7T ] á 1 * ^e / k. d " d v ) d k 1» J wf | r- H A, TIPTTITI c, VU d i15 ASHTON ALLIS HIS BOOK GE STECHERT&CO M CALERED HAFNER) | NEW YORH! D 220 DA ur pz lanes P, E P777 EI P dí Jine 1 B eon ids ? v? Es. ds peque — . JGEORGH WAHLENBERG MED. DOCT, REG. ACAD. SCIENT. STOCKHOLM. MEMBRI. FLORA LAPPONICA EXHIBENS PLANTAS GEOGRAPHICE ET BOTANICE ed CONSIDERATAS, IN LAPPONIIS SVECICIS SCILICET | UMENSI, PITENSI, LULENSI, 'TORNENSI ET KEMENSI SONEC NON I. APPONIIS NORVEGICIS NORDLANDIA ET FINMARKIA UTRAQUE INDIGENA S, . ET iTIXERIBUS ANNORUM 1800, 1802, 1807 Et 1510 DENUO INVESTIGATAS, | €ox MarrA Borawico-GEOGRAPHICA, TABULA TEXGPIRAIURAE rr lAsuris BorANiCIS XXX. L Lc O—————— BEROLINI, IN TABERNA LIBRARIA SCHOLAE REALIS. m. M t1 2INY.LÓI EN -— | MOX AN d Ra y AHViSFEEI *as oTGAL 6 Pa : rubi AE e wtf Vd "TIARUM JSTOCKPOLMIAE UNES * | s p : d FLOREX'TI. rirExDiis ET toxsiLIS | MUXITUS xu D TER ADIHT,. HANC Fronam SACRAM ESSE Dp . - - » -. "2s voruir 4 ; ef . ROLINI, ias Jrczuz. igi1i. um -AUCTOA ! - s ten WAHLENBERG ub. CA : AATIO OPERIS. " U, certo constaret quid terra lapponica ferat, quid ferre recuset, hanc floram conscripsi et edere decrevi, sperans eam ad gecgraphicam plantarum propagatio- nem ac distributionem cognoscendam haud inutilem fore. Praeclara illa scripta geographiam ;plantarum »' illustrantia , quae postremis his annis edita sunt, et spes nobis data per geographiam plantarum indagandt et explicandi subiiliores climatum modificationes; tale institutum nunc multo utilius quam antea. reddere videntur. | Lapponiae fertilitas prae caeterarum sub summa arcto positarum ierrarum, ejus situs inter duas diversissimas ,orbis partes, ipsaque illa conside- - ratio, quod Europae finem septentrionalem cons:ituit ; - efficere videntur , ut vegetatio Lapponiae prae caeteris - cognitu digna sit. — In sequentibus .sectionibus operis explicare conabor situm Lapponiae , ejus praestantiam » prae caeteris terris hyperboreis, ejus clima eic. itaque -— munc tantum de opere instituto pauca disserere con- P stu. EC : Primum atque grave propositum mihi fuit. non - tantum certa plantarum nomina exhibere , verum etiam "t Nt m ) ; 1 DANCE RATIO OPERIS. ita illustrare ut unicuique earum certitudo constaret. Ataque differentias, easque utplurimum a mefactas, ad- hibui, et insuper obsereatiortes ad specimina lapponica plerumque in Lapponia scriptas adject. Atque hoc non . ita accipi velim, quasi nil nisi nova et prioribus me- liora afferre voluerim ; illud enim. mihi magis cordi fuit, ut certitudo quantum fieri posset maxima consta- ret de plantis lapponicis. Si fata consideramus.earum Jl'orarum nudo catalogo absolutarum, institutum meum "Aie et necessarium esse, fatebimur. Quis in per- volvenda ex. gr. Zoegae Flora islandica non quaeret, quanta sit certitudo in nudis his nominibus, | multi etiam. suspicabuntur, auctorem longe aliam plantam . habuisse quam nomen indicat e. s. p. |. INe simile quid meo libro accideret , operam dedi, eamque:ob causam. columen ejus increvit. | Ulterius synonymis additis in- dicare volui, ubi quaevis planta in caeteris regionibus arcticis inventa sit, atque ut. haec synonyma geogra- phico magis quam botanico respectu considerentur, oplo.et ita spero, ea inutilem haud occupare lo- cum in libro nostro. Lapponia est terra majoris amp linalilis et dia magis climatis quam vulgo quis putet. — Itaque res mazimi momenti est ,! non solum scire quid intra Lap- poniae fies proveniat, quid non; verum etiam rite co- gnoscere mutationes, quas subit vegetatio intra ipsam Lapponiam , usque ad 'eos fines, ubi nives et glacies omnia, vegetabilia supprimunt. | Ne igitur singularum. plantarum loca natalia reperta memoriae parum fidae mandarem , semper catalogum plantarum lapponica- | RATIO OPERIS. vu .rum ad manum habui in excursionibus meis, ubi mox numero et Signo adposito diem notavi, quo plantam re- peri, simulque herbarium portativum ad plantas com- parandas mecum tuli. ' Sic orta sunt I:'aría systema- tico - botanica, eaque accuratiora quam forsan nemo ante me contposuit. taque satis persvasum mili ha- ..'&eo nihil memoria excidisse: et post quatuor annorum itinera haec diaria adhibui ad plantarum per terram lapponicam distributionem rite cognoscendam, inde- que construxi haec loca habitationis uniuscujusque plantae, quae primo intuitu lectori peregrino. minoris momenti videri possunt , quamquam, ut ita dicam, nu- cleum operis constituunt... Inde quoque intelligi posse crediderim, vix ullum a me vegetable praetermissum vel neglectum esse, immeritoque in inspicienda fora tant paupere solere exclamari; nonne plura vegetabilia haec terra proferat? Crediderim ego quidem, Lapponiam aeque perlustratam esse ac alias Europae terras; et si Botanicis. Germaniae vitio non vertimus quod Africae plantas in Germania haud detexerunt, mihi quoque ignoscendum esse puto , quod Germaniae plantas in -Lapponia reperire haud potui, Considerent modo qua- lis sit terra et quale clima! Finis mihi propositus illustrandi geographiam plantarum, non tantum laborem majorem mihi effecit, verum etiam volumen praesentis operis pluries auzit. -Si tantum nova ad systema vegetabilium afferre voluis- sem, certe paucioribus plagis .floram hanc absolvis- Sem. Quod autem haud neglexi, omnes in Lapponia provenienies formas vegetabilium colligere easque rite vnm AATIO OPERIS. a examinare, id vel ex. tabulis nostris annexis, propria manu delineatis, intelligi posse credo. Séd ubi quae- ritur, an omnes vegetabilium formae efficiant. species constantes nee ne, multae obveniunt difficultates ;. et tunc haud erubescam fateri, mea itinera et observa- iones circa naturae progressionem institutas in regio- nibus respectu soli locique quam maxime variis, longe aliam mihi dedisse sententiam, quam quae plerisque Bo- tanicis placet. Qui in regionibus planis et omni varie- tate orbatis, uti in Germania septentrionali vitam degit et de caetero plantarum peregrinarum tantum pauca in- dividua in herto et herbario vidit, haud intelligere potest, quanta sit varietas vegetabilium in regionibus monta- . nis. Fingit sibi characteres sic dictos certos , et putat se eorum criteriis dijudieare posse diversitatem specift- cam plantarum totius inundi; et ut certior fia pauca individua per annum in horto colit; sed affirmare non dubito, haec criteria nihil valere contra transitiones re- pertas in spontaneis plantis terrae adeo mutabilis ac Lapponia nostra. — Est certe opinio aeque vetus ac pa- rum probanda, culturam moz reducere, quidquid na- tura per eaecula et per abruptas permutationes loco- rum, quales in hortis non inveniuntur, produzerit. uis adhuc reducere potuit mozstrositates plantarum ex. dr. Poeoniam flore pleno? . Cum itaque contendo, Salicem lanatam variare foliis integerrimis et serratis, subrotundis et lanceolatis, lanatis et gla- berrimis, sequor tantum experientiam certam, quam . deserere haud volui, ut Botanicorum opinioni placerem. Pauciores eerte species distinzi quam plerique alii se- RATIO OPERIS. n eundum mea specimina distinxissent , sed semper certa experientia nisus. . Reliquas formas dissimiles vege- tabilium indicavi ut varietates , ita. ul si quis , cupidi- tate catalogum plantarum augendi ductus, has ad di- "^ gnitatem specierum promovere velit , id utique fieri "possit. In hac re alii faciant quae me facere vetant visa repertaque. Haec omnia commemorare utile duxi, ne quis credat me in natura observanda parum diligen- tem fuisse. In describendis autem plantis, menon omnem illam subtilitatem, quam requirit genius hodiernus Botanices, adhibuisse, forsan fatendum erit. | Est autem exacti- tudo et subtilitas quae parum prodest, et forsan nocet scientiae, utpote quae nimium discedit ab omrubus difje- rentis habitualibus plantarum et nomina introducit, d notionibus plurimorum cultorum | scientiarum afft- nium nimium aliena, ét sic eo tendit, ut ftat scientia | paucis accessu facilis. | Itaque cum nonnulli recentio- rum folia omnia muscorum sub microscopio latitudi- nem quandam exhibentia. moz: dicaiit lanceolata, quae ceterum setacea re dicam capillaria sunt; cum porro folia statim serrata dicant, ubi reticuli margo. non omnibus ex partibus rectus et. laevis est e. s. p.: talem subtilitatem imitatione parum dignam esse crediderim. Talis quoque exactitudo nimium repugnat omni luci- diori cognitioni physiologicae plaitarum, utpote quae commonstrat, quam cito facileque tales formae acciden- tales in se invicem transeant. — Studium praeterea. co- gnitionis botanicae et cognitionis physiologicae planta- . rum re vera inter $e pugnant, et quasi in contraria du 4 | - RATIO OPERIS. cunt: - altera semper. occupata est in separando , et in formarum diversitatibus demonstrandis, altera vero in naturae catena nectenda et in uniuscujusque formae transitionibus in alteram ortumque ejus ex altera docen- dis. Genius tam diversus duarum partium ejusdem . scientiae effecit , ut summi Botanici systematici sese - semper malos physiologos exhibuerint. | Equidem ut nunc magis quam ántea disjungantur et ase invicem re- moveantur, haud conferre volui; itaque meas de plantis annotationes, quantum freri potuit, habituales facileque perspiciendas exhibere studui, ut nexus quidam cum " physiologica et technica plantarum cognitione" existe- ret. Nec in differentiis plantarum componendis au- rcum illum canonem, oblivisci potul: pulchritudo scien- Hae brevitatem exposcit ! | , Plantae novae , quas in Lapponia detexi, undecim annis a primo meo itinere lapponico praeterlapsis, quod. ad majorem partem, novae esse desierunt. Exemplaria earum varia, me inscio et invito, e Svecia emigrarunt et ' ideo in variis operibus descripta et. delineata reperiun- tur, ita tamen, ut non oninis huic libro detracta sit utilitas. Botanicor um cupiditas insatiabilis augendi catalogum plantarum efficit, ut publici Juris faciant quae vel imperfecte noscunt, quasi nomina nuda et incerta scopo scientiae Mer eve ; simul autem loca habitationis mirum in modum permutant, Ita plu- res mearum plantarum in Lapponia ratas esse volue- runt, quae ibi nunquam repertae sunt; alias in Svecia collocarunt, quae revera in Norvegia cre- Sscunt, et. s. p. Nisi omnem geographicam cognitio- . RATIO OPERIS. s nem plantarum perire volumus , pernecessarium est ut talia errata corrigamus, quae res finem primarawm ope- - ris mei constituit. In edenda hac flora consilium aliud mihi fuit im- pediendi, quin nomina Linneana, ut feri solet, immuta- "rentur. . Plures eo usque originales Linnei plantas LJ] quaesiverunt, ut a vero et certo eo longius aberraverint, Plantas quidem in Flora Lapponica, utpote Linnéi pri- mmo opere, descriptas, mazime originales agnoscunt, -sed quaenam plantae in Lapponia crescant non semper sciunt, verum huic plantas valde alienas assignant. Necesse tamen est , Linnéi plantas crescere, ubi eas se legisse dicit ; et nulli dubitamus, quin locus baóbitatio- nis certissimam nobis praebeat ansam recuperandi ejus . plantas originales, eamque multo certiorem quam spe- cimina incerta herbarii Linneani. Post itinera plura et longiora, quam quis alius in hac terra instituit , ea- que. ad loca habitationis plantarum respectu geogra- phico indaganda praecipue facta, certi aliquid .me afferre posse confido. Ad nomina certa et loca certa indaganda eo magis excitatus sum, cum synonyma male intellecta , specimina falsa e. s. p. effecerint, ut plantae variae nunc tanquam lapponicae exhibeantur, quae in Lapponia nunquam lectae sunt ex. gr. P ed i- cularis sylvatica *), Sparganium erectum, Matricaria Chamomilla, Carex sylvatica Huds. e Psyllo- .O7) Quae aeque. perperam pro spontanea ad Upsaliam ezhibita est. Confer Ehrh. Beitr. 5. p. 21. XI RATIO OPERIS. phora Ehrh. Nec in plantis Sveciae meridiona- lis ad Kapponiam transferendis solum erraverunt , ve- rum Lapponiae quoque indigenas facere voluerunt plantam galllcam Filaginem pyramida- tam, germanitam Equisetum Telmate- jam, Helveticaom Saxifragam Aizoon, et lusitanicam A grostidem capillarem. Ac- cepimus etiam quedam Sonchum lapponi- cum, qualem nullus Botanicorum in Lapponia repe- rit neque ibi repertum vidit; item S alicem ar- busculam duplicem, quarum nulla. neque in Lappo- nia crescit neque cum descriptione Linneana convenit. Res est maximi momenti in geographia plantarum, ut 4ales errores corrigantur et atro carbone notentur. lantum itaque abest ut recentissima Botanicorum scripta novam oram lapponicam superfluam fecerint, ut multo magis eam pernecessariam reddiderint. Qui haec omnia rite perpendent, non inutile opus a me susceptum esse fateantur necesse est. E. INTRODUCTIO GEOGRAPHICA. De Plantarum in terris arcticis distributione et plantarum lapponicarum origine, J am diu:cognitum est, frigus et infertilitatem cli- matis haud semper increscere eodem gradu ac lati- tudo geographica; nunc quoque expertum habemus;, vegetationem haud decrescere eodem gradu ac frigus absolutum totius anni increscit, veruni temperiem inprimis tempestatum anni vegetationem et fertilita- tem efficere ac definire. Hz:cautem proportio temperiei, quam in singulis anni tempestatibus esse videmus, longe alia est in terris versus oras maris sitis ac in ter- ris continentalibus; itaque longitudo loci quam maxi- mam habet efficaciam non tantum in plantarum mnul- titudine definienda, verum etiam in forma naturaque earum modificandis*). Hoc quidem statim nobis per- spicuum fit, cum vegetationem sub varia longitu- dine geographica prope circulum arcticum compara- znus atque consideramus. In insulis Orcadibus arbor nulla altior quam Corylus Avellana crescit, quae ibi climatis vicissitudines melius patitur quam et Lies et Pinus sylvestris. In Helgelandia ad oram occiden- talem Norvegiz eadem Cory/lus versus septentrionem fere zeque provenit ac 7Z5ies. "Contra in Svecia Cory- lus crescere desinit spatio octo graduum latitudinis geographicaé? antequami Abies desistit; et in Sibiria Corylus plane abest, sed iterum invenitur Oceanum orientalem versus ad Amur- lumen unacum Qzuercu, quz iisdem fere finibus se continet ** ). — In Scotia vas- *) Sententiam meam de climatis maritimi et continenta- hs proprietatibus earumque eficacia in planisrum formis fin gendis exponere studui in Bern, Mazsaz. für Narur£unde 1811. Iil, **) Gmel. fi. sibir, 1. p. 15a. Georgii it, sibir. p. 581. * xiv INTRODUCTIO. to satis sylva Pini sylvestris crescunt, sed nulla zdbies; etiam in oris occidentálibus Norvegiz desinit Jd bie: sub latitudine 67 graduum, sed Pinus sylve- stris multo longius septentrionem, versus procedit us- que ad,70o latit. gradum, et Zetula alba fexe 71 gradum attingit. | Contrariam vel longe alienam progressionem) arborum in Sibiria reperimus, ubi -dbies unacum Zarzce, in Europas oris maritimis in- cognita, versus septentrionem longius procedit quani vel Pinus sylvestris vel Betula alba. Nam cum flu- minis Obi cursum sequimur, Pznus sylvestris desinit in regiore a meridie ante Obdorsk sita, Berula alba autem terminum suum apud Obdorsk habet(67. latit.); sed ZAbzes longius septemtrionem versus procedit, et denique ad mare glaciale tantum reperiuntur Zarix et "inus incana*). lta etiem juxta flumen Lena Pinus sylvestris crescere desinit ultra Jakutsk, sed Lari usque ad Sikta procedit**). Versus Oceanum alterum sive orientalem eadem fere progressio arbo- ruri ac apud nos iterum reperitur: in Kamtscbatka Pinus syleestriset dbies equenon crescunt acin Grón- lanilia, sed Betula a/ba optime viget. Denique in oris occidentalibus Amaiericae versus Nutka soond ite- runi inveniunt primuin JPznum syleestrem ***) in proliciscendo meridiem versus uti in nostris oris, et sinul vastum gregem plantarum) europaearum in tota Sibiria continentali desideratarum. — Quando pe- regzrinamur ab oris nostris maritiniis versus continen- tem. Ásie, primum amittimus Quercum et Corylum (quie omnium arborum naxime requirunt clima quale ad oras maritimas esse solet), postea Pznum syleestrem et dein Abzetem, post quas adhuc super- stites sunt Pznus Cemóra et Larix, qua interea his se adjunxerunt, simul ac Ztobiniae et cetere alti- continentis plante. Talenr progressionem) servant arbóresetin Asiaet America. Utriusque continentis ar- ctici orz orientales tamen vegetationem et clima ha- bent magis continentale , quam occidentales, idque ob ventos ia plagis arcticis utplurimum ab occidente *) Pallas it. sibir. 3. p. 21. **) Gmel. 5. sibir. 2. p. 519. ***) Pennants Aretic Zoology introd. p. 235. " PLANTAE ABCTICAE. xy |. | provenientes et temperiem continentis ad oras orien- "tales secum ferentes; notabile admodum est quarta / sit similitudo inter Kamtschatkam et Terram novam (Newfoundland), et quanta e contrario inter regio- nem) Portus francia (Ports francois) in ora occiden- tali America et regionem Nidrosiz in Norvegia. : .Ex diversa hac progressione plantarum in interio- ribus terrae continentis partibus et in regionibus pro- pius ad mare sitis, magna nascitur difficultas in coin- paranda fertilitate absoluta et in emetiendis climatis gradibus per terras aroticas. Sunt tamen etiam plantz, qus nullo respectu climatis continentalis et maritimi . ad circulum arcticum ubique zeque proveniunt. "Talem sese sistit Zerula nana et ex parte quoque Betula alba, quamquam eas climate maritinio paulum rzagis gaudere credimus. In teniperatioribus Zonis arcticis vix esse videntur plantz magis aptz ad instituendam compa- rationem climatis variarum ut dicunt longitudinum geographicarum quam Cerealia nostra. Hzc aeque per- inanent in Scotiz et Norvegizs? climate maritimo ac sub Sibiriz celo continentali, quamqnam ZZordeuz: in Si- biria fere semper assumat habitum quendam continen- talem in conservando vivido colore ad summam usque maturitatem. *) Cultura Zordez in Finmarkia succedit fere ad terminum Pini, sedjamdudum in Lapponia Ke- mensi longe ante Pinum desinit uti ad Kyró Enarensium, et in Sibiria ultra duos gradus ante Pinum cessat scil. ad Beresow et Jakutsk; quod quidem; uti nihi videtur, ef- ficit clirna continentale. Ipsa vegetatio Lapponic rite considerata melius ducit ad notiones has generales quam ulla alia. Jam diu comprobatum fuit, Lapponiam numerosioren plan- tarum gregem alere quam ullam aliam terram zque alte sub summa arcto positam, quod quidem effci vi- detur situ ejus medio inter vastissimam terram contis nentalem arcticam scil. Sibiriam et amplissimum ocea- num arcticum ejusque terras insulares. Ab utraque plantas suas recepisse videtur, utpote qua plantas com- inures habeat cum ambabus his terris respectu clima- tis sibi contrariis; nec id mirum, cum quoque intra | parum diversam longitudinem geographicam conjun- ^ *) Georgii it. sibir. p. 441, ^ XVi . A INTRODUCTIO. gat magna ex parte utriusque plags clima. Hoc qui- dem efficere videtur ejus alpinum jugum, quod in nor- vegico latere, utíta dicam, retinet temperaturam aérem- - que maritimum ut plenam in vegetatione ostendat ef-. - ficaciam; ab altero latere eundem aérem arcet, et lap- poniis svecicis conservat Sibirize coelum serenum. | Ut id luculentius experirer, diligenter quaesivi quasnam plantas cum Sibiria comniunes habeat lapponia, quas- nam plantas e terris maritimis utpote Scotia et Islandia accepisse videatur. | 1) Plantae lapponicae e Sibiria continental: quasi oriundae. F'eronica longifolia adeo vulgaris in Sibiria haud crescitin toto regno Britannicoetc. Pzngvz- . cula villosa extra Lapponiam nonnisi in Sibiria occur- rit; etiam P. alpzna in Britannia non habitat. E/ymus arenarius multo frequentius in Sibiria crescit; 4run- do arenaria autem vix alibi quam inScotia reperta est. Lysimachia thyrsiflora, tam vulgaris in sibiria, haud visa est in Scotia nec nisi rarissime in Anglia. JPo/e- monium cceruleum Sibirize maxime propria planta est, utpote neque ad Norvegiz littora procedens. Convat- laria bifolia vulgaris Sibirize planta e Flora britannica excluditur. Juncus pareifforus tantum in Sibiria re- peritur; nec J. spadiceum adhuc in Britannia repere- runt. Seheechzeria palustris, vulgaris illa in terra continente planta, adhuc desideratur in Smithii flora. britannica. Japháne mezereum pauci admodum in Britannia invenerunt, sedin Sibiria usque ad flumen fenisey vulgaris est. Vulgatissimum:i nostrum et Sibi-. ricum Ledum palustre nemo neque in Britannia ne- que islandia vidit; ita etiam in Sibiria solummodo oc-' , currunt AMenziesia caerulea, | zándromeda calycu- lata et tetragona et hypnoides. Yn Sibiria vulgaris ' omnino est Saxifraga Hirculus, quae in Norvegico . latere alpium nostrarum vix reperitur et Britanniae incertus civis est. Silene rupestrisin Britannia haud occurrit. ALychnis apetala extva. Lapponiam tantuns in Sibirialecta est. Ztosa magjalzs in Britannia deside- ratur. Vulgatissimus in Lapponia svecica et Sibiria Rubus arcticus ne in Norvegico quidem latere alpiuim nostrarum crescit. JPorentilla nivea in Britannix al- -. pibus non habitat. | zctaea spicata rubra in Sibirico. latere tantunicrescit; et in Scotia ne nigra quidem lecta ést. JVymphaea lutea in Scotia raro. legitur. - A conz-. PrANTAE ARCTICAF. XviI fconitum Lycoctonum nobis vulgatissimum in terris insularibus. nusquam crescit. Aeque propri: Siberiz sunt Pedicularis S$ceptrum;carolinum et lapponica etAirsuta. JLinnea borealis apud mos vulgatissima x in tota Britannia reperta est. .Cardarmine bellidi- folia in terris insularibus rarissime — invenitur; nunquam vero Z4stragalus alpinus, Sonchus sibiri-. -eus, Tussilago frigida, Fiola biflora et planta nobis ulgatissima Ca//a palustris. Carex globularis no- )jis vulgatissimá ne in norvegico quidem alpium latere escere solet. Pinus 4biesin maritiniis terris omnni- no desideratur. Sax /imosa in Scotia rarissima et "fere incerta, Sibiriz vulgaris est; in Sibiria sola au- "tem occurrunt Salz: myrtilloides, arbuscula etc. "F'eratrum album certo e Sibirico latere oriundum est. i. ormas insignes continentales inter muscos exhibent plachnum -ubrum et luteum, qus per totam Sibi- iam crescentia ") latus norvegicuin alpium omnino fugiunt, multo autem minus in insulis occurrunt, Peitidea arctica quoque in Scotia haud occurrit. . 9) Plantae lapponicae e terris maritimis uti videtur oriundae, sunt: /eronica saxatilis; Scirpus t ufus et forsan etiam Zoeothryon. Melica caerulea im Sibiria rara esse videtur. -4rundo arenaria. zl- -chemilla alpina. |.Pulmonaria maritima. | Carhpa- nula latifolta. Gentiana involucrata. Ligusticum "sScoticum. 'Sibbaldia procumbens,: quae in Scotia et - Islandia vulgaris, in Sibiria nonnisiad lacum Baykalraro ' visa est." Conveallaria verticillata. INarthecium Ossi- fragum et Tofjeldia borealis terris maritimis magis "gaudent quam continentalibus. Erica euísaris ju- gum montium Verchoturiensium vix transcendit. et AH rbutus Uea ursi ultra fumen Lena haud procedit. Saxifraga aizoides et caespitosa. dSilene «caulis. Srellaria cerastoides. Sedum villosum. Oxalis AAce- "tosella. Tormentillà erecta in Sibiria valle parva fit. "[rollius europaeus ultra lacum Baikal in asiaticium. permutatur; nec ulterius provenire videtur Jhymus Serpyllum. Erigeron alpinum. Carex pulla e Scoiia . ! proventa esse videtur.. Saízz myrsznites ét glauca et 3 Ode i^ : 5 EIU Ad'Lenam fluvium Sp/achnum rubrum habuit Dillen. hi«t. ». 547; *ex Kamtschatka S$pZ. Jutcum melanocaulon vidimus, et iseripsimus in Berlhnn.mag. — — — ' hl " t Aes » ey. , Av Tm "i e a dS mh b X^ , "A 9nd. - r | " Fx : Lu L ^ A *; * , XVIIf INTRODUCTIO. herbacea tan vulgares in locis alpinis maritimis vix in Sibiria reperiuntur; ultra flumen Ob Sa//x herbacea in retusam permutari videtur. Z7 ppopAaé JRham-. noides varior est in Sibiria. /JMyrica Gale omnino desideratur in Sibiria. | Accedit magna cohors liche- num in maritimis tantum crescentiuni) uti Zzchenz trz- stis, L. plumbeus et rubiginosus, L. glomuliferus, L aqui[us, Js gelidus; ne eas adferam species, quas novas circa promontorium septentriorale ( vulgo | Nordcap) detexi. Nec exempli loco laudare volui plantas meri-ionales, quz sub sunnmna arcto in litto- ribus maris detinentur uti Potezntilla anserina, Lo- tus corniculata, Statice zy ármeria; mirum omnino est quod plereque plantz delicatiore:, antequam versus septentrionen!i crescere desinunt, littorales evadunt. 5) Plante solo lapponico propric vixque alibi reperta. crostis aigida extra Lapponiam summani haud visa est nisi forsan in Spitzbergia. AArundo lap- ponica et strigosa. | Jlolcum alpinum intra Lappo-- niam retineri vel ex eo cognosci potest, quod tantuni regionem Lapponise medie ininorem occupat. Zira alpina et. atropurpurea. | Myosotis deflexa in Lap- ponia nuper detecta. Diapenzia lapponica et Cazi- panula uniflora extra Lapponiam non reperta nisi ra- rius in extrema Grónlandia. | Primula Finmarkica. Juncus arcticus et arcuatus; etiam J. biglumzs extra lapponiam rarissimus est. 24/szme stricta lapponise - propria esse videtur; ita etiam 2i/szne rubella; e con- trario Cherleria sedoides, in aliis alpibus usque ad ex- tremam scotian vulgaris, Lapponiam omnino asper- natur. Zfrenaria humifusa. Ahanunculus lapponi- cusetpygmaeus. JAhododendron lapponicum extra Lapponian: nullus reperit nisi in alpibus davuricis, ibi- ue facie non parum mutata; ita etiam Sa/ix lanata. diodhá alpina et muricella. Gnaphalium pilulare et forsan etiam a/pinum. Carex capitata, micro- glochin, tenuiflora, norvegica, rotundata, ustu- lata (quas tamen etiam in lslandia roperta esse dici- - tur), pedata, alpina, et laxa. Salix punctata, . veersifolia alique nova extra lapponiam haud prove- nire videntur. 4) Plantae ex elpibus Helveticis forsan oriun- dz utpote ubi vulgatiores, sunt: 2$3grostis alpina; -Jira spicata. Poa laxa. Gentiana glacialis et. PraNTAE ARCTICAE. xIX —mivali. Sazxifraga Cotyledon. Lychnis alpina et adhuc certius Razunculus glacialis in nula alia arc- tica terra proveniunt quam in Lapponia. lta fere etiam ^ Bartsia alpina et Pedicularis flammea. Astraga- - dus leontinus et P&aca montana fere in solis alpibus helveticis habitant. | OpZrys alpina. Scirpus Bel- - Jardi et Carex rupestris All. JMspidium montanum. - Espleniuzs viride. | Ex his satis constare mihi videtur, quam varia sit vegetatio alpina lapponiz; infra demionstrabimus quam varia ibi sit temperies.et natura cceli. Nostro quidem instituto utile censemus accuratius indicare, quoniodo vegetatio cum increscente latitudine geogra- phica minuatur antequam lapponiam perveniamus, vel quomodo vegetatio decrescat in regionibus ad meri- diem prope Lapponiamsitis. Id quidem eo magis neces- . sarium est, cum ex eo tantum perspici possit quznara plante in Lapponia necessarie desiderentur, et in Flora lapponica baud quzrendz sint. Nemo nezga- bit, vegetabilia ex professo indagata esse ad nostram Upsaliam, sed propius Lapponiam nullum scimus - locum ex toto perlustratum. Cum Ehrharti Catalo- " gum plantarum Upsaliensium comparamus cuin Flora lapponica, non possumus non mirari quanta sit diver- &itas, Ex 600 plantis Upsaliensibus perfectioribus vel s. d. phaenogamis vix 258 in Lapponia inveniuntur; itaque amittimus in illo itinere fere 3,35 vezetationis, . Est igitur operae pretium indicare, ubi in hoc spatio crescere desinant plantz insigniores et maxime notz, . et simul annotare ubi aliz plantze magis septentrio. - males occurrant. Considerandus itaque est uniuscue | jusque plante terminus septentrionaiis et meridiona- .lis. Ultra Upsaliam Pulsati//a;; haud vidimus. Ad . flumen Dal - ei:ven crescere desinunt Quercus Aobur, Jihamnus catharticus, | Crataegus Oxyacantha, JPrunus spinosa, Centaurea Scabiosa, Ornithoga- lum !uteum, Jurritis glabra etc. | In vicinitate urbis - Gevalize desinunt Sazzfraga granulata, Laserpitium 1 latifolium , Malva rotundifolia, Typha angustifo- lia, Carex intermedia Gooden.etc.; contra autem accepimus uberius ibi 4/num incanam (antea enim nonnisi paucas ad templum Bórstel vidimus), et mox etiam ad Trodje Berzu/a nana copiose crescere incipit Finis septentrionalis Gestricie qc quoque tere 2 Bes Divin d XX INTRODUCTIO. P uinum septentrionalem Spiraeae Filipendulae, Tri- . folii montani, Primulae veris ( postea nonnisi par- cins ad Sundsvall vise) , F'iburnt Opuli, Lythri $a-.— icariüe ( provenientis tamen in littoribus maris usque ad Vesterbottniani) et fere etiam Coryli. Avella- nae; ibi vero plures nobis obviam prodeunt planta mere Noxandice uti /tubóus arcticus copiosissime, - et Carex globularis. ln Helsingia circa Hudiksval- liam quoque .copiosa est Cornus svecica; ibi vero in terra interiore desinit crescere finus glutinosa, uti etiaam Scabiosa Succisa, Lychnis dioica foxe albo, . Carex ericetorum , Líemna minor etc. In Medelpa- dia mox nobis obviam venit ZZconitum Lycoctonum; sedbi terminum septentrionalem agnovimus Scabzo- sae árvensis, Lonicerae Xylostez, Plantaginis me- diae, Cynosuri caerulei, Festucae fluitantis, Jdr- ciii Lappae, Campanulae persicifoliae, Gali eer. Citra sylvani notissimam Skulskogen vel in Anger- annia australi Anus e/utinosa, quae jamdiu a rusti- cis Alnus littoralis vel inaritima in hac regione appel- lata est, in littoribus quoque maris crescere recusat; simulque desinunt ;4cer platanoides, znemone He- patica, Rosa canina (qua etian ad oras maris tan- tum per Norrlandiam occurrit), Heracleum Sphon-. dylium, JDactylis glomerata, Orobus tuberosus, dhymus Serpyllum,.| Carex. muricata Gooden. et. elongata Linn. , Szene nutans, Lychnis Fiscaria, óparganium erectum etc. ln Ángermannia septen- trionali demum amittimus 2477emonem nemorosam, Centauream Jaceam, Feronicam. Chamaedryn, Piünpinellam Saxifragam, Pteridem. Aquilinam, Hypericum perforatum; ibi vero copiosissime oc- currit Salix limosa. Denique ad Lapponiam Umen- sem proficiscentes in Vesterbottnia prope Umeam ulti- 1» vice vidimus Ceznztauream Cyanum, Salicem fuscam, JPotentillam argenteam et Anserinam, JDianthum deltoidem, Lycopsin arvensem, Arena- | riam rubram , et plantas complures janx littorales v. c. Lythrum Salicariam, Sedum 1elephium. etc.; con- tra autem occurrunt. PAleum alpinum,; Salix ar- buscula, éplachnum luteum .etc. |. Myricam Ga- /em etc. mox amitti infra dicemus. Illud denique-ad- jiciendum est, terminum uniuscujusque plante nos ibi constituere ubi frequentius crescere desinit;. B. PLANTAE ARCTICAE. 2t A NDET gara enim ut dicunt avis parum facit ubi de cezetatione universa quzri:ur. -. Expositis igitur vegetationis rautationibus in re- . gionibus adjacentibus, ad scopum nostrum przeci- Opuum accedimus demonstrandi mutationes vegetatio- nis intra ipsam Lapponiam. Utautem illz rite intelli- gantur necessariun; duco, primum adferre qosnam . regiones Lapponiz, a quibus, et quam diligenter per- | dustrat sint. | T Historia Flore lapponice seu. plantarum in Lapponid inwestigatarum. . Uti Lapponia partim Svecico partim danico regna subjecta est, ita etiam tum a Svecis ac Danis vel Nor- vegis perlustrata est; neque unquam peregrinus plan- tas ibi legit. S«veci nox tantum Lapponiam svecicani, . longe 1uaximam partem Lapponiz perlustrarunt, ve- pyuin etiam. ad oras extremas maritimas Nordlandic et Finmarkie sspe pervenerunt; contra autem Dani oram extremam maritimam semper secuti sunt ultra | promontorium septentrionale vix autem proximas al- pes adscenderunt, nunquam vero alpium jugum vi- derunt vel superarunt. Ol. Rudbect il. anno 1695 Lapponiam lulensem . peragravit, ibique a: | Qvickjock et proxime adjacentes - alpes pervenit. Pda: lineas Horz lapponica exara- |yit quaimiquam satis incertas; incendio enim funesto Upsaliensi iuppeditus fuit, quin accuratiora de plantis earumque locis indicaret. Complures etiam plantas ut lapponicas exhibuit huic terre valde alienas, quas 1 expungere recentiores vix 2usi sunt. E Car. Linné anno 1 752 primum perlustravit: Lap- esa Umensem sylvaticaim ultra Lycksele usqne ad -inhmam parten Ruminis Jucktáàn; exinde ad Vester- - bottniam reversus est, et dein totam Lapponiam Lu- . lensem peragravit trans Harris, Jocxmock, Quickjock; apium j jugum ad Virih - jaur et Tulpajegna transcendit, et sic in sinum Torr- fjord Nordlandiz Saltensis de- scendens ad Rüórstad adjacentesque insulas *) niaris oc- *) Notare utique oportet, quod nulla Saileróa a Linn&éo sic dicta in his regionibus nota est. Nomen Helloz vel Hellcr- | 6: uti videtur in Salleróam mutavit, | M | Jii. 7 xxu INTRODUCTIO. cidentalis pervenit. Post moram dierum paucorum alpium jugum iterum superavit, et eadem fere via per Lapponiam Lulensem reversus est ad Vesterbottniam. Dein regionem ultra Torneam sitam perlustravit et ad Kengis usque pervenit, sed Lapponiam Tornensem baud vidit. Plantas lapponicas omnes diligenter et | 'satis accurate annotavit, et sic Floram lapponicam con- fecit satis bonam, ita: ut pauca tantum adjicere potue- rint insequentes peregrinatores. Laur. Montin anno 1749 per Lapponiam Lulen- sem usque ad mare septentrionale et Rórstad perrexit vestigiis Linnéi omnino insistens, Pauca addidit ex. gr. Splachnum luteum et Juncum biglumem in Dis- sertatione de Splachno exhibita, Nonnulle quoque plantae ex Herbario ejus Stockholmicx in Academia R.. Scientiarum asservato, promi possunt scil. $pergula stricta Sw. et Juncus spadiceus, j C. Solander anno 1755 Lapponiam Pitensem ejus- que alpes diligenter perlustravit, et ni fallor littora maris septentrionalis ad Saltdalen salutavit, uti conji- cere licet ex eo, quod Gentianam auream Linn. vepe- xit, Plantas rarissimas et a nemine alio in Lapponia visas detexit ex. gr. /Zieracium daraxaci, Caricem pedatam , quarum tamen et loca specialia et specimi- na desiderantur, nec Anglis magis nota esse videntur. Alias autem plantas cum Cel. DBergio communicavit in Stockholmia adhuc asservatas. —— M. Jon. Hollsten annis v758 — 1266 Quickjockiae Lap- ponizx Lulensis verbi divini minister vixit. In alpibus altis circa Quickjockiam aliisque, quas in itineribus mu- neris causa susceptis ad alpem Arrzasfjàllet adiit, plantas diligenter quzesivit et mu!tas detexit ex. gr. OpArydem alpinam, f'eronicam saxatilem , quarum specimi- na bona in Herbario Bergiano Stockholmisz etiam nunc prostant. Petr. Adlerheim eodem fere tempore Curator fo- éinarum Lapponic iornensis, plantas varias ad Svap- pavaara legit et novas quasdam ex. gr. PALacarn fri- gidam, Sonchum sibiricum cum Linnéo communi- cavit, i J. E. Gunnerus, celeber ille Episcopus Nidro- siensis, itinera visitatoria precipue annis 1759, 1764 et 176; per Norllandiam. maritimam et Finimnarkiam utramque usque ad Vardhus fecit. In his itineribus k HismroniA Fronar. XXII partim alpes maritimas ipse perlustravit, partim Sacer- . dotes ad plantas investigandas incitavit, quo factuin est ut multz planta rarissiina2 innotuerint in Flora ejus norvegica exhibitae. Diligenter omnia annotavit etiam loca natalia plantarum meridionalim , itaque plus fecit ad vegetationem Lapponicam praecipue mari- timam cognoscendai quam ceteri fere omnes. — 5 Ol. Swartz anno 1785 cum sociis nonnullis in Lapponia Lulensi trans Quickjock ad alpem Arrastjàl- let pervenit, pastorem sacris officiis fungentem inse- quens. Muscos varios in hoc itinere lectos esse scimus, €t plantas quoque detectas esse perhibent, sed earum loca specialía et specimina mihi non cer!a esse viden- tur; itaque plerasque oinittere coactus suin. Mart. Fahl anno 1787 per hiemem et ver in Tromsóa Norálandic commaoratus est et Lichenes non- nullos fungosque legit; dein sstate insequente prze- ternavigavit Finmarkiam usque ad Vardhus, et inde revertens alpes inter Porsangriam et Qualóam .trans- ressus est, Paucas tantum plantas rariores legit ut Astragalum sordidum; sed tungos plures sarchocar- pos detexit et determinavit quam quivis alius. Obser- .vationes suas partim in Flora danica partim in rela- tione speciali in Natur- Videnskabers Sslskabs skriv- ter exhibuit. j Sam. Liljeblad anno 1788 Lapponiz tornensis Zonam meridionalem fHuminis tornensis cursuni le- gens peragravit, et trans Juckasjárvi ad lacum ineig- nem lorne-tràsk inter alpium jugum situm venit. Partem itaque alpiui;n valde memorabilem er a nemine perlustratam vidit, ubi Zfcrostichum hyperboreum, iram alpinam suam et ZDDrabam niealem detexit. Ceteras ejus plantas, quantum potui, diligenter ci- tavi. Denique e Lapponia revertens montem subalpi- num. Yllistunturi prope Lapponiani Kemensem situm visitavit 3t Pzeridem crispam xeperit, Gróndal, Med. Regius eodem anno 1788 e Muonioniska in Lapponia tornensi infima egrediens, Peldovuona et flumen Qunasjoki transiit, lacum Enarensem superavit, et ad Neiden Russie adjacen- temque sinum Varangrie nec non Vadsóam Finmar- ki; maxime orientalis tetendit. Quamquam aves in- prinis venatus est, tamen plantas rarissimas legit XXIV INTRODUCTIO. uti Cucubalum tataricum, Stellariam humifusam Jottb. sed earum loca specialia haud annotavit. . 4Apse quaternis itineribus Lapponiam peragravi et omnes singulasque ejus partes perscrutavi, non tan- tum de plantis omnibus verum etiam de Beographla 2 botanica et physica sollicitus. Anno 1800 d. 14. Junii Lapponiam tornenseni in- travi; Muonioniskae degens, montem subalpinum Ollostunturi visitavi, per finem mensis Junii ad tem- plum Enontekis commoratus montem BR oussatjárro et alios montes subalpinos investigavi. Dein trans mon- tem. Nonainen ad Naimaka perrexi ejusque montem Vallivaara lustravi, postea d. 2 - 4. Julii alpium jugum ad Moskonvaara et "satseraise transii, et in Nordlan-- diàni ad ,sinwn maris Lyngen descendi. Ibi in pago Qualviig 1. 5. —35. Julii habitans alpes adjacentes maxi- nas, long ze supra limitem nivalem elevatas perscruta- tus snm, et precipue cacumen alpis Lyngentind ad templum Lyngense ultra nivem conscendi. Ulterius 'Tronmisóam vidi et sinum maris Balsfjorden visitavi, ubi Myosotidem deffexam detexi. Alpium jugum d. 19. Julii iterum quaerens, viam pristinam repetivi et alpes : ad 'satseraise superavi; dein luinen Kóngámá sequeris ad templum Enontekis iterum d. 95. Julii perveni. Moram iterum faciens in domo Rev. Pastoris. Grape, cujus observationibus Thermometricis infra usus sum, babitavi usque ad d. 10. mensis Augusti, interea regio- 'neij australem ad Idivuoma variosque montes diligen- ter perlustrans. Denique Muonioniskaim repetens e- lapponia d. 16. Augusti discessi post duorum mensium inira Lapponiam iter. —Carices inultas in hoc itinere. detexi, quarum differentias ipse in Actis Stockholmien- sibus exhibui, et quarum icones ad mea exemplaria factas in Schkuhrii tractatu. de Caricibus reperi; item- que muscos inultos primum intra Sveciain legi ex. gr. Conostomum bor Eu Cinclidium stygium , Dicra- nun latifolium , /T'eissiam roseam etc. | Hisa aliisque observationibus incitatus Lapponiam iterum visitare optevi, et stipendium opera Cel. $warzzzz a R. Aca- deuiia Scientiarum accepi. Ne autem fluxus fluminum. vernalis et nives liquefactae moram mibi iterum faces - rent, alpes hyeme transire decrevi. ltaque «inno $2. a rhenong supra nivei vectus d, 17 Aprilis Lapponiain Tornensem intravi, trans Muonio- , Amt , HisTronià Fronar. XxXV niska et Leppájárvi ad Kautokeino perveni, et dein d. -29 - 924. Aprilis alpes frigore hyemali adhuc rigentes superavi, quod ante me nullus Botanicorum fecit. In Finmarkia ad sinum Altensem et quidem ad Pasekow * habitans totum mensem Maji contrivi, et preapan Lichenes in scopulis denudatis maris et in rupibus montium nive nunquam tectis quzsivi, iltosque üe- texi, quos exhibet Cel. J4cAarz 5: upplementum ad Me- £hodum lichenum. Demum vere appropinquante ini- tio mensis Junii domum snutav - et ad Hainmerfest Qualóz d. 1 - 14. Junii habitavi iterum Lichenes quae- yens. — Ulterius insulas et promontoria ' extrema pe- üi,- Másóam et adjacens promontorium perlustravi, trans Stappenóer et T'uenás procedens przternavi-- gavi proinontorium septentrionale d. 21 Junii. Pors- angriam dein perscrutatus sum; ad Rebvog d. 22 Junii — 9 Julii habitans, Kistrand visitavi nec non Bilefjord frustra transire tentavi. Finmarkiam oc- vcidentalem ulterius przternavigans Svárholt supe- ravi, isthmum his in locis notissimum Hopseidet transgressus sum , et sic ad templum Tana perveni petris et undis maris glacialis vale dicens. Cum Hu- mine Tana postea luctuandum fuit. Ad Polmak non- nullos dies commoratus sum, et longiorem moram d. 24. Julii Utsjokize quzsivi. Interea ipsum jugum alpinum Finmarkicum salutare volui, et ad supre- mum Levojoki tentorium habitans alpes Rastekaise, Káàimiokaisse etc. d. 27 — 5o Julii perlustravi. Uts- - jockiam reversus lacum Enarensem petii, ibique ad Jwalojoensuu d. 15, — 17 Augusti commoratus sum. Inde terram omnium maxime desertam penetrare studui, ad Sotajoki per plures dies tendere tento- rium coactus fui, et sic trans Tankajoki ad pagum Muttania parecie Sodankyli perveni d. 296 Augusti lassitudine ct inedia adeo pressus, ut per dies complu- res stomacho la5orarem. Denique postquam trans Kiu- rujàrvi et Kellojárvi perveneram , ad tempium Sodan- kylà moram quzsivi et vires resuscitavi usque ad d. 9 Septenibris, interea precipue -fungos legens. Fluminuin cursus sequens ad Pelkola paullum com- moratus sum, et exinde montem subalpinum Pyhà- tunturi d. 14 Sept. visitavi, et postremo Lapponiam deserui d. 16 Septembris ad lacum Kemitràsk per- veniens, post quinque mensium intra Lapponiam xxvi INTRODUCTIO. iter. In hoc omnium longissimo itinere preter. Li- chenes precipue Salices in Fin:uarkia legi et fungos in Lapponia Kemensi. De czatero descriptionem Lapponice Kemensis composui, quam edidit Genero-. sissimus L. Baro /Zermelin cum titulo: Geografisk och EÉkonomisk Beskrijning om Kemi- Lappmark, Stockho!miae 1804. 4to. — In duobus his itineribus per Lapponias maxime septentrionales vegetationeni satis diversam reperi ab ea, quam in Lapponia Lu- lensi descripsit Linnéus. Optavi itaque vestigiis hu- jus illustris viri insistere, ut etiam altitudinem nostrarum alpium et vegetationis terminos emetürer. | Hoc consilio cum Cel dSwartzio et HBegia .Aca- demia Scientiarum communicato, iterum stipendio munitus et instrumentis geographicis scilicet Circulo Bordaéi et Barometris instructus sumi. Idein autem consilium alpes hieme transeundi secutus sun, ac in ultimo itinere, quod tunc quidem pernecessariuim esse comperi, ldeoque ! Anno 1807 iterum rangifero snpra nivem vectus Lapponiam Lulensem d. 25 Aprilis salutavi, trans Jockimmock et Quickjock ad alpes perveni; eas autem hieme transagere, heic multo magis arduum esse quam in Lapponia tornensi, comperi. tum ob majorem altitudinem et preruptiora latera, tum ob . intentatam viam. Die 5 Maji sylvaticam regionem deserui, alpem Valli transvectus suin, ad lacum Tarraloubbal lapsum cum traha rangi(erina feci, quo destructun1 est unum DBarometrorum meorum; al- terum) postea a Lappone in soleis nivalibus (snó- skidor Svec.) supra nivem currente portandum cu- ravi. in alpe Utsa-titir prope Virih-jaur detentus sum ob inopiam rhenonum sub tentorio in mive habitans usque ad d. 9 Maji; dein per diesque noc- tesque, qui nivem aipium hyemalem zeque illus- trarunt, Gàutilis superavi, et ad Lerfjord parceciz Nordlandice Folden descendi per latera alpium prz- rupta et nive glaciata quam moxime lubrica, ubi hhenones nobis nullam praestare potuerunt operam. Post tam arduum et a neinine antea tentatuni trans- itum alpium perveni ad mare septentrionale, cu- jus sinus interiores ob [fere inauditum hoc anno frisus glacie obducti fuerunt et nova mihi impedi- menta objecerunt. "Denique, postquam molem gla- Hi isrToRiA FronaAr. XXvIl eiei perfregeram , undis maris me commisi et ad FK :^r- ringóam d. 18 Maji substiti. Per mensem ibi degens et adventum veris exspectans praecipue Algas mariti- Amas in fundo maris quaesivi. Dein Rórstad ejusque alpes d. 16 — 25. Junii perscrutatus sum; sed adve- niente jam vere loca letiora in intimo sinu foldensi quaesivi, et in pago Dale stationem primariam ad inda- gandas alpes mihi elegi. Perscrutatus alpes adjacentes Strómklumpen et Skirriporri d, 1. Julii isthmunm Salten- sem transegi, et regionem , quani vocant, aquatilem Saltensem penetravi, trans Skónstugan et Langvand alpium jugum quaerens. ]Jbi ad lacum tunc glacie tectum Lommigjauri tentorium tetendi, alpem totius lapporic altissimam Sulitelmam priinum trigonome- trico niodo emensus, d. 14 Julii summum ejus cacu- men inter glacierum ruptarum pericula conscendi ibi- que Barometrum exposui*). Postea ad sinum Salten- sem reversus, isthmum Saltensem iterum tra]eci d. 19. Julii, et alpem Strómklumpen prope Dale emensus. sum. Appropinquapte jam summa zstate iter alpinum longius praparavi, d. 95 Julii sinum Torrfjord pene- travi, et exinde alpini jugi summam glaciem "T'ulpa- jegna transcendens ad lacum alpinum inaxime nemo- rabilem Virihjaur d. 295 Julii perveni, ibique ad Sirka- loukt tentorium fixi per nonnullas hebdomades. Al- pibus undique investigatis: glacies iterum superare et ad inare.retrogredi coactus sum d. 6 Augusti, ubiad sinum Sórfoldbotten plantas littorales iterum quserere licuit. Denique d. 19 Augusti littoribus inferalpinis vale dixi, et superatis iterum glaciebus lacum Virihjaur trajeci, nec non ad aipem ,Kirkivare tentorium teten- di, unde summam glaciem Almajalos-jegna prope lau- datam Sulitelmam d. 15 Augusti conscendi, ubi Baro- metrum unum. superstes perdidi. In variis his excur- sionibus. circa, lacum Vicibjaur utpote centrum al- pium omnium lapponicarun institutis, detexi J4szra- galum leontinum; et montanum, Aspidium mon .,- num, Drabam androsaceam , Caricem pedatam et ! *) Mea circa altitudinem montium. et terminos vegetatio- nis experimenta seorsim exhibui in tractatu; Berátre/se om màrningar fór att besrtàmma Lapps£a fjallens hógd och tempe- ratur, Stockholm 1808, cum mappa geographica et tribus pre- spectubus aipium. XXVII INTRODUCTIO. xx. sardi All. etc. Instantejam autumno domiciliain lap- ponia svecica quaerere coactus sum, et Vallivare trans- 8cendens ad Quickjock reversus sum d. 21. Augusti. Mox vero ad Lapponiam Pitensem transii et ad tem- plum Arjeplog.d. 28. Augusti usque ad 4. Septembris praecipue Salices et plantas aquaticas quesivi: dein templum Lófmock vidi, ad;acentesque alpes Peliekaise, Ribnitskaise etc. d. 5. et 6. Septembris perscrutatus sum; et denique trans Tjàkelvafs nive jam cadente Quickjock repetivi. —Perlustratis iterum ejus alpibus jam nive autumnaii fere tectis d. 9 — :2. Septembris, alpinam regienem deserere coactus sum, et flumunis Lulensis cursum sequens Lapponiam d. 25. Septembr. egressus sum post mensium quinque intra Lapponize fines iter. — In hoc itinere alpes perlustrare mihi sa- tis contigit et Linnéi plantas alpinas resnscitare; sed de plantis $ylvaticis dubia varia adhuc manserunt, quod antea Sylvaticamn regionem ultinio tantum autunino vel primo vere peragraveram. Optavi itaque Lappo- niam sylvaticam eamque maxime meridionalem iti- nere cstivali peragrare, prsecipue ut terminos planta- rum svecicarum indagarem, Lichenes muscosque syl- vaticos in Lapponia adhuc non repertos quzrerem, et insuper experimenta circa temperiem terra insti- tuerem. HR. Academia Scientiarum svasu Cel. Swartzz | huic proposito non tantum innuit, verum etiam sti» pendio largiori ime donavit. Quarta igitur vice Anno 1810 Lapponiam intravi et quidem Lap- poniam Umensem d. 8. Julii ealutavi, ad Lyckselam mox perveniens. Ibi d. 8 — 15. Julii degens plantas sylvaticas . qucsivi et JaZcem versifoliam detexi. Dein ulrra Faltrásk et Gransele progrediens Sorselam d. 18. Julii vidi, et trans lacum Stora-Vindeln ad Gillesnóle et alpem Givorten perveni. Hac alpe d. 2o. Julii investigata ad Sorselam et Lyckselam rever- sus sum; unde d. 29. Julii — 9. Augusti iter feci ad ] , n Ortrásk angulum infimum et maxime meri- di nalem totius Lapponie occupantem. Postquam ibi neque Myrzicam Galem, neque Callam palustrem etc. reperire potui, Lyckselam revidi et d. 4. Augusti e Lapponia discessi, plantarum terminos *) meri-. *) Que in hoc itinere iastituà experimenta de temperie terre, plantarum terminis etc. exposui iu tractatu Áctis R. HisroniA FronAE. XXIX diem versus quarens. — Post tam multa et vario modo instituta itinera, opus meum de vegetatione lapponica haud immaturum fore speravi. ' Plures quidem nature scrutatores Lapponiam adiisse scio, sed eorum circa plantas vel vegetatio- nem observationes haud mihi innotuerunt. De geo- graphia autem physica hujus terre optime aneruit A. Hellant, qui Lapponiam singulis annis peragra- vit 1nontesque ejus emensus est e. s. p. Hujus va- riis annotationibus in Observatorio Beg. Academiz Scientiarum asservatis usus sum. . Denique Lappo- niam peragravit Generosissimus aeop. von Buch, et experimenta quam inaxime fida de altitudine mon- tium, terminis vegetationis etc. exposuit in libro: Heise nach Norwegen und Lappland , Berlin 1810. ^ Divisio Lapponie in partes naturales se- cundum vegetationem. Certis experimentis infra demonstrabimus, clima ubique. idem esse ad Sinum bottnicum stricte sic dictum *). Hic Sinus quasi saccum occlusum con- stituit, ex quo omnes plantae et tota constitutio re- gionis quasi proficiscuntur et per Zonas disponuntur sine respectu ad latitudinem geographicam. Sic Zo- na& varie inter hunc sinum et jugum alpinum pa- rallelze, considerandz sunt. Vegetatio ab una Zona ad alteram adeo sensim mutatur, ut certe debeamus distinguere inter regionem fere sylvaticam et fere alpinam; et sic ortae sunt denominationes: subsylva- tica et subalpina eodem sensu, quo Botanici illud sub usurpàri solent. Itaque monemus, regionem subalpinam haud sic appellatam esse, «quasi subtus - Academic Sc. Stockholm. inserto, eui titulus: Aón om Spring- - küitons temperatur i Ri£ets norra provinser. *) incole et nautc hujus regionis aliud uomen tribuunt mari supra fretum Quarken sito quam mari infra Quarken. Quod supra fretum Quarkeu est, dicunt svetice BotzenviZen i. e. Bottnicum sinum, quod infra Quarken dicunt Borrenhafvet i. e. bottnicum mare. In hoc strictiori sensu Sinum bottni- cum lubentissime accepimus, cum constitutio cocli et terra adjacentis ibi longe alia sit,. quam ad mare botnicum, bal. tico mari longe sauilius. , XXX ^ ^ A14NTRAODUCTIO. alpes sita sit, sed quia fere alpina tum altitudine ae vegetatione est. Datur vero regio altera lapponiz, quae re vera subtus alpes sita est idque ad latus nor- vegicum jugi alpini, quam infra alpes locatam dici- mus; et sic orta sunt denoniinationes: plante in- fra alpes crescentes, planta infra-alpincz et denique etiam inferalping; qux nomina nobis percommoda visa sunt, et ut haec nobiscum: accipiant lectores, op- tamus. Varias illas Zonas seu regiones Lapponiz ac- curatius describere juvat. : Limitem naturalem LLapponiae efficere videtur catena montium sylvaticoruim, circiter 500 ped. pa- ris. altorum, qui 5. - 8. miliaria svec. a sinu bott- nico distant. Hi montes toti sylva abiegna consiti sunt, nec vertice denudato unquam distinguuntur; neqüe montes ulli subalpini infra illam catenam existunt. Incipiunt infra lacuià Kemitrásk, proce- dunt ad Torneam superiorem et Ofver-Calix, dein circa Edefors districtus Lulensis visi sunt, et deni- que ad lacum Tafvelsjón districtus uinensis proce- dunt. Hanc catenam montium vix superant Cal/a pclustris, Myrica Gale, Feronica officinalis, - Chrysanthemum Levchanthemum , Festuca elatior (qua F. pratensis Smith Engl. bot. 95. t. 1592. Carex stellulata etc., quae plantae proprie vix lap- ponicae appellari possunt. Betula ibi frondescit ini- tio mensis Junii. Lapponia syleatica inferior ubi non tantum Abies verum etiam Zrzfolium pratense, Lysima- chia thyrsiflora , Coneallaria majalis (ad ripas. fluviorum), JVymphea alba lete crescunt. Heic nonnulle plante subalpinz crescere incipiunt uti Jofjeldia borealis et Serratula alpina. . Limes superior hujus districtus positus esse videtur ad So- dankylà Lapponiae Kemensis, inter Kengis et Muo- nioniska Lapponix Tornensis, adJockmock Lapponiae Lulensis et ad Faltrásk Lapponia Umensis. Lapponia syleatica superior plantas supra enu- meratas desiderat, sed sylvis abietum adhuc undi- que gaudet. Ubi Abies in locis apricis crescere desi- nit, ibi limitem super. hujus regionis positum esse cre- dimus, "Terminusautem abietis in Lapponia Kemensi, Tornensi nec non Pitensi perconspicuus esse reperi- tur, quia terra ibi planior est et convallibus pro- AEN s: «d "u * ere - T al Ms REGIONES LaAPPONIAE. XXXI fundis caret; sed in convallibus profundis et occul- tioribus Larponie Lulensis versus Quickjock et Umensis versus Gillesnóle abies solito propius ad alpes procedit, lateribus montium tecta. ]bi limi- tem superiorem hujus regionis ponimus, quo Abies in apricis desideratur scil. ad. Gautstrásk Lapponiz Uinensis et Tjainotes Lapponiz Lulensis, quauiquam Abies ad Giliesnóle et supra Quickjock in occultis procedit. 1n csteris Lapponiis limitem superiorem Abietis invenimus ad lacum Laistrásk, ad finem superiorem lacus Hornafvan et inter "ljàkelvafs et Rappen Lapponiz Pitensis; paullo supra Gellivare Lapponie Lulensis, supra Wittangi et infra Palo- joensuu Lapponiz tornensis; denique ad Kyró ver- sus lacum Enarensem Lapponie Kemiensis. Plante magis meridionales in hac regione desinentes sunt: drifolium repens, Festuca rubra, ARumez aquati- eus, INymph«cea lutea et pler&eque plantze aquaticee. ' Plantz plures alpinz heic inveniuntur uti S$a/x . glauca usque ad mediam ejus partem, Saliz hastata in magis septentrionalibus, Zartsia alpina et Lych- nis alpina ad ripas fluviorum. Cultura Hordei bene succedit, sed supra hujus regionis limitem parum. . Betula frondescit medio Junio. 'Temperies terre ad Sorsele 2? therm. centigr. in scaturigine reperta est. *) Regio hac valde paludosa est in lapponiis planiori- bus uti Kemensi, Tornensi et in Gellivare Lulensis, nec non in Pitensi; sed Lapponia reliqua Lulensis ut et Umensis convallibus profundioribus plene, aqua imninus laborant. Montes subalpini in hac regione sunt siccis- simi et quam maxime glareosi vellapidosi, Lichene rangiferino undique obtecti et exinde fulmine ple- rumque devastati, sterilissimi. Supra terminum syl- varum nonnisi 200 vel 500 pedes paris. elevati sunt, ideoque nivem vix «ultra solstitium zstivum reti- nent. Plantis olpinis siccissimis tantum gaudert scil. JMenziesia ccrulea, rbuto alpina, Junco -trifido, Lycopodio alpino, 4zalea procumbenti et rarius D:apenzia lapponica. Dispersi undique jacent, nec catenam unquam efficiunt. Tales mon- tes subalpini in Lapponia Kemensi frequextissimi *) Vide Acta Stockholmiensia anu. 1811, di XXXII INTAODUCTIO. sunt, ubi zunturz lingua fennica dicuntur: uti Z;lma tunturi, Jauri-tunturi, Suas-tunturi, Pyhütun- turi, Luosto-tunturi, Karastunturi, Oratunturi, JVüeatunturi, Kompo -tunturi, Sombio-tunturi, Luizro-tunturi, Nuorttitunturi, Rütatunturi; plu- res quoque occurrunt in Lapponia Tornensi septen- trionali uti Y7/làstunturz, Jeristunturi, Ollos-tun- turi, Ounas-tunturi. ln Làpponia Lulensi non- nisi unicus Ge//lieare Dunder notys est; Lapponia vero Pitensis, quz vario respectu Lapponis tornensi similis est, nonnullis gaudet montibus Pour ibi di- ctis, uti KalAis- bout, Ardnabout prope Arjeplog sitis. Nomen bout caput calvum indicat. Lapponia umensis unicum tantum talem montem in ipso limite superiore hujus regionis situm habet scil. JVaulo - ber-. get prope Sorsele * . | Regionem subsyleaticam dicimus illam Zonam Lapponiae, ubi Pinus tantum crescit nec ulla Abies. Pracedentibus regionibus longe angustior est et ple- rumque cs&teris difhcilior determinatu, quia Abies in convallibus profundis. szpe reperitur solito propius ad alpes. In Lapponiis septentrionalibus interdum ultra octo miliaria svecica lata et certissime determii- nata; scil. in LapponiaKemensi inter Kyró Enarensem et lacum PetsekojJaur extenditur; ad Peldovuoma- tun- turi longe angustior fit, sed in Enontekis iterum valde dilatatur e Nunainen usque infra Palojoensuu extensa, quam latitudinem ad Juckasjárvi conservari puto ut- pote ultra Vuolosjoki procedens. ^ Contrahitur iterum in Lapponia Lulensi ob convalles ejus profundiores, in quibus Pinus paullo supra Quickjock procedit prae- cipue ad Kamajoki. In Lapponia Pitensi iterum la- tior et magis conspicua fit utpote supra lacum 'Tjà- kelwafs usque inter Tjàkelvafs et Rapper extensa; nec *) Montem sic dietum Srótting fjàllet inter. Lyckselam et Asclam situm uti alpem elatam descripserunt Geographi; est vero nonnisi mons sylvaticus abiete undique consitus et haud ultra 600 pedes parisinos elevatus. Nomen illud fjà/ non semper alpem arboribus denudatam indicat, verum sepe et forsan strictissimo sensu locum, e quo fluvii oriuntur vel e quo aque ad utrumque latus diffluunt. Ita dicunt se fjá/Iet triusiisse, quum per $ylvam ex. gr. inier flumen Umense et Vindelense sitam peuetrarunt, r | REGIONES LAPPONTIAE. XXXIII 2» mec non e Laistrásk usque supra Adolphstróm; sed in " media parte hujus Lapponiz nonnisi e fine superiore lacus Hornafvan ad finem superiorem lacus IHyttetrásk extenditur. Jznzusiu Lapponia Umensi fere sola inde a Gautstrásk usque ad locum Petsigerk procedit, ( isque locus ob defectum Pini finis pinorum in lingva verna- cula dictus est). Ante Pinos crescere desinit Carex globularis, et in magis meridionalibus Pruze//a vul- aris. In hac regione cito nobis obveniunt ZeZzcu- aris lapponica per sylvas undique dispersa, ola biflora et Talictrum alpinum ad vripas lluviorum, $a- lix l/anata et Tussilago frigida ad margines paludum fontiumque, nec non Ziazunculus lapponzcus. Cul. tura Hordei ibi vix succedit, ita ut coloni ibi sint pau- erimi. "Tenmperiem terre 1?, $ thermom. centrigr. ad Risnás Lapponic umensis reperi. Betula frondescit inde a solstitio aestivo. Lacus et lumina naajora hujus regionis circiter 1000 pedes parisin. supra mare ele. vata sunt. : Regio subalpina. Betulam adhuc alit, czteris ar- boribus sylvestribus destituta. Finem ejus superiorem ponimus ubi Betula orgyalem altitudinem haud attin- git. Populus tremula et Prunus Padus ante Betn- lam desistunt, sed Sorbus Aucuparia fere eundem li- mitem attingit, Betula intra Lapponiam semper longe altius versus alpes adscendit quam Pinus et Abies; ideoque hzc regio longe miagis determinata magisque conspicua est quam praecedens; tamen in mappa geo- graphica difhcillime exaratur, quia betula in partem montosam adscendens, montes omnes vario modo cir- cumcingit et convalles omnes minores penetrat, Non sine aliquo dubio limitem ejus superiorem poninius ad Sjeckakoski Utsjokensemm, ad Kautokeino Finnmar- kie, ad Naimaka et Tornetrásk, ad lacum interme- dium Lulensem, ad lacum "arrajaur parccise Quick- jock e. s. p. Prope lacum Bartauri et Rhibnitsjaur Lap- ponise Pitensis nec non Juckt - trásk et Bjórkvatnet Lappohnis Umensis sola Detula provenit. Betula ibi ante finem Junii vix frondescit. Est regio sicca LzcAene rangiferino quam maxime obtecta, monticulis ro- tundis arenosis consita sine ullis petris. Montes niajo- res interdum obveniunt ex alpium jugo quasi proce- dentes et sylvis accedentes, qui lapponibus seniper Fallieare s. Falleketje dicuntur. . Hic locis sicciori- e XE ^ XXXIV INTRODUCTIO. MENC bus crescere incipit Zzalea procumbens ,- Juncus spi- catus et £rifidus. "lemperiem terr2e ad limitem Be- tule in Givorten Lapponiv* Umensis 1? ,4 thermom. centigr. esse, reperi. | Betula transic e latere norvegico alpium usque in Sveciam duobus tribusve locis intra fines Lapponiz, ubi adeo demissum est jugun: alpium. Boc quidem eo mazis memorabile est, quod alpium jugum ex alpe Dovriana usque ultra circulum polarem continuatum, vegetationeni occidentalem. norvegicam ab orientali svecica disjungit , ut nonnisi plante alpinse transire queant. "lransitus primus et omnimnium maxime me- morabilis nobis occurrit ad lacum Tornea- trásk, ubi ex insigni illa convalle inferalpina /Jalangerdalen sil- va betulina penetrat per convallem 242ud7e vaggi juxta lacus Polno- trásken usque ad Torne-trásk, unde dein. in Sveciam .escendit. Hac via inultas plantas infer- alpinas Nordiandicas ad Lapponiam Tornensem meri- dionalem pervenisse crediderim ex. gr. Saxzfragam Cotyledonem. et forsan etiam. ceespitosam, | Sedum annuum. | Alterum transitur aperiit flumen Altense; quod e latere meridionali, alpium jugum penetrat et Betulam aliasque plantas secum fert. "lertiuin transi- tum elhcit flumen Tanense, quo alpium jugum ad Tanam templum vel Guldholmen adeo angustum et parum conspicuum est, ut illud ommino finitum di- camus. Hac via adscendit ZZymus Serpyllum, Ma- tricaria inodore etc. Quamquam Pznus sylvestris supra Utsjoki copiose in convalle fluminis crescit, ta- men heic usque ad mare septentrionale haud penetrat. Itaque catenam alpiuin hic deficere, dici non potest; sed fwüs alpium omnino est ad Neiden pagum Russie adjacentem , ubi Pinus sylvestris e.Svecia usque ad mare septentrionale propagatur. Quousque vero ine- ridiem versus progredi nos oporteat ut transitum quo-, que Abietis reperiamus, mihi non constat. JFiegionem alpinam inferiorem xel alpes inferio- res dicimus, ubi post discessum Betulz nix nullibi | perennat ne locis occultis et in scrobiculis, sed ante medium Julium ubique difllnit. Ibi Dzapenzia lap- ponica, Silene acaulis, zd ndromeda hypnoides un- dique per campos crescere incipiunt. —|ABerula nana adhuc erecta locis paludosis crescit, ut etiam Sa/ix myrsinites, Ejusdem indolis fere sunt Alpes mari- RrcrowEes LaAr»pPoxrar. XXXwv timse Finmarkiz ad promontorium septentrionale, quamquam ob rupes przruptas humorem et interdum niveni conservant, ideoque alpino jugo non parum si- miliores sunt. In alpe Givorten Lapponiz Umrensis teniperiem terre hujus regionis 1?,0 therm. centigr. esse observavi. ipium jugum vel alpes superiores nivem multis locis per totani zstatem conservant, qua continuo li- quefacta humorem summum vel potius solum uligi- nosum adipiscuntur iis omnino peculiare. Ibi itaque crescere possunt Ztanunculus glacialis et nivalis, Pe- dicularis hirsuta et flammea, Stellaria biflora, Eri- geron uniflorum , plantz nullis aliis locis obvizm. Al. pium juguiau in Lapponia meridiorali utpote Ümensi, Pitensi et Lulensi-aquas meteorices occidentales et orientales o12nino separat et omnium alpium sunima cacumina habet; in Lapponia vero Tornensi ve! po- tius Nordlandia maxime septentrionali alpes suiimz versus mare glaciale magis elevantur, quam ullo alio loco, adeo ut ex. gr. prope Lyngen et Tromsóen alpium cacumina nivalia et convalles inferalpinz lztissimze inter se alternent, exemplo per Lapponiam inaudito et scrutiniis botanicis quam maxime favente. Postea in Finmarkia occidentali a discrimine aquarum longius remotum est jugum et mari septentrionali accedit; si- mulque humilius fit et denique in alpibus Vorieduder et Hastekaisse limitem nivalem haud adtingentibus fere finitur. Reliquis enim alpes, quz in Finmarkiam orientalem se extendunt ex. gr. ad Tanam et inter pen- insulam Varangriam et sinum 'Tanensem nivem vix ullibi retinent quamquam petrosze. Ultra limitem nivalem elevata cacumina paucio- ribus tantum locis intra Lapponiam occurrunt. -Ho- rum humiliora 4000 ped. paris. altitudinem haud at- tingentia glaciebus destituuntur, altiora glaciebus *) primi generis instructa sunt, altissima vero ultra 5000 ped. par. supra mare elevata glaciebus secundi ge- neris ruptis et cadentibus insignita sunt. Limitem ni- . valem circiter 5500 ped. paris. supra mare elevatum esse cognovimus. In Lapponis& Umensis coníniis septentrionalibus prinram nobis notum est cacumen PT PV APENPPUON *) In Sibiria mulle sunt Glacies: — Pa//as &. &ibir. 3, p. Áás. uu videtur eb estatem nimis calidam. c 2 A — INTRODUCTIO. - nivale, cujus glacies secundi generis Junkaren Soupts dicitur (Soupts Lapponibus uniensibus £lacies denotat) et prope lacum Viresjaur descendit. | In alpibus piten- sibus unicum cacumen nivale nobis indigitatum ipsi vidimus scil. Saulo-tjack, quod tamen ob angustiem suam glacie destituitur. Nullibi cacumina altiora oc- currunt quam in Lapponia Lulensi meridional glacie- bus frequentissimis referta lingva vernacula Jegna dictis. Horum maximum est Salitelma, quod. latitu- dine plus quam per miliarium svecicunr intra regio- nei nivalem extenditur, et cujus glacies. Sa/ajegna omnino secundi generis pulcherrima longe infra limi- tem nivalem descendit. . Hujus prospectum exhibui in libro Beráüttelse o: Lappska fjüllens hojd. Simile fere cacumen est Almajalos undique circumdatum gla- cebus ZLnajalos jegna ex Linejegna dietis. Tulpa jegna Yonge humilior est et tantum glacie primi gene- ris insignita; magna autem vis nivis inde extenditur usque ad Gautilis. Korkotjocko, mons prope sinum . maris Lerfjorden situs, et; /agokall in extimo maris promontorio supra limitem nivalem satiselevantur; ita etam Gertserjack, Pernitjack, Midatjack et Zlle-- kaisse, sed an glacies habeant mihi non constat. — Al- tera regio cacuminibus supra limitem nivalem elevatis notabilis.sita estad sinum maris Lyngenseni, qua regio altior est, quam jugum alpinum ad Maskonkaise et Jsatsekaise; prope mare altissimum cacumen Zyn- gentind elevatur, cujus vero glaciem septentrionem versus sitam haud vidi. In confiniis Finmarkiz sinunt Jókkelfjord glacie inemorabilem esse tradunt; .sed postea per utrasque Finmarkias vix cacumen ullum oc- currit supra limitem nivaleni enzinens. Versus mare norvegicum descendentes longe aliam invenimüs formationem alpium. | Cum prope mare undique cacumina alpina sint fere adeo alta ac in jugo alpium; fieri non potest, quin latera quam maxime sint inclinata et pracipitiis horrendis insignita. Ibi vix ulle planities reperiuntur, sed angustis Zonis omnes inontes circumscribuntur; quas quidem se- quenti modo nominatas volui. | Alpium latera superiora limitem nivalem pro- xime attingunt, ideoque aqua nivali semnper .irrigata, terra pauca et uliginosa gaudent. lhanunculis preci- pue frequentantur. D : RrEcrioNES LapPONIiAE. . XXXVII zddpium latera inferiora nive perenni plerumque &estituta, vix tamem sicciora, Zetulam nanam in siccioribus, zZndromedam hypnoidem, Feronicam alpinam, Juncum trifidum, Zzüleam procumben- tem pracipue alunt. "Alpium radices ubi Betula tantum crescit nec ullà Pinus, locis quam inaxune herbosis inferius gau- dent. Inter betulas vix orgyales pricipue crescunt Saxifraga oppositifolia, niealis et cernua locis prae- rupus madidis; Po/lypodium Lonchitzs in siccioribus. Alpium radices inferiores dicere liceret loca illa ina- xime herbosa, silva betulina alta gaudentia, qualia vix nisi versus fundum sinuum riajorum deium occur- runt in Finniarkia ad Porsangriam usque ad Ri- strand, et ad flumen Tana. lbi proveniunt Po/ypo- dium Filix mas, Osmunda Struthiopteris, Sonchus alpinus, Jübes rubrun. Betula ibi fine mensis Ju- nii frondescit. : Alpes maritime mihi dicuntur insule promon- . toriaque.extimna ventis maris adeo exposita, ut inde alpinam naturam magis quam ex altitudine sua ha- bent. "Tales pracipue versus promontorium septen- trionale et in Loffoden obveniunt.. Arboribus et fru- ticibus adeo denudatz sunt, ut ne Juniperis quidem gaudeant. Fruticulis quoque a!pinis uti AÁndrome- dis etc. fere destituuntur, sed plantis alpinis succu- lentioribus uti Saxzfraga oppositifolia, Silene acau- U, Dryade octopetala ornate. | In alpinis littorali- bus vel maritimis occurrunt nonnulie plantz alpium meridionalium ex. gr. Érigeron, alpinim, | Sedum ezllosum, Gentiana involucrata , plante ultra littora in Lapponia haud adscendentes. | Nonnulle plantae alpins& in Nordlandiz alpibus superioribus crescentes littora-maris Finmarkizx presse sequuntur uti Saxzfraga ccespitosa. Omnino alpes norvegice plantae annuas copiosius alunt, alpes veró svecicee a marilongius re- - mota et sicciores, fruticulis alpinis insigniuntur quo- rum ex. gr. dzalea lapponica.vix ullibi in Norvegia occurrit. Salicibu: solis ex. gr. zyrsinzte-feraciores suntalpes norvegic?. — . - Convalles inferalpinas ,et loca. inferalpiza 'di- cere voluisseri ubi Pinus crescit. Pineta magis con- spicua nonnisi intra fundum sinuum maris in con- vallibus ibi obviis profundissunis €t angustissimis XXXVII -. INTRODUCTIO. sub ipsis alpibus altissimis sitis inveniuntur. Quam- quam ex alpibus summis nonnihil remota, ejusdem . indolis tamen esse videtur convallis Utsjokensis et convallis prope Karasjok et Enare - jock pinetis refertze; de caetero nulle in Finmarkia orientali occurrunt. Fin- inarkia occidentalis convallem piniferam ad Laxelv Porsangriz habet; longe vero majorem ad Alten. Nordlandia Tromsensis et Saltensis convallibus pini- feris frequentioribus gaudet, e quibus Malangrensis omnium: maxima. Hw convalles przcipue Saltenses clima longe teniperatius habent quami tota reliqua |lap- ponia , ita ut ibi proveniant Convallaria. vertzcillata, Cempanula latifolia, Fragaria vesca eaque copios sissine etc. Ibi nullz planta alpinse crescunt nisi ad rivulos Sexifraga stellaris. "Trans promontorium Kunnen in Helgelandia occurrunt convalles inferalpi- na Ábiete consitze et adeo calida , ut tota Helgelandia a Lapponia separanda esse videatur, ne Flora Lappo- nica plantas a climate lapponico valde alienas recen- Seat ex. gr. Corylum Avellanam. | Aér maritimus Abieti valde inimicus esse videtur; alias in convallibus Saltensibus certe provenisset, ubi temperies plantis aliis alendis magis favet quam ad Quickjock pagum 1000 pedes paris. altius situm et abiete valde feracem. Altitudo terre Lapponice supra mare. Terra in Lapponiis meridionalibus scil. Umensi, Pitensi et Lulezisi nonnisi ientius elevatur. Templum Quickjockense tantum 1070 pedes paris. supra mare elevatum reperimus; nec dubitamus, quin Gillesnóle nullomodo altius situm $it. Lapponiam Pitensem pa- rum elevatioren esse, credimus praecipue ad lacum Tjikelvafs et Laisan. .E regione sylvatica harum Lappo- niarum citius versus alpes adscendimus, et nonnisi per latera prarupta in alpium jugum pervenimus. Itaque alpes versus Lapponicam sylvaticam procedunt; sed tota Lapponia sylvatica adeo plara est, ut vix mon- ticulus sit ultra 200 pedes paris. supra planitiem ele- vatus. Lapponia Tornensis sensim altius versus jugum alpinum elevatur. Palajoensuu ad fiumen Muonio jamdudum. 1004 pedes paris. elevatum esse reperit ArnLTITUDO LAbPON1AE. XXXIX - e. Buech. Secandum observationes Darometricas per tres annos a Bev. £Zrico Grape institutas altitudo , media Baromietri in Enontekis 26unc. glin. paris. re- perta est, itaque locus 1541 ped. paris. supra mare ele- vatus est. Tamen ad templum Jukkásjárvi Barome- - trum 1. Alin. depressius esse reperit iner. /7e//a72£ , unde patet hunc locum adhuc elevatioreni esse. — À templo Enontekis terra continuo versus alpium jugum: elevà- tur, sed adeo sensim, ut per scapham peregrinator usque in ipsum alpium jugun! evehitur scil. usque in lacum Kielisjárvi, ubi Betula vix provenit. Hzc regio ad observandam progressionem plantarum ommniuin ap- tissima est. Discrimen aquarum inter Enontekis et |, Kautokeinolongehumilius est, nec nisi 1295 ped. paris. elevatum secundum inensuram Nobiliss. e. Puch. Ta- "sen non dubitamus, quin discrimen aquarum. inter Sodankylà et Enare etiani depressius sit, cum Abies ibi undique crescere pergat. Sodankyli422 ped. paris. supra niare elevatum credimus secundum observatio- nes Darometricas Mer. JZellant; et Utsjoki nonnisi 944 ped. paris. Secundum distributionem fluminum lacum Enarensem vix ultra 400 ped. paris. supra mare elevatiun esse suspicamur. | Flumen Ounasjoki juxta / Ounastunturi 780 ped. elevatum reperit He//ant. Ex his omnibus patet Lapponiam Tornensem omnium maxime elevatai esse, inde vero Lapponia Kemen- sis versus orienten:adeo deprimitur, ut e mare glaciali apud Neiden nullum transitum ad Sodankylà ultra 600 ped. elevari credamus. Memnorabile itaque est, quod Abies in Lapponia Tornensi ad 9oo ped. adscendens, in Enare (quod vix dimidiam partem altitudinis lap- ponis tornemsis attingit) haud reperitur; quod qui- dem) nonnisi ob mare propinquum. fieri posse credi- mus. Ventus liberius e mare glaciali adüluens impe- 4ire videtur, quin hzc Lapponia quamquam: depressa validior sit, quam propinqua illa tornensis multo cle- vatior. Inde forsan etiami ft, ut montes subalpini Lapponis Sodankylensis omni sylva denudati sint, quamquam vix ul:ra 1500. ped. paris. supra mare ele- ventur. ZZellant montem Ounastunturi, qui altissi- mus onmium censetur, 1051 ped. paris. eupra mare elevatum esse reperit. | j: | |— "Alpium jugum per Lapponias meridionales usquc ad lacun Tornensem eandem fere altitudineni ser- XL INTAODUCTIO..- | vare videtur, ita ut nullus inveniatur transitus; qui non 2000 ped. paris. supra mare elevatus sit. Existit itaque re vera jugum continuum in regionem alpinam elevatum, ita ut nusquam omni destituatur nive; ip- sum vero jugum nunquam limitem quem vocant ni- valem attingit. | Cacumina alpini jugi prope Lappo- niam UÜmensem et Pitensem rarius limitem nivalem superant; nec ullam aliam iu hac regione glaciem esse cognovimus quam Junkarem Soupts. Sed in limite Lapponise Lulensis meridionalis omnium vastissima et frequentissima cacumina exsurgunt, quorum Suli- telma septentrionale 5796 ped. paris. altum est, omni- noque altissimus Lapponie inohs est. "Totum ju- gun montis $u/ztelma 46900 ped. paris. elevatur et inde glacies vaste, quz Salajegna ;vecantur, origi- nem trahunt. | Álterum cacumen A/majalos dic- tum, 5200 ped.,paris. supra mare eminet, compluii- bus glaciebus A/majalosjegna, Lina jegna.etc. refer- tum est, "Tulpa jegna magis latitudine quam altitu- dine memorabilis est, utpote quae 2800 ped. paris. alta sit. Hisce aliisque montibus in tota Scandinavia fri- gidissimis, quippe usque ad 2605 ped. paris. supra li- niitem nivalem elevatis, fere includuntur memorabiles ililacus Zirih-jaur et P'astinjaur, quibus nulli in toto jugo alpino vel latitudine vel altitudine ( que 1788 ped. paris. est) comparari queant. . Hic locus itaque pro centro alpium lapponicarum haberi potest. Nec sper- nenda sunt cacumina postea versusseptentrionem emi- nantia scil Gerzsegjack, Pernitjack et fudatjack;: quze forsan altitídine praecedentes aequant. . Sed ad la- cum Torneatrásk jugum alpinum adeo interrumpitur, ut transitus vix ultra 1500 ped. paris. elevatus esse credatur; lacum Tornensem nonnisi 1200 ped. paris. elevatum esse affirmat &leritiss. 7/7e//ant. Postea ju- gum alpinum nonnisi parca cacumina nivalia nullasque omnino glacies habet, sed transitus mihilominus ex. gr. ad Kielijárvi altior esse videtur ullo alio loco. De- nique alpium jugum a flumine Altensi adeo interrum- pitur ut ibi fere deficiat. Flumen illud usque Kau- iokeino 784 ped. paris. tantum elevatur. Quz postea exsurgunt alpes, cacuminibus Vorieduder et Z/ia- stekaise insignitzee, pro appendice potius quam parte jungi alpini merito habentur. Ex his cacuimmen Raste- kaise liellantius emensus est, illudque non supra 2700 ArTiTUDO LAPPONIAE. | XLI ped. paris. eminere reperit, tamen nive perenni non destituatur. . Alpes maritime oram .omnem occidentalem et septentrionalem Lapponiz cohstituunt; tamen przcis puaearum catena inter promontorium insulare Loffo- dense et latus occidentale sinus Altensis extenditur. Hzc catena, a jugo alpino fere omnino disjuncta, in- sulis et promontoriis constituitur adeo praruptis et altis, ut supra limitem nivalem cacumina ejus szpius eleventur et glaciebusin mare interdum elabentibus re- ferta sit. Jóckel fjall, Stjernó et Sejland finem ejus sep- tentrionalem efhgunt, cacuminibus 5550 pedes paris. altis. Omnium barum altissima sunt alpes Lyngenses 4000 pedes alte et ideo cum altüssimis qugi alpini ad- jacentis cacuminibus certaoies, sed iis longe trigidio- res et glaciebus frequentibus refertz. 1n insulis Hind- ó2 et utraque Vagóe alpes iteruur exsurgunt adco elevatz, ut non tantum limitem nivalem attjngant, verum etiam adeo superent ut glaciebus refertz sint. Praeter hanc catenam reliqua ore lapponiz valde tan- tum petrose sunt, vixque alpes nivaies usquam.hae bent, si memorabile illud promoniorium glaciale Kunnen excipiaimnus, in cujus latereineridionali glacies usque ad littora maris descendit. Summnium a2picem- montis &zranda fjállet prope Kierringóam $000 peéos paris. elevatum reperi. In oris Finmarkiz septentrion:lis nulla cacumina praalta existunt, sed tantum: colles alpini 1200 pedes paris. alti omnique nive perenni de- stituti. Finmarkiz orientalis promontoria admodum praerupta et fpetrosa-sunt, et precedentibus re vera altiora, quasi ab appendice jugi alpini tantum proficiscuntur; vix tamen altitudinem 2000 ped. paris. attingunt. Temperies aéris in. Lapponia. Jam supra monuimus, latitudinem geographicam majorem minoremque a parte svecica jugi alpini pa- rum conferre, ad teniperaturam rigidiorem vel mitio- rem reddendam. Sinus bottnicus, et partim quoque jugum illud alpinum ei parallelum quasi conservato- rium temperiei constituit, quo efficitur, ut temperies ad Umeam et Torneam parum diversa sit et ita etiam temperies ad ex. gr. Muonioniska et Sorsele. Rem ita - XLII INTRODUCTIO. se habere certo demonstrant series observationum ther- momeircarum ad Umeam-et Uleam institntaruni, qu, cum prorsus inter se conveniunt, temperatu- 1ani exhibent totius Zonz propius ad sinum bottnicum sitz', unde quoque conjicere licet de teniperatura infe- r;oris lapponice. Mediunr ex longa serie observationum thermome- tricarum est quod sequitur. Umeze*) Ulce**) ,Januarii . — 11.30 . -— 13.52 th. centigr. Februari . — 39.27 . — 9.68 Marti . . — 4.96 . — 9.88 Aprihs .- 1272. 1.13 72 —— 7333 MaR. boxeo 0-0] 52: 17 uad Jum. 01:45:12,037 1" 4008 Tul uu us 12 09. 2s n L TUMEM AuBgusH 2 . Y$TIb 213. 9 SepPEmETs ^en 2o "404 Dawbus .5 5. $49 M LUE Novembris — 4.17 . — 5.19 Decembris — Ir[.57 . — 10.23 medium -4d- 0.77 4 0.65 Diferunt itaque hzc loca temperatura tantum mensium vernorum scil. Martii, Aprilis et Maji; quz tamen hac in regione nuliam vegetationem producit et nihil igitur eflici- ad plantarum numerum vel au- gendam vel minuendum. Sivero vegstatio in altioribus et a Sinu bottni- co remotioribus Zonis ubique eadem est, non est quod dabitemus, quin ,etiam temperatura eadem sit. ltaque, ut temperatura in altioribus regionibus Lap- ponie cognosceretur R. Academia Sc. Stockholmi- ensis benigne mecum communicavit observationes thermometricas Rev. Pastoris E. Grape apud Enon- tekis ia Lapponia Tornensi institutas. Haz quidem facte sunt perspicacitate et diligentia illa singulari, quam omnes in illo viro cognoverunt, et operz pre- .tium igitur est,.eas accuratius recensere. Quod ad menseniJanuariumi attinet, continuatae sunt hze obser- vatiores per annos quinque, reliquorum vero men- sinum observationes per tres annos exstant scil. an- ^ o0*p Exper. D. E. Nezen in Act. Stockho!m, **) JuAlin iu Act. $rock^oim. cum correctionibus a La von Í»uch factis. TEMPERATURA AERIS. XLIiI norum 1$02., 1804. et 1805. Observationes quoti- die factze sunt tempore matntino, :meridiano et ves- pertino; accurati.s vero hora observationum haud exhibentur. Hisce observationibus diligenter consi- dera'is illud reperimus, aéreni meridianum tempesta- tibus anni temperatioribus scilicet zstate ct autvinno, fere semper calidiorem et aérem matutinum írigidio- rem fuisse, prorsus ita it in temperatioribus clima- tibus esse solet; sed bieme longe aiiani rationem teiu- perature singulis diebus invenimus, cum aér meri- dianus szpe frigidior fuerit aére matutino. Quod heic autem- sununum frigus sine respectu tenipo- ris diei incidit, haud mirum nobis videtur, cum sol toto hieme omnino absit et nullam-in atmo- sphzram hujus regionis eílicaciam habere possit. Ob hanc diversam rationem temperatorz consultius esse duxi, temperaturam summam et minimam singulo- run dierum quzrere et inde medium decem dierum desumere: idque sine respectu ad tempus diei. Nu- merus autem observationum inter suniunum et mini- mum medius omnino neglectus est. Per hanc com- putationem accepi -erieni sequentem — temperiei (therm. centigrad.) ad Enontekis in Lapponia tor- nensi. Medium | — o.4g1j— 5.31]. XLIV INTRODUCTIO. A ucntelis. med. ex | med. ex Lid. hor. Medium maximis | minimis |mediorum | mensium. Januar. I — 1O|— 16.3 |— 21.8 |— i9. o II — 20|— 14.7 |— 19.8 |— 17.2 21 — 3i|-— !14.2 |— 18.5 |— 16.3 |— 17.50 Febr. t1 — i10|— 19.9 |— 23.9 21.9 1i — 20|— 13.2 |— :9.9 |— 16.5 21 — 28|— 13.7 |— 17.9 |— 15.8 |— 18.06 Mart. 1I — 10| — 8.9 |— 15.4 |— 12.1 II — 20| — 7.2 |— 15.3 |— 11.2 2T — 31| — 7.5 |— 14.4 |— 10.9 |— tr. 4o April r— 10| —r2]| 77|— 4.4 1I—20—0.71— 5.6 41— 3.1 21 — 30 06.9] —3.9| —r5| —3.09o Maji 1 — 1o 2.3 | — 2.1 O. I Il — 2 4.8 o. 9 2.8 21 — 3I 6.4 2.0 4. 6 2. 50 Juni 1 — IO 8.2 411. 53 lI — 20 14.2 ..9.5 II.8 2r 12.6 9.2 II.O 9. 70 Juli I — IO 16.8 12.2 14. 5 II — 20 17.9 13.2 15.5 21 — 3I 18.2 13.8 16.0 15, 28 August.I1— IO| 18.3 14.5 16.4 II — 20 16. 1F.4 13.9 21 — 31 II.5 9.3 9.8 I3. 36 Gept. . 41 —- IO 8.7 908 6.2 II — 20 9.5 4.4 6.9 2r5—-30| ^ 4.9]. 5:53 $14 uv Octob. I — 1o L1]-531-rI II — 20 LL3|—30|—98 21 — 313| — 23.61 —8.7|— 5.6| —2.50 '"Novbr. 1 — 10|— 5.7 wem 9.9-1— . 7.8 1I — 20|— .(6.87|— 11.39,— 9.13 21 — 30|— 13.69|— 18.33|— 16.or|— 10.98 Decbr. 1 — 1c|— 13.9 |— 18.4 |— 16.t ^J I1 — 20|— 13.3 |— 20.3 |— 16.8 21 — 31|— 15.8 |— 21.6 |— 18.7 — 17.20 — — 2. 86 | "UIEMPERXxXTURA AÉBRIS. xXIY Hyeme (mens. I. H. et XIL ) med. ex maximis — 14. 9$ minimis — 20.2f differentia 5.23 Vere (inens. lil. IV. V.) med. ex maximis — 1.22 4 minimis — 6.73 differentia 5.51 Aestate (3uens. VI. VII. VIIL) med. ex maximis 14.92 minimis IO.67 differentia 4.25 Autumno ( mens.IX. X. XL.) med. ex maximis — 0.37 minimis — 5.00 diferentia 4.63 Tale clima pro valde singulari sane habendum est, ubi temiperatura media totius anni ad — 2?.86 et mensis Januarii temperatura media ad — 19?.6 dela- bitur, et tamen temperatura media mensis :estivalis Julii usque ad 3- 157.55 elevatur, terraque adhuc syl- vas, ne dicam olera,;producere potest. Id omnino clima sibiricum vel continentale dici meretur. Verum . quidem est has observationes, quemadmodum nobis quidem videtur, institutas esse cuin therinometro Hy- drargyri demumi frigus forsan justo intensius indicante; quum vero frigus ixfra — 4o? nonnisi bis annotatum videamus scil. d. 25 Januarii 1805 et d. 5Februarii 1904, hanc considerationem parum valere putamus, ad no- stram computationem igutandaim. Hae observationes Enontekenses satis common- strant, quantum sibirico climate gaudeant Lapponiz svecice prope alpium jugum sitz;; est vero altera; pars lapponiz, quze clima maritimum vel ut ita dicam islan- dicum habet. In latere norvegico alpium progressio- nem longe aliam temiperiei invenimus. [Ibi quoque la- titudo geographica major vel minor multum confert ad temperaturam minuendam vel augendam, quamquam in propatulo est, situs terrze a mari vel remotioris vel propioris si non niajorem certe parem esse vim ac la- titudinis ad clima temperandum. In profundis et oc- clusis illis convallibus inferalpinis Nordlandize meri- dionalis temperaturani satis calidam esse comperimus. Cum ibi nullas habeamus observationes thermometri- cas, juvat eas adferre, quae Nidrosiz institutz sunt utpote in loco a Nordlandia norvegica non admodum XLY1I INTROD*/CTIO. remcto. "Temperatura JVidrosice secundum medium observationum duobus annis a Zer/im institutaruin, et in zAcr. IVidrosiens. tom. IV. insertarum, hac est; Januarii | . —- 6.99 therm. centigr. Februarii . — 3.39 Martii . . — 6.30 Aprilis . . 1.32 Maji... *. IO. 45 TUB. x» 15.42 IHE 2 eT ERR Augusti . 15.25 Septenibris I2. I5 Octobris . . 44.03 Novenibris | — 2.46 Decenibris T—AD15 medium -4 4.495 Mox itaque perconspicuuni fit, quanto hiems in latere norvegico temperatior sit, etinde quoque fit, ut temperatura media totius anni satis alta vixque uno gradu demissior sit Nidrosize quam Upsalie. Nec du- bitamus, quin convalles interiores Helgelandiz tempe- ratura zque favente gaudeant ac Nidrosia: et igitur mirari non possumus Corylum et alia vegetabilia ma- ris meridionalia ibi crescere. Ob hanc quoque causam coactus fui Helgelandis plantas e Flora lapponica ex- cludere ne nimium temperata? cuni frigidissimis mi- scerentur. Convalles inferalpinz in Praefectura Sal- tensi adhuc satis temperata sunt, sed ultra sinum Vestfjorden frigidae adeo evadunt ut Lapponiz czterze haud dissimiles sint. Temperatura tamen hujus regio- nis vegetationi non admodum nocet antequam ad in- sulas exteriores maris pervenimus, ubi neque hiems valde frigida neque zestas calida est. Mageróa ad pro- montórinm septentrionale nobis optimum ) przbet exemplum; hujus enim temperatura secundum com- putaüones Gen. voz Buch hac est: 9» Januarii — 5.51 therm. centigr. . Februarii —— 4.9I Martii. — 4.065 Aprilis . — I.IO Maii s^ I. 15 Junü . . 4.52 TEMPERATURA AERIS. XLvi , juli: «0, 8. 12 Augusti . 6.50 Septenuibris 3. 12 Octobris :. O. OO Novembris — 3.47 Decenibris — 3.48 :nediumn d- O.07 1. Qui hanc progressionem temperature cum Enon- tekensi attente comiparat, certe mirabitur, tantam esse diversitatem tenijperiei in regionibus a se invi- ceni haud magis remotis. Invenitur en:ui tempera- tura Islandize vel climatis maritimi, cum teniperie Sibi- rica vel alti ccntinentis arctici, intra spatium 24 gra- duum latitudinis conjuncta. Vix ullam aliam terrain arcticam tam diversas et quasi extremas constitutio- nes teniperiei habere credimus, non igitur mniruni Lapponiam cum Islandiz tum Sibiriz plantas gignere. Infra demonstrare conabor effectum ; po diversae temperiei in vegetationem, et quomodo Enontekis cum temperatura media anni — 2?.85 meliorem ve- getationem habere possit, quam Promontorium sep- tentrionale cum temperatura nedia altiori scil. X 09.07. Neque in Europe australis HO a tempera- turam talem reperimus ac in Lapponia svecica ex. gr. ad Enontekis. Ut id certius cognoscerem tempe- rem in Monte St. Gotthardi computavi ex observa- tionibus. quatuor annorum in Ephemeridibus socie- tatis 1neteorologice, quas eodem modo ac Observa- tiones Rnontékensés tractavi, et demum in scalam centrigradam redegi. XLVHIE A . INTRODUCTIO. / Mons Med. ex | Med. ex. | Med. hor.| Medium St. Gotthardi. | maximis | minimis | medior. | mensium. Januar. 1 — Te — 4.9 [- [1.2 | — 6.0 II — 201 — $5.5 i—. $&.2 | — 6.8 21 — aà1| — 7.6 |— 1e.3| — &.9 | — 7.26 * Febr. £r — 10| — 8.0 |— ri.O |— 9.5 ^... 1 — 20| — 9.8.|— 13.6 |— r1.7 2I 28] — 6.2 |— 9.6 |— 7.9] — 9.80 Mart. i— 10| — 5.1 |— 8&r|— 6.6 Xf.—— 29] — 7.X|7-:10.5.| —. 8.8 22 — 31|.— 6.7 |— 106.5 | — 8.6 , — 8.009 ApriL 1 — Io| — 5.6 | — 9.1 143 II — 20| —2.1 | —4.1 | — 2.I 21 — 30| — 06.3| —3.5| —.9 | — 4. It Maji | 1I — 1O I.7| — r3 o. 2 II — 20 5.5 n2 3.6 21 — 31 5.5 2.6 4.0 | 2. 6I Juni 1 — 10| 6.6 9:2 4-4 II — 20 9.0 5.0 220 21 — 30 9.3 5.15 7.2 6.20 Juli — I — IO 9.7 3.6 7.6 II — 20 11.3 ri. 9. 2 2p —- 3t II.O 6.6 8.8 .8. 56 August. I— IO 9.8. 6.3 5.0 II — 2p P 3.7 5.7 21 — 31| :9.I 5.5 7.3 6. 98 Sept. | 1 — 1o 8.34: 4725.2 6.8 II — 20 8.2 4.7 6.4 21 — 30 6.3 209.4 4.8 6.04 Octob. 1.— 1o 1.7 | — L.2- 0.2, 1I — 20 ao d ui o.9 | 2[[— 31| — [2| — 411 —2.6 | — o. 5o Novbr. 1 — 1061 — 3.1 | — 6.0| — 4.5 I1— 20 —2.8| — 5.3| — 4.1 21— 30 — 5.3| — &.0| — 6.6 | — 5.08 Decbr. 1 — 10 — 446 | — 7: 1| — 58 IL —20(— 5.0| — 7 —&3 | 2r — 3| — 5:8 zh rd — 6. 48 Medium | 4 o. 74| — 2. 54 | —-0.90 Hyeme Li TEMPERATURA APRIS. XLIX Hyeme medium ex max. — 6.36 min. — 9 33 diff. 2.97 Vere medium ex max. — 1.57 | min. — 4.75 ] diff. 3. 18 Aatate medium ex max. 9.25 min. 5.24. | dif. 4. Ot Autumno ined. ex max. I.64. min. — I.33 diff. 2.97 Ex his observationibus colligi potest, temperatu- .Yam Montis S. Gotthardi multo magis convenire cum. temperatura Promontorii septentrionalis quam €um temperatura Enontekensi. ' Optarem quidem - .habere |Promontorii, septentrionalis temperaturam maximam et minimam unoquoque die observatam; forsan diei et noctis diversa temperies ansam nobis praberet melius explicandi diversitatem vegetationis . ad hoc promontorium et in Monte S. Gotthardi. " Cum rite consideramus quantum valeat calor insig- nis sstatis ad vegetationeimn promovendam, quam- quam dirissimum sit frigus hyemale; conjicere quo- que licet, uniuscujusque diei calorem meridianum plus prodesse quam frigidior a&r nocturnus nocere pos- sit. ltaque quo major est differentia inter tempe- riem meridiei et noctis eo pra&stantius est clima, ceteris paribus. Haec quoque consideratio favet cli- mati lapponico, nam reperimus differentiam inter temperaturam diei et noctis esse 49.90 ad Enonte- kis, sed in Monte S. Gotthardi tantum 5?.98 per totum annum, et nonnisi 22.07 sub hyemem. Valde probabile mihi videtur a calore meridiano vegeta- tionis gradum praecipue pendere, itaque hunc seor- sim indicavi in tabülis temperiei supra datis; et si observationes Enontekenses temperaturam mininam noctis haud exhibent, utpote ante ortum solis haud factze, id parum dolemus. Przstaret ommino tem- peraturam mnediam. meridiei in variis climatibus comparare, ubi de effectu clmatis in vegetationeun quaeritur, : ^4 rL INTRODUCTIO. Temperatura terre in. Lapponia, Observationes et experimenta jam allata satis commonstrant, temperaturam mediam aéris totius anni végetationenm haud definire vel constituere. Ab- jicienda igitur est spes scalam climatum inde accipi- - eiidi, et quarenda est hzc scala ex alio principio. Haud dubitamus, quin temperatura terre, in fonti- bus scaturientibus bónis observata, huic consilio op- time inserviat et methodum satis bonam climata quasi per scalas emetiendi praebeat. — Experinentis certis et per plures annos continuatis scimus, terrain Upsalic in Svecia media gaudere temperatura 4- 6?.5 therm. centigr., unoque igitur gradu calidiorem esse aére ejusdem loci. Ad urbem Geval/am , ubi crescere incipit nus incana, temperaturam terre 4 59.5 esse reperimus; et in Kroppa, Jermlandice ferrimon- tance parcecia, et prope 44boam Finlandiz, ubi primum occurrit Carex globularis, ad 5?.0 subsistit, Medel- padie oppidum Sundsvall, ubi ultima Pyrus Malus maturescit, temperatura terr? -F 4?.0 gaudet. Ad lacum Zafvelsjón inter oppidum Umed et limitem Lapponie Umensis, ubi Callam palustrem , F'eroni- cam officinalem etc. amisimus, plures reperimus fon- tes d. 5. Julii et Augusti eadem temperatura scil. 9?.9 praeditos. In ipso limite Lapponis ad Tegsnas fon- tem observavimus d. 5 Augusti cujus temperatura 29.6 erat. Ad pagum Z27sele in Lapponia Umensi duo suntfontes, quorum temperatura d. 9Julii et d. 5 Augusti fuit29.2; aliusquoque ejusdem regionis fons ad Storba-- ken temperaturam CF 2?.5 ostendebat Juxta Sorse?e ejusdem Lapponiz, fontem reperimus profundum et valde scaturientem in palude Ráfvca-miyran, qui bis mense Julio temperaturam 2?. o habebat; et ad colo- niam hisnis juxta lácum Vindelensem alium vidinius teinperaturz 1?. 8. In alpeGiworten et quidem ad ter- minum supremum Zerule albe reperimus fontem temperaturz -- 1?. 4; alius fons supra terminum Be- tula habebat 1?.2; et tertius adhuc altius situs, ubi Andromeda hypnoides crescere incipiebat , tempera- turam adhuc 19.0 ostendebat, idque in fine niensis Juli. Quamquam mihi non contigit, hos fontes variis anni temporibus experiri; tamen eorum cum fontibus in Svecia planiori sitis analogica progressio respectu TEMPERATURA TERRAXE. LI temperature, ?t id ipsum, quod eos versus finem gestatis observavi et inter se convenientes inveni, coni- monstrare videtur, eos temperaturam terr:e quodam- modo veram przbuisse. Quod si ita est, rationem ha- beinus probabilem colligendi, punctum congelationis temperatura) terrenze cum ipso limite nivali coinci- dere, terramque intus frigore non rigescere , antequana . superficies ejus glacie et nive continua obducta sit, . -terminunique ultimum temperaturz terrg, terminum quoque constituere omis vegetationis et omnis vitae organic. Hic terminus certissimum nobis praebet punctum, e quo oinnem vegetationem et vim pro- ductivam vitalem certis gradibus emetiri possimus. Si, his rationibus nisi, temperaturam terre in altitudine templi Enontekensis quaerimus, eam -4- 19.7 esse, colligere possuinus; adeoque temperaturain ter- rz 4?.5 calidiorem esse temperatura aéris ejusdem loci. Est, quod mireinur tantam differentiani esse, cum sciamus temperaturam a&ris et terrze ad Upsaliam nonnisi uno gradu differre. E contrario temperatu- ram a&ris et terre prope Promontorium septentrionale ' vwelin regione maritima Lapponiz comparantes, longe aliam reperimus pro] ortionem quam ad Enontekis. Meritissimus de geographia Lapponize ille 7Ze//anz temperaturani puteorum in Vadsóa observavit, ean que reperit d. 5. Augusti -- 29.5 et mense Decembris -r 29.0. Equidem observationem posteriorem pro ,eertiore lubenter acceperim, utpote factam in illo tempore anni, quo teniperatura terrz minus profun- dae medium: servare solet; et ita temperaturann ad Vads- óam in limite Betulz sitam tantum 07.6 calidiorem habuerim quam in eodem limite supra alpem Gi- ' vorten. Cum vero hanc observationem cum observa- tionibus temperaturz aéris ad Pro:nontorium sep- tentrionale comparamus, nascitur tantum parva div-r- sitas inter temperiem aéris et terra in maritiniis locis, utpote qua? vix uno gradu temperaturam aéris supe- ret. ltaque hic omnia experimenta commonstrart, . quam bene temperatura terra? respondeat vegetationi et facultati productivas climatis, idque in locis ubi tein- - peratura media aéris dissimillima est vegetationi et cima justo rigidius indicat. Hoc quidem ita explicaverim , nivem, quz per 73 inenses terram te- git, impedire quominus frigus ide PIN terrani pene- , P Li ub. INTRODUCTIO. iet; igiturque temperaturam aeris in xvitiori tempore anni przcipue efficere temperaturam terrà» — Quam |. quam frigus vero horrendum hyemale, ad Enontekis observatum, temperaturam aéris mediam 'totius anni tam depressam reddit, tamen temperaturani terrae re- linquit aeque altam et forsan altioreni quum ad Pro- niontorium septentrionale. Ut h&c melius illustréntur, pauca memorare ju» vat de anni vicissitudinibus in Lapponia altiori ex. gr. ad Enontekis. Medio mense Septembris folia Detulae plerumque flavescunt et cadunt. [Initio mensis Octo- bris lacus minores glacie obducuntur et terra congla- datur mox etiam nive obtegitur. Dein pluviae vix unquam tam copiose cadunt, ut terra nive denude- tur. Per totam hiemen nix ne ex parte quidem sol- vitur, ita ut fiuvii minores exsiccentur; necinstante vere adeo liquefit, ut rivuli ulli oriantur, ante mediunr mensis Maji. Sed ad finem mensis Maji insignis vicis- situdo anni observatur in eo, quod flumina glaciem se- cum ferunt et tunc quoque terra glacie solvitur, post- quam indurata fuit per 7$ menses. Tamen ver non statim instat, sed incolc exspectant adhuc, ut flumina aqua alpina turgescant vel ut fluxus, quem vocant, al-- pinus defluat, quz vicissitudo ante.Binem Junii inci- dens conjuncta est cum aére et vento frigidioribus, quod vel ex observationibus thermometricis allatis colligi potest. "Tandem Betula frondescit, aestas advenit. Sic temperatura aéris sstivalis in his regionibus. praecipue efhicit et determinat temperaturam terre; et adhuc certius nobis constat, omnem vegetationem et vim productivam climatis solo calore xstatis effici, sine respectu ad rigiditatem hyemis. Inde perspicuum. ad- modum fit, temperaturam terra et vegetationem sibi invicem optime respondere, et temperaturam terrae omnium optimam scalam nobis przstare ad emetien- dam vegetationem totamque climatun: fertilitatem. De climate lapponico ejusque vi vegetativa. Climatis notio vegetationis notionem comprehen- dit, nec vulgo nomine climatis intelligimus solam temperaturanr mediam àéris, verum étiam vim veges- tativam regionis. Nemo enim dicat, clima Enontekense esse 5 gradibus frigidius climate Mageróz , cum illud sylvas, hoc vero vix ullum fruticem producat. Tem- CriMA LArPPONIAE. Itn peries tantum illa xstivalis in vegetatione producenda eílicax, constituit clima, ejusque gradus determinat. Ut facilius demonstraretur et intelligeretur, qua tem- peries valeat ad vegetationem: efficiendam , construxi annexam tabulam temperiei ad Enontekis, promonto- rium septentriongle, aliaque loca. Inde didicimus, ean- dem tenmiperaturam mediam in omni climate requiri ad easdem mutationes veris efficiendas.: ltaque et Upsa- lize etin Lapponia Enontekensi necesse est , ut tempe- .yatura media aéris attingat 4 gradum therm. centigr.,an- tequam flumina glaciem secum ferant, ut sit g^. -antequam Hordeum seri possit; ut accedat ad 19?. an- tequàm. Betula frondescere incipiat e. s. p. Ince quo- que sequitur, inlocis, ubi temperatura media veris . vel gestatis gradum 12 nunquam. attingit, nullam Be- tulam neque frondescere neque crescere posse, si etiain hiems satis temperata sit, uti id observatur tum ad Promontorium septentrionale tum in Monte S. Gott- hardi. Alisx autem plante longam magis, quam cali- dam sestatem sibi exposcunt: ubi temperatura cesti- valis media per tres menses gradum 8?.5 haud attingit, ibi hordeum haud ad maturitatem pervenire potest. Hoc quidem jamdudum infra Enontekis contingit; sed mihilominus tamen arbores varic «estate brevi et calida hujus regionis contentze sunt: Betulee enim et Salices alpes versus longe altius lete propagentur. Arbores coniferz fere s&eque ac Hordeum sstatem lon- £iorem quamquam tenmperatiorem, requirunt, itaque louge altius adscendunt in alpibus helveticis quam Be- tula:etc. Ex observationibus thermometricis allatis constat, sestatem ifi alpibus helveticis, etiamsi tempe- ratior sit, ferelongiorem esse, quam in alpibus lap- ponicis;, et pro certo scimus, temperaturam mediam -omnium mensium per totum annui eo magis aequa- bilem esse in montibus Andium America meridiona- - lis, et igitur omnes arbores, calidiorem quam longio- rem sestatem requirentes, ibi crescere desinunt duplo longius infra limitem nivalem, quam apud nos; sed Hordeunm aliaque Cerealia teniperie inoderata g vel 8 graduum contenta, si ea modo longior sit, duplo altius versus limitem mivalem ibi adscendunt quam omnes arbores. Ex his observationibus intelligi cre- diderim, quantopere vegetatio se accomodet ad varias modificationes teimmperiej, easque variis regionibus pro- EL LIV INTRODUCTIO. prias; ita ut experimentis de varia progressione plan- tarum in variis terris facilius ad subtilissimas miodifica- tiones climatum cognoscendas ducamur, quam ulla alia methodo. Illud vero ubique obtinere videtur, herbas prove- nire in temperie zstivali minori quam arbores, et de- fectum caloris sufficientis zestivalis sola: esse causam, cur arbores haud zeque adscendant in alpibus, idque sine respectu ventorum veheineniiorum, frigoris hye- malis etc. Hujus rei indicium przbere videtur Betula, cuni in radicibus alpium vegetare desinit. Incolce ipsi regionis inferalpinze observant, eam cstatem esse bo- nam, cum DBetularum gemmxo folia quinque protru- dunt; frigida enim zestate tria tantum folia edunt. Ad alpium autem latera,. ubi crescere desinit, nunquam plura quan tria folia producere potest, unde ramuli ejus valde nodosi; altius vero ne unum quidem edere potest ideoque nec ulterius progredi; hoc autem Reri ob defectum caloris sufhcientis et neutiquani propter frigus quoddam destruens hyemale, haud dubium mihi esse videtur. JZerula nana tantum tiia folia e singula gemma plerumque edit, et haec folia, utpote parva, spatio trium vel quatuor hebdomadum períici- untur, modo teniperatura satis calida sit, ideoque in nostris alpibus altius adscendere potest quam llus alius fruticulus; sed in Helvetia ne alpes quidem salu- tat, quia calor zstatis non sufficit. Tali ratione optime explicari credimus vegetatio- nis progressus versus alpes. Quod autem alis plante in diversis terris alios terminos observant, et quod ordi- nem inter se diversum servant ex. gr. in alpibus lappo- nicis ac in helveticis e. s. p. id effici videmus varia tem- periei zstivalis modificatione. Eo utilius erit varia- rum plantarum terminos observare, utpote non tam vana curiositatis nutrimentum , quam principium ad climata varia optime cognoscenda, ad usum generis. humani. Vegetationis limites varii nusquam in Lap- ponia certius observantur, quani in lateresvecico et qui» dem praecipue in ea regione, ubi terra lentius elevatur versus alpes, uti in. Lapponia tornensi precipue in pa- roccia Enontekis. Credat forsan aliquis, varias plan- tarum progressiones mel'us observari in latere norve- gico alpium, ubi latera praruptiora, et ubi uno die Toca ealidiora cuin frigidissimis comparari possunt; 1goo ^ |. 19.4 Aira atropurpurea, Tanunculus lapponicus. Pedicularis Sceptrum carol, Menyantbes trifolia. Comarum palustre. Betula alba orgyalis. Melompyrum. pratense, Placa. frigida. (ad pag. 1v) Azslea procumbens. Juncus spicatus, Aspillium. Lonchitis, Carex caffitata. Arundo lapponica. Euphirasia olficinalis. Aconitum Lycoctonum. 'Sonchus alpinus. Onoclea Struthiopteris. Sorbus. Aucuparia, Erica vulgaris Epilobium angustifolium. Spira's Ulmatia, Prunus Padus. Alnus incana. Festuca. rubra. Juncus parviflorus, fiduse Arbutus alpina. Menziesia caerulea. Lycopodium alpinum; "rrrAqEsqns ord2yr Populus tremula. Linnia borealis, Tubus idiens; Epilobium montanum. Tormentilla erecta. Veronica. serpyllitolia, Ledum palustre. Pinus sylvestris. Rosa majalis 4. Sonchus alpinus. Angelica Archangelica. Ranunculus lapponicus. Salix lanata. Phaca frigida in Septenzr. otrSow sopreaqís "u0112dmns Boo Convallarla Bifolia. Carex. Levcoglocbin Amndo phra, Salix pentandra. Carex globularis, Pinus Abies. Scheuchzeria palustris, nites. Aira atropurpnrea. Viola biflora. Tus gida. Talictcum. alpinum. »go fr Subularia aquatica. Prunella vulgaris. Chrysanthemum inodorumz Trifolium repens. Plantago major. Pedicularis lapponica. Tslictruni flavum. Salix: myrtilloides. Nymphaea lutea. Convallaria. anajalis. Salix glauca. Dartsia alpina, "me Regi b! u Nympha alba. Jrifolium pratense. Vicia. Gracca. Salix versifolia Lysimachia thyrsillora, Alisma Plantago. Scirpus palustris. Crepis tectomm. Gentiana. Axmarella. Fragaria esca. Chrysánthemum — Levcari- tliemum. Scutellaria galericulata. Arundo-lopponi TTofjeldia boreal Serratula alpina. Astragalus álpinus in ripis fluminum. x myrtilloídea, Lychnis alpina im ripis fluminum. 5 Daphne Merereum. Carduus palustris: Lysinischia. vulgaris. Schenus albus, tubus arcticus Paccifer. Orchis bifolia. Calla palustris. Veronica olficinalis, Festuca. elatior. Carex. stellulata, Myrica Gale. Epilobium alpinum jn fon- tibus frigidis. ——— Tempe- Vira verrn. Terminus s meri ior pluntarum lium, Terminus inferior plantarum. septenirionalium. Tegiones. AVitndo | Tempera- supra mare. tura Yerric. Terminus «uperigr. plantarum, (ad pag. tiv) Terminus inferior plantarum. Limes nivalis. 5500 ped. par. o*.0 Lichen lanatus. 2. Gyromium proboscidenm, Gyromium cylindricum. P'olytrichum septentrionale, Ranunculus glicialis, eei Jungermannia concinnata, Andraea: alpina. Weissia cirrata. lolytrichum juniperinum. Saxifraga oppositifolia; Silene acauli Peltidea crocea. Wanuncnlus nivalis, Saxifraga nivalis, Diapensia lapponica. —Má— — nos »opuraqu "odiy Rheum digynnm, Tarninculus. pygmzus. Salix herbacea. Dryas octopetala, Empetrum nigrum. avium alpinum. Aira spicata. ec alpina, Stellaria. cerastoides, Erigeron. unillorum. Alsine biflora. Peiliculris hirsuta. Andromeda. tetragana. Andromeila hypnoidos. HhoJolendron lapponicom. Polypodium hyperboreum. Campanula unillora. Draba alpina. Gentiona glacialis, Betula nana procumbens. Veronica alpina. Gentiana nivalis. Alsine stric's. Pedicularis lapponica. Ophrys alpina. Potentilla nivea, Rhodiola Rosea. Lychnis alpina. Saxifraga aizoides. Lychnis apetala. Astragalus alpinus, leontinus Ranunculus glacialis. Peüicularis hirsuta. flymmea, Draba alpina. Ranunculus nivalis. Saxifraga nivalis. Juncüs arctlcus. ————— 19.0 Carex rupestris AIL. Draba muricella; Anthoxanthum odoratum. Scirpus Bellardi. Carex. microglochin. Carex. ustulata. Bartsia alpina. Aira flexuosa. Betula nana erecta. Menziesia carrulea. Arbutus alpina. Rubus Cbamiemorus, enropza, Geum: rivale. Epilobium alpinum. alix lanata. Solidsgo Virgaurea. Trollius europzus, Lycopodinnt alpinum, Epilobium palustre. Salix hastatà. Cornus svecica. Lychnis dioica rubra. Carduns heterophyllus, Tussilago frigida. Sulix arbuscula, 'Salix glauca. —— n Tihododendron lapponic. Astragalus leontinus, Phaca montana. Campanula unillora. Dryas octopetala. Silene acaulis. Cerastium alpinum. Andronieda tetragona. Saxifraga. oppositifolia. Veronica alpina. Carex lagopina. Saxifraga aizoides, Gentiana nivalis. Draba muricella. Salix myrsinites. Andromeda hypnoides. Juncus-arcuatus, Carex. microglochin, Pteris crispa. Salix herbace: Thhodiola Ro: Diapensia lapponica. CrLiMA LaArPonurar. LV Sed haec ipsa latera 1nagis declivia efficiunt , ut plantze .adscendentes nusquani tam certos terminos inter se observent, sspe etiam lapidibus et terris delabentibus ad loca inferiora trahuntur; et de cstero hzc latera preruptiora magis vel minus calida evadunt pro situ velad meridiem vel ad septentrionem vergente. Omnia hzec evitantur in latere svecico, et itaque tabulam annexam. feci praecipue ad observationes ii: Lapponia tornensi factas. (hic Tabula conferenda ). Accedit ratio prorsus singularis, vegetationem in summis alpibus moderans, eaque in nivis per zesta- tem aliquando remanentis vi destructiva in vegetatio- nem sasitaest. Per se patet, non omnes gestates in alpibus deque calidas esse et nivei zeque solventes; ubi veronix sub frigida;vel potius pluviosa quadam xstate insoluta permanet, vegetabilia omnia funditus destruuntur. Hoc quidem nobis percenspicuum fuit in alpibus Lu- lensibus anno 1807; frigida enim zestas anni 1806 ni- vem non solutam per totos campos alpium reliquit, et hos campos insequente zestate post solutam nivem vidimus adeo devastatos, ut nonnisi reliqui planta- rum destructarun superstites fuerint, tristi et fusco co- lore terram obducentes. Ipsi Lappones tristeni hancrent animadverterunt. Huic malo praecipue obnoxiz sunt omnes plante fruticuloss, uti Andromeda, Azalezx et.ipsum Empetrum; quse igitur haud crescere pos- sunt in locis, ubi nix quavis sestate haud adeo solvi- tur, ut terra quodammodo exsiccetur. Juncos et. varia quoque gramina cxspitosa hac occasione mi- rum in modum destructa vidimus, Nulle vero plan- te in his campis citius reveniunt quam Ztanunculus glacialis et niealis, Saxifraga niealis et stellaris et oppositifolia; et itaque propius ad limitem nivalem accedere possunt quani caeterze omnes. |. Si onmino ve- getabilia quaedam sunt, quae nive perennanti haud de- struuntur: pracipue ea sunt Lichenes et Polytricha; inprimis Pe/tideam croceam in locis nive devasteüs frequentem vidimus. Lichenes umbilicati et nonnulli imbricati ex. gr. £L. s£ygius, certo vivi persistunt jn lapidibus haud quavis «sstate nive denuda:is; et sic ultimam certe. vegetationem in.terra ultimà constituunt! : iv INTRODUCTIO. » Nive hac perennanti magis devastantur alpes nor- vegica , prope mare septentrionale sitze, quam alpes svecica. Prope mare seniper aestatem magis pluvio- sam esse reperimus; et illud ibi terrarum neminem fugit, pluvias semper magnam partem nivis insolutam et revera conglacia'ani relinquere. Et hzecipsa nix, plu- viis solito diuturnioribus conglaciata, alpes adinodum devastat, Serena sstas in Nordlandia et Finmarkia semper bona habetur; calore enim solis nix melius sol- vitur, quam pluviis omnibus calidis. Ob zestatem plu- viosam alpes Norvegice seniper glacies majores gi- gnunt quaii sveciez ; sed in alpibus Sibiricis, estate se- renissima gaudentibus, nullé unquam oriuntur gla- cies *). Hanc quoque ob causam plantas nivales uti Saxifragas, lHanunculos etc. multo frequentiores repe- rimus in alpibus maritimis; e contrario plant fruti- - culose uti Androimiede multo frequentiores in sve- cicis sunt. J à Ex his satis patet, vegetationis progressionem in variis Lapponiie quodammiodo diversam esse. In pare tibus sylvaticis Lapponiarum, cum septentrionalium tum imeridionalium, planta exacte eundem servant or- dinem inter se. lta Ca//a palustris vix ultra Tafvel- sjón in Lapponia umernsi progreditur, uti vix ultra Tor- neam superioremi in tornensi regione; Zrifolium pratense crescere desinit ad Faltràsk uti ad Kengis; et sicin cxteris. Verum prope alpes, in Lapponiis meri- dionalibus, adsunt convalles alpine profundiores,. pracipue ad Gillesnólé et Quickjock, quae quodam- modo diversam progressionem plantarum admittunt, et non tantum Abietem longius alunt, verum etiam plantas non paucas inferalpinas quasi e latere norve- gico profectas gignunt. — in latere norvegico alpium observant arbores quidem et frutices majores eundem ordinem ac in latere svecico, sed herbs variz majo- rem minoreinve regionem occupant. Plante succu- lentz utpote Saxifraga, Silene acaulis etc. ibi me- lius crescunt et latiorem regionem occupant, przcipue xunagis descendunt versus littora maris; e contrario fru» ticuli varii duriores, uti Andromeda, ibi angustioribus limitibus circumscribuntur, quam in latere svecico, *) Pallas it, sibir,. 3. p. 448. CrirMwA LAPPONIAE. LVII et plerumque in summis tantum cacuminibus habi- tare coguntur. Quamquam supra in conspectu generali planta- rum. arcticarum annotavimus, qua plante, utpote mere islandicz vel scotics, in latere norvegico Lappo- nis detineantur, etquz, utpote Sibirice, in Lappo- niis svecicis melius crescant; tamen magis specialia quaedam adjicere juvat. 1n solo norvegico latere crc- scunt: Zypericum perforatum, Pteris aquilina, 4dhymus Serpyllum, Convallaria gerticillatay Came panula latifolia, INarthecium ossifragum, Blech- num Spicant, Fumaria bulbosa, Feratrum album, Sedum villosum, flanunculus Ficaria, Scrophula- ria nodosa, Aotus corniculata, 24nemone nemo- rosa (alias tantum ad Tárnam visa), Potentilla Znse- rina. Alim plantz? norvegicze iransiisse videntur in convalles alpinas Lapponiz Umensis et Lulensis: uti Carex alpina et pariim quoque atrota, Saxifraga Cotyledon ,. Sedum annuum. Quamquam in utro- que latere crescant, tamen frequeniius in norvegico oc- currunt: Óalzx myrsinites et glauca et herbacea, Sorbus zducuparia, EKricz eulgaris etc. — E con- .trario Lapponise maxime orientales uti Kemensis et Tornensis plantas nonnullas alunt adeo sibiricas, ut etiam in Lapponiis,svecicis 1neridionalibus desideren- tur; quales sunt aca frigida, Andromeda caly- culata, Polemonium ccruleum, Sonchus sibiricus, F'eronica longifolia. &)uomodocunque itaque vege- tationem Lapponiee consideramus, semper aliquid pe- culiare invenimus, sive ab orientali latere sibirico seu ab occidentali maritiino latere profectiim. Numerum plantarum in-variis regionibus compu- tantes, reperimus, nullam regionem gaudere vegeta- tione magis propria et singulari, quahu regionem alpi- nam nivalem, tamen plantas perfectiores vix ultra 95 producit. Regio subalpina jam tristior est, neque memorabile quid offert praeter fruticulos paucos; plan- tas autem circiter I25 perfectiores habet. . Quamquam . regio sylvatica Botanico suecico fere nihil novi exhi- bet, tamen omnium regionum ditissima est, utpote: ultra 513 plantis perfectioribus gaudens. Ex his pa- tet, quantum planta sylvatice caeterae numero et quanütate superent. - ; LVIII INTRODUCTIO. Postquam ita consideravimus, quomodo plante in terra frigidissima proveniant, indagare quoque lu- bet, cujusnam indolis et ordinis naturalis sint plan- tz frigoris patientissiniz. j De indole PlYinta/ubi Lapponicarum. Si numerum et quantitatem plantarum lappo- nicarum e singulo ordine naturali perpendimus, se- quentem fere seriem ordinum accipimus. | A lge lichenosc sive Lichenes Linn. omnium vege- tabilium lapponicorumlonge numerosissimze sunt, utpote quarum ultra 207 species inveniantur. Forsan etiam majorein molem vegetabilium lap- pohicorum constituunt; sic enini copiosissime tum in sylvis ac locis subalpinis crescunt £oeo- mycides fruticulosi, precipue rangiferinus, ut terram quasi lana densa tectam crederes. . In saxis etian; inulti Lichence imbricaii occurrunt, una cum Gyromiis variis, qni in alpibus usque ultra limitem nivalem propagantur. 1n terra quo- que alpina copiose proveniunt varii Lichenes cor- niculati v. gr. L.(aculeatus, ochrolevchus, di- eerzens. Quamquam itaque Lapponia re vera li- chenum patria sit, et Lichenes ultimam vegetatio- nem in ultima terra constituant; tamen pleraeque species arbores, in Svecia vulgatissimz , ibi desi- derantur, inter quas inprimis multi lichenes lon- gifolii (Physcize). Multi quoque, przcipue crus- taceo -imbricati et subfoliacei, ad littora tantum maris septentrionalis occurrunt ex. gr. L. zuro- TLm, Cconspersus, parietinus , ciliaris. IMusci frondosi una cum Hepaticie vix minorem specierum numerum efficiunt, quippe qui ultra. 198 species complectantur; sed lenge minorem molem vegetationis lapponice constituunt quam Lichenes, et dispersim magis crescunt in Lappo- nia quam in Svecia nostra. Musci hypnoidei par- cius occurrunt in sylvis et nunquam totam terram -tam dense tegunt, quam apud nos; inalpibus infe- rioribus tantum occurrunt ZZypnumruzosurm L. et Jdrichostomum lanuginosum. Omnium musco- rumnulli in Lapponia tam frequenter propagantur ac Polytricha, quoruminprimis P. sepzentrzonaleet PraxTAE LaAPPONICAE. LIX Juniperinum usque ultra limitem nivalem 'occurrunt, et foliis suis rigidis confirmant, quam necessaria sit substantia compactior ad frigus sus- tinendum. De cztero in alpibus inferioribus cres- cunt Jdortula tortuosa, Mnium crudum 5, ^ Didymodon capillaceum, Dicranum virens etc. In alpibus altioribus adhuc occurrunt Dzcranum latifolium et purpureum et falcatum , |Énca- lypta alpina et in summis locis 7Zeissia cirrata. Musci nivales precipue sunt Cozostomum bo- reale, Mnzum turzidum , Splachnum reticula- tum, Andrea alpina, Jungermannia concin- nata et | diede quoque J. julacea. De csteró vix ulla Jungermannia in summis alpibus, nisi J. emarginata in rivulis et J. trichopAylla in lo- cis occultis invenitur. (n locis subalpinis deni- que reperimus J. sezformem et saxicolam chrad.; sed in sylvis parciores sunt Jungerman- niz quam ulli alii musci, quasi earum structura laxior climati haud apta sit. Musci insigniores, uti plerzeque Wezsszce, Splachna, Cinclidium etc. in locis paludosis subsylvaticis detinentur, Quz in terra nuda argillosa apud nos crescere solent Gymnostoma, Phasca, Tortulc etc. in Lappo- nia omnino desiderantur. Igitur muscis non admodum favet Lapponia inpriniis non alpina. Calamariarum 56 species sunt, quarum plerz- que Carices et nonnulla Ériophora magnam sane partem vegetationis lapponica constituunt. Omnia loca paludosa et uliginosa foliis suis te- gunt et ripas quoque fluminum occupant, ubi vix ulla. gramina aquatica in Lapponia proveniunt. E contrario locis collinis fere nulle crescunt Ca- | rices in Lapponia nisi per alpes, ubi C. /azopina, rupestris All., canescens g. et alpina $w. versus limitem nivalem longe propagantur. Graminum 46 species, ex quibus tamen pleraeque parcius occurrunt, ita ut tantum Airie nonnullz, uti Zfra cespitosa in humidis, et /Zexuosa in locis siccis, gregem graminum pratensium con- .stituant. In ericetis Z4rundo lapponica perquam vulgaris est; in p3ludosis Zfrundo stricta abun- dat, et in umbrosis zéruado Calamagrostis. In LX INTRODUCTIO. locis sterilibus apricis tum regionis sylvaticze tum alping ubique crescit Festuca ovina. Alpes de cetero inhabitant nonnulle Aire et Agrcstis una alterave cum Poa alpina. "Vix vero ullze sunt in Lapponia Festuce majores, Bromi, Po: majores aquatica etc. hs Caryophyllearum 99species, ezequecomplures Z5z- nacec , magnam partem vegetationis alpinze effi- ciunt et Botanicis raagnam nmiessem prebent, De cetero haud ita conspicua sunt. In sylvaticis re- gionibusvix ulli Dianthi vel Lychnides occurrunt. Bicornium 920 species multo insigniores sunt et in sylvis et in alpibus. J'aecinia et zvArbutus in syl- vis parcius occurrunt quani in Svecia, utpote quae nonnisi in lucis lzetioribus et ad prata sylvatica ter- ram lapponicam tegant, et baccas parcius profe« rant; ultra partem sylvaticam superiorem baccas rarius inaturant /Mertilius et Fitis idea. Jam circa Sorsele JMyrrzli vix nisi ad pagum Ornàs maturescunt. | 4ndromede, .;zalea ev. Dia- penzia alpes admodum ornant et illis faciem re vera lapponicam przbent. A mentacearum 98 species in subalpinis et alpibus inferioribus lenge maximam partem vegetationis .consütuunt, et magis conferunt ad summum septentrionem habitabilem reddendum, quam fere omnes alie plante. Betula aíba longe altius versus alpes propagatur quam relique arbores; et Salices plures praecipue S. glauca in alpibus fruticeta orgyalia formant, in quibus tentoria sua tendunt Lappones, quarum ligno utuntur et qua- rum foliis rangiferos alunt. — Salix lanata quo- que materiam saccharinam, certe ultimam, pro- fert, nmyriades apium alpinarum alentem. — Ma- jori itaque scopo inserviunt in hac terra quam in ulla alia. Minute ille species 5$. Lerbacea et re- ticulata vi destructivae nivis melius resistunt, et ideo altius versus limitem nivalem propagantur, quam alix plante fruticulosz. Composite capitatcein Lapponia paucissimz, et vix 5species exhibent, quarum una Serratulain alpibus crescit. Cardui in sIvis admodum rari, omnesque fere inermes sunt. De cstero quoque plantze vel frutices aculeati in Lapponia non crescunt, ita ut nulla vegetatio in toto orbe innocentior sit, quam PLANTAE LAPPONICAFE. LXI Lapponica. Spinas horrendas producunt Africae plante, calore quasi indurat&e; sed frigus omnem vegetationem miitiorem reddit. Semiflosculosarum '4 species insignem occupant locum inter vegetabilia lapponica, utpote quze ad- modum herbosz et succoss sint. | Sozcho alpi- no, in lucis subalpinis et Salicetis alpium. copiosis- simo, homines etiam vescuntur; et LLeontodom Jaraxacum admodun: vulgare est. JDiscoidearum 90 species Botanicis magis placent quam incolis; sunt enim plerzeque GzapAalia et Krigera, parum insignia in alpibus quaerenda. Nec Achilleani magni faciuntincolae amaras plan- | tas parui curantes. - Junci, eorumque affines, 292 species efficiunt, quarum multe alpibus familiares et Botanicis pergratz sunt, alteque ad nivem perennem propagantur ex. gr. J. arcuatus et biglumzs. . Respectu ad mo- lem ct utilitatem non inagni momenti sunt. Senticosarum 17 species longe insigniorem et utilio- rem partem vegetationis lapponice tum in sylvis tum in alpibus constituunt. — Memorabilis ille Cham«cemorus (excepto Empetro) baccas ultimas in alpibus offert, easque tam prwstantes et copio- 8383, ut etiam aliarum terrarum incola iis delecta- rentur. Jiuóbus arcticus vero in Lapponia baccas vix profert. De cetero Z/chemille , Potentilic, JDryas, Sibbaldia etc. valde insignes herbs al- pium sunt, | ultisiliquarum. 90 species, quarum Ranunculi in alpibus complures occurrunt, et peregrinantium oculos magis oblectant, quam incolis utiles sunt. Hi, una cum Succülentis, vegetationem illam niva- lem constituunt, eamque ob causam valde memo- rabiles sunt. | ' Succulentarum 17 species, e quibus Saxzfraga 185 in alpibus alteram partem vegetationis nivalis effi- ciunt.. Nullaà enim planta in locis, a nive inter- dum perennanti devastatis, citius succrescunt, et igitur altius. ad limitem nivalem propagantur. fhodioía quoque radice sua odora, stiptica et. crassa, cseteris plantis alpinis fere omnibus prz- stat. In sylvis vero vix ullaeSaxifragas et Seda oc- .currun:. , | 1XNM INTRODUCTIO. Siliguosarum 21 species minoris plerumque mo- menti sunt, prater Cochlearias in maritimis ex- cellentes, JJrabas alpinas Botanicis pergratas, itemque Cardaminem unam et Cbheiranthum Lap- ponia proprium. : Personatarum , 19 species, quarum Pediculares maximum ornamentum Lapponie in summis eriam alpibus sunt. Veronice quoque haud sper- nondze sunt, nec Bartsia. Papilionacearum 10 species plereque in parte syl- vatica inferiore crescere desinunt, nec ibi in pra- tis satis vulgares sunt. ' Alpes inhabitant tantuin Astragali duo et Phaca una alterave. | Orchideárum x4 species in Lapponia sparsim modo crescunt et exiguam tantum partem totius vegeta- tionis constituunt. Ex iis tamen alpes salutant Ophrys alpina, Orchis albida et conopsea et eiridis. Filicibus afBines Terradidym«e 14'species exhibent, quarum 6 in alpibus copiosius proveniunt, et reli- qua fere omnes ex. gr. Equiseta,in sylvis vulgares. sunt, ita ut partem haud spernendam vegetatio- nis lapponice constituant. Filicum 19 species in radicibus alpium juxta mare occidentale plerumque crescunt , ubi etiam mag- nani molem vegetationis constituunt et in Oeco- nomia incolarum haud spernuntur. In alpibus quoque 6 species occurrunt locis occultioribus et dispersis. Sed in sylvis Lapponic svecicze paucce et disperse admodum crescunt filices. Holoracearum i9 species sunt, quarum pleraque parciuscrescunt; tamen ARumex Acetosa et 4A4ce- tosella nec non Polygonum vieiparum per totani Lapponiam copiose inveniuntur et quidem usque ad superiores alpes, ubi iis se adjungit ZJi£eur disynum. lgitur minime spernendze sunt, et prop- ter acidum suum ferculis Lapponicis primariis an- numerantur. Campanacearum 11 species in Lapponia parcius crescunt, prater solam Campanulam rotundifo- liam et Parnassiam vülgatius crescentes. Alpino tantum sunt una alterave Campanula et Viola una. ARoracearum Q9 species, quarum Trientalis omnes sylvas fertiliores aduiodum ornat, et Gentians nonnullz alpium decus sunt. PnAxNTAE LAPPONICAE. LXI Corydales, quarum 7 species sunt, parcius occui- runt, et una alterave Pingvicula in alpibus crescit. Umbellatarum 9 species, quarum tantum quatuor in regione sylvatica copiosius occurrunt, et una Angelica in subalpinis et salicetis alpium copiose crescens, lapponibus pergrata est. —Planto alice calidee vel oleo volatili przeditee in Lapponia ion occurrunt. Calycanthemarum 6 species sunt, e quibus Épzlo- bium angustifolium sane summum ornamentum Lapponisa est. In alpibus species una alterave Epilobii occurrit, Coniferarum 5 tantum species sunt, sed ,Pini due longe maximam molem sylvarum Lapponize con- stituunt, quamquam in alpes haud adscendant, uti pineta alpium Europae magis australis. Sola Juniperus in alpibus passim occurrit ,. sed sparsim et adeo occulte crescit, ut liniitem nullum ex- hibea:t. "Asperifoliarum 6 species sunt, quarum sola Myo- sotis. scorpioides vulgaris est tum in :ylvis tum * inalpibus. ] Fungorum 94 species in sylvis tantum habitant, ita ut solummodo pauci fungilli epiphylli et unus al- terve Agaricus in alpibus legantur. Fungos scle- rocarpos in Lapponia satis diligenter quaesivi, ut eorum tantum pauci iue fugere potuerint; sed Fungi carnosi 1najores certe ininus indagati sunt quam alia vegetabilia. Tamen non dubito, quin fungi in tota Lapponia multo rarius quam in Sve- - cia totaque Europa inveniantur. : "Aigarum aquaticarum 55 species in mari fere omnes habitant, ubi partem valde considerabilen et memorabilem vegetationis hyperborez consti- tuunt. "Tanta enim est inoles Fuci digitat, sac- charini etc. ut plantarum. terrestrium omnium "molem fere cequiparent. Materiam nutrientem bonani babent £. esculentus, palmatus etc., quo respectu nonnisi lBichenibus vincuntur. Sunt igi- tur post Licbenes oinnino przstantissima vegeta- bilia frigidissimi septentiionis. — Ultra Pormon- torium septentrionale plerique propagantur,. et secundum observationes in itinere l'hippiano in- stitutas, muulü adhuc occurrere vidéntur, ubi LX1V JA INTRODUCTIO. aqua marina ne zstate quidem s gradum superat. — In aquis dulcibus tantum Confervz 9 pages occurrunt. Jnundatarum 7 species parcius in parte sylvatica crescunt; itaque omnino confirmaviinus, qu& Lin- néus scripsit de paucitate plantarum aquaticarum in Lapponia. Aquz hujus terrc ininores, uti ri-- vuli, hieme longa omnino exsiccantur, et itaque plantis aquaticis minus favent. Plantas perfectio- res ex. gr. A'anunculum lapponicuriet Geum ri- vale radicibus suis crescere vidi in fontibus, quo- rum temperatura 19.8 vel 1?.0 erat; sed in aqua tam frigida Confervas vel alias plantas aquaticas, | , omnino submersas, detegere non potui. Pomacearum * species, baccis parvis instructze, vel saepius steriles, vix nisi in sylvis proveniunt. Aggregate stricte sic dictze in Lapponia desideran- tur, sed iis affinia genera Statice, Valeriana, Cir- cea, Linn&a et Plantago uuam modo epcciem in sylvatica regione proferunt, Stellate exhibent 5 species Galii generis, easque omnes sylvaticas. Preciarum 5 species, quarum Menyanthes Lappo- niz valde familiaris est. Gruinalium 4 species in sylvis vulgares sunt. Sarmentacec pauce scil Convallariz 5, et Paridis 1 species in locis sylvarum occultis crescunt et fri- goris impatientes sunt. Spathacearum una alterave species; fere littora- les sunt. Hydrocharides Juss. 2 species scil. Nymphze, do sylvarum admodum ornant. .. Piperitee duz Lapponiam vix intrant; Calla enim in limite Lapponis desinit crescere, et Zostera in mari infimo latet. i Ferticillatee, quarum 6 species sunt, in sylvis ra- rius occurrunt et terre lapponicz fere alienze sunt. JDumosa una tantum species rarissima est. Feprecularum quoque sola Daphne Mezereum in &ylvis infimis rara. Scabride 9 Urticas exhibent plerumque ruderales. Postremi jam enumerati ordines in Lapponia certe pauperrimi sunt. Desiderantur autem omnino se- quentes ordines maturales Linnéani: Palma, Scita- mines, * [ PrawTAE LaPPONICAE. LXY minec, Ensate, Coronarie, Hesperidez, Trihilatze, Putaminexw, Rhoadex, Lurida, Contortze, Lomen- tace:?, Cucurbitaceee, Columnifere, 'lricocce, Se- piari:& et Coadunatw. Ex his ordinibus fere unaqua- que vi medica excellit vel materiis stimulantibus gaudet. | S | Qua, in Lapponia occurrunt plante innocentissi- mz sunt, et nonnisi tales materias continent, quz ad vitam animalem sustinendam pernecessariz sunt. Li- chenes multi , precipue umbilicati ( Gyromia), et Fuci complures pleni sunt a;ylo mucilaginoso maxime nutriente, eoque copiosiore quam in ulla terra meridio- nali. Hoc amylum nucleum vegetationis in ultima terra constituit. Amyli farinacei minorem copiani prebent gramina, Polygoni radices et Rhumicnum $e- mina. Mucilaginosa materia parcius occurrit, nisi in Fucis marinis. — Z4cida vegetabilia in Lapponia paucissima sunt. |. Éitracizeum tinctorium continent Lichenes nonnulli, Alni cortex etc. . Stypside s. ma- teria styptica satis copiosa gaudent Senticose plerzque et Rhodiola. Nulla fere in Lapponia rarior est materia vegetabilis quam o/eum volatile ; nulle enim ibi Ver- ticiliatze fragrantes et nulla semina calida Umbellata- rumetc.inveniuntur. Sola Archangelica radice sua ca- lido -amara omnium vices explet. $vaveolentes tamen | píanice non desiderantur in alpibus, ubi crescunt As- tragalus alpinus, BRhodiola, Orchis albida, Serratula alpina; in sylvis nulla magis odorans planta occurrit quam Linnza. —Zesinosec sunt Pini species; ut etiain "d ndromeda tetragona, sub cujus foliis latet succus . resinosus insignis. RA4ododendri lapponzci folia acri quodam tali gaudent, quale in Rhododendro chrysan- tho repertum est, et igitur vim medicam forsan ha- bent. | Nulla planta Lapponica succo lactescente ve- nenoso scatet; nec acre quoddam venenosum occur- rit, nisi in /eratro albo, ad ultima littora maris crescente, et in Z)apAne JMezereo per sylvas infimias rarissima. —— Plante frigoris patientissimae ex. gr. ZD/apensia lapponica, constant cellulosá utriculari minntissimá grumosaà, et per hos utriculos tenuissimos penetrant tantum vascula lignosa subtilissima, nullis ductibus spiralibus intermixta. Folia, ob organorum subtilita- tein insignem conipactiora, maximum frigus sustinere LXvi INTRODUCTIO. posse, vel in Pinetis nostris observari potest. Plan- tz spongiosiores et organis majoribus constructe, per Lepponian locis occultis tantum occurrunt, vel etiam in aqua nivali, ubi brevi admodum tempore vegetant. Multz tamen plante nivales, quamquam satis carnosa, minutissimis organis factz sunt ex. gr. Saxifraga op- positifolia. Nulla vero plantz in toto regno vegeta- bii compactiorem et minutiorem fabricam nabent ac Lichenes; itaque summum frigus sustinent, in tem-- peratura fere nivali vegetant et ultimam terram nive vix denudatam occupant. Eorum autem vegetatio long- ava et tarda, ad materias maxime nutrientes produ-: cendas aptissima est, qua materise per omnia eorum organa seque distributa sunt. Sic Lichenes umbilicati ex. gr. Gyromium cylindricum, proboscideum, hy- perboreum, aliique Lichenes foliacei v. gr. Lchen zslan- dicus, exemplo certe inter plantas perfectioresinaudito, toti quasi amylo mnucilaginoso quam maxime nutriente conflati sunt. Ipsa igitur subtilitas organorum, sim- plicitas totius vegetabilis et ipsa tarditas vegetationis conferunt, ad materiam nobilissimam et animalibus maxime necessariam producendam in ipso termino ve- getationis; et sic natura, consiliis ferax, vegetationem totam in nucleum redegit in ultima terra! LL mm VÀ pod Lon / eo /"«g 949 14 od T. A lg A^; | gr numi —-wung —— wg — 1m umi —umur—umr—mi—um—mm— | | | | eiue cop y P x aps, ze Y png eng 7 | La o C iN 2 La Je 2E L £ Ov e eal MAPPA I, APPONIA, d rin aho Port uem CONSTRUCTA M 1272) | Coffee n vorum [^ | | (GEORGIO WAHLENBERG LU] aep Ment Pro o dem: rte onere oz IH x LAM ————————————————— ————— 4i " /s A^ 4 "m dt Av e n*] , i ^ , z * . í j E Wr "s Zoo d; on. a paq.LXVf Tad C 1 7 Cenperene a COonopnfe uy mace ec. Ee Janum. Webruan fartiz edprétea lage cunx — Je p 36512 sp «9 — 8p haurit. veptemá. (htobr. — Mivemdr. ecemér ER NIC) duse OE eg S LI JE qm [2 | 4 " » FEL 3 (4 N » : 3 E 4 & 4| - FS, pm C LAU8USUICTS SE A20 N.À N.D &R I A, HEIPPIURIS. Gen. plant, ed. Schreb. n. 15. Gertn. de fructib, 2. p. 24. tab. 84. f. 7. 1j Hievvns veulearzs: folis octonis, linearibus - . acutiusculis. H. vulgaris zzz. seec. n. 9. lappon. n. 1.. 77 41- den. ed. spec. plant. 1. p. 96. Oed. dan. 1. 87. .Engl. bot. 11. t. 765. max. Zoega is- ; land. — Lightf. scot. p. 7o. — Michaux amer. 1. p. 1. Pallas zt. sibir. 5. p. 55. Ge- orgi flor. baikal. p. 195. | B. caule llaccido, foliis numerosioribus. Hab. per partem sylvaticam inferiorem passim in aquosis usque ad Muttania Lapp. Kemensis; ut -et in inferalpinis Nordlandias passim. B&. in Huvio Muonio Lapponiz Tornensis inferio- ris visa est cum aqua l[luitans. Planta 8. folis numerosioribus (plerumque ultra 12), angustioribus et tenuioribus omnino in- signis est, et habitum generis Hippuridis in ma- ximo gradu gerit. uter hanc: et H. maritima quasi intermedia est planta vulgaris; vixque du- .bito, quin ommes tres'adeo.in se invicem trans- eunt, ut vix nisi unam speciem constituant, aD iei em £ MONANDRHIA. ^C KLhIITTY RUgIGGdEE Gen. pl. ed. Schreb. n. 17. Gertn. de fruct. 1. p. 330. t. 68. f. 4. E 2. CALLITRICHE verza: foliis trinerviis superne ag- gregatis majoribus, seminum inargine ob. tusiusculo. : : C. aquatica Smith. brit. 1. p. 8. Z7Fillden. enum. horti berol. p. 8. U^ ; «. Foliis omnibus elongato - obovatis. C. verna Zinn. svec. n. 5. lappon. m. 9. «. w. Willden.spec.1. p. 98. Gmel. sib. 5. p. 15. n.4. Oed. dan. t. 199. Lightf. scot. p. 70. . Zoega island. — Landt faeroens. — Engl. bot. 11. t. 799. ^. intermedia: folis inferioribus linearibus emar- ginatis. C. verna Mickaux amer,1. p.29. C. intermedia Schkuhr Handb. t.1. F. e. Wil- den. spec. 1. p. 29. C. verna &. Lznn. svec. n. 5. lappon. n.9. &. 4. minima: foliis omnibus linearibus emarginatis. C. minima 7e/fm. Hor. germ. Hab, « in aqua stagnante, 8 in r'vulis lente flui- tantibus, et y supra limum humidum locis uli- ginosis, per totam Lapponiam sylvaticam et sub- sylvaticam passim. Ápud ommnes varietates folia trinervia sunt etiamsi latitudo foliorum diversa; substantia eorum crassiuscula vel carnosiuscula, opaca et pallescenti- viridis, ex cellulis grandiusculis facile discernendis composita. 5. CALLITBICHE aurumnalis: folis ommibus per caulem sparsis zqualibus uninerviis truncatis, seminum marginibus ;sembranaceis. | C. autumnalis Linz. svec. n. 4. | Georgii for. baikal. p. 195? Callitriche- fructibus quadrifariam dehiscentibus. Gmel. sib. 5.-p.15.*54. 5. t. 3. E.M Hab. infra littora lacuum et fluviorum ubi aqua quieta est per partem sylvaticam Lapponis meri- dionalis rarius. Mihi obvia tantum fuit ad Wuol- lerim in Ruvio ipso Lulensi. | i Habitus totius plante à praecedentis sat diversus. Substantia foliorum tenuior, exsucca, membrara- MONANDRHIA. DIAN (DRIA. 5 cea, diaphana, sed vivide viridis, ex cellulis ita díds: tilissimis constructa, ut vix discerni queant augen- tioribus vitris. Fructus major est quam in prace- dente; de cetero multum crebrius positus et omini respectu spectabilior. CLASSIS IL D LNXNESEIT.A. CIR G.A E A. Gen. planr. ed. Schreb. n. 31. Gertn. de fruct. 1. p. 114. '*ab. 24. F. 6, m CIRCAEA alpina «. minor: caule glaberrimo ad- scendente, foliis cordatis dentatis nitidis, calyce albido. C. alpina Zinn. ff. lapp. m. 5. Schrad. ffora germ.1.p.14. Zahlenum. plant. 1. LP 501- Michaux amer. 1. p. 17. Gmel. sib. 5. p.225. Fior. dan. 8. t. 1921. bona. Hab. in locis inferalpinis Nordlandiz rarius: a me. nonnisi prope Tromsóam et in Sórfolden districtus Saltensis parcissime visa. Bracteola minuta sub singulo pedicello differen- tiam haud spernendam suppeditat. "Engl. bot. 15. t. 1057. varietatem intermediam sistere mihi videtur utpate floribus nimium colora- tis, et herba hirsutiore discrepans. VERONICA. Gen. plant. ed. Schreb. n. 32. Gerrn. de fruct. 1. p. 257. tab, 54- £. 7s : . VERONICA /Jongifolia: folis ternis oppositisve lanceolatis basi subcordatis acuminatis duppli- cato - serratis cauleque pubescentibus. V. longifolia Linn. svec. n.9.. Gmel. sib. 5. p.218. Georgii for. oa p. 195. J7ilden.en. hort. berol. p. Schrad. comm. m. 11. tab. 2. V. caule erecto etc. Lio ien p. 5. n. 4. p —- ^ DIANDRIA. -V. maritima Gunnerus flor. n. 7h. Fl. dan. 8. t.574. /ZFillden. spec. 1. p. 55. ah. enum. I, p.59. | v Lysimachia spicata czeruled; in Misnia etc. urs. herb. XIV. n. 15. Lapponibus Finmarkie Soudnza-heina. Fenno- nibus Tornensibus /Merzesen - kuka. Hab. locis herbosis subhumidis praesertim juxta flu- vios per partem sylvaticam ei subsylvaticam Lap- ponie Kemensis et Tornensis frequenter; ut et versus fundum sinuum maris in Finmarkia et Nordlandia septentrionali passim. In locis subal- pinis usque ad Naimacka Lapp. ''ornensis et Kivi- koski Lapp. Kemensis rarius adscendit; sed in al- pinis ut et promentoriis Finmarkiz haud reperi- tur, nec in Lapp. meridionalibus visa. Qua in his locis crescit exacte 7^. longzfolie . Schzad. in Germania provenienti convenit, et satis. differre videtur a 7. maritima ad littora Tornensia crescente et in Lapponia adhuc non reperta. Sed quod ad characteres quibus a se invicem distinguan- tur multe adhuc obveniunt diíhicultates. | Ubi folia V. longifolice angustiora evadunt ssepe reperiuntur sine cordata basi; et in V. zarzLza Foha sspe tam: lata occurrunt ut ad basin ornnino cordata sunt. ^ ]deoque nonnisi levissimus character in basi folio- rum consistit, et ad summum tantum dici potest, quod folia in V. lozgifol;a xmagis in cordatam figu- ram prona sunt. Differunt magis habitu et fructifi- catione, quod quidem difhcile: describitur, sed in sequenti descriptione coinparativa exprimam. F.longifolia: caulis viridis, praecipue in varie- tate bifolia ad genicula non parum angulatus, magis pubescens, semper strictus. Folia satu- rate viridia obscura (nec glabrata), venis obso- letis; serraturis ut in Icone Schraderiana minus crebris, minus profundis etc, Spica feresemper unica, solitaria se$silis in apice caulis (nec fasci- culi adsunt foliosi in axiilis ), eaque stricta, lon- gissima et post florescentiam bracteis setiforimi- bus proniinentibus et laciniis calycinis nec non pistillis ex aggregatis floribus ita undique obval- lata, ut caudam felinam quodammodo refert, . Dractee calycislacinias multum superantes, Pe- . DIANDRIA. 5 dicelli florum erecti, stricti, rachidi fere ad- pressi. Calycis lacinice valdeinaquales, lineares vel potius eubulate, longs ita ut duo longiores capsulam fere superant. F.maritima: caulis purpurascens, semper ubi- que magis teres, saepe quod ad maximam lon- gitudinem glabriusculus vel pubescentia breviori tectus, satis altus quidem sed gracilior et magis flexuosus. ' Folia dilute vel pallide viridia, ma- gis glabrata, costa et venis prominentioribus; Sserraturis-profundis, crebris valde acuminatis et - sursum vel apicem folii spectantibus; apice multo longius acumirninata et producta. Ple- rumque ad apicem ramificatur caulis, et plures spicas usque ad 6 et 5 profert, etin axillis mul- tos habet fasciculos foliosos vel ramulos. Spico. magis pedunculat: vel supra foliosum caulem elevatze, sublaxz et flexuosae, breviores et flo- ribus sparsioribus et magis vagis composita. Pedunculi spicarum semper insigniter pubescem- tes. Bractesé calycibus breviores. Pedicelli flo- rum tenues, vagi, patentes. Calycis laciniae sub- zequales, lanceolat», capsula multo breviores. Cerollz: multo minores et tota spica Horens te- nuior. Capsula majuscula, semine. Canabis major, inilata. Sit itaque differentia specifica: JF. maritima: foliis ternis oppositisve lanceola- tis longe acuminatis profunde dupplicato - serra- tis cauleque subpubescentibus, calycibus subz- qualibus capsula brevioribus. ; 6. VERONICA serpyllifolia: racemo terminali sub- : spicato, -foliis ovatis crenatis, caule adscendente. V. serpyllifolia nn. seec. n. 16. lappon. n. 6. Gmel. sibir. 5. p. 923. | Oed. I1. dan. t. 4992. Engl. bot. 15. t. 1075. bona. Krock. siles. p. 15. t. 4. P. fruct,. Olavs. it. island. p.944. Michaux amer. 1. p. 4. Lightf. scot. p.75. Flor. Kamtschatk. in rct. Zool. p. 194. ( Landrtfaeroens.—Georgiiffor. baikal. p.195. Hab. locis humidis ad vias etc. per partem sylvati- cam Lapponiarum omnium rarius; nec altius ad- - scendit quam ad Idivuoma Lapponicz Enonteken- -. - 8is et Pelkola kemensis. In inferalpinis Nordlan- die passim provenit, q 6 . DIANDRIA. uc versus alpes crescit asperior est quam vul- garis, et ad V. humifusam Dicks. accedere videtur. Capsula insigniter didyma vel quasi ex orbiculis duobus circularibus composita ut in Biscutella; nec datur alia Veronica in qua tam brevis et lata est, ca- lycis laciniis vix longior. Inflorescentia subspicata, multiflora. Pedicelli fructus breviores quam bracteze. Folia superiora fere integerrima minora; infima bre- viter petiolata. 7. VERONICA sacatilis: corymbo terminali pauci- Boro, foliis caulinis oblongo - obovatis subserra- tis, pedunculis bracteas superantibus, capsulis oblongis integris calyce majoribus. | V. saxatilis Zn. suppl. p.05. Smith. brit. 1. p.17. Fahl enum. 1. p. 65. Willden. en. hort. ber. p. 20. V. fruticulosa Oed. /7. dan. t. 549. Zoega island. Krock. siles. 1. p. 26. | V. alpina frutescens; in alpibus Helveticis. Zur- seri herb. XIV. n. 26. 1 Hab. locis petrosis apricis in lateribus montium in- teralpinarum juxta mare Nordlandic passim; ubi eam legi af Sórfoldbotten et Torrfjord. Ut etiam in latere lapidoso alpis Kask-ajvo juxta Quickjock supra terminum Betulz rarius. : Figura Florz dan. nostrani plantam melius exhi- bet quam Engl. bot. 15. t. 1027., quia in hac surculi non-satig ccspitosi, caules nimium pilosi et crassi, ' folia justo latiora et grandius serrata, flores longe saturatius carulei. ; Radix e caudice descendente fibroso emittit sto- lones multos undique prorepentes, varie Hlexuosos et ramosos; quorum apices foliosi evadunt et undique procumbunt, perennant et prcditi sunt foliis par- vis Serpylli magnitudine et figura, multis, approxi-- matis , secundis vel sursum versis, perennibus, ob- longis, basi attenuatis, semper crassiusculis et sub- coriaceis, plerumque subtus unacuni caule rubicun- dis, integerrimis. Exsiccatione vix tenuiora eva- dunt folia quam duni recentia fuerunt, vixque un- quam nigrescunt. Caules annotini ex apicibus sur- culorum foliosorum surgunt suberecti leves; in qui- bus foliorum paria pauca remota: foliis majusculis, circiter triplo majoribus quam in surculis, oblongo- DIANDRIA. | , obovatis, medio reniote et obtuse serratis, glaberri- mis, onmibus loppositis. Flores pauci 5 circiter in apice caulis juxta se invicem nascuntur, quorum pedunculi longiusculi vel bractea sua duplo longio- res. Calyx quadripartitus fere usque ad basin, laci- niis obtusiusculis majusculis glabris. Corolla magna fere ut in V. Cham«edry, dilute cerulescens vel potius albescens: striis czrulescentibus ut in V. ser- pyllifolia. Capsula oblonga vel ovali- oblonga sub- ventricosa, apicem versus fere angustata , apice in- tegerrima (nec emarginata), sed in lacinias quatuor acutas dehiscente. Valvulz bina supra receptaculuin seminun: in medio connatz haüd sunt, et maturi- tate per nervum medium solvuntur in binas partes, unde capsula quoddaimntodo quadrivalvis evadit. Superficies capsulz tecta est pubescentia brevi incur- vata. Stylus persistens longus, capsula vix brevior, capillaris, curvatus. "Tota planta glaberrima ( capsu- lis exceptis) pallide viridis, exsiccatione neque ni- grescens neqüe czrulescens. Ex hisce patet, quod nllzalize nostrarum affinis sit, nisi quodani:modo V. :* pyllifoliae. .8. VERONICA a/pina: spica oblonga terminali, fo- liis ovatis subserratis, calycibus ciliatis, capsu- lis obovatis emarginatis. V. alpina Linn. svec. n.15. lappon. p.7. t.9. £.4. JW illden. en. hort. berol. p. 2o. Kroc&. si- les. 1. p.94. t.5. fructi£. Ócd. f. dan. t. 106. bona. Zahl enum. i1. p.64. Pallas st. si- bir. 3. p.55. Geeorgü flor. baikal. p. 195. Landt faeroens. — .V. spicata O/avs. it. island. p. 451. 944. V. alpina caerulea bellidis folio non ita crasso. Burseri herb. XIV. n. 29. 50. Hab. locis graminosis fertilioribus succosis vel subir- - xigatis per latera et radices alpium aneridionalium svecicarum vulgatissime, usque in montem Pelie- kaisse Lapp. Pitensis et Vallivare Lappon. Luiensis descendens; in septentrionalibus parcius ut etin Norvegico latere alpium rarius. In Scotia quoque rarissinna est, Herba junior primum propullulans ita mollis et tenuis est ut Alsinem fere crederes, ciliis suis pellu- e $ DIANDHIA. cidis albis undique ornata, in exsiccando plerumque nigrescens. Sed xtate provectiore folia et caulis fima satis evadunt, simulque fere glabra.. Caules subsolitarii,. Folia caulis ovali- oblonga acutiuscula; superiora sensim minora alterna lanceo!ata acuta eva- dunt. Spica florens subrotunda mnultiflora, fructifera oblonga. Pedicelli bractea dimidio breviores. Ca- lyx quadrifidus, pilis longis articulatis ciliatus, et etiam in latere pilis et apiculis exasperatus. . Corolla saturate ccrulea initio parum violacea, parva laci- niis calycinis.vix longior. Capsula obovata et emar- ginata vel fere obcordata, calyce duplo fere longior, . superücie glaberrima nitida, stylo brevi rigidiusculo crassiusculo coronata. Dehiscit binis aperturis, nec valvularum partes a se invicem solvuntur:. itaque ommni respectu bivalvis dicenda. Color pedunculo- runi et superioris caulis etiam caerulescens, quz ca- rulescentia exsiccatione augetur; ut et folia praecipue superioriora sub exsiccatione nigrescunt. Pili totius plante sunt divergentes vel potius retrorsum versi. F. alpina Engl. bot. t. 4804. nostram plantam tam parum refert, ut dubium sit-an eandem spe- ciem sistit. 9. VERONICA officinalis: spicis lateralibus pedun- culatis, foliis obovatis serratis, caule procum- bente hirto. V. ofhicinalis Linz. seec. n. 12. laeppon. n. 5. Olavs. it. island. p. 451. 944. Mohr pee .151. Georgi flor. baikal. p.195. Landt j AS D OP. f. dan. Be Lightf. scot. p. 72. Michaux amer. 1. p. 5. Hab. in parte sylvatica infima Lapponiz meridiona- lis rarius vixque supra Tafvelsjó prope Lapponiam Umensem lecta; et in inferalpinis juxta fundum sinuum maris Nordlandic rarius, ex. gr. visa ad "'Torrfjord Foldensis. 10. VERONICA Cham«edrys: Linn. flor. seec. o. n.18. ZTor.lapp. n-8. Engl. bot. 9. t. 625. Hab. in Lapporia Umensi rarius: Linné; a me vero neque in Lapponia nec in Vesterbottnia lecta. 11. VERONICA scurellata: racemis lateralibus alter- nis: pedicellis divaricatis, foliis linearibus sub- integris. DIANDHIA. s f*ó V. scutellata Lzn. seec. n. 17. /app. n. 10. Guz- ner. norv. n. 658. Zoega island. | Oed, fT. dan. t. 909. Lightf. scot. p. 74. Michaux amer. Y. p. .. Georgii flor. baikal. p. 195. Hab. in Lapponi: ineridionalis ripis inundatis fiu- minum majorum parcius ex. gr. ad Gransele et Almycke - tjàrn prope Lycksele Lapponiz: Umen- sis; in uliginosis Nordlandiz passim: Gunmerus. Qui in his locis crescit admodum pusilla est, et semper supra limum serpit; nec itaque Lapponiae valde familiaris planta. | PIOQ9NOGOU OQ DOGESAL Gen. plant. ed. Schreb. n. 40. Gertn. de fruct. 2. p. 140. £ab. 111. £, 3. 19. PINGUICULA a/pina: nectario conico petalilaci- - niis breviore recurvo. «. labii inferioris lacinia media truncata integra, P. alpina Lznzn. seec. n. 26. lappon. n. 19. t. 19. £.5. .Gunn. flor. nore. n. 650. tab. 4. f. 4. Flor. dan. 5. t. 455.. Pallas it. sibir. 5. p.55. P. alpina £g. alba JaAf. enum. 1. p.195. p. bimaculata: labii inferioris lacinia media emar- ginata bimaculata. : P. alpestris Persooz. synops. 1. p. 18. P. flavescens F7órk. in Hoppe Jaschenb. 1800. p. 14.etp. 995. Wahlen. Plorul. gott. in bet act. Stockholm. 1805. p. — Schrad. 4. Germ. 1. p. 55. p. SER Suter. H heleet. p. 19. Sehrank. sa- |. disburg. p. 25. JHoppes laschenb. i8o1i.- | P. 39: P.alpina «. Zahl. enum. 1. p. 195. Hab. per omnes alpes Lapponicas in nuda terra uli- ginosa, juxta rivulos etc. usque ad Norácap ubique copiosissime; summa vero cacumina alpiumn vix petit. Locis uliginosis infra alpes per Nordlandiam et Finmarkiam szpius occurrit, ut et extra alpes ad flumina inUtsjoki et Enontekis pluries visa, ubi semper ànte P. vulgarem floret. &. in alpibus circa Virih - jaur passim lecta. Folia ut in P. eulzarz , sed plerumque nonni- hil tenuiora et minora ut reliqua partes plante, Sca- A $9. JDIANDHBIA, | pus glaberrimus apice semper rectus. Corolla albida striis flavescentibus praecipue in calcare, quse strice sub exsiccatione purpurascentes evadunt. ^ Calcar semper versus labium inferius recurvum. Sub fauce adest macula favo - barbata, quae apud var. 8. abit in maculas duas loborum labii inferioris Bavassimulque lobi a se. invicem crenà separantur, hz vero notae haud semper evidentes sunt nec limites admittunt, unde certus persuasus sum, quod P. /Zavescens tan- tun varietas levis est P. a/pzz«. | Nec nomen flaye- 'scens satis conveniens est, cum corolla omnino alba reperitur exceptis maculis flavicantibus villosis. Cap- sula in ambabus rostrata vel acuminata. —.— 15. PINGUICULA veu/garis: nectario subulato rectiu- sculo longitudino petali. ; P. vulgaris £zzz. seec. n. 95. lappon. n. x1. Oed. Jl. dan. t. 95. Lightf. scot. p. 96. Zoega island. — .Landt faeroens. — Gmel. sib. 5.p. 925. Georgü flor. baikal. p. 195. 8. tenujor: flore ininore, scapo superne magis villoso. - P. villosa Gun. /7. nore. n. 641? Hab. locis uliginosis per universam Lapponiam ubi- que copiose, etiam in alpibus quamquam parcius. 8. in alpibus locis spongiosis sphaguo abundanti- bus parcius. j 14. PINGUICULA vez//osa: nectario aciculari recto pe- talo longiore, scapo villoso apice nutante. P. villosa Zinn. svec. n. 97. lappon. n. 18. t. 19. f.o. Georgi it. sibir. 1. p. 92. et 195. Flor. dan. 6. tab. 1021. bona. Hab. in Lapponia sylvatica et subsylvatica juxta paludes ubi Sphagnum luxurians tumulos format, quibus inhabitat fere ubique copiose. Lecta est in paroecia Jockmock ad Vuollerim et Storbacken, in Enontekis inedia, in Enare ad Kamajoensuu , nec non ad Varanger Fininarkizx orientalis. Magis serotina est quam P. vulgaris. Precedentire vera valde affinis, attamen abunde diversa. Planta valde tenuis est et precedente mul- toties tenerior. Folia subrotunda utrinque rotun- data, semper parva nunquam longitudinem trium linearum excedentia, valde concava et paterzeformia ob margines undique inflexos. Scapus setiforinis, re- DIANDRHIA. 11 spectu tenuitatis satis longns et strictus, usque ad radiceni obsitus pilis hyalinis patulis articulatis; apex ejus mox sub calyce incurvatur, unde faux corollze inferiora respicit et calcar sursum vertitur, qua di- rectio invariabilis et constans esse reperitur. |. Co- rolla parva angustata, e calcare fere aciculari sensini | paulhun dilatatur et in labia duo dividitur magis .subequalis longitudinis quam in P. vulgari; faux perangusta, nec lacimie labiorüm multum: patent, laciniz cuneiformes. Color foris dilute violaceus , in fauce striis llavescentibus pulchellus. Post anthesin erigitur apex scapi, et demum excrescit capsula obcordata, semine córiandri haud niajor. UTPOMEUDOSII ÁR.LXA Gen. plant. ed. Schreb. n, 41. Gertn. carpolog. 3. p. 108. tab. 108. f. 5. 15. UTRICULARIA zzzermedza: nectario conico, la- bio superiore integro palati gibbis duplolongiore, foliis tripartito - dichotomiis strigosis. U. intermedia ZZayne im Schrad. diar. 1800. à. p.18. tab. 5. Fahl' enum. pl. 3... p. 199. Flor.'dan. 8. t. 1265. opt.: ( U. vulgaris minor JEhrhart hkerb.:n. 91... Linn. svec. n. 98. lappon. n. 14. Hab. in Lapponia sylvatica rarius. Lecta est ad Ar- jeplog Lapponiz Pitensis, prope Purk -jaur Lulen- sis, ad Idijoki Lapponia Enontekis et ad Kiuru- jàrvi in Sodankylà Kemensis. Folia primum ad basin usque tripartita, singula verc lacinia dein per dichotomianm dividitur; sin- gulz laciniz planze, in margine setie subulatis erectis strigosa. y | ANTHOXANTHUM. Gen, plant. ed. Schreb. n. 58. 16. ANTHOXANTHUM odoratum: spica oblonga, flosculis subpedunculatis arista longioribus. Smith brit. 1. p. 81... Engl. bot. 9g. t. 657. ah enum. plant. 1. p.510. Jiznn. flor. svec. n.55- lapp. n. 29. Zoega island. — | Landt fae- roens. — AMichaux amer. x. p. 89. Gmel. 12 DIANDHRIA. $ib. 1. p. 127. n. 64. | Georgü flor. baikal. p. 199. Adi Hab. ubique copiosissimé per universam Lappo- niam; etiam locis suboccultis in alpium summa- rum lateribus usque ad Nordcap. CLI'ASBSSITS ERELUL IR I ANDR IN "VALERIAN A. Gen. plant, ed. Schreb. n. 60. Gertn. de fruct. 2. p. 35. tab. 86. 17. VALERIANA officinalis z: floribus triandris , fo- lis omnibus pinnatis: foliolis lanceolatis sub- uniformibus. Sith. brit. v. p. £8. Engl. bot. 10.t. 698. 7. dan. 4. t. 570. Linn. seec. n. 54. lapp.n.15. Zoesa island. Gmel. sib. 5. p. 120. Georgii fl. baikal. p.196. Hab. in partibus sylvaticis et subsylvaticis Lapponia- ruin svecicarum passim frequenter; et locis irfer- alpinis Nordlandiz fere ubique: semper locis sub- humidis occurrens et inodora. SCHOENU S. Gen. plant. ed. Scüreb. nm. 92. 18. SCHOENUS abus: culino folioso trigono, foliis canaliculatis, fasciculis Horum terminalibus sub- corymbosis subbracteatis , stigmatibus stilo bre- , vioribus. Sch. albus Zn. seec. n. 41. lapp. n. 17... Engl. bot. 14. t. 985. Gchrad. f/f. germ. 1. p. 111. Flor. dan. t. 520. Michaux amer. 1. p. 54. Lishtf. scot. p. 87. : Rynchospora alba //a4l enum. 1. p.956. Will- den. en. hort. ber. p. 71. | Hab. in paludibus aquosis spongiosis Lapponiz syl- vaticee infimz rarissime, nec nisi in Suddiksmy- ren prope Lycksele a me lectus. In Vermlandie parte maxime septentrionali . quoque crescere cessit; an Caricem Leechoglochzn TRIANDARIA. 15 | vidit illustris Linné et eam sub hoc nomine intelli- gitin Flor. Lapp.? ^" vi gus. Schoeno fusco ( Engl. bot. 93. t. 1575. haud . Opt.) simillimus, at differt'satis: statura minore et tenuiore, squanis radicalibus aphyllis et foliis paucis- sinis in culmo (in Sch. fusco folia tam culmea ac ra- dicalia), foliis latioribus brevioribus, corynibo albo . tenuiore, spiculis magis paucilloris , stigmatibus bre- vibus erectiusculis (in Sch. fusco longis recurvis), colore foliorum glaucescente (qui in Sch. fusco satu- rate luteo - viridis ). SCIARAPFP US. Gen. plant. ed. Schreb. n. 94. Gertn. de fruct. 1. p. 10. tab. 2. 19. SCIRPUS ceespitosus: culmo striato nudo, vagi- nis mucronatis, gluma involucrali mucronata spicam superante, stigmatibus tribus. S. csspitosus Zznm.: seec. n. 45. làppon. m. 90. nel. bot. 15. t. 3099. bona. Zoega island. — Lightf. scot. p. 87. Landt faeroens. — Geor- gi flor. baikal. p. 197. Hab. in paludibus et paludosis per universam Lappo- niam tum sylvaticam ac alpinam. omnem vul- 'gatissime.- | : Habitu a sequentibus satis recedit et Eriophoro alpino eximie convenit. Squame ad radicem mul- tie imbricatze mutica. Vaginc radicales culmi viri- des, oblique excise, rudimento folii brevi miucro- nate. QCulmus subteres, striis .profundis exaratus, fere setaceus. Spica paullum cernua. Valvula invo- lucralis amplectens, rufa marginibus concoloribus, dorso viridulo excedente in mucronem- rigidum à substantia foloruni constructum, squamas spicae nonnihil superantem. Semen obovatum triquetrum (quia stigmata tria. sunt), leve, nitidum. Seta revera leves, curvatze, albescentes, longitudine se- minis et lanam .Erzop£ori alpini eximie zequantes. 20. SCIRPUS Z«ceorhryon: culmo substriato: nudo;, vaginis aphyllis muticis, gluma invólucrali mu- tica spicam subzequante, stigmatibus tribus. S. beothryon ELrh. Beitr. 2. p. 81. Linn. suppl. p.105. ZZ ilden. ed. spec. pl. 1. p.295. Flor. dan. t. 167. *3 14 TRIANDRIA. S. pauciflorus Lightf. Scot. p. 1078. Smith brit. 1. p. 50... Engl. bot. 10. t. 1129. Hab. in littoribus nmiaris Nordlandize rarissime. A me nonnisi ad Lyngen lectus, ut pro Lapponica planta vix habeatur. Fructicatione cum priori jungitur, sed habitu propius sequenti accedit. Squamae ad radicem nul- lae, et vagiuc tenuissima3e, ecolores, truncata , 1nu- ticae. Culmus teres, vix striatus. .Gluma involu- cralis subaniplecteris, mutica, acutiuscula, margi- nibus diaphanis. Semen triquetrum punctulatum. Sete retrorsuin eximie hispida, semine dimidio bre- viores. : 1. SCIRPUS palustris: culmo tereti nudo, spica nu- da subovata obtusiuscula, stigmatibus duobus. «e. major: culmo pedali, squamis acutiusculis. Sc. palustris Lzm:z. seec. n. 49. /lappon. n. 1g. Gmel. sib. 1. p. 85. n. 8. Smith brit. 1. p.48. JLightf. scot. p. 87. Flor. dàn. t.975. Landt faer oens. — Georgü flor. baikal. P. 197. 2 £. minor: culmo digitali, squamis oculis atro - fuscis. Sc. multicaulis Szaith flor. brit. 1. p. 48. Re- lHiqu. Rudb. eg. f£. e. Engl. bot. 17. t. 1187. Hab. «. in ripis lacuum sylvaticarum Lapponiarum meridionalium passum, haud supra .Arjeplog Lapp-. Pitensis et Wajki- jaur Lapp. Lulensis visus. &. in littoribus maris per Nordlandiam meridio- nalem frequenter. Radix in utraque varietate mihi czespitosa et fi- brosa visa est, nec manifeste repens. - - Culmi inferne vestiti vaginis aphyllis muticis. Spica in «. ovato - oblonga acuminata magisanultiffora grisea; in 8. 0va- to - ovalis obtusiuscula magis paucillora fusca. Squa- nz florales in «. angustiores; in f. laüores magis vagiriantes obtuste, totzx ferc fusca. Stigmata in utraque semper duo. Sete in «. majores eximie re- trorsum hispide. ^ Culnmus in «. semper quodam- modo tuniidus inanis ut facile comprimitur; in 8. multo tenuior et solidiór. Semina in &. parum longitudinaliter undata. "Sc. palustrem Linn. et Sc. multicaulem Smith denuo in littoribus Vesterbottnie attente examie - TRIANDRIA. 15 navi; nec radicem diversam esse ibi reperi. Figura in Engl. bot. nostrz plantze littorali ex asse convenit. £2. SCIRPUS acicularis: culmo setiformi striato; va- . ginis muticis, spica subebracteata. Sc, acicularis Zznnm. suec. n. 44. l!appon. n. 21. Flor. dan. t. 87. Lightf. scot. p. 88. Zoega island. — Landt faeroens. — Georgi bai- kal. p. 193. AES iosasida Hab. subinde in ripis luviorum per partem syl«ati- cam Lapponiz meridionalis: Linneé. * Precedenti re vera eximie aíhnis: totus aphyl- ]us; culmis nudis crebro juxta se invicem natis, sed compactis setaceis (nec tumidulis), striatis velsulcatis ; spica constructione fere przecedentis , squama ad ba- sin spicze brevi florifera vix bracteam dicenda. £5. SCIRPUS Zellardi folis filiformibus, spica sim-- plici sublineari, flosculorum squama duplici. Carex Bellardi 74/Aonz ped. n. 2295. t. 9». f. o9. Suter ff. helv. 2. p. 940. Schkuhr. car. n.6. t. D: f. 16. ki Kobresia scirpina Willden. spec. 4. p. £05. Elyna spicata SeArad. germ. 1. p. 155. Hab. in collibus et rupibus siccis apricis per alpes Lu- lenses propé Virijaur sitas passim frequenter; haud vera infra Ioubba. Habitu et forma spice? Caricem pertrcam ade refert, ut difiicillime.a Carice genere divellitur. In fructu autem dissecto facile patet, quod testa seminis nuda adest cuim stylo optinie concreta. Przter squa- 1mm -calycinam etiam alteram habet squamam ad latus interius seminis positam; qua a ceteris differt. 24. SCIRPUS rufus: spica composita disticha , spiculis bractea zequante mutica involutis paucifloris. Schenus rufus. Smith brit. 1. p. 45. Engl. bot. 17. t. 1010. Schenus ferrugineus Lzgh/f. scor. p. 86. Schoeni compressi varietas. Lightf.:scot£. p. 1158. E t. 24. E. 2. satis bona. ^ - Hab.in littoribus limosis maris Nordlandie przcpue meridionalis passim copiose ex. gr. ad Ones sinus Saltensis et ad Sórfoldbotten nec non ad Troms- óam. $cirpus caricinus mec in Lapponia nec in Vermlandia vel uila alia provincia septentrionalis 16 THhJAINDHIA. Suecic lectus est. Ideoque neutiquam Carex Flor. lapp. n. 525. esse potest. Qui in his locis crescit cum anglico omuibus numeris convenit et Scirpum caricinum magnitudi- ne neutiquam cedit. Omnibus partibus magis mem-. branaceus et mollis quam Sc. carzczzus , quod etiam in aliis gramineis observatur dum in littoribus inaris crescunt. Folia molliora, lxviora et siccitate magis convoluta. Spica paucioribus spiculis (scilicet ple- rumque quinque) composita iisque multo longiori- bus fere cylindricis. Bractea s. involucrum spiculz infima pleruiuque mutica, sed etiam non raro fo- liolo spicam totani nonnihil superante terminata. Przeccipuunirideoquecharacterem pono in bractea uni- uscujusque spiculc magna, longitudine spiculz et ita : lata ut totam spiculam obvestit et includit, tota sca- riosa inembranacea, rufa sine dorso vel margine dis- colore, unde color totius spica eximie rufus. Spi- cule plerumque tri- flore, squamis longis angustis. Flores hermaphrodi&. | Germen sine ullis setis ad basin (quae in Sc. caricino conspicue longg). Stylus longitudine squamaruim. Suügmata duo longa reflexa. Culnus magis tumidus i iaanis, itaque etiam teretior quam in Sc. caricino. Specimina baltica ab hocce etanglico non parum differunt spiculis brevioribus, bracteis albo- margi- natis; sed etiam in his setze nullz adsunt. Conf. Schrad. f1. serm. p. 155. t. 1. £. 5. 25. SCIRPUS Tacustris: culmo tereti nudo. panicula cynmosa decompasita senes. spiculis ovátis. $nith. l. c. 52. Sc. lacustris ZLz. svec. n. 46. lapp. n. 18... Engl bot. 10. t. 666. Flor. dan. 7. t. 1149. E island. — Michaux amer..i. p. 513. Gmel. sib. 1. p. 79. n. 1... Georgz /Tor. Mes P. 197. Hab. in fluviis minoribus et lacubus per sylvaticas partes inferiores Lapponiaruni suecicarum passim. Mihi obvius fuit ad Kellojoki paroecie Sodankylà, nec non ad G;ansele et Faltrásk Lapponiae Umensis. ERIOPIHOAUuP Gen. plant. ed. Schreb. n. 95. Gaertn, de fruct. 1. p. 10. tab. 2. 26. ERIOPHORUM alpinum: culmis triquetris nudis, spica oblonga involucrata. E. alpi- TRIANDRIA. 17 ^ E. alpinum Zinn. suec. mn. 51. lappon. n. 94. Flor. dan. t. 620. Smith brit. 1. p. 6o. Zoega island. — Hoppe Taschenb. 1800. p. 1e2. "Hab. in paludibus et paludosis Lapponis przcipue subsylvatice frequenter; in alpibus et Norvegia inferalpina parcius. . | Omnibus fere characteribus et toto habitu quam maxime convenit Scirpo ccspitoso jam dudum de- scripto. Radix magis elongatur et oblique adscendit. Squamx:z radicales et vagince culmi niucronatz simi- les ac in Scirpo. Culnii triquetri (qno a Scirpo satis distinguitur), simulque striati. Spica cernua triplo major, colore pallidiore. Gluma involuxralis eodem modo mucronata, sed mucro multo brevior quam spica. Semen minutum, duplo niinus quami in Scirpo, triquetrum vix nitidum. Lana perquam mollis et diaphana, nec ut setz in Scirpo c«espztoso rigidulz et subopacze. Nullum mihi est dubium, quin Scirpus ceespito- sus ad idem genus naturale ac Eriophorum a/pznum proprie dictu pertinet, sed valde dubito an ad Erio- phorum referri debeat ob setas tantum lzves. Heic applicari posse videtur canon: summum jus summa est injuria; ne nimium sapientes. 27. ERIOPHORUM vaginatum: folii triquetris su- perne serrulatis, culmo teretiusculo vaginato, spica subovata. vat * E. vaginatum Azzn. suec. n. 50. lappon. n. 94.. Fi. dan. t. 256. Hoppe Tuschenb. i800. p.105. Engl. b0t.15.. t. 875- Zoega island. — Lightf. scot. p. go. Landt faeroens. — Ginel. sib. 1. p. 85. n. 10. Pallas it. sib. 3. p.559. Georgii flor. baikal. p. 197. E. cespitosum ZZost. gra. 1. p. 50. 1.59. Schrad. JA. germ. 1. p. 150. Juncus alpinus capitulo lanuginoso. ScAewchz. prodr. tab. 7. £. 1. Hab. in paludibus et uliginosis univerez Lappo- nic usque ad Nordcap omnium vulgatissiium. Radix dense czspitosa: caudice horizontali cras- situdine calami scriptorii. — Folia dense congesta, stricta et rigidula, inferne omnino triquetra, api- cem versus planiuscula et marginibus serrulatis pre- i8 TRIANDAIA. dita. Vaginz caulis breviores et superne insigniter inílatze atque scariosze. Spica oblongata : squamis exi- nmieacuminatis. - ? 28. ERIOPHORUM capitatum : xadice stolonifera, fo- liis semiteretibus levissimis, culmo tereti va- ginato, spica subglobosa. E. capitátum. ZZost..gram. 1i.-p. 50. t. 58. Óchra- der:ifl. gerri,- 3. p. À5t-. 5 | E. Schevchzeri Zoppe Taschenb. 1799. p. 109. et 1800. p. 104. /toth. Neue Beitr. 1. p. 95. jJuncus alpinus capitulo tomentoso majori. Schevchz. prodr. tab.7. f.9. ei Hab. in paludosis subalpinis parcius: ad Seida prope flumen "Tana Finmarkie orientalis copiosius lectuni, A Totum gramen mollius et laxius quam przcee dentis. Radix vage adscendens: stolonibus laxis, subRliformibus. Folia moliia et flexilia, semiteretia (sine ulla carina), tota levissima et integerrima (sine apice serrulata). "Vagina inferior culmi foliolo semipollicari predita: -superior dupplo longior quam in E. vaesznato vel sesquipollicaris, strictior et fere tota viridis. Spica bracteà obtusà plerumque prsedita, haud vero semper. Reliquae etiam chara- .cteres e fornia spicze, brevitate lanuginis etc, minoris moiuenti esse nuhi videntur. | 29. ERIOPHORUM Jpo/ystachzon: spicis peduncula- tis: pedunculis kevibus, culmo - teretiusculo stricto, foliis canaliculatis superne triquetris. E. polystachyon. ALzsz. svec. n. 49. lapp. n. 2c. Zoega island. Gmel. sib. 1. p. 85. n. 11. z. Lishtf. scot. p. 89. | Georgi flor. baikal. p.197. Landt faeroens. E. angustifolium. S;mith. brit. i. p. 59. Engl. bot. 8. t. 564. (haud opt.) Zoth n. Beitr. | p.94. Zloppes Taschenb. 1800. p.107. Hab. in paludibus et uliginosis sterilibus per univer- sam Lapponiam etiam alpinam ubique copiose. Hoc solum in Lapponia provenit; sed E. /azifo- , Uum tantum in Svecia meridionali utpote Dahu- sia etc. — - E. polystachyon hocce dignoscitur: culmo strictiori, teretiori; foliis ad basin tantum planis, ^ L| TRIANDRIA. 19 "de c&tero triquetris, subulatis, saturate viridibus, rigidis duris; radice stolonibus multis repente. E. /atrfolium differt: culmo" laxiori, trigono, obtusangulo, altiori; foliis quod ad inaximam par- tem planis, latioribus, dilute vel luteo - viribus, mollioribus, apice tantum summa triquetra; pe- dunculis spicarum angulatis scabris: et crescit locis fertilioribus siccioribus. ; $0. ERIOPHORUM graczle: spicis pedunculatis, pe- dunculis scabris, culmo teretiusculo, fo!iis tri- quetris subfiliformibus. E. gracile. Jtoth catal. bot. 9. app. (E. triquetrum. /ZZoppe Taschenb. 1800. p. 106* 1801. p. 155. 1802. p. 62. Hab. in paludibus profundis aquosis per partes syl- vaticas Lapponiarum Svecicarum passim; supra Palojoensuu Lapp. Tornensis et Sorsele Lapyp. Umensis haud lectum. | Magis ab utrisque praecedentibus memoratis dif- fert, quam przecedentes duo inter se differunt. Fo- lia omnia tota filiformia, triquetra, apice com- pressa, gracilia, molliora, erecta. Culmi graciles laxi, teretiusculi, longi. Pedunculi pubescentia quadam creberrime exasperati. Radix oblique ad- scendens, sine stolonibus horizontalibus. ; Nomen gracile magis mihi placet utpote com- parationem praecedentium melius involvens et habi- tunm multo graciliorem indicans. ^ Praestat quoque nomzn desumere a toto habitu, quam e partis cujus- dam singulz figura; quo enim evidentior est ratio nominis, eo melius. : NARDU S. Gen. plant. ed, Schreb. n. 9r. 51. NARDUS szricta: spica setacea recta secunda. Smith. brit. t pag. 61. Linn. flor. svec. n. 59. lappon n.40.. Leers herb. p. 131.t.1. £. 7. Lightf. scot. p. 90. . Zoega island. — LLandt faeroens. — Georgii flor..baikal. p. 197. Hab. in sylvaticis partibus omnium. Lapponiarum passim; a me vero neque in alpibus neque in sub- alpinis visa. B2 20 TRIANDRIA. PHALAZABAIS.—. Gen. plant. ed. Schreb. n. 106. Schrad. fl. germ. 1. p. 177. 2. PHALARIS arundinacea: panicula patente glo- merata, corolla exteriori brevissima pilosa. Ph. arundinacea. Zznznz. svec. n. 55. Leers her- born. p. 18. t. 7. £5. | Oed. /f. dan. t. 259. Schrad. flor. germ. 1. p. 18e. Lightf.. scot. p.9o. ZLandt.f«eroens. Michaux amer. 1. p. 458. Gmel. sib. 1. p. 86. n. 19. Georgu - flor. baikal. p. 197. Arundo colorata /7llden. spec. 1. p. 457. Hab. juxta ripas luminum majorum totius paraeciae Sodankylà in Lapponia Kemensi usque ad Som- biojárvi ita copiosissime ac si sata esset; alias non- nisi ad Torrfjord Nordlandiz et juxta Storbacken Lulensis visa. ; Corolla quidem dupplex est, sed exterioris val- vule tam inconspicus, ininut2, interioribus ad- presse, et ita pilis tectze ut facile pro fasciculo laneo sumuntur; interior longitudine calycis, valvulis quod ad latitudinem valde inzequales. Semen dup- plici corolla tectum decidit (nec tum a calyce ac co- roMa tectum ut in Alopecuro), dimidio brevius quani valvula major nitida. PII TI.ER. B Gen. plant. ed, Schreb. n. 198. Gertn. de fruct. p. 1. t. 1... 55. PHLEUM jpratense: spica cylindracea, calycibus truncatis mucronato - aristatis ciliatis: aristis calyce brevioribus. Phl. pratense Linn. seec. n. 56. | Lapp. n. 96. Zoega. island. — Gmel. sib. 1. p. 89. n. 16. Georgi flor. baikal. p. 197. Lightf. scot. .- p.9r... Landt. feeroens. : Hab. in Nordlandix ínferalpins pratis, ut etiam Lapponia maxime meridionalis passim ex. gr. ad Lycksele Lapp. Umensis. n alpibus certe non provenit ut Linné dicit in Flora Lapponica; nec in Lapponiis septentrionalibus a me visum. 24. PHLEUM a/pinum: spica ovata, calycibus trun- catis mucronato - aristatis ciliatis: aristis longi- tudine glumarum. TRIANDRHIA. 21 Phl. alpinum Zinn. seec. n. 57. app. n. 95. Zoega island. — Flor. dan.t. 915. Smith brit. 1. p. 69. Schrad. germ. 1. p. 194. Hab. locis graminosis fertilioribus in alpium lateri- bus et radicibus per universam Lapponiam usque ad Nordcap ubique frequenter; ut etiam in pra- tis etc. lapponiarum omnium sylvestrium et sub- . alpinarum vulgaris. In Vesterbottnia jamdudum / provenit. Spica crassior quam in przcedente idque ob magnitudinem insigniorem glumarum. Aristz lon- giores insignes fusce, unde color totius spice fu- Scescens. Vaginz superiores subinflatz. Spica vero sgepe sat longa et omnino cylindrica evadit. Engl. bot. 8. t. 519. huic parum convenit. ALOPECURUS. Gen. plant. ed. Schreb. n. 102, 55. ALOPECURUS pratensis 8. alpestris: culmo erecto glabro, spica cylindracea obtusa, glumis calycinis ciliatis basi connatis acutis, foliis lx- |J vissimis. Varietas A. pratensis nz. svec. n. 49. Hab. in alpium Lulensium lateribus inferioribus ra- rissime. AÀ me tantum lectus est in: valle alpina humida irrigata Spátjem -vaggi dicta a Quickjock haud longe remota. Memorabile omnino est, quod demum in alpi- bus varietatis forma occurrit hoc gramen, cum A. pratensis vulgaris nullibi in Lapponia visus est. Pri- mum itaque credidi hoc gramen alpinum varietatein sequentis speciei esse, sed omnes partes fructifica- xis cum A. pratensi conveniunt; nec ullam aliam diversitatem reperire potui quam folia lzvissuna, Spica magis colorata et Hlorescentia magis serotina. 56. ALOPECURUS geniculatus: culmo adscendente geniculato, spica sublobata cylindraceo - aite- nuata, glumis calycinis subliberis obtusis. A. geniculatus ZLznn. svec. n. 60. l(appon. n. 57. Leers herb. p. 16. t. 9, £.7. . Engl. bot. 18. t. 1950. Schrad.;, for... germs. p- 175. Zoega island. — Gmel. sibir. 1. p. £0. 3. 15. Lightf.scbt. p. 9g2.. -Laadt jaeroens. — — LEA TRIANDHBIA. &. natans: culmo ramoso, foliis natantibus, glu- mis obtusissimis. JAjnn.Jl. svec. n. 60. 8. lap- pon. n. 88- Hab. locis humidis et aquosis per Lapponias omnes sylvaticas nec mon inferalpinas meridionaliores passim frequenter. —— &. natat in lacubus sylvarum passini. Habitu melius quam charactere quodam firmo ab A. pratensz distinguitur. Glumce tamen semper obtusz plerumque dupplo minores. Arista longitu- dine et insertione varia: ubi brevis est, juxte apicem glumz inseritur. Ligula semper longior quam in A. pratensi. Spica in lobos magis aivisibilis. - MILIUM. Gen. plant. ed. Schreb, n. 110. | 27. MILIUM e/fusum: panicula diffusa, floribus mu- ticis ovatis. .M. effusum Zznn. seec. n. 61. /appon. mn. 55.. Leers herborn. n. 50. t 8. £. 7. Lightf. scot. p.92« Engl. bot. 16. t. 1106. Flor. PONTO XTAS. 0. : Hab. in lucis arborum frondosarum per partes sylva- ticas, subsylvaticas et inferalpinas passim parcius, usque ad Norskholmen prope Tanam Finmarkiz orientalis;- ut et in subalpinis nemoribus rarius visum ex. gr. ad Kirkivare alpium Lulensium. : Flores fere majores quam in svecico. * AGROSTIS. Gen. plant. ed, Schreb. n. 111. $8. AGROSTIS a/pzna: panicula angusta pauciflora: ramis simpliciusculis lz:vibus, arista infra me- dium proveniente rectiuscula, corolla univalvi. Agr. alpina Spec. plant. ed. JZF'illden. 1. p. 568. 'Trichodium alpinum Schrad. germ. 1. p. 200. ? Agrostis panic. tenuissima Zzzn. lappon. n. 48. Zoega island. : Gr. parvum paniculatum alpinum, panicula spa- dicea, aristatuni. $cheechz. agr. p. 140. prodr. p. 29. t. 4. £ 1. Hab. in omnibus alpibus locis siccioribus ut etiam in TRIANDRIA. 25 campis siccis apricis per partein subalpinam et &ub- sylvaticam ubique frequens. ' 1; .. . Ex una radice plurgs culmi stolonesque steriles foliosi nascuntur. Stolónes omnes radicales (nec e geniculis cuhnorum); foliis perangustis, convolutis indeque subsubulatis, rigidiusculis, breviusculis, mul- to crassioribus quam in sequenti. Folia culmea duo tresve angusta, convoluta (est ideoque culmus ma- gis foliosus quam in sequenti ). - Culnmus spithania- lis, strictus. Paniculze rami duo vel tres ünaciun uno alterove flosculo e singulo verticillo, breves ita ut longior vix tertiam partem totius paniculz adtin- git, subdivisi et vix ultra quinque foribus onusti; exinde panicula valde angusta et pauciflora apparet. Flores 1najusculi magnitudine fere Aire flexuosz vel dupplo majores quam in 24. canina. Calyces satura- tius fuscze quam inreliquis. Corolle valvula quinque- nervis, qui nervi in apiculos paucos exeunt, unde corolla apice sublaciniata. Arista leviter geniculata . etrectior quani in sequente 59. AGROSTIS rubra: panicula lata, ramis paucis sublizvibus, arista infra medium proveniente declinata, calycibus lanceolatis, corolla uni- valvi, foliis radicalibus setaceis. Agr. rubra Lznn. spec. plant. Agr. panicula inferiore verticillatim laxa etc. Zznz. . Flor. lapp. n 46. S. panicula ramosiori, pedunculis asperis, floribus minus rufescentibus. à; Agr. rubra Z/7or. svec. n. 64. Agr. setacea Smith. flor. britt. 1. p. 79? Hab. locis humidiusculis juxta fluvios et rivulos per partes subsylvaticas omnium Lapponiarum sveci- carum Írequenter; at-3. in sylvaticis Lapponix ine ferioris passim. Omnia quz in Flora Lapponica attulit Linneu: optime hujus speciminibus subsylvaticis convenit. Paniculz rami inferiores longi sunt ita ut duniciani altitudinem totius panicule longe superant, unde . dum plerumque divergunt basis panicule valde ami p^ et lata et tota panicula insigniter pyramidata. De catero flores versus autumnum admodum rufescunt; . ut totum gramen rufescens apperet, et potius A. ruía - diceretur quam rubra. Cum: uiterius locus in Flora *4 TRIANDRIA. Lapp. adlatus omnino convenit, nullum dubiura esse potest, quin vera sit planta quamquam Linné postea addita differentia arista terminali eam obscu- ram redó*dit. Corolla apice subintegra subenervis. Rami paniculz paucissimi, fere semper tantum duo, eique inferne omnino leves (nec exasperati), in aucos tantum ramulos paucifloros divisi, ut tota pa- nicula admodum raxa et paupera fit. diss — Far. &. in $vecia inferiori quoque crescit, et omnino convenire videtur cum A. setacea $mith ff. Pbritt. — paniculam satis densam habet. Flosculi vero in utraqe eidem, ita et nonnisi varietate a Lapponica differt. A. canina Linn. in septentrionali Svecia haud crescit, nec Upsalie admodum frequens; estque omnino idem gramen ac exterorum in Angl. bot. 26. t. 1856. exhibitum. Calyces ejus minores, bre- viores et magis ovati, plerumque fusci vel brunnei (unde Linnéo colorati dicuntur, ut ipsum gramen svetice brun - hven, inSpeciebus plantarum purpura- scente-lucentes). Panicula multo magis densiflora; ramis flexuosis erectioribus. Aristo» magis recurvae. Multis fasciculis foliorum setaceorum ad radicem praedita est ut 24. rubra. | Anno 1745 primum in- notuit Linnéo, et quidem uti videtur Upsaliz lecta. 4o. AGROSTIS eu/garis: panicul& ramis subhispidis, ramulis divergentibus, ligula brevissima, co- rolla mutica. A. vulgaris Schrad. flor. germ. 906. t.9. f. 5. Engl. bot. 94. t. 1671. optim. A. stolonifera Leers herb. p. 90. t. 4. f. 6. B. aristata: Schrad. l. c. t. 5. £. 1. Hab. juxta fluvios in subhumidis nemorosis per par- tem sylvaticam omnium Lapponiarum svecica- rum ut etiam in Nordlandia vulgaris; nec altius versus alpes quam Abies adscendit. : Ideoque nequit esse Agrostis Flor. lapp. n. 45. qu:ze Linnéus m Flor. svec. ed. 1. assumsit atque pro extraalpina agnoscit, addito charactere ,,panicula compressa et nomen syecicum Fált- hven"; dein vero omisit et uti videtur cum Agr. szolonizfera con- junxit usque dum ab exemplare heterogeneo, quod delineavit Smith Agr. capz/larzs in ic. ined. iterum in Spec. plantarum resumta est, adjunctis nomini. TRIANDRIA. 25 bus ,, panicula capilla", excluso synomymo Fl. svec. Exinde patet quod gramen lapponicum ipsó dubiuin fuit, nec sperandum: est quod nos pro certo extri- cenius ipsius dubia. In prclect. ord. nat. p. 147. ZA. capillarem exoticam dixit. Manebit itaque illud synonyinon Florzdapponicz semper obscurum. 41. AGROSTIS a/gida: calyce ovali lxvi obtuso, corolla minima univalvi mutica, foliis planis, panicula subspicata. A.algida. Phipps voyage bor. p. 204? Icox tab. nostr. I. Hab. in stillicidio aquze nivalis ad latus septentrio- nale alpis Raste? kaisse Finmarch:z orientalis; ubi adeo ab aqua inundata fuit ut spica tantum emi- nuit. Lecta Hlorens d. 27. Juli 1802. Parvas cespites in aqua format hoc pusillum gramen. Ex una radice nascitur unus alterveculmus, unacum stolones nonnulli foliosi, vix vero perennis esse videtur. Stolones foliis semper planisinstruuntur ut culmus. Vaginz foliorum radicalium culmum tezunt usque ad dimidiam ejus altitudinem , atque laxs sunt; de c&tero culmus nudus, sine foliis. Folia ipsa semper plana ( nec in sicco specimine con- voluta unquam), respectu brevitudinis latiuscula quamquam vix lineam lata, vix pollicem longa, mol- lissima, pallescentia vel luteo- viridia, lzvissima. Culmi sesquipollicares vel bipollicares, foliis vix al- tiores ita utspicczetantum in czespitibus supereminent, levissimi, tenues. Panicula adeo contracta et coarctata ut subspicata dici meretur, nec rami ejus sub florescentia divergunt unquam unde seniper li- nearis vel subcylindrica. Rami in singulo verticillo panicule plures quidem, sed breves, paucillori, erecti, semper levissimi. "Tota spica 5 circiter li- neas longa. Flores miputiores quam in ulla alia . specie boreali. Calycis valvulze perquam molles ut exsiccatione contrahuntur et formam suam perdunt, nec sub anthesi divergunt ut in cateris sed semper erect:e et parum aperta sunt; de cztero ovales, te- nuissimz, lutescentes Subhyalinz? , obtusz, sub. aquales, valde concava et nullo modo carinatz: exterior obtusiuscula, nervo crassiore ad apicem vix pertingente praedita; interior obtusissima, nervo brevi przdita et tota fere hyalina. Corolla perexi- - 26 TRIANDRIA. :gua, valvula unica hyalina minuta oblonga, calyce multoties brevior et etiam brevior quam gerinen. Stamina calyce vix longiora. Semen cito excrescit ut calyce longior fit, semper magnitudine seminum Pa- paveris et a calvce tectum est; nullis pilis stipatum. Prscipue mollitie et tenuitate omnium partium a ceteris longe recedit, nec ulle alie speciei alfinis esse videtur. : 1 1 In exsiccata planta difficillime extricantur partes fructificationis, unde haud fidendumi esse descrip- tioni in Itinerario ad Polum borealem data puto; ita ut cum reliquz partes optimze conveniunt fieri qui- dem potest ut una eademque planta sit ac nostra. Ad genus illud novum Trichodium pertineret haec species; quum i vero habitus Trichodiorum o- mnino idem ac reliquarum Agrostidum nimium arti- ficiale mihi videtur et sine culpà omittendum. »» Agrostidis character difficilis est, sed quum reliqua genera satis bonos characteres habeant, hujus gene- ris gramen esse colligitur, in quo illi locum non habent." Linné Przlection. in ord. nat. p. 155. Explicatio iconis: a. gramen totum. magn. nat, b. panicula spicata magn. paullo aucta. c. flos unus e latere visus magn. 1magis aucta. d. idem antice vi- sus eod. augm. e. ejusdem valvul&ee cum semine semimaturo eod. augni. |f. flos valvulis expansis ut apparet corolla univalvis eod. augm. g. valvula co- rollina seorsim. h. apex valvulz calycinz exterioris magn. valde aucta. i. apex valvula interioris eod. augin. ARUN DO. - Schrad. flor. germ. 1. p. 911. 49. ARUNDO syleatica: panicula erecta, calycibus acutis, arista dorsali geniculata calycem exce- dente, pilis brevissimis. Agrostis arundinacea Ln. seec. n. 65. Arundo sylvatica $chrad. flor.germ. p.218. t. 4. £. 7. Agr. culmo enodi etc. Lzuz. lapp. n. 44. Hab. in sylvis Lapponiz ineridionalis: Linné. Hanc quidem in Lapponia non vidi, quum vero in cce- teris provinciis borealibus vulgaris est, eam e Flora Lapponica temere exclusam haud volui. " TRIANDHRIA. 27 -45« ARUNDO lapponica: panicula stricta, calycibus acutiusculis, arista dorsali geniculata pilisque corollam sequante. Icon tabulc nostrae I. Hab. in collibus et campis siccioribus apricis przeci- pue igne nuper devastatis per partem subalpinam et subsylvaticam omnium Lapponiarum svecica- rum ubique frequenter; etiam in 3ocis inferalpi- nis Finmarkiz usque ad Svárholt reperitur. Hujus specimen ad cel. Schrader misi, quod pro nova speciei et ab Arundinibus germauicis distinctz agnovit. Serotinum est nec ante mensem Augusti floret spectabile hocce gramen, | quod statura sua stricta alta ataue panictlia densis cerulescentibus campos steriles admodum insignit. Folia stolonum ita an- gustissima ut fere filiformia ; caulina quoque angusta marginibus in sicco nonnihil convolutis. —Culmus scpius tripecalis, strictus firmus. Panicula ultra palmaris, stricta; rami breviusculi, unde quodam- modo congloinerata et corrugata apparet. Flores majores quam in cseteris scil. ob latitudinem niajo- rem vel crassitiem insigniorem, acutiusculi ut in sequenti nec acuminati ut in 27. calamagrostide etc. Valvulz calycis binz uninerves. Corollze val- vula exterior calyce vix brevior, quadrinervis quidem sed nervis pertenuibus ad apicem vix pertingentibus multo minus in apiculas serratas excurrentibus ut in Á. varia. Arista dorsalis vix longitudine corolic. Pili longitudine corollz vel calyce vix breviores. . Ob longitudinem corollz et pilorum flos satis plenus et turgidus apparet. Color in junioribus carulescens, dein dilute purpurascens. Ad Z4. variam Schr áderi ita accedit ut differzntia hujus exponere debemus. A. variam Schrader. in Gottlandia reperi et va- rietatem Agrostidis arundinacez dixi in Florula; cu- jus panicula longa neutiquam stricta, fores multo angustiores, corolla et lana breviores, arista calyce fere longior, et corollae nervi quatuor validi in a2pi- 'culas serratas exeuntes. Explicatio iconis: a. Paniculamagn. nat. b. fil os- culus totus 5:es auctus. c. valvulae corollinz cum lana paullo magis auctae. e TRIANDRIA. 44. ARUNDO stricta: panicula stricta , calycibus acu- tis, arista tenui sub apice inserta corollam suba- quante, pilis corolla brevioribus. A. stricta 777m. in fioth. n. Beitr. 1. p. 118. Schrad. flor. germ. 1. p. 215. t. 4. £. 5. A. neglecta Er. beytr. 6. p. 157. 8- angustata: panicula elongata lineari , Horibus linearibus. y. interrupta: panicula cylindrica, fasciculis in- ferioribus remotis conglobatis. Hab. locis humidis subapricis per partem sylvaticam, subsylvaticam et subalpinam omnium Lapponia- rum svecicarum ubique frequenter: ut et in infer- alpinis locisque depressis maritimis totius Finmar- - kie et Nordlandie ubique. Supra Betulam in . alpibus vix adscendit. : 8. ad paludes juxta Enontekis lecta est et y. ad ri- pas fluviorum paucis locis visa. Tota panicula insigniter pallescit vel potius fla- vescens reperitur, nec nisi ante florescentiam raro cerulescens est (tuncque Melicam caruleam haud male. refert ). " Panicula stricta recta (ut etiam to-* tum gramen), ramis suis patentibus strictis angu- stius pyramidata. Flores minores quam in omnibus cateris, magnitudine vix Melice cxrules superantes, plerumque clausi (necut in ceteris ob lanam copi- osam semper aperti ). 45. ARUNDO pseedophragmites: panicula laxa, ca- lycibus acuminatis, arista dorsali recta corol- lam azequante, pilis corolla longioribus. - À. pseudophragmites ScAhrad. germ.p.215.t. 4. f. 5. Hab. per partem: sylvaticam. Lapponis passim fre- quenter in collibus campisque siccis, iisdem locis ac 2d. sylvatiea crescere debuisset. Panicula densa satis plena ob flores crassiores, unde non male Phragmitidi assimilata fuit. Similis est sequenti quoad [Aelia externam, sed de cztero parum affinis facillimeque distinguitur foribus inultolatioribus vel crassioribus fere ut in A. lap- ponica, quacum. etiam insertione arist2? convenit. liores majores quam in c&teris plerisque; primuni violucec, dein rufesceztes. TRIANDRIA. | 29 Hanc quoque cum Cél. Schrader communicavi, unde certo certius scio eam esse veram 4. pseedo- phragmitidem. 46. ARUNDO Calamagrostis: panicula nutante dif- fusa, calycibus sublinearibus acuminatis, arista exigua in fissura corollae terminali, pilis corolla longioribus. XÀ. Calamagrostis Linum. seec. n. 107.. — lappon. n.42. flor.dan.t.180. Schrad. flor. germ. p.914. t. 4. 4. Gmel. sib. 1. p. 196. n. 62. Pallas it. sibir. 1. p. 62. 8. diffusa. Hab. in locis umbrosis subhumidis ad ripas fluvio- rum et paludes nec non ad rupes montium per partes sylvaticas, subsylvaticas et inferalpinas uni- versze Lapponize ubique frequenter. &.in siccioribus rarius. Flores angustiores quam in coxteris omnibus, fere lineares, unde panicula perrera apparet. —Val. vule calycis a se invicem valde divergunt ut fores quam maxime aperti. Corolla minor quam in prz- cedentibus, dimidio calyce vix longior. 47. ARUNDO srrigosa: panicula erecta sparsa, caly- cibus sublinearibus acuminatis, arista tenui dor- sali corollam zequante, pilis corolla brevioribus. Icon tab. nostr. II. Hab. ad littora maris septentrionalis passim. Speci- mina collegi ad ostium fluminis Tana Finmarkiz orient. et ad Lyngen Nordlandiz. Fructifcatione optime convenit A. stricte sed habitus diversissimus fere A. epigeje vel 74. ca/a- magrostidis contractioris. Culnus et folia fere Ca- lamagrostidis. Panicula erecta quidem et contracta ut in 24. szricta, attamen rariuscula. Pedunculi eximie angulati ut in 24. stzicta, omnium hispidis- simi ut et carina calycis. — Valvule calycinz longe fere ut in. 24. epigejos, sed mutice, nec acumine illo lineari rigido imstructze. Corolla caly ce mul- tum brevior: arista semper dorsali lanáque brevi. Color panicule cseruleo - virens. Uti iovam speciem eam agnovit cel. Schrader, cui specimen ejus misi. Aplicatio iconis: a. panicula tota magn. nat. b. ramulus panicule cum. floribus quatuor magn. 50 TRIANDRIA. triploaucta. c.flos unus magnit. 6:plo aucta. | d. co- rolla exinde exemta eodem augmento. 48. AhUNDO ep:gejos: panicula stricta .conglome- rata, «calycibus longe acuminatis, arista dorsali recta corollam subzequante, pilis corolla lon- gioribus, foliis sublanceolatis.. A. epigejos Lznm. seec. n. 106. Schrad. germ. p.211.t.4.É. 1. Zoega island. — Georgi f. baikal. p. 198. A. Calamagrostis Lightf. scot. p. 106. Hab. in ripis arenosis Huminis Ivalojoki paroecic Enare, et fluminis Kittinenjoki ad Akankoski pa- roecic Sodankylà frequenter; nec alibi visa. Hadix repens magis quam in ccteris. ^ Culmi tripedales circiter, stricüi, firmi. Folia multo la- tiora quam in praecedentibus, ad basin sublanceo- lata, valde attenuata. Panicula densa; floribus ag- gregatis. Calyces longe acuminati vel subulati , acu- mine lineari rigido (nec membranaceo) subfalcato, plerumque nonnihilfalcati, valde hispidi. Corolla calyce dupplo brevior; valvula exterior apice bifida, laciniis acuminatis serratis. | Arista dorsalis vel po- tius sub apicem corollz inserta, tenuis, apicem co- roll paullum superans. 49. ARUNDO arenaria: panicula subepicata, corolla. mutica subzquali, pilis brevissimis, foliis con- volutis. A. arenaria /mn. $9ec. n. 108. lappon. n. 45. Flor. dan. t. 917. Schrad. germ. p. 9221. t. 5. £. e. Lightf. scot. p. 107. et 1138. Zoega island. — Olavs. it. island. p. 814. gái. .Mz- chaux amer. 1. p. 55. Hab. ad littora maris septentrionalis: Linné; a ame vero ibi haud visa. 5o. ABUNDO PAragmites: calyce quite lleno Ilo- ribus breviore. A. Phragmites Linm.svec. n. 105. lappon.nm.4a. Leers (6g p. 94. t. 7. 3... Gchrad. germ. . 995. t. 5. f. A... Lightf. scot. p. 106. Zoega Disi -— - Qm sb. 1. p. 125. n. 61. Geor- git flor. baikal. p. 198. Hab. in lacubus et fluviis juxta ripas per partes syl- vaticas omnium Lapponiarum passim -copiose; vixque tam alte ac Ábies versus alpes adscendit. * . TRIANDRIA. 5: . Calycis valvulze dimidio breviores quam floscu- lorum. Rachis llosculorum longitudine fere calycis, flosculis a se invicem: reimnotiusculis, lana longa te- cta. Valvula singuli flosculi apice longa setacea. HDTCUS' Gen. plant. ed, Schreb. n. 1565. 51, HOLCUS odoratu:: panicula divaricata, pedunci- lis levibus, calycibus subrotundis trifloris, flosculis muticis ciliatis. ! H. odoratus .Zznn. flor. seec. n. g18. lappon. n. 55. Plor. den. 6. t. 965. Olavs. it. island. p.451. Michauz amer. i. p. 566. Gmel. sib. 1. p. 101. n. 55. Georgu flor. baikal. H. borealis Schrad. germ. 1. p. 259. H. repehs 7Zost. gram; 5. p. 5. t. 5- Hab. locis humidis uxbrosis totius Lapponiz passun parcius; etiam in alpinis fruticetüis humniidis ra- rius visus. Qui ibi crescit ita mnuticus est ut ne initum quidem aristae in apice flosculorum observatur. Fo- lia infima caulis plana sunt nec convulata. Caulis nudus. Flosculus primus acutus (nec ut in H.al- pino truncato - obtusus), inargine interiore dense ci- liatus, de cztero inferne glaber (nec ut in H. alpino hispido- pilosus) et tantum nervus dorsalis hispidu- lus; alter itidem pulchre ciliatus, nervo dorsali rigido apicem attingente sed non excedente; tertius apice . magis pilosus quam in H. alpino. Varietas occurrit in subalpinis cujus Hlosculi dup- plo fere miinores sunt quam in vulgari. In hoc et sequente flosculi haud secedunt a ca- lyce ut apud Airas etc. an itaque semen nudum de- " mittunt uti Melicz ? 52. HOLCUS a/pznus: panicula coarctata, calycibus oblongis trifloris, Hosculis pilosis, arista genicue- lata dorsali longiuscula. Aira alpina Lz/Jeblad se. flor. ed. 2. p. 41. Icon tabulz nostre If. ; Hab. juxta sununos alpes Tornenses in monticulis collibusque siccis arenosis elevatis alpiais frequen- : /— TRIANDRIA. , ter. A cel. Liljeblad primum ad Torneà - trásk in alpe Kárpile lectus, dein a me juxta alpes paroecia Enontekis prope Kummaeno et ad 'Tsatsekaise nec non in Lanimastunturi copiose visus; sed de cx- tero nunquam observatus est. Odore gratissimo praecedentem fere vincit, cul re vera valde affinis , attamen tum habitu tum mul- tis characteribus a forma petitis abunde distinctus. Radix subrepens. Vaginz foliorum. radicalium sat saturate fusco- purpurez ; interiores culmum quoad majorem partem tegunt, valde laxz vel inflate, sub- plicatz. — Folia exteriora, quz plerumque przeceden- tis anni sunt, culmo multum longiora angustissima simulque arcte convoluta ut omnnino Bhlifornia appa- vent; vaginarum intimarum perbrevia vix pollicaria. Culmus humilis, semper spitham:eus circiter, quoad maximam partem vestitus vaginis subradicalibus. Pa- nicüla coarctatain thyrsum ovatum. Pedunculi pauci subdivisi parum patentes (nec divergentes), semper ubique leves. Spiculce ejusdexu circiter crassitudinis acin przecedente, sed duplo longiores, unde oblon- ge jure dicuntur. Calycis valvule .flosculis fere longiores ; nitidde, in medio nonnihil fusco - purpu- rascentes, de cstero ejusdem coloris ac in prece-: dente. Flosculus infimus masculus diander linearis; valvula exterior obtusa apice laciniata , dorso in ari- stam brevem excurrente, versus marginem interio- rem hispido - pilosa (nec ut in H. odorato iuargine tantum ciliata); interior bifida nervis duobus validis in lacinias pilosas excurrentibus. Flosculus medius s. alter masculus diander acuminatus: valvula exte- rior fere usque ad medium bifida, ad quam Bissuram e dorso egredit arista geniculata quam ipsa valvula du- plo fere longior, laciniis duobus acutis: de csetero ut in przcedente flosculo. Flosculus tertius hermaphro- ditus triander oblongus acutus fere hyalinus glaber; valvulis binis longitudine subzequalibus indivisis. Nectarium exiguum. inultoties inus quam in H. odorato. Pro Aira alpina a nonnullis habitus est, sed ne- que in Lappon:a Lulensi crescit, neque convenit characteri Linnaeano. Explicatio iconis: a. gramen totum. b. flos separatus valvulis calycinis diductis parum auctus. c. Hlos- TRIANDRIA. 55 c. Hosculus infimus magn. aucta. d. flosculus me- dius. e. flosculus terminalis hermaphroditus. A I R A. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1312. Gertn. de fruct. 1. p. 4. tab. 1. 59. AIRA spicata: enlmo pubescente, foliis planis, ^ panicula spicata, f[losculis compressis calycem excedentibus medio aristatis: arista reflexa lon- gius exserta. | Á. spicata zn. seec. n. 69. Jappon. n. 47. Oed. |f. dan. t. 9908. Schrad. germ. 1. p. 964. " Zoega island. — Suter helvet. 1. p- 4o. . Hab.in summis campis elatis et ad rupes totius alpini jugi tum meridionalis ac septentrionalis frequen- ter, ubi etiam in alüssimis cacuminibus adscen- dit; sed infra'summas alpes vix unquam descen- dit nec extra alpes nisi ad Hopseidet Finmarkiz et Quickjock Lulensis rarissime visa. Habitu a sequentibus longe recedit, et affinitate Avene flavescenti revera propior est. Po: cristatze valde afflinis esse videtur, ut Koeleriz generi Persoon. —' SynOps.:1. p.97. forsan intraret; tamen calyceni sem- per biflorum tantum reperi, saltim nonnisi rudi- mentum. tertii loris adest uti neque in ceteris Airis inconsuetum.est. Calycis valvule insertionem ari- staruni parum superant. Valvulx corollinz crena tantum in apice emarginatz, neque ad insertioneim usque aristz bifida. Arista crassior, asperior et mia- gis horsum vorsum retroflexa quam in csteris. — - Ulterius culmo et rachide pubescenti ub aliis exi- mie differt. | 54. AIRAA ceespitosa: foliis planis sulcatis, panicula diffusa, pedunculis scabris, flosculis calycem subexcedentibus, arista brevi inclusa. A. cxspitosa Linn. seec. n. 70. appon. n. 5o. "Oed. /T. dan. t. 940. Schrad. germ.a. p. 957. Zoega island. — Landt. feroens. — Gmel. sib. 1. p. 95. n. 97. ' Lightf. scot. p. 94. Ge- orgii flor. baikal. p. 197. * Hab. in pratis subhumidis locisque graminosis per universam Lapponiam sylvaticam et subalpinam ubique frequentissime, ut etiani in salicetis al- pium pàssim. j : ! 3i | . 'TRIANDRIA. Folia semper plana. Panicule rámi longiusculi nutantes, eximie scabri. Valvulz calycince dorso et margineserrulatx. Flosculi in rachide elongata, sub- pedicellati, subdistantes sunt et calycem nónnihil excedunt, siniulque stilus rachidis villosus inter Hos- culos attamen minor quam in Á. bottnica. Arista amborum flosculorum ad basin fere inserta valvu- lain suam plerumque gquans. Articulus unusquis- que hachidis tertiaui circiter "irs longitudinis flosculi squat. : 55. AIAA alpina: foliis subulatis; Jai densa erectiuscula, pedunculis lzvibns, flosculis ca- lycem sequantibus, arista subterminali brevi subinclusa. Arts A. alpina Lznm seec.n. 75. 5... Jcon tabule nostra Hl. m. Hab. nonnisi in alpibus idque v diio irriga- tis sterilissinis per canipos elatiores apricos ed pium Lulensium fere ubique frequentissime, ut ctin alpibus pitensibus passim; nec non ad Piko- kaisse in Fininarkia 'lanensi parcius visa. Nec extrà alpes unquam reperta. Lzte viget et altis culmis adscendit hocce gra« men in locis sterilissiniis a glacie nuper devastatis, ubi panicula sua densa superbit et foliis caespitosis luteo-viridibus brevibus se facillime distinguit, Fa- ciem habet tam propriani prorsus avenaceam ut nul- "^ lusin loco de affinitate summa cum praecedenti su- * $picari queat; dixit quoque Linnéus eam ,, avenaceam alpinam.' in Pane svecico, unde nova accedit ratio quod vera sit Linunéi planta. Folia adulta omnino explanari queant et tunc latiuscula fiunt simulque intus sulcata esse reperiunter, sed ita in convolutio- nem prona ut seniper convoluta occurrunt et juniora vix ac ne vix explanari possunt, unde haud injuste subulata dicuntur; de cstero brevia, rigida, humi ut plurimum adpressa, nonnihil concava et luteo- - viridia. Folia culmea in latere vaginz semper in- serta sunt, nec culmum. basi aniplectunt unde con- volutioni destinata videantur; de cetero divergentia brevia. Culmus crassiusculus , strictus bipedalis et ultra. Panicula ramis multis. approximatis multillo- ris magis densa quam in ulla alia Aira atque superne contracta. Rami inferiores plerumque spiculas vivi- TRIANDRIA. 55 paras ferunt, et admodum laxi ut fere penduli sunt atque longiores quam dimidia panicula; rami cz. teri erectiusculi (nec diffusi et nutantes ut in A. cx- spitosa et flexuosa). Ommes tum rami ac ramuli lz- vissimi sunt (quo aduiodum differt a przecedenti ). Spicule majores quam in przcedenti vel ejusdem fere magnitudinis et figura ac in Aira montana, ba- si et carinis violaceo-fuscis, de catero stramineo- nitentes. Valvulc calycis fere omnino zequales, acu- minat, tun dorso ac marginibus lovibus. Flo- sculi longitudine calycis, omnino sessiles et congesti (nec per elongationem rachidis pedicellati et remo- tiusculi atque stilo piloso interstincti ut in A. czespi- 08a). Arista flosculi inferioris paullo iufra apicem bifidam corollz inserta est,et valvulam suam vix supe- rans; [Ílosculi autem superioris omnino terminalis brevissima. Rachidis singulus articulus vix quartam partem longitudinis sui Hosculi attingit. . . Ex hisce patet, quod foliis non parum precedenti accedit sed inllorescentia mnagis seguenti. | Vivipara Bt neutiquam germinatione germinis, sed primum excrescunt foliola e rachide Hosculos interposita, dein ex apice petali exterioris superioris Horis, et denique etiam ex apice inferioris floris; in prinio gradu flores euperstites sunt perfecti, in ultimo delentur, et pili quoque flosculorum exuuntur. Explicatio iconis: a.gramen integrum. b. flos separatus magn. nat. c. idem magnitudine dupplo aucta. d. flosculus inferior exemtus cum articulo rachidis eodem augmento. e. flos viviparus, cujus - Rosculus terminalis in foliola duo degeneratus est, superstite tantuin flosculo inferiore perfecto. 56. AIRA /7evuosa: foliis setaceis, panicula divari- cata, Hosculis calycem xquantibus, arista geni- ' culata longiuscula subexserta. A. Bexuosa Lznn.seec. n. 71. lappon. n. 48. FI. dan. t. 157. Lightf. scot. p. 95. S$chrad. erm. p.259. .Landt faeroens. — Zoega island. — Michauz amer. 1. p. 61. Lapponibus $7£no s. 5zdno. . ; Hab. in campis siccis locisque apricis sterilibus per partem sylvcticam usque in alpinam totius Lappo- "nie vulgatissime; sed in summis cacumingibus et lateribus alpiura haud Lade gis ! 2g -— 56 | TRIANDRIA. Folia re vera setacea et solida, nec condupplica- tione talia facta ut in sequenti. Panicula laxa et di- varicata; ramis numerosis, ramosis vel trichotomis multiloris, flexuosis, longitudine dimidise pani- cula. Spicule oblengs, mnlto crassiores quam in sequenti, sed breviores obtusioresque. Flosculi o- mnino sessiles nec in rachide elongata positi ut in se- quenti. Aristz parum calyceni excedunt (duplo n- nus quam in sequenti ). A. montana Flor. dan. 8. t. 1222. bujus tantum varietas albicans est. AIRA bortnica: folis filiformibus, panicula lzviu- scula angusta stricta, calycibus acuminatis, ' flosculis pedicellatis calycem | subaquantibus; arista recta flosculis duplo longiore. A. inontana ZLznzn. svec. n. 72? lappon. n. 49? Icon tab. nostr. IV. i Hab. nonnisi in littoribus extimis maris Vesterbott- niz locis glareosis apricis frequenter. Mirum omnino est quod plerique, Botanici va- rietatem praecedentis pro Áira montana Linnéi ha- bere potuissent, quaniquani:differentia ejus data o- mnino characteristica est. Jamduduniin Flora Lappo- nica Linné optime scripsit ,,Panicuia in hac magis contracta, locusta angustiores ac in praecedenti" ci tamen semper confusa fuit ob locum e*t synonyma adscriptum. — Ubique crescentem in Flora svwecica quidem dixit, sed dein in nullis suis Florulis utpote Akeróensi nec in itineribus neque in Herbationibus Upsaliensibus meminit hocce gramen. In Flora al- pina eam ainemorat, non vero flexuosam. Pro an- glica non. habetur in Flor. angl , et Hudsoni À. mon- tanam varietatem dicit Aire flexuose in Spec. pl. p. 1676. In spec. plant. eam in alpinis crescere didt, non vero in Flor. svec. an quadam com- mutatio locorum in Flor. svecica locum obtinuit? — Precedenti facie simillima quaniquam? re vera Aire czspitosz aífinior. Folia fliformia apparent, tamen haud solida ut in precedente, verum an- gustissima «et condupplicatione filiformia facta sunt et intus sulcata; de caetero brevia, rigidula. Culmus erectus, flaccidus. Panicula longissima sape usque ad pedem longa, angustissima: ramis paucis sunuplicibus vel indivisis, erectis ut fere rachidi ad- '. TRIANDRIA. 57 pressis, et paucifloris, strictis nec ullo modo flexuo- sis, loeviusculis, fusco* purpureis, respectu paniculie brevibus et ne quintam ejus partem adtingentibus. Spicularum valvulz plerunque patentes suntob villos inclusos, de cotero anguste, duplo fere longiores quam in A. flexuosa, eximie. acuminata. —Hachis Hlosculorum elongata ut flosculi pedicellati evadunt, idque inagis quami in À. ca&spitosa, et eximie pilosa nec non stylo. piloso flosculos interposito terminata. Flosculi altitudine calycis, subdissiti. Aristx dor- sales insignes,, ultra lineam supra calycem exsertae. Rachidis singulus articulus, longjtudine fere dimi- dium Hoscunlum zquat. - - -Explicatio iconis: a. panicula integra. b. flos singulus magn. natur. c. idem magnitudine triplo aucta. «d. fHosculus inferior cum articule rachidis eodem augmento, 57. AIRA atropurpurea: folis planis, panicula di- 1 lea 7. |! varicata paupera, flosculis calyce multum bre- d: vioribus apice pilosis. . 4740 u A.alpina Jal flor. dan. 6. tsb. 961. rj f; Hab. in fzuticetis campis et juniperetis subüliginosis | C502 per parten: subsyivaticani totius Lapponia passim copiose, ut etiam subalpinan rarius. A me pla- . ries copiose lecta in parcecia Enontekis, inter tem- plun et Palojoensuu, in Enare juxta Jvalojoki et Sotajoki nec non in Làápp. Pitensi ad Tjàkelvafs et ad montes subalpinos Peliokaise, Ribnitskaise etc. ubi paullo supra sylvam Betulinam adscendit; sed nunquanr in summis alpibus eani legi. In Fin- markia legit cel. Vahl. ! - — -'Serotinum admodum est elegans hócce gramen, "quod mense Septembris adhuc florens legi. Calyca- bus suis majusculis saturatissiine violaceis sese ad- modum insignit et potius Melicas quam Airas cate- yas refert; nec aliis Airis ullo modo afhlinis est, quam- quem charactere generico bene iis convenit. Folia mollia, tenuia, atque semper plana, ultra lineam lata; culmi vaginis longis laxiusculis suffulta. | Cul- : mus pedalis et parum ultra, laxus, Panicula rara vel paucis ramis composita: Rami tantum duo in sin- gulo verticillo, divaricati, simpliciusculi, pauci- flori vix ultra 5 vel 6 floribus donau, superne versus flores pilis incurvis hispidi. Flores s. spiculae maju- P9 zB TRIANDRIA. scule. | Calycis valvule sesquitertia linea lomgse, oblongs, acute, naviculares, atro - purpurex vel violacec margine pallido, carina hispida. Flosculi minuti ovato-oblongi, dimidiam longitudinem ca- ^ lycis vix superantes, crassiusculi, mec ita scariosi ac prcedentium, superne pilosiusculi; valvulis integris. Arista dorsalis, geniculata, flosculo multo longior sed apicem calycis haud adtingens. M E L I C A. Gen. plant. ed. Schreb, n. 113. Geartn. de fruct. 9. p. 5. tab, 8o. 58. MELICA nurans: panicula racemosa secunda, spiculis nutantibus ovatis subtrifloris. M. nutans ZLzzn. svec. n. 76. lapp. n. 86. Lightf. scot. p. 95. Engl. bot. 15. t. 1059. or. dan. 6. t. 969. Schrad. germ. p. 967. Gmel. sib. 1. p. 97. n. 29. Georgü baikal. .p. 197. Hab. locis nemorosis subhumiidis in parte sylvatica omnium Lapponiarum passim, in subsylvatica Lapponiz Kemensis rarius ex. gr. ad lumen Utsjo- . kense; etin inferalpinis passim. UT 69. MELICA ccerulea: panicula angustata elongata, spiculis strictis cylindricis, calyce minuto. M. czerulea Zznn. mant. 9. p. 525. Smith... brit. 1. p. 95. Sehrad. germ. p. 969. Engl. bor. ir. t. 750. Landt faeroens. — Lightf. Scot. p. 96. Aira cerulea Jnn. seec. n. 67. lappon. m. 54. Gmel. sib. 1. p.96. n.28. Flor. dan.t. 959. Georgii flor. baikal. p. 197. | Hab. locis humidis uti przecedens in parte sylvatica omnium Lapponiarunm frequenter, in subsylvatica Kemensi juxta flumina rarius ex. gr. ad Mieras- koski Utsjokense; etin inferalpinis passim. R Oo A. j Gen. plant. ed. Schreb. n, 314. - — - 60. POAÀ maritima: panicula subcontracta, spiculis linearibus quinquefloris, flosculis distantibus teretiusculis acutiusculis. | t P. maritima uds. angl. p. 49. Engl. bot. 16. -toai40. optm. Zzgh£f. scot: -p. 99. For. TRIANDRIA. 59 E dan. t. 951.. Schrad. germ, 1.p. 928i. Zoc- ga island. Hab. ad littora humidiora maris Nordlandiz rarius. À me lecta ad Lyngenfjord et Tromsóam, necnon ad Torrfjord foldensein. Culiuus adscendens, subflaccidus. Folia plana et vix. convoluta, tenuia mollia. —Panicula rarior, subclongata; rami paucissimi vix ultra duo in sin- gulo verticillo, subáspéri ,erectiusculi vel patentes. Spicule elongate, coniposit:e Hosculis angustis distantibus. 1 In Poa distante s. salina folia angusta convoluta rigidula; culinus strictus; panicula densior brevior, ranis circiter quinis e singulo verticillo asperiori- bus; spicule breviores, Hosculis niagis imbricatis brevibus latioribus vel ovalibus, ita obtusissiniis ut fere truncatis. 61. POA annua: panicula divaricata levi, spiculis oblongis multifloris, fosculis subdistantibus obtusis liberis, culmo conipresso. Poa annua Zznmn. svec. n. $5. Leers herb. 99. t.6. £1... Sehrad. germ. p. 503. Engd. bot. 16. t. xp var. latifolia. Zoeza island. — Lishtf. scot. p. 97. Landt faeroens. -— . Hab. locis stercoratis juxta domos Novaccolarum to- tius Lapponize frequenter. Totuin gramen tenue; in dilistiénotir; interdum fere capillare, omnibus partibus lzvibus. Panicula - paucis famis vix ultra duo é singulo verticillo, pau- cilloris. Spicule elongatae eamque ab causain lon- giores quani in cseteris. Fiosculi sine carina notabili leves, sursum membranacei byalini obtusissini, sine nervo dorsali crassiori. Axis spicularumi ita - elongata est ut ne flosculus infimus sessilis est. 62. POA alpina: puc divergente, sSpiculis sub- rotundis quadrifloris , glumis ovatis naviculari- bus liberis. E alpina ZLznn. seec. n. 79.«. Smith. brit. 1. p. 100. JLisghtf. scot. p. 96. Landt faeroens. — Kagl. bot. 14. t. 1005... Willderi. en. hort. ber. p.105. Óehrad. germ. 1. p. 292. «Zoe- ga islaad. E L-: 4o TRIANDRIA. £. vivipara. Linn. seec. n. 79. 8 P. vivipara 7Zillden. en. hort. p. p. 105. Hab. ad rupes et saxa omnium alpium frequenter, ' nec nonu in rupibus inferalpinis maritimis Nord- landiz passim; de cztero haud extra alpes. Gregatim crescit et densas czspites Format quam- quam vix stolonifera. Folia fere semper disticha, latiuscula, brevia ut fere Nathecii Ossifragi folia re- ferunt; de cetero mollia, carinata: carina scabra. Culmus crassiusculus strictus, semipedalis et paullo ultra. Panicula brevis et satis densa; e singulo ver- ticilio rami tantum bini, divexgentes, asperuli. Spicula magnitudine et figura fere Holci odorati. Ca- lycis valvulze latiusculz, exacte naviculares , dorso niagis curvo quam in ulla alia, aspero. Gluma co- rollina lata, dorso crassiusculo aspero in apice exur- rente. P. subczrulea Engl. bot. 14. t. 1004. inter hanc et sequentem quasi media esse videtur. - | Hujus quoque rachis flosculorum in. foliola ex- crescit, tuncque vivipera audit. Flor. dan. 5. t. 807. 65. POA /axa: panicula laxiuscula, ramis subflexuo- sis lvibus, spiculis oblongis trifloris, Mascus villo connexis P. laxa JZillden. spec. plant. 1. p. 586. Pe Jaschenb. i902. p. 65. Schrod; germ. 1. ». 291. P. flexuosa Sznzth brit. 1. p. 101. Engl. bot. 16. t. 1125. : Gr. alpinum paniculatum minus etc. Sehkeechz. - Qgr. p. 165. prodr. t. 4. Hab. in coilibus siccis apricis per partem subalpinam Lapponize Lulensis inter frutices Betulinos passim. Specimina ad cel. Schrader misi, quo certior factus sum hanc P. laxaim veram esse. Radix subrepens vel oblique adscendens; stolo- ,nibus multis excurrentibus. folia ommia angustis- 'sima haud lineam lata, conduplicata, breviuscula, levissima. Cuhmnus vix pedalis, angustus vel gra- dlis. Panicula rara: subcontracta: rami e singulo verticillo duo tantum, simpliciusculi, subHexuosi, levissimrdi, pauciflori breviusculi ( dimidiam altitu- dinem panicule'vix attingentes). Spicula satis an- guste et exacte oblonga. Vàlvule calycinz lanceo- ; TRIANDABIA. á1 lat: carinatz loves. Flosculi inferne villosi ct villo connexi: valvulis sursum diaphanis sine apice ri- gido. 'l'ota panicula fusco - violacea przeter margines corol!x albescentes. ; Figura Schevchzeri nostre plantz satis conve- nit, sed panicula in nostra vix cermua nec satis con- . tracta; quo respectu melius Poan: flexuosam Smitbii refert, etiamsi color panicule longe magis carule- $cen8, quam in figura ejus citata. | 64. POA pratensis: panicula diffusa, spiculis sub- quinquefloris: oblongo- ovatis margine scariosis coloratisque: flosculis villo connexis. P. pratensis Linn. svec. n. 82. lappon. m. fi. Engl. bot. 15. t. 1075. bona. S$nith brit. 1. p. 104. Landt feroens. — Georgi flor. baikal. p. 197. &.angustifolia: foliis inferioribus angustissimis. P. angustifolia Zznn. svec. n. 81. lappon. n. 59. Hab. in pratis stercoratis et agris prope domicilia Lappenic sylvaticee-passim. 65. POA rrivialis: panicula divergente, spiculis triflo- ris subovatis subpubescentibus villoque con- nexis: flosculis quinquenervibus, vaginis scabris. P. trivialis Zinn. vec. n. go. Smith brit. 1. p.105. Engl. bot. 15. t. 1079: bona... Landt feeroens. P, scabra EZrh. gram. n. 79. Hab. in pratis totius Lapponiz frequentissime, ubi gregem graminis constituit locis siccioribus fer- tilioribus. 66. POA e/auca: panicula elongata contracta, :spicu- lis oblongis subtrifloris, flosculis liberis acutis. P. glauca. 7. dan. 6. t. 964. Engl. bot. 94. t. 1720. &. latifolia panicula inagis diffusa. P. coesia Engl. bot. e4. t. 1719. j Hab. in rupibus nemoresis inferalpinis Nordlandice passim; ut etiam ad Kalkisbout Lapponis Piten- Sis visa. Uti mihi quidem videtur quasi ruedia est iuter praecedentem et sequentem speciem respectu forme, sed. colore glauco eximio ab utraque differt. | Folia ssepius siccitate convolvuntur; sed in 4. latiora et explanata persistunt, qualis plerumque in inferal- pinia,Nordiandie ineridionalioris occurrit. | 42 | TRIANDARIA. " 67. POA nemoralis: panicula angustata. subsecunda, Spiculis sublanceolatis subtriflorisasperis, floa- culis acuminatis liberis. P. nemoralis Zznn..seec. n. 85. — Smith brit. a. p.106. |Zeers herb. 350. t. 5; E: 5. Wr. daa. t. 749. Gmn. flor. nore. n. 1097. p. 152. Gmel. sib. 1. p. 95. Lightf. scot. p. 98. Hab. in rupibus nemorosis totius Lapponie sylva- tic et inferalpinze passim. Est varietas 4. Engl. bot. 18. ad. tab. 1965. psa vero tabula potius P. elaucan. nostram exhibet. FESTU .:C A. Gen. plant. ed. Schreb. n. 119. , 63. FESTUCA ovzna: foliis setaceis, panicula secunda coarctata , spiculis sublineàribus aristatis. F. ovina Zznn. seec. n. gi. /appon. n. 55... Leers herb. 59. t. 8. É- 5. Schrad. germ. 1. p. 719. Zoega island. — .Lightf. scot. p. 01. Ge- org flor. baikal. p.197. Landt. feeroens. — Poa foliis setaceis etc. (xmel. sib. 3. p. 1075. 49. &. eieipara: levior succosiorque. F. ovina &. vivipara Znz. seec. n. 91. lappon. n. 56. F. vivipara S&mzth brit. 1. p. 114. — Engl. bot. 19. t. 1555. Hab. locis sicciusculis per universam Lapponiam t tum sylvaticam ac alpinam usque in summas alpes adeo frequentissime ut nihil vulgatius. Plerumque heic viridis est, nec rubet. — Aristze semper breves adsunt. Gramina pleraque in albilus leviora et succo- siora evadunt pracipue in locis iadidis, ubi deni- que vivipara hunt. | Ne itaque omnes eorum varie- tates alvinas pro distinctis speciebus habeamus ca- " vendum est. 69. FESTUCA rubrae: foliis radicalibus Bliformibus, panicula subcontracta, Hosculorumi arista bre- viore, radice subrepente. F. rubra Linn. svec. n. 92. Smith brit. 1. p. 116. S Bern 1. p. 529. Zoega island. — ightf. scot. p. 109... Engl. bot. 29. t. fus 6. dnb latioribus villoéis, TRIANDRIA. 45 Hab. in pratis siccioribus et graminosis per partem sylvaticam omnium Lopponiarum frequenter, ut et per subsylvaticam: passim ; in inferalpinis fre- quentissime. Apud nos usque in alpina loca haud - adscendit. . Panicnla in gramine lapponico valde contracta et simpliciuscula, unde interdum Bromuin pinna- *tum bene refert. Folia caulina in recenti gramine plana, sed exsiccatione convoluta evadunt. De cz- - tero multis modis variat; spicu!'- tenuioribus, cras- . Sioribus, villosis e. s. p. idqu ;, uti videtur sine re- spectu locisolique. Semper his in locis viridis per- sistit, nec nisi Vesterbottnize maturitate interdum rubet. B R O M U S. Gen. plant. ed Schreb. n. 120. 1 n»mTY t zl * 7o. BROMUS arvensis: Linn. svec. n. 97. lappog. :IE 27. Hab. in agris Novaccelarum Lapponiz meridionalis rarius: Linné. 71. BROMUS secalinus Linn. seec. n. 96. lappon. n. 98. Hab. in agris Novaccolarum cum antecedente raris sime: Linné. Obs. Festuca n. 29. Florz EAppónids quam ad Bromum pins citat Linnéus, forsan ad Festue cam rubram pertinet; sin minus valde dubito , quod ubique crescat gramen in Lapponia, quod vix Verm- landiz et nullo modo in septentrionalioribus provin- «iis provenit. A V E N A. Gen. plant. ed. Schreb. n. 125. 72. AVENA fatua Linn. svec. n. 101. lappon. n. 50. Hab. in agris Novaccolarum Lapponiz ineridionalis rarius: Linné. » 75. AVENA practensis Linn. svec, n. 104. lappon. x: 1l. 31. ! Hab. in nemoribus graminosis raro: Linné; mihi tamen dub'a videtur. EE TRIANDRAIA. T0 L0 M. Gen. plant. ed, Schreb. n. 196. - 74. LOLIUM perenne Linn. svec. n. 104. lapponm. n., 239. Hab. in pratis agricolarum Lapponiz meridionalie conumune: Linné. | T HhOIUPEPCUI:)M, Gen, /* nt. ed. Schreb. n,. 130. 75. TRITICUM caninum: calycibus aristatis trinervi- bus paucifloris,. floscnlis arístatis. Tr. caninum ScLrad. germ. 1. ».5806.. Smith brit. t. p. 159. - Gmel. sibizr. 1. p. 122. n. 58. t. e7. Elymus caninus Zina. seec. n. 119. Zoega island. — Liéhtf. sept. p. 109. A Hab. in lucis, graminosis sicciusculis per universam fere Lapponiam przecipue inferalpimam Norvegi- ca;n passim, usque ad Kivikoski fluminis 'l'anz et Kanetskoski fluvii Utsjokensis Lapp. Kemensis. Gramen,altwimm et conspicuum. — Folia latiuscula longa. Spiculae semper subcylindrice, nervis eleva- tis notatx&. Arist:e Bosculoruna tenues setacez ipso Bosculo fere longiores. Top. .76. TRITICUM repens: calycibus subulatis muticis quinquenervibus multifloris, flosculis subulato- aris'atis , radice repente. (T. repens Zzzn. seec. n. i4. — lJappon. n. $5. Schrad. germ. p. 59er Zoega island. — Gmel. sib. 1. p. 1318. n. 55... Landt feeroens. — Georgi fl. baikal. p. 198. Ko 'Hab. ad domos inque cultis Novaccolarum totius Lapponiz passim copiose; ut etiam ad littora de- serta Huminis Ivalojoki Kemensis repertum. Occurrit quoque in Lapponia flosculis tum mu- : ticis ac aristatis, itaque in desertis caute a praece- dente distingvendum. — Spicule planiuscul:e cito ' evadunt, longiores. Calyx vix unquam aristatus; flosculorum arista ubi adest fere subulata crassiu- scula rigida et ipso flosculo multoties brevior. Decz- tero observatur semper in spica habitus quisdam lolia- ceus, quo facile a praecedente et Elymis distinguitur. TRIANDRIA. 45 ix ELYM:U S. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1:8. 77. ELYMUS arenarius: spica erecta, calycibus lan- ceolatis longitudine spicule, foliis convolutis rigidis. A E. arenarius ZLznm: spec. n. 11. lappon. n. 24. Zoega island. | Sinith. flor. brit. Y. p. (55. A Engl. bot. 24. t. 1672. optin. |. Landt Jfe- roens. — Pallas it. sibir. 5. P.216. Georgi Jf. baikal p. 198. Hab. ad littora inris septentrionalis per totam Nord- landiam et Finmarkiam frequentissime; adscendit quoque in ripis arenosis iluninis Tana usque ad pagum Seida. Denique inventus est in mniedia Lapponia sylvatica Umensi juxta Sorsele ad Ske- becksudden aliisque locis flüminis Vindelensis co- piose. ; Luxuriose in his locis crescit precipue ad ostia fluminum, ubi spicam ultra pollicem crassam acqiii- rit semper vero rectam et ut in vulgari constructain. MÓN T IA. Gen. plant. ed. Schreb. n. 133. Gaertn. de fruct. 2. p. 220. 1ab. 129. 78. MONTIA fontana Linn. seec. n. 115. dlappon. n.50. Angl. bot. 17. t. 1906. Zoega island. — Lightf. scot. p. 310. Landt feeroens. Hab. locis humidis denudatis per partes sylvaticas et subsylcaticas omnium Lapponiarum svecicarum passim; ut etiam in campis huunuidis inferalpinis Nordlandiz fere ubique. KOENIGI A. Gen. plant. ed. Schreb. n. 137. Gertn. de fruct. 2. p. 212. tab. 1:8. 79. KOENIGIA zs/andzca. K. islandica Zr. mant. 55. Fiór: dan. 5. t. 41. Landt fceroens. — Zoega island. : Hab. locis subinundatis ad littora niaris Vardóze et in sinu Varanger parce. Norges Topoprephuaka Journal 7 bind 24 heft Pag. 120. - TETRANDRHIA. M [er] CLASSAS. 1V ! TETRANDHBZTN G ALIUM | Gen. plant. ed, Schreb. n. 162, Gertn. de fruct. 1, p. 109. 'ab. 24. 8o. GALIUM verum linn. svec. n. 195. lappon. n.61. Olavs. zt. island. p. 675. Hab. vix in Lapponia. Unicum tantum specimen pusilum in Lapponia Lulensi se invenisse dicit Linné, sed neque in proximis provinciis Svecic crescit supra Sundsvali Medelpadize. &1. GALIUM eoreale:- foliis quaternis lanceolatis tri- nervibus levibus, caule erecto, seminibus his- pidis. : G. koreale Lizn. seec. n. 194. — lappon. n. 60. Lightf. scol. p. 116. .Landt faeroens. — Fl. dan. 6. t. 1094. .Olaws. it. island. p. 450. Pallas it. sibir. 5. p- B5. Georgz ftor. bai- kal. p. 199. Hab. ad littora lacuum et fluminum locis gramino- sis subhumidis per partem sylvaticam inferiorem Lapponiarum meridionalium utpote Umensis et Pitensis satis frequenter (haud vero supra lacum Rappen). Dein haud provenit antequam in Lap- ponia Kemensi, ubi e Fennonia proventa adscen- dit Juxta flumina per partem sylvaticami et subsyl- vaticam totam usque ad Polmak et ultra sat fre- quenter. In pratis inferalpinis Nordlandiz meri- dionalis frequenter provenit, haud vero supra praefecturam Saltensein. AER | Foliain sunimo septentrione interdum satis lata, obtusa et laevigata, adeo ut habitum nonnihil diver- sum acquirit planta. Fructus pilis densissimis rectis fere tommentosus, Caulis naagis asper, ut etiam pe- dunculi. vn 82. GALIUM paflustre: foliis quatermis obovato -lan- ceolatis inzqualibus obtusis, caulibus dilfusis leviusculis, seminibus lsvibus corolla ini- noribus. TETRANDRIA. 47 G. palustre Linn. seec. n. 196. lappon. n. 59. Willden. spec. 1. p. 585. Lightf. scot. n. 115. Engl. bot. 96. t. 1857. bona. Zoega island. . —' Georgii. fl. baikal. p. 199. Hab. locis aquosis ad ripas etc. Lapponis infimo Sylvatice rarius. : Caules lzeviusculi vel mucronulis rarioribus re- trover:is exaeperati, superne dividi fere in cymam. Flores in sunimo caule subcymosi, copiosiores: pe- dunculis trichotomis, divergentibus: ultimis folio brevioribus, semper levissimis. —Corolle semper fructu majoribus. | 85. GALIUM zriftdum:: foliis quaternis sublinearibus ' obtusis, caule procumbente hispido, seminibus levibus nutantibus corolla trifida majoribus. G. vrifidumi: ZZor. dam. t. 49. — Willden. spec. 1. P.505- - . Hab. locis uliginosis et paludosis per partem | sylva- ticam et subsylvaticam Lapponis passim. Pracedentü revéra affinis, quamquam habitu G. uliginoso similior. Caulis tenuis ut in G. uligi- noso, et valde retrorsum hispidus. Folia minuta, ad basin marginibus hispidis.. Flores plerique axil- lares subsolitarii, longius pedunculati: pedunculis arcuatis, hispidis, Semina duo leviter tantum con- nata, omnino lavia. A Galio pzlustri utique distingvi meretur ob ha- bitum procumbentem mne dicam repentem, peduncu- los axillares s. laterales, capilli tenuitatis, arcuatos, /. . Seniper hispidos, .corollas dupplo minores. 84. GALIUM z/;gznosum:: folis senis lanceolatis re- | - troreum aculeatis mucronatis rigidis, fructibus scabris corolla minoribus. | G. uliginosum zzz. svec. n. 197. lappon. n. 58. Willden. spec.1. p. 595. Lightf. seot. p. 1,5. Engl. bot. 98. t..1979. .Landt faeroens. — Georgii fl. baikal. p. 199. | Hab. in caimpis humidiusculis ad rivulos etc. per partem sylvaticanr ubique, usque ad subalpinam xarius: idque omnium Lapponiarum svecicarum; ut etiam in inferalpinis Nordlandize. Caulis erectiusculus, retrorsum hispidus sed aculeis multo rarioribus vel remotioribus quam in Brdecedenti. .. ae , , 48 i |J TETRANDAIA. .. 85. GALIUM seaveolens: foliis senis oblongis retror- sum hispidis, caule prostrato hispido, fructibus - hispidis: pilis uncinatis. G. triflorum JMichaux amer. 1. p. 8o. 7Villden. hort. berol. 1. tab. 66. (ramus). Hab. ad rupes unibrosas locis snbhumidis in, Nord- landia inferalpina raro. .À mne copiose l!ectum ad pagum Dale in Sórfoldbotten praefecturze Saltensis. Magnitudine, odore et figura foliorum Asperu- lam odoratam satis refert; statura verum 'Galii 7o- tundifolii, et asperities Galii t/zeznosz vel potius -dparines. Adeo undique retrorsum aculeatum est, ut etiam nudis digitis pertinaciter adharet, Radix perennis. Caules numerosi, ex una radice fascicu- latim nati, longiscil. bipedales et ultra, flaccidi ita ut supra gramen prostrati jacent, tetragoni, acut- anguli, pilis vel parvis aculeis retrorsum: versis ad- modum exasperati, simplices vel inferne przditi ra- ulis paucis brevibus apice floriferis. Folia semper sena, in verticillis distantibus posita, ultra pollicem longa et quatuor circiter lineas lata, oblongo - lan- ceolata, acuta, cum acumine molli, uninervia et obsoletius venosa, undique lzevia sed marginibus pi- lis rigidis inferne retrorsum versis et crcbrius positis valde adherentia. Pedunculi axiliares, plerumque bini e singulo verticillo per totam longitudinem cau- lis, breviusculi scil. foliis duplo longiores, mudi prater squamam involucralem, siniplices et. apice divisi in, tres circiter pediceilos floriferos. Flores successive versus apicem caulis prorumpunt; ita ta- men ut caulis apex semper foliosus nec floribundus. Corollze minute ut in G. u/zzinoso , . planiusculz, albz, germine suo hispido haud admodum majores. Pistillum germinis longitudine. Fructus pilis rigi- dis uncinatis longiusculis nitidis hispidus ut in G. "parine, sed de cetero minor. Ob suaveolentiam suam comparandum fore suspi- cor cum Asperula odorata; cujus folia duplo lon- giora, magis lanceolata ob &equalem fere undique la- titudinem: marginibus inferne levibus; caulis erectus, levis, terminatus pedunculis, pluribus, dcin iterum iterumque fasciculatim divisis; corolla manifeste tubulata, in germine minuto tunc lzviu- ' .sculo posita; Pistillum germine duplo longius; fructus TETRANDRIA. 49 fruchs multo major obsitus pilis crassinsculis sed - rectisbrevioribus mollibus'et exsiccatione crispabili- bus,ut potius pilosus vel tomentosus quàm hispi- ' dus dcendus est. Ideoque nequeunt non abunde diverias esse. llanta citata e Horto Berolin. nostrz» exacte con- venit, quod instituto examine accurato in Herbario Cel. Villdenovii dedicimus; eademque suaveolentia gaudi. Nomen ob hanc proprietatem servavi. Flo- res sanper albi. 86. GALIUM .4parine: foliis octonis lanceolatis sca- lris retrorsum hispidis, caule flaccido, fructi-- lus uncinato - hispidis. G. Aparine Zinn. svec. n. 45. Smith brit. i. p.180. Engl. bot. 19. t. 816. Flor. dan. t. 495. Lightf. $cot. p. 117. Georgi Jfor. baikal. p. 199. Hab. in agris Lapponizs rarissime. Mihi visum est ac Idivuoma parecie Enontekis Tornensis, et ad Lhnertósked prazefecturz Saltensis Nordlandiz. Geniculi caulis a confluentibus aculeis interdum quai villosi apparent, haud vero semper, Fructus inuto majores quam in praecedentibus. PLANTAXAGO. Gen plant. ed, Schreb. n, 186. Gertn. de fruct. 1, p. 236. a tab. 51. , 87. PLANTAGO 7;zajor: folis ovatis glabriusculis, scapo tereti, spica flosculis imbricatis, semini- bus capsulz plurimis. P.major Luz. seec. n. 199. lappon. n.69. F7. dan. 5. t. 461. Olaes. it. island. p. 450. —Lishtf. scot. p. 117. Land: faeroens. — Georgi flor. baikal. p. 199. Flor. Kamt- schatk. in rct. Zool. p. 194. | Penn. Zérct. Zool. ad INutka sound. p. 943. Hab. ad domos locis cultis stercoratis partis sylva- ticze infimze Lapponiarum passim; in districtu Ke- ixensi infra pagum Kairavoupaja frequenter; ut etiam in Nordlandia meridionali copiose usque ad Salten. In Lapponia Umensi usque ad Sorsele, adscendit. 2 i WE E Folia in his locis interdum scapo longiora. Sca- pus crassiusculus. : ) L o TETRANDRHIA. 98. PLANTAGO maritima: folis semicylncraceis subintegerrimis basi lanatis, scapo erdt spica cylindrica. P. maritima ZLnn. seec. n. 155. lappor. mn. 65. Lightf. scot. p. 118. Landt faer«ens. — Olavs. it. island. p.19. AMichaux bon b. p.94. Pallas it. sibir. 5. p.55- 425., Geor- gui /T. baikal. p. 199. | Hab. ad mare septentrionale Nordlandize Ec et Finmarkiz usque ad Nordcap parcius, Supra - littora quidem passim adscendit, sed neitiquam usqueinalpibus. .. | CORNU'S. 5] Gen. plant. ed. Schreb. n. 104. Gertn. de fructib, x. 126. tab. 26. | On 89. CORNUS svecica: herbacea, foliis ommi)us op- positis sessilibus multinervibus: nervis basila- . . ribus. | C. svecica Linn. ffor.svec. n. 159. lapp. |n. 65. tab. 5. £. 5. Flor. dan. t. 5. Lightf, scot. 0p.eiiig. Cranz groenland. — Falk russische . Top. 9. p. 118. Pallas Jf. ross.. 3.]p. 52. Flor. Kamtschatk. in JArct. Zool. J 194. Landt faeroens. — Lapponibus Piadnak- muór]Je (i. e. Canis lacce). Fennonibus Enontekensibus $72-marja. Sve- cis et Norvegis Svznbar. Hab. omnium vulgatissime locis umbrosis per par- tem sylvaticam et alpinam usque in lateribas infe- rioribus alpium totius Lapponiz etiam Norvegicae aeque ad Nordcap. | Nux ut in ceteris bilocularis, sed dissepimen- tum perforatunr megná fenestra. ALCHEMILIL A. Gen. plant. ed, Schreb. n. 222. Gertn. de fruct. 1. p. 34V. t. 73. 9o. ALCHEMILLA vzu/garis: foliis novemlobis acute dentatis, corymbis terminalibus. A. vulgaris Zzzz. vec. n. 141. lapp. n. 66, FT. dan. 4. t. 695. Zoega island. — Liehtf. scot.p. 190. Landtfwroens. — Engi. bot. 9.t. 597. Falk russ. topogr. 9. p. 190. TETRANDRIA. . "T 8. pubescens: foliis sericeis acute serratis. ..À. pubescens Zamark. Hab. in graminosis siccioribus per partem sylvati- cam et subalpinam omnium Lapponiarum nec nonin inferalpinis Norvegicis ubique vulgatissime; in salicetis alpium juxta rivulos quoque passim Occurrit, sed nonnisi rarius ulterius adscendit. P. in alpestribus apricis siccis passim occurrit. 91. ALCHEMILLA a/pzna: foliis digitatis obtusis api- ce serratis subtus sericeis. /Zillden. enum. hort. bérol. p. 171. À. alpina Zinn. seec. n. 149. lappon. m. 67, Zoega island. — Lightf. scot. p. 320. Flor. dan. t. 49. Geertn. fruct. 1. p. 54€. t. 75. Land: feroens. — | Hab. ad rupes locis suboccultis in alpium meridio- nalium lateribus frequenter, in septentrionalium parcius; ut et in rupibus inferalpinis maritimis usque ad Nordcap passim copiose. In suecico la- tere infra ipsas alpes altiores nunquam. descendit, utpote haud visa infra Givorten Lapp. Umensis, Peliekaise Lapp. Pitensis, Vallivare Lappon. Lu- lensis, Peltsanen Lapp. Tornensis. POTAMOGE T O N. Gen. plant. ed. Schreb. n. 234. Gerrn. de fruct. 2. p. 23. t. 84. 92. POTAMOGETON natans: foliis superioribus pe- tiolatis ellipticis natantibus. P. natans Lzun. svec. n. 145. lapp. n. 68. Zoega land. — Landtferoens. —. Flor. dan. t. 1025. JLightf. scot. p. 191. Engl. bot. 96. t. 18e2. Georgi ff. baikal. p. 199. Hab. in fluviis pacificis et lacubus Lapponix ,sylva- tice infimze passim parcius: usque àd Adem- jaur Lapp. Lulensis visum. | 95. POTAMOGETON .perfoliatum: folis cordatis amplexicaulibus omnibus immersis. Zn. spec. n. 146. /lappon. n. 69. Jor. dan. t. 156. Lishtf. scot. p. 391. Miehaux amer. 1. p. 101. Georgii /T. baikal. p. 199. : Hab. in fluviis per partem sylvaticam passizm copiose, ut et subsylvaticam rarius ex. gr. in Idijoki Lappo- nie Enontekensis lectum et ad lacum Enare. D 2 Qn [e] TETRANDRIA. Folia semper basi admodum cordata, quam- quam interdum de cietero satis oblongata; distincte nervosa: nervis przecipue tribus exstantioribus; Sti- pulse exigu:e tenuissin:e anguste, caulem vaginan- tes. Semina reticulata , inagnitudine fere seminum Cannabis, apice insigniter incurvato s. retuso. 94. POTAMOGETON gramineum : foliis lineari-lan- ceolatis venosis stipula latioribus, peduncuiis incrassatis foliis longioribus. P. granineum Znnz. suec. n. 151; /Jappon. n. 70. Lightf. scot. p. 195. Flor. dan. 1. t. ec2. Herbar. Ziervogel. | P. lanceolatum £g. bor. 28. t. 1985. P. gramineum latiusculum. | Ce/szz herb. n. 597. B. subnatans: foliis superioribus latioribus attenna- | tis sessilibus subnatantibus. j Hab. in fluviis per partem sylvaticam et subsylvati- cam totam vulgatius; unde euam versus alpes longius adscendit quain sylva abietina et przce- dens species scil. usque in Kamajoki Lapp. Lulen- sis; nec nisi in provinciis nostris septentrionali- . bus provenit. . Folia semper basi attenuata , magis venosa quam nervosa. Stipule anguste quidem, sed longiuscu- lg, subpatentes vel a caule disjuncte,, nec adeo Scarios: ac in przcedente. 8. differt tantum foliis supremis latioribus et natantibus, tamen aque teneris ac reliqua folia. Flores semper virides, et petala germinibus multo longiora: quibus notis a P. /Zuirante Engl. bot. 19. t. 1996. facile dignoscitur. Multo magis differt a P. heterophyllo Engl. bot. 18. t. 1985.5 quod non- nisi in Gottlandia legi et foliis superioribus re vera petiolatis ad P. nata7:5 accedit. : . Nemen gramineum huic apprime convenit, quia Sparganio zatànti seu nostro gramini fluitanti ( Flotgrás) ceteris longe similius. Figura En. 5o. cit. satis convenit quamquam tum folia ac pedunculi paullum breviora sunt quam in nostra planta. Flo-- rz dan. figura citata plantam lapponicam benc refert. A P. compresso Zznzz. longe differt habitu multoties grandiore, foliis 2- 4 lineas latis, pedunculis cras- sitie penna columbinz;, etc. TETRANDRIA. 55 E Norvegico latere alpium lapponicarum nul- ]nm vidi Potamogeton, nec EUIne rug quoddam an- notavit supra Nidrosiam crescens 95. POTAMOGETON pusillum: foliis linearibus ob- | tusiusculis uninervibus, seminibus a2cuniinatis. P. pusillum Zznzz. svec. n. 155. Zoega island. — P. ramosum angustifolium. Zurs. herb. X. n. 121. Hab. in fundo lacuum et fluviorum Lapponiz sylva- tice infima passim. .À me lectum in fiuvio Lu- lensi ad Wuollerim alibique. Sub profunga aqua szepius crescit more Confer- - varum , ubi nunquam superficiem attingit et tamen fructificat. SA GIN A. . Gen. plant. ed. Schreb, n. 236. Gertn. de jruct. 2. p. 225. tab. 129. 96. SAGINA procumbens: caulibus procumbentibus glabris, pedunculis axillaribus, petalis brevis- simis. à S. procumbens Zzz. svec. n. 155. lappon. n. 157. ZFillden. spec.. 1. p. 718. Gmel. sib. 4. p.159. Georgi flor. baikal. p. 199. Lightf. scot. p. 125. Landt faeroens. — Zoega is- land. — Smith. flor. brit. 1. p. 199. Engl. bot. 15. t. 880. Hab. ad domos, vias et ripas Huminum Lapponiz '"sylvaticee passim; ut etiam in inferalpinis Nord- Jandie et Finmarkiz usque ad Kistrand. bi lete crescit caules supra terram satis longe excurrunt, et ex axillis foliosis undique pedunculos erigunt, quorum apices proxime sub Horibus intracti sunt unde lores mutantes evadunt quamquani pe- dunculi stricti. — Folia linearia et plana (nec su- bulata ut in Spergula saginoide), patentia. Flo- res ob petala calyce duplo breviora et stamina pauca valde inconspicui sunt. Capsula calyce parum lon- gior. Hisce notis a Spergula saginoide satis differt; cujus descriptionem suo loco conferas. Ad Kistrand legi multa specimina numero quinario pàártium fructificationis insignia. 54 TETRANDRIA. TILLAEA. Gen. plant. ed. Schreb. n, 537. 97. TILLAEA aquatica: caule erecto, foliis lineari- subulatis, floribus sessilibus. T. aquatica ZLznn. svec. n. 156. Villden. spec. 1. p. 720. Zoega island. Sedum minimum annuum, flore roseo tetrape- talo. ZLzna. leppon. n. 196. Hab. in ripis luminum ex. gr. Lulensis copiosissime: - Linné; ame nec ibi nec in aliis provinciis Sveciz borealis visa. ! Ad Caulis interdum prope radicem ramulos paucos exserit, de caetero simipliciusculus. Flores in axil- lis Foliorum alterni: interdum) fasciculo foliorum opposito. Folia planiuscula sed e connata basi sen- sim angustata in apicem subulatum. Gh AÀASSIS Ww PEN T.A.N D REA MOX SO TIS Gen. plant. ed. Schreb. m. 240. Gertn. de fruct. 1. p. 328. tab, 68g. 98. MYOSOTIS scorpioides: seminibus laevibus, race- mnis subbracteatis, foliis glabriusculis. 77illden. spec. 1. p. 746. M. scorpioides &. palustris Zzrn. svec. n. 157. lap- pon. n. 75. Smith. brit. 1. p. e19.— Plor. dan.t.585. Landt faeroens. — Zoega is- Jand. — .Lightf. scot. n. 159. Gmel. sib. 4. p.75. Georgü ff. baikal. p. 200. Hab. in pratis et graminosis etiam sicciusculis per omnes partes universe Lapponic usque in lateri- bus superioribus alpium vulgaris. Radix perennis. Caules plures ex uma radice, simpliciusculi. Racemus inferne bracteis nonnullis ornatus, qua tamen pedunculos haud fulcrant, sed cum iis alternant vel eos opponuntur. Calyx quod ad maximam partem glaber et laevis. PENTANDHMIA. 55 99. MYOSOTIS arvensis: seminibus levibus, race- mis ebracteatis, foliis hirtis. M. arvensis Spec. plant. ed. JFilld. 1. p. 747. FHoth. germ. 9. p. 222. M. scorpioides e. arvensis Zinn. seec. n. 157. lap- pon. n. 74. Hab. in Lapponia Lulensi rarius: Linné. Ir agris Vesterbottniz eam vulgarem vidi, haud vero in Lapponia; ideoque loco admodum a przcedente differt. Radix annua, Caulis solitarius, inferne simpli- ciusculus, superne in plures racemos nudos divisus. Calyx pilis uncinatis hirtus, quo: pro optimo cha- ractere speciei habeo. Flores minores, 100. MYOSOTIS de/Zexa: seminuniniarginibus mem- branaceis in lacinias glochidatas divisis, pedun- culis deflexis subebracteatis. /J'ahlenb. in Act. Stockholm. 1810. p. 115. t. 4. Hab. in radicibus alpium umbrosis ad rupes, locis calidioribus versus imeridiem positis, rarius. Lecta tantum est juxta Balsfiord paroecie Tromsóen:is : Nordlandiz, et ad latus meridionale montis Njam- mats juxta Quickjock; idque copiose M. scorpioidi inmixta. Suspicor eam haud ita raram esse, sed quum scorpioidi simillima sapius prztervisam. ]n ruderatis et ad domos haud crescit uti relique species aculeatze. Toto habitu M. scorpioidi simillima, ut sub florescentia prima nonnisi hirsutie sua patente distin- gui queat. Huic etiam afhnitate propius accedere crediderim quam aculeatis speciebus; cui sententix favent glochides e marginibus niembranaceis nat, nec in latere seminum positze. -Radicem biennem esse docuit cultura annis 1898 et 1809 instituta tum in Horto Upsaliensi ac Bergiano Stockbolmiz. Caules plures ex una radice, semipedales, pedales et ultra, erecti, inferne sin- plices; superne ramulis nonnullis lateralibus ere- ctis gracilibus racemiferis. Hirsuties in caule et re- liquis partibus patens vel horizontalis, de, cztero ejusdem fere indolis acin M. arvensz. Folia ob- "longo -lanceolata, magnitutine circiter pollicaria. Racemi longi, graciles, erecti, hirsutie adpressa. Bractez in racenii parte inferiore paucce, peduncu- s 5l. ir PENTANDRIA. lis breviores, in latere inferiore rachidis pedicello op- positze vel ad latus ejus insertzv. Pedicelli in latere superiore rachidis inserti, post flare ad in- ferioxa deflectuntur toti fere ad perpendiculum, et calyce quadruplo circiter longiores evadunt. Flores Biucuitudue et colore ut /M. scorpioidis. Perian- thium quinquefid um, hirtum ( hirsutie tamen haud uncinata ut in /4. areezsi): laciniis fructu grossifi- cánte divaricatis vel reflexis longitudine fere semi- num. Semina ovata;-exteriori Tacie convexa, api- culis tenuissimis rigidis hispidula; undique cincta marginibu s simplicibus membranaceo - corneis, in viginti et ultra lacinias apice glochidatas divisis us- que infra medium; lateribus interioribus levibus. Receptaculum seminibus duplo fere brevius, pistillo emarcido terminatum. , Ut melius distingvatur utile quidem puto, quod aliarum specierum characteres melius exponuntur. M. eirginiana: seminibus. undique aculeato- glochidibus, fructibus pedunculatis nutantibus, ra- nis divaricatis. De cotero notandum quod radix annua, folia magna glabriuscula et tantum scabra, flores albi. M. echinophora: seminibus undique aculeato- Eloc hidibus, fructibus pedicellatis erectis bracteatis, foliis lanceolatis albo-pilosis. De cxtero radix an- nua, semina multo longiora. M. Lappula: seminibus undique aculeato - glo- chidibus, fünctibus subsessilibus bracteatis, foliis lanceolatis albo - pilosis. | Semina preter glochides in utroque latere callis obtusis adspersa sunt, et bre- viora quam in pracedente. Aculei seminum multo duriora quam in 7M. de/Zexa. ' LITHOSPERMUM. Gen. plant, ed. Schreb. n. 241. G«tn. de fruct. Ip 37. tab. 67. 101. LITHOSPERMUM areense Linm. sgec. n. 160. lappon. n. 73. Hab. in agris Novaccolarum Lapponize meridionalis rarius: Linné. Haud vero in Lapponia cicur occurrit. - PENTANDAIA. 57 PULILONAOHMIZA. Gen. plant. ed. Schreb. n. 244. 102. PULMONARIA 7nariima: glaberrima, coule ramoso procumbente, foliis carnosis, calyce tu- bum corollz zequante. 4 P. maritima Zinn. spec. plant. p. 195. Liehtf. scOL. 1. p. 154. tab. VIL. Landt faeroens. — Zoega island. — Flor. dan. t. 5. Gun- ner. noreeg. n. 17. P. parvilora Mzchaux dor. amer. p. 151? Hab. in littoribus maris glareosis exterioribus (nec versus fundum sinuum) per Nordlandiam passim copiose, ut et Finimarkiam ex. gr. in Vàájnáset prope Kistrand Porsangriz et in Vardóa. Calyx in hac neutiquam abbreviatus, sed tubo coroliz fere longior; iieoque przsstat Pulmonarias dividere in hirsutas et glaberrimas. He vera affinis est P. virgzinianc, sed folia ita carnosa ut nequit non facillime distingvi. P. parvei/£fora Mich. secun- dum differentiam ejus quod ad singulas partes huic 7. maritim« optime convenit. ASPERU GO. Gen. plant. ed. Schreb. mn. 24g. 105. ASPERUGO procumbens: calycibus fructus compressis. À. procumbens zz. svec. n. 160. lappon. n.76. Lightf. scot. p. 185. Flor. dan. 4. t. 559. Engl. bot. 10. t. 601. Falk russische To- pogr. 2. p. 194. E Fennonibus Tornensibus 7zerz- heina. Hab. in cultis ad domos Novaccolarum per partem sylvaticam Lápponiarum svec. passim copiose, ut et Nordlandie passim. In Lapponia Kemensi haud visa est. . ^ LYCDPSISs: Gen. plant. ed. Schreber. n. 25e. 104. LYCOPSIS arvensis Linn. seec. n. 167. lap- pon. n.77]. Hab. in agrisLapponiz meridionalis copiose: ZLinné. neque ibi rec in adjacentibus provinciis a me visa. Qn 8 PENTANDRIA. DIAPENZIA. Gen. plant. ed. Schreb. n. 255. 105. DIAPENZIA /apponica. Linn. seec. m. 169. lappon. n. 88. tab. 1. £. 1. Flor. dan. t. 47- Crantz groenland. — fottb. pl. groenl. in qurodets d Iam X. qo Icon tab. nostr. 1X. (fruct.) Hab. per totum alpium jugun) in campis elevatis et collibás nive fere nunquam tectis vulgaussime; ut: eüami in maritimis alpinis Norvegize per insulas promontoriaque extima usque ad Nordcap fre- quenter; nec non in montibas alpinis jugo pro- pius sitis per partem subalpinam et subsylvaticam Lapponiarum svecicarum passim usque in Kalkis- bout Lapponicz Pitensis, Snirrak Lapponis Lu- lensis et Lammnastunturi Lapponise Tornensis. In- fra alpes nunquam descendit nec in radicibus al- pium unquam invenitur; sed solo alpino quam maxime frigori exposito sibi exposcit, et ubi il- lu4 invenitur etiam in collibus planitiei juxta mare crescit ex. gr. ad templum RHórstad Nord- landiz Saltensis. Floret per totum mensem Julii ultraque et albe- dine insigni alpes adniodum ornat. lpsa planta omnium plantarum perfectiorunmi frigori patientis- sinia est, utpote quz in campis maxime perflatis et ideoque nive fere nunquam tectis persistere potest per totam dirissinmam hiemem viridis. Dum per al- pes elatos sub iniensissima hieme profectus sun hujus plantz czspites foliosas undique vidi denuda- tas et deque virides ac sstate. Anatomen ideoque. institui foliorum Rórstadic degens, et reperi in co- sta dorsali nonnisi pauca vasa lignea sine ullo vesti- gio ductuum spiralium ; cellulosa quam maxinie utriculosa vel potius granulosa est. - Badix primaria sub terra alte defigitur estque an- gusta satis et attenuata , submollis nec. lignosa. E vertice ejus surgunt rami teretes, longiusculi ,. obli- que per terram adscendentes divergendo, qui cum terra superficiem tangunt expanduntur in cespitu- los foliosos perennes. Primaria autem radix sub terra alte latens, per hos ramos vel caudices plures adscendentes latam, crassam ct convexam caspiteni PENTANDRIA. DES o generat, adeo duram ut vix sub pedibus deprimttur. Quamquam itaque mollitie sua ad herbas pertinet hzc planta, valde ramosa est et longo»va foliisque revera perennibus instruitur, cnjus exemplum aliud scio nullum. Est tota paradoxa: radix et caudices quasi herb: est, sed folia fruticis quam maxime sempervirentis. Hauc ideoque mirum si eam ad il- los ordines naturales retulerunt Botanici, qui herbis constant; in qua opinione firmati fuerunt a corolia tubulata staminibus tubo impositis. Fructus vero et semina optime cum Bicórnibus conveniunt, ut me judice planta nequit non esse Azaleis proxinue afhmis. Anatome fructus more Gartneriano insti- tuta sequens est. Per. Capsula supera, calyce parum brevior, ova- ta, acuta, stylo coronata, cartilaginea, ro- tundato- nigona, trilocularis, trivalvis: val- vulis vix ad basin separatis. Dissepimenta me- dio valvularum inserta atque valleculis capsula externis respóndentia, a columna centrali supra centrum capsule sese separantia dun dehiscit cap- sula, sed ad centrum et infra firmiter cum co- lumna centrali connata. ! JAecep. in singulo loculamento singulum, axi capsule firmiter adnatum et superne bilobuni, inferne liberum vel a columra centrali solutuin et undique seminibus tectum; de cstero oblon- gum, fungosum, luteolum, favosum. Sem. plura, minuta, subcubica vel subrotunda, rufescentia, areolata. JInteg. simplex, membranaceum, tenue. "Album. sémini conforme, albidum, friabile vel grumosum,. ! JEmbr. oblongus, albidus, centralis. Cory7. sulco exiguo divisa. Rad. crassa, centripeta. Explicatio iconis: a. A. capsula apice dihiscens, naturaii et aucta magnitudine. B. capsula aperta superne visa. C.ejus sectio transversalis percen- trum. D. ejus sectio transversalis infra centrum, qua receptacula libera manifestantur. E. capsu- la e latere visa, postquam demta est valvula an- terior, quo situs et figura receptaculorum visui patent. F. sectio longitudinalis per columnam capsula et receptaculum unum, quà fovea in ! 6o | PENTANDRIA. media axi indigitatur. | g. G. Semina. H. se- inen ununi lonzitudinaliter dissectum in eodem situ ac Fig. PF. — L-Seminis sectio transversalis. K. Enibryo separatus. ANDROSACE. Gen. plant. ed. Schreb. n. 957. Gorrn. de fruct, I. p. 232. tab. 5o. 106. ANDROSACE septentrionalis: Linn. fl. seec. n. 170. /appon. n. 78. Falk russische TTo- Ogr. 92: p 195. : Hab. in alpibus Lulensibus rarissime; Zznneus bis hanc plantam legit, ego vero nunquam. PUB WM UdseA! Gen. plant. ed. Schreb. n.258. | Gertn. de fruct. 1. p. 233. tab. 50. 107. PRIMULA f/arinosa 8. stricta: foliis dentatis sub- tus glabriusculis denudatisve, calyce -leproso, corolla tubo exserto laciniis limbi lóngiore. Pr. farinosse var. Zinn. seec. n. 179. lappon. n. 70. Oflavs. it. island. p. 940. Pallas it. Szbir.5.v. 295. Georgi fl. baikal: p. 900. P. stricta /Z7orneman in. Flor. dan. 8.t.. 1585. bona. Hab. in graminosis inferalpinis subhumidis per to- tam Nordlandiam nec non Fininarkiam occident. et orientalem passiniparcius; unde'rarissime in al- pibus adscendit ex. gr. ad Sorjasjauri alpium Lu- lensium lecta ' est, Varietas hzec vere memorabilis in sola Lappo- nia occurrere videtur. Folia majora quam in vul- gari, evidenter dentata, subtus adeo ommi farinà destituta ut vix nisi in infimis vestigia auzedam le- pre albicantis prope costam adsunt. Caulis scpe pedalem altitudinem attingit. — Calycis lacinie exi-- nie rugulose vel noduloss, ad magines et przecipue intus pulvere leproso grandiore obtectze, nec adeo tenui pruina farinosa ornatz ac in vulgari. Corolla tubuscalyce duplo longior: limbi laciniis tubo imino- ribus et angustioribus, leviterque emarginatis. Fi- gura Flor. dan. optime nostrze plantze convenit. 108. PRIMULA /znmarkica /f'illden. spec. pl. p. 806. P. norvegica Ziezz. scand. ed. 9. n. 249. : , PENTANDRAIA. 61 P. integrifolia Guzner. /f. hore. n. 154. Oed. fT. dan. tab. (88. — Reiz. scand. 1. p. 59. Geor- git /T. baikal. p. 200 ?* Hab. B inarit occidentalis ad Hasvig; iteni in Maa- sóen anno 1759 mense Junii lecta ab Eposc. Gun- nero. Ad eundem anno 1764 ex Vardóa Finmarkize orientalis inissa. — Deinde nullibi lecta est. MENYANTHES. Gen. plant. ed. Schreb. n. 263. Gertn. carpolog. 3. p. 112. tab. 199. f. 9. 109. MENYANTHES rrifoliata: foliis ternatis. — Lir. Jff..svec. n. d784 v lanpon, n. go. . Engl. bot. t.495. Lightf.scot. p. 157. Landt fceroens. 3 — Fl. dan. 4. t. Ski. Olaes.. it. island. p. 1g. IMichaux amer. 1. p. 195. Georgi fT. baikal. p.201. Falk russ. JZopogr. 9. p. 126. Lapponibus Arasso. Hab. in paludibus et humidis per partem sylvaticam omnium Lapponiarum svecicarum vulgatissime, per subsylvaticam et *»ubalpinam etiam saepius co- piose; et in inferalpinis maritinisque Norvegicis usque versus Nordcap copiosissime. LYSIM ACHI A. Gen. plant. ed. Schreb. m. 969. Gertn. de fruct. r. p. 229. tab. 50. 110. LYSIMACHIA eu/earis: paniculata, foliis ovato- lanceolatis acutis. |ZLznnm.seec.n. 375. [lappon. n. Ov. *' Lighif, 3SPot. p. 130. Engl. bot. a1. t. 761. | Georgi ff. baikal. p. MUN Falk russ. dopogr. 2. p. :96. Hab. in Lapponia meridionali sylvatica infima rarius: Linné; ego tantum in Vesterbottnia Lapponic ac- cedens vidi eam. 111. LYSI'MACHIA thyrsiffora : racemis lateralibus pe- dunculatis. | Z;znzz. seec. n. 176. Iappan. n. 82. Flor. dan. t. 5817. | Gmel. sibir. 4. p. 87. n. 59. Krock. flor. siles. 1. p. 508. t. 37. pup $ynops. 1. p. 179. j Hab. in rivulis et lacubus per partem sylvaticam in- : feriorem omnium Lapponiarum. svecicarum pas- sim copiose. Haud visa est supra Kellojárvi Kee - Cc 3 PENTANDRBIA. mensis, Muonioniska Tornensis, Jockmock Lu- lensis, Kalkis-jaur lapponiz Pithensis, et Lyck- sele Lapponiz Uniensis. ÁÀ Z A L E A. Gertn. de. fruct. plant. *. p. 301. tab. 63. 112. AZALEA procumbens: trunco depresso procum- bente, foliis margine revolutis oblongis semper- virentibus. | À. procumbens Zinn. svec. n. 179. lappon. n. 9^. tab. 6. f. o. Olavs. it. island. p. 940. Cranz groenland. — "oh scot.p. 159. Landt f«eroens. — Engl. bot. 15. t. 8605. Gmel. szbir. 4. p. 196. n. i9. Flor. Kumtschatk. zin rct. Zool. p. 194. Georgi ff. baikal. p. 201. Hab. in lateribus przcipue inferioribus omnium alpium et in montibus subalpinis etiam a jugo alpiuii remotioribus ubiquefrequentissime: ut: in Givorten Lapp. Umensis, Kalkisbout Lapp. Piten- sis etc. scil. locis siccioribus sterilibus; suminia autem alpium cacumina non petit, nec extimas insulas versus Nordcap, ubi ante Diapenziam de- sistit. ln radices alpium et loca inferalpina extra- alpinaque nunquam descendit. Folia subtus tomento tenuissimo e pilis erec:is apice parum curvis obducta; tamen costa dorsalis lata glabra. Corolla alba: laciniis roseis. Capsula uti Gzertnerus scripsit plerumque bilocularis, rarius , trilocularis et nunquani) ultra; sed valvulis in ime- dio tam profunde fissis, ut capsula quadrivalvis vel sexvalvis dici debet. Dissepimenta a marginibus valvarum inflexis formata, supra centrum capsulz a columna media soluta sunt, sed infra cum co- Iumna ita connata ut ab eadem nunquam solvantur; itaque apertura capsulz perexigua foret, nisigdehi- scissent valvule simul in medio dorso ita ut singu- lum loculamentum quoddanumodo binis valvulis: constituitur. Ex hisce patet, quod in bivio revera stat inter Jussieui Hhododendra et Ericas, tamen vix du- bito quin Ericis propior est. Quousque Azalex nobis extranez huic respectu fructus conveniunt dubito; PENTANDRIA. (63 Azalea lapponica autein omnibus partibusitaRBihodo- dendris convenit ut nequit non-iis adnumerari. POLEMONIU M. Gen. plant. ed. Schreb, n. 259. Gaertn. de fruct. 1. p. 299. tab. 62. 115. POLEMONIUM c«eruleum: folis pinnatis, pa- nicula stricta, calycibus corollae tubo longiori- bus subtomentosis. P. cerulcum Zznnm. svec. n. 185. lappon. n. 85. Flor. dan. t. 955. | Falk russ. Topogr. 9. p. 127. Pallas it. fibir. 5. p. 5319. 255. Gmel. sib. 4. p. 105. t. 50. F?or. Kamtfchatk. in "rct. Zool. p. A94. Penn. arcet. Zool. ad INutka fund. p. 241. Georgii for. baikal. p. 291. Hab. in pratis udis et ad ripas fluviorum per partem . sylvaticam et subsylvaticam Lapponiz Tornensis et Kemensis vulgatissime; etiam in parte subal- pina passim copiose usque ad Polinach Finmarkiz orientalis. Longe speciosior ibi mihi visa est quam in hor- tis nostris, corollis magnis saturztius c&ruleis su- perbiens. Capsula uti Gzrtnerus eam describit quoad divi- sionem sunilis Diapenzie, sed receptaculum iliud insigne desideratur, ita ut dictitante facie perbene diversi ordinis nat. esse possunt. CAMPANUL A. Gen, plant, ed. Schreb. n. 290. Gertn. de fruct. 1. p. 153. tab. 31. 114. CAMPANULA zuniffora: caule umifloro, fructi- bus corolla majoribus membranaceo - angulatis ciliatis. C. unillora Linn. svec. n.185. lapp. n. 85. tab.g. |. £. 4. 0. Rottboel pl. groenl. in Act. hafn. V. X. p. 452. tab. VI. £. 19. bona. Hab. in alpibus Lulensibus earumque lateribus de- clivis herbosis rarius, ex. gr. ad Virih-jaur pluri- bus locis copiose; ut etiam in Pitensibus alpibus lecta à Solander, nec non in Tornensibus raris- sime visa. 64 PENTANDRIA. Floribus suis saturate et pulchre czruleis elon- | gingvo detegitur et facillime a Camp. rotundifolia distingvitur. Radix perennis sub terra profunde la- tet, teretiuscula vel subfusiformis, valida; e cujus vertice oblique surgunt multi stolonés foliosi, et. alii cauliferi ( uti in Act. hafn. l. c. satis bene depicta est), cum nonnullis emarcidis przteritorum anno- rum anixti. Folia stolonum foliosorum .o«alia, obtusa, subpetiolata, subintegerrima; caulium in- feriora sunt oblonga, leviter crenata obtusiuscula, glaberrima : suprema lanceolata vel sublinearia, sparsa. Caulis florifer sesquipollicaris, fructifer us- que ad spithamam longitudinem extenditur, strictus, superne parum pilosus. Flos cernuus, magnitudine fere Lobelie JDDortmanne. | Germen oblongum ipsa corolla parum brevius, angulis submembrana- ceis pilosis vel ciliatis. Calycis lacinise fere duplo breviores quam corolla, latiusculo, ciliatze et dorso pilos. Corolla angustaga vel coarctato- campanu- lata, parvula, saturate c2erulea. Capsula elongato- turbinata, flore multo longior utpote semipollica- ris, angulis senis submembranaceis pilosis undique stipata. , Differt a. C. cenisia: corola multo minore, capsula longiore, flore cernuo, foliis caulinis subii- nearibus; a C. pulla calyce ciliato etc.; a C. Bellard:z foliis haud serratis; et ab omnibus his ni fallor fructu menibranaceo - angulato. | 115. CAMPANULA rorundifolia: glahra, foliis radi- calibus reniformibus, caulinis linearibus inte- gerrimis. C. rotundifolia Linn. seec. n. 184. Jlapp. n. 85. Engl. bot. 15. t. 866. — Lightf. scot. p. 141. Landt feroens. —/ Olavs. it. island. p. 429. Michauz amer.1.p. 108. Pallas it. sibir. 5. p. 55. 286. . Georgii ff. baikal. p. 201. &. linifolia: foliis caulinis latioribus, radicalibus longioribus, caulesubunifloro. Linn. f. lapp. n. 84. C. uniBlora Z7or. dan. t. 189. Hab. in parte sylvatica Lapponiarum meridionalium svecicarum ubique et in Kemensi tota frequenter, nec non in pratis inferalpinis Nordlandize Finmar- kise- - PENTANDRIA. 65 kizeque vulgaris; sed in Lapponia Tornensi altiore haud visa. 8. in radicibus et lateribus alpium praecipue Norve- - giam versus vulgaris. 8.a C. uniflora Linn. facillime dignoscitur ger- mine suo brevi et parvo obovato lzvissimo, colore corolle diluto etc.; sed magnitudo corollz ita ludit ut interdum minor quam in precedente. De cotero ne quidem affines, ita ut dum nota est praecedens vera ne quidem comparari queant. In nostris alpibus semper glaberrima est, et sola varietas plante vulgaris. 116. CAMPANULA /azifolia 8: £oliis ovato- lanceola- tis subscabris, caule simplicissimio tereti, pe- dunculis unifloris, fructibus cernuis, flore albo. C. latifolia Z7Tor. dan. t. 85. Guaner. f/f. norveg. n.55. Lightf. scot. 141. Y Hab. in lucis amcnissimis umbrosissimis ad radices alpium Nordlandiz meridionalis passim. .A me lecta est ad Skónstugan Nordlandizx Saltensis. In Norvegia flore omni ztate albo, qualis tab. 85., occurrit; sed in Dania flore czruleo et in album et griseum vergenteuttab. 7892. Obs. FIor. dan. 5. ad 782. Hirsutior est hzec varietas norvegica quam vulgaris svecica planta; editur quoque Brassica in. star a Lapponibus unde concludo eam quoque mi- tiorem esse. RHAM N U S. Gen. plant. ed. Schreb. n. 358." Garrn. de fruct. 2, p. 111. tab. 1006. 117. RHAMNUS rangula Linn. flor. svec. n. 905. lappon.n.99. Pallas ff. ross. 9. p. 25. Hab. ad rivulos in sylvatica parte infima Lapponia- rum meridionalium rarius, ex. gr. ad Kaskats Lap- ponia Lulensis: Liuzé. Mihi haud obvius fuit. R I B E S. Gen. plant. ed. Schreb. n. 39o. 118. RIBES ruóru;:: inerme, racemis glabris pendu- lis, floribus pianiusculis subebracteatis, foliis obtuse quinquelobis. BR. rubrum ALznz. svec. n. 905. lappen. n. 9g. Flor. dan. 6.1. 967. — Pallas fl. ross. 9..p. 55. «lor. Kamtschatk. àn rct. Zool. p. 194. Eb: 66 PENTANDRIA. Georgii fl. bazkal. p. 909. | Pallas it. sib. 5. p.Bi6. Lightf. scot. p. 965. Engl. bot. 18. t 1989. &. Foliis magis pubescentibus. R. petreum. Smith. brit. 1. p. 965. .Engl. bot. 10. t. 705. | Lapponibus Jerjek. Fennonibus /Pinamarja.. Hab. &. infra radices alpium locis nemorosis per Nordiandiam et Finmarkiam usque ad Pohnach passim copiose, | B. locis uimbrosis in sylvatica parte Lapponiarum svecicarum omnium satis frequenter. Usque ad Quickjock in Lapponia Lulensi procedit. Quod in Norvegia crescit glabrius est omnino uti hortense; interdum quoque subtus sublucidum. Tun Svecicum ac. Norvegicum variant floribus plus minus rübro- punctatis nunquam vero tam viridibus ac in Zl. bot. 10. t. 705. Racemi in utroque «que penduli et subebracteati, et bacca exacte ut in hor-- tensi; itaque nequeunt tum ab hortensi tum a se invicem separari. Quousque BR. petreum Jf'ulf. a B. rubro distingui potest haud judicam, verum ad h. alpinum haud accedit noster. 119. RIBES nigrum: inerme, racemis pilosis pendu- lis, floribus oblongis. b. A. nigrum Zzazn. seec. n. 207. lapp. n. 99. Engl. bot.:8.t.1291. Plor.dan. 4. t. 5R6. Pallas zt. sibir. 5. p. 16. Georgii flor. baikal. p. 202. Lightf. scot. p. 148. Fennonibus Ludin-marja. Hab.locis humidis umbrosis in Lapponia Kemensi sylvatica usque ad templum Sodankylà passim copiose. T 1g0. RIBES a/pinum: inerme, racemis erectis, bra. cteis flore longioribus. R. alpinum Zzzn. seec. n. 206. /appon. n. 97. Fahl Flor. dan. 968. | Lightf. scot. p. 965. Gmel. sibir. 5. p.175. Pennant. rct, Zool. ad lINutkasund p. 941. | Hab. in sylvatica parte Lapponiarum: AZinzé; im sylvis Nordlandiz: 7/aAf. PENTANDRAIA, 67 GLAU XY. Gen. plant. ed. Schreb. n. 408. Gertn, de fruct, — . 121. GLAUX rnaritima Linn. fd. svec. n. 910. lappon. n.79. Olavs it. island. p. 166. Michaux amer. I. p. 114. P $cot. p. 147. F4. dan. 4.t. 548. Georgii fl. baikal. p. 202. | Falk russzsch. To- pogr. 2. p. 158. Hab. in littoribus maris septentrionalis Nordlandix passim; ut etiam Finmarkiz in Porsangria visa. CHENOPODIU HM. Gen. plànt. ed. Schreb. n. 435. Gertn. de fruct. 1. p. 36o. tab. 75. 120. CHENOPODIUM a/bum: foliis rhomboideo- ovatis erosis postice integris: superioribus ob- longis integerrimis , seminibus lzvibus. Sr. britt. 1. p. 275. Ch. album Zzzn.seec. n. 918. Flor. lapp. n. 95. Georgii baikal. p. 809. Engl. bot. 94. t. 1725. Hab. locis cultis ad domos per totam Lapponiam ,usque ad Kistrand Finmarkize passim copiose, GENTIAN A. Gen. plant. ed, Schreb. n. 450. — Gertn. de fruct. 9. p. 159. tab, 114. 195. GENTIANA znvolucrata: corollis subquinque- fidis infundibuliformibus acuminatissimis fauce nudis, floribus aggregatis involucratis, caule te- tragono basi ramoso. G. involucrata ftottboel. in Zct. Hafn. X. p. 454. t. 1. £.9. A. D. leu. obs. 1. pag. 15. G. aurea Linn. spec. plant. p. 551. JF'illden. spec. 1. p. 1539. Flor. lapp. ed. $mith. p. 65. G. quinquefolia Z7or. dan. t. 544. Zoega island. Hab. ad littora maris septentrionalis in pratis depres- sis herbosis per totam Nordlandiam et Finmar- kiam passim. Lecta est ad Sórfolden Saltensem, ad Lyngen, in Maasóa et Varangria Finmarkie; nec raram esse puto, quia difficillima est lectu inter herbas altiores crescens nullis floribus coloratis sese insigniens. In alpibus neutiquam provenit, sed etiam lecta est ad sinum (Xét Uioz. z 68. PENTANDRIA. Ceteris nostris speciebus neutiquam affinis, ne- que habitu similis. Folia ad radicem parva, vix ungvicularia, oblonga; sed in superiore parte cau- lis adsunt folia involucralia sub floribus posita, mul- toties majora, late ovata, acuta, quinquenervia, haud anmiplexicaulia neque basi connata. Biami prope radicem nunierosi, adscendentes, tenues, sinpli- ciusculi, Hore uno alterove terminatü caule duplo: breviores. Caulis de cetero simplex, nudus vel aphyllus (exceptis paucis foliis lores fulcrantibus ), qnadrangulus, dodrantalis. In medio caule plerum- que adsunt duo magna folia involucralia, cum flori- bus tribus quatuorve pedunculatis; in supremo caule flores numeresi aggregati sunt in capitulum pluribus foliis fulcratum. . Calyx ad medium 5fidum: laciniis oblongis, corolla fere longioribus. ^ Corolla semper alba etiamsi sine candore, parva: tubus brevis vix calycis tubo longior: lacinic acumimatas erecto - pa- tentes. Capsula calyce parum longior, obtusior quam in czeteris. Hujus afhnes species in America boreali qus- rende sunt. .À G. quinquefolia Linn. abunde di- versa, qu& apAylíc similis est. Quum flores neu- tiquam aurei nisi male exsiccati suzrit, necessarium uto nomen Linni reJicere. | 194. GENTIANA zzeals: corollis quinquehdis infun- dibuliformibus, fauce nuda denticulo laciniis in- terjecto, calycibus carinato - quinquangularibus, ramis sparsis unifloris. G. nivalis Zinn. svec. n. 951. lapp. n.95. Flor. dan. t. 17... Engl. bot. 15. t. 890. Froel. ent. p.83. Zoega island. Hab. in lateribus declivis herbosis alpium svecicarum passim copiose: unde etiam juxta flumina in pra- tis locisque graminosis descendit per partem sub- sylvaticam, Lapponise Lulensis et Pitensis passim ex. gr. ad Tjákelvafs et Lófinock. Folia ovata, acuta, per totum caulem usque ad florem zequaliter disposita, e quorum axillis passim surgunt rami uniflori foliosi. Caulis tamen haud raro uniflorus. Flos major quam in sequente. Calyx quinquedentatus vel vix ad medium usque quinque- fidus, angulatus: angulis submembranaceis, exstan- tibus; dentibus vel laciniis attenuatis, ereclis, sub- - PENTANDRIA. 69 membranaceo - carinatis. Corollz tubus vel pars in- divisa calyce semper multo longior, ad faucem com- plicatus: plicis quinque introrsum versis et lacinula veldentetennninatis; limbi laciniis ovalibus, basi an- gustatis, patentibus, elegantissime azureis vel vi- vide cxruleis, aveniis. " 195. GENTIANA g/acialis: corollis quadrifidis hypo- crateriformibus fauce barbatis, calyce quadri- partito, pedunculis longissimis nudis. G. glacialis /;//ars delph. 2. p. 552. — all. helv. n.652. dSuter helvet. 1. p. 145. Froel. gen- tian, p. 98. 7F'ulfen. in Jaqu. misc. G. nana .4/lion. pedem. n. 560. (nec Wulfeni!) Hoppe Taschenb. 180r. p. 226.- G. tenella Zioztboel in z4ct. hafn. X. p. 456. t. 9. f.6. Oed. /.dan. 5318. Zoega island. — Froel. gent. p. 96. G. Koenigii Guzn. ffor. norv. n. 822. Hippion longipedunculatum Schmidt im Roem. arch. t. p. 21. t. 5. f. 5. Hab. in summis alpibus earumque lateribus declivis herbosis praecipue juxta glacies alpinas rarius. A me,lecta in alpe Kajsats ad Virin-jaur, ad gla- ciem Almajalos -Jegna juxta Sorjásjaur copiose, ut et in alpe Joli ad Stalládno Lapponiz Lulensis. Gunnerus eam vidit ad Varangriam Finnmarkiz orienta!:s. Nonnisi in summis glacialibus regionibus crescit, unde nomen Villarsir prae cseteris elegi. Planta gracilis, a ceteris nostris habitu admo- dum diversa, ad G. amarellam afhninate proxime accedens. Folia fere omnia ad radicem congesta in rosulam, oblonga vel oblongo - elliptica, obtusiu- scula, subcoriacea, magnitudine vix ungvicularia, supra czrulescentia, infra exsiccatione rugosa. Cau- lis proprie sic dictus brevissimus, prope radicem plérumque ramulos nonnullos emittens, et uio pàre foliorum stipatus, quadrangularis. Pedunculi lon- gissimi, ipso caule plerumque quadruplo longiores, nudi et lzvissimi, stricti. Flos parvus, magnitudine - eirciter Epzlobii palustris. | Calyx profunde quadri- partitus ne dicam quadriphyllus: foliolis ovato- oblongis vel ovato -lanceolatis, basi a pedunculo fere solutis (uti folia Sedi rupestris), directione pa- zo PENTANDRIA. tentibus ut tubus coróllze nudus conspicitur fere ue- que ad basin, obtusiusculis, sine nervo dorsali ele- vate. Corolla tubulosa; fübus ventricosus vel in- ferne dilatatus,' ad faucem subconstrictus, sub ílo- rescentia calycis foliis parum longior, grossificante vero fructu elongatur ut plusquam calyce duplo lon- gior evadit (nec mercescit); limbi lacinic breves, attenuat2, erectiusculae vel parum patentes, (unde flos vere incorspicuus evadit) venos2, saturate crue lez: (nec azureze ut in G. zea/z). In fauce sunt do lacinulz fimbriatze pro singulalacinia corollee. Cap- sula vix longior quam corolla elongata, quas tantuua parum decolorata eam vestit. Est praecipue pedun- culus longus nudus, et calyx patens a corollz linibo distans quod fzciem efhicit a ceteris alienam. Ex hac descriptione patet quod onmes characte- res quibus G. g/acialzs et G. £enella distingueren- tur levissimi momenti sunt ut etiam ab setate pen- dentes; ita ut ne quidem varietates sunt sed una ea- demque planta. Habeo specimina lapponica calyce seque lanceolato ac ex alpibus helveticis, et quae spe- cimini G. nanc All. in herbario cel. Swartzii exacte conveniunt. Gentiana earinthiaca autem, et nana /FYullfen. differunt a g/aciali figura corol- lg etc.; quibus autem aíhnior est G. dichotoma Pallas mihi dubium videtur. 196. GENTIANA .4marella: corolis quinquefidis hypocrateriformibus fauce barbatis, laciniis lim- bi lanceolatis acutis, foliis lanceolatis. 77zllden. spec. 1. p. 1547. G. Amarella Linn. seec. n. 999. Zoega island. — Lightf. scot. p. 1529. Tor. Kamtschatk. in Zrct. Zool. p. 194. Pall. for. roff. 2. p. 104. * Hab. in pratis siccioribus Novaccolarum Lapponizx sylvaticae infimae rarius. Ego eam ad Tuggunsele Lapponisx Umensis copiosius vidi. Rami in Lapponica planta internodiis longiores sunt, sed foliorum figura et angusties corollze néc non radix flava ut in planta Cel. Willdenowii. Gentia- nam campestrem neque in Lapponia neque in aliis provinciis septentrionalibus reperi; unde crediderim eam in Fl. lapp. Linnsi lapsu memoria allatam esse loco Gentianz amarellee. PENTANDRIA. 71 . 127. GENTIANA serrata: corollis quinquefidis in- ; ; fundibuliformibus serratis, foliis sublinearibus. G. serrata Guam flor. nare. n. 819. Flor. dan. t. 517. 8. Gent. deromsae: corollis quadrifidis crenulatis. Rottboel. Act. hafn. X. p. 455. t. 3. £. 5. G. ciliata Gunn, norv. n. 755. t. 9. É£.5.. Zoega island. Hab. in maritimis Nordlandisz rarissime: «. lecta est ad Storstensnás pareecize Tromsóe; 8. ad Skjzerstad Saltensis: .Gunaerus. SELIN OU M. Gen. plant. ed. Schreb. n. 470. Gertn. de fruct. 1. p. 89. - tab. 21. £g. 128. SELINUM pa/ustre: sublactescens, radice sim- pliciuscula, stylis post Horescentiam diva- ricatis. S. palustre Zinn. svec. n. 259. /lappon. n. 100. Gunn. norv. n. 595. Falk ruffische Topogr. 2. p. 144. Georgii tor. baikal. p. 204. Hab. in paludosis per partem sylvaticam Lapponia- runi iberidionalium ubique, et Nordiandiz rarius. oO * UE UM. Gen. plant. edit. Schreb. n. 480. 199. SIU M /at;folium: foliis pinnatis, umbella ter- nmunali. 3 S. latifolium' Zznz. svec, n. 247. . Fi. dan. t. 246. Gunn. nore. n.. 651. Gmel. sibir. 1. p. 200. . . Georgiü ff. baikal. p. 904. Hab. Nordlandiz in rivulo parecize Tromsóen, tan- tum: Gunnerus. Rarissima certe in regionibus - borealibus plan:a. LIGUSTIC.U M. Gen. plant. ed, Schreb. n. 478. Gertn, -de fruct. 2. p. 28. tab. 85. 150. LIGUSTICUM scoticum: foliis biternatis, folio- lis trapeziis. 4 L. scoticum nn. svec. n. 944. lappon. n. 107. Engl. bot. 17. t. 1907. Lightf. scot. p. 159- Michaux fl. amer.1.p.166. Flor. dan.t. 207. Landt feroens. — Crans grenland. — 72 PENTANDRIA. Hab. ad littora exteriora maris Nordlandiz et Fin- markiarum passim frequenter. ANGELIOC A. Gen. plant. ed. Schreb. n. 479. Gertn. de fruct. 2. p. 29, tab. 85. 151. ANGELICA Zfrchangelica: foliorum impari lo- bato. | À. Archangelica Lznn. seec. n. 945. lapp. n. 101. Ofaves. it. island. p. 158... Flor. dan. t. 206. Jlall. heleet. n. 807. | Flor. kamtschatk. in "rct. Zool. p. 194. |Landt feroens. — Cranz grenland. — Georgii fl. baikal. p. 294. Lapponibus Pas. Hab. locis suboccultis juxta rivulos soio humido per omnium alpium latera et radices convallesque us- que ad Nordcap vuigaris: descendit quoque juxta flumina in parte subsylvatica Lzpponize Kemensis et lornensis passim. In inferalpinis Norvegic vix reperitur, nisi in insulis extimis maris. edunculileviusculi. | Flores lutescentes. Quae in hortis Germanicis occurrit. Angelica sa- tiva sequentis varietateni esse mihi videtur; ab Archangelica lapponica saltim abunde differt: fori- bus albis, pedunculis albo-pubescentibus, foliis mi- noribus sine impari adeo lobato e. s. p. 152. ANGELICA syleestrzs: foliolis eequalibus ovato- lanceolatis serratis. A. sylvestris Linn. seec. n. 946. lapp. m. o9. Engl. bot. 10. t. 1198. Zoega island. — Lieshtf. scot. p. 160. Flor. kamtschatk. in rct. Zool. p. 194: Landt feroens. — Georgii f/f. baikal. p. 904. Hab. in parte sylvatica tota omnium Lapponiarum svecicarum locis humidis ad ripas etc. sat vulgaris. Pubescentia quaedam. insignis brevissima aspe- rula adest in pedunculis et suinmo caule, unde ha- bitus plant» junioris canescens. Umibelle valde globosz densifloree , albae vel parum rubescentes. GI C U.T.A. Gen. plant. ed. Schreb. n. 486. 155. CICUTA vzrosa: stipulis petiolo adnatis obtusis, foliolis serratis muticis. PENTANDRIA. 75 C. virosa Linn. svec. n. 955. lapp.n. 108. Flor. dan.t.908. Gunn. nore.n. 42. t. 9. Engl. boi. t. 479. ept. Gmel. sibir. 1. p. 209. Lightf. scot. p: 164. Flor. kamtschatk. in -rct. Zool. p. 194. | Georgii ff. baikal. p. 294. Hab. in paludibus et paludosis per partem sylvati- cam totam omnium Lapponiaruni svecicarum pas- sim copiose. In Nordlandia quoque reperitur: Linné. Tota planta hisce in locis multo tenerior est quam in nostra svecia, foliorum serraturis magis inflexis. CHAEROPHYLLUM. Gen. plant. ed. Schreb. n. 400. 1:154. CHAEROPHYLLUM zsy/veestre: caule striato gla- bro: geniculis tumidiusculis. ZLiz.svec.n.957. lapp. n. 104. Angl. bot. 11. t. 7529. Lightf. scot. p. 167. Flor. kamtschatk. in Zrct. Zool. p.194. Georgi ff. baikal. p. 205. Hab. in pratis et juxta domos per partem sylvaticam et subsylvaticam omnium -Lapponiarum passim copiose; nec non in inferalpinis Nordlandize et Finmarkiz usque ad Maasóara et Kistrand rarius. CAR U M. Gen. plant. ed. Schre5. n. 497. Gertn. de fruct. 1. p. 106. tab. 25. fig. 7. 155. CARUM Carvi: caule ramoso, vaginis foliorum subventricosis , involucro partiali nullo. 77Zil[- den. spec. 1. p. i470. Linn. seec. n. 960. lappon.n.105. Olavs. it. island. p.814. Gmel. sibir. i. p. 820. Georgüu ff. baikal. p. 205. Falk russisch. Topogr. 2. p. 149. Lapponibus Karwen. Hab. in pratis siccioribus per partem totam sylvati- cam Lapponiarum meridionalium. frequenter et Tornensis parcius; ut etiam in inferalpinis Nord- landiz frequenter , usque ad Alten, sed haud ultra. 74 PENTANDRIA. Jq'IOM POIONCESESOD A: Gen. plant. ed. Schreb. n. 498. 156. PIMPINELLA dÓazifraga iLinn. seec. m. o61. lappon. n. 106. Lightf. scot. p. 169. Falk russisch. lopogr. 9. p. 149. Gmel. | sibir. 1. p.89p. " "e Hab. in sylvatica parte Lapponiarum meridionalium rarissime: Zznmnaué. Neque ego hanc inveni ante- quam ad Orelfven Àngernianniz retroversus suni. Obs. Alsinem mediam uti Stellariz speciem retuli ad Decandriam. PARNASSI A. Gen. plant. ed. Schreb. n. 525. Gertn. de fruct. 1. p. 287. tab. 60. 157. PARNASSIA palustris: folis radicalibus corda- tis, nectariis multiradiatis. P. palustris Zznn. svec. n. 268. lappon. n. 108. Fl. dan. 4. t. 584. Hoppe Taschenb. 1805. p. 38:.. Zughrf. scot. p. 174. Pallas it. sibir, . 5 p.319. (Georgi /l. baikal. p. 9065. Zoega island. — IMichaux amer. 1. p. 184. 8. tenuis: foliis subovatis, radiis nectarii novem. Lapponibus /7"elkes peiwe- tjalme. Fennonibus Koiran- kuka. Hab. in subhumidis graminosis universe Lapponice usque versus Nordcap ubique vulgatissime, si tan- tum summa alpium cacumina exceperis. In alpinis plerumque omnibus partibus duplo minor et tenerior evadit, foliis radicalibus fere ova- tis nec manifeste cordatis, caulino oblongo eto.; qua varietas &. accedere videtur Parnassie caro/i- niamnce Michaux amer. 1. p. 184. DROSE HR A. Gen. plant. ed. Schreb. n. 53. Gertn. de fruct. 1. p- 291. tab. 61. 159. DROSERA rorundifolia: scapis, radicatis, foliis orbiculatis. Dr. rotundifolia Znz. svec.n.275. lappon.n. 109. Hoppe Taschenb. 1808. p. 181. Zoega zsland. — Michaux amer. 1. p. 186. Lightf. scot. s 175. Engl. bot. XII. t. 807. | Georg ff. aikal. p. 205. PENTANDRIA. 75 Hab. in paludibus sylvaticis Lapponiarum meridiona- lium frequenter, septeatrionalium parcius. Flores münuti vix majores quam in Myosotide scorpioidi. Scapi graciles. 159. DROSERA /ongifolia: scapis radicatis, foliis ovali-oblongis. di Dr. longifolia Zznmn. svec. n. 274. — lapp. n. 110. Engl. bot. 15. t. 868. Smith. fl. brit. 1. p.547*. Persoon. synops. i. p. 557, Lightf. scot. p.175. Zoega island. — Michaux amer. 1. p.186. Georgi ff. baikal. p. 205. Dr. intermedia ZZayne in Schrad. diar. 1900. 1. P- 37- Hab. cum przcedente mixta.in Lapponiis meridio- . malibus ubique, at in septentrionalibus altius ad- scendit et multo vulgatius repereritur usque ad Kistrand Finniaarkize. 2 Prczecedenti revera admodum accedit. Flores pa- rum majores. Hujus varietas J)r. anglicam Smith. consti- tuens in australioribus nostris :regionibus occurrit omnibus paribus major, foliis longioribus, Hori- bus magnitudine circiter Oxalzdis zÁcetoselle. — SIBBALDIA. Gen. plant. ed. Schreb, n. 536. Gertn. de fructib. 1. p. 348- tab. 73. 140. SIBBALDIA procumbens: foliis ternatis: foliolis tridentatis cuneiformibus, petalis sublanceolatis. S. procumbens Zzna.seec.n. 275. lapp. n. 111. G«ertn. fruct. 1. p. 548. t. 75. Engl. bot. 18. t. 897. optim. Wzllden. in zAct. nat. scrut. ber. 2. p.— Cranz groenland.— Olavs. it. is- land. p. 450. Lightf. scot. p. 175. Flor. dan.t. 59. Landt feroens. — Georgi ft. baikal. p. 20$. rariss. Hab. locis herbosis declivis per totum alpium jugum precipue a latere Svecico fere ubique frequentis- sime; in alpibus vero maritimis haud crescit ; nec extra alpes ipsas descendit unquam: ideoque in- fra Peliekaise et Snirrak nunquani lecta. Stamina semper 5 numeravi; sed pistilla nume- I0s3 reperi, quorunmi6 vel7 in semina matura abe- 6 PENTANDRIA. untin ambitu posita, reliqua quinque circiter cen- tralia abortiunt. | Folia etiain superne non parum pi- losa; petala calyce semper multo breviora et obtu- siuscula; Hores satis conglomerati. : Sq "EO OEUESS. Gen. plant. ed. Schreb. n. 527. Gertn. de fruct. 1. p. 210. t. 44. 141. STATT'CE ZIrmerta 8. scapo tereti capitato, foliis linearibus planis muticis. St. Armeria g. /7'illden. spec. 1. 1599. Linn. seec. n. 969. Pallas Z. dou p. 554 Lighef. scot, p.172. - Landt JE a — &Egede Mist. groenland. p. fig. tab. 9. f. 5. | Armeria maiitiina /Z'ilÍden. en. po ber. p. 555- Hab. ad littora iaaris rarissime; lecta tantum est in 'Torfv 'enás mixta Ostvaagen Maasóe Finmarkiz, et ad dópen hórstadiz in Nordlandia Saltensi. Est varietas minor scapo pubescente, dentibus calycinis minoribus et inollioribus. CLASS | 185: Mb H E X:AN Igq bu AIT D CD ME Gen. piant. ed. Schreb. n. 557. — Gerrn. de fruct. 1. p. 56. tab. 16. 142. ALLIUM o/eraceum: caule teretifolio bulbifero, foliis scabris semiteretibus subtus sulcatis, sta- ' . minibus simplicibus. À. oleraceum JALzmnu. seec. n. 980. Haller helv. n.1995. Engl. bot. t. 488. Falk russ. 1o- pogr. 9. p. 156. Hab. in rupibus sub radice alpis ad Torrfjorden prz- féctur2 Saltensis Nordlandiz; nec alibi a me vi- sum. 145. ALLIUM ScAoenoprasum.: scapo subnudo adz- quante folia teretia subulato - filiforinia. — Lzz1:. seec. n. 089. — J'ahl in Flor. dan. tab. 971i. Lightf. scot. p. 180. Lapponibus Lau. "HEXANDRIA. ! 73 Hab. in littoralibus graminosis subhumidis totins Finmarkiz ubique satis copiose; üt etiam in iNoró- landiz septentrionalis extimis insulis passim. Flores rosei coloris sunt et sapor foliorum omnino isdem ac in planta culta; ideoque ine judice ab eadem distingui haud potest, quamquam foiia crassiora et introrsuni ob mutuam pressionem pla- niuscula. CONVALLARIA. Gen. plant. ed, Schreb. n. 575. Gertn. de fruct. 1. p. 59. t. 16. 144. CONVALLARIA majalis: scapo nudo lxvi, fo- . Alis ovalibus. C. majalis imm. seec. n. 292. lappon. n. 112. Gmnel. sib. i. p. 54. n. 1. /MMichaux amer. 1. p. 201. Pallas it. sib. 5. p. 5315. LzgAtf. scot. p. 182.* Engl. bor. 15. t. 1055. Hab. ad latera meridionalia montium in regione syl- vatica infinia Lapponiz meridionalis rarius ex. gr. prope Storforsen fHuminis Orelfryen Lapponie Uinensis; sed de cetero nonnisi in ripis humidis et insulis depressis luminis Umensis et Vindelen- sis usque ad Gransele passim copiose. Sic ad aquas maximas et motu perpetuo agitatas tutelam sibi exposcit contra i^ vie in climate sibi alias nimis rigido. 145. CONVALLARIA verticillata: foliis verticillatis. Linn. svec. n. 95. lapp.n. i4. Gunner. ff. norveg.n. 191. Pallas it. sibir 5.p.266. Smik brit. 1. p.571. Flor. dan. t. 0. Hab. locis umbrosissimis maxime occultis in conval- libus inferalpinis angustis sub ipsis radicibus al. pium altissimarum positis Nordlandiz passim co- piosissime ex. gr. in convalle Langvandsdalen di- Strictus Saltensis et in Bringbárslien Rórstadiz, nec non ad Hellarviken prope Torrfjord; Finmarkie rarius occurrit. Ut meridionalis hzec planta in summo hyperbo- reo proveniet, requiruntur loca tam singularia vel insignia ac convalles hz inferalpinz sunt, quz ac- cessu difficillimze peregrinatoribus sunt et monnisi ab ursu jihabitantur; quales sunt Langvandsdalen Saltensis , hórstadalen et Norddalen Foldensis. 78 HEXANDHRIA. 146. CONVALLARIA folia: foliis cordatis, floribus tetrandriss JALimn.sveec.n. 996. lapponm.115. Olavs. it. island. p. 165. .Mohr island. p. 172. Ginel. sib. 1. p. 55. n. 5. /Michaux amer. 1. p.901. Pallas it. sib. 5. p. 819. | Georgii ff. baikal. p. 206. Falk russ. lopogr. 2. p. 102. Flor. Kamtschatk. — Hab. in lucis siccioribus per partem sylvaticam Lap- poniarum meridionalium usque ad Palojoensuu Lapponiza Tornensis passim parcius; ut etiam in Vattenbygden Saltensis Nordlandis visa. Frigori tamen inultun patientior est quam praecedentes, NABRTHECIWUMNL. Smith fl. brit. 1. p. 368. 147. NARTHECIUM osszfragum. Engl. bot. 8. t. 555. Smith fT. britt. l. c. Anthericum ossifragum AZznn. seec. 3. 987. lap- pon.n. 156. Jlor.dan.t.49. |Lightf. scot. p.181. Landtferoens. — Hab. locis irrigatis sub rupibus meridiei expositis in convallibus inferalpinis Nordlandis meridionalis raro. A me nonnisi in Bringbàrs - lien ad Bórstad lectum est. Planta ipsa cum flore suo satis nota-est, sed fru- ctus eo magis ignotus et tam insignis ut peculiari descriptione optime meretur. Capsula supera, oblonga et valde acuminata, tri- locularis, trivalvis: dissepimenta valvis contra- ria a se invicem quod ad maximam: partem libe- xa; marginibus internis incrassatis et inferne a dissipimento solutis atque in columnam me- diam confluentibus. Receptaculum nullum: semina in fundo singuli loculamenti adfixa. "rillus linearis utrinque subulatus, longitudine totius capsule, extremitate inferiore in fundo capsulc adfixa, altera ad apicem capsula pertin- ente, persistens, in medio semen fovens et maturitate e latere demittens. Semen oblongum. | : Sit itaque hujus generis character factitius : HEXANDRIA. 29 Cor. nuda infera 6- petala. Filament. lanata. Caps. trilocularis. Semina arillo subulato longitudine capsulz , ejusque fundo infixa. JUNCU S. Gen. plant. ed. Schreb. n. 590. Gaertn. de fruct. 1. p. 53. tab. 15. T Capsula trilocularis polysperma. 148. JUNCUS /iformis: aphyllus, culmo. filiforini nutante, panicula laterali subsimplici, capsulis subrotundis. | J. filiformis Lznmz. seec. n. 500. /app. n. 11$. Engl. bot. 17. t. 1175. Leers fT. herb. p. 87. t.13.F. 4. Michaux amer.i.p.191. Gmel. sibir. 1. p. 71. n... FT. kamtschatk. in rct. Zool. p. 195. Hab. in paludosis tum sylvaticis ac alpinis omnium Lapponiarum etiam inferalpinarum ubique fre- quenter. 149. JUNCUS g/aucus: sphyllus, panicula laterali effusa angusta, capsulis acutiusculis calyce bre- vioribus. J. glaucus Ehrh. Beitr, — p. — Smith brit. 1. P. 575. Fl. dan. 5. t. 3159. Engl. bot. 10. t. 665. J. inflexus LLeers heró. p. 87. t 15. . 5. Lighif. scot. p. 185. Hab. ad littora maris locis arenesis depressis Nord- landisx passim. Neque in exemplaribus Norvegicis neque in bottnicis apicem culmi foli: adinstar compressum et inlexum reperi; ideoque si Juncus iz/Zexus quis- dani ab hocce diversus existat, e Floris scandinavicis exsuiet, Squamz calycinz szpius ultra sesquiter- tiam lineam longs, valde acuminata. - Flores in nostra planta multo niajores quam in Engl. bot. tab. 665. ! 150. JUNCUS effusus: aphyllus, panicula laterali ef- * fusa supradeconiposita , capsulis apice retusis. J. effusus «. Lizun. seec. n. £99. app. n. 117. Zoega island. — Lightf. scot. p. 183. Hab. ad ripas fluviorum et lacuum sylvestrium Lap- ponie meridionselis rarius: ZLzzné. 151. JUNCUS arctcus: aphyllus, capitulo paucifloro — sublaterali, capsulis obtusiusculigs calyces asquan- tibus. ; £o HEXANDHRIA. J. arcticus ZZ illden. spec. pl. 2. p. 206. J. effusus 8. Lizaun. svec. n. 9229. Flow. dan. 7. t. 1055. Jj. culmo nudo acuminato ad basin squamato, flori- bus sessilibus. Zn. lapp. n. 116. Hab. in alpium Lulensium lateribus sterilibus decli- vis irrigatis, juxta rivulos nivales etc. passim fre- quenter, uti ad Virih-jaur prope montem 'CTokin et prope flumen Stallàádno; etiam Finmarkiz ra- rius ex. gr. ad Kiberg: Jal. Radix longe lateque repens, crassa, lignea. Squamzs ad basin culmorum amplectentes, mem- branacez mutice. Culninumerosi, pedales et ul- tra, lxvissimi, (mec striati ut in J. conglomerato) stricti; apice supra capitulum brevi, vix triplo lon- giore quam capitulum, erecto. Capitulum sub api- ce culmi subrotundum , floribus ciiciter 7 composi- tum. Pedunculi ita brevissimi, ut squamis involu- cralibus semper teguntur. Flores majores quam in afüinibus: squamis calycinis latiusculis, obtusiuscu- lis, fuscis. Capsule majuscule, magnitudine fere seminis Secalis, calyce fere longiores, atrofuscs. A J. effuso et conglomerato capsulis suis haud apice retusis et culmo levissimo solidiore adeo dit- fert, ut mihi J. glauco afhnior esse videtur, cui etiam magnitudine partium fructificationis convenit. Differt squamis calycinis capsula haud longioribus, latiusculis et vix acutis. 152. JUNCUS sguarrosus: culmo nudo, foliis filifor- 1 mibus, panicula terminali aphylla. J. squarrosus ZLznn.sepec. n. 509. lappon. n. 121. Lightf. scot. p. 384. Engl. bot. 15. t. 955. Hab. in paludibus csspitosis Lapponis vulgaris: Linné; quem autem ego neque ibi neque in aliis borealibus provinciis Sveciz vidi. 55. JUNCUS :rifdus: aphyllus, bracteis foliaceis canaliculatis floribusque paucis terminalibus, capsula oblonga calycem zxquante. * J. tri&dus Zinn. svec. n. 5ci. lappon. n. 11g. Krock. fl. siles. p. 557. t. 48. Hoppe Ta- schenb. 1800. p. 195. et 1804. p. 75. £zghtf. Scot. p. 185. tab. g. Zoega island. — Landt f*roens. — Hab. HEXANDRDRIA. : 81 Hab. locis siccis apricis petrosis per latera inferiora omnium alpium, et'in montibus alpinis ac sub- alpinis omnibus etiam: districtus sylvaticze usque ad Pyhátunturi Lapponiz? Kemensis, Nonainen Lapponiz Tornensis etc. , nec non in campis sub- alpinis jugo adjacentibus ubique vulezatissime. Sed in loca inferalpina et extra alpes de cotero non descendit. | Mira omnino mihi videtur species, ad radicem prorsus aphylla. Radix repens culos multos fasci- *ulatos exserens squamis tantuni brevibus intere $tinctos. Vagina culmi basin vestientes brevi inu- crone ornata, de catero in fimbrias partitz. — Fo- lium in suprema parte culmi plerunique adest, bra- cteis simillunum; ligula fimbriata alba. Bractez canaliculatze: marginibus serrulatis. Semina in sin- gula capsula pauca: de caetero quoque structura cap- sule inter Juncum et Luzulam ainbigit. | Capsula oblonga. J. monanthos Jacqu. differre mihi videtur: fo- liis radicalibus; et capsula ovali, dupplo majore, calycem excedente. Hunc in Lapponia nunquam vidi. 354. JUNCUS Pufonius: culmo dichotomo, foliis an- gulatis, Horibus solitariis sessilibus, calycibus setaceis capsula duplo longioribus, J. bufonius Zznz. seec. n. 505. /lappon. n. 122. Lightf. scot. p. 185. Flor. dan. 7. t. 109g. Leers fl. herb. p.89.t. 15. £. 8. Zoega island. — Landt feroens. — | Michaux amer. i. p. 191. Hab. in parte infima sylvatica Lapponiarum meridio-- nalium et Lapponiz Kemensis, passim locis hu- midis; ut etiam in littoralibus Nordlandiz meri- dionalis. Sed in adjacentibus regionibus frequen- ter occurrit. Huic similis J. Tenageja Ehrh. differt: capsu- lis subglobosis, squamis calyciuis latioribus capsula haud longioribus. 155. JUNCUS sy/vaticus:. culmo erecto, foliis no- | doso - articulatis, panicula supradecomuposita, foliolis calycinis mucronatis. - J. sylvaticus /Z;liden. spec. pl. 9. p. 211. Aor germ, L p.155. lI p. 405. * 82 | HEXANDRIA. J. subnodulosus Schrank bay.fl. n. 559. Hoppe taschenb. 1801. p. 951. | J. acutiflorus: EArh. gram. 66. Ao[fm. germ. p- 125. Jd. foliósus Hoppe taschenb. 1810. p. 159. J. uliginosus nel. bot. 19. t. "a Hab. locis uliginosis et paludosis per partem sylvati- cam totain omnium Lapponiarum frequenter; ut etiam in maritimis Nordlandie passum. Multum altius hyperboream versus adscendit, quam se- quens species. 156. JUNCUS artzculatus: culmo decumbente. ra- m080, foliis nodoso - articulatis, panicula com- posita, foliolis calycinis muticis. 7JVillden. spec. plant. 2. pag. 211. J. articulatus Zinn. svec. n. 505. app. n. 190. Leers fl. herb. p. 88. t. 15. £. 6. Schrank dos flor. n. 558. Hoppe taschenb. 1801. p.931. Landt fwroens. — Lightf. scot. p.184. Flor.dan. 7. t. 1097. Gmel. sibir. 1. p. 69. n. 52. J. obtusiflorus EArh. gram. n. 67. .Hoffm. germ. . 1295. J. bifolius /Happé taschenb. 1810. p. 165. J. aquaticus Jtorh. germ. l. p. 155. Il. p. 405. &. fíuitans: foliis capillaribus, [floribus subsolita- ris, culmo ramosissino. - ; ? J. bulbosi var. F/or. dan. 5. tab. 817. Hab. in aquosis Lapponise infimz passim; at £8. in fluviis et rivulis infimis rarius fluitat. , Varietas &. fluitans foliis suis capillaribus J. sub- . vertzcillato adeo convenit et a J. sy/vatico adeo re- cedit, ut non potest non sub diversa specie militare. Distingvo itaque E. syleaticum et articulatum, quamquani limites inter utrosque haud semper fa- cile indigitantur. 157. JUNCUS bottnicus: culmo tereti, foliis lineari- bus canaliculatis, cyma terminali, capsulis ob- longis acutis calyce longioribus, radice repente. J. £oliis munloriius etc. Gznel. sib. 1. p. 67. n.g1. E39... ! Icon CH "nostr. V, Hab. ad littora maris locis depressis subhumidis per totam Finmarkiam et septentrionalem partem; : - NE HEXANDRIA. 85 Nordlandic» passim copiose; ut etiam ad sinum bottnicum copiose lectus. . Tum habitu ac dispositione lorum maxime affi- nis J. bulboso, a quo abunde differt: radicis caudice elongato repente perenni, culmo stricto, prorsus te- reti, foliis latioribus et brevioribus, corymbo ma- gis paucifloro et effuso, floribus oblongis majoribus, nigrofuscis, et capsulis ut in J. sy/vatzco. A J. tenui /T'illden. magis diversus dispositione Horum, brevitate calycis obtusiusculi etc. Figura J. bulbosi Engl. bot. 15. t. 954. nostrae planta satis convenit, sed capsula in descriptione di- * citur rotundata obovata. Explicatio iconis: a. gramen integrum magn. nat. b. folii pars superior niagn. parum aucta. c. capsula cum calyce magn. auct. 158. JUNCUS /?ys:ius: foliis subsetaceis, floribus ter- nis terminalibus, capsulis acutis calyce acumi- nato longioribus. J. stygius Zznn. spec. pl. p. 407. Smith ic. ined. 9: p.55. t- 55, Gr. junceum minimum alterum; prope oppidum Einsiedel Helvetiorum in palustribus. -Zur- ser. herb. 1. n. 64. Hab. in paludibus aquosis per partem sylvaticam et subsylvaticam Lapponiarum svecicarum usque ad Enare ejusque lacuimn Hasteinjárvi passim copiose; in Nordlandia: Z6nning. Folia aümodum mollia, plerumque non parum rufescentia, Culmusgracilis vix spithamaeus. Bra- ctea glumacea, foliolis calycinis vix major, pallida, erectiuscula unde flores nonnihil ad latus positi sunt. Foliola calycina tenuia, pallida vel decolo- rata. Capsula major quam in ceteris lapponicis speciebus, magnitudine circiter semininis Hordei, exacte trigona , acuta , lutescens, semper unilocularis et sine vestigio dissepimentorum prater quam in fundo. Semina lanceolata utrinque acuminata. - Junco sylvatico proxime afhnis est; folia quo- que ut in illo tereti- compressa, sed sine ullis arti- culis. Culmus interdum superne ramulosus fit et pluribus glomerulis instruitur; tüncque facies quo- que ab illius haud aliena evadit. Quod vero abunde diversus sit nulla demonstratione Ro 2 84. HEXANDRIA.- 159. JUNCUS z:riglumis: foliis subulatis, floribus ter- nis terminalibus sessilibus , capsula obtusiuscula longitudine celycis. J. triglumis Zzna. svec. n. 506. lappon. mn. 115. . tab. 10. £/ 5. Flor. dan. t. 152. «Engl. bor. 15. t. 899. Zoega island. — Gmel. sib. 1. p. 67. n.29. Lightf. scot. p. 186. Landt croens. — Hab. locis uliginosis et irrigatis in regionibus alpinis et subalpinis omnium Lapponiarum vulgatissime; -etiam in inferalpinis Nordlandise et juxta flumina subsylvatica Lapponice Tornensis passim descendit. Folia seniper tam angusta et terctiuscula reperi ut jure meritoque subulata dici possunt. Cuhnus plerumque palmaris, strictus.. Bractez plerumque bin: zquales glumaces, calycibus haud longiores, rubro-fusce, patentes adeo ut flores prorsus erecti Bunt. Flores subcolorati, stramineo - rubescentes. Capsule calyce vix longiores, castaneo- pallide, ob- usiuscule. 160. JUNCUS Ziselumi:: foliis subulatis, floribus bi- nis terminalibus altero pedicellato, capsulis apice retusis calyce longioribus. J. biglumis ZLznn. amoen. acad. 9. p. 166. tab. 5. flor. svec. n. 507. Zoega island. — Land: feroens. — Engl. bot. 15. t. 898. (bona quamquam color nimium pallidus). Hab. locis altioribus saltuosis irrigatis summarum alpium tum septentrionalium ac prxcipue meri- dionalium fere ubique frequenter uti: in Raste- kaisse Finmarkie erientalis, in Harimatskaidi prope Polmak; circa Viri-jaur Lapp. Lulensis pluribus locis; sed infra alpes haud descendit. Folia ut in precedenti reperi. Culmus plerum- que spithamzus, Bractea una foliolacea erecta, ut Hores sublaterales evadunt. Flores fusci: superiore pedicellato. Capsule majores quam in pr&cedenti, superne nigrescentes, turbinatz , calyce multo lon- giores. | tt Capsula unilocularis trisperma. Luzula De- cand. et Willden. i : 161. JUNCUS pilosus: folis planis pilosis, panicula cymosa divaricata, pedunculorumi foribus late- HEXANDRIA. | $5 ralibus sessilibus solitariis, calycibus capsula brevioribus. : Y. pilosus nnm. svec. n. 508. lappon. n. 1eg. Leers herb. n. 968. t. 15. f. 10. Engl. bot. 11. t. 756. Lightf. scot. p. 186. Landt fee- - roens. — QCranz. groenl. — Georgü flor. baikal. y. 907. Luzula pilosa 7Z;liden. en. hort. berol. p. 895. Gr. hirsutum latifolium minus. Jurs. herb. IL. n. 95. | Hab. in sterilibus ericetis per partem sylvaticam et subsylvaticam omnium Lapponiarum vulgaris usque ad Sotajoki Lapponic Kemensis; ut etiaui in inferalpinis Nordlandiz passim. * Constructio panicule primo intuitu longe alia esse videtur quam in sequentibus, quia pedicellus floris lateralis florem. terivinalem adeo. superat ut hzc re vera lateralis et sessilis evadit. Hanc conibi- nationem facile apparentem quamquam quoddam- modo falsam in differentia assumi. 162. JUNCUS parviflorus: foliis planis glabris, culmo folioso, panicula cymosa supradeconiposita fo- liolo bracteata: floribus lateralibus pedunculatis fastiziatis. MEOS : J. parvidorus JEArh. Beitr. 6. p. 159. Aer. scand. 9. n. 454. 7F'ilden. spec. 9. p. 219. J. folis planis etc. Gznel. sib. 1. p. 66. n. 98. - Hab. in nemoroseis humidis juxta flumina per partem subalpinam Lapponie Tornensis passim copiose; nec alibi a me visus. Est qusedam gentilitas in habitu hujus graminis, qua in sequent 'spece desideratur. Folia ejus lata et numerosa, sed mmnollia et ita tenuia ut nervi omnes et tota textura interna conspicitur dum luci obvertuntur. Culmnus magis foliosus quam in ullo alio Junco nostro, scil. foliis quatuor vel quinque sparsini positis, lanceolatis, vix ininoribus quam - radicalia ornatus. Sub panicula posita est bractea fo- liacea rubicunda, paniculani plerumque longitudine subzquans, sine ligula vel marginibus ullis scario- sis, de caetero valde tenuis et transparens. bracteolae vél vaginule ad ramos panicuke margines quidem scariosos vel hyalinoe habent sed integros. Panicula copiosa decomposita vel supradecommppoeita, ramis D 86 HEXANDRIA. ramulisque omnibus cynrosis fastigiatis. — Flosculi omnes pedicellati, minuti ut in Milio effuso. — Fo- liela calycina tota brunnea sine marginibus scariosis, acuta, mutica, capSulis parum breviora. (Color to- tius paniculz dilute- brunneus, foliorum non pa- rum rubicundus. | J. glabratus Hoppe huic convenit culmo folio- s0; sed differre videtur floribus dupplo majoribus et bracteis fimbriatis. . 165. JUNCUS spadiceus: foliis planis glabris, culino subnudo, panicula cymosa decomposita, bra- cteis bracteolisque fimbriatis, floribus lateralibus pedicellatis. J. spadiceus 24/lion. pedem. n. 9085. illars delph. 9. p. 956. t. 6. 7fillden. spec. 9. p. 218. J. pilosus £. Lznz. sgec. n. 508. J. foliis planis, culmo paniculato etc. zzz. lap- '/ pon. n. 194. Gramen hirsuto simile. Purseri herb. 1. n. 99. J. glabrescens Schrank bay. fl. n. 566. — Hoppe taschenb. 1801. p. 252. Hab. locis siccis duris per latera omnium alpium, etiam maritimarum totius Finmarkiz , fere ubi- que frequenter; in salicetis alpium Lulensium quoque passim descendit ibique nutans evadit. Precedenti certe simillimus, attamen habitu et characteribus satis distinctus. Folia multo minora omni dimensione, et opaciora nec non saturate viri- dia. Culmus inferne uno alterove folio ornatus, su- perne omnino nudus, plerumque nonnihil brevior. Bractez ad basin paniculz squamacez, rubro-fusca: inarginibus scariosis et hyalinis in fimbrias numero- sas tenues divisis, quas prater fimbrias nulli in tota planta adsunt pili. Bracteole fere tote hyalinz, fimbriatze. Panicula multo rarior, nec unquam su- pradécomposita; ramis oinnibus cymosis, erecto- patentibus, nec nisi senectute nutantibus. Flores quod ad dispositionem exacte ut in praccedente, sed grandiores sunt vel crassiores. Foliola calycina ni- gro - fusca, sed apex et margines albi, hyalini. Cap- sula crassior et brevior esse videtur, nigro - fusca. Figura Schevchzeri bona omnino est, habitum- que graminis bene exhibet. Synonymon inae? et | HEXANDRIA. 87 forsan etiam. ELrharti ad przecedentem relatum huc potius pertinet. 164. JUNCUS campestris: foliis planis ,' culino tereti, spicis umbellatis. pedunculatis sessilibusque ovatis. I. campestris Linn. svec. n. 509. /appon. n. 126. Flor. dan. 8. t. 1955. Phipps. it. spitsberg. — Leers herborn. p. 91. t. 15. f. £. LigAtf. scot. p. 1806. Landt feeroens. — Cranz. groen- land. — Zoega island. — Michaux amer. I.p. 190. or. Kamtschatk. in "rct. Zool. P195 8. sudeticus: spicis subsessilibus conglomeratis, capsulis majoribus. - J. sudeticus 77illden. ed. spec. plant. 9. p. 921. J. spicatus: Krock 4. siles. p. 572. t. 52. Hab. in locis siccis duris universe Lapponiz: scil. per partem sylvaticam ubique ,. subalpinam et in- feralpinam fere ubique; et per alpes omneg passim parcius, ubi locis uliginosis in var. £. abit. 165. JUNCUS pallescens: foliis plànis, culmo com- presso, spicis umbellatis oblongis pedunculatis patentibus , -bractea foliacea. J. foliis planis, culmo panicülato, spicis ovatis. Linn. lapp. n. 127. tab. 10. £. 2. J. campestris 8. Linz. svec. n. 509. Spec.plant. ed. » AFillden. 9. p. 921. Hab. in lucis et fruticetis siccis sterilibus per partem subalpinam omnium Lapponiarum passim copiose. Ob culmum compressum valde debilis et fere de- cumbens evadit; de cetero totum gramen pallesceris ejusdem fere faciei ac Carex pa/lescens. Folia pror- sus plana sunt, sed angustiora quami in praecedente; culmea pauca sunt. Culhmus plerumque ultra pe- dalis. Sub umibella spicarum semper adest bractea una vel duo foliacea, erecta spicas fere superans, am- plexicaulis nec vaginans. Spice omnes inagis pe- dunculatz et fere unilaterales, numerosiores quam in pracedente. Flores minores. Foliola calycina acuniinata, longitudinem capsularum vix superantia. 166. JUNCUS arcuatus: foliis canalicv! tis, spicisum- bellatis pedunculatis recurvis globosis paucifloris, bractea squamacea fimbriata. Icon Tib. nostr. IV. - d $9 HEXANDRIA. 8. spicis majoribus multiforis. x l. campestris var. Flor. dan. t. 1586. I. peditormis Z7/lars delph. 9. p. 958. t. 6. Hab. locis uliginosis durissimis per alpes omnes vul- gatissime; ibique altius adscendit et frigore lon- gius patitur in campis a glacie devastatis quam alia quzedam planta. : Sequenti proxime affmis esse videtur, quam- quam quoad dispositionem spicarum precedentibus similior est. —Coespitose crescit et ad radicem insig- niter fusco-rubet. Folia stoelonum radicalium ita an- * gustissima etconvoluta ut subulata fere dici possunt; culmea autem paullo latiora, canaliculato - subulata. Culmus teres l&vissimus paullum curvus. Bractea sub umbella posita vaginans quidem sed aphylla: ore hyalino fimbriato. Umbella plerumque composita ita ut pedunculus infimus partialem cymam vel um- bellulam profert. Pedunculi|inzequals longitudinis, recurvati. Spica magis paucillorze quam in praece- dentibus. Foliola calycina lengiora apice hyalino. Color spicarum ex albo fuscoque variegatus. —— Dicant quidem nonnulli, quod hujus folia angu- stiora et convoluta tunt ex solo alpino; sed memo- endum. puto Z. spadicez folia in durissimis alpibus seniper plana persistere. Explicatio Íconis: a. gramen integr. magn. nat. — b. folium seorsim. c. calyces tres cum: cap- sula immatura magn. auct. d. calyx cum capsula magn. magis aucta. 167. JUNCUS spicatus: foliis planiusculis, spica ra- cemosa nutante, spiculis sessilibus bracteatis. i. spicatus Zn. svec. n. 510. lappon. n. 125. . tab. 10. É. 4. Zoega island. — Flor. dan. | t. 970. Engl. bot. 17. t. 1176. haud bona. -" Lightf. scot. p. 187... Crauz groenland. — Hab. locis siccis duris per omnee alpes praecipue in- feriores vulgatissime usque in Pyhátunturi Lappo- nie Kemensis, Nonainen Lapponis Tornensis, et Kalkis - bout Lapponie Pitensis descendens; ut etiam in campis subalpinis et locis exaridis apricis inferalpin?* Nordlandie Finmarkizque passim. Folia hujus quoque angusta et subconvoluta, 45ed majora quam in preecedenti ut etiam totum grae men majus. Cuhni folia omnino convoluta vel su- HEXANDRIA. 89 bulata, ad os vaginz miagis pilosa. Spicule sessi- les in spicam racemosam nutantem subcyliudricam dispositz;, pauciflorz. DBractez sub spiculis infi mis amiplectentes (nec vaginantes), apice longiu- sculo subulato terminate. — Foliola calycina superne hyalina. " Engl. bot. llores exhibet justo minores. PEIILIIS. Gen. plant, ed. Schreb. n. 605. Gartn. de fruet. 1. p. 237. tab. 51. 168. PEPLIS Porzula: floribus axillaribus solitariis, | foliis petiolatis ovalibus. | P. Portula 7Zillden. spec. 2. p. 945. — Linn. seec. n.512. lappon.n.128. Flor.dan.t.64. Lishtf. scot.p. 186. Engl. bot. 17. t. 1911. Hab. locis aquosis partis infimae Lapponiarum meri- dionalium passim; in adjacentibus regionibus sa- tis vulgaris. j TOPFJIELDIA. Smith Fl, brit. 1. p. 379. 169. TOFJELDIA oreal;s: bracteis nullis, calyculis remotis scapo adnatis dimidiatis. Narthecium boreale 7/7'ahlenb. florul. Gott. in Act. Stockh. 1805. p. — Anthericum calyculatum $8. Z/nn. svec. m. ogg. Flor. lapp. n. 159. t. 10. f. 5. Flor. dan.t.56. Lightf. scot. p. 481. t. S. £ 2. Cranz gron- land. — Zoega island. — — Georgii flor. baikal,p. 906. Pallas it. sibir. 5. p. 55... Hebelia allemannica Gmel. bad. 9. p. 118. t. 1. Tofjeldia palustris Zuds. angl. 157. JV 'illden. in Berlin. Magaz 1808. p. 28? Narthecium alpinum /Michaux. Helonias borealis /7/;/|den. spec. e. p. 974? Hab. in uliginosis et paludosis tum alpinis ac prae cipue subalpinis, inferaloinis et sylvaticis totius Laspponiz vulgatissime usque ad Lycksele Lappo- nie Umensis, Storbacken Lapponiz Lulensis, et . templum Sodankylà Lapponize Ktmensis; sed in sumumnis alpibus parcius provenit, et cacumiona earum vix petit nec' insulas exteriores versus Noxdcap. 90 HEXANDRIA. Scapus semper nudus et bracteis veris orbatus; sed florum calyculus vices bractearum gerit et in earum loco po:itus est. Calyculus hic fulicrans et sub in- sertione pedicellorum scapo adnascens trifidus est et albus , quo facillime a vera: bractea distinguitur, sed diniidiatus: lobo uno sub pedicello, reliquis ad la- tera ejus positis, ita ut axillaa nuda et calyculo liberata evadit. Stamina semper petalis breviora. Capsula tres usque e centro retrorsum connata, su- perius introrsum dehiscentes. Semina numerosa marginibus capsularuni tum supra centrum ac infra adfxa. Nulla adest in fructu columna media sed capsula interdum totz a se invicem solvuntur et per totam suturam internam aperiuntur. Figura P7. danicc multo melior est quam illa in Engl. bot. 8. t. 556. Hsec species borealis s. Lap- ponica in summis alpibus Tyrolensibus quoque oc- currit secundum specimina a ie visa. Altera species australior in Gottlandia quoque proveniens. abunde differt calyculis flori approxiina- s et bracteis veris viridibus, Hanc 7. calycula- £am dicere voluissem. ; SCHEUCHZERIA, Gen. plant. ed. Schreb. n, 615. 170. CHEUCHZERLIA pa/ustris: LLinn. svec. n. 590. lappon. n. 135. t. 10. E. 1. /ZFillcen. spec. 2. p.265. Engl. bot.96. t. 1901. Falk russisch. Lopogr. 9. p. 165. Gmel. sib. 1. p. 75... 58. Michaux amer. 1. p. £09. Hab. in paludibus aquosis profundis per partem syl- vaticam inferiorem ominium Lapponiarum passini, nec supra Arjeplog Lapponiz Pitensis et Kellojárvi Lapponix Kemensis reperta; ut etiam ad Ofoten Nordlandiz inferalpinz visa. ; Hujus foliatio haud zquitans est ut in ole dia, sed folia juxta vaginas canaliculato - triquetra, superne sensim plana evadunt eodem modo ac Érzo- phori gracilis. Germinum numerus verus est se- narius. Capsule tote libere sunt, angulo suo in- teriore dehiscentes. Semina in fundo capsula in- serta, pauca. Sive ideoque habitus sive fructificatio consideratur, neutiquam genere conjungi potest cum precedente. HEXANDRIA. gà TRIGLOCHIN ' Gen. plant. ed. Schreb. n. 616. Gertn. de fruct, 9. p. a6. tab. 84. 171. TRIGLOCHIN pa/ustre: capsulis trilocularibus sublinearibus basi attenuatis. 77;liden. spec. 2. p. 264. Tr. palustre Zinn. seec. n. 5291. lappon. n. 154. Flor. dan.t. 490. Landtfwroens. — Zoega land.— Gmelin sib. 1. p. 72. n: 56. Lightf. scot.p. igi. Georgi f. baikal. p. 207. Hab. locis uliginosis in parte sylvatica Lapponiarura meridionalium vulgatius, septentrionalium par- cius; in inferalpina Nordlandia frequenter. 172. TRIGLOCHIN maritimum: capsulis sexloculari- |. bus ovatis sulcatis. /7';/iden. spec. 2. p. 2965. Tr. maritimum Anz. seec. n. 522. lappon. n. 155. Flor. dan.t. 506. Landtferoens. — | Zoega island. — Gmel. sib. 1. p. 72. n. 57. Lightf. scot.p.192. ZJMichaux amer.1i.p. 208. Geor- gü fl. bakal. p. 207. Hab. in littoribus maris septentrionalis Nordlandiz copiose, ct Finmarkiz ad sinus interiores ex. gr. ad Tanam parcius. R UM E X. Gen. plant. ed. Schreb. n. 613. Gaertn. de fruet. 2, p, 178. tab. 119' 1775. RÜMEX aquascus: fHoribus hermaphroditis: valvulis integerrimis nudis subtriangularibus, foliis oblongo - cordatis glabris. R. aquaticus Zinn. ffor. seec. 9. n. 515. Spec. plant.p.479. -Flor.lapp. n. 199. &. 77 il- den. spec. 9. p. 955. Lightf. scot. p. 190. Georgii fl. baikal. p. 207. Lapathum aquaticum folio cubitali. Ce/s. herb. n. 399: ^ &- pani: foliis undulatis basi acutis scabris. R. foliis cordato - bblongis acuminatis integris. , Linn. lappon.m.129.«. svec.i.n. 922.2. ? R. acutus. Zoega island. — Olaes. it. p. 18. Landt feroens. — Wlab. «. in aquosis ipsisque lacubus et fluviis per par- tem sylvaticam omnium Lapponiarum usque ad 9* HEXANDRIA. lacum Enare passim copiose; ut etiam in Nord- landia et Finmarkia usque ad Hammerfest passim. &. locis siccioribus stercoratis ad domos inque agris per eandem parten Lapponiz vulgatius. Qui in aquis Lapponia crescit omnibus nume- . xis cum svecico ordinario convenit; sed in Lapponia id peculiare habet, quod ubique in locis siccioribus adscendit ut exinde varietas 2. nascitur. Hsec varic- tas crispata valvulis eque nudis instruitur ac aquati- cus vulgaris; et talis forsan fuit R. crzspus, quem Gmelin cum BR. a/pino conjungere voluit. Folia semper laete viridia sine ulla. glaucescentia, qua rota a B. Aydrolapatho differt. : Utramque varietatem nonnisi valvulis singulis omnino nudis in Lapponia semper legi; an vero per Europam temperatiorem granula acquirit et in /iu- micen Hydrolapathum abit dicere nequeo. " Rumezx crispus verus in Engl. bot. 98. t. 1998. depictus vix supra Upsaliam crescit, et Znmnao ignotus fuisse videtur usque dum Editionem secun- dam Flora evecice ediderit; postea autem. synony- mon Flore. Lapponice sub HR. crzspo perperani posuit. 174. RUMEX 24cerosa: floribus dioicis, foliis oblon- gis sagittatis, valvulis granifer!s. R. acetosa Ann. svec. n. 5318. Jlappon. n. 150. Cranz grenland. — Zoega island. — Lightf. scot. p. 191... Landt feroens. — Plor. kamtschatk. im rct. Zool. p. 195. Georgi ff. baikal. p. 907. ! &. elpina lobis posticis foliorum brevioribus paten- tentioribus. | Acetosa montana maxima. Bauh. pin. 114. Lapponibus Juorno s. Juobmo. | Hab. «. in pratis et cultis Lapponis inferioris; at &. in locis fertilioribus subalpinis, inferalpinis et in salicetis alpium longe vulgatior. 175. RUMEX .4cetosella: floribus dioicis, foliis lan- ceolato- hastatis, valvulis nudis. R. Acetosella Lznn. svec. n. 519. /Zappon. n. 151. Engl. bot. 94. t. 3674. ^ Lightf. scet. p. 191. Landt feroens. — | Cranz grenland. — Zoega island. — IMichaux amer. x. p. 2916. HEXANDRIA. 95 Pallas it. sibir. 3. p. 55. Georgii y baikal. . 207. Hab. loris deustis cultis et stercoratis per universam . Lapponiam vulgatissime; etiam in ipsis alpibus ad stabula rhenonum et in locis occultis passim copiose. Obs. fumicem digynum Linn. Bhei speciem esse contendo, itaque ad Enneandriam refero. ALISM A. - Gen. plant, ed. Schreb. n. 625. — Gerrn. de fruct. 9. p. 22. fub, 84.7. .176. ALISMA P/antago: foliis ovatis acutis, fructi- — -bus obtuse trigonis. 7';liden. spec. 9. p. 276. Linn. seec. n. 595. lapp. n. 158. £I. dan. 4. t. 501. Lightf. sco£. p. 195. /Michaux amer. 1. p. 218... Gmel. sib. 1. p. — | Georgü ff, baikal. p. 207. Flor. kamtschatk. in rct. Zool. p. 195. | | Hab. in aquosis ad ripas lacuum per Lapponiarum meridionalium partem sylvaticam,inferiorem par- cius; ego eandem supra Arjeplog Lapponia Pi- tensis haud vidi. j * Us COHBuMOB B Toss dL T. db-kb P dq ou NoD o Hohe. TRIEINCIVAELITS Gen. plant. ed. Schreb, n. 626. Gertn. de früuct. 1. p. 937. tab. 50. AM nu 177. TRIENTALIS europcea:'Linn.- spec. n. 526. lappon. n. 159. JMichaw," amer. 1. p. 920. Pallas it. sibir. 5. p. 319. Lightf- scot. p. 194. Georgii fl. baikal. p. 907. . Falk russisch. to- . pogr. 9. p. 166. | Hab. locis herbosis siccioribus in. pratis et sylvis omnium Lapponiarum, ut etiam in subalpinis, inferalpinis et radicibus alpium omnium vulgatis- sima; sed in ipsis alpibus omnibus usque ad Nord- eap parcius. * 04 — J OCTANDAIA. CLÀSSEIS VIII. O C T"A"N'D'R' IM EPILOBIU f M. Gen. plant. ed. Schreb. n. 639. Gertn de fruct. 1. p. 157. tab. 31. 1780. EPILOBIUM angustifolium: foliis sparsis line- ari - lanceolatis venosis glabris integerrimis, flo- ribus inzqualibus, staminibus declinatis. $miih brit. 1. p. 409. E. angustifolium Ann. seec. n. 597. lappon. n. 146. Flor. dan. t. ogg. — Engl. bot. c8. t. 1047. opt. Landt feroens. — — Olavs. it. Zsland. p. 166. Lightf.scot.p. 197. Michaux amer.i.p.£95. Cranz gronland. — Pallas Z. sibir. 5. p. 53. 819. Georgiü ffl. baikal. | p. 207. ' Lapponibus et Svecis Lapp. zZ/mykke s. "4Imokke. Lapponibus Pitensibus Gaitsa - kale (i. e. crapra brassica). Enarensibus Gjaáken - nuoli (i. e. Cuculi acus). Fennonibus Tornensi- bus Zurmasen - kuka. Hab. locis sylvaticis fertilioribus elevatis et in pratis collinis cultisque per partem sylvaticam, subsyl- vaticam et inferalpinam omnium *Lapponiarum vulgatissime; nec non locis stercoratis ad casas Lapponum per partem subalpinam et radices al- pium omnium etiam Finmarkiz passim copiose. In nulla terra adeo frequentissimum simulque speciosissimumi esse videtur ac in summo nostro se- ptentrione. Omnium plantarum Lapponicarum fa- cile splendidissimum est, habitumque a ceteris plan- ti3 lapponicis longe elienuan gerit. 179. EPILOBIU M-ontanuz: foliis subpetiolatis ovatis dentatis, caule tereti, stigmate partito. Smith brit. 1. p. 411. . Engl. bot. 17. t. 1177. E. montanum Anz. svec. n. 599. lappor. n. 147. Lightf. scot. p. 198. Fl. dan. 5.t.929. Zoega island. — Landt feeroens. — | Georgü fl... baikal. p. 207. Falk russ. topogr. 9. p. 167. Hab. locis nemorosis infra alpium radices Nordlan- die vulgare; at in svecico latere nonnisi per par- /OCTANDRIA. 95 tem infimam sylvaticam Lapponiarum meridiona- lium passim ex. gr. ad Arjeplog Lapp. Pi: * sis. Caulis undique pubescentia brevissima curvatà preditus; neque folia glaberrima. Stigma potius bipartitum quam quadripartitun reperi. 18o. EPILOBIUM pa/ustre: foliis sessilibus lanceola- tis subintegerrimis, caule tereti, siliquis pubes- centibus, stigmate indiviso acuminato. E. palustre Linz. seec. n. 5530. —Lightf. scot. p.199. Zoega island. 2 — Lándt feroóens.? — Pallas. it. sib. 3. p. 55. Georgii f1. baikal. p. 2e7. E. foliis lanceolatis, ramose fiorens. Linn. lapp. n. 148. : &. lapponicum: foliis linearibus obtusis aveniis in- tegerrimis puberulis. E. foliis linearibus Zzzz. lapp. n. 149. Hab. &. in paludibus locisque paludosis sphagno abundantibus per partem sylvaticam etsubalpinam Lapponiarum svecicarum omnium vulgatius; nec non in inferalpinis Nordlandiz et Finmarkiz pas- sim; at var. e. in svecia vulgarem vix unquam in Lapponia reperi. Genrmnina vel siliquz juniores in utraque varietate pubescentià curvula albicante subtomentosz sunt, qua nota ab omni varietate E. a/pzzi facile dignos- cuntur. &. lapponicum: non paruni differt: caule gracili simplicissimo, foliis quam internodia caulis inulto brevioribus superne evidenter puberulis etc. stigmate subdiviso. 181. EPILOBIUM a/pznum: foliis oppositis ellipticis subintegerriniis, caule bifariam pubescente basi decumbernte pauciHoro, siliquis glaberrunis, stigmate indiviso clavato. E. alpinum Zinn. seec. n. 531. lapp. n. 150. |» Aüghtf. scot. 1. p. 199. tab. 10. Engl. bot. o8. t. 2001. Fjor. dan. t. 552. Zoega is- - land. — 8. fontanum; foliis! dentatis crenatisve, caule erecto ' E. alsinifolium zgl. bor. 98. t. 2000. - K. nutans Z7or. dan. 8. t. 1597. | E.alpestre óchámidt. bobem. 96 OCTANDRNIA. Hab. in alpium omnium elatiorum graminosis sub- hu *idis inferioribusypassim copiose, ut etiam in locis inferalpinis et maritimis irrigatis passim; nec non f. in fontibus frigidis gradu 5 thermom. centigr. nunquam teinperatioribus per totam Lap- poniam s;lvaticam usque ad Tafvelsjó districtus Umensis interdum frequenter. i Tota planta in alpibus vix ultra pollicem alta, foliis numerosis onusta. Caulis utrinque linea pu- bescente notatus, quze linea e concursu foliorum ori- tur (nec e dorso vel costa dorsali foliorum); de ca- tero glaber. Siliqua juniores glaberrimz, rarius in tenella zetate p?lis raris tenuissimis: patentibus ca- pitulatis obsitze, sursum magis incrassat2 quam in pracedentibus. Stigma sursum insigniter incrassa- tum et omni crena orbatum. Folia semper gla- berrima. &- in fontibus sylvestribus ultra spithamam altum provenit, habitu fere Epzlobzi montani, sed diffe- rentiis supra datis semper constantibus facile dignos- citur; nec dubito, quin E. pa/ustrz afhnius sit. Fo- lia ejus szepe adeo dentata ut non potest non E. a/5;- nifoliumSmith. esse. Exemplar E. a/pestris Schmidt. in herbario Cel. Flórke visum nostra plantz bene convenit, VACCINIU M. Gen. plant. ed. Schreb. n.658. — Gertn. de fruct. 1. p. 142. tab. 28. 182. VACCINIUM uliginosum: pedunculis unifloris, folis integerrimis obovatis obtusis laevibus deciduis. V. uliginosum Zzmz. seec. n. 552. lappon. n. 149. Flor. dan. t. 951. Liahtf. scot. p.201. Cranz groenland. — Lamndt feroens. — Olavs. it. island. p. i70. JMichaux amer. 1. p. 955. Pallas it. sibir. 5. p. 5319. Flor. Kamtschatk. in zrct. Zool. p. 195. Georgii Jl. baikal. p.207. : u^ Lapponibus £já/lo-muórje. Finimarkicis Erzep. Hab. locis subhumidis sylvaticis, omnibus totius Lap- poniz vulgatissime; et in alpibus locis pleruraque siccioribus usque versus Nordcap ubique parcius, sed altius adscendens quam Myrtillus. 22 ! ili : OCTANDRIA. 97 MY : Pili brevissimi rari in ramulis tenellis adsunt, qui. etiam in petiolis foliorum adecendunt, sed adeo rari et inconspicui ut basi ciliata neutiquam dici me- rentur folia. Flores in alpinis minores et decolorati, plerumque steriles ut in sequentibus. 185. VACCINIUM Myrtillus: pedunculis unifloris, foliis serratis ovatis deciduis, caule angulato. Smith. brit. 1. p. 414. V. Myrtillus. Linn. svec.n. 555. lappon.n.145. Flor. dan. t. 974. Lightf. scot. p.200. Ezede hist. groenl. p. 70. - Landt. feceroens. — Pal- las f//. rossic. 9.. p. 40. — Olaves. zt. island. p. 17e. .JPalías. zt. sibir. 5. p. 519. Penn. zdrct. Zool. ad INutka sund p. 9581. Geor- git /l. baikal. p. 207. Lapponibus $arre-s. Szrre-zmuórje. Fenno- nibus JMustika- mara. - Hab. in sylvaticis praesertim humidiusculis per uni- . versam Lapponiam vulgaris (parcius tamen quam in Svecia septentrionali); ut etiam in subalpinis usque in lateribus occultioribus ipsarum alpium arcius, ubi vero baccas haud maturat. ^ 184; VACCINIUM Jus idea: racemis terminali- bus nutantibus, foliis obovatis subintegerrimis subtus punctatis immarginibus revolutis. —ZLzz. spec. n. 354. lapp. n. 144. FTor. dan. t. 40. Lightf. scot. p. 209. Cranz groenland. p. 86. AMichaux amer. i. p. 999. alias it. sibir. 5. p. 5919. Flor. Kamtschatk. im rct. Zool. p.195. Jenn. Zrct. Zool. ad INutka sound. (2o p.241. Oeorgi.?. baikal. p. 208. | Lapponibus Jogna s. Jàgna. Fennonibus Puo- lain-mar]ja. "Hab. in sylvaticis duris siccis per universam Lappo- niam vulgare; ut etiam in alpibus ubique sed par- cius, et ibi in superioribus lateribus adscendens pertinaciterque trigorem resistens. 195. VACCINIUM Oxycoccos: repens glabrum, foliis ovalibus integerrimis marginibus revolutis, co- xolla quadripartita. "n i V. oxycoccos Lnn.svec. n. 555. lápp. n. 145. Zoega island. — Flor. dan. t. 8o. Ezaed. hist. groent. p. 70. pr. - /U- baikal. p. 208. ^ a 9$ | OCTANDRBIA. Flor. Kamtschatk. in 2rct. Zool, p. 195. Lightf. scot. p. 209. V. oxycoccos «. IMichaux amer. 1. p. 298. Lapponibus Jeggemuoórje. Hab. in paludibus aquosis et praecipue Sphagno re- pletis per universam Lapponiam vulgatissime, ex- ceptis tameu alpibus ipsis ubi vix reperitur. E R I C A. - 6en. plant, ed. Schreb. un. 659. Gertn, de fruct, 1. p. 302. tab. 63. 196. ERICA eu/garis: antheris cristatis, stylo exserto, corollis campanulatis, calycibus duplicatis, flo- ribus racemosis secundis, foliis oppositis sessi- libus sagittatis. E. vulgaris Linn. svec. n. 556. lappon. n. 141. Willden. spec. 2. p. 575. Engl. bot. 15. t. 1015. Lightf. scok. p.905. Landt f«- roens. — Olavs. it. island. p.941. Calluna vulgaris /7/;llden. en. hort. berol. p. 415. Lapponibus 7zggnas. Fennonibus Kanerva. Hab. locis duris arenosis per partem sylvaticam, sub- sylvaticam et inferalpinam totius Lapponiz ubi- que; et in subalpinis rarius, supra Naimacka Lap- poniz Tornensis haud proveniens; at in ipsis al- pibus haud crescit nisi locis nonnullis occultis maritimis et sub rupibus meridiei expositis austra- liorum alpium. DAPHN E. - Gen. plant. ed, Schreb. n. 664. Thymelea. Gertr. de fruct. 1. p. 188. t. 29. 187. DAPHNE JMezereum: foribus sessilibus ternis caulinis, foliis lanceolatis deciduis. 7 llden. spec. 2. p. 415. : D. Mezereum AZzzn. seec. n. 558. lappon. n. 140. Flor. dan. t. 968.. Gmel. sibir. 5. p. 96. Falk russ. topogr. 9. p. 168. . Pallas ffor. 7655. 1. p- 54 Hab. in lucis densis humidis Lapponiz infimz syl- vaticz rarius ex. gr. a me lectum ad Akankoski in- fra Sodankylà Keriensis, et ad Storbacken Lulen- sis nec non ad Knaften Lapponis umensis; wt OCTANDRIA. 99 etiam in i'aferalpinis Nordlandiz meridionalis suh radicem alpis Váttfjállet Saltensis. POLYGONUM. Gen. plant. ed. Schreb. n. 677, Gertn. de fructib, 2. p. 191. tab. 119. 188. POLYGONUM viviparum: caule simplicissimo monostachyo, foliis margine revolutis sublan- ceolatis. P. viviparum Zinn. svec. n. 540. lappon. n. 159. Flor. dan. t. 15. Landt feroens. — Lieghtf. scot. p. 206. Cranz groenl. — Olavs. it. is- land. p. 677. Pallas it. sibir. 5. p. gig. Georgii /l. baikal. p. 209. Flor. Kamtschatk. in Zrct. Zool. p. 195. Falk russische to- pogr. 9. p. 169. j &. alpinum: foliis inferioribus ellipticis, foribus roseis. Bistorta minima alpina, foliis imis subrotundis. Ray syn. 147. Bistortz species. JMart. Spitsberg. cap. 6. tab.I. fig. a. í Hab. in pratis et graminosis elevatioribus per uni- versam Lapponiam sylvaticam, subalpinam et in- feralpinam vulgatissime; at Z4. in ipsius alpini jugi clivosis et alpinis maritimis usque ad Nordcap et Vardóe ubique frequenter. Engl. bot. 10. t. 669. parum refert nostram plantam ob folia angustissima et flores nimium: di- stantes et magnos. In exteralpinis nostris obvenit Boribus fere niveis, minutis; staminibus fuscescen- tibus; radice angusta, duriuscula, valde stiptica et esui neutiquam idonea. y Varietas 8. gerit folia inferiora eximie dilatata in- terdum ovalia, flores roseos spectabiliores. Przci- pue vero notabilis est ob radicem multo crassiorem, torulosam, subdulcem et farinosam; . eamque esse puto, quam Saniojedi effodiunt et edunt, etiamsi fatear hanc quoque constituere escam satis stipticam et vix nisi gentibus carnivoris aptam. - 189. POLYGONUM aviculare: Horibus octandris tri- gynis axillaribus, foliis ellipticis, caule procuin- bente herbaceo. E j . :9 100 : OCTANDHIA. P. avicnlare. Liz. seec. n. 559. lappon. n. 155. |ALightf. scot. p. 08. Landt feroens. — Zoega island. — IMichaux amer. 1. p. 257. Georgii ff. baikal. p. 909. Falk russ. topo- &£r. 29. p.a70. Hab. ad domos inque locis stercoratis per partem sylvaticam et subsylvatieam nec non inferalpinam $2epius copiose. "wx Folia plerumque latiora et majora quam in sve- cica planta. t aiu 190. POLYGONUM .^Persicaria. Linn. seec. n. 547. lappen. n. 71. lavs. it. island. p. 677. .Mi- chaux amer. i. p.959. Jughtf. scot. p. 207. .. Landt feroens. — Hab. in agris Novaccolarum Lapponise meridionalis cum seminibus cerealium allata: ZLzzazé. neque hanc ibi reperi. 191. POLYGONUM Convolvulus: foliis cordato- sa- gittatis, caule volubili, fructibus obtusangulis sessilibus. P. Convolvulus Zinn. seec. n. 544. lapp. n. 154. Fl. dan, 4. t. 744. Engl. bot. 14. t. 941. Lightf. scot. p. 2o8g. dMichauz amer. a1. p.241. Georgii ff. baikal. p. 209. Hab. in agris Novaccolarum per partem infimam syl- vaticam Lapponiarum ommiuim cicur; usque ad pagum Muonio superiorem: Lapponis tornensis et Muttania Lapponizc Kemensis lectus. . Valvulz corollinze persistentes et semen matu- rum obvestientes nuda eunt vel carina omni desti- tute; fructus de cattero sessiles, scabriusculi, sor- didi, sine omni nitore vel colore lzetiore. Neque sub niaturatione adeo grandescit conceptaculum se- minis ac in P. dumetorum. | Embryo in Lapponica planta periphericus est vel extra albumen ad angu- lum seminis positus; itaque vera species est Poly- goni Geerzz. : : PARI S. Gen. plant. ed. Schreb. mn. 683. | Gertn. de fruct. 9. p. 19. tab. 83. 192. PARIS euadrifolia: Linn. svec. n. 546. lap- pon. n. 1858. Olavs. it. island. p.940. LigAtf. ;; OCTANDRBIA. 101 scot. p. 209. Georgii fl. baikal. p.209. alk russ. topogr. 9. p. 179. Hab. locis humosis umbrosissimis sub ipsis alpium radicibus Nordlandic passim, Finmarkiw raris- sime ex. gr. ad Kistrand; nt etiam in insulis [lu- minum prope Cataractas ma;ores Lapponise Umen- sis ex. gr. ad Hàllforsen juxta Lycksele et ad Gran- sele fluminis Vindelensis. ltaque frigori satis ini- patiens esse videtur. E-bik TIN. Gen. plant. ed. Schreb. n. 685. 195. ELATINE Z/ydropiper: foliis oppositis, flori- bus alternis. E. Hydropiper Zinn. svec. n. 548. Jappon. n. 156. |. «. ZFillden. spec. 29. p. 472. Hab. ad margines fluvii Lulensis non raro: ZLznné; ego ad Tornoam reperi. etes$jIS FX ENNEANDRARIA. R HEU M. : Gen. plant. ed. Schreb. n. 692. Gertn. de fruct. 2, p. 177. tab. 119. 194. RHEUM digynum: floribus digynis hexandris, foliis reniformibus.. . Rumex digynus Zznn.seec. n. 517. lapp. n. 152. Flor. dan. t. 14. | Engl. bot. 15. t. 910. Zoega island. — Lightf. scot. p. 19o. Landt f eroens. — Georgii fl. baikal. p. 207. Pallas it. sibir. 5. p. 55. Cranz groenland. — Phipps it. polar. p. 55- Acetosa rubra /Mart. $pitsberg. — Lapponibus Zabro s. Adoro. | Zcon nostra tab. IX. £. 2. (fructus). 4 .. Hab. in cdlivosis omnium alpium lateribus praecipue ad rupes irrigatas et rivulos vulgatissime, usque ad ipsum Nordcap; ex alpibus quoque descendit juxta flumina usque in subsylvaticis et inferalpinis 102 ENNEANDRHIA. . rarius ex. gr. ad flumen Tana et Utsjoki, In mon- tibus subalpinis vero nunquam reperitur nisi in Gellivare- dunder Lapponise Lulensis copiose. Omnes prorsus Auctores pro valvulis seminali- bus distinctis habuerunt integumentum seminis in alas menibranaceas diductum. | Quod. autem se« minis integumentum sit exinde patet, quod stig- mata in marginis membranacei surmitate inserta sunt et sessilia ( nec in nuclei denudati apice), quodque stamina extra illud posita reperiuntur (cum in Ru- micibus intra valvulas): ne quid dicam de margi- num membraceorum simplicitate. | Nequit itaque esse Riumicis Species; et e contra apprime BRiheis con- venit. nudis seminibus membranaceo-alatis, eme oryone centrali recto, radicula supra albumen pro- ducta et rostrum quasi nuclei seminalis efficiente. Nec numerus partium fructificationis repugnat quin ad Rhea pertineat; si enim tertia pars desumitur a Hheo, oritur numerus omnium partium hujus plantae; si autem tertia pars in humicibus desume- retur, essent stamina 4 nec ut re vera sunt 6. Ma- gnitudo plante magis a Rheis abhorret quam habi- tus; nam folia ejus multis costis e pedunculo diver- gentibus instruuntur ut in Rheis, quo affinitas qua- dam cum foliis palmatis demonstratur. Radix valde perennis et longaeva, satis crassa. In Rumicibus veris Valvula adsunt, semina sunt triquetra sine marginibus membranaceis, em- bryo curvatus est et periphericus vel extra albumen positus, stigmata in stylis liberis. Ex his patere puto, quod si sequatur character generum, hoc planta necessarie ad Rheum refe- renda est. Ns Explicatio iconis: a. Semen cum cabyce magn. nat. b. idem quadruplo auctum, quo apparet eti- gmata vel stylos cum marginibus seminis menmbrana- ceis cohaerere, etlacinias calycis in valvulas haud abire. c. idem eodem augmento transversaliter sectum, ca«- lycis laciniis reflexis, nec unquam curn marginibus seminis conjunctis. d. seminis nucleus dissectus longitudinaliter , cum . embryone recto centrali, e. Eunbryo solutus 6;ies auctus. | au a PR PERSE RR rg DECANDRIA. 105 CLASSIS. X. DEC ZU D.RIA. L E D U M. Gen. plant. ed. Schreb, n. 744. Gertn. de fructib, 3, p. 145. | tab. 112. 195. LEDUM pa/ustre: foliis sublinearibus margine revolutis subtus tomentosis. L. palustre Zinn. svec. n. 552. lapp. n.160. FT. dan; 6. t. vogi. ZFllden. spec. 9. p. 602. Pallas it. sibir. 5. p. 987. Cranz groen- tand. p. 83. Rottboel. pl. groenl. in Act. Hafn. X. p. 441. Flor. Kamtschatk. in rct. Zool. p. 195. Georgi ff. baikal. p. 2918. Falk ruffische topogr. 2. p. 176. : &. dilatatum: foliis oblongo - ovalibus. : L. latifolium /Ziliden, en. hort. ber. p. 450? Lapponibus Jegge-gouts s. Gou£ts-grase. Fenno- nibus Suonpursu. Norvegis Pinne-rhe (i. e. thea lapponum ). Hab. locis paludosis sylvaticis per partem sylvaticam et subsylvaticam omnium Lapponiarum svecica- rum vulgatissime; ut etiam in Lapponia Kemen- - eis regione subalpina usque ad Polmak (ubi ple- rumque latifolium evadit), et Finmarkiz orient, re» giones interiores Varangric etc. passim) copiose. Alpes omnino fugit, nec in tota Nordlandia et e latere Norvegico alpium reperitur unquam. In utraque varietate tomentum foliorum sub prima infantia album est, dein ferrugineum evadit; ut neque colore ejus distingvi queant. Ledum /atz- folium quoddam re vera diversum nunquam vidi. Centrum capsula (i. e. punctum illud ubi vasa nutrientia seminum cum styli ductubus coeunt) sub ipsa apice capsulz positum, unde egrediuntur re- ceptacula teretia in loculamentis deorsum libera de. pendentia. Semina in longo arillo inclusa. Ab hoc charactere tota abhorret capsula LLedi buxifoli, eir fere JMzalec procumóentis cons*actonem abet. 7 RAO -DECANDRIA. RHODODENDRON. Gen. plant. ed. Schreb. n. 746. Gerin. de fruct. 1. p. 304. i: tab. 63. 196. hRHODODENDRON /apponicum: foliis ellipti- cis obtusis foveolatis resinoso-punctatis , uimnbel- ' listerminalibus, ramis divaricatis procumben- tibus. : Azalea lapponica Zzgnm. svec. n. 18o. Jappon. n. 89. t. 6. £. 1. FL. dan 6.t. 966. Rottb. pl. gronl. in ct. Hafn. X. p. —. Pallas ross. 9. p. 52. t. 70. £, 1. A. B. (1naxima,in subsyl- : vaticis ). Hab. in collibus alpinis duris siccis e late«e svecico alpium Lulensium et Tornensium passim copiose, uti ad oram orientalem lacus Virih -jaur in monte Tokin, in Kirkivare, in Jolli etc. frequenter; nec non ad Kumma-eno inter Karanasvaara et Peltsa- nen parccie Enontekis sat copiose; summum vero alpium jugum nivale fugit, nec in Norvegia tota unquam lectum nisi pauca exemplaria in con- valle Guldbrandsdalen a mari longissime remoto. Singulis partibus ita convenit HRhododendris .ut neutiquam ab iis disjungi queat; nec stamina quinque sunt, sed numerus eorum inter quinque et deceni plerumque inedius et vagus, neque parum .declinata sunt. Rami potius humi adpressi quam suberecti sunt, et tantum apice rosulis foliorum or- nati. Gemmarum squaziz ciliate. Folia annua sunt vel decidua, nec ulla sub capsulis przxcedentis anni adsunt unquam. Folia jüniora utrinque luteo - viri- dia foveolis impressis concoloribus puncto pertuso resinani exsudante centrali notatis; postea hz fo- veole ferrugine;e evadunt et precipue in pagina in- feriori valde conspicus, puncto centrali nigricante. Capsule oblonga, 4-5 sulcatze, dehiscendo usque ad basin 4-5 partitze: Dissipimenta duplicata et co- lumns& medie vix unquam annexa. — Receptacula longa.linearia subfoliacea, columns mediz per to- tam longitudinem capsule adnata instar totidem alarum. Semina utrinquc acuminata, subarillata. Fru*tus structura ex toto Rhododendri maximi Gartn. t. 65. est. ir | DECANDRIA.' 105 MENZIESI A. Smit!; ic. ined, 56. Gertn. carpol. 3. p. 145. tab. 209. fg. 6. 197. MENZIESIA cverulea: foliis linearibus obtusis, pedunculis aggregatis. Andromeda czrulea Lznnm. svec.n. 554. lappon. n. 164. t. 1. f. 5. Flor. dan. t. 57. Gmel. sibir. 4. p. 191. Cranz gronl. — Pallas it. sibir. 5. p. 506. | Erica czrulea J7llden. spec. 9. p. 595. Gmel. sibir. 4. p. 151. t. 57. f. 2. Andromeda taxifolia Pa//as ross. 9. p. 54. t. 72. f. ». (in Kamtschatka et ad Tungu- lumen . tantum ). Hab. in collibus et campis duris siccis per regionem saübalpinam et alpinam ipso alpium jugo proxi- mam ubique omnium frequentissime, infra tem- plum Enontekis Lapponic Tornensis descendens; ut etiam frequenter in alpium campis inferioribus, et in montibus subalpinis totius regionis sylvaticze usque ad Kalkisbout Lapponize Pitensis, Ollostun- turi Lapponic Tornensis e. s. p.; nec non in alpi- bus maritimis totius Finmarkiz et septentrionalis No:dlandiz parcius. Quoad partes floris et numerum omnium par- tium optime cs&teris Andromedis convenit, sed habitus et capsula& constructio aliena est. Folia neu- tiquam terna sunt, sed sine ordine conferta, Taxi foliis non parum similia: Denticuli marginum pel- lucidi interdum capitati, ut pilos pedunculorum non parum aequant. Capsula urceolata, inferne circulo elevato cincta; apice dehiscit in suturis adeo ut di*- sepimenta e marginibus valvularum formata esse apparent; sed margines valvularum vix ad medium ase invicem solvuntur, infra medium omnino con- nati tum inter se tum cum columna, ut neque vi disjungi queant. Receptacula brevia ut in ZZndro- meda polifolia. | | Menziesice generis character consistit in corolla . ventricosa indivisa Andromedarum (sed stamina bi- locularia mutica), et capsula marginibus inflexis dissepimenta constituentibus ut apud Rhododendra. Huic quoque generi pertinet 4ndr. dabecia. i06 | DECANDAIA, ANDROM E D A. Gen. plant. ed. Schreb. n. 747. Gertns de frucr. 1. p. 104. t. 65. 1983. ANDROMEDA polifolia 8.: foliis lanceolatis mucronatis margine revolutis, pedunculis ag- gregatis, corollis ovatis. e A. polifolia Linz. svec. n. 555. lappon n. 173. t. 1. . 5. Lightf. scot. p. 914. Georgiü ff. bai- kal. p. 2315. Pallas it. sib. 5. p. 2987. A. polifolia &- media Z4zton. kew. 2. p. 68. 77 ZlI- den. spec. 2. p.601. Hab. in paludibus omnibus per partem sylvatican: usque ad subalpinam omnium Lapponiarum svec. et inferalpinam Norvegicarum vulgatissime; ut etiam ubique parcius in ipsarum alpium paludosis. Non tantum foliorum pagina inferior, verum etiam bractez et pedunculi florum rore candido ele- ganti ebducta sunt. Costa foliorum in mucronem subpellucidum exstantem abit. Antherz setis recur- vatis armmatze. Stylus persistens cepsulis parum lon- gior. Capsula obovata, subrugosa; umbilico per- forato. Receptacula sessilia, brevia, subrotunda. Semina majora quam in ceteris speciebus lapponicis seminibus papaveris fere majora, polita et nitida, ob- longa utrinque rotundata, sine margine ul com- presso. Elegantior est in Lapponia quam alibi unquam fRoribus numeresis fere umbellatis in pedunculis elongatis incarnatis. Est quadarm gentilitas admi- rabilis in flore et pedunculo a rubore subpellucido florido aucta, .sed quasi nube glaucescente modeste involuta; qua admodum placet hxc Andromeda in his desertis. Huic figura Engl. bor. 10. t. 715. adeo dissimilis est pedunculis suis brevissimis, ut haud citari meretur; totam illam elegantiam. amisit, quam. poética sua descriptione exposuit Linnaeus in Flora lapponica. 199. ANDROMEDA calyculata y. angustifolia: foliis oblongis obtusis squamuloso - punctatis , racemis secundis foliaceis, calyce bracteolato, coroilis ovalibus. A. calyculata Linn. svec. n. 557. Gmel. sibir. 4. p.r519.n. 4. Georg ff. baikal. p. 914. Falk russ. topogr. 9. p. 170. | DECANDRIA, 107 A. calyculata *. angustifolia TWllden. spee. a. . 614. Hab. in paludibus umbrosis Sphagno repletis per Lapponiam Kemensem infiman: passim copiose. Racemi interdum nudi sunt vel sine bracteis foliaceis. Foliorum serraturz in nostra varietate vix adsunt, sed eorum loco rugositas vel callositas inse- qualis. Antherz re vera muticae sunt. Stylus ca- psulam coronans, quadruplo longior est quam ipsa capsula. Forma capsula valde depressa ut fere caseo- laris, idque magis quam in figura Geerzzeri, simul- que calyx brevior. Dissepimenta quidein e latere inedio valvularum oriuntur et dehiscentja in angulis primum fit; sed successu temporis dissepimenta in binas laminas dividuntur et singuli loculamenti con- ceptaculum inferne coh&rens decidit: ideoque in hac admodum manifeste cernitur, quod dissepimenta revera e marginibus inflexis valvularum semper for- mantur, quamquam e dorso primum dehiscunt dum dissepimenta arcte columnae medie adnata sunt. Receptacula in centro capsule subpedicellata, de czetero brevia subglobosa. Semina e latere interiore coinpressa et submarginata. 200. ANDROMEDA ^erragona: folis subtriquetris sagittatis quadrifariam imbricatis, pedunculis solitariis lateralibus, corollis campanulatis. A. tetragona ALznn. seec. n. 550. . lapp. n. 166. tab. 1. £. 4. Flé dan, 6. t. 1050. /Villden. spec. 9. p. 607. — ftottb. pl. groenl. in ct. hafn. X. — Pallasross. 9. p. 56. t. 75. E 4 (haud in Sibiria. ) Hab. locis editis siccis per alpium Tornensium jugum et Nordlandiz septentrionalis summas alpes vulga- tissime; ut etiam in Finmarkia occidentali rarius, et in alpibus Lulensibus e latere svecico passim sa- - tis copiose ex. gr. ad Kobrinejvi, Jolli et septen- trionale latus montis Vallivare. In summis alpi- bus Pitensibue eam quoque legit Cel. So/ander. Folia ejusdem omnino figurz;, constructionis et situs ac in Erica vulgari, quamquam calcara muinus retrorsum producta sunt. Lac autem constructio vix evidenter describi queat; margines omnino re- voluti sunt et calcara formant, sed discus simul sur- sui pxoductus in margines alios spurios sursum ver- t 108 . DECANDRHBIA. sos. Folia neutiquam nuda sunt, sed undique pi- losiuscula, marginibus haud exceptis, unde differen- tià ab A. erzcozde Pallas satis vaga videtur. —€o- rolla oblongo - campanulata. Capsula magis conica quam in ceteris: umbilico perforato usquead centrum capsulé. Receptacula quinque magis distincta, in- ferne^soluta et in loculamentis retrorsum producta. Stylns capsula brevior. Antherz setas binas longi- tudinem fera filamenti szequantes demittunt. 201. ANDROMEDA Zypnoides : foliis subulatis confer- tis, pedunculis solirariis terminalibus, corollis campanulatis. |W/Iden. spec. 2. p. 608. À. hypuoides Linn. svec. n. 555. lappon. n. 165. tab. 1. £. 5. Flor. dan. t. *o. Zoega island. — Pallas. it. sibir. 5. p. 54. (conl. Pallas ff. | ross.2 p. 56!) : Hab. per universun: alpium jugum usque ad Raste- kaisse in locis siccis durissimis editis vulgaris; in collibus subalpinis jugo proximis passim degredi- tur usque ad sumnum jugum alpis Givorten Lap- "ponia Umensis, Peliekaisse Lapponix Pitensis, Valli et Sàkkok Lapponize Lulensis, Kielijárvi Lap- ponis Tornensis; sed de caetero neque in mmariti- mis alpinis Lapponis* Norvegice neque extra altio- res alpes descendit unquam. Floribus suis pulchellis incarnatis campanulatis quasi supra muscum i, e. surculos Hypno satis simi- les pendentibus valde sirb&ularis est. Folia simpli- cissima, subnlato-planiuscula , extrorsum glaber- xima: marginibus introrsum pellucido - denticula- tis. Pedunculi ramis longiores, semper terminales (nec rami unquam ad eorum basin innovant sed tantum parum incrassati evadunt), semper solitarii, glabriusculi. Corolla late campanulata. Àntherce " setis binis brevioribus armata. Capsula globosa: unibilico perforato, sed basi styli incrassata et sub- globosa repleto. | "em : In quaternis his Andromedz speciebus capsula admodum similis: valvulis dissepimento contrariis vel e inedia pagina dissepimenta emittentibus, api- cibus valvularum inflexis et ad centrum fere capsula retrogradis unde umbilicus formatur insignis. In centro capsule quinque adsunt receptacula distincta brevia, rarius retrorsum protensa. Antherae in ple- — DECANDRnRIA. 109 risque Andromedis setis binis armata sunt, quibus etiam differunt a Menziesia s. ante hac Andromeda caerulea. AR BU T U S. Gen. plant. ed. Schreb. m. 750... 202. ARBUTUS Uva ursi: caulibus procumbentibus, foliis integerrimis cuneiformibus. — - A. Uva ursi Zinn. svec. n. 558... lapp. n. 162. - tab. 6. £. 5. JVillden. spec. 2: p. OY8-. Olavs. it. island. p. 148. Miehaux emer. 1. p. 249. Lightf. scot. p. 216. Pallas it. sibir. 5. p. 16. Flor. Kamtschatk. in záret. Zool. p. 195. (conf. Pallas ff. ross. 2. p. 48.) Georgii ff. baikal. p. 214. Hab. in syivaticis et alpinis siccis arenosis totius Lapponiz fere ubique copiose, sed in ipsis alpi- bus parce. | 205. ARBUTUS alpina: caulibus procumbentibus, foliis serratis rugosis deciduis. à A. alpina Zznn. svec. n. 559. lapp. n. 162. Enzi. bot. o9. t. 2050. Lightf. scot. p. 915-. Zoesa island. — Flor. dan.t.73. Pallas it. sibir. 9- p. 24.27. 55- — Lapponibus Karanmes muórje (i.e. corvorum bacce). MNorvegis Alaene - beer. Hab.-in subalpinis siccis arenosis totiBs Lapponiz- omnium vulgatissima; ut etiam in alpinis et ip- sis alpibus usque versus Nordcap ubique parcius; nec non per partem subsylvaticanmi usque ad Mut- tania Lapponiz Kemensis, Gellivare Lapponiz Lulensis e. s. p. descendens et per partem interalpi- nam praecipue Lapponiarum septentrionalim pas- sim. ln omnibus montibus subalpinis copiose '" Occurrit. Folia annua sunt et sub hieme omnino pereunt, quamquam remanent decoloratze. —Epidermis in pa- gina inferiori soluta est ut in Buxo et Pyrola. Se- mina in singula bacca quinque, lenticularia, intror- sum margine acutiore columnz adfixa, rugulosa, duriusculo putamine przdita, pulchre purpurascen- tia. Pracedenti itaque respectu generis utique con- venit, quamquama specie valde diversa quod ad con- pi DECANDRIA. atruetionem singularum partium. Arbutus Ünede G«ertn. de fruct. 1. p. 994. tab. 59. É. 4. ab utrisque differt loculamentis polyspermis. : P Y R O L A. Gen. plant, ed. Schreb. n. 752. Gertn. deifruct. 1. p. 303. tab. 63. 204. PYROLA rortundifolia: staminibus adscendenti- bus, fpistillo declinato, racemo multifloro. Smith brit. 9. p. 444. Linn. svec. n.560. lap- pon. n. 169. flor.dan. t. 310. Lightf. scot. p. 218. ALandt feroens. — MMichaux amer. 1. p. 251... Pallas it. sbir. 5. p. 519. 987. Gmel. Szbir. 4. p. 198. Jor. Kamtschatk. in. zdrct. Zool. p. 1895. Georgii fl. baikal. p. 214. Hab. locis herbosis umbrosis per partein sylvaticam omnium Lapponiarum passim parcius. 205. PYROLA minor: Horibus racemosis dispersis, staminibus stylisque rectis zequalibus inclusis. P. minor Zznnz.seec. n.561. ZVillden. spec. 9. p.621. Flor. dan. t. 55. ILightf. scot. p. 218. Gmel. sibir. '4. p. 198. Georgi ff. baikal. . 9I4. rows iE Enontekensibus Lilien - kuka. Hab. locis umbrosis per partem sylvaticam et subsyl- vaticam omnium Lapponiarum fere ubique satis copiose; ut etiam in Nordlandia inferalpina pas- sim et Finmarkia rarius. Hanc a FP. rotundizfolia haud distinxisse videtur Linnéusin sua Flora lapponica; longe vulgatior est quam illa per totam Lapponiam. 06. PYROLA secunda: racemo unilaterali, foliis ovalibus serratis. | P. secunda Zznz. svec. n. 5690. lappon. n. 168. Smith. brit. 9. p. 445. Lightf. scot. p. 219. Flor. dan. t. 409. Olavs. it. island. p. 814. Michaux amer. 1. p.950. Pallas it. sibir. 5. P Bi19. Falk russische topogr. 9. p. 177. Hab. in sylvis acerosis siccis Lapponiarum mieridio- nalium vulgetius , septentrionalium rarius. 07. PYROLA aznzffora: scapo unifloro. JLznm. svec. n. 564. /appon. n. 167. Jfillden. spec. 2. p.622. Smzh. brit. 9. p. 446. Michaux amer. DECANDAAIA. 111 1. p. 251... Pallas it. sibir. 5. p.987. Gmel. sibir. 4. p. 129. Georgi /T. baikal. p, 214. Hab. in lucis fertilioribus Lapponiarum meridiona. lium frequentius, septentrionalium rarius. CHRYSOSPLENIUM. Gen. plant. ed. Schreb, n, 763. Gertn. de fruet. 1. p. 20g. tab. 44. 208. CHRYSOSPLENIUM aiternifolium: foliis altere nis reniformibus subincisis. Ch. alternifolium Zznz. svec. n. 565.. lapp. n.151. Smith. brit. 2. p. 447. .Lightf. scot. p. 219. Georgii f, baikal. p. 914. Pallas it. sib. 5. P.54. Gmel. sibir. 5. p. 99. Hab. in pratis udis per Lapponiam rarissime, sed etiam ad templum Enontekis lectum est. SAXIFRA G A. Gen. plant, ed. Schreb. m. 764. Gertn, de fruct. 1, p. 177. tab. 36. 209. SAXIFRAGA Coryledon: foliis radicalibus ag. gregatis lanceolato-lingulatis albido -serrulatis, panicula composita laxa, calycibus glanduloso- pilosis. S. Cotyledon zz. svec. n. 566. lappon. n. 177. tab. 2. f. o. mala. J7or.dan. t. 41. 7Ziil- den. spec. 9. p.658. Olavs. it. island. p.455. Suter heleget. p, 245. S. pyranidalis Lapeyrous. saxifr. p. — — Szern- berg saxifr. p. 9. t. 9. optim. S. foliorum ora cartilaginea, caule triplicato - ra- moso, petalis immaculatis, 77a//. he/v. n. 977. Cotyledon media ioliis subrotundis. Bauh. in . Burser. herb. XVI. n. 96. Norvegis PZergdusk. Hab. in rupibus irrigatis umbrosis eub ipsis radici- bus alpium per Nordlandiam meridionalem usque ultra sinum Saltensem passim copiose; ut etiam in convallibus profundis subalpinis juxta Quick- jock Lapponie Lulensis raro scil. ad mon- tem Njammats et ad Vallivare, nec non juxta lacwnu Tornensem prope alpes lecta a cel. Lzje- 119 DECANDHIA. blad: sed ulterius septentrionem versus nun- quam reperta est, nec in ipsis alpibus unquam. Folia semper predicte forme, nec latitudine sua epud nos variant, sursum parum latiora apiceque obtusiuscula, late viridia (nec ut in S. a;zoon glau- ca). Margo eórum proprie dictu cartilagineus non est, nec serratnrze, quum in latere inferiore omni- no virides; sed superne obducte tantum sunt epi- deriide quadam accessoria albida, qui in centro "uniuscujusque serrature? adfixa est quasi in umbi- lico depresso, et ad ambitum cito solvitur a subja- cente substantia folii sicque gutta una albida in una- quaque serratura constituit. JDasin versus folii h:e serraturc sensim abeunt in cilias capitulatas vel glanduliferas. Foliola s. bractex panicule fere us- que ad apicem ciliata, et utrinque glanduloso - pi- losa. Panicula tota ut etiam calycis fundus glandu- loso-pilosa; sed lacinis calycinze plerumque glabra, subcoloratze, obtusa. Petala versus basin vix ma- nifeste ciliata, albida sine ullis punctis, oblongo- obovata nec ita subrotunda ac in figura Florz danice (sine dubio perperam ita depicta). Calyx fructificans subglobosus, fructum longe magis inferiorem fo- vens quam in S. azzoon. Pedunculi florum tenuis- simi fere capillares. Nobis extranea est $. aizoon Jacqu. Gustr. B. t. 458. Óternb. sawifr. tab.5. A. (S. petiolis pau- cifloris, petalis punctatis 7Za//l. hele. n. 978.) , cujus. serràtura foliorum eodem modo constructe sunt ac in nostra S. Coryledone, sed eximie differt: scapo subsimplici, firmo, et bracteis latioribus inferne prodito; calyce omnino glabrato, magis dilatato et planiore fructum magis superum fovente; petalis inferne latioribus, sibi invicem contiguis et subo- vatis. Hanc in tota Scandinavia haud sponte crescere puto, unde figura Z/orc lapp. huc a nonnullis citata non potest non ad ipsam 5. Cotyledonem HH pertinere. In Sax. mutata ejusque affini S. erustata ser- rature foliorum longe alius constructionis sunt ut- pote e membrana hyalina tenuissima facto; ca- ter& quoque partes alieno, ut nostre plante vix quidem affinis est. Dilabunt' itaque Cotyledones in egudanoBo -Serratas et membranaceo - serratas. 210. SAXI- DECANDAIA. 113 210. SAXIFhAGA oppositifolia: foliis coriaceis cilia- tis oppositis ovatis imbricatis planiusculis, caule calyceque glabro, flore tenninali semisupero. S. oppositifolia Linn. svec. n - 569. lappon. n. 179. t. 9. f. 1... Srernb. saxifr. P. 56. Olavs. it. island. p- 453- Landt feeroens. — Phipps L.spitzberg. — Lightf. scot. p. 929. Gmel. sibir. 4. p. 1608. Georgi ff. baikal. p. 215. Herba facie Sedi. Mart. spitzberg. c. 5. t. F. E. C. Hab. locis ab aqua nivali irrigatis przecipue saltuosis . per totum alpium jugum et ommnes alpes 1nariti- mas usque ad summa cacumina vulgatissime; ut etiam in petris maritimis et rupibus inferalpinis passitn; de caetero extra summas alpes haud visa, nisi in monte Snirrak Lapponia Lulensis parcius. * Foliaomnia sunt ciliata: ciliis eglandulosis s. ca- pitulo terminali orbatis, subulatis seu extenuatis, ri« gidis; suprema in pedunculo alterna sapius sunt. Caulis interdum pilosiusculus ob cilia folioruni de- currentia: de c&tero glaberrimus. Petala haud raro satis angusta et lanceolata. Pistilla calyce semper longiora. Rami autem semper unillori. Apex folio- rum semper incrassatus, triangularis et quodam- modo retusus, (sine ciliis) et in medio puncto unico perforatus; quae quidem structura in S. 5z/Zora ani- nus manifesta, in S. rerusa insignior. Ad margi- nem foliorum S. ecceszce adest series tota punctorum perforatorum et nonnisi basis plana ciliata, unde afhnitas harum tum inter se tum S. cozy/edoni de- moenstratur. Hec quasi media est inter S. hbz//oram et retu- sar tum respectu figurz foliorum ac constructionis iloris. Neque S. bz/Zora nec S. retusa in Lapponia crescit. Saxifraga biflora satis differt caule calyce- que villoso, foliis tenuibus: ciliis sive nullis sive mollibus et capitulo gianduloso instructis. £11. SAXIFRAGA ziealis:- folis obovatis truncatis crenatis subsessilibus, scapo nudo, floribus ag- gregatis semisuperis, petalis calycem 2equan- tibus. S. nivalis ZLzzn. svec. n. 569. lapp. n. 176. t. 9. f.5. 6. Engl. bot. 440. ZFFillden. spec. 2. p. px Lighif. scot. p. T Cianz gron- X so5 0 242 DECANDRIA land. — Landt feroens. — Zoega island. — Pallas it. sibir. 5. p.55? Gronov. virgin. :60. 8. tenuis: foliis subpetiolatis, floribus peduncula- tis cy1nosis. S, punctata Ztottboell act. hafn. X. p. 445. t. 5. n x : Sempervivum parvum JMart. spitzberg. m. 9. t; FE. a. | Hab. per totum alpium jugum omnesque alpes ma- ritimas in locis suboccultis pr&ruptis ab aqua ni- vali semper irrigatis frequenter; ut etiam ad rupes inferalpinas Nordlandiz sat vulgaris; sed juxta ftumina alpina in Lzpponiis svecicis rarissime. Hac nulli alii nostrarum aíhnis est, sed a cae» teris omnibus disjuncta: toto habitu, Horibus incon- spicuis semper erectis campanulatis, petalis calyce et germine fere minoribus valde inconspicuis, discre- tis vixque sibi invicem contiguis. | Folia subcoriacea ettam opaca ut nulla venz- transparent, glabra, margine pubescentia, subtus plerumque rubicunda: crenis satis profundis. Cau- lis vel scapus crassiusculus finnus, pilis brevibus viscosis obductus. Flores ita aggregati ut capitulum plerviique formant, numierosi. Petala parva albi- cantia vel parum rubicunda. | B. tenuis varietas est insignior: omnibus par- tibus gracilioribus et tenerioribus, foliis undique glaberrimis et magis elongatis; floribus paucioribus et ita pedunculatis, ut cymam fere efhciunt; fructu minore et stigmatibus magis recurvatis. 219. SAXIFRAGA .sre//larzs: folis oblongis serratis, scapo nudo ramoso, petalis lanceolatis inferis, calyce reflexo. S. stellaris Linn. seec. n. 567. lappon. n. 175. Plor. dan. t. c3. Sternberg saxifr. p. 11. Lapeyrouse saxifr. n. 295. Zoega island. — Liehtf. scot. p. 920. Gmel. sibir. 4. p. 165. n.75. Landt feroens; — Cranz gronland. Herba foliis Aloes. Martens spitsbers. n. 1. t. G. fig. a. | Hab. per universum alpium jugum et omnes alpes maritimas locis suboccultis irrigatis, juxta rivulos etc, ubique frequenter; nec non extra alpes ad ri- vulos alpinos et fluvios passim uti in Nordlan- DECANDRBIA. o ruo 115 dia inferalpina, ad Kengis prope Lapponianm. Tor- nensem e. s. p. | Flores ante florescentiam semper nutant ut in sequentibus speciebus, quibus re vera aílinis est. Calyx post florescentiam reflexus. 215. SAXIFRAGA JZirculus: foliis, caulinis lanceola- tis nudis obtusiusculis, caule erecto, floribus canipanulatis inferis. S. Hirculus Zznnz.seec. n. 570. 77or. dan. t. €00. Sternberg saxifr. p. 94. ZZ iliden. spec. 9. p. 649. Pallas it. sibir. 5. P- 54-446. Gmel. sibir. 4. p. 165. t. 65. £. 5. Georgii /l. bai- kal. p. 915. Falk russische topogr. 9. p. 178. Hab. in paludibus firmioribus per partem sylvaticam et subsylvaticam Lapponicx Torneisis ubique fre- - quenter, et Kemensis passim; ut etiam Varangrize in Finmarkia orientali: Guznerus. Folia radicalia latiora sunt et petiolata, tenuia et omnino plana, undique nuda et ne basi quidem ci. lata, neque apice perforata. Caulis uniflorus vel biflorus. Flores toti campanulati sunt, petalis sur- sum latioribus, ommino inferis. Calyx post flore. scentiam reflectitur ut in S. szel/arz. Engl. bot. 15. t. 1009. plantam sistit multo ve- gctiorem quam) nostra, nec de catero ex asse uadrat. 214. SAXIFhRAGA aizoides: foliis lineari - subulatis subciliatis mucronatis, caulibus decumbenti- bus, floribus planis seiuiinferis. S. aizoides Linn. svec. n. 571. lappon. m. 178. oLernbere saxifr. p.95. t. 8. fa. $m. brit. 5. n. 452. Zoega island. S. autumnalis ZLzgAt£f. scot. p. 999. — FTor. dan. t. 72. Hab. in utroque latere jugi alpini meridionalis ubi- ^. que frequenter usque in alpe Ribnitskaise Lappo- nic Pitensis decedens; sed propius fines Fininar- kiz nonnisi in latere norvegico alpium reperitur, ubi in radicibus rupium alpinarum et ad latera montium maritimoruin inferalpinorum passim co- piose crescit; nec non in oris maritimis Finmar- kia ad Alten passim et in Qualóa prope Hamuner- fest parcius, ut etiam ad flumen Utsjokense Lap- ponie extima Kemensis F^gipte visa. - | 2 : 116 pr DECANDRHIA. Folia caulina ac radicalia similima, omnmia sessilia, linearia, crassiuscula et quodammodo se- miteretia, ob latus inferius tumidum inane et epi- dermide distenso praeditum ,. intra apicem puncto lu- teolo impresso notata, saltim ad basin ciliata. Ra- cemus in apice caulis foliosus, ramis ante florescen- tiam nutantibus. Flores planiusculi, calyce semper patente et ad basin germini ita adnatus ut tantum subinferi dici possunt flores. Nullam unquam vidi S. autumnalem , quam ro diversa a S. aizozde habere potui. : 215. SAXIFRAGA cernua: foliis caulinis reniformi- bus subpalmatis petiolatis, caule bulbifero sub- unifloro, calyce infero 5- partito, petalis obova- tis obtusis. S. cernua Ann. svec. n. 573. lappon. m. 179. tab. e.:£. 4. ^ Smith. brit. 9. p.453. Engl. bot. 10. t. 664. optim. Der Sax. p.18. t. 19. L o. Phzpps it. Spitsberg. — Rotrb.. pl. gronl. in Act. hafn. X. Pallas it. sibrr. 5.p: 53. Gmel. sibir: 4: p.405. n9 Ge orgii ff. baikal. p. 215. Hab. locis suboccultis ad rupes irrigatas per alistan jugum meridionale vulgaris, infra Vallivare Lap- ponize Lulensis haud descendens, per jugum sep- tentrionale passim copiose; sed Finmarkic raro, Tum a S. granulata tum ab omnibus sequenti- bus distinctissima est: floribus omnino inferis, ita ut calyx usque ad basin solutus est et partitus nec non parvus respectu petalorum ; de cetero facies ab omnibus aliis Saxifragis aliena precipue ob florem in pedunculo tenuissimo longo nudo fere fili - pendu- lum (nec quasi vi rellexum ut in preecedenti- bus). "lota planta adimodum gracilis; folia tenuia. Lobi foliorum radicalium acuti, caulinorum acu- minati. Flores multo majores quam in sequentibus; petalis basi elongatis, obtusis, calyce quadruplo vel quintuplo longioribus (nec specimina petalis acutis in Lapponia vidi). 216. SAXIFRAGA óulbifera: folis palmato - lobatis ; caulinis subsessilibus, caule buibifero, germi- ne semiinfero. S. bulbifera Lznn. spec. pl. p. 577. Gunner. nore. n. 10060. Zoega island. | | 4 DECANDHIA. | 117 ? S. grandiflora Srernberg saxifr. p.90. t.10. f. 4. Hab. in Tromsó Nordlandie et alibi: Guznerus; ego tantummodo in latere irrigato alpis Kàimio- kaisse districtus Tanensis Finmarkisx parcius legi. Specimina hujus nonnulla, qua ad iiáimio- kaisse legi, in spiritu vini diu conservata habui, ut figura floris optime apparuit. "Toto habitu a prc- cedente admodum recedit et sequentibus magis aífi- nis apparet. Omnium autem simillima est 5. sz^;- rice, ut quaestio sit an ab eadem vere diversa. Cx- spitose crescit, quo ab affinibus eximie differt et 5. ccspitosc convenit, stolonibus et c&uliculis nuime- rosis multiplex. . Folia radicalia fere ut in sequenti lobata: lobis obtusis rotundatis; caulina subpalmata lobis obtusiusculis. ^ Oznnia folia crassiuscula sunt ut nervi neutiquam transparent. Sub bulbis stipe- rioribus posita sunt foliola integra, lanceolata, ob- tusiuscula. Caulem non nisi unilorum simplicem legi. Flos minor quam in przcedente, ejusdem fi- gurze et constructionis ac in $. eranulata, sed j1agnitudo quam in $. ccespztosa ininor. — Calyx quodad dimidiam fere partein gerinini adnatus. Pe- tala oblonga, obtusa, lacini? calycinis triplo lon- iora. — Denique perierunt immea specimina in in- cendio Upsaliensi d. 19. Juni 1809, ut nunc certi quid ex instituta comparatione cum tabulis Sternber- gianis vix extricare possum. A Saxifrega bulbifera Sternb. saxifr. p. 15. t. 19. f. 1. longe differt foliis glabris etc. nec non patria diversissima. 217. SAXIFRAGA rieularis: foliis lobatis petiolatis: 3 summo florali obovato, caule subbifloro, ger- mine semiinfero. S. rivularis Linn. svec. n. 574. lappon. n. i74 tab. 9. f. 7. Gzernberg saxifr. p.19. t. 19. £. 5 Zoega island. — Pallas it. sibir. 8. p. 58 Gmel. sibir. 4. p. 170. .Landt fceroens. — Cranz groenland. — Phipps it. spitsberg. — Ranunculus tertius. Mart. spitsberg. cap. 5. . tab, H. Bg. c. Hab. locis madidis occultis, juxta rivulos, sub pe- tris per alpium jugum septentrionale et oinnes alpes maritimas usque ad Nordcap ubique nmuinus * 4 Ld 118 DECANDRHIA. frequenter; sed in meridionalibus rarius. Nec extra sumunas alpes provenit unquam. | Planta pygmaa vix unquani ultra pollicem alta, et toto habitu Ranunculo pygmao admodum similis. Radix tenuis et simplex ut annua re vera apparet. Folia pleraque radicalia, lobata: lobis obtusis rotun- datis; petiolis longis, tenuibus, basi dilatatis in membranam anmpiectentem. | Folium caulinum ple- rumque adest unum lobatum: petiolo membrana- ceo aniplexicauli. Foliolum vel bractea sub inferiore flore majusculum, obovatum, subpetiolatinm. Pe- dunculi Horum insigniter pilosi. Flores late cam- panulati, minusculi. Calyx fere ad dimidiam par- tem germini adnatus. Petala laciniis calycinis du- plo tantum longiora. 218. SAXIFRAGA rridactylites: foliis cuneiformibus tridentatis viscosis , caule subpaniculato, fructi- bus globosis, stigmatibus calycem aequantibus. S. tridactylites nnm. svec. n. 575. ómih brit. 9. p. 454. Engl. bot. t. 5o1. bona. Sternberg saxifr. p. 44. t. 17. £. 5. bona. | Zoega zsland. — Gunner nore. n. 544. S. annua Zapeyrous. saxifr. — : Hab. in collibus et campis siccis inferalpinis Nord- landize meridionalis rarius; a mie lecta ad pagum 'Sáljas juxta Sórfolden districtus Saltensis. 219. SAXIFRAGA perrea: foliis cuneiformibus quin- quedentatis glabriusculis, caule nudiusculo cy- moso, fructibus oblongis, stigmatibus calycem superantibus. S. petraea Linn. spec. plant. p. 578. Flor. lapp. n. 175. Fahl in act. hist. nat. hafn. 9.p. 10." ZFillden. spec. 9. p. 654. Gunn. norv. n. 427. t.O.£.1-5: £L dani. t. 68. S. hypnoides S$copol. carn. p. 290. t. 16. S. mo Srernberg saxifr. p. 45. t. 16. 1-6. * S. adscendens 77 'ulfen in Jacqu. collect. 1. p. 197. t. 11. . Hab. in rupibus siccis meridiei expositistum ipsarum alpium meridionalium ex. gr. ad Lill- Tokin juxta Virih-jaur, tum sub ipsis alpibus ex. gr. ad Torr- fjorden Saltensis et Gillesskalize Nordlandice pare cius; ut etiam Maasóc Finmarkis visa a Gunaero. y! DECANDRI!A. 119 Habitu non parnm a przecedente differt, ut re vera diversa inihi videtur. "Tota planta magis glabra et paruin viscosa precipue folia radicalia. "Omnibus stolonibus. radicalibus procumbentibus orbata est, nec ccespitem ulhim perennem eífonnat, qua nota a sequenti et S, decipienrte etc. longe differt et ad praecedentem accedit. Ad radieem folia disposita sunt in rosulam magis regularem. — Caulis rariori- bus foliis sparsis ornatus, qu;e folia dentibus minus profundis incisa sunt. Apex caulis dividitur prorsus in cymniam, cujus rami singuli Horibustribus quatuorve subsessilibus donati sunt. Fructus calyce vestitus longior et m:ajor est; stigmatibus magis elevatis. Petala in nostra calyce dupplo tantum longiera fere ut in przcedenti. Est quasi media inter przcedentem et S. andro- saceam. | t 220. SAXIFRAGA cvespitosa: foliis radicalibus aggre- gatis subcuneiformibus trifidis obtusis, scapo subnudo subbifloro, fructibus urceolatis, sti- ginatibus clavatis calycem longe superantibus. S. czspitosa Lun. svec. n. 5760. Gunner. norveg. n. 1047. t. 7. f. 5. 4. Cranz graenland. — Phipps it. spitzb. — | Olavs. it. island. p. 8:5. Landt faeroens. — Martin Zdct. hoim. 1758. p- 507- S. grenlandica Lapeyrouse saxifr. n. 3g. Stern- | berg saxifr. p. 55. 8. grenlandica: foliis conglomeratis corrugatis im- bricatis. | S. grenlandica Lizn. spec.plant. p. 578. Gunner. norveg. n. 689. t. 7. £. 1. Cranz granmland.— «4. repens: stolonibus przlongis decumbentibus; foliis laxioribus. | S. hypnoides plurimorum Auctorum svec. Hab. in petris siccis elatioribus per alpes meridiona- les passim frequenter ex. gr. ad Virih-jaur prope ^ . VWàjryggsróset, in Kaisats, in Kobrinojvi, in Joili |^ ' mtetiam in transgressu illo humili ad lacuin Tor- netrà:k; sed magis septentrionem? versus nonnisi in petris et rupibus maritimis per. Nordlandiam totamque Finmarkiam usque ad Nordcap ubique gatis copiose. Bi f£. et y. tantum in locis maritimis legi. - 1:0 DECANDRIA. Magnitudine et facie externa admodum varians est; vidi specimina que S. granu/atam fere supera- bant. Sempet admodum czspitosa est, caudice mnul- tifariam sese dividente et foliis squarrosis preterito- rum annorum turgescente. Foliae basi lineari sur- sum dilatantur et finduntur in lacini?s lanceolatas, obtusiusculas, parum a se invicem divergentes; de caetero glabriuscula, subtrinervia. Scapi nascuntur singuli ex unaquaque rosula foliosa, subnudi vel uno alterove foliolo tri&do ornati. Flores semper erecti, semisuperi. Petala oblonga, obtusa vel apice rotundata, laciniis calycinis duplo longiora , plerum- que alba, sed in ipsis alpibus haud parum flavescen- tia. Stigmata clavata in stylis patentibus elevata, lacinias calycinas plusquam duplo superantia. 8. corrugata tantum est a solo alpino simulque maritimo. y: caulibus decumbentibus foliosis ultra spitha- mam. longis gaudet, quibus inter lapides serpit. De cietero nihil a vulgari differt nec limites inter utram- que dantur; neque aliam S. hypnoidem in Lappo- nia legi unquam aut ibi lectam vidi; Engl. bot. 19. t. 794. ad nostram plantam qui« dem pertinere videtur , tamen minus convenit quam Big. Flor. norveg.— Nec Flor. dan. 8. t. 1588. con- venientissima. . Optime omnium figure nostra pianta itaque exstant in Flor. norveg. D'Í AND OH G8 Gen. plant. ed. Schreb. n. 770. Gaertn. de fruct. 2. p. 227. tab. 129. 221, DIANTHUS superbus: floribus disjunctis pani- culatis, squamis calycinis brevissimis acumina- tis, petalis barbatis imultipartito- fimbriatis, fo- liis obtusiusculis. D. superbus Zzzz. svec. 2. n. 585. IFillden. spec. 9. p. 679.. .E7. dan. 4.t. 578. Pallas it. sib. 9. p. 569. D. piumarius Guzzer. nor. 5532. Pallas it. sibir. 3. p. 242 D. petalis multi&idis zn. lapp. n. 170. Norvegis Fjaer - nel[zke (i. e. littoralis Dianthus). DECANDHBIA. . 121 Hab. in littoribus marinis sabulosis per Finmarkiam passim, ex. gr. in Vàjnáset juxta Kistrand copiose' et ad Varangriam parcius; nec non in parte 'sylva-: tica infima Lapponis Kemensis rarius ex. gr. ad Akankoski juxta flumen Kittinenjoki in. rupe cal- carea frequenter. Lapponica planta singulis suis partibus a D. p/u- mario diversissima. , liadix certe perennis est sub- repens , stolonibus nonnullis foliosis semper przdi- dita, haud vero integrum czspitem foliosum sup- pemans. Folia linearia quidem sunt, sed sursum latiora et quodammodo sublanceolata (fere ut in Silene nutante) plana et tenuia: marginibus apud exsiccatam plantam revolutis, levibus; de cetero apex foliorum obtusus inermis, et color viridis sine uila glaucescentia. Caulis semper teres, levissimus, superne per dichotomiam divisus in paniculam. Pe- tala quodammodo oblonga et acuta, ad utrumque latus partita in lacinias capillaceas. Capsula calyce multo longior. E diverso in D. p/umzario: tota planta glauca, in densis csspitibus nascens; folia rigida canalicu- lata, attenuata, ita acuminata ut fere mucronata, marginibus involutis asperis vel subciliatis; caulis angulatus, superne tetragonus ; Petala cuneiformia, truncata, in lacinulas simplices breves superne di- visa.. Atque hxc planta a terra lapponica abhorret, - vixque totius Sveciz indigena est. CU € 6-B A-ESU 8. Gen. plant. ed. Schreb n. 771. s92. CUCUBALUS Zeen: calycibus inflatis glabris reticulato-venosis, capsulis trilocularibus. £z. seec. n. 585. lapp. n. 18o. JVillden. spec. 2. p. 684. Falk russ. topogr. 9. p. 179. Gel. Szbir. 4. p. igi. JMichaux amer. 1. e ^91. . Lightf. scot. p. 926. &. maritimus: caulibus decumbentibus, petalis CO- ronatis, capsulis submonolocularibus. C. Behen 4. Zzzn. svec. n. 585. Silene amena ZLight£f. scot. p. 927. | Silene maritima Smzth brit. 9. p. 468. 7Villden. nes 2. p. 700. Zoega island. — Engl. bot. 1M. t. 957 Z 122 DECANDHIA. - Hab. in agris novaccolarum per partem sylvaticam et subsylvaticam omnium Lapponiarum frequenter. B. in littoribus maris Nordlandie et Finmarkizx passim. ; In sic dicta Silene zraritima ad littora bottnica proveniente capsulam omnino monolocularem vel omni vestigio dissepimentorum destitutam reperi; in Gottlandica vero sepius adsunt dissepimenta. Ita etiam corona petalorum plus minüsque conspicua est. 9235. CUCUBALUS rataricus Linn. spec. pl. p. — Liljeblad svensk. flora 2. p. — — Falk russ. to- pogr. 2. p. 179. Hab. in Lapponia Kemensi et quidem ad flumen Ke- mense: Grónda/; locus specialier mihi nom in- notuit. Plantam hanc tantum semel bisve in herbariis vidi, et quidem-specimina ejus misera. Caule de- cumbente et pedunculis florum elongatis assurgen- tibus lzvigatis a C. £atarzco in hortis culto differre mihi videtur. ltaque valde dubius hanc plantam insero cum nomine presefixo. SILIEMN .E. Gen. planr. ed. Schreb. mn. 272. 224. SILENE acau/;:: depressa c&spitosa, pedunculis radicalibus uniHoris, foliis ciliatis, petalis emar- ginatis, fructibus oblongis. S. acaulis Linn. svec. n. 5987. appon. n. 194. Persoon synops.1.p. 500. Flor. dan. t. 21. Engl. bot. 16.t. 13081. (mascula). Smith. brit.2. p.472. Olaws. it. islar:d. p. 815. 485. Lightf. | $€ot. p. 297. t. 19. É. 1. Landt faeroens. — Klab. locis irrigatis et succosioribus per universum alpium jugum omnesque alpes maritimas usque in ipso Nordcap vulgatissima omnium; ut etiam in rupibus inferalpinis Nordlandiz passim, sed ex- tra altiores alpes seu infra Vallivare Lapponiaz Lu- lensie in Lapponiis evecicis haud crescit, nisi unico loco in littore lacus Mandujauri ad templum Uts- jokense lecta. llanta hzec depressa revera dioica est, quod uni- cuique facile est observatu ,dum in uno ca&spite co- * DECANDRIA, : 125 piosissimse adsunt capsule, in altero me unica quidem. Plante mascule fores magis aperti, majores . et colore pallidiores sunt, ungvibus petalorum ut- plurimum longioribus; stylis ungve petalorum mul- tum brevioribus sine stigmate pubescente. Plantae foemineae Hores longius pedunculati, plerumque minores et magis rubicundi. Styli tam longi, ut stigmata exteriorem marginem petalorum attingunt; recurvati, Rudimenta filamentorum te- nuia, germine multum breviora, capitulo omni or- bata. Capsula calyce duplo longior, ín sex lacinias dehiscens, unilocularis et nonnisi in infimo fundo costis tribus pro rudimentis dissepin:entorum divisa. — An hzc S. norvegicam Persoon. Synops. 1. p. 500. constituit ? Folia semper quidem ciliata sunt, sed in latiori- bus evidentius. S. exscapam All. in Lapponia nunquam legi ne- que lectam vidi. 205. SILENE rupestrzs: caule dichotomo, foribus ere- ctis, petalis emarginatis, fructibus turbinatis, fo- liis lanceolatis. S. rupestris Zznnm. seec. n. 590. lappan, n. 185. Flor. dan. t. 4. Zillden spec..9. p. 707. Gmel. sib. 4. p.159. Georgi fl. baikal. p.215. Hab. sub ipsis alpium radicibus locis calidioribus ru- ! pestribus Nordlandiz meridionalis rarius; ex. gr. ad Torrfjorden a me lecta, et ad Mora a Gunnero. Tota planta glaberrima et lzvissima, glauce- scens. Calyx fructiferus turbinatus, decemcostátus. Czpsula denudata ovalis, sex-dentata; quoad dimi- diam partem dissepimentis tenuissimis trilocularis. Seminis dorsum canaliculatum. In Sveciz montibus subalpinis provenit tantum. usque ad Skulberget Angermanniz. S'FEA,LAHBRBISMXM. Gen. plant. ed, Schreb, n. 773. ait de fruct. 2. p. 229. tab. 130. fig. 3. 226. STELLARIA graminea: foliis sublinearibus in- tegerrimis, panicula terminali divarioata, calyce trinervi petalis subaequali. uM ^ 124. DECANDRIA. St. graminea 77';/lden. spec. 2. p. 711. St. graminea «. Linn. seec.n. 597... lapp. n. 197. Gmel. sibir. 4. p. 145. t. G1. . 9. Georgii ff. baikal.p.915. .Lightf.scot. p. 999. -. Landt f«roens. — Hab. in pratis siccioribus per partes sylvaticas et sub- sylvaticas Lapponiarum omnium usque ad tem- plum Utsioki sat vulgaris. Flores magnitudine circiter Sze/laricee. medic. Foliola calycina evidenter admodum trinervata, et insuper hyilino-marginata, acuminata. — Petala ca- lyce fere longiora. Bractez sub ramis panicula pror- sus hyalinz. 297. STELLARIA u/zeinosa: foliis lanceolatis integer- rimis, pedunculis lateralibus paucitloris, calyce enervi petalis longiore. St. uliginosa Smith. brit. €. p. 476. Landt fwe- roens. — Zioth. germ. I. 191. II. 489. St. Alsme /Zllden. spec, 9. p. 718. St. graminea y. Jnn. seec. p. 15e. Lightf. scot.. p.229. .77. dan. 5. t. 415. dist : St. lateriflora Krock. szles. 9. p. 52. t. 4. Hab. in uliginosis et aquosis per partem sylvaticam et subsylvaticam omniuin Lapponiarum svecica- rum, ut etiam 'in inferalpinis norvegicaruin ubique. Optima differentia hujus plantc consistit in m:- nutie florum, qui /Montzae fontanae vix majores, et in calyce prorsus enervi fere toto viridi, petalisque brevissimis. De cetero figura foliorum sat variabilis ut etiam situs florum et directio caulis; legi enini specimina numerosissima foliis linearibus, caule omnino erecto, et floribus paniculatis terminalibus, eaque tamen huc pertinentia. Alio loco edm vidi omnino repentem foliis prorsus ovali - oblongis et flore uno alterove axillari. Engl. bot. 15. t. 1074. utpote longe nimium grandis habitum planta lapponice parum exhibet. .998. STELLARIA crassifólia:. foliis lanceolatis inte- gerrimis crassiusculis, pedunculis lateralibus uni- Horis, calyce subenervi petalis breviore. St. crassifolia Arb. bezr. 5. p. 6o. VV iden. spec. 2. p. 713. | | DECANDRIA. 125 8. minor subrepens. St. humifusa 77. dan. 6. t. 978. — an etiam Zior:- boellii act. hafn. X. t, 4? et Swartz act. Stockh. 1789. t. 4. É. 3.9 Hab. in littoribus maris Nordlandise et Finmarkize passim copiose; praecipue frequenter collecta est in peninsula Ones Nordlandize Saltensis. Magnitudine et statura admodum variat; inter- dum fere major quam Grellaria media et. erecta: alio loco tam pusilla ac Sagzna procumbens et pror- sus repens, in quo statu pro Sre/laria humzfusa habitam fuisse suspicor, et inde synonyma dübia ejus- dem adposui. Caulis semper acute tetragonus (qui pro certissima differentia Stellarie Auzfusae habue- runt auctores, qualis in mea Arenaria humifusa vix adest) et prope fadicem ramosissimus. Folia semper lanceolata et longitudine internodiorum vel iis longiora, parum cràssiuscula ut nervus medius transparet,lote- viridia (nec in his locis glauca). Pe- dunculi semper axillares et solitari unifHori, foliis triplolongiores. Calyces seniper ejusdem magnitu- dinis ac in Órze/laria graminea vel Srellaria me- dia, obsolete trinerves; sed petala calycibus ses- quilongiora sunt, unde flores niagis conspicui quam in precedentibus, quibus maxime affinis est haec species. : ' 229. STELLARIA ;zedia: foliis ovatis, caulibus pro- stratis linea laterali pilosa alterna. — S£. brit. 2. p. 475. " St. media 7Zith. arrang. 418. Engl. bot. B. t. 557. Alsine inedia ZLznm seec. n. 9607. lapp. n. 186. «. Fl. dan. 2. t. 595. Lightf. scot. p. 7o. Landt faeroens. — Falk russisch. topogr. 9. p. 159. Hab. ad domos per Lapponias ommes usque versus . Nordcap vulgatissime. | Ambigit omnino hac planta inter Stellarias et Holostea, tamen adeo affinis sequenti apparet, cu- . jus quoque varietatem esse statuit Linnéus in Flora Lapponica, ut nonnisi repugnante natura in alio ge- nere locum obtinere potest. / $50. S'TELLARIA nemorum: foliis inferioribus petio- latis cordatis, caule piloso superne dichotoino, calycibus patulis glabriusculis. 126 DECANDRIA. St. nemerum Zinn. svec. n. 591. Smith brit. 9. p. 472. 47. dan. 9.t. 971. Pallas it. si- bir.5.p. 84. Lightf. scot. p. 298. Alsine foliis ovato-cordatis. JLznn. lapp. n. 106. 8. Hab. in lvcis graminosis humidioribus, ad rivulos etc. sub ipsis alpium radicibus et in inferalpinis per Nordlandiam totam ubique frequenter, et Fin- markiam rarius ex. gr. ad Norsk -holmen Ta- nensem. i Folia tenuia et admodum mollia fere ut Sze/Ja- rice medica: nervis pellucidioribus, marginibus ci- liatis vel pilosis. Caulis debilis admodum , et pilo- sus. Pedunculi fructiferi toti deflexi. Calycis fo- liola patentia, lanceolata, marginibus scariosis. Capsula oblongz calyce longiores. Tn Cerastio aquatico L. qued a Lapponia longe abest: folia omnia caulina sunt amplexicaulia, cras- siora: marginibus nudis subcrispis; caulis strictus, pubescenti - viscosus; pedunculi erectiusculi, apice recurvato; calyces, conniventes et subglobosi, valde viscosi (ut etiam pedunculi) et sine marginibus scariosis. Capsule ovatz calyce breviores. 251. STELLARIA cerastoides: foliis lanceolatis obtu- sis enervibus, caule decumbente linea laterali pu- bescente, pedunculis gemminatis pubescentibus, petalis calyce duplo longioribus. : St. cerastoides Lizz.seec n. 594. — Engl. bot. 15. t. Q11. bona. Smith. brit. 9. p. 477. ic. pl. Linn.t. 15. JZFillden. spec. 9. p. 714. Zoega island. — Fl. dan. t. 92. /Fullfen in Jacqu. Coll. aust. 1. p. 254. tab. 19. | Gunner. norw. x. 951. t. 6. . 2. Landt feroens. — Cranz groenland. — Hab. in stillicidiis aquae nivalis per totum alpium ju- gum et omnes alpes maritimas fere ubique fre- . quenter; ut etiam locis inferalpinis in terra denuta stercorata juxta casas Lapponum maaritimorum Finmarkic passim. In Lapponiis svecicis ipsum jugum alpium vix deserit infra Sákkok Lapp. Lu- lensis haud lecta. i Ipsa herba semper glabra mihi visa est, et soli pedunculi cum inferiore parte calycis pubescentes nec non linea unilaterali caulis infra parsupremuma folio- rum. .leclinea pubescens caulis ex insertione pe- DECANDRIA. T dunculi unilateralis oritur, et inde caulis ex altero latere omnino glaber est. — Caulis longe lateque in terr: superficie procumbit, nec.caespites denso« for- amat. Folia subsecunda et plerumque falcaeta, quo- dammodo lineari- elliptica ob fines utrosque obtusa- tos vel rotundatos, sine nervo evidenti saltem haud adapicein pertingente, et potius erga lucem reticulata apparent. Pedunculi in apice caulis bini vel térni, fere pollicares, sursum tendentes et ideo angulum rectum cum caule formantes. Flos et capsula fere Ce- rastii alpini, unde nemen illud cera:toides optime convenit; ut etiam herba S$ze/lariee uliginosc& haud dissiinilis. ALSIN E. Gertn. de fruct. 2. p. 223. tab. 129. fiz. 7. 252. ALSINE stricta: foliis subulatis teretiusculis muticis, scapis unilloris glaberrimis longiesi- mis, calyce lavissimo capsulam ovatam sub- sequante. Spergula stricta. Swartz. 7dct. Stockholm. 1799. .299 — 250.t. 5. — Stellaria biflora /Monzn. herb. Hab. locis praruptis herbósis meridiei expostis sic- cioribus per alpium jugum meridionale passim copiose; legi eam multoties frequenter in alpibus Lulensibus circa Virih -jaur ex. gr. in monte Lilla- Tokin, in Kobrinojvi, in Jolli juxta Sorjàasjauri, et in Jegna-apo. Extra has summas alpes nun- quam lecta est. : Latos et densos czspites efhcit caudicibus et sto- lonibus suis numerosissiniis. Folia seiniteretia ob- tusiuscula, glaberrima et levissima sine ullis nervis, erecta vel plerumque subsecunda et curvata, basi vix connata vel saltümi sine vaginula notabili. Pe- dunculi seu scapi nudi, nec nisi unico pari foliolo- rum ornati, plerumque uniflori, glaberrimi, tenues sed stricti, plerunque bipollicares interdum tamen spithamzi. Flores subglobosi fere ut in Spergulis (quo valde a sequentibus differt), magnitudine se- aninis coriandri, erecti. Foliola calycina ovata, acu- tiuscnla, levissima sine ullis nervis, patentia. Pe. tala vix calyce longiora, subrotunda, integra. Sti- ginata seinper iria, brevia, sessilia. Capsula ovata, 128 DECANDAIA.. calyce vix longior, trivalvis, subtrigona. Valvularum sutura in immatura jam capsula perconspicuz con- nate. Ob has saturas praformatas non potest non ab Arenariis distingvi (in quibus capsula revera uni- valvis sine ullis suturis przeformatis, et demum: su- perne in lacinias senas rumpens). Primam itaque et optimam speciem constituet in genere quodamn- modo novo, ad quod ctiam pertinent sequentes. 2955. ALSINE bi//iora: foliis subulatis muticis, scapis pubescentibus subbifloris, calycibus trinervibus obtusis capsula oblonga dimidio brevioribus. Stellaria bilora Linn. svec. n. 595. Sveartz nov. act. Stockh. 1789. p. 56. tab. 1. £1... Zoega island.? Pallas it. sibir. 5. p. 54? Sagina ramis erectis biloris. nz. lapp. mn. 158. Hab. locis parum madentibus prazruptis per jugum alpium meridionalium fere ubique copiose; in Toznensibus alpibus passim, et Finmarkicis raró; nec extra alpium jugum vel infra Kask- ajvo Lap- ponia Lulensis unquam visa. 2 E radice alte sub terre superficiem defixa rami multi egrediuntur, qui denique abéunt in numerosos caudices et stolones foliosos csspitem quidem for- mantes sed haud densum. Folia plano - teretiuscula sine ulla carina vel nervo notabili, patentia vel etiam divergentia; basis eorum mediante vagina in- signiore membranacea connata. Scapi vel pedunculi paucis paribus foliolorum linearium stipati, quorum duo a*fHore haud remota; de catero scapi sspe uniflori et crassiusculi respectu afhnium. sunt, . pilis brevibus patulis pubescentes. Flores parum aperti vel patentes sunt, ut etiam sub summa flo- rescentia nonnisi infundibuliformes apparent. Fo- liola calycina lanceolata, obtusa, tribus nervis vel costis elevatis insignita, sursum . patentiora. Petala calyce parum longiora oblonga, apice rarius emar- ginata plerumque ompino integra. Capsula oblonga, attenuata, calyce sesquilongior, trivalvis. - ! 254. ALSINE rubella: foliis subulatis bisulcatis mu- ticis, scapis subpubescentibus unifloris, calyci- bus trinervibus acuminatis capsula brevioribus, petalis calyce brevioribus. 4con "Tab. nostr. VI. Hab. *- DECANDAIA. | 139. Hab. in summitate alpis Lyrigensis Nordlandiz sep- tentrionalis circiter 5000 pedes paris. supra mare elevata, ubi eam loco petroso maxime exposito legi florentem d. 11. Iulii 19oo. | ' Precedenti maxime alhnis, sed duplo tenuior €t omnibus partibus minor. Valde densos vel compactos caspitulos format. . Folia breviuscula extus binis sulcis et tribus costis elevatis notata, erecta. Pedunculi tenuissimi nudi vel unico pari foliolorum donati, pollicares, pilis brevissimis ra- rioribussubpubsscentes. Flores oblongi nunquani pa- tentes visi, duplo ininores quam in praecedenti. Fo- liola calycina oblongo. attenuata, acuminata, ner- vosa vel tribus costis elevatis notata. Petala calyce breviora rubella. - Capsula calyce parum longior, de caetero trivalvis et ejusdem [figura ac przece- dentis. f | Toto habitu et petalis suis parvis CAerleriae se- doidi admodum accedit, ita ut me judice genere vix distingvi queant. . Capsula eadem. Explicatio iconis: a. planta magn. nat. b. eadem magn. quadruplo auct. c. folia duo magn. magis aucta. d. germen et styli cwn siaminibus mazn. aucta, e. foliolum calycinum et f. petalum eodem augmento. | Alsines genus differt tum ab Arenaria ac Stella- ria capsula trivalvi (nec subunivalvi apice laciniis 6 dehiscente). Conveniunt omnes hujus generis species habitu stricto, foliis aciculaiibus etc. ut me judice genus naturale constituunt. Species facile disponuntur in duabus subdivisiones: 1) calycibus capsula brevioribus scil. 7. bz//ora, rubella, au- Sstriaca, verna, juniperina; 2) calyce capsulam squante seu superante scil 24. siricta, fascicu- i lata, grandiffora.* : AR'ENAR I A. Gen. plant. ed. Schreb. n. 774. Gertn de J7uct. 2. p. 232. tab. 130. £. 7. 255. ARENARIA Auifusa: foliis oblongis enervibus . glaberrinis, caulibus procumbentibus, flore ter- mmnali sessili bracteato. | Stellaria humifusa $varzz — secundum specimen. : I ^ 150 : DECANDRIA. * Lj Arenaria norvegica Cunn. nore. n. 1100, tab.9 - Hor. dan. '8. t. 1969? : Hab. locis praruptis siccioribus meridiei expositis alpium meridionalium rárissime; legi eam in la- tere meridionali alpis Lill- Tokin justa Virih- jaur parcius; et, si synonymon Gunneri verum, in |. alpe insulae Stegen Nordlandix quoque visa est. Planta haec inconspicua a ceteris nostris diver- sissima est babitu fere Zfrenarice peploidis L. (cui tamen haud tam affinem puto). 1n terrae superficie adinodum depressa repit et areolas vivide virides efficit, in quarum: ambitu [lores latent supra her- .bam vix elevati; ita ut planta humio tam innata vix datur alia. lhadix onmino perennis et satis long- «va. Caules admodum inplexi, vix pollicares, ramosissimi, et foliis congestis undique tecti. Folia in caule sunt oblonga acutiuscula, subcarnosa ut nulli nervi vel coste apparent, minuta vix ultra li- neam longa: sed sub fore congesta sunt alia ovata paullo majora, quz florem imbricatim fere tegunt. Flores nunquam patentes sunt ut in Stellariis; sed foliola calycina in forman perianthii semper conni- vent, de catero ovata, acuta. Petala oblonga obtu- siuscula, integra, calyce vix ac ne vix longiora. Stigmata tria in stylis satis longis elevata. Capsula ovata, calycem parum superans, apice in lacinias sex dehiscens. | 3 ^ Figura Cel. Swartzii in ct. Stockholm. 1789. t. 4. É-. 1. meam plantam adeo parun refert, ut nun- quam. suspicatus sum, quod hac Bgura meam Zr. humifusart reprasentaret antequam specimen ipsius | Cl. Swartziz e Jemtia allatum vidi. Forsan deceptus fuit acutissimus vir a speciminibus Exp. Grondalz e Finmarkia allatis et ad Sze//. crasszfoliam yperti- nentibus. Stell. crasszfo/za ubique in summo sep- tentrione ad littora maris crescit unde tum Exp. Groendal ac fottboel sua speciiiina habuerunt; e contrario nostra 74. Lumifusa nonnisi im? summis alpibus Sveciam versus occurrit. taque tum Rott- boellii acSwartzii figuras ad Szel/ariam crassifoliam potius relatas voluissem, et tantum specimen Jemt- landicufh huc pertinere putassem. Multnm tutius cito zír. noreegicae Gunn. figuram, quie caltim ge- nere non differt a nostra (uti id faciunt hgurz $7. hu- DECANDRIA, 151 mifusae Sw. et BRortb. petalis suis bipartitis: etc.), 8i etiam foribus subpedunculatis haud convenien- tissima. : , Proxime affinis est Zfrenariae ciliatae Linn ; qu£ in Burseri Herbario asservatur et &ub n. 154. in Amoen. acad. Vol. 1. p. 522. memoratur; cujus fo-. lia omnino ejusdem form sunt sed uninervia et ci- liata, flores breviter pedunculati et nudi vel nullis foliis obvallati. | | -"Arenaria multicaulis Linn. in plantis martino- Burserianis n. 155. habet folia late ovata, convexa et fere asperula, flores vero omnino sessiles et foliis imbricatis obvelati ut in Zfrenarza humzfusa. ; renaria polygonoides foliis tenuibus feresu- bulatis a przecedentibus longe discedit et ad Alsinem bifloram habitu accedit, a qua tamen eximie differt capsula subglobosa, sexfida , calyce vix longior. 256. ARENARIA cata: foliis oblongis ciliatis uni- nervibus, caulibus diffusis, flore terminali sub- pedunculato. À, ciliata Zznn. spec. plant.p. 608. Jacqu. misc. 9.p.567. /F'ulfen in Jacqu. Collect. 1. p.245. .t.16. . 2. Gunn. norv. n. 1078. Zlor. dan, — t. 246. 4 À. multicaulis Gunz. n. 666? | Hab. in alpibus Nordlandiz meridionalis rarius ex. gr. in Mofjàllet Helgelandis: Guzzerus-^ | Valde dubius hanc plantulam in Flora lapponica admisi, cum adeo similis est praecedentibus aliisque, nec post Gunneri tempora unquam in Scandinavia | reperta. 257. ARENARIA peploides: foliis ovatis acutis car- « mosis JZZillden. spec. 2. p. 716. A. peploides Jznz. svec. n. 596. Jlapp. n. 149. — J/l. dan. 4. t. 694. Olaes. it. island. p. 677. Lightf. scot. p. 229. Landt faeroens. — . Pallas it. sibir. 5. p. 55. F'alk russ. tepogr. 2. . 100. Hab. in littoribus maris per Nordlandiam et Finmar- kiam passim copiose; unde etiam adscendit in ri- : pas arenosas fluminis Tana usque ad Seida ultra tria miliaria a mari distantem. : UA 258. ARENARIA ;narina: foliis hliformibus muticis; stipulis scariosis ipu du ; pedunculis gla- 2 »- l 154 |... DECANDAIA. berrimis, capsulis calyce grandioribus, sémi- nibus radiatis. A. marina Jor. dan. t. 740. Smith brit. 9. p. 480. KA. rubra 8. Linn. seec. n. 599. Lightf. scot. p. 950. [OÀ. maritima Lzz. lapp. n. 169. Gronov. virgin. i 161.545 Hab. in littoribus marinis Nordlandis meridionalio- ris passim parcius. Quamquam habitu cum A. rubra satis conve- nit, tamen characteribus certissimis distinguitur: Semina mirum in 1nodum margine radiante hyalino cinguntur, et centro quoque pellucido preedita sunt, adeo ut embryo circularis tzanslucet cum cotyledoni- bus suis binis facile distinguendis. | SEJDSU JM. Gen. plant. ed, Schreb. n. 789. Gertn. de fruct. 1. p. 2313. t. 65. 979. SEDUM acre: foliis alternis subovatis gibbis ad- nato - sessilibus, cyfna trifida foliosa. $5:.7/. brit.9. p. 487. Junn. svec. n. 405. lapp. n. 195. Zoega island. — Lightf. scot. p. 9355... Engl. bot. 19. t. 859. l'alk russisch. topogr. 9. p. 181. Hab. in petris et saxis juxta littora maris per Nord- landiam et Finmarkiam usque ad Nordcap ubique. o4e. SEDUM annuum: caule. erectiusculo solitario, foliis teretibus obtusis basi subsolutis, cyinz ramis divergentibus: floribus sessilibus. S. ainuum Zn. seec. n. 405! Zoega island. S. rupestre Z7or. dan. t. 59. Gunner. nore.n.656. S. saxatile Z/Izon. pedem. n.1746. /F'illden. spec. 2. p. 765. S. rubens JZaenke it. sudet. p. 114. Sempervivum minus vermiculatum insipidum in Pyrensislectum. Burserz herb. XVI. n. €4. Hab. in alpibus maritimis et rupibus littoralibus per totam Nordlandiam et maximam partem Finmar- kic passim copiose; ut etiam in alpium radicibus lateribusque Nordlandic meridionalis et juxta Quickjock ex. gr. in Njammaats et Kaska)vo Lapp. Lulens. passim parcius. Quod in alpibus legi ita simillimum est illi Sedo annuo. ab ipso hinnseo juxta Upsaliam indica- ^to, ut ne quidem varietates sunt, sed ipsa eadem: | pianta. Quod huic conveniet $. rupestre Oederg DECANDRIA. 155 nullum est dubium; itemque quod etiam crescit in - alpibus :uropze meridionalis ex ZJerbario Burseri patet. Ideoque ommia supra adlata synonyma pro veris habeo. Folia plerumque punctis fuscis rnbent, haud vero semper; et sine iis plerumque in alpibus helveticis occurrere videtur. Caulis plerumque pro- peradicem geniculo deflectitur, qui interdum adeo longus ut fere totus decumbens evadit. Caulis sem- per solitarius. e radice annua natus; sed interduiu niox ramificat. Flores in ramis cym divergenti- bus sessiles sunt. Petala angusta sublinearia et calyce parum longiora, unde flores satis inconspicui, flava. £4. SEDUM villosum:. foliis teretiusculis oblongis pedunculisque viscoso-pilosis, petalis obtusi- , usculis ovatis. | aA symb. 9. p. 59. S. villosum Zzn. spec. plant. p. 620. 8mitA brit. .2. p. 488. ZTor.dan. t. 94. Zioega island. — Lightf. scot. p. 957. Landtfaeroens.— | Hab. in saxis ad littora maris Nordlandize meridiona- lis rarius. .À me lectum in peninsula Oneset sinus Saltensis frequenter. PROS Flores magnitudine, colore et. totá facie ita Saxifragce oppositifolice sinilimi, ut primo in- tuitu pro iis habui. Petila plusquam calyée duplo longiora, satis lata, obtusiuscula, violaceo- purpu- rea. Calycis quoque foliola obtusiuscula. Germina . per se obtusa, et e latere exteriore stylum eniittentia. Oinnes flores longiuscule pedunculati; pedunculis aphyllis. Folia superiora caulina planiuscula sunt, sed stolonum radicalium omnino teretia. Caulis so- litarius et simplex, ad. basin gexnmis foliosis stipatus, unde radix perennis esse videtur. OXZALIS. Gen. plant. ed. Schreb. n. 794... Gertn. de fruct. 2. p. 152. t tab. 113. 249. OXALIS JAcetose/la: scapo unifloro, foliis terna- ' tis obcordatis pilosis, radice. squamoso - articu- lata. Smith brit. 2. p. 491. Engl. bot. 13. t. 769. Linn. svec. n. 406. lapp. n. 194. .Michaux amer. 9. p. 88. Lightf. scot. p. 257. Cranz gronland.— Falk russ. topogr. 2. p. 1391-. Hab. in sylvaticis sterilibus inferalpinis Nordlandiz . meridionalis ubique frequenter, unde usque in i 154 | DECANDRIA. districtu Tromsóensi rarius provenit; et in radici- bus alpium meridionalium svecicis rarissime, scil. ad Njammats Lapponicz Lulensis; nec non in syl- vis Lapponiz Umensis ad Lycksele bis terve lecta. Ln YO HN. :S. Gen. p ed. Schreb. n. 796. Gertn. de fruct. 9. P 229. tàb, 130. f'g. 2. £45. LYCHNIS a/pzna: fructu quiuquel NO obovas to, petalis bifidis, bracteis glaberrimis, floribus subcapitatis. L. alpina ZZnn. seec. n. 410. lapporm. m. 185. Flor. dan. t. 65. (rigid.) | Suter' helvet. 1. p.257. JVllden. spec. 9. p. 809. Persoon synops. r. p. 520. ^ Cranz groenland. — Georgii ff. baikal. p. 916? Hab. locis graminosis fertilioribus meridiei expositis ^ per totum. alpium jugum precipue in latere ejus svecico ubique frequenter usque ad Peliekaise Lap- . ponis Pitensis, Snirrak Lapponize Lulensis, etc. 5, unde etiam.in pratis subalpinis et ad ripas Ruvio- rum per Lapponias sylvaticas svecicas prsecipue septentrionales passim descendit adeo ut etiam ad Hàllforsen juxta Lycksele et ad Tegsnàs fluminis umensis lecta est; —— eed in inferalpinis Nordlan- dia vix reperitur, nec in tota l'inmarkia nisi par- cissime Maas et Bebvogis a me visa. Optime distinguitur calyce obovato brevi, cap- sulaque subglobosa, bracteis foliisque omnibus gla- berrimis, etc. Stylós semper quinque reperi. | E contra in Lychnide Fiscaria: calyx longus clavatus et capsula oblonga, margines bractearum et foliorum superiorum lanati vel villosi. 244. LYCHNIS dioica: caule folioso multiforo pi- loso,. foliis oblongis, Horibus dioicis, petalis bifidis, capsulis ovatis. L. dioica «. rubra Linn. seec. n. 41i. lapponm. n. 189. Smith brit. 9. p. 495- Engl. bot. 20. t. 1579. 7Fillden. spec. 9. p.810. Gmel. wibir. 4. p.i57. Landt feroens. — Geor- gii fl. bazkal. p. 216. L. sylvestris /7';/lden. enum hort. berol. p. 491. Norvegis Fjeld- nelüke. DECANDRIA. 155 Hab. locis occultis fertilioribus in rzdicibus alpium Nordlandize et Finmarkiz ubique frequenter; unde ad latera occultiora:alpium omnium passim ad- scendit, et in neridionalibus usque ad- radices al- pium svecicarum meridiei expositas intercuni pro- venit ex. gr. ad Kabdespakti et Peliekaise Lapponiz Pitensis; nec non in insulis fluuninumn Lapponic Umensis ad Lyckselam.- Caulis retrorsum pilosus, laxus, simpliciuscu- lus sed apice multiflorus. Folia caulina oblonga, pi- losa. Calyx obsolete nervosus, sine angulis. Cap- sulalaciniis decem dehiscens; de cztero ejusdem fere siructurz? ac in sequenti. Semina nigricantia vel plumbea, leviter tuberculata, sine ullo vestigio inarginum membranaceorum, 245. LYCHNIS apetala: calyce inHato demumque co- rollam includente, caule nudo a3illoro, semi- num marginibus inflatis. Zcon iab. nostr. VI. Lychnis apetala JLznz. svec. n. 4129. lappom. n. 1g1. t. 19. £. 1. fructif.. ZZor. dan. 5. t. 805.. (fructifera). Gmel. szbzr. 4. p. 157- Hab. locis déclivis herbosis perlaterainferioraalpium Lulensium circa Virih-jaur passim vel fere ubique copiose scil. in Kajsats, in Tokin, in Kirkivare, Joli, Jegna-apo etc.; alibi vero rarissime lecta, nisi extra alpes in Nordlzndicx et Finmarkiac are- nosis passim secundum GCunnerum. Przcedenti vix ac ne vix affinis mihi videtur, sed potius ad Cucubalos vel Silenes aceedit. Vix ulli au- ctorum hanc plantam rite florentem viderunt, mec nisi jamdudum defloratam descripserunt. Sub ipsa florescentia caulis perbrevis est et vix ultra pol- licaris; flos omnino pendulus, calyx parum inda- tus et petala extra os calycis haud parui exserta, gernenque intra calycem nonnihil pedicellatum. Postea vero caulis magis magisque attollitur, calyx grossificatur et inflatus evadit miagisque erigitur; quo in statu plantam legit ipse Linne. . Denique ger- men grandefactum totum calycem replet, et erectum stat, tuncque caulis sepe pedalem altitudinen: supe- rat. Radix valde perennans est et multicaulis. Fo- -lia radicalia plerunque glaberrima ejusdem tere figu- re et indolis ac in Silene zu£ante: caulina paucis- 156 DECANDRIA. sima et minora ut caulis Luoubudndédg nudus apparet. Caulis hirsutie brevi;.sima deorsuin deflexa gxaspera- tus. Venz vel coste calycis ex hirsutie brevi nigri- cante insigniores factae. . Capsula vix calyce longior, semper in lacinias quinque dehiscens; unilocularis ut vix rudimentum ullum dissepinentoram in fun- do adest. Semina castaniei coloris reniformia, mar- gine membranaceo inflato reticulato concolore cincta; qualem in nulla alia planta Charyophyllza vidi. Explicatio iconis: a. flos verus cum petalis sübexsertis. — c. petala denudata. — d. petalum unim separatum cumni stamine uno. — e. Calyx post Horescentiani incrassatus. — f. capsula. — g. eadem perpendiculariter secta ut conspiciatur columna. — h. H. semen integrum. — i. semer longitudinali- ter sectum ut conspiciatur embryo periphericus in- tra marginem reiiculatum. — K. semen transver- sim. sectum. CERASTIU M. Gen. plant. ed. Schreb, n. 797. | Gertn. de fructib. 2. p. e31. tab. 130. 246. CERASTIUM e/pinum: folis oblongis, caule piloso nudiusculo paucifloro, capsulis petalis- que calyce duplo longioribus. «. hirsutum: foliis latioribus hirsutis. " C. alpinum Zznmuz;. seec. n. 418. /appon. n. 199. Sroith brit. 9. p. 5oo. Engl. bot. t. 479. Gmel. sibir. 4. p.150. n 5o. Georgii flor. Gaikal. p. €16. Zoega island. — Cranz grocnland..— Phipps it. spitsberg. — Planta facie Pilosellae. Mart. spitsberg. cap. 7. tab. G. fig. d. &. glabratum: "foliis sublanceolatis glabris. For. dan. 6. t. 979. Hab. in alpium jugo ejusque lateribus et convallibus graminosis unique; ut etiam in monticulis et pe- tris maritiis alii-que locis inferalpinis per totam Nordlandiam et Finmarkiam satis frequenter; nec non prope Vindelpáà Enarensem visum. Variat adinodum latitudine et hirsutie JO YS AE nec non numero florum. Dum folia latiora usque ad ovalia sunt, semper simul pilosiora fiunt; quo an» M DECANDRIA. 157 gustiora eo plerumque glabriora superstite tantum caule piloso. 'Legi quoque specimina foliis admo- dum latis simulque capsula calycibus breviore, quze vero a vulgari specie haud differunt. | Exterorum autem C. /azifolium aliam esse plantam videtur in Herbario Burseri asservatam: foliis semper tomen- tosis ex pilis brevibus densis rectis, semperque ovali- ellipticis, caule nudo unifloro. 247. CERASTIUM vezscosuzm: caulibus hirsutis diffu- sis foliosis, foliis ovato-lanceolatis, f(loribus subfasciculatis, petalis calvcem zequantibus. C. viscosum Zznzn. seec. n. 414. lappon. n. 195. Smith brit. 9. p. 497. Engl. bot. 11. t. 790. Zoega island. — Lightf. scot. p. 940. Lan«dt feroens. — Gmel. sibir. 4. p. 159. Fa'/k russische topogr. 92. p. 182. C. vulgatum. Curt. lond. 29. p. 34. Persoon sy- nops. 1. p. 520. Hab. in pratis et graminosis sylvis per partes sylva- ticas et subsylvaticas cmnium Lapponiarum svecicarum vulgare; ut etiam in inferalpinis Nordlandie ubique, et Finmarkiz precipue Tanensis passim copiose. 248. CERASTIUM semidecandrum: Linn. spec. n. 416.. Flor. lapp. n. 195. y- Hab. in apricis Nordlandic meridionalis passim: Linné: mihi tamen dübium videtur, cura in Sve- cia vix supra Upsaliam repertum est. S PEE UL A Gen. plant. ed. ScAreb.£n. 798. Garin. de fruct. 2. p. 230. tab. 120. 249. SPERGULA arvensis: foliis verticillatis, caule pubescente, Horibus decandris, seminibus ob- tuse marginatis. Sp. arvensis Zznn. svec. n. 419. lappon. n. 19o. 7Fillden. spec.9.p.818.. Smith brit. 9.p 502. Zoega island. — Lightf. scot. p. 245. Gmel. sibir.4. p.155. Landt feroens. — Hab. in agris Nordlandiz inferalpins frequenter, unde etiam in rupibus montium passim adscen- dit nec tamen in Sperg. pentandram. abit; ut etiam in agris Lapponig sylvaticae svecica rarius. y55: 7 ' DECANDRHIA. auTw Caulis unacum foliis pilis brevibus patentibus pubescit, semper laxus, sine geniculis tumidiori- bus. Semina nigra, margine obtusiusculo albo haud pellucido cincta. Spergula pentandr 4, quam supra Arosiam Svecie baud vidi, agis diversa est quani quis primo intuitu crederet: caule erecto, firmo glaberrinio, articulis canlinis nodosis et limbo annulari protube- xante cinctis, foliis brevibus ad latera annuli aggre- ' gatis nec proprie verticillatis, et marginibus sceini- num latis menibranaceis, hyalinis, radiato - striatis. 250. SPERGULA z0dosa: folis oppositis subulatis muticis: axillis superioribus ramulosis, calyce enervi. Sp. nodosa Linn. seec. n. 4^0.. lappon. n. 1g1. Smith brit.9. p. 5o3. Engl. bot. 10. t. 694. opt. Zoega island. — Flor. dan. t. 96. opt. JLzehtf. scot. p. 244. Gmel. sibir. 4. p. 158. Falk russ. topogr. 9. p. 102. Hab. in littoribus inundatis maris. per Nordlandiam et proxime adjacentem partem Finimarkice passim; ut etiam foliis paullo crassioribus in littore flumi- nis Lulensis ad Vuollerim lecta. Lapponica planta sylvestris est minor , articulis magis sparsis et ramulis seu prolifcationibus rariori- bus, unde etiam faciem nodosam fere amittit. 251. SPERGULA sazzncides: foliis oppositis subulatis muticis, caulibus adscendentibus unifHoris, flo- ribus nutantibus. Sp. saginoides Swarzz im act. Stockholm. 1789. p.44-t. 1. . e... Gmel. sibir. 4. p. 157. n. 64. Hab. in alpibus ineridionalibus passim. Ego eam multoties legi ad Virih - jaur locis &raminosis. suc- cosis meridiei expositis copiose; ut etiam in loco irrigato inferalpino ad Sórfo!den Nordlandize fre- quenter. Saginze procumbenti adeo simillima, ut primo intuitu vix distinguitur; sed attentius exaniinata tum radicis duratione tum «aule et foliis differt, ut nihil dicam de numero partium fructificationis, qui rc vera in Sagina etiam quinarius observatur inter- dvin. Radix semper perennis, e cujus vertice egre- diuntur caules breves vix ultra semipollicares, simpli- c«&8, primuin decumbentes, superne assurgeriites et DECANDRIA. 159 unico pedunculo longiusculo unifloro terminati. Hi vero caules primi anni quodammodo perennant, et insequentibus annis e latere innovationes peduncu-; liferas proferunt, ideoque ramosi atque lateritlori quodammodo apparent. Folia subulata vel usque e basiattenuata, secunda vel sursum vergentia, api- culata. Flores post Horescentiam in apice pedunculi incurvati nutantes. Petala longitudine calycis. Cap- sula oblonga calyce duplo longior, quinquevalvis. Semina rotundata, lzvia. Spergulce subulat« vix afhnis est, cujus flores nunquan) nutant, folia mucronata etc: CLASSIS XE AEU DEGARNODIREI A. | LYTHHRUM. Gen. plant. ed. Schreb. m.825. Gertn. de fruct. 1. p. 269. tab. 62. c59. LYTHRUM dSaiüiearia: Linn.svec.n.429. lap- : pon.n.1i97. JLightf. scot. p. 947. Hab. juxta mare in Nordlandia meridionali parcius; Linné. e CLASSIS XIL EGOSAONODRAISXA P-B UN B. S, Gen. plant. ed. Schreb. n. 849. . £55. PRUNUS Padus: Horibus racemosis, foliis deci- duis basi subtus biglandulosis subrugosis serra- tis, ramulis puberulis. . Pr. Padus Zinn. seec. n. 451. lapp. n. 198. Geor-. gii fl. baikal. p. 217. Flor. kamtschatk. in Zdrt. Zool. p. 195. * Gmel. sibir. 5. p. 17r- Lightf. scot. p. 255. Lapponibus z4u£je. Fennonibus Juomz s. Duome. 140 ICOSANDRIA. Hab. locis depressis per partem sylvaticam Lapponia- rum onmium vulgaris, et subsylvaticam usque ad Enontekis Lapponic Tornensis passim; nec non in inferalpinis Nordlandiz et sub ipsis alpium ra- d:tibus usque ad flumen Alrense vulgatissime, sed de c;etero in Finmarkia haud provenit nisi ad flu- men ana a mari remotius passim parce scil. ad: Pohnak, Viaskinjarga etc., ut etiam ad flumen U VA OUR SE: In sunimo septentrione ubi crescere desistit ex. £r. ad flumen Tana Finmarkie, occurrit raceniis omnino erectis, floribusinodoris, foliis minoribus et tota fere frutescens, adeo ut quis facile de discre- pantia ejus a Pr. virgznzana dubitare possit. ^ Glan- dul» szpius absunt; ubi autem reperiuntur, sub lobis baseos crescunt. Serraturae foliorum semper la- Lac ut in vulgari, et nervi prorsus exstantes unde sub- . rügosoe funt folia. Ramuli semper puberuli. :.Pe- dunculi florum singulorum plus quam duplolongio- res floribus ipsis. Petala oblonga. . E diverso in Pr. eirginiaua: glandulz supra petiolum sitae sunt eta margine folii remotiusculz; folia multo tenuiora et ob venas inconspicuas l&vis- sina; serraturze? taim angusto ut fere $ubulatze; ra- nuli glaberrimi; llores singuli brevius pedicellati: pedi-. celli vix floribus longiores; petala magis subrotund^. Observ. Cratoegus dria Lihn. vel quaedam ej afhnis arbor neque iii Lapponia svecica neque Norve- 'gica crescit spontanea, ut quoque e Gunneri nore. n. 211. conjicere licet. 8 O RIS Gen. piant. ed. Schreb. n. 855. Pirun Gertn. de fructib, 2. p. 44. talk 87. . (^. 954. SORBUS ucuparia: foliis pinnatis utrinque glabris, petiolo conumuni pubescente. S. Aucuparia Ann. seec. n. 455 lapp. mn. 900. Michaux amer. ai. p. 299. Lzghtf. scot. p.250. Gmel. sibir. 5..p. 178. Georgii /l. baikal. p. 917. Cranz. groenland. p. 87. OJlavs. it. island. p. 456. . Flor. Kamtschatk. in ZArct. Zool. p. 195. Pyrus Aucuparia G«rzn. fruct. e 2. p. 45. tab. 87. ómith brit. 9. p. 5535- ICOSANDBRIA.. 141i Lapponibus Ziaum s. Jflaudna. | Finmarkicis Skaepe. Hab. in parte sylvatica et subsylvatica omnium Lap- | poniarum svecicarum przecipue ad radices occultas montiun ubique; sed in latere Norvegico longius procedit et non tantum in locis omnibus infe-al- pinis et radicibus inferioribus alpium (ante Betu- lan: desistens; ubique provenit, verum etiam fru- tescens in alpibus ipsis maritimis-earumque lateri- bus inferioribus usque versus Nordcap ubique, et ad flumina Utsjokensia vulgare. In summo septentrione foliola subtus glaber- rima, peticli vero pubesc:ntes. SPIR A E A. Gen. plant, ed. Schreb. n. 862. — Gertn. de fruct, 1. p. 337. tab. 69. 255. SPIRAEA Ulmaria: foliis pinnatis subtus to- mentosis: impari majore trilobo: lateralibus indivisis, cynnis proliferis, seminibus contortis. .. Sp. Ulmaria Linn. seec. n. 440. app. n. 901. Engl. bot. 14. t. 6o. — Smith br. 2. p. 550. Fl. dan. 4. t. 547. /.V'illden. spec. 2. p. 1001. Olavs. it. island. p. 165.676. Pallas it sibir. 5. p. 5:9. Falk russisch. topogr. 9. p. 19o. Lightf. scot. p. 259. Landt feroens. — Fennonibus Enontekensibus Áurzenputlez. — * Hab. in pratis et nemoribus subhuimnidis per partem sylvaticam et subsylvaticam EM poem Svec. vulgaris; ut etiam locis inferalpinis et in ai- pium niaritimarum lateribus occultis meridiei ex- . positis per totam Nordlandiam et Finmarkian ubi- que, nec non ad flumina districtus Tanensis. | BÓ. B A. Gen. plant. ed. Schreb. n. 863. Gertn. de fruct. 1. p. 247. tab. 73. 256. ROSA majalis 8- einerea: germinibus globosis pedunculisque glaberrimis, caule aculeis stipu- laribus rectis, foliolis oblongo- ellipticis subtus incano- cinereis. ^R. majalis Fleerzz obs. bot. Z, p. 55. Rosa spinosissima Anm. seec. n. 442? —lapp. mn.9205. Jffzel. de ros. | 142 ICOSANDAIA. . cinnamomea 77 'illden. spec. 9. p. 1065? . collincola EArZ. beitr. 9. p. 70. Buvialis Z7. daz. 5. t. 868. (mala) Herz. scand. . syl. pumila rubra; &eigoüoy Clus. — Burserz herb. XXV. n. 52. j Lapponibus ZSeskes muor. Hab. in parte sylvatica Lapponiarum omnium sveci- carum. (excepta forsan Tornensi) prope ripas flu- viorum locis nemorosis paesim; sed ad Ivalojoki Enarensis frequentissima. In Lapponia Umensi usque ad Gillesnóle procedit. Nequein Lapponia svecica neque in adjacentibus provinciis alia losa. .. Hlust. ZLznneusin $pec. plant. nullam citat ro- sam e Flora Lapponica, unde de rosis ibi adlatis du- bium invasisse videtur. Quum hac omnium maxi- ne inermis est et praecipue in Lapponia szpius legi- tur sine ullis aculeis semperque petiolos habet laevis- simos; non possum quin rejiciam nomen Rh. spzno- sissima Linn.; quamquam synonymon Flore lap- ponice tutus adposui. Sufficit mihi indicare quz- nam.sit Rosa in his locis obvia. Singulis partibus satis convenit RB. co//zncolae Ehrh. in Svecia cres- centi. Rami ramulique in maturo frutice ssxpius toti inermes; rarius aculeis stipularibus paucis re- ctis gracilibus armati. Petioli foliorum lavissimi sine ininimo mucrone, pubescentes: pilis brevibus eglandulosis. Foliola angustiora quam in plerisque ceteris et obtusióra, marginibus et venis pilosiuscu- li$ eglandul6sis; subtus cinereo -incana vel glauce- scentia, glabriuscula. Lacinis calycis sub Horescen- tia fere filiformes, indivise, longitudine petalo- rum. Bacce omnino globosx vixque vnquam de- presse utin vulgari BR. majali; de caetero molles, subbutyracee, intensius rubrae. Mibi tantum. constituit varietatem R. majalis - ad R. foecundissimam Du Roi proxime accedentem. 257. ROSA villosa: germinibus globosis pedunculis- que hispidis? aculeis caulinis rectiusculis, sti- pulis glandulosis, foliolis ovalibus utrinque villosis. | h. villosa Zznn. spec. plant. p. 704. Smith brit. 9. p. 558. Jightf. scot. p.261. Landt fae- roens. — Engl. bot. 9. t. 585? -dfzel. de ros. ES p bin ICOSANDRIA. 348 Hab. ad rupes meridiei expositas inferalpinas in Nordlandia immeridionali passim. i Seniper sterilis in his locis crescere videtur, ne- que fores nec fructus reperire potui quamquam eam. frequenter vidi. Ideoque de nomine ejus non pa- run: dubius sum. * Fruticulus est parvus vix ultra bi- pedalis, satis crebro aculeatus: aculeis rectis gracili- bus. Stipulz satis magnze et ultra dimidiam partem. prtioli nudi percurrentes , integrae et margine tan- tum glanduloss. Petioli hispidi. Foliola pauca plerunique quina, late ovalia vel subrotunda, obtu- sa, utrinque concolora et villosa, marginibus pa- run)» rubicundis, serraturis £landuloso - dentatis. Eadem species esse videtur, quie in insulis Fze- róensibus rarius occurrit rarissimeque lloret. ZLandt de Fróis. R U.B.U.:5. Gen. phai: ed. Schreb. n. S64... Gertn. de fruct. 1. p. 350. t. 73. 250. RUBUS 7Zdaeus: foiiis ternatis subtus toménto- Sis, caule frutescente aculeato, petiolis canali- cülatis. zr Rh. Idzus Zinn. svec. n. 446. lappon. n. 204. Lightf. scot. p.o65.. Georgii fl. baikal. p.218. Flor. Kamtschatk. in iret. Zool. p. 195. Penn. 4rct. Zool. ad INutka sound. p. 241. Lapponibus Kzpper-muórje. Fennonibus 77a- "rau. Hab. locis deustis sylvaticis ét juxta pagos per par- tem sylvaticam. totam Lapponiarum meridiona- iun parcius; sed in inferalpiuis et sub / radicibus alpian: per totsm Nordlandiam omnium vulgatis- sinnis, etiam in Alten farcius et ad Varangriam Finniarkie a Gunnero visds. Folia in sunimo s$cptentrione subtus minus al- bida et tantummodo parum tomentosa; vixque un-. quani pinvata vel quinata, Petioli seniper eviden- ter canaliculati. 259. RUBUS | saxatilis: foliis ternatis nudis, flagellis reptantibus herbaceis. B. saxatili-. Linn. seec. n. 447. lappon. n. 906. Hiiden. spec. 9. p. 1088. Smith brit. 9. P.544. 4Zoega island. — Landt. feeroens. —. Lightf. scot, (p. 205. Pallas it. sibir. ICOSANDRIA. 1 p.72. Georgü fé. baikal. p. 218. Falk rLss.topogr. 9. p. 192. Lapponibus Z7agzwe-;nuór]Je (i. e. funis bacc.) Hab. in pratis lapidosis sylvisque per pàártem sylva- ticam et subsylvaticam Lapponiarum omnium ubique parcius, ut etiam sub radicibus alpium ad Quickjock passim; nec non in Nordlandiz meri- dionalis inferalpinis frequenter, in septentrionali et Finmarkia rarius ex. gr. ad Alten et Kistrand. o60. hUBUS arcteus: foliis ternatis, caule uniílo- ro inermi. R. arcticus Zznn. svec. n. 448. lappon. n..907. Flor. dan. 5. t. 488. . 7Villden. spec. 9. p.1088. Pallas it. sibir. 5. p. 54. 519. 2406. - : 987. Flor. Kamtschatk. in rct. Zool. p. 195. Falk russiche topogr. 9. p.192. Pallas /7. ross. 2. p. 67. Gmel. sibir. 5. p. 179. n. 22. Georgii fl. baikal. p. e1g: Lapponibus meridionalibus 24AXermuórje, sep- tentrionalibus G7jeddemuórje. Fennonibus JF attuk. : | Hab. locis graminosis tum elevatis ac depressis per partem sylvaticam, subsylvaticam et subalpinam Lapponiarum omnium. e latere meridionali alpini jugi positarum vulgatius; ut etiam juxta Humina in districtu Tanensi ubique, ad Kistrand raris- S$ime et ad flumen Altense frequenter visus, sed de cetero nullibi e latere norvegico alpium cre- scit neque in ipsis alpibus. Baccas suas in tota Lapponia vix maturat, ejus enim patria faventior est districtus maritimus Vesterbottniz. | 961. RUBUS CZam«eemorus: foliis simplicibus lobatis, caule unilloro inermi, foliis calycinis ovatis. Smith brit. 9. p. 545. R. Chainzemorus Zzznz. svec. n. 449. lapp. n. 208. t.5. É. 1. Lzghzf. scot. p. 206. t. 15. £. e. Mi- chau: amer. i1. p. 998. Pallas it. sibir. 5. P. 54. 819. Cranz grenland. — Georgii ff. baikal. p. 918. Flor. kamtschatk. in rct. Zool. p. 195. : Lapponibus Zadtek s. Lattak. Finmarkicis Loa- manak. Fennonibus ZZ//la. Hab. omnium vulgatissimus in paludosis et uligino- sis Lapponiarum sylvaticarum, subalpinarum et | infer. e E TS ICOSANDRIA. 145 inferalpinarum, ut etiam in ipso jugo alpium ea- 'xumque lateribus infimis sat vulgaris; nullo verum loco vulgatius quam in insulis maritimis ex. gr. adDverberg et Andenzs in Vesteralen Nordlandiz, 'Thamsóz et Vardóz Finmarkie, quz loca ob maximam ejus copiam famosa. Baccas quoque in ipsis alpibus maturat, idque szpius dum in sylvaticis claudicat ob tempestatem sub Horescentia minus faventem. An dioica vel monoica sit difficillime est expe-tu, quum radices adeo complicatz ut singula specimina haud separari possunt. | FRAGAHR I A. Gen. plant. ed. Schreb. n. scs. Gertn. de fruct, 1. p. 355. . ' tab. 73. | » 262. FRAGARIA vesca: flagellis reptantibus, calyce fructus reflexo, petiolorum pubescentia paten- tissima. Fr. vesca J7/illden. spec. 2. p. 1091. Linn. svec, n. 450. lapp. n. 209. ALightf. scot. p. 267. Olavs. it. island. p. 675.520. 815. Pallas ir. sibir. 5. p. 319. Flor. kamtschatk. in 4rct. Zool.p.195. Georgi baikal.p. 218. Penn. rct. Zool. ad INutkasund. p. 141. Hab. in convallibus inferalpinis earumque lateribus meridiei expositis per totam Nordlandiam usque ad Alten rarius, vixque bacces maturans; ut etiain in latere meridionali montis Njammats ad Quick- -jock copiose, sed de catero nonnisi rarius occur- rit in parte infima sylvatica Lapponize Umensis ubi pauca specimina prope templum Lycksele vidi. Foliorum «coste subtus sericeo-aibicantes; et serratura terminalis paullo longior proximis. POTCXXES UG ELLA: Gen. plant. ed. Schreb. n. 866. Pentaphyllum. Ger. de fruct. 1. P- 349- tab. 73. :965. POTENTILLA Z4zserina: foliis interrupte pin- natis serratis, caule repente, pedunculis uni- Boris. P. Anserina Zznn. svec. n. 452. lappon. n. 210. - : Flor. dan. 4. t. 544. Engl. bor. 19. t. 861. | Smüth brit. 9. p. 547. Olavs. ic. island.p. 94g. K 146 ICOSANDABAIA. Michauxz amer.1 p.504. Lighif. $cot. p. 268. Landt faeroens. — Georgii fl. baikal. p. 219. . Falk russ. topogr. 9. p. 195. - Hab. in ipsis littoribus maris per totam Nordlandiam ubique et Finmarkiam raro ex. gr. in Hopseidet; sed de c&tero per totam Lapponiam nullo loco a me visa, vixque denuo occurrit antequam in litto- ribus bottnicis. - In his locis vix nisi foliis nudis eccurrit un- quam. 264. POTENTILLA verna 8. foliis quinatis obovatis serratis pilosis, petalis obcordatis calyce majori- bus, caulibus declinatis. P. verna Linn. svec. n. 455. lapp. n. 919. Lighif. . $cot. p. 270. Pallas it. sibir. 1. p. 147. Georgii ff. baikal. p. 219. . P. aurea /7Jor. dan. ii4. Smith brit. 9. p. 549. Zoega island. — Cranz groenland. — Bur- seri. XVIII. 99. Herba facie fragaris&. Mart. spitsberg. cap. g. t. H. f. b. . Hab. in alpium meridionalium inferioribus lateribus prsecipue Norvegiam versus ubique frequenter, ut etiam in septentrionalium radicibus; sed inprimis in pratis elevatioribus et collibus asperis per totam Nordlandiam inferalpinam et Finmiarkiam occid. vulgaris nec non Finmarkiani orient. raro ex. gr. in Hopseidet. Extra .alpes in svecico iatere haud enietat. | Planta alpina a vulgari svecica parum admodum* differt: herba tantuninodo maajor et omnes partes pilis copiosioribus patentioribus obsita. Folia ragi- calia semper quinata sunt. Figura //. dan. nostrae plante optime convenit; sed Engl. bot. 8. t. 561. sistit foliola nimium elon- gata, et caulem justo breviorem. P. aurea vera abunde diversa est non tantum ciliis sericeis verum etiam forma foliolorum fere Al- chemille alpinse, e. s. p. ) 365. POTENTILLA zzeea: foliis ternatis subcunei- forinibus inciso -serratis subtus tomientosis, caule adscendente. : ICOSANDRIA. | 147 P. nivea Linn. svec. n. 458. Flor. dan. 6. t. 1055. Fottb. plant. groenl. in Act. hafn. X. p. — P. foliis ternatis utrinque hirsutis etc. Grzze/. sib. 5. p: 182. t. 56. £. 1. &. foliis pilosis vixque tbmentosis. P. grandiffora Linn.? P. levchophylla Pa//as zz. sibir. 5. p. 194? Quinquefolium minus. repens alpinum aureum. Burseri. XVII. 101. Hab. locis elevatis asperis humosis per partem cen- |» tralem alpini jugi meridionalis circa Virih - jaur ubique satis frequenter, scil. ad Tokin, in Kaj- sats, ad Kasakjaur, in Kobrinojvi, Kirkiware, ad Sorjásjaur, in fegna-apo, etc.; ut etiam e la- tere norvegico alpium in rupibus ad Kaafjord AI- tensis raro visa. At 5. in inferalpinis Nordlandiz septentrionalis ex. gr. Tromsó:z legi. Tota planta P. eérnae admodum similis, tamen abunde distincta etiamsi tomentum in folii later inferioreludit. Foliola semper sunt terna ( quod pro certissima differentia habeo); summo cuneiformi; czteris ad iatus inferius admodum. inciso - serratis. Color paginz superioris foliorum semper opacus vel caruleo- viridis (dum in Porent. verna dilutus vel luteo- viridis). Lacinic calycinse angustiores et ma- gis)elongate. Flores pierumque paullo majores et elegantius aurei. ; i Varietas $. foliis subtus haud evidenter niveis, sed de cztero ita cum ipsa Potentilla nivea conve- niens, ut necessarie huc pertinet. Nec de synonyino Burseriano dubitamus. Vidimus hanc sub nomine P. Brauneanae ex alpibus Tyrolensibus missam. Gunneri P. nivea fl.norv. n. 512. t. 5. £. 1. ab hac satis differre videtur: flore albo, foliolis obova- tis etc. — eam vero ex solo icone determinare in- consultum duco. | $66. POTENTILLA zoreegica: foliis ternatis, caule dichotomo, pedunculis axillaribus. P. norvegica Linn. svec. n. 457. lappon. n.211. Fl. dan.:1. t. 171. Michaux amer. 1. p.502. Hab. in inferalpinis Noxdlandic meridionalis raro; Anhné —— " DOS 148 - $COSANDRIA. TO. M.ENTILILSA. Gen. plant. ed. Raich. n, 619. 2967. TOBRMENTILLA. erecta: caule erectiusculo, fo- liis sessilibus. Ann. seec. n. 459. lapp. n. 915. Fl. dan. 4. t. 589. Mohr island. p. 191. Lightf. scot. p. 972. Landt feroens. — Egede hist. groenl. p. 69. Georgi.ff. baikal. p. 215. (parva). | '[. officinalis. Smith. brit. 9. p. 552. ' Engl. bot. 19. t..805. Hab. locis humidis et paludosis graminosis per par- tem sylvaticam et subsylvaticam Lapponiarum meridionalium ubique frequenter, et septentrio- nalium parcius usque ad Nonainen Lapponi:x Tor- nensis; ut etiam in inferalpinis Nordlandiz vulga- ris, in radices alpium passim copiose adecendens. G E U M. Gen. plant. ed. Schreb. n. 867. | Gartn. de fruct. 1. p. 351. tab. 74. | o68. GEUM rivale: fioribus nutantibus, petalis lon- gitudine calycis, aristis plumosis medio tortis, folis caulinis simplicibus trifidis. — ZZ zllden. enuin. hort. ber. p. 557. G, rivale Zinn. spec. n. 4601. /appon. m. .216. Smith. brit. 9. p. 554. Olaes, it. island. p. 520. Lightf. scot. p. 974. Landt feroens. — ÍMichaux amer. 1. p.501. Falk russ. Lopogr. 9. p. 194. p ha Hab. in prauis subhumidis nemorosis inferalpinis to- tius Nordlandie frequenter, et Finmarkiz raris- sime ex. gr. ad Polmach; nec non per partem syl- vaticam et subsylvaticam Lapponiarum svecicarun p255imn, unde etiam juxta rivulos precipue fon- tium usque in lateribus alpium adscendit saltim Lapponise umensis. COMAR UM. Gen, plant. ed. Schreb. n. 869. Gertn. de fruct. 1. p. 349. tab. 73. 269. COMARUM paflustre: Linn.seec. n. 465. lap- pon. n. 0914. /ZFillden. spec. 9. p. 3119. Olavs. Lu. island. p. 18. Michaux amer. 1. p. 509. ICOSANDRIA. 149 Pallas it. sibir. 5. n. 519. Lightf. scot. p. £76. Landt fieroens. — Cranz groenland. — Ge- orgi ft. baikal. p. 219. Éu russische topo- gr. 9. p. 194. Hib. in paludibus et pratis paludosis per partem syl- vaticam usque in subalpinam omnium Lapponia- rum vulgare, et in inferálpinis Nordlandiz ubi- gue nec non Finimmarkie passim. Longe vulgatius versus alpes adscendit quam przcedens. DOM-Y A.-S. Gen. plant. ed. Schreb. n. 858. Gertn. de fruct. 1. p. 552. : tab. 74. 270. DRYAS ocropetaía: floribus octopetalis, foliis ' crenatis. Linn. svec. n. 462. lappon. n. 215. Flor. dan. t. 31. Lightf. seot. p. 974. .. Lanát f«eroens. — Engl. bot. t. 451... Egede hist. groenland. p. 69. tab. o. £. 7. Olavs. i£. island. p. 949. Pallas. it. sibir. 5. p. 55. 316. Gmel. sibir.p.188. Georg f. baikal. p. 219. Papaver album. Marr. spitzberg. — Hab. locis elevatis succosioribus per totum alpium jugum et omnes alpes maritimas locaque etiam sublittoralia vulgatissime. Sed extra centiales al- pes in sveticis nunquam descendit utpote intra Vallivare Lapponiz Lulensis et Rastekaise Finmar- kie necnon Njàravare Lapp. Tornensis haud riihi . visa; neque in convallibus inferalpinis Norvegicis. Vulgatior, est e Norvegico latere aipium, quam svecico. : | Pubescentia duplex in hac planta adest, scil. 1) tomentum subtile niveum contortum in foliorum pagina inferiore, ut et rarius in pedunculo et mar- ginibus calycis; 2) pili nigricantes glandulosi et in- terdum ramosi in latere inferiori calycis et passim per supremam parten pedunculi calycisque lacinias. Dr. iutegrifoliam a Cl. Persoon in synops. p. 57. pro norvegica planta perperam exhibitam nonnisi e Groenlandia habuit Cel. Vahl secundum Act. hist nat. hafn. 150 | POLYANDRIA. CLASSIS XIIL PO ILYSA:NDIRASISE p : A GT A E'A. - en. plant, ed. Schreb. n. 877. Gertn. de fruct. $. p. 154 tab. 114. 271. ACTAEA spicata: foliis decompositis, racemo ovato , baccis globosis. «. baccis nigris. A. spicata Linn. svec.n. 464. Lapp. n. 217. FI. dan. 8. t. 498. Pallas it. sibir. 5. p. 519. Gmel. sibir. 4. p. 1381. Georgz Jf. baikal. p.919. B. baccis rubris. Falk russisch. topogr. 9.p. 196.! Hab. e. sub ipsis radicibus alpium locis nemorosis miaxime occultis per totam Nordlandiam passim frequenter, ut etiam locis similibus LapponizLu- lensis rarius ex. gr. ad Njammats juxta Quickjock. At &. in luco petrae calcare ad Ákankoski paroe- cize Sodankylz Kemensis copiose lecta est. Var. £. nihi! nisi colore baccarum a vulgari dif- fere videtur; sub maturescertia tamen semper rubrze persistunt ejus bacc: talesque d. 9. Septembris lec- t» sunt. E Russia uti videtur proventa est, et exinde colorem inconsvetum fere asiaticum vel con- unentalem secum tulit. Quod hic color in Ame- rica iterum provenit haud inirum mihi videtur, cum ibi clima. continentale. (in utrisque várietatibus pe- tioi parum pubescunt, et foliola subtus sublu- cida sunt. Flores tamien haud comparavi, ut nihil de longitudine staminum dicere valeam. NYM?PH A E A. Gen. pant. ed, Schreb, m. 886. Gertn. de fruct. 3. p. 7t. t. 19. $72. NYMPHAEA. alba: folis subrotundo - cordatis. integerrimis: lobis Mua cios rotundatis, calyce quadrifido. N. alba Linz. svec.n. 470. /lapp.n.219. JZil- den. spec. 9. p. 1152. Michaux amer. 1. p.511. Lightf. scot.p. 985. Falk russisch. topogr. 9. p. 196. POLYANDRIA. Jc a . Hab. in fluviis minoribus et rivulis Lapponiz Umen- sis infimie usque ad Faltrásk parcius, at in flu- mine Oerelfven frequenter. Elegans planta habitu $uo aquis Lapponiz valde aliena; foliis suis 8ubtus violaceis, et floribus re vera natantibus valde imnirabilis. 275. NYMPH AE. A /utea: foliis ovali- cordatis inte- gerrimis, calyce pentaphyllo petalis majore, stigmate indiviso octodecini- costato.- N. lutea Znn. seec. n. 469. lapp.n. 219. 77. daz. 4. t. 605. Lighzf. scot. p. 282. (rarius). Fa/K russ. topogr. 2. p. 190. Gmel. sibir. 4. p. 194. Hab. in fluviis et lacubus prazsertim minoribus per parten: sylvaticam omnium Lapponiarum. $vec:: *- rum parcius, usque ad lacum Enarensem, et ldi- vuonia Lapponisx Tornensis. ; Folia ovaiia, supra lzvia et utrinque lste viri-- dia. Stigma integerrimum , compactun: et e textura cartilaginea vel cornea factum , sub florescentia sein- . per luteum; radiis usque ad viginti. 274. NYMPHAEA pura: foliis oblongo-cordatis in- tegerrimis punctatis subpubescentibus, calyce pentaphyllo petalis majore, stigmate lobato de- cemradiato. ' N. lutea 4. pumila. 7zmm im Magaz. für Nat. Meklenb. 5. p. 256. (secund. specim. ipsius ). N. lutea &. minima /7Z;lden. spec. 9. p. 1151. Georgii fl. baikal. p. 2919? Michaux amer. I. p 511? Hab. in fluviis minimis parccize Sodankylà Kemen- sis rarius, ex. gr. in Muttanijoki et Marjejoki juxta Pelkola frequenter lecta. 1e uamquam de summa cognatione cum praece- dente nullum est dubium, ut recte pro ejus filia ha- betur; tamen nimium differt, quin eam simplicis varietatis loco ponerem. Omnes partes duplo mi- nores quam in precedente. Folia paullo ultra pal- maria, oblongo-cordata, tenu'ora, superne punctis elevatis scabrata ét e cellulosa duplo grandiore quam in praecedente constructa; petiolo sursum obtuso triangulari, angulo infimo magis depresso. Flos magnitudine Calthe. palustris. Foliola calycina oblonge elliptica, obtusa. Petala calyce quoad ter- tiani partem breviora, cuneiformia, truncata vel [ - 152 POLYANDRIA. leviter emarginata, superne introrsum gibba. Ger- men oblongo-subovatum, angulis tot obtusis quot stigmatis radii: rostro cylindrico. Stigma sub prima florescentia planiusculum, in lobos decem paten- tes perinsignes divisum, quoad substantiam carno- sum vel multo magis sponsiosum quam in prace- . dente, semperque viridulum nec unquam luteum ; post florescentiam fuscescit et margines reflectun- , tur, ut lobi vix apparent. — Ob substantiam diver- sam tum foliorum ac stigmatis, necesse distingui debet a przecedente. X Mirum est quam multe plante Lapponica et Sibirica in Megapolitano occurrunt: ex. gr. Pedi- cularis Sceptrum carolinum , Betula fruticosa etc. ACONITU M. Gen. plant, ed. Schreb. n. 328. Gortn. de fruct. 1. p. 311. tab. 65. 275. ACONITUM .ZLycoctonum: foliis palmatis mul- tifidis villosis, cuculli calcare revoluto.' A. Lycoctonum Ann. seec. n. 476. lapp. n. 921. &. floribus caruleis. ; | A. septentrionale /Z;llder. spec. 9. p. 1955. .A. Lycoctonum or. dan. t. 195. Gmel. sibir. 4. p.189. Georgi Jl.baikal. p. 220. £. floribus lutescentibus. ; A. Lycoctonun 7ZZ/illden. spec. 2. p. 1952. Jacqu. Qustr. t. 590. A. Lycoctonum luteum; in austria sponte. Bur- geri X. 0.9. i Lapponibus 247ja - grase (i. e. tonitrui herba). Hab. «. locis occultis in inferalpinis et sub radicibus alpium Nordlandiz meridionalis ubique; ut etiam in convallibus subalpinis et in betuletis ad radices alpium Lapponiarum svecicarum meridionalium passim. Var. &. in fruticeto ad Kirkivare Lappo- nie Lulensis legi, cum var. «. simul crescentem. Quod ist; dus varietates nihil nisi colore a se invicem differunt testor ex scrupulosa comparatone ad Kirkivare institota. In ambabus folia sunt ejus- dem figure, ut etiam cucullus. Flores et tota ra« chis eodem gradu ante florescentiam villosz sunt. POLYANDRIA. 155 ANEMON E. Gen. plant. ed, Schreb, n. 948. Gaertn. de fruct, 1. p. 357- tab, 74. ) 276. ANEMONE zemorosa: caule unifloro, foliis caulinis ternis singulisque ternatis incisis , semi- nibus acutis. À. nemorosa Linz. seec. n.495. /ZV'illden. spec. Q.p. 1981. JL.dan.4.t. 549. JdLghtf. scot. p.284. Michaux amer.1.p. 519. Falk russ. £opogr.9. p.901. Georgi Jf. baikal. p. 291. : (raro). | Hab. in nemorosis infra radices alpium Nordlandize meridionalis raro, uti in Salteidet pluribus locis frequenter mihi visa; nec non ad latus meridio- nale alpis Geota juxta Tàárna Lapponiae Umensis lecta a Rev. Lcestadio. Rarissima ideo in Lappo- nia ibique e Norvegia translata. 977. ANEMORNE vernalis: pedunculo involucrato, foliis pinnatis inciso - lobatis obtusiusculis. A. vernalis Jznnm. seec. n. 485. lappon. n. 995. ZVillden. spec. 9. p. 197a. . Suter heleet. 1. p. 526. :Falk russ. topogr. 9. p. 200. Hzb. in subalpinis Lapponisc meridionalis: ZLznné. Plantam lapponicam haud vidi, qu: vero in subalpinis Dalekarliae et Vermilandisze crescit ab uplan- dica haud differt, atque folia habet rarius villosa. THALICTARU M. Ger. plant. ed, Schreb. n. 951: Gortn. de fruct. 2. p. 355. tab. 74. 278. THALICTRUM //aeum: foliis bipinnatis: Folio- lis trifidis, caule sulcato, stipulis dilatatis lace- ^ "is, panicula ramosissima, floribus erectis. 'Th. flavum JLzna. svec. n. 488. lappon. n. 224. JWllden.spec.9. p. 1500. Lightf. scot. p. 985. Pallas it. sibir. 5. p. 519. Flor. kamtschatk. in rct. Zool. p. 195. Georgüi f. baikal.. . 291. , £- MISEEOEEIUN foliis rotundatis tenuioribus, sti» pulis coarctatis integris. | T. majus Jacqu. austr. t. 420? | | T.montanum aliud; ePyrenzmis. Jurseri herb. XIX. n. 45. * 154 POLYANDHIA. Hab. in pratis et graminosis subhumidiz Lapponioe sylvatice ex. gr. in Umensi usque ad Bjórkse!e passim; at &. in lucis humidis pr»cipue ad cata- ractas fluminum per Lapponiam kemensem fere ad Utsjoki frequenter procedens. Quod in Lapponia Umensi occurrit Talictrum flavum svecico similliiuum est; sed Kemense illud rotundifolium habitu omni Talictro szbirico adeo convenit, ut nonnisi floribus fructibusque erectis differt. | 979. THALICTRUM a/pinum: caule simplicissimo subnudo racemoso, l[loribus. fructibusque re- curvatis, . T. alpinum Inn. seec. n. 491. lappon. n. 9295. Lightf. scot. p. e86. t. 15. £. 1. Pallas it. sibir. 5. p.244. Geergü ff. baikal. p. 221. Landt feroens. —. Flor.dan. t. 11; Hab. in omnibus alpibus majoribus usque ad Nord- cap, earumque lateribus et sunrmis radicibus scil. locis irrigatis vulgatissime; in inferalpinis pratis uliginosis etiam frequenter, nec non extra alpes juxta, flumina Lapponiarum svecicarum passim descendens scil. infra Enontekis Lapponia Tor- nensis et infra lacum Stora-Vindeln Lapponizx Umensis. '"Foliola semper adeo minuta ut duobus lineis longiora nunquam occurrunt, subrotunda, subtus glaucescentia: marginibus reflexis. Stigmata ob mar- gines dilatatas insigniter cordata sunt. BANUNCULU S. Gen. volant. ed. Schreb. n. 955. Gaertn. de fruct. 1. p. 353- | tab. 74. 980. RANUNCULUS Z77am»:iula: £oliis ovato -lanceo- latié petiolatis, caule declinato. 77ZZ/Iden. spec. 9. p. 1507. BR. Flammula Zznn. seec. n. 495. lappon. n. 255. Michaux amer. 1.p. 521. Lightf. scot. p.988. . Landt feroens. — Georgi fl. baikal. p. 991. Falk russ. tovogr. 9. p. 202. Hab. in aquosia sylvarum Lapponia aneridionalis rarius. j ^5 POLYANDRIA. 153 191. RANUNCULUS caria: foliis cordatis angula- tis petiolatis, caule unilloro. nz. svec. n. 496. Engl.boi. 9.t. 584. Fl. dan. 5. t. 499. Lighuf. scot. p. 989. Landt feroens. — Falk russ. topogr. 9. p. 202. Pallas it. sibir. 5. p. 515. Z'ab. in lateribus montium inferalpinorum meridiei expositis per Nordlandiam meridionalem raro: a me lecta ad Middagshauen Keringós Praefectura Saltensis. | Folia radicalia szepius subrotunda, peltata; cau- lina superiora multangula. Petala paullo: pauciora et breviora quam in svecica. | 9282. RANUNCULUS aurzcomus: foliis radicalibus re- niformibus crenatis incisis; caulinis digitatis linearibus, caule multifloro. Jj. seec. n. 498. Gunner. nore. n. — F1. dan. 4.t.665. | Gmel. sib. 4. p. 202. n. 47. Georgii ff. baikal. p. 221. Lightf.scot.p.990. Engl. bot. 9. t. 694. Hab. in pratis aquosis Nordlandiz inferalpinze ma- ritimase passim ; ut etiam ad Utsjoki rarissime vi- sus; sed inLapponice Umensis sylvaticz pratis hu- midioribus fere ubique frequenter. 905. RANUNCULUS g/aczalzs: folis subternatis tri- partito -multifidis, caule biloro, calycibus hir- sutis, seminibus compressis marginatis. B. glacialis Lzunz, svec. n. 501. |/lapp. m. 955. tab. 5. £. 1. Willden. spec. 9. p. 1520. Zoega island ? — Flor. dan. t. 19. Suser helver. I. p.558. Landtfwroens.? Hab. tantummodo in cacuminibus altioribus totius alpini jugi, scil. locis humosis succosioribus, in tumulis glacierum e. s. p. fere ubique frequenter; sed neque in alpibus maritimis neque extra suin- mitates àlpium visus. Infra Kask- ajvo Lappo- nie Lulensis, Tsatsekaise Lapponiz 'Tornensis et Rastekaise Finmarkiz orientalis nunquam reperi. Hc species unacum RF. ru£eefolzo ,. asiatico etc. propriam efficiunt tribum, qui 'Trollio satis affinis. est, et a sequentibus Ranunculis longe recedit. Hu- jus semina in conceptaculo laxo compresso ita in- clusa sunt, ut dubito numne: potius capsula mono- sperma dicenda sit. Receptaesulum depressum pla- niusculum magnum fere ut in Leontodonte 7a- ra«aco, et calyce persistente staminibusqne stipa- 156 POLYANDRIA. tum. Radix interdum non parum tuberosa. Folia haud ternata nisi in maximis exemplaribus, sed ple- rumque tripartita et inultifida; de caetero carnosius- €ula. Vagin& foliorum przcipue caulinorum bar- batae sunt vel ferrugineo - ciliatee. — Foliola calycina valde concava et petala plerumque ita conniversia, ut totus flos subglobosus. Color floris inter rubi- cundus et albissimus variat. " | 9904. RhANUNCULUS /apponicus: foliis tripartitis ob- tusis incisis, eaule repente subterraneo, pedun- culis unifloris, seminum rostro dilitató re- curvo. 4con. tab. nostr. VIIi. f. o. j R. lavponicus Zn. svec. n. 505. lappon. n. 251. tab. 5. £. 4. Hab. locis uliginosis limosis per partem subsylvati- cam Lapponiarum svecicarum septentrionalium ex. gr. ad Enontekis et Idivuoma Lapponiz Tor- nensis rarius; at in Lapponia Umensi ' precipue subsylvatica frequenter a lacu Ortrásk usque ad Risnás lacus Vindelensis, inprimis ad fontium frigidarum rivulos. - Obscura plerisque auctoribus est hzc species, nec ejus affinitas satis explorata. .Mihi quidem A. repenti L. proxima videtur. Dubito an potius dice- rem radicem esse repentem, an caulem; nam quos Linné dixit caules vix nisi pedunculi sunt ex axilla. foliorum orti. Pedunculi et Folia iconi Linné optime conveniunt, et glaberrima sunt. Semina in capitulo singulo pauca sunt vix ultra 6vel8; superne appendice latiuscula coznpressa , repleta cellulis tan- tum spongiosis et diaphanis; qua appendix termina- tur stylo longiusculo, recurvo. Flos parum con- sp:cuus: petalis calyce parum longioribus. Explicatio iconis:.a. capitulum seminale magn. natural b. semen integrum duplo auctum. c. se- men longitudinaliter dissectum duplo auctum. £85. RANUNCULUS nieaQlis: folis reniformibus quinquelobis integerrunnis, caule unifloro, ca- lyce hirsuto, seminibus rostratis rectis. Icon Tab. nostr. VIII. f. 5. R. nivalis Linn. svec. n. 509. /laeppon. m. 959. tab. 5. £. o. Cranz grenland. — JFillden. spec. pl. 9. p. 1521. * Hoppe taschenb. ifoo. P: 184 - mma POLYANDRHRIA. 157 R. quartus Mart. spitsberg. cap. 5. tab. I fig. d. Hab. in totius alpini jugi campis ab aqua nivali su- perfusis, ad rivulos e. s. p. vulgatissime. — Sed vix in alpibus maritimis ad Nordcap, neque extra altiores alpes provenit. Satis polymorphus est; praecipue valde ludit fi- gura foliorum. Magis nitidus et glaber est quam plerique caeteri. Caulis ad insertionem folii caulini non parum hirsutus. Calycis hirsuties fusca est. Petala duplo longiora quam calyx, patentia, inde- que dos satis spectabilis. Receptaculum seininum cylindricum elongatum. Semina subrotunda, stylo longitudine ipsorum seminunni recto rostrata. Explicatio iconis: a. capitulum seminale ma- gnit. naturali, b. semen integrum duplo auctum. c. semen dissectum dupplo auctum. ; &. sulphureus: foliis spathulatis multilobis. R. sulphureus P/Azpps itinerar. ad pol. boreal. R. frbeidus: 7filden. spec. 9. p. 1512? .R. primus Marr. spitsberg. cap. 5. tab. G. fig. c. Hab. juxta rivulos in alpibus maxime septentrionali- bus Finmarkise prope Nordcàp passim frequenter. De caetero in Spitsbergis przcipue lectus. Primo intuitu a £i. zzeal non parum diversus videtur: foliis minime nitidis, minus profunde di- visis in lobos circiter septem, et brevius petiolatis; caule altiore; petalis pallidioribus. Not. Atanunculum montanum JY'ilid. credide- rim me vidisse in convalle alpina prope Kajsats juxta Virih-jaur; quum autem nulla specimina conservavi eum dubitanter haud adponere volui. 996. RANUNCULUS pygm«us: folis subreniformi- bus quinquefdis, caule unilloro, calyce glabro petalis longiore, mucrone seminum brevi adunco. R. nivalis pygmzaus Zinn. spec. n. 502. 8. lappon. (1. 929. tab. 8... £. 5. x R. secundus Mart. spitsberg. cap. 5. tab. G. fig. e, Icon "Tab. nost. VIL. fig. 1. Hab. in totius alpini jugi lateribus, locis irrigatis suboccultis.juxta rivulos, sub petris et s. p. fre- ' quenter. Etiam in Ohrdalen juxta Hopseidet Fin- 158 | POLYANDRIA. markix lectus, sed de cetero nunquam extra al- pes altiores.. | Figura Florz lapponicz haud bona est, utpote neque characteres neque habitum planta rite expri- mens. Hsc planta non tantum »pygnsa sed valde gracilis est, et sine llore Savifragam rivularem ad- nodum refert. Radix sine dubio annua est. Folio- rum petioli longi graciies caulem foriferum szepius superantes. Folia ipsa profundius divisa quam in precedente. Margines membranacei ad insertionem folii caulini evidentiores. Pedunculi post florescen- tiam valde elongantur, sed folium caulinum supra radicalia vix elevatur. Calyx quidem glaber sed pe- dunculus floris pubescentia alba ( nec fusca ) rectiu- scula passim tectus. "Totus fios ejusdem fere magni- tudinis et figurz ac in Zt. scelerato. Calyx plerum- que refílexus elongatus. Petala calyce breviora sub-' rotunda. Capitulum fructus longius quam in pre- cedente. Semina subrotunda, stylo ipsis duplo bre- viore adunco mucronata. — 'lam multis et insigni- bus characteribus non potest non a pracedente di-tingvi. Explicatio iconis: a. planta florens. d. planta fructifera. b. calycis foliolum et c. petalum separa- tum, utraque duplo aucta. e. semen duplo auctum. f. semen dissectum quadruplo auctum. 297. RANUNCULUS AZyperboreus: folis profunde trilobis: lobis divergentibus, caule filiformi re- . pente, seminibus muticis lzvibus. R. hyperboreus Zortb. pl. island. in Zdct. hafn. X. p. 458. tab. 4. £. 16. F7Jor. dan. t. 551. B. Ammanni Guzz. nore. n. 826. R.. foliis subrotuudis etc. | Gzzel- sibir. 4. p. 204. n. 858. Hab. locis limosis udis apricis per partem sylvaticam et subsylvaticam Lapponic Tornensis passim co- piose, Kemensis rarius ex. gr. ad Hietasuvando. Quoad magnitudinem figuramque foliorum et Boru:n przececenti similis est, an autem de cstero af- £nis valde dubito; neque scio cui nostrarum affinior sit. "Tota plauta admodum mollis et tenuis. Cau- lis omnino repit haud vero ita reptat ac in [i rep- £ante. Folialate spathulata, profunde triloba; lo- bis plerunque divergentibus et sine ullis crenis late- POLYANDRIA. 159 ralibus. Pedunculi (lorum folia superantes. Folio!a calycina petalis paullo longiora. Capitulum senii- nam grandiusculum respectu teneritatis plantae. Se- mina subrotunda obtvsa et omnino mutica sine ullo apiculo, quo longe a praecedentibus differt; neque scrobiculata sunt ut in /t. Zederaceo, qui A. aqua- Lili .L. afhnior est. Flores lutei sunt. Semina Ranunculorum optimos przbent specie- runi characteres; species lapponicae iis optime di- stingvuntur: ftanunculus sceleratus semina habet proprio ruodo umnibilicata e. s. p. 9989. AANUNCULUS reprans: foliis subfiliformibus, caule reptante filiformi. ^ — - B. reptans nn. seec. n. 495. lappon. n. 956. t. 5. f.5. Flor.dan. t. yog. Lightf. scot. p. 989. Buxbaum. cent. 5. app. 41. Falk russ. to- Ogr. 9. p. 202. ? R.. filiformis Michaux amer. 1. p. 220? Hab. ad ripas lacuum et fluviorum alibique in terra nuda sabulosa vel glareosa aprica per partem syl- vaticam et subsylvaticam omnium Lapponiaruin svecicarum sat vulgaris. Qui in Lapponia crescit adeo differt a RB. 77a27- mula, ut non possum non eum pracedenti afhinio- rem censere: caule revera reptante filifornii, floribus semper minutis fere Saginze procumbenti, folis fBlitormibus. Doleo me haud semina examinasse, in quibus character certissimus forsan latet. Quod vero varietas R. /Z7Jammule existit huic habitu sumil- limus in propatulo est. j | 289. RANUNCULOUS acrzs: calycibus patulis, pedun- culis teretibus, foliis tripartito -imultifidis: sum- mis linearibus. Lznnm.seec. n. 507. lapp. n. 228. Engl. bot. 10. t. 652. -Olavs. it. island. — Liehtf. $cot. p. 95. Landt feeroens. — Gmel. sibir. 4. p. 9060. n. 55. Falk russ. £opogr. &. p. 205. 8. pumilus caule unifHoro. RR. bulbosus £z. app. n. 229. ? R. hirsutus $mith brit. 2. p. 599. Fennonibus Lapp. Z*rreva-ruoho. Hab. in cultis, pratisque per partes sylvaticas, sub- Sylvaticas.et s'iba!pinas,' nec non inferalpinas et agaritimas omnium Lapponiarum usque ad Hops- 160 POLYANDRHIA. eidet Finmarkiz fere ubique; in alpibus quoque eum delatum vidimus cum domiciliis lapponum. Varietatem hujus pumilam foliis omnibus radi- . calibus habituque R. óulboso similem in collibus siccis lapr;oniz vidimus; sed nullum R. 5ulbosum verum reperimus. e9o0. RANUNCULUS repens: pedunculis sulcatis, sarmentis repentibus, foliis ternatis trifidis, se- minibus lenticularibus. R. repens Jnnm. seec. n. 505. lappon. n. 250. Engl. bot. 8. t. 516. Gmel. sibir. 4. p. 206. Georgii fl. baikal. p. 991. | Lightf. scot. p. 292. ALandt feeroeaus. — Hab. in graminosis udis per partem sylvaticam et subsylvaticam Lapponiarum svecicarum. passim, et ad fluvios Utsjokiz rarius; nec non in cultis in- feralpinis frequenter. . In Lapponia semper glaberrimus mihi visus est. £91. RANUNCULUS aquatilis: foliis submersis ca- pillaceis, emersis subpeltatis, seminibus dorso hispidis. R. aquatilis Zn. svec. n. 509. /appon. n. 954. W'illden. spec.9. p. 1559. Gmel. sib. 4. p.207. Lightf. scot. p. 295. R. heterophyllus ZZoffm. ff. germ. 1. p. 179. Hoppe taschenb. 1802. p. 91. — ; Hab. in aquis per partem. sylvaticam Lapponiarum meridionalium ubique, ut etiam in subsylvatica Lapponia Lulensi et Tornensi passim visus. Semina scrobiculata, tantum dorso praecipue apicem versus hispida: pilis rigidulis. Inter utram- que divisionem generis apud Zersooz. $yn. 2. p. 105. ambigit haec species. T.BR,O.Eb L.IU.S Gen. plant. ed. Schreb. n. 954. Garin. de fruct. 2. p. 176. tab. 118. o92. TROLLIUS ezropceus: corollis conniventibus, nectariis lengitudine staminum. Az. sec. m. 510. appon. n. 996. foppe taschenb. 1799. p. 955. Lightf. scot. p. 995. Pallas zt. sibir.5.p.2515.958- Georgi fl. baikal. d rum or. POLYANDRIA. 161 Flor. Kamtschatk. in Arct. Zool. p. 196. Falk russ.topogr.9. p. 905. Gmel. sib. 4. p. 190. Lapponibus Zuola-grase. |. Fennonibus Enonte- kensibus P/uppun - Kuka. Hab. ubique fere omnium vulgatissimus scil. locis fertilioribus lzetioribus tum in sylvaticis montanis tum in subalpinisac inferalpinis usque in lateribus occultioribus ipsarum alpium etiam maritimarum usque ad Hopseidet, idque per universam Lappo- niam. In districtu planiore maritima Vesterbott- nis parcior est. CALTH A, Gen. plant, ed, Schreb. un. 957. | Gerrn. de fruc. 2. p. 176. tab. 11$. 295. CALTHA palustris: caule. erecto. — ZZ/illden. spec. 9. p. 1550. Linn. seec. n. 511i. lapp. n.997. Angl. bot. 8. t. 506. F7. dan. 4. t.668. Liehtf. scot. p. 998. | Olavs it. zsland. p.28. JMMichaux emer. 1. p. 294. Pallas it. sib. Ee p.519. Georg Jf. baikal. p. 2999. i Fennonibus Zuzpet. 2 d Hab. in pratis aquosis ad fluvios et rivulos per par- tem sylvaticam, subsylvaticam et inferalpinam ommium Lapponiarum vulgaris; etiam ad Kis trand; Tana, Utsjoki, etc. lecta. CLASES NIV. DID Y NM ELA. MEN T H A. Gen. plant. ed. Schreb. m. 967. 2904. MENTHA /apponica: foribus vertcillatis pau- .. cis, foliis oblongo - lanceolatis petiolatis glabris, caule retrorsum scabro, calycibus asperis, pedi- cellis l2evissimis. Icon tab. nostr. X. - ] Hab. in ripis subhumidis arenosis fluvii Kemensis ad pagum Saunavaara frequenter; eandem me le- gisse crediderun nonnullis locis Lapponias Umen- L 162. DIDYNAMIA. sis uti ad Lycksele et Bjórksele, sed nondum plane adulta. * ; Scrupulose eatn comparavi cum. speciminibus Mentharum Cel. $mmithi in Herbario Cel. Sveartzz asservatarum, et ab otunibus diversam esse comperi. Proxime accedit ad M. eraczlem S$mith.; sed adhuc multum gracilior, laxior, pallidior et glabrior est. Tota planta ita glabra et pallida ut Ocymum Basili- cum. Fere refert, odore satis svovi fere Melissae. Ra- dix repens et perennis. Caulis obtusangulus, ina- nis (ut facile comprimitur), pallide viridis (nullo- oue modo coloratus), glaber sed retrorsum asper ob mmucrones subtiles nudis oculis vix disceruibiles; simplex (nec unquam ramosus). Folia petiolata, oblongo-lanceolata, serrata, valde tenuia et mollia, glabra et nonnisi inferne parum aspera, in pagina inferiore sublucida; eorumque paria longius a se in- vicem rémota, tamen tam longa sunt ipsa folia ut internodia duplo superant. Verticilli vix ulira de- cemflori; pediceili ipsis floribus longiores, glaber- rimi, lovisshnni. Calyxasper, sine punctis resino- sis evidentioribus. Corolla rosea, staminibus ex- sertis. : Explicatio Iconis: a. planta florens magn. nat. — b. pars caulis magn. auct. c. calyx magn. auct. ACTUM EE GE 5 rS Gen. plant. ed. Schreb n. 959. 295. AJUGA alpina: Gunner. nore. n. 1099. Smith. órit.9.p. G04. et 5. p. 1599. A. pyramidalis ZZuds.? — Liahtf. scot. p. 505? Crantz groenland ? — Hab. in Porsangria Finmarkic, unde missa ad Rev. Gumnnerum. TH -FYa US Gen. plant. ed. Schreb. m. 982. 296. THYMUS Serpyllum: floribus capitatis, caulibus — repentibus, foliis planis ovalibus obtusis basi ciliatis. Zznz. sveec. n. 555. JZV'illden. spec. 8. p.128. Lightf.scót.p. 18. Olavs. it. island. P- 944. 491. Crantz gronl. 1. p. 85. Landt feroens.— | Georgii fl. baikal. p. 225. F'alk riiss. topogr. 9. p. 209. DIDYNAMIA. 165 Hab. in ripis arenosis fluvii Tana per omnem ejus longitudinem inter Guldholmen et Kivikoski pas- sini copiose; ut etiam ad lacum Mandujanrzi Uts- y jokize. ,De catero in Svecia haud provenit supra flumen Angermaneltven, ut certe a Lapponia alie- na est. Singulis suis partibus cum Upsaliensi exacte convenit. GALEOPSIS. Gen. plant. ed. Schreb. n. 97a. 297. GALEOPSIS ZerraAit: caule hirto: internodiis superne incrassatis, calycibus pungentibus, co- rollis calyce duplo longioribus: galea rectiuscu- egli ctun Re spec. 5. p. 92. S$mith brit. 9. . 6:9. G. Tetrabit e. Linn. seec. n. 595. lappon. n. 957. Lightf. scot. p. 510. — Zoega island. — Geor£ü fl. baikal..p. e29. Falk russ. topogr. 2. p. 206. . Hab. in agris et cultis per partem sylvaticam et sub- sylvaticam omnium Lapponiarum svecicaruin fre- uenter; etiam in Nordlandia inferalpina. 298. GALEOPSIS verszcolor: caule hirto: internodiis superne incrassatis, calycibus pungentibus, co- rollis calyce triplo longioribus: galea ventricosa. Smith. brit. p. 650. Engl. bot. 10. t. 667. G. versicolor Curtis lond. 6. t. 58. : G. cannabiaa Flor. dan. t. 929. G. Tetrahit 8. Lznz. svec. n. 595. lappon. n. €57. Hab. cum pracedente in cultis et stercoratis fere vulgatius. STACH YS. Gen. plant. ed. Schreb, n. 974. 299. STACHYS sy/leatica: verticillis sexfloris, foliis cordatis petiolatis. Aznz.seec.n. 596. Gunner. nore. n. 70. Lightf. scot. p. 519. Falk russ. topogr. 9. p. 206. | Hab. in convallibus inferalpinis Nordlandie meri- dionalis passim copiose. .À me pluribus locis ad Sórfolden Saltensem visa. | E | L 2 164 DIDYNAMIA. SCUTELLANRKTITLA. Gen.plant. ed. Schreb. n. 989. £oo. SCUTELLARIA zalericulata: foliis cordato- lanceolatis crenatis rugosis, Horibus axillaribus. pue ut brit. 9.!p.. (645. Linn. svec. n. 558. lapp. 259. Gmel. sib. 5. p. 207. Lightf. scot. p.820. CHE JA. UD p. 225. Hab. juxta liuvios Lapponie meridionalis infimze passim; ego quidem nonnisi juxta limitem Lap- poniz Umensis scil. ad Granóam reperi. PRUNEL.L A. Gen. p/ant. ed. Schreb. n. 99o. $01. PRUNELLA veu/earis: foliis peuolatis oblongo- "^ Ovatis basi subdentatis, calycis labio superiore truncato triaristato, caule adscendente. — 77 ;li- den. spec. 5. p. 176. Pr. vulgaris un. Seec. n. or lapp. n. 958. Ergl. bot. 14. t. 661. |. Lightf. scot. p. 521. Landt f«roens. — Falk. russ. topogr. 9. p. 209. Georgiü f£. baikal. p. 993. Ülaes. u.island.p.949. Michaux amer. 9. p. 11. Hab. sub ipsis radicibus alpium in locis meridiei naxime expositis Nordlandiz meridionalis rarius; ut etiam in Lapponia Umensi sylvatica przxcipue in ripis humidis fluminum usque ad lacum Stora- Vindeln passim parcius. (BA RTSJIX Gen. planr, ed. Schreb. n.096. Gertn. de fruet, 3. p- 109. tab. 198. £f. 6. 502. BARTSIA. alpina: folis oppositis subcordatis ies serratis, antheris hirsutis. S$mztA. brit. 2. p. 047. B. alpina Lznn. svec. n. 541. lapp. n. 246. Flor. dan. t. 45. Olaes. it. island. p. 455. $5 Landt. feeroens. — Crantz. groenland. -— $Suter helvet. 2. p. 24. Hab. in alpibus Diamond! usque ad Nordcap earum- que precipue lateribus inferioribus humidioribus vulgaris ; etiam extra atque infra alpes juxta flu- vios per Lapponian sylvaticam frequenter descen- dit usque ad Gransele Vindelense Lapponiz: Uiuen- DIDYNAMIA. 165 sis, ad Ketkessuvando Lapponiz Tornensis, et ad Akankoski Lapponize Kemensis. , Seinina marginibus pluribus membranaceis stria- tis mirum in modum cincta; quibus etiam affinitas ejus cum E. odontitide confinnatur, et dissimili- tudo a genere hhinanthi ulterius indagatur. — Descriptio generis a Cel. G«ertnero l. c. data nos- tre speciei bene convenit. EUPHBASIZ. Gen. plant. ed. Schreb. n. 998. Gertr. de fruct. 1. p. 257. tab. 54. $05. EUPHRASIA officinalis: Foliis cvatis obtuse den- tatis, laciniis labii corol!z inferioris emargina- tis. 7Villden. spec. 5. p. 195. E. officinalis Linz. svec. n. 545. lapp. n. 947. Gmel.sib. 5. p.219. Zoega island. — Ligtf. scot. p. 523. Landt fwroens. — Michaux amer.9.p.16. Georgi fl. baikal. p. 923. Hab. in pratis elevatis et graminosis sylvaticis per partem sylvaticam, subalpinam et inferalpinam omnium lapponiarum vulgatissime; ut etiam lo- cis humidis in radicibus alpium et locis sublittora- libus usque Nordcap versus ubique parce. ^ RHINAANTHU S Gen. plant. ed. Schreb. n. 997. Gaertn. de fruct. 1. p. 255. tab. 54. 504. RHINANTHUS Crista galli «. corollarum labio superiore compresso breviore bidentato, caly- cibus glabris. R. Crista galli «. Linn. svec. n. 549. .Lappon. n. 948. .Fl.dan. 6. t. gg1. . Engl. bor. 10. t. 657. Zoega island. — Michaux amer. 2. " p. 17. Pallas it. sibir. $. p- 9. Georgu fA. baikal. p. 925. .Lightf scot. p. 822. Lapponibus Finmarkiz Ziouz£a - grase. Hab. in pratis siccioribus per sylvaticam partem Lap- poniarum Svec. passim; sed in inferalpinis Nord- liandize et Finmarkiz usque ad Nordcap ubique frequentius, unde etiam adscendit juxt ripas Hu- 'mninis Tana ad templum Utsjokense copiosius. 166 DIDYN AMIA. | MELAMPYRUM. Gen. plant. ed. Schreb. n. 999. Gertn. de fruct. 1, p. 244. tab. 53. 505. MELAMPYRUM pratense: floribus secundis axil- laribus, corollis clausis labio porrecto, foliis summis hastatis. Sith. brit. 9. p. 659. M. pratense Zn. seec. n. 548. /lappon. n. 940. Lightf. scot. p. 524. Falk. russ. topogr. 2.'D. 210. Lyckselensibus /Mjolkeall. Hab. in.sylvatica parte Lapponiarum praecipue me- ridionalium vulgatissime , in subsylvatica ubique parcius, et in subalpina juxta Huvios locisque hu- midis usque ad Pohnak Tanensem passim; sed in inferalpinis tantum Nordlandie meridionalioris rarius. 506. MELAMPYRUM syleaticum: Horibus, secundis axillaribus, corollis hiantibus labio deflexo. S$znith brit. 9. p. 655. M. sylvaticum Zznn. svec. n. 549. Engl. bot. 19. t. 804. .Lightf. scot. p. 595. | Georgia ff. baikal. p. 995. Falk russ. topogr. 9. p. 210. Hab. praecipue in lucis ferülioribus inferalpinis Nordlandia. ubique, unde etiam in salicetis al- pium rarius adscendere vidi. : PEDIGULAHBIS Gen. plant. ed, Schreb. n. 1003. Gertn, de fruct. 1. p. 246. tab. 53. £07. PEDICULAHRIS palustris: caule solitario ra- | 3moso, calycibus ovatis cristatis scabris capsula brevioribus. i P. palustris JLzzn. seec. n. 551. 7ZFillden. spec. 5. p.202. JLightf.scot. p.596. Landtfer- oens. — Georgii ff. baikal. p. 993. — Falk russ. Lopogr. 9. p. 910. ? P. sylvatica Olavs. zt. island. p. 940. P. caule. ramoso, floribus solitariis remotis zzz. lapp. n. 941. P. pratensis albo flore. Burserzi herb. VIII. n. 91. Hab. in paludibus et pratis udis per partem sylvati- cam ct subsylvaticam omnium Lapponiarum svec. usque ad templum Enare fere ubique parcius; ut DIDYNAMIA. 167 etiam in Nordlandia et Finmarkia inferalpina parcius. Lapsu memorie JLinneus retulit synonymon Flore lapponice ad P. $ylvatzicam, qua neque in Lapponia neque in alia quadam provincia boreali Sveci2 occurrit, ubi vero P. palustris vulgatissima, Hujus caulis admoduni ramosus et virgatus, flo- ribus undique sparsis. Folia subtus fere concolora. Calyx brevis, subrotundo-ovatus; lobis dentatis squarrosis majusculis. Corolle labii inferioris laci- nia media vix emarginata; galea sine dentibus con- £picuis magis acuminata. Pedicularis sylraticee I. caulis omnino sim- plex et nudiusculus, sed caules multi ex eadem ra- dice fasciculatim surgunt, quorum laterales magis se- rotini sunt etjextrorsim deflectuntur, eamque ob cau- sam pro ramis stirpis centralis habentur a multis botanicis; folia subtus non parum. candicantia ob scabritiem quancam albam;. Hores in summitate caulis magis aggregati; calyces longi, oblongo-cy- lindracei, l2:ves, angulati, longitudine capsule vel capsulam parum superantes; corolle labii inferioris lacinia media emarginata eamque ob causam obcor- data: galea obtusior dente utrinque deorsum spe- ctante. Supra Daliam et Vestergothiam vix legitur; etiam in Helvetia rarior monente ZZalfero. 508. PEDICULARBIS Sceptrum Carolinum: caule sim- plici, fleribus terno - verticiliatis, calycibus quinquefidis cristatis, corollis clausis, capsulis subrotundis. P. Sceptrum carolinum Zzzn. svec. n. 555. lap-. pon. n. 948. tab. 4. £.4. | Oed. dan. t. 96. Falk russ. topogr. 9. p. 910. Gmel. sib. 3. p.206. n.17. Georgi ff. baikai. p. 225. Hab. in fruticetis et salicetis. humidis subalpinis omnium Lapponiarum Svecicarum sat vulgaris, unde juxta flumina disseminatur per partes sylva- ticas omnes Lapponiarum svecicarum usque ad Ortrásk Lapponize Umensis passim frequenter; sed e latere Norvegico alpium rarissime occurrit; nec - nisi uno ulterove loco unquam visa. 509. PEDICULARIS /arypozica: caule simplici pube- scente, foliis subsessilibus pinnatifidis serratis, (68 DIDYNAMIA. calycibus obtusis bidentatis, corolle pales ro- strata decisa. P. lapponica AzAn. svec. n. 554. ^lapp. n. e49. *tab; 4. £i 3. £7. den. ^t. 9. - Crünz NER. — Pallas it. sibir. 5. p. 54. 444. Hab. sequentibus multum vulgatior, tum in sum- marum alpium lateribus siccioribus et alpibus ma- rtinis omnibus, tum etiam in campis collibus- que subalpinis omnium Lapponiarum ubique fre- quenter; nec non in paludosis inferalpinis Nord- - A landie et juxta fluvios paludesque per partem sub- sylvaticam Lapponiarum omnium passim. copiose usque ad Sodankyliá Lapponiz Kemensis, Palo- joensuu Lapponize Tornensis , Tjamotes Lapponize Lulensis, Lófmock Lapponiz Fitensis et Sorsele Lapp. Umensis descendens. Hhadix omnium tenuissima, et procul dubio an- nua, caulenique seniper solitarium alens. Folia ra- dicalia nulla. Caulis semper ejusdem longitudinis circiter spithamalis, multum gracilior quam in ;se- quentibus, teres, levis, breviter pubescens. Folia onmmnia caulina subsessilia, lineari- lanceolata, cre- brius pinnatifida, pinnulis argute serratis sursum spectantibus. Nervus foliorum in latere inferiore perevidens; folia utrinque concolora. Flores in spi- cani magis collecti quam in sequentibus, patentes vel subhorizontales , colore toti luteo- pallidi. Pe- dicelli etiam in planta fructifera calyce suo breviores. Calyces valde obtusi, in dorso et ventre excisi ut fere bilobi »vadunt; lobis hisce unidentatis vel bi- dentatis. Corolla tota pallida; lobis labii inferioris ovalibus rotundatis; galea rostrata: rostro deorsum spectante, deciso stylumque exsertum demittente. Capsula acuminata, calyce duplo longior. 9:0. PEDICULARIS //ammea: caule simplici g glaber- rimo, foliis pinnatis retroinibricatis dentatis, corolle galea obtusissima , laciniis labii li- nearibus. P. flammea Zznn. seec. m. 556. lapp. n. 944. tab. 4. £.9. Zoega islarid. — Cranz groen- land. — Suter helvet. 9. p. 50? &. major, lor. dan. t. 50. Gmel. sib. 8. p. 12. Hab. in alpibus Lulensibus centralibus circa | irih- jàur passim frequenter extra Kirkivare haud disce- DIDYNAMIA. 169 dens; scil. minor in uliginosis et paludosis, pro- cerior in montium praruptis graminosis lztio- ribus. Radix multiplex; radiculis singulis superne lumbricalibus vel fusiformibus, carnosis. . Folia omnia tum caulina ac radicalia satis numerosa lon- giuscule petiolata, pinnata; pinnis ovalibus ita ap- proximatis, ut interdum sibi invicem incumbenti- bus (quod Linnzus termino illo imbricatis exprimere vcluit), supra fuscescentibus sine omni nitore, in- fra multo pallidioribus et virescentibus, obtusiu- scule dentatis; rachide et petiolo angusto, filiformi, rugoso. Caules plerumque plures ex eadem radice, omnes recti, glaberrimi, firmi, in varietate pumila biunciales, in proceriore usque ad pedales. Pedicelli fructiferi calyce duplo longiores cauli adpressi. Ca- lyces: quinque-mnerves et 5-fidi. Coroila minores quain in cz&teris et valde angustze, quoad partem in- feriorem splendide fulvae vel lammeze: galea tota purpuréo -fusca, obtusissima ; labio parvo, laci- niis linearibus. Capsula acuminata, calyce duplo longior. A. planta helvetica non parum differre videtur foliis subtus pallidis et galea singulari. 511. PEDICULARIS Zzrsuta: caule simplici hirsuto, ^ . foliis cailinis pinnatifidis crenatis: petiolo dila- tato, corolle galea obtusissima edentula. P. hirsuta Zinn. svec. n. 555. lappon. n. 945. tab. 5. f£. 5. mala. Flor. dan. 7. t. 13105. bona. Pallas it. sibir. 5. p. 54. Georgii ;f. bai- kal. p. 995. , Hah. in ipsius alpini jugi sunrmis campis iliginosis nebulosis vel irrigatis apricis precipue Lapponia- rum meridionalium et 'Tornensis satis vulgaris, haud vero extra summitatem alpis Vallivare Lap- ponia Lulensis, nec extra 'l'satsekaise Lapponiaz "[ornensis; in Finmarkiz jugo haud visa, neque in maritimis aliisque alpibus minoribus unquam. Radix quodammodo truncosa, et plures caules alens. Folia caulina difficilia sunt descriptu, quum petiolus latus foliaceus, et inde eodem jure rachis foliacea dici queat et distinctis pinnis ad marginem ornata, ac altero respectu folia tantum pinnatifida. Folia autem radicalia omnino pinnata sunt sine pe- 70 DIDYNAMIA. 4 - re tiolo dilatato: pinnis remotioribus, angustioribus sublanceolatis, crenatis, utrinque concoloribus et vi- rescentibus. Caulis in planta fructifera ultra spitha- malis, firinus, superne przcipue ad insertionem fo- liorum et florum hirsutus. Pedicelli fructuum 1lon- gitudine calycis. Calyx quinquefidus hirsutus. | Co- rolla tota dilute rosea, erecta; labii laciniis ovalibns latiusculis; galea obtusissima sine ullis dentibus, adeo recta et erecta ut cauli fere adpressa, stigma semper includens, parum suturatius colorata. Capsula brevior quam in precede calyce vix duplo longior. Ideóque tum respectu locus ac partibus singulis a P. sudetica differt; in qua corollze patentes, et galea curvata, deorsum dentibus binis munita, in- ter quos dentes stigma exseritur; folia caulina an- gusto petiolo praedita. ' LINNAE«wXA. Gen. plant. edit. Schreb. n. 1037. Tabula nostra 1X, fig. 3 212. LINNAEA 2oreal/s: floribus geminis. .Lznn. seee.^ no5082. taba. | Zepp.. n. 9509 £29. D: Oed. dan. t, 5. Hoppe taschenb. 1801. p. 55. JMichaux amer. 1. p. 87. Pallas it. sibir. 8. p. 319. 987. Flor. Kamtsch. in zZrct. Zool. p. 196. (reor üt. baikal. p. 994. (pneu. Palk russ. topogr. 9. p. 911. Gmel. sibir. 5. p. 228. Hab. locis siccioribus elevatis per partem sylvaticam subsylvaticam et inferalpinam omnium Lapponia- rum vulgatissime, ut etiam in subalpinis.umbro- sis satis vulgaris et in salicetis alpium infimis par- cius; sed in nudis alpibus haud occurrit, neque in maritimis Finmarkiz. nisi in intimis sinubus : Porsangxize et Altensis. Planta florens optime nota est ; frugis vero 1ma- turus a nemine rite descriptus est, qnam ob causam eum methodo Gzrtneriana sistere conabor descriptum atque depictum. * Calyx: inferior sub florescentia gernnine dimidio minor, quadrifidus: laciniis duabus crassioribus glandulosis. Ut vero fructus grossescit gran- dioresfiunt duz lacinic calycis et crassiores, de- DIDYNANIA. 171 mumque apice connivent et fructum' prorsus undique tegunt, glandulisque tunc pedicellatis ornantur. Quoad dimidiam fere longitudinem cum bacca connatz sunt. Peric. Bacca sicca membranacea oblongo - ovata, primum trilocularis, denique loculi duo sem- per obliterantur unacum primitii: seminum , ut bacca matura semper monosper;na reperitur et obliqua. ; Fiecepr. nullum; semina apice suo axi fructus terminali adfixa. - $em. unum parvum oblongum acutiusculum, in latere ventrali linea fusca ad insertionem funi- culi decurrente. Integ. simplex tenue membranaceum. Albur-. semini conforme, carnosum, submolle, album. JEmbr. dicotyledoneus, inversus, in suprema parte albuminis haerens, linearis, albumine di- midium brevior. Cotyl. oblongz. Rad. cylin- dracea, supera. Explicatio iconis: a. À. Germen post florescen- tiam, calycibus utrisque donatum. b. B. fructus 'semimaturus calyce fere tectus. C. ejusdem sectio transversalis ut videantur loculi tres bacca. d. D. fructus maturus calyce grandefacto omnino tectus. d* D* semen ut videatur adnectio ejus cum columna fructus simulque linea in latere ventrali. E. Ejusdem sectio longitudinalis cum figura albu- minis et situ embryonis. .F. Ejusdem sectio trans- versalis. G. Embryo solutus. | Ex hisce confirmatur, quod ad Caprifola perti- net, et juxta Z7zosteuz» recte posita est apud Jus- sieuum. LIMOSETLE aA. Gen. plarit. ed. Schreb. n.1039. Gertn. de fruct. 1. p. 228. tab. 50. 515. LIMOSELLA aquatica 8. biflora: acaulis, foliis ^ linearibus. | L. diandra Krock. fd. siles. 2. p. 406. t. 27. B. L. aquatica 4. /V'illden. spec. 5. p. 542. L. aquatica Linn. seec. n. 565. lappon. n. 949. Lightf. scot. p. 3531. Falk russ. topopr. £. 172 DIDYNAMIÍA. | p.211. Genel. sib. 4. p. 72. n. 5. Zoega zdland.— .Landtfeeroens. — Hab. ad ripas flnvioruni inajorum inferiorum. Lap- ponie meridionalis passim ;;, nec non ad Hanumer- fest Finmarkiz lecta a Guznero. Planta pusilla omnino acaulis et simplicissima (nec e centro caules plures umbelliferos exserens uti | vulgaris). |Folia plerunque prorsus filiformia, ra- rius apice parum dilatata. Pedunculi tantum bini vel rarius terni e singula radice, longiores quam in vulgari. . ; SCROPHULARIA. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1014. Gertn. de fruct. 1. p. 249. t. 53. 514. SCROPHULARIA zodosa: foliis cordatis triner- vatis, caule obtusangulo. Zj7. svec. m. 500. Gunner. noreeg. n. 752. t. 4. 1 — 8. Lightf. scot.p. 529. Gmel. sibir. 5. p. 195. Falk russ. topogr. 9. p. 911. Hab. in nemoribus subhumidis inferalpinis Nord- landizg meridionalis raro: a me lecta unico loco ad Sórfolden, et a Zonning juxta Vefsen. FÉLASSISCONY. AFOEOCI BRSOA DOY.N AGNES SUBULARIA. Gen. planr. ed. Schreb. n. 1075. $15. SUBULARIA aquatica: acaulis, foliis subulatis. JZVillden. spec. 5. p. 425. S. aquatica Lnn. svec. n. £66. lappogp. n. 955. Lightf. scot. p. 557. Zoega island. — | Falk russ. topogr. 2. p. &15. Pallas it. sibir. 9. p.100. Engl. bot. 11. t. 752. Hab. in ipsis ripis lacuum et fluminum ab aqua inundatis per partem sylvaticam Lapponiarum meridionalium ubique, et per subsylsaticam usque ad Quickjock Laponiz: Lulensis rarius. TETRADYNAMIA. 173 Subglobosa est silicula, quam ob causam vix dici potest an dissepimentum sit valvis contrariuni; necne. Parum admodum a Draba differt. D R A B A. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1076. Gaertn. de jruct. 2. p. 284. tab. 141. 516. DR ABA a/pina: scapo nudo, pedicellis pilosis, siliculis ovalibus stylo abbreviato, foliis lanceo- tis integerrimis pilosis. Dr. alpina Zinn. svec. n. 570. lapp.n.955. Flor. dan. t. 56. Icon tab. nostr. XI. fig. 4 Hab. ad rupes sicciores per latera septentrionalia suminarumni alpium Lulensium circa Virih-jaur p2ssinr, ex. gr. in Kajsats, ad Kasakjaur, in To- kin, Kobrinojvi, Jolli etc.; nec in alio quodam tractu Lapponiz a me visa. Statura ejus multum procerior et firmior quam sequentium, quibus vixafhnis est. Radix perennis, atque ut in sequentibus spéciebus sursum divisa in stolones atque caudices nunierosos annotinos. "Tota. herba pilis rarioribus distinctis patentibus adspersa est. Folia oinnia tum stolonum ac caudicum lato- lanceolata vel oblongo-lanceolata, tenuia et mollia sine nervo evidentiore, lzcte viridia sine ullo nitore, acutiuscula, semper integerrima, erecto - patentia, ob pilos in margine frequentiores . quodammodo ciliata, longitudine semipollicaria et paullo ultra. Scapi omnino nudi et aphylli, erecti, firmi atque crassiusculi, in fructifera planta plerumque spitha- mei altitudinis. Flores in apice scapi confertiores et subumbellati, semper saturate flavi, et ejusdem magh^itudinis ac in EÉrysimo cheiranthoide. Pedi- celli fructiferi longitudine siliculae, senrper pilosio- res quem ulla alia pars plantz, pafentes. Calyces subpatentes, rarius pilosi. Petala calyce duplo TEN giora et cbovata, semper flava ne dicaur aurea. Sili- cule ovales vel suboblongce subpilose, convexa multum magis quam in sequentibus ; nulloque mo- do obliquatze. Stylus persistens abbreviatus. : | Icon Florzc danice plantam florentem satis bene exhibet; inflorescentiam vero semper erectam et strictam vidi. Fructus figuram dare utile putavi. * Li 174 TETRADYNAMIA. Explicatio iconis: a. Scapi fructiferi pars supe- rior cum siliculis maturis inagn. nat. — b. folium magn. nat. Jr. aizoides alpium Europ australioris differt non tantum foliis diversissimis, verum etiam sili- culis oblongis stylo elongato latitudinem: capsula eequante rostratis, simulque ciliatis, quo contra pe- dicelli glaberrimi, capsula sua multoties longiores. 517. DAABA anadrosacea: scapo nudo glaberrimo, siliculis subovalibus pedicellisque glaberrimis, £oliis lanceolatis integerrimis pilosiusculis. Dr. androsacea 77'illden. spec. 5. p. 498. Dr. fladaizen:is 7Z7ulfen. in Jacqu. misc. austr. LX qu AT. po 7. E, X. Icon tab. nostr. XI. fig. 5. Hab. ad rupes succossiores per latera alpium tum septentrionalium ac meridionalium Lapponiz pas- siii; primum eam legi frequenter in alpe Lyn- gentind Nordlandie septentrionalis, dein ad Vi- rihjaur in Kobrinojvi, Jolli etc. alpium Lulensium frequenter. Hanc diu pro Jr. alpina Linn. habui, fores in recenti statu albos non satis animadvertens, an- tequam veram Dr. alpznam legi. Habitus et forma siliculae fere ut in Jr. a/pina, sed de cetero Zr. hirt«e forsan afhinior est. Ab omnibus satis diversa videtur: scapis sive nudis sive interdum foliolo lan- ceolato integerrimo praeditis, seniper totis. glaberri- mis, paucilloris; pedicellis silicula saepe longiori- bus, glaberrimis; siliculis subovalibus, stigmate fere sessili; Horibus albis, sed in maale exsiccata planta eximie flavescentibus. Explicatio iconis: a. planta tota fructifera. — b. particula scapi cum foliolo lineari, qual4 inter- dum in medio scapo occurrit. 518. DAABA murzcella: scapo nudo, pedicellis stellu- lato - pubescentibus silicula lanceolata acumina- ta brevioribus, foliis lingulatis integerrimis stellulato - pubescentibus incanis. Dr. nivalis LzJebl. nov. act. ups. 6. p. 47. t. 2. f. 9. Dr. hirta F7. dan. 1. t. 142. Icon tab. nostr. XI. fig. 2. Hab. in jugis siccis lapidosis humilioribus tum ip- sius jugi alpini ac montium subalpinorum adjacen- TETRADYNAMIA. 175 tium Lapponie Lulensis et Tornensis nec non Nordlandisw septentrionalis passim frequenter; nec juxta niven) perennem eaim unquam vidi. In alpe Snirrak Lapponic Lulensis copiose legi , unde nix omnis per totam zestaten abest. Proxime ad Dr. hirtam accedit, sed abunde di- versa est idque magis characteribus diversarum par- tium comparatis quam charactere quodem essentiali. Duplo minor utplurimum reperitur, haud vero ita constanter, quin exemplaria satis grandia vidiin qui- bus characteres non mutati. Radix perennis et ino- dus crescendi sape densius czspitosus et frutes- cens, ut etiam in sequente locis duris. Folia omnia subradicalia tum stolonumi ac caudicum | fructifero- rum simillima semper integerrima, lanceolata obtu- siuscula, crassiuscula precipue in speciminibus ri- gidioribus , et nervo elevato ev identiore subcarinata, - utrinque pubescentia brevissimá stellato - ramosá ob- tecta et inde canescentia, longitudine plerumque se- miungvicularia; inarginibus nudiusculis sine ullis ciliis longioribus. Scapus seniper nudus, stellato- pubescens, pollicaris et paullo ultra. Pedicelli si- liquis dimidio breviores, subpatentes, semper stel- lato - pubescentes. Silicule lanceolatze, utrinque acutz, glaberrimz, subobliqua: stigmate sessili, minuto. Flores :dupplo minutiores quam in se- quenti, et semper albidi.. Explicatio Iconis.a. planta tota fructifera magn. nat. — b. .Folii superior pars cum pubescentia stel- lata magn. auct. — c. silicula cüm pedicello suo niagn. auct. 5:9. DAABA Zzrta: folis caulinis binis ovatis denta- tis subpilosis, siliculis oblongis obliquis pedi- cellisque glaberrimis longitudine siliculae. «. infer alping scapo gracili, inflorescentia nutante, Dr. hirta nz. spec P- 897- Smith. brit. 9.p.677. Landt. feeroens. — Georgii fl. baikal. p.224. Icon. tab. nostr. XI. fig. 5. B. 'alpicola Scapo stricto 7 pedicellis brevioribus, "m liis crebrius stellato - pilosis. : Dr. stellata Jacqu. austr. t. 459. Icon tab. nostr. XI. fig. 1. Hab. z. in rupibus siccis nemorosis sub radicibus al- pium et ad montes inferalpinos totius Nordlandiae L| 176 TETRADYNAMIA. - fere ubique; unde £4. in alpium locis saxosis siccis editis adscendere videtur et usque ad Valli in latere Svecico reperta est. , Valde polymorpha est species, in cujus examine inultum operis dedi. Varietates ejus supra. exposi- tas in loco natali multoties ludentes inveni et ab una in alteram facile transeuntes; quam ob causam eas post comparationem speciminum extraneorum in Herbario Cel. Svartzzi tutus expono. Var. «. quze ipsissima Dr. Zirta Linn. herba est valde gracilis et altior quam ceeterz saepius pedalem al- titudinem fereattingens. hadix perennis, sursum in multos stolones et caudices laxius divisa. Folia stolonunm lanceolata, subpetiolata, semper integer- rima, subciliata et pilis stellatis raris adspersa; folia caudicum fertilium stellatim disposita, plerumque integra et lanceolata, ciliis rarioribus simplicibus or- nata, de cetero glabra; at-folia caulina saepius du'o latiora vel oblonga, semperque dentata. Scapus glabriusculus vel pilis raris inferne adspersus. In- Horescentia nutans. Pedicelli fructiferi longitudine siliculae, semper glaberrimi. Corynibus fructiferus elongatus longitudine fere totius scapi. Flores patillo najores quam in sequente. Silicula oblonge vel ovato -oblongzs, glaberrima ; stigmate fere sessili. Var £. prseter habitum rigidiorem strictiorem et multo humiliorem, differt »ilis magis stellatis in foliis, pedicellis fere brevioribus. Icon noster exhi- bet specimen procerius et varietati z. 1nagis accedens; szpius vero legitur pusilla et omnibus partibus Dr. stellatee Jacqu. conveniens. Quo pertinet D. Arta Engl. bot. 19. t. t. 1558. dubitamus, quum characterem nullum fere exhibet. Explicatio Iconis «. fig. 5. — a. planta tota flo- rens. — b.superior pars caulis plante fructiferze. — c. Folii radicalis pars süperior magn. auct. Explicatio Iconis 8. fig. 1. — — a. planta tota fructifera. — b. folii radicalis pars superior magn. auct. 520. DRABA zncana: foliis caulinis numerosis inca- nis dentatis, siliculis elliptico lanceolatis sub- contertis pedicellisque pubescentibus silicula brevioribus. Dr. TETBRADYNAMIA. 177 Dr. incana Zinn. svec. n. 568. lappon. n. 254? Flor. dan. t. 150. Zoega island. — Smith brit. 2. p. 678. Falk russ. topogr. 9. p. 214. Dr. confusa EZrA. Beitr.7.p.155 Hab. in inferalpinis campis siccis collibusque per totam Nordlandiam et Finmarkiam maritimam "usque ad Utsjoki sat vulgaris. Foliola in caule tani alte adscendunt ut flores inferiores plerumque fulcrant vel bractearum vices gerunt. Inspeciminibus humilioribus folia caulina haud raro integerrima;.in altioribus autem eo pro- fundius dentata simu!que magis amplexicaulia, prz- cipue ubi caulis ramosus. Pedicelli et caulis magis constanter hirsuti, quam folia. Siliculz etiam pu- bescunt tum in Lapponicis ac Uplandicis specimi- nibus. ! COGHLEARHRIA. F — Gen. plant. ed. Schreb. n. 1079. 521. COCHLEARIA officinalis: Foliis radicalibus cor- dato-subrotundis: caulinis oblongis sinuatis, siliculis globosis. Szzth brit. e. p. 688. C. officinalis nn. svec. n. 578. lappon. n. 256. Lishtf. scot. p. 542. Landt fwroens. — Gmel. sib. 5. p. 250. Oed. dan. t. 155. Zoega island. — 8. foliis omnibus subrotundis minoribus. C. danica Guzn. norv. n. 197. | | Hab. in littoribus maris, «e. totius Nordlandie , unde B. juxta rivulos in alpinis proximis frequenter ad- scendit, ipsas vero alpes apud nos haud adtingit. 522. COCHLEARIA azglzca: foliis radicalibus ovatis integris: caulinis lanceolatis dentatis, . siliculis subumbellatis ellipticis rugosis. . C. anglica Zinn. spec. plant. p. 905. Smith bri. 9. p. 689. Engl. bot. 8. t. 559. . C. Mart. spuzberg. cap. 4. tab. H. fig. a. C. grenlandica Guzn. nore. n. 106. Hab. in littoribus maris extiniis versus caput septen- trionale ubique frequenter solo glareoso aprico; in Nordlandia rarius. A C. officinali &. rotundifolia satis differre vide- tur. habitu tenello, et caule pumiilo foliis radicalibus vix dupplo longiore; nudiusculo; thyrso semper 178 TETRADYNAMIA. subumb«elHato nec unquam elongato; siliculis oblon- gatis (ut jam olim adnotavit /Martensl.c.). Sapor herbz valde amarus et nauseosus, ut nonnisi a car- nivoris nautis edi queat. CA ILE Gertn. de. fruct. plant. 2. p. 287. tab. 141. 525. CAKILE maritima: foliis pinnatis, pinnis linea- ribus subdentatis. 77Zillden. spec. 5. p. 416. C. Serapionis G«erzn. sem. 2. p. 987. t. 141. Bunias Cakile Zzz7.5svec. n. O15. Gunner. norv. n.21. Jor. dan.t. 1168. Zoega island. — - Lightf. scot. p. 265. Landt f eeroens.— Hab. in littoribus maris ad Flagstad Lofoddensis Nordlandie: Gunnerus. - 4G Hg ac PE ; Gen. plant. ed. Schreb. m. 1073. Gertn. de fruct. 2. p. 280. tab. 141. 524. THLASPI areense: siliculis orbiculatis, foliis oblongis dentatis glabris. Zn. seec. n. 574: lappon n. 851. Jighif. scot. p. 540. Engl. bor. 94. t. 1659. .FalÁ. russ. tepogr. 9. p. 214. Hab. in agris et cultis per partem sylvaticam, subsyl- vatican et inferalpinam omnium Lapponiarum usque quo liordeum coli potest, passim infre- juernter. 525. THLASPI Zursa pastoris: siliculis obcordatis, foliis radicalibus pinnatifidis. Z;zzz. sPec. n. 579. lappon.n.252. Zoegu island. — . Flor. dan. t. 799. Lightf. scot. p. 5342. -Landt feeroens. — Falk. russ. topogr. 2. p. 214. or. Kamt- schatk. ut rct. Zool. p. 190. Georgii ff. bai- * -—kal. n. 994. . Hab. in cultis earundem regionum ac pracedens frequentius. C ARBDAMTITN.RE Gen. plant. ed. Schreb. n. zo8g. Gern. de fructib, 2. p. 294. tab. 143. 526. CARDAMINE pratensis: foliis pinmatis: folio- lis radicalibus subrotundis: caulinis lanceolatis. Linn. seec. n. 585. lappon. n. 158. $znith. brit. o. p. 699g. Engl. bot. 11. t. 776. Zoega island. : TETRADYNAMIA. 179 — Lightf. scot. p. 549. Landt fieroens. — Cranuzgroenland. — Georgii /7. baikal.p. 924. Falk russ. topogr. 9. p. 215. Hab. per partem sylvaticam et subsylvaticam Lappo- niarum oriniumn svecicarum, nec non in inferalpi- nis Nordlandic et Finmarkisx locis udis, passim parcius. , 527. CARDAMINE .rifolia: folis ternatis obtusis, caule subnudo. Zznn. svec. n. 589. Jappon. n. 957. Georgi it. sbir.1. p. 924. Jacqu. austriac. t. 27. Hab. in Lapponia: /iudbeck; postea vero altiu quam in Dalekarlia lectain esse nescio. 528. CARDAMINE bellidifolia: foliis simplicibus ovatis integerrimis: petiolis longis. Jj. svec. n. 590. Jappon. n. 960. tab. g. E.2. Z7or. dan. tab. 20. 7Z'ulf. in Jacqu. misc. 1. p. A48. t. 17. £9. Pallas zt. sibir. 5. p. 54. 216. Hab. in ipso alpium jugo tum mneridionali ac sep- tentrionali fere ubique, scil. in fissuris rupiuin humidis, süb petris e. s. p.; at extra alpes altiores ex. gr. infra Peliekaise Lapponie Pitensis haud re- peritur unquam. Etiam in planta lapponica scapi floriferi folia duplo superant,: ut C. alpznam IF illden. haud sepa- randam puto. Figura foliorum szepius angustatur et usque oblonga evadit. Siliqu& in apice caulis fasti- giate, stirictissizuze; quae dehiscendo valvulas ela- . gtice sursum revolvunt. SISYMBRIUM. Gen. plant. ed. Schreb. mn. 108g. 529. SISYMBRIUM zLerrestre: siliquis declinatis ova- libus, foliis pinnatifidis dentatis, petalis calvce brevioribus. Szuth brit. 9. p.701. £ngl. ot. 25. t. 1747. Dos S. amphibiuin g. Lznz. sec. n. 551. lapp. n.969. Falk russ. topogr. 9. p. 2916. Georgii flor. baikal. p. 224. t ds S. islandicum Z£/or. dan. t. 409. . Olaves. - it. ss- laud. p. 959. | S, aniphibium a. ZLigAtf. scot. p. 552- Ma 180 J| TETRADYNAMIA. Hab. locis aquosis per partem sylvaticam. omniuna Lapponiarum svecicarum interdum vel rarius fre- quenter, usque ad Kyró infra lacum Enarensem. 550. SISYMBHIUM Sopia: petalis calyce minoribus, £oliis decomposito- pinnatis. Jzz;z, seec. n.595. lappon. n.96i. Engl. bot. 14. t. 905. Lightf. scot. p. 554. Flor. dan. t. 58. Georgii flor. baikal. p. 924. Falk russ. topogr. 9. p. 216. Hab. ad domos Novacolarum Lapponiz meridiona- lis infimze rarius; ut etiam ad Stegen Nordlandice visa a Guznero. E£€RYSIMU M MM. Gen, plant, ed, Schreb. n. 1090. Gertn. de fruct. 2, p. 297. tab. 143. 251. ERYSIMUM Jarbar«ca: foliis inferioribus lyra- tis extimo subrotundo, superioribus obovatis dentatis. Szuth flor. brit. 9. p. 706. 7Fii- den. spec. 5. p. 509. Engl. bot. t. 445. E. barbarza «e. Linn. seec. 9. n. 599. /lappon. n.264. Flor. dan. 6. t. 985. Lightf. scot. p.555. Georgü flor. baikal. n. 925. | Falk russ. topogr. 9. p. 216. Hab. ad ripas fluviorum et lacuum per partem sylva- ticam supreimam Lapponiarum meridionalium us- que ad lacum Rappen Lapponiz Pitensis et Sorsele Lapponisa Umensis passim; in Lapponia Kemenst infra lacum Enare xarius. i Folia semper uti a Cel. $mzthio describuntur: inferiora lyrata, lobo extimo ovato rotundato, den- tato; superiora indivisa, subovata, sinuato- dentata. Sapor herbze nauseosus, ut vix edulis videtur. Sili- quze erectze et rachidi prorsus adpressze, vix pollicem dimidium longz. Ideoque non potest non diversis- simam. constituere speciem ab A. precoce Engl. bot. 16. t. 1129. cujus folia superiora usque ad api- cem pinnatifida, siliquaxe patentes, bipollicares. 552. ERYSIMUM -cezranthoides: foliis lanceolatis subdentatis stellato- pubescentibus, siliquis pa- tulis pedicello duplum longioribus. E. cheiranthoides AZzzz. seec. n. 601. Z/appon. m. 965. Engl. bot. a4. t. 942. FT. dan. 5. t. 9:5. Lightf. scot. p. 557. G«ertn. sem. 2. p. 297. t. 14$- TETRADYNAMIA. 181 Hab. in agris Nordlandiz inferalpinz et partis &ylva- tice Lapponiarunm svecicarum parcius, usque ad Muttania Lapponize Kemensis. CHEIHBR ÀNEH- US Gen, plant. cd, Schreb. n. 1091. $55. CHEIRANTHOUS a/pinus: folis lancéolatis sub- dentatis stellato- pubescentibus, siliquis patulis pedicello sexies longioribus, seminibus ap- pendiculatis. Cheiranthus alpinus Zznn. mant. p. 95. Flor. lapp. ed. Smith, p. 214. (haud in erratis). Falk russ. topogr. 9. p. 210. "Icon tab. nostr. XIl. fig. 1. (siliqua etc.). Hab. in lateribus ipsius alpini jugi tum Nordlandiam " Norvegicam versus ac Lapponiam Lulensem ex. gr. ad Virih-jaur rarius; ut étiam extra alpes in rupe ca'careo ad Akankoski Lapponice Kemensis inferioris frequenter lectus. Primo intuitu dignoscitur a pr:cedente: caule simplicissimo , gracili, et paucioribus foliis instru- cto.. Pubescentia illa stellata multum grandior et evicentior; figura foliorum fere eadem. — At praci- pua differentia eaque certissima consistit in siliquis triplo longioribus quam in przcedente simulque gra- cilioribus vel angustioribus, magis planiusculis cum valvula utraque parallela, et in seininibus longioribus apice inani pellucido instructis. Semina circiter 26 in singulo loculamento per unam seriem rectain dis- posita. — A CLezrantho erysimoide differt siliquis patulis. Horibus minoribus secundum Aznneum: at Jacquini Chezranthus erysimoides lor. austr. t. 74. ita simillimus ut vix distingvendus. Fxplicatio iconis: a. Siliqua cum parte rachi- dis. D. pars inferior siliquze exsectae. C. eadem ubi valvula desumita utvideatur situs seminum. d. D. se- men integruni. E. Semen longitudinaliter dissectum. F. Embryo. G. testa seininis vacua. A'"R ABS. | Gen. plant. ed. Schreb. n. 1049. 254. ARABIS a/pina: foliis caulinis oblongis am- piexicaulibus sinuato - dentatis. | TETRADYNAMIA. - c3 I] À. alpina Ann. seec. n. 604. /lappon. m. 957. Oed. dan. t. 62.. Zoega island. — Cranz grenl. — Pallas it. sibir. 5. p. 54- Geor- gi ff. baikal. p. 925. A. did a. P illden. spec. 5. p. 554- Hab. locis irrigatis occultis ad rivulos e. 8. p. in radi- cibusyalpium et inferalpinis Nordlandize vulgaris, unde etiam in lateribus alpium meridionaliorum passim adscendit, et usque ad Kask-ajvo Lappo- niae Lulensis nec non Kaàbdespakti Lápponiz Pi- tensis rarius procedit; sed in septentriomalibus haud re peritur nisi locis inferalpinis Finrmarkiz passim. Folia per se valde venosa, rugosa et GRE da. . Pili etiam in hac ramosi. Pedicelli patuli, stellato- pilosi, sed ipsa siliquze erectz et glaberrimae. POUR BGEGN.IDbA Gen. plant, ed. Schreb. n.1095. Gertn. de fruct. 3. p.297. tab. 143. 555- TURHITIS Zzrsuta: folis omnibus hispidis, caulinis amplexicaulibus medio dentátis. T: hirsuta Zzzn. seec. n. 607. . Flor. dan. t. 1040. Lishtf. scot. p. 558. Falk russ. topogr. 9. .217. Georgi flor. baikal. p. 225. Flor. Kamtschatk. in Arct. Zool, .p- 196. ? T. ciliata /7illden spec. 5. p. 544? Hab. in campis siccis inferalpinis Nordlandize meri- dionalis rarius; legi eam in praefectura Saltensi ad Sáljàs Sórfoldensem et ad Vàttfjallet ipsius sinus Saltensis. Lapponica planta pumila est, caule simplicis- simo. Folia omnia et caulis pilis furcatis stellatisque obsita. HNihil differre videtur a planta prope Upsa- liain crescente, sed siliquas haud examinavi. BRASSIOCA. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1090. £256. BRASSICA campestris: radice cauleque tenui, foliis caulinis cordatis amplexicaulibus. Smith brit. 2. p. 719. Br. campestris Zznn. svec. n. 608. Jappoi. n. 965. Flor. dan. 4. t. 550. Falk russis. topogr. 2. p. 217. TETRÀDYNAMIA. 85 -. Hab. in agris Novacolarum' Lapponix meridionalis frequentius, septentrionalis rarius ex gr. ad pa- gun: [divuoma Enontekensem et in Tromsó Nord- landizx. . Folia infima caulis petiolata quidem sunt; sed neque lyrata vidi, neque subhispida. | CLASSIS KE. | ^cMONADE IL E.H I A. GERANIU M. Willden. spec. plant. 3. p. 606. 557. GERANIUM sy/vatzcum: pedunculis bifloris, fo- liis subpeltatis quinquefidis incisis serratisque, fructibus erectis calyce triplo longioribus. G. sylvaticum Zn. svec. n. 617. lappon. n. 266. Smith brit. 9. p. 7531. Lzghtf. scot. p. 567. Olavs. it. island. p. 164. Landt feeroens. — Georgii fl. baikal. p. 225. Falk russ. topo- gr. 9. p. 220. Lapponibus Azpper-grase (i. e. Galeri herba. Fennonibus Enontekens. Panazsen kuka. Hab. in pratis nemorosis locisque fertilioribus sylva- ticis ad rivulos e. s. p. per partem sylvaticam, sub- sylvaticain et subalpinam omnium Lapponiarum vulgatissime; ut etiam in inferalpinis et radicibus alpium Nordlandice Finmarkieque usque ad Ki- strand frequenter, nec non in salicetis siccioribus alpium inferiorum passim. Pe:alis plus ininus coloratis striatisque; emargi- natis et onnino integris diverso modo variat przci- pue in inferalpinis Nordlandim. Sed calyx semper parvus columnà seminum triplo brevior; folia sem- per tenuia et explanata (fere ejusdem divisionis ac in Z4conito Lycoctono) ultra medium fissa (haud . "fere ad basin partita); pubescentia caulis patens. Valde spectabilis est floribus copiosissimis. . E contrario G. pratense, quod. supra Upsaliam haud crescit, certe disüngvitur: Calyce duplo gran- diore, longitudinem dimidiam coluinnz seminifera Uu aeu meos s if. 194 MONADELPHIA. attingente, fructu plerumque nutante; | columna fructus crassiore et niagis ventrisosa; foliis (fere eo- dem modo ac in Z£cozito tataríco) quinquepartitis: laciniis pinnatifidis dentibusque integris: de cs&etero crassioribus, pilosioribus, rugosis; caule firmiore, simpliciore, retrorsum piloso. CLASSIS X VIL DIADELINP?PMHJY,A. FOUOM- ARIA Gertn. de fruct. 2. p. 162. rab. 115. 559. FUMARIA officinalis: Linn.svec. n. 650. Gus nér.. nor»... 403. Hab. in agris Nordlandicis frequens: Guzzerus. UO Bn.Y DAT IS P'ersoon. synops. plant. 2. p. $68. Capnoides Gertn. de fruct. 2.4 9-53. Lab. 115. 559. CORYDALIS ulbosa 8. minor: radice tuberosa solida, foliis biternatis trifidisque, caule sim- plici, bracteis obovatis integris. Fumaria bulbosa &. Linz. svec. n. 651. Georgii Jt. baikal. p. 995? Corydalis fabacea. JPersoon synops. 9. p. 969. Flor. dan. 8. t. 1594. optim. 7Zillden. en. hort. berol. p. 740. Fumaria fabacea /tezz. scand. ed. 9. n. 859. JZ7ill» den. spec. 5. p. 862. Fumaria bulbosa radice non cava minor; in Lusa» tia. Purser. herb. VII. n. 1092. Hab. in montium inferalpinorum lateribus fertilio- ribus meridiei expositis per Nordlandiam. rarius; a me frequenter lecta ad Lyngenfjord et in monte Middagshauen prope Kierringóam Preefecturze Sal- terisis. : : Planta lapponica omnibus numeris convenit Uplandicze spontane2, qus tantum. in hortis luxu- DIADELPHIA. 18 Qv riat bracteis pahmatis.Tuber radicis omnino globosum, extime obductum est membranis nonnullis fusce- scentibus, quas intra reperies substantiam cortica- lem spongiosam cellularem. Nucleus vero dulce- scens copioso amnylo in cellulosa radiante scatet, in cujus medietate columna adest vascularis nunquain cava. Folia sunt biternata; foliolis omnibus ejus- - dem longitudinis ut si explicentur semicirculum ef- hciunt; laciniis singulis obovatis vel cuneiformibus rotundatis. Color foliorum ca&ruleo-viridis. Bracteze etiam obovato - cuneiformes , obtusa. E contrario F. caea vix in tota Svecia reperta fuisse videtur, et optime distinguitur: foliis quo- dammodo bipinnatis (fere ut in Ztanunculo rutce- folio) demumque anultifidis, bracteis ovato - oblon- gis acuminatis. Color foliorum et bractearum pal- lide viridis et glaucescens ut in Fumaria nobili L., cui me judice magis afhnis est. Radicis tuber non tantum intus cavunn, verum etiam subdivisum, sub- stanti? lutescensis et amari saporis; quam ob cau- sam. Aristolochia fabacea dictum est, itidemque fa- bacez noinen praecedenti haud bene competit. AUNMOHDH Y* LUBSS. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1174. Gertn. de fruct. 2. p. 307. t. 145. 240. ANTHYLLIS eu/neraria: herbacea, foliis pinna- tis inzequalibus, capitulo duplicato. Az. svec. n. 658. «. S$mith brit. 2. p. 759. 47. dan. 6. t. 88. Zoega island. — | Lightf. scot. p. 587. Falk russ. topogr. 2. p. 2c5. . Hab. in rupe calcareo ad Akankoski Lapponiz Ke- mensis infimz frequenter, ut opinor e longinquo adventa; nec non ad Storforsen prope flumen. Orelfven Lapponie Umensis loco arenoso aneri- diei optime exposito copiose. Color florum: Bavus. | Capitula Horum szpe duo lateralia omnino sessilia e geniculo caulis orta, bra- cteis digitatis fulcrata. Pinnz in foliis caulinis sub- squales; in radicalibus autem maxiine inzquales, ita ut folioluni extimum sape solitarium adest sine ullis foliolis lateralibus. 186 DiA4DEILPHIA. DATI BUS. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1186. Gertn, de. fruct. *. p. 330. tab, 152. 541. LATHYRUS palustris: Linn. svec. n. 648. lapp. n.o71. Michaux amer.9. p.66. Georgiü ff. baikal.p.996. Falk russ. topogr. 9. p. 294. Hab. in sylvis praesertim subhumidis Lapponiarum meridionalium ubique: ZLzz;€é; ego quidem hunc nullibi reperire potui. ! 549. LATHYRUS pratensis: pedunculis multifloris, cirrhis diphyllis siniplicissimis; foliolis lanceo- latis. : L. pratensis ZLzzn. svec. n. 647. Smith brit. o. p.765. Fl. dan. 5. t. 527. Liehtf. scot.n.591. /Vilden.spec.5.p. 1089. Zoega island. — Landt feroens. — | Gmel. sibir. 4. p. 5. Georpii fl. baikal. p. 295. Hab. rarissime in. convallibus inferalpinis Nordlan- dis» meridionalis; lectus in latere montis meridiei exposito ad Torrfjord Sórfoldensem frequenter. AWOTI-O I A Gen. plant. ed. Schreb, n. 1187. Gertin.de fructió. 9. p. 325. P P. 325 tab. 151. 545. VICIA. sy/vatica: pedunculis multifloris; folio- lis ovalibus; stipulis setaceo - dentatis. V. sylvatica Lznnz. svec. n. 650. /lapp. n. 970. Liushtf. scot. p. 5958. 7Fillden. spec. 8. p. 2095. Gmel. sib. 4. p. 11. Georgi. ff. baikal. p. 995. Hab. in dumetis inferalpinis Nordlandic meridio- nalis rarius: a me lectá ad Vittfjàllet sinus Salten- sis et ad Torr-fjord sinus Sórfo!densis. Stipula pulchre divisze sunt in dentes numero- $os setaceos. Foliola apiculata sunt. 514. VICIA Cracca: pedunculis multifloris, floribus | imbricatis, foliolis lanceolatis pubescentibus, stipulis semisagittatis integris. — Szth. brit. o. p. 769. Linn. svec. n. 052. Lapp. n. 909. Engl. bot. 1g. t. 13168... Fl. dan. 5. t. 804. Oíavs. it. island. p. 450. Lzghtf. scot. p. 504. Landt faeroens. — AMichaux amer.2.p. 69. Geor- DIADEL?PIIiA. 187 gi f/f. Laikal. p. 295. — Falk. russ. topogr. 9. p. 224. Hab. in maritimis elevatis totius Nordlandic vulga- tissime et Finmarkic rarius usque ad Kistrand; ut etiam ad flumina Lapponiz amieridionalisinfims passim usque ad Faltrásk Lapponiaze Umensis. ER VU M. Gen. plant. ed. Schreber. n. 1188. 545. ERVUM Arsutum: pedunculis multifloris, se- minibus globosis binis. zn. seec. m. 650. Lappon. n. 208. Smith. brit. 9. p. 776. Lightf. scot. p. 598. Engl. bot. 14. t. 970. Falk. russ. topogr. 9. p. 224. Hab. in agris Novacolarum Lapponic nieridionalis copiose. E 35 U-NM: Gen. plant. ed. Schreb, n. 1184. Gerrn. de fruct. 2. p. 331. tab. 152. .546. PISUM maritimum: caule petiolisque triangula- - ribus, stipulis sagittatis, pedunculis multiiloris. P. maritimum Zzzz. svec. n..640. lapp. n. 272. Flor. dan. t. 558. Smith brit. 9. p. 7060. Zoega island. — | Kalm it. amer. 5. P- 427- Hab. in littoribus maris per Finmarkiam rarius fre- quenter ex. gr. in Vàjnàset ad Kistrand, in Hops- eidet; sed in littore arenoso orientali fluminis Tana prope Guldholmen copiosissime, et ad Var- angerfjorden frequentissime. | Folia inferiora interdum impari foliolo gaudent, semper autem cirrho destituuntur; unde planta ju- nior satis aliena apparet praecipue quum foliola inul- tum latiora. Cstera folia caulis semper tern:inan- tur longo et simplici cirrho; foliolis quadrijugis; stipulis magnitudine fere foliolorum, in medio pa- rum dentatis. Pedunculi florum valde pubescunt. Flores grandiusculi, pulchri et varii coloris; vexillo suturate cceruleo, emarginato; alis purpurascenti- bus vel albis. In locis extimis maritimis fere tota planta pubescit et Boribus minoribus instruitur sine ullis bracteolis, babitumque satis alienum. Vicic cu- 108 Di;ADELPHIA. jusdam induit. Nullibi Finmarkiz tam glaberrima et grandis occurrit ac in littoribus Vesterbottnie, et . SATA in Engl. bot. 15. t. 1049. exhibitur. POLI ACC OA Gen. plant. ed. Schreb. n, 1207. Gern. de fruct, 2, p. 341. tab 154. fi. 9. Oxyiwropis Decand, 517. PHACA frigida: caulescens erecta.glabra, foliis quadrijugis , racemis fastigiatis paucis, leguimni- ribus exsertis pendulis oblongis depressis sub- pilosis. Ph. frigida Zznn. syst. nat. 10. p. 1175. Jacqu. austr. t. 166. 7Villden. spec. 5. p. 1955. Ph. alpina Zznn. spec. pl. p. 1064. 7. svec. n.657. Mantiss. 9. p. 448. Flor. dan.. 5. t. 856. Falk russ. topogr. 9. p. 927. Hab. in collibus sterilibus duris fruticulosis juxta Hlumina per partem subalpinam Lapponiz Kemen- sis passim copiose, et Lapponis Tornensis rarius; uti videtur e Sibiria adventanea. Scilicet lecta est ad fluvios Utsjokenses ubique frequenter, ad Ka- masjoki et Ivalojoki in parecia Enare parcius, in latere montis subalpini ipsius limitis regnorum Harimatskaiti Tanensis, in fruticeto anontis Nu- nainen prope Enontekis; et in alneto montium Kuravaara paroccice Jukkasjárvi Lapponis tornen- sis meridionalioris. Planta nostra plerumque pecus vel paullo ultra. Radix lignosa, teres, longa; ecujus sunnnitate sur- gunt caules plures, fasciculati, spithamam unam et dimidiam circiter alti, glaberrimi. Squamxe caulem inferne amplectunt. Stipule majusculz subtrian- gulares. Folia in singulo caule circiter sex: rachide Slaberrima: foliolis quadrijugis cunt impari, subtus pallidioribus et pilosiusculis, basi eximie obtusatis vel rotundatis. Pedunculi florum prope apicem cau- lis bini vel terni, crassiores quam caulis superjacens, folia subposita cauleinque dupplo superantes, stricti. Bractez Horum majuscule, hirsutz, pediceilo lon- giores. Flores pallidi, subconferti. — — Planta lap- ponia procerior est pluribusque racemis instruitur quain austriaca a Jacquzno depicta. W diverso adeo definienda Ph. a/pzna: caule- s cns zectasubpilosa, folis multijugis, raceinis la- DIADELPHIA. 189 teralibus numerosis, leguminibus exsertis lunatis compressis subpilosis. — Ph alpina. Jacqu. zc. rar. 1.t. 151. Geertn. de fruct. l. c. Ejus stipulze sub- lanceolatz; folia circiter duodecimjuga; pedunculi Borun: laterales nunmierosi, foliis bracteantibus vix longiores ciuleque multum humiliores, atque pe- tiolis foEoruni vix crassiores; bractez iorum exi- gus; llores laxe raceino-i, flavi, etc. 548. PHACA montana: subcaulescens procumbens Ancana, foliolis duodecimjugis acuminatis, le- gum nibus deflexis subtriquetris. Ph montana Craniz austr. 422. 13 Astragazlus montanus Zinn. spec.p. 1070. Jacqu. austr. 9. t. 167. 7T'illden. spec. 5. p. 1502. Scop. carn. 9, p. 78. t. 45. Pallas it. sibir. X P- 2529. Oxytropis montana Decandol. — Persoon sy- nops. 9. p. 551. Onobrychis floribus Vicize majoribus caruleo-pur- purascentibnus. Purser. herb. XIX. n. 145. 144. Icon tab. nostr. XIL 5g. 5. (fruct. ) Hab. in alpium Lulensiumi lateribus graminosis me- ridiei expositis juxta Virih-jaur rarius copiose: Scil. a me reperta ad alpem Lill- Tokin, et in prz- cipitie alpis Jolli a Sorjasjaur, tantum. Radix prorsus lignosa et valida, sursum divisa in caudices lignescentes perenantes numerosos den- sum cespitem constituentes. "Tota herba canescens (qua canescenve specinina helvetica fere carent, de cetero simillima ). Caules annotini interdum bre- vissimi et fere nulli, szpe vero palimnares et ultra, humi arcte adpressi, teretes. Stipulz majores quain in Ástragalis alpinis, pilosz. Petiolus et rachis fo- liorum plerumque bipollicaris: foliolis plerumque 12-jugis, lanceolatis, acuminatis, albicanti - pilosis. Pedunculi fere crassiores quam caulis superJacens, et foliis cauleque dupplo longiores, teretes, erecto- pilosiusculi. Flo:es fere minores et pauciores quam. in sequentibus Astragalis, dilute rubicundi ut fere rosei, exsiccatione vero czerulescentes, inodori. Ín hujus legumine sutura superior depressa est versus inferiorem omnino ut in ZZAacis Linnzanis, ibique nullum unquam adest dissepunenti vestigium , nec eb hancstructuram adesse potest, quum dissepimen- * 190 DIADELPHIA. tum semper surgit e sutura inflexa ubi nuda nec se- 1)inifera est: seminifera sutura inflexa nunquam dissepimentum emittere potest. | E contrario in Z4stragalis veris sutura inferior impressa vel elevata est versus superiorem simulque dissepimenjum enittit; nec dissepiinentum unquam oriri potest nisiesuturalgvi vel inferiore (numquam e superiore seminifera). Ut hoc melius illustretur, dedi figuras comparativas, quarum explicationem vide ad Astr. /eontinum. Ex hisce patet, quod hic antehac Ástr. zz0ntazus respectu fructus cum Phacis convenit, nec ob carinam tantum parum acutiorem novum genus constituere potest. 559. PHACA sordida: acaulis sericea, foliolis lan- ceolatis, capitulis paucilloris cernuis, bracteis calyce brevioribus. leguminibus cylindraceo- oblongis pubescentibus. Astragalus sordidus WZliden. spec. 5. p. 1215. Astragalus uralensis Z7or. dan. t. 1041. Lightf. 5COL. p. 401. t. 17. Hab. in arena àd flumen Komagelven alibique juxta sinum. Varanger Finmarkie: //aAlet Gróndal. ASTRAG.AITIUWS Decandole astragal, p. 99. Gertn, de fruct, 2. p. 339. tab. 154. 250. ASTRAGALUS a/pinus: caulescens procuin- bens, foliolis novem -jugis ovalibus, foribus pendulis racemosis, leguminibus basi elongatis. Astr. alpinus Zzaua. svec. n. 661. leppon. n. 967. tab. 9. £. 1... Gmel. sibir. 4. p. 45. Flor. dan. t. 51. Willden. spec. 5. p. 1997. Pal- las it. sibir. 5. p. 446. Flor. Kamtschatk. im rct. Zool. p. 190. | : A. alpinus helveticus. Purser. herb. XIX. n. 145. Jcon tab. nostr. XII. fig. 5. (fruct.) Hab. in alpium Lapponicarum oinnium lateribus gra-- minosis et radicibus ubique frequenter,.ut etiam in inferalpinis et subalpinis przecipue locis subhu- 1uidis arenosis juxta fluvios vulgaris; nec non per partem sylvaticam totam Lapponiarum svecicaruim juxta fluinina disseminatus usque ad Granóam di- strictus. Umiensis, et Akankoski Lapponie Ke- DIADELPHIA. 191 mensis passim; sed loca maritima Finmarkiz etc. fugit. Tota planta valde laxa et gracilis. Caulis pro- *cumbens, breviusculus, teres, lavissimus. Sti- pule breves. Petiolus communis fere tripollicaris (vel duplo longior quam. in sequente); foliolis no- veni-jugis, ovalibus, obtusis, pilosiusculis. Pe- dunculus vel scapus ipso caule crassior caulemque duplo superans, sed folio.suo bracteante parum lon- gior. Flores racemosi et adeo laxe pedicellati ut a minimo vento tremulant, valde suaveolentes fere magis quam in Lathyro odorato. Petala pleraque albescentia apice tantum carinz saturatius ceruleo. 551. ASTRAGALUS /eontinus: caulescens adscen- dens, foliolis quinquejugis oblongis obtusis, BHoribus subsecundis, leguniinibus ovatis gibbis. Astr. leontinus Jacqu. ic. rar. 1. t. 57. Miscell. 2. p. 59. 77 den. spec. 5. p. 1287. Astr. oroboides 77or. dan. 8. t. 1596. bona. Icon tab. nostr. XII. fig. 4. (fructus) Hab. in alpiuin Lulensium lateribus graminosis me- ridiei expositis circa Virih -jaur passim frequenter. A me lectus est ad latus alpis Lill- lokin, in latere alpis Kábrinojvi, et in przcipitie alpis Jolli juxta ortuni liuminis Stall- àdno e SorjasJaur. Precedenti certe valde aífhnis, quamquam ab- unde diversus. Duplo major plerumque est, sein- perque firmus et adscendens. Caulis angulatus crassiusculus. Stipulae oblongs, czrulescentes. Petiolus et xachis foliorum sesquipollicatis; foliolis quinque-jugis oblongis, obtusis, plerumnque glaber- rimis, subtus glaucescentibus. Pedunculi floruin ipso caule semper teneriores, folio suo bractcante plusquam duplo longiores, stricti, sulcati. Flores conferti, subsecundi, inodori, patentes. Calyx sz- pius glaberrimus, czxrulescens. Petala ommia pal- lide czrulea concolora. Explicatio iconis: a. legumuna matura,in ra- cemo suo. b. legumen unum anterius exsectum in situ naturali 1magn. nat. c. legumen transversim ^sectum ab inferiora oblique visum magn. parvi auct. d. idem e latere visum, adeo tanien ut'su- tura semninifera niagis sursuin vertitur. , 192 DIADELPHIA. TRIFOLIUM. Gen, plant. ed. Schreb. n. 1211. Gertn. de fruct. 9. p. 333. tab. 153. 252. TRIFOLIUM repens: capitulis umbellaribus, le- guminibus tetraspermis, calycinis dentibus su- perioribus brevioribus, foliolis ovato - oblongis emarginatis serrulaiis, caule repente. /Z'illden. spec. 5. p. 1559. Linn. sveec. n. 665. lappon. n. 974. Engl. bot. 95. t. 1769. Lightf. scot. p. 404. Oflaes. it. island. p. 519. 450. 815. Michaux amer. 9. p. 59. Landt feeroens. — Hab. in pratis locisque graminosis per partem sylva- ticam omnium Lapponiarum svec. ubique, in Lulensi usque ad Quickjock, in Umensi usque ad Sorsele; utetiam in inferalpinis totius Nordlan- diee et ad Alten Finmarkix vulgaris. 555. FRAIFOLIUM jpratense: «icis densis globosis, calycis dente infimo tubo coroll monopetalz inaqualis breviore, stipulis aristatis, foliolis ovalbus subintegerrimis, caule adscendente. JV illden. spec. 5. p. 1566. : Tr. pratense Znz. spec. n. 606. lapp. n. 975. Lightf. scot. p. 404. Flor. dan. t. 989. Engl. bot. 95. t. 1770. Falk russ. topogr. 9. p. 928. Pallas it. sibir. 5. p. 519. Hab. in Lapponia rarius et longe antequam praece- dens desistit septentrionem versus; scil. crescit nonnisi in infima parte sylvatica Lapponiarum meridionalium usque ad Faltrásk. Lapp. Umensis et in adjacente Vesterbottnia septentrionali ver- sus Kengis ; nec non in inferalpina Nordlandia me- ridionali frequentius. pO JpwuU S. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1212. Gertn. de fruct. 1. p. 336. tab. 153. 554. LOTUS eorniculata: capitulis depressis, cauli- bus decumbentibus, leguminibus cylindricis patentibus. — Zinn. svec. n. 675. JFillden. spec. 5. p. 1595. Lightf. scot. p. 411. Landt feroens. — | Pallas it. sibir. 1. p. 570. Fal. "usé. topogr. 9. p. 299. L. cor- DiADLELPHIA. 195 L. corniculatus *. crassifoltus Persoon synops. 2. P. 554- | - Hab. in pratis sublittoralibus Nordlandis infera]- pine passim ex. gr. Tromsóz, ad Sórfolden et praecipue ad Sinum Saltensem pluribus locis co- piose, unde etiam in lateribus alpium adjacentium adscendisse rarius observatur. Foliola obovata atque latiora quam in svecica planta simulque carnosiora. "Tota herba pilis raris adspersa est, crebrius tamen in alpinis speciminibus. Est itaque varietas illa crassifolia Persoonz. CLASSIS XVIIL POLYADEL?H I A. HYPERICUM. Gen. gneu- ed, Schreb. n. DM. Gaertn. de frucr. 1. p. 300. (ot. 62. 555. HYPERICUM perfaratum: Horibus trigynis, caule ancipiti , foliis obtusis pellucido'- puncta- tis, foliolis calycinis lanceolatis.' Zinn. seec. n. 68o. /eppon.n.9275. Smith. brit. 9. p. 801. Lishif. scot. p. 416. Flor. dan. t. 3055. Gmel. - sib. 4-p. 179. n. 4. Falk russ. topogr. 2. p. 250. Hab. in lateribus montium meridiei expositis per Nordlandiam maritimam meridionalem rarius; ego in unico monte Middags- hauen prope Kier- rifigüam observavi. DBIASSTERCREIE SYNGENE $IA. SONC H U S. "Gen. plant. ed. Schreb. m. 1233. . 556. SONCHUS o/eraceus: pedunculis subtomentosis umbellátis, calycibus glabris, foliis TuipiExicru- - . libus sintiato-dentatis. /7;l/den.spec. 5. p-1514- N E 194 SYNGENESIA. ' S. oleraceus Linn. spec. m. 698. lappon. n. 289. Engl. bot.;19. t. 849... Plor dA 692. Lightf. scot. p. 428. Georgii fl. baikal. p.998. Falkruss topogr. 9. p. 982. ' S. oleraceus &. Smith brit. 9. p. 818. Hab. in agris et cultis Lapponiarum meridionalium rarius: Lznné. —- 3 t i Quo anagis tomentosus eo plerumque mitior; quantum véro glabrior eo etiam. asperior vel magis denticulis pungeriis. 557. SONCHUS a/pinus: racemo simplici birto bra- cteato, foliis basi sagittatis sursum lyratis: lobo extimo niaximo deltoideo. S. alpinus Linn. svec. n. 689. Jlappon. m. 296. Flor. dan.t. Ago. JZV'illden. spec. 8. p-1519. Falk russ. topogr. 9. p. 232. | S. 1nontanus fitezz. S. c»eruleus Smith brit. 9. p. 815. | Lapponibus ZJürge s. Jdrge. WNorvegis Tort. Hab. in radicibus alpium umnibrosis lztioribus Lap- poniarum meridionálium ubique frequentissime, ut etiam in convallibus, inferalpinis totius Nord- landix vulgaris; sed ulterius septentrioneni ver- sus vix mihi visus neque in Finmarkia neque in cxteris Lapponiis septentrionalibus, nec extra regionem alpinam scil. infra Givorten Lapponiax Umensis, Lófmock Lapponiz Pitensis et Quick- jok Lapponise Lulensis unquam. Flores quidem racemosi sunt; sed pedunculi in- feriores spe bracteis suis longiores et bracteolis li- nearibus satis numerosis obsiti, ut differentia Linnzai minime repugnat. Calycis squamze táàntummodo in medio nervo hirtze sunt, et longitudinem fere floscu- lorum zquant. Foliorum lobus extimus latitudine sua fere totam longitudinem folii emetitur; lacini laterales divergunt sed vix unquam retrorsum diva- ricatze sunt; costa tantum media hirta est. ^ Talem Sonchum a/lpinum qualem descripsit Clar. Smith in Lapponia neque vidi neque ibi lectum fuisse scio, itaque e Flora Lapponica tutus excludo. 558. SONCHUS si5zricus: pedunculis squamatis co- rymbosis, foliis lanceolatis sessilibus indivisis dentatis. | " | SYNGENESIA. 195 S. sibiricus Linn. spec. n. 69o. Gmel. sib. 9. p. 1i. tab. 5. — 7Zlden.. spec. 5. p. 1599. Pallas it. sibir. 5. p. 819. * Georgü f. bai- kal. p. 228. Falk russ. topogr. 9. p. 959. Hab. in nemorosis subhumidis juxta flumina per partem sylvaticam supremam Lapponiz Tornen- sis et Kemensis rarius ex. gr. ad IvalojJoki Enaren- se parcius. ! , Nonnisi folia subradicalia interdum runcinata sunt; omnia vero dentata, .subamplexicaulia. | Pe- dunculi et caiyces semper glaberrimi et lzvissimi, quibus a przcedentibus longe recedit. Ad hunc ip- sum accedere mihi videtur $. a/pznus Srzuith s. $. lapponicus JF'illden. spec. plant. 5. p. 1520. ' . LEONTODON. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1237. Gertn. de fruct. 1. p. 363. tab. 158. 559. LEONTODON Zarevacum: celyce inferne re- flexo, folis runcinatis denticulatis levibus. - Linn.seec. n. 695. lappon. n.98e. JVillden. spec. 5. p. 1544. Engl. bor. 8. t. 310. Liehtf. 5cot. 1- p« 452. .. Olavs. "it. island. p. 945. 499. Granz grenland. — Michauzx amer. 9. p. 8. Falk russ. topogr. 9. p. 952- Landrt fieroens. — Gmel. sibir. 9. p. 14. Pennant Arct. Zool. ad INutka sund. ip. 241. Georgzz ftor. baikal. p.228. ' cx | &. foliis subintegris. ; Fennonibus Enontekensibus Punaznen- kuka. Hab. ad habitacula hominum et in czeteris gramino- sis per partem sylvaticam, subalpinam et inferal- pinam omnium Lapponiarum totiusque Finmar- kie usque ad Nordcap vulgare; ut etiam in ipsis radicibus et lateribus alpium inferioribus sat fre- ,ghenter. In alpe Rastekaisse Finmarkiz visa est var. &. |». APARGÍIA. Wilden. spec. plant, 3. p. 1547. | $60. APARGIA 7araxaci: scapis subnudis umifloris erectis, calyce hirsuto, foliis lanceolatis runci- nato - dentatis glabris. | d N 2 EET n — ' v IDE SYNGENESIA. A. Taraxaci. ZVillden. spec. 5. p. 1550. Hedypnois Taraxaci Engl. bot. 16. t. r109. Hieracium Waraxaci zz. spec. 2. p. 1195. Lightf.. $cOL. p--455-. / Hab. in alpibus Lapponicx Pitensis: Solander. 501. APARGIA autumnalis: scapis ramosis declina- tis sqnamosis, foliis lanceolatis runcinato-denta- tis integerrimis. A. autumnalis /Zillden. spec. 5. p: 1551. Leontodon auiummnale Azzz. svec. n. 695. lap- pon. n. ài. Lighuf. $cot. p. 485. £oega island. — Landt feroens. — Falk russ. to- ; pogr. 9. p. ?55. 8.' asperior: calycibus nigro- hirsutis. Hypoch:eris radicata Gurner. norg. n. 599. Hab. in parte sylvaticà infima Lapponiarum meridio- nalium etKemnensis passini; nec non f. in inariti- mis Nordlandiz meridionalis frequenter ubi lecta ad Saltenfjord et Sórfolden. . Pappus interdum substipitatus apparet, quod autém magis monstro-*itate quain lege ordinaria fir. . In maritimis Nordlandic calvces solito magis birsuti etasperi unacumni pedunculis, itemque folia pilosiuscula; de cxtero a vulgari.nihil diifert. HIERACIU M. | ' Gen. plant. ed, Schreb. m. 1238. Gern. de fruct. 2, p. 350. t. 158. 562. HIERACIUM a/pinum: scapo unifloro subnudo, calyce villosissimo, foliis oblongis integris den- 7 tatisve villosis. H. alpinum ALznnm. seec. n. 696. /lappon. mn. 995. Engl. bot. 16. t. 1110. Fight dei E ASA; tab.18. Zoegaislamd. — Pallas it. sibir. &. p- 55. 445. Landt feroens. — Georgü fl. baikal. p. 298. boc w^ Hab. in coliibus et campis siccioribus sterilibus apri- cis per partem. subalpinam et alpinam prz&cipue Lapponiarum meridionalium usque ad Tornensenm vulgatissime , infra Givorten Lapponiaz Umensis, Peliekaisse Lapponic Pitensis et 5nirrak Lapponiae. Lulensis haud. descendens; e latere vero Norve- gico alpium parcius occurrit, neque in Nordlandia neque Finmnarkia, nec ad Utsjoki visi. SYNGENESIA. 197 . . Villositas calycis plerumque fuscescens est, sed interdum ibi ut in-reliqua herba omnino canescens. Folia supra aliquando glabrinscula, subtus semper plus minusve villosa. Scapus interdum adeo tenuis et humilis, ut diversa videtur planta. : *Figura Lightfootii varietatem minorem canle aphyllo, Botanicon angl. vero majore:n caule unifo- lio optime sistunt. | 505. HIERACIUM L4uricula: foliis lanceolatis inte- gerriinis, stolonibus repentibus, scapo nudo . multiHoro cymoso. | 1 H. Auricula Zinn. svec. n. 699. lappon. n. 982. H. dubium Flor. daz. t. 1044. Hab. in pratis et graminosis Lapponie meridionalis infmz passim ; ad Órtrásk Lapponiz Umensis COpiose. " | Fo'ia subtus glabra etglaucescenti - viridia, 564. HIERACIUM 7urorum: caule subfolioso piloso paniculato, foliis ovatis petiolatis dentatis: cau- lino minore. H. murorum Zzz. svec. n. 701. lappon. n. 994. Lishtf. scot. p.457. | Landt feeroens. — Crauz groenland.' — Georgi fl. baikal. ; p.298. Gmel. sib. 9. p. 25. aiio Hab. in pratis campisque siccioribus Lapponiz tum -sylvatice ac subalpinz usque ad convalles et latera "ipsarum alpium ubique. | | Habitu suo gracili et nudiusculo przcedentem potius ref?rt quam sequentes. "-- . H. sylvaticum Engl. bot. 99. t. 2051. huc oinnino pertinet foliis suis petiolatis, | 5905. HIER ACIUM sy/eaticumr: caule folioso hispido paniculato, pedunculis tomentosis, fóliis oblon- is sessilibus hispidis sinuato - dentatis. H..sylvaticum ZZor. dan. 7: t. 1115. H. hirsutuin foliis caninis ambientibus; in Mis- «x nia. Jurseri herb. VI. n. 54. : Hab.locis subhumidis per parten) sylvaticam omnium pponiarum svecicarum ubique, przcipue in ri- ' pis Huminum i glareosis. Herba alta usque ad tripedalem altitudinem as- . Surgens, tota pilis rigidiusculis scabris obsita. Cau- — lis valde foliosus firmus. Folia caulina, nunierosa lanceolato - oblonga, subamplexicaulia, rigidius- 198 J SYNGENESIA. cula. Panicula subfastigiata, pedunculis sub flore albo -tomentosis et levibus. Calyces glabri et lzves. Hieracio umbeilato affhinius esse mihi videtur quam precedenti. 566. HIERACIUM paludosum: .caule folioso glabro, foliis oblongis amplexicaulibus runcinato - denta- tis glabris, floribus paniculatis hispidis. H. paludosum Lznn.svec.n. 709. lappon.m. 985. FI. dan. &. t. geg. 8mith. brit..9. p. 851. L Lightf. scot. p. 458. Hab. in uliginosis et umbrosis zraminosis Lepponia- rum meridionalium usque ad convalles subalpinas ex. gr. juxta Civorten Lapponiz Umensis fere ubi- que frequenter. Foliis instruitur magnis glaberrimis, inferne retrorsum dentatis. Soli.calyces nigro - hispidi sunt. Pappus prorsus candidus, qui in reliquis non parum fulvescit. Folia adeo glaberrima et mollia ut Son- chium quendam vel Taraxacum habitu refert. Engl. bot. 16. t. 1094. plantam tenellam, foliis basi hastatis przditam exhibet et adeo mala mihi videtur. 567. HIERACIUM uzibellatum: caule folioso superne scabro, foliis linearibus denticulatis scabridis, Boribus subumbeilatis lzvibus. H. umbellatum Ann. seec. n. 704. '"lappon. n. 987. Engl. bot. 95. t. 1771. FI. dan. 4. t. 668o. Pallas it. sibir. 5. p. 819. uid scot.p. 459. .FalK. russ. topogr. 2. p. 95 Hab. locis siccis sylvaiicis Lapponiarum omnium sylvaticarum sat vulgare: ad lacum Enarensem usque procedit.: ! Herba ipsalete virens. — Caulis altus firmus, in- ferne lzviusculus. Folia longiora, per marginem et costam apiculis brevibus rigidulis eximie sca- brata, de catero glabra. Pedunculi preter scabri- tiem glabri, sed calyces prorsus lzves nigricantes. GRAEPRIASE Gen. planr. ed. Schreb. n, 1239. 568. CREPIS rectorum £. foliis lanceolatis sessilibus | levibus: inferioribus dentatis, caule glabro. SYNGENESIA. 199 «€. tectorum Zinn. svéc. n. 705. lappon. n. 986. Lightf. scot. p. 440. Georgi: ff. baikal. p. 928. . Gmel. sibir. 2. p. 98. t. 11. et 19. Falk russ. : topogr. 2. p. 254- Hab. locis siccis cultis et in tectis per partem sylvati- cam inferiorem Lappaoniarum meridionalium et Kemensis rarius; inuinferalpinis Nordlandiz meri- dionalis frequentius. In Lapponia semper gracilis et parva crescit, sine foliis ullis hastatis vel runcinatis. — ' HYPOCHOERAIS. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1246. 569. HYPOCHOERIS maculata: caule subnudo, ra- mo 'solitario, foliis ovato-oblongis integris den- tatis. Z;nn. svec. n. 708. /lappon .n. 988. Lightf. scot. p. 442. Flor. dan. t. 149. Georgi JA. baikal.p. 9298. (Gmel. sibir. 2, p- 58 Falk russ. topogr. £2. p. 954- -— in Lapponize Wiridionalis infimz locis saltuosis meridiei quam maxime expositis rarius; ego ean- dem tantumodo legi prope Storforsen Huminis Orelfven unacum Anmthyllide et Convallaria; nec in adjacentibus provinciis vulgatius occurrit, SERRATULA. Gen, plant, ed, Schreb. n, 1264, 570. SERRATULA a/pina: calycibus subhirsutis ob- : longis, foliis indivisis subdentatis subtus lana- tis, pappo plumoso. Sz brit. 9. B 846. S. alpina Linn. svec. n. 714. lappon. n 991.: F7or. dan. t. 57. Pallas it. sibir. 5. p. 516. 51g. Georzii fl. baikal. p. 298. Gmel. sibir. 9. p. 76. 2 52. Falk russ. topogr. 9. p. £35. 2. latifolia: foliis ovatis subtus glabris. Lighif. scot.tab. 19. Engl. bot. o. t. 599. Hab. in alpium radicibus et lateribus inferioribus presertini locis humidis subumbrosis idque o- mnhium Lapponiarum vulgaris; ut etiam locis inferalpinis et alpinis maritimis usque ad Nordcap, nec non in subhumidis umbrosis extra - alpinis to- tius Lapponiz fere ubique, ad Lycksele La; ponie £ 260 (.. SYNGENESIA. | Umensis, Jockmock Lapponis ;Lulensis 6.*8, D. descendens. | 71. SERRATULA arvensis: foliis dentatis spinosis. Linn. svec. n. 715. lappon. n. 995. Lightf. scot. p. 449. 2 : Hab. in agris Lapponiz meridionalis copiose: Zizné. C,AJGR,D-U. US Gen, plant, ed, Schreb, n, 1254. : : 272. CARDUUS erispus: caule pedunculisque elatis ^ spinosis, foliis sinuatis dentato - spinosis subtus lanuginosis , calycibus aggre£gatis globosis squar- rosis nutantibus. C. crispus Linn. seec. n. 719. ZZillden. spec. plant. 5. p: 1652. Fl. dan. 4..t. 6291. Falk russ. topogr. 9. p. 25. | E Carduus caule crispo. | Ce/siz herbar. n. 120. Hab. in agris omnium Lapponiarum etiam Kemen- sis usque ad lacum Enare scpe frequentissime. Caulis szepe altitudinem humanam: attingit, alis crispatis pungentibus undique inumnitus. Folia lata, plana, fere indivisa mollia*et succosa, spinulis seta- ceis lexilibus vix pungentibus , parallelis (nec squar- rosis), marginalibus (nec a costis quibusdam. vali- dioribus ortis ut in C. zezuzfloro Smith). 275. CARDUUS palustris: caule alato spinoso, pe- dunculis inermibus, foliis sinuatis dentato-spi- nulosis, floribus racemosis ovatis spinulosis, pappo plumoso. C. palustris ILznn. seec. n. 720. Smith. brit. 9. — - -p.-850o.. Engl. bot. 14. t. 974. Lightf. scot. : p.455. Gmel. sibir. 9. p. 57. tab. 95. fig. 9. ^, Georgii fl. baikal. p. 998. Cnicus palastris /Z;/lden. spec. 5. p. 1662. Hab. in pratis paludosis Lapponiae Umensis mmaxime meridionalis rarius: ad paguma Knaften prope fHu- | men Oreltven a me copiose visus. ——.. 574. CARDUUS Aererophyllüs: foliis amplexicauli- bus lanceolatis serrato - spinulosis laciniatisve subtus tomientosis, caule subumifloro, calyce ^ ànenni. SYNGENESIA. 201 Carduus heterophyllus Zzzn.seec. m. 721. lapp. n.292. Smith brit.9. p. 855. Engl. bot. 10. t. 625. Olavs. it. island. p. 679. Flor. dan. t.109. Pallas it. sibir. 5. p. 510. et 1. p. 62. Georg: /fl. baikal. p. 298. Gmel. sibir. 9. p.51. t. 93.4 £1 C. helenioides LigAhzf. scot. p. 457. Cnicus heterophyllus 77illden. spec. 5. p. 1675. Lapponibus $eala - njuoktjerz (i. e. Canis Lagopi lingua ). "ita Hab. in Lapponiarum svecicarum nemorosis subhu- -midis fertilioribus per partem sylvaticam vulgaris, per subalpinam totam praecipue juxta fluvios co- piose, ut etiam in alpium salicetis passim; sed in inferalpinis norvegicis parcius. Folia infima s. subradicalia indivisa sunt, sub- ovata basi longe attenuata; serraturis grandioribus spinula vix pungente terminatis. Folia caulina in- feriora per se longa et fere linearia sunt, sed in me- dio laciniis paucioribus elongatis integerrimis prz- dita; summa iterum integra et tantum spinulis ci- liat. Squamz calycinc semper obtusiuscule, et vix unquam mucrone niunitz. Pappi apices nudi et incrassati sunt fere uti ZZntenzaric G«ertn.; ita- que sub Carduo manere potest, quamquam pappus inferne plumosus est. BIDEN:S. Gen. plant. ed, Schreb, n, 12567. 575. BIDENS :ripartita: foribus discoideis, calyci- bus subfoliosis, seminibus erectis, foliis tripar- titis. Lznn. seec. n. 726. lappon. n. 994. ' Lightf. scot. p. 461. Georzii fl. baikal. p.229. Pallas it. sibir. 1. p. 62. 4 Hab. in humidis Lapponiarum maxime meridiona- nalium rarius :. Zznune. T AN ACET U.M. Gen. plant, ed. Schreb, n. 1280. 576. TANACETUM »u/zare: foliis bipinrzatis incisis serratis. Linn. spec. n. 750. lappon. n. 295. Engl. bot. 19. t. 1999. | Lightf. scot. p. 455. Landt feroens. — | Georgi Al. baikal, p. 229. [| - 2023 SYNGENESIA. Gmela4sibir. 9. p.155. t. 65. £. 1. Falk ruis. topogr. 9. p. 258. Hab. in pratis ad domos Lapponiarum meridiona- liuan et Nordlandisx meridionalis rarius. | ARTEMIS IA. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1281. 577. ARTEMISIA veu/garis: foliis pinnatifidis planis incisis subtus tomentosis, racemis simplicibus, Horibus ovalibus, receptaculo nudo. A. vulgaris Zznn. spec. n. 751. lappom. m. 997. Engl. bot. 14. t. 978. Lightf. scot. p. 46g. Michaux amer. 9. p. i98. Flor. Kami- schatk. in rct. Zool. p.196. Penn. Arct. Zool. ad INutka sund. p. e41. Georg ff. baikal. p- 229. Gmel. sibir. 9. p. 108. Hab. àd margines agrorum Lapporiarum meridiona- lium ex. gr. infra Faltrásk Lapponize Umensis pas- sim; pra&cipue vero,in Nordiandia frequenter. DUNCOK P- PECA"E; TUE Gen. plant. ed. Schreb. n. 1282. 578. GNAPHAL!UM dzozcum: saxmentis procumben- tibus, caule simplicissinio nudiusculo cymifero, calyce obtusiusculo, floribus dioicis, pappo niaris clavato. Gn. dioicum Linn. seec. n. 756. lappon. n. 502. Lightf. scot. p. 470. tab. 20. — Smith. brit. .. €. p. 869. Pallas it. sibir. 5. p. 3ag. Geor- . gii fl. baikal. p. 29. Penn. .4rct. Zool. ad A uLka sund. p.941. Gmel. sibir. 9. p. 105. Falk russ. topogr. 2. p. 239. ^ | Antennaria dioica Guertz. de fruct. 9. p. 410. t. 167. Hab. ubique vulgatissime, tum in omnium alpium lateribus etiam superioribus usque ad Nordcap, tun in collibus siccis sterilibus locisque omnibus sylvaticis per universam Lapponiam. LP Ni valde fallor hujus plantze mascule varietas est. Antennaria alpina Gert. fruct. 9. p. 410. tab. 167. fig. 5. E. 579. GE APHALIUM alpinum: sarmentis procum- bentibus, caule simplicissimo nudiusculo cyni- SYNGENESIA. 205 a fero, calycibus acuminatis squarrosis, floribus dioicis. | - Gn. alpinum nn. seec. n. 757. lappon. n. 501. Pallas it. sibir. 9. p. 5609? /f'illden. spec. | plant. 5. p. 1885. : | Hab. in ipso alpium jugo locis siccioribus editis tum Lapponiarum meridionalium frequenter ac septen- trionalium parcius; nec extra alpes unquam a me visum: scil infra Peliekaisse Lapponiz Pitensis, Snirrak Lapponis Lulensise. s. p. ^'^ ' . Singulis suis partibus praeter solum calycem ita precedenti convenit, ut pro specie mere 'factitia vel arbitraria idem habeo. Sarmenta sazepius zeque longa inimo longiora occurrunt, et folia radicalia non mi- nus spathulata. In planta matura pedunculi ita longi et ejusdem situs, ut neque ibi differentia ulla. Quum autem sola differentia in calyce femineo adest acuminato, squarroso atque grisei coloris; difürcile semper erit ei marem associare, cujus squamze ob- tusze et rubicundioris,coloris erant ut in Gz. dzoico. Ego quidem vix dubito quin sit sola degeneratio al- pina pracedentis etque eodem mare gaudeat. ie- ceptaculum eodem modo scrobiculatum ac in 2747- tennaria Gertn. Semina tum hujus ac praceden- .tis l3evissima sunt. 58o. GNAPHALIUM sy/lvaticum: caule herbaceo siri- plicissimo folioso spicato, foliis lineari-lanceo- ; latis, Horibus sessilibus axillaribus. Gn. sylvaticum Znn. svec. n. 759. [lepp. n.999. Lightf. scot. p. 471. «. Horibus sparsis, foiiis angustioribus supra de- nudatis. Gn. sylvaticum Ztetz. prodr. 195. Falk russ. to- pogr. 2. p. 240. Gn. rectum Smith. brit. 9. p. 870. ZFillden. spec. 5. p. 1885. » Flor. dan. t. 1299. n fuscatum: Horibus approximatis, foliis sublan- ceolatis utrinque toinentosis. | Gn. fuscatum Zersoon. synops. 9. p. 491. Gn. sylvaticum Smith brit. 9. p.869. 7Fillden. spec. 8. p- 1884. Engl. bor. 15. t. g15. bona. Hoppe taschenb. 1801. p. 42. Gn. norvegicum Atezz. prodr. n. 195. de 7 SYNGENESIA. Gn. sylvatico afhne 77. dan. 9. ot. 254. Zoepa island. — Craniz grenlagd. — Hab. praecipue 4. locis si€cis sylvaticis inferalpinis "totius Nordlandic& ubique et Finmarkiz .passim usque ad Hopseidet, ut etiam per partem- sübalpi- nam et subsylvaticam omnium Lapponiarum sve- cicarum ubique satis frequenter; atin parte sylva- tica inferiore plerumque varietatem 2. legimus. .. Qui in solo natali attentius examimavit «. et g. non potest non has plantas pro varietatibus parum memorabilibus habere. Plantz juniores plerumque magis tomentosz et Gn. norvegicum melius refe- runt,;sub provectiore vero afate fere Ommes Gz.,. recto satis conveniunt. . | | 59314 GNAPHALIUM supzgum: caulibus herbaceis simplicissimis filiformibus. racemiferis superne lanatis pauciHoris, foliis linearibus, foribus ob- longis demum pedicellatis. Gn. supinum Zillars delph. 5. p. 199. Smith brit. 9. p. 871. Engl. bot. 17-t. 1195. | Gn. filiforme ZLi/jeb/ad. secensk. flor. 9. p. — Gn. alpinum ZgArf? scot. 470. t. 0. £. €. Flor. dan.559. Palías.it. sib. 5. p. 54?. Georgii fl. baikal. p. 299. ; Gn. fuscum Ócop. carn. 2. p. 152. t. 57. 8. subacaule. Filago acaulis Krocker s;/es. 9. p. 498. t. 41. Gn. pusillum Zünke sudet. 95... /F illden. spec. plant. 5. p. 1889. : | Hab. locis uliginosis subinundatis precipue per par- tem subalpinam Lapponiarum septentriona'ium svecicarum usque infra Enontekis Lapponisx Tor- nensis, et inferalpinam Nord!andix geptentriona- lis passim; sed 4. in solis alpibus editioribus cre- scit, inprimis ad Virih-jaur alpium Lulensium frequens. Y In Lapponia caulis quidem semper erectus, sed ita gracilis atque flexilis ut in herbariis plerumque varie distortus repetitur. Stolones foliosi primi anni etiam procumbentes sunt quales in Gn. pusi/lo Hinke. Folia czspitosa et multoties breviora quam in Gn. syleatico. Ob lanam crassam et insignem. caulis superne incrassatus apparet. Flores oblongi sunt et parum minores quam in Gm. sy/ratico; 4l SYNGENESIA ' 205 quod etiam flosculorum situ et indole omnino re- fert. Seminula tum in hoc ac przecedentis duabus varietatibus tenuissimà hirsutie praedita sunt. —- Figura in £:27. bor. haud optima mihi videtur ut- pote quze caulem nimis foliosum et crassum exhibet. . f. nonnisi floribus subacaulibus inter folia fere absconditis differt. 282. GNAPHALIUM u//gznosum : caule herbaceo dif- fuse - ramoso lanato, foliis linearibus. subtomen- tosis, floribus globasis confertis , seminibus lze- vissimis. ' | Gn. uliginosum AZ zn. sveec. n. 740. lapp. n. 500. Wilden. spec. plant. 5. p. 1891. "Hab. vix in Lapponia sed in adjJacentibus provinciis maritimisque bottnicis vulgare; ideoque e flora lapponica haud exclusum volui. Floribus suis globosis vel duplo brevioribus a precedente certissime distinguitur. Rami plerique prope radicem egreduntur, et passim iterum dividun- tur. heceptaculum evidentius scrobiculatum, et Hiosculi pleriqne feminei nec nisi pauci centrales an- grogyni. — Zinné sub H.lapp.n.500. etiam pra&- cedenteni intelligit ut e loco adposito patet. 585. GNAPHALIUM p:lulaze: caule herbaceo diffuse ramoso, floribus globosis aggregatis, foliis in- volucralibus lanceolatis glabratis, seminibus ^* hispidulis. ? Gn. nudum Schkuhr handb. Icon tab. nostr. XIII. Hab. solo arenoso subhumido ad ripas fluminum Lapponis infimze sylvaticce rarius; a me tantuin. lectum ad Hietasuvando Lapponie Kemensis co- piose. e ; Heobitu quidem similis Gn. u/zgznoso , sed satis diversum mihi videtur: caule nudo et tantummodo ad radiceim foliis minoribus paucis pradito, glabri-- usculo, vix ultra sesquipollicari; foliis fere omimni- ;bus iisque majoribus sub capitulo Horum posius, lanceolatis , fere glabris , subpetiolatis divergentibus, longitudinem florum multoties superantibus; flori- bus magis globosis vel brevioribus atque paullo gfan- dioribus, basi denudatis; seminibus setulis crebris brevibus patentibus, Nisi eeinina hispidula essent - Jj 206 | SYNGENESIA. varietatem Gn. u/iginosi crediderim, eodem jure ae Gn. rectum a Gn. noreegrzco haud separandum. Leontopodio non parum accedit tuim habitu ac seminibus hispidis. ; » Explicatio iconis: A. caulis lateralis plantae unacum radice et caudice stirpis centrali. B. flos vel potius receptaculum seminiferum magn. duplo auctum. C. Semen hispidulum cum f[lore femineo 20:es auctum. E diverso apud Gn. uliginosum caulis magis foliosus, lanatus; folia sub floribus haud adgregata, sed lanata, linearia: semina glaberruna e. s. p. Filaginem pyramidatam Linn. e Flora Lape ponica excludo, quum neque in Lapponia neque in ulla provincia boreali Svecize a me visa est. Filago montana sola in Svecia boreali occurrit. ERIGEHR ON. Gen. plant, ed. Schreb. n. 1287. Gerrn. de fruct. 2. p. 448. tab. 170. f/2. 3 504. ERIGERON acre: foliis lanceolatis dentatis, caule corymbifero: pedunculis unilloris. E. acre Zinn. seec. n. 741. lappon.n. 508. S$miti brit.9.p. 877. Lightf. scot. p. 474. Engl. bot. 17.t. 1158. Falk russ. topogr. 9. p. 940. Flor. kamtschatk. in zárct. Zool. p. 196. Pennant arct. Zool. ad INutkasund. p. 941. Hab. locis siccis arenosis per parteurz sylvaticam infe- riorem Lapponiarum oniniunr frequenter, at in Umensi usque ad Gillesnóle adscendit; in inferal- pinis Nordlandic meridionalis ubique occurrit. Folia in speciminibus grandioribus semper den- tibus paucioribus insignibus munita sunt; quibus semper carent specimina eque alta E. alpini. Caly- ces plerumque glabriusculi sunt. Ligulz flosculo- rum radiantium multum breviores sunt quam in se- quentibus speciebus. à 585. ERIGERON a/pznum: foliis hirsutis, caule in- ferne sublanato subbifHoro, calyce piloso. . E. alpinum Linz. spec. plant. 2. p. 1911. Smith brit.2.p. 877. flor. dan. o9. Engl. bor. t. 464. bona. A ?E.uniflorum Zoegazsland.— ^ ^. : SYNGENESIA. 207 Conyza cxrulea alpina major. Burserz herb. XV. n. 35- B. ramosum: multiflorum flore terminali majore. Hab. in petris et saxis inaritimis apricis per totam Nordlandiaim ubique et Finmarkiaui rarius; at in Nordlandia "meridionali sub radicitus alpium ad- scendit locisque umbrosis fertilioribus in varieta- tem 2. multilloram mutatur. Nunquam in alpi- bus ipsis provenit. In maritimis proveniens caule gaudet vix digi- tali, usque ad radicem densius piloso; foliis racica- libus obtusis quidem, sed angustioribus semperque hirsutis; calycibus distincte pilosis; et radio tum rubicundo et albo. — Nostra plantae omnino convenit . illa in Burseri Herbario as:ervata et a Lzueeo citata. &. ab K. acri L: caute distingvenda. Caulisejus usqne ad bipedalem altitudinem s$zpe assurgit, flore majore atque altiore przxecociore terminatus, e latere 'ejus egrediuntur rami graciles vagi pauciores uniflori ; adeo ut haud diíficile est visu, quod caulis pro unico flore destinatus sit nec ullo modo corymbiferus. Ra- dium hujus varietatis semper album vidi. |. 596. ERIGERON .unziflorum: foliis radicalibus gla- ^. bratis spathulatis, caule unifloro inferne gla- brato, calyce lanato. E. unilorum nn. seec. n. 749. lappon. n. 507. tab. 9. f. 5. Plor. dün.'8. t. 1597.. bona. Hoppe. taschenb. 1801. p. 45. Conyza czrulea alpinaminor. Burseri herb. XV. n. 54- Hab. frequenter in alpibus. Lapponicis meridionali- bus altioribus usque ad Peliekaise Lapponiz Pi- tensis et Kaskajvo Lapponiz Lulersis descendens scil. in lateribus earuin saltuosis durioribus irri- gatis; in septentrionalibus alpibus vero nunquam repertuin est, neque extra alpes provenit. Caulis plerumque bipollicaris, nec unquam ul- tra palmaris, prope radicem plerumque glabratus. Folia radicalia praecipue stolonumn sterilium semper glaberrima reperi simulque oblongo - spathulata, quam ditterentiem optimam hujus speciei puto: cau- linainferiora tantum basin versus ciliata. Calys omni- no lanatus vel villosus ob pilos, copiosos iniplexos, anagisque globosus et turgidus apparet quam in pre- * 2098 SYNGENESIA. cedente. Pappus precipue radii brevior , vix lon- gitudine calycis. Radius tum rubicundus ac albus. I USSItrtTawXxG-O,. "Gen. plant. ed. Schreb. n. 1989. Gertn. de: fruct. 2. p. 447. : tap.-170. £g. enm 287. TUSSILAGO /risida: thyrso fastigiato, foribus radiatis, foliis triangularibus sinuatis subtus tomentosis. x CERT $ Hermaphrodita s. Mascula s. radiata: thyrso laxiore, flosculis femineis paucis radiatis fertili- ' bus: hermaphroditis plurimis sterilibus. T. frigida Linn. seec. n. 744. lappon. m. 505. Fl. dan. 1. t-.G1. | Gmel. sib. 9. p. 1505ab. 70. Hoppe taschenbuci 1805. p. 56. O Feminea s. discoidea: thyrso coarctato, flosculis omnibus femineis subapetalis fertilibus. Hab. locis paludosis in salicetis alpium et campis in- &mis alpinis sat frequenter, ut etiam in nemori- bus paludosis per partem ;subalpinam et subeylva- ticam passim usque infra Risnás Lapponiz Umen- * sis,: Lófmock Lapponice Pitensis, Muonioniska Lapponic Tornensis e.s. p. lecta; sed in inferzl- pinis Norvegicis haud reperitur. i Radix omnino repens est. Folia cordato - trian- gularia, ambitu sinuata: sinubus baud quidem pro- fundis tamen quintam. partem radii foliorum pene- trantibus. De cctero in ambitu foliorum nulli ad- sunt dentes glanduliferi. Scapi bractez latze sunt et subaimplectentes. . Pedunculi florum griseo - tomen tosi. Quo ad florescentiam magis polymorpha est planta quam reliqua Petasitides. Quantum ego qui- dem indagare potui dioica est, «et quidem. se- quenti modo. $2" — 4Mascula planta flores habet radiatos. ^ Flosculi disci numerosi infundibuliformes , -staminibus per- fectis in tubum connatis, stigmate clavato-crasso fere monstroso; qui vero ommes steriles sunt ipsoque pappo destituuntur, eamque ob causam potius mas- culi dicendi sunt quain hermaphroditi. Flosculi radii pauci quinque ad octo, ligula oblonga gran- diore instructi, semper feminei iique fertiles: stig- muáte tenuiore bifido et pappo counpleto, — De cotero ; llores SYNGENESIA. - dó9 flores hujus plante majores et spectatiores non tan- - tum ob radium, verum étiam ob ílosculos disci grandiori corolla instructos. - Feminec plante flores discoidei et minores sunt, sed numerosioribus Hosculis przediti. Flosculi fere omnes feminei fertiles sunt, fere apetali vel li- gula tenui unilaterali fere setacea instructi ; stigmate tenui bifido; pappoque completo. Interdum in centro unus alterve Hosculus masculus adest stig- . amate suo monstroso insignitus. Sub prtma flores- centia thyrsus coarctatus est, sed miaturescendo ex- : panditur laxusque fit. , - Tussilago nivea Will. differt precipue foliis tantum dentatis: dentibus apice glanduliferis capi. tulo glanduloso ex venis validioribus orto. 'Tomen- tum paginze inferioris foliorum multo magis niveum, In ambitu foliorum nulli adsunt sinus conspicui. . Calyces et scapi superior pars glabrior et bracteis an- gustioribus instructa. 598. TUSSILAGO Farfara: scapo unifloro squamato, flore radiato, foliis subcordatis angulatis denti- culatis subtomentosis.. : T. Farfara Jznn. svec. n. 745. Smith brit. 9. p.878. F7.dan. 4. t. 595. Hoppe taschenb. 1805. p. 553. Lightf. scot. p. 475. Landt croens. — Georgü flor. baikal. p. 950. Gmel. sibir. 9. p. 149. Falk russ. topogr. 9. p. 240. Hab. in radicibus alpium Nordlandiz clivosis et irri- gatis, nec non locis inferalpinis ad jivulos e. s. p. passim copiose. Etiam ad Sodankylà Lapponize Kemensis visa est. À vulgari svecica planta ne minime differt, Flo- res disci tubulosi in hac quoque specie potius ma- sculi dicendi quam hermaphroditi, quum germina eorum omnia abortiunt et vix quidem pappum edunt. Me itaque judice referendum esset hoc £e- . nus ad Polygamiani necessariam. | SENEOCCIO. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1290. $09. SENECIO »eui/garis: corollis nudis, foliis pin- nato-sinuatis a3nplexicaulibus, floribus Sparsig. Linn. svec. n. 747. lappon. n. 996. end JA SYNGENESIA« Hab. in sylvis rarius: ZLznc; utputo tantummodo Lapponisa maxime meridionalis. 5*0 L-E D. AEG: Gen. plant. ed, Schreb. n. 1292. Gertn, de fruct. 2. p: 447- tab. 170. 590. SOLIDAGO 7rgaurea: caule sub'lexuoso angu- lato, foliis inFeribribis oblongis asperis serratis, racemis subaxHlaribus erectis asperis, lhgwulis elongatis. /Zildem. spec. Js p. 2065. S. Virgaurea dedu. spec. n. 554. lappon. n. 500. Fi. dan. 4. t. G65. (var. jepponieat) Geor- gui f/f. baikal. mu (N50. Lightf. scot. p 489. Smith. brit. 9. p. 889. Z7or. Kamtschatk. in Zírct. Zool. p.196. Grnel. sibir. 9. p. :04. Fennonibus Ke/rainenm. rd locis tum siccis ac humidiusculis per partem :sylvaticam, subalpinam et inferalpinam omniuimn Lapponiarum vulgatissime; ut etiam in inlimis lateribus omnium alpium paullo parcius. In Lapponia plerumque illa varietas obvia est, quam $. /Japponzcam. /Fither. dicunt, sed etiam ibi tan; frequenter in vulgatissimam | Virgauream. abit ut varietatis insignioris nomine vix notari iieretur. 1 ARNIC A. Gen. plant. ed. Schreb. m. 1296. 591. ARNICA zontana B. Linn. svec. n. 760. lap- pon. n. 505. Hab. in campis convexis subalpinis Lapponiarum meridionaliorum passim: ZLznu2€; ad lacum To:z- neatrásk: Li/jeblad; ego vero eandem in Lappo- nia nunquam vidi. CHRYSANTHEMU!M. Gen. plant- ed. Schreó. n. 1307. 502. CHRYSANTHEMUM Leechanthemum : foliis amplexicaulibus oblongis: superne serratis in- ferne dentatis. | Luz. spec. n. 765. (íapponm. n. 5310. Engl. bot. 9. .t. 601. — Lightf.- scot. P: 488. Pallas it. Sibir. 5. p. 5:9. Z'enn. «rct. SYNGENESIA, 211 Zool. ad Nutka sund. p. 241. | Georgi ft. bai- Kal. p. 955. Hab. in Nordlandia meridionali inferalpina frequen- ter: Linné; ame vero ibi nunquam visum; e la- tere svecico nonnisi in pratis regionis sylvaticae infimz rarissime scil. ad pagum Knaften prope flu- men Orelfven Lapponiaz Uinensis lectum. $95. CHAYSANTHEMUM zzodorum: foliis bipinna- tis: pinnis subfiliformibus tripartitis, caule dif- fuse -ramoso, seniinibus coronato - marginatis. , Chrysanth. inodorum | nn. spec. pl. p. 1253. Flor. dan. t. 696. | Cotula feetida O/avs. zt. island. p. 455. Pyrethrum inodorum Engl. bot. 10. t. 676. JFillden. spec. plant. 5. p. 2153. Matricaria inodora JL. spec. n. 765. Zoega island. — Anthemis vulgaris Z nz. lapp. n. 509. Hab. locis cultis calcatis sublittoralibus per totam Nordlandiam maritimam Finmarkiamque vulgare, unde etian juxta flumen Tana adscendit usque ad templum Utsjokense frequenter; per Lapponias meridionales juxta domos ubique provenit. in prima editione Flore svecice synonymon Flor. lapponiczx sub n. 702. ( Matricaria inodora) al- latum vidinius; postea vero in ed. 9. sub Chamo- milla illud male transposuit Zz27779eus. Planta norvegica maritima habitum CZ. mari- timi gerit, sed matura semina examinare nunquam ^. mihi contigit. E. ACIHLIVLEAe Gen. plant. ed. Schreb. n. 1313. ' Gertn. de fruct. 2. p. 426. tab. 168. £. 9. 394. ACHILLEA JMillefolium : . foliis bipinnatis gla- briusculis: laciniis linearibus dentatis, caulibus superne sulcatis, : A. Millefolium Ann. svec. n. 770. lapp. n. 513. Flor. dan. tab. 757. Lighzf. scot. p. 490. Landt feeroens. — Zoega island. — Olavs. it. island. p.679. Pallas it: sibir.. 5. p. 519. Georgii ff. baikal. pi Pepe nen Zooí. ANE : 2 2i2 SYNGENESIA. A ad Nutkà sund. p. 2942. Falk russ. tepogr. 9. p. 245. | Fennonibus Enontekerisibus Pzetarin - kuka (i. e. Petri - flos ). | Hab. ubique per universz Lapponiz partes sylvati- cas, subalpinas, inferalpinas et maritimas usque ad Nordcap vulgare, scil. in pratis et graminosis pr&cipue ad doinos casasque Lapponum.. Engl: bot. 11. t. 758. Hores duplo majores ex- $ hibet quam in nostra planta occurrunt. LOBELI A. ; Gen. plant. ed. Schreb. n. 1363. | 595. LOBELIA Zortmanna: foliis linearibus bilocu- laribus integerrimis, scapo subnudo. Ann. svec. n. 705. lappon. n.979. Ligthf. scot.p. 505. tab.e1. /JMichaux amer. 9. p. 158. Hab. in fluviis Lapponix maxime ianeridionalis raris- sime, ubi semel sine flore observata fuerit a 4Lz- nico; numme folia /soétzdis tunc temporis parum cognita vidit? In aliis provinciis borealibus Sve- cii frequenter occurrit. ! | VIO LA. Gen. plant, ed. Schreb. n. 1364. . Gertn, de fruct. 2. p. 139. tab. 112. 596. VIOLA palustris: acaulis, radice repente, fo- Jiis reniformibus glaberrimis, stipulis integerri- mis, calyce obtuso. P4 V. palustris Zizn. seec. n. 786. lappon. n. 978. Plor./dan. t 85. | Smüth.: brit. 1. p. 9oB. - Lightf. scet. p. 506. Olavs. it. island. p. 455. Engl. bot. t. 444. Landt feroens. — Crantz groenland. — Pallas it. sibir. 5. p. 54- Falk russ. topogr. 9. p. 945. | Hab. in àquosis per partem sylvaticam, subalpi- nam etinferàlpinam usque ad Finmarkiam mari- timam fere ubique parcius. ! Folia in Lapponica planta sspe immo s2pius cordata sunt, attamen satis superque a V. canina . differt. Radix filiformis in limo longe repit et sti- pulis integerrimis elongatis ad exitum folii pedumn- . culique instruitur. Scapi foliis vix longiores. Ca- i] SYNGENESIA. . 215 lycis laciniz przcipue inferiores obtusissimze vel ro- tundatze, abbreviatze ut vix quartam petali partem . attingunt. Folia sparsim crenata. | Memorabile est quod in Sibiria quoque adeo sibi dissimilis evadit, ut cum 7. canina eam conjunxit Gmel. sibir. 4. p. 98. 597. VIOLA z/fora: caule subbifloro, foliis renifor- mibus crenato - serratis, stipulis integerrimis. V. bifllora ZLznn. svec. n. 790. lappon. n. 956. JZFillden. spec. 1. p. 1167. Gmel. sibir. 4. p.98. n. G1. F]. dan. t. 46. - Pallas zt. si- | bir. 5. p. 54- Hab. in alpium omnium lateribus occultioribus in- primis vero radicibus et pratis inferalpinis Nord- landie Finmarkieque vulgatissima omnium; ut etiam juxta fluvios ex alpibus delabentes per par- temm subsylvaticam :Lapponie svecice passim: ex. gr. ad Sorsele Lapponiz Uminsis et infra Enontekis Lapponiz 1 ornensis. Folia in singulo caule plerumique tria vel qua- tuor, omnia semper reniformia vixque unquam ma- nifeste cordata; crenis sursum versis et ideo serratu- ràs quodammodo referentibus; pilis minutis sericeo- splendentibus. . Stipulae tenues, oblongse, obtu- siuscülo, integerrima. Pedunculi ex alis tantum superiorum folorum, folis duplo altiores, ebra- cteati. Calyces acuminati et elengati ut in sequente specie. Petala pallide-lutea, fauce prorsus iriberbi. Stigiia eximie peltatum. 7208. VIOLA canina: caule adscendente, foliis corda- tis, stipulis setaceo - dentitis, pedunculis folio longioribus. | V. canina Lznzn.svec.n. 785. lapp.n. 277. Smith brit.i. p. 246. .Lightf. scot. p. 808. Engl. bot. 9. t. 620. Landt ferons. — Cranz greníiaid. —/ Zoega island. — Ganel. sib. 4:p. 98. Georgii /f. baikal. p. 251. Hab. in sylvis Lapponi& maxime meridionalis haud frequenter: Linné; ego tantummodo in radicibus montiuin nieridiei expositis INordlandiz meridio- nalis rarius ex. gr. ad Hórstad invent. | ETE 599. VIOLA ;rentana: caule triqueiro érecto, foliis - cordatis obloíigis , stipulis dentatis, oribus cau- - linis apetalis. ^C TE 4 e14 SYNGENESIA. V. montana Linn. seec. n. 787. Flor. dan. $8. t. 1229. flor. prim. Grhel. sib. 4. p. 47. Geor- gii fl. baikal. p. 951? Hab. in montibus rupibusque Lapponix sylvaticae raro; in unico monte calcareo ad Akankoski Lap- poniz Kemensis legi. Planta difhcilis determinatu, cujus tantum spe- cimina fructifera legi. Statura et habitu 7. mirabi- lem L. satis refert, cui etiam pedunculis folio bre- vioribus convenit; at abunde differt forma foliorum et stipularum. | Zz7olc canznc certe proxima est, a qua satis diversa videtur pedunculis brevioribus, fo- liis longiorihus, stipulis majoribus et tantum gran- dius dentatis, floribusque suiumis ni fallor apetalis. V. lactea Smith, quam plerique exteri V. z20n- tanam vocant, in Lapponia haud obvia est. 400. VIOLA r:rzcolor: caule triquetro diffuso, foliis oblongis incisis, stipulis pinnatifidis. | Lznn. svec. n. 791. Gunner nore. n. 171. Olavs. it. land. p. 499. J4Lzghtf. scot. p. 5o9. Landt |Oferoens. — — Falk russ. topogr. 2. p. 248. Hab. in Nordlandia et quidem praefectura Senjensi: Gunnerus. CLASSIS XX GcoY NA NoD BA 0 Tq So cH USLOÁÀS Swartz de Orchid, in Schrad, diar, nov, 1, p. 6. fig. A. 401. ORCHIS Zifolia: bulbis indivisis, nectarii labio lanceolato integerrimo; cornu longissimo, pe- talis patentibus. Jn. svec. n. 795. Flor. dan. t. 955 . Lightf. scot. p. 519. Gmel. sib. 1. p. 16. n. 15. Flor. kamtschatk. in. zárct. Zool. — ZVillden. spec. 4. p. 10. Hab. in lateribus montium sylvaticorum meridiei quam maxime expositis Lapponiae maxime meri- dionalis rarissime: nonnisi in Malberget prope la- cum Ortrisk Lapponie Uminensis a me lecta late florens. GYNANUARIA, 215 402. OnCHIS 7arifolia: radicibus subpalmatis rectis, nectarii calcare conico: labio trilobo lateribus reilexis , bracteis Bore longioribus. O. lati£olia Linn. svec. n. 8^:.. LigAtf. scot. p. 516. , Landt feroens. — JVillden. spec. 4. p. 28. Flor dan.t.266. Zoega island. — Gmel. sib. 1. p. 94. n. 21. Flor. kamtschatk. 1. c. Hab. in paludosis circa templuni: Enontekense pas- sim. 4o5. ORCHIS maculata: radicibus palmatis patenti- bus, nectarii calcare germinibus ureviore: labio plano trilobo, petalis dorsalibus patulis, bra- cieis longitudine germinis. O. maculata Linn. svec. n. goo. lappon. n.5512. Engl. bot. 9. t. 652. JF'illden. spec. 4. p. 51. Smith brit. 5. p. 925. Lightf. scot. p. 517. Olavs. it. island.p. 166. Landt feroens. — Georgii f/1. ba:kal. p. 952. Falk russ. topogr. 9. p. 247. Gnel. szbir. 1. p. 25. n. 9o. Hab. in pratis huinidis et paludibus per partem syl- vaticam et subalpinam onmium Lapponiaraum svecicarum rarius; in inferalpinis Nordlandiz pas- sini. : 404. ORCHIS conopsea: radicibus palmatis elongatis, nectarii calcare setaceo germinibus duplo lon- giore; labio triido obtuso subintegerrimo, spica cylindracea. : O. conopsea Zinn. svec. n. 799. S$mith brit. 5. p.926. Lishtf. scot. p. 518... Fior. dan. t. 994. JPalkruss. topogr. 9. p. 948. Gmel. [ sib.1.p.922.n. 19. Georgi ff. baikal. p.232. Hab. in pratis inferalpinis Nord!andiz et ipsis alpi- bus Lulensibus locis graminosis humosis ex. gr. in Lill- Tokin raro; nec non in paludibus Lappo- nix sylvaticze przcipue Tornensis frequentius. ^. Quam in alpibus legi flores babet ut. in vulgari et spicam tantum breviorem magisque paucifloram. Illa au:em, quz: in paludibus obvia est, flores gerit paullo minores et calcar nonnihil brevius, unde pro OQ. odoratissima habita fuir tuni a Linnzo in novi- tiis Florz svecicze tum ab aliis, idque perperam ad- nidum; nam vera O. odoratissima haud supra Gotrlandiam lecram) esse scimus, ejusque calcar ip- sis petalis fere brevius, et subulatun. " zd GYNANDRIA. 405. ORCHIS ezridzs: radicibus pahmatis, petalis con- niventibus, nectarii calcare saccato brevissiu1o: labio lineari apice tridentato, foliis oblongis, bracteis flore sesquilongioribus. E. O. viridis Swartz zn Schrad. diar.p.19. JZil- den. spec. 4. p. 55- Satyrium viride Jznzz. svec. n. 804. lappon. n.5:15. Flor. dan.t. 77. Lightf. scot. p. 519- Landtferoens. — Zoega island. — Per- soon synops. 2. p. 509. Gmel. sib. 1. p. 21. n. 18. xs Hab. in graminosis inferalp:nis subhumidis Nord- landicz passim et in ipsis alpibus Lulensibus locis humosis graminosis rarius; nec non ad radices montium per partem sylvaticam et subsylvaticam Lapponiarum 1neridionaliunm usque ad Tornensen rarius. ; | In alpibus exstat floribus magis rubicundis et paullo grandioribus. Epidermis pagine inferioris tunt foliorum ac bractearum scepe solvitur sponte et vesiculz in modum elevatur, unde rachis interdum quasi purpureo - alata apparet. 4005. ORCHIS a/bzda: radicibus. fasciculatis, nectarii calcare petalis breviore obtuso; labello trifido, petalis conniventibus. O. albida Swartz l. c. p. o. 7Z'illden. spec. 4. P. 58- Satyriuun albidum ZLiznm. seec. n. 806. Smith brit. 5. p. 929. — Engl. bot. 8.1.5052? Flor. dan.t.115. JALightf. scot. p. 519... Olavs. it. - island.p. 455. . Gunner. nore. n. 446. | Falk riiss. topogr. 9. p. 248- Hab. in ipsis alpibus Lulensibus, locis herbosis hu- mnosis nieridiei optime expositis ad latera earum inferiora occultiora sitis passim copiose ex. gr. ad Virih - jaur in Lill - Tokin et ad Sorjásjauri in Jolli; nec non in maritimis Finmarkiz ad Hasvig et ad Varangriam lecta secundum Gunneruzn. Valde memorabilis est planta. Radix constitui- tur radiculis lumbriciformibus attenuatis basique sua digitatim adfixis, ita ut quinque circiter nuanum fere retcrunt et posterius adfiguntur ad plantani przessen- tis enni per'inentibus; alie quinze anterius adponun- tur ad alendam plantam futuri anni destinate, in »- GYNANDRIA. (217 quarum latere anteriore oritur gemma sequentium amnorum. progressive. Est itaque radix digitata; digitis a se invicem solutis. Folia plerumque ob- longa etacutiora quam in svecica planta. Caulis di- gitalis usque ad dodrantalem. Spica laxior et bre- vior, quam in svecica planta: floribus svaveolenti- bus odore fere Orchidis bifolice sed gratiore. | Flo- res de caetero paullo majores quai in svecica simul- que exstantiores; petalis acutioribus,! omnino al- bidis; labello lutescente tiifido ejusque laciniis suh- aequalibus. | Calcar cylindricum obtusum, labello petalisque brevius vel germine triplo brevius. Orchis hyperborea in Lapponia Lulensi ad Virih - jaur lecta fuisse fertur,sed in nullo herbario ejus spe- cimen lapponicum adest. ^ Qusrere itaque liceat nummne specimina pygmaea Orchidis albidae? visa Rüerib — oc 2 O PIER YS. Swartz de Orchid. in Schrad, diar, nov. 1. p. 43. t. 1. fig, D, 407. OPHRYS Z/Monorchis: radice testiculata, caule nudo, labello trifido subtus gibboso. O. Monorchis Zznn. svec. n. 810. l/appon. n. 517. Gunner. norveg, n. 644. Gmel. sibir. 1. p. 18. n. :5. Georg ff. baikal. p. 252. . Falk russ. Lopogr. 9. p. 2498. Hab. in Lspponia Umensi rarissime: JLinné, (ni valde fallor tantum ad littora 1naris Umoze eccur- rit); in Porsangria Finmarkiz orientalis: Guzn- nerus. Radix quidem more Orchidum: testiculata, sed tubere tantum unico simul existente, eoque evane- scente antequani sequentis anni tuber excrescit. Przcedenti plantz de czetero valde affinis eique etiam odore conveniens. Petala lateralia intima ;,colore la- belli, ut facile pro ejus laciniis habentur. Ipsius labelli lacinize breves sunt et laterales atque diver- entes. 408. OPHRYS alpina: radice testiculata, foliis linea- ribus scapum sube&equantibus, labelio indiviso utrinque unidentato. , 5. Q. alpina Linn. seec. n. 817... Swartz in Schrad. diar.p.45. Flor. dan. 5.t. 459. Suter helv. . 9. p. 227. JF illden. spec. plant. 4. p. 62. / PET: GYNANDRIA. Chamzorchis alpina folio gramineo. Jurseri herb. lll. n. 150. 1 E. Hab. in alpium Lulensium lateribus humosis ferti- lioribus meridiei expositis rarius copiose ex. gr. a me inventa in Stor- Tokin juxta Virih-jaur et in alpe Jolli ad Sorjás-jauri frequenter unacum Or- chide albida et eiridi crescens, sed multum al- tius in sterili alpium latere adscendens. De caetero |. lecta est inalpibus maritimis Nordlandiz in Carlsóa Senjensi, et ad Hasvig Finimarkie: Gauznerus. | Radix bitesticulata ut in Orchidibus, tubere fu- turi anni ante praesentis posito, atque supra radicu- lis nutrito. Folia omnia radicalia e vagina radicali orta, nunierosa scil. circiter novem, plana, linearia et angusta, tum latitudine ac longitudine scapum vel caulem aquantia, uninervia. Scapus sesquipol- licaris vel palmaris, strictus, crassiusculus. Spica uon paruni sparsiflora, bracteis et floribus fere Or- chidis viridis, cui re vera valde affinis est hoc plan- ia. Petala viridia vel parum rubicunda, obtusiu- scula. Lábellumilutesccns oblongum, obtusiusculum, latere utroque haud seniper evidenter unidentato. Planta haud minima inter Orchideas ut dixit Lzz- neus, sed potius mediocris magnitudinis. Divisio illa Orchidearum a calcare nectarii faci- liz quidem est, sed plantas miaxüune affines adino- dum disjungit. | N'EOTTLA. Swartz de Orchid. in Schrad, diar. nov, 1. p. 49..t. 1. fig, I. 409. NEOTTIA repens; labello basi ventricoso apice attenuato, flo;ibus pubescentibus secundis, fo- liis ovatis reticulatis. Neottia repens ówartzl.c.p.59. ZZillden. spec. 4 P. 75- Satyrium repens Znn.svec. n. 807. lapp. n. 514. Flor. dan. 5. t. 819... Lighrf. scot. p. 520. Guner. nore. n. 591. t. O. É. 1. Michaux amer. 9.p. 157. Falk russ. topogr. 9. p. 249. Hab. in sylvis densis muscosis Lapponiarum nneri- dionalium passim et quidem Quickjockize fere ubi- que frequenter; nec nou in sylvis inferalpinis iINordlandia usque ad Alten Finmarkiz rarius. GYNANDAMI!A. 219 Anthera ejus mobilis et opercularis est fere ut in Epipactide Swartz. | Coroíía 5-petala; petalo su- premo s. galea concavo, oblongo, petala lateralia "superiora includente ut 52-petala apparet corolla. Labium scrotiforme:. lineis callosis quatuor in fun- do notatum; lamina angusta canaliculata ipso scroto düplo minore. 4zthera in processu posteriore co- hunn:e genitalium subincurvo adnexa , mobilis stig- matique incunibens, persistens. S/72ma in ante- riore processu column genitalium, bidentatum. ^ EDUERPOADUPAES Swartz de Orchid. in Schrad, diar, nov. 1. p. 62, t. 1. fig. K. 410. EPIPACTIS cordata: xadice fibrosa, caule bi- folio, foliüs cordatis oppositis, labello bifido utrinque unidentato. . E. cordata S$warzz 1. c. p. 66. 77 1llden. spec. plant. - 4 P- 88. | Ophrys cordata Zinn. seec. n. 809. lapp. n. 518. Flor. dan. 8. t. 1578. bona. Smau brit..5. p. 933. JLughtf. scot. p. 524. . Gmel. sib. x, p.25.n.95. JMichaux amer.9.p.158. Fulk. russ.topogr. 8. p. 9489. | | Hab. in sylvis densis uliginosis procipue Lapponia- rum nieridionalium passin copiose; ut etiam in inféralpinis rarius ex. gr. in Carlsóa Nordlandiz lecta a Guznero, et in Ohrdalen juxta Hopsfjord zinmarkiz orientalis a me visa. " Folia potius rhomboidalia quam proprie cordata. "Scapus in speciminibus majoribus pubescens. La- bellum lineare profunde bi&dum s. bicaudátum, at- tenuatuni; ad basin utrinque dente acuminata mu- nitun. duas M ACESASX DS. Svartz de Orchid. in. Schrad. diar. nov. 1. p. Og. t. x. fie, P. 411. MALAXIS monop^yllos: xadice tuberculosa, fo- lio ovato acuto, scapo triquetro, labello con- cavo acuminato. M. mmonophyllos Seartz l. c. p. 69. Ophrys lilifolia Linn. seec. n. Qi. | Gunner. norv. n. 969. | Gmel. sib. 1. p. 20. n. 16. Hab. in paludibus Nordlandie: Guzaerus. 2t6 GYNANDRHBHIA. CYMBIDIU M. Svartz de Orchid. in- Schrad, diar. nov. 1, p. 72. 4'2. CYMBIDIUM corallorhizon: xadicibus ramosis flexuosis, caule vaginato aphyllo, petalis infe- rioribus linearibus deílexis, labello indiviso acuto. C. corallorhizon Seartz l.c. p. 77. JVilldenm. spec. 3. p. 109. Ophrys Corallorhiza Zn. svec. n. 816. — lapp. n. 515. Flor.dan. 5. t. 451. Lightf. scot. p. 595. Gmel. sib. 1. p. 96. n. 95. Michaux amer. 9. p. 158. Ceorgiü fl. baikal. p. 252. Hab. in sylvis paludosis Lapponiarum prsecipue me- ridrtonalium passim frequenter; et in paludosis in- feralpinis Nordlandiz passim , nec non Finmarkize ad Kistrand et Hopseidet lectum. Cypripedium bulbosum Linn. nonnisi in col- libus nenorosis pratorum ad Kemi O*trobottnize lectum esse scinius, ideoque e Flora Lapponica huc- usque excludendum. — Nec in Lapponia repertus est Cypripedium Calceolus. CALL A. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1388. | Gerin. de fruct. 3. p. 20. tab. S4. 415. CALLA palustris: foliis cordatis, spatha plana, spadice undique hermaphrodito. "Jmm. seec. n.8929. /lapp. n.59o. Gmel. sib. 1. p. 1. n. 2. Michaucx amer. 9. p.187. Fi. dan. 5. t. 422. Gunner. nore. n. 727. Georgü flor. baikal. p.252. . Falk russ. topogr. 9. p. 249. Hab. in ipso limite infimo Lapponiarum meridiona- lium ejusque paludibus rarius copiose, at in Ve- sterbottnia Lapponii* adjacente infra Torneam su- periorem et Tafvelsión districtus Umensis ubique; nec non Nordlandis maxime meridionalis secun- . dum Gunneruin. ZOSTEHRM A. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1390. Gerín. de fruct. 1. p. 76. tab. 19. 414. ZOSTERA marzna: folis subtrinervibus, caule tretiusculo. Zahl enum. plánt| 1. p. 14. FFillden. spec. plant. 4. p. 179. GYNANDRIA. | 221 Z.marina Linn.svec. n.895. it. P.goth. p. 166. t. 4. f. 1. Smith brit. 1. p. 7. Lightf. 'scot. pP. 530. Z7or. dan. t. 15. Landt f«roens. — Engl bot. t. 467. Hab. in mari infra littora et in recessubus littora- libus, ubi aqua maririna nunquam deficit, per Nord- landiam meridionalem passim. .À me multoties visa in distiictu Foldensi; dein vero septentrio- nem versus deest. GLASSIS- XXL MO M. .0 ELEC A C H A RF A. Gen, plant. edit. Schreb. m. 1307. Hedwig theor. fruct, ed. 3. p. — t. — 415. CHARA /ezilis: caulibus lzvissimis enervibus diaphanis, ramis fiiformibus integris, . baccis axillaribus lateralibusque. Ch. üexilis zzz. svec. n. 1154. Smith brit. 1. p.6. Lightf. scot. p 536. Engl. bot. 15. t.1070 optim. | Hab. in fundo Huviorum et jiund Lapponiz sylva- ticae meridionalis rarius copiose; "ego eam per Lapponiam Lulensem usque in fluvio subalpino Tarrajoki juxta Quickjock legi frequenter. Hzxcin- borealibus nostris provinciis multuni vulgatior est quam C. vulgaris, longiusque deprenuidinta versus procedit. - Quoad structuram internam Gans is omnino similis est. Caulis e mmenibrana tenuissima enervi (haud striata) tubulari fit in cujus simplici cavitate adestsuccus glutinosus viridis, zetate provectiore fze- culas glutinosas ad parietes tübi deponens, unde nascuntur granula eadem de quibus in Confervis to- ties disputaverunt Botanid. Fruciificatio etiam haud impedit, quin eam Confervis afüniorem crederein quam alii cuidam familiz. Cel. Smith in Engl. bot. 24- t. 1705. iterum ab hac distingvit CZ. zidz/ica (Conf. nidzca Fl. dan. 322 —— "MONOECH.' t. 701.) precipue antheris pedicellatis et ramis nu- merosicribus diversa. Aliam speciem CZ. £ranslu- centem exhibet Engl. bot. 26. t. 1855. a nostra ma- gis diversam. | T | L E M N A. Gen. plant. ed. Schreb. m. 14oo. 416. LEMNA :risulca: folis petiolatis lanceolatis. Linn. svec. n. 8298. lappon. n. 570, Lightf. scot. p. 557. Georgü ff. baikal. p. 232... Falk russ.topogr. 9. p. 950. Hab. in aquis Lapponiz inaxime meridionalis raris- sime; semel tantum lecta est in Lapponia Umensi a Linnceo. | SPARGANIUM. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1402. Gertnr. de fruct. 1, p. 75. " EAD. 329. » 417. SPARGANIUM natans: folis decumbentibus planis, stigmate ovato brevissimo. Srt. brit. 5. p. 962. Linn. svec. n. 852. lappon. n. 545. Lightf. scot. p. 540. Flor. dan. t. 960. Zoega island. — Landt feroens. — ^ £. minimum. AZauh.pin. 15. Linn. lapp. n. 544. Gnel. sib. 1. p. 155. n. 69. «. : Hab. in fruviis et aquis;páludosis per partem sylvati- cam et subsylvaticam omnium Lapponiarum svec. fere ubique parcius; in septentrionali parte Lsppo- nie Kemensis eam haud vidi, neque e letere nor- vegico alpium. Jf. in paludum 1narginibus et ri- pis Buviorum erectuni crescit precipue in Lap- ponia infima. /^ Synonymon Z7orc Lapp. n.544. perperam sub S$parganio erecto positum est ab. ipso Linmnzo. Gramen illud a Lapponia longe abest vixque supra Medelpadiam occurrit. GC A.D. E X. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1407. Gaertn. de fruct. 1. p. 12. tab. 2. * Spica unica simplicissima. 418. CAREX dzozca: spica simplici dioica, stigmati- bus binis, capsulis ovatis gibbis nervosis su- perne serrulatis rectis, culino lavi. MONOECIA. 225 C. dioica Linn. seec. n. 855. Sm brit. 5. p. 965. Gooden. transact. linn. 2. p. ^59. Ochkuhr car. m. 1. tab. A. f. 1.. Lightf. scot. id 5541. Zoega island. — Landt faeroens. Falk russ. topogr. 8. p. 951. C: Dxuds Hoppe taschenbuch. 1800. p. 245. et 180!. p. — Hab. in paludosis aquosis et pratis maxime udis per partem syleaticom, subsylvaticam et inferalpi- n*u usque ad Kistrand, scil. omnium Lapponia- rui vulgaris. Radix stolones vagos serpentes exserit, haud vero proprie repens est. Folia filiformia vixque ca- . maliculata, przter apicem levissima. | Culmus ro- . tundatus. Capsule e membrana crassa coriacea factae, fusca C. scabra Hoppe taschenb. — nullibi in Sve- cia lecta est; ideoque nequit esse C. dioica Linn. ut autumavit /Zoppe in synonymo Schevchzeri ni- mium fisus. 419. CAREX capitata: spica simplici androgyna sub- globosa, stigmatibus binis, capsulis subrotun- do - ovatis planiusculis Iz vissimis. 6. capitata Linn. spec. plant. p- 1579. Oed. dàz. | *& 572. mala. S$cAkur caric. n. 9. t. Y. f. 80. COPI. sib. 1. p. 144. n. 85? : Hab. in juniperetis canipis uliginosis duris prsecipue juxta paludes per partem subalpinam Lapponiz Tornensis et Lulensis nec non inferalpinam Nord- landi: pas:im copiose; ut etiam in alpium Lulen- sium et Pitensium uliginosis inferioribus parcius. Interdum quoque in sylcatica parte Lapponiz legi- mus ex. gr. ad Lycksele prope Ávaviken, ad Sor- sele juxta Brackavan et ad Risnás Lapponize Umen- sis, nec non 2c Niavvi Lapponiz Lulensis. . Radix crassiuscula et dense cs&spitosa est, sed "d 'innovatur tantum ex uro latere, adeo ut concatena- tam esse mnierito dicerem. Folia Bliformia, trique- tra, longiora et copiosiora quam in przcedente. Culmus triqueter superne serrulatus, stzictus. Spica preter apiceni masculam ommino globosa, magni- tudine pisi, tota coiore stramineo nitido refulgens, quo e longinquo a pracedente discernitur. Squama duplo fere breviores et angustiores quai capsula 224 J MONOKECIA. ipsa. Capsule nitide, straminei coloris, tenues ut fere scarios&, convexiusculo- planz, integerrimze, rostellat:e , imbricato-patentes. ^ Gramen pulchel- lum omnino est, et ob capsulas diversissimas neque »pr&cedenti afhne. 420. CAREX ZLevcoglochin: spica simplici androgyna subquadriflora , stigmatibus tribus, capsulis . lanceolatis teretibus reflexis; folio canaliculato. C. Levcoglochin EArh.phkyt. n.8. Persoon sy- nops. 9. p. 555. Flor. dan. 8. t. 1579. Hop- petaschenb. 1801. p. 444. ^. - : C. paucillora LigAzf. scot. p. 545. t. 6. £. o. 7Z'ili- den. spec. plant. 4. p. 211. Engl. bot. 29. t. 2041. C. pulicaris Lizn.seec. n.854. lappon. n. 529. Zoega island. — Hab. in paludibus profundis spongiosis per partem sylvaticam omnium Lapponiarum svecicarum vul- garis, ut'etiam in subsylvaticis parcius, sed ulte- rius alpes versus haud adscendit, neque e Norve- gico latere unquam visa. 1 Ob similitudinem quandam externam sequenti, necesse est descriptionem quandàm comparati- vam subjungere, idque eo magis quum figura nul- la mihi satisfacit. — Radix omnino repens atque tenuis sine ullis squainis majoribus seu foliis emar- didis. Vagins cuhmni inferiores aphylle et tantum mucronatze; intima folio submenibranaceo et sub- convoluto vel canaliculato instructa. Culhmnus tri- queter. Capsule fulvescunt, attenuato -rostrataze. Stylus perlongus estatque intra capsulam spiraliter contortus, et nihilo tamen minus extra capsulam exsertus in modum aristz atque in stigmata lon- ga abiens. In Lapponia neutiquam provenit C. psyilo- phora Ehrh. neque in ulla alia provincia septen- trionali sveciz; itaque synonymon F£Z7or. Lapp. huc referendum: si non ad C. dzozcaz. | 421. CAREX ;nicroglochin: spica simplici andro- gyna subniultillora, stigmatibus tribus, capsu- lis attenuatis semiteretibus reflexis, arista acicu- lari exserta. . €. mnicro- MONOECIA, : 225 C. microglochin WaAlenb. ace holm. 1805. p. 140. |. Flor. dan. 8. t. 1402... Schkuhr caric.. app. p. 52. tab. 5sss. fig. 110. bona. Hab. in uliginosis subalpinis maritimis Nordlandise . rarius copiose ex. gr. in Tromsóa et in Onáset Sal- tensi frequenter; ut etiam in subalpinis Lappo- nie Tornensis usque ad Mustavaara prope Enonte- kis descendens passim frequentius, nec non in ip- sis alpibus Lulensibus rarius parciusque ex. gr. in Kasakvare, et in Kirkivare prope Virih- jaur. Arista vera in hae specie adest, quam ob causam omniuin europzearum Caricumni maxime memo:abi- lem esse duco; eoque imnagis dignam quod ce:ta descriptione illustratur, quiin precedenti quodam- modo similis et adeo a paucis attentius examinata fore autunio. Radix czspitosa re vera est, sed sto- lones tenues vagos exserens. | Folia numerosa, fili- formia, solida (nec unicum canaliculato- convolu- tum ut in précedente?. Culmus teres, lzevissimus sine angulis vel sulcis. Capsulz circiter sex ,. lanceo- lato-attenuatze, dupp:o breviores quam przceden- tis, albo-fuscescentes. — Arista juxta latus exterius seminis inserta, sub florescentia in nectario inclusa, dein vero extra os capsula exseritur et dimidio lon- gior quam capsula persistit., Stylus brevissimus in- tra capsulam totus inclusus atque stigmata tantum jnxta latus interius aristc exserens. — Itaque quoad omnes et singulas partes a przcedente essentialiter differt, ut illi vix ac ne vix afhnem esse crediderim. Caveant quoque Botanici ne aristam pro excrescen- tia quadam vivipara habeant.- .. Flora? danicz fig. cit. folia nimium lata exhibet, nec de cztero optiraa. ES 422. CAREX rupestris: spica simplici androgynasub- lineari, stigmatibus tribus, capsulis obovatis triquetris adpressis, squamis subrotundis cap- sula sublongioribus. C. rupestris 74ILon. pedem. n. 9999. t. g2.' E. 1. JVilden.spec. 4. p. 915. (senescens). — C. petrea /Jahlenb. act. holm. 1895. p. 129. Schkuhr caric. append. p. 55. t. Kkk. fig. 159. Jf'iliden. spec. plant. 4. p. 214. "Hab. in collibus petrisque siccis apricis alpium Lu- lensium oiünium etadjJacentiuni. Nordlandicaruim pP - LU y] e e MONOKCIA. .omnino vulgaris; nec nom in altissimis alpibus septéntrionalibus usque ad Rastekaise Finmarkise passim copiose et in alpinis anaritimis Finmarkiz - usque ad Qualóam passum ; sed extra altiores alpes vel infra suiiunum Vallivare Lapp. Lulensis haud visa. Est itaque inter vulgatiora gramina alpina, spica.sua fusco.- picea aatis spectabilis. Radix valde multiplex et stolones multifariam se ramificantes emittens, ut copiosus caespes forma- tur. Folia omnia radicalia, plana, inferne haud ita angusta sed sursum conduplicantur et valde atte- nuata fiunt; de cztero insigniter torta et curvata ri- gidiuscula, culinum fructiferum sspe zequantia, plerumque tamen ipso duplo bréviora. |^ Culmus exacte triqueter et acutangulus, saepe ultra spitha- mamnraltus ut inter majores hujus sectionis nunie- . randa est hoec speciés. Spica medium versus incras- sata ob capsulas ibi 1nagis approximatas, basi angus- tata, apiceque mascula sublineari. Color spicsx flo- rentis nigro - fuscus, matura pallidior. Flores fe- minei usque ad octo reperi, qui ob squamas grandio- : res et capsulas inajusculas turgidasque spicam spec- tabiliorem constituunt quam pracedentiuni omniuin. Squamae foeinineze semper subrotundz obtusissimze, toto scariosdc et tenuissimze, sub florescentia totz nigro - fusce, maturescendo pallidiores sursum eva- - dunt et denique .ob fragilitatein evanescunt. Capsu- lae magis subrotundze et gibbosiores quam in pleris- que aliis Caricibus, obtüsissim:e ut tantum os parum , protuberat integrum, squamis 'plerumque parum breviores interdum tamen sublongiores. . C. petrea Flor. dan. 8. t. 1401. «adeo pessima mihi videtur, üt vix citari quzeat. —— , . Exemplaria bona quamquani sene$cesrtia C. ru-. pestris All. in herbario Cel. /Zilldenoiz asservata me demum docuerunt, hanc et meam 6), perream nihil differre. Squamarum margines in adultis spe- ciminibus deraduntur et culmi longiores fiu ** Spiculis androgynis ; T apice masculis ||. E ; 495. CAREX zncurva: spiculis apice aasculis Wu capi-. tulum subglobosum aggregatis, capsulis. semi. - e. T : b bot globosis rostellatis ore subintegerrimis, culuio obtusangulo incurvo. C. incurva ZLzghtf. scoz. p. 544. tab. 94. — Engl. bot.15.t.927. Gchkuhr car. n. 19. tab. .Hhh. fig. 95. . C. spica unica subrotunda etc. F7. dan. 5. t. 452. Bab.ad littora maris et in pratis subhunmidis proxime adjacentibus per totam Nordlandiam et partem proximam Finmarkiz fere ubique copiosc; nec non in Varangria visa. Radix longe repens est, atque satis tenuis. Fo- lia subconvoluta, mollia atque levia. Culmus raro ultra bipollicaris longitudinis, triqueter quideni sed obtusangulus atque lavissinus, ita incurvus ut ' Spica plerurnque humi incumibit. Spica ob squainas - semper albido-marginatas valde pallescens est, id- que e prima florescentia, magnitudine nucis Avel- lang. Spicula subglobosze, pauciores. Squainie magine lato albido tenuissimo ornatz, pallide, vix mnucronatz. — Capsule sepius fusco - nigro, sine ore menibranaceo. Quod vidi specimen C. juncifolic All. ex s)yi- bus Helv. forsan falsum fuit, et tantum varietas C. cureulc. | 424. CAREX chordorrhiza: spiculis apice masculis subaggregatis, capsulis semigiobosis apiculatis, foliis brevissimis, radice filiforini procum- bente. . MISSED C. chordorrhiza Ehrh. phyt. n. 77. | Schkuhr ca- ric. tab. G. fig. 51. Flor. dan. 8. t. 1498. haud bona. 4 Hab. in palüdibu: profundis aquosis per partem syl- vaticam,eét subsylvaticam ómnium Lapponiaruin . Svec.sat vulgaris; ut etiam in inferalpinis Nord- landiz et Fininarkig usque ad Masóam passim fre- quenter. ' Radix filiformis, longe supra limum excürrens, radiculasque agens et simul e latere superiore culnios | simplices nudos exserens. —Vaginz" plerzque culmi aphyllée sunt, intimz folium culmo quintuplo brc- vius. *Culmus triqueter, levis. Spicule vix ultra quatuor, breves, tote unicolores, rufescentes. Cap- sul semiglobose, grandiores et gibbosiores quai in plerisque caricibus ad latera DC, NE sine ul- cog - MONOECIA. .- lis marginibus vel angulis, erectiusculz EM" subad- resse, apiculatze nec ullo modo acuminate, ore bilobo hyalino. ^ Apex inascula subulata suprenie spicule supra reliquas eminet. Species ita distinctissima ut ne quidem ulli cze- terarum Caricum affinis est. Folia in fig. F/or. dan. nimium lata et longa picta sunt. 425. CARhEX paniculata &:: spiculis apice masculis in spicam subdecompositam digestis , capsulis co- nico-acuminatis utrinque gibbis margine serra- tis ore bidentatis. C. paniculata 8. ZZ'ablenb. act. holm. 1805. p. 145. C. teretiuscula Gooden. transact. linn. 9. p. 1685. t. 19. É. 5. Schkuhr car. t. 'T. f. 69. laor, spec. 4. p. 244. Hab. in Nordlandia inferalpina rarissime, nempe unico leco juxta Lyngenfjord solo uliginoso um- broso parce lecta. Methodus illa Carices spicnlatas dividendi ex situ florum inasculorum praestantissima est utpote qua species proxime affhines optime conjungit. Spi- culze emnes in hac divisione ejusdeni magnitudinis atque figure, nec spicula extima caeteris longior ut in sequentibus plerisque. Tt Spiculis basi masculis. 426. CAREX /eporina: spiculis basi masculis quinis approximatis ovalibus, squamis capsvlam zequan- tibus, capsulis ovatis acuminatis membranaceo ^ marginatis ore bifidis. C. leporina Jinzn..seec. n. 857. lappon. n. 522. —— Lightf. scot. p. 547. | Leers herb. 195. t. 14. ;f. Ó. bona. Gmel. sib. 1. p. 147. n. 90. C. ovalis Gooden. transact. linn. 9. p. i148. Schkuhr carzc. p. 59. t. B. £. 8. 77 illden. spec. plant. 4. p. 929. Gr. przcedentibus affine. Burseri herb. 1. n. 22. Linn. plant. Martino - Burserian. p. 2. Hab. in parte sylvatica infima Lapponiarum meri- dionalium rarius; ad teniplum Sorselense eam quoque copiose legi, cum foeno alieno ni fallor illuc apportatam. : Hsec in sylvatica parte crescit ubi Linnzus ipse suam C. /leporinam legit; sequens species autem in MONOEC: A. 229 solis alpibus occurrit ubi se nunquam eam vidisse pradicat. Exinde et ex herbario Burseriano certissi- mum fit, quod hzc ipsa Linrxi C. /eporzna origina- lis est; sin minus nulla mihi adest ratio repudiendi certam plantam e flora svecica, et gutérqadi incer- tam e flora lapponica. Estne id umbram quzrere? Nuin in prima adolescentia ipse suas plantas fixe de- terminatas habuit? Cur non melius pro certum ac- cipere id quod sub virili aetate certum determinavit? precipue Florz svecice plantas; et repudienduin solummodo confusiones, quas senex introduxit. 427. CAREX /azopina: spiculis tribus basi masculis confertis subglobosis, : quamis capsula breviori- bus, capsulis subrotundis acutis obtuse margi- matis ore subintegris. | C. lagopina /7aAlenb. acB hoim. 1895. p. 145. C. leporina //or. dan. 994. JTillden. spec. 4. ^. p.229. n. 46. dSchkuhr caric. append. p. 17. . . tab. Fff. fig. 129. C. Lachenalii ScEkuhr caric. tab. Y. fig. 79. . Hab. per totum alpium jugum omnesque alpes adja- centes in campis subuliginosis elatioribus frigidis ubique frequeriter, unde etiam cacuminumai latera parcius salutat; nec mon in alpinis maritimis Nordlandizm septentrionalis et totius Finmarkiz parcius; haud vero infra Givorten Lapponicz Umen- sis, Peliekaise Lapponix Pitensis, Snirrak Lappo- nie Lulensis et Kielijàarvi Lapponise "Tornensis descendit. Memorabilis species et optime a praecedente di- stincta. Ipsum gramen duplo triplove minus quam pracedentis, atque magis lutescentis coloris. Cul- uus triqueter et acutangulus, sed semper lzxvis. Spiculz precipue inferiores szpe satis oblongatz oc- currunt, attamen capsule bene matura denique ita patent ut prorsus subglobose evadunt spiculz. Squam: parvz vel capsula multum breviores, obtu- siuseula.. Capsule tam breviores et ita praecedentis capsülis dissimiles tum respectu formae ac substantize, ut de affinitate earum fere dubitare liceat. Hujus capsule tantum acute et breviter rostellatze (nec acuminata), colore fulvescentes vel rufescerites unde .'tota spica.eundem colorem acquirit; marginibus ob- - c50 MONOECIA. tusiusculis atque integerrimis. Stigmata neque in hac incurvata ut in praecedente. Lagopinam eam dixi non tantum quia leporinz affinis, verum etiam quia TTetraones Lagopi ejus se- minibus delectantur et aluntur. Nec itaque nomen convenientissimum et antiquius immutare volui. 420. CAREX /areosa: spiculis ternis subconfertis . oblongis: terminali basi mascula, capsulis ob- longis attenuatis nervosis squamas aequantibus, foiiis angustissimis , culmo flaccido. C. glareosa //'ahlenb. act. holm. 1805. p. 146. Schkuhr car. append. p.24. tab. Aaa. "s 97. Hab. ad littora naris glareosa vel sabulosa sicciora totius Nordlandie et Finmarkie usque ad tem- plum Kistrand et Tana passim copiose. Precedentem quad habitum exteriorem haud male refert, sed C. /Zeleonastidi re vera proxime afhnis est, eta x alpina etc. omnibus partibus ab- horret. Badix valde implexa et ramosissima. Gra- nien molle et tenue constituit foliis suis angustissi- inis lineam unam haud latis simulque conduplicatis, culmo nnltum brevioribus. Culmus acutangulus quidem est sed nunquam. serrulatus, adinodum flac- cidus ut fere debilis, hay ultra spithamam longus. Bractes spicularum totge scariosae. Spiculse haud ultra tres plerumque tantum binz , contigua. Squa- ing fusce, marginibus albicantes, capsulis fere lon- giores. Capsulze fere semiteretes, longius acumi- nata, erecta vel fere adpreseze virescentes, ner- voss. Spica terminalis cseteris longior est, atque sola quae ad basin floribus masculis instruitur. . 420. CAREX JZeleonastes: spiculis quinis basi mascu- lis approximatis ovalibus, capsulis ovatis acu- tis utrinque convexiusculis dixic: cuimo stricto. C. Heleonastes EArh. phytoph. n. 98... Schkuhr caric. n. 42. tab. I. hg. 97. Hab. in paludibus aquosis apricis per partem sylva. ticam Lapponiarum svecicarum usque ad Enonte- kis passim copiose. - Tota stricta, rigidiuscula et aspera, atque mul- toties major quam C. e/areosa, Radix c2espitosa, nec proprie dictu ramosa. Folia conduplicata, rigi- dula, acute serralata. Culmus acutangnlus serrula- MONOECIA. 251 . $us vel admodum asper, plerumque ultra pedem al- tus. Bractec spicularum mincrone rigidulo instru- . ctae. Spicule omnes aequales atque íloribus mascu- lis ad basin. instructze, subcontiguc, ovales vel po- tius subglobose. Squamc:e capsulis nonnihil brevio- res, obtusx. Capsule compresse, obtusangule, extus sub ore sinu rimaáformi impresso pernotabili. ' (Tota spica castaneo- pallescentis coloris. 459. CAREX sre//ulata: spiculis quaternis basi ma- sculis, capsulis ovato-attenuatis acutangulis serrulatis divaricatis. C. stellulata ScALreb. spicil. — Gooden. transact. linn.929.p. 144. dSchkuhr caric. n. 54 tab. C. fig. 14. Engl. bor. 19. t. 806. 7Ziliden. spec. plant. 4. p. 256. » C. muricata Zznzn. svec. n. 859. Lightf. scot. P. 549« for. dan. t. 287. Leers fk. herb. ^N : p. 190. t. 14. . 8. Zoega island. — Gmel. 51b. 1. p. 148. n. 91. Falk russ. topogr. 2. p. 25t. Cyperoides nemorosum spicis parvis asperis. Cel- sz herb. n. 198. Hab. in humidis graminosis inferalpinis Nordlandiz meridionalis rarius ex. gr. a me lecta pluribus locis ad sinum intiuuum Saltensem; mec non in .infinno Lapponiz Umensis lim:te. 451. CAREX /oliacea: spiculis basi masculis subdi- stantibus paucilloris, squamis capsula duplo brevioribus, capsulis oblongo- ellipticis obtusis obtusangulis divergentibus. C. loliacea ZLznn. svec. n. 840. ZVillden. spec. : plant.'4.p. 957. Flor. dan. 8. t. 1495. C. tenella Schkuhr car. append. p. 18. tab. Pp. hg. 104. : Hab. in pratis udis et paludosis Lapponiarum rmeri- dionalium sylvaticarum passim usque ad Sorsele Lapponiz Uinensis et 2d Arjeplog Pitensis; nec non in inferalpinis udis totius Nordlandic rarius, ut etiam Utsjokiz visa. | A Linnceo hasüd male sue Carici muricatee (qua nostra C. stel/ulata est; covsparatur, cui ve vera valde affinis est. Totum griucm os 0n cra- ciliinum et mollissimuii, íoids dico: t9505n lnez latitudinis. E radice válle ri:iizcaiur, ct sa- 2z2 NMONOECIA. tis densos czespites constituit. |Culmi szpe pedalis longitudinis, graciles, lzves. Spicule semper vi- rescentis coloris sunt, sub ílorescentia semine carvi vix majores, bracteola setacea suffultze. | Squamae albicantes, omnium tenuissimoc. Capsula in sin- gula spicula tres vel quatuor, ita obtusc' ut apice fere rótundatz, utrinque cornvexiuscula nervoso; ob formam suam seqginibus £Lo/; £temulenti haud dissimiles, ut nomen omnino bonum. 452. CAREX renuiflora: spiculis ternis basi masculis confertis subpaucilloris, squamis subequanti- bus, capsulis ovato- oblongis ac LTEM UE sub- acutangulis. C. tenuiflora /Z'ahlenb. act. holm. 1805. p. 147. Schkuhr caric. append.'p. 17. tab. Eeee. fig. 187. Hab. in paludibus aquosis graminosis pratisque ma- xime udis per partem subsylvaticam oniniuni Lap- poniarum svec. pracipue vero Tornensis vulgaris. Quin przcedenti valde affinis sit nullus dubitat. Tenuitate foliorum» et gracilitate omnium partium eain vix cedit. Cuhnus asperior est nec ita tenuis. Spicula magis flavescunt, dum 1lorent minuta ut in praecedente ( quam ob causam tenuifloram dixi), dein vero grossificantur et pisi magnitudinem fere acquirunt, ut vix eandem plantam crederes. Capsu- le in singula spicula circiter decem , semper erectae; ejusdem circiter faciei ac in praecedente, sed acutio- Yes tum apice ac marginibus. 455. CAREX canescens: spiculis subsenis basi mascu- lis subapproximatis, capsulis ovatis acutiusculis obtusangulis adpressis squama longioribus. C. canescens JLinn. seec. n. 849. lappon. n. 5592. Flor. dan. t. 985. Lightf. scot. p. 550. Zoega island. — C. Gusta: (ooden. transact. Linn. 9. p. 145. Schkuhr caric. n. 55. tab. C. £.15. C. elongata; ex torfaceis Jurze. Schleicher exsicc. n. 16. ; Cyperoides spicatum miinus, spica longa divulsa s. interrupta. Celsi herb. n. 199. C. Richardi /Michaux amer. 9. p. 170. &. alpicola: spiculis superioribus aggregatis, capsu- lis patentibus acutis subacutangulis. » MONOECIA. 255 C. elongata Gunner. norv. n. 715? : C. Gebhardi ScAAuAr carze. app. p.22. tab. Hh hh. - - lig. 192. | C. curta; ex monte Fouly. Schleich. exs. n. 15. Hab. a. in aquosis Lapponiarum omnium sylvatica- rum ubique; sed 3. in alpibus locisque subalpinis et inferalpinis longe vulgatissima. In vulgari planta «. spicul2- terminalis plerum- ' quenon nihil major est, atque basi elongata mascula a ceteris distat. Totum granien magis albicans, unde nomen Linnzi mihi optimum videtur ei neutiquam omittendum. . Varieias - a/picola spiculas numerosiores at- que magis Havescentes habet, quarum inferiores sub- pedicellatze, superiores minores atque confertze, sine basi elongata; capsule multum acutiores atque pa- tentiores. Hc forsan in Herbario Linnzano asser- vatur, et ab Anglis pro originali C. canescente habetur. ' 454. CAREX norvegica: spiculis quaternis basi ma- sculis subapqroximatis oblongis, capsulis lenti- cularibus ap:culatis squama brevioribus, brácteo- lis cuspicatis. : C. norvegica : /7;llden. spec. plant. 5. m..48. Schkuhr caric. n. 40. tab. S. fig. 66. Bozens. Icon.tab. nostr. XV. fig. 5. (seminifera). Hab. in littoribus :naris lunosis sub fiuxu fere inun- datis totius Nordiandiz et proxime adjacentis Fin- markiz vulgaris. Graimmen totum flavescens, molle, atque cras- siusculuii , spiculis suis longe turgidioribus quam in afhnibus facile distingvenduim, De cztero nulli af- Bnior quam przecedenti videtur. | Biadix dense czspi- tosa, fixa aique difficile evellenda. . Folia latiora si- mulque breviora quam in pracedente, dimidiam partem culmi vix at'tingentia. Culimnus raro ultra spithamam altus, utinter breviores Carices numeranda est; triqueter et acutangulus sed Levis vel integerii- nius, strictus. Spicule duplo triplove majores.et - erassiores quar? in przcedente, ex fulvo flavescen- tes atque nitide; quarum terminalis bzsi elongata inascula notabilis est. Squamz capsulas prorsus te- . gunt atque obvolvunt, iisque longiores sunt, obtusis- sima. Capsule omnine orbiculares et simul utrin- 254 MONOEKECIA. que convexiusculz unde lenticulares merito dicun- tur (quod rarum in hac sectione exemplum), ore integerrim&. Reperi monstrum hujus plantae spicu- lis e singula bractea fasciculatis. Quum icon Schkuhri; ad plantam forentem factus est, meum supprimere nolui; cujus exp/i- catio haec est: a. culni seminiferi superior pars. b. culini pars exsecta inanis magn. auct. c. capsula cum squama introrsum visa magn. nat. — d. eadem inagn. auct. — e. capsula denudata magn. nat. — f. eadem magn. auct. — g. capsula transversim secta. h. semen integrum et i. sectum. - *** Spicis pluribus sexu distinctis. 1 Bracteis vaginantibus (stigmatibus tribus). 455. CAREX /lava: spicis subapproximatis ovalibus incluse pedunculatis, bracteis foliatis, capsulis 6bovatis nervosis: rostro subulato deflexo ore bifico. i : s C. flava Linn. svec. n. 845. lappon. n. 554. beers herb. n. 714. tab. 15. f£. 6. bona. Michaux amer. 2. p. 171. Lightf. scot. p. 551. Engl. bot. 19. t. 194. Falkiruss. topogr. 2. p. 951. B. lütescens: capsula rostro breviore rectiusculo, marginibus foliorum incurvis. C. Oederi £Arh. gr. 79. dSchkuhr car. n. 55. tab. F. fig. 26. Engl. bot. 95. t. 1775. .Mi- chaux amer. 9. p. 171. Hab. «. locis udis in parte sylvatica et subsylvatica . Lapponiarum meridionalium usque ad Enontekis passim parcius, nec non in inferalpinis Nordlan- dice frequentius; sed 46. nonnisi in maritimis . Nordlandis passim. x «. folia habet latiuscula flavescentia plana mar- ginibus fere recurvis; culmum acutangulum ple- rumque serrulatum. 4. folia multum angustiora, viridiora et marzi- . nibus fere semper incurvis przdita; culmus obtus- - angulus. An planta Oederi in Flor, dan, — sit ad- huc dubitanius. Differunt itaque hz varietates non parum etiam respectu loci; sed limites inter utrasque vix dantur. 450. CA^ EX filiformis: spicis subsessilibus oblongis ^" reuiouusculis, bracteis breviter vaginantibus fo» * MONOECIA. «58585 liatis, capsulis ellipticis villosis bifurcatis, foliis subfiliformibus. C. Gliformis Azza. seec. n. 847. Engl. bot. 18. t. go4. Flor. dan. 8. t. 3544. optim. Schkuhr car. n. 68. t. K. £. 45. Gooden. transact. linn. 9. p.72. t. 20. ig. 5. C. tomentosa LigAhtf. scot. p. 555- C. hirta 77or. dan. t. 579. Linn. flor. lappon. n. 355? tn Hab. in ripis lacuum et paludum per partem sylvati- cam et subsylvaticam Lapponiarum omnium svec. passim copiose; nec non in inferalpinis Nordlan- dic rarius. - Folia re vera subfiliformmia sunt, inferne subcon- voluta, dein canaliculato -triquetra. Culmus adeo gracilis, ut nomen Linnzi valde adaquatum puta- mus. Exobservatione in 7/or«e svec. ed. 1. n. 760. (ubi comparatur Carici ampullacece), confirmatur quod hac sit Linnsi species; nulli enim et habitu similior et loco crescendi inagis conveniens quam C. ampullacee: Vix dubito quin C. hirta vera in Lapponia non crescat cum neque in ulla provincia boreali Sveciz provenit, necin Helvetia aipina est. - 457. CAREX rotundata: spicis subsessilibus ellipticis distantibus, bracteis breviter vaginantibus folia- tis, capsulis subglobosis nitidis infatis rostella- tis ore emarginatis, squamis obtusis, foliis sub- filiformibus. | C. rotundata 7Zahlenb. act. holm. 1803. p. 155. Flor. dan. 8g. t. 1407. Schkuhr ear. n.71. tab. Gg. fig. 93. €. globularis ah zn qct. hist. nat. hafn. 9. p.45. Hab. in paludosis aquosis per partem subsylvaticam et subalpinam Lapponiarum praecipue septentrio- nalium satis frequenter. Magnitudine adinodum variat: plerumque spi- thamzea est tuncque distinctissima videtur; sed scepe eam ultra sesquipedalem vidi, facie prima C. /z/;- formi similem, et revera C. ampullacece adeo affi- nem, ut diu dubitavi an tute ab ea distingvi potuis- set. Folia culmo ipso multum tenuiora et convolu- ta, ut fere filiformia apparent ( quo optime a C. am- pullacea distingvitur) , apicem versus triquetra, longitudine culmum fere z4uantia. Culmus oinni- no teres et levissimus, interdum ut supra dixi ses- quipedalis et ultra. Bractee& cuimum breviter vagi- nant ut in C. f/;iformi: folio culmum «zequante. Spicz interdum subcylindracez , obtusze et nunquam apice mascula. Squanie ovatz?, adeo obtusz ut fere rotundatz, capsulis breviores. Capsule prorsus subglobos», breviter rostratze, valde nitide et p'e- runique unacum squamis brunnei coloris, valde pa- tentes ut fere divergentes, ore bilabiato. Spica ma- scula altera ad basin spice terminalis saepe adest, Fl. dan. fig. cit. folia adeo lata sistunt, ut ha- bitum Carzczs pullce fere acquirit planta. 256 . MONOECIA. 458. CAREX panicea: spicis exserte pedunculatis laxis remotiusculis, bracteis vaginantibus subfoliatis, capsulis subsparsis subinflatis: apice deflexo, in- tezerr:mo. C. panicea Linz. svee. n. 855. lappon. n. 555. Leers fl. herb. p.905. t. 15. Be Schkuhr c€aric. n. 93. tab. Ll. fig. 100. .LzgAtf. scot. P. 566. Falk russ. topogr. 9, s Ee Gmel. SZb. 1. p. 156. n. 74. . Flor. omo. UL AE Zool. p. 196. Georgü ff. baikal. ozz de ? C. giobularis F7or. da. 5. t. 445. &. sparsiflora: foribus magis sparsis, capsulis vix inflatis. Hab. ubique vulgatissime tuin in alpibus ac extra et infra alpes, e. . locis uliginosis paludosis sterilibus, £. locis siccioribus fertilioribus et suboccultis. Varietas «. qua planta notissima est, habet fo- lia semper glaucescentia rigidiuscula , et spicas glauco- fuscescentes. &. gaudet foliis lutescenti- viridibus, molliori- bus, brevioribus; spicis lutescentibus angustissi- mis; capsulis - angustioribus , pagis acuininatis, apertura anipliore uniloba. 459. CAREX /ivida: spicis subincluse pedunculatis sparsidoris remo!iusculis , bractearum foliolo convoluto, capsulis oblongis subdepressis ob- tusis. C. liosa 3. livida JVahlenb. act. holm. 1908. 162. 2; $3 o * , MONOECIA. 257 C. livida 77;liden. spec. 4. p. 985. Schkuhr ca- ric. append. p. 58. tab. Ssss. fg. 211. Hab. in paludibus limosis et juxta scaturigines pet parten sylvaticam totam Lapponiarum svecicaruin usque ad Enontekis passiin frequenter. Postquam eam copiosius legi, quasi mediam esse reperi inter C. paniceam et C. (iinosam ; huic afh- nitate ex partibus fructificationis petita propior est, ili vero habitu longe similior. Radix caspitosa, crassa, stolonifera. Folia eximie glauca et rigidiora quan: in C. panicea, cui de cztero similia. Cul- - mus plerumque pedalis, strictior quam in pradictis -Speciebus, triqueter, obtusangulus. Bractez minus ase invicem remotze quam in C. pazicea (nisi unica abnormiter subradicalis sit et tunc spicam longis- sime pedunculatam fulcrat); vaginis constrictiori- bus quam in C. panicea, interdum longitudinem spica aquantibus; foliolo semper angustissimo con- voluto longitudine spice, quo optime a C. panicea ' édistingvitur. Spicz seriper erectz strictz, ejusdein fere forma ac in C. paz:cea; sed copsulae depressse vel planiuscule, obtuse, et ejusdem indolis ac in C. limosa a. . act - 440. CAREX /axa: spicis pendulis subdensifloris re- motis, bracteis vaginantibus foliatis, capsulis oblongis obtusiusculis depressis squanias obtusas . -s&quantibus. C.laxa JZJ'ahlenb. act. holm. 1805. p. 156. Icom tab. nostr. XV. fig. 1. Hab. rarissime in ripis lacuum turfosis; a mé non nisi ad Kaunavaara haud procul temmplo Enonte- - -kensi frequenter lecta. Quod etiam hzec ob fructificationem fere eandem * C. limosc proxime affinis sit, non dubito; sed folia totusque habitus adeo abunde diversus, ut nequit non distinctissima esse. "Totum gramen [lavescens est atque valde molle et laxum fere ut in C. paile- scente. Folia ultra lineam lata, nervosa, culmo plerumque dupplo breviora. Culmus adeo tenuis et Haccidus ut fere decumbit, szpe bipedalis, s&nper levie. Bractearunr vaginz laxiuscuic, ipsis spicis scpius longiores; folio spicas superante, latitudine fere foliorum radicalium, sxpius undulato ut in C. pallescenti. Squamz fulva unicclores, sine nervo. ' ^ *58 MONOECIA. NS TA Capsule oblonge, ASNOE attenuatate cum ore protuberante. Explicatio iconis: a. gramen totum seminife- rum. b. pars culmi exsecti magn. auct. c, capsula cum squama sua magn. auct. d. squama seorsim. e. capsula integra. f£. capsula transversim secta. 441. CAREX ustulata: spicis ovalibus pendulis sub- approximatis, bracteis laxe vaginantibus sub- aphyllis, squamis acuminatis capsula breviori- bus, capsulis ovalibus acuminatis planiusculis ore bidentatis. C. ustulata 7/ahlenb. act. holm. 1805. p. 156. JFillden. spec. 4. p. 995. C. atro - fusca Schkuhr car. n. go. tab. Y. fig. 82. Hab. in alpibus Lulensibus centralibus circa Virih- jaur, Sorjásjaur etc locis tum uliginosis ac ferti- lioribus irrigatis fere ubique frequenter; nec alibi vel extra alpem Jegna-apo unquam visa. Gramen valde memorabile est; atque adeo di- stinctum, ut dubito cui nostrarum aíhine sit. Radix cwspitosa et vix stolonifera. Folia latiuscula scil. lineain unam cum dimidia diametro zquantia, si- mulque brevia vix bipollicaria, et rigidula margini- bus sabrecurvis. Culnius magis foliosus quam in. plerisque caeteris, strictus, obtusangulus, fere sein- per spithamanmi altus. | Bractez approximatz ita ut vagina inferioris insertionem superioris fere attingit; vaginae laxíuscule et sursum aiupliate ,* longitudine spicarum; ad aperturam atropurpure2 sine ligula truncata, in apicem subulatum pedunculos zquan- tem attenuata. Spicae omnes et totae purpureo-atrze, ex apice cuhmi strictioris pendule et ictu ventis tre- mulantes, unde hzc species primo intuitu e longin- quo dignoscitur." Squamze ovato - oblongz, acus minatze , capsulis parum breviores sed iis znultum angustiores, atrae. Capsula adeo planze atque depres- sce ut similes inter Carices.spic. sexu distinctis haud existunt, atra et versus basin tantum purpurascen- tes.. Stigmata etiam purpurascentia. Spica inascula ceteris vix tenuior et plerumque etiam pendula 3 re- peritur. 449. CAREX capillaris: spicis S sparsilloris subpauci- Horis longe aseo spud cernuis subdistantibus, D e : : MONOECIA. 259 bracteis vaginantibus subfoliatis, capsulis oblon- gis attenuatis ore unilobis. | C. capillaris Zznn. seec. n. 851. lJappon. n. 526. Engl. bot. 99. t. 20609. optim. Schkuhr caric. *n. 82. tab. O. fig. 56. JLightf. scot. p. 557. Zoega island. — Hab. in graminosis duris rupibusque maritimis, in- feralpinis et alpinis per totam Nordlandiam et Fin- niarkiam usque ad Utsjoki sat vulgaris; unde in ^; alpium meridionalium et Tornensium jugo par- cius adscendit, et usque in parte subsylvatica Lapponiarum Svecicarum rarius ex. gr. ad Savu- jàrvi Lapponiz:? Enarensis et prope Lófmock Lap- ponia Pitensis provenit; sed in proprie sylvaticis non crescit. Svecicz plant: omnibus partibus optime conve- nit. Capsule margines prope aperturam saepius serrulati. .- 445. CAREX digitata: spicis linearibus sparsi(loris subexserte peduünculatis: femineis masculani su- perantibus, bracteis vaginantibus aphyllis, cap- sulis turbinatis pubescentibus. C. digitata Lzz. seec. n. 844. - lappon. n. 558. Leers JJ]. herb. p. 199. t. 16. £. 4. 7Fillden. spec. plant. 4. p. 956. Schkuhr car. n. 65. tab. H. fig. 58. Smith. brit. 8. p. 979. Engl. bor. 9. t. 615. Hab. in sylvatica parte infima Lapponiarum maxime meridionalium rarius vixque nisi in insulis flumi- nun najorum lecta ex. gr. ad Hellforsen »rope Lycksele; nec non in collibus inferalj is Nord- landie meridionalis raro, ex. gr. in Onàset Sal- tensium visa. tf Bracteis amplectentibus s. dimidiatis (stigma- 444. CAREX pedata: spicis subpedunculatis approxi- matis sparsiiloris paucifloris , bracteis amplecten- ^ .tibus cuspidatis, capsulis subglobosis apiculatis. ore bilobis nitidis. $ C. pedata Linz. spec. plant. p. 1894. Icon tab. nostr. XIV. ji Hab. in collibus et lateribus asperis siccis alpiui - Lulensium ad letus meridionale lacus Virih-jaur t BMIONOECIA. l3 el c "io positarum rarius copiose: ego eam inter Seirpum . Bellardi crescentem) reperi ad latus meridionale alpis Kajsats et alpis Lill- Tokin pluribus locis fre- quenter. * A praàcedente adeo distat, ut nulla fieri potest comparatio huic; Caricz erzcetorum quidem habitu similior, sed neque illi neque alii cuidam Carici no- strarum affinis esse videtur. Ad C. glomeratam Schkuhr n. 65. proxime accedit forma. capsularum, - sed abun42 diversa est spicis paucifloris et sparsifio- ris. Radix valde ramosa et conglobatà, ut densos caespites format hoc gramen ad basin fuscescens. Fo- lia angustissima vix unquam ultra aimidiam lineam lata, longitudine pollicaria vel.paullo ultra, plana rigidula, cuhuno dnpplum breviora. Culmus vix ultra digitalis, strictus, obtusangulus vel rotunda- tus. Bractea infima culmum ita brevissime vaginat ut nonnisi amplectens dici potest, ore fulvescente, cuspide subsetacea spicis propriis plerumque brevio- xe terminata. Spice feininez subexserte peduncu- latze, quinqueflorz et subsparsiflor; rachide valde flexuosa. Squami$ subrotundz, obtusissimz2e , totze scariose, fusce, capsulis breviores. Capsula ommi- no subglobosz, nitidae; ore hyalino bilabiato. Spica mascula tenuis czteris parum altior. Explicatio iconis. a. Carex tota seminifera. b. Pars suprema culini cum spiculis magn. duplo aucta. c. Capsula cün) squama sua magn. nat. — e. eadeni magn. aucta. — d. Capsula denudata. £. Capsule suprema páàrs ut videatur os capsule. e. Capsule transversaliter dissectce inferior pars. 445. CAREX globularis: spicis sessilibus ovatis di- stantibus, bracteis aniplectentibus foliaceis, cap- sulis ovatis acutis hispidis squama longioribus, foliis angustissiiuis. NE C. globularis Jun. spec. n. 846. lappon. n. 556. Schkuhr. caric. append. p. 59. tab. Eeee. fig. 188. Hab. locis subhumidis turfosis duris sylvarum per partem. sylvaticam praecipue inferiorem omnium Lapponiarum Svec. sat vulgaris; usque ad Sorsele Lapponicz Umensis, Arjeplog Lapponix Pitensis, Tjomotes Lapponizx Lulensis,: fere ad Enontekis : Lapponiae Tornensis et Savujárvi Lapponic Ke- merisis . MONOECIA. 241 L mensis procedens; sed in Svecia proxima longe vul- gatior. Ihn Norvegico latere alpium haud visa. .. . Totum gramen gracillimum est, quoad habitum C. remotce haud dissimile; de catéro nulli affinior quam C. montance L. Radix valde ramosa atque im- plicata, sininlque satis tenuis et laxa, vaginis pur- pureis superne tecta ut in C. montana. | Folia hand ultra dimidiam lineam lata; mollia atque gracilia, culmo fructifero duplo triplove breviora. | Culnius pedalis et ultra, adeo Haccidus ut fere decumbens, triqueter acutangulus et plerunque serrulatus. Brac- tez foliacez? eandem fere magnitudinem habent ac foliz radicalia, atque altitudinem culmi a2equant. Spi- c feminew minores quam in plerisque affinibus, riseo- virescentis coloris. Squamxse obtussx, capsu- lis duplo [sre breviores. Capsule subgloboso- ovatae, subcostatze vel anguláts, ore integerruno protuberante. Spica mascula gracilima, ut. fere suübulata. 446. CAREX alpina: spicis ternatis subglobosis sub- sessilibus approximatis: terminali androgyna, bracteis amplectentibus subfoliaceis, capsulis subglobosis: apiculatis asperis. C. alpina Swartz — Liljeblad seensk. flor. p. — Zoega island.? x Cyperoides alpinum etc. Z7or. dan. 5. t. 405. .C. Vahlii Sch&uhr. car. n. 72. tab. Gg. fig. 94. et append. p. 46. tab. Ppp. fig. 154. JV dlden. spec. plant.-4. p 2959. g- inferalpina: capsulis oblongis laevibus, spica terminali szepe masciuV. z Hab. praecipue £. in graminosis humidiusculis infer- alpinis per Nordlandiam vulgatissime et Finmar- kiam totam usque àd Utsjoki passim ; at «. in jugi A alpini Nordlandici husnidioribus frequenter, unde ^ rarius usque ad Quickjock et partem subalpinaui Lapponiarum meridionalium descendit; nec non juxta Lapponice Umensis fiumina ad Rovostrand, Gransele, Djórksele et Lycksele provenit. 4. tota brevior et strictior? culmo laevi, capsu- lis falvescentibus vel interdum fuscescentibus -evi- denter asperis. 8. longior et gracilior est, culmo ssepius serru- ' lato, capsulis elongatis albescentibus. Spicau ter- 2942 MONOECIA. minalem masculam in bac sepe observavi, qua vix in przecedente varietate. In utraque squanie semper totz aterrima et capsulis dimidio breviores, oLbtusiusculae; adeo ut hae partem constantiorem constituunt in planta hac variabili. Folia mollia, late viridia sunt. 447. CAREX atrata: spicis pedunculatis cylindricis contiguis cernuis: terminali androgyna, brac- teis subamplectentibus, capsulis ovalibus pla- niusculis apiculatis. C. atrsta JLnz. seec. n. 849. lappon. mn. 594. Schkuhr car. n. 44. tab. X. fig. 77. Engl. bot. 29. t. 2044. . Lightf. scot. p. 555. Gmel. sib. 1. p. 149. n. 9g. Georg /f. baikal. ». 955. Hab. in sunnnis alpibus Lapponiarum meridiona- lium locis irrigatis passim, unde etiam in subal- pinis ad Quickjock alibique descendit; sed de ce- tero nonnisi in graminosis inferalpinis. durioribus per Nordlandiam septentrionalem et totam Fin- markiam 3naritiinam usque ad Varangriam satis frequenter (necibi in alpibus). Badix crassa et Érma. Folia culo suo triplo Jatiora, interdum dno lineas lat;, saturate viridia, marginibus recurvis. Cuhnus triqueter: angulis acutissimis. Spice fasciculi instar in apice culmi congestz et altitudine fere vequales sunt; laterales totz feminez; terminalis vel intermedia bási mas- cula, catteris de cetero cqualis. Squamze acute, tum longitudine et latitudine capsulas plerumque cquantes et tegentes. Stigmata semper tria vidi. Capsule in summis alpi' v5 fuscce occurrunt, adeo ut de differentia C. nzgrec Zdll. adhuc dubito. 448. CAREX limosa: spicis pedunculatis oblongis pendulis, bracteis amplectentibus subsetaceis, capsulis ellipticis depressis obtusiusculis squama brevioribus. «. Foliis angustissimis, culino acutangulo laxo. C. limosa Zinn. svec. n. 850. leppon. n. 525. Engl. bot. €9. t. 2045. bona. Schkuhr car. tab. Tt. fig. 107. Tor. dan. t. 646. Lig Asf. scot. p. 550. | Zoega island. — | Gmel. sib. 1. p. 140. n. 8o. Georgz Jf. baikal. p. 254. p. rariflora: spicis sparsifloris, squamis obtusis capsulas obvolventibus , culmo obtusangulo. MONOECIA. 245 v. irrigata: foliis latiusculis, squamis elongatis cap- sula subrotunda duplo longioribus, . . Mcon tab. nostr. XV. fig. 9. Hab. 4. in paludibus fluctuantibus limosis per partem Sylvaticam et subsylvaticanu omnium Lapponiarun vulgaris; A4. locis uliginosis maritimis Nordlandiz et Finmarkiz passim; y. in aquosis irrigatis per partem sylvaticam et subalpinam omnium . Lappo- niarum vulgatissime, ut etiam in alpinis et infer- alpinis passim. a. habet folia culmo vix latiora;spicas subdensi- Horas: squamis capsula parum longioribus. 8. folia parum latiora; culmus strictus; bracteae mucrone pedunculis breviore terminatze; spicoe line- ares et sparsidors3e; squamae subrotundze capsula vix longiores plerumque picez; capsula adpressze. : y. praecedente magis inemorabilis: foliis latiuscu- lis; culmo stricto acutangulo, et inprimis spicis ob squainas longas patentes satis squarrosis crassis atque spectabilibus. Hzc in tota Svecia septentrio- nali vulgaris est. — Explicatio iconzs ejus: a. folii superior pars. b. culmi superior pars cum spicis se- miniferis. c. capsula cum squama duplo aucta. d. capsula 1magis aucta. e. capsula-transv. secta. C. limosa Zinn. svec. ed. 1. n. 762. est C. /Zacca Schreb. tun secundum locum in Itin. gottland. — tum secundum synonymon: Gr. cyperoides foliis . caryophylleis etc. Ce/szz herb. n. 195. : 449. CAREX pallescens: spicis pedunculatis subcylir- E dricis nutantibus, bracteis subamplectentibus foliaceis, capsulis ellipticis teretiusculis obtusis. C. pallescens JLnn. seec. n. 859. lappon. n. 597. ) FI. dan. 6. t. 1050. mala. Leers. f. herb. p.208. t.15. 4... Schkuhr car. n.99. tab. K k. lig.99. Gmel. sib. 1. p. 159. n. 78. Lig/uf. scot. p. 558. Georgi /T. baikal. p. 955. Hab. in sylvis Lapponiarum maxime aneridionalium rarissime; ut etiam in inferalpinis Nordlandize ra- rius, ubi eam bis terve legi. | - Folia in speciminibus lapponicis non evidenter pubescentia; sed culmus.serrato - ciliatus est. 450. CAREX ampullacea: spicis subpeduncula- tis cylindraceis: masculis pluribus, bracteis aniplectentibus foliaceis, squamis lanceolatis ; Q2 ag tA MONOECIA. subzquantious, capsulis subglobosis rostratis bifurcatis, culmo obtusangulo. C. ampullacea Gooden. transact. Linn. 9. p.207. Engl. bot. 11. t.'580.. Schkuhr caric. n.104. tab. Tt. fig. 107. /Villden. spec. 4. P. $08- C. obtusangula Ehrh. gram. n. 5o. €. vesicaria &. Linn. svec. n. 856. ^ Flor. lapp. n. 598. Gmel. sib. 1. p. 145. n. 85. 2- C. vesicaria Liehrf. scot. p. 566. Lapponibus CONTRO IOUNEN s. Kabinak. talles b e. calceorum gramen ). Hab. in aquosis sylváticis omnibus ut euam subalpi- nis totius Lapponiz vulgatissime. Folia satis lata, sed exsiccati'one eximie convol- liiunos , €t satis flexibilia et inollia, unde ad. cal- ceos lapponuim implendos omnium aptissima sunt. . Nec 6 quis Botanicorum svecanorum unquam. dubita- vit, quin hoc sit 77or«e lapp. n.598.; quod syno- nyinon a C. syleatica Huds. longe abhorret, qua planta nonnisi ducenta niiliaria svecana a Lapponia crescit. Squamae valde angustie sunt et ad os capsu- lae pertingunt, quo optime a C. rotundata di- stingvitur. E 451. CAREX veeszcaria: spicis subpedunculatis cylin- b pena bracteis amplectentibus foliaceis, squa- nis oblongis, capsulis oblongis inflatis acumi- ais bicuspidatis ; culmo acutangulo. C. vesicaria Zznn. seec. n. 850. lappon. n 551 Schkuhr car. n. 108. tab. Ss. fig. 106. Gmel. SUbI 3) p.1^45. n. 9A. var. v; C. inlata Leif. scot. p. 567. &. spicis minoribus fuscescentibus. Hab. in ripis lacuum et fluviorum per partem sylva- ticam Lapponiarum passim; at 4. usque in sub-- alpinis rarius. - Squam hujus speciei latiores simulque capsu- lis multum breviores. 459. CAREX PZuxbaumii: spicis sessilibus oblongis remotiusculis, terminali androgyna, bracteis subamplectentibus foliaceis, squamis cuspidatis, capsulis eriptius triquetris obtusis asperulis. C. Buxbaumii Z74 VG att. holm. 1805. p. 165. IF ldem. Vies sp. 252. jor. dan. 8. t. 14090. : MONDOECIA. - 945 CN M polygama Schkuhr car. n. 70. tab. X. et Gg. g- 7 8- spica terminali niascula, squamis muticis. Hab. in ripis muscosis turfosis paludum, lacuum et : fluvioruni per partem sylvaticaui et subsylvaticain Lapponiarum omnium usque fere ad Utsjoki Lap- ponige Kemensis et Enontekis Lapponix Tornen- sis passim copiose; ut etiam in Nordlandia infer- alpina haud raro. Carici cespitosc ita simillima est, ut difficile ab illa discernitur, etiamisi certe adque fixe distincta. Vaginz radicales purpureo -fusco, sscpius iisdem ü- brillis solvuntur ac in C. stricta Gooden. Folia latio- xa, culmo duplo breviora. Culmnus acetangu!us, serrulatus. Bractez alütudine. culini. Squamz fusce sunt, nervo viridi excepto in cuspiderm cap- sulis szepe longiorem excurrente; sed etiam non raro mutice. — Capsula certiorem praebent differentiam ; eunt enim supzrne gibbz atque utrinque rotundatz, fere spharoideze , simulque glaucescentes atque asperule, ore bidentato. Stiigmatainsuper tria cap- sulis dupplo breviora et crassiuscula, quo certissime distingvitur; et senien exacte triquetrum. Variat sape spicà masculà terminali. Tit Stigmatibus duobus. .., 455. CAREX maritima: spicis pedunculatis pendu- lis cylindraceis: masculis pluribus, stigmatibus binis, bracteis foliaceis distantibus, squainis longe cuspidatis, capsulis orbiculatis. C. maritima Müller in Flor. dan. 4. t. 705. F'ahl ui Act. hist. nat. hafn. 9. p. 133. Schkuhr car. tab. W. hg. 74. |. 9? C. psevdocyperus Zoega island. . Hab. in littoribus limosis marinis Nordlandic meri- -dionalis rarius; ego eam ad Fósked Saltensium.fre- quenterlegi. | Adgredior nunc sectionem difficillimam-hujus generis, in qua omnes species sibi irnvicera adeo ac- cedunt, ut vix limites dantur. Difficilliine itaque est deterininare quaenam sint species, quie varieta- tes? an omnes distingvendz sint? an plercque con- - jungendaze? - —^ e46 ' MONOEFCIA. C. maritima ex melius distinctis est. Gramen totum admodum flavescit; foliis ultra sesquilineam. latis, margine subrecurvo. Culmus acutangulus in- tegerrimus. Spicc feminec ob squamas totas flave- Sscantes et nitentes eximie refulgent, valde densi- Hors. | Squamarum cuspis capsula pluries longior, grandiusserrata. Capsulc orbiculatz, apiculatze, oxe emarginato, patentes. Spica mascula altera parva. 454. CAREX sa/ina: spicis peduaculatis erectis distan- - tibus oblongis, stigmatibus binis, bracteis fo- liaceis,. squamis subcuspidatis, capsulis subor- biculatis apiculatis ore emarginatis. «. cuspidata. C. cuspidata WaAlenb. act. holm. 1805. p. 164. — C. salina Schkuhr. caric. append. p. 99. tab. Cccc. fig. 185. &. mutica. C.salina /Zahlenb. act. holm. 1805. P. 165. * | Hab. in littoribus maris sub fluxu fere inundatis per. Nordlandiam totam vulgatius et per Finmarkiam rarius usque ad Tanam templum. Var. e. ad praecedentem valde accedit, attamen transitum haud vidi. Sunt hujus spicze semper erectze et strictàe; capsule laxius positze et fere adpressae; cuspides squamarum integra et breves: de caetero squamae saepius fuscescunt. Spica remotiores quam in- 8. Var. &. Carici aquatili valde affinis, ut vix nisi capsulis majoribus, et habitu obesiore flavescente distingvi queat. Foliorum margines semper eximie incurvati. Culmus vix ultra spithamzam altue, ob- tusangulus, Squamae persistentes sunt, capsulis- que semper longiores. 455. CAREX aquatilis: spicis subsessilibus lineari- bus superne incrassatis remotiusculis, stigma- tibus binis, bracteis foliaceis, capsulis suborbi- culatis integerrimis, culmo stricto obtusangulo, foliis marginibus incurvis. C. aquatilie /Z'ahlenb. act. holm. 1805. p. 165. .£. nardifolia foliis angustissimis subfiliformibus. Hab. in ipsis Huviis et lacubus per partem sylvaticam totam , subalpinam et inferalpinam omnium Lap- poniarum ubique vulgatissime; at 8. in lateribus alpium praecipue maritimarum frequenter. MONOECIA. 247. Ex miximis hujus generis speciebus est, szpe altitudinem fere humanam attingens, statura sua firma et rigida satis spectabilis. Ad radicem szepius. pollicem crassa est; folia tamen vix duas lineas lata, stricta, marginibus semper incurvis. Dractec inferne spicas circumvolvunt et includunt, culmo altiores. Spice respectu magnitudinis graminis sa- tis angustx:?, superne incrassato-obtusze. — Capsule duplo triplove minores quam in C. stricta; squamis plerumque longitudine capsulam sequantibus sed multum angustioribus. : Carici strictte Gooden. certe omnium simil- lima est, sed notis recensitis ut mihi videtur satis di- versa; necin filas unquam solvuntur ejus vaginz. 8. tenuis est et plerumque semipedalis. 456. CAREX saxatilis: spicis subsessilibus oblongis obtusis, stigmatibus binis, bracteis subfolia- ceis auriculatis, squamis obtusis capsulas cequan- tibus, capsulis ellipticis obtusis subexcurvis. C. saxatilis ZLznzgz. svec. n. 848. /lappon. n. 557. Gmel. sib. 1. p. 354. n. 71. 7ZV iliden. spec. 4. p. 979. Hab. locis siccioribus petrosis per omnes montes al- pinos tum alpini jugi tum regionum sylvaticarum totius Lapponiz vulgaris. | Pracedenti certe valde aíhinis est, Radix sub- repens vel oblique excurrens; vaginis rubro - fuscis. Folia plana, respectu brevitatis suze satis lata; margi- nibus semper excurvis. Culmus acutangulus sed in- tegerrimus vel lzvis, plerumque spithamalis, ra- rius fere pedalis. Bractex anguste, culmo brevio- res; marginibus excurvis. Squamae totz fusco-atrze vel nervo tenui pallidiore praeditze, satis latze ut cap- sulas prorsus tegunt et adeo spicas atras reddunt. Capsulz angustiores quam in afhnibus, virescentes ore integerrimo. Spica mascula crassa et clavata; siepe etiam basi feminea. Figuram ullam hujus speciei bonam vix scio nisi C. rigide Engl. bot. 99. t. 2047. 457. CAREX cespitosa: spicis sessilibus subcylindri- cis obtusis subapproximatis, stigmatibus binis, bracteis subsetaceis auriculatis, capsulis ovali- bus obtusis squama longioribus, foliis angustis patulis. d e49 MONOECIA. C. cxipe Linn. svec. n. 855. Scehkuhr car. . 48. tab. Bb. fig. 85. c. d. Zghtf. .scot. 3 560. G7 9n grenland: — Gmei. sib. 1. s . p.357. n. C. nigra verna Velbats Linn. lappon..n. 550. Hab. in paludosis aquosis et graminosis udis per par- tem sylvaticam, subsylvatica:m et ififeralpinam omnium Lapponiarum vulgaris; in subalpinis et maritimis Finmarkiz raro. Folia longitudine culmi vel eo longióra, angu- sta, flaccida vel patula. Culhlmnus quoque flaccidus, valde serrulatus et scindens. Squamc plerumque capsulis dupplo breviores, obtuse 2$, tenuiter albo- niarginatze. Stigmata capsulis duplo longiora, te- nuissinia ut fere capillaria. 458. CAREX acuta: spicis subpedunculatis linearibus reiiotiusculis nutantibus: masculis pluribus, bracteis foliaceis, stigmatibus binis, capsulis ovalibus tumidulis obtusiusculis squamas d&- quantibus.. C. acuta «. nigra Zn. seec. n. 857. lapp. n. 529. C. acuta Gooden: transact. Linn. 9. o. 905. Schkuhr car. n. 50. tab. Ff. ig. go. b. £zgAt£f. ,$CoL. 0. 565. Gmel. sib. 1. p. 142. n. 85. Hab. in pratis udis Lapponiz sylvatice infmee et "meridionalioris passim. Quod hzc Linnéi var. nigram constituit nullum est dübium; sed C. acuta £. rufa Linn. videtur esse C. riparia Gooden. etiam. secundum synonymon Gr. eyperoides latifolium spica rufa. JBurseri herb. 1. n. 68. quod illud gramen exbibet. Hoc C. riparia nonnisi in Svecia meridionali crescit. 459 CAREX pulla: spicis subpedunculatis ovalibus, stigmatibus binis,,bracteis subfoliaceis, capsu- lis subglobosis subinflatis: rostello bifido. C. pulla Gooden. transact. Linn. 5. p. 78. tab. 14. | Engl. bot. 99. t. 9045. optim. i C. fusca Schkuhr car. n. 52. tab. C c. fig. 88. C. giobularis var. /ahl in. dct. hist: nat. hafn. 9. 47. Hab. in lateribus irrigatis epongiosis alpium Piten- sium et Lulensium | usque ad Sjállapoult et Pelie- kaiscpassim frequenter; utetiam Finmarkiec orient. - in alpe Raste-kaisse districtus Tanensis copiose visa; haud vero extra sunimas alpes. - Quoad spicas C. rotundatce adeo simillima, ut vix discerni queant; sed folia et culmutn Carzc:s saxatilis L. gerit ideoque distinctissima est. Radix crassiuscula. Folia sesquilineam plerumque lata, plana, eulhmo multum breviora, saturate viridia haud vero glaucescentia. Culimnus Strictus, acutan- gvlus et serrulatus, plerumque pedalis. Bractec subauriculatz; , subfoliacese vel foliolo angusto spi- cam masculanm vix attingente praedite. Spice inter- dum adeo pedunculatz ut fere nutantes, saepius vero subsessiles; de cstero semper breves, ovales vel ovali- ellipticae, plerumque subapproximate. Squams oblongo, obtusiuscula, capsulis plerum- que longiores easque prorsus tegentes, totae atro- fuscae eine ullo nervo discolore , apice hyalino. Cap- sulz patentes, fuscescentes, nitida; rostello omni- no bifido. Spica altera mascula ad basin spicae ter- ininalis adest. , A pra&cedentibus valde differt capsulis suis in- flatis et nitidis; de caetero eis satis affinis esse vide- tur. Caricum spicatarum species distigmaticze adeo sibi invicen: accedunt et sectioneni tàn bonam na- turalem et firmam constituunt, ut nunquam inter cseteras miscerr debuissent. Ornines quoque bracteas dimidiatas vel subaiuplectentes habent. Sed bonant quandam ceteras Carices multispicatas distribuendi rationem haud invenio; adhibui quidem illam ex insertione bractearumi desumtam utpote et facilem et cateris certiorem [ateor vero eam: species ssepe maxime affines nimium disjungere, et nimium ha- bitualem esse. An melius secundum formam vel indolem capsulz distribuerentur? Postquam tabulas Schkuhrianas diligentius comparare mihi contigit et varia quoque specimina ejus vidi, juvat synonyma nonnulla Caricum extranearum ex tractatu mca in Act. Stockholm. subjungere.. . ' C. paleacea Act. Stockh. 1805. p. 164. eadem est ac C. cri- : nita Schhuhr car. app. p. 90. tab. Eee. fig. 125. et tab. T tt. fig. 164. ^ : C. prasina Act. Stockh. p. 161. est C, miiacea Schkuhr caf. app. p. 77. tab. Qoo. fig. 151 C. Brisea Act. Stockh. p. 154. est C, Jaxiflora SchAuhr app. p. 69. tab. K kk. fig. 14. | | * - Li 250 MONOECIA. . lurida Act. Stockh. p. 153. est C. lupulina Schkuhr app. p. 54. tab. Tii. fig. 194. . subulata Act. Stockh, p. 152. est C. Boryana Schkuhr. | . heterosperma Act. Stockh. p. 151. est C. anceps ScháuAr app. p. 66. tab. Ff f. fig. 129. . castanea Act. Stockh. p. 155 est C. refracta Schkuhr app. tab. Iii. fig. 156. 1 . cruciata Act. Stockh. p. 149 est C. ramosa ScA£uhr app. p. 4o. Big. 204. . tribuloides Act. Stockh. p. 145. est C. Jagopodio:des Sch£uhr app. p. 20. tab. Y y y. big. 177. . microsperma Act. Stockh. p. i44. est €. zmultiffora Sch£uhr app. p. 14. tab. L1l. fig. 144. — et eius va- rietas C. cephalophora Schkuhr car. tab. Hhh. fig. 155. . pyrenaica Áct. Stockh. p. 159. est €. Fentanesiana Decand. f£, franc. Ejusdem vero C. pyrenaica non- nisi varietas C. dioice Linn. mihi esse videtur. ($5090 56 0 o LIT OTOO:ROE LIES OA Gen. plant, ed. Schreb. n. 1415. 46o. LITTOBELLA /acustris; LLinn. mantiss. p. 995.. S$mithbrit.5.p.1011. Lightf. scot. p. 571.1199. Plantago uniflora Zinn. svec. n. 185: Japponm. n. 64. For. dan. t. 170. Hab. in littoribus maris Nordlandizee unacum Plan- tagine maritima parcius: JLinnzé; ego vero eam nullibi detegere potui. ALNU S. Gertn. de fruct. 2. p. 54. tab. 9o. fig. 3. 461. ALNUS zncana; foliis oblongis acutis subtus in- canis, axillis venarum nudis. À. incana z. glauca Z4it. kew. 5. p. 559. /V'illden. spec. 4. p. 554- : Detula Alnus 4. incana Znn.seec. n. 861. lappon. n.540. Lishtf. scot.p. 577? Crantz gren- land. p. 87? — | Pallas sibir. it. 5. p. 29. 25. Pallas fl. ross. 1. p. 64.. Flor. kamtschatk. in "rct. Zool. p. 196. Georgii fl. baikal. p. 254. B. ezrescens: foliis ovalibus obtusiusculis subtus vi- ridibus glabris. Alnus foliis glutinosis oblongis mucronatis. G7nel. sibir. 1. p. 171. n. 94. 9. Lapponibus Lezpe. Svecis Zidra. E MONOECIA. 251 " ^ Hab. ad fluvios aliasque aquas locts humidis ozcul- tioribus per parten sylvaticam omniunr- Lappos niarum svec. vulgatissime; per partem subsylva- ticam parcius occurrit et ibi przcipue locis humi- dioribus in 3. abit, quod etiam fit in locis inferal- pinis per omnem Nordlandiam ubique frequenter et Finmarkiam intimam usque ad Kistrand Pors- angric et exitum fluminis Tana. Est inter frigo- ris impatientiores arbores cum Pado mox supra Pinum desistens. In Norrlandia svecica , ubi crescit locis montanis siccioribus, folia habet valde incana et pnubescentia, simulque accuminata; sed quo magis septentrionem versus procedit, eo magis in humüidioribus descen- dit et viridior glabriorque evadit, adeo ut in Lappo- nia plerumque eodem solo occurrit ac ZZ/nus gluti- nosa apud nos et tam viridis est ut observatorem fere decipit. Sunt vero folia sub prima infantia sem- per pubescentia przcipue quoad petiolos et venas, multum tenuiora et molliora; nunquam .-retusa. Venz foliorum fere magis rübicundz in var. lappo- nica virescenti, quam in vulgari glauca. Hsec varie- tas virescens axillis venarum nudis certe distingui- tur ab A. ezridi Jiülars.. U.BE Tic A4. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1422. Gartn. de fruct. 2. p. 183. tab. 119. 462. URTICA zurens: foliis oppositis ovalibus nervosis profunde serratis, racemis gloimeratis petiolo brevioribus. j U. urens Junzn. svec. n. 862. /lappon. n. 575. Engl. bot. 18. t. 1256. Lighf. scot. p. 578. i Olavs. it. island. p. 455. Gmel. sibir. 5. p. 52. n. 18. Hab. in cultis Lapponiarum omnium passim usque ad regiones subalpinas. 465. URTICA Zzoica: foliis oppositis cordatis serratis, racemis dioicis glomeratis petiolo longioribus. U. dioica Linz. svec. n. 803. lappon. n. 574. Engl. bos 295. t. 1750. Lightf. scot. p. 578- Olavs. it. island. p. 455. Michaux amer. 9. p. 179. Landt feroens. — Georgü ft. 252 | MONOECIA. baikal. p. 934. Plor. kamtschatk. in rct. Zoól.p. 195. Gmel. AS . p- 50. n.-.19. Lapponibus Kaskels. | Hab. in cultis et ad domicilia omnium Lapponiarum precipue meridionalum vulgatissime; ut etiam in alpium radicibus sub rupibus Nordlandis co- piose nec non Qickjockiz Lapponiz Lulensis. M-YBLOCHUHuYLÓÁLILu Gen. plant. ed. Schreb. n. 1440. Gertn. de fruct. 1. p. 331. tab. 6g. 464. MYBIOPHYLLUM spzcatum: foliis pinnatis ca- pilaceis, floribus zinasculis interrupte spicatis nudis. M. spicatum Zznn. seec. n. 867. lappon. n. 545. Flor. dan. 4. t. 681. Lightf. scot. p. 581. Zoega island. — Michauz amer. 2. p- 190: Georgii ff. baikal. p. 954. Gmel. sibir. 5. p. 25. t. 5- E.,9. 24 &. p. 198- t. 55. Hab. in fluviis minoribus pacificis per partem syl- vaticam Lapponiarum prcecipue meridionalium passim; etiam in fluvio subalpino Kamajok ad Quickjock, et subsylvatico Idijoki HR parcius vidi. In his regionibus occurrit nonnisi varietas te- nuior, cujus rachis foliorum vere capillacea et ne quideni crassior quam pingarum apices. Flores in- feriores feminei spice interduni bracteis pinnatifidis suffulti sunt, sed omnes flores masculi niaximam par- tem spicas occupantes semper nudi vel ebracteati sunt. SW GITE Ade dgA Gen. plant. ed. Schreb. n. 1441. — Gaertn. de fruct. 2. p. 21. tab. 84. 465. SAGITTARIA sagzttifolia: foliis sagittatis acutis. Linn. seec. n. 809. Ded prd n. Sáb. Flor. dan. t. 172. MMichaux amer.9. p. 189. Falk russ. Ltopogr. 2. p. 255. Gmel. bie 4. p. 207. Hab. forsan rarissime in infime Lapponisz rivulis; a me vero nonnisiin Vesterbottnia maritima visa est, nec alibi a Linnéo reperta fuisse videtur. In rivulis Varangrize Finmarkiz orientalis lectani esse refert Guzinerus. MONOECIA. 95 D E T U L- A. G«rth, de fruct. 9. p. 53. tab. 9o. fig. 1. 466. BETULA alba: foliis subdeltoideis acutis inzequa- liter serratis glabriusculis, pedunculo petiolis breviore, squamiarum seminalium lobis latera- libus brevioribus rotundatis. B. alba Linn. svec. n. 859. lappon. n. 541. 7ZFil- den. spec. 4. p. 469. Lzghtf. scot. p. 572. Zoega island. —. Cranz grónland. p. 87. Falk russ. topogr.-9. p. 959. | Georgi f. baikal. p. 254. . Flor. Kamzschatk. in. rct. Zool. p. 190. | Gmel. sib. 1. p. 167. n. oa. Pallas it. sibir. 5. p. 21. Lapponibus $4ke (ubi pumila Sg ke-sAzrre). Fen- , nonibus AKozeu. Svecis 5jórk.. e Hab. ubique extra ipsas alpes frequenter: scil. per partem sylvaticam et subsylvaticam in locis feecun- dioribus siccioribus de principatu cum Pinu inter- dum certans; per subalpinam regionem jugo al- pino nivoso proximam ubique sparsim crescit ibi- que sola est arbor lucos raros et parum umbrosos constituens; intra ipsum jugum alpinum juxta ri- vulos passim adscendit, uti ad lacus alpini Virih-. jaur latus orientale ad »nonten Titir, sed jugum alpinum haud transscendit nisi ad lacum Tornea- trásk et ad flumen Altense; — nec non in tota Nordlandia inferalpina ibique in radicibus alpiuin adscendens vulgatius quam e Svacico latere; item in convallibus omnibus interioribus Finmarkia et ad latera alpium maritimarum usque versus Beb- vog, ut etiam ad occultas rupes peninsule Hops- ejdet Finmarkia ubi ultimae crescunt Betula vix orgyales. Js Dum alpes versus crescere desistit orgyalis circi- ter altitudinis est, crassitie trunci circiter femoris. prope radicein; nec dein magis pygmaea reperituf£ nisi fruticuli quidam) erratici sub rupibus dissenmi- nati et brevi morituri. Szcpius ultimas Betulas bior- gyales esse vidi e latere svecico alpium ex. gr. ad Vi- rih-jaur. Semper itaque magnitudine sua ab omni Detula fruticosa facile distinguitur, et semper eadem persistit; adeo ut in Lapponia frustra BDetulam pu- - 251 MONOECIA. milam quandam sive ut varietatem sive ut distinc- tam speciem quaerimus. ls 407. BETULA. nana: foliis orbiculatis crenatis gla- bris subtus reticulatis, squamarum seminalium lobis sequalibus. B. nana Zn. svec. n. 860. /Jappon. n. 966. tab. 6. £.4. ZFillden. spec. 4. p. 465. Lightf. scot. p. 575. | Olaves. it. island. p. 169. Cranz granland. — Suter helv. p. 966. Michaux amer.9.p. 180. . Falk russ. topogr. 9. p.952. Pallas it. sibir. 5. p. 94. 97. 516. 447. Flor. ross.'1i. p. 62. t. 4o. 7or. Kamtschatk. in "rct. Zool. p. 196. Georgi 4. baikal. p. 224." Lapponibus Jteusak-sAirre (i. e. Lagopi virga). Svecis et Norvegis Lopponic iyprzs. Hab. in paludibus sterilibus per partem sylvaticam, " subsylvaticam et subalpinam omnium Lapponia- rum vulgatissime; in campis uliginosis et declivis alpium inferiorum frequentissime, nec non in collibus et lateribus siccis duris alpini jugi copiose, ubi denique versus cacuinina ommimno repens et humifusa evadit. Nullibi vero altius in summis maximeque expositis locis repit quam versus Nord- cap ad oras extimas; ubi paucissima planta per- durant. In paludibus interalpinis etiam ubique provenit. Solum macrum seinper sibi exposcit, ideoque rarius in convallibus et radicibus alpium crescit, ubi latior est vegetatio. Folia szepe ad cunea'am. vel obovatam forman: procedunt; «emper vero obtusissima sunt vel apice rotundata, latitudine saepius longitudinem exsupe- rante. Squamse fructus trifidzde sunt; laciniis omni- bus prorsus zqualibus. : Characteri generis Betu- 13e apprime convenit squamis fructus deciduis, exte- nuatis (nec turbinatis); seminibus alatis, unico üuvcleo tantum praeditis (nec nuculz biloculares ut in Alno). Sunt vero alc seminum minores quani in ceteris Detulis. | Betula fruticosa,in Lapponia haud mihi obvia, distingvitur non tantum forma foliorum verum etiam squamarum seminalium lobis lateralibus breviori- bus subincrassatis, seminibus ob alas latiores fere obcordatis. A MONOECIA. 955 Obs. Corylus Z4eellana in Nordlandia maxime meridionali quidem occurrit, sed misera adeo .ut vix pro lapponica habenda. In Svecia vix supra Ge- striciam crescit. P PONCUTA Gen. p/ant. ed, Schreb, n. 1451. Gertn, de fruct. 2. p. 59. tab. 91. fig, 1. 468. PINUS sylvestris: foliis geminis rigidis , strobi- lis subpedicellatis recurvis ovato- conicis oppo- sitis longitudine foliorum. | P. sylvestris Linn. svec. n. 874. lappon. n. 546. Liehtf. scot. p. 587. | Pallas ross. 1. p. 5. tab. 2. GCGmoel.*sib. 3». p. 178. n. 99. Pallas Z. sibir. 5. p. 15. (Fichte). Pennant rct. Zool. ad Nutka sound. p. 955. Georgi ff. baikal. p.955. Ejusd. it. sibir. (ad Argun) p. 390. Lapponibus Perse. Fennonibus Honga. . Sve- cis Za/l. Hab. per partem sylvaticam et subsylvaticam omnium Lapponiarum vulgatissime: scil. infra Nàutamjoki et Petsekojaur nec non Vaskojoki Lapponiz Ke- mensis; infra Peldovuoma-tunturi, Leppajàrvi, Nunainen et Vuolosjoki Lapponia Tornensis; in- fra Quickjock Lapponias Lulensis ubi tamen juxta Hunmina in convallibus paullo altius adscendit, nec tamen infra Quickjock totam regionem tegit; — infra finem superiorem lacus '1jàkelvafs, et infra ilyttetrásk nec non infra Adolphstróm Lapponize Pitensis; — et denique infra Gillesnole Lapponize Uinensis ubi tamen in convalle fluminis usque ad Petsigerk procedit. E latere norvegico alpiun nullibi totas provincias tegit sed tantum in con- vallibus inferalpinis, ad TRU sinuum mnaaris et ad latera monticulorum inferalpinorum Nord- landiz copiose occurrit; Finmarkize vero nonnisi in convalle inferalpina juxta flumen altense, et ad flumen Launjoki intra Porsangriam, nec non in convalle ad Utsjoki, Karasjoki et Enarejoki mino- res sylvas constituens. Strobili semper solitarii sunt, sed duo in eodem articulo ramulorum scil. ex opposito latere egrediun- tur. Strobilos plures duobus vix unquam vidi, 4 256 . JMONOECIA. niulto minus subracemosos. Adeo pedicellati sunt strobili ut etiam maturescentes nutant vixque un- quam a squamis dehiscentibus ultra situm bhorizon- talem eriguntur. ." Ultimas Pini alpes versus Lapponicas proceden- tes et praecipue ad hyperboream accedentes altitudi- nem nonnullarum orgyarum acquirunt satis tortuo- sz et difformes, inter Betulas altiores sparsim dis- seminate. Nunquam. ibi in latitudinem quandam cogitur ut subrepens vel procumbens diceretur. Causa mihi videtur illa esse quod prius a frigore co- gitur quam ab impetu ventis vel a lociapricitate. E contrario jamdudum in inontibus subalpinis Verm- landiam et Dalekarliam distingventibus eam vidi adeo depressam et supra betulas adscensam ut de Pinu puniilione cogitavi, quasi prius a ventibus in repentem virgultuni coacta, quam à frigore morti- ficata. Certum tunc est quod Pinastros nullos ha- : bemus in alpibus Lapponicis; an vero in subalpinis. meridionalioribus vix dicere audeo. 469. PINUS 24bies: foliis solitariis tetragomis, stro- bilis cylindricis: squamis rhombeis planis ero- sis repandisque. Lambert pin. p. 57. tab. 95. P. Abies ZLznn.'svec. n. 875.. lappon. n. 547. Falkruss. topogr. 9. p. 59. Pallas ff. ross. i. pí/7. "Gmel. sib. 1. p. 175. n. 96... Pallas Zt. Sibir. 5. p. 15. 91. (Tannen?). Georgii fT. . - baikal. p. 955. .Ejusd. it. sibir. (ad Argun) P- 580- Lapponibus AÁuosa, inusitatius Quesa. Fenno- nibus Áuusz; Svecis Gran. Hab. per parten sylvaticam totam omnium Lappo- niaruum svécicarum praesertim locis humidiusculis vulgatissime: scil. infra Momeljaur, Kyró et par- tem superiorem fluminis Ivalojoki Lapponize Ke- mensis ; infra Peldovuoma, Songamuotka et Svap- pavaara Lapponiz Tornensis, infra Tjanrotes Lap- ponis Lulensis; infra finem inferiorem lacus Tjà- kelvafs et Lófmock nec non Laistrásk Lapponiz Pitensis; ut etiam infra Gautstrásk et hnem supe- riorem lacus Storuman Lappoznise Uznensis: ta- inen in Lapponia Umensi et Lulensi altius réperi- tur adscendisse in convallibus angustis locisque eccultis ad latera prarupta, uti ad Gillesnóle et SandseJe MONOECIA. * Sandsele Umensis, et ad Vallivare supra Quick- jeck Lapponizc Lulensis. E latere norvegico al- .piumi cito desistit vixque ultra promontorium Kunnen inter Helgeland et Salten situm procedit, adeo ut nonnisi paucz arbores in sinu Bejerenfjord existunt, eaque ultimae? septentrionem versus. Nubibus maris glacialis impatientissima itaque esse videtur. " Hac omnium maxime memorabilem formam assumit, dum in summo septentrione crescere de- sistit. Assurgit enim semper in altum tam gracilis ut per se stare vix queat, ramulis tantuni minoribus emortuis deflexis mnigricantibus inferne instructa, apice solo viridi. Hes ita sese habere videtur, quod rami ejus inferiores cito vel intra paucos annos a fri- gore vehenienti quasi exsiccantur et pereunt simul- ' que vegetatio in exterioribus circulis trunci refrige- rati labefactatur, unde semper novas productiones e summo apice emittere cogitur et in centro magis vegetare. Repit quasi in altum, et adeo loca quam maxime occulta a nullis ventibus vexata sibi in ulti- mis his locis semuper exposcit, ubi in altitudinem octo vel decem saltem orgyarum adscendere potest. Aceres quoque et Tilias sempentrionem versus gra- cilescere observavi, - — €-- 2» CLASSIS XXII. IY I (^ mtt b) ACH SALIX. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1493. Gertn. de fruct. 2. p. 55. tab, 90. * Germinibus sessilibus i. e. pedicellis latitudine germinis haud longioribus | T germinibus glabris. * 470. SALIX pentandra: germinibus sessilibus glaber- | rimis: squamis brevissimis, amerito foliis ful- crato pentandro, foliis oblongis glanduloso-ser- ratis glabris. : R o] Qn [e DIOECIA. —'. S. pentandra Zzzm, spec. n. 879. lappon. n. 570. t. 8. . Z. Flor. dan. 5. t. 945. Smith E; 5. p. 1046. Lzghtf. scot. p. 595. Gmel. sib. 3. p.155. n.7. t. 45. 1. Georgü ff. baikal. p.255. 4oegaisland.? A Lapponibus F'iskes- sádza (i. e. lava salix). er- 4 vegis Zszer - vie. Hab. locis aquosis per partem sylvaticam omnium Lapponiarum svecicarum usque ad lacum Enaren- sem sat frequenter; nec non in inferalpinis Nord- landiz passim. Propria hujus patria Norrlandia svec. esse vi- detur, ubi undique in vastam arborem homine cras- siorem excrescit, qualem etiam ad lacum Enarensem vidi. Amenta fominea crassa et brevia: squamis revera minutis pedicello brevissimo vix umnauani longioribus; stylo vix elongato. Folia in pedunculo ament feminei adsunt quina ceteris foliis baud mi- nora. Petiolorum margines subundulaü, glandu- losi. Folia sepius oblonga; plerunique tamen in niedia parte adeo extensa ut ad ellipticam vel sub- lanceolatam formam accedunt. S. pentandra Engl. bot. 96. t. 3805. mihi non satisfacit. — AliaS. pentan- dra in Uplandia et australiorf! Svecia crescit eaque Erutescens s. orgyalis, squamis amenti longioribus. Lapponiam esse Salicum patriam jam diu audi- vimus, etsi pra? cateris terris rrumerosiore specie- rum grege haud ita excellit, tamen haud negandum putamus, quin ibi niagis variabiles formae Salicuin exstant quain in ulla alia terra. Ludunt adeo species Lapponica& quod ad forinam, glabritiem et omm tem foliorum, üt nullam omnino de his haurinius certitudinem e differentiis specificis plerumque datis. Ad. fructificationem itaque refugere mihi necessa- rium fuit, et inde methodum «exstruxi, quie ninuis artificialis multis videbitur. Heic vero monnisi in- ter distributionem mere arbitrariam et methodum artificialem discernendum est. An natura in his spe- ciebus limites.ullos posuit dubitamus; genius vero Saentice botanice in distinguendo occupatus requi- rit, ut limites qualescumque indigitamus eosque e dimensionibus partium evidentioribus desumtos. DIOECIA. c59 471. SALIX /anata: germinibus sessilibus compressis glaberrimis, amentis sessilibus aureo. hirsutis- simis, foliis ovalibus subintegris lanatis. S. lanata Lina. svec. &. 892. lappon. n. 56g. t. 7. E 7. et t. 8. E. X. Pallas sibir. it. 5. p. 449? Pallas fl. ross. 9. p. 82? 8. glabrata: foliis subnudis. S. chrysantha Jah. in Flor. dan. 6. t. 1057. Y- glandulosa: foliis subnudis glanduloso -dentatis- sublanceolatis. | - Jcon tab. nostr. XVI. fig. 1. - Lapponibus /"e/kes - sádga (i. e. alba salix). Hab. in radicibus superioribus et lateribus inferio- ribus alpium omnium. Lapponicarum sat vulgaris mox supra et inter ultinias Betulas saliceta quadri- pedalia constituens; sed pumila in alpibus alte ad- scendit et etiam in maritimis versus Nordcap lon- gius perdurat quam ipsa Salzx glauca; nec non in subalpini- humidis descendit ex. gr. ad exitum flu- minis Utsjoki Lapp. Kemensis, ad Saggat-trásk Lapponize Lulensis et ad lacum Stora - Vindelen Lapponiz: Umensis. : 7. in nemoribus subalpinis et (maritimis Fin- markize ssepius orgyalis occurrit. Est facile pulcherrima Salix in Svecia ne dicam in toto mundo, idque respectu fere omniuni par- tium. Juli aurei et eximie splendentes in summis ramulis positi fruticem illustrant, hisque accedunt folia juniora ex auro argentoque micantia. . Copio- sore inelle scatet quam ulla alia Salix,. adeo ut amenta truncata saccharinum saporem in ore edunt, et inde frequentissime ab apibus alpinis suguntur. E glendulis quoque stipularibus et interdum folio- ^: rum succum gununosum edit, quo conspurcatur charta ad plantam exsiccandam adhibita ut in Salice pentandra. zami ramulique fruticis semper valde torulosi, distorti et crassi; annotini semper pube- scunt. Folia respectu magnitudinis et habitus proxi- me ad S. capr«e«ce accedunt , plerumque ovalia usque ad subroetunda, sape oblonga et interdum in var. y. omnino lanceolata quamquam alia ejusdem fruticis subovalia sunt; respectu pubescentie plerumque , adco lanata reperiuntur, ut nullz venz vel margines eculis patent, interdum vero omnino glabra et tunc | 7 Bh a | 260 DIOECIA. valde venosa atque rugosa et subtus glaucescentia, nec non deniiculis glandulosis creberrimis per mar- gines exasperata (si c quoque folia Populi treni ubi glaberrimo etiam glaculosa sunt, sed si villosa in tenellis surculis destituantur glandulis). Stipuiz, nisi a lana densis:ima nimiun:s obtectee sunt, ovales semperque dentato- glandulosz; qua nota.a caeteris bene distinguitur et glandulosa ejus indoles semper detegitur. Amenta semper e geuiuiis terminalibus provenientia, sessilia, ebracteata, erecta, stricta, PED. crassitudinem pollicis et longitudinem digiti medii attinmgentia, ob villos squaimarumi: copiosos undique aureo-splendentia. Singula squama longi- tudinem sano et germinis superat, sed villis suis totum pistillum obtegit. Germen majus quam in gGeteris, omnino aensilos glaberrimumr et viride (nec Fiaviéscensi), conicum vel elata basi in apiceifi recte attenuatun) acuminatumque, compressum; stylo longo germinibus vix breviore, bificGo. Amentun fructiferum saepius spithamceam longitudinem attine git, Nectarium masculinum unicuni, interius; cràs- suin fere'cylindricum, truncatum, Explicatio Iconis var. y.. a. Amenti pars in- ferior cum capsulis semiadultis. b. Capsula cuim squama Sui magn. nat, — €. Eaden VAN circiter 5pio acuta. — d. Folium minus. 472. SALIX herbacea: germinibus sessilibus glabris, amentis paucifioris, foliis orbiculatis utrinque retusis serra!*s glabris. S. herbacea Jun. seec. n. 887... lappon. n. 865. tab. 7. £. 5. 4. JLightf. scot. p. 6oo. Land : T Qens, — Engl. bot. 97. t. 1907. Olavs. island. p. 173. Pallas it. sibir. 5. i 3 Pallas fl ross. 9. p. 85. Lapponibus Azeroz- lastak i. e. Tetraonis alpiuz frondes ). Hab. locis duris apricis alpiuzi Lapponicaruim ineri- dionalium vulgatissime, et septentrionalium prz- cipue maritimarum ubique; haud vero infra alpes altiores scil. Lammaas tunturi Lapponise Tornen- $15, Peliekaise Lapponia Pitensis et Givorten Lapponiz Umensis descendens. | Ipse fruticulus plerumque subterraneus est , api- cibus tantum extimiis e terra einergens; interdum - DIOECIA. c61 magis supra terram luxuriat ramis digitalibus sem- per arcte procumbentibus et- foliis pollicem fere la- tis. Folia semper orbiculata, tum apice ac basi re- tusa, unde e dvobus quasi segmentis lunaribus uti silicula Biscutellae composita. apparent; crebro et argute serrata sunt: apicibus serraturarum incur- vatis. De cztero folia sunt utrinque nitida et gla- berrima, subtus valde venosa: venis divergentibus. Amenta e propria gemma baud egrediuntur, sed apiceur ramuli annotini persistentis bifolii termi- nant. Foeminea amenta pauciflora: flosculis inter- dum duodecin instructa. Square glabriusculz, breves. Germina demum: subsessilia, glaberrima, rubicunda; stylo subabbreviato; stigmate pleruin- que quadrifido. Figura foliorum in Engl. bor. l. c. haud bene convenit, utpote nimium cordata. tt.germinibus villosis. 475. SALIX polaris: germinibus sessilibus tomentosis, amentis paucifloris , foliis obovatis obtusissimis . subintegerrimis glabris, caule filiformi. S. herbacea A. Liljebl. svensk. flor. Herba facie Vincs. IMartens spztsberg. $. 8. tab. G. fig. 6. Icon iab. nostr. XIII. fig. 1. Hab. inter Sphagnum in lateribus irrigatis alpium septentrionalium rarius: ego ad Rastekaisse Fin- njarkiz orientalis pluribus locis frequenter eam vidi, et ad lacuua Tornensem Cel. Liljeblad. . Habitus tum fruticuli totius ac foliorum re vera tenuior quam przecedentis, adeo ut omnium fruti- culorum facile tenerriima est. Caulis omnino filifor- mis. In ramulis novellis frequenter adsunt puncta resinosa vel guiimosa. Folia late obovata vel sub- rotundo-obovata, vix unquam tam angueta ut sub- oblonga dici queant; margo eorum interdum una al- terave serratura obsoletiore ornatus, plerumque vero prorsusintegerrimus. Ulterius folia utrinque nitida, subtus parum venosa: venis rectioribus tantum pa- tentibüs. Germina magis sessilia apparent, dense albo- villosa; stylo subelongato; stigmate seniper bifido, sublineari. Quum omnes partes adeo diffe- runt ct amice distinctionem svadent, non possum non eam separare. có6o . * DIOECIA. Explicatio iconis. a. fruticulus totus magn. natur. — Mb. ramulus annotinus capsuliferus magn. nat. — C. capsula cum squama et nectario magn. auct, — d.apex capsule valde auctus ut conspicia- tur tomentum. 474. SALIX retzculata: germinibus sessilibus villosis, foliis elliptico- subrotundis integerrimis glabri- usculis subtus glaucis reticulatis. | S. reticalata nz. svec. n. 898. lappon.. n. 559. tab. 7. £. 1. o. ettab. g. ig. L.— Engl. bot. 97. t 1908. Jor. dan. t. 919. Hoffm. sal. 9. tab. 25. 06. 907. Lis ghtf. scot. p. 601. ^ Zoega island. — Hab. in locis irrigatis, in rupibus madidis etc. per omnes alpes centrales precipue meridionaliores vulgatissime; ut etiam in locis maritimis Finmar- kic frequenter. Haud infra Njáravaara Lapponic Tornensis et Valli Lapponiz Lulensis visa ect. In alpibus Lulensibus legi specimina foliis longi- tudine bipollicaribus, subtus prorsus nudis, albes- centibus potius quam glaucis, epidermide a paren- chyinate subjacente soluta et elevata. Germina pror- sus sessilia; semper albo- villosa et obtusa: stigmate omnino sessili. Haud affinis esse videtur alii cui- dam Salici. 475. SALIX myrsinites: germinibus subsessilibus sub- villosis, foliis ovalibus acutis serratis venosis nitidis. i S. myrsinites Linn. seec. n. 885. lappon. n. 555 t 7. f. 6. Flor. dan. 6. t. 1054. Engl. bot. 19. t. vaBo. Smith brit. 5. p. 1054. :Zoega island. Lapponibus Sádga- - skirre '(i. e. salicinze virgas). Hab. przecipue locis humidiusculis vel subpaludosis per latera alpium omnium majorum ubique fre- quenter, et in maritimis alpinis Finmarkize vul- gatissinme. Fruticulus plerumque pedalis et ejusdem fere : faciei colorisque nigricantis ac Betula nana, valde ramosus et foliosus, "atque interdum subdecumbens: ramis crassiusculis et rigidis, divergentibus. : Folia ovalia sed in medio dilatata unde quasi ventricosa vel rhomboidalia evadunt, mavicularia vel subcon- : dupplicata simulque subexcurva, utrinque acuta, £ ^ DIOECIA. e65 subsessilia, utplurimum ungvicularia;' juniora pilo- siuscula, adultiora utrinque nitida. Amenta in api- - cibus ramorum supra foliaceos ramulos posita sunt, feliis omnino coztanea, stigmatibus et staminibus eximie c&ruleis. , Squamae villis longioribus nitidis obsit:e. Germina plerumque villoso -sericéa sed in- terdum basi glabrata évadunt; ut villi nonnisi in summo apice restant. Stylus plerumque abbreviatus: stigmate quadrifido, angusto. 476. SALIX arbuscula: germinibus subsessilibus hir- sutis, stylo subelongato, foliis lanceolatis ser- ratis glabris subtus glaucescentibus. S. arbuscula «. Lznn. svec. n. 886. lappon. n. 552. t. 8. lig. e. Engl. bot. 1g. t. 1506. sat con- "veniens. Icon tab. nostr. XVI. fig. 9. Hab. locis sicciusculis campestribus per partem sub- sylvaticam et sibalpinanx Lapponiarum omnium frequenter; ut € $ u in alpinis maritimis Finmar- kie usque ad hcovog passim. Solito multum major scil. orgyalis in salicetis ad ripas lacuum al- pinorum occurrit passim ex. gr. ad Sirkaloukt la- cus Vi:ih-jaur Lapponise Lulensis. ln Lapponia Umensi usque infra Tegsnás etc. descendit. Hanc primariam et praecipuam $. arbusculam Linn. esse puto, quia magis quam cztere forman arbuscule pumila servat et germina insigniter vil- losa sunt, qualia omnibus varietatibus tribuit in Flor. svecica. Folia semper valde Havescentia vel luteo- viridia sunt, quen: colorem etiam exsiccando con- servant (et inde ab ommi varietate $. ni2ricants distingvitur); de csxtero dum juniora valde tenuia, - mollia et pellucida, sub senectute rigidiuscula; semper satis crebro serrata: serrzturis valde adpres- sis. Forma foliorum plerumque lanceolata, sursum latior, sed oblonga etiam mihi obveniebat. Amenta .infra foliaceos ramulos posita sunt, . pedunculo brevi: foliolis fulcrantibus plerumque binis integer- rinis duplo minoribus quam folia ordinaria. Squa- mz breves gerninibus dupplc saltim breviores, pi« — lis longioribus raris obsite. — Germina semper albo- . hicsuta ,- acuraináta: stylo subeiongatg vei gezminie bus duplo longiore. : 264 DIOECIA. Explicatio iconis. a xamulus annotinus amen- tiferus cum capsulis semiadulüs. — b. capsula una cum squama sua magn. nat. — 'c. eadem magn. circiter 4:plo a;cta. — — d. folium. 477. SALiX glauca: germinibus sessilibus tomento- sis, stigmate sessili, foliis lanceolato - ellipticis obtusis integerrimis sericeis. S. glauca Linn. svec. n. 89. lappon. n. 565. t. 7. É.5. ettab.g. fig. p. Georgi fA. baikal. p.956? Icon tab. nostr, XVI. fig. 5. .&- appendiculata :. £fohis subovalibus stipulatis, squamis femineis elongatis. S. appendiculata /aAl in Flor. dan. t. 1056. S. arenaria Flor. den. 1. t. 197. (S. obscura Wiborg.) 7. lapponum : foliis cine:^o-tomentosis acuminatis; S. lapponum ZAZznn. svec. n. $33. lappon. n. 506. tab. 3. fig. t. Flor. dan. 6. t. 1058. .Geor- gii fl. baikal. p. 955. Lapponibus S$zrkg .,unde :*:kaloukt juxta Virih- | jaur noinen accepit. ) Hab. in alpium lapponicarum omnium convallibus altioribus et lateribus occultioribns frequentissime, ibique fruticeta ultinia cane:centia quadripedalia constituens, unde etiam juxta flumnina in partem subsylvaticam 'et sylvaticam superiorem passim usque ad 5*odankylà Lapponiz Keinensis, Arjeplog Lapponise Pitensis et Gransele Vindelensen: Lap- poniac Umensis descendit; nec non in promonto- ria! maritima subalpina Finmarkie ad Sverholt procedit; — at 4. in inferalpinis Finmarkize oc- currit ex. gr. ad Kistrand, Hop*;det, et y. in ummarum alpium uliginosis. Variat quidem hzec eximie respectu staturz fru- ticis et formz foliorum, sed satis facile dignoscitur fructificatione semper sibi simili. — Fruticeta, qua in alpibus passim constituit Lapponibus notissima sunt et Sirka audiunt, in quibus casas suas alpinas ponunt Lappones. Rami pallidi vel rufescentes; ramuli annotini semper albo- tomentosi. Folia ple- rumque adeo angusta ut fere lanceolata, seinper utrinque rotundata et obtusa, seniper valde pallida, potius canescentia quam glauca; villis rarioribus ad- pressis nitidis praecipue in pagina inferiore praedita; DIOECIA. 265 interdum ntrinque prorsus villosa przcipue in litto- ribus maris, ex. gr. Rórstadiz. Stipulz saepe ad- sunt, subserratz. Ainenta longius pedunculata fo- liis circiter tribus ordinariae magnitudinis suffulta. Squamae femineae hreviusculae vel germine triplo brevi iores, ita sparsim et breviter pilosae ut macula castanea in apice earum perlucet. Germina scssilia, crassiuscula, obtusa, seniper denso alboque tomen- to obducta; stigmate sessili et sub prima Hlorescen- tia intra tomientuni germinis fere ohscondito, bi- lobo, rubicundo. Ob squama: castaneas germini- bus albis intermixtas amenta foeminea insigniter va- riegata evadunt. Amenta mascula sparsim pilosa, ut color castaneus squa;narum transparet; mectario tani exteriori quam interiori bifido vel bipartito, dit- ferentiam haud spernendam hujus spiciei exhibente. Explicatio iconis: a. ramulus annotinus amentum femineuni fractu semimaturo gerens. b. capsula semimatura inagn. naturali. c. eadem 4: plo aucta. T UA. E £. appendiculata : arbuscula est saepe biorgya- lis, foliis latioribus seniper stipulatis, amentis bre- vioribus subovalibus, squamis longitudine fere ger- minis. Valde memorabilis utique apparet, sed d$. Slaucc nimiun: convenire mihi videtur. v. lapponu: folis cinereis et acuminatis ad sequentem specieni accedit, cui etian similiorem. esse dixit Linné; sed attentius examen fructificatio- nis ut etiam amentum pedunculatum foliis instru- ctum (cujus iuentionem injecit Linné in Flora sve- . €ica) eam huc revocat. 478. SALIX /zmosa: germ:nibus sessilibus tomentosis, stylo elongato, amentis sessilibus: ebracteatis, foliis lanceolatis acuminatis integerrimis subtus tomentosis. S. arenaxia Linn. seec. n. 894. lappon. n. 569. - tab.8. fig.o. q. Smth. brit. 5. p. 1058. Engl. bot. «6. t. 1809. cum. am. mascul. Zoega island. — Faelk russ. topogr. c. 262. Pallas. iL. sibif, 5p. 35. Georgii fR. baikal. p. 95 S. lapponum Lighef. scot. p. 604. 5 pumila etc. Gznel. sib. 1. p: 164. n. 90. t. 56. £. 1. Icon tab. nostr. XVI. hg. 4. Y» 266 DIOECIA. Hab. in paludibus et locis uliginosis tum sylvaticis, subalpinis ac inferalpinis universz Lapponi& vul- gatissime; haud vero in alpibus Occurrit ex. gr. circa Virih - jaur Lapponic Lulensis, nec in mari- tnis Finmarkiz ultra Kistrand provenit. Linnsus ó. argenteam Smith in itinere Gott- landico cum hac confudit, et inde ortum est nomen specificum arenaria , quod Norrlandicz speciei mini- me convenit Gottlandicee autem optime. Itaque no- men speciáücum mutare pernecessarium) duxi. Spe- cies hzec distinctissima precipue fructificatione, vix- que ulli alii Salici accedens. Bani recti, stricti, an- gulati: cortice nitido, fusco. Folia e gemmis supe- rioribus erumpunt, "oblongo - lanceolata, semper acuminata, supra obscurioris coloris ne dicam fu- scescentis vixque villosa; subtus dense albo - tomen- tosa, sine ullo nitore; marginibus interdum obsole- tius crenatis. Amenta semper prorsus sessilia sunt et nuda sine ullis bracteis Foliaceis (qua nota a pra- - cedexte et plerisque aliis facile distingvitur), ob squamarum pilos longos et copiosos ommino. argen- teo - splendentia. Squamze longe scil. germen aequantos, et insuper pilis suis densis longis a:gen- tels pistilla occultantes. Germina cinerei magis co- loris quam in praecedente ; eximie acumisMata. Amenta mascula etiam. argentea: mnectario tantum unico interno integro. Hunc e Lapponia in Horto Upsaliensi introduxi, ubi folia omnino glabra evaserunt in pagina infe- riore, simulque v alde rugosa. $. glauca Engl. bot. 26. t. 1910. potius linc quam nostram S, elaucam reprssentat. . Explicatio iconis: a. Ámentum femineum de- floraturn in ramo praecedentis anni sessile. b. ger- men defloratum cum sua squama magn. nat. c. idem magn.aucta. d. folium. ** Geimiribus pedicellatis: pedicellis latitu- dine germinis longioribus. T germinibus glabris. 479. SALIX myrtilloides : veriinibus pedicellatis labris, stigimnate sessili, amentis- glaberrimis, foliis oblongo - ellipticis basi subcordatis obtu- sis integerrimis glabris. DIOECIA. 267 S. myrtilloides Zzzz. seec. n. 889. lapp. n. 557. tab. 8. fig. i. k. Pallas it. sibzr. 5. p. 55. 449- Pallas fl. ross. 9. p. 79 Georgu /f. baikal. |». 935.- S. foliis subserratis etc. Gznel. sib. 1. p: 166. n. 21. Icon tab. nostr. XVIII. fig. 1. Hab. in paludibus spongiosis inter Betulam nanam per partem sylvaticam inferiorem omnium Lappo- niaruni svecicarum passim frequenter ex. gr. ad Sodankyli, Kiurujárvi et Pyhàjárvi Lapponiz Ke- mensis, inter Jockmock et Storbacken Lapponia Lulensis, ad Arjeplog Lappohiiz: Pitensis, nec non ,, inter Lycksele et Tegsnás Lapponiae Umensis. Ne- que eXtra hanc regionem Lapponiae eam unquam vidi; sed denmium e Nylandia Fennoni& eandein attulit Nob. a Zorsel/es unacum zZndromeda ca- lyculata, Betula nana, Cornu seecica etc. Vix daturalia quzedam Salix singulis suis parti- bus etiam fructificationis ita glaberrima, nec ab ommnibus aliis magis distincta. Fruticeni constituit. circiter bipedalem, parum declinatum vel adscen- dentem HE folus plerumque subsecundis in- structum , facie sua c&rulescente glaberrima et foliis rotundatis Jaccinium uliginosum LL. satis bene re- ferentem. Ramuli glaberrimi, rufescentes. — Folia exacte oblongo-elliptica, utrinque obtusa, sed prz- cipue basi obtusissima et omnino subcordata, inte- gerrima et marginibus recurvata, saturate viridia, subtus parum pallidiora, nec nisi rarius subglauce- scentia, magnitudine plerumque vix semipollicaria; petioli breves, genimam fulcratam vix euperantes, semper nudi sine ullis stipulis. Amenta peduncu- lata et foliis nonnullis stipata, quodad oinnes partes glaberrima ut vix quidem rachis interdum subpu- bescens reperitnr. Squamz feminezx nrinutz vixque tertiam partem pedicelli superantes, obtuse, gla- bra. Pediceili germinum longiusculi vel ipsius ger- ninis longitudinem zquantes, glabri. Germina sa- tis incrassata, plerumque insigniter rubicunda. Sty- lus fere nullus: stigmate subsessili, quadrifido. . Nectarium unicum , truncatum. Capsule majuscu- , cule, sesquitertiam circiter lineam longa. — Ànienta ma$cula gracillima et satis sparsiflora, ommibus par- tibus glaberrima. | ^ £68 . ^ DIOECIA. Explicatio iconis: a. xamusfoliosus cum ramulo capsulifero. b. aimentum masculinura foliis duobus stipatum. c. Hosculus masculus separatusmagn. auct. d. ramulus annotinus gerens amentuin deíloratum femineum. e. particula rachidis cum' germine gros- sificato 1nagn. auct. £j. pars superior germinis gros- sificati n1agn. magis aucta. 480. SALIX Aastata: germinibus pedicellatis glabris elongatis, squamis hirsutis, foliis subovatis acutis subsessilibus venosis serrulatis. S. hastata Zinn. svec. n. 882. Tap pau. n. 554. t. 8 hg. g.« Flor. dan. 7. t. 1989. S. serrulata /7 //ldemn. 3pér- 4. p. 664. & S. malifolia Engl. bot. 95. t. 1017. bona. - . Jcon tab. nostr. - XVI. lig. 5 B. Foliis lanceolatis subintegerrimis, S. arbuscula 8. Zuzun. seec. n. 896. topped n. 760. tab. 8. hg. m. ZZerb. Monctin. S. tenuifolia Afsel. mscr.? S. alpina pumila rotundi/clia repens; in monte St. Bernhardi. DBurseri herb. XXIV. n. 118. Hab. locis humidis occultioribus Juxta fiuvios per partem sylvaticam, subalpinam et inferalpinam Lapponiarum praecipue septen trionalium vulgaris; ut etiam in salicetis subalpinis inprimis maritinis - usque ad.Kistrand et Tanam Finmarkice frequen- ter ibique in var. £4. degenerans, qualis etiani oc- currit in campis siccis sylvarum. In Lapponia Umensi omnino rara est, et nonnisi ad Risnás prope lacum Vindeln lecta. Mirum omni*;o ne dicam incredibile est, quan. . tum hzc species ladit quodad fizuram et magnitudi- nem foliorum. À forrua subrotunda et basi cordata oinnes percurrunt iodificationes usque in lanceola- tom, idque interdum in uno eodemque frutice. Sur- culi BUNC steriles ssepius forimam illam cordatam. foliorum S. hastatc propriam gerunt; sed rami fru- ctiferi fere semper in S. serru/atam abeunt, et banc ob causam omnes fere auctores nonnisi sterilem S. hastatam habuerunt. hespectu consistentie et coloris minus variant folia utpote semper exiniie, ve- nosa, flavescentia et glaberrima , satis tenuia, subtus pallida: venis plerumque rubicundis vel saltim fla- vescenüibus. Stipule interdum subcordate et petio- - DIOECIA. 269g ^ lis dnpplo longiores; sed szepius in ramis fructiferis omnino desiderantur. Partes fructificationis eo con- stantiores sunt. Ámenta foliis coaetanea, longius pedunculata: pedunculus foliis circiter quinque satis magnis stipatus. hRachis hirsuta. Squamze fíloscu- lorum parvz?, pedicello germinis plerumque brevio- res; pilis longis adeo ornata ut pistilla e villo er1er- gere videntur. Germina seniper breviter pedicellata, glaberrima, attenuata, patentia: stylo subelongato. [con noster sistit Statum quasi intermedium: in- ter S. hastatam et tenuifoli&m, ejusque explicetio est: a. ramulus annotinus amentuim: femineuin de- Horatuimn ferens. b. germen defloratum magn. nat. — €. idem cuni particula rachidis quadruplo aucturi. d. folium. S. fruticem tantummodo pedalem et sesquipe- dalem constituens neutiquam distingui potest, quum undique in z. abit et forma foliorum mirum in ino- dum ludit. Primum eam separavi nomineS. vezosce. Folia vix unquam prorsus integerrima sunt. Fructi- ficatio semper eadem ac in z. 481. SALIX punctata: germinibus bibnedlocilakin gla- bris, pedunculorum foliis. gemmiiferis amento longioribus lanceolato - ellipticis undato - serratis nitidis punctatis. Icon tàb. nostr. XVII. fig. 1. Hab. in inferalpinis betuletis Finmarkiz orientalis ex. gr. ad flumen Tana odpubaq; in Vàjnàáset ad . Kistrand etc. , Respectu habitus cun: varietatibus angustifoliis ; S. nigricantis vel phylicifolice convenit, sed folia nitida eam potius cum. S. myrsinitide conjungunt. Przecipue folia inferiora cujusque ramuli nitida sunt, subtus albido-vel pallido-punctata; quae puncta e poris epidermidis exiialantibus tumidis constituuntur et folia illis £Myrzcc Gales similia reddunt. Pedunculi amerntorum adeo perfectis foliis et completis gem- mis instruuntur, ut nullum sit dubium quin per- sistunt et ramulos denique efficiunt, quod omnino apud Salices raro contingit. Fructificatio fere ut in S. pAylicifolia. Explicatio iconis: a. xamus foliosus cum ra- mulo amentifero femineo simulque. gemmifero. b. particula folii subtus microscopio visa.. c. germen * , T MUR RA DIOECIA. groséificatum seorsim magn. nat. — d. idem cum particula rachidis magn. A4plo auctum. UEM 482. SALIX pAylicifolia: germihibus pedicellatis gla- bris subulatis, foliis oblongis undulato- serra- tis glabris subtus glaucescentibus. . S. phylicifolia ZLzzn. svec. n. 880. lappon.n. 551. tab. 9. fig. d. — Szmzth brit. 5. p. 1049. Flor. dan. 6.t. 1059. Eigl. bot. 99. t. 1950... Ge- orgii fl. baikal. p. 2950? Zcon.tab. nostr. XVII. £g. 9. Hab. in locis humidiusculis umbrosis regionis sylva- ticae et inferalpina omnium Lapponiarum fre- quenter. | Hujus nullam scio differentiam essentialiorem quam longitudinem capsularum utpote pollicem di- midium attingentem. Capsulc adeo elongate sunt ut corniculatz vel rostrat:e dici merentur, nec du- bito quin hzec omnium Salicum svecicarum maxime macrocarpa sit. Folia sub incauta exsiccatione omi.i-. no nigrescunt. Pedunculi amentorum breves sunt, foliolis minoribus capsula vix longioribus. hRamuli tenelli et rachides petiolique semper pubescunt. — Figura citata in Engl. bor. satis convenit, quam- quam ger:nina multo magis elongata sunt in speci- minibus lapponicis. Nec germina sericea ullo modo agnosco. Explicatio iconis: a. particula rachidis cum duobus germinibus grossificatis magn. nat. — b. unum germen magn. quadruplo aucta. das 405. SALIX majalis: geumninibus subpedicellatis gla- bris elongatis, amentis sessilibus ebracteatis, foliis oblongis undato- serratis subtus glaucis. Hab. in pratis subhumidis et ad ripas fluminum per Lapponiam sylvaticam ubique frequenter. Fruticeta plusquam orgyalia loetissimze vel fla- vescentis coloris constituit. hamuli et folia semper glaberrimi, satis nitidi nec unquam nigrescentes. Ob hunc latiorem habitum ean) diu pro varietate procera $. arbuscule habui. | Omnium afhniuni Salicum 12axime praecox est, utpote, qua amenta prorsus sessilia et ebracteata gerit eaque medio men- sis Julii 1810. semina undique dejicientia ubi 5$. 7;- ricans vix deflorata fuit. X Germina prorsus gla- E nius 2 DIOECIA. - 971 ' tt germinibus villosis. 484. SALIX eire olim: germinibus subpedicellatis pilosiusculis, stylo "elongato , amenti foliolis lanceolatis, foliis oblongis oblique acuminatis integerriniis pilosiusculis. Icon tab. nostr. XVIII. hg.9. . . Hab. in unica palude Suddiksmyraàn dicta propetem- pluni Lycksele Lapponize Umensis copiose. Quodaminodo intermedia est inter $.-/zmosam et S. myrtilloidem: prioris villositatemh et formam germinis habet; posterioris vero est statura fruticuli, textura foliorum etc. Inter utramque etiàm crescen- tem eam inveni, ut omnino earum proles hybrida esse potest. Ad 5$. myrtilloiden omnino propius accedit, tamen, non potest non abunde differre: amento foliolis minoribus sublanceolatis stipato, germinibus brevius pedicellatis pilosis, stylo elon- gato, foliis oblongis basi potius elongata quam sub- cordata, apice acuminata subconduplicáta simulque obliqua. Tum ob hanc obliquitatem tum ob folia . amenti et inferiora ramorum angusta eam versifo- lam dixa. |n varia etate varium quoque habitum gerit utpote florens 5. /imosceisimillima; fructificans vero $. myrtilloiden adeo refert ut tentatus fui eam pre ejus varietate pilis S. /zzosc larvata babere. Non tantum folia adulta villositatem splendentein exuit , verum etiam germina onmino calvescunt, et nonnisi stylo elongatoa $. 72 yrtilloidis distingvuntur. Explicatio iconis: a. ranius gum amento femi- neo semimaturo foliolis tantum minoribus fulcrato. . b. particula rachidis cum duobus germinibus dupplo auctis. c. germen deffloratum magn. 4:plo auctum. 485. SALIX nigricans: germinibus subpedicellatis villosis elongatis, foliis oblongis undato - serra- tis subtus incanis. S nigricans Smith brit. 5. p. 1047. S. phylicifolia 8. Lzzn.seec. n.880. lappon. n.$50.- tab.9. fig. c. or. dan. 6. t. 1055. Icon tab. nostr. XVII. £g. 5. Hab. locis sicciusculis unibrosis per partem sylvati- - cam, subalpinam et inferalpinam totius Lappo- nàe usque ad Kistrand Finmarkiz frequenter. . Vix ullum mihi superest dubium, quin hzc omnino confluit cum $. phylicifolia: ita enim folia c72 : DIOECIA. | glabrescunt simulque germina basi adeo calvescunt ut vix in summo apice villositas ulla superest. Folia * tunc subtus satis glaucescunt, vixque ultra sesqui- pollicem longa sunt. |ltaque etiam suspicor eam a $. bicolore Engl. bot. 26. t. 1806. haud differe; sal- tim amenta foeminea utriusque ex asse conveniunt. Sed aliquando ex altera parte ad $. capr«am exi- mie accedit; foliis majoribus interdum ultra tres pollices longis, subtus omnino incanis et eximie pi- losis; amentis capsulisque grandioribus. Melius itaque duxi ex his varic:atibus speciem intermedia admittere, quam contra cifferentias positas singu- lam varietatem diversis speciebus subjicere Engl. bot. 17. t. 1215. haud citari meretur, cum characterein speciei omittit. £a Explicatio Iconis: a. particula rachidis cum duobus germinibus paullo grossificatis. b. unum germen quadruplo auctum. | 406. SALIX capra: gerninibus subpedicellatis seri- ceis, stigmatibus filiformibus, foliis obovato- oblongis integris pubescentibus. S. capraa Linn. seec. n. goo. lappon. n. 565. tab. 8. fig. s. Georgia fT. baikal. p. 956? Lapponibus Serg. Hab. locis fertilioribus siccioribus per partem sylva- ticam Lapponiarum svecicarum et in inferalpinis Nordlandiz passim. : Folia tenella tomento densissimo eximie nitent. 487. SALIX aurita: germinibus pe-*icellatis sericeis, stigmatibus sessilibus capitatis, foliis obovatis repandis apice recurvatis rugosis cinereis, sti- pulis lunatis. S. aurita Linn. $vec. n. 891. Jappon. n. 569. tab. 8.. fig. y. r Hab. in sylvis humidis Lapponiarum inferiorum passim. | 488. SALIX Zvida: germinibus pedicellatis subseri- ceis, stigmatibus subsessilibus bilobis, foliis oblongis subintegerrimis glabris subtus lividis. S. arbuscula y. Linn. svec. n. 880. lapp. n. 556. S. bicolor. Ehrhart arb. 118? S. foliolosa. z4fzel. rscr. - Meon tab. nostr. XVI. fig. 6. | : 8. cine- DIOECIA. $25 .& cinerascens: folis utrinque cinereis pube- scentibus. ; T. foliis integris glabris etc. ZLinn.lapp. n. 5598? Hab. locis sicciusculis campestribus sylvarum totius: Lapponis svecice ubique; sed 8. in subalpinis et inferalpinis Lapponiarum pracipue septentriona- lium usque ad Utsjoki passim frequenter, unde etiam juxta flumina in partem sylvaticam descendit. «. 'Tum foliis ac ramulis glaberrima est, demum fere nitida et eximie versicolor. Fruticem plerum- que constituit pedalem, ramis eximie divergentibus et fere delexis, fuscescentibus. Folia oblongo- rhomboidalia et sursum latiora, utrinque fere acu- niünata, supra viridia et subnitida, subtus pracipue juniora livida potius quam glaucescentia: margini- bus integris vel parcius crenatis. Petioli semper nudi sine ullis stipulis, ad gemmam dilatati. Amen- - tà brevius pedunculata, unoalterove foliolo bracteata. Squamz pedicello germinis dupplo breviores, bre- viter pubescentes ut etiam rachis et pedicelli. Ger- minis pedicellus longitudine fere ipsius germinis. Germen subcylindricum satisque longum. Stigma subsessile, obsoletius bilobum:. | Explicatio iconis:.a. ramulus annotinus amen- tiferus femineus delloratus. b. germen paullo gros- siüicatum. c. idem cum particula rachidis quadru- plo auctum. d. folium. &. Interdum in ipsis alpibus adscendit ibique prostrata et eximie cinereo - tornentosa evadit; ad ri- as vero duminum subalpinorum saepius ultra Orgya- lem altitudinem attingit facienique $. cznerece gerit. Semper exstipulata est, qua differentia à praecedente aliisque affinibus tuto distingvitur, simulque folia eequabilia et nunquam rugosa. Plures quidem Salices in Linn. fl. lapponica re- censuntur, quas vero respectu loci valde incertas esse crediderim. — $. fusca supra littora. bottnica Umose haud provenire videtur, itaque e llora lappo- - nica excluditur, et sic in caeteris. : | EMPETRUM. Gen. plant. ed. Schreb. n.1496. Gertn. de frucr. 2. p.107. tab. 106. 489. EMPETRUM nigrum: procumbens, ramulis glabris, foliis oblongis margine revolutis glabris. JZTilden.spec. 4. p. 415. 274 DiOECIA. E. nigrum Linn. svec. m. go4.- Ter n.5;9. Flor. dan. t. 975. Engl. bot..8. t. 596. ( bac- cis minim.) Jzeghtf. scot. p. 619. Zoega island. — Crantz srenland. — Micha amer. 9. p. 255. Landt feeroens. -— Geor- gà ff. baikal. p. e36. Falk russ. topogr. o. p. 265.. Pallas it. sibir. 5: p. 55 et 2906. Flor. Kamtschatk. in -Arct. Zool. 3 196. zrct. Zoolos. ad INutka sound. p. 49. Lapponibus Jjouma. Norvegis - Kreke - ris. Svecis [ra -ris. Hab. ubique oinniuin vulgatissimum:: scil. in colli- bus et canipis siccioribus sylvaticis atque subalpi- nis frequentissime; in ipsis alpibus etiam mariti- inis earumque lateribus campisque omnibus vix parciüs, sed summa cacumina haud frequentat . ante "Andromedam tetragonam desistens. Dacce in alpibus inultum grandiores et sapidio- res sunt quani in sylvis, itaque a Lapponibus inini- . ne spernuntur. ; HIPJPRPQP I AE. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1509. Gertn. de fruct. 3. p. 199. ; tab. 42. 490. HIPPOPHAÉE RAamnoides: foliis lineari - lan- ceolatis $upra glabris subtus albidis ipee: /F'illden. spec. 4. p. 745. H. Rhanmnoides Linn. svec. n. 906. lappon.n.572. Flor. dan. & rem C twolnp ri nomen DR ERR russ. topogr. 29. p. 965. . Pallas f. (TOSS. 9. p- 45- : Hab. ad littora maris per Nordlandiam ineridiona- lem raro: Guanerus. | M-Y RI G.A. Gen. dors ed. Schreb. n. 1510. Gertn. de fruet. 1. p. 190. tab. 39. | 491. MYRICA Gale: folis cuneato- lanceolatis apice subserratis, amenti squamis acuminatis. /71/[- den.spec.4. p. 745. Flor. daa. t. 527. Engl. bot. 8. t. 562. Lightf. scot. p. 615. Linn. svec. n.907. /Jappon.n. 278. Michaux amer. 2. p.227. Gunn. nore. — Falk russ. topogr. 9. di 265. Pallas f/f. ross. 2. p. 9o. * L| DIOECIA. 5 394 Hab. ad ripas depressas lacuum prope limitem infi- mum Lapponic maxinie meridionalis, nec supra lacum Hissjó Vesterbottniae- unquam a me lecta quamquam: diligentissime per plures annos quze- $ita; in Nordlandia australiori frequenter: Guz- nerus. POPULUS. Gen. plant. ed. Schreb.. n. 1531. Gaertn. de fruct. 2. p. 56. , tab. 9o. 492. POPULUS zremula: foliis suborbiculatis denta- tis utrinque glabris, petiolis conipressis, ramu- lis hirtis. Smith brit.5. p. 1081. Linn. svec. n.609. /appon.n. 576. (ante Monandriam in- serta). |ngl. bot. 97. t. 1909. Pallas fl. ross. 1. p. 05. Lzghtf. scot. p. 616. Gmel. sib. x. p.151.1.4. Georg f/f. baikal. p. 956. Falk ^ russ. topogr. 9. p. 266. Lapponibus Suppe. Fennonibus Zaapa. Svecis | sp. Hab. in humidiusculis przecipue ad radices montium. per partem sylvaticam et subsylvaticam Lapponia- rum meridionalium ubique, septentrionalium - passim frequenter; ut &riam in inferalpinis totius Nordlandie passim, sed Finmarkie raro ex. gr. ad Kistrand et Tana nonnisi pauci frutices, ad Pohmnak et Utsjoki singulzs arbores minores. RHODIOL A. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1532. 495. RHODIOLA rosea: Linn. svec. n. g19. lappon. n.578. Engl. bot. 8. t. 508. parva. Landi . feeroens. — Flor. dan. t. 148. Lightf. scot. p. 619. Olavs. it. island. p. 520. 105. Craziz gronland. — Pallas it. sibir. 5. p. 54. 244. Georgi /l. baikal. p. 257. | Gmel. sibir. 4.. p.174. Kalk russ. topogr. 9. p. 267. X Sedum HRhodiola ZJecand. pl. succ. p. 145. t. 145 JWillden. en. hort. berol. p. 485. d floribus inagis aggregatis, petalis majoribus. .- 9 floribus cymosis, petalis obsoletioribus. -Hab. locis irrigatis et declivis rupestribus per totum alpiuim jugum praecipue Norvegiam versus vulga- tissime, et in alpinis maritimis locisque inferal- pinis usque ad Nordcap ubique frequenter; sed c X 276 DÍOECIAÁ? . ; &vecico latere haud extra alpes altiores ex. gr. Sjil- . lapoult Lapporiz Lulensis occurrit, nisi ad Huvios disseminata rarius ad Palojoensuu et versus Enon- tekis Lapponix Tornensis. Uti reliqua radices truncosz , sic etiam haec ra- diis vascularibus discretis massam cellurarem per- currentibus przdita est. Cortex flavus adfuso kali nigro- czrulescit, ut etiam sub digestione in aqua, qui color tamen denique in brunneum vergit. Ma- teriam coriariam óptimani copiosani continet, quae ulcherrime caeruleo-nigrescit (sine virescentia ut in Tormentilla) ex adfuso ferrico. . Folia subcunei- formia, dentata. Flores quidem interdum inveniun- tur hermaphroditi, sed valde dubito an unquam se- mina maturant. Quum adeo stamina et petalain aliis. perfectiora, pistilla autem in aliis plantis vegetiora ex- clusis alternis staminibus eaque sola fertilia, manere quidem potest Rhodiola ut distinctum» genus. In horto Upsaliensi nonnisi ores masculinos vidi. I4UN IE RS ON US. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1542. Gertn. de fruct. 2, p. 62. tab 91. 494. JUNIPERUS communis: foliis ternis patentibus mucronatis bacca longioribus. | ALzm. svec. p. 915. Jappon. n. 576. Engl. bot. 16. t. 1100. Pallas ross. 1. p. 9. 19. t. 54. Gmel. sibir. a. p.182. n. 52. Lightf. scot. p. 693. Zoega island. — | Cranz grenl. p. 87. Landt fce- roens. — ÁMichaux amer. 9. p. 945... Hor. kamtschatk. in rct. Zool. p. 196. Georgi ff. baikal. p. 257. Falk. russ. topogr. 2. p. 268. 8B. alpina: folis paullo latioribus et brevioribus, baccis subellipticis. Smith brit. 5. p. 1080. Lapponibus Áaskes. Fennonibus Karawa. Sve- cis Em. ; Hab. ubique: scil. prxcipue locis humidiusculis in parte sylvatica, subalpina ei inferalpina omnium Lapponiarum vulgatissime, ut etiam in alpibus earumque lateribus ubique frequente; sed in ma- ritimis alpibus juxta Nordcap vix provenit ex. gr. Mageróse, Maasóse etc. POLYGAMIA, — | CLASSIS XXIIL PO 'v/G;X MI. X. VERATRUM. Gen. plant, ed. Schreb. n. 1564. Gertn. de fruct. 1. p. 71. tab. 18. 495. VERAThUM alim : racemo glabro, corollis subsessilibus acutis, foliis subplicatis. V. album Zinn. spec. plant. 2. p.1479. Flor. dan. t. 13190. Guner. nore. n. 515. t. 1. Falk russ. topogr. 9. p. 969. Pallas it. sibir. 5. p. 520 Gmel. sib. 1. p. 75. n. 40. Michaux amer. 9. p. 249. (V. viride 7Zillden. spec. 4. p. 890.) Suter helv. 9. p. 294. Lapponibus Finmarkize Kasnem - grase 4 e. ster- nutatoria herba ). Hab. juxta rivulos alpinos locis humidis occultiori- bus Finmarkiz maritima interdum copiosissime; scil. in Taborsniüs Porsangriz frequenter, ad Kjel- vig parcius, in Hopseidet et adjacentibus sinubus maris omnium copiosissime ibique alte in alpibus adscendit, ut etiam ad Varanger parcius. Folia inferiora ultra spithamam caulem vagi. nant, superiora etiam vaginantia sunt sed breviter circiter dimidiam pollicis. Vaginze et nervi foliorum interdum obsoletius pubescunt, ut etiam bractea- xam insertiones in rachide; de catero tota planta glaberrima. | Corolla nervosa, luteo- viridis, quoad habitum campanulata , acuta. ATRIPLE X. Gen. plant. ed. Schreb, n. 1577. 496. ATRIPLEX pazu/a: foliis sagittato - lanceolatis. Linn. lappon. n. 577. Hab. in agris Lapponiarum meridionalium rarius: Linne. t VY co CA YPTOGAMIA. CLhASSLIS XOXIW GREYPTO;GAMSBESA Ordo.L. F-rrecr s. Capsulz bifariam dehiscentes. Sesnina discreta obliqua funiculo adfixa. | POLYPODIUM. Seartz synops. fil. p. 25. Capsule gyrate in Vrsegin subrotunda nuda aggre- gatze. 497. POLYPODIUM »ulgare: fronde pinnatifida, la- ciniis linearibus obtusis subserratis, càudice paleaceo. P. vulgare Linn. svec. n. 944. lappon. n. 581. JFillden. spec. 85. p. 172. Schkuhr. erypt. p.39. t a:1. ^ Enel. bot. 16. t. 1149. dÍ[or. dan. t. 1060. Iightf. scot. p. 667. Zoega land. — Michaux amer... 9. p. 271. Ge- oreii fl. baikal. p. 958. . Falk russ. tepugr 2. p. 275. Hab. in lateribus moritium sylvaticorum meridiei ex- positis per Lapponias svecicas rarius ex. gr. in Kal- kisbout Lapponize Pitensis; in Njammats et Keu- rivare Lapponize Lulensis, in Vallivaara Lapponiz Tornensis; ut etiam in monticulis Finmarkiz oc- cidenialis et Nordlandizs septentrionalis raro ex. gr. in Storviksnáset:'Altensi, ad Qualvig Lyngen- sem, sed in Nordlandia meridionali vulgatius. Puncta s. maculz fructiferze omnino nude sine ullis pilis vel involucris, demumque confluunt. In Filicibus sic dictis gyratis capsulz sunt inz- - quilaterz evalves; ab uno latere gyro seu nervo arti- culato e receptaculi vasculis orto munita, et ab al- tero latere tenuissima transversim disrumpentes, sine valvulis efformatis et sine sutura limitata. 498. POLYPODIUM Z/vense: frondibus bipinnatifidis, pinnis oblongis obtusis, laciniis ovalibus inte- gris, fructu hirte submarginali, stipite paleaceo. jeartz synops. ÁAl. p. 59. ZFillden. spec. 5. p.:98. Sehkuhr crypt. p. 16. t. 19. ! ^ Firicrs. 979 Acrostichuuiilvense Linn. seec. n. 958. lappon. n. 5853. lor. dan. 5. t. 591. -. Falk russ. to- pogr. 29. p. 979. Georgi ff. baikal. p. 958. Hab. in rupibus montium sylvaticorum, subalpino- rum et inferalpinorum totius Lapponia usque ad Utsjoki passim. . Maculie. fructificationis seniper pilis numerosis nitentibus valde hirtz2? sunt, sed praterea piunc ssepe glabrze inveniuntur, . Pinnz? omnes fructiferae sunt. Stipes paleis angustis sparsis ornatus, crassitu- dine fili, siepius fuscescens, sed articulo praeditus ut in sequente. | 499. POLYPODIUM AZyperboreum: frondibus subbi- pinnatifidis, pinnis inferioribus sterilibus semi- circularibus trifidis crenatisque, fructu subhirto, stipite laevi. | , P. hyperboreum Searzz synops. p. 59. /F'illden.- spec. 5. p.197. Schkuhr crypt. p.189. t. 17. b... P. arvonicum. Sith brit. 8. p. 1115. ; P. ilvense /ZZ;ther. errang. p. 774. | Zoega is-. land? — Acrostichum hyperboreum Zjebl. in zd ct. Stockh. 1795- p. 201. t. 8. a £- gracile: pinnis onmibus pinnatifidis. P. hyperboreum Engl. bot. 29. t. 2025. Hab. in scrobiculis et fissuris per latera alpium Lu- lensiun: et Nordlandicarum neridionaliuin passim copiose ex. gr. inter Lommijaur et Langvand Sal- tensis, in alpe Lill- Tokin juxta Virih-jaur, etin alpe Jolli ad Sorjàsjaur; ut etiam ad Tornetrásk vi- - sum 2 Cel. ZLiljeblad ; nec non extra alpium ju- guui in monte subalpino Kalkisbout Lapponiz Pi- tensis parcius a me repertum. 2 À praecedente abunde diversum est, idque ma- gis glabriiie sua, mollitie majori atque gracilitate, quani forma quadam) constanti pinnarum. — Radix eodem modo czspitosa, sed duplo tenuior. Stipes in medietate inter radicem et pinnas infimas articulo perevidenti dividitur, ad quem denique dissolvitur et adeo rudimenta ejusdem longitudinis quasi forcipe excisa relinquit; de catero supra hunc articulum. semper glaberrimus atque laevissiunus, crassitie setze equina, et coloris virescentis. Quoad longitudinem haud cedit przecedenti utpote interdum spithainzeuim. - ego : CRYPTOGAMIA. Pinnz inferiores a se invicem distantes vel intersti- tiis triplo breviores, steriles vel sine fructu, omnino semicirculares, utrinque glaberrimae, valde molles et ita tenues ut fere pellucidae; superiores sensim elongantur et pinnatifidade evadunt, atque fructa in- struuntur, utrinque glabro excepto fructu. Fruciü- ficationis maculae duplo triplove minores quam in praecedente, submarginales, in suprema parte fron- dis confluentes , pilis paucioribus et brevioribus prae- ditze, Etiam lacini? pinnarum superiorum sapius crenata sunt. P9 d ! &. adeo gracillimum et longum est ut Aspidium fragile valde refert. Pinnz omnes aequales fructi- ferae, oblonga, pinnatifidae. Hanc varietatem exhibet £ngl. bot. 99. t. 2025. 500. POLYPODIUM PAegopteris: frondibus subbi- pinnatis subtus hirtis, pinnis infimis dellexis, pinnulis baseos rachi adnatis rhombeis. P. Phegopteris Zinn. seec. n. 945. lappon. n. 589. ' Iillden. spec. 5. p. 199. Schkuhr crypt. p.37. t. 20. a... Lightf. scot. p. 609. [^ dan. t. 1^41.. Zoega island. — Falk russ. topogr. 9. p. 275. Hab. in Lapponia Lulensi rarius: Linné (ubi ego il- lud nunquam. vidi): sed in'sylvis inferalpinis et . ]ocis umbrosis fertilioribus ad radices alpium per totam Nordlandiam vulgatissime, per Finmarkiam occident. raris copiose usque ad Kistrand. Pili ad fructificationem vix positi sunt, sed prz- cipue in venis pinnularum. 5o1. POLYPODIUM JDryopteris: fronde ternata , fo- liolis bipinnatis patulis, ra/ice filiformi. P. Dryopteris Linn. seec. n. 649. lappon. n.587. Lightf. scot p. 67g. ZFillden. spec. 5. p.209. Engl. bot. 9: t. 616. Schkuhr erypt.. p. 19. t. 26. Zoega island. — Pallas 1t. sibir. 8. p. 205. 520. Falk russ. topogr. €. p. 2975. Georgii ff. baikal. p. 258 , Nephrodium Dryopteris /Mzckaux amer. 2. p.270 Hab. in rupibus montium Lapponiarum omnium Svecicarum rarius; sed ad radices alpium et in pratis inferalpinis per iNordlandiam omnium vul- gatissima et Finmarkiam etiam frequenter usque* ad Rebvog et Hopseidet. FxricErs. £81 Frons adeo ternata, ut foliola tria prorsus zequa- - lia petiolata sunt atque bipinnata , simulque triangu- laria ob pinnas baseos duplo majores quam interme- dias. Pinnule integrae, obtuse. ASS POEOD I UOM. Svartz synops. fl... p. 42. Capsule gyrate in punctis subrotundis involucello umbilicato s. laterali tectis. 502. ASPIDIUM Zonchitis: fronde pinnata, pinnis lunulatis dentato- spinulosis, stipite strigoso. A. Lonchitis Swartz synops. p. 45. JVillden. spec. 5. p. 224. Schkuhr crypt. p. 99. t. 29. ona. Polypodium Lonchitis Zznz. spec. plant. p. 1548. Günner. nore. n. 49. Flor. dan. 5. t. 497. Lightf. scot. p. 668. - Engl. bos. 19. t. 797. opt. Cranz grenland. — Lonchitis aspera; in Pyrenzis. Purser: herb. XX. n. 41. Hab. in radicibus superioribus alpium Nordlandica- rum, rupium sicciorum fissuris innatum , passim copiose ex. gr. ad Ranen et Salten fere ubique, ad Lyngen quoque copiose; in Finniarkia occidentali rarius ex. gr. in Storvigsnáset ad Alten, et in alpe prope Strandgárd Porsangriz parce: sed e svecico latere alpium nonnisi in meridionalioribus parcius occurrit, uti in alpe Sákkok Lulensis a n:e lectum et prope Tornensen lacum a Cel. Z//;eb/ad. Ob rigiditatem et strigositatem suam insignem valde memorabilis est species, cui nullapaffinis inter nostrates existit. Figura frondis linearis angusta est atque. utrinque attenuata , latitudine bipollicari, sed longitudine szpius bipedali. —De csetero frons sub- sessilis, prope radicem pinnis brevioribus deltoideis vel triangularibus deflexis; ut vero superiores eva- dunt pinnz eo magis elongantur, et lobo basilari tan- tum superne instruuntur unde formam obliquam lu- nulatam acquirunt. Dentes spinulosi pinnarum infe- riorum valde insignes, rigidi, quamquam haud propriepungentes. Stipeset rachis crassiuscula firma, iriangularis, utrinque paleis magnis rufescenti- bus tecta. | es A CRYPTOGAMIA. 505. ASPIDIUM dilatatum: fronde bipinnata ovaro- triangulari, laciniis pinnularum oblongis obtu- siusculis ruucronato - serratis, stipite paleaceo. A. dilatatum. Smith brit. 5. p. 1195. JV ilden. spec. 5. p. 963. Polypodbum dilatatum Zoffm. germ. 9. p. 7. B. spinulosum: laciniis acutis, fronde magis elon- ata. A. spinulosum 7Z'illden. spec. 5. p. 262. Schkuhr crypt.- p. 48. t. i8- : P. spinnlosum 4Ziezz. prodr. p. 250. Flor. dan. t 707. NAT Hab. in umbrosis inferalpinis Nordlandie passum, ut etiam in montibus sylvaticis e svecico latere ra- rius ex. gr. ad Quickjock ; nec non ad Tana Fin- markia visum. Forma frondis deltoidea vel inferne valde dila- tata. facillime distingvitur a. l'7/cz mare atque fe- mina, simulque ad AJ. montanum accedit. De cz- tero discrete crescit, nec in tantis fasciculis ac se- quentia. 504. ASPIDIUM lx mas: frondibus bipinnatis, pinnulis oblongis obtusis crenulatis, stipite pa- ; leaceo, fructibus costze approximatis, À. Filix mos. Seartz synops. p. 55. 7Filden. spec. 5. p- 59. S$chkuhr crypt. p. 45. t. 44. Polypodium Filix mas. L/zn. seec. n. 946. lapp- n. 585. Gunner. norv. n.4. t*àb. 1. Ff. 4. Lightf. scot. p. 671. Olavs. it. island. p.810. Landt feroens. — Georgii ft. baikal. p.958. Falk russ. topogr. 9. p. 275. 1 Hab. ad rivulos et locis humidis per parten sylvati- cam et subsylvaticam Lapponiaruin meridionalium passim; atin inferalpinis et radicibus alpium in- ferioribus totius Nordlandiz vulgaris, et Finmar- kii usque ad Utsjoki fere ubique. ; 505. ASPIDIUM Zi/lix femina: frondibus bipinnatis, pinnulis lanceolatis acutis dentatis, involucellis fructus lateralibus. " A. Filix femina Swartz. synops. p. 59. /ZF'illde.i. spec. 5. p. £70. Schkuhr erypt. p. 50. t. 59. Polypodium Filix femina nz. svec. n.947. ./ap- pon. n.596. Gunner. nore. n. 99. Lightf. - FrricEs. T MEE scot. p. 675. Zoega island. — . Pallas it. sibir.5. p.520. Falk russ. top. 2. p. 275. Nephrodium Filix femina Michaux amer. p. 068? Hab. in humidis sylvaticis usque in parte subalpina Lapponiarum meridionalium frequentius; ut etiam in inferalpinis et radicibus alpium cum. prace- dente parcius. or Etiam in his locis plus minusve composita oc- currit, sed semper praecedente multoties tenerior, anaculis fructus duplo minoribus. 506. ASPIDIUM fragile: frondibus bipinnatis, pinnis : oppositis, pinnulis distantibus obovatis inciso- dentatis, involucellis lateralibus. Swartz sy- hRops. p. 58. . Schkuhr crypt. p. 55. t. 54- . Polypodium fragiie.ZLznnm. seec. n. 948. lappon. n. 584. Landt.fwroens. — Flor. dan. t. 401. Lightf. scot. p. 677. Zoega island. — Pallas it. sibir. 4. p. 995. Georgi fl. baikal. Cyathea fragilis Ezg/. bot. 25. t. 1597. Hab. in sylvestribus omnium Lapponiarum passim frequenter; in inferalpinis et radicibus alpium Nordlandizm et Finmarkise frequentius, ut etiam in rupium fissuris prope Nordcap visum. 507. ASPIDIUM ;z;ontanum: frondibus tripinnatis deltoideis, pinnulis distantibus pinnatifidis: laciniis incisis dentatisque.sublinearibus, , fruc- tibus solitariis. S À. montanum Swartz synops. p. 61; ZV'illden. spec. 5. p. 286. | Sehkuhr crypt. p. 61. t. 65. Optiin. Polypodium montanum 24//on. pedem. n.9410. Hab. in umbrosis convallibus inferalpinis Nordlan- dis meridionalis rarius copiose ex. gr. ad Sórfold- botten praefecturae Saltensis; ut etiam in scrobicu- - . lis et sub lapidibus alpiumi Lulensium: rarius ex. gr. in Jolli ad Sorjasjaur et in Jeqna - apo ad Vixih- jaur parce. - Quia pinnz inferiores maximae sunt ut duas tertias partes longitudinis totius frondis superant, facile pro terósta sumitur frons et inde perperam orta est comparatio hujus cum Polypodio Dryopte-. ride. eapse nonnisi ter pinna!a est; pinnis infe- rioribus grandioribus et dilatatis fere ut in Asp. di- la.ato , cui re vera sinilior mihi videtur quam ca. eaA4 CRYPTOGAMIA. teris. Pinne et pinnula& a se invicem distantes nec unquam cortigua, plerumque alternze, breviter pe- dicellate. Lacinic pinnularum ultimarum adeo an- guste sunt ut latitudine rachidi frondis fere cedunt; estitaque hzc filix tenuius divisa quam ipsum Z4spi- dium fragile. Puncta fructus ut in Asp. fragili. Süpes saepius duplo longior quam ipsa frons, paleis xaris adspersus. Satis pulchra est species, forma tri- angulari frondls atque multiplici divisione nec non colore saturate viridi in:ignis. A GP OLSEONOEOU ONE Swartz synops. fil. p. 74. Capsules gyraie in lineolis rectis per frondem sparsis nate; involucello exteriore introrsum de- hiscente. | . 508. ASPLENIUM septentrionale: frondibus nudis subfiliformibus bipartitis laciniatisque. Aspl. septentrionale Swartz synops. p. 75. Acrostichum .septentrionale Zzznm. spec. n. 957. lappon. n. 580. Lightf. scot. p. 656. Falk russ. topogr. 9. p. 972. Hab. in infera!lpinis Nordlandize meridionalis rarius: Linné. : 509. ASPLENIUM vzrzde: frondibus pinnatis: pinnis pedicellatis rhoinbeo - subrotundis inciso - crena- tis, rachide decidua. | À. viride /Zuds. angl. p. 455. Lightf. scot. p. 665. ówartz fil.syn. p. go. Flor. dan. 8. t. 1989. optim. 7Zillden. spec. &. p. 552. Schkuhr crypt. p. 68. t. 75. optini. "Trichomanes niinzs et tenuius; in monte Wasser- fall Helvetize. Burseri herb. V. XX. n. 15. et 16. | Hab. in rupium fissuris umbrosis subirrigatis juxta radices alpium Nordlandie meridionalis passim ex. gr. ad. Sórfolden et ad Saltenfjord pluribus lo- cis frequenter; ut etiam Finmarxkiz occidentalis rarius juxta Alten in Storvigsnáset et Kaafjord, nec non in alpe ad Strandgard Porsangrize cum Pte- ride crispa. .Ex ultimo hocce loco idem vivum in Horto Upsaliensi introduxi, ubi per tres annos cultum haud mutabatur. intra Sveciz limites huce usque haud observatum , nisi in Vermlandia. Firicrs. | 285 Differt przcipue a sequente gracilitate sua a'que mollitie, qua tota frons peractá fructificatione niox cadit unacum stipite suo viridi. Radix minus dense ccspitosa. Stipes nudus plerumque bipollicaris fron- dem elevat, quoad inferiorem: partem fuscescens at- que ultra hiemem persistens, de catero semper vi- ridis et annuus mollis unacum racbide. —Pinne tenuissimo atque brevi pedicello insidentes, in- terdum adeo latze ut seinicirculares dicerentur, ple- rumque rhomibeo-subrotund2, molles et tenues ut nervi transparent, situ plerumque alternantes, nu- mero sedecim pària vix superantes, sed plerumque majores quam in sequente, et in apice frondiscontlu- entes. Linez fructus primum regulares nervis in- sidentes iisque friplo fere breviores, tenuissimo in- volucello albicante stipatae, quo mox caderte in ma- , culas irregulares diffluunt capsule ut aspidiuim ma- gis refert. : E contrario in Zdspl. drichomane: stipes bre- vissimus unacum rachide longa, tota perenni vel ul- tra hiemem persistente, rigida, saturate fusca et ni- tida, fasciculum setaceum insignem effciente unde órtum est nomen Trichomanes s. Polytrichum oíh- cinarum; Pinna& niox prope radicem inseruntur, in tota fronde duplo numercsiores utpote szpius ul- tra viginti quatuor paria, simulque minores unde frons magis linearis evadit, atque angustiores, ova- tz, opaczeut nervi haud apparent, crenulis nume- rosioribus notatae, etiam in apice frondis distinctae. Linesx fructus persistenti involucello stipantur ut vix diffluunt, totam fere nervorum longitudnem emetientes. ; 510. ASPLENIUM Zrichomanes :frondibus pinnatis: innis sessilibus ovatis rotundatis crenulatis, rachide persistente. " A. Trichomanes Zznn. svec. n. 942. lapp. n. 588. Georgii /T. baikal. p. 258. Hab. in monte subsylvatico Keurivare supra Jock- mock Lapponiz Lulen:sis; Lizzé; ubi ego illud baud reperi nec alibi: an praecedens fuerit? 511. ASPLENIUM Ziuta muraria: frondibus alterna- tiim decompositis: pinnulis cuneiformibus cre- nulatis lobatisque. Linum. svec. n. 945. For. dan. t. 199. Sehkuhr crypz. p. 75. tab. 8o. b. c6 '" CRYPTOGAMIA. fig. 1. 4. bone. Lightf. scot. p. 665. Michauar amer. 9. p. 966. | lalk russ. topogr. 9. p. 975. Pallas it. sibir. 5. p. 5315. . Georgi f. baikal. "p.9288- ^ 1 Hab. in rupibus juxta nare sententrionali Nordlan- dio et Finmarkize maxime occidentalis. rarissime, nec nisi ad Qualvig Lyngensem et in Storvigsnáset Altensem parcius lecta. Planta vero ipsa nihil dif- fert a vulgari svecica. : POEOERIS. Swartz synops. fl, p. 94. Capsule gyrate in lineam continuam marginalem col- Tons. involucello e marginibus frondis Orto intror- sum deh:scente. 519. PTEBRIS aquilina: fronde supradecomposita: fos . liolis pinnatis : pinnulis lanceolatis: infimis pin- natifidis, superioribus ininoribus. Jua. seec. n. 940. Wilden. spec. 5. p. 402. Schkuhr crypt. p. 87. €. 95. Engl. bot. 24. t. 1679. Falk russ. topogr. 9. p. 979. Lightf. scot. p. 657. Michaux amer. 9. p. 969. Pallas zt. sibizr. 5. p. 529- ; | Hab. in lateribus montium inferalpinorum meridiei expositis per Nordlandiam meridionalem passim. Ego eani pluribus locis vidi in praefectura Saltensi frequenter, nec alibi in Lapponia unquam. : Margines pinnularum leviter reflectuntur, ut. nihilo tameu minus involucellum proprium cum li- | nea fructificationis clare patet. | Li , 5:5. PTERIS erzspa: frondibus supradecompositis al- ternatim ramosis, foliolis sterilibus ovalibus crenatis obtusis; fertilibus sublinearibus mar- gine incurvo fructum tegente. Pt. crispa Smith brit. 5. p. i187. Swartz syn. p. 101. Engl. bot. 17. t. 1160. 7Fillden. spec. 5: P595. Ochkuhr crypt. p. 90. t. 98. frond. angustiss. ^ ; ! Osmunda crispa Aznzn. spec. plant. p. 1522. Lightf. scot. p. 655. Flor. dan. 5. t. 496. Onoclea crispa Swartz zm zdct. liolm. 1789. p. 109. Filicula alpina crispa; in monübus Helvetia. : Burs. XX. n. 55. | Firrczs. EA e€87 Hab. in lateribus lapidosis meridionalibus. mon- tium subalpinorum vel alpium juxta subsylvati- cam regieuemn positarum rarius frequenter ex. gr. in Ór(jállet et Kabdespakti Lapponize Piteneis, ad Kaskajvo. et Siàkkok prope Quickjock Lapponiz Lulensis, nec non in: Yllostunturi Lapponiz Ke- mensis (Liljeblad ); ut etiam in alpe maritima Finmarkize juxta Strand Porsangriz copiose. 'Valde insignis est filix et nulli caeterarum no- strarum affinis; nec adhuc clare patere mihi videtur cujus sit generis. Radix quodanimodo repens est, sed adeo tortuosa et replicata ut ciespitem densuin efhcit. Frondes steriles primarie vel primo vere surgentes quoad divisionein et formam adeo ruta- ced vel foliis rutze similes,: ut nihil magis; rachis earum alterne pinnatim dividitur idque tribus. itera- tis vicibus; raniis omnibus nudis sine ullis auriculis vel foliolis adnaiis; ramuli terminantur Pu discretis ovalibus, indivisis, obtusis, crenatis, *a- : chide ipsa saltim triplo latieribus. — Aliae adsunt frondes steriles secunderig& s. intermedise, prza- cedentibus longiores, quarum foliola incisa et laci- niata, ut vix lacinia existit rachide latior. Benign . frondes fertiles eodem: modo dividuntur ac steri! es, sed foliola earum ob margines revolutas linearia eva- dunt et rachide vix latiora, indivisa et integerriuia. Capsula in margine revoluto foliolorum omnino la- tent, nec unquani sponte in prospectu veniunt, de caetero pauciores sunt vixque in linea quadam arcte "contigua, nec ab involucello quodam proprio tectze, sed tantum margine attenuato occultatz. Margines -. foliolorum adeo revoluta sunt ut sibi invicem con- tingunt, quo teretiuscula evadunt frondes fructiferze utin Onoclea, nec raro subarticulatz et subdivisze ut novum illud genus Chezlanthem valde referunt. ONOCLE A. Swartz synops. fil. p. 110. ; Capsule gyrate confertze pictis pinnularum fron- dis diverse occupantes, earumque marginibus invo- : lucratee. 514. ONOCLEA Gzruthiopteris: frondibus pinnatis: ^ pinnis pinnatifidis , fructiferis teretiusculis. O. Struthiopteris. Swartz synops. p. 111. Sehkuhr erypt. p. 97. t. 105. a8... 2' OCRYPTÓGAWMIA. Osmunda Struthiopteris Lznn. svec. n. 955. Flor. dan. t. 169. Gunn. nore. n. 1. t. 3. £. 1. 9. 5. Falk russ. topogr. 2. p. 972. Georgii ft. bai- kal. p. 958. | | Struthiopteris germanica 77/Iden. spec. 5. p. 988. . Nordlandis tromsóensibus 77/g s. 7velg it. Moj- foor-telg. Helgelandis Kaa/- jeeske. j Hab. ad radices alpium et in convallibus inferalpinis per totam Nordlandiam fere ubique frequentissi- me ex. gr. in Helgelandia et praefectura Saltensi vuleatissime, in praefectura Tromsensi ad Malan- ger, Balsfjord et Lyngenfjord copiose; in Finmar- kia occidentali ad Alten frequenter, sed ulterius haud visa nisi ad Seskojoki supra Utsjoki Kemen- sis. Elatere svecico alpium eam tantum ad mon- tem Njanumats Quickjockiae Lapponiae Lulensis co- piose reveri. "Frondes steriles satis molles atque tenues sunt; laciniis integerrimis obtusis. hachis frondium fru- ctiferarum crassa et rigida, profunde canaliculata et primum condupplicata. fi Nordlandi norvegici teneros circinnos in jusculis edunt; et radicibus boes alunt. B L EC HN U.NE Seartz synops. fü. p. 113. Capsule gyrate in linea longitudinali juxta costam pinnarum extensa; involucello exteriori continuo introrsum dehiscente. 515. BLECHNUM $Spzcant: frondibus lanceolatis pin- natifidis: laciniis lanceolatis obtusiusculis con- tiguis, fructiferis discretis. Jiorh.'tentam. 5. P. 44- Blechnum boreale $vartz synops. p.115. | Engl. bot; 17. t. 1159. ; Omith. brib 4 ORE, Wilden. spec. 5. p. 408. Schkuhr. crypt. p.102. t. 110. | Osmunda Spicant ZLznn. svec. n.956. Flor. dan. t.99. JZLightf. scot. p. €654. Gunner. nore. .n.915. Landt feroens. — » Hab. in inferalpinis Nordlandiz meridionalis passim copiose ex. gr in Bxingbárslien. ad templum Rórstad. ; d. Frondes Firrcrs. 289* Frondes tum steriles ac fructiferoz eque divisae sunt fere ad rachidem, sed in fertilibus lacinic con- trahuntur vel angustantur, ut sinus latiores evadunt pracipue in inmaturis speciminibus. Linez fructifi- cantes primum vix dimidiam latitudinem pinnarum occupant a margine satis distantes. n pagina infe- riore pinnarum sterilium epidermis tota solvitur et elevatur, nec quidem costz mediae adhaeret. A » Ordo IL TETRADIDYMAE. WaAlenb. Nov. Act, Upsat. VIL: Semina 4 in tetraédron connata.intra capsulam — Divalvem s. evalvem. B OT Bh Y CHIOUM. Svartz synops. fil. p. 171. Capsule bivalves agyrate nude rachidi racemi fru- ctiferi adnate, 516. BOTRYCHIUM Zunaria: scapo caulino unico, fronde solitaria pinnata, pinnis lunatis integer- rimis. dSvartz synops. p. 171. Schkuhr cr. ypt. p. 156. t. 154. bona. Osm. Lunaria Lznz. svec. n. 954. lappon. n. 589. Flor. dan. t. 18. s ae scot. p 652. Olavs. it. island. p. 454. Landt feroens. — Falk russ. Lopogr. 9. p. 972. Hab. in maritimis et inferalpinis Nordlandize rarius ex. gr. ad Sórfolden Saltensis et Lyngen Tromsen- sis parce, nec non Finmarkiz in Maasóa vísa; in sylvis Lapponiz Lulensis vidit Linnaeus et prope Lycksele ipse. Capsule adnatze, zquilatere vel vasculis per omnia latera zxque dispersis prcditz, nullo gyro unilaterali munitz, sed bivalves ab apice versus fun- dum transversaliter sponteque dehiscentes idque, per suturam praeformatam. Sémina quaternatim connata reperi quamquam minus evidenter. Ex jam relatis constat plerasque Filices Lappo-- nicas elatere Norvegico alpium provenire precipue - locis angustis occultis rueridiei expositis. Paucis- sima in ipsis alpibus observata scrobiculos recessus- 290 CRYPTOGAMIA. quemaxime absconditos sibi eligunt ibique brevi vi- gent; adeo ut neque hz? repugnant caterarum matu- ram frigoris impatientissimam. Quz vero nunc se- quuntur planta frigorem optime sustinent. L-YG:O P.O:.D E U- Linn, gen. ed. Schreb. n. 1615. WaAlenb. in Nov. Act. Upsal. : Vel VIL ^ Capsule in axillis foliorum superiorum vel intra Squamas spicarum sessiles, reniformes, bivalves, pulvere seminali quaternato scatentes, preceden- tis generis analogze. ; LM : : : Capsule ali? semper in axillis foliorum inferiorum, 4-cocce, bivalves sed etiam e latere rumpentes, seminibus quatuor in tetraédron connexis subtri- .quetris repleta. ; 517. LYCOPODIUM cornplanatum: ramis complana- tis, foliis subquadrifariis: superficialibus obso- letioribus, spicis geminatis pedunculatis. L. complanatum Azzn.seec. n.958. lapp. n.416. Flor. dan. t. 98. | Schkuhr crypt. p. 16$. t. 105. Michaux amer. 2. p. 983. Falk russ. topogr. 9. p. 274. "Pallas it. sibir. 5. p. 84- Georgii fl. baikal. p. 958. Hab. in collibus campisque siccis sylvaticis et mon- tibus subalpinis Lapponiarum omnium svecicarum vulgare; ut etiam in ipsis alpibus rarius. Capsulas tantum fariniferas habet easque Osmun- dc Lunaris capsulis adeo simillimas, ut si pulvis earum in illa vera semina sit in hac quoque necesse erit. Habitus quidem inter utrasque longe recedit, haud tamen adeo longissime; crescit enim hocLyco- podium semper complanatim, atque flabellatim ra- mificatur, Folia re vera quadrifaria/sunt, sed rami adeo complanati ut series foliorum inferior et supe- rior obsoletc evadunt, nec foliis accessoriis L. Ael- veetzc comparanda; ad insertionem pedunculorum sexfaria sunt folia, et in ipso pedunculo spicarum terna sunt. | 516. LYCOPODIUM a/pznum; foliis quadrifariis im- bricatis acutis, ramis erectis dichotomis, spicis solitariis sessilibus teretibus. ZLznnm.s6vec: n. 957. lappon. n. 417. tab. XI.fig. 6. Flor. dan. t. 79. Schkuhr crypt. p. 162. t. 161. bona. LigAtf. TETRADIDYMAE. 291 scot. p. 69o. Olavs. it. island. p. 174. ' Cranz , grenland. — Michaux amer. 92. p. 282? Hab. in montibus subalpinis et in collibus campis- que per partem subalpinam Lapponiarum omnium usque ad Polmak Tanensium vulgare; peralpium vero totum jugum ubique parcius. Przcedenti adeo affine est, ut limesinter utrum- que non facile discernitur. Rami quoque hujus sub- complanati sunt, sed folia utriusque pagina adeo eminent ut tetragoni evadunt. Facile distingvitur latus inferius ran: orum ob folia discreta et quasi pel- tata. Situs spicarum certiorem przbet differentiam quan: figura ramorum. 519. LYCOPODIUM c/aeatum: foliis sparsis enervibus hlamentosis, spicis geminatis pedunculatis tere- tibus imberbibus. JAzzn.eec. n. 952. lappon. n. 410. lor. dan. t. 196. '"Schkuhr crypt. p. 165. t. 162. Lzghtf. scot. p. 685. Olavs. it. zsland. p.434. Michaux amer.2.p. 982. Falk russ. topogr. 9. p. 975. Georgi flor. baikal. . 258. e Hab. in sylvaticis et subsylvaticis omnium Lappo- niarum rarius; etiam in subalpinis ad Polmak 'Ta- nensium visum. 520. LYCOPODIUM aznotinum:. foliis sparsis quin- quefariis patulis subserratis, surculis annotino- articulatis, spicis sessilibus teretibus. L. annotinum Zznn. eec. n. 956. lappon. n. 419. Schkuhr érypt. p. 162. t. 162. optim. Engl. bot. 294. t. 1727. spicis nimium crassis. —Z7or. dan. t. 197. Lightf. scot. p.689. Zoega island. — Michaux amer. 2. p. 9895. Falk russ. topogr. 9. p. 274. L. elatius juniperinum etc. JDi/l. musc. p. 455. t. 65. f. 9. , Hab. in sylvis acerosis per Lapponiam totam svec. et Nordlandiam inferalpinam sat vulgare; in subal- pinis raro. 521. LYCOPODIUM Selago: folüs sparsis octofariis subimbricatis lanceolato - subulatis, caule di- . . chotomo fastigiato , capsulis axillaribus sparsis. L. Selago AJinn. seec. n. 955. /lappon. nm. 420. | Flor. dan. t. o4. ZFillden. spec. 5. p. 49. $chkuhr crypt. p. 169. t. 159- Lightf. $cot. 2 - CB YPTOGAMIA., p.687. .Olavs. it. island. p. 454. Pallas it. sibir. 5. p. 54. -Landt feroens. — Georgi fL. baikal. -— - HE ii Hab. locis durissimis sterilissimis totius Lapponi:e sylvatice passim ; inalpinis vero et alpium oniniuin campis collibusque elatis ubique parcius provenit et frigori patientiorein sese sistit quam congeneres. Nullibi seminum quaternoruim connexio eorum- que incrementum evidentior est quam in £ycopod:o inundato. Hujus clavulas fine mensis Julii examinavi etsemina gradatim versus apicem juniora inveni. In- fimize capsulze szepius semina jaridudum a seinvicem soluta continebant; proxime semina' quaternata evidentissima habebant (tab. nostr. XXVI. fig. 1. C — F.); quo vero superiores dein evadunt eo magis conferruminata erant semina usque in. supremis nonnisi puncta quatuor pellucidiora granulorum compositionem indicebant (tab. ead. Fig. A. B.) 529. LYCOPODIUM selaginoides: foliis sparsis lan- ceolatis. patulis dentato - spinulosis: [loralibus majoribus, capsulis axillaribus. L. selaginoides Lznz. svec. n. 655. lappon. n. ga. - Ashlenb. Act. Nov. Ups. VAL. — Schkühr crypt. p. 165. t. 165. Dillen. musc. 460. t. 88. f.1. Lightf.scot. p.689. Zoega island. — Michauw amer. 9. p. 9604. Landt feeroens, — Falk russ, topogr. 9. p. £74. Hab. locis. graminosis subhuznidis juxta ripas fluvio- runi przcipue partis eunbsylvatice et subalpinz totius Lapponiz sat vulgare; ut etiam in alpium convalli»sus et radicibus per Nord/andiam et Fin- markiam parcius usque in Masóanm juxta; Nordcap. Pulchella est species siinulque ob. duplicem fru- ctum nostraruni maxime memorabilis. Caulis prope radicem valde tenuis est, et procumbens, surculos numerosos vagos decuinbentes ílexuósos subim- plexo$ hypnoideos emittens; denique vero sese eri- git et incrassatur in rachidem clav:e fructiferze erectae bi- vel tri- pollicaris ramis L. Selaginis haud dissi- inilis. Folia caulis inferioris et surculorum parva sunt fere ut in Hypno squarroso L. , patula, respectu tenuitatis satis rigidula et re vera dentato - spinulosa. Clava fructiferz? folia duplo triplove majora, con- * — TETRADIDYMAFE. 295 cava, fere divergentia, et evidentius dentato- spi- nulosa. Capsule semina graniformia includentes sub- quadricoccae revera bivalves, sed interdum quadrifa- riam dehiscentes. .Cocculi laterales simul inferius positi magisque ad latera protuberant quam. cocculi medii altius positi, Semina semper quatuor, pro numero cocculorum, insertione sua convergentia et adeo compaginata ut mutua pressione areolze trian- gulares terna in basiseminis singuli eformantur, qua re adeo seminibus Zsocdis lacustris sinullima, ut dum etiani pluribus respectubus conveniunt he plante de earum affinitate vix dubitare licet; inagnitudine vix cedunt seminibus Papaveris, et semper integra e capsulis recedunt atque in terra dispertiuntur, quo ciare patet ea antheras haud esse ut voluit Hedwigius. Capsule seminulis pulveraceis repletce in axil- lis foliorum superiorum inveniuntur, bivalves, ezeque simillimz capsulis fariniferis przecedentium specie- rum et Filicum bivalvium. Farina h&c e granulis hispidulis efhcitur, quorum quatuor in tetraédron connata sunt oninino ut semina capsularum inferic- rum; quo maxima analogia oritur amborum ut nul- lum sit dubium quin ejusdem indolis sint. Si ita- que farina in capsulis Botrychii Lunarice semina sit, necesse est ut hzrum quoque capsuiaruin pulvis vera semina erit. Pollen masculinum neutiquam esse potest quum seminibus maturis nuper descriptis omnino coztaneus est pulvis, idque in spica annua; semina unacum pulvere cadunt menseJulii vel initio Augusti, quo facto tota spica perit, et nova inse- quente anno nascitur e surculis, cujus nunc vix vesti- gium adest. Surculos hos eedem tempore scrupu- lose examinavi nec reperire potui minimum vesti- gium capsularum futurarum. Exinde sententia pro- babilior feri niihi videtur, quod capsule ha farini- fer&e fructum. quoque constituunt cujus seminula nonnisi minutie sua a cateris seminibus di£erunt uti semina Spinaciz diverse forniz occurrunt. Explicatio ic. tab. XXVk fig. v. A. Seminula quaternata farinacea 1110::ice auct. B.idem oe edron ex apice visum. C. idem e basi visu:u, E. idein e margine visum. D. Seminulum separatuin. - *94 CRYPTOGAMIA. ISOÉTES: Gen. plant. edit. Schreb. n. 1620. Sprengels Anleit. 3. p. 194. tab. 5. fig. 41... WaAenó. in Nov. Act. Upsal. V1. Capsule in basi foliorum subincluse, membranacesze, evalves, interius rumpentes, exterius nervo folio- rum adíixe, uniloculares. Heceptacula e nervo fo- liorum provenientia, undique in capsule cavum dis- pertiuntur, filiformia. Semina numerosa primum quaternatim connata, demum soluta basique areolis ternis triangularibus notata, graniformia, Capsule seninuliferz alie precedentibus simillimie: seminulis pulveraceis primum. quaternatim con- natis. 525. ISOETES /acustris Linn. svec. 9. n. 951. zter. scan. p. 417. c. hg. Flor. dan. t. 391... Lightf. scot. p. 655. Engl. bot. 16. t. 1084. bona. Calama:ia etc. JXi/len musc. 541. t. 80. £. 9. Jcon tab. nostr. XXVI. fruct. Hab. sub aqua in fluviis pacificis et lacubus Lapponiz sylvatiez inferioris rueridionalis passim; ego eam pluribus locis parecia Jockimnock Lapponic Lulen- sis legi. Menmorabilis hac planta in Vermlandia ferri- montana admodum vulgaris est, ibique eam variis temporibus anni examinavi et Lycopodiis adeo afhi- nen esse coinperi, ut non nisi seminibus numerosis graniformibus in capsula evalvi differt. | Caudex radicis constituitur taleolo satis crasso quam nux Avellana saepe majore, in centro vegetante et ad ambitum miorituro; radiculis simplicibus in terra imfixo. Anatomia icstituta sinilitudinem summam cum Filicibus truncosis demonstravit, ut nullum sit dubium quin Monocotyledonea est. Folia basi lata et deltoidea inseruntur ibique imnarginibus hyalinis instruuntur; sed superne cepacea subtetragona: lo- culis quatuor a septis transversalibus alternantibus iterum divisis. Capsula utriculum tenuissimum inembranaceum refert, in folii basi adeo subinclusa ut tantum pars media lateris interioris nuda patet; de catero tum superne ac inferne libera et a fovea includente soluta; sed postice adnata est nervo vel costzte medic folii, idque longitudinaliter. Ex illo TETRADIDYMAE. 295 receptaculo fructus longitudinali oriuntur plura re- ceptacula seminum seu partialia filiformia, capsulae cavum trabecularum instar trajicientia vix tamen pa- rieti interiori adfixa; quz longitudinaliter disposita dissepimentum spurium: quodanunodo referunt. Se- mina matura et elabentia crustacea sunt et albissima, ob scabritiem quandam osseam stridula, magnitu- dine seminuin Papaveris, ex uno latere notata areo- lis ternis triangularibus a pressione et connexione quaternata seminum juniorum ortis; semina quo- que juniora semper proprio huic ordini characteri- stico 1modo quaternatim connata reperi intra testen communem inclusa, Capsule alie fariniferce pracedentibus adeo simillunz ut nulla differentia respectu formze et texturze interna existit. Harum farina re vera seminula est seminibus majoribus graniformibus ultra vigecies tenuiora, de cetero in '"tenella atate eodem modo quaternatim connata pri- inumque in testa communi inclusa, ut non possunt non ejusdem indolis esse ac seminula capsularum fariniferarum in Z.ycopodio selaginoide. Nec cetate a seminibus majoribus differunt, elabunt enim eo- dem tempore eodemque modo. Respectu situs cap- sule granifer2 exterius positz€e sunt, et fariniferze interius; sed intra has capsulas fariniferas iterum ad- sunt folia cum tenellis capsulis graniferis in quibus seiina non tantum quaternatimi connata verum etiain in testaconimuni inclusa. Adhuc magis inte- riora versus reperi quoque tenellas capsulas farinife- ras, idque in speciininibus niaximis per plures vices alternantes. Numne vero interdum capsulz grani- ferze et fariniferz respectu situs inter se miscuntur, diílicile est expertu. In profunditete lacuum insigniori ubique oc- currit foliis tam long.s, ut tuto contendo Isoéti- den coromandelianam a nostra haud differre. Explicatio Iconis: a. folii pars inferior capsu- lam graniferam fovens. B. eadem perpenliculariter dissecta e dorso ad ventrem, quadruplo aucta. C. fo- lium cum capsula horizontaliter dissecta. d. semen pr&cedentis capsule. ^E. idem decies auctum. f. pars inferior folii junioris cum capsu!a granifera juniori. g. eadem perpendiculariter dissecta. H. cap- sula ejusdem folii exemta sexies aucta. 1. semina -96 | CRYPTOGAMIA. quaternata ex hac capsula in membrana s. testa sna adhuc inclusa. K. semina magis adulta sed adhuc quaternatim connexa 60:es aucta, quorum semen . . singulum ad L. depictum est. mm. pars inferior folii junioris cuin. capsula farinifera. | N. atomon hujus capsula in prima setate. — .O. seminula ejusdem cap- sula adultiora quaternata ex apice visa 150:es aucta. P. eadem seminula quaternata oblique visa et Q. e latere vise. Hh. horum seminulum. S. seminulum- ejusdein generis maturum eodem augmento. EQUISETU M. Linnei gen. ed. Schreb. n. 1614. Hedvig. theor. ed. 2. p. 82. tab. 1. 9. Spica ovato- oblonga: squamis peltatis orbiculato- polygonis, pedicellatis, verticillatis. Capsule4 -7sub singula pelta adfixe, pedicello arallele , oblonge, introrsum longitudinaliter de- incensis | Semina numerosissima, globulosa, apiculata;filis duo- bus, cruciatim in seminum basi adfixis, apice utra- que incrassatis, circa semen convolutis sed. siccitate elastice se exporrigentibus. 524. EQUISETUM areense; caule fructificante nudo caduco: vaginis inzqualiter fissis; sterili ra- 11080: ramis simplicibus recurvatis tetragonis. E. arvense Linn. seec. n. 998. lappon. n. 590. IVillden. spec. 5. p. 1. Schkuhr erypt. p. 171. t.167. Engl. bot. 99. t.2020. bona. Lightf. scot.p. 647. Zoega island. — Cranz gron- land. — Georgi fl. baikal. p. 957. &. alpestre caulibus sterilibus decumbentibus. Lapponibus Züpos-suoiue (i. e. equinum gramen). Fennonibus Karvaz - kortet.. Norvegis Kier- ringrock. ilab. in campis siccioribus et pratis sterilibus totius Lapponise frequenter, in maritimis versus Nord- cap parcius; at &. lotera alpiuin inferiora sspius frequentat habitu longe alieno notabile. 525. EQUISETUM sy/eaticum: caule fructificante ra- 1noso: vaginis inaequaliter fissis, ramis compo- sitis divaricatis spicam superantibus triquetris. E. sylvaticum Zznz. seec. n. 927. lappon. n. 591. Fl. dan. 7. €. 13182. Engl. bot. 97. t. 1874. T p" Tur ws : TETRADIDYMAE, 297 bona. 7Zillden. spec. 5. p. 8. | Schkuhr. crypt. p. 170. t. 166. Georgü ff. baikal. p. 257. T Hab. in sylvis densis abietinis Lapponice inferioris passim, et in convallibus inferalpinis Nordlandiz. Ranii triangulares, trichotomi; vaginarum den-- tibus subulatis, squarrosis, concoloribus. 526. EQUISETUM pa/ustre: caule sexangulo: vagi- narum laciniis lanceolatis subhyalinis, ramis patentibus spicam nonattüngentibus quadran- gulis. E. palustre Linn. svec. n. 629. lappon. n. 599. Heibar. Ziervog. — | Engl. bot. 29. t. 2021. optim. dchrad. collect. erypt. n. 5. Flor. dan. 7. t. i185. Lightf. scot. p. 658. Schkuhr Crypt. p. 174. tab. 169. optim. E. limosum Zngl. bot. 15. t. 929? E. fluviatile Olavs. zr. island. p. 454? Hab. in uliginosis spongiosis nenorosis et ad palu- des per Lapponiam sylvaticaui frequenter. Caulis gracilior quam in plerisqueafflinibus, cras- situdinem pennz gallinz vix attingens: angulis acu- tissimis, vix asperis. — Vaginz caulis satis longz scil. latitudine sua dupplum longiores, laxiuscule et satis plicatze: laciniis quod ad dorsum s. carinam fuscis, de c&tero hyalinis. Rami in planta nuper ceforata internodiis parum longiores: supremi va- ginam ultiriam s. spicze haud attingunt: angulis in- signiter asperis. Spica fuscescens supra vaginam suam satis elevata. — — Figura laudata in Engl. bot. convenientissima. 527. EQUISETUM /uviatile: caule striato: annulís constrictis nigro - dentatis subulatisque, ramis erectis spicam superantibus quinquangulis. E. Bluviatile Linz. seec. n. 950. lappon. n. 595. Herb. Ziereogel. — | Flor. dan. 7. t. 1184. E. limosum Smith brit. 3. p. 1105... 7fillden. spec. 5. ,p-4- Sehkuhr. erypt. p. 175. t. 171. Lapponibus 24557e. Fernonibus Korrer. Svecis Fraken. Hab. infra ripas fluviorum et lacuum ubi aqna paci- .fica unam alteramve pedein profunda per partem sylvaticam omnium Lapponiarum passim copio- sissime. p. 98 CRAYPTOGAMIA. Caulis parum zrassior quam in E. hyemali, vix- que crassitudinem calami scriptorii superans, striis vel sulcis circiter viginti exaratus, de cetero levis sine angulis asperis. — Vaginz caulis annulares vel respectu longitudinis latitudinem haud superantes, constrictz: margine superiore toto nigro, dentibus nigris, opacis acicularibus. Rami ultra digitem longi, vix asperuli: vaginarum dentibus lanceolatis apice nigris. Spicaintra vaginam terminalem sub- sessilis , nigerrima. Hoc Svecorum notissimum FrZken est, et in omnibus herbariis svecicis antiquis pro JE. //uezatilz exhibetur, interqua herbaria Fr. Ziervogelii ipsius Linnéi in itinere Gotilandico socii summi auctori- tatis est. Contra E. Telmateja, a Cel. Smzth. Engl. bot. 29. t. 2022. perperam admodum pro £. /Zuvia- tli exhibitum, nec in fluviis crescit, nec in tota Sve- cia lectum est, nisi in extima Scania. Quomodo tunc Linnei planta originalis? 528. EQUISETUM rep:rans: multicaule, cauliculis procumbentibus filiformibus nudis scabris tetra- gonis, vaginarum dentibus setaceis nigris. E. reptans /Z'ahlenb. in JZY'eb. et Mohr ind. mus. E. hyemale A. tenellum Z/jeblad sv. flor. p. 584. E. scirpoides Michaux amer. 9. p. 981. secundum 7f'eb. et Mohr crypt. p. 60. &. eariegatum: crassius, caulicu!is pentagonis, va- ginarum dentibus sub!anceolatis albicantibus. E. variegatum Schleich. catal. n. £1. Engl. bot. 28. t. 1987. /F'illden. spec. 5. p. 4. Schkuhr crypt. p. 177. t. 172. b. haud bona. E. nodosum ScLrank flor. bavar. . Hab. in rupibuselatismontium inferalpinorum Nord- landize passim; ut etiam in alpibus Lulensibus prope Viribh-jaur rarius visum. | Quum autem difficulter invenitur ob caules tenues clandestinos, vix dubito quin vulgatius sit. j. in ripis Huminis Vindelensis prope Sorsele Lapponi$ Umensis lectu:n. Tenuissimum sui generis, et ab omnibus di- etinctissimum. Radix longe lateque sub superhbcie terr: repit ut etiam passim supra terram, simulque passim dividitur in ramos solitarios et dein caulicu- los inultos exserit, qua re sequentem speciem value TETRADIDYMAE, - 299 refert. Cauliculi ipsi simplices vel ad basin tantum divisi, longitudine digiti, tenuitate fili, scabri et duriusculi ut in E. hyemali, quadrisulcati vel te- .tranguli, remotius articulati: vaginis atris, denti- bus setaceis, patentibus, serrulatis, persistentibus. Spica sessilis et e vagina vix exserta, parva, cauliculo duplum crassior: peltis nigris. 8. figurae citatze /ngl. bot. ex asse convenit, nisi spica paullo 1ninor in speciminibus lapponicis. Quin varietas sit plantae «. vix dubito, quum vagi- nule etiam in E. reptante interdum albicantes fiunt ad oras. Schkuhrii figura spicas longe nimium cras- Sas exhibet. 6g9- EQUISETUM Zyemale: multicaule: caulibus nu- . dis striatis scabris, vaginis edentulis crenatis, spicis sessilibus subinclusis. | E. hyemale Linn. svec. n. 951. lappon. n. 594. Engl. bot. 15. t. 915. rudis. Schkuhr crypt. p. 170.t.1729. Flor. dan. 8. t. 1409. Smith órit.5.p. 1105. Lightf. scot. p. 650. Olavs. zt. island. p. 945. Plor. kamtschatk. in "rct. Zool.p. 196. Georgii fl. baikal. p. 257. Hab. in arenosis subhumnidis precipue ad ripas flu- minum Lapponiarum omnium sylvaticarum ra- rius copiose; etiam in Nordlandia inferalpina le- '" ctum. Radix sursum varie ramificat et plures caules in superficie terre exhibet. Caulis singulus simpli- cissimus , nudus (sine ullis ramulis), crassitie pen- na gallinze, pedalis et ultra, verruculis subcartila- gineis obtusiusculis scabratus. Vagina basi et apice annulo nigricante notate, crenulatz et sine denti- bus ullis, quales.tamen haud semper fuere sed pri- nia infantia instruct? sunt dentibus connatis nigris, demummque deciduis et nonnisi prope radicem et sub spica in maturissspecuninibus persistentibus. Spica sessilis et tantum subexserta; peltis nigris. Equiseta a precedentibus generibus distant tun habitu acfructificatione, sed Psiloto conveniuntsaltim dehiscentia capsularum lonzitudinali ut quodammo- do in eodem ordine naturali permanere possunt. An quaternus numerus filerum seminalium analogiam quandam cum quaternatis seuuinibus praecedentium generum indicat ? 500 Ch YPTOGAMIA. Alia genera ex sic dictis Miscellaneis, scil. Mar- silea, Saleinia et Pilularia veris Filicibus affiniora sunt quam quis primo intuitu crederet. Semina eodem modo mediante funiculo adíxa, capsule in scries vel puncta dispositae etc. Ordo IIL'Muscr. Musci frondosi Z7edw. theor. generat. Calyptra styligera e basi solvitur et in altum cum capsula evehitur. Capsula operculo transversali dehiscens. xxx sine filis elasticis. oPHAGNJU/IZ: Hedwig spéc. musc. p. 27. | Linn. gen. pl. ed. Schreb. h, 1637. Fructificationes dioice: steriles (Flores ma- sculi Hedw.) capituliformes polline solitario i api- cibus ramorum; capsulifera in axillis ramorum. Capsula apophysi globosa suffulta. Peristomium nudum. 550. SPHAGNUM /atifolium: foliis ovatis obtusis, capsulis subglobosis. J7edw. spec. p. 97. Sph. cymbifolium $wartz musc. sec. p. 19. Sph. palustre e. Zznn. svec. n. 959. lappon. n. 415. Fl.dan.5. t. 494. Olaes.it. island. p. 175.499. Sph. obtusifolium Zr. dec. $41. Hoffm. germ. p. 21-. /7eb. et Mohr crypt. p. 79. .Düllen. EPsstp s ; Lapponibus ana Tarfe i. e. infantum muscus it. JAuopses Tarfe i. e. ruber muscus. Hab. przcipue in Lapponiis sylvaticis cum insequen- te, sed niinus copiose. : Ob latitudinein foliorum reticulum quoque eo- rum dupplo grandius quam in sequente. Color fo- liorum rubet locis siccioribusaiti etiam in sequenti a, sed ubi in aqua crescunt amba epecies virescens sém- per est.. | | | Sphagna omnia summa zestate fructificant et au- tumnum. versus opercula dejiciunt. Quod muscorum sic dicti Z7ores masculi Hed- Wwigii haud sint sole genium, satis convincimus ab Mvesctr. 501 eorum forma vasculari et a priesentia verarum geme- marum ex. gr. in Bryo androgyno. Forma eoruni cum "capsulis seminiferis analoga et praesentia operculi mihi valde probabile facit, quod sint quodammodo capsulz vel fructus constanter abortientes sive mino- ris generis uti capsulz fariniferz apud Tetradidymas: et inde orta est eorum denominatio supra dáta. Ni- hilo tarien minus satis persvasi sumus, quod suin- mi momenti sunt in niuscis systenaatice disponen- , dis, utpote qui habitni et affinitati naturali generum optime conveniunt. Eos e dispositione rejicere idem est ac omnem considerationem afhnitatis naturalis re- pudiare. Commoduin semper erit omni Botanico mu- scos hypnoideos a bryoideis sub excursionibus distin- guere, cur non etiain in systemate? 551. SPHAGNUM eapillaceum: foliis lanceolatis acu- minatis, capsulis suboblongis, ramis filiformi- bus. dÓwartz'musc. seec. p. 18. Smith brit. 5. p. 1146. Sph. capillifolium ZZedwizg spec. p. 99. Sph. palustre &. Linn.svec. n. 959. Hedw. fund. Eu t aol as: 15. é Sph. acutifolium EAhrh. dec. — Web. et Mohr cr. P- 75- | Spb. intermedium Zo fm. germ. yp. 92. 8. cuspidatum: foliis attenuato - cuspidaus excurvis. Sph. cuspidatum ZZrA. dec. — JY'eb. et Mohr.p.*4. | Dien. t. 52. f. e. B. Schwegrich. suppt. muscor. 1. p. 16. t. 6... Hab. in paludibus et paludosis per omnes Lapponias sylvaticas Svec. frequenter ( vix adeo vulgatissime ac in Svecia sylvestri); in convallibus paludosis alpinis ubique parcius usque versus Nordcap; in summis vero alpibus vix invenitur nec in Nord- landia inferalpina admodum vulgare. 8. sub aqua paludum passim. Apophysin calyptratam haud invenire potui, sed capsula quoad basin diaphamna est et pallidior, quam partem. pellucidiorem plerique pro calyptrata habue- runt. L7 Sph. cuspidatum a loco aquoso tantum orire vi- detur; sed inagis diversum est SpA. squarrosum ad praecedentem inagis accedens et ubique idem persi- stens, in Lapponia a me non visum, ^02 CRYPTOGAMIA. GYMNOSTOMUM. : Hedw. spec. p. 3o. Fructificationes dioice terminales: steriles subdisciformes. Capsule peristomium. nudum. 552. GYMNOSTOMUM ZJZezmz:: subacaule, foliis spa- thulatis acuminatis apicem versus denticulatis, capsula cylindracea: rostro declinato. G. Heimii /Zedw. stirp. 1. t. 50. Smith brit.. 5. p.1169. 7T'eb.et Mohr crypt. p. 87. Engl. bot. 98. t. 1951. bona. Hab. in scrobiculis petrarum juxta mare septentrio- nale rarissime ex. gr. in hypklubb Qualóz et Lang- ; Gen Porsangriz Finmarkiz parcissime lectum. Folia nervo valido rubro instructa, ut etiam ca- ter: partes insigniter rutilantes. 555. GYMNOSTOMUM .cureirostrum: caule diviso gracili, foliis lineari - subulatis patulis, capsulis obovatis, operculi rostro declinato. G. curvirostrum 77edw. stzrp. 9. t. 94. 77'eb. et Mohr deutschl. Crypt. p. 85. Bryum zstivum zz. spec. plant. p. 1585. Bryum stelligerum JDJzcks. fasc. 9. p. 5. t. 4. E. 4. Bryum palustre zstivum. JDlen. p. 575. t. 47. fig. 50. Hab. in rupibus umbrosis occultis maxime irrigatis per radices alpium Nordlandicarum passim co- | piose. Muscus viridi- opacus, gracilitate sua atque te- nuitate facilea W'ezssza acuta , cui satis similis, distin- gvendus. Caules pollicarem longitudinem vix attin- gunt, valde ," aciles et passim divisi, fastigiati et densum caspitem constituentes. Folia siccitate con- nivent, fasciculo ductulorum tenui instructa, reti- culo laxiore facta unde minus augente vitro punctata apparent. Setz tortiles. | Capsul& obovato - urceo- latze marginibus crassiusculis subincurvis. Peristo- mium semper nudum reperi idque in speciminibus cujusvis aetatis vivis, et quorum operculum caute se- paravi. Operculum columns capsulz& inhaeret post- quam a peristomio solutum: est, quod pro certo Gyninostoiu indicio habco; de catero planum est, Muscr. —- 505 rostro subsetaceo declinato loagitudinem capsulz eequante. | Grimmia verticillata Turn. a nostro musco differt dentibus peristgmii, columna brevi, oper- culo subconico et deciduo, capsula oblonga, foliis longioribus luteolis, caulibus fragilibus, | Neque in paludibus crescit nec zstivus apud nos est; quia mense maji capsulas operculatas et calyptratas legi. An autem ultimo autumno capsu- las perficit? De czxtero musci in Lapponia eandem normam servant ac alibi: scil. saxicoli et in siccis apricis crescentes primo vere capsulas maturant, pa- lustres sumumia zstate optime vegetant et fructifi- cant; [rupestres vero inferalpinos autumno maturari crediderim. 554. GYMNOSTOMUHM z:rzstichon: caule simpliciu- sculo filiformi, foliis trifariis lanceolatis canali- culatis, perichzetio convoluto ,. capsulis oblon- gis, operculo oblique rostrato. G. compactum dScAleich. helvet. cent. 9. m. 5. Schwearicaá. suppl. musc. 1. p.56. t. 11. f. 1. G. luteolum Sn brit. 5. p. 1163. G. estivum ZZedwiz spec. p 52? Hab. in rupibus alpium frigidis occultis ab aqua ni- vali irrigatis per Nordlandiam totam passim fre- quenter. Autumnalis esse videtur. Pulchra est species et valde memorabilis. Per longam annorum seriem innovando succrescere vi- detur quum surculi undique occurrunt longitudine digiti, magnum et compactum czspitem efhcientes, plerumque indivisi vel e latere unico tantum simpuii- citer innovantes; innovatione singuli anni tertiam partem setze ut plurimum superante. | Folia semper trifariam disposita sunt , quod optime apparet in api- cibus brevibus surculorum stellulas triradiatas pul- - chre referentibus, quum autem surculi spiraliter torquuntur obsoletius fit, adeo ut sz pius verticillata apparent; de cztero folia sunt lanceolata, breviter acuminata, patula, exsiccatione apicibus insigniter incurvata (quo surculi nodulosi apparent a prc:ce- dentis speciei facile distingvendij, nervo ductulo- rum tenui instructa, atque reticulo conipacto facta, colore luteo-viridia. Perichaetium vaginans in la- tere surculi evidenter conspicitur, constructum e 504. CRYPTOGAMIA. foliis 7-9 quoad. maximam partem convolutis et . sunmumis tantum apicibus liberis, quo facillime a prae- cedente specie distingvitur. Seta pallida ut etiani capsula et operculum. Capsula oblonga, lsvis. Operculum rostro subulato obliquo. Calyptra late- ralis angusta, summo apice fuscescente. — Ex hisce patet quod optime diversus est a praecedente, cui proxime afhnis. Rarissime capsulas profert, sed sterilis 1muscus facile dignoscitur apicibus suis trira- diatis, qua ratione ductus muscum: ignotum tristi- chon dixi, quod nomen adhuc zxgre omittere volui. . ANICTANGIUM. Hedwig spec. p. 4o. Fructificatio inonoica; sterilis alaris gemmifor- - Inl1S. J Capsule peristomium nudum s. nullum. 555. ANICTANGIUM cz/atum: caule ramoso, foliis ovatis enervibus concavis apice canis denticula- tis, capsula sessili. A. ciliatum /Zedw. spec. p. 41. Gymnostomum ciliatum Swartz musc. seec. p. t9. Hedwigia ciliata. ZZedw. stirp. 1. t. 40. ^ — Bryum apocarpum 4. Zinn. seec. n. 996. Hab. in saxis siccis inferalpinis Nordlandis meri-- dionalis passim, septentrionalis rarius; sed de caetero rarissime tantum in Lapponia lectum ex. gr. ad Wallivaara prope Naimaka situm parccizx Enontekensis, ut etiam parcius in Westerbottnia. 556. ANICTANGIUM /apponizcum: caule diviso, fo- lis linearibus siccitate tortilibus, capsula tur- binata costata subexserta. ; A. lapporiicum ZZedw. spec. p. 4o. | Gymnostomum lapponicum. Swartz musc. seec. p.20. Zedwis.Stirp.5 t.5. A. Smith brit. g.p. 1167. Sehkuhr deutsch. laubmoos. t. 8. Ho [fm. fl. german. p. 79. Vy Hab. in fissuris rupium madidis-ad latera montium sylvaticorum et subalpinorum Lapponiarum svec. xarius; in Nordlandia septentrionali quoque ra- rius, sed in meridionali frequentius. Nostra Me- delpadia ejus vera patria est, ubi omnino vulgare; itaqne nomen lapponicum haud optime quadrat. Vernalis est mense Maji maturans. Muscus Mvscr. : 505 Muscus anomal;: est precedenti neuticuam affinis, quin autem OrzAotricho crispo similior vix dubito quamquam peristomium re. vera nullum et calyptra diversissima lateralis. Caulis potius divisus quam. ramosus, vix unquan: ultra pollicem longus. Flores s. d. masculos semper axillares in. propriis ramis ejusdem caulis ac femineo ceperi, ut de gc- nere nullum dubium sit. Folia re vera linearia sunt atque longiora quam in plerisque similibus, nervo valido instructa unde sub exsiccatone insigniter torquentur ut totus muscus eximie crispus evadit. Seta foliis vix duplo longior, foliis perichsetialibus ultra dimidium: vaginata, lutescens et mollis, sub capsula dilatata in strumemn viridem. Capsula ipsa si Strumam excipias subglobosa est atque eximie costa- ta ut in Orthotricho crispo. Operculum rostro te- nuissimo molli luteo instructam et umbone pariter tam tenui ut interdum perforatur etperistomium re- fert, sed margines operculi crassi sunt. Calyptra magna ut totam capsulam tegit, lateralis, basi trun- cata integra. T 5 DIA FUIS. Hedw.- spec. p. 45. Vructificatio polygama; sterilis capituliformis, terminalis; alia neutra cyathiformis. Capsula. Peristomii dentes quatuor pyramidales. Galyptra equalis, inferne laciniata. 557. TETRAPHIS pellucida: caulescens, foliis lan- ceolatis laxis, capsulis, subcylindricis. ZZediv. spec. p. 45. tab. 7. hg. 1. a — E. 77eb. et Mohr erypt. p. 95. Engl. bot. 15. t. 3020. Flor. dan. 8. t. 1412. . pu. à Mnium pellucidum Ann. spec. n. 968. Zoepa island. — Schmidel.ic. 1. t. 5. Cranz grana- land. — | Georgi fl. baikal. p. 259. Hab. in lateribus tumulorum per paludes e Sphagno -exstructorum Lapponiz totius sylvatice et subsyl- | vaticee sat. frequenter; in NNordlandiz inferalpinz truncis putridis passim. | Splachnis alfinior mihi videtur quam: alii cui- dam generi, e J. ovata Funk (T. rigida Hedw. fil.) denique etiam in Svecia a me lecta est, scil. in rupibus u:a- 506 . — CRYPTOGAMIA. brosissimis montis Brattberget ad lacum Skjárgen parocia Kroppa Verimlandix,ferrimontanze. | ANDHAR A E A. | Ehrhart Beitr. 1. p. 15. 180. Hedw. spec. p. 47. Fructificatio sterilis gemmiformis? Capsula exigua: Peristomn deutes quatuor, cap- sulà majores, apicibus operculo stylisero. adnati, inferne denudati. 5:8. ANDRAEZ alpina: foliis ovato - oblongis obtu- ^ siusculis enervibus: perichzxtialibus. imbricatis muticia. A. alpina (et rupestris ZZedw. spec. p. 47. tab. 7.) Engl. bot. 19. t. 1270. J.F/'eb. et Mohr crypt. p.582. A. petrophila Er. crypt. n. 67. - Jungerm. alpina Zzzn. spec. plant. p. 1601. Lichenastrum alpinum atro-rubens etc. Jen. p. 506. tab. 75. fig. 59. £. subsecunda: foliis acutiusculis subsecundis. A. rupestris /7eb. et Mohr erypt. german. p.584. Hab. in saxis. lapidibusque. sicciusculis apricis per totam Lapponiam sylvaticari et subalpinam. pas- sim; utetiam in inferalpinis Nordlandiz Finmar- kis:que ad Maasóam usque, et in ipsis alpibus rarius. Quum ambo hi nmiusci ab auctoribus recentissi- mis segregati pericbsetio imbricato prorsus conve- niunt, nullus dubito quin Juzg. alpinam L. veram constituunt quodque iiullus eorum 4. rupestrizs L. sit. Folia omni nervo ductuloso carent, atque inu- tica semper sunt... Perichxetiam foliis duplo longius - est, foliolis sensim longioiibus ut interioribus eva- dunt, simulque omnibus enervibus muticis. 559. ANDRAEA rupestris: folis ovato- subuiatis se- cundis uninervibus: perichaüalibus zequalibus i»nucronatis. | M A. rupestris JVtorch neue beytr. 1. — — Engl. bot, 19. t. 1977. A. Rothii /7eb.. et Mohr erypt. german. p. 590. t. 11, £.5- 9. Sehwegrich. musc. suppl. 1. p. 45. Jungern. rupestris Lzzn. svec. n. 1045. - "P spend .Mvscr. 507 Lichenastrum alpinum nigricans, foliis capillaceis rellexis Dillen. musc. p. 507. tab. 75. £. 40. Hab. in rupibus praruptis irrigatis sylvaticis per Lapponias meridionales rarius. Hujus speciei nomen satis conveniens esseputo, quia in rupibus sylvaticis semper crescit muscus; praecedens autem saxicola est in saxis apricis: elatis proveniens. Surculi hujus plerumque , longiores sunt atque toti nigricantes. — Foliorum basis ovata nervo ductuloso insigni instructa, qui nervus exce- dit'in acuuzen subulatum opacum rigidulum versus unum latus recurvatum. | Perichaetium foliis proxi- mis haud longius; foliolis omnibus zequalis longitu- dinis, latis et vaginam laxam constituentibus, sed exteriora foliola demuin in mucronem abeunt, in- teriora apiculata sunt. SPLACHN U M. Linn. gen. ed. Schreb, n. 1641, Hedw. spec. pag. 51. Fructificatio polygama terminalis: sterilis disciformis in diverso. caule. Capsula apophysi inani conoidea s. umbraculiformi insidens. Peristomium simplex: dentibus octo plerumque bipartibilibus obtusis, ( : 540. SPLACHNUM rubrum: subacaule, foliis ovatis dentatis , apophysi unibraculiformi convexa purpurea. E S. rubrum Zinn. seec..n. 9605... 4 moen. acad. ^. 272. t. 5. f. o. Hedwig stirp. crypt. 9. t. 18. Flor. dan. 8.t.13558. bona. Z'a/k russ. tepogr.. 9. p. 274. Hab. in nuda terra uliginosa sylvarum uimnbrosissi- marum desertarum per Lapponiam infimain raro: ex. gr. ad .Kengis lectum, nec non ad Lycksele et ad lacum Ortràsk Lapponiz Umensis. Color umbraculi adeo saturatissimus et elegan- tissimus, ut nihil. in natura pulchrius esse queat; qui color adfuso acido ex. gr. nitrico quidem dilutior lit et ab alkali obscurior, sed a neutro prorsus mu- tatur, ut inter constantiores colores vegetabiles nu- m»erandus est. A prinia inifántia saturatisse purpu- reum est umibraculum , necin 8Senectate mutatur Ua. , ; 508 CRYPTOGAMIA. 541. SPLACHNUM /uze:im: subacaule, foliis ovali- bus subdentatis, apophysi umbracüliformi pla- niuscula lutea. | Spl. luieum Zznn. svec. n. 964. - "4 moen. acad. 9. p. 2977. t. 5. É-. 1. Hedw. stirp. crypt. 2, tab. 17. J7or. da. 8. t. 1559. Hab. locis paludosis apricis stercore bovino insidens per partem subsylvaticam et sylvaticam oninium Lappotniarum svec. passim copiose, ad ldivuoma Lapponia Enontekensis frequentissime. Aestiva- lis est unacum reliquis 5specicbus annuis etmense Augusti maturans. Tutissima ut etiam facillima differentia hujus et przcedentis speciei in colore umbraculi consistit, nam folia $p/. /utei sepe non parum denticulata sunt et unibraculum convexiusculum. | Color um- braculi in Kali testaceus tantummodo evadit. 542. SPLACHNUM sp/uericum: subacaule, foliis ob- longo - spathulatis acuminatis integerrimis, apo- physi globosa magnitudine capsula. - Spl. sphaericum Swartz method. musc. p. 25. t. 1. £ 1. Hedw. stirp. erypt. 9. tab. 16. /Z'eb. et Mohr: crypt. germ. p. 100. Zoffm. ft. german. p. 22. £. minus. Spl. gracile Dicks. t. 1o. £. 5. Dillen. t. 44. fig. A. Hab. locis paludosis apricis in stercore bovino per partem sylvaticani et subsylvaticam omnium- Lap- poniarunm svec. passiin copiose; ut etiam in sub- alpinis frequenter. 3 Apophysi sua minuta vix crassiore quani ipsa capsula, eaque viridi facile distinguitur. Setis spi- thamz longitudinis szpe occurrit, semper vero te- nuissinis vere capillaribus, quibus a varietate tenella Spl. mnioidis facile distinguitur hzec species. 545. SPLACHNUM »vasculosum: caulescens, foliis ovali - spathulatis obtusiusculis integerrimis. apo- physi ventricosa purpurea capsulis triplo ampliore. Spl. vascelosum /Zedwig. stirp. crypt. 2. tab. 15. Flor. dan. 8. t. i415. optim. 77b. er Mohr erypt. germ. p. 100. Hoffm. fl. ger- . man. p. 22. Mvscr. | 509 Hab. in paludibus profundis spongiosis Lapponiarum sylvaticarum et subsylvaticaruni rarius, usque ad Nonainen paroecic Enontekis. ; Fateor me dubitare au limites quidam certi exi- stunt inter hanc speciem et S$p/ ampullaceurn. Quem in Lapponiz reperi muscum caule gaudet ul- tra bipollicari, innovationibus dimidiam setam saequantibus, foliis obtusissimis, simulque apophysi brevi, adeo ut a 5. ampu//aceo longius distat. Sed in Vermlandia legi colore sensini dilutiore et figura apophyseos longiore simul acfoliis longioribus usque . dum in Sp/. ampullaceum abire videtur. 544. SPLACHNUM urceolatum: caule subdiviso, fo- .J is bullatis integerrinis imbricatis cuspidatis, apophysi obconica latitudine capsula. S. urceolatum Se/zreb. in Crantz greenl. — Flor. dan. 8. t. 1561. £. 9. Hedw. stirp. crypt. 9. tab. 15. 77b. et Mohr crypt. p. 102. Spl. bryoides Zoega island. — —— 8. minus: foliis angustioribus. Spl. mnioides /Zedw. stirp. erypt. 9..tab. 11. Swartz nov. "Act. Ups. 4. p. 941. Phascuim pedunculatum F/or. daz. t. 199. Hab. locis siccioribus in stercore bovino vel truncis emortuis ossibusque per partem sylvaticam, sub- sylvaticam et subalpinani omnium Lapponiarum fere ubique; ut etiam in alpestribus locis Nord- landie Finimnarkizque rarius. Altius versus alpes adscendit praecipue var. 4. quam reliqua Splachna, et solum est Splachnum in norvegico latere a ime lectum ; alpes vero altiores fugit. Hoc et proxime insequens potius vernalia sunt mense Junio ma- turantes, perenzia. ^ . d Quoad longitudinem insigniter variat, scil. a pollice una usque ad tres, et folia quoque plus mi- nusve longa proportionaliter inveniuntur, sed supe- riora semper valde concava, qualia etiam apud $p/. mnioide reperio. De caetero in capsula nulla adest differentia harum specierum; in utraque apophysis junior viridis est, matura rubra. Folia sub apice valde concava vel extrorsum gibba surculos obesio- 'xes efficiunt quam in ullo atio. ! : 545. SPLACHNUM angustatum: caule diviso, foliis lanceolatis. cuspidatis- serratis: pericheetialibus / m.. CRYPTOGAMIA. setam subzquantibus, apophysi obconica latitu- dine capsula. : Spl angustatum dÓwartz method. mus. p. 55. JINoe. Act. Ups.4.p. £41. Hedw. stirp. erypt. 2. tab. 19. Smith brit. 5. p. 1199. 7F'eb. et Mor erypt. p. 97. Schkuhr deutsch. laub- P1008. t. 14. Hab. locis siccioribus sylvaticis in truncis emiortuis per partem infimam Lapponiarum meridionalium rarius. Hujus caulem usque tripollicarem vidi, cum seta foliis perigonialibus duplo tantum longiore. Ipsa capsula in vetustis exemplaribus conoid-a s. sur- sum angustata apparet, qualis etiam in pracedente Sepe occurrit. in ca&teris autem speciebus unacum seminulis cadit nec unquain vetusta persistit. .Me-. inorabile utique est, quod capsula omnium specie- runi siniillima tum respectu inagnitudinis et figura; nee operculum differentiam ullam pr&bet apud omnes conoideum obtusum. Loco habitationis: . omnes quoque conveniunt sylvas antiquissimas bo- reales amantes, adeo ut Vermlandia septentrionalis plures species alit quam ipsa Lapponia. Annuz spe- cies nonni:iin fimo bovino vetusto crescunt, eanm- que ob causam ju&ta semita borun pascentium ple- rumque leguntur; species vero anibze perennes tum - in stercore ac cornibus aliisque quisquiliis anima- lium. aluntur, tum in truncis arborum putre- scentium. 5460. SPLACHNUM regculatum; caule subdiviso, folis oblongo-ligulatis obtusis concavis, cap- sula apophysique cla«ata obliqua. Swartz l.c. 94. Bryun reticulatum Decks. fasz. 9. pag. 4. tab. 4. fig. 6. Spl. Froelichianum Zfedie. stirp 5. t.40. S$chkuhr deut.laubm.tab 18. 77eb. et Mohr.1. c. p. 194. Hab. in terra spongiosa irrigata ad latera alpiumi Lap- ponia Lulensis rarius; ad Stor- Tokin juxta Virih- jaur copiose a 1nelectum. Prima zstate maturatur. Iconi Hedwigii optime quadrat. Non parum af- fine est Spl. urceolato , quamquam JZ'eissice Splach- noidi longe similius; a qua distingvitur foliis nitidis, seta semipollicari et tamen crassiori, capsula et apo- Mvuscr. g11 physi ita elongatis ut clavani referunt oblongam, pe- . ristomate tenuiore omnino Splachni. ENCALYFP-XA. Schreb. pen. plant. n. 1643. Hedw. spec. p, 60. "Fructificatio monoica; Sterilis gemmacea axil- laris. Capsula cylindracea. Peristomium simplex: den- ibus sedecim longis. Calyptra campanulata, laxa, indivisa. -547. ENCALYPTA ciliata: caulescens, foliis oblon- go- ellipticis, vaginule membrana cylindrica, calyptrae ore dentato, capsula suboblonga. E. ciliata Zedw. spec p.6:. Flor. dan. 8. t. 1416. Leersia ciliata /7edwig stzrp. crypt. 1. tab. 19. Bryum extinctorium 8. Zznz. svec. n. 99^. Hab. in nzarginibus terrenis per Nordlandiam infer- alpinam rarius. Omnes Encalyptz? vernales sunt. Hec sibi semper similis est nieliusque distingvi- tur quam czterz: foliis magnis et siccitate haud crispabilibus sed patentioribus, muticis, statura seii- per eadem, ore calyptrze crassiore dentibus regilari- bus instructo. "Vaginula longior, cujus menuibra- nula conspicua quidem est sed sursum: versa et sete adpressa. "es 548. ENCALYPTA veulgaris: subacaulis, foliis ob- longis, vaginulz membrana detlexa pileiformi, calvptrae ore nudo integro, capsula suboblonga. E. vulgaris ZZedw. stirp. erypt. 1. tab. 18. Spec. p.60. Zeb. et Mohr crypt. germ. p. 100. Bryum extinctorium Linz. svec. n. g9o-. Geor-- gii fl. baikal. p. 259. &. apiculata: caule diviso, foliis apiculatis cuspi- datisve. Flor. dan. 6. tab. 1001. f. 2. . Hab. locis siccis ad rupes per partem sylvaticam Lap- pouiarum svec. raro; at in inferalpinis Nordlandize Finmarkizque plerumque var. 5. occurrit frequen- ter locis arenosis ad prerupta montium. , Adeo gradatim caulescens et divisa evadit simul- que habitu ita alienata ut difficulter dignoscitur. Fo- lia seniper breviora et cauli adpressa in statu sicco, ut surculi satis angusti ét lzves apparent; néc acu- inina:3 sunt folia quamquam subpilifera. Vaginule * EA. CRYPTOGAWMTA. o membrana in utraque varietate eadem, magna ob avpendicem calyptra ei adhserentem; itaque os ca- lyptrae quasi truncatum nec dentibus auctum. | Cap- sula oblonga, levissima; peristomio etiam in altera varietate tenuissimo exalbido, cum operculo plerum- que secedente. . 519. ENCALYPTA alpina: caule subdiviso , foliis oblongo-attenuatis cuspidatis siccitate tortili- bus,. vaginulze membrana cylindrica, calyptra angustata laciniata, capsula cylindrica laevi. E. alpina Engl. bot. t. 1419. E. affinis /Zedw. fil. in /feb. et Mohr beitr. p.321. tab. 4. Flor. dan. 8. t. 1495. bona. Sciuecegrich. musc. suppl. 1. p. 88. t. 16. Hab. in petris saxisque alpium Lulensium passim; ad Virih - 3anr pluribus locis frequenter lecta. Facile distingvitur ab omni varietate proceden- tis: foliis sursum angustatis et siccitate tortilibus convolutis (adeo ut surculi Tortulam ruralem refe- runt); calyptra elongata, cylindrica, angustata, ore lacinulato. Magnitudine vero ita variat ut interdum precedenti interdum sequenti eo respectu corívenit. . Folia madida valde patent, sed siccitate apprimun- tur ut surcnli satis angusti evadunt. Seta vix torti- lis est. — Capsula prorsus cylindrica, laevis. Calyp- tra duplo longior quam in prxcedentibus, simulque angustior; ore lacinulis ina-qualibus munito. 550. ENCALYPTA streptocarpa: caule subdiviso, fo- liis lanceolato- ellipticis muticis siccitate incur- vatis, vaginula nuda, calyptra cylindracea, cap- sula striata cylindrica. E. streptocarpa /Zed:w. spec. p.62. t. 10. f. 1 - 9. Dryum contortum Wulfen in Jacqu. collect. 9. p. 2920. Hypnuin saxatile erectum, ramulis etc. Dz/Tez. 555. LN 15M rk MR Hab. in rupibus convallium inferalpinarum Nord- landiz meridionalis rarius; a me lecta ad Skón- stugan Saltensium et Dale Sórfoldensem. Ob calyptram simillimam diu dubitavi annon precedentis varietas sit; sed folia sursum lata, sicci- tate vix convoluta, paruin incurvata, seta tortilis et capsula striata differentiam praebere videntur. Sur- cwli madidi ut in £. ciliata turgidi; folis subcon- Mvscr £15 vexis, parum patentibus, obtusis. Capsula cylin- dracea, striata: striis obliquis, haud vero insigniter .spiralibus. Peristomii dentes magis persistentes ut et coloratiores quam in praecedentibus simulque lon- gi subcapillares. Calyptrze apertura plerumque laci- nulis ornata est; et vaginulam omni menibrana ca- rentem reperi. DIDYMODOXN. Schreb. gen, plarit.. n. 1646. Fructificatio hermaphrodita terminalis s. monoica: Sterilis capsuliferis ápproximata axillaris. Capsula. Peristomium simplex: dentibus octo vel se- decim parium. 551. D:DYMODON /azifolium: foliis oblongis, cap- sula ;blonga cernua: dentibus perforatis. D. laufolium 7Jahlenb. in JZY' eb. et Mohr ind. mus. Cynontodium latifolium. ScAweegr. musc. suppl. a. p. 110. t. £7. mala. | Icon tab. nostr. XX. Hab. in fissuris madidis scopulorum littoralium juxta mare glaciale Finimarkiz rarissiuie. a me ünico tantum loco lectum in insula Langóen prope Ki- strand Porsangris , sed copiose et in aetate optima ut idem bene examinare licuit. "Vernale esse vi- detur. " Muscus hic adeo distinctissimus est, ut nescio an ulli alii affinis dici potest. | Capsula quidem ut in JD. inclinato , sed folia gerit Jzcraiz latifoliz vel Jncalyptee. | Caulis brevis, simpliciter innovans ut capsula matura et seta novella vel flores in eodem in- dividuo. Folia oblonga vel oblongo-elliptica, api- culata, nervo tenui instructa, patentia. Flos termi- nalis rami innovantis sspius: hermaphroditus est: folliculis quatuor circiter masculinis, et uno alterove .pistillo5 sed interdum florem masculinum prope fe- mininum sejunctum reperi, folliculis numerosiori- bus. Seta valde tortilis, semipollicaris. Capsula oblonga, in setam non paruin attenuata, cernuo- hufans vel horizontalis directionis, coloxis saturate fusci. Operculum convexum, obtuse papillatum. Calyptra .dimidiata s. lateraliter fissa; rostro lon- £ - id. CRYPTOGAMIA. Q1 giusculo. Peristomium fere. ut in. D. znclinato, dentibus semper in medio perforatis. Aeque certa est Didymodontis.s. Cynontodii Hedw. species ac ulla alia. Secundum: differentiam quis forsam eam —D. cernuo similem crederet, quod vero longe abest. Fxplicatio iconis: a. muscus totus cuni capsula 1matura. AÁ.idem magn. auct. b. muscus cum seta novella. C. flos hermaphroditus. D. (los mascu- lus. E. folium ordinarium. | F. folium subfloribus positum. | G. capsula. — H. Operculum. l|. Ca- '"lyptra. K. peristomium paribus tribus. dentium. L. dens unus. 552. DiDYMODON znclinatum: foliis saUvapti as bus setaceis distichis patulis," capsula cernua subovali. D. inclinatum Swartz musc. seec. p.28. 77'eb. et Mohr erypt. germ. p. 155. Cynontodiuim inclinatum. ZZedw. stirp. crypt. 1. tab. 27. -spec. p. 58- Hab. in campis- nd apricis et cum sequente in inferalpinis Nordlandiz rarius et parcius. PME Vix differt a sequente nisi latitudine capsula, qua etiam dentium latitudo provenit; nec dentes semper nerforatos reperi. 555. PiDYMODON capillaceum: foliis subvaginen- tibus setaceis distichis patulis, capsula erecta subcylindrica, operculo conico. D. capillaceum. Swartz musc. seec. p. 98. Hoppe taschenb. 1501. p. 900. Cynontodium capillaceum FHedw. spec. p. 57. Swartzia capillacea 7/Jedw. stirp. crypt. 2. tab. 06. 'Trichost. capillaceuin. zzgl. bot. 16. 1159. bona. - Bryum capillaceum Swartz nov. dct. Ups. 1V. p. Dicks. fasc. a. px 4. t. 1. f£. 6. "Hab. in niurginibus terre succosis juxta rupes per omnes partes Lapponize Svecics etiam alpinas pas- sim; sed in inferalpinis Norvegica ad latera 1non- tium fertilia succosa et umbrosa vulgatissime , un- de in lateribus summis alpium et versus Caput septentrionale parcius procedit. Itaque clima du- rum pertinaciter sustinet. Nitidus est muscus, surculis suis pennaformi- bus vel plumosis facillime distinguencus. Folia in- ferne cauli adpressa et lateribus suis. aniplectentia; Li , Mvsci. 515 deinde patentia fiunt et capillaria vel setacea. Capsu- la lanceolato - cylintlracea. 554. DIDYMODON rosrratum: foliis lineari - setaceis subsecundis flexuosis subenervibn:, capsula ere- cto - cernua, operculo rostrato obliquo. D. longirostrum 77'eb. et Mohr crypt. germ. p- 7155 D. lexicaule Schleich. erypt. helv. cnt. IV. n. 9. D. homomallum &. divergens Wallenb. JA. Gott- ^s land. Cynontodium flexicaule ScAhwegrich. musc. suppl. ET p. i15. t 905. Hab. in saxis siccis umibrosis per latera móntium inferalpinorum Nordlandie meridionalis passim copiose. Quoad habitum inter priecedentem et sequen- tem quodemmiodo ambigit, sequenti tamen 1uagis afhne; magnitudine utrumque vincit. Caulis szpe bipollicaris et ultra, flexuosus, sinipliciter pone Bo- rein innovans et flore hermaphrodito terminatus ut ad Cynontodia Hed w. pertinet. Folia neque basi ad- pressa neque aumplectentia sunt, sed a latiore basi sensim angustantur in setaceanm fornkain; de caetero varie divergentia et undique ilexa, apicibus tanren secundis, longiuscula vel capsula triplo fere lon- giora; nervo parum conspicuo. Seta spiralis et tor- tuosa, superne pallida et fere straminea. Capsula lanceolata, erecta quidem, sed paullum obliqua vel subcernua. Operculum obliquum, acurninzto-cuspi- datum multo magis quam in affinibus, annulo ela- stico perinsigniinsidens (quale in przcedente abest). Peristomii dentes albidi, longi ut in Trichostonio. 555. DIDYMODON Aomomalílum: subacaule subdivi- sum , foliis attenuato - subulatis integerrimis ar- cuato-secundis strictis, capsula erecta subinz- quali, operculo annulato conico — D. homomallum ZZediw. spec. p. Mec: Udo Esx. 9. IVeb. et Mohr erypt. p. 156. Grim. homomalla Engl. bot. 97. t. 1950. haud bona. Hab. in marginibus terrenis 2:1 radices montium in- feralpinorum Nordlandie nieridionalis rarius. - Cauiis quamquam: brevissimus, bis terve divi- sus est, Folia stricta et rigidiora quam in proxime 216 CRYPTOGAMIA. precedente, validiori nervo praedita , arcuatim ver- sus unum latus recurvata. x 556. DIDYMODON pusz//um: subacaule, foliis atte- nuato - subulatis subserrulatis erectis strictis, capsula erecta aequali, operculo conico. D. pusillum ZZeZw. spec. p. 10$. : Stzrp. erypt. 1. t. 98... 77 eb. et Mohr crypt. p» 157- Hab. in marginibus terrenis arenosis nudis ad flu- vios per partem sylvaticam przcipue inferiorem Lapponiarum omnium Svecic. sat frequenter. Caulis perangustus est, et foliis adpressis! in- conspicuis vestitus, snnplicissimus. Foliorum ner- vus sat validus unde folia rigidula evadunt. Oper- culum sine annulo elastico. Os capsula haud con- tractum ut in praecedente. TO R.1-UrLX. Hedw. spec. p. 122. EArh. p!. crypt, exsicc. n. 204. Fructificatio monoica: sterilis genmacea axillaris, Capsula cylindracea. Peristomium ciliis mollibus in conum spiraliter convolutis. 557. TOR TULA subu/ata: caule subdiviso, faliis oblongis. apiculatis superne concavis, capsula subulata, peristomii ciliis inferne coatitiss "T. subulata ZZedw. spec. p. 129. t. 27. Engl. bot. 16. t. 1101. Jor. dan. t. 1000. £. 9. Syntrichia subulata /7"eb. et Mohr erypt. germ. p. 2:4. Bryum subulatum Zzz. svec. n. 991... Georgi ff. baikal. p. 9359. Bryum capsulis longis subulatis. Dzllen. p. 550. t. 45. E. 10. B. minor: caule ramosiore longiore. Hab. in scrobiculis petrarum juxta mare septentrio- nale Nordlandize meridionalis passim; ut etiam varietas minor ad Altenfjord lecta. Vere nuaturat.: Caule longiore gaudet quam vulgaris et ramo- siore, foliis erectioribus, et interdum adeo minor ost ut Syntrichiam nore egicam Web. valde refert. Capsula semper sursum aitenuata ut unacum óper- culo subulata dici meretur, simulque non panun . curvata. Cilia peristomii coalita mox ab iníimia basi . circumaguntur in gyros crebros. Folia sub apice Mvu$cr. 517 semper concava sed inferne margines patent vel re- ' Hlectuntur. 550. TORTULA ;nucronifolia: caule subdiviso, fo- liis erectis concavis oblongis cuspidatis, capsula oblonga, peristomii ciliis inferne coalitis. T. mucronifolia $Schweegrzch. musc. supplem. 1. p. 156. t. 55. Hab. in subalpinis collibus siccissimis Lapponize Lu- lensis raro; in collo prope templuin Quickjock- ense copiose eam legi. Magnitudine et habitu Barbulam convolutam JH. satis refert; sed characteribus proxime pracce- denti adeo a!hnisest, ut diu dubitavi an lunites quidam existant. Cauliculi breves et subdivisi. Folia seniper erecta, ovali - oblonga, valde concava; quorum inferiora nervo valido in cuspidem longitu- dinem fere foliorum aequantem excurrente. Mares in axillis foliorum gemuanuaceos inveni. Seta trili- nearis tantum longitudinis. Capsula oblongo- cy- lindracea, figura et magnitudine ut in Barb. con- eoluta, qua non potest non certissime a przecedente distingvi; ciliis peristomii albidis, inferne coalitis et niox spiralibus ut in praecedenti. 559. TCORTULA zortuosa: caule ramoso, foliis atte- nuato-linearibus undulatis crispabilibus, cap- sulis cylindricis, operculo rostrato. T. tortuosa 7Zedw. spec. p. 124. . Hedw. fil. in JZPeb. et Mohr beitr. p. 195. t. 6. Engl. bor. 94. t. 1708. bona. Bryum tortuosum Zzzz. seec. n. 1000. Zo ffm. ft. german, p. 46. Barbula tortuosa /7/eb. et Mohr erypt. p. 905. ,Bryum cirratum etc. D/len musc. p. 577. t. 48. hig. 40. dia Hab. in lapidosis et saxosis siccis Nordlandiz infer- alpinz ubique sed plerumque sterilis, et ad Alten Finmarkiz raro; ut etiam in montibus subalpinis Lapponic svec. rarius observata ex. gr. in Ruosso- tjárro parcecize Enontekis. Áutumno capsulas ina- turare videtur. Jn districtu Foldensi Nordlandize eam observavi capsulis insigniter curvatis (at de diversitate T1. in- ciinate Hedw. haud dubitandum). Folia semperin- , 518 CRYPTOGAMIA. tegerrima reperi, nervo dorsali valido instructa, de c&tero tenuia (unde siccitate admodum torquentur). BAR BUL A. Hedw. sp&c. p. 115. Fructificatio dioica; sterilis subdisciformis ter- minalis. No. Capsula cylindracea. Peristomium simplex ; ciliis anol- libus in conum spiraliter convolutis. 56o. BARBULA ruralis: caule diviso, foliis oblongo- ellipticis recurvatis piliferis, capsula cylindrica, - peristomii ciliis basi coalitis. B. ruralis /ZZedw. spec. p. 121. Tortula ruralis Swarzz musc.p.59. Engl. bot. 29. t. 070. bona. Syntrichia ruralis /7/eb. et Mohr crypt. p. 215. - Bryum rurale £L. svec. n. 992. /Japp. n. 597. Ho [fm. f. german. p. 45. ; Br. rurale ungviculatum JJ//en. p. 552. t. 45. F. 19. Hab. in Nordlandize praecipue maritimae petris et - "tectis vulgaris ; ut etiam juxta proxime adjacentem sinum Altensem Finimnarkiz ubique; sed.e svecico latere alpium haud observata est. Primo vere maturat. Peristomii cilia coalita inferne vix spiraliter circumacta sunt, sed fere erecta surgunt ad quar- tam partem altitudinis suze. Margines per totam lon- itudinem folii patent vel reflectuntur. 561. BARBULA /a/lar: caule diviso, foliis lineari J attenuatis divergentibus: perigonialibus edu- ctulosis, capsulis oblongis, operculo rostrato. Hedw. spec. p. 120. Stirp. crypt.a.t.24. B. fallax 7Z'eb. et Mohr crypt. germ. p. 211. ^ Bryumn fallax 7Zoffm. fl. germ. p. 44. à Hab. in terra irrigata Nordlandiae meridionalis raris- sime ex. gr. ad Fósked Saltensium a me tantum. lecta. Caulis brevior quam in communi, innovationi- bus paucis. ' Folia sensim in acumen attenuata (an- gustiora quam in Z. ungviculata, nec ita apiculata), nervo tenui instructa ut 1ninime rigescunt. 562. BARBULA convoluta: caule subdiviso, foliis subeductulosis lanceolatis obtusiusculis: peri- chaetii vaginantibus, operculo subsetaceo. L4 M'v scr. £10 B. convoluta 7Zedw. spec. p.190. Stürp. erypt. 1. tab. 52. /7"eb. et Mohr erypt. germ. p.212. Bryum convolutun. 7ZZoffm. /]. germ. p. 45. Br. stellre nitidum pallidum. JJX//en. p. 58t. t. 48. F. 44. Hab. in terra prope rupem calcaream ad Akankoski Lapponisa Kemensis infimae frequenter; nec alibi lecta. | ' Muscus est valde mollis et tenuis, colore suo luteo - virente facile distingvendus. Folia lanceolato- elliptica, re vcra obtusiuscula sine ullo apiculo acu- innato, et sine nervo insigniore. Seta fere albi- cans. Operculum et conus ciliorum angustius quam in caeteris omnibus. T: revoluta Schrad. przecipue differt: Foliis ner- vo dorsali valido instructis, longioribus minus pa- tulis, acutioribus, margine revolutis. PTEROGONIU M. Swartz dispos, musc. svec. p. 26. Fructificationes dioice, utraque gemmacea axillaris. | Capsula. Peristomium simplex: dentibus se- decim erectis. 565. PTEROGONIUM ///forme: surculis repentibns aphyllis: ramis erectis simplic'bus recurvatis, fo- liis oblongis imbricatis enervibus. Pterigynandrum filiforime | ZZedw. spec. p. 892. S£rp. crypt. 4. t. 7.. -Grimmia-filitormis /7/eb. et Mohr crypt. germ.. p.159. — : Hab. in saxis et petris siccis Nordlandiz passim, et in subalpinis Lapponiarum svec. raro; sed semper sterile. Upsaliz lectum est cum capsulis copiose. GAIMM I A. Hedv. spec, p. 75- Fructificationes monoice; sterilis gem- macea axillaris vel terminalis. Capsula ovalis. Pe ristomium simplex: den- tibus sedecim latiusculis reflexilibus. 565. GRIMMIA apocarpa: foliis ovato - acuminatis: perigonialibus pilo diaphano tezminatis, cap- sula oblonga subsessili. A r4 520 ChYPTOGAMIA. ^ Gr. apocarpa 77ede. spec. p. 76. Stirp. erypt. 1. (t.59. ZPeb. et Mohr crypt. p. 129. | Bryum apocarpum «. Zzza. svec. n. 980. Hab. in saxis et lapidibus per universam Lapponiam ubique, attamen in alpibus et extimis insulis ver- sus Nordcap parcius et plerumque sterilis. — Ver- nalis semper'est vel primo vere maturans. Proxime sequenti adeo afhinis est, ut valde du- bitem an natura inter utrasque terminos ullos posue- rit Quum autem eas distinguere utique oportet, differentiam optimam artificialem invenio in. pilo cano foliorum perigonialium; et tunc onines species a Clar. Turner descrpte ad sequentem refe- - rende sunt. 565. GRIMMIA a/picola: foliis lanceolatis: perigonia- libus sursum dilatatis obtusiusculis, capsula ampliata subsessili. Gr. alpicola Swartz disp. musc. sec. p. 97. $1. t. 1. É- 1. /ZZedw. spec. p. 77. tab. 15. É. 13. — 5.- &. rivularis: caule ramosiore longiore. Gr. rivularis Pridel. — — Turner. spic. musc. lib. p. 21-t. o. E. 5. 4. SstTicLa : ramis strictis angustatis. ; Gr. stricta Zuraer. spic. müsc. hib, p. 90. tab. 9. Rig. 1. EE 9. maritima: caule simpliciusculo abbreviato, fo- liis angustatis. Gr. maritima Turn. spzc. musc. hib. p. 95. t. 5. Rig. 2. Hab. in subalpinis et alpinis omnibus fere ubique: 2. et &. locis irrigatis et in rivulis; v. et 9. locis Siccis apricis praecipue maritimis passim. — Aestivo tempore plerumque maturatur. Omnes enumeratze varietates optime conveni- unt foliis suis perigonialibus obtusiusculis imbexbi- bus, omnesque nascuntur in subalpinis vel simili- bus locis maritimis quo commonstrari videtur, quod e loco plus minusve aquoso aliisque accidentiis cau- sis ortze sunt. Ex hisce z. et &. colore obscure viridi vel nigricante gaudent ob locum aquosum, foliisque magis scariosis instruuntur; Y: et?. magis rufescen- tes sunt, graciliores et habitu inde Gr. apocarp«e accedunt. Folia perigonialia plerumque duplo lon- giora ^ Mvuscr. 521 giora sunt quam capsula, et valde mollia. Dentes peristomii in «. et 8. perforati; in cxteris integri. WEISS I A. Hedw, spec. pag. 64. Fructificationes dioice; sterilis capituli- formis terminalis. Mapenla subaequalis. Peristomium simplex: entibus sedecim angustioribus reflexilibus. : 566. WEISSIA recurveirostra: foliis linearibus apicu- latis sursum patentibus, capsula cylindrica, oper- culi rostello recurvato. /Zedw.spec. p.71. Szrp. crypt. 1. tab. 7. Br. stellare, foliis rubris Den. p. 582. t. 48. £. 45. . Hab. in marginibus terrenis sabulosis siccis denuda- tis ad latera monticulorum inferalpinorum et ad ' petras littorales per totam Nordlandiam vulgaris; ut etiam ad Alten et Hammerfest Finmarkize visa ; nec non in alpibus Lulensibus prope Virihjaur ra- rius lecta ut etiam ad. Gransele Lapp. uimensis. Verno tempore maturatur. Habitu re vera Tortulas admodum refert. Cau- les seniores semper rufo - ferruginei sunt. Folia linearia usque ad apiceni, et apiculo terminata fere ut in Barbula ungeiculata; interneadpressa. . 567. WEISSIA Aereromalla: caule elongato, foliis basi subvaginantibus subulatis strictis subsecune dis, operculo conico, capsula annulata. W. heteromalla Zedw. spec. p. 71. SZrp. crypt. 1. tab. 8. Grimmia heteromalla 777eb. et Mohr erypt. p.157. Schkuhr deutsch. laubm. tab. 94. bona. Hab. in arenosis denudatis siccis per partem sylva- ticam infimam Lapponiarum svec. rarissime; a me lecta ad Ajojoki prope ldivuoma pzroeciae Enon- tekis, et ad Kyró Enarensium sat copiose, nec non ad pagum Faltrásk Lapponiz: Umensis copiose. Rarissimus muscus, a paucis DBotanicis visus. Abunde differt a Didymodonte homomallo H. £fo- lis brevibus, neutiquam arcuatis, sed tantum le- viter versus unuin latus spectantibus, basi vaginan- tibus; atque caule subfiliformi longiore. Similior quidem mihi yideruxo RM E pusillo H. Fo- 522 ChYPTOGAMIA. lia glaucescentia sunt et scpius evidenter trifaria. Setzx etiam magis lutescentes quam in caeteris, — Gr. heteromalla Engl. bot. 27. t. 1899. haud refert nostram. 568. WEISSIA Se/zgerzi: subacaulis, foliis basi latis amplectentibvs attenuato - subulatis strictis, cap- sula ovali, operculi rostro deflexo. Grimmia Seligeri ///eb. et Mohr. deutschl. erypt. p.141. et 459. ÓchAuAr deutsch. laubmoose 58. t. 25. bona. Hab. in stc denudato irrigato ad montem Njam- mats juxta Quickjock Lapponias Lulensis frequen- ter. Autumnali tempore maturatur. Singulis partibus adeo /7. calcarie H. conve- nit, ut nonnisi capsula iuinus urceolata, «et foliis minus equalis angustiei, haud flavescentibus distin- gui potest. : 569. WEISSIA acuta: caule elongato simpliciusculo, foliis attenuato - subulatis strictis subenervibus, capsula subglobosa cerviculata. W.. acuta JZedw. spec. p. 71. Stirp, crypt. 5. tab. 55. Engl. bot. 95. t. 1644. W. rupestris /Z7edw. spec. p. 72. tab. 14. f. 6. — 19. DBryum splachnoides Dicks. N Br. verticillatum ZzgA£f. scot. p. 755. Br. pilosum Sphagni facie. Due» P- 574- t. 4T. fig. 54. B.setis curvatis. Griminia rupincola /7eb. et Mohr Zt. svecan., ; Hab. in rupibus inprimis schistosis irrigatis per ra- dices alpium et juxta mare septentrionale Nord- landize fere ubique et Finmarkiz occidentlis ra- rius; ut etiam in lateribus alpium Lulensium us- que ad Quickjock passim. |. Autumno maaturatur. Omni respectu valde memorabilis est, et nulli ceterarum) afíhnis. Caules usque ad bipollicarem longitudinem luxuriant, colore suo fulvescenti - se- riceo rupes integras insigniter obvestientes. Folia e basi sensim augustantur in subulatam formam, recta et parum patentia, nervo tenui ductuloso sem- per instructa semper recta et siccitate ne 1ninime sese curvantia. Sete paruimn ultra bilineares. Capsule per se subgloboss sunt, sed cerviculo notabili ad basin auctz? reperiuntur, im quo semina etiam Ío- Musci. CY ot T^ ventur, unde maturitate urceolatze evadunt capsula. Operculum planiusculum rubrum (dum capsulae adhuc virent): rostello subulato, declinato. Calyp- tra grandiuscula capsulis fere duplo longior. . , Ubi aqua continuo rivulo defluit setas szepius re- peri curvatas, quo statu Gr. rupincolam JT'eb. exhibet. 570. WEISSIA nierita: caule elongato dichotomo, fo- liis oblongo - attenuatis sparsis, capsulis cernuis ovalibus, operculo obtuso. W. nigrita Zecw. spec. p. 75. Stirp, eryptog. : 5. tab. 59. s / Grimmia nigrita £7. bor. c6. t. 1895. Hab. in saltuosis irrigatis per radices et latera infe- riora alpium Nordlandicarum rarius copiose ex. gr. in Onàáset Saltensium, ad Lyngenfjord pluribus locis, in Tromsóa etc.; ut etiam Finmarkize ad Kaafjord Altensium, et in monte alpino Harimat- skaiti juxta Polmak; nec non solo spongioso in parte subsylvatica Lapponisc Enontekensis ad Kau- navaara et Mustavaara copiose lecta. —Aestivalis est mense augusti maturans. Caules cito crescunt usque ad longitudinem bi- pollicarem et ultra siniulque dichotome dividuntur, innovationibus elongatis gracilibus, lutescentis co- loris. Folia parva, triplo fere breviora quam in prze- cedente, e basi latiuscula 1»ox angustata, tam re- mote posita ut vix se invicem tangunt, siccitate varie distorta et crispula. Capsula ad insertionem subito declinatae ut horizontem respiciunt, inzequila- ter, abbreviatz , ore contracto. ^ Operculum con- vexum sine ulloapiculo. mNoinen triviale ab /7edw;- gio datum parum conveniens est, cum caules szpius- loete virent et capsulze plus minus fusce sunt. 571. WEISSIA czrrata: caule subdiviso, folis line- ari - subulatis curvatis siccitate tortilibus, cap- sula oblonga erecta, operculi rostro obliquo. «, Grimmia Dicksoni JZurm. spic. musc. hibern. pag. 27. Mnium cirratum Zzz7,. spec. plant. p. 1576. W. crispula Hedw.-spec. p. 68. t. 19. £. 1. — 6 8. capsula subovali subcernua, jd subsecundis. . Ü D 524 CAYPTOGAMIA. W. cirrata Hedw. spec. p. 69. t. 19. £.7. — 12. Zeb. et Mohr crypt. p. 15. Dillen. t. 48. £F. 42. Hab. in saxis siccis apricis per partem ey vam omnium Lapponiarum passim; sedin alpibuso bus tum summaii alpini jugi ac extimoruimn proe toriorum Nordcap versus ubique altius adscendit prope nivem perenneui, quam quis alius muscus (excepto forsan Polytricho juniperino) parvos caespitulos constituens. Caules vix ultra dimidium pollicem longi, cras- siusculi. Folia longiora quam in alia quadam. spe- cie hujus generis scil. ultra sesquilineaim longa, e basi latiuscula sensim attenuata in formam subula- .tam, plerumque versus unum latus arcuata, et sic- citate in varios cirros torta ob longitudiuem suam insignem. Totus muscus luteovirens est; setis pal- lidis, fere semipollicaribus. Capsule leves, fla- vescentes. &. in lapidibus rivulorum alpinorum przcipue ad Allak alpium Lulensium legi. Crassior esse vi- detur, capsulis paullo crassioribus et brevioribus, erecto - cernuis; rostro longo tenui cum calyptra semper coharente et secedente. — Folia subsecunda in hac ego inveni, nec in prxcedente ut habet Mohr. 572. WEISSIA fugax: caulescens subdivisa, foliis linearibus setam subcequantibus tortilibus, cap- sula obovata costata, operculi rostello obliquo. W. fugax //edw. spec. p. 64. tab. XIII. £. 5- 10. W. striata Schrad. in Diar. 9. p.55. 7Feb. et Mohr crypt. p. 145. ME bot. 99. t. 1988. Bryum crispatum Dicks. t. 7. E-4. Hab. in terra arenosa Eebtades sub rupibus sicciori- bus positarum ad latera montium inferalpinorum. Nordlandize passim copiose; verno tenmipore ma- turat, Caules breves, vix alteram lineam longi. Folia respectu brevitatis ceterarum partium valde longa, utpote caulem setamque longitudine zequantia dum madida sunt, siccitate contrahuntur et contorquen- tur, ut setam minime occultant: de cetero exacte li- nearia sunt ne dicam graminea, ad apicem interduin denticulata, nervo fere pellucidiori (quam reliqua substantia) instructa. Sets et capsule valde fuga- ces, post dispertionem seminum aunox caduca, unde Mvscr. 525 nomen Hedwigii respectu fere totius muscioptimum censendum est. Seto lutescentes vix ultra sesqui- lineam longa. — Capsulze immaturz insigniter costa- te, nec sine notabili cerviculo ut eam ob causam basi angustiores vel obovatze apparent. 575. WEISSIA seAzsti: caulescens divisa, foliis linea- ri-attenuatis serrulatis tortilibus, capsulis ob- longis subcerviculatis costatis, operculi rostello obliquo. W. schisti Schweegrich. muscol. suppl. 1. p. 72. t. 20. Grimmia schisti Engl. bot. 28. t. 1952. bona. Bryum schisti Ziezz. scand. p. 261. Br. foliis setaceis curvatis etc. F7. dan. 5. t. 558. ^ fe. o. Hab. in terra arenosa occulta sub rupibus siccis mon- tium sylvaticorum rarius; nec in nudo schisto nn- quam a me lecta. ] Pracedenti adeo affinis ut ejus fere varietas; nec differt nisi foliis sursum angustioribus et brevioribus, opacioribus utpote e reticulo minutiore constructis, et magis serrulatis; capsula longiore, evidentius cerviculata. — Habitu quoque«d JDzer. alpestreadmo- dum accedit, sed.setis suis brevibus, capsulis mino- ribus et foliis tenuioribus bene distingvenda. Peri- stomii dentes longiori acumine praediti, eoque sepius pertuso; ideoque a Dicrano haüd multum differt. 4 W EISSIA rosea: acaulis, foliis ovatis enervibus ma- gnitudine vaginulze, capsula cernua ovali inflae ta, operculo mammiillato. 7coz. tab. nostr. XIX. W. rosea 7Z'ahlenb. in IY eb. et Mohr indic. mus. W. incarnata ScAwegrich. musc. suppl. 1. p. 66. t 18. Grimmia nuda Turn. spic. p. 95... Smith brit. 5. p: 21197. Bryum nudum cis. erypt. fasc. 4. p. 7. t. 10. £15. Hab. in argilla ad ripas Buminis Tornensis juxta ur- - bem ejusdem nominis; nec adhuc in Larpon:a re- perta est. Vere vel prima zstate maturatur. . Lenge a csteris recedit, et habitu quodammodo Bryo carneo vel pulchello similis. | Prorsus acaulis est ut folia et seta radicalia sunt. Folia parva et in- conspicua, vaginulà setze vix unquam longiora, re- -— ie 216 CRYPTOGAMIA. ticulata, sine evidenti nervo. Seta tortilis, rose! coloris. Calyptra plerumque in medietate setae hze- ret, e latere niedio disrupta, | Capsula repectu caete- rarum partium majuscula, horizontem respiciens, memnbranacea ut fere inflata. Peristomium. insigni- ter roseum ; dentibus in aqua emollitis integris, sed siccitate rimam in medio ostendentibus. Totus nmuscus in roseum colorem insigniter vergit, quam ob causam nomen nostrum optinium putanius. Explicatio iconis: a. muscus totus nat. magn. b. isdem cum calyptra in immedia seta magn mat. et B. magn. 8ies auct. C. vaginula cum parte infima setze magn.1$ies auct. D. folium exterius et E. in- terius eodem augmento. F. operculum ies auct. G. apertura capsula cum dentibus quatuor peristo- mii circiter 59ies auct. H. dentes duo peristomii cir- citer CÁAies aucti. 574. WEISSIA sp/lachnoides: caulescens simplex, fo- liis epatulatis obtusis concavis, capsula obovata apophysi minuta. W. splachnoides /Z'ahlenb. in /Y'eb. et Mohr ind. mus. — Schregrich. musc. suppl. 1. p. —. ESL , Grimmia eplachnoides. Smzth brit. 5. p. 1197. Splachnum longicollum Dcks. erypt. fasc. 4. p. 4. tab. 10. f. 6. Hab. in terra uliginosa et subpaludosa ad fontes pro- pe radices montium e. s. p. per partem subsylvati- cain et subalpinam Lapponiarum svec. passim ex. gr. ad Kaunavaara, Mustavaara, Nunainen et Kortonjárvi parcecize Enontekis, ad Sotajoki Ena- rensium, in Harimatskaiti juxta Polmak, ad flu- men Oreltfven prope Knaften Lapponie Umens;s; nec non in Nordlandia inferalpina ad Storsteens- nes prope Tromsóam, et ad Skónstugan Salten- sem — Aestivalis est. Respectu generis valde ambiguus est hic musacus ntpote quoad habitum et flores Splachnis valde affi- nis, sed peristonio et fructu Weissiis optime conve- niens. Óplachno reticulato adeo accedit, ut difhici- lius dignoscuntur. Caulis plurium linearum longi- tudinis, simplex, sed perennis et prolifer. Folia oblongo-ligulata vel sursum fere latiora et concava, prorsus obtusa, erecta. Flores plerumque herma- Mvuscir. 527 phroditi terminales, subdisciformes vel aperti sed foliis erectis (nec patentibus) stipati; folliculis plu- rimis masculis. Alios tamen flores reperi mere 1na- sculos, de cetero hermaphroditis simillimos. Seta fere pollicaris, sat tenuis. Capsula obovata, sed nonnisi in suprema parte semina fovens, unde ba- sis ejus exsiccatione in Apophysi minuta contrahi- tur. Operculum planiusculum submanunillatum. Peristomium dentibus sedecim angustis attenuatis, excurvis, semper distinctis, et firmioribus quam in Splachno reticulato. Calyptralateralis. CONOSTOM'UANR Swartz in Schrad. Diar. nov, 1]. 9. p. 24. Fructificationes dioice; sterilis discoidea. Capsula subglobosa. Peri&tomium conicum,,apice coalitum, i:;^erne in columnas:sedecim divisum. Calyptra minuta, e latere rumpens. 575. CONOSTOMUM ^oreale: folis quinquefariis lanceolatis acuminatis. Zcoz tab. nostr. XXI. C. boreale Swartz in Schrad. diar. bot. 1. c. cum fig. Flor. dan. 8. t. 1424. £. 2. mala. 8chwe- arich. musc. suppl. 1. p. 76. t. 21. Bryum scxangulare Schreb. ini Crauz hist. Gron- land. — 1x Bryum tetragonum JDzcks. fasc. 9. pag. 8. tab. 4. fig. 9. Grininia conostoma Zzgf. bot. 16. t. 1155. mala. Hab. in terr: uliginosa et spongiosa subinundata per totum alpium jugum praecipue e svecico latere sat vulgare; in subalpinis et seubsylvaticis ad latera montiuni passini, nec non in deviis uliginosis montium prope Lycksele Lapponix Umensis par- cius, ut etiani in subalpinis Nordlandis parcius. Verinlandiz etiam reperi in montibus Svartkárns- bergen paroeciae Kroppa sat copiose. Surmnma aestate scil. mense Julii et Augusti maturatur. uoad habitum /Mnio fontana sat simile est, eamque ob causam Mnium quinquefarium illud no- minavi antequam peristomium rite observavi; . nec adhuc dubito, quin illi a(hnivs cit qom uli alii niusco. Densos czspitulos ethct, sed e surculis einortuis inseparabilibus cornstiuio08, 880 ut verus caulis vivus nonnisi paucaruui linearum / 528 CRYPTOGAMIA. longitudinis est, innovationibus paucis divisus. De caetero caulis fili tenuioris crassitudinis tantum est. Folia seniper adpressa, lanceolato-attenuata, subca- rinata et quinquefariam disposita adeo ut caules prorsus quinquangulares efhciunt, colore glauce- scentia. Flores utriusque sexus terminales in diverso individuo; feminei foliis perigonialibus erectis elon- gatis et superne serrulatis: pistillis circiter quatuor, hlis paucis succosis. Floris masculi folia perigonialia patent adeo ut floris partes internae omnes aperte cer- nuntur; paraphysibus clavatis uti esse solent in floxi- bus disciformibus. Seta vix ultra semiuncialis, ful- vescens, semper terminalis quia innovatio adhuc brevis est dum capsula inatura. Capsula cernua, subglobosa, costata, basi parum exstante et gibbosa. Operculum oblóngo-conicum, subrecurvum. Pe- ristonium dum humidum exacte conicum, apice coalitum nec ullo modo divisibile; exsiccatione vero columna sedecim inferne a se invicem divergunt, quo abitus pro seminibus patet, indeque totum pe- ristomium brevius fit et coronam regiam fere refert. Singule colummnz transversim striate& , inferne zequali spatio insert: , sed superne per paria primum coalescunt unde quodarimodo bijuga apparent, dein in compagem pertusam unicam omnes abeunt. Ca- lyptra brevis ut operculum fere solum tegit. Explicatio iconis: a. Foli perigonialis fe- minei apex 56es auct. b. Surculus cum Hore ma- sculo discoideo augm. 8. c. Folium ejusdem peri- gonialeaugm. 9o. d. Flos masculus denudatus dis- sectus 43es auct. e. Calyptra augm. 10. f. capsu!a cum peristonnio sine operculo 10es auct. g. Capsula immatura dissecta ut videatur camera superior senii- - malis et substantia baseos gibbosa augm. 19. h. P«- rstomiun humiduin augn. 54. i. Peristomium exsiccatione sese aperiens augm. 54. k. Peristomii apicis pars 120es anct. TRICHOSTOMUJM. Hedw. spec. p. 107. Fructificationes monoice; sterilis gemmi- formis. Capsula subcylindrica. Peristomium simplex: M vscr, 529 dentibus sedecim usque ad basin partitis in crura duo setacea recta. | 576. TRICHOSTOMUM /anuginosum: caule decum- bente ramoso virgato, ramis brevibus curvatis, foliis lanceolato attenuatis denticulatis curvatis marginibus apiceque diaphanis. Tr. lanuginosum ZZedw. stzrp. crypt. 5. tab. 9. Engl. bot. 19. t. 1549. 7/eb. et Mohr erypt. pe or14. Bryum hypnoides Zn. seec. n. 1005. Bryum hypnoides polycephalon Januginosum. Dill. p. 579. t. 47. £. 52. Hab. plerumque sterile in ipsius alpini jugi campis elatioribus lapidosis usque ad altiora cacumina et in summitatibus alpium maritimarum ubique, tum inter ac supra lapides dispeese crescens nec caspi- tes constituens; ut etiani in summitatibus mon- tium subalpinorun jugo proximorum e latere sve- cico passim ; sed in sylvaticis vix visum nec ad li- - mitem nivaleni persistit ut Wezssza cirrata, neque àn extimis scopulis maritimis uti JPolytrichum juniperinum. Trichostoma nostra omnia vernalia sunt. Surculi omnino Hypni, sed setze in apicibus ra- morum terminales. Folia longiora et magis curvata quam in sequentibus, superne etiam marginibus hyalinis denticulatis. Sete breviuscule. Capsula oblongo - ovatae. 577. TRICHOSTOMUM erzcoides: caule decumbente ramuloso, ramulis brevissimis aggregatis, fo- liis oblongo- acuminatis subexcurvis apice dia- phano denticulato. | Tr. ericoides Schrad. spicil. 62. Smith brit. 5. p. 1941. Engl. bot. 98. t. 3991. Schwaeg- rich. znusc. suppl-.3. p. 147. t. 58. Trichost. elongatum Arhart dec. n. 955. Bryum hypnoides Erica facie. JDlen. p. 571. bAU. T. 31. ; Hab. in saxis szxpius irrigatis ad mare septentrionale Nordlandize locis inferalpinis nebulosis passim - copiose ex. gr. prope Ornás parecia Foldensis fre- quenter. * rt - $50 CRAYPTOGAMIA. Mihi quasi medium esse videtur inter 7». /anu- ginosum et dr. canescens; adeo ut nescio cui potiusjungendum. Foliis multum brevioribus sic- citate squarrosis a przecedente differt; et setis longis capsulisque majoribus subcylindricis Vr. fascicu- lare valde refert, cui etiam habitu proximum esse videtur. Seti fere semper e ramis lateralibus egre- diuntur. 578. TRICHOSTOMUM ./asciculare: caule erectiu- sculo ramuloso, ramulis brevissimis aggregatis, Foliis oblongo - acuminatis imberbibus margini- bus revolutis, capsulis su^cylindricis. i Tr. fasciculare Schrad. spicil. 61. -Hedw. spec. musc. p. 110. Web. et Mohr cerypt. p. 117. Engl. bot. 98. t. 2005. Schwegrich. musc. suppl. 1. p. 155. t. 58. Bryum lutescens Dicks. erypt.. fasc. 4. p. 44. Br. hypnoides - - fasciculare alpinum D/len. p- 370: t.'47. E: 98. Hab. in lateribus rupium irrigatis umbrosis mon- tium inferalpinorum et ad radices alpium passim frequenter; nec non in rupibus elatioribus mon- tium sylvaticorum rarius. Folia siccitate tota apprimuntur ut in Orthotri- chis plerisque; summus eorum apex obtusiusculu viridis. Sete satis longz, tortiles. F 579. TRICHOSTOMUÜM canescens: caule erecto ra- muloso, foliis lanceolato - acuminatis confertis recurvis piliferis, capsulis oblongo - ovatis. Tr. canescens /7edw. stirp. crypt. 5.'t. 5. Spec. musc.p. 111. ZF'eb. et Mohr erypt. p. 116. Bryum hypnoides &. Lznzn. svec. n. 1005. Bryum hypnoides hirsutie canescens etc. Dz/en. musc. p. 568. t. 47. F. 27. B - E. Hab. in saxis lapidibusque siccioribus sylvaticis per Lapponias svecicas parcius. Caulis hujus non tantum erectus est, verum etiam setas in apice gerit (dum in przceden- tibus plerumque rami fructiferi sunt). Ramuli vestiti foliis. confertissimis summo apice capillari hyalino vel piliferis (nec apice latiore diaphano in- structis et in Zr. erzcoizde). 580. ThHICHOSTOMUM 4Aeterostichum: caule erecto diviso, foliis lanceolato-attenuatis erectis sunni«- Muscr — 551 tate diaphana denticulata, capsulis subcylin- dricis. j Tr. heterostichum ZZedw. stirp. erypt. 2. t. 95. Spec. musc. p. 109. 77b. et Mohr crypt. p.115. Engl. bot. 19. t. 1547. Han. in saxis siccioribus apricis Nordlandiz inferal- pins: passim; ut etiam in lapponia sylvatica infi- ina svecica rarius. Caulis innovando dividitur in partes subzequa- les, sed ramos laterales proprie dictu non habet. Foliorum dimidia fere pars hyalina et denticulata est. Setze plerumque breviuscula Operculum bre- vius cr2ssiu:que quam in pracedentibus. 58:[. TRICHOSTOMUM zzierocarpon: caule diviso, foliis lanceolato - attenuatis erectis piliferis, cap- sula oblonga, operculo subulato. Tr. microcarpon Z7Zedw. spec. p. 112. t. 95. É. 1- 5. Smith. brit. 5. p. 1945. Dicranum microcarpon $cArad. samml. - Bryun caule erecto etc. Zznz. app. n. 59. Dr. hypnoides alpinum setis et copsulis exiguis. Dillen. p. 570. € 47. E: 29. ; Hab. in lapidibus saxisque siccis et elatis per totam Lapponiam praecipue subalpinam et inferalpinam maritimamque ubique frequentius quam pra&ce- dentia. Difficilis determinatu utpote tum JDzerazo ovclz tum Fissidenti pulvinato simillimum: Ab utrisque distingvitur forma Capsula& oblonga, angustiori at- que minori semperque lavi; peristomii dentibus longioribus, profundius divisis; operculo crassiori. 582. TRICHOSTOMUM .;g/aucescens: caule erecto subdiviso, foliis lanceolatis patentibus glaucis, capsula cylindracea, calyptra laterali, operculo subrostrato obliquo. Tr. glaucescens 7Zedw. stirp. crypt. 5. t. 57. Spec. 7HUSC p. 119. Didymodon glaucescens Web. et Mohr crypt. p. 158- | Hab. in scrobiculis arenosis et marginibus terre oc- cultis per alpes fere omnes passim copiose, nec non per partes sylvaticas et inferalpinas rarius use que ad Utsjoki locis elatioribus sicciorihlus. M 55* | CAYPTOGAMIA. i Singularis hic muscus facillime distinguitur co- lore suo glauco insigni, qui tum in sicco ac humi- do isdem est. Folia ipsius caulis brevia sunt nec ullo modo elongata, atque subsparsa; sed perigonialia triplo longiora in linearem formam elongata. Seta plerumque multum longior quam caulis. Calyptra e latere unico dehiscit, quo optime a prxcedentibus distingvitur, quibus re vera minime aífinis est. 585. TRICHOSTOMUM cylindricum: subacaule, fo- liis basi subvaginantibus capillaccis flexuosis patentibus, capsula cylindrica subincurva lzevis- sima, operculo conico. Tr. cylindricum 7Zedw. spec. musc. p. 107. t. 24. f. 7 -T 15. / Dicranum cylindricum 77'eb. et Mohr crypt. p. 202. Tr. tenuifolium S$cArad. diar. 1799. 9. p. 58. Bryum paucifolium JDzcks. t. 11. f. 5. Hab. in terra arenosa denudata *uccosa regionis in- feralpina raro: uti ad templum. Lyngense et ad Storstensnás prazfecturz Tromsensis, nec non ad Vàtufjallet sinus Saltensis; ut etiam in parte sub- sylvatica Lapponic svecice rarissime, nec nisi ad templum Enontekis Tornense et templum Quick- jock Lulense lectum. Habitu a praecedentibus longe recedit, et /D;- erano purpureo longe similius est. Omnibus par- tibusgracillimum et magis capillare quam alius quis- que muscus svecicus. Folia iis idymodontis ca- pillacei sat similia, sed undique patentia. Sete exi- mie fulvescentes, tenuissim: interdum fere polli- cem longa. Capsule etiam tenues, seta squina haud crassiores, longiuscule, curvule, leves (nec ullo modo striate ut in Dicrano purpureo), ru- fescentes. FI S.SID.EJN Hedw. spec. p. 152. Fructificationes monoice; sterilis gemmiformis. Capsula subinequalis. Peristomium simplex: dentibus sedecim, latiusculis, bifidis. 584. FISSIDENS zaxifolius: caule pinniformi sub- diviso, foliis ultra 1nedium dupplicatis oblon- Muscri. 535 go-ligulatis superne serrulatis, capsula late- rali inclinata. F. taxifolius /Zedw. spec. musc. p.155. t.59. f£. 1 - 5. Hypnum taxiforme minus etc. Zen. musc. 4 .p»s965. t. 54./£. 9. 8. caule longiore subramoso. F. adianthoides ZZedw. stirp. crypt. 5. tàb. 26. . Hab. in terra quam maxime madida et. succosa ad rupes inferalpinas Nordlandic raro, nec nisi ad Tromsóam et ad fluvium Laxelv Sórfoldensem prze- fecturaze Saltensis lectus. : Fructiferuni in Lapponia haud vidi. Surculi ibi majores, quam vulgo occurrunt, sesquitertiam li- neam lati. Folia semper imbricatim approximata, oblonga sed sursum satis angustata, nervo, valido instructa, apicem) versus insigniter serrulata quo a plerisque cseteris facile distingvitur bhzec species. Structura foliorum in hoc et afhinibus adeo singu!a- ris ut similis apud nullos alios mu:cos occurrit: la- tus enim superius dividitur in laminas duas zequales caulem amiplectentes, quz disjunctio vel duplicatio in hac specie ultra medium folii procedit, in sequen- tibus non item. Perennis est. Seta oritur a duppli- catura folii, perichzetio proprio foliis dimidio brevioie obvoluta; apice deflexa, unde capsula inclinata eva- dit, Calyptra longiuscula ad medium capsula per- tingens, latere fissa et prorsus incumbens. 585. FISSIDENS Zryoides: caule pinniformi simpli- cissimo erecto: foliis infra medium dupplica- tis oblongo - ellipticis apiculatis, capsula termi- nali erecta. Dicranum bryoides $wartz musc. svec. p. 86. t. o. E 4. Feb. et Mohr crypt. p. 165. Fissidens osmundioides ZZedw. spec. musc. p.154. tab. 40. £. 7- 11. Hab. precipue in turfis paludum locisque uliginosis per totam Lapponiam sylvaticam, subsylvaticam et inferalpinam usque ad Kistrand et Rebvog rin- kis passim. Caulis fere semper longior quam ipsa seta, li- nearis erectus. Folia sursum vix angustiora integer- - runa, obtusa cum apiculo, nervo tenui pellucido 54 CAYPTOGAMIA. Q1 instructa. Capsula vix cernua. Peristomii dentesapi- cibus longis setaceis vidi. Haec et sequens species annuz vel biennes sunt, nec nisi semel fructiferze. Seta oritur ex apice cau- lis sine ullo perichatio proprio, apice recta. Ca- lyptra brevissima, vix nisi operculum tegens, aqua- lis et basi in plures lacinulas divisa et xe vera imitraze- formis dici meretur. JDicramum osmundioides Engl. bot. 24. t. 1669. proliferum est, quale nunquam vidi. 5986. FISSIDENS vezrzdulus: caule pinniformi simpli- cissimo declinato, foliis infra medium duppli- catis oblongis acutis, capsula terminali erecta. Dicranum viridulum Swartz musc. svec. p. 8^- t. 9. f. 5. Web. et Mohr crypt. p. 161. Engl. bot. 19. t. 1568. haud bona. Fissidens bryoides /Zedw. stzrp. erypt. 5. t. 99. Hab. in humo denudato Nordlandiz inferalpinzé ra- rissime; nec nisi ad fluvium Laxelv Sórfoldenseimn prafecturc Saltensis repertus. Unacum proxime praecedentibus zstivalis est, mense septemb. maturus. Surculus oblonzus, brevis, duplo brevior quam seta sua, quo me judice certius distingvitur haec spe- cies. Folia pauca plerumque sursum angustata semperque acuta, nervo tenui pellucido ut etiani marginibus subpellucidis instructa. Capsula omni- no erecta. 597. FISSIDENS parens: caule elongato procumbente ramoso, foliis oblongis attenuatis patentibus, setis lateralibus flexuosis, capsulis ovalibus. Bryum patens Dicks. fasc. 9. pag. 6. t. 4. £.. Dicranum patens S$muth brit. 5. p. 1915. Engl. bot. 98. t. 1990. bona. Trichostomum patens ScAweegrzch. musc. suppl. p.151. €. 57. Schkuhr deutsch. laubm. t. 54. Hab. in lateribus rupium passim irrigatis apricisque ad latera montium inferalpinorum etad radices al- pium Nordlandiz rarius copiose ex. gr. ad Mid- dagshauen Kierringóz et in Strómslien prope Rór- -stad. Eadem loca occupat ac Zrzchostomum fa- sciculare, quod etiam habitu proxime refert, Vernalis est, rnense Maji inaturans. Mvusci. 555 Memorabilis est muscus et adeo diversus ut du- bito cui aflnior. Forma capsule ejusque situs, operculum et annulus elasticus omnino Zzsszdenctzs puleinati H.; sed habitus surculi Dzcrano acicu- lari convenit, quamquam forma foliorum fere Zri- chostomi fascicularis. Surculi bipollicares et ultra, procumibentes et nonnisi apicibus adscendentes, sparsim. divisi in ramos elongatos simplices ipsi cauli «quales, Folia basi oblonga, sursum insigniter elongata et attenuata, simulque subdivergentia Cunde surculi satis squarrosi evadunt). Flores ma- sculos haud reperire potui; sed setze plerumque e gemmis lateralibus ortze sunt, valde flexuosze ut in JVeckera curtipendula, breves vix sesquilineam longa, pallidze. Capsula ovales, costatz, directione vari&. Annuius elasticus insignis. Operculum bre- viter cuspidatum. Peristoniii dentes in apices sa- taceos elongati, quibus Zrzchostomo fasciculari melius convenit. | 588. FISSIDENS sciuroides: surculo repente ramoso, ramis adscendentibus, foliis ovatis acutis ener- vibus, capsulis lateralibus oblongis. F. sciuroides /Zed'w. spec. p. 161. Pterogoniunr sciuroides Engl. bot. 97. t. 19035. bona. Hypnum sciuroides Zn. spec. p. 1596. Hypnum arboreum. sciuroides Dz//en. zusc. p. 519. t. 41. £F. 54. Hab. in rupibus 'siccis prope mare septentrionale Nordlandiz meridionalis raro. Steriles tantumniodo surculos vidi nonnullis Io- cis in districtu Saltensi, facile distingvendos in sicco ramis numerosis curvatis nitidis angustatis in hu- 1inido z4nictangium» ciliatum referentibus. — Folia re vera enervia, sed ob insignem concavitatem due plicaturze occurrunt nervos referentes, 589. FISSIDENS srzrumzifer: caulibus divisis, foliis elongatis acuminatis uninervibus rectiusculis sic- citate tortilibus, capsulis cylindraceis cernuis subtus struniosis. ; ; F. strunifer /Zedw. stirp. crypt.9.t. 59. Hoppe taschenb. 1802. p. 49. 2 E D. strumiferum Swartz musc. seec. p. 53. Web, e£ Mohr crypt. p. 181. we 556 CRYPTOGAMIA. - Hab. in fissuris rupium sicciorum et ad saxa uin- brosa per partem sylvaticamet inferalpinam passim copiose. Stolonibus longis et angustis longitudin*im se- te vix cedentibus innovat, et de cetero etiam ra- mulosus est. Folia e latiuscula basi sensim usque in apicem angustata sunt, erectiuscula. Hisce notis a similibus JJ. ezrenti et D. alpestri certe distinguitur, quibus folia superne linearia competunt, DICRANUM. Hedwig. spec. pag. 1206. Fructificationes dioice: sterilis capituli-. formis terminalis. "X j: sula plerumque cernua obliqua. eristomium simplex: dentibus sedecim bre- vioribus bifidis. 590. DICRANUM Ó$chraderi: caulibus erectis subdivi- Li sis, foliis sublinearibus subsecundis superne serrulatis undulatisque. D. Schrader /7"eb. et Mohr. deutsch. kryp. p. 177. Schwegrich. musc. suppl. 1. p. 1606. t. 41. D. undulatum Schrad. spzcil. Hab. in turfis paludum spongiosis per partem sylva- ticam et subsylvaticam totius Lapponia passim. Totus muscus omnium fragilissimus et valde scariosus. Caulis stupà radiculosà crassà obductus. Folia eximie fulvo-nitentia, znagis linearia quani in ceteris vel aequalem fere latitudinem usque versus apicein servantia, quoad texturam tenuissinia, ut reticulum vix sub microscopio discernitur; nervo quidem angusto sed perevidenti, et versus apicem marginibus undulatis serrulatis cincto. 591. DICRANUM scoparzum: caulibus erectis subdi- visis, foliis attenuato- subulatis secundis serru- latis, capsula clavata cernua. t D. scoparium ZZedw. spec. musc. p. 196. 77'eb. et Mohr erypt. germ. p. 175. Bryum scoparium Zzzz. seec. n. 995. Dr. reclinatum, foliis falcatis etc. JDz/lez. usc. P- 557. t. 46. £. 16. A. B. D. &: fuscescens: foliis angustioribus secundo - curvatis. D. fuscescens. Zurn. musc. hibern. t. 5. É. a. émih brit. 5. p. 1204. Hab. * i Mousct. 557 Hab. in terra sterili sylvarum frequentius, alpium parcius. 8.1n umbrosis siccis. — Folia rigidiuscula et e textura reticulari eviden- tiori facta: apice subulata, serrulata et interdum re- : curva. Stupa radiculosa caulis sat crassa. T 8. a plerisque nostratum 4ZJ. Leterornalltim di- ctum est. Alii idem cum AD. /ongifolio contunde- runt, quod in Lapponia haud invenire potui. 592. DICRANUM //agellare: surculis erectis simpli- | ciusculis, foliis attenuato - subulatis gecundis integerrimis uninervibus, capsulis cylindraceis rectiusculis. D. Hagellare /7edw. stirp. erypt. 5. t. 3. ZF'eb. et Mohr erypt. germ. p. 175. Hab. ad ligna putrida locisque spongiosis sylvaruim passim. —— Magnitudine adeo variat ut precedenti interdum accedit, tuncque capsulas non parum cernuas habet, quo in etatu D. interrupto H. convenire crediderim. Nervus foliorum integerrimus. 595. DICRANUM oztanurm:: surculis erectis subra- nmosis, foliis subsetaceis undique patentibus siccitate tortis subenervibus , capsula subcernua. D. montanum Zedw. spec. p. 145. t. 55. £.g. — 15. JF'eb. et Mohr erypt. germ. y. 179. Hab. in Nordlandia inferalpina ad radices arborun et caudices decisos passun, haud,vero fructüfi- cans a me ibi visui. Precedenti: proxime aíBne, sed foliis tortilibus magis setaceis et fere enervibus diversum. In Sveciá haud rarum, sed parcissime fructificans; sterile etiain in Nordlandia inferalpina reperi. 594. DICRANUM Spagni: surculis erectis simplici-. » bus, foliis subulatis subsecundis integerrimis subenervibus, capsulis cernuis cylindraceis. Sphagnum alpinum Óchreb. in Craztz groenl. — Linn. mant. pag. 526. À Dicranum elongatum Sc/nweegr. musc. suppl. 1. prtigit. 4595 Hab. in tumulis paludum spongiosiseSphagno emor- tuo factis per partem subsylvaticam et subalpinam Lapponiarun. septentrionalium passim copiose. Secundum exemplaria ipsius Schreberi JpAag« num alpinum. e Groenlandia certe constituit, quod T | 559 ChYPTOGAMIA. vero a Dilleniano musco anglico Snewdonensi diver- sissimum. Sumune scariosum et fragile est, eamque ipsam ob causam pro Sphagno habitum, przcipue cum setz tenuissimz flexuosa visum facile fugiunt. Dicrano flagellari H. omnium similius est, sed de cetero adeo diversum ut forsam JJ. Schraderiano affinius. Caulis elongatus, ipsis setis sspe duplo longior, stupa radiculosa obtectus. Folia adeo an- gusta et subito attenuata ut subulata dici nierentur, tota tenuissima et vix ductulis quibusdam evidenti- bus loco nervi dorsalis instructa; de catero tantum- m1odo subsecunda et vix curvata, stricta. Setazesem- per pallid2,.spiraliter (lexae, semipollicares. Cap- sula subcylindracea. | Operculum longe rostratum. 595. DICRANUM /alcatum: surculis erectis sinipli- ciusculis, foliis basi lanceolatis setaceis secun- dis recurvis, capsula cernua pyriformi cer- viculata. D. falcatum .Hedw. spec. musc. p. 150. t. 29. f£. 1. — 9. Engl. bot. 28. t. 1989. bona. Bryum pilosum interrupte falcatum. .D7//. p. 576. t. 47. E..58. Hab. in saxis et rupibus siccis apricis tum sylvarum ac alpium inferiorum totius Lapponis fere ubique. Folia non semper secunda et evidenter in- curva; sed sepe undique flexa et crispata, quo in statu a 7). eirente difbcilius distinguitur. Est au- teui superior pars folii prorsus 'setacea e*t e solo nervo sine iuarginibus mienibrenaceis constituta. Totus inuscus iigidulus nec adeo inollis ac sequens species, obscure viridis. Seta tantuanmnodo semi- pollicares. Capsula fere erecta, basi cerviculatze; sed vix nisi in decrepito statu inferne strumosz incurva. D. longifolium facile distinguitur foliis adhuc rigidioribus et fere e solo nervo lato constitutis, nec nisi àd infimam basin inarginibus. angustis vix nervi dimidic latitudinis cinctis. Errant itaque egregie auctores folia ejus enervia exhibentes, nec dubito qvin nervus totus pro parenchymate vulgari folii habuerunt. Seinper majus est. 596. DICRANUM virens: surculis erectis subdivisis, foliis basi amuplectentibus linearibus planis pa- : Mvuscr 559 tulis tortilibus, capsulis cernuis demumque curvatis subtus strumo:is. D. virens edv. stirp. 5. tab. 52. 77/eb. et Mohr crypt. p. 18^. Bryuni virens Swartz nov. Act. Ups. 4. p. 941. Hab. in aquosis juxta radices montium et ad fontes per partes sylvaticas fere ubique et inferalpinas Nordlandiz passim. Muscus est mollis et insigniter pallescens vel lutescens, inferne scpius nigricans, et inde exi- mie versicolor. Caulis sine stupa radiculosa, usque ad bipollicaris longitudinis. Folia basi sua lata cau- lem aniplectunt et ei apprimuntnur; dein attenuato- linearia, planiuscula vel marginibus niembrarnaceis usque ad apicem pradita, undique patentia et non- ihil spiraliter circum caulem curvata ut in Zorzuía tortuosa. Set» ssepius pollicares. Capsula seiu- per subtus insigniter strumosa, cernua, post matu- ritatem valde incurvata. ij Specimina legi ad Sórfolden Nordlandism foliis omnino serrulatis subrecuryis, . operculo breviore subconico; qus vero ob strumam insignem et setaru terminalem huc pertinere puto. 597. DICRANUM a/pestre: surculis erectis divisis, foliis basi subamplectentibus linearibus planis obtusis petehtibus siccitate tortilibus, capsulis rectis ovalibus. Icon tab. nostr. XXI. B. majus: foliis longioribus acutioribus, capsulis oblongis. D. gracilescens 77eb. et Mohr erypt. p. 184. Schwegrich. musc. suppl. i. p. 189. t. 46. Hab. in fissuris rupium subalpinarum et alpinarum totius Lapponize sat frequenter. Y Ipsum e. adeo diversam speciem constituit , ut nulli unquam confundi potest. Quaniquani affinitas praecedenti et Fissidenti strumifero ve] potius /7'eis- sice schisti perevidens est, tamen folia valde brevia habet et curtifolium merito diceretur; simulque obtusa et apice crassiuscula sunt. Seta respectu magnitudinis niusci sat longa, ultra trilinearis, exi- mie pallida vel flavescens. Peristomii dentes cruri- bus capillaceis longis ornati. » , 2 5249 ^ CRYPTOGAMIA. Sed varietas 4. habitu et notis haud spernendis valde diversa videtur. Pro varietate Fzsszdentis stru- miferi H. antea habita fuit, a quo prater capsulam foliis linearibus angustis patentibus ne dicam diver- gentibus certe differt. Folia dupplo longiora quam in e, sed capsule ejusdem fere magnitudinis. Seta quadrilinearis. Capsula longior et dentes peristo- iuii latiores. Explicatio iconis: a. b. muscus integer. A. B. isdem 7es auctus. C. folium. D. Dentes peristomii. 598. DICRANUM Zereromallum: caulescens simplex, foliis basi dilatata subamplectentibus setaceis secundis, capsula cernua urceolaiu, operculo rostrato. | D. heteromallum Zedw. fundam. 1. t. IX. f. 56. Stirp. crypt. 1i. tab. 96. — 7Zeb. et. Mohr erypt. p. 190. Engl. bot. 18. t. 1979. 8. minus: gracilius, foliis mollioribus. D. secundum dGwarrcz act. Stockh. 1795. p. 944. D. subulatum ZZedw. spec. p. 198. t. 54. £. 1 - 5. Hab. in arenosis inferalpinis Nordlandia meridiona- lis, «. in siccioribus apricis, £4. in huxnidioribus occultatis. In loco natali utrosque hos muscos adeo confu- so$ reperi, ut nullam differentiam certam reperire potui. Utriusque foliae nervo constituta sunt et tan- tum ad basin marginibus menibianaceis brevibus praedita; sed in e. nervus validior et inde folia stri- ctiora. Capsulasursumi dilatata vel obovato-oblonga. 599. DICRANUM JGScAreberz: caulescens simplex, fo- liis basi subvaginantibus attenuatis divergenti- bus flexuosis subenervibus, capsulis cernuis; oper- culis'con!cis. ' D. Schreberianum ZZedw. spec. p. 144. t. 55. f£. 6- 10. D. Schreberi Swartz musc. svec. p. 88. t. 2. £.6.- JFeb. et Mohr erypt. germ. p. 185. Hab, locis irriguis Nordlandiz inferalpinsz et Lap- ponis sylvatice rarius. Sequenti magis affine est quam qvis e primo habitu facile crederet. Surculi longitudine fere setze. Folia basi valde dilatata et tenuissime menibranacea; demum longius attenuata et eximie undique squar- ^ Muscit. 54 rosa, vix vero capillaria vel subulata. Setoe trilinea- res. Capsulc subovales. 600. DICRANUM varum: caulescens simplex, foliis basi dilatatis attenuatis subsecundis, capsulis ovalibus cernuis, operculis conicis. D. varium Hed. stirp. erypt. 9. t. 54. 7ZF'eb. et Mohr erypt. p.186. - Bryum rufescens /Jzcks. t. 8. f. 1. Hab. in arenosisirriguis juxta flumina Lapponice syl- vaticze passim frequenter. " Pusilla est species, tota vix ultra trilinearis. Folia plerumque magis congesta quam in prace- dente, erectiuscula vel subsecunda. | Capsulze duplo niinores quani pr:ecedentis, ovales. 601. DICRANUM cervzculatum: subacaule, foliis basi lanceolatis sursum attenuato- subulatis pa- tentibus subenervibus, capsulis subglobosis cer- nuls basi strumulosis, operculo rostratc. D. cerviculatum .Hedw. stirp. 5. t. 57. /-f'eb. et Mohr cr. p. 195. &£. D. pusillum Hedw.stirp. 9. t. 99. B. Hab. in tumulis paludum et arenosis subhumidis Lapponie sylv:ticc fere ubique. | Eximie flavescit et colore suo sepe integram ter- ram obvestit. Surculi semper brevissimi molles, foliis fere enervibus tenuissimis. Operculum seta- ceum longitudine capsulo , recurvum. 609. DICRANUM crzspum: subacaule, foliis basi sub- vaginantibus capillaceis divergentibus flexuosis, capsulis erectis, operculis rostratis. D. crispum ZZed. stzrp. 9. t. 55. 7ZF/eb. et Mohr crypt. germ. p. :85. Bryum vaginale JDcks. — L^ Hab. in terra paludosa et uliginosa per partem sylva- ticam et subalpinam totius Lapponize vulgare.. Saturate viride est. — Surculi breves vix tertiam partem setae z»quantes. Folia longiora etangustiora quam in praecedentibus. Seta quinque lineas longa. Capsule oblongata. 605. DICRANUM purpureum: surculis erectis dicho- tomis, axillis fructiferis, foliis oblongis acuini- 542 ChYPTOGAMIA. natis, capsulis subcylindricis rectiusculis ce- 1num incurvis oblique striatis. D. purpureum Hedw. spec. musc. p. 1506. t. 55. Swartz musc. svec. p. 56. Z77Zeb. et Mohr crypt. germ. p. 199. Mniun purpureum Ann. seec. n. 975. Br. tenue stellatum setis purpureis. JD//en. musc. p. 586. t. 49. f. 51. Hab. Ms vulgatissime tum extra alpes ac in ipsis alpium lateribus usque ad INordcap, scil. locis sic- cis denudatis. Á 604. DICRANUM /atifolium: subcaulescens y ciusculuin, foliis oblongo- spathulatis concavis apiculatis, capsula cylindrica erecta. D. latifolinm Hedw. stirp. crypt. 1. t. 55. Spec, p.140. ZFeb.et Mohr erypt. germ. p. 202. Trichostomum piliferum Smith brit. 5. p. 1246. Bryum piliferum Decks. erypt. fasc. 4. t. 10. £. 14. Hab. juxta mare septentrionale per Nordlandiam in marginibus terrenis sicciusculi$ inferalpinis sat vulgare, ibique in alpibus usque parcius adscendit et in Finmarkiam maritiniam praecipue occidenta- lem usque ad Masóam passim procedit; sed in Svecicis Lapponiis sylvaticis raro lectum est: ex. 2r. ad Kyró Enarensis, ad Ollisenkoski Enonte- kensis, et ad Quickjock. Subiostivale est mense Julii inaturans. À cseteris Dicranis longe recedit, et tum habitu foliorum ac capsule Encalyptis simillimum. Color i1usci in vigeto statu. quodammodo glaucescens. Surculi interdum elongati occurrunt. Foliis suis sursum latis et patentibus rosulam pulchre refert omnino ut Encalypta. Folia vix unquam pilo cano terminata in Lapponia occurrunt, sed plerumque cuspide molli vel apiculo instruuntur, rarius etiam mutica inveniuntur nervo ductulorum vix ad api- cem pertingente prorsus ut Zortulc subulatce.. Seta semper paullo ultra sex lineas longa, validiuscula, stricta. Capsula cylindracea quamquam haud longa, obsoletius oblique striata. Peristomii dentes pro- fundius bifidi, Operculum breviter rostellatum. Muscir. ! 543 POSLOY EB C HU M. Linn, gen. ed. Sclreber. n. 1660. Hedw. fundam. 9. p. 9o. t. 7. 1L. 37. Fructificationes dioice terminales: sterilis di- sciformis, e centro innovans vel prolifera Cex- cepto Pol. undulato). Capsula: Peristomium simplex; dentibus trigin- ta duo, brevibus, incurvis, membranulam tràus- versalem adherentibus. Calyptre dimidiatz apex gerit tegmen pilorum coherentium dependens vaginu!e antea insertum (excepto Pol. undulato et li?vigato ). 605. POLYTRICHUM piliferum: surculo simplici, fo- liis subulatis semitevetibus piliferis: 1nargini- bus replicatis contiguis, capsulis ovatis qua- drangulis apophysi instructis. P. piliferuimm Schreb. lips. 74. .Hedw. spec. musc. p. 9o. Menzies transact. Linn. 4. p. 75. Engl. bot. 19. t. 1199. optim. Z7or. dan. 9: L.- 1369. t£ 9! P. coinmnmune y. Zizn. svec. n. 966. P. quadrangulare. iinus Juniperi. foliis pilosis. JDzllen. p. 426. t? 54. £5. Hab. in siccis sterilissiniis per totam Lapponiam sve- cicam vulgatissime; in alpibus usque ad sum1iua cacumina et extinias insulas capitis septentrionalis ubique parcius; in Nordlandia inferalpina minus frequens. Colore singularum partium eximio insignis est hic muscus: folia saturate cxruleo- viridia, pilo in- cano ornata; flores masculi pulchre rubicundi, et. calyptra purpureo-faseiata. | De- c:xtero folia cras- siuscula, prorsus semiteretia, erectiuscula, obtu- siuscula, cum pilo serrulato et marginibus omnino replicatis, ora interiore sibi contiguis vel incumb»en- tibus: dorso omnino lzvi.- In hoc et plerisque Polytrichis pili calyptroe tuin in apice ipsius calyptrae tuin in vaginula inseruntur. Flos femineus calyptrae summitatem et vaginulan continuas habet, utrasque filis succosis erectis cohie- rentibus vestitas. Post florescentiarn in altum eur- git sununitas calyptrae et inferior pars elongatur si- amulque glabra fit, dun pili vaginulee cunt calyptrae - pilis cohzerentes elongantur deinuinque ab insertone 544 CRYPTOGAMIA. evellantur. Hinc quasi deorsum reflexi apparent pili; quod tamen neutiquam sunt, dum antea in- terne in vaginula inserti fuerunt. De catero pilosi- tas calyptrae in diversis diversa est:*in P. her cynico per totam calyptram sparsa ,- apud 2. undulatuim in apice tantum , et apud 7. /eevzgatum. omnino deest, Certior itaque est character e Peristomio et eximia forma discoidea florum maasculinorum; etiam habi- tus proprius et folia ita carnosa vel cartilaginea, ut si- milia in muscorum familia haud existunt. 606. POLYTRhiCHUM juzzperinum: surculo simplici, foliis attenuatis patulis: marginibus replicatis divulsis, capsulis ovatis quadrangulis apophysi instructis. P. juniperinum ZMenz. in Transact. Linn. &. p. 76. t. 6. E. 4. Hedw. spec.ip« 89; t 1B. £.6-10. Jngl. bot. 17. t. 1900. bona. P. juniperifolium 77Z'eb. et Mohr crypt. p. 219. P. quadrangulare Juniperi foliis brevioribus. ..2z/. p.424. t. 54. f. 9. 8. gracilius: -capsula breviore. P. strictum Menzies Ll c. p..77. C 7. EX: Hab. locis sterilibus tum siccis ac paludosis per Lap- ponias onines extraalpinas omnium vulgatissimum in alpibus etiam ubique parcius parvumque, ubi in sunima cacumina et extimas petras longius pro- cedit quam ulla alia planta. Folia patula (nec ut in sequenu recurvata), dorsoaspera et carinata; marginibus replicatis haud vero contiguis. Basis foliorum caulem ambiens la- tior est quam in praecedente, duplo autem angustior quam in sequente. Calyptra pallida. 8. in paludibus Sphagno intermixtum crescens, surculis elongatis, foliis brevioribüs erectioribus etc. leviter tantum differt. 607. POLYTRICHUM commune: surculo simplici, foliis attenuatis divergentibus serrulatis, capsu- lis ovatis quadrangulis apophysi instructis. P. commune Zzzn. svec. n. 906. lappon. n. 595. o oEngl. bot. 13. t. 13197... .Hedw. spec. musc. p. 08. /Menz. im transact. Linn. 4. p. 74. Georgii fl. baikal. p. 958. .Falk russ. top. 9. p. 274. Mvscri 5^5 P. yucczefolium. ELrh. erypt. n. 914. 7Peb. et Mohr crypt. p. 221. . P. quadrangulare vulgare Jucce foliis. AJDlen. p.420. t. 54. É. 1. ^ Lapponibus /iuomse. Hab. in locis uliginosis et paludosis paullo fertiliori- bus (nec exsuccis) per partem exteralpinam: prze- sertim sylvaticam vulgare, ut etiam in submariti- mis Finmarkic& passim; sed in convallibus ad ri- vulos alpinos raro, et in ipsis alpibus haud visum. Surculi ut plurimum dupplo triplove longiores quam in przccedentibus et sequentibus duobus. Fo- lia usque in extreiias margines prorsus opaca et le- vius serrulata, insigniter divergentia ne dicam re- curvata et squarrosa, longius attenuata quam in sequentibus speciebus. Operculum mucronatum. 608. POLYTRICHUM formosum: surculo simplici, - folis attenuatis patulis: marginibus hyalinis serratis , capsulis oblongis quadrangulis apo- physi obsoleta instructis. P. formosum 4/Zedw. spec. p.99. tab. 19. f. 1. a. Hoppe taschenb. igoi. p. 196. Zeb. et Mohr erypt. p.221. P. pallidisetum Funk crypt. des Fichtelgeb. fasc. 5. n. 55. P. attenuatum /Menzies im Transact. Linn. 4. p.72. t. 6. f. o. Engl. bot. 17. t. 1198. Hab. in sylvaticis humidis umbrosis per Nordlan- diam meridionalem passim. Folia in hac specie omnium affinium pelluci- diora, ut non tantuni margines lati hyalini sunt; verum etiam strie sparse in nervo viridi occurrunt. Sete eximie pallidee, et calyptra fere nivea. Folia musci exsiccati in aqua multo serius reviviscunt quam in pracedente, eamque ob causam diíhcilius exa- minantur. 609. POLYTRICHUM aurantiacum: surculo simpli- ci, foliis attenuatis: marginibus hyalinis serra- tis, capsulis ovalibus subangulatis apophysi ob- soleta instructis. - P. aurantiacum ZZoppe taschenb. 1809. yp. 44. et 1900. p. 151. P. longisetum Swartz musc. seec. p. 105. t. B. hg. 16. 546 CAYPTOGAMIA. P. gracile Menzzes in Jransact. Linn. 4. p.75. t. 6. f. 5. ./T'eb. et Mohr. crypt.. p. o9. Engl. bot. 20. t. 1897. Hab. in uliginosis humosis interdum quoque grami- nosis per partes sylvaticas Lapponiarum Svecica- rum, etin inferalpinis Nordlandiz passim fre- quenter. 4Aestivale est mense Julii maturans. Non possum quin suspicar, hoc tantummodo a precedente differre ut varietas gracilior a vero P. ju- niperino. Folia paullo minora sunr, nec adeo pel- lucida. Operculum in hoc et praecedente zeque ro- stellatum. 610. POLYTRICHUM alpinum: surculo ramoso , fo- liis linearibus denticulatis patulis, capsulis ob- longis substrumosis obliquis. | | &. capsulis subovalibus, apophysi obsoleta con- . Huente. P. alpinum Ann. spec. plant. p. 1573. Engl. bot. 98. t. 1905. bona. P. zilpinum ramosum etc. Jen. p. 497. t. 55. fig. A4. £. b ulis oblongis, apophysi nulla. P. arcticum Swartz musc. svec. p. 105. t. 8. £.17. Flor. dan. 8. t. 1569.: F. 1. bona. Zeb. et Mohr crypt. germ. p. 995. P. sylvaticum /Zezz. 1. c. y. capsulis cylindraceis gracilibus. Hab. ad margines terrenos elevatos apricos prsecipue juxta fluvios per omnes Lapponias sylvaticas fre- quentissime, per alpinas parcius; sed 4. locis oc- cultioribus alpium przxcipue occurrit, et y. in in- feralpinis suboccultis Nordlandize passim. Aesti- vale est mense Augusti maturans. Surculi plus minusve longi, tamen plerum- que magis elongati et ramosi quam in coteris. Fo- lia semper eadem, lineari - attenuata, longiora et an- gustiora quam in caeteris, undique denticulata, api- cem versus! divergentia. Sed capsularum longi- tudo eo magis variat: ubi brevior est capsula ibi si- mul substrumosa, subangulata, gibba; quo vero longior eo gracilior lz:vior sine vestigio apophyseos, ut capsulam Z. urnigeri me invenisse quandoque credidi. | Mvsct. 547 611. POLYTRICHUM septentrionale: surculo ramoso abbreviato, foliis subulatis semiteretibus subse- cundis apice denticulatis, capsulis ovalibus substrumosis. P. septentrionale Swartz musc. svec. p. 107. t. 9. [. 18. /Peb. et Mohr crypt. p. 225. P. norvezicum JZedw. spec. p.99. t. 22. £. 1 - 5. P. ramosum Gunn. nore. n. 814. F1or. dan. t. 997. 8. surculo brevissimo, foliis incurvis. P. hyperboreum Z7Zahlenb. in 7f'eb. et Mohr ind. mus. Hab. in summiis alpibus locis denudatis sterilissimis apricis subuliginosis usque versus Nordcap passim ne dicam ubique, sed rarius fructificat. Aestiva- le est mense Augusti maturum. A praecedente satis diversum sese sistit foliis brevibus subincurvis semiteretibus subintegerrimis obtusiusculis, vixque nisi in surculo sterili subse- cunridis ob insigniorem longitudinem. Surculi et folia P. sevangularis FTórk. similli- - ma, sed capsula angulata diversam efhcit speciem. 612. POLYTRICHUM urmigerum: surculo ramoso, foliis lanceolatis planis dentatis, capsulis cylin- dricis erectis. P. urnigerum Zinn. svec. n. 967. | Hedw. spec. p- 100. t. 29. f. 5. — 7. Engl. bot. 17. t. 1218. bona. R. ramosum setis urnigeris. JDJ/len. p. 497. t. 55. Big. 5. &. huinile subsimplex. Hab. locis sabulosis juxta fluvios e. s. p. per partem sylvaticam praecipue inferiorem Lapponiarum sve- cicarum parcius; at £4. humile in inferalpinis Nordlandis rarius. Verno tenipore maturat. Folia ejus adulta eximie rubent, sed juniora praecipue in pagina superiori glaucescentia sunt, unde insigniter versicolor apparet muscus. ^ De cstero folia sunt valde rigida, satis lata, prope basin con- stricta. indeque lanceolata, nec attenuata, crebro dentata. 615. POLYTRICHUM capillare: surculo subramoso, folis sublinearibus attenuatis planis remotius dentatis, capsulis subcylindricis cernuis. 548 ; CAYPFPOGAMIA, . v P. capillare Michaux amer. 9. p. 2904. teste Swartz. 8. minus foliis-adpressis brevioribus. Hab. in terra arenosa denudata ad fluvios etc. totius Lapponiz sylvaticz fere ubique vulgare; sed g. in parte subalpina et alpina passim provenit. Verno tempore 1naturat. Prxcedenti adeo afhne ut gre distinguitur. Color foliorum sordide vel pallide viridis, ut etiam calyptra magis albicans. Folia multum longiora, laxius posita, dentibus raris exasperata. Seta valde tenues. Capsule plerumque ventricosc vel ob- longatee. Var. 8. foliis adpressis et inde surculis angusta- tis valde diversum apparet, adeo ut 7. nanum ma- gis refert. | At P. nanum surculo simplicissimo, foliis se- miteretibus obtusiusculis apice serrulatis /semper erectis fere adpressis distinguitur, nec supra Uplan- die limites a me lectum. P. aloides foliis planis mollibus patulis: mar- ginibus hyalinis argute serratis siccitate incurvis dif- fert, nec supra Ostro - Gothiz fines lectum scio. 6:14. POLYTRICHUM Zercynicum : suxculo simplici, folis canaliculatis incurvis integerrimis, cap- .. s$ulis cylindraceis, calyptra interrupte pilosa. P. hercynicum ZJZedw. stirp. erypt. 1. tab. 15. Smith brit. 5.p. 1591. Engl. bot. 17. t. 1219. Flor. dan. 8. t. 1417. Catharinea hercynica .EAhrh. erypt. dec. m. 11. IV'eb. et Mohr erypt. germ. p. 217. Orthotrichuim hercynicum 7o ff m. fl. germ. p. 95. Hab. in terra arenosa umbrosa per radices alpium Nordlandia meridionalis passim ex. gr. ad Skón- stugan et Vitt- fjállet Saltensium, nec non ad Stróiklumpen Foldensium. — Ut etiam in ripis fluminis Kittinenjoki prope Sodankylense tem- plum. Aestivale est mense Julii haud maturus. Ca'eris Polytrichis valde affine tum folioruni dor:o carnoso , tum floribus masculis e centro pro- liferis. Folia linearia: marginibus semper inflexis : nervo inferne tenero sursum vero undulatim dila- tato et in dorsum carnosum extenso. BDirectio folio- rum incurvata unde semper crispi apparent surculi; color non parum aruginosus. Perichatialia folia Mvusci. 549 caeteris simillima. Calyptra per totam longitudinem sparsim fulvo - pilosa. 1 615. POLYThICHUM /evzgatum: surculo simplici, foliis ovatis concavis imbricatis, capsulis oblon- gis cernuis , calyptra levissima. P. glabratum /Zahlenb. inJY'eb. et Mohr ind. mus. Icon. tab. nostr. XXII. Hab. in nuda arena riparia aprica fluminis Muonio prope pagum Muonio superiorem et Ketkes - su- vando Lapponie sylvaticz Tornensis frequentis- sime. Aesrivale esse videtur. Pracedenti adeo affine ut nullum de genere sed potius de specie sit dubium. Foliorum dorsum eo- dem modo undulatim dilatatur, quod in nullis aliis muscis hucusque observatum scio. Folia brevia in surculis ubique adsuut, et solunumodo perichaetia- lia magis elongantur. Capsule seniper cernuz et obesa. Calyptia levissima, apice magis mucronata et fusca quain in pracedente. Flores s. d. inasculi pulchre cyathifornmes. | Iconis explicatio: a. muscus (fructifer. ^ A. isdem sexies auctus. Bb. folium inferius e latere vi- sum. C.idem antice visum. |. D. foliuin superius e latere et E. antice visum. |. F. folium perichzetiale e latere conspectum. | G. calyptra. H. calyptra infan- tilis et vaginula glaberrima. I initium fructus. K. flos femineus'denudatus cum filis succosis brevissi- mis. ]. surculus masculus. L.isdeni auctus. | M. isdem involucris extimis reflexis ut conspiciantur an- there. | N. anthera et hilum succosum: seorsim. 616. POLYTRICHUM uzdulatum: surculo siniplici, foliis planis lanceolatis serratis uninervibus, ca- lyptrze rostat3e apice muricato. P. undulatum ZZediw. stirp. erypt. i. t. 16. a7. Engl. bot. 17. t. 1920. Michaüx amer. 2. P- 295. Mnium undulatum Zo[*m. germ. p. 55. Bryum undulatum Znz. seec. n. 906. - Bryum phyllitidis folio etc. .///ezz p. 560. t. 46. fig. 18. Caiharinea undulata /7eb. et Mohr crypt. germ. ; p. 216.. | JU OB. minus: foliis brevioribus obtusioribus. P. controversum Zridel. muscol. 550 CAYPTOGAMIA. Hab. in umbrosis Nordlandie meridionalis rarius, sed &. in sterilibus apricis Lapponiarum omnium sylvaticarum passim. Est itaque inter Polytricha frigoris valde impatiens. ^ Vernale est, mense Junii his in terris maturans. A. Polytrichorum habitu re vera longe discedit et Mniis admodum accedit: foliis nervo angusto li- mitato (nec in dorsum carnosum explanato), basi haud subvaginante, floribus masculis e centre haud proliferis e. s. p. Quamquam itaque calyptra haud glaberrima, tamen a Polytrichis magis alienum quam pr&ecedens species, unde patet quod genus illud Ca- tharinezx neutiquam naturale sit. Varietas minor interdum adeo pygmeaa reperi- tur, ut Gymnostomum MHeimii ne dicam £runca- tulum habitu refert. BUXBaA'UJM IA Hedw. fundam. 2. p. 95. tab. 10. fig. 52. Fructificatio dioica terminalis: sterilis discoi- dea. Capsula oblique dimidiata. Peristomium dupplex: exterius dentibus sedecim truncatis, interius mem- branaceum plicatum subintegrum conicum. 617. BUXBAUMIA aphylla: pedunculata. Zn. svec. n.1995. Z4man. acad. 5. p. 78. t. 1. Hedw. spec. musc. p. 167. Engl. bot. :5. t. 1596. Muscus capillaceus aphyllus JD//en musc. p. 477. t. 69. É. 5. | Hab. in Lapponia rarissime, nec nisi ad Risnás pro- pe lacum Stora Vindelen Lapponisa Umiensis fre- quenter lecta d. 25. Julii 1310. ; P NUOAGIOAE Schreb, in Gen. plant. n. 1650. — Hedw. spec. musc, p. 172. Fructificationes dioice terminales: sterilis di- scoidea. Capsula pyriformis. Peristomium duplex planum: exterius dentibus sedecim obliquis: interius denti- bus totidem membranaceis. 618. FUNARIA AZygrometrica: foliis ovatis bullatia acuminatis integerrimis, capsula incurvata. Muscr. 551 F. hygrometrica 7Zedw. spec. musc.p.172. Swartz ^ mus.svec. — JYahlenh. act. Stockh. 1806. p. — J7eb.et Mohr crypt. p. 578- Mnium hygrometricum Zzzn. svec. n. 972. Geor- g fl. baikal. p. 959. Bryum bulbiforme aureum etc. ez musc. p. 407- t. 52. £. 75. Hab. ad margines umbrosos fluviorum etc. per Lap- poniam rarissime ex. gr. ad Kumma-Eno et Idijoki Lapponic Tornensis, prope Wuollerim Lapponiae Lulensis, et ad Qualviig Lyngensis Nordlandiz. MN IU M. Linn. gen. plant. n. — Hedw. spec. musc., p. 188. fundam. 2. P- 94 Fructificationes dioice terminales: sterilis di- scoidea. Capsula. Peristomium dupplex conicum: exte- rius dentibus sedecim acutis: interius membrana- ceum, plicatum, laciniatum, lacinus latiusculis et capillaribus alternanübus. . , 619. MNIUM zurgidum: surculis erectiusculis dicho- tomis, foliis ovalibus concavis imbricatis, cap- sulis oblongis cernuis. Bryum Zzzn./app. n. 405? Hypn. illecebrum L.? Jcon tab. nostr. XXIII. Hab. in inarginibus praruptis inadidis ad rupes per summum alpium jugvmi et in radicibus alpiuin Nordlandizx passiimn copiose sterile; nec nisi unico loco ad Mandujaur Utsjokiz capsuliferum lectum. Sequenti admodum aíane esse testantur Capsulze striatz, dichotomia surculorum, fílores masculi, color et textura foliorum isdenique habitus. Sed tanta est differentia in figura foliorum et turgescen- tia surculorun ut nequeat rion certissime distingui. Surculi sepius tam longi et uuplicati ut pro Hypni cujusdam. habentur. Folia revera cochlezforniia, integerrima, nervo tenui percursa. An sit Bryum Linn. fl. Lapp. n. 405. dubitamus, quum hoc in sylvis cresceret. JIconis explicatio: A. Muscus capsulifer m. nat. B. ejusdem apex cum capsula sexies aucta. C. folium commune. D. Peristomium interius. E. flos femineus denudatus, F. Surcusus cuni Ho- 552 ChRYPTOGAMIA. ribus masculis. G. ejusdem apex. H. folium florale cum genitalibus masculis. I. eadem genitalia seorsim. $20. MNIUM pa/ustre: surculis erectis dichotomis, foliis lanceolatis attenuatis patulis subintegerri- mis, capsulis oblongis subcernuis. | M. palustre Zzzz. seec. p. 970. lappon. n. 415. JHedw. spec. p. 188. Smith brit. 5. p. 1240. * — Georgü ff. baikal. p. 959. Falk russ. top. 2. p. 275. Hypnum elodes 77"eb. et Mohr erypt. p. 982. Mn. majus etc. Dillen musc. p. 955. t. 51. £. 5. Hab. in paludibus per totam Lapponiam (prater al- pium superiora cacumina) ubique sed parcius, et rarissime fructiferum. Colore suo flavescente ettextura molli fere Sphagnea valde notabilis est haec species. Folia us- que e basi attenuata et acuminata, nervo tenui prz- dita, patula vel potius subsecunda. Surculi fere toti stupa radiculosa obtecti, qualem in pra&cedente vix inveni. ' 621. MNIUM /fontanum; surculis erectis subverticil- latis, foliis ovatis acuminatis superne serrula- tis, capsulis sphaericis. M. fontanum Z;z:7:.. svec. n. 969. lappon. n. 414. Flor. dan.t.o9g. Hedw. spec. p. 195. Geor- gü fl. baikal. p. 959. Falk russ. tepogr. 9. p. 275. Bryum palustre scapis teretibus etc. 2z//ez. musc. p. 540. t. 44. E. 2. DBryum fontanum ZZuds. angl. 475. Swartz musc. Spec. p. 48. : Bartramia fontana Swartz in Schrad. diar. 1800. .. 9. p. 180. /7/eb. ert Mohr crypt. germ. p.958. Hab. ad rivulos et ubi aqua fontana purior diffluit per sylvas Lapponiz passim. Non possum non prscedenti tam affine ju- dicare, ut genere haud distinguantur. Modus cre- scendi isdem est quamquani innovationes plures verticillum fere efficiunt e cujus centro seta egredi- tur. Folia plana fere sunt et e basi mox nonnihil squarrosa nec ullo modo subvaginantia ut in. Bartra- miis, nec siccitate convoluta et incurvata , unde tex- tura aliena patet. Peristomium ob capsulc forman . globesam brevius est vel in conum. depressiorem | redactum Mvuscr. 555 » redactum, unde etiam cilia intermedia magis sup- pressa et obsoleta quani in ceteris. 692. MNIUM a/bícans: surculis simpliciusculis, fo- liis oblongo-ovatis acutis subcrenasis patenti- bus, capsulis ovalibus pendulis. Bryum albicafhis /7aAlenb. in IF eb. er Mohr ind. nwusez. i | Hypnum Wahlenbergii. 77'eb. et Mohr crypt. p. 280. Hab. ubi aqua fontana per terram sterilem glareo- $am diffluit precipue in Nordlandia inferalpina passim, sed rarissime capsuliferum ex. gr. ad Stor- stensnás 'T'romsóz lectuian. A sequente vix aliis characteribus distinguitur quam capsulis brevibus; sed habitus albicans musci valde diversus. MNervus foliorum rarius ad. apicem pertingit, et folia magis pellucida. Surculi breves et vix innovatione divisi. i 625 MNIUM ^zmum: surculis divisis elongatis, foliis oblongo-ovatis acutis patentib's, capsulis oblon- go-cylindraceis pendulis, operculo maimnillato. Br. bimum . Schreb. lips. 85. Swartz musc. seec. pP. 59. E Mn. pseudo-triquetrum ZZedw. stirp. erypt. 8. t. 7. spec. p. 190. Br. ventricosum- JJicks. erypt. fasc. 1. p. 4. Br. lanceolatum bimum etc. JDz//len..musc. p.405. t;5asE ys. 1 Hypnum pseudo-triquetrum 77'eb. et Mohr erypr. germ. yp. 989. Hab. in aqua fontana purióri per totam Lapponiam sylvaticam et inferalpinam passim copiose. Surculi bi- vel tripollicares, satis angusti vel graciles, superne luteo - virides. 624. MNIUM - serpyllifolium: surculis erectiusculis stoloniferis, foliis obovatis obtusis integerrimis, capsulis ellipticis, operculis apiculatis. M. serpyllifolium a. punctatum zzz. seec. n. 592. lappon. n. 404. Georgü ff. batkal. p. 959. Bryum serpyllifolium Swartz musc. seec. p. 51. Mn. punctatum ZZedw. spec. musc. p. 195. Bryum punctatum Angl. bot. 17.t. 133859. .— Bryum pendulumSerypilli folio rotundiore. DZ//en. p.416.t55. É. 91... Y 5354 CRYPTOGAMIA.. Hypnum punctatum 77b. et Mohr crypt. germ. . p. 296. » Hab. in rivulis purioribus Lapponize sylvatica et in- feralpinze Nordlandiz parcius. Ceteris ominibus majus et spectabilius est foliis inter muscos svecanos facile maxffhis, diaphanis et grandius reticulatis. Innovationes attenuatzc et gra- ciles sunt, unde surculi stoloniferi dicuntur. Capsu- la& pendulz re vera elliptice; operculum convexum cum apiculo. T 625. MNIUM 7roseum: surculis erectis stoloniferis, foliis ovalibus apiculatis subserratis, capsulis ovalibus pendulis, operculo convexiusculo. : Mn. roseum ZZedw. spec. p. 194. Br. roseum Swartz niusc. seec. p. 51. Smith brit. o: p- 1579. Mn: serpyllifolium vy. Zzzn. seec. n. 982. Br. stellare roseum etc. JD7/len. zrmusc. p. 411. t. 52: f. 77. Hypnum roseum Zeb. et Mohr crypt. germ. P: 997. A Hab. in paludosis inter Sphagnum per Lapponiam sylvaticam passim ex. gr. ad Gransele Lapponiz Umensis lectum. Vagina pedunculi longior quam in plerisque, longitudinem fere foliorum attingens. 626. MNIUM crudum: surculis simplicissimis, foliis sparsis ovatis acaminatis: perichzetialhibus elon- catis patentibus superne serrulatis, capsulis nu- tantibus. Mn. crudum Linn. seec. n. 979. Hedw. stirp. erypt.1.t.57. Georgi fl. baikal. p. 929. Bryum crudum Zzgl. bot. 23. t. 1604. bona. Hypnum crudum /7'eb. et Mohr crypt. germ. p. 299. Bryum pendulum hornum molle. JD/len. musc. p. 401. t. 51. É. 70. Hab. in prsruptis terrz ad rupes aliisque locis sub- occultis per universam Lapponiam vulgare usque in alpium jugum et Finmarkiam. Surculi quidem supra terram simplicissimi, sed e redice communi plures oriuntur, et e caudice novi stolones emittuntur, utre vera multiplex est et vi- vax. Color foliorum insigniter albicans et pelluci- —-—— Mvusci. 555 dus, unde pulchelius evadit muscus. Capsulz lon- giores et graciliores quam in omnibus ccteris. Ner- vus foliorum subevanescens. CINCLIDIU M. Swartz in Diario Schraderi 1801. 1. p. 25. tab. 2. Fructificationes Lermaphrodite, discoidec: pa- raphysibus clavatis. C ^g sula basi strumosa, oblonga. | eristomium dupplex: exterius dentibus 16, ' acutis, inflexis ; interius indivisum cupulatum nervis sedecun firmatum. | .697. CINCLIDIUM szygzum Swartz l c. — Flor. dan. 8. t. 1422. bona. Hab. in paludibus profundissimis fluctuantibus per partem sylvaticam Lapponiarum Svecicarum pas- sim copiose, ad Knaften Lapponie Umensis omniunm copiosissime. Genus hoc a Mniis eodem modo dilffertac Fon- tinalis ab Hypnis, tamen venz transversales peri- stomii obsoletze unde membrana connectens facile finditur. Nervi cupulam sustentantes cum dentibus peristomii exterioris alternant. Flores quoque ego hermaphroditos reperi sed multis filis clavatis inter- mixtis. Folia ovali- spathulata, ita integerrima ut margo revera incrassatus; subcoriacea. TIMM I A. Hedw. stirp. Grypt. 1. tab. 31. Spec. musc, pag. 176. Fructificationes monoice: sterilis gem- macea, axilaris: capsulifera terminalis. Capsula subcylindrica. Peristomium duplex: interius membranaceum , . laciniatum; laciniis ana- stomosantibus pertusisque , eequalibus. 629. TIMMIA austriaca: foliis lanceolatis superne ser- ratis, capsulis striatis nutantibus, operculo api- culato. T. austríaca ZJedwig spec.p. 1706. tab. 42. 77"eb. et Mohr. crypt. germ. p. 9^4. . -Hab. in marginibus umbrosis terrenis fluviorum pa- recie Enontekis rarissime, in cryptis et przcipi- | tiis alpini jugi passim , sed in umbrosis monticu- lorum, inferalpinorum Natur totius copiose; 2 CAYPTOGAMIA. O1 C2* [om Utraque hujus generis species habitu surculorum Polytricho undulato admodum accedunt, . Folia d. austriacce e reticulo tenuissimo facta: nervo va- lido in medietate obscuriori, quo a Mmniis r»cedit. Serraturc foliorum rarius misi apicem versus ad- sunt. Capsule juniores eximie striatà ut in Mniis pluribus. Est itaque inuscus anomalus, qui me- rito proprium genus constituet. MEES IA. Hedw. fund. musc. 2..p. 97. t..9. £. 56. Spec. musc. p. 173. Fructificationes discoidee dioice vel subherma- phroditee. Capsula cernua s. obliqua, pyriformis, b eristomiumm duypplex: exterius dentibus se- decim, duplo brevioribus, obtusis; interius ciliis tokdcn distinctis vel opere reticulato plus minusye connexis. 629. MEESIA squarrosa: foliis Mola iss triangu- lis recurvis denticulatis, capsulis oblongis. Bryum squarrosum nn. seec. n. 1007. Spec. plant. p. 1585. Hedw. spec. p. 186. t. 44. f. 6. — 11. : Hypnum Paludella 77eb. et Mohr. crypt. germ. (275. Hab. in paludibus profundis Sean Lapponize syl- vaticae rarius; ut etiam in Nordlandia ejusque dis- trictu Saltensi capsulifera lecta. ^ Aestivalis est mense Septen:bris 1naturans. Tanta est aíhinitas hujus et sequentis musci , ut non: possuin quin eos genere conjungam. Eadem enini est tum situs ac directio foliorum, nec non den- ticulatio peculiaris , qualem nonnisi in Jungerman- nia nemorosa reperi. De c&tero situs capsulz obli- quus convenit, quamquam figura vix pyriformis. Peristomii exterioris dentes longiores quam in sequentibus, unde etiam Bryis a plerisque annume- xratur. Flores masculi manifeste discoidei sunt, ita- que potius Mnii generis esset quam Bryi. 650. MEESIA /ozgzseta: foliis ovato - lanceolatis tri- fariis divergentibus dentatis. M. longiseta Hed. SH crypt. 1. tab. 21. 99. Spec p.175. ' Muscr. | 557 Mnium triquetrum nn. seec. n. 978. Spec. plant. p. 1578. Diplocomium longisetum 77'eb. et. Mohr crypt. erm. p. 574. t. 7. F. 10. 11. Hab. in paludibus profundissimis aquosis per Lappo- nias sylvaticas fere ubique. Aestivalis. Spectabilis et utique memorabilis muscus est, setis suis longis capsuias ex aqua paludum eximieat- tollens. Surculi szpius quadripollicares, elongati. Folia sat sparsa, basi aniplectentia, dein divergen- tia et nonnihil flexuosa, acuta, cánaliculata, margi- nibus neutiquam integerrimis sed evidenter denta- tis ne dicam subciliatis ut in Jungermanniis nonnul- - lis. Peristomii dentes exteriores tam tenuiter men:- branacei et breves, ut visui facile effugiant; inte- riores hi-:piduli. T 651. MEESIA u/isinosa: foliis lineari- attennatisinte- gerrimis obtusis erectis, peristonii interioris dentibus connexis. . M. uliginosa -JZedgw. stirp. erypt. a. tab. x. c. * Spec. p. 175. 7P'eb. et Mohr. erypt. p. 57á Bryum trichodes Linn. svec. n.1006. - *. Br. trichodes aureum capsulis incurvis etc. —.D/- len. p. 589. t. 49. £. 58 8. M. minor Zrid. muscol. V. 5. t. o. £. 15. 77'eb. et Mor crypt. p. 574. -. Hab.in uliginosis apricis per totam Lapponiam sve- . cicanr exteralpinam vulgaris, per alpes rarius, in í inferalpinis Nordlandia passim. Aestivalis, mense Augusti et Sept. maturans. Surculi si:nplitiusculi vel subdivisi; nonnihil elongati. Folia juniora saturate viridia, senescen- tia vero fuscata, nervo ad basin lzto ultra dimidiain |." letitudinem folii occupante. | 652. MEESIA dealbata: fohlis lanceolatis acutis sub- diaphanis patulis apice subserratis, peristomnii interioris dentibus basi connexis. M. dealbata Swartz musc. svec. p. 94. t. 5. F. 10. Hedw. spec. musc. p. 174. t. 41. £. 6 - 9. —— FFeb. et Mohr erypt. p. 575- : "Bryum dealbatum Dicks. erypt. fasc. 2. p. 8. t. 5. É.2. Engl bot.92.t.15g4. —- . -Hab. ad rupes umibrosas madidas nionticulorum in- feralpinorum Nordlandic rariug. Aestivalis est. 558 CRYPTOGAMIA. Surculi breves, sed divisi iterum iterumque ut cxspitosi scepius evadunt. Folia juniora pallide vi- ridia et pulchre reticulata, nervo angusto saturatius colorato; immox veroalbicantia evadunt, uttoti surculi dealbati apparent. Quo ad peristomium eodem fere modo a przcedente differt ac M. squarrosa a longi- seta: dentibus exterioribus acutioribus, sed interio- ribus magis liberis. Difficile itaque junguntur chara- ctere quodem, sed habitu facile conveniunt. qp Yu M. Linn. gen. n. ——, Hedwig fundam. yp. 94. Fructificationes terminales, capituliformes , dioi- ce vel androgyne (Br. pyriforme et nutans). Capsula. Peristomium dupplex: exterius denti- Lis sedecim, acutis: interius membranaceum. pli- catum , laciniatum ; laciniis latiusculis et capillari- bus alternantibus, 655. BRYUM pyriforme: surculo simplicissimo , fo- liis perichatialibus elongatis setaceis divergenti- bus, capsula pyriformi. Br. pyriforme Swartz musc. seec. p. 45. Webera pyriformis Zfedw. stirp. 1. t. 5. Spec. p. (69. Mnium pyriforme Zzzan. seec. n. 980. Br. trichodes aureum etc. ZDillen. musc. p. 591. t. 50. f. 6o. Hab. in parte sylvatica Lapponiarum omnium locis umbrosis sicciusculis rarius ,. ut etiam in Nordlan- dia et Pinmarkia inferalpina. j Totus fere muscus nitidulus. Folia inferiora brevia, sed perichztialium nervus solus elongatus, setaceus, flexuosus, marginibus foliaceis orbatus. 654. BAYUM nurtans: surculo simplicissimo, foliis lanceolatis acuminatis erectis, capsulis oblongis nutantibus.- Dr. nutans Schreb. lips. g1. Smith brit. 5. Pe 0:547. ' Webera nutans ZJedw. stirp. erypt. 1. t. 4. Spec. p. 168. Br. trichodes lzte virens etc. JD//en. musc. p.591. t. 50. f. 61. 2. alpicola: capsulis. cernuis, foliis minus acu- minatis, Muscr. 559 Hab. ubique vulgatissime locis sterilibus siccis per omnen:i Lapponiam exteralpinam, ut etiam in al- pibus omnibus ubi sspe in £. abit. Sparsiin crescit etideo inconspicuum est surculis suis minutis. Statura sua et magnitudine valde va- riabili; gracilius scpe pro Pohlia venditur. Praecipue 2. diversum. videtur capsulis erecti-. usculis ventricosis. | 655. BRYUM annotinum: surculis abbreviatis e sum- mitate stoloniferis, foliis sparsis lanceolatis sub- pellucidis, capsulis elongato - pyriformibus nu- tantibus. Br. annotinum 7Zedwig spec. musc. p. 189. tab. 45. Smith brit. 5. p. 1558. Swartz in diario Schrad. 1800. 9. p. 182. t. 5. fig. C. Engl. bot. o6. t. 1869. haud bona. Mnium annotinum Zznz.seec. n. 976. | Georgü Jf. baikal. p. 259. Br. annotinum lanceolatum etc. Den. musc. p. 599. t. 50. (. 68. Muscus £/or. dan. t. 915. , Hab. in subinundatis arenosis przecipue ad ripas flu- ininum Lapponic sylvatice totius ubique. Dispersim crescit et de cetero surcuii in terra adeo latent, ut nonnisi stolones visui patent, itaque perinconspicuum est et rarius legitur. Folia angu- sta, patentia, tenera, sparsa et caulem haud occul- tantia. nervo subevanescente. Sets tenuissinig et prope apicem incurvze unde pro Zryo pallente Sv. diu habui. Capsula eximie graciles et pallida, collo elongato curvoque. | 656. BRYUM capillare: surculis divisis, foliis planis obovatis cuspidatis patulis, capsulis oblongis pendulis. Br. capillare ZZedw. spec. muse. p. 182. — Engl. bot. 98. t. 2007. Mnium capillare Zzzn.seéec. n. 981. Br. foliis latiusculis congestis etc. —.Dz/I. musc. P- 598. t. 5o. f. 67. Hypnum E Web. ert Mohr crypt. germ. Hab. wid tenui gramine vestita Lapponiz infer- alpinz et sylvatica passim. À 560 /.. CRYPTOGAMIA. 657. BRYUM, eeespiticium: surculis divisis conglo- meratis, foliis ovati& concavis imbricatis, cap- sulis obovatis pendulis. : Br. cespiticium JLnz. seec. m. 1010. bx: cd n. 402. — JZJedw. spec. musc. p. 180. Engl. bot. 97. t. 1904. Br. pendulum ovatun cespiticium etc. JDillen. "musc. p. 596. t. 5o. £. 6:6. Hypnum ccspiticium — /7/eb. ert Mohr crypt. germ. p 985. Hab. in terra uliginosa denudata prope littora maris frequenter; in reliquis locis inferalpinis et sylvati- cis inlerioribus parcius. ' 58. BAYUM pulchellum: surculo simplicissimo, fo- liis lanceolatis pelluciéis erectis, capsula sub- globosa pendula, setis tenuissimis. ! Br. pulchelluin | ZZedw. stirp. erypt. 5. tab. 59. B. Spec. p.180. Swartz musc. svec. p. 48. Br. carneum 48. Turn. musc. hib. p. 119. &: atropurpureum: capsulis globosis incurvis atro- purpureis. Br. atropurpureum Z7Zahlenb. in Jf'eb. et Mohr znd. mus. Hab. locis arenosis denudatis ad ripas luminum Lap- ponia sylvatice et snbalpinz? passim parcius; at 8. in argillaceis inferalpinis Nordlandize rarius. Sat niutabilis species esse videtur respectu totius faciei. Ipsum Zr. pulchellum H. quasi medium esse videtur inter Pr. carneum. et atropurpureum; adeo ut sive duc distingvends sive omnes con- jungendze. Surculi omnium brevissimi, angusti. Set; quo longiores eo tenuiores; in atropurpureo scepe-bilinearis tantum longitudinis capsulani minu- tam incurvam fere 77'eissiie nigritee sustentantes. Nervus folii subevanescens. 659. BRYUM a/pinum: surculis ramosis elongatis te- fetibus, foliis octofarie - imbricatis carinatis strictis, capsulis oblongis. Br. alpinum Zznn. ment. p. 509. Smith. brit. 5- p. 1553. Lightf. scot. p. 7588. Engl. bot. 95. t. 1025. : Bryunm hypnoides pendulum sericeum etc. JDi/- len. APUSc. P. 394- t 50- f. 64. " -— -— MosScOB T. 561 Hab. in Lapponia ut vulgo fertur; ego vero nonnisi :a scopulis maritinijs Svecize temperatioris reperi. Surculi longiores quam in ullo alio Bryo, sub- dichotome ramosis. Folia proprie dictu erecta, vix sibi invicem incunibentia sed admodnm conferta, valde stricta ob nervum crassum rufescentem valde insignem. Apex foliorum subdentatus; forma ob- longo -triangularis; reticulum tenuissimum. 640. BRYUM argenteum: . surculis subdivisis tereti- bus, foliis ovatis imbricatis concavis piliferis, capsulis ovalibus pendulis. Br. argenteum Lznn.seec. n. 1008. Z7edw. spec. p* 181. Hypnum argenteum 77/eb. et Mohr erypt. p.276. Br. pendulum julaceum etc. Diez. ;usc. p.592. t. 50. f£. 69. j Hab. in tectis torfaceis Nordlandicz inferalpinz? ubi- que sterile, ut etiam in Lapponia sylvatica passim. 641. BRAYUM Zzerz: surculis divisis teretibus obtusis, foliis subrotundis inibricatis concavis subener- vibus apiculatis , .capsulis longicollis clavatis cernuis. Br. Zierii Dicks. erypt. fasc. 9. p.98. t. 4. É. 10. Engl. bot. 15. t. 1091. Smith brit. 5. p. 1550. Hedw. spec. p. 182. tab. 44. £. 1 - 4. Hypnum Zierii ///eb. et Mohr crypt. p. 275. Hab. in fissuris rupium madidis inferalpinis Nord- landize meridionalis passim copiose; ex. gr. ad Dal» Foldensem et pluribus locis ad sinum Salten- sem. Aestivalis est. Surculi quidein praecedentis respectu forme sat referunt, sed dupplo triplove crassiores et turgidio- res ob folia valde convexa et gibba. Nervus folio- runi obsoletus vel tenerrimus, et reticulum grande vel laxum pauca parenchymate viridi refertuin, unde niox albescunt folia et Sphagni habitum induunt. Surculos sat longos iterum iterumque divisos szepius reperi, quoad mnaximani parten ex fusco et albicanti /'arios, apice tantum virescentes vel glaucescentes. Capsule tum forma ac directione a prxecedentis longe recedunt ut etiam a caterorum mniuscorum fere omnium. Forma ipsius capsule pyriformis obliqua ut in Meesiis, sed collo inani subcylindraceo ipsa capsulà longiori sustentatur. Seta superne arcuata 62 ChAYPTOGAMIA. [52] ut capsula junior nutans evadit; matura vero retor- que'ur ut peristonium sursum, vertex deorsum spectat, quo statu collum cygni admodum. refert, ut ego quidem hanc speciem Br. cygneum certe dixissem, Est itaque onmi respectu insignis atque memorabilis adinodum muscus. BARTABAAM 1 A. Hedwig. stirp. 2. t. 40. | Spec. p. 164. Fructificationes androgyne, terminales, gem- miformes. Capsula globosa, sulcata. beri istomium dupplex : exterius dentibus se- decim, acuminatis: interius membranaceum, :sub- dece apice laciniatum, laciniis equalibus bi- dis. 649. DARTRAMIA pomiformis: foliis basi subvagi- nantibus setaceis asperulis. B. ponuformuiis Zedw. spec. musc. p. 164. 77'eb. et Mohr crypt. p. 960. b. ithyphylia Brid. musc. 9. p. 5. t. 1. f. 6. Engl. bot. OA. t. 1710. Bryuin pomiforme Zznzz. seec. n. 988. Jappon. n.420. Georgi Jl. baikal. p. 259. Br. capillaceum etc. JDlen. musc. p. $559. t. 44- hg. 1. 8. stri20sa: Foliis subulatis stristis. Hab. in saltuosis, ad rupes etc. tum Lapponiz to- tius exteralpinze tum ipsius alpini jugi et alpium maritimarum fere ubique parcius; A. in latere al- pis Rastekaisse Firimsrkiz. Vernalis in exteralpinis est, sed in alpibus oninino zestivalis initio merisis Augusti capsulas maturans. Optime distingvitur foliis tam angustissimis ut nervus fere solus totam latitudinem explet, et de czetero parenchysnate tam opaco linmitatur ut vix rite distingvi queat; nec sine ratione folium: enerve dice- retur. Ob parenchyma crassius hujus folia strictio- ra evadunt quam in catteris; qua nota etiam £. opti- me convenit: de caetero subtus convexa et lxvia nec cárinata ut in sequentibus. — Margo foliorum tam abrupte serratus est, ut rectius asperulus dicitur. 045. BARTRAMIA Zalleriana: folus linearibus sur- | sum setaceis serrulatis seta capsulz longioribus. Mvuscr. 565 B. Halleriana 77edw. stirp. 9. t. 4o. Spec. p. 164. ZFeb. et Mohr erypt. p. 965. Bryum laterale Zudson angl. p. 405. — Lightf. $cot. p. 797. Bryum pendulum Flor. dan. 5. tab. 855. £. 1. Hab. in saxis et montosis siccioribus sylvaticis Nord- landie meridionalis et Lapponise subalpina au- stralioris rarius. J Ut in sequente nervus foliorum facile distingvi- tur, et margines adjacentes subdiaphani sunt; sed superior pars folii in apicem longum: setaceum tri- quetrum argute serratum abit. Nihilo tamen minus haud dubito, quin sequenti proxime affinis sit, Co- lor plerumque magis rufescens, et folia parum rectiora. 644. BARTRAMIA vcrzspa: foliis linearibus uniner- vibus serrulatis crispabilibus. B. crispa Swartz musc. seec. p. 75. ZF'eb. et Mohr crypt. p. 962. B. hercynica Z7órk. in Diar. Schrad. 1799.2. p. 71. Hab. in fissuris rupium umbrosarum Lapponiz syl- vaticae, sed praecipue Nordlandiz inferalpinaze fere ubique. Subzestivalis est mense Julii maturans. Folia fere tota linearia et nervus in apicem us- que bene discernibilis. Ob nervum crassiorem cari- nae, marginibus tenuibus limitatum, folia exsiccando eximie crispantur , et de caetero inuscum mollioreni constituunt. Color satis glaucescens. Hujus varietas minor' est B. pomiformis Engl. bot. 14. t. 998 et Turneri synops. musc. hibern. 645. DBARTRAMIA gracilzs: £oliis sublanceolatis acu- tis serrulatis patulis. B. gracilis Z7órk. in Diar. $Schrad. 1799. 9. p. 171. Smith brit. 5. p. 3541. (delendam dein statuit). Engl. bot. e6. t. 1896. , B. Oederiana Swartz in Schrad. diar. 1800. 9. p.18o. 77eb.et Mohr erypt. germ. p. 276. Bryum O ederi Zierz scand. p. 961. | : Bryum foliis striatis etc... FZor. dan. 5. tab. 478. Hab. in fissuris 1nàdidis rupium nemorosarum ad radices alpium Nordlandic et adjacentis Finmar- kize passim copiose; nec non in convalle Quick- jockensi ad Njamumats et in Lapponia Pitensi unico loco visa. Subzestivalis est xnense Julji maturang. 564 ChYPTOGAMIA. * À prtecedentibus longe differt. Surculi graciles apparent ob foliia brevia et plerumque remotius ab invicem sparsa, ut caulis nudus patet. Folia basi adpressa, sursum patula et eximie canaliculata vel subcondupplicata , unde difficulter explanantur, ex- plonata veio acuta tantum apparent nec ullo modo acuminata vel apiculata, siccanido incurvantur. Mar- go serratus, subincrassatus est. Color totius musci l»te viridis, nec unquam glaucescens. HBami an- notini saepe tam elongati occurrunt, ut setas capsü- lasque ejusdem anni superant atque occultant; unde subdivisio generis, a Zurzoro proposita haud con- venit. Capsule minores quam in cxteris. —— . Nomen AZ. Oederzan«ce in confusionem facile in- ducit, ét de catero nomina a proprietate ipsius planta praeferenda puto nominibus historicis. ORTHOTRAICH UM. Hedwig stirp. crypt. 2. p. 96. Spec. musc. p. 162, ' Fructificationes monoice: sterilis gemmacea, axillaris; capsulifera terminalis. Capsula recta, costata s. angulata. Peristomium dupplex: exterius dentibus sede- cim acutis, refiexilibus: interius dentibus totidem ioniliformibus fugacibus, vagis, vel nullis. Calyptra conica, equalis, angulata, pilosa s. glabra. 646. ORTHOTRICHUM .erispum: foliis linearibus apigulatis siccitate tortuosis, setis exsertis su- .peuie incrassatis, capsulis oblongis, pilis ca- lyptrze apicem superantibus. 1 O. crispum Swartz musc. spec. p. 42. $mith brit. (75. p. 1266. Hedw. stirp. crypt. 9. t. 55. Neckera ulophylla 77'eb. et Mohr crypt. germ. pU De On. Polytr. capillaceum. crispum etc. Dz/fen. musc. p. 45-1. 55. E. v1. : 8. decumbens, foliis rectiusculis. Hab. in truncis arborum frondosarum prs&cipue Be-' tulze junioris Nordlandiz inferalpinz locis subhu- nidis occultis passim. In Lapponia tam magnum luxuriat et toto ha- bitu tam alienum evadit, ut non potest non a se- qüente distingui. Color totius musci lutescens et M uscr, $855 vetusti rufescens est. Folia fere ut Tortue tor- tuosce tota linearia, longa, eximie se torquentia ex- siccando, nervo in apiculum proaninente. Capsulce in sétam incrassatani insigniter arsi qua nota optime: distinguitur et varietati 2 é. jungitur; cujus folia breviora, acuminata, siccitate vix torta, et surculi in anibitu pulvini decumbentes ne dicani re- pentes et valde ramosi. Pili calyptr: apicem ejus- dem supe:antes in utrisque. 647. ORTHOTRiCHUM ,cureifolium: foliis basi ovatis sursuni attergaatis siccitate incurvis, setis exser- tis superne incrassatis, capsulis ovalibus, pilis calyptrze apice brevioribus. O. dirratum. Zernhardi in Web. et Mohr erypt. p. 257- Hab. in saxorum lateribus umbrosis subirrigatis per partem svlvaticam Lapponiarum et inferalpinam Nordlandize rarius. Color surculorum juniorum glaucescens et ve- tustiorum nigrescens. Folia basi láta subaznplectente inserta; dein lineari- attenuata, obtusiuscula, di- midio breviora q'iam in przcedente et siccitate tan- tum incurva. Capsule dupplo breviores, basi pa- rum angustatz. Operculum quoque longius cuspi- datum. Pili calyptrz rariores et apiceni ejusdem haud superantes. 6,8. ORTHOTRICHUM striatum: foliis attenuatis patulis niargine recurvis, peristoniio iuterno sedecim - dentato, calyptra pilosa. O. striatum ZZediw. stzrp. 2. t. 56. Smith brit. 5. p.1962. Web.et Mohr erypt. p. 254. Polytr. Bryi ruralis facie — znajus JD/len. musc. P- 450. t. 55. f. 8. Bryum striatum e. Linn..seec. n. 987. - Hab. in truncis arborum przcipue Betulz per totam Lapponiam sylvaticam passim, in Nordlandia in- feralpina vulgatius; in rupibus rarissime. 649. ORTHOTRICHUM obiusifolium: foliis V ER tis obtusis concavis, peristomnio interno octo- dentato, calyptra glabriuscula. O. obtusifolium Schrad. Samml. — Swartz musc. spec. p. 9o. t. 4. É. d TF. eb. et Mohr erypt. Pa |P:231r. 566 ChAYPTOGAMIA. Hab. in truncis Populorum Lapponice inferioris et INordlandiae meridionalis rarius. 65o. ORTHOTRIOHUM azaomalum $8.: foliis oblon- gis obtusiusculis erectis, Pperistomio interno nullo, calyptra pilosa, setis subexsertis Vár. O. anomali Bedw. stzrp. 2. t. 57. Spec. p.169. - Web. et Mohr crypt..299. DDillen.t. 55. E. 9. Hab. in saxis et rupibus Lapponiz sylvatice et Nord- landizx inferalpinz passim. ; A vulgari Ó. anomaío differt surculis simplicio- ribus, foliis latioribus obtusioribus erectioribus, ca- lypire pilis crebrioribus et longioribus. NUEGCK.ER Á. He:lw. fund. 2. p. 93. tab. 8. fig. 47. 48. 49. Fructificationes dioice, laterales: sterilis gem- miformis axillaris. : Capsula recta. Peristomium dupplex: exterius dentibus sedecim acutis: interius cilüs totidem di- stinctis alternis. 651. NECKERA vezzculosa: repens, ramis erectis sim- pliciusculis, foliis ovato - elongatis obtusiuscu- lis siccitate incurvis. N. viticulosa Hedw. spec. p. 2909. tab. 49. fig.' 4. 5. Swartz musc. p. 71. Web. et Mohr crypt. p. 240. Hypnum viticulosum Liz. spec. pl. p. 1599. H. subhirsutum viticulis gracilibus. JDz//ez. p. 507. t. 59- E. 45. Hab. in rupibus umbrosis siccioribus Nordlandic inferalpine raro; ego ad Lyngenfjord eam tan- tuimmnodo legi. Habitus a Hypnoideis muscis plerisque recedit, et Orthotrichis non parum convenit. Folia enim sunt subcoriacea, ex areolis opacis minutis consti- tuta sine reticulo evidenti. Nervus quoque pelluci- dior quam latera folii. E diverso in Hypnis etc. folia sunt tenuiter menibranacea, ne dicam micacea et subsplendentia, reticulo evidenti. 652. NECKERA curtipendula: suxculo vago subpin- nato, foliis ovatis acuminatis superne serrula- tis patulis, setis flexuosis incurvisque. « Mvusci. , 267 N. :curtipendula Z7Zedw. spec. musc. p. 909. Swartz musc. seec. p. 7t. Zeb. et Mohr erypt. p.941. Smith fT. brit. 5. p. 1275. Hypnum curtipendulum Ann. seec. n. 1050. H. .dentatum curtipendulum. | en. p. 555. 1:45. £69. vi» Hab.in rupibus :iccis Nordlandiz inferalpinze passim. Folia e reticulo pellucidiore constituta; acu- mine subílexuoso, serrulato. Nervus in medio fere folii desinit, ut acumen eo caret. — Capsula ipsa semper recta, sed ob torsiones setae szpe retroflexa. 655. NECKERA purmnila: surculis complanatis pinna- tis, foliis acinaciformibus acutis distichis, cap- . sulis ovalibus exsertis. N. pumila /Z7edw. stirp. 5. t. eg. Spec. musc. p. 205. Smith brit.5. p. 1279. Hypnum pennatum JDc&s. crypt. fasc..1. p. 5. Ex Dos Hab. in cryptis rupium siccis et saxorum lcteribus occultis ad montes sylvaticos et subsylvaticos Lap- poniarum svecicarum rarius: ex. gr. Roussokárro et Mustavaara parcecide Enontekis, nec non Aiko- .niemi prope Kellojárvi paroeciz2e Sodankyli, sed ad Gillesnóle Lapponia Umensis frequentius. JNeckere pennate M. simillima; sed surcuii duplo fere angustiores et teneriores; folia saltim in Lapponia minus acuniüinata, grandius reticulata; fo- liola perichzetialia obtusiora, magis convoluta. Se- te tam longae ut capsule eperichatiis totae exserun- tur. Pericnstia foliis dupplo longiora, patentia et SaL18 conspicua. LES EK.E A, Hedw. fund, 2. p. 93. tab. 10. f. 62, 63. 65. Fructificationes dioice, laterales: sterilis gemmiformis axillaris. Capsula rectiuscula. Peristomium dupplex: ex- terius dentibus sedecim, acutis; interius membra- naceum, divisum in lacinias totidem, sepe per- tusas, equales, absque ciliis interjectis. 654. LESKEA complanata: surculis procumbenti- bus complanatis pinnatis, ramis attenuatis, fo- liis oblongis apiculatis enervibus. 569 | CRYPTOGAMIA. L. complanata ZZedw. spec. p. 95. Swartz muse. svec. p. 68. J7/eb. et Mohr crypt. p. 245. H. pennatnm compressum et splendens. —DZ/Jen. p. 268. t. 54. f£. 7. Hab. J lateribus occultis rupium et saxorum Nord- landiz inferalpinz rarissime, nec nisi prope Quil- viig Lyngensem l«cta. Surculi toti in planum redacti. Folia tenuis- sina et valde diaphana, subintegerrima. —Hábitus surculorum fere Hypnz Weniclat c 655. LESKEA rtrichomanoides: surculis adscendenti- bus complanatis pinnatis, foiiis obliquis subo- valibus obtusis crenulatis subuninervibus. L. trichomanoides Hedw. spec. p. 951. Swartz musc. seec. p. 68. /Z'eb.et Mohr erypt. p. 946. Hypnum trichomanoides ScAreb. [zps. 88. H. pennatum trichomanoides ZJ/len. musc. p. 269. t. 54. f. 8. Hab. in lateribus rupium TURON Nordlandiz infer- alpinz raro , utpote ad Lyngen, Sórfolden et Sal. ten visa. Surculi quasi bullati, seu e latere superiori con- vexi. Folia usque ad medium nervo tenuiori no- tata, paullo crassiora vel saturatius colorata quam in praecedente, superne eximie crenulata. — Habitus surculorumi fere. ut in Leskeis exoticis valde nitidus et elegans, apud adultiores Hlavescens. Folia omnium Hypnoideorun nuscorum non eo niodo condupplicata ac ?n Fissidentibus, sed tan- tum pinnatim disticha vel situ. suo complanata; ubi autem latiora sunt latus inferius dilatatur, ut sub- auriculata vel pterygoidea evadunt ut in Junger- manniis. 656. LESKEA zncurvata: ramis vagis fructiferis, fo- j liis ovatis acuminatis subsecundis uninervibus, capsula cernua. L. incurvata /7edw. spec. p. 216. t 55 JZP'eb. et Mohr crypt. p. 248. Hab. supra lapides suboccultos in locis snbalpinis et ipsis alpibus passim, sed nonnisi in Lyngentind Nordlandix capsulifera lecta. Surculos steriles diu pro Pzerogonzo gracileha- bui, a quo facile dignoseuntur foliis planiusculis, valide uninervibus. 657. LES- Muscr . 569 657. LESKEA puleinata: surculis procumbentibus. subcapillaceis, ramis adscendentibus, foliis ovatis actis concavis enervibus, capsulis oblon- .gis cernuis. ' Hab. locis subhumidis ad radicem et infimam par- tem. trunci precipue Populorum Lapponie Ke- mensis inferioris passim copiose; nec alibi visa. Leskece paludosce simillima, sed satis diversa mihi videtur: surculis tenuioribus, foliis siccitate adpressis (nec subsecundis), nervo orbatis, reticulo verum grandiori instructis, paullo brevioribus; cap- sulis brevioribus, oblongis (nec subcylindricis), erectiusculis (qua nota ab Zypno lurido satis su- perque differt). Denso grege crescit et ideo pulvi- naria insignia supra truncos efficit, unde nomen de- sumtum. Peristomium Leskez generis, quamquam lacinic angustissimae. | 659. LESKEA polyantha: surculis repentibus multi- Horis, ramis aggregatis erectis, foliis enervibus acuminatis, capsulis rectis. | L. polyantha Z7Zedw. stzrp. 4. t. €. Spec. p. 929. Swartz musc. svec. p. 68. 77T'«b. er Mohr erypt.p.951. Hypnuin polyanthos. Schreb. lips. p. 97. Sinith. | brit. 5. p. 1978. Hypnumn sericeum ramosius ettenuiusetc. JJ//en. musc. p. 597. t. 49. f. 69. | Hab. in truncis arborum frondosarum per partein Sylvaticamn? Lapponiarum Svecicarum parcissime, et Nordlandiam: inferalpinam passim. Folia subpatula, oblongo-0O0vata, acumine. te- nui instructa ut fere. pilifera, omni nervo destituta, et ideo mollia. Opeirculum in Lapponia semper co- nicum. | 659. LESKEA sericea: surculis repentibus, ramis a- * $cendentibus arcuatis, foliis attenuatis trincr- vibus concavis, setis asperulis, capsulis rectis. L. sericea Hedw. stirp. erypt. 4. tab. 17. Spec. p.298. Swartz musc. svec. p. 69. 77 eb. et Mohr crypt. germ. p. 949. Hypnum sericeum Zznz. seec. n. 1956. lappon. . n.41i9. dÓmith. brit. 8. p. 1089. Hypnum vulgere sericeum. — :.Dz/len. musc. p. 595. o£ aq2.. E- 59. | Aa 570 — CRYPTOGAMIA. Hab. in saxis rupibusque siccis Nordlandize inferal- pina? passim, ut etiam in Lapponia Kenia in- feriore parcius lecta. Rami structurá suà sciuroidea, curvata, insig- nes. Folia semper erecta, et creberrime conferta, sensim e basi attenuata, valde concava vel potius subconvoluta; nervis omnino tribns conspicuis api- cem vix attingentibus instructa, rigidula vel strigosa. 660. LESKEA dendroidea: surculis erectis, ; ramis fasciculatis terminalibus, foliis ovalibus conca- vis uninervibus, peristomii laciniis pertusis. L. dendroidea /7edw. spec. musc. p. 298. Neckera dendroidea Swartz musc. seec. p. 71. - Climacium dendroides 77eb. et Mohr crypt. pag. 259. t. 10. £. c. Hypnum dendroides Linn. sveé. n. 1098. app. n. 41I. Hypnum dendroides sericeum etc. Dillen. musc. p- 515. t. 40. f. 48. Hab. locis udis sterilibus in Lapponia sylvatica et inferalpina Norvegica vulgatissime sterilis; ut etiam in alpinis parcius. Folia oblongo -ovalia, valde concava, superne serrulata. Peristomii interioris lacinia non tantum- modo in membranam commune:n basilarem con- fluunt, verum etiam foraminibus magnis crebris adeo fenestratoe ut scalam fere referant, quod a charactere Neckerz ejusque ciiiis filiformibus omnino alienum, sed Leskeis adeo conveniens ut vix diver- sum constituet'genus. HYPNUM. Linn. gen. ed. Schreb. g. 1656. Hedw. fund. 2. p. 94. Fructificationes dioice, laterales: sterilis gemmiformis axillaris. Capsula ut plurimum cernua S. obliqua. b. ristomium dupplesx : exterius dentibus se- decim acutis; interius membranaceum divisum in lacinias totidem latiores, cum angustioribus capilla- ceis inter jectis. xFoliis enervibus et'subenervibus. 661. HYPNUM .ziidulum: surculis subfascicula-. tis simplicibus planis, foliis lanceolato - at- Muscir. $71 L| ... tenuatis distichis enervibus, capsulis erectiu- : sculis. à Leskea nitidula JWaAlenb. in Web. et Mohr ind. mus. — Hypnumpulchellum JJcAs. crypt. fasc. 9. p. 15. t.5. fis. 6. Engl. bot. 98. t. 2006. sat bona. ( nec Hedw). Web. et Mohr erypt. p. 545. Leskea pulchella 7Z7edw. spec. p. 220. t. 55? Hab. in locis deustis supra vegetabilia putrida per Lapponiam subsylvaticant rarius; copiose lectun ad Kaunavaara paroecia Enontekis. | .Sequenti adeo afhne, ut miror ei nunquam comparatum fuisse. Surculi eodem modo plani, sed dupplo triplove angustiores. Folia magis erecta; basi sensini attenuata ia apicem rectum,minus com- plicata ut tantum iníimus mnargo replicatur. | Peri- Stomium Leskeis affine utpote uno tantum ciliobrevi inter singulas lacinias. 662. HYPNUM denziculatum: surculis subfascicula- tis sinpliciusculis planis, foliis oblongis apicu- latis distichis enervibus, capsulis oblongis sub- cernuis. 3s H. denticulatum Anz. seec.n. 1014. Engl. bor. 18.t.1960. Hedwig.stirp. 4.tab. 21. Spec. Pp... 237. | H. sylvaticum Huds. angl. 994. Web. et Mohr €r.p. 545. H. denticulatim pennatum, pinnulis simplicibus. Jillen. musc. p. 967. t. 54. E. 6. Hab. in cryptis precipue ad radices arborum to- tius Lapponiz sylvatica et inferalpina frequenter. Habitu omnino variabilis species, sed folia sein- per apiculis flexuosis stbcapillaribus distingvuntur, de czatero egregie patent, vivide viridia sunt ut- pote e reticulo tenuiori facta, nitida. Setz surcu- -lis vix dupplo longiores, Capsule ob brevitstein oblongz dicendz, quamquam ubique ejusdem la- titudinis. | 6653. HYPNUM obrtusatum: |surculis subfasciculatis simplicibus planis, foliis ovalibus obtusis di- stichis subenervibus, capsulis cylindraceis sub- cernuis. | H. denticulatum x. obtusifolium Zzz. spzc. zmusc. p. 240. t. 12. f. 2. 441 - 9 Aa2 e — 275 CRYPTOGAMIA. Hab. in lignis putrazefactis locisque siccioribus occul- tis Lapponiz subsylvatica rarius; copiose legi ad Kaunavaara paroeciae Enontekis et in Hopseidet Finmarkizse. | Ob reticulum grandius et dilutiori succo reple- tum folia hujus sunt albicantia vel argenteo - nitida; " ommino obtusa, quamquam apex interdum exsic- cando constringitur. Nervus in basi foliorum ad- est evidens, ad medietatem folii haud pertingens. Surculi breves semper decumbentes, sublanceolatz, setis ut plurimuni triplo breviores. Capsulz etiam pallide, dupplo triplove longiores quam in pr&- cedente. 664. HYPNUM undulatum: surculis fasciculatis sim- plicibus planis, foliis ovatis acuminetis undu- latis subenervibus oblique complicatis, capsulis " cernuis. : . * . H.undulatum Zznz. spec. plant. p. 13589. Hedw. | spec. musc. p. 249. Web. et Mohr crypt. p.248. Engl. bor. 17. t. 3181. bona. H. pennatum undulatum Jen. musc. p. 271. (08. I ws t Hab. in lateribus saxorum umbrosis irrigatis supra tenuem terram Nordlandiz inferalpinz rarissime, at ad montem alpinum Strandàáfj;llet paroecic Keringóze copiose. Q^ Pracedentibus revera valdeaffine. Modus cre- scendi isdeni scil. a caudice communi fere subterra- neo egrediuntur plures surculi divaricati, subdecum- bentes, simplices; simulque ex eadem basi seta una alterave. Folia quoque eodem modo subconiplicata sed majori gradu, ut lobus replicatus ultrá dimidiam partem reliqui folii tegit. De catero foliorum mar- gines ob dorsum incurvatum undulate fiunt, nec discus foliorum bullatus ut in Neckeris. Varietatem dupplo inajorem in aqua. ad Strand- àfjállet legi ZZ. /ucentz similem, sed cujus reticulum foliorum haud majus quam in. 77. obtusato. 665. HYPNUM puru: ramis pinnato - sparsis tereti- . bus, foliis subrotundis apiculatisinibricatissub- enervibus. /7/eb. et Mohr l. c. p. 516. H. purum Az. seec. n. 1051... lappon. n. 410. Hedw. spec. musc. p. 2535. t. 66. — Engl. bot. 95. t. 1,59. Dillen. p. 509. t. 40. f. 45. Mvsci:. E or 575 Hab. in sylvaticis umbrosis Nordlandiz inferalpi- ns passim- Differt ab inv«equente: ramis moe?is incrassatis | ^ et obtusis, caule viridi, foliis latioribus fere subro- tundis, nervo tenui brevi instructis. 666. HYPNUM parzetinum: vanis pinmatis attenva- tis, foliis ovatis apiculatis laxe imibricatis ener- vibu , capsulis oblongis, operculo conico. H. parietinum Ana. seec. n. 1020. lapp. 406. sec. ips. berbar. — H. compressum ScZreb. lips. 96. Dillen. La. » 312. t. 40. b 47. H. Schreberi /illden. berol. 595. Engl. bot. 95. t. 1601. Vmithbrit. 5. p. 1515. Web.1. c. p. 340. H. muticum Swartz mus. svec. 60. Hab. in sylvaticis sterilibus Lapponiarum omnium ubique, sed parcius quam in Svetia. Caulis hujus intensius croceus ut etiam infima basis foliorum, .dum e diverso H. purum totum viride. Vulgatissimus et copiosissimus in Svecia mua- cus non potest non antiquo nomine designari; quam- quam eum ab insequente non satis distinxit Lin- néus. H.tamariscinum Hedw. in Svecia vix cres- cere videtur, itaque Linnéo incognitum fuit; nec dubitandum, quin insequens ejus H. proliferum constituerit. 667. HYPNUM proliferum: geniculato - proliferum tripinnatum, foliis cordatis acuminatis patulis subbinervibus plicatisque, setis aggregatis. B yiri ues Linn. seec.n. i010. app.m. 405. lendens Hedw. spec. p. 969. t. 67. 77/eb.et TAS cr.p 558- ; H. filicinunm, tamarisci foliis majoribus eplenden- tibus. JDllen. musc. p. 974. t. 55. f. 15. p. umbratum bipinnatum , foliis subserrulatis. H. umbratum Hedw. spec. p. 265. t. 67. £..10.—- 18. - Hab. in sylvis umibrosissimis precipue frondosis " Nordlandiz inferalpinze passim copiose. H. delicatulum Linn. (quod H. recognitum H) et H. tamariseinum H. in Lapponia haud reperi. 668. HYPNUM z:riquetrum: surculis erectis, ramis pinnato - sparsis, foliis cordatis acuminatis diver- - gentibus subbinervibus. 574. CAYPTOGAMIA. H. triquetrum Zinn. svec. n. 1016. lappon.n. 409. Web. er Mohr crypt. p. 554- Hedw. spec. p.259. Engl. bot. 95. t. 1692. haud opt. H. vulgare triangulum etc. D//len. musc. p. 995. t. ^B» T. 95. Hab. in sylvis siccis acerosis Lapponiarum Svecica- rum et Nordlandiz inferalpina& passim parciusque quam in Svecia. Europsorum Hypnorum certe maximum. foliis majoribus quam ullus alius muscus. 669. HYPNUM /oreum: surculis decumbentibus va- gis, foliis ovato - attenuatis subsecundis enervi- bus, capsulis ovatis. H. loreum Zinn. spec. plant. p. 1595. JHedw. spec. p. 294. Web. et Mohr crypt. p. 555. Engl. bot. 99. t. 2079. H. loreum montanum etc. Di/len. musc. p. 505. t. 59. F. 40. Hab. in sylvis montanis Nordlandic inferalpinze passim, Przcedenti sine dubio proxime affine. Folia tri- plo angustiora ut etiam breviora, sine vistigiis ner- vorum, acumine valde attenuato instaela: Rami &parsi, rariores. 670. HYPNUM squarrosum: surculis erectiusculis sparsim ramosis, foliis ovato - acuminatis recur- vis enervibus; capsulis ovalibus. . H. squarrosum Zzzn. seec. n2-1027. Hedw. spec. p. 291. Engl. bot. 28. t. 1953. Web. et Mohr erypt. P- 555. H. repens, triangularibus reflexis foliis etc. .D;/- len. musc. p. 505. t. 59. f. 58. Hab. in graminosis sterilibus Nordlandlte inferal- pin: rarius. Surculi duplo angustiores quam in praecedente. Color semper dilutius viridis vel virescens. Folia in trunco vel surculo primario eximie squarrosa et recurvata, sed rami laterales attenuati, sunt foliis tantummodo patulis. - 6721. HYPNUM Zalleri: surculis dandas. ramis erectis confertis teretibus, foliis ovato- acumi- natis recurvis enérvibus, capsulis subcylindricis. H. Halleri Zedw. stirp. erypt. 4.t-91. Spec. p. 979: /IY'eb. et Mohr crypt. p. 559. Mvsci. 575 ? 8. majus: foliis patulis, ramis vagis. | H. squarrosulum rid. musc. 9. p. 9. tab. 4. fig. 2. Engl. bot. 94. t. 1709. Hab. in rupibus irrigatis umbrosis quibus arcte ad- nascitur per Nordlandiami) inferalpinam passim copiose. | Pulchella est atque tenuis species, valdeimplexa, ramos breves erectos stellulas referentes emittens, et adeo rupes quasi panno textili inducens. Bhamo- rum apex haud attenuatus sed potius incrassatus et lzte viridis idque in musco fuscescente, unde habi- tum stellularem pulchellum efficiunt. Folia minuta, basi magis imbricata quam in praecedente, mox val- derecurvata. Setz ramis triplo quadruplove longio- res. "Capsule semper elongato - cylindracee, unde differentia haud spernenda desumitur. Muscum paullo majorem in saxis siccioribus Nordlandisz sz pius reperi, queni huc relatum voluis- sem, quamquam foliis tantunimnodo patulis magis attenuatis, et ramis sparsim positis 77. sze//ato con- venire videtur. ] 672. HYPNUM a/pinum: surculis repentibus flifor- mibus, ramis erectis, foliis ovato - acuminatis erectis subenervibus. | H. alpinum Zurn. — Smith brit. 5. p. 1550. Hab. in rupibus irrigatis umbrosis inferalpinis Nord- landiz rarius. Ad Dale Sórfoldensem cum pra- cedente lectum. Mea exemplaria minora sunt quam scotica, ner« vique tantum vestigium ad basin gerunt. De ca&tero. precedenti affhne quaamnquam abunde diversum. 675. HYPNUM serpens: surculis repentibus capilla- ceis, ramis adscendentibus simipliciusculis, fo- liis oblongis attenuatis enervibus, capsulis in- curvis. | H. serpens ZZedw. stirp. crypt. 4. t. 18. Spec. p. 268. /7Zeb. et Mohr crypt. p. 509. - Hab. ad arborum radices *huanectatas. iNordlandie J infevalpinze rarius. Surculi et rami omnino capillaris tenuitatis , fo- liis exiguis subimbricatis. Capsula niagis incur- vata quani in ullo alio. g9B- s CRYPTOGAMIA. 674. HYPNUM moniliforme: surculis setaceis tereti- bus vagis, foliis ovatis obtusis concavis imbri- catis enervibus , capsulis erectiusculis. Leskea julacea 7Z'ahlenb. in ?F'eb. et Mohr ind. mus. Icon tab. nostr. XXIV. Hab. in humosis madidis ad rupes umbrosissimas inferalpinas Nordlandize passim; rarissime vero capsuliferum lectum ad Vaiifjallet Saltensium , ad pagum Dale Sórfoldensem, et in insula Tromsóa. Adeo diversissimus est hic muscus ut nulli alii Hypno affinis. Surculi ejus julacei, fragiles, mo- miliformes; primum glauco- virides sed cito albe- scentes Jungermanniam julaceüm L. insigniter re- ferunt. Folia eximie concava et extrorsum gibba nodulos quasi effhiciunt, ünde surculi revera monili- formes. Reticulum foliorum grandius et tota sub- stantia fere carnosa vel spongiosa, nec scariosa tenax ut in cateris Hypnis fere omnibus; nervus omnino deest. Perichztia foliis triplo longiora, valde acu- : minata, colore fusco insignia et facillime dignoscen- da; foliolis oblongo-attenuatis. Capsulse oblongate, erectiusculae, leves. Peristomium interius laciniis angustis, quarum sinus alterni (haud singuli) cilio unico ornantur; itaque ad Leskeas re vera admo- dum accedit. Jconis explicatio: muscus integer m. naturali. A. isdem septies auctus. B. surculus alter m. naturali. C. Folium caulinum m. valde aucta. D. idem e la- tere visum. E. Folium perichatiale. F. Capsula. G. Peristomii interioris pars. ^ 675. HYPNUM ceuspidatum: surculis pinnatis, foliis ovalibus obtusiusculis enervibus superne con- volutis ramosque acuminatos eficientibus, cap- sulis cernuis. H. cuspidatum Zznn. seec. n. 1055. Hedw. spec. musc.p.254. Web. et Mohr erypt. p. 559- H. palustre, extremitatibus cuspidatis etc. D//en.. musc. p. $00. t. 59. f. 55- Hab. in paludibus aquosis apricis Lapponiz sylvaticse fere ubique. 676. HYPNUM scorpioides: surculis prostratis , ramis vagis sursum incrassatis incurvis; foliie ovatis Mvscit. 577 B acuminatis subsecundis enervibus, capsulis. cer- nuis. . H. scorpioides Zinn. svec.n. 1096. Hedw. spec. musc. p. 295. Web. et Mohr crypt. p. 572. Engl. bot. 15. t. 1059. H. scorpioides palustre etc. Dülen. musc. p. 29o. t. 57- f. 25. Hab. in paludibus aquosis apricie totius fere, Lappo- nie frequenter. Inter majores hujus generis species numeran- dum, ramis suis apice turgidis insigne. Folia tan- tum superiora acuminata , subsecunda; inferiorapo- tius obtusiuscula imbricata; utraque vero lzvia sine plicis striisque ullis, valde concava. 677. HYPNUM cupressiforme: surculis decumbenti- bns subpinnatis, foliis ovatis acuminato - unci- natis secundis enervibus. H. cupressiforme Linn. spec. n. 1024. Hoedw. stirp. erypt. 4. t. 25. Spec. p. 291. Engl. bor. 26. t. 1360. Web. et Mohr crypt. p.570. H.crispum cupressiforie etc. TM musc.p. 287. t. 57. F. 25. . Hab. in saxis sylvaticis teuui terra obtectis siccisque Lapponizs fere omnis etiam subalpinz frequenter. Folia per se ovata imbricata, sed acuniine tenui longo incurvato eximie uncinata, unde surculi sub- tua hirsuti supra vero lzeves inibricati apparent. Ra- mi quasi depressi vel supra planiuscaii et dilatati. : 678. HYPNUM crzsta castrensis: surculis adscenden- ) tibus plumosis, foliis attenuatis secuiidis incur- visque enervibus striatis. H. crista castrensis Luz. svec. n. 1092. lapponm. n. 497. Hedw. spec. musc.' p. 987. t. 76. f 1-4. Z7Feb.et Mohr. crypt. p.568. Hab. in saxosis muscosis, sylvarum Lapponise et .. A Nordlandie inferalpinz parcius. Surculi ramis crebris approximatis frondes referunt oblongas simplices insignes; quorum ra- chis crassiuscula rigida. Folia certe enervia, sed precipue versus apicem striis plicisque insignibus . przdita, fere tota curvata vel e basi heteromalla. * * Foliis unin ervibug. - $a 679. HYPNUM rugosum: surculis ramisque vagis ad- scendentibus sursum incrassatis recurvisque, 578 ChYPTOGAMIA. foliis ovalibus acuminatis subsecündis uninervi- bus transversim rugosis. H. rugosum Zznn.? Hedw. stirp. IV. t. 95. A. H. rugulosum Z77'eb. et Mohr deutschl. krypt. p. 565. ! j Merida Hab. in saxis inter Lichenes fructiculosos per partem - subalpinam Lapponize raro; sed in alpestribus siccis Nordlandiae fere omnis passim copiosius. Alpestris hic muscus utique memorabilis mihi videtur et nulli alii affinis. Nitidus est cum eximia iioMitie, simulque turgidus obesus. Folia magna; nervo perconspicuo ultra medium extenso, acumine tantum curvato sesundoque. |. Color stramineus. 690. HYPNUM aduncum: surculis erectis, ramis pa- tentibus , foliis oblongo - attenuatis uncinatis 8e- cundis uninervibus siriatis. H. aduncum .Lznzn. seec. n. 1095. "Tedw. stirp. Crypt. 4. tab. o4. Spec. p. 295. 7F'eb. et Mohr crypt. p. 560. H. palustre erectum , summitatibus aduncis JD7l- len. musc. p. 999. t. 57. E. 96. 8. revolpens: folis secundo-recurvatis, sine striis. plicisve. H. revolvens Swartz musc. svec. p. 101. t. 7. £.14. Engl. bot. 99. t. 2075. Hab. locis udis przeciphne montosis Lappontz sylva- ticx: et Nordlandiz inferalpinze passim. H. cupressiformi haud parum convenit, sed rami compressi (nec depresso- dilatati), folia nervo perconespicuo instructa, plicata vel striata. 8. quodammodo medium inter 77. aduncum et H. scorpioides mihi videtur, utroque tamen te- nuius. Folia,basi ovata, acuminata (haud vero ita uncinata): nervo ad apicem vix pertingente, uo jungitur cum H. edunco; omnibus striis plicisqve orbata; ejusdem coloris et consistentie ac in /7. scorpioide. 691. HYPNUM J/uitans; surculis gracilibus. vagis, foliis lanceolatis cuspidatis: nervo exserto sub- secundo. H. fluitans Linn. seec. n. 1084. Hedw. stirp.. crypt.* 4. tab. 56. Spec. p. 290. 77'eb. et Mohr crypt. p. 558- Mvsctr. | 579 H. erectum aut fluitans etc. D//en. musc. p. 999: t. 58. £.53..- Hab. in aqua stagnante per Lapponiam sylvaticam passim. - Folia ipsa angustissima fere linearia, adpressa; nervo valido in cuspidem setaceum opacum. foliis dupplo longiorem protenso. 682. HYPNUM diastrophyllum: surculis repentibus, ramis assurgentibus pinnatis, foliis cordatis acu- minatis subsecundis univervibus striatis. H. diastrophyllum Swartz musc. svec. p. 50 H. conmmutatum Hoedw. $tirp. 4. t. 96. Spec. musc. p. 984. - 7F'eb. et Mohr crypt. p. 550. . Hab. in rivulis fontanis Nordlandic inferalpinze ra- rius ex. gr. ad Helland Sórfoldensem et Vattf;állet Saltensium. . Tun surculi ac rami crassiusculi., Bamorum apices subincrassati et incurvati. Folia ramorum subtriangularia, concava, plicata; acumine brevi, subsecundo, fere enervi s. nervo evanescente. E diverso 4. filicini L. surculi et rami duplo egraciliores et recti; folia ovata, planiuscula, lavia (sine plicis) , acumine longiori, rectiori, cui ner- vo excurrente. 695. HYPNUM. abietinum:. surculis adscendentibus pinnatis, ramis attenuatis; foliis ovatis acutis imbricatis uninervibus. H. abietinum Az. seec. n. 1095. lappon. n. 409. Hedw. stirp. 4. tab. 52. Spec. p. 553. Web. et Mohr crypt. p. 552. Mzchaux amer. — H. lutescens etc. D/len. musc. p. 980. t. 55. E. 17. Hab. in sylvaticis siccis Nordlandiz maritimae pase sim parcius. | Respectu foliorum et ramorum forma a proce- dente haud alienum. | Eodem quoque modo radicu- losum est. Folia sine plicis striisque ullis, concava, nervo tenuiori vix ultra medium ,promanente instructa. 684.,HYPNUM a/pestre: trunco repente subterraneo, ramis assurgentibus teretibus subdivisis, foliis ovalibus obtusis subuninervibus. j H. alpestre Swartz musc. seec. p. 109. t. 6. f. 15. Hedw. spec. imnusc. p. 245. t. 64. E. 1 - 4. 5o CRYPTOGAMIA. . Hab. in saxis rivulorum zstate exsiccatorum perLap- poniam subalpinam rarius. Ego lote vigens re- peri ad Tjákelvafs lacum Lapponis Pitensis. A ceteris adeo diversissimium ut nescio cui coni- parandum. Rami julacei apice luteo - virides et folia H. purum. satis referunt, sed valde. molles atque flaccidi sunt ut in Hypnis aquaticis. Truncus ipse revera subterraneus et foliis orbatus ramos emittit crebros approximatos densos cospites constitu- entes. Folia sat magna ut in 4/7. puro sed te- nuissima, omnino obtusa: nervo tenuisshno in- conspicuo ultra medium haud evagante concolore. Setz laterales, breves vixque unciales, apicem rami haud superantes. Capsula erectiusculz. — .Figura Swartziz habitum satis exhibet, quau- quai folia nimium parva; sed in Hedwzgiana situs omninm. partium alienus, nec folia in natura acu- tiuscula. Hypnum molle Dicks. quie Engl. bot. 99. t. 1992. diversum mihi videtur gracilitate insigni et foliis acutis, quamquam et nostri textura mollis. 695. HYPNUM sarmentosum: surculis prostratis elongatis ramosis, foliis oblongis obtusiusculis laxe inibricatis uninervibus. Hab. in rupibus alpiuis ubi aqua nmivalis defluit passim. Sarmentis ultra spithamem longis cum aqua fluctuantibus, colore purpurascentibus insigne est. Habitu et crassitudine ramorum 4H. cuspidatum for- san refert. Folia pracipue apicem versus eximie purpurascentia; nervo purpureo pernotabili apicem attingente; reticulo quoque grandiori quam in ple- risque Hypnis. : H. fuscum Schleich. ejnsdem fere habitus, sed foliis omnino enervibus ad H, scorpzoides accedit. 685. HYPNUM stramineum: surculis sinupliciusculis filiformibus, foliis oblongis obtusiusculis ad- pressis subuninervibus. | "e H. stramineum cs. crypt. fasc. 1. p. 6. t. 1. É.9. Woeb.et Mohr erypt. p. 520. Hab. in paludibus aquosis profundis sylváticis rarius. 'lenuitate surculorüm ab affbinibus facile*distn- gvitur. | Folia minuta, valde tenuia et semper pale lida; nervo perevidenti, tenui, vix ultra folii me- dium evagante. » Muscr. | 501 687. HYPMUM 7rifarium: surculis simpliciusculis filiformibus, foliis ovalibus obtusis concavis tri- fariis subuninervibus. H. trifarium Web. er Mohr crypt. p.519. 4ter. $Péc. p —-t.9. fig. 9. a— d. Hab. in paludibus profundis Nordlandiz raro ex. gr. ad Dale Sórfoldensium lectum. 688. HYPNUM nitens: surculis erectis pinnatis, fo- lis oblongo-attenuatis cuspidatis trinervibus striatisque erectiusculis. H. nitens S$ehreb. lips. 92. Hedw. spec. musc. p.255. 7Veb.et Mohr erypt. p. 314. Engl. bot. 95. t. 1646. H. palustre erectum trichodes etc. JDillen. musc. p. 595-'t- 59--£. 57. Hab. in paludosis graminosis Lapponie sylvatice passim. ' Folia omnino ut in ZZ. /urescente vel Leskeg sericea , sed directio surculorum et ramorum: di- versa. : 689. HYPNUM ve/utinum: surculis repentibus, ra- mis brevib.s simplicibus, foliis oy4lit attllina- tis cuspidatis uninervibus. H. velutinum Az. svec. n. 1057. Hediw. stirp. Crypt. 4. tab. 97. Spec. p. 272. JF'eb. et IMMohr erypt. p. 510. Dillen. musc. p. 596. t. 49. f. 61. Hab. ad ligna putrida sylvarum inferalpinarum Nordlandiz passim; ut etiam ad Alten Finmar- kie lectum. Prope Lamaskoski Leapponie Enontekensis re vera lectum capsuliferum et a proxime insequente distinctum. 990. HYPNUM strizósum: surculis procumbentibus, ramis subfasciculatis simplicibus, foliis ovato- * . - acuminatis patulis uninervibus. H. strigosum Zoffm. fl. germ. p. 76. Feb. e: Mohr crypt. p. 521. | Hab. in rupibus siccis Nordlandis inferalpinz passim ex. gr. in rupe ad Dale Sórfoldensium; etiam Finmarkiz ad Alten lectum. Precedenti certe aíhne toto habia et capsulis avatis incurvis. Surculi vero tenuiores ob folia i- » L| , - 582 CAYPTOGAMIA. nora et przecipue breviora, brevius acuminata ne di- cam tantum acuta. H. precox Hedw. hujus varietas esse videtur in loco campestri nata; sed H. £huringicum Arid. . quasi medium est inter hoc et H. velutinum L. FONTINALIS Linn. gen. ed. Schreb. n. 1655. | Hedwig fundam. 2. p. 96. &. 9... E. 55. ; | Fructificationes dioice, axillares, gemmacez. Capsula erecta. Peristomium dupplex; exterius dentibus sedecim ; interius indivisum, conicuni, cancellatum. 691. FONTINALIS azn£pyretzca: folis bipartitis cari- natisve trifariis oblongis acutis enervibus, peri- ch:etio capsuiam subincludente. : F. antipyretica Zinn. seec. n. 96r. — Hedw. spec. p.298. Lightf. scot. p. 694. /V'eb. et Mohr crypt. germ. p.576. Falk russ. topogr. 2. p. 274. uisi F. triangularis major etc. JDllen. musc. p. 254. Wi L5X. Bi Hab. in fluviis minoribus Lapponi:x inferioris par- cius quam in Svecia. Muscus hic, quod »dmodum memorabile, re* vera heterophyllus est. Duz? enim series vel anguli surculorum e foliis duobus divisis sed conduppli- catis formantur; tertia autem: folia habet singula valde carinata vel cymbzseformia , dorso integra. Datur autem varietas minor cujus omnia folia bipartita; a qua Zrzchostomum fontinalioides toto cxlo differt foliis sublinearibus nervo crasso in- structis. Hanc varietatem minorem saltim respectu habitus exhibet 7L. squamosa Engl. bot. 96. t. 1961. 692. FONTINALIS sguamosa: foliis lanceolatis sub- convolutis trifariis enervibus, perichaetio capsu- lam subincludente obtuso. * F. squamosa Hedw. stirp. 5. t. 19. Spec. p. 298. . Web. et Mohr crypt. germ. p.576. Smith. Jl. brit. 5. p. 1556... Lightf. scot. p. 696. F. squamgsa tenuis sericea Dz//en. p.258. t. 55. F. 5. Hab. in fluviis minoribus Lapponiz sylvatica et sub- sylvaticce passigi copiosius. i Mouscr. 585 Folia hujus haud carinata, sed subconvolüta et inde extrorsum convexa et primo intuitu subulata, stricta, erectiora, quo surculi dupplo angustiores quam in pracedente. Nervi ne vestigium qui- .dem adest. 695. FONTINALIS /a/cata: surcnlis subramosis, fo- liis 13nceolato- elongatis cnspidatis carinatis tri- fariis secundo - falcatis uninervibus, perichatio elongato setam exaertam vaginarte. F. falcata Hedw. stirp. crypt. 5. tab. 94. Spec. p.299. Swartz,musc. svec. p.79. F. capillacea Zzzz. seee. n. 962. — Ehrh. crypt. n. 205. | Hab. in saxis rivulorum et fluviorum Lapponiz syl- vatice?? passim, sed uti prsxcedentes rarius fru- ctificat. Surculi breves, vix ultra biunciales, semper re- gulariter trifarii et tamen apicibus incurvi vel ar- cuati. Folia quoad substantiam tenuiora quam in | praecedente, in cuspidem elongeta, nervo angusto sed perevidenti et in apicem excurrente instructa. "nictangium aquaticum. H. a nostro musco adeo differt ut neutiquam affhines sunt: foliis vix ac neutiquam trifariis, linearibus vel sursum laticri- bus, nervo dupplo crassiore rigidis, aeo» haud secundis; perichattio brevi ipsam) vaginulam haud tegente, e. s. p. Mvsci Hepatici. * Capsula sine operculo, longitudinaliter dehiscens; inferne tantum calyptrata. JUNGERMANNIA. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1662. Hedw. theor. p. 154. Fructificationes dioice rarius monoice: steriles pulveracez in apice ramulorum vel foliorum. Fructus Calyx: Pestphiinhu sacculiforme mem- branaceum vel carnosum. Germen calyptrá tectum, styligerum, in pericha- tio sessile. —— : | P Capsula in pedunculo subito elongando et caduco, univalvis, laciniis quatuor dehiscens; Seminula intsrfila spiralia elastica. | L 581 CAYPTOGAMIA. T Foliosz stipulate *). .a) Stipulis magnitudine et figura fere foliorum. 694. JUNGERMANNIA concinnata: surculis setaceis prócumbentibus ramosis, foliis stipulisque bi- partitis: laciniis lanceolatis acuminatis sexfariis. JY. concinnata ZzgAt£f. scot. p. 786. J. nivalis Swartz. Y. julacea Engl. bot. 15. t. 1024. haud bona. Hab. in terra nuda limosa irrigata juxta nivem per- ennem summiarum alpium passim. E Surculi tenues, vix seta porcina crassiores, pror- sus teretes, flexuosi, fere pinnatim ramosi. Folio- rum bin: series laciniis suis dupplicibus efficiunt quatuor ordines squamularum, quibus accedunt bi- ne series ex stipulis subtus positis formate; unde surculi re. vera sexfariam imbricati fiunt. Magna omnino adest analogia J. ju/aceee L.; in J. concin- nata vero ob accessum stipularum surculi sunt foliis trifariis tecti (nec solummodo bifariis), iisque bi- partitis (nec emarginatis tantuin): laciniisacuniinatis. Surculi albi plerumque occurrunt ob marginem sca- riosum decoloratüm foliorum vetustiorum ; color ve- ro nativus est luteo- viridis ( nec glaucescens ut in J. julacea). 695. JUNGERMANNIA serzformis: surculis filiformi- bus erectiusculis subsimplicibus, foliis quadri- partitis ; *) Folia Jungermanniarum semper bifarie inserta sunt, unde surculi plerumque plani evadunt et latus inferius facile discernitur, eiiam ob pubescentiarh radiculosam inde propullu- lantem. Apud multas species cauli adfixum reperitur foliolum in latere inferiore canlis, idque inter insertioners duorum fo- liorum alternatium medium tenens locum, qmod Sripu/la vel Amphigastrion AMo/rio dicitur, quodque egregium praebet ge- neris subdividendi principium. Ubi illa stipula foliis magni- tudine fere &quat, surculi eximie teretes nascuntur; plerum- que vero duplo triplove minor est tuncque facile a radiculis obliteratur indeque attente observanda. Zurzcula autem appellatur appendix quodammodo auriculeformis, ex folii lobo inferiore replicaio. conformata, cujus margines revolvuntur. .jAÁpud "alias multas species lobus replicatus planus adest, ex diviso fo- lioortus, qui perperam pro stipula et ab aliis agricula habitus fuit. Ubi duo lobi fere cequalis magnitudinis iique condupli- cati reperiuntur, facilius rite intelligitur conformatio. | Mvscr. 585 ! / partitis: marginibus sinuum deflexis dentatis, stipulis bifidis longitudine foliorum. J. setiformis *EALrh. beitr..29. p. 150. erypr. éxs. n. 17. /7'eb. et Mohr erypt.p. 415. Sprenget in JF'etterauisch. nnal. 109. p. 22. t. 4. E J.concatenata Smith zin Linn. ff. lapp. ed. 2.n./427. . Hab. in saxis siccis Lapponize totius tam sylvatice ac alpinzx ubique. Surculi ita teretes sunt ut latus inferius stipula- re vix discerni queat, nisi in surculis decuniben'i- bus.radicantibus, ubi etiam stipulz foliis miinores evadunt quales Cl. MoAr loco citato descripsit. Folia . profunde quadrifida; laciniis lanceolatis , cauli parzl1- lelis et circum caulem positis, extrorsum arcuatis et ob margines reflexos canaliculatis. Stipulz a foliis vix distingui queunt, sed bipartita tantum eunt vix- que extrorsum adeo prominentes. 1n stolonibus ju- nioribus tenuibus viridibus consiructio facilius ob- servatur, ubi folia quasi crispa apparent dentibus suis ad basin quasi aculeata fere instar sein. vailv. ,plurimorum Rumicum. Crassitudo surculorum vá- ria quideni est, sed semper setam valde superans. 696. JUNGERMANNIA zrzchopAyila: surculis capil- laceis subramosis, foliis térnatis capillaceis azti- culatis, stipulis binatis. J. trichophylla Zzzz. seec. n. 1046. Schmid. ic. p.:04. t 42. Web. et Mohr crypt. p. 411. Lichenastrum trichodes Jem. musc. p. 505.- t. «EUE gy. Hab. in tetra subhumida inter muscos, tuin in syl- vis ac summis alpibus per universam Lapponiam "vulgaris. 4" Stipulz ad latus inferius surculorum adsunt fo- lis paullo breviores et minus patentes, de cztero iis simillimze. | Foliorum capilli egregie patent, us- e ad basin a se invicen: discreti. Toti surculi Coz- Jervan Batrachospermam structura sua eximie re-.- ferunt. b) Stipule foliis dimidio breviores. 697. JUNGERMANNIA cz/aris: surculis procumben- tibus pinnatis, foliis trifidis fimbriatisque, sti- pulis funbriaus. "i 286. | ^ CRYPTOGAMIA. J. cdiliaris Zznnm. seec. n. 1044. lappon. n. 456. hrh. beitr. 9. p. 149. crypt. n. :8.. Web. et Mor erypt. p. Lois. J. pulcherrinia. Web. spíc.214.. Toffm. germ. p.95. Lichenast. scorpioid. D//en. musc. p. 481.t. 69. E. 5. Hab. in sicciusculis sylvarum et caniporum: subalpi- horum totius Lapponis passim. Foliorum lobus supremus seu dorsalis caeteris major est et niagis integer; inferiores tam longe fim- briati ut fere multipartiti, egre a stipulis discernen- di. Stipule fere dimidiam longitudinem foliorum sequant, oblongse, imultfido - fimbriatae: funbriis longis articulatis. 698. JUNGERMANNIA reptans: surculis repentibus, foliis oblongis patulis apice tridentatis, stipu- lis annularibus quadrifidis, perichatiis laterali- bus sessilibus. J. reptans Zn. spec. plant. p. 1599. Schmád. ic. tab. 68. Engl. bot. 9. t. 6og. /Peb. et Mohr erypt. p. 411. Geor giifl.baikal. p.939. Lichenastrum — J2Dillen. musc. p.494. t. 71. £. 94. " Hab. in cryptis umbrosis terre per Lapponiam sylva- ticam passim. Lecta ad Pettiko - koski paroecia Enontekis, et in Lapponia Umensi pluribus locis. Pulchella est species, et longe a czeteris nostris recedens. Surculis longis repit, supra quasi sulco dorsali exaratis, Stipula abbreviata et insertione lata cauleu) in modum verüicillorum cingentes, adeo ut annulos vel coronulas multipartitas apud Equiseta pulchre referunt. Color ejus vel luteo- viridis vel pallescens; nunquam rufescens. —Perichztia longa subpellncida e pagina inferiore surculorum oriuntur. 699. JUNGERMANNIA caveifola: surculis procum. bentibus subpinnatis, foliis orbiculatis concavis basi strumosis, stipulis ovalibus bilobis. 4coz tab. nostr. XXV. fig. 1; ; J. cavifolia Ar. beitr. 4. p. 45. -. J. serpyllifelia Dicks. fasc. 4. | Lichenastrum iinbricatum ininimum etc. Den. muc. 498. t. 79. f. 99. Hab. in parietibus umbrosis irrigatis rupium sylvati- carum per Nordlandiain rarius. Legi eam ad Strandáfjállet paroecise Pollen, et "Wattfjallet Saltensiuni. ex Mvuscir. | 587 Colore lutescente et habitu J. complariate L. convenit, sed surculi triplo angustiores sunt fere ut in sequenti specie. Mollis est, et e reticwlo gran- diori facta. Margo inferior foliorum juxta basin re- volvitur et intuimescit utstrumam quodaninodo effi- cit, quiimquam lobus nullus replicatus adest. Sti- pul insignes sunt, convexa et proininulae (nec cauli adpresse), magnitudine fere diniidia folio- rum; marginibus inllexis. EF. vplicatio icOonis: a. muscus magn. nat. b. ramus ejus e latere inferiore visus 10es auctus. c. particula raniuli 50es auctus. i 700. JUNGERMANNIA Zrichomanzs: surculis repen- tibus simplicimscalis, folis ovatis obtusis pla- nis, stipulis bilobis: lobis obtusis. i. trichonianis JJcks. 405. Sprengel in ZPetter. | Ann. p. 24. t. 4. F. 8. 77"eb. et Mohr Cr. p. 405. Mnium Tiichomanis zzz. spec. n.985..- Dülen. musc. p. 956 t. 51. E. 5. Hab. in locis humidis inferalpinis passim ex. gr. ad Verrethaiun copiose lecta; ut etiam in sylvaticis et subsylvaticis Lapponie Uminsis ex. gr. ad la- cuim Siora Vindelen et ad Lycksele. |! Stipularum forma ommino ut in J. cavifolia KEhrh., sed folia diversissima, revera ovata, et semper dupplo majora, eximie hyalina et glauce- sScentia, qua nota habituali facile a plerisque affini- bus discernitur. Ddtecmus strumize foliorum certis- simum characterem praebet. Capsulz insiguiter ob- longate. J. dFrichomanis Engl. bot. 27. t. 1975. stipul. bi- cuspidata- e» hibet. g01. JUNGERMANNIA .graeeolens: surculis repenti- ,bus indivisis, foliis subquadratis bilobis: lobis "obtusis: stipulis bipartitis lanceolatis acumie natis. J. graveolens Scrad. Samzml. n. 106. Zeb. et Mohr erypt. p. 409 p Hab. ad rivulo* et rupes irrigatas AG Lycksele gs ponia Umensis parcius. Surculi haud explanati ut m J. bidandola Linn. et J. Trichomanis.sed folia magis sursum versa. 702. JUNGERMANNIA ramariscifolia: surculis re- pentibus pinnatis, foliis cipes 2s stipulis 2 f " vd 2 83 . . CRYPTOGAMIA. émarginatis, auriculis subrotundis transversali- bus stipula inajoribus. /7/eb.etMohr. cr. p-598. J. tumariscifolia ScAmid. ic. p. 256. t. 67. J. dilatata EArA. cr. dec. n. 2915. Sprengel l. c. p. 22. t. 4. F. 9. ' Muscoides minimum, foliis alternis etc. ZMzchel. gen. pag. 10. t. 6. f. 6. Lichenasitr.inbric.ininus len. t. 79. £F. 97. p. 497. Hab. in rupibus umbrosis et irrigatis iNordlandiz inferalpinz rarius. | Inter teneriores species numeranda, et in ru- pium superficie clandestine admodum serpit. Sepe perichztia promit, et ubi hzc formantur facile est observatu quomodo: auriculz in lobos replicatos fo- liorum explanantur superstitis tamen stipulis. Au- riculz itaque factze sunt ex lobis accessoriis foliorum, quorum inargines revoluti sunt et quasi bullam inde efficiunt. 705. JUNGERMANNIA. dzatata: surculis repentibus pinnatis, foliis orbiculatis, stipulis emargina- -tis, auriculis oblongis parallelis stipula mino- ribus. /7eb. et Mohr cryp. p. 4092. J. tamariscifolia JEAhri; — Sprengell. c, p. 23. T» m IE J. tamarisci nz. spec. plant. p. 1600. — Flor. lapp. 495. Engl. bot. 16. t. 1096. Muscoides squamosumnm saxatile etc. Mich. 10. t: 6. &;5. Lichenast. imbricatum, "Tamarisci etc. JD7//ezm. 499. t. 72. £. 51. i Hab. in saxis etiam siccioribus et o;7borum truncis per Lappponiam inferalpinam ubique et sylvati- cam svec. passinn. | Dupplo triplove major est quam prazcedens et sepius fusci coloris. Barius fructificat. Auricule ejusinraimisnovellis interdum adeo explanatz, ut lo- bos replicatos foliorum vel stipulas accessorias in se- quenti speciesobvias referunt; quam ob causam apud dfiothium in eadem divisione ac sequens species nie- rito militat. . 504. JUNGERMANNIA platyphylla: - surculis pro- cunibentibus planis pinnatis, foliis cordatis obtusis: lobis accessoriis stipula minoribus inte- gerrimis oblongis. Mvuscr . 589 J. platyphylla Zinn. spec. plant. p. 1600. 77eb. et Mohr, crypt. p. 597. Engl. bot. 19. t.798. bona. | Muscoides squamosum medium etc. /Miche/. gen. pag. 10. tab. 6, f. 4. Lichenastrum ZJ/len. musc. p. 501. t. 72. £. 52. Hab. inter mnuscos in rupibus sylvaruimn. inferalpina- rum Nordlandix passim. , In varietate minori reptante constructio partium melius apparet, ibique ex incisura evidenti baseos Foliorum oriuntur lobi elongati svrculo paralelli et cauli adnati. Quum vero hi lobi ob incisuram quasi a margine foliorum discreti sunt, et plica eo- runi szpius obtusa occurrit, pro stipulis veris ha- biti fuerunt. Longitudo loborum vix ultra dimi- diain latitudinem foliorum emetitur in praedicta varie- tate; sed in majoribus longiores evadunt et tota con- structio magis confusa. Stipulae semper integra , e media pagina saepe radicantes. 745. JUNGERMANNIA F/erkz: surculis subfilifor- mibus adscendentibus simpliciusculis, foliis subsecundis imbricatis trilobis, stipulis minu- tis attenuatis incisis. coz tab. nostr. XXV. fig. 5. J. Fierkii Web. et Mohr crypi. germ. p. 410. Hab. in saxis sicciset ericetis Nordlandis inferalpinz raro; a me lecta ad Qualvig sinus Lyngensis, et ad Kuma Eno parcciz Enontekis. Muscus julaceus est uz J. znZata H. vel J. savi- cola Schrad., et magnitudine inter utramque ha- run) quasi medius. Folia laxius imbricata, nonni- hil sursum. versa ut subtus carina efficitur, in qua observantur stipule tenues attenuatze simplices vel binate, idque ubi radicule deficiunt vel rariores sunt. Difficillime examinatur, sed diversus mox apparet. Kxplicatio iconis: a. amnuscus magn. mat. b. isdem 6es auctus. c. apex surculi subtus visus ut appareant stipulae 19es auct. d. folium seorsim ges auct. e. stipula seorsim circiter 20€8 auct. - Tt Foliosc exstipulatz s. nuda. a) foliis condupplicatis: lobis inzequalibus. 606. JUNGERMANNIA razifolia: surculis pinniformi- bus simpliciusculis , foliis bifidis condupplicatis: 599 ^ ChYPTOGAMIA. lobo inferiore dupplo majore oblongo. denti- culato. Icon tab. nostr. XXV. fig. 2. a — c. Hab. in tumulis paludum et in marginibus terrenis ad latera nontium per totam Lapponiam sylvati- cam et inferalpinam passim. Ubi bene viget saturate viridis e-t,. senescens autei. pallescit.— Magnitudine parum ludit et ple- . uisque. duplo iminor quai 4A. a/bzceans Linm. Folia obtusiuscula, undique denticulata: reticulo perquam ininuto et per totam folii extensionem aequali. Explicatio iconis: a. Surculus magn. nat. b. isdem magn. Ges auct. c. folium cum lobo altero explicato niagn. 24es auct. E. diverso J. a/bzcantis L. folia instruuntur ner- vo peliucido ob reticulum in medio laxius factum et in longitudinem extensum, versus apicem serrulata sunt (Tab. nostr. XXV. hg. 2. x.); quos characteres in varietate pusilla et J. zazifolia haud majore con- stantes reperi. 707. JUNGERMANNIA corznplanata: surculis repen- tbus pinnatis planis, foliis orbiculatis condup- plicatis: lobo inferiore papillato radiculoso. J. coniplanata Zz.5eec. n. io41. Flor. dan. 6. t. 1062. - /7'eb. et Mohr erypt. p. 416. 9. — J. foliis circinatis auriiis etc. | MzcAel. gen. pag. 7. tab. 5. Big. 21- Lichenastrum. imbricatuen majus etc. DXlem. musc. p. 496. t. 79. f. 6. Hab. in trancis arborum. frondosarum per Norve- giam inferalpinam rarius. Folioruin lobns inferior replicatus dense appri- mitur et appen:!iceni eíRBicir ovatan acutiusculam ; in cujus pagina inferiore versus orani inferiorem pa- pilla protuberat primusn viridis, dein fuscescens et radicans. Hsec papilla a Ce/. Mohr pro auricula ha- bita fuisse videtur, qnum vero etiam in stipulis "A platyphylle L. punctum radicosns observatur, et successu 'emniporis hzc papilla veras radiculas exse- rit, de indole ejus aliena*haud dubito. Colorelu- tescerte fere sulphureo plerumque dignoscitur haec species, sed in rupibus umbrosissimis saturate viris dis reperitur et talis persistit. * Muscir. 591 708. JUNGERMANNIA undulata: surculis planis ad- scendentibus, foliis conduplicatis bifidis: lobo inferiore subrotundo denticulato, superiore du- plo minore integerrino. J. undulata Zznz. spec. plant. p. 1598... 77/eb. et Mohr crypt. p. 496. * Lichenastr. pinnis aur. JJ//I. p. 490. t. g1. €. 17. Hab. sub aqua in rivulis per omnem 'Lopponiam etiam Finmarkiam maritimam frequenter. Surculi quidem squarrosi sunt, sed folia neuti- quam undülata. Colore admodum ludit, et in sic- cis etiam pallescens occurrit. : J. nemorosa L.tum foliis ipsis ac lobis accesso- riis ciliatis discrepans, in septentrionaliori Svecia vix occurrit. 709. JUNGERMANNIA resupznata: surculis planis adscendentibus, foliis condupplicatis bifidis: lobo inferiore ovali apiculato dentato. J. resupinata Sc/unid.?^ — /J'eb. et, Mohr. crypt. P. 427. | Lichenastrum auriculatum etc. 2z/I. musc. p. 49:. " f x Ec aD. Hab. in rimis rupium unibrosis passim irrigatis Lap- poniz sylvaticae parcius; ego specimina collegi in monte Korpberget prope Lycksele. Longe tenuior est quam proxime affines, adeo ut Z. albicanter L. fere refert. Lobus superior folio- rum valde acuminatus, satis squarrosus, nec ad- modum adpressus. 710. JUNGERMANNIA saxicola: surculis adscenden- "^ tibus triquetris, foliis subsecundis subcondup- plicatis reclinatis bilobis: lobo superiore minore patente cruciato , inferiore imbricato. J. saxicola Se/irad. saml. n. 97. Sprengel in Wer- terauisch. 4 nnal. 1809. p. 25. t. 4. £. 5. mala. ZFeb. et Mohr erypt. p. 495. — Hab. in saxis Lapponic subsylvaticc rarius. Lecta àd Nerva parecia Enontekis, et ad Gillesnole Lapp. umensis. j Folia proprie dictu bifarie inserta sunt, sed ita sursum vergunt ut caulis e latere inferiore nudus evadit et surculi inde quasi carinati. Lobi verum su- periores foliorum decussatim sibi invicem irretiun- tur et planos ab hae parte efliciunt surculos. —Ca- b 592 CAYPTOGAMIA. rina foliorum reclinate , unde surgunt lobi inferio- res semper imbricaüi et extrorsum convexi, surcu- losque ab hac parte lgvissimos julaceos efficientes. Latus verosuperius surculorum foliosum apparet, pla- num et ob lobos foliorum breves patentes re vera .8calas refert; nec dubitamus quin hzc species Zn- né; genuina J. resupinata constituerit, sub quo no- mine in omnibus herbariis svecicis asservatur. 4 b) foliis concavis emarginatis. 711. JUNGERMANN!A 7u/acea: surculis erectis fili- forinibus sinipliciusculis, foliis concavis imbri- catis bifariis emarginatis rotundatis. J. julacea Linn. spec. plant. p. 1601. 77eb. et : Mohr crypt. p. 421. £hrh. beitr. 580. Lichenastrum JDi//en. p. 506. t. 75. £. 58. Hab. in rupibus terrisque irrigatis ominiuzn alpium vulgaris. Color in statu vegeto eximie glaucescens, qua- lem in nulla alia scio. — Crassitudo surculorum semper eadem nempe fili tenuioris; ab omni parte julacei sunt surculi. Folia tam arcte imbricata ut vix discernuntur; ab ommni parte obtusata vel ro- tundata. TLT 712. IZNGERMANNIA emarginata: surculis erectis subcompressis, foliis patulis subquadratis disti- chis emarginatis: lobis obtusis, J. emarginata rA. beitr. 5. p. 80. crypt. exsicc. n 7. Hof[fm. fl. germ. p. 81. 7Z7eb. et Mohr erypt.p. 421. Engl. bot. 15. t. 1022. Spren- gel in ZPetter. JAnnal. 1Qo9. p.25. t. 4. f. g. mala. Y. macrorhiza JDicks. fasc. 9. p. 16. t. 5. £. 10. Hab. sub aqua in rivulis et stillicidiis per partem sylvaticam -et alpinam usque in summas alpes ubique. ! Magnitudine admodum ludit; interdum enim (n rupibus! irrigatis vix major quam 4J. julacea, scepe vero sob aqua rivulorum J, undulatam ammagni- tudine non.cedit. Seniper eximie squarrosa apparet ob folia valde patula; simulque scariosa et rigida est dum in aqua crescit. Color ejus in rivulis alpi- nis eximie atro - fuscus est, idque uti videtur ob fre- Mus C1. 2595 quentem vicissitudinem siccitatis; in rupibus um- brosis kete viridis occurrit. | 715. JUNGERMANNIA Zuncki: surculis erectis sim- plicibus teretibus, foliis imbricatis concavis emarginatis utrinque obtusiusculis. JY. Frinckii. Weber et Mohr germ. erypt. p. 422. J. excisa Funck crypt. fichtel. n. 118. Hab. in sterilibus subliumidis montium subalpino- rum Lapponizs rarius. .À me lecta in Ollos- tun- turi juxta Muonioniska Lapponic Tornensis. Tota erecta est, surculis ab omni parte tereti« bus et nudis, sine ullis fibrillulis. De hacaliisqueJungermanniis e Cl. Web. et Mo£- rii libello citatis nullum mihi est dubium, quum integram collectionem Jungermanniarum a b. m. Mor accepi ante obitum ejus. : 714. JUNGERMANNIA ;z/Zata: surculis adscenden- tibus subramosis teretiusculis, foliis imbrica- tis subsecundis concavis subbifidis: lobis acu- tiusculis. J. inflata Zuds. angl. Hab. in siccis apricis per colles montesque subalpi- nos totius Lapponi- ubique. 'Surculi cylindracei vel julacei, e latere fibrillis radicantes. | 715. JUNGERMANNIA ;znmznuta: surculis erectis :sim- plicibus compressis, foliis distichis excisis: lo- . A bis z:equalibus acutiusculis. J. minuta Dzcks. fasc. 9. pag. 15. J. bicornis F/. daz. t. 888. f. a. 77T'eb. et Mohr erypt. germ. p. 425. secund. exempl. Cl, Flórkii. Hab. in spongiosis paludosis inter muscos per uni- versam fere Lapponiam frequenter. Surculi fere setacei sunt inter muscos erecti "surgentes. Folia subcomplicata et exacte distiche posita, unde surculi compressi vel potius subpin- nati apparent. De catero folia sunt remotiuscula subpatentia (necimbricata), profunde emarginato- ,excisa vel potius retusa. 716. JUNGERMANNIA connivens: surculis subrepen- tibus teretiusculis, foliis subsecundis subrotuns dis emarginatis: lobis obtusissimis. .|, connivens JDJcks. fasc. 4: tab. 11. f. 16. A ^ 594 CRYPTOGAMIA. Eb. ad loca inundata saxorum etc. per Lappo- niam alpinam et subalpinam passiin, Surculi semper repunt et f[ibrillis radicant, unde etiam folia non parum sursum vergunt. Folia quam maxime concava, üt fere bullata si- miulque patentia. Respectu habitus non parum ad J. bicuspidatarm accedit. .c) Foliis planiusculis. 717. JUNGERMANNIA Sphaeni: surculis repentibus, foliis subsecundis subrotundis planiusculis in- tegerrimis. . : ^J. Sphágni JDzeks. erypt. fasc. 1. p. 6. t. a. £. 10. 7F'eb. et Mohr erypt. p. 420. £&. minor: foliis magis concavis. ? J. scalaris *c/imidel. jung. 17. Hoffm. fl. germ. p. 89. 7Feb. et Mohr crypt. p. 419. Hab. locis udis inter muscos per totam Lappponiam etiam alpina fere ubique frequenter. Folia eximie circinata sunt, ut Numulariam fere referunt surculi; in parte inferiore surculi patenti- .uscula; apicem versus adpressa ut julum *e latere compressum ibi efhciunt praecipue in varietate. mi- nore. Semper pallescens est et valde mollis velspon- giosa, e reüculo laxiore facta. Fructum in varietate majori nunquam reperi. | In locis siccioribus terrenis spe minuta occurrit et J. scalaris Gchimid. adeo simillima ut vix distin- guenda. 718. JUNGERMANNIA Picuspzdata: surculis capilla- ceis procumbentibus, foliis planis patulis cauli subparalellis bifidis: lobis divergentibus acumi- natis. CHE J. bicuspidata ZLzzn. spec. plant. p. 1598. 77'eb. - et Mohr deutschl. erypt. p. 424. Schmid. ic. p. 244- t. 65. Lichenastrum — minim. /len. p. 488. t. 70. F. 15. B. byssacea: longior et tenuior, foliis minoribus. Both germ. J. divaricata Jngl. bot. 10. t. 719. | Hab. in terra humida juxta paludes et rivulos Lappo- nico sylvatice et inferalpinae passim. - Folia in varietate «. e reticulo grandi facta sunt, ut tantum pauca arfeolz totum folium expleant. De Mvsct 895 cetero totus muscus admodum mollis et pellucidus, ut etiam in caule opus vasculare bene cernitur. &. paullo rigidior est, caule (lexuo:o. 719. JUNGERMANNIA zzcisa: surculis abbreviatis, foliis &ubrotupdis trifidif: lobis sinuatis denta- tisqué acutis J. incisa Schárad. Samml. 2. n. 100. 7ZZeb. et Mohr crypt. p. .851. Hab. in nuda terra subhumida praecipue supra lignum putridum usque in montibus subalpinis totius Lapponis passini Surculi seniper brevissimi, sed crassi et valde crispati, ilque ob foliorum situm confertissimum et complicatum. Figura foliorum difhcilius eruitur; pracipue quum plerumque pulvis seminalis ex api- cibus eflorescit. Color totius-musci semper eximie glauco-viridis, quo in denso grege crescens trun- cos putridos totos obvestit. 3 J. incisa Sprengel in JF'etterauische Annalen 1809. p. 25. t. 4. £F. 6. nostre plantz haud convenit. 720. JUNGERMANNIA qguz/iquedentata: surculis re- pentibus siurpliciusculis, foliis planiusculis cauli parallelis quadrangulis quinquelobisque: lobis obtusis. J. quinquedentata Zuds angl. — Linn. spec. pl. p.3598- 77eb. et Mohr erypt. p. 450. J. barbata Schmidel. ic. t 48. Mich. gen.t. 5. £. 11. Hab. inter muscos in sylvis prsecipue frondosis omnium Lapponiarum frequenter. 3 Surculis haud parum elongatis repit et lanugine radicante saxis adhaeret. De caetero habitum eximie mutat ob foliorum situm remotiorem vel approxi- matum. | 721. JUNGERMANNIA asplenioides: EE planis, foliis cauli parallelis ovalibus denticulatis. J. asplenioides Lizn. spec. plant. p. 1597. 7Z'eb. et Mohr crypt. p 420. Engl. bor. 25. t. 1789. Lichenastr. Asplenii facie etc. JDlen. p. 489. | t. 69. f. 5. 3 " &. J. asplenioides 4. minor zzz. spec. p. 1597. |. J. major, foliis brevioribus etc. JMic/. gen. p. 9. t. 5. £5. cg "-"——TI 59 ^6 AYPTO GA IA. Hab. in nemorosis inferalpinis Nordlandiz meridio- nalis passim ex. gr. ad Skónstugan Saltensium ; ad Gillesnóle et pluribus locis Lapponix Umensis. Folia omnia planum efficiunt, simulque in cau- le lateribus euis decurrentia sunt. Margines eorum siccitate recurvantur (mec incurvantur ut in pleris- que ceteris). | ; - * tTt Frondosz s. acaules. 722. JUNGERMANNIA /urcata: fronde dichotoma lineari reticulata univervi, laciniis obtusissinmis, fructibus subtus e nervo frondis egredientibus. J. furcata Zinn. spec. p. 1602. Lzghtf. scot. 791. Engl. bot. 92. t. 1652. .Hedw. theor. ed. 9. t. 21. et 92. 77/eb. et Mohr crypt. p. 45^- J. multifida Zn. seec. n. 1049. " Marsilea minima angustifolia etc. JMichel. gem. p. 5- t. 4. E: 4. Lichenastrum tenuifolium furcatum etc. Dllen. n1UusC. p. 519. t. 74. É. 45. Hab. in rupibus umbrosis Nordlandiz inferalpine passim. Tenera, flexilis et pallescens est (nec crassa, succulenta, obscure viridis ut J. zu/tifida sub aqua rivulorum crescens); facta e reticulo eximie regu- Jar, et nunquam fibrillis nervi radicans. Latitudo frondis ubique squalis usque ad apices obsusissi- mos rotundato-truncatos. Perichs»uum pilosum. 725. JUNGERMANNIA paimata: frondibus palmatis abbreviatis spongiosis enervibus circa fructum basilarem congregatis adscendentibus. J. palmata 7Zedw. £heor. ed. 9. p. 159. t. €o. £. 7. Ho[fm. fl. germ. p. 9o. Web. et Mohr. crypt. p. 453. qe Hab. in caudicibus putridis aliisque lignis nec non - in Sphagno putrescente locis occultis humidis Lapponiz sylvatice meridionalis rarius ex. gr. ad Lycksele. : ] .Frondes valde irregulares insquaáliter incise, semper fragiles et crassiusculz, e cellulosa spongiosa fact: , nec regulariter reticulate. ltaque proecedenti haud affinis est quamquam magnitudine simillima. Semnper pallidioris coloris est. : Mvuscr. 597 724. JUNGERMANNIA epiphylla: fronde loba:a enervi: lobis sinuatis undulatisque rotundatis reticulatis. e ] J. epiphylla £z. seec. n. 1047. Engl. bot. 11. t. 771. Dillen. p. 508. t. 74. £. 41. Hedw. theor. t. 95. Hab. in terra humida ad rivulos etc. Lapponiz syl- vaticz inferioris rarius. d. Quaniquam hujus fructificationein im Lapponia non vidi, tamen non dubito quin hujus folia rite dignovi ex reticulo grandiore scil. capillo dimidiuin tantum tenuiore et longe evidentiore quam in simili Marchantia polymorpha 8. fontana. M.A HOCH AONCELES Gen. plant. ed. Schreb. n, 1661. Fructificationes dioice ( M. polymorpha) vel .monoice (M. hemispherica). Sterilis in Peltis pedicellatis subradiotis (apud M. poly- morpham et hemisphericamj vel in Cyathis sessilibus ( M. polymorpha) sive omnino desi- deratur (in M. pilosa). u^ : Fructus in receptaculo communi, stipitáto, pileiformi vel capituliformi, subtus positus. Germina ca- lyptrata, vel in loculamentis communibus agzgregata (M. polymorphaet hemispherica), vel so- litare innata (M. pilosa), Calyptra longitudi- naliter rumpens nec ab insertione secedens.. à Capsula sessilis subzlobosa, apice in lacinias dehi- , Scens. Seminula filis spiralibus elasticis munita. 725. MARCHANTIA polymorpa: pileo multiradia- to planiusculo multiloculari, loculamentis fim- briatis. | M. polymorpha Anz. svec. n. io5i. [lapponm. n.492.428. JHedw.theor. p. 172. Georgi Jl. baikal. p. 259. j : | a. domestica: frondis margine squamis scariosis M. domestica Dillenii ScAzzid. zc. tab. 9. Lichen domesticus minor etc. DZ/f. zzusc. p. 527. tg..L y. ) M. capitulo stellato 7MicA. gen. 2. t. 1. £.9. M. polymorpha Z7or. dan. 8. t. 1427. &. fontana: fronde uninervi, margme concolore. M. fontana Dillenii ScAmid. zc. t. 29. 598 CR YPTOGAMIA. Lichen fontanus major. Dill. musc.p. 595. t. 76. E. G. M. major etc. "Mzc/. gen. 9. t. i. £. a. j Hab. «. in terra ütplurinam exusta ad domos et agros Novacólarum; f£. locis udis prope paludes . e. s. p. per totam Lapponian sylvaticam ubique. Radii pileorum novein sun , inter quos e latere inferiore totieni loculamienta posita sunt: margini-- bus,exiwie fimbriatis purpurascentibus ornata. Cap- sula in singulo loculaimento plures, propriis ca- lyptris angulatis seu plicatis tectae. Seminula una- cui elateribus lutescentia. 8. fontana habitu et magnitudine insigniter dif- ferre videtur, sed exactius lustrata ne monstrosita- tem luxuriantem dicerem dubi:o. Frondes ejus ner- vo nigricanti notata sunt, et margine menibranaceo integro (e diverso in planta domestica vix nervus distinguitur, et margo inembranaceus interruptus vel in squamas divisus est). De cctero semper pi- leis tantum sterilibus praeditam et maribus orbatam vidi, qualem etiam Z7Zedw. £heor. p. 178. 726. MARCHANTIA Aemisph«erica: pileo quadran- gulari quadriloculari convexo, loculamentis in-. : . tegris, stipite angulato. j M. hemispharrica Anz. seec. n. 105^. lapponm. n.494. Schmid.ie.t.54. Engl. bot. t. 505. bona. Z77'eb. et Mohr crypt. germ. p. 589. Lichen pileatus parvus etc- .Dzllen. musc. p. 519. b yb E M. quadrata Scopol. carn. 9. p. 555 t. 65. Hepatica media capitulo hemispharico. Michel. SOHSCB.- to fu Hab. in terra paludosa locis umbrosis sylvaticis Lap- poniarum Svecicarum varius. .ÁÀ me lecta ad Idi- vuoma Lapponiz? Enontekensis. Magnitudo et habitus fere przecedentis. Mo- noica est vel peltis integris ( nec lobatis) in eodem individuo ac pileis pr:edita — Pileus radiis istis supra quasi adglutinatis, apice liberis in precedenti tam conspicuis caret; et angulis tantum vel jugis qua- tuot snperne notatua. Margo pilei semper integer M et indivisus est, sed initio plicatus, dein expanditur et à stipite di-cedit, "quo pileus hemispharicam quodanimodo formam acquirit. Loculamenta pilei semper quatuor, mernubranacea, viridia, tum a se N invicem ac a stipite soluta, aperta, et in fundo fo- ventia germina plerunque bina vel terna. . Singu- lum germen obvelatuni est sua caljptra apiculata (sed verum stigma nunquam vidi ), depressa et ex- tra marginein pilei nunquam prominens, Seminula fusca. Stipes pileorum angulatus est ob pressionen loculamentorum:. 727. MARCHANTIA pz/osa: capitulo subgloboso qua- dricapsulari, calyptra exserta fimbriata, stipite tereti. M. pilosa For. dan. 8. t. 14526. bona. M. tenella Zoega /T. island. —. ftetz. scand. — Hab. in rupibus irrigatis inferalpinis Nordlandize ra- rius. Mihi obvia fuit ad Dale paracize Foldensis. Tota plantula praecedentibus. dupplo triplove minor et tenerior, neque peltas nec cyathos unquanm proferens, tamen seminula perfecta uti videntur ubique dejiciens. Capitulum subglobosum, magni- tudine tantum seminum: Cannabis, ex orbiculo fere: hemisphzerico per se constitutuin , eoque solido, sine marginibus conspicuis. Germina sub illud hemi- sphaeron in distinctis loculamentis haud sedunt , sed .in foveolis parvis inseruntur solitaria, in toto capis tulo utplurimum quatuor, rarius tria et rarissime quinque. Calyptra àcuininata, nuda et exserta vel corniculi instar infra capitulum prominens. Semi- . nula virescentia. Stipes capituli omnino teres. Id uv b am. Gen. plant. ed, Schreb. n. 1665. — Hedw. theor. p. 191. Flores dioici? 3 : gd ? sacculus in substantia frondis occultus rostello . elevato eminens, apice dehiscens: et granula mas- culina emittens. | 9 ignoti? | 798. BLASIA pusilla: LLinn. seec.m. 1055. Engl. bor. 19. t. 1528... Hedw, theor.. p. 1g. t,. 30. «f 5» — 9. optim. Hab. in nuda terra sabulosa ad margines [lumi- num per totam Lapponiam sylvaticam passim. -"Granula illa, quae emittunt rostella, mihi tam similia videntur polline sic dicto masculino in. jungermanniis, vel etiam propagulis cyathoruus .apud Marchantiam, ut non possum quin dubitem ea esse vera semina. Semper pellucida sunt -— 400 |J. CAYPTOGAMIA. quasi e pluribus granulis partialibus composita. Conformatio conceptaculi quoque Cyathis Marchan-. iix sat analoga, sed toto casio a sapsulis veris Marchantiarum et Anthocerotis recedens. 1n Mar- chantia pilosag sic dicti flores masculi desideran- tur, cur heic femineos pressius reperire volumus ? Ll — Ordo IV. ArcAE LIiCHENOSAE. A Athalamae *);. 5 : fructi&icatio sine receptaculo regulari. LEPRARIA. Zchar. lichen. univ. p. 662, TYructificationis pulvis crustam leprosam effu- sam constituens. 729: LEPRARIA. zzcana: pulverulenta subtenui ef- fusa glauco -incana demum cinerascens: propa- gulis subvillosis. j L. incana. ZAchar. meth. p. 4. | Lichen. univ. . 665. | busca incana Zlórke in Berl. mag. 1807. p. 7. Byssus incana Jznn. s?ec. n. 1178. Hof[fm. enu. lich; p.71. t. 1. E. 6. | : | | Hab. LI *) Athalamc non tantum receptaculis regularibu$ carent, verum etiam e crusta pulveracea adeo constituuntur, ut ob pulveraceam naturam scutellas regulares vix unquam formare posse videntur. Receptaculi enim conformatio non potest non cum substantia substrate cruste vel frondis analoga esse; ita- que in Variolariis vix eíformate scutelle occurrunt, in Li- chenibus nonnullis ex. gr. panyrgo fere efformata. in Liche- nibus foliaceis semper bene constituta e substantia foliacea frondis, et in Lecideis adeo indurata sunt ut substantiam pro- priam efficiant. Differunt itaque Variolarie a ceteris notabili satis modo; nec excludi debent, quia e:dem Variole farina- cec etiam in Lichenibus scutelliferis occurrunt. De caetero ad excusanda mea nomina notandum est, quod hoc ideni Schema dispositionis Lichenum anno 10501 composui et cum Cel. Achario communicavi, et dein presente AMo/rio explicui. Postquam vero nunc idem admodum mutatum video, pro meo recipere necessarium duco. Mea quoque nomina utpote in- tellectu et memoratu faciliora in Achariana haud mutare volui. ALGAE LiICHENOSAE. , 4,01, Hab. supra muscos ad radices arborum Nordlandize inferalpinge frequenter et Lapponice sylvaticz rarius. 7590. LEP^ARIA bortryoides: crusta conglomerata vi- ridissima e granulis concatenatis constituta. Lichen botryoides ZLznn. svec. n. 1187. Hoff. eium. lich. p. 6: td. E Mom Lepraria olivacea .4char. lich. unie. p. 666. Hab. in cryptis supra nudam terram Nordlandiz in- feralpinae rarius, j Magis e übrillulis composita est quam ceter:, ideoque pro Moniliz specie habetur a Sprengel et Flórke secundum AZerl. magaz. 1807. p. 16. 751. LEPRARIA cA/orzina: crassa czespitoso - pulveru- lenta lutco- flava, propagulis conglo:aueratis Lepraria chlorina z4c&ar. lichen. univ. p. 662. Lichen chlorinus z4cAar. prodr. p. 6. Pulveraria chlorina 24cAhar. meth. p. 1. ' Engl. bot. 99. t. 2058. -Flórke zn Berlin. magaz. 1607. p. 9. * Hab. in lateribus occultis siccis rupium inferalpina- rum et sylvaticaru: rarius. In aqua fricata exbibet pulverem tenuissimum ne dican: solubilem, c* jus natura vix determinari potest. Hoc vero disperso remanet massa subfloccu- losa subpellucida. Ob illum pulverem. valde inqui- nans est colore satis persistente. VASBRDOOSA nLA. Acharii meth, lich. p. 12. Fructificationis pulvis in maculis subrotundis subinarginatis collocatus supra crustam plus minus regularem. 759. VAHIOLARIA /actea: crusta tartarea levigata í lactea rimoso- radiata crenataque, variolis ele- vatis submarginatis candidis. V. lactea. zdchar. meth. suppl. p. 7. t. 1. f. 6. Lichen. univ. p.591. t. 5. £. 16., V. actinota /Z/ahenb. ibid. Lichen lacteus ZLznm. mant. p.159. . Hab. in saxis petrisque siccis Finmarkie et Nordlan- dige inferalpinge passun. i C TT CRYPTOGAMIA. | Himis suis radiantibus valde notabilis et ambitu effigurato sublobato. De czetero crusta glebosa. satis coinpacta, aquam fere repellens. "Variole in verru- cis elevatis. &. thelena: crusta leprosa pulverulenta albissima verrucoso- papillata; papillis conicis varioliferis concoloribus. : | V. thelena ///'aAlenb. in char. suppl. meth. p.7. Lichen. univers. p. 590. Hab. in rupium lateribus umbrosis prope Altenfjord —— Finmarkiz rarius. i e . Aquam avide attrahit et inde cinerascit. Sub- stantia ejus tota leprosa vel mollis. Odor ejus terres- tris insignis est. * Secundum exemplaria Cl. P/oórkei hac forma omnino éum Z7. lactea confluit, ut nulli dentur limites. B. Homothalamae: receptaculis e substantia trunci. LICH E N. Parmelia Achar. metàod, p. 164. Urceolaria Ibid. Receptaculum fructus .-utelliforme apertum | mar- ginatum vel folio immersum. Seminula in perispermio inclusa bina ternaque. 1. CnusTACEI: cfusta effusa non figurata. * scutellis pallidis et luteis. 755. LICHEN parellus: crusta tartarea verrucosa com- pacta lactea, scutellis confertis subdifformibns concoloribus margine incrassato. | L. parellus Linn. mant. p.159. Engl. bot. 11. t. 797. &Ho[fm. enum. lich. p. 55. t. 6. £- 9.. Parmelia parella 24char. meth. p. 164. Lecanora parella z4cA. ich. unie. n. 570. Hab. in saxis siccis prope littora maris Nordlandia meridionalis passim copiose. Crusta ejus Variolariam lacteam non parum re- fert.. Scutellae proceriores semper angulosc flexuo- S20; disco verrucoso, insxquali, magis compacto quam in sequenti. Ho ff m. pl. licken. tab. 12. F. 5. parum convenit utpote nimium grisea. ÁrcaAE LrcHENOSAE. 405 &. Upsaliensis: crusta tenui albida, scutellis palii- dis marginetumidulo. L. upsaliensis Linn. svec. n. 1075. — Engl. bor. 25. t. 1654. Hoffm. en. lich. p. 56. t. 7. £.5. Parinelia parella y. upsaliensis car. meth. p. 165. Patellaria upsaliensis 77offz. pl. lichen. t. 91. £.2. P ff. germ. p.168. — Hab. in terra. sterili. collium inferalpinorum Nord- landiz parcius. " Scutellae semper regulares quod ad discum pla- niuscula et subspongiosaz. | | 7384. LICHEN rartareus: crusta tartarea granulata inzquali albo - cinerascente, scutellis testaceis albo - marginatis. L. tartareus Zinn. svec. n. 1070. Engl. bot. | t.3256. Flor. dan. t. 719. :Lecanora. tartarea ZfcAar. lich. unie. p. 571. Verrucaria tartarea 77offm. germ. p. 175. &. frigidus: crusta papillosa spinulosaque L. trigidus Bwarzz meth. musc. — — Engl. bot. 27. t. 1879. bona. y.gonatodes: crusta ramulosa; ramulis divaricatis tortuosis. Isidium gonatodes Zchar. method. p. 157. Hab. in saxis sylvaticis Lapponiz passim parcius; at 8. et y. in muscosis alpinis. Nullz plantz a solo locoqne adeo mutantur ac Lichenes crustacei; przcipue in alpibus ramulosi * evadunt vel crusta magis figurata instruuntur quam alibi. Hujus rei exemplum evidentissimum est Lichen gonatodes, quem in Z. tartareu abire evi- dentissime vidi. 755. LICHEN varzus* crusta inzquali subverrucosa pallide virescente, scutellis confertis disco pla- niusculo pallido varioque margine subinflexo elevato subBexuoso. L. varius Ehrh. erypt. n. 68. .Mcharü prodr. p.40. Engl. bot. 24. t. 1666. Patellaria varia /7offrn. plant. üchen. p. 102. t. 95. É. 4. 74. germ. p 199. (verrucaria). Parmelia varia ZZchar. meth. p. 178. Lecanora varia Zdc. &£ch. un. p. 577. -g. maculiformis: crustà verrucosa, scutellis lutes- «entibus convexis. Cc 2 404 CRYPTOGAMIA. Verrucaria maculiformis Ho [fm. /]. serm. p. 195. Hab. in sepimentis ligneis, parietibus et lapidibus . Schistosis przecdpue Nordlandie inferalpinz passim. Memorabile omnino est, quod multi Lichenes in Lapponia saxatiles evadunt, qui in Svecia non- nisi in ligno et arboribus occurrunt. Var. 4. precipue in lapidibus alpinis prope littora xnaris Finmiarkize occurrit cuni crusta satis crassa ct rimosa, scutellis subochraceis, hàibitunque diver- sum habet. Ab omni hujus varietate diversus est L. sarcopis secundum effata nuperrima ipsius CI. Flórker. 756. LICHEN cerznus: crusta subgranulata cinerea, scutellis planis confertis flavis margine tenui cinereo. : L. cerinus ZZedw. stirp. erypt. t. 231. . B. Engl. bot. 9. t. 627. "1 Parmelia cerina. Zfezar. meth. p. 175. Lecanora cerina zdcA. lich; univ. p. 590. &. stillicidiorum Z/7or. da. t. 1065. É. 2. Hab. in Populorunm truncis, parietibus ligneis et 8. in muscis stillicidioruimn per loca alpestria przci- pue maritima totius Lapponiz frequenter. Margine scutellarum acuto cinereo et scutellis majoribus facile distinguitur a £L. aurantíaco. 757. LICHEN eztelinus: crusta granulata inzquali vitellina, scutellis planis elevato - marginatis concoloribus. L. vitellinus £ZAr. dec. 16. n. 155. Parmelia vitellina ZZcAa;. zzeth. p. 176. Lecanora vitellina 7ZcAar. (ic&. unze. p. 405. Patellaria vitellina /7o/j;n. pl. lich. 9. p. 5. t. 96. lig. 1: "Bt t1 07. hg. 9. Hab. in pauetibus ligneis et lapidibus littoralibus Nordlandiz et Fininarkic parcius. In varietate saxatili scutelle Lecidece generis quoque occurrunt, qua ad eandem crustam oiuni- no pertinere videntur. | 758. LICHEN zemadopAila: crusta effusa leprosa inz- quali albo - virescente, scutellis planis incarna- tis subimmarginatis. . L. icmadophila .EArh. phytogr. n. 40. Ho fm. enum. lich. p. 54. t. 8. É. 1. ; ALGAE LiCiHENOSAFE. | 495 , L. :xruginosus Zfckar. prodr. p. 55. Lecidea icmadophila Z4char. meth. p. 50. lichen. unie. p. igi. Eab. in paludosis et uliginosis supra muscos ligna- que putrefecta. Ob substantiam molliorem scutellarum non pos- sumus non hanc et sequentem speciem ad Lichenem referre, quamquam margine fere carent; nos enim characterein. ponimus magis in substantia quam in margine. 759. LICHEN veernalzs: crusta tenuissima cinerascente, scutellis immnarginatis demum subglobosis con- fertis helvolo- ferrugineis. L. vernalis Linn. — Zchar. prodr. p. 51. Lecidea vernalis ZAchar. meth. p. 68. lici. univ. Hab. in stillicidiis sylvaticis muscos incrustans. 74e. LICHEN foveolaris: crusta leprosa incquali albo - paliescente, scutellis urceolatis immer- sis testaceis elevato - margina*tis. Urceolaria foveolaris ZZcAhar. zicth. p. 149. Gyalecta Wahlenbergiana. | zZchar. üchenogr. Lune. p. 152. Hab. in locis obscuris stercoratis vel supra muscos putridos per alpes Lapponicas usque ad Nordcap rarius. - Urceoli sepe ultra lineam lati et ocellos per- ulchros in terra efhcientes. Subsianüa eorum mollis et subgelatinosa ut in praecedentibus. ** Scutellis rubris. 741. LICHEN chari: crusta lzvigata subrimosa fer- rugineo - ochracea , scutellis urceolatis inimersis immarginatis rubicundis. 21. bot. 10.t.1097. zz A char. prod. p. 55. fig. tit. Urceolaria Acharii Z£cA. meth. p. 150. Lichkenogr. univers. p. 551. | . cyrtaspis: crusta rufescente, scutellis subfuscis subinarginatis. Lecanora cvrtaspis car. lich. un. p. 507- Hab. in stillicidiis aquarum et ad rivulos supra lapi- des Nordlandie, Finmarkizque inferaipinze pas- sim; at £6, sub aqua in rivulo alpino prope Ki- strand legi. 3 406 €CRYPTOGAMIA. Scutellae adeo minutz ut nudo oculo puncta tan- tum referunt; atin g. duplo triplove majores sunt. Nonnisi crusta scutelifera rimulosa est. 742. LICHEN Zuematomzmoa: crusta pulverulenta al- bida, scutellis demum convexiusculis irregula- ribus sangnuineis albo - marginatis. L. homatomma A/rh. beytr, 9. p. 157. Ach. prodr. p. 45. Verrucaria haematomma ZZo fm. pl. lich. 1. p. 55. t. 11. £. 1... 7. german. p. 199. Lecidea haemnatomma char. meth. p. 65. Lecanora hzematomama ZZcAar. lich. un. p. 588. L. lacteus //aAl.? Hab. in parietibus rupium umbrosis siccis sylvaticis Nordlandiz. meridionalis rarius ex. gr. ad Kier- ringóam.. In Nordlandia nonnisi crustam albidam vidi, in Svecia saepius parum lutescit. Scutellarum vero co-* lor semper isdem. - 748. LICHEN venrzosus: crusta tartarea verrucosa pal- lescente, scutellis irregularibus convexiusculis rubro - brunneis pallide marginatis. L. ventosus Lizn. eec. n. 1065. Zdchar. prodr. |. pag. 46. Verrucaria ventosa ZZoffm. p!. lich. 9. p. 1. Lu Ra | i Parmelia ventosa zdchar. meth. p. 166. Lécanora ventosa ZdcAar. lich. unie. p. 599. Verrucaria cruenta Zoffm. /l. germ. p. 198. Hab. in saxis apricis siccis sylvarum et alpium omnium totius Lapponie frequenter. 744. LICHEN sarcopis: crusta subtartarea granulosa helvola, scutellis carneo- rubris: margine ele- vato crenato crusta concolori. Parmelia sarcopis Waienb. in Ach. meth. suppl. pag. 39. | Lecanora varia y. sarcopis zdch. lich. un. p. 578. Hab. in parietibus ligneis elatis Fimnarkiz ubique. Ob crustam crassam mne dicam frustulosam, et scutellas regulares crustz fere imumersas non possum non a L. vario distingvere; quamquam afhinitas perconspicua. * ArLcArE LicuHukENOSAE. 407 CI. Floerke, postquam mea exemplarla vidit, pro distincta agnovit tum a £L. vario tum a L. maculi- formi Hoffm. 745. LICHEN ammzospilus: crusta verrucosa tenui cinerea , scutellis aggregatis planis rufis margine tenui cinereo. Lecidea aminiospila 7ZaAlenb. in A char. meth. suppl. p. 15. Lecidea cinereo - fusca - ammiospila Z4cAar. lich. Univ. p. 205. Hab. in parietibus ligneis Finmarkiz przecipue inari- timz parcius. Scutellae omnino ejusdem structurz sunt ac in IL. cerino, ut vix nisi colore diversissimo et con- stanti differunt, nec non magnitudine insigniori. Longius a Lecidea cinereo- fusca distare mihi vi- detur: margine scutellaum tenui cinereo, crusta verrucosa e. 8. p. 745. LICHEN cznereo-rufus: crusta tenui nigricante cinereo - verrucosa, scuteilis planiusculis rufis margine elevato tumido cinereo. Urccolaria cinereo - rufescens. ZdcAhar. lich. univ. p. 677. Hab. in lapidibus siccis quartzosis alpestribus prope Alten Finmarkiz copiose. Ambitus Lichenis tenuissimus nigricans inter- dum dendriticus; sed intra versus verrucis cinereis preéditusest, quarum apex in scutellas abeunt tumide marginatas et insigniter rufas; disco zinuto car- noso. Aquam cito imbibit, quo facto discus scutel- larum tumet. *** Scutellis fuscis. 747. LICHEN subfuscus: crusta tenuissima lxvi albo- cinerascente, scutellis sparsis subfuscis iuargine elevato tumidulo crusta concolori. ; L.subfuscus Zznn. svec.n. 1072. JÉchar.prodr. p.47. Hoffm. enum. lich. p. 51. tab. 5. ig. 5. Flor, germ. p. 180. (Verrucaria). . Parmnelia subfusca ZAchar. meth. p. 167. Lecanora subfusca /4char. lich. un. p. 595. Hab. in parietibus ligneis et cortice Betularum Lap- ponis sylvatice parcius. Át varietas cum crusta crassiore in rupibus marinis ad Talviig lecta est. / 408 CRAYPTOGANIA. &. bryonthus: scutellis crassioribus: disco convexi- usculo ruguloso opaco livescenti- hepatico anar- ginem tumidulum superante. char. meth. lich. p. 167.- : Lecanora bryontha Z4ehar. lich. unie. p. 599. Hab. supra plantarum radices et mmuscos in alpibus rarius 748. LICHEN panyrgus: crusta subverrucosa corru- gata albissima, scutellis suburceolatis. subime- mersis livescenti- pruinosis denuunque suba- tris: margine turgido integro subelevato cum crusta subconfluente. Urceolaria panyrga zdchar. meth. lich. p. 146. t. 4. F. 9]. lichen. unie. p. 555. Hab. in radicibus denudatis herbarum et fruticulo- rum ad ter:anmr alpium Lapponisc praecipue tor- nensis rarius. Quamquam scutellzecolorob pruinam insignem fere albescens evadit, tamen adeo praecedenti affimis mihi videtur, ut non possit non hunc locum obti- nere. Obscuram vero formam gerit, et adhuc du- bia species esse mihi videtur. 749. LACHEN epibryon: crusta subcartilaginea rugosa inzquabili effusa albescens, scutellarum disco planiusculo fusco-nitido: margine tenui inte- gro elevato crusta? concolori. Lecanora epibryon Z4eZar. liehen. unie. p. 596. Lichén hypnorum ZZulffen. in Jacqu. collect. 4. t. 7 f. 4x . . Hab. supra muscos putrefactos in szequabilem satis '" uperfciem reiactos Pinmarkiz maritima ex. gr. Masó: satis frequenter. | Hunc eundem esse Lichenem ac L. epibryon alpium. austriacarum. me docuit Cl. /7órke. 'Vo- tus e substantia conmipactioce et inde subnitida con- structus est, ideoque non potest non ab insequente distingui. | 750. LICHEN rurfaceus: crusta corrugata crassiuscula grisea opaca , ecutellis congregatis varieque pres- sis: disco planiusculo fusco- atro opaco: margi- me elevato ruguloso crusta concolori. Hab. supra terram apricam subuliginosam e muscis putrefactis ortam in Finmarkia: maritima ex. gr. Qualóge copiose. ÁLGAE LicHENOSAE. 409 Integras turfas obducit simulque colore suo, crassitudine insigni et rugositate terram turfaceam admodum refert; quo habitu diversissimo non po- test non a przcedente specie nitida distingui. Scu- telle confertze et varie sibi invicem compressz to- tum fere Lichenem constituunt, ut crusta difhcilius discernitur; passinique eximie dilatantur et luxuriant. 751. LICHEN ^Padius: crusta verrucosa effusa oliva- ceo-fusca, scutellis demum. convexis nigrc- umbrinis nitidis. L. badius Z4char. prodr. 67. Lecanora badia ZJehar. lichen. univ. p. 407. Hab. in saxis apricis sylvaticis totius Lapponiz passim. | 752. LICHEN azpospilus: crusta papillata fusco - cine- rea ad anibitum sulcato -radiata nigro - limitata, scutellis subbacillatis convexis rufo -fuscis sub- inimarginatis. Parmelia a:jpospila 7Z'ahlenb. in Jchar. meth. suppl. p. 36. Lecanora aipospila Aehar. lich. unie. p. 595. Icon tab. nostr. XXVII. fig. 9. Hab. in scopulorum maritimorum scrobiculis et fis- suris per totam Finmarkiam ubique sat copiose. Papillz quidem sibi invicem approximate, sed non adeo contigua ut crustam uniformem efhciant; de caetero sat irregulares crassiuscule scutellas tuber- culiformes vix dunidiam lineam latas sustentantes. Color crustz e fuscescente in cinereum variat. Scu- telle papillis crusta vix latiores. Explicatio iconis: a. rosula lichenis minor m. nat. b.sectio rosulcx oblique vise magn. 4es auct. — c. ejusdem sectionis pars magis aucta. d. scutella dissecta junior et €. scutella adultior dissecta i2es aucta. Y 7558. LICHEN spodop/eus: crusta tartarea rimosa pa- pillato -ramulosa contigua fusco- virescente ad ambitum subradiata, scutellis planis brunneis marginatis. Parmelia spodophza | /7ahlenb. in -Achar. meth. suppl. p. 57. Lecanora spodophza Z4cAhar. lich. univ. p. 587. Hab. in scopulis maritimis planis vento maxime ex- positis per insulas exteriores Finn:arkiz passim. 410 CAYPTOGAMIA. Crusta re vera e papillis erectis teretibus consti- tuitur sed adeo minutis et contiguis ut superficiem granulatam referunt. Scutelle sspe lineam letze et papillis seu granulis cruste multoties latiores. Aquam avide imbibit et inde magis virescit. 754. LICHEN polopA«eus: crusta tartarea rimosa pa- ^ pillato - ramvlosa contigua cinerea albo -lirnita- ta, scutellis planis hepaticis marginatis. | Parmelia poliophzaa 7Zahlenb. in char. meti. suppl. p. 58. Lecanora poliophza Z4char. lich. unie. d 598- Jcon tab. nostr. XXVII. fig. 5. Hab. in scopulis maritimis Finmarkiz okonbiinte rarior. Crusta omnino eodem modo formata ac in pracedenti, ut nonnisi colore cinereo nunquam vi- rescente , et margine subfibrilloso albido differt. Scu- telix interdum fere pallidze vel rufescentes. Aquam nonnisi tardius attrahit. Explicatio iconis: a. rosula lichenis magn. nat. — b. sectio rosule oblique visa 5es auct. — c. sectio similis 7es auct. — — d. scutella junior per- pendiculariter dissecta 20es auct. — e. scutella adul- tior dissecta eod. augm. **** Scutellis nigris atrisque. 755. LICHEN sophodes: crusta suborbiculari granula- ta obscure cinerea, scutellis confertis planis ni- gris margine tumidulo elevato subpruinoso. L. sophodes z4cZar. prodr. 67. Lecanora sophodes 2. crenata. Z4ckar. lich. univ. P- 8558. Hab. h parietibus ligneis totius Lapponis passim, in cortice Betulz rarius. Maculas unguiculares in ligno efficit, scutellis plerumque minoribus quani in Svecia vix ultra di- midiam lineam latis. 756. LICHEN mlvinus: crusta subtartarea effusa gra- nulata ferrugineo-fusca, scutellis planiusculis nigris elevato- marginatis. | Parmelia milvina WaAlenb. in 4char. meth. suppl. p. 54- : Lecanora milvina 4dfehar. lich. univ. p. 359. Hab. in petris maritimis et irrigatis totius Finmar- kid Riot agphie i PM copiose, ALGAE LiCcHENOSAE. 411 Totus Lichen zsquabilis et regulari? ut neque scutellae supereminent, integras rupes ex toto fere obducit. Scutellz de cetero 1ninores et minus con- Spicua quam praecedentis, margine tenuiore supra crustam vix elevato. Color crusta junioris magis fuscescit. Nullam hujus vidi varietatem , quae nec minime Lichenem simplicem Davies refert. 757. LICHEN azrosulphureus: crusta tartarea inz- quabili glebuloso - coacervata pallide sulfurea, scutellis convexiusculis a crusta marginatis ater- rimis. Hah. in petris arenariis siccis insule Maasóz Fin- markiz copiose. Scutellze supra crustam haud elevate, sed omni- no superficiales, &ub prima infantia a crusta margi- nate, qui vero margo cito fere occultatur. Quam- quam color scutellarum aterrimus, tamen durioris substantize haud sunt, verum intus mox virescunt, ut color ater nonnisi in superficie sedet omnino ut in sequenti. QCrusta magis tartarea crassa et coacer- vata quam in affinibus, facileque in frustulas solvitur. 758. LICHEN rephromelas : crusta inzquali verrucosa cinerascente, scutellis demu:a convexivsculis atris margine elevato albo. L. tephromelas EÉhrh. — char. prodr. p. 67. Parmelia atra ZZchar. meth. p. 154. Lecanora atra zAcAar. lich. unze. p. 544. L. ater Hudson. angl. 550 — Ligtf. scot. p. 815. Engl. boi.14.t. 949. .Hoffm. en. lich. p. 585. € EJE j Hab. in lapidibus et saxis campestribus Nordlandice et Finmarkiz inferalpinz fere ubique parcius. Color scutellarum nitido - aterriinus. 759. LICHEN argopAolis: squamaceo - glebulosus lze- vigatus subcartilagineus pallescens, scutellis fusco-atris acute marginatis urceolatis nitidis elevatis. Parmelia argopholis 7ZaAlenb. in char. meth. : suppl. p. 592. Lecanora argopholis Zchar. lich, univ. p. 246. Hab. in rupibus irrigatis umbrosis per radices al-. pium Finmarkiz passim copiose. - CHRYPTOGAMIA. - to D Adeo gleboso-squamaceus est ut rüélius ad. sic dicta Psoromata refertur quamquam. Z. atro affinis. Interdüm squamae ejus coacervantur in globulos nucis Avellanze magnitudinis. 'l'alem auoque spes ciem in Germania hand vidit Cel. F7órke. ; 96o. LICHEN cznereus: crusta subtartarea verrucoso- areolata cinerea, scutellis suburceolatis immer- sis nigris: margine inconspicuo lavi. L. cinereus Linn mant. p.132. zdchar. prodr.p , de. " Urceolaria cinerea. Zdchkar.meth. P: 145. Moa unie. p. 556. Urc. ocellata F/órke zn Berl. magaz. 1810. p. virens. L. cinereus Engl. bot. 95. t. 1751. Hab. in lapidibus saxisque totius fere Lapponiz fre- quenter. | Variat admodum respectu habitus cruste. In locis humidioribus magis zquabilis et rimosus , scu- tellis fere inmmarginatis ; ; in aslccioribus canipestribus lapidibus magis scruposus vel verrucoso- areolatus scutellis in verrucis elevatis et ab iisdem marginatis vixque urceolatis. 761. LICHEN ;nazarznus: crusta tartarea glebosa in- cquabili molli pallescent?, scutellis urceolatis immersis immarginatis nigris suboccultjs. Hab. sub aqua in rivulis alpinis supra lapides ra- rius ex. gr. ad Kàimo -kaisse paroecia Tanensis Finmarkiz. à | Crusta adeo mollis et crassa ut pultem fere re- fert; scutellis pluribus in singulo eglebo crusta, adeo immersis et urceolatis ut vix nisi poro patescunt. 76e. LICHEN protuberans: crusta nodulosa radiato- effusa pallescente, scutellis urceolatis in no- dulis immersis marginatis nigris. Hab. in saxis et rupibus siccis absconditis pro- pe mare septentrionale ad Altenfjord Fin:narkiz , rarius. Crusta ad ambitum limitata leprosa et striis sub- yadiantibus notata, sensim verrucosa fit et denique nodulis omnino squsricis fere solutis et discretis obtegitur. In singulo nodulo scutella inumersa ada est et margine ejus limitata evadit. Crusta ipsa de- mum subferruginea, nodulis cinerascentibus obsita. ALGAE LIicHENOSAE. 415 765. LICHEN pe/obotryus: crusta subspongiosa ru- gosa subgrisea, scutellis suburceolatis inumnersis subimmaarginatis nigris. Urceolaria pelobotryon ZYJ"aMMenb. in Achar. meth. Suppl. o. 51. lichen. univ. p. 555. | Hab. in schisto alpium ab aqua nivali semper irri- gato rarius ex. gr. in alpeniastekaisse Fininarkize, Crustze substantia inollis subspongiosa differen- tiam optimam praebet; de cotero szpe contigua est rariusque areolata. Scutellze haud profunde immer- 82e, sed fere superficiales , planiusculae; demumque quod ad marginem a crusta adeo solvuntur, ut fere margine proprio instructa apparent. , 764. LICHEN seruposus: crusta tartarea inzequali cre- taces albo-cinerascente, scutellis urceolatis im- mersis nigrescentibus: margine cinereo inllexo. L. scruposus Zznz. — ch. prodr.p.82. Hoffm. feas dich. p.43. t6. £32 , Patellaria scruposa 7Joffm. pl. lich. p. 54. t- 11. f. G. Urceolaria seruposa zc. meth. p. 147. chen. Univ. p. 558. flab. in lapidibus suboccultis inferalpinis Nordlan- die passim. Scutellae profunde imumerse et adeo urceolate nt vesiculas fere referunt, simulque.conferte vel sibi invicem contiguce; nec unquam explanantur. 765. LICHEN Z//imatus: crusta subtartarea papillata albi- - da, papillis subconicis, scutellismarginatis nigris. Hab. in alpium maritinmarum summis petris rae ris ex. gr. in Kongshavnfjàállet Finmarkize. Crusta quod ad substantiam cretacea, papillis subteretibus apice plerumque tuberculiferis obsita. Scutelle verze parcius reperiuntur, et in crusta te- nuiore vix papillata sedent. . 766. LICHEN ;nzasirucatus: crusta granulato -ramu- losa coacervata subglobulifera virescente, scutel- lis planis atris margine crustze concolore. Hab. in rimis petrarum prope littora 1naris Nordlan- dia et Finmarkize passim. Crusta fere ejusdem strncturz ac in L. spodoe pho, scil. e papillis s. raraulis constituitur sed adeo tenuibus ut zranulata potius apparet; de czetero valde ingquabilis ob £ranulorum seu potius papillariim coa- cervationes. Scutella nonuisiin crusta tenuiore ob- - 414: CAYPTOGAMIA. servantur, superficiales elevato - marginatae, satis minute, saturate atra. 767 LICHEN Zactyliferus: crusta papillato - ramulosa albida, ramulis discretis, scutellis subbacillatie atris concavis margine tumidulo albido. L. oculatus JDzeks. ? duos Hab. supra muscos in uliginosis alpinis Lapponiz rarius. Nonnisi ad Verret- hamn paroeciz Masóz Fininarkia cum scutellis lectus. Papillae crustae omnino teretes sed teneriores va- gx», plerumque verrucis fuscis in apice praedita, ra- rius scutellis perfectis terminatz. — Scutellz aterri- ma; discus minor et margine proprio tenui atro praeditus; sed margo e crusta factus tumidus et la- tior, unde oculati fiunt fructus et sic LL. oculaturm Dicks. forsan constituunt. 768. LICHEN dzamartus: crusta subdeterminata ri- moso - areolata rubro - ochracea, scutellis planis subimmer:is angulatis atris. Uiceolaria diamarta 24char. meth. 151. lichen. Uni. p. 551. Hab. in lapidibus supra terram parum elevatis prz- cipue ad littora maris Nordlandiz passim copiose. Color crustze/saepe in ochraceum usque abit, sed in humido. nunquam mutatur. Scutellze planze in areolis crustae parum impressa et ab oris areolarum marginatz, et sic maculas fere e:hciunt szpe con- fluentes, et omnes margine speciali destitutas. 769. LICHEN ZeZicopzs: crusta rimuloso - areolata li- vido-cinerea albo-limitata , scutellis elevatis planis subimmarginatis livido - nigricantibus. Lecidea helicopis /Z7 ahlenb. in 4Achar. meth. supl. p.9. char. lichen. un. p. 156. Hab. in lapidibus littoralibus sub fluxu maris inter- dum irrigatis ad A:itenfjord Finmarkiz passim. In humido admodum miutatur aliumque habi- tunm induit veramque suam naturam exhibet. Cru- stze areolae adeo minut: sunt, ut nudis oculis haud discernuntur, veruin potius asperula vel granulata apparet crusta. Color in humido lividus, in sicco cinereus; sed limites albi haud mutantur... .Scutellze supra crustam elevatae et marginibus liberis cinctee; | discus in humido fere lividus in sicco ater apparet, ' vix unquam concavus: color iarginis in sicco vix 4 2 . " ArcAE LicHENOSAE. 415 distinctus, sed in humido cum crustz colore con- venit. " 9. CnvsTACEO-INMBRICATI: crusta effizurata in formam rosulz foliacezx, sed fragilis et in- llexilis ( Placodium Schreb. Ach. ). 770. LICHEN ^Practeatus: crustaceo- imbricatus gra- nulatus crenatus pallido - testaceus, scutellis ru- bris dilutius marginatis. L. bracteatus z4char. prodr. p. 102. Parmelia fulgens braeteata. EJ. meth. p. 195. Lecanora fulgens «. bracteata. £7. lich. un. p.429. Hab. in alpium maritimarum lateribus apricis Nord- landis raritis parciusque. Crusta in his locis vix ac ne vix effigurata, adeo ut inter Placodia locum haud obtineret nisi nimia affinitas cum £L. fu/zente id svaderet, cujus forsari varietas imperfecta est. Color marginis scutellarum fere medium tenet inter disci et crusta. , 771. LICHEN gelidus: crustaceo- imbricatus rimosus tenuis cinereo- carneus: rosula centrali incras- sata, scutellis rubris. . L. gelidus Linn. mantss. p.155. -char.prodr. p.74. Angl. bot. 10. t. 699. optim. L. Hecle Flor. dam. t. 470. f. 2. Parmelia gelida 7ZcAar. meth. p. 188. Lecanora gelida 2Zchar. lich. univ. p. 428. : Hàb. in lapidibus micaceis ad latera alpium declivia nimbosa prope mare septentrionale Nordlandiz passim, Fininarkiz rarius. Sine scutellis a me semper lectus et maculis pulverulentis cinereis tantum praditus. Cruste ^. ambitus in vetustiori statu squarrosus et subele- vatus, unde Placodium re vera dicendus. Bosu- le color nonnisi paullo saturatior quam reliquz crusta. 772. LICHEN 5sazxzcola: crustaceo-imbricatus tenuis subcartilagineus multipartitus pallido - vires- cens, scutellis ochraceis dennum convexis. L. s wee Pollich. — char. prod. p. 104. Engl. bot. 24. t. 1695. optim. $4: L. muralis 77offm. en: lich. p. 64. t. 11. £. 1. Psora muralis Hoffm. pl. lich. p. 77. t. 16. £. 1. JA. germ. yp. 157. 416 —— CR YPTOGAMIA. Parmelia saxicola Zchar. meth. p. 191. Lecanora saxicola Zdechar lich. un. p. 451. ! Hab. in saxis campestribus Nordlandize inferalpinge et Lapponiz sylvaticc parcius. | 775. LICHEN cA/orophanus: crustaceo - imbricatus glebulosus elevato-radiatus saturate luteus , scu- tellis convexis imiaarginatis pallidioribus. Parmelia chlorophana 77'ahlenb. in Achar. meth. suppl. p. 44- | : Lecanora chlorophana ZcAar. lich. unie. p. 456. Icon tab. nostr. XXVIII. fig. 2. Hab. in rupium parietibus occultis per alpes totius Lapponia tui svecica ac norvegicae passim par- cius, usque ad lacum Tjàkelvafs Lapponia Piten- sis procedens. Crusta quam in sequenti crassior, in glebulas xnagis divisa; radiis elevatis subteretibus. — Color vividissime luteus et saepe in virescentem vel citri- num vergens; nunquam flavescens, nec fulvescens. Scutellae semper convexs& et immarginata? characte- rem fere certissimum praebent; de catero majores quam in sequenti. Distinctissimus est, colore suo vivacissimo rupes obscuras admodum ornans. Explicatio iconis: a. rosula minor lichenis: miugn. nat. — b. sectio ejus perpendicularis obli- que visa magn. 4ploaucta. c. eadem sectio 6es auct. — d. scutella junior et verruca crusta subsidens per- -pendiculariter sectae magn. 10es auct. — — e. scutelia adultior secta eod. augin. 774. LICHEN zzurorum: crustaceo - imbricatus ru- goso-radiatus vitellinus, scutellis planiusculis elevato - marginatis saturatioribus. L. murorum Ho fm. enum. lich. p. 65. t. 9. £. 9. char. lich. prodr. p. 1e1. Psora saxicola Hoffm. pl. lichen. p. 82. t. 17. £. 5. fl- germ. p. 159. Parinelia murorum Z4ch. meth. p. 195. Lecanora murorum 2c. /zch. un. p. 455. g. major: lobis latioribus planiusculis flavis. y. erenulatus: lobis angustissunis granulatis fla- vis, scutellis planis margine elevato crenulato. Hab. in lapidibus et petris littoralibus ad mare septentrionale Nordlandige et Finmarkie; prsci- . pue ÁLGAE LicHENOSAE, 417 pue g.et y. adeo juxta aquam, ut sub procellis semper irrigantur: fere ubique. Color seniper a. przecedentis diversissimns, in- terdum pallescit sed nunquani virescit. | Margo scu- tellarum in z. fere proprius vel e substantia disci; in 4. omnino e crusta formatus et granulatus, unde hanc varietatem primum pro distincta -pecie habui, cujus crusta adeo tenuis ut L. candelarium vulga- reu fere refert. Alii quoque Lichenes multi ad nare heic tan- tum crescunt, qui in Svecia ubique ^ hon) quasi clima nimium severum esset hisce. 775. LICHEN elegans: subinbricatus aurantiacus multipartitus: laciniis teretiusculis flexuosis subdiscretis, scutellis concavis concoloribus. L. elegans J4cZar.prodr.p. 102. — ' i Lichen tegularis EArA, erypt. n. 504. — Hoffm. JA. germ. p. 158. Lecanora elegans Aczar. lich. univ. p. 455. Parmelia elegans 4cAar. meth. p. 195. p. tenuzs: laciniis subfliformibus. Psora miniata Ho/[fm. pl. lichen. t. 60. £. 1. for. germ. p. 158. Hab. in petris et rupibus siccis apricis alpium Lap- ponicarum omnium, precipue vero prope mare septentzionale frequenter. ! Color hujus nunquam dilutior fit, sed sepe saturagior ut interdum in 2. ruber fere evadit. Scu- telle insigniter elevatze et semper concave, mar- gine tenui ejusdem omnino substantiz ac crusta. Pigmento copioso scatet, quod cum Kali in ru- bro- violaceum abit. 276. LICHEN stramineus: subimbricatus crassiuscu- jus stramineus: laciniis convexis subteretibus contiguis, scutellis planis rubro - fuscis miar- gine tumido. Parmelia [straminea /7ahlenb. im ch. meth. suppl. p. 47. ; ^ Lecanora straminea .AcZ. /ich. unze. p, 452. Icon iab. nostr. XXVIII. fig. 1. Hab. in alpium inaritimarum summis tumulis la- pideis| ventis inipetu quam maxime expositis per Finmarkiain satis copiose. rs 418 ChYPTOGAMIA. t Ejusdem séiidis et forune est ac prs&ce- dens, ut nequeat non eandem subdivisionem in- trare. Rosule lacini; radiantes. simpliciusculg. Arvcte adnatus est et subtus glaberrimus. Vetus- tior valde scruposus evadit, sed pulvinulis farina- ceis haud obtegitur. Scutellc crassiusculae, mino- res rarius ultra dinidiam lineam ]latz, margine elevato insigniter tumente et interdum verrucoso. Totus Lich-n sepius subgrannlatus et a:peratus, quo etiam a Z. recurvo ni fallor differt. Kowplicatio iconis. a. rosula dimidia lichenis magn. nat. — b. ejusdem sectio perpendicularis oblique visa magn. triplo auct. .c. sectio alia obli- que visa 6:es aucta. — — d. scutella junior secta 10:es auct. — e. scutella adultior secta eodem aungni. ja LICHEN molybdinus: EE gle- bulosus carinato -^radiatus umibrino - fuscus, scutellis. nigro - fuscis urceolatis margine tu- mido. ' | Paunelia *molybdina. Wahlenb. in Ach. meth. suppl. p. 42. Lecanora molybdina Achar. lich. unie, p. 450. 6. ereeticus convexo - radiatus fusco - brunneus, scutellis concaviusculis margine dupplici, |, Parmelia erevtica /Z7/'aAMenb. in. Ach. meth. suppl. p. 45. TN Léecanora erevtica char. liche H. unie. p poo «4. microcycíos radiis planiusculis, seu tels subim- pressis. Jcon tab. nostr. XXIX. fig. 1. Hab. in saxis et rupibus siccioribus prope mare septentrionale Finimarkiz passini frequenter; 4. pracipue in rupibus irr! 'Tatis.. * Difhicilis. utique est species et vario respectu insigniter variabilis.. «. Crassiores placentulas efhcit quam ulla alia species hujus subdivisionis: glebulis et radiis valde clevatis ultra dimidiam lineam crassis. ln his glebulis scuteliz inseruntur elevatz?, contracte. et fere verruczx-formes disco tàntum aminutiore, et margine onmino proprio cinctz. 8g. crusta minus crassa et elevata, radiis tan- tummodo convexis. Scuteile inuinus supra crus- ALGAE LiCHENOSAF. 419: tam elevate et in glebulis fere impresse unde margine accessorio ab iisdem formato cinguntur. De «tero color ejus niagis brunneus e loco sae pius irrigato et lxtiori vegetatione dependere vi- detur. ;, Pertenuis est et maculas minores dimidi:ze vix uncizm latitudinis efficit. | Scutellae ejus adhuc magis inipressz et inde insigniter bi - marginata. Totus nigro - fuscus est, et huinectatus parum brun- neus evadit. Has tres varietates diu pro totidem speciebus distinctis habui, .nec scio uilam eliam speciem adeo variantem. Forsan etiam huc pertinet Z,, /rys- ginus, qui tunc statum ejus quartum minimuma effi- ' ceret. Explicatio iconis: a. rosula lichenis magn. nat. — b. ejusdem sectio oblique visa magn. 4:plo auct. — c. scutella ejusdem secta 29:ies auct. — d. var. B. rosula mag. nat. — e. ejusdem scutolla c:es aucta. — f var. y. rosula magn. nat. — g. ejusdem sectio- 4:plo auct. — kh. ejus scutella secta 48: es auct. 778. LICHEN Aysginus: subimbricatus stellatus mi- nutus fusco-castaneus, laciniis convexiusculis lobatis obtusis, scutellis immersis rubris im- marginatis urceolatis. Parmelia hysgina /f'aAlenb. in Ach. meth. suppl. pag. 49- Hab. in saxo sicco prope Kaafjord Altensem Fin- nmarkisa copiose. | 'Tota rosula diametro bis. trilineari. Humec- tata magis umibrina Bt, et tunc scutelle facilius perspiciuntur omnino urceolata. Cel. Acharius in Lich. universali huncLichenem varietatem 4. molybdini dicit, L. ereeticum vero distingvit, quod contra omnia indicia factum esse credimus ob scutellas urceolatas. - Explicatio Iconis. a. lichen totus magn. nat. b. jedem 4:es auct. — c. sectio perpendicularis li- chenis oblique visa $:es auct. — . d. scutella junior ^dissecta muagis aucta. — e. scutella adultior dis- secta. Dàd2a " 4c0 CAYPTOGAMIA. g. SQUAMACEI: foliola minuta crustam squamaceam constituentia ( Psoroma char ). 1 779. LICHEN Zrunneus: granulato - squamaceus ci- nereo - hepaticus, scutellis confertis planis rufis . margine crenulato erustze concolori. . L. brunneus Swartz. nov. 4ct. Ups. V. p. 247. | Engl. bot. 18. t. 1946. Parm. fo Achar. meth. p. r7 Lecanora brunnea Zichkar. Áchen. unze. p. 419. Psora pezizoides 7Zoffm. /T. german. p. 1606. Hab. in terra e vegetabilibus destructis ad rupes eub- humidas vel paludes totius Lapponise passim. Squamuize hujus adeo minute et contigua , ut crustam zquabilem subgranulosam efficiunt.. Di- scus scute'larum humectatus tumescit et insigniter carnosus apparet. : 780. LICHEN Aypnorum: squamulosus crenulatus pallido - hepáticus, scutellis concavis dilatatis badiis: inargine squamuloso. L. hypnorum I/7or. dan. t. 956. |. Engl. bot. 11, et... 740. Psorà hypnorum MHo[fm. pl. lich. 5. t.65.£. 4.- 7. or. german. p. 266. Parmelia lepidora 4£ehbar. meth. p. 185. Lecanora lepidora 4char. lichen. unie. p. 418. Hab..in muscis destructis locis siccioribus ad radi- ces arborum. etc. totius Lapponix fere ubique, Squamulz duplo majores laxiusquepositze quam in procedente, evidenter crenulatz?, insequabiles. Scutelic quoque niagis elevatze; quarum vetustiores margine proprio instriiuntur, exira quani squa- mul: or:zx inseruntur. Lecanora hypnorum ch. lich. unie. p. 413. hujus tantum status inacrior et deterior est. 781. LICHEN Z/eecolepis: squamaceus: squamis ad- pressis incisis albo - glaucescentibus; scutellis planis nigris margine elevato albo. Hab. supra muscos putrefactos ad latera subirri- gata rupesque montiumnr inferalpinorum Nord- landiz rarius ex: gr. in Middagshauen prope Kier- ringóam. D Minutus adeo est ut ZLecideam muscorum fere refert, sed foliola perdistincta et expansa habet, quie nonnisi ob confervam incrustanteni demuia . P ArGAr LrcukexosAm. 451 fuscescunt. Scutelle latitudine squamarum , insig- niter ocellato» ob marginem albicantem. 709. LICHEN cereznus: glebuloso -squamaceus sub- lobatus castaneus, .scutellis inumersis demwmn mavginatis planiusculis fuscescentibus. — — Pere 5007 sec. exempl. L. squamulosus Schrad. diar. 1801. 1. p. 75. Parmelia peliocypha Jahlenb. im char. meth. suppf/. p. 41. Parmelia squamulosa 8. Acar. meth. suppl. p.41. Lecanora badia 2. discreta car. ic. univ. p. 407. Hab. in iapidibus siccis campestribus totius Lappo- nic ubique. Primum incipit utglebulze subrotundae convex discrete , quaruni margines sensim dilatantur et in lobos adpressos abeunt. In centro hujus glebule lobatze oriuntur scutellze primum immnerse ét ini- marginata, denium margine preprio emergente cir- cumdata; disco semper plano, opaco. 4. IMBntCAT:; folio 8nguste laciniato repente, im- bricatim adpresso, subtus plerumque radiculoso. (CImbricaria aghreb. cen.— char. prodr.) , 785. LICHEN ;elanaspis: subimbricatus admatus subtus lz'vis cinereo-glaucescens: láciniis linea- ribus convexis contiguis, scutellis convexis ni- gris subimmarginatis. T Parmelia melanaspis Achar. method. p. 190. Lecanora inelanaspis char. lichen. unie. v. 427. Hab. in lapidibus saxisque irrigatis sive ad fluvios sive ad radices montium Lapponiz sylvatice et inferalpinze rarius. "us dil Crassiusculus et haud flexilis, itaque unacui sequente Placodiis admodum affinis, nec nisi ob similitudinem cum AZ. c«cszo huc relatus. Hhosula, ubique ejusdein crassitudinis, sine rugis vel glebulis vel czespitulis pulverulentis. Scutell?e a prima in- fantia planz? insigniter elevotae et incrassatoóe; inar-. gine haud elevato, sed humiliore quan discus. 284. LiCHEN a/phoplacus: sübimbricatus incrasea- . tus cinereo-albidus, laciniis ambitus terctiu- sculis rugosis connatis subtus làivibus , scutellis planis rufo- caesiis mmarginatis. CAYPTOGAMIA. Rc [9] Parmelia alphoplaca 7Zahlenb. in Achar. meth. suppl. p. 41. Lecanora alphoplaca AcAar. lich. unie. p. 498. Hab. in rupibus subalpinis irrigatis prope Avenfjora Finmarkis;e maritimze frequenter. Placentas valde incrassatas et glebosas constituit, quo ab oninibus longe différt. Fere totus torulis et nodis obtectus , ut nonnisi extimus ainbitus laci- nias distinctas exhibet. Scutellae quoque incrassate, margine parum elevato cincta. 7805. LÍCHEN cceszus: imbricatus albo -cinerascens; laciniis sublinearibus planiusculis subtus nigro- fibrillosis, scutellis nigris subcongavis margine subinflexo. — char. prodr. P. 108. Hoffm. enz Itohi. p.65. £39). 32; Psora czesia. Ho ffm. pl. lichen. p. 57. t. 8. £. r. Parmelia casia AcZar. meth. p. 197. lichen. univ. p. 479. &£. dubia: laciniis mp gen subfiliformibus. Lobaria dubia Hoffm. fl. germ. 1. p. 156. ilab. in petris campestribus vento expositis siccis Nordlandis inferalpinz rarius. £. in oimnnibus fere rupibus et petris totius Lapponiz nec non in cortice Álni wide: ubiqme frequenter. 786. LICHEN cyc/íoselis: imbricatus cinereo- lividus: laciifiis subdigiratis dentatisque crispis, scutellis nigro - fuscis concavis elevato- marginatis. , L. cycloselis Z4char. prodr. p. 113. Engl. bot. 97. t. 1942. Parmelia cycloselis. AcAar. meth. p. 199- lichen. Un. p.482. L. orbicularis Ho/f»n. enum. lich. p. 68. t. 9. E. 1. Hab. in saxis sylvaticis irrigatis, supra muscos et truncos arborum totiusLapponiz fere ubique parcius. Foliola re vera ita fasciculatim dividuntur nt di- gitata dici queant. Supra muscos interdum valde squarrosus evadit, tuncque sequenti haud dissimi- lis est. : 797. LICHEN ;zuscigenus: imbricatus incisus loba- tusque: lobis squarrosis adscendentibus livido- castaneis glauco - marginatis, scutellis nigró- fuseis adnatis$ margine crenato. Parmelia muscigena "Achar. lieh. univ. P. 475. Lichen hypnoruin Ljebl.sp. ff, — her ALGAE dV.i1cinENOSsA Fk. 425 Ld glaucescens: rore glauco superfusus, margine ^ - pulverulento. Parmelia muscigena y. squarrosa Achar. lichen. Unt. p. 475. es E Hab. supra et inter mnscos subhumidos totius Lap- poniz sylvaticze et inferalpinze passim copiose, In. inferalpinis Nordlandim adeo luxuriat ut recognitu difhcilis evadit, quo in statu Circina- rian quandam apprine refert et scutellis Cetrare Ach. gaudet. Foliola interdum castanea et margine tantum glaucescentia ut in Svecia crescit, sed sx- pius pagina tota superior superfunditur rore glauco et margines pulverulente finnt, quo in statu habitum longe alienum induit. Vidi quoque specimina lobis adeo dilatatis instrncta, ut Z.. jzzzperinum. vel se- pincolam referebant. Scutellie interdáüm immersa et immarginate, alias adnatze; inargine crennulato glauco; disco planiusculo szepe ultra dnas lineas lato. — Estitaque species paradoxa, quc? non tan- tutu plures subdivisiones conjungit, verum etiam genera mere factitia. Subtus fere semper laevis et pallidior. 788. LICHEN sze/laris: imbricatus leviusculus viren- ti- cinereus radiatus: laciniis linearibus plani- usculis subtus albo - fibrillosis, scutellis nigro- glaucescentibus. L. stellaris Liz. seec. n. 1082. Ho[fm. enum. - lich. p. 71. t. 13. £-. 1. 29. Flor. germ. p. 152. (Lobaria ). Parmelia stellaris char. meth. p. 209. lichen. univ. p. 476. Hab. in cortice veteri rimoso Alni incane per to- tam Lapponiam sylvaticam frequenter. In humido statu paruin virescit; nec adeo ver- sicolor est ac £L. pulverulentus Hoffm. cui alias si- milliinus. : '789. LICHEN a/evrites: imbricatus corrugatus cine- rascens lobatus: lobis undulatis crenats, scu- tellis planis nigro - fuscis margine crenulato. L. alevrites Achar. prodr. p. 117. Parnelia alevrites Achar. meth. p. 08. üchen. un.p.484. . L. pallescens Hoff m-en. lich. p. 66. t. 10. E. 1. 2. " 424 -CRYPTOGAMIA. -* 4 Hab. in parietibus ligneis et trabibus per totam Lap* poniam sylvaticam et subalpinam passim fre- quenter. . Rosas minores vix unciam latas efficit; folio- lis lobisque semper contiguis et ob mutuam pressio- nem corrugatis undulàtisque. Scutelle valde con- fer:ce discum rosulz& obtegunt, insequabiles. 790. LICHEN ulothriz: imbricatus comvplanatus sube livióus; laciniis dichotome ramosis discretis li- nearibus nigro - ciliatis, scutellis nigro - fuscis margine tenui subtus nigro - fibrillosis. L. ulothrix Achar. prodr. p. 115. - Parielia ulothrix 2dcAar. meth. p. 900. lichenm. LU.» 481. L. ciliatus Hoffm. enum. lichen. p. 69. t. 14. £. 1. Ha*^. in pop. lorum truncis Lapponiz sylvaticae in« fe-ioris passim copiose. Lacinia parcius divise, undique lineares et an- gustatz (vix dimidiam lineam) late) cilüs nigris marginatze habitum proprium hujus speciei exhi- bent. Scutelle sparse, demum foliolis multoties latiores. : E 791. LICHEN rubi2inosus: imbricatus membranaceus adpressus livido- plumbeus incisus crenatusque nigro-ciliatus, scutellis rufo-(fuscis planis ele- vato-marginatis. ^ L. rubiginosus ZZunberg prodr. f. cap. p. 176. Achar. prodr. p. 99. L. decorus S$mith MS. L. affinis Dzcks. erypt. fasc. 4. p. 24. t. 19. f. 6. Engl. bot. 14. t. 985. Parm-lia rubiginosa ZcAar. lichen. unie. p. 467. Hab. in saxis sylvaticis irrigatis et cortice Betnlarwmn Salicumque Nordlandie meridionalis maritimz pés:in copiose. In Praefectura Saltensi a ine fere ubique lectus. . Fronde tenui re vera membranacea, argutius crenata, levigata, et margine subtus ceruleo - bom- bhyeino habitum omnino gentilem) induit a przece- dentium longe diversum. Color margines versus inagis plumibeus; interdum totus lichen fere palle- sceus scutellis subrufis, quo in statu Z. rubiginosums verum constituit, Sewrellae | confertiores.: sae- ArncAr LicukeNOSAE. 425 pius ultra lineam late, margine elevato tumidnlo crenulato cinerascente perconspicuo. | 792. LICHEN p/umbeus: imbricatus submembrana- ceus radiosus livido -plumbeus: ambitu lobato crenato extra marginem nigro -bombycino, scu- tellis convexiusculis subinimarginatis fuscis. L. plumbeus Zghzf. scot. p, 826. tab. 96. -4char. proüár. p. 120. t " Parmelia plumbea char. meth. p.912. lichen. univ. p. 466. ; Hab. in truncis squamatis arborum frondosarum ad radices montium inferalpinorum Nordlandiz me- ridionalis maritima satis frequenter; in rupibus irrigatis rarius. | - Prazecedemte quod. ad frondem amplior, crassior, lohis magis rotundatis parciusve crenatis; sed scu- telle semper multoties minores fere tuberculifer- mes, quibus certissime distingvitur. hBRosulze fron- dis omnino indiviss et tantum plicato-radiosz, ru- gisque radiantibus ornate; maarginibus plumbeis tela radiculosa bombycina crassa ( lineas duas) plum- beo - czrulescente substratis. | Scutelle. minuta, nunquam ultra dimidiam lineam latz;; margine vix elevato, parum con:picuo et disco concolore. 795. LICHEN e/vinus: imbricato-adnatus membra- naceus uimnbrino -olivaceus crenatus: lobulis explanatis subtruncatis, scutellis umbrino - ni- gris elevato - marginatis. Parmelia eleina Wahlenb. im Ach. meth. suppl. P. 45. Lecanora eleina Achar. lichen. unie. p. 429. Icon tab. nos':r. XXVIII. £. 5. Hab. in lapidum lateribus occultis ad alpem Rofs- mollen Qualóz Finmarkiz occidentalis sat copiose, sed alibi non visus. Frons adeo tenuis et lapidi adnata ut crustam ex- . teriorem Zichenis gelidi valde refert, quo ab omni- bus speciebus hujus sectionis facile distingvitur. Ta- - men re vera membranaceus et Hexilis est, nec ullo modo crustacei indolis. Quum adeo admnatus est, 10n potest non subtus nudns esse usque ad extimam marginem lzvissimam, qua differentia certissime di- stingvitur a L. rubiginoso cui proximns esse videtur. De caetero frondis rosula plicato-radiosa (radiis an- Ld 436 CRYPTOGAMIA. gustis linearibus), sed usque ad extimum marzgi- neni indivisa, demummque crenato - lobata. Color rosule saturate umbrino - oliyaceus, et tantum ad ambitum dilutior. Scutelle minutiores dimidiam lineam haud latz: margine perconspicuo, elevato, rosulz concolori; disco plano. » Explicatio iconis: a. Exemplar minus liche- nis magn. nat. b. sectio ejus perpendicularis obli- que visa, qua intelligitur tenuitas frondis etc. magn. 4plo auct. c. eadem sectio niagn. 7es auct. d. scu- tella perpendiculariter secta 24es auct. e. scutella altera vetustior eod augm. 793. LICHEN alaninus: imbricato - adratus brun- - neo - castaneus torulosus: lacinulis teretiusculia fastigiatis contiguis , scutellis subinimersis ' fuscis. x Hab. in petris ad littora maris Finmarkiz usque ad Nordcap rarius, et rarissime scutelliferus. Caeteris omnibus hujus subdivisionis minor est adeo ut £L. murorum. y. crenulatum aqninutie sva refert; de cetero habitu placodiis minoribus simi- lior quam Circinariis. Tota rosula papillis seu toro- lis obtegitur apice perforatis ut Endocarpon esse pri- muni credidi; nec nisi extimus anibitus adeo expan-' sus ut Circinariam zquat. Scutella vere demuin in disco rosulz papilloso-frustuloso emergunt pla- nce vel convexiuscule; margine vix elevato cruste concolori. 795. LICHEN aquizlus: imbricatus multipartito - ramo- sus dilute castaneus: laciniis convexiusculis cre- natis fimbriatisque, scutellis fusco - nigris. 2c. prod. 10g. | Parmelia erossophylla WaAlenb. in Achar. meth. suppl. p. 48. P. aquila 2. crossophylla. Zchar. lich. unie. p. 488. * Lich. pullus ZzgAzf. scot. p. 825. - Hab. in saxis rupibusque siccis vento expositis juxta littora maris Finmarkize et Nordlandiz passim copiose. Pulchre atque digitatim ramificatus est; ramulis in vetustiori Lichene crustam totam efficientibus as- surgentibus contiguis. Late expanditur üt szepe ul- tra palmarem evadit. Engl. bot. 14. t. 982. huic satis convenit; et secundum specimen scoticum vie ArcAXE LicmnkENOSAE. 427 sum ne minime a nostra P. crossophylla differt L. aquilus. 796. LICHEN encaustus: imbricato - adnatus corru- gatus pallido - griseus; lacinulis compaginatis gibbulis, scutellis griseo - nigris demum pla- niusculis submarginatis, L. encaustus Smith act. -Linn. 1. p. 85. Engt. bot. 29. t. 2049. haud bona. Parmelia encausta Aczar. /ichen. unie. p. 489. . Hab. in saxis siccis alpestribus Finmarkiz inferal- pine et Nordlandis passhn; sed in alpibus adja- centibus frequentius usque ad Sveciam transiens. Color sz:epe nigrescit et ideo satis variabilis est, semper vero opacus nec nitidus. Sed conformatio rosula ubique eadem et characteristica; adeo enim tenuiter corrugata ut nonnisi ruga lwevigate lineis - gyrosis interstinctz? patescunt; nec in ambitu expla- nata verum e lacinulis mere torulosis constructa. Hisce notis certissime a sequentibus distingvitur, / quibus re vera proxime affinis. Scutelloe minores, ex- planatz et bracteatae. 797. LICHEN szygius: imbricatus castaneo-piceus ^ s palmato -laciniatus; laciniis divergentibus con- vexiusculis nitidis, scutellis concoloribus de- mum atris crenulatis. L. stygius Zinn. svec. n. 1097. Hof[fm. enum. ^— ch. p. 75. t. 44. f. 4. Achar. prodr. p. 109. Squamaria stygia 77o[fm. pl. lich. 9. p.5. t. 25. E. 9. Parmelia stygia Achar. meth. p. 205. lichen. Univ. p. 471. | Hab. in lapidibus et saxis siccis apricis totius Lappo- nie tum alpinz ac exteralpinze ubique frequenter. . Lacini& subtus magis piceze quam supra. 798. LICHEN /faAlunensis: imhricatus nigro -piceus digitatim laciniatus; laciniis divergentibus pla- nis angustatis, scutellis explanatis aneoiuscis crenulatis. s L. fahlunensis Zinn. svec. n. 1078. Hof[Jm. enum. lich. p. 80. t. 17. fig.9. | Achar. prodr. p.110. Squamaria fahlunensis Hoffm. pl. lich. 2. p. 45. £. 26. E. 2; Parmelia fahlunensis ZAchar. zeth. p.908. lich, un. p. 479. ; : ET. — CRYPTOGAMIA. &. sciastrus: laciniis linearibus opacis, scutellarums marginibus integris. Parmelia sciastra poti meth. suppl. P. 49. li- chen. unie..p. 47 Hab. in lapidibus Mud Y Siccis apricis universae Lapponize tum alpinz summae ac sylvaticee ubique frequenter. Laciniz extimw subtus dilutius coloratze quam supra, utrinque opacze. | 799. LICHEN . omphkalodes: imbricatus scruginoso- fuscus nitidus punctatus znultifhdus: laciniis concaviusczlis subtruncatis crenatisque, scutel- lis badiis crenulatis. L. oiiphalodes JLznm. seec. n. 107. . [app. n. 447. Achar. prodr. p. 114. VZF'estring laf-fürg- hist. 5.5. Parmelia omphalodes | AcZar. meth. p.204. ZL- chen. umi. p. 469. Hab. in saxis quam inaxime ventis expositis przeci- pue ad lacus majores Lapponic sylvaticee et infer- alpinze passim. 90o. LICHEN saxatilis: imbricatus lacunoso - reticu- latus scabriusculus cinerascens: laciniis oblon- gatis truncatis dilatatisque sinuatis subtus higro- Bbrillosis, scutellis badiis crenulatis. L. saxatilis JLznn. svec. n. 1075. lappon. n. 447. (inclus. praed.) Lzghtf. scot. p.816. CARET num. lich. p. 956 tt5s E. T2 SE T3808 E char. prodr. p. 115. Parmelia saxatilis. Achar. meth. p. 904. Échen. unzp. p. 469. Lichenoides vulgatissimum etc. JDX//en. musc. p. 188. t. 24. E. 85. Hab. in saxis apricis siccis universo» Lapporsie usque in alpibus altioribus ubique. 901. LICHEN pAysodes: subimbricatus levigatus : albo -glaucescens multipartitus: laciniis lineari- . bus convexis apice inflatis adscendentibus sub- tus nudis nigro - fuscis. L. physodes Zzmm.s$vec. n. 1091. Ho ffm. enum. lich. p. — t. 15. £. 2. 7. germ. p. 150. (Lo- baria) .4char. prodr. p. 115. Parinelia PUT Achar. eth. p.950. Jichen. Univ. p. 492. ALGAE LiCcHENOSAE, 429 "Lichenoides ceratophyllum etc. JDJ/len. musc. ; p. 154. t. 20. EF. 49. | Hab. in cortice loviori Betulz alba aliarumque ar- borum, ut etiam in tectis ligneis totius Lapponice sylvalticze et subalpins frequenter. i, 8o2. LICHEN ambiguus: imbricatms pallido- vire- scens dichotome laciniatus: laciniis sublineari- bus planis truncatis subtus fuscis, scutellis pla- . mis fuscis. 'L. ambiguus 7Julffen in Jacq. collect. 4. p.99. t. 4. É.9. "char. prodr. p. 117. Parmelia ambigua Zéchar. meth. p. 907. lichen. univ. p. 495. . Squamaria ambigua 77o ff m. pl. lich. t. 40. f. 9— 4. f4. german. p. 155. | Hab. in parietibusligneis, asseribus, truncis emor- tuis totius Lapponise sylvaticzee, subalpinae et in- inferalpinz Norvegicce satis frequenter. Quo ad divisionem. frondis ad £L. cceszuz acce- dit, sed color et scutellz toto cxlo diversze, Se- 'quentem speciem valde refert 8o5. LICHEN cezzrifugus: imbricato - radiatus alho- virescens dichotome partitus: laciniis sublinea- ribus convexiusculis obtusiusculis subtus albis fuscescenti - fibrillosis, scutellis periphericis rufo - fuscis. | L. centrifugus Jznn. svec. n. 1074. lJapp. n. 448. t. 11. É. 4.- Achar. pradr. *p. 200. ^ .Ehr£. dec. lich. n. 116. Parmelia centrifuga 4echar. meth. p. 206. lichen. univ. p. 480. " Hab..in saxis apricis siccissimis planioribus circulos suos late pulchreque «ilfundens per Lapponian universam usque in alpibus altioribus ubique fre- - quenter. $04. LICHEN vconzspersus: imbricatus pallido - lividue sinuato-laciniatus; laciniis explanatis divergen- iibus subtus fuscis ,, scutellis spadiceis. L. conspersus E rh. dec. — Ztchar. prodr. p. 118. L. centrifugus /Zo ffm. enum. lich. p. 78. t. 10. £.5. Squamaria centrifuga Hoffm. pl. lichen. 1. p. 78. t. 16. £. 9. .Parmelia conspersa Achar. ;zeth. p. 905. lichen. | univ. p. 400. 450 CAYPTOGAMIA. pec a imbricatum viridans etc. Dill. musc, p.80. t. 24. £. 75. Hab. in petris prope littora maris Nordlandize meri- dionalis rarius, necalibi in Lapponia. 805. LICHEN o/ivaceus: imbricatus utrinque oliva- ceo - umbrinus rotundato - lobatus crenatusque rugulosus, scutellis concoloribus. L. olivaceus JLznzn. seec. n. 1077. lappon. n. 449. Achar. prodr. p. 191. Ho bm. enum. lich. P* 86. t. 15: f. 3: Parmelia olivacea A4char. meth. p. 215. lichen. unie. p. 469. Lichenoides olivaceum etc. D//ez. musc. p. 184. t. 24.* F. 78. Hab. in. parietibus ligneis et truncis arborum Ee dosarum totius Lapponice sylvaticee ubique; ut etiam in fruticibus Betul& alba locis alpinis et Betul: nanz per alpes quoque altiores passim. E tenuiore membrana simulque compactiare constat , quam prazcedentium plerique; subtus ra- diculis sparsis concoloribus praeditus, Est fere so- lus Lichen arboreus in alpinis obvius. ) $06. LICHEN parzetinus: imbricatus flavissimus lo-. batus &rispus subtus laevis, scutellis conco- loribus: margine lvi. L. parietinus Zznn. seec. n. 1080. Hoffm. en. lich. p. 89. t. 18. f. 1. char. prodr. p. 121. Parmelia parietina Achar. meth. p.215. lichen. unie. p. 465. Lichenoi&es vulgare sinuosum etc. Dillen. musc. «p. 780. t. 24. f. 76. Hab. in rupibus prope littora maris Nordlandiz et Finmarkiae rarius; nec-alibi. 5. LAT1FOLII: foliüs liberis haud adnatis. a) decumbentes et subtus villosi ( Lobarice Schreb. BE. — Achar. prodr.) 907. LICHEN g/omuliferus: latifolius subcovriaceus corrugatus lividus subtus albo - ochraceus sinua- to-lobatus: lobis angulatis emarginatisque, scutellis rufo - spadiceis, glomerulis atroviri- dibus. ! L. glomliferus LzeAzf. scot. 9. P 055. Achar. TRA P. 154 ALGAE LicHENOSAE. 451 * Parmelia glomulifera A4cAar. meth. p. 2918. lic. univ. p. 456. L. mutabilis. EArh. — iir Lichenoides subglaucum cumatile etc. —.D///en. P. !97. t. v. f. 99. . Hab. in rupibus irrigatis et in truncis arborum fron- ' dosarum locis occultis prope mare septentrionale Nordlandize meridionalis rarius ex. gr. ad Kierring- óam przefecturze Saltensis copiose. Colore suo niutabili adinodum insignis est. Ju- nior et prope ambitum in huinido ommnino livi- dus est, in sicco verum dilute ochraceus; sed vetu- stior et centruin versus rosulz humectatus virescit, exsiccatus albescit. Lividus ille.color interdum in glaucum vergit, neutiquam proprie dictu cumati- lis evadit. Subtus semper ad marginem albidus, intra versuS$ ochraceus vel potius dilute testaceus, quod pro certissima ejus differentia habeo. Substan- tia re vera subcoriacea tenax. Placentas amplas plu- rium palmarum latitudinis constituit; sed singuli lobi vix trium linearum latitudinis sunt, subrotun- di. $Scutelle demum ample et elevate, semper concava. Per dissectionem patet. colorem lividuin nonnisi instratu £zculari epidermidem proxime sub- jacente sedere. | 8og. LICHEN serobzculatus: latifolius scrobiculosus plunibeo-griseus subtüs cinerascens lobatus; lobis subcircinatis integris ,* scutellis. tumidis fuscis subimmarginatis. L. scrobiculatus $copo!. /7. carn. p. 1551. Lishtf. scot.9. p.852. Pl. dan. t. 1007. £ngl. bot. t. 497. .Achar. prodr. p. 152. .Pulmonaria verrucosa Jofjzm. pl. lichen. 1. p. 1. E3oEa: "Parinelia scrobiculata :4char. eth. p.219. . Sticta scrobiculata AcAar. /ic&. unie. p. 455- "Lichenoides puhnoneum villosum etc. JDZenm. ^p. 216..t. 29. £. 114. -Hab. ad rupes Lapponiz sylvatice svecicze rarius; sed precipue ad truncos arborum frondcoserum . Nordlandie inferalpinz et Finmarkiz frequen- tius. 2 . - Color Lichenis sicci fere pallidus, sed humecta- tus insigniter plumibeus evadit vixque ullo niodo 452 CRYPTOGAMIA. virescit, Subtus tum in sicco ac humido cinerascenas. Margines loborum elevati ut lobi valde concavi et pateriformes fiunt. Scutelle semper convexe et fere proboscidec, marginibus disco humilioxibus obtusissimis folio concoloribus. 8o9. LICHEN puZmonarius: latifolius expansus reti- 'culato-lacumosus olivaceus laciniatus; laciniis sinuatis subtruncatis, scutellis planis rufis. L. pulmonarius Liza. svec. n. 1097. lappon. m. 444. -Achar. prodr. n. 152. Engl. bot. 8. t. 572. Lightf. scott p. 851.- Pulmonaria reticulata 7Zo[fm. pl. licher, 1. p. 4. ES Re ". Parnielia pulmonacea AcEar. meth. p. 990. Sticta pulmonacea Zchar. lich. univ. p. 449. Lichenoides pulinoneum etc. J//en. musc. p.912. . t. 99. £. 115. 4 Hab. ad truncos arberum frondosarum scil. salicis capra: et Betulz locis inferalpinis occultis Nord- landic meridionalis passim. | In sicco utrinque cervinus et supra mitidulus. Scutelle primum concava et margine elevato fere concolore cincta. b) adscendentes utrinque glabri ( P/atisma 4char. prodr.) $10, LICHEN juniperinus: latifolius utrinque lzvis pallideque flavus laciniatus erosusque crispus, 'scutellis marginalibus adnatis badiis crenulatis. L.juniperinus Lzn.svec. n. 1098. lapp. n. 450. Lightf. scot. p. 856. Hoff m. en. lich. p. 104. t. 29. f. 1... Achar. prodr. p. 169. 1 Squamaria juniperina Hoff. pl. lichen. 1. p. £5. t. 7. E Cetraria juniperina Achar. meth. p. 998. lichen. unie. p. 506. IN £. pinastri: expansus pulverulentus sterilis. Squamaria pinastri Hof[fm. pl. lich. p. 55. t. 7. f. x. Hab. in caudicibus Juniperi locis campestribus Lap- ponis sylvaticze rarius; at 8. in truncis Pini ubi- que frequenter. 125: * Q11. LICHEN sepincola: latifolius castaneus subtus dilutior lobztus undulatus crenatusque, sScutel- Tis subinarginalibus adnatis concoloribus. | | L. sepin- * Argcar LicHENOSsAF. 455 L. sepincola ELr&. Hannóv. Magaz. — Hedw. stirp.crypt. 9. p.8. t. 2. £1 —10. Hoffm. — lich. p. 102. t. 17. E.1. Z4char. p£odr. p. 169. Platisma sepincola Hoffm. pl. lich. 1. p. 71. t. 14. fig. 1. noi sepincola 4char. meth. lich. p. 297. l- chen. univ. p. 597. ! 8. ulophylla: lacijiarum marginibus albo - pulve- rulentis. Hab. prsecipue 4. in parietibus ligneis totius fere Lapponiz etiam subalpinz ubique parcius. 812. LICHEN g/aucus: latifolius glaucescens nitidus subtus fusco- niger sinuatus undulatus, L. glaücus Anm. svec. n. 1094. Lightf. scot. p.858. ZHo[fm. enum. lich. p. 97. t.'29. £.3. —.. "dehar. prodr. p. 167. Cetraria glauca. Achar. meth. p. 296. Uch. univ. . 509. Por a endivie foliis etc. JDllen. muse. p. 192. t. 25. f. 96. Hab. in ramis Pinus sylvestris Lapponize sylvaticze et precipue inferalpin& passim parcius; ut etiam in saxis. 6. AxcusTriFOorir (DPAyscia Schreb. Achar.) 815. LICHEN zvalis: subangustifolius lacero- lacinia- tus 1acunosus albus dentatus, scutellis margi- nalibus adnatis pallescentibus. L. nivalis Zznunm. svec. n. 1086. Jleppon. n. 446. t. 11. ÉL. 1... Achar. prodr. p. 171. Engl. bor. 98. t. 1994, Pallas.it. sibir. 5. p. 25. . Cetraria nivalis char. meth. p.294. lickenogr. univ. p. 510. : Hab. in terra campestri aprica sicciori tum Lapponiz ' sylvatice totius acprzecipue per alpes omnes etiam elatiores ubique minus copiose; in subalpinis non raro fructificans. : 814. LICHEN cucu/latus: angustifolius dichotome ra- mosus canaliculatus pallescens, inarginibus un- dulatis, scutellis terminalibus adnatis pallescen- tibus. - L. cucullatus Bel/ardi . ped. append. — char. prodr. p. 171. - Ee 455 - CRYPTOGAMIA. Cetraria cucullata Achar. meth. p.995. Wichen. Ue. p 511. | Hab. in terra alpestri cum przecedente ubique, prz- cipue in subzlpinis trequenter. | 815. LICHEN odontellus:- angustifolius pulvinatus paliiatim ramosus expansusque planus fusco- castaneus, marginibus inermibus. L. odontellas Z4car. prodr. p. 215. Hab. in terra juxta saxa majors.per Lapponiam syl- vaticam locis alpestribus passiin. | 8:0. LICHEN zs/andicus: angustifolius dichotome ra- mnosus subcanaliculatus olivaceo - castaneus, mnarginibus cilia*o- dentatis, scutellis subtermi- nalibus adnatis concoloribus. L. islandicus ZLznnm. seec. n. 1085. ./app. n. 445. Plor. dan. t. 155. Lightf. scot. p. 829. Engl. bot. 19. t. 1850. Achar. prodr. p.170. Lichenoides islandicum | Hoffm. pl. lichen. p. 41. C Dons Cetraria islandica A4cAhar. meth. lich. p.995. - chen. unie. p 519. Physcia islandica /Mzchauz amer. 9. p. 526. - Hab. in terra sylvatica et alpestri universze Lapponise etiam alpinz ubique. n viis sic dict:s hyemalibus omniun copiosissime viget; de c&tero plerumque parcius occurrit. Vix datur alius Lichen quod ad magnitudinem adeo varians ac hic. Quo minor et angustior eo cre- brius ciliatus est; qui pollicem fere latus, nue diusculus. 817. LICHEN caris: angustifolius dichotomus sub- decumbens virescenti - cervinus; foliolis con- vexis subtus canaliculatis albicantibus finibria- tis, ecutellis elevatis nigro- fuscis. | L. ciliaris Lzua. svec. n. 10838. char. prodr. p. (75. : Lichenoi:es ciliare ZJoffm. pl. lichen. t, 5. £. 4. JL. germ. p. 144. Parmelia ciliaris Achar. meth. p. 955. Borrera ciliaris Achar. lichenogr. unie. p. 497. Lichenoides hispidum etc. JD//ez. p. 150. t. 96. lig. 45. Hab. in petris nudis vel pauca terra obtectis prope littora naris Nerdlandia et Fimmnarkize usque ad ALGAE LiICHENOSAE. 455 ' Nordcap rarius; nec in arboribus Lapponic un- quam visus. À vulgar differt: colore obscuriore, ramis semiteretibus torulosis, scutellis fere s; iper i.i- gro-fuscis vixque prima infantia subcosus. —Atta- nien varietas tantum inconsiderabilis est, ob lo- cum suum 5Ssolumunodo insignis. Fere omnes Lichenes apud nos in arboribus et lignis crescen- tes in summnio septentrione saxatiles evadunt amn- tequani desinunt. 819. LICHEN zenze/lus g. angustifolius digitatim ra- msus decumbens cinerascens, laciniis apice adscendentibus incrassatis fimbriatis, scutellis atris. L. tenellus Scop. carm. 1406. char. prodr. p.172. Engl. bot. 19. t. 1551. bona. L. hi:pidus ScAreb. spzcil. 1120. Lichenoides hispidum Zoffm. pl. lichen. 1. p. 15. LP PR Borrera tenella char. lichen.unie. p. 498. Parmelia tenella AcZar. met. p. 498. Hab. in petris denudatis prope littora maris Nord- landia et Finmarkia usque ad Nordcap passim; ut etiam in parietibus ligneis ibidem parcius. Scutellae in hac varietate semper atra, apices laciniarum vix fornicati, et de ca&tero minus ad- scendentes quam in vulgari. Nec dubito, quin haec et ultima species Lichenibus imbricatis pro- xime afhnes sint, ut nonnisi cgerrbne heic po- nuntur ob adscendentes eorum lacinias et sinuiili- tudinem cum AZ. /leechomelas. 819. LICHEN candelarius: angustifolius — erectus multifido - ramulosus lacerusque flavissimus; scutellis terminalibus concoloribus. B. subcrustaceus. L. candelarius Zn. svec. n. 1069. Engl. bot. 95. t. 1794. Lightf. scot. p. 811. Hoffm. enum. lich. p. 57. t. 9. £. 5. Achar. prodr. p. 95. Parmelia candelaria 4cZ. rneth. p. 187. - Lecanora candelaria Ac. Ici. un. p. 416. Hab. perfectissimus in saxis prope littora maris Finmarkiz et Nordlandia; at 8. in parietibus lig-. neis totius fere Lapponiae. j ke 2 d ?" ;:6 — ' CRYPTOGAMIA. uum in his locis foliola ejus elongantur et aliüitucinem plurium linearum acquirunt, et in utro- que latere plana et &qualia fiunt, non potui non huic suitivisioni eum adnumerare. : 7g. Lou ci FoLrr: foliis linearibus elongatis utrin-- que planis. 520. LICHEN po/ymorphus: longifolius csspitosus 921. LICHEN /farinaceus: longifolius subfiliformis rigidus pallidus laciniato- raniulosus, lacunu- lis fariniferis superficialibus. | L. polymorphus ZcAar. prodr. p. 179. INov. Act. ro ckh. 18.3. 970. t5 1. 55. Parmelia polymorpha AcZar. meth. p. 965. Bamalina polymorpha ZcAhar. lich. un. p. 600. Lichen ides fuciforme tinctorium JDz/len. musc. p. 167. t. 29. f. 60. ^ Hab. in petris lapidibusque elatis vento maxime expositis prope mare septentrionale et in alpibus maritimis totius Finznarkiz et Nordlandiz passim. - Crassior atque rigidior quam ceteri, vix une quam ultra pollicein longus; inferne simpliciuscu- lus linearis; apicibus difformiter laceris. Lacunulis suis fariniferis praecipue dignoscitur. dichotonus levis pallidus, pulvinulis farini- feris marginalibus. L. farinaceus Zinn. seec. n. 1089. Lighz£f. scot. p. 855. dA char.prodr.p. 177. JIVov. act. Stockh. NOM NEL. eT Fo po (de . Parimelia farinacea ZZchar. meth. p. 962. Ramalina farinacea ZZchar. lich. un. p. 606. Lichenoides segmentis angust. Jen. 7musc, p.79. t. 95 f. 65. : Hab. in scopuls maritimis usque, ad Nordcap rarius. | Omnimodo convenit cum nostro Svecico in truncis arborum obvio; misi minor et paullo te- nuiof esset. Color etiam ibi per statem lividus luridusque evadit. 8. SETOos1: setis solidis flexilibus apice attenuatis. 822. LICHEN sarzmentosus: setosus compressiuscu- lus sublacunulosus. pallidus dichotomus, api. ^ ALGAE LICHENOSAF. 457 cibus ramosissimis laxis, scutellis explanatis lividis concavis. L. sarmentosus Zfchar. prodr. p. 180. INov. act. Srockh. 16. p. 212. t. 8. 0. Schrad. journ. f- d. Bot. 1799. t. 5. £. 5. Panrnelia sarmentosa ZdcAar. meth. p. 971. Alectoria sarmentosa Zdchar. lich. un. p. 595. Hab. in truncis Pinus sylvestris praecipue ad latera montiun Lapponiz sylvatíce infimze parcius. Fila ejus crassiora interdum subinania fiunt. Nunquam nitidus occurrit. 9825. LICHEN 7ubatus: setosus attenuatus levis ni- tidus dichotomue ramosissinius pendulus livi- dus, axillis compressis, scutellis convexis sub- immarginatis. L. jubatus Zinn. seec. n. 1174. lappon. n. 456. char. prodr. p. 919. Lightf. scot. p. 8g1. Engl. bot. 97. t. 1880. : Parmelia jubata car. met. p. 272. Alectoria jubata zdcA. /zch. unie. p. 502. Usnea jubata etc. /Ji/len. musc. p. 64. t. 19. E. 7. Hab. in truncis et ramis arborum totius Lappo- nia sylvatica et inferalpina vulgaris; sed in subalpinis rarius. &. chalybeiformzs: setosus lzvis decumbens tortuo« sus implicatusque subramosus plumnibeus. L. chalybeiforinis Lznz. seec. n. 1197. char. prodr. p. 220. S | Parmelia jubata ?. chalybeiformis z4cLar. meth. .978. . Mibctoria jüubata 3. chalybeiformis Z24cAar. lich. un. p. 595. Usnea rigida etc. JJ/len. p. 66. t. 15. £. 10. Hab. in saxis lapidibusque apricis totius Lapponiz . etiam alpina passim copiose. 9. FiramENTOs:: filis medula tenaci prazditis, cortice fragiliore. ( Usnea JDillen. — Schreb. Ach). 824. LICHEN barbatus: filamentosus pallidovirens pendulus divergenti-dichotomus, ramulis di- vergentibus. g: L. barbatus Linn. svec.n. v95. Zdchar. prodr. p.225. ZLighif. scot. p. 890. | 458 CRYPTOGAMIA. Usnea barbata Z4chkar. meth. p. 515. lich. univ. p. 624. : : Lichen ramis filiformibus ramosis etc. Lznn. ff. lapp. n. 457. | Usnea barbata etc. D//len. p. 65. t. 19. f. 6. Lapponibus S7/appo s. Jeuj. Fennonibus karmu. Hab. in arboribus precipue DEetulis Lapponiz sylva- ticce passim; in lignis Nordiandise inferalpinz brevis adniodum occurrit. 10. ConNicuLATI: ramis ramulisque rigidis acu- minatisfurcatisque. ( Cornicularia Schreb. gen. — char ). 825. LICHEN ocZrolevc/uis: subcorniculatus erectius- culus pallidus rimulosus divergente - dichoto- mus, ramulis divergentibus fturcatis nigricanti- bus. L. ochrolevchus EArh. beitr. 5. p. 82. Achar. prodr. p. 215. Usnea ochrolevcha 77o[fm. pl. lich. 9. p. 7. t.^27. Rig. 9. Cornicularia ochrolevcha zcAar. lick. unm. p. 614. ! Parmelia ochrolevcha AcZar. meth. p. 271. Hab. ad terram. supra alios Lichenes per alpes ela- tiores totius Lapponiz sat frequenter; ncc in- ter arbores unquam lectus. Denudata pars Lichenis semper nigrescit; ubi sparsus crescit et totus ventis expositus etiam truncus niger fit, si vero ccspitosim congregatur vel aliis plantis occultatur quod ad maximam partem pallescit. In nigrescente trunco perevidentes sunt ri- mula albicantes lineares fibrosam ejus compagem. indicantes, quibus non potest non certissime a L. sarmentoso distingui, cui quidem nonnihil af- finis est, sed sequenti tota sua statura longe si- milior. Neque Z. saryzentosum minime nigrescen- tem vidi quan;iquam denudatum, neque ramulis furcatis rigidis vel corniculatis ullo modo przedi- tum; itaque seto:us mihi dicitur, £L. ochroleechum vero ad corniculatos retuli. | L. sarmentosus Engl. bot. 29. t. 2040. nostrum Lichenem ochrolevchuin apprime exhibet, apicibus - tantum concoloribus discrepans. ALGAE LricHENOSAFE. 459 896. LICHEN 4;ivergens: corniculatus erectus ca:ta- neus albo- punctatus angulatus divergente - di- chotomus, ràraulis divergentibus furcatis no- dulosis elongatis, scutellis amibitu crenulatis concoloribus. Cornicularia divergens 4char. meth. p. 505. t. 6. ÉE1 Lichen unie. p. 6:5. L. chalybeitormis F/or. do. t. 062. Hab. ad terram supra alios Lichenes in alpibus omnibus frequenter. Magniiudo et statura omnino pracedentis, cui de cetero vix affinis est. | Multum fragilior est, adeo ut diíhcile integer conservatur. Truncus valie inaequalis angulatus et lacunulosus; punctis albis hiantibus subrotundis vel oblongis (nenti- quam vero linearibus ut in pra&cedente), quibus a L. aculeato certe distinguitur. Mihi: perquam distinctus esse videtur. hamnmli quoqne ulti:ui dichotomi et castanei. Insigniter unicolor est; neque enim ad basin pallescit, nec ad apices ni- grescit. | 827. L'CHEN aculeatus: corniculatus erectus fruticu- losus compres:siusculus fusco - castaneus, ramu- lis fasciculatis fasrigiatis squarrosis dentato - spi- nulosis nigricantibus. L. aculeatus EArh — char. prodr. p. 215. Coralloides aculeatum. 7Zoffm. pl. lich. p. 26. t. 5. hg. 9. .Cornicularia aculeata AcAar. meth. p. 5o2. lichen. unie. p.652. Lichen spadiceus JtotA. zn Ust. mag. 9. t. 1. £É. 1. Lichen hispidus ZLigA£f. scot. p. 885- Cornicularia spadicea ZcAar. meth. p. 501. ZLichen. unie. p. 911. Coralloides fruticuli specie etc. JDzllen. musc. p.d:12. t. 17, £. 21. Hab. in terra aprica sylvatica et alpina totius Lappo- nix frequenter; in alpibus altioribus cum przce- dentibus associatus quoque viget. 828. LICHEN z7ristis: corniculatus cae:pitosus cartila- gineus piceus adscendens distiche - dichotomus, ramis integris lzeviusculis erectis, scutellis sub- radiatis convexis fusco - nigris. Nn CRYPTOGAMIA. L. tristis 7"eb. spicil.p.960. t. 5. .Ehrh. exsicc. dec. i. n. 10. ecu prodr. p. 219. .Eng?. bot. 10. t. 720. haud bona. L. corniculatus LzgAtf. scot. p. 895. L. fucoides 7Fulfen. zn Jacq. collect. 5. pag. 145. E: 19 i-& 3: Cornicularia tristis Hoffm. pl. lichen. 9. p. 56. 54. E 1... Achar. method. p.500... Lichen. univ. p. 610. Coralloides corniculatum etc. Dillen. musc. pag. 1430.6 197,0, 5g. Hab. in saxis lapidibusque denudatis apricis siccis alpium maritimarum Nordlandie meridionalis rarius copiose ex. gr. in alpe Kierringen prope Kierringóam et alpe Skollen prope Hórstad prz- fecturze Saltensis. Totus Lichen Fucum fastigiatum minorem ap- prime refert; adeo enim corneus est, atque ramis suis abbreviatis obtusiusculis facillime distingven- dus. Per se crescit et cum nullis aliis inuscis impli- catus, caspitulos insignes efformans. Cauliculi ad anibitum cespituli adscendentes sunt et omnino dichotomi; ramis distichis vel in planum redactis, quibus a czteris facillime distinguitur. Neque axil- la conipressze sunt, neque rami ullo modo angu- lati; sed ubique equales, tereter, crassitudine fili. Versus centrum czspitis cauliculi frequentius in scu- tellas abeunt, et irregulariter dividuntur. Substan- tia interna cauliculi vix alba est, sed potius cornea et subtransparens. ES [om 829. LICHEN /anatus: corniculato - setaceus de- cumbens dichotomus flexuoso- vagus cinereo- niger. | . L. lanatus Zznn. svec. n. 1195. dchar. prodr. 216. Cornicula;ia lanata char. meth. p. 504. — lich. Univ. p. O15. £. alpicola:.xepens implexus nodulosus dichoto- mo-reticulatus subtus .cinerascens, scutellis planis submarginatis. L. reticulatus ZZulfen. in Jacq. Collect. 2. t. 9. E. 13.7. L. norrmericus Guzn. nore. t. 9. f. 9- 11. Usnea czspitosa exilis 4Dz//en. p. 66. t. 15. £. 9. ÁLGAE LicHENOSAE. ' yÁ41 Hab. «. in rupibus saxisque sylvaticis passim; 4. in saxis lapidibusque apricis siccis omnium alpium frequenter. tapillo duplo triplove tantum latior est. 85o. LICHEN pubescens: corniculato - capillaceus de- cunibens ramulosus niger rugosus nodulosusve, ramulis implexis rigidulis. " L. pubescens Zinn. seec. n. 1126. .Ehrh. erypt. n.8o. Z4ehar. prodr. p.217. LigAtf. flor. $cot. 2. p. 895. Cornicularia pubescens et hispidula Z4cAar. lich. univ. p. 616. 617. Coralloides tenuissimum etc. ZD///ez. p. 115. t. 17. fig. 52. Hab. in saxis rupibusque umbrosissimis interdum ab aqua irrigatis Lapponie sylvatice et alpinz passim. Precedente multoties tenuior est, capillo fe- re angustior. De csxtero nulla differentia certius distingvitur quam ramulis suis subfasciculatis par- vas spinulas rsferentibus. In Lapponia plerumque minor varietas vel C. Aispiduía zdchar. occurrit. 11. GELATINOSI. ( Collema Hoffm. Schreb. Áchar. ) 851. LICHEN asperel/us: gelatinosus subcrustaceus . ramulosus niger, ramulis decumbentibus divi- sis torulosis obtusis , scutellis planis plumbeis. Parmelia aspratilis AcAar. in 77eb. et Mohr beitr. 9. p. 152. t. 2. £f. 9. b o Collema asperellum Ace. lich. univ. p. 629. Hab. in petris umbrosis juxta imare septentrionale Finmarkiz rarius. JLieheni nigro quod ad habitum simillimus, sed: ramuli insignes, ad ambituin rosulze decunbentes, Bbriliformes, vario modo divisi, punctis elevatis scabriusculi et szepe quasi sulcati; qua sua structura C^rniculariam potius rcfert. e c:etero ob habitum suum asperulum a cateris hujus subdivisionis rece- dit, ut nonnisi bibula ejus natura hujus sectionis est. Scutellze semper convexiusculz inihi visz sunt, - iargine concolore et ejusdem substantiz, uade Lecideis valde accedit. 452 CRYPTOGAMIA. 852. LICHEN ;uscicola: gelatinosus fibrillosus ni- gro-fnscus, fibrillulis "erectiusculis furcatis su- bulatis, scutellis concavis subbrunneis. L. muscicola Swarzz. in Nov. Act. Ups. 4. p.248. Achar. prodr. n 215. Bernhardi in Iniar. Schrad. 1799. 1. p. 92. t. 9. f. 8. Parmelia muscicola A char. meth. p. 944. Collemia muscicola AcAar. /ich. unie. p. 660. Hab. supra immuscos et lopides locis occultis unibroe sis Nordlandiz et Finmarkix inferalpinae passim copiose. In lapidibus denndatis adeo expanditur ut re vera fibrillulosus dici meretur; ramulis vario modo dichotomis et furcatis; quo in statu Z. eelutinum eximie refert. Color ejus semper fuscescens, ne dicam subbrunneus, quo a pracedentibus omnibus facile distingvirur. Hamuli szpe insigniter acumi- nati. Scutellarum discus interdum planiusculus evadit, sed margines eximie elevati concavitatein efficiunt. | $55. LICHEN »ee/utznus: gelatinosus fibrillosus iuh vinato - decunibens ater, fibrillulis simpliciuscu- lis Hexuosis extenuatis, scutellis concavis sub- inimersis nigris tumidulis. ' L. velutinus Achar. prodr. p. 218. Parmelia pannosa ZAeZar. tede p.245. Z7Teb. beitr. 9. p. 150. t. 2. £. 1. (haud vero Hoff- | manni C. pannosum. ) Collema panno:um ZcZar. lich. univ. p. 660. Lichen exilis. ZLzgAzf. f. scot. p. 894. Hzb.in saxis umbrosissimis occultis Lapponia syl- vatic& passim. Saepius pro Z. pubescente habitus est. Scutel- lis utique occurrit, sed Z. pubescens verus non item, forsan nunquam cuni iis repertus." 854. LICHEN yssznus: gelatinosus subsquamaceus umbrinus: laciniis confertissimis multifidis granulosis ramulosisve, scutellis rufescen- tibus. Collema byssinum Zoffm. /]. germ. p. 105. Collema tenuissimum Aclar. ich univ, p. 659. Parmelia tenuissima ZAchar. meth. p. 244. Lichen tenuissimus AJc&s. crypt. i: p. 12. t. 11. hg. 9. ALGAr LICHENOSAE. 445 Hab. in lignis udis locis putridis ad littora maris Nordlandi: et Finmarkise. 855. LICHEN scotznus: subgelatinosus squamaceus congregatus brunneus; squamis erectiuseculis incisis plicatisque subcontiguis; scutellis sessi- libus concoloribus. L. scotinus ;4char. prodr. p. 198. dct. Stockh. 99. p. 162. t. 5. f. 4. | Parmelia scotina. ZZcAar. meth. p. 957. Collema scotinum Z4char. lich. un. p. 551. Hab. inter muscos putrescentes ad mare Finmarkize ex. gr. Màsóse. Tenuis adeo est ut L. muscicolara fere refert. 856. LICHEN melcnus: gelatinosus squamaceus ni- ger, marginibus elevatis undulatis crispis crena- tis complicftis scutelliferis, scutellis planis ele» - vatis crenulatis concoloribus. L. gyrosus Zdchar. prodr. p. 155. " Parmelia melena y. gyrosa zdchar. meth. p. 249. Lichen jacobzeifolius 8. gyrosus Pernh. in Schrad. diar. 1799. t. 1. f. 5. 6. Collema melenum 4. gyrosum char. lich. un. . 658. , Hab. in petris lapidibusque ad littora maris Finmar- kic et Nordlandize ubique. Siccus aterrimus est, humidus parum virescit vel potius luridus fit, sed :ninus tumescit quam ple- rique caeteri. Adeo complicatus in his locis crescit ut pagina foliolorum neutiquam patet sine ruptura caGspituli. Scutellàe supra csespitulum: positae, ut facill'me apparent, quibus ab aliis facile discerni- tur; de caetero majores sunt et explanatae. 857. LICHEN rzeularis: gelatinoso-pulposus subfo- liaceus, lobis erectis margine $cutelliferis, scu- tellis planis fuscis. L. rivularis ZZchar. prodr. p. 159. IVov. Act. Sróckh. 99. p. 165. t. 5. £. 5. Parmeliaflaccida 2. rivularis car. meth. p. 229. Collema ílaccidum 4. rivulare. 7Zchar. lich. univ. . :1649. Hab. * rupium lateribus irrigatis INordlandiz infer- alpinae parcius. 4^4 . M CRYPTOGAMIA. Scutella in sicco rufo-fusce, in humido foliis concolores. Foliola ejus sicca eximie tenera et olivacea. ; 958. LICHEN /arcerus: gelatinosus foliacens tenerri- nus glaucescens, lobis erectiusculis confertis erosis, scutellis lateribus adnatis rubicundis. L. lacerus Swartz in iVov. 4ct. Ups. 5. p. — "ehar. prodr. p. 155. Engl. bot. ^8. t. 982. L. tremella Roth germ. i1. p. 505. Bernh. in . Schrad. diar. 1799. p. 19. t. 2. f. 9. E Lichen tremelloides Lzghzf. scot. p. 842. . Dil- lent. 19. E/ 31. v Darmelia lacera Zzchar. meth. p.995... — ^. Collema lacerum car. lich. un. p. 657. Hab. inter muscos ad latera montium inferalpino- rum parcius. Pulvinatus ibi crescit, foliissadmodum compli- | catis et subintegris. | 959. LICHEN zgrescens: gelatinosus latifolius indi- .vwisus tenerrimus decumbens plicato - rediatus olivaceus , scutellis proboscideis centralibus rufo - fuscis. j L. nigrescens Linn. suppl. p. 451. .Ehrh. beitr. 2. p. 146. Achar. prodr. p. igo. AHuds. angl. p. 450. : : Collema vespertilio 77offm. pl. lich. 9. p. 48. t. 57. F. 9. 5. 2 Parmelia nigrescens Z4char. meth. p. 997. Colleina nigrescens 74cZ. lich. un. p. 646. Lichen vespertilio £zgAzf. scot. p. 840. Hab. in truncis Populorum Lapponiz sylvatice ine ferioris parcius, et inferalpinze passim. Etiani in statu exsiccato peilucidus est instar membranz animalis expansze, subtus radiato-scrobi- culatus. . Scutellz/ respectu folii satis minutae, vix ultra tertiam partem linez latae. 840. LICHEN sarturnznus: gelatinoso - coriaceus lati- folius lobatus atro- virens subtus incanus, lobis oblongis undulatis, scutellis planis rubris. | L. saturninus Dicks. pl. crypt. 2. p. 21. t. 6. f. 8. Engl. bot. 98. t. 1980. -Achar. prodr. p.152. L. discolor zchar. nov. act. Stockh. 10. t. 5. £. 5. L. myochrous AKrh. dec. 99. n. o86. Bernhardt in $chrad. diar. 17799. 1. p. 1g. ArcAE LiCcCHENOSAE . 445 Parmelia saturnina A4char. meth lich. p. 221. Collema saturninum 4c. lich. un. p. 644. Hab: in truncis Populorum Lapponiz sylvatice et inferalpinze passim. Quando exsiccatus supra omnino plumbeus, subtus cinerascens vel incanus, omnino opacus; in aqua utrinque virescit, extra aquam subtus canescen- | tia sericea tenuissimainsignis. Exsiccando haud cor- rugatur sed tantummodo flectitur. PORCXCE YI € X4. Achar. meth. lich. p. 282. Receptaculum fructus peltiforme: pelte folio in- nate s. totaliter adnate , immarginate, plane, ob- longate, membrana lacera interdum tectze. Seminula bina ternaque in perispermio propria in- clusa. | f Pelis anticis, folio subtus venoso. 841. PELTIDEA crocea: peltis anticis lateralibus spadiceis ;. folio subtus venoso croceo. P. crocea. Achar. meth. p. 990. Lichen croceus Zznn. seec. n. 1101. lapp. n. 445. t. 131. £.5.. 7Pulfen in Jacq. coll. 4. p. 255. t. 31. £. 9. 5. Lightf. fl. scot. p.856. Engl. bot. t. 498. opt. Zch. prodr. p.165... Peltigera crocea Hoffm. pl. lich. 9. p.60. t. 49. E. 4.5. Arthonia crocea Z4char. im S$chrad. diar. nov. s. p. 29. : Solorina crocea Zfchar. lich. un. p. 149. Hab. supra terram alpestrem siccam denudatam tum in Lapponia sylvatica ac in omnibus alpibus ubi- que parcius. Color lateris inferioris haud mutabilis et ideo ut in aliis quoque Lichenibus differentiam certissi- mam exhibet; sed lateris superioris admodum mu- tatur, utpote in humido atro- viridis, in sicco cin- namomeus vel dilute hepaticus. Nec color viridis in aqua cito redit, quia stratum fzculiferum. epider- inide crassiore subcoriacea obtegitur. Stratum cro- ceum spongiosum ultra dimidiam crassitudinem fo- | lii efficit; est autem folium crassius et fragilius quam in ceteris. . Pelte semper ejusdem coloris sunt et . ab epidermide constituuntur, ita ut stratum semini- ferum supra stratum faculiferum viride haud muta- 446 / — CRYPTOGAMIA. tum sedet. Perispenrmnia hujus speciei sepe vidi se- minulis pluribus quam tria referta. 842. PELTÍDEA saccaca: peltis anticis lateralibus de- presso - saccatis, folio subtue venuloso albicante. P. saccata char. meth. p. 291. : Lichen saccatus Zum. seec. n. 1109. Engl. bot. t. 288. JLighzf. fd. scot. p. 855- Arthonia sacgata ZÁchar. in Schrad, diar. now. 1l. P. et. Solorina saccata car. lich. unie. p. 149. Lichenoides — peltis immersis Jen. p. 921. so. L 19r. Hab. in tenia irrigata vel supra muscos ad rupes um- brosissimas Nordlandiae inferalpinz fere ubique frequenter. ; ' Folium tenuius quam in ca&teris, subtus strato spongioso et villo extrorsum verso venulas interduin eilhciente. Supra l&tius viride est folium. Peltz fusce. Seminula grandiora quam in omnibus caete- ris capillo quinquies tantum» angust:ora, quaterna concatenata. | 84,5. PELTIDEA canina: peltis anticis marginalibus elongatis rufescentibus, folio cinereo - viridi lzevi subtus fusco - venoso. P. canina AcZar. meth. p. 984. lich. unie. p.517. Lichen caninvs Azzz. svec. n. iioo. /e»ponm. n.A4i. Light£f. scot. p. 845. A4char. prodr. p. 160. JDXllen. musc. p.900. t. 97. f. 102. Peltigera canina 7Joffm. fl. germ. p. 106. B. crispa: margine crispo pollinifero. Hab. in sylvis totius Lapponizs; Z. in alpestribus et subalpinis frequenter. 844. PELTIDEA apAtosa: peltis anticis marginalibus subrotundis rubris, folio livido verrucoso sub- tus nigro - maculato barbatoque. P. aphtosa Z4cAar. meth. p. 287. lich. un. p. 516. L. aphtosus Zinn. svec.n. 1098. Lightf. f/f. scos. : 047- | Polifesi aphtosa Z7offm. pl. lich. 1. p. 98. t. 6. É.i. ff.german. p. 107. Hab. in sylvis subhumidis totius Lapponizé parcius. Hujus et praecedentis peltae margines habent la- ceros ob membranam prinum obtegentem; ita etiam JP. horizontalis. Sed Peltidec venosce pelta " "- ArLGcGAE LICHENCSAE. 447 marginibus gaudent integris, et reliquarum omnino immnarginatz sunt. Itaque vario modo differunt, ut habitu 1 magis quani charactere junguntur. 845. PELTIDEA Zorizontalis: pelis subanticis sub- horizontalibus baciis transversim oblongis, fo- liis glaucescentibus subtus albo - maculatis. P. horizontalis Á4char. meth. p.988. chen. un. P. 5 Peltigera horizontalis Hoffm. germ. p. 107. Lichen horizontalis Wi 'ulf. in Jacq. coil. 4. t. " Lightf.scot. p. 849. Engl. bor. 15. t. 888. Lichenoides subfuscuma. etc. Diülen. p p. 295. t. 29. ip. 104. Hab. in rupibus siccioribus umbrosis inter Hypna aliosque inuscos frondosos Lapponiz meridionalis raiius. A ine lecta ad Tuggensele Lapponize Umen- sis copiose. Venz in pagina inferiore fusco - griseze versus ambitum obliterantur, sed in disco folii maculas albissinias inter se relinquunt, quibus bene distin- gvitur hzc species. 846. PELTIDEA venosa: peltis subanticis horizonta- libus fuscis, folio adscendente viridi subtus ve- nis atris excurrentibus. P. venosa 2jchar. meth. p. 982. chen. univ. P. 5:4. Lichen venosus Zinn. svec. n. 1007. Engl. bot. 15. t. 887. Lightf. scot. p. 844- Peltigera venosa /Zo[fm. pl. lich. p. 51. t. 6. F. 9. Hab. in terr& marginibus unibrosissimis madidis juxta Huvios Lapponia sylvatic;e passim copiose; sed ad rupes Nordlandiz inferalpinz ubique fre- quenter. -Venis suis ad margines folii undique excurren- tibus ab omnibus aliis facillime distingvitur. tt Peltis posticis; folio avenio. . 7. PELTIDEA resupinata: peltis posticis subhori- zontalibus inarginalibus rufis, folio crispo casta- neo-livido suotus pallescente pubescente gra- nuloso . P. resupinata 2deEar. meth. p. ^89. Lichen resupinatus ALzzz. dE n. 1006. Jacqu. cellect. 4. à. 32. E 1. Lig/uf. scot. p. 845. 448 CAYPTOGAMIA. Nephroma resupinata Zchar. lich. unie. p. 509. 8. papyracea: tenuior Olivaceo - viridis, subtus levis. | Peltigera papyracea Z/o[fm. germ. p. 108. Hab. ad radices arborum frondosarum et ad saxa ru- pesque Lapponiz sylvaticz et inferalpiase passim £. in subsylvaticis et alpinis ubique. Peltze a. pagina inferiore folii distingvuntur me- diante niargine elevato acuto, et de cetero subhori- zontales sunt. Stratum fccularelonge sub pelta pro- cedit, sed demum evanescit. Pubescentia paginz inferioris longe a prxcedentium diversa, et ejusdem - nature ac in Zzchene sylvatico; verrucula quoque albz ejusdem indolis ac cyphellae ejus. Pubescen- tia usque ad peltarum marginein procedit. £. ommino laevis est, et habitu L. Aherbaceumm apprime refert. 848. PELTIDEA arctica:. peltis posticis marginalibus dilatatis aurantiacis, folio expanso sulphureo subtus nigro avenio. Lichen arcticus. Zinn. svec. n. 1099. /app. n.449. Lichen grenlandicus Z/or. dan. t. 466. — Peltidea polaris z£cLar. meth. p. 988. Tor. dan. 8. t. 1450. Nephroma polaris Z4ZeLar. lichen. unie. p.591. Hab. in terra alpestri subhumida Lapponiz sylvaticz, subalpine et inferalpine ubique frequenter, . Maxima pars láteris inferioris quae terrae incum- bit obtegitur villo aterrimo in venas tamen non disposito, adeo ut margines et lobi peltigeri tantum nudi ejusdem fere coloris ac latus' superius. Peltae omnino imumarginate et nulla inembrana unquam tectx:, pagins inferiori omnino zquales vel conti- gus; necab epidermide pagina superioris. replicato ullo 1nodo ortae. ] B O^B.O .M YO E S. | Achar. ineth. lich. p. 521. Receptaculum fructus tuberculiforme: tubercula convexa, hemispherica, immarginata, bacillata, subinflata s. subtus inania demumque in medio pervia. | M Seminula vix ulla ob tenuitatem insignem strati se- miniferi. ! A . 1. Cnv- ALGAE LICHENOSAE. 449 1.4, CRvusSTACETrÓ. 849. BOEOMYCES roseus: crustaceus subleprosus al- bescens, tuberculis demuamn inflatis carneis. B. roseus ZJchar. meth. pag. 521. chen. univ. pag. 572. , Lichen ericetorum nn. svec. n. 1008. lappon. n.455. GScop./for. carn. — char. prodr, pag. 81. : Ü Lichen Becomyces Ehrh. — Hoffm. enum. lich. p.57. 68. E. 5. Coralloides fungiforme carneum. Dien. musc. peg0c t^314; 9. Hab. in.terra compactiore denudata sylvatica Lappo- nic inferioris rarius. Per aetatem tubercula rumpuntur et cavitatem exhibent omnino vacuam albam. 850. BOEOMYCES rufus: crustaceus granulosus vi- rescenti - cinereus, tuberculis subbracteatis rufo- fuscis. : Lichen rufus uds. angl. 9. p. 597. echar. prodr. p. 82. 5 : L. fungiformis 77b. spic. p. 197. Hoff. enum. lit; p.59: & 8. & 4: Boonmyces rupestris 3. rufus char. meth. lich. p.5eo,. Jich o unze. p, 574. — ; Hab. in terra occulta macra ad semitas etc. Lappo- ni& sylvatice passim. Hujus receptacula nunquam. insigniter inflata vidi, sed primum patelli formia, demuni margini- bus reflexis. 851. DOEOMYCES p/acophyllus: crustaceo - imbrica- | tus corrngatus albo- glaucescens, lobis squarro- sis subtus candidis, tuberculis subbracteatis ru- £o - fuscis simplicibus. | B. placophyllus 4cZar. meth. p. 525. t. 7. fig. 4. lichen. univ. p. 574. Hab. in terra arenosa anacra ad devias sylvarum Lap- ponis inferioris rarius; ut etiam ad Sóàrfolden . Nordlandic lectus. Bacilli et tubercula omnino praecedentis, misi paullo majora. . Lobi ad ambitum crustoe adeo folia- cei et elevati ut latus eorum inferius candidum bene patescit; de caetero Pane. et ejusdem sub- FÉ || 450 ChYPTOGAMIA.' j stanti? ac in Scyphiferis veris, unde nexus omnium haruni specierum facilius percipitur. 9. Bacirrarri: bacillo solidiusculo. 852. BOEOMYCES paschalis: caule solido ramoso squamuloso-granulato, tuberculis explanatis fuscis. Lichen paschalis Linn. seec. n. 1190. lappon. n. 556. Flor.dan.t.i151. Gunn.norve. m. 968. Lightf. scot. p. 886. Coralloides paschale Ho ffm. pl. lich. p. 95.t. 5. F. 1. Stereocaulon paschale AMehar. meth. p. 515. lich. univ. p. 581. Mich. amer. 2. p. 551. B. nanum. St. nanum char. meth. p. 815. Hab. in cauipis sylvaticis apricis alpestribus et in al- pibus omnibus tum supra terram ac lapides fre- quenter. Caulis adeo fibrosus ut Usneas Zchar. apprime refert, quamquam crusta fragiliore Laud obtectus. Tubercula prinum re vera concaviuscula, mox vero .upplo triplove grandiora fiunt et tunc semper patel- lulam convexam referunt, demum in medio rum- puntur et cavitatem seu hiatum subtus exhibent uti ceteri Bocomycides. De cztero fungosa sunt et tan- tum stratu pertenui fructificante obducta; quam ob causam non possum non hanc speciem huic generi annumerare, quamquain textura caulis differat eodem modo ac Usnearum a Lichenibus corniculatis. 855. BOEOMYCES symphycarpus: subacaulis squa- maceus: squamis lobatis lividis subtus albidis, tuberculis fusco - nigris conglomeratis. B. syniphycarpus cAar. meth. p. 526. (exclus. synonyn. omnib. ) Cenomyce symphycarpa ZcAar. LM un p.568. (exclus. svn Capitularia symphycarpa Flórke in /7eb. beitr. 9. p. 28*. Hab. in terra alpestri montium subalpinorum Lap- ponia; ex. gr. in monte Rousso- tjárro parecia Enontekis Lapponiz Tornensis copiose lectus. Foliola squainszeformia omnino ut in Scyphife, ris, sed tubercula vix ac ne vix supra margines eoe- rui elevata, fere nigra. e '" ArcAE LicmEgwNOsAE. 451 | 654. BOEOMYCES variosus: stipite solidiusculo ero- so grannloseque cinereo diviso, tüberculis fu- scis confertis. d B. cariosus Zcar. meth. p. 526. Lichen cariosus ZeAar. zn Nov. Act. Stockh. 292. t. 4. É. 4. prodr. p. 199. - Cenomyce cariosa. AcAar. lichen univ. p.567. Hab. in humo sicciori e ligno putrefacto orta per Lapponiam sylvaticam ubique parcius. 855. BOEOMYCES Porrytes: stipite subfistuloso ra- muloso laviusculo pallescente, tuberculis pal- lidis. B. botrytes Zchar. meth. p. 527. Lichen botrytes Zagen hist. lich. p. 101. t. 9. f. 9. Achar. prodr. p. 199. Cenomyce botrytes Jchar. lichen. univ. p. 569. Hab. in caudicibus decisis et truncis arborum putre- scentibus Lapponiz sylvatice ubique. S. SCYPHIFERI: Syphis clausis. T tuberculis coccineis. 856. BOEOMYCES cocciferus: nudus subverruco- sus, scypho stipiteque obconico subintegro pal- lido, tuberculis marginalibus coccineis. B. cocciferus Zchar. meth. p. 551. (partim) Capitularia extensa F7órke zu Berlin. magaz. (808. p. 222. | : Lichen cocciferus JLznnm. svec. n. 1109. Jlappon. n. 499g. Angl. bot. 99. t. 9051. Cenomyce coccifera. .4cLar. lich. unie. p. 557. Coralloides — JDillen. imusc. t. 14. £. 7. À. — I. Hab. in terra campestri macera aprica tétius Lap- ponis sylvaticae adimodum frequenter. Ob tubercula majora et copiosiora nomine cocciferi prze cseteris meretur. Color coccineus tum ^".hujus ac sequentium eodem modo in atro- purpu- reum mutatur, quando in aqua detinentur vel se- niores fiunt. Stipes demum insigniter virescit. 357. BOEOMYCES éellidiflorus: glaber, stipite squa- mose gracili, scyphis angustis, tuberculis mar- ginalibus confertissimis coccineis. B. bellidiflorus ZZchar. meth. p. 555. Lichen bellididorus z4eLar. zz INoe. Act. Stockh. 29. p. 218. t. 4. f. 1. | Ffa i , 452 CAYPTOGAMIA.- Capitularia bellididora Flórke im Berlin. magaz. 1808. p. 224. - Hab. in terra aprica montium subalpinorum passim satis frequenter. "ANTES 858. BOEOMYCES p/evrotus: pulverulentus pallidn:*, slipite sursum incrassato scyphoque ampliato si- nuato radiatoque, tuberculis subdiscretis coc. cineis. - Capitularia plevrota JF/órke;in Berlin. magaz. 1808. p. 218. Hab. in terra aprica alpestri cum Z. coccifero passim. Hic quasi J£. coceiferum pulverulentum consti- tuit, tamen omni respectu diversus est habitu gen- tiliori, simpliciori, magis zequabili (nunquain tuber- culoso et scrobiculato), colore magis lutescente, tu- » berculis minoribus, discretis. | dm 859. BOEOMYCES macüentus: pulverulento- granu- latus albicans virescensque , stipitibus cylindricis raimulosis, scyphis subnullis angustatisque, tu- berculis cocciueis. Capitularia macilenta E/órke zn Berlin. magaz. 1808. p. 214. : Lichen macilentus EArh. decad. n. 967. Schrad. erypt. Samml. n. 154. Boomyces bacillaris ?. macilentus 2char. meth. P. 550- Cenomyce bacillaris 7. macilenta Z24char. lich. un. p. 545. . Ceralloides JD/len. t. 14. £. 10. Ac. et Be. et E TEUE39g ^6 Hab. in terra aprica alpestri cum precedentibus passi. . . Hic plerumque in Svecia pro £L. dzeitato vehidi- tur. Stipes ad basin et sub tuberculis evidenter vi- rescit simulque granulis et interdum squamulis ob- tegitur, quo a precedente et insequente bene di- süngvitur. | 860. BOEOMYCES deformis: tenuissime pulverulen- tus sulphureus, stipite cylindrico subventricoso, - scyphis urceolatis angustis crenatis, tuberculis coccineis. B. deformis Achar. meth. p. 554. - Lichen defornis ALzm. seec. m. 1116. /Jlappon. n. 455. t. 11. F. 5. ALGAE LiCHEXOSAFE. 455 Capitulafia crenulata. Z/órke in Berlin. magazin. 1998. p. 219. - Hab. in terra campestri totius Lapponizx sylvaticz et Subalpinzs frequentissime. * Stipes plerumque ultra poliicem longus sustentat * scyphuin brevissimum stipite paullo tantum latio- rem crassum, extus pruina sulphurea sempertectum. Interne stipes quidein virescens evadit, vix vero un- quam granulatus, | 661. BOEMYCES digitatus: granulato - pulverulen- tus flavescens, foliolis radicalibus expansis sub- tus pulverulentis, stipitibus cylindricis, scyphis angustatis subanipullaceis demum difforimnibus, tuberculis coccineis. Lichen digitatus Zznz. svec. n. 1114. lapp. n. 456. Capitularia digitata J/órke in Berlin. mag. 1808. p. 216. ; r Boeomyces digitatus AcAar. meth. p. 555. E. bacillaris Ac£ar. mezh. p. 529. (junior ). Coralloides JDzllen. t. 15. f£. 19. A. B. Hab. in caudicibus putridis arborum prxcipue pini totius Lapponisa sylvatice passun; ut etiam in inuscis putridis per alpes minores usque ad Veriret- havn prope Masóam Fininarkiz. Foliola radicalia sepius dimidiam longitudinem stipitis emetiuntur, ,plerumque eximie [lavescentia et facile dignoscenda, 1t Tuberculis fuscis s. fuscescentibus. 662. BOEOMYCES pyxidatus: pulverulentus vire- scenti - cinereus zquabilis , stipite obconico scyphoque dilatato demummque radiato, tuber- culis fuscis. B. pyxidatus ZeAar. prodr. p. 557. Capitularia pyxidata J7órA. zm /feb. Beytr. 9. p. 287. et.in Berlin. magaz. i898. p. 156. tab. 92. Lichen pyxidatus JLinm. spec. m. iiir. lappom. n. 428. n : .Coralloides Dillen. t. 14. £. 6. A. C. I. Lichen radiatus $cAreb. — char. prodr. p.19o. Jillen. t.:15. f. 16. A. B. Florke l. c. fig. 9- 12. 455 . . CRYPTOGAMIA. » ] ' * Lichen fimbriatus ( form. jun.) Zznn. seec. n. 11195. lappon. n. 450. Dllen. musc. t. 14. E. 8. Flórke i^ Berlin. Magaz. |. c. f. 28 - 50. L. cornutus ( forma sterilis ) Linn. sec. n. 1115. lappon. n. 454. JDillen. t. 15. £. 14. A.D. E., &- longipes: stipite cylindrico gracili albescente. .. Capit. pyxidata 4. longipes Elórke in Berlin. ma- .ga2. 1808- p. 159. , Hab. in campis sylvarum supra terram e ligno pu- trido ortam per totam Lapponiam sylvaticam passim. Superficie sua pulverulenta aequabili cinerascente optime distingvitur hzec species, quae forma: mirum in modum ludit nti eximie demonstravit Cel. F/órke in Berlin. magaz. — Speciminibus certissime de- terminatis omnium Boeomycidum me amicissime donavit Cl. F/órke, unde ejus denominationes ommniuim certissime citare possum. 865. BOEOMYCES neg/ectus: glaber verrucosus vi- renti-griseus, stipite elongato sursuin turbina- to, scypho regulari margine extenuato, tuber- culis subpedicellatis fuscis. Capitularia neglecta F7ór&. in /7/eb. beytr.2. P- 506. Coralloides. — — Dz/len. t. 14. f£. 9. A. Hab. in campis sylvarum przecipue in ligno prutre- scente Lapponize sylvaticae frequentissime. Hanc vulgatissimam speciem semper pro Z.py- vidato Linn. habuimus. 864. BOEO :YCES verzicillatus: glaber l&viusculus, stipitibus fibuliformibus, .scyphis regularibus ' planiusculis e fundo vroliferis, tuberculis mar- ginalibus sessilibus fuscis. Capitularia verticillata Z/órke in JZ/eb. beytr. 2. P- 285- Booniyces turbinatus y. verticillatus Ach. meth. P- 540. Lichen — centro simpliciter prolifero. —Zznzn. lor. lapp. n. 451. (sub L. cornucopioide in Fl.svec.) Coralloides — JDillen. t. 14. £. 6. D-H. , Hab. in terra aprica macra glareosa per totam Lap- peniam sylvaticam usque in subalpinam ubique frequentissime. ALGAE LicHENOSAFE. 455 Singularis admodum species scyphis suis parvis regularibus per prolificationem centralem simplicem in verticillos vel annulos tuberculiferos abeuntibus. 865. BOEOMYCES degenerans: glaber $ibverru- - .cosus deipum nigrescens alboque guttatus, stipite subdichotoimo polymorpho, scyphis ir- regularibus fissi8 cristatisque: prolificationibus demum squamosis, tuberculis fuscis. « Capitularia degenerans J/órke in 77'eb. beytr. 9. « 508- Coralloides Dllen. musc. t. 15. f. 2o. 5. trachyna: stüpiübus cylindricis nudiusculis, scyphis minoribus funbriatis. Cap. degenerans trachyna /7órk. l.c. p. 516. Boomyces trachynus ZZchar. nieth. p. 549. Hab. uti praecedens in terra aprica nnacra per Lap- poniam omnem ueque ad regionem subalpinam frequentissime. : Scyphi e margine varie admodum ramificant ramosque etiam steriles exserunt. ; 806. BOEOMYCES gracilis levigatus lividus, sti- pitibus filiformibus divisis fastigiatisque: apici- bus subulatis, scyphis imninutis cyathiforinibus dentatis, tuberculis pedicellatis fuscis. B. gracilis AcZar. meti. p. 544. Capitularia gracilis Z/órke im 77Zeb. beytr. 9. p. 522. Lichen gracilis Linz. sevec. n. 1113. Lighzf. ff. Scot. p. 875. Engl. bot. 19... 1294. Cenomyce ecmocyna 4. gracilis ZAcAar. lichen. . unte. p. 550. Coralloides scyphiforme servatum etc, JD/len. musc. p. 88. t. 14. £. 15. A- D. Hab. in terra sylvatica et in truncis arborum dejectis per totam Lapponiam vulgatissime. 867. BOEOMYCES azmaurocr«eus: lgvis pallidus fru- ticulóso - dichotomus:. apicibus subulatis fusco- nigrescentibus, scyphis angustis planiusculis iptus cribrosis 1argine nigro - radiatis. Capitularia amaurocraa Z/órke in /7'eb. beytr. 9. pui uncialis v. bolacina, | 44char. lichen. unV. p. 559. (sec: ips. Acharii determ.) Coralloides — JDillen. t. 14. E. 15. ,E.? 456 CRYPTOGAMIA. Hab. in terra sicca aprica tum sylvestri ac subalpina frequenter. In monte subalpino Vallivaara prope Naimacka Lapponia Tornensis specimina copiosa collegi cum JZypno rugoso. Habitu toto cum B. fruticulosis vel perforatis convenit, sed scyphi ejus clausi et tantum cribrosi hujus subdivisionis esse satis indicant. 4oFn UTICULOSI: Scyphis apertis vel axillis perfo- ratis przditi. 368. BOEOMYCES cerzspatus: levis fruticulosus di- chotomus albescens, axillis dilatatis infuridibu- liformibus dentatis crietatisque, scyphis plani- usculis fundo apertis finibriatis. Capitularia crispata /7órke MS. Boeomyces turbinatus 6. crispatus zdchar. metr, P. 541. Cenomyce allotropa 2. crispata Z4char. lichen. un. P. 555 Hab in terra sicca alpestri usque ad montes sub- alpinos Lapponiarum omnium. frequentissime. Ob axillas suas scyphorum instar dilatatas Lichenes scyphiferos magis refert quam praecedens, sed hi scyphi spurii omni fundo carent. . In api- cibus ramorum passim adsunt alii scyphi spurii pateriforimnes fere ut in B. $graczlr. 869. BOEOMYCES sguamosus: granulatus squamo- susque, stipite ramoso elongato subventri- coso, scyphis pateriformibus perviis, tuber- culis fuscescentibus. Capitularia squamosa F7órke MS. Cladonia squamosa /7offm. /7. germ. p. 195. Doeoniyces sparassus AcAar. reth. lich. p. 546. Cenomyce allotropa 9. sparassa AcZar. lzcA. univ. p. 550. Coralloides 7///en. t. 15. £. 17. Hab. in caudicibus truncisque putrescentibus syl- varum totius Lapponia ubique. Speciniina col- legi etiam ad Kierringóam pReiceue Saltensie. Nordlandis. . Hujus stipites vetustiores squamis vel potius foliolis majoribus magis inultifidis obtecti. sunt quam in ulla ezlia specie. Pedunculi scyphorum elongati: scypbis subintegris. Stipes haud diche- ^ ArnLcaAE LicnkewNosAE. 457 tomus ut in praecedente, sed passim divisus uti B. cariosi / 87o. DBOEOMYCES racemosus: squamosus virescens, stipitibus demum: inflatis curvatis, ramis sub- secundis, apicibus divergentibus spinulosis. Cladonia raceinosa 77o fF. /]. germ. p. 314. d Boeomyces spinosus ZAchar. meth. p. 558. Lichen spinosus Huds. angl. p. 459. Lightf. séot. p 88-. d ( Cenomyce furcata spinosa Zdchar. lich. un. p. 562. Coralloides sparsum , caulibus tortuosis etc. JDil- len. musc. p. 101. t. 16. f. 25. Hab. in truncis arborum dejectis putrescentibus Lapponie sylvatica passim. Caule suo crasso difformi et inflato przeceden- tibus similior est quam sequentibus. 871. BOEOMYCES zuzcialis: leis pallidus dicho- tomus, axillis perforatis apertis, apicibus pa- tentibus brevibus rigidis fuscescentibus. ! B. uncialis F/órke in Wetter. Annal. 1809. p.98. Achar. meth. p 552. Licehen uncialis Zznnz. svec. n. ii:8. lappon. n. 458. echar. prodr. p.201. Lightf. scot. p. 88^. Cenomyce uncialis Zlchar. lich. unie. p. 558. Coralloides períoratum minus. JD;llem. p. 99. ^o. 16. EF. 99. | Boeom. aduncus Z4char. meth. p. 555. "Hab. in terra macra et saxis sylvarum ubique fre« quentissime. 72. BOEOMYCES furcatus: levis lividus dichoto- mus, axillis iniperforatis, ramis acicularibus curvatis, apicibus furcatis divergentibus. B. £urcatus ear. meth. p. 557. Cladonia furcata Z7o[fm. germ. p. 115. Lichen furcatus Zuds. anzl. p. 458. Coralloides corniculis brev. 4D//en. p. 104. t. 16. fig. 27. | | 8. subulatus: caule extenuato parcius ramoso acie culari. P. subulatus ZAchar. meth. p. 557. Lichen subulatus Anm. seec. n. 11i9. /lapponm. n. 455. 558 CRYPTOGAMIA. Cenomyce ecmocyna y. subulata. car. chem. un. p.550. [^ Coralloides. corniculis longis. ^ D/lem. p. 106. t. 16. fig. o6. ! Hab. in ericetis sylvaticis totius Lapponim fre- quenter. . ' Quomodo Cel. Ackarius Poeom. subulatum nunquam scyphiferum cum Zoeomvyeide gracilz semper scyphis perfectis praedito conjungere potuit, mihi non constat. . 9075. BOEOMYCES rangiferinus: cinerascens fruti- culosus ramosissimus trichotomus, axillis per- tusis, apicibus nutantibus. B. rangiferinus Achar. meth. p. 555. - Lichen rangiferinus Zinn. svec. n. 1117: lappon. n. 457. ^dchar. prodr. p. 202. Lightf. scot. p- 877. Cenomyce rangiferina McAar. lich. univ. p. 564. Coralloides - ubique candicans .JDz//em. p. 107. t. 16. f. 99. NOT &. alpestris: ramulis implexis fastigiatis. | dcAar. meth. p. 556. y. punsens: apicibus ramulorum mucronatis di- vergentibus. B. pungens 4AcLar. meth. p. 554. Claconia rangiformis Ho[fm. germ. p. 114. Cenoinyce furcata. Z. pungens car. lzc/r.- univ. p. 562. Coralloides - corniculis, rufescent. JD//en. p. 110. £. x6, f. 39. Lapponibus 777ste. Fennonibus Jakala $. Peu- ran-jaàkala. | Hab. in campis siccioribus sylvaruim omnium fre- quentissime; in subsylvaticis totam terram lappo- nicam tegit; in subalpinis quoque frequenter, sed in ipsis alpibus parcius. Ms. 874. DBOEOMYCES vcermzcularis: albissimus sinipli- ciusculus subfiliformiis prostratus fistulosus. B. vennicularis char. meth. p.559. | Engl. bot. 29. t. 2029. bona. Lichen vermicularis JDzcks. erypt. 9. p.95. t. 6. lig. 10. | Cladonia subuliformis Ho[fm. pl. lich. 9. p. 15. t.99. f. 1. — 5S. ArncarE LicHENOSAEK. 4.59 . Cenomyce vermnicularis ZdAcziar. lich. univ. p. 506. Hab. in terra uligi;iosa alpestri Lapponis subalpinae rarius. Eximie fistulosus est: cavitate omnino lavissi- ma nec ullis rudimentis cellulos:e evanescentis ob.- $itaj unde non potest non a P. ceratite diversus esse. | | 975. BOEOMYGES -ceratites: albissimus solidus teres subdivisus, ranis laevissimis conoideis 05- tusiusculis. Hab. in terra nuda succosa subinundata alpium ma- ritimarum Nordlandis meridionalis passim .co- piose ex. gr. in alpe Kierringen et in Schollen pro- pe Rórstad. , B. taurico certe proximus et toto habitu satis similis, sed ob soliditatem completam et constan- tem non potest non distingvi. Interdum subde- cumbens est et magis discretus; pleramque vero caxspitose crescit, omnino erectus, inferne divisus et sulcatus vel longitudinali'er rugosus; apicibus subincrassatis omnino solidis. Sub epidermide opa- ca reperitur stratum fzculiferum virescens, unde color leviter glaucescens superficiei. ENDO CA RPO':N ; Hedwig. stirp. 2. tab. 20. A. Receptaculum fructus verruciforme, clausum: ver- ruce e folio formate, intus seminulifere, ostio- lo plerumque discolore se aperientes. Seminula bina ternaque in perispermio lineari. 876. ENDOCARPON perzusum: crusta subcartilagi- | nea glebuloss» albicante, verrucis aggregatis in singula glebula, ostiolo nigro pertuso. Lichen pertusus Zn. syst. nat. — Engl. bot. 10. t. 677. char. prodr. p. 17. Hoff m. enum. lich. p. 16. t. 5. €. 5. Lightf. scat. p. 802. Thelotrema pertusum ZZchar. meth. n. 1B1.- Porina pertusa Zchar. lichenogr. unie. p. 508. Lichenoides verrucosum etc. ZJzl/ez. p. 199. t. 18. fig. 9. i xy Hab. in cortice arborum frondosarum Lapponiz syl- vatice rarissime: ex.gr. in Salice pentandra ad 1valojoki Enarensem, et prope Kierringóam Nord- tandis Saltensis lectum. , 460 CRAYPTOGAMIA. uz: in Enare legi exemplaria-optiina eunt: cru- sta omnino albida, et ostiola in glebulis crusta mni-- gra bene formata. Verruce in glebula. singula sitze haud intus confluunt, sed parietibus suis tantum contigue sunt. Interdum quoque una verruca in singula glebula adest. De cztero verrücarum parle- ies omnino ejusdem substantiz et coloris ac crusta, et. nonnisi ostiolum supremum nigricans. ltaque me judice ab Endocarpo genere baud essentialiter differt. Neque £L. lepadinum ab hoc genere remo- vere volui. $77. ENDOCARPON sinopicum : * crusta areolata sublobata effigurataque virenti-rubiginosa, ostio- lis inpressis nigris. E. sinopicum 7Z'ahlenb. in "ch. met. sup. 5o. "char. lich. unie. p. 997. Hab. in lapidibus siccis cariosis micaceis ad latera al- pium et montium alpestriuni passim copiose. Siccum ruberrimumn est, sed bumidum virescit praecipue in centro idque ob stratuni fzeculare viride translucens. Ambitus autem in humido spadiceus evadit. "Tale stratüin fzculare viride in nullo alio Lichene rubro adest, et subfoliaceam hujus naturam satis indicat. HBeceptacula ejus immersa. a strato vi- ridi undique circumdantur, et per se subhyalina sunt, nec nisi orificio nigro pr:edita, itaque certe hujus nec Verrucarie generis. Sed interdum orifi- cum verruce dilatatur in diecum nigrum, quo in statu urceolatum evadit receptaculum. L. sinopicus Engl. bot. 95. t. 1776. haud nobis satisfacit, quia ambitum lobatum omittit. 878. ENDOCARPON smaragdulum: crustaceo- scu- tatum minutum subrotundum viridi- luteum, ostiolis verrucarum impressis rufo - fuscis. E. smaragdulum JZahlenb. in Ach. meth. suppl. P. c9. lichen. univ. p. 298. Hab. in petrarum rimis erc un NOS siccioribus prope mare septentrionale Finmarkiz rarius co- piose ex. gr. ad Altenfjord et ad Varethavn prope Masóam. Adeo cartilagineum et fragile est, ut quamquam a lapide undique solutum, tamen neutiquam flexibile. Itaque quod ad substantiam przcedenti proximum, ut etiam conftormatione receptaculorum. — Scutum " AÁrcaAE LiCcHENOSAE. 461 illud parvum quod constituit ultra duas vel tres li- neas latuuu non est, pleruinque excentrice sulcatum. Colorin vetustioribus exemplaribns prope ambitum nonnihil rufescit. RBeceptacula approximata et in- terdum subaperta vel urceolata ut in praecedente, ut qui utrasquc has species ad Lichenes refert parum errat; ostiolum enini verrucarum vix misi distus punctifornis recéptaculi occulti esse videtur. $79. ENDOCARPON zepArozdes: subfoliolosum ad- natum lobatum riniulosum cinerascens, verru- cis elevatis nigris, E. tephroides ZJcar. meth. p. 199. Lichen. univ. p.297. Engl. bot. £8. t. 2015. bona. E. hygxobium /Z'ahlenb. in A ch. meth. suppl. p. 98. Lichen fuscellus Zurzazer. in Zransact. Linn. 3j. p. 99. t. 9. £. 2. (secund. speciin. ) | Hab. in terra atra ad rupes et declivia przcipue ab aqua nivali irrigata per totam Finmarkiam et Nord- landiam inferalpinam fere ubique. Foliolum quamquam minimum tamen coriacea substantiae est, et nullum stratum viride continet. Superficies ejus mollis et fece aluiaria vel rugu- losa; margo paullum: obscurior et subtus nigres- cens; de ca&tero paginam inferiorem haud denu- dare potui ob adnátam terram. Receptacula ele- vata et tota magis nigrescentia quam in reliquis. 8809. ENDOCARPON Hedwigii: foliolosum subcarti- : lagineun- discretum. subrotundum lobatumve elivaceum) subtus pallens, verrucis migto-.: fuscis. : E. Hedwigii Aczar. meth. p. 195. E. pusillum ZHedw. stirp. 9. p. 56. t. 2o. E. hepaticum zzi olim — char. lichen. univ. . 208. : 8. lachneum foliolis aggregatis subinvbricatis. E. lachneum AcZar. meth. p. 197. lichen. um. pP. 259. — | L. lachneus char. prodr. $. 140. Engl. &ort. 94. t. 1699. y Hab. in terra denudata ad rupes lateraque decli- via inontium inferalpinorum Finmarkic et Nord- landie rarius$ et 3. in ipsis rupibus earumque ximis paullo copiosius, 402 CRYPTOGAMIA. Secundum exemplar Z. Hadas a. b. m. Mohr missum idem) est ac nostruim E. Aepati- cum; ut etiam &. cum exemplare E. lachnei a Cel. Acharzo dato convenit. ltaque de synony- mis nullum mibi dubium. Color prope centrum foliolijlurido- olivaceus, sed marginis magis virens; in sicco autem hepaticus plus minusve dicitur. B. subter margines quoque pallens est, sed ubi lapidi incumbit nigrescit, qui? nigredo in a. haud patet ob terram adnatam. Itaque essentia- liter non differt. Color in sicco magis lividus in humido viridior quam in «. Nec mirum est quod foliola in rimis rupium aEPEUEaDEUT, qua*in terra dispersini: nascuntur. aj: $931. ENDOCARPON ;miniatum: subumbilicatum coniplicatum rigidum cinerascens subtus lave rugulosum fulvescens. E. miniatum AcAar. meth. p. 197. lich. univ. p. 302. Lichen miniatus ALnnm. spec. plant. p. 1617. ' Zngl. bot. 9. t. 595. opt. Lzghtf. scot. P. 857. Endocarpon complicatum Achar. meth. p. 28. Lichenoides coriac. — subtus fulvum. — Xen. p. 225. t. 5o. É. 127. B. pusillum: E.:euplocum Achar. meth. 'p. 193. t. 3. £. 4. lichen. univ. p. 501. L. leptophyllus Eng/. bot. €8. t. 2019. f. 1. Ilab. in nudis rupibus. apricis rarius irrigatis Fin- markix et iNordlandiz inferalpinze passim. Huniduim prope margines vix virescit, et dis- cus folii semper cinerascens permanet. Lobi oc- cultati foliorum utrinque fulvescunt; sed ubi latus inferius colo obvertitur color ejus fulvescens in fuscescentem abit et sic me judice E. complzca- L7 nascitur, quod varietatem hujus esse credide- rim. Nec E. euplocum. nisi minuta hujus foliola est, qualia etiam Finmarkis legi. — 889. ENDOCARPON Jueiatile: Saidpdcli cali complicatum corrugatumque lavigatum, lo- bis imbricatis concavis olivaceis subtus sub- cervinis. . E, Weberi 4char. zneth. p. 198. lichen. univ. pP. 504. ALGAE LICHENOSAR. , 465 Lichen dnoviatilis Web. spicil. p. 265. t. 4. . Ehrh. - dec. 4. n. 59- é L. aquaticus Eyigl. bot. 9. t. 594. opt. L. miniatus 4. complicatus ZzgAf/f. scot. p. 858. Platisnia aquaticum | Hoffm. pl. lichen. 9. p. 64. t. 45. É. 1. —^5. Lichenoides imbr. luridum. JDlen. p. 924. t. 50. F. 168. Hab. sub aqua rivulorum et fluininum minorum la- pidibus denudatis adharens Lapponise sylvaticae inlima rarius. Multo tenuius est quam przecedens, sed ex- siccatum fragilissimum supra margaritacei coloris. In humido verum pulchre viridi - olivaceum 1na- gis flexile quam pracedens.. Utrinque semper laze- vigatum est. His notis utique distingui potest. Lobi ejus dupplo triplove minores quam folia przce- dentis. 885. ENDOCARPON! pAylliscum: subgelatinosum peltatum inciso -lobulatum fusco- atrum , 1nar- ginibus verrucisque tumidis. ? E. phylliscum 7Zahlenb. in Achar. meth. Suppl. p.25. 4char. lich. unie. p. 500. Icon tib. nostr. XXIX. fig. 9. Hab. in parietibus rupium aqua nivali madefactis Finimnmarkiz' inferalpinze passim frequenter; de- mum etiam Eifdalie in Vermlandia quoque lectum. i Distinctissima2 et optima hujus generis species. Foliolum siccum adeo tenue et aterrimum ut Gyro- mii cujusdam foliolum refert, sed in aqua eximie tumet et fuscescit ( neutiquam vero virescit ut gela- tinosi Lichenes plerique) et simul pelluciditatem quandam prodit. Rosulas linea bis terve latiores constituit, lobulis suis undulatis interdum subim- bricatis fere subglobosis insignes. | Verrucze; quoque hemisphzeri instar protuberant, ostiolo semper per- * tuse; de caetero ejusdem subgelotinoss vel gelati- noso- coriacez? substantize ac foliolum. ; Explicatio iconis: a. frons tota peltata magn. nat. — b. eadem magn. 8: es auct. — . c. ejusdem sectio perpendicularis cum. sectis duobus receptacu- lis magn. 20:e8 auct. 494. CR YPTOGAMIA.. C. Heterothalamae: receptaculis" corneis s. alius substantidfe quam truncus. VERRUCAR IA j Acharii merh. p. 115.. Receptaculum fructus verruciforme, clausum: ves- ruca cornes, intus seminulifere, ostiolo conco- lou se aperientes. Seminula nuda sine perispermio, vixque concate- nata. 984- VERRUCARIA epidermidis: crusta tenuissima lactea, verrucis oblongatis depressis, ostiolo eminente. V. epidermidis ZAcAar. meth. p.nig. He. univ. P. 276. Hab. in epidermide Betularum passim. $85. VERRUCARIA umbrina: crusta subgelatinosa subgranulosa determinata umbrino-fusca, ver- rucis subgranulatis ostiolo eminente nudo. V. umbrina zíchar. meth. p.129. lich. uni. pag. 951. | V. fusca Persoon. — : V. antiquitatis F/órke in Berl. mag. 3807. p. 17. Hab. in lapidibus juxta littora maris Finmarkiz et . Nordlandiz passim, |* — Verrucs, quidem elevate sunt, sed crusto gra- nulis adeo superfusz ut nonnisi apex earum emergit. $86. VERRUCADLIA c/lopima: crusta subtartarea ri- muloso - tuberculata fusca intus albescente, verrucis in crustae tuberculis majoribus immer- sis supra corcaviusculis ostiolo eininente. V. clopima- Z/ahlenb. in Achar. meth. sup. 1g. Achar. lichen. unie. p. 287. Hab. in rupibus inferelpinis aqua nivali scpe irri- gatis umbrosisque Finmarkiae Nordlandizsque pssim. 'ota sua constructione valde memorabilis est; Crustee tubercula omiiia lzevigata sunt (nec ullo mo- do granulata), intus albescentia precipue in statu exsiccato. "lubercula fructifera quoque intus albe- : scentia, sed recep:acula omnia aterrima. — Verrucae in tuberculis propriis adeo imumerse ut vix super- eininent; ArcaE LkcmeNOSAFr. 495 eminent; de cxiero per se submirginate et inde .. «oncaviu:scula, ostiolo tantuin centrali elevato, 887. VERBUCARIA fu/iginea: crusta pulveracea in- aequali subfloccosa aterrima, verrucis in crust acervulis imunersis indeque marginatis papil- —. ]zefornmibus. V. lignyota 7Zahlenb. in Achar. meth. Suppl. p.90. char. lich. univ. p. 297. V. fuliginosa Waklenb. itin. lapp. Hab. in rupibus ab aqua nivali perfusis Finmarkiz raro ex. gr. ad hHefsbotten sinus Altensis co- piose lec*s. Fuliginem frustuloso -flocculosam adeo refert, ut nihil similius. Pulveracea re vera est, quain- qvam e pulvere tenuissinio haud. coroposita. | Ver- ruci minores quani in plerisque cateris, in tuber- culis flócculosis crustde adeo occultatz ut nonnisi apiculus punctiformis intramarginem tumiduluin tu- berculorum apparet. Aquam avide imbibit et inde turget, quo subgelatinosa natura forsan prodit; sed semper aterrinia opaca manet. 680. VERRUCARIA ;margacea: crusta inzquali ru- gosa cinerea, verrucis conoideis papillatis con- coloribus. Thelotrenia margaceum WaAlenb. in. Ach. met. Suppl. p. 50. | Pyrenula imargacea. Zdchar. lichen. unie. p.515. EXT E 8. cethiobola:' verrucis tumidis denudaus, crusta fuscescente. ; V. sthiobola. WaAlenb. in Achar. meth. Suppl. p.i. ZA char. lichen. univ. p. 292. Hab. in petris ab aqua nivali szpe irrigatis inferalpi- nis Nordlandix et Finniarkiz rarius. Postquam nunc de cornea substantia receptaculi JF. margacec convictus sum, non possum non eam huc reponere venun etiam 7. cthiobolam varieta- tis loco subjungere. In. crusta supra receptaculum adeo effusa est ut vix nisi apex ejus nigricans appa- ret. De cetero quoque receptaeula minora perum- que tumentia. E contra 2. ethiobole receptacula nonnisi basi: occultantur, et tuinida instar spharularum eiui- nent; osiiolo sepius depresso. Crustam ejus interdum a $» 466 CRYPTOGAMIA. grescentem vidi, AR ELMD etiam subcinerean ; nuuquam vero riinulosam. 839. VERRUCARIA aractinag: crusta dz quabili rimu- losa subnitida punctato- scabrida aterrima, ver- rucis conoideis supra plano « inipressis. V. aracüna Wahlenb. im Achar. meth. Suppl. p.17. Ach. lichen. univ. p. 292. Hab. in petris littoralibus aqua marina sepe adspere sis per totam Finmarkiam et No:dlandiam. fre- Guenter. Durioris substantic est quam ommes relique, et inde superficies valde compacta et nitidula, nec isi tenuissime rimülosa: rimnulis vix confluentibus. 800. VERRUCARIA ;zzaura: crusta :equabili risnosis- sinia l2vigata aterrima, véerrucis minutis occul-. tis apice proninentibus. V. maura ZZahlenb. in Achar. meth. suppl. p.19. , Achar. lich. univ. p- 29. Hab. in saxis petrisque maritimis aqua marina inter- dum perfusis desee et Nordlandiz ubique. Crusta crassior est quam praecedentis, simulque opacior, rimoso.- frustulosa, aquam. citius imbi- bens, quo gelátinosior esse videtur. Frustula recep- taculifera 1najora sunt reliquis, sed vix elevatiora vel convexiora. Ápex verrucarum tantum ij ug ut punctum elevatum. "Tota substantia intern atercima. 891. VERRUCARIA szriatula: crusta dendritica vi- rerti-atra limitata, radiis convexis ramosis, verrucis conoideis supra excavatis. V. RUN Ww aksctenb. in 4char. meth. suppl. p.21- Zehar. lich. univ. p. 2995 Hab. in petra littorali sub YAN maris scepehumectata ad Páseká'v sinus Altensis Finimarkize rarius. "Ubi tenuior est virentia quandam ostendit versus lucem posita, qua a procedentibus bene di- stingvitur et ad sequentes accedit, Sed albedinem quandam in verrucis hand. detegere potui, nisi nito- rem partis sectze vellem. De cetero verruca magis difformessunt quain in ulla alia, plerumque eode ejusdem magnitudinis ac in P. aractzna. $92. VERRUCARIA L1uCOSQ: crusta gelattilótécihg- cosa levissima nigro - virescente, verrucis mi- . nulis inunersis ostiolo prominente. ALGAE LicHENOSAE; 467 V. mucosa. /Fahlenb. im Ach. meth. suppl. p. 95. Achar. lichen. univ. p. 282. Hab. in petris maritimis sub [luxu semper aqua in- mersis Finmarkiz et Nor(llandiz trequeriter. Ubi crassior est crusta in humido fere nigta eva- dit, sed margines ejus effusi semper virescunt. Quamquam admodum gelatinosa est simulque crasg- siuscula, vix riniulas unquam agit exsiccando. Ver- ruca3 ejus punctiformes in crusta sicca facile inve- . 4niuntur ostiolis suis atris, sed in humida omnino . obliterantur nec'supra crustam ulterius prominent. 895. VERRUCARIA ceezhocarpa: crusta subgelati- nosa determinata rimoso-radiata crenata. atra, verrucis minutis ininersis apiculo prominente. V. cevthocarpa. /f'ahlenb. in char. meth. suppl. p.29. char. lich. unie. p. 985. Hab. in foveolis petraruni aquam marinam retinen- tibus Finmarkia passim copiose. Crusta semper determinata maculas orbiculares efficiens, semperque aterrima sine margine vel ef- fusione ulla virente. | Ambitus crustz in sicco pulchre rimoso - radiatus, qui radii tamen in hu- ainido obliterantur vel confluunt. "Verrucsae omnino ut in przecedente, sed ob crustam concoloreni adhuc difhciliores inventu. In medio ita frustulosa est ut . vix dimidiam superficiem lapidis obtegit; quo ab . omnibus przcedentibus longe differt; nec hzc fru- stula humectatione unquam confluunt. | U PEG RALPH A Acharii meth. p. 16. Receptaculum fructus. corneum lineare. subaper- tum: disco lineari intra margines paralellas. , 894. OPEGRAPHA astroidea: crusta tenuissima !g- vigata albescente, lineolis depressis planiusculis stellatim fissis radiatisque. ; O. astroidea ZcAar. meth. p.95. ..Engl. bot. 96. . t. 1847. bona. Arthonia radiata 8. astroidea char. ch. univ. Qp.oGrd4 c T, j Hab. in cortice lzevi Alni incancge et Sorbi Aucuparize Lapponice rarius, vixque nisi ad Polmak Finmar, kiss orientalis visa. | | Gg 2 À 68 | €AYPTOGAMIA. d Mirum sane quod unica est hujus generis spe- cies in Lapponia obvia, dum OQ. paralcllam excipias ad Hysteria ralatain. L ECID E A. Acharii meth. lichen. p. 32. Receptaculum fructus corneum, scutelliforme, ape*- tuu: scutelle orbiculares, subimmarginatae s. mar- gine ejusdem substaniie ac discus. -Seminula nuda (sine perisperniio ) in disco" sktiella- ruin poacervata vixque coucatenata. I, CRUSTACEAFE. | 895. LECIDEA. zgillaris: crusta verrucosa glebulosa- que glabra citrina, scutellis in verrucis crustaze elevatis planis tumide marginatis atris. : L. tigillaris dcAar. meth. p. 46. t. 2. £ 1. dich. Ue. p.104. - Lichen tigillaris A4char. prodr. p. 67. Hab. in lignis denudatis fissisque utpote trabibus perpendiculari bus, parietibus ligneis septentrio- nein versus etc. per Lapponiam tam syivgnb quani subalpinan: pass sim copiose. Optima: ideam hujus generis praebet, qua per- cepta de charactere distinctivo nullus dubitet. Discus scutellie e pulverulenta compage constat, quam quod ad maxinam parten) seminula constituunt. Hzc compages omnino aterrima est, nec contextum quendam pzziciiatim extrorsum vergenteni exhibet utin Lichenibus veris. Sub hac posituin est ipsum receptaculum lamellam itidem. aterrimamr corneam referens. [taque adeo Caliciis convenit, ut si genus Lecidez expupgeretur hanc speciem potius ad Cali- cia relatam voluissem quam cum Lichenibus caeteris confusam. Fundus scutellaruim fere urceolatus est et tam profunde demersus ut totam fere c:ustan pe- netrzt, quo etiam longa diversitas a Lichenibus op- time patet; insuper omnino ab eadem substantia atra clausus. Crusta primum quidem e. glebulis vel guttis discretis eíhcitur, sed denium iden cones fluunt haze glebule, ut areolata dici baud meretur; de caetero tenacioris ne dicani magis cartilaginez substantiae est quaii reliquaruin, — Color ejus "citri- nus vel flavo - virens in supremo stratu vel epi- ALcAE LicurwosAr. A460 dermide omnino sedet et inde neu'-.,u23m mu- «atur. Plereque vero species insequentes hujus cha- racteris plus 1ninusve paiticipes eunt, itaque incer- tum numne nonnulla? earum ad Lichenem potius referend&. Qa:e &tratuin. subpellucens seminulife- rum in receptaculo carbonaceo crassisimo habent ut exegr. L. ZT'ahlenbergii, rubiformis, non possunt alibi locum obtinere. Aliz vero superficiem aterri- mam duriusculam habent totunr fructum. undique ambientein, sed-modiolus subpellucidus est, et hz nijorem numerum constituunt hujusque generis magis dubiz sunt. 896. LECIDEA parasema: crusta tenui contigua cine- rascente nigro - limitata, scuteliis explanatis marginatis atris intus nigricantibus. L. parasema Zzíchar. meth. p. 55. lichen. unie. p. 175. | Verruc. punctata Hoff. /]. germ. p. 192. Lichen sangvinarius Holy enur. lichen. p. 97. teo E 8s 8. elceeochroma: crusta rugoso-granulata virescen- te, scutellis subzruginosis. y. punctiformis: crusta subnulla, scutellis plerum- que convexis. | Verrucaria punctiformis 77offm. germ. p. 195. Hab. in certice lz'viore Alni incanz totius Lapponiae sylvaticc&e passim; A. prxcipue in Salice capraea Finmarkige et Nordlandis inferalpinz frequenter lecta; y. in nudo ligno ubique frequentissime. Varietas 8. adeo differt, ut distinctam speciem forsan constitueret. Crusta eju$ craseiuscula macu- las minores guttarum instar refert, et nullis lineis nigricantibus limitata est. Scutello crebriores sed simul minores quam in «. rore virescente super- fusce, demum aterrimae; disco asperiore. | 897. LECIDEA saqnevinaria: crusta leprosa subverru- cosa albicante, scutellis hemisphzricis atris sub receptaculo sangvineis. i . . LI * L. sangvinaria Aczar. meth. p.89. chen. univ. pag. 170. Z Lich:o sangvinarius Linn.seec. n.1080. ZLishif. JAl..scot. p. Qo3.. "Ehrh. beitr. 5. p.56. 470 Ch YPTOGAMIA. Verruczria sangvinea Hoffm. pl. lichen. 2. p. 58. L Aa LU. ) 4$ » Hab. in cortice arborum praecipue Juniperi nt etiam ad reiram supra muscos per totam Lapponiam syl- vaisicam &t.subalpinam passim. Cxuista sicca fere candi/a est, leprosa vel subpul- verulenta late effusa; sed in humido cinerascit. Scu:ellz a prima infantia convexa et inimmargiyatae; quarum stratuin seminuliferum nigrescit, et Snbter illud adest color sangvinolentus perinsignis. 898. LECIDEA dolosa: crusta effusa subpu!verulenta ferrugineo - cinerascente ,- scutellis minutis pla- Tis subinimarginatis atris. | L. dolosa ch. meth. S. p. 31. Ech. univ. p. 181. . Hab. in cortice abietis frustuloso Lapponiz sylvati- cae passim. Scuteilz et habitus proxime £L. parasem«e acce- dit, sed color crustz in ferrugineum vergbns ejus- que pulveracea substantia speciem) bene distinctam reddere videtur. 899. LECIDEA sabilbrorum: crusta granulacea ef- fusa albicante, scutellis deniim hemisphzricis atris submarg/natis subconlentibus. . L. sabuletorum Z7érke in Berlin. mag.1808.p. 509. Lichen :abuletorum SeZreb. spieil. p. 154. j L. mnscorum Swartz. — fietz. S É. geocároa: crüsta sordide cinerea, scutellis c czeru- lescentibus. ichen muscorum Z7'ulf. in Jacq. coll. 4. t. 7. E.1. Flor.dan. t. 1065. É^à4. -- y. euphorea: crusta subverrucosa, scutellis confer- ussimis. Z7orke in Berüin. mag. 1808. p.511. Hab. ad terram "Aes muscos destructos Jocis alpe- stribus passim,. at 2. prxcipue in alpinis mariti- mis Pinmarkhise; y. in lignis totius Lapp. vulga- gatissime. Crusta unice e granulis separatis laevibus capillo sepius latioribus constat; qua granula intus sub- inania forsen vesicularia esse videntur, quia inter- dum collapsa inveniuntur. Interdum superficies eorum pulverulenta apparer. Hoc granula prazecipue regularia et insignia sunt in aptae B8, qua inde arenam cineream exiinie refert. Sfc ALGAE LicHENOSAFE. 471 Hzc species in Svecia semper £L. muscorum audit. ] , 900. LECIDEA zu/iginosa: crusta granulacea subgela- tinosa viridi - Fuscescente ; scutellis demum he- mispn:ericis atris intus cozicoloribus. L. Te" Achar. meth. p. 45. lichen. univ. P. 780. ' Lichen uliginosus Schrad. crypt. samml. n. 165. Achar. prodr. p. 69. Hab. in terra nuda vegetabili przecipue ad radices ar- " . borum emortuarum locis uliginosis Lapponiz sSylvaticie et subalpinz passim. : Pracedentis varietati 2- magis affinis est quam quis primo intuitu crederet. ^Granula ejus minus regularia apparent, ut eriam zcutellae- magis incon- spicue minoresque. goi. LECIDEA cozzops: crusta granulacea inc»quabili J. ferrugineo - cinerea nigrolimitata: granulis sub- lobatis, scutellis planis elevato - marginatis atris. L. coniops WàAlenb. in Áchar. meth. Suppl. p.8. Achar. lichen. univ. p. 171. Hab. in petris prope littora maris ab aqua procellosa sepe conspersis Finmarkiz passim frequenter. Crustam proxime przcedentium eximie refert, sed granula ejus majora atque sublobata vel crenata sunt. Optifue distinguitur scutellis. suis superficia- libus, tenuioribus, margine elevato seunper cinctis; nec unquam convexis. 902. LECIDEA atro-aiba: crusta effusa tenuissima atra, glebulis convexis elevatis. albicantibus, scutellisque immixtis planiusculis atris. L. atro - alba Zchar. meth. p.45. lichen. unis. p. 162. Lichen atro - albus Zzzn. svec. n. 1064. Verrucaria atro - alba Ho ffm. f1 . germ. p. 182. B. concreta glebulis contiguis crustain rinosam fuscescenteni efficientibus. Hab. in lapidibus sáxisque siccis apricis totius Lap- ponis ubique; at g, praecipue in alpinis fre- uenter. Memorahilis est fundo suo atro precipue in ambitu eximio, quo aliis Lichenibus nigro-li- mitatis accedit. Successu temporis glebule fre- quentiores nascuntur in disco et fundum atrum ob- - 47e ChAYPTOGAMIA. tegunt. | Sic transitum quendam détegthps ad varie- tatem à, qua adeo dissimilis ut nul!us affinitatem suspicaret. Est enim hujus crusta contigua e glebu-. lis inagis irregularibus tota fuecescens; scutellis sub- iminersis intonspicuis. | De cztero interdem adeo fuscescit et mutatur ut in L. fusco - atram abire videtur; attamen vix audeo has species tam dissizuiles conjungere. 05. LECIDEA /apicida: crusta tartarea rimosa sub- lzvigara albida, scutellis inter crustae frustulas depressis pau marginatis conlluentibus ater- riniis. L. lapicida Zechar. meth. p. 57. lichen. univ. p. 159. Verrucaria contigu- Hoffzn. germ. p. 184. &. radians: areolis in ambitu subdiscretis radian- tibus. L. lapicida c. radians. car. lich. univ. p. 160. Hab. in lapidibus apricis siccis praecipue Nordlandize et Finmarkiz maritimze passini copiose. Crusta in his locis vix unquam cinerascit, sed potius ferruginea evadit, frustulis majoribus sub- convexis. Scutellis suis planis in superficie crusta positisnecsupra eam elevatis dignoscitur, quibus totus Lichen perquam squabilis evadit. Aterrimie sunt sctitellae vel potius carulescentes. In schisto crusta spe nigro - limitata. 904. LECIDEA conffuens: crusta subeffusa rimosa &quabili fumoso - cinerea, scutellis crustam sub- c&quantibus marginatis denium convexis con- BHuentibus. L. e 4Achar. meth. p. 40. lichen. univ. — p. 174. Verrucaria confluens Ho[fm. pl. lich. 1. p. 87^ E-39fa Xr. germ. p. 184. - Lichen conRuens 77cb. spie. 1go. t. 1. F. 2. Hab. in omnibus saxis apricis siccis Lapponie tum sylvaticee ac alpinz. Crusta sepe colore ochraceo superfusa est, ru- brum vero colorem vix unquam acquirit. 005. LECIDEA rivulosa 8. mollis: crusta rimulosa tartarea ood ee asperulaque wmbrino- ci- nerea, scutellis elevatis marginatis nigris. E. rivulosa var. zdchar. meth. P: 68- E dh e zs ArearE Licurexosar. 475 Hab in lapidibus saxisque elatioribus alpiuni prz- cipue maritimarum Finmarkiz et Nordlandic passim. les Quin prscedenti proxiine affinis fit, nulli dubi- tamus; sed satis superque distincta. Crusta intus alba et satis compacta; superficies vero mollis vel spongiosa ob asperitiem quandam tennissiinani, qua etam colorem eximie mutat; Sicca enim saturate cinerea, sed humidÉ omnino umbrina fit vel fnsce- 8Ccit, quo charactere non potest non certissime a E. lapicida distingvi, qus&e immutabilis persistit. Scu- tellae quoque supra crustam adeo elevatz, ut pagina inferior perspici queat; simulque mollioris substan- ti: vel subcornez , margine crassisculo instructa, dilutiusque colorata. 996. LECIDEA fuseo-atra: crusta tenuissima nigri- cante, areolis planis nitidis castaneis dilutius marginatis, scutellis inter areolas elevatis con- vexis atris. L. fusco- atra char. zieth. p. 44... Lichen fusco-ater Zi;m.seec. n. 1065. Lecanora fusco-atra car. lich. univ. p. 559. &. gibba: areolis convexis gibbosis contiguis. Hab. in lapidibus saxisque siccis apricis per to- tam Lapponiam etiam alpinam frequenter. Valde peculiaris species, et nulli alii affinis. In lapidibus levibus et ubi laetius viget onmino ex- centrice crescit: extimu: ambitus nonnnilarum li- nearum latitudinis tenuissinus nigricans est sine ullis areolis; dein intra versus nascuntur areolz mninutz punctiformes longius disjunctz , quae sen- sim longius introrsum majores crebrioresque fiunt, usque dum prope centrum crustz fere contiguz al- bo- marginatz et scutellis inunixta. Intus albissiumize sunt areole et in humido nonnihil tumescentes li- vidiorisque coloris. Scutelle quoque sub recepta- culo albida, sed stratum seminuliferum aterrinum satisque crassum durumque. | &. areolis suis gibbis totam crustam fere usque ad extimum marginem occupantibus habitum satis diversum induit. Hzc nonnisi ad littera maris sep- tentrionalis a me lecta est. 907. LECIDEA azro-virens:.crusta tenuissima ni- sricante, areolis planiusculis contiguis satu- Ax E 4 474 CRYPTOGAMIA. rate luteis, scutelis inter areolas depressis 1jarginequé earum adnatis planis atris. L. atro- virens Achar. meth. p. 45. chen. unie. p^. 165. j Lichen atrovirens JLzz. seec. n. 1069. — Lightf. Scot. p. 801. Verrucaria atrovirens Hoffm. pl. lich. 1. p. 85. . t..17. EF. 4. 8. alpicoía: areolis sparsis lutescentibus in crusta atra. L. atrovirens &. gerontica. | char. meth. p. 45. NKch. unie. p. 195. Hab. in saxis et lapidibus siccis apricis levioribus totius Lapponis sylvatice et inferalpinz fre- quenter; et £. in alpibus ubique. . Color areolarum in ipsa epidermide sedet, in- tus eniin. albidie sunt areole, et prope basin ni- grescen'es: quz nigrescentia ad scutellas extenditur. ipsee .scutelize intus.aterrinne et carbonazces sub- stantize, adeo ut inelior hujus generis est species quam pleraeque czeter3e. 8. Areolas habet mnajores nonnullarum linea- nun latitudinis guttas sparsas coloratas in crusta ni- gerrima pülchre referentes. Scutellae quoque ejus, duplo majores. Senescens neutiquam est status vul- garis Lecides? atro- virentis.: 9gog. LECIDEA ;siacea: crusta verrucosa inaquali rabra, scuteilis subelevatis planis. angulatis atris. L. silacea. Zíchar. meth. p. 48. |ichen. umie. p. 7604. L. silaceus. Zchar. prodr. p. 66. Engl. bot, 16. " tQ. Pi. | | Hab. in' lapidibus congestis eorumque scrobiculis .ad latera*alpium interdum iriigata parcius. Cruste verrucze inaequalis magnitudinis, in- ths albissim: (nec virentes). Scutello semper ater- rumz, verrucis crustz dupplo triplove,majores ex- planat&; margine evidenti vix tamen elevato, tenui. 5309. LECIDEA Oederi: crusta.tenui granulata sub- pulveracea ochraceo-ferruginea, scutellis mi- nutis' elevatis margine discoque tumidulo pul- . verulento nigricante. . L. Oederi Achar. meth. p. 49. ArnLcAE LicHENOSArF. 475 Lichen Oederi Swartz act. Ups. 4. p. 245. .Engl. bot. 16. t. 1117. optim. s L. Dicksoni AcAar. prodr. p. 76. Hab. in lapidibus congestis siccioribus ad latera alpium montiumque sylvaticorum fere ubique. , Crusta squabilis, e granulis minutis nudo oculo haud distinguibilibus, et insuper pulverulen- tis, intus concoloribus composita. Scutelle pul- vere ferrugineo fere superfusse; margine tumidulo elevato, et szepe disco quoque medio elevato. Patellaria silacea 7foffm. pl. lich.1. p. 9. t. 19. f. 2. quasi*intermedia est inter hanc et przcedentem. 910. LECIDEA ar. £2: crusta tenui rimulosa pun- ctulata aterri *, scutellis innatis verruciforini- bus urceolatis c« coloribus. Gyalecta atrata Zchar. lichenogr. univ. p. 159. Hab. in petris siccis promontorii maritimi Ryp- - klubb Qualóze Finmarkix occidentalis sat copiose. Crgsta adeo. //errucarice aractinc , ut nihil si- milius esse queat, misi ad ambitum tenuior et subdendritica sit. RHeceptacula quoque fere ejusdem . structura ac in dicta Verrücaria, sed latiora et su- pra aperta excavatione hemisphzrica, crüstze planum. attingentia perdistincta. ^ Innatas scutellas dixi quia nmaargines earum cum crusta confluunt, quamquam elevati, et inde forma verruce oritur. ' Ab omni respectu hujus generis species sequentibus valde af- finis est, nec unquam nie judice cum Lichene foveo- lari in uno genere.conjungi potest. g11. LECIDEA fumosa: crusta rimoso- areolata sub- cartilaginea lavigata grisea, scutellis innatis elevato - marginatis atris. Lecidea fumosa /7crke zm Berl. mag. 18509. p. 212. Lichen cechumenus £ negl. 6ot. 96. t. 1850. Lecidea cechumena z4cAar. meth. p. 49. lichen. Unie.p.157. .- "i Lecidea athroocarpa AcZar. meth. p. 41. ! Hab. in lapidibus petrisque siccis suboccultis pro- montorii Rypklubb Qualóze Finmarkiz parcius. ; Precedenti valde affinis esse videtur, quam- quam. color cruste.diversissimus et singula partes duplo triplove majores. Crusta areole adeo di- stinct», ut sxpe frustulatim e lapide solvuntur; sed oinnes zquabiles. Substantia earum omnino 476 CRAYPTOGAMIA. cartilaginea videtur, et superficies corneo - levigata. Scutellae numerosx, eodem modo innata vel mar- gine cum crusta confluente (nec soluto). przeditae ac in pracedente, sed latiores sunt: dieco demum plano et marginibus elevatis cincto. 912. LECIDEA pertrca: crusta rimoso - areolata inse- quabili cinerea, areolis passim elevatis scutel- liferis, scutellis innatis conglomeratis planius- culis elevato - marginatis nigris. | L. petraea var? Achar. meth. p. 57. Hab. in saxis et petris quartzosis schistosisque ad radices alpium Finniarkiz et Nordloendiz passim. Crustze superficies haud pulverulenta 6st ut in £L. concentricce specimine , sed omnino lzvis. Tota crüsta in areolas perdistinctas divisa est, quarum elevatiores scutellas plures aggregatas ferunt. Ad ambitum interdum subradiata est et coloris lividi. Intus,prscipue sub receptaculis rubicunda. Scu- telle innatz vel margiüe cum crusta connato si- mulque tumido corneo elevato omnino Lecidez generis; sed ali: rarius in eadem crusta obveniunt scutellze totae immersze sine nmaafgine proprio Liche- nis cinerei simillima. 915. LECIDEA arnylacea: crusta tartareo - pulveru- lenta inaequabili pallido- alba, scute!lis e crusta protuberantibus pruinosisque convexis inunar- ginatis atris. Lecidea amylacea Ackar. lichen. univ. p. 175. Parmelia amylacea ZZckar. meth. p. 159. Lichen amylaceus AcAar. prodr. P. 59. &. speirea crusta albissinia tenuiore, scutellis sub- marginatis. Lecidca speirea char. meth. p. 52. lichen. univ. P. 184. Hab. in rupibus siccioribus suboccultis inferalpinis Finmarkiz et Nordlandis passiin. Distinguitur facile crusta sua crassa et tamen tota farinaces substanti$, vixque unquami ri- niosa. Crustze farina supra ambitum scutellarum elevatur et extenditur, unde quasi e subs:antia crusta? facti apparent margines. Stratum senjinu- ferum tenue quidem est, sed NIC EE NE subtus albissinia &st crusta. ÁLGAE LiCHENOSAE. 477 L.speirea specifice neutiquam differt multo niinus generice. Ejus scutella plerumque elevatio- res crassiores et duriores; interdum quoque e crusta elabunt foveolam urceolatam relinquentes. 914. LECIDEA su/phurea: crusta rimosa subgranu- losa pallide- sulphurea, scutellis subinnatis de- niuni convexis nigris pruinosisque. Lichen sulphureus 77offm. enum. lich. p. 52. t. 4. f£.1. char. prodr. p. 58. Verrucaria sulphuzea Zoffm. pl. lich. 1. p. 56. t. 11. f. 5. /?or. german. p. 196. Parmelia sulphurea ZcAar. meth. p. 159. Lecan. sulphurea Zicken. unie. 599. Hab. in saxis lapidibusque campestribus przecipue regionis subalpinz Lapponiz frequenter. 915. LECIDEA 4decolorans: crusta granulosa albo- cinerea: granulis demun in pulverem vires- centem varium fatiscentibus, scutellis planius- culis marginatis ininiatis. Lec decolorans F7órke in Berlin. mag.1809. p.195. Patellaria decolorans Zo[fm. pl. lichen. 9. p. 54. t. 59. £. €. Tor. german. p. 177. (Verruc.) Lecidea jungermanniz ZZchar. met. lich. p. 70. Lichen jungermanniz Z7or. dan. t. 1065. £. 1. &. granulosa: crusta subpapillosa, scutellis demuin * hemisphaericis rugosis fusco - nigris. Z7órke l. c. Verrrucaria granulosa 77offm. pl. lichen. 9. p. 21. b 20. f.:5. Lichen granulosus EArh. dec. n. 145. Lecidea desértoruim AcAar. zc. univ. p. 168. Lichen decoloratus ZZcRar. prodr. p. 50. Hab. in campis sterilissimis desertis Lapponize tuni sylvatica ac subalpinz frequenter. Var. &. muscos pracipue incrustat in alpibus passun. ; Crustze granula in var &. adeo grandiora ut nudo oculo facillme distinguuntur. — Scutellis carnosis mollibus et plennunque difformmihus a Z. sabuleto- rum certissime differt, — Z.. decoloratus Ach. hujis tantum statum juniorem vel minus eiiguratum con- stituit sccundum speciiniua certa. 478 CRAXYPTOGAMIA. 2. SQUAMACEAE: 916. LECIDEA scalaris: squamis subdiscretis crerna- tis adscendentibus utrinque pallido - cervinis subtus pulverulentis, scutellis marginatis nigro- glaucescentibus, L. scalaris. ZZchar. meth. p. 88. lichen. unie. » 214. Lichen scalaris dear. prodr. p.95. Nove. Act. A£ockh. 16. t. 5. £1. Psora ostreata. Zoffm. /7. germ. p. 163. B. myrmecina: squamis cervinis, scutellis dilatatis angulatis aterrimis margine glaucescente. L.inynnecina ZAcAar. meth. p. 78. ( excl. synon.). Hab. ixi cortice frustuloso Pinus sylvestris prope ter- ram parcius; at £. in caucicibus carbonatis Lappo- nice sylvatice frequenter. ^ Ipsius £.. scalarzs color in humido haud muta- tur, sed semper isdem pallido-cervinus. Nec scu- tellarum glaucescentia in humido perit, quas in disco et margine : que insignis est. —— 8. myrmecina eximie differt: squamis in hu- mido viresceniibus. vel omnino cervinis. Scutellz frequentes squamis duplo triplove majores, insigui- ter inciso-lobatze; adeo aterrim et parum elevate ut zgre a carbone substiato distingvuntur, verum scpius pro carbonis maculis denudatis habentur. Margo vero earum sub microscopio valde notabilis, et semper glaucescens. Maxime notabilis est; quod autem in terra unquam crescat, valde dubito. . 917. LEKCIDEA rcrophylla: crusta squamacea effusa cervino-fusca, lobulis minutis aggregatis inci- sis, scutellis demum convexis fusco - nigris. L. microphylla Aehar. meth. suppl. p. 76. Lichen microphyllus $warez in Noe. 4ct. Ups. 4. pe— echar. prodr. p. 91. .. Lecanora microphylla AcZzar. lzch. unie. p. 420. 8.radiata: crusta ad ambitum radiata foliolosa, scutellis concavis marginatis. | Lichen levchophzus Jal in Flor. dan. t. 955. f. 9$. (secund. Flórke in Dern. mag. 1910. n. 7.) Hab. in rupibus umbrosis ad stillicidis aquaruin totius Lapponiz frequenter; 4. ad Portikoski pa- roccia Sodankylà Kemensis copiose. , L4 ArGAE LiCcHENOSAF. 479 918. LECIDEA atro-rufa: crusta squamaceo - conti- gua insquabili cinereo - fuscescente, squa- mnlis sublobatis, scutellis convexis difformibus Yusco - atris. . L. atro- rufa Achar. meth. p. 74. LLichen. univ. P. 200. Lichen atro-rufus JDicks. erypt. 4. p.99. t. I2« F.14. GScehrad. diar. bot. 1801. 1. p. 75. Lichen luridus Z/aA in FT. dan. — Hab. in terra uliginosa turfosa per latera alpium Nordlandicarum et Finmarkicarum passim copiose. 919. LECIDEA rubiformis: squamis aggregationem scutellarum cingentibus crenatis cartilagineis lividis Subtus albis, scutellis convexis , nigro- fuscis immaarginatis. Psoroma rubiforme 77Jahlenb. itin. MS. Doeoniyces rubiformis Zchar. meth. 524. t. 7. f. 5. Cenomyce rubiforfnis AcAar. lichen. un. p.526. Hab. in terra micacea irrigata prarupta alpis Lyngen- tind Nordlandisze. Vix ulli alii Licheni affinis esse videtur nisi L. 4ecipienti. Foliola squamacea Boeomycidis qvo- dammodo sunt, sed receptacula tota cornes siub- stanti? et intus usque ad basin terre nec folio m- &xam aterrima , quaremon potest non Lecidez gene- ris esse. Substantia foliolorum inagis cartilaginca quam in cs&teris, ut etiam humida sine fractura flecti nequeat. Supra fuscescentis coloris sunt foliola sicca, in humido autem virescunt ob stratum fxecu- liferum perinsigne; subtus la&via, colore parum pal- lescente. Fructus adeo coacervati ut baccam parvu- lam Ztuz cessit veferunt: de caetero fere clavzeformnies . vel turbinati: intus quod ad maximam partem nigri et tantum sub stratu seminulifero dilutioris coloris. 920. LECIDEA candida: squamaceo-glebulosa, gle- bulis candido . pulverulentis crenatis plicatisque, scutellis impressis planis nigris glauco - prui- nosis. L. candida Achar. meth. p. 79. lich. unie. p.21c. Lichen candidus 77'eber spicil. p. 195. | Ehríá. dec. n. 49. | Patellaria candida 77o[fm. pl. lich. 2. p.55. t- 58. É. 2. flor. germ. p. 164. (Psora) 480 CAYPTOGAMIA. Hab. ad terram praruptam irrigatam , muscos destru- ctos incrusians, per radices et latera alpium Fin- markiz et Nordlandic passim. | | Ob candorem inconiparabilem sui nominis bene merita est species, et a 7L. veszculari perquam di- versa. Albedo illa candidissima tum a pulvere ob- tegente oritur, tum a defectu strati virescentis; in- tus enim etian albida est substantia. Scutelle pri- anum eodem pulvere albicantes, inox vero nigre- Scunt, et demuni tote atr» evadurnt multo magis ampliatze quam in Z. vesicularz valde multangulz, sed. semper planz et elevato - marginata. Engl. bot. 16. t. 1158. vix ac ne vix nostram speciem) refert; exemplaria vero hercynica a Cel. Mohr data et Lapponica ex asse conveniunt. 9*1. LECIDEA d4eczpzenms: squamis peltatis discretis adnatis rubris subtus margineque albidis, scu- tellis inarginalibus convexis subimimarginatis atris. L. decipiens Zchar. meth. p. 80. - Lichen decipiens KEÉAÀrhà. — Hedw. stirp. erypt. 9. p. 7. t. 1. B. Dcks. erypt. 9. p. 21. Ach. prodr. p.90. Psora decipien3 JZoffm. pl. lich. 9. p. 65. t. 45. hg.1-5. ffor. germ. p. 162. Lecenora decipiens | Z4cAar. lich. unie. p. 409. Lichen pezizoides Swartz. nov. Zdct. Ups. 4. p. — Hab. in terra elata et tammen madida per latera alpium Nordlandicarun precipue maritimarum passini copiose. TN : Folicla semper terr: adnata ut pagina eorum in- ferior vix denudatur; margines autem seniper albe- scunt et in senesceute statu pagina quoque superior. Color ejus ruber sub aqua in hepaticum vel sublivi- dum vergit praecipue foliorum veteriorum. — Suh- stantia foliolorum cartilaginea est, ut flecti ne- queunt: omnino ut in L. rubiformi, unde primuni alhnitateni summam harum specierum detexi, quami etiam comprobat anatomia receptaculorum ve- teriorum. 922. LECIDEA Z7Zahlenbergii: subimbricata adnata gyroso-plicata Havo- viridis in amibitu lobata, scutellis convexis immuarginatis aterrimis. - ( L. Wah- ArLcAE LicnreNOsaAr. 481 .L. Wahlenbergii z74char. meth. p. 81. t. 2. f£. 9. lich. univ. p. 211. Lichen prasinus 77/ahlenb. intiner. MS. Lichen pulchellus ScZrad. dzar. bot. 1801. 1. p. 74. Hab. in parietibus rupium suboccultis irrigatis eo- rumque rins parca terra micacea inductis per al- pes summas Nordlandicas inter Troimnsóen et Enon- tekis sitas rarius copiose. Adeo diversissinia est, ut nulli alii affinis. Co- ' lore suo vivacissimo et scutellis aterrimis perinsiz- nis est. In statu juniori color omnino flavo- viridis et totus Lichen placentam integram nonnullorum pollicum latitudinis efficit; sed senescens pallido- Hlavus evadit et in frustula dissolvitur. Superficies rugulesa est vel alutaria sive quodammodo mullis. Substantia omnino menibranacea seu subcoriacea (nec ullo modo tartarea). -Scutellz primum re vera superficiales nec margine quidem supra paginam fo- lii elevatte, demum: convexa tuberculorum unze al- teriusve linezx latitudinis instar; intus totze usque infra basin folii carbonacez aterrima, ut optimain Lecidez speciem exhibeant. : GYROMIU M. Gyrophora Achar. meth. .p.- 100. Reccptaculum fructus corneum s. carbonaceum, gyroso - plicatum, clausum. Seminulifera substantia cartilaginea intra gyros induratos clausos inclusa. 925. GYROMIUM polyphyllum: subumbilicatum, fo- liis cengestis lzxvibus fusco-nigricantibus sub- tus aterrinis glabris. Lichen polyphyllus Zzzn. spec. n. 1104. Eng. bot. 18. t. 1982. Lightf. scot. p. 965. Lichen glaber zfchar. prodr. p. 144. Gyrophora glabra Achar. meth. p. 101. Florke ain Berl. mag. 1810. p. O0. Gyrophora heteroidea AcAar. lch. un. p. 219. Lichen utrinque glaber. ZLzzn. /7; lapp. n. 452. Lichenoides tenue etc... Ji//en. p. 925. t. 0. f. 129. Hab. in petris lapidibusque subcampestribus przci- pue Nordlandiz inferalpins passim. Color aterrinrus totius paginz inferioris in aqua haud inutatur, et NERA. necessariaun hujus h 482 ChYPIOGAMIA. d speciei exhibet. Pagina quoque supeiior in huinido fere obscurior evadit. ex | 924. GYAOMIU?M hyperboreum: umbilicatum ru- goso-verrucosu:n fusco-olivaceum: subtus mi- grum subiacunosum glaberrimum, fructibus irregulariter gyrosis. NES » 4$ G. hyperborea z4char. meth. p. 104. ich. univ. ), 925. Lichen hyperboreus Achar. prodr. p. 146. INov. Act. Stockh. 15. t. 9. f. 9. . Lichen — superficie subtus lacunata.. Zzzn. Jfor. lappon. n 455. : ! Hab. in saxis siccioribus apricis totius Lapponiaze prae- . . cipue subsylvatice omnium frequertissimum; in alpibus ubique sed 1ininus frequenter. Froqe umibilicum seniper subtus nigrum etiani in numido, sed ad ambitum interdum: dilutius eva- dit et in humide subolivaceum. Supra in sicco ni- gro-fuscum, in humido semper subolivaceum. | Ad ambitum semper verrucosum; qua verrucce demum in squaninlas abeunt supra fundum) atrum disper- Sas, quo in statu ipsigniter marmoretuin apparet. 925. GYOMIUM erosi : umbilicatun: gyroso-linea- tum» pertusumque fusco-olivaceuni subtus ci- nereun: prope gyros pertusos fibrillosum, fru- ctibus irregulariter gyrosis. G. erosa. char. meth. p. 105. lichen unie, p. 924. Engl. bot. 95. t. 2066. Lichen erosus /7/'eb. spicil. p. 959. 44char. prodr. p.145. : Lichen reticularis -ZZ'estring. in Noe. ,4 ct. Stockh. NES ocu pes: "aed Hab. in saxis elatioribus alpestribus totius Lapponizx przcipue subalping et alpinze frequenter. Qui hanc speciem destructione cribratam cre- dunt, haud rite intellexerunt quam regulariter in prima infantia lineis gyratis passim pertusis ornata est. Color paginc superioris ut in praecedente, cui certe proximum est; sed subtus prope umbilicum semper cinereus tum in sicco ac humido. —Fibrillae pagine inferioris tantum e marginibus vel potius angulis gyrorum pertusorum egrediuntur (nec e pa- gina frondis); et de cetero ciuerascentes, rigida, Cal tlaginec sunt. * ALGAE LICHENOSAEF. 483 996. GYhOMIUM proboscideum : uxibilica tiii üiem- branaceum reticulato - rugoswu. olivaceo - gri- seun subtus pallidum. punctatum subábrillo- sunive, fructibus gyrosis. G. proboscidea Zchar. meth.p.105. lichen. unie. p. 220. Lichen proboscideus Lznn. spec. n. 1106. I Mchar. prodr. p. 147. Umbilicaria corrugata | Hoffm. pl. lich. 9. p. 65. t. 45. £. 4 — 7. | L. torrefactus Zz9gA£f. scot. p. 862. &. arcticum crassius olivaceo-tuscum subtus glaber- rinium ad uiubilicum nigricans. G. arctica. char. Meth. p. 106. t. 2. £. 6.. Eicken. UD. p.e21. Lichenoides atrum. ZDi/en. p. 990. t. 55. É. 119. Hab. in saxis petrisque elatis alpestribus totius Lap- ponic przcipue alpinze usque ad nivei perennem ubique frequentissime; at &. vix nisi in sunimis alpibus. In aqua cito revi:iscit et eundem colorem fusco- olivaceum induit eandemque substantiam prodit ac duo praiecedeniia; sed exsiccando griseum vel glau- cescens evadit, quo optime ab iisdem distinguitur. Subtus quoque ad ambitum glaucescit vel nigrescit dum exsiccatum, sed in aqua semper pallescit to- tum. .Fructus ejus ut in precedentibus, nisi inagis regulares. | 8. in humido ejusdem coloris ac e., exsiccatum vero supra fuscescit, nec unquani glaucescit. .Sub- tüs ad uinbilicum .nigrescit.:' Hisce notis se quasi medium sistere videtur inter G. proboscideurm) et G. hyperboreum. 927. GYROMIUM cylindricum: umbilicatum snbco- riaceum ls&velivido - cinereum margine sub:us- que ramoso - fimbriatum pallidum, fructibus elevatis subcircinatis. n G. cylindrica. zZchar. meth. p. 107. chen. univ. O0 Lichen cylindricus ZLznn. emen. ec. — char. prodr. p. 149. ; : L. crinitus Zzghzf. scot. p. 860. Hoffm. pl. ch. E 9. p. 67. t. 44. Mr d Hh Yo. 484. CRYPTOGAMIA. L. proboscideus Hedw. stirp. CTypt. 9. £43. A. Engl. bot. 8. t. 5e2g. Ehrh. dec. 2. p. 19. Lichenoides corneum etc. JDJi/len. p. 218. t. 99. fi. 136. Hab. in petris maxime elatis interdum ab aqua nivali irrigatis per sunmumas alpes totius Lapponic pas- sim. In statu exsiccato procedenti sspe Junii: in aqua vero nonnisi tardius emollitur coloremque cinereum sive retinet sive in lividum nonnihil mu- tat, siiulque superficiem mollein fere alutariam ex- hibet et substantiam crassam subcoriaceam. Hisce notis sequenti speciei accedere videtur precipue cum in locis bene irrigatis grandescit et incrassatur exi- nie; sed prope uuibilicum semper glaberrimuma est; fimbriis tantum ad ambitum ornatum. Ha fimbriz vel radicula znagis distinctae et longiores quam in ulla alia specie, quarum interiores pallidi coloris ex- teriores luci expositze nigricantes. Fructibus quoque elevatis et crebrius plicatis a sequente distinguitur, quae tamen nota haud certissima vel evidentissima. 928. GYRhOMIUM ve/leum: umbilicatum coriaceum lave cinerascens subtus nigro-hirsutum, fru- ctibus innatis gibbosis circinato - plicatis. . G. vellea. Achar. meth. p. 109. lich. univ. p. 925. Lichen velleus zzz. seec. n. 1108. as n. 454- char. prodr. p. 153. Umbilicaria vellea Mzchauzx amer. 9. p. — Lichenoides cor. etc. Dillen musc. p. 545. t. 82. f. 5. Gyrophora spadochroa Zdchar. lich. univ. p. 229. Flórke in Berlin. mag. 1810. p. 60. .,OL. hirsutus char. prodr. p. 150. Cjunius). Hab. in rupium parietibus irrigatis et occultis per Lapponiam sylvaticam et inferalpinain ubique. Color in humido vix mutatur vel parum lividus "it. Senescens supra fuscescit, sed in inífantili statu pallescit simulque subtus cinerascit. Usque ad um- bilicum semper nigro-villosum: villositate quasi ra- diata, qua a praecedente certissime distinguitur. L. hirsutus ZAchar. in Lapponia cum Z. velleo comunixtus crescit, nec nisi status minus procerus esse mihi videtur. Nec miramus hunc lichenum in .rupibus apricis Uplandiz minorema crescere quam in Lapponia. ALGAE LICHENOSAE. 495 CALICGIU WM. Achar. meth. p. 87. ic^en. univ, p. 233. Receptaculum fructus corneum s. carbonaceum cla- viculiforme: capitulum hemisphaericum, disco pls- niusculo submarginato preditum; bacillo aciculari in capitulum abeunte ejusdemque substantic. Seminula nuda e superficie disci facile secedentia. 999. CALICIUM Ayperellum: crusta granulata inzequa- bili flavo-virente, capitulis: sublentiformibus marginatis fusco - atris, bacillis inferne dilatatis. C. hyperellum ZAcZar. meth. lich. p. 93. üchenm. univ. p. 957. Lichen hyperellus z4cZar. prodr. p. 85. 8. baliolum: capitulis aterrimis nitidis, crusta sub- frustulosa. ,* C. baliolum Z24cAar. meth. p. 94. t. 2. £. 4. mala. - lichen. univ. p. 958. Hab. in cortice frustuloso Abietis Lapponiz sylvati- ca passim ; et 8. in Betula alba rarius. Crusta plus minusve crassa, interdum frustu- loso- pulvinata, Discus capituli semper aterrimus, dilatatus: marginibus patentibus. 8. nonnisi varietatem majorem et vegetiorem constituit, cujus pedicelli nihil rufescentis habent (ut vult Cel. .4cAarius in methodo), sed omnino nigro-picei sunt ut melius describuntur. in Lichenographia universali. | 950. CALICIUM c/aezculare: crusta pulveracea ef- fasa cinerascente, capitulis subglobosis cine- reo-nigris, bacillis subsetaceis. C. claviculare Aehar. prodr. p. go. Eichen. unw. 255- Lichen clavellus Zchar. prodr. p. 85. . g.subtile: crusta tenuissima albicante, capitulis: ninutis. . C. subtile Zersooz. tent. disp. fung. suppl. p. 60. char. lichen. univ. p. 945. C. daviculare «. pusilum Z4char. lich. uni. p. 256. «5571 i Hab. in cortice frustuloso Pinus sylvestris passim, Abietis rarius ; &. in Pinn ad Portikoski infra tem- plum Sodankylà collegi. 486 CRYPTOGAMIA. Crusta e particulis dupplo triplove minoribus efhitur quam in praecedente, ideoque pulveracea dici meretur; nec.unquam subfrustulosa vel coa- cervádta observatur. Bacilla teneriora, minus ri- gidula, inferne potius attenuata quam incrassata. Capituli discus füscescens. &.in Vernmnlandia primum a me lectum ne mi- nime differt a Cel. F7órkei specininibus certis Ca-. lici subtilis Persoon. 051. CALICIUM spZ«cerocephalur: crusta tenuissima lavigata albicante, capitulis sublentiformibus subninbrinis, bacillis acicularibus. C. spharrocephalum ZcZar. meth. p. 91. Lichen spharocephalus Swartz 24ct. Ups. — Achür. prodr. p. 84. Calicium claviculare ?. sphaerocephalum ZfeZar. lich. unie. p. 955. Mucor sphazrocephalus Zznnz. — Hab. in ligno denudato subputrescente Lapponiz sylvatice ubique. In ligno levi crusta omnino levissinia est, sine ullis granulis; qua non potest non a prace- dente distingui. De cstero quod ad rigiditatem b2cillorum et formain capitulorum propius C. Ly- perello accedere videtur. &. ylonellum:. crusta tenuissima lavi subalbicante, capitulis spuaeroideis subniembranaceis margi- neque elevato subinílexo, bacillis cylindraceis lBexilibus. C. xylonellum ZZcZar. mezh. p. 92. lichen. univ. p. 250. Hab. in parietibus ligneis laevibus ad septentrio- neni versis Lapponie sylvaticee infimae rarius; prope templum Tornense rusticum ce piosissime., loto habitu praecedenti simillimum, sed sub- stentia capitulorum nonnihil diversa. ^ Capitula enim submembranacea sunt, vel membrana fus- cescente a parenchymiate interiori discrepante ob- dncta; cujus membranzse margines subliberi dis- cum depressiorem ajmibiunt, DBacilla quoque cras- eicra innusque rigida sunt, et unacun capitulo eracinris vel obscurioris coloris, nec ullo modo nitiduli. ArLGcAE LrngexNOsAF. 457 952. CALICIUM cA/orellumt: crusta tenuissima 1zvi albicante, capitulis bacillisque clavatis flavo- , viridibus pruinosis. C. chlorellum AcAar. meth. p. 95. t. 2. f. 5. L- chen. univ. p. 259. 8. orochroum: capitulis sublenticularibus: mar- gine flavo - viridi. C. orochroum Wahlenb. in ch. meth. suppl. ). 15. C. trabinellum zZcAar. meth. suppl. p. 15. C. claviculare &. trabinellum ZcZar. lichen. univ. : P. 255. Hab. in parietibus ligneis siccioribus passiin. Totus fractus tenerior quam ia ommnibus przae- cedentibus, sed de ctero 'zque durin:cules et carbonaceus. Quamquam: varietatis £. fructus cras- sior, non potest non huc referri; nec ob defec- tum cruste pulveracee ad c/aviculare pertinere potest. 055. CALICIUM cArysocephalum: crusta coacervato- granulata citrina, capitulis subturbinatis mar- gine Ílavis, basi bacillisque subzruginosis. C. chrysocephalum ZcAar. eayth. suppl. 15. ü- chen. univ. p. 959. Lichen chrysocephalus Turn. zm dransact. Linm. 7- E- 85. t. 8. Eg C. chlorelluin £. elatinum 2scRar. rzeth. p. 95. Hab. in parieübus ligneis sed pracipue in cor- tice fructuloso Abiestis Lapponiz sylvaticze rarius. Fructus przecedenti speciei adeo similis, ut dubito an characterem. quendam certum prabeat; sed crusta satis diversa disperse granulosa, ele- ganter citrina: qua non potest non distingui. 954- CALICIUM capitellatum: cvusta pulveracea effusa viridi-flava, capitulis globosis utrin- que seminuliferz pedicellisque capillaribus .fle- xuosis virescentibus. C. capitellatum char. meth. p. 90. Echen. Univ. p. 9241. Mucor furfuraceus Zinn. Hab. ad radices arbornm ,emortnas Lapponig raris- sine; a me ad Lainmaskoski Lapponia sübalpi- -mnx& Tornensis lectuin., «€ 488 ChYPTOGAMIA. Bacilis ultra bilinearis longitudinis facile di- stinguitur; demum nigrescentibus, nec adeo molli- bus acin C. aciculari et C. cantherello. | Crusta ommino pulveracea. | A8PHAEROPHOROYN. i Acharii meth. p. 134. Jichen. univ, p. 585. —— i Receptaculum fructus carbonaceum, nucleiforme: nucleus solidus, substanstie granulose, undique equalis, in strato corticali ramorum inclusus; in- deque per rupturam elabens. - Seminula nuda, libera, in substantia nuclei undi- que nidulanua. , 955. SPHAEROPHORON coralloides: fruticulosum, caule subindiviso, ramulis furcatis acumina- tis subcasianeis. S. coralloides Schrad. — Achar. meth. p. 154. lich. unie. p. 585 p ; Lichen globiferus Zznn.mant. — Lightf. scot. p. 887. .Achar.prodr.p.910. - Coralloides globiferum. — off. pl. lich. 2. p.25. t.51. . 9. /Tor. german. p. 151. | Coralloides cujwgessiforme ete. : JD/llen. musc. p.149, t. 17. E 55. Hab. in saxis pauca terra obductis Lapponise tum sylvaticze ac alpina ubique sat frequenter; etiam in maritimis ubique. Caulis non tantum subindivisus cylindraceus, verum etiam tenax adeo ut cortex solus annulatim runipitur; quibus notis a sequente distinguitur. BhPami enim semper fragilissimi, ejusdem divisio- nis ac in sequente, et ubi occultati etiam cineras- centes. 056. SPHAEROPHORON /ragi/e: fruticuloso - ccespi- tosum dichotomuin, apicibus subteretibus ob- tusiusculis cinerascentiblus. S. fragile Schrad. — 44 char. meth. p. 155. t. 5. £. 5. lichen. univ. p. 585. : .Lichen fragilis JLnnm. seec. n. i191. Jappom; n. A40. t: 11. E: 4. Lichen sterilis Z4cAar. prodr. p. 2911. Coralloides fragile Ho/[fm. pl. lich. 9. p. 54. t. 55- |». £. 8. Aor. germ. p. 151. (Stereocaulon ). , AÁrcar LiciENOSAE. 489 Hab. in saxis eorumque rimis apricis per totam Lap- poniam etiam alpinam et inferalpinam frequenter. Totum quantum dichotomum et fragilissimum, adeo ut caulis nullus a ramis distingui queat; nec unquam filo tenuiore crassius est. Tubercula fru- ctus plerumque grandiora et difformia. Neque in maritimis Nordlandiz reperire potui Sph. compressum , quod in tota Scandinavia certe desideratur. ALGAE AOQUATICA E. Gen. plant. ed. Schreb. n. 1671. $emina in capsulis poro dehiscentibus, aggregatis frondi immersis (Fucus pr. s. dictus scil. n. 957. 930- 939- 946. 951. 952. 955., 5 simulque adsunt ve- sicule simplices s. articulate. s, in capsulis impciforatis, solitariis, super&cialibus (Spherococcon scil. n..94o - 94z. 947 - 949. 954 - 964..; simulque adsunt granula immersa in appendicibus foliorum fere ut? 1n Confervis. s. solitaria, nuda, in frondium superficie ( Palma- - ,/ * ? Á rid scil. n. 945 - 945. 950.) 1, FRONDESCENTES COSTATI: COsta seu nervo crassiori simiplici in medio frondis. . 957. FUCUS serratus: fronde dichotoma costata li- neari serrata, apicibus obtusis tuberculiferis planis. F. serratus Linn. fl. svec. n.1144. lappon. n. 462. Engl. bot. 17. t. 1991.. Turner. synops. fuc. n. 25. Esper ic. fuc. p. £5. t. 5. pejor. Zoega JA. island. n. 1. Lightf. scot. p. go2. Norvegis Nordlandie Zred-tang. Hab. in in/mis littoribus ut etiam infra littora ubi refluxus maris fundum nunquani denudat per par- tem tum interiorem ac exteriorem sinuum insula- rumque Nordlandiz et Finmarkis frequenter. Modus crescendi decumbens et e centro undique imbricatim radians est, quo pulvillos circulares in fundo maris efficit. CAY?PTOGAMIA.. -——- CN - .- , L| Methodum Fucos in plura genera secundü:na fructum dividendi, qua moiiti sunt Stackhouse deinque Clar. /7'eber.et Mohr, assumere haud au- sus sum; quum adhuc nimium desideratur physio- logica éorum cognitio et penitior coinparatio duppli- cis eoruin fructus. Observationibus certis satis no- bis constat, quod apices ramorum capsuiiferi nun- ;1iam in vesiculas permutantur, uti perperam sta- tuerunt laudati /7eber et Mor. 058. FUCUS veszculosus: fronde dichotoma costata lineari integerrima , apicibus tumidis capsulife- ris geminis, vesiculis binis iufraaxillaribus. F. vesiculosus Ama. Jf. svec. n. 1145. /appon. n.46o. Angl. bot. 15. t. 1066. Turner. sy- nops. fuc. p. 117. n. 94. .Esper ic. fuc. p. 28. t.1i2; Lighif. scot. p. 904. Zoega ff. island. n.2. Olavs. it. island. p. 419. S Planta petrarum Mart. spitzb. cap. 10. t. F. f. b. 8. inflatus: fronde apicein yersus inflata. 77or. dan. t. 1197. F. inllatus Lzzn. seec. n. 1148. /appon. n. 468. Lightf. scot. p. 9:0. y. spiralis: fronde tenui evesiculosa spiraliter torta. F. spiralis Zznn. /T. svec. n. 1147. lappon. n. 467. Engl. bot. 24. t. 685.0ptim. .Esper. zc. fuc. p.50. t, 14. 9. rigidus: suüpite rigido inferne teretiusculo nudo. Lapponibus Za2g:z. MNorvegis Nordlandize Z/ad- tang item Kue-tang (quia vaccis pabulum praestat ). Hab. in sunnnis littoribus a fluxu maris bene in- undatis per partem interiorem sinuum et oras intimas insularum maritimarum Nordlandiaz Fin- markieque vulgatissime. y. precipue ad exitum fluminum in fundo maris. À me frequentissime inventus in fluvio Kobb- vandselven sinus Sórfoldensis. | s. in oris extimis insularu:u undis sestuantibus - maxime expositis. 959. FUCUS ceranoides: fronde dichotoma lineari integerridià subenervi, apicibus tuberculiferis tumidis lanceolatis acuminatis. F. ceranoides Zjnn. ff. svec. n. 1146. lapp. n. 405. durner. synops. fuc. p. 136. n. 95. £. ALGAE ÁQUATICAE. ' 491 F. filiformis Gmel. hist. fuc. p. 72. t. £, £. 1. F. distichus Turner. hist. fuc. n. 4. t. 4. Lightf. scot. p. g12. F.linearis For. dan. t. 551. haud bona. Hab. Nordlaridiz plerumque in scrobiculis et reces- subus littoralibus aqua marina semper repletis r:ec sub reíluxu maris evacuatis per promontoria insu- -lasque exteriora sat frequenter. Circa RBórstad , ubi Linné sub itinere suo lapponico Fucos legit, vulgaris est. " Frons inferne caulescens seu per nonnullas di- chotomias marginibus menibranaceis carens, ibique .$nbteres compressa; superne sensim alis seu niargi- nibus foliaceis instruitur, ita ut apex sterilis semper reiiq:.* tronde latior fit et subenervis. —Vesiculz tu- berculatze s. capsuliferz subpedunculatze sunt ob frondem sub ipsis angustatam, oblongz vel potius cylindriczte inllatze. s. inanes (uti eas descripsit Linné), subsolitari& vixque unquam connatz s. geining. 2. FRoNDESCENTES vENOSsI: venis undique ' divergentibus. 9,0. FUCUS sznuosus y.: fcliis membranaceis veno- sis roseis ovalibus sinuato- deniatis, stipite ra- moso abbreviato perenni tereti. F. sinuosus vy. quercifolius Zurnzer. hist.fuc.n. 55. synops. fuc. p. *. n. 1. F. Palmetta var. Esper. ic. fuc. tab. 42. F. roseus F7Jor. dan. t. 652. F. rubens ZigAz£f. scot. p. 915. Hb. infra littora Nordlandica in stipitibus Fue di- £itatz parasiticus Juxta oras promontoriaque exti- 7»1a passim. -ÁÀ me lectus ad Kierringóam nmiul- iis locis. Substantia foliorum quamquam tenuis quodanz- inodo scariosa vel rigidula est. ' Color ejus roseus sub putrescentia primum: in violaceum demum in tegüularem colorem abit. Forma foliormum exacte folis J4ini incane convenit; in- Lappomnia vix lobata. : 6,0. FUCUS sanguineus: foliis membranaceis veno- sis sanguineis oblengis unáulatis integerrimis 492 ChYPTOGAMIA. subpetiolatis, costa tuberculifera, stipite ra- 110s0 tereti. | F.sanguineus Zznn. mant. p. 126. syst. nat. XII. p.718. Turn. hist. fuc. n. 56. t. 56. Engl. bot. 15. t. 1041. . Gmel. hist. fuc. p. 185. t. 24. E. 9. ÉEsper. ic. fuc. p. 79. t. 58. Lightf.scot. p.942, Zoesa' ft. island. n. 24. Hab. in stipitibus Zucz dzsgitati parasiticus cum pracedente rarius. Substantia foliorum magis. mollis et caduca quam in praicedente... Color ejus roseo- sanguineus formosissimus in aqua dulci cito testaceus et deni- que sordide lutescens evadit. |. 942. FUCUS qa/atus: fronde dichotoma sublineari ve- nosa integerrima inembranacea rosea: axillis excisis margine orbatis, stipite coniprésso. F. alatus Zznn. mant. p. 155. syst. nat. 19. p.718. Kngl. bot. €6. t. 1857. optim. Turner. sy- nops. fuc. p.144. n.27. Gmel. hist. fuc. p. 187. t. 25. £. 1. 5. Gunner. norv. n.-750. sper. ic. fuc. p.20. t. 5. Zoega JT. island. n.99. JALiehtf. scot. p. 951. Hab. infra littora INNordlandica et Finmarkica in sti- pitibus Fucz digitati parasiticus cuin praecedenti- bus passim. In varietate latiori Ginel. l. c. f. 7. frons omni- no venosa est; venis lateralibus ad marginem excur- rentibus perevidentibus; ideoque cum stricte sic dictis Fucisalatis uti serrato etc. haud sociari pot- est, sed precedentibus peoxime affinis est. Eodem modo etiam crescit sub aquanonnullarum orgyarum profunditatis, quo omnes vicissitudines maris et ventorum haud penctrant. [1n genere tam naturali praferends sünt subdivisiones naturales. ,— Sub- stantia hujus mollior quam in £. sinuoso, sed mi- nus contractilis et crispabilis. : 5. STIPITATI: stipite simplicissimo unifolio in - radicem digitatam abeunte. 9453. FUCUS dzgitatus: stipite tereti nudo elongato . ^ rigido, radice digitata, folio coriaceo ovali -sub- cordato concavo in lacinias ensiformes diviso. E, digitatus Lznnu. mant. p.154. urn. synops. [uc. p. 207. Flor. dan. 5. t. 599. Esper. iH - ALGAE AQUATICAE. * 498 icon. fuc. p. 99. t. 49. 49. Zcega 1. island. n. iet Obss. it. island. p. ES Lightf. Scot. 9. p. 935. F. hyperboreus?Gunnér. norv. n. 61. tah. 5. Phycodendron s. Fucus arboreus. Norvegis Nordlandie Zare-/ágg. s. Skalme- lare. Hab. infra littora in fundo maris profunditate plu- rium orgyarum. sub infimo reffuxu, nec unquam aqua superficiem atüngens, idque juxta oras ex- - timas insularum exterioruin etin scopulis profun- dis per totam Nordlandiam et Finmarkiam fre- quenter. In Vesteraalen, Andenes etc. süpites ejus crassitudinem fere brachii attingunt et undi- que materiam pro foco alendo suppeditant. Hic omnium plantarum lapponicarum ne dicam europaarum frondes maximas gerit utpote homine dupplo triplove longiores. Mari septentrionali valde familiaris ibique eadem loca occupans ac £. bulbosus in mari meridionali. Quamquam . adeo giganteus "est vix specie differre videtur a varietate maxima F. saccharini; et fere mihi persuasum habeo quod in- ter utrosque nullus lines existit. 'l'amen unicuique absurdum. apparuisset tenellam U/vam latissimam et hunc gigantem plantaruin maritimarumn in una -specie cogere. Nonnisi in profunda aqua magnitu- dinem insignem et zetatem majorem acquirere potest, . simulque mucilaginem crassiorem in propriis ductu- bus corticalibus proferre; propius ad littora ab undis proceliisque impeditur, quin adeo crescat et sic E saccharinus oritur, demunique ubi aqua marina in- terdum defluit membranaceus tenuis et viridis fit sine mucilagine insigniori, qualis Ulva latissima. 944. FUCUS saccharinus: stipite tereti equali, radice digitata, folio indiviso ensiformi subcoria- ceo enervi. T F. saccharinus ALzzm. fj. svec. n. 1151. lappon. n.460. Gmel. hist. fuc. p. 194. tab. 98. £.1. Turner. synops. fuc. p. 198. n. 57. Gunner. nore. n. 1316. £sper. ic. fuc. p. 52. t. 94. Zoega /l. island. n. 953. | Olavs. 1t. island. p. 445- Lightf. scot. p.940. Pallas is. si» bir. 5. p. 54- | / 494 CRY?TOGAMIA. F. bifurcatus Guzn. nore. n. 7319? Act. nidros. A. p. 86. t. 6? , &- fronde bullata ZJor. dan. 3. t. 416. | Esper. ic. Jue: 6,59. | Ulva latissima Lzzn. syst. nat. — /T. seec. n. 1186. Ulva mesenteriformis Zioz£h. germ. 5. p. 554. y. fronde tenui niembranacea, stipite abbreviato. Ulva latissima Guzner. nore. n. 115. Ulva longissima et maxima Gunaer. nore. 9. p. (28. tab. 7. Planta petrarum major. Mart. spitzberg. tab.l. fig. C. | ! | orsecih Nordlandie ZZcste- tare sive Troll- tare (i. e. Equi marini ficti s. diaboli ma- rini fucus). Hab. infra littora in superficie maris refluxi vel in in- fimis littoribus interdum denudatis, per oras ex-. teriores insularum et. promontoriorum totius Nordlandie et Finmarkia frequenter. Varietates onines etiam perpusiliz digito mini- mo haud longieres, quales exhibet Ginel. tab. 28. f. 9. semper instruuntur radice digitata, qua facil- lime ab omnibus Ulvis etc. distingvuntur. Simpli- cissimus omnium est et nunquam e radice vel stipite stolones ullos profert, unde non potest non semini- bus propagari quamquam: adeo subtilissimis et di- spersis ut hucusque observatorum oculos sese sub- . traxerunt. Nomen specificam saccharinum perperara a Lin- néo huic datum est, uti videtur ex auctoritate Sib- baldi synonymi ad F. dulcem vel palmaturm perti- nentis, qui vera est Alga saccharifera islandica. Hic nonnisi mucilaginem continet eamque tam crudam, ut ne quidem a bovibus edi queat; itaque Norvegi eum Diabolo marino pro esca destinaverunt. 945. FUCUS esculentus: stipite incrassato pinnis elon- gatis enervibus onusto foliumque, en:iforme membranaceum percurrente, F. esculentus Ling. mant. p. 155. Lightf. scot, 9. p. 958. t.28. Zurner. synops. fuc. p.104, n. 92. . Engl. bot. 95. t. 1759. Flor. dan. 5. t.417. Zoega fior. island. n. 2. Olays. it, island. p. 445. : EE ue S, SEIL ÁLGAE ÁQUATICAYE. 495 F. piunatus Guaner. norv. n. 5315. 4ct. nidros. 4. p. 84. t. 8. £. 1. mala. . F. £Émbriatus Gmel. fuc. p. 200. t. 99. £. 1. F. folio plano ensiformi , caule pinnato. Zinn. flor. lappon. n. 461. Norvegis Nordlandiw Za4re (prz csteris) item Bue- lare. Hab. infra littora adeo ui euperficiem maris sub re- fluxu tangit usque ad profunditatem nonnullarum pedum juxta oras exteriores insularum et promion- toriorum per totam Nordiandiam frequenter et Finmarkiam passiux Hoc septentrionalibus regionibus prc»ria spe- cies valde mieinorabilis est tuin respectu structur:ze ac materiei. hadix digitata est ut in pracedentibus et digitis suis nudis alimentum ex aqua marina su- € P gere videtur. Substantia stipitis et costs proprii Den indolis omnino cartilaginea et elastica est, flectendo - haud difficile frangitur (mec ita tenax et lignea ac in F. saecharino), sed difhcillime comprimitur et triturando in mortario conuninuitur. Nihil muci- laginis cortinet, quod experimentis propriis iniel- lexi; errant iraque qui statuunt Fucos mucilagine sua nutrire. Costa inedia folii crassa. pennam an- serinam plerumque szquans, simul ac stipes supra et subtus ;planiuscula, obtusangula (nec quadran- gula ut plerique habent auctores). Foliuiu longissi- mum szpe orgyalem longitudinem attüngens, senm- per tamen aque angustum et ensiforme, membra- naceum, facile in lacinias transversales a margine ad costam lacerandum, eamque ob causam sub hie- ne undis adeo destruitur ut superne solus nérvus niedius nudus superstes sit. Stipes primo anno nu- dus; altero vere, dum maxima pars folii destructa est, in medio intumescit parumque dilatatur, ex qua intumescentia nascuntur foliola marginalia plana (nec unquam inflata ut dixit Gunnerus), falcata, ol:tusa, enervia, subcoriacea vel ipso folio crassiora. 4. ForracE1 AcAULES aunembranacei si,? ullo. nervo vel venis. 946. FUCUS canalzculatus: dichotomus enervis co- riaceus linearis subtus canaliculatus, apicibus tuberculiferis incrassaüs truncatis. 496 CRYPTOGAMIA. F. canaliculatus ZZnnz.herbar. — | Lightf. scot. p.917. Gmel. hist. fuc. p- 75. t. 3; A. Big. ox Engl. bot. 19. X. 895. Turner. synops. fuc. n. 44. Zoega flor island. n.8 F. excisus Linn. spec. plant. p. 1697. Gunner. nOr?. n. 51A. F. rotundus sper zc. fuc. t. 17. Hab. in supremis littoribus ubi nonnisi a summo fluxu maris tangitur per oras interiores insula-um. et in mediis sinubus totius Nordlandic et Fin- markiso ubique frequenter. Folium: ejus crassius quam in sequemtibus et plerisque cseteris, semper s:que angustum, sed lon- gitudo ejus varia interdum vix pollicaris, saepius ultra palmaris. 4 947. FUCUS ;nammillosus: dichotomus linearis car- tilagineo - membranaceus supra canaliculatus nitidus purpurascens: apicibus rotundatis, tu- berculis submarginalibus pedicellatis demumque foliaceis. : F.mammillosus Turner.synops.fuc.n.45. Engl. bot. 15. t. 1054. optim. ad F. alveolatus Zsper. zc. fuc. p. 159. t. 70. (cana- liculatus ). F. ceranoides 23. Gmel. hist. fuc. p. 1315. . Lzghtf. $COL. p. 516. p F. spermophorus Guzner. /Tor. nore. n. 414? Hab. in inferioribus littoribus sub refluxu infimo tantum denudatis per promotoria et.insulas exte- riores Nordlandiz frequenter. Ego eum in paro- cia Foldensi fere ubique legi. | Substantià suà satis ab insequente 7. crzspo di- süngvitur. Quamquam tenuior est, tamen ita ridi- diusculus ut per se stare queat dum refluit aqua, et pulvillos perpulchros in scopulis format. Revera subcorneus est et valde tenax. Etiam siccatus Fu- cus valde flexilis, sed ita tenacissimus utvix disrumpi queat. Superficies ejus nitida ob cellulosam compa- ctiorem quam in /. erzspo. Color semper purpu- reo.- fuscus. Folium regulariter dichotomuni (nec ut in F. erispo subpalnatum): lacini; in media ejus altitudine prope margines obsitze tuberculis nu- merosis, subcompressis, globulum seninalem foven- tibus. Versus apices laciniarum tubercula haec ra- : riora b3 " ALGAE ÁQUATICAF. 497 riora evadunt minusque elevata, sed eormn vestigia per series juxta margines disposita undique bis nuntur. ^ 948- FUCUS erispus: dichotomo- palmatus crispus subcartilagineas, laciniis planis acutiusculis, tuberculis solitariis in disco laciniarum iin- mersis. F. crispüs Linn. mant. p.154. Gunn. nore. n. 749. Turner. synops. fuc. n. 49. Zoegza fl. island. Flor. dan. t. 1198. Olavs. i£. island. P- 445- et 945. F. pumilus Zahl zn Flor. dan. t. xo66. F. foliifer Ésper cssc. p. 106. t. 59. bora. F. crispatus Flor. dan. 5. t. 926. F. ceranoides Gmel. hist. fuc. p. 115. t. 7. £f. 1. | Esper icon.fuc. p.145. t.98. f. 1-5. Lightf. : $COL. Q1$5. Hab. in littore 111edio ad sinus exteriores Nordlandiz et Finmarkie fere ubique. Varie quoque ejus forma ibi occurrunt; v. srel- latus durner. pra& c&teris vulgaris in infimis lit- toribus. 949. FUCUS soLoliferus:. fronde membranacea plana enervi palmato - laciniata, margine prolifero: laciniis suinmis miultifido - incisis. — Turner hist. fuc. n. 45. - F'ahl in FTor. dan. t. 1066. Hah. in fundo maris Finimarkiz ubi unicum exem- plar legit aA. : 950. FUCUS paír:atus: membranaceus palinatus pur- purascens: laciniis maagine foliosis: foliolis ob- longis subsiuiplicibns. F. palinatus Zurner. synops. fuc. n.55. Lightf. scot. p. 955- t- 97. Engl. bor. 1g. t. 1596. bona. Zoega ff. island. n. 90. —Olavs. in- island. p-444. 949. 945. F. ovinus Gunner. act. nidros. 4. p. 85. t. g. Flor. norv. n. 510. AD LE caprinus et rubens Zsper. zc. fuc. p.146. t. 74. Ulva czprina Guzner. norv. n. 1001. t. 6. E. 4. Flor. dan. 7. F. 1298 (tenuior). . Alga saccharifera Borrich. x " -. &. laciniatus: fronde tenuiter |aciniata, foliolis x sublinearibus. - CM | Ulva delicatula Guzz. nore. n. 1055. t. 8. Fler. dan. E-- 498 - J CRYPTOGAMIA. Norvegis Nordlandisze Sou-só// (i.e. ovina ulva). Hab. in infimis littoribus ubi vix sub extimo refluxu, denudatur, tum .per oras extimas insularum tum etiam in mediis sinubus Nordlandiz et Fin- markie ubique. Interdum etiam parasiticus oc- currit in stipitibus uc digitatz ad scopulos exti- mos maris. &£. in Fuco nodoso ad interiores oras insularum parasiticus passim. Magnitudine magis variat quam affines ejus. Sape cubitalem latitudinem: attingit et tunc satis cra:siusculus est, tamen seniper adeo mollis et de- bilis ut lapidibus se adglutimat fere 1menibrand mu- cosz instar. Hac sua mollitie ab omnibus similibus certissime distingvitur. Nec exsiccationerigidus eva- dit. E cellulosa laxiori constituitur quam caeteri. 5. CAULESCENTES:' foliolis fructiferis distinctis | | Geciduis. 951. FUCUS sZiguosus: caule compresso alternatim rani0s0: ramulis dilatatis siliquaseformibus: si- liquis seminiferis lanceolatis, aliisque inanibus articulatis. F. siliquosus Ann. /7. seec. n. 1150. lapp. n. 465. Ensl. bot. t. 474. durner. synops.. fuc. P. 6o. m. 15. Lightf. scot. p. 9291. Esper. 1. füc. p. 97. t. 8. Zeega fl. island. n. 11. Hab. ad Nordlandiam Finmarkiamque in fundo ma- ris arenoso profunditate orgyali sub infimo re- Huxu, idque juxta insulas et promontoria exte- riora ubique parcius. Hujus sic dictze siliqua» dupplicis distincti gene- ris sunt, quae haud successu temporis in se invicem abeunt. 1) Siliqua tuberculiferz habent tu- bercula in superficie prominula et in corticali sub- stantia sine ordine posita, poro sese aperientia et se- minula fundentia; qus siliqua sub fine hyemis excrescunt et primo vere seminula fundunt, dein cadunt ut summa xstate frustra quierüntur. 2) Si- liqua articulata vel vesiculos& sub state ex- crescere incipiunt, et tenellae habent intus scrobi- culos oblongos ternos justa se invicem in medulari substantia positos, idque quinis circiter seriebus distinctis. Singulus scrobiculus a cellulosa arach- Li ALGAE ÁQUATICAFE. 499 noidea pertextus nec unquam seminula Miser jiora continuisse videtur. Demum terni scrobiculi con- Huunt in unam concamerationem , et sic articulatio- nes siliquae formantur. Hz siliquze persistunt per pun. annum et apicem foliaceum gerunt. 952. "FUCUS nodosus: caule compresso dichotomo op- posite crenato: ramorum medio in vesiculain dilatato, globis fructiferis pedunculatis late- ralibus. F.nodosus Zzun. spec. n. 1149. lappon. n. 464. Engl. bot. 8. t. 570. Turner. synops. fuc. p.252. n. 46. Lightf. scot. p-g18. Esper. zc. fuc. p. 118. t. 6o. Paris island. n. 10. Norvegis Nordlandiz» Sre/ÁK-tang. Hab. in superioribus inediisque littoribus ad oras in- tericres insularum exteriorum et, exteriorem par- tem sinuum maris per. Nordlandiam et Finmar- kiam vulgatissime. Caulis regulariter dichotomus: vesicula supra singulam dichotomiam una, quc& nunquam capsu- las vel seminula evidentiora continuerit. Globuli re vera fructiferi semper laterales sunt (nec unquam in medio caulis seu ramorum), et a crenis caulis marginalibus oriuntur binati vel ternati, demurm- que seminibus effusis cadunt, ut sub autumno cau- lis omnino nudus et iis orbatus reperitur (eodem modo ac siliqua fructifera in £. szgquoso). Qua autem functione funguntur vesicule illae a fructu vero tam distinctze adhuc latet. An seminula quz- dam alterius generis et omnium i subtilissima con- tinent? . An talia seminula in bullis mucifluis Pc saccharini epeciem propagant? 6. CAULESCENTES NUDI COMPR ESSI. 955. FUCUS /oreus: carnosus, radice in calycem. inanem solutum orbicularem efformata, caule funiformi subtereti dichotomo. demumque tu- . berculato. CF. loreus ALznn. herb. — Turner. synops. PC p. 246. n. 45. Gunner. /l. norem. 988. for. dan. 4. t. 710. - Engl. bot. 8. t. 590. optim. Esper. ic. fuc. p. 45. t. 59. et 19. Zoega //. island. n. 19. PA irae p. 920. Ar2 eM. CAYPTOGAMIA. — L3 F. elongatus. Cmel. fuc, yp. 105. Linn, spec. pl. : 1627. Gunner. nore. n. 1095? Ulva pruniformis Gunner. nore. n. 7537. t. 9. É. 6. et tab. 9. f. 4. 5. (status infantilis ). - in in infimis littoribus Nordlandicis etc. per oras xtimas insularum exteriorum tai profundé ut i sub infimo relluxu denudatur, passim. Annuus est, nec unquain ultra hiemem vesti. gium ejus persistit. Primo vere (mense Maji) nonnisi giobus pruniformis adest, intus cavus et aqua repletus, cujus ambitus dein dilatatus evadit et unibilicus eupra depressus. Initio mensis Junii ex hoc umbilico proveniunt caules loriformes valde lubrici, carnosi et succosi, qui cito admo- dum elongantur et intra paucas hebdomades ultra pedem longi evadunt, per paucas dichoto- mias divisi, bine aquales et denique per totam longitudinem tuberculis sparsis nodulosi. . Caules Ram jam perfect scutum calyciforme radicale coliapsum reperitur et nihil succi aquosi ulterius continet. Capsula turberculxformes per totam lon- gitudinem rarius sparse, subrotundz2?, poro dehi- scentes, intus filis arachnoideis repleto, quae inter semina najuscula rotundata Opaca, interdum pyri- formia fine angustiore adfixa (omnino ut in Fucis proprie sic dictis ex. gr. veszculoso ). " Substantia ounium fucorum mollissima, adeo ut undique de- cumbit. Maxime paradoxus est; scutuin calycifornie solum vices frondis gerit, et lora nonnisi spica2 se- minifere sunt. .954. FUCUS cocczneus 8. pusillus: subcaulescens compressus submeiisbranaceus digitato - ràio- sus roseus: ramulis distichis secundisque. Var. F. coccinei Zurner. Ast. fuc. n. 59. t. 59. synops. fuc. p. 201. n. 54. Var. Y. Plocamii Gmel. Modos p. 153. t. 16. £s- per.ic. fuc. p. 18. t. o. Lzahtf. scot. p. 957. F. cartilagineus rade 2 "gl. ed. 1. p. 475. uu. ner. nor. n. 864? F. gigartinus Z7or. dan. 5. t. 294. ( convenien'is- sima fide exempl. island. in herb. Cel Swartzii) Gunn. nore. n. 047. Zoega ff. island. n. 55. dab. in ipsis radicibus Fad digitati profunditate sal- tiii duarum orgyarum sub infuno relluxu, idque ALGAE ÁQUATICAE. 501 ad oras exteriores insularum | exteriorum Nord- landie. Ego eum ad Kierringóam: parcius initio mensis Junii forsan non satis adultum legi. Gunz- |, nerus euum J£. eigartinum in Finmarkia invenit. Substantia, colore et figura frondis exacte cum F. coccineo convenit, sed vix pollicem altus a me saltim repertus, cristulam ex asse referens ramis suis fastipgiatis distichis. Exsiccatus chart) parum adhaeret, colorem: roseum diaphanum pulcherrime '*. gervat, et valde tenuis mollis et membranaceus adhuc esse reperitur; quibus notis a P. erístato Jurn. et ommi varietate 7. gzgartimi veri longe . discrepat. i; 955. FUCUS p/umosus: caulescens compressus sub. cartilagineus roseus ramosissimus: ramis supra- | decomposito-pinnatjs; pinnulis oppositis in " apice quadrifido seminula nuda gerentibus. F. plumosus Zinn. mant. p.154. Gunner. nore. p.747. durner. hist. fuc. n. Go. tab. 60. ele- gantiss. synops. fuc. n. 55. .Engl. bot. 19. t.1508. JEsper.zcon.fuc. p.99. t.45. Zoega | fl. island. n. 50. .Lightf. scot. p. 955. f. tenerior, pinnis linearibus. 23 Mf F. ptilotus Guzner. /?7. nore. n. 1045. t. 9. £. 15. Esper. icon. fuc. p. 96. t. 40. y: tenerrimus. F. pectinatus Guzner. f]. nore. n. 975. t. 9. £. 8. Esper. icon. fuc. p. 97- t. 47. Hab. in fundo maris stipitibus Fucz dzgitatz infixus . parasiticus, idque juxta oras extinas scopulorum et insularum exteriorum Nordlandise et Finmar- ki: frequentissime. | In his regionibus lztissime luxuriat ut proprie borealis species esse videtur. Color ejus roseo -purpureus nativus cito evadit violaceus in aqua dulci et dein testaceus, denique etiam bene elotus in viridem usque abit. Ut con- servetur color nativus requiritur aciduni aquze mari- n3; quo remoto virescit ac si Alkali adfusumi esset. His mutationibus coloris ab extractivo fugacissimo .quali. Horum Malva etc. ortis obnoxii sunt ,fere omnes Fuci molliores et annui; sed qui rmàgis «.*- cornei et perennes sunt, colorem quoque SOR, an rem habent ex. gr. F. zmammillosus, corneus, Dro- diei , Ulva umbilicalis.ete. -. 7 562 CRYPTOGAMIA. 956. FUCUS pygm«eus: conglomeratus subgelatino- | 8us dichotomo- ramulosus: apicibus tuberculo solitario globoso pertuso terminatis. F. py gmidus Lightf. scot. p. 964. tab. Z2. bona. a bot. 19. t. 1539. Turner. synops. fuc. 58. n. 47. Lichei confinis Flor. dan. 5. t. 879. «char. li- chen. prodr. p. 208. Hab. ad littora vel supra littora Nordlandica et Fin- marchica ubique, idque ubi a summo fluxu maris haud inundatur sed tantum sub procellis ab undis marinis irrigatur. Hic Fucns respectu loci amphibius inter Fucos et Lichenes quoque respectu fructificationis ambigit; ad . Fucos proprie sic dictos seu tuberculiferos proxime tamen accedere videtur. (nec ad Sphaerococcon ). 6. FrLIFORMES TERETES. 957. FUCUS aculeatus 8$. filiformis ramosissimus cartilagineus, ramis alternis coupressiusculis spinosis: spinulis distisc'iis subulatis erectis. F. aculeatus 4. muscoides Zurner. synops. fuc. n. 48. | .Lzghtf. scot. 2. p. 9296 (caudatus). Pallas it. sibir. 5.p. 54. Zoega ff. island. p.15. Olavs. it. istand. p. 445. F. mu:coides uds. angl. 9. p. 590. Gmel. hist. fuc. p. 150. tab. T1 (nec Linnéi). Gunner. nore. n. 1071. Planta facie caudae equinzx Martin. spitzberes EL hg. b. Hab. infra littora Nordlandica ex. gr. Kierringóz in fundo maris profunditate orgyali sub infimo re- fluxu , stipitibus Fucz digitatz infixus parasiticus, idque juxta oras exteriores insularum exteriorum rarius copiose. Substantia omnino cartilaginea ut in stipitibus Fuci esculenti, tamen exsiccatione non parum con- trahitur et parum rigidus evadit. Color dum in mari degit olivaceus est ut in plerisque, sed in aére evectus, mox laetius virescit vel prasinus evadit, quem colorem plerique fuci nonnisi coquendo acqui- unt. Longius autem vicissitudinibus aéris exposi- tus pnbescit ut alii, quo colore etiam pps ad adsiccandum adhibituna tingit. ÁLGAE AQUATICAF. 505 958. FUCUS viridis: filiformis pinnatim ramosus su- ; pradecompositus subgelatinosus viridis: ramis ramulieque oppositis approximatis capillaribus tenuissimis continuis. F. viridis Turner. synops. fuc. pag. 597. Engl. bot. 94. t. 1669. bona. Z7or. dan. t. 88. Hab. parasiticus inter F. plumosumi etc. in stipitibus .. Fuci digitati ad oras exteriores insularum Nord- landi» meridionalis ex. gr. ad Kierringóam et Rórstad copiose. Etiam lapidibus nudis adnatus in posteriori loco, tuncque non paruni rufescens. Prscedenti re vera proxime afhnis pracipue colore sub aqua marina olivaceo sed extra aquam gito in prasinum abeunte. De caetero substantia subgelatinosa eum. longe remiovet, ut etiaui te- nuitas tanta ut eum diu pro Conferee villosa JDille. t. 57. habuerim et eum quoque cum Conf. rhizoide Ehrh. comparaverim. 959. FUCUS /umbricalis 8. caulescens filiformis sub- cartilagineus dichotomus fastigiatus: apicibus fructificantibus lanceolatis tumidulis diaphanis. F. lunibricalis 4. Zurner. hist. fuc. n. 6. t. 6. sy- nops. fuc. p. 518. n. 59. | F. fastigiatus .Gmel. hist. fuc. p. 106. t. 6. £. 1. Lightf. scot. 9, p. g50. Flor. dan. 8. t. 595- F. caprinus Guzner. nore. n. 511. Act. nidros. 4. p. 82. t. 5. É. 4. Hab. in cryptis recessubusque littoralibus aqua niarina semper repletis, ut etiam infra littora in fundo maris ad insulas exteriores Nordlan- dic rarius. In exsiccato hoc fuco suüperücies rugosa est; nec lzvis ut in F. rotundo Gmel. Substantia utri- usque horum fucorum simillimorum valde di- versa esse vidétur: in £. Jumbricali sub extima epi- dermide substantia carnosa et inollior est, sed in centro compactior; unde ruga superficiei in ex- siccata planta et fractura diffhicilor et opacitas major. E contrario in F. rotundo substaniia compactior cartilaginea extrinsecus posita est, unde facilius flectendo frangitur nec collabitur superficies sed transparentia magis conservatur. Exinde forsan etiam provenit, quod fructus F. lumbrichlis in apice d ^ tumido formatur, dum apud J. rotundun per 8u- — , ET Pe CRYPTOGAMIA. perficiem vel e latere runipere cogitur ob corti- cem ad distendendum nimis rigidum. — Fucus lumbricalis colorem in recenti magis olivaceo- fus- . cescentem habet; magis septentrionalis quoque. est uam 7. rotundus Gmel. Quad in Lapponia neque e Lightfootio ad Scotiam visus 960. FUCUS p/icatus: abtitohnty subcoli c decum- bens raimosissimus zqualis: ramis assurgenti- bus complicatis flexuosis. F. plicatus Gmel. hzst. fuc. p. 149. t. a4. £. 9. bona. ngl. bot. 16. t. 1089. Turn. synops. fuc. n 60.. Lightf. scot. p. 929. F. albus. Gunner. ff. nore. n. 757. &. subfastigiatas erectus subdichotomus. Turner. 3yn. fue. n. 60. F. cartilazineo- corneus etc. Flor. dan. 5 E d 409. F. longissimus FEsper. ic. fuc. p.44. t. Hab' intra littora in fundo maris vel in pe re- cessubusque littoralibus aqua marina semper repletis per. insulas promontoriaque- exteriora Nordlandize et Finniarkiae rAHHSS P. in sinu Al- tensi legi. Substantia ejus durior quam in fF. rotundo Gmel. qua eo longius a precedente differt. 901. FUCUS rarmentaceus: subfilQformis tenax: ra- inis confertis snbcompressis elongatis. F. ramentaceus Gunn. nor. n. 696. Ulva sobolifera Por. da. t. 556. Hab. in mari Finmarkico, À mne ad sinum Alten- sem copiose lectus. Obscura species £F. confereoidi proxima, sed caule crassitudinis chordae et duriore uti videtur bene diversa. Chartae haud adhzre:. 962. FUCUS confereoides: Riliformis carnosiusculus ramosissimus purpurascons, ramis ramulisque subsecundis utrinque attenuatis. F. confervoides y. Turner. synops. fuc. n..61. (secund. specim. ejus ). Engl, bot. 94. t. (669. | Hab. corallinge. plerumque adhzerens in scrobicnlis littoralibus aqua miarina semper répletis parcius scil. ad Alten Finmarkiz et Kierringóam Nord- landisea me lectus. ALGAE ÁQUATICAE. Aga Fila ejus vel saltim ramuli exsiccando collabunt et plani evadunt, chartzeque laxius adhsrent. Eximie mollis est, haud vero gelatinosus ut U/va /£- liformis cui omnium simillimus; ' 905. FUCUS //lagelliformis: filiformis lubricus ramo- sus: ramis brevibus subdistichis sparsis subfur- cellatis. F. flagelliformis F/or. dan. t. 650* Turner. sy nops.fuc.n. 69. Hist. fuc. n. 85. Hab. in Fuco serrato parasiticus infra littora Nord- landica ex. gr. Kierringóse. Ob lubricitatem insignem chartze bene adhizret. Eami breves adeo ut caudam sciuri quodammodo retert. 964. FUCUS subfuscus: filiformis ramosissimus: ra- mulis. superne aggregatis fastigiatis aciculari- bus strictis. F. subfuscus Turner. synops. fuc. p. 550. n. 66. Ejusd. hist. fuc. n. 10. t. 130. Engl. bor. 17. t. 1154. bona. F. variabilis Góoden. ect Z7 oodw. transact. linn. 9. p. 220. Hab. infra littora ubi vix sub infimo Tefluxu denu- datur tum in rupibus tum in stipitibus Fuci digi- tati idque ad oras extericres insularum Nordlan- dic passim. A me circa Kierringóam inultoties copiose lectus. à Ramulis suis fastigiatis arbusculem pulchre re- fert; tamen specimina inajora ramos magis sparsos longiores gerunt. Fere ejusdem substantiz est ac . praecedens et chartze laxius adhaeret. ET ho 965. FUCUS filum: filformis simplicissimus utrin- que attenuatus subcartilagineus subinanis lu- bricus. | F. Filam JLzzn. svec. n. 1155. lappon. n. 459. Jdurner synops. fuc. n. 65. | Flor. dan. 5. t. 821-' ; " F. Tendo Zisper ic. fuc. p. 47. tab. 92. Hab. infra littora praecipue in fretis angustioribus Vordlandic et Finmarkis occidentalis passim copiose. 966. FUCUS lycopodioides: Gunner. ff. norweg. n. 688. Jlor.dan.t.557. £Zoega Jf. island. Hab. in mari Finmarkico: Gunnerus. ; : 506 CRYPTOGAMIA. ^ Plures quidem a Reve. Gunnero exhibentur. Fuci uti in Finmarkia et Nordlandia lecti ex. gr. F. dentatus et laciniatus; eos vero repetere dubi- tavi quia nomina dubiis haud carent, et insuper lecti esse videntur inter rejJectamenta maris ad lit- tora. Omnes meos Fucos e fundo maris forcipe evulsi, nec alios uti indigenos assumere voluissem. Legimus wndique ad littora Finmarkica 'semina Mimosee scandentis, DDolichos urentis etc. e lon- ginquo adventa; multo inagis probabile ne dicam certum, quod Fuci e longinquo natant. U.L.V.A. Gen, plant. ed. Schreb. n. 1670. Planta subgelatinosa foliacea vel tubulosa seminula in superhceie dispersa gerens. * Planz foliacez sessiles. 967. ULVA umbilicalis: plana orbicularis peltata sessi- lis subscariosa nitida fuscescens. U. unbilicalis Zzzn. spec. plant. p. 1655. Gun- ner. nore.n. 059. Lizghtf. scot. p. 967. F. Tremella umbilicalis Gzzel. hist. fuc. p. 919. 'Tremella marina unibilicata D//enz. muse. p. 45. i E Pn | g.purpurea: elongata subensiformis undulata pur- pureo - fusca. U. purpurea. AtozZ for. germ. 5. p. 555. Catal. bot. 1. p. 209. t. O. f. 1. Hab. in petris sunumni littoris ubi vix a summo Huxu maris inundatur idque ad oras extimas insularum exteriorum Nordlandia? ubique. Lg 8. nonnisi in fundo maris Uva filiformi insi- dens reperi ex. gr. ad Sommerset in sinu Lerfjord paroeciae Foldensis Nordlandiz. Colore suo nitido demum in aureum et cu- preum vario modo vergente petras admodum ornat. Quaniquam substantia ejus satis tenuis ta- men quodammodo scariosa et rigidula, adeo ut extra aquam sese sustinet et chartze vix ac ne vix exsicczndo adhzret. Color ejus sub infantia semper purpureo - fuscescens, nec unquam virens evadit nisi in statu senili decrepito, ÁLGAE ÁQUATICAE. : 507 A. longitudine sua spithamza et angustie nec non tenuitate inaJori tantum differre videtur. Sub- stantia de cztero eadem subscariosa. 968. ULVA Lactuca: membranacea undulata crispa- que mollis viridis opaca. U. Lactuca Zn. /7. spec. n. 1157. Lightf. scot. p. 970. n. 5. «. oth. /l. germ. 5. p. 558- Tremella marina vulgaris JJlien. musc. jp. 42. Qxctuer Hab. in fundo maris ubi ab aqua marina semper te- gitur, idque utplurimum supra Corallinam ad insulas exteriore$ Nordlandize ubique. Substantia hujus valde niollis e laxiori cellulosa constructa; itaque exsiccando charte firmiter se ad- glutinat. Color semper vivid- et late viridis ( nec plus minus olivaceus ut in Fucz :accharini varie- tate tenuissima), qualis de cetero nonnisi iis plan- tis marinis conipetere videtur, qua in aqua dulci etiam amphibiunt uti Ulva compressa, Confervea glomerata etc. Est in aqua imnarina curiosa quaedam facultas colorem in rubrum mutandi! quz tamen in.plantis perfectis ex. gr. Zostera haud exe *cit. 959. ULVA rerrestris: foliacea difformis arhiza undi- que flexuosa et bullata viridis opaca. U. terrestris. Hot. flor. germ. 5. p. 542. Catal. 1. p. 911. U. crispa Lightf. sc»t. p. 972. Tremella terrestris etc. JDzllen. musc. p. 52. t.10. f£ 1. Hab. juxta mare sed supra littora plures orgyas usque ad 100 pedes elevata in terra umibrosa nuda aere . anerino exposita Nordlandiz et Finmarkiz ubique. Quamquam ab undis marinis nunquam irriga- tur, tamen aérem marinum sibi exposcit et nun- " quam intra oras maritimas occurrit, Coriosum ad- niodum est quam certas sedes sibi exposcunt planta niarinz. Hzc Ulva omnium summuin locum oc- cupat; postea supra littora crescit Fucus pygmzaus, «ein Ulva umbilicalis et Fucus canaliculatus. Margo superio- littorum seu limes fluxus suiami indigita- ' tur serie numerosa Lepadis balanoidis; infra quam primum occurrunt Fucus vesiculosus et nodosus, dein Fucus serratus, Fucus crispus, Conferva ru- pestris; postea vel iz zzed:o littore Fucus mammillo- LE 08 | CRYPTOGAMIA. * Cx sus, Conferva rubra, denique in infimo littore non- nisi a summo relluxu denudato vigent Fucus palma- tus et subfuscus, Fuci saccharini varietates teriulo- res. Jn ipso limite infimo littoris vigent Fucus lo- reus, Fucussaccharinus. Zzfra littus übi aquamarina nunquam: deficit occurrunt Fücus.esculentus et Ulva* Lactura; demuzaque zz fundo "maris inter Coralli- nam et alia Zoophyta reperiuritur Fucus digitatus, si- liquosus, confervoides, plumosus, alatus, sangvi- neus, Conferva diaphana etc. Ex omnibus hià nulli magis mare a magno fluxu et reflexu motum sibi , expóscunt, quam quiininfimo littore crescuntuti Fu- . cus painatus, loreus; ideoque ad uar Svecica Bahu- sie desiderantur. ** 'lubulosa et teretes. 970. ULVA, compressa: tubulosa compressa passim constricta viridis, ramis elongatis. U. compressa. Linn. ff. spec. n. 1155. Lighuf. scot. p.969. Engl. bor. 95. t. 1759. optim. U. tubulosa simplex Linn, ff lappon. n. 458. Conferva compressa. /toth. /f. germ. 5. p- 485... Tremella- compressa Di/len. msc. p. 48. t. 9. F. 8. &. brevissima subcampanulata. iab. in sunimis littoribus ad intiinos angulos si- nuum pracipue juxta fluminum etrivulorum exi- tum per Nordlandiam et Finmarkiam ubique fre- quenter. f. in recessubus aquse dulcis apricis. Hzc contenta est aqua parum salsa, itaque ad sinus intimos maris crescere potest et peregrinato- ri €x alpibus provenienti primum obvenit. Mox etiam reperitur Fucus vesieulosus et nodosus, Conferva rupestris. Ulterius versus pelagum ten- denslegit Fucum serratum,dein Fucum canaliculatum et crispum,; postea ad promontoria obveniunt Fu- cus palmatus, Ulva umbilicalis, Conferva polymor- pha, Fucus saccharinus; et denique ad oras extz- 74s insularum crescit Fucus lereus et esculen- tus ete "^ 2 971, ULVA fliformis: gelatinosa purpurascens sub- filiformis zequabilis ramosa: ramis sparsis lon-- gis distantibus. ; U. litori Iud. angl. P- 570. rd ALGX&E AQUATICAE. 509 U. purpurascens Engl. bot, 9. t. 641. (haud Hudsoni ). Fucus contortus Gmel. hist. fuc. p. 181. t. 99. É. 1. Hab. in fundo maris infra infimum refluxum vel in scrobiculis littoralibus aqua marina seniper repletis per sinuuni partes exteriores insulasque Nordlan- diz frequenter. Filo sspe dupplum a crassior. Admodum lubrica gelatinosa er quasi opalescens , . tainen superíicies membranacea laevis et colorata. | Substantiam. eius interiorem fere hyalinam gelatinosam reperi, | sine ullis radiis seminuliferis et sine ullo nervo centrali ; nequit itaque Hivularid species esse. Exsiccando chartae se firmiter inglutinat gelatina Y nici in- "Star, tamen eam crispat. 972. ULV A cylindrica : - gelatinosa simplicissima utrinque obtusata apice incrassata subcylindrica viridis punctata evasculosa, Icon tab. nostr. XXX. fig. 1. Hab. in fluminibus magis pacificis lapidibus innata Lapponise Pitensis passim. | Ad Arjeplog eám plu- ribus locis legi ense Augusti. Substantia interna tota " hyalina sine ullo nervo centrali et omnibus radiis seminnliferis. Color eius dilute viridis consistit 1n punctulis superficiei spar- sis, inter quz? tota substantia hyalina. Exsiccando substantia omnis evanescit et colorem cantuni vire- scentem in charta relinquit. Explicatio iconis: a. tota Ulva magn. mat. b. particula ejus &ransversun sectq et oblique visa magn. iges aucta. c. particula e latere visa pup inagis aucta. ; C O.N.E:--E-nSW; A; i5 Gen. plan. ed. Schreb. n. 1672. Planta filamentosa: filis nodosis s. artículatis s. annula- tis intus vel extus granuliferis. ^*1. NoDosaAE: nodis opacis cum internodiis conHuentibus. M 975. CONFERVA ge/latinosa £- ccr ulescens: nodis caulium incrassatis distantibus, ramulis vertie ciliatis dichotoms gelatinosis subfuscis. 510 CRYPTOGAMIA. Batrachosperma ludibunda .. czrulescens. Bory de $t. F'incent in Annal. de Mus. 1809. pag. 224. t. 5o. F. 5. HS C. gelatinosa nn. svec. n. 1165. spec. pl. 1655. Lightf. scot. 9. y. 986. Engl. bot. 1o. t. 689. Dillwyn. conf. brit. t. 59. introd. p. 65. Batrach. inoniliforme 3. vagum Jotk. germ. 5. p. 482. C. alpina lubrica, filamensis nodosis cseruleis. Dillen. musc. p. 58. t. 7. £. 45. Hab. in lapidibus rivulorum Lapponise sylvatice inferioris parcius. Varietas ca:erulescens heic tantum occurrit caule rigidiore, verticillis ramulorum minoribus et parum gelatinosis; in quo statu ad C. atram. accedit. Ego quidem consultius puto C. atram pro distin- cta habere quam huic jungere, quamquam re vera valde aíhnes sint. ; Obs. Conferva quaedam a me prope littora Nord- landica lecta et pro C. spongiosa habita nonnisi varietatem C. pennate sistit. Itaque C. spongio- sam, e Flora Lapponica excludo auctoritate Gunneri non satis fisus. 974. CONFERVA .arroeirens: flamentis noduloso- punctatis atro-virentibus rigidulis ;ramulis sub- secundis brevibus intus graniferis. C. atrovirers Dill. conf. brit. t. 95. introd. pag. 6o. Hab. prope cataractas fluminum lapidibus saxisque adharens per Lapponiam sylvaticam frequenter. . Ad Lichenes capillaceos revera tum: habitu ac structura interna valde accedit. Substantia fibra- run primariarum subpellucida, punctis incras- - satis nodulos efficientibus adspersa; quae puncta approximata plerumque inordinate posita sunt, et nonnisi rarius juxta se invicem circa caulem posita circulos irregulares efhcientia. — Ex his tuberculis: sparsim nati esse videntur ramuli breves pellucidi in: axi granulis approximatis referti. Modum crescendi valde memotabilem et prolificantein habere videtur ; granula centralia ramorum sensim dividuntur et in tubercula superficialia abire videntur, e quibus de- nique nascuntur novi ramuli. . Filamenta primaria capillo plerumque duplo angustiora, ramuli veio ÁLGAE AÁQUATICAE. 511 capillo quaduplo tenuiores. Specimen Nobil. 7u7- nero misi, quo ' de nomine Dillwynii certissimus factus sum. : 975. CONFERVA dzaphana: nodosa dichotoma, nodis purpureis, internodiis incrassatis diaphanis. . C. diaphana ZzgAuf. scot. 9. p. 996. i Dillwyn. Conf. brit.X.50. introd. p. 78. Engl. bot.95. t. 1749. optim. flozh. /7. germ. 5. p. 595. v. Hab. in stipitibus Fcz dzeitatz aliisque fucis per- ennibus profundius crescentibus ut etiam in Co- rallina scrobiculorum littoralium per littora Nord- landica et Finmarkica frequenter. .Nodi e substantia quadam spongiosa sive cellu- losa tenuissima utriculari conflati sunt, unde stria obsoletiores per internodia effunduntur ab eadem cellulosa tenuissima constructae et neutiquam, va- sculares. Neque parietes memibranacei neque vasa e membranis hyalinis constructa in hacunquam obser- vantur; quo eximie a sequentibus differt. Granu- lum centrale vel nervus centralis omnis semper deest. 2. VASCULOSAE: internodiis striato - vasculosis. 976. CONFERVA polymorpha: creberrime articulata dichotoma, septis diaphanis, segmentis abbre- viatis multistriztis. C. polymorpha Azznz. seec. m. i74. Lighif. scot. 2. p. 989. Dillwyn. brit. conferv. t. 44. zntrod. p. 81. Engl. bot. 25. t. 1764. optim., Ceramium fastigiatum ZtozZ. /2. germ. 5. p. 405. Hab. in Z/uco nodoso sub refluxu maris denudato locis pacificis frequenter. | Cateris Confervis longe crassior, filo vix te- muior, extra aquam vix decumbens. Septa omnino .diaphana et nullis membranis limitata, sed solis ex- tremitatibus vasculorum indigitata. Seginenta valde abbreviata vel diametro triplum breviora; styis seu vasculis numerosis ultra decem in unoquoque latere, omnino isoletis. Granulum centrale in singulo seg- mento adest nigrescens. 977. CONFERVA arrorubens: articulata: dichotoma | ! extenuata rubro - nigrescensa, segmentis imulti- nervibus quadratis, ramulis demum amnultifidis subpenicilliformibus. ! C. atrorubescens Dillwyn. brit. conf. tab. go. 1t . » CAYPTOGAMIA. i C. nigrescens Zuds. angl. p. 595- Dillw.1. c. in- trod. p. 86. Hab. in Corallinis lapidibusque per littora exteriora maris Nordlandix Finiarkizque frequenter. Quamquam szpius intense rubra occurrit et. tunc pro C. rubra haberi videtur a 77eb. et Mehr in editione germanica l. c. t. 54. fig. A. a.; tamen secundum figuras Dyíhvynii uon potest non ad longe aliam speciem referri. Ob colorem lsetiorem nomen Hudsoni ineptum credidi; occurrit vero interdum ad lapponiam eatis crassa et eximie nigre-, scens varietas, quz C. mr$rescentem Huds. valde refert, cujus autem fructificationem nanquanr reperi. | 978. CONFERVA szricta: articulata dichotoma capil- ' ]aris purpurea, ramis strictis fastigiatis, sege mentis trinzrvibus diametro trip longiorib: us. Dillwy n. brit. conf. t. 4o. introd. p. 85... - ; Hab. in scrobiculis scopwloruin rarius denudatorum et exteriorum infra littora maris prope Kierring- óam Nordlandiz passim copiose. Colorem suum amoenissimum purpureuni eian sub exsiccatione servat. Nec de caetero ullo inodo a Dillwynii figura et descriptione differt. — ^ 979. CONFERVA pennata: articnlata olivacea ra. 1z10sa, ramis pinnatis Oppositisque approximatis strictis, segmentis subquadratis. C. penus Huds. angl. p. 604. PME brit. onf. t..86. zntrod. p. 87... Hab. s r Coralinam in scrobiculis aqua marina semper repletis tum. Nordlandiz ac Finmarkiz parcius. Inter hanc et sequentem «sectionem fere aanbi- git vasculis tantum obsoletioribus in ramis adultis, et nervo centrali in rainulis ultimis. His notis non potést non a vera C. scopar:za facillime distingui. Ramis suis plumosis valde notabilis inprimis cum rachis plana et pinnulis octuplo latior. 5: ARTICULATAE: articulis evasculosis. * ramosae. 939. CONFERVA. rupestris: articulata dichotoma vir- gataque intense viridis, septis pellucidissubcon- tractis, segmentis elongalis opacis. : C. ru- ALGAE ÁQUATICAE.- 515 C. rupestris Zinn. svec. n. 1176. Dilleyn Lrit. conf. t. 93. introd. p. 65. — Rot. /f. germ. $- p. 516. — Engl. bot. 94. t. 1699. optim. Flor. dan. t. 948. oth. fl. germ. 5. p. 516. Hab. in rupibus littoralibus inprimis prope exitum fluviorum per totam Nordlandiam et Finmarkiam frequenter. - Sequentibus longe rigidior et fragilior, adeo ut exsiccando haud adhaeret. Fila omnia tum infimi stirpis ac ramorum ultimorum ejusdem fere cras- situdinis scil. capillo vix tenuiora. Figuram Dill- wynii haud bonam esse puto; multo magis placet Engl. bot. tab. cit. ut etiam figura C. cegagropila in Web. et Mohr. schwed. reise, quae tantum bre- vitate ab hac differt. | Omnes Confervz hujus et sequentis sectionis modo crescendi longe differunt a^ przecedentibus. Sunt scilicet ubique ejusdem crassitudinis, articulis quasi concatenatis conipo:itz et revera monilifor- nies. E contra praecedentium sectionum confer- vae e trunco crassiore sensim extenuantur in ramos multoties tenuiores, quo fabricam longe magis compositam indicant et Fucis Lichenibusque ac- cedunt. d 981. CONFERVA g7omerata: articulata virgatim ra- mosa, ramulis secundis, septis subcontractis, segmentis elongatis pellucidis virescentibusque. C. glomerata ZLznn. spec. plant. p. 1657. Huds. Jf. angl. p. 602. .Dillwyn Conf. britt. t. 15. introd. p. 65. | g. marina paullo crassior, viridior. C. crystallina; ZtozA. /7. germ 5. p. 515. (forsan C. laetevirens Eny. bot. 96. t. 1854?) Hab. in lapidibus fluvioruu: puriorum Lapponia sylvaticze rarius; at 6. in mari Nordlandico sat vulgaris . Praecedenti forma articulorum et tota structura simillima, sed ramuli longe crebrius divisi et seg- menta nonnisi parcissimaa materià granulosá repleta flaccida , nec adeo fareta et rigida ac praecedentis. | 982. CONFERVA Ztoralis: articulata dichotoma ra- . mosissima tenuissima, segmentis abbreviatis - pellucidis pallidisque. | Kk e $u^ 0. o£ CBXPIOGAMIA. C. littoralis.Lznnz. seec.n. 1170. Lieht£f.- scot. p.979. JDllw. conf. brit. t. 81. introd. p. 70. Ceramium confervoides Foch /]. germ. 3. p. 467. Hab. in fncis prope littora maris ubique frequenter. 'lTenuissiina omnium est, utpote capillo decies fere angustior, septis tenuissimis et segmentis nulla imateria colorata repletis. Ob tenuitatem maximam mucilaginem potius quam confervam in aqua refert. 985. CONFERVA mutabilis: ramulis fasciculatis glo- meiatisve brevibus, fils primariis sinipliciu- sculis hyalinis articulatis, seginentis subveniri- . €osis, ; M : C. muiabilis Ztoth. germ. 5. 3. p. 8. Dllw. conf. brit. tab. 19. zntrod. p. 65. C. gelatinosa s. Huds. anal. p. 598- toda Drapernaldia mutabilis Zory de $t. P'incent in Annal. de Muse. 1808. p. 402. t. 55. E. 1. Hab. in fluviis purissimis Lapponiz svlvaticze rarius. Tota structura a C. gelatinosa diversissina, quamquam habitu quodazimodo similis. Sola est species hujus sectionis in qua fila primaria (capilio vix angustiora) ramulis ultimis niuitoties crassiora sunt, aliis quoque ressectubus a caeteris longe aliena. 084- CONFERBRVA serzata: subcontinua vage rainosa, utriculis centralibus punctiformibus approxi- matis viridibus. : Icon tàb. nostr. XXX. fig. 9. Hab. in linio inundato paluduin Lapponiz sylvaticz passim copiose. : I Filainentis admodum implexis pellem muri- nam valde refert, eaimmque ob causam diu a me pro Conrferea myochroa urn. habita est. Sed puncta centralia admodum insignia sunt, in ramis tenellis fere confluentibus, in adultioribus bene distinctis et demum in utriciilos subdiaphanos abeuntia. Fila capilio quinquies anzustiora. : Explicatio iconis: a. Conferv;e fila nonnulla magn. nat. — b. pars fili unius cum ramulis magnu. $0: es auct.. : ** Simplices. u 985. CONFERVA fucicola: articulata simplex rufe- scens, segmentis quadratis egranulosis pelluci- disque. x ALGAE ÁQUATICAK. $15 C. fucicola Pellej's mar. plant. pl. 4. «Dill. brit. conf. t. 66. incrod. p. 55. * C. ferruginea ZlotA. germ. 5. p. 505. Hab. in Fuco serrato etc. suo aqua marina ple- rumque recondito fere ubique. Pulchella species fasciculos e centro radian- tes constituens. Fila crassitudinem cavilli fere. ar- tingunt. Septa in sicco opaca, in humido p:!lu- cida quamquam tenuia. Segmenta colore saturaiiore limitata, de cetero utique diaphana. 986. CONFERVA arropurpurea: subarticulata sim- plex, granulis subquadratis approximatis de- muni bipartitis purpureis. C. atropurpurea. Merz. M3. secund. ex. Mohrii Dillhwyn brit. confer. tab. 1058. zntrod. . 54- Hab. in saxis sub refuxu maris vix denudatis ad insulas exteriores Nordlandiz rarius. Substantia ejus admodum mollis et succosa, unde etiam exsiccata et in aqua iter:m immersa ad- modum torquetur et oscillaat, uti de Oscillatoriis narrant. Nec articuli adeo evidentes, quin potins g:anula in tubo comununi locata videantur. Fila juniora ni fallor virescunt: 987. CONFERVA Zipunctata: arüculata simplex vi- rescens, segmentis oblongaüs Lbilocularibus bimaculatisque. C. bipunctata ZiozZ. catal. bot. 9. p. €o4. Ent. bot. 25. t. 1516. bona. | JDJXuw. conf. bra. t. 9. zntrod. p. 59. Hab. in lapidibus fliuminum przcipue in cataractis Lapponiz sylvatice ct subalpinz frequenter. Cateris Confervis aquarum dulcium longe fre- quentior est, lanugine rigidiore et magis toriuoso lapides insigniter obvestiens. 988. CONFERVA quinina: articulata simplex, linea granulifera spirali simplidi; granulis demu::; conHuentibus. . C. quiuina Mil. zn Nov. zer. Petrop. 5. TE C. spiralis Di//w. conf. brit. tab. 5. zntrod. p. 59. Engl. bot. 95. t. 1656. : Hab. in fluminibus Lapponiz sylvaticz parcius. Kk z "ORE CRAYPTOGAMIA, 9859. CONFEBRVA pectnali:s: simplex compressa atte- nuata creberrime articulata , segmentis valde ab- breyiatis facile dissilientibus hyalinis. — ; ?* * C. pectinalis Müll. in 1Vov. "ct. Petr.5. Engl. bot. 25. t. 1611. Dillw.conf. brit. t. 94. in- trod. p. 51. Hab. inter C. glomeratam et bipunctatam in fonti- bus etc. Lapponise sylvaticze haud raro. — ' Compressa ommino est nec teres saltim post- quauiexsiccata fuerit. Hocquidem conspicitur, quan- do lamina vitrea ita inclinatur sub niicroscopio com- posito, ut aqua motu suo specimina circumvolvit vel volvendo latera ommia planto conspicienda picbet. 990. CONFEDhVA //occulosa: simplex compressa ar- ticulata , segmentis subquadratis facile dissi- lientibus nervo hyalino centrali notatis. C. llocculosa. Engl. bot. 94. t. 1761. optim. .Dz77- wyn. brit. conf. t. 98. zutrod. p. 52. Roth. germ. 3. p. 525- ke Hab. cum praecedente inter C. bipunctatam ex. gr. ad templum Arjeploug Lapponiz Pitensis. Nullum est dubium, quin pracecenti proxinie alhinis sit, tamen ob nervum hyalinuin non potest non distingvi contra sententiam Cl. Weber et Mohr in ed. germ. operis JDZhwyni. A. KANNULAT AE. 991. CONFERVA //Pos aquc: filis omnium tenuis- simis pectinatim congestis cohzrentibusque - subannulatis. C. flos aquse tot. Catat. 5. Byssus Flos aquse Ana. svec, mn. 1182. leppom. n. 529. - Hab. in fluviis pacifüicis Lapponize sylvaticae rarius ex. gr. ad Wajkijaur Lapp. Lulensis copiose; aliud vero nature productum re vera pulve:zulentum pro Hore aquz pleruime habitum vulgatius oc- currit (Flor. lappon. n. 552.) Fuvxcir. IE 79 8 "T0 Schran& - Vaucher. Massa gelatinosa granulis excentricis composita. 992. NOSTOC »vu/gare: gelatinosa tremulans vire- scens .subplicata. Nostoc vulgare Schrank. : Tremeilla Nostoc Zznn. /7. seec. n. 1156. lappon. n. 550. i: Linkia Nostoc Mor in ZVeb. beitr. 9. p. 559. Hab. in pratis stercoratis Lapponic passim. O' rd-o^y, ENG. ' SPHAERI A. Persoon. synops. fung. pag. 1. Fructus spherule subglobose intus cavee sive semi- nulis perispermio indutis repletze.- Fungillus plerumque verruciformis seu nullus. 095. SPHAERIA concentrica: globosa magna, sphz- rulis in strata concentrica dispositis numierosis- sinis. S. concentrica Persoon. syn. p. 8. | Albertin. et Schweiniz fung. p. 5. | Hab. in ramis caudicibusque Zercule | albe totius Lapponic sylvaticae passiin, zr E Aterrimi hi fungi, magnitudinem pugnze manus szepe attingentes, in sola Betula ejusque cortice niveo crescunt, ubi aspectum valde notabilem eíhiciunt. Valde longaevi esse videntur, quum stratum tantuine modo unicum Sphzrrularum singulo anno adponunt. Sphorulzx ratione magnitudinis totius Enngi satis mis nuiz, utpote seminibus Papaveris haud grandiores, astomae, puncto minuto sese aperientes. Substan- ; tia interna ounino carbonacea,: fragilis, subnitens, ^ nigra. 094. SPHAERIA fusca: composita subrotunda fusca eubpulverulenta intus concolor, spazrulis sub- cutaneis uuibilicatis, S. fusca Pers. syn. p. 19. et in Zu. bor. p. £3. toL S. £ragif rmis Ho[fm. pl. crypt. 1. p.20.t.5. 1. 518 Ch YPTOGAMIA. Hab. in cortice A/nz zncance Lapponic sylvaticee ra- rius ex. gr. ad Sodanhylà Kemensem. 'Jotus fungillus magnitudine Pisi minoris supra pon vel subdepressus. Sphsrule vix pro- minent, seminibus Papav 'eris multo minores. 995. SPHAERIA deusta: composita effusa inzequalis nigra primo fuscescens, spharulis prominenti- bus papillatis. S. deusta Hoffm. erypt. 1. p. 5. t. 1. : 9. JPer- seon. synops. p. 16. S, versipellis Zode fung. mekl. 9. p. 55. t. 17. fig. 199. Hob. in ligno betulino denudato Lapponiz quoque subalpinze ex. gr. ad Polmack Finmarkisz. In prima setate pracedenti sátis similis, sed multo magis irregularis. Sphzaerulae maturz multo grandiores "utpote "seminibus Sinapios vix minores, adeo prominentes ut totum fungum verrucosum et- fhiciunt, plus minusve elevatae et inzequales satis fragiles et szepe disruptze. d 956. SPHAERIA Aetule nanc: epiphylla composita effusa nigerrima, sphai:ulis prominulis unbi- licatis. Icon tab. nostr. XXX. fig. 5. Hab. in foliis Zetulc nance per alpes rarius; Más- ósz in Finmarkia a me tantuni lecta. Structura sua precedenti haud dissimilis, sed adeo minutissima ut totus fungillus semine Sinapios minor et singula sphzrula capillo angustior. Pro Xvlomatis specie itaque facile haberetur, nisi sphae- rule adeo prominerent, ut facile cum ostiolo suo discernerentur praecipue in humectato statu. | Explicatio iconis: a. folium B. nane cum füngilli acervulis pluribus magu. nat. b. folii par- ticula cum acervulo fungilh uno magn. $es auct. c. stroma unum fungilli perpendicalariter sectum 70:28 auctum. 997. SPHAERIA ochracea: epiphylla conposita cru- stacea flava, sphaeruiis innnersis minutis rufe- scentibus. Xyloma rubrum Persoon. Synops. p. 105. Hab. in foliis Prunz Pagi vivis frequenter. . . Crusta coriacez fere subsrantiz, ipso folio du- plo tantum crassior. Puncta fulva re vera aperture », "TE i Fouxci:. : 519 | eunt peritheciorum subtus latentium; qu: perithe- cia intus capillo duplo triplove latiora, pariete pal- lidiori cincta, sub:us puncta elevata in aversa folit pagina efficiunt. 'lotus fungillus Lichenem Acha- TZ admodum refert colore et magnitudine omniun . partium. 998. SPHAERIA nivea: scutelliformis alba, sphzru- lis rostratis immersis: ostiolis superficialibus ni- gris centralibius S. nivea Hoffm. crypt. 1. p. 98. t. 6. . 5. Per- soon.rynops. p.58. dibertzn. et Schweznis 1 Jung. nisk. p. 19. n. 58. «.- Lichen rosaceus Z7or. daz. t. 825. £. 1. Hab. in cortice raraulorum exsiccatorum Populi tre- mule Lapponisx sylvaticze fere ubique. Verrucz supra epidermidem prouiinentes semi- nibus Sinapios haud multo majores; disco plano et margine explanato sublacero albo. | Ostiola eminen- tia; approximaata'in-disco scutelle: quorum vero spharulv* profunde sub scuteila in ipso cortice po- pulino latént, nulloque conceptaculo coinmurni gaudent, magnitudine circiter seminum Papaveris, dupplumque inajorem diametrum occupantes quau scutella eimninens. ; 999. SPHAERIA ca/leula: verruciformis composita cinerea, sphzrulis rostratis inumersis : ostiolis | prominentibus nigris marginalibus. Icon tab. nostr. XXX. fig. 4. Hab. in cortice ramulorum exsiccatorum Salicis glaucc prope Sodankyli Lapponix Kemensis. / Procedenti valde afhnis ob situm spharula- rum et figuram ostiolorum prorsus' convenien- ten. dpsae vero verrucee adhuc minores apparent, supra convex: et inunarginatz; ostiola adeo prope iiarginemi disposita ut centrum omnino lzve et cinereum relinquünt. Pie Explicatio iconis: a. ramulus salicinus cuim "hujus Spherie stromatibus pluribus magn. nat. b. stroma unum e latere visum magn. es auct. c. idem strom superne visum eodem augm. d. stro- ma perpendiculariter sectum cum ipsis sphzrulis eubius in cortice latentibus niagn. i6es auct. * , 520 CRYPTOGAVMIA. io00. SPHAERIA subcutanea: composita plana ef- fusa, papilis spharularum proruempenuande distantibus. S. tessella 7. decedens ZPersoon. synops. p. 49? Hab. sub epidermide ramorum Sazcis phylicifolice per totam Lapponiam usque ad lacum Enarensem passim. Tumores usque ad pollicem latos et parum ele- vatos efhcit sub epidermide prorepens; mec misi singula ostiola distantia epidermideni penetrant et . fungum subtus latentem indicant. Spharule se- minibus Papaveris parum grandiores , subrotunds, papillulas breviores emittentes, corticem vix intran- tes, sed inter corticem et epidermidem, nidulantes revera intercutanez. 1001. SPHAERIA coronata: aggregata conica, sphz- rulis conceptaculo inclusis: rostris conniventi- bus liberis superne incrassatis pentagonis. .Sph. coronata Hoffm. crypt. 1. p. 96. t. 5: E. 5. Hab. in cortice ramorum Sorbi Aucuparie totius Lapponis sylvaticze frequenter; in Pruni Padi autem rarius ex. gr. sd Polmach Finmarkiz lecta. Conceptaculum twmnidum nonnisi spharulas ipsas includit, adeo ut ultra dimidia pars rostro- rum nuda patet. Sphaerule nunierose ultra: vi- £inti fungillum pisi minoris magnitudine efficiunt. Prohoscides rostrorum fastigiatze vel ejusdem: alti- tudinis, unde fungillus supra planus evadit. 1002. SPHAERIA pusilla: aggregata depressa, sphce- .rulis nudis decumbentibus rostris convergenti- bus apiceque conjunctis. S. pusilla Persoon. synops. p. 46. t. 1. £. 14. a. Hab. sub epidermide Zerule albe junior fre- quenter, 24/ni incance rarius. Parum cortici adhzret et plerumque cum epis. dermide detrahitur, unde difhcilius integra denuda- tur. Sphzrule seminibus Papaveris fere minores vix cohazrentes, inter epidermidem et corticem nu- d:e latentes circinatim dispositz,, rostris rimulam epidermidis centralen) petentibus. 1005. SPHAERIA mammiformis : subaggregata, sphze- rulis paucis connatis majusculis globosis M"- pillatis. Fvxwoi. 521 $. mammiformis 77offman. erypt. p. 15. t. 5. f. c. Dersoon. synops. p. 64? Hab. in cortice ramorum Sa/zeis caprece Lapponize sylvatice passim; ut etiam rarius sub epidermi- de Betulz crassiori. Hujus spharulae majores quam alius cujusdam speciei lappóniczé scil. semine Sinap'os grandiores; de czetero nigro - fasce, laeves, papillo minuto prz- ditze. Simplex vix dici meretur, quum spharule communem naculam pagina inferioris corticis semper efhciunt. 1004. SPHAERIA sangeznea: simplex globulosa sangvinea papillata. S. sangvinea Sowerby. — . Bolton. — Persoon. sSynops. p. 8t. S. coccinea Persoon. synops. p. 49? Hab. parasitica in SpZAcria coronata Ho[fm. su- pra corticem Sorbi Aucuparis rarius. Pustulas dictz, Sphaerizee szepe adeo obtegit ut Sstroma ipsius crederes; interdum) vero parcior est nt proboscides pentagonz facile dignoscuntur. Sph:e- rule inter minutiores, seminibus Papaveris multo tenuiores vel capillo nonnisi triplo latiores. 1005. SPHAERIA pulvis pyrius: simiplex, spharulis rotundatis liberis superne rugosis sulcatisve. S. pulvis pyrius Persoon. synops. p. 86. Hab. in ligno denudato pleru:nque betulino supra terram. inter .inuscos dejecto per totam Lappo- niam etiam subalpinam frequenter. Spharulz semper seminibus Papaveris minu- tiores aterrima, subnitidze, a ligno fere soluta vel unico tantum punctulo adhzrentes; situ vero vaide vàariabiles, interdum approximate, sspe sparse in crustam subcesiam vel hyloicam, quo in statu Hvsterium quoddam admoduin refert. 1005. SPHAERIA Jematium: simnplex, sphzrulis . umbilicatis planiusculis pilis erecto - divergen- tibus médio obsitis. | S. Dematium ersoon. synops. p.88? Hab. in capsulis Barrsice aípinc raro ex. gr. prope Hammerfest Finmarkize. Spharule in meis specimninibus omnino soli- tari: nec congests, unde de identitate fungilli Persoonii incertus horeo. espectu magnitudinis 522 ., CRAYPTOGAMIA. sphierulee duplo circiter 1ninutiores iseminibus Pa- paveris; subumbilicatz;, circa umbilicum pim 1i. nutissimis aterrimis rigidulis obsitz. 1007. SPHAERIA sezacea: simplex epiphylla, sphz- rulis sparsis latentibus, rostris setaceis atte- nuatis. S. setacea Persoon. synops. p. 62? Aibertini et Sckweinitz fung. nisk. p. 52. ? S. tubzeformis Tode fung. n:ekl. p. 41. t. 16. hg. 12 Hab. in foliis 'deciduis Betule albe et manc per totam fere Lapponiam. Sphaerule intra memnibranas folii latentes tu- mores seminibus Papaveris paullo grandiores efh- ciunt. Setulz aterrima. 1008. SPHAERIA /a//ax: simplex sparsa, spherulis sursum cylindricis subapertis basi farctis semi- UN ees ck ? $. fallax Persoon. synops. p. 99. Se Hab. in cortice Pruni Padi Finmarkice copiose. Pezizis re vera affinis substantia sua carddós: labiis oris tumidis etc. Nucleus fructigerus sub- fulvus, cylindricus. ; H Y' S.I ER 1I HM Persoon. syn. p. 97. Fructus perithecium elongatum, rima longitndinali dehiscens. Fungillus nullus. 1009. HYSTERIUM versicolor: ovale subdepressum leve, marginibus rimz prominentibus conti- guis rufescentibus. Icon. tab. nostr. XXX. fig. 5. .Hab. in foliis deciduis Sa/icis hastatee, arbusculae etc. per Lapponiam alpinam et subsylvaticam ex. gr. ad Hammertest Finimarkie ct ad Sotajoki ; para- ci? Enare. Pulchra species nulli alii afhnis. Perithecium semper Eee magnitudinis. semine Papeveris paullo 1ninus, e membrana fragili chartacea actui, per se devraen um, sed extus pruina glaucescente ob- ductum, intus pulvisculo subfusco. vel rufescente inqvinatui. Rima per totem. longitudiucur peri- FuxGi. 525 thecii extenditur; labiis tenuibus in medio corx tiguis. Explicatio iconis: a. folii salicini pars cum hujus Hysterii speciminibus pluribus magn. nat. — b. fungillus unus superne visus magn. 16es auc. — c. isdem e latere visus eod. augm. — d. ejus sectio transversalis oblique visa eod. augm. 1010. HYSTERIUM pzuZicare: oblongum utrinque ob- tusum tumidum: striatuin. H. pulicare Persoon. syn. p. 08. Lichen aldeus Zchar. prodr. p. 920. Hab. in cortice frustuloso praecipne Alni per totam Lapponiam sylvaticam ubique frequenter. Magnitudine quidem variat, sed pulice nun- quam. majus evadit. 1011. HYSTERIUM e/ongatum: oblongo lineare acu- tiusculum tumidulum striatum. H. fraxini Persocz. syn. p. 100. t. 9. fig. 5 7.8? Hab. in ramis denudatis Sa/zezs capreece passim. Przcedenti adeo afhne ut vix specie diversum. Eodem.gradu durum et timiduluin, | 1012. HYSTERIUM parallelum: erumpens lineiforine parallelum disco demum explanato fuscescente. Lichen parallelus AcAar. prodr. p. 25. Hysterium abietinum Zersoon. syn. p. 101. Hab. in lizno denudato putrescente pracipne Juni- peri per totam fere Lapponiam frequenter. Substantia disci haud anthracina ut in przece- dentibus, sed revera subcarnosa et nonnihil pellu- cens, pracipue alteram: versus extreniitateui gelati- nam quasi effundens. 1015. HYSTERIUM pezizoides: erumpens oblongum subperallelam, disco demnm esplanato fusce- scente niarg:nibus decicuis albis. Hab. in ligno putrescente betilino Finmarkie prope Haninerfest. ex Paradoxa species disco suo lato carnoso Pezizis simillima; sed primum rima longitudinali e labiis accessorlis f:cta diversissina et pracedenti revera roxinie affinis. 1014. HYSTERIUM Sorbi: erumpens oblongum, di- sco explanato nigricante intus albido. Hab. in ipso epidermide ramulorum Sorbi Zueu- paric Finmarkie. 524 ^ " CRYPTOGAMIA: Intra membranas epidermidis sedet et per exti- mam erumpit. Discus omnino ejusdem textura ac in precedentibus, ut non potest non ejusdem gene- ris esse; magnitudine et forma seminis Papaveris. Dissectus vero discus maculas oblongas omnino al- bidas in superficie ramulorum relinquit. | XYLOMA. Persoon. synops. furg. p. 103. Fructus perithecium difforme, farctum, irregulariter rumpens, basi carnosa interdum insidens. Fungillus nullus. 1015. XYLOMA sa/iecinum 8.: compositum crassum tumidum inzquale intus basi albuin. , -X.salicinum var. Persoon. syn. p. 105. obs. 2. Hab. in foliis $a/zeis lanatee, reticulatae etc. perto- tam Lapponiam etiam alpinam passim. Varietas minor est vix ultra duas lineas lata, composita-tuberculo majori centrali et pluribus mi- noribus lateralibus tuberculis. Singulum tubercu- lum semine Sinapios fere 1najus, supr? planiuscu- lum, levissimum , intus demum subirlatum; stra- tum enim exterius nigrunna basi alba elevatur, id- que forsan ob seminula interjacentia. basis illa car- nosa dimidiz linez crassitudinis, insigniter candida. 1016. XYLOMA ndromedce: compositum; oblon- gum crassiusculum rugoso - costatuni nitidum. X. Ándromedz Persoon. syn. p. 104. — Albertini et Schweinitz. fung. uisk. p. 62. Hab. in foliis Azdromed«e polrifoliae frequenter. Rugs ille notabiles, quz in huinido fungo per- sistunt, limites internos peritheciorunmi indicant. Pracedenti nuilto tenuius est, et intus aterriinum sine ulla basi discolori. ; 1017. XYLOMA a/neum: simplex minutum subro- tundum plicatum. | Persoon syn. p.108. — Zl- bertini et Schweinitz fung. nisk. p. 60. j Hab. in folis Anz incauce adnuc viridibus fre- quenter. N A EAM ASFPOIXE Persoon synops. p. 108. 10918. NAEMASPORA crocea: nuda albescens, cir- ris incequalibus Havo --croceis. Fuwer -— '525 ? N. crocea Zersoon eaeque 109. Hab. in ramis siccis Pruni Padz ad Váskinjarga prope fiumen Tana Lapponia Kemensis. AECIDWYU M. Persoon synops. p. 204. 1019. AECIDIUM cornutum: compositum flavum, peridiis cylindricis longis fimbriatis subgriseis. : | À. cornutum JPersoor syn. p. 205. Hab. in pagina supina foliorum. vegetantium Sorbi 4Aucupariae Lapponix sylvaticc frequenter. Strouia fumgilli vel basis ejus vix unquam se- mine Cannabis latius, subcorneum. Peridia e fundo ' ejus nascuntur et primum subulata prorumpunt, dentium apice irregulariter finduntur. 1020. AECIDIUM JPAacae.frigidae: peridiis sparsis cupulatis- subintegris sublividis, | seminulis fuscis. Hab. in foliis PAhacae frigidae per alpes Finmarkize — orientalis prope Polmack. . Inter minutiores hujus generis species: peridiis capillo triplo tantum latioribus, subhyalinis. Pul- visculus seminalis demum. totum folium obtegit. Peridium clausum planiusculum est; dein Quasi operculo circumscisso dehiscit, unde marginis in- tegritas insignis oritur. U R-E D.O. Persoon synops. p. 214 1021. UREDO ezulina: rubicunda conferta inzequa- lis bullaia crispaque clausa. —— U. populina 2. betulina Zersoon. syn. p. 219. Hah. in foliis Perulae albae frequenter. 1022. UREDO ZLedi: sparsa aggregataque miniato- aurantiaca subcylindrica,- pulvere laxo. . .4j1- bertini et Schweinitz fung. nisk. p. 195. Hab. in pagina inferiori Ledz palustrzs: ad Pol- mak Finmarkia copiose lecta. ! 1025. UREDO carzczs: pulvere nigro capsulas replens. Persoon sym. p. 995. libertini et Schweznitz fung. nisk. p. 150. p^ Hab. in capsulis Carzcuz» pracipue pamécec fre- '" quenter. Y, vL Eus g26 — ^.^. . :CRYPEOGAMITA, LYCOPERDON. JPersoon synops. p. i4o. 1024. LYCOPERDON Dovzsta: subrotundum lacero- dehiscens ZLzn7. seec. n. 1980. Lapp. n. 525. Hab. in pratis siccioribus per totam Lapponiam us- que ad Kistrand Finmarkise. Obs. Lycoperdon cervinum Linn. extra Lappo- niam tantunimodo léctuni est secandum ipsius Lizzie; Jf. lapp. n. 520. i. | LYCOGAL ZA. Persoon synops. p. 157. 1625. LYCOGALA ;niniata: gregaria globosa primum miniata demum fuscescens, pulvere roseo. Persoon syn. p. 159. Lycoperdon Epidendrum Z nn. spec. plant. p. 1654. | Lightf. scot. 1068. Sowerb. fung. t. 59. Hab. in ligno denudato putrido Lapponic sylva- ticae passim ex. gr. ad Sodankylà Lapp. Kemensis. STEMONITIS Persoon synops. p. 186. i: 1626. STEMONITIS /asciculata:. cespitosa major, capillitio subattenuato corüce toto evanescente. Persoon. syn. p. 187. Clathrus nudus Sysr. veg. ed. Murr. p. 1017.. Tlrichia nuda Sowerb.fung.t.50. ^. Hab. in parietibus ligneis rarius; mihi obvia ad Muddosjaur prope Enare Lapponiae Kemensis. Süpite rigido demum omnino denudato Pe- riconiam Stemonitiden Persoon. p. 687. eximie refert. - M U.C O Rn. Persoon. synops. p. 199. 1027. MUCOR JMucedo: fugax stipitatus, capsula globosa. .Lznn.svec.n. 19804. Lapp. n. 524. Hab. in putrescentibus ubique. | AMANIT A.- —. Persoon. syn. p. 246. X 1098. AMANITA nuscaria. 5r OU SINN STR I DANI IRL: RENE RES TERN Fvuxer. 527 Agaricus muscarius Linn. $gec. m. 1955. lapp. I. 515. 'Hab. in sylvis Lapponiz. t AGARICUS. Pérsoon, syn. p. 257. 029. AGARICUS ( Coprinus ) squárroz;us. Flor. dan. 7. t. 1191. A. depiiatus Persoon. syn. p. 408. Hab. in truncis betulinis Finmarkiz: 7 al. Agarico nitenti £7. dan. aíhnis. 1050. AGARICUS color: Flor. dan. t. 1070. ? A. fuscescens var. ScAae[f. Hab. in Finmarkiz pratis. / 2A. | AE 1051. AGARICUS ('Cortinaria) eiscidus: Persoon. Synops. p. 901. Linn. JL. &vec. n. 1999. lap- pon. n. 485. Hab. in Lapponia: Zinné. 1052. AGARICUS (Cortinaria) cinnamomeus: Pir- soon. $yn. p. 997? Linn. svec. n. 1905. lapp. n. 494. Hab. in'Lapponia: Zznné. 1055. AGATuCUS (coprinus) nitens: Fal flor. dan. tab. 1067. À. squamosus y. Persoon. syn. p. 409. Hab. in siercore vaccino Finimarkiz: Z/aÀl. 1054. AGARICUS ( Coprinus) fimetarius: Linn. ff. seec. n. 1915. lapp. n. 505. À. comatus Zers. syn. p. 595. Hab. in Lapponiz fimetis: Zzzné. 1055. AGARICUS ('coprinus) exstinctorius: Linn. seec. n. 1196. lor. lapp. n. 4980. 481. Per- 500n. $Synops. p.417? Hab. in Lapponia: E rinnd: 1056. AGARICUS (Mycena) Ahypnorum w.: Per- soon. synops. p. 586. Hab. in paludosis S Polmack Finmarkie, ub! eum ipse legi. 1057. PAGARICUS (Lactifluus) rubescens: Vahl flor. dan. 7. tab. 1009. £. 9. Scheff. fung, tsb. 75. . A. subdulcis a. rufus. Zersoon. synops. p. 453- Hab. passim in Finmarkia: Ja. 528 CRYPTOGAMIA. 1058. AGARICUS Y per e ) cereinus: Fahl in Flor. dan. t. 1097. £. 2. Scheff. fung. t. 10. A. pluteus Persoon. svn. p. 557. E2is 2^ ligno putrido Finmarkiz? haud frequens: 7 1059. AGARICUS ( Pratella) campestris: Persoonm. synops.:p. 4ig. Linn. seec. n. 1905. app. n. 482. Hab. in Lapponia: Zznné. 1040. AGARICUS ( Pratella) eampanulatusz Linn. spec. n. 1915. Japp. n. 507. JPersoon. syn. p. 496? Hab. in Lapponia: ZLznne. 1041. AGARICUS (Fussula) integer: Linn. sec. n. 1950. app. n. 489. 497. Hab. in Lapponia: Anne. 1042. AGARICUS PE nivalis: F'ahl in Flor. dan. 7. tab. 1071. fig. 9. Persoon. synops. P. 454- Hab. in alpibus: 7A. | 1045. AGABICUS (Omphalia) cyaniceps: Fahl im Flor. dan. 7.. tab. 1071. fig. 5. rii. Syn. « 464. Hab. in pratis Finmarkie: 7A. EM 1044. AGARICUS (Omphalia) aundrosaceus: Linm. seec. n. 1195. /app. n. 472. Persoon. syn. p. 468. Hab. in folis Pini per omnes sylvas Lapponiee frequenter. 1045. AGARICUS (Ievropus) dentatus: Linn. seec. n.1906. /lapp. n.495. JPersoom. Syn. P- sud Hab. in Lapponia: Zzaae. 1046. AGARICUS "E Plevropus) pubescens: Fahl I7 Flor. dan. 5. tab. 1075. fig. 9. ! A. variabilis Persoon. syn. p. 485? Hab. in rainis putridis Betula albae Tromsóae Nord- landie: 7a. . 1047. AGARnICUS (-Pleeropus ) resupinatus : pileo resupinato velato , .vertice elongato stipitiformi. ; Fahl in Flor. dan. 7. tab. 1079. Hab. in ramis putridis Alni Finmarkie: 7/4. 1048. AGARICUS (Pratella?) separatus: | Linm. $gec. n. 1920. | Japp. n. 504. ; Hab. in Lapponia: Zizné. E 1049. AGA- Fuxwcr. 529 1049. AGARICUS (Pratella) georgii: Linn. seec. n. 1210. /epp. n. 496. Hab. in Lapponia: Zznaé. 1050. AGARICUS fuscipes: Zahl in Flor. dan. 7. tab. 1194. fig. 2. Hab. in Finmarkia, ubi ad Polmack eum legi. 1051. AGARICUS subluteus: | Fal. in Flor. dan. 7. tab. 1192. Hsb. in Finmarkia. 1052. AGARICUS (OmpAalia?) umbelliferusz Linn. svec. n. 1192. Japp. n. 471. Hab. in Lapponia: Zzzné. 1055. AGARICUS c/ypeatus: Linn. seec. n. 1216. lapp. n. 500. 1054. AGARICUS mammosus: Linn. svec. n. 1919. lapp. n.'5o1. 1055. AGARICUS equestris: Linn. spec. m. 121g. lapp. n. 509. Hab. omnes in Lapponia secundum Zzzzé vel AZtud- beck. Plures vero e Rudbeckio- Linneanis Aga« ricis enumerare omnino taedet, quum semper in- certi raanebunt, nec dubio caret, an re vera in Lap- ponia lecti sint. Quamquam Agaricos et caeteros carnosos fungos haud multum curare potui, ta- men satis persuasus sum , quod eorum proventus in Lapponia satis parcus sit; brevis ibi autumnus pruina frigida saepe infestatus iis minime favet. In maritimis Nordlandie et Finmarkic lztius crescunt, idque uti videtur ob rorem marinum ibi frequentissimum. A MERULIUS. Persoon, synops. fung. p. 488. 1056. MERULIUS Cantarellus: stipitatus totus vi- tellinus. Persoon. syn. p. 488. Agaricus chantarellus ZZnzz. seec. n. 1207. Japp. n. 495. . Hab. in pratis sylvaticis Lapponis: Zznae. 1057. MERULÍUS cupularizs: acaulis resupinatus cu- | pulitormis totus griseus. Icon tab. nostr. XXX. fig. 6. Hab. in ligno putrescente SaZicis pAylzczfolice ad Polmack Finmarkiz. "OE Adeo perpusillus est, ut magnitudinem seminis Cannabini vix unquam attingat. Primum pronascens ! L1 , * 570 CAYPTOGAMIA. pustulam magnitudine seminis Papaveris supra unmbilicatam refert; umibilicus hic sensim dilata- tur, et abit in discum concavuni: plicis rectis, simpli- cibus, ad centrum haud pertingentibus; Cupulade- mun obliqua evadit et inargo ejus inferior ligno ad- natus, ita tamen ut linibus seniper distinctus per- immaneat. Dyssus albicans cupulam semper cingit. Explicatio iconis: a. frustulum ligni cum fun- gillis 5 magn. nat., b. fungillus junior adhuc non plane apertus 4plo auct. c. fungillus apertus obli- que visus eod. augm. d. alter magis e latere visus eod. augm. 1058. MERULIUS sepiarius: acaulis suberosus utrin»- que planus supr? asperus, plicis confertis ramo» sis flavescentibus. M. sepiarius Pers. obsere. 9. p. 95. Agaricus sepiarius. Pers. sym. p. 497. * A. acaulis utrinque planiusculus Amm. seec. n.1945. lapp. n. 517. . Hab. in tignis denudatis dejectis Lapponisze sylvaticee passin frequenter ex. gr. ad Sodankyla Lapponise Kemensis. | In speciminibus p»rum expansis et congestis plicee adeo anastomosant, ut sinus daedaleos eximie fornient; sed ubi lztius viget et liberius expanditur fungus, plic& parallela: sunt et passim tantum con- nectüntur. Hinc tutius mihi videtur huic. generi adnumerare, quamquam JDzdaleis re vera afh- nior est. BOLETUS. Persoon. synops. p. 593. 1059. BOLETUS /ureus: Linn. flor. svec. m. 1947. lappon. n. 520. : B. annulatus Persoom. syn. p. 505. Hab. in sylvis Lapponiz non raro: Zzzné. 1060. BOLETUS Zovinus: Linn. flor. svéc. n. 19406. lappon. n. 518. Lapponibus S$waipo.. Fennonibus Zatti. Hab. in Lapponia sylvatica parcius. - 10600. BOLETUS perennis: coriaceus tenax cin- mnamomeus stipitatus, pileo zquali velutino Anargine acuto. - -— m FouxucGr. 551 B. perennis Zznn. spec. n. 1945. app. n. 519. Persoon. syn. pag. 518. Hab. in pinetis arenosis Lapponize passim. Totus fungus tenuissinio tomento sericeo fere splendet. Pileus supra plicis tribus in centro co;'- natis; margine acuto, sed haud tenui. Pori inte- gri. Stipes respectu latitudinis pilei validus, digito minimo s2epe crassior. 10602. BOLETUS a/bidus: acaulis dimidiatus, pileo carnoso extenuato lxvi albido - casio subli- neato, poris albis. B. albidus Sowerb. engl. fung. t. 296. B. cesius Persoon. syn. p. 526. Hab. ad truncos ZZ/ui incanae dejectos locis. um- brosissimis Lapponise Umiensis passim; Carnosioris substantioe est, quamquam vix duas lineas crassus. Margo extenuatus, integer, vix fla- vescens. : Supra omnino subnitidus, Zonis satura- tius tinctis, lineis radiantibus griseis ornatus, Sub- tus poris creberrimis, tenui septo distinctis, sub- spongiosus. | 1005. BOLETUS seaveolens: Linn. seec. m. 1955. lappon. n.^o9. JPersoon. syn. p. 550. Hab. in Salicibus rarius: JLnné. 1004. DOLETUS cznnabarinus: dimidiatus acaulis unicolor cinnabarinus, pileo crassiusculo acuto ruguloso, poris centatis. DB. cinnabarinus Jersoon. syn. p. $40. Jacqu. austr. 4. t. 504. Hab. in truncis Zeru/lae albae dejectis rarissime; nec nisi ad Suddiksmyran prope Lycksele Lappo- niae Umensis lectus. |. Supra omnino glaber et tantum rugulosus ; um- bone interdum sursum extenso. Margo semper acu-. tus, interdum extenuatus. Pori haud minuti, in- equales; septis denticulatis tenuibus. 1065. BOLETUS zgniarius: dimidiatus acaulis rugu- losus, pileo duro basi nigrescente, margine cinnabarino, poris pallescentibus. — Persooz. syn. p.584. Linn. svec. n. 1956. lapp. n. 521. Hab. in truncis betulinis et abietinis frequenter. 1066. BOLETUS jfomentarius: dimidiatus acaulis lignosus, pileo subtriquetro nigro - fasciato ob- tuso, poris minutis glaucp orient QHget g 55 Ch YPTOGAMIA. B. fomentarius Zzn.svec. n.1252. Persoon.syn. p.530. - Lapponibus Zjana et lViwsa tjana. Fennonibus Juhnio. Hab. in truncis betulinis dies Sy van. lo quenter. Pedem equinum eximie refert; margine quasi retuso umijbrino. Pori multo tenuiores quam .in precedentibus, capillo vix latiores: dissepimentis crassioribus, obtusiusculis. 1067. BOLETUS /uzescens: dimidiatus acauils czespi- tosus isuberosus, pileo plano tomentoso pal- lido: fasciis lutescen-ibus. B. lutescens Zersoon. syn. p. 559. 2x Hab. in caudicibus ad alpem Bolsmollen Qualóz Finmarkiz. SASOGTO T B,EM.. Persoon, synops. p. 550. 1668. SISTOTREMA ^cinezeum: acaule imbricatum seuberosum, pileo dimidiato iirsuto pallescente subtus cinereo. Persoon synops. p. 551. Hab. ad truncos Lapponiz sylvaticze passim. Pori integri ne quidem ad marginem adsunt, sed ubique laminulas laceratas irregulares. passim connexas reperi. HocY.D-N-U,.ME Persoon. synops. p- 554. 1069. HYDNUM zmóbricatum: stipitatum, pileo car- noso convexo squamoso. Lim. spec. n. 1957. (cum Enc BE d: 1256). lapp. n.5293. Persoon. DEUScB- 554- Hab.'in pinetis umbrosissimis Lapponiz inferioris passim. 1070. HYDNUM eompactum: suberosum obconicum supra planiusculum rugosum cinerascens, su- bulis fuscescentibus, stipite conBHuente brevi. Persoon. syn. p. 5506. Hab. in ericetis inter Dicrana Lapponis sylvatice passim: 'ex. gr. ad Lycksele Lapp. Umensis. Habitus insigniter turpis ob staturam invenu- stam et superficiem totam rudem quisquiliarem. Subuls interdum cinerascentes. — n4 929 ^ Fvxcr 55 1071. HYDNUM auriscalpium: stipitatum, pileo di- midiato. Linn.seec.n. 1990. lapp.mn. 594. . Hab. intcrfolia dicidua Pinorum per Lapponiam: Linné. TI gELGESPIGOO BR A. Persoon synops. p. 565. 1072. THELEPHORA Zaeeis: late effusa pustulata albido - carnea , ambitu loevissimo byssino. T. ]gvis Persoon. syn. p. 575. Hab. supra corticem Populi passim. "Tenuis adeo est, ut vix ultra corticem elevetur, pustulis raris elevatis semine Sinapios anajoribus obsita. H EL. V.E gl L.X Persoon. synops. p. 614. 1075. HELVELLA :nfu/a: stipite lz:vi subtomentoso, pileo brunneo levi. JPersoon. syn. p. 617. Hab. ad radices Abietis Lapponiz inferioris; ad So- dankyli Lapp. Kemensis frequentiue visa. Stipes infra marginenr pilei multoties brevior quam supra eum. 1074. HELVELLA ;nembranacea: Zahl in Flor. dan. 7. tab. 1077. , Hab. in paludosis muscosis Vardóse Finmarkie co- piosissime: Jal. | Tol EOM SEULS A. Persoon. synops. p. 622. 1075. TREMELLA uniperina: sessilis membranacea . auriformis fulva. Zj42. seec. n. i017. lapp. n.551. JPersoon. syn. p. 635. Hab. in ramis Juniperi Lapponise sylvátice passim. PEZOG ZA. ! Persoon, synops. p. 631. 1076. PEZIZA rurbinata: carnosa sessilis turbinata albido - purpurascens , margine denticulato. Á CAYPTOGAMIA. Fahl in Flor. dan. 7. t. 1017. £. 4. Persoon. : Syn. p. 654. | Hab. in ramis putridis Coryli Avellanze| Nordlan- die: Jal. 1077. PEZIZA carnosa: turbinata sessilis carnosa pur- purea, margine undulato. aA in Flor. dan. 7. te. 13017. E. 1. Hab. cum praecedente: Jal. , 1078. PEZIZA sarcoides:.s.baggregata carmoso -fir- ! inula cruenta dilatata subcupularis extus ru- osa. A P.sarcoides Persoon. syn. p. 655. Hab. in Salicis /imosae ramis exsiccatis per Lappo- niam Kemensem passim. Adeo dilatata est, ut fundus cupulz planus evas dat et satis tenuis; marginibus tantum extimis sur- sum versis. Substantia sat fragilis. 1079. PEZiZA ciborum: stipitata cyathiformis spadi- cea, margine integerrimo. "ahi in Flor. dan. 7.t. 1078 £. 1. Persoon. synops. p. 659.7 Hab. in paludosis in Hopseidet Finmarkiz tantum: Fal. 1080. PEZIZA pLiala: stipitata cyathiformis sordide 1ntéa , imargine integerrimo. /"ahl in Flor. dan. t. 1078. £. 2. Persoon. synops..p. 659. Eab. in ramis putridis Alni Tromsóze Nordlandis: Fal. 108:. PEZIZA atrata: aterrima applanata subcarbo- necea distincte mnarginata. Lichen atratus. JZedw. srp. crypt. 9. p. 61. i::010 4 Peziza patellaria Persoon. syn. p. 670. Hab. in ramis siccis Populi etc. fere ubique. 1082. PEZIZA ALysterium: sparsa nigra subrotunda oblongaque primum clausa, disco demum ex- planato molli pallescente. P. hysterium Persoon. syn. p. 671. Hab. in cortice frustuloso Abietis Lapponiz sylva- ilc? passim. 1005. PEZIZA conglomerata: subcomposita verruci- formis, cupulis proboscideis duris aterrimis margine elevato pruinoso - glaucescente. '2 Sphmria, Cucurbitula g. nigrescens Tode fuang. mekl. p. 59. t. 16. É. 110. | Cn [un] Fuxcr. 5255 Hab. in cortice vivo ni incanae epidermidem ' penetrans per totam Lapponiam *ylvaticam fere ubique. Basis re vera commnunis adest aterrima. Cut pula sursum tam parum dilatantur, ut discus ea- rum semine Papaveris nunquani- latior sit. Figuram Todei citatam satis refert, sed sem- per dura carbonacea aterrima est, et nunquam cae vitatem internam in dissecto fungillo invenire potui, nec emollita unquam tumaescit. 1084. PEZIZA radiata: immersa, ore prominente ni- veo subfarinaceo integro fissoque, disco livido. P. radiata Persoon. syn. p. 074. Lichen excavatus Hoffm. enum. lichen. P. 47- t, 7. E 4 Patellaria das Hoffm. pl. lich. 1. p. 101. Loc Fw. Hab. in cortice Sa/cis phylicifoliaetotius Lapponise passim. HE'LOTIU NE Persoon synops. p. 678. 1085. HELOTIUM ga/eatum 8. syn. p. 679? Acrospermum unguinosum et cylindricum 7a ii Flor. dan. 9. t. 1076. Hab, in ramis putridis Alni Tromsóas Nordlan- die: Jal. MONILI A. Persoon. syn. p. 691. 1086. MONILIA Zzgitata: glauca, stipite simplici di- gitato. JPersoon. syn. p. 695. Mucor crustaceus Aj:41. svec. n. i985. Japp. n. 553: Hab. in rebus domesticis putridis. D E«XM A LI Wu. M Persoon synops, fung. p. 695. 1087. DEMATIUM Jolihus: minutum effusum ru- brum demum griseum. Byssus Jolithus Znu. svec. n. 1179. lappon. n. 528. Hab in lapidibus ante annum ' denudatis per sylvas rarius. CONCLUSIO- L n Linnéi Flora Lapponica enumerantur 554 spe- cies, exceptis Zoophytis; quae autem numeros 545 et 575 obtinent species , duplices sunt, quibus addi- tis species 556 efficiuntur. Ex his autem speciebus Linneanis complures excludere consultius duxi, par- tim quia varietates sunt partim quia eas in Lappo- nia nemo unquam legit; que quidem excludende, in Linnei Flora numeros sequentes habent: 9. 10. 90. 58. 45. 49. 52. 50. 84. 87. 91. 96. 148. 159. 171. 199. 2092. 905. €20. 229. 999. 999. 504. 518. 519 521. 595. 535 545. 348. 849. 561. 504. 590. 567. 571. 403. 495. 450. 451. 434. 407. 468. 469. 475. 474. 475. 470- 477. 470- 479. 485- 494. 487- 480- 489. 490. 491- 492. 497. 499.. 499. 500. 505. 508. 5099. 519. 511. 512. 515. 514. 515. 510. 596. 527. 552. ( Lianéi.n. 45o. sub Lichene glauco citare oblitus sum). | .Desumtzs his numeris 76 Linnéi plantae lapponicae- ad. spe- cies 460 rediguntur, quas in meam quoque floram recipere haud dubitavi. | Postea Cel. Smith 7z nova editione Florae Lapponicae species 55 addidit 5CUu.'A0*.50*. 52. 99 .94*..90*. 331 SORA CER 175*. 178". 186*. 187". 211*. 910". 217*. 297*..955". 064". 065*. 096*. 085*,:516*. -526*.. 220 cup. n 581'. 599". 589'". 598". 401". 405'. 409'. 412*. 4.14* ——4314*****, A06*. 496**. 407*. 424". 445 .- 455 - 455*. 450*. 453". 459^... 400 *. 461*. 465*. 464*. 468 .. JINe autem aliorum dubia propagarem, ex his ite- rum exclusi octo species scil. n. 9g6*. eg19*. 917*. 297*. 570*. 405*. 455*. 460*. utpote in Lapponza, quantum constat, nunquam. lectas vel etiam in varietatibus numerandas. | itaque Linnéanas et Smithianas tantum, 507 species mea flora recen- set; ex quo patebit, eam duplo auctam ,: vel 580 speciebus ditatam, praeterea etiam diligentissime castigaLam prodire. - | IND b X GENERUM ET SPECIERUM : |. CUM i SYNONYMIS SELEGITIS » OMM chillea Millefolium Z. 211 Aconitum Lycoetonum Z. - 152. XVII. XX seprentrionale VVilld. | 152 Acrostichum | hyperboreum Liljeb. y» 9d ilvense L. : : 278 septentrionale L. . 284 AÁctea spicata. L. . ' 150. xvi Aecidium cornutum Pers. 525 Phaca alpine WaAenb. 525 Agaricus muscarius etc. — 527 Chantarellus L, . 529 sepiarius Pers. : 30 Agrostis algida WaA/enb. 25 alpina 250729, 3:9 113 arundinacea L. . . 26 rubra LL. ! ^ 23 vulgaris Schrad. . 24 Aira alpina L. . d 3Á alpina Liljeb. " 21 '" alpina Vahl. : 2" atropurpurea lWVaAlenb. 37 bot:nica . Wauenb. 36 cerule& L. ^. t 3S cespitosa D. . 131x434 flexuosa L. . » 35 montana. ? j 36 spicata ZL. 7:23. SEV Ajuga alpina L.? . Alchemilla alpina Z. 51. xvir pubescens Lam, . 51 vulgaris L, . j 50 Alisma Plantago L. . 93 1602 peg. Allium oleraceum Z. 76 Schoenoprasum Z. 93 Alnus incana L. 250. xtv. xix Alopecurus geniculatus £. 21 pratensis B. . : 2T Alsine biflora . 4 128 medía Ll. 125 rubella Walenb. 198. XVII stricta ; I27; XVIIE Andrza alpina Hed. rix. 306 Rothii NVeb. " 306' rupestris ARof/. j 306 rupestris VV eb, 306 Andromeda ceru/ea L. 105. xvt calyculata Z.. 106. xvi hypnoides 4. 108. Xvt polifolia L. 106 tetragona ££. - 107. XVI Androsace septentrionale Z, 60 Anemonenuemorosa Z. 153. xx vernalis Z.. 153 Angelica. Archangelica L. — 72 sylvestris £L. . Anictangium ciliatum Hed- a Pin? WOO. . . 304 lapponicum Zedw. 304 Anthemis vulgaris Fl.lapp. 211. Anthericurn calyculatum g. L. 157,989: XVIE ossifragum L. 78. XVII Anthoxanthum odorat. L. 11 Anthyllis Vulneraria L. — 185 Apargia autummnalis . 196 T'araxaci 27.49. qu MMOD — 5598 " ag, Arabis alpira LL. : pea Arbutus alpina £L. 109. xxxr Uva urs Z. 109. Xvir Arenaria ciliata D. . 131 humifusa . . . 129 maria . ; , 131 noreegica Gunn. . 130 peploides LZ, : 131 Arnica montana 6. L. 210 Artemisia vulgaris L. 202 Arundo arenaria L.. . 30 Calamagrosts LL. 20 epigejos £L. . : 30 lapponica WaHlenb. 27 negiecta Ehrh. : 28 phragmites J B psevdophragm. Schrad. | 2; stricta 77m. . ; strizosa. Wa/A/«nb, 29 sylvatica Schrad . 26 Aspevugo procumbens L. 57 Aspidium dilatatum . 282 JAlixomass 5 é ?82 Filix femina ; 282 fragile n : 283 Louchitis Sw. . 281 montanum . 283. XIX Asplenium Ruta muraria L. 285 septentrionale .$w, .284 Trichomanes Z. 285 viride Huds. 284. xix Astragaiusalpinus L. 192. xvix leontiuus facqu. 193. xix. XXVII montanus L. 189. xix. xxvi oroboides Hornem. . 193 serdidus Willd. 190. xxiir uralensis làghif, . 190 , Atriplex patula Z. . 277 Avena farua £L. . e 43 - pratensis Z.. da 43 Azalea/apponical,. 104. xvir rocumbens L. 62. xxxi deibuls convoluta Zedw. 318 fallax AHedw. 27818 ruralis Zedw. . 218 Pbartramia crispa Sw. 3063 eges Fitor£. e 4863 alleriana Hedw. pomiformis Z/edw. Bartsiaalpina Z, 164. xix. xxx Beétula alba L. . 353. XIV INDEX. paz. Betula A/nus 8. L.. . 9250 nana J. 254.xv. XIX.xxxiv Bidens tripartita L. 5. 201 Blasia pusilla Z. s 99 Blechnum Spicant. Ro/^, | 988 Boeomyces amaurocrzus dr, Ad 455 bellidiBorus Ach. | ^ 451 botrytes AcA, i 451 cariosus Ach. j 451 ceraütes WaAenb. 459 cocciferus e 451 crispatus F/órk. |... 446 deformis. 5 9 4055 degenerans Fork. 455 digitatus / : 452 furcatus Ach. ^. . | 457 gracilis . ; 455 macileuntus 7/ór£A., 452 neglectus PJórk.. . | 454 paschalis * : 450 placophyllus WaAlenb. 449 plevrotus &orz. . 452 pyxidatus F/7ór&, . 453 racemosus . 457 rangiferinus 458. XXXI. LVIII roseus AcA. . ; 449 rufus PARTES MAC 44 squamosus F/or?. . 45 symphycarpus F7/ór£, | 450 uncials F/órk. ; 457 vermicularis : 458 verticillatus 77órZ, 454 Boletus zlbidus Sow. 531 bovinus L. . : 530 cinnabarinus, facqu. — 531 fomentarius L. .. 532 ipniavius L. , y 522 lutescens Pers. ^ 532 luteus L. . : 530 perennis Z, .. MAE 7v! svaveolens £L. -.. 531 Botrychium Lunaria Sw, 39 Brassica campestris Z. 182 Bromus arvensis L. . 43 secalinus £L... Ix 4$ Bryum alpinum L. |, 369 annotinum JZZedw. « 859 apocarpum &. L. . | 319 apocarpum B. L. . — 304 argenteum ZL, à 261 capillare Zedw. ^|. $859 INDEX. Bryum cespiticium Z, abo extinctortum Lb, |. . 311 Aypnoides L. à) 829 nutans ScAreb, , 35$ pomiforme. L. «5352 pulchellum —AZedw. 360 rurale L. i e 318 scoparium L. . . 836 serangulare Schreb. ^ 327 squarrosum LL. , 356 striatum a. L. , 365 subulatum L. «5 226 toriuosum L. » 217 trichodes L... . 357 undulatum L. - . 849 o Zaeni Hedw, - 801 Bunias Ca&ife L. i 178 .Buxbaumia aphylla L. 350 Byssus flos agu£ L. . | 516 incana L. A . Á00 Jotthus L. " 535 * Cakile maritima j 178 Calicium 5a/iojum Ach. 485 capitellatum Ac, 497 chlorellum Wa^A/enb. | 487 chrysocephalum Turn. claviculare zc. . hyperellum Ach. . — 485 spherocephalum AcA. zylonel/um Ach. . Calla palustris £L. 220. xvii. XXVIII Calitriche autumnalis L. 2 verna £L. 1 i 2 Caltha palustris L. 161 Campan. latifolia 8. 65. x&xvirr rotundifolia L. . 64 unillora L. , 63. xvii Cardamine bellidifolia Z. . 170. xviI pratensis L;, . — 178 trifolia Z. Du PN 179 Carduus crispus LZ. . — 200 Ecesropliylius L. rx. 200 palusuis L. . 200 Carex acuta L. . í 248 alpina Sw. 241. XVIII ampullacea Gooden. : 243 aquauülis Wa/A/enb. 246 atrata L. . e 242 atro -fusca Schk. 238 Beliardi. All, 15, xix. xxvarr 859 4 peg. Carex Buxbaumii WaA/en?. 244 ccespitosa Z. : 247 canescens Z. ; 232 capillaris ZL. 403. (228 capitata L. 225. XVIII chordorrhiza EArZ. 227 curta Gooden. i 232 cuspidata VVahlenb. ^ 246 digitata L, . ; 239 dioica L, e ^ 224 filiformis Z., i 234 Bava L. ; : 234 Gebhardi Schk, . 233 glareosa WaA/enb. 220 globularis L. 240. XviII, XX, XXXIII &lobularis Vahl. Heleonastes EArZ, incnrva LieA/f. - 227 lagopina Wa//ené. laxa Walenb. y Le ANS leporina L. . LIX, 22 leporina Fl. dan. . 22€ Levchoglochin EArh. 224 limosa Z. c as 942 lhnvida,WaAenb, . 230 lolacea £. .. x 231 mariüma MZ. .. 245 microglochin WaA/en?. 224. XVIII muricata L. . , 231 norvegica Wi//d. 2233. xvrix ovalis Gooden, * 228 pallescens L. á 243 panicea L. .. 3 2306 paniculata 8. n 228 pauciflora Lightf. 224 pedata L. 239.xwirr.xxvir petraa | Wahlenb. 225 pohgama-Scuük. |. 245 pulla Gooden. 248. XVit rotundata VWaA/enó. ^ 235 XVIII rupestris A47. 225. XIX salina WaAlenó. 246 saxatilis L. . 247 stellulata ScAreb. 221. xxx tenuillora WaA/en5. 232 : XVII zeretiuscula Gooden. — 228 ustulata VWaAenb. 238. xvii VaAli Schk. . »/ 221241 , ;] 540 . INDEX. pag. pag. Carex vesicaria L. .. 244 Cymbidium corallorhi- eesicaria 8. L. ^ 243 zon Sw. , 220 Carum, Carvi IL. : 73. Daphne Mezereum £. 9g. xvi Cerastium alpinum Z. 130 Dematium Johthus . 525 semidecanórum £L. 137 JDianthus' superbus Z. 120 viscosum Z. 137 Diapenzia lapponica L. . 5g. Cherophyllumsylvestre L.. 75 Chara flexilis L. 221 Cheiraathus alpinus Z. | 181i Chenopodinm album Z. 67 Cüirvsanthemum Levchan- 3 themum ZL. 210.xxx inodorum Z, 212 Chrysosplenium alternifo- * lunt Z. . 111 Cicuta virosa LL. ; ' 72 Cinchadium stygium .$w- 355. XXIV Circea alpina LL. ; 3 Cochlearia anglica Z. 177 officinalis 7. : 177 . Comarum palustre Z. 148 Conferva atxropurpurea Mert, . 515 atrorubens 27. 511 atrovirens Dv. . 510 bipunciata Ao/A, rxtv. 514 diaphana Lf. . 511 filocculosa Dw, , 516 flcs aque Roth. .. 516 fücicola VeZ. j 514 gelatnosa L, . 509 glomerata dL e 513 hittoralis L. . ; 513 - mutabilis Rozz. , 514 peciünahs MZ. . 516 pennata Huds. : 512 polymorpha L. . 511. quinina MZ. : 515 - xupestris L. . 4 5I seriata WaAenb, . 514 stricta .DZ/w. 3 512 Conostomum boreale Sw. 327. XXIV, L1X Convallaria bifolia L, . 78. xvr ma]jalis 7. : 77. XXX verticillata Z.. do: x IE Cornus svecica 4. 50. XX Corydalis bulbosa £. 184 Crepis tectorum £L. . 198 Cacubalus B«ehen Z. 121 tataricus £L. 122. XXIV P4 XVIII. XXXI Dicranum alpestre YVWah-: Venir. 4 : cerviculatim Zedw, id crispum JZZedw. . 341 falcatum ZHedw,: . 338 flagellare Hedw, |. 337 gracilesceris NVeb. | 329 heteromallum Aedw. — 340 laufolium Hedw. 342. xxiv montanum Zedw. 337 parens 8m... : 324 purpureum Zedw. rrx.341 Schraderi.Web. . ., 3306 Schreberi Hedw. |, 340 scoparium Zedw. 336 sphagui WaA/en5, 2337 subulatum Hedw. 240 varium Zedw. . 241 . virens S$w. : L1X. 338 viridulum Sw. ts 334 Didymodon capillaceum Sw. s: L1X. 3lÁ Jlexigau/e Schleich... || 315 homomallum Zedw, ^ 315 inclinatum J$w. z 214 latifolium WaAlenb, | 313 pusillum. Zedw. |. 216 rostratumt - « :-—. 315 Draba alpina Z. 173. XVIII androeacea 174, XXVII Jfladnizensis XV ulf, 174 hirta £L. ^ E 175 incana Z, v. «117 MED muricella. 174. XVIII nivalis Liljebl. 174. xxi stellata Jacqu. . 175 Drosera intermedia Hayn. 75 longifolia ZL. . . | 75 rotundifolia Z.. "-— Dryas octopetala Z. 149. xxxvir Elatine Hydropiper L. — 101 Elymus arenarius Z. 45 — caninus L, .. . 45 Empetrum nigrum Z. 273 Encalypta alpina $t. — 312 INDEX, , í ag. Encalypta anis Hedw, - ciliata Hedw. . 311 streptocarpa Zdw. 312 vulgaris Zedw. — . 311 Endocarpon fluviitile 462 Hedwieii : : 461 lachneum Ach. : 451 E miniatum . : 4062 periusum et. 459 phylliscum WaA/enb. | 463 sinopicum W'a^/enb, , 460 . tephroides Zc/ar. 461 Epilobium alpinum Z. ^' 905 alsinifolium Smith. 05 angustifolium £L. . 94 montanum Z. . 04 nutans lHiornem, . 95 palustre ZL. , 05 Epipactis cordata Sw, 219 ^ Eqisetum arvense L. LXI1I. Raviatile L. .. : 297 hyemale £L. . - 208 limosum Smith. . 297 palustre Z.. «- -297 . reptans Wa/Jen5. 208 - Sylvaticum Z. . . 200 variegatum Schl. '. 208 Erica vulgaris 7Z.. O8. xvii Erigeron acre Z, : 2) 9-200 alpinum Z. uniflorum Z Eriophor:m alpinum Z7. — 16 angust;/foliunm Smith. 13 capitatum Host... 18 gracile Ro/A. - 19 polystachyon £L. — rax. 18 vagiuatum Z. 4 17 Ervum hirsutum Z, 187 'O Erysimum Barbarea L. 180 cheiranthoides LZ. 180 Euphrasia officinalis L. — 165 Festuca ovina L. . - rx. 42 .rubra 7. : 42. XXXI Fissidens bryoides — . — 333 osmundioides ledwy. ^ 333 patens. . , . 334 sciuroides /7edw. . 335- strumifer Zedw. . 335 taxifolius Zedw. . ^ 333 t X--windulus .. ; 2324 — Fontinalisantipyretica L. 382 ^ .— «apilíaeea L - 353 200. XXXVII 207. XXXV 541 paz. Fontinalis faleata Medw. — 333 squamosa Zfedw. . 382 Tragariavesca Z.. Fucas aculeatus 7, . 502 alatus Z.. i - 402 canaliculatus L. . 405 ceranoides Z. i 49o ceranoides Gmel, . — 497 coccineus 8. . ; 500 confervoides Turn. 504 cnspus L. .. 1 497 disitatus LL, LX111, 402 esculentus LL. 28 vii. ertisus lg. , . 4906 Filum Z. , 23 505 flazelliformis FZ dam. 505; inflatus L. , . 4 400 loreus LL. , : 499 l]umbricalis 8. Turn. 503 lycepodioides Gunn. — 505 mamniillosus Turn. 496 nodosus Z£. .. : 490 palmatus Turn, ixi. 497 plicatus Gel, : 50A pliumosus LZ, d 501 pygm:eeus ZLigAtf. 509 ramentaceus Gum 504 saccharinus Z. 245 403 $anevineus £L, ; ÁQ1 serratus. £L, . E 489 siliquosus 7. 3 498 sinuosus 7277. l 491 sobohferas Va^4 . 497 spiralis 1L. 4 . 409 subfuscus 7u;n. , 505 vesicuiosus Z. : 490 viridis Turn, 4 523 Fuma:ia buióosa L. . 184 fe5acea Retz, nt EN ofBieinalis Z. F 184 Funaria hygrometrica Hedw. E 350 Galeopsis Tetrahit Z. 163 versicolor Curz. ., 165 Galium Aparine £L. . 49 - boreadle L. . , 45 palustre £.. . i 46 »,svaveolens WaAnb. X 48 tnádum £L. . s: 47 triflorum Mich, — .- | 48 uliginosum L. . 7 venun L. .., 46. xx 145. XXXV [1I ^50 INDEX Ou à pag. Gentiana Amarella Z, 70 aurea Ll. E . 67 detonsa Rottb. : 71 glacialis Vi. 69, xviir involucrata Korzb, 67, xvrr nana All. z A nivalis Z.. E 68. xix serrata Gunn. . 71 tenella Rottb. 69 Geranium sylvaticum Z. 183 Geum rivale 7.. LXIV. 148 Glaux maritima £L. . 67 Gnaphalium alpinum L. 202 alpinum Lighif, : 204 dioicum Z. . : 202 norvegicum Retz. . 203 pilulare. Wa/A/enb, 205 pusillum Hznk. . 204 supinum V7. » 204 sylvatieum Z. . 203 uliginosum Z. : 205 Grimmia alpicola Sw. 320 apocarpa Zedw. , 319 rigularts Brid. : 320 Gymnostomum compactum Schleich. 303 curvirostrum Zedw. . 302 Heunn Zedw. LIX. 302 tristichon WaAlenó. 303 Gyromium cylindricum — 483 erosum . z : 482 hyperboreum «ga polyphyllum Á81 proboscideum LXV. 483 velleum E à 484 Helotium galeatum Pers. 535 . F'elvella infula Pers. 533 membranacea VaAJ 533 Hieracium alpinum Z. 196 Auricula £L. . 197 murorum Z. , 197 paludosum Z. : 198 sylvaticum . R 197 umbellatum Z.. ; 198 Hippophaé Rhamnoides Z. 274 Hippuris vulgaris Z, E Holcus alpinus WaA/enb. . 31. XVIII odoratus Z. . N 21 borcalis Schrad. 21 Hydnum auriscalpium Z, 533 compactum Pers, . 533 Hydnum imbricatum Z, Hypericum perforatum Z. $i 193 Hypnum abietinum Z. aduncum Z. ev alpestre Sw. . 2 alpinum Zurn, : crista castrensis Z.. cupressiforme: Z.. curtipendulum L. cuspidatum Z. dendroides L. denticulatum Z. diastrophyllum 5i. 9,-*9.79. 4 «5 Buitans L, B Halle Zedw. | , ilecebrum L.? : lorenuL £5. *- , moniliforme WaAlenb. niteus Sc/Areb. ; nitidulum WaAenb, obtusatim " : parietinum Z, — , proli£erum Z. 4 pulchellum Dicks. purum JE : . revolvens Sw. É rugosum ZL. . Lviir. sarmentosum IZaenb, Schreberi. Willden. sezuroides L. . i scorpioides Z, sericeum L. . » serpens Hedw. squarrosum yg. stramineumnr Díc£s. strigosum Z/offm. . taxifolium L. trifarium Web. triquetrum Z.. unónulatum Z. velutinum Z. viticulosum L. Hypochoris maculata Z. radicata Gunn. ? Hysterium elongatum paraelledlum — . e » 4 €*4 * pezizoides : " pulicare Pers, $ sorbi x ; $ versicolor WaAenb, Isoétes lacustris L, . pag. 532 ' . XX 379 378 379 ! Mwaeee n 3 INDEX. 545 ame . Juncus arcticus Wi7/d. 79. Rana Jungermannia Gdehenlé 1" r arcoatus Wa^/enb. Lxi. 87 Wu lads uo IEEE. AS5 articulatus Z.. . 82 taxifolia WaA/enb. 389 biglumis £L. $84.xvirI. XXII undulata £... ^ , | 391 . bottnicus WaAf/enb., 832 Juniperus communis L, 276 bufonius Z. . ; $1 Konigia islandica Z. 45 campesiris Z.. : 87 Lathyrus palustris L. ^ 186 effusus LL. MNA 79 pratenss Z. . 4 186 fibformis Z. . 79 Lecidea amylacea Ach. ^ 479 glaucus ZArA. . 79 atrata Wa/denb. . 475 inflexus Leers , 79 . atroalba 4cA. : 471 pallescens Wa/enb. 87 atrorufa . &,«. «479 parviíiorus Ehrh, . 85. xvt atrovirens . e 473 pilosus L.. ; 84 candida Ac. : 479 Spádicbus AIL. 86. xvi cechumena Ach. .. | 475 ;28pieatuS Loo 25, 88. xxxiv confluens AcA. : 472 squarrosus Z. : 8e coniops Wa^/enb. 471 stygius Z. 83 decipiens Ac. : 480 sylvaticus Willden. 81 decolorans Fiór&, 477 trifidus 7. 2M. RO. .DECCRCE dolosa WaA/enb. . | 470 triglumis 7. 84 fumosa //ór&. : 475 Jungermannia a/pina L. 306 fasco-atra Ach. . 473 asplenioides | AE 395 lapicida Ach. ^ .., 472 bicuspidata 7. "HET: microphylla 4cA. 478 cavifohna EArA, / 386 Oederi Ach. . , 474 .. cilaris Z. 4 ' 865 parasema | AcZ., ; 409 | concinnata LigArf. LIx. 384 petrea . , 470 counivens Dic4s. . 393 rivulosa AcA. 472 complanata Z. à 390 rubiformis Wahlenp. 479 dilatata LVeb. : 388. sabuletorum Z77ó;4. 470 uns m Ehrf.. 392 sangvinaria Z4cA. . 409 iph;ila Z. $ 397 scalaris AcA., a 478 Floski Web. : 389 . silacea Ach. .. 4 474. Funckii We». ? ze WOO sulphurea Ach, : 477 furcata Z. & 296 tigillaris 4AcA. * 458 graveolens Schirad: 287 uliginosa ACA, E 471 incisa $vArad, 395 Wahlenbergii D 481 inflata ZH.ds. 393 Ledum palustre Z. 103. Xvt julacea L. : 392 latifolium? .. 3 103 minuta Dic4s, Lemna trisulca Z. NL Y almata Zedw, 390 . Leontodon autumnale 1. 196 n platyphylla Z. 388 Taraxacum Z. : I95 quinquedentata Z. 395 Lepraria botryoides . 401 "» "9 a €$.* Io»! e] OQ» reptans iL. Y : 3586 chloriua Ach. à 401 resupinata Web. , 391 incana Ac^, , 400 rurestris L.. . 5 300 Leskea complanata Hedw. 367 sa» fcola ScArad. 391 dendroides Zedw. 370 serpyllifolia Dicks. 386 incurvata Z7e9w. . 368 seüformis E^rh. |. . 385 polyantha Zedw. .... 369 tamarisci L. 388 pulvinasa WaAenb, . 369 tamariscifolia Schmid. 387 sericea J7edw. : 369 trichomanis Dic4s. 387 mighomangides Hecdw. E 544 INDE ag. Lichen Acharit Ác/, 405 aculeatus E/h, rxrin. 439 affinis Dicks. Á424 aipospilus Wahlenb. 400 alevries AcA. 423 alphoplacus Wahlenb, 421 ambiguus lJWVu/f. 42 am: niospilus Wahlen. 74407 aphtosus L. . 440 — aquilus 4c. 426. XVIII -' arcticus L. . 448. xvi argopholis WaAenb. 411i p WaAlnb. . 441i er Huds. ^.^ 411 dou E 47X atrosulphureus Wah- lenb. .. . Á11 atrovirens L.. ANNI E badius Ach. 24 ^00 balaninus WaAlenb. 420 barbatus Z. . N 437 botryoides L. 3 A01 byssinus Zoffm. . 442 c:sslus ÁAcÁ. , t 422 candelarius Z. E 435 canius L. . : 4406 centrifugus Z. : 429 cerinus "Hedw. ÁO cervinus Pers, 421 chalybeiformis L. .- ' 437 chlorophanus WaAenó. 416 ciharis L, — 434 cinereo-rufus Wahlenb. 407 cinereus L. . 412 cocciferus T.. : 451 conspersus EArh. . 429 cornutus L. . RC MERE croceus 'L., LV. ÁÁ45 euculidtis DEDE 433 cycloselis Ac. 4232 ceyindricus L. rxv. 483 dactyliferus WaAenb. 414 deformis L. .. . 452 diamartus bx 414 digitatus L. . 453 divergens WaAlenb. 439 eleinus WaAenb. 425 elegans 4ch. . . 417 encáustus SrutA, . 427 epibryon Ac/, 408 erevticus WaA/enb. Á18 ericetorum 1.. $ 449 Lichen fahlunensis £L, . fragilis Z. en omphalodes Z. 428 | panyrgus Ach, | . - 408 parellus SE 402 . -.parretinus L. ? ' 20. . paschalis L. 450 5 pelobotryon. Wahtenb. 413. ertusus » " 45r «. ] A farinaceus- L. -— Jinbriarus L. foveolaris Ach. fisco - ater L. ps geudus L.- .' de XVIII. glaucus Jui P" &lobuliferus L. JEUK. PU 'glomuliferus Lghf. 439. xar radiis L. —. «455 * nrematomma Z/rh. ^ 4ob helicopis WwA/enb. 4A - horizontalis NV ult. 44. hypnorum Z7 dan, | 420 . hysginus Wahlenb. | 419. icmadopliila Ehrh. — . 404 iilimatus WaAenb. islandicus L. Lxv. a jubatus Z. G -- 37 - uniperinus Z. NEERCUDE. rasis Sw... s oda lacteus L. 222 E MESE lanatus Z.. «75440 ^ levcolepis Wahlenb. "420 levchopheus Vahl. 478 masirucatus. WaAlenb. 413 mazerinus lVaAenb.. 4i2 melanaspis AcA. . 421. melenus Ach. | ^ . ^ 443: milvinus WaeAlenb, Áó10 miniatus Li: 2 462 3 molybdinus Wahklenb, 4g murorum Zoffm. á16 muscicola $w, i 442 . muscigenus ACA. ,. - 42a - muscorum 8w, | . 470 . nigrescens Z. . o XAR nivalis LL. NOD Lun oclirolevchus Ehrh. 438 odentellus Ac. 434 olivaceus: Z.. 4320 | aibeus Ligtaf 425; XVIII -. Lichen poing Ex INDEX. 24g Lichen poliophzus ue UR len5. - | 410 polymorphus Ach. . 436 proboscideus L. xvi. 483 protuberans W/aAienb. 41a pubescens 7. &. s 441 pullus Lighd. 426 pulmonarius y 432 pyridatus L. . . — 453 radiatus Schreb. . 453 rangiferinus L. | 458. xxxi: resupinatuse L... 447 rubiginosus T. Ahunb. 424. XVIII saccatus L. . « 446 sangeinarius T,. sarchopis WaHlen&. i . saturninus Z:c£s. 7» saxicola PoZ/. ^ . ii saxatilis L.. . : 4?8 J-— 9 LI —M— scotinus zicj. . 443 |. -. Scrobiculatus: Scop. 431 i |. Scruposus T A 415 |». ^ sepincola E/yh. . 433 C -sophodes Acá. , 410 spodopheus VWaA/enó, 409 squamulosus Schrad, . 421 stellnaris L. . 423 stramineus WaAlenb. 417 stygius Z£. T LV. 427 x. cnim Ej 2541-497 subula'rus. L. 457 sulphureus Hoffm. 477 tartareus L. . à 4093 tenellus Scop. . ^. 435 .. tephromelas EA. 411 E, tristis JVe^. ÁÁ4O. Xvii ^. . uurfaceus WaAjenó. 498 | alothrix Ac. RENT: ancdalis £L . upsaliensis ; ^ varius Er. velleus L. $ 484 | yelutinas Acl. 442 . 457 ,Penosus L.. 21 : 447 403 403 * .. wentosns Z;-.. 400 ; vernalis Z.. 405 vitellinus Bhrá. 404. Ligustcum scotigum .L,:.— 71 ;Limosella aquatica 8. 17b Linnéa borealis JE. 27170 Lithospermum arvense rA 56 E M as. Littorella lacustris £.. LR Lobelna Dortmauna L. — 512 Lolium perenne ZL. . 44 Lotus corniculata Z. 192. XVIII Lychnis alpina L. 134. xix. XXXI apetala 7. -« 01335. xvi dioica L P 134 syleestris VVilld. . 134 Lycogala miniata Pers. — 526 Lycoperdon Bovista Z. 536 Epidendrum L. 4 526 Lycopodium alpinum Z. 290. XXXt annotinum LL. á 201 clavatum L. . .. 201 complanatum Z. . 200 Selazinoides L. . 292 Selago L. WI) uRdgi Lycopsis arvensis Z. 57. xx Lysimachia vulgaris Z.. 61 - thyrsiflora s s 61. xvi. xxx Ly thrum Salicaria Z.. 139. xx Malaxis monophyllos Sw. 3219 Marchantia hemispherica ds E . ELO S 4 39 pilosa Hornem. ; 299 poly morpha Z.. P 397 ;Meesia dealbata Sw. . ^ 257 lengiseta Zedw, . 350 Squarrosa , . 256 nliginosa Hedw. ^. .-357 Melanpyrum pratense Z. 166 sylvaticum £. . 166 Melica cerulea L, . . 48 nutans Z. pas ' Mentha lappenica Wa. lenó. " 161 Menyanthes trifoliata yer Menziesia ccrulea — 105. xvi ' Merulius Chautezcellus: 529 cupularis WaA/enó.— 5z« sepiarius Per:. -. -530 Mili:m effusum L. . 22 Mnium albicans WaA/cn5. 353 annotinum L. 3590 bimum .$chreb. |. . 353 capillare L. '. . 359 . eirratum L. ... «^. 323 crudum £L. ., . 354 fontanum Z. nob ay M1 546 pag. Mnium Ajygrometricum L. Ae palustre Hedw. 0.5359 pellucidum L. 2 305- pseedotriguetrum Hed w. 353 punctatium Hed w. 253 purpureum £L. v 241 pyifomelLl. . . 358 roseum Zedw. : 354 serpyllifolium Z. 353 triguetrum L. ED turgidum Wa/uenb. 3851 trichomanis L. 387 Monilia digita:a Pers. 536 Montia fontana Z. : 45 Mucor crusraceus L. 536 furfuraceus L. ; 478 Mucedo £L. . : 526 spharocephalus LL. 486 Myosotis arvensis 7. 55 deflexa WaA/enb, 55. xxiv scorpioides Z. : 54 Myrica Gale £L. — 274. xvrm. XXVIII Myriophyllum spicatum Z.. 252 Nemaspora ciocea Pers. — 524 Nardus stricta 7. ; 19 Narthecium ossifragum Smith. LR 78 alpinum Mich. : 89 Neckera curtipendula Hedw. . é pumila Zedw. i 367 viticulosa Zedw. . 360 Neottüa repens Sw. .. 218 Nostoc vulgare Schrank, 517 Nymphea alba L. .. 150 lutea Z. . 151. XXXI pumila Tzm. : OnocleaStruthiopteris $w.. 287 Opcgrapha asiroidea AcA./— 467 Ophrys alpina £L. 217. xix. / XXII Coraillorhiza IL. E 220 cordata £L. A : 210 Hifolial. . : 219 Monorchis Z.. . 217 Orchis albida $w. 3 216 bifolia Z.. i : 214 conopsea Z7. . . 215 maculata ZL, . - 215 ladfolia Z. . $ 215 yindis Sw. |... 2 216 INDEX. | pag. Orthonichnum anomalum E Hedw. ia 266 crispum /Zedw. « . 364 curvifolium WaAenb, obtusifolium Sw, 365 simriatum ZZedw., ; 305 Osmunda crispa L. . 286 Lunaria L. . : 2809 Spicant L. «4 .. 2288 Struthiopreris I.. 288. xxxvi . Oxalis Acetosella Z. . ^ 133 Paris quadritfolia L. . 100 Parnassia palustris LL. 7Á Pedicularis flammea Z. 108. XIX. XXXV hirsuta L. 169. xvir. xxxv lapponica Z.. 167. xvir. XXXI palustris Z. 078665. X1 Scepirum Carolinum . : 1607. xvi - Peliidea aphtosa ; 440 arctica , . Á446- XVII CONS . c 3 446 Ccrocea s: LV. 445 horizontalis . 447 resupinata . 447 saccata . : («7440 venosa .. Peplis Portula Z. Peziza airata 3 carnosa VaA. ciboram Va congiomerata 535 hysterium Pers, 535 phiala VaA . 5234 rádiata^ Pers. : sarchoides Pers, turbinata VaAZ [] e. r e. . e. ', 9 [] . . $ e [3 . CX / IS] 4M Phaca a/pzna L. 133 frigida facqu.. 188. xxii montana * - 189 sordida i . 190 Phalaris arundinacea Z.. 20 Phleum alpinum Z. 20. XX praténse 45. 0s 20 . Pimpinella Saxifraga L. — 74. xx Pingvicula alpina L, 9. xvi villosa Z.. , ^10. wk vulgaris Z. , . 10 Pinus Abies L, — . 2560. xu — we ac INDEX. 547 í p3g-. À "pag. Pinus sylvestris L. 255. xir. Potentilla nivea L. 147. xvi P | xxxiv norvegica ZL, | e 147 Pisum maritimum Z, 187 verüa L.., . , 146 Plantago major £L. . 49 Primula farinosa 8g. . 60 maritima Z. "4 50 finmarkica . , 60 uniflra L. . . 250 Prunella vulgaris LZ. 164 Poa alpina Z. ; 39 Prunus Padus L. ^ ^. 139 annua Z. - ; 39 Pteris aquilina Z. ^ 286. xx Jlexuosa Smith. ÁO crispa Sw. . — 986. xxrit / pos VaAl . 41.. Pterogonium filiforme 819 axa VWi/den. í 40 Pulmonaria maritima L. 57 maritima Zuds. . ag. Pyróla mistor ^7. 110 nemoralis Z. : 42 rotundifolia LZ. . 110 pratensis L. . . 41^" secunda Z, . 110 -trvialis Z. .. ; ÁI unillora ZL. . ; 110 Polemonium czruleum L. 63. Ranunculus acris L. . - 159 ; xvi - aquatilis Z. n 160 Polygonum avicnlare Z, — 99 auricomus Z,, : 155 Convolvulus L. .. 100 Ficgtia 456.9 171585 Persicaria Z.. ; 100 Flammula 4. . 154 viviparum Z4. : 99 iv L. 155.xi1X. XXx'v Polypodium Dryopteris L. 230 yperboreus Rorr5. 158 ' iUe ferina $548 282 lapponicus £L. . rxrv. 156 Fir mas L. 232.xxxvir nivalis L. . 156. xxxv. rv jragite L. ^ ; 283 pygmaus. WaAeno, 157 hvyperboreum : 2709 sulphureus P/ipps. 157 ilvense Sw, | ; 278 repens Z.. MEE MET 160 .Lonchétis L. 281. xxxvir reptans 7. ? " 150 Phegopteris L. — . 2890. Rbhamnus Frangula Z. 65 spinulosum Rz... 282 Rheum digyrum » 101 vulgare Z. '. : 278 Rhinanthus Crista galli Z; 164 Polyrichum .lpinum Z. 346 Rhodiola Rosca L. . 275 arcticum Sw. ; 349 Rhododendron lapponicum aurantiacum ZJopp. 345 104. XVIII. LXV. capillare Mic. . 247 Ribes alpinum Z. v 1460 commune Z.. i 244 nigrum Z, : * 66 formosum Zedw. . 245 perreum Smith,- . 66 hercynicum Zedw. 2498 rubrum Z. 65. xxxvit jiuiperinum Men. 344 Rosa majalis Rerz. . 141 / Come didis WaAlenb, 349 spinosissima L.? . 1á1 piiferum ScAreb, 343 villosa Z. : ^" 142 septentrionale $w. 347 Rubus arcticus L. 144.xvi.xx undniatam ZJedw. 249 Chamemorus L, rxri. 144 urnigerum Z. . 347 ideus Z. ; P 143 . Populus rreinula L. 275. xxxiit aquis 7, v NUN TRAA Peiamogeton gramineum L. 52 Rumex Acetosa LZ, . 92 lanceolatum Smitus. 52 Acetoselia LL. s; 92 natans 7. . . 51 aquaticus Z. 91. xxxt pusilinm Z. , . 53, - enis 44 5$ , 101 Potentilla Anserina L. ^ 146. Sagina procumbens Z. 53 : xvilil. XX Sagittaria sagittifolia L. — 252 aurea. Smith; — . — 146 Salixarbuscula L. 263.xvir. xx Mm 2 5498 pag- Salix arbuscula g. L. 268 arbuscula y. L.'. . 272 appendiculata Vahl 264 arenaria L. . e 265 aurita Z.. : . 272 caprea L. . : 272 chrysantha Vahl . 259 foHolosa Afz. : 272 glauca £L. | 204. xvir. xxxr hastata Z^ . . 9268. xxxt herbacea L. , 2606. xvirit Aherbacea A. Lailjebl. 261 janata 7. 259.xvwilIr. XXXIlI lZapponum L. . : 264 limosa . 265. xvir. XX hvida WaAnb. . 72 majalis WaA/enb. 270 malifolía Smith. . 268 myrsinites Z. Lvir. 262 myrtülloides 7L. 266. xvi nigricans SmutA. . 271 »eutandra Z. ; 257 70 phbylici folia 7. 4 27 phylicifolia 8. L. . 9 poleis WaAeno. . 261 punctata LaAenó. 269 reticulata Z.. . LX. 202 serrul/ata NWillden. 268 tenuifolia Afzel. . 268 versifolia Wa/enb. 271 Saryrgum. albidum L. 216 repens L. à i 218 viride L. : : 210 Saxifraga aizoides 7.. 115 buibifera & : 116 cespitosa JL. 11:0. XXXIV. à; XXXVII cernua ZL. . . 116. xxxvit controversa Sternb. 118 Coityledon Z. 11i. xix. XXXIV grandijflora Sternb. ? 117 grenlandica L. R 119 Hirculus L. . 115. XVI mivalis £L. . epposiufolia Z. 113. xxxvir peuea L.... E 118 punctata Rottb. .. 114 pyramidatis Lapeyr. | i11 rivulars L. . . 319 stellaris L. . LV. ll tridactylites Z. : 118 113 XXEVIE INDEX. z ag. Schevchzeria palustr. Z.. ME Schenus albus £. -. 12 Scirpus acicularis Z. (15 Bellardi à : 15 .Boothryon EArh. 13 ccspitosus Z. : 13 lacustris L.. . ij 16 palustris L. . : 14 rufus i : 15. XVII Scrophularia nodosa Z. ..172 Scutellaria salericulata L. 164 Sedum acre 7. , PUR EL annuum Z. . . 132 saratile AM. : 132 villosum Z. . 133. xxxvii Selinum palustre 7. . 7A Senecio vulearis DL. .' ' 909 Serratula alpina ZL. 199. xxx arvensis D. . . x 200 Sibbaldia procumbens Z. 75. : XVII Silene-acaulis 7L. i 122 rupestris £L. . ; 123 Sistotrema cincreum Z'ers. 532 Sisymbzium terrestre Sz. 179 "Sophia Z.. : 2 180 Sium latifolium Z. . 71 Solidago Virgaurea Z. Sonchusalpinus L. 194. xxxvir oleraceus ZL, . - 193 sibiricns L4 1094. xvi. Xxrr Sorbus Aucupati: Z. 140, E ec ii Sparganium matans Z, 222 Spergula arvensis 7. 137 nodosa Z. - j 138 saginoides Sw. ^ .., 138 stricta Sw. —. d 127 Splizria Betule nance Waz- leno. j " 518 calvula WaA/enb. 519 concentrica Pers. . 517 coronata Hoflm. . 520 Dematium Pers. ? 521 ^. deusta Hoffm. i wb fallax " 2 522 fusca Pers: . 2 517 nivea Hoffm: ! 519 ochracea : ED IS pusilla Pers. " 520 sangvinea Soweró, . 521 setacea Pers, * 522 . INDEX. TE g. Sphaera scbcutanea — . 520 Sphaerophoron coxalloides ScArad, ^ 4S8 fragile ScArad. i 488 Sphagnum a/pinumSchreb. 337 .capilaceum Sw. . 301 cuspidatum Ehxh. 301 latifohum Zedw. . 300 palustre L. | . |. | 300 Spirea Ulmaria L. . 141 Splachnum angustatum Z. 309 Frelichianum Hedw. | 310 -luteum £L. 308. xvir. xxiI mnioides:JLi .. |. reticulatum JDicZs. rix. 310 rubrum Z. . 307. xvi sphericum Sw. . 308 vasculosum Z.' . 308 urceolatum .ScAreb. 309 Stachys sylvatica Z. 163 Statice Ármeria 8. | 76. xvii Stellaria b//ora L. 1998. xxxv cerastoides Z. ; 126 crassifolia EArA. . 124. graminea Z. . " 123 humifusa Rottb. . 125 humifusa Ssv. : 129 media Smith. E 125 nemorum Z4. d 125 uliginosa Smith. 124 Stemonitis fasciculata Pers. 5206 Subularia aquatica Z, 172 Tanacetum vuleare Z. 201 Telephora levis Pers. 533 ' Tetraphis pellucida ZZedw. 305 Thalictrum alpinum Z. 154 XXXIHI flavum Z. : ; 153 Thlaspi ayvense Z.. . 179 Bursa pastoris Z.. 178 ThymusSerpylium Z. 162. xx Tillea aquatica £L. 5Á Timmia austriaca Zedw. | 355 Tofjeldia borealis 89. XXX palustris Huds. — "Tormentillaerecta £L. 148. xvix dortula .mnucronifolia Schwegr. : 317 subulata Zedw. | . 315. tortuosa J7edw. ' , 217 Tremella juniperina L. | 534 JNostoc. L. e 517 209 -. b 549 3 pag. Trichostomum — canescens : Hedw. . , 330 cylindricum Zedw, 332 ericoides ScArad. 329 fasciculare ScArad, 330 glaucescens /Zedw. 331 heterostichum Zedw. — 330 lanuginosum Zedw. ^ 329 microcarpon Zedw. 321 Trientalis europza Z. 93 Trifohum pratense ZL. 192. XXX repens Z.. ..* 108, XXXI Triglochin maritimum Z. 91 palustre Z. ^ 01 Triticum caninum Schrad. 44 repens 'Z., . : Trollius europzeus Z. 160. xvi: Turritis hirsuta £L... 182 Tusfilago Farfara L. 209. xv1r frigida LZ. 208. XXXIIE Ulva compressa L.. . 508 cylindrica WaA/enb. ^ 509 filiformis ZZuds. .. 508 lactuca Z.. . * 507 latissima. L. V. 5404 . terrestris Aor. : 507 umbilicalis Z. : 505 Uredo betulina Pers. 525 caricis Pers. . ; 525 Ledi.Abert./. ^ 7. 895 Urtica dioica Z. j 251 urens Z7. :; gj 251 Utricularia intermedia Jayn. . 11 Vaccinium Myrtillus L, | 97 Oxycoccos £L. : 07 Vitis idea Z. Ex, 07 uliezinosum Z. d 05 Valeriana ofhcinalis Z. 12 Variolaxa lactea Ac, 401 thelena WaAleno. 492 Veratruni album Z. 277.xvt Veronica alpina Z. : 7 Chamzdrys | Z. S. dex longifolia Z. . 3. XVI of hcinalis LZ. . 8. XXX saxatilis Z.. 6. xvir. xxr scutellata L. . $ $8 serpylüfolia Z.. . Verrücaria avactina DVaA- flen5, a s AGO 559 Í INDEX. ; Ps : .. pág. Verrucaria cevtliecarpa Viola tricolor Z. (75 214 Wah^/leb. . . . 467; Weissia acuta Zedw. 322 clopima VWa/enb., 464 cirrata ZZedw. LIX, 323 epidermidi« Ac. 464 fugax Hedw. à 324 fuliginea WaAlen5. 465 heteromalla Zedw. 321 anargacea VWWVa^/enb. 465 nigrita ZZedw. ^ 323 maura W/ah/enb. .. 406 recurvirostra Zedw. 321 striatula WaA/enb. 466 rosea WaAlenb. 325. xxiv í umbrina Wa/enb. - 464 Sschisti .. e A. 325 Vicia Cracca L, - 186 Seligeri Web. : 222 $ylvatica Z.. " 196 splachnoides — WaA- Viola bifllora Z. 213. Xv. «5 lenb. ... «326 xxxin — Xyloma alueum Pers. 524 canina Z. i " 213 Andromede Pers. 524 montana £L. . : 213 salicinum Pers... 524 palusuis ZL. . - -212 JZostera marina Z. . 220 * * Corrigenda. pag. pag. xLrit lin. 50 lege: dubitemus 125 lin. 15 lege: que» 6 lin. 22 lege: inferalpinorum 129g — 53i — duas 7 — 12 — dehiscens 127 — 5 — alia planta 10 — 1i5 — longitudine 155 —:1 88 — que 18 — 20 — serrulato 156 — 21 — irigidorum 24 — BHeliqur- 179 —29.50— simillima . 19 — 4.6 —, summo triquetro 162 — ^2 — adultazz 20 — preceienua 170 — 15 — "oc; 25 — 8 — triave 181 — i7 — calcarez 17 — fusc , 203 — 34 — sunile 21 — 5 — quan 219 — 32.— acuminato 25 — 16 — parvos 221 — ult. — mnidilcazz 18 — , et stolones 222 — 27 — idem 260 — 4 — lengiuss 223 — 41i — masculum 11 — date ; 228 — 5 — masculus subn. 27 — 54 — dillerentiazz latis 20 — uit, — violace 242 — 25 — duas $1 — 22 — convoluta 217 — ij — Ria peunit. — sumrmzas 206 — 28 — Hanc .- $2 — 55 — eszreditur 270 — 55$ — Jletissim: . 39 — $0 — dunor 271 — 190 — acum!nato 40 — 6 — densos 190 — 4 — frigus 56 — 532 — duriore; 200 — 20 — utroque 58 — 29 — elatazs 501 — 2 — anrmotmo 50 — ífoliosos-denudatos 509 — 55 — uno Tg. : ult. — latzm,crassiunetC.. 5535 — 59 — Jinmarkie 66 — 253 — nostrum 25: — 18 — denudata 65 — i5 — 5hdus 2359 — 4o — nervurz totu 70 — 10 — duc 518 — Z7 — maturuzz 77 -— 94 — frigus 508 — 15 -- notate 95 — 18 — hic 400 — 29 — efformate 87 —.536 — due. 407 — 28 -—- apices 07 — 37 — £frizor: 411 —— 22 — frustula 102 — 253 — pezolo 412 — 29 — singula glebz 1053 — 54 — ipso 415 — 15 — instructae 101 — 21 — .remotz 451 — 53$ — nomen , 107 — .6 — earum 514 — $$ — confluentia 109. — 535 — decolorataz £i — 2 — Sodaukyla. 112 — i2 — guttazz uia LÁ Ure rry IN CRISP IR e Ja. WALL DL. vom | 574 3 1 : S N n Ll MI NHzAZ. 2L. EPA d Maa M " ———— SEES WIN SOS ENT 22 22020202 d X v9 n WRDUTRTUTUTNTTMemmmMYM TITTEN x S RC GIOI dere dota (249 T E T TS PATER - Rt sp es: h E 16 S VPE Ux ALOAL 9 os UU Ie a RP e ana Le S o rir RE r- uL J A S X * i * */5 r ] ' y E "A 3 4 n t EN , " Á * fw UE ' p h b MV E Y i 2 EL 4 E J * í E 2 € * * ES * L : 1 E E "ES" F *. * * " » L| * , ; * * " *- À ) E " 2 X ^ i g t - * " v dg " E vi v c - » E ' , Te - Li L * *- ^ . - « « i E E AH Y L j N ret ua * : : í cn L " Zt Lo " JEN PIS pi ». h " a^ MULA, e^ JI. ! v. ue y . ; d f — LL u J le pm ds Ple M pre ; ) pm d Jp du^ " 26V. V [4 ISALEL, 272722297 22072222722 y7174 ———— M ————————————— dinme rubet. iA. SE Mes dies PU Za6.l Af. Z. zur. M E Ze6 X. duAmexo WALL. ) *" z Pa w- ' "ut "wu pe i A - "ae N E - Mu si - E ».- - "Wa * , A $e A í L5 3 "Uu -—— ve e Ta " E à Eom " B m NUTS X ! id ' - , . ui Í : b y 3 E * * 2 : . E Ld t " r " , pi Jf z E - b - , ; 3 cas " 42^ s uH E E zu ut » B 2$ f» KT as le mM * A y fes tL.» CAetrantdhne epMnEr 3] » L ob. effata Es 74 Art Feonttncter Fhoaec Ontdana có XIV. -— zi. LT. € y// 2 Deae p » Ce«zF Bu 'N ». S j S NS SS WES. I ; Mo — $135 2 ( " v ". » UT M ? N pu VE 3d a à : MEX" aM HORE, D Un VA TNI NM p ] Cc Le Ee ^N zi «UE aac de $uyjhebxw Pid d i Y * HEU. irr - es A , "iu Sn , p mpl ds «t 97 "d 3 Aun €. M í ih BUS a er 4 — ; ———————————— DYTNET. | E) déc NUTS NOR nh Y WA: EL. 2 Viele Tug ree URS ATRNSS MR ADDS DRE ede. ens Bc c ie b Lo» J Rd Y », Dome alm RE ^ e TALIS vi lu L A Ja6 XIX . 3 3 R N S S JTa6 XX. 4L70m LA [5 Detopmeowon Cute ap * ——M—Á ——X À — rra rc be 2 Zr A24 XM. E Zomum. boreate 7. m WALL E. - "T 1 lu XII . Tao. S E E Potyéree * M TUE NI M» ML mn nl uU BA Zeb NXV Ml Oo7Z7L€ $ : S x £t WzAZL- EL. Lu Er. E ZOoGUUUC A" S S Nj 3 R 3, M N vy Pa ES NCRNS Maia2 NC Ue € A erfofu THTCI ZIRTURUC Z- Le *- £4 Zoe. M Tuer TH de Y X : z 2 ep 2/7720 enm [227227 27 222477277. L] e U COPI Weumo wet tto tear x t lao dio JMauertrüe A... à A Z4 XXVI MALE L. ur z LO Lour a Jat. NMII. Jzofen vtramtinetsr VA: "oo du bel trotur E náocarpen L2 Vu pnm Autenium. | €e€r7ytcoZor que TT Aj rase Pre » E: | Mew York Botanical Garden QK 286 .W34 Ww 3 51 | Library DET 85 00104 0821