Rossia et Sibiria GEone., et in Kamtschatka WAHLENB. Per omnem Germaniam omnemque ltaliam su- periorem PorLrw.; in Pensylvania MvEHLENE., Ca- rolina Micn. 22. Diücramum scoparzum 8. Jfuscescens JWW'auLEwsB. — EM. JD. fuscescens TURNER. Bryum scoparzum L. 3 OLkakL. Inter Point- Lake et mare arcticum Ricnanps., Groenlandia Wonwskiorp (teste Vaur fi), Is- landia MorEnck (teste Eodem), Lapponia WAHLENBE., omnique Rossia GEone. Ejusdem speciei forma primaria occurrit praete- ea ad sinum Baffini R, Bn., per Rossiam et Sibi- iam occidentalem Fark, in Kamtschatka Wan- LENB. Per omnem Germaniam, Lombardiam PoLLiwi, Etruriam Savi. n Pensylvania MvEHLENB., Caro- lina Micn. 12 23. Polytrichum commune Liv. — EM, P. juccacfolium Enunz. P. perigonéale HHzcn. 0 La £. In Islandia Hook. , Lapponia WaAnLENB, , Spitz- bergen Sor4AND., in omni Rossia et Sibiria usque ad Kamtschatkam Gkonec. Per omnem Germaniam ltaliamque superiorem Porrix. ; in Pensylvania MvEHLENE., Carolina Micu. El 24. Polytrichum junéperinum 8. strictum W' zn. et .Moun. — EM. P. strictum. IMENZIES. 0 a£. In Groenlandia WonwskriorD teste Vaur Ji, in Lapponia WAHLENB. | Eadem species, forma non indicata ab auctori- bus, crescit ad Baffini sinum R. Bng., in Dahuria GEonc., etin Kamtschatka WAnHLENB. Meridiem versus in omni Germania, et trans al- alpes in collibus Veronensibus et Euganeis Porrrwr. In Pensylvania MukuLENB., et in regni Quitensis monte Antisana altitudine 2350 hexapod. Huwm. et Bowrr. 25. JBryum palustre ScunEB. — EM. ]Wnéum palustre Lixv. Huypnum. elodes Wn. et ÀMonzn. 0 Lak. Inter Saskatchawan fluvium et Point- Lake Ri- 13 CHARDS., in Lapponia WAHLENB, , in Rente et Sibi- ria ubique Grone. Per omnem Gérmaniam, et trans alpes in Pede- montii pratis ArLrow., et in Etruriae montibus Savr. [n Pensylvania MUEHLENB., et in Carolinae paludi- - bus Micn. | 20. Bryum turgidum. — EM. JIHnzum turgidum HW AurEwnz. ? Hypnwum poe omine Lixx. di 0 ELa£k. In Melvillii insula et ad sinum Baffini R. Bn., inter Saskatchawan fluvium et Point- Lake Ri- HARDS., in Groenlandia GiEs., Lapponia WAHLENB. Nullibi hucusque in australioribus observatum est. 27. Bryum nutans SCKREB. — EM. IW ebera mutans Hp. 0OLak. Inter Point- Lake et mare arcticum Ricpanps., n Groenlandia Giks., Lapponia WAHLENBE. Per omnem Germaniam et in collibus et submon- nis principatus '"Ticinensis Porriwvi. [n Pensylva- nia MvEHLENB., et in Americae temperatae Ándium jugis Huws. et Bowpr. 28. Hy, ypnum cuspidatum Linn. — EM. Okak. In Groenlandia GiEs., Islandia Hook., Lappo- nia WAHLENB. , ÍIngria et Lithuania GEeone. — . Meridiem versus per omnem Germaniam, et trans 14 alpes usque in Etruriam Porriwr. /—— [n Pensylvania MUvEHLENB. | 29. Huypnum uncinatum Hgpw. — EM. 0 ka k. Inter Saskatchawan fluvium et mare arcticum Ricmanps., in Groenlandia Gies. , Islandia Hook. In Germania septentrionali adhuc demissiora te- net, e. g. prope Berolinum ScHLECHTENDAL; in austra- li, ut in Italia superiore colles montesque PorriNr. 30. Hypnum aduncum Liww. — EM. 0 Lak. In Melvillit insula et ad Baffini sinum R. Bn., in Groenlandia GiEs., in Islandia Hoox., Lapponia WanuLENB., Spitzbergen Sorawxp., in Lithuania et ad lacum Baical GEkonc., nec non in Kamtschatka W AHLENB. Meridiem versus in totius Germaniae, nec non . Italiae superioris demissioribus PorrtiNw.; tum in Etru- | ria in Apenninis Savi. 30b. AHypnum aduncum 8. revolvens IV An- LENB. — EM. H. revolvens SwARTZ. 0kak. In Islandia Hook. , Lapponia WAHLENB. In Germania haec varietas crescit aeque ac prior; apud Italos vero non memoratur. "n —Á 15 IL MONOCOTYLEDONES. 4. Gramineae. 31. PAleum alpznum LixN. — S. In Groenlandia Wonwsk. teste Vanr fil, in Islandia Hook., Lapponia WanrENB., Sibiria ar- ctica GEonRc., nec non in Altaicis et Unalaschka in- sula 'T'RiNIUS. Meridiem versus in Scotia elatiore Hook., in Helvetiae alpibus et subalpinis, ad Fagi terminum vix descendens WAHLENE. , in Italiae superioris mon- tibus Baldo, Summano, Bondonio, praesertim in re- gionibus Fagi, Abietis, Mughi Porrrw. Sed a clo. DrcawNporre inter eas plantas enumeratur, quae in Gallia modo in alpibus modo in depressis crescant, ejusque locum natalem infimum, Dalibardi auctori- tate innixus, prope Lutetias Parisiorum sfatuit. — 2L. Observatio I. Cl. NEEs AB EsENBECK in Atob. Brown's vermischte Schriften I. p. 552. hanc ScmnANckir plantam Labradoricam, quam ob causam nescio, : pro Alopecuri alpini synonymo habet. | Observatio 1I. Quid est PAleum arcticum VAnL apud GrEesEkE? | Neque in Vanru ipsius neque in aliorum scriptis hanc speciem reperi. 32. Agrostis strecta IF LLD. — S. '"Trichodtum strictum Hogm. et SCAULT. In Groenlandia Womnwskiorp apud Rorw. et ScHULT., ejusdemque ora orientali Hook. 16 Meridiem versus in Nova Anglia et Carolina MvkurENB. — 2L. 33. .Aerostis trichantha SciunANCK. — S. Observatio. Species minus cognita; ex auctoris sententia zZerosiidi strictae atque setaceae affinis. 94. Calamagrostis lanceolata Horam. Arundo Calamagrostis Lixx. — 8. In Lapponia WaHLENB., omnique et Rossia et Sibiria Gronc. Meridiem versus per omnem Germaniam I[tali- amque superiorem in demissioribus Porriw. — 2|. 39. Calamagrostis eroenland?ca; Arundo groenlandica Scunaxck. — 8S. Etiam in Groenlandia ScgungANCK. 36. "Irisetum subspicatum Paris. — EM. Tr. airoides ftogu. et SCHULTES. Aira subspicata Lixw. A. spicata WW ARLENB. 0 kak. In insula Melvilli R. Bn. , inter Saskatchawan fluvium et Point- Lake Ricmanps., in Groenlandia, tum occidentali GrESs., tum orientali Hook., Is- landia Hook. , Lapponia WanrEwE., Ingria GomT., . ad Uralem prope Koswa LrrkcniN. itin. HIL p. 73. Meridiem versus non prius recurrit quam in Austriae et Helvetiae alpibus ad perpetuae nivis limites ultra 8200 pedum WaurENB. — 2L. 17 37. JAira melicoides dMHiczg.— S. In Canada Micg. — 2|. Observatio. Hujus graminis tres varietates in terra Labrador crescentes distinxit cl. ScuRANck. 88. vena flevuosa Scu nANCK. — S. Aira flexuosa LiNN. — In Canada Punsm, Islandia Hook., Lapponia WABHLENRE. Meridiem versus per totam Germaniam adhuc planities incolit, in Italia superiore jam colles mon- tesque, Euganeos aliosque Porriw. In America vero inde a Canada per Novam Angliam et Connecticut Micg., per Pensylvaniam et Virginiam MUEHLENB., ad Carolinam usque Punsm. — 2L. 39. .dvena squarrosa SCHRANCK — R8. 40. Hierocho2à alpina HoEm. et Scuurr. — EM. Holcus alpénus SwAnTZ. ? 'Holcus odoratus ScuRANCK. — S. O£ka£. In insula Melvilii et ad sinum Baffini R. Bn., ter Saskatchawan et Point-Lake RicmanRDps., in Groenlandia Giks., Lapponia WAHLENB. — 2L. . Observatio. De .Holco odorato Sc&RgANCK Jabrad, incertus haereo. Ex cli. auctoris sententia idem est, qui in Bavariae alpibus occurrit, nempe 9 | 18 Hierochloé australis; quae vero a nemine, quan- tum scio, in ferris magis septentrionalibus ob- servata est. Fors etiam HierocAloé borealis, quam ab australi non distinguere videtur cl. ScugANCK, aut .H. fragrans esse posset. Sed ad alpinam duxi, quoniam hanc florae Labradoricae civem esse scio. 44. ?Poa arctica RH. Bnomx. — EM. P.laxa HR. Bnowv, baffin. apud Boss (fatente zpso apud Panny) et Hoo- KER groenl. apud SconEsnaYy (fa- tente 2pso 2n Lénn. Soc. transact.) 0£kak. | | In Melvillii insula et ad sinum Bafímni R. Bn., in Groenlandia orientali Hoek. Observatio. Specimen habeo ex terra Labrador sin- gulum tenuius, in quo supremi folii ligula parum elongata, sequentis quadrata quidem, ut indica- tur a clo. BRoww, sed integra, Reliqua cum de- scriptione a clo. auctore data ad amussim con- geruunt, Fateor tamen, si revera est Joa ar- ctica, quam coram habeo, JPoae l«xa«e nimis af- finem mihi quidem videri. 42. Poa alpina Lixw. — S. | Inter Saskatchawan fluvium et Point-Lake Ri- CHARDS., in Groenlandia ScmgEBER, [Islandia Hook., Lapponia WanrENB., Rossiaque tam arctica, quam etiam calida Gkonec. Meridiem versus in Scotia elatiore Hook., passim 19 in Germania forma parum mutata (Poa badensis Haxw- KE, JP. collina Hosr.), e. g. ad Herciniae radicem in Mansfeldia, in 'Thuringia, Palatinatu MERTENS et Kocn.; tum in alpibus jam infra Fagi terminum WaAn- LENB., in monte Baldo totiusque Italiae superioris pratis alpinis et subalpinis Porriwr, — In. Americae septentrionalis montibus Alleganicis Punsm. — 2. 43. Poa pratensés B. ménor Hoox. — EM. P. lumnzlés EHRHART. O0 Lak. Hanc formam nullibi circulo arctico propiorem inveni indicatam, quam in Scotia Hook., et prope Upsaliam WAHLENB. Eadem vero species crescit in Islandia Hook., Lapponia WABHLENB., in Rossia et Sibiria omni Gkonc. Meridiem versus per omnem Germaniam et [ta- lliam superiorem Porriwri In America septentrionali IPunsm., e.g. prope Philadelphiam BaAnrToN. — 2. AA. Poa trivialis LINN. — 8S. In Islandia Hoox., Lapponia WaAnLENB., Rossia et Sibiria usque ad partem frigidam Gkone. 'Tum per totam Germaniam et Italiam superiorem. In America septentrionali vulgaris Punsn., e. g. prope hiladelphiam BARTON. — 2. . 45. Poa compressa ILixv. — 8. In Islandia Hook., Suecia temperata WAHLENB. (ff. suec.) , tum in Lithuania, Livonia, Ingria, et in ibiria ad Isetum et Angaram fluvios GEonc. 9 i-i 20 Meridiem versus per omnem Germaniam aeque ae Jtaliam Porrrs, "Tum in America septentrionali Punsn., e. g. prope Philadelphiam BAnTow. — 2L. 46. Elymus arenarzus 8.villosus mzhi.— EM. Okak. — ,JFilder JFeizen. Man findet ihn nur am Seestrande, wo ihn das Salz- wasser befeuchtet. Blüht zu Anfange 4u- gust , wird aber selten reif. ** HknzB. Eadem species crescit in Groenlandia GiEsECK., Islandia Hoox., Lapponia WAHLENB., omnique Rossia, Sibiria, Kamtschatka, ad terras usque arcticas Gkone. Meridiem versus maris littora sequitur per omnem Germaniam, Galliam DC., Archipelagum S1s- THORP — 2l. Observatio. "Varietas Labradorica primo aspectu Europaeae haud adeo similis est, sed accuratius considerata non nisi villis spicularum frequentio- ribus longioribusque differt, ita ut neque cum £. solli R. BRoww. neque cum .£, villoso MuknrENB. confundi possit. 9. Cyperaceae. 4. Eriophorum caespitosum HosT.—8. E. vagznatum Lixwv. pro parte. Inter Saskatchawan fluvium et mare arcticum Ra- cnaAnDs., in Canada Punsn., Groenlandia Giks., [Islan- dia Hoox., Lapponia WamLENB., Rossia et Sibiria. frigida et arctica Gkonc. Meridiem versus in paludibus totius Germaniae de- 21 | missioribus et montanis, Italiae superioris prout vide- tur montanis, nec demissioribus Porriwr. |n America usque ad Virginiam, sed in montibus Punsm. — 2j. 47b. JEr?ophorum caespitosum 8. humalius 2h. — EM. Okak. Observatio. Habitus E. capitati, characteres cae- spitosi, a quo non nisi statura minore, vix spitha- . maea, spica setigera subglobosa, setisque bre- vioribus differt. . 48. Eriophorum capitatum Hopp. — EM. Eriophorum vaginatum LINN. pro parte. Oak. In Melvillii insula R..Bn., in Groenlandia utraque GiEs., Hook., in Islandia Hooxk., Lapponia WAHLENB. Meridiem versus in Scotia ad perpetuae nivis li- mitem Hook., in alpibus non infra 4000 pedes Dk Cawp., e. g. circa hospitium in monte Gotthard WAHLENB. — 2. 49. Eriophorum angustzfolium forH. — EM. E. polystachyon WW AHLENB., non ftorz. 0 £ak. In Melvilli insula R. Bn., inter Saskatchawan t mare arcticum Ricnanps., in Canada Micn., in utra- ie. Groenlandia GiEes., Hook., Lapponia WAHLENB., ibiria GuEL. | f. sib. JH. pag. 85. Nr. 11. a. 22 Meridiem versus per omnem Germaniam, trans alpes in collibus montibusque Porriw. In Americae septentrionalis montibus Punsm,, e. g. prope Philadel- phiam Bangr. — 2j. Observatio I. Plurima speciminum Labradoricorum spicam offerunt unam accessoriam, ex folii supe- rioris axilla profectam, et reliquis multo longius pedunculatam, Qualem formativi nisus aberra- tionem in Cyperaceis Junceisque quibusdam vel arcticis vel alpinis saepius, in aliis vix unquam observasse memini. Observatio IJ. De tribus Eriophori speciebus ex terra Labrador ad me missis et modo memoratis inventor: drey, inquit, Sorten JJ'ollgras sind mir bis jetzt bekannt. — dnfangs -dugust fangen sie «n xu blühen (an setas explicare?). Sie wachsen. gesellig in Sümpfen; aber jede Sorte f'ür sich allein, 90. ZErzophorum latifolium Horr. E. vulgare PERSO0N. — S. E. polystachyon HorH., non WAn- LENB. Ad sinum Baffini R. Bn., in Canada Micm,, in Groenlandia Giks., Islandia Vaur fi, Suecia magis meridionali et campestri WAHLENB., per omnem Sibi- riam GwEL. ff. sib. E. pag. 85. Nr. 11. Per omnem Germaniam adhuc in planitie, trans alpes in eollibus et montibus Porrrw. | 'Tum in Ame- ricae septentrionalis pratis uliginosis PuRsm., e. g. in Pensylvania MvEeBLENB. — 2L. 3 am 51. Carex curta GoopEv. — EM. C. canescens I AHLENB. 0 £a &. In Islandia Hook., Lapponia WaAnrENs. Meridiem versus per omnem Germaniam et in Ita- liae superioris planis circa Augustam 'T'aurinorum ad oryzeta Novariensia PorrrN. In America ad Delawa- em fluvium MuEBLENE. — 2j. . 92. Carex panicea .Lixw. — 8S. EM. 0 Eak. In Lapponia WAHLENB., in Rossia et Sibiria oc- ridentali FALK., ad lacum Baical Gone. (itin.), in amtschatka GwEr. (L pag. 136, Nr. 74.) 'Tum in totius Britanniae, Germaniae, Italiaeque uperioris demissioribus. — 2. | 583. Carex acuta Liww.— EM. | O0 £ka£k. In Islandia Hook., Lapponia WanrENB., Rossia ibiriaque quum occidentali tum media, usque ad pla- ram arcticam, €. g. prope Archangel, ad Obi ostia *» s. p. GEonc. | Meridiem versus in demissioribus Germaniae to- ius, Italiaeque superioris PorriN. In America septen- rionali vulgatissima PuRsm., a Pensylvania ad Vir- iniam MuEuLENB. — 2j. E 24 6. Junceae. 9043 Luxula mavima DE CaAvD. Juncus maximus EmBRHART. — S. Proxime terris arcticis crescit in Scotia Hook., tum in Germaniae collibus et montibus Herciniae, 'T'hu- ringiae e. s. p., similibusque locis trans alpes, in Bal- do, Bondonio e. s. p., praesertim in Abietis regione Poruii, in Lusitania BRoTEROo,. — 2L. . Observatio. Haec species ne Labradorica sit, wilde] dubito, quum ab ullo alio auctore nec in America nec in terris arcticis ullibi sit observata. Num forte Luzulae spadiceae varietas glabrata. est ? 99. ALuxula spadicem Dg Cav. Juncus spadiceus .ALLIONI. J. parviflorus EuRuanm. — 8S. In Groenlandia Giks., Lapponia WaAnLENB., Ros- sia Rosrkow. (junc.), in Sibiria ad Uschakowkam fluvium in Angaram defluentem Gwrr. (I. pag. 66. Nr. 28.). Meridiem versus in Germania nullibi extra alpes, in Helvetia supra Abietis terminum WAHLENB., in Gal- lia non infra 4300 ped. altit. Dk Cawp., in subalpinis montium 'l'ranspadanorum et similibus Italiae superio- ris Porn. — 2. 96. Luxula vernalzs DC. Juncus pilosus IL. — 8. In Groenlandia GresEck. , Islandia Hook. , Lap- 25 ponia WAuLENB., Rossia omni usque in partem frigi- dam, Sibiriaque ad Angaram et in Dahuria GEonc. Meridiem versus in omni Europa et in Pensylva- nia MuEHLENE., nec non in Africa septentrionali Dresrowr. — 2A. 907. JLuxula campestris à. alpina mZAé. —EM. Juncus sudeticus IW 1ZLD. 0 £a £. In Lapponia WanrENZ., Sibiria arctico - orientali usque ad mare glaciale GEeonc, ad sinum Eschholtzii, Caput Espenberg et in Unalaschka Cnawirsso. | Eadem forma in plurimis Germaniae montibus editioribus, Sudetis HaEeNK., monte pinifero Fuck, Vogeso NESTLER; tum in alpibus, ex quibus plurima habeo specimina, in monte Baldo aliisque Italiae su- perioris inde a Fagi regione Porrrw. — Nulla ergo dubitatio, quin et in America, et ubicunque forma vul- garis in demissioribus occurrit, ibi crescat in montibus altioribus. Eadem species insuper observata est inter Point- Lake et mare arcticum RicHaRps., in Groenlandia "Gikskck., Islandia Hook., Rossia GEeoRc. et Kamt- Schatka Gwkr. Meridiem versus usque ad Carolinam Punsn., Ita- iamque superiorem in demissioribus aeque ac monto- ;sis Porti. — 2L. | 26 98. ALuxula arceuata y. procerior méhi. — EM. ?.L. hyperborea FR, Bnomw. 0 La £k. Observatio. Specimina mea Labradorica revera ad | L. arcuatam pertinere, alio loco (in Schlechten- |. dahlii Linnaea, HI, pag. 375.) jam demon- . strasse mihi videor, Quum autem dubium, utrum LL. hyperborea R. Bm. specie differat, nec ne, extensio illius geographica accurate determinari nequit. — Veram .L. arcu«tam vidi praeterea ex Lapponia et ex freti Behringiani ora utraque insulisque, — IL. Ayperborea autem crescit in Mel- . villi insula R. BRnoww., ad Americae mediae mare arcticum Ricuangps., in Groenlandia orien- tali Hook., et in Spitzbergen R. BRowx. . Quae utriusque extensio geographica tanquam perplexa, non levissimum opinionis meae probandae argu- mentum est, eas specie non differre. 99. Luxula spicata Dg Caxp. Juncus spicatus Lrixv. — S. In Groenlandia GiEs., Islandia Hoox., Lapponia WanLENE., Archangel GEonc., montibus Altaicis LE- DEBOUR., Unalaschka Cnawisso. "Tum per omnem Europam in mediae altitudinis alpibus et alpinis, e. g. in Sudetis KaockER, in Hel- 1 vetia WAHLENB., in monte Baldo, praesertim in Abietis regione Porriwi, et alibi; sed non in Hercinia.— 2L. — 27 & gd Colchicaceae. 60. "lofieldia borealis W'anzEws. T. palustris SuiTH, non DE Caxb. T. pusilla Punsz. JNartheczum pusillum IHicn. Anthericum calyculatum Lixv. — 8. Inter Saskatchawan fluvium et mare arcticum Ricmanps., in Canada ad lacus Mistassins Micn., in Groenlandia Gikes., Islandia Hook., Lapponia Wn- wB., Rossia ab Archangel usque ad Lithuaniam GEone., in Sibiria ad Obi ostia SuyEF., ad Lenam usque et Ochotzk GEoRe., in insula Unalaschka Cua- aisso (apud KorzEBuE itin. Ill. pag. 167.). In Scotia elatiore Hook., ^et fere unico alpium Salisburgensium loco ad convallem Zillerthal Wan- LENB, (carpat. p. 106.). — 2L. 8 Smilaceae. 61. JMajanthemum bifolium DEsroxvT. Convallarza bzfolia Lixvy. — S. ? Snzlacina bifolia IHrcnu. ? Majanthemum canadense DESFONT. Inter Saskatchawan et Point-Lake Ricganps., in Canada Micn., Islandia Hook., Lapponia WAHLENB., utrimque ad montem Uralensem LrrrEcmrw. (itin, lll. pag. 319.) alibique per omnem Sibiriam GwEr., in Xamtschatka PENNANT, Cmawisso (apud KorzkBUtE itin. Ill. pag. 164.) et ad sinum Nutkaensem HAENKE. 28 Per omnem Germaniam adhuc in planitie; in Ita- lia superiore, praesertim in montium regionibus Fagi et Abietis, sed rarius etiam in planitie PorLiw. |n Pensylvania MuEnLENB. — 2. Observatio. Majanthemum | canadense an a Difolio specie differat nec ne, equidem disceptare nequeo. Sed unam eandemque esse speciem suadent: . 1. Levissima quam arguunt utriusque formae differentia, vix non nisi in pubertate quaesita ; | 2. ipsius pubescentiae in planta quam Americana tam Europaea variabilitas, quam in hac ipse ego saepius observavi, in illa vero cl. RicuanpsoN comprobavit, qui caulem. et folia ciliata dicit, et Smilacinam bifoliam Micn. et Convallariam bifoliam Witrp. tan- quam synonyma affert; | 3. distributio hujus stirpis geographica per omnem florae arcticae tractum, Attamen liceat, diversae sint species, nihil- ominus eas hic conjungere oportuisset, quo- niam utriusque extensionem ad longitudinem geographicam minime, ambarum autem satis, ne dicam optime novimus. 62? Streptopus amplexifolius PEns. Str. distortus MHicnz. Uvularia amplex£folia Lixvw. — S. In Canada Micn., Groenlandia Wonwsk. (in Fl. Dan.), in Kamíschatka et Unalaschka Cnawisso (apud KoTzEB. itin. lll. pag. 164. 166.). 29 Meridiem versus septentrioni proxime incipit in Sudetis MaTuscuKA et Vogeso NESTLER; tum crescit in Jura, Arverniae montibus Dk Cax»p., hinc inde in toto alpium tractu, e.g. prope Urseren Helvetorum 5100 pedum altitudine WAHLENB. , et trans alpes in montibus Baldo et Zevola, hic inter Mughum Por- LINI. — Tum etiam in altioribus Pensylvaniae mon- tibus Punsg. — 2. Observatio. ^ Singularis hujus stirpis distributio ejusque defectus in Europae terris borealibus duas species hic commutatas esse suadent, nimi- rum alteram alpium Europaearum, alteram Ame- ricanam et Kamtschaticam, quarum discrimina ex- ponere jam conatus est cl. TonnEY. 9. Irideae. 63? Zlrzs graminea Lixwxw. — 8. In collibus Austriae, Croatiae, Carnioliae Hosr, Bavariae ScgRANCK, et pluribus 'T'ransalpinarum Por- LINI,. — 2L? Observatio. Vix ac ne vix crederem, plantam extra Austriae Helvetiaeque alpes montesque iis pro- piores, nullibi observatam crescere in Labradore. Nam Iris graminea auctt. fl. Ross. et Sibir. auctore cl. ManscHaLL «a BikBEnsTEIN est J. ruihenica. Accedit quod cl. ScunaNck plantae suae caulem tribuit foliis longiorem, qui in Austriaca iis bre- vior esse solet, Stirps itaque prorsus dubia est. 30 10. Orchideae. 64. Orchis dilatata Punsu.— P. 11. Alismaceae. 65. "lriglochén palustre Livy. — 8. In Islandia Hook., Lapponia WAHLENB., Rossia et Sibiria omni temperata et frigida GEone., nec non in Unalaschka Cnauiss. | | Meridiem versus in planis totius Germaniae et Italiae superioris Porrivr. In America ad lacum Onon- dagum Noveboracensium. — 2L. II. DICO'TYLLEDONES. 12. Coniferae. 66. P/nus alba Arr. — EM. 0 ka &. Ad cupri fodinarum fluvium haud procul a mari arctico RicuaRbps., circa sinum Hudsonis, et in Nova Scotia Punsm. — fb. 607. JPünus microcarpa Lam. P. Larix — Scunavck — 8. | À Point- Lake usque ad York Factury Ri1CHARDS., et alibi ad sinum Hudsonis et in montibus Novebora- censibus et Pensylvanicis Punsnm., nec non in littori- bus Americae Kamtschatkam spectantibus GEone. (sub - Pin. Larice). — fb. | Observatio. Huc spectare ScunANckn Laricem La- 31 bradoricam nemo dubitabit, qui LAwnERTI atque ParLasm observationes de Pino microcarpa sive Larice Americana noverit, 13. Amentaceae. 68. Betula Haha Liww. — Set EM. O£kak. A sinu Hudsonis ad lacus Mistassins Micg., in Groenlandia Gres., Islandia Hoox., Lapponia Wan- LENB., in totius Rossiae Sibiriaeque zona boreali Parr., hic ab arborum limite juxta Obum usque ad schatka GwEL. (lI. pag. 170. Nr. 20.), et in fundo sinus KorTzkBUENSIS in ipso littore Americano Cna4- wisso apud Korzrm. (itin. 447. pag. 172). cireumdantibus 2500 ped. altitudine, in Jurasso Dk Caxp., alpibus Reichenaviensibus et Judenburgensi- bus Hosr., montibusque Novariensibus Lombardiae Porn — b. — Observatio. Caulis in unico quod possideo speci- mine Labradorico resinoso-punctatus, foliaque vetica, Hercynica, Norwegica. Lapponicam non vidi. €f. de hac cl. WaAnLENBER6. 69? J/nuszncanavar.véirescens IV AH LEN B. Alnus vulgaris SCEHRANCK — 8S. Betula Alnus pumila G1ES. groent. —t. Observatio. | €l. ScngANck hahe plantam Labra- mare glaciale vulgatissima StvJEF., nec non in Kamt- Meridiem versus in paludibus Bructerum montem longiora et magis cuneata, quam in planta Hel-- —————— rc 32 doricam pro speciei in Germania vulgaris i. e. 4. glutinosae varietate habet, nec 24. serrulatam esse contendit, Sunt ei ex ipsius adumbratione folia alia fere orbiculata, alia ex orbiculato acuta, leviter lobata, tenuissime denticulata, glabra, exceptis paginae inferioris venis; axillis nudis, duplo minora ac in planta Germanica reperiri s0- lent. Amenta foeminea in ramulis aphyllis ra- cemosa. Qualiacunque suadent, neque 24. g/u- iinosum neque serrulatam esse, sed potius 24. incanae varietatem virescentem ; quae, ut ex clo. WAHLENBER6 scimus, ef frigoris patientior est, et 24. glutinosae adeo similis, ut facile obscr- vatorem decipiat. — ^ An ad eandem forte per- tinet ea 2Z/nus, quam circa sinum Obiensem, humi prostratam observavit SvskF (apud Parra- siUM in itin. III. pag. 22)? Ex Parrasir fora rossica , utra sit, non constat. 70. SeKr arctiea R. Bn.— EM. Oktafk.— Die schwarze Jfeide. | J7 üchst gern in Sümpfen. Mkmzm. In insula Melvillii et ad sinum Baffidi R. Bn, inter Point- Lake et mare arcticum RicHARDS., in Groenlandia orientali Hook. — 5. Observatio. uid est Salix arctica PArrAs (7lorae rossicae II. pag. 170. editionis minoris)? Nullibi eam vel ut peculiarem speciem, vel ut synony- mon apud botanicos memoratam inveni. 33 71. Salz glauca. Livy. — 8. IS. serzcea V 1LLARS. Inter Point-Lake et mare arcticum? Ricmnanps., in Groenlandia Gies., Islandia Hook., Lapponia WaAn- LENB., Árchangel, ad montem Ural et ad lacum Baical Gronc. Ejusdem speciei varietas, S. Japponum Liwx. crescit insuper in Sibiriae plaga arctica ad Obum et in alpinis circa Baicalem Parr. ff. ross. Meridiem versus parcior in alpibus Helvetiae ver- sus hospitium St. Gotthardi WanrENB., Delphinatus et Cenisii Dk Caxp. (fl. franc.), non infra 5500 pedes I»g« (in Mém. d'zfrcueil), in alpibus Novariensibus PorLumi — 5b. 72. Salix reticulata Livy. — P. Inter Point- Lake et mare arcticum RicmaRDps, - in Terra nova Punsm., Groenlandia Gies., Islandia Hook., Lapponia WAHLENB., et in Sibiriae maxime - borealibus ad Jeniseum per arcticam planitiem PArr. . TOSS., nec non in Americae ora occidentali Punsn. "Tum in Helvetiae alpibus Gotthardianis aliisque |juxta nivem, et abhinc descendens subinde usque in |Fagi regionem WAHRLENE. , non infra 4600 ped. altit. Dr Caxp., in summis jugis Étaliae superioris Por- |xmr, — b. 73. Saliv vestita PunszEg.— P. Inter Saskatchawan fluvium et Point- Lake, nec 2 34 non ad sinum Hudsonis circa York Factory Ri- cmagps. — fb. 74. Salir myrsinites Liv. — P. Inter Point-Lake et mare arcticum Ricnanbps., in Groenlandia Cnawrz, Islandia Hoox., Lapponia WanLENE., Archangel et prope Moscoviam Gkonc. Meridiem versus in alpibus Salisburgiae, Carin- thiae Horr., Sabaudiae et Delphinatus Dk CaAwx»., Ita- liae superioris Porrivi. — b. 75? Saliv wvitellina Lixwv. — 8S. Observatio. Nec unquam alibi intra florae arcticae fines observata est, nec in temperata America sponte crescit, sed MuEHLENBER610 PunsmuroqUE testibus in- troducta colitur. Vereor itaque, aliam quandam spe- ciem cum hac esse commutatam. X An forte sequens? Quam nomine vernaculo ,,die gelbe J7'eide* ad me misit HERzBERC. — fb. 760. SalKxv hastata 8. W'AgzEvB.— EM. Salir arbuscula 8. Lrvxw. Okak. — ,,Die gelbe JZFeide. |J üchst mit der vorigen (S. arctica) in Sümpfen. JZo es noch zwei Sorten giebt. HkRzB. . In Lapponia WanrENz., Rossia et Sibiria arctica et frigida a Finlandia et Ingria usque in Dahuriam et ad mare orientale GEonc. Meridiem versus in alpinis inferioribus Helvetiae —. WanrENr., [taliae superioris PoLriNi, — b. 77. Salir Uva ursi Punsmg. — P. sfi. t , 78. Salix cordzfolia Punsgmg.— P. "2 b 2 79. Saliv obovata Punsm.— P. Etiam in ora boreali - occidentali Americae Punsm. n b à 80. Salz planzfolia PuRsm. — P. e S 14. Polygoneae. 81. Polygonum viviparum Lrwy.—S.etEM. Okak.-—— ,Die Erdmandel. Sie schmeckt beinahe so wie die Erdmandel in Deutsch- land. | JJ'üchst zwischen Grüsern, blüht Anfangs August. HkRzB. — (Cf. quae de hac esca annotavit cl. WABHLENBERG in fl. lapp. pag. 99.) In Melvilli insula R. Bn., inter Saskatchawan et mare arcticum RicHARDS., in utraque Groenlandia Gikes., Hoox., Islandia Hook., Lapponia WARLENB., Spitzbergen Hook., in septentrionalibus Rossiae et Sibiriae occidentalis FALK., ad ipsa Obi ostia? Su- 3EF *), ad Baicalem Gone (itin.), in planitie inter. *) Typographi ni fallor incuria omissum est quidem no- men specificum; nulla tamen alia species subaudiri potest, quum una cum Po/yzozo Bistorta sit allata. 2 5» 36 hunc lacum et Jeniseum Parr. itin. JHIE pag. 319., alibique per omnem Sibiriam et Kamtschatkam Gwkr. III. pag. 44. Nr. 34., nec non in omnibus terris arcti- cis tam Americanis quam Asiaticis, quas in itinere tetigit Cnawisso. Meridiem versus in Scotiae, Angliaeque montibus editioribus Hook. , Swrrm, in Sudetis, Helvetiae al- pibus inde a termino Abietis, sed nunquam tanta co- pia prata alpina tegens ac in Lapponia, nec unquam infra alpes descendens WAHLENB. , in Italiae superio- ris alpibus Novariensibus, monte Summano e. s. p. Poruwr — 2L. 81b. JPolygsonum wiviparum 8. subacaul Punsz.— P. P. vévep. 8. alpénum W' AHLENB. Usque in Canadam Punsm. In Lapponia Wan- LENB. et Spitzbergen Manr. 82. Üxvyria renzformis Hook. Fumex digynus L.— P. FHhewum digynum W'AnrEwn. In insula Melvillii et ad sinum Baffimi R. Bm., inter Point-Lake et mare arcticum RicmamRps., in Groenlandia GiksEck., Islandia Hoox., Lapponia WAn- LENB., Spitzbergen Hoox., Rossia et Sibiria usque ad Ochozk partemque arctico- orientalem Gkonc. . A septentrione recedens montes altiores alpesque incolit, Norvegicas, Scoticas, Vogesum Gwkr. (fl. bad.), montem Rosam summosque Pedemontii a | PoruiN,. — 2L. 37 83. JKoenzngia $slandica .L. — EM. K. capitata HoTTB. (in Act. Hafn. X. pag. 427.) Nazn. In Groenlandia GrEsEck., Islandia Liv. aliique, | in insulis Faeroensibus LaNpr., Lapponia WAHLENB. ; ] praeterea nullibi. — (9. 15. Plumbagineae. 84. .Armeria vulgaris WLLD. Statice Armeria L.— S. Inter Point -Lake et mare arcticum Ricnanps., in Groenlandia GiEs., Islandia Hook., Lapponia WanLENE., Finlandia et Lithuania GEonRc, Per Germaniam ltaliamque var. glabra sensim in montes et subalpina ascendit, var. pubescens sive "rineria maritina Witpp., quam Labradoricam esse autumo, littora marina sequitur. In America per Pen- sylvaniam Virginiamque crescit Punsm. — 2l. 16. Primulaceae. 85. Primula farznosa LL. — 8. In regione sylvatica inter Saskatchawan fluvium et lacum servorum Ricgagps., in Groenlandia Gik- SECK., Islandia Hooxk., Lapponia WanrENSE., Finlan- dia, Ingria, et Sibiria usque in Dahuriam plagamque .arctico - orientalem Gkone. Meridiem versus per omnem Scandinaviam usque 38 ad Megapolin planitierum incola, abhinc nonnisi alpi- cola occurrit, rarius tamen adscendens ad altitudinem 6500 pedum LkmuwANN (Primul. monogr.) vel etiam 8000 pedum DC. — 2. Observatio. Cl. ScunANck umbellam ait pauciflo- ram esse; unde suspicio aliqua oritur, esse po- tius Primulam Hornemannianam Ln. seu stri- ctam HoRNEMANN, quam tamen cl. WAHLENB. pro farinosae varietate habet, et quam forte plures florae borealis auctores pro farinosa habuerunt. Cl. RicHanpsoN JP. stricta; cum farinosa cre- scentem observavit, eandemque solam ex Spitz- bergia vidit cl. HookER. 86. '"lrientalis europaea IL.— S. et EM. T. amerzcana Punsaz. INaén et Okak. — ,,Auf Sümpfen; blüht -"dnfangs -ugust.** HERZzB, Inter Saskatchawan fluvium et lacum servorum Ricmagps., in Canada Punsm., Lapponia WAHLENB., in omni Rossia et Sibiria Geone., e. g. in planitie inter Baical lacum et Jenisei fluvium Parr. (itin. HI. pag. 319.), in Kamtschatka et insula Unalaschka Cuaniss. In Germania septentrionali plana collesque, in australi atque Hungaria montes incolit, In America usque ad Virginiam Ponsm. — 2l. Observatio. Stirpem Canadensem Punsmn a. Labra- dorica specie differre non verisimile est. Haec autem, cujus magnam copiam variis formis pos- sideo, ab Europaea certe non diversa est. 39 17. Utricularineae. 87. Piünguicula vulgaris .L. — 8. Inter Saskatchawan fluvium et mare arcticum Ricmanps., in Groenlandia GiEesEck., Islandia Hook., Lapponia WaAHLENB., Finlandia, Ingria et reliqua Rossia frigida (sed non arctica) et temperata, nec non in Sibiria temperata GEone. In Germania Helvetiaque frequens, ex imis usque ad regionem subnivalem ascendens WAHLENB. — 2L. 88? Pinguicula villosa L. P. involuta ScgRANCK. excl. syn. — S. llla, quacum conjungere hanc vix dubito, ob- servata est in Groenlandia SPnEwNe. (Syst. veget.), Lapponia WAHLENE., in montibus Uralensibus et Bai- calensibus GEone. 'Tum etiam in alpibus Pedemontii ArrioN. — 21. Observatio. . Clum. ScunawNckK plantae Peruvianae nec descriptionem nec iconem apud Ruiz et PAvoN comparasse, sed solae diagnosi nimis confisum plantas et patria et structura diversissimas con- fudisse, cuilibet utrorumque auctorum relata com- paranti faeile apparebit. ^ Est enim Pinguicula involuta vera Peruviana, misi icone falsus sum, ejusdem fere staturae ac P. vulgaris; LLabrado- rica autem speciebus Germanicis multo minor atque tenuior esse dicitur. —J//us folia sunt ovata lateribus involuta, ita ut fere oblonga ap- pareant; Aujus folia dicuntur ovato -orbiculata, nec marginibus involutis, quod si essent, ocu- 40 latissimus Auctor certe non silentio praeteriisset. lilius cornu recurvatum est; Áwjus rectum. Eo melius quaecunque de sua stirpe Labradorica attulit cl. ScuRANCK, cum JPinguiculae villosae descriptione apud WAHLENBERGIUM congruunt; quam, sicut plerasque plantas Groenlandicas, etiam ad floram Labradoricam pertinere verisi- mile est. 18. Boragineae. 89. ZLéthospermum maritimum LEÓns. Pulnonaria maritima LL. — S. P. parviflora rca. Ad littora maris arctici Americani et prope York Factory RicHARDs., in Groenlandia GrEsEck., Islan- | dia Hook., Lapponia WAHLENB., ad mare glaciale Rossicum GkoRce., ad sinus Sti, Lourentii et Esch- holtzii inque Sti, Pauli, Unalascheae, Chamissonis insulis Cnuauiss. Jam rarior fit in httoribus Sueciae australioris in provincia Bohuslehn WaAnLENE., et e Scotia inci- piens in Anglia septentrionali Swrrg. Prorsus deest in Germanie. In America Canadam et Novam An- gliam tantum obtinet Punsm. — 2. Observatio. Ejusdem plantae specimina Labrado- rica obtinuit cl. LERMANN, quibus cum Europaeis sedulo comparatis, — PuLnonariam — parvifloram Micg. eandem esse ac enaritimam .L. censuit (As- | perifol. II. pag. 291.). E contrario cli. RoEwER et ScuurLTES in System. veget. IV, pag. 7495.: | 41 | Utrique, inquiunt, Micmauxro et Punsnuro P. ) saritima satis affatimque cognita erat, et occa- sio eandem cum parviflora comparandi non defuit ; | hinc identitatem ambarum ex sola descriptione, | non collatis speciminibus Americanis, affirmare | non auderemus:&, — Quid? Specimina Labrado- rica, quae comparavit cl. LEHMANN, an non sunt Americana? An ignorarunt viri cli., jam ipsum Punsumimw P. maritimam prout synonymum, du- bitantem quidem, attamen laudasse ad parviflo- ram? JDesinant tandem botanici, errores prae- teritos recoquere. | 19. Scrophularineae. 90. Veronica alpina L.— S. et EM. Ian. In Groenlandia GiEesEck., Islandia Hook., Lap- ponia WAHLENB., in Uralis parte septentrionali, ad Obi ostia, ad Irtim superiorem et in montibus Bai- . calensibus occidentalibus GEoR6., in montosis in- | sulae Unalaschka Cnauiss. Extra Lapponiam in Suecia deest, in alpibus Sco- ticis rarior Swrrg. In Helvetiae alpibus nivalibus et subnivalibus WAHLENB. — 2L. 01. Evuphrasia officinalis IL. — EM. ? E. latifolia PuRszE. (excl. syn.) — P. IV an. Ad sinum Hudsonis prope York Factory Ri- €HARDS., et alibi in Canada Micn., Groenlandia Gik- 42 SECK., Islandia Hook., Lapponia usque ad Nordkap WAHLENRB., per omnem Rossiam et Sibiriam a Newa ad 'Tobol usque fluvium Fark. ad lacum Baical Gx- onG. (itin.) alibique Gwkr. (fl. sibir. Ill. pag. 212. pag. 25), in insula Unalaschka Cuawiss. | Praeterea per omnem Europam tum in depressis tum etiam in alpibus haud procul a nive WAHLENB. (helvet.) — C. ... Observatio. Nonne hujus polymorphae plantae va- rietatem aliquam insigniorem pro JEwphrasia la- tifolia habuisse crederes clum. Punsu? Nam florae Labredoricae cum Mediterranea plantarum speciem esse communem, quae nullibi cresceret in terris intermediis, difficillimum est credere. In meis speciminulis 1 — 3 pollicaribus est cau- lis simplex superne pubescenti-canescens; folia caulina minuta, floralia paullo majora, grosse serrata, serraturis obtusiusculis, flores parvae, corollae limbo minus ampliato ac vulgo in planta Germanica. Fructum non vidi. 92. Bartsia alpina LL. — P. ? D. rubricoma PALr. (itin. HI. pag. 34.) In Groenlandia GiEsEck., Islandia Hook., Lap- ponia WAHLENB., Finlandia, Archangel et Sibiria ad Obi ostia GEonec. | In Britanniae alpibus et subalpinis rarior Swrru. Frequens in Helvetiae alpibus, sed nunquam descen- | dens sub Fagi terminos WaAurENB. — 2l. Observatio. Bartsiam rubricomam PArr. non novam | speciem esse, sed novum tantum plantae bene 43 cognitae nomen errore calami irreptum, jam | inde conjicere licet, quod nullam ejus descriptio- nem adjecit cl. Auctor. JB. a/pinam esse sua- dent et ipse nomen et locus natalis ad Obi ostia, ubi hanc crescere scimus ex GEoncio. 93. Castilleja pallida Kvvrzg — EM. C. septentrionalis LiNDL. C. sibzrica LixDL. Bartsia pallida IL. — P. O bak. — ,,JF üchst an feuchten Sdn à an Bergen zwischen andern Krüutern. Blüht JMitte August. HkRzE. In Canada Punsm, tum occidentem versus inter Saskatchawan fluvium et mare arcticum Ricnanbps., in ora occidentali Americae arcticae insulisque pro- pinquis Cuawiss., Kamtschatka PENNANT., et per omnem Sibiriam GEonce. — 2L. Desideratur prorsus in omnibus terris, quae orientem versus inde a Labrador usque ad Uralense jugum sitae sunt. Observatio IJ. Specimina mea Sibirica prope Omsk lecta Labradoricis et Behringianis sunt simillima. Qua de causa viris cll. de Cuawisso et de ScurEcn- TENDAL, qui in Linnaeae Vol. Il. pag. 580. Castillejam septentrionalem atque sibiricam denuo conjunxeruntf, non possum non assentire, Observatio IT, P ALLAsivs (in Itin. Vol. II. pag. 172.) Bartsiam pallida a villa Pyschma sseptentrio- nem versus ulterius non inveniri asserit. "'l'este GwuELiNo contra (ir fl. sibir. Vol. lll. pag. 201. 41 Nr. 11.) crescit adhuc prope Jakutiam, quin etiam ad Schiganensia usque hybernacula, Pysch- ma sita est circiter sub gradu lat. 57 (nam Ca- tharinenburg sita est sub 56? 50^) ; Schigansk sub 66? 30^. Sic igitur septentrionalis stirpis limes inde ab Uralis montis radicibus usque ad Lenam procedens per decem fere latitudinis gradus de- flectit a meridie, et ad Behringii fretum ipsum denique attingit circulum arcticum. 94. JPedzcularis panzculata Parz. — EM. P. euphrasioedes W'rzLD. — P. P. labradorica Hour. P. ramosa W'onwsk. Okak. — ,.Die gelbe Blume mit mit fei- | nen Blüttern. Sie wüchst einzeln zwischen | Steinen an. feuchten Oertern, «m liebsten in JFáldern. | Blüht 24dnfangs 2ugust.** HEknzBb. In Groenlandia Wonwsk. (iu Fl. Dan. tab. 1758.), inter Saskatchawan fluvium et mare arcticum Ri- CHARDS., ad sinus Eschholtzii, Bonae Spei et in in- sula Chamissonis €nawiss., in Kamtschatka REpows- x1 apud eundem, in Sibiria ad Lenam ubique GwEr. (fl. sibir. MI. pag. 203. Nr. 15.), ad Obi ostia Sc- JEF., in Uralensibus editioribus Parr. (itin. III. pag. 316.) — 2L. Observatio J. PaArrtAsiUS suum stirpi nomen dedit in l|tin. lI. pag. 34. anno 1776; quod velut primaevum restituendum esse putavi. 45 Olseroatio II. Specimina mea Labradorica vix spithamaea, alia palmaria sunt, foliis multo mi- noribus ac in icone Houttuyniani operis depicta sunt. Qua de causa Pedicularem labradoricam non solum non pro specie, sed ne pro varie- tate quidem foliis majoribus insignem habere possum, ut quondam WirrpENowio placuit. De P. ramosa Wongwusk. jam ipse cl. editor Hon- NEMANN in Fl. Dan. fasc. XXX. pag. 5. quae- rit: ,,AÀn a P. euphrasioide Wirt». diversa? ** Equidem nes in icone nec in diagnosi ullum in- venio discrimen, 95. JPedicularzs lapponica IL. — P. Inter Point-Lake et mare arcticum Ricnanps., in Groenlandia Gikskck., Lapponia WaAHLENB., Fin- Jandia, Archangel, in omni tractu Uralensi et in Da- huria GkeoRc., etiam ad Obi ostia SuzEr., et in Ural monte prope Werchoturje ultra arborum regionem Lrrrcn. (itin. Ill. pag. 64.) In Suecia meridiem versus Dalecarliae alpes non relinquit WAHLENE., in Scotia vero deest, — 2l. 96. Pedicularzs flamma L.— P. Inter Point-Lake et mare arcticum Ricnanps., in Groenlandia GiEsEckK., Islandia Hook., Lapponia WaHLENE., in Sibiria septentrionali- occidentali ad Bialam et abhinc usque in plagam arcticam Gkonc. 46 ^ L: 1^ à 97. Pediceularis g&roenlandica VF Agr. — EM. O £k a f. — ,, Steht sehr. einzeln in Sümpfen. DBlüht Mitte August. MHEknzB. - In Groenlandia Vanr. aliique, ad Columbiam flu- vium Punsm., nec alias ullibi. — | 2L. 20. Gentianea e. 98. (Gentiana n£valis L.— 8S. In Islandia Hook., Lapponia WAHLENE., in sum- mis Dahuriae alpibus, sed has citra nullibi in Sibiria Parras. (itin. Ilf. pag. 320.). In Helvetiae summis alpibus regionem alpinam | tenet inferiorem prope Abietem et inter Alnum viri- dem WAHLENB. — (J. 99. JMenyanthes trzfoliata IL. — S. Inter Saskatchawan fluvium et lacum servorum Ricmanps., in Canada Punmsm, Groenlandia GiESECK., Islandia Hook. , Lapponia WaAHLENB., Rossia et Si- biria omni ad plagam usque arcticam GEkonc., Una- laschka Cnawiss. | EI Meridiem versus planities occupat usque in Au- | striae Littorale, ubi crescit prope Monfalcone Por- LIN. In America usque in Virginiam crescit PURSH. | — 2. ' k| 47 21. Ericineae. . 100. Kama glauca Arr. — S. et EM. O af. — 4n Simpfen, selten. | Blüht — Ende July. Zu Ende ugust ist die | Frucht veif.* HERZzB. Inter Saskatchawan et mare arcticum Ricusnps., in Canada Punsnm., "Terra Nova Arr., Groenlandia | GikEsEck. "Tum in montosis Novi Eboraci et Pensylvaniae Punsm. — 5b. 101. JiAododendron lapponicum W' AmrEwn. JH. ferrugineum €6'Eonc. (fl. baical. in itin., auctore PArr. in fl. ross.) Axalea lapponézca IL. — 8. Inter Point- Lake et mare arcticum Ricnanps., in Groenlandia RorrB. (in Act Hafn. X. pag. 429.), Lapponia WARHLENE., in subalpinis Dahuriae ad Bia- lam usque Parr. (fl. ross. Il. pag. 28.) — 5. 102. (€hamaeledon procumbens Lixk. xalea procumbens LL.— 8. Inter Point- Lake et mare arcticum RiCHARDS., New Hampshire in montium Alborum regione alpina . Punsm., in Groenlandia GiEesEck., Islandia Hook., Lapponia WaHLENB., abhinc per plagam arcticam Rossiae extensa, in Sibiria maxime orientali, ultra Lenam fluvium ubique etiam in Kamtschatkam usque, sed nullibi in australioribus Sibiriae alpibus PArras. - 48 "Tum etiam in omnibus fere rupestribus circa fretum |, Behringianum inque insula Unalaschka Cnmawiss. In alpibus Sueciae usque in Dalecarliam Wan- LENB., Scotiae Swrrm, Helvetiae ultra nivalem limi- tem et vix infra pedum 6000 altitudinem WAHLENB. In Carolinae montibus Grandfather Pumsm. — f. 103. JLedum palustre 8. decumbens Arm. — EM. Oc. — Der Meine Rosmarin; wüchst an der Südseite der Berge, wo es trocken is, und nimmt keine andere Pflanzen unter sich auf. Füngt Mitte Juny an zu treiben und blüht von Mitte July bis Ende August. MHEkRzB. Qua forma, caule decumbente foliisque angu- stissimis observatum est praecipue ad sinum Hudso- nis Punsm., et in maxime beorealibus terris insulis- que Americanis trans fretum Behringii Cmawiss. (in KorzkB. itin. III, pag. 171.) e. g. in insula Cha- missonis Ipew (in Linnaea.). Praeterea occurrit, licet varietatis non memine- rint auctores, inter Saskatchawan fluvium et mare arcticum RicHaRps., in Groenlandia ScmmkB. et RorrE., Lapponia WanrENE., Rossia boreali tota- que Sibiria Parr., e. g. prope Obdorsk ad Obum inferiorem lat. 66? 33^ SujEF., in orientalis Sibiriae alpinis, ubi fragrantior, foliisque latioribus, Parr., nec non in Kamtschatka GwEr. (fl. sib. IV. pag. 127.). Copiosissime in Germaniae septentrionalis pla- nitie inde à Rossiae finibus usque in Guestphaliam, 49 sed neque in Hollandia neque in Gallia septentrionali. Rarius redit in Germania australi, Alsatia, Palati- natu, Bavaria, Austria, Bohemia, ubi jam etiam montes occupat, quos in septentrionali Germania vi- tat (non crescit e. g. in Herciniae uliginosis). Pror- . sus deest in Helvetia atque trans alpes. — 5b. 104. Ledum latzfolium Arr.— Avr., S.et EM. LL. groenlandicum HRErz. ! Oak. — Der grose Rosmarin. Blüht Mite 4 pe HERzB. Inter Saskatchawan fluvium et lacum Servorum Ricmamps., in Canada Punsm., Nova Scotia et Terra Nova Arr., Groenlandia GrgsEeck. — — f. | Observatio. Hanc speciem staminum neque ra tudo, ut RETzio, neque numerus, ut WirLbE- — . wowio placuit, a Ledo palustri secernit. Certe perquam affinis est LLedi palustris varietati: lati- foliae, quam, ita ut in Germania occurrit, nemo facile pro peculiari specie proponere audebit, Nihilominus stirpem Labradoricam suae speciei esse sequentia suadent. 1. Ledi palustris utraque forma apud nos non modo promiscue crescit, sed etiam in eadem radice haud raro conjuncta pro- venit. Sed in terra Labrador genuini Ledi palustris folia multo angustiora sunt, eaque genuini Ledi latifolii adeo lata, ut nun- quam in illo. Inter triginta et quod excedit utriusque stirpis specimina Labradorica. ne . unicum quidem est ambiguae formae. | | 4 2. Utraque stirps suum hahet: florendi tempus, sua propria tenet loca, ut patet ex HrnzBERen, viri botanicarum - contro- versiarum plane ignari, observationibus. | 3. Discrimina, quae praeter foliorum formam investigavi, sunt «) stylus LL. lati- foli leviter flexus, palustris omnino rectus; 5) puncta auro-nitentia in bracteis us copiosissima, Aujus rarissima c) gemmae bractearum i/;us obtusissimae et fere semi- globosae, Aujus multo tenuiores hrs s attenuatae. YYN 105. Andromeda Ltetragona L.— P. In Melvillii insula et ad sinum Baffini R. Bn., inter Point-Lake et mare arcticum Rucmamps., in Canada Punsnm., Groenlandia GigsEck., Lapponia tam Suecica WAnHLENB. quam Rossica ParrAs, sed teste eodem (qui GwELINI synonymon in Fl. sibir. ad A. ericoidem transfert) nullibi in Sibiria. "Tum imn in-| sula Sti. Laurentii et ad ejusdem nominis sinum Cuawmisso. — fb. 106. .4ndromeda polzfolia LL, — P. et S. Inter Saskatchawan fluvium et mare arcticum RicHaRDS., in Canada Punsn., Groenlandia GiESECk.. Lapponia WAHLENB., et in totius Rossiae et Sibiriac frigidis et alpinis, nec non in Kamtschatka et Berin- gii insula Parras.; in itinere Kotzebueano seme tantum reperta, in sinu St. Laurentii Cnawiss. In Germania omni Helvetiaque planities montes: N | 51 que tenet, sed non alpes et rarius tantum subalpina WaAnHLENB. n America usque in Novum Eboracum et Pensylvaniam Pumsm. — b. 107... Menxzesia. caerulea IW AuLENB. — P. et EM. | Erica caerulea WiLLD. Andromeda caerulea LL. A. taxifolia PALL. Oak. In Groenlandia GiEesEck., Lapponia Suecica WaHLENB. et Rossica prope Kolam GkoRe., in Si- biria ad 'lTunguscam inferiorem MEsskRscHw. terrae- que. parte maxime orientali REpowsk. apud Cma- MISS., in Kamtschatka et in opposito Americae lit- tore STELLER. - In Suecia usque ad alpium fines meridionales in Dalecarlia WAHLENB., in Scotia occidentali Swrrn. Observatio, In Itin. vol. Ill. pag. 306. b. Parras Ericam caeruleum | se invenisse refert prope Udinsk; in fl. ross. contra vol. II. pag. 103., praeterito hoc loco, stirpem nostram in Sibiria nullibi. nisi ad 'Tunguscam observatam esse af- . firmat. Unde errorem in itinerario irrepsisse con- - jicio. Quidquid sit, non consentire possum cum cl. cl. de ScurecmrkNpAL et de Cnawisso in eo, quod JMenziesiam caeruleum totum cingere po- . hum arctieum perhibent. | Certe enim nullibi ob- | servatam esse constat inde a Lapponia Rossica 4 7« usque ad 'Tunguscam, hoc est per "pum | circiter longitudinis gradus. | ^ .* 108. Pyrola grandiflora Bap. monogr. — Ha». P. rotundifolia RorTnB. in Act. Hafn. X. pag. 442. — S. P. groenlandica Woppao. in. Fl. Dan. tab. 1817. P. pumila HoRwEÉM. in Linnaeae I. pag. 514. : In Groenlandia Norrk, Islandia RorTTB., ad si- num Sti. Laurentii Cuawmiss. — 2p. — Observatio J. €l. Novrk ]|. | P. seen Did suae adscripsit RAprit synonymon adjecto dubi- tandi signo, quod, quum in utriusque auctoris: iconibus et adumbrationibus mil inveniatur sibi repugnans, hoc tantum significare potest, se Ra- dianam plantam non vidisse. Qua de causa| primitivum stirpi nomen non potui non resti- tuere. Observatio II. — P. rotundifoliam ScngANck. (la- brad.) hujus loci esse, memo dubitabit; num et aliorum florae septentrionalis et arcticae au- ctorum, quorum sunt Punsm, RicmanpsoN, GwELIN, Parras, incertum est, 109. Jyro/a mznor L.-—— P.et EM. IV a en. Inter Point- Lake et mare arcticum Ri1cHARDS.,| in Canada Punns., Groenlandia BRASEN., Islandia 53 |Hook., Lapponia WAHLENBER6., in omni Rossia et |Sibiria GEeonc., e.g. in Archangel Lxrcnm. (itin. III. pag..172.) ad Obum prope Surgut et ad Kanem flu- vium in Jenisei influentem Gur. (fl. sib. IV. pag. 128. No. 16.), ad Baical GEonc. (itin.), et in Unalaschka insula Cuawiss. | Tum in Germaniae, Helvetiae, Italiaeque supe- rioris planitiebus, montibus et subalpinis. In Ame- rica usque in. Pensylvaniam MuknrENBERe. — . 2j. 110. Puyrola secunda L. — S. Inter Saskatchawan et mare arcticum Ricnanps., in Canada et New - Yersey Punsm., Groenlandia Gix- SECK., Islandia Hook, Lapponia WaAnLENB., Rossia Bibirigque omni usque ad sylvarum terminos Crenn. "É sinum Eschholtzii Cnauiss. — Per Germaniam, Helvetiam, Italiamque supe- riorem cum praecedente, sed et paullo altius ascen- dens, et paullo latius patens versus meridiem. In America üsque in Pensylvaniam MvEHLENB. — 2j. Á1i. JPuyrola uuzflora L.— S. et EM. Ian. Inter Saskatchawan fl. et lacum servorum Ri- cCHARDS., in Canada PungsmH, Grcenlandia GiEsECK., Lapponia WAHLENB., Rossia e. g. ad Duinam, in ingria etc., in Sibiria usque ad Lenam et in AI- aicis GEoRe., nec non in Sibiria maxime orientali ViEDOWSK. |n Germaniae, Helvetiae. lEtaliae superioris pla- 54 nis et montosis. n America usque ad. Noyum Ebo- | racum Punsu. — 2. " v] * ] i4 "P" 112. Chimophila umbellata E T — Ran. CÀ. corymbosa PunsH. | Pyrola «umbellata L. In Canada et abhinc usque in Virginiam. Psn., in Suecia magis meridionali WARLENB. , Ingria Gon- TER., et in provincia lsetensi GwEr.. (fl, sib. IV. pag. 129. No. 18.), hinc inde etiam in Germania plana et submontana tenens, nullibi neque inter negue trans alpes, neque in vere arcticis.. — fb. 113. | lV'accinum. ulzgéinosum IL. — S. et EM. «5 FK. pubescens HonNEM. in Íl dan. tab. 1516. Kien Okak. — Die Heidelbeere. UT TUR ter INo. 10. (Empetrum) an Berglehnen.** HrnzBER6. In omni America magis septentrionali. praeser- tim cirea lacum Cycnorum Micsmaux, in Groenlandia GiksECK., Islandia Hook., Lapponia WAHLENB., omni Rossia et Sibiria boreali a mari Baltico "us- que in Kamtschatkam et in oppositis Americae oris PALLAS, in insula Unalaschka et ad promontorium Espenberg Cnmauiss. | In Germaniae septentrionalis planis, meridio- nalis montanis, Helvetiaeque subalpinis et alpibus usque ad nivalem limitem WanrENB. — . b. Observatio. Folia plantae Labradoricae paullo: mi- nora et subtus ad venas pilis paullo longio- e UUUUMMMVMOMMM mM. €nm—RRRR RP Rp EP RN 55 ribus vestita sunt quam Germanicae. 1 Majoris momenti discrimen non invenio. m -X 114, Vaccinzum: mirtilloidey: "reg. -— P. V. angustzfolium ArpBSI— ADT. . In Canada supra sinum Hudsonis- Punsw,, et in "Terra Nova Arr. .— dor (03. mi... aan 115. Va accinzum Yi 2628 xx n Lb — - & a ML 0 La. — 1.95 JF üchst mit No. 11. M 2.7, ium uliginosum) zusammen, * .HERZB. - | Inter Saskatehawan : fluvium et mare àrcticum. RüicmanpS., in. Canada Punsm., Groenlandia Gix- sECK., Lapponia WAHLENE;, Rossia Sibiriaque onmi Parr., Kamtschatka insulisque Unalaschka | et.:St,- Laurentii Cmawiss., et prope Nutkasund PENNANT., In Germaniae septentrionalis planitie," mediae australisque montibus et Sübelpinis ; sic etiam in Helvetia — f$. | | Observatio. Cl. Punsm plantam Americanam ait Europaeae multo robustiorem esse foliisque lar- gioribus praeditam. Contrarium ostendunt spe- cimina mea Labradorica, eam prae. se ferentes - formam, quam cl HookER in florae Scoticae »vol. Lk. (in nota ad pag. —.) positis n0- minavit. uiteg igo 116, | V. E Jfissum Scnnayck. —. S. . Ed r, 26 117. Scholléra Üxjcoccos Born. Vaccinium Oxycoccos L. — S. 5 -Üxycoccos palustris. PERS. . 0. vulgaris PunsH. 'nter-:Saskatchawan fl, et mare arcticum:. Ri- CHARDS., in Canada Punsm., Groenlandia. EeEpE (hist, pug; 70), Islandia. Hook., Lapponia Wan- LEN n Rossia totaque Sibiria usque in arcticam pla- gam, nec "non Vérsus orientalem oceanum et in Kantschatka Parras, in Unalaschka insula CmAwiss. ^^ In Germaniae Helvetiaeque. planitiebus -et ;mon- tibus; e. g; in Bructero, Vogeso Gwkr. (fl. bad.) etc; sed.nusquam in alpibus vel etiam subolpinis Wau- LENB.:: d —9 b. : 15 .4l , oL14 M 118. Empetrum nigrum L. — S.et EM. )Okak. — .,Bedeckt die Berge, | Füngt Znfangs Juny an zu grünen; blüht Anfangs July; Mitte August reifen die Schwarzen Beeren, die von den Einwoh- nern hüufig gegessen werden. ** HknzBER€. Inter Saskatchawan et mare arcticum. Ricnanps., ad sinum Baffini R. Bn., in Canadae maritimis Mi- €HAUX , Groenlandia Gikskck., Islandia Hoox.,, Lap- ponia WAHLENBE., in totae Rossiae Sibiriaeque plaga boreali a mari Baltico usque ad oceanum orientalem, nec non in Kamtschatka, insulis versus Americam sparsis ipsaque Americae ora Parras, ibique meri- diem versus usque ad sinum Nutkaensem PENNANT, et polum versus in tota regione circaà et trans fre- 57: tum Beringii, quousque exensa. est eniobatiide nayigatio Cuauiss. | dpenoud In Germania iis DNA ARA tuit montes occupat Herciniae, Alsatiae etc, In Helvetiae alpi- bus usque ad aeternam nivem, sed . vix infra 5700 pedum alátud, Wanews. a ; uei 22. Camp anulaceae. | 119. Campanula rotundzfolia | 8. linifolia WanrLEvwF.— EM. - ? €. Finifolia Misit nl vatitend) — -Nazn. C | ' Crescit haec Hide V variis iis inter Saskat- chawan fl. et Point- Lake RicHARDS. , in Canada Punsm., Groenlandia GiESECK, ; Islandia Hook., Lapponia WAHLENB., in Rossiae borealis provincia Ustjug LErEcm. (itin. HII. pag. 142.), et fere ubique inde a Newa usque ad 'T'obol fluvium Sibiriae Fark., ad Obi ostia SuyEF; Baical GEonc. itin., et fere per omnem Sibiriam .frequens GwEr. "(fl 'sibir. HI. pag. 161. No. 30.) Sed a nemine, quantum scio, trans Lenam, ad Beringii fretum .et in Americae occidentalis oris observata. Varietatem f. linifoliam expressis verbis indicant inter auctores laudatos et WAHLENBERG et RICHARDSON. : T Meridiem versus occurrit haec species in plani- tiebus eis- ef transalpinis; var. f. vero in Helve- |tiae subalpinis. In America usque m Pensylvaniam |MveBLENB. — X. | Observatio. C. — ScuRANCK, buc pertinere '60 4 | 193.. gy farm M m Punsn.. —TE..a A. groenlandica Honv En. - -(in fl. E a tab. 1585.) In Groenlandia Wonwusk. — 2L. Observatio. ntam Groenlandicam eandem esse ac Labradoricam, nemo facile. dubitabit, Vix autem clo. RicmanpsowN- assentirem ,::*qui' hanc ^ mostram , licet TOT] pro A. — PaLL. — bebotus ia g ANI sinoqqu.i - t "€ | , , LE ' E e , ; bw ZI IIO | 434. idi gnis alpimun IL. — p. Zntennaria alpina R. Bn. i 5i ni In: Melvillii insula R. Bm., inter Point-Lake el mare arcticum .RicHagpS., in Groenlandia Gik- SECK., lslondia Hook., Lapponia WARBLENBE., |In- gria et montibus Uralensibus Gkonc. , . ad Obi ostia ScjEF., ad fontes fluvii TTigeraek in alpinis Koly- wanensibus Parr. (itin. Il. pag. 568.), et Baiealen- sibus. Gone. (itin.), et forsan. in Unalaschka insula R. Bnows. (Melvill.) : Praeterea in Germaniae Helvetiaeque alpibus usque ad aeternam nivem WAHLENB. — 2L. | 125? .drnéca Doronicum Wurr. P. -—— | Observatio. Stirps. extra Germaniae, ^ Helvetiae, Italiaeque alpes nullibi observata. — Florae La- bradoricae civem esse, memo facile sibi | per- suadebit. | LI , N Ü 61 su Arnica montana B. alpina a ' A. angustifolia VAHL. (in Fl. Dan. 41524.) A. plantagznea PunsmH. — P. A. fulgens Ejusd. A. alpina IW ARLENB. (suec.) In Melvillii insula R. BR., ad mare arcticum Americanum Ricmamps., ad Missurim fluvium Punsm., in Groenlandia GiEsEck., Lapponia Liww. et Wan- LENB. (in fl. suec.) Eadem species praeterea in "Rossia media, montibus Uralensibus, in Sibiria prope Krasnojarsk, ad Lenam, Ochotam et in Be- ringii insula Gkone. In Germaniae septentrionalis planitie , tum in montosis e. g. Herciniae, et paullo altius in Helve- tia usque ad terminum Abietis WaHLENB. — 2L. 127. )Seneczo pauczffTorus Punsm.— P. Circa. Saskatchawan fluvium Ricnagps. — 2. 198. "Tlusselamo palmata Arr. — . Arr. et P. Inter Saskatchawan fluvium et Point - Lake Ri- CHARDS., in Terra Nova Arr. — 2L. 120. Erzseron alpénus. L. — P. ? E. uniflorus L. Si revera. .É, uniflorus specie non differt, nec ex- cludendum est PArrLAsir synonymon, crescit haec stirps ad oras maris arctici Americani RicHanmps. (E. uniflo- 62 rus), in Groenlandia Hookrn, Gikskck. (E. unifl.), in Islandia Hook. , Lapponia WauLENB., in Sibiria ad Obi ostia et ad Jenisei inferiorem prope 'Turu- chansk (Mangasea olim) Sujskr (apud PALL. in itin. III. pag. 33. et 322.) Tum in alpinis Scotiae, Helvetiae ete, — 2L. Observatio. Utrum E. alpinus L. et uniflorus L. specie - differant nec ne, ex herbariis dijudicari nequit. Sed jam alia in definiendo stirpis nostrae ambitü oritur quaestio, utrum planta Sibirica huc per- tineat, an ad zdsterem montanum Ricnanps., qui teste clo. auctore in herbario ParrAsi falso no- mine JErigerontis alpini asservatur. 130. ster strictus Punsm. — PV. Ad sinum Hudsonis et in montibus Pensylvaniae altioribus Punsg. — 2l. | 131. .So/idago Virga aurea L.— P. ec EM. Okak. Inter Saskatchawan Ííl. et lacum servorum Ri- CHARDS., in Lapponia WAHLENB., in Finnia, Ingria GEonc., ad Wytschegdam fluvium provinciae Ustjugen- sis LkPEcn. (itin. III. p. 172.), in omni Sibiria usque in Kamtschatkam nusquam non obviam; etiam in in- | sula Beringii Gwkr. (fl. sibir. lí. pag. 164. No. 136.) - In Germaniae, Helvetiae Italiaeque superioris pla- "d nitiebus, montibus ipsisque alpibus. — 21. — 63 132. - Solidago rper: acd — EM. 04 (f. — y, JF üchst unter. der grüsseren (S. Virga aurea). Blüht Ende August. — 2: ? Caule simplicissimo subflexuoso, superne pube- scente, foliis ovatis acuminatis in petiolum decurren- tibus inaequaliter argute serratis glabriusculis, flori- bus racemosis, mediis binatis, ecalyeulatis, ligulis elongatis. | Caulis subpedalis erectus vel leviter adscendens, parum flexuosus angulatus, inferne glaberrimus medio pubescens superne inter flores cum pedunculis sub- villosus. Folia ovata, summa lanceolata, acuminata inaequaliter serrata, serraturis mucronulatis, venosa, margine et ad venas subpubescentia, ceterum gla- berrima laete viridia, radicalia et caulis inferiora longissime, superiora sensim brevius petiolata, omnia in petiolum decurrentia. —Fiaecemus terminalis, pe- dunculis patenti-erectis, infimis et supremis simpli- cibus unifloris mediis saepe pedicello laterali auctis bifloris, ita ut dichotomi essent dicendi, nisi bractea unica pedicello ad basin subjecta dichotomiam spu- riam esse ostenderet. .;4nzhodium duplo majus quam Virgae aureae, nullis bracteis in pedicello suffultum, squamis lanceolatis acutis glabriusculis subsquarro- sis, interioribus exteriora longitudine vix superanti- bus. Pl/osculi numerosiores, radio longiore aucti, foveisque paullo profundioribus insidentes, ac in Virga aurea. Zchenia et pappus non differunt. 3 Dignoscitur itaque a S, J'irga aurea, cui valde affinis, praesertim «) foliis inferioribus minime sca- 64 bris nec obtusis, 5) inflorescentia, c) pedicellis ebra- | cteatis, d) anthodii magnitudine, e) squamis ejus- dem subaequalibus. — Ad S. cambricam, sitve spe- cies peculiaris, an non sit, propius quidem accedit et inflorendi modo et florum magnitudine; sed ab hac quoque differt «) foliorum forma, 5) scabritiei defectu, c) anthodii squamis subaequalibus, d) toto denique habitu. 133. SSoldaso multiradiata .Arr. — — Arr. Punsn. e£ EM. O ka £F. — ,,Die kleine gelbe Blume. 77 üchst zwischen Grus und Steinen. Blüht mit der grossen (S. Virga aurea). ** Hknzs. — 2f. Caule villosiusculo, foliis lanceolato - spathula- tis glabris ciliatis, floribus subcorymbosis, ligulis elongatis. Caulis in meis speciminibus non erectus, sed ascendens vix spithamaeus sulcato-angulosus ex viridi rubicundus inferne glaber superne una cum peduncu- lis et pedicellis subvillosus. ^ .Fo/ia praesertim infe- riora lanceolato- spathulata obtusiuscula, suprema lan- ceolata integerrima ciliata, ceterum glabra. — 4nffo- rescentia varia, in aliis corymbosa, pedunculis infe- rioribus saepe unciam longis filiformibus , desinenti- bus tanquam in cymam 4-65-floram, superioribus . sensim brevioribus minusque divisis ; in aliis simpli- cior et compactior est, ut quodammodo racemosa dici possit. Pedicelli omnes bractea suffulti, ceterum nudi. J4nihodü squamae interiores sensim longiores. 65 Rapis copiosus, sub anthesi haud angustior ac in | affinibus, sed ligulae ante statimque post anthesin convolutae, unde angustior apparet. 134. AecMllea Va, ue B. "ater — EM. O0Okbokt. — 4 ScAdifiloce JFüchst an san- digen Stellen; blüht zu Ende ugust.* Hrenzs. Crescit species haec polymorpha variis formis inter Saskatchawan fluvium et lacum Servorum Ri- CHARDS., in Groenlandia GiksEeck., Islandia Hook., Lapponia WAHLENB., Rossia et Sibiria omni, latitu- dinis gradum 62dum transiens, in insulis orientalibus orisque Americae oppositis GEone. Per omnem Germaniam Helvetiam Italiamque in planis et montibus, et sub alia forma, quam .4. atra- Za: dixerunt, usque in summos alpes. — 2l. Observatio, Specimina mea Labradorica, insignem quidem varietatem , sed neutiquam peculiarem speciem constituentia, sunt pedalia et altiora, Folia iis bipinnata glabriuscula, rachi alata la- cinüsque integerrimis. 4nihodia solito paullo majora, squamarum marginibus nigricantibus. Rapnu ligulae aeque majores. Nec ab 24. Mil- defolio vulgari nec ab 24. Millefolio y atrato (4. atrata. Lix.), quae saepe foliis bipinnatis ludit, igricantem meam et inter utramque in- termediam divellere ausim. 5 66 241. Caprifoliaceae. 135. WFüburnum acerifolium. LL. — S. Antea septentrionem versus non ultra Novae An- gliae fines observata erat; abhinc vero meridiem ver- sus usque in Carolinam Punsm. — 5. 136. Cornus suecica LL. — Siws et EM. C. herbacea o. Parr. O bak. — ,,"4n Berglehnen; blüht Anfangs July. | Hat keine. Frucht. HknzB. In Groenlandia ScurEcmTrEND. et Cmawiss. (in Linnaeae vol. HI. pag. 138.), Lapponia WAHLENB. in Rossia et Sibiria boreali omni a mari Baltico us- que ad oceanum orientalem PArLas, in Kamtschatka, Unalaschka et Chamissonis insulis Cnauiss. Per Sueciam usque in Germaniae septentrionalis planitiem, ubi observata est in Pomerania, Oldenbur- gia, Frisia orientali ete. MEnT. et Kocu. — 2L. 137. Cornus canadensis LL. — Sis et SCBRANK. €. herbacea 0. Parr. Inter Saskatchawan fl. et lacum Servorum Ri- CHARDS., in Canada Punsnm., "lerra nova ALSTROEMER (apud Parr. in fl. ross.), in Beringii insula Painr., et in Unalaschka Cnmawiss. — 2L. Observatio. Aegre me cohibui, quin b. Pallasium secutus hane ad praecedentem speciem retulis- sem. Quidquid enim excogitarunt ad. utramque tuendam speciem, aut minus verum est, aut in speciminibus promiscue cretis modo sic modo ali-- 67 ter se habet. Unicum quod superest discrimen, consistit in florum colore: C. suecicae atro-ruben-' te, C. canadensis albo. Sed ne hoc quidem satis constare videtur. Nam ex Parrasiro in C. cana- densi stylus una cum perianthio albus esse so- let, in ejusdem plantae icone apud Si«s in Bo-- tan. Magaz. tab. 880. perianthium quidem album, stylus jam ruber depingitur. 25. Umbellifera e. 138. Jrehangelica officinalis Horru. Angelica Archangelica L. — S. A. lttoralis W'ARLENB. carpat. In Groenlandia GiksEck., Islandia Hook., Lap- onia WaAHLENB., Rossia Sibiriaque omni usque in agam arcticam et Kamtschatkam Gkone. In Sueciae Germaniaeque septentrionalis planitie- us, et forma quodammodo. mutato in montosis e. g. sylvae 'Thuringensis, alpiumque Austriacarum Helve- icarum, Italiae. — qf. 26. Saxifrageae. 139. Saszfraga 4ixoon JAace. — P. et S. IS. Cotyledon FtorTB. (in Act. Hafn. X. pag. 444. tab. 2. fig. 9.) In Groenlandia Vanur fi., (ubi S. Cotyledonem indicavit GresECKE,) Islandia Rorrm. l. c., et forte in Canada Punsn. Desideratur in Scandinavia et Britannia, sed 5 X 68 frequentissima est in Austriae Helvetiaeque alpibus, inde a termino nivali descendens hinc inde usque in- ter Juglandem WaurENs. — 2L. Observatio. | Quam ob singularem distributionem geographicam plantam Americanam atque Islan- dicam ab Austriaca atque Helvetica specie dif- "ferre suspicatus eram, donec specimina Groen- landica sedulo examinata contrarium me docue- runt, | 140. Saczifraga stellaris L. — P. Kraut mit Aloeblüttern Anm. (Spüz- bergische Rieisebeschr. pag. 42. no. 1. tab. G. fig. a.) In Canada Punsn., Groenlandia GiEsEck., Islan- dia Hoo&., Lapponia WaHLENB., Spitzbergen Manr., in Sibiria orientali inter Bielajam et lanam fluvios GwEL. (fl. sibir. IV. pag. 163. no. 75.) Meridiem versus in Jemtlandiae Scotiaeque al- pinis et subalpinis, mec inferius in Helvetia Austria etc. — 2L. 141. Saxzfraga nivalis L. — P. In Melvillii insula R. BR., inter Point-Lake et mare arcticum Ricgmanps., in Canada Punsm., Groen- landia Gieskck., Islandia Hook., JLapponia WaAn- LENB., Spitzbergen Hook., in monte Ural prope Wer- choturje supra arborum. regionem Lkrkcnm. (itin. HI. pag. 64.), versus Obi ostia Suskr., et in Sibiria bo- reali-orientali Gone. Vidi etiam ex Unalaschka insula. Meridiem versus in Suecia non citra Jemtlan- 69 diam WAHLENBE., in insulis Faeroensibus Law», al- .| pibus Seoticis et Cambro- Britannicis Swrrm., in Bo- hemiae Sudetis HosT., et in summis Arverniae alpi- j| bus DC., praeterea in Europa quantum compertum | habeo nullibi. In America vero in Virginia GroNow., |Pensylvania et Tenassee MvEHLENB. — 2j. 142, Saxzfraga oppositzfolia .L. — P. et S. In insula Melvillii et ad sinum Baffini R. Bn., inter Point- Lake et mare arcticum RicHíaRps., in 'l'lerra nova Punsnm., Groenlandia GiEskck,, Islandia Hook., Lapponia WaHLENB., Spitzbergen R. Bn., ad lacum .Baical saepe fere supra glaciem Gkone. (itin.), ad Lenam ubique, inter lacutiam et Ochotiam urbes et in parte Sibiriae boreali- orientali GEone. in Suecia non citra Jemtlandiam WAHLENBE., Scotiae subalpinis Swrrg.; in Helvetiae alpibus vul- gatissima alte adscendens, sed vix unquam infra Pini piceae terminum descendens WAHLENB. — 2L. 143. Sarifraga aexoides L. — P. IS. autumnalzs L. Inter Point- Lake et mare arcticum Ricnanbs., in Terra nova Punsm., Groenlandia Vanr fi, Islan- dia Hook., Lapponia WAHLENE., Rossia ad mare -septentrionale GEone. Meridiem versus in Suecia usque in Herdaliam WAHLENE., Scotia SwrrH., tum in Vogeso variisque Palatinatus montibus GwEr. (fl. badens.), ad ipsa Rheni littora prope Basileam HackwBAcu (fl. basil.) et in Helvetia ad montium subalpinorum radices et 70 abhine ascendens ad Fagi terminum et paullo altius|:! WAHLENB. — 2. 144. Sazzfraga rivularis L. — P. 2S. Ayperborea HR. Bnomx. (Melvill.) Si S. Ayperborea R. Bn. non nisi hujus varie- tas est, ut ipse suspicatus est cl. auctor, tunc inci- pit ex Melvillii insula. Certe vero crescit in Groen- landia Greskck., Islandia Hook., Lapponia WaAn- LENB., Spitzbergen Hook., in Rossia ad montem]. Ural prope Koswa Lkrkcm. (itin. III. p. 73.), in montosis versus Obi ostia Su;yEr, ad Angaram et Ir-|: cutum, Majam et Judomam fluvios GwEr. (fl. sibir. IV. pag. 170. no. 82.) Possideo etiam specimen ex insula St. Laurentii. | Meridiem versus in Suecia usque in Jemtlan- diam meridionalem WaHLENB., in Scotiae alpinis SurrH, — 2L. 145? MSaxfruga sibirica L. — P. Etiam in 'Terra nova Punsu. — 2L. Observatio. «uum jam ipsius LixNAxs $. sibirica vel gravissimis prematur tenebris, ut apparet ex ManscnH. BikE. fl. taur.-cauc. III. p. 293.: de hac planta nil divinari licet. 27. Crassulaceae. 146. JHhodeola rosea LL. — S. 5 : ! Sedum MHhodzola DC. | In Groenlandia sed non ultra 65um latit. gradum GIESECK., in Islandia Hook., Lapponia WAHLENB., | 71 j ad Uralem GEeone., ad Obi ostia SuJEF., in montibus | Kolywanensibus FaArk., et ad Uracum, Ochotum, Ma- |recanum, orientalis Sibiriae fluvios GwEr. (fl. sibir, IV. pag. 174.) Meridiem versus in Suecia non nisi ad Herdaliae |fines. In Scotiae Angliaeque summis montibus, rarius |etiam ad oras marinas praeruptas SwrrH., in Helve- |tiae alpibus inter 4000 et 7000 ped. altit. DC. — 21. A 28. Onagr.ea e. 1g. Epilobium latifolium LL. — P. - Ad oras maris arctici Americani RicmnaRDps., in Groenlandia GiEsEck., Islandia Hook., in Rossia e. g. ad Kamam fluvium, et in Sibiria ad Kamam et Irtim Fark&., tum in montibus Baikalensibus et ad Lenam inferiorem Gwrr. (fl. sibir. IH. pag. 164. mno. 34.); in Kamtschatka REpowsk., Chamissonis - insula, Unalaschka Aleutorum et in Curilis insulis Cnawiss., nec non in ipsius Americae oris occiden- £alibus, licet forma paullo mutata Pumnsm. — Nullibi itaque non obviam in terris borealibus, excepta Scan- | dinavia et ejusdem longitudinis geographicae insula Spitzbergen. — 2L. 148. Epilobium angustzfolium LL. — S.et EM. E. spicatum Lax. | Oak. — ,, Die blaue Blume. | JF üchst in Gesellschaft zwischen Steinen. Blüht Ende "August. € | | | Inter Saskatchawan fluvium et mare arcticum Ri- CHARDS., in Canada Punmsm., Groenlandia GiksEck., 72 Islandia Hoox., Lapponia WanLENE,, Rossia Sibiria- que omni usque in plagam arcticam, et orientem ver- sus in Dahuria et ad Jenisei fluvium GEonc.. Abhine| usque in Kamtschatkam nondum observatum est, Sed in Unalaschka insula et ad sinum Eschholtzii Cma- MISS, | Meridiem versus in omnibus terris cisalpinis loca plana et collina, in Italia superiore montana et subal- pina occupat, sed vix unquam alpes WAHLENB. (Helv.) Porriwi aliique. In America usque in Pensylvaniam Punsm. — 2. Observatio. Nullibi speciosius esse, ac in summo Lapponiae septentrione, jam olim observavit cl. WAHLENBERG,. Sed ne superetur vereor Lappo- nica planta a Labradorica. Huic corolla non rubra, sed violacea, calyx intense ruber, ger- men brevius ac apud nos, ex rubro violaceum, et omnia vegetiora, 149? JEpobium pauczflorum ScH RANK —8. LA PE Observatio. Planta dubia, de qua ipse auctor: ,.Antecedentis, inquit, forte varietas.** Si flo- res revera sunt regulares, pro peculiari specie habenda est. Caulis vero non nisi semipedalis nullius momenti est. Ad Obi ostia cl. Suykr £. angustifolium caule vix triunciali observavit. 150? JEpilobium alpénum LL. — P. enc pa | 73 151? JEpilobium alpestre — S. ie. 21? -" Observatio. nter dubias retuli hanc et praeceden- tem, de plantis tam intricatis, absque descriptione enumeratis, nil statuere audens. 99. Halorrhageae. 152. ZHppuris vulgaris Le — B, Inter Saskatchawan et lacum Servorum Ricnanps., in Canada Punsnm., Groenlandia, sed non ultra 60? la- tit. GiEsECK,, in Islandia Hook,, Lapponia WARLENR., ARossia omni Fark., et Sibiria omni usque in Kamt- schatkam et polum versus ad Lenae ostia Gwxr. (fl. sibir. III. pag. 7. nr. 1.), nec non ad Obi ostia SuJkr., ad fretum Bonae Spei alibique in Aniérica maxime oc- €identali Cuauiss. Praeterea in locis idoneis totius fere Europae, exceptis forte terris maxime australibus. In America usque in Pensylvaniam Punsm. — 2. 30. Lythrarieae. 153. Pepülis Portula LL. — 8. In Scotia Hook., omnique Britannia SwrrH., in Lapponia meridionali passim, frequentius vero in Sue- cia WAHLENB., in Finlandia, Ingria omnique Rossia media GEkoRe. | Per omnem Germaniam Italiamque superiorem Io- cis depressis, rarius in montibus, e. g. Carpatorum subalpinis WAHLENB. (Carpat.) — (Q. 74 3t^ f osa'ce8 wo M JC and 154. Potentilla. emargénata Punsaz. — p ' .et EM. | INazn. — 2l. Observatio. Desunt in speciminibus meis radix ei|! inferior caulis pars. Apicem versus caw/is gra- cilis est, in ramos paucos divisus. Folia ter. nata, pilis subpatentibus longitudine inaequalibus hirsuta. | Stipulae ovatae integerrimae obtusius- culae. — oliola inciso - dentata, dentibus obtusis, ad basin cuneata, intermedium sessile, laterali extus in petiolum subdecurrentia. Pedunculi elon- gati graciles pubescentes uniflori, Calyx hirsu- tus, laciniis majoribus acutiusculis, minoribus obtusis. Petala calyce subduplo longiora obo- vata profunde emarginata lutea, ad lentem inten- sius venoso-striata. — In CaNporLm Prodromo haec species omissa est. 155. Potentélla nivea LL. — P. et S. P. groenlandica. FR. Br. (in Koss voy. teste ipso in Parry's voy.) P. macrantha LEDEnB. (in act. noviss. Petrop. V. pag. 544.) In Melvillii insula et ad Baffini sinum R. BR., inter Point-Lake et mare arcticum RicmaRbs., in Groenlandia RorrE. (in Act. Hafn. X. pag. 451. tab. 7. Nr. 22.), et sub variis nominibus alii, in Lap- ponia WAHLENE., Spitzbergen Hook. — "Tum in Si- biria omni Gur. (sibir, HL. pag. 183. Nr. 33.), Kamt- 79 schatka REpowsk., ad sinum St. Laurentii inque ejus- dem nominis insula, ad simum Eschholtzii. Cnaurss.,. nec non in Unalaschka insula Fiscm. (apud R. Bn.) Praeterea nullibi quantum scio, nisi in summis Helvetiae Italiaeque alpibus, et, quod vix credibile, in ericetis prope Nantes BoxAwx (in DC. fl. fr.). — 2j. 156? JPotentzlla opaca IL. — P. In Sibiria LERMANN (potent. monogr.) et in omni Europa temperata, sed neque in alpibus neque in ter- ris reliquis septentrionalibus observata est, uam ob rem inter dubias florae Labradoricae species seposui. 0-2 157. Photentilla maculata Pounn. P. salisburgensis HAENK. P. filiformis Vir. P. rotundifolia EgvsDEM. Halleri SERING. alpestris H ALL. fif. erocea ILEBR 4. (non Harr.) aurea SuiTH (non L.) — S. P. verna 8. I AER LENA. NONO In Groenlandia LEeBwANN, Islandia Hook., Nor- wegia LEmw., Lapponia WAHLENB., Rossia frigida Gxeonec. | Meridiem versus in Suecia Jemtlandiae alpestria non deserit WAHLENB., similibus locis crescit in Bri- toennia SurrH., tum in mediae Europae alpibus et Py- yenaeis, —- 2|. Observatio FM. . Potentillum auream | SCHRANK. liuc 76 spectare, nec ad veram P. auream L., tum ex ipsa patria conjicio, quum haec in terris septen- trionalibus nondum reperta sit; tum etiam ex duplici plantae varietate, quas observavit cl. SCcHRANK., petolis et maculatis et immaculatis, in JP. maculata jam saepius, in vera P. aurea nunquam observata. Observatio II. Vix ulla plantarum species novis nominibus magis vexata et obscurata est quam haec. Uno eodemque anno 1788 eandem vel de- | texerunt vel tanquam peculiarem speciem distin- xerunt HaENKE, PounRET et VirLARS. Quorum hie peccavit in eo, quod pro unica specie sta- tim duo finxit nomina, Inter nomina et Haen- keanum et Pourretianum prius, quoniam de loco. natali sunitum est, alteri postponendum, species- que nostra nonnisi P. zaculata PovRR. in po- sterum sálutanda est, cogentibus nomenclaturae | legibus, tam usu quam ipsarum. praestantia san- citis. 158. Jotentélla anserzna .L. — P. et S. Inter Saskatchawan fluvium et lacum Servorum | Ricmanps., in Canada Punmsm., Islandia Hook., Lap- | ponia WAHLENE., omni Rossia Sibiriaque etiam írans | 62um latitudinis gradum GEone., in Kamtschatka, ad | sinum Schischmareffii pluribusque regionibus arcticis | circa Beringii fretum Cnawisso. | Praeterea per omnem fere Europam in planitie- | bus montibusque, in Galliae alpibus adhuc supra 5000 | ped. alüt. DC. (in Mém. d'Arcueil.). In America us- | 71 |-que in Pensylvaniam Punsm., et in ora occidentali | usque in Californiam Cnmawrss, — 2j. Observatio. €l. Punsmg: ,Specimina Labradorica, ait, petalorum forma ab Europaeis differre vi- dentur; obovata sunt, calyceque longiora. — Sed eadem nunquam aliter vidi in Europaeis. Eandem plantam jam etiam KomrwEISTER apud cl. ScaRANK pro nova habebat specie. Sed con- trarium affirmat cl. ScunaNk. .159. Phetent?lla palustris Scopr. — EM. Comarum palustre L. — 8. iVazn. Inter Saskatchawan fl. e£ lacum Servorum Ri- | €HARDS., in Canada Punsm., Groenlandia GikEsEck., Islandia Hook., Lapponia WanrENB., Rossia Sibi-- riaque arctica etc. usque ad Baicalem GkoRe., omni- que regione Beringiana Cnauiss. In totius Europae temperatioris planis usque in Italiam superiorem PorLiN. adscendens autem in Jura monte (et forte alibi) ad 5000 ped. altit. DC. In America usque in Pensylvaniam Punsm. — 2. 160. JDryas octopetala LL. — 8. D. chamaedryfolia PERS. Inter Saskatchawan fl. et lacum Servorum Ri- C€HARDS., in Canada Punsnm., 'lTerra nova. Cnawiss., Groenlandia GiEksEck., Islandia Hook., Lapponia WaHLENE., Spitzbergen R. Bn., in Uralensi jugo Lk»kcn. (itin. HI. pag. 64.), ad Obi ostia et ad Je- nisei fl. inferiorem prope TTuruchansk SujEkF., in mon- 78 tibus Baicalensibus Gkonc., et ad Lenam, Aldanum, Majam et Judomam fluvios Gwxr, (sibir. III. pag. 188. Nr. 44.), ad sinum et in insula St. Laurentii €na- MISS. Meridiem versus in Scotia elatiore Surrg., Sue- ciaque usque ad Jemtlandiam WanrLENB. — "Tum in Austriae Helvetiae aliisque alpibus et subalpinis WAn- LENB. — 2j. Observatio. Dryadem octopetalam, quam in Plan- tar. Hassiae indig. Enumerationem recepit b. MoENcH, ipse, ut vulgo fertur, cum aliis quibus- dam ex horto transplantavit in montem Meissner, florae divitis nimium cupidus. Sed quidquid sit, hodie ibi non reperitur. | 1601. ZAuaóus zdaeus L. — S. Inter Saskatchawan fluvium et lacum Servorum Ricmanps., in Canada Punsm., Lapponia meridionali WaAHLENE., Rossia Sibiriaque omni, etiam in pigs arctica usque in Kamtschatkam GEonec. In omni Germania adhuc planities, in Italia su- periore jam vero montes tantum incolit. Alpes non attingit WanrENBERG, Porrii, Dkecawp. — 5b. Observatio. Rubum idaeum Nutkaensem PENNANT., et insularum Sibiriae orientalium GkoRa., sedulo praeterii, quum ad £t. spectabilem Pvnsn. perti- nere videatur. 102? JZubus flagellaris W'rLLp. — 8S. Observatio. | Ad. manca specimina dubitanter huc relatus, Án ad £K. saxatilem 9. Canadensem Ra- 19 CHARDSONH spectet, quaerit cl. NkEs ab EskEs- BECK in R. Bnoww. Opusc. I. pag. 489. 103. Zubus arcticus L. — P. S. et EM. A. acaulzs IHrcz. JH. pistillatus SurTrER. — Swrrn. O0 Lak. — n Bergen und in "Thülern, wo es trocken ist. Blüht Anfangs August. 'lTrügt heine Beeren.** HERzB. Inter Saskatchawan fluvium et lacum Servorum Ri- [HARDS., in Canada ad sinum Hudsonis Punsn., "Terra i0va Cnawiss., Groenlandia Vanr f£7., Lapponia W An- .ENB., Rossia ef Sibiria boreali usque ad Kamtschat- lam et orientalis insulas oceani, sed non pertingens maris glacialis insulas Parr. Attamen ad Obi stia eum observavit SuvjEF., in Chamissonis insula Capite Bonae Spei Cnauiss. Meridiem versus in Suecia usque ad summum fi- hem Elfdahae Wermlandicae WAHLENB., ef rarius in Scotia elatiore et propinqua insula Mull Swrrng. — 2j. Observatio. Caulis speciminum Labradoricorum hu- milior, interdum vix ullus; petala nonnunquam, at non semper, longiora, et func apice non emarginata, sed saepius subcrenulata. ^ Calycis laciniae contra angustiora. Sed etiam inter spe- cimina mea Lapponica et Suecica, licet flores iis semper paullo minores sint, plura observo peta- lis integris quam emarginatis; nec desunt calycis laciniis sat angustis. Quod ad pistilla attinet, in planta sterili magis approximata esse solent quam in fertili. — Sed in tota Lapponia baccas 80 eam vix maturare, jam ex clo. scimus WAHLEN- BERG; eft ad Labradorica specimina adnotavit HknzBERG: ,,Trügt keine Beeren. Filamenta denique dilatata, quibus cl. SERINGE apud Cax- DOLLIUM Atubi pistillati diagnosin stabilire cona- tus est, speciminibus Fubi arctici Europaeis neu- tiquam desunt. Nonne sufficerent haec ad delen- dum A. pistillatum Surrn? 164. ZAubus Chamaemorus LL. — S. et EM. AR. stellatus Swrrn. Oak. — ,Trügt Ende August reife Bee- ven, die von den Einwohnern hüufig ge- gessen. werden, und 4kpik heissen. |n Bergen und in 'Thülern, wo es trocken ist.* HrnzBb. Inter Saskatchawan fluvium et lacum Servorum Ri- CHARDS., in Canada Punsm., Groenlandia GiESECK., Lapponia WanHLENBE., Rossia Sibiriaque borealibus ad maris oras glacialis et in promontoriis insulisque ma- xime borealibus Kanin- Noss, Nowaja Semla, promon- toriis Obiensibus etc., etiam in Kamtschatka et insulis Americam versus sitis Parr., ad sinum Eschholtzii et in insula Chamissonis Cuawiss. Meridiem versus in summis Scotiae Angliaeque montibus Swrrm., in omni Suecia usque in Scaniam sylvaticam WAHLENB., nec non in Borussia HAGEN., Polonia SzuBERT, et Silesia ad Albis fontes Gokr- PERT. Sed nullibi in Germania occidentali. — 2I. Observatio. *"Variat et haec stirps, ut antecedens statura robustiore et debiliore, stipulis omnibus " ..81 obtusis integerrimis et superioribus acutis plus - minusve inciso-dentatis, calycis laciniis latioribus et angustioribus, petalisque obovatis obtusissi- . mis, et lanceolato-oblongis acutiusculis. — Sat magnam possideo speciminum copiam ex Una- ^ laschka insula, plantae Borussicae et Suecicae :;:. adeo. dissimilium, ut primo intuitu seductus, clo. -^^-. SkniNer0 assentiens, pro peculiari specie, et qui- dem A. szellazo Surru. habuissem. — Comparatis ^" «vero plurimis aliarum terrarum speciminibus, fz- cum stellatum non modo Unalaschcensem SEnIN- ^. €, sed etiam Canadensem SwiTHII, meram esse Rubi Chamaemori varietatem. intellexi. Ri Pv ioi niis, .165. .4melanchzer ovalis Mznzic. Puyrus ovatis WW 1rLLD. — 8S. -ronéa ovalis PEns. ^£ Vulgatissima in arenosis circa Saskatchawan flu- vium et alibi in America maxime septentrionali usque &d gradum 62um latitudinis Ricnanps. Meridiem versus usque in Carolinam Punsm.— f. 106. Pyrus ducupars; DC. .. . Sorbus Aucuparia LL. — 8. In Groenlandia GiEsECK., sed non nisi austra- liori CRANz (Histor. von Gronl. Y. pag. 87.), Islan- die .Hoox., Lapponia WanHrLENB. "Tum, PaLLasio teste (nescio an. hic satis. certo), per omnem Rossiam .et.Sibiriam borealem usque. ad Oceanum ^rientaleni, Àn-Kamtschatka. insulisque. versus Americam extensis. Meridiem versus per omnem fere Europam in syl- 6 82 vis vulgaris est, in Helvetiae alpibus adscendens us- que ad Abietis terminum, sed ih frutescens: WAn- LkNBERG. — fb. | , eiditoiiemean: 39 Observatio F. Cl. "NBI Mae Ld »vel in Groenlandia fruticem potius, ibi non esse: spon- taneum, sed olim ex Islandia: Norwegiave 'intro- ductum esse putat. Cui opinioni ejusdem stirpis praesentia in 'T'erra Labrador e s terris arcti- cis adversatur. AX. mh "Observatio II. Cl. de Cnawuisso in. Kanityeinstko no- vam detexit Pyri speciem Aucupaáriae- proximam, quam cum clo. de ScnrEenTENDAL salutavit Py- rum sambucifoliam ; veram autem P. Aducuparia nec in ipsa Kamtschatka nec in terris ypropingnis reperit. Hinc dubia redduntur, quae de Zducu- pariae extensione per Sibiriam et abhinc orien- tem versus protulerat b. PALLAS. .. 167. | Crataegus coccinea. Lixx. P. - In Canada, :et abhinc "—-— in Caralinant imis cbe ibis 32. wepdcimemeagem ns X .001 168. .stragalus alpinus IL. — - P. et EM. Maca. deir agmina DC.. duao1x] n] AN an. QOO i) S6£4A8J r1oil In Melvillir omi R. Bn., inter ES o. flü- vium et mare drcticum, etiam ad Hudsonis sinum prope York Factory RicHARDs., ' in Lappouia 7WAHLENR:, Finnlandia, monte Ural, Sedan d ad Lefaim, mec non in Kamtschatka Geoge, — 70; 00001. (0 83 Meridiem versus in Suecia usque ad Herdaliam, in Helvetiàe subalpinis et'alpinis WAHLENB., ibique in-- ter — et 8500. — altitudines DC. — Se 169. ar niue i ^u ccs t PR DC. A. nécibehys ]Hrcz. (non DC.) — | p. Etiam in Canada nat Punsm. — At. 33. -P dip ax et aea ea 170. Papaver nudicaule L. — P. P. radicatum RorTTs. In Melvillii insula et ad Bafüni sinum R. Bn., ad oras maris arctici Americani RicuáRDs., in Groen- landia tam occidentali quam orientali Hook. et Gik- |sECK. (qui inter P. nudicaule et radicatum distinguit), | Islandia Hook&.,.Foeroénsibus insulis Lawpr., Spitz- bergen R. Bn., Norwegia in montibus Dovrefield Ox- DER (in Fl. dan.), im editioribus montis. Uralensis Parr. (itin. HI. pag. 316.) et septentrionem versus descendens usque ad Obi ostia Sv3EF., ad 'Tschulym Jenisei Angaram fluvios G&onc.,: et abhinc usque ad Kamtschatkam GwEr. (IV. pag. 180), in insulis Una- laschka, St. Georgii, Chamissonis, St. Laurentii ejus- demque ad sinum nominis Cnawiss.. In temperatis. prorsus desideratur. — - d B 34. OCruciferae. |.471? ..Draba muricella WABLENB. |... lotos 2*4r.nvalis LrLIENBL. (non L.) — P. "s^"Siquidem est, quae esse fertur, eadem crescit ad ffini sinum R, BR., inter Point-Lake et mare arcti- 6 L1 84 cum Ricmanps., in Groenlandia occidentali GrESECK., et orientali Hook,, Lapponia WanLENB., Sibiria ad Lenae ostia et in Americae borealis ora. occidentali DC. (syst. veget.). Sed an revera planta —— hujus sit loci, incertus est cl. DC. "- 172. Draba contorta Ennn. Dr. £ncana IL. (sp. p.) — P. Dr. éncana (. contorta WF. AHLENB. (suec.) ? Dr. znc. prima ScuLECHT. et .Cuan. (in Linnaeae I. pag. 23.) In Groenlandia ut. videtur occidentali HonNEw. (apud DC.) et orientali Hoox., Islandia Hoox., Sue- cia WARHLENB., Esthonia Fiscm. (apud D€.), insula Unalaschka N&grsow (apud. DC.), et sb vera nostra synonyma, in Kamtschatka, insula St. Pauli et pro- montorio Espenberg Cmauiss. Praeterea in Scotia, tue in Pyrenaeis et Can- caso DC. (syst. veg.) — 173. Drabá 2zncana L.. suec. Dr. confusa Eunz. — DC. ? Dr. £nc. altera ScuLEcnuT. et Cna4- MISS. (in Linnaeae I. pag. 24.) In Islandia Hook., Lapponia, Sueciaque Wau LENB., Rossia media ad Okam et Suram fluvios et i Sibiria Isetensi FALK., alpibus Altaicis PavniN. (apu DC.), in.Kamtschatka La4wesponr. (apud. DC.);.- 835 si vera nostra synonyma, etiam in Unalaschka insula Cnauiss. | Praeterea nonnisi in Valesia et Caucaso observata est DC. (syst. veg.) — c^. 174. Arabis alpina L. — P. In Groenlandia utraque GiksEck. et Hook., Is- landia Hoo&., Lapponia WAHLENB., Archangel usque in plagam arcticam GEonc., tum ni fallimur in monte Ural circa Koswae fontes LEPEcn. (itin. II. pag. 70.), ad Obi ostia SujyEF, et ad Baical Gkonsc. (itin.) Meridiem versus in Suecia usque ad Jemtlandiam- WAHBHLENB., tum in omnibus Europae mediae tractibus alpinis a Pyrenaeis usque ad Carpatos DC. (syst. veg.), et in Helvetia inde a nive descendens saepe longe in- fra Juglandis terminum WanLENs., deinde etiam in Madera Massow (apud DC.), et denique in Atlante DrEsrowTr. — 2|. ! Observatio. Dubitari posset de planta Rossica at- que Sibirica, utrum ad hane, an ad .4. albidam pertineret; sed ex proximis utriusque stirpis lo- cis natalibus satis certis, alterius in Lappo- nia, alterius in 'auria, primum videtur verisi- milius. - 175. Arabis stricta IL. — P. In Anglia uno tantum loco haud procul a Bristol Swrrgu, paucisque Alpium et Pyrenaeorum locis DC. (syst. veg.) — 2L. $6 176. CocMearia officinalis L. — EM, C. pyrenaica DC. (syst. veg.) €. groenlandica .W'1THER. et 9itps.t non L.? C. septentrionalis opere cos pat. sed non DC. prodr. (ex ScnrecnTEND. | fil. et Cnaw. in Linnaeae I, pag. 27.) - ? €. oblongzfolia DC. l. c. 1? €. tridactylites DC. |. c. — DC. ? €. lenensis DC. l. c. yorpon Oak. — Das gewohnliche Lóffelkraut. Kommt Anfangs Juny, sobald. der Schnee wegreht. HERZB. Crescit haec stirps vulgatissima, - sed Viminie re-- centiorum sedulitate obscurata potius quam illustrata, in Nova Anglia MvkurENB., Groenlandia? GikSECK., Islandia Zokc., Lapponia WaAnrENB., Sibiria ad Obi ostia ScuLECHTEND, (l. c.), et ut videtur ad Lenam inferiorem DC., in Kamtschatka, ad St. Laurentii si- num et in insulis St. Laurentii et Unalaschka €nma- MISS., Meridiem versus in totius Scandinaviae, ipai. Britanniae, Germaniae, Hollandiae, Galliaeque sep- tentrionalis oris maritimis. — — 'Tum in alpinis Car- patorum WAHLENB., Pedemontii ArrioN., Pyrenaeo- rum DC. — g^. Observatio J. Variat secundum specimina mea La- bradorica caule modo unciali modo spithamaeo, nunc debili nune robustiore, vel simplici vel su- perne tantum vel inde a basi ramoso, ramis in- owe aco us qam AA uu oom c | | 81 fimis vel suberectis vel decumbentibus. ^ o/ia glaberrima, *«dicalia petiolata paullo minora ac in planta Germanica, (in speciminibus pusillis minutissima, rosulam formantia, semper crassius- cula subdeltoidea, sed modo in cordatam modo in ovatam formam vergentia; caulina prae reli- quis varia, saepins tamen oblonga, inferiora ad basin angustata vel subpetiolata,. superiora ses- silia, nunc integerrima, nunc dente uno alte- rove notata, dentibus modo minutis modo majo- "ribus lobiformibus. ^ Corymbus in speciminibus rámiósioribus brevior subumbellatus, in simplicio- ribus elongatus. F/ores ejusdem magnitudinis ac in Germanica. Silicula matura pedunculo sem- "per duplo brevior ovato-subglobosa, valvulis ve- moso-reticulatis, stylo brevi. Semina plerumque: octo, unum alterumve saepe imperfectum. "Observatio II. — Cochleariam Groenlandiciin L. et. * "Surrm. Engl. bot. tab. 2403., etsi C. officinali valde affinis sit, tamen ob flores plus duplo. ma- jores pro peculiari specie habeo. Sed C. groen- Jlandicam auctorum Rossicorum aeque ac Withe- ringii nil nisi C. of ficinalem minutiorem esse au« tumo. Quodsi ita est, hujus locis natalibus ad- dendum est Archangel GEome. — €. fenestrata R. Bn., nisi propria est species, ad C. angli- ctim propius accedere videtur, | quam ad offici- -- JueWOd 88 35. Droseraceae. 177. ' Parnassia palustris L. — 8. P. vulzaris PALL. (itin, HII. pag. 319.) Inter Saskatchawan fluvium et mare arcticum, et ad Hudsonis sinum circa York Factory Ricmanmps., in Islandia Hook., Lapponia WAuLENB., Archangel et ad Lusage fontes LkPkcn. (itin. III. pag. 190. et 143.), Sibiria omni GwEr. (fl. sibir. IV. pag. 91.) et specia- tim ab Ural ad Obum Fark., inter Jenisei et Baical Parr. (l. c.), et trans fretum Beringianum in littore Americano e. g. in peninsula Chorisii, ad sinus Esch- holtzii et Bonae Spei Cnauiss. Meridiem versus in planitiebus totius [o niae, ltaliaeque, nec non in littore Africano prope La Calle DEsrowr.; in Helvetia autem inde ex in- fimis usque ad perpetuam nivem WanLENB, — In America usque in Pensylvaniam et Virginiam Punsn. *itafllo 36. Violaceae. 178. Vola palustris L. — 8S. V. cucullata BreELow (ex cl GiNe1INs apud DC.) | | In Groenlandia australi Greskck., Islandia Sen Lapponia WaAnHLENB., Finnia, Archangel Gkone., ad Obi ostia SuyEF, et per omnem Rossiam Sibiriam- que frigidam GEome., etiam in Kamtschatka RE-| DOWSK. | 89 . |n Germania, praesertim septentrionali adhuc in planitie, abhinc sensim in colles montesque recedit, in Helvetia nonnisi in alpibus WAnrENBERc. — In Ame- rica usque ad Pensylvaniam BiekLow. — 2L. Observatio... €l, ScnurTES in Syst. Veg. V. pag. 363., hanc stirpem per omnem Europam exten- sam esse affirmat usque ad terras mediterraneas. Quod mihi valde suspectum est. 179. Vola rotundtfolza 8. pallens DC.—DC. Eadem forma quoque in Kamtschatka DC., et si non specie differt a vera 7. rotundifolia Micn., ea- dem species etiam in excelsis montibus Carolinae. Micg, — 2. 180. JVFzola canzna L. — S. Inter Saskatchawan fluvium et lacum Servorum Ricnanps., in Groenlandia australi GiEsECK., Islandia Hook., Lapponia australiori WAHLENB., Rossia Si- biriaque omni GEone., insulaque Unalaschka Cna- MISS. | Praeterea per omnem Europam Asiamque usque in Persiam et Japoniam DC., nec non in Canariis Cun. - Surrg., etin California Cnawiss. — 2L. 181? JViola labradorica Scunawk. — 8S. . "ar v^ Species non satis cognita. v. CaryophyMene 182. Sélene aeaeulse 1,.s dud ni Potato: Ad Baffini sinum R. Bg., inter mare arcticum et Point- Lake Ricmanps., in Groenlandia GiESECK., Ís- landia Hook., Lapponia WamrkwB., iu Uralensibus prope Werchoturje supra arborum limitem LxPrcnm. (itin. llI. pag. 65.), in tota regione arctica cirea Be- ringii fretum, in insulis Unalaschka, St. Georgii et St. Laurentii, et ad sinum St. Laurentii Cuawiss. Meridiem versus in Sueciae alpinis usque ad Jemt- landiam meridionalem WAnrENE., in summis Britanniae montibus SwrrH.,; in Helvetia inde ab aeterna nive descendens, rarius tamen fere ad Fagi usque limitem WAHLENB. — 2l. — 183.. Lychuis alpina L. — P. et EM. L. frigida Scunawx (labrad.) — 8S. Saponaréa alpina PALL. (itin. Hl. pag.34.). Okak. — ,Grasnelken. JVachsen an der. Küste an trocknen Stellen, die das See- wasser nicht unmittelbar berührt, — Blühen Mitte dugust.* HERZB. Ad Hudsonis sinum Prunsh., in Groenlandia GiE-- sECK., Islandia Hook., Lapponia WAHLENB., Archan-. gel usque in plagam arcticam Gkone., Ural prope Wer- choturje supra arborum limitem Légidii (itin. III. pag. 65.), ad Obi ostia Sujkr., in montibus Baica- lensibus Gkone. (itin.). . Meridiem versus in Suecia usque in Dalekarliam 91 B eridientdem, Oelandiam atque Blekingiam W AHLEN2., in Scotia editiore Surrz., in Austriae, Helvetiae Ita- liaeque summis alpibus, raro descendens usque ad 3400 ped. alti. DC. — 21. Observatio. | Specimina mea Lobtedopità mádeii- dine perquam varia sunt, alia palmaria, specimi- nibus Helveticis, Lapponicis, Groenlandicis simil- lima, alia fere pedem alta, foliisque multo lon- gioribus, plurima vero intermedia. . Nec ullum praeter magnitudinem ise sa po discrimen. 184, renaria peplides s — P. et EM. Okak. Ad oras maris arctici Americani et ad Hudsonis sinum prope York Factory Ricuangps., ad oras Groen- landiae GiEsEck., Islandiae Hook., Lapponiae WaAn- LENB., Finlandiae, Ingriae GEkone., Sibiriae borealis prope Obdorsk SusEF., maris Ochotensis et Kamtscha- tensis GwEL. (sibir. IV. pag. 160. No. 70.), et ad omnia littora cis et trans fretum Beringii Cnuawiss. Meridiem versus cuncta fere maris Baltici, Sep- tentrionalis, et Oceani Atlantici littora sequitur, usque ad ericeta maritima Bordigalensia DC. — In littori- bus Americanis vero fleram arcticam vix excedere vi- detur. — 2. 185. Jrenaria thymifolia PunsnH. — P. A. Purshiana DC. acu Species non satis cognita. 057 94 o1, postea. (in. Linn, 'T'ransact, XIV. pag. 368;). ad St. Edwardsii R. Bn. reduxit, nostrae rem esse vix credo, quum cl. Ros. BRowN plantae suae folia ovato-lanceolata, cl. HookEn- suae "calycis phylla obtusa tribuant. 191. .Cerastzum vulgatum LL. — 8. ^ €. viscosum Surg. In Nova Anglia Punsn. ., Islandia Hook;, Lappo- nia. sylvatica WAHILENB. , Ingria Gkone. Meridiem versus per omnem Europam usque in Africam. septentrionalem Dxsrowr. Sed in Alpibus deesse. videtur. — 2t. | | .192.. Cerastium, alpéinum IL. — S. et EM,. AC... Fischerzamum SERING. (apud DO.) NJ. ^a À. — s, Steht sehr hüufig zusammen auf trocknem | ISande , füngt Mitte dugust an zw blühen, und trügt Ende. nets reife | pb eanieno Kapseln.^ | HERZB. | In insula Melvillii e£ ad Baffini sinum R. Bk. 1n Groenlandia Gikeskck., Lapponia WAHLENB.,: Spitz- bergen R. Bn., Rossia inde a Permia usque in pla- gam areticam, in monte Ural et in Sibiria boreali omni, ad Jerisei ubique et in Altaicis GEoRc. ; tum etiam, si €. Fischerianum revera huc pertinet, | in: Kamtschatka REpowsk., ad sinum Schischmareff, in insulis:St. Lau- rentii, St. Pauli et Unalaschka €nawrss. 7705 "^- Praeterea in Suecia usque in Jemitlaendiae alpina WAWWLENB.', iu Scotiae et Cambro- Britahnide 'alpinis es hi '95 Swrrm,; sic etiam in Helvetiae. reliquisque Europae mediae alpibus, ab altitudine 7400 ped. descendens us- que ad 5000 T altit, DC. — 2. 38. Hegel ititadieeie d 0:193. | Anemone. parveftlora. Bre. isihoris! ai. cuneifülia Juss. —MPis 162m hi Inter Saskatchawan fluvium et lacum Servorum uren sd Hudsonis sinum Ponsn., et. in "Terra . »* n» ! ara TH23.183€ bit 5 Au ü 4 1941? erecti ent ag v bigeinin | 538 mogfh. pene uis alba máénor SCHRANE. RUzTOY fu9ibiso4nfS, 1 i" , Ut Tur | Si planta Láliradorica ut autumo, huc spectat, eadem Teperta est inter Point -Lake et mare arcticum RicHARDs. ; eandem possideo ex Unalaschka insula ét ferra "T'schuktschorum ad sinum St. tene lectani. I 4 eA (Qeeimuctio, Specimina mea ex regionibus Beringia- ET. nis 4. sylvestri valde similia, sed duplo minora '" et tenuiora, involucri foliolis: prorsus sessilibus et fere connató- amplexicaulibus. ' An peculiaris | 7» speciei; an'insignior tantum illius varietas sit, iis, bs .qui plantam vivam observarunt, dijudicandum :re- Jps: ; linquo./^ Verumi. eandém esse: formam Labradori- 5! :; eam, vix .dubitandum est, quum. genuina. syl- c oosestris ; involucro! petiolato ; in terris b orealibus 'ilogemniho' deesse: videatur. ^ Nam: florae :Sibiricae C bsametermn synouyma: perquam dübiá sunto). 55 96 195. JHanunculus | Flammula | 8. reptans SCHLECHTEND. Vr vene pag. 18.) R. reptans L. FH. füiformés PunsmH. — P. RH. reptans 8. filiformis DC. Inter Saskatchawan fluvium. et. lacum. Servorum RicnaRnps., ad Hudsonis sinum Punsnm., in Islandia Hook., Lapponia WaurENE., Rossia GkEORe., e. g. prope Petropolin Sos. nd DC.),. omnique Sibiria GwEL. (fl. sibir. IV. pag. 201. No..45. var.), nec non in Unalaschka Cuawiss. (apud ScHLECHTEND, l. " | - Eadem varietas occurrit passim ee omnem Scan- dinaviam, Britanniam, Germaniam, meridiem versus sensim in montes profugiens e. g. Pedemontii Ar- LION, — Eadem species vero per omnem Europam us- que in Africam septentrionalem extenditur DEsrFoNT., et in America usque ad Virginiam et Pensylvaniam Punsm. — 2l. | . 196. Ranunculus aur icomus B. pod, a AP HagEN (Ranunc. prussic. pag 19.) RH. cassubicus IL. — S. | Hanc varietatem ii tantum. ;indieatunt botanici, qui pro peculiari. habent specie. Sed ipsa species, ad quam ex cl. HookER (in Linn. 'Fransáct. XIV. pag. 362.) pertinet etiam A. affinis R. Bn., làte patet: in Melvillii insula. R. Bn., Groenlandia orientali. Hook., Lapponia WanLENB., Rossia, e. g. prope. Petropolin Son. (apud. DC.), et Sibiria Parmi. (apud.eund.),. 97 nec non in Kamtschatka Cmawiss. (apud ScurEcn- |rEND. l. c.) 'Tum meridiem versus per omnem Europam DC. (syst. veget.), in Japonia 'TmuwE., et in Pensylvania Punsu. — 2. 197. ZHanunculus pygmaeus Lan. — P. Ad arctica Americae littora Ricganps., in Groen- landia GrEsEck., Lapponia WanrENB., Spitzbergen Hoo&., et circa Beringii fretum ad sinum St. Lau- rentii et in insulis St. Laurentii et Chamissonis Cna4- Miss. (apud ScurEcmrENp. l. c.) — 2L. 198. Coptis trifolia SazrssB. — P. apud DC. j Helleborus trzfolus L. Anemone groenlandica Orp. In Canada Punsm., Nova Anglia MünurENE., Groenlandia GiEsECcK., Norwegia GuwxNER, Rossia ad Kamam prope Sarapul GEoRc., in montibus Uralen- sibus editioribus Parras (itin. III. p. 316.), ad Bu- guldeicham et Inam fluvios ab utroque latere in la- cum Baical effluentes GEonc. (itin.), Kamtschatka Liww., et Unalaschka Cmawiss. (apud Korzksvk Ill. pag. 167.) Meridiem versus in Ámerica usque ad Virginiam Punsmg. — 2. Observatio. Florae Labradoricae civem esse hànc . - plantam, auctor est cl. DE CaNporLE, teste Pun- smio usus. Et facile credet, quicunque reliqua hujus stirpis loca natalia comparaverit. Sed in * 98 landia accepit. Punsnm. flora Americae septentrionalis locus na: talis indicatur solummodo: ,,Canada 1o F'irgi| nia, —— Sic etiam OkpER specimina sua nor ex Islandia, ut ait DE CaNpoLLE, sed ex Groen. LIBER ALTER GEOGRAPHICUS SEU ERRAE ARCTICA E. - - -— .* M e NM MA MC M, A 4 L] H ^ , be ( * - "] he * " » ! ; - . 2 1 A 59 y^ - " f 5 LI MM LS iet SORS WS NINOS CONUS Nny asi , "I : ts METRI: "d Aa E p Toy xu esl "e Ajo 3 E and Cm egi you om ": ax A m E ' s 1 "64 PF C EC - , , 1 - v - , 1 , E o -—- , -* " T c . . N - N LAATA AA MGE. E 2 , 1 E. ! » -— L L4 LI * )" M x» a $ 1 " j - - E A ! . . ) T - 3 EM M s 4 * » , . " : es. i 124 " » , * * : : ? " - $a. 4. | "Terra Labrador, inter 50? 50^ et 63? 20 lat. jor. et inter 298? et 322? 30' long. ab insulà Ferro ita, ultra 24,000 milliaria geographica continere fer- ur. Nostri autem libelli titulus minime perinde inter- jretandus est, ac si tam vastae plagae stirpes aliquas hine illinc ablatas comprehenderet; sed vix-misi ad »revem illum orientalis orae tractum spectat, quem |ratrum Moravicorum coloniae occupant, Nain, Okak, offenthal. Hic HERzBERG, quas mecum communi- |wavit, plantas collegit, hic suas collegisse KonrwEi- |PrER sive KorwasTER vix dubitari potest, quum ex orundem fratrum societate fuisse videatur. Ab alio ljuodam ejusdem societatis missionario plantas suas abradoricas, quarum mentionem fecit RApiUs, ac- cepit RErcuENBACH, ut me ipse certiorem fecit, Non eram quidem, unam alteramve specierum supra enu- neratarum, praesertim BANKsIANI herbarii, profectam PSse posse ex ora australiori, quam piscandi causa: prae reliquis frequentant Angli, et ubi chirurgum quen- lam non exiguam muscorum collectionem fecisse auctor est CmarPEL *). Certe tamen paucissimae sunt et for- tasse vix ulla. Nain, dictarum coloniarum princeps, sita est, ubi ejusdem nominis fluvius effunditur in Unitatis si- *) Pag. 67. ltinerarii superius laudati. 102 num, sub 56? 55^ lat. bor. *); Okak ad hujus ipsiu nominis isthmum in insula Kiwallek **), sub 57? 2 lat. bor.; MHoffenthal denique, ea exstructam regio|! ne, quam incolae nominant Arvertok, in nulla quider inveni mappa geographica, sed sitam esse scimus me|| ridiemi versus a Nain, nec quidem citra Dayisii sinumj qui ad Curtisii mappam incipit inde a 56? 20 lat. bor Unde facile colligitur, plantas hostras Labradorica| fere omnes nasci in ora orientali inter 56? et 58? lat bor. | Ulterius enim extendisse missionarios excursi nes suas botanicas, vel etiam interiores regiones per serutasse, vix crediderim. Ad sic definitae terrae plantas cum iis similiux terrarum rite comparandas necesse est, ut ipsarum ter rarum polum septentrionalem cireumjacentium aceur ..*) Quem situm ei dedit RocEeR CunTIS in mappa su orae Labradoricae geographica, quam videsis in Transact. 0 the Philos. Soc. Lond. Vol. LXIV. tab. 12. ad pag. 384 Eandem loci latitudinem servavit HiumBoLDpT in GILE. AÁnn Vol, XXXI. (1809.) pag. 375. Postinde in praeclari tractat suo de lineis isothermis in IMém. de la Soc, d'Arcueil,. Vo IH, (1817.) pag. 501., nescio qua auctoritate nisus, latitudi nem posuit 57? 0', et in tabula eidem tractatui adnexa a pag. 602, 57? 8'. **) (HezcNER) Fortsetzung yon CRANTZENS Brüderhisto rie, Barby, 1791. 8. pag. 139. -- Quum exstructa sit Oka anno 1776, CunTIs autem, ut idem refert HEGNER pag. 132 oras Labradoticas visitaverit jam anno 1773, in ejus mapp haec colonia non exstat. Nec minus in ea desideratur insul Kivallek, vel saltem hoc nomine non insignita est, Si ver eadem esset, quam Cun is inscripsit Keewedlake, quod huju vocis Anglorum modo pronunciatae similitudo suadet, situ coloniae Okak ponendus esset inter 57? 59' et 58"? 11'. Quo: tamen vix crederem, quum , ut ex HenznEnoci1: litteris com peri, nautae ad hoc usque tempus Okak eadem latitudin quaerant, quam supra indicavi, ex Philos. Transact. Vol LXXI. pag. 197. mutuatam., 103 iorem comparationem instituamus, inquirentes prae reliquis in aéris temperiem, perpetuaeque nivis arbo- umque terminos septentrionales. Rem arduam aggre- imur, non modo ob exiguum observationum fide digna- rum numerum in his ultimis et iniquis terrae glebis in- titutarum, sed etiam propter ipsius rei naturam. Nam quod aéris temperiem attinet, ea repetere ufficiat, quae paucos ante annos prónuntiavit vir immae in hujuscemodi rebus auctoritatis, LkoP. Dk Bucn *): in toto terrarum orbe vix nisi tres vel qua- tuor esse locos, quorum aéris temperies rite cognita |sit.. Nihilominus in quacunque fere urbe sunt, qui per longas annorum series bis terve quotidie ther- mometron observarunt. Quae quum saepe non suffi- ciunt ad solvendam quaestionem, quanti videlicet ae- stimemus pretii singulas illas observationes meteoro- logicas, quas peregrinatorum diariis passim insertas offendimus? Caute sane adhibendae sunt; interea, do- nec certiora innotescent, me quidem arbitrante, non prorsus repudiandae. Perpetuae nivis terminum facilius inveniri credunt vulgo, equidem immo difficilius. In zonae quidem torridae montibus, ubi cunctae naturae vicissitudines tenorem magis aequalem servant, iste quoque termi- mus satis sibi constans est, lineamque sequitur minus irregularem. — Quo propius autem accedis ad polos, .eo magis Maeandri ad instar intortus retortusque va- riat, et ad maris denique littora perventus tanquam *) Ueber die Grenxen des ewigen Schnees im Norden. — In GitLBERT's 7inualen, "Tom. XLI. pag. 4. 104 evanescit, Accedit, quod ne de notione quidem hujus [i termini satis conyentum sit inter auctores. Quamvis enim sciamus, perpetuae nivis terminum jam in tem- perata, nedum in frigida zona variis aliquantum va- riare annis, neque in montibus sibi proximis semper ad amussim eundem esse; plerique tamen non satis distinguunt iuter terminos perpetuae nivis et summum et infimum et utriusque onedium, quos appellarem physicos, et quartum denique ut ita dicam eetaphy- sicum , quem, remotis omnibus terrae marisque mon- tium planitierumque discriminibus, plano legitime ar- cuato ex summa inter ítropicos altitudine polos ver- sus sensim sensimque descensurum marisque superfi- ciem certis punctis secaturum esse fingunt, Quorum postremus nostra parum refert, etiamsi libenter con- veniam cum clo. LEovr. pg Bucn ?), eum. consideratu *) , Die Schneegrenze ist eine krumme Fláche, welche wir uns in der Jtmosphüre denken, über welche hinaus der Schnee nicht wegschmelxzen würde; sie ist aber keineswegs eine Linie an den Abhüngen der Berge. JF ir suchen sie nur am diesen bhüngen, weil wir die Mittel nicht kennen, oder weil diese uns xu beschwerlich fallen, die Grenze unmittelbar in der AAimospháre aufzufinden. | Sonne uad Schatten kónnen also weit weniger auf die Schneegrenze einwirken, als mittlere Tempe- raturen, Bestimmen nun Form dcr Berge, Natur des Bodens, oder andre nur auf kleine Ráume eingeschránkte Ursachen den Schnee, sich in einigen Gegenden tiefer herunter zu ziehen; in andern hingegen Gipfel im Sommer xu verlassen, welche schon weit über die Schneegrenze aufsteigen, so ist es die Pflicht des Naturforschers, durch Vergleichung der 'Thatsachen zu son- dern, was Folge allgemein wirkender Ursachen ist, und was dem Kinflusse neuer Localursachen angchórt, welche zu den vo- rigen treten,** — Lor. vou Bucu über die Grenzen des ewi- gen Schnees im Norden, In GiLBERT's 2dnnalen der Physik. Tom. LXI. pag. 3. Iguoscat juveni vir summe colendus, quod bic locus per se omni laude dignus cum integra, quae eum sequitur, dis- 105 [dignissimum esse, et veram termini experientia quae- i|siti ideam continere. Inter tres priores, quos physicos perpetuae ni- |vis terminos dicere placuit, maximi procul dubio mo- menti est zedius, fortuitis montium littorumque cur- vaminibus minus obnoxius, sed non sine circumspe- ctione ad magnam observationum sedulo comparata- rum copiam constituendus. Hunc eorum, qui de ter- mino nivali egerunt, plerique tacite habuisse. viden- tur; aperte vero eundem professus est WAHLENBER& *), qui nivem, solutam terramque denudatam haud suf ficere censet ad terminum mivalem definiendum; sed: ,,ubi | mix, inquit, im campis planioribus (hyeme aequali fere altitudine tectis) terram. quod. ad majorem. partem. per aestates plerasque semper tegit, ibi ierminum mivalem ponere voluissem.** " Quod denique ad summum et infimum perpetuae | terminos nivis attinet, in zonae torridae montibus sibi proximos et paene parallelos esse scimus. Jam vero in temperata zona non modo alterum ab altero sen- sim sensimque magis deflectere, sed regularem etiam utriusque tenorem subito graviusque saepius pertur- sertatione non penitus congruere, atque exemplo mihi esse videtur confusionis ideae illius hic tam praeclare expositae cum rebus singulis experientia probatis. Quam enim inu Nor- wegia et Lapponia accuratissimo examine auctor esse cognovit termini nivalis perpetui inclinationem, «ea minime ex causa universali pendet, sed, ut ipse optime nos docuit, ex parti- culari harum terrarum ambitu atque structura originem ducit. Est itaque perpetuae nivis linea pAysica aliqua, eaque media, nec zietaphysica, quam ex loco laudato exspectasses. *) De climate et vegetatione in Helvetia septentrionali, pag. XX XII. 106 bari, Qwuàs aberrationes in zona frigida adeo crebras fieri omnemque excedere modum, ut, ubi ad demis sióra descendant dicti nivis termini, marisque ut di- cunt libellam attingant, omnis demum utriusque con- tinuatio desinat, mec raro glebae vegetae mive, et vice versa nivis cumuli caespitibus, insularum ad in- star, cireumdentur. | Adde ventorum hisce regionibus saevitiam, cui nix mobilis resistere nequit, solem ae- state nunquam occiduum, glacierumque mari innatan- tium moles huc illuc agitatas et, quocunque vehan- tur, polare frigus secum ferentes *); quibus omnibus efficitir, ut in regionibus polaribus ; commutatis pe- nitus suetis naturae conditionibus, littora pleraque sed non omnia perpetua nive obruta, montiumque fastigia saepius ea denudata reperiantur **), nec ulla *) ,Fon (Getreidearten wird jetzt (ín Island) gar Keine gebaut. | Im Nordlaude ist der besie tragbare Boden, wcl- cher oft zwei Fuss tief liegt; allein hier kommt so oft des Sommers das Polartreibeis, welches sogleich den Sommer in JF inter verwandelt und alle Fegeta- tion hemmt.** 'l'urexEMANN's Reise im Norden KEuropa's, vorzüglich in Island, II. Abtheilung. Leipzig, 1827. pag. 133. **) ,,It may appear a little remarkable, that an effect of cold, amounting to perpetual frost, that is observed in elevated situations, in temperate and even in bot climates, does not occur on the tops of considerable mountains in Spitz- bergen: and it is really extraordinary, that inferior moun- tains, such as Ben Nevis in Scotland, the elevation of which is only about 4380 feet, should sometimes exhibit a crest of snow throughout the year; while in Spitzbergen, where the mean annual temperature is about 30? (Fahreuh.) lower than in Scotland, and the mountains little inferior in elevation, the snow should sometimes be wholly dissolved at the most considerable heights. The higher Alps, excepting what is absolutely perpendicular, remain constantly covered with snow; and perhaps no instance of a thawing temperature ever occurs in any of the most elevated summits, But iu 107 hueusque detecta sit terra tam gelida atque misera, quae non, nive aestivi solis calore pro parte saltem liquefacta, humique plaga una alterave emersa, ulla aleret vegetabilia sive phanerogama sive cryptogama. Unde sequitür, extremum perpetuae ejusque continuae nivis terminum in planitiebus arcticis mare parum su- perantibus , qui termino nivali in montibus supremo responderet, aut exsistere nusquam, aut, sin exsistat, polo inaccesso proximum esse oportere. BET Quae quum ita sint, quum. neque extremum ne- que ab eo pendentem medium perpetuae nivis termi- num polarem noscamus et unquam. noturi simus ; an- terior autem, qui infimo in montibus respondet, quum adeo sinuosus atque variabilis sit, ut quamcunque ra- tionem frustretur: non dubito fore, qui omnem ope- ram, jn termino nivali arctico quaerendo impensam, irritam esse censeant. Equidem neque cum his ne- que cum illis consentio, qui, peculiari locorum na- tura haud consulta, calculo rem actam esse existi- mant. [Id tantum demonstrasse mihi videor, termi- num perpetuae nivis arclicum neque cum supremo me- que cum medio, sed cum solo inferiore in montibus convenire, eoque ipso adhuc magis incertum atque per- plexcum esse. Nunc, quoad rei ipsius natura relata- Spitzbergen the frost relaxes in the months of July and Au- gust, and a thawing temperature prevails for considerable intervals ou the greatest bights, ^ which have been visited. Martens observes, that in some of the countries of Europe, when rain falls in the valleys, snow descends upon the mountains, even in the height of summer ; but tbat in Spitz- bergen rain falls on the tops of the highest hills.(6 Scores- by's Account of the arctic regions. "Tom. l. pag. 123 sq. 108 que peregrinatorum tam hunc quam arborum termi- |! nos arcticos ponere sinant, erras singulas perlu- strando experiamur. 1. Terra Labrador. Ex coloniis Nain et Okak paucas habemus ob- servationes meteorologicas *), quarum thermometri- | cas integras hic referre juvabit, ut de fide iis tribuenda judicari possit. ^ Quater quotidie observatum est ther- mometrum Fahrenheitianum, horis 8 et 12 matutinis, 4 et 8 pomeridianis. Nonnisi integros scalae gradus adnotatos esse, ipsae docent tabulae. Pro mense Septembri anni 1778 ex Col. Nain duplices nec plane sibi congrui numeri dati sunt, quorum priores omisi; differunt autem in mediis, quae quarta tabulae se- quentis columna exhibentur, nonnisi per 1?, 8 F. AN «e £é m. 0 £4 « £k. Calor. Calor. 1717. max.| min. | med. max.| mia. | med. Augustus |76?,0 25» n 36"0| 5250 Septembris [72,0 43,6 | 680 | 210]| 45,9 Octobris — |51,0. 3099 | 43,0; 13,0| 30,0 Novembris |41,0 15,4 |39,00|— 50]| 175 Decembris |31,0- 103 |320,|—280| 142? 1778. Januarius 18,0 Februarius |32,0 |— 3L Martius 27, 0 | ——— ————— — — —— | ———————— *) 'Transact. of the Philosoph. Soc. Lond. "Vol. 69. (1779.) pag. 657 sqq. et Vol. 71. (1781.) pag. 197 sqq. 29,0 | 39,0 Augustus |70,0 2791 45,0 51,0 37,6 743,1 a 50,4 max. | min. 53?,0| — 109,0 650 | 270 LU ———— —M ———— |o — — D dLÁÉÁAAAÀ —ÁÓÁSÓÁÁÁMÁ— ———— —— MM LSÓSÓÉÓÉÉÓÁ—ÁÉÉÉÓÉÉÉÉÁo[b|—— |—M————— — — — | — —— | — — | ——ÓH——— | —————————— ———— | — — —— 0 — — (o À o —— ————— 5 — 0 — 0 — MÀ —M 11? sunt, alta atque praerupta, serie insularum terrae si- |. milium circeumsepta. Solum nullibi planum, sed col- libus scopulosis, vallibus angustis lapidibusque undi- que sparsis exasperatum, . Nec desunt montes excelsi, perpetua nive rigentes; sed et ipsorum cacuminum, et termini in iis nivalis altitudinem plane ignoramus. Humus parcus est atque turfaceus, et plurimis locis nullus. Ubi adest, radicibus varie implexis ita co- haerere solet, ut corii ad instar per latas plagas saxis rupibusve detrahi queat. Fontes ex CuRgTIsIO pauci, ex HkEnzBERcGIO nulli, ni forsan in fundo lacuum atque paludum, quae fre- quentissima sunt, sed minus fontibus quam vel plu- viis vel nivis solutae rivulis nutriri videntur. Majo mense, auctore HERzBER6, prope Okak nix liquesci incipit; at nova saepius redit, nec rarum est Junio exeunte nocturnum gelum. Julio mense ex val- libus meridiem spectantibus omnis evanescere solet nix ; sed ubi ab obliquis solis radiis defenditur, totum non- nunquam aestatem perdurat. Julio mense pleraeque florent stirpes, Augusto jam fructus maturant; sunt autem, quae hoc coelo nunquam fructum nmanciscun- tur. Sub finem mensis Augusti.saepe jam nova nix cadit, Septembre cadens remanet. Vix ullum itaque ver, ullus autumnus; sed aestas repentinus brevisque, calore saepe molesto, hyemsque tam longa et dura, ut lacuum glacies interdum ad duodecim potum cras- situdinem increscat. | Aér multo serenius esse, quam in 'Terra Nova, et raro nebulas surgere, auctor est CumTis, affirmat HERZBERG, adjiciens tamen, nonnunquam etiam per " ( 115 lintegros paene menses aestivos nebulis densissimis iisque frigidissimis (Jisnebel) omnia tegi. Pini generis species, quam albam esse opinor, doneis vallum locis prope Okak arborescit quidem, at raro fastigium ad vigesimum pedem extollit, am- lbitu ad radicem bipedali et quod excedit. In apricis |vegetatio nulla, nisi lichenum et muscorum et Em- petri, foliis frigore decoloratis colla sterilia vestien- tis. Sub 58? arbores amplius nullae, Salices Be- tulaeque humi prostratae. Quae utrum de specie- [bus alias arborescentibus interpretanda sint, an po- [tius ita, ne nisi species fruticulosae hucusque oc- |currant, nescio quidem; sed hoc esse puto, quum ne - |prope Nain quidem Betula quaedam alia quam nana crescere videatur. Sub 60? denique, si Curtisio fidem habemus, an- terior perpetuae nivis terminus arcticus instat. Hic enim vastam nivis copiam in terris perennare, omnia- que prorsus desinere vegetabilia narrat; quod tamen apud nautas vulgo nil aliud sibi velle notum est, nisi quod e longinquo vegetabilia haud cernantur. Qui- buscum primo intuitu minime convenire videtur illustr. HuwnorpmI opinio, qui *) Nain per plus quam viginti gradus distare autumat ab eo puncto, quo tandem perpetuae nivis arcus superficiem terrae secet. Si vero eum, quem modo posuimus terminum, non nisi anteriorem esse, extremum autem cum polo ipso con- venire statuis: terminum medium, quem haud dubie *) Fi ersuch. über die astronomische Strahlenbrechung u. 8. w. — In GiLBERT's Junalen. Vol. XXXI, pag. 375. 8 114 e in mente habuit ill, auctor, sub 75? inyenies, rever: j per duos et viginti gradus a Nain remotum. Nain coelo gaudet jam paulo minus iniquo quam |; Okak, majore stirpium varietate, arboribusque mate- riem ad construendas aediculas jam satis aptam prae- bentibus. Praecipue vero Hoffenthal arboribus her- bisque abundare fertur, si paulo minorem inopiam abundantiam dicere licet. 29. Orae sinus Baffiniani. .Ad has primum transimus ob situm in eadem prope longitudine geographica. Relicta arborum re- gione, anteriore perpetuae nivis termino jam supe- rato, botanicorum exspectatio merito deprimitur. Ni-| hilominus nautae celeberrimi Ross et PARRY in in- timo Baffini sinu plures invenere orae partes nive li- beras, nec omnium vegetabilium, expertes. Nam, ut reliqua praetermittam, in sinu Catharinensi sub 73? 30" lat. bor. planiores montium radices Augusto mense exeunte nive denudatae et satis habitabiles reperieban- tur*). Eodem anni tempore montes Cunninghamen- ses sub 74? 4' lat. bor., alti circiter 4000 pedes, pro parte tantum nive vestiti erant, eorumque latera ' meridionalia fere nuda **). ^ Quid quod in "Terra Ar- etica Elatiore (24rctische Hochlande) inter 76? et 77? 40^ lat. bor., ubi montana glacies ad mare usque pro- repsit, vegetabilia tam densa crescebant, ut e navi- — *) Ross Reise, übersetzt von NgmNiIcH. pag. 96. **) Ibidem. pag. 95. 115 giis cernerentur *). Quibus observationibus cum an- |tecedentibus comparatis, liquet, quam latum spatium inter utrumque perpetuae nivis terminum et anterio- rem et posteriorem pateat. 3. Groenlandia occidentalis. In anteriore Groenlandiae occidentalis ora cis fre- tum Davisi terminus perpetuae nivis anterior longe remotior esse videtur quam in opposita "Terrae La- |brador orientalis ora. — Nam sub 61? lat. bor. Ege- |de **) adhue Betulas vidit 12 — 18 pedes altas femo- risque crassitie. ldem ad sinum Amaralik latitudine circiter 64? die 16. Majo post nivem solutam secale sevit, dieque 13. Septembre messem fecit, etsi spicis non perfecte maturis minoreque semine refertis ?**). In hujus orae colonia Neu-Herrenhut, sub 64? 9/]at. bor., per undecim menses binas quotidie ob- servationes thermometricas, hora octava matutina et secunda pomeridiana, instituit chirurgus BRASEN, quas non integras quidem, sed magnam. tamen ad partem publici juris fecit CRANTz T). Ex quibus computatis *) Ross Reise, übersetzt von NEMNICH. pag. 59. **) Nachricht vom nfange und Fortgange der Grón- lündischen Mission, Hamburg, 1740. 4. pag. 78. — Eundem locum haud dubie ante oculos habuit Jo. REgiNH. FoRsTER, ubi in opere suo: .Geschichie der Entdeckungen und Schiff- jfahrten im. Norden, pag. 453., Egedii relata referens, eum sub 67? lat. bor. tales, quales dixi, arbores vidisse tradidit. Tam longe arborum terminum in Groenlandia proferri posse, etsi libenter crederem, non satis tamen scio. ***) Ibidem. pag. 106 et 112. 1) Fortsetzung. der Historie von Grónland, pag. 255 sqq. 8 x 116 medius mensium, anni tempestatum, totiusque anni- calor sequens esse videtur. P MM — MÀ ——————————————————————Ó—Á————M—————— Numne- Nume- T rus ob- Calor Tempus |'"5 ob- Calor vw serva- medius . P serva- medius tionum tionum Januarius | 25 — 0,6 C.|Julius 16 H-9^, 99,8 €. Februarius 522 [11,4 Augustus M rn J- 1, 4-180... Martius z 14 mec September . 14 4 ax 4,9 Aprilis | 14- —1, A October — (10 63553 Majus | 14 473.1 November | 16 |—3,8 Junius | n rw -8.9 - December | 18 .—2,0 — Calor medius — ex observ. — ex correct. Scuouw **) hyemis . . —452,7€. . . —59*,0C. veris . . —0,5 . . . — 1,6 aestas. -- 88 . . . -4- 6,6 autumi . 4-00 . . . — 1,0 totius andi .-4- 0699 . . . (— 09,2 €. Alia observationum series per menses sex anni priores ex Col. GorrnaaB sub 64? 10/ 5^. in Ephe- meridibus societatis Mannhemensis exstat, unde se- quentia hie repetam ***). Calor medius Il Calor medius Januar. . -— 119,1 C.|April. . . — 05,6 C. Februar. . — 10,9 Maji. . . 4 2,25 Mart. . « — 9,0 Juni . . 4- 84 «) Deficientibus hoc mense observationibus, numerum in- terpolavi ad normam tabulae Chiminellianae apud Scnouw 1. c, **) Scnuouw l. c. ***) ScHoEN, JFitterungskunde, JW'ürzburg , 1818. ' 4. Tab. VI. ad finem. i 117 Quibus numeris etiam si parum fidei tribuendum jesse confitear, id tamen confirmari videtur, Groen- landiam occidentalem terra Labrador orientali longe itiorem esse, et anteriorem perpetuae nivis termi- num, quem in hac 3? 5'/ trans Nain, hoc est sub 60? at. bor., offendebamus, in Groenlandia 4 vel 5 gra- dus remotum esse oportere a Gotthaab et Neu-Her- renhut, nec cis 68? vel 69? lat. bor. poni posse. Qua regione sitae sunt coloniae Holsteenborg et Egedes- minde, ubi balaenas jam frequentiores esse traditur. Id quod mirum, est, terminos et arborum et ni- vis hic terrarum per 7 vel 8 latitudinis gradus ab invicem distare videri. Sed in littoribus quis nescit arbores procellis vexatas aegrius crescere? Ex ob- servationibus meteorologicis allatis segetumque pro- ventu conjicerem, vere naturalem arborum terminum olo propiorem esse, quam ex Egedii relatis ponen- us est. 4. Groenlandia orientalis occidentali multo frigidior putatur vulgo, multoque majori glaciei natantis copia circumvallatam esse con- stat. WaAHLENBERG *) terminum nivalem in hac ora posuit sub 635? lat. bor., qua ratione ductus nescio. In littore meridionali insulae vel forsan peninsulae Li- verpool sub 70? 264 lat. bor. cl. SconEsBY **) medio *) Bericht über Messungen und Beobachtungen zur Be- dimmung der Hóhe und Temperatur der Lapplündischen 4l- pen, Uebersetzt von HlaAUsM ANN. Góttingen, 1812. 4. pag. 57. **) Tagebuch einer Reise auf den JF allfischfang ; über- 'eizl von KnRiEs. Hamburg, 1825. 8. pag. 229. 230. 118 mense Julio sat magnam reperit nivis copiam, Eo-| dem anni tempore sinistrum freti Scoresbiani littus, septentrionem spectans, et sub 70? 11^ lat. bor. in promontorium Brewsteri desinens, plura detectoris] oculis obtulit nivis strata, Giganteis tanquam mon- tium scalis varia altitudine superstructa*). Sed in . eodem tractu idem multam quoque reperit terram ni- ve orbam, vegetahilia proferentem, et de ultima ora parte, quam examinavit, inter 75? et 73? 30^ lat. bor. expressis verbis ^): in universo, ait, non dis similem esse Spitzbergiae, at nive minus frequente Quod eo magis notatu dignum, quum terram per du miliaria a mari remotam plurimis locis 3000 pede altam esse aestimet ***). De terra autem Jamesonis sub 70? 28/, optimo jure "Terram Viridem (Groen land) appellari posse censet, quum prata habeat ii Angliae haud inferiora. Postremo addamus nebula in hac ora aestate minus frequentes quam in aliis T) sed jam ante medium mensem Augustum omne terram nova nive vestitam esse TT). 5. Islandia. Ex urbe Reikiavik, in ora insulae meridionali eccidentali sub 64? 8^ lat. boreal. sita, annuam ob servationum thermometricarum seriem paucis diebu — — *) Ibidem. pag. 242. **) Ibidem. pag. 119. ***) Ibidem. pag. 239. y) Ibidem. pag. 334. ii) Wdbidem. pag. 294. 119 exceptis continuam habes apud Mackenzie?). Semel tantum quotidie thermometrum observatum est inter horas matutinas 8 et 10, quam ob rem numeri me- dii prae plurimis correctione egent, quam pro anni tempestatibus totoque anno ad modum Schouwianum ita institui, ac si semper hora 9 observatum esset, Calor Calor Calor Tempus medius Tempus. medius. medius. | GEEERXTLIETEEER mmuame : à Jan. ap, PLU C. Maj. 3,48€. Feb. —95,4 Jun. --11,8 Mart. —0.8 Jul. 4- 9,5 : Apr. 7-1,2 Aug. 7-12,1 |Dec. |—5,6 Calor medius. Ex observat. Ex correct, Schouw. hyemis P * * ^ ENCE 39,8 E. . FE 39.0 C. veris 3 * . . — 1$, E ^ E 0,9 EENNEM b IR ooeisaks Sed autumni . . . . d- 5,89 . . 4-5 itotius anni . . . -- 353€C. . -4- 350€. Praetermitto, quae de Islandiae antiquae sylvis et agricultura tradidere historici. Hodie tam arboribus quam segetibus caret; Betnla alba, Sorbus, Salices, alibi proceriores, hic aegre fruticant, et vix ac ne vix Solanum tuberosum seri conducit. Nihilo secius Henderson**) in septentrionalis provinciae valle Fni- osk-Aa prope Eyafiord Betularum abscissarum trun- *) Reise durch die Insel Island. Nach der zweiten us- gabe des englischen Originals. JF eimar, 1815. 8. pag. 5615sqq. **) Island, oder Tagebuch seines Jufenthalts daselbst ; übersetzt von FRANCESON. pag. 167. 120 cos vidit duos pedes crassos, optimum sylvarum de- vastatarum testimonium. | 'Terminum nivalem in Islandiae montibus alii altius alii demissius posuere. Est enim supra mare in Islandia in universum ex Moknkm observationibus?) |. . . 2500 ped. vel 2600 - in monte Snaefell auctore SrTANLEY**). 2734 - in monte Oeraefa Joekul secundum PaAvr- sowH observationes haud complete co- gnitas ***). circiter; «5/0 77. ye NE in monte Oester Joekul auctoribus Orar- | SEN e£ WETLEFSEN T) . . . . . 2896 Jacent montes praedicti omnes in meridionali insulae parte, citra 65. latitudinis gradum, ubi et *) Apud Scnovuw, Grundzüge u. s. w. pag. 454. **) Apud MACKENZIE, l. c. pag. 228. .***) Apud HewpERsoN, 1l. c. pag. 279., nbi haec fere leguntur: totius montis altitudinem, barometri ope mensura- tam, esse 6240'; die 11. Augusto anni 1794, are sereno atque tranquillo, observatum esse — hora | barome- | thermo- matut.| irum, | metruin, ad pedem montis Quisker (quod supra mare vicinum parum ele- vatum esse conjicio) . . . 43 |98" 41'"| | — ad terminum nivalem . . . 2 |95 4$ |4- 81? R. in summo monte . . . . . 11; /|?2 6 |-- 11i Ex quibus probabilem termini nivalis altitudinem ea ra- tione, me rogante, quaesivit et beuevole mecum communi- cavit aestumatissimus meus collega NEUMANN, ut barometri temperaturam eandem ac aris fuisse statuerit; inferioris au- tem stationis temperaturam calculaverit ad conjecturam, per 460 pedum elationem thermometrum 1^ C. deprimi. Qualis rationis ambiguitatem, minime quidem dissimulandam, vix tamen ultra centum utrinque pedes comprehendere existimat, i) Apud Lgor. pg Buch, in Girs&gRT's zfnnal, ' Yom, XLI. pag. 37. 121 | Morn&iuM observationes laudatas instituisse non sine causa opinor. Hic igitur medium perpetuae nivis | terminum ex observationibus allatis 2740 pedes al- | tum sistere licebit: sed an per totam insulam eun- dem mec ne, ulteriorem exposcit indaginem. Nam | de montibus orae aversae, qui sinum Eyafiord cin- gunt utrinque, et in promontoria Singlunes atque Gioegur ad septentrionem desinunt, 'luiENEMANN *): ,Atra, inquit, sinistrae sive occidentalis orae cacu- mina altitudinem 3270 pedum attingunt, quin unum magis australe ad 4674 pedes ascendit, quaecunque aestate omnis nivis raro expertia.*^ Et paulo post: ,Summa dextrae orae juga ad 3696 pedes supra mare assurgunt, maximamque ad partem. in utroque latere gramine fruticulisque vestita sunt. Quae si .re vera sic se habent, quod teste verissimo dubitari nequit, sequi videtur, hos montes, uno vel uno et dimidio: gradu polo propiores, 3000 pedes altos, vix infimum, nedum medium perpetuae nivis termi- num adaequare. Mira sane et tanquam perversa terrae conditio, quam tamen, dummodo ea est, quae esse videtur, ita explicarem, ut terminus nivalis in meridionali Islandiae parte peculiari quadam causa subter solitam altitudinem depressus esset. Sunt autem huic provinciae longe plurimi iique altissimi j montes glaciebus vastissimis uno pluribus. locis ad mare usque extensis tecti atque circumdati **). —Sep- *) Reise im Norden Europas, vorzüglich im Island. II. Abiheilung. Leipzig, 1827. 8. pag. 60. **) ,,Ein ununierbrochenes Schneefeld muss betrüchtlich die J4imospháüre erkálien. 4n den stellen Jbhüngen sinkt die 122 tentrionales montes, ut mappae geographicae osten- dunt, minus aggregati minusque continui sunt; adde- remque, aquilonibus magis vexati. : 6. Insula Joannis Mayen?*). Situs: inter 70? 49^ et 71? S/ lat. bor. et in- ter 8? 57/ et 10? 15/ long. a Ferro. Mons maxi- mus 6870 pedes altus est. Die quarto Augusto nix vallium angustiorum ad littora usque reperta tangere insulam anteriorem perpetuae nivis terminum polarem docet. Ex diaris Belgarum, qui hie quondam hye- mantes periere, scimus, ninxisse eo anno primum die 28. Augusto, tum diebus Septembribus 1— 5, 14, 28—-29, et sic porro; sed etiam medio hyeme sae- pius pluisse. 7. Insula Ursi. (Cherie [sland.**) Situs: sub 74? 30/ lat. bor. et 37? 41^ long. a Ferro. Colles (hills) habet sat magnos, qui in- tegri fere semper nive candent. Kalte Luft nieder und zieht die Schneegrenze um ein ansehn- liches mit sich herunter. So hat es auch schon Saussure in den Alpen, so Ramond in den Pyrenden gefunden.* — ,,Saus- sure (Voyages $. 912.) glaubt, die Erkáltung durch Schnee- jfelder ind WW üisser von geschmolzenem Schnee kónne die Schnee- grenze mehr als 600 Fuss unter die Hóhe dieser Grenze auf weniger hohen und weniger schneebedeckten Gebirgen herab- seizcn. LEopr. vou Bucn Ueber die Grenzen des ewigen Schnees im INorden.. In GirB&RT's nnalen 'Tom. XLI. pag. : 18. Cf. etiam pag. 11. et pll. locc. *) €f. ScoRESBY's Account of the arctic regions, l. pag. 154 sqq. **) Ibidem. pag. 152 sqq. 123 8. Spitzbergia?^). - Nullibi terrarum ad polum magis approximarunt quam in Spitzbergia, inde a 76" 30^ usque ad 80? 7' lat. bor. protensa, quam ultra sempiternae glaciei | terminum occludere mare posuit WaAWHLENBERG **). Quae quomodo sint, nivem hac etiam regione nequa- quam in perpetuum omnia tegere, uno ore, quicun- que eam tetigere, affirmant, in primis ScoRESBY, cujus verba huc spectantia superius ***) dedimus. Proba- tur insuper plantis sat multis, quas primum ManrENs, nuper et ScoRESBY et SaABINE ex Spitzbergia retu- lere, licet quotquot earum simul occurrant in Lap- . ponia, ibi nive plerumque proximae crescant. Computatis numerosissimis duodecim annorum observationibus thermometricis, quas indefessus Sco- RESBY T) diversis quidem locis id navigio instituit, sed ratione satis probabili ad eandem omnes latitu- dinem geographicam 78? adaptavit, medium quatuor mensium Aprilis, Maji, Junii et Julii calorem in hac Oceani regione Spitzbergiae vicina satis accurate novimus: | Aprilis . . — 95,2€C. Junii & E LRLEELES. 09,3 €. Maji 5 H $c 4 pa Julii . * . —- 2,8 Ex quibus verisimiles caloris vicissitudines per totum annum quaesivere ipse ScoRESBY TT) ad nor- *) Ibidem pag. 92 sqq. **) Bericht über Messungen etc. p. 96. ***) Pag. 106. nota **). 1) Account of the Arctic Regions I. p. 358. ii) Ibidem, Appendix ad Vol. I. pag. (53) et (54). 124 maim observationum Holmensium, deinde Lor. pk Bucu?) ad normam observationum, quas prope Soendmoer in ora Norvegica sub 62? 30" instituit NTROoEM. Utriusque hic ponamus rationes, quamvis priores fide minus dignas esse libenter confitear. Me DUET HS SERERE 3 LODS ENIRO TL AT RTI MCA VOY T ONG. TD MCA RHET M TREO GR Calor Ex Ex Calor Ex Ex medius.|ScORESBY. Bucu. medius.|SconEsBv.| Bucu. Jau. |—18?,2C.|—16?,25 C. | Jul. |4- 25,8 C.|2- 2?,8C. Feb. |—17,4 |—14,7 Aug. |- 1,8 |4- 2,2 Mart. |—14,4 —12,0 Sept. |— 2,3. |— 0,6 Apr. —10,2 xe 9,9 Oct. er»y Ta 3 90,6 Maj. |— 4,8 — 5,25 Nov. |—12,8 — 9,1 jue. |-- 02 |— 0,5 [Dee |-164 |—12,2 Hyemis|—17?,2 C.|—14?,4 C. ||Aestat. |a- 1?,4 C.|4-1?,55 C. Veris |— 9,8 |— 9,05 Autum.|— 7,9 |— 5,1 Ex SconEsEx. Ex Bvucnu. totius anni 3 ^ Tru. 89.2 C. » * irae 3 6?,7 C. Ipsius Spitzbergiae temperaturam cum hac omni- no convenire, dubito quidem; sed parum differre au- tumo, quia, quod inter mare terramque alias inter- cedere solet caloris discrimen, hic, ubi modo nebu- lae modo glacies nivesque una tegunt utrumque, paene exstinguitur. 9. Lapponia Suecica. Nulla terrarum arcticarum hac melius cognita, *) Bemerkungen über das Klima der Canarischen Inseln. 125 mec ulli rerum naturalium studioso virorum cll. WAULENBER6 *) et Lkor. pnr Bücn **) libri de ea agen- tes non suut ad manus. taque sufficiet, quae ad eomparandas terras arcíicas maxime necessaria vi- dentur, brevibus hic repetere. 'Terminus perpetuae nivis (medius) observatus est: in Norvegia | 61?— 62" lat. 5100 pedes altus ***) in Lapponia | 67? à 8600 - - stes) NUUS 70? -— H300- -—— Tf) Ex arborum terminis comparatis conjicitur, etsi montes hac altitudine desint, esse hunc terminum — in insula 709 40 lat. Hammerfest 2500 pedes altus TT) in insula | | Mageroe 71? - 3200 - .- T1) Intervalla inter arborum et perpetuae nivis ter- minos, quae in Lapponia admodum constantia esse "observavit LEor. pE Bucng, haec sunt TTTT): Pini sylvestris 2570 ped.) oceurrunt interim altius, Betulae albae 1817 - .Betulae nanae 924 .- sed frucicosae. *) WARBLENBERG, Bericht über Messungen etc. Ejus- | dem Flora Lapponica. Introductio. **) LreoP. pnE Bucnu, Reise durch. Norwegen und Lapp- |dand. 1I. Vol. Ejusdem Ueber die Grenzen, des ewigen Schnees jim Norden. In GirBERT's ZJnnalen. Tom. XLI. pag. 1 sqq. |] . ***) CuHnisT. SmMiTrH apud ScnHovuw, Grumitügé etc. | pag. 454. | Ft) Lror. pg Bucm apud GiLBERT l. c. pag. 41. 1) Jdem eod. pag. 27. 14) Idem eod. pag. 32. iii) Jdem eod. pag. ead. Ti "o Idem eod. pag. 29. 126 Haud exiguum vero intercedit discrimen inter] Lapponiam occidentalem et orientalem, excelso mon- tium jugo ab invicem separatas, ut ex tabula se- quente apparebit *). | | | ! Nidrosiae Enonte-| Umeo — 65" 25! Mageroe kis 68? | 63? 50 Md cs medius lat. 30/ lat. | lat. 60^ 7Jat; Martii Aprilis Maii Junii 45 [T9 |n129 |tb6- Julii 48, |t 84 | 715,3 T17.15 117,1 Augusti | 715,25 | t 6,5 | 113,4. |] 113,7. | 415,8 Septemb. AHO45 [* 3,1 t5, |1 8,0 13,6 Octobris | - 4,0 | 060 |— 2,5 T 3,4 t 6.5 Novembr. bd, f Lia 3 Decembr. Decembr|— 45 |— 3,5. [—17,2. |—116 — Hyemis Veris ' Aestatis Autumni Tot. anni 1 4?,5C. 3 |t 6,4 bx 412,8 | 40,95 | H8 —323 [-27 [*30 "| 735" u- 016. — ?^,9c. 1 1^,856. t55,7C. Quum diuturnas tum annuas caloris vicissitudi- | *) IMutuatae sunt observationes columnae 2ae ex WaAHLENBERG flora Lappon., pag. XLVI; 3ae ex LkoP. pnE BucH apud QGiLn&RT l. c. pag. 35; 4ae ex W AHLEN- BERG l. c. pag. XLIV ; 5$ae ex Ligor. p& Bucn Reise lH. pag. 295; 6ae ex eodem pag. 322. Media annua, cum ]is, quae apud auctt, ll. leguntur, non semper congrua, ex me- diis menstruis hausta sunt, 127 |nes aéris humoribus moderari notum est. Qua de |causa differentia inter calorem aestivalem et hyemale |frigus iu insula Mageroe, nebulis prope continuis obumbrata, minima; paulo major Nidrosiae; adhuc major ubique in orientali terrae parte, quae summis montibus a Cauro per Oceanum flante defenditur; ibique vero ex eadem causa non adeo magna Upsa- liae Umeaeque in sinus Bottnini vicinia, quam in |media terra prope Enontekis, ubi maximam tabula |differentiam exhibet. Hinc et nivis et arborum et | eujuscunque fere plantae terminos in montibus utrius- |que terrae partis vel altius surgere vel delabi, facile Jintelligitur, e£ WaAnrENBERci flora Lapponica egre- |gie comprobatur; hic autem, quum nimis longum |esset, per singula persequi nequit. 10. Finnlandia et Lapponia Rossica. ) Pediatr In orientali sinus Bottnici ora coelum parum iniquius esse videtur quam in occidentali. Quo lon- gius autem abhinc orientem versus progredimur, eo |magis lineas isothermas inflecti ad meridiem sen- | timus. | Aboae sub 60? 27^ lat. in orientali dicti sinus |littore auctore KigwaN *) est. *) Physisch- chemische Schriften , übersetzt. von CRELL. | Band HI. pag. 174. 175. , 128 Calor medius. Calor medius. Januarii . —— 69,9 €.| Juli , . -L 185,6 C. Februarii . — 5,9 — | Augusti . - 15,7 — Martii . . — 2,6 — | Septembris -- 10,4 — Aprilis .. -4- 3,9 — | Octobris . -- 4,0 — Maij . . 4 9,7 —| Novembris — 5,95— Junii . . -4- 15,7 — | Decembris — 6,3 — hyemis .—. . 0.7. —ÁABSEN VeFlS. . . . . €. Jet E aestáüs ,. .. . a. e OIANIUE autumni . . . . -Jj- 2,8 — totius ani . . . -4- 42 Differt itaque hujus urbis temperatura ab Upsa-[. liensi, quam supra exposui, et quacum ob eandem fere utriusque loci latitudinem convenire oporteret, nisi orientem versus inflecterentur lineae isothermae, primum in eo, quod calor medius totius anni 19,5 €. minor est. Eadem prorsus differentia observata est inter utriusque loci fontium calorem, quem hisce regionibus aéris calorem uno circiter gradu superare scimus *). Est enim Upsaliae -]- 69,5 (Aboae -- 59,0 €.**) Alterum vero discrimen est, quod mensium et calidissimi et frigidissimi calores medii — non nisi per 225,7 €C., Aboae autem per: 25^, 5 €. ab in- vicem discrepant. *) WanurENnzER6e Beobachtungen über | Quellenwürme und F'egetation. zur Bestimmung der Erdtemperatur und des Klima's von. Schweden. — In GiLBERT's Innulen Vol. XLI. pag. 111 sqq. '*) Ejusdem Flora Lappouica pag. L. quentes. Calor medius. Hyemis . Veris . . Aestatis . Autumni . 'Totius anni -hmolumento. g. 180. Januari . — 139,5 C. Februarii . — 9,7 Marti . . — 9,9 Aprlis . — 3,2 Maji (0 d 449 Muni . . -4- 12,9 129 Observationes thermometricae, quas in Finnlan- dia sub 65? lat., Uleaeborgae, instituit JULIN, summa- que cura digessit Lkor. pk Bucn*), si cum iis comparaveris, quas ex Umea sub 63? 50^ lat. supra attulimus, adhuc magis congruunt, Sunt autem se- Calor medius. Juli . . -- 169,4 C. August . -- 13,7 Septembris -] 8,05 Octobris . -4- 3,7 Novembris — 5,2 Decembris — — 10,2 s m 119.15 €. ,ruoDparno 04-14, HNMRUT. e er D Propius ad septentrionem ejusmodi observatio- es satis completae desunt, nisi Enontekenses, quas m exhibui, huc referre placet. Fragmenta tantum . equentia exstant apud Kigwaw**), vix ullo nobis *) Apud GiLBERT ld. c. pag. 395. 43 sqq. **) Kinwaw physisch-chemische Schriften. "Tom. III. 9 130 Calor medius |. Pinus Alb. ad en Abad ad Pen. mem 66^ 39/ lat. | 67? 47' lat. | 68" 52' lat, Martii — 59,63 C.|— 10,0 €. — A0 EI 25,78 €. Aprilis — — SALA S. muRAD 4,56 d. AT Meli s denm o 3.17 1,67 4 12,50 | Nu 1552 4. 3, 3. 33 T 9,67 A Jalr -iévmluuU ]- 13,34 In provincia Kolensi, inter 67? et 69?, sed quousque nescio, Hordeum et Secale seruntur, etsi spem saepius frustrent. Ibidem arbores jam in fru- tices degenerare incipiunt?*). In Insula Kilduyn ante Kolae ostia sub 69? 30'/ lat. JomawwESs HuvekNs. vAN LaüwscHoTEN**) ad finem Junii mensis lacum glacie et nive opertum offendebat; sed tempestate exorta die 26. ejusdem mensis rumpebatur glacies. Arbores nullae, herbae haud multae, musci copiosis- simi observabantur. "ang (fuso BR. .&. suAa MENS GL — ——" 9 t gn 11. Rossiae provinciae inter mare Album et Uralem montem. Jo. Rkrxm. FonsTER ***): ,,Peninsulam, inquit, Kaninnos simulatque post tergum reliquisti, Boreas *) GeonGI, geographisch - physikalische und naturhisto- rische Beschreibung des russischen Reichs. TÀl. II., btheil. I., pag. 17. 26. 27. **) Recueil de Voyages au Nord. Nouvelle Edit, Am- sterdam 1732. 8. "Tom. IIF. pag. 24. 25. 27. 9*9) Geschichle der Entdeckungen und Schiffahrten im Norden ; pag. 317. : 131 et Eurus regnare coeperunt. Ad quam differentiam melius intelligendam, observationes thermometricas, quas ex Petropoli*) et Solikamskoi**) habemus, tum inter se tum cum observationibus et Aboensibus et Upsaliensibus supra allatis comparare juvabit. | Petro- Soli- | Calor poli kamsk Calor " medius | 59? 56/| 59? 39/|| medius T hia mensis |lat. 47? , lat. 74? mensis | po 3m 49'/ long.|24' long. | Januarii I—14, 1C.| — 185,9C. | Julii . |- 19?,1C.|7- 14?,4C. Februar. 55. —13,0 lugusti |-17,8 |^10,5 Martis |— 2,5. |* 5,0 Septemb. |- 9,5 |- 7,2 Aprilis | i 6,6. |^ 5,0 Octobris |t 5,8 |— 2,8 Maj T13, * uu t 9,7 Novembr.|— 4,7 —19,7 Junii T17,3 Fo 7 Decembr.|— 8,0 |—12,2 [Hyemis |—9*,5c.|—13*7C.|Aestatis |: 18^,1C.|-13",9C. TYeris t 5,8. |t 6,6 |Autumni t3,5 |— 5, Petropoli Solikamsk Totius ani. . 4- 45,5 C. . . 4- 0?2 €. Ex quibus observationibus id prae reliquis me- moratu dignum mihi videtur, differentiam inter men- [ses et calidissimum et frigidissimum esse WMEpsaliae . . 225,7 C.|| Petropoli . . 33922 C. Abode . .'.. 25,5 Solikamsk . 36,3 | — Ustjug-Welikoi situm est sub 60? 58^ lat. bor. -»t 63? 30/ long., ideoque polo parum propius quam Petropolis, sed 145 milliaria geographica orientem rersus ab ea remotum. Observationes nonnullae me- *) ScHoEN, JAJitterungskunde. "Tab. VI. **) Kin wAN, physisch-chemische Schriften. III. pag. 179. 9 * 132 teorologicae ibi institutae exstant in Novis Actis Academiae Petropolitanae*), id saltim confirmantes, hyemem multo severiorem esse, quam quis ex sola latitudinis differentia inter hoc oppidum et Petropo- lim opinaretur. | Agricultura, quam in sinistra a mari Albo prope Kolam haud procul a 69? lat. reperiebamus, in dex- tra provinciae parte prope ipsam urbem Archangel et prope Ust-Silma vix 65? lat. attingere videtur. Nec arborum terminus procul abhinc abesse potest; nam prope Mesen sub 67? 16^/ et Pustozersk sub 67? 30' lat. jam deesse arbores ferunt **). Nivalis terminus in hac provincia neque montes, qui usque ad Uralem vix ulli adsunt, neque maris littora tangit, praeterquam in remotissimo illo angulo, qui fretum Waigaz adjacet. Hic autem nmauta jam supra laudatus Joa4wwEs HuvcukNs A Liwscuo TEN*?*), Julio mense jam :ultra medium delapso e postinde medio fere mense Augusto, in utraque freti dicti ora laete viridi floribusque variis ornatissima ni vem reperit inter scopulos passim superstitem. In colae narrabant, aestatem hic terrarum non nisi pe sex hebdomades gelu expertem esse solere. Und patet, quod insuper nautarum relatis confirmatur, in sulam Novam Semljam longe ultra perpetuae nivi terminum porrigi. Cujus insulae nescio an quis meliorem imagine *) Tom. V. pag. 31. partis historicae. **) Gkoncr: l. c. pag. 28. 29.; ubi tamen vitio cala non indicato IMesen sub 635? 16/ lat. situm esse legitur. ***) Recueil de Voyages au Nord, Tom. lil. pag. — 64. 70. 100. 137. et pll. locc. 6 1353 paucioribus lineis exaratam perfecerit, quam Woop*), naufragus quondam haud procul a promontorio ma- xime septentrionali sub 74? 40/ lat. bor. Maxima terrae pars, eo teste, ad medium mensem Julium ni- ve obruta erat, exceptis montibus, qui, ut fieri solet in plaga arctica, primi et fere soli hyemem exuerant. Vegetabilia conspiciebantur nulla, nisi musci genus, ut fertur floribus caeruüleis flavisque conspicuum (an lichenes? an. Splacha aliis muscis mixta?). Nihilo minus humus copiosior erat, quam vulgo in terris arcticis ; ad duos enim pedes fodi poterat, tunc gla- cies succedebat. 129. Sibiria occidentalis. Uralem montem non modo in regione arctica, sed in temperata etiam uno pluribus locis, inter alia | prope Werchoturie inter Soswam et Wischeram flu- |vios, perpetua nive premi, ex Parrasio**) aliisque |scimus: sed de nivis arborumve terminis in his |montibus nil constat. Quid quod ne unius quidem montis altitudinem novimus; nam Paudam montem 4515/ supra hybernaculum Subpaudense surgere, et 15456' supra mare, uti GuELINUS *?*) auctor est, mul- |tis iisque gravissimis premitur dubiis. Observationes quaedam meteorologicae institutae in oppido Pyschminsk, quod ad Uralem orientalem *) Description succincte du pays et quelques observa- tions sur la Nouvelle Zemble; par Woop. — In Recueil [de Voyages au Nord, Tom. lI. pag. 357 sqq. **) Reise durch verschiedene Provinzen des Russischen I| Reichs. "Tom. lH. pag. 252. ***) Florae Sibiricae, Tom. I. praefat. pag. xxxvii. 134 sub 57? lat. et 78? 50/ long. situm est, in Ephe- meridibus Manhemensibus?) exstant; nostra parum adjuvant, quum loci altitudinem ignoremus. Attamen referam, additis observatiunculis quibusdam, nmi fallor memoratu non prorsus indignis. Calor Pysch- s Differen- minsk. | maximus tja inter I. et II, medius min. spurius | genuinus 0,0 ^ 0 —16,9 Mart. |* 1,225 |—27,5 ,—132 4— 9,0 |—42 | Apr. |*16,25 |—18,5 |— 1225 |- 2,045 |— 3,65 | Maj. |r23.75 | O00 ]|-119 ]r1091 |t 48 | Jun. — |:27,5 |-10,0 |*18,75 |F19,4 |— 0,065 - Jul. *23,7b j|* 79 |t15,75 |r15,4 |t 0,95 Aug. t 26,25 * 6,25 1-16,295 ]|r14,7 |t 1,55 Sept. |:22,9 | 09, ]|-1125 |t101 |t 1,15 ] Oct. — [71255 —75 |*25 |t $55]5 £038 Nov. 1 2,5 .|—30,0 —13,75 |—12,9 E 0,85. Dec. |- 3,5 |—30,00 |—13,14 |— 9,75 Autumn. T. anni | | I-os |r 11. |- 14 Comparatis plurimis observationum meteorologi- carum tabulis, cl. SconEsEv ?**) sibi persuasus est, medium ex cujusdam mensis calore et maximo et mi- nimo deductum, quod brevitatis gratia in tabula prae- *) ScnuoEN, JFitterungskunde. "Tab VI. **) Account of the Arctic Regions, Tom. ]. pag. 368. 135. cedente spurium dixi, a gemuino ejusdem mensis ca- lore medio, ex observationum quotidianarum summa rite quaesito, vix uno scalae Fahrenheitianae gradu recedere solere, Observationes Pyschminscenses lon- ge aliam rationem indicare videntur. Januario mense differentiam inter calorem medium, spurium et genui- num exhibent quinque graduum Celsianorum, qui re- spondent novem Fahrenheitianis. Neque singularis cujusdam abnormitatis differentia illa argui potest, quum per reliquos menses gradatim et ordinatim |primo decrescant hae differentiae, atque ex negativis fiant positivae; tum vero, iterum mutato valore posi- |tivo in negativum, aequo fere passu increscentes, | anni cireulum absolvant. Sunt quidem irregularitates quaedam satis perspicuae, e. g. ea quod differentia |pro Majo mense positiva, pro Junio negativa est, leaque quod maxima differentia positiva Augusto nec |Julio mense contigit e. s. p. Verum tamen quum |jam unius anni observationes regularem quendam et incrementi et decrementi tenorem tam luculenter lostendant, non dubito fore, ut ex longiore observa- |tionum serie lex opinata clarior et purior appari- |tura sit. | Optimas quasque tabulas meteorologicas compa- |randi occasio mihi deerat; Wirceburgenses*) autem, per undecim et pro parte per tredecim annos, nec mon Gedanenses **), per duodeviginti annos conti- *) ScuoEN, JZttterungskunde. "Tab IV. *) KrerErEkLD, JMeteorologische Betrachtungen. — Inu Neueste Schriften der Naturforschenden | Gesellschaft zu. Dana- aig. Band lI. Heft I. Halle 1526. 4. Tab. II. : cep 4| 16914 $6 LT H- gn 9ríey 4 C49 FT 4] suiquio)dog po; 4| 9€£6F4 00'G6 - Jof 4 CL9C4T 4 C89*61 4- nsnsuy ————— g0'o 4 WIES 6er] — — nf ec 4| T6'054 oT G6 4 —— —— or 06 4- 00g 4| ^ CLO'GY- CLOCLT H- rtcf0 4| 86/614 0150 4| 99r m— — — | i ; C;Oo'TL 4| -— 9€ 034 C86*0.T - 98'6y 4 rc 4| 00774 LA ES coe*o t 9€*9 | 9e d — oro 4| 96 4 er d T£f0 4 T6 4 Lg - IT) TAT - 060 —| s0fF 4 810 4 gir * — T Eo *- cec p —| mienrqo, 100 iloet*o—| :01£&0 —| '09c04€ —| '9689 —| "9 gto y —] . nenuer enuoaaoyip| snumue3 surands erjuoaagjtp snuimuos3 snrinds snipou 134n92242 ff 2w»po? 2) 10[91) nuatae, differentiam inter calorem medium et spurium et genuinum non fortuitam esse confirmant. 136 137 x 9co 4 evord — wor: eod — mug L6'L 4Tuue snno grpío 4| C6t'0T 4 T8'07 4 0*0 | ge'g 4 e nails E go 4 3 96*6Y 4 R3 Jc*To * £0*G i 6897 4. Psi: m 06*0 4 — Ag'OrH ^— RI i gr T 4 E GG*9 4 $149 A *D195,0— '0 Y0*90— E 99.0 — | "o6 -—| '0 940 - -— sruio CH g-| eo-| crs'r— 88'0 — tv 0 — SEIQUIPSSQ T 6£'0 4| 66'€ 4 09€ 4 g9c*y — £5 68'€ 4 Go£'G 4 BSHQUIRAON ento || cw'ori| — oria Cr6'0 4 QLfL 4 gro'8g 4| —$110970 "— snumuos | snrinds eruodxojtrp | snuinuos p gnipou 194n9Q90241 4f 2uDpo x) - 109) x hac et antecedente observa- igerem jam e Coll tionum Pyschm tabula sequentia inscensium 138 1". 'lTotius anni calorem. medium ex singulorum quorumque mensium medio spurio deductum ab eo- dem rite quaesito recedere eo minus, quo diutius ob- sérvationes continuatae sint. Invenimus utriusque differentiam in observationibus | Pyschminscensibus 1 anni circiter 19,50 C. Wirceburgensibus 12 annorum - - 0,50 Gedanensibus 18 .- - - - 0,25 Qua ex progressione quodammodo divinari potest, quousque ex altero in alterum calorem medium an- nuum valeat consequentia. 2?. QCalorem medium annuum genuinum, ubi -- 7? C. non sit inferior, a spurio superari; sed ubi -- 1? €. vix sit superior, ipsum superare alterum. 3?. Menstruas atque trimestres utriusque caloris medii differentias hyeme atque aestate maximas esse, vere atque autumno saepe vix ullas. 49. Aberrationes vel menstruas vel etiam trime- stres caloris medii spurii a genuino pro parte nimi- rum pendere a totius anni calore medio, Qui quo major sit, eo magis illos plerumque aberrare aestate in partem positivam, et vice versa quo minor sit, eo magis semper aberrare illos hyeme in partem negativam. — Cui legi illustrandae tabula sequens . inserviet, 139 EMUOEDECUUERISURUCRLERCETITENDMITIGUTTDILIL EY EK NM NM CIDOREECHU Se MERDTTOOT GNE MPEDGPUR PERVCINRERTERETES VERI PUCCURETT T CP ERI SR" Aberratio summa caloris inedii Calor medius annuus mensítrui trimestris positiva | negativa | positiva | negativa Wirceburg.|t 10,18C.|* 27,64 | —15^,11C.|t 1?,55C.| —07,67C. Gedani t7,14 t 2,36 —4,75 |t 2,09 |1—23,79 ——— | — ——— —— Pyschmin. Eo *1,80 .—95,10 |t 0,40 |—4,60 59. Calores medios genuinos veris atque autumni propiores esse solere genuino totius anni calori me- dio, quam earundem anni tempestatum spurios. Libenter confiteor, longe plura hiec consideranda esse momenta, omniaque altius repetenda; nec nisi accurata plurium tabularum meteorologicarum ex di- versissimis regionibus comparatione facta, vel con- firmanda vel forsitan restringenda esse. Rem tamen leviter attingere malui quam praeterire, ut admoneam, non ut doceam botanicus meteorologos. Jam igitur redeo ad propositum. Ad radices Uralis orientales planities incipit omnium terrarum vasítissima, inde ab Obo fluvio ad "fretum usque Behringianum vix ullis montibus inter- cepta. Raro enim Sibiriae meridionalis montes sep- tentrionem versus deflectunt, vix ullibi mare glaciale - attingunt. Vix autem ulla terrarum pars a naturae scrutatoribus hae magis neglecta est, si Obi ripas excipis, quas visitavit Su;ErF, et ad ejus relata fu-- 140. sius descripsit PaArLaAs*). Quo ex fonte sequentia hausi, additis nonnullis ex Gkonciro. Frugum cultura desinit in provincia 'l'obolsk circiter cum. 60? lat. Nam prope Samarof sub 60? 36/ non nisi hordeum atque avena coluntur, et semel quovis triennio messis amitti solet; prope Surgut autem sub 61? 25^ lat. agricolarum spes coeli in- juriis tam saepe frustrata est, ut jam plane destite- rint serere. "Tilia, quae ParLasio **) teste in Ros- siae Europaeae locis etiam borealioribus occurrit, in Sibiria multo prius crescere desinit, jam 36 leucas Rossicas (Z7Z'erste) infra 'T'obolsk, id est circiter ad 59? lat. Prope Beresow, sub 64? lat., Betularum Abietum et Cembrarum sylvae altitudine minui coe- perunt. Ibidem die 11 Junio (calendarii mi fallor Rossici) Betula frondescere incipiebat. Prope Ob- dorsk, sub 66" 33'/, Pinus Cembra jam ad 25 pedes circiter deprimitur, et haud procul abhinc cum Betula et Sorbo sensim evanescit. Ultimus Abietis termi- nus est ad rivulum Stschutschja, 200 leucas Rossi- .cas infra Obdorsk; et ad Lesnajam rivulum, quem jum mare glaciale excipit, omnium ultimae Larices et Alni incanae humi prostratae offenduntur. Mare ipsum nulli ambiunt frutices, misi Salices quaedam Ppygmaeae, Rubi et arcticus et Chamaemorus, Arbu- tus alpina et Empetrum nigrum; Musci fere soli de-- seríam paludem occupant. Quae, nisi perpetuo con- gelata rigeret, nec ultra spithamam aestate unquam *) In itin. laud. Tom. III. pag. 14 sqq. **) Florae Rossic. edit, min. 'Tom. Il. pag. 11. E 141 resolveretur, homines a maris accessu per terram plane arceret. Ultra Lesnajam medio et fere exeunte mense Julio nix passim inter scopulos quin etiam in ipso maris littore planiore passim erat obviam. In Jeniseo fluvio iter naviculis petiere GuELIN ?) usque ad 'luruchansk, sub 66? 5^ lat., SujEr**) adhuc 620 leucas Rossicas longius usque ad hyber- naculum Selakinense, quod paullo ultra 70? lat. si- tum esse existimo. Verumtamen in hac regione mul- to minus certi sumus quam in Obiensi de arborum nivisque perpetuae terminis. Infra 'Puruchansk flu- vii dextram comitantur colles, utramque ripam sylva continua, sed jam hic solito demissior atque asperior, sensimque desinens versus Selakinum, quod ultra ad decimam leucam Rossiceam extremae offendebantur Larices haud dubie frutescentes. Solum hic nun- quam gelu liberatur, nix in convallibus angustioribus perennat. Circa "'luruchansk, praesente GwELINO, nix hyemalis nonnisi post dimidium mensem Junium solvi incipiebat. Agricultura jam prope Jenuiseisk, sub 58? 27' lat, vix conducit; abhinc usque ad Tu- ruchansk saepius frustra tentata est. 13. Sibiria media. De regionibus Lenam inferiorem adjacentibus haec tantum inveni apud GwELINUM ***): ultimas *) Reise durch Sibirien. 'Tom. III. pag. 204. sqq. **) PaLLas Reise. Tom, I!I. pag. 321. sqq. ***) Reise Tom. II. pag. 519. 14? sylvas laricinas esse circa hybernaculum Siktat (sive Niktot apud GEkoRerUw, sive Siktanskoe apud S4- RYTSCHEWUM), quod in mappis geographicis aliis in- ter 67? et 68^, aliis. haud procul a 70? indicatum est; abhine ad mare usque ne frutices quidem prae- ter Salices reperiri. Pinum sylvestrem autem hie, sicut in omni Sibiria jam ante Laricem desiderari. Frumenta ne prope Jakutzk quidem, sub 62? 2/*), amplius maturescere, quum terra vix unquam ultra tres pedes regelaretur. ua de causa et fontes plane deficere, et quum puteum fodere quondam ten- tassent, terram ad orgyam decimam tertiam congela- tam reperisse. Quae si revera ita essent, eo majo- rem dubitationem moverent, quae Gkonmer**) narrat de hordei cultura ad Wiluim Lenae filium, sub 64? lat. Sed apud SanvcscuEkwuM ***) legi, oppidum Amginsk, haud procul a Jakutzk, sub 61? lat., ce- realibus aestivis minime carere, et inter ipsam Ja- kutzk et Aldanum fluvium passim et arva et prata reperiri. | Meliore successu coluntur agri prope Kirensk ad Lenam superiorem, sub 57? 40' lat., ubi non modo frumenta quaelibet aestiva, sed etiam Secale *) Ex GeoRGIO; in cujus autem ipsius aliorumque mappis geographicis hujus urbis situs plus uno latitudinis gradu varius indicatur. **) "Tom. Il. pag. 1102. laudato teste Heymio. ***) A4chtjührige Reise im. nordüst!ichen Sibirien, auf dem Iüsmeere, und dem nordóstlichen Ocean. | dus dem Russischen übersetzt von BussE. Leipzig. Il "Tom. 8. 1805 et 1806. — "Tom. I. pag. 118 et 20. 143 hybernum seruntur. |bi GwEriN?) per tres menses, Octobrem, Novembrem atque Decembrem,. ter quo- tidie thermometrum observavit, mane et vespere ho- ris nec semper iisdem nec consulte lectis, tum media nocte vei rarius una hora ante. Quam ob rem ob- servationes et matutinae et vespertinae ad eeruendum calorem medium adhiberi nequeunt. Quum autem ex . €uiuixELLuO 'ToeRNsTEENIIque observationibus per pri- vas dierum horas repetitis notum sit, calorem eum, qui inter horas 9 et 10 vespertinas obtingat, totius diei calori medio proximum esse; dein vero calorem vespertinum, quo nox sit longior, eo lentius ad no- vum usque mane decrescere solere: nemo infitiabitur, calorem, quem media nocte vel parum prius per men- ses hyemales et loco jam magis septentrionali ob- servavit GMELIN, vero calori medio parum inferiorem existimandum esse. Quin dimidio vel ad summum uno caloris gradu Celsiano addito, eum satis super- que corrigi arbitror. Est autem secundum observa- tiones nocturnas laudatas, nulla correctione adhibita, calor medius Kirenskensis Octobre mense . . . — 59,6 C. Novembre - $ 58: x c—19,2 Decembre - 0. 5. —20,8 Non dissimulo, mercurium semel Novembre ite- rumque semel Decembre mense congelatum esse; quam ob rem calor medius horum mensium minus certus est: sed magni momenti errores inde profecti aestimari nequeunt. Et quum Januario mense inse- *) Reise Tom. II. pag. 596 sqq. 144 quente jam tertia mercurii congelatio contigisset , ut refert GwELIN, ejusmodi frigus hac regione res non insolita esse videtur, neque totius hyemis calor me- - dius supra — 18? vel — 16^ statui potest. Mirum sane frigus, tum per se, tum praecipue, si calorem aestivum | ad maturanda frumenta necessarium vix infra -- 16? €. esse consideraveris. Quibuscum observationibus eas comparare pro- derit, quas idem auctor?) eadem ratione per sex menses continuos instituit in urbe 'T'omsk, sub 56? 30/ lat., ideoque vix supra gradum unum magis ad meridiem, sed paene 23" long. magis ad occidentem sita. Est autem calor medius, ex meris observatio- nibus nocturnis deductus, in urbe 'T'omsk: Octobre m. — 2?,5€. | Januario m. — 15?,1 €. Novembre- — 8,25 Februario - — 10,45 Decembre. - — 10,5 Martio - — 4,5 Unde patet, hyemis calorem medium esse — 12? C. Aestatis calorem medium non infra 4- 16? C. | esse posse, iterum docet agriculturae proventus; | majorem esse dissuadent observationes Pyschminscen- ses supra relatae, in reliquis etiam observationibus 'TTomscensibus satis similes. taque differentia inter calorem et hyemalem et aestivalem haud multum ab- esse posse a 28? C. apparet. Hyemis Sibiricae frigus cum aestatis calore tan- quam compensari: notum est. Quod qua proportione fiat, optime perspicietur tabula sequente, non nisi *) Reise Tom. III. pag. 16 sqq. 145 tales.;continente' locos; qui inter 55? et 60? lat. siti sunt. Maximam ad partem superstructa est tabulae Humboldtianae-ad. illustrandas lineas isothermas com- positae ) Pro Petropoli duplicem admisi numerum alterum ex HowBorprII Werea ex ScmokENit tabula jom saepe laudata sumtum. - Differentia. inter. calorbm hyemalem: et. aestivalem. 4 | Edinburgae . 105,9 C. | Kasan. . .. 345,9 C. Havniae . . 17,7 | Solikamsk ^. 27,6. Christianiae , 18,8 Slatoust . . 31,9 Upsaliae . . 19,8 - | Pyschminsk . 29,2 Holmiae . .. 20,2 "T omsk (circiter) 28,0 Reiten (Huws.) 25,0 | Kirensk (circit.) 32,0 (ScuokEx) 27,6 Irkutzk (circiter) 35,0 Moskowiae (081,3 Ex Irkutzk, sub 52? 18' lat., cujus hic memini; duorum annorum observationes exstant apud Gxom- €IUM **), quibus autem non nisi summus et infimus ca- loris gradus pro singulis mensibus indicatus esf. Ex quibus quum is tantum cognoscatur calor medius, quem supra spurium dixi, quemque a genuino longe diversum |. esse reperimus , . correctione egent, quam ad normam observationum | Pyschminscensium, non . quidem pro. mensibus singulis, sed pro quatuor anni tempestatibus instituere ausus sum. Hic etiam, du- *) In Mémoires de l'Ácad. d'Arcueil Tom. III. ad pag. 602. ; " dicisbdungex auf einer Reise im Russischen Reich. Tom. I. pag. 30 sqq. 10 146 tantibus observationibus, mercurius. Décembre mense semel congelatus 2 2 PME |! bs mro:rohé -Uwus ——À c MM M M P — 2*1 .03'4 e ig q UARdut y apt pine maximus | minimus. | sprrius | correcte Januarii 0?,35 €.|-- -- 26^)0 €. €. |— 13?,2 C. Lr OU Februarii|2- 3,0 -— 75 4240: 5 os 7,0 MAT Marti, (4 120 — |— 19. |— 135 | ^. Aprilis |4 22,35 |a 2,0 T 12.2 Maji ^- |- 450 ^ 14 8,35 |4 94,7 | 7073 Junii ^ |. 49.0 5 |4- 44.0 |-297:.0 opos 43 Julii. |d 44.9 | |4d- 18.35 — |2-: 29,7 : ; Augusti. |4- 32,00. |-- 10,00 |--.24,15 — - Septeinbr. T 27 29,7 .]4- . 2,65 dbi D Octobris |-- 15,7 — 05,65 Novembr.|- 8,3 — 16.3 : KE Decembr.|-- 4.0 L- 46,3 [- 01,105. $250 325 Meri)» rd [E dius Aestalis | JW EGUUTIPT E L. £j T 20,9... TTT "Autuinni — Hyemis ^ ze 13,86. |— 107,0 C. "To6i; ennil boss dod 52. Io 5290 3 Cl. WaurENBERG, climatis Sibirici conditiones éaüsüsque exponere eonütus?), ante ómnia diserimen; quód ést inter terras continentes regionesque mari propiores, flagitat, Sibiriaeque omni clima ut ait terrae continentis. (Continental - Klima), Europae vero elima littorale (KZsten-Klima) tribuit. Nec immerito, quum o ——MÀ *). Kamtschadulische Laub- und Lebermioopés 3t. n Ma- gazin der Berliner Naturf. Freunde 1811. 117 liudid ^ dubie: cà i! diversis diversarum "terrarum figuris pendeat - inprimis: propria : cuique indoles. ^ Sed ambi- tüi^'terrarum 'adderem earum et altitudinem et incli- nátionenr; haud minas ^quam' ambitus "ad figuram facientes, *et: his^ipsis denique: situm ?). — Meridionalis Sibiria montibus 'eingitur altisatque nivosis, qui ipsi; ut fluvii probant longissimo eursu septentrionem pe- tentes;'solo:;jam peét'se celsiort' tanquam superstructi &unt;^ Nee'est cur diffidamus GwErING 7), urbem Irkutzk 1355'' supra mare positam' esse, affirmante. Abhinc* Sibiria sensim "ad: mare "glaciale " descendit, ideoque tota versus polum inélinat;" Quod ad situm attinet, mulla est terra, quae magis ad polum pro- tendatur. ^ Nam "Americae septentrionalis terra con- tinens, quousque Cookii, Mackenzii atque Franklini investigationibus vel cognita est vel autumari potest, vix ullibi 72? lat. attingere videtur. ' Verum Sibiriae orae eundem latitudinis gradum paene übique supe- rant,. nec non inter Jeniseum 'et Lenam prope àd 78? lat. prosiliant. "Ab alterà parte montes Sibiriam meridionalem circumdantes né in averso quidem la- tere in terram quandam feliciorem descendunt, sed statim ab altissima planitie Kobiensi excipiuntur, quae ipsa, montibus omnium terrarum vastissimis ad me- ridiem septa, non eo calore fruitur, quem pro latitu- Jine sua geographica supponéres, Quo fit, ut No- tus, Europae semper propitius, si quando Sibiriam "1! ct. ErwAN Plgriseh-ehemisehe ]— Band HI. pag. 179 sqq. — — **) Florae Sibiricae Tom. I. praefat, 10 * 148 afflat, non. potest. non. noyum. frigori frigus addere, Postremo. aéris , fluxus |. atque; refluxüs.. considerandi essent, quos tamen uf minus certos £ranseo,.- adnio* nens tantum, ,ex;cli. collegae Doy&*).alierumque ;ob- | servationibus verisimilem. esse, .:aéfeni.! per | Sibiriam praecipue à polo yersus. aequatorem refluere, 5:025] ^, At. non. omni. Sibiriae.. eaedem. prorsus. sunt| conditiones, . nec, ulli. graviores ,quam;.. mediae; Jeniseum / Lenamque .. fluvios; interjacenti;/ quippe quae..ad.. septentrioném,.; maxime; protracta;, Ad .nie- ridiem. maxime . elata ,....]ineas ,.. quas isothermas.;di- | cunt. ,, maximopere . inflectit. ... Cujus . rei ..testimonio| sunt ,non | solum observationes .. meteorologicae.;. ex Irkutzk atque Kirensk. jam supra allatae," quibus. quis] scilicet fidem abrogaret;: sed; etiam glacies pluribus| locis ad lacus Baikalis ripas perennis **), flora, quam | ibidem florae boreali sive. alpinae. simillimam GuELIN, PALLAS, GEonei, aliique uno. ore praedicant, ;et deni- que montanus arborum. terminus,.non mensus quidem; | sed. secundum. ea, quae de monte Alei refert: GEon- 617?**), | vix. ultra 1000" supra. Baikalis | aquam ;:«ni forsitan inferius ponendus, Est enim inter montis pedem. lacusque ripam nonmhisi. 10 leucarum. Rossi- carum. spatium. modice. proclivum ; |. abhinc. autem. us- que. ad. arborum terminum. nonnisi. i. per. Min leucas cum dimidia. ascenditur.. rna sia. 9aqihi De Sibiria 'Translenensi, praecipue . de, Nola remp m — ——À *) Ueber mittlere Luftstrüóme; in PocGENDORFE'S Znza- len der Physik. 1828. pag. 583 sqq. [ 25 : **). GEogGt Reise Tom, I, pag. 61, 66. 32. aq eir*à Ibidem. Page 63, o J di? 9! 61914 a 149 fluvio: notitias. quasdam historiam terrae naturalem spectantes debemus SanvmTscmEwo, Billingsii comiti, eujus. jam supra laudavi Ltinerarium, | In - castello Werchne-Kolymsk (id. est Kolymsk superiori), quod sub-'65? 28' lat. situm esse arbitror*), Januario mense spiritus vini in thermometro ad — 539,75 €. deprimebatur**); mercurium jam ad —— 399,44 €. eongelari; notum est. Ibidem sylvae, ut suspicor larieinae, trabes navigiis construendis idoneas nondum recasabant?**). Quod inter et Nischne- Kolymsk (id est K. inferiorem), circiter sub 67? 30^ vel. 454 lat. mediocris staturae Larices sensim rarescunt; prope dictum castellum jam omnes. solito manifeste minores sunt, et.30 leucas infra emnino deficiunt 1)- Ostia denique Kolymae et vicina maris littora, sub 69? 29/ lat., muscis obducta, passim Salices quas- lam. Betulasque vix pedem altas, cujusnam speciei nescio, proferunt; ibique nivis congelatae strata, ad 12^ crassa, in collibus et infra inter scopulos. die 25 Junio (calendar. veteris) offendebantur T). 14. Sibiria orientalis atque Kamtschatka. Dictae peninsulae clima ab eo reliquae Sibiriae nagis differt, quam vulgo creditur. Mare propin- *) SaAnvTscH. Reise Tom.I. pag. 72.situm esse legitur sub 30? 28' lat. ; in ejusd. auctoris mappa geogr. reperitur paulo pra 65" lat.; itaque 65? pro 60' legendum esse existimo, IL FEY A add pag. 70. ***) Ibidem. pag. 66. | i) Ibidem. pag. 75. 78. 84. 11) Ibidem. pag. 87. 88. 150 quum tam hyemale frigus quam aestivalem calorem tem- perat, ut expressis verbis ait STELLER *):: ,,JJ/a5s: die| Külte des JF'inters in Kamtschatka betrifft, so ist dieselbe am. Bolschaja- Reka. und. 44 watsch niemalen-gross, auch ini. Nischna, viel würmer als an: andern Orten. Sibirins| uhter. gleicher. Breite:*. — Sed. ob nivem abundan- tem saevasque procellas hyems mihilo minus asperri- ma est, aestasque; nebulis imbribusque crebérrimis perturbata, compescendis :glaciebus | procreandisque stirpibus permultis Sibiriae frigidiori adhuc indigenis impar- est. | irm 4 | Quam "ob rem non mirum est, perpetuae nivis: terminum" vix ultra 3500 pedes altum esse, Betulam albam haud procul a littore vix unquam ar- borescere, sub formu fruticis autem *non supra 1400 pedes in inontes ascendere**), Abietem penitus de- esse ***?)," Cembram nunquam arborescere), humum denique in maritimis ad sinum Penscehinicum, - quum àd tertiam ^ pedem effodatur, merae aon super- structam apparere TT). | ! De aliarum. arborum proventibus mirifice inter se differunt auctores. Pinus sylvestris ex Parra- si0 TTT). in omni Kamtschatka deest; WAuLENBER- " LI » ' "s ids A061 *) Beschreibung iom Lande Kamtschalka. 1774. 8. p. 65. '*). WAHLENBERG, Bericht über Messungen etc. pag. - Sed quo fonte hauserit, cl. auctor non indicavit, . uf A) PALL, fl, ross, I. p. 16. . SrELLER Ll. c. pag. 1k nomine Fichten, 1) PaALL. f]. c. pag. 9. rena. leo AY) STELL. l. c. pag. 57. ome Urt) FL. ross. FJ. pag. 13. 151 GI0. teste. in angustissimis quidem vallibus. reperi- tur passim,. sed ad aedes construendas non satis magna; ex. STELLERO *) denique, eujus hic summa profecto auctoritas, non modo adest, sed etiam syl- vas constituit,: truncisque gaudet adeo crassis altis duris, quibus quum ad aedificia tum ad navigia con- struenda:mti posses. Sylvae larieinae pulcherrimae, quarum. uno; pluribus. locis mentionem fecerunt et STELLER*^) et PALLAS, a WAHLENBERGIO silentio prae- - tereuntur, e. s. p. At plerique nonnisi orientalem peninsulae-oram visitarunt, et ne hujus quidem nisi eam regionem, quae circa portum sanctorum Petri Paulique. Scimus autem ex STkLLERO, longe alius indolis. esse et terram littoralem humidam turfosam, ventis marinis nebulisque sempiternis obnoxiam, et interiorem illam montibus obvallatam, quam Kam- tschatka fluvius percurrit. Hic stant sylvae larieinae, populneae, alneae, betulinae***); hic hordeum a mo- nachis non frustra colitur T). Ubi contra versus lit- tora. montium radices excurrunt, arbores plane defi- - ciunt, nec ullus terrae angulus tristior est aspectu, quam maxime meridionalis, procellis prae reliquis patens TI Septentrionem. versus arbores desinunt sensim trans montes, qui isthmum inter sinus Penschinicum et Ka- ragensem occludunt, nec nisi frutescentes Cembrae, -* *) SrELL. l. c. pag. 74. nomiue Kicferza. **) Iidem YM'c. noiiue Tanaer, iucolis Sokar. ***). Idem pag. 57... 1) Idem pag. 53. 11) Jdem pag. 19. 152 Alni Betulae Salices ad hujus terrae fluvios. rivulos- que reperiuntur*). Quae quousque sese extendant, nescio; sed ad St. Laurentii sinum sub 65? 39^ lat; ut videtur, nonnisi fruticuli ex Ericinéearum ordine crescunt aestasque planitiei nivem non. omnino resol- vit?*), quamvis et hic, ut in alis terris arcticis; montes nive denudati occurrunt ***), et quamvis: cl. Cook terram Asiaticam etiam trans Behringii fretum usque ad promontorium septentrionale, id est usque ad 68? 56' lat. nive denudatam reperiebat T). 15. Aleutorum Insulae. Occidentales Americae borealis oras oppositis Asiae oris longe mitiores esse, jam diu inter omnes constat. Unde colligere licet, Aleutorum insulis 80- lem jam magis propitium esse oportere quam Kam- tschatcae, et quidem maxime propitium iis, quae Americae proximae sunt. Et revera insula Unimak, quae omnium proxima fam Americae quam etiam polo est, arboribus gaudet, quibus reliquae omnes carent T T). Quibus consideratis, nemo non mirabitur , per- petuae nivis terminum in harum insularum montibus inferiorem esse, quam in ipsa Kamtschatka; quod tamen dubitari nequit. Arbitrante enim clo. Cnawis- —— *) SrELLzER l. c. pag. 57. **) KorzEBUE's EKntdeckungsreise, Y. pag. 158. ***) CHAMIssOo apud KoTzEBUuE l. c. II. pag. 169. i) Coox's dritte Entdeckungsreise , €— von G. FonsTER. Tom. III. pag. 204. | 11) Ibidem pag. 217. : 153 SONE *) mivis:terminus: in insulis. Aleuticis: inter-2400- et 1800 pedum altitudines variat. Mons'summus'in- sulae- Unimak ,. 6950 pedes altus, media aestáte vix nisi triente, id est ad 2317 pedum altitudinem, nive liberatus: conspiciebatur; quin etiam inferiores: mon- tes. passim. in valleculis:. cavernisque ^ nivem : reti- nuerant. iau, 385 mibi cust - .Fontium calor in vallibus. insulae. Unzlaschka, quae modo dietae proxima est, ineunte Julio mense observabatur**) inter 38? et 39? Fahr., quod -- 39,6 €. respondet. Eandem fere soli temperaturam, puta 39,5 €., ad Helvetiae montem $t. Gotthardi 6576 pedum altitudine observavit WARHLENBERG ***) ,. ibi- que aeque ae in ultima Lapponia aéris temperaturam mediam ab ea fontium sive soli per 49,6 €. superari invenit. Quae si ita quoque in Unalaschka se habe- rent, media aéris temperatura in hac insula — 4? C. esse oporteret. Cui tamen rationi quam parum fidei tribuendum sit, haud infitias eo. ies 16. Occidentales Americae borealis orae. -:...€l. Cook promontorium Mulgravii nive prorsus denudetum invenit T). sed ad promontorium Lisburnii sub 69*.5' lat, situm passim nix perduraverat iu) LB *) Cnanrsso l. c. vom, II. pag. 165 et 166. **) 4b eodem 1. c. : ! (***) WAHLENBERG de climate Helvetiae pag. LX XXII, 1) Cook's dritte Entdectusopeise, "Tom. III. pag. 194. 1i) Ibidem pag. 201. RÀ P 3 154 hie igitur anteriorem. perpetuae nivis. diii pola- € € 3 iini ona à Pars maxime jopilsiteidaidls Sia ibd ex qua aba novimus, est sinus Kotzebuensis sub 66? 15/ lat. situs. | Hie. glaciem. tanquam . petram tenui humo substratam. esse,. mirabundi legimus. omnes, Pariter vero mirandum est, ejusmodi terram plantis minus infestam,. et ideireo minus frigidam videri St. Laurentii sinu, qui tamen jam per integrum fere la- titudinis gradum. magis. a polo recedit, nec talis gla- ciei vestigia jisdem observatoribus praebuit. CI, C€nawisso*):.,, Die F'egetation, inquit, hat. sich im Innern des. Kotzebue - Sundes | betrüchtlich. anehr. erho- ben, als. im Innern der St. Laurentius- Bucht. Die JZV'eiden sind hoher, der Graswuchs. üppiger, alle Ge- wüchse saftiger und stürker, Die mehrsten Pflanzen- arten, die wir. auf. der. americanischen Küste gefun- den, und die in der. St. Laurentius- Bucht gefehlt, deuten «uf eine minder winterliche Natur... JFir ; f«nden auf. der erwühnten Insel (intra sinum Kotze- buensem) Alnus. incana s winzigen Strauch und Spiraea chamaedrifolia, Pflanzen, welche wir in Kamtschatka und. nicht auf. der. americanischen Insel Unalaschka:/ beobachtet , | «nd. die ein. roheres. Klima aus der St. Laurentius - Bucht "verdrüngt zu haben scheint. — ^ Das ebene Land dieser Küste -oleibt den Sommer. über. von Schnee entblósst.« — Et cl. Korzk- BUE?*?): ,,JF'ührend der Nacht, quit, waren wir der *) Apud Korzknue l|. c Tom, lf. pog. -— et 172. **) L. c. Tom. lI. pag 155 Asini Küste nüher gekommen; die Tiefe hatte vegehnüssig bis auf. 31 Faden zugenommen, wnd die "lémperatur der Luft sich in einem solchen Grade veründert , dass es uns schien, als ob wir plotzlich , aus einem , warmen .. Klima in. ein kaltes versetzt wü- ren. Der "Thermometer , welcher | .Mittags: an der americanischen. Küste. auf. 9 —10? | (Réaum.) stand, zeigte hier nur -- 5? (Réaum.) an,** etc. . Simile quid in iisdem regionibus diu antea observaverat cl. Cook, Northoniani sinus littora, - inter 64? et 65? lat. sita, ideoque vix uno gradu magis a polo remota, quam St. Laurentii sinus lit-' tora, jam e longinquo nemorosa apparebant. Alnus Betula Salicesque fruticantes, Laricis trunci semipe- dem ét ultra crassi reperiebantur; et procul a mari arborum tam copia quam magnitudo augebantur. Quo sinu relicto, postquam in medium mare inter Americam Asiamque perventum erat, ubi terra nulla interposita naves a septentrione defendebat, coelum antea semper serenum, yento haud mutato, obnubila- batur, et vicissim vel ningebat vel grandinabat*). .Ad Guilelmi principis sinum, sub 62? lat., arbo- res jam supra 2000 pedum altitudinem in montes assur- gere, refert cl. WAHLENBERG, ibique perpetuae nivis terminum in montibus non infra 4600 pedes ponen- dum esse asserit**). —— n) Cook's - dritte Entdeckungsreise , übersetzt von | 6. FonsrER. | Tom. J]I. pag. 214. 217. 224 et 230. 005) WOABLENBERG Bericht über Messungen eic. p. 97. 156 E "axe YVES * S A Ro i " "Uer ye svo A i23 ,17. America borealis interior. | " Aéris temperaturam quotidie observarunt cl. ; FrawktaN?) ad Fort Enterprize sub 64? '28/ lat. per menses novem continuos , et Dvwoxp et WALES Ss0- ci") ad Churchill sive Prince of Wales's Fort. sub 59? lat. per integrum fere annum, diebus quinis tan- | TET tum VA joe Mes oem reet! FemmdL o Jan. |—325,9C.|J—26^,5C. |Jul. |--13?,2C "Feb. |—26,9 |—31,8 Aug. |4-11,9 Mart. |—22,8 |—24,2 Sept. |4- 6,04 | |2- 1*,0C, Apr. |— 5,75 | |—15,2 Oct. ;,— 22. 1— 5,0 Maj. |4-.3,5. |4- 0,0 Nov. |—15,5 |. |—18,2 Jun. T 9,1i Dec, |—25,8. |—34,3 Hyemis| —28^,5 C.| -307,9 €. ha 115,4 C.| 3-115502. Veris |— 8,33. |—13, utuin.|— 3,8 . |— 7,4 Isi institutae sint. FnaNKLIN's Reise an die Küsten des Polarmeeres, in Neue Bibliothek der Reisebeschreibungen, | Band, XXXVI. pag. 290. 301. 308. 310. 314. 323. 354. 361. 376. **) Philosophical "Transactions. 1770. pag. 137 sqq. ***) Dvmowp et Wars quum variis horis thermo- metrum Oobservaverint, non omnes eorum observationes in calculum admisi, sed eas tantum, quae pro quovis die calo- - rei) et minimum et maximum indicant, quotiscunque horis Vol. LX. for the year Alia ratione easdem observationes calcula- vit KinwAN (Physisch - chemische Schriften, MI. pag. 182). | Anni calorem inter Aprilis Septembrisque mensium 3) AN 1250 Ji! onmoim Horis Churchill 51:317 Entterprize,;.., . rti 5j "Totius amni —.25,3.C, 1.1051, €... 5 i Arborum "terminus "polaris in fluvii? Maekenziant viciis; polo ^adliuc'propior-ponendis esse videtur; quam in ipsius Oceani pacifiei littoribus." Naim "subi 67? 10^ cl. FRANKLIN in secunco svo itinere?) et Larices et Populos tam. tremulas quam alias .non nominatas, quas balsameas. esse puto, reperit. Sed utrum hic sylvas constituant, an sparsae et solitariae crescant, non constat. De sylva laricina prope Fort Franklin sub 65? 11^ 56'^ idem cl. auctor narrat*?*), plurimas arbores hic jam minus laete crescere rarius- que ambitu quadri- vel quinquepedali 50 vel 55 pe- dum altitudinem attingere, quarum tamen alias pror- sus sanas, teste clo. RicnanpsoNio, 130, alias tabie medullari jam affectas usque ad 250 annulos ligneos praebuisse. In prioris itineris narratione idem cl. auctor sylvae meminit sub 65? 43^ 28" lat. bor. ***), et postquam ad 67? 42'/ 35'' perventum erat: hodie, ait, nulla arbor in conspectum venit). Nivis terminus in his regionibus terram Ameri- canam continentem vix attingere videtur. — Nullibi calores medium esse posui, i. e. — 10?,1 C.; unde aesta- . tis calorem -F 11?,0 C. esse oportere sequitur. *) Excerptiones ex J. FRANkLIN's Narrative of a second expedition to the shores of :he Polar Sea, — in BEncHAus Hertha. Tom. XIII. 1829. pag. 182. in nota. .**) L. c. | | 999) FnANKLIN's Reise etc, pag. 403. i1) Ibid. pag. 429. - 158 enim apud" el; FRANKLIN nivis" aestivalis mentio fit, ne in insula quidem Flaxmanuiana süb' 70? 11^ lat. ór.;- cujus |$olum 5 -graminibus.; aliisque plantis .arcti- cis ornatum, média. aestate nonnisi ad ;18, pollices glacie. liberatum. erat*?), ian350. Bpisqi mi rep is ("522a ou* 02042096 o) vita£iAd la 60) "X9 gon ay: ensis £a: oi! soluqot i» raohs.l bs* ..i9991,,01uq 2529 eno im alad esup , at Todi. a NP jo 95621448 n6ó- Jaumiilemeo es vi re sid amid ho4 eqoq nuiwinl nvIye- 9 inisnos ion ET C damas 101518 fo mobi "96 Js "c0 dus dibhaecti -4ui1ó1 91992912 9Jon| ennim m, 94id £e910d05 esti | 3q o0 lov 9€ ilaboqaupatup [2 -nbanap "ulidmn ^p -o1q esils usms! mu1onp 517920). monibutula ub aidul seds .OCk 0 0eG RARO .olo siaaf ark HE - " eoengél aolpuaus OGS$ bs supo e:si93üs mei rli bsnk lo mobi ogobsvuu ehodi esnxeng b .esiudos1q (I7 aod ael 89 CEPR "60. us Nanmen ssvive 101905 Qibod :3419 mnoaswvisq "O6 ^€R "To bs msnpleoq 39 Rims muisqsuoo nb 04:5 af um dis i12t1 0101151 gudimoro»1 2 (i n sunimia ervi/ idiliut Audabtr 2" "addis »13 mio»in eiieo5 (5152 X ae3 5obyn 2A»? F.O01 .Ingo*y 9:2a9^ nniiborz vs10 9» d'n"p* t5] "»»49 .J 9.,' IE ow majolass cit & lo srngygazi w*1.4. AX ,L x: 29101159925 2x.3 í € it A iod d lo a9xG0d& 343; 60i s0üUibegqxe orco WE 08 "dg eser IUE aua! sfisEl ayAwnassH | 4S8I0"E - - o3 i (3 UMe a5 f cocefÀ x ATGOORAWE (** ejd 254 bid ' 1 | Lose qeusaocponowqt p oq 1 | i ! | | " m A ; ; 1 1 ' 03 [01 . z C * t - 2i ml1 GONE d z 4 - AM qM QV 4 e ! IÍ*1 X "- - »*»ilv"un1imlif. mle -—. Eq. e. a 1 ; | | » , - t RT b , D ! ' ! | EIE] " "7 I. d L- 8 4 i |. |C€ONCLUSIQ. H | ! * ! ] | i ; e 3 E - | [| £u ] | ) 9 -- Be" - s39]5m3bisi mim] - TUE $ M ou z- -- mia ieisisisi*: "Terris insulisque polum àrcticum - ijf. singulatim perlustratis, observationum ummàm : mus; et primum. quidem notatu digni a-ex- ob tionibus meteorologicis-supra passim relatis, ut !faci- gm | |9 t e lius inter se comparentur, una tabüla coómpréhen- damus; tum altera tabula de anterioribus ai erni nivis, ultimis. arborum frumentique finibus arcticis ^ Lond mw dd Sw Ó vidéamus. - box T - -— LB m^ - - " - » - € -——ÓMÀ - a i aA - 3 ; : | i8 eA " E á *. E 7 E - BEC - 4 - L *- D »- LA » -— T - ? » E ! Y E mA E . Ilo gm " ind 3 m gw siienbasd I 3 - D [ N E " ; i 4 wv '"- — D 2Do- - » e: d e 4j - ! "m $e E - : - P2--3 : -— P m h o - ! LI ? , - z s - E "S ^- -- - -—— T8 d E " 205 5o T UNA AL Sonom E ^ - — " E rd ? B E ^^ - - E ^ - - w-— - "- ^ w— | ^. . ) 4 - : " [- 4 X À - m | --- n9 , li LI PITI- : - — Biz E I EB EE eg e Li" [| Ld - d. P- € u * 3 I L 2 D ——— . ' th ^- (- » - *. Xn 160 i -— etr wt -[- :9u— 65 —| ot s9 Srqojyuoug cpYU ddl E uL.oMead—Ee-m-—|-v— V 901956]i[ 9r 1 e'or4u ^ mE [|529* — gu o go €9 eISO. DIN —— z|——2—£9—- | —————Ó1—— CoP [e 1'5 4$ — 35€ —[s 0t — 0g 4 9 t9 XIAUD[IOM T^ pest - KE WM C c DHPPERD — yroe-|- e 4|: $06-—|5 -*Yt—| ^ 1'9 - 9L uod1eqzydg o) —|-— 99 f u- 4904 — $0 —| 6 T9 | mquox9H uoN . Lo—| 4 eti «o 389'2 —|] 2989 — Vf —| 9 9C üreN ————| —— — - -— »ddiinm et€-—|« TP 4|. .f9 -| 29s86-— $4 ^ 6€ IInqoanq? 9 FL —| :005TT 4 | *0.1568T —|-'0 60€ —| '0 Y.0r —| Sb v9 | 9znudrojug 3104 E rr "T 1 — - . -— -| z $nmo& |- stuokK mue raumne $1)e)5oe j E & -z 9 q ' si[2210q (0 snipow 40192 opnjgv'[ | umuoneAd98q0 - ojo unuonvAzosqo vnu 'T - " o et 0 , "umnie9130]04 161 Xzmprg o'c Y oec 4 | o'g 4 ofor — (fL f SY «6 t'0— 6*9] 4 QE LS — YT 4 LG xsutrunqos& q Ee 6'€r 4 9:9 4 L'€v c0 ysuremnog 3i c'e 4 (0 Ys (—0€9 3 e$ — siodo.rjoq td o Rdtpba- diga * SJ0qoeora rt g'b 1 —— d'9 : 1 tbsg: ds r- oqy 0o 1 ce op 4 /— 8*9 t (E oou 'Q 95€ 3 L. *'0S*56T-P .|*9 T'op 4 suejsoe raumjne Si[e9.10q $snaipow 404") opnjne'q / [29] umuoijeA498q0 "Umnieorgdo[oroojour umnuorjeAd08sqo vInqe,L 'L 162 HI. '"Tabula terminorum vegetationis *). —— — — ———M— ————— ———————————————————————————————ÓÓÓÓÉÉEOM——— "Terminus polaris | Írumenti | arborum | nivis CLTUIOLDGIOEDEORMAESURIOESSD OR D LROIWSCWEGRYURI EIS 5717 :ADCEEDIMNNECIDCEAGNETCILIS I Cw y Nope FrOOTYTC üNGe BM America occident. — — [ignotus 64^—65? lat.|69? Jat. America media "T ignotus — 65—67 | 5 "Terra Lavrador a «i [5758 60—61 Groenlandia occident. - aad 617? 68-—69 : Groenlandia orientalis. « ienotus 65? Insula Yan Mayen 8 ERE «s ii Islaudée| m | mci «S « Lapponia 69?—70?lat.|71 » Finnlandlia | |67—08 658—069. B Hossia orientalis |65 7 MM 609—370 Sibiria Obiensis — 600—061 . 66 |08—69 Sibir. Jeniseensis 58—09 |66—67 |70—712 Sibir. Lenensis 61—04 Bai rs 6 ignot. Sibir. Kolymensis ignotus |67 nos M Kemuebaa ci Tee sp [mmn — je Medium 63^ lat. ' leo" lat. — les? lat. De tabula priore hic repetere sufficiat, eam optato et minus completam et pluribus locis perfecta [ fide minus dignam esse. De posteriore paulo fusius [ agendüm est. 'Tres indicat lineas circa polum du- cendas, isothermis lineis haud obsimiles. Legitimae tanquam earum latitudinis geographicae et unius- cujusque a reliquis distantiae ex numeris mediis fa- ") "C significat, terminum quaestum polo propiorem esse quam terra indicata; «X, contrarium significat, terminum quaestum a polo magis remotum esse. 163 bulae- subscriptis cognoscuntur, Quorum ad tiórnfidi mümerorum flexus cuicunque proprii nuncupandi sunt sive inflexus, quando appropinquant polum, : sive, quatido ab eo revertuntur, reffexus. RILE 6 Comparátis: tum harum. tum isothermarum linea: rum fundamentis; jam fieri posset, ut quis incautiof ad geographiam plantarum moderandam comprobatis his illas novas anteponeret: mihi ipsi multo minus satisfaciunt. Quod enim frumenti terminum attinet, inflexus ejus atque-reflexus non solum a diversa di- versorum locorum natura, sed magna pro parte a variis hominum locos illos habitantium moribus rebus publicis aliisque conditionibus pendent. ^Arborum terminus ea imprimis inconvenientia laborat, quod non ad unam eandemque arborum speciem constitui potest, sed ex diversis diversae indolis arboribus, nescio an pleno jure, colligendus est. Cujus rei in- commoda optime illustrantur Pini et sylvestris et Laricis vel in Europa. vel in Asia terminis arcticis. Ambae quidem in ambabus crescunt terris, sed altera im Europa altera in Asia, ut notum est, polo pro- pior. Anterior denique perpetuae nivis terminus, quidquid per se valere videatur, gravissimis ejus rite observandae difficultatibus infirmatur. Qua propriorum meorum inventorum censura non omnem iis valorem ad res botanico -geographicas. promovendas derogare in animo est; alioquin enim plane abjecissem: sed id potissimum flagito, quae- runque generalius pronunciata in doctrina adhuc no- vella, observationibus specialioribus adhuc nimium po. cautius — admittenda esse, et quamvis o b 164 non negligenda, tamen iterum iterumque dubitan examinanda, moderanda, donec pro legibus haber liceat. | la Jam itaque ad stirpes florulae nostrae Labrado ricae revertamur, quae quibus rationibus et in alii terris praecipue arcticis recurrant investigaturi. LIBEH TER'TIUS GEOGRAPHICO-BOTANICUS. -— Caput L De numero et varietate plantarum Labra- doricarum, seu de distributione earum geographica. Ci. Scuovw, ubi de locis plantarum natalibus agit *), earum et stationem et extensionem et distributionem *) Grundzüge einer allgemeinen | Pflanzengeographie, pag. 140: ,,J7'egen dieser schwankenden Begriffe habe ich gemeint, eine neue Eintheilung der órtlichen V erháltnisse vor- schlagen zu müssen, in welcher die Begriffe doch nicht sehr veründert, sondern nur genauer bestimmt werden. Ich unter- scheide demnach zuerst die Ortsverhálinisse , welche nicht nur den Jrten, Gattungen oder hóhern Pflanzengruppen, sondern auch jedem Individuum einer gewissen Pflanzengruppe beige- legt werden künnens .und diejenigen Ortsverhültnisse, welche nur der jJrt, der Gattung oder hóhern Gruppe, als solcher, aber nicht " einzelnen Individuum zukommen. dene Fer- háltnisse begreife ich unter dem gemeinschaftlichen Namen .Forkommen (statio) der Pflanzen, weil dadurch, wie es scheint, nicht unpassend alle dussere Umstánde, unter welchen eine Pflanze vorkomm! , bezeichnet werden. Hierher gehórt also das die Pflanze umgebende Medium (ob Luft oder JF as- ser), der Boden, worin sie sich befindet , u. s. w.3 F'erhált- nisse, die zwar den A4rlen beigelegt werden kónnen, aber auch den einzelnen Individuen. Die Ortsverháltnisse, welche mur der rt der hóhern Gruppe zukommen, sind entweder ihre Verbreitungsverhültnisse (Begrenzungsverháltnisse) , sowohl in Hinsicht der geographischen Breite und Lánge, als der Hóhe uber dem | Meere; F'erháltnisse, die man unler dem gemein- schaftlichen Namen VW erbreitun gsbezirk (orbis ex- tensionis oder extensio) begreifen kann; oder es sind die Ortsverháltnisse, in welchen die Individuen der nümlichen 168 distinguit, minus, ni fallor, ad rei naturam accomo- date, Nam utrum aliquid praedicari possit non nisi de specie geuere ordine aliove plantarum plurium complexu, an insuper etiam de singulis plantis, diffe- rentia est neque exclusoria, neque ad praecipuas ar- "gumenti partes conveniens. Qua tamen primo ille loco usus est ad distinguendam plantarum stationem sive'de extensione sive de distributione. Harum au- tem inter se differentiam, quam longe majoris mo- menti esse arbitror, rectius sensisse videtur, quam in utriusque notionis tanquam adumbrationibus exposuit, Legitimae enim earum definitiones icri a apud Cl. Scnovw. Aptius, si quid video, id, quod stationem appel. lavit cl. Scuaovw, cum eo, quod extensionis nomine salutavit, conjungitur, et integra plantarum geogra- phia in duo capita principalia digeritur: alterum, quo de statione et extensione, alterum, quo de distribu- tione, verbis istis sensu usurpato adhibitis, disseritur. Quemadmodum enim ex duarum disciplinarum quasi connubio orta est, ita duplice tanquam facie respicit aut de plantis ad areas, quibus crescant, earumque et extensionem et qualitatem , aut de areis ad plan- tas, quibus ornatae sint, earumque et numerum et varietatem. Art, die Arten. der nümlichen Gattung oder die Gattungen * der nümlichen Familie zu einander stchensg oder mit andern VVorten die JFeise, auf welche die einer jeden Pflanzenform untergeordneten. Formen oder Individuen auf der Oberfláche der Erde verlheilt sind; und diese VWerhültnisse lassen sich — wohl unter dem Namen. Vertheilungsweise (modus distributionis oder distributio) óegreifen** etc. 169 Idem discrimen tantum quidem abest, ut laudati auctoris perspicuitatem fugisset, ut ab eo ipso pri- mum, quantum scio, in disciplinam receptum sit. Nain alio loco *) eadem omnino, qua et nos, ratione duas praecipuas phytogeographiae partes discrevit, alteram Geographiam botanicam, cujus argumentum esset ter- rae superficies, respectu ad plantas habito; alteram Botanicen geographicam sive topologiam plantarum, cujus argumentum essent plantae, respectu habito ad loca, quae tenerent. Sed aberravit in eo, quod et stationes et extensiones plantarum ad T opologiam suam coegit, quum tamen ad suam Geographiam bo- tanicam eas pertinere in aprico sit; et quod non cuncta ad distributionem pertinentia in '"Topologiam, ut debuisset, recepit, sed pro parte in Geographia botanica tractavit. Quid enim est extensio plantae geographica, nisi areae, quam tenet, extensio? quid statio, nisi natalis loci indoles? ita ut stationis no- tio qualitatem, extensionis quantitatem involvat, et utraque geographica potius quam botanica sit. Dis- tributioni plantarum autem et qualitas et quan- titas occulte inhaerent. Ad. quam tradendam non simpliciter tantum numerantur plantae, sed et species et zenera et ordines et classes earum, qui- bus certae formarum varietates exprimuntur; nec hae tantum, sed etiam aliae plantarum cohortes, exempli gratia arbores, frutices, herbae, vel plantae foliis tam eaducis quam sempervirentibus etc.; et ne numerantur quidem semper, sed comparantur etiam plantae, cer- *) L. c. pag. 4 sqq. 170 tam quandam aream Ooccupantes tum quoad formas tum quoad vivas earum facultates. Quam et quali- tatis et quantitatis modo mixtionem modo separatio- nem haud levissimum partitionis jam refutatae vitium esse existimo. In nostra partitione utrumque caput argumenti sui et qualitatem et quantitatem complectitur, unde, si placet, facilis est subdivisio, in titulis capitum jam expressa, quandoquidem alterum inscribitur: "de mu- mero et varietate plantarum (sive omnium ubique ob- viam, sive alicujus ordinis sive alicujus terrae), alte- rum vero sic: de areis plantarum (sive omnium — e. s. p. ut supra) earumque indole naturali. Utrum denique vel integrum regnum vegetabile, vel certos quosdam plantarum ordines, vel integrum terrarum orbem, vel certas quasdam regiones tractandas sibi proponere velit plantarum geographus, in arbitrio est, nec quidquam mutat in disciplinae partibus consti- tuendis. Postremo quis forte quaereret, cur non tertium idque supremum disciplinae caput dedissem, in quo omnis materia tam botanica quam geographica tanta arte conjuncta et in unam redacta esset, ut inde vi- vida aliqua et indiscreta naturae imago prodiret. Dabo hercle, simulatque aliquis magni ingenii vir ejusmodi artificium exegerit. Sed quod ex inopinato poetis interdum perficere contingit inimica placare et distracta recolligere, id docti viri, atomos scindere parati, frustra conari solent. Sed haec hactenus ad inusitatam nostram partitionem et explicandam et com- 171 mendandam lectoribus. Quid valeat enim, aliorum est judicium. Quae nota essent plantarum Labradoricarum et species et genera, et ordines et classes naturales, primo libro enumeravimus; hujus loci est summatim ea repetere. Sunt autem: Species Jl. Acotyledonum. | 30 1. Lichenum ^17 2. Hepaticarum 2 3. Muscorum 11 AI. Monocotyledonum 35 4. Graminum 16 5. Cyperacearum 7 6. Juncearum 6 7. Colchicacearum 1 $8. Smilacearum 2 .9, Iridearum 1 10. Orchidearum 1 11. Alismacearum 1 III. Dicotyledonum 134 . 12. Coniferarum 2 13. Amentacearum 13 14. Polygonearum 3 15. Plumbaginearum 1 16. Primulacearum 4 17. Utricularinearum 2 18. Boraginearum 1 i Species 19. Serophularinearum 8 20. Gentianearum 2 21. Ericinearum 19 22. Campanulacearum 1 23. Compositarum 15 24. Caprifoliacearum 3 25. Umbelliferarum 1 26. Saxifragearum 6 27. Crassulacearum 1 28. Onagrearum 5 29. Halorrhagearum 1 30. Lythrariarum 1 31. Rosacearum 14 32. Leguminosarum 2 33. Papaveracearum — 1 34. Cruciferarum 6 35. Droseracearum 1 36. Violacearum 4 37. Caryophyllearum 11 Ranunculacearum 6 . In universo 199 Sequentes florulae nostrae species hucusque non alibi, quantum novimus, repertae suní: —— Nr. 33. Agrostis trichantha ScuRAN&. Nr. 39. Avena $quarrosa ScmnANK. 64. Orchis dilatata Punsn. 77. Salix Uva ursi Punsu. 78. Salix cordifolia Punsn. 80. Salix planifolia Punsn. 116. Vaccinium fissum ScmnnANK. 132. Solidago thyrsoidea mihi. 133. Solidago multiradiata. Arr. 154. Potentilla emarginata Punsn. 185. Arenaria thymifolia PunsH. 189. Stellaria labradorica ScnuRANK, Sunt igitur 12 inter 199 — 1: 16,6, vel acoty- ledonibus exclusis 12 inter 169 — 1: 14,1. Unde sequitur, aut terram Labrador flora gaudere valde insigni, aut numerum specierug, quas huic terrae peculiares esse venditarunt, diminuendum esse. Nam . in WanLENBER6I flora Lapponica, ut boc exemplo utamur, inter plantarum phanerogamarum species 496 nonnisi 27 occurrunt, quas Lapponiae quodammodo proprias diceres, licet earum nonnullae usque in pro- vincias Sueciae medias excurrant; ita ut proportio specierum Lapponiae peculiarium ad eas cum aliis terris communes sit — 1:18,4. Atqui flora Wan- LENBERer Lapponica aream comprehendit multo ma- jorem, quam florula nostra Labradorica; in ejusdem auctoris flora Upsaliensi aliisque plurimis singularum civitatum floris non nimis extensis, quibuscum nostram haud inepte compares, vix unam alteramve speciem alibi non amplius occurrentem offendes. Est enim in aprico, omnem terram usitata stirpium extensionis. area minorem, caeteris paribus, eo pauciores offerre 173 posse species peculiares, quo angustioribus finibus circumscripta sit. Quaenam sit usitata stirpium ex- tensionis area, adhue quidem definite dici nequit; sed ejus diametrum totam florulae nostrae Labradoricae aream multoties excedere, quisque harum rerum non imperitus facile probabit. uum autem longe pluri- mae earum stirpium, quae terrae Labrador peculiares esse venditantur, minus cognitae, nec nisi semel ob- servatae sint, quis non mallet credere, auctores in plurimis earum constituendis peccasse, quam angulum illum vegetabilibus minime propitium nihilominus for- marum vegetabilium varietate excellere? Quam ob rem haec non diutius persequamur. Genera Specierum Labradoricarum Acotyledonea sunt . . . . 15 Monocotyledonea |. . . . 17 .Dicotyledonea . . . . . 71 In uniyersum 4...» » & e. 103 Phanerogamarum genera sunt .. . $88 species continent . . . .« . . 169 Itaque genera phanerogamarum ad ea- rum species se habent . . . . . .—1:1,9 In WanrENBER6ein flora Suecica eadem se lobi udbruspeslé o qoo co ce RM $228 [In amicissimi nE ScmrLEcuTENDAL flora Bowl i! pig lobe d. c 9557210 254 Sed et hae rationes ad monstrandam florarum varietatem parum valent, donec de constituendorum generum legibus conventum erit inter botanicos, quod .vix unquam futurum esse vereor, Et ne tum quidem 174 nisi summa cautione adhibita, ut florae, quas compaz rare velis, aequalem fere ambitum praebeant, et aeque bene investigatae sint, ad certum —— m— | | MET In ordines naturales pro. parte E cadunt, hoc famen discrimine, quod vitia notata eo minora fieri necesse sit, quo altius a singulis speciebus ver- sus totas classes ascenderis. Non inutile Agitur. fore duxi, sequente tabula proportiones referre, quibus. spe- cies cujusvis phanerogamarum Labradoricarum ordi- nis ad omnium ejusdem terrae phanerogamarum nu- merum sese habeant. Altera columna easdem pro-- portiones ostendit pro florula Insulae Melvillianae, tertia easdem pro flora WamrENBERen Lapponica, quarta denique pro flora Americae arcticae mediae Richardsoniana, quarum species in hunc finem ex serie Linnaeana transtuli ád ordines naturales. Labra- | dorica insula Melvill. Monocotyledones. 1. Gramineae — 1: 10,1 2. Cyperaceae - - 9,0 3. lunceae * -'- -- 24,8 .4. Colchicaceae - - 248,0 5. Asphodeleae - - 165,3 6. Liliaceae -0- —— 3. Smilaceae - -1]84,5, — 136,2 |1124,0 8. lrideae -: - [169,0 175 Rubiaceae | Flora : Ordines 9 nA IA 64: | Labra-|insulae| j,64, |Lappo- | | dorica |Melvill.| avctica | niea 9. Orchideae — 1:/[169,0 | — 1| 51,1 | 41,3 10. Aroideae -.] — — |204,5 [165,8 11. Alismaceae - - |169,5 | — | |204,5 | 99,2 12. Potamophilae - - | — — :|204,5 |124,0- 13. Lemneae --.|-— — (204,5 |496,0 - Il. Dicotyledones. 14. Coniferae — 1:1 84,5 | — | 51,1 1165,3. 15. Amentaceae -- - | 13,0 | 67,0 | 17,8 | 20,7 16. Urticeae - -| — — [409,0 |248,0.. 17. Santalaceae - -| — —— : [294;5 «p 4L— 18. Elaeagneae -:-| — — . [204,5 |496,0 19. Thymeleae - -| — — -— :::|469,0:: 20. Chenopodeae - - | — — [409,0 |248,0 21. Polygoneae - -]| 56,3 | 33,5 | 58,4 | 55,1 22. Plantagineae - - | — — |204,5 (165,3 23. Plumbagineae- - |169,0 | — 409.0 |496,0 24. Primulaceae - -, 42,2| — 51,1 | 70,9 295. Utrieularineae- - | 84,5 | — |204,5 |124,0 26. Labiatae -.] — — .|102,25| 62,0 23. Boragineae - - [169,0] — 81,8 | 77.9 .98. Hydrophylleae - | — — (409,0 | — 29, Scrophularineae - | 21,1 | 67,0 | 37,2 | 26,1. 30. Gentianeae - -184,5| — | 8168 | 82,7; i3í1;'Apocyneae ^-- - | — — 409,0 | — 39. Polemonieae - -| — — [409,0 |496,0 33. Ericineae - c 8,9 1 67,0 | 25,45| 23,6. 34. Campanuleae - - |169,0 | 67,0 204,5 |124,0 35. Compositae - -]| 11.5 13,4 9721222 36. Valerianeae - -| — — [409,0 |496,0- B7. -- | — | — 1204,5 | 70,9 | Flora Ordines Americ. Labra-|insulae| jeg, | L3ppo- . dorica | Melvill| apct;jca | nica - 38. Caprifoliaceae — 1:| 56,3 | — |:49,9 |248,0 49. Arolieae | ——41-—— —. |409;0:]:i— 40. Umbelliferae -. - j1169,0 — |436,2.1155,1 41. Saxifrageae - - | 24,1 6,7.|.37,2.| 38,3 429. Ribesieae ad e — | 81,8.|165,3 43. Crassulaceae - - 169,0 | — | — | 99.2 44. Portulacaceae- - | — — |496,0 45. Onagreae -. -[ 33,8 46. Halorrhageae - - |169,0 47. Lythrarieae - - |169,0 — |136,2. 124,0 emn — 248,0 48. Rosaceae - -| 12,1 | 16,7.| 15,7... 23,6 49. Leguminosae - - | 84,5 | 33,5 | 20,45, 33,1 50. Rhamneae --.]| — — |409,0 |496,0 51. Acerineae --.| — — .|409,0 | — 52. Polygaleae - -| — — 1204.5 | — 53. Nymphaeaceae- - | — — . |204,5 1165,3 54. Papaveraceae - - [169,0 | 67,0 409,0 | — 55. Fumariaceae - -| — — .|204,5 |248,0 56. Cruciferae - -, 28,2 7,4 | 17,8 | 22,5. 57. Droseraceae - - [169,0 — |409,0 |t65,3 58. Violaceae — - -|42,22| — | 81,8 | 99,2 59. Geraniaceae - -| — — |409,0 |496,0 60. Oxalideae -.| — -—- — |496,0 61. Lineae --.| — — 41409,0 |. — 62. Caryophylleae- - | 15, 4| 13,4 | 31,5 | 17,1 63. Hypericineae - - | — 496,0 64. Ranunculaceae | - | 28,2 13,4 19,0 24.8. Plura memoratu digna sunt, quae ex hac tabula colligi possunt; primum, non eosdem ubique in ter- ris arcticis ordines numero specierum excellere, 177 im- les tur ser haracterem iun Nam si ita ponuntur, ut quisque reliquos is quasi c t, sequentes or flor excellunt specierum numero sed diversos diversis numero specierum supera pingere. !9)9 ovoZveapixeg "TI *evsourumn2o'[ *OT *'eeouue[nudoaog '6 *oeaoep[nounuey '8 *ovoounf 'Qeooesoy *oeoui Hy * 'o€10Jromnap) *9 *Ovooejuouy 'e *ovopr&qdoXae) *f 'eejisoduio) "c . *aveuruiezo) "e *geaoeaodÁ) *] -*p31uoddv'T g4o]f u3 'AI *939 evoSveapyixeg 'oeaurae[nudo426$ *'aeopÁudo&ae) *Q *oveaur ny *7 *ovsourumnao'T *9 *oeoov[nounue| *oeoutureix) d *oe1oJronan) 'oeoovejuoury : *oeaooesoq 'C 'oeooexodÁí) 'c *ovejrsoduron) *T $240 "pow *aotgp 940]1f v 'III *9039 rax *oeouo3Á[oq * *9 | E *Qeooeso 'eea2edodÁ?) s jugi 'eeop&qdoae» ; *t EAE | *Qe1optong) *6 *oeogexjixeg 'c *oweoumueio *r qiiAleqN av1nsuis ?401f ut *II *'90j8 *oeooe[nountuey *ova9jyrona ) *6 'oeoounf 'oeodedyrx eg 'oea9exodÁ» 'aeourrepmdoaog "z *'eeop£udoÁxe?) *9 'ovooejuoury *'G '0eo2esoM '$ *eejsoduio) *£ *oeaummei) 'e *9woupmn 'E "noj40pnaqn n4o2f ut I 178 In flora Labradorica Ericineae,. Gramineae. atque Compositae. ui£éra quartam omnium specierum. partem efficiunt; in flora insulae Melvillianae. solae Grami- neae jam fere quartam, additis Saxifrageis jani. fere tertiam partem constituunt; in flora Americae mediae arcticae tribus Compositarum Cyperacearum et Rosa- cearum ordinibus quarta specierum pars et paullo ultra comprehenditur; in flora Lapponica denique eandem partem Cyperaceae, Graminéae et -SComposi- tae superant, priores bini ordines nondum attingunt. Ex quibus praecipuae florarum illarum sibi Laud! dis- similium differentiae et proprietates facile cogno- scuntur. Wu. - Ld -— E Á—- - . -—" Nihilominus iden: fere ordines in unaquaque florarum indicatarum inter divitiores recurrunt, ita nt quasi facies aliqua florae arcticae intecrae communis inde appareat. Si vero quaeris, qua ratione eorun- dem ordinum species in aliis terris magis meridiona- libus aut diminuantur, aut augeantur: vix ullam mon auctam reperies. Neque absolutus tantum specierum numerus versus meridiem increscere solet, sed in plu- rimis ordinibus etiam proportionalis. Rectius igitur flora arctica definiretur, non, ut solet, ordinum quorundam, quos complecteretur, abundantia, sed eorum, quibus reliquae. terrae luxu- riant paupertate sive defectu. Quidquid enim vitu- perent ejusmodi definitiones negativas, rebus natura- libus arctiores fines saepe sepadidntilbu optime; haud raro respondent. - oibie tus Eaiedsniencsmi. in flora Melvilliana mig boreali, desiderantur ; sed. haec nullum abet ordinem, (quo [careat illa, Kcyrmu. flora Mexicana?) ordines. 67 exhibeb, qui florae Labradorieag desunt, siquidem nonnisi ;gos ordipeg computo, quos probo; si omnes, quos. el auctor distinxit , adhuc plures iH de M1 ar Florae Labra oricae orilines autem, quibus Mexicana destituta est, nonnisi 5| sünt: Primulaceae; "Sidi! geae, ' Halorh eae, Fapeviéibtag et Droserüceaéj i Cu Opponere posses varium. "florarüm "dB 6 nipára- tarum: ambitum. Namque quo" major specierum wirken rus, eo ma jor etiam ordinum numerus pene solet, quibus dh ? üunu5 ! 6er 1e uibus illi com rebeudantur: Sed dii erentiae indicatae sii AM 1 iae ZUi&onunoTq «iu y elditiDb30 ,3u 51i 121 i multo majores esse videntur, quam quae ex hoc jt I£, .€ i5 f1 fonte totde profectae. y" possent. Multo minorem - IO U5 Ki elTe iid fidem merentur numeri. ? qui. specierum ordinum $1205 541 5*6 H 5UPni ; Iq iD propori ónem. expriment, qui ppe qui cum specierum i t1 iu! ; h JU con utatorum numeris egregie. increscunt, ut. aucis - us '* f Aqu ii T 5uii exe lis illustrabitur.- : S6pi£ 332191569 "uoi, eudiTortar obDoOdl eid ro Lu ru 65011 "mpimr Poup 3091725009 bi &esuodisi5dgs 952qi osi sp 9)! Hong; Bospr; ét Kuxr& Synopsis plantaruti/Aez quinoctialium. "Tom. IV, pag. 463.sqq« |... ososiion $5514) Arosa: i1nije98 9311 .e910144 ODOSI 4970540 ' - . - : EXC x zi dh 3as6TI9Un. OllaOqoq 5 eid 90 g.,:5390Uifzippain 9 i57 A ro19uM"R ,9zagtbuosieo auia93a05 , 010pf:! eile 159b mái76y 9e "i a21on0onoqo?q Snppunun (0119109492 - ' : sca e á ?2« 2 19251915 gout ie25:5b0: £SiUTS30n1.— IUWIBIAGY gioama .ozmaudgobsl rosenol£. muiobol vio» 31 -6üiupss mul ai9il)16 £uuJ &i19) di enddodgODTOoqo1q 22 180' 4 , Utriusque Numerus. absolutus - | "at numeri Dios |specierum , portio. Insulae Melville |. 67. Lübradorica- 169." Americae med. arct. 409. ?- TT Lapponica 4 496. ite TT 92 h Borussica .. 1092. . vdedaotut 1231 Novae Hollandiae 4200, 429. £5. 35,0 Gallica cgo s114688. | oi. | slidan dsD; '$i quis leored hujusmodi. tabulam. compirige- ret, ita ut, ordinibus omnibus propositis antea. exami- natis, nec ullo temere sive admisso sive rejecto, cu- jusvis florae species aequo pondere ad ordines suos redigeret: non dubito foré, ut aliqua lex appareret, qua, multiplicato specierum numero, ordinum numerus una multiplicaretur. uae tamen lex aberrationibus modo majoribus modo minoribus non careret. Atque hae ipsae aberrationes id conficerent, quod cuique | florae. esset. peculiare; . regulamque praeberent, qua naturales formarum varietates, in variis terris modo majores modo minores, rite aestimari possent. Quam vero disquisitionem ,, ne nimis a proposito aberrasse videar, aliis relinquo, contentus ostendisse, numeros specierum ordinumque proportionales per se variam variarum florarum indolem non patefacere. De Dicotyledonum Monecotyledonumque numeris proportionalibus in terris tum arcticis tum aequino- 181 «tialibus egregie egit cl. Sctovw *), accurataque' flo- rarum melius. cognitarum comparatione probavit, Di- cotyledonum numerum versus polum celerius diminui, quam Monocotyledonum. .Qua lege stabilita tanquam pro norma uti possumus, ad explorandum dubium florae. cujusdam . valorem. Quum enim Monocotyle- donum pleraeque plerisque Dicotyledonum minus spe- ciosae, illarumque differentiae iis harum minus con- spicuae sint: illae initio negligi, neque ante harum messem prope peràctam -botanicorum oculos. allicere solent. Sic Monocotyledonum numerus ad eum Dicoty- ledonum se habet: 3 ^in universa . America septentrionali, au- ctore SCHOUW |... . . «s. 2 1:3, in Americae mediae plaga arctica sola, | secundum florulam. Richardsonianam — 1$; 2,9 in Melvillii insula, auctore BRowN .. — 1:2,5 in Islandia Lapponiaque, auctore Scuovw — 1: 2,2 in Groenlandia, nec non in Kamtschatka, eodem; auctore 2.1. mo o — 4:240 in terra denique Labrador, secundum flo- | HEN UMEN A I uRureorsoomoen cm5:5:599 | Cujus in hac ultima flora proportionis nimium aberrantis causam quis non in nostra quaerere mal- - Jet ignorantia, quam in ipsius naturae tanquam ludi- brio? Nam si ad situm dictarum terrarum respicis, vix dubitare poteris, veram Monocotyledonum «ad Di- . cotyledones proportionem in flora Labradorica inter- «1f L'$) TT C. P838. 351 8Bqq. 182 saédidmi ésse oportere infer eam, quam in universa America septentrionali, et eam, quam in parte ipsius áretica' esse comperimus, id "est inter 1:3,3 et 1:2,9, sed huie propiorem, ergo circiter 1:3,0. - (7 Quid dieam de numero Aeotylédoniih, cüsu' magis abréptarum quam ex industria 'eollectarum ?^ In' oimni Suecia; ubi prae reliquis térris Acótyledones sedulo - bio sunt, a WaHEESBERGIO: nühierantur J stirpes plianerogamae bod i oni ig — 4 1.0 "Ustirpes eryptogamae — 1171 tien atpoq insidet et in sola € sive septentrionali. Sueciae parte " m stirpes phanerogamae vw | etu e : d stirpes eryptogimae — 5914 7 7 ^ 77 ^ 57? . Florula: Labradorica offert hueusque stirpes phánerogamas tol | t dba sfirpes eryptozamas 30$ "7 7 ^ 77? Quae proportio sane veri est dissimillima. '' Hactenus eas tantum plantarüm Labradoricarum differentias, quibus systema naturale innisum est, re- speximus. Quum autem multae aliaé sint, in hoc systemate vel penitus oppressde; 'vel minus dilucide - expositae, quam geographica plantürum compüranda- tum ratio postulat, necesse est, "ut seorsum de iis disseramus; non taámen de iis omnibüs, sed earum selectis quibusdam; alioquin enim vix T nin fucere liceret. | ^ "Primum loeum sibi vindieat Qu cdd illa et diu usitata plantarum divisio: in arbores, frutices, herbas; quarum ultimas iterum in perennes, biennes, annuas divisere recentiores. Sive enim variam: plan- 183 tarum et molem et altitudinem spectes, quo dividendi fundamento veteres usi sunt; sive diversa atque legi- tima vivendi spatia plantis a natura concessa: consi- deres, ad quae, novis partibus additis, veterem divi- 'sionem jamnunc convertere: utraque quantum tribuant "àd propriam suam cuique florae conditionem imper- tiendam, facile perspicies. taque ante omnia, quo- ties vel fructificandi vel perennandi vel brevius vi- vendi signa in STEUDELU Phanerogamarum Nomen- clatore. occurrerent, numerari curayi;. arbores enim fruticibus auctor miscuit, Unde comperi, in universo terrarum orbe observatas ésse circiter 1. arbores fruticesve 14727 . . . — 1:2,1 2. herbas perennantes 11157 . . . —21:2,9 3. herbas biennes 780 * LE 1 - 6,0 4. herbas annuas 4324 Reliquarum stirpium duratio ignoratur. Quas proportiones, etiamsi errores aliquos irre- psissent, quoniam ex tam magnis specierum numeris haustae sunt, mi verissimas, veris tamen proximas esse existimo. In florula nostra Labradorica eorun- dem ordinum proportiones hae sunt: | | 1. arbores fruticesve 34 . . . — 1: 4,6 .9. herbae perennantés qU9. uox ust, - 1: 1,4 ^ 8. herbae biennes i i Po. "o " &/ herbae annuae 53- 339p5n9 ,.4 | ne) 50 "qn flora Galliea securiditm DEcaNboLLE Synopsin: ^04. apbores früticesve ^" 4292. . . — 1:7,6 2. hérbüe perennantes 1807 ^. . . —:/ 1:1,8 3. lierbaáe biennes 70456977 79 opp cs »5p Meaé: endwaeo p cogi bots 0s Tobis 184 In flora denique Indiae occidentalis. secundum SWARTZ: Ó 1:1,6 1. arbores fruticesye 463 . . . . — 2. herbae perenpantes 199 . . . . -— 1:3,8 3. herbae annuae 94 «. v ood comte Quas proportiones, ut facilius inter se compa- rentur, praetermissis absolutis specierum numeris, sequente tabula repetamus. Numeri proportionales | bio id s.O in universo terrarum orbe — 1: 2,1| 2,9]. 6,0 in terra Labrador . . . - -| 4,6| 1,4| 14,0 fa Gálià ^. . .' i X S'DqgM] v8 3,3 in India occidentali . . - -[|1,6| 3,8| 8,0 Plura conferre me debuisse confiteor, antequam de horum ordinum per zonas distributione sententiam dixerim. ]d tamen jam constare videtur, arboribus ad frutices, herbis biennibus ad annuas redactis, ita ut tres restent ordines, unamquamque trium zonarum, et torridam et frigidam et temperatam, uno vel altero ordine prae reliquis sive abundantius sive parcius or- natam esse. |n zona forrida enim frutices € mus frequentissimos, herbarum ordine utroque pariter invicem diminuto, neque ea tantum ratione, qua in universo frutices inter reliquos ordines. praecellunt, sed proportione ordinum integrorum. [n temperata minimam totius florae partem frutices complent, ma- ximam quoad numerum absolutum quidem herbae per- ennantes, sed quoad dictum proportionalem. annuae, 185 quippe quae in omni terrarum orbe sextam, in Gallia fere tertiam totius florae partem. constituunt. . In zona frigida denique, quatenus ex flora Labradorica judicaveris, neque fruticum. neque annuarum herbarum copia est, sed perennantium ordo utrumque reliquo- rum numero cum absoluto tum proportionali superat. Licet enim, plurium terrarum floris sedulo compara- tis, alii trium ordinum pro tribus zonis numeri pro- portionales prodituri sint, quam pro India occidentali, Gallia, terra Labrador, tabula nostra exhibeat: tamen non adeo futuros illos ab his nostris discrepaturos esse persuasum habeo, ut qui nunc alicubi videatur inferior, tunc ibi superior ordo, et vice versa, qui superior, is inferior esse reperiatur. Quae horum ordinum omnino naturalium legitima per diversas zo- nas distributio nescio an ea Acotyledonum, Monoco- tyledonum, Dicotyledonum contemplatu minus digna sit, quum ab ipsa natura tanquam expressius signifi- cata sit. pra. | Posthac eae maxime plantarum differentiae ani- madyerti merentur, quas propter alias plantas per- fectiores, alias minus perfectas putare solemus; quales sunt folia vel integra vel dissecta vel composita, succo vel rariore vel spissiore imbuta, e. s. p.; tum flores colore, odore, petalorum amplitudine, aliisve nomini- bus plus minusve insignes; deinde fructus vel aridi vel succulerti, hique vel acerbi vel dulces; nec non innumerae aliae aliarum plantarum diversitates, qua- rum omnium selectas quasdam percenseamus. . . Foliorum compositorum, ut vulgo interpretantur, duo genera sunt, et orticulatim et inarticulatim com- 186 posita : ! quorum tamen lhaec eum elo. DkCANDOLLE dissecta dicere malüerii. ^ Quae enim cóntinua sunt, vel ut dissecti folii laciniae petiolo, eadem composità dici nequeunt. Et «ut haec mittamus, folia caulina superiora profünde dissecta nofi raro per minutissi- mos gradus in folia radicalia integra transeunt; stirps eadem foliis et integris et pinnatifidis et pinnato- sectis variat, ita ut natura ipsa foliorum plus minusve incisorum discrimen non magni fecisse videatur. At folia vere composita, quae nodulis petiolatibus inter- cisa sunt, rarissime cum incisis integrisve promiscue occurrunt, ut interdüm observatur in Rubo fruticoso, Nam quod saepe phyllodiis substituantur, quae petio- lorum nàturum haud dissimulant, ea mihil attinet. Eadem utriusque foliorum formae disjunetio; wt in singulis speciebus. ita etiam in gemeribus ordinibus classibus apparet. "Folia dissécta in quacunque plan- tarum classe, in permultis: earum ordinibus, nec pau- cis horum generibus, simul cum foliis integris forz misque intermediis occurrunt; folia vere sive articu- latim composita inter Acotyledones, Monocotyledones et Dicotyledonum apetalas, omnino deficiunt, rara sunt apud monopetalas, e. g. in Bignoniácearum Ver- benacearumque ordinibus, inter polypetalas denique generibus ordinibusque integris tanquam solennia sunt. Quibus novum nmi fallor; idque haud levissi- mum argumentum ex plantarum geographia accedit, cujus gratia morphologicam hanc quaestionem te- tigimus. | | | Plantas foliis dissectis instructas inde ab aequa- tore versus polos progrediendo' sensim rarescere, 'in- 187 Tmumeris observationibus - confirmatur , licet calculo aegriüs demonstretur ob. rei ipsius ambiguitatem. Sufíciat meminisse, Motiocotyledones foliis dissectis praeditas, intra tropicos non àádeo raras, extra hos fines vix usquam crescere; ejusdem generis species infegrifolias reliquis, quarum folia vel fissa vél dis- secta sint, saepenumero esse frigidiores; multasque species, quarum folia vulgo sinuata pinmatifida vel quovis modo divisa sint, in frigidioribus variare foliis integris. Addam, quot circiter sint species foliis dis- sectis sive inarticulatim compositis in floris quibus- dam septentrionalibus, praetermissis tamen foliis evi- denter sive pinnatifidis sive palmatiss - àn Lappenia eirciter 30 inter Phanerg. in terra Labrador circiter 8 - 2, 08 in insula Melvilllána . O9 - WE Quae quum ita sint, et quum singularum plan- tarum metámorphosis doceat, folia quo magis divisa sint, eo perfectiora ut plurimum aestimanda esse: facile conjecturam ceperis, folia artieulatim composi- ta, qude absque dubio perfectissima, in terris frigidis aut omninüó non, 4àut rarissime tantum oriri posse, Sunt autem à; 334 "T. ] y TTZ1. JJ UOS GTP A I» 188 Species | Phanero- foliis | gamarum compositis| species Utrarumque . proportio in insula Melvilliana 6. in terra Labrador | 12. in Lapponia 34. prope Berolinum 91. in Gallia 328. | 3223. | 9,8 in Africa boreali 162. 1491. e in insula Cuba 17. | 152. | 8.9. Itaque accrescit quidem in terris calidioribus spe- cierum folis compositis ornatarum numerus, sed ne- que adeo, ut expectaveris, neque sine exceptione, qualem. in tabula nostra flora Melvilliana ostendit. Neque species integrifoliae eorum ordinum, quibus folia composita tanquam solennia sunt, aeque ac illo- rum, quifolis dissectis praecellunt, terras frigidiores prae reliquis incolunt. Nam unicum ejusmodi distri- butionis exemplum, quod aliquam veritatis speciem si- mulat, Rubi Chamaemori, id nullum est, tum quia singulum, tum etiam quoniam tot aliae Rubi species simplicifoliae tot aliis terris et temperatis et calidis propriae sunt. Nil igitur restat, quo vis caloris in. perfectissima foliorum forma effingenda probetur, nisi numerus ordinum, ad quos diversarum terrarum spe- cies ut ita dicam compositifoliae pertinent. Quarum quotquot sunt in flora Melvilliana, Labradorica, Lap- ponica, ne dicam in universa arctica, eae duorum tantum sunt ordinum sibi proximorum, vel Rosacea- 189 rum vel Leguminosarum; at quaé im insula Cüba occurrunt hujus notae species septendecim, eae octo ordinibus iisque dissimillimis adscriptae sunt, Bigno- niaceis, Sapindaceis, Meliaceis, Diosmeis, Simarubeis, Leguminosis, 'l'erebinthaceis atque Spondiaceis; nec scio,. an ullus plantarum ordo, quo folia composita non ompino aliena sint, speciebus oppositifolüs intra o— habitantibus . careat. pe perfectiorum foliorum generibus diximüs, nune jin de imperfectiorum. Quorum, ut reliqua taceani, - ef'coriacea sunt, et carnosa, habitu dissimillima, se- gniore vitae tenore congruentia. Coriacea folia eo inferiora censenda sunt, quo angustiora, rigidiora magisque resinosa sunt ; et pariter carnosa, quo ma- gis difformia sunt, id est quo magis crassitie a solita forma foliacea recedunt, et quo crebriore succo aquoso . Scatent. In quibus mirum est, quod haec, succulenta, loeis aridis atque calidis, illa, arida et resinosa, locis humidis atque frigidis inprimis quasi delectantur, id quod Ficoidearum, Nopalearum, Coniferarum, aliorum- que ordinum et distributione et extensione geogra- phieaà probatur. Neque in floram Labradoricam haec non incidunt, quippe quae inter Phanerogamas 169 atit y — -p*. yid foliis coriaceis resinosis insítru- ^5 «tas; erisque ex ordinibus i1 Ih "i t. Do ULIUMR " BELL. dac Z DNI UM Lut arcani R5 190 5. i foallis. «arnnosis: — easque: s.l 'sv qn 2256 exoordinibus.: a9in^qa 26100 2 " Ree TET, Curieularineonum. aiittii i Fo cec 9.» tí eidtiaibo (0s, €rassulacearum 5... nomenque isnt o« Caryopllnrun. iy n] He Ms. , "leonianeogs i sisqa ' prot o b*o nnus aeully qua 49:95 CVerüm tanien dites — legis: except staz tuenda est: altera, quam Beni weldit: quod' rümerus plantarum, foliis resinosis coriaceis. praedituram, quem locis , humidis . frigidioribus copiosissimum. esae. ,£nm- perimus, denuo acerescit. locis . e e. contrario. maxime aridis; calidisque, ut in. scopulis, terrarum, mediterra- nearum ; galcareis, , qui. Phillyraeis Myrto, in "Tenerif- fae hasalte, qui, Lauris, | in. Africae, australis, arena lutosa, quae Erieis, Diosmis similibusque redundant: altera, quam minus attendisse videntur. plerique, ,quod plantae, succulentae non solum. in calidioribus, ,sed in frigidioribus etiam, ubi rariores sunt, primae at. » que praecipuae locorum qyerendem cistertiengienlog nae,.sunf. ., | iu*id bon .. Cl Huwnorpr in. parer 1oneria ).- , ubi de "T eneriffae. vegetatione agit: ,,Septentrionali,. inguif zonae temperatae parte plantae. cryptogamge primag sunt, quae lapideum terrae corticem contegunt. , Li- chenes Muscosque, sub nive frondescentes, sequuntur Gramina aliaeque plantae Phanerogamae; -Aliter 'res se habet in zonae torridae'/ liminibus: terrisque haec intra sitis. Reperiuntur quidem, quidquid. nonnulli peregrinatorum contendant, non solum. in | montibus, (20,7) 1 "Tom. E pag. 270. edit. German. 191 sed etiam locis liumidis atque umbrosis maris super- ficie vix altioribus, et.Funaria. et Dicranum et Bryum; quorum generum numerosas inter, species. sunt. plures Lapponiae, summo. ''eneriffae. monti; nec non.Caeru- leis: Jamáàicae. inontibus communes : generatim autem, Láchenes ..Museique ..non ii sunt, quibuscum incipiat vegetatio: terrarum tropicarum ,sive.vicinarum, Tam in-insulis. Cahariensibus, quam in Guinea et saxosis Peruviae littoribus, .plantae. succulentae sunt eae, quae .subseeuturis Solum praeparant,. stomatibus vasis- que -cutàneis. copiosis. instructae, quibus aqueos va. pores. ex. aére; hauriunt. | Yuleaniorum saxorum rimis infixae, primum , tanquam . stratum. vegetabile .effor- mant, . quo japiden. montium ignivemenmm, effluvia obducant.(6| |... ni guo Gila enim Qui locus in mentem. antinién quiu uias are- nosa. Borussiae. littora tetigi, . quae nullibi moestio- rem aspectum. offerunt, quam. in peninsulis et. Curo- nensi et Venedica. Collem collis excipit, arena mo- bili conflat, et e longinquo nudi visi; quum autem: propius aecederis, Arenariam peploidem, ' Cakilen, Sálsolam, |. Corispermum — ostendunt passim, . quae, aliorum | vegetabilium |carnosorüm more, non. solo, sed maris exhàlationibus nutrita, novercálem arenam suo succo humectant, . Semper. enim. cirea eorum ra« dices .humor.aliquis mucosus invenitur, cujus. ope arena. radicibus tenaciter adhaerere. solet. Ubi tran- quillitas procellis. undisve non. disturbatur, ibi Carex arenaria, Juncus balticus, Festuca rubra. spiculis vil- losis.; aliaque. serius. ocius. succedunt ;. cryptogaias plantas. haud ullas- usquam. antecedere.vidi, ....— 05: UNE eddie oe — ^ im 192 Jam vero, quum et terrae urcticae Aremaria pe- ploide similibusque non careant; patere mihi visus sum, naturam, ubicunque terrarum sit, eryptogamis ii umbris, sucéulentis' plantis in apricis'uti ad eujus vis zonae loca steriliora tanquam 'elaboranda perfe- etioribusque ' stirpibus "vindicanda. ^ Non vero omnes plantas carnosas eadem conditione temeri, Pinguicu- las exempli gratia non nisi in uliginosis laete cres- cere, vix opus est; ut moneani. -" "franseo' florum fructuum - aliarum. partium. pro vària patria varietates; et: postremo loco unius ejus- demque stirpis vini; medicam aliam "alibi: commemoro. Ledum palustre,' nostris regionibus, ut constat, ho- minibus perüiciosum et tam vehemens, quin ejus den- sius stipati odorem in sylvis sustineas incolumis, idem imi terris àrcticis Americanis immo salutare 'Pheae- que instar est omnibus, cum incolis tum peregrinis, tili potu minime assuetis. Compertum enim babeo ex HEnzBEnen litteris, id quod dicant 'Theam La- bradoricam non solum Ledi latifolii, sed etiam pa- lustris folia esse. Quaereres itaque, quid Arnica montana, quid Millefolium, quid Arehangelica, quid. aliae stirpes, alibi efficaciores, in terris arcticis natae valeant? |Plurium quidem plantarum virtutes medicas mutatis locis mutari experti sumus, et quae ex va- riis terris remotioribus eadem medicamina afferri so- lent, non ejusdem pretii sunt apud medicos: sed ubinam quaeque planta officinalis. nascatur. optima, ubinam deterior vel iuers sit, vel etiam mutatas qualitates praebeat, paene intactum geographiae plan- tarum caput est, botanicis medicis magnopere com- 193 - mendandum, nec mercatoribus relinquendum. Li- cet enim CELsus non immerito aevi sui medicos vituperaverit, quod omnem materiam ex Creta non profectam sprevissent, nostris tamen tempori- bus ne superstitiosa quidem abjicere ante judicium convenit, E 13 196 Difficilior est accurata novem harum pártium definitio, aequis graduum geographicorum : numeris : minime perficienda, sed ad peculiarem terrarum in- dolem moderanda. | Flora Groenlandica Labradoricae adeo similis est, ut. Groenlandia jam hae de causa ab America orien- tali sejungi nequeat. Ipsamque Spitzbergam, eadem ratione ductus, Groenlandiae mallem quam Scandi- naviae adscribere. Islandia contra, etsi non nisi flo- ram spectes, certo certius ad Europam occidentalem pertinet, una cum insulis Faeroensibus et Van Mayen. "Totam Scandinaviam cum Finnlandia usque ad mare album lacusque et Onegam et Ladogam Europae mediae tribuerem; reliquam Rossiam orientali. — Si- biriae regiones ftam Obienses quam Jeniseenses pro occidentali terrae parte haberem; Lenenses nec non Kolymenses pro media, ita ut Kamtschatka cum 'Tschuktschorum terra Sibiriam orientalem constitue- ret. Insulae Aleutorum CnawissoNio auctore ad Ame- ricam occidentalem spectant; quam continuerem usque ad regiones fluvii Mackenziani. Regiones hunc in- ter et sinum Hudsonis, cujus florulam RicuanpsoNio debemus , nec non ab altera parte Canadam, ab al- tera Melvilli insulam, Americam mediam dico; unde ad orientalem, ex qua egressi sumus, regredimur. In posterum vero brevitatis causa has novem terra- rum arcticarum partes numeris indicabo sequentibus: . Europam occidentalem I, 1. mediam 2. orientalem 3. 197 Asiam occidentalem 1L., 1. mediam uvm orientalem 3. Americam occidentalem ]IL., 1. mediam ?;^ orientalem 3. Postremo scientiae nostrae tenuitate fateri co- " gimur, si quando in una alterave novem harüm par- tium stirps aliqua nondum reperta sit; minime jam inde sequi, eam hic. non crescere. $i autem per duas tresve partes contiguas desideratur, extensionem ejus geographicam revera ibi interruptam esse conjicio. $. 1. ' IOS Plantae Labradoricae polum integrum amplexae. No. 31. Phleum alpinum (except. L., 3, II, 3. I, 2.) ;- .57. Luzula campestris. CORE N ELE spicata (except. IIl, 1, 3, et AIL, 2.) - 60. 'lofieldia borealis (except. II, 3.) - 61. Majanthemum bifolium - 65. 'Triglochin palustre (except. II, 3, et III, ?» - 68. Betula nana (except. III, 2.) -: 81. Polygonum viviparum. - 82. Oxyria reniformis (except. III, 01) 1 -. 85. Primula farinosa (except. III, 1.) - 86. 'Trientalis europaea (except. I, 1.). - 90. Veronica alpina (except. HI, 3.) - 91. Euphrasia officinalis (except. Il, 3.) - 99. Menyanthis trifoliata (except. II, 3.) / 74. Salix myrsinites, prov. a III, 2, ad I,. 3. | 489. Vithdeoyman MM "s a Il, ad I, 95. gro lapponica, prov. a MI, 2, ad Il, 1. 96. — flammea, prov. esiti 2, ad Il, 1. - (except. 1, 3.) 108. Andromeda tetragona, prov. eie 3. ad'1, 2. (except. III, 1.) * 143. Saxifraga Aizoides, prov. a HII, 2 ad. 5 3. 172. Draba .contorta, prov. a ll, »- i Eus (except. HI, 2.) .. Der a 4! m) .Ranuneulus pygmaeus, prove a JI, 3 ail, 2. "(except. I,-1.) «^O 99r - D. Hiatu. inedio imicnl udsiam. et Pac Adnotatio. Hujus sectionis species. plures in poste- Ifi E No. rum haud dubie ad $. 1. transibunt, quando Asia-orientalis et America occi- e1:5:755 dentalis magis perscrutatae erunt, , |. (AT. Edopborun caespitosum , prov. a.]lE, 2 ad II, 49, Le E a III, usw 32. 471. Salix glauca, prov. a III, 2 ad IL, | 78. Pinguicula vulgaris, prov. a III, 2- d i 23. 92. Bartsia alpina, prov. a III, 3 ad n 1. 101. Mmi lapponicum , M à III, 2 (b: ^ac I, 112. ries umbellata, prov. a III, 1 ad II, 1. 119. Campanula rotundifolia, prov. à lll, pies 2; E. Hiatu medio in. zimnerica sito... No. | 34. Calamagrostis lanceolata , | prov. : a ML, 3 sos ad.l, 2. (except. I, 1.) | . 201 No, | 43. Pa. pratensis;'" prov, à II, 3 ad IT, 2 (55. Luzula: spadicea, prov, a HI, 3 ad ll, 44. — trivialis ; prov. a III, 3 ad IE, 2. - 45. — compressa, prov. a llI,:3 ad H, 2. 46. Elymus arenarius; prov. a lll; 3 ad H, 3. 50. Eriophorum latifolium, prov.a III, 3 ad II, 2. 52. Carex panicea; vm a Hl, 3 Mec 3. (except. d::4.) i «9bo0r - 53. 'Carex acuta, prov. a: HI, 3 ad I !B. "2 Li Ji(except. I,:1 et H ,^ 1.) - 56, Luzula vernalis; prov. a I], 3: ad If, 2. 76. Sálixi hastata, prov;:a HI, 3 ad Il, 8. (except. I, 1.) "431. ] ieracium alpinum , prov. a IIT, 3 ad IL 3. 138. Archangelica officinalis, prov. a LL, 3 ad II, i 446. "Rhodiola | rosea , prov. a IH, 3 ad AL. 2. 174. Arabis alpina, prov. a III, 3 ad ll, 2. 178. Viola palustris ,' prov. a III, 3 ad 1l, 3. 183. Lychnis. siia rd c» à Iit, 3 ad 1, 2. Ji WERE $ 3. A Plantae Labradoricae polum. neutiquam ample- xàáe partium quinque sex septemve, hiatu. A. Curvae (extensionem — pig: tena pipes . mentis) centro! in .4merica sito. - No. 66. Pinus alba, prov. a lII,.2 ad. n, 3. 2 0675 | ——: mierocarpa, prov. per Ill. "73. —— vestita, prov. a III, 2 ad HII, 3. 79. — obovata, prov. per III. (except. III, 2.) No. 100. Kalmia ;glauea,. prov... a HI ,. 2 ;ad- HI ,..3. - 104. Ledum latifolium prov. ibid. |. | h - 114. Vaccinium myrtilloides, prov. ibid... — - - 127. Senecio pauciflorus, prov. ibid.: .. - 128. Tussilago palmata, prov. ibid; | 53 — - - 130. Aster strictus; prov. ibid; ; - 137. Cornus canadensis, prov.. per 1I. - 165. Amelanclüer ovalis, prov. a HI, 2 ad III, 3. - 190. Stellaria glauca? prov.. ibid. (In:Europa a polo longe recedit; an.in Sibiria occur- rat, incertum: est.) issinl 0 Anemone parviflora, prov. bid. ... - B. Curvae dictae centro inter "dmnericam et Try - .193. sito. No. 40 - 48 "s E - 139. . Hierochloe alpina, prov. | a Hii, 2 ad. L je d . Eriophorum capitatum , prov. ibid. . Armeria vulgaris, prov. ibid.. Saxifraga Aizoon, prov. á II, v ad I, | (In Europa médih, a polo longe recedens, in alpes IrORSQME €. Curvae dictae centro in Europa sito. TPINNUT. No. 38. Avena flexuosa, prov. a Ill, 3 jM L 2. - D1. Carex curta, prov. ibid. -. 83. Koenigia islandica, prov. ibid. ^^^ -.- - 153. Peplis Portula, prov. a Ml, $3 E — 3. | (except. I, 1.) . Potentilla maculata, prov. a HI, 3 2 3. Cerastium vulgatum, prov. ibid; - , 203 iod; Plantae Labradoricae extensione circa polum ! bis interrupto. No. 98. Gentiana nivalis, prov. tum a III, 3. ad I, 2; tum in ll, 2. - 108. Pyrola grandiflora, prov. tum a III,.3 und I, 1; tum in lI, 3. ..140. Saxifraga stellaris, prov. tum a IH, i8 ad I, 2; tum in H, 2. - 179. Viola rotundifolia, prov. tum in Il, tum in III, 3. $. 5. Plantae Labradoricae extensione ad unicam ter- rarum areticarum partem restricta. (Omissae sunt plantae mere Labradoricae.) No. .32. Agrostis stricta. - 35. Calamagrostis paciens . 37. Aira melicoides. - . 97. Pedicularis groenlandica. - 123. Artemisia spithamaea. - 135. Viburnum acerifolium. . - 167. Crataegus coccinea. - 4169. Astragalus labradoricus. - 4175. Arabis stricta. /- 188. Arenaria groenlandica. Antecedentibus quinque. plantarum : Labradorica- - rum indicibus, quos totidem paragraphis distinximus, 204 species continentur 134;,- quarum 56, $. 1. enume- ratae, polum integrum vel oppido cingunt, . vel me- - rito cingere putantur; 35 autem, $$. 3 et 5. recen- sae, florae Americanae vel omnino ! en tar vel eum »proximis duntaxat terris communes." Fácile qui- dem auguratur, futuras terrarum 'rcticarum investi- gationes illarim numerum aucturas esse,. harum con- tra diminuturas. Sed ponamus etiam has illis dimi- dio pauciores esse, talis quoque utrarumique' propor- tio, considerata circuli: terrarum arcticarum angustia, coeci casüs suspicionem removet , et Graturalés 3 rei causas quaerere incitat. di Sed amplioris haec quaestio argumenti mihi vi- detur, et ita potius proponenda: quid est, cur non ubique. stirps : quaeque. sua sponte crescat?: Respon- sio parata est: quum plantarum tum locorum natura multiplex. Sane ita; quaenam vero est utraque illa diversitas? Altera, eaque gravissimi momenti , quae plantarum esse fertur, ponitur quidem," mec iinmerito, sed hucusque nimirum: non demonstrata 'est.. Non . enim de illis plantarum cifferentiis loquimur, quibus species discernatur à specie, in quibus exíricandis tot desudarunt viri oculatissimi,. quot unquam illece- bris suis Flora allexit:: sed quid sit. caloris, humoris aliorumque vitae vegetabilis | stimulorum' in. variis stirpibus sive impatiens sive appetens, id est, quod scire cupimus afque nescimus. ^ Altera;: quam prae- dicant, locorum diversitas jam satis explorata videri posset, observata videlicet caloris per terras annique tempora distributione ;; mensurata- substantiarum ter- restrium liquorum ipsiusque aéris constitutione che- 205 mica, aliüsque externis, quas autumant, vegetandi vehieulis . atque impedimentis speciose enumeratis: dummodo haec omnia quaestionem propositam solve- rent. Quodsi autem de distributione atque exten- sione plantarum secundum longitudinem geographicam agitur, si quaeritur exempli gratia, qua de causa Africae Adansoniae, Cacti Americae proprii sint, quidquid. ex: apparatu suo promant physici, claudicat. Varia enim caloris per anni tempora distributio, quam maximi faciunt, non nisi in temperatis regionibus graviores climatis differentias efficere videtur; in ca- lidis frigidisque vix ullas. Quomodo denique id ex- pliczarent, ubi culta prospere vegetet aliqua planta, ibi eandem sua sponte saepe non proventam esse? Quo casu plantae naturae naturam loci non adyer- sari, in aprico est. Revolvitur itaque tota nostra disputatio, quid- quid renitamini, ad arcana rerum primordia, de qui- bus autem quae scire possimus, quae opinari liceat, quae sciscitari nefas sit, caute progressuri mox dis- cernemus. ! ! Inviolata specierum inde ab initio integritas, quae tenacissima formarum a certis limitibus conti- nentia probatur, ex mea saltim sententia unus est duorum cardinum, quibus omnis plantarum scientia versatur: alter, qui in continuata singularum ad le- gem universalem metamorphosi consistit, hic nostra non attinet. — Omnes species simul et juxta ortas esse, sive in Paradiso, ut Linnaeo placuit, sive ad polos quondam mitiores, ut Buffonio, somnia sunt adeo ommis veritatis specie orba, ut refellendorum / 206 eorum vix operae pretium sit, Quotidie enim sim- plicissima et vegetabilia et animalia incipere videmus, non a parentibus , sed ab ipsa natura genetrice, nec ut novas species,. sed ad prius ortorum simulacra eficta; multasque offendimus unius ejusdemque spe-. ciei plantas, tanto intervallo sejunctas, tantisque marium montium desertorum impedimentis inter utrum- que locum natalem interjectis, ut ex altero in alte- rum migratio prorsus statui nequeat. Jam vero si nonnullae plantarum species pluribus locis temporibus- que seorsum iterumque ortae sunt, quid impedit, quo minus pluribus eadem contigisse credamus? An om- nibus, nescio et vix crederem. Nemo enim fide dignus vel vegetabilia vel animalia magis composita, quae ideirco perfectiora appellare solemus, unquam de novo incipere vidit. Imperfectiora autem pleraque perfectioribus plerisque non solum frequentiora sunt, sed etiam latius per terras disseminata. ^ Qua lege ne domestica quidem et animalia et vegetabilia ut- plurimum perfectiora excepta esse arbitror, quae qui- dem, hominum industria atque solertia multiplicata et huc illuc translata, hodie fere ubique offenduntur; quorum autem veram patriam arctis finibus olim in- clusam esse, ex tanta toties frustrata ejus invenien- dae diligentia probatur. Eademque, quae experientia - docuit, confirmat ratio, oriundis rebus perplexioribus . perplexiores etiam causas supponere cogens, quas rarius contingere posse quam simpliciores, perspi- cuum est. T9 Minime vero eorum opinio arridet, qui, posita multiplice plantarum origine, omnem earum migra- 207 tionem nezandam esse existimant, mec nisi auto- chthones statuünt, Deprehenduntur enim haud raro plantae vel migrantes vel manifeste recens migratae in hortis agris sylvis, in fluviorum ripis mariumque littoribus, nee non in derelictis hominum domiciliis brutorumque cubilibus; nec ulla usquam datur abs- que propaginis migratione propagatio, Accedit, ut multae plantae saepius locis minime opportunis lan- guentes et tanquam invitae crescant, quum tamen; nisi omni veri similitudine spreta, earum oriundarum eausas nonnisi locis maxime idoneis quaerere possis. Quis tandem non vidit arborem copiosa progenie cireumdatam , seu hanc, illa jam caesa, superstitem, qui, unde profecta esset, continuo mon sensisset? Ecqua hujus cum integrarum stirpium circumscriptione similitudo sit. uo communi tanquam fonti propius, eo laetius vegetant surculi, eoque densius surrexere; non tamen pari circumcirca passu, sed quo latere solum alendis tuendisque plantulis magis propitium erat, eo ulterius prorepsere. Neque secus species. Sunt quidem aliae ad solitariam vitam degendam ma- gis proclives, aliae ad socialem ; sed media exten- sionis area quaecunque stirps densius congregata erescit, nec ipsa Calluna ubique ceteris inhospita est. Quid ergo veri est similius, quam quod species aeque ac singulae plantae, ex una causa ortae, ab uno loco profectae, sese propagando aream suam paulatim. dilatassent, et, luctantes cum rivalibus, ad hune diem dilatare pergerent? Quae quatenus iis stirpibus accommodanda sint, quae discretis areis vivant, explicatione non eget; —————————— P oes quatenüs autem et iis, quarum areae antea quidem discretae, postinde utrinque prorependo :confluxerint, paulo obscurius esse non dissimulem. . Quum: enim iisdem. stirpibus ambae, et oriundi facilitas et. dein- ceps fertilitas eximia conveniant, quid separatim. utraz que tribuisset ad. areas illarum ita, ut hodie sint, efformandas, accurate discerni nunquam, autumari non nisi tum poterit, quum. vel ambitus arearum re- center conjunctarum, ubi altera alteram attigisset, stricturam quandam nondum amiserit, vel. quum ipsius stirpis frequentia inter certa quaedam puncta, quae prius disjunctarum arearum centra dixerim , non me- diocriter extenuetur. Sed missis subtilioribus istis, quae observatio- nibus difficilius quam ' ratione demonstrari confiteor, jam ex reliquis, quae modo exposuimus, quaestioni supra propositae aliquid lucis affulsurum esse spero. Unde primum sequitur, neque locorum neque specie- rum multiplicem indolem sufficere ad hodiernam ha- rum vel extensionem vel distributionem geographicam plane explicandam, sed addendas esse earum origines. Quas sicubi ponere ex conjectura licuerit, ibi po- nendae erunt, ubi maxima speciei copia est, 'Tlum plantis ipsis duplicem rationem inhaerere patet, qui- bus vel adjuvetur latior earum extensio, vel arctius cohibeatur: alteram , majorem minoremve sui propa- gandi facultatem; alteram prolis ipsius vim vegetam sive debiliorem sivé tenaciorem. Postremo denique loco, nec profecto primo, aris solique varietates consulendas esse; in quibus quum reliqua omnia, tum id maxime attentione dignum esse, ubinam vel. 209 lenius altera ad alteram conditionem transeat, vel ubi mutentur praecipites. Quibus inquirendi regulis constitutis, jam audaciores. ad plantas -"Labradoricas redeamus. | "Quàrum originem si spectas, aliae eaeque plu- rimae sub septentrione videntur indigenae, aliae ad- venae, aliae, quoniam utrinque et intra et extra terras arcticas frequentius crescunt, inter advenas et indigenas ambigentes, nonnullae denique, trans longa intervalla in Alpibus, Caucaso, alibive recurrentes, multiplicis originis. . Unde quatuor nascuntur ordines: primus terris arcticis indigenarum seu vere 'arctica- rum; alter advenarum seu spurie arcticarum ; tertius amnbiguarum ; quartus denique distractarum vel, quodsi novi verbi non taedet, diversigenarum. |. Hic autem, ubi non nisi de flora quadam aretica agitur, ultimi ordinis species, neglectis earum: patriis: remotioribus, per priores tres ordines distribuere ratius visum esf. Ne vero totam illam divisionem fundamento minus certo suffultam putes,. quum quidem origines specie- rum non nisi conjectura respici possint :-'' attendas velim et probe distinguas, quid tandem opinati, quid experti rei insit. — Expertae. sunt specierum in- terris arcticis atque confmibus vel abundantia: vel raritas vel absentia; abhinc ad opinabiles. earum origines caute descendimus. Persistet igitur divisio et omni conjectura remota, sed, tanquam animi expers focii, inutilis remanebit. E 2 : 14 210 $. a. Plantae Labradoricae vere arcticae. E Adnotatio, Stellae signum species diversigenas sive alibi separatim. viventes indicat. | Quae typis ltalicis expressae sunt, passim etiam in terris temperatis occurrunt, sed mox rarescunt et desinunt. Numeri post- positi paragraphos superiores spectant. 31.* Phleum alpinum. .. $. 1. 35.. Calamagrostis groenlandica. $. 5. 36.* 'Frisetum subspicatum. | $. 2. 37. .4Aira amelicoides. |. S. 5. 40. Hierochloe alpina. | $. 3. 42.* Poa alpina. .S. 9. 48.* Eriophorum capitatum. $. 3. 55.* Lüzula spadicea. $. 2. - 58. |. — arcuata. $. 2. 59. -— .spicata. $. 1. 60.* 'l'ofieldia borealis. $. 1. 66. Pinus alba, $. 3. 67. — microcarpa. $. 3. 68.* Betula nana. $. 1. 70. Salix arctica. $. 3. 71.*. — glauca. $. 2. 72. -—- reticulata. $. 2. 43. — vestita. $. 3, 74." —- myrsinites. $. 2. 76.* -—- hastata. $. 2. .79. — obovata. 4$. 3. 211 81." Polygonum viviparum. - $. 1. 82.* Oxyria reniformis. $. 1. 83. Koenigia islandica. $. 3. 85.* Primula farinosa. | &. 1. 86.* "l'rientalis europaea. | S. 1. 89.* Lithospermum maritimum, | S. 2. 90.* Veronica alpina. $. 1. 92.* Bartsia alpina, $. 2. 93. Castilleja pallida. $. 2. : 94. Pedicularis paniculata. $. 2. 95. — lapponica, $. 2. 96. e flammea... $. 2. 97. — groenlandica. $. 5. 98.* Gentiana nivalis. $. 4. 101. Rhododendron lapponicum. $. 2. 102.* Chamaeledon proeumbens. $. 1.- 103. Ledum palustre. | $. 4. 104. — latifolium. $. 3. 105. Andromeda tetragona. $. 2. 107. Menziesia caerulea. $. 1. 108. Pyrola grandiflora. $. 4. 114. Vaccinium myrtilloides. 4$. 3. 115.* — FKitis idaec. $.. 1. 116. Schollera Oxycoccos. . $. 1. 118.* EÉmpetrum nigrum. $. 1. 121.* Hieracium alpinum. $. 2. 123. Artemisia spithamaea. . $. 5. 124.* Gnaphalium alpinum. . $. 1. 126.* Arnica montana. $. 1. 127. 'Senecio pauciflorus. $. 3. 128. 'Tussilago palmata. | $. 3. - 14 *, | 2312 130.* Aster strictus. /.$..8... ^ 136. Cornus suecica. . $. 1. | | 137. — canadepsis; $4:35.4555j siis 138.* Archangelica officinalis, ..$. 2, 139.* Saxifraga Aizeon. $. 3. | 140. ^| — . stellaris... $.. 4. 141.? — nivalis. $. 1. 142.2 . — .oppositifolia, $. 4.. 143.? — aizoides. | $. 2. 144. — rivularis. .$. 1. 146.* Rhodiola rosea. $.2..... 147. Epilobium latifolium. ..$.. 1. 155.* Potentilla nivea. . $. 1... 156. — . maculata.. $. 3. 160.? Dryas octopetala. $. 1. 163. Rubus arctieus. .$. 1. ! 164. | — Chamaemorus. | S. 1.. 165. .4melanchier ovalis. | $. 3. 168.* Astragalus alpinus.. $. 1. 169. —— labradoricus. |. $...5.- 170. Papaver nudicaule. $. 1. 172.* Draba contorta. $. 2. 173.* —- incana. $. 1. 174.* Arabis alpina. | $. 2. 175.* | — stricta. | S. 5. ! | T 179.* Viola rotundifolia. $.. 4. | cope 182.* Silene acaulis. $. 1. 183.* Lychnis alpina. . $. 2. 187. Arenaria arctica. |. $. 1. -— 188. — eroenlandica. |. $. 5. "69 192.* Cerastium alpinum. $. 1. | 193. Anemone parviflorà. $; 3,7 5 7000 i01 197. Ranunculus — 4S, 19 0o 50in n] 1 T! c 1d £4 jo 7 3. $5 : b A Plantae Labradoricae inter vere. et spurie . arcticas ambiguae. 34. Calamagrostis lanceolata. $.23.. ^57 557 43. Poa pratensis.. $. 2. — nsd YE 44. — tinvialis. $. 20.2 ."nueafeg sir! .9t1 | 45. — compressa. $.2. ^ - .. 8 46. Elymus arenarius..;$..9. 5 55 05 47. Eriophorum caespitosum.: $. 2. ——. |. 49. | — angustifolium. |. $. 2. 50. — latifolium. &$. 2. 52. Carex panicea. $. 2. | 53. —,. acuta. $. 2. 56. Luzula vernalis. $. 2. BN. ur campestris. 8&1. 61. Majanthemum bifolium. $. 1. 65. 'Triglochin palustre. .$. 1. 87. Pinguicula vulgaris; $. 2.. : 91. Euphrasia officinais. $. 1. . ' 01 99. Menyanthes trifoliata. $. 1. ^ ^" - 106. Andromeda polifolia. .$. 1. " qo Eq .109. Pyrola minor. $1 4d. ^ ^ ^ 7 007 110. — secunda. $. 1. ^ eL. nnelle18 i 111. — uniflora. $.1. ^ ^ ei /112. Chimophila umbellata. $. 2. H2 113. Vaccinium uliginosum. $. 14. 216 ulteriore indagatione' egere videtur. -In eo. haereba: mus, non quod tam multae stirpes integrum polum amplexae sunt; hoc enim simili locorum naturae coón- venire videtur: sed e contrario, quod aliae minus, quibus tamen aequa opportunitas data sit; quarum 35 paragraphis tertio et quinto enumeravimus. Jam vero decem earum. spurie.arcticas, id est in terris arcticis peregrinas esse comperimus; quae idcirco magis miranda sunt, quod usquam, quam quod non ubique in zona frigida sedes fixerint. Nec non reliquarum origines premi possunt. Quum enim maribus terrae arcticae multifariam in- terruptae sint, necesse est, ut, "quae polum cinxis- sent plantae, pluribus locis ortae sint; quae id minus, paucioribus vel denique singulis. Adde paludes, ma- ximam plagae arcticae partem occupantes , stirpibus autem sicciorà loca sectantibus adversarias; frigora iis quae seminibus magis quam radicibus multiplican-- tur, infesta, aliaque aliis inimica, quibus a longio- ribus migrationibus necessario impeditae sint. In Pinum albam et microcarpam exempli gratia haec omnia cadunt: seminibus, non. radicibus multiplican- tur; colles, nec paludes habitant; ab Europa aeque zc ab Asia maribus prohibentur. Ergo ex patriis sedibus Amerleanis nunquam egressae sunt. Pedicu- laris groenlandica aliaeque solitarie crescunt, id est, multiplicantur parcius; quam ob rem angustioribus finibus includuntur. | Koenigia islandiea annua. est, ideoque summis in^ zona frigida pericülis obnoxia ; et sic porro. Nos vero quibus plantas aretieas vi- vas observare non contigit, sigillatim haee prosequi 217 minus decet. . Qui vero plagam. drcticam diligentius perscrutatus esset, eum, ubinam quaeque stirps vel orta esset vel immigrasset, fogile discreturum'; Mens non dubito. — . | T De extensione plantarum Nba dian ad. la- titudinem geographicam multa verba facere, ob ap- paratus. mei tenuitatem .mihi non permissum . est. Quot sint plantae Labradoricae zonam arcticam vix aut omnino non excedentes, quotve meridiem ver- sus magis protensae sint, apparet ex tabulis, . quas supra?) in paragraphis e, 5 et c dedimus. Ad prio- rem classem pertinent, quaecunque paragrapho « continentur, praeter eas, quae literis ltalicis scriptae sunt; ad posteriorem reliquae omnes. taque sunt Zonae arcticag propriae . . . 73, ei cum temperata communes . . 6f. ( Harum porro paucissimae zonam calidam vel tangunt vel intrant, | Unde sequitur, plurimarum stirpium Labradorica- rum areas multo magis ad longitudinem quam ad la- fitudinem geographicam patere. ^ Neque ullo modo negari potest, variam stirpium extensionem ad lati- tudinem ea ad longitudinem memorahiliorem esse, quoniam integrae plantarum ordines sunt, qui non- nisi certum quendam latitudinis gradum attingunt, per longitudinis gradus autem vix genera integra constringi solent. At ne nimium plantarum geogra- phi ea de causa longitudinem neglexerint, vereor; et idcirco non supervacanea fore, quae hoc capite - *) Pag. 210, sqq. 218 de: stirpium Labradoriearuim extensione ad. — nem paulo uberius disserui,. spero. "Quod superest, ut de stationibus : plantarum La- TucIUMS sive de indole naturali aregrum quas quaeque teneat, "videamus, invitus aliis relinquo. Nescio enim, an ulla plantarum geographiae pars quum magis neglecta tum attentione dignior sit. Sed eocta'recoquere poenitet, 'et quae seire hic opus esset, ex libris herbariisque non-extorqueas. Itaque termino libellum; quem perficere non potui, sperans tamen fore, ut doctis amicis non plane displiceat. New York Botanical Garden Library ex -—- 4 e