qtue eia j ds ^ " » Yr LN ' "P2 L H B A N r AUS PE M MESE LRL USE E RII: E, qe p pat | His Stróm FLORA SVECICA ENUMER ANS PLANTAS SVECLIZE pe MES T 4 y L1 BO [? BST LINN.£UM EDITA 2 i i AÀ av 1 / | / d j "s Pu ! M zi Vs 1 ; ( j : [GEORGIO WAHLENBERG i p ; ; Dec | P Y». Bu Is RE 1N DUAS PARTEA DISPERTITA, i RA Y à; LU 9j i | j x p. d pm ^ à D UPSALYAE $UIS IMPENSIS EXCUDEBANT PALMBLAD (& c; 210306. LIBRARY o NEW YOnuX ' BOTANICAL GARDEN : rte RO c E LI * * FLORA SVECICA ENUMERANS PLANTAS SVECI/E INDIGENAS CUM $YNOP$SI CLASSIUM ORDINUMQUE, CHARACTERIBUS CGENERUM, DIFFERENTIIS SPECIERUM, SYNONYMIS CITATIONIBUSQUE SELECTIS, LOCIS REGIONIBUSQUE NATALIBUS, DESCRIPTIONIBUS -HABITUALIBUS NOMINA INCOLARUM ET QUALITATES PLANTARUM . ILLUSTRANTiIDUS POST LINNJEUM EDITA A GEORGIO WAHLENBERG EOTANTICES DEMONSTRA&TORE UPSALIENSI» PARS PRIOR —— UPSALIZ, SUIS IMPENSIS EXCUDEBANT PALMBLAD & C. ARGENTORATI apud rTüEvvTEL LONDINIap. TREUTTEL & WüRTZ, & WUüRTZ. TnEUTTEL filium & ni1cuTER. CHRISTIANI/E apüd manTMAN. PARISIISap. TREUTTEL & WiRTZ. HAFNUE apud GyrpENDAL. TIGURI (Zümcm) apud onzrr, LIPSI/E apud sRocktHüAUs. FüEssLI & c:o. MDCCCXXIV. LIBRARY NEW YOR BOTZNICAL GAWDEN Ad rote "3 vites Mem J Lh ah i Mu ML T SI YOW | BOTANICA GANIXK! PRAEMONEND A. Pu et. quod excurrit, jam prceterfluxit. annus, quum primum facta Z/orce Sevecicce nove promissio in publicum exüt, luterim dum tanta et citationum et no- varum rerum uoles auctu crevit, et cum pizelerea, in jpsà typis exscribeudi curà, pro rata Mauuscriptorum parte, plagule impressa .scriplas superarunt; jaui eo |— perventum est, ut, quum dimidium operis in procinctu | eL typis ornatum habemus, lotum et demum omni suo ! ionem absolutum numero quinquagenas, przler opinionem, | plagulas fore excessurum, pro certo appareat. Quo facto liber, propter amplitudinem, ex uno ad bina excrevit. volumina, — Ne tamen subscriplorum interea ^ frustretur desiderium, quoniam ad tantum, tam spatio- sum preloque insuper molestum opus rite peragendum '" dimidium adhuc anni vix sufficiat; primam ipsius con- .textus partem in lueem premitlere statuerunt. redem- tores. — Huic vero parti nec. prefigere Introductiouem geographicam , nec Commentarios subjungere, quos po- tius ad finem reservabimus, quosque, utpote generaliores nou nisi specialioribus fiuitis, exhibuisse debemus, pro. , tempore licuit. Quae quum 1laà sunt, hanc sibi ipsa res exposcit veniam, ne intra limiles hujus tantum- modo partis, quam omnibus majoris certe momenti de compositione operis instituti explicationibus, ommique |. usus practici methodo. nunc destitutam videbis, judicium et trutina verselur. — Quidquid denique corrigendum, CÓSemendandum addendumve sit, in finem partis posterio- COoris subjungere sibi reservatum voluit auctor. His prace- v6a-meoc RUb 22] missis dixisse juvabit, quam volupe gratumque et nu- ctori et, quod sperandum, toli erudito orbi futurum sit; si hec, qua nune proposuimus, et ea, qui subsequen- lur, novis augere supplementis cuidam placeat. Et prae- lerea quecumque his 1n rebus hoc vel altero modo sus- cipiantur, tauto certiori erunt utililati, quod collectio ila, nostratium manibus celebratior, que inscribitur Seensk Botanik (Botanice Svecana) sub eodem jam cons - tinuatur àuclore. — Quo quidem facto utrunique opus muluo auxilio sibi invicem consulere mutuoque servire beneficio possit. — Ejusmodi ope et operá, expositione herbarum Svecicarum. tam lüculentà tàmque ad usum accommodalà, quam vix alia terra, nostra, que immore ialem jactat Linneum, demum gaudebit patria. U psalie Calendis Octobribus MDCCCXXIV, BATIO OPERIS. V egetabilia magis quam ulla alia naturalia a soli in- dole simulque coeli temperie et ceteris proprietatibus pendere aperte vidimus, et inde etiam vario modo hic quasi se invicem complecti vel intorquere, illic autem se in catenam vix cohzrentem magis extenuare vel deni- que in articulos disjunctos dilabi perspicimus, adeo ut affinitates inter singula genera jam nimium implicatz ap- pareant, jam nimium segregatz, immo interdum distortz, evadant, quo fit, ut systema naturale vegetabilium ab o- mni parte et perfectum et usui practico bene inservitu- rum vix unquam inveniatur *). His difficultatibus evitan- dis inservit Systema Linn:anum pariter. ac relique in Scientia a Linneo facts institutiones, qui, etiamsi jam fere sceulum durarunt, tamen inter tot nova inventa, quorum alia aliis successerunt, semper refugium iis prze- buerunt, qui sic dictas Floras inprimis septentrionalium regionum ediderunt. Ut nos autem tramitem ita proba- tum insisteremus, non tantum hz rationes universales effecerunt, verum etiam aliw nobis speciales et plerisque aliis forsan minus perspectze. Hinc meque mirum erit, nos pressius, quam alios institutiones Linncanas esse se- cutos; nec tamen in verba magistri nos juravisse cre- dant Lectores Benevoli. Lec autem omnia melius illu- Strare jam liceat. ^) Hane rem ulterius explicare studuimus in opere periodico $vea; Hàft. 5.5. 73— 78. J"lo. Svec. Introductio. a. n RATIO OPBRIS Rationes, ob quas nos Linnzum pressius sequi de- bemus, non tam glorie patri? respectus praebet, (quz, etiamsi nobis sanctissima, tamen ipsáà naturá ejusque co- gnitione sanctior esse non potest), quam potius ejus rei consideratio, quod illius in hac scientia institutiones na- turc patrie propiores nobis videantur, et institutionibus status svecici, inprimis litterariis, magis convenientes. Quantum scienti: institutiones Linnzanez natur& patria accommodate sint, in sequentibus iterum iterumque expli- care, imhüo et ante oculos ponere, studebinius; jam vero primum convenientia earundem cum ipstitutionibus patriz indicanda. Utilitatis patrie. amans Linnzus non potuit non scientiam suam ita concisam ne dicam contractam red- dere, ut institutionibus litterariis patri;?, ob opes parcas et minorem numerum civium haud parum angüstis, respon- deret. Hz institutiones etiam nune eadem sunt, ibique numerus tum discentium tum docentium multo minor quant in plerisque aliis terris, nec cum hisce scientiis increscere vel forsan potius dilatari possunt. Hine etiam, quantum fieri possit, nobis videndum, ut quid de concisa forma scientie. conservetur. Ceterum nos, qui jam Floram Sve- cicam elaboramus et in usum convertimnus, non tam ópibus valemus, ut naturam vegetantem exemplaribus propositam, quod ad majerem partem, multo minus totam, omnium terrarum et pleraque, ne dicam omnia, adminicula littera- ria aliarum gentium ad illustrandam methodum generalem ete. nostrae florze adquirere possimus, quae etiam ob distan- tiam aliasque rationes nobis multo carius constant quam . plerisque aliis. Itaque non tantum justum verum etiam necessarium videtur, ut iis, quz in patria enata sunt et quorum adhuc apud nos parvo pretio fiat copia, sicut 9-. pera Linneana, magis insistamus, quam ut peregrina et nova sectemur, si quid absolutum et fini conveniens et usui generali plurimorum inserviturum prxstare velimus. RATIO OPERIS IIT Qui has litteras jam edit, per triginta et quod ex- currit annos in campo mature labores forsan non leves sustinuit, simulque eorum, qu: alii prestiterunt, spectas tor fuit haud parum attentus. ^ Conamina interea vidit varia (ex. gr. Retzii Prodromumi bis editum et Swart- zii Summai) Floram Svécicam perficiendi; qui àd fi- nei perducta hoi fuerünt, forsam ideo, quia debiti iisdem non constituti fuerint limites. — Matüre itaque apiid sé constituit, sieüt et Linnzus ipse, vela contrahere; et potius quid modicum, usui et fini acconimodatum prze- stare, quam opus in diem nimium differre. Sic orta est presens Flora, quam, üt; rébus circumstanübus perspé- ttis, dijudicent Benevoli; opto. . Me autem ad Flórani Svecicam edendam haud parui preparatümi esse credidi, postquam tot; quot dixi, per an nos regiones fere ommes patrie iterüm iterumque pera- gravi, a capite nempe maxime septentrionali Europie üs- que ad ultimam Scaniaim et e fundo mizris üsque ad sime iia cacümina glaciata alptum, atque adeo magis quahi quis aliis; ne Linnzo quidem excepto; regiones locaque sins gula mihi perspecta reddidi, ceterumque in alpibüs Eu- rop: ieridionalis tum. magis occidentalibus (H elveticis) tum orientalibus (Carpaticis) regionibusque consimilibus vegetationem illustrantem perquisivi. Quid natura ferat; quid ferre recuset in maxime variis his regionibüs locis: que Semper intelligere. volui; plantasque semper respexi ut vivas a solo pendentes et coelo gaudentes. Conside- rationibus. his geographicis et physicis factum est, üt plante varie aliter mihi apparerent et prescipue species et variationes aliquot secundum: sicca specmmnina ad regu- las artis ; ut dicitur, sape éonsütüts?, omnino evanescerent, vel ut naturx contratis plane perverse. fierent. Ita fere generatim iitelligendus est genius hujus li- bri, si specialia perspicere betigüe velint Lectores. Jaia ad specialiora hzc laterpretanda progredi liceat. TV RAJTIO)SOPTPIURIS In indagandis vegetabilibus Sveci: mature comperi Linnzei Floram fere solum fidum et genio dicto quodam- modo respondentem comitem esse, qui. quo magis fami- liaris et perenni usu consuetus, €o etiam usqüe ad ver- ba singula carior erit. llinc etiam de nova editione Flore Linncanc multum cogitavi; sed demum conside- rans, quam diversa facies synonymis successu temporis facta esset, et quam multa in institutione libri necessario addenda vel mutanda fuissent, et denique quam parum consultum mihi foret, stylum ejus brevem ef concin- num ita imitari, ut tamen haud obscurus fierem , — magis conveniens esse reperi, me post vel secundum Lin- nzum editorem quasi flore novi, sed in ejusdem flora fundate, profiteri. Hoc modo rem ipsam optime in titu- lo expressam credidi, nec tamen intermittere unquam volui optime considerare et in usum convertere omnia, qui ab aliis post Linnzi tempora ad rem facientia, quantum sci- am, prestita sint. Me autem Demonstratorem Botanices Upsaliensem hanc floram pariter ac Upsaliensem edidisse animadvertendum, ne quis quid exspectet, huic muneri minus conveniens. Optavi floram comitem Commilitoni- bus dilectissimis prestare, non tantum per regionem ma- xime classicam Upsaliensem, verum etiam, cum domum redierint, per totam patriam, idque etiam eo consilio ut, in cognitionem meliorem et completiorem alm: natura patrie , eorum, quie postea ipsis visa essent atque re- perta, particeps fierem. Ut eo melius huie fini inserviret liber nec admini- culis peregrinis multum indigeret, a terminologia omniuns notissima et brevissima Linnwana vix discedere unquam volui. Assumti tantum sunt termini vix minus classici Girtneriani fructum et precipue semina plantarum yespicientes, ita tamen, ut eos interdum magis ad genium lingue vulgaris simulque Linnzans flectere studerem , ex. / RATY0G6:.0PBE/KIS V gr. nuces minutas Hippuridis, Schoeni Marisci ete. lubentius semen nuculare dicens. 'lermini quoque non pauci necessarii Hedwigiani de Muscis aliisque Cryptogamis recepti sunt, sed ulterius hac in re proce- dere nolui, verum potius partem plante obviam in suo loco definitionibus et descriptionibus illustrare studui. Si in his vel aliis parum mihi constans deprehensus fuero, id forsan potius studio rem sine multa przeparationum mole et magno adminieulorum apparatu explieandi, quam ulli mec incurie, tributum iri, spero. Quid ceterum genius systematicus Linn:anus in clas- sibus construendis, generibus conficiendis ete. etc. postu- let, quid recuset, id vel jamdudum satis notum, vel hoc loco non suflieienter explicari potest. Sufficiat genera- tim declarasse me hzc omnmia.secutum fuisse, et, ubi rationes hujus vel illius instituti non satis evidentes for- san fuerint, me potius placitis Linnzanis, quam aliorum, assensum esse, omnes mutationes, quz in melius aperte non ducunt, studio evitantem, ne conformitas totius tur- baretur, ne series consueta deperderetur, nec synonymia nimis ampla inde oriretur e. s. p. Monendum quoque, muiationes quasdam, in operibus generalioribus quidem mon spernendas, sepe íamen in nostra Flora minus prod- esse quam nocere, ex. gr. reduetionem Monogamisw in classe Syngenesie, quà nomina ceterorum ordinum, alias ig hae classe satis apta, omnino incongrua fiunt. Cete- rum nunquam obliviscendum, me formam concisam scien- tc Linneanam libentius conservare quam dilatatam magis australium et recentiorum assumere voluisse. Ya ex. gr. Statice Armeriam comprehendit, qux» genera in magis australibus terris, multas species utriusque generis ha- bentibus, magis commode quam apud nos distingvuntur. Ex his generatim observatis et conventioni quodam- modo subnixis jam procedendum ad species, que ipsius YI RATIO OPERIS * nature sunt, Presertim regule Linnzean:z jubent ab ar. tifidiali methodo per genera magis naturalia demum ad species quam maxime naturales accedere. — Progressum hune, quantum potuimus, sequentes, classes et ordines ar- tifieiales non mutavimus, in quacunque classe primum schema ordinum et generum synopticum vel artificiale de- dimus, dein generi cuique suo loco characterem magis na- turalem et fusius explicatum premisimus, — Sic denique ad species, adeoque ipsam naturam, pervenientes urget nos questio illa anceps omnino et solutu perquam difficilis, quousque species natur? convenienter multiplicandze vel distingvende sint, questio, inquam, tam anceps, ut majo- rem quam ulla alia inter Botanicos moverit discordiam, immo et orta hae de re inter summos sui szculi Botani- cos, Linneum et Hallerum, dissensio, inimicitiarum quoque facta sit origo, licet ambo naturam sincerrime quz- B " T " . LI siverint*), Necesse est, ut, cum tramitem Linneanum ad . species contrahendas persequar, etiam rationes ejus ex natura petitas, quantum fieri possit, declarem, ne schis- mata talia nimium repetantur. Nature convenit, ut quo magis versus austrum procedamus, eo magis luxuriet ve- getatio, et eo magis singule species in varietates dilaban- fur, qux: demum formam magis fixam totidem specierum assumunt. Contra, quo magis ad septentrionem accedi- mus, eo etiam sibi invicem propiores fiunt he formi, us- que dum vel iterum omnino confluant, vel ut aberrantes, si ita dieam, forme principali vel cardinali speciei se quasi submittant. Tta species, fere ut gradus longitudinis globi terraquei, versus meridiem dilatantur vel multipli- cantur, versus septentrionem yero contrahuntur vel pau- ciores fiunt, Sic ex. gr. Corydalis bulbosa « digi- tata (ITalleri) ad terminum suum borealem Upsaliwe tam, d ^) De hac quoque re conferatur jSpeg, Jf, 5. s. £17. ^ T RATIO OPERIS vii similis evadit C. b. 8 integri, ut non nisi divisione bra- cteafum eaque evidenter fortuita discrepet. .Helianthe- mum oelandicum in Oelandia et canum et alpestre omnino absorbere videtur. Valde evidens est, quomodo Ver- basca in regionibus septentrionalibus et sylvestribus con- stantissima sunt, sed in maxime ruderali et maritima et campestri Oelandia dilabuntur adeo in varietates, ut inter species notissimas ubique form: intermediz exsistant, ex quibus tot, quot placet, species diversas facere possunt harum .rerum forsan nimium curiosi, Myosotides tam multe demum subsumuntur sub cardinales species scil. Sscorpioidem et arvensem. Sic etiam affinitates lon- ge alie in summo septentrione se declarant; ex. gr. Are- naria ciliata, in alpibus australioris Europ: radice sua perenni etc. tam diversa, apud nos omnino annua iit et A. serpyllifoliz tam similis, ut vix nisi petalis ma- joribus, cum foliis etiam sursum latioribus quodammodo correspondentibus, distinguatur. Verum quidem est non- nulla genera versus septentrionem magis luxuriare ex. gr. Salices et Carices; 'sed aut ille efflorescunt in for- mas nimium vagas, aut he quasi ob angustiam a se in- vicem melius separantur, adeo ut de neutra harum tanta dissensio unquam fuerit, ^ Ceterum quomodocunque sit, non mihi proposui leges aliis prescribere, sicut Linnso objiciebatur, sed tantum vegetationem svecicam exhibere talem, qualem ego, pariter ac Linneus, eam reperi. Quadam hanc rem ulterius illustrantia infra (p. xuu-xv) dicam, ubi de distingvendis speciebus disserendum. Alia postea urget quzstio amplitudinem libri in ge- nere respiciens, scilicet quantum adventiti& plante ex- cludendze sint, ut natura originalis pura magis remaneat. Fateor me in hac re non tantum Linnzum secutum fuisse, verum etiam paullo ultra processisse, sed, ut spero, na- ture convenienter. Vix enim «ulla alia exsistit terra, YII BATIO OPERIS. tam bene perserutata, in qua vegetabilia spontanea tam przvaleant et ab adventitiis tam parum premantur; quod ab indole soli et coeli simul pendere videtur. Mirum o- mnino, quam parum plante indigenze apud nos exstirpari possint, cum contra adventitie magis difüculter conser- ventur quam alibi. Linnseum longe aliter sensisse sci- mus, coloniis plantarum nimium addictum; sic ex. gr. Veronicam peregrinam assumsit, ea spe fretus, ut copiosior suecessu temporis evaderet, sed contra hane o- pinionem jam ubique ita disparuit, ut ne specimen qui- dem cicur svecanum videre mihi contigerit. Datura Stramonium in plerisque regionibus, ubi antea vulga- ris fuit, ita evanuit, ut jam ad littora maris extima quze- renda sit. Nie plantz: etiam permulte arvicole et horti- cole post Linnwi tempora rariores re vera evaserunt, forsen in tota Svecia ob eandem causam ac in Lapponia, ut ibi optime observavit Lestadius*). Quo enim magis tum agri tum horti sementem sibi ipsis prebent, eo minus ex aliis terris adportantur semina peregrina et eo magis evanescunt eorum plante, quippe qu:e vicissitudines climatis per longam annorum seriem sustinere non possint. Scimus quoque apud nos dari tam longa intervalla inter vicissi- tudines climatis, ut non nisi e: sicut perdurantes respi- ciend: sint, quz per unius saltem hominis memoriam perstiterunt. Nec ut sponte sive per se perdurantes as- sumende esse videntur ez, quas agricola vel horticola - licet invitus una cum cerealibus vel oleribus et metit et sub tectis suis conservat nec non :que invitus dein se- rt, sicut Avenam orientalem, strigosam et inter- dum brevem una cum sativa, Pisum arvense cum sativo, Amaranthum Blitum cum Spinacia, O- xalidem strictam cum tuberibus Solani, Rap: etc. Ye Vet4. Ac. Iandl. 1824, p. 184, ^ RATIO OPERIS 1X in eellario conservatis. |. Ad has insuper accedunt omnes in terra curis bortulani tecta hospitantes. | Longe adhue | magis excludend:e planta» casu fortuito cum navibus ad- | duct? , quamquam novo suo lóco omnino ferze nec ullo | modo cultis adnumerandz. | Latent earum non tantum | semilla verum etiam radices et bulbi vegetantes inter gla- ream vel saburram terream, qua naves redeuntes one- rantar, etf sic una cum eadem in littora projiciuntur. At-. |tamen jam magis quam antea talis glarea in provinciis : australioribus id portus muniendos adhibetur et defoditur vel alte lapidibus contegitur, adeo ut vix nisi in septen- | trionalibus nuda projiciatur, ubi sic adventitiz plantze lon- ge minus disseminari possunt, ideoque eo minus nobis sunt observandze. Ex Italia singulari exemplo cum terra pouz- zolana Carlseronzg adlata est Cochlearia Draba, et 'certe ibi melius quam in ullo horto botanico, quamvis sine ulla eura, censebitur plantata , cum terra patrize suc in regio- ne nova gaudere possit, quam plantam itaque solo nostre patrie adscribere non possumus. Cum jam per seculi fere experientiam sciamus, quam certo post lustra aliquot pereant et iterum alis sua vice perituris substituantur, ita out semper ali& iterumque alie faciem vagam florz pre- biturze sint, et cum denique tam parvam partem vegeta- | tionis nostrae patrize efficiant, — certe he omnes exclu- 'dendze sunt, presertim in Flora presente, indagationi |patri& interioris ope Studiosorum domum redeuntium insti- "tuendz destinata. Potius ecdem tolerand:z sunt in Floris "urbium specialiorum (sicut nos etiam in Flora Upsa- liensi unam alteramve hie excelusam admisimus) prz- -sertim meridionalium, in quibus denique extra patriam (ex. gr. Berolini) omnino ob frequentiam suam locum sibi: necessario vindicant. | Ne vero interea liber noster omni indicio plantarum adventitiarum vulgo assumtarum. care« 1 l , [| ret, catalogum earum ad calcem adjecimus, quem tamen | 1 [ » À l ! 1 j 1 1 T ! X RATIO OPERIS ut minime perfectum censeri volumus.' Quo certius apud nos terminos inter plantas indigenas et adventitias ponere licet, eo melius convenit has ipsas adventitias plantas o- mnes in Hospitam Florzm Sveciae reservare, quam, si fata permiserint et otia, edere in animo est, Expositis generatim his omnibus, quae eo spectant, ut contrahendo et excludendo parceretur loco et sic plus acquireretur spatii, quod ad meliorem tracta- tionem plantarum vere diversarum et indigenarum sa- tis esset, jam ad hane tractationem explicandam pro- pius accedimus. Priusquam tamen eo usque procedamus, generatim inquirere liceat, quatenus restituenda sint Lin- nci nomina, inprimis specifica, variis de causis vel for-. san potius fortuitis casibus post ejus tempora permutata. Haec inquisitio eo magis jam necessaria videtur, quod de nominibus plantarum saepe vulgatissimarum agitur. Primus liber Linneanus plantas vulgares recensens fuit Flora Lapponica; attamen se completum herbarium hujus terrae non habere ipse fere testatur in annotatione ad Arundinem Calamagrostidem, ubi indicat se varias plantas lapponicas perdidisse in cataracta. Postea in Hol- landia degens et Angliam Galliamque subito visitans tam occupatus fuit in condendis generibus atque visitandis hortis, ut ad species spontaneas facile permutandas pa- rum attenderet. Dein Professor Üpsaliensis factus, per Sveciae provincias remotiores itinera faciens, herbarium suum svecicum praecipue, ut credimus, condidit; attamen neglexit in idem plantas. varias circa Upsaliam vulgatis- simas introducere. Sic scimus *) ipsam suam Alsinem mediam desideratam fuisse. Denique versus senectutem a discipulis suis per terras remotiores. peregrinantibus accepit varia specimina herbarum, quae in locum vulga- *) Ex Pralectionibus in. Ord. Natur. ed. Giseke p. 354. RATIO OPERIS Xl tissimarum, sufficiente haud instituto examine, injecit et titulis operum suorum, sine loco habitationis saepe remo- tissimo adposito, signavit *). Interea adhue tunc tempo- ris haud incertum fuit, quasnam plantas sub excursioni- bus circa ÜUpsaliam institutis exhibuerit et re vera pro suis habuerit, de quibus plantis testantur varia discipulo- rum Herbaria saepe ipsius praeceptoris propria manu. si- gnata et adhuc asservata, Haec inter exteris exstat Collectio ipsius Ehrharti, viri acutissimi et certe non negligentis, ubi, cum ex singularibus illius nominandi principiis non permutata sint, etiam nunc conspiciuntur **). Permanse- runt haec nomina Linneana usque dum Herbarium Linneanum in Anglia perscrutatum fuerit et longe alia ibi esse reperta didicerint Botanici exteri. Haec autem absque ulla dubitatione receperunt, quasi nulla vestigia Linnsana sub coelo exsisterent praeter illud herbarium. Nos autem nominibus illis antiquis a pueritia adsveti ea- dem omittere neutiquam possumus ob tam fallaces ratio- nes; sed testibus certioribus scil. scriptis ejus cum terra ab ipso tam multum calcata comparatis et omnibus coae- yis reliquiis magis fidimus ***). Agnoscunt quoque jam plerique Botanici haec nomina, ex herbario Linnzano ac- cepta, omnino falsa esse, sed tamen, quum dudum ab o- mnibus exteris Botanicis recepta sint, jam, ne nova oria- tur confusio, alia originalia ulterius non restauranda esse * B . L Li ) Sic miro exemplo Agrostidem capillarem (syst, veg. ed, Roem, 2. p. 340.) e Lusitania synonymo Florae Lapponicae signavit, quare etiam hoc gramen a Lapponia longe alienum denique Floram Lap- ponicam intravit! $5 Exempli loco nominanda Potamogeton gramineum et Ru- mex acutus, de quibus conferri potest Gottina. Gelehrt, -dnzeis. 18021. Novemb. p. 1766. etc. n2& . ud LI - € H . *. NM) Contemporaneis quoque (fidimus) viris optime instructis ut Burmau- no quod Geranium rotundifoliun et malvaceum atünet €4 5. h €« Xix RATIO OPERIS iidem statuunt. Verum mihi videtur considerandum, quam paucos annos permanserint haec nomina respectu lonpi, quod venturam est, aevi. Cum omnia nomina specifica, nón quodam auctoris nomine signata, pro Linneanis ha- bere soliü simus, accideret, necesse est, ut haec, quae permutata sunt, tanquam nec Linnwana vera signareniur, adco ut demum Linnsana vera, nec Linnzana ve- ra e£ plane non Linn:zana per saecula distingvenda forent. Illa autem media et spuria optime in posterum evitanda eredunus, si omnia Linnzana nomina, quantum aliae rationes permittant, restituamus. Saltem alia ratio denominandi non exspectanda ab illo, qui Linnzi trami- tem tam diu diligenter secutus est et ejus floram omni- um certissimam jam edit, et qui hac sola ratione evi- tat incommoda multa ab aliis parum perspecta. Etiam magis in pristinum. restituenda ea, quae mutationes subi- erunt, ne aucforitate quidem Linnzani herbarii subnixas, quae ratio est Filaginis montanae et arvensis. Aitamen admittendae quaedam exceptiones, uf in Aria, quae est nomen extraneum, et in Betonica offici- nali, quippe quae ab australibus terris ibique efficacissi- ma sit. Nec nomina Linn:ana, aliquando naturae minus convenientia et e falsá concatenatione nominis et loci profecta, mutare dubitavi. ta ex. gr. Salix arena- ria, quae primum S. argentea fuit, dein perperam cum Norrlandica illa S. limosa jungebatur. Eodem mo- do aliorum nomina naturae repugnantia mihi parum san-. cía visa snnt ex. gr. Draba nivalis, quae ad nivales plantas, quales sunt Ranunculus nivalis, Saxifra- ga nivalis etc., non pertinet *).- /' , ^) Euüam jn aliis operibus nomina. vel minus apta; utpote nimium mücrologica, vel memoria retentu nimis difficilia sicut aliis specie- bus etiam conveuientia , praesertun. cum mon publici juris facta fuerunt, aliquando meliora reddere volui, cujus ex. gr. sit Draba azoon loco lasiocarpae ad D. tomentosam magis spectan- RATÍIÓ OPERIS XIH Jam secundum. ordinem rerum pertractandarum supra indicatum ad considerationem generum specialem. perve- nientibus primum in memoriam redigere nobis liceat, quae supra dieta sunt de progressione generali ab artifi- cialibus generalioribus ad magis naturales institutiones spe- cialiores. Sic characteres. generum in contextu saepe usque adeo magis naturales facti sunt quam schema in conspectu, ut praesertim verbis, et quae ita de industria saepe. ele- gunus, aliis ad illustrationem meliorem naturae expressi nimium differre videantur. Naturam ipsam etiam magis attingere volui in observationibus illis, stylo cursivo, ut dicunt, excusis, sub quocunque genere additis, in quibus conspectum quoque naturalem specierum proponere stu- dui, adeo ut considerationes reliquam naturam respicien- tes, vel, ut plerumque dici possunt, geographicas etiam subintelligerem. — Sic ex. gr. in Rumicis genere perquam evidens mihi visum est, quomodo species in australio- ribus regionibus verticillos angustiores et majora gra- nula minoresque valvulas circa semina minuta habeant; cum contra in septentrionalibus verticilli ampliores fiant, granula dispareant, sed valvulae latiores, fere fo- liaceae semina majora contineant, adeo ut loco cerealium hominibus nutrimentum praebere possint. Hane rem tam essentialem etiam in dispositione et coordinatione specie- rum consideratam volui, et cum porro in Lappoenia Ke- mensi viderim quomodo K. aquaticus ibi undique ex aqua adscendat et hoc modo folia crispa accipiat, non dubitavi ipsi hane formam ut varietatem quasi solo sic- ciore crispatam tribuere. — Hane varietatem progrediens versus meridionales regiones a planta primaria se magis STUNT NT us. Hoc quidem ut peccatum acerrimum in gloriolam piii no- minatoris culpant Recensentes. Fateor quoque me naturam ejusque bonam et fere Linnaeanam expressionem magis quam banc glorio- lam amavisee; an vero id poüus candidum quam turpe sit, judi- cent Sapientores, - XIV i RATIO OPERIS separare observavi, usque dum HR. crispus ibidem quo- que occurrat. Jam his considerationibus geographicis valde mihi repugnare videtur, credere illam formam cri- spatam R. aquatici, ex septentrionalibus descendentem et notis septentrionis praeditam, potius cum R. crispo; ex australioribus adscendente et Rumicibus hujus regio- nis magis conveniente, affinem esse, cui sententiae ob: viam ire volui, cum eam quasi casu crispatam dixi, ut eo melius distingveretur a R. erispo vero, qua tali per se vel sua ipsius natüra seriper exsistente; Tales consideratiónes et denominationes (ex. gr. magnitudini valvu- larum etc. plus quam crispatae formae foliorum tribuentes), valde absonae videantur, necesse est, iis, qui, observatio- nibus jam recitatis non praeparati *), nihil simile mente persentiunt. Aliud exemplum coordinationis, ut ita di- cam, geographicae praebebunt Circaeae, quarum formd intermedia dicta, in Scania prope C. lutetianam ita cre- scit, ut eam hujus degenerationem, in locis humidioribus inferne magis luxuriatütem, superne vero, quantum vidi, semper abortientem, esse non dubitaverim, quae deforma- tio dein versus septentrioner etiam minus quai ipsa lutetiana procedere potest, nec itaque ullo modo cuni C. alpina, frnctificationem diversam usque in Lapponiam producente nec abortiente, comparari potest **). Fere *) Conf, recensionem iu Jet. 4c. Arsberáttelse 4825. p. 524. Verum quidem est, hanc varietatem locis stercoratis et humectatis circa stabula pecudum. praeserüm. gaudere, quia ibi me siccitati quidem mi- nimae exposita sit; sed in regionibus magis culüs a domibus liomi- num longe abest, et hanc ob causami nomet domestici mihi nou placet. Domestica dicuntur vegetabilia, quae ad domos praesertim in escam liominum aluntur, quo nihil ab hac herba magis alienum. | **) Nec nostra C. intermedia transitum ullumi inter species Lin- naeanas Circaeae testatur, ut inde reductio C. alpinae probetar * T . f á sicut proposita in Sprengel syst, veg. 4. p. 8g. RATIO OPERIS Xv eodem modo comparata est Sagina apetala, quae, qua- si e Germania proveniens, in Scania supra littora maris cito crescere desistit, in ipsis autem littoribus maris se- cundum regulas generales longe magis versus septentrio- nem procedit, ibique aliquantum mutata vel ob soli coeli- que indolem magis stricta evadit, nec tamen, a sua pri- maria planta magis distingvenda, quam a S. procum- bente. Sic naturam multo magis omni respectu sequi volui, quam characteribus praeconceptis acutis cum consi- derationibus similibus generalibus luctari, magis anxius scrutator totius naturae quam de industria artifex syste- maticus in scientia micrologica botanica. Sic genium, non tantum ad species combinandas, ve- rum etiam distingvendas et varietates reducendas nec non disponendas, haud parum efficacem, declaratum esse credi- derim. Hoc modo varii characteres, differentiae et no- tae mutatae sunt, ita ut, quantum natura permittat, nec ultra, acutae vel systematicae fiant. Omnes tales distin- ctiones inventas et introductas esse, ut cognoscatur na- iura, non vero ut multa genera et Species fierent, de- claravit earum inventor Linneus, et ultra quam ille in distingvendo progressus est, progredi velle, erroneum est. Heic, ubi modus et genius Linn:zanus subsistit, etiam no- bis subsistendum, crediderim. Qui autem naturam omni studio assequi cupit, in aliis locis vel casibus aliter saepe agat, necesse est. Sic ex. gr. postquam inter Myosotides, "Verbasca etce., in quibus naturae progressus evidens esse videtur, plures Species assuniere non potui, inter Epilo- bia, Nasturtia ete. longe liberalior fui, quia ibi evolu- tionis series magis extensa videbatur, ita ut intersectio- nes plures admittantur, nulli tam evidenti naturae indicio repugnantes. Qui autem rem hoc loco aliter inveniunt, a me minime accusabuntur. * XYvE RATIO OPERIS Synonyma ordine chronologico multis tam acce: pto subjungere, a meta mihi proposita alienum putavi; sed series eorum genio tum systematico tum geographico hujus operis adaptare studui. Itaque primo loco Lin- nii Flora svecica ut fundamentum generale citatur, idque tam continue per totum librum, ut, ubi desidera- tur hoc synonymon, nec planta in illo libro teperia- tur.. Postea aut subsequuntur alia opera systemati- ca Linneana vel itinera ejus, per patriam instituta , undique rem maxime illustrantia, —- aut etiam opera a- liorum auctorum scil. generalia et systematica *), plantam. systematice determinantia seu ita, ut ultra non detur, fi- gentia. Dein citantur icones inprimis e Botanico Svecico vel Flora Danica utpote nostris plantis o- ptime convenientes, nec nisi, cum. haec opera deficiunt, aliae icones ex. gr. Jacquini, a nostra terra magis alienae. Sic plantam eo evidentiorem redditam volui, seilicet quod ad faciem totam externam naturae ipsius toti internae saepius tam bene respondentem et verbis nullis expri- mendam. Post has icones sequuntur citationes, ut iia dicam, plane geographicae, habitationem subse- quentem illustrantes, eaeque ordine eodem, quo loca ha- bitationis infra recensentur, positae, adeo ut citationes et loca sibi invicem. ordine respondeant, eo consilio et usu, ut ab his ad illa, et vice versa, in mutuam illustrationem et confirmationem regredi ^") et progredi sine mora possi- *) Nam Specilia vel monographica minus citavi, quia vel eadem pa- rum adquirere potui vel etiam. genio libri minus conyenientia vcl denique fini ejus praedicto minus inservienüa reperi, quamquam €o- rum. praeuo nihil detractum. volo, ^^) Sie ex. gv. sub n. 1106 Quzncu; qui exactiu$ scire cupit ubi Avaán siti est, illustrationem. quaeraL im Synonymo ultimo ZZartm. Jet zo. JMdandl. 4818. p. £23. —. qui sub Canvixo loca RATIO. OPERIS Xvii mus. Brevitatis tamen causa auctoris ejusdem opera, va- rio scopo simul inservientia, a se invicem separare vix volui. Sic itinera Linnsana, habitationem saepe magis quam ipsam plantam illustrantia, inter reliqua o- pera Linnaeana tamen citavi, et sic in ceteris, ita scil. ut ceteris paribus quo magis systematicae citationes cen- sentur eo altius versus differentiam specificam, quo ma- gis pure locales eo inferius versus habitationem positae reperiantur. Ne hic ordo turbaretur et de cetero ut ul- terius loco parceretur, nomina diversa auctorum quorun- dam in parenthesi postposui, nisi nomen tam illustrans et insigne esset, ut propriam lineam mereretur *). Has citationes sic dictas geographicas etiam modo jam descripto "Mdposui, ne dein in habitationibus opus esset tam mul. tum spatii consumere nomina ibi adponendo inventorum, quorum reperta visaque ceterum in itineribus meis saepe confirmavi. In genere citationes tantum, quae rem ipsam illustrant, adjungere potui, neque solius honoris vel grati animi testandi causa chartam perdere volui. Ceterum, ut in propatulo est, experientia propria in loco acquisita, ut- pote locupletior: et genio totius operis magis adaptata, mihi praestantior fuit; dein experientia subnixus sum à- speclalissima Scaniae desiderat; evolvat JLznmm. 7£ scan. — (Got. -) ete. Hoc modo illa synonyma tam utilia: reperiuntur , ut suo loco essentalia omnino habeantur, : *) Tta omnes curas gerens, ut simul loco parceretur- et res tamen evidenter proponeretur, nullum& mihi superfuit spatium ad ea ope- ra vernacula generaüm citanda, quae, quamquam valde uulia ad scientiam magis popularem reddendam, tamen meo scopo minus necessaria, forsan etiam genio dicto aliquantum repugnanta fuerunt: loquor opera Hoffbergii, Liljebladii esc, quae ceterum vix nisi nomina antea citata et loca habitauonis generalia, eaque sae- pius vel nimis vaga vel incerta, continent. Plor. Svec. Introductio. b. xvii RATIO OPERIE | micorum optimorum, quorum. scientiam bene perspectani habui; effata autem incerta parum respicere et longe mi- nus recitare ausus sum, ne incerta certis immiscerentur *). Ut habitatio maxime essentialem partem totius operis effi- | ceret, omni cura studui, cujus (habitationis) expositiones in | toto opere quodammodo dispersas jam subsequente con-. speetu generali regni totius connectere volui, et sic quasi culmen toti construction; operis imponere. Ne illa ita- que absque consideratione hujus conspectus, in quo tam anulta illustrantur, sub incudem, ut ajunt, revocaretur, jam diu rogavi. Quae ceterum heic praefationis loco ad- monenda sunt, sequentibus obsolvere conabor. Dilabun- tur habitationes quasi in duas partes: quarum altera so- lum terraeque indolem recitat, altera regionem vel di- spersionem geographicam exhibet, ita tamen, ut inter- dum intermedia oriatur, de campestri vel sylvestri vel montosa"*) natura in genere agens, et exceptiones quasi intra limites subsequentes efficiens. Quod ad solum at- tinet, principale saepe tantum notatur, quod etiam latius sumendum, quia locus modificationibus omnibus enume- randis non suífecerit, ex. gr. ubi de fluviis mentio fit, et- iam dilatationes eorum in lacus minores undis parum a- sitatos, subintelliguntur, et vice versa. — Quomodo re- giones, apud nos tam evidentes et in conspectu regni descriptas, verbis quam paucissimis definire studuerimus, jam explicandum est. Saepius fines ultimos determinare vel figere voluimus verbis ex. gr. a Scania ad Uplan- ) Omnium eorüm homina, qui per triginta annos plantas mihi dede- runt vel loca specialia plantarum indicarunt, adponere nimium lon- gum ne dicam difficile foret, sed gratum crga eos fovere animum nunquam intermittam, AA) Quas distinciiones ut omnium minime exactius détetminandas saepe verbis: ex. gr. magis montosa (quam campestis) : quodammodo reddidi "RATIO OPERIS xix diam, quae semper inclusive, scilicet adnumeratis (nec ex- clusis) his ultimis provinciis, saltem quod ad maximam : partem, intelligenda esse monemus. Cum regio se in la- titudinem explicat, fines fere eodem modo designare volui ex. gr. a Scania ad Uplandiam et a Gotlandia ad Vestro- gothiam, ita ut omnes regiones locaque intra hoc spatium quodammodo quadratum sita simul includerentur. Multae autem plantae in regionibus ex. gr. orientalibus habitant, qnarum limitem occidentalem tunc delineare volui, ex. gr. hisee verbis: a Scania ad Vestrogothiam, Nericiam, Vestmanniam et Uplandiam, quo indicatum volui, plan- tam intra hune qualemcunque semicirculum vel lineam curvam et mare orientale ejusque insulas Oelandiam Got- landiamque in omnibus provinciis crescere. Plantas au- tem (ex. gr. Sedum album, Rhamnum caíharti- cum), quae in insulis his aliisque regionibus quam maxi- me orientalibus frequentissimae sunt, a Scania per eas- dem provincias primum Oceurrere, dein desinere versus occidentem, ex. gr. in Vestrogothia, observavi, ubi sub- intelligendum est, eas etiam crescere in regionibus inter- jacentibus, idque eo copiosius vel parcius, quo illi vel huic fini sint propiores. Alio hujus operis loco ex. gr. in Lichenis haematommatis habitatione definienda sensum forsan nimium breviter expressi, ita fere hic exera- pli loco intra parentheses supplendum: ad littora maris cum orientalis usque a Norrkóping (per omnem oram Sveciae meridionalis, ad Scaniam usque) tum occidenta- lis (per Hallandiam, Vestrogothiam Bahusiamque) usque ad Nordlandiam Norvegiae (intra mare septentrionale sive glaciale sitam); ceterum sterilis (ubique, nec fertilis) nisi 4n cote etc. Nisi Lectori Benevolo sensum auctoris ita .secundum loci geniique diversitatem supplere et eruere placuerit, omnis fere labor in hac re irritus erit. — Aliae plantae per varias provincias rarius dispersae oc- XX RATIO OPERIS eürrunt, et tunc loca quaedam in quacunque provincia adposui, haud tamen negans easdem pluribus locis cre- scere. Ad plantas rarissimas loca specialissima designata quidem sunt, attamen ipsum, ubi crescunt, punctum quam exaetissime determinare interdum dubitavi, quum loca an- gustissima vicissitudinibus variis necessario exposita sint, quibus fieri potest, ut plantae destruantur, quo facto plerumque alio loco ejusdem regionis inveniuntur. Quae infra habitationem sequitur descriptio, maxi- me habitualis studio facta est, ut ea ex parte confirme- tur planta acutis characteribus supra examinata et ut ha- bitum cognoscant Commilitones omnino cognitu necessa- rium, si Botanici practici evadere velint. Ulterius plan- iam magis familiarem reddere volui appositis nominibus sveeicis saepe fotum ipsius plantae naturam eximie exprimentibus vel proprietates maxime insignes concinne indieantibus et, ubi necesse fuerit, hoc sensu explicatis *). Hoc modo spatium aliquot linearum melius consumtum credidi, quam si, ut exspectarunt forsan quidam Bota- nici, descriptione graphica speciem magis firmare stu- duissem; quae descriptio, si fini huie responderet, -lon- ge amplior necesse evasisset, et qualis vix nisi in mono- graphiis Tocum habere posset. Quod autem florendi tempus in singulis speciebus non complete designavi, explicatione forsan eget. Quum nullius Europaeae florae (Russicae si exceperis) re- gio tantum, quantum nostrae, in longitudinem a meridie in summum septentrionem extendatur, in propatulo est, florendi tempus plantarum mensibus calendari civilis in genere, ita ut omnibus locis conveniat, designari non ^) Hine etiam baec nomina in indicem colligere et comparare me non piguit, quunquam 3d mulüs parum sapere credo. — Nomina autem BSvecica 1modo scienüfico a DBotanieis ficta fere semper oisi. RATIO OPERIS No posse. Nee menses Calendarii Florae pro Svecia 'media a Linnzeo tam bene constituti per totum Florae no- .strae regnum ubique valere possunt; nam ex. gr. Necale et seritur et metitur in meridionalibus provinciis longe alio ordine respectu vegetationis totius quam in maxime se- ptentrionalibus. — Has: ob causas ad ubique valiturum Calen- darium Florae construendum nihil superesse videtur, nisi ut plantas indigenas alias cum aliis compararemus. — Hoc autem vix in itineribus tuto fieri potest; verum ex. gr. Calendarium Florae Lapponicae non nisi a Lappone ex- spectandum. Ceterum quo magis ibi florendi tempus a loco soloque pendet, | eo magis idem erit incertum, et forsan ita incertum, ut ejus determinatio Floram gene- ralem vix unquam pro certo ingredi possit. His simi- libusque rationibus adductus melius credidi, plantarum ae- süvalium florendi tempus omittere, quam menses etc. in Flora Upsaliensi datos hic inepte repetere. — Adsi- gnavi tantum tempus florendi plantarum vernalium et au- tumnalium; reliquas autem plantas, quarum tempus floren- di omisi, quia ob causas jam datas bene definire non | potui, aestivales esse sciat Lector ulterius hic non sub- dividendas. His generatim praemissis, neque tempus neque lo- cus. superest, neque forsan ulla necessitas requirit, ut plantas specialibus commentariis illustremus *). Sed de ^) Attamen in praecedentibus generatim raüones reddere forsan de- buissem, quare partibus quibusdam ad species. distingvendas minus tübuerim quam plerique Botanici, Ex. gr. longitudinem petalorum et Tagnitudinem corollae in multis speciebus parvi momenti esse cre- didi, quia observavi hane partem in tota fructificatione omnium fa- cilime mutari. Pro majori minorive sive succositate sive siccitate plan- tae ea vel mogis elongantur vel denique ornnino clandestina fiunt (ex. £r. Violae, Cardamines). Hinc species Malvae, Geranii ete. sc- cundum hanc notam distingvere nolui. Neque Myosotidis spe- XXU RACIO OXUERIS Cryptogamia necessarium videtur, ut quasdam observa- üones adferamus. Filices eodem modo, aec reliquas plantas perfectiores, tractatas esse nemo est, qui miretur; sed postea per to- tam Cryptogamiam considerationes habitationis sive geo- graphieae pro rei indole multo minus evidentes sunt, si- mulque habitus a datis differentiis minus diversus evadit. Hine fit, ut synonymia habitationem illustrans, ipsa ha- bitatio et denique descriptiones habituales multo brevio- res exstent, adeoque tota tractatio multoties magis com- pendiosa sine jactura evadat. Muscos tamen enumerare, his adhue occupatus, omnes mihi certe notos studui, ex- ceptis forsan quibusdam Jungermanniis, ob defectum fru- ctüs, ceterum tam cito evanescentis, minus certis et pa- rum evidentibus. Quod ad Algas attinet, omnes majores et magis communes utique adferre volui; sed quod o- mnes minimas, tam polymorphas et incertas, ut vix con- stet, an terrestres an aquaticae, an non denique animal- eula vel primordia illorum aliorumive sint, non enumera- verim, vitio mihi non vertent haram rerum justi aesti- matores. Generibus Linnzanis heic quoque me nimium adhaesisse multi sine dubio credent; mihi tamen non pa- tet, cur genus Lichenis magis sit eliminandum quam ex. gr. Geranii, eam solam ob causam, quod multas species ad alia genera plerumque nova plus minus pro- blematice exstructa jam relatas amiserit, cum nihilo ta- cies propter corollam plus mimus grandem factam et inde etiam plus minus lobis emarginatis praeditam magis dirimere ausus sum quam Auchusam. In aliis tubus elongatur, sed limbus eadem propor- tione brevior evadit, ut in Erythraeis, Primulis, Hotto- nia, Exsistunt inter Campanulas varietates parviflorae parum admodum notabiles, — Quantas mutationes respectu inagnitudinis co- rollae subeunt Lamia et Galeopsides, itein Rhinanthus! Etiam Tra- gopogou hoc modo valde variabilis est. RAT!O OPERIS XXII men minus nucleus, (maxima et optima parte vel quasi Li- chenibus optime scutelliferis constitutus), indivisus et qua- si indivisibilis permanserit. Hunc enim ipsum propter amplitudinem suam dilacerare et tantummodo in commo- dum nostrum dividere non licet, si nempe ullam ideam generum naturalium ad sensum Linneanum conservare velimus *). — Fungos denique ad normam a Cel. Fries (in Systemate Mycologico jam ad finem non perducto) optime datam elaboravi, ita tamen, ut ex Fungis indigenis majoribus vix quartam partem et ex minoribus ultimis ^) Ceterum rationes genus Lichenis conservandi a geographia horum vegetabilium petitae nobis magis quam aliis praesto sunt. Summum septentrionem] merito Lichenum magis quam muscorum patriam censent naturae curiosi, cum ibi terram granitinam macram omnino legant et se pro climats non nimium sicci indole quam optime regulariter explicent scutellis suis ordinariis, accedentibus tantum apud paucos pelüs, tuberculis et gyris. — Quo magis vero haec vegetabilia versus terras meridionales procedunt, eo saepius in cor- üices arborum adscendere vel etiam ad terram quam maxime hu- inectatam 8e abscondere coguntur, et nihilo tamen minus clima ni- mium siccum ibi quoque difformitates admodum varias extorquet. lta oriuntur non tantum fructificationes quam maxime aberrantes Trypetheliarum, Glyphidarum etc. in corücibus arborum natae, ve- rum etiam expansiones quam maxime gelatinosae Collematum , ve- siculosae Stüctarum etc. ad terram, nostro septentrioni vel omnino vel fere peregrinae. Ob has formas diversas Botanici australiores genus Lichenis quoque magis dirimere possunt; in septentrione au- tem summo ejus originaria integritas potius servanda. Fere eo- dem modo fungill parasiüci in varüs climatibus se habent. Conf. Fries plant. homonem. p. 270. not. et p. 205., quem lh- brum post impressionem totius operis acceptum in usüm meum vertere non potui; nec adhuc mihi constat, quatenus characteres tam physiologicos quam nucleum 1) persistentem, 2) solu- bilem, 3) indurescentem et 4)solutum ad primaria mub- divisiones Álgarum terrestrium Stabiliendas adhibere possimms iu libro excursionibus naturae minus peritorum destinato. kd XXIV RATIO OPERIS | forsan non sextam partem recipere possem, et tamen haec pars libri justo major evasisse videtur. Elegi vero fungos vel usu vel magnitudine vel frequentia sua vel denique evidentia sua in systemate apud nos in Svecia media insigniores, et sic me, etiamsi minorem, tamen nobis saltem meliorem vel magis necessariam partem eo- rum exposuisse spero. Nec parum insignes et proprii esse videntur Fungi varii nostrae centralis regionis, et quidem, ut videtur, quia in sylvis pineis maximis regionis. omnium ceteroquin maxime campestris nati sunt. Haec plenius pro- ponere quam ea, quae a nobis longius remota sunt, non dubitavi, semper, quando omnia non praestare potuerim, ea eligens, quae centro regni magis essent propria. - . Hisce omnibus studui, quantum potui, prodesse Commilitonibus, Civibus ceterisque naturae Serutatoribus et Studiosis, quibus uf contingat natura optime frui et : mecum gaudere, sincere opto, et quos sic quoque rogas tos volo, meo ut operi faveant. Upsalic mense Februarii 1826. CONSPECTUS REGNI rr VEGETATIONIS. Il. LiwurrES ET Cincvirvs Rrcnr. uo magis Vegetatio indigena esse reperitur fixa et loco suo non mutabilis, eo magis ratio se offerre vide- tur, eam náturalibus cireumscribendi limitibus, qui ipsi ceterum Botanicis se semper praebuerunt et quoque fere iidem a politicis nostris aliquando expetiti fuerunt. Lo- quor heic de adsumendo vel includendo altero scilicet septentrionali latere alpium Lapponicarum intra fines no- strae Florae, utpote quod intra Floram Lapponicam re vera semper inclusum fuit, nec unquam e Fauna et Flo- ra Svecica expressis verbis exclusum. Una cum hocce alpino jugo adsceribimus quoque Florae nostrae regiones omnes fluminum ex alpibus his venientium. Sic regnum Florae nostrae circumsceriptum voluissem tantum maribus et duabus lineis rectis: quarum altera occidentalis a Nordlandiae promontorio meridionali Kunnen dicto us- "que ad Svinesund prolata sit, ita ut Nidrosiae regio ('T'rond- hiems Amt) totumque alpium Norvegicarum jugum meri- dionale etc. excludatur; altera orientalis a promon- torio Kegor usque ad sinum Bottnicum ducta Lapponiam regionemque totam Kemensem includens *). Sic limitatum *) Haec linea totam peninsulam Scandinaviae ab orientalibus et ma- Bis continentalibus terris naturae ommino convenienter distingvit, ita Scil. ut flumina Lapponiae Kemensis a nostris alpibus vel saltem regionibus subalpinis aquam suam quod ad maximam partem. acci- / XXVI CONSPECTUS REGNI regnum jugo peninsulari fere simplici constituitur, cujus jam maria primum respectu Botanico consideranda sunt, quae fria distingvimus, quorum duo priora partes sunt Oceani atlantici, tertium magis mediterraneum. 1) Mare Septentrionale dicimus illud, quod Fin- markiam Nordlandiamque Norvegiae alluit et quod solum inter maria nostra fluxu et reflexu agitatur, eamque ob causam solum quod glacie semper, etiam hyeme saltem ad nostras oras, caret (quare illud etiam apud nos potius non glaciatum quam glaciale dictum voluissem). Propter inde ortam mitiorem temperiem et majorem salsitudinem omnium nostrorum marium longe ditissimum Algis mari- nis pulcherrimis et saepe maximis, quarum nostra Flora alias pauper esset. Ceterum in littoribus scatet Gen- fiana involucrata et serrata, Carice maritima et salina. Dividi posse videtur in tres partes: a) Nord- Iandicum infra Loffoden situm ad littora sua Sedum villosum et Saxifragam Cotyledonem alens; b)Fin- markicum supra Loffoden usque ad Vardhus. exten- sum et in scopulis Saxifraga caespitosa in formam groenlandicam redacta et locis subinundatis Primula Finmarkica nec non Koenigia praecipue ornatum, id- que omnium rigidissimum; et denique c) semisibiri- pientia etiam tota usque ad mare includantur; Ylla autem occiden- talis linea. peninsulam Scandinavicam in duas partes scil. Svecicam et Norvegicam fere naturales dividit, quarum Norvegica cum alpe Dovre praesertim incipiens, directione et constitutione montium non parum a Svecica differt (Conf. rea Z. ed. 3. p. 34. ubi directio OSO— VNV [pyx. naut. Svec.] dicitur, sed secundum JVawzans Beitr. 2. po- Gus contorta vel plus minus circa centra quaedam circiuata esse re— peritur), et ceterum nobis non tam no!a est, ut eam pari modo ac Svecicam tractare potuerimus. — Scimus tantum ejus vegetatio- nem tam propriam esse, ut cum mostra sine sufficiente examine non Sit commiscenda. Ejus rei indicium nobis mox a limitem regnorum offert Ranunculus aconitifolius. CONSPECTUS REGNI XXVII cum vel orientale, quod jam dudum ex Russia quodam- modo itiorem vel magis aestivalem in littoribus accepit vegetationem, in qua Phaca campestris et Senecio campestris inopinato eminent. 2) Mare occidentale, quod a Svecia media oc- cidentem versus patet, vixque magis quam orientale sub- sequens vicissitudines ullas vel reliquias ullas fluxus et refluxus offert, itaque etiam Algis satis pauper, sed an- gustifolis Zosteris, Ruppiis etc. eo ditius esse re- peritur. llla primaria pars ejus, quae Skager-rack 'dieitur, utpote usque ab Anglia patens, etiam undis suis adfert varias plantas, quae partim sese adfixerunt et sve- eicis adnumerantur ex. gr. Ligustrum vulgare, Se- dum anglicum, Cerastium tetrandrum, Matri- caria Parthenium, Pulmonaria maritima, partim etiam magis incertae jacere videntur ut Ulex euro- peus, Chelidonium Glaucium etc. Qui autem in- fra Skagern et exitum fluminis Gótha-elf inter Daniam et Gothiam includitur Sinus Codanus (Cattegat) magis proprius est, et eum quoque praesertim versus Hallan- diam meridionalem et proximam Scaniam vegetationem valde peculiarem, Leguminosas plantas in ericeta quasi mutantem, et Lichenes herbaceos sempervirentesve red- dentem, habere vidimus, quod miti sua hyeme et humida sua aetate effectum videtur. Ad Oceani totius nostri lit- tora pertinent Ligusticum scoticum et Carex in- curva, quae (sicut occidentalis maris Crambe et Sta- tice Limonium) orientale mare non intrant. 3) Mare orientale, a freto Oresundensi usque ad Tornoam vel potius Kemi nostras oras undique al- luens, certe in partes plures propter tam insignem lon- gitudinem dividi potest. a) Quae inter Scaniam et .Da- niae insulas fluctuat continuatio freti Óresundensis, Bal- íiecae revera naturae est, eximie ad sinus suos repleta / XXYVILE CONSPECTUS REGNI herbis salsis, Atriplicibus etc.; nec parum ejusdem indo- lis est spatium illud magis apertum usque ad Bornholm, Arundinem balticam efficiens. b) Supra hanc insu- lam *) vero usque ad Gotlandiam latissima patet pars to- tius maris orientalis, utpote quae a Borussia praesertim im sinum ilum, inter Scaniam orientalem et Blekingiam efformatum, tanto impetu ruit, ut ibi ad exitum flumi- nis Helgeà maximi evadant montes syrtesque arenae vo- latilis totius regni Florae, quos tamen ob calorem in- signem interiorem arenae mire laeüificant Astragalus arenarius, Dianthus arenarius, Anthericum Li- liago, Phalaris arenaria etc. In intimo hoc sinu Sonchum palusítrem quasi ex ostiis Viadri provenien- tem adesse, memorabile puto. c) Nec minorem inupetum . efficere videtar mare, quod orientale superius (ad di- stnctionem a praecedente inferiori) vel etiam supra -got- landicum dicere vellem, a Sinu Fennico longissimo o- mnium itinere undas adferens et ad scopulos Ostrogothi- cos frangens, adeo ut pluvia sua alat obesum illum: C u- cubalum viscosum. Ob esndem causam et concur- sum fere omnium partium maris orientalis quasi in crucem iriradiatam etiam fit, ut superficies maris ventis ab extremi- tate cujusdam radii insurgentibus heic saepius elevetur quam ullo alio loco fluxum et reflexum non habente, quo littora per plures dies immo interdum hebdomadas aqua jam assur- gente (Svec. Oppsjó) inundantur jam regrediente denudan- tur. Hinc etiam salsitudinem. aliasque proprietates ibi *) Mare, orientale re vera natura $eparavit veluti lineis duabus: 1) a Bornholm versus ostium Viadri syrübus efficitur et primam. secun- | damque partem disüngvit; 2) insulis illis e formatione transitionis Oelandia, Gotlandia et Oesel constituitur, et mare orientale iu- ferius a superiori separat, llic arena maris a septentrione prove- nire videtur, cum promontoria septenuionalia tum Gotlandiae tum Oclandiae eádem naxine obruta sint, non item vero meridionalia, CONSPECTUS REGNI XXIX non exspectatas terrae late committit, unde vegetatio propria fere Baltica Samolo, Astere Tripolio, Ery- threa angüstifolia, Polygala amara. insigniore copia quam alibi, et ceterum sequentibus magis propriis: "Carice evoluta, Najade, Charis maximis, Po- tamogetone marino etc. constituta. Haec aqua et vegetatio quoque interdum aliquantum in ipsum lacum Mze- leri adscendit, quo hic quasi quartus radius illius crucis evadit in eo majorem effectum totius, si ita dicam, com- positionis harum virium. Sic centrum motus maris orienta- lis ad Sveciam mediam reperimus. — d) Supra Alandiam dein extenditur Mare Bottnicum, (ita a nautis pro- prie dictum, ut distingvatur a sinu Bottnico summo), quod mox eximie sine insulis undique patet et rigida Hippo- phaé ab oris abigitur, denique maxime propriam Norr- landicam vegetationem attingere yidetur ad exitum flumi- nis maximi Angermannici, ubi in scopulis extimis Car- damine petr:ea Linn. in insulis autem interioribus A- rabis petr:sa, quae tamen unam eandemque speciem ita in varietates mutatam constituunt. Jam aqua parum salsa est, postquam salsitudinem quasi deposuit in con- fluxu praecedentis inter insulas Roslagicas. |. e) Sinus bottnicus per se dicitur, qui supra Qvarken restat quasi saccus occlusus, undique planiori terra circumdatus, plantas vix ullas littorales praeter Glaucem et Pisum maritimum, omnes et ultimas oras marinas sequentia, sed potius campestres ut Bidentem tripartitam in littoribus offerens. Il. ZoNAE MAGIS TRANSYERSALES. Post hune circuitum marinum ipsa terra jugi penin- sularis consideranda est, et quidem primum secundum ra- tiones generaliores a temperatura praesertim pendentes, et dein secundum indolem magis specialem regionum diver- XXX CONSPECTUS REGKI sarum, quasi exceptiones vel modificationes. regularura generalium efficientem, idque semper descendendo a sum- mis alpibus sunmumnoque septentrione, ubi omnia simpli- ciora se sistunt, et procedendo ad inferiora magisque meridionalia loca rationes magis compositas exhibentia. Alpium cacumina glacialia in et cieca Suli- telma praesertim siti sunt, ubi adest elevatio maxima regni 5705 ped. paris. secuhdum ultimam nostram com- putationem attingens. — Ex hace media et altissima parte alpini jugi subsimilia cacumina dein quasi dispersa sunt tum versus NO tum SV, ita tamen, ut mari utrinque pro- piora fiant, usque dur, extra Altenfjord Finmarkim et ad Kunnen Nordlandi: meridionalis omnino glacialia esse cessant. Ob eximiam humiditatem aestatis varias plantas valde proprias habent ut Ranuncülum glacialem, Gentianam glacialem, Drabam alpinam. Alpes nivales dicere convenit, ubi nix omnis per totam aestatem non solvitur et ubi itaque aqua nivalis ubique diffluit vel saltem humiditatem efficit. ITae ta- men alpes non semper omnes terminum sic dictum ni- valem (ubi nix perpetua majorem partem terrae tegit) attingunt, sed plerumque in regione alpium nivalium quod- dam tantum cacumen exsistit illum terminum superans. Sic inter Ilerjedaliam et Jemtlandiam alpem Syltoppen altitudine 5460 ped. paris. terminum dietum superare, itaque multas alpes nivales circumcirca efficere vel quasi. ad se colligere scimus; an autem alpes quaedam vere nivales in Dalecarliw [finibus exsistant, pro certo non expertum habemus. Versus NO alpes nivales conspi- ciuntur usque ad BRastekaisse, vix vero ulterius ullae. HKegiones planiores versus alpis illa singularis Areskutan earum finem constituit: Hae alpes plantas a Linnowo ni- vales dietas praecipue habent ut Ranunculum niva- lem, Saxifragam nivalem et cernuam, Airanm alpinam. CONSPECTUS REGNI XXXI Alpes reliquae humiliores per majorem par- tem aestatis nive carentes, praesertha versus sumunum septentrionem, ubi sol inocciduus est, siccitate nimia laborant, quam ob causam fruticulos habent sibi proprios seil. Andromedas. Hegiones consimiles ab omnibus ca- cuminibus alpium alüorum magis dissitae inde accipere videntur calorem his locis peculiarem, quo in elevatioribus maxime odorans Hierochloa alpina, si latera mon- tium Phaca frigida gaudet, quae alpium altiorum vici- niam fugiunt. Alpes humiliores continuae exsistunt ab ultima Finmarkia ejusque NordCap et Vardó usque in Dalecarliam juxta Transtrand. Prope utrumque finem hu- jus catenae magis separati montes alpini adsunt, ut Stüd- jan Dalecarlie, in quibus Juncus trifidus etc. su- persunt. Regio subalpina (Betulina) solis Betulis consita in maxime septentrionalibus Lapponiis, ubi alpes in pla- nitiem magis sensim abeunt, valde insignis vel lata est, nec non propter siccitatem soli defectumque incolarum proprie Desertum Lapponis ibi dicenda. Sic ex. gr. maajorem partem paroeciae Kautokeino constituit; ibique Airam atropurpuream optimam *) gignit. Sed prope alpium jugum altissimum latera alpium tantum occupare videtur et sic quoque etiam ad alpes meridionaliores pa- rum insignis. Regio subsylvatica Pinu sylvestri tantum gaudens etiam magis Lapponiis maxime septentrionalibus .*) Scil. colore süo atropurpureo optime imbutam; qui ad alpes me- ridionaliores magis evanescit, ^ Observavimus quoque Airam fle- xuosam in his regionibus subalpinis latioribus maxime coloratam esse, quae f£ montana AZartmam Vet. Jc. Handl. 1818. p.436. «57. est. Etiam Agrostis rubra in hac regione maxime colorata reperitur. -— Conuwa iu summis alpibus mivalibus gramina &dinodum albescunt, usque dum Agrostisalgida omnüunodo àlgeat, XXXII CONSPECTUS REGNI propria est ibique totum lacum Enarensem ambiens et ad mare septentrionale usque procedens, itaque alpino jugo omnino finem ibidem conficiens *). ^ Vegetationem hujus regionis ortum suum debere siccitati illi aestivali climatis arctici jamdudum memoratae non dubitamus, itaque hanc regionem omnino evanescere jam ad summas nostras alpes. et adhue magis in meridionalibus regionibus non miramur. Regio sylvatica (Abietina) Lapponie provincia- rumque subsimilium dicitur ea, quae dein sequitur et syl- vis abiegnis praesertim tegitur, etiam eam ob causam, quod cirea paludes et lacus maximos solum plerumque humidum huic arbori idoneum frequenter occurrat. Regio sylvatica (extra- vel) infra- lapponi- ca (Myxica) forsan appelletur illa, quae infra congeriei lacustris Lapponicz (postea ulterius describendae) terminum posita est et copiosa Myrica Gale, Calla palustri, Rhamno Frangula etc. ornatur. Ilaec regio forsan to- tam Vestrobottniam occupat et quoque Ángermanniam supra Skulskogen, quousque Arundo lapponica descendit. Regio Norrlandica (Acerina) nobis sit, ubi la- iüores arbores frondosae sicut Acer, Tilia, Corylus, Opulus, Xylosteum saltem ad latera montium ferti. *) IIoc ut magis evidenter appareat, inspiciatur Florae Lapponicae- Meppa Botanico -geographica, in qua tamen limites infra lacum 'lornensem corrigantur secundum —Zeerstedt fiesa 4Del. 4.,p. 237. et Del. 2. p. 5. 6. 46. ia, ut terminus Pini sylvesuis ad finem lacus 'Tornensis et Abietis ad Wakkokoski supra Rautasjoen- suu proferatur. Hoc modo convenientia hujus tactus eo major cum Lapponiis meridionalibus oritur, quarum limitem septentrionalem fere constituit, e quo limite termini dein eo mapis transversales et circulo arctico fere paralleli evadunt. Hinc eo evidentius evadit, cum, postquam summas alpes ad occidentem magis sitas descripsimus , a siunmo septentrione versus meridiem in describendo descendamus. : CONSPECTUS REGNI xxxii iorum crescere incipiunt. Dein subdividi forsan posset .án superiorem, Alno glutinosa carentem (nisi ad lit- LJ tora maris), et inferiorem vel meridionalem, ubi Alnus tam glutinosa supra littora vel in regionibus interiori- bus quam incana exsistunt. Regio Quercüs (vel Sveciae mediae latiori sensu sumtae) inter terminum septentrionalem Quercüs et eun- dem terminum Fagi extensa est. Quercus crescere de- sinit satis definito limite, ut in libro s. l. annotavimus, infra dimidiam fere partem fluviorum in lacum Miülaren a septentrione profluentium, ad Carlskoga et oram se- ptentrionalem lacus Venern, sic, ut quo magis occiden- ialis eo inferior vel magis meridionalis obliquo ductu e- vadat. Eundem terminum observant Ornithogalum lu- teum etc. Regio Fagi (vel Gothiae meridionalis) terminatur septentrionem versus obliquo termino, qui contraria dire- etione occidentem versus adscendit. Incipit enim infra fretum Calmariense (vel ad litus maris paullo supra illud fretum prope Mónsterás), ita ut tota Oelandia et adhuc magis Gotlandia excludatur, et procedit supra flumina in- fra idem fretum mari adfluentia, dein supra Helgasjó, Vidóstern ad Vernamo, per Kulltorp, supra Borás inter Flaberg et Borgstena usque ad Bahusiam meridionalem. Quum autem Fagus solum rupestre singulare requirat, hie terminus magis inaequalis ac incertus quam Quercüs evadit, adeo ut ad latera meridionalia montium ex. gr. Qvensás prope Ekesjó et magis etiam in monte illo sin- gulari lacus. Vettern Omberg eximia Fageta exstent*). — .^) Direcüo obliqua termini Faginei jam indicata euam extra Sve- ciam confirmatur vel utrinque continuatur , uti conspicitur in jScZoure plantegeogr. atlas t. 4. et p. 1435. 476. — Contra vero. Quer- cus versus orientem potius adscendit, in Finlandia ad Bjórneborg usque et in tota fere Russia ultra 60 gr, lat. Flor. Svec. Introductio. € XXXIV CONSPECTUS REGNI Subdivisionem hujus regionis quodammodo eflicere vide- tur Carpinus, ita tamen ut ejus terminus versus orientem potius adscendat, cum etiam in Oelandia altius quam i- psa Fagus occurrat. Ejus terminus itaque termino Quer- cüs magis parallelus videtur. — Paullo supra terminum Fagi in utriusque maris insulis crescit Euphorbia pa- lustris, nec ceterum ullo loco. Ill. ZoNAE MAGIS LONGITUDINALES. Postquam hos terminos quodammodo transversales vel ad latitudinem ductos qualitercunque definitos habe- mus, jam sequitur diversitates a longitudine magis pen- dentes recensere, quae non tantum a maribus diversis longitudinem regni fere sequentibus, verum etiam a con- stitutione geologica, juga plura tum alpino jugo parallela. tum ipsum idem forsan continuantia, efficiente, veniunt. Constituit nostra patria jugum longitudinale peninsulare inter continentem pen et regiones maritimas occi- dentales ita ' in medio positum, ut latus orientale longe alias habeat plantas quam plaga occidentalis. Hine di- versitates secundum longitudinem vel inter vegetationem orientalem et occidentalem parum minoris momenti sunt, quam secundum latitudinem vel inter septentrionales et meridionales regiones. "Sicut diversitates transversales praecipue a temperatura pendere videntur, ita longitudi- | nales a siccitáte et humiditate. primam originem habere putamus. "t Alpium Lapponicarum latus Norvegicum ut- pote oceano obversum a Svecico latere terminibus prae- sertim Pinorum inferioribus differre non miremur, sed propter mitiorem brevioremque ibi hyemem arbores fron- dosae meridionaliores longius quasi juxta littus serpunt septentrionem versus ex. gr. Corylus, (sicut Fagus in me- ridionalioribus). ^ Nonnullae quoque herbae Svecieae ex. CONSPECTUS REGNI XXXV pr. Rubus arcticus ibi fere desiderantur, cum contra aliae ibidem copiosiores ex. gr. Saxifraga Cotyle- don, c:spitosa etc. vel tantum ibi repertae, ut Po- lypodium Oreopteris. Regionem lacustrem alpinam satis peculiarem ad centrum summum alpium Lapponicarum exsistere no- tamus, scil. circa lacus Viribjaur et Vastinjaur, quae plantas alpinas valde meridionales ex. gr. Satyrium albidum, Aconitum Lycoctonum f lutescens, Caricem bicolorem, Phacam lapponicam vel et- jam proprias sicut Arenariam humifusam alit. Regiones lacustres sylvaticae dein totum al- pium jugum elevatius comitantur et provincias ei proxi- mas scil. Lapponias plerasque, Jemtlandiam, Herjeádaliam et forsan etiam Dalecarliam constituunt. Has provincias lacustres quasi ortas esse vidimus per aquam ab alpibus ruentem, sed dein jugis illis sylvestribus partim rupestribus partim sabulosis, ipsas ab inferiori subsequenti et magis littorali tractu separantibus, quasi repulsam. — Ubi alpium jugum humilius evadit vel ita desinit, ut alpes maritimae sint diversae a jugo illo interiore aquas ad diversa ma- ria dirigente scil. in Lapponia Tornensi etc., ibi quoque nulla talis regio lacustris ulterius exsistit; verum aquae continuo fluxu ab alpibus usque in mare decurrunt. [ta etiam in Dalecarlia, si nempe regio illa circa Siljan sita huc non numeratur, quae saltem nimium ab alpibus remota est et qualis in Dalecarlia occidentali non reperitur. He- giones dictae lacustres, quamquam satis inter se analogae, tamen latitudine interdum non parum differunt, | ita scil. ut per Lapponias fere semper eaedem, sed in Jemtlan- dia omnium latissimae, in Herjeàdalia iterum angustae. Seeundum hanc majorem minoremve latitudinem etiam terminus earum inferior (qui terminis statisticis inter has : alüores et sequentes inferiores provincias etin quodame XXXY1 CONSPECTUS REGNI N modo coincidit), magis minusve remotus evadit, et sic quoque regiones ME s magis maritimae convenienter naturae Bilatantur vel angustantur. Regiones desees magis maritimae vel littorales ad totum sinum Bottnicum latiori sensu (et ma- re Bottnicum per se etiam includente) sitae, non tantum dicto modo latitudine inter se differunt, sed, ubi termi- nus lacustris iis vel potius mari propior, ibi etiam magis montosae evadunt. Sic Vestrobottnia omnium maxime campestris et saepe quasi alluvialis est, cum contra Medel- padia quasi particeps facta sit montium ad terminum lacu- strem Jemtlandiae quodammodo pertinentium nec non ejus- dem plantarum ut Aconiti Lycoctoni, Polemonii cierulei. . Sunt, quoque aliae diversitates inter Vestro- - bottniam et Norrlandiam proprie sic dictam; in hac scil. crescere desinunt Drabelle (v. Drabiw annuc) et quidem denique floribus luteis instruuntur, sicut Drabz perennes etiam ad summas glacies alpium floribus luteis finiuntur. — Dantur quoque exceptiones in praedicta dispositione, ceterumque varia observanda. Ex. gr. Flumen maximum Angermannicum longiori ductu infra lacus minores jper- ducitur et sic insulas fluviatiles conformat, in quarum glarea Tamarix germanica fere sola, eique conso- cata Salix amygdalina ete. —- Exsistit quoque in Helsingia quasi regio lacustris supra littora maris circa lacus illos Dellen etc. sita. De Dalecarlia observandum videtur, quod jam (in statu praesenti) nostro sensu ad Norrlandiam pertinet, utpote quae in mare Bottnicum suas aquas effundit; sed ante hominum adventum aquas suas sine dubio lacu Me- leri dedit, et ideo sensu naturali sicut politico S vecize per se magis pertinuit. Oscillando inter lacum Mela- ren et mare Bottnicum flumen Dalecarlicum — quoque. Uplandiae adeo terram deposuit, ut haec provincia / ^CONSPECTUS REGNI XXXVII quodammodo ejusdem quasi delta respicienda sit, nam sine hac terra forsan insulis Alandie magis similis fuis- set. Hegio lacustris inferior Dalecarliae etiam superbit Aconito Napello, quod regionum australiorum potius quam septentrionalium est incola. Sic omnia haec se mirum in modum jungunt. Venimus quoque jam generatim ad magis complica- tas considerationes, ubi divisiones etiam magis multipli- ces necessario oriuntur. Nobis naturam quaerentibus magis convehit, ut divisiones et denominationes antiquioris geo- graphiae, sicut ex. gr. in Tunelds Geographi proposi- tas, sequamur (et ejus nomina svecana in parenthesi adpona- mus), quam ut recentissimas dispositiones statisticas (quales in Djurbergs Geographi adsunt) accipiamus; nam quo illae antiquiores eo etiam necessario naturae propiores, quia successu temporis omnes institutiones civiles magis potentes evaserunt adeo ut naturae limites transscendere facilius potuissent. Quin. autem magis naturales coordi- nationes in lingva et moribus incolarum adhuc perma- nent eft dintissime permanebunt, nullum est dubium; nemo itaque eredat, nos hic mortui quid resuscitare. Secundum haec indicia, illa, quae jam sequitur ma- xima pars regni, dividitur in I. Svecia per se, 2. Go- thia versus orientem, 3. Gothia versus occi- dentem et 4. Gothia versus meridiem. 1) Svecia per se (Cweazlano fór fíg fjetf) aquas suas omnes in mare orientale ad Stockholmiam, hinc etiam respectu aquarum sicut commerciarum magis insignem quam regionis terrestris cujusdam propriae, emit- tit; ubi ceterum ob-regurgitationem subitaneam totius sy- stematis aquarum maris orientalis supra indicatam etiam intrant plantae littorales ex. gr. Trifolium fragife- rum, vel saltim oris maritimis aliás pertinentes ut Con- volvulus sepium, adeo ut heic etiam exünius concur- XXXVIII CONSPECTUS REGNI sus plantarum diversisssimarum. — Aquae praeterea pro- priae centrales, ut omnes scinus, lacubus illis maxime memorabilibus M:elaren et Hjelmaren constituuntur, acceden- tibus inde dilabentibus fluviis. Quae versus septentrionem - juxta hos lacus sitae sunt provinciae multo latiores et plu- res esse reperiuntur, quam quae ad meridiem adsunt, eam naturalem ob causam, quod aquae generatim in Svecia tota magis a septentrione defluunt. Uplandia sicut provincia maxime orientalis, etiam quodammodo peninsularis et, ut supra diximus, quasi delta fluminis Dalecarlici, hine etiam omnium maxime campestris, fere alteram | Scaniam constituit. — Aquas suas plerasque ad Upsaliam tanquam centrum suae plani- tie colligit et dein lacui proprio Eko!n dicto infert, qui denique cum lacu Milaren jungitur fere tali freto ac. Mü- - laren cum mari Vegetatio ejus quoque quam maxime orientalis cum Salvia pratensi, Fumaria parvi- flora etc., quarum similes potius in insulis oppositis Dagó et Osel Estoniaque quaerendae quam in ulla alia provincia Svecici regni; nec igitur credat quis, omnes plantas a meridie per Scaniam venisse. Ab orientali illa plaga quasi advenisse quoque videntur Scutellaria ha- stifolia, Lavatera thuringiaca. Ceterum multae plantae campestres heic quasi ad terminum &uum septen- trionalem aggregantur sicut Fragaria collina, Poly- gala comosa. Quatenus Epilobium rivulare heic solummodo reperitur, minus certum videtur. Vestmannia omnes suas aquas a septentrione in Milaren magis directe perducit. — Praesertim major ejus et magis campestris pars, supra Milaren sita, Uplandiae non valde dissimilis, nisi adhue magis lacustris esset; sed occidentalis ejus accessio aquam per Arboga-à mittens magis montosa, attamen non ita ut Vermlandiae similis evadat, verum potius Dalecarliam. respectu soli et vegeta- tionis referat. CONSPECTUS REGNI XXXIX Nericia per se utpote occidentalem partem lacüs Hjelmarem ambiens indeque aquas mittens, quamquam parva, tamen maxime memorabilis provincia, omni re- spectu intimam partem ne dicam saccum occlusum Sve- ciae constituens, in quo fertilitas eo major, cum ibi sola formatio transitionis evidens in Svecia per se exsi- stens, de qua infra *). Sudermanniae pars occidentalis ad alterum dimi- dium lacás Hjelmaren sita fere ejusdem indolis est ac Nericia, sed magis orientalis pars valde exasperata, ita tamen ut loca laetiora ubique interjacent, quae Ostrogo- thicae fere indolis sunt, ex. gr. Várdinge cum sua Áne- mone pratensi. 2) Gothia versus orientem (GótbasIaubo mot D(tevr) quasi alteram Sveciae partem orientalem se quoque offert, et aquas suas in mare orientale ducit, exceptioni- bus infra sub Smolandia considerandis. Lacum Vettern ei totum pertinere putamus, sed ita limiti proximus est, ut tota regio quasi ab ejus litore averso lineaque . dein continuata usque in medium mare orientale definiatur, Ostrogothia ejus primaria pars esse vel ex solo nomine intelligitur. |. Ad optimam et maxime orientalem oram lacus Vettern extensa, exitum ejus versus mare ambit omnesque aquas ad idem fluentibus includit. An autem terrae magis quam aquarum fertilitate superbit, dubium videtur, quum Viciam pisiformem et Festu- cam donacinam offerat. Gotlandia ut maxima pars calcarea totius Sveciae infra consideranda est. llic tantum animadvertendum, quid *) Quamvis ommibus his provinciis plantas proprias adscribere vel ve- getationis naturam paucis verbis hic exprunere non possumus, ta- men juvat eas suo loco motare. Conspectus hic ut tentamen coor- dinationis locorum et vegetationis considerandus est, quod in po- sterum ubique augere et supplere studebimus. XY CONSPECTUS REGNI effieiat situs ejus insularis et maxime orientalis in me- dio maris orientalis, cui adscribimus Sorbum Ariam etiam in Gotske Sandón aliisque oris non calcareis obviam. Ólandia quoque ut tota calcarea infra tractabitur, sed neque ejus omnes proprietates a solo tantum, verum etiam a situ marino elevato derivandae, quo fit ut magis alpestrem naturam sua Carice obtusata, Ranun- culo illyrico, Helianthemo oelandico patefactam induat, quam ulla alia pars Sveciae. Smolandia maximam partem Gothis versus orientem constituens, tamen apud nos aeque ac histo- ricos indivisa vel potius continua manet. In nulla enim alia tam vasta regione procedendo ab oriente in occiden- tem tam continue vegetationis mutationes persequi licet, et quidem id usque dum in summam sterilitatem, quae etiam ultimae vidctur smolandicae naturae, abeat. 8i itaque incipiamus a Calmariensi gubernatione septentrio- naliori supra Vestervik, nullibi magis Ostrogothica et laetior vegetatio, eaque, ut ita dicam, vernalis reperitur, utpote fulgens laetissimis et succosis suis Melampyris versicoloribus et Orchide sambucina nec non Cory- dali cava eximie ornatis tum carneis tum albissimis floribus, juxta quas altius intra oras Trapa natans in- terdum detegitur. — Reliqua Calmariensis regio infra op- posituu angulum septentrionalem Oelandize macrior qui- dem est utpote magis campestris, sed ceterum fere ea- dem. Mox Smolandiam interiorem adscendentes amitti- mus Asclepiadem Vincetoxicum, Lathrweam, Saniculam, Athamantam Libanoten, Lonice- ram Xylosteum, Rhamnum catharticum; sed ad summum. ejus jugum contra atüngimus Thesium alpi- num et Potentiilam acaulem, huic Zonae omnino proprias. Dein in Smolandia media circa Helgasjó. ocu lis se subducunt Melampyrum nemorosum, Alo. CONSPECTUS REGNI XLI peeurus pratensis, Pulmonariz, Viola mira- bilis et hirta, Laserpitium latifolium ete.; et contra obvenit Erica Tetralix, quae omnium forsan exactissime occidentem ab oriente distingvit. Postea ver- sus Lagam perdimus Spir:zam Filipendulam, Saxi- fragam granulatam, lHelianthemum vulg., Campa- nulas omnes latifolias, Plantaginem mediam, Orni- thogala etc., ita ut denique in Smolandiam maxime occi- dentalem trans Lagam perventi nihil vegetationis orienta- lis, citius et laetius florentis, nobis superesse videtur; sed ejus loco accipimus magis lentam et quasi autumna- ]em vegetationem scil. Fagum, Gentianam Pnev- monanthem, Cornum svecicam, Hypocheridem radicatam. et glabram, nec non praesertim Filices aliás perraras, verum hic insolito,frequentes, ut Osmun- dam regalem, Blechnum Spicant, Pilulariam globuliferam etc. (ad quas accedit maxime proprius hujus regionis Scirpus fluitans)*). Hanc magnam differentiam inter vegetationem orientalem et occidentalem primum ortam esse vidimus a diversis maribus et plagis adjacentibus: orientali magis subitam vegetationem emittente, occi- dentali pro aequali temperatura magis lentam et diu- turnam gignente; dein etiam a solo versus orientem mi- nus quam Occidentem arenoso et emarcido nec non ma- gis caleareo. . Smolandia quidem secundum decursum a- quarum dividi potest in orientalem aquas ad mare quam maxime orientale supra Blekingiam mittens, me- diam aquas per Blekingiam Scaniamque orientalem du- cens, et denique occidentalem aquis per Hallandiam in mare occidentale exeuntibus, quae quidem ultima saltem Gothis versus occidentem adnumeranda videtur; sed ceterum tanta, ut supra diximus, continuitas hie occurrit, ^) Conf. Cd. Friesi Strp. Pemsionens. XLU CONSPECTUS REGNI et praeterea quoque tota Lagae regio ipsi lacui Vettern. ejusque parti Smolandicae arená suà volatili Ely mo. are-. nario tectà tam analoga est, ut vix dubium sit, heie ad Lagam Vettero simillimum lacum aliquando exstitisse ,. eumque forsan tunc in longe aliam directionem, quam Laga jam servat, scil. meridiem ne dicam orientem. versus per lilelgeà se evacuantem. —- Postquam sic vegetatio-. nem Occidentalem cognitam reddidimus et illi quoque. adscripsimus Narthecium ossifragum, Convalla- riam verticillatam, Satyrium albidum, simul- que Gothiam versus occidentem quodammodo. in- travimus, procedamus ad hujus considerationem specialem. 3) Gothia versus occidentem ((Gótba:Ianb mot vefter) aquas suas mari occidentali mittens, eas tamen plerasque, etiam a limitibus praecedentis regionis principalis, primum in lacum suum maximum centralem Venern colligit, ut magis conjunctae per Gótha-elf ex- eant. His aquis maximis sibi intermediis quoque in pro- vincias diversas sequentes subdivitur. Vestrogothiam primum harum nominandam esse | non dubitamus, quia Ostrogothiae opposita sit et oram maxime fertilem et aquas minores a meridie excipientem lacüs Venern constituit (ubi Genista tinctoria), deni- que aquam ejus omnem ad mare usque conducit (ibique Senecionem aquaticum recipit. Magna ceterum pars inter Smolandiam et Hallandiam fere intrusa hisce provinciis nimium similis est simulque nimium macram 0c- cidentalem vegetationem habet. Magis orientalis ejus pars versus. Vettern sita fere ut Smolandia media Laserpi- tium latifolium, Athamantam Libanoten con- servat, sed adhuc magis orientalis vegetatio ex. gr. Me- lampyro nemoroso indicata nullibi observatur. Vermelandia orientalis utpote Svecis per se contermina quoque respectu vegetationis ad eam valde ac- CONSPECTUS REGNI XLI cedit, nec ejus suprema pars Dalecarlixw etiam contermina huic dissimilis est; sed ad exitum fluminis Klarelfven Linum Radiolam et dein. in Gilberga Gentianam Pnevmo- nantem reperimus, quas plantas utrasque ut eximie oc- eidentales habemus. Lacus Venern undique cingitur E- rica Tetralice, quae non nisi unico maxime singu- lari et paludoso loco juxta Porla ad Nericiam usque di- spersa esse reperitur. Dalia latus quam maxime occidentale lacus Venern constituens primum nobis ab oriente venientibus offert Pedicularidem sylvaticam. Orae ejus diversae a- lias Vermelandie, Vestrogothie et Bahusiw similes, nec quatenus proprii quid habeant nobis satis expertum est. Bahusia, quamquam mari quam maxime exposita, tamen pinetis non aeque caret ac provinciae jam infra re- censendae, X Alias adventitiis magis quam sibi omnino propriis plantis memorabilis esse videtur. Spergula subulata tamen heic major et frequentior forsan est quam in oris sequentibus. 4) Gothia versus meridiem (Géótba-fanb mot (oper) dicuntur provinciae, quae extra Smolandiam supra "qualitercunque definitam sitae sunt, et quae extra-smo- landicae inde forsan dici potuissent. — (Smolandia scil. ver- sus has provincias quasi tergum obvertit, idque jugis montanis, si non semper altitudine tamen latitudine, in- signibus et inde quam maxime macris, vix nisi cultaram Secalis vernalis alias in Gothia fere ignotam admit- tentibus, constitutum, adeo ut non mirum heic quondam fines totius regni positos fuisse, quare etiam provincias extra-smolandicas incolae ipsarum novam Sveciam dicunt. Fere idem si non majus intercedit discrimen inter Smo- landiam atque has provincias exteriores, quani inter Lap- poniam reliquasque regiones lacustres Norrlandiz atque re- giones inferiores maritimas Bottnicas). — Provinciae dictae XLIYV CONSPECTUS REGNI extra-emolandicae eo magis maritimae sunt , quum .duo- bus diversis maribus obvertantur, vel inter haecce maria promontorium tum orientalibus tum occidentalibus ven- tis obrutun efforment. Inde etiam evenit, ut hae pro- vinciae pinetis fere omnino orbentur, nisi ad interiores fines Smolandicos (simulque Polygono viviparo etc. destituantur) et eorum loco Fagetis lentibus cum Loni- : cera Periclymeno, Sambuco tegantur, ubi scil. eri- ceta ventorum nimiorum producta frequentia terram non ob- ruunt. Fere ob eandem causam limes inter vegetationem orientalem et occidentalem ibi multo minus definitus quam in $molandia, ventis magis regularibus ab utroque tantum la- tere perffata. Sicut venti extra Smolandiam sese decussare videntur, sic etiam vegetatio orientalis et occidentalis ibi se invicem transscendunt: ex. gr. Melampyrum nemoro- sum tam orientale usque ultra fallandsàs pervenit, cum contra occidentales illae Erica Tetralix et Gentiana Pnevmonanthe ne quidem in Blekingia omnino desi- derantur. Attamen vix dubium videtur, quin vegetatio occidentalis generatim praevaleat, ita ut Gothia versus meridiem hoc respectu fere utut continuatio Gothize versus occidentem consideranda et tractanda sit. Ejusdem provinciis communes sunt; Gnaphalium arenarium, Cineraria palustris, Inula Pulicaria, Chero- phyllum Anthriscus, Stachys arvensis, Sison inundatum, Juncus capitatus, Holcus mollis, Aira przcox, Panicum sangvinale, quamquam ple- raque in Scania frequentius reperiuntur. Hallandia respectu vegetationis, maxime occiden- talis provincia totius regni esse videtur. Exstat ibi in scopulis extimis maxime occidentale illud Hy pericum pulchrum, et ceterum ericeta fruticulos illos legumino- sos scil. Genistas recipiunt, vixque aliae sylvae quam lenta Fageta lichenibus herbaceis referta exsistunt, inter CONSPECTUS REGNI XLV ' quae locis lapidosis elatioribus Galium saxatile, lo- cis. autem limosis versus litora maris Ranunculus he- deraceus. Quo magis Scaniw vel potius angustiori illi transgressui ventorum inter sinum Lagensem et flu- men. Helgeà propior, eo etiam magis singularis ejus ve- getatio generatim evadit. | Ceterum . prope Scaniam in- signitur Solani nigri varr. baccis coloratis et Mespili Cotoneastri varr. discoloribus nec non Gei urbani deformationibus, quae hujus orae maxime occidentalis ex- timis processubus adsceribendae, ad quas proprietates for- san etiam major copia et saturatior color Panici san- gvinalis pertinet. Scania, angulum ' meridionalem regni constituens, etiam ommi sensu et quadrilatera et quadrangula provin- cia, ab omni ora quid recipiens vel emittens, censenda est. Ad angulum suum occidentali - septentrionalem Hal- landiw satis similis esse reperitur. Pars vero occiden- tali-meridionalis omnium maxime plana fertilisque Crepi- de bienni, Trifolio striato etc. insignata, ita tamen ut exsistat regio interior circa Skabersjó et Roslátt mirum arenoso-montosa Ácer campestre et Filaginem ger- manicam fovens, ceterum paludibus profundissimis fere Gotlandicis excavata. Angulus meridionali-orientalis, sic ut totum latus orientale et praesertim sinus inter ipsum et Blekingiam, montibus suis arenae volatilis ut supra dixi inprimis eminet. Intra hos adest regio hinc inde mire campestris et calida ventis magis exempta et ca- lore solis melius fruens forsan quam ulli alia provincia; itaque plantis australioribus forsan adventitiis ex. gr. Al- sine viscose, Euphorbiw Cyparissias, Asaro europ:eo etiam perquam idonea. Alibi montosa prae- cipue Galeopside Galeobdolo ornatur. Blekingia interior minus quam supra dictae pro- vinciae a contermina Smolandia differt, cujus fluminibus XLVI CONSPECTUS REGNI etiam frequentius exarata est. lis aliisque de causis ve- getatio ejus admodum mixta. ;Praeter jam descriptas diversitates, a maribus di- versis vel plus minus vicinis inprimis derivandas, etiam alia discrimina observantur, quae forsan in genere anim- advertenda sunt. Ex. gr. Allium Schoenoprasum a mari septentrionali per omnes oras maris occidentalis et orientalis usque ad Boslagiam, sed non ultra, reperitur; itaque, etiamsi in ipsis littoribus non semper crescat, ta- men aérem maris magis salsi requirere videtur, neglecto omni respectu .temperaturae. aris. Contra. Allium a- renarium, Geranium molle, Vicia lathyroides circa oras meridionales crescunt quousque temperatura : aéris fere eadem sit. Dianthus Armeria longe ma- gis oris orientalibus quam occidentalibus gaudet. ^ Ce- terum continentalis quodammodo vegetatio exsistere vide- tur, ad insulas etiamsi fertilissimas ex. gr. Oelandiam et Gotlandiam non aut vix transgrediens, cujus rei exem- plum sit Vicia cassubica etc. Quod lacus Mieleri ut- pote interdum aquam marinam recipiens, plantas quoque marinas habet, supra notavimus; hic autem observandum videtur, quod alii lacus maximi praesertim Vettern et Venern etiam vegetabilibus favent aliás vix nisi ad oras marinas tam alte vel altius versus septentrionem occur- rentibus sicut Allio ursino, Heder:, Taxo, Ber- beridi, (Trifolio fragifero), Eupatorio cannabino, Epipactidi Nido avis, Carici arenarie, Mer- curiali perenni. | IV. Ar:AE DIVERSITATES SOLI. Omnes fere jam supra descriptae regni divisiones et provinciae id commune habent, quod tum a Svecia per se tum inter se distingvantur jugis vel diserimini- bus plus minus montosis vel saltem sylvestribus, et quod . CONSPECTUS REGNI XLVII "introrsum versus centrum vel partem suam principalem regione magis campestri gaudeant. Sic totum regnum quodammodo variegatum ne dicam areolatum evadit, limi- tibus vel dissepimentis plus minus latis vel extensis quasi totidem exceptiones ab indole progressiva regulari vege- tationis efficientibus. — Etiam hane ob causam dictae pro- vinciae sensu quoque Botanico valde memorabiles fiunt, 'quarüm ináequalitates intra terminos generaliores vegeta- tionis respicere voluimus, quando in opere nostro ubique locuti sumus de regionibus magis montosis (quam cam- '"pestribus) vel vice versa. Ut autem rem quantum in genere fieri potest exactiorem reddamus, jam paullo de- finiendum, quod cum his illisque dictis intelligendum ve- limus, praesertim 'cum hae: denominationes valde relativae sunt et in varis terris vario modo graduque modificantur. Apud nos in Svecia media et australiori, ubi montes alti omnino null sunt, montosa dici potest ex. gr. congeries illa'eminentiarum, quae Sveciam per se a CGothia di- stingvit et primum sylvam Kolmorden inter Ostrogothiam "et Sudermanniam constituit et quae inde continuatur usque jn Tiveden inter Nericiam et. Vestrogothiam atque ut- plurimum circiter 300 ped. paris. supra mare attingit. Ubi'his minores tantum eminentiae adsunt, regio quidem non propriae montosa, sed respectu aliorum locorum vi- cinorum "magis montosa (quam campestris) dieitur, et ta- les sunt plerique limites inter nostras singulas vel mino- res provincias. Hie tamen observandum plures eminen- tias vel altitudines coacervatas, quamvis paullo minores, magis efficere ad vegetationem 1.ontosam reddendam, quam unum alterumve cacumen magis separatum et dis. cretum, quamquam aliquantum altius. Etiam si altitudines planitiebus praesertim maritimis immixtae vel interruptae sunt, eo minus hoc respectu valent. Sic ex. gr. regio Cal- Tariensis septentrionalis supra Vestervik, quae multis exi- XLVIIEI CONSPECTUS REGNI mie montosa videtur, vegetationem magis campestrem (quam montanam) habet, cum contra par. l'emsjó eminentiis minus conspicuis insignita valde montosà vegetatione praedita sit. Porro observandum vegetationem campestrem ad lacus et. flumina majora altius adscendere ex. gr. Vermlandiae ad Klarelfren, quam in loca interjacentia non nisi aquis mi- noribus praedita vel ferrimontana. Inaequalitates omnes sive sint glareà sive saxo constitutae, quae minores sunt quam supra dictae, montium nomine jure meritoque ve- nire non possent, quamquam vulgari lingva saepe ita sa- lutantur. Sic ex. gr. Upsalie rupes Godtsundenses, vul- go montes dictae, utpote 100 pedibus vix altiores, pla- nitiem non interrumpunt vel ejusdem effectum imminuunt, nec ullas plantas regionibus re vera montanis proprias (ut Chrysosplenium, Stellariam nemorum, 1Im- patientem Noli tangere, Listeram ovatam, IHi- eracium paludosum, Onocleam Struthiopt.) a- lunt Saxa minora vel planiora ubique, pro constitu- tione geologica generali terrae Svecanae, in planitiebus exsistunt, ita-ut vix nisi regiones formationis transitionis vel adhuc juniores his exemtae sint. Hae itaque regio- ,nes utpote valde singulares tum conformatione plerumque planiori magis extensa tum praecipue constitutione ter- rae *) jam considerandae sunt. Regiones formationis transitionis et hac ipsa juniorum ob utramque jam dictam causam plantas varias *) Ex eífeciu illo conjuncto tum planitiei perfectioris et majoris ad Jacus summos extensae tum calcis copiosae et non mixtae proven- ire videtur, quod fÍormationes hae mostrae in vegetationem mu- tandam tam multum valeant, cum contra in alpibus Europae meri- dionalis solum calcareum parum aut nihil efücere videatur, ut et- iam confirmavit Schoww plantegeogr. p. 140. — Praeterea heic praesertim conferenda, quae scripsi de constitutione geologica Sveciae in jSvea FJ. ed. 2. * ad pag. LXvirr. "m | isuacec | Coniferze l Amentacez Composite "Agmegwm | — Asperifoliz [ous 3/53] Pomacem | Senticosz | Papilionac. | "Calycanth. | - —— Columnifer. | —— —MÀ Dicotyledones subexalbuminosce Gruinales | 4 | 25 0» B. 87 fmt m p—— e. Q. y. 15.26.46.1|18. 7. | 10 — 14 — 3l Eorr 44 28|11 Bü | 11 —— 21|15 ad pag. xxvi. pP-rLoa n d.3€5€ Coniferz l bd | e | a8 : m v | Amentaceze - E | Es is o so | SU & re eeeed be 5 "a l es i2 Compositze PES aliua e EE S € "ECISCUNNN, ENER-D UNE MENS (UNS "2| Asperifoliz | e| ss 7 | Verticillatz | EMI «| DAeuc cec NETT Mee Ere us &| Siliqgse | £3 3l e l «o | eo |—L—————————— — L———— &| Pomaee | ^| 1 o es | is Senticoscz | & | E S a ex IL x Papilionac. | E - | "c Calycanth. | es | DN -u RN S| Columnifer. | ci ej f£ | Gruinales | EI x | D umsacondentosi eec t e NT Succulentz MANCHER Re d eul a] " RE & w | Holoracez Ex M GELET 90 $ ci, 5 Eois d). d ESTSEOMEE S e SETTE) --| Bicormes | Exi E enl E Rotacez IE S «| a | Coryophyll. JE sl & | p Multisiliqu. Mulisliq. | — I EN Rhoeadez Hhoeadeg | — D NN e| & INCUN DONANTE e * eo | S| Campana. |. 3 - DN E o6 eal FE SC ENS Ac a Personatze oium ES cms o SS SD ce Luride Ez] | EM *] 'Tricocce | «» | e| e cUE x WOLIC o | Dumosze EM SM & ee " | Stellulatze rs e e | e) Umbelate | — — e | x | E XU'K UXELXEG GC E SS e I 1 FT s| Eie | — — (2l EY ERüiem — | o0 n "S | Tripetaloid. | &l E $9 [—— e [sc] | E roidezx e | E e ———————— $ Calamariee : 5l &| EU uu aoa HUN ANSNS| I HUNE Z| Gramina | E i e| al * | Filices | E: 2 — UE Co MENC RUN MEM EL. CONSPECTUS REGNI XLIX alibi non crescentes producere constat, inter quas Orchi- deas, his regionibus tam proprias et insignes, heic memo- rare tantum opus est. Has itaque regiones recensere o- mmino oportet, idque procedendo a majoribus et vegeta- tione propria praecellentibus ad minus insignes. Insulas maris orientalis insignes, scil. Gotlan- diam et Oelandiam, heic primum nominandas esse patet, tum ob petram calcaream puram eamque planissimam ma- ximeque denudatam, tum respectu situs in mari vasto in- dolem campestrem usque in alpestrem evehentis. Varias quoque plantas ipsis communes, nullo alio loco repertas, habent hae insulae, ut.in locis quam maxime expositis et summis Globulariam vulgarem, ad promontoria sua australia Adonidem vernalem, sub petrae praeci- pitis Coronillam Emerum, in campis petrae denu- datae Sisymbrium supinum, Artemisiam rupe- strem, Galium rotundifolium, Scandicem Pe- ctinem, in pratis Orchidem pyramidalem (ut hie non dicam reliqüas Orchides ibi perquam vulgares, alibi rarissimas), Caricem tomentosam, Elymum europze- um, in paludibus Schoenum Mariscum (in Oelandia tamen est rarior, an in Vestrogothia, adhue incertum). Convenientia tanta licet sit, variis tamen modificationibus Satis inter se differunt, ut seorsum considerentur. Gotlandiam, ut vastissimam insulam pure calca- ream, etiam aliis regionibus suae formationis Orchideis pulcherrimis etc. praecellere, jam non miramur; eam tamen non omnia vegetabilia ejusdem formationis gignere, mox patebit. Ob situm suum in mari magis septentrionalem, quam reliquarum ejusdem formationis insularum, forsan etiam przsertim in septentrionali-occidentali sua parte vege- tabilia fere caleareo-alpina Austriae eam praebere vidimus, sicut: Helianthemum Fumanam, Ínulam ensi- Flor. Svec. Introductio. d. L CONSPÉCTUS REGNE foliam, Serapiadem rubram, Arundinem vari- am, nec non in paludibus Orchidem palustrem, Tofieldiam calyeulatam, Schoenum nigrican-- tem, Sangvisorbam, Ranunculum lanuginosum. Praeterea ut insula extima cum promontorio illo extimo, Scania, sequentes plantas communes, alibi non aut vix re- pertas, habet: Cyperum fuscum, Sium Falcaziam, Pimpinellam magnam, Oenanthen fistulosam, Nasturtium aquatieum, Malaxidem Loeselii, Sorbum Ariam, Asplenium Scolopendrium, Jun- cum obtusiflorum, Euphorbiam exiguam, An- tirrhinum Elatinem. Ab occidentali mari adventitiae herbae videntur BR Dn didyma et Ranunculus hederaceus. Oelandia illa angustissima et inde etiam siccissi- ma insula contrá in meridionali *) sua parte, ubi fundus fere talis, qualis in lapidosis desertis versus mare medi- terraneum ne dicam Africam, vegetationem habet fere ei ac- commodatam, Helianthemo oelandico, Carice obtu- sata, Artemisia laciniata, Potentilla fruticosa, Anemone sylvestri, Thlaspide perfoliato, Ra- nunculo illyrico et Chrysocoma Linosyride sin- - gularem. Ad has accedunt locis fertilioribus Ulmus effu- sa, Viola persicifolia et Verbascorum varietates. Ceterum ibi mirum in modum Baltica illa Chenopodium hirsutum et Selinum lineare, nec non magis Scanicce plantae sequentes: Valeriana dioica, Selinum O- reoselinum, Veronica triphyllos, Holosteum;, Corydalis cava, Gnaphalium luteo-album. Scaniam utpote promontorium maritimum etiam varias plantas cum utrisque insulis dictis communes alere, ut Or- 7) Septentriónalià fàr8 magis Golandica& haturae est, üt plenius expo sui in Pet. zc. Handl. 4824. p. 305-319. ÉONSPECTUS REGNE Li chides scil. militarem (in maxime orientali parte) ét üstu- latam, Serapiadem ensifoliam, Anthericum ra- mosum, Alismam ranunculoidem, Buplevrum tenuissimum, Sium angustifoliura, Ch:erophyl- lum sativum, Ínulam Britanicam, Bellidem perennem,- Cichorium Intybum, Fediam mix- tam, Malvam Alceam, Evonymum europeum, mirum non videtur; attamen fere omnino respuit haec provincia plantas varias orientales, usque in Uplandiam frequentes, ut. Asperulam tinctoriam, &Atha- mantam, et contra accipit occidentalem illam Luna- riam reédivivam. lluic provinciae maxime propriae esse videntur Tussilago alba et spuria, Thali- ctrum aquilegifolium, Anthericum Liliago, Dianthus arenarius, Picris hieracioides, Ve- ronica montana, Scabiosa svaveolens, Hyperi- cum humifusum, Primula elatior, Campanula BRapunculus, Geranium phieum et malvaceum, Hordeum pratense, Aira caryophyllea, Poten- tilla opaca, Senecio erucifolius, Betonica stri- cta, Lamium l:vigatum, Arum maculatum. Tan- tum in calce cretacea ad Limhamn reperitur Ajuga al- pina, et ad oram meridionalem Scaniw adsunt Pevce- danum Silaus, Apium graveolens, Orobanche majo r. Vestrogothic regio formationis transitionis inci- piat seriem formationum ad lacus nostros maximos sita- rum. Propter occidentalem suum situm Lunariam re- divivam, Cnicum oleraceum, Circeam lutetia- nam, Senecionem paludosum. cum Scania commu- nes gignere videtur, et plantas plerasque gotlandicas de- siderare, ita tamen, ut in maxime elatis subalpestribus Arenariam ciliatam et Iberidem petroam profe- rat. Ceterum, quia cacumina ejus lapide Trapp dicto tecta LI CONSPECTUS REGNt sunt, plantas Norrlandicas varias ex. gr. Pedicularidem Sceptrum Carolinum juxta magis australia vegeta- bilia memorabili modo gignit. Maxime originalis hujus regionis planta esse videtur Potentilla rupestris. Ostrogothi: regio formationis transitionis, ut magis orientalis est, ita etiam plantas plures cum Gotlandia com- munes, sicut Phacam pilosam, Orchidem odora- tissimam, Melicam ciliatam, Bromum asperum, ostendit; etiam propter fundum suum magis elevatum, quam in ulla simili formatione, non paucas subalpinas, ut Bartsiam, Salicem hastatam, hic mirum in modum cum Fago consociat. Praeterea nonnullas plantas meri- dionales, in Vestrogothia non lectas, ut Tevcrium Scordium, Mentham sylvestrem, habet. Aliàs in utraque hac gothica formatione reperiuntur quidem adhuc, sed ibi denique crescere desinunt, Scabiosa columba- ria, Cornus sangvinea, Aphanes, Geranium lucidum. Nericiz formatio transitionis omnium fere humil- lima et quam maxime inclusa, etiam a praecedentibus paueas plantas accepisse videtur. Lfic, crescere desinunt Orchis morio, Apargia hispida et Vestrogothicus ile Lathyrus heterophyllus. Dalecarliz regio formationis transiüonis calcarea valde inaequalis et cum granite commixta est, et hane. forsan ob causam multas plantas campestri-calcareas desi- derat, sed recipit contra nonnullas, ut videtur, calcareo- montanas, scil. Loniceram ccruleam, Hieracium prenanthoides, et maximum suum decus Epipogi- um aphyllum, quod e nullo alio apud nos loco tam ma- gnum et pulchrum allatum vidimus. Jemtlandis regio transitionis fere ejusdem indolis est ac Dalecarlie, attamen promontoriis et insulis vario modo lacum suum majorem magis intrat, et hinc forsan CONSPECTUS REGNI LHI . plantas australiores ex. gr. Ophrydem myodem, Pe- dieularidem sylvaticam melius conservat, simulque ob alpes nivales imminentes hisce Helveticum illud Sa- tyrium nigrum copiosissimum et Scoticum illum Jun- cum castaneum versus alpes mirum in modum conjungit. Huc usque procedit Carex ornithopoda cum variis plantis magis meridionalibus una cum calce dein cessantibus. Consideratis sic qualitercunque formationibus his, cal- ce praesertim constitutis et ob calcem, ut videtur, vege- tatione tam propria gaudentibus, animadvertere oportet, quomodo nihilo tamen minus effectus saepe, ubi accumu- latus est, longius quam causa sua procedat, vel quomo- do et quousque vegetatio haec, ut videtur calcarea, et- iam in regiones magis granitoideas aliquando transeat. Ad eam aequalitatem jam tendere videtur natura organica, ut limites nimium acutos deterere et transire studeat, et sic etiam heic fere nulla est regula sine exceptionibus post- ponendis. Evidentissimum hujus rei exemplum praebere videtur mons Omberg, qui, quamquam fere totus grani- te constitutus, ob ambientem formationem transitionis et lacum maximum huic effectui conspirantem, fere omnino quasi calee íenuissimà in omnibus paludibus et rivulis collectá adspergitur et huic calci propria vegetatione undique obtegitur, sed qua calce etiam efficitur, ut desti- tuatur (sicut optime observavit Agrelius) Gyromiis illis, aliás lapidem graniten certissime comitantibus. Vegetatio- nem maxime calcaream Gotlandiz in insulas scopulosas.Su- dermannie copiosà Pberide petreá, Geranio luci- do, Allio arenario, Melicá ciliatà irruere aperte vidimus; immo quaedam harum plantarum ipsum lacum Meleri aliquando intrant, ubi tamen cito desinunt. Ean- dem fere vegetationem una cum l1satide, Loto mariti- ma etc. in Blekingiam. etiam dispersam esse scimus. Thalictrum minus, Sedum rupestre etc. non tan- LIV CONSPECTUS REGXI tum, ex dictis insulis in. Scaniam, verum etiam e Vestro- gothia transitionis in oras Dabusie et Hallandim trans- lata videntur. Mare praecipue in transportendo et com- municando maxime efficax esse observamus, cum ve- hiculo suo communi arená utitur. Sic plantas calcareas in arena locorum valde a' ealee dissitorum saepe re- perimus ex, gr. Gotlandie Dianthum proliferum et Iberidem petrzeam. in arena Scanie ad Kàseberga, Gotlandie et Oelandie Gypsophilam fastigiatam etiam in interiore Scania immo Dalecarlia. Minus itaque mirum, Scanie Íberidem nudicaulem, Myosoti- dem versicolorem etc. in Bahusie locis similibus ali- quando lectas esse, et sic in ceteris. Cum arena ab exteris terris primum advenisse videtur Medicago minima etc, Nec obliviscendum, omnem arenam vel terram lit- toralem «calearei quid ex testaceis comminutis orti con- ünere, Quamquam vegetationem illam propriam cal- ci transitionis praesertim tribuimus, tamen etiam calx primitiva, ubi late patet, eandem vegetationem assumere potest, ex. gr. ad Vàrdinge Anemonem pratensem. Alibi plantae caleareae in locis ruderatis aequiescunt, cu- jus exemplum sit Lithospermum officinale, Car- duus nutans. Quando jam de causa materlali vegetationis sermo est, etiam considerandum crediderim, quantum vegetabilia in littoribus maris contra clima vel temperiem aéris lu- ctari videantur, et quantum, non tantum vegetabilia pro- prie salsa ad littora maris versus septentrionem adscen- dant longius quam clima permiserit, verum etiam aliae plantae non alibi maritimae, inmo etiam arbores ex. gr. Alnus glutinosa, Hippophaé denique maritimae omni- no evadant et ad littora maris septentrionem versus quasi serpant. — Praegertim variae plantae australes delectari videntur mari ilo septentrionali nostro nunquam congla- CONSPECTUR&R REGNI LV eiato? atque adeo quasi miros saltus facere, ut eo per- veniant. Sic Phaca campestris inde ab Oelandia usqne infima intra nostros limites non provenit antequam ad mare septentrionale Finmarkie maxime orientalis. Kam magis miramur, Cinerariam campestrem a Scania 'extima saltum facere usque in tractum Feelles district dietum Norvegic ultimz, idque tam perfecte, ut eam ne circuitu quidem ullo per loca intermedia eo per- ducere sciamus. Attamen rationem mox inveniemus, our hae plantae campestres loca etiam respectu temperiei tam diversa quam dissita sibi eligant. Maris illius enim nun- quàm conglaciati temperiem mitem non satis admirari po- tuimus, quando hieme ex alpibus nive omnique frigore tam tectis ad littora. ejus pervenimus, ita ut ibi fere refugium contra frigus qu:erere vellemus. Mihi itaque non mirum vegetabilibus idem accidere. Considerandum, quantum mare ad haec liítora per aestatem sole nunquam occiduo re vera calefiat magis quam in ipsis australio- ribus terris, quo non tantum ingens congeries piscium et copia Balenarum nunquam non fortiter spirantium, ve- rum etiam talis vegetatio Fucorum maximorum, ut si- mile quid forsan inter tropicos non exsistat. Quum au- tem jam inter geologos physicos constet, quantum vita erganica praesertim vegetativa per terram ad clima tem- periemve mitiorem reddendam conferat, ut sine vegetatione vix calor vivificus ullus esset, eo majorem, necesse videtur, ut haec in mari densiorem contactum cum eadem habente, ef- fectum prodat. Hinc forsan non absonum foret contendere, in mari clima vel temperiem apud nos inversum esse, ita scil. ut ad NordCap mitius sit quam ad meridionalem Seaniam. Quantum peninsula nostra debeat mari illi septentrionali miti frigus avertenti et mitiganti, sine quo Sibiria fere esset, non satis aestimandum putamus; quare nec mare idem, tam efficax ex Flora nostra exclusum voluimus, —- LVi CONSPECTUS &uEGNI ut intra ejusdem quoque limites, quantum fieri posset, etiam includeretur causa vegctationis. Mitem ejus effe- ctum in littus vel supra littus adeo adscendere non dubita- mus, ut in ultima Finmarkia proximae plantae campestres tam bene vegetare possint, quam in Scania; quanto enim ilie terra frigidior, tanto mare calidius. — His allatis minus difficile est intelligere, quomodo ex. gr. Dian- thus superbus in tam diversis regionibus ad omnia nostra maria crescere possit; nec ita mirum erit, Ve- ratrum album ex alpibus helveticis usque ad mare se- ptentrionale quasi saltum facere. Polemonium czeru- leum, Veronica longifolia nullibi tam copiose pro- veniunt quam versus mare septentrionale, postquam mul- fas regiones magis meridionales veluti intactas reliquerunt. Nec desunt exempla plantarum terrestrium interio- rum praesertim montosarum climati vel coelo se quasi op- ponentium. Sic ex. gr. Satyrium albidum ab infima Seania fere per totam montium catenam, immo alpium summam partem usque in Finmarkiam ultimam quasi ser- pit. Eodem fere modo Epipogium aphyllum non nisi locis interioribus per longitudinem regni repertum est. Memorabile est, hoc praesertim valere de illis plan- tis Orchideis solo tam addictis, ut nuper inferius eas calcem sequi repererimus a meridie in septentrionem, quo- usque solum calcareum satis extensum exsistit. Quam autem succositatem organicam sibi requirant difficillimum est dictu. : Heic forsan generatim: considerandum est, quanta inveniatur convenientia inter plantas regionum campestri- um et alpinarum, quae inde oriri videtur, quod plantae quaedam loea quam maxime nprica magis requirant quam temperiem definitam. — lÍaec convenientia in alpibus Eu- ropae mediae tanta est, ut plantae campestres ibi con- ünue in alpes ubique adscendant, et sine difficultate quasi CONSPECTUS REGNI Lvn alpinae evadant; sed. apud nos contrá regiones campestres meridionaliores tanto tractu sylvarum vastissimarum ab al- pibus nostris, in altera oppositaque et remotissima parte patriae sitis, disjunguntur, ut nulla communicatio conti- nua inter illas possibilis esse videatur. Nihilo tamen minus etiam heic major exsistit convenientia inter plan- tas harum regionum quam quis facile intelligeret. ^ Lin- neus jam observavit Lichenem nivalem tum Upsalie tum in Lapponia crescere, sed in provinciis intermediis desiderari. — Sic plantarum aliae quasi saltus faciunt, aliae magis clandestino serpunt. E regionibus campestri- bus magis meridionalibns in alpes quasi saltum faciunt Myosotis stricta, Arabis thaliana, Turritis glabra, Draba incana (et secundum Linneum An- drosace septentrionalis); contra magis serpentem putamus Primulam farinosam usque dum in P. fin- markicam forsan abeat. Directione autem contraria ex alpibus in campestres regiones saltus facere videntur sequen- tes, scil. Bartsia alpina in Gotlandiam et Ostrogothiam, Pingvicula alpina in Gotlandiam, Lychnis alpina in Oelandiam, pariter ac forsan Cornus svecica in Ve- strogothi:e montes lapide trapp tectos e. s. p. — Aliae, ex. gr. Thesium alpinum, Potentilla subacaulis, quasi per saltum ex alpibus Germanie in Smolandiam usque venerunt; sed earum consideratio jam a nostro sco- po magis aliena. Causas jam considerantibus, quibus vegetatio alia fiat quam qualis$ e sola temperatura coeli directe esset, vel qui- bus efficiantur sic dictae exceptiones in geographia simplici plantarum, etiam videndum, quid forsan efliciat vel effece- rit cultura vel potius industria hominum. Homines in vegetitionem feram vel indigenam tantos exercuisse ef- fectus, ut eo generatim limites quosdam turbaverint vel ullo modo speeies exsürpaverint, quantum scio, apud LViH CONSPECTUS REGNI nos pro certo non constat; itaque helo solummodo quae- stio erit, quousque plantas adventitias. tam secum traxe- rint, ut hoc modo vegetatio in toto vel ex parte alia facta sit vel adhue fiat, quam natura originalis voluerit. Illas plantas, quae navibus casu apportantur, parum va- lere jam dudum supra contendi; jam tantum de agricolis et horticolis uiterius, quam in Ratione operis, sermo ita- que erit *). Agros et hortos in toto per Sveciam tam parvum occupare spatium scüunus, ut plantae indigenae has qualitercunque inquilinas variis de causis facile evin- cant vel exirudant, quando naturae soli relinquantur. Hinc sub manu hominum re vera tantum vivunt dictae plantae inquilinae, quamquam, cum ipsae se sponte dis- seminent, non possunt non spontaneae haberi. Has au- tem omnes a modis diversis culturae praesertim, agro- * ^) Quod autem plantae adventitiae numero et mole imwmninnutae potius quam. auctae evaserunt, forsan etiam causis politicis non parum ni- Utur. Quando dominium svecanum ad omnes fere terras circa rnare orientale sitas extendebatur, necessario etm intercursus ex. gr. inter doininia magnatum irans et cis mare locata exsistebat, un- de non. fieri potuit, quin frumenta extranea saepius adportarentur et cum illis herbae arvicolae etc. Jam vero cuní etiam Pomerania amissa est, omnis talis communicatio omnino cessavit; et ceterum quoque magis magisque evenit, ut terra indigena in possessionem rusücorum redierit, qui non tantum omni nexu cum. exiraneis ter— ils carent, verum eliam frumentum extraneüm ad sementem agro- rum potius metuunt quam, quaerunt, quia non tantum incertüüs re- Speciu vis germinandi, verum etiam saepius et magis heterogeneis seminibus plantarum illarum arvicolarum | morbisque inquinatum. Hinc quoque fit, ut minor illa quantitas. frumentorum. extraneorum , quae commercio jam adportatur, inagis in cibum, quam. ad semen- tem agrorum adhibitur. — Saltem vix nisi ad ubes dmaximas mariti- mas sementis talis terrae commnuitütur, quarum ambitum ob hanc ipsam aliasque causas in hoc^opere ruinus quam regiones Auteriorcs regni respicere volui. ?e CONSPECTUS REGNI LiX rum valde pendere jam patet; itaque etiam eas ad clima vel solum designandum directe parum valere intelligitur. Progrediuntur plerumque quousque haeo vel illa cultura precedat ex. gr. Myagrum quousque Linum colatur. Centaurea Cyanus Secale hybernum sequitur, at- tamen denique versus Lapponiam paullo prius desistere cogitur; Secale vernum autem ei tutelae vel vehiculi lo- co esse non potest. Sic didicimus eas regiones, ubi tantum Segetes vernales coluntur, alias habere plantas agricolas .scil. Raphanum Haphanistrum. Nec mi- ramur eos agros, qui omni anno fere eodem frumento conseruntur, quibusdam herbis agricolis, illi frumento magis affinibus, potius infestatos esse, adeo ut eas a fru- mento ipso parum segregare possimus ex. gr. AÁvenam strigosam et brevem et orientalem ab A. sativa, Pisunm arvense a sativo e. s. p. Hinc eo tutius et rectius- putavi, has omnes, utpote ad vegetationem in- digenam, quamquam quodammodo spontaneam, non per- tinentes omittere et Florw hospit: reservare, idque eo magis quum ad regiones tantum minoris extensionis pertineant. Non minus quam, necessarium erit omnes tales plantas excludere, quando computationem — vege- tationis indigenae talem, qualis jam sequitur, instituere volumus. : V. WVrkGETATIO SECUNDUM NUMERUM ET EFFECTUM. In entecedentibus, ubi indolem vegetationis respe- etu coeli solique consideravimus, computatio omnis nu- meri fere imposibilis, forsan etiam parum mtilis, visa est.: Jam denique autem vegetationem, quantum fleri possit, se- cundum provincias tractusque certos computare placét, ut videamus, quo hac via pervenire possimus ad cognoscen- LX CONSPECTUS VEGETATIONIS das provincias *) earumque fertilitatem progressivam. Ifoc mido etiam causas omnes supra diversis locis expositas : in effectum pro quacunque provincia unum numero ex- pressum contrahere vellem. *) Primum igitur videndum, quatenus huic aliique fini sufficienter indagatae et descriptae sint. nostrae provinciae diversae vel quatenus Florae provinciarum sais bonae exsistant . Tunc mox dolemus, quod Scanicam Floram nullam conscriptam vel ne quidem ut nu- dum catalogum praeparatam habemus; quare etiam mibi necessa- riun fuit talem qualemcunque catalogum elaborare, qui si nimium mendosus vel xnancus reperiatur, (id forsan magis exprobationi Botanicis Scanicis meliorem non exhibentübus quam mihimet i- psi vertendum esse spero. llallandiam proximamque Simolan- diam hoc respectu opüme tractatas esse scimus; et ceterum Sumo- landiae Floram manu Forsandu conscriptam vidi. Blekin- giae Flora satis bona ab Aspegren edita gaudémns. Oelan- dicam Flgram manu Rev. Ahlquist exaratam pervolvere licuit. Gotlandiam a mulüs indagatam ejusque. Floram a nobis quali- tercunque conscriptam exsistere monemus. Ostrogothiae Flo-- ram 'a Rev. Stenhammar optime praeparatam esse scimus, Ad Floram Vestrogothicaim maxime faciunt Manuscripta J. A. Gyllenhali in Bibliothecà Reg. Soc. Scient. ÜUpsal. asservata. Exti- iuam hujus provinciae partem circa Gótheborg optime descri- ptam esse a Cl. Wahlberg gaudemus. "Vermelandiam praeser- tun orientalem ferrimontanam utpote natalem regionem meam bene perquisivi et ejusdem Floram constuxi — Nericiae Floram post Samzelum continuaverunt G. Lagerhjelm, Lib. Bav. Wrangel et. W. Elgensterna mihique manuscriptam dederunt, Nec sine re- visione omnino latut Flora Strengnesensis. Uplandiam post Celsum, Linnaeum Ehrhartumque bene revisam esse quoque speramus, Norrlandicarum dein provinciarum Floras quidem nullas consignatas habemus, sed termini et imminutio vegetationis satis nota, ut computatio haud nimium incerta futura sit. Lapponi- niam omnium regionum arcücarum longe opüme, etiam a Dota- nico indigeno ibique degente, perquisitam esse maxime gaudemus. — Me autem omnes has Floras nova computatione subjecisse et plan- tas adveutitias pariter ac Muscos, Álgas et Fungos exclusisse, ut pari passu cum hac genevali Flora ambularent, est quod monitum. velim. CONSPECTUS VEGETATIONIS LXI Scania, propter situm, connectiones et proprietates reliquas jam supra recensitas, Floram omnium maximam exhibet facile 915 species continentem; attamen multae earum rariores sunt et exiguam tantum terram occupant, Sieut in genere observare licet in terris meridionalibus. Hallandiam dein (post Scaniam) maximam habere floram ita intelligimus, ut eam inter fines longos plantas et scanicas et eximie septentrionales comprehendere simulque litore late patente sibi extraneas multas recipere putamus. Hoc modo circiter 796 species offert, sed si ulla provincia, certe haec, cum tantis divitiis variarum specierum admo- dum inops numeri individuorum plurimarum. Quam cito heic versus septentrionem numerus imminuatur, inde con- cludo, quod Regio Gothoburgensis, quamquam exitum to- tius fere Gothis versus occidentem occupet, ta- men vix ultra 645 species contineat. | Blekingia non tantum fine suo occidentali cum Scania juncta est, verum etiam sinum orientalem cum ea- dem perfici. llinc etiam multas admodum plantas Scani- cas ad limitem occidentalem et oras suas habet, quibus circiter 728 species exhibet. Oelandiam respectu numeri specierum multo pau- periorem esse etiam inde concludimus, quod, ob angu- stiam suam, aquas minores tantum gignentem, quoque multas plantas aquaticas desiderat. Gotlandia utpote multoties latior illo defectu mi- nus laborat, itaque vegetatione omnimodo campestri (syl- vestrem non excludente) specierum numerum usque ad 711 evehit, quem valde insignem esse putamus, cum o- mnibus plantis regionum montosarum et continentalium careat. Ob jam allatas causas neque Oelandia neque Gotlandia ad üllam in computando cum provinciis conti- nentalibus comparationem instituendam se offerunt. LXI CONSPECTUS TEGETATIONIS Uplandiam pro situ suo septentrionali ditissimam esse provinciam ex eo conficitur, quod regio sola parva centralis Upsaliensis 666 species enumerat. Si his nu- merum modicum plantarum littoralium et montosarum 72 addamus, oritur summa omnium 738, certe insignis et tamen adhuc ut videtur nimium parva. Postquam ita oras regni, ut compararentur inter se similes provinciae, secuti sumus, jam convenit ad interiores regiones transgredi, ita scilicet, ut juxta lacus summos primum procedamus. Heperimus mox nu- merum valde imminutum, non tantum ob plantas littora- les desideratas, verum etiam sampestres amissas, quae accedentibus nonnullis montanis non compensantur. Strengnesi:c ambitus disquisitus non quidem ma- gnus est, numerus plantarum ibi repertarum multo minor scil. 529 species. Nericia satis bene explorata non ultra 508 spe- cies nobis offert, quamquam haec provincia regionenr formationis transitionis pulcherrimis quibusdam plantis praeditam continet. : Jam ad limitem inter regni provincias orientales et occidentales pervenientibus TOME credimus in hujus limitis meridionali parte. Smolandia occidentalis inter Lagam et limi- tem Piallandi: sita non quidem medium regni tenet, sed summa est provincia respectu vegetationis et distributio- nis naturalis supra jam propositae. Quamvis haec regio intra terminum Fagi adhuc sita sit, numerus tamen totius vegetationis non ultra 452 species et paroeciae l'emsjó per se non ultra 490 adscendit. Haec pauperies quoque o- vitur defecta singulari plantarum obesiorum ut Plantagi- nis medico, Dactylidis glomerate, Alopecuri pratensis. — Ex hae regione terminum supra indicatum inter Gothiam versus orientem et Gothiam ver- CONSPECTUS VEGETATIONIS LXII sus occidentem persequentes ad stationem hane per- veniamus. | .. Vermelandia orientalis ejusque magis elevata pars vel ferrimontana nou male in serie jam quaesita praecedentem regionem cum sequentibus connectit. Paullo Supra terminum Quercüs posita vix ultra 361 species exhibet, quarum fere nullae occidentales, sed multae saltem intermediae, ne dicam orientales pingviores, sunt, ut Plantagines, Alopecurus pratensis, Dactylis magná copiá, et non paucae Norrandicae, ut Carex globularis, Phleum alpinum, heic terminum suum meridionalem habentes. | Ceterum inopia hujus regionis etiam oritur a maxime sylvatica natura quoque Anthox- anthum excludente, cum contra ad eundem terminum in Vestmannia ex. gr. ad Skinskatteberg ob fluvios ma- jores multo magis campestres plantae ex. gr. Lychnis Viscaria, Gentiana campestris, Scorzonera hu- milis adsunt. Etiam in Vermelandia media ad Klarelf- ven vegetatio multo magis campestris evadit, sed simul macrior ex. gr. Datylidem mox amittens. Si plantae e- jus magis campestres adnumeramus praecedentibus Verme- landiw orientalis plantis, oritur numerus Vegetabilium to- tius Vermelandi: circiter 390. Norrlandia stationem quandam nostro scopo satis idoneam forsan non offert; itaque mox ad alteram extre- mitatem totius regni transgredi liceat. Lapponiam sylvaticam, qualem ad oras inferio- res vel exteriores lacuum circa ex. gr. Arjeplog, Jockmock (scil. antequam in subsylvaticam abierit vel etiam subalpinam naturam assumserit) se sistit, considerantes, reperimus eam vix ultra. 269 species habere, quarum magna pars iu paludibus fere latet. Eunc numerum minimum plantarum in sylvaticis regionibus obviarum esse non dubitamus; nam magis versus alpes plantae alpinae, numerum augen- LXIY CONBSPECTUS VEGETATIONIS tes, accedunt, et magis septentrionem versus immiscuntur ilae plantae subceampestres, quae e mari septentrionali descendunt versus sinum bottnicum. Subalpina vel betulina regio, amissis. plerisque plantis sylvaticis, insuper multo pauperior evadit, specie- bus tantum 125. Alpibus nivalibus denique tantum 93 adscri- bimus. Hoc autem solummodo de alpium Lapponicarum summa et centrali regione intellectum velimus, quia, tum versus mare septentrionale tum praesertim in regio- nibus magis meridionalibus interdum plantae variae campe- stres etc. cum alpinis se multo magis commiscent. Hujus rei exemplum sit Lumsheden Dalecarlie, ubi Peltide- am eroceam cum Sclerantho, Galio Mollugine immo interdum Echio crescentem invenimus, quo nihil magis a Lapponia alienum. Postquam igitur conspeximus, quomodo specierum numerus decrescat, valde curiosum et forsan etiam utile foret inquirere, an fertilitas terrae eodem vel reciproco quodam modo imminuatur. oc quidem in genere vix certius fieri posse videtur, quam si computemus et compa- remus numerum incolarum e terra nutritarum. Ássumimus tunc Sceaniam 3188 homines per miliare quadratum ha- bere; Blekingiam totam 2725, sed excepta Carlskrona, circiter 2507. Hallandiw autem populi numerum tam varie propositum (vix 1660) reperimus, ut eam a computatione excludere melius videatur. ^ Gotlandiz populus (1194) ut etiam vegétatio respectu numeri propius ad Uplandiam accedit, quam ut heic aliter quam confirmationis causa nostro scopo inserviat. Üplandia circiter 1600 homi- nes per mil. quadratum alere videtur; Néricia circiter 1396, quem tamen numerum ob varias causas minus ex- setmm putamus. JParoeciam Femsjó aliquanto solummodo CONSPECTUS VEGETATIONIS LXV plures alere homines (730?) per mill. quad. quam species plantarum, satis expertum habemus; quae ratio etiam ma- , gis locum habet in Vermelandia ferrimontana, si nempe jbi dimidia pars hominum, utpote frumento alieno per commercium ferri adquisito viventium, excipiatur. Dein Norrlandiam non exacte quidem computare possumus, sed veri simile est, pro circiter 310 spec. plant. non amplius 183 homines in mill. quadrato exsistere. Certius scimus in Lapponia sylvatiea vix plus quam 7 homines per mil- liar. quad. vivere, et dein versus alpes mox homines fere evanescunt. Si ex hac computatione tabulam *) ex- struimus, videbimus ex collatis ejus numeris, etiamsi non regulariter decrescant, tamen numerum incolarum, initio plus quam triplo majorem, multo citius decrescere quam numerum specierum, adeo ut lineae curvae denique de- cussentur, fere sicut aquae radios ex vasis cujusdam cylindracei variis foraminibus plus minus altis projectos ostendere solent Physici. ^ Quin hae duae lineae quo longius eo citius deorsum vergant, secundum decrescen- tiam temperaturae etc. versus polum, nullum est dubium; an autem parabolicae sint an potius ellipticae, mihi non constat. Sufficiat heic ostendisse quae necesse interce- dat proportio inter numerum incolarum et plantarum, ut ad causas hujus phaenomeni pro tota re illustranda atten- dere liceat. Inde concludimus culturam terrae non omnino consistere in exstirpatione vegetationis ferae, sed multo magis in eadem usurpanda et permutanda, quz ratio eo magis exsistit, quo altius versus septentrionem pervenia- mus. Nec insolitum est, quo major sit vig, eo magis *) Tabulam heic adjungendam quoque proposui, sed ob difficultates eam typis exprimendi et angustiam temporis omissa est. Flor. Svec. Introductio. e. LXvI CONSPECTUS VEGETATIONIS effectum multiplicari, cum contrà vis nimium parva ne simplicem quidem eifectum producere valeat, et sic effectus omnis cesset, antequam vis vel causa omnino evanescat. Ceterum. vegetationem illam campestre in regionibus meri- dionalibus et inferioribus agricu!turae magis faventem esse per se patet; sylvestris autem illa regionum septentrio- naliam vi su: indolis se culturae quasi opponit. Ex. gr. in Neania agri se ipsos laetificare possunt; in Svecia au- tem media opus est auxilio pecudum sylvas depascentium ; et denique in Lapponia hoc auxilium non sufficit nisi ad prata laetificanda pro sustentatione pecudum. —Post- remo in subalpinis cryptogamae ipsae maxime conferunt in Bangiferos alendos, quo tamen fit, ut populi numerus ibidem minimus. His forsan fundamentis natura populi malütudinem subnixam voluit; quam rem tamen heic non ulterius explicare licet. - " r VI. VEkcGETATIO SECUNDUM OnpiNEs NATURALES. Considerata in paginis praecedentibus quantitate ve- getationis, jam qualitas ejus secundum Ordines Naturales inquirenda est. Quae igitur jam sequitur Designatio Me- thodi Naturalis, eam exstructam esse sciant Lectores Be- nevoli consilio triplici: 1) ut exstaret quidam conspectus Ordinum Naturalium ad mentem Linnzi assumtorum ejus- que institutiones Scientiae quasi complentium, 2) ut pro- ponerentur seminum partes praesertim interiores, quarum mentio vix quidem facta est in characteribns genericis, ne repetitionibus tunc minime evitandis chart: nimium perdere- tur, et 3) ut computum quendam instituere liceret de valore singulorum Ordinum Naturalium in patria ejusque parti- bus diversis. | Ob fines tam diversos vix fieri potuit, quin Designatio haec quasi mixta evaderet vel clave con- sequenter perductá destitueretur, nec Systematis naturalis nomen mereretur. Ceteroquin Systema naturale ex planis '"CONSPECTUS VEGETATIONIS LXVII Florae tam pauperis ac svecicae exstrui non potest, sed ex totius Universi plantis tale tentamen, si unquam, peri- clitandum est; quod itaque extra limites hujus operis o- mnino positum crediderim. Heic igitur metam mihi pro- positam brevissima via contingere et rem paucis absolvere studui. Has ob cansas a Linneanis ordinibus parum dis- cessi, Neque hoc Scientiae impedimento esse puto. Qui enim in finem alium aliam seriem vel coordinationem praeoptat, facile genera heic proposita aliter transponere potest. Ex Designatione nostra mox intelligitur, quam pau- ci, sed magni, sint Ordines plantarum imperfectiorum ; quod autem, quo perfectiores plantae, eo magis in plures eosque minores ordines dilabantur, si modo Plantas Com- positas, quovis sensu etiam ordinem compositum vel quasi nodum seriei constituentes, excipiamus. Haec ratio prae- sertim septentrionem versus augetur, ut ex tabula *) heic adnexa, comparationem plantarum Scanie et Lapponize sylvaticee exponente, conspicitur. In Lapponia sylvatica enim omnium Phanerogamicarum plantarum maximus or- do est Calamariarum, dein Graminum, postea Compositarum. n Scania vero series invertitur ita: ^) In hac tabula tamen Ordines nonnulli parum motabiles ut Inun- datae, Sepiariae, Contortae, Trihilatae, Cucurbi- taceae, Vepreculae et Scabridae omissi sunt, quibus ad- numératis summa Dicotyledonearum album. Scaniae 2 96, Lapponiae 87, — Dicotyledonearum subexalbum. Scaniae $60, Lapponiae 93 evadit. Itaque numerus generalis secundum hanc computationem pro Scania paullo minor, pro Lapponia syl- vatica paullo major, quam in pag. Lxi et Lxir, quam differeutiam exaequare parum lubet. — Etiam quod ad hanc tabulam attinet observandum, me Liliacearum Ordines conjunctim brevitatis causa proposuisse; sicut quoque 'Tripetaloidearum ordo mulüs nimium compositus videbitur. Si tamen hi ordines in plures dividantur, regula generalis supra data nihilo minus vilet. Lxvil CONSPECTUS VEGETATIONIS Composite, Gramina, Calamariz. Reliquae etiam diversitates optime in tabula conspiciuntur ex. gr. in Lap- ponia Amentacez (ob Salices et Bicornes (ob An- dromedas etc. maxime valent; contra Tricoccs, Lu- ride, Columniferz ibi omnino desunt; Umbellatz, Papilionace:x, Verticillatz: admodum imminuuntur. Ex his facile patet, quomodo vegetatio septentrionemr versus generatim macrior evadat. (Heic Tab. adnex.). Diversitas autem inter vegetationem orientalem et occidentalem ex. gr. Uplandie et Gothoburgi vel Bahu- sie ex tali tabula non item conspicitur, quia saepius a- liae tantum species ejusdem generis in utrisque his re- gionibus adsunt. Hinc magis facies quam indoles interior diversa est. ; DESIGNATIO METHODI NATURALIS. IL AcorTvrLEDONEA E. Jmbryo sine extremitate cotyledonea, sepissime totus obsoletus in materia vitellina majore. A. Cellulares: tot non miri cellulora construct ]. FuxcGr .... 473 enumerati, sed in toto forsan 3000? OU IASGAE., ... dAS riw o eoo scele * n us AUSEEODD de MURE » 2 94204 4 * au Puboroe nsa SELLO f B. F'ascularer: ductibur spiralibus fere ut apud JMonocotyledoneas: dispositis 4. FriricEs: | 1) dorsifer:: Polypodium 14. rplenium 6. Ble- chnum 1. — Pteris 1. Onoclea. 2. 2) spica:z: Ormunda 1. — Botrgchium 3. Ophioglor- sum 1. CONSPECTUS VEGETATIONIS LXIX a) Filicoidee muscose: Lycopodium 7. roster 1. Pilularia 1. b) Filicoidez verticillate: JEquisetum 7. — Chara 5. *? Najades: Naja: 1. Lemma 4. 50 4- 5! 4350? II. MoNocoTrTYLEDONEAEÉE.- Jmbryonis extremitas cotyledonea indivisa vel termi- nata cotyledone simplici, eaque vaginante plumulam folia alterna explicantem. | .4dlbumen plerumque ma- gnum embryonem plus minus directe tegens. — Du- ctus spirales fasciculatim conjuncttz. A. Semen solitarium mudiurculum (Monosperme) 5. GRAMINA: embryo mediante vitello cum latere albumi- nis oblique junctus; stigmata 1-2; foliorum vaginae divisae (nisi in maxime aquaticis ex. gr. Molinia aquatica, Agrostide algida magis indivisae). 1) seminis latere interiore impresso unisulcato, glu- ma interiore sulco adplicata extus bicarinata: 4Lo- lium 2. Triticum 3. Brachypodium 1. Elymu: 2. Hordeum 2. Nardur *1. Cynorurus. 1. Bromus 9... Fertuca 6. — Glgceria 4. Triodia 1. Poa 10. Briza 1. vena 6. — Znthoxanthum 1; zz 50. 2) semine exsulco (vel tantum basi sulcato), sed glu- ma interiore adhuc impressa bicarinata (Airoidea): JMMelia 3. Dactylis 2. — Molinia 2. : ira 8. Hol: 2. . Hierochloa 2. — Sesleria. 1. Zrundo 10. zz 30. 3) semine petalisque utrinque convexis, embryone adhuc laterali (Agrostidea): J4grostis 6. Mili. un 1l. Panicum 3. &s 10. LXX CONS.PECTUS VEGETATIONIS 4) petalis utrisque navicularibus (compressis), ideoque embryone marginali (Phalaroidea): Zlopecurur 3. Phleum 2. Phalaris 3. ES S. 98. 6. CaramannE: embryo recte vel magis intra albumen positus; foliorum vaginae indivisae; culmo subenodi. — 1) Cyperacesw: embryo subexterus; stigmata 2-3: Cyperus 1. Eriophorum 6. Schoenus 5. Scirpus 11. Kobresia 2. — Carex 69. ee 94. 2) Typhin:z: embryo centralis inversus; calyx tri- phyllus; stigma subunicum: T7ypha 2. Sparga- nium 3. emp. 99. B. Semina plura smpe mudiuseula; foliorum vaginis divisir (excepta Luzula). 7. AnoiDEAE: fructus in spadice plerumque polyspermus: Arum 1. Callal.—? ZAcorus 1. — Zostetra 1. ——4. 8. TuieETALOIDEAE: petalis tribus vel rarius quatuor plu- ribusque; embryone exalbuminoso vel saltem aliqua parte denudato (excepto Junco et Luzula). 1) Hydrocharides: fructu majore subuniloculari plerumque polyspermo: Siratiotes 1. 'allisneria 1. Hudrocharis 1. Tyapa 1. Nymphza 2. 2) Potamophilez: seminibus discretis: embryone obliquo curvatove: 44linma 3. Sagitíaria 1. Ruppia 1. Potamogetom 13. Zanmmichellia 1. 3) Juncagines: fructu eapsulari, embryone recto (petalis liliaceis) * nudiusculo: Bufomus 1. TViglo- chin 2. Scheuchzevia 1. ** intra albumen; (peta- lis glumaceis): S'uncus 19. Luzula 5. —— 53. €30;N S;PEC'T-US VvzEGETATIONIS LXXI C. LrntiackAk: (priala plerumque sex decidua); fructus plerumque. tritocularis ; foliorum vagi- ne sndivirg., 9. ExsaraE: capsula infera; flores nudi: ris 1l. 10. SeaiTHaCEaE: spatha infra florem fructumque; bulbi vaginati: [wm 6. 11. ConowannE: capsula supera, flores nudi. 1) capsula. extrorsum dehiscens, seminibus brevibus * planis: Frifillaria 1. ** angulatis: Z/uthericum 2. *** subrotundis: Ornithogolum 3. 2) capsula introrsum dehiscens, seminibus elongatis: l'eratrum 1. Narthecium 1. Tofieldia 2. — —— 10. 12. SanMENTACEAE (Asparagew Juss.): capsula utplurimum baceata supera: numero magis: variante. Convallaria 5. :paragus 1. — Paris 3. rarum. 1. E 8. D. (Peíala plura valde irregularia) — Capsula uni- locularis seminibus mumerosissimis scobiformibus. 13. Oncumkak: Orchir 10. Satyrium 6. Herminium 1. Ophrys 2. Norna 1. Malaxis 3. Corallorrhiza 1. Epipogium 1l. Epipactir d. Serapias 4. Listera 2. Neottia Y. — Cypripedium 1. — zz 34. 313. HI. DicoT-TvYLEDONEAE. Iimnbryonis extremitas cotyledonea bifida vel in duas co- tyledones divisa. — Ductus spirales et, vasa lignea radiatim disposita. A. 4ibumen embrgyone majus, a) Seminibus subsolitariir variis. 14. IsuwpaTAk: embryo inversus. —Callitriche 2. Hipp- uris 1. Myriophyllum 2. Ceratophyllum 1. —— 6. LXXIL CONSPECTUS VEGETATIONIS b) Seminibus binis post singulum florem (Dispermz). 15. ÜwsELLaATaE: embryo parvus inversus in seminibus pendulis. 1) Seminum costis vel jugis quinis inter vittas elevatis. e. valleculis multivittatis: Pimpinela 2. 5ium 3. Li- gurticum 1. pium 1. B. valleculis univittatis; vittis * latis: Zffhamanta 1. ** clavatis: Heracleum 1. *** filiformibus: commissura j lata: Partinara 1. Selinum 4. ZAngelita 2. Si. :on 1l. Phellandrium 1. Oenanthe 1. Carum 1. Ti angusta: Cicuia 1l. Torilis 1. Standix 2. Impsratoria 1. 2) Seminibus evittatis: Ergngium 1. Conium 1. Peu. cedanum 1. Cheroplhuyllum 3. ZEgopodiun 1. Bu- plevrum 1. Sanicula 1. Hydrocotyle 1. 3) Seminum alis quatuor supra vittas elevatis: JDau- cur 1. Laserpitium 1. — zm 38. 16, SrELLATAE: embryo parvus erectus in dorso albumi- nis cartilaginei. e. Ga'wn 12. Zrperula 2. Sherardia 1. B* foliis tantum oppositis; fructu drupaceo embryone obliquo: Cornus 2. — SIT. 17, SkerragaEg: embryo inyersus in seminibus binis fru- ctus utricularis vel baceati: Fraxinus1l. Ligustrum 1. c) Seminibus pautir 1m fructu vario. 8. Duwosak: embryo vagus in fructu plus minus baccato. «. Frangulacew: embryo erectus: AAamnus 2. Evonymus 1. — ? Berberis l. gf. Caprifoliacecw: embryo inversus: Sambucur 2. CONSPECTUS VEGETATIONIS LXXIII cm Fiburnum 1. Hedera 1. Virceum 1. Lonicera 3. Linnga 1. — zz 13. 19. TnicoccaEe: embryo inversus intra albumen sebace- um; semina tria vel bina in capsula tri- vel bi-cocca. Euphorbia 6. Mercurialis 1. 8* Polygala 3. zz o. d) Seminibus numerosis in fructu duplici vel bi- loculari. ; 20. CowronTrAE: embryo inversus in seminibus comosis intra folliculos binos. Z4rclepiar 1. 21. Lunipak: embryo curvatus fere extra albumen posi- tus; semina intra capsulam bilocularem interdum baccatam. — Hyoscyamus 1. Solanum 2. V erbarcum (embryone fere recto) 2. 22. PERsowATAE: embryo curvatus intra albumen; semina centripeta in capsula bivalvi et biloculari (nisi in aquaticis et parasiticis dissepimentum perforatur). e. capsula inter loculamenta bipartibilis. — Zmtirrhi- num A, Scrophularia 1. — Limosella 1. Pingvicula 3. Utricularia 3. f£. Rhinanthin:s: capsula dorso vel summitate lo- culamentorum dehiscens. Rhimanthur 1. Bartria l1. Euphrasia 2. Melampyrum 5. Pedicularis 8. V cronica 17. y. Orobanches;: dissepimentis imperfectis vel nullis Orobanche 1. Lathrza 1. 48. e) Seminibus multis im. fructu. receptaculir pluri- bur predito. 23. CawPawacEAE: embryo vagus intra capsulam tribus (rarius binis) receptaculis aut valvulis praditam. Campanula 10. LXXIV CONSPECTUS VEGETATIONIS jarione 1. Polemonium 1. Lobelia 1. 2 l/iola 10. 23. 24. Rnoranrake: embryo parvus curvulus radicula centri- fugus; fructus unistylus equalis. «e. Papeover 3. Chelidonium 1. B. Fumaria 2. Corydalir 2. ES 25. MurmIsILIQUaAE: embryo parvus rectus radicula ple- rumque centripetus in fructu ut plurimum pluristylo (vel si unistylo eximie obliquo : receptaculo unilaterali). e. Zicouitum 2. Delphiniun 1. 7£quilegia 1. Caltha 1. Tvollius 1. 8. Adonis 1. Ranunculus 22. Myosurus 1. y. ZInemone 7. Thalictrum 6. 9. Zdcima 1. 44. f) Seminibur multir in capsula uniloculari, 26. CanvoeuvrLEAE: embryo circinalis extra albumen fa- rinaceum curvatus; semina receptaculo centrali li- bero adfixa intra capsulam. (Corolla plerumque pen- tapetala). e. calyce monophyllo: JDianthur 5. Gypsophila 2. Silene 4. Cucubalus 3. Lychnis 5. A4grostemma 1. f£. Alsinacew: calyce ad basin usque diviso; Stellaria 10. Holosteum 1. Cerastium 7. Zirena- ria 4. Zlrine 7. Spergula 4. Sagina 2. Elatine 1. 56. 21. RoracEAE: embryo rectus; semina receptaculo cen- trali libero adfixa intra capsulam. (Corolla rotacea). Lyrimachia 3. ZAnagallis 1. Centunculus 1. — Trieu- talis 1. CONSPECTUS VEGETATIONIS LXXV p. Preciw Linn. herba acaulis. Primula A. Audrosace 13. Hottonia 1. y. Samolus 1. Glaux 1. — -— 14. 28. GENriaNE:E: embryo rectus; semina parietibus cap- sule bivalvis adfixa. (Corolla rotacea). Gentiana 7. Eryjthrza 2. JAMenyanthes 1. — c 10. g) Seminibus pluribus ad axim fructus. multilo- cularis, 29. BiconsEs: embryo curvulus in seminibus minutis ple- rumque arillatis. Antherz» fere semper bipore, spe etiam bicornes: &. plerumque bicornes: Z/enziesia l. 44ndromeda 4. V acciniun A. Zdrbutus 2. Erica 2. B- poris latis dehiscentes: Rododendron 1. Ledum 1. Pyrola 7. Monotropa 1. Empetrum 1. j. sine et poris et cornubus: Chamaledon 1. Jia- peansia 1. 26. h) Semine unico farinaceo post singulum florem. 30. HoLonmacEsE: embryo curvatus extra albumen fari- naceum. e. Salrola 1. Chenopodium 12. Ztriplex 5. Halymus 1. 8. Vaginales: semine angulato valvuli$ tecto. Rheum 1. Rumex 10. Polygonum 10. Koenigia 1. y. semen tectum capsula utriculari. Salicornia 1. — Herniaria 1. — Scleranthus 2. 9? Litorella 1. Plantago 5. ——— —— 9l. 37 I. LXXVI CONSPECTUS VEGETATIONIS B. Albumen embryone minus vel nullum, a) Multicapsulares e? multiloculares. 31. SuccuLENTaAE: embryo curvulus radiculà suturam in-. ternam capsularum leguminiformium petens. Sempervivum 1. Sedum 8. Rhodiola 1. Tillea 1. f. Saxifraga 11. Chrgsoplenium 1. Z1doxa 1. y. uniloculares: ZMontia 1. Tamarix 1. 26. 32. GnurmvaLEs: embryo vel centripetus in magis capsu- laribus vel inversus in seminibus minus inclusis, semper circa columnam centralem sepius rostratam. Petala spiraliter contorta (excepta Parnassia et for- san Reseda). * (Reseda 1. — * Drosera 2.) — ?* Parnossia 1. Linum 2. Oxalis 1. Impatienr 1. Geranium 14. 23. 33. CoruwwirERAE: embryo erectus (radicula infera re- ceptaculum fructus petens) conduplicatus: cotyledoni- bus inflexis plicatisque. Petala spiraliter contorta. JMMalva 4. Lavatera 1. ?8. Convolvulus 2. Cuscuta 1. y. Tilia 1. — * Helianthemwm 3. (* Hypericum 7. 19. b) Calycifflore microrperma. 34. CanycawTHEMAE; embryo rectus centripetus vel ra- rius (in Circa) erectus. Lythrum 1. Peplis 1. 8. Onagre Juss. — Epilobium 9. Circga 2. 13. c) Seminibur paucis et columna et receptaculo ad- natir. 35. TmmiLATAE: embryo inversus curvatus in seminibus binis aut ternis: 44cer 2. CONSPECTUS VEGETATIONIS LXXVII d) Receptaculo im sutura dorsali leguminis, 36. PaPiLIoNACEAE: embryo cotyledonibus farinaceis quod ad maximam partem constitutus, radiculam ad ri- mam cotyledonum reflectens. «€. Leguminibus longis rectisque. * foliis pinnatis cirriferis vel saltem sine impari: Ervum 2. Pirunl. Picia9. Lathyru:r 4. O- robus 3. ** foliis pinnatis cum impari: Zérfragalur 4. Pfha- ta 4. Coronilla 1. *** foliis ternatis: foliolo extremo szpe majore in- terdum solitario: Spartium 1. Genista 3. Lotus 2. f. Leguminibus brevibus curvatisve; foliis ternatis vel saltim extimo majore. Trifolium 12. Melilotus 1. Medicago 3. (]4uthyl- lis 1). Ononi: 2. i] 53. e) Calyciflore seminibus suajoribur (Rosaces Juss.) 37. SENTICosAE: embryo rectus inversus (nisi in caudato Geo et Dryade. erectus) in seminibus superis dis- cretis: stylo laterali. Rubur 7. Froagaria 2. Potentilla 10. Sibbaldia 1. Tormeniilla 1. Comarum 1. Geum 2. Dryas 1. — Spirza 2. B. semina inclusa tubo calycis et margine stamini- fero constricto: zZgrimonia 1. Zlchemilla 2. /4pha- nef 1. — Rosa 5. Sangvirorba 1. a —M MM 37. 38. PouacrAE: embryo rectus centripeto-obliquus; semina pericarpio plerumque composito plus minus infero inclusa. Pyrur 2. Sorbus 4. Crategus 1. Mespilus 1. L XXVIII CONSPECTUS VEGETATIONIS 8. Drupacez: drupa supera: Prumu; 3. ? Riber 4. es1 f) Fructu. eucurbitino (Pepone). | 39. CrcunBrTACEAE: embryonis radicula brevi centrifuga in pepone (bacca excentrica) infera. —.Brgonia 1. g) Receptaculis / biis ruturalibur. oppositis. inter valvulas binas (silique). 40. SmiqvosaE: embryo radiculam ad cotyledones refle- ctens, idque c. ad margines vel commissuram cotyledonum * in silicula 4 latisepta: Lunaria 1. Draba 8. Zlysrum 1. Cochlearia 2. qi angustisepta: T/aspi 3. Jberis 2. ** jin siliqua T elongata: Dentaria 1. Cardamine 7. /ra- bis 3. Turritir 1. Barbarza 2. Nasturtium 5. TT abbreviata: Cafile 1. — zc 3T. B. ad latus cotyledonum * planum T in silicula T laüsepta: Z2Mfyagrum 2. Subularia 1. - TT angustisepta: Lepidium 3. Coronopus 2. TT in siliqua T elongata: Sirymbrium 4. Erysimum 3. TT abbreviata: Zratirs 1. ** sinuoso-complicatum in siliqua T continua: Zrassica 1. Simapis 2. TT articulata: Zaphanur 1. Crambe 1. *** spirale: Buniar 1. — zz 22. CONSPECTUS VEGETATÍONIS LXX!X h) Seminibur quatuor mudir (Gywmnotetraspetmz). 41. VEnTICILLATAE: embryo erectus in seminibus a pi- stillo semper disjunctis et nudis. «e. calyce aperto seminibus subtruncatis: Zentha 7. Tevcerium 1. Z1juga 2. Glecoma 1. Marrubium 1. Lycopus 1. Nepeta 1. Leonurus 1. Lamium 4A. Galeopsir 3. Betonica 1. Ballota 1. $tachys A. 8. calyce labiis clauso circa semina rotundata. /j- mur 2. Origanum 1. Clinopodium 1. Dracocepha- lum 2. Salvia. Prunella 1. Scutellaria 2. — 22 38. 42. AsprrnrroLrak: embryo inversus in seminibus plus minus nucularibus iisque «. stylo adnatis planis marginatis subarillatis: Z4:pe- rugol. JMyosotir 5. Cynoglossum 1. f. basi imperforata adfixis plus minus carinatis la- pideisque: Pulmonaria 3. Lithospermum 2. Echium 1. j. basi perforata circumvallata fere suberosa adfixis Symphytum 1. Znchusa 1. Lycopsis1. — ——16. i) Semine unico post singulum florem vel flosculum. 43. VrEenECULAE: embryo inversus vel rarius (in Hippo- phaé) erectus in semine drupaceo. Daphne 1. — Thesium 1. — / Hippophaé 1. —- 44. AccnEGATAE: embryo inversus (exc. y) in semine exi- mie coronato. e. Stabiosa 4. B. l aleriana 2. Ftdia 2. y. Statice 2. à. Globularia 1. zu. 45. Cowprosrrag: embryo erectus in semine s:pe papposo intra calycem communem. e. Capitatz: (Xanthium 1). Zrctium 1. Serratula 3. Carduus 7. Cnicus;l. Onopordon 1l. Carlina 1. Centaurea 3. us" R8. LXXX CONSPECTUS VEGETATIONIS 8. Semiflosculosz: Tragopogon 1. Scorzonera 1. Souchus 5. Picrir 1. Leontodon 1. Laciuca 1. Cre- pir 2. Prenanther 1. Hypochzris 3. dpargia 2. Hieracium 11. Hyoseris 1. Lapsana 1. Cichori- um 1. Ll 32. y. Discoidem: d Eupatorium 1. Chryzocoma 1. Bidenr 2. Zrtemiria 6. Filago 3. Gnaphalium 9. 1| Radiate: T'anacetum 1. Matricaria 3. Chry:an. themum 2. Bellis 1. Inwla 5. J4rnita 2. Erige- ron 3. Turrilago 5. Cineraria 2. Senecio 7. Soli- dago 1. Zister 1. Znthemis 3. Zdchillea 2. — 60. 110. 46. ScaBnimpaE: embryo inversus in semine lenticulari farinaceo subnudo. Urtica 2. Humulus 1. k) Florerteutia amentacea vel strobilacea. 47. AMENTACEAE: embryo inversus (in sola Salice maxi- me capsulifera erectus) Flores masculi semper a- mentacei; squamis sursum versis unifloris vel pau- cifloris. . «. folis initio convolutis (nec ullo modo plicatis), floribus dioicis. (/gyrica 1l) Salix 28. Popuius 3. B. folüs initio conduplicatis plieatulisque, floribus monoicis. etula 2. nus 2. Quercus 1. Corg- lur 1. Fagur 1. Carpinus 1. 7* floribus hermaphroditis fasciculatis.. Ulm: 2. 42. 48. CowirERAE: embryo erectus (in sola Junipero inver- sus): radicula indumento albuminoso tecta et con- nata. Flores masculi submonadelphi: staminibus deorsum dehiscentibus, sursum squama terminatis. Pinus 2. a B fructu succoso: J'uniperur 1. '"axur 1. z—4. 474. LXXXi CLAVIS SYSTEMATIS SEXUALIS LINNAEANIL 1) Classium schema. L Flores hermaphroditi: o 1. Stamina longitudine zqualia et omnimodo liberá: numero singula 1. Mo*NaNDpnRIA duo 5. DrawgpniA iria 3. TRIANDRIA quatuor — 4. TerRANDRIA quinque 5. PENTANDRIA sex 6. HrxANDRIA septem 7. HzrrAwpRIA octo 8. OcraxDnRIA novei Q. ENNEANDRIA decem 10. DEcaNpnIA circiter duodeciin ii. DopzcaNDR1A €irCiter viginti et ullra in calyce — 12. IcosaxpnrA ultra viginti in receptaculo 13. PotYANDRIA 2. Stamina definito modo longitudine inzqualia : [duo longioia, duo brdvivra i4. DipxNAwiA [quatuor longiora, duo breviora 15. TrrmapvwawiA $. Stamina connáta: [inter se filamentis in columnam simplicem — 16. Mowáprzrriüra dupplicem — 17. DrapzrrPuiA triplicem etc. 18. PoryapnrrrmA antheris in cylindrum 19. SvNGENEsIA |eum pistilló . . . ..«. & : 20. GNaSDiuA - Jl. Flores sexu distincti (diclini): in eadem stirpe. ; * ' 291i. Mokorcià in diversis stirpibus; . 22. Drokciá cum aliis hermaphroditis ^23. Porvcàwra TIT. Plante destitutz sexü presertim decoligg evidenti i 24. CnyrrzocAu1A E | MI 27 di. 74d . Intr. 'oduetio, , P EUENE ^ 5XXXII 2) Ordines classibus subjecti cum indice plantarum variantium, aberrantium vel vario modo consideratarum. I. MONANDRIA. MONOGYNIA. Orchidez plerzque. 364. Zostera. 60. Aphanes. 418. Chara. 368. Lemna. DIGYNIA. 465. Callitriche 1010. TETRAGYNIA, 366. Zannichellia. —. A. DIANDRIA. MONOGYNIA. Oschideze inprimis 361. Cypripedium. |368.Lemna. 1.Sa- licornia. 405 Fraxinus. 264 Lepidium 726. — 265 Coro- nopus729. 14.Schoenus 37 etc. 40. 17. Eriophorum 359. 372. Carices distigmaticze monstros. DIGYNIA. 29. Holeus. — 30. Hierochloa. | 396. Mercurialis monstr. HI. TRIANDBIA. MONOGYNIA. | | 53. Galium 169 etc, 52. Asperula 167. — 371. Kobresia. 372. Carex 1090 monstros. 149. Juncus 369 etc. 46. Montia. DIGYNIÍA. TRIGYNIA. 65. 'l'illza. 166. Elatine. 183. Stellaria 499, ENNEAÀGYNIA. 389. Empetrum. md IV. TETRANDRIA. 'MONOGYNIA. 229.Mentha alizque Verticillate. | 255. Linnea. 254.Li- mosella alizeque Personatze, — 95. Thesium., 90. Evonymus. 91. Rhaínnus 262. — 103 Ulmus 296 8? 147 Convalla- Ns Lu LXXXHT ria 367. Littorella? — 257. Draba 707. 264. Lepi- dium 726. | 265 Coronopus729. | 267 Cardamine 7 33 etc. DÀGYNIA. E: 98. Gentiana 278. 279. 100. Herniaria? TETRAGYNIA, 188 Cerastium 519. — 138 Linum 346. 377 Myriophyl- lum. 166. Elatine. 135. Parnassià. 136. Drosera. V. PENTANDRIA. MONOGYNIA. : 55.Centunculus. | 61 Cuscuta. 347 Viola, — 345 Jasione. 99. Asclepias. — 171. Rhododendron., 252. Antirrhinum 698 £6 Peloria. 163. Polygonum 433. DIGYNIA, , 92. Ribes. | 98. Gentiana. 401. Atriplex. 163. Polygo- num 435. 178. Scleranthus 474. TE'IGYNIA. 46. Montia. 184. Alsine 504. 183. Stellaria 499. 47. Holosteum, TETRAGYNIA. PENTAGYNIA. 65. Tillea luxur. 47. Holosteum? 188. Cerastium 5158. 189. Spergula 524 6. 526. etc, 281. Geranium 773. POLYGYNIA. 223. Ranunculus 627 etc, depaup. 139. Sibbaldia. VI. HEXANDRIA, MONOGYNIA. Tetradynamiw species variz 79. Lysimachia 235. — 158. Trientalis, — 154. Tofieldia. 363. Calla. ; DIGYNIA, 103. Ulmus. 163. Polygonum 436-139. — 167. Rheum. 178. Scleranthus 474. TRIGYNIA, 164. Paris. 403. Veratrum. 163. Polygonum 131. 155. Scheuchzeria. LXXXIV HEXAGYNIA, POLYGYNIA. 140. Myosurus, : VII. HEPTANDRIA. - . MONOGYNIA. 363. Calla, 79. Lysimachia 235. VIH. OCTANDRIA. MONOGYNIA, 169, Monotropa, 171. Rhododendron. 173.Andromeda; 158. Trientalis. — 404. Acer. DIGYNIA. 176.Chrysospleniüin. 178,Scleranthus. 103.Ulmus 297. TRIGYNIA. — 196. Euphorbia. TETRAGYNIA. 62, Potamogeton, 377, Myriophyllum. — 395. Rhodiola; 226. 'Thalictrum 642. POLYGYNIA. 140. Myosurus, IX. ENNEANDRIA, DIGYNIA, 396. Mercurialis, HEXAGYNIA. X. DECANDRHIA, MONOGYNIA. 160. Vaceinium 423-425. | 404. Acer, Daphne? Prunus? DIGYNIA. 396. Mercurialis. 99. Asclepias, TRIGYNIA, à 196. Euphorbia, | 163. Polygonum 430, — 134. T'amarix, TETRAGYNIA, 187. Lychnis 514, LXXXV PENTAGYNIA.. 165. Adoxa. 981. Geranium. — 220. Thalictrum 642, Hhodiola? — Sibbaldia? , POLYGYNIA. ' 223. Ranunculus 627. — 140. Myosurus bois XI. DODECANDRIA. MONOGYNIA. 396. Delphinium. 198. Prunus. 199. Crategus, $DIGYNIA, / 396. Mercurialis. TRIGYNIA. | TETRAGYNIA. 208. l'ormentilla. — 377. Myriophyllum. HEXAGYNIA. 398. Stratiotes. POLYGYNIA. - 226. Thalictrum 640. 362. Arum. 363. Calla? XII. ICOSANDRIA, MONOGYNIA, 199. Cratwgus. N DIGYNIA. 200. Sorbus 552 etc. TRIGYNIA etc. XIII. POLYANDRIA, MONOGYNIA, TRIGYNIA, 195. Reseda. 303. Hypericum. TETRAGYNIA: 377. Myriophyllum. POLYGYNIA, 197. Sempervivum. Nagittaria? XIV. DIDYNAMIA. MeL GYMNOSPERMIA., 9. Salvia luxur. 8. Lycopus luxur, LXXXVI ANGIOSPERMIA. Verbascum depaup. XV. TETRADYNAMIA (Monogyna). SILICULOSAE. | Tor 271. Nasturtium 748 etc. — 277. Crambe. — 278. Cakile. 279. Bunias. 280. Isatis. uo SILIQUOSAE. 257. Draba 711. XVI. MONADELPHIA (5—polygyna). PENTANDRIA. ; 281. Geranium 773. 778. . 79. Lysimachia 234. Campanula? 138. Linum. OCTANDRIA. 286. Polygala. DECANDRIA. 287. Spartium. — 288. Genista. |289. Ononis. 290. An- thyllis: — 191. Oxalis. | 134. Tamarix. POLYANDRIA. XVII. DIADELPHIA (Monogyna). 6, 8, 1O-ANDRIA. XVIII. POLYADELPHIA (Trigyna). POLYANDRIA. XIX. SYNGENESIA (Monogyna). I. 1. POLYGAMIA AEQUALIS. 327. Tanacetum. 329. Gnaphalium 908. 332. Nene- cio 924. 333. Aster. 343. Centaurea 954. 2. POLYGAMIA SUPERFLUA. 344. Filago 956. : 3. POLYGAMIA FRUSTRANEA. 324. Bidens 898 ^ - POLYGAMIA NECESSARIA. II. woxocawia. DATE s 98. Gentiana 274. — 89. Solanum. Asclepias? Bryonia? OLXXXVW XX. GYNANDRIA (Menogrue MONANDRIA, 2. Hippuris. PENTANDRIA, 99. Asclepias. XXI. MONOECIA idis prece MONANDRIA,' 196. Euphorbia. 2. Hippuris? 418. Chara. TRIANDRIA. : 386. Bryonia. i TETRANDRIA. 379. Alnus. PENTANDRIA. 402Halymus. | 401lAtiplex. — Viburnum? — 382 Fagus. HEXANDRIA. ,153. Rumex. 403. Veratrum. .. 381. Quercus. OCTANDRIA. 381. Quercus. 382. Fagus. 384. Corylus. — 380. Be- tula. — 395. Myrica. , POLYANDRIA. 362. Arum. MONADELPHIA. . 369. Typha. 395. Myrica. SYNGENESIA. 347. Viola 968. XXII. DIOECIA (omnium pr:cedentium). MONANDRIA., 388, Salix 1125. DIANDRIAZ Valeriana ? TRIANDRIA. 372. Carex 1025. 11. Valeriana33. 388. Salix 1129, 386. Bryonia. EXXXVIII TEÉTRANDRIA: 374. Urtica 1096. — 91. Rhamnus 262. PENTANDRIA. 92. Ribes 264. — 76.Primula? — 78. Hottonia? 388. Salix 1114. - c ;HEXANDRIA. S 153. Rumex 403. 404. - a DECANDRIA. " , 187. Lychnis 515. 182. Silene 489. ICOSANDRIA. 205. Rubus 572. SYNGENESIA. 329.Gnaphalium 910-912. 3s86Bryonia. 347 Viola 966. | XXIII. POLYGAMIA (omnium precedentium). "TRIANDRIA. 39. Holcus. 30. Hierochloa. 20. Panicum 64. 65. 38. Avena 142. 45. Hordeum. ; PENTANDRIA, Umbellatze plures. POLYANDRIA. 197. Sempervivum. SYNGENESIA. Classis Syngenezie presertim Polygamia superflua: : XXIV. CRYPTOGAMIA. 367. Najas. 368. Lemna. 376. Ceratophyllum. COL 4 S5IS.L MONANDRIA. CO Ww S P-B CAT. U.;S. X GBU. M O.N 0G Y NOXIA Semen unicum in utriculo calycis quadranguli - .- - 1.SarrzcommrA infra marginem calicinum obsoletum - -. 2. Hirrumis 2. ORD. JD-rG7€X Mw EL A. Callitriche vid. Monoecia. onD. 11 MONOGYN I A. 1i. SALICORNIA Linn. gen, ed. Schreb. n,14. Jfuss gen. p- 96. Gertn. fruct. a p. 210« t. 127. Calyx turbinatus, supra planiusculus, subquadrangulus, sine corolla. Anthera sessilis. Stylus bifurcatus. Se- men unicum in utriculo calycis. — JP/anta aphylla: ramis oppositis articulatiss articulis apice bidenta- iis; flosculis sub quoque dente ternis. Ord, nat. 3o Holoracec. : : 1. SALICORNIA Zerbacea : annua, caule erecto, in- - ternodiis obconicis sursum compressis subemargina- lis, spicis attenuatis; flosculis innatis. JLinn. $vec. n. 1. spec. pl. ed. Jf'illden. 1. p. 25 syst. ed. .-Hoem. 1. p. 38. it. goth. p. 269. scan. 198. 227. Smith comp. 1018. p. 1. Engl. Bot. 6. t. 415. Flor. Dan. t. 503. Sv. Bot. t..252. opt. Aspegren bleking. p. 1. Fries halland. p. 12. JY alb. gothob. p. 12. F'orsand. veg. Scan. p. 16. : P. prostrata Osb. hall. — Fries i. c. JY 'ahlb. l. c. JBieberst. cauc. 5. p. 2. Fl. Dan. t. 1621. S. procumbens Smith. comp. 1918. p. 1? S. fruticosa Zeíz, scand. ed. 2. p. 2. oec. p. 650. Hab. inlocis depressis limosis (nec arenosis) aqua sal- sa inundalis ad promonloria maxime meridionalia insulanum Gothlandise in Bursnáset, Olandiz ad Ottenbyschaferiáng, Fárgstad &c. Dlekingiee et Scania occidentalis ad Scanoram, Malmogiam et Landskrona passim; dein vero ad mare occiden- lale frequentius per Hallandiam septentrionalem Flor. Svec. l. 2 JMONANDRIA . et Bahusiam usque ad fines Norvegie; £. in in- sulis exterioribus occidentalibus ut Getterón prope Varberg, Ganled juxta Gólheborg rarius. Planta apud nos tota annua, quamquam caulis inferne in- durescat et ligneus appareat, vix tamen plus quam pennam anserinam crassus. Rami precipue superne succosi, spicas referentes. Flosculi spiec innati (nec liberi ut in S. fruti- cosa). Semina quasi in loculamentis spice oblonga pallida (nec suborbicularia, nigricantia). Flores per totam íere csta- tem non nisi antheris suis luteis conspicui. — Dicitur sve- cice Glasórt ob usum cineris in vitrum conficiendum ; for- sam etiam ob pelluciditatem herba. 25 4 LP I UE bs Linn. gen. ed. Schr. n. 15. Garin, fr. 2. p. 24. t. $4. Corolla nulla. Stigma simplex. Germen staminiferum, margine calycino coronatum , itaque inferum. Semen nuculare. — Herba verticillata, floribus axillaribus. Ord. nat. 14. Inundatce. 2. HIPPURIS vulgaris: foliis verticillatis pluribus sub- linearibus. JLzznz. seec. n. 2. syst. ed. Roemer 1. p. &1. Sv. Bot. t. 555. bon. Flor. Dan. t. 07. Jf'ahlenb. lapp. n. 1. INov. ct. Upsal. 8. p. 210. Ahlqvist F'et. Acad. Handl. 1821. p. 505. &. maritima: foliis subquaternis sublainceolatis. H, ma- rilima /ellen. diss. de Hipp. c. t. fietz. Scand. ed, 2. p. 3. H. lanceolata fetz. obs. 5. p. 7. t. 1. H. tetraphylla Linn. suppl. p. Oi. spec. pl. ed. Pjoxild2 ds yy amo ; Hab. in fontibus, fluviis etc. per totam Sveciam a Scania usque in Lapponiam sylvaticam ubique; sed in insulis formationis transilionis valde rarescit. f. in maritimis orientalibus Svecie septentpyionalio- ris ex. gr. extra Gestriciam passim. Herba praecipue in aquis fluentibus multiarticulata: foliis in quoque vertieillo numerosis angustis; nomina svecica Hástsvans, F'attengran, Ledgrás wque merita; sed in litoribus subsalsis limosis orientalibus mediis tanto simplicior evadit, ut diversa species demum videatur. Flores inlra sin- gula folia solitarii sessiles, rubicundi, inconspicul zestivales. Semen sinapis semine minus. CLASSIS DIANDRIA. LUDRD. M ONO G Y NI A. Corolla Fegularis: infundibüliformis : tubo cylindráceo. - 5. LiGvsmRnvM dipetàla 5-0 -20-o05507)09 7 gy CIRCEEA Corolla irrégularis 4 fida : lacinia infima angustióre, Capsulá. 5. VERONICA bilabiata calcarata, Captula semibivalvis 0. PiNGvrcuLA evalvis | 7. UrRICULARIA 4 fidá : lobó sup. emarginato, Semina riudá 4: 8. Lvcorvs bilabiata. Anthera bicruris. Semina nuda 4, Q9. SALVIA 2, ORD;, D i 6 Y N i A. Flos glumaceus grámiüeus monospermus - -— - 10. ÀNTHOXANTHUM üRBD. 3. MONOG Y N LX Us EUbG US RUM Lina. gen. éd, Schréb n. 23. fuss, gen. p. 119, Gertn. fruci. 2, p. 22.6, 02. Calyx minutus; quadridentatus. Corolla infundibüulifor- mis: lubo cylindraceo; limbo quadripartito. | Bacca biloculariss loculis subdispermis. — Z'rutex foliis op- positis; floribus paniculatis terminalibus. —/. Ord. nat. ig. Septaric. 5. LIGUSTRUM ^vizgare: Foliis elliptico-lanceolatis ela — bris mucrouulatis, racemis compositis coarctaüs. in, &pecs r". 5: syst. ed. Hoem. i. p. 95. ti. vestgoth. p. i92. Flor. Dan. t; v141. Sv. Bot. 6.1. 415. Kalm bohust. 15.129:1.385. 138, 144. 102. Pet. 6. Hand, 1945. p. 106. Bjerband. ib. 1776. p. 90. Fries hall. p. 15. lab. locis lapidosis soli obversis in insulis maxime marl expositis per Baliusiam ab Orost extra Ud- devallam usque ad Musóün et Otteróu paroecia 'l'a- nuni frequenter; (sed in strato lapidis suilli ad Kiu- nekulle tantum ádventitium esse videtur). Frütex Svecis Zzguster, nonnullarum ulnarum altitudinis. Folia usque ad hiemem persistentia. Flores media state ex- plicantur albissimi, Bacce nigerrimi. n DIANDRIA qo X8 TSEU TAE TA: Linn. gen. ed. Schr. n. 31. (fuss. gen- p. 254. Garin. fr. I. p. I14. t. 24. Calyx biparüittus, deciduus. Corolla dipetala: petalis obcordaus, zqualibus. Capsula infera, pyriformis, hispida, bilocular:s, disperiaa . evalvis, — Herbe op- positifolic, l'Gcemosce ; radicibus perennibus repenti- bus — Or - nat. 54. Calycanthermis accedens. £ CIRCZEA /utetiana: calyce virescente petala sub- euante, folis subovalis subdentalis opacis, racemis discretis elongatis pubescentibus. Zum. seec. n. 6..syst. ed. foem. 1. p. 270. 1t. scan. p. 255. vesteoth. p. 9215. Flor. Dan. t. 210. Sv. Bot. t. 586. (var. min.) Fries halland. p. 14. Bjerkand. F^et. Ac. Handl. 1276 p. 8o. ^B. inter media: racemis magis conjugatis, foliis cordatis dentatis. nilidis,, C. intermedia JEArh. beztr. 4. p. 42. Retz. suppl. 2. fl. scand. p. Flor. Dan. t. 256. Hab. locis umbrosis non humidis sylvarum faginea- rum Scanise precipue occidentalis passim, "nt ad Marsviushoim, Roslátt, Krapparp, Kullaberg, Hal- landsás, iuter Hor et Ekeród; ceterum in provin- ciis. oecidentalibus raro, nec nisl Vestr ogothis ad Hunneberg prope Fredstorp et Bahusic extra Ud- devalla 1n Skaftólandet juxta exitum. freli Getviks- sund (.Forselles). £. locis humidioribus Scanic ex. gr. in Pàlskóps- skogen ad Helsimgsborg copiose. Herba opaca vel obseure viridis, erecta et scpius bis pe- dem alta. Folia utplurunum ovata et dem lieulata, sed in- terdum locis magis apricis angustiora et integerrima (ut im Sv. Bot), locis magis roridis subcordata et grossius dentata. Racemi ex ipso caule exeunt et folis fulerantur. Flores sem— per ante explicationem virentes, fere bis lineam longi; caly- ces explicat eliam. extrorsum virides. vel Mezbaeei) intror- sum rubentes. Petala fere albida. Fructus longitudine [lo- rum, sed crassiores. f. Flores omnino prccedentis, etiam racemi pubescunt; sed fructus obortiunt et herba glabrescit immo nitescit, foliis cordalis grosse dentatis omnino ut in sequente specie — Hec diversitas parlium inferiorum' a loco magis aquoso forsan non parum pendet. | à MONOGTNIA BU 5. CIRCJEA alpiria: calyce hyalino petalis longiore, fo- - Tis cordatis dentatis nitidis, racemo composito glabro. JLinn. svec. n. 7. syst. ed. ftoem. 1. p. 271. if. pesks goth. p. 26. 92. Vg Bot. t. 567. Flor. Dan. t. 1521. A hlquist. Pet. de. Hodl. 1021. p. 502. Hartman ib. 1918. p. 126. Hising. herjed. p. 50. jemtl. p. 72. H'ah- lenb. lapp. n. 4. Hab. locis roridis umbrosissimis sylvalicis per regio- nes montosas totius Svecic a SPanis et O elahdia er Gotihiam, Vermelandiam occidentalem, Dalekarliam, Norrlandiam usque ad fines Jemtlandiz et alterum latus alpium Lapponica- rum Nordlandi: passim ; in fodinis antiquis Bisp- berg, Dannemore etc. copiosissime. Herba non iia varians ut precedents, semper nitida, valde tenera: genuiculis tumidis, roseis. Folia semper profunde cor- data. Racemus compositus sine foholis ullis fulcrantibus. Flores ante explicationem dilute rosei, linea non longiores; calyces dein toti hyalini. Petala valde inconspicua. Circa a habitu mystico dicta, svecice verlitur 7'rollórt. S VORBOBOO NICA: Linn. gen. ed, Schr. n. 32. ffuss. gen. p. 121. Gartn. fr. T, p. 257. . 54. Calyx quadri- (rarius 5-) partitus. Corolla rotata: lim- bo quadrifido; lacinia infima minore. Capsula supera, polysperma, bilocularis; dissepimen!o valvis coutra- rio. — Herbce oppositifolice. — Ord. nat. 22. Per- .sonatc, sectio Rhinanthacec. Divisiones : 1) pedunculis muliifloris. (radice Rope repente) À) spicis a) terminaltóus n. 6-8. b) /atera- libus n. 9: .B) racemis 2) terminalibus n. 16-12. b) lateralibus n. 15-17. 2) pedunculis unifloris (radice annua) n. 10-22. 6. VERONICA spicata: spica terminali, foliis crenatis . obtusis apice integerrimis basi atlenualis iu. petiolos subdilatatos cauleque puberulis. Jmm. svec. m. 10. spec. pl. ed. JV'illd. 1. p. 56. it. scan. p. 56. IV/ah- lenb. ups. n. 4. Fries halland. p. 15. Bjerkand. F'et. TM Handl. 1776. p. 8o. Aspeeren bleking. p. 2. B. hybrida: foliis latioribus crebrius crenalis vel obtuse Serralis aculis petiolis dilatatis, stolonibus elongatis. 6 DIANDRIA Mertens germ. 1. p. 508. — V. hybrida Linn, seec, n, Xa. Plor. «Dan. t; 52. Y NE CoSy nt y. villosa: folis parcius serratis villosioribus basi angu- statis. V. villosa Schrad. comment. p. 51. t. 1. f. 5? V. hybrida Frzes halland, p. 14. j 4. media: foliis crebrius et acutius serratis, Sv, Bot. t. - 560. Fries halland, p. 14. novit. p. 105. Hab. in collibus petrisque apricis regionum | magis campestrium precipue orientalium ut ad lacum Me- leri ubique, in Gothlandia Oelandiaque fre- quenter, Blekingis passim, Scani:c copiose, Ost- et Vestgothiz rarius; 8 in insulis lacus Mleri; ; Hallandize ad "Pjürby; 2 ejusdem pro- vincie supra Varberg im insula Daljà etc. Herba tota pallidioris et crassioris habitus, etiam ob pu- bescentiam crebram incurvam. Ceterum foliorum forma et margo valde variat. Spica dilutius cexrulea, serius florens. y ob pubescentiam rectiorem saturatius viridis. 4 ceteris gla- brior et folüs acutius serratis sequenti tam accedens, ut du- bium sit, annon cum eadem coníluat. 7. VERONICA /onpifolia: spicis terminalibus, foliis ternis oppositisve basi subcordatis oblongatis argute duplicato-serratis cauleque glabriusculis. Jum. sec, n. Q. Syst. ed. Roem. 1. p. 91. Schrad. comm. P 26. t. 2. f. 1. JZY'ahlb. gothob. p. 12. Samzel. neric. p.16. Fries halland. p. 34. Forsander veg. scan. p. 104 f.argutior glabrior. V. maritima JZahlenb. lapp. p 5. Flor. Dan. t. 574. KFEhrh, ups. in beitr. 5. p.7. Zetterstedt res. 2. p. 159. Hab. locis herbosis subhumidis presertim juxta flu- vios Lapponie maxime seplentrionalis sylvaticae frequenter a Finmarkia usque ad 'lornoam (ubi cum insequente omnimode confunditur); dein vero rarius occurrit Jemtlandiz;, Vermlandis ad Uddeholmshytan, Nericeie, Uplandic, Ostro- gothic ad Roxen, Vestrogolthic et Bahusi:e precipue ad Góthaelf, Hallandic et Scanic oc- cidentalis rarissime. | Caulis circiter bipedalis. Folia octo lineas lata et ultra, quo latiora eo magis ad basin cordala. Spica swpe spitlia- mam longa, caerulea, wsuvalis. MONOGTNIA j 9. VERONICA maritima: spicis terminalibus, foliis ^ . quaternis ternisve attenuato-linearibus argute dupli- cato-serratis cauleque subpubescentibus. 4. svec. n. 0. syst. ed. Roem. 1. p. 07. Schrad. comin p. 29. t, 1. f. 1. (Forsander veg. scan, p. 9.) Hab. in petris locisque exaridis ad littora maris ori- entalis extima a "l'ornoa. per Roslagiam usque ad Ostrogolhiam; (sed insulas formationis transitionis non ornat.) Caulis circiter pedalis, strictus, superne albo-pubescens. Folia plerumque tantum sesquilineam lata, sed interdum e- tiam tres lmeas, versus basin. | Spica digitalis. longitudi- nis, eleganter caerulea, cstate summa Íílorens, — Vix nisi angustie et parvilate solo marino forsan adscribenda a prz- cedente differt. 9. VERONICA of[ficinalis: spicis lateralibus peduncula- "tis; foliis obovatis serratis. caule procumbente hirto, JLLinn. svec. n. 13. syst. ed. foem. 1. p. 110. «. Sv. Bot. t. 159. Flor. Dan. t. 248. HF'ahMenb. lapp n. 9. Vet. Ac. Handl. 13811. p. 4o. Zetterstedt res. 1. p. 110. Hab. in sylvis pratisque -sylvaticis siccioribus totius Svecie usque ad Lapponiam inferiorem et inferalpi- nam frequenter. Herba tota repeus (unde svecice non inepte Jordkrypa, alias Zrenpris), hirtula. Spice longitudine digiti minoris, anguste, post solstitium florentes. Corolle dilute carule- scentes, paullo magis patentes quim in precedentibus. 10. VERON!CA a/pina: vacemo terminali spiczeformi oblongo, folijs ovatis subserratis, calycibus ciliatis, capsulis obcordatis. | ,/52. svec. n. 15. lappon.. p 7. P9 4. spéc., pl--ed. M uid; 1. p. 65. Plor. Dan, &. 16. /f'ahlenb. lapp. n. à. Hisiug. herjed. p. 46. £.capsulis! pubesceutibus. — ZZartm.. "et. Ac. Handl. 1814, p. 105. Hornem. plantel. ed. 5. p. 18 Hah locis gramiuosis succosis per latera et radices al- pium Lapponicarum, parum infra Jemtlandiam de- scendens. Herba precipue junior mollis, succosa, exsiccando nigre- sceus immo interdum caerulescens. Caulis plerumque digità- lis altitudinis, sed fructificans interdum fere pedalis, erectus. $ : DIANDRIA " Folia vix octo lineas longa. Calyx cilüs articulatis iusigui- bus. Corolla saturate ccrulea, sed laciniis calycinis vix ma- jor. Capsula calyce duplo longior, ejusdem longitudinis ae pedicelli sesquitertiam lineam emetientes, sed bracteis brevio- res. Stylus linea brevior. ii. VERONICA saxatilis: vacemo terminali paucifloro, foliis caulinis oblongo-obovatis subserratis, stoloni- bus fruticulosis , pedicellis bracteas superantibus, capsulis oblongis inlegris calyce majoribus. Zu. suppl. p. 93. syst. ed. Roem. 1. p.99. 7Fahlenb. lapp. n. 7. Sv. Bot t. 547 Engl. Bot. 15. t. 1097. Zhetterstedt res. 2. p. 108 60. Hariman F'et. 4c. Handl. 1918. p. 154. 159. Leestadius ib. 1023. p 550. V. frutieulosa Z/or. Dan. t. 552 Hab. locis petrosis apricis infra alpes in Nordlan- dia Norveg. ex. gr. ad Sórfoldbotten, 'lorrfjord, Evenás et Skerv6e salis copiose; in alpibus Kaskaivo et Njunnas juxta Quickjock Lapp. Luleusis, ad Ischak Lapp. Pitensis, et in alpe Totthummeln Jemt- landiz, nec non in adjacentibus alpibus Norvegicis. B seroriosa: stolonibus re vera perennibus, semperviren- fibus, numquam nigrieanlibus, proeumbentibus. Folia omnia rigidula, inferiora minora vix quatuor lineis longiora. | Cau- lis semper cireiler digitalis, adscendens. Calyx non nisi te- nuissima quadam pubeseentia incurva. — Corolla dilute cm- ruleseens, stris saturalioribus, calyce duplo major. Capsula bracteis fere major. Pedicelli his utrisque. duplo. longiores. abe duas lineas longus. . VERONICA serpyllifolia: racemo ternunali sub- spicato elongato, folis ovato- oblongis crenatis, cau- le adscendente, e capsulis ees slylum ex- serenlibus. | Liza. seec. n. 16. spec. pl. ed. JF ill- den. 1. p. 65. lor Dan. . 49a. | Iiallenb. lapp. n. 6. Jib. in locis subirrigatis pratorum, ad vias etc. per totam Sveciain usque in Lapponiam sylvaticam fre- quenter. Planta magis inconspicua, plerumque digitalis longitudinis, folis forma et magnitudine fere Serpylli. Corolke albescen- fes, stris ccerulescentibus ornate, inilio estatus explicatae. — penique versus alpes Fapponicas asperescit prcipue in calyce. MONOGY NIA 9 13. VERONICA JBeccahunga: racemis lateralibus laxis, .— folis ellipticis oblusis subsessilibus sevrulatis, caule repente. Jam, svec. n. i4. syst. ed. Rem. 1. 1025. Sv. .Hot. 1. 127. Flor. Dan. t. 511. Wahlen Fet. 4c. Handl. 18011. p. 51. Hab. in rivulis, scaturigiuibus etc. per provincias ma- gis campestres infra flumen Dalecarlicum frequen- ter; dein per Norrlandiam littoralem rarius. Hodha ad scaturigines semper saturate viridis, succosa vel crassiuscula (svecice EBácksróna, etiam Báckebóna). Flores saturate azurei, zcstivales. 14. VERONICA VH. racemis lateralibus strictis, foliis. Ianceolatis subamplexicaulibus aculis serratis, caule erecto. Lina. svec. n. 13. syst. ed. Roem. 1 p.105. Plor. Dan.:t. 905. Il'ahlenb ups. n 9. Bjer- kand. Jet Ac. Handl. 1776. p. 8. Ahlqu 1b. 1021. p. 284. Hab. in fossis, ad vias TOI inundatis provinciarum maxime campestrium precipue formationis transi- tionis infra flumen Dalecarlicum Ífrequenter. Radix in fontanis locis perennat, alias sepius annua. Her- ba quoque magnitudine valde variaus. Optime distinguitur a precedente corolla albescente limeis incarnalis ous picta , bracteis brevioribus, herba pallidiore. 13. VERONICA. scutellata: racemis lateralibus divari- — enlis subuudis, capsulis didymis, foliis linearibus denticulatis. Linn. Svec. n. Y7. Syst. ed. Roem. 1. p. 106. Flor. Dan. t. 209. I'aMenb. lapp. n. 11. &. villosa, precipue in caule et. pedunculis, V. scutellata y pilosa Ztoem. l.c. Plor. Dan. t. 1561. Hab. locis uliginosis inundatis totius Svecice usque in Lapponiain een frequenter; : 8 ad lacus ma- jores Sveei:e temperatioris ex. gr. Táken O:trogo- thigee, Ekoln. Upsaliz. Planta CWENe hujus sectionis, debilis, interdum digito non longior, foliis nounullas lineas latis. Corolla fere alba e- liam inconspicua. Capsule singularis forma fere Discutellw, in pedicellis capillaribus pendentes ansam nominis dederunt, lineas duas lati, 16. VERONICA 2nontana: racemis lateralibus divari- calis subnudis, capsulis suborbiculatis utrinque e- 10 DIANDRIA marginatis calyce duplo majoribus, foliis ovatis pe- tiolatis serratis, caule undique piloso prostrato. 47. amoen. ac. 4. p. 265. spec. pl. ed. JV iliden. 1. p. 69. syst. ed. Roem. 1. p. 118. lor. Dan. t. 1201. Jacqu. austr. t. 109. Fries nov. p. 93. V, subbiscutata Crantz. Hab, inter folia delapsa in urmbrosissimis subhumidis sylva fagineze Reften prope Fogelsáng Lundensium Scanie copiose, SUN Caulis valde repens subfiliformis, teres. Folia fere ut in sequente specie, sed petioli omnes longitudme dimidii fo- lu valde ciliati. Flores pracoces non vidimus. Capsule fere praecedentis, sed multo insigniores calycibus duplo majores, plusquam tres lineas late, superne omnino uniloculares; dis- sepimento seminifero tantum in basi; seminibus etiam bra- cteatis, lineam latis, luteolis embryonem transparentem o- stendentibus. — Nobis magis sylvatica vel nemoralis quam montana, sed apud exteros sylve plerumque in montibus site sunt. 17. VERONICA Chacedrys : racemis lateralibus erectis, capsulis reniformibus calycem subequantibus, foliis ovatis subsessilibus rugosis inciso-serratis, caule bi- fariam piloso. JLizn. seec. n. 10. syst. ed. Roem. 1. p- 116. Se. Bot. t. 259. Flor. Dan. t 448. VF ahlenb. Vet. Ac, Handl. 13811 p.57. Hartm | ib, 1814. p. 95. Hab. in pratis tranquillis (minus veuto expositis) to- tius Svecie usque ad confinia infima Lapponice frequenter. Planta insignis, sepius pedalis, suberecta. Folia respectu forms fere Quercus (unde nomen) inferiora interdum subpe- tiolata,' superiora semper sessilia. Corolle calyce multiplo majores, cyaueza, striis magis violaceis, :wstate explicatm, Capsule obcordate calycibus breviores. — Nomen Cham:e- drys a nonnullis permutatur in Gamander. 18. VERONICA agrestis: pedunculis solitariis demum folio longioribus, calycibus obtusis ciliatis covollam subequantibus, foliis ovato-oblongis inciso-serralis, caulibus procumbentibus glabriusculis. — zum. vec. n. 20 spec. pl. ed. IW illden. 1. p. 72. Link. enum. hort. berol. 1. p. 26. IV 'ahlenb. ups. n. 12. . Mer- m Lens germ. 1. p. 921. JMIONOGT NIA 11 B. polita: fere Mu eS subfiliformis, calycibus a-- p cutioribus. 7 m yasu: Ner. ANC obtusior; foliis ovatis, ; opaca ZP'ries nov. p. 64. Aspegren bleking. p. 2. «W. Eds Flor. Dan. t. 449. Hab. in agris et cultis precipue regionum campestri- um usque ad Upsaliam fr equenter ; B. precipue Lundini et y. alibi in Scania et Blekingia rarius. Tota procumbens, filiformis, pilosiuscula, Folia, circiter uatuor lineas lata. Calycis lacinie lanceolate. Cor olla parva dilute cyanea (initio rubescens); lacinia inferiore decolorata. Stylus e sinu capsulae non prominet. —— f£. Praeter notas supra indicatas corollam coloratiorem et stylum non nihil prominentem habet. — y. Folia interdum subcordata. | Co- rolla tota caerulea. Sic in locis australioribus vegetior et co- loratior evadit haec species. 19. VERONICA Aederifolia: pedunculis solitariis folio |». demum longioribus, calycibus cordatis conniventi- bus, foliis petiolaüs cordatis quinquelobis, caule procumbente. JLinn. svec. n. 21. syst. ed. .Roem. 1. p. 32r. zgb*scan. p. 115. i41. gothl. p: 57. 34v. Flor. JDan. t. 428. Engl. Bot. 11. t. 704. Ah/quist run- sten. p. 5. Fries halland. p. 16. Aspegren bleking. p. 2. Neezén in P'ant diss. de Ulricehamn p.50. . Hab. in ruderatis et agris prope pagos per provincias australiores in formdtiode transiliouis posilas ul 8ca« niam, Oelandiam, Gothlandiam, Ostrogo- thiam et Vestrogothiam frequenter; unde. ra- rius in alias regiones litorales ut Blekingic, Hal- landiz, S'iocblbla id Caulis procumbens, filiformis praecedentis, sed fructus ab omnibus nostris Veronicis discrepans. Folia magis lata quam longa. Flores minuti; corolla calycem vix excedente caeru- lea; sed post florescentiam calyx insigniter increscit et la- cinias suas cordatas ciliatas explicat. Capsula proprie didy- ma: loculamento singulo seminibus tantum duobus semine sinapis majoribus, umbilicatis valde singularibus. 20. VERONICA riphylla: pedunculis solitariis. folio demum longioribus, folus caulinis digitato-partius I9 DIANDRIA ob!usis, caule ereclo. Jun. svec. n. 33. syst. ed. Jioem. 1. p. 120. it. scan. p. 277. Plor. Dan. t. 627 Engl. Bot. t. uu Ed 86Gn. p. X Vis che dec. Haadl. 1744. p. 9 2 A hlquist runust. p. 5. Fries hal- land. p. 15. T bleking. poss Huhn agrorum arenosorum marginibus, ad vias et pagos provinciarum maxime maeridionu dun marti- marum in formatione transitionis positarum ut Sca- nie passim ex. gr. ad Sandby, Fogelsáng, Ofveds- kloster, Oelandiz rarius; etiam Hallandiz ne- vidis et Blekingiz raro. Planta iota insigniter glanduloso-pubescenus, obesior cete- ris, circiter digitalis. Caulis plerumque simplex. Folia ad ba- sin parüta; lacinüs sursum latioribus; terminali obovata. Pe- duncul saltem post florescentiam tres lineas longi. Calycis inferioris laciniae etiam incisae. Corolla calyce multo lon- glor, saturate caerulea, vernalis. Capsula obcordata, duas lineas longa majorem cum sequentibus quam cum anteceden- tübus speciebus alfinitatem indicans. 21. VERONICA verga: pedunculis solitariis brevissi- mis, foliis sessilibus bracleisque inferioribus digita- to-partitis, caule stricto. | Jzzrn. sec. n. 25. syst. ed. Jtoem. 1. p. 119. Por. Dan.t.252. FF ahenb. ups. ri. 14. Hab. locis exaridis apricis regionum campestrium et littoralium Sveciz usque in Vestmanniam ferrimon- lanam ex. gr. Skinskatteberg et. Norrlandiam infe- riorem frequenter. Planta praecedenti affimis, sed ut septentrionalior ita etiam gracilior et minus viscida. Folia fere glabra, caulis vero et bracteae pilosulae. Corolla calyce multo brevior, sed saturate caerulea, vernalis. Capsula vix sesquilineam longa, calyce brevior. 22. VERONICA arvensis: pedunculis solitariis bractea lanceolata brevioribus, folii inferioribus petiolatis ovatis inciso-serralis, caule erectiusculo, Z;77m. svec. n. 19. Syst. ed. oem. 1. p. 125 Plor. Dan.t. 515. mala. Hab. in arvis, ruderatis. petris etc, Svecie magis campestris usque in Dalecarliam superiorem ex; gr. Osmundsberget et Angermanniam ubique. Caulis primarius suberectus, sed rami ad basin cjus demuin MONOGTNIA. 13 depressi. Folia superiora sessilia. Flores tum voernales tum aestivales; coro!lis dilute caerulescentibus, calyce brevioribus, valde inconspicuis. BUE IN OQUV A. C DU LG. Linn. gen. ed. Schr. n. 40, (fuss. gen. p. 110. Gertn, fr. 2, p. ?40. t. FIT. Calyx bilabiatus: supra trifidus, infra bifi!us. Corolla ringens, aperta, basi calcarata. Pope supera, uni- lagbilurin semibivalvis; receplacu!o centrali polysper- mo. — Zferbe Br. radice perenni fibrosa, foliis pingeibus pedunculisque radicali6us unifloris. — Ord, nat. 22. Personatis proxima. 25. PINGVICULA a/piua: neclario conico recurvo pe- tali laciniis. breviore, capsula acuminata. Zum. seec. n. 26. lapp. n. 12. t. 12. f. 5. Gunner. norv. n. 640. £4. f. 4, Flor. Dan. t. 455. H'ahenb. lapp. n. 12 Vet. Ac. Handl. 1918. p. 142 £F. bimaculata 77ahlenb. lapp. P. flavescens Zet. 4c. .Handl. 1805. p. 111. Hab. in locis uliginosis irrigatis alpium altiorum Lap- onis totius Trequenter; de cetero nonnisi Goth- landis ad Eista occurrit. Folia omnino ut sequentis. Pedunculus quoque digitalis, sed semper una cum calyce glaberrimus. Corollae calcar ca- lycis labio inferiore tantum duplo longius; faux quoque et labium inferius latius. Color corollae albus, cum fÍlavedine in fauce et interdum quoque in labio (4.); exsiccatione quando- que rubescens. Capsula eo angustior, saepe sesquitertiam lineam longa. 24, PINGVICULA. vulgaris: nectario subulato rectiu- sculo longitudine petaH, capsula ovata obtusiuscula, JLinn. svec. n. 25. syst. ed. Roem. i. p. 189g. $v. Bot. t. 56. Plor. Dan. t. 95. JF'ahlenb. P 7. 30e Hab. in uliginosis totius Svecie usque in alpes Lap- onicas ultimas frequenter. Folia lingvaeformia, digitum lata, supra pilis conicis vi- scidis obsita (unde Nerieüis J'ipefett, Norrlandis ob usum T'átgrás vel Sáttgrás, alis Krákórt). Pedunculi vix di- gitum longi, tenuissime pilosuli. Corollae ad solstitium ex— plicatae; caeruleae, intus ad faucem albescentes, Tm /— DIANDRIA 25, PINGVICULA vi//losa : nectario aciculari stricto pé« iali laciniis longiore, pedunculo villoso apice in- curvo, capsula obcordata. JLznnm. svec. m. 25. lapp: n. 15 t. 12. f. 2. Flor. Dan. t. 102i. [Fahlenb. lapp. n. 14. Svartz let. 4c. Handl. 1789. p. 59. .Harti- man ib. 1014. p. 108. 1018, p. 152. 159. Hab. in Sphagno paluduim sylvestrium prope alpes Lapponicas et Jemtilandicas passim. Folia subrotunda, tantum tres lineas longa lataque, undi- que ob margines incurvos concava. Pedunculus setaceus, ses- quiunciam emetieis. GCorollae violaceae labium inferius ses- quilineam longüm. Capsula vix plus quain lineani longa. Dx E T Ro, UT, AR DE Linn, gen. éd. Schr.n 41. ffuss.gen. p. 110, Gerten | fr. 3. p. 108. t. 198, Calyx diphyllus. Corolla ringens, palato prominente clausa, postice calcarata, Capsula supera, unilocularis, globosa, évalvis; receptaculo centrali polyspermo. —« Herbe stolones utriculosos sub aqua expandentes , scapos multifloros emittentes, — Ord. nat. 33. Per- sonatis prozüuma. | 36. UTRICULARIA vufgaris: pedunculis demum re- €urvatis, nectario couico divergente, palato galeami squante, foliorum laciniis sparsim ciliatis, — zzz. svec. n. 20. syst. ed. oem, 1. p. 195. /T ahenb, ups: The 39. Sv. Bot. t; 572. Flor. Dan. t. 159. Hab. in aquis paludosis regionum magis campestriuni Sveciee temperatioris infra Gefle passim. copiose. Longe niajor sequentibus; stolones interdum pedales, di-- gito latiores, expansi; utriculis inagnitudine semitiuim canna- bis. Seapus saepe pedalis, superne hepatici coloris, circiter sexflorus, post solstitium florens. Corolla saturate flava li- neis croceis inferne picta. Pedunculi fructiferi apice recurva- ti: capsula magnitudine pisi. 27. UTRICULARIA zunor: pedünculs demüm recur- valis, neclarilo carinzformi regrediente, palato ga- leam «quante, 1oliorüm laeinüs integerrimis. Jzun. svec. rn. 29. Syst. ed. [Roem. 1. p. 196. ZI ahenb, ups. n. 18. Sv, Bot. t, 585. lor. Dan. t. 120. bona Le stadius fet, 4c. Handl. 1022. p. 540. MONOGTNIA 15 Hab. in aqua paludum sylváticarum parcius; etiam Lapponie rarius ad. Arjeplog lecta. Praecedente multiplo minor, generis sui minima; stoloni- bus digitum. minimum vix latii; utriculis semina Payas6ris . parum majoribus. Scapus digitalis, subsetaceus; superne fu- scescens, plerumque triflorus, Corollae lmeis tribus vix lon- giores, sordide luteae: striis fuscescentibus. Pedunculi fru- cLiferl apice recurvati: capsula magnitudine seminis Sinapis. 20. UTRICULARIA ;zedia: iehulidulis erectis, necta-. 110 subulato progrediente sub labium inferius, pa- lato galee lobis breviore, foliorum laciniis serratis. Hoayne in Schrad. diar. 1800. 3. p. 18. t. 5. JF'ah- lenb. ups. n. 16. lapp. n. 15. Sv. Bot. t. 561. Syst, veg. ed. Hoemer 1. p. 195. Plor. Dan. 8. t. 1262. uU vulgaris minor Zinn. svec. n. 28. Hab. in aqua paludum profandiorum et frigidiorum omnis Svecize usque in Lspponiam ubique. Magnitudine quidem intermedia, sed de cetero a praece- dentibus discedens. Stolones apice magis convolüti, sed fo- lia deinde magis expansa: laciniis latioribus. Utriculi demum semine Sinapis majores. Scapus digitalis, filiformis, totus lae- te viridis, circiter quadriflorus. Corolla vivide flava. Pedun- culi semper erect: capsula grani Piperis magnitudine. cT: 650 P«7B:S; Linn. gen. ed. Schr, n. 44. fuss. gen. p. 11. Calyx tubulosus, quinquefidus. Corolla tubulosa, sub- equalis, quadriloba: lobo superiore latiore emarginato. Stamina distantia longitudine corolle. Semina quatuor nuda, — erba flor ibus verticillatis sessilibus in axil- lis foliorum. — Ord. nat. 41. F'erticillatea. 29. LYCOPUS europcus: foliis ovalibus villosis ad ba- ^ Sin pinuatifidis. Linn. svec.:m. 91 syst ed. Ftoem., i. p.206. n. 1. e, aroen, ac. 5. p. 442. 0. p. 31. 93. Sv, Bot. t. 262. Plor. Dan. 7. t 1001. /fahib. go- thob. p. 15. Samzel. neric. p. 17. Hab. ad ripas lacuum et fluviorum per provincias me- ridionaliores inprimis littorales et campestres a Sca- nia ad Bahusiam, Nericiam et Uplandiam ex, gr. Upsalie ad Várdsátraqvarn passim. 16 DIANDRIA Radix perennis, repens. Caulis sesquipedalis et ultra. Fo- ha saltem non florala quod ad maximam superiorem par- tem indivisa, tantum grosse serrata, plus quam unciam lata, et non nisi inferne ad petiolum lacinigrum pari uno altero- ve saepe reflexo praedita. Corolla alba inconspicua, aestiva- ls. — Svecice dicitur. K/oór£ (lorsan ex analogia nominis Lycopi ob formam foliorum); item Z'atten - Andornu pro- pter íflores fere Marrubii. | gn do COENA. Linn. gen. ed. Schr. n. 50. Juss. gen. p. 111. Gertn. fr. I, p. 216. t. 60. Calyx bilabiatns. Corolla bilabiata: labio superiore com- presso, emargimato; inferiore plerumque infra fau- cem strumoso. Filamenta labio inferiori infixa: filis iransversis versalilibus superne in loculum autherze abeuntibus inferne in glandulam communem. Semina quatuor nuda, — Z7erba verticillis in spicam dispo- sitis. — Ord. nat. 41. F'erticillata. 50. SALVIA pratensis: calyce quinquedentato bracteas excedente, galea glutmosa elongata arcuata, foliis cordato-triangülis crenatis: summis amplexicaulibus. Jünn. svec. n. 52. syst. ed. oem. 1. p. 244. Kops fl bat. fasc. 49. Engl. Bot..t, 153... Il'ahlenb.. ups. n.20. Treviranus i2 Jahrb. d. Geteáchsk. 3. h. 2. . p: 3. E ar... , Hab. ad agros et vias prope Upsaliam ab orientali par- te urbis raro; celerum versus seplentrionem ad Hóg- stabro et in paroecia Wendel. Radix perennis. Planta pedalis et ultra, sparsim pilosa. Folia saepe bis pollicem lata, valde rugosa et duplicato- .crenata. Flores ex majoribus sui generis et ordinis, unciam longi, eleganter caeruleo-violacei, solstitiales. oRD/'9po B P/G- Y N. 1 00; A.N T HO X AN T HEUS Linn. gen, ed. Schr. n. $8. ffuss. gen, p. 29. Trinii agrost. p. 05. Calyx biglumis, subtriflorus; ;luma inferiore duplo lon- giore. Plosculi deorsum imperfecti univalves: valvula infimi apice aristala, intermedii basi arisla genicu- laa: Flosc. supremus mulicus fertilis inclusus, cum Seimine sulcato decidens. — Ord. nat. 5. Gramen pa- nicula spiczforimnt, Hierochlois proximum. DIGY NIA 17 531, ANTHOXANTHUM odoratum: spica oblonga, flo- ^ ribus subpedunculatis patulis, gluma calycina lon-^ giore aristam ;subequante, corolle glumis ciliatis. Linn. seec. n. 55. syst. ed. Roem. 1. p. 207. Se. Bot. t, 11. Z7or. Dan. i. 666. f'ahlenb. lapp. n. 16. Hab. in graminosis elevatis totius Svecice euam alpi- na usque ad Nordcap frequenter. Gramen e radice perenni primo vere praestans (itaque Sve- cis plerumque Z"árbrodd, rarius Hasseibrodd), totum pal- lidius virens, molle, praecipue exsiccatione svaveolens, vix pedem emetiens. Gluma calycinà major ex apice suo ex- serit stamina, pistillum aristasque, nec unquam ulterius ffos- culos explicat. Dub» 4-3. $ oSv dH TRIANDRI A. G OQ ,N.S P E.C T U S. i" 'ORD. E 0 N 0-G^ YN foh * Flos corollinus Corolla tubulosa. Semen unicum: pappo plumoso - - — 11. VALERTANA loculis spuriis ; apice coróRatum 12. VgptA sexpartita ineQualis. Capsula polysperma - - 2 - « 15. [nis ** Flos glumaceus Semen zquale.(Calamaria) Glume inferiores vacu& « 14. Scnoxzuvus Glume bifariam imbricate - - 1b.Cvpeknvus Gluma undique imbricata sine lana 16. Scraeus lanam exserentes —. 17. EnrorHonuw Semen obliquum (Gramen) Spica setacea - - - - - 18.NanDvus 2. oRD. Drc yv N t 4. Flos glumaceus, Gramina. A. Iuflorescentia paniculata €, Pili intra calycem copiosi. - - - -- « - -' 35. AnuNDoO PD. Pili nulli evidentes vel corolla magis adnati * Rudimenta flosculorum inter calycem et florem solitarium Dalytieglume aquales ,- - - - - -. - - -,- 19.Puanamts Calycis gluma inferior minima - - -.- - - - 20.Pawicuw "*.Caly x uniflorus (sine rudimentis) Panicula spiceformis. Calyx furciformis —- -—: - - 25.Pnrrvw Corolla uhivalvis « - - - 22. ÀLOPLCURUS Flor. Svec. 2. 18 TRIANDRIA c Panicula diffusa. Calyx globosus. Corolla nitida - oL o5,MrErUXE £enuiss. Corolla calyce minor denique deficiens val, int. 24. AonoseT1S *" Calyx biflorus Flosculi basi aristati apice acuti - 7. - - - 9 € - 26.ÀmA.- Flosculi mutici obtusi undiqne teretiusculi - - - - 27.Moriwi& *"** Calyx tri-muitiflorus. Corolla int. impressa, Flosculus superior imperfectus muticus — —- - - e» - 28.Mrzürc& dristatus — - - - - 29.Morcus Flosculus inferior imperfectus - - - - «4 - - So.HrERocHrOA Flosculi equales s. plerique completi] T lGiume cordate - - - - - » - -- - - - -» S1. Dniz& carinate compresse sepius villo connexa ^ « - - Sz Po& teretiuscule obiusg& 2. - - - - - - - S$5.G6rxcERIX acuminate; interiores ten. ciliaig — — 54. FEsTuc& ciliato-pectinata 57. BRACHY PODIUM apice tridentata. Calycis valv. exterior major — $5. 'Ta1o0DrA emarginate: extra miarginem arista cofiacea recta 36. BaoMus fisse: dorso arista geniculata tortilis valida —- — 58. AvEN& B. Inflorescentia eonglomerata Falvule obiqu& s. inequilatere - - - - - - - 99. Dacrviis Jnvolucrum univalvé -. m, —- - -— € 2 € - 4 e A40.9ESLERTA Involuerum pinnatum (2 « «4 - - - - « - - ÁÓxmosunvs C. Inflorescentia spicata Calyx univalvis. Spicula multiflora marginem rachidi obvertens 42. Lori Calyx bivalvis. Spicula multiflora latus rachidi obvertens 45. ''RITIcUM Calyces subternati involucriformes. Spicule — - - - 44. BExxwvs Calyees ternati involucriformes setacei, Flores polygami 45. Hon pev 5. oRD. 'T Ra 16 Y N I A4. Calyz diphyllus. Corolla monopetala. Capsula -- - —- 4&6, Mox TIK Calyx pentaphyllus. Corolla quinquepetala. Capsula 47. HorosrrkuM Calyx triphyllus. Cotella nulla. Semen unkum | — -. 48. Kors1cIA onb. 4x MONOGYNI A. ii VALERIAN A. Ling, gen. ed. Schr. n. 60. (ecl. Fedia) Gartn. fr: 2 p- 35. t. 86, Corolla nuda, tubulosa, basi alterius lateris gibba: lini- bo quinquefido. Semen unicum planiusculum, apice Pappum plumosum evolvens. — Herbae radicibus perennibus, foliis oppositis, inflorescentia trichotoma. Ord. nat. 4& Aggregatac. 52. VALERIANA officinalis: foliis omnibus pinnatis: pinnis subuniformibus lanceolaüs dentatis; caule fi- MONOGTN1Á i9 Wiulóso suleato. JLizm. seec. m. 54. syst. ed. oem; i. p. 351. m. 12. f. Sv. Bot, t. 35. Fl. Dan. t. 576 Il'aÀenb. lapp.- 7. 17. B. angustifolia: pinnis subintegerrimis. AR oem. l. c. y. . minor &romel. chlor. goth. sup Hab. iu dumetis pratisque. subhumidis totius Sveciaé usque in apponiam. subsylvaticam lrequenter : B. in máxime elatis siccissimis maritimis Bahusisz, Hallandiz. Radix £. odoratior ob usum medicum notior nominibus 5vecicis Z'endelrot, F'elamsrot, F'elandsrot, F'endlarot, forsan a làtio mutatis; etiam nonnullis Áatteleka. | Caulis « bipedalis et uitra, superne sulcatus. Foliola extima pa- rum Coníluentia. Panicula fastigiatlà post solstitium florens corollis -dilute rubéentibus, 13nprimis f. svaveolentibus. $5. VALERIANA dioica: foliis inferioribus obovatis : supérioribus pinná üfidis, caule levi, floribus sub- dioicis, Linn. svec. n. 55. syst. ed. Roem. i. p. 949. if. scán. p. 97. 940. oel. p. 46. Fl. Dan. t. 687. Engi. Bot. t. 628. Aqu. runst. p. 6. Fries hal- land. p. 17. Zspegren blcking. p. 5. Jab. locis uligitiusis Scánize campestris frequenter; Blekingic occidenialis pàrcé, üt etiam O elan- diae p? ássini, Hallaudiz meridionalis rarius. Radix tchuis, obiique repens. Herba tota apud nos gla- berrima, ERES vix semipedalis, seminifera pedalis alüitu- Minis. Folia radicalia ovata integerrima. Flores in cymam dis- positi, vernales, albo-incarnaü: maris corolla triplo majore; Semina omnnio ut in praecedenti. 13. FEDIA "Garth. fr. 2. p. 36. t. 86. Faleriana spec. Linm "Corolla nuda, infundibuliformis, quinquefida. Semen unicum apice cálvum vel dentibus coronatum; intror- sum loculis duobus spuriis, — Zferbae radicibus an- "uis, foliis opposilis , inflorescentia. dichotoina, 54. FEDÍA o litoria: fructibus apice integerrimis pla-. niuseulis suborbiculatis iriparübilibüs nucleum einit- lentibus, floribus subcapilatis, bracteis fructu. ma- joribus obiusis, caule dichotlomo. — Aoem. i5 syst. 20 TRIANDRIA veg. i. p. 961. Se. Bot. t. 352. Plor. Dan. t. 1683. Ilahlenb. ups. n. 35. I'ahlb. gothob. p. 14. Valeriana Locusta Az. spec. m. 506. it. oeland. p. ' 50.72. .Pischersir. mál. p. 298. : Hab. solo aprico provinciarum litoralium et insula- rium precipue orientalium a Scania usque ad Up- landiam passim. Herba ob cellulosam laxam acetariis primo vere prae ce- teris idonea (unde Zznter-rapunzel dicitur). Caulis mox e. radice dividitur per dichotomiam valdeque divergit, raro se- mipede altior. Flores dilute caerulescentes, ante solstitium explicati. 55. FEDIA :7nixta: fructibus apice subtridentatis ovato- oblongis semiteretibus; loculamentis sterihibus obso- letis area plana disjunctis, bracteis fructu minori- bus subulatis, caule inferne simplici. ///ahdenb. Nov. ct. Ups. I 1I. p. 210. e£ 250. F. dasycarpa Bzeberst. cauc. 5. p. 50. F. dentata Steven pl. russ. rar. n. 6. ries nop. p. j 65. Flor. Dan. t. 759. F. Morisoni Spreng. pug. 1. p. 4. Val. inicrocarpa Loisel. Valerianella mixta JDecand, fl. franc. suppl. p. 495. n. 59214. Hab. in agris apricis provinciarum maritimarum au- straliorum formatione transitionis substratarum . scil. Gothlandis multis locis, Oelandise ad Bóda, Scanise ad Malmó passint. Planta tota strictior, angustior. Caulis vix infra medium per dichotomiam divisus, sed superne eo pluries biparti- .tus; floribus magis dispersis, minoribus, albidioribus, ma- gis serotinis. Semina etiam duriora, seminibus Carvi vix crassiora. Y954 TL Rh. 5, Linn, gen. ed. Schr. n. 790. juss. gen. p. 57. Gaertn, fr, Y- p.38. t. 13i Calyx nullus (nisi Bractec spathas referentes): Corolla sexparUta: laciniis alternis reflexis. Stigmata tria: lobis petaliformibus antheras occultantibus. Capsula infra: florem. remota, trilocularis, polysperma. — Planta liliacea, compressa, — Ord. nat. 9. Énsatae., MONOGTNIA 21 56, IRIS psevdacorus: corollis imberbibus: petalis in- " — terioribus stigmate minoribus, foliis ensiformibus. Linn. .svec. n. 57. lapp. n. 106. syst. ed. Roem. x. p. 466. Sv. Bot. t. 110. Flor. Dan. t. 494. Samzel. neric. p. 10. Hab. in fluviis per provincias magis campestres a Scania ad Nericiam et Uplandiam frequenter; dein rarior nisi in Vesterbottnia ultima maritima, (nec in elevatioribus precipue ferrimontanis). Radix valde perennis, horizontalis, truncosa, digitum crassa, adstringens simulque acris. Folia interdum orgyalis altitudinis et pollicem lata, adinodum ensiformia, quare Sca- nis nota nomine P/áje (Danis Z'/cg) et tota planta Svecis Svárds-lilja (rusticis interdum corrupte Svá/grás). Caulis folis brevior, multiflorus, teres. Spathae germina trigona includentes. Flores post solstitium aperiuntur flavi, petalis exterioribus plusquam sesquiunciam latis valde spectabiles, Nericiis Gula-lil/jor, aliis ob solum crescendi Báck-liljor, Sáfjablomma. i4; SCHOE. NUS. Linn. gen. ed. Schr. n. 92. fuss. gen. p. 3t. Calycis glume paleacee, plerumque senw (pistillum cingentes), exterioribus nounullis vacuis fulcratzee | Se- men vel evidentius nuculare (Marzscus) vel. nudum idque sive sine appendice 1ucrassata (Schoenus J'ahl - n. 90. 99) sive cum ap»endice incrassata pistillari (Rhynchospora F'ahl- n. 4o». 4i). —. Radix omnium perennis. | Plores ex spiculis subunifloris formati , i? fasciculum collecti. —. Ord. nat. 6. Calama- riae ut sequentium trium generum. 37. SCHOENUS Marziscus: culmo tereti folioso, foliis margine dorsoque aculeatis, panicula contractà | Zi. 8UVEC. 7L 90. 1f. goltl. p. 170. 126 245. oel. p: 157. Se. Bot. t. 275. Flor. Dan. t. 1202. JfY'ahlenb. F'et. Ze... Handl. 1805. p. 115. 1821. p. 510. F'idegren Osterg. p. 26. Nezén in Pant diss. de Ulricehamn p. 50 Clalium. germanicum Joem syst. vecg.^1. p. 294. Zhlquist Jet. Ac. Handl. 19021. p, 205. Hab. in paludibus maxüne stagnantlibus supfa forma- 22 TRIANDREA tionem transitionis insularum Gothlandizs ubis que, Oelandisz septentrionalis ab. Albóke usque ad Bóda passim; (Ostgothie in V. Tollstad ad Broby bro, Vestgothie ad Clricehamn raris:ime). Planta calamaria (vel subgraminea) maxima et. durissima hostratium plerumque quadripedalis alütudinis, notissima Gothlaudis oh, Oelandis Agh vel Áegm. Culmus pen- nam cygneam crassus, ri des. Folia circiter quatuor lineas inferne lata, sursum valde attenuata, ob serraturas rigidas valde scindentia. Panicula tota plus quam pedalis ; cyinis multüpedunculatis; fasciculis florum castaneis, tantum tres lmeas longis latisque. 98. SCHOENUS igricans: culmo tereti aphyllo nudo, "^ A capitulo multifloro. ovato, involucri diphylli valvula altera capitulum superante, selis seminis inconspi- cuis. Linn. svec. n. 39. it. gottl. p. 204. syst. ed. Roem. 2. p. 59. Sv. Bot. i. 515. bona. 7f ahlenb. Vet. Ac. Handl. 1805. p. 115. Hab. in paludibus Gothlaudie cum precedente u- bique. Radix valde eaespitosa; vaginis nigerrimis. — Folia filifor- mia, canaliculata, omnia radicalia. Culmus saepius sesqui- pedalis, etiam filiformis. Capitulum plerum digitum mi- norem. crassum, sed interdum gracilescit adeo uid sequentis major non sit, quo in statu cum sequente contu db (ex. gr. Schultz fl. starg. suppl. p. 4.); squamae migrieantes media aestate antheras flavas exserunt. $9. SCHOENUS ferrugineus: culmo tereti aphyllo nu- do; vaginis intimis mucronauUs, capitulo bifforo bra- Pi or E semen poguanube hispidis. | Zinn. svec, n. 4o. syst. ed. oem. 2. p. 59. H'allroth. sched. cr. p.25. Sv. Bot. t. 569. Plor. Dan. 9. t. 1505. F'ide- gren ósterg. p. 26. Hab. in paludibus supra formationem transitionis, ut Gothlandic, QOstrogothico ad Omberg et Jemtlandis; etiam in regionibus maritimis Ik o- slagi« passim frequenter. Praecedentis quasi forma septentrionalior, maerior, palli- dius colorata. Culmus vix pedalis, filo saepe tenuior. Capi- tulum penna gallinacea non crassius. Setae fructus eo majoxes. MONOGYT NIA 28 4o. SCHOENUS albus: culmo trigono folioso, foliis canaliculatis, fasciculis spicularum subnudis, stigma- übus stylo brevioribus, setis decem longitudine se- minis, staminibus duobus. Lzzm. seec. n. 41. Flor. Dan. t. 520. .Ehrh. beitr. &. p. 154. IF'ahlenb. tapp. n. 10. Nov. ct. Ups. F1II. p. 211. Rhynchospora alba 7/a&L. enum. 2. p. 256. —.Roem. (Syst. veg. 2. p. 07. (Sv. Bot. t. 557. f. 1.) Hab. in paludibus proluudissimis omnium regionum granite substratarum a Lapponia inferiore usque in Scaniam septentrionalem frequenter; in formationi- bus junioribus vix visus nisi rarissime Gothlandic., Radix potius fibrosa. Gramen totum subfiliforme, vix pe- dale, non parum glaucescens. inflorescentia alba, aestivalis, demum dilute fuscescens. á,, SCHOENUS /uscus: culmo trigono folioso, foliis. subsetaceis fasciculos spicularum fulcrantibus , stig- matibus stylo longioribus recurvis, selis tribus.se- mine longioribus. | zzz. spec. pl. ed. 2. app- p. 1664. Ehrh. beitr. 5. p- 69. et 4. p. 155. Flor. Dan. t. 1562. "Aspegren bleking. p. 4. Rhynchospora fusca Sp Bpk. t..557. f. 2. Mab. in paludibus. omnium profundissimis regionum magis temperatarum a flumine Daleearlico- usque ad Blekingiam passim copiose; Vestunannie ad Skin- skatteberg frequentissime. Radix magis repeus. Gramen lutescentis coloris, strictius sed angustius, saepe eliam brevius. Flores fusco-rufi, cir- citer duplo majores quam in praecedente, cui valde diduin Genus naturale, in australioribus fructu perfectiore quam in septentrionalibus. 102^ C-Y P LR US. Linn. gen. ed. Schr. n. 93. fuss. gen. P. 31 Gerin, fr. 1. p. 9» t. 2. Calycis gluma uniflora disposita iu rachide spicuke mul- liflore bifariam. imbricalie (planz). Semen nudum. Planta calamaria planifolia subumbellata. 42. CYPERUS fuscus: culmo Iriquetro, umbella radiis elongatis : spiculis alternis. confertissimis lineari- lanceolatis; valvulis acutis, involucro subpenta- phyllo longissimo folüsque linearibus. Liza. spec. rV 24 TRIANDRIA pl. ed. IVillden. 1. p. 290 syst. ed. Rtoem. 2. p. 191. Jor. Dan. t. 179. Retz. diss. fl. scand. suppl. 2. p. 4 Hab. in paludibus graminosis umbrosis inter montes arenarios ad St. Roslátt Scanis occidentali-meri- dionalis rarissime, nee quotannis obvius. Radix annua, sed multiculmis. Gramen totum vix digito altius. Folia omnia tum radicalia cum involuceralia similia vix sesquilineam lata. Spicule circiter dimidio angustiores et duas lineas longae. fuscae quidem, sed dorso squamarum virente. Media aestate floret. 36. S X D BR BUS Linn. gen. ed, Schr. n. 94. Mertens germ. 1. p. 425. Garin, fr. p. 10. t. 2, Calycis gluma uuiflora disposita in rachide spice s. spiculce multiflorz: undique imbrica!ze, Semen vel sine appendice incrassata siyli idque sive stipatum selis (Sczrpus p. s. d. n. 45. 4&. 48, 4g. 51- 55.) sive setis orbatum (/so- lepis Brown — n. 47. 5o.) vel cum appendice incras- sata (Jleocharis Brown. — n. 45. 46). Plantae cala- zuriae, radice plus minus perenni, dispositae ins 1) spica terminali simplicissima n. 45-47. 2) spica com- posita disticha n. 40. 4g. 5) spicis pluribus n. 50-55. 45. SCIRPUS ceespitosus: culmo nudo striato, spica in- —» volucro diphyllo inclusa: valvula altera mucronata spicam superante, stigmatibus tribus, radice squa- mis imbricata. nn. svec. n. 435. syst. ed. Roem. 2. p. 122. Sv. Bot. t. 565. f. 1. JF ahenb. lapp..n. 19. Zet...4c. Handl. 1809. p. 219. Fries halland. .. 18. 128. 7Y'ahlb. gothob. p. 29. Rosés Nov. .Act. Ups, FIT. p. 213, Hab. in paludibus sphagneis sterilissimis totius Lap- ponie Norrlandieque. usque ad Vermlandiam ferri- montanam et Nericiam vulgaüssimes; dein per Ve- stergothiam et Smolandiam maxime sylvaticam pree- cipue ad fines Hallandie (in regione Mossabygden dicta), in Scaniam usque ad Falsterbo descendit; a- lias desideratur in regionibus campestribus et for- malionis transilionis ita uL nonnisi unico loco Goth- landiz lectus sit. JMONOGTNIA 25 Radix eximie caespitosa, squamis suis numerosissimis ca- . Sstaneis quasi tophum convexum in Sphagno constituit, ru- sticis Scanis non inepte Mossatof dictum. | Culmi ex hoc topho sparsim egrediuntur, filiformes, circiter spithamam alti. Spica tota linea parum longior, castanea; mucrone valvulae involucralis tantum virente. 44, SCIRPUS JBaeothryon: culmo nudo substriato, spi- — ea obliqua glumam involucralem muticam superan- te, stigmatibus tribus, radice subnuda. —.Ehrh. beitr. 2. p. O1. Syst. veg. ed. HRoem. 2. p. 125. S». Dot. t. 565. f. 2. Il'ahlenb. ups. n. 50. lappon. n. 20. Hab. in paludibus provinciarum magis campestrium infra flumen Dalecarlicum usque ad Guusartve prope Fahlun ubique, dein in litoralibus totius maris Bott- nici et septentrionalis passim. Radix minus caespitosa squamis solitariis interstincta. Cul- mi semipedales vel paullo ultra, crassitie. filii. tenuiores, Spica circiter quinqueílora, fere tres lineas longa, fuscescens. 45. SCIRPUS palustris: culmo nudo inani, spica nuda —7^sübovata obtusiuscula, stigmatibus dub Linn. spec. n. 42. Sv. Bot. t. 2 257. FL. Dau. t. 275. Il/ah- lenb. lapp. n. 21. Eleocharis palustris /toem. syst. 2. p. 151. B. humilior, radice magis repente. Z/. Dan. t. 167. Hab. in aquosis ripis et litoribus totius Sveciee usque ad Lapponiam ubique frequenter. Radix plerumque caespitosa , sed in maritimis B evidenter repens. Planta etiam habitu valde varians: in aquis palu- dosis occultioribus optimus saepius pedalis, culmo crassitie pennae gallinaceae, spica fere unciali; sed in maritimis tam humilis et macer, ut cum specie praecedente interdum con- fundatur, Spica semper crassior, unde Svecis Knapp-sáf. 46. SCIRPUS acicularis: culmo nudo setaceo slriato, "spica subebracteata, stigmatibus tribus. gn. svec. Vn. 44... Sv. Bot. t. 605. Flor. Dan..t. 207. ' JY ah- lenb. lapp. n. 22. Eleocharis acicularis ftoem. syst. 2. p. 154. Hab. in ripis lacuum et deme uem superficiali sepe inundalis per totam Sveciam usque ad Lap- poniam meridionalem frequenter. 26 TRIANDRIA Radix omnium tenuissima minus perennans. Planta reli- qua magnitudine tantum aciculae tenuioris, 47. SCIRPUS fluitans: culmis ramosis foliosis procum- — bentibus, spicis solitariis paucifloris. |JLinm. spec. ed. IV illden. 1. p. 295. Plor. Dan. t. 1002. Engl. Bot. t. 216. Fries nov. p. 4. halland. p» 10. Jsolepis ES Jtoem. syst. 2, p. 105. Hab in amuibus minoribus Hallandise medie ex. gre paroecie Vessige ad Lia et Hukered, et adjacentis Smolandie frequenter precipue inter F'emsjó et Unnaryd. Radix mutata in culmos ramosos filiformes, per spithamam "unam alteramve procumbentes. Folia omnino plana quanmt- quam pedunculis spicarum vix latiora, undique ex ar Liculis crebris culmi nascentia, circiter essem ue longa. Pedun- culi v. 8capi (culmis praecedentium analogi) quoque versus apicem culmi alternantes vix sesquiuncia longiores. Spicae et non longiores, omnino virides. 40. SCIRPUS compressus : -Spica composita disticha; spioulis bractea partiali longioribus multifloris, foe lus canaliculatis. | .Persoon syn. 1. p. 66, LZ ahlenb. Ups. n. 32. 8. caricis Ftetz. scand. ed, 2. p. 16. Decand. fl. franc. 2hedh 03-1. 17 01. denen. F'et. dc. Hand. 1809. Pp: TY Schoenus Weemee o Linn. spec. pl. ed. 2. p. 65. v"syst, ed.- foem. 2. p. 64. Hoffm.. sermya 98) t. Y. FI. Dan. t, 1622, Jingl. Bot. t, 791. PAfselius Vet. 4o. .Handl. 1797. p. E Carex uliginosa Ji, $Pec. n. 036. mant, p, 521. 494. Jer. Ac, Handl. Sto 5. p.77 72, 916. Hah. in pratis subhumidis apricis provinciarum magis campestrium precipue orientalium a Scania usque ad Dalecarliam prope Süáter et Upsaliam passim. Radix repens stolonifera, | Folia culmo latiora. | Culmus plerumque curvatus, digito vix altior, Spica compressa uncialis longitudinis fuscescens: spiculis sexíloris vel ultza. Floret exeunte vere stigmatibus duobus. — Ex hac specie In maritimis formata esse videtur se quens crassior Inapis memi branacea paucillora. MONOGTNIA 27 4g. SCIRPUS rufus: spica composita disticha, spiculis bractea partiali ::quante involutis paucifloris , foliis convolutis. 77Z'ahlenb. lapp. n, 24. Fries nov. p. 25. "halland. p, 18. Forsand, veg. scan. p. 16. Schoeuds rufus Smith brit. 1. p. 45. Engl. Bot. 15. Io 1010, JY. Don. t. 1504. B. paleas minor. Sc. rufus Schrad. germ. 1. p. 153. Vii Uc d. Aspegren blebing. p. 4. Schoenus compressus f. IH ahenb. Fet. Ac: Handl. 310023, p.. 113. Hab. in littoribus maris occidentalis a Rond Nor- vegica ad Hallandiam Scaniamque passim; 4. dein in mari baltico Scanie orientalis, Blekingice et Goth- landi: rarius, Radix perennis, breviter repens. Folia culmo tenuiora, Culmi cireiter spithamam alti, fistulosi, strict. — Spica plus quam semiuncialis, ob bracteas obvolventes insigniter im- bricata, rufa. j duplo triplovo omnibus partibus minor. 5o. SCIRPUS setaceus: spicis lateralibus sessilibus, cul | qnis subaphyllis selaceis y Sexmnibs coslatis nudis. LLinn. svec, n. 45. it. scan. p. 227. Schrad., germ. 1. poas»: Flor. Dan. t. 511. Prries halland. p. 39. .4- spegren bleking. p. 4. F'idegren ósterg. p. 26. Isolepis S SR FRoem. syst. 2. p. 100. Hab. ad littora stillicidio fontinali passim inundata Scanis occidenlalis ex. gr. Scanorge. et adjacentis Hallandiz rarius ex. gr. ad Eldsberg, Halmstad ; sed eliam loce's inundatis in jugis elevatis apricis Scania ut Helsingburgi versus Ramlósa, in. Só- derásen inter Vram et Bjórnakulia. in Skirali elc. Blekingise ad Hórby; (magis adveplitius autem Gothoburgi et. Ostrogothiz). Radix perennis quamquam tenuissima. —Vaginae radicales apices tantum virides gerunt loco foliorum. | Culmi »plerum- que digiti minoris altitudine, sed interdum senuj pedales, sem- per autem setaceae tenultalis, Spicae ipe ue vix semi- nis cannabis; squamis nigris earina tantum virentibus, de- ciduis cum semine mense Septembris. 51. SCIRPUS maritimus: spicis umbellatis pedunculatis sessilibusque, inv Sluora foliaceo, glumis mucrona- 28 | TRIANDRIA. tis trifido-laceris, culmo triquetro. JLzzn. seec. m. 47. syst. ed. Roem. 2. p. 158. Sv. Bot. t. 240. non bora. (P/or. Dan. t. 957. an rad. tuberos?) Hab. in littoribus maris tum orientalis tum occidenta- lis infra Gevaliam et Bahusiam passim copiose. Radix apud nos semper repens. Folia ad basin cul- mi nonnulla, sesquilnmeam lata. Culmus circiter bipeda- lis, acute triqueter. lnvolucra folüs multiplo minora. Pe- dunculi paucissimi longitudine spicarum, plerique brevissimi fere nulli. Spicae semiunciam longae, ovato-oblongae, totae spadiceae, 52. SCIRPUS sylvaticus: cyma supradecomposita; in- volucro polyphyllo, spiculis ovatis, glumis mucro- natis, culmo trigono folioso. e svec. n. ÁO. syst. ed. Roem. 2. p. 142. Flor. Dan, t. 507. IY aMenb. Vet. Ac. Handl. 1809. p. 218. Hab. locis subhumidis ad sylvas majores regionum lamen magis campestrium Uplandiee, Vestmannic ferrimontane ad Skinskatteberg aliarumque provin- ciarum orienlalium; frequentior vero versus occi- dentem Vestrogo!hiee, Dalie, Vermlandie occideu- lalis, Bahusize, Hallandie etc.; mec supra Sáter Dalecarliz., Reliquis nostris pulchrior foliis latitudine fere digiti mini- mi etiam in culmo circiter bipedali; cyma saepe spithamam lata, sed spiculis tantum magnitudine seminis Cannabini. 53. SCIRPUS /acustris: cyma decomposita foliolo ful- crala, spiculis ovato-oblongis, culmo tereti nudo. bp. svec. n. 46. syst. ed. ftoem. 2. p. 155. Sv. Dot. t. 150. Flor. Dan. 7. t. 1142. Jf aMenb. lapp. n 25. P.littoreus: glaucus (spiculis subsessilibus majori- bus), Out breviore. .P7. Dan. t. 454. Fries hall. p. 19. zfspegren bleking. p. 4. S. D Iona Roem. Syst, 2. p. 156. JF'all- roth, sched. 1. p. 29. Hab. in lacubus et amnibus totius Svecice usque iu Lapponiam ubique frequenter; & in maritimis me- ridionalibus ut. Hallandie ad exitum fluminis. INiss:e prope Halmstad et Blekingio. Radix crassilie fere digiti: vaginis copiosis apice foliaceo MONOGTNIA | 29 brevi terminatis; sed de cetero folia nulla in tota planta. Culmi maximi in Calamariarum ordine, saepe orgyales, cras- $itie digiti minoris, noti Svecis Sjó-sáf "vel ob colorem Kol-vass. Spiculae brunneae post solstitium Ílorentes. jDOCUSER I OPIHORIUM. Linn, gen. ed. Schr n.95. fuss. gen. p. 3t. Garin. fr. 1 p. 10. t. 2. » Calycis gluma uniflora disposita in rachide spice multi- florae undique imbricate, demum exserens lanam se- mine multiplo longiorem. -— JP/antae calamariae ra- dice perenni, cmo vel spicis pluribus subumbellatis vel unica spica simplicissima terminato. 54. ERIOPHORUM /atifolium: pedunculis spicarum scabris, culmo obtuse trigono, folis planis apice triquetris. ZZoppe man. 1800. p. 100. Roem..syst. 2. p. 158. Flor. Dan. 8. t. 1501. /l'ahlenb. ups. n. 56. Hartm. Vet. Ac. Handl. 1918. p. 129. E. polystachion 4 Zzzu. svec. n. 49. Sv. Bot, t. 190. Hab. in praüs humidis et ad paludes provinciarum magis campestrium Sveciz. meridionalis freauenter, Uplandicz rarius, Jemtlandis rarissime, Dalekarlize ad Billsjón paroecie Sóderbáürke tantum. Uti loco meridionalior ita etiam folis explicatior fere duas lineas latis, laétius viridibus. Culmüs quoque altior circiter sesquipedalis, sed gracilior, unde etiam' spicae pau- periores. 55. ERIOPHORUM polystachyon : pedunculis spicarum Ievibus, culnio teretiusculo stricto, foliis inferne planiusculis superne triquetris. Z2. svec. m. 4g. lapp. n. 22. JY ahlenb. lapp. n. 29. ups. n. 57. E. angustifolium oem. syst. 2. p. 158. Sv. Bot, t. -4go.f. 1. Flor. Dan. 9. t. 1442. Hab. in paludibus totius Svecie usque in alpes Lap- ponicas vulgatissime. Intermedia haec forma omnium vulgatissima qüasi iater proximarum. Tota compactior vel validior ceteris, [foliis firmioribus quod ad maximam partem iriquetris, culmo stri- clo; pedunculis spicarum crassioribus itaque laevioribus, sae- pe etiam numerosioribus , lana copiosiore, unde etiam notior Svecis Myrdun, Madun, .Angdun, Harull etc. ldeoque no- men originarium Linnaeanum melius meretur quam praecedens. e TRIANDRIA 56. ERIOPHORUM zracile: pedünculis spicarüim 5eàz bris, culmo tereti, folis triquetris subfiliformibus. Roth. catal. 3. append. Sv. Bot. t. 4go. f. 9. I'ahs lenb. lapp. n 50. ap n. 9380. Prizes hállánd. p. 19. E. polystachion. y. Ln. svec. n. 49. | | E. triquetrufit/7toem. syst. 3. p. 157. £l. Dan. 9. t. 1443. Hab. in palüdibus profundissimis aquosis Svecisee seps ientrionalis ubique; Uplaudie, Smolandis, Hallan- dia etc. rarius. RT Ob locum frigidiorem et magis áquosum angustissima éssé videtur haec species et magis angustifolia quam praecedens: Folia eulmo nullibi latiora, gracilia (nec rigida). Culmus sub- filiformis vix pedalis. Planta tota pallidior. Spicae omnium pauperrimae; peduhiculis tenuibus scabris. ó7. ERTOPRORUM »vagnatum: spicà subovata, culmo — vaginato teretiusculo, folis triquetris superne sers rulatis, radices céespitosa squamosa, JLum. sec m. bo. &ysé. ed. Hoem. 3. p 155. S9. Bot. tí. 201. Plor Dànm, 1.356. Nop. Act. Üps. P HI. p. 21i Hab. in paludibus precipue sylvaticis totius fere Sve- cie frequenter; rarescit tánlum id insulis forntatio- . mis trausitionis. Radix máxime caéspitosa. Folia omiiia radieslià stricta. Culmi circiter peceles; vaginis inflatis $6ariosis albicantibus$ aphyllis. Spica ordinis sui naL maxinia nuce avellana- vix iuinor, itaque notior rusíicis svecis primum nomine Seart- hufvud, dein Gráhufoud vel Hoithufoud — Aliis Hadd, 58. ERIOPHORUM capitaium spicà suhglobosa , cul- mo subvagiuato tereti, foliis seniiteretibus integerriz mis, radice repente. Schrad. germ. i.p ibi. foem &yst. 2. p. 155. /F'aMenb. lapp. n. 28. Plor. Dán, ti 1502. Sp. Hoi. E. 420. fig. À. Harim. F'et. Ac. Handli |,i80i4. p. 95 103. j Hab. in paludosis ad omnes dlpes Svecicas à Lappos hia usque in Dalecarliam passini, À praecedente vix diversum rádice miagis vágd, mollitie Toliorüim et eulmi, $piéa breviore praecipue dum lanigeraj quae notae a solo alpino succosiore lorsan pendent. b9. ERIOPHORUM alpinum: spica oblonga bracteam - mucronalam subequante, ulmo triquelro iiudo, lÀlj0NOGYNIA $1 foliis brevissimis. nz. svec. n. 5 syst. ed. Roem. 9. p. 156. Sv. Bot. t. 426. fig. B. Fior. Dan. t. 620, INov. Zdct; Ups. P 1II. p. 211. Hab. in paludibus profundioribus apricis totius fere Svecie ab alpibus Lapponicis usque in Scaniam frequenter; rarescit solummodo in regionibus exti- mis formationis trausitionis aliisque mariümis ut- ote Blekingiee non visum. Praecedentibus mulüiplo tenuiue, habitu fere Scirpi cae- bpitosi. Vaginae intimae radicales apice folaceo subtrique- tro. Culmus circiter spiilhamalis. — Spica florens mucrone viridi bracteae brevior, sed lanigera ipso longior. Lana fere ejusdem longitudinis ac in praecedentibus, sed ob parvitatem spicae pauperrima, unde Szecis Sup ve! Rumpul. 10. NARDUS, Lian. gen. ed, Schr. n, 97. Trini azr. p. 96. Hoffm. gérm. 1. t. 4. Calyx nullus. Corolla bivslvis in&qualis: valvula ex- leriore duplo majore, subvlata, in dentibus spice uni- lateralis innata. Semer tectum. — Gramen valde sins gulare fere enode, 60. NARDUS s£ricta: spica setácea recta glabra. Jm, 8vec. n. 52. syst. ed. Roem. 2. p. 265. Sv. Bot. t. 174. Flor. Dan. 6. ^. 1032. ZZ afkenb. lapp. n. 51. Zetterstedt res. 2. p. 151. Hab. in pratis sylvaticis subliumidis sterilissimis totius Sveci:e usque 1n Lapponiam sylvaticama ubique, in- feralpimam rarius; rarescit etiam in maxime cam- pestribus regionibus precipue formationis transi- lionis, Gramen omnium nostrarum durissiimuin, folis culmisque florum chalybeorum fere adinstar, quare. Sveeis Scaniae Stálgrás, alis australioribus Stagg vel Pznnstagg, sep ientrionalibus plerumque Z7ára alias 4 ueborst, &£fgborst etc. Spicarum valvulae subulato-setaceae et stigma sunplex analogiam ostendere videntur. : oRB. 9. DI QG Y N T A. i2 PFUnmLARIS. Linn. gen, ed. Schr. n. 106, Calyx sesquiflorus bivalvis: valvulis subzqualibus navi« 52 TRIANDRIA eularibus includentibus Corollam bivalvem fosculi completi et inita penicilliformia (Jzeraphis n. 61.) flosculorum duorum vel styliforme (Chilochloa n. 62. 65) unius. Semen corolia carüllaginea corticatum; M Inflorescentia contractius paniculata vel spicaeformis. 4000961, PHALARIS. arunacea: panicula patente 'glo- merala, corolla accessoria bivalvi minuta pilosa. - Linn. spec. n. 59. syst ed. Roem. 2. p. o5. Flor, "Dan. t. 259. mala. J/'ahlenb. lapp. n. 52. Digraphis rimi agrost. p. i27. Arundo colorata S». Bot. t. 107. i . Hab. ad ripas fluviorum, lacaüm et paludum per to- iam Sveciam planiorem etiam Lapponiam sylvati- cam, frequentiüs in campestribus regionibus, ra- rius in maxime sylvaticis et montosis; Radix perennis. Gramen magnitudine et facie fere arun- dinis, interdum orgyale; folus latitudine digiti niiioris. Pa- Aicula: quoque spithaimalis, stricta, ílorens sub foenisecio ramis patentibus brevioribüs, demum .seiminifera iitens. — Dicitur Svecis Rór-flen, occidentalioribus ftór-flok, Sea- nis F/ácl. .62. PHALARIS pA/eoides: panicula spicteformi cylin- tv drica, calycibus lanceolatis scabriusculiss flosculis levibus. Jzns. seec m 054. Flor. Dan. t 531. Sam- tel. neric. p. à. JV ahenb. Vet. Ac. Handl. 1809. ). 210. Phleum phalaroideum Se. Bot. t. 596... Fries hal- IT Tad: p.r21. Clilochloa Boehmeri oem. syst. 2. p. 409. r. 3. £ Hab. in collibus apricis aridis regionum magis cam- pestrium | przecipue a latere orientali regni a Scania ad Nericiam et Uplandism frequeuter. Radix perennis. Gramen totum glaberrimum, non parum glaucescens, circiter pedale, ad solstitium florens. Flores nonnulli steriles praecipue in paniculae parte superiore po- stea monstrose exserunt corollae valvulam exteriorem in sacculum cornutum multiplo grandefactam. ^ Nonnullis sve- cice ftoll-flen audit. | 65. PHALARIS arenzaria: panicula spicceformi oblonga, calycibus lanceolatis ciliatis, corolla Icvi. triplo lon- DIGT NIA: -T 9 o1 . gioribus; culmis basi ramosis. J77'iliden. spec. pl. 1. .. 5828. Smith. brit. 1. p. 62. Engl. Bot. t. 223. Ph. phleoides B Aiton. Phleum arenarium Jig. svec. n. 59. it cni m 109. . JV ahenb. Vet. 4c. Handl. 1805. p. 112 (Fries halland. p. 155. not. obs.) Flor. Dan. ie 915. Chilochloa arenaria /toem. syst. 2. p. 409. Hàáb. in arena versus littora maris orientalis Goth- landise ex. gr. prope Vestergarn et Ostergarn, et ad oram orientalem S caniz arenose utl Vigtskófle, Ljungby, .Brosarp etc. passim, sed abest ulterius occidentem versus. Radix annua, eximie multiculmis. Gramen totum vernale, cito pallescens, basi fasciculis foliorum axillaribus instru- ctum, digito vix longius. Folia sesquilineam lata, quaniquam vix uncia longiora; vaginae supremorum inílatae. Spica su- premum folium parum excedens, uncia vix longior. Antherae ilavae, parum exsertae. 20. PANICUM. Linn. gen. ed, Schr. n. 108. Mertens germ. 1. p. 461. Gartn, fr. I, p. 2. t. t, Calyx sesquiflorus bivalvis: valvula inferiore parva. su- periore flosculos equante. Flosculi superioris com- pleti Corolla bivalvis: valvula inferiore superiorem planiusculam involvens, demumque cartilaginea semen. includens, | Flosculi inferioris incompleti Corolla vel bivalvis in n. 64. 65. vel univalvis: valvula minuta pro calycis valvula tertia habita (Syntherisma — n. 66.) — Gramina molliora, radice annua. 64. PANICUM viride: panicula subspicata cylindracea, involucellis sursum hispidis, hermaphroditi corollis levibus. JLinn. Fet. 4c. Handl. 1741. p. 195. spec. pl. ed. IV illden. 1. p. 555. Link enum. hort. ber. 1. p. 76. Fi. Dore. 652 Engl. Bot, 15. t, 075 Retz, scand. ed. 2. p. 10. oec. p. 404. Fries nam) p. 20. Ahlquist F'et. Ac. Handl. 1821. p. 299. /'ide- gren.Ósterg. p. 27. (Hisinger norrig. p. 90). :dspe- greu bleking. p. 5. Selaria viridis foem. syst. 2. p. 400. Cynosurus. paniceus JLinm. svec. n. 90. Flor. Svec. 9. c1 E TRIANDRIA Alopecurus paniceus Monti Jet, Lbcz Handl. 1566, 7p. 2956! Hab. in cullis arenosis proviuciarum mervidionalium littoralium passim. usque ad Oclaudiam mediam pro- pe Skogsby, et Vestrogotlhiam exteriorem ad Halle- berg prope Lilla Hjerpetorpet et ad. Algustrum ; ce- lerum Smolandiz ad Stenbrohult, Femsjó ete , Ostro- gothic ad OÓdeshàg nec non in Kolmoren rarius visum. Culmni rarius ultra pedem alti, ad radicem rubentes. Folia molla, tres lineas lata. Spica parum ultra unciam longa et penna cygnea vix crassior, viridis cum quadam glauce- scena. Involucella setacea floribus triplo longiora, Calyces lineam tantum longi obtusi. 65. PANICUM Crus sali: panicule spicis secundis al- . ternis conjugatisque subdivisis, valvula exteriore flo- sculi incompleti aristata. aspera. folis lineari - lan- ceolatis glabris. |JLinna seec. n. 55. it. scans p. 512. véstg. p. 141. spec. pl. ed. ZT'illden. 1. p. 5597. Schrad. SEDI.oA. ps 949. b. Def. Ov. Dant, enum. opto. p. 76. FL.-Dan. t. 1564 Engl Bot. 13. t. 876. AMspe- . gren blekins. p. 5. Fries halland. p. 90. Echinochloa Crus galli. Roem. syst, 2. p. 478. Hab. in agris.arenosis subhumidis ad oras provincia- rum maxime meridionalium rarius, ut Blekingiz in Storkón et ad Norje, Scani: ad Skanór, Ram- lósa et Helsingborg, HTallandi: ad Hasslof. Culmi. sesquipedales et ultra. Folia plus quam tres uncias lata. Panicula saepe spithamam longa. lnvolucellorum lo- eo tantum villi floribus multo breviores. Flores sesquilmeam longi, acuminati in aristam longitudine admodum variam e- tianr in eadem panicula. Calyces ceterum asperi | Semina magnitudine fere calycis, nitida, etiam apud nos nota uo- mine Aónshirs. 66. PANICUM sazgvinale: spicis digitatis subquaternis patulis, flosculis ovatis margine nudis, foliis vagi- nisque glabris punclatis. |. Jzzz. faun. svec. app. p. 557. spec. pl. ed. 3. p. 04. Schkuhr handb. 1. p. 52, 1,.10.. JoeersMghyb, n. 49. $, 9 FOIE HOP ELE O0. Montin Fet. c, Handl. 1766. p. 256. etz. oec. Pp- 4o0t, DIGTYT NIA e Y P. arenarium Jieberst. cauce, 5. p. 59. P. glabrum Mertens germ. 1. p. 466. Syntherisma glabrum ScArad. germ. 1. p. 165. t. 5. f. 6. Digitaria glabra /toem. syst. 2. p. 471. Digitaria humifusa Fries nov. p. 4. halland. p. 20. spegren blek. p. 5. . Hab. in agris campestribus arenosis Scanizocciden- talis ex. gr. ad Lackalánga et Helsingborg copiose, Hallandis meridionalis ad Hasslóf, Ysby, Elds- berg, praecipue ad Fládjeby, Sóndrum, Quibille etc. sat copiose (sed vix supra Slóinge); celerum tan- ium Blekingice ad Hoby et Norje. Gramen serotinum post messem cerealium optime legen- dum, totum decumbens, primum virescens nec omnibus pilis carens, sed demum magis fusco- purpurascens quam quod aliud. hujus generis, nomen specificum Linnaeanum et svec. Blodhirs meritissimum. | Spicae paullo ultra unciam longae, lineares. Calyces tantum lineam longi. Ab hac maxime contracta et glabra forma series bona de- duci potest per magis hirsutum P. vulgare in P. ciliare maxime explicatum et australe. : a PHILEUM, Linn. gen, ed, Schr. n. 109. Hoffm. getzm. 1.t,5. Gaertn. fr. T. p. T. t. Y, Calyx uniflorus, bivalvis: valvulis aequalibus compres- sis: nervis dorsalibus reclis in mucrones exporrectos abeuntibus et flores quasi bif'urcatos cfficientibus. Corolla bivalvis mutica truncata apice crenulata, calyce multo brevior. — Jnflorescentia subspicata. Radix perennis. 67. PHLEUM pratense: spica cylindrica, calycibus ci- | iatis truncatis: mucronibus valvula brevioribus. JLinn. svec. n. 56. syst. ed. Roem. 5. p. 579. Se. Bot. 1. 295. Hartm. et. Ac. Handl. 1818. p. 129. Wahlenb. lapp. n. 55. £.nodosum: radice bulbosa. Z7or. Dan. t7*590. Hab. in pratis fertilioribus provinciaruni omnium tum campestrium tum sylvestrium usque ad Helsingiam ubique; dein vero non nisi passim zin Jemtlandia formationis transitionis copiose, in Lapponia iufima rarius et Nordlandia Norvegica sparsim. — 8 in la- pidosis provinciarum temperatarum. 56 TRIANDRIA Gramen maguitudine et us valde varians, semper. stri- etius, plerumque bi- vel tripedale: foliis ultra duas lineas latis; spica saepe palinaris longitudinis. tactu aspera ob mu- C exstantes calycis (unde iuis A ugkampe). post sol- stitium florens. lta in locis cultioribus ubi radix omnino fi- brosa et minoris durationis; sed locis sterilissimis duris, quo magis longaeva et bulbosa radix evadit eo brevior spica in- terdum subrotunda pisi tantum magnitudinis (var. &.. Mu- cerones calycis vix seimilinea. longiores. | 68. PHLEUM .alpinum : spica subovata, calycibus ci- liaus truncatis: mucronibus longitudine valvularum ciliatis. nnm. svec. n. 57. lapp. n. 25. syst. ed. oem. 2. p. 579. Sv. Bot. t. 414. (exclus. spic. se- par.) Plor. Dan. t. 215. [F'aMenb, lapp. n. 54. Har ps Pet, Ac. Handl. 1818. p. 126. Hising. dal. p. Hab. locis graminosis alpium. omnium a | NordCap py que ad 'ranswand Dalecarlis ubique frequenter, etiam in syhalicis regionibus adjacentibus Vesler- bottnize, Helsingice, Dalecarlize ieu Ore nec non Vermlandia passim. Gramen rigidius et brevius quam praecedentis, circiter ses- quipedale. Vagina foli supremi eximie inflata; folio ipso longior. Spica- crassitudine digiti minimi, mnigrescens; mu- ANM sesquilineam longis. 22» AL OPE UR US, Linn. gen- ed. Schr.n. 102- Hoffm. germ. 2. 1, 3- Trini agrost. p. 100. Calyx uniflorus, bivalvis: valvulis eequalibus compressis inermibus basi connatis, Corolla uuivalvis, utr.culi- formis, calycem squans, basi aristata.. Semen calyce deciduo tectum. — Inflor escentia racemoso-spicaefor- mis: pedicellis sursum Lncrassatts. 69. ALOPECURUS agrestis: spica cylindrica acuta, glumis calycinis dd medium connalis acutis gla- bris, culmo erecto superne scabro. Jn. syst. ed. Roem. 2. p. 272. Flor. Dan. t. 697. Sv. Bot. t. 452. JV'ahlenb. Vc. Ac. Handl. 1803. p: i2. Retz. ff. oec. p. 4&1. Ehrh. ups. in beitr. 5. p. 9. Hab. in arvis precipue littoralibus AH SCR ad Klinta, Oelandice et Scanis rarius; nec nisi olim Upsalice lectus, IGTNIA 97 Radix anuua. Gramen totum glaberrimum circiter sesqui- pedale, et ceterum tenuius quam sequentis, plerumque hinc inde purpurascens. Spica saepius biuncialis longitudinis, sed peuna anserina vix crassior. Calyces minus crebri et rachidi magis adpressi, sed majores, fere tres lineas longi, crassiores, 70. ALOPECURUS pratensis: spica cylindrica obtusa, glumis calycinis infra medium connatis ciliatis, culmo erecto glabro. Jum. svec. n. 59. syst. ed. Roem.2. p.269. Sv. Bot. t. 14. Hartm. Vet. Ac. Hand. 1018. p. 129. B.alpestris: minor nigrescens. 77 aMenb. lapp. n. 55. y.nigricans: spica demum mnigricante copiosiore crassiore, A. nigricans et arundinaceus /toem. syst. 2. p. 270. — 969. Fries nov. pi 45. 60. Aspegren bleking. v. 6. Hab. in pratis subhumidis fertilioribus fere totius Sve- ci: usque ad Helsingiam frequenter; in Jemtlandia formationis transilionis quoque copiose; sed dein nou nisi Z ad latera alpium Lulensium rarissime ; y in maritimis aliisque subsalsis Blekingie , Oelan- dize, Gothlandiee, Upsaliae, Lapponiz ultime ad Pasvig. Radix perennis. Gramen elatius, erectum, plerumque tri- pedale, eximie foliosum; spica bipollicari et ultra, omnino cylindrica et laevi (quare Svecis Angkafle, rarius Rág-grás), aute solstitium jaindudum Íílorente. De cetero eximie variat. In locis siccioribus elatioribus spica magis glabrescit et ari- 'stae elongantur ut in var. 2; in humidis maritimis vel sub- salsis orgyalis fere fit, spica eximie villosa brevius aristata post florescentiam nigricante. . 71. ALOPECURUS peziculatus: spica sublobalaà atte- "nüala, glumis calycinis basi connatis ob!usis;crenu- latis villosis, eulmo adscendente geniculato. — £z. svec. n. 60. syst. ed. Roem. 2. p. 275. Sv. Bot. t. 535. Plor. Dan. t. 061. JY'ahlenb. lappon. n. 56. &. natans: culmo natante, spica minore. Zn. svec. "— lapp. n. 50. JY'aMenb. lapp. A. paludosus Mertens germ. 1. p. 401. et 070. Hab. in pratis humidis universe Svecic, etiam Lap- ponis sylvaticzee frequenter; 2 precipue in lacubus Svecie borealis. 28 TRIANDRIA À praecedentis varietate macriore non sine difficultate di- süngvitur spica tenuiore pennam gallimaceam plerumque tan- tum crassa, idque non tantum ob glumas obtusiores verum etiam minores vix linea longiores (quae in praec. saepe ul- tra bilineares. Quo magis culmus decumbit et luxuriat eo minor plerumque spica fit, et tandem in 8 inlerdum minima brevissima (ex analogia Phlei nodosi), simulque coloratior praecipue antheris iisque brevioribus (A. fulvus Smith). 25; ' MEM, DU, ANTE -Linn. gen. ed. Schr, n. 110. Trinii agrost. n. 27. Calyx" uniflorus subglobosus bivalvis: valvula exteriore | majore. Corolla bivalvis, uitida, demum cartilagiuea semen legens. — Gramen latifolium; panicula pa-. tentissima. 72. MILIUM effusum: panicula diffusa, floribus muti- " els dispersis. | Z4nnm. svec. m. 61. syst. ed. Roem. 2. p. 219g. Sv. Bot. t. 162. Flor, Dan t. 1145. /Fah- lenb. lappon. n. 57. Hab. in lucis precipue frondosis provinciaram pluri- irum a Scania ad Lapponiam; (sed ut impatieu- ÜUssimum desiderari videtur iu regionibus ferrimon- lanis altioribus Vermlandie, Vestmannic, Smolan- dix occidentalis etc. et in maritima Gothlandia). Radix perennis. Gramen non nisi leviter svaveolens (unde raro. Luktsrás vel Amur), molle sed quadripedalis vel majoris altitudinis; folis ultra lineas quatuor latis. Pa- nicula ramis laxis simpliciusculis, sub solstitio florens et dein cilo maturescens. 24; A GR OS ENDE Linn. gen. ed. Schr, n. 111. Hoffmr, germ, 1, 1.6.7. Mert, germ. 1. p» 503. Calyx unuiflorus, bivalvis: valvula exteriore minore in n. 729. sed in ceteris majorc. — Corolla calyce minor subbivalvis: valvula interior 1) subcqualis basi bre- viter aristata in n. 75. 2) duplo minor in n. 77. 78. 5) obsoleta vel nulla in n. 74-76. -— .JPanicula sub- capillaris: floribus minimis. du 79. AGROS'TIS spica venti: panicula diffusa , petalo exteriore infra apicem exserente aristam longissi- auam subflexuosam. 477. seec. n. 62. syst. ed. Rein. 2. p. 9609. Sv. Dot. t. 200. Flor. Dan, t. 055. DIGT NIA Q1 de Anemagrostis. T'rzui agrost. p. 120. f. 11. Hab. in agris precipue secalinis provinciarum pluri- marum inprimis campestrium usque ad Dalecarliam superiorem et Jemtlandiam frequenter: Radix annua. Cramen sequentibus hujus generis majus, plerique ripedale; pauieula dodrantali late. diffusa (Rusti- cis. Uplandie. K/ósa vel Ater-kjósa, aliis ÁAker-hwen). Ari- stae valvulis calycinis saltem triplo longiores. 74. AGROSTIS canzina: petalo interiore nullo; exte- — riore infra medium arislato, calycibus acutis, paui- cula elongata: ramis trichotomis hispidulis ramulis- que patentibus flexuosis. Zannm. svec. n. 65. spec. pt- ed. IHild. 1. p. 567. .Hoffm. serm. 1. p. 54. t. 6. Kuapp gram. brit, t. 21. IY ahlenb. ups. m. ÁO. Hartm. f/et. Ac. Handl, 1014. p. 95. Trichodium ceninum. ScArad, germ. 1. p. 190. foem. "Syst. : 24 p. 276. P aristis brevissimis. Hab. in terra magis denudala pr ccipue a arenaria ver- sus ripas Du Svecic tem peratioris usque ad Upsaliam frequenter; dein rarius Jemtlandie. 4 Oc- landice in. Alfvaren. copiose. Radix perennis ut in sequentibus. Polia radicalia semper selacea, sed reliqua culmo duplum latiora. Culmi plerum- que pedales, graciles. Panicula magis subcylindrica, purpu- reo-bruunea (quare Svecice Brun -hven). Flores minores, vix linea longiores, magis clausi. 75. AGROST'IS a/piza: peltalo interiore nullo; exterio- : re infra medium aristato, calycibus acutis, panicula. auguslala pauciflora: ramis simpliciusculis levibus, loliüs subsetaceis. /Zillden spec. pl. 1. p. 568. IVah- lenb. app. n. 90. Hartm. Jet. Ac. Handl. 1814. p. 103. 104. — 19818. p. 155. 150. A. rupestris Mertens germ. 1. p. 514. 'Trichodium alpinum ScArad. germ. 1. p. 200. t. 5, f. 4. Gr. "helm alpinum etc. Scheuchz. prodr. p. 22. t. . Hab. locis siccioribus alpinis, subalpinis ct subsylva- ticis Lapponize, Jemtlandic etc. frequenter. Gramen longe brevius quam praecedentis, plerumque spi- Ao TRIANDRIA thamale, strictius; foliis omnibus subsetaceis. Panicula lon- ge pauperior, sed omnibus partibus crassioribus et turgidiori- bus unde etiam laevioribus (ut in plerisque aliis graminibus alpinis). Flores sesquilineam. longi, semper insigniter colo- rati, et constantius aristati quam in reliquis. — Hane formam alpinam vulgatissimam convenienter nomen servare crediderim, 726. AGROSTIS a/gida: pelalo interiore nullo; exte- riore minuto mutico enervi, calycibus obtusis ova- libus levissimis, panicula subspiceformi, foliis o- mnibus. planis. /ahlenb. lapp. n. 41. tab, 1. a- i. Joem. syst. 2. p. 295. ((Trichod.) F/. Dan. t. 1505. Hab. in stillicidio aque ad nivem perennem lateris septentrionalis alpis fKtaste-kaisse in Finmarkia ori- entali. Radix vix aut parum perennis. Gramen pusillum, tan- tum unciale, aquae nivali immersum, adeo ut spica in culmo fere capillari solummodo emineat: totum pallidum omnique modo algidum. —Panicuia subspicaeformis, circiter lineas quin- que longa, subcylindrica; ramis vix,bilinearibus. — Calyces multo minores quam in ceteris, similineam tantum longi, mollissimi, Antherae etiam pallidae, parum exsertae, ova- les. Semina graminis lapponici non vidi. 77 AGROSTIS rubra: petalo interiore duplo minore; "exteriore infra medium aristato, calycibus lanceola- ^ tis, panicula late pyramidata leviuscula: ramulis divergentibus, ligula abbreviata. JLzznm. svec. n. 64. lapp. n. 46. Il'ahlenb. lapp. n. 59. ups. n. 49. A. vulgaris g aristata Schrad. germ. 1. p. 200. t. 5. f B.mutica. A. vulgaris Schrad. £. c. t. 2. f. 5. Hoffm. germ. i. p. 50. t. 7. Knapp. gram. brit. t. 26. A. stolonifera Se. Bot. t. 501. Hab. in graminosis precipue ad aquas Svecic: septen- trionalioris frequenter; 4 per totam Sveciam extra alpes vulgalssime. Septentrionalior «et conslanter aristata forma etiam habet folia radicalia subfiliformia, culmum humiliorem, paniculam coloratiorem ,, imo faciem A. alpinae analogam. / vero valde luxuriat culmo tripedali, folis sesquilineam latis etc. 78. AGROS'TIS stolonifera: petalo interiore duplo mi- ^ more; exteriore mutico (mucronulatoye), calycibus DIGT NIA 4l. : subovatis, panicula contracta: ramis hispidulis ra- mulisque patentibus, ligula oblongata, culmo' repente stolonifero. zn svec. n. 66. it. vestgoth. p. 59. precipue 4. z£ scaz. p. 330. Flor. Dan. t. 564. Il'ah- Lenb. ups. n. 5o. A. alba Schrad. germ. 1. p. 209. f. 3. f. 1. Roem. . syst. 2, p. 546. Flor. Dan. t. 1625. Hab. in arvis hbumentibus praeprimis arenariis et li- toralibus. Svecizee lemperalioris usque ad. Upsaliam ubique. | Radix longe repens et prae ceteris stolonifera. Folia pallescentia immo in arena glaucescentia. Culmi ipsi rigidio- res (item totum gramen obesius). Panicula post florescentiam contracta et tunc plerumque albescens, semper apud nos quantum scio mulica. , 2h 0A ROD NUBO. Linn. gen. ed. Schr. n. 124. Schrad. germ, I. p. 21r. Calyx uni- vel sesquiflorus, rarius multiflorus, bivalvis. Pili copiosi longi circa corollam vel in rachide flosculo- rum. Corolla bivalvis. — Gramzna najora : floribus ma- joribus paniculatis. Radix perennis. — Divisiones: Pi- li 1) cingentes corollam a) membranaceam «) cum ru- dimento ;styliformi alterius flosculi n. 76-95. B) sine rudimento n 04. 03. b) corzaceam n. 966. 07. 2) dis- positi in rachide multiflora n. 98. 79. ARUNDO zsylveatica: panicula erecta, calycibus a- cutis, arista dorsali geniculata petalis duplo longio- re exserta, pilis corolla triplo brevioribus. 5 Schrad. germ. 1. p. 218. 1. 4. f. 7. Fl. Dan. t. 1605. oem. syst. 2. p. 5og. Hartm. F'et. Ac. Handl. 19014. p. 96. Agroslis arundinacea Aun. svec. n. 65. it. scan. p. 40g. Sp. Bot. t. 96. B arista inclusa. Hab. in sylvis sterilibus elevatis provinciarum saltem granitoidearum a Scania usque in Jemtlandiam fre- quenter. Gramen plerumque quadripedale, strictum; foliis circiter tres lineas latis. Panicula plerumque virescens vel parum sub- wiolacea. Calyx sesquitertiam lineam longus. — f in locis 42 TRIANDRIA siccissimis aristam abbreviatam accipit, ceterum ad A. va- riam vix accedere videtur. 80. ARUNDO /appouica: panicula stricta, calycibus — obtusiusculis, arista dorsali geniculata pilisque co- rolam :equante. | ZZahlenb lapp. n. 45. t. 3. fig. a-c. ftoem. syst. 2. p. 506. B. aculior, minus stricta. [lahlenb. lapp. n. 45. (A. ^ psevdophragm.) | Hab. in collibus et campis tolius Lapponuiz subal- pin: et subsylvatieze. frequenter. Praecedenti utique proxime aífinis, sed quasi solo alpino uti alia gramina brevior, strictior et crassior faeta. ^ Culinus' plerumque tripedalis, firmus. Folia stolonum convoluto-li- formia; culmea vix linea latiora. Panicula vix spithamam longa, ante [lorescentiam caerulescens, postea fuscescens. Calyx duas limeas longus, quem fere aequant et pili et co- rolla et arista. 01. ARUNDO varia: panicula erecta palente, calyci- bus acutis, pilis corollam subsequantibus, arista dor- sali geniculata calycem subzquante. Schrad. gerrn. 1. p. 216. t. 4. f. 6. Roem. syst. 2. p. 5o5. JIf'ah- Jenb. Noo. ct. Ups. FTIIT. m. 212 00093 Agrostis aruudinacea var. Jet. Ac. Handl. 1805. p.112. Hab. in collibus et campis elatis insule formatione iransilionis substrate Gothlandie passim;, in '"Thorsborgen copiosissime. Etiam quasifilia Ar. sylvaticae, a solo siccissimo alpestri nata. Gramen et panicula fere eadem. Calyx paullo bre- vior, duas lineas longus. Pili longiores, sed arista calycem vix ac ne vix excedens. — lUusculis, arista capillari sub apicem coroll inserta eamque zcquante, pilis corolla brevioribus. Schrad. germ. 1. p. 215. t. 4. f. 5. Roem, syst. 2. p. 50*. Sv. Dot. t. 501. JZY'aMenb. lapp. n. 4&4, ups. n. 52. J'ries halland. p. 22. (109 sub Crambe). J'idegren óslerg. p. 27. Hab. in pratis humidioribus sylvaticis Svecize septentriona- Jis usquead Vermlandiam et Uplandiam ubique, deinde ii littoralibus ad Scaniam usque ex.gr. Kulla Gunnarstorp:- DIGT NiA 4o Ceteris nostris Arundinibus minor et angustior. Culmi ple- rumque bipedales stricti, filo parum crassiores. Panicula saepe digito non longior, plerumque tam caerulea ut Moliniam caeruleam referat. Calyx linea una parum longior. 905. ARUNDO strzgosa: panicula stricta, calycibus sub- 77 Tnearibus acuminatis, arista tenui dorsali corollim quante, pilis corolla brevioribus. //'aAlenb. lapp. n, 47. t. 2. Roem. syst, 2. p. bob. Zetterstedt res. 3. dh id o Hab. ad litora maris. septentrionalis rarius ex. gr. ad ostium fluminis 'Tana l'inmarkie orient. et ad "Lyn- gen Nordlaudize Forsan forma quaedam septentrionali - maritima. praeceden- tis, vix nisi valvulis calycinis longioribus et hispiditate ma- jore differens. ) 04, ARUNDO eprgejos: panicula stricla congregata , ca- lycibus longe acuminatis, arisla dorsali recta. co- rollam subaquante, pilis corolla longioribus, foliis sublauceolatis. — zrz. seec. n. 106. syst. ed. "Roem. 2. p. 501. if. Scan. p. 164. Schrad. germ. 1. p. 211. t4. f. Y. lIlahlenb. lapp. n. 40. Hab. ad lacus fluminaque inajora supra ripas per to- tam Sveciam passim. Gramen ex altioribus nostris plerumque quadri- vel quin- quepedale, sed crassitie valde varians, quamquam semper strictum. Folia. interdum | semiunciam dra Panicula plus quam spithamalis. —Calyces elongati tres lineas longi. 05. ARUNDO Calamagrostis: panicula diffusa, calyci- | "^ bus sublinearibus acuminatis , arisla exigua in fis- sura corollz, pilis corolla longioribus. | Znn. svec. n. 107. It. scan. p 99. Schrad. germ. 1. p. 215. t. 4. f. 4. Sv. Bot. t. 312. opt. Z1. Dan. t. 1624. I'ah- lenb lapp. n. 46. Hab. locis umbrosis subhumidis juxta fluvios, palu- des elc. totius Svecize saltim. continentalis usque in Lapponiam frequenter. : Gramen totum laxius quam in ceteris, circiter quadripe- dale. Folia linearia plerumque tantum duas lineas lata. Panicula mollissima omnium. Calyces circiter duas lineas longi. PET TRIANDRIA 96. ARUNDO ba/tica: panicula stricta congregata, ca- lycibus acuminatis, pilis corolla coriacea mucronata duplo brevioribus, foliis subconvolutis. .Schrad. fl. germ. i. p. 223. t. 5. f- 9. diar. nov. 4, p. 57. Re- gensb. bot. Zeit. 1821. p. 4oz. Plor. Dan. t. 1604. Fries novit p. 109. ' Psamma baltica Aoem. syst. 2. p. 945. Hab. in arena litorali extra pristinum exitum fluvii. Nybroán dicti extime Scaniz prope Ystad pri- mum lecta d. 5 Julii 1822; dein copiosius in Sand- hammar, deserto illo arenoso maximo extimo Sca- ni: orientali - meridionalis. Radix valde descendens, ramosissima, ,pennam anserinam €rassa. Folia ad basin tres lineas lata, sensim angustata in apicem subulatum pungentem. Culmi plus quam ulnam lon- gi ut reliquuim. gramen obscure virentes. Pauicula ultra spi- thamam longa, ex rufo variegata. Fruclificatio fere A. are- nariae, sed longe acutior. Glumae calycinae circiter qua- tuor lineas longae. Floret serius. : .87. ARUNDO arenaria: panicula spiceformi cylindri- ca, glumis pedunculo longioribus nitidis, pilis co- rolla coriacea triplo brevioribus, foliis convolutis puugentibus. Anm. svec. n. 100. spec. pl. ed. /P'uld. 1..p. 457. 4f, scan. p. 126. 536. 540: oel. p. 159. gothl. p. 205. Mertens germ. 1. p. 525. Sv. i i. 150. Jor. Dan. t. 917. . Fries halland. p. 2 Psamma arenaria Aoem. syst. 2. p. 955. Hab. iu arena mobili littorali Gothlandis maxime septentirionali- orientalis et quidem promontorii ab illa Helmudd dicti ultra Ava siti copiosissime, O e- -Jandis simili loco ad Grankulla parcius Scanic ab Yngsjó usque ad Engelholm copiosissime; H al- landic ad Halmstad etc. Radix admodum alte descendens, ramosissima. | Gramen totum initio glaucescens, denmum albicans. Folia ob convo- lutionem subfiliformia, juncea et tantum apice rigescentia. Culmus plerumque ulnaris. Spica digitum longa et crassa semper albicans. Glumae calycinae quinque lineas longae, majores quam. in ulla alia, magisque lineares. — : Svecis Sandrór. Musticis Scaniae Margrás a loco crescendi in DIGT NIA 45 collibus et campis arenae volatilis littorauis Mararne dictis. Nautis Helm vel Sandhelm (Danis Helm), unde forsan Halmstad Hallandiae. 99. ARUNDO PAragmites: calyce flosculis subquinis "UC Pbreviore. | Zjnn. svec. n. 105. syst. ed. HRoem. 2. p. 510. Se, Bot t. 114. JV'ahlenb. lapp. n. 50, Phragmites communis rini agrost p. 154. Hab. in fluviis, lacubus aliisque aquis purioribus to- lius Sveciee, etiam Lapponie sylvatice frequenter. Gramen longe maximum nostrorum, prae ceteris svecice Fass, rusticis saepe /tóreass, item D/adeass et Skár- va5s5, Gothis Kasa vel Kasse. Badix horizontalis crassitie digiti minoris. Culmi orgyales, penna cygnea crassiores. Fo- ha latitudine digiti: medii, scimdentia, dorso glaucescentia. Panicula diffusa plus quam pedalis, ante explicationem atro- purpurascens. Spiculae seniiunciales. 20, C ACT-HA- Linn. gen. ed. Schr. n. 112. Hoffm. germ. 1. t. 8. Calyx squivalvis includens flosculos binos cum vel sine pedicello sterili lineari flosculi tertii. Corolla basi pilo- siuscula: valvula exteriore superne fissa denticulatave basi aristata. Germen glabrum s. calvum. — Gra- mina tenuloras floribus minoribus quam in proxi- mus. — Subdivisiones: Corollae valv. exterior apice 1) multidenticulata a) arista recta n..09-91 b) arista geniculata n. 92. 95. 2) integra (cor) arista clavata n. 94. 3) bifida laciniataque n. 95. 96. 99. AIR. cespitosa: folis planis sulcatis, panicula dif- fusa, pedunculis scabris, flosculis pedicelloque ste- rii calycem subexcedentibus, arista recta inclusa. JLinn. svec. n. 70. Sv. Bot. t. 152. Flor. Dan. t. 240. Ilahlenb. lapp. n. 54. Deschampsia cespitosa /toem. syst. 2. p. 605. Hab. in pratis subhumidis fertilibus totius Svecicz us- que in alpes Lapponicas ubique frequenter. .- Radix perennis ut in omnibus sequentibus corolla multi- denticulata praeditis speciebus, valde caespitosa. Folia ple- rumque sesquilineam lata, rigidula. ^ Culmi saepe tripedales. Panicula valde diffusa, interdum pedalis; flores. vix ses- quilinea longiores, griseo-nitentes, post solstitium aperti — * 46 TRIANDRIA Monticolis praecipue notum nomine 7'ágt-tátel, aliis Har- grás, Jáger etc. 90. AIRAÀ a/pina: foliis convoluto-subulatis, panicula " densa erectiuscula, pedunculis levibus, flosculis pedicelloque sterili calycem eequantibus, arista sub- terminali brevi subinclusa. 4íznn. svec. n. 75. ll'ah- lenb. lappon. n. 55. t. 5. Hartm. F'et. 4c. Handl. 1014. p. 104. 1018 p. 155. 150. Lostadius ib. 1822. p. 54o. Plor. Dan. t. 1625. A. levigata Smith comp. fl. brit. 1918. p. 14. Engl. ToBof. So« £. 2102, Rtoem,, syst, 9. piutiom Hab. locis uliginosis irrigatis per alpum Lapponi- carum jugum precipue Lulensium usque ad Njun- nas-kársá frequenter; ut etiam Jemtlandiz ra- rissime iu Blàstensdalen. Praecedenti utique valde affinis, sed ob locum alpinum crassior, laevior et magis grandiflora. .Maxime caespitosa ; folia brevia, plerumque digitum longa et cum explanantur lineam lata. Cuhmnus plerumque pedalis. | Panicula plerum- que laxa et vivipara, sed alias erecta breviter pyramidalis. Calyces duas lineas longi, inferne violacei, superne fulvescentes. 91. AIRA boitnica: folis. condupplicato - filiformibus: panicula leviuscula angustata stricta, flosculis pedi- celloque sterili calycem acuminaltum subzquantibus, arista. recta flosculis. duplo longiore. — Z7 ahlenb. lappon. p. 56. t. 4. Hab in littoribus glareosis apricis ex!imis sinus Bott- nici frequenter, et dein ad mare Boltuicum usque ad Uplandie insulas et insulam. Junglrun£isthmi Oclandici passim. ; Etiam A. caespitosae valde affinis, sed angustata et e- longata. Folia sursum ex!?mie attenuata. —Culmus bi- vel tri-pedalis. — Panicula interdum pedem longa, utplurimum virescens; ramis vix plus quam sesquiuncialibus. ^ Calyces tres lineas longi, floseulis paullo longiores. 92. AIR A flexuosa: foliis selaceis, panicula subdivari- ; cala flexuosa, flosculis calycem :«quantibus, arista geniculata exserla. Zu. spec. n. 71. syst. ed. Hoem. 2. p. 678. n. 1, «. .Plor. Dan. t. 157. mala e£ £. 1322. IW aMenb, lapp. n. 56. .Hagstróm jemtL, p. 05. 172. DIGT NIA EU f. moutana: panicula contracta , calycibus purpura- sceulbus; artm, Fet. Ac. Handl. 1918. p. a57 Blot Daon.-t. 1522. A. montana Linn. svec.' n. 72. Hab. in campis siccis locisque exaridis sylvaticis uni- verse Svccio eliam alpino frequenter. Caespitose admodum crescit praecipue prope alpes, et ob fo'ia. copiosissima mollia dicitar Jemtlandis 70f-Aven, Lap- ponibus Síituo. Culmi sesquipedales vel paullo ultra. Pa- nicula plerumque tantum palmaris longitudinis, cujus ob ra- mos ílexuosos nomen Svecis ÁKrus oret Calyces vix sesqui- lertiam lineam longi, eximie nitentes ex fusco alboque. Q2, .AIRA atropurpurea: foliis planis, panicula divari- ^ cala paupere, flosculis calyce duplo brevioribus a- pice p ec aristis geniculatis inclusis. 77/aA- HR lappon. n. 57. Roem. syst. 2. p. 690. A. alpina //aA/ Flor, Dan. 6. t. 961. Hab. in juniperelis subuliginosis per totius Lappo- nic cisalpinc partem subsylvaticam passim et subal- pinam rarius: lecla scil. est pluribus locis Lappouize Pitensis, Lulensis, 'lornensis et Kemensis usque in regione P«elles dicla frequenter, unde dispersa est rarius in proximis oris Finmarki:e maxime orien- talis prope Vadsóam. Minus caespitose crescit, sed potius vage stolonifera fere ut Poae pleraeque. Folia quoque fere Poarum, mollia li- neam lata. Superiores partes graminis in apricis locis sem- per atropurpureae, sed in umbrosissimis virescunt remanen- tibus tamen geniculis insigniter coloratis. Panicula tantum bis vel ter unciam longa, ramis paucifloris. Calyces vix scs- quitertiam lineam longi, sed magis naviculares quam in. ulla ala fere ut in Holcis nostris. — Ítaque nulli alii Airae aífinig. 9á. AIRA. canescens: folüs convoluto-setaceis: summo spathaceo, panicula patente coarctala, flosculis c lyce duplo minoribus aristisque. clavatis inclusis. Linn. svec. n. 7^. it. scan. p. 109. 227. 201. Fior. Dan. t. 1025. Sv. Bot. t. 45o. Il'aMenb. Fei. 4c. Handl. 1805. p. ii& .4hiqu. runst. p. 7. Fries halland, p. 23.. Corynephorus canescens Ztoem. syst. 2. p. 608. ág TRIANDRIA Hab. in arenosis arvis campisque provinciarum ma- riimarum meridionalium scil. Gothlandise, Oe- landise, Blekingie, Scauics et Hallandic meridionalis ubique copiose. Radix vix plus quam biennis. Folia setacea ut] reli- quum gramen, unde non male Svecis Borst-tátel. Gramen ceterum glaucescens, vix semipede longius, decumbens. Pa- nicula sesquiuncialis, albescens, solis antheris violaceis. Calyces sesquilineam longi. 95. AIR A caryophyllea: folis setaceis, panicula diver- ^. gente, flosculis calyce minoribus aristas geniculatas longe exserentibus. Zu. spec. pl. ed. IT illden. 1. p. 980. syst. ed. Rtoem. 2. p. 601. Se. Bot. t. 508. f- 1. Plor. Dan. t. 582. Retz. diss. suppl. fl. scand. p. &. Fries nov. p. 95. (F'idegren Ósterg. p. 27 ?) Hab. in arena ad Hammarlunda, Qvinnevadsmolla etc. infra Wombsjón Scaniz interioris, sed etiam in- ter Hváàllinge et St. Hammar, nec non prope Ystad, ejusdem provincie rarius; (an quoque juxta Vettern ad templum Odeshóg Ostergothiee magis. dubium videtur, forsan potius A. flexuosa JAíeers herb. n. por falbs fiie) Radix annua, sed saepius duos tresve culmos gerens. Gra- men vix plus quam digitale, praeeipue vaginis suis et glu- mis subviolaceum. — Panicula . parum supra vaginam folii summi elevata, subfastigiata: ramis infimis apicem paniculae fere attingentibus, capillaribus, sed non, flexuosis. Calyces omnium brevissimi, lineam tantum longi (si majores À. fle- xuosam spectant). Floret mense Maji. 96. AIR A precoz: foliis setlaceis, panicula spiceeformi , flosculis calycem subequantibus aristas geniculatas exserentibus. JLnm. svec. n. 75. 1t. scan, p. 2206. 256. 264. 525 Link en. hort ber. 1. p. 79. Sv. Bot. &. boO. f. 3. Plor. Dan, t. 505. Fries halland. p. 24. Aspegren bleking. p. 8. . 4Ahlquist F'et. Ac. Handl. 1021. p. 500. Avena praecox Jtoem. syst. 2. p. 667. Hab. in arenosis apricis depressis passim vere inundalis Scanix exlerioris ut Ystadii, Scanore, ad Falster- bo, Kullen, Degeberga etc, frequentissime; ceterum *» ! DIGTNIA ág ." Blekingie ex. gr. ad "rensrum in saxis, Hal- landiz passim ad vias, Oelandic ad Ramsátra, Rohàálla, Bóda etc. Radix annua. Gramen inler nostra tenuissimum , plerüm- que digitum minorem, rarius spithamam altum, inferne magis purpurascens, superne subgriseum. Panicula non unciam longa, contracto- spicaeformis, sed rami inferiores duas ter- lias longitudinis ipsius emetientes. —Calyces vix sesquilineam longi. Mense Maji floret et dein cito tabescit. 274, MOLINIA. | Wibel. werthem p. 116. ire spec. Linn. Calyx insquivalvis exsereus flosculos binos ternosve teretiusculos. Corolle valvula utraque convexa obtü- sa mutica. Semen uudique convexum (nec sulco .in- lus exaratum). | Paniculae rami subracemosis flori- bus valde coloratis Radix perennis instzgniter nodosa. - 97. MOLINIA aquatica: flosculis binis obconoideis e- ^^ rosis, panicula divaricata verticillata, radice culmo- que repentibus. 7Zahlenb. ups. n. 59. Aira aquatica Jíinznm. svec. n. 60. Plor. Dan. t. 501. SU Ur. 4.17. f. 7. Glyceria aquatica Mertens germ. 1. p. 509. Cat'abrosia aquatica Jtoem. syst. 2. p. 696. B spiculis multifloris. Sv. Bot. t. 507. ' Hab. ad scaturigines aliasque aquas puriores regionum magis campestrium Scaniz, Hallandise, Ve- stergothiz in Kinnekulle, Ostergothic, Up- landiz ad Upsaliam multis locis etc. £ Oster- gothic ad Vadstena in aquosis stercoralis. - Gramen molle, e geniculis tumidis valde stoloniferum 5 folis saepe ultra duas lineas latis sed tantum pollicis lon- gitudinis. Flores plerumque rubroviolacei: antheris albe- scentibus. — Varietas £4 multiflora flosculis magis patentibus ieretiusculis a. Glyceris diflert. 98. MOLINIA ccerulea: flosculis subteruis elongato- "eonoideis striclis integerrimis, panicula elongata an- or gustata, culmo subenodi. Mertens germ. x. p. 909. JF'ahlenb. ups. n. 59. Flor. Svec. 4. 5o TRIANDRI A Aira cerulea Linn. svec. n. 67. it, scan. p. 68. 294. 319, efc. Jor. Dan. t. 039. Melica cerulea $v. Bor. t. áo1. /Y'ahenb. lapp. n. 59. Enodium caeruleum Joem. syst. 23. p. 551. Hab. locis uliginosis sterilibus. apricis universe Sve- cie , alpibus tantum exceptis, passim copiose. Folia fere omnia radicalia; circiter lineas duas lata, sed siccando se convolventia et rigescentia. Culmi quoque stri- eti, saepe bipedales. Spiculae totae etiam autherae caerulc- scentes (unde quoque svecice B/àá-táte/), serius florentes. 25. MELIC A. Linn. gen. ed. Schr. n. 113. Mert. germ. 1. p. 575. Gartn. fr. a2. p» je t 80. Calyx subzequivalvis includens flosculos sursum cito imperfecliores: infimum unum alterumve completum, reliquos couvolutos iu. clavam. | Corolla obtusiuscula, integra, mutica, demum subcartilaginea, Semen niti- dum. — Z/»zflorescentia subracemosa. Radix perennis. 99. MELICA zutans: racemo subsimplici secundo, ca- — lycibus nutantibus ovatis flo.culos binos completos includentibus. Ling. svec. n. 70. if. scan. p. 107. (perperam ad M. ciliatam citata) syst. ed. Hoerm. 2. p. 522. Sv. Bot. t. 554. f. 1. opt. F7or. Dan. 6. &. 962. 7F'aMenb. lapp. n. 58 Hab. in rupium fissuris, ad petras lapidesque preci- pue lucorum per totam Sveciam usque ad alpes frequenter. Culmi utplurimum pedales, valde graciles, subcompressi. Folia saturate viridia, circiter duas lineas lata. Racemi ra- muli infimi vix semiunciam longi. Calyces tres lineas longi, Boseculis demum breviores, violacei, vere florentes. 100. MELICA untflora: -racemo ramoso patenlissimo , calycibus subovatis flosculum unicum completum includentibus. —.Hetz. obs. bot. 1. p. 1o. Roem. syst. 2. p. 524. Sv. Bot. t. 554. f. 2. Flor. Dan. t. 1144. ahlenb. Vet. 4c. Handl. 1805. p. 114. .4hlquist ib. 1021. p. 295. Fries halland. p. 25. .Forsand. veg. p p. 2^ Fidegren ósterg. p. 37. .A4spegren ble- . king. p. 8. Hab. in fissuris petrarum umbrosarum precipue cal- DIGT NIA 51 £ —carearum e formatione transitionis in Gothlan- dia, Oelandia ad Bornholm, Scania frondoso- sylvestri vulgaris usque ad Hallandsás, Blekin- gia copiose, Vestergothia passim, Ostergo- thia ad Drothen. Praecedenti valde affinis, sed ob locum angustior, paten- tior et ihagis serotina initio cslatis florens. Folia sesquili- neam lata. Racemi ramus infimus plerumque solitarius, un- cias duas longus. Calyces paullo minores. 101. MELICA czata: racemo subspicato, calycibus se- cundis cilia petali extimi emittentibus. — Ln. svec. n. 77. it, gothl. p. 297. oel. p. 157. syst. ed. Roem. 2. p. 522. Sv. Bot. t. 565. bona. IaAlenb. F'et. Ac. Hand. 1805. p. 114. 4Alquist ibid. 1821. p. 297. Fidegrem ósterg. p. 27. — Hab. in collibus campisque slerilibus exaridis supra petram calcaream 1ormationis transitionis Goth- landias ubique frequenter, Oelandiz saltem in vestra Landiborgen copiose; etiam in rupibus cal- carels ad Fagervik alibique sylvze Kolmorden O- strogothiz abunde, sed de cetero nonnisi in pree- ruplis maximis ad Ródgafvel montis Omberg, (ad Stegeborg forsan adventitia ut etiam Stockholmie, nec versus mare occidentale unquam). Gramen strictius, altius, bi- vel tripedale. Folia cito con- volvuntur et sic ut culmus filiformia fiunt, erecta, stricta. Bacemus spicaeformis digitum minimum longus et crassus, suberectus sed secundus. Calyces initio fuscescentes, sed demum albicantes ut cilia copiosa; valvula interior acumi- nata tres lineas longa. Flosculus tantum unicus perfectus cilia expandens, sed saepe duo imperfecti ideoque imberbes. s HOLCUS. Linn, gen. ed. Schr, n. 1565. Hoffm. germ. 2. t, 1a. Trinii agr, ni. 128. Calyx subequivalvis includens íflosculos binos sursum abortientes: inferiorem fertilem muticum ; superiorem masculum aristatum. Corolla membranacea. — Pa- nicula magis parviflora (fere Aire) i4 gramine pu- bescente, Radix perennis. ». TRIANDRIA Cn 102. HOLCUS /anatus: flosculi superioris arista recur- - . vata. iutra calycem obtusiusculum, radice caespilosa. Làünn. svec. n. gig. syst ed. Roem. 9. p. 655 it. Oel. p. 122. scan. p. 1585. 225. Sv. Bot. t 84. Flor. Dan. t. 1.81.. Kalm. bohusl p. 65.68. 1852... 189. 240. JBjerkand. F'et. 4c. Handl. 1776. p. 8o....:Nce- zén n Fant diss de Ulricehamn p. 52. : &. arista subprominente. Hab. in pratis et pascuis arenosis subhumidis pro- vnciarum meridionalium precipue formationis ju- íi nioris Gothlandise, Oclandice et Scaniz fre- quentissime; in reliquis provinciis littoralibus pas- sim usque in Balusiam ubique et Uplandiam; in interioribus occidentalibus raro ut Smolandiae, ES. golhie ad Hunneberg, Kinnekulle, Ulricehamn. B8 in lucis densissimis. Gramenu undique pubescentia tenuissima mollissima obdu- ctum, saepe tripedale;, foliis tres lineas latis. — Gluma inte- rior calycis omnino obtusa cum mucrone, sesquilineam longa. 105. HOLCUS /7;no//is: flosculi superioris arista genicu- — [ata calycem acuriinatum excedente, radice repente. Linn. syst. cd. Roem.2 p. 655. Sv. Bot. t, 198. bona. FI. Dan. t. 1059. Retz, oec. p. 5o. Osbeck gótheb. handl. 4. p. 29. Fries halland p.24. Il/'ahlb. gothob. p. 16. ZAspegren bleking. p. 7. | tro Hab. in arenosis sublittoralibus Scanis exlerioris ex. gr. ad Skanór et Falsterbo copiosissime, infra EIS landsás etiam Hallandizs passim , uude dispersus esse videtur usque ad Gothoburgum rarius; etiam Blekingise et Olandize adjacenüsque Smolan- di: orientalis sparsim. Cubmi inferne procurrentes. Gramen molle quidem, sed superne omnino glabrescens, saepius tri pedale. Gluma. caly- cina utraque exinmüe acuminata, fere ires lineas longa, utro- que latere glabra. 50a, HIEROCHLOA, Gmel. sib. 1. p. tot, Roem. syst. 2, p. 29- Trinii agr. n. 66. Calyx sub:quivalvis ineludens flosculos ternos deorsum aborüientes: inferiores masculos; intermedium arista- DIGT NIA 55 tum: supremum fertilem diandrum, — Corolla coria- cea. — JPanicula magis grandiflora (fere ut in .dve- na) in gramine glabro svaveolente. Radix perennis, repens. Holcus odoratus Liz. svec. n. 910. i£. vestgoth. p. 77.155. Sv. Bot. t. 168. Flor. Dan. t. 965. I'ahlenb. lapp. u.51. Zetterstedt res. 2. p. 9* cidentali Sinolandia. Gramen prae ceteris ob svaveolentiam notam nomine sve- cico Mysk-grás 4murgrás, Mariegrás (contracte Maj- grás). Culmus circiter pedalis. Panicula unam alteramve un- ciam longa et lata; ramis inferioribus fere unciam longis. Ca- lyces lineas fere duas longi laüque. 1050 HIEROCHLOA a/pzza: calyce oblongo, flosculis pilosiusculis: arista dorsali geuiculaia exserla, pani- cula coarclata. toe. syst, 2. p. 515 Holcus alpinus /7'ahlenb. lapp. n. 52. t. 2. Sv. Bot. 7T"E 4598. nou opt. Z/or. Dan. t. 1508. Aira alpina. Lil/jebl. F'et. 4c. Handl. 1795. p. 207. Hab. in coliibus siccis arenosis ad summas alpes Lap- ponie 'lornensis passim: ut in paroecia Enon- tekis supra Lammastunturt, ad Kumia-eno et "Üsat- sekaises ad '"l'orneátrásk in .alpe Kárpile. Gramen vix spithama altius. Culmus fere totus vaginis tectus. Panicula vix plus quam uncialis; ramis inferioribus circiter quinque lineas longis, laevibus. Calyces autem tres lineàás longi, sed angustiores quam in praecedente. Aristae sesquilineam extra calyces prominent. ou. vB; Fue ZA. Linn. gen. ed. Schr. n. 14$. Hojffm. germ. a. i. &. Garin fr. T, p. 4. t. f, Jalyx subequivalvis eolligeas flosculos multos iu spicu- 5á — TRIANDRIA lam subcordatam. Corolle valvula exterior inflata basi cordato-amplectens, obtusa, muticas inlerior mi- nima subrotunda. — Panicula spiculis pendulis. 106. BRIZA nedia: spiculis demum cordatis subsep- temfloris, calyce flosculis miuore. — Zum. svec. n. 06. syst ed. ftoem.- 2. p. 520. Sv. Bot. t. 5oo. FI. Dan. t. 258. Hab. in praüs apricis siccioribus provinciarum omni- um Svecie usque ad Dalecarliam superiorem ex. gr. Osmundsberget et Jemtlandiam frequenter. Radix perennis. —|Culmi plerumque sesquipedales erecti; foliis sublanceolatis vix pollice longioribus. Paniculae ramuli expansi capillares: spiculis valde tremulis (quare svecice Darrgrás, Báfvegrás, Skálfgrás), demum eximie cor- datis, ultra duas lineas latis, fusco-violaceis, ad solstitium florentibus. 524) RP QA. Linn. gen- ed. Schr. n. 114. Hoffm. germ. 7. t. 1o. Calyx subequivalvis carinatus colligens flosculos plures (5-6) deuse Imbricatos sepius villo connexos in spi- culun subovatam compressam. —Corolie valvula ex- terior carinato-naviculz[ormis, acuta, mulica (sine mu- croue ullo vel nervo dorsali incrassato). — Panicula utplurimum. brevior: spiculis minoribus terminalibus. Radix plerumque perennis valde vivax unde Svecis Gró explicatius Groden, Gróda. Subdivisiones: 1) glumis latioribus n. 107-109. 2) culmo compresso vel saltem vaginis ancipilibus n. 110-115. 5) ghunis angustioribus n. 114-116. ' 107. PO alpina: glumis navicularibus ovalis sublibc- ris, spiculis. subrotundis quadrifloris, panicula di- vergenle, radice cespitosa. JLinnm. svec. n. 79. syst. ed. ftoem. 2. p. 5áo. JW'aMenb. lapp. u. 62. Mer- tens germ. p. 606. Host. gram. 2.t. 67. Flor, Dan. t. 007. (vivip.) B.lapponum: radice et panicula laxiore. JZLesta- dius Vct. Ac. Handl. 1022. p. 552. Hartrm.. ib. 1018. p. 126. y. collina: foliis brevibus rigidulis latis, ahlenb. DIGYNIA $5 carp. p. 21. Nov. Act. Upsal. F'1II: p. 211. 255. Host. gram. 2. t. 66. P. brevitolia Z7/allroth sched. p. 5o. * vivipara, radice bulbosa. P. bulbosa Linn. faun. svec. p. bà. syst. ed. Roem 2. p. 956. Fischerstr. mel, p. 292. Hab. ad rupes et colles per alpes et infra alpes o- mnes alliores frequenter; 4 locis pingvioribus sub- alpinis et subsylvaticis passim; y in pelra calcarea Gothlandiz et Oelandic supra Alfvaren co- piose, unde in loca maritima granitoidea vel are- nosa dispergitur vivipara et bulbosa Ostrogothiz, Sudermannie, Stockholmiz. Gramen polymorphum ut pleraque hujus generis. In alpi- bns spiculae latiores quam in sequentibus, circiter sesquili- neam latae. Sic etiam in Gothlandia, sed Oelandiae multo minores P. bulbosam non viviparam sistunt, quae ibi ra- dice bulbosa caret; nec radicem bulbosam sine panicula vi- vipara unquam vidi. iN. 108. POA jflexuosa: glumis oblongis. spiculis quadri- floris. oblongatis, panicula laxa pyramidala: ramis flexuosis lzevissimis, radice repente. Suuith brit. 4. p. 101. Engl. Bot. 16. t. 1125. IV aMenb, carp. n. 70. Host. gram. 4. p. 15. t. 26. Mertens germ. 1. p. 60*. Hartm. F'et. Ac. Handl. 1818. p. 155. Hor- uem. plant. 5. p. 104. P. laxa /Y'aMenb. lapp. n. 65. Loestadius Vet. Ac. - Handl. 1822. p. 555. Hab. in collibus siccis apricis betulinis Lapponis Lulensis subalpinz,ex. gr. ad Kierkivare copiose, Jemtlandie ad Areskutan. Sequenti proxime affinis stolonibus repentibus etc. sed fa- cile dignoscenda colore praecipue paniculae fusco - violaceo, culmo vix pedali, foliis binis: altero prope paniculam con- duplicato angustissimo. 109. POA pratensis: glumis oblongis, spiculis subquin- quefloris ovato-oblongis, pauicula diffusa; ramis te- retibus levibus, foliis culmeis subternis brevibus vaginisque levissimis, radice repente. Ln. seec. 5b : TRIANDRIA n. 02. syst. ed. Roem. 2. p. 552. Flor. Dan. t. 1444. Lestadius Fei. c. Handl. 1822. p. 527. 8. minor: panicula subovata. culmo palmari, foliis angustatis. Plor. ups. — Mert. germ. y. rigens: panicula pauviflora: ramis patentibus, cul- mo rigido. - Zícestadius 4. c. p. 520. d, iant ha: panicula oblonga: ramis flexuosis, spiculis ininulis Zc. p.$2 Ant 4E. hydrophila: panicula contracta: ramis flexuosis, - stolonibus paupe l. c. p. 550. € macrorrhiza: pauicuia elougata: ramis asperulis, foliis culmeis pliribus elongaus, radice longissime repente. Z. c. p. 551. Hab. in pratis, pascuis et graminosis totius Sveciee usque ed alpes altiores frequentissime; y et & pro- cipue 1n alpibus. Est quasi species centralis, e qua omnes reliquae degre- diuntur. ltaque numerosissimis varietatibus obnoxia. lnpri- mis accedunt ultimae ad sequentem speciem. iio. POA trrieialis: glumis lanceols!is nervosis subli- beris spiculis subtrifloris, pauicula effusa : ramis sub- quinalis asperis, foliis culmeis elongatis vaginisque subancipitibus scabris, radice fibrosa. JALzmm. seec. m. 00. syst. ed. Roem. 2. p. 554. Merteus germ. 3. .p. 6ir.. FI. Dan. t, 1605. Lestadius: et. 4c. Hand. 2020200.) P. scab:ia Ehrh. gram. n. 72. Hab. in graminosis UMS precipue ad rivulos um- brosos Svecie meridionalis copiosius, septentriona- lis rarius ex. gr. Jemtlandize. Gramen in genere gracile, circiter bipedale. ^ Vaginae fo- liorum laxae pennam gallinaceam saepius crassae, culmi par- tem maximam obtegentes, folis ultra. digitum longis. termi- natae. Panicula tenuiter divisa 1n ramos numerosos capilla- res, ob spiculas minutas vix linea longiores rectiusculos. Color paniculae pallidus. iij, PO A sudeticajg) glumis lanceolatis nervosis libe- ris, spiculis subL ifloris. panicula. elongato - effusa : 'amis subqu nalis asperis, culmo ancipiti , vaginis compressis laxis, radice repente. —Zcek. sudet. p. DIGT NIA 57 120. Syst. veg ed. foem. 2. p. 555. n. 52. B viri- dis. Mertens germ. 1. p. 610. Se Bot t. 614. Fries nov. p. 26. 100. Hising. norr. p. 59. Leestadius J^et. Zic. Haud 1022. p .540. Hartm. ib. 1814. p. 96. P. remota 7o:selles Act. Soc.. Linn. Ups. Hab. in convallibus rivulorum | nemorosis humidis Scania ad Gudmuutorp, Vermlandic prope Carlstad , Jemilandia subsylvaticee, Lapponie Lu- leusis in. Valleramlet prope Qvickjock, sed parce. Gramen nostrum est varietas suae specie ei maxime virens et gracilis non parum discrepans a forma alpina Europae meridionalioris latifolia stricta et colorata. Habitus gentilis fere liliaceus in hoc genere inconsvetus. Culmus plerumque quadripedalis; folis quatuor lineas latis. Panicula dodran- lalis. Spiculae angustae, sed sesquitertiam lineam longae. 112. POA aznua: "yt lauceolato-ellipticis subliberis, spiculis subsexíloris oblongis, paniculee ramis sub- binatis demum divaricatis, culmo vaginisque com- pressis laxis, radice fibrosa. nn. svec. n. 65. syst. ed foem 2. p. 555 Mertens germ. 1. p. 598. Sv. Bot. «10906. P7. Dan. t. 3606. Mab. in terra culta, ad domos, vias totius Svecice ubique. | Radix annua vel bieunis. Gramen totum laxum, parvum, plerumque semipedale. Folia evidenter disücha, sed undv- lata et mollia. 115. POA compressa: glumis lanceolatis (villo conne- xis), spiculis subsexflovis o! blongis. panicula secun- da coarclata; ramis patentibus rig idis asperis, cul- mo compresso adscendente rigido, radice repente. Linn svec. n. 04. syst. ed. Roem. 23. p 555. it. goth, p 178. Vet. Ac. Handl. 174i. p. 104 . Flor. Dan. t 742. JVahlenb. ups. n. 69. Hab in petris el arvis praecipue calcareis campestri- bus Svecie temperatoris a Scania ad Upsaliam pessim Gramen totum glaucescens, rigidius quam ceterae Poae. Culmus usque ad paniculam vix digitum medrum latam val- de compressus, vix pedalis. Floret ad Íoenisecium antheris albidis. 58 TRIANDRIA 114. POA anzpustifolia: glumis lanceolatis subquinque- "^ nmerfibus villo conuexis, spiculis ovato - lanceolatis subquiuquefloris, panicula cequali pyramidata; :a- mis asperis subquinatis, calo iuferne repente ge- niculato gemimifero. — Zzzun. seec. n. 91. ex men- te Zriesit halland. p. 26. /f'aMlenb. ups. n. 66. P. serotina Gaudin agr. 1. p. 208. Sv. Bot. t. 502. . Lestadius Ll. e. p. 550. P. fertilis Jost. gram. 5. t. 14. Mertens geri. 1. p. 614. Hab. in pratis paullo declivibus Sveciz temperatioris usque ad Upsaliam passim copiose; dein etiam Lap- ponia rarius. dá Culmus ad basin e geniculis tumidis et radicantibus gem- miparus, ceterum circiter tripedalis et strictus. Folia line- "um tantum lata, sed etiam prope paniculam ultra spitha- mam longa. Panicula ob ramos stricte -pateutes triangulo- pyramidata. Glumae apicibus eximie luteo nitentibus. 115. POA cesia: glumis lanceolatis subliberis, spiculis oblongis trifloris, panicula subovatas; ramis asperis subbinatis, culmo aspero, radice caspitosa. Synith brit. comp. 5 p. 16. Engl. Bot. 24. t, 1719. IP'ah- lenb. lapp. n. 66. g. (Mertens germ. 1. p. 620). P. aspera Gaudin agr. 1. p. 199. Rtoem. syst. 2. p. 548. Hab. in rupibus montium subalpinorum precipue Norvegiw maritima passim; oplime autem in Hyc- kjeberget Dalecarliz. Caespitose crescit fere ut insequens et culmi articuli fusci sunt, sed folia brevia plana patentia in vaginis longioribus, fere omnia genicula occultantibus. Altitudo graminis vix pe- dalis. Culmi e vaginis inde asperi, valde caesii fere ut in P. compressa. PPanicula vix biuncialis; ramis patentibus et varie flexuosis, pauperibus. Spiculae laxae fere ut in P. triviali. Ob hanc. inílorescentiam valde diversam certe dif- fert ab insequente. 116. POA. nemoralis: glumis lanceolatis mucronatis im- —— bricatis, spiculis oblongis subtrifloris, panicula sub- . secunda. attenuata; ramis asperis subternis, culmo EK levi, radice cespitosa. Ln. svec. n. 09. syst. ed. DIGTNIA 59 Ed Roem. 2. p. 535. n. 289. « 29. Mertens germ. 1, p. 615. Fl. Dan. t. 74g. Knapp gram. brit. t. 59. B. glauca: asperior latior. Mertens germ. p. 619. — P. glauca « JF ahlenb. lapp. n. 66. Hartman Vet. - 4c. Handl. 1918. p. 154. 1814. p. 104. Hab. in nemoribus precipue rupestribus totius Sve- ci: usque ad radices alpium, ubi in 4 sepe mutatur, Caespites eximios conslituit foliis angustis erectis culmis- que copiosis saepe bipedalibus. Articuli culmorum nigrican- tes. Gramen totum quoque duriusculum. Glumarum apices rigidiores, magis nucronali quam in ulla alia. 2X, G6DLCXUEHRMLIX Rob. Brown prodr. 1, p. 179, Mertens germ. 1. p. 585. Calyx iuwquivalvis exsereus spiculam teretiusculam mul- üfloram. Corolle valvula exterior dorso teretiuscula, apice oblusa, mulica; iuterior impresso- concava. — Janiculae rami subracemosi; spiculis subsessilibus. Atadivx- perennis. 117. GLYCERIA "aquatica: panicula ramosissima dif- fusa, spiculis linearibus sexfloris, foliis lineari - lan- ceolatis basi maculatis. J//ahlb. gothob. p. 19. Hi- singer verml. p. 11i. Poa aquatica Anm. svec. n 70. syst. ed. Roem. 2. Op. 559. it. vestgoth. p. á& 46. 40 160. scan. p. 180. 246. 555. 598. goth. p. 521. F"et. Ac. Handl. 1741. p. 165. fries halland. p. 25. Sv. Bot. t. 5o. Flor. Dan. t. 920. 4spegren bleking. p. 9. J'idegren Ósterg. p. 27. Hab in ripis fluviorum precipue ad lacum Vencrn tum Vestergolhie cum Vermlandio et Daliz frequenter, unde descendit ad mare et provenit ad oras Hallandie rarius, Scanize copiosius et Blekingic passim. In Smolandia ad Huseby parcius observata; etiam ad Sóderkóping Oster- gothiw, Vestmannic ad Alquittersbruk. Gramen ex maximis nostrorum habitus arundinaeei, ideo- que Vestrogothis Kassevia vel potius Kasse-Avina (i. e. Fass-hven); alias Svecis Játtegrós; Scamis ob folia ensi- lormia /'/ájegrás (Danis Z'/dk). Culmus quinquepedalis et 0o |» TRIANDRIA ^ ultra. Folia semiunciam lata, laete viridia. Panicula saepe pedalis, copiosissima; ramis spithamalibus. Spiculae tamen vix plus quam tres lineas longae. 119. GLYCERIA /lu/tans: panicula secunda divaricata, spiculis suboctofloris: flosculis septemuervibus, fo- lis linearibus, radice repente. oer. syst. 2. p. 695. Festuca fluitaus Lun. svec. n. 95. Flor. Dan t.257. JF ahlenb. Vet. 4c. Handl, 18011. p. 55. - Poa fluitans Sv. Bot. t. 102. £.adscendens: Hetz. scand. ed. 2. p. 24. Jet. Ac. "Handl. 1769. p. 245 (nec F. elongata Ehrh). Hab. in aquis totius Sveci: usque ad Dalecarliam su- periorem et Angermanniam frequenter; g Scanic lo- cis siccioribus ex. gr. in Stenbyhàllar paroecie Be- nestad ('rzes). | olia primum supra aquam fluitantia mollissima, dein sese erigenlia saepe tres lineas lata. Culmi oblique adscendentes, compressiusculi, interdum tripedales. Panicula inferne sim- pliciter ramosa: spiculis saepe ultra novem lineas longis, post foenisecium florentibus. Semina svecice Mannagryr., unde gra- |; men Manna-svirigel , rusticis Sein-svingel, item Gásgrás. 119. GLYCERIA. distans: panicula equali divaricata : pedunculis imaturescentibus rigide deflexis, spiculis subquadrifloris leeviusculis, glumis obtusissimis, ra- dice fibrosa. 7Z'ahMenb. ups. n. 7o. Mertens germ. Y,: p» 560. Poa distans, Zzgn. mant. p. 52. syst. ed. Roem. 2. p.544. Eugl. Bot. t. 986. Knapp. gram. 1. 47. Poa salina JZhrh. gram n 15. beitr. 6. p. 1 * pedunculis capillaribus. G.. capillaris /ahib, $o- thob. p. 17. 6E] arenaria: pedunculis maturescenlibus erecliuscu- lis, foliis strictioribus. .tetz. fl. scand. supl. 1. p. 4, prodr; scand, ed. 2. g..25.. FI Dame? 951. JIY'ahlenb. lapp. n. 60. (P. maritima). | spegren bleking. p. 9. Festuca capillaris ZzJebl. sv. fL. ed. 2. 49. (form. minima). Hab. locis subhuummidis. »alcatis per regiones campestres precipue littorales a. Scania ad Gestriciam, eliam prope OfvansjÓ passim; 4 in arena et glarca litto- ^. DIGTNIA (^ 89 rali maris orientalis australiorioris infra Gothlan- diam et Sudermanniam, sed maris occidentalis us- que ad Nordlandiam Norvegic. Forma a mari longius distans instruitur floribus minoribus, sed pedunculis libenter reflexis, folis laxioribus; in litore limoso (ex. gr. in Ottenby sober ang alti aiio. ubi G. capillaris Wablb. nec Liljebl) spiculae tantum majores fi- unt, verum in arenoso duro folia stricta et rigida pedunculi- , que etiam magis erecti. 120. GLYCERIA zznaritima: panicula equali: erecta: pedunculis maturescentibus adpressis, spiculis sub- sexfloris levibus, glumis obtusiusculis, culmo inter- ne radicante. | JV aAlb. gothob, p. 17. Mertens germ. 1, p. 508. spegren beking. p. 9 Poa maritima Z1uds. angl. p. 42 FL. Dan, t, 1626, Fries halland. p. 25. Hab. in litoribus marinis extimis vento maxime ex- positis rarius: ut Blekingic in 'l'orhamus udde, Hallandiz extra Halmstad ,Bahusic in Domso, Styrsó alibique. Ut. in aliis graminibus maritimis culmi stolonumque geni- cula inferiora DL bescud et radiculas agunt; folia vero eo angustiora et rigidiora fiunt. Culmus vix P altus. Pa- nicula paüper; ramis tantum binatis, vix unquam patenti- bus. Spiculae duplo majores quam in P. distante vulgari, circiter quatuor lineas longae, plerumque coloratiores. 54. FRS'TUC A. Linn, gen. ed. Schr. n, 139. Hoffm. germ. 2, t. 8. Mertens germ 1, pit Calyx insquivalvis exserens spiculam multifloraim longatam. Flosculi demum dissitiusculi, teretiusculi. Corolla valvula exterior sub apicem carinata attenua- ia in aristam n. 121-125; rarius tantum acutiuscula parum setigera n. 124-126. — Panicula elongatas ra- mis superne compressis. olia subsetacea .in prima serie, un secunda latiora. Jtadix perennis. FESTUCA ovina: folis omnibus subsetaceis: li^ gula biauriia, culmo tetragono, panicula patente, spiculis sublinearibus aristatis. Linn. seec. m. 91i. lapp. m. 59. syst. ed, fRtoem. 2. p. 714. n. 5. «- it, eR TRIANDRIA gothl. p. 256. 204. oel. p. 92. vestgoth. p. 60. 63. ii5 249. scan. p. 4. Schrad. germ. i1. p. 319. Sv. Bot. t. 78. IV ahlenb. lapp. n. 68. — (F. duriuscula Mertens germ. 1. p. 649. male). B. vivipara: levior, magis mutica, .Lzzu. spec. ed. WERT QE CAETOES 18 7. curvula: foliis glaucis crassioribus curvulis. Mer- (^0: Zens 4. 0. p. 049. - 4. ccesia: folus canaliculatis glaucis. F. ccsia Smith rog bri comp. 3. p. 17. Engl. Hob, 26. 4. 1937. F. duriuscula Z'rzes nov. p. 27. Hab. in collibus, campis, pascuis siccis tolius Svecize etiam alpin; ubique; 5 in alpibus succosioribus passim; y in Oelandize campo Allvaren diclo copio- se; 2 etiam Oelaudiw et 1u aliis calcareis similibus ex. gr. Vestergothizee in Kinnekulle, nec non in pe- tris arenariis ad Cimhrishamn Scania. Gramen primarium fere totum etiam culmis subsetaceum vix pedale. Paniculae rami vix unciales. Spiculae sesqui- tertiam lineam longae; glumis subulatis sesquilineam longis (exceptis aristis dimidium brevioribus) — / plerumque mu- ticum ut alia gramina alpina vivipara. — y tantum differt folis, sed 2 non solum folia latiora verum etiam spiculae paullo majores, adeo ut diversam speciem [forsan non imme- rito. constitueret. — Nostris dicitur haec species Fárgrás vel F'ársvingel, unde nomen Linnceanum. | 122. FESTUCA g/auca: foliis omnibus filiformibus cul- misque angulatis rigidis glaucescenlibus, ligula bi- . aurila, panicula patente, spiculis aristatis lanceola- tis. Schrad. germ. 1. p. 522. Mertens germ. 1. p. 649. ries uov. p. 5. halland. p. 28. | dspegren bleking. p. 9. lPahlenb, ups. n. 75 — Flor. Dan. t. 1628. — F. pallens 7Tost. gram. 2. t. 99. Hab. in petris calcareis ex. gr. montis Kinnekulle Vestergothiet optime; alias in scopulis maritimis passim ut Blekingic ad 'l'orhamn, Scanie in Kul- len, Hallandie extra Varberg; ut etiam in muris calcareis raro usque ad Upsala. Radix magis caespitosa quam in sequente, cujus magnitu- dinis est totum gramen. Culmus saepius bipedalis, crassitie DIGT NIA 63 fili validioris. Spiculae quatuor lineas fere longae; glumis sesquitertiae. lineae longitudinis (exceptis aristis). 125. FESTUCA rubra: folis radicalibus filiformibus; culmeis planis, ligula biaurila. panicula patente, spiculis lanceolatis: arista flosculis duplo brevioribus, radice repente. Linz. svec. n. 92. syst. ed. HRoer. 2. p. 724. Mertens germ. 1 p. 655. Leers herb. t. 8. f. 1. IF'ahlenb. lapp. n. 69. Retz. oec. p. 259. £. arenaria: foliis culmeis convolutis, spiculis vil- losis. | JVahlenb. 1 c. Fries halland. y. glaucescens: foliis omnibus planioribus, glumis «X submuticis. Hab in marginibus agrorum, pascuis siccioribus per omnem Sveciam prater alpes ubique frequenter; y in calcareis montis Osmundsberg Dalekarlize. Radix stolonibus magis repit quam in praecedentibus. Gramen totum magis quoque rubet, qnare svecice JAód- seingel, saepe bipedale et ultra. .Spiculae interdum lineas quinque longae; glumis fere ut in praecedente. Post solsti- tium floret. i24. FESTUCA elatior: foliis linearibus, panicula se- : cunda patente ramosa. spiculis linearibus multiflo- ris mulicis, radice fibrosa. Linn. svec. n. o^. it. vestgoth. p. 59. Retz. oec. p. 250 — Sv. Bot. t. 54. JT alMenb. Vet. Ac. Handl. 1811. p. 4o. — Bieberst. cauc. 5. p. 75. F. pratensis Smith brit. 1. p. 125. Flor. Dan. 8. MW CST Schedonorus pratensis oem. syst. 2. p. 699. Hab. in praüs humosis et ad margines agrorum to- tius Svecie , Lapponia tantum excepta, ubique fre- quenter. Folia omnia fere duas lineas lata. Culmi plerumque tri- pedales. Spiculae circiter septemílorae, fere dimidiam un- ciam longae; ílosculis singulis sesquiterliam lineam longis; valvula exteriore simplici, sed nervis tribus fere ad oram excurrentibus. — Variat tamen humile et simplex. .125, FES'TTUCA /ittorea: foliis Wineari- lanceolatis, pa- nicula subdiffusa ramiosissima, spiculis ovato - lan- ^-^. FL. nee C 64 J TRIANDRIA ceolatis multifloris asperis, glumis attenuatis apice scariosis laciniatis subaristatisque ; radice repente. JNop. ct. Ups. P III p.211... et 255: 8 F. arundinacea Schreb. spicil. p. Mertens germ. "t P* 665. ! E. elatior Smith brit. y. p. 124. - Engl. Bot. 25. t. 1595. Fries hall. p. 29. Aspegren "bleking . p. 10. Bromus littoreus /ie£z. prodr. scand. ed. 2. p. 25. oec. p. 120. Schedonorus elatior oem. syst. 2. p 699. Hab. in liüloribus :lareosis lepidosisque extimis ma- ris Balthici a. Gevalia usque ad fretum danicum, praecipue copiose in Oelandi: utroque angulo, Goth- landie, Blekingies sed ad oram occidentalem regni non nisi rarius per Hallaudiam proximam. Gramen a praecedente vix diversum nisi magnitudine a solo marino forsan orta. Culmus quadripedahs et ultra, pennam anserinam crassus. Folia interdum quatuor lineas lata. Panicula pedalis, ramüs saepe spithamalibus. ^ Spicu- . lae plerumque fuscescentes, vix plusquam semiunciam lon- gae, sed ílosculi singuli quatuor lineas emetientes. 126. FES'TUCA donacina: foliis lineari-lanceolatis, pa- " —nicula elfusa, spiculis lanceolatis levibus subquadri- floris ; glumis basi ciliatis apice scarlosis trimucro- nalis , dcc repente. F. arundipacea Zi/jeblad sv. fl 2. p. 47. Sv. "al 1. 570. ZFidegren Ósters. p. 927. T borealis Mertens Jdeerm. 1. p. 664. Arundo festucacea . JJ iliden. em. hort. ber. p. 126. Donax festueaceus Ztoem. syst. 2. p. 602. Hab. in ostiis limosis fluviorum ad lacum Roxen Oster gothiz canipestris passim ex. gr. ad Nors- holm et Nàüsbys dein ad fluvios exinde Lendentes usque ad Norrkóping prope Himmelstadslund , Jo- hannisborg etc. F. elUeidi^A quoque tam affinis, ut certe in Flora Svecica eam huic postponi longe magis conveniat quam Arundini- bus nostris alienis misceri. Rari longa descendens. Gra- men ceterum omnino Arundinaceae iaghitullinta saltem quin- quepedale. Folia vix qualuor lineas lata, Panicula tota lon- DIGY NIA 65 gitudine fere praecedentis, sed rami singuli breviores vix di- gilales. Spiculae quoque breviores circiter? quatuor lineas longae;: flosculo infuno sesquiquartam lineam longo; reliquis cito brevioribus. Pili internodio brevi rachidis non longiores, fere ut in genere sequente cui non dissimilis. Pauperies fru- clificationis forsan a luxuria radicis provenit. 30b od R 1:0 DI R. Brown prodr, 1. p, 182. Beauv. agr. t. 15, f- 94 Trinii agr n. 98. Calycis valvula exterior major, flosculis spiculee multi- florze plerumque longior. Corolla coriacea basi pilo- siuscula: valvula exteriore apice tridentata. — 7/flo- rescentia subracemosa. 12 TRIODIA. decumbens: culmo compresso, vaginis E iar panicula contracta pauciflora, spiculis sub- ovalis mucrone calvcei is extimo e cuc . Roem. Syst. 2. p. 59v. Iahlenb. ups. n. 76. Pestuca- decumbens Z7. svec. n. Um it. scan. p. 226. 35965. Plor. Dan. t. 162. oa decumbeus Angl. Bot. 11. t. 792. a in pascuis siccis sterilibus calcatis Svecie meri- dionalioris usque ad Vermlandiaim Vestmanniamque ferrimontanam , Dalecarliam prope DBjursás et Up- landiam passim. Radix perenuis, caespitosa. Gramen fere totum decum- beus: foliis angustis et brevibus, culmis plerumque pedali- bus. Panicula vix plus quam: sex spiculis praedita. Calyci- na valvula exterior lineas quatuor longa (major quam in ce- teris graminibus paniculatis); flosculis dnterioribis plerumque dimidio minoribus, sed interdum conformatione subimonstro- sa majoribus. 56. BROMUS Linn. gen. ed. Schr. n. 120. Hoffm. germ. I, t. rt, Calyx subizquivalvis exserens spiculam multifloram sub- linearem. Flosculi tereti-ovales demum dissitiusculi. Corolle | valvula exlerior emarginala, extra apicem arista coriacea; interior ciliato- pectinata (7 spec. annus) vel pubescenter ciliata. (zz spec. perennibus ) Flor. Seec. 5. 66 TRIANDRIA Spiculae majores quam in praecedentibus. | Panicu- lae rami sursum aequales. | Divisiones 1) annuit a) spiculis deorsum crassioribus n. 128-151. b) sur- sum, latioribus n. 152. 155. 2) perennes n. 154-156. 128. BROMUS secaZinus: annuus, vaginis glabriusculis, panicula demum nutante, spiculis ovatis tumidis nitidisque, aristis flexuosis gluma brevioribus. Jun. svec. n. 96. lapp. n. 20. syst. ed. Hoem. 9. p. 655. it- scan, p. 210. 219. 422. gothl. p. 257. Sv. Bot. t. 20& Plor. Dan. t. 295. mut. 1 £. pratensis: foliís pilosis, spiculis angustioribus; aristis longitudine glumarum. B. pratensis (77. Dan. t. 1446?) .Ehrh. gram. n. 116. B. racemosus Mertens germ. i. p. 601. | B. elongatus Gaud. agr. 1. p. 305. -Hegetsch. helv. l1. p. 74. B. commutatus Z'rzes noy. p. A^. halland. p.29. Il'ahlb. | gothob. p. 19. | Hab. in agris inter Secale ubique; £5 in pratis humi- dis versus oceanum Scanie, Hallandize meridiona- lis et Gothoburgi. Gramen laete virens, strictum, saepe tripedale. Vagimae raris pilis conspersae ut folia ultra duas lineas lata. Pani- . cula vix plus quam digitum longa. Spiculae semper laete virides, nitidae, obesiores, quare: prae ceteris notum Rusticis nomine Zásta (Ráglásta), Lóxa, Lyxa; varius Püxe, Kaxe, Gasse etc. i 129. BROMUS :;no//is: annuus, vaginis culmisque pu- bescentibus, panicula subcontracta erectiuscula, spi- culis tumidulis pubescentibus, aristis rectis glumam equantibus. JLnn. spec. pl. ed. 2. p. 112. syst. ed. ARoem. 2. p. 656. Mertens germ. 1. p. 601. Sv. Dot, 1. 456. Flor. Dan. 8. t. 1524. JY'alenb. ups. n. 79, B. secalinus 8 Lun. svec. B. pumilus; spiculis glabrescentibus. Mertens 0. c. B. racemosus JZahlb. sgothob. p. 19. . Hab. in aggeribus et elevatis agrorum marginibus per regiones magis campeslres usque ad Uplandiam et DIGTNIA | 67 Dalecarliam frequenter; 5 in petris siccissimis prze- cipue Vestrogothiae parcius. Pubescentia molli insignis, humilior, plerumque sesquipe- dals. Panicula circiter palmaris, lata, sed spiculis ob cras- sitiem pedicellorum nunquam pendulis. Aristae magis paten- ies. — f ad sequentem accedere videtur, sed pedunculi sem- per molliter pubescentes (nec hispiduli); ceterum status pyg- maeus tantum esse videtur, nullum transitum in sequentem constitueus. 150. BROMUS Aordeaceus: annuus, vaginis pubescen- tibus, culmo glaberrimo, panicula contracta erecta, spiculis tumidulis glaberrimis asperulis, aristis re- ctis glumam equantibus. Zn. spec. pi ed. i.p. 77. Svec. ed. 1. n. 07. JF'ahenb. ups. n. 78. B. simplex Gaudin. agrost. helv. 1. p. 296. Heget- schiweter fl. helv. 1. p. 74. B. racemosus Decand. fl. fr. suppl. p. 275. Engl. Dot. 15. t. 1079. Fries nov. p. 45. Hab. in aggeribus et collibus siccissimis regionum ma- ritimarum et lacustrium ab Upsalia ad Scaniam pas- - sim; .sed frequentius in petris formationum junio- rum Oelandie, Scania elc. À praecedente differt non !antum glabritie, verum etiam rigiditate totius graminis maturioris et panicula contracta sub- spicata: ramis spicula nunquam longioribus (quare nomen Lin- nal antiquum aptissimum putamus). Culmi glaberrimi nitidi usque ad inflorescentiam. — Panicula asperitie sursum spe- ctante (nec pubescentia hinc inde recurva ut. in praecedentis var. f). Praecocius floret ceteris omnibus initio Junii. -— Septentrioni nostro et Helvetie altiori magis propria species videtur. 1931. BROMUS arveensiís: annuus, vaginis tomentosis, "panicula diffusa, spiculis sublanceolatis glabris dis- coloribus, aristis rectis gluma longioribus. zz". Svec. n. 97. lapp. n. 27. syst. ed. foem. 2. p. 6406. Fl. Dan. t. 295. var. Engl. Bot. 28. t, 1984. Il'ah- lenb. ups. n. 80. Hab. in arvis et agris precipue arenosis Swecice fre- quenter: tamen exceptis provinciis occidentalibus Hallandize; Bahusie, $molandie adjacentis. 68 TRIANDRIA Gramen totum obscurus vel saturatius coloratum quam praecedentia. Culmus plerumque bipedalis, superne laxus. Panicula magis lata: ramis interdum palmam longis penden- tibus; spiculis angustioribus vix duas lineas latis, numero flosculorum valde variis, sed latere superiore semper fusco- violaceis. 132. BROMUS tectorum: annuus, foliis pubescentibus, — panicula nulante: ramulis hirtellis, spiculis com- pressis: flosculis demum remotiusculis subsubulatis ciliatis, aristis rectis glumam «quantibus. — zzz, Svec. n. 90. syst. ed. Roem. 2. e 648. Hoffm. germ. 1. p. 56. £. a1, fi... V'alenb. ups. n. 82. Hab. in tectis, muris, arvis ad urbes pagosque pro- vinciarum campestrium usque ad Ufpsaliam fre- quenter, | Culmi graciles circiter pedales. Panictla tantüm palmaris: ramis biuncialibus. Spiculae gracillimae, cum aristis paullo ultra unciam longae. , 155. BROMUS sterilis: annuus, folis pubescentibus, panicula patula: ramis subsimplicibus elongatis sca- bris, spiculis compressis: flosculis demum remotiu- sculis longe subulatis glabris, aristis rectis gluma longioribus. zn. syst. ed, Hoem. 2.p. 647. Retz. obs. 1 p. ii. diss. obs. bot. p.9. fl. oec. p. 151. Sv. Bot. t. 467. Fl. Dan. t. 1525. Fries halland. p. 29. (Fidegren Ósterg. p. 297)... ! Hab. in vallis et aggeribus sterilissimis urbium Sca- nic occidentalis ex. gr. Lund ct Helsingborg par- cius, Hallandis rarius; (nec nisi adventitius Srmo- landi: ad Femsjó, Os'gothite ad Linkoóping et Ut- tala in Oppeby). Culmus et folia fere praecedentis, sed paniculae rami in- fimi. extensi fere ad spithamalem longitudinem, et spiculae cum aristis biunciales. Glumae singulae sine arista novem li- neas longaé. ) 454. BROMUS asper: vaginis foliisque hirtis, panicula nulanle, spiculis lineari-lanceolaàtis compressis aspe- ris: flosculis demum remotiusculis attenuatis, aristis reclis gluma brevioribus. nnm. suppl. p. 111. syst. ed, Roem. 2. p. 645. Sv. Bot. t. 461. Flor, Dan. t. DIGTNIA 6g 1382. IPahlenb. F'et. Ac. Handl. 1805. p. 116. AAL- quist ibid. 1021. p. 297. Retz. oec. p. 127. 6. panicula suberecta Aoem. I. c. JT'ahMenb. £L. c. ^ B. erectus Se. Bot, t. 473. ob folia lata etc. Hab. in pascuis siccis sylvaticis regionum transilionis rarius, ut Gothlandiae ad 'Thorsborg et Hultugns in Bunge, Oelandi:e ad Borgholm, Ostrogo- thiz in Omberg loco abrupto Mull-Skráerne dicto, Scanis paucis locis. Radix perennis ut in sequentibus, Culmi saepe quinque- pedales, pilis reflexis asperi fere per totam longitudinem suam. Foliá etiam hirta, tres lineas lata. Paniculae rami infumi saepe spithamam longi, omnino penduli. Spiculae semper multiflorae ultra unciam longae, Glumae sine aristis semiunciam longae, aristis suis fere duplo longiores, eximie asperae. — 8 hahet fola angustiora et paniculam fere ere- ctam sequentis, sed glumae asperae et cetera ut in Br. a- spero ipso. 155. BROMUS erectus : foliis faseiculorum angustissimis, panicula erecta angustata, spiculis linueari-lanceolatis compressis: flosculis imbricatis attenuatis, aristis rectis gluma brevioribus, — Smith brit. i. p. 151. Jingl. Bot. 7. t 4gi, FI. Dan. t. 1503. oem. syst. 3. p. 657... Fries nov. p. 45, Hab. i: marginibus agrorum arenosis prope mare Scanic orientalis ad Rórum infia / Steushufvud rarjus. Quasi status praecedentis maxime angustatus, — Culmus bi- pedalis. Folia eulmea vix linca latiora, plerumque subcon- voluta saltem in exsiccato statu, glabra ut vagsinae. Pani- cula spithamam longa; ramis inferioribus vix biuncialibus. Glumae omnino glabrae et lacves. 156. BROMUS zganteus: vaginis glabris. panicula se- cunda nutante, spiculis. subquadrifloris lanceolatis levibus, aristis flexuosis spicuia longioribus. | zn. sevec. n. Q9. syst ed. Rtoem. 2. p. 644. it. scan. p. 594. FI. Dan. t. 1650. et 44o. If aMenb. ups. n. &. 6 ahlb. sothob, p. 19. Bjerkand. Fet. 4c. Handl. 1776. p. 80. Ahlquist. ib. 1821. p. 502. F'idegren Oslerg. p. 27. Fischerstr. mál. p. 290. vi: TRIANDRIA Festuca gigantea Se, .Bot. t. 120. Mertens germ. "Se poO7 1. Hab. in collibus nemorosis provinciarum littoralium a Scania frondoso-sylvestri ad Roslagiam et Bahusiam passim copiose; de cetero vix nisi in regionibus maxime campestribus precipue formationis transitio- nis Vestergothie in Kinnekulle supra stratum lapidis suilli, Ostergothie in Omberg etin Oppeby, Oelandic. Inter maximas hujus generis, interdum quinquepedalis, eximie gracilis. Folia plerumque quatuor lineas lata. Pani- cula saepe pedalis, sed rami infimi vix plus quam digitales. Spiculae sine aristis tantum quinque lineas longae, sed ari- stae suis glumis duplo longiores. 07. BRACHYPOJDIUAL Beauv. agr. t. 19. f. 3. — Mertens germ. I. p. 691, Calyx inequivalvis exserens spiculam multifloram tere- tiusculam. Corolle valvula exterior acuminata in a- rislam coriaceam ; interior truncata, ciliato- pectinata. Inflorescentia. subspicatas pedicellis brevibus solita- riis. 157. BRACHYPODIUM pznnatum: spica erecta, aristis glumas, obtusiusculas subaquantibus, radice subre- pente, -Ztoem. syst. 9, p. 756. n. 1. ». f. Bromus pinnatus Jn. svec. n. 100. it. vesteoth. p. 76. gothl p. 180. 255. Hof] m. germ. 1. p. 56. t. 11. f. 4. &. gracile: arisüs gluma acuininata longioribus, ra- dice cespitosa. "Jun. spec. ed. 3. p. 115. Fl. Dan. t. 164. /'ahlenb. Vet. 4c. Handl. 1805. p. 116. Bromus gracilis. /ilid. spec. 1. p. 450. d hquist runst, p. à. : Brach. sylvaticum Mertens germ, 1. p. 691. Hab. in pratis et pascuis duris macris Sveciee tempe- ratioris precipue orienlalis usque ad Vermlandiam ferrimontanam ex. gr. Persberg et Uplandiam pas- sims; sed provincias occideutales marilimas Bahusice et Hallandize cum insequente evitare videtur. & in fagetis et quercetis provinciarum meridiona-' lium ut Gothlandie, Oelandice, Scanig pas- sim; Ostrogothis rarius ad Omberg. DIGYNIA 2x Radix ambarum perennis caespitosa, sed in « culmi supra radicem dividuntur et passim radiculas agunt. Culmus « circiter bipedalis, 59 tripedalis. Spica ambarum circiter pal- maris; spiculis utplurimum novem pedicello vix semi-lineari impositis, sub Íílorescentia ad foenisecium in « magis pa- tentibus. 30: A VEN. A. Linn. gen. ed. Schr. n. 122, Hoffm. germ. 1. t, 12, Calyx subzequivalvis continens flosculos subternos plu- resve squarrosos. Corolla basi pilose valvula exte- rior lanceolata apice fissa; dorso exserente aristam geniculatam tortilem validam, Germen superne bar- batum (uisl in tenuissimis. m. 159. 145. calvescens.) — Panicula diffusa in primis speciebus, dein angusta- ta. JPolia plana saepius pubescentia. .tadix annua in prima specie, perennis in reliquis. ' 158. AVENA fatua: annua, panicula zequali diffusa; — calycibus flosculos subternos pilosissimos excedenti- bus. Linn. svec. n. 101. lapp. n. 350. syst. ed. Hoem. 2. p. 669. zt. scan. p. 257. 244. vestgoth. p. 95. oel. p. 198. Sv. Bot. t. 144. Plor. Dan. t. 1629. Hab. inter segetes vernales fere totius Svecie pre- sertim orientalis et medice nimium. Folia saltem radicalia primaria ciliata. Culmus interdum iripedalis. Panicula magna ramis spithamalibus. Calyces de- mum ultra unciam longi; flosculis ipso brevioribus. Semen barba rigidula flavo-nitente et arista maxima plusquam bi- pollicari, svecice P/yghafra vel Landthafra, fatale. 159. AVENA /flaeescens: panicula densa: ramulis mul- .. .tifloris laxis, calycis gluma altera flosculos subter- nos cquante, foliis pubescentibus, radice subrepente. JLinn. seec. n. vo. FI. Dan. t. 1507. Engl. Bot. 14.1, 952. .Rosén Nov. Act. Ups. F III. p. 212. Retz. oec. p. 95. '"Trisetum flavescens oem. syst. 2». p. 665. Hab. in pascuis apricis maritimis Gothlandiz in Snáückegárde ad Wisby, Scanice ex. gr. Esperód rarius; sed in aliis provinciis littoralibus ex. gr. ad Vestervik et maxime campestribus ut ad Falkóping Vestergothie magis adventitia esse videtur. 72 ^ TRIANDRIA / Est varietas minor (Schrad. fl. germ. p. 377.) culmis ple- rumque sesquipedalibus magis gracilibus quam in ceteris no- stris. Folia vix sesquilineam lata. Panicula. eximie flave- scenter splendens, vix spithamalis. Spiculae tantum sesqui- tertiam lineam longae. . AVENA pubescens: pauicula equali angustata, spi- —cHs subtiifloris calyce longioribus, foliis pubescen- tibus, radice subrepente. - Linn. spec. pt. ed. 2. ap- pend. p. 1665. lapp. n. 31. Flor Dan. 7. t. 1205. Hartm. F'et. Ac. Handl. 1814 p. 906. A. pratensis & Jun. l. c. p. 119. Sv. Bot. t. 265. Triselum pubescens /toem. syst. 2. p. 662. Hab. iu pralis siccioribus omnium provinciarum e- tuam Jemtlandize ubique, Lapponiz rarius. Folia etiam stolonum omnia plana plerumque lineas duas lata, obtusa, utrinque molliter pubescentia, —Culmi circiter sesquipedales, Panicula erecta; ramis saepius uncialis longi- tudinis. Calyces semiunciam longi, flosculis non multo bre- viores, circa solstitium florentes. : 141. AVENA pratersís: panicula racemosa, spiculis - subquinquefloris calyce duplo lon:ioribus, foliis fasciculorum glabris complicatis augustissimis. 7,7774, svec. n. 104. syst. ed. foem. 2. p. 675. it. oel. p. 60. Flor. Dan. t. 1095. alie, Fet. Ac. Haudl. (O11. p.29. Hab. in collibus, juniperetis, inter agros etc. provincia- rum plurimarum usque ad Skulskogen Angerman- nie et Dalecarliam superiorem prope Leksand passim. Folia praecipue stolonum subfiliformia, rigidula et pene- irantia, glaberrima. Culmi circiter Bipedaie etiam rigidio- res. Spiculae pleraeque subsessiles et tantum infimae dedi- cellis longitudine fere calycis innixae, pierumque leas o- cto longae, circa solstitium florentes. 142. AVENA. elatior: panicula vquali angustata, caly- cibus subtrifloris subzequantibus flosculum aristatum masculum allerumque submuticum fertilem, radice subnodosa. nnm. svec. n. 102. iL. scan, p. 951. Sv. Bot. t. 46. Flor. Dan. t. 165. Aspegrren hfebinge p. 7. Arrhenatherum avenaceum Ztoem. syst, 2. p. 490. DIGTNIA 73 Hab. in. campis przcipue littoralibus regionum mari- timarum Gothlandice, Oelandiz, Blekingise, Scanico, Hallandic, Bahusiz frequenter, sed per prata regionum interiorum magis adventitia vi- detur. Ob radicem plerumque nodosam saepius svecice K»yl- hafra, alias ut gramen insigne avenaceum etiam Hafre- rás. Culmi non raro quadripedales; panicula spithamaea. Flores vero minores quam in prioribus sesquiquartam lineam longi (excepta arista), magis herbaceae consistentiae. 145. AVENA subspicata: panicula spiceformi cylin- / ^ drica densiflora, pedicellis rachideque pubescentibus, calyce zquivali flosculis subternis breviore. Link enum. hort berol. 1. p. 22 A. airoides Mertens germ. 1. p. 566. Aira subspicata L/nn. svec. n. 69. Fl. Dan. t. 229. —Hahtebb. lapp. n. 55. Hartm. Vet. Ac. Handl. 1814. p. 105. 'Trisetum airoides Ztoem. syst. 2. p. 666. Hab. in campis elatis et rupibus alpium summarum Lapponicarum frequenter et Jemtlandicarum passim. Gramen totum pubescit, vix sesquialteram spithamam al- tum. Folia circiter lineam lata. Spica vix uncia longior, pedicellis nullis ultra tres lineas longis. Spiculae fuscescen- tes, duas lineas longae. Aristae valde tortuosae, interdum etiam recurvae, quales in Airis nunquam. ap DAC EYJ TS Linn. gen. ed. Schr. n. 117. Hoffm. germ. 2. 1. 6. Bieberst. eauc. I- p. 67. Calyx bivalvis: valvule plerumque oblique, altero la- tere latiores. Spicula multüiflora, calycem excedens, imbricata, compressa, altero latere planior. —Corol- ]e valvula exterior herbaceo-carinata, mucronata. Semen triquetrum. — .Paniculae rami digitatim di- visi, demum brevissimi. ftadix perennis , caespitosa. 144, DACTYLIS g/omerata: panicula secunda glome- rata ; pedunculis solitariis, foliis carinatis. zz, svec. n. 07. syst. ed. Roem 2. v. 625. Sv. Bot. t. 52. Flor. Dan. t. 745. JY'ahlenb. Vet. 4c. Handl. 1811. p. 55... Haystróm jeml. p. 45. B glauca. ries nov. p. 5. " 7á TRIANDRIA Hab. in pratis elevatioribus ad pagos et agros fere omnium provinciarum etiam montosarum usque ad Skulskogen Angermannie, Jemtlandiam et Fahlun Dalecarli& frequenter, Gramen magnum latamque: culmo plus quam bipedali; foliis fere quatuor lineas latis, asperis; panicula fere triangulari divergente, interdum palmam lata. Spiculae ciliatae, post solstitium | florentes. 7 145. DACTYLIS cristata: panicula spiczeformi cylin- . drica, spieulis subtrifloris nitidis; glumis acutis, foliis subpubescentibus. Jeberst, cauc, P. 1. p. 67. poop vo: Aira cristala Jmm. spec. pl. ed. 2. p. 9&, "Trini " agrost. p. 145. Poa cristata Retz. oec. p. 529. Koeleria cristata /toem. syst. 2. p. 619.- £. glauca: foliis glaucis aspero - puberulis subconvo- "— luus, spica angustiore, glumis obtusiusculis. K, glau- ca Jioem. syst, 29. p. 621, — K. intermedia .4Al- quist runst. p. 7. L/el. Ac. Handl. 1821. p.300. Fries nov. p. 26. halland. p. 24. Plor. Dan. t. 1566. A- spegren bleking. p. 9. K. cristata € Mertens germ. 1. p. 501. Hab. 8 in arena mobili Scanis inter Pjelkinge et Sienshufvud frequentissime, ad Ystad parcius, ver- sus Helsingborg'et Engelholm rarius, Hallandiz ad Laholm parce, Oelandise exterioris infra Run- sten minus frequenter, unde etiam in oras Svecice medie maxime orientales pervenisse et ibi ex. gr. Sudermanni: optime in « abire videtur. Radix valde caespilosa; caudicibus crassis, eximie squa- mosis. Folia pleraque radicalia, digito minore breviora, in « explanata, pubescentia, in 8 plerumque subconvoluta, glau- ca et nonnisi marginibus mervisque tenuissime puberulis. Culmus in « saepe sesquipedalis, in vix pedalis, superne semper pubescens, strictus. Spica digitum "minorem vix crassa longaque. Spiculae sesquitertiam lineam longae, et iis vix longiores sunt pedicelli vel ramuli spicae. — In hac specie inllorescentia digitata vel dactyloidea (unde Dactylis) DIGY NIA | 79 4 omnino ut in prima, et valvularum dorsum apexque con- veniens, sed latitudo utriusque lateris fere aequalis magis Poae, quod in genus quasi reflectitur. t 40. SESLERI A. Syst. veg. ed, Roem, 2. p. 35. Involucrum rachidis indivisum simplex coligens in pe- dicellis brevibus calyces bivalves bi-trifloros mu- cronatos. Corolla obtusa, terminata mucronibus va- riis. Stigmata setacea extra corollae apices exserta. — Jnflorescentià subspicata. 146. SESLERIA ccerulea: spica subovata, spiculis sub- iriforis, gluma corollina exteriore trimucronata y, foliis planis. Jtoem. syst. 2. p. 605. Sv. Bot. t. 210. Flor. Dan. 9. t. 1506. Hartm. F'et. Ac. Handl. 1014. p- 96. JFahlenb. ups. n. 98. (Forsaánd. veg. scan. p. 9). Cynosurus caeruleus Jum. svec. n. 069. it. goth. p. 255. oel. p. 66. (scan. p. 68.) am. -ac. 8. p. 94. Flor. Dan. t. 1506. JY ahenb. F'et. Ac. Handl. 1809. p. 2189. Samzel. neric. p. 20. Mab. in pratis et pascuis omnibus etiam siccioribus formatione transitiouls substratis. per- Gothlan- diam et Oelandiam frequentissime, Ostergo- thiam rarius, Vestergothiam, Nericiam et Jemtlandiam frequenter; sed de celero nonnisi in pratis humidis regionum magis campestrium et Lhtoralium Svecie orientalis ut Suder manni et Uplandicz copiose, Medelpadiz ad Sundsvall pas- sim. Desideratur omnino in provinciis occidentali- bus et meridionalibus extra Smolandiam. Radix perennis, constituens caespites saepe depressos ru- sticis Af dansar, unde gramen /fáxing. Folia stolonum angusta subrecurva; culmea superiora brevissima, sed vagi- nis longitudine dimidii culmi plerumque semipedalis. Spica caerulea piso duplo major, inense frondescentiae florens; stigmatibus exsertis fere ut in Caricibus. 4. CYNOSUR U S. Linn. gen. ed. Schr. n. 118, (excl- SesL) Hoffm. germ. 2* t. 7. Involucrum rachidis pinnatum (quasi a spicula vacua fa- 76 TRIANDRIA ctum) amplectens spiculam unam alteramve subses- silem. Calyx bivalvis, multiflorus. Corolle valvula exterior lineari-lanceoleta mucronata. — JPanicula spicata secunda. i47, CYNOSURUS cristatus: spica lineari unilaterali, spiculis submuticis, foliis linearibus. | nn. seec. n« O0. syst, ed. Roem 2. p. 517 1t, vestgoth. p. 55. Sv. Bot. t. 66. Flor. Dan. t. 238. Samzel. neric. p. 20. Kalm. bohusl. p. 63, Hab. in pratis fertilioribus declivibus provinciarum meridionalium , precipue littoralium usque ad Goth- landiam, Ostgothiam, Nericiam, Bahusiam frequen- ter, Uplandiam rarius, i Radix perennis. Culmi saepius sesquipedales, tenues sed stricti ut totum gramen. Spica crassitie pennae anserinae, insigniter pectinata (quare svecice Kamm - Axing), viridis, ante foenisecium Ílorens. 43. LOLIUM. Linn. gen, ed. Schr. n. 126. Hoffm. germ, a. t. 10. Calyces laterales univalves (sed terminalis bivalvis): val- "vula a rachide aversa, fulcraus spiculam muluüfloram, margine rachidi accumbens, Corolle valvula exterior lanceolata sub apice aristata vel mulica, — Spzca val- de plana, vel pennaeformis. 1480. LOLIUM perenne: spiculis muticis calyce longio- ^ ribus, ralice repente. Lina. svec. n, 110. (lapp. n. 52?) syst. ed. Hoem. 2. p. 747. Sv. Bot. t 71. FI. Dan. t. 747 : Hab. ad vias et agrorum margines precipue provin- ciarum campestrium usque ad flumen Dalecarlicum vulgare, Vesterbottuia rarius; (ceterum deest sal- tem in ferrimontanis regionibus ex. gr. Vermlan- die, Vestmannic, Dalecarlie , Smolandijz occiden- talis, ad Gefle elc). Culmi saepe sesquipedales, subjuncei laevesque aeque" ac folia (quare svecice /eu-repe). Spiculae plerumque novem- florae calyce duplo longiores, aestale florentes spicamque fere pollicem latam constituentes. Sed forma lenuior exstat, spiculis trifloris, caute distingvenda ab omni varietate sequentis. DIGT.N1A 77 i49. LOLIUM emulentum: spiculis aristatis. calycem subsequantibus, radice fibrosa. Jn. svec. m. 109. syst. ed, Roem. 3. p. 749. it. scan. p. 422. Sv. Bot. &. 192. Flor. Dan. t. 100, Retz. oec. p. 423. P. submuticum tenuius, L. arvense Sv. Bot. t. 595. 7 Aspegren blebing. p. 11. Fries nov. p. 109. £. Hab. inter segetes vernales fere ubique, prater Norr- landiams 4 in provinc'is australioribus campestribus ab Ostrogothia ad Scaniam passim, precipue inter Linum (ubi plures plantce graciliores fiunt) Smolan- die occidentalis frequenter. Ob radicem annuam non tantum magis seminiferum, ve- rum etiam aristatum; glumis magis usque ad apicem herba- ceis (nec sursum scariosis), rachide dura aspera, culmoque rigidiore duriore solidiore. His notis 2 optime convenit cum «. — Svecice Dár-repe vel F'ill-pesa, rarius Lásme et Skáde. 25. dui I Dub O.D. M. Linn. gen- ed. Schr. n. 330. Hoff m. germ, 2. t. t1. Mertens germ. 1. p. 69. Calyx bivalvis solitarius spiculam muliifloram latere pla- no rachidi obvertens. Corolla valvula exterior lan- ceolata , apice aristata vel mulica; inlerior tenuiler ciliata. — Sp:ca teretiuscula. Radix nostris perennis. 150. '"RITICUM repens: glumis calycinis subquinque- —" nervibus flosculisque muticis mucronatisve, ioliis supra asperis, radice repente. 44. svec. n. 114. Fl. Dan. t. 748. Sv. Bot. 1. 58. IY aMenb. lapp. n. 76. Agropyrum repens Joem, syst. 2. p. 754. Trinit apr. p. 152. £. floribus longius aristatis. 'T. caninum Z7or. Dan. CCÉ. (447. lapp. n. 75. Zetterstedt res. 2. p. 110. y. foliis pungentibus, Jrzes nov. p. 85. .Aspegren ble- "Weng. p. x a. J. intermedium: glumis obtusioribus. J"ries nov. p. 84. Hab. in quacunque fere terra totius Svecie usque ad alpes Lapponicas frequenter; 7 in maritimis Scanie ex. gr. ad Kalthus, Blekingie : 2 ad Falsterbo. Radix valde repens svecice Qvickrot. Hvitrot vel Róte etiam Nericiis Z/rot, gramen prae ceteris 4 xing. Culmus 78 TRIANDRIA utplurimum bipedalis, strictior. Spiculae valde variae; sal- " .* * . . c . tem inu varietate aristata radicem ininus expandente majores fere dimidiam unciam longae. T 151. TRITICUM cazinum: glumis calycinis trinervibus X. amucronalis, ílosculis subquinis longius aristatis, folis utrinque asperis, radice csspilosa. JL. spec. pl. ed. 1. g. 96. JY'ahenb. ups. n. 95. Knapp. gram. brit. t. 112. ['ahlb. gothob. p. 19. Elymus caninus nnm. svec. n. ii2. am. ac. ed. Schr. 9 p. 55. Bjerkand. Vet. Ac. Handl. 1776.p.90. Agropyrum caninum Joem. syst. 2. p. 756. Hab. in lucis letioribus provinciarum precipue me- ridionalium et exteriorum passim usque in Bahu- siam, Vestgothiam (precipue in strato lapidis suillt montis Kinnekulle) et Uplaudiam rarius. Radix eximie caespitosa et fere nodosa. Gramen totum quam praecedentis gracilius, saepe tripedale; spica nutante et spiculis sursum spectantibus minoribus vix lineas quatuor ]ongis. Aristae flexuosae glumis suis duplo longiores, brunneae. 152. TRITICUM 7uzceum: glumis calycinis subnovem- X mervibus obtusis subemarginatis, Íflosculis subquinis (muticis), radice repente, foliis convoluio-mucrona- ts. Jun. spec. pl. ed. JV illden. 1. p. 400. Sv. Bot. t. 269. Plor. Dan. t. g16 Lidbeck F'et. Ac. Handl. 1795. p. 197. Fries nov. p. 46. halland. p.5x. IPahib. gothob. s. 20. Bieberst. cauc. 5. p. 96. 646. Agropyrum junceum Jtoem. syst. 2. p. 750. £. rigidum: glumis calycinis subseptemnervibus, ra- chide scabra, radice subrepente, foliis planiusculis. Roth. n. beitr. 1. p. 155. T. rigidum ScArad. germ. 1. p. 592. Fries nov. p. 45. 104, foem. syst. 2. p. 752. (Agropyrum). Hab. in arena mobili littoral! ad Scaniam meridio- : naliorem fere ubique, Hallandiam prope Elds- berg, Bahusiam in insula Vrángó5; £g in dumetis arenosis Scania inter Cimbrishamn et Wik, nec non ad Calmar. Radix omnium maxime repens, straminei coloris, Cau- dxes ad basin subviolacei. Gramen reliquum dilute glauce- DIGY NIA 79 / scens, juuceum. Folia convoluta filo parum crassiora. Cul- mi humiles, vix pedales, plerumque decumbentes. Spica cir- citer spithamalis;. spiculis plerumque septem, obesis. Glu- mae calycinae coriaceae, sesquilineam latae. 44 ELYMUS. Linn, gen. ed. Schr, n. 128. Mertens germ. 1, p. 717. Calyx bivalvis ternatus circa spiculas ternas bi- multi- floras positus in formam involucri sublanceolati s, Subulati, Spica densiflora. Radix perennis. 155. ELYMUS arenarius: spica erecta, calycibus lan- ceolatis longitudine spicule mutice pubescentis, foliis convolutis rigidis, — zm. svec. n. iii. syst. ed. "oem, 2. p. 275. it. gothl. p. 511. Sv. Bot. t. 60. Flor. Dan. t. 947. IFahlenb. lapp. n. 77. * geniculatus ob ustilaginem corrumpentem. E. geni- culatus Smith? m .Hab. in arena littorali ad mare tum orientale usque ad 'l'orneà tum occidentale ac septentrionale ubi- que frequenter; ut etiam ad lacus majores rarius ex. gr. Veltern prope Jónkóping, ad Sorsele Lap- ponie Umensis. Radix repens. CGramen inter spicata nostra facile maxi- mun, saepe quadripedale, rigidum et glaucum. Culmus in- ferne crassitie pennae cygueae. Spica utplurimum spithama- lis, crassitie digiti. — Calyces plerumque vix unciam longi. Ob spicam insignem dicitur Svecis Sérand-rásgs interdum . quia semina minus valent Strandhafra; Nautis Elm et Sand-elm (forsan potius Zfelm ut Avundo arenaria) 154. ELYMUS europeus: spica erecta, calycibus uni- X. mervibus subulatis flosculorum subbinorum arista duplo brevioribus, foliis planis flaccidis; vaginis re- irorsum pilosis. Linzng. mant. p. 595. syst. ed. Hoem. 2. p. 777. Mertens germ. 1. p. 719. Scheuchz. prodr. p. 14. t. 1... FL, Dan. t. 1651. Engl. bt. 19. £. 1917. .Rosén Nov. Act. Ups. P HI. p. 212 et 255. Hab. in fruticeto elevato prati Michelsángen ad Wán- gemyr paroecie Wünge Gothlandis meridiona- lioris copiose. 8o TRIANDRIA Radix caespitosa. Gramen saepe tripedale, laetius viride; vaginis inferioribus retrorsum pilosis; folus laxis, lineas tres latis. Spica habitu Hordeorum nostrorum, digitalis longitudi- nis, sed parcius aristata ob calyces tantum subulatos. 45. HORDEUM. Linn. gen. ed. Schr. n. 129. . Mertens germ. 1. p. 720. Calyx bivalvis ternatus circa flores ternos positus in for- mam involucri setacei. Flores laterales abortientes (masculi) aristati. — Spica aristis setacets crinita. 155. HORDEUM auriuum: glumis calycinis interme- diis lineari-lanceolatis ciliatis; exterioribus pedicel- latis setaceis scabris, vaginis superioribus ventrico- sis. Linn. svec. n 115. it. Scan. p. 197. syst. ed. Roem. 2. p. 795. Flor. Dan. t. 629. Retz. oec. p. 5oi. Fries halland. p. 51. Hab. in asgeribus urbium et pagorum praecipue lit- toralium Scanise occidentalis a Hvállinge frequen- tissime, usque ad Helsingborg rarius, Hallandiz parcius ad. Laholm. Radix aunua, valde multiculmis. Culmi geniculati ple- rumque pedales. Folia inferiora ciliata; supremorum vagi- nae saepe peuna anserina ampliores. Spica ipsa circitér bi- uncialis, sed aristae sesquiunciam longae. — À pecudibus nullis comeditur, sed quasi relinquitur muribus, unde sve- tice Mus-korz. 156. HORDEUM pratense : glumis calycinis omnibus selaceis scabris; exte iorum flosculis brevius ari- statis, vaginis constriclis. /toem. syst. 2. p 795. H. secalinum Zetz. oec. p. 501. H. maritimum Z7. eb ousd T4 630. H. murinum B Linn. svec. n. 115. 1f. scan. p. 214. Hab. in pratis humidis arena substratis non. procul a mare in Scania meridionali - occidentali passim : a Kyrkekópinge prope T'relleborg, trans Stora. Ham- "màr versus Skanór, Hvillinge, Klagstorp. Malmó usque ad St. Upákra prope l'und satis copiose. Radix perennis, caespitosa. Folia tantum radicalia pube- scentia. Culmi erecli, sesquipedales, graciles (sime vaginis infla- tis). Spica circiter biuncialis, sed siens vix quatuor lineas longa. TRIGYNIA T 6HD. 0. I'BR. I G:YX N. 1 A. 46. MON T I A. Linn. gen, ed. Schr. n. 133. Juss. gen- p. 347. Gartn. Yr, 2. p. 220. t. 129. Calyx diphyllus, persistens. Corolla monopetala quin- quepartita: laciniis duabus calyci oppositis majoribus, inlermediis miuoribus staminiferis, Styli ad basin juncti. Capsula unilocularis, trivalvis, trisperma. — erbula dichotomasi folijs oppositis. Ord, nat. 31. Succu- lent, sectio Portulacec. 157. MONTIA. fostan& « minor: foliis oblongis, pe- dunculis unifloris,. Schrad. germ. 1. p. Aio. Lian. svec. n. 115. Sv. Bot. t. 510. Flor. Dan, t. x51. ]Vahlenb. lapp. n. 73. M. minor Zoe. syst. 2. p. 0*0. £P. major: folis obovatis, pedunculis multifloris. Schrad. l.c Mertens germ. 1. p. &o2.. Fries hatt. p.52. Hab ad fontes ei scaturigiues tolius Svecio usque in Lapponiam passim; Z iu rivulis ad litora maris Hallaudiz: meridionalis ex. gr. ad Halmstad. Radix « locis minus humidis annaa, sed 4 in fontibus pereunis. Herbula quoque pro loci diversitate. varians: « vix digitalis altitudinis inferne rubietnda, superne pallida, divaricato -dichotoma; 8 vero in rivulis fontanis temperatis luxüriat, tota saturalius viridis, interdum pedem longa. Fructifivatio in utraque eadem: calyce imsigui fere involven- te coiollam albam. Capsula calyce tecta vix semine sinapis major, 4. HOLOSTEUM. Linn. get. ed, Schr. n. 136. Suss.gen.ps 232. Garin, fr. 2, p. 231. t 150. Calyx pentaphyllus.. persistens, Petala quinque apice sublridentalà. Siyli tres. Capsula ovata tri-sexfariam dehiscens: reéeptaculo centrali libero seminibus nu- merosis — /Zerba foliis oppositis, Cerastio nüni- wm affinis, staminibus quinque vartans. 158. HOLOSTEUM wnbellatum: foliis ellipticis glau- cis, caule superue glanduloso - pubescente. floribus umbellatis. ;nu, syst. ed, Roem. 2. p. 058. Flor, Flor. Svec. 6. 82 TRIANDRIA Dan. t. 1204. Ahlquist runst. p. 89. F'et. 4c. Handl. 1021. p. 300. 294. 207. Fries nov. p. 6. 28. 97. 110. Aspegren bleking. p. 11. Hab. in campis siccissimis provinciarum meridiona- lium exteriorum, ut Scanic ad Kàáseberga et prope Lóddestróm multis locis, Blekingia ad Skillinge, O elauldie passim ad Runsten. Radix annua. Planta maxime vernalis quasi ob praecipi- tantem vegetationem in angustiam redacta. Caules nonnulli, plerumque digitales, superne omnino nudi (sime foliis). Fo- lia ovato-lanceolata, saepius glabra; sed in caule sub um- bella pubescentia glandulosa adest. Umbella squamulis di- stichis; tantum involucrata, plerumque quinqueflora. Flores albi parum aperti, post ílorescentiam deflexi. 409. KOENIGIA. Linn. gen, ed. Schr. n. 137. (fuss. gen. p. 93, Garin. fr. 2. p. 212, 1t. 128. Calyx corollinus (intus margineque coloratus), triphyl- lus, obtusus, staminibus alternàns. Stigmata sessilia, poriformia. Semen calyce inclusum ovalum, comz resso-subtriquetrum : cotyledonibus orbiculatis. — /Ter- ise tenella foliis vaginula insertis, quasi Poly - gonum in minunum redactum. 159. KOENIGIA zs/andica:. Linn. mant. p. 55. syst. ed. Roem. 2. p. 875.. Sv.. Bot. t. 515. FL. Dan. t. 418. IWahenb. lapp. n. 79. Leestadius Vet. 4c. Handl. 2022. p»:540. Hab. in locis aqua alpina. subinundaüiss vel saltem hu- mectatis ad mare septentrionale Varangrie Fin- markie ex. gr. Ekeróe, Vardóe; 'etiam in alpi- bus Lulensibus 1)in Mourataskopp ad Vasjajok non procul Tarraloubbal, et 2) ad Kàbrinojvi, Kap- pasvare, legnaapo-jolle, Stockejock versus Virihjaur.- Radix annua, filiformis. Caulis vix digiti: minimi longitu- dine, crassitudine vix fili, interdum dichotomus. Folia al- terna vaginulis laxis glaberrimis integerrimis diaphanis caulis continuationem foventia, vix tres lineas longa, semper ob- tusa, sed interdum oblonga interdum obovata fere ut in Peplide, nervo vel costa tantum ad basin conspicua. Flores inter folia summa aggregati, omnino sessiles, albescentes, se- mine papaveris vix majores. JEstivalis est. 83 C.LASSIS.,IV. TETRANDRIA. CO.X S. PÉcC'TU S! 14.,0RD,. MONOGYNIA, à. Flos aggregatus calyce communi, Semina solitaria nuda Calyx proprius bilabiatus tubulosus infra semen insertus Ág. GLORULARIA Calyx proprius equalis coronans semen - - - - - 5o.ScantosA Calycis proprii loco bractee receptaculi - « - - 56.SawGvisOnEA b. Corolla monopetala. Semina duo infera. Stellata. Semina tridentata, Corolla tubulosa .- - - - - Bbi.SnxknaAnRDIA Semina globosa. Corolla tubulosa —- - - 2 - - Da. AsPERULA Corolla plana 5. rotata - - - - « 58.GaLIUM €» Corolla monopetala. Capsula Filamenta longissima. Capsula subunilocularis - — DÁ.PrLANWTACO Filamenta conniventia, Capsula unilocularis » - 50. CENTUNCULUS Lj d. Corolla tetrapetala supra fructum Dripa nucleo bilocularà - - - - - « - - - & 5b;.Conwvus Nux unilocularis spinis oppositis armatáà « « - - - 58.TnAPA e. Corolla nulla. Semen nudum - - - - - bg. ArcnHEMILLA 2. oRD. DricGY NIA. Corolla nulla, Semina nuda - - - - - - - . (0.AÀPHANES Corolla demum globosa et supra capsulam tetrasperm, coarctata 61, CuscuTA XE oRD. 'T TR AG YNISX Calyx nullus. Petala quatuor. Semina totidem sessilia 62. PorAwooETON Calyx nullus. Petala nullà Semina pedicellota - - - 65.RvPPrA Calyx tetraphyllus, Capsula unilocularis quadrivalvis — — — 64. SAQ1NA Calyx subietraphyllus. Capsule quatuor introrsum seminifere 65. 'TiLLA onn. 41 MONOGYNIA. 4. GLOBULAR IA. Linn. gen. ed. Schr. n. 146. fuss. gen. p. 109. Gartn. fr. 1. p. 211, t. &4. Calycis communis foliola et pale; receptaculi lanceola- te. Calyx proprius urceolatus, villis clausus, bila- biatus, 4-5 fidus. Corolla tubulosa: limbi laciniis su- perioribus minimis. Semen unicum in fundo «calycis superum. — ZJerbe rigide, caule unifloro subnudo, Ord. nat, 44. 4ggregatce 9. 84 TETRANDRIA i60. GLOBULARTIA «u/garzs: caule herbaceo, foliia .. radicalibus subtrideutatis petiolo brevioribus; cauli nis lanceolatis. Ln. seec. n. 110. syst. ed. Roem. 9. p. 59. zt. goth. p. 199. 228. oel. p. 65. 22. So. Bot. t. 564. I'ahlenb. F'et. 4c. Handl. 1805. p. 117. v HHquist ibid. 1021. p. 297. Hab. in' petris maxime apricis calcareis insularum formationis transitionis scil. Gothlandiec preci- pue occidenlali-septentrionalis passim copiose ut ad Wisby, Hau, Fleringe, '"Thorsborg etc. Oelan- diz in Veslra Landiborgen prope Sódra-alfvaren precipue ad Reésmo copiose. Radix valde perennis, duras caespites constituens (unde Berg*Skrabba), nigra. Folia radicalia non nisi extima evi- denter tridentata, raro digitum minorem lata; caulina bra- cteas magis referunt caule vix latiora, et in foliola calycis abeunt. Flos omnino globosus magnitudine nucis avellanae; eleganter cyaneus, initio aestatis optimus; 5o. S/O.A B. OO SUA : Linn. gem ed. Schr, n, 149. Mertens germ. 1, p. 739. Gerth. fr. 2. p. 28. t. 86, Calyx communis polyphyllus; proprius superus, duplex, demum semen coronans. Corolla infundibuliformis. Herbae foliis oppositis, radice perenmi. — Subdivi- stones 1) receptaculo villoso, calyce prop. interiore obsoleto (Trichera Schrad. - n. 101). 2) receptaculo paleaceo, calyce prop..iniertore quinqueradiatos ex^ teriore a) quinquedentato (Succisa) b) indiviso sca- rioso n. 163. 164. — Ord, nat. áá. Aggregate. 161. SCABIOSA arvensis: corollis quadiifidis radianti- ^ bus, receptaculo villoso, foliis subpinnalifidis, cau- le hispido. nnm. svec. n. 117. spec. pl. ed. IV ild, I. p. 55o. Link. enum. hort. ber. 1. p 150. Sv. Bot. t. 522. Flor. Dan. t. 447. Hártm. Vet. Ac, - Handl. 1814. p. 96. JV ahlenb. ib. 3811. p. 55. Hab. ad agros et in pratis siccioribus ommis Svecide. usque in Jemtlandiam et Angermanniam passim. Herba tota pilis rigidulis superne divergentibus hispida; pedalis et ultra, saepe triflora. Folia infima indivisa. Flo- res sub foenisecio ornatissimi dilute violacei, ultra pollicem lati dicuntur Svecis AAkervádd, Blámunkar , BHátsmán e. s p. MONOGTNIA 85. 162. SCABIOSA succisa: corollis quadrifidis zequalibus, " yeceptaculo globoso, seminibus villosis, foliis ovato- lanceolatis subintegerrimis pilosiusculis. 77. svec. n. 139. syst. ed. oem. 5. p. 6o. Sv. Dot. t. 422. Flor. Dan. t. 279. Hartm. F'et. .Ac. Handl. 18914. p. 96. /l/'aMenb. ib. 3811. p. 3a. Hising. herjed. p. 51. Hab. in pratis subhumidis totius Svecie usque in Jemtlandiam et Vestrobottniam frequenter. Radix prae ceteris suecisa vel subtus praemorsa. Herba tantum pilis rarioribus adspersa, pedalis et ultra. Flores globosi, plerumque saturate caerulei, versus autumnum expli- cati, svecice Angvádd, Bláhattar etc. 165. SCABIOSA columbaria: corolis quinquefidis ra- diantibus, receptacüli paleis hyalinis, folss radicali- bus ovalibus crenatis glabriusculis; caulinis. pinna- tis subfiliformibus, setis seminalibus calyce com- muni longioribus. nnm. svec. n. 118. syst. ed. Roem. 5. p. 64. zt. gothl. p. 216. 228. 205. scan. p. 164. 208. Se. Bot. t. 595. PI. Dan. t. 31& | .Ahlquist runst. p. 9. JFY'ahlenb. Fet. dc. Handl. 1805. p. 117. JBjerkand. ib. 1776. p. 80. Nezén in Fant diss. de Ulricehamn p. 5o. F'idegren ósterg. p. 27. Hab. in collibus campisque siccissimis super forma- üione transilionis provinciarum meridionalium, ut Gothlandi: ad Klasen, Carlso, ''horsborg, Fár- óen, 'lrákumla etc. Oelandic in Holmref, ad Runsteun alibique, Scaniz exterioris ad Weberód, Hogstehbackar, Limhamn, Skabersjó, Fogelsáng, Dy- beck, Nóbbelóf, Degeherga, Hóór ete. Vestgo- ihise circa Falbyeden precipue ad Billingen, Ot- iralva, Kálfvene, Gókhem, Bolum, Varnhemsklo- ster, Ulricehamn etc... Ostgothise in Omberg ad Ràdgalvel et Mullskráerne, nec non ad St, Ullevi prope Linkóping. : Folia radicalia infima omnino indivisa, sed cetera basi pimnatifida; caulinorum laciniae omnes caule angustiores. Caulis pedalis et paullo ultra, geniculis rubicundis. Flores dilute violacei, plus quam unciam lati, aestivales. Fructus selae longitudine semiuis, brunneae, 86 TETRANDRIA 164, SCABIOSA svaveolens: corollis quinquefidis radi- antibus, receptaculi paleis apice incrassatis, foliis radicalibus lanceolatis integerrimis subglaucescenti- bus; caulinis pinnatis subfilifo: mibus, setis semina- libus calyce communi hrevioribus. - Decand. fl. frac. n. 9307. Mert. germ. 1. p. 716. F'ries nov. p 110. 8. canescens Kitaib. hung. 1. t. 55. Roem. et Schult. ^ syst. 3. p. 66. Hab. in campis maxime arenosis Scanis orientalis ad Vidiskofle, Efverüd, Gualóf etc. frequenter; nec non in planitie media ad Weberód (Fries). Herba tota pallidioris coloris, sine geniculis coloratis, su- perne puberulo-canescens. Caulis humilior vix plus quam pedalis, simplex, superne tantum pauciflorus. Flores inten- sius caerulei, magis serotini, svaveolentes, Paleae vecepta- culi apiee herbaceae et incrassatae, extra semina apice pro- minentes et praecipuam svaveolenliam gerentes; sed seminum radii contra macrj decolorati. — [Itaque potius in monstro- sitatem quam varietatem tendit. 5h. SHERARDIA. Linn. gen. ed. Schreb. nu 156. Gaertn, fruct. 1, py FIO. 0, 24. Involuerum suboctofidum. Calyx quadriden!atus, per- sislens. Corolla infundibuliformis elongata. Semina duo, intus sulco longitudinali exarata, calycis rupti ' denticulis coronala.. — ores conglomeratt tutra tu- volucrum. Radix annua. — Ord. nat. 16. Stellata. 165. SHERARDIA arvensis: foliis subsenis subeequali- - bus, floribus terminalibus involucro octofido nudo . inclusis. Jmm. seec. n. i20. syst. ed. BRoem, 5. p. 279. Sw. Bot. t. 609g. Flor. Dan. t. 439. IT'ah- leub. Nov. Act. Ups FIF. p. 212. .Ahlqu. runst. p. 9. Leche scan. p. 2. — Aspegren bleking. p. 12. Aries halland. p. 52. IE/'allb. gothob. p. 22. F'i- degren ósterg. p. 27.. Hab. in arvis et agris arenosis provinciarum meri- dionalium precipue màritimarum, ut Gothlandio in Sanda, Klinta et Hórsne, Oelandic ad Runsten etc,, Blekingie passim, Scauic ad Ramlósa, Ofvedskloster elc. fcre ubique, Hallandia usque ad MONOGTNIA 87 fluvium Viskam Smolandiseque adjacentis frequenter ; etiam. ad Vettern prope Holkaberg, Vadstena et OÓdeshóg Ostgothiz, ad Venern in Kinnekulle alibique V estgothi: raro. Caules decumbentes, laxi, ramosi. Folia subsena, lan- ceolata, asperula. Involucra suboctofida: laciniis folio fere majoribus, laeviusculis. Flores intra involucrum aggregati, saepe octoni. Corolla dilute violacea, unde svecice. .B/àma- dra, Calyx á-dentatus; dentibus tribus singulum semen co- ronantibus. Semen magnuitudine fere seminis cannabini, fu- scescens. boa AUGSPOEB.IE LA. Linn. gen. ed. Schr. n. 157. jfuss. gen. p» 219. Involuerum nullum. Calyx quadridentatus, evanescens. Corolla: infundibuliformis, elongata. Semina duo, in- tus fovea rolunda notata; superne calva. -— lores sparsi. Radix perennis. — Ord. nat. 16. Stellate. 166. ASPERULA odorata:: foliis octonis lanceolatis, florum fasciculis pedunculatis, fructu hispido. Ln. 8vec. n. 191. syst. ed. foem. 5. p. 265. it. vetgoth- p: 99. scan. p. 101. 251. goth. p. 60. 259. 151... Sv- Bot. t, 218. Flor. Dan.t. 562. Boiss halland. p. 52. Samz. neric. p. 22. Nezén in Pant diss. de Ul- ricehamn p. 50. Hab. in fagetis umbrosis provinciarum meridionalium exteriorum frequenter; etiam in quercelis pro- vinciarum littoralium orientalium. et. formationum trausitionis usque ad Roslagiam et Upsaliam , Neri- gam meridionalem ad Askersund et Vestgothiam in Kinnekulle etc. passim. Herba prae ceteris exsiccando svaveolens, svecice :Mysk- madra vel 4mour, etiam Myska, corrupte Móssika. Fo- lia plus quam unciam longa, eximie ciliato-serrata. — Caules plerumque pedales. Flores albissimi, vernales. 167. ASPERULA zznctoria: folis linearibus: inferiori- . bus senis; summis bracteantibus oppositis, corollis aveniis, fruclu glabro, caule flaccido. zn. svec. n. 122. syst. ed. ltoem, 5. p. 268. it. goth. p. 169. 107. etc. oel. p. 47. 72. 115. Sv. Bot. t. 244. Retz. oec. p. 9á.. /V'ahenb. ups. n. 99. (Forsand. scan. p. 9). $8 ; TETRANDRIA ^ Hab. in campis siecissimis G othlandiz et Oel]an- dice frequentissime, unde parcius quasi dispersa est per regiones magis littorales et campestres orienta- les, ut Upsalie copiose, Scauize tantum ad Uddarp prope Christianstad; sed longius occidentem versus emnino desideratur nisi in lormatione iransilionis Vestgothize inter Kállvene ct Nàs, et in prerupltis montis Omberg frequenter. Radix pulchre rabro-colorata et tinctoria, Svecis Füárg- zmadra. Merba laevissima, gracilis, saepe plis quam peda- lis. Flores nivei post solstitium. explicat. 53. G AF LL, EU M. Linn, gen. ed, Schr. n. 16a« fjuss. gen, p. 219. Gartn, fr- 1. p. 109. t, 24 Calyx quadridentatus, minimus, evanescens. Corolla explanata, subrolata, quadri-(rarius tri-)fida, supe- ra. Semina duo, superne calva, globosa. — Ord. nat. 16. Stellatae. — Ferbae 1) seminibus solidis corolla vix majoribus (radice perenni) A) glabris a) caule retrorsum hispido n.1680-170. b) aee: «) pe- duneulis subumbellatis rectis n. 171. 172. 8) divari- caLis n. 173. i74. D) semunibus hispidis mn. 175-177. 2) seminibus inflatis, corolla inultiplo majoribus, ra- dice annua n. 179. 179. 168. GALIUM .pa/ustre: folüs quaternis obovato-lan- latis obtusis inaequalibus, caulibus diffusis laeviuscu- lis, seminibus levibus corollas cquantibus. zz. 8vec. m. 126. syst. ed. Roem. 5. p. 215. 1t. vestgoth. p.99 gotAL p. 127. Flor. Dan. t. 425, JV ahleub. lapp. n. 02. Zetterstedt res. 2. p. 150. Hab. in aquosis locisque limosis totius Svecise usque in Lapponiam frequenter, Herba paullo succosior nitidior obtusior, foliis magis in- aequalibus vel paucioribus quam in proximis. Caulis vix ni- si infra genicula retrorsum asper. Corollae albae ut in se- quentibus. 109. GALIUM rifidum: folis quaternis sublinearibus obtusis, caule procumbente retrorsum hispido, se- miuibus levibus recurvalis corolla trifida majori- bus. ALinu. spec. pl. ed. 2. p. 155. P'lor. Dan. t. MONOGTNIA $9 48. Roem. sysi. 5. p. 220. Swartz Jet. 4c. Handl. 1789. p. 4o. /Fahleub. lapp. n. 83. ups. n. 100. Fries halland. p. 55. ebs. Hab. in paludibus prsecipue ad oras laeuum sylve- slrium per provincias plerasque superlores a Lap- ponia ad Vermlandiam, Uplaudiam, Smolandiam prope Jónkóping. Multo iimus proximis plerumque spithamale, inter muscos serpens, ideoque valde flexuosum, praecipue pedunculis; e- tam. asperrimum usque in peduneulos. 170. GALIUM uliginosum: foliis senis lanceolatis re- ^ hrorsüm aculealis mucrouslis rigidis, caule retrorsum hispido, seminibus seabriusculis corolla zuinoribus. ALüinn. svec. n. ia7. syst. ed. BRocan. 5. p. 247. it. gothl, p. 59, 151. Engl. Bot. 20. t. 1972. FL. Dan. t. 1009. 7f aMenb. lapp. n. 94. Hab. locis uliginosis et inundatis universe Sveciz, al- pibus tantum exceplis, ubique frequenter, Rigidius cetexis miucroretis foliis suis, sed pedunculi lae- ves. Caulis quoque in lucis siccioribus internodia medio laevia habet, quo iu statu cuum sequente perperam confun- ditur. 17t. GALIUM pusillum: foliis suboctonis Iineari - lan- ceolatis mucronatis caulibusque lzvibus diffasis, pe- duneulis bis dichotomis patentibus, seminibus le- vibus. Lun. spec. pl. ed. If'illden. 1. p. 599. var. Smith | Engl. Bot. &. 74. | IEF'allroth ann. bot. p. 29. n. 32. «. Regensb. bot. Zeit. 1021. p. 216, G. sylvestre & austriacum. /'orsand. veg. scan. p. 1. Fes aov. p. 66. Ahíiqu. Fei. dc. Handl. 1821. p. 299. Rubeola saxatilis Zurseri herb. XIX.17. f£. sylvestre: pedunculis axillaribus elongatis tri- — 7 ehotomis. | Fries nov. p. 6. gg. halland. p. 55. ZIspegrem bleking. p. 15. Hab, locis uligimosis in campis elevatis Oelandic passim ex. gr. in Sódra Alfvareu, in districtu Slátt- bo ad Halltorp elc. copiosissime : Btekingia ma- sis adventilium; £ iu collibus sylvestribus Scania litoralis etc, passim, 9o TETRANDRIA Praecedenti tam affine, ut 8 omnino transitum efficere videatur. lpsa planta vix plus quam digitalis longitudinis, tenuissima et laevissima, subnitida, aliquantum nigrescens. 172. GALIUM. saxatile: foliis subsenis obovatis acutius- culis; superioribus lineari- lanceolatis mucronatis caulibusque levibus procumbentibus, pedunculis e- reciis multifloris, seminibus scabriusculis. nmn. Seec. n. 1294. p. 465. spec. pl. ed. 2. p. 154. syst. ed. Roem. 5. p. 252. Flor. Dan. t. 1653. Engl. Bot. 12. (. 015. Hegensb. bot. Zeit. 1821. p. 559. Helz. oec. p. 2709. Zspegren bleking. p. 12. G. harcymcum Jrzes nov. p. 6. 98. halland. p. 53. Mertens germ. 1. p. 792. Hab. ju saxeus Hallandise precipue interioris et medie ad fluvium Nissam in paroeciis Drángsered et 'Thorup nec non Femsjó adjacentis Smolan- dise occidentalis frequenter; etiam in finitima Sca- nia ex. gr. supra Margretetorp rarius, Blekingia , ad Gredby rarissime. Etiam G. uliginoso affine et forsan ejus forma maxi- me occidentalis et saxatilis (granitoidea, cum praecedens ma- xime orientalis et petraea vel calcarea) ()mnium maxime nigrescit et stolones numerosiores emittit, omni respectu se supra saxa expandens. Folia circiter lineam lata. Semina ob rugositatem quodammodo scabra. 1753. GALIUM AMof//ugo: folis octonis :elliptico-lanceo- latis mucronatis margine scabris divergentibus, caule flaccido ramisque patentibus, floribus paniculatis di- varicalis, seminibus levibus. Jnm. svec. rm. 125. syst. ed. Roem. 5. p. 254. am. ac. ed. Schreb. 8. p. 33. Sv. Bot. t. 557.. Flor. Dan. t. 455. Fries nov. p. 06. Samz. ner. p. 23. B. ochrolevcum: foliis angustioribus longioribus. Fries hall. p. 54. G. verum var. Zinn. if. scan. p. 506. y. folüs lineari-lanceolatis. JJ ahlb. gothob. p. 22. [enn synuon.) ». Mollugo & angustifolium Retz. scand. 2. p. 55. Wlab. in arvis et ad vias regionum exteriorum lacu- sirium, ut in insula fruticosa lacus Málaren ad ar- MONOGYNIA 91 cem Stáket nec non in Akeró Sudermannire, ad Le- keberga Nericie, in Lumsheden aliisque locis Ge- slricie ,; ubi dein plerumque 2 in litoralibus, per Roslagiam frequenter, per Scaniam ex. gr. prope Hel- singborg et per Hallandiam ut ad Frobóke paroe- cie Breared, nec non y in insulis extra Gótheborg frequenter. Praecedentibus omnibus multo majus, saepe bipedale, valde geniculatum et divergentur ramosum: pedunculis demum omnino divaricatis paniculam quasi dense reticulatam red- dentibus. Flores in « majores albi, in 4 quo magis lute4 scentes eo minores ad sequentis speciei accedéntes. 174. GALIUM verum: foliis octonis linearibus mucro- . malis margine revolutis scabriusculis, floribus diva- ricato-paniculatis congestis, seminibus glabris. Linn. Spec. n. 129. syst..ed. Rem. 5.p. 253. Sv. Bot. t. 165. Flor. Dan. t. 1146. ZYahlenb. Vet. 4c. Hand. 1809. p. 218. — 1811. p. 55. Hab. in pratis, ad viarum agrorumque margines lo- cis siccissimis vulgatissime per totam Sveciam us- que ad Medelpadiam ; Dalecarliv superioris rarius ad Ráàttvik. Caules plerumque pedales, teretiusculi, superne pubescen- ies. Folia filo parum latiora, supra nitida. Corollae sub foenisecio apertae, flavae unde plerisque Svecis Gu/mára, odoris mellei quare Gothis Háningsgrás , forsan etiam Jungfru M. sánggrás, Scanis Síágfrid (Slefred Linn. skànsk. res. p. 272. alibi male Slig- frà), quod in Z'z//o- grás nonnulli vertunt. Alias Zr átográs. 175. GALIUM boreale: folis quaternis lanceolatis ob- ^7 tusis trinervibus glabris, caule erecto tetragono sca- bro, panicula congesta , seminibus hispidis. Linn. $vec. n. 124 syst. ed. Roem. 5. p 255. Sv. Bot. t. i22. Flor. Dan. 6. t. 1024. /l'aMenb. lapp. n. 81. Zetterstedt res. 2. p. 150. Hab. in pratis et pascuis sterilioribus universe Sve- cie, alpibus et alpinis locis tantum exceptis, vul- galissimum. Radix crassitie cliordae, rubicunda, ad tingendum bo- 92 TETRANDRIA realibus (ut Ásperula tinctoria australoribus) usitata, quare Jemtlandis ZLáttgrás (i.e. Fárggrás). Herba cir- citer pedalis ad angulos marginesque scabriuscula, ceterum glabra. Folia saepissime duas limeas lata. — Corollae ante foe- nisecium optime explicatae, albae, non nihil svaveolentes, unde nomen Zueiti-frillográs, Hvit-mára; etiam ob vim lacfem coagulandi MjO/Lysta. 176. GALIUM rotundifolium s folis quaternis ovali- ellipticis obtusiusculis trinervibus ciliatis, caule de- cumbente, seminibus uncinato- pilosis magnitudine coroll. ^ Le. spec. pl. ed. 2. p. 156. syst. ed. Roem. 5. p. 254 (Jacqu. austr. t. 94.) Roséu Now. Act. Ups. VIII. p. 213. et 254. Mertens germ. 1. p. 778. n. 45i. «. Barrel. ic. t. 5234. Hab. in pinetis elevatioribus insularum G othlandiz paroecia Sjonhem inter vias ad Viklou et Váànge ferentes (tosén) et Oelandisc- septentrionalis. par-- oecia Hósby inter Vedbornstrásk etj Hornsvi- ken copiose (Mr. J. H. IF'allman). Radix eximie repeus. Caules filiformes, vix spithamialis. longitudinis. Folia sesquitertiam. lineam lata, insigniter vi-. rentia, setulis rigidulis parcius eiliata, ceterum glabriuscula, Inflorescentia patenter dichotoma. Flores albi ut in sequen-. te. — Est itaque varietas iHa subalpira minor zigidior gla- brior (nec G. etlipticum. Willden., qued latis, mollius. etl copiosius pilosum). 77. GALIUM. seaveolens : foliis seuis eblongo-lanceo- — Tatis mucronalis subciliatis, caule: prostrato. pilosiu- sculo, peduueulis folio longioribus subtrifforis, se- minibus uucinato- pilosis magnitudiue corolic. /Z/aA- Lenb. lapp. n. G5. [zoem. syst. 5. p. 256. G. triflorum Jillden, hort. berol. 1. t. 66. Mzchausx amer. Y. p. 00. ftoem. &ysé. 0. c. G. peusylvanicum AMiz/denb. Hab. ad rupes umbrosas in. Nordlandia Norvegiae in- feralpina ejusque picefectura Salten prope pagum Dale copiose. Herba laete virens, exsiecalione svaveolens. Caules Lum radicem versus tum prope peduncnulos plerique glabri, im medio autem pilosis: pilis prope genicula retrorstum versis. JMONOGZTNIZA 09 Folia quoque subeiliata: ciliis prope basin folii retrorsum versis. Peduncuh semper glaberrimi. |n specimine ameri- vano (G. pensylvanici) praesente etiam pili in caule ob- servanlur quamquasn reriores. 170. GALIUM .Zparine: folis oclonis lanceolalis. mue £^: cronatis carina margineque retrorsum acultealis, c»u- le tetragono aculeato, geniculis villosis, seminibus unucinato-pilosis corolla triplo majoribus. Zozn. svec. m. 120. syst. ed. Roem.5 p.257. &v. Jot. t. 419. FT. Dan. t. 495. [l'ahenb. lapp. n. 96. f. seminibus glabrescentibus, Mab. in cultis totius Svecize frequenter, Radix aunua ut sequentis. Herba ceteris succosijor, fra- gilior, Roslagis non male J'/attenbinda. Caulis plerumque pennam gallinaceam €rassus, saltem ed genicula tumida pel- lucida. Pedunculi florentes folis breviores. Flores pallide lulescentes, aestate obvii —Fruclus magnitudine seminis ,ca- nabini. 179. GALIUM spurium: foliis 'suboctonis linearibus — gamucronalis carina ^marginibusque retrorsum aculea- tis, caule tetragono aculeato; geniculis glabrescenti- bus, seminibits nitidis oblongatis corolla duplo ma- B ia. : E 2 joribus. — Z,/un. syst. ed. foem. 5. p. 951. Engl. 3Bot. 26. t. 1071. — Fries nov. p. 46, halland. p. 5^. 2. " n m G. agreste 8 Mertens germ. 1. p. 775. ilab. inter linum aiiaque corpora macriora praecipue . LI * per regiones campestres a Scania ad Upsaliam et Bahusiam rarius. Praecedenti. valde affine, sed duplo tenuius et rigidius, minusque adhaerens, Caulis filo non multo crassior. Fo- lia linea vix latiora. Pedunculi fructus folüs vel triplo lon- giores. Semina minora. 54. PLANTAGO, Linn. get. ed. Schr. n. 186. Juss, gen. py 100. Garin. fr- 1, p. 236.8. gr. Calyx minutus, subquadripartitus. Corolla persistens: iubo cylindraceo-glohosos; limbo quadripartito, | Fila- menta longissima. Capsula supera sed tubo corolla superne constriclo quasi calyptrala, circumscissa sub- monolocularis ; receptaculo medio polyspermo in n. 100. 94 TETRANDRIA subhexaspermo i in n. 181. quadri- -dispermo i in ceteris. — Herbae apud nos acaules Ord. nat. 5o. H olora- eearum. accedentes. — Inflorescentia: 1) spica arcte Uunbricata angustior lutescens a) corollae tubo gla- berrimo n. 100. b) veilloso n. 181. 182. 2) spica ; siflora crassior rubescens n. 185. 104. 180 PLAN'TAGO ;najor: receptaculo plano polysper- mo, spica arcte imbricata lineari, scapo tereti, fo- liis. subovatis integerrimis subsepLemuervibus pe- üiolatis glabriusculis. — J;zun seec.. n. 129. syst. ed. Roem. 8. p. 1&1. Sv. Bot. t..93. ^ JBEABRn b 1. It/ahlenb. lapp. n. 87. Zietterstedt 1es. 2. p. 1. B. scopuloruim: folis sinuato-dentatis. Z"ries hall. (p.94. IFahlb. gothob. p. 20. y. an gustissinta: folis subfiliformibus (quasi solo petiolo coustitutis). Hab. in viis, prope pagos, locisque aliis calcatis per tot:m Sveciam usque in Lappouiam inferiorem vul- galissimes f in litoribus maris Bahusize, Hallandize et Gothlandie prope Láng$lite;: y Oelandie extra Runsten locis mari inundatis. , Radix perennis, sed interdum tota fibrosa tenuis. Folia : plerumque majora quam in ceteris notissima Svecis Grob/lad, Láàkeblad, australioribus J'ágbráddblad. Spica saepe sca- po longior, aestate diu ílorens: corollis staminibusque um- brinis inconspicuis. — In maritimis forma foliorum tam va- riat, ut fructificatione opus sit ad variationes reducendas. 101. PLANTAGO Coronopus: veceptaculo quadrialato subhexaspermo, spica arcte imbricata lineari, co- rolle tubo villoso, : foliis linearibus piunatifido- ser- ralis pilosis. | JLinn. seec. n. 154. syst. ed. Roem. ? p 139. it. scan. p 190. 225. Mertens germ. 1. 911. Flos. Dan. t. 272. Leche scan. P. 2. n. 9. pospas blek p. 12. .Ah/qu. F'et. Ac. Handl. 1821. p. 296. ARosén Nov. Act. Ups. F III. p. 218. Fries hall. p. 55. JT'ahib. pops p». 21 Hab. in litoribus maris liodie extüimis Scania prs- cipue occidentalis ex. gr. ad Skanór, Malmó, Lom- ma, Lanudskrona frequenter, Blekingis rarius, ^ NHONOGTNIA 95 Oelandiz occidentalis ad Fárgstad, Gothlan- dise rarius in Láugstite paroecie Sproge, Hal- landiz septentrionalis ad Varberg etc. in Domsó » extra Gótheborg. Radix minus perdurans quam in ceteris, semel tantum fructificans, itaque [íructificatio perfectior. Llierba valde ra- diatim decumbens, magnitudine varia. Folia cum laciniis suis plerumque digitum lata, sed laciniae singulae ut et Ío- lium ipsum medium-nunquam lineis duabus latiores. Spica nunquam penna anserina crassior, lutescenter florens; déin valde pallescens ob pubescentiam omnes fere partes tegen- tem et quasi connectentem. 102. PLANTAGO ;naritima: spica arcte imbricata li- neári, corolle tubo pubescente, foliis carnosis basi lanaüs semicylindricis glaberrumis. —Jinzm. svec. n. 195. 16. scan." p. 225. 521. gothL. p. 109. 145. 253. syst. ed. Roem. 5. p. 151. F1. Dan. t. 245. Il/'ah- lenb. lapp. n. 980. : B. tenuissima: folis subfiliformibus; lana eviden- tissima. P. albicaus Zietz. Jet. 4c. Handl. 1769. . 246. Leche scan. p. 2. n. 6. Mertens germ. 1. p. 808. v. (leptophylla) Z/or. Dan. t. 691. 77'aAib. gothob. p. 21. (gentilis). y. serpentina: toliis planiusculis. Retz. scazd, 2. p.56. 4. dentata: foliis sublanceolatis. RotA germ. 1. p. 61. — . 2. p. 173. JZV'aliroth ann. p. 25. Pl. Dan. t. 1654, Hab. jn litoribus. maris tum orientalis usque ad Ve- sterbotten tum occidentalis ullra Nordcap ubique frequenter; 8 in campis Oelandie, Scanie, Hal- landie etc. jy precipue Sconie; 42 in promontorio septentrionali lapidibus arenariis tecto Holmref Oe- landie maxima, Radix valde perennans, saepe caudicem' supra terram ele- vans ut reliqua planta succosa exsiccatione Foenunr graecum redolens, Scanis Sutt. Folia plerumque crassitudine pen- nae gallimaceae, sed in j£ vix filo crassiora et in 4 inter- dum latitudine digiti tantum concava, eximie dentata. Spica lutescens paullo minus pubescit quam praecedentis, praecipue in g et d corollae tubus glabrescit. 96 TETRANDRIA ! 193. PLANTAGO :;nedía: spica densiflora oblonra, scapo tereti pubescente, foliis ovato-oblongis inte- gerrimis subquinqueuervibus subsessilibus pubescen- übus. Lin. spec. m. 190. syst. ed, Roem. 5. p. 215. JI. Daa. 50x. IVahlenb. Vet, Ac. Handl. 1811. p. S5. ari. nb. v8i4. P: 96. Hab. in pratis apricis durioribus fere omnis 'Svecice (excepla Smolaudia occideutali: Pres) usque ad Da- lecarliam superiorem, Medelpadiam et Jemtlendiam frequenter. Radix valde perennis, praemorsa. Folia depressa. Sca- pus folis multiplo longior: spica paullo plus quam unciam longa, digitum minorem crassa, post solstitium. florens tota dilute rosca, valde svaveolens, saepius Svecice S/ássbaenpar. 184. PLANTTAGO /anceolata: spica densilora ovata, .scapo angulato pubescente, foliis lanceolatis denti- culatis. subseptemunuervibus petiolatis pubescentibus. JLinn. spec. m, 15i. syst. ed. Roem. j Dc YI SP. Dan. t. 457. Hartm. Vet. Ac. Handl 1818. p. 129. f£. dubia: foliis basi maxime lanalis. Z7. seec. nm. «. 152. il. gothl. p. 216. 219. Jfxel. F'et. adc. Handl. 1708. p. 139. Hab. in pratis et marginibus agrorum siccis Sveciae usque ad Fahlun et Helsingiam ubique; 4 in elatis siccissimis Gothlaudi$ et Oelandize passim, Rosla- gie, Sudermannie; et Vestgothiee rarius, Radix perennis, eximie praemorsa. Spica omnium bre- vissima, circa solstitium [lorens; corollis in medio magis fu- scescontibus et staminibus albidioribus quam in praecedente. 55. C BN TUNCUTI US Linn. gen, ed. Schr. n. 189, Suss. gen, p. to7. Gartn.frucb f, p. 228, t* 0. Calyx quadripartitus, persistens, corolla longior. Co- rola breviter tubulosa: limbo quadrifido. Stamina connivenlia.. Capsula tubo corolla calyptràta, uni- locularis, cireumscissa; receplaculo libero. Semina plurima. — Aerbula folis alternis, Ord. nat, 27. A otacem. 185. CENTUNCUDLOUS ;mnznimus: folis ovatis, floribus sessilibus. 4n. spec, n, i90. syst. ed, ftoem. 5, ÀjONOGY NIA 97 p. aiio. $v. jos t, 610. Plor. Dan. t. 177. Leche scam, p. 2. 7. 9. F'et. Ac. Handl. 1744. p. 264. Fries halt. p. 55. j/ahlb. golhob. p. 21. .4Aspegren ble- king. p. 12. [2 simplex: caule simplicissimo subunifloro, folus " angustioribus. "ries nov. p. 100. C. simplex Fries halland. p. 55. Fl. Dan. t. 1567. Hab. in agris arenosis precipue maritimis provincia- rum imeridioudlium, ut Scanim ad Ramlósa, Sand- by, Vegeholm etc. Blekingise ad Jámjó, Hal- lan dise ad Eldsberg, 'Frónninge, diversorium Áse etc, Bahusisc in idsula Domsós ut eliam ad la- cum Venern prope Leckó Vestgothis; 8 in li- mosis Hallandiz:e cum priore. Radix annua. Caules nonnulli oblique hddccadenigss cir- citer bis unciam longi. | lolia sesquitertiam. lineam. longa. Corolla minima dilute rosea. Capsula semine Sinapis vix major. Herbula nonnullis svecice. Duvagrás. 560 SANGVISORB A. Linn. gen. ed, Schr, n. 190. fuss. gen. p. 72 Garza, fr. 1- p: 161.052. Flos agpgregatus. Calyx proprius ex squamis binis re* cepiaculi communis. Corolla tubo semen vestiens et apici ejus duobus punctis adheerens ; limbo quadripar- tito. Filamenta superne latiora. Semen corolle. tubo utricualatum, quadrangulare, calum. — erba foliis pinnatis (sine stipulis veris) inter 44. Aggregatas et 57. Senticosas quodammodo ambigua. 196. SANGVISORBA officinalis: floribus subglobosis; — staminibus corollam :equantibus , calycibus. foliolis- que glabris ovato-cordatis. Ln. svec. n. 157. systs ed. "om. 5. p. 206 Sp. Bot. t. 505. Flor. Dan. L 97. 7V'ahMenb. F'et. Ac. Handl. 1805. p. 119. Hab. in pratis depressis apricis ad augulum orienta- lem Gothlandis in paroeciis Ostergarn, Krák- lingbo, Ardre, Alskog, Norrlanda, Halla etc. satis frequenter. Radix perennis, caudice fere digitumi minimum crasso ex- tus fusco, Svecis multis nota noniine T'rágárds- Pinpinell Flor. Ses. 7^ 98 TETRANDRIA corrupte JBzbernell. Folia pleraque radicalia, spithamam longa, vix quinquejuga cum impari; foliola etiam petiolata , vix uncia longiora, supra rubicunda, infra pallidiora. | Cau- hs subnudus, sesquipedalis vel paullo ultra. Flores aggre- gati vel si zx capitula vix semiunciam longa lataque, . se- riore aestate florentia colore intensissimo sangvineo, unde e- uam nonnullis Svecis B/odtoppar. 575.. COR NU S. Linn. gen. ed. Schr. n. 194. fjuss gen. p.238. Gartn. fr. 1. p. 126. t. 26. (Involuerum interdum tetraphyllum coloratum). Calyx minimus, quadridentatus, superus, deciduus. Pelala quatuor staminibus alterna. Stylus stigmaque simplex. Drupa succosa; putamine biloculari; loculamentis mo- nospermis per "Toramen seepe continuis, — Z'rutzces au£ UL summo septentrione herbae Jotus oppositzs inte- gerrimis subnervosis. — Ord. nat. inter 16. Stel- latas et 18 Dumosas fere media. 187. CORNUS sangvinea: arborea, cymis ebracteatis ^. depressis supra planis, foliis ovatis subconcoloribus, ramis rectis ramulisque g olabris. Lum. svec, n. 158. syst. ed. Roem. 5. p. 520. it. gothl, p«420:235. 201. oel. p. 56. 72. 106. scan, p. 00. 154. 199. 240. 209. 592. eestgoth, p. 52. 59. 4o 0&. Se. Dot. t. 255. FI. Dan. t. 48i. Bjerkand. Pet. Ac. Handl. 1776. p. 8o. Jorsand. veg. scan. p. i5. "Nezém in pu diss. de Ulricehamn. p. 5o. F'idegren Ósterg. p.2 Hab. in pratis nemorosis subhumidis per Gothize TS cias formatione transitionis fundatas, ut Gothlan- dic ubique, Oelandiz passim in Landborgen ad Kóping, Resmo, Runsten elc. Scaniz frondoso- sylvestris pr ccipue orientalis. copiose ad Balsberg, Ignaberga, Cimbrishamn etc. Vestgothic in Kin- nekulle et "Alleberg i inprimis ad stratum lapidis suilliz Ostgothiz in Omberg prope Veltern, in Valler- sta ad Hassla etc, Frutex fere orgyalis, ligno durissimo, unde plerumque Svecis DBenved, Vestrogothis Zknas vel Ekenas, Scanis Struss vel Strut (quasi a Struck germanorum). Rami vir- gati, praesertim hieme eximie rubentes. Folia saepe bis un- MONOGTNIA 99 ciam lafa. Cyma albissima, initio aestatis florens. Drupae indumentum caeruleo- atrum; putamen sesquitertia linea nec latius neque longius, osseum, unde Scanis Ga/lenbára. 1988. CORNUS ;svecica: herbacea, umbella involucro "^ $nclusa pedünculata, folis sessilibus: nervis omni- bus subdistinclis. Linn. seec. n. 139. syst. ed. Roem. 5. p. 910 it. vestgoth. p. 57. 85. 115. scan. p. 41r. Rogberg smol. p. 22. Sv. Bot. t. 201. Flor. Dan. 4.5. lIf'ahlenb. lapp. n. 69. .Hartm. F'et. Ac. H. 1018. p. 126. 7T'ahlenb. ib. 1911. p. 26. Hisinger dal. p. 25. Kalm. bohusl. p. 75. 110. 123. 129. 140. IVahib. gothob. p. 25. | Bjerkand. F'et. Ac. Handl. 1776. p. 90. Nezén in Pant diss. de Ulricehamn p- 5o. Fries halland, p. 56. Retz. oec. p. 187. Ro- sén Nov. Act. Ups. Ill. p. 215. Hab. iu pascuis umbrosis subhumidis Lapponize totius eliam alpine, Vestrobotinie , Jemtlandie vulgatis- sime; in reliqua Norrilandia et Dalecarlia summa usque ad Ore descendens passim parcius; — incre- scit vero iterum Bahusie et Vestrogothiz;e adjacentis nec non Hallandie proximeque Smolandie occi- dentalis usque ad Stenbrohult frequenter et ad la- ius septemtrionale montis Kullen Scanie; — dein aulem ad latus Svecic:e orientale non reperitur nisi in oris maritimis Roslagi: rarius, Ostrogothie in Lóg- skür extra Norrkóping et in Tomsaríveskog paroe- ciae Eista Gothlandiz. Radix perennis repens, quasi fruticulus subterraneus mi- nimus (Gestriciis Z4/rot/;?). Caules circiter spithamales sim- plicissimi (nisi demum ramuli duo infra umbellam fructife- ram egrediantur) Folia quo superiora eo majora, nunquam tamen unciam lata, laete viridia. Umbella tota florem coin- positum eximie refert, involucris albissimis semiunciam fere longis conspicua, nota Gothis nomine J7o/teblommor (ob locum). Flosculi ipsi atro-purpurei, vernales; antheris al- bentibus. Fructus etiam quasi compositus, insigniter ruber, Bahusiis Skrubber Yel potius Sk&rubbár (Norvegis Skrupberr, herba Skrup), Norrlandis (ob fatuum saporem) j$$mórbár, Vestrobottniensibus Swzbár, alis H0nsbár, Hónson etc. ioo TETRANDRIA $0. "DURAS AC Linn. gen. ed. Schr. n. 208. fuss. gen. p. 26« Gartns fr. I: p. 127. 1,26. Calyx quadripartitus, semisuperus. Petala quatuor, ob- ovata Stylus simplex stigmate emarginatlo Germen biloculare. sed maturesceus in uucem: unilocularem compressam circumcirca armatam laciuiis calycis spi- mescenlibus. — erba natans folis indivisis petiola- tis. — Ord. nat. 8. Tripetaloideae « Hydro- charides. 189. TRAPA ratans f gltaberrima: nucibus sessilibus: corumubus quatuor patentibus, foliis rhombeis antror- sum dentalis. jn. seec. n. io. syst. ed. Hoern. 5. p. 906. Sturm Deutschl. Plor. h. 5o. Mertens germ. i. p. 022. Sjóuotter: Creelius tunaláns etc. beskrifn. p. 154 Hab. in lacubus pacificis limosis Smolandi:e ori- entalis rarius, ut: in lacu Sulegángssjó paroecice Mi- sterhult (Herbar. Liljeblad.) et in laeu Álmten sub Baggetorp ejasdem paroecia (Creus), [iu lacu Ho- kesjó paroecie Lemuhult olim secundum Zune . Radix annua, fibrosa; fibris superioribus nounullis pecti- natis forsan foliis subimnersis dicendis. Caulis veI potius. cau— dex e fundo ad superficiem aquae Lendeus, chordeformis, paullo plus quam pedem longus. NMerba ipsa matans apud nos.anulto minor et glabrior quam apud exteros, supra su- perficiem aquae in formam orbis parum palma latioris: ex- pausa. Petioli circiter uncic longitudinis, im medio. non ni- hil dilatati sed linea vix latioves, glaberrimi. — Folia vix un— ciam longa sed plus quam unciam lata, subrhomboidea, an- tice sinuato-dentata. Flores breviter peduneulati, vix quatuor lineas longi; petalis albis calyce duplo longioribus. Nux vero unciam lata, fere totum peduncalum absorbens. 5g ALCHEMILL A. Linn. gen. ed. Schr. n« 222. fuss. gen. p. 373. Gaertn. fr. 1Y« p. 346. 0.73 Calyx tubulosus: limbo patente oclofido ; laciniis alter- nis minoribus. Corolla nula. Stylus basi germinis adfixus. Semeu unicum superum; sed tubo calycis inclusum margineque ejus inleriore fere teclum. — Herbae foliis alternis radiatis ,' stipulis vaginantibus MONOGYNIA 191 dndivisis, floribus sparsis. Radix valde perennis. — Ord. nat. 57. Sénticosae. 190. ALCHEMILLA. eufsaríis: foliis reniformibus pli- cato-concavis novemlobis; serraturis apicis (tribus) aequalibus. Joimm. svec. m. 14i. spec. pl. ed. JV ill- den. 1. p. 698. Sv. Bot. t. 261. Flor. Dan.t. 695. IY'ahlenb. lapp. n. 9o. £. montana: foliis planioribus, pubescentia magis adpressa ad costas folii sericea.. Liz. svec. — IP'ah- lenb. lapp. — ITY'ahlb. gothob p. 25. Fries hall. p. 56. A. Montana 7f 'illden. en. hort. berol. p. 170. //ali- roth ann. p. 926. j Hab. in pratis et pascuis universe Svecime alpibus summis tantum exceptis vulgatissime, Folia insigniter cucullata Svecis Daggskálar, Dagg-ká- pa. Skücka, divisione et pubescentia varia. Caules vix pedales. Flores minuti circiter limeam lati, intus lutescen- ies, initio aestatis aperti .191. ALCHEMILLA alpina: folis quinatis obtusis a- "— pice serratis sub!us sericeils. Linn. svec. n. 142. syst. ed. oem. 5. p. 470. Flor. Dan. t. 49. I'ah- lenb. l«pp. m. gi. Hisinger dal. p. 25. Kalm bo- husl. p. 93. Hab. locis subocculüs in alpibus omnibus altioribus earumque radicibus a Nordcap usque ad Dalecar- liam septentrionalem vcl orientalem frequenter; et- iam in insula Sódra Kosterón ad Langgárde Ba- husie septentrionalis. Radix longior, saepe admodum extensa. Folia minora exi- mie sericeo-nitentia. Caulis magis nudus saepe ommino a- phyllus, vix spithauma longior. Flores magis conglomerati, extus tomentosi. gu» 9$, DIG Y-NI A 60. APHAMNE S. Linn,gen,ed. Schr. n. 223, ffuss. gen. p. 373*. Garin. fruct. Y. p. 346, 1.73. Calyx ventricosus pervius ore quadrifido. Corolla nulla. Stamina nonnulla castrata. Semina duo (nisi unum abortiens) basi siylifera calycique affixa. — Herba stipulis multipartitis fructificationem includens. Ra- TM TETRANDRIA dix annua. — Ceterum lchemillae forsan nimium affinis. ':392. APHANES arvensis: pubescens, foliis tripartitis; i lacinüus trifidis incisisque, [floribus axillaribus con- glomeratis submonandris. — Jum. seec. n. 145. it. goth. p. 516. Pet. Ac. Handl. 1741. p 187. Flor. Dan. t. 975. Rosén Nov. dct. Ups. 1I. p. 215. Rogberg smol. p. 22. Alchemilla Aphanes Jtoem. syst. 5. p. 470. .4RAl- quist runst. p. 9. | Fries halland. p. 56. Jspe-. gren bleking p. 15. F'idegren ósterg. p. 27. Hab 'in arvis campisque elatis arenosis precipue for- matione transitionis fundatis per Gothiam non ra- ro, ut Gothlandie ad Dalhem, Eskelhem, Hei- de etc. Oelandia' ad Runsten etc. Scaniz in- primis orientalis ad Cimbrishamn etc. ad Luud, Sófde multaque alia loca; Vestgothiz ad Varn- hem, 'lTimmerdala, Luguàs etc. Ostgothic au- stralioris montanze Kinda hàárad, Omberg etc.; — nec non in nonnullis aliis locis Hallandiz meri- dionalis, Blekingie, Smolandis meridionalis ad Stenbronhult etc. Herba tota ex cano glaucescens, pilis tenuissimis obsita. Caules plures plerumque decumbentes, circiter digitum longi. | Folia stipulis vix duplo majora, utplurimum quatuor tantum lineas lata, ob concinnam fere pectinatam divisioneni nonnul- lis svecice Junzgfrukamm. Flores in sinu stipularum valde inconspicui, parum aperli, virentes, initio aestatis obvii. Calix seminiferus vix semine papaveris major. | 61; C/U S CLED T AS Linn. gen. ed. Schr. n. 227. Gartn. fr. I. p. 297. t. 62. Calyx quadri- (raro 5-) fidus. Corolla demum globosa et supra capsulam constricta : ore quadri(rarius 5-)fido. Capsula basi circumscissa et decidua, bilocularis:, lo- culamentis dispermis. Seminis embryo ,spiralis, sub- acolyledoneus. — erbae filiformes parasiticae a- phyllae Convolvulis quodammodo affines. 195. CUSCU'T A. europea: floribus sessilibus -subnudis, corolla 1ntus nuda, sugmalibus divergentibus acutus, TETRAGT NIA 103 caulibus filiformibus. —Lizm. seec. n. 144. syst. ed. ARoem. 6..v». 199. Sv. Bot. t. 552. Flor. Dan. t. 199. AHisinger verml. p. 11. £g tenuior: floribus lutesceutibus. /"ahMenb. ups. p. 55. ' Hab. in Lupulo, Urtica, Cannabi etc. 4 in Lino per Sveciam fere totam usque in Angermanniam ex. gr. ÀÁska passim. Constituit tegmen invisum saepe Svecis Skorf vel .Bznd- sleskorf, in Humulo Humnlebinda, in Urticis Násslesilke, in Lino Jórsi/te; alias Sgarrefea, JT'ábengrás e. s. p. Tota fere rosei coloris est. Flores ipsi sub anthesi semine Carvi non majores, sed demum grandescunt in capsulam viridem magnitudine seminis Piperis. opp. TETRAOCYNI A. 6. POTAMOGETON. Linn. gen. ed. Schr, n. 234. fuss. gen. p. 25. Gartn. fr. 2. p. 25. t. 84. Calyx nullus. Petala quatuor (sepe viridia calycifor- mia) obovala incurva ungviculata. Stamina sessilia: antheris geminis. Semina quatuor nucularia obliqua slylo brevissimo uncinata. — Zerbae aquaticae: foliis caulinis vacuis alternis, fulcrantibus oppositiss sti- pulis intra folium. unitis (except. ult.) — Ord. nat. Tripetaloidec: Potamophile. — Divisiones: 1) folis latioribus, elliptico-lanceolatis a) superioribus emersis subcoriaceis. *) caule simplici n. 19^. 195. ?*) caule ramoso n. 196. 197. b) omnibus immersis pellucidis lucidisque n. 190-201. 2) foliis linearibus [semper immersis] a) stipulis a folio distinctis m. 202-204. b) stipulis folio connatis n. 205. 200. 19$. POTAMOGETON zatans: foliis omnibus petio- latis: natantibus ellipticis obtusis; flo:alibus basi subcordatis; inferioribus submersis evanescentibus, caule simplici. zm. seec. n. 145. syst. ed. Roem, 9. p. 5o5. Flor. Dan. 6. t. 1025. [P'ahlenh. lapp. n. 92. .MHartm. Pet. Ac. Handl. 1818. p. 157. £. fluitans: foliis omnibus angustatis. Mertens germ. — 1. p. 930. Fries nov. p. 111... Hab. in aquis magis pacalis totius Svecice usque in Lapponiam ubique; 5 Scanic in fluviis ex. gr. Rónneà. 104 TETRANDRIA Radix hujus ut fere omnium sequentium perennis. Foha nalanlia insigniora quam in sequentibus, saepe sesquiunciam lata, Svecis Blácken , Gáddnate etc. — Spicae semper in- siguiter rufescunt. Semina magnitudine fere lentis, 195, POTAMOGE'TON rufescens: foliis summis sub- -. malantibus oblongis basi attenuatis subpetiolatis;: in- ferioribus immersis dnplo longioribus sublinearibus sessilibus discoloribus, caule simplici. oem. syst. 9. p, 910. Mertens germ. 1. p. &ái, | Hartm. Ft, Ze, MHandl. 1018. p. 157. 158. /l'ahlenb, ups, n. 119. Fries nov. p. 67. 194. P. coloratus F/or. Dan. t. 1449. - P. fluitans Erg. Bot. t..1296. Liljebl. sv. fl. ed. 3. Hab. in lacubus sylvaticis et fluviis frigidioribus in- primis Svecie septentrionalioris et. monutanz fre- quenter a Jemtlandia ad Smolandiaimn. , Caulis simplex ut in praecedente, sed tenuior quamquam duplo crassior quam sequentium. Folia inferiora longe ma- jora saepe semipedalis longitudinis et latitudine digiti majo- ris, quasi mollioris substantiae, itaque saepius lacerata, in- signiter rufescentia, Semina duplo minora qnam in praece- dente, acutiora, : 196. POTAMOGETON Aeterophyllum:. foliis natauti- (. bus ellipticis utrinque obtusis longe petiolatis; im- mersis sessilibus sublanceolatis duplo minoribus, caule ramoso. |Schreb. spicil. p. 21. .Roem. syst. 9. p. 506. Flor. Dan. 6 t. 1265. Il'aMernb. ups. n. Yay. flab. in equis minoribus passim. fluentibus Sveciz magis campestris usque ad Uplandiam passim. "Totum laetius virens quam proxuma, Caulis infra aquam exunie ramosus, fere tenuitate fili et folis tantum minutis praeditus. 197. POTAMOGETON .mrramineum: foliis omnibus subequalibus sublanceolatis; iuferioribus subample- clentibus; nalanlübus subsessilibus, pedunculis in- crassalis, caule ramoso. Jum. seec. n. i51. lap- pon. u. 70. Plor. Dan. t. 992, Hhi h. beitr. 9. p. TESTARI PIANI Gótting. anzetg. 1021. n, 177. p. 1766, T d VW'ahMenb. upsal, n. 112.. (excl, syn. P. lanceolati) TETRAGT NI A 105 lapp. n. 94. | Zetterstedt res. 9. p. 105. Liljebl. sp. ft id 1 ét 2. Osbeck hall. n. 122. Fries hall. Y 37. Hab. in aquis frigidioribus fluentibus przcipue Sve- ' cize sepLentrionalioris usque in Lapponiam [requenter. Caulibus plures pedes longis instar graminis copiosi flui: tat. Folia pleraque submersa circiter sesquiunciam longa et hneas qnatuor lata, subcomplicata et extrorsum curvata; na- tantia pauca et non semper praesenBDa, fere ejusdem magni- tudinis, sed sursum latiora, Pedunculi breves et sursum in- crassati adesse videntur, ut elevetur planta, quae difficilius quam omnia praecedentia natat et ad sequentia valde accedit. 198. POTAMOGETON perfoliatum: folis amplexi- caulibus cordatis obtusiusculis integerrimis, stipulis minutis, JALpn. spec. n. 146. syst. ed, foem. 5. p. 50v. Se. Bot. t. 560. Flor. Dan. t. 196. JV ah- lenb. lapp. n. 93. Hab. in lacubus et fluviis tolius Svecie etiam Lap- poni: frequenter. Plerumque profundius sub aqua latens et nitidioris habi- tus dicitur. Medelpadis Álnate. | Semina lunata, sed dorso obtusiuscula. Flores eximie virides. 199: POTAMOGETON flexicaule: folis basi ovata suübamplectentibus sursum lanceolatis; infimis obtu- sis apice concavis, slipulis acuminatis demum sca- yiosis, seminibus lunatis argute carinatis. Dethard. 1n Stpeolity: amzerg. 1009. n. 5o. Pp. prelongum It'ulfen. in Roem. arch. 5. p. 551. JHoem. syst. 5. p. 510. Por. Dan. t. 1687. Fries nor. p. 110. — P. acuminatum 7. Ups. zn. 1316. Hab. in lacubus maxime tranquillis ssepe limosis Sve- cie magis campestris a Scania ad Uplandiam passim. Utpote in aqua pacifica crescens mimus extenditur quam insequens pleraque alia et caulis eximie flexuosus. Ceterum magnitudiue sequenti vix cedit. Caulis pennam gallina- ceam erassus. Folia spithamam longa et ultra, unciam lata, Süupulae valde singulares, cito albescentes ect demum evane- scenles qnasi non essent substantia foliorum. Folia tantum stolonum autumnalium cuculliformia. Semina majora quam hr ullo alio sesquilineam lata. — Flores valde virescunt, 106 TETRANDRIA 200. POTAMOGETON Zucens: foliis basi altenuatis subpetiolatis lanceolatis, stipulis lingvseformibus ob- tusis foliaceis. Las. svec. n. i47. syst. ed. Roerm. 3. p. 509. lor. Dan.,t. 195. JVahlenb. ups. n. 117. MHartm. Vet. Ac. Handl. 1018. p. 125. f. acuminatum Z7. Dan. t. 1504. Fries nov. p. 46 Hab. in fluviis majoribus et lacubus regionum magis campestrium Svecie usque ad Uplandiam copiose. Maximum totius generis bene audit svecice Grof - nate. Caulis saepe orgyam longus et pennam auserinam crassus. Folia interdum pedem longa et uncias duas lata, laete viren- tia et reticulata. Stipulae maximae substantia foliorum. Spi- cae magnitudine digiti minimi, ut in tota subdivisione exi- mie virides; sed semina minora dorso parum acuta. 201. POTAMOGE'TON crispum: foliis aduatis lineari- lanceolatis acutis. undulaüs serratis, seminibus ro- stralis, caule alato. Zn. svec. n. 140. syst. ed. Roem. 5. p. bir. it. scan. p. 95. FI. Dan. 6. t. 927. VWahlenb. ups. n. i14. Hartm. F'et. Ac. Hand. 1018. p. 125. Hab. iu fontibus et aquis magis fluctuantibus Svecie campestris meridionalioris frequenter, Ostgothie et Uplandie passim. Praecedentibus suae sectionis augustius, omnium maxime fluctuans et undulatum, solumque sui generis serratum. Ce- terum folia marginibus suis viridibus in caulem decurrunt eumque alatum reddunt; semina rostrata utin nullo alio. Sti- pulae vix ullae. Color etiam ílorum valde viridis. 202. POTAMOGETON pusillum: caule subsetaceo, folis linearibus acutis, spicis demum globosis, se- minibus ovato- oblongis ecarinatis. Lm. sSvec. m. 158. syst. ed. Roem. 5. p. 516. Flor. Dan. 9. t. 1451. Fail. paris. t. 52. f. &. V'ahenb. lapp. n. 95. Hab. iu fossis et aquis minoribus ubique, nec non a fundum lacuum Sveciz; septentrionalis usque in Lap- poniam infimam passim. "Totum annuum magis quam ulla alia species. Tenuissi- mum quoque omnium: caule digitalis plerumque longitudinis omnino setaceo, foliis tantum semilineam latis. Spicae in- terdum biflorae, seminibus octo, teretiusculis (nec ullo mo- do carinatis saltem in forma septentrionaliori tota submersa). TETRAGTNIA 107 205. POTAMOGETON compressum: foliis linearibus obtusis basi biglandulosis caule compressiusculo tri- plo latoribus, seminibus oblongatis subcarinatis. Linn. svec. n. 1Ág. syst. ed. Roem. 5. | P- 512. Ehrh. beitr. 4. p. 490. n. ?8. Flor. Dan. t. 203. I'ahlenb. ups. n. 119. Hartm. Vet. Ac. Handl. 1918. p. 125. P. obtusifolius Mertens germ. 1. p. 955. (peduncu- ' lis abbreviatis). £. elongatum: pedunculis extensis. ^P. compressus Mertens Ll. c. p. 056. Hab. in lacubus et piscinis Sveci& magis campestris infra flumen Dalecarlicum passim. Praecedente paullo tantum majus et latius. Folia vix li- nea latiora. Semina etiam duplo latiora quam in praece- dente evidenter carinata quidem, sed longe minus quam in sequente. Ceterum varietas « brevior, ramosior, magis fu- scescentis coloris et succosioris substantiae quasi nervos la- terales foliorum occultantis; 8 longior, tenuior, nervis late- ralibus foliorum evidentioribus. 204. POTAMOGETON /aticaule: caule compresso fo- liaceo latitudine foliorum linearium multinervium: basi eglandulosorum, seminibus lunatis acute cari- BHoN B. com piauatum. Fries nov. p. 28. 111. //'ah- len Ups. H. 1 -— dude / iab ^ti Ast steep saltem, Hallandie, Ostrogothize et. Uplandiz passim. Omni parte majus proxime praecedente. Caulis praecipue in brevioribus et flexuosis speciminibus magis fragilis vel facilius discedens quam in ullo alio; quo VENE eo ETE la- tior, sed in maxime elongatis plantis folio paullo angustior praecipue inferne. Folia semper sesquilineam lata, nervis multis transparentibus. Pedunculi in brevioribus plantis e- tiam compressis fere latitudine caulis, sed in elongatis sub- filiformes. Semina ob latera impressa. reniformia, sesquili- neam lata. Flores magis virides quam in proximis. 205. POTAMOGET ON marinum: stipulis folio lineari adnatis a caule discedentibus hyalinis. Liun.svec.n. 152. . Hab. in aqua maris orientalis ad insulas exteriores ex. £r. inter Utón et Ornón Sudermanniz., Sequenti proxime affine , sed foliis sesquilineam latis et caule 108 TETRANDRIA presertim exsiccalo compresso non potest non bene distngvi. Caulis in hóc non comprimitur ut in praecedenübus, adeo ut latus planum folii in caulis plauum decurrat, sed folium canali- culatum inferne caulem comprimit, quare latus exterius folii su- perioris margini vcl angulo caulis correspondet, Seminanon vidi. 206. POTAMOGETON pectinatum: süpulis folio fili- — formi aduatis caulem vaginantibus, spicis interrup- Us, semiulbus subrotundis. Jnn.svec. n. 150. syst. ed. AHoem. 5. p. 515. Vaill. paris. t. 52. f. 5. IY ah- lenb. ups. n. 121. f. selaceum. ries hall. p. 57. Fl. Dan. t. 106. " Hab. in aqua marina magis pacifica et lacubus amuni- busque provinciarum campestrium przcipue littora- lium infra flumen Dalecarlicum passim Species omnium angustissuma, tota usque ad spicas filifor- mis, longitudine valde varians, interdum mulüpedalis. Se- mina ecarinata fere nt in P. pusillo. 65." REIP Pb AS Linn. gen. ed. Schr. n. 255. Suss. gen. p. 29. Gaertn. fruct. 2. p. 25 t, 85, Calyx nullus (nisi velis denticulus spadicis antheras ge- rens) Corolla nulla. | Anthere simplices obliqua. Semina quatuor e receplaculo pedicellata, lagenafor- mia, obliqua: rostro rectiusculo. — Zz/florescentia sub- spicata biflora. Herba marina. folis alternis vagi- nantibus (sine stipulis separatis), praecedenti generi proxima. 207. RUPPIA maritima: Linn. seec. n. ib4. syst. ed. Rem. 5. p. 518. it. vestgoth. p 196. FL. Dan. t. 564. Jinsl. Bot. t. 156. IPahlb. gothob. p. 25. Fries halland:. p. 57. | Roséu Nov. ct. Ups. FIL p. 215. Jhlquist F'et. Ac. Handl. 1921, p. 290. 4- spegren blebing. p. 14. B. pedunculis spiralibus folio multiplo longioribus. — R.m. rostrata Zgardh phys. sállsb. àrsber. 1025. p. 51. Hab. in aqua marina stagnante precipue supra fun- dum limosum maris occidentalis Bah usi frequen- tissime, Hallandic borealis passim usque ad Halm- slad; dein vero vix nisl rarius ad mave orientale lalissimum, ut Gothlandis in promontorio Nàs p, r pb TETRAGTNIA 109 Oelandis orientalis et Ostgothic in Mórjevik prope Stegeborg , Blekingiw; B 1n fretis fluenti ima- ri oppositis Scanic inter Landskrona et Gràen, Hallandic ad Onsala. Radix propagulis perennat. Caulis filiformis, geniculatus. Folia setiformia inferne caulem vaginantia; vaginis versus a- picem caulis inílatis 05 fructiicationem. | Quo longior est caulis, eo breviores pedunculi et eo minor fructificatio. 4 Cau- ls vix digitalis, sed pedunculi plus quam spithamales tota- que fruclificalio major. 64. S A G^ I.N. A. Linn, gen. ed. Schr. n. 250, fuss, gen, p. 999. Garin, fr. 2. p. 225. t. 125. Calyx quadripartilus, palers, persistens. Petala qua- tuor obsoleta. Capsula supera unilocularis quadrival- vis: receptaculo centrali polyspermo. — Herbulae Jioribus pedunculatis. solitariis, radice aunua. — Ord. nat. 260, Caryophyllece, sectio Alsinacec. 200. SAGINA procumbens: caulibus procumbentibus radicantibus glabris, pedunculis erectis: frucüfican- libus apice cidia se Linn. svec n. 155. syst. ed. JHoem. 3. p. 49r. Engl. Bot. t. 090. JT ahtenb. LC 2. 96. : ab. arvis, viis, areis per tolam Sveciam, vix qui- toS Abus exceptis, ub que frequenter. Ob caules radicantes saepe ultra annum perdurans. Folia linearia, caule. parum latiora, saepe nmiucronulata. Peduncu- lus e fasciculo íoliorum erectus, circiter scimiunclalis, apice incurvato íÍructum increscentem gerens. Llos iere totus vi- rescens, aestivalis. 3 209. SAGINA. apeta/a: caule subevecto dichotomo, fo- lis subulatis acuminatis basi ciliatis, pedunculis to- üs rectis. | Linn. mant. P- 2: T syst. ed. HRoem 5. p. 498. Mertens germ. 1. p. 865. Zgl. Bot. t. 681. S. ciliata: calyce angustiore aculiore Fries nov, p.47 — IF'ahib. gothob. p. 24. Sv. Bot. t 562. f. 1. P. maritima: caule strictiore, foliis calyceque laüo- ribus obtusioribus. S. maritima Eng. Bot. t. 2199. Mert. germ. 1. p. 666. S. stricta TF'ries nov. p: 47. 105, hall, g. 90. Sp. Bot. 110 TETRANDRIA t. 562. f. 2. Flor. Dan. t. 845. Forsand weg. scan. p. 16. dspegr bleb. p. 14. JT ahlb. goth.p. 24. Hab. in arvis et campis maritinis Scanid meridio- nalis ex. gr. ad Snáresta prope Ystad, versus Ska- nór; 8 in ipso litore etiam scopuloso . Scan pas- sim ex. gr ad Cimbrishamn et Skanór, Hallan- die, extra Góolheborg in Styrsó et Varó, Ble- kingi: raro. Radix simplex brevioris durationis, sed multicaulis in x. Caules adscendentes, circiter bis unciam longi, praecipue superne ramosissimi. Pedunculi fere capillares. | Flores quo- que anguslores quam in praecedente, valde inconspicui. Capsula n magis oblongata , calyce vix longior. mU minus cun esed et minus ramosa, sed eo strictior et latior omnibus partibus. Reperiuntur tamen exemplaria ra- mosiora acutiora nexum inter ulramque ostendentia. 65. c mE Ey T AEOAS Linn.gen ed. Schr. n 257. fuss. gen. p, 5áo. Bulliarda Decand. Calyx quadriparlitus, persistens, Petala quatuor. Sta- minua petalis alternantia: squama interjecta lineari. Capsule quatuor uniloculares introrsum dehiscentes et semina plura adneclentes. — JTerbula foliis oppositis, oribus axillaribus sessilibus. —' Ord. nat. 51. Suc- culentca 210. TILL/EA aquatica: floribus sessilibus, folus li- neari-subulatis, caule erecto. — JLzzz. svec. nm. 156. syst. ed. Roem. 5. p. 99. am. ac. 8. p. 54. IT'ahlb. gothob. p. 24. Ma EE p.14. Fries nov. p. 29. B. Rr ostrata: caule decumbente, foliis latioribus. . prostrata. Ztoem. syst. 5. p. 5oo. Fries halland. p. 58 et 98. novit. p. 6.20.98. Fl. Dan. t. 1510. Hab. « in foveis aquaticis nunquam exsiccandis et 8 ad ripas rivulorum per regiones maritimas et la- cuum majorum, ut Scantice, SErs fli dod Smolandie, Blekingie, Gothlandiz, Sudermannis, Roslagie , Upsali:e, Dalize ad. Venern, Vestrobotiniz passim. Radix annua. Planta minima in aqua crescens ultra un- ciam longa, angustior, erectior et viridior; extra aquam saepius prostrata brevior, latior et magis rutilans, Flores apud nos versus autumnum explicati, minimi, albi. try C ls ud S Si aS y MW PENTANDRIA. QUDBUN S PIRBVG TOU Ss ISNDBDB. M. O-^N.0O.G X NEA. A. Corolla monopetala infera. Semina nuda qua- tuor disuncla, | Zsperzfolice. «, Coroll:e faux nuda. Corolla irregularis, supra longior — Eyteates eim ous 21605 HOHrUM Corolla infundibuliformis: tubo gracili. Semina lapidea. 67. LrrnosprEn MUM Calyx prismatico-pentagonus 68. Put moNARIA 8. Corolle faux clausa. Semina basi perforata. Corolla limbus campanulatus 2 69. SvywruvTuM - Corolle tubus curvatus - — - 7o.Lvcorsis Corolle linibus planus tubusque rectus 71. NNCHUSA Semina imperforata depressa demum e stylo filipendula 72. CyNocLossuMw erecta prope basin penetrata - - 75.MYOsOTIS prope styli apicem marginibus adherentia 74. ksegRUGO B. Corolla monopetala infera. Semina tecta pericarpio. Capsula unilocularis. * Receptaculo centrali libero Corolla infundibuliformis | Capsula dehiscens dentibus —-.— 76. PurwvrA Corolla hypocrateriformis. Capsula dehiscens dentibus - 77. ANpRosACE Capsula. non dehiscens - « 78.MHorrowrA Capsula calyci inferne adnata | 85. SAworvs rotata. Capsula quinquevalvis - --.-. . 79.LxsimacutA Capsula circumscissa — - - - - $0. ANAGALLIS ** Receptacula parietibus valvularum 2. adnata Corolla dehiscens intus tota barbata - - - - - g96.MzrsvauwTRES imbricata. Aniherg spirales - - - - - gg.EnvrHRX&A ret£ —- - - . - - qg8&GzuriANA Fructus bilocalaris. * seminibus paucis. Corolla indivisa92. Cowvorvurvs ! ** seminibus plurimis: Luride : Corolla rotata. | Capsula peres —- - - - - 87;.VEnnAscUM Baca - - -.—- ---. - - 89.SonANUM Corolla infundibuliformis. Cape eircumscissa - — 88. lliyoscy amus y. Capsula trilocularis: dissepimentis e medio valvularum. | Stamina in fauce - 75.D1APENSIA dissepimentis e marginibus valvularum. Stamina in [undo 81. CHuAMAELEDON dissepim, ad axin seminif. Stamina valvis tubum claudentia 82, Po. EMoN1UM 112 PENTANDRIA ; C. Corolla monopetala supera. Corolla ceampanulata, Capsula poris dehiscens. — 84. CamPANULA Corolla infundibuliformis. | Bacca rolysperma « — - 86.LoxrcegRA "! D. Corolla pentapetala Capsule quinque margine superiore dehiscentes — — ^ go. Evosvwvs Bacca supera 3-&lotcularis - - - - - - - - gri, Ruaunvus infera unilocularis polysperma — - —- - - - - 92, Rreas calyci innata quinquelocularis - - — - - - 93. HzpzRA E. Flores incompleti Capsula supere quinquevalvis - 2 - - 2 --- - 94. GrAvx Semen uculare tubo calycis corticatum. —-. - —« - - 9b.Tussruw 3 2; 'ORD.. e D'- 1, G XN BAS A. Corolla monopetala infera. Fructus polysp, Corolla basi nectario repleta. Folliculi duo — - - 99. ÀscnEPIAS B. Flores incompleti. Semen unicum. Filamenta quinque sterilia. Semen capsula evalvi tectum 100. HznmsrIAnÍIA Semen orbiculare depressum intra calycis lacinias - 101. CnENorontiuM à TAN x Semen obconicum embóryone spirali repletum, calyce corenaium 102. DALSOLA Calyx urceolatus, — Semen inclusum capsula alata - - —10* Urmxvs C. Corolla pentapetala supera. Semina duo nuda: Umbellateae. «, Unbella simplex vel incompleta. Petala apice integra rectiuscula.. Commissura. seminibus planis contraria 104. Hypnnocorvixr Umbella capitata, . Petala inflexo-duplicata, Commissura seminibus pa- rall, 105. En vNoruw Petala inflexa. Semina ovata: aculeolis hamatis -. —- 100. SANICULA Peiala incurva integra. Commissura seminibus subteretibus contraria 107. DuPLEVRUM à f. Umbella duplex. * Involucro universali partialique T Semina ovata hispida s. asperula. Involucrum univ, pinnatiiidum, Umbella concava. Seminum al& vittate e 109. DAvcvs Petala subradiantia: lacinula brevi. Semin. vallecul. univittatee 108. 'T'ont1xis Petal. qualia: lacinula uncinata. Samin.vallec. univittat& 112. Ae HAMANT A iT Semina gibba commissure contraria Semina evittata: costis undulatis 2. — .— « - - - ai10,ComiuM multivittata. Petala incurva - -—- « e - 116.LircusmICUM obcordata. "OC PIUWwIT YU OMTSISTUYE valleculís univittatis, — Petala oblonga integra — - 119, S180N MONOGTNIA 113 Tt Semiaa planiuscula commissure parallela Semen quadrialatum* alis univittatis - - - - iri LASERPITIUM Semina marginibus membranaceis: valleculis univittatis - i1i.SkeviNUM Semina dilatato-marginata: vittis commissuralibus abbreviatis clavatis 115, HER ACLEUM Petala acuminatà arcudata - —- —- —- - -2 - - - 117. AÁNGELICA E incurva lutéa, Semina evitt. Umbeliulg inequales 115. DgvcgDANUM ** Involucro parztiali, sed nullo universali Umbelle partiales demum capitate. Semina cornata. | Petala radiantia 120. OENANTHE plan&. Sem, ssbconnata.Pety equal, 121. PHELLANDRIUM Semen quodvis spharoideum. Vittg commissuralesunite - 122.CicuTA hemisphaericum. V itte commissurales distantes 125. /ErnUsa Semina tercti-elongata vittata - - -— - - - - - 124.8cANDIX evVittdtià —- - — & -. 125,CHXmnoPHYLLUM plana biscutelleformia | — - - - *-* - 1i26.]ImPERATORIA ** Inyolucro utroque nullo nisi spurio univers. Semina valleculis univittatis, plana suborbicul. Pet, invol. 127. PAsTINACA oblonga. Petala carináta — — — 128. CARUM Semina multivitzata ovata. Petala apiculo acuminat:o — — 129. P'im?PINELLA. ' oblongata. Petala apiculo obtuso. - — 150. Avt1UM. Sowas "Hid ce meom. oro m m ri mm t. ZcorontUM r- D üRD. T RIG YN EK A. Corolla supera monopetala. Bacca monosperma — - — 152. ViBURNUM trisperiaa - - | 1853.8aAMBUCUS Corolla infera pentapetala. Capsula unilocular. Sem. pappos. 15á. T AmAmntx 4 ORD. T ETRA GC YNIA. Nectaria radiata. Stigmata sessilia. Capsula semiquadriloc. 1355. PAR NASSTA nulla. Styli bifidi. Capsula monolocularis - 156. DnosEnA 5, 0RD. PENTAGYNIA Calyx indivisus. | Semen unitum e ime ra ey am v8 a DS CTICH Calyx $-4phyllus, | Capsula ve ames ib eto dep ces UD SEE LUN DIM, Calyx decemfidus. Semina nuda ^. - - - & - 15g.SrzsaLDIA ORD. P o r'vo6YvYNI^. Calyx pentaphyllus. Petaía quinque. Semina nurzerosissima i40. MyosunRus oRD. i. MONO/GYNIA, 66 ECH LIU M. Linn, gen. ed. Schr. n. ag1.. fuss. get? pet145. Gart. fr» r. p. 226. t. 6T. Calyx quinquepartitus. . Corolla aperta, subcampanula- ta, obliqua. Stamina patentia. Stigma biparüitum. Semina quatuor, crustacea, scabra, dorso carinata, ba- si imperforata adfixa. — erba asperrizna. 4 Ord. nat, 42, 4Asperifolice ut generum sequentium 8. - Flor. Spec. 9. / x nu PENTANDRIA 211. ECHIUM »vu/sare: caule herbaceo tuberculoso-hi- — spido, folus lineari-lanceolatis hispidis, spicis late- ralibus pilosis approximatis, staminibus subexsertis. JLinn. svec. n. 160. syst. ed. Roem. ^4. p 25. it. scan. p- 115. 177. 170.198. etc. goth. p. 165. am. ac. 8. . 95. Sv. Bot. t. 274. Flor. Dan. t. 445... Fries halland. p. &o. Iahlb. gothob. p. 24. JV'ahlenb. ups. n. i24. Jidegren Ósterg. p. 27. .4spegren bleking. p. 15. Hab. in arvis et campis Scanie et Gothlandie copio- sissimes; ceterum vix nisl in ruderatis Hallandie, Bahusie, Oelandie ad 'Thorslunda, Sudermannie, Ostrogothie, Uplandie etc. rarius; rarisime Ge- stricie in. Lumsheden. ; Radix biennis. Caulis strictus bipedalis et ultra, simpli- cissimus, angustus ut tota planta. Spicae laterales breves. Corolae circa foenisecium explicantur spectabiles cyaneae, quare planta Blekingis B/átistel, alis Blákunter, etiam Snokórt, F'argtrut etc. 6. LITHOSPERMUM. Linn. gen. ed. Schr.n. 241. juss.gen. p. 145. Garin. fr. 1. p. 327.1. 67. Calyx quinquepartitus. Corolla infundibuliformis: tubo gracilh. Semina quatuor, lapidea, dorso subcarinata, basi imperforata adfixa. 212. LITHOSPERMUM. officinale: seminibus laevissi- .J mis, corollis calycem superantibus, foliis. lanceola- tis aculis venosis asperis. Jn. svec. n. 159. syst. ed. [toem. ^. p. 42. it. gothl. p. 209. oel. p. 70. 156. vesteoth. p. 55. Sv. Bot. t. 177. Plor. Dan. t. 1084. Leche scan. p. 22. (Fries halland. p. 59). VF'alub. gothob. p. 24. Kalm bohusl. p. 75.. l'ahlenb. ups. n. 125. Bjerkand. Vet. Ac. Handl. 1776. p. 9o. Hab. in terra calcarea molliori precipue ad calcis u- strinas insularum Gothlandice et Oelandic copiosissime, Scanis ad Sófdeborg elc., in rude- ralis (Hallandice), Bahusie aliarumque regio- num litloralium parcius, in insulis apricis Mieleri lacus (ubi solito major copia testacearum et ovo- rum) similibusque locis ad Vencrn ex, gr. Kinne- MONOGY NIA 115 kulle ejusque in strato lapidis suilli, et ad Vettern ex. gr. in Omberg passim. Radix perennis, rubicunda. Herba pedalis et ultra, stricta: Flores circa solstitium aperti, parvi, albo-lutescentes. Semi- na ob nitorem et duritiem dicuntur svecice G/aznsfró, Sten- fró, herba Perlegrás. 219. LITHOSPERMUM .arvense: seminibus rugosis, . calycibus longitudine corollae: fruciiferis patulis; foliis lanceolato-linearibus obtusiusculis aveniis stri- gosis. Linn. svec. n. 160. syst. ed. Roem. 4 p. 45. lapp. n. 79. Sv. Bot. t. 586. Flor. Dan. t. 456. Hab. in agris secalinis arvisque provinciarum magis campestrium ubique [Írequenter, unde passim iu regiones sylvestres perveuit usqüe in Dalecarliam superiorem et Vestrobottuiam. Badix annua, rubro-inquinans unde rusticis Smmznkrot vcl Horletta. Herba circiter pedalis; Flores álbi vere et inis tio aestatis obvii. Semina sine nitore, plus minus grisea. 608. PULMONART.A.' Linn, gen. ed. Schr. nu 244. (fuss. gen. p. í46. Calyx quinquefidus, prismatico - pentegonus, demüni campauulatus, sed in specie ullima quinquepartilus, Corolla infundibuliformis: fauce fasciculis quinque pilorum praedita (vel in spec. ult. glabra). Semiva quatuor, dorso carinata, basi imperforata adfixa — vel crustacea in speciebus primis vel membranácea in spec. ull. — adix perennis; foliis radicalibus post florescentiam excrescentibus. 214. PULMONARIA officinalis: calyce tubum corolla — squante, foliis radicalibus petiolatis subcordatis scas bris; caulinis ovatis acutis subamplexicaulibus. JL. svec. n. 165. syst. ed. foem. 4. p. 54. it. oel. p. 01. scam. p 101. 154. Sv, Boi. t. 155. Flor. Dan. t. 402. Hartm. F'et Ac. Handl. 1018. p. 125. Bjer- kand. ib. 1776 p. 85. IW'ahlenb. ib. 1809. p. 217. Samz. neric. p. 25. Aspegren bleking. p. 15. Hab. in nemoribus niontosis provinciarum meridiona- lium et campestrium. magis orientalium a Scania frondoso-sylvestri et Gotihlandia usque ad Gestri« ciam, NNericiam meridionalem . et Vestrogothiagi 116 PENTANDRIA superiorem passim copiose: (sed haud adesi versus mare occidentale supra Hallandsás, ne in Smolan- dia quidem adjacent). Herba vix pedem alta apud nos non maculata ut nomen JLungórt mereatur. Flores sensim explicantur ineunte ve- re primum rubri, dein caerulescentes. 215. PULMONARIA angustifolia: calyce tubum co- ^ . rolle equante, foliis radicalibus sublanceolatis hir- sulis; caulinis lanceolatis sessilibus. Jmm. svec. m. 164. syst. ed, Roem. 4. p..55. Sv. Bot. t. 544. Fl. Dan. t. 405. Retz. Vet. Ac. Handl. 1769. p. 346. Zetterstedt res. 1. p. 11. Hab. in pratis collinis Gothiz&e medic rarius: ut Sca- nis inter Sularp et Fogelsáng, Smolandie ori- entalis ad Braàás paroecie Sjósás prope Nottebáck, olim ad Vexió in Solberget, Ostrogothiz ad Onmberg, Vestrogothi: in latere montis Mósse- berg et in Skarz vivario parcius (itaque ad termi- num occidentalem praecedentis speciei). À praecedente differt tantum foliis angustis: stolonum s. radicis novem circiter lineas latis; caulinis vix plus quam quin- que lineas. Altitudo herbae fere eadem ac praecedentis, vix pedalis. Flores quoque simillimi. 216. PULMONARIA maritima: seminibus membrana- eeis, calyce tubum corolle :quante glabro, caule glaberrimo procumbente paniculato, foliis carnosis oblongis. nn. syst, ed. Roem. Á. p. 56. Plor. Dan. t. 25. Retz. diss, obs. bot. 1. p. 10. oec. p. 565. J7T'aMenb. lapp. n. 102. Lithospermum maritimuin Lehman asperif. p. 291. Hab. in littoribus glareosis maris occidentalis Bahu- sie septentrionalis rarius, ut in Lindó paroecic 'Tanum (Zorselles) et Kálón paroecie Quille; co- piosius vero ad mare seplentrionale per INordlan- diam et Finmarkiam utramque usque ad fiues Russis. Radix subcarnosa, simplex, sed valde multicaulis, Herba tota carnosiuscula, valde glaucescens, unam alteramve pe- dem longa, Folia nunquam amplectentia, vix digito medio MONOGTNIA 7 [ LJ latiora. Flores tribus lineis non longiores, dilute caeruleà vel cyanei. Semina denique valde increscunt et calyce sal- tem duplo longiora fiunt. Fructus quoque in pedunculis fere capillaribus dependent. 6. SYMPHYTUM. Linn.gen, ed. Schr. n. 245. fuss. gen. p. 146. Gartn. fr, 1, p. 325-1. 67. Calyx quinquepartitus. Corolla limho campanulato su- perue coarctato quinqueden!ato; fauce radiis lanceola- lis stamina equantibus. Semiua quatuor basi per- forata. 217. SYMPHY TUM offcinale: foliis ovato-lanceolatis scabris decurrentibus; omnibus alternis. Zzz. svec. n. 165. syst. ed lioem. 4. p. 64. Sv. Bot. t. 410. FI. Dan. t. 66& et 1569. Retz. oec. p. 707. IPahib, gothob. p. 25. IV ahlenb. ups. n. 129. Hab. ad piscinas et fossas prope urbes pagosque Scanizs passim, sed aliarum provinciarum cam- pestrium et littoralium usque ad Bahusiam, Neri- ciam et Upsaliam rarius, forsan olim satum, Radix perennis, teres, valde r:ucilagimosa unde empiricis svecis Sliserot, Benválla (Fállórt, F'allórt), item Svart- rot, l'etrot etc. Herba ex majoribus saepe bipedalis. Flo- res aestivales nutantes, violacei vel albi; radiis [faucis limbo parum brevioribus. "way YOGOPSITSs Linn. gen. ed. Schr. n.»250.. jjuss. gen. p. 146. Calyx quinquepartitus, demum inflatus. Corolla tubo curvatos limbo brevi obliquo: fauce fornicibus obtu- sis fimbriatis clausa. Semina quatuor basi perforata. 219. LYCOPSIS arvensis: foliis lanceolatis denticulatis hispidis, calycibus tubo corol:w brevioribus erectis. JLinn. svec. n. 167. syst. ed. .Roem, 4. p. ?2. Flor. Dan. t. 455. i | Anchusa arvensis Lehman asperif. p. 225. Hab. inler segetes et olera totius fere Svecie, Lappo- nia forsan excepta, ubique. s Radix annua. Herba tam hispida, ut Svecis d ker-rast di- eatur, vix pedalis. Floresae stivales inconspicui, primum dilute violacei, dein magis cyauei. Stamina longe infra faucem po- sila curvaturam tubi efficere videntur. 118 PENTANDRIA 721. ANCHUS A. Linn. gen. ed. Schr. n. 242. (Juss. gen. p. 146. Gertn. fr. 1, p. 322. 1. 67. (Bugl.) Calyx quinquefidus. Corolla tubo subquinquangulo; lim- bo planiuscnlo: fauce fornicibus obtusis clausa. Se- mina quatuor basi perlorata. 219. ANCHUSA officinalis: caule foliisque strigosis sub- " lanceolatis undulatis, spicis imbricaüs, bracteis sub- ovatis, calycibus longitudine tubi corolle. — Liz. spec. n. 161. syst. ed. Roem. 4. p 89. Se. Bot t. 2800. Flor. Dan. t. 5bz23. Il'ahlenb ups. n. 150. Vet. 4c. Handt. 1809. p. 218. Bjerkand, ib. 1776. . 85. Samz. ner. p. 24. BP. angustifolia et parviflora. Vb. hols, — JV allroth ann. p. 27 * A. echii foliis et floribus. Bromel. goth. p. 6. IPahlb. gothob. p. 25. ; Hab. ad agros et in ruderatis provinciarum magis campestrium a Scania et Gothlandia usque in Ui landiam, Nericiam et Hallandiam frequenter, ad Bjursás Dalecarlize rarissime; & ad latera siccissima monlium Vestrogothicarum ex.. gr. ad Brattfors montis Kinnekulle. Radix perennis tenax Gothlandis Jerzrot. Herba saepe bipedalis. Folia lingvaeformia dicuntur Roslagis Faàretun- gor, rarius Oxtunga. Ylores aestivales fere maximi hujus ordinis naturalis utpote fere semiuneiam lati, plerumque sa- turate azurei: fornicibus albis. 7224 CYX,NOGLOSSUM. Linn, gen- ed. Schr. n. 243. Juss. gen. p» 147. Gai tn. fr» t. p 323 t. 67 Calyx quinqnepartitus. Corolla rotata: limbo concavis- simo: fauce fornicibus pubescentibus clausa. Semina quatuor, depressa, Jatere interiore adfixa, demumque a styli apice pendula. 220, CYNOGLOSSUM officinale: seminibus glachidato- asperis, racemis ebracteatis, foliis oblongo-lanceo- Jatis basi attenuatis 'acutis cano-pubescentibus, la- ciniis calycinis oblongis Ml ge Linn. svec, n. 162. syst. ed. foem. 4. p. 74, Sv. Bot. t. 802. FI. Dan. t, 1047. Hartm. Pt. 44e, H. 1010. p. 125, 8. flore albo. Jn, it. oel. p, 61. MONOGTNIA 119 Hab. in ruderalis et ad vias prope pagos regionum |. campestrium infra flumen Dalecarlicum frequenter; (sed abest in regionibus ferrimontanis ut ad Kroppa Vermlandie, Skinskatteberg Vesumannie, Smolan- die occidentalis etc.) Radix biennis. Folia attenuata cum tota planta virosi o- doris etiam svecice Z/undtunuga. Caulis plerumque bipeda- lis, strictus. Corollae aestivales totae cum fornicibus suis primum luride rubrae dein sordide violaceae, calyce vix ma- jores. Semina maxima hujus ordinis naturalis, male nota no- mine svecico Muzk-lóss. D^» .M.YoOSsoOoO.rrSs Linn. gen. ed. Schr, n. 2 40. fuss. gen. p. 146. Gartn, fr. 1. p. 328. t. O8. (Lepp.) Calyx quinquefidus(-partitus in ZLappula). Corolla lim- bo planiusculo quiuquelobo: lobis emarginatis; fauce squamis glabris couniventibus. Semina quatuor, ex- trorsum planiuscula, marginata, prope basin penetra- ta, vel crustacea levissima latere interno ceterum li- bera n. 221-225. — vel suberosa, glochidato-hispida la- tere interiore inferne adnata n. 224. 225. (Lappula). — Herbae floribus minimis plerumque ebracteatis et tantum in spec. ult. bracteatis. 221. MYOSOTIS scorpioiiles: seminibus levibus, race- mis ebracteatis, calycibus glabriusculis tubo brevio- ribus, caule patenter pilosiusculo. Jn. syst. ed. Jtoem. 4. p. 101. Si. Bot. t 72. Flor. Dam. t. 505. f. 1. /l'aMenb. lapp. n. 98. M. scorpioides 4 Linn. svec. n. 157. B. parviflora: pilis herbe adpressis inconspicuis , calycibus tubo corollae longioribus. ///ahlenb. ups. p. 68. M. cespitosa Schultz starg. suppl. p. 11. Link en. hort. oer. 1. p. 165. M. lingulata .Lehman asper. p. 110. Aspegr. ble- Baer p. Aá. "id $catjirigines ét ii prátis locisque graminosis sub- . humidis totius Svecie etiam alpine usque ad Nord- Cap ubique frequenter; 4 inter gramina densissima ex. gr. Upsaliaz. Radix perennis, evidenter caespitosa. Herba plerumque pedalis. Corollae i« hoc genere maximae, quamquam vix 158 PENTANDRIA lineas tres latae, planae, eximie coloratae: limbo primum subcarneo dein cyaneo, squamis faucis eleganter vitellinis prominentibus ; quare placent Svecis clegantioribus nomine Fórgátmigej (corrapte fzjamej), mon item rusticis Ne- riciae P7sbóoson. Scaniae F'ansóg 012. 222. MYOSOTIS arvensis: seminibus levibus, race- omis ebracteatis, calycibus uncinato- pilosis. ovalis pedunculatis , caule divergenter p piloso. JLnm.it. oel. p. 191. syst. ed. Roem. 4. p. 103. [Pahlenb. lapp. n. 99- M. scorpioides « nn. svec. n. 157. £. grandiflora: radice subperenuante Hartimn. Vet. zx Hand. 1911. p. 160. M. sylvatica Jhrh. herb. n. 33. Regensb, bot. Zeit. 1021. p. 507. y. parviflora: pedunculis brevioribus M. inter- media Jznb en. hort. ber. 1. p. 164. Hab. in arvis et ruderatis Siceiuscihe totius Svecize, Lapponia vix quidem excep!a, frequenter; in sub- alpinis Jemtlaudiz et sylvis fagineis Scanic alibique passim; y in rupibus occultieribus ad Seq udiem accedens. Radix annua, sed f£ subperennans. Herba tota pilis co- piosis canescens, qui pili in calycis parte inferiore semina includente -'uncinati fiunt. Ceterum magnitude plantae et floris variat; flos tamen semper magis inconspicuus quam in praece- denti specie. Calyx semper basi ovatus et pedicellis bre- vior differentam quandam a sequente exhibet. 225. MYOSOTIS stricta: seminibus levibus, racemis ebractealis, calycibus uncinato- pilosis sublanceolatis subsessilibus pedicello longioribus slriclis corollas subeequantibus. —.Lznk enum. hort. berol. 1. p. 164. JRoem. syst. 4, p. 104. Fries nov, p. 94. M. versicolor 8 .Lehman asperzf. p. 93. f. versicolor: corollis majoribus initio lutescen!ibus. M. versicolor Jioem. syst. 4. p. 105 et 777. ftosén Scan, q.:59. m. 52. Flor. Dan. t. 505. fig. dextr. JAspegren bleking. p. 15. Hab. in collibus sabulosis regionum campeslrium Sve- cie temperalioris usque ad. Upsala RE dein rarius Dalecarlie ad Sáter, Lapponiw Pit, ad Ischak MONOGYNIA 121 4 (Lestadius); £ in calee formationis junioris Sca- nie raro, ut ad Limhamn infra Malmó, ad calci- fodinam Bahlsbergensem supra Christianstad. Radix annua et herba fere praecedentis, sed strictior. In- florescentia inprimis omnium strictissima et angustissima, flo- ribus fere sessilibus pedunculo comrauni demum adpressis. 224. MYOSOTIS deflexa: seminum marginibus mem- . branaceis in lacinias glochicatas divisis, pedunculis . deflexis subebracteatis (s. inferne bracteolatis), .fo- liis oblongo-lauceolatis obtusiusculis hirsutis. /aA- lenb. Pet. Ac. Handl. 18010. p. 115. t. 4. lappon. nocuc Plor. Dan. t. 1560. | Hartm- Jet. e. JHandl. 1948. p. 158. 140. 159. Zettersteditres. 2. p- 128. 139. Echinospermum deflexum Lehman asperif. p. 120. Hab. locis umbrosis subhumidis infra rupes ad radi- ces alpium per Nordlandiam Norvegicam ex. gr. juxta Balsfjord paroeciz 'l'romsóensis, ad Alten plu- ribus locis; eUam in convallibus pro/undioribus alpium Svecicarum ex. gr. in Njammats jux!a Quick - jock, "ad Ischak Pitensium, et ad pagum Quedli ct prope Portfjállet Jemtlandic (semper cum Saxi- fraga Cotyledone) copiose. Radix biennis, multicaulis, interdum perennis. Planta in summo septentrione M. scorpioidi tam similis ut sime fructu vix distingvi possit, magnitudime valde varians, sed plerumque major ceteris, bipedalis. Pedicelli quoque apud nos calyce multiplo longiores, ab inserlione inde dellexi. 225. MYOSOTIS Lappula: fructibus glochidato-hispidis erectis subsessilibus bracteatis, calycinis laciniis tubo corolle longioribus pilosis. nm. svec. m. 158. spec. pl. ed. Ilillden. 1. p. 749. it. gothl. p. 274. FI. Dan. t. 692. Hartm. F'et. Ac. Handl. 1818. p. 125. Echinospermum Lappula AZehman asperif. p. 123. Rochelia Lappula oen. syst. 4. p. 109. 701. Lappula Myosotis Moench meth. p. 417. Hab. jn ruderatis et ad pagos provinciarum magis campestrium praecipue orienlalium a Scania et Gothlandia usque ad Vestrogothiam et flumen Da- lecarlicum frequenter. 1292 PENTANDRIA Radix annua et unicaulis. Herba tota insigniter incano- pilosa, plerumque spithamam alta. Flores magis serotini; corollae dilute caerulescentes, calyce parum majores. 7& ASPERU GO. Linn. gen. ed, Schr. n. 249. fuss. gen, p. I46. Calyx quiuquefidus compressus demum in fructu maxi- mus: laciniis sinuato-dentatis. Corolla minuta: fauce squamis conniventibus: limbo lobis obtusis. Semina quatuor margine versus apicem styli quadrialati ad- nexa, — Flores axillares. 226. ASPERUGO procumbens: Linn. svec. n. 160. syst. " ed ARoem. 4. p. 111. z£. oel. p. 127. Plor. Dan. t. 552. Il'ahlenb. lapp. n. 105. Zetterstedt res. 1. p. 259. Hab. locis stercoratis, ad vias, domos per totam Sve- ciam, alpibus tantum et Smolandia occidentali excep- tis, passim copiose. Radix aunua. Herba valde aspera, asperitie saltem in cau- le retrorsum versa adhaerens; alias varie diffusa Svecis non- nullis Sbráp dicta. Corollae minimae, limbo caeruleo fau- ceque obscuriore insigues Svecis Ormógon. Calyx contra Íructferus maximus semiunciam latus ob figuram ,Svecis Paddfot. 294.19 ITA PCBUNOSUDUAS Linn. gen. ed. Schr. n. 255. fuss. gen. p. ry1. W'ahlenb. lapp. p. 58. t9. Calyx quinquepartitus, extus squamis tribus calyculatus. Corolla hypocrateriformis: tubo cylindraceo longitu- dine calycis; limbo plano quinquefido. Filamenta tu- bum terminantia. Capsula trivalvis trilocularis: dis- sepimenlis medio valvularum insertis; receptaculis e centro columna dependentibus polyspermis. — .P/an- ta foliis sempereirentibus , pedunculis solitariis uni- loris. — Ord. nat. 29. Bicornes y. prope Épacrin pl. antarcticam. 227. DIAPENSIA /apponzca: .Linn. svec. n. 169. lap- VODpOon. m. O0, f. 1, f. 1s eyst, ed. Jloem. 4. p» A50. [/aMenb. lapp. n. 105. t. 9. Sv. Bot. t. biz. .F. Jan. t. 47. Hartm. F'et. Ac. Handl. 1014, p, 104. Hisinger jemtl. p. 75. MONOGTNIA ETT Hab. locis elevatis siccis maxime vento expositis per alpes omnes tum elatas tum minus alias Jemt- laudic et Lapponic usque ad NordCap et fines Russie ubique copiose. Radix perennis ne dicam fruliculosa, apices sempervi- rentes supra terram elevans et in caespitem durum conjun- gens; pedunculis tantum annuis. Folia caulieulos totos basi- bus suis flavescentibus tegentia, lanceolato-lingvaeformia, vix linea una latiora. Pedunculus terminalis uncia una vix lon- gior, bractea una vel altera stipatus. Corolla nivea, circiter quinque lineas lata. r0; P.R 1M. URL.A. Linn, gen. ed. Schr. n. 258. fuss. gen. p. 108. Gaertn. fr. 1. p. 233. t. yo. Calyx tubulosus, quinquedentatus, demum capsulam in- cludens. ^ Corolla infundibuliformis: fauce patente. Capsula unilocularis, receptaculo libero centrali, de- mum dehiscens dentibus: decem vel rarius quinque. — Herba acaulis, radice perenni, foliis latioribus, sca- po umbellifero, floribus insignibus svecice Heifvor. Qrd. nat. 27, Rotacec f. Précic. 228. PRIMULA veris: foliis dentatis rugosis subtus hir- "^ sutis, floribus nutantibus, calycibus acutangulis, corollae. limbo concavo brevi Lum. sSvec. n. 171. «. syst, ed. Roem. 4 m. i154. Sv. Bot. t. 5. Flor. Das. t£. 453. [l'ahlenb. F'et. Ac. Handl. 1809. gp. 217, 1G01I. p. 27. 53. Harítm. ib, 1010. p. 129. Hab. in pratis collinis provinciarum magis campestri- um et littoralium a Scania usque ad Gestriciam su- periorem frequenter, postea rarius ex. gr. ad Vatt- jom Medelpadiae; sed non occurrit in montosis syl- vestribusque regionibus interioribus ex. gr. Verm- landi, Smolandic occidentalis, nisi quae formationi transitionis insideant ut Boda Dalecarlie et Frósó Jemtlandiz. Radix svaveolens ut etiam [lores. Folia circiter pollicem lata. Seapus spithamalis rarius pedalis. Calyx semiuncia longior. Coroliae limbus valde concavus, vix quinque lineas latus. Flores hi mense frondescentiae colore flavo fulgentes notissumi. Svecis. Gul-hvifva. (quasi Gul-hufva), etiam ob clavatam figuram Ox/àgg vel potius. Yxlágg , St, Pers 124 J PBENTANDRIA nycklar , Maj-nycklar , Gestviciis Sempertupp (i. e. Sippa- tuppor); Gothlandis Gók-b/ommor, Blekingis Káringtand. 229. PRIMULA Gs/ator: foliis dentatis rugosis utriuque hirsutis, floribus erecliusculis, calycibus acutlangu- lis, corollae limbo plano. Zzzz. syst. ed. Roem. 4. p: 056. Flor. Dan. t. 454. P. veris 8 Lina. svec. n. 171.. Leche scan. p. 5. n. 12. Hab. in Scania maxime campestri ad Ofvedskloster (Leche) et Lundinum aliquando parcissime (ries). Praecedenti simillima, sed svaveolentiae expers, et corollae limbus latior, pallidior. 250. PRIMULA /arinosa:' folis oblongo-cuneatis cre- A malis subtus farinosis, umbella mulüflora; peduncu- lis patentibus, corolle limbo plano longitudine fere tubi. Jn. svec, n. 173. syst. ed. Roem. &. p. 141. it. oel. p. 39. 61. 65. 146. vestgoth. p. 76.'scan. p. 67. 68. Sv. Bot. t. 442. Flor. Dan. t. 125. Samz, neric. p. 25. JY'ahlenb. ups. n. 140. .Hartm. V et. Ac. Handl, 1818. p. 129. Bjerkand. zb. 1776. p. 9o. * exscapa. 4hlquist runst. p. 10. ; f.stricta: foliis longioribus subtus nudiusculis, um- . bella pauciflora stricta, limbi laciniis tabo. dimidium brevioribus. 77 ahlenb. lapp. s. 107. Zetterstedt 1654/3. p. (3 P 6.: 959. P. stricta Zorzen. Flor. Dan, 8, t£. 1505. Hartm. - Pet. Ac. Handl. 1918. p. 129. 145. Hab. in pascuis campestribus, uliginosis formatione transitionis fundatis Gothlandie, Oelandie, Sca- iie, Vestrogolhie magis orieulalis, Ostrogothice et Nerici:te frequentissime; eliam iu alis regionibus campestribus margaceis orienlalibus ex.:gr. Uplan- die, Dalecarlie passim; sed in magis occidentali Svecia valde rarescit et in montosis seplentrionali- bus non reperitur nisi formatione trausitiouis .[un- datis ut Frósó Jemlüandiwe; 5f in graminosis in- feralpinis subhumidis P'inmarkiarum et Nordlandiee passim, unde alpes meridionaliores transscendisse vi- detur in Lapponiam infra '"lorneáirásk et Jemuan- diam rarius. Folia parva vix quatuor lineas lata et unciam lomga. Sca- JMONOGYTNIA 1925 pus spithamalis. Calyx vix duas lineas longus, etiam fari- nosus. Corollae limbus fere semiunciam latus, primum pur- purascens, dein lilacinus. Ob colorem insignem satis noti sunt hi flores nomine svecico .B/á-heifvor, etiam B/á- Majhvifeor; Rusticis Uplandiae JLárkeblomster, Rosla- giae Svalblomster , Nericiae Li/jor, Blekingiae Mjólórt. 8 parum differt folis minus farinosis, floris tubo longiore maguitudmem dimidiam limbi absorbente, quod quidem fieri potest in his locis, ut generatio in tubo praecipue sita eo melius succedat. 291. PRIMULA .iumarkica: foliis ovatis integerrimis " ^Cpetolatis glaberrimis, umbella subtriflora stricia, corollae limbo plano: laciniis tubo longioribus. //:- den. spec. pl. 1. p. 0o6. Jtoem. syst. á. p. 1á4.. Sv. "imi dob $1530. P. integrifolia Guzzer norv. n. 154. P'Tor. Dan. t, 77198. minus bona. (e£ £. 1511). Hab. locis uliginosis csespitosis ad liliora maris pre- cipue insularum humiliorum per Finmarkiai u- tramque passim ex, gr. ad Hasvig et "alvig Alten- sium, in Maas, in '"i'hamsó Porsangrice, in Vardó, in Rhen8 sinus Pasvigensis (Dezubóll). Praecedenti quoque affinis, sed abunde diversa. "Tota tam w tenuis, ut etiam radix polius annua quam perennis esse vi- deatur. Folia etiam hinc petiolis scapo fere angustioribus instru- cta, ceterum glaberrima, tenuia, rarius semiunciam laia. Sca- pus plerumque digitum longus. luvolucrum diphyllum latere interiore adnatum. Calyx etiam glaberrimus sine omni in- dicio farinae. Corollae tubus calyce vix longior, sed limbus semiunciam latus ejusdem coloris ac in praecedente. — P. egalliccensis Flor. Dan. t. 1511. differt tantum fere ut P. stricta a P. farinosa, et status magis macer alpinus forsan etiam masculinus esse videtur. ; 7. ANDROSACE. Linn.gen.ed. Schr.n. 257. Juss. gen. p. 109. Garin. fr. 1. p. 232. t. $0. Calyx quinquefidus, patens. Corolla hypocrateriformis: fauce contracla, tuberculis subclausa. | Capsula ovata, unilocularis, dentibus quinque dehiscens; receptaculo centrali libero, — Herba acaulis; foliis radicalibus; " 126 PENTANDRIA scapo umbellifero. floribus fructu minoribus albis. . Radix nisi in alpibus annua. — Ord. nat. 27. Ro- tacec, sectio Precic. 252. ANDROSACE .zseptentrionalis: folüs lanceolatis " . dentatis scabriusculis basi attenuatis, umbella mul- tilora stricla, calyce glabro corolle lacinüus bre- viore. Linn. spec. n. 170. syst. ed. Roem. & p. 155. (app. n. 78?) it. oel. p. 56. 57. 72. scan. p. 95. 109. Sv. Bot. t. 405. var. integr. /or. Dan. t.7. JF ah- lenb. ups. n. 14i. F'et..4c. Handl. 1805. p. 120. Fries nov. p. 118. .Forsand veg. scan. p. 1&. .4- spegren bleking. p. 15. *exscapa. .4hlquist runst. p. 10. Hab. locis glareosis elatis in. provinciis maxime cam- X pestribus orientalibus ut: O elandis iu landtbor- gen et Alfvaren frequenter, Gothlaudiz in Fàr- oen et ad Burs, Slite, Wisby, Scanis orientalis ad Risberga paroecie Asum, Balsherg et ad Vidt- skofle, Káseberga, proximeque Blekingisc, Up- landiz in jugo glareoso Upsaliensi et insulis si- - milibus lacus Máleri usque ad Strengnás, Ostro- - gothic et Vestrogothisz in montibus transitio- nis calcareis copiose (ubi sicut in Oelandiz locis si- milibus sepe exscapa; sed abest omnino magis oc- cidentem versus). Foliorum rosula unciam unam alteramve lata. Scapus cir- citer spithamalis, pedunculis florum uncialibus. Corollae al- bae vernales mense frondescentiae explicatae, paullo mino- res calyce fructifero semen cannabinum aequante. 7; HOT TONTA. Linn. gen. ed. Schr. n. 265. fuss, gen. p» 107. Gertn. fr- 3. p. 106. t. 198. Calyx quinquepartilus, Corolla hypocrateriformis. Sta- mina lobis corollae, opposita, extra faucem prominen- tia. Capsula &globosa evalvis unilocularis; receptaculo centrali libero, — Jerbae aquaticae foliis submersis; scapo floribus verticillatis. — Ord, nat. 27. Rota- ceae, sectio Preciae. 255. HOTTONIA. palustris: floribus vertieillatis pe- dunculatis. | JLinnm. svec. n. 17^. syst. ed, Roem, &. MONOGYTNIA 127 p. 170. it. oel. p. 14. 52. 56. Sv. Bot. t. 605 FI. Dan. t. 465.. Samz, neric.p. 25. I'ahlenb. ups. n. 142. Hab. in rivis humo atra fundatis per Sveciam meri- dionaliorem frequenter, usque ad Nàáset Vermlan- die, Nericiam et Upsaliam passim parcius. Radix perennis, oblique repens. Folia pectinatim pinnati- fida: laciniis subfiliformmibus, integerrimis. Scapus vix peda- lis; verticilis saepe quinque. Corollae post solstitium ex- plicantur, albae rosea quadam tinctura insignes (svecice 7/at- ten violer vel J'atten Rólleka), eodem modo ac Primula- rum subdioicae: staminibus plantarum mascularum. omnino exsertis, contra pistillo feminearum magis prominente. Pe- dunculi fructiferl recurvati. 279 d, Y SIMACIISA Linn. gen. ed. Schr. n. 267. fuss. gen. p: 107. Gartn. fr. 1, p. 229. t, $0. Calyx quinquepartitus. Corolla rotata: limbo concavo quiuquepartitos laciniis acutis. Capsula globosa, uni- locularis, quinquevalvis; receptaculo centrali libero. Herbae foliis oppositis, radice perenni. — Ord. nat. 27. Rotaceae. 254. LYSIMACHIA vulgaris: racemis panuiculatis ter- —minalibus, foliis oblongo-lanceolatis subternis. Liz. svec. n. 175. syst. ed. "Roem. 4. p.:120.. Sv, Bot. f. 545. Flor. Dan. t. 689. I'aMenb. F/et. Ac. Handl. My. p. 4. Hab. ad ripas lacuum, fluviorum et. paludum preci- pue nemorosas. totius Svecie, Lapponia el consi- milibus provinciis tantum except s, frequenter. : Herba spectabilis, bipedalis et ultra; foliis quodammodo salicinis unde nonnullis svecice Z'degrás. Calyx margine croceo glandulari. Corollae ad foenisecium et postea expli- eatae, ex flavo fulvoque splendentes, Svecis Gullspiror. 255. LYSIMACH!A thyrsiflora: spicis ovatis peduncu- ^Tatüis 1u axillis foliorum inferiorum lanceolatorum. JLinn. svec. n. 176. syst. ed... Roem. ^. p. 125. Flor. Dan. t. 517. I'ahlenb, lapp. n. 111. Hab. in rivulis et paludibus, locis limosis, per totam Sveciam precipue sylvaticam et montanam u'que in Lapponiam inferiorem frequenter. 128 PENTANDRIA Caulis simplicissimus, strictus, circiter pedalis. Folia e luta basi attenuata, exacte sese decussantia. Spicae in me- dio caule oppositae post solsütium ilorentes, eleganter flavae et croceo-punctatae. Calycis et corollae laciniae lineares conniventes, staminibus et pistillo breviores. 256. LYSIMACHIA Nummularia: pedunculis unifloris axillaribus; foliis petiolatis orbicularibus, caule re- pente glabro. JLinn svec. n. i177. syst. ed. Roem.4. p.130. ib scan. p. 1&1. 179. 200. For. Dan. t. 495. JLeche scan. p. 8. n. 15. Fries halland. p. 41. Il/ahib. gothob. p. 20. Hab. in praüs subhumidis passim inundalis sive ad mare sive ad lacus majores ipso vix elevatiores: ut Scanise passim ex. gr. ad Cimbrishamn, Segeflod prope Malm8, Heckeberga, Of 'edskloster, Bjüresjó- holm, Ystad; Hallan dic australis ad. Hasslóf kg Bahusise ad - Liseberg," Gothlandic ad Wisby, Oelandiz rarius, Nericic ad Kráklinge, Upsa- lis in prato regio: et versus Flótsund copiose. Caulis compresso-quadrangulus. Folia ad radicem omnino orbicularia, sed versus apicem caulis subovata. Pedunculi longitudine fere foliorum. | Calycis laciniae eximie cordatae. Corollae sub 1oenisecio explicatae, folus majores, flavae; serratae. Stamina fere ut in specie prima conniventia, 00, AUN ANC GUNX DE T» S: Linn. gen. ed, Schr. n. 270. Dfuss. gen. p. 1074. Garin, fr. 1. p. 230. t. f, Calyx quinquepartitus. Corolla rotata; lacini limbi suborbiculatis — Capsula globosa, &icumseissa, unilo- cularis; receptaculo libero. Semina plurima. — ZTer- ba foliis oppositiss pedunculis axillaribus. -— Ord. nat, 22. lh otace«e. | 257. ANAGALLIS arvensis: foliis ovatis sublrinervibus, caule subprocumbente. Linum. svec. n. 170. spec. pt. ed. 2, p. 211. 3. gothl, p. 174. 972. scam. p. 190. 209», BV) I3OT« 1r 0129, LO. Dan. t. 88. Allquist runst. p. 10. Leche scan. p. 22. n. 9. Fries hal- land. p. 4i. Jf'ahlb. gothob, p. 26. Zetterstedt res. 1. p. 11. Kalm bohusl. p. 125. 129. Bjerkarid. Vct, 4c. Handt. 1776. p. 8o. , MONOGY NIA 129 A, phoenicea. Poem. syst. &. p. 116. i2 di £. ceerulea: major, erectior, flore ceruleo. Trattznn. oest. p. 129. ftegensb. bot, Zeit. 1920. p. 112. 678. BIDS. B. 1d." | A. cerulea foem, syst, 4, p. 117. Fries nov. p. 40. TR - Flor. Dan. t. 1570. "Hab. in arvis siccioribus regionum formatione transi- tionis fundatarum Gothlandic, Oelandicw et Scanis ubique frequenter, Vesirogothizee in. Kin- nekulle rarius et Ostvogothicee pariter. in Gárslad, Alfvastras ceterum vix nisi iu maritimis Hallandiz, Blekingie, Bahusiwe etc. £g. Scanise rarissime ad V]üdje. TE Radix annua. Herba quodanimodo similis Stellariae me- diae, sed floribus cinnabarinis, unde Scanis Ztód-aris (Da- nis Aód-arild, Islandis, rA, Faroensibus J4rvez) i. e. JAód-4Arve. Magnitudine valde variat, sed plerumque spi- thamalis; tota glaberrima. Folia ungue digiti minimi vix ma- jora, subtus migro-punctata. Pedunculi foliis saltem duplo longiores. Corolla circiter quatuor lineas lata, non misi sub meridiem aperta, aestivalis. — Capsula magnitudine grani pi- peris. — f£ vix differt nisi colore caeruleo corollae. 04, CHA MZELEDON, Lik hort, ber, p. 210, Azalem spec. Linn.- Gaertn. fr. t, p. 301. 1. 65, Calyx quinquepartlus. ^ Corolla wurceolata quinquefida equalis. Stamina basi corolla inserta, cequalia, recta; (antheris in longum dehiscentibus). Capsula trivalvis trilocularis: dissepimenta e miarginibus valvularum. Semina numerosa. — Z'ruticulus sempervirens , flori- bus fasciculatis. Ord. nat. 29. Bicornes y prope Diapensiam, 250, CHAMAZELEDON procumbens: trünco depresso,. . folüs margine revolutis oblongis subtus albidis, - JLink hori. berol. 1. p. 210. Azalea procumbens Za. svec. n, i79. lapp. m. 9o. £15 25 Flr.Dah.i.g. Harm; FH. Ac. Handl. 1818. p. 154. Hising. dal. p. 25. Loiseleuria procumbens. Roem. syst. 4. p. 555. ri. 703. Flor. Svec, 9. 150 PENTANDRIA Hab. locis elatis siccis perflatis in alpibus omni- bus noslris praecipue inferioribus et exterioribus a Transtrand Dalecarlie usque ad fines Russiw trans Fiumarkiam vulgatissime. | Fruticulus noster semper depressus svecice Kreplug. Folia linea vix latiora, sed sesquitertiam lineaàm longa (siue petiolo). Pedunculi longitudine foliorum. | Calyx intense ru- bet. Corolla folus: brevior rosea. Stamina semper inclusa, corolta fere duplo breviora. Capsula semine Cannabis mi- nor. — Ab hac planta ut nobis videtur non potest non spe- cie differre Ch. buxifolium ramis erectis, folis ovali- bus planis, floribus albis, staminibus exsertis, capsulis duplo angustioribus: "valvulis semper acuminatis, nunquam apice bifidis. 02, , Q:)O .N. V OL, V Ub UU Linn. gen, ed, Schr. n. 287. fuss, gen. pe 149. Garin, fr. 2. p. 247« t. 134. Calyx quinquefidus. Corolla infundibuliformis, paten- tissima, ante explicalionem spiraliter contorta. plicata- que, indivisa. Stigmata duo. Capsula bilocularis: lo- culamentis dispermis: semine tantum uno alterove maturescente maguos; embryone contorluplicato. — Herbae lactescentes volubiles (svecice F'inda vel F'in- delórt), radice perenni. Ord. nat. 235. Campanacea- rum, sed semine Ord. n. 55. Columniferarum. 259. CONVOLVUDLUS arvensis: folis sagiltatis utrin- que acutis, pedunculis teretibus subunuifloris: bra- cleis linearibus remotis a. calyce obtuso. zn. svec. n. 101. syst. ed. Roem. 4. p. 256. it. oel. p. 56. 353. Sv. Bot. t. 541. Flor. Dan. t. 459. If'ahlb. go- thob, p. 26. JSamz. neric. p. 25. JY ahlenb. Per. Ac. Handl 1809. p. 219. .Bjerkand | ib. 1776. p. 05. Hab. in agris et arvis provinciarum magis campestri- um et littoralium a Scania ad Bahusiam, Vestrogo- thiam, Nericiam et Uplaudiam frequenter, dein tau- tum ad littora maris hinc inde usque ad Sundsvall. Herba variae longitudinis, svecice ÁAker vinda, varius Dra- binda, Lófbinda, Suarbinda ctc. Folia infima saepe ova- ta. Pedunculi foliis longiores. Flores post solstittum. expli- cali, pollicem lati, non parum svaveolentes, ex roseo albi- MONOGYNIA ii cantes, radiis subtus magis rubentibus venuste picti (Svecice Manschett-blommor vel rusticis Jungfru-sárkar). 240. CONVOLVULUS sepium: folis cordato-haslatis postice truncatis, pedunculis subtetragonis uniflori: ; bracteis cordatis calycem-acutuin includentibus, uz. svec. n. 182. Sv. Bot. t. 514. "Fior. Dan. t. 459. Kalm bohusl. p. 125. 129. 158. 221. /f'ahlb. gothob. p. 26. Fries halland. p. 4v. dspegren bleking. p. i7. Iahlenb. ups. n. 150. Caríss. strengn. p. 14. Hab. ad littora maris Bahusic», Hallandiz bo- realis, Scanic ad Landskrona, Blekingise etc. passim, nec non ad ripas lacus Maleri prope Up- saliam et Strenguesiam copiose. Herba major precedenti, caule saepe pennam gallinaceam €rasso, svecice 34oeseirda. Folia infima. subcordata. Pedun- culi longitudine petüolorum. Flores media aestate explicati, bis pollicem lati, albissimi. Capsulas apud nos non vidi DL POLEM TO N.UM. Linn.gen, ed Schr.n. 28a. Suss. een. p. 152. Gaertn, fr. 1, p. 299. t. 62 Calyx urceolatus quinquefidus. Corolla rotatas valvis staminiferis tubum claudentibus. Stigma tripartitum, Capsula supera intra calycem persistentem, trilocula- ris, apice trifari»m dehiscens: valvis medio septferis. Semiua axi adfixa. — Herbae foliis pinnatis. | Ord. nat. 25. Ca mpanaceis quodammodo accedens. 241, POLEMONIUM ceruleum: floribus erectis, caly- —. cibus corolle tubo longioribus. Jmm. svec. n. 163. syst. ed. Rotm. 4. p. 564, Sv. Bot. t. 509. Plor. Dan t. 255. JIV'ahlenb. lapp. n. 115. Hagstróm Jemtl. p. 149. Hartm. Vet. Ac. Handl. 1814. p. 96. Hisinger jemtl. p. 75. Zietterst. res. 2. p. 208. 110. 60. Hab. in praüs udis et ad ripas fluviorum. prope fi- nem orientalem alpium summarum in di- strictu F:elles dicto adjacenteque Finmarkia et Lap- ponia Kemensi 'Tornensique vulgatissime usque ad Kiexisvara descendens et prope Evenás Noxdlandize; ad alterum finem alpium celsissimarum in Jemtlandia planiori locis siccioribus minus fre- quenter occurrit, exindeque in Alnón Medelpadie et Hernósand pervenisse videlur. 192 ^A. DENTANDRIA Radix perennis. Herba bi- vel tripedalis; caule tereti. Folia caulina plura; petiolo (v. rachi) circiter digitalis longi- tudinis: fololis ovato-lanceolatis, vix sesquitertia linea latio- ribus. Paniculae pedunculi et calyces semper pubescentes. Corolla plus quam semiunciam longa, aestivalis, eleganter caerulea praecipue intus in fundo ex aureo splendens, unde planta Jemtlandis B/águ//, alis etiam Kosjuss. Capsula calyce paullo brevior, quatuor limeas longa. : : 64.;, C. A MP AN UI, A Linn gen.ed.Schr n.290, Juss. gen. p, 185. Garin. fr. 1. p. 158. t, 51, Calyx quinquepartitus. Corolla campanulata; valvis sta- miniferis callum nectarinum germinis oblegentibus. Stigma tripar&tum. — Capsula infera, trilocularis, de- hiscens valvulis dissepimento contrarüs foramina tria lateralia efficientibus ad apicem in speciebus strictis angustifoliis n. 242 - 245. ad basin in speciebus demum nutantibus n. 246-251. — Herbae lactescentes foliis simplicibus indivisis ; angustioribus plerumque glabris n. 242-246. latioribus hirsutis n. 247-251... Radix plerumque perennis. Ord. nat. 25. Campanacece. 242, CAMPANULA persicifolia: foliis radicalibus sub- ovalibus; caulinis lanceolato-linearibus subserratis. ' caulibusque glaberrimis simpliciter racemosis, la- cinis calyciuis lanceolatis patulis, zr. svec. m. 187. syst. ed. Roem. 5. p. 106. F1. Dan. t. 1007. Il'aMenb. F'et. 4c. Handl. 1911. p. 55. P. fructu bispido. JZahlenb. carp. p. 60. Hab, in collibus nemorosis et lapidosis,: dumetis per Sveciam temperatiorem magis campestrem ubique frequenter; im montosis sylvestribusque regionibus rarius usque ad Uddeliolm Vermlandise, Skinskatte- berg Vestmannie, Djurmo Dalecarlie et Sundsvall Medelpadie; 4 in Gáddersta àng ad Sóderkóping. Radix fibrosa. Folia ad radicem primum subovata vel o- valia, sed caulina vix duabus lineis latiora, marginibus re- flexis. Caulis tripedalis et ultra, strictus, inferne angulatus. Corollae eximie campaniformes, insigniter caeruleae, miaxi- mae, saepe plus quam unciam longae, post solstitium ex- plicatae, Capsulae semiunciam longae et quatuor lineas latae. MONOGTNIA 125 245 CAMPANULA patula: folis subuniformibus lan- ceolato-ligulatis emarginatis crenulatis adnatis cauli angulato patenter panuiculato, corollis patentissimis, laciniis calycinis subulatis erectis. — Zoiz2* svec. n. 196. syst. ed. [toem. 5. p. 105. Flor. Dan. t. 575. Zetterst. res. 2. p. 221. Hising. veri. p. 10. C. decurrens Lun. spec. ed. 1i. p. 165. svec. ed. 1. n. 170. C. patula £ decurrens Decand. fl. franc. n. 2856. £ pilosa, caule minus angulato. & patula Decand. fl. franc. F'idegr. ósterg. p. 28. Hab. in pratis Svecie medie sylv aticae magis o- rientalis, ut Dalecarlis inferioris usque ad Bjursás et Sjugare. Gestricic totius, Vestman- nia superiori s supra Ramsberg, Gislarbo et Boval- len copiose , Roslagic rarius; & in orientali par- te sylvee Hálveden inter Smolandiam et Ostro- gothiam frequenter, unde ad Norrkóping prope J.otaborg, ad Ketülsta, Bjórsáter e!c. nec non ad Átvedaberg usque ad "Gissebo paroecie Hjorthed passim. Radix biennis, fibrosa. Caulis circiter tripedalis, stri- ctus. Folia basi dilatata. Paniculae rami eximie patentes interdum ad basin fere angulo recto. Corollae basi angusta- tae, sursum patenlissimae, violaceae, aestate posteriore ex- plieatae. Capsulae vix quinque lineas longae et pennam an- serinam crassae. 244. CAMPANULA JAapunculus : foliis lanceolatis sub- : integer rimis sessilibus, caule subsimplici racemoso , corollis pateitibüs, radice fusiformi. — nnm. syst. ed. Roem. 5. p. 105. Sv. Bot. t. 629. FI. Dan. t. 1526. Fries nov. p. 95... Bieberst, cauc. 5. p. 159. Hab. in pratis clivosis convallis juxta Belteberga Sca- nie occidentalis copiose. Radix biennis, fusiformis, digitum crassa, alba, carno- sa Svecis Akta Rapunzel. Caulis bi- vel tripedalis, pa- rum angulatus, strictus, superne simpliciter racemosus. Fo- ha subüliter. crenulata, (ve angustata, circiter biuneialis lon- gitudinis, — Flores violacei, serotini. Ceterum tota planta supra terram praecedenti speciei admodum similis. 194 PENTANDRIA 245. CAMPANULA uniflora: caulibus umifloris, foliis omnibus sublanceolatis crenatis, fructibus ad apicem dehiscentibus corolla majoribus membranaceo-angu- latis ciliatis, laciniis calycinis dilatatis corolla duplo triplove brevioribus. Anz. svec. m. 105. lapp. n. 65. t. 9. f. 5. 6. syst. ed. Roem. 5. p. 89. (adjuncta C. Gieseckiana non diversa). //'ahlenb. Lapp. n. 114. Se. Bot. t. 526. Flor. Dan. t. 1512. Lestadius Vet. Ac. Handl. 1822. p, 541. Hab. in lateribus declivis herbosis alpium haud procul a glaciebus maximis jugi centralis, ut in Lappo- nia Lulensi ad Virih-jaur pluribus locis copiose, in Lapponia T'ornensi Pitensique proximis rarius. Radix sunpliciuscula, eximie multicaulis. Caules Ííloren- tes digitales, sed fructiferi fere spithamalis longitudinis. Fo- lia etiam caulina saepe tres lineas lata. Corolla omnium mi- ' nima vix tres lineas longa, intense azurea, serotina. Cap- sula omnino erecta, semiunciam longa et pennam anserinam crassa, unde patet hanc speciem praecedentibus longe alfi- niorem esse quam. sequentibus. 246. CAMPANULA rotundifolia: foliis radicalibus re- niformibus denliculatiss caulinis linearibus integer- rimis caulibusque glabris multifloris, calycinis laci- niis subulatis stamina cquantibus. —ALz7nm. svec. n. 184. syst. ed. Roem. 5. p. 94. Sv. Bot. t. 297. Ft. Dan. t. 1006. /f'ahlenb. lapp. n. 115. f. linifolia. Linn, lapp. n. 84. it. gothl. p. 229. Flor. Dan. t. 18). y. parviflora Z/. Ups. p. 789. Pl. Dan. t. 055. Hab. in pratis et pascuis siccioribus totius Sveoize et- iam alpine ubique copiose; 2 in alpibus et Goth- landias; y in scopulis lacus Máleri. Radix valde multicaulis, Folia radicalia ungue digiti mi- nimi yix majoya, caulina suo caule saepius non latiora. Cau- lis plerumque pedalis. Flores latitudine digiti minoris et circiter octo lineas longi, inilio aestatis conspicui et no- tissimi Svecis Aupklá kor, rusticis. saepius D/ákláckor, Scanis. Óronkláckor. Capsula omnium brévissima, sesqui- tertia ]inea neque longior neque. Jatior, MONOGYTNIA 155 247. CAMPANULA rapunculoides: foliis cordato - lan- - ceolatis peliolatis scabro-canescentibus ; superioribus sessilibus, caule composite racemifero: floribus se- cundis cernuis ciliatis, calycibus reflexis serrulatis. JLinn. faun. svec. app. p. 557. syst. ed. Roem. 5. quuso cuv. Hot... 1.569. "Flor. Dan. 9. £;/1527. "hilquist runst. p. 131. AWahenb. ups. n. 154. Nov. Act. Ups. VIII. p. 214. IPahlb. gothob. p. 27. Hab. in arvis precipue margaceis provinciarum ma- gis campestrium et littoralium ut Scanie, Gothlan- diz; et Oelandie passim, Upsalie copiose, Neri- cie, .Hallandiz;, Bahusiz etc. rarius, etiam Dale- karliee ad Bjursás lecta. Radix repens fibrosa, unde svecice Odkta Rapunzel. Planta plerumque scabritie brevi canescente adspersa, saepe bis pedem alta. Racemus demum longissimus; íloribus sae- pe ultra triginta, sub foenisecio et postea exsertis, violaceis, magnitudine unciz. 2489. CAMPANULA T'rachelium: foliis cordatis acumi- ws nalis scabris; petiolis caulem angulatum efficienti- bus, pedunculis axillaribus subtrifloris erectiusculis, 'lacinüs calycinis attenuatis hispidulis, corollis bar- batis, AJinnm. svec. n. 109. syst. ed. Roem. 5. p. 120. Flor. Dan. 6. t. 1026. JZ'ahlb. gothob. p. 27. Samz. neric, p. 26. .Hartm. F'et. Ac. Handl. 18018. p. 125. Hab. in dumelis et nemoribus Svecic magis campestris a Scania ad Bahusiam , Nericiam et Uplandiam sep- lentrionalem frequenter. Herba ex maximis hujus generis saepe tripedalis, foliis scabris fere Urticae (Svecis Nericiae. Násse/k/ocka), caule eximie angulato (Kaztklocka). Pedunculi pauci, saepe non ultra sex. Corolla ante explicationem pilis nonnullis barba- ta, ad foenisecium aperta, violacea, unciam longa. 249. CAMPANULA /atifolia: folis ovato-lanceolatis « $n peliodum planum decurrentibus scabriusculis, caule tereli, pedunculis axillaribus unifloris, laci- nis calycinis glaberrimis erectis, corollis ciliatis. Linn. spec. n. 108. syst. ed. Hoem. 5. p. iig. it. goth. p. 50á. vestgoth. p. 27. 74, 204, Sv. Bot. t, 136 PENTANDRIA 272. Flor. Dan. t. 702. Bjerkand. F'et. Ac. Handl. 1776. p. 8o. 7P'aMenb, ups. n. 156. . &. flore albo. 77 ahenb. lapp. n. 116.. Flor. Dan. t. 05. JHartm. F'et. Ac. Harndl. 1814. p. 97. Hab. in nemoribus ad radices rupium per Gothis plerasque provincias passim usque ad Bahusiam, Vestrogothiam (precipue formationis transitionis co- piose), etiam ad Upsaliam prope lacum Mseleri; 4 ad radices alpium Nordlandise meridionalioris infra Sal- ten, unde etiam in Jemtlandiam pervenisse videtur. Herba glabrior et mollior proximis, saepe tripedalis. Fo- la latitudine praecipue petiolorum insignia. Pedunculi pa- tentes, nudi, Corollae sub 1oenisecio apertae, violaceae, ultra unciam longae, 250. CAMPANULA g/omerata : scabriuscula, foliis pe- — tlatis ovalo-lanceolatis serrul:stis, floribus laterali- bus sessilibus terminalibusque couglomeratis, Lag. svec. n. 190. syst. ed. Roem. 5. p. 124 zt. gothl. p. 196*. scan. p. 506. az. ac. 0. p. 95. Plor. Dan. t, 1920. /Yahenb. Fet. 4c. Haud, 1805. p. 120. Fries halland. p. 42. Hab. in pratis duris collinis inprimis provinciarum lhttoralium Gothlandiee, Scanize, tlallandize, Suder- mannie, Roslagie, Gestricize maritime passum co- piose; rarius ad Skiuskatteberg Vestimannige, Herba proximis minor saepe tantum pedalis. Flores quo- que praecipue angustiores, sed in fasciculum terminalem spectabilem collecti (Svecis "'oppklockor, Roslagis Mosis rosor), nitide violacei, ad foenisecium conspicui. 251. CAMPANULA Cervicaria: hispida, foliis sessili- bus lanceolato-linearibus undulatis dentatis, floribus lateralibus sessilibus terminalibusque conglomeratis , calycis sinubus reflexis, stylo exserto. —Joipn, seec. n. 191. Syst. ed. foem. 5. p. 127. it, oel. p. 115. vestgoth. p. 115. Plor. Dan. t. 767. Samz. neric. p. 26. Rosén Nov. Act. Ups. F' III, p. 214. Fries halland. p. 42. Ahiquist F'et. 4c. Handl. 1821. p.295. Forsand. veg. scan. p. 12. F'idegren ó- sterg. p. 26. MONOGTNIA 107 Hab. in pratis asperis sylvestribus. precipue regionum interiorum Svecia medie, ut Vermlandic ad Bada et Uddeholm, Vestrogothicte ad Borás etc., Nericie ad Lerbàück, Vestmannic ad Skinskatteberg etc., rare- scit magis in. Gothlandia, Oelandia infra Resmo, Scania septentrioneli et Hailandia. Herba angustior sed altor, bipedalis et ultra, eximie hi- spida sed succosior; pilis pellucidis fragilibus. Flores quo- que saturate caerulei, magis serotini, calyce succoso stipati, stylum crassum longumque exserentes. D), .S-A M* O-L U-S. Linn, gen. ed. Schr. n.294. Sjuss. gen. p. 109. Gaertn. fr. I. p. 146. t. 30. Calyx quinquefidus , semi-inferus, persistens. — Corolla hypocrateriformis ; tubo brevissimo; limbo plano quin- quepartito: lacinulis quinque filiformibus introflexis e sinubus limbi. Stamina laciniis limbi opposita. Cap- sula semisupera. monolocularis, apice quinquevalvis; receptaculo libero polyspermo. Herbae folis alter- nis, floribus racemosis. Ord, nat. 37. Rh otaceae y . Glauci proxima. 252. SAMOLUS valerandi: folis omnibus subovatis —. Obíusissimis, racemo corymboso; pedicellis medio bractealis, capsula subglobosa. Jn. svec. n. 192. syst. ed. Roem. 5. p. 1. Flor. Dan. t. 190. .Ro- sén Nov. Aci. Ups. FIIf. p 21&. .Ahlquist Vet. Ac, Handl 1621. p. 296. Porsand. veg. scan. p. 9. 11. Zspegren bleking. p. 16 Hah. iu littoribus sabulosis maris orientalis Rosla- gis satis frequenter, Gothlandiz ravius ad Got- hem, Oelandis exterioris parcius, Blekingiz ad Vàrko, Ramsó, Norje passim. | Radix annua. Planta circiter spithamalis, glaberrima, non nihil succulenta.. Folia inferiora inagis ovata, superiora obo- vàla, circiter semiuncilam lata. Flores inferiores axillares, sed demum caulis terminatur racemo. Pedicelli -binati. vel interdum subverticillati. Corolla alba media aestate explica- tà. Fructus semine cannabis vix major. -66. LONICHER A. Linn, gen. ed. Schr. n. 319. Juss. gen. p. 235. Gartn. fr. 1, p. 135. t. 27. Calyx dentibus quiuque germen coronans. Corolla in- 138 PENTANDRIA fundibuliformis: limbo subbilabiato: labio inferiore indiviso. Bacca infera, polysperma. — frutices fo- liis oppositis, integerrimis; floribus capitatis in m. 255 vel binatis in ceteris. Ord. nat. 19. Dumosce g. 255. LONICERA Jericlymenum: caule volubili, flori- — bus ringentibus capitatis terminalibus, foliis omni- bus distinctis deciduis glabris. —JLimm. svec. n. 199. 1t. vesteoth. p. 146. 209. scan. p. 505. 5319. Link en. hort. berol. p. 222. Sv. Bot. t. 14o. FT. Dan. t. 900. Kalm bohusl. p. 96. 125. 129. 131. 158. 145... Fries halland. p. 45. Leche scan. p. 4. n. 15. Vet. 4c. -Handl, 1744. p. 265. Forsand. veg. scan. p. i5. JNaezén in Fant diss. de Ulricehamn p. 50. Caprifolium Periclymenum Jtoem. syst. 5. p. 262. Hab. in rupibus precipue maris occidentalis, ut: Ba- husie usque ad 'l'anum et Koón prope Marstrand frequenter et exinde ad T'rollháttan copiose et Ul- riceiamn, Hallandise superioris adjacentisque Smolandie ad Femsjó passim, ad Hallandsàs par- cius, ut etiam Scanizs frondoso-sylvestris ad Fo- gelsáàng, Simonstorp, Stenshufvud et Roslátt, Ble- kingise sed ibi forsan magis advena. Frutex volubilis Svecis Zrieángelitrád, Hallandis 7/- renbom, (Norvegis FPivendel), Bahusüs Matledsqvistar (confer Dulcamaram). Folia oblonga, saepe evidenter ciliata. Corolla insignis sesquiunciam longa, extus rosea, intus albe- scens, initio aestatis explicata. Fructus baccam compositam refert, nuce avellana majorem. 254. LONICERA .Xylosteum: baccis binis subdistinctis pedunculisque bifloris longitudine florum, foliis o- valibus pübescentibus. |Jinn. svec. n. 194. syst. ed. Roem. 5. p. 226. am. ac. 5. p. 211. Sv. Bot. t 519. Flor. Dan. t, 908. ZFahlb gothob. p. 28. Samz. neric. p. 26. W'ahlenb. F'et. Ac. Handl. 1811. p. 55. Bjerkand, ib. 1776. p. 9o. Hagstróm Jemtl. p. 5o. Hisinger verml. p. 9. Hab. in nemoribus et dumetis Svecio meridionalioris a Scania ad Bahusiam, Vestrogothiam, Nericiam et Uplandiam ubique; sed in rupibus calidioribus cal- carels occurrit eliam Vermlandic ad fodimas Pers- MONOGYNIA 13g bergenses e!c., Vestmannie ad Skinskatteberg etc. Dalecarli:e transitionis, Medelpadie ad Suudsvall et Jemtlandie in Frósó (Vestrobottni;e Zn.) parcius. Frutex erectus, circiter quadripedalis, ramis cinereis prae- ditus, ob lignum durum etiam Svecis Benved, Scanis Hárd- ved, Norrlandis plerumque 7'*y vel T'rygg. Folia vix ses- quiunciam longa. Corolla post frondescentiam mox expli- catur luteo-pallida, vix semiunciam longa. Daccae rubrae, vix tribus lineis longiores. * 255, LONICERA caerulea: baccis binis in unam con- : - [ius, folis ovalibus. | zzz. spec. pl. ed. JV'illd. 1. p. 999. syst. ed. Roem. 5. p. 259. Jacqu. austr. t. 17. (Sv. Bot. t. 555. culla.) Samz. neric. p. 26. Hab. 11 Dalecarlia formationis trapsitionis ad latus occidentale petrosum montis calcarei Osmunds- berg copiose et ad Oresjó inter templum Ore et Wikaby parcius, ulroque loco omnino indigena, (sed Nericize ad Garphyttan olim adventitia videtur). Frutex major quam praecedentis. Folia praecipue supra saturatius viridia vel subcaerulescentia. Flores fere similes praecedentis sed latiores, minus ringentes. Bacca multo ma- jor fere semiundiam longa, caerulea et pruina insigni glau- cescente obducta. 8 VERBASCUM. Linn. gen. ed. Schr. n. 331. Zuss. gen. p. 139. Garin, fr. 1. p. 252- t. fj. Calyx quinquepartitus. Corolla rotata: lobis subirregu- laribus, Stamina porrecta; filamentis nonnullis vil- losis. | Capsula bilocularis, bivalvis bipartibilisque: dissepimento duplicato, a marginibus valvularum for- mato. — Herbae floribus subspicatis. Ord. nat. 21. Luridce g. 256. VERBASCUM ZAapsus: staminibus duobus gla- "7 briusculis elongatis, caule spicato tomentoso , foliis decurrentibus lauceolato - oblongis crenalis, — Zzn. svec. n. 195. syst, ed. Rem. & p. 525. Sv. Dot. t. 79: Flor. Dan. t. 651. Hisinger. verml. p. 9. herjed. p. 5o. I'ahlenb. Vet. Ac. H. 1909. p. 218. ££. thapsiforme: magis graudiflorum, Sc/rad, verb, Cp Fries nov. p. 67. 140 : PENTANDRIA 7. condensatum: magis grandiflorum, subramo- esum, folis confertissimis ideoque vix decurrentibus grosse dentatis latioribus minus lanatis, V. condensatum Schrad. eerb. p. 27. £, 5. .Roem. Sys, 4. p. 322. Hab. in glareosis exaridis precipue ruderatis Svecic meridionalioris usque ad Uplandiam frequenter, dein Vermlandie ad fodinas Persbergeuses, EHlelsin- gke ad Jerfsó, Medelpadie ad Sundsvall rarius, Angermanniwe ad Docksta; 4 tantum O elandiz in Vestra Landtborgsásen ad Ottenby, Resmo etc.; y precipue ad "Thorslunda ejusdem regionis. Radix biennis, simplex. Planta tota circiter tripedalis, stricta firmaque, undique tecta tomento vel potius lana non parum lutescente. Folia plerumque tantum bis terve pollieis latitudine. Spica omnino compacta, pedicellis brevissimis occultatis, ob corollas flavas magnas non parum svaveolen- tes nota nomine Svecis Konss/jus vel Ljusbrand, Norr- landis 7Z'rollkáringsslánda. Capsula quatuor lineas longa. 257. VERBASCUM nmzsgrum: staminibus omnibus e«- qualibus medio barba discolori tectis, caule race- moso tereliusculo pubescente, foliis petiolatis ob- longo-cordatis crenuatis. —JL;znnm. svec. n. i97. syst. ed. Roem. 4. p. 545. Sv. Bot. t. 59o. Flor, Dan. t. 1000 Samz. neric. p. 26. 8. bracteatum: bracteis subamplectentibus, foliis - Subsessilibus. y. collinum: magis graudiflorum, foliis decurrent. V. collinum Sc/irad. verb. p. 55. t. 5. f. 1. .Roem. &yst. 4. p. 339. V. seminigrum Zzes nov. p. 68. Hab. in pratis collinis asperis Sveciee magis campestris a Scania ad Vestrogothiam , Nericiam et. Uplandiam passim copiose, postea prope mare orienlale usque ad Enánger Helsingie rarius; 8 Oelaudicw ad 'l'horslunda ete. in Vestra Laudtborgsásen; y O e- landic ad Glómminge, '"l'horslunda etc. Radix perennis, multiceps. Planta tota fere ejusdem alti- tudinis ac praecedens, sed longe gracilior, caule plerumque pennam anserinam tantum crasso. Pubescenlia tantum. temuior JMONOGTNIA 141 adeo ut superficies herbae demum exsiccatione nigrescentis transpareat. Folia inferiora longe petiolata plus quam pal- mam lata; suprema tantum sessilia. Racemus gracilior Ru- sticis Scaniae nomine Kattrumpa insignitus; pedunculis fa- sciculatis calyce plerumque longioribus. Corolla sub foeni- secio oplime explicata, flava, sed stamina aurantiaca cum barba violacea in medio filamentorum. Capsula duabus li- neis vix longior. Mirum quantum haec species ludit in Oelandia occiden- tali altiore. Ob clima vegetationi ejus favens spica non pot- est non aliquantum crassior evadere, et infra eam bracteae et folia luxuriant decurrendo ut Thapsum fere efficiant. — Praecedens species vero iisdem locis luxuriat magis ab in- ferioribus partibus forsan ob radicem biennem et folia quasi radicalia in caulem adscendentia tam crebra, ut omnis de- cursus supprimatur. ! 88. HYOSCY.AMU S. Linn, gen. ed. Schr. n.333.. fuss. gen. pu 139. Gaert. fr. 1. p. 269. t 7f. Calyx campanulatus, quinquedentatüs. Corolla infundi- buliformis; limbo campanulato oblique quinquelobo, Filamenta declinata. Capsula bisulca, bilocularis, ca- lyce arcte inclusa, superne circumscissa, operculata. — Herba floribus axillaribus. secundis... Ord. nat. 21. Luridae. 258. HYOSCYAMUS niger: folis glutinoso- pilosis ^ amplexicaulibus; radicalibus pinnatifidis, calycibus inermibus sessilibus, corollis reticulatis. Zinn. svec. n. 199. syst. ed. Roem. 4. p. 508. Sv, Bot. t. 21. Flor. Dan. t. 1452. JV ahlenb. Vet. 4c. Handl. 1909. p. 218. Hisinger jemtl, p. 72. Hab. ad pagos, vias, ruderata per maximam partem Svecize ferüilioris usque in Vermlandiam ferrimon- tanam ex. gr. Storfors, Jemtlandiam et Vestrobott- niam frequenter (non vero in Smolandia occidenta- li: Fries). Radix biennis, fusiformis (svecice 7//l-palsternackor). Herba ex maximis nostris, grossa, tactu glutinosa odoris fatui narcotici virosa, quare Svecis Jo/m-Órt, varius Hjernebrylla, Flores duplici ordine ut capsulae sursum 1á2 PENTANDRIA spectantes, intus fundo violaceo- plumbei, extrorsum magis . hepatico-reticulati, post aestatem ineuntem aperti. Capsulae dein per magnam partem anni exstant seminibus repletae australioribus Svecis /70nsbane vel perverse. Hónsbale (qua- si a forma), alis Fanners-pungar s.-nótter, Sobónor etc. 9. SOLANU M. Linn, gen, ed. Schr. n. 337. Suss. gen. p. 141. Gartn. fr. 2. p. 239 t. I3L. Calyx quinquedentatus. Corolla rotata: limbo patente. Anthere conniventes, lineares, apice poris binis de- hiscentes. Bacca bilocularis. — ./ores subumbellati extra-axillares. Ord. nat. 231. Luridae. 259. SOLANUM zigrum: caule inermi herbaceo gla- — bro, foliis ovatis dentato-angulatis glabris, floribus subumbellatis, (baccis nigris). | Liza. svec. m. 200. syst. ed. foem. 4. p. 507. it. gothl. p. 209. Sv. Bot. t. 61. Plor. Dan. 1. 460. Jl'allroth ann. p. - 3o. Jspegren bleking. p. 18. not. &.melanocerasum: baccis majoribus. J7Vilid. en. TTDen o 123502 Priesnov. ps aua; y. villosum: baccis luteis, herba pubescenti-villosa. - Retz. oec. p. 68g. S. villosum oem. syst. 4. p. 59i. F'ies now. p. 20. 7331. 4.miniatum: baceis miniatis, herba scabriuscula, caule angulato-dentato. S. miniatum /Aoem. syst. 4. p. 590. Fries nov. p. 29. 100. 111. Ahalland. p. "s e, humile: baccis viridi-stramineis. | Roem. 4. c. Fries nov. p. 11i1i. Hab. ad urbes, pagos, ruderata, vias Golhiz et Sve- cie meridionalioris usque ad Vermlandiam inferio- rem prope lacum Venern, Nericiam et Gestriciam ; varietates vero in maritimis australi-occidentalibus: & Scanic ad Bástad, y et « circa Lund; 2 ad Hel- singborg, et Hallandi:e rarius ex. gr. ad Lax- viken paroecie Eldsberg, ad Gammelkópstad prope Varberg. Radix annua. Herba tota laete viridis et fere glabra, cir- citer pedalis. Pedunculi inferiores satis longe extra et infra MONOGTNIA 145 [olia e caule prodeunt: circiter unciam longi. Flores aesti- vales albi, multiplo minores baccis nigris pisi majoris magni- tudine (Svceis Ormbár , "T'rollbáàr etc.). —/Baccae ue in maritimis vario modo mutatae occurrunt. Quo magis rubi- cundae eo magis etiam subviolacei flores. 260. SOLANUM Dulcamara: caule inermi frutescente — lexuoso, folii$ cordato-ovatis; superioribus hastatis, floribus cymosis oppositifoliis. Linn. svec. n. 201, syst. ed. Pu 4. p. 501. it. vestgoth. p. 56. 71. Sp. Bot. t. Flor. Dan. t. 607. Hab. locis idi ad sepes prope pagos per regni ^ meridionalem partem usque ad Vermlandiam iu- fiam; Nericiam, Dalecarliam inferiorem | Hede- more et Gestriciam passim. Frutescens; caulibus scandentibus demum cinereis Svecis Quesved (ob usum contra impetigines), australioribus Mat- ledsqeistar, Hallandis Pukaris, empiricis Bittersóta. Plan- la tota Blekingis JBosórt, Corolla post solstitium aperta, nutans, colore lilacina, maculis decem nectarinis albo-viren- tibus. Baccae oblongatae rubrae 3vecis Gal/nebár vel oc- cidentalioribus Z/lbár, go. EVONYMUS. Linn. gen. ed. Schr. n. 373. Juss. gen. p. 415. Gaertn, fr. 2. p. 149, t. 115. Calyx quinquepartlitus planus, intus obtectus disco nec- tarino petala quinque staminaque geiente. Slylus stig- maque simplex. | Capsula demum supera quinquelo- cularis quinquangula: angulis dehiscenübus; seminibus solitariis arillo colorato laxo obtectis. — Z'rutex ra- mis quadrangulis foliisque oppositis , quare eliam numerus quaternarius in ommni fructificatione fre- quens. Ord. nat. 19. Dumosae. 261. EVONYMUS .europc&us: pedunculis compressis subtrifloris; floribus plerisque quadrifidis, « capsulis obtusangulis glabris, foliis oblongo - lanceolatis ser- rulatis glabris, ramis levibus. Linn. Spec. n. 204, syst. ed. Roem. 5. p. 465. it. oel. p. Ág. 126. scan. p. 992. Sv. Bot. t. 247. (culta). |.£/. Dan. 1. 1099. Hosén Nop. Act. Ups. F'I1l. p. 214. Leche scan. 144 | PENTANDRIA p. 22. n. 6. Fries halland. p. 44. (Fischerstróm mál. p. 276). spegren bleking. p. 18. — £. angustifolius AAh/quist F'et. 4c. Handl. 1821. p. 294. ab. in. nemoribus provinciarum insularium et litto- raliuumn maxime meridionalium precipue e forma- tione trausitionis, ut: Gothlandis interioris ma- gis orientalis ad Sproge, Eke, Kellunge, Heinhem etc., Oelaudis passim ex. gr. ad Borglholm, Rella, Horn, Ruusten etc., Scanis ad Róinge prope Ig- naberga, Fogelsáng. Roslátt, Ranilósa etc., nec non adjacentis Hallandiz prope Hallandsás, Blekin- gie littoralis ad Carlshamu et. Mórrum (sed ad Málaren tautum adventitius). : Frutex vix orgyalis Svecis Zster (vel forsan Halster, conf. Sal pentamndr), Hhusticis Oelandiae Küáringtand vel Nautis Spelbom. (forsan a Germ. Spindelbaum) , Scanis et Blekingis minus recte Benved. Fola Iutescenti - viridia , vix pollicem lata. Flores iüconspicui ex viridi lutescentes , solsütiales, olentes. Capsulae eo magis spectabiles digitum latae, extus roseae, intus arillo croceo [fulgentes. 931. RHAMNU S. Linn. gen. ed. Schr.n.358.. fuss. ger. p. 417. Gartn. fr. 2. p. I2 I. t. 106, Calyx urceolatus, quadri-s. quinquefidus, Petala 4.— 5. minima, calycis dentibus interjecla, staminibus oppo- sita, Bacca supera urceolo calycis adna'o insidens, quadrilocularis im spec. 1. trilocularis in spec. 2.: se- minibus solitariis, — 4rbusculae foliis alternis, in- divisis, primum convolutis, — Ord. nat. 38 Dumosc. 262, RHAMNUS 'cathartzcus: vamis spinescentibus, ffo- "^. ribus subdioicis quadrifidis, foliis ovatis serrulatis nervosis glabris. Lznnm. svec. n. 209. sys&. ed. Roem. 5, p. 276. it, vestgoth. p. 29. 51. 84, var) 215. Sv. Bot. 1. 507. Flor. Dan. t. 650. .Kalm bohusl. p. 200.. Samz. neric. p. 27. lHartm. F'et. Ac. Hand. 1818. p. 125. JVahlenb. ib. 1009. p. 217. ups. te 159. .Forsander veg. scan. p. 15. . | Hab. in senticosis et dumetis rupestribus provinciarum magis campestrium et orienlalium a. Scania ad Goth- landiam, Gestriciam et Nericiam lrequcenter, Vestro- MONOGT NIA 145 gothiam in Kinnekulle, et Bahusiam rarius, sed desideratur omnino in Smolandia occidentali tota. Arbuscula tota valde divergens et rigida, Svecis australiori- bus Z'errentorn, Vigeltorn, etian J'ágtorn, Gothis Fahlbjórk s. F'alborg, Uplandis Getapel, occidentaliori- bus Getbark, Lettetrád, Kráketorn e. s. p. Flores men- se florescentiae obvii virides inconspicui Daccae extus ni- gerrimae, intus virides, tingentes. 260. RHAMNUS Z'rangula: inermis, stigmate simplici; — folii elipticis ulrinque acutis integerrimis venosis glabris. Jun. svec. n. 205. syst. ed. Roem. 5. p. 207. Sv. Bot. 109 Plor. Dan. t. 270. .Hagstróm jemtl p.42. | Hab. in sylvis humidis fere totius Svecie, usque ad Augermannuiam et Jemtlandiam frequenter; in Lap- ponia infima ex. gr. ad Arfvidsjaur rarius (Zcestadzus). Arbuscula magis gracilescens et fragilis, Svecis Brakved (unde Baccae Jrágon v. Brágon), rusticis remotioribus "Tróstetrád, "Trásketrád, 'lorste etc. Flores in axillis subumbellati, sub solstitio explicati, basi virescentes,, sed sursum albi vel parum rubentes; petalis obcordatis. Daccae primum rubentes, demum nigrescentes. o. RIBE:S. Linn. gen. ed. Schr. n.390. "fuss. gen p.344 Gertn. fr.1. p.143.1.28. (Gross.) Calyx campanulatus quinquefidus. Petala quinque ca- lycis laciniis interjecta, staminibus alterna. Stylus bi- fidus. Bacca infera unilocularis: semina plurima, re- cepltaculis duobus oppositis longitudinalibus adnexa. — F'rutices inermes vel spinis triplicibus armati; folüs lobatis primum complicatis. .Ord, nat. 58. Poma- ceis quodammodo accedens, 264. RIBES a/pinum: inerme subdioicum, racemis e« ^ "rectis, bracteis flore longioribus, folis subtus luci- dis. Linn. svec. n. 206. syst. ed. foem. 5. p. 495. DINI dc. B. p. 90. 5. p. 215.- zb oel. p. 7. 191.*121. Sv. Bot. t. 225. Flor. Dan. t. 960. Samz. neric p.27. lPeb. et Mohr reis. p. 95. Flor. Svec. 10. 146 PENTANDRIA LT Hab. iu collibus pratorum precipue nemorbsis per Sveciam mediam orieutalem et septentrionaliorein a lacu Mleri usque ad Medelpadiam frequenter ; in interioribus et magis occidenlalibus regui tan- tum formaliones trausilionis occupat, ul Nericie ad Binninge, Vestrogothie in Kinnekulle, Ostrogothize in Omberg, Kolmorden. Dalekarli:ee in Osmunds- berg copiose, Jemtilandie ad Storsjón, unde in in- feralpinis Nordlandize meridionalis Norvegise rarius; versus austrum vix ulterius quam ad Holmref Oe- landie maxime septentrionalis angulum. Frutex gracilis; foliis plerumque trifidis. Racemi inter fo- lia mense frondescentiae prodeuntes: masculi saepius viginti- flori; feminei vix plusquam septemílori: floribus. angustiori- bus, lutescentibus. | Daccae rubrae, insipidae valdeque fatuae Svecis plerisque Mábár, aliis Degbár, Ka/fbár, Kobár e. s. p. 265. RIBES rubrum: inerme, racemis pendulis calyci- busque glabris planiusculis, foli s subtus puberulis obluse quinquelobis. - Lun. spec. n. 205. syst. ed. Hoem., 5. p. 492. Sv. Bot. t, 199. Flor. Dan. t. 967. Jlahlenb. lapp. n. 118. .Hutphers medelp. p. 95. dalec. p. 243. Pischerstr. mál. p 279. Hab. in nemorosis prope alpes tum Nor:egie lrans- alpine totius tuin provinciarum cisalpinaarum, Sve- cicarum usque ad Dalecarliam et Vestmanniam fer- rimontanam descendens frequenter; celerum pro- vinciis littoralibus plerumque adstringitur ut Bahu- sie, Hallandize, Scani:, Gothlandie, Vestroboltnice et Maleri confiniis Upsaliee, Strenguesie etc. Frutex laxus. Racemi e propriis gemmis infra folia; ílo- ribus mense Ílorescentiae plane explicatis, virescenlibus ru- bro-punctatis. Baccae rubrae, grate acidulae, Svecis Atód« Finbár, etiam Reps vel Risp, Dalecarlis Obár. 266. RIBES nigrum: inerme. racemis pendulis pilosis , — floribus oblongo-campanuulatis, foliis subtus resino- so-punctatis, Linn. svec. n. 207. lapp n 99. syst. . ed. Roem. 5. p. 490. Sv. Bot. t. 169. Plor. Dan. t, 556. Carls. strengn. p. 16. Hab. locis humidis umbrosis precipue ad fluvios Lap- MONOGTNIA 147 ponie '"l'ornensis et exinde per maritima loca Ve- strobottnivz;, Helsingize, Roslagie, etiam Bahusiee. et Hallaudizee, nec non ad ripas rupestres lacus Maleri ut 11 Flásklosan Strenguesiz. Frutex fere praecedentis, sed odore proprio fere cimicino praecipue e punctis foliorum orto mox distingvendus. Flo- res longiores, minus aperti. Baccae nigerrimae Svecis Svar- ta Finbár, Mallandis So/bár (forsan ob nitorem) Norrlan- dis? Distrom (an a forma papillari ?). 267. RIBES Uva crispa: aculeatum, pedunculis uniflo- ^. ris: bractea bipartita, germinibus puberulis. — Linz. svec. n. 200. syst. ed. Roem. 5. p. 505. it. oel. p. 55. gothl, p. 168. vestgoth. p. 35. Engl. Bot. t. 2057. Hab. in collibus ad pagos. vias imprimis Scanie, Oe- landie, Gothlandiwe, Vestrogothize passim. Frutex humilior, spinis triplicibus bene armatus. Flores inter folia mense íflorescentiae exeuntes; petalis paullo ru- bentibus. Baccae fere glabrescunt, Svecis Krusbár. 93. HEDE R A. Linn. gen. ed, Schr.n. 395. Juss. gen. p, 2384 Garin. fr. 1, p. 130, t. 26. Calyx minimus: dentibus quinque subsuperis deciduis. Petala quinque ad basin contigua. Stylus stigmaque sim- plex. .Baeca demum exsucca, coriacea, e calyce corti- cante apice protuberans, quinquelocularis: semina so- litaria, non. nulla aborüientia: nucleo ruminato. — Frutex volubilis, foliis sempervirentibus, floribus umbellatis. Ord. nat. 19. Dumosae. 268, HEDERA Helix: foliis subquinquelobis; floralibus ^ . ovalis acuminatis venosis umbellas erectas longitu- dine subzsquantibus. ^ JLinn. svec. n. 209. syst. ed. Roem. 5. p. 508. it. vestgoth. p. 55. 151. 201. 203. 219. 2180. scan. p. 99. 101. 105. 248. oel. p. 70. 71. 129. 150. gothl. p. 221. Rogberg smol. p.31. Sv. Bot. t. 597. Flor. Dan..t. 1027. .Ludenii diss. de hed. p. 16-19. Fries halland. p. 48. Leche scan. p. 91. n. 28. Porsand. veg. scan. p. 15. Linder viksb. p. 18. Bjerkand. F/et. 4c. Handl. 1776. p. 8o. V'idegren ósterg. p. 30. — Tiselii vettern p. 25. 148 PENTANDRIA Hab. in rupestribus nemorosis precipue provinciarum lttoralium. temperatarum ut: Bahusiz ad Udde- valla in Ráfgiljeberget et versus Baggetolla, ad Gótheborg multis locis; Hallandisz rarius; Sca- nis froudoso-sylvestris meridionalis ad Dybáck, Simontorp, Stenshufvud, Ramlósa; (Smolandiz adjacentis in Hallaryd ad Helgeà etc. in turfis pa- » ludum); Blekingie; Oelandise ad Resmo, Borgholm et omnium copiosissime in insula JunghWn; Gothlandic ad Wisby, Gothem, 'lhorsborg, Ardre et St, Carlsós Ostrogotliiz ad Yxunuerum; Sudermannie in Korpeberget (Parnassen) ad Viks- berg prope Sódertelje; Gestricic ad Harnás; — ut eliam ad lacus majores elevatiores precipue in formatione transitionis,. ut Veneri ad Kinnekulle, Halleberg et Hunneberg in strato lapidis suilli, V et- teri in Omberg ad Vestravággar, Meleri prope Sigtunafjárden in Slangviksskogen versus 'l'ranbygge. Frutex arbores circumvolvens Rusticis Sudermannie Trá- vefla, aliis Gundelref' (quod tamen a Germ. Gundelreben, Glecomam indicante), Ostrogothis 'zntrád. Eolia nitida sem- pervirentia Rusticis Vestrogothiae OZivelóf, Svecis Murgrór, Hauder vel Heder. Umbellae apud nos rarae nisi in petrosis Gothlandiae, unciam vix latae, petalis virescentibus inconspi- cuae, primo vere florentes. Baccae quoque inconsiderabiles. 94. GL AU X. Linn. gen. ed. Schr. n. 408. "fuss, gen. p» 369. Gartn. fr. 3. p« 37* t 184. Calyx nullus. Corolla campanulata, quinquefida: laci- niis obtusis recurvis persistentibus. ^ Capsula supera quinquevalvis unilocularis: receptaculo maximo cen- tali libero, semina quinque excipiente. — Jerbu/a . foliis oppositis, floribus axillaribus, — Ord. nat. 27. fRLotaceis y proxima. 269. GLAUX maritima: Linn. svec. n. 210. Syst. ed. ^ ARoem. 5. p. 514... Se. Bot. t. 445. FT. Dan. t. 540. IWahlenb. lapp. n. 121. upsal. n. 165. — Fischerstr. mál. p. 205. ! ^ Hab. in littoribus maris. tum septentrionalis cum occi- dentalis et orientalis usque ad Qvarken Vestrobotlt- - MÓNOGTNIA 149 nie ubique; etiam in locis aliis subsalsis ut Upsa- lie in Kungsángen parcius. Radix perennis. Caules florentes circiter digitalis longi- tudinis; foliis fere imbricatis, oblongo-lanceolatis, punctatis. Flores plerique circa medium caulem sessiles, toti rosei, ad solstitium explicati. 9. THESIUM. Lin . gen. ed. Schr. n, 410. fuss. gen. p.83. Geertn. fr. 2, p» 40. t. 86, Calyx tubulosus, infundibuliformis, sepe quadrifidus: limbo intus. colorato. Stamina ad faucem inserta, la- ciniis calycinis opposita, Semen, tubo calycis cortica- tum ipsoque persisteute coronatum. — ZTerbae foliis al- ternis anguslis, racemis varie bracteatis. — Ord. nat. 45. l'epreculis proximum. 270. '"T'HESIUM a/pinum: caulibus subprostratis sim- pliciusculis spicatis, floribus subsessilibus; bracteis subternis, fructibus tubo longitudine 1psorum coro- nalis, foliis semicylindricis. Jn. spec. pl. ed. 2. p. 901. syst. ed. Roem. 5. p. 500. Hayne in Schr. diar. 1800. 1. p. 52. t£. 6. f. D. 1900. 2. p. 215. Hegensb. bot. Zeit. 1020. 1. p. 125. Jacqu. aust. t. 416. Sv. Dot. t. 611. "Th. linophyllum. Lua. svec. n. 211. it. scan. p. 22. Hab. in pascuis montanis arenosis lapidosisque apricis Smolandiz orientalis inter Fróása, Wimmer- by et Ekesjó frequenter, ad Asheda, Nottebàck, Lenhofda adjacentiaque loca passim. Radix annua, ramosa, terminata tantum squamis et cauli- bus pluribus circiter digitalibus, in aprico decumbentibus, in occilto magis erectis. Folia linearia quidem sed crassiuscula, ideoque fere semicylindrica. Flores ante solstitium. erum- pentes in bractea primaria sedentes, sed braeteolis laterali- bus duabus fulcrati, intus albissimi, sed extus fere toti vi- rides, magnitudine Galii. Semen ipsum magnitudine Sinapis. L] 96. MENYANT THE S. Linn. gen. ed. $chr.n. 263. fuss. gen.p. 110. Gaertn. fr. 3. p. 112. t. 198, Calyx quinquepartitus, Corolla infundibuliformis: laci- nie initio connat: , demum recurvalze, intus hirsulze, 150 PENTANDRIA staminibus interjeclze. Stigma bifidum. : Capsula uni- locularis bivalvis: valvulis in latere interiore medio seminiferis. — Herba scapo thyrsifero. — Ord. nat. 20. Gentianec cum generibus duobus sequentibus. 2721. MENYAN'TTHES z:rifolia: folis iernatis. Ling. U. SPEC. H. 1723. syst. Gd. eem. 4. pi. 177... S9. Bot. t. 22. Flor. Dan. t. 551. JF ahenb. lapp. n. 109. Hagstróm jet. p. 107. Hab. in paludibus precipue graminosis tolius Svecie, | alpibus tantum exceptis, frequenter. Radix perennis, cauliformis, repens. Folia ternata, quare Svecis JZattenklófver, Blekingis T'rebening, alis Get- Klófving, Bockeblad, etiam ob.saporem Vestgothis Sa/t- blácker. Scapus teres spithamalis et ultra, terminatus thyr- so erecto: floribus terno-verticillatis, post mensem florescen- tiae explicandis, extus rubicundis, intus villositate albidiore; antheris polliuiferis fuscescentibus. gz. E R Y—TH R 7E A. Persoon synops. I. p» 283- Gentiana spec. Linn, Calyx adpressus, subpentagonus, quinquedeutatus. | Co- rolla infundibuliformis; tubo longo, demum capsulam calyptrante. | Anthere extra tubum exserte, demum spiraliter torte. Stigma simplex: emarginatum, | Cap- sula linearis bivalvis et ob margines iuflexos subbilo- cularis. Semina marginibus iuflexis adfixa, numero- sissima. — Plantae annue, foliis opp sitis integerri- mis, valde «ffines, Svecis australioribus Arun (Danis Agrun, Aurin, Agerpors), Roslagis T'usend- dygdefebersgrás, alis us endgyllenkrut. Flores aestivales, miniatis antheris luteis, 272. ERY THR EA Centaurium: floribus conglomeratis sessilibus bracteatis, foliis caulinis ovalibus. Ztoem. syst. 4. p. 166. dspegren bleking. p. 16. Gentiana Centaurium Jm. spec. nm 2523. it. scan. p. 171? 277. oel. p. 157. .Sp. Bot, t. 219., Flor. Dan. t. 617. Leche scan. p. 52. n. 56. F'ide- gren Óósterg. p. 17 et 595. Hab. locis humidis imprimis supra formationes junio- res Gothic precipue orientalis, ut Scanic passim MONOGYNIA 151 ex. gr. inter Lund et Fogelsáng, Malmó, ad Efve- rüd etc. Oelandic in Holmref et ad Fárjestaden, Blekingis rarius extra Carlskrona, Calmariensis gubernationis in Urberget seu Frodeshammar ad Sódra Vi, et prope Skenninge Ostrogothiz parce. Planta vix plus quam pedalis. Folia circiter quatuor li- neas lata, trinervia. Flores toti cum calyce fere semiunciam longi, cujus dimidia pars limbi. 275. ERY THRZEA anzgustifolia: floribus conglomera- ^tüs sessilibus bracteatis, foliis caulinis linearibus. Link manuscr. ZH ahlb. gothob. p. 29. E. littoralis Roem. syst. 4. p. 168. PF'ries nov. p. 7739. 100. Sv. Bot. t. 579. f. 1. Engl. Bot. 55, t. 2505. E. uliginosa J/toem. syst. 4. p. 160. Gentana Centaurium. Kam bohusl. p. 95. &. Venuiflora: floribus dispersis per caulem subuni- ^ florum iisque pedicellatis: tubo elongato, foliis ob brevitatem caulis latioribus. E. pulchella foem. syst. 4. p- 169. For. Dan. t. 1095.' S». Bot. t. 579. f. 5. Fries nov. p. 50. Svartz Vet. Ac. Handl. 1785. p. 96. t. 5. f. 0.9. * E, ramosissima Persooa syn. p. 203. JT'ahlb. go- thob. p. 29. Sv. Bot. t. 579. f. 3. Gentiana Centaurium 8 Lina. svec. n. 252. Fail. paris. p. 52. t, 6. f. 1. Rosén scan. p. 10. Hab. in litoribus subinundatis maris gothici et svecici a Scania usque ad Bahusiam et Gestriciam frequenter. Planta vix plus quam spithamalis. Folia caulina una li- nea parum latiora, sine nervis evidentibus. Flores « magni- tudine et situ ut in ipso Centaurio; sed in 4 tenniflora tan- tum quarta pars corollae limbum constituit, Inter se invi- cem ita crescunt, ut forma minima forsan ob radicem sub- . biennem orta; saltem vix dubitamus, quin sic dicta ramo- sissima hyeme ita contracta et divisa sit. "98. GEN TTIA.N A. Linn, gen. ed, Schr. n. 450. fuss. gen. p.158. Garin. fr. 2. p. 159. t. 114, Calyx quinque- (rarius quadri-)partitus. Corolla varia: tubo brevi capsulam demum emittente. Antherae in- ira tubum incluse, interdum connate, recte, Stg- 13 — . PENTANDRIA ma'a duo in stylo bifido. Capsula lanceolata bivalvis monolocularis (sine marginibus inflexis). Semina pa- rielibus valvularum affixa. — Herbae foliis oppositis, corolla. 1) imberbi a) sinubus plicatis dentatisque n. 274. 205. b) sinubus nudis n. 276. 277. 2) barbata n. 270-2800. Radix nostrarum plurimarum annua, 224. GENTIANA .JPaevmonarnthe: corolla imberbi sub- J. campanulata acuta siuubus plicata; flore terminali subsolitario, foliis linearibus*obtusiusculis. — Z;inm. svec. n. 220 syst. ed. foem. DP 145. iL. scam, p. 219. (Zu. gothL. p. 517). Plor. Dan. t. 269. Leche scan. p. 22. n. 12. Fries halland. p. 5o. Z'ahib. gothob. p. 29. N«ezén in Fant diss. de Ulriceh. p. 50. Hab. in pratis humidioribus ericetosis Gothis occi- dentalis passim, ut Scaniw sylvestris usque ad St. Roslátt frequenter, versus Skanór rarius in Ljun- gen, Hallandie copiose, Smolandiz usque ad Stenbrohult in Gásóen, Bahusisz saltem supra Gótheborg frequenter, Vestrogothis ad Hunne- berg, Kyrkàs, Bitterna, Gótheved, Ulricehamn etc. eliam V ermlandie meridionalis ad Stómne paroe- cie Gilberga. Radix perennis, repens, Caules plures plerumque spitha- mam tantum alti. Folia inferiora sesquilineam lata, supe- riora caule parum latiora. Flores in hoc genere apud nos maximi, plus quam unciam longi et digitum lati, eleganter azurei, autumnales, Svecis nomine Jóstkláckor noti. An- lherae supra germen connatae. Stylus elongatus. 275. GEN'TIANA nivalis: corolis imberbibus infundi- buliformibus; sinubus plicatis denticulo terminatis, calycibus carinato-quinquangularibus, ramis sparsis unifloris, foliis subovalibus. | Lzmm. svec. m. 251i. Syst. ed. Roem. 6. p. 160. Fl. Dan. t. 17. IPah- Llenb. lapp. n. 124. Zetterstedt res. 2. p. 150. 107. Hartm. Vet. Ac. Handl. 1818. p. 154. Hab. locis humec!atis graminosis ad latera et radices alpium altiorum a. Jemtlandia usque ad districtum. F:elles dictum prope Russiam frequenter. Radix annua ut in omnibus sequentibus. Planta tota vix, MONOGTNIA 153 digitum longa. Folia tam parva ut calyce vix latiora. Flo- res fere octo lineas longi, sed limbus corollae vix sesquili- neam, pulcherrime azureus. 276. GEN'TIANA serrata: corola imberbi hypocra- : ——"teriformi serrata subquadrifida, pedunculis. caule longioribus nudis quadrangulis, foliis sublinearibus. Gunn. norv. n. Q19 et 755. t. 2. f. 5-5. Flor. Dan. t. 517. Schultes syst. 6. p. 126. Zetterstedt resa 2, p. 121. G. detonsa AHottboel] act. hafn. 10. p. 455. t. . f. 78. Schultes syst. 6. p. 176. Hab. ad littora maris inferalpina Nordlandi: ra- ro, ut ad Skjárstad Saltensium et prope 'Tromsóe inter. Storstensnes et. 'lTóusnes, Finmarkiz ad 'Talvig. nec non Norvegic ultime Russi: adjacentis inlra alpem Pasvig (Deinból). Caulis ipse (sine pedunculis) vix unquam digitalis longitu- dinis, sed pedunculi saepe plus quam digitales. Folia vix duas lineas lata. Flos ex longioribus hujus generis saepe plus quam unciam longus, sed longitudime valde variabilis utpote in ramis minoribus vix semiuncialis, violaceus; laciniis obtusis sine omnibus dentibus interjectis (itaque G. ciliari non affinis). Capsula longitudine corollae. 277. GENT'IANA Znvolucrata: corollis imberbibus in- — fundibuliformibus acuminatissimis, floribus aggre- gatis involucro foliaceo ovato inclusis, caule tetra- gouo basi ramoso. Hottboell Zct. Hafn. 10. p. 454. t.a. f. 2. a. b. JWahlenb. lapp. n. 125. &. cerulescens: floribus bracteisque ccrulescenti- C7bus. F7. Dan. t. 544. Zetterst. res. 2. p. 150. 121. G. umbellata JBzeberst. cauc. 5. p. 188. Hab. in pratis depressis ad littora maris septentrio- nalis, Nordlan dig passim, Finmarkise rarius, sed magis orientem versus precipue 4 in districtu Feelles dicto carulescens fit valdeque copiosa; etiam ad mare orientale nostrum lecta est extra Umeá (et ut fertur Gothlandicze ad Siltó et Frójel). Planta plerumque spithamalis. Folia radicalia oblongata, sed caulina superiora fulcrantia plerumque quatuor lineas la- MOSES CU - PENTANDRIA ta, nervosa. Flores ex minoribus nunquam quatuor lineis longiores, albi, exsiccatione. parum lutescentes (unde forsan G. aurea Linn. faun;) : 2780. GENTIANA g/acialis: corollis fauce barbatis hy- pocrateriformibus (quadrifidis), calyce quadripartito: foliolis subzequalibus subovatis, pedunculis longissi- mis nudis. ars delph. 2. p. 552. Il'aMenb. lapp. n. 125. Rtoem. syst. 6. p. 170. G. teuella F/or. Dan. t. 519. Hab. locis humectatis declivibus juxia glacies peren- nes vel saltem in alpibus non procul ab iis sitis Lapponie Lulensis proximeque adjacentium regionum rarius. Planta tota vix digitum alta, cujus tamen longe maxima pars efficitur pedunculo. Calycis foliola foliüs herbae tum magnitudine cum figura subaequalia, patentia, ut tubus co- rollae omnino nudus sit. Corollae tubus calyce longior, circi- ter quatuor lineas longus; sed limbus brevissimus, vix plus quam lineam emeliens, saturate caeruleus. - 279. GENCTIANA campestris: corollis fauce barbatis — hypocrateriformibus, calyce quadripartüto: foliolis duobus oppositis maximis ovalis. Linn. svec. mn. 250. syst. ed. oem. 6. p. 168. it. gothl. p. x95. Sv. Bot. t. 270. Plor. Dan. t. 567. IY'ahlenb. ups. n. 168. Hartm. Vet. Ac. Handl. 1814. p. 97.: Hab. iu pratis et pascuis elatis apricis provinciarum magis campestrium precipue occidentalium usque ad Vestrogothiam frequentissime; sed Upsali:w parcius et Dalecarlie vix nisi in fodinis calcis transitionis copiose, nec ulterius septentrionem versus proce- dere videtur nisi in formationem transitionis Jemt- landie; optima ad Skinskalteberg Vestniannicze. Herba tota latior et brevior quam sequentis; floribus pau- cioribus, magis fastigiatis citiusque post solstitium deflorenti- bus. Calyx totus compressus et subalatus. Corollae quoque duplo latiores, violaceae: barba breviore, minus divisa. 380. GENTIANA Zmarella: corollis fauce barbatis hypocrateriformibus; laciniis limbi lanceolatis acu- üs, calycibus «qualibus tubum corolle cquantibus, DIGY NLA 155 foliis lanceolatis. Linz. svec. n. 229. syst. ed. Roem. 6. p. 165. (adjuncta G. u/zginosa p. 166). FI. Dan. t. 5928. JY'ahlenb. lapp. n. 126. Hab. in pratis et pascuis precipue subhumidis totius Svecie, Lapponia tantum superiore excepta, passim. Planta haec potius quam praecedens ob saporem svecice Ángsóta , ob usum Hállserás, Stynggrás, Steckgrás, Steckelgrás. Folia radicalia spathulata, sed cetera angusta. Caulis compresso-tetragonus, ramuloso-virgatus; ramulis suc- cessive florescentibus usque in autumnum. Calyces interdum quadrifidi, sed teretiusculi: lacinüs subaequalibus. Corollae violaceo-fuscescentes. onp. 9. DIGYN I A. 99. ASCLEPIAS. Linn. gen. ed. Schr.n. 429. fjuss. gen. p, 164. Gertn, fr. 2, p. 170. t. 117 Calyx. minutus quinquefidus. Corolla rotata: laciniis obliquis, Nectarium urceolatum, introrsum subdivi- 2 sum in processus quinque laciniis corolle alternantes. Stamina apice capituliformia, infra apicem emittentia corpuscula pollinaria ceracea pendula nectario inclusa. Süugia magnum scutiforme, rima media divisum, slylos binos tegens. Fructus folliculi duo superi: se- minibus comosis. — Herbae foliis oppositis. — Ord. nat. 30. Contortae. 201. ASCLEPIAS /J'ncetoxicum: mectario stigma w- "quante, umbellis proliferis, caule erecto, foliis o- valis acuminatis tenuissime ciliatis. Linn. svec. m. 212. it. gothl. p. 50-285. Sv. Bot. t. 249. .F/. Dan. t. 04g. Leche scan. p. 51. n. 51. Aspegr. bleking. p. 20. Carls. strengn. p. 16. IFahlenb. ups. n. 166. . Vincetoxicum officinale Moezch. meth. p. 517. Cynanchum Vincetoxicum Schultes syst. 6. p. 102. Hab. in petrarum rimis et campis glareosis Gothlan- die Oelandizque copiosissime, dein in rupibus ma- gis occullis provinciarum orientalium maritimarum a Scania ad Uplandiam passim, postea autem occi- dentem versus non reperitur supra Hallandsváderó neque in Hallandia neque Bahusia nec in occidenta- libus provinciis ullis, 156 PENTANDRIA , Radix perennis, contra morsuram serpentum utilis credita, quare Finlandis Ormstingsrot. Herba Gothlandis T'u/ke- grás, Oelandis Horsbonung , aliis raro. Aylgrás, circiter sesquipedem alta. Pedunculi extra axillam foli egredientes , petiolo brevi sextuplo longiores; umbellis albis circa solsti-. üum explicatis. Folliculi seminales fere bis unciam longi; seminibus brunnels, coma albissima. 100. HERNIARIA. Linn. gen. ed. Schr. n. 434. (fuss. gen. p. 99. Gartn. fr. 3. p. 179. t. 213. Calyx quinquepartitus, intus coloratus, persistens. Pe- tala nulla nisi filamenta quinque sterilia calyce alter- nantia. Capsula supera, calyce tecta, minima, eval- vis: semine unico nitido. — /7erbula foliis oppositis : stipulis interfoliaceis. — Ord. nat. 5o. Holora- ceae, sectio lliecebreae. 282. HERNIARIA glabra: vrocumbens glabriuscula, ^ folis ovalibus, glomerulis multifloris: summis a- phyllis. JLinn. svec. m. 215. syst. ed. Roem. 6. p 294. it. oel. p. 55. 72. gothl. p. 24o. Plor. Dan. t. 529. JPahlenb. Vet. Ac. Handl. 1011. p. 55. Hab. in campis collibusque arenosis exaridis provin- ciarum magis campestrium prccipue orientalium a Scania usque ad Vestrogothiam saltem formatione transitionis fundatam , Nericiam , Uplandiam, Dale- carliam planiorem usque ad Tuna et Svárdsjó, et dein per littorales oras Norrlandie usque ad Sunds- vall Medelpadia. . Radix omnino perennis. Caules filiformes tenuissime pu- beruli, sed folia et calyces fere glaberrima. Stipulae inter- foliaceae insignes albentes. Flores minuti, circa solstitium aperü, intus lutescentes. Capsula calyce inclusa vix semine papaveris major. 101. CHENOPODIUM. Linn. gen, ed. Schr. n. 435«. uss.gen. p.95. Garin. fr, 1. p. 360. t-75- Calyx quinquepartitus. Corolla nulla. Semen unicum superum, orbiculare, horizontale vel depressum (di- sco suo inferiore calycis ime parti insertum), calyce entagono zequali subinclusum : embryone peripherico. Herbae molles (Sevecis Málla): foliis ramisque alter- DIGPEIM 5 155 nis, radice ut plurimum annua. Ord. nat. 5o. Holo- raeeae. — Subdivisiones: 1) flores ebracteati, semen pellicula sicca tectum a) folis angulatis n. 205-290. b) foliis integris n. 291. 292. 2) floribus bracteatis , semen pellicula baccata tectum n. 295. 5) fructu ob- liquo n. 294. 285. CHENOPODIUM. Bonus Henricus: foliis triangu- ^ Jari-hastatis acutis integerrimis subtus pulverulentis, spica composita aphylla. —JLzzm. svec. m. 214. syst, ed. Roem. 6G. p. 252... Flor. Dan. t. 5739. Hab. juxta parietes, ruderata, vias, agros per pro- vincias omnes australes usque ad Vermlandiam infimam, Vestmanniam et Helsingiam frequenter. Radix .sola in toto genere perennis, fusiformis, Svecis Mjólkrot vel JLungrot. Herba quoque insignis, spicam e- longatam apice nutantem gerens, svecice Sto/t Henrik vel God Henrik. Flores glomerati sessiles explicantur initio aestatis, inconspicui virescentes ut in omnibus sequentibus. 204. CHENOPODIUM .urbicum;: folis triangularibus " . grosse dentatis acutiusculis, spicis confertis strictis- simis cauli adpressis subebracteatis. — Linn. svec. n. 215. syst. ed. Roem. 6. p. 252. Sv. Bot.t. 459. FI. Dan. t. 1148. Hab. ad urbes pagosque majores precipue provincia- rum magis littoralium a Scania ad Bahusiam et Uplandiam frequenter. Herba saepius bipedalis, stricta, sursum angustata, palli- dius virens; folis inferne satis magnis patentibus, sed spicis valde erectis parvifloris. Floret ad messem et serius ut ple- raque sequentia. 205. CHENOPODIUM :nurale: folis ovatis acutis ^ grosse dentatis subpulverulentis, racemis cymosis sub- ebracteatis axillaribus terminalibusque, caule ramo- so patulo. Linn. svec. n. 216. syst. ed. foem. 6, p. 255. Geartn. fr. Ll. c. (Chen. rubrum). — Engl. -Hot. 24. t, 1722. Fries. halland. p. 49. .Aspegren bleking. p. 20. Leche scan, p. 4. n. 16. Hab..in.ruderatis et ad plateas urbium pagorumque Scania magis occidentalis inde ab Ystad precipue 158 PENTANDRIA inter Lund, Varpinge et Landskrona, immo ad Hel- singborg usque frequentisimum, ut etiam Hal-. laudis superioris ad Alafors etc,, Blekingic rarius. Fola mense Julii satis nitida fere ut in Ch. rubro, sed rubescunt nunquam, verum e contrario versus autumnum o- paca immo pulverulenta fiunt. Inflorescentia etiam hinc in- ' de rubicunda propiam efficit speciem, quamquam seminibus lenticularibus obtusis Ch. viridi utique valde affinem (ta- men cum prominentia annulari circa stylum). 206. CHENOPODIUM rubrum: foliis ovato - rhomboi- deis laciniato-dentatis nitidis, spicis erectis compo- sitis; spiculis. conglomeratis foliolosis, seminibus ovatis aculis. Jnn. svec. m. 917. syst. ed. Roem. 6. p. 235. Z. scan. p. 54. Plor. Dan. t. 114g. : JZY'ahlb. gothob. p. 50. JYahenb. ups. n. 121. Ne- zén in Fant diss. de Ulricehamn p. $0. Hab. ad plateas et sepes urbium littoralium et ma- xime campestrium a Scania ad Bahusiam et Upsa- liam passim. Herba tota eximie succosa et crassiuscula, prae ceteris svecice Svinmálla, obscure viridis, sed glaberrima subniti- da: valde foliosa etiam superne. Flores serius usque in au- tumnum, spicis demum eximie rubentibus fere Amaranthi. Semina in toto genere minüima [ere ut Papaveris, singulari modo angustata speciem valde diversam confirmant. 267. CHENOPODIUM aibum: foliis rhomboideo-ova- ts erosis; summis oblongalis integerrimis, racemis pulverulentis conglomeratis. Az. svec. n. 218. syst. ed. Roem. 6. p. 257. it. scan. p. 147. JV'ahlenb. lapp. n. 122. £. virescens, | Ch. viride Sp. Bot. t. 411. Zetterstedt "Oré8s 2» p. 170. Hab. locis cultis totius Svecie, alpibus tantum ex- ceplis, frequenter. Valde variabilis species praecipue forma foliorum et sta- tura herbae, interdum ad praecedentem accedens; sed glo- meruli semper subrotundi pulvere albicante tecti, unde etiam saepius svecice Mjólsrds vel Melre. DIGT NIA U^ 858 200. CHENOPODIUM vzride: folis rhomboideis den- ^ fato-simualiss summis lanceolatis, ramis elongatis excurvis: glomerulis secundis. Jmm. seec. n. 219. spec. pl. ed. JV illd. 1. p. 13505. 1t. scan. p. 177. Ff. Dan. t. 1150. JY ahenb. ups. n. 174. Hab. in horüs saltem Upsalie parcius. Praecedenli forsan nimium affine, sed inflorescentia fere sequentis et semina majora, color obscurius viridis. 209. CHENOPODIUM /ybridum;: Íolis cordatis acu- —minalis angulato-deutatis, racemis cymosis divari- calis nudis, Jun. svec. n. 220. syst, ed. Roem. 6, p- 2359. i5, scan. p. 95. Engl. Bot. 27. t. 1919. IY 'ahMenb. ups. n. 175. Hab. in hortis nemorosis inter olera a Scania ad Vermlandiam inferiorem et Upsaliam passim copiosc. Herba major et laetius yiridis quam reliquorum, tota gla- berrima ; foliüs interdum palmam latis, tenuibus, fere Ace- ris vel Daturae. Semina quoque in cymis latis majora, exi- mie lenticularia. 290. CHENOPODIUM .5/aucum: folis (omnibus) o- . vato-oblongis repandis subtus pulverulento-glaucis, spicis racemosis glomeratis nudis. nnm. svec. n. 221. Syst. ed. Roem. 6. p. 261. Flor. Dan. t. 1151. Nezén in Fant diss. de Ulricehamn. p. 50. Hab. ad plateas, sepes etc. locis humidioribus | prze- cipue urinosis urbium litloralium et maxime cam-^ pestrium a Scania ad Bahusiam et Upsaliam pas- sims; ad Ulriceehamn Vestrogothiz. Herba non parum decumbens; caule succoso, molli, rubro- Lhneato, demumque toto rubente una cum venis foliorum in pagina inferiore glauco-albicante valde insignibus. 291, CHENOPODIUM ulvaria: folis integerrimis ""ryhombeo-ovatis pulverulentis, floribus conglomera- tis axillaribus, caule prostrato. Linn. svec. n. 222. it.'scan. p. 264. Flor. Dan. t. 1152. Leche scan. p. 4. n. 17. Rosén Nov. Act. Ups. VIII. p. 214. Ch. foetidum ScAultes syst, 6. p. 262. Hàb. ad plateas sicciores et in ambulacris hortorum Scanie passim ex. gr. Ystad et Lund; Gothlandie : in Wisby, nec non Upsalia. 160 PENTANDRIA Herba valde inconspicua tota albescens, folis ungve digiti minimi vix unquam majoribus; sed foetore suo maxime sin- Un is svecice Stáeccan. ». CHENOPODIUM polyspermum : foliis integerrimis ovalo- oblongis obtusis mucronu!alis, racemis pani- culatis iudi axillaribus, caule decumbente, | Linn. Spec. n. 225. syst. ed. Room 6. p. 265. Ft. Dan. t. 1155. f. foliis acutioribus. — Ch. !eenutubum., Smith comp. 7.3818. p. 42. Engl. Bot. 21. t. 1481. "Hab. in hortis precipue desertis subhumidis et ad molendinas provinciarum maxime. campestrium a Scania ad Upsaliam et Dahusiam passim; 8 in um- brosis precipue ad lacus majores ut Máleri copiose. . Herba late decumbens, saepe racemos solos erigens, ob- scure virens vel aliquantum rubens, tota mitis et inodora. p paullo erectior, laetius viridis et mollior. 295. CHENOPODIUM maritimum: folis subulatis se- milerelibus, floribus axillaribus glomeratis, cauli- bus ACORN Linn. svec. m. 224. syst. P Roerm. 6. p. 272. Flor. Dan. t. 489. Kalm bohusl. p. 99. I'ahlb. gothob. p. 52. (Salsola) Fries halland. 49. Leche scan. p.28 n.49. hiquist "Pet E H.31021.p.296. tosén Nov. Act, Ups. V HI. p.215. Hab. in littoribus exterioribus maxime salsis Bahu- sic et Hallandisz superioris frequenter, Scania occidentalis ab Helsiugborg usque ad Skanór copiose, sed dein non nisi 1n 56) ea adis exterioris angulo meridionali ex. gr. Ottenby scháfferiang, et Goth- landiz ora meridionali-occideutali ex. gr. Kand- arfve- strand paroecize Sproge. Folia semper glauca, succulenta, filo parum crassiora, Á- lias binae formae hujus speciei occurrunt: altera annua tota mollis exsiccatione mnigrescens; altera biennis basi lignosa; saepe pedem longa. Semina epidermide baccata rubra, magnitudine fere seminis cannabini. 294. CHENOPODIUM. ursutum: foliis linearibus se- — miteretibus obtusiusculis, floribus geminis axillaribus hirsutis; demum fructiferis vellexis obliquis. un. spec. pl. ed. 1. p. o21. syst. ed. Roem, 6, p. 260, Bieberst, cauc, 4. p. 109. 4L. p. 177. DIGTNIA x03 Salsola hirsuta zz. spec. ed. 3. p. 525. ed. JV illd. 4. p. 1915. Hornem. plant. ed. 5. p. 295. Fl, Dan. t. 1607. Hab. in prato illo maxime limoso marino, Ottenby schüfferiáng, ad latus exterius promonlorii meri- dionalis O'elandic rarius (Joséz). Radix annua, longe descendens, ipsá herbá vix brevior. Planta ipsa circiter spithamea; ramis numerosis, sed fere semper simplicibus spicas referenübus propemodum ut in Salicornia. Folia caulina fere unciam longa; séd bracte- antia fere triplo breviora, planiora, eximie carinata. Fructus in rachidis nodis ita inseruntur, ut rachis triquetra fiat si- mulque spiraliter torta. Calyces fructiferi ad utrumque la- tus reflexi, pentagoni, sed oblongati vel potius ovati; extre- mitate angustiore deorsum versa. Semen embryonem circu- larem non habet ut in praecedentibus, sed conduplicatum : apicibus cotyledonum et, radicula parallelis, fimem acutiorem semifás, calycis extremitate inferiore correspondentem, con- stituentibus. Est itaque planta potus proprii generis. 3025; 5.AÀ L4, 5 O L. A Linn. gen. ed. Schr, n.427-. uss.p. 95. Garin. fr. 13. p. 350.t 7y- Calyx quinquefidus. Corolla nulla. Semen superum ob- conicum embryone elongate spirali impletum, calycis grandefacti laminà interiore inclusum, exteriore pa- tente coronatum. — 4Zerba rigida pungens., foliis ra- zusque omnibus alternis (nist radicalibus), floribus axillaribus, Ord. nat. 5o. Holoraceae. 295. SALSOLA. k£a/: calycibus scariosis explanatis co- loratis solitariis, foliis subulatis mucronato-spinosis, caule herbaceo patulo bhirto. Jum. svec. m. 225. syst, ed. Roem. 6. p. 223. it. scan. p. 126. 199. etc. oel. p. 151. Sy. Bot. t. 471. Flor. Dan. t. 918. IY 'ahlb. gothob. p. 52. ; Hab. in littoribus maris utriusque a Bahusia ad Sca- niam et exinde per Gothlandiam et Oelandiam ad . Sudermanniam frequenter. Radix annua. Caules ramique inferne saepius lignescen- . fes, plerumque decumbentes, longitudine varü, interdum Flor. Svec. ii. 162 PENTANDRIA bipedales. Folia ad basin marginibus membranaceis subam- plectentia; costa dorsali in spinam excurrente, Calyces fra- ctificantes cum membrana marginali dilute rosea duas li- neas lati. 109. UL; M. U. S. Linn. gen. ed. Schr.n. 443. Juss. gen. p. 448. Gartn.fr. 1. p. 224, t. 49; Calyx urceolatus, dentatus, coloratus, Corolla nulla. Capsula supera, suborbiculata vel ala membranacea undique circumdata: utriculo medio monospermo: se- mine lenticulari. — Zfrbores floribus fasciculatis, e gemma, propria ante frondescentiam erumpentibus , staminibus numero variis; foliis primum condupli- catis simulque plicatulis. Ord. nat. áz. Amenía- cec, ad 46 Scabridas tamen revergens. .296. ULMUS carnpestris: foliis duplicato -serratis basi - jnequalibus, floribus subsessilibus glomeratis hex- andris, fructibus glabris. —JLinn. svec. n. 226g syst. ed. HRoem. 6. p. 2990. it. vestrog. p. 25. 66.04. oel. p. 61. gothl. p. 222. Sy. Bot. t. 15. Samz. neric. p. 28.. Wahlenb. Vet. 4c. Handl. 1809. p. 217. Hartm. ib. 1014. p. gg. Ahquist ib. 1021. p. 502. Hagstr. Jemtl. p. 50. .£. ramulis suberosis, Fries nov. p. 68. Hab. in pratis et nemoribus per provincias campe- stres precipue littorales a Scauia ad Bahusiam, Vermlandiam tantam infimam et Gestriciam frequen- ier; ceterum in formatione transitionis Vestrogothize et Nerici& quoque copiose, eliam in ejusdem indo- lis terra Dalecarlie ad Gullerásen, et Jemilandize rarissime; & Oelandie medi» ad Brostorp etc. Arbor medic altitudinis Svecis ubique 74/m) dicta; ramu- lis hirtellis. Folia demum insigniter scabra. Flores ruben- tes: laciniis subciliatis. Fructus ovales, apice inter stigmata tantum emarginat. 297. ULMUS effusa: folis duplicato -serratis basi in- ^ equalibus, floribus pedunculatis subeffusis suboctan- dris, fructibus margine ciliatis. .Roem. syst. 6. p. 500. Ahlquist Pet. Ac. Handl. 1021. p. 503. IV alilenb, zbid, p. 519. DIGT NIA 1635 U. campestris F7. Dan. t. 652? Hornem. plant. ed. 3 p.. 295. Buen Sn Engl. Bot. 27. t. 1887. U. octandra ScAk£uhr handb. p. 178. t. 67. Hab. in nemoribus Oelandise medie magis occi- dentalis ad Hógsrum, Rónnerum, Brostorp, Gill- sálra elc. passim. Incolis dicitur Jresalzm ob lignum magis tortuosum te- nax. Folia vix scabra, sed subtus pubescentia, supra gla- briuscula. Florum pedunculi vix unciam longi, sed fructu- um paullo longiores. Fructus magis ovati et fere usque ad utriculum ipsum bifidi Et haec apud nos minus differt a praecedente quam apud exteros. 04. HY D R O C O T Y L E. Linn. gen. ed. Schr. n. 457. Juss, gen. po 2351. Garsn, fr, 1, p. 9gpete 22. Umbella simplex pedicellata sepius prolifera. Petala a- pice integra, rectiuscula. Fructus Biscutelle-formis: commissura seminibus planis evittaüs maxime con- traria. — | Herbula foliis subrotundis. Ord. nat. 15. U mbellatae uti omnia genera sequentia Digynic. 298. HYDROCOTYLE »vu/garis: foliis peltatis sublo- bato-crenatis, umbellis capitatis proliferisve sub- quinquefloris. Linn. svec. n. 254. syst. ed. Roem. 6. p. 544. it. goth/. p. 225. 255. 916. oel. p. 56. Hog- berg smol. p. 22. Flor. Dan. t. 9o. Sv. Bot. t. 617. .Leche scan. p. 25. n. 15. J'ries halland. p. bi. JVahlb. gothob. p. 52. Jspegren blek. p. 21. Hab. in ripis «ende inundatis lacuum et paludum magis sylvestirium Gothlandie ubique. Oelan- dise passim, Scanice ad Simontorp, Toppeladu- gárd, St. Roslátt etc., Blekingie, Smolandice me- ridionalis usque ad Femsjó, ad Stenbrohult et Kalmar (quousque Fagus procedit), Hallandi: passim us- . que ad Gótheborg, et Vestrogothiz in insula la- cus Veneri 'Thorsó ad Foglóbro. Radix perennis, repens, tota filiformis, ex articulo quocun- que radiculas, duos petiolos et pedunculum unum plerumque emittens, ita ut tantum folia ipsa et flores lucem conspi- ciant. Folia plerumque pollicem lata, nitida, ob formam 164 PENTANDRIA Gothlandis Spzkblad. ^ Umbellae fere semper bis vel ter proliferae ut pedunculus verticillatus fiat: verticillis inferio- ribus seminiferis, superioribus florentibus, Petala dilutissi- me rosea. Fructus etiumsi planissimus parum ultra line- am latus. 10, ER YNGIUM. Linn gen. ed. Schr.n.456.. Juss. gen. p. 251. Gaertn. fr. Y, p, 17. t. 20€ Umbella simplex capitata; involucro polyphyllo; recep- taculo communi paleaceo. Petala iuílexo - duplicata: lacinula truncata. Fructus calycis foliolis coronatus, cortice fungoso precipue marginali obduclus, com- pressus; commissura seminibus evittais planiusculis nunquam discedenübus' parallela. — Folia margine spinosa. 299. ERYNGIUM maritimum: folis radicalibus veno- — sis subrotundis dentato-spinosis; superioribus lobatis amplexicaulibus puugentibus, involucris capitula o- vata superantibus, paleis tricuspidatis, caule super- ne ramoso. d4jnn. svec. n. 253. syst. ed. foem. 6. p. 922. it. scan. p. 126. oel, p. 151. Flor. Dan. t. 975. Leche sean. p. 25. n. x4. fiosén Nov. Z4ct. Ups. F1II. p. 215. Fries halland. p. 5o. Osbeck Gótheb. handl. &. p. i2. JFahlb. gothob. p. 32. IVahlenb. K'et. Ac. Handl. 1021. p. 5185. Hab. in arena littorali, e lapide arenario contrito nu- per orta, Svecie meridionalis passim, ut Scanie ad Hvitamólla, Kivik, inprimis Cimbrishamn, Y- stad, Lomma et Helsinghorg, Oelandiz ad Bye- rum paroecie Bóda, Gothlandiz rarius ad lre- vik, Hallandise quoque rarius, Bahusic meri- dionalis ad Askim et ii insula Vrángo. | Radix perennis, alte descendens, digitum minorem crassa, albescens, simul cum planta svecice ]Manskraft. Caulis raro plusquam pedalis, sed interdum ramosissimus, rigidus. Folia juniora praecipue radicalia livido-virentia, sed quo adultiora et superiora eo magis cyaneum colorem induunt ut involu- cra ipsique flores, exceptis marginibus spinis et antheris ma- gis albescentibus. Floret seriore aestate. Fructus major quam in alia planta Umbellata nostra, fere tres lineas latus. DIGYNIA 165 :1000 SANICU L A. Linn. gen. ed. Schr. n. 458. Hoffm.umb 1. p. X XV I. et 65.t. 1. f 1. et t.1B fia. Umbella universalis incompleta, involucro subdiphyllo ^ subpinnatifido; partialis capitata involucello polyphyl- lo. Perianthium persistens. Petala basi erecta, &qua- lia, dein valde inflexa, apice bidentata. Semina ovata, solida, aculeolis hamatis tecta. — ZZerba. foliis radzatis. Ac. Handl. 1776. p. 9o. /f'ahlenb, ups. n. 190. Carls. sirengn. p. 17. Hab. in lucis umbrosissiinis precipue fagineis provin- ciarum magis orientalium et littoralium frequenter , ut Scanie, Blekingie, Gothlandie, Oelandie et Roslagie usque ad Gevaliam copiose; nec non in regionibus formatione irausitionis fundatis Vestro- . gothie et Ostrogotli;: passim, sed ad Malerum versus Üpsaliam et Stregnesiam rarius; nec his lo- cis magis occidentem et septentrionem versus. Radix perennis multiceps. Herbae nomen svecice Sar- làka. Folia pleraque radicalia nitida. Caulis plerumque pe- dalis, saepe trifidus; umbella triradiata. Flores albi ad sol- stitium aperti, plerique masculi Semina ex majoribüs, se- xnine Cannabis vix miuora. 107. BUPLEVRU M. Linn. gen. ed. Schr, n. 460. Hoffm. umb. 1. p. X XIV, 112. t, 1 A, fig. £- Gaertn. fr. 1. p- 97. 1. 22, Umbella vix nisi partialis involucellis subpentaphyilis. Petala integra, incurva (lutea). Fructus commissura seminibus subteretibus angulatis nonu coronatis con- traria. — olia indivisa. i 5oi. BUPLEVRUM .£ezuissimum: umbellis simplicibus ————J" 74 -. DaIzw Cm xr axilaribus subtrifloris involucro pentaphyllo lon- giore inclusis, seminibus sessilibus subglobosis mu- ricatis, Linn. spec. pl. ed. 2. p. 545. FI. Dan. t. 1090, Sv. Bot. t. 618. Rosén Nov. dct, Ups. F/11I. - 166 PENTANDRIA p. 215. 235. Ahlquist Vet. dc. Handl. 1821. p. 299. -dspegren blebing. p. 25. Fries nov. p. 49. Odonttes tenuissima Schultes syst. 6. p. 502 Hab. in littoribus apricis ad oram meridionali - occi- dentalem Gothlandise in paroecia Sanda, ad Lánugsütestrand paroecie Sproge, et in promonto- rio Nàsudden; ut etiam Oelandiec orientalis ad pagum Husvalla paroecie Persnás, Kàlla etc., Ble- kingise raro, nec non Scania occidentalis ad Malmoó mulüs locis, ad Landskrona, 'Trolleberg, un- de et in petris formationis transitionis ad Fogelsáng. Radix annua. Caules plures, ramosi, subdecumbentes, spithamam et ultra longi, vix filo crassiores. Folia limearia, parum plusquam lineam lata. Color plantae precipue semi- num evidenter aeruginosus. Flores luteoli, serotini. roo ToO RS D IS Garin, fr. 1 p, 82. t. £0. Hoff, umb. r. p. .X XV I, et 49. t. 1. f 18. et 1B fag. Umbella utraque multiradiata; involucro utroque poly- phyllo adpresso: foliolis indivisis. Disci contracti flo- sculi aborlientes, Perianthium persistens. Petala stri- gosa, extrorsum subradiantia, obcordata: apiculo brevi. Semina oblongata, quinquenervia: valleculis univitta- tis hispidis. 302. TORILIS nthriscus: scabra, caule erecto ramo- - so, folus bipinnatis: foliolis lanceolatis inciso-serra- ts; terminali elongato, involucris setaceis, /toez. syst. 6. p. 4802. JV'ahlenb. ups. n. 101. JF'ahib. grothob, p. 52. ' 'Tordylium. Anthriscus. Z7. svec. n. 256. 1t. got, p. 225. IFahlenb. Pet. Ac. Handl. 1809. p. 218. Nozén in Fant diss. de Ulricehamn p. 50, Caucalis Anthriscus, for. Dan. 6. t. 919. Fries halland. p. 51. Hab. in ruderatis, ad vias etc. per regiones maxime campestres a Scania et Gothlandia ad Vestrogothiam et Uplandiam passim; sed in maxime occidentalibus provinciis Hallandiz et Bahusiz non misi ad littora maris eaque demum septentrionem versus extima. Radix plerumque biennis. Herba circiter sesquipedalis, DIGTNIA 167 nervosa, tota scabra: setulis deorsum adpressis. Umbellula- rum pedicelli ipsis flosculis non longiores. Petala aestivalia, initio cum parlibus. ádjacentibus .rubentia, quare svecice Ródfloka. Seminum setulae muricatae. 309; D' A U'€ US. Linn. gen, ed. Schr. n, 466. Hoffm. umb. 1. p..X XVI et 61.t,1.f.10. et 1B.f.a6. Umbella utraque multiiradiata; involucro utroque poly- phyllo: universali foliolis pinnatifidis. Disci demum concavo-contracti flosculi abortientes, — Perianthium subintegrum. Petala inzqualiter biloba. Semina o- valia, quadrialeta: alis intus viitatis, in aculeos glo- clidatos divisis: nervis interjacentibus divergenter se- tulosis. 905. DAUCUS Carota: hispidus, foliis opacis tripinna- | - tis: foliolis piunatifidis; laciniis lanceolatis mucro- nalis, involucris umbellam subzequantibus, aculeis fructus latitudinem ipsius equantibus rectis. JL. svec. n. 257. et p. 469. Veauealis) syst. ed. Roem. 6. p. 475. it. scan. p. 265. gothl. p. 275. 289. ^et. Ac. Handl. 1741. p. 189. (Sv. Bot. t. 104. culta). FI. Dan. t. 725. I'ahlenb. Pet. 4c. Handl, 1005. p. 122. 'idegren Ósterg. p. 28. Hab. ad agros locis apricis in regionibus maxime cam- pestribus precipue orientalibus ut: Scanie adjacen- tisque Blekingie, Gothlandie, Oelandie, Vestro- gothic ad Gókhem, Ostrogothie versus Omberg, Uplandie prope Upsaliam multis locis frequentissime. Radix biennis, alba, non carnosa, Hallandis Blarkenrótter. Caulis circiter sesquipedalis, divergenter albo-pilosus. Folio- rum laciniae linea angustiores. Umbellae ad messem Secalis albide florent, saepe palmam latae, dein contracto-concavae, unde etiam Svecis 'ogelbo. | 1318 CONIUM. Linn. gen, ed. Schr. n. 469. Hoffm. umb. 1. p. X XIV. et 99. 1. 1. f.3- 1 B. f.13. Uinbella. utraque multiradiata, Involucrum universale subpentaphyllum reflexum; partiale triphyllum, ex- irorsum vergens, connatum. Perianthium subnullum. Petala zqualia, emarginata: apiculo inflexo obtuso. 168 PENTANDRIA Semina subglobosa, commissurc contraria, evittatáz costis ante naturitatem undulatis, demum nodosis. 50$. CONIUM maculatum: caule glaberrimo maculato, folis tripinnatis; foliolis pinnatifidis; lacinulis lan- ceolatis subintegris, involucellis umbellula breviori- bus. Lun. svec. n, 250. syst. ed. Roem. 6. p. 545. it. vestgoth. p. 159. scam. p. 200. 429. gothl. p. 164. am. «c. 0. p. 35. Sv. Bot. t. 226." Jacqu. austr. t. 156. J/Üahbb. gothob. p. 55. Fries halland. p. 51. JLeche scan. p. 55. n. 45. (Cieuta). Carís. strengn. p. iy. JPahlenb. ups. m. 185. Samz. nefic. p. 20. Aspegren blekins. p. 22. Hab. in agris pingvioribus et ruderatis provinciarum littoralium, ut Bahusie, Hallandie, Scanige preci- pue ad Malmogiam, Calmarize, Gothlandize ad Wis- by, Sudermaunnie; etiam circa lacum Msleri prope Strengues et Üpsala frequenter, usque ad Neri- cian. Radix biennis. Caulis saepe quadripedalis, eximie fusco- maculatus et punctatus. Umbellae circiter 15-radiatae, vix mitra tres uncias latae, per partem priorem aestatis floren- tes, albidae. Ceterum íructu et odore viroso optime digno- scitur. 1i4 S ELIN UM. Linn. gen, ed. Schr. n. 470. Hoff, umb. 1. p. X XV ITI. et 150, t, 1. f. 16. .Umbella utraque muliradiata. |Involucrum universale ulplurimum, partiale semper polyphyllum. Perianthi- um nullum. Petala subzequalia erecta, obcordaia. Semina plano -lentieularia, commissure pavallela, - membranaceo-margiuata, vallecas univiltatis;: dorso trinervalo (vel jugis tolidem acutis in Carvifolia * et n. 507). — Herbe foliola subfiliformia. $05. SELINUM Oreoselinum: caule tereli striato, foliis — . tripimnatis divaricatis; foliolis remotis inciso-pinna- tifidis nitidis, involucris reflexis. | JLimn. svec. ed. 1. n, 220. syst, ed. [ioem. 6. p. 557. it. scam, p. 154. 147. 104. 256, 270. Leche scam. p. 5. n. 19. Vet. Ac. Handl. 1244. p. 267. d dqu. ib. 3921. p. 3o TM DIGYNIA 169 Athamanta Oreoselinum Linm. svec. ed. 3. n. 241. Jacqu. austr. 168. . Oreosc!inum legitimum .BZeberst. cauc. 5. p. 210. Hab. in campis collibusque arenosis Scanise campe- stris orientalis usque ad Ystad et Weberód pas- sim, praecipue in "Djórndalalund et ad Cimbris- hamn copiosissime; etiam Oelandie mediw ad Sandby copiose. Radix biennis subfusiformis. Caulis inferne rubicundior quam in sequentibus, bipedalis. ^ Foha in divaricationibus stipulata [']; vaginà caulem amplectentia. Umbeila circiter vi- ginti-Cradiata, Flores semper albidi. Petala lacinu!a; emargi- nata! Semina fere sequentis, tantum paullo majora et ru- bro-lineata. Odor plantae magis daucinus, unde nonnullis svecice. J"ili-morot. 506. SELINUM pa/ustre: caüle subangulato, petiolis ' laxe vaginantibus , foliis ternato - supradecompositis; foliolis opposite pedicellatis pinnatifidis: lacinulis lan- ceolatis mucronulatis, involucris sublanceolatis. L7. Svec. rn. 259. i£. scan. p. 391. $v. Bot. t. 58o.. FI. Dan. 1. 257 et 412. ll'aMenb. lapp. n. 139. "Thysselinum palustre ScAuites syst, 6. p. 463. Hab.'im paludibus sylvaticis et pratis adjacentibus to- tius Svecie usque ad fiues ultimas prope mare sep- tentrionale frequenter. Radix perennis, ob acredinem Svecis Fizsb Insgefára, a- lis ob locum Mossrot, Nericiis ob lactescentiam Mjó/£rot. Caulis bipedalis et ultra, angulatus quidem, sed obtusius. Folia vaginis magnis coloratis caulem ambiunt; foliolis saepe unciam longis. Flores sub foenisecio albi; petalis apice tan- tum inflexo. $oz. SELINUM Znzeare: caule tere!i striato, petiolorum vaginis cylindricis superne membranaceo-auriculatis, folis bipinnatis: pinnulis subsessilibus pinnatifidis Jinearibus, involucro polyphyllo setaceo. | Schum. secl. 1. p. 95. Flor. Dan. t. 1550. Hornem, plant. ed. 5. p. 5314. "hlquist Jet. 4c. H. 1821. p. 501. S. dimidiatum .Decand. fl. fr. i. 5492 ? (conf. suppl. p. 505). Seseli dubium Schultes syst. veg. 6. p. 599. 170 PENTANDRIA Hab. in fruticetis elevatis Oelandise a Borgholm ad Ottenby usque passim. Radix annua vel semibiennis esse videtur. Planta tota stricta, angusta, simplicissima vix plusquam tres umbellas ge- rens, sesquipedalis. Petiolorum vaginae saepius bipollicaris longitudinis, caulem bene involventes, et ad pinnas infimas subsessiles fere pertingentes. ^ Pinnularum ultimae laciniae petiolo non latiores. Florescentia serotina. Semina fere ut in sequenti (Carvifolia), sed jugis minus acutis. — ltaque non nisi habitu ad Seseli annuum accedit. 508. SELINUM Carvifolia: caule acutangulo subalato,; "^. petolis evaginatis, foliis triplicato-pinnatiss foliolis pinnatifidis; lacinulis lanceolatis apice calloso-mucro- nulatis, involucris subtriphyllis deciduis. Zia. spec. pl. ed. llillden. 1. p. 1599. it. scan. p. 504. mant. p. 555... Gertn. fr. 1. p. 89. t, 21. JElor, Dan. t, 667. Jacqu. austr. t. 16. dspegren bleking. p. 22. F'ischerstróm mál. p. 297. Angelica Carvifolia Schultes syst. 6. p. 606. Hab. locis paullo declivibus montauis in regionibus Quercu praeditis precipue Uplandie, Ostrogothic, Bahusie, Hallandize, Scania sylvestris, Blekingie passim, Oelandic saltem ad Fárjestaden. Radix perennis. Caulis vix sesquipedalis, firmus strictusque , et quidem ob angulos maxime prominentes extrorsum omni- no membranaceos diaphanosque. Folia itaque etiam tantum uni lateri caulis adfiguntur; foliola brevia ungve minore non longiora, albo-mucronata. Flores post foenisecium; petalis albis, magis inflexis. 1352. ATHAMAN T A. Linn. gen, ed. Schr, n. 471. ffuss. gen. p. 248. Umbella utraque multiradiata densa; involucris utrisque polyphyllis adpressis. Perianthium obsoletum. Petala equalia obcordata: apiculo uncinato. Semina ovata, gibba, asperula, quinquecostata: valleculis univiltalis : vittis late lanceolatis. 3o9. ATHAMANTA .Libanotis: caule sulcato, foliis bipinnaüfidis planis, foliolis incisis; infimis decussa- tis; laciniis lanceolatis. JLiznm. svec. m. 240. syst. ed. Joem. 6. p. 408. n. 2. « it. gothl. p. 105. 115. 289. DIGY NIA 171 Flor. Dan. t. 754. Jacqu. austr. t. 592. .Ahlquist runst. p. 12. Carls. strengn. p. 17. M/ahlenb. ups. n. 104. (Hisinger norr. p. 59). Hab. in collibus pratorum eximie elevatis aridis re- gionum campestrium provinciarum mediarum magis orientalium. a Gothlandia et Oelandia per Ostrogo- thiam, ad Vestrogothiam ex. gr. Varnhem, et Up- landiam usque prope Upsala frequenter, (sed praeterea non anlequam in insulis Norvegiee australioris). Radix perennis, superne setosa, Ostro;othis Sáfferot. Planta praesertim superne non parum puberulo- caiescens, plerumque bipedalis, stricta. Foliorum pinnae cuneatae, in- cisae, ^ Umbellae totae albidae, post solstitium explicatae. Semina seminibns carvi breviora, aromatica. 15. PEUCEDANU M. Linn. gea. ed, Schr. n. 412. Gaertn, fr. 1. p, $8. t. 2f. Umbella universalis tenuis, inzqualis, circiter octoradia- 1a; involucro univ. «ubmonophyllo; partiali polyphyl- lo. Petala lutea e&qualia incurva apice integra. Semina planiuscula commissurc parallela, ovalia, mar- ginata, quinquenervia, evittata, 310. PEUCEDANUM .Sz/aus: caule angulato, foliis su- pradecompositis: foliolis piunatifidis; laciniis op-: positis lanceolatis nervosis subcanalieulatis cuspi- daüs. JLinn. svec. ed. Jfilld. 1. p. 1406. Jacqu. austr. t. 15. Fries nov. p. aix. phys. sállsk. árs- ber. 1825. p. 94. Retz. diss. fl. scand. suppl. p. 6. Ligusticum Silaus JLink. hort. ber. 1. p. 275. Cnidium Silaus Schultes syst. 6. p. 416. Hab. in pratis humidis nemorosis maritimis ad oram maxime meridionalem mediam S ca nic prope Hór- temüila vel in Hórleskog copiose, ad Almaród parcius. Radix perennis, fusiformis, ramosa, nigra. Planta tota glaberrima, habitus Selini, sed folia regulariter pectimata et petala luteola arcuatim incurvata, nec non odor seminaque potius Ligustici. Ceterum planta gracilescens saepe quadri- pedalis; umbellis vix uncia latioribus; radiis valde inaequa- lis longitudinis, nounulhs dimidio brevioribus. 172 PENTANDRIA n£ LASERPILITIUM Linn. gen, ed. Schr. n. 479. fuss. gen. p.247. Gertn. fr. 2, p. 31: t. 85. Umbela utraque multiradiata; involaeris polyplyllis: Perianthium subquinquedentatam. Petala aequalia ob- cordata, Semen quodcunque quadrialatum: alis intus univittalis; commissura seminibus parallela. $11. LASERPITIUM Z/a£foltum:. foliis bipiunatis gla- "C berrimis subcoriaceis; foliolis oblique cordatis mu- cronato-dentatis, alis seminum crispulis. Linn. seec. n. 242. syst. ed. Roem. 6. p. 610. zt. gothl. p. 47. 56. 81. 20. Plor. Dan. o. t 1515. Jacqu. austr. t. 2456. opt. JZahlenb. Vet. Ac. Handl, 18011. p. 26. Hab. ad radices rupium locis siccioribus soli exposi- lis provinciarum orientalium a Scania ex. gr. Wem- merlóf.usque ad Gesiriciam frequenter; versus oc- cidentem vero tam rarescit, ut Vestrogothize non ul- ' ira Varnhem iníra Billingen et Smolandiz non ul- tra Berg repertum sil, ac dein omnino desideretur. Radix perennis, albicans, pollice saepe crassior, unde no- men svecicum Spenóri, alis Z'apsas. Herba quoque ex maximis nostrarum umbellatarum. quadripedalis et ultra, glaberrima, non parum glaucescens. Folha vaginis inflatis amplectentia, subbiternata; foliolis bis pollicem latis. Um- bellae palma duplo latiores, albae, ad foenisecium, florentes. 115. HERACLEUM. Linn, gen. ed. Schr. n. 477. Hoffm.umb. 1. p. X XV II, 120. t. 1. f. rf. Umbella utraque muliüradiata, Involucrum univ. cadu- cum, partiale polyphyllum. Perianthium subintegrum, Petala inzqualia: interiora inflexo-emarginata, exte- riora bifurca. Semina plana, commissurz parallela, marginatas valleculis univittatis: vittis duabus com- missuvalibus clavulatis, apice conjugatis, «912. HERACLEUM Sphondylium: foliis pinnatis biju- | ^ gis dentatis Scabro-hirsuliss foliolis lateralibus si- nualis; exiremo trilobo acutiusculo, floribus albidis subradianübus, seminibus glabris," Lmm, seec. m. 245. syst. ed. Jloem. 6. p. 552. Sv. Bot. t. 565. JVahleub. F'et. Ac. Handl. 1811. p. 55. Hartm. ib. 1014. p. 97. DIGT NIA 175 8. angustifolium: foliolis pinnatifidis; laciniis e-- Tongalis Iimearibus, corollis subuuiformibus (albidis). JLinn. svec. [. c. syst. ed. Roem. l. c, Smith com- pend. 1818. p. 46. engl fl. 2. p. 102. Hab, in pratis et'ad agrorum margines per maximam parlem Svecie a Scania ad Bahusiam, Dalecarliam precipue-formalionis trausjilionis et Angermanniam ultra Skulskogen nec von Jemtlandiam; sed in re- gionibus intimis. ferrimontauis ex. gr. Vermlandieze omnino desideralur. in regionibus maxiine cam- pestribus ex. gr. .Upsalize, Oelandia. Radix biennis. Herba ex majoribus nostrarnm umbellata- rum, tota scabra angulata, odoris fere Livisticini, Svecis Qveesgrás, Nericüs Bjórnram, Jemüandis Harkummin.: Foliolorum laciniae saepe ultra pollicem latae. Umbellae al- bae, ante foenisecium ílorentes; lobis petalorum exteriorum plerumque elongatis. — 5 grccilitate, foliis profundius divisis in lacinias digito minimo vix latiores sed spithamam longas, floribus non radiantibus primum longe diversa videtur; ta- men occurrunt plantae valde angustifoliae floribus radiantibus et vice versa, quae varietates indicant. m6 LIGZJ7U7S'EIG-UO.)M. (Linn. gen. ed, Schr. u« 478. Gaertn. fr. 2. p. 28.1. 85)? Umbella utraque muliiradiata; involucris polyphyllis. Perianthii dentes persistentes, Petala superne incur- vala: apiculo inflexo obtuso, Semina commissuree contraria oblongata quinquejuga: membrana nuclei multivittata. 515. LIGUST ICUM scot£iczim : caule simpliciusculo sti1a- : to, foliis subbiternatiss foliolis lrapeziis serraüs, in- volucris linearibus, Lzn. svec. m. 24^. syst. ed. Joem. 6, p. 547. it. vestros. p. 102. Flor. Dan. t. 207. Sv. Bot. t. 622. Fries halland. p. 52. IW/ahib. gothob. p. 55. .Kalm bohusl. p. 76. 157. 144. et. -de. -Handl. 1745. p. 107. JF/ahenb. lapp. n. 150. Angelica scotica LLamark. Hab: in littoribus maris occidentalis a Kullaberg ejus- que latere septentrionale Scaniz per LHiallandiam to- 174 PENTANDRIA tamque Bahusiam frequenter; eliam ad mare sep- tentrionale per Nordlandiam et Finmarkiam usque ad fines Russie ubique. Radix perennis, descendens. squamis nigricantibus valde obvallata, odore fere Livistici ut tota planta. Herba vix plus- quam pedalis, sed satis obesa, mitida. Flores omnino albi, media aestate obvii. Semina ex longioribus fere quatuor li- neas emetientia fere ut in Scandice. ]taque a genere Li- gustico non parum discedit haec planta. 1317. ANGELIC A. Linn. gen, ed. Schr.n, 479. Hoffn.. umb. 1. p. XXIX. et 160. t. 1. f. Tf. Umbella utraque multiradiata subglobosa. Involucrum univ. paucifolium szpe caducum; partiale polyphyl- lum. Perianthium inconspicuum. Petala cequalia, a- cuminata, arcuato-incurvata. Semina planiu- scula commissurc parallela, quinquecostata: vittee membrane seminalis vel costis duplo plures in spec. 1. vel -alleculis tantum opposi!e in spec. 2. — AHer- be vaginis saccatis, folus latis. 214. ANGE LICA .rchaggselica: caule glabro tereti — "astpiato, foliis bipinnatis; foliolis subcordatis lobatis Sebratis: extremo trilobo, fructu subglobosos costis eequalibus suberosis. Jin, sveps m. 245. B P. syst. ed. oon. 627p. Dgos mm Cr p. 96. 105. FJ. Dan. i. 2060. /T'ahlenb. lapp. n. 15r. Hartm. Vet. 4c. Handl. 19814. p. Yog. 1018. p. 155. 155. Hising. her- Jed. p. 51. dal. p. 25. B.littoralis: caule magis sulcatos: pedunculis um- bella puberulis; vaginis angustioribus, fructu magis compresso ob costas dorsales minores suberosas. A. Archangelica « sativa Jíinm. svec. 4 c. it, oel. p. 131. Pidegren Osterg. p. 28. A. littoralis Ilahlenb. carp. p. 9* — Fries halland. -p.5i. Wahlb. sothob. p. 55. Nov. xdct. Ups. F'IHl.p. 215 et 256 Hab. locis suboccultis humidis ad rivulos per omnium alpium latera, radices et convalles a Dalecarlia us- que ad NordCap finesque Russie frequenter; d in insulis maris extimis Dahusi, Hallaudie ex. gr. DIGT NIA 1575 Tylen extra Halmstad, Gothlandie in Marpesholm prope Fáróen, in insula Jungfrun freti Oelandici , Ostrogothize ad. Stegeborg, Sudermanniz et Rosla- gie rarius, demumque ad Vettern. Radix biennis. Herba ratione crassitudinis et succositatis eximie brevis plerumque tantum bipedalis; caule plus quam pollicem crasso. "Tota planta quoque laevis et viridis usque ad pedicellos asperulos. Flores ut in succosis plantis pluri- bus toti virescunt. Semina inconsveta, corticulo suberoso quasi inflato itaque semügloboso; nucleo vix tertiam partem cavitaüs implente, membrana sua multivittata vestito. — Merba paullo angustior sed rigidior, íloribus paullo minus virentibus, seminibus etiam suberosis sed minus inílatis, co- stisque dorsalibus obtusioribus. — Lapponibus Páskt. Dale- carlis Qvanne, Empiricis Engelórt, Helgeandsórt, Bróst- Ort e. s. p. 515. ANGELICA sy/vestris: caule superne cano-pube- " scenle subangulato, foliis bipinnatis; foliolis ovatis acule serratis eequalibus, fructu compresso margi- nibus alato. JLinunm. svec. n. 246. syst. ed. Roem. 6. p. 600. it. scan. p. 859. vestgoth. p. 67. 207. oel. p. 47. Sv. Bot. t. 505. Fl. Dan. t. 1659. -dspegren bleking. p. 22. JY'ahlenb. lapp. n. 152 Mab. in pratis sylvestribus subpaludosis totius Svecize a Scania usque in Lapponiam passim. Radix perennis utut et herba tota angusta, saepe tripedalis. Caulis superne cum pedunculis albo-puberulus. Flores omni- no albi vel initio parum rubentes, post foenisecium expli- cati, Semina quasi ob succositatem minorem membranacea: testa omnino constricta circa nucleum adeo ut viltae in val- leculis transpareant. — Herba tamen major et crassior in montanis sylvestribus uti Vermlandiae, ubi Ajórzstut, Bjórn- pipor; alibi S/óke, Slókestut, "juten etc. i084. SIUM. ! Linn. gen. ed. Schr. n. 480. Hoffm.umb. 1. p. XXIV. et 109, (Drapenoph.). Umbella utraque multiradiata; involucris polyphyllis. Perianthii dentes persistentes. Petala erecta, «qualia, obcordata: apiculo infracto obtuso. Semina subovata commissure contraria quinquenervia: membrana se- 176 PENTANDRIA minali multivittata. — ZJerbae folis acute sertatis, radice perenni. E 216. SIUM /atifolium: caule angulato, foliis. submersis bipinmatifidis: laciniis linearibus decussantibus; e- mersis pinnatis: foliolis sublanceolalis basi ovatis inzequalibus acute serratis, umbellis terminalibus pedunculatis, fructu ovali costato., Linn. svec. n. 247. syst. ed. Roem. 6. p. 551. it. vestgoth. p. 258. So. Bot. t. 178. Flor. Dan. t. 246. Hartm. Vet. doc. ou Handl. 3818. p.323. ! Hab. in rivulis et fluviis regionum magis campestrium vel etiam littoralium a Seania usque ad Bahusiam , Vermlandiam inferiorem, Nericiam et prope mare ad Veslrobotiuiam usque frequenter. Caulis saepe quadripedalis, strictus, ^ Uinbellae. demum plus quam palmam latae post solstitium florentes: petalis al-. bis, sed genitalibus subviolaceis. Semina quoque saepe co- lorata, oblongata, eximie costata. — Svecis plerumque /Sirát- ia, rarius J'attenmárka (i. e. Paludapium). 517. SIUM. angustifolium: caule erecliusculo tereti, fo- — Tus pinnatis; foliolis imaqualiter serratis, umbellis peduuculatis oppositifoliis, involucro foliaceo sub- piunatifido, fructu suboloboso ecostato. —JLzzn. spec. pl. ed. 2. p. 1672. syst. ed. Jtoem. 6. p. 533. Sy. Bot. t. 620. Jacqu. austr. t. 67. Hosén Nov. Act. Ups. FHI:. p.235. :Schrad.' dtar. A800: BPO, B. caule decumbente, foliolis sublinearibus, involucris 7 seubindivisis. S. nodillorum nn. seec. n. 248. (uec syst. veg.) - Hetz. scand. ed. 2. p. 67. .Rosénm scam, p. 14. Flor. Dan, t. 947. Fries hall. p. 58. Hab. iu fossis. rivulis et amnibus provinciarum me- ridionalium littoralium et insularium, ut: Goth- landie prope Wisby seplentrionem yersus alibi- que, Oelandice ad Alebiück paroecie Gárdby, Scanis orlentalis ad. munimenta | Christianstadii versus seplenlrionem , Borrcby non. procul a Cim- brishamn, ad Ystad in Ojamosse, Lund aliisque locis, nec non JHallandi: meridionalis, DIGY NIA 177 |». Radix descendens, verticillatim radicans. "Tota planta du- plo triplove minor et tenerior quam praecedentis immo et- iam laevior (sine costis etc.), sed non semper magis angusti- folia nisi in summa parte et praecipue var. f. Caulis valde fistulosus, circiter bipedalis. Folia inferiora foliolis omnino ovatis obtusius serratis, sed quo superiora eo etiam angu- stora et argutius serrata usque dum in involucra abeunt. Umbellae totae vix sesquiunciam latae. 518. SIUM alcaria: caule siriato, ramis divergenti- ^ "bus, folüs caulinis decursive biternatis glaucesceu- tibus; foliolis linearibus argute cartilagineo-serrula- lis, involucris setaceis. s a syst. ed. JRoem. 6. p. 555. Jacqu. austr. t. 257. Sv. Bot. t. 621. Retz. diss. supl. fl. scand. p. - Bien. p. 695. Bunium Falcaria .Bieberst. cauc. 1. p. 211, — 5. p.207. Hab. ad a agros elevatos, aggeres elc, Scanise exlimdwe jurisdictionis Ingelsta prope pagum Glimminge ver- sus collem Gisberg copiose. Radix fusiformis albescens. Caulis saepius bipedalis for- san potius nervosus tantum, omnino teres, una cum tota herba glaucescens. Folia radicalia ommino subpinnata, sed caulina biternata: petiolo caulem vaginante. Umbellarum et involucra et pedunculi setacei. Fructus longus subclavatus. yip s 5 9 *N; Linn. gen. ed. Schr. n. 481. Juss. gen. p.246. Umbella utraque pauciradiata. Involucellis subtetra- phylis, Petala apice integra, planiuscula. Semina oblonga, quinquecostata: valleculis univittaüs filifor- mibuss; commissura bivittata nucleo latior. 219. SISON inundatum;: caule repente, foliis pinnatis , foliolis submersis capillaribus ; emersis inciso - trifi- dis cuneiformibus, umbellis bifidis subquinquefloris. JLinn. svec. n. 9246. it. scan. p. 397. Aor. Dan. t 59. Rosén scan. p. 14. n. i1. Fries halland. p. 55. Aspegren bleking. p. 22 Hydrosatyle inundata Engl. Bot. 4. t. zn eum inuncdatum Schultes syst. 6. p. 4235. Hab, locis inundatis. prope littora maris provinciarum Flor. Spec. 12. 178 PENTANDRIA maxime meridionalium raro, ut Scaniz ad Chri- stianstad in peninsula Isternàset dicta copiose, ad Skanür et Falsterbo, ad Varto prope Skabersjó a- libique, Hallandise ad Varberg in rivulo juxta Gammelkópstad X miliaris ab urbe distante meridiem versus non parce, Blekingis ad Sàábyà rarissime. Radix annua. Caulis totus repens et radicans, debilis, per spithamam unam alteramve protensus. Folia tota ses- quiunciam vix longa; lacinüs omnibus caule angustioribus. Pedunculi et umbellae folia non excedentes. Umbellularum pedicelli seminibus breviores. 120 OE NANTH E. Linn, gen. ed. Schr. n, 484. fuss. gen.pe246. Hoffm. umb. 1, p. X XV,et73» Umbella universalis pauciradiata; partialis congesta, de- mum capitata, ÍInvolucrum nullum ; involucellum po- lyphyllum. Perianthium persistens. . Petala exteriora radiantia, bifida; lacinula filiformi. Fructus clavatus ; commissura nucleis parallela iisque latior, counata. 520. OENANTHE /istulosa: caule basi stolonifero fi- stuloso simpliciusculo, foliolis caulinis petiolo fistu- loso angustioribus. ALinm. seec. n. 250. syst. ed. JRoem. 6. p. 410 it. scan. p. 245. 249. 279. 292. 397. 899. lor. Dan. t. 946. Sv. Bot. t. 619. JRosén Nov. ct. Ups. F'I11I. p. 215. Leche scan. p. 5. n. 20. ARoséa scan. p. 1&. Fries halland. p. 55. Hab. in rivulis et aquosis provinciarum extimarum formationibus junioribus fundatarum ut: Goth- landise inter Schoenum Mariscum multis 1lo- cis et Scanie campestris extime copiose ex. gr. ad Christianstad, Dybeck, Ularp, Barsebáck, Fo- gelsáng, Haslarp versus Engelholm ; de cetero non- nisi Hallandise ad Halmstad. Radix perennis saltem stolonibus suis et tuberculis. "Tu- bercula magnitudine pisorum vel fabarum minorum, aetate provectiore epidermide per rimas ruptà obtecta, vel in basi radicularum vel in stolonibus filiformibus filipendula sedent. Plantulae stolonum folia foliolis pinnatifidis, Herba non pa- rum glaucescens, tota fistulosa et flexilis, pedem unum al- terumve alta. Foliola in petiolo ad basin connivenlia. Uiu- DIGT NIA 179 bellulae ob radios spectabiles, demum abeuntes in capitula omnino compacta nucum avellanarum magnitudine, stylis ri- gidis undique hispida. Semina perfectius connata quam in ceteris, 1231. PHELLANDRIUM. Linn. gen. ed. Schr.n, 485. Hoffin. umb. 1. p. XXV, et70. t, 1, f-17. et 1B frr. Umbella univ. pauciradiata, partialis plana. Involucrum nullum; involucellum polyphyllum patulum. Perian- thium persistens. Petala palula equalia, obcordata: apiculo infracto. Semina subovata gibba: commissura nucleis latior subconnata; valleculis univittatis. DBieberst. cauc. 5. p. 252. Sv. Bot. t. 155. Flor. Dan. t. 13154. JV ahenb. F'et. Ac. Handl. 1909. p. 219. (Hagstróm jemtl. p. 4o). Oenanthe Phellandrium ScAu/tes syst. 6. p. 425. Hab. in rivulis, piscinis, ad amnes Svecie magis campestris a Scania ad Bahusiam, Vermlandiam et Dalecarliam inferiorem nec non Gestriciam íre- quenter. Radix biennis, crassa et spongiosa. Caulis quoque eximie inflatus fistulosusque saepe pollicem crassus, quamquam ob ramos numerosos divergentes interdum pede non altior, Sve- cis male notus nomiue .Stákbra. Foliorum pinnae ultimae petiolo angusto non latiores. Umbellae multae laterales et oppositifoliae, breviter pedunculatae, albae. Semina ob sue- cositatem non nisi exsiccatione sulcata et nunquam a se in- vicem sponte dilabentia. Id20. COLE CLOE UA Linn. gen, ed, Schr. n. 486. Umbella multiradiata Involucellam solum polyphyllum. Perianthium integrum. Pelala :equalia inflexa. Semen quodeunque subglobosum quinquejugatum, valleculis univiltatis; commissura anguslissima vittis unitis. 5022. CICUT'A vcirosa: petiolis marginatis obtusis, foliis - bipinnaüs; foliolis ternis extimis covfluentibus lan- ceolatis acutis serratis, umbellis opposiuloliis. Linz. 180 PENTANDRIA svec, n. 255. syst. ed. Roem. 6. p. 452. it. scan. p. 246. 265. Sv. Bot. t. 154. FI. Dan. t. 208. [f'ah- lenb. lapp. n. 155. Hab. in. paludibus precipue sylvaticis spongiosis ea- rumque lacubus per fere tolam Sveciam, alpibus tantum exceptis, passim. Radix perennis capitata praecipue famosa Medelpadis Bu- narot, alis Sprángrot. Merba (Sprángórt, Odórt) cir- citer bipedalis, stricta, laevis. Umbellae ob radios multos aequales convexae, albae, circa foenisecium [ílorentes. Semina ex minimis sui ordinis nat. magnitudine vix seminum sinapis, pistillis suis fere breviora. 155. (A. E. E.H. U. S. A. Linn. gen, ed. Schr. n. 487. Hoffm. umb, 1. p. X XIV. e1 97. t. 1. f. 5. 1 B. f. y. Umbella utraque pauciradiata, Involucellum solum uni- laterale subtetraphyllum. Perian!hium obsoletum. Pe- tala scrobiculata, subinzequalia, bifida: apiculo infra- cio obtuso. Semina utraque semiglobosa: jugis obtu- sis; valleculis univittatis; — commissura nucleis la- tior: vittis distantibus arcuatis. 525. AETHUSA Cynapium: foliolis pinnatifidis; laci- —77mnis sublimearibus. ^ Jun. svec. n. 254, syst. ed. Roem. 6. p. 45&. Sv, Bot. t. 64. | Hab. in hortis oleraceis pingvioribus Svecie meridio- nalioris usque ad Uplandiam frequenter. Radix aunua. Herba quo altior (interdum tripedalis) eo magis inferne maculata et glaucescens praecipue in caule, fo- lis subtus nitidis (unde Uplandis GZis, a Silesiacorum G/eizs- se, alis Atháfva, etam F'ill-persilja) ^ Umbellae ra- diis tantum quinque longioribus, albae. Fructüs forma et magnitudo fere Coriandri. 124,. SCANDIKX. Linn. gen. ed. Schr. n. 489... Hoffin. umb. p. XXIV. etp. 31, t, 1. f. 20* et t« 1 B, f. 28. (Chovroph.). "Umbella multiradiata. Involucellum solum subpenta- phyllum. Perianthium nullum, — Petala obcordata: apiculo infracto acuminato. Semina elongala,. subro- strata, quinquecostata: valleculis univittatis. 224. SCANDIX Pecten: semiuibus subsessilibus rostro DIGY NIA 181 multoties brevioribus, foliis decompositis; laciniis linearibus caule aspero angustioribus. Lun. faunm. svec. p. 557. syst. ed. Roem. 6. p. 5o2. Flor. Dan. &. 044. Jacqu. austr. t. 265. hiquist Vet, 4c. Handl. 1821. p. 299. Hab. in agris littoralibus Gothlandisz passim ex. gr. ad Klinta, Oelandie inter Ráplinge et Borg- holm. Radix annua, simplex. Caulis vix plusquam spithamam altus, dichotomus, parum asper. Flores albi inconspicui, sed demum in rosiris elongatis seminum singulari modo elevati. Semina ipsa vix quatuor lineis longiora, sed rostra sesqui- unciam longa, compressa et inde dentibus pectinis cujusdam admodum similia (unde nomen speciei), marginibus ciliata, apice stylis mucronata. 325. SCANDIX £emulenta: seminibus ero.tatis sulcatis, " ^—umibellis cernuis, involucellis reflexis ciliatis, foliis utrinque pilosiusculis subbipiunalis: foliolis incisis ge -oblongis. c caule scabro maculato. ZotZ germ. . p. 91g. JIVahlenb. ups. n. 196. Chsrophyllum temulentum Linn, Svec. n. 250. it. "scan. E e 265. sgothl. p. 55. 60. 175. 225. FT. Dan. 6. 1.918. Jacqu. austr. t. ns Fries hal- land. p. 54. .Aspegren bleking. p. ica Myrrhis temula Schultes syst. ó. p Hab. ad sepes, pagos, rudera, S e campestris fere ubique, p onrandim passim ex. gr. ad Wis- by, Gothem, Oelandie fere ubique ut ad Glóm- minge, Kóping, Runsten; sed Hallandiz rarius ex. gr. ad Hasslóf, Blekingia ad Carlskrona et Uplandiz vix nisi Upsalice. Radix biennis. Herba tota gracilis circiter pedalis, ob- scure virens. Inflorescentia primum cernua, serotina. Se- mina vix tres lineas longa fere erostrata (quare Linnaeo Chaerophyllum]). 125. CHAEROPHYLLU M. Linn; gen, ed. Schr. n, 490. Hoff m umb. p. X X IMI et p. 38. t, 1, f-10. et t, 1B. f, 27. (Anthriscus). Umbella multiradiata. [nvolucellum solum subpenta- phyllum. Perianthium nullum. Petala plana obovata 182 PENTANDRIA (sine apiculo), subzequalia. Semina oblongato-subula- ta, evittata: (rostro brevi costato). 536. CHIEROPHYLLUM zsyleestre: seminibus elabris, caule sulcato; geniculis tumidiusculis, foliis tripin- natis; foliolis ovatis pinnatifidis; lacinulis oblongis obtusis. | Jnn. svec. m. 257. syst. ed. Roem., 6. p. 521. Sv. Bot. t. 124. Jacqu. austr. t. 14g. I'ah- lenb. lapp. n. 154. , Hab. in pratis totius Svecizee etiam Lapponie vulga- tissimum. : Radix perennis. Herba bipedalis et ultra, passim pilosiu- scula, subvirosa, Svecis Hundkaxe, Hundloka, Hund- bummin. Mallandis SpóLter. lnvolucella ciliata longitudine pedicellorum. ^ Umbellae albae ante foenisecium (ílorentes. Semina nitida: rostro brevissimo. 527. CHZEROPHYLLUM sativum: seminibus longius rosiraüs glabris, pedunculis axillaribus pubescenti- bus, caule angulatos; geniculis constrictis, foliis tvi- pinnatis; foliolis piunatifidis obtusiusculis. Bauhzn. pin. 152. Roem. syst. 6. p. 520. Ahlquist Vet. 4c. Handl. 1821. p. 298. Scandix Cerefolium JLnnm. svec. n. 255. zt. goth. p. 71365. 160. scan. p. i89. Sw. Dot. t. 203. Jacqu. austr. t. 590. FI. Dan. t. 1640. Pries halland. p. 58. JVahlb. gothob. p. 55. F'idegren Ósterg. p. 20. Hab. in cultis provinciarum meridionalium littoralium passim, ut: Gothlandiz ad Grótlingho et, VVisby, Oelandia ad Borgholm. Scanisze ex. nr. ad Cim- brishamn, Hallandizee et Bahusie meridionalis, (O- strogothi:e ad Liukóping). Hadix annua. llerba. pedalis et ultra, tenera, propri! et grati saporis Svecis Kórfvel. Umbellae saepe in axillis ses- siles, pauperiores et irregulares. Semina ipsa fere pracco- dentis, sed aucta rostro dunidii sui ipsius longiludinis (unde Linnaeo Scandix). 520. CH/ZEROPHYLLUM .aihriscus: seminibus hi- spidis ovalis, peduuculis axillaribus oppositifoliisve glabris, caule lzevi, petiolis pilosis, folus triplicato- DIGT NIA 185 piunatis; foliolis pinnaüfidis obtusiusculis. Lamar& enc. 1. p. 6905. Scandix Authriscus Jin. seec. n. 256. it. gothl. p. 771064. vel. p. 55. (56.) scan. p. 171. Flor. Dan. t. 9865. Jacqu. austr. t. 154. Aspegren bleking. p. 28. Leche scan. p. 25. n. 17. .4hlquist. runst. 12. Fries halland. p. 55. Anthriscus vulgaris Sc/ultes syst. 6. p. 524. Mab. in aggeribus praecipue fuco et zostera exstructis provinciarum littoralium meridionalium passim, ut: Gothlandice ad Wisby, Oelandis ad promon- Lorium australe copiosissime, ad Kóping, Hornsla- dugárd, Runsten elc.; Calmarie ad munimenta; Blekingie ad Carlskrona, Scanice ad Ystad, Skan- ór, Malmó, Lund, Landskrona, Helsingborg; Hal- landic ad Hasslóof, (et Gothoburgi aliquando: zz). Radix annua. Herba varie toríuosa et implicata, ramosis- sima, vage luxurians. Folia saltim in adultiore planta mi- nora, paücas uncias longa; laciniis ramo vix latioribus. Um- bellae breviter pedunculatae immo saepe sessiles, paucira- diatae, sesquiunciam tantum latae. Semina Carvi semine mi- nora, valde adhaerentia ob asperitem incurvam, qua nec caret reliqua planta adulta. 120. IMPERA TOBI A. Lina. gen. ed. Schr. n. 497. fuss. gen. p. 245. Umbella multiradiata, lnvolucellum solum tenuissimum subsetaceum, — Perianthium obsoletum. Petala subz- qualia obcordata; apice infracto acuminato, Semina plauissima, utrinque emarginata, Biscutelle- formia; valleculis univittatis. 529. IMPERATORIA. Ostruthium: caule tereti glabro simpliciusculo, vagiuis saccatis, foliis ternatiss fo- liolis tripartitis; laciniis ovatis inciso-serratis. zum. svec. p.464. syst. ed. .Roem. 6. p. 600. Sv. Bot. t. 560. Hülphers dal. p. 252. Fiies nov. p. 49. hal- land. p. 54. : Hab. in graminosis convallibus inter alpes ultimas Dalecarlicas ad 'Transtrand passim, ut etiam in pra- üs ferülioribus Hallandiz et Smolandic occidentalis ex. gr. ad Femsjó loco Elfdalen dicto copiose. 184 PENTANDRIA Radix perennis,. dipitum minorem referens, svecice Má- ster-rof. Herba vix bipedalis sed lata et divergens; folio- lis bis unciam latis. Umbellae demum bis palmae latitudi- nis, albissimae. Semina quoque latissima sui ordinis natu- ralis, tres lineas lata, sed latitudine breviora. 197. «PA S T-I N'ACQUATSE Linn. gen. ed. Schr. n. 494. Hoff. umb. p« X XV LI, et 122. t. T, f, tt, Umbella multiradiata; involucro utroque nullo. Perian- ihium nullum. Petala involuta (lutea). Semina pla- nissimaà ovalias valleculis univittàtis.: 530. PASTINACA sativa: caule sulcato, foliis pinna- — tis subnitidis; foliolis oblongis crenato-incisis: ex- tremo trilobo. zzz. seec. m. 259. syst. ed. oem. 6:9p:505. Tore Dari d^ x200« Hab. in ruderaüs et pratis Scaniz elc. passim. Radix biennis, sublignosa, sed de cetero tota planta P. s a- tivae cultae, ut vix indigena. 139. CAR U M. Linn, gen. ed. Schr. n. 427. Hoffm. umb. p. 84 et X XV. t. 1, f. 25. et 1 B. f.20, Umbella pauciradiata. Involucrum univ. spurium sepe monophyllum, partiale nullum. Perianthium integrum. Petala subzqualia carinata, iuflexo- emarginata. Se- mina lanceoleta subteretia quinquecostata: valleculis univiltalis; vittis articulatis. 3531. CARUM Carvi: Liünn. svec. n. 260, syst. ed, Roem. — 6. p. &1&. it. scan. p. 359. 178. 201. vestgoth p. 2. 49. oel. p. 47. Sv. Bot. t. 115. Pl. Dan. t. 1ogr. J/ahlenb. lapp. n. 155. Hartm. Fet. 4c. Handl. 10102. p./ 130. Hab. in pratis elevalioribus provinciarum sylvestrium et seplenüionalium a Vermlandia et ÜUplandia ad Lapponiam frequentissime; parcius in provinciis meridionalibus, maxime aulem rarescit in regio- nibus formatione trausitionis substratis Vestrogolhize, Scanie et Gotlilandias. Radix bienmis. Planta tota glaberrima, pedalis et. ullra , eximie ramosa, sed laciniis omnibus foliorum; subfiliformi- bus vel latitudine tantum petiolorum. — Vagimae vero [olio- rum marginibus scariosis insignibus ramos involvunt. Um- bellae albae ante foenisecium 1lorentes. Semina praecipue nota Svecis Kurnmin, Bahusiis Kare, Norvegis Karve. iogd C DOLOM, P ION GEI A. Linn, gen. ed. $chrun. 498. Hoffm.umb. p. X XV. et 88.2 1, f 12. Tmbella multiradiata. Involucra utraque nu! lla. Perian- thium obsoletum. | Petala zequalia emarginata: apiculo inflexo canaliculato. |. Semina ovato-globosa,, conimis- sura fascial;e transversa (contraria), quinquener vala: membrana nuclei multivittata. — Ztadix perennis; fo- liis radicalibus simpliciter pinnatis, | Umbellae aute orescenttaum nutauntes. 552. PIMPINELLA Saxifraga: folis pinnatis: foliolis — jgadicalium subrotundis serratis; caulinorum piuna- üfidis: laciniis linearibus integerrimis. Linn. svec. neuer. sys: ed. Jioem,:6. p.300. 2f, .56gn» p, 29. Sv. Bot. t. 160. F1. Dan. t. 669. ZY aMenb. Fe. Ac. Handl, 1011. p. 57. Hartm. io. 1018. p. 156. B. nigra: pubescens, 1 diee nigra passim caruleo- - Jactescente. Nov. ct, Ups. F11I. p. 216. Jf l- dene spee. pé. 1. p. 1471. * dissecta: foliis bue: natis ob foliola lateralia pe- " dicellata, valde divisa et incisa. Jes hall. p. 54. Linn. it. vestgoth. p. 200. Hab. in pratis et pascuis siccioribus tolius Svecice us- que in Dalecarliam supremam, Vestrobottniam et versus alpes Jemilandie [lrequen!issime. | g, in re- gionibus campestribus precipue formatione quadam juniore fundatis Scaniee et. Gothlandize optima; dein usque ad Uplandiam passim. "o CUTE provinciis extimis earumque arenosis elatis ut Scanis, Oelandie et Hallandie rarius, e'iam in Kinuelulle: Radix quo albidior eo magis recepta nomine septentriona- lium Bocérot , Nericüs J//botsrot; in 8 extus nigrescens et lactescens. Folia radicalia pinnis ungve digiti minimi vix majoribus. Caulis omnium varietatum suübnudus ob folia ibi inconspicua, circiter sesquipedalis, flexuosus. Umbellae tan- tum duos pollices latae, albae vel rarius rubentes, in 8 ex- siccatione paullo lutescentes. 186 PENTANDRIA 355. PIMPINELLA magna: folis omnibus pinnatis; ^ . pinnis omnium oblongis sublobatis serratis. Liz. "mant. p. 219. syst. ed. Roem. 6. p. 594. FI. Dan. i. 1155. Jacqu. austr. t. 596. [tosén Nov. .4ct. Ups. PÍlf. p. 215. 236. Retz. diss. fl. scand. suppl. 2. p. 6G. * dissecta ARefz, obs. bot. 5. p. 5o. t. 2. Regensb. bot. Zeit. 1020. p. 5or. Hab. in pratis nemorosis Gothlandise ex. gr. inter Aarshamu et Vialms udde; Scanic occidentalis medie ad Harlósa, Ryda skog etc. regionis Lódde- stróm, et in Kullaberg ejusque latere septentrionale maritimo copiose, ; Radix perennis, saepe digitum. majorem crassa. Caulis interdum fere orgyalis, valde angulatus et foliosus. Folia o- mnia subsimilia; inferiora foliolis tres digitos saepe latis, valde lobatis; superiora etiam ad pedunculos foliolis indivi- sis. Umbellae autem vix majores quam in praecedente. — Maritima planta humilior, crassior et nitidissima. 150. APIU M. Linn. gen. ed. Schr.n. 499, Hoffm.umb. p. XXV. et 75, t. 1. f. 8. Umbella inzequalis; involucro utroque nullo. Perian- thium nullum. Petala zqualia subrotunda: apiculo infracto obtuso brevi. Semina subglobosa commissu- rz contraria quinquecostata: valleculis multivittatis. 554. APIUM graveolens: caule sulcato ramoso; umbel- — "s subsessilibus, foliis pinnatiss foliolis caulinorum cuneiformibus incisis, Linn. svec. n. 262. syst. ed. Roem. 6. p. 429. Plor. Dan. t. 790. Leche scan. . 6. n. 22. Rosén scan. p. 15. Hab. in littoribus salsis S canize ex. gr. extra Hvàl- linge copiosissime, ad inoenia urbium passim ut Landskrone , Christianstad. Radix biennis. Caulis sesquipedalis plerumque saltem su- perue dichotomus: folis umbellisque ad dichotomias subses- silibus. Flores albi seminaque minuta fere Papaveris. i313 AEGOPODIUM. Linn. gen. ed. Schr. n. $00. Garin. fr. 2. p. 374. t, 140. Hoffm. p. X XII et 80. Umbella multiradiata; involucro utroque nullo. Perian- TRIGT NIA 187 ihium nullum. — Petala cqualia emarginata: apiculo infracto unciuato. Semina oblonga commissure con- lraria, quinquecos!ata. evitlata. 555. AEGOPODIUM. Podagraria : foliis caulinis sum- | ve—À " " . T . mis ternalis. nm. seec. n. 265. it. vestrog. p. 62. 207. scan. p. 559 Sv. Bot. t. 147. F1. Dan. t. 670. Sison Podagraria. Schu/tes syst. 6. p. 408. Hab. in pomariis precipue subhumidis et ad littora lacuum majorum sitis per Gothiam usque ad Bahu- siam, Vestrogothiam el in Uplandiam lírequenter. Radix perennis. Herba habitus magis oleracei, Uplandis Kirskál, australioribus Sqvallerkál (a Danorum Sva/de- kaal), rarius J'rebening. Folia radicalia biternata: folio- lis lateralibus basi cordatis, argute imaequaliter serratis. Cau- ls tripedalis et ultra. Unmibellae albae, sub solstitio foren- ies. Semina acuminata. URD S. /FHR.EG.YoN. IA. 159 VOSEBU R'N UM. Linn.gen.ed Schr.n.g03. fuss. gen. p. 237. Garin. fr. 1. p. 153.1. 27, Calyx minimus, superus, quinquedentatus, persistens. Corolla campanulata quiuquefida. — Stigmata | sessilia. Bacca monosperma: semine compresso plano. — 4r- busculae foliis oppositis simplicibus , floribus cymosis. Ord. nat. 19. Dumosa. 556. VIBURNUM Opulus: Íolis trilobis venosis acu- "^ aminato-dentatis, petiolis glandulosis glabris. zz. svec. n. 264. syst, ed. Roem. 6 p. 653. Sv. Bot. t. 5357. PL. Dan. t. 661. IW ahMenb. Vet. Ac. Hundl. iO11. p. 29. — 1009. p. 218, Hab. in praüis subhumidis nemorosis precipue rupe- stribus omnium provinciarum a Scania usque ad Vermlandiam ejusque altiores regiones ut prope Ud- deholmshyttan et Konungsbácken paroeciee Kroppa, Vestmanniam prope Skinskatteberg nec non magis orientem versus usque ad Helsingiam meridionalem. Arbusecula orgyalis, ramis laevibus medulla ampla facile perforanda unde forsan nomen svecicum Zá/stry, Folia e gemmis prodeunt plicáta; petiolis dentatis glandulosisque. 188 PENTANDRIA Cymae ad solstitium nitent [loribus radii majoribus planis sterilibus. Baccae rubrae insignes praecipue dicuntur OJ- $on, alis U/fbár, Ulabár, linabár e. s. p. 139. "S.A M BU € US: Linn. gen. ed. Schr.n. 505. Juss. gen. p. 238. Gertn. fr. I p. 137,1. 27- Calyx minimus, superus, quinquedentatus, persistens. Corolla rotato-concava quinqueloba. Stigmata sessilia, Bacca unilocularis trisperma. Semina e receptaculis centralibus pendula. —JP/antae plus minuspe frute- scentes, foliis pinnatis cum impari , floribus cymosis. Ord. nat. 19. Dumosc. 557. SAMBUCUS nigra: cymis quinquepartitis, foliis piunatis aequalibus, caule avboreo. Zozzm. seec. nm. 265. syst. ed. loem. 6. p. 639. it. scan. p. 90. 111. 150 etc. oel. p. 47. 101. Sw. Bot. t, 553. PI. Dan. t. 543. spegren blebing. p. 25. Fries halland. p. 55. Kalm bohusl. p. 187. Hab. ad pagos provinciarum meridionahum et litto- raluum ut: Scaniw passim, Blekingice, Oe- landis salis frequenter, Gothlandiz rarius, Hallandisz passim et Bahusiz meridionalis us- que ad Orust. Frutex major aut arbuscula Svecis P/áder, Scanis Hyll, Hallandis Zy//e, Vestrogothis H0//, (Danis Hyd, Germa- nis JTolder), Gothlandis Fulbom? (Germ. Paulbaum est Rh. Frangula) Foliola vix plus quam quinque a caule re- mota, subovalia. Cyma palmaris alba, graveolenti odore, aeslivalis. Daccae atrae. 558. SAMBUCUS Abulus: cymis tripartitis, foliis pin- nalis inequalibuss supulis foliaceis, caule herbaceo. JLiun. svec. n. 266. syst. ed. foem. 6. p. 659. it. oel. p. 95. 9504. . Sv. Bot. t. 271. Plor... Dan. t. 1156. fetz. oec. p. 616. Hab. Calmaric inter urbem et arcem copiosissime, forsan iuquilina facta. Radix valde repens et ad superficiem terrae caudices per- ennes servans; ceterum caules annui unde Svecis Somznar- jyll, saepe orgyales. Foliola saepius septem, sublanceolata, quo inferiora €o minora et cauli magis approximata demum- TRIGT NIA 189 que stipulis aucta. Cyma autumnalis plusquam spithamaeae la- titudinis. Flores quidem albi, sed tinctura quadam sangvinea. Praecipue partes interiores et maxime Bacca colore atro- sangvinea quasi cruoris perfusa est, qui una cum memoria Beborics loci. crescendi et olor ansam dedit Calmariensibus nominis Maznablod, quasi a cruore hominum bello occiso- rum enata; alis Jititbár. 154. l''AMARI X. Linn. gen. ed, Schr. n. gto. fuss. gen. p. 347. Garin. fr. 1, p. 291. t. 61. Calyx quinquepartitus, corolla dimidio brevior, persi- stens, Petala quinque, obtusa. Stigmala sessilia. Cap- sula pyramidala triquetra trivalvis unilocularis, Se- mina valvulis affixa, terminata cauda crinita. — .JFru- tices foliis minimis alternis subactformibus, floribus Misc ies Ord. nat. 31. Succulentca. 539. TAMARIX germanica: floribus decandris mona- delphis, spicis terminalibus solitariis; braclels pedi- cello longioribus, foliis lineari- lanceolatis sessilibus. Linn. syst. ed. oen. 6. p. 675. faun. seec. p. 557. For. Dan. t. 254. Gunner. norv. n. 152. Hising. Jemtl, p. 75. norv. p. 79. 90. Hab. in insulis ripisque arenosis fluminis Indalselfven Angermanniz precipue in Faxón, olim, quo pervenisse videtur ex opposito latere Norvegiae e- jusque convalle Stórdalen Frutex plerumque semiorgyalis, valde virgatus, facie fere Cupressi unde nonnullis Z7/d Cypress. Folia pleraque ses- quilineam tantum longa et filo tenuiora cinerascentia. Spica digitum minorem crassa, successive apicem versus Ílorens demumque spithamam longa. BDracteae folis duplo majores. Flores dilute rosei CRUEL petalis lineam latis. | Capsu- lae semiunciam fere longae, glaucae vel potius caesiae. BRD, A T E TR AG Y NIA 95, P AR. NA. S.S T. A, Linn. gen. ed. Schr. n, 523. Juss. gen. p, 272, Garin. fr. 1, p. 287, t, 60. Calyx quinqueparütus. Petala quinque ante florescen- tiam imbricata. Nectaria quinque petalis adposita, igá PENTANDRIA filamentis interjecta, radiata: radiis apice glandulosis. Sugmata sessilia connivenlia. Capsula supera, semi- quadrilocularis quadrivalvis polysperma: semina val- vulis adfixa. — Herba caule unifolio , unifloro. Ord. nat. 50. Gruinales? 540. PARNASSIA palustris: foliis radicalibus cordatis , —— mneclariis multiradiatis. JLzmm. svec. m. 260. syst. ed. oem. 6. p. 695. it. vestgoth. p. 249. Sv. Bot. t. ira lor. Dan. t. 594. ^ W'ahlenb. lapp. n. 157 Hab. in pratis humidis vulgatissima per totam Sve- ciam, cacuminibus alpium- summis lautuin exceptis. Radix perennis. Folia radicata petiolata; caulinum sessile; Vestgothis Zjerteblad. Hjertebladsblorster. . Flos expli- catur sub foenisecio albidus vulgo S/otterblomena , varius Fienórt. Nectaria insignia quási. stamina deformata esse vi- dentur. 1565. DROSBER A. Linn. gen. ed. Schr n. 531, Juss gen.pe271. Gartn. fr. T. p. 201. t. 6r. Calyx quinquefidus. Petala quinque ante florescentiam spiraliter contorta. Styli plerumque bifidi, | Capsula supera unilocularis, | semiquadrivalvis polysperma. Herbae radice perenni , fotüs radicalibus ciliatis: ci- liis apice vISCOSIS visus Svecis Sileshár, Tárórt, Dag "wort; spicis ante florescentiam. convolutis, Or d. nat. 52. Gruinales. 2 541. DAOSERA rotundifolia: scapo racemoso, foliis : PU Linn. svec. n. 275. syst. ed. Roem. 6. . 760. Flor. Dan. t. 128. Il'ahenb. lapp. 71. 190. n in paludibus muscosis tolius Svecie vix alpibus quidem exceptis. hadix tenuis et scapus setae fere angustia, sed folia eo latiora saepe subreniformia interdum digitum lata; petio- lis tenuiter ciliatis. Flores quoque parvi, semine sinapis vix crassiores, albi, post solstitium explicati. 542. DROSERA Zongifolia: scapo racemoso, foliis obo- vato-oblongis. Linn. svec. n. 274. syst. ed.. Roern. Bap. n61. i Dan.d. 3055. I'ahtenb. lapp. n. 159. P. major: folis magis elongalis sublanceolatis. PENTAGYT NIA 191 D. anglica Smith, compend, 1918. p. 5o. engl, fl. 2. p. rior trie eL Leaf 124. Engl. Bot. 15. t. 869. -Roem. syst. 6. p. 761. Hab. in paludosis totius Svecicee usque ad alpes fre- quenter; 5 in provinciis magis temperatis infra Up- saliam passim. Folia circiter duplo angustiora et longiora, sed partes re- liquae €o crassiores et majores magisque virentes, ceterum similes, 8 folia saepe palmam longa et tamen lineas duas faàntum lata. ORD..5.. PENTAÁAGYNI A. 15». "S "PA T T.C Es Linn. gen. ed. Schr,n. 527. Decand. fl. n. 329. Gaertn. fr. 1. p. 210. t. 44. Calyx infundibuliformis indivisus: limbo scarioso pli- cato. Petala quinque in fundo calycis sepius connata. Stamina petalorum ungvibus inserla, interdum con- nata. Semen utriculo evalvi inclusum et calyce colo- ralo insuper tectum: funiculo seminali ab apice utri- culi ad *basin nuclei recti pertingente. — ZZerbee foliis utplurimum radicalibus , scapo floribus sessilibus si- ve in capitulum calyce commauan tectum collectis (A r— meria) sive sparsis in pauiculaum (Limonium). Ord. nat. 44. A4gsgregatce. 9349. STA'TICE .4rmeria: scapo tereti, capituli squa- — 4mis exlerloribus obtusiusculis, foliis semiteretibus* obtusis. Linn. svec. n. 269. it. oel. p. 56. 62. scan. p. 124. 140. Decand. fl. fr. n. 2518. 8. Engl. Bot. à, 220. Jf'ahlenb. ups. n. 205. | Carís. sirengn. p. 19. Kalm bohusl. p. 69. 158. JNezén in Fant diss. de Ulricehamn p. 5o. Armeria elongata Aries halland, p. 55. spegren bleking. p. 24. Armeria vulgaris Schultes syst. 6. p. 771. Hartm. Vet. Ac. Handl. 1018. p. 125. ///ahlb. goth. p.54. &. maritima: scapo pubescente, foliis inollioribus.. DDecand., 1l. c. «. VW ahlenb. lapp. n. x41. Armeria maritima JJtoem. syst. 6. p. 772. Fries halland. p. 55. Flor. Dan. t. 1092. Hab. in campis arenosis provinciarum liitoralium et 192 PENTANDRI 4 proximorum lacuum majorum ut: ad lacum Mila- ren tum Üpsalie cum Strengnesiee copiose, ad l:t- tora Roslagice usque ad flumen dalecariicum, Suder- mannia AE Landsort, Oelandize et Gotlilandige pas- sim, Blekingize, Se copiose, Hallandie frequen- ler unde prope Lagam ad Markaryd Smolandig ad- jacentis et Ülricehamn Vest: ogotliize adscendit Ba- husie vulgatissime; $8 in puo mavisseticideu- talis rarius cum « miscetur et. denique sóla. fepefi- iur in littoribus maris septentrionalis. Nordlandise ex. gr. ad Hopen paroeci& Rorstad et Finmarkice in Maasóa. Radix valde perennis, longe descendens, terminata caespi- te insigui foliorum scaporumque fere ejusdem angustiae. Sca- pus primum tectus vagima a calyce communi descendente. Calyx communis circiter digitum crassus; proprius superne hyalinus, incorruptus persistens. Petala rosea, aestate prio- re explicata, cum calycibus constituunt florem compositum insignem Bahusiis Z'rzft (ab Anglorum V'Arzft), aliis Strand- blomster. 4&4. S'TATICE JLimontum: scapo paniculato tereti , flo- i xibus secundis bractea duplo longioribus, foliis ob- longis obtusis subtus mucronatis enervibus. Linn. svec. n. 270. Syst. ed. Roem. 6. p. 777. Flor. Dan. &. 515. Kalm bohusl. p. 155. V'et. Ac. Handl. 1245. p.107. /ZFahlb. gothob. p. 54. Leche scam, p. 24. H. 10. Hab. in litteribus maris exterioribus ad oram occi- deutalem regni rarius, ut: Bahusiz in Lógholmen paroecie 'lanum, ad eben. exlra ÜUddevalla et iu DomsOo extra Gótheborg; Scanic ad Kullen, inler Helsingborg et T/andslnonay ad Barsebeck, exlra Hvillinge ali bique, sed parce. Radix valde perennis, torulosa, intus rubra (fere ut Dis- tortae, quare etiam Orzirot). Folia radicalia petiolata , saepe pollicem lata, crassiuscula ideoque avenia. Scapus cir- citer pedalis; ramis fastigiatis. Flores squamis Scariosis mili- dis quod ad dimidium tecti, ipsi cyanei, serolini, Fxempla- ria ad Hvállinge lecta multiplo minora. : 4 PENTAGYTNIA 195 158. LINUM. Linn. gen. ed. Schr. n, y28.. Juss. gen. p. 336. Garin. fr, 2. p. 146. t. t 1$. Calyx persistens pentaphyllus (vel tetraphyllus in .Ra- diola numerum quaternarium omuium partium ser- vante). Petala quinque ungvibus annulo filamento- rum inserta. Filamenta laciniis quinque interjectis basi connata; antheris sagittatis, Capsula supera, se- midecemlocularis; dissepimentis incompletis a pariete exteriore inflexo formatis: loculamentis monospermis. Herbce rad. annua apud nos foliis oppositis, caule demum dichotomo et tunc numerus quaternarius in flore. — Ord. nat. 52. Gruinales, sectio Lina. 545. LINUM catharticum: foliis oppositis ovato-lanceo- ; 7 ]ati integerrimis, caule superne dichotomo, pet!a- lis acutiusculis. —.JZnn. svec. n. 271. syst. ed. foem. 6. p. 756. Sy. Bof. t. 25o. Flor. Dan. t, 851. IVahlenb. F'et. 4c. Handl. 1909. p. 219. Hab. in pratis el pascuis macrioribus per totam Sve- ciam usque ad Vermlandiam ferrimontanam , Dale- carliam superiorem et Norrlandiam frequenter. Herba tenuis, vix spithama altior, non nullis svecice JWildhór. Flores ante florescentiam penduli, post solsti- tium aperti, albi; petalis calyce duplo longioribus. Capsula magnitudine tantum seminis cannabini. 546. LINUM .adiola: foliis oppositis ovatis integerri- — amis, caule dichotomo, calycibus fissis tetraphyllis tetrandris tetragynis. | Jnm. svec. n. 272. it. scan, p. 227. 525. 550. 555. vestrogr. p. 141. (gotl. p. 516.) Jogberg smol. p. 22. Flor. Dan. t. 178. Leche scan. p. 2á. n. 20. Nezén in Fant diss. de Ulricae- hamn p. 50. .Hisinger verml p. 1o. Radiola linoides Aoem. syst. 5. p. 517. Fries hal- land. p. 50. Wahlb. sothob. p. 94. .Ahlqu. et. Ac. Handl. 18021. p. 501. Aspegr. bleking. p. 14. Hab. ad vias arenosas interdum inundatas regionum meridionalium presertim littoralium, ut Scanisz ad Skanór, Ystad, Simontorp, Ramlósa, Kullen, Farhult, Ossjó etc, Oelandie& ad Grankulla; Flor. Svec. 15: 194 PENTANDRIA Párjestaden, Bredsátra etc. Blekingie, Smo- landise meridionalis et Hallandioc frequenter, usque ad Gótheborg; ut etiam in confiniis laciunt majorum adjacentium ex. ar. ad Larf et Wáànga prope Lidán in Veneru defluentem, ad Ulricaeehamn . Vestrogothie, ad Klarelfven prope Carlstad Vermlandi«. Caulis plerumque uncia vix altior, tenuitate setae, dicho- tomus et, valde divaricatus. Folia longitudine pedicellorum in dichotomia caulis. Flores ceterum conjugati in apices ra- morum, minuti, albi Petala calyce parum longiora. Cap- sula magnitudine vix seminis sinapis. iaq SEI B:BOUA DICTUS Linn. gen. ed. Schr. n. 536. fuss. gen. p. 373. Garin. fr- 1. p. 348 1.73 Calyx decemfidus erectus: laciniis lanceolatis; alternis minoribus. Petala quinque slaminibus alternantia ca- lycique inserta. Semina pauca levia nitida, valde oh-. liqua, in receptaculo exiguo fundum calycis replente. — Herba foliis terunatis, foliolis partitis, Est Poten- tilla quasi in angustiam. redacta. 547. SIBBALDIA procumbens: folis termatis; foliolis — ecuneiformibus Ltridentaüs, petalis sublauceolatis ca- lyce brevioribus. Lum. svec. n. 275. syst. ed. Roem. 6. p. 678. Plor. Dan. t. 32. .Hising. herjed. p. 46, Hartm. Vet. Ac. Handl. 1014. p. 109. /F'aMenb. lapp. n. 14o. Hab. locis herbosis declivis alpium altiorum omnium a Sylfjállet Jemtlandize usque ad Finmarkiam et fi- nes Russie ubique. Radix perennis, undique caudices foliosos effundens. Fo- lia foliolis plerumque semiuncialis longitudinis et sesquiter-. tam lineam latis. Cauliculi vel potius scapi etiam. subde-.. cumbentes vel apice tantum adscendentes, plerumque uncia parum longiores. Calyx fere semper clausus (quamquam se- mina neutiquam ita obteguntur ut in Sangvisorbis Juss., du- as lineas longus et ipsis angustior. Petala lutescentia dilfici- lius deteguntur. Semina quoque minora quam in Potentillis plerisque. POLTGYNIA 1 b 6BD.. POLY Gy N I-A 140. M" Y O SU RU. Linn. gen ed. Schr n. 539. fuss. gen.p.a$8. Cartn fr 1. p. 354. 1.74. Calyx pentaphyllus, coloratus, iníra basin. productus. Petala quinque, minuta; vngve tubuloso nectarifero. Stigmala adpressa strigteforinia. Semina fungoso-cor- licata, tetragona, in. receptaculo subulato disposita. in- versa, — Herbula foliis floribusque radicalibu:, Ord. nat, 25. Multisiliquce. 548. MYOSURUS ;ninimus: Linn. svec. n. 276. syst. — ed. foem. 6. p. 8oo. Flor. Dan. t. 406. Hab. in collibus et campis apricis provinciarum cam- pestrium a Scania ad Vermlandiam inferiorem, Neri- ciam et Uplandiam passim; Dalecariliw | inferioris rarlus. ) Radix annua. Herba tota plerumque pollicaris; foliis li- neari-attenuatis; pedunculis ejusdem longitudinis unifloris. Flores mense frondescentiae explicati minuti; petalis aureis. Receptaculum seminiferum. demum pedunculis vix brevius, non nisi stigmatibus adpressis non nihil strigosum, utut ma- xima pars plantae nomen dedit svecice Mrisrumpa. EE USURIS, HEXANDHRIA. LDAIQ NS ER G.T U S. 1, oAn.^M o:sN Oo. G YN, Àà A. Corolla nuda sine calyce proprio adpresso, $patha umbellam includens —- - - - - —- - - - airArviuw €orol, hexapet. Capsula. Sem. plana. Nectatía in peialis 142. VutvILLARIA Sem. subglob Filam alt. basilat, 145. On Nr rHocALUM | Filamenta &qualia - 14i. ANTHERICUM Semina oblonga arillo peaicellata 145. Nan TRECIUM Corolla monopetala, Bacca. Stylus brévis | - 4 — i46. ÀsrAnaGvS | Stylus filiformis | « — xág. Convarrania Spadix eylindricus flosculis hexapetalis teetus — —.— -— «148 Aconvs B. Calyx et plerumque Corolla. Flores glumacei, Capsula trilocularis polysperma — «4 - — 149. j]vuNcus unilocularis trisperma | —- - 150. LuzurA 196 HEXANDRIA Calyx hexaphyllus, Bacca apice pervia disperma -. -« 151, BrmnztfS sexdentatus, Capsula evalvis - - - - - - 152.PzPr1s ORDER TG YN PX Semen unicum triquetrum intravalvulascalycis grandefactas — 155 Ruwzx Capsule tres intra Corollam hexapetalam persistentem « 154. l'oriELpiA oRD. HEXAGYNI A. Capsule distinctm inflate —. - - - - - - 155,ScnEUcuzzsmIA Capsule receptaculo columnari adnate. Stigmata plumosa 156. 'Tuicrocmtw ORD. PornvG Y NIA. Bm AIsMA on». 1 MONOGYNI A. 14r ACTA DUANE Linn. gen. ed. Schr. n.557. fuss. gen. p. 60. Gertn. fr. I. p. 56.1. 16. Spatha bivalvis, arida, umbellam multifloram continens. Petala sex, patentia. Stigma simplex. Capsula su- pera, trivalvis trilocularis: loculamenta seminibus pau- cis. — .Bulbus tunicatus. — Ord. nat. 10. Spatha- cec. — Synopsis: 1) OPHIOSCORODON: corol- la deciduas capsula tricocca: loculis monospermis. 2) ArLIUM p. s. d. corolía persistens; capsula val- vulis medio septiferis, loculis dispermis: a) staminum J'lamentis alternis tricuspidatis n. 550. 551. b) fila- mentis indivisis n. 552—554. 349. ALLIUM zurszmum: scapo nudo semicylindraceo, folis lanceolatis petiolatis, umbella fastigiata, bulbo setis stipato. JLinm. svec. n. 277. spec. pl. ed. If/illd. 2. p. 79. 3t. £otl. p. 169. 195. 247. scan. p. Yoo. ioi. eestrog. p. 26. Sv. Bot. t, 256, cultum. For. Dan. t. 757. Leche scan. p. 24. n. 295. Montin fef, 4c. Handl. 1766. p. 250. .Bjerkand, ib. 1776. ». 60. dOBitdsaorade ursinum. 77 allroth sched. cr. p. 150. Hab. in nemoribus umbrosis regionum formatione transitionis fundatarum praecipue littoralium, ut Gotlandiz fere ubique, Oelandie rarius, S$canie passim ex. gr. ad Maltesholm, Djuród, Lilló, Krageholm in insula Lybeck ete. V estro- gothie versus lacum Venern in. Kinnekulle supra MONOGYNIA 107 stratum lapidis suilli ad Vesterplana et Hellekis; Ostrogothice in Ombergs sjósida; — ceterum nonnisi rarissime visum in mariüimis Roslagic et in insulis Hallandiz borealis quasi adventitium. Bulbus teres, pennam anserinam crassus, sesquiunciam longus, flavescens, setis brevibus ad basin, ob odorem alli- acemm valde olidum Gotlandis aliisque Ztamslókb, Scanis -Ramsk. Folia pollicem lata et ultra. Umbelle cum lInvo- lucro tota albissima, ante solstitium optime florens; floribus plerumque sex tantum. Capsula quasi seminibus tribus Can- nabinis conflata; semina globosa (nec ut in sequentibus an- gulata). 350, ALLIUM .Scorodoprasum: scapo folioso, foliis |o plauis | crenulatis vaginisque carinatis; spatha acu- minata, umbella bulbifera sparsiflora, staminibus tricuspidalis. Ln. svec. n. 270. spec. pl. ed. I/ilid. 2. p. 69. it. gotl. p. 208. 247. 292. oel. p. 60. F7. Donada 3455... Jeche scan. p, 25. n. 24... Roséz scan. p. 21. Fries halland. p. 57. ZVahlb. go- thob. p. 55. Kalm bohusl, p. 150. 158. F'idegt en Ósterg. p. 29. B. minus: carina vaginarum poseleDgie, Fries nov. p. 112 A. arenarium Z7. Da, t. 290. Smith engl. fl. 2. p. 154. Hab. in pratis fruticosis provinciarum meridionalium littoralium ut: Gotlandie ubique, Oelandiz passim, Blekingie, Scanic septentrionalis ex. gr. ad Andrarum, Fogelsáng, inter Helsingborg et Ram- lósa, Kullaberg, Hallandiz tantum ad Hasslóf, Bahusie in insulis Varo, Fillskár etc. usque ad Musó paroeciz "lanum, nec non Ostrogothiz in Omberg prope Vettern, in Slaka etc. 8 in arvis maxime arenosis Scanic ad Falsterbo,- O elau- dise ad Sandby passim. Bulbus magnitudine nucis avellanae, caerulescens ut bul- bili capituli. Scapus circiter tripedalis inferne crassilie sal- tem pennae anserinae. Folia in fera planta scapo vix la- tiora, undique ejusdem latitudinis. Capitulum bulbillorum nuce avellana majus; [floribus exsertis violaceis. j tantum differt angustia, scapo interdum superne flexuoso ob pro- 198 HEXANDRIA ecllas. colore infensiore; sed omnes hae notae inconstantes. — Uoliandis K«pe, Bahusis Kep, aliis S£ogsZók. 931. ALLIUM arenariums: scapo folioso, foliis subfili- torinibus, spalha initraeformi decidua, umbella hul- bilera melio stricta, stamiuibus UU exser- ps anno is60. 5. 2990. 002 SCOR. que m Retz. scand. ed. 2. p. 509. aec. p. 56. Fries nov. p. 112. A. vineale Ir tito spec. 9. p. 73... Hall atl n. A. —O Engl. Bot. ?8. t. 1974. Smith engl. fl. 2. p 157. IY'ahlb. gothob. p. 56. — Aspegren bleking. p. 25. Hab. iu agrestibus locis arenariis vel siccioribus ele- valis provinciaruiu meridionalium maritimarum ut: Scanisz exlerioris copiosissime, Blekingi:e ubi- que, Oelaudiz frequentissime. Fia Platt us- ^ que ad lusuiam S!yrsó extra Gótheborg alibique, Sudermauni:e in Vermdón etc. rarius. Bulbus Beuencuss oblongatus, coloris pado odoris et saporis fortioris iere ATIS ton vi, unde bulbilli segetibus noxii et agricolis invisi nomine Saud/ók vel Ákerlók (cfr. Retz. oec. Jj: (3) Scapus circiter sesquipedalis, strictus, peu- na columbina vix crassior. Vaginae siriatae et folia in ma- joribus exemplaribus augulata (fere ut nr.4. oleraceo), terum chordaeformia. | Spatha valde rostrata, attamen ob basin pellucidam discedens et caly ptrae formà delabens. | Ca- pituium nuce avellana vix majus, iuierne bulbillis confertis- simis apiculalis vel interdum eirrhiferis; superne íloribus con- tiguis exsertis slirictis, nunoribbus vix sesquilineam longis, tenuibus. Stamium cuspides omnes forma setularum. supra petala eminentes, 352. ALLIUM earinatums: scapo folioso; foliis planis carinatis, spalha diphylla carinata,. unibeila bulbi- fera laxiflora, petalis emarginatis, staminibus fili- fovrmibus corolla duplo longioribus. un. svec. 7n. 281. Rosén scam. p. 20. Haller all. p. 591. n. £. 2. Fries nov. p. 118. Hab. in dumetis Scani: rarius ex. gr. ad Fogelsáng. Sequenti eerte proximus, sed foliorum anguli in. carinam unicam confluentes, spalhae folia in euspidem ommniuo tri- quetram abeunlia; petala rosea vero magis ecarinala, apice MONOGYNIA 199 iscurvata et emarginata, quo stamina eo magis prominent. Celerum mihi nunquam vivum obvium. 555. ALLIUM o/eraceum: scapo folioso; foliis supra plamusculis subtus convexis angulatis, spatha di- phylla foliosa, umbella bulbifera laxiflora, petalis apiculatis. stamina subulata compressa cquantibus. Joinn. svec. m. 280. spec. ed. JT/illd. 2. p. &. Fi. Dan. t. 1456. Hall. all. n. 26 t. 1. Bjerkand. Jet. Ac. Handl. 1776. p. 81. Samzel. neric. p. 51. JI'ahlenb. lapp. n. 142. 8 complanatum: foliis magis explanatis, floribus "^ryoseis vel fuscescenlbus, | rzes l. c. JY'ahlb, go- thob. p. 56. A. carinatum rh. ups. Hab. in prátis et arvis precipue regionum littoralium el campestrium a Scania et Gollandia ad Bahusiam, Vestrogotlhiam, MNericiam et QUplaudiam passim ; deinde vix nisi ad mare seplentrionale Nordlandiz prope T'orrfjord. Bulbus circiter digitum crassus, odoris alliacei minus for- tis. Folia penna gallinacea vix latiora, subfistulosa. Scapus longitudine varius, plerumque laxus et flexuosus. Flores plerumque fuscescentes, sed ad ripas fere deflorati exsicca- lione magis rosei. — Vulgalius notum .Augslób vel Hundlók, 554 ALLIUM .choenoprasum: scapo subfolioso adze- : quante folia fistulosa subulato-filiformia, umbella nuda (sine bulbis). mm. svec. n. 202. spec. pl. ed. WFalld.:2. p. 81. it. gotl. p: 194. ^ oet. p. 55. 65. 150. .Sv. Bot. t. 69. FI. Dan. t. 971. .Aspegren blebing. p. 24. Fries halland. p. 57. /V'ahlenb. lapp nm. 145. Hab. in insulis orisque mari vastiori expositis, ul: Gotlandie Oelandiseque in petris calcareis Írequenter, precipue in Oelandorum Alfvaren (un- de ipsis /fvarlók dictum), ceterum Blekingie, in oris Ostrogothie. Roslagicwque rarius; Hallan- dise et BahDusis septentrionalis quoque parcius, sed ad mare septentrionale prope littora subhumida (00 precipue l'inmarkie ubique copiose. 209 HEXANDRIA Bulbus minus conspicuus quam in ceteris, oblongatus, pen- na vix crassior, sed folia optime allium sapiunt et in usum Írequentissimum veniunt unde Svecis Grás/ók , Gotlandis DBaisb-lók. Folia haec ceterum plerumque digitum longa, leretia, crassitie chordae; sed tota planta praecipue Fin- markiae interdum multoties major evadit, folis eximie an- gulatis immo introrsum planiusculis. Spatha inaperta pul- chre rosea, demum decolorata. Pedunculi et flores ejusdem longitudinis, fere quatuor lineas longi, numerosi, pulchre SOS€l1. 1133, FR ITILLAR 1 A. Linn. gen. ed. Schr. n, 559. fuss. gen. p. 55- Corolla nuda hexapetala campanulata, supra basin fo- veis nectariferis excavata, Stamina stylo breviora. Capsula supera trilocularis (irigona); valvulis liberis (nec reticulo connexis); seminibus planis in formam columnze suprapositis, — JBulbus tuberosuss flores .nutanies maximi. — Ord. nat. i1. Coronaric «a Lilia Juss. 555. FRITILLARIA Meleagris: foliis omnibus alternis —- linearibus, caule unifloro, foveis nectariferis linea- ribus, petalis apice inflexis. JL». seec. n. 285. spec. pl. ed. IP'illden. 2. p. g1.. Sv. Bot. t. 576. F7, Dan. 6. t. 972. IV'ahlenb. ups. n. 209. &Hartm. Fet. Ac. Handl. 1818. p. 124. Hab. in prato hyeme et primo vere sepe inundato Kungsángen dicto Upsalis copiosissime, ut etiam in alüs similibus locis usque ad Gestriciam nunc temporis passim (an inquilina facta?) Caulis solitarius vix pedalis. Flos uncia longior et vix angustior, mense frondescentiae nitens colore lilacino tessu- lato (unde Svecis Brádspeisblomma , varius rusticis Orm- skalle, quod et Cypripedium) passimque albo. 1545, ORNITHOG A L U M.- Linn. gen. ed. Schr. n. 566. "fuss. gen. p- 60. Gartn. fr. 1. p. 6j. t. 17. Corolla nuda, hexapelala, basi connivens, apice patens, persistens. Filamenta alterna basi dilatata, — Capsula supera, trilocularis, trivalvis; seminibus subrotundis MONOGYNIA 201 (sine angulis) coordinaüs. — Zadix bulbosa. Flores subumbellati (lutei). —/ Ord, nat. 11. Coronarice & Asphodeli Juss. 556. ORNITHOGALUM pratense: pedunculis umbel- ^^ Jatis simplicibus, petalis obtusis sublinearibus gla- bris, folio radicali subsolitario. lineari plano glau- cescente, bulbi tuberculis divergentibus denudatis. Persoon. syn. 1. p. 363. Moris. hist. 2. sect. ^. t. 15. f. 12. Il'allroth sched. cr. p. 14o. O. luteum « 77 ilIlden. spec. pl. 2. p. 115. O. stenopetalum Z'rzes nov. p. 69. 44spegr. blek. p. 25. Hab. in hortis Scanis passim, Blekingis ad Carls- krona; magis adventitium. Exteris magis pratense quam sequens potius sylvaticum vel dumosum; nobis illud vix nisi hortense. Bulbus cito sub llorescentia tubercula gignit nova, ipso nucleo bulbi fere e- marcido majora, ideoque extra tunicam erumpentia. Scapus brevis, pedunculis biuncialibus parum longior; sed petala ma- jora quam in sequente fere unciam longa, strictiora. An fructus unquam maturescat ? 257. ORNITHOGALUM 4/uteum: pedunculis umbella- : .. Us simplicibus, petalis obtusis glabris, folio radicali solitario lineari plano, bulbis convergentibus inclu- sis. Linn. svec. n. 205. Flor. Dan, t. 5728. Sv. Dot. t. 654, Samz. nueric. p. 91. Hartm. Vet. Ac. Handl. 1818. p. 125. JY/ahlenb, ib, 1809. p. 218. Bjerkand. ib. 1776. p. 83. | O. luteum 8 sylvaticum /Zllden. spec. pl. 2. p. 114. Persoon 1. c. O. sylvaticum /Zillden, en. hort. ber. p. 568. Hab. in pratis dumosis et rupestribus a Scania ad Ba- husiam, Vestrogothiam, Nericiam et Gestriciam diae copiose, excepta tamen Smolandia occiden- tait. Bulbus tuberculum unum alterumve includens, faba vix minor Svecis nonnullis Jordaót, alis Z'árfrudagslok. Scapus plerumque spithamaeus, pedunculis uncialibus. Folia involucris latiora saepe lineas tres lata. Umbella saepe tri- flora: floribus fine mensis germinationis explicatis, sed peta- lis in fructu albescentibus. Semjna lutescentia. 202 HEXANDRIA 558 ORNITHOGALUM minimum: pedunculis um- bellatis ramosis, petalis acutis glabriusculis, folio radicali! solitario. subfiliforimi, buibi granulis con- vergentibus inclusis, Aoizunm. spec. n. 906. Sv. Bot. dod. cfl. sor: Dang: 8. 22599 JByertand. Vet. Ac. Handl. 1776. p. 9». O. Sterübergii /7oppe diar. bot. F^. n. 292. 7*8 spathaceum: umbella magis pauciflora, petalis m:nus acutis, Bzeberst. cauc. 5. p. 265. O spathaceum 7T lden. spec. pl. 2. p. 112. Sv. Bot. 1. 495. f. 9. Fl. Dan. t. 612. «E rdes hal- land. p. 59. Retz. diss fl. scand. suppl. 2. p. 6. Hab. locis pingvioribus nuper denudalüis suboccultis jn iisdem provinciis ac praecedens; paullo altius ta- men versus seplentrionem inlerdum adscendit ex. zr. ad Premshyttan. districtus. Skinskattebergensis Vestmanujie; 4 in Scanis nemoribus humidis frequeuter ex. gr. ad Roslátt et Reften. Bulbus piso non major bulbills variis minoribus granuli- formibus mixtus (Nericiüis Krák/ók). Scapus. tantum digiti longitudimis. Iwvolucra folis latiora ultra duas lineas lata, eximie attenuata. Umbella saepius mulüflora. Flores mense germinalionis fere toti lutel, extus tantum mervis viridibus. 144, A /N,TH E R.D.C UM. Linn. gen. ed. Schr. n. 570. Gaertn. fr.1. p.55. t.16. Phalangium. uss.gen.p.59. Corolla nuda, hexapetala, explanata, evanescens. Fila- menta subsequalia. Capsula supera, trilocularis, tri- valvis: seminibus angulatis congregatis. — Atadix in- fra caudicem cylindricum fibrosa, perennis. Flores racemosi albi. —. Ord. nat. 11. Coronaric 8 .4ds- phodeli Juss. 559. ANTTHERICUM ramosum: foliis linearibus, scapo paniculato, corollis planis pislillo brevioribus. 47724. spec. n. 209. spec. pl. ed. (f'illd. 2. p. 180. it. gotl. p. 170. 194. Flor. Dan. t. 1159, Jacqu. austr. t. 161. | ALéche scan. p. 24. m. 32. . WM hiqu.- V et; Ac. Handl. 1921. p. 502. Hab. in petris calcareis Gotlandicw passim ex. gr. in Thorsborg, Ardre, Gammelgarn, Fáróen, Fle- MONOGT NIA 205 riuge, Hall: Oelandiz ad Rumfetorp paroecice Saudby et ad Glómminges nec non Scanize maxime orientalis areuose ut ad. [.illó prope ChrisUan:tad, infra Binkaby, ad Brósarp, nter Degeberga et Vidt- sk^fle itemque inter Wà et Nóbbelof. Folia lineari-attenuata, subconvoluta pennaeque gallinaceae amplitudinis. /Scapus circiter pedalis. | Inflorescentia ple- rumque inferne ramosa. Corolla digito minore vix latior, ad solstitium explicata: petala ovalia pistillo multo breviora vel longitudine tantum pedicelli, omnino plana. 560. ANTHERICUM Z/ago: foliis linearibus, scapo racemoso, corollis planis pistillo longioribus. Liz. svec. n. 290 spec. pl ed. ll'illd, 2. p. 141. it. scan. p. 105. 257. (Sv. Bot. t. 405. cullum). Z/or. Dan. t. G16.. Piies nov. p. 5o. (halland. p. 155). Hab. locis siccis Scaniz orientalis arenoso - campe- slris vel calce juniore substratze passim, ut ad Bor- restad , supra Degeberga, ad Vidtskofle Stora Sand- drifva, Hórred, ad Raflunda nec non inter Rorum et. Wiksfiskelü»er copiose Folia ut in praecedente vixque ampliora. Scapus plerumque pedalis. Inflorescentia semper simpliciter racemosa. | Corolla duplo major quam in praecedente vel circiter pollicis latitu- dinis; petala oblongata pistillo pedicelloque longiora, magis concava incurvataque. 145 NARTHECIUM. Smith brit. 1. p.350. Wahlenb.lapp.p.78. Anthericum.— fuss. gen. p. 59. Corolla nuda, hexapetala, patens, persistens. F'ilameu- ta hirsuta. Capsula supera, triocularis, trivalvis: arillis seminum longitudine capsule, setaceis. — Jta- dix fibrosa. Folia cquitantia. — l'lores. lutei dense racemosi, — Ord. nat. 11. Coronaric y. 561. NAR'THECIUM osszfragum: Smith fl. brit. 1. p. — 568. /Y'aMenb. lapp. n. 147. Sv. Bot. t. 489. Fries halland. p. 6o. Il'ahlb. gothob. p. 57. Hartm. Ft. ve. Handl. 13814. p. 97. 1018. p. 159. Hising. her- Jed. p. 57. Authericum ossifragum Zinn. svec. n. 207. spec. pl. ed. IV illd. 2. p. 17. it. scan. p. ái7. vestrog. 204 HEXANDRIA p- ^ Hogberg smol. p. 22. — Flor. Dan. t. 423. JLeche scan. p. 24. n. 21. Kalm bohusl. p. 110. Hab. locis subpaludosis in plaga occidentali regni mari opposita ut: Scanjc ad Parhult versus Kullen, Smolandisz occidentalis usque ad Stenbrohult fre- quenter, Hallandie ad Breared, ''horup, Dreng- sered, Stjernarp, Knáryd etc. Bahusiz frequen- ter, Vestrogothic ad Venersborg in Kryptorps- mosse, ad Foglum et Kyrkás, — Jemtilandie ad alpes et denique ad latus Norvegicum alpium Lu- leusium passim. Radix perennis, eximie repens, crassitie chordae. Folia graminea, sesquihneam lata. Caulis vel potius scapus vix pedalis, strictus. Racemus pollicaris, fere totus flavescens, aestate summa florens. Petala intus eximie flava, tres lineas longa. Antherae insigniter fulvent; lana filamentorum albe- scente. Capsula quinque lineas longa eximie acuminata. — Planta haec prae ceteris similibus noxia pecudibus creditur et inde nomine Z//agrás interdum insignitur, 146. ASPARAGU S. Linn. gen. ed. Schr. n. 573. fuss. gen. p. 47. Gertn. fr. I. p» $8 t. 16. Corolla sexpartita herbacea (viridis), basi connivens. Stylus brevissimus. Bacca supera tricolularis: locu- lamentis dispermis. — Caulis ramosissimus foliis se- taceis, pedunculis nodo fragili. — Ord. nat. 12. Sarmentacec (Zsparagec Juss.) 562, ASPARAGUS officinalis caule herbaceo tereü | erecto, foliis faseiculatis, stipulis subsolitariis. Zinn. svec. n. 291. spec. pl. ed. /lilld. 3. p. 150. (Sv. JBot. t. 215. cult.) Zeche scan. p. 6. dspegren ble- king. p. 26. : Hab. quasi indigenus in arenosis et rupestribus re- gionum littoralium et lacustrium temperatiorum, ut Scaniee ad Malm9o, Ystad etc. Hallandize ad Gà- sevad, Blekingie ad Nátraby alibique, ad lacum Mz- leri usque ex. gr, in Sábyklint prope Upsaliam. Angustus et exsuccus, sed saepe quadripedalis ramosissi- mus; floribus fere duplo brevioribus quam in altili. MONOGT NIA 205 175 CONVALLARIA: Linn. gen. ed. Schr n,575. Jjuss gen. p. 48. Garin. fr. 1. p. $9. t 16. Corolla nuda subsexfida varia. Stylus filiformis stami- nibus longior. Bacca supera subtrilocularis: locula- mentis dispermis. — Plante Ord. nat. 12. Sar- mentacearum (sparagearum Juss.), radicibus repentibus perennibus, floribus plus minus racemo- sis, — Subdivisiones: 1) CONVALLARIA p. s. d. flori- bus campanulatis, scapo mudo n. 565. 2) Porv- GONATUM: floribus subcylindricis axillaribus n. 564- 466. 35) MAJANTHEMUM /loribus subspicatis quadri- partitis, bacca biloculari n. 567. 560 CONVALLARIA :;najalis: scapo nudo racemoso secundo, foliis ovalibus. JALznznm. svec. n. 292. spec. pl. ed IPilld. 2. p. 160. Sv. Bot. t. 9. F7. Dan. t. 054. Hising. herjed. p. 5o. Hartm. et, 4c. Handl. 1914. p. 97. JY ahenb. lapp. n. 144. Hab. in pratis collinis durioribus totius Svecia usque ad Vermlandiam ferrimontanam, Helsingiam prope Jerfso, Jemtlandiam, et Lapponiam inferiorem pro- pe flumina Umense et Vindelense infra Gransele frequenter. Radix crassitie pennae gallinaceae. Folia ommia radicalia, sed vaginis longis quasi petiolata; ipsa spithamam longa, eximie membranacea rusticis Sveciae australioris GZiseblad , superioris saepius Bockblad dicta. Flores globoso-campanu- lati, piso minores, ob candidam albedinem et svaveolentiam valde insignes et noti Svecis nomine ZLilJeconvaljer , rusti- cis Majeliljer, etiam .Majeblomster, quia mense Maji vel saltem ante solstitium proveniunt, Angermannis Kik-i-ram- zuen (quasi ob florem lactis). Baccae magnitudine florum, rubrae. 564. CONVALLARIA verticillata: folis verticillatis. : JLinn. svec. n. 295. spec. pl. ed. Ililld. 2. p. 161. i. scan, p. 100. 101. 194. 359. if. vestrog. p. 75. 904. Flor. Dan. t. 96. Leche scan. p. 24. n. 25. J'ries halland. p. 59. 6. Hartm. F'et. 4c. Hand. 1914. p. 97. JVahlenb. lapp. n. 145. — Zetterstedt res. 2. p. 99. Hisinger norrige p. 39. 206 HEXANDRIA Hab. ad montium latera umbrosa per provincias oc- cidentales regni passim, ut Scanise sylvestris ad Maltesholm, 'l'jórndala, Simornstorp, Snafvet, Rom- mestorplund prope Ossjó, circa Ekeród supra Hoor etc. Hallandise meridionalis frequenter, Vestro- othis ad mon'es transitionis ex, gr MOsseberg, Olleberg, Brunnumsberg, Billingen prope Kyrke- torp;s Vermlandiz in Gumshójden prope Gu- slatfva alibique, Jemtlandis prope alpes, et denique ad latus Norvegicum alpium Nordlan- dise passim, Finmarkis rarius. Radix crassitie pennae cygneae. Caulis bi- vel saepe tvi- pedalis, quod ad dimidiam partem nudus, dein crebro fo- losus, gracilis. Folia in quoque verlicillo saepius sex, li- nearia, quasi a diviso folio uno sequentium specierum orta, tenuiter imenibranacea fere ut praecedentis speciej, — Pedun- culi axillares, ramosi subiriflori — Flores cylindracej, vire- scentes, solstitiales. Daccae rubrae. 565. CONVALLARIA - Po/ygonatum: caule ancipiti glaberrimo, foliis ovalis amplexicaulibus,. pedun- culis axillaribus subunifloris. — zum. seec. n. 205. spec. pl. ed. Ifilld. 3. p. 161. « Sv, Bot; to &y. | FL Dan. t. 57r. Kalm bohusl. p. 158. Samz. neric. p. 52. IV ahlenb. F'et. Ac. Handl. 1809. p. 219. Hab. in fissuris rupium siccioribus saxisque elatis per provincias plerasque precipue campeslres a Scania ad Bahusiam, Vestrogolhiam, Nericiam et juxta mare orientale usque ad Sundsvall et ultras sed ad regiones montanas in his zonis non adscendiL nisi formatione transitionis fundatlas ut Hyckjeberget Dalecailizte et Hofverberget Jemtlandiaz. Radix quam in ceteris crassior interdum digitum minimum aequans, ilaque vulgo notior vel nomine illo trito SaZomons sigill, vel Hvitrot, minus apte Getrams, | Caulis plerum- que pedalis. Folia crassiora quam in ceteris, a non mullis speciatim Bockblad nuncupata. Flores quam in ceteris ma- jores plus quam semiunciam longi, cylindracei, virescentes, anle solstitium aperti. BDaccae nigrae. 566. CONVALLARIA ;nult/floara: caule tereti, foliis "MONOGTNIA 207 ovatis amplexicaulibus, pedunculis axillaribus mul- tifloris. Annu. svec. n. 295. spec. pl. ed. Il/illd. 2. p. 162. Se. Bot. t. 592. Plor. Dan. t. 152. Hi- singer verrml. p. 1I. Hab. in locis Izioribus fere earundeni regionum pre- cipue ad mare lacusque maxümos, sed rarius et. vix supra Upsaliam. Radix praecedentis. Planta gracilior et longior bipedalis nonnullis Kungskonvalje. Pedunculi plerumque trillori. Flores angustiores. Daccae nigrae. 367. CONVALLARIA bifolia: caule bifolio, folis pe-«/: tiolatis. cordatis, floribus. subspicatis qaadupariiiss Linn. svec. n. 296. spec. pl. ed. IWilid. 2. p. 164. Se. Bot. t. 454. Flor. Dan. t. 291. 72 ahlenb. lapp. n. 146. H.b. in lucis sylvisque minus exsuccis per provin- clas omnes precipue sylvalicas usque in Lappo- niam superior em frequenter. Radix tenuitate fili, et tota planta huic analoga plerumque spithamaea. Folia late cordata, saepius pollicem lata. Ra- cemus terminalis ob strictam directionem spicam referens, albus, post solstitium ílorens. Flores singuli minuti, vix se- mini ViciielMio aequales: laciniis totis reflexis. Baccae lute- scentes, punuclis brunueis insignes, rusticis /ckorzbár vel etian. Hjertbár dictae. 148. ACOR U S. Linn. gen. ed. Schr. n 589. Juss. gen. 25. Garin. fr. 2. p. 27. t. 84. Spadix nudus (sine spatha) cyliudricus, flosculis undique teclus, Petala sex concava superne crassiora stamina parum exserentia. Stigma simplex. Capsula trigona trilocularis,. — Gpadix e margine folii pronascens. — Ord. nat. 8. T'ripetaloidec Linn. 560. ACORUS Calamus: scapi mucrone longissimo fo- liaceo. Linn. svec. n. 297. spec. pl. ed. ltilld, », p: 199. it. scam. p. 60. 179. 550. 565. 574 vestras. yuOr. 205. om. ac. 0./p. 56. Sv. Bot.-t.. i00.) FT. Dan. t. 1150. Leche scan. p. 55. n. 56. Fries hal- land. p. 60. J[fahib. gothob. p. 50. Samz. neric. Bor9m Cars; strengn. . p.24... Hartmos F et. Ag Handl. 1919, p. 125. Hisinger. verint. p. 10. 208 HEXANDRIA Hab in piscinis et fossis provinciarum meridionalium precipue littoralium, ut: Scanis passim copiose ex. gr. ad Malmoó, Farhult, Blekmossa prope Bà- linge non procul Lerkesholm, Wram-Gunnarstorp etc. Hallandis meridionalis passim, Bahusise trans Gótheborg ad Kareby, Uddevalla juxta fontem mineralem etc. ut etiam ad lacum Hjelmaren Neri- cie et Málaren prope Strengnàs, Mariefred etc. ; non vero supra flumen Dalecarlicum. Planta tota praecipue fracta odorem magis proprie aroma- ticum spirat quam ulla alia indigena, Calamo proprium, in- deque nomine Ka/;us empiricis nota. Radix crassitie pol- licis, depressa colligitur empiricis nomine Ka/merot. Sca- pus et folia utraque maxime ensiformia Scanis praecipue -íágg dicuntur. "Spica fere in medio scapi foliacei. 149. JUNCUS. Linn. gen. ed. Schr. n. 590. (exc. Luzula). Gaertn. fr. 1. p. 53. t. 15. Calyx persistens glumaceus hexaphyllus; foliolis altern. interioribus sepe majoribus corollinis. Stigmata tria. Capsula supera trivalvis trilocularis polysperma, — Plantae prae ceteris junceae foliis plus minus tereti bus: vaginis divisis convolutis (ut in Gramin.), radice perenni. Ord, nat. 8. Tripetaloidearum. Sub- divisiones: 1) folia nulla nisi culmus praecipue su- pra inflorescentiam teres saepe istmis interceptus (Seecis praecipue T'ág) n. 569-575. 2) folia tere- tia intus istmts plus minus intercepta extusque nodo- su n. 974-502. 5) folia supra canaliculata n. 585-507. 569. JUNCUS conglomeratus: aphyllus, culmo stricto supra medium gerente paniculam conglobatam, flo- ribus triandris, capsulis triquetris obtusis. zn. &vec. n. 290. spec. pl. ed. JV'illd. 2. p. 205. Sv. Bot. t. 479. f. 2. Flor. Dan. t. 1094. Hab. in pascuis paludosis, uliginosis totius Svecie, Lapponia tantum et subsimih una alterave alia re- gione excepta, ubique. Radix ut in tota subdivisione horizontalis. Cuhni crassitie perna gallinacec, sursum attenuati; panicula in globuimn nucis avellanz magnitudine contracta (unde Sv. Krapptág), demum fuscescens, AJMIONOGY NIA 209 o. JUNCUS effusus: aphyllus, culmo strictiusculo ^ medium gcrente paniculam cymosam, capsu- lis triquetris truncatis. i5. s$eec. n. 299. spec. pl. ed. Ilillden. 2. p. 205. VBbs 1. am Sor YBof, b: 479. f. 1. Flor. Daza. t. 1096. Hab. in paludosis sylvaticis fere totius Sveciee, Lap- ponia vix quideni excepta, frequenter. Totus gracilior et angustior praecedenie. Culmi praecipue supra paniculam magis lerngati (Svecis Z'eketág). Panicula saepe umclas tres ld sed interdum contracta in globulos nonnullos inaequales, magis vircescentes. $71. JUNCUS glaucus: aphyllus, culmo intus seplato sulcato supra medium nutante gereuteque pauicu- ]ain Mosam, capsulis oblongis acutis. /7/ i/Id. spec. pl. 3. p. 306. Jor. Dan. 7. t. 1159. Fries nov. p. 49. Hetz. diss. obs bot. 1. p. 11. (IF. effu- sus y.) Obs. 1. p. 16. scand. ed. 2. p. 79. E. littoralis: virescens capsulis majoribus. H^ ah- lenb. lapp. m. i49. Vet. dc. Handl. 1805. p. 127. Sus oBat. £249. .f.-5. J, inflexus Ze£z. scand 2. p. 79. J. balticus. JE iden. in Berl. Mag. 3. p. 998. fries - nov. p. 91. halland. p. 6o. (Lastadius Yet. Ac. Handl. 1822. p. 5417) Hab. « in campestribus schistosis Scanim ex. gr. ad Fogelsáug in clivo viperino (svecice Ormlien) co- piose. f in littoribus arenosis: uliginosis maris tum orientalis ab Umeà ad Gotlandiam ex. gr. F'áróam et Scaniam non procul Nybrohuseu prope Yslad, tum occidentalis Scaniw inter Engelholm ct Vegeholm nec non ad Kullen, Hallandiz ad Halmslad et Bahusie, tum denique septentrionalis Nord- laundie Norvegice passim. Radix minus repens, penna anserina crassior; squamis et vaginis fusco-nigris nitentibus. Culmus infra paniculam tri- pedalis, laxus, statu vivo eximie glaucescens. Panicula paul- lo plus quam uncialis. Capsulae linea parum longiores. p. Radix longius repens, penna gallinacea non crassior? Flor. Svec. 14, 210 HEXANDRIA squamis et vaginis pallide castaneis vix nitidis. Culmus infra paniculam vix bipedalis, non glaucus. Capsulae bilinearis longitudinis. 572. JUNCUS arcticus: aphyllus, culmo sub apicem subulatum gerente capitulum pauciflorum, capsulis ovalibus. JZJ'illden. spec. pl. 2. p. 206. I'ahenb. lapp. n. 151. Se. Bot, t. 479. f. 5. insuff. Decand. fl. franc. n. 1059. J. effusus 8 Jinn. svec. n. 299. FT. Dan. 7. t. 1095. Hàb. locis uliginosis irrigatis, ad rivulos nivales per latera alpium Lapponis Lulensis ex. gr. prope Virihjaur ad 'lokin et Stallàádno, — et dem nonnisi Finmarkie maxime orientalis versus Vardó ex. gr. in Kiberg. Radix eximie repens, penna gallinacea non crassior, squa- mis pallide brunneis. Culmus vix plus quam pedalis, stri- ctus. Capitulum totum tribus lineis. non longius, circiter sex- florum, fusco-nigricans. Capsula sola duas lineas longa. A- pex cubni supra eapitulum vix uncia longior. 575. JUNCUS filiformis: aphyllus, culmo nutante fili- " formi ad medium gerente fasciculum pauciflorum. JLinn. svec. n. 500. spec. pl. ed. lFilld. 2. p. 207. Sv. Bot. t. 479. f. 4. Flor. Dan. t. 1207. JV'ah- lenb. lapp. n. 149. Hab. in paludosis magis desertis totius Svecic eliam alpinz; ubique; rarescit tantum in regionibus cam- estribus formatione quadam juniore substratis ut Gotlandiz:e, Oeclandice et Scaniz. Radix repens crassitie tantum penuae columbinae. Cul- mus fere fili tenuitaüs, circiter pedalis. Pauicula semiuncia- lis, subseptemllora. 574. JUNCUS obtusiflorus: inferne aphyllus, culmo — folioque arüiculatis, panicula supradecomposita; ra- mulis divaricatis retroflexisque, glumis obtusis, AKEhrh. gram. n. 76. Smith: compend. 18010. p. 55. engl. fl. 2. p. 176. .Engl. Bot. 30. t. 2144. l'ah- lenb. Nov. Act. Ups. I HI. p. 257. | Sv. Bot. t, 615. ries novit. p. 115. (sed non halland, p. 61.) Hab. in paludibus Scanic extima littoralis ad flu- MONOGYTNIA 211 vium Kópingensem in parocciis Kópinge, Ója, Hó- gesta, Denesta, Daldringe. HRamsása lvequenter; in " litoralibus paludosis Gotlandis rarius inter Wis by et Snáckegárde, ad Hau etc. Radix. horizontalis, valida, fere crassitie. digiti minoris, albicans. Culmi inferne vaginis aphyllis vestiti, circa medi- um praediti folio unico paniculam subaequante, circiter bi- pedales strict. Panicula major quam in ceteris nostris cir- citer spithamam longa lataque. Squamae bracteantes ante ílo- rescenliam praecipue obtusae, unde nomen. 5075. JUNCUS artzculatus: foliis nodoso-articulatis com- - pressiusculis, culmo subradicante, panicula compo- sila, glumis acutis eequalibus capsula acutà Dude brevioribus. jun. svec. n. 509. Ft. Dan.t. 1097? J. paHipocarpus. JEhrh calam. 1260. Smith comp. 1010. p. 55. Engl. Bot. 50. t. 2145. Hab. in paludibus Iimosis per totam Sveciam fre- quenter. i Magnitudine et statura valde varians. In ripis lacuum ma- ximorum interdum 1am erectus et magnus ut ad praeceden- tem accedat; saepius vero plus minus decumbit, immo in- terdum Íluitans fit foliis tenuissimis. Fructificatio praecipue matura ex fusco nitet. 576. JUNCUS sylvaticus: foliis nodoso-articulatis tere- : tiusculis, culmo erecto, panicula supradecomposita, glumis interioribus acuminatis sopstiune acuminalam subaequantibus. IP illden. spec. pé. 2. p. z11. De- cand. fl. franc. n. 1049. J. articulatus £ sylvaticus Linn. svec. n. 505, mant. "p: 5690. Engl. Bot. 4. t. 258. J. acutiflorus Ehrh gram. n. 66. Fries nov. p. 115. ^ Smith engl. fl. 2. p. 1 i04. Meyer junc syn. p. 24. Hab. iu locis minus paludosis sed magis sy!vaticis oc- cultis saltim Svecie lemperatioris "ulta Upsaliam passim. Parum angustior et strictior praecedente, obscurius colora- tus. "Vaginae ad radicem atro-purpureae et [lorum verti- cilli. atri, 5977. JUNCUS nodulosus: foliis subexarliculatis basi ca- " 212 HEXANDRIA naliculatis, culmo erecto, panicula composita, glu- mis interioribus obtusiusculis capsula acuta brevio- ribus. J/ahlenb. ups. p. 114. Fries nov. p. 114. J. sylvaticus 8. Harim. F'et. Ac. Handl. 1814. p. 7. IPlahlenb. lapp. n. 155. | J. alpinus Zl. delphin. 2. p. 255. Fries nov. p. * 92. Decand. franc. n. 19050. J. fusco-ater Schreb. — Meyer junc. syn. p. 22. Hab, in ripis lacuum et paludum totius Svecie etiam alpine passim, nec non maxime campestris ex. gr. ad Sissebáck Scanie orientalis. Totus magis lutescens et laetius coloratus. Vaginae radi- cales juniores eleganter purpurcae. Folia duplo tenuiora quam praecedentium; isthmis tantum sectione conspicuis. Verticili florum castanel. 578. JUNCUS supinus: foliüs subselaceis, culmo pro- cumbente, cyma divaricala: capitulis sessilibus, lumis acutis equalibus capsulam emarginatam a&- quanübus. Jfoffm. germ. 125 .FLDan.t.1099. [F'ah- lenb ups.n.224. — J. uligiuosus Meyer junc. syn p. 29. J. subverticillatus & /Pi/Id, sp. pi. 2. 212. Hab. in limo paludum demum denudato provincia- rum plurimarum usque ad Vestrobotltniam passim. Radix nodosa vel subbulbosa, neutiquam repens. Planta tota depressa et supina vix digito minore longior. Folia cul- mo angustiora. 579. JUNCUS castaneus: folis inferne convoluto-cana- — Hieulatis superne subulatis. capitulo terminali sub- solitario multifloro basi foliolato, capsulis acutis calyce acuminaio duplolongioribus. | Smith brit. |t. p. 5035. Engl. Bot. 15. t. 9oo. engl. fl. 2. p. 175. Hartm. Pet. 4c. Handl. 1918. p. 150. 152. 146. Flor. Dan. t. 1552. Meyer junc. syn. p. 57. Hab. in pratis humidis Jemtlandiz ad oram sep- tentrionalem lacus Storsjón et exinde usque in al- pem Areskutan copiose. Radix stolonifera. Planta ipsa obesior et coloratior quam affines, vix pedem alta. Vaginae omnes tum foliorum cum bractearum eximie fulvo-castaneae. Capitulum saepe duplex: laterali pedunculato altiore. Glumae nigricantes inter anthe- MONOGTNIA 219 ras sulphureas. Capsulae in suo genere apud nos maximae tres lineas longae. Semina prope fundum capsulae adfixa et arillis subulatis dimidiam capsulam vel sesquilineam longis praedita fere ut in Narthecio, quibus nec omnino carent se- quentes usque ad n. 385, genus Marsippospermum Desv. constituentes. 59o. JUNCUS stygius: foliis filiformibus, floribus sub- : ternis terminalibus, capsulis acutis calyce acuminato duplolongioribus. | Liznu. faun. seec. app. p. 557. spec. pl. ed. IPillden. 2. p. 215. Sv. Bot. t. 497. f. JIY'ahlenb. lapp. n. 158. ups. n. 225... Fries hal- land. p. 61. (Forsander veg. scan. p. 10.) Hab. in paludibus profuudis aquosis Lapponiarum o- mnium aliarumque regionum alpibus vicinarum (ex- cepta Jemtlaudia media) usque ad Vermlandiam et Vestmanniam septentrionalem frequenter; nec non Smolandie occidentalis precipue in districtu Mos- sabygden dicto passim, Hallandieque adjacent iu paroecia Breared; ceterum magis sparsim Vesirogo- thie ex. gr. ad Grimstorp, Uplandi: ad Upsaliam etc. . Radix tenuis, £brosa. Plantae reliquae partes quoque fi- lformes, supra genicula eximie purpurascentes. Squamae dilutae vel pallidae. Capsulae vero aurantiacae, sesquiter- tiam lineam longae, tantum ad fundum triloculares et semi- miferae: seminibus arillo acuminatis fere ut in praecedente. 581. JUNCUS bzglumis: culmo aphyllo, foliis subulatis, floribus binis terminalibus: altero pedicellato, cap- sulis apice retusis calyce longioribus, Linn. am. &c. 2. p. 166. t. 5. svec. n. 507. Sv. Bot. t. 497. f. 2. Flor. Dan. t. 120. JF ahlenb. lapp. n. 160. Hartm, Y'et. 4c. Handl. 1814. p. 105. Hisinger herjed. p. 46. 55. Hab. locis uliginosis sterilibus irrigatis alpium sum- marum nivalium a Finmarkia orientali ex. gr. Ha- rimalskaidi usque ad fines meridionales Jemtlandiee in Sylfjállet passim. Radix fibrosa. Foha omnia radicalia, ita ut intimum ba- sin cubni tantum vaginet, uncia parum longiora, supra atro-purpurascentia. Culmus parum plus quam digitalis, stri- cius, omnino nudus. PBractea floribus vix longior, sed erecta 214 HEXANDRIA ut flores laterales evadant. Glumae et apex capsulae piceae. Capsulae sesquilineam longae. 502. JUNCUS triglunus: culmo aphyllo, foliis subula- —. tis, floribus ternis terminalibus sessilibus, capsulis obtusiusculis longitudine calycis. 4;777. seec. n. 506. fopp..ne 4XÓ. 6. 10. f 5. 5o, - Bot gc eu ae Plor. Dan. t. 182. Hartm. Vet. Ac. Handl. 1019. p. 120 — Hisinger herjed. p. 5? Hab. locis irrigatis alpium et rezionum subalpinarum immo eliam inferalpinarum a .Finmark.a orientali usque ad Herjedalen ubique frequenter. Praecedenti similis praecipue inferne. Culmus interdum spithamaeus, etiam omnino nudus. Glumae bracteantes duae tresve subaequales, floribus breviores, fuscescentes. Flores quoque pallidiores. Capsulae paullo majores. 583. JUNCUS :rifidus: inferne aphyllus, foliis culmeis ^ A bracteantibusque subtribus canaliculatis subfiliformi- bus, floribus subternis, capsulis oblongis longitudi- ne calycis, nn. seec. n. 501. spec. pl. ed. Hild. 2. p. 200. Jor. Dan. t. 107 et 1691. (monanthos). Jahlenb. lapp. n. 159. Hisinger herjed. p. 40. Ou. 2. Hab. locis siccis expositis saxosis omnium alpium et- iam minimarum et per regiones sylvaticas disper- sarum à summi septentrione usque in Dalecarliam ejusque alpes Svucku et Stádjan frequenter. Radix valde perennans, ipsa tantum crassitüie fili, sed squamis multis et caudicibus copiosis caespitem insignem con- stituens. Vaginae intimae tantum mucrone loco folii termi- nantur. Culmus plerumque tantum digitalis.— Folia bractean- lia fere ejusdem longitudinis, erecta, filo vix latiora. Glu- mae fuscescentes, eximie acumimnatae. 504. JUNCUS squarrosus: folis caualiculatis squarro- "^ sis rigidis, culmo paniculisque aphyllis subtürifi- dis, calycibus capsulam includentibus. JLzn.'svec. n. 502. spec. pl. ed. Il'illd. 2. p. 209. it. scan. p. 220. (gotl. p. 521). ARogberg smol. p. 22. Jr. Dan. t. 450. Fries halland. p. 60. IFahlb, gothob. p. 57. Hartim. Vet. Ac. Handl. 1819. p. 159. .AAM- quist runst. p. 1. — dspegren bleking. p. 26. MONOGYNIA * ub Hab. in pratis paludesis ccespitosis apricis provincia- rum occidentalium passim, ut: Scaniz fere ubi- que ex. gr. ad Skanór, Ystad et Cimbrishamn, $molandiz altioris ad Ryd, Elgaryd, Lenholda elc. copiose, ( orientalis rarius in Kampen prope Vexió olim), sed occidentalis frequenter, Hallan- diz ubique, Bahusiz saltem meridionalis passim, Vestrogothicw ex. gr. inter Flaberg et Borgste- na versus Borás, — postea non antea quam ad Jemtlandiz alpes nec non in districtu Falles di- cto Norvegie ultime rarius; ceterum orientem versus non nisi in Oelandi: campestribus Alfva- ren dictis passim et Blekingic. à Radix valde perennis, caespites latos folis suis divergenti- bus duris filo parum latioribus insignes gerens. Culmi tantum vagina brevi ad radicem obvoluti ibique compressi, plerumque pedem longi, rigidi. | Glumae. calycinae fusco-griseae. Cap- sulae ex majoribus duas lineas longae, omnino triloculares ; Jis p.« 365. nae. Gramen totum duriusculum et subnitidum, plerumque pedale, versus autumnum maturum. —Capsulae magis globo- sae quam in praecedentibus bulbillos quodammodo referen- tes, sed vix linea longiores; — quo autem radix magis re- pens et valida in littoralibus, eo angustiores et magis acu- minatae capsulae, unde £. 216 HEXANDRIA 1 306. JUNCUS ^Dufonius: foliis canaliculatis filiformibus, floribus per dichotomias culmi sparsis solitariis ses- silibus, calycibus setaceis capsula duplo longioribus, JLinn. svec. n. 505. spec. pl. ed. If'illden. 2. p. 214. Plor. Dan. t. 1098. FF aAMenb. lapp. n. 154. Mab. in udis, ad vias totius Sveci: usque ad Lap- poniam inferiorem et Nordlandiam | Norvegicam frequenter. Radix omnino annua, fibrosa et color totius graminis ma- gis herbaceus diutiusque virescens. —Culmi profundius (in- terdum usque ad basin) dichotome dividuntur, plerumque semipedales. 507. JUNCUS capitatus: folis canaliculatis culmisque —. filiformibus nudis, capitulo terminali bracteato sub- solitario iulüfloro, «calycibus carinalis acuminatis capsula longioribus. — /7/7//den. spec. pé. 3. p. 209. Jor. Dan. t. 1690. JV'eigel. obs. 28. f. ZU EAE Retz. scand. ed. 2. p. 8o. Meyer junc. syn. p. 56. Aspegren bleking. p. 20... Fries halland. p. 60. |J. butonius 7. Jetz. scand. ed. 1. p. 63. Hab. locis subinundatis in arena littorali ad oras ex- timas provinciarum meridionalium, ut Oclandie« septenLrionalis ad Grankulla, Blekingisa ad Chri- stianopel etc. Scani:s orientalis ad bjelkinge, Y- stad etc. Hallandic meridionalis ad. Halmstad, Fldsberg prope Laxviken etc. copiose. Radix anmua, multicubmis. Folia vix uncia longiora, stri- cta. QCulmi vix digiales. Gramen totum mox rufescens. Capitula magnitudine pisi vel paullo majora. 150), QU Z/ IU. UP AS Decand. fl. franc. ed. 3. vol, 3 p 158. Junci Linn. Gaertn, fr. 1* p. 54. Luciola Smith, engl. fl. 2. p. 177. Calyx persistens glumaceus hexaphyllus; foliolis alter- nis interioribus sepe majoribus. Stigmata tria. Cap- sula supera trivalvis unilocularis trisperma: semini- bus e fuudo capsule filipeudulis. — .P/ante Ord. nat. 9. Vripetaloidearum foliis planis plerumque pi- losis: vaginis indivisis ut. Liliacearum, radice o- mium perenni, MONOGTNIA 217 588. LUZULA pilosa: umbella divaricata capillaris pe- dunculis simplicibus: floribus lateralibus sessilibus solitariis, calycibus capsula brevioribus, folis pi- losis. M/illden. en. hort. ber. p. 595. Smith, engl. fl. 2. p. 179. L. vernalis Sv. Bot. t. 444, Juncus pilosus Z4. svec. n. 508. «. spec. pl. ed. IPild. 92. p. 216. IFahlenb. lapp. n. 161. Zet- terstedt res. 2 p. 19. Hab. in sylvis acerosis ericetisque totius Svecie ne quidem Lapponia sylvatica excepta ubique. Folia saepe quatuor limeas lata. Culmus circiter pedalis. Umbellae peduncul fere pili tenuitatis, saepe sesquiunciam longi, fere semper simphces. Capsula major quam in cete- ris nostris, fere duas lineas longa. 389. LUZULA. parviflora: cyma supradecomposita fo- "A llo fulcrata nutante: pedicellis unifloris, foliis va- ginisque glabris. Juncus parviflorus JEArh. beitr. 6. p, 159. — Retz. scand. 2. p. 457. Il/illd. spec. pl. 2. p. 219. Il/ah- lenb, lapp. n. 162. — Zetterstedt res. 29. p. 19. — i, p. 259. ALuestadius J'et. 4c. H. 1822, p. 541. B. intermedius: cyma minus composita erecliore; — bracleis fimbriatis, culmo superne nudo. Juncus intermedius Jost. J. spadiceus JZaAlenb. lapp. n. 165. — Hartm. et. c. Handl. 1814. p. 104. 105. 1010. p. 155. 149. J. pilosus 8 Juizn. seec. n. 3508. Hab. in salicetis humidis ad flumina Lapponie Tor- nensis et Lulensis subalpine passim copiose; f£ lo- cis durioribus omnium alpium altiorum a Jemtlan- dia usque ad Finmarkiam extimam frequenter. Gramen totum glaberrimum, gentile et praecipue superne rufescens. Folia latitudine fere ut in praecedente, sed ma- sis in eulmum adscendentia. Cymae rami saepe plus quam biunciales, ipsique iterum cymosi, pedicellis tamen ultimis unifloris. Fructificatio quasi ob mulüfariam divisionem in- florescentiae minima; capsulis vix una limea longioribus. 8. Gxramen minus, scd fructificaüo aliquantum. major, fu- 218 HEXANDRIA sco-nigricans. Pil omnes e vagina exserli desiderantur, nec color graminis glaucescens ut in L. spadicea exterorum. 390. LUZULA campestris: umbella e"ectiuscula; pe- —. dunculis inzqualibus capitulo multifloro terminalis, folus pilosis planis. /Pz/Iden. en. hort. berol. p. 5945. Tuncus, campestris Linn. svec. n. 3509. «. spec. pl. Teu. lPlden. 2. p. 321. Flor. Dan.,0 1.3555. B. paese dues gracilior, pedunculis bracteisque e- — longatis, culmo magis compresso. Ju. svec. — lapp. P 197. T E10. f. 2. [lahlenb lapp. p. 87. 4 y: nivalis: capitulis educ Loestadius f/et. "Ac. Handl. 1822. p. j lab. in siccioribus Mdidets apricis totius Sveciz eliam alpinze ubique. Bin alpibus et subalpinis Lapponie et in paludibus regionum proximarum usque ad Pahlunam passim; y in summis alpibus. Folia radicalha in genere minus lata quam praecedentium magis quam sequentium, sed culmea radicalibus vix minora. Planta ceterum admodum varians. 391. LUZULA arceuata: umbella divaricata; pedunculis " recurvatis capitulo paucifloro terminatis, bracteis fimbriatis, folüs glabris concavis. Smith engl. fl.2. p. 385. Juncus arcuatus, J/"ahlenb. lapp. n. 166. 1.4. Hartm. Fet. Ac. Handl. 1814. p. 104. 106. Hisinger herjed. p. 45. Flor. Dan. t. 1586. Hab. locis uliginosis sterilissimis per alpes omnes tum glaciales dan nivales a summo nostro septentrione usque ad Sylfjàllet Jemtlandie meridionalis fre- quenter. Praecedente angustior, durior et pauperior, etiam colora- lior utpote foliis peer hs p et culmo purpurascens. Folia una linea vix latiora. | Culmus plerumque spithamaeus. Pe- dunculi plerique uncia longiores. Capsulae minores. 592. LUZULA. spicata: spica bracteata nutante; spicu- lis sessilibus, foliis concavis inferne pilosis. Juncus spicatus Jünn,. seec. n. 910. SPEO ip ed. IVilld. 2. p. 222. lapp. n. 125. t. 10. f. &, Flor. Dan. t. 270, Hisinger herjed. p. 46. MONOGTNIA 219 Hab. locis siccis duris per omnes alpes precipue in- feriores et discretas a finibus Lapponie orientalibus usque ad Herjedalen ubique. Folia quam in praecedente parum latiora, sed ad vaginas eximie pilosa etiam in culmo usque ad spicam. Culmus cir- citer pedalis. Spica plerumque uncialis, bracteis et squamis eximie albicantibus, sed íloribus ipsis fuscis. mL BBhHb mrs Linn. gen. ed. Schr. n. 595. "fuss. gen.p. 314. Gartn. fr» 1. p«200. t. 42, Calyx hexaphyllus, bracteis tribus stipatus. Petala 6 foliolis calycinis staminibusque opposita: glandulis dua- bus supra ungvem. Stigma. sessile annulare. Bacca supera apice pervia, semuna bina ternave amplectens. — Frutices foliis alternis aculeo sepius tripartito fulcratis , | Ord. nat. 19. Duimosarum proximi, 593. BERBERIS vu/varis: racemis simplicibus pendulis, petalis obtusis integerrimis, foliis oblongis ciliato- dentatis. Ajizn. svec. n. 511. spec. pl. ed. ll'illd. 92. p. 227. Sv. Bot. t. 2& Fl. Dan. 6. t. 904. /'ah- Lenb. ups. n. 220. Carls. strengn. p. 21. Samz. neric. p. 39. .Bjerkand. Fet. 4c. Handl. 1776. p. 65. Leche scan. p. 55. Hab. in sylvis et pascuis regionum magis campestri- um Svecie medie et meridionalis, ut Uplandiz pro- pe lacuum Màlaren omuium frequentissime, Neri- cie ad Hjelmaren, Vestrogothi;e in Kinnekulle et Lugnás, Smolandie septintrionalis ad Liyckás pro- pe lacum Vettern, Seaniw ad: Sófdeborg etc., O- strogothizee ad Bráviken, Gestricie ad Gefle. Frulex circiter quadripedalis. Folia e gemmis exeunt con- voluta, fere ut baccae aciduli saporis, unde totus frutex prae celeris svecice Surtorm alis Berberits. Flores post flore- scentiam pomonae aperti odoris hircini, coloris flavi, fructifica- Lione valde singulares. Daccae acidissimae rubrae notissimae. 153; PEPILIS. Linn. gen. ed. Schr.n. 605. fuss. gen. p. 360. Garin, fr. I1. p. 237.1. 5: Calyx coloratus campanulatus sexdentatus: sinubus de- flexis, Petala sex calyci inserta, sepe obsoleta. Cap- 220 JHEXANDRIA sula supera, evalvis, bilocularis: receptaculo centrali polyspermo. — Herbula foliis oppositis, Ord. nat. 04. Calycanthemc. 59t. PEPLIS Portula: floribus subapetalis solitariis, fo- lis obovatis petiolatis Linn. seec. n. 513. spec. pl. ed. IW illd. 2. p. 245. it. vestgoth. p. 2180. 254. Sv. Bot. t. 592. FI. Dan. t. 64. I'ahlenb. lapp. n. 168. Hab. locis passim inundatis nudis precipue provin- ciarum syl estrium a Scania usque ad Lapponiam infimam passim. Radix annua — Caules plures decumbentes una cum costa fo'iorum et [floribus rubentes, glaberrini — Folia obovata, Portulacae forma, sed ungve minore non longiora. Flores axilares. solitarii, sub foenisecio aperti. ORD» T RIG YNJIA 155». RUM E X. Linn. gen. ed. Schr, n. 613. 'uss. gem. p. 92. Garin. fr. 2. p. 178. t, 1. Calyx hexaphyllus: foliolis alternis interioribus majori- bus demum increscentibus jn valvulas semunme majo- res. Semen triquetrum (sine marginibus rgembrana- ceis): embryone curvato peripherico. — Herbe Ord. nat. 50. Holoracec 8 fa LODS radice perenni , oliis plus minusve oblongatis 1) postice indivisis i- bique obtusis (LLapat hum Tournef. sapore austero): a) J"erticillis distinctis floribus seminibusque minoribus, regionum modo australiorum n. 595-599. b) P"erticil- lis magis indistinctis floribus seminibusque majori- bus, regionum etiam, septentrionalium. n. 4oo-4o2. 2) foliis. postice divisis: lobis acutis (Acetosa Tour- nef. foliis acidis) n. 4095. Áo. 595. RUMEX znaritimus: valvulis graniferis sexangulis; augulis cujuscunque lateris duobus setaceis valvula longioribus; granulis linearibus, verlicillis confer- tis, foliis linearibus undulatissimis. Jmm. svec. m. 215. spec. pl. ed. JY'illden. 2. p. 255. it. scan. p. 240. Smith engl. fl. 2. p. 195. Engl. Bot. 11. t. 725. lior. Dan. t. 1208, Leche scan. p 6. n. 26. Vet. Ac. Handl. 1744. p. 269. BT ANS p.27. ARosén Nov. m Ups. VIII. p. 216, TRIGT NIA 221 R. aureus /Fithering arrang. p. 556. Hab. in littoribus maris fuco coispersis inundalisque provinciarum meridionalium passim, ut Scanize ad Helsingborg, Lomma, Malmó, Dybeck, Ystad copiose, Blekingia extimz ad. Hórvik etc. G ot- landise precipue ad Gamlahamnen extra Wisby. Radix prope centrum purpurea, sed ceterum magis flava quam in ceteris uti etiam semina, unde Zt. aureus ATi. non male dictus. Caules plures undique fere semper de- cumbentes, longitudine admodum varii, plerumque pedales et ramosi. era longe linearia cum L Subeo dde non inepte comparata, vix unquam in caule longiore semiuncia latiora, in caulibus minoribus tantum lineam unam alteramve lata. Valvulae cum setis suis saepe tres lincas latae, sed sine se- ts vix una latiores. Autumnalis est haec species prae ceteris. 396. RUMEX palustris ; valvulis graniferis jp s dentibus cuJuscunque lateris tends subulatis valvula brevioribus; granulis oblougis. verticillis distinctis folio petiolato fulcratis, foliis lanceolatis subtriner- vibus, Smith "rd Y2. p. Dod. emo fh. 23 9p. Tot. Engl. Bot. 27. t. 1932. R. maritimus Curt. lond. t 35. Fyies halland. p. 7765. Il'ahlb. gothob. p. 59. (F'idegr. Ósterg. p. 29). Hab. in aquosis mari vicinis Scanize p umque pro- vincliarum temperatarum usque ad Stockholiniam satis frequenter (sed Ostrogolhie ad Hoxen prope Nyqvarn et ad Sommen incertior). Radix undique rubescens, simpliciuscula. Caulis saepius solitarius, erectus, pedem unam alteramve altus, interdum superne ramosus. Folia vix unciam lata; costa media ru- bescente. . Valvulae cum dentibus suis sesquiliucam latae, sime dentibus vix una latiores. — Granula autem duplo cras- siora quam in praecedente. 597. RUMEX obtusifolius : valvulis omnibus graniferis triangulo- oblongis basi dentatis, verticillis subdi- stincüis foliolo petiolato fulcratis , foliis cordatis ob- tusis. — Linn. juu: svec. app. p. 557. spec. pl. ed. Jilld. 9. p. 254. Retz. oec. p. 629. Rosén Nov. "ct, Ups, F11I. p. 216. Aspegren bleking. p. 27. 222 HEXANDRIA R. sylvestris 7F'allroth sched. crit. p. 161. Fries ^ now. p. 07. ; B.purpurascens: foliis acutioribus, valvulis majo- ^ ribus. R. obtusifolius ZZ alfroth sched. erit. p. 160. B quor Dunt215395: Hab. in locis occultioribus subhumidis ad pagos pro- vinciarum littoralium a Scania ad Bahusiam, Oe- landiam, Gotlandiam et Roslagiam passim; f in regionibus meridionalibus ut Scanie et Oelandic presertim in fimetariis. Radix fuscescens vel livida ut etiam caulis et costa folio- rum. Caulis eximie ramosus, plerumque tripedalis. — Folia palma saepe latiora exumnie tenuia et flexilia. Valvulae etiam tenuiores quam in proximis, semper livide virescentes, linea parum latiores. | Granula oblonga fulvescenlia. 4590. RUMEX Nemolapathums: valvulis lineari-oblongis A integerrimis obtusiusculis: unica grano globoso obsita, verücillis distiuctis folio petiolato utriuque attenua- to fuleratis, foliis infimis cordato-lanceolatis.. 77772. suppl. p. 212. Ehrh. beit. 1. p. 101. IF illd. spec. pl. 2. p. 252. !lallroth sched. 1. p. 158. Retz. scand. ed. 2. p. 05. oec. p. 629. Forsand. veg. scan. p 15. R. acutus 8 ZTuds. angl. p. 155. Curt. lond. t. 21. Hab. in fagetis subhumidis occultis Scanise frondo- so-sylvestris ex. gr. ad Hoslátt, Fogelsang, LHlóor,' Pálskóp prope Helsingborg, Kullaberg copiose; Hallandiz meridionalis rarius. Radix magis repens, etiam fuscescens fere ut praecedentis, cui proxima mihi videtur. Caulis omnium gracillunus, sae- pius quadripedalis. Folia raro bis uncia latiora. —Valvulae omnium anguslissimae, semilinea vix latiores. Granulum fe- re ejusdem latitudinis. 599. RUMEX conglomeratus: valvulis omnibus grani- "^. feris lineari- oblongis integerrimis, verticillis glo- meratis foliosis, foliis infimis ovato-oblongis, caule atenter ramosissimo. Schreb, spicil. 64. [l'allroth sched. crit. p. 156. Moris. hist. s. b. 27. f. 9. Fries nov. p. 97. R. acutus Smith brit. 1, p. 591. engl. fl. 2. p. 192. CAEngl. Bot. Y1. t, 724 TRIGY NIA 295 Hab. in udis occultioribus etiam ruderatis Scania passim, alias magis adventitius. Praecedenü tam affinis ut forsan potius varietas solo du- Fiori orta. Omnium nostrarum maxime glomeratus et par- villorus; pedicellis vix plusquam lineam longis valde genicu- latis (longitudine fere valvularum). 400. RUMENX crispus: valvulis graniferis ovaüs subin- iegerrimis, verticillis indisuncls subnudis, foliis lanceolatis utrinque attenuatis. undulato - crispis, JLinnm. svec. n. 314. spec. pl. ed. JV'illd. 2. p. 251. it. oel. p. 151. Flor. Dan. 8. t. 1554. JY'aMenb. Vet. Ac. Handl. 1809. p. 218. Hab. ad pagos et agros provinciarum magis campestri- um a Scania ad Bahusiam, Vestrogolhiam et Up- landiam frequenter. Radix eximie rubens ut etiam partes proximae. Llerba plerumque bipedalis. Folia pollice saepius non latiora, val- de elongata et laxa. Valvulae sesquilineam latae et parum eadem longiores; granulis satis tunndis dimidiae longitudinis. Semina duplo majora quam in praecedentibus. Pedicelli quoque vix uncia breviores, quare verticilli minus distincti apparent ut in sequentibus. 401. RUMEX acutus: valvulis graniferis triangulari- oblongis acuminatis subdentatis, verticillis indistin- ctis, folis lanceolatis attenuatis planis. Lum. seec. n. 216. if. scan. p. 995. mant. p. 570. JF'ahlenb. ups. n. 291. Gótting. gelehrt. Anzeig. 102r. 2 1767. .Aspegren bleking. p. 27. R. Hydrolapathum /7 Z/lden. spec. pl. 2. p. 951. Smith engl. fl. 2. p. 195. /'oodw. med. bot. t. 178. Hartm.. et. Ac. Handl. 1018. p. 125. £. latifolius: foliis basi subcordatis. Sv. Bot. t. 161. Hab. ad aquas earumdem fere provinciarum ac pre- cedens passim. ; Radix plus quam pollicem crassa, intus rubicunda. Herba altissima nostrorum utpote plerumque orgyalis (forsam inde Svecis Hást-skráppa dicta), valde elongata et acuta singu- lis partibus, etiam eximie rubens. Folia saepe pedes ali- quot longa, in junioribus exemplaribus interdum basi sub- 224 HEXANDRIA cordata. . Valvulae etiam longissimae, saepe ultra tres lineas emetientes; granulo maximo ipsis parum breviore. Semen fere duas lineas longum. 402. RUMEX aquaticus: valvulis dorso nudiusculis tri- angulari-cordatis integerrimis, verticillis indistinclis, foliis PUO Linn. svec. n. 515. lapp. n. 129. it. scan. p. . 180. o p. 65. 151. mant. p. 570. spec. pl. edi - M'illd. Op.255./ So, Bot: ^ t:! 209. Il'ahlenb. lapp. n. ut B. crispatus: foliis longioribus crispatis. "ahdlenb. ^ Japp. /. c. dspegren bleking. p. 2 R. crispus Harim, Vet. Ac. Handl. 1811. P. 97. ^ Hagstróm jemtl. p. 55. 1&o. Hab. per totam Sveciam , alpibus tantum exceptis, « in aquis, 8 in siccioribus precipue regionum seplen- trionalium. Radix plerumque crassitie digiti minoris, intus flavescens, Herba circiter quadripedalis, sed omnium latissima foliis sae- pe ultra palmam latis, magis luteo-vivrentibus. ^ Valvulae quoque latissimae; fere tres lineas latae, i) minus vegetis exemplaribus interdum indicium granuli offerentes. Semina etiam majora in annonae caritate septeutrionalibus adhibita et nota nomiue Z'attenskráppa, Scanis Dynaskráppas g Jemt- landis 7'erp-rot. 405. RUMEXKX .4cetosa: valvulis dorso nudis ad basin tuberculo represso, floribus dioicis, foliis oblongis sagittatis. JLinnm. seec. n. 910. spec. pl. ed. [P illd. 2. p. 260. Sv. Bot. t. 190. Iahenb. lapp. n. 174. Hab. in pratis et graminosis totius Svecice etiam alpi- ne ubique. Herba saepe bipedalis, sed gracilis, ceteris magis acida, unde etiam svecice Syra vel Angsyra. Valvulae semina- les minores quam in proxime praecedentibus, subrotundae. 404. RUMEX .Acetosel/a: valvulis nudis, floribus dioi- - cis, foliis lanceolatis hastatis. — nm. svec. n. 519. spec. pl. ed. IPilld. 2. p. 260. Plor. Dan. t, 1161. Wah: lenb. lapp. n. 175. Hab. in rupestribus, locis deustis e. s. p. per totam Sveciam eliam alpinam ubique. TRIGY NIA 225 Radix tenuior repens et herba quoque minima inter Ru- jnices vix pedalis, valde gracilis et flexuosa, plerumque to- ta purpurascens, exceptis vaginis albicantibus, svecice Krák- syra Bergsyra, Syrbilla, —Valvulae seminales ininimae inconspicuae; 154. TOFIELDIA. Smith brit. t.p. 397. Narthecium Juss. gen, p. 53» Antherici spec. Linn. Calyculus trilobus interdum a flore remotiusculus. Co- rolla hexapetala, :equalis, persistens. — Capsule tres marginibus interioribus ultra medium conjunctee, ver- sus apices introrsum dehiscentes: seminibus numero- sis angulatis. — Jtadix fibrosa, perennis. Folia te» quitanti - complanata. | Flores. subspicati. Ord, nat 11. Coronaricte y Melanthacet, 405. ''OFIELDIA borealis: calyculis a flore remotis di- | midiatis scapo adnatis loco bractearum. — Z//ahlenb. lapp. n. 169. Sv. Bot. t. 402. f. 1. Hartm. Vet. 1c. Handl, 1818. p. 120. 'T. palustris Sznith enpl. JL. 2, p. 190. ; Anthericum calyculatum 4 JLinn. svec. n. 208. JL. Dan. t. 56. dvi Authericum scapo nudo capitato , filamentis glabris, Linn. lapp. n. 157. t. 10. f, 5. Hab. locis uliginosis et paludosis tum alpinis cum precipue subalpinis et sylvaticis totius Liapponize celerarumque provinciarum alpibus vicinarum üs- que ad Orsa, Ore et 'I'ranstrend Dalecarlisw fre- quenter, Caespitose crescit, folus plerumque uncia parum longiori bus et linea vix latioribus, trinerviis, Scapus pleruique di- gitalis, omnino nudus, filiformus. Spica semiuncia vix ün- quam longior, albissimàa, initio aestatis florens. Petala et capsulae fere ejusdein longitudinis vix ultra lineam loinga. e Septentrionalibus saepe Bjórnbrodd audit. 4o6, ''OFIELDIA calyculata: calyculis flori approxi- matis undique continuis glabris, bracteis pedunculos fulcrantibus. 77 ahlenb. veg. helv. p. 68. Sv. Bot. &, 402. f. 2. IVallroth sched. p. 152. Flor. Seec. 15. 226 HEXANDRIA 'T. palustris .Regensb. bot. Zeit. 1020. 1. p. 314. — 73021. p. 109. /Fillden. Berlin. Mag. 2. p. 29. Anthericum calyculatum J;74n. seec. n. 298. Anthericum folis ensiformibus, perianthiis trilobis. Linn. it. gotl. p. 195! 221. Narthecium calyculatum //ahlenb. Pet. 4c. Handl. 1005, p.124. 325; Hab. in pratis uliginosis Gotlandisz passim copiose. Praecedenti simillima, sed duplo triplove major. Folia in- terdum duas lineas lata et digitum longa, multimervia. | Sca- pus interdum pedalis, crassitie pennae columbinae. Spica nobis plerumqne uncialis, non parum lutescens saltem deflo- rata, postsolstitium optime Jorens. Petala sesquilineam longa. ohRD.. HE X.AxGx Y, NODSAS 155; ^8 (CEDE UD C. HZ BE ^ROETAS Linn, gen. ed. Schr. n. 615. juss' gen, p. 53- Calyx sexparütus, zequalis, persistens. Stigmata sessi- lia, simplicia. Capsule supere reilexo-distanles, in- flatze, margine superiore dehiscentes, fundo submono- sperme. — P/anta juncea vaginis divisis convolutis Ord. nat. 8. Tripetalordeac. 407. SCHEUCBHBZERIA palustris: Linn. svec. n. 520. spec. pl. ed. JVilld. 2. p. 263. (it. gotl. p. 516). lapp.'n. 192. t. 10. f. a. Hogberse smol. p. 52. Plor. Dan. t. 76. Fries halland. p. 65. 156. Hab. in paludibus aquosis profundissimis desertis o- mnium regionum magis sylvestrium a Lapponia ul- tma usque ad Smolandiam inferiorem et Hallan- diam ubique. Radix perennis, repens. Folia oblique compressa, latitu- dine culmi. Culmus circiter spithamaeus; foliis sursum sen- sim minoribus; racemo simplici subquinquefloro. Flores lu- tescentes, inconspicui, sub solstitio obvii. Capsulae matu-- rescentes vix plus quam quatuor, magnitudine lentis majo- ris, semine solitario fere repletae. 16. PRIGLO,.CJUBH IN. Linn. gen. ed, Schr.n. 616. fuss. gen. p» 3». Garin. fr. a. p, 26.1, 841 Calyx triphyllus et Petala izia calyci simillima, subro- HEXAGTNIA 227 tunda, concava, includentia antheras sessiles et cum iisdem decidentia. Stigmata sessilia, plunosa. Cap- sule& receptaculo co]unnari adnale , monospermz, e- valves vel ulriculares, sive lres tantum mmaturesceu- tes et basi secedeules sive oinnes maturescentes undi- que separabiles. — JP/antc juncec: folüs filiformi- bus: vaginis divisis convolutis; scapo nudo ebractea- to recemoso, | Radix perennis cespitosa. O:d. nat., 6. T'ripetaloidec. 408. TRIGLOCHIN padustre: fructibus tricapsularibus linearibus basi dehiscentibns. — Linm. spec, m. Sp spec. pl. ed. [/illd. 2. p. 264. Sv. Bot, t. 111. FL. Dan. t. 490. ZF'aMeub. lapp. n. 171. Hab. locis uligiuosis tous Svecie alpibus tantum ex- ceptus ubique. Scapus ut folia crassitie tantum fili, pierumque dodranta- lis. Flores virentes imconspieui aestivales. Stigmata omnino Sex ut in sequente, sed germina tria alterna constanter ab- orüunt et cum receplaculo confiuunt, maturescentibus tan- tum tribus capsulis demum basi dehiscentibus glochidum instar. — Svecice Kdrrsálting. 409. T'RIGLOCHIN znaritinuun: fructibus sexcapsula- ribus gibbosis. — JL. seec. n. 522. spec. pl. ed. P Od 2^ 9:265, So. Bot £332. Flor. Dan, t. 906. Jahlenb. lapp. n. 172. ups. m. 257. Cars. streng. p. 22. À ; : Hab. iu littoribus marium omnium usque ad Finmar- kiam frequenter, nec non in ripis lacuum majorum mari proximorum ut ad Milaren Upsalie, Streng- nesi& alibique. Praecedente major et obesior, ideoque fructu completior. Flores paullo majores et coloratiores. Fructus tantuni dimi- diae longitudinis, sed duplo crassiores. — Svecice Hafs- sálting. onRD POLYGYN I A. 155, ALISM A. Linn, gene ed, Schr.n.625.. Juss, gen.p.g2.. Gartn. fr. 2. p. 22.1.84. Calyx tripartitus persistens, Petala tria patentissima, 228 HEXANDRIA plana, decidua. Capsule libere, numerose, evalves, crustacezte, monosperme. — Terbe radice perenni, foliis latioribus, floribus subumbellatis. — Ord. nat. 8. Tripetaloidec. 410. ALISMA P/antago: panicula verticillato-composi- la, capsulis convergenlibus obtusis latere interiore ad basin styliferis, foliis ovalis. — zm. svec. n. 525. spec. pl. ed. Il'illd. 2. p. 276. Sv. Bot. t. 44o. FI. Dan. t. 561. Il'ahlenb. lapp. n. 176. 8£. graminifolia: foliis primis natantibus gramineis, postremis lanceolatis, //ahlenb. ups. n. 259. Hab. ad ripas aquarum fere totius Sveciee usque ad Lapponiam inferiorem ubique. 8 ad aquas majo- res elevatione mutabili ut Málaren passim. Folia ommia radicalia plerumque pollicem lata et ultra, quinquenervia; petiolo iriquetro. Scapüs utplurimum foliis quadruplo longior; verticillis patentibus, aestate florentibus. Petala lactea vel dilute rosea, calyce daplo majora — Sve- cis nonnullis Sval/tzng. 411. ALISMA ranunculoides : floribus umbellatis, cap- sulis. divergentibus acutis stylo termunatis, folis lanceolatis — Lirig. seec. n. 525. spec. pl. ed. Ililld. 2. p. 279. it. gotl. p. 398. PI. Dan. t. 122. IPah- lenb. Pet. Ac. Harndl. 1905. p. 127. Retz. diss. obs. bot. p. 12. Montin, F'et. Ac. Handl. 1766. p. 258. .Ahlquist ib. 1821. p. 296. Fries halland. p. 65. (Naezén in Pant diss. de Ulricaehiamn p. 50) ? Hab. ir rivulis aliisque aquis stagnantibus locisque de- X pressis Gotlandise passim ut ad Vible, Trikum- la, Valf, inter Gothem et Norrlanda etc; Oelan- dic orientalis intra Landtborgen ex. gr. ad Ebbe- Iunda paroecic Stenása; nec nom ad mirare occiden- tale infinum Scanic prope Engellholm et Rá, Hallandiz australis ex. gr. ad Knáfvelstorp pro- pe Halmstad, (sed an Vestrogothiae ad Ulricaehamn? dubium videtur). Hadix tota fibrosa. Folia scapum sabaequantia, digito mi- nore angustiora. Sceapus plerumque semipedalis, rarius pe- dalis. UmbeHae vadis cireiter: novem, biuncialibus. Flores POLTGYNIA 229 .duplo majores quam in praecedente, albidi (fere Ranunculi aquatilis unde nomen), post solstitium obvii. 412. ALISMA zatans: floribus subumbellatis, capsulis divergentibus acutis stylo terminatis, foliis ovali- elipticis cauleque sarmentoso natantibus. — zz. svec. n. 524. spec. pl. ed. [l'illd. 2. p. 2370. Flor. Dan. t. 1575. Smith engl. fl. 2. p. 204. Hab. intra ripas stagnorum rarissime, nec nisi Sca- nig occidentali- sepleutrionalis ad Ramsjbby paroe- cie Karup secundum R etzium, et Roslagize inter Stockholm et Upsala referente Linn:eo. Exemplaria svecica certa et completa non vidi. CLIZISSISG WA HEPTANDRLIA. CONSPECTU S. 1. ORD, MONOGYNI A. Calyx hexaphyllus. Corolla rotata. Baccaexsucca | 158. 'TRiENTALIS oRD. 11 MONOGYNIA, 30. "EIENWTIALTS. Linn. gen. ed. Schr. n. 662. fuss. gen. p, 108. Gartn. fr, 1. p. 227. t. f0« Calyx heptaphyllus, persistens. ^ Corolla rotata, sep- iempartita: lacinüs lanceolatis. | Bacca supera, exsuc- ca, unilocularis: receptaculo centrali, libero, maxinio: seminibus paucis impressis. — Zerbula foliis in api- ce caulis substellatis, Lysimachiis valde affinis. Ord. nat. 27. Rotaceae. 413. TRIEN'TTALIS europaea: foliis lanceolatis integer- rimis. Jznn. svec. n. 526. spec. pl. ed. JV illd. 2. p- 202. Sv. Bot. t. 591. Flor. Dan. t. 84. IVah- lenb. lapp. n. 177. Aspegren bleking. p. 28. — Hab. solo duriori in sylvis variis etiam juuiperetis al- pium per Sveciam totam usque ad NordCap ubique. Radix perennis filo vix crassior, repens. Caulis quoque filiformis, plerumque altitudine tantum digiti, ad apicem fo- lus lanceolatis fere stellatis. Flos ex axilla folii inferioris inter folia reliqua stellata fere in medio surgens, ipse etiam stellatus niveus solstitialis svecice Sfjerneros vel Dufkulla. "e oup Ss 91 ne OCTANDRIA. GIO DEUS UM CER C UD uU Se ns ORD. IMSOGUN QiGUY NÜUIGA: Corol. tetrapetela. Capsula quadrilocularis : semina crinita 159. Errronruw Corol. monopctala. Anthere apice bitubulose. Bacca infera 160. VACCUuNTUM Caps. quadrilocularzs 161. Ex1cA Drupa nucleo simplici | - - - - 162,DArHNE 23. $. ono. Dri- TnricvwNra. Calyx quinquepartitus coloratus, Serien unicum nudum - 165. Potryoonux 4 -ORDG I EG m ARGVDIN BENG Anthere medio filamentorum adnate, — Bacca - - - - 164 Panis Ca!yx diphyllus. Corolla monopetala. Bacca tetrasperma -. 165. ApoxaA Calyx tetraphyllus. Corolla tetrapetala. Capsula quadrivalvis] lpolysperma 166, ELATINR ORD. 1..,.M, O N.Q G., Y N TX 159.5 B'B.LL4Or B; P4U ME Linn, gen, ed. Schr-n.639.. Sfuss,gen. p. 354. Gartn. fr. 1, p, 257. 1.31. Calyx iuferne angustatus: limbo quadrifido, patente; colorato, — Petala quatuor calyci inserla. exirorsum dilatata. Filamenta alterna breviora. Capsula infera apice calva vel truncata (ob florem totum deciduun), telragona, longissima, quadrilocularis, ab apice qua- d um Jp seminibus apice crinis, — Ord. nat. 54, Calycanthemae. | Herbae foliis inferio- ribus plerumque oppositis, radice perenni, floribus subeiolaceis spicatis 1) patentissimts stz'emate. qua- dripartito n. 4i, 2) stia mate quadrifido "n. 415. 5) minus patentibus stigm. cructato iu. 416- &aB. 4) an- gustioribus sttem. indiviso n. 419-422. 415. EPILOBIUM angustifoliums: stigmate quadripar- tito staminibusque declinatis, foliis sparsis lineari- lauceolalis integerrimis glabris, caule simplici. Linn. svec. n. 325.'spec. pl. ed. Willd. 23. p. 5Y8.. 3$v. Bot. t. 150. FI. Dan, t. 289. /f/'aMenb. b n, 170. MONOGTNIA 221 Hab. in rupestribus, lapidosis , exustis etc. precipue regionum sylvaticarum totius Svecie , alpibus tan- tum exceplis, frequenter. Radix valde repens. Herba ex altissimis nostris, saepe quadripedalis , quare Scanis Kropp, quod. altum indicat, dici videtur. Ceterum elegantia totius herbae cum dob cau- lis superioris et Bpieudore florum purpureorum nomen dedit apud Dalecarlos Jf/mme!isgrás, apud V Gothos Drakar. Denique capsularum longs series habitum. quendam lacteum induens et succositas piadid ansam praebuisse videtur de- nominationis HR ámjólke , Imjólke, Iiler inJolke, item. Get- rams et Elserams in regionibus interioribus regni. Ob tenorem earundem parüum forsan nomen accepit Ále- márke, Állemáll Gothis ceteris et Kalfrumpa Roslagis. Bottnicis autem audit /myche (a Lapponum Almokke). Folia plerumque spithamam longa. Calyx totus patens, co- loratus (violaceus). 15, EPILOBIUM ursutum: sügmale quadrifido, pe- talis calyce duplolongioribus, Toliis semiamplexicau- libus ovato-lanceolatis dentato-serratis hirsutis, cau- le ramosissimo, radice violen Linn. svec. m. 528. 8. spec. pl. ed. If'illd. 2. p. 515. Smith engt. fi. 2p. 215. o Fngl. Bot. 12.4; 038, Plor. Dan. &. 326. | Leche scan. p. 7. n..27. Hab. locis sylvestribus humenlbus Scanic passim ex. gr. ad Krageholm et prope Landskrona, O e- landiez ad Borgby ; dein vix uisi juxla hortos us- que ad Upsaliam rarius, forsan ibi inquilinum fa- clum. Planta tota divergenter hirsuta, bipedalis et ultra, stricta, sed patenter ramosa et foliosa. Folia polhcem lata. Flores serotin, plus quam semiunciam longi, petalis violaceis spe- ctabiles quamquam miuus copios! quam in celeris. 416. EPILOBIUM. pubescens: stigmate cruciato, petalis calyce paullum longioribus, foliis sessilibus lanceo- : latis denticulatis pubescentibus, caule simplici. //:/- den. spec. pl. 2. p. 515. Wahlenb. ups. n. 242. Nov. dct. Ups. P l1T. p. 216. E. hirsutum « Linn. svec. n. 528. FI. Dan. t. 557. 232 OCTANDRIA E. parviflorum ZVtefz, scand, ed. 2. p. 89. . Smith 5 ERgh. fh 2. p- 214. | Angl. ob, AoN E num Hab, ad aquas limpidas precipue fontanas provincia- rum littoralium et humiliorum a Scania ad Bahu- siam, Ostrogothiam, Upsaliam et Gotlandiam passim. Planta tota patenter sed breviter pubescens, altitudine va- riabilis interdum tripedalis, sed stricta et angusta, Folia vix semiuncia latiora. Flores ex minoribus hujus generis, tri- bus lineis vix longiores, sub messe aperti, dilutius violacei, Germina tantum pilis raris adspersa, 417. EPILOBIUM rzewlare: stigmate cruciato, petalis ca- - lyce duplolongioribuslatioribusque ovalibus, foliis ses- silibus oblongatis suhintegerrimis glabriusculis. /7/ah- lenb. ups. n. 245. Gótting. gelehrt. anz, 1021, p. 1667, ? B. hirsutum glabrum Leche scam. p. 7. n. 27. Hab. in rivulis fontanis Upsali:e et forsau alibi. Planta vix pubescentià ullà adpressa inconspicuá praedita , interdum tripedalis, Folia linea transversali unita, nec ner- vos ullos vel angulos in caule efficientia, semiunciam lata, Flores saltem quatuor lineas longi latique dilute violacei, suh messe explicat. Germina magis canescunt quam in praece- dente, cui magis affine quam antea credidi. 410. EPILOBIUM montanum: stigmate cruciato, foliis inferioribus subpetiolatis ovatis dentatis glabris, cau- le ramoso. Linn. svec, n. 329. spec. pl. ed. If/illd. 2. p. 9316, n. 7. «. Flor. Dan, 6. t. 922. I'ahlenb, lapp. n. 179. B. parviflorura: foliis longius petiolatis, .roseum Zrzes halland. p. 6&,. ('ahlenb. ups. n, 245. Hab. ad rupes sylvaticas totius Svecic usque ad Lap- poniam inferiorem et transalpinam frequenter; 4 in regionibus magis campestribus australibus, ut Oe- landie, Hallandize, Planta non nisi brevissime puberula, plerumque sesquipeda- lis, minus gracilis magisque lata quam alfines, Folia re vera ovata, saepe pollicem lata, grosse dentata eam a praecedenti- bus amovent, caulis omnino teres a sequentibus. llores magnitudine et colore ut in praecedente. — . f£ singulari est angustie omnium parlium et Jloribus fere duplo minoribus valde dilutis. MONOGTNIA 225 419. EPILOBIUM zroseum : stigmate indiviso. foliis sub- — -ovàalis serralis: petiolo marginalo ad basin dentato, caule ancipiti. —Ze£z. scazid. ed. 2. p. 9o. diss. obs. bot. p. 16. Smith engl. fl. 2. p. 215. Engl. Bot. 10. t, 693. /'ahlb gothob.p.áo F'idegr.Ósterg p.28. E. purpureum Fries halland. p. 65. Hah. locis humidis vel in provinciis littoralibus au- stralioribus ut: 8canice, Oelandic, Hallandie et Bahlusic, vel etiam ad laeus maximos ut prope Vettern ad Jónkóping, Motala etc. Caulis una cum ooslis et nervis foliorum eximie purpura- scens vel roseus (unde nomen speciei), plerumque bipedalis, virgatus, simplex. Folia praecipue inferiora lata (interdum sesquipollicem) , grosse serrata; petiolis dilatatis ad insertio- nem plicas vel dentes efficientibus, deinde ab utroque latere confluentibus in nervum communem per caulem decurrentem eumque ancipitem reddentem, Flores fere ut in praece- dentis 5. 420. EPILOBIUM Z£etragonum : stigmate indiviso, foliis lanceolatis margine in. caulem decur: entibus eumque subtetragonum efficientibus, — Zzz. spec. pl. ed. IVillden. 2. p. 317. Flor. Dan. t. 1029. Fries halland, p. 65. £. virgatum: angustius longius subpubescens, foliis minus decurrentibus, — alb. gothob. p. 4o. Flor. Dan. t. 1267 E. virgatum Zries halland. p. 66. y. anceps: foliis in duos tantum nervos caulis de- ^ currentibus. Jahlb. sothob. p. 4o. Hab. « ad rivulos fontanos prope mare provinciarum meridionalium inprimis H allandic medic: ad Fal- kenberg optimum; 24 precipue in provinciis eleva- tioribus a Scania ad Bahusiam, Ostrogothiam , Got- landiam; y Gothoburgi. Caulis valde virgatus, saepe quadripedalis et ultra, omni- no glaberrimus. Folia minora quam in praecedentibus, in- ternodiis plerumque breviora, versus basin digitum minorem lata, ibique marginibus suis infra iusertionem productis in caulem decurrentia ejusque nervos quatuor efficientia. — Flo- res ex minimis sesquilerliam lineam tantum longi, sed satu- 254 OCTANDRIA ratius violacei. — 8 omnibus partibus angustior maximeque virgalus; foliorum marginibus vix infra insertionem costae mediae deductis. — ? nervis duobus caulis infimi in unum confluentibus fere ut praecedentis speciei. 421. EPILOBIUM palustre: sligmate indiviso, foliis — sessilibus lanceolatis subiutegerrimis, caule tereti uudique pubesceute. — Lun. svec. m. 550. spec pf. ed. !f^illd. 2. p. 517. Flor. Dan. 9. t. 1574. IP'ah- lenb. lapp. n. 180. B. albescens: foliis sublinearibus.. /"ahlenb. lapp. "Am. 100. ups. n. 236. Nov. Act. Ups. FII. p. 216. Hab. in pratis paludosis fere totius Sveciee Lapponia forsan sola excepta frequenter; 2 in paludibus pro- fundis desertis precipue provinciarum seplentriona- lium usque ad Upsaliam et Gotlandiam passim co- piose. Valde varians tum magnitudine tum latitudine foliorum. Quo majus et magis latifolium eo etiam glabrius et colora- tius, quo minus et angustius eo magis albesceus íloribus de- mum fere albis. 422, EPILOBIUM a/pznum: stigmate. indiviso, capsulis —. . glaberrimis, foliis ellipticis subintegerrimis, caule paucifloro bifariam pubescente basi decumbente. dinn.'svec. n. 591. spgc. pé edi 7 illd; "97 01 5319. Plor. Dan. t. 522. !f'ahtenb. lapp. n. 181. Hartm. Vet. Ac. Handl. 1018. p. 154. 1i. E. nutans' P/or. Du 0). t. 1587; B. majus: foliis dentatis, caule toto erecto. JZah- JOD CLOS d. 6i ERG Le. €t E. alsinifolium Jug. Bot. 28. t. 2000. Hab. locis irrigatis elatis alpium omnium altiorum a suunno nostro seplentrione usque ad Jemtlandiam frequenter ; 2 juxla eL infra alpes precipue ad fon- tes lrigidissimos passim, usque in Dalekairliam ad Elfdals porphyrverk descendens. Radix serpens, omnino filiformis. Caulis in alpibus vix digito minimo longior, crebro foliosus. Folia ungve digiti minimi non longiora. Flores dnas hineas longi, albescentes. Capsulae sursum incrassatae ibique caule omnino crassiores. MONOGYTNIA 255 B omni respectu explicatior, foliis subovatis dentatis (fere E. nontani), caule longitudine digiti medii. 160. V X CCINI U M. Linn. gen. ed. Schr.n. 658. fuss. gen. p. 180. Garin. fr, 1. p. 142. t. 28. Calyx minimus, quadridentatus aut integer, — Corolla campauulata quadrifida: laciniis reflexis (vel quadri- par'ila totaque reflexa in Ozycocco). Stamina recep- taculo inserta: antheris superne bilubulosis. Bacca infera globosa calyce impresso superne umbilicata, quadrilocularis, polysperma. — Pruticu£t foliis al- lernis 1) annuis anthera extus bicorni m. 425. 494. 2) perennibus anthera extus corni m. 425. 426. Ord. nat. 29. Bicornes. 435. VACCINIUM Myrtillus: pedunculis unifloris axil- —. laribus, ramis subquadrangulis, follis ovatis serratis deciduis. Lnn. svec. n. 92329. spec. pl. ed. IW illd. Spa daBgu Sus Hot. f...365. ...FLor. Dan.z6. £2,974. H'ahlenb. lapp. n. 195. Hab. locis sylvaticis przeserlim. humidiusculis per to- tam Sveciam, alpibus tantum clatioribus exceptis, frequenter, Fruticulus pedalis et ultra; ramis viridibus. Folia laete viridia, flexilia. Flores mense florescentiae proveniunt, in- siguiter globosi, rnbicundi. PDaccae exacte sphaericae, inten- se caeruleae et caeruleo colore imquinantes, quare nolissimae omuibus svecice D/ábár, nisi non null hoc pro illo S/z- :0r dicant, Hallandis /unrdron, Dalekarlis Ztac£bar. 424. VACCINIUM uliginosum: pedunculis unifloris ^ gemmaceis, ramis leretibus, folis obovatis inte- gerrimis basi ciliatis. deciduis, — zn. svec. n. 552. SpPc E eH TP TH. 9L pi ddl. U9UP. JAOf» dJl.. 20r. Dan. t. 251. IF'ahlenb. lapp. n. 193. Hab. solo magis uligimoso deserto Svecie precipue septentrionalioris etiam alpin: ubique frequenter; rarescit in regionibus campestribus junioribus ita ut denique desideretur in. Gotlandia. . Frutieulus pedalis et paullo ultra, ramis fuscescentibus, Flores supra folia, vernales, albo-rubicundi, Folia glauce- scentia. hinc inde quoque rubentia. Baccae oblongatae pro- 256 OCTANDRIA prie caeruleae, sed pruina glaucescente insigni obductae, pas- sim notae Syecis Odor (quod non nulli in Odensbár ver- tunt, forsan polins cum) Gestrieiis Uddhór., Bottniensibus Utterbár, Gothis plerumque Obár (vel Ógnebár, Norve- gis Ofyebár), ahis ob fatuum saporem Slinnor. Dalecaxlis Gárválta, Jemtlandis Z'ámstót, Báljon, Roslagis Sválon. 425. VACCINIUM itis idea: racemis terminalibus —^ mutantibus, folüs obovatis margine revolutis subtus punctatis perennibus. nz. svec, n. 554. spec. pl. ed. IPilld. 2. p. 554, Se. Bo£. t. 116. Plor. Dan. t. 4o, JT ahlenb. lapp. n. 194. Hab. solo duriori sicciori sylvatico per totam Sveciam usque in alpes altiores adscendens ubique. Fruticulus yagus, plerumque semipede vix longior. Folia parum [flexilia, vix unciam longa, subtns ob apiculos exeun- tes quasi punctata. Flores albi vel basi leviter rubentes, initio aeslatis conspicui. Daecae rubrae, grate acidnlae, no- tissimae; Syecis Linzson, Norrlandis et Gotlandis Lingnbár (vel potius Zzzgbár i.e. Ljungbár), magis speciatim Ba- husis "J'yssling (quod Norvegis T'yt-lyng, quasi svecice Tt-Ljung), Gothis ceteris plerumque Krósor (a Danorum Króslinger , forsan Germanorum Preusselbeeren). 426, VACCINIUM. Oxycoccos: pedunculis terminalibus aggregatis, caulibus repentibus filiformibus glabriu- sculis, foliis ovatis integerrimis subtus albicantibus perennibus. | Juiun. svec. n. 555. spec. pl. ed. IP'illd. 2. p. 554. Smith engl. fl. 2..p. 221. Sv. Bot. t. 12. Flor. Dan. t. 90. IP'ahlenb. lapp. n. 105. Hab. in paludibus sterilioribus sphagno vestitis totius Svecie, alpibus vix quidem exceplüis, frequenter. Fruticulus minutus, cauliculis filiformibus serpens. Folia sesquilinea yix latiora, marginibus recuryis. Pedunculi fo- lis multiplo longiores, colorati. Flores proprie nutantes, sed laciniae corollae sursum reflectuntur, basi apiceque san- gvineae; sLaminibus nudis spadiceis dependentibus, Baccae folis duplo triplove majores, ruberrimae, sed non ante- quam vere proximo malurantes, succo acidissimo, tuncque Jeguntur nomine Syecico J'ranzbár, Bottniensibus Z'ranjus £or., contraelius. Z'ránjon , Norjandis Myrbár. MONOGYNIA 237 1681. ER I C A. Linn. gen. ed. $chr. n. 650, Suss. gen. p. 178. Gartn. fr. 1. p. 302.1, 63, Calyx tetraphyllas (duplicatus in sp. 1.). Corolla sub- campanulata' quadrifida. Stamina receptaculo inserta: antheris demum bifidis. Capsula supera quadrilocu- laris, quadrivalvis: dissepimenta vel valvularum mar- ginibus (in sp. 2.) vel receplaculo adfixa (in sp. t.). Semina numerosa, — Jruticuli foliis minutis oppo- sitis sempervirentibus. — Ord. nat. 29. Bicornes. 427. ERICA vu/garis: antheris cristatis inclusis, calyce dupplici: interiore colorato corollam quadripartitam subexcedente, floribus racemosis secundis, foliis op- positis sagiltatis. —.Linm. svec. n. 536. spec. pl. ed. Il'illd. 2. p. 575. — Smith compend. 18180. p. 61. Sv. Bot, t. 55. Plor. Dan. t. 677. Il'ahenb. lapp. n. 106. Calluna Erica .Decand. fl. franc. n. 2908. Hab. in campis sylvestribus sterilissimis totius Sve- cie alpibus tantum exceptis ubique nimium copio- se; sed in solo calcareo maritimo exposito parce. Fraticulus virgatus svecice Lung (Loyng, Ling. Lóng), Jemtlandis etc. A/toss-ling (i. e. Hást-ljung), Angerman- nis Mo-ris (utpote in sterilissimis sabuletis. proveniens), Gotlandis Graune (quasi ob colorem), Ostrogothis Gróne. Rami ejus oppositi ob folia minuta lineam tantum longa tetragoni. Calyx interior una cum corolla roseus, sesqui- lineam longus, scariosus et post ílorescentiam tantum iníle- xus, capsulam minutam tegens. 428. ERICA "Z'etralix: antheris aristatis styloque inclu- : " sis, corolla ovali nuda, floribus capitatis, foliis qua- ternis ciliatis patentibus. — JLinnm. svec. n. 337. spec. pl. ed. IWillden. 2. p. $60. it. scan. p. 221. 222. (moti, p. 524). vestrog. p. 107. 114. Sv. Bot. t. 459. Flor. Dan. t. 91. Leche scan. p. 25. n. 26. Fries halland. p. 67. | JV'ahlb. gothob. p. 4o. | INezén : in Fant diss. de Ulriccehiamn p. 51. Kalm bohusl. p. 71. 110. 110. 125. 12. .4spegren bleking. p. 28. Hab. in ericetis depressioribus plaga? occidentalis (i, e. aquas mari occidentali ducentis) Svecie meridio- 258 OCTANDRIA nalioris mari occidentali opposite copiose, ut: $ca- nis occidentalis usque ad Skanór, liallandiz- adjacentisque Smolandise et Vestrogothiz us- que ad Hoberg, Mosseberg et Ulricehamn, Bahu- sive et Dalic usque ad ripam seplentrionalem lacus Venern Vermlandize prope Christinehamn; Nericise ad Porla. Nec magis orientem versus lecta esse videtur quam ad VexiO rarius et Blekin- giz:? occidentalis. Fruticulus unam alteramve spithamam altus; ramis filifor- mibus. Folia duabus lineis vix longiora, lanceolata. ^ Corolla ovali-elliptica, ore fere constricta et inconspicue quadriden- tata, rosea, post solsütium florens, [foliis paullo longior, quani in praecedente specie longe mnagis conspicua, unde haec species dicitur Scanis A/ácf/jung vel etiam ob for- mam et colorem Kopattar. 162. D AP HN E, Linn. gen. ed, Schr. n. 664. ffuss, gen. p.86. Gertn fr.1.p.188 t.39. ((Thymel.) Corolla nuda, decidua, infundibulil'ormns: limbo quadii- fido patente. Stamina tubo corollz inclusa. Bacca supera nuda monosperma: semine crustaceo (subdru- paceo) globoso. — J'rutex foliis alternis. Ord. nat. 45. l'epreculae. 429. DAPHNE Mezereum: floribus caulinis ternis ses- " A silibus: laciniis ovatis acutis, foliis lanceolatis utrin- que glabris deciduis. Linn. sevec. n. 530. spec. pl. ed. Il'illd. 2. p. 415. t. vestgoth. p. 245. Sv. Bot, t. 7. Flor. Dan. t. 268. Leche scan. p. 56. n. 60. Il'ahenb. lapp. n. 187. Hab. in lucis declivibus Svecie saltem interioris a Scania usque ad Lapponiam inferiorem et Lransal- pinam passim; fugere autem videtur mari tum oc- cidental; Bahusize, Hallandie Smolandieque exte- rioris tum orientali Gotlandie, Oelandie et Ble- kingice. Frutex bi- quadri- pedalis; cortice tenaci peracri famoso sub nomine ZJjurbast, "Tysvedbast, "Tüvedbast (contracte "TTibast) Dalecarlis "T'/fvelbast i. e. Djefvelsbast. Flores e gemmis lateralibus ramulorum initio veris vel mense ger- TRIGYNIA 259 minationis nudi proveniunt, eleganter rubri. Folia postea e gemma terminali erumpunt, digitum minorem longa. Baceae vel potius drupae indumentum pulposum rubrum satis mite habent, sed nucleum quam maxime acrem unde dicuntur . ""e e svecice. Kallerhalsbar. SE DI-TIrGYImNIxsx 155, ^P. OL Y: GO N-U. M. Linn. gen. ed. Schr. n. 677. (fuss. gen p.92. Garin fr, 2. p. 181. 1. 1 09, Calyx plus minusve coloratus, 5-parlitus, sed persistens demuimque ulplurimum inequalis: laciniis tribus ex- lerioribus grandesceutibus, seminis angulos cavilate sua includentibus. Siamina quinque exteriora calycis laciniis. tria interiora stylis lribus alternantia, inter- jectis. sepe glandulis. Semen üriquetrum. — Sic in 1) Polygono p. s. d. » n. 450-454. sed in 2) Persica- ria Gaertn. - n. 455-4259. stamina vix plus quam quiuque et slyli bini plus minusve counati semenque lanum vel extus plus rüinus carinatum. — Zferbae alternifoliae vaginatae. Ord. nat. 50. Holoraceae, sectio Jag inaltes. 450. POLYGONUM .BZistoría: caule simplicissimo uni- — spicatlo, foliis superioribus cordatis amplexicaulibus. Linn. spec. pl. ed. i£illd 2. p. 441. Flor. Dan. t. 421. Retz. scand. ed. 2. p. gi. Fries nov. p.97. halland. p. 67. (Aspegren bleking. p. 29). Hab, ad stagna aliasque aquas Scanice septentrio- nali-occidentalis (Jutlandiz oppositc&), ut ad Vege- holm, Axelvold, Dufeke etc. (Blekingie ad Sil- lorp magis adveutitia videlur). Radix torulosa, bistorta. Caulis plerumque bipedalis. Fo- lia saepius bis unciam lata, subtus glauca. Spica albescens digito minimo vix angustior. 4931. POLYGONUM viviparum: caule simplicissimo . umispicato, folus lanceolatis. | Lizm. svec. m. 540. spec. pl. ed. JV illd. 2. p. 4&1. it. vesirog. p. 59. 64. 92. Sw. Bot. t. 556. Flor. Dan. t. 15. [l'aMenb, lapp. n. 188. Bjerkand. F'et. Ac. Handl. 1776. p. 93. (Forsander veg. scan. p. 8. 10.) Jo OCTANDRIA £.alpinum: radice crassiore magis farinosa, foliis latioribus. /"aMenb. £L. c. Hab, in pratis et. pascuis durioribus provinciarum syl- veslrium precipue septeutrionalium ab alpibus Làp- ponicis usque ad Ostrogothiani, Vestrogothiam ve- gionesque adjacentes Smolandite reque nter; sed re- gioues australes lit*orales evitare videtur. Z iu alpibus. Hadix perennis, torulosa, torta fere uf in praecedente, sed inultiplo minor. Caulis plerumque spithamaeus. Folia infima ovalia, sed reliqua lanceolata marginibus recurva, sub- ius canescenti-puberula, Spica superne floribus albidis, ai- iheris nigricantibus; sed inferne obsita tuberculis a germine inutato ortis, atropürpureis, demum vivipatis deciduis, un- de Jemtlandis Hófró vel Fiófylla, aliis Mortog. 453. POLYGONUM a«vriulare: caule procumbente "^ sliriato, foliis lanceolatis acutis venosis glabris; va- giuis laceris ciliatis, floribus axillaribus. | nz. svec, n. 559. spec. pl. ed. IV/illd. 2. p. 449. Sv, Bot. t. 4o6. Flor. Dan. t. 005. I'ahlenb. lapp, 7". 109. Hab. ad vias, agros, arva, ripas totius Svecie, alpi- bus lantum exceptis, übique. Radix annua, Caules subfiliformes longitudine vari Sve- cis Trampgrás vel Gárdsgrás. Folia vix plus quam ses- quiunciam louga, superne minora, demum obscurioris colo- ris: vaginis albicantibus. —Florves rubentes, aestivales. 4559. POLYGONUM. Convolveulus: caule volubili angu lato, foliis cordato-sagittatis glabris, floribus ratemo- sis, calye: bus fructiferis obtusius carinatis. uin évec. n A4 spec. pl. ed. IV illd. 2. p. 445, Plor. D«n, t. Ti JE aldlenb. lapp. n. 191. Hab. in agris cultísque totius Svecice quousque cultus ra existat frequenter. Radix annua, Caulis lon,;itudine varius saepe bipedalis; svecice inda, Folia infima non raro cordata (sine angulis), Flores pallidi ante messem optimi. Semina demum magis grande scunL quam calyces in pedicellos suos nutquam cari- nis decurrenics, TRIGT NIA 941 454. POLYGONUM dumetorum: caule volubili tere- - tiusculo, folis cordato-tiriaugulis glabris, floribus racemosis, calycibus fructiferis pedicellisque alatis. JLinn. spec. pl. ed. IV illd. 2. p. 455. Plor. Dan t. 256. ries halland. p. 68. Aspegren bleking. p. 29. I'ahlb. gothob. p. 42. [Fahlenb. ups. n. 256. Hab. in dumetis rupestribus precipue ad aquas ma- jores Hallandiz adjacentisque Smolandiz, Blekingiz, Bahusie elc; omnium optime ad Hjelmaren et Málaren ubique, ad Vettern in Omberg etc. Radix circiter biennis et tota planta magis longaeva et extensa saepe orgyalis longitudinis, in frutetis frondosis exi- mie scandens unde Svecis Lófbinda. Flores primum mi- nores quam in praecedente, sed versus autumnum calyces maxime increscunt et alis suis hyalinis lineas tres lati fiunt. | 459. POLYGONUM amphibium: floribus pentandris "^ digynis seminibusque lenticularibus, staminibus ex- serlis, spicis solitariis oblongis, foliis basi cordatis costatis, J;/nn. svec. n. 541i. spec. pl. ed. Ililid. 2. p. 445. Plor. Dan. t. 202. Hab. in aquis et juxta eas per Sveciam temperatiorem usque ad Vermlandiam, Vestmanniam ferrimontanam provinciasque Norrlandicas littorales ubique; dein vero non nisi in Sjolmejaur aliisque aquis Lapponize maxime orientali- septentrionalis passim. (Deiznbóll). Radix perennis late repens ut etiam caulis. Planta in a- quis natans pulcherrima petiolis subfiliformibus, íoliis supra eximie nitidis, punctatis, divergenter costatis, fere lineari- ellipticis, ultra pollicem latis; spicis in apice caulis ante foe- nisecium florentibus, dilute roseis, crassitie digiti minoris; seminibus demum atris calyce non decolorato majore deci- dentibus. — Sed in siccioribus degenerat foliis asperis sur- sum elongatis, spicis inordinatis pallidioribus. 496. POLYGONUM .Jersicaria: floribus subhexandris "^ digynis seminibusque suborbicularibus compressis uiriuque concavis, spicis axillaribus terminatibusque approximatis oblongis, pedunculis scabris, folis basi attenuatis venosis obtusiusculis. Lum. $vec. n. Flor. Svec. 16. 242 OCTANDRIA $42. lapp. n. 71. mant. p. 376. I'ahlenb. ups. n 258. lapp. n. 190. P. lapathifolium Smith brit. 1. p. 425. Engl. Bot, 7 20. t, 1509. engl. fl. 3. p. 254. JF'illden. spec. pi». p. 443, B.incanum: folus subtus canescentibus. P. inca- mum JVilld. l. c. p. 446. DE Hab. ad vias locaque culta, humidiora totius Sveciz, ne Lapponia quidem excepla, ubique frequenter. Radix annua. Herba valde varians, colore obscurior et opacior quam sequentis. Folia subtus nuuquam laevissima, verum sive punclis elevatis exasperata sive omnino incana. Pedunculi etiam scabri, sed bracteae hyalinae sine cilius. Flores vel virenti-albidi, vel obseurius rubicundi (numquam laete rosei. Semina semper latiora quam in sequenti et u- irinque concava. Swecis saepe ftó-knáfva dicitur. 457, POLYGONUM biforme: floribus subhexandris semidigynis seminibusque primoribus triquelris; re-- liquis. compressis, spicis axillaribus terminalibusque oblongis; pedunculis levibus bracteisque ciliatis, foliis lanceolatis acutis. P. Persicaria Smith brit. 1. p. 424. engl. fl. 2. p. 259. Engl, Bot. 31. t. 756. Curt; lend. t&, 25. Il 'illden. spec. pl. 2. p. 446. (nec Linn. svec. l. s. c.) Flor. Dan. t. 702. JY'ahlb. gothob. p. 4x. .4- spegren bleking. p. 29. Hab. in fossis viarum humidis per regiones maritimas calidiores precipue occidentales: ut Scamnis inler Lund et Várpinge (nec alibi a me visum), Goitho- burgi rarissime, Blekingie. Radix annua. Caules erectiores, sed laxi, et genicula tumidiora magis pellucida. Folia angustiora et laetius colo- rata (nec apud nos fusco-maculata) Flores quoque laetius rosei. Semina florum priorum oplume triquetra, sed seroti- norum saepe planiuscula. | Pedunculi laevissimi, sed bra- cteae florum setoso-ciliatae. 459. POLYGONUM. minus: floribus subhexandris sub- monogynis seminibusque triquetris, spicis pedun- culatis subfiliformibus erectis, foliis lineari-lan- ceolatis planis, caule basi subrepente, Smith brit. TRIGT NIA 245 1. p. 426. Engl. Bot. 15. t. 1045. JF illd. spec. pl. 2. p. 445. — Fries halland. p. 68. | Adspegren bleking. p. 29. /allb. gothob. p. 41. F'idegren ó- sterg. p. 20. B. floribus. albis. "Haáb. locis inundatis pricipue ad littora maris Sca- nis ad Yngsjó, Ystad, Malmo, EHelsingborg elc. Blekingie ad Carlskrona, Hallandic ad Halm- stad, Gollioburgi; ceterum Ostrogothiz plauioris inter Molala et Landaryd copiose, Sudermannige ad OQ. Vingàker. 8 Scanis ad Helsiugborg alibique. Radix aunua. Caules plures patentes, interdum omnino decunbentes, raro plus quam semipedales. Folia etiam an- gustiora quam iun proxim)s, vlx tres lineas lata. | Pedunculi laevissimi. Spicae satis nmnbricatae, angustae, penna gallina- cea non crassiores, idque' etiam ob ílores minores quam in proximis speciebus. Semen semilinea parum latus. — 4 sae- pe pede altius, valde insigne. 459. POLYGONUM ZIydropiper: floribus subhexan- 7 dris sübmonogynuis seminibusque subtriquetris, spi- cis sessilibus filiformibus nutantibus, foliis lanceola- tis undulatis, caule adscendente,. Linum. svec. n. 545. spec. pi. ed. /Pilld. 9. p. 444. Se, Bot. t. 424, FI. Dan. 9 t. 1576. Hab. in uliginosis passim inundatis ad vias, agros per provincias plerasque Sveci» usque ad Vermlandiam ferrimontanam et Norrlandiam ubique. Radix annua. Planta saporis acrioris unde etiam. Svecice Vattenpeppar, Bitterblad, Jungfrutvál, F'attensápa , magnitudine varia, sed inferne plerumque major et latior, sursum multo gracilior praecedentibus. Folia interdum se- miuuciam lata. Flores. post messem, primum apice tantum extremo colorati, dein colore reliquae plantae rubentis. Se- men insigne nigrum forsan nomen svecicum ZLáppgras dedit. onp TETRAGYNIA. 164. PARIS, Linn. gen ed. Schr«n. 683. fuss. gen. p. 48. Garth, fr. 2. p. 19. 1. 83. Calyx tetraphyllus, Petala quatuor subfiliformia, An- OCTANDRIA MN E e there filamentis medio adnatze. Bacca supera quadri- loeularis: seminibus ordine duplici in. loculamento quocunque dispositis. — erba foliis verticillatis in caule unifloro, Ord. nat. 12. Sarmentacec. 440. PARIS quadrzfolia: folis obovatis subquaternis. "Linn. svec. n. 546. spec. pl ed. JWilld. 4. p. 470. Sv. Bot t. 6. F/. Dan. t. 159. I'ahlenb. lapp n. 192. Hab. locis humosis umbrosis ad radices rupium per totam Sveciam, alpibus tantum et regionibus subal- pinis exceptis, passim. Radix perennis, repens, sine folüs ullis. Folia in verti-- cillo quatuor (nisi monstrositate plura), unde Blekingis Kors- Órt, obovata. Flos fine veris et initio aestatis explicatus, totus viridis praeter antheras palhdiores et pistillum fusco- nigricans. Bacca migra inamoena svecice Z'rollbár, Orm- bàr, Fans onda bett. 165. A D O X A. Linn. gen. ed. Schr. n. 684. Jfuss.gen.p. 343. Garin. fr, 2, p. I4I t. 1126 Calyx diphyllus, persistens. Corolla monopetala, pla-- na, quadrifida, demum amarcescens. Bacca semiinfera ob calycis lacinias adnatas, globosa, unilocularis, te- trasperma. — Jerbula foliis binis oppositis, pedun- culo floribus quinis subcapitatis. quorum laterales zn calyce tertiam in reliqua fructificatione quintam par- tem numero addunt. Ord. nat. 51. Succulenta, sectio Saxifrag ce. 441, ADOXA AMoschatellina: LLinn. svec. n. 547. spec. pl. ed. I/illden. 2. p. 472. it. vestgoth. p. 9g. Sv. .Bot. t. 455. Flor. Dan. t. g& | Nezén in Pant diss. de Ülriccehamn p. 51. Samz. neric. p. 56. IV'ahlenb. ups. n. 961. Nov. Act. Ups. F IH. p. 217. Hab. in humo molli nemorum lotiorum a Scania ad Bahusiam, Vestrogollhiam, NNericiam, Üplandiam, Gotlandiam passim; dein vix misi Dalecarli:e. ad Sáter, et denique sub rupibus locis oceullissimis ad mare septeutrionale in Lapponia maxime orientali- septentrionali Pzelles dicta rarius. (Dezzbóll). Radix perennis, repens, tenuis, sed squamis dentifor- mibus carnosis. llerba, tota praecipue capitulum. florum TETRAGYT NIA 245 odore moschi, quare svecice Desrmarisknopp. | Folium. radi- cale subbiternatum lobatumque; caulina ternata /trifidaque. Flores [fime mensis germinalionis, virescentes. Pedunculus tetragonus demum imneurvus: baccis nonnullis viridibus, in- conspicuis. »06. "«R JL A TIN-'E. Linn.gen. ede Schr.n 685. "Juss gen p.333. Garin. fr. 2. p. 142, t I 12. Calyx tetraphyllus, persistens. Petala quatuor, sessilia, pateutia. | Capsula supera, depressa, quadrivalvis, quadrilocularis: receptaculo centrali; seminibus nu- merosis curvulis. — erbulae aquaticae oppositifo- liae, numero fructificationis variantes. Ord, nat. 26. Caryophylleae, sectio 4lsinaceae. 442. ELATINE ZTIydropiper: folis oppositis, floribus : "alternis, caule repente. Jn. svec. m. 548. spec. pl. ed. IV illden. 2. p. 472. it. scan. p. 41g. Flor. Dan. t. 156. Sv. Bot. t. 597. (I/'ahlenb. lapp. n. 195). .JHisinger verml. p. 11. B. uwiandra Se, Bot. £L. c. ftg. 2. Hab. locis ab aqua passim imuudatis diuque humecta- Us ad ripas fluviorum et lacuum precipue campe- sirium vel maritimorum a Scauia ad '"Torneá. pas- sim; £ in ripis lacus Vettern ad Bispmotala Ostro- gothie (Aerelzus). Radix annua constituta fibris cauliculorum | repentium. Herbula in aqua virens, extra aquam magis rubens foliis ob- longo-obovatis. Flores omnino sessiles circa solstitium a- pert, aliquantum ex albo rubentes. Capsulae umbilico im- presso, magnitudine et figura fere grani Piperis, unde no- men (nec ob saporem totius plantae, mitem et herbaceum). CLASSIS.|IX. ENNEANDRIA. CON SPECTUS. oRD. Di-'l'a&àrc y N x 4. Calyx persistens minor semine alato - - - - - - 16j.Rm&uw ORD. HEXAGOG Y SN IA. Petala sex marcescentia. Capsule sex polyspermam. -. - 108. Buromvus 246 ENNEANDRIA oRp. D L- TR 1GSYWNIDSX Linn, gen, ed. Schr. n, 692. fuss. gen. p- 92. GCartn, fr. 2. p. 177. t, 110« Calyx sexpartitus : laciniis. alternis parum majoribus, semine semper minoribus. Semen nudum urique- trum: marginibus membranaceis; embryone recto, in axi nuclei. — Jerbae foliis expansis. pluricostatis, acidis u£ in. ZAcetosis in genere Rumicuian. 445. RHEUM digynum: floribus hexandris digynis, fo- jus reniforaubus..— /Pahlenb, lapp. n. vo^. t. 9. f. 2. Hartm. Fet. Ac. Hanal. 1814. p. 97- 108. Jisin- ger jemtl. p. 74. herjéd. p. 47. humex digynus Azunm. svec. m. S17. spec. pé ed. Il/id. p. 358. | .Plor. Dan. t. 14 Oxyria reniformis Sinith engl. fl. 2. p. 198. Hab. ad latera irrigata alpium. omnium nivalium a Lapponia ultima ad Jemtlandiam frequenter, Radix perennis, multiceps, squamis fuscis obvallata. Fo- lia fere omnia radicalia, petiolis longis filiformibus elevata, vix plus quam unciam longa, sed saepe tres uncias lata, costis pluribus radiatis fere ut in Hheis majoribus. Scapus in alpibus rarius pedalis, infra alpes interdum bipedalis. Se- minum alae ralione nuclei majores quam in BRheis maximis et embryonis directio satis evincunt hane plantam hhei spe- ciem esse, quamquam versus septentrionem ultimam itaque pauperrimam, cujus ob solum alpinum tertia pars [fructifica- Gonis demta est. — Sapor praecipue foliorum grate acidus, unde nomen svecioum Z'jál/syra., onp HEXAGYNIXA 168. BUTOMUS, Linn. gen. ed. Schr. n. 693. fuss. gen. p, $21 Gaertn. fr. 1, p. 74. t. 19. Petala nuda, sena, mareescentia: allernis minoribus ex- terioribus acutioribus. Capsule sex supere, margine interiore debiscenles, intus undique seminiferee / — Planta, juuciformis graudiflora, Ord. nat. 8. T'ri- petaloideae. L4 HEXAGT NIA 247 444. BUTOMUS umbellatus:; JLinn. svec, n. 550. spec. ^ pl. ed. IPilld. 2. p. 491. it. vestrog. p. 46. Sv. Bot. i. 296. Flor. Dan. t. 604. Samz. neric. p. 56. IVahlenb. ups. n. 265. Pet, .Ac. Handl. 1909. p. 218. Nov. Z4ct. Ups. F'1II. p. 217. Hab. in fluviis majoribus turbidioribus regionum ma- xime campestrium regni interioris a Scania, ad Vestrogolhiam, Nericiam et Uplandiam frequenter ; sed rarescit in maritimis provinciis ut Gotlandie, Hallandie& superioris (desideratur omnino Oelan- die, Blekingie), Radix valde perennis, horizontahs, valida. Folia omnia radicalia, subtriquetro-ensiformia. Scapus teres laevissimus, bipedalis et ultra. UWmbella involucro triphyllo scarioso ful- crata, multillora, a solstitio in autumnum f1lorens: floribus al- bo-roseis insignibus NNericüs JB/omwass vel J'assvioler, alis Camelblom. E CUSCO ae Ne DECANDRIA. CONSPECTUS. 1. oap, MoNocevYNrA (Bicornes). Calyx pentaphyllus petalis quing. equalis. Caps. y locul, 169. MoxornoPA Corol. pentapet. subnuda, Caps. j locul.s dissep. e med. valvuls 175. Pv Rota dissepim. emarginibus 170. LEpuw Corol. monop, infundibulif. Caps. dissep.e marg. valv, 171. RrononENDRON ovata - - (Caps. ut in prec, - - 172. MrwzixsrA campanulata. Caps, dissepim. e medio valv. 175. ANDROMEDA basi fenestrata, Bacca supera —- - —- - ijÁ. ARBUTUS Oigmd.- 1411€. N Y A Corolla nulia. Capsula reniformis unilocularis - 176. CHR vsosprrENiUM Corolla pentapetala. Capsula birostris bilocularis - . -. 177.SA4xirRAGA Corolla nulla. Capsula monosperma - -« - - - 178.8cuEznaNTHUS - Corol. pentap, Calyx urceol. quinquejid. Caps.polysperma 179. Gvrsornin& Caly x cylindricus apice quinquedentatus - | 180. DrAN TR US 5onp. TRnriovNrIA (Caryophyllee). Calyx inflatus subcoriaceusve apice quinquedentatus -.— 181. CvcusALvs Caly x subeylindricus membranaccus apice quinquedentatus -.— 182, SyLENE 248 DECANDRIA Calyx pentaphyllus patens. Petala bipartita -. -. - 185. SrErrLAmIA erectiusculus. Pet. subinteg. Caps, trivalv. 184. AzsiNE patens. Pet. integ. Caps. apice sexdent. 155. ARENARIA oRD. PENTAGYNI A. Calyx tubulosus coriaceus- Caps. uniloc. polysp. 186. AcnosTEMMA - membranaceus - - - - - - - - 187.Lvcunrs Calyx pentaphyllus. Petala quinque bifida — - - - 188.CEmasTIUM indivisa | - - - 189.SrEencvrA Calyx quinquepartitus. Petala quinque. Capsule j discrete -. 190. SEpuw Caps, quinquelocular« 191. OxaL1s onaD 1 MONOGYNIA. 109. MONOTR O P A. Linn.gen.ed. Schr. n. 337. Sjuss. gen p» 4710. Garin. fre 3» p. 45, t, 185. Calyx pentaphyllus: foliola petalis subsimilia in cylin- drum conniventia. Petala quinque basi gibba. An- there inermes. Stigma discoideum. Capsula quin- quelocularis; loculamentis medio latere dehiscentibus; dissepimentis e medio valvularum. Semina scobifor- mia arillata. — Herba parasitica aphyllas attamen Pyrolis in Ord. nat. 29. Bicornium satis affinis. 445. MONOTROPA Zlypopithys: floribus spicatis cilia- — tis; lateralibus octandris. Linz. $vec. m. 551. spec. pl. ed. IV illd. 2. p. 575. Sv. Bot. t. 97. FI. Dan. £. 252. JBjerkander et. Ac. Handl. 1776. p. 85. Samz. neric. p. 57. I'ahleub. ups. n. 275. -&. Hypophega: pauciflora, glabrior: filamentis sty- loque glaberrimis. M. Hypophega JZallroth sched. cr. p. 191. Fries nov, p. 07. Hab. in sylvis anliquis presertim acerosis terraque foliis putresceutibus obtecta per regiones aliàs ma- gis campestres a Scania ad Vestrogothiam, Neri- ciam, Vestmanniam (Skinskatteberg), Uplandiam, Gotlandiam rarius. f£ in fagetis Scanic et Hal- landi. Radix vix nisi pars infima intumescens caulis squamis cre- brioribus tecta, semel lantum ílorens ideoque quodammodo annua. Planta Lota sordide lutescens, exsiccalione nigrescens, vix pedalis. Squamae bracteantes superne in pedunculos MONOGT NIA 249 adscendunt et demum quintam partem fructificationi complere videntur. Inflorescentia initio recurvata erigitur et 1loret post foenisecium odore fere Verbasci Thapsi, ob cujus usum etiam Zugórtí dicitur. 5;o. LEDUM. Linn, gen. ed. Schr. n.244« fuss. gen. p. 177. Garin. fr. 2. p. 145. t, HI2. Calyx quinquedentatus, minimus. Corolla peutapetala. Anthere bipore inermes. Capsula quinquepartibilis: dissepimentis dupplicatis, ab axi seepe deorsum disce- dentibus. Semina numerosissima, arillata, — Zrutex. Ord. nat. 29. Bicornes, ut genera quinque se- quentia. 446. LEDUM pad/ustre: foliis sublinearibus margine re- —"volutis subtus hirsutis. nn. svec. n. 552. spec. pf. ed. IPilld. 2. p. 602. n. x. «. Se. Bot. t. 18. FI. Dan. 6. t. 1081. Leche scan. p. 56. n. 65. Il'ah- lenb. lapp. n. 195. (excluso syn. ult. Willdenow.) Nov... dct. Ups. FII. p. 217. Hab. in paludibus cespitosis sylvalicis totius Svecice presertim septentrionalis usque ad alpes Lapponi- cas frequenter. Frutex bipedalis et ultra odoris quam maxime graveolen- tis, quare plerisque Svecis J/il/-pors, rarius Küá/lpors, Getpors; Gothis ob usum contra tussin ferinam Kásgrabu- ske, Sqvákra, etiam Squatram. Folia praeterii anni per- sistunt subtus ferrugineo-tomentosa; praesentis anni vix pro- deunt ante mensem l[lorescentiae primum subtus albida. Flo- res fere eodem tempore cymam albam insignem constituunt. Pedunculi fructiferi recurvati: capsulis a basi dehiscentibus. nÉmhnHoDOo2nIEN:IDRE. ON, Linn. gen. ed. Schr, n. 746. ffuss. gen. p. 176. Gartn, fr. 1. p- 304. 1.63. Calyx quinquelobus minutus. ^ Corolla subinfundibu!i- formis: limbo patente quinquelobo. Stamina subde- clinata: antheris biporis inermibus. Capsula quinque- locularis: dissepimenta ex inflexis valvularum margi- nibus duplicata. Semina numerosa, exarillata. — Frutices. foliis subtus squamoso-punctalis , annuis. 447. RHODODENDRON /apponicum: corollis infun- 230 DECANDRIA —— dibuliformibus, folii ellipticis foveolatis resinoso- puuclatis, trunco depresso. //ahlenb. lapp. n. 196. Sp. Bot. £.. 401. (foliis longe nimium angustis). Azalea lapponica Liz. svec. m. 100. lapp. n. 989. &. 0. f. 1. lachese lapp. 1. p. 299. (Micheliaj. Flor. Dan. 6. t. 966. Liljeblad F'et. Ac. Handl. 1795. p. 205. 206. Lustadius ib. 1029. p. 541. Zetterstedt res. 2. p. 45. Hab. locis duris elatis in plaga Svecica alpium Lulen- sium ad oram orientalem lacus Virih-jaur passim, nec non alpium Tornensium ad '"lorneátrásk et ad Kumma-eno paroecie Enuontekis copiose; Finmar- kie adjacentis ad Alten in Sakkavari (Mark). Frutieulus depressus, ut tantum fasciculi foliorum et ílo- rum iu apicibus ramulorum emineant. Folia plerumque quin- que lineas longa et tres lata, in pagina inferiore demum non parum ferruginea fere ut in Rh. ferrugineo, annua. Pe- duncuh íoluüs parum longiores. Flores initio aestatis expli- cati, folis vix latiores, rubro-vfbolacei. j 1722. MENZIESI A. Smith ic. ined. I. p» 56, Sjuss.ann mus.t. p. yg-t. 4. fa A. Calyx quinquepartitus. — Corolla ovata indivisa: ore quiüuquedentalo. Antherae biporze, inermes. Capsula quinquelocularis: dissepimenta ex marginibus valvu- larum iuflexis duplicata. Semina scobiformia arilla- ta. — Fruticulus foliis angustis sempervirentibus, -440. MENZIESIA. cerulea: foliis linearibus obtusis car- tilagineo-dentatis, pedunculis fasciculatis terminalibus. Sv. Bot. t. 555. JT'ahlenb. lapp. n. 197. Smith comp. 1010. p. 61. Engl. fl. 2. p. 222. Engl. Bot. 35. f. 2469. — Hising. herjed. p. 14. dal. p. 23. Andromeda cerulea Lum. seec. n, 354. lapp. nm. 0E 43,905. Flor) Das. i po Erica caerulea /Zzliden. spec. pl. 2. p. 595. Hab. in collibus et campis elatis tum alpinis cum subalpinis omnibus a summo nostro septentrione fi- nibusque ultimis versus Russiam usque ad fines al- pium meridionales in Dalekarlia prope '"lranstrand ubique frequenter. MONOGTNIA 231 Fruticulus interdum pedem. altus, habitus Ericae Te- tralicis ramis virgatis. Folia omnino pereunia et semper- virentia, quatuor lineas longa et vix unam lata. Pedunculi in apicibus ramorum fasciculati, folüs multiplo longiores, una eum calycibus colorati, fusco-violacei. Corollae longi- tudine foliorum, nutantes, rubro-viclaceae, suimma aestate ex plicatae. 175. AUN D'R'Q"'M'E"D'A, Linn, gen. ed. Schr. n- 741. Juss. gen. p. 179« Gaertn. fr. 1. p. 304. t. 65. Calyx quinqueparlitus, parvus, Corolla globoso - cam- panulata; ore quinquefido. | Antherc bicornes inclu- sc. Capsula pde car ieu angulis dchisceus 5 dis- sepimentis e medio valvularum. Semina pauciora ni- tida (uon arillata) — Z'rutzculi. sempervirentes, (spec. ult. calyce calyculato et antheris inermibus. disce- lens: CHAM EDAPHNE Moench.) &í9. ANDROMEDA polifolia: floribus subglobosis fa- "derentdtus peduneulatis, foliis sparsis lanceolatis mar- . gine rev olutis subtus argenteis. Linn. svec. n. 555. pp p.65. p. 3. f, 5. spec. pl. ed. Ililid. 610. n. 19. £. media. :£. scan. p. 3à. 52. Sv. Bot. Een, Flor, Dar. t, 55. ftoség, Nov. «dct. Ups. VII, p.217. .spegren bleking. p. 50. Hab, in paludibus desertis profundis lolius Svecie, oplima autem et copiosissima Lapponieze ium syl- vaticee cum alpins. : Eruticulus vix pedalis, folis et situ florum quodammodo Ledo similis, sed insigniter rubens, unde Nericiis aliisque uon male Aód-Porss dicitur. Folia utplurimum fere unci- am longa, sed latitudine varia ut in Ledo a 1£ ad 5 lineas, Pedunculi foliis longiores una cum calyce et corolla pulchre rosei, initio aestatis Ílorentes, 40. ANDROMEDA. Aypnoides: floribus campanulatis solitariis Meinnmtbds pedunculatis, folus confertis acicularibus. —.J;znnm. seec. n. 554. lapp. n. 165. t. 1. J- 9. spec. pl. ed. Il'illd. 2. p. 608. FI. Dan. t. 10. FHartm. Yet. 4c. Handl. 1014. p. 104, 105. Hi- singer Jemtl. p. 74. Hab. locis duris editis alpini jugi proximarumque re- nho DECANDRIA gionum alpinarum Svecicarum a Lapponià maxime orientali prope districtum Fwlles dictum usque ad Jemtlandiam frequeuter. Fruticulus omnium tenuissimus, surculis decumbentibus nonnullas uncias longis et crassitudine chordae | llypnum : quoddam admodum referens. Folia vix plus quam lineam longa, acu tenuiora. Pedunculi circiter tres lineas longi, ejusdem coloris brunnei ac calyx. Corolla dilatato-campanu- lata, dilute rosea. 4591. ANDROMEDA tetragona: floribus campanulatis solitariis lateralibus pedunculaüs, foliis quadrifariam imbricatis subtriquetris sagittalis. — Jum. svec. m. 356. lapp. n. 166 t. 1. f. 4. laches. lapp. 2. p. 28. spec. pl. ed. Il'ilid. 2. p. 607. Pl. Dan. 6. t. 1050. Il'ahlenb. lapp. n. 200. LiljebMl. F'et. Ac. Handl. 1799. p. 206. 207. .Lestadius ibid. 1022. p. 541. Zetterstedt res. 2. p. ^9. Hab. in collibus et campis vastissimis per alpium 'lornensium jugum proximasque alpes Nordlandice septentrionalis frequentissime, unde passim dispersa est tum ad Finmarkiam occidentalem cum alpes Lulenses adjacentesque Pitenses. Fruticulus interdum unius alteriusve pedis longitudine, sed vagus, ramis quodammodo sursum incrassatis fere ut in Ly- copodio Selagine, ideoque non inepte Norvegis JLum- mer-lyng, vel etiam Lum-krákling quasi ob similitudinem foliorum Empetri. Folia circiter duas lineas longa, margini- bus ita revolutis ut subtriquetra fiant. Pedunculi semiuncia- les. Flores albedine nitente et figura fere ut in Conval- laria majali, initio aestatis obvii. Antherarum aristae ipsis antheris duplo longiores ut etiam in praecedente. 452. ANDROMEDA .calyculata: floribus wurceolatis ^ bracteolatis in racemo secundo folioso, foliis sparsis plenis oblongis obtusiusculis squamuloso - punctatis. Linu. svec. n. 557. spec. pl. ed. IPilld. 9. p. 614. n. 26. «. venlricosa. Se, Dot. t. 585. JW ahlenb. lapp. n. 199. . Regensb.. bot. Zeit. 3021. p. Áia. Chamadaphue calyculata Moench, — Buxbaum com. petr. i. p. 2á1. JMIONOGT NIA 255 Hab. in paludibus umbrosis supra sinum bottnicum, ut ad flamen. kemense et "lornense inferius pas- sims (ad Skelleftea rarius? A4relfius). Frutex duarum vel trium pedum altitudinis, reliquis spe- ciebus longe firmior, bLabitu magis salicino, unde Svecis Bottniae Audeide (Fennonibus Zanhen-paju). Folia circi- ter unciam longa et quatuor lineas lata, plana, praecipue subtus albescenti -squamulosa. Calyx longitudine fere dimi- dia 1íloris, substantia foliorum et A calyculo auctus, quasi a squamis gemumae ortus et conslituens gemmam uni- lloram hyeme exsertus. Corolla postea primo vere florens lutea, stylum exserens. Antherae inermes oblique dehiscen- tes magis quam in ipso Ledo. — Quo septentrionalior eo majores [lores et insigniora folia evadere videntur. Folia bracteantia ante fructum. cadunt. 174. 4APDIGB DTE U,S. Linn. gen. ed. Schr. n, 750. Sfuss, gen. p. 179. Calyx quinquepartitus, minimus. Corolla ovala: ore couslricto, revoluto; basi pellucida. Antherae bicor- nes, Deme supera calva quinquelocularis: seminibus solitariis osseis. — ruticuli apud. nos procumbentes, latifolü. 499. ARBUTUS UÜ»va ursi: caulibus procumbentibus, foliis cuneiformibus subtus reüculatis integerrimis perennibus. Z;zz. svec. m. 558. spec. pl. ed. If/ill- den. 2. p. 610. it. scan. p. 154. gotl. p. 169. 102. |lpu "Sp. Bot. 1.95. Plor. Dan. £255, IFahlenb. lapp. n. 202. Forsand. veg. scan. p. i4. spe- gren bleking. p. 50. Hab. in collibus campisque saxosis vel arenosis syl- valicis tolius Sveci: a Scania superiore et Gotlau- dia usque in alpes Lapponicas frequenter. Fruticulus fere totus sempervirens. Flores albi, primo vere e gemmis propris. Folia supra nitida, Date venis obscurioribus reticulata, initio evidentissime ciliata. Baccae subcaseiformes, rubrae, intus cellulosa alba farmacea, unde vulgo svecice Mjólbàr et Mjólon. 454. ARBU'TTUS a/piza: caulibus procumbentibus, [o- - lus rugosis serratis marcesceulibus. — oig. seec. nn, É «4 ios DECANDRIA 559. spec. pl. ed. IV/illd. 2. p. 618. Sv. Bot. t. 487. Flor. Dan. t. 75. [FaMenb. lapp. n. 205. Hisin- ser dal. p:.2335. Hab. in campis apricis tum alpium omnium tum re- gionum subalpinarum a summo nostro. septentrione usque ad finem infimam alpium Dalekarlie prope ''ranstrand. frequenter. Fruticulus valde procumbens et magis flexilis quam prae- cedens. llores initio veris ante fola prodeunt quamquam ex eadem gemma, albi, minores quam in praecedente, Fo- lia paullo majora, eximie flexilia, annna sed statu emarcido vere proximo adhuc residua. Daccae succosae, nigrae, insi- gniores quam aliae similes in alpibus, unde prae ceteris Jyálibár dicuntur, etiam iypebár wt esca avis Lagopi glpini, Norvegis minus apte Aorpebár s. Hawenebár. 17:3» PISNOURENS Ino Linn gen ed. Schr. n,7jz.. fuss. gen p. 129». Gaertn, fr. 1. p 303, t6 658 Calyx quinquepartitus, minutus. Petala quinque, cou- cava. Anthere basi binis tubulis sese aperientes, mox invertenda, — Capsula quinaquelocularis: angulis dehi- scenlibuss dissepimentis e medio valvalarum. Semi- na arillata, numerosissima. — .P/antcee perennes, foliis sempervirentibus (plerumque Svecis Fintergrón). Qrd. nat. 29. Bicornium. 1) PvROLA p. s. d. sty- lo elongato, filamentis linearibus a) floribus racenmno- sis *) staminibus adscendentibus n. 455. 456. **) sta- minibus rectis pistillo declinato m. 45g. **") stami- nibus pistilloque rectis n. 458. 459. b) flore soltta- rio n. 460. 2) CmrwAPHILA: sizgmale sessili, ftla- mentis supra basim im discum dilatatis, floribus um- bellatis n. 461. 455, PYROLA cAlorantha: scapo racemoso inferne ^ squamis linearibus herbaceis, staminibus adscenden- tibus, pistillo declinato petalis conniventibus lon- giore. Swartz Vet. 4c. Handl. 1810. p. 190. t. 5. Sering mus. helv. p. 55. 162. Plor. Dan. t. 1695. Sv. Bot. t. 455. Iahlenb. ups. n; 260. Fries hal- land. p. vo. Rosén Nov. Act. Ups. F11I. p. 217. Videgren ósterg. p. 28. dspegren bleking. p. 5o. MONOGYNIA 255 P. asarifolia. Michaux bor. amer. 1. p. 251. Hab. in sylvis siccioribus densis abiegnis per provin- cias celerum salis campestres fere. ut Monotropa), ut Dalecarlie ad Hyckjeberget, Uplandiz ad Upsala et Stockholm, Vestrogothic in Klytta- moen, Ostrogothice in Kisa, ad Godegárd etc. , Smolandiw passim, Blekingic, Hallandize ad 'Thorup, Gotlandia ad "Thorsborg, etc. Folia plerumque dimidio minora quam proxime sequen- tum, saepius latiora quam longa, saiuratius viridia et mia- gis coriacea ut tota planta. Squamae omnes angustae non amplectantes, virescentes. Flores fere globosi, paullo post solstitium obvii, coloris citrini. Filamenta, stylus et sügma etiam virescunt, 456. PYROLA rotundifolia: scapo racemoso inferne squamis "amplecteulibus scariosls, staminibus ad- scendeutibus, pistillo declinato EUM pelalis ex- pansis longiore. JLinn. svec. n. 560. spec. pl. ed. [l'illd. 2. p. 621. Sv. Bot. t. 504. Jl'allenb. lapp. n. 204, Hab. in sylvis subhumidis per totam Sveciam preci- pue septentrionalem passim; Scanic rarius, Folia ad basin scapi plerumque tria, subrotunda, saepe bis unciam lata. Squamae inter folia scapum amplectentes et tegentes obtusae. Flores post solstitium maxime aperü majoresque quam in proximis, nivei. Pistllum rubens. An- therae tubulis angustioribus aurantiacis. ; 457. PYROLA media: scapo racemoso inferne squamis amplectenlibus scariosis, staminibus rectis, pis:illo florem globosum subexcedente clavalo . radiato. Swartz Fet, 4c. Handl. 1004. p. 257. t. 7. Sv. Dot. t. 511. Smith engl. fl. 2. p. 256... Engl. Bot. 20. £. 1945. .«Roséa Nov. ct. Ups. F III. p. 215. 237. Heim. diss. "E scand. suppl. 2. p. 0. . Hartm. Vet. Ac. Handl. 1814. p. 90. Fries halland. pe«7i. IY ahlb. gothob. p. 45. P. rotundifolia Z/or. Dan. t. 110. Hab. in sylvis letioribus sive formatione transilionis fundatis ut Gotlandie ad Friggàrd Füróe et 256 DECANDRIA Vestó paroecie Hall, Ostrogothic ad Kungs- Norrby, Dalecarlic: ad Gárseby (Króningssvàárd), Jemtlandie ad Storsjón, — sive mari propiori- bus ut Stockholmige ad Carlberg, Hallandize S8mo- landieque adjacentis et. Bahusize, Folia et squamae fere praecedentis. Flores vero potius sequentis, sed majores, pallidiores. Antherae fere tota lati- tudine hiantes. Pistillum aliquantum rubens. Huc pertinere videtur: Gmel. sib.:4. p. 320. n. 369 a. £256 da. 450. PYROLA mninor: scapo racemoso inferne squamis subnullis, staminibus pistilloque rectis. eequalibus flore globoso inclusis. Jun. seec. n. 561. spec. pt. ed. Ililld. 2: p. 621. it. gotl p. 206. 221. vestgoth. p. 18. 20. 09. Snuth enel. fl 9. peor NSSBPIOI $..550., PJor. | Dan, t. 55; Leche, scandingtonun. 2cs JV ahlenb. lapp. n. 205. Swartz F'et. 4c. Handl. 1799. p. 41. - Aspegren bleking. p. 50. P. rosea ,Engl. Bot. 56. t. 2545. Hab. in sylvis macris fere totius Sveciz a Scania et Gotlandia usque in Lapponiam et Dalecarliam su- periorem passim. Folia tenuiora et plerumque angustiora quam praeceden- tium. Squamae vix ullae. llores omnino globosi, minores quam in celeris omnibus utpote grano piperis parum majo- res, albi cum quadam rubore. 459. PYROLA secunda: racemo unilaterali, floribus oblongis pendulis. Jm. svec. n. 562. spec. pl. ed. Willd. 25 p.621. (Soi Bot. -$.:5660: Bond DR 402. Jlf'ahlenb. lapp. n. 200. Hab. in svlvis acerosis lotius Svecice. übique. Hadix et stolones longiores totaque planta magis oblon- "gala. Plolia evidenter terna, ovalo-oblonga, argute serrata. Racemus bracteis albicantibus. Flores post solstitium, vire- scenles. Stylus fructu multoties longior. 460. PYROLA uziflora: pedunculo radicali. unifloro. Linn. svéc. n. 564. spec. pl. ed. lf'illd. 2. p. 622. it. vestgoth, p. 86. oel. p.145. Sv. Bot, t, 176. Plor, Dan. t. 9. /l'aMenb. lapp. n. 207. MONOGTNIA 257 Hab. in sylvis majoribus succosioribus totius Svecice ubique. Folia terna, subrotunda, digito minimo vix latiora. Pe- dunculus circiter digitalis. — Flos in hoc genere maximus, fere unciam latus, albissimus, svaveolens, solstitialis. Norr- landis Ósonsjukeg: ás utpote contra lippitudinem usitata. 461, PY ROLA umbellata: flovibus subumbellatis, di- . "sco filamentorum ciliato, foliis lanceolato-cuneifor- mibus. Linn. svec. n. 565. spec. pl. ed. IV illd. 3. p. 0952. 7t. oel. p. 152. HogbÜers smol. p. 25. | Sv. Bot. 1$. 297. Por. Dan. 8. t. 1536. JPahlenb. ups. H. 2971. Samz neric. p. 50. Carís. strengn. p. 25. F'ries halland. p. 71. fRoséu Nov. ct. Ups. VIII. p.217. Holmberg et. 4c. Handl. 1776. p. 229. F'idegren Ósterg. p. 20. Chimaphila umbellata Ztadíius diss. ex Rt. bot. Z. 1015. Hab. iu sylvis. anliquissimis. altissimis per provincias celerüm magis campestres vel meridionales rari- us, ut: Uplandicz ad Upsala et Stockholm, Ne- ricis ad Hjelmarsberg et Olsboda, Suderman- nia ad Strengnás et Ó. Vingáker, Vestrogo- this iu '"Fliorsó ad Starkákra, Hunneberg ejusque latere occidentali versus Stormossan, Ostrogo- ihie m V. Harg prope Spellinge etc., Smolan- dise orien!alis ad Dalhem, occidentalis ad F'emsjó, Gotlandise ad. Garnegàrd in paroecia Bál, inter Veslergarn. et. Klinta, Gárdvaldsskog inter Norr- gárda et Bjestes paroccizee Sanda; Oelandie prope Byerum paroeciee. Bóda, Norrlandie meridionalis. Fruticulosa omnino: caulibus digito saepe longioribus. Fo- lia terna quinave stellata, multo duriora quam in ceteris, cu- neiformia, dentata. Scapi vel pedunculi communes foliis duplo tantum longiores; wunnbella circiter quadriradiata. Flo- yes rubentes, erecti; ideoque süigma sessile. Uplandis Ayl- órl uti efficax in Rhevmatismo. onp/ o JIG Y NI X. m o CIHHYSOSPLENIUM. Linn. gen, ed. Schr. n, 263. fuss. gen p« 3434 Gaertn, frs 1. p. 208. t- 44. Calyx coloratus, capsule inferne adnatus, 4- 5- fidus. Flor. Svec. 17. 258 DECANDRIA Corolla nulla. Capsula reniformis unilocularis, se- imibivalvis: seminibus fundo adfixis pluribus. — Her- bula Saxifragis proxime ajfinis, floribus minutis, fo- Dr reniformüibus: superioribus flores fulcrentibus. 462. CHRYSOSPLENUM Aa/ternifolium: foliis alternis, floribus lateralibus octandris. — Zn. seec. n. 565. lapp. n. 151. spec. pl. ed. [/rlld. 2. p. 657. 1t. scan. p. 16. 100. 101. vestrog. p. 62. am. ac. 8. : pe 37. 90. Jor. Dan. t. 566. Wo don lapp. n. 209. Hart. Vet. Ac. Handl. 1814 p. 98. Carls. strengn. p. 24. Samz. neric. p. 90. [lahtlb. sothob. p. 4T. Pies halland p. 71. Bjerkand. F'et. Ac. Handl. 1776. O1. JZ'degr. Osterg. p. 90. — Aspegr bleb. p.51. Hab ad scaturigines rivulosque limpidissimos sylva- yum per proviucias magis monutosas passim, ut: Lapponiz usque ab Enontekis, Jemtlandisz, Medelpadi:e et Helsingiz copiose, Dalecar- lie, Gestricie, Roslagice, Vestmanni«s ad Fremshyttan ,. Vermlan d'iss Sees ferrimontana , Sudermauniz ad ÁAkeró et Strengnás, Nericic ad 'láugsáter, Ostrogothise ad Medevi, Kisa, Omberg, Sturefors elc., Vestrogothiz precipue ad cacumina lapide 'l'rapp tecta ut. Kinnekulle, Bil- lingen, Hunneberg; Sim olandic in sylva Holve- den inter Hester et Sáthálla alibique, Blekingie, Hallandise et Scanie sylvestris ad Maltesholm. Radix pereunis quidem, sed tenuis filiformis, vage repens. Caules adscendentes, vix plus quam digitum alli, succosi ut reliqua herba, prima aetate pilosiusculi. Folia inferiora lon- gius. peliolata, plerumque seimiuucia parum latiora; superio- ra subsessilia fere in orbem circa flores posita, unde um- bilicata facies totius plantae, quare non nullis svecice Jord- nafles alis Nericiae dicitur JVif. lores intense lutei ut eliam fructus, minuti, initio aestatis explicati. 15: S A XIER. A, CA Linn. gen.ad. Schr. n. 764, Sfuss. gen. p. 342. Gartn. fr- 1. p. 177. t. 36. Calyx quinquepartitus. Petala quinque. Capsula bilo- cularis birostris, inter stylos binos dehisceus, polysper- uma, calyce plus minusve veslita. — Ord. nat. 5r. DIGY NIA 259 Succulentce £ Saxifrage. | Herbe 1) foliis indi- visis a) coriaceis LC UUTE n, 465. 464. b) radi- calibus herbaceis m. 465. 466. c) caulinis angustis- simis (jl. luteis) n. 467. PCT 2) foliis divisis a) lo- batis (Lobaria Haworth) n. 469-471. b) palmatis Jissisque n. 472. 475. 465. SAXIFRAGA. Cotyledon: foliis radicalibus aggre- - galis lngulatis perforato - albide serrulatis, caule nudiusculo paniculato: ramis laxis compositis, caly- cibus glanduloso- pilosis. mm. svec. n. 566. spec. pl. ed. Il'illden. 2. p. 658. laches. lapp. 2. p. 190. Flor. Dan. t, 241. I'ahlenb. lapp. n. 209. Hart- man Fet. 4c. Handl. 1018. p. 158. .Leestadius ib. 1022. p. 541. .Hising. jemtl. p. 69. (herjed. p. 57). Chondrosea pyramidalis Haworth sax, enum. Hab; yupibus: Air$aus Thfr& "alpes. per Nordlandiai / Norvegicam meridionaliorem citra Loffodden et ex- inde ad oram iotam Norvegie frequenter, unde trauscendit per loca humiliora alpini jugi et perve- mit in Jemtlandiam usque ad. &allsjón, in. Lapponi- am l.ulensem ad Njuunas, Njammats, karvek etc. prope Quickjock, in Lapponiam "'lornensem ad Torneàátrásk. Radix valde perennis, caespilosa, proferens rosulas (vel orbes) magnas foliorum fere carülagimeorum, quae Norvegis JBergdusk nuncupantur. Folia haec radicalia interdum di- gitum minorem longa lataque, serraturis albidis pulchre imar- ginala. Caulis vel potius scapus (quia folia vix alia quam fulcrantia) saepius bipedalis et ultra. Flores albissimi co- piosissimi, seriore aestale explicati. 464, SAXIFRAGA oppositifolia: folis oppositis qua- drifariam imbricaus ovas cilialis apice unipuncla- lis, veyghus subciliatis. — Zim. svec. n. 569. lapp. i: 179. 29. f. 34 Laches. fapp. 11 p. 207. spec. pf. ed. JVilld. 2. p. 648. n. 24. ». Flor. Das t. 54. Wahlenb. lapp. n. 210. Hartman F'et. 4c. Handl. 1014, p. 1095. Antiphylla cerulea JJateorth sax. enum. Hab. locis aqua nivali irrjgaüs per alpes aluores et 960 DECANDRIA alüissimas a summo nostro septentrione usque ad Jemtlandiam frequenter. Radix valde perennis, sarmenta longa in superficie terrae vel supra rupes emittens, quae etiam ob folia dura interdum DBergdusk apud Norvegos nominantur. Folia vero singula vix sesquitertiam lineam longa. Cauliculi ipsi vel potius pedun- culi uniflori vix unciam elevati. Calyx tantum fundo capsu- lae adnatus. Petala pulchre rubro- violacea, initio aestatis conspicua. 465. SAXIFRAGA stellaris: folis oblongis serrats, scapo nudo: ramis primum recurvatis, petalis lan- ceolatis iuferis, calyce reflexo. — Zinn. svec. n. 567. lapp. n. 175. laches. lapp. 1. p. 286. spec. pl. ed. Il illd, 2. p. 644. FI. Dan. t. 25. il'ahlenb. lapp. n. 2912. llartman. F'ei. 4c. Handl. 1914. p. 105. 1018. p. 152. Hisinger herjed. p. 46. Spathularia stellaris /7ateorth. * comosa: coma granulata Linn. lapp. t. 2. f. 5. Hab. locis DAE irrigatis, ad rivulos per omnes alpes altiores et juxla. eas a NordCap usque ad Sylfjállet Jemtlandie meridionalis ubique. Radix biennis vel parum perennans, tota fibrosa. Folia radicalia in. orbem expansa , circiter octo lineas longa, te- nuia. Sceapus gracilis, vix spithamam altus; superne ramis paucis subunifloris. Petala alba calyce fere fis longiora , plus quam duas lineas longa, media aestate expansa. Cap- sula tota bipartibilis. 466. SAXIFRAGA niealis: folis obovatis truncatis crenatis subsessilibus, scapo nudo, floribus congestis semisuperis, calyce petala subsquante. Linn. svec. n. $60. Min v HapavrA jo PT AI iu UC ph ed. Willd. 2. p. 645. AUS DAN 0. Fahlenb. lapp. n. 211. Dermasea nivalis 77atvorth. B. tenuior: foliis subpetiolatis, floribus minus con- gestis. JT ahlenb. lapp. n. iid. AHartm. F'et. c. Handl. 1818. p. 155. 1814. p. 105. Hab. solo occulltiore aqua nivali irrigato alpium al- DIGT NI ÁA 261 liorum precipue maritimarum a Finmarkia orien- tali usque ad Jem!landiam passim; f przecipue in Svécico latere alpium et fere sola Jemtlandicze. Radix certe perennis, quod ad maximam partem fibrosa. Herba tota crassior et striclior quam praecedentis, magnitu- dine magis varians. Folia subcoriacea, subtus plerumque ru- bicunda, obtusa et obtuse crenata. Scapus firmus, spithama- lis et ultra, semper aphyllus. Bracteae pedunculis suis vix latiores. Pedunculi nunquam reflexi, bracteis vix longiores. Calyces quoque numquam reflexi, rubicundi. Petula oblon- gata, alba, sed superne plerumque rubedine levi tincta. 467. SAXIFRAGA. aizoides: foliis caulinis lineavi-subu- . - A Jatis subciliatis mucronatis, caulibus decumbenti- bus, floribus planis semiinferis. Zim. svec. n. 571. lapp. n. 170. laches. lapp. 1. p. 297. spec. pl. ed. It/illd. 2. p. 650. ' [FahMenb. lapp. n. 214. Smith engl. fl. 2. p. 268. Engl. Bot. t. 59. Hising. her- Jed. .p. 46.:52. 55. S. autumnalis Z7or. Dan. t. 72. Leptasea aizoides Zfaiorth. | Hab. ad rivulos et loca uliginosa per omnes alpes al- liores et juxta eas a F'inmarkia orientali usque ad Herjedalen frequenter. Radix perenuis, longe vagans et stolones cauliculosque undique expandens. Folia omnia acuta superioraque insi- guiter mucronata, linea una vix latiora, coriaceo-crassiuscu- la. Caulis florens adscendit, pierumque spithamam longus; ramulis et pedunculis non nisi tenuissime glanduloso- pube- scentibus. Flores planiores quam in ceteris omnibus: peta- lis a se invicem distantibus, circiter duas lineas longis, sub- lanceolatis, flavis non nihil croceo-punctatis, serotinis. Cap- sula subglobosa. 468. SAXIFRAGA Hirculus: folis caulinis lineari- lanceolatis nudis obtusiusculis, caule erecto, flori- bus campanulatis inferis. — Ln. sevec. n. 970. spec. pl. ed. ll'illden 2. p. 649. Sv. Bot. t. 625. Flor. Dan. t. 200. ['ahlenb. lapp. n. 215. ftosén scan. p. 25. n. 10. Retz. Vet. Ac. Handl. 1769. p. 246. n. 19. (S. autumnalis) Aegensb. bot. Zeit. 1020. p. 701. — 1024. p. 117, 262 DECANDRIA Hirculus ranunculoides 7Zatrworth. Hab. in paludibus sterilissimis per partem sylvaticam et subsylvaticam Lapponiz 'lTornensis et Ke- mensis usque ad sinum Varangrie frequenter; ceterum non nisi rarius Smolandio seplentriona- lis. in confiniis sylva Holveden ad Bredestad, et Scanis exterioris ii palude maxima Yngsjómosse inter Fóreboda et Olseród copiosissime, sed inter Skabersjó et Lilla-R oslátt. raro, Radix perennis quamquam tenuis; stolonibus filiformibus vagis. Caulis ceterum solitarius, mec basi divisus; unam alteramve spithamam altus. Pedunculi lanugine tenui ferru- ginea tecli. Flores fere maximi in hoc genere apud mos, eleganter aurei et punctis croceis intus versus basin concin- ne notati, post foenisecium aperti. Capsula ommino supera, cylindracea, quatuor lineas longa. 469. SAXIFRAGA msranulata: foliis caulinis multifidis; radicalibus Seubs crenalis, caule paniculato germine semiinfero, radice granulata. — gm. svec. p. 272. spec. pt. ed. Il'illd. 2. p. 651. zt. scan. p. 29. Bu Bots £353: PL. Dan. 64 Sud UE E DER -4c. Handl. 1809. p. 218. 1011. p.26. Hartm. zb. . 1018. p. 125. Hab. in collibus et campis graminosis apricis per Sve-- ciam lemperaliorem precipue orientalem a Scania ad Vermlandiam mediam, Vestmanniam superio- rem, Dalecavliam infimam ex. gr. liedemore et Gestriciam. frequenter. Radix perennis; granulis magnitudine seminis cannabini, Oelandis ZTállskbnoppar. Caulis vix pedalis, pubescens, superne glanduloso-viscosus. Flores erecti, mense [lorescen- tiae optime explicati, latitudine digiti minoris, albidi, PBle- kingis Lárftsblommor ; petalis oblongo- obovatis. 470. SAXIFRAGA cergua: foliis radicalibus renifor- mibus sub:eptemlobis; caulinis quinquelobis petio- latis, caule simplicissimo bulbifero unifloro, 3 mine supero. Aun. seec. n. 97: 0. lapp. n. 12. . 4. laches. lapp. 1. p. 293. spec. pl. ed. ilta » p. 652. Fl, Dan. t, 22? Zietterstedt res. 2. p. 24. 4 DIGY NIA 265 B caule miuus bulbifero, germine sublus magis tu- mescenle, S. bulbifera Gununer. nore. n. 1006. Flor. Dan. t. 390. J/lahlenb. lapp. n. 216. Hab. ad rupes suboccultas aliaque loca irrigata in al- pibus a glacie perenni non longe remotis " Lapponize Lulensis frequenter, "Fosnetisis eL Pilensis parcius, adjacentisque Finmarkia rarius. Radix eximie perennis, granulata. Caulis circiter dodran- talis, quod ad maximam partem strictus et in axillis bulbi- ferus, sed denique terminatus pedunculo gracillimo fere ca- pillari florem cernuum fere semper abortientem gerente. Pe- tala tunc calyce vel quadruplo longiora, albissima, — Sed in £ caulis parcius bulbiferus, pedunculus firmior, germen majus frucüiferum , pelala minora calyce vix triplum longiora. 471. SAXIFRAG.A rzeularis : foliis radicalibus subquin- quelobis; summo florali obovato, caule nudiusculo subbifloro, germine semiiufero. Jum. svec. n. 57A. lapp. n. 174. t. 2. f. 7. laches. lapp. 1. p. 297. spec. pl. ed. H'illd. 2. p. 652. FI. Dan. t. 131. Zetter- res, 2: p. 100. Hartm. Vet. Ac. Handl. 1014. p. 105. 1060, 1018. p. 155. .Lestadius ib. 1022. p. 541. Hisinger herjed. p. 56. 45. Hab. locis succosis occultis, sub rupibus el ad rivu- los per omnes alpes nivales a Finmarkia maxime orientali et Capite septentrionali usque ad Sylfjal- let Jemilandize meridionalis ubique. Radix biennis videtur, sed saepe plures caules vel potius caulem unum basi divisum edens. Caulis plerumque digi- ium minorem longus, gracilis. Folia vel petiolo basi dila- tato vel superne basi ipsius foli caulem amplectunt, cete- rum vix ungve digiti nuünimi majora. Petala alba, calyce duplolongiora. * 472. SAXIFRAGA tridactylites: foliis caulinis trifidis ^cuneiformibus; 1üfimis oblongis subintegris, caule pauniculato, germine infero demum globoso : stigma- übus calycem subcequantbus. — 44. svec. n. 575. spec. pl. ed. If/illdeu. 2. p. 654. it. scan. p. 77. it. oel..pe(14.): 55. 72. i15. Sv. Bot. t. 479... Flor. 264 DECANDRIA Dan. 9. t/1517. F'idegren Ósterg. p. 38. Hartm, Jet. dc. Handl. 1814. p. 98. "Tridactylites annua. JZareortA. P. petrea: procerior, caule subcymoso, fructu et " sügmalibus longioribus. S. petrzea //aldenb. lapp. n. 219. FI. Dan. t. 68. Hab. in petris calcareis formationis transitionis Got- landie, Oelandie, Scanie, Ostrogothice, Vestrogo- thi, Nericie, Jemtlandie (sed non Dalecarlize) u- biques ceterum vel ad rudera majora calce scatentia ex. gr. Upsalie, Blekingie, vel ad fodinas calcem edentes ut Sale, Vermlandie in Persberg, Nord- mark etc. vel denique ad littora maris conchas etc, ejicientia Nordlandie Norvegice, unde etiam in al- pes proximas adscendit ibique 5 sistit. Radix annua magis quam in ulla alia; sed 4 potius bien- nis. Planta « vix plus quam digitalis longitudinis, magis rubicunda, capsulis crassioribus brevioribus; sed 5. caulis saepe spithamalis, foliis semper viridibus, capsulis angusti- oribus; quae differentiae a duratione multum pendere viden- tur et ad fodinas Salae parum valere conspiciuntur. 479. SAXIPRAGA ccespitosa: foliis radicalibus ag- gregatis subcuneiformibus palmatiss laciniis obtusiu- sculis, caule nudiusculo paucifloro, germine subin- fero demum urceolato; stigmatibus calyce duplo longioribus. nn. svec. n. 576. mant. p. 503. spec. pl. ed. IPilld. 2. p. 656. Smith engl. fl. 2. p, 275. «. 8. IP ahlenb. lapp. n. 220, Gunner. nore, m. 1047 et 609. £. 7. f. 1. 9. 4. Plor. Dam 7v er3588. Hartm. F'et. Ac. Hapndl. 1818. p. 155. Leestadius ib. 1022, p. 541. Zetterstedt res. 2. p. 156. Hab. in petris locis expositis ad mare seplentrionale ejusque alpes per Finmarkias utrasque et Nord- landiam omnem vulgatissime, unde pervenisse vi- detur in alpium jugum paucis locis, preecipue ad a- quas maximas, ut 'l'orneàtásk Lapponic 'l'ornensis eL Virihjaur nec non Saggattrüsk in. Njammats. et Vallekársà Lapponiz Lulensis, ut quoque in Snasa hógar et Klólsjofjállen Jemtlandie parcius. DIGY NIA 9265 Radix valde perennis, caespites magnos ferens. Planta celerum valde polymorpha pro diverso loco: in inferalpinis occultis extensa, f[floribus. albis magnis, petalis tres lineas longis obovatis; in alpinis summis et maritimis extimis con- iracla, petalis duas lineas longis oblon, atis, flavescenti ner- vosis (quo in statu S. groenlandica Linn). PO SCCLER ANT H'US. Linn.gen. ed Schr.n. 267. Suss. gen. p. 348. Gartn. fr. 2. p. 190. t. 126, Calyx infundibuliformis, quinquedeutatus, demum in- durans. Corolla nulla. Stami: a minima, callo necta- rino imsiden!ia, Capsula monosperma tenuissima, sed neclario tubum calycis implente indurato undique te- cla quasi nucularis, — ZJerbule folis oppositis subu- latis sevecice Knaflegrás. Ord. nat, 50. Holo- raceae. 474. SCLERAN' THUS aznuus: calycibus fructus patu- Iis acutis undique concoloribus. Jum. svec. n 577. spec, pl. ed, If/illd. 2. p. 660. it. scan. p. 164. 209. Plor. Dan. t, 5o4. Hab. in agris arvisque precipue arenosis provincia- rum magis campestrium a Scania ad Babusiam, M osoMdidm inferiorem , Dalecarliam ad Lerdal et Gestriciam in: Lumsheden frequenter. Radix annua multicaulis, Caules vagi, circiter digitales, superne pubescentia tenui recurvata paullo canescentes. PFo- lia suprema prominent extra flores initio aestatis praecipue staminiferos, ceterum tolos virescenles usque in apices denti- ety Tandgrás; eüam fF'rófylía ob fructus deci- duos copiosos. 475. SCLERANTTHUS pereznis: calycibus fructus sub- clausis obtusis: marginibus membranaceis discolori- bus. JLinn. svec. n. 570. spec. pl. ed. If'illd. 3. p. 661. z£. scan. p. 209. 541. "rl. Dan. t, 565. Retz. oec. p. 664. Fries halland. p. 72. I'ahl6- gothob, p. 43. Ahdlquist runst. p. 16. Nezén in Fant diss, de Ulriceh. p 51. JV'ahlenb. ups. n. 277. Aspe- gren bleking. p. 51. Hab. in collibus glareosis vento quam maxime expo- silis regionum valde campestrium pracipue meri- 266 DECANDRIA dionalium frequenter; sed etiam Upsalie in jugo meridionali, ad Carlstad Vermlaudize uec noti pro- pe mare orientale ad Suudsvall raro. Radix perennans et caules persistentes magis depressi. Fo- la breviora nunquam promiuent extra flores magis scariosos et obtusos, albidiores. 12904, G Y B S/O PETI D ROSA Linn. gen. ed. Schr. n. 268. Suss. gen. p. 334 Calyx urceolatus, angulatus, quinquefidus. Petala quin- que breviter ungviculata. — Capsula unilocularis, sub- globosa, quadrivalvis: receptaculo ceutrali. — erbe angustissimc. Ord. nat. 26. Caryophyllece p. s. d. ut genera sequentia. 5. 476. GYPSOPHILA fastisiata: foliis linearibus subcar- — -mosis ^ obtusiusculis Íevibus, — floribus fastigiatis confertis; staminibus pistillisque corolla longioribus. Linn. svec. n. 329. spec. pl. ed. JV'illd. 2. p. 665. zt. gotl. p. 202. Gmel. sib. 4. p. 144. t. 61. f. 1. JV/ah- lenb. Vet. 4c. Handl. 1805. p. 129... Ahlquist. ib. 1021. p. 299. 2094. 8. arenaria: folus planioribus. es mov. p. 14. — G. arenaria. /Z7/illd. spec. 2. p. 664. Hab. locis aridissimis apricis in petris calcareis for- malionis trausitionis ad Gotlandi:ce oras passim, ut Fárówe ad Moólnertrásk, inter Hautrüsk et Fáro- sund, in insula Stora Carlsóen, Oelandiz in Só- dra Alfvaren usque ad Dróstorp paroecie Sandby frequenter, nec non ad Odeus flisor; 4 in arenosis ripariis sterilissimis, Scanis ad lacum Snogehol- mensem versus Sófdeborg, nec non Dalekarlic ad pagum Ses fere dimidia via inter Mora et di- versorium. Garberg (Króningssvárd). Radix valde perennis, caespites latos gerens. Folia omnia caule angustiora, semilinea parum latiora. Caulis inferne declinatus, vix pedem longus, filo parum crassior, ad geni- cula lividus. Inflorescentia cujusque caulis vix pollice la- Hor. Calyx etiam sublividus. Petala vero omnino alba, du- as lineas tantum longa, serolina. Capsula semine cannabis non major. 477. GYPSOPHILA. muralis: £olis lincaribus subulatis DIGTNIA 267 planis, caule dichotomo, pedunculis nudis solitariis, elalis emarginatis. BHEünn. Svéc. n. 200. spec. pl. ed. [V illd. 2. p. 666. Plor. Dan. t. 1268. | Retz. Vet. Ac. Handl. 1769. p. 245. oec. p. 291. Aspe- gren bleking. p. 51. £. serotina: crassior, foliis floribusque majoribus. Fries nov. p. 52. 101. Hab. in Biierdtis , arvis vilsque prope pagos rarius, ul: Scania inter Káflinge et Lund, nec non ad Rosenlund, Hallandize ad Laholm, 'Blekingiew ' ad Carlskrora, Smolandic ad Vexió, Ostro- gothic ad Godegárd ; nec non prope lacum Mà- larn ad. Vesterás et ues (sed in Nordlandia Nor- vegica post JLinnu. lapp. n. 171. non reperta). Radix annua. Planta minima suae sectionis, vix digilo minimo longior. Flores albescentes, serotini. 150 DIAN IH US. Linn. gen« ed. Schr.n. 770. fuss. gen. p. 334- Gaertn. fr. 2. p. 227. t, I29. Calyx tubulosus cylindricus apice quinquedentatus, basi squamis oppositis calyculatus. Petala quinque, longe ungviculata. Capsula cylindrica unilocularis, apice denlibus quatuor dehiscens: receptaculo centrali; se- mina compressa. — Z47erb« foliis linearibus, floribus insignibus IN ejlikor dictis. 478. DIAN THUS rmeria: íloribus fasciculatis; squa- —^ mis bracteanübus lanceolatis. calycem villosum tu- bumque equantibus, foliis latitudine caulis. — ZZzzz. spec. n. 501. spec. pl. ed. llilld. 2. p. 675. it. gotl. p.901. Plor. Dan. t. 35o. Jhlquist et. Ac. H. 19021. p. 302. Leche scan. p. 25. n. 20. F'idegren e p. 29. Hab. in arvis Gothie orientalis rarius, ut: Got- landia ad Wisby et Ballingbo, Oelandiz ad Borgholm et Skogsbybet, Scanim ad Hvàllinge , Helsingborg e E ogelsáng., Calmariensis guber- nationis ad Seglerum, Ostrogothio adjacentis in Kisa (sed Vestrogothiz et Vestmanniz sine spe- ciali loco forsan incerta). Badix annua vel subbiennis, simplex. Planta tola circiter 268 DECANDRIA ^ bipedalis, praecipue superne insigniter pubescens. Caulis superne dicholomus; ramis tamen inferioribus [flores supra inserlionem sequentium vix atltollentibus. —Fasciculi florum circiler sexflori. Calyx circiter octo lineas longus. Petala serolina atro- purpurea; laminis duas lineas longis. ;Sarons- blomster saepe dicuntur. 479. DIAN'HUS proZfer: floribus capilatis inclusis . calyce communi ovato obtuso mutico tubum super- ante. Jnn. faun. svec. app. p. 557. spec. pl. ed. IT ld. 2. p. 675. Flor. Dan. t. 221. . JF aHlenb. Wet. Ac. Handl. 1005. p. 150. — Fries nov. p. 110. (sub Medicag. minima). Hab. in petris calcareis aridis Gotlandic passim, ut in monte 'lhorsborg, in insula Lilla-Carlsóen elc.5 ceterum tantum Scani:z extime ad Káseber- ga in clivis arenariis. Radix annua, simplex, | Caulis vix pedalis glaberrimus ut reliqua planta. Folia radicalia oblonga, sed reliqua caule vix latiora. Capitulum in caule plerumque solitarium faba minore vix majus; squamis latis, totis pallidis et scariosis. Flores minimi in hoc genere, dilute rosei Capsula etiam brevissima, tantum tres lineas longa. 400, DIANTTHUS de/toides: íloribus solitariis, caule J multifloro folisque subpubescentibus obtusiusculis, squamis calycinis ovato-lanceolatis subquaternis bre- vibus, petalis crenatis. zzz. svec. n. 502. spec. pl. ed. I'd. 2. p. 676. Se. Bot. t. 477. Plor. Dan. t£. 57r. Hartm. F'et. 4c. Handl. 1814. p. 98. IPah- lenb. ib. 1811. p. 57. &, glaucus: herba glaucescente, petalis albicantibus. " spec. ph | c. Smith engl. fl. 2. p. 200. 7T ahib. gothob, p. 45. : Hab. iu pascuis et pratis aridis fere totius Svecice scil. usque ad Dalecarliam superiorem, Jemtlandiam et Vestroboltniam meridionalem frequenter, 8g Ba- husic seplentrionalis maritime in ruderibus mu- uimeuti Hornborg dicü paroecic: Quille. Radix perennis. Caules numerosi adscendentes plerumque spithamales. Flores aestate seriore valde venusli: petalis purpureis, circulo dilutiore ad faucem, Svecis plerumque DIGY NIA 269 ^ . * LI LI Anssnejlibor. — ^d lacus majores plerumque ramosior et pallidior, demumque ad mare occidentale Z glaucus. 481. DIANTHUS superbus: floribus solitariis, caule pa- , — miculato erecto, foliis obtusiusculis, squamis calyci- nis acuminatis (brevissimis), petalis barbatis multi- partüto-capillaribus. | Jozrm. seec. n. 505. spec. pf. ed lPlilld..2. p. 679. it. scan. p. 572 Sv. Bot. t. 456. .Pl Dan 4. t.5-8 JVahlenb. lapp. n. 221. Fries halland. p. 72. Retz. oec. p. 220. Hab. ad permeatus ommes pro vento septentrionali in littoribus sabulosis maris septentrionalis ultimi Fiumarkis prope Kistrand et sinum Varangrie copiose; deiu vero non antequam in confiniis freti Dauici ut Hallaudiz ad "rónninge, Eldsberg, Stjernarp, Laholm etc, et S8canic ad Wram-Gun- narstorp, Róstánga, 'l'orn et Skarhult prope Lund; — et denique ad summum finem sinas Bottnici precipue in coemelereis templorum 'l'orneá et Ke- mi, uude etiam ad fodinam calcis prope Akankoski Lapponie Kemensis. Radix perennis quidem, sed non dense caespitosa. Folia praecipue radicalia sublanceolata, sesquilineam ]lata et ter unciam longa, virentia et salis flexilia. Caulis plerumque pedalis, inferne foliosus simplex, superne paniculatus. Ca- lyces circiter octo lineas longi. Flores sesquiunciam lati, ro- sei, serotini, Svecis Pragt Nej/ikor. 4802. DIAN'TTHUS arenarius: caulibus subunifloris, fo- : — lius linearibus acutis, squamis calycinis obtusis ova- UCM petalis barbatis multipartito-capillaribus. Linn. svec. n. 504. spec. pl. ed. Il'illd. 2. p. 601. 1t. scan. p. 7^. 97. 104. 109. 572. (gotl. p. 518). Sv. Bot. £. 615. - Rosén scan. n. 57. Retz. oec. p. 219. .Le- che scan. p. 7. n. 29. Puiren in Barthol. cist. med. p. 286. Fries halland. p. 75. Schrad. diar. 1000. 2. p. 226. Hab. in arena mobili Scanisz campestris orientalis inter Fjelkinge et Cimbrishamn frequentissime; oc- cidentalis rarius ad Lackalànga, Dysiebro, Barse- beck etc., adjacentium provinciarum raro ut Ble- 270 DECANDRIA kingiz infim: ad Sólvitsborg EIallandisque u- no alterove loco, nec non Bahusi: in Oltteroó. Radix valde perennis, caudice digitum minorem crasso alte descendens, sursum: caespitem compactum niore. planta- | rum alpinarum gerens. Folia omnia caespilis linearia, se- milinea vix latiora et uncia non longiora, margine serru- lata, glaucescentia rigida subecarimata, plana. Caules ple- rumque digitales tantum. et unillori, bracteis polius quam fo- ]nüs praediti; sed interdum spithamales et ultra tuneque per dichotomiam. e radice usque divisi in-.peduneulos ad suimn- mum quatuor floriferos (nunquam paniculam in caule sim- pliei constituentes). — Calyces circiter octo lineas longi. Flores plusquam unciam lati, nivei, maxime svaveolentes praecipue noctu, aestivales, Svecis Sand Nejlikor. ORD/- 34 Dom I NOUNMDUNE Ir94. CU CU B. A T5 US. Linn. gen, ed. Schr. n. 711. Juss. gen. p. 535- Calyx inflatus - vel iu spec. poster. contractus subco- riaceusque — apice quinquedentatus. Petala quinque, anguste ungviculata, ad faucem nuda, Capsula basi trilocularis, apice sexfariam dehiscens, 405. CUCUBALUS Jehen: calycibus subglobosis gla- bris reliculatis, petalis bipartitis, floribus panicula- lis cernuis, folus ovato- oblongis — Jun. svec. m. 585. spec. pl. ed. IVilld. 2. p. 604. it. scan. p. 124. 260. 598. PL Dan. 6. t. 914. Il/ahlenb. lapp. n. 222. p. maritimus: caulibus decumbentibus subunifloris, floliis lanceolaüs, fructu floreque longiore coronato. Jinn. L. c. it. vestgoth. p. 149. 164. otl. p. 192. JDecand. synops. syst. nat. i. p. 9090. (Sil. inflata 2) «on: Dn OO. : Silene maritima. 77 i/lden. spec, pl. 2. p. 700. Hab. in pratis eL pascuis siccioribus, agris, ruderatis fere totius Svecie, alpibus tantum exceptis, ubiques frequentissime autem in provinciis intermediis mon- tosis ut Vermlandia, Dalecarlia, Norrlandia etc. 1n littoribus omnibus marium [frequenter et, Oelandice in Alfvaren copiose. TRIGT NLA 271 Radix perenuis, repens. Merba tota glaucescens, glaberri- ma, plerumque sesquipedalis. Flores dichotome pamculati , sub foenisecio optime explicati, albi. Calyces singulares ma- gnitudine fabae minoris, vesieulaeformes, Svecis Scaniae Járer, aliis Smállor, Nericiae Dufveágg , ctiam Har- pungar , "'arald. | magis repens, foliis crassioribus ideo- que angustioribus, calyce quoque angustiore magis caesio, petalis evidenter coronatis. 404. CUCUBALUS ataricus: calycibus oblongis ave- "— niis glabris, petalis bipartitis, caule ad:cendente racemilero, foliis sublinearibus. zn. spec. pl. ed. IPld 9. p. 687. hort ups. p. 131. n. 5. Gort. ingr. 68. Grmnel. sib. &. p. 159. n. 55. Liljebl. sv. fl. ed. 2 ps, 4179. Hab. ad fluvios Lapponie Kemensis inter Enare et Muonioniska: Grórdal; ut pulo in districtu Pel- dovuoma. Radix perennis, repens; caulibus pluribus inferne decum- entibus; ramis interdum foliosis unifloris. | Quo dein ere- clior fit caulis eo magis densiflorus racemus fere ut in spe- cuninibus extraneis et cultis, sed pedunculis vix plus quam opposilis, folio bracteante longioribus. Flores albi. 405. CUCUBALXUS »viscosus : calycibus oblongis constri- clis costalis viscosis, floribus lateralibus verticillatim confertis cauli simplicissimo, foliis undulaüis basi reflexis. Anm. svec. n. 506. spec. pl. ed. ll'illd. 2. p.685. . Plor. Dan. t. 1209. . Hetz..oec. p. 2035. J'ries phys. sállsk. ársb. 1825. p. 09. Hab. locis montosis aridissimis insularum extremarum ad oràm maris orientalis vastissimi (usque e sinu Fennico vento expositi) extra Nykóping rarius, sed extra Norrkóping et exinde usque ad Virbo Guberna- tionis Calmariensis ubique frequenter ; (sed Scanis oc- cidentalis ad Kulla- Gunnarstorp jamdudum evanuit). Radix biennis vel perennis. Planta tota circiter sesquipe- dalis, undique viscoso-pubescens et ceterum obesior quam omnes aífmes, non parum lutescens. Caulis saepe penna auserima crassior, firmus, Folia radicala non sempcr un- dulata, digitum minorem et longa et lata; sed caulina exi- 272 DECANDRIA mie undulata, basi connata, ibique ob undulationem infimani quasi reflexa. Flores in pedunculis trifidis ita elevantur ut verticillum sexflorum quasi constituant, albissimi, aestivales. Calyx fructificans pennam anserimam crassus. Receptaculum lloris intra calycem sesquilineam longum. Capsula ipsa cir- citer quinque lineas, unilocularis. ; 109.. S LL; B. IN Es Linn gen. ed. Schr. n, 772. ffuss. gen. p. 334. Garin. fr. 2. p. 233. t. 130. Calyx angustus, subangulstus costalusve, apice quin- quedenlatus. Petala quinque ungviculata, ad faucem coronata. Capsula basi trilocularis, apice sexfariam dehiscens ; 496. SILENE zutans: panicula secunda nutante pube- scente, petalis bipartitis: laciniis linearibus, foliis lanceolato-spathulatis. — zzz. seec. n. 590. spec. pl. ed. JV'illd. 2. p. 69^. it. vestgoth. p. 39. oel. p. 72. 106. 151. 156. Plor. Dan. t. 24». Sams. neric. p.99. Aspegren bleking. p. 51. ) B. glabrior: Fries nov. p. 69. .Decand. synops. syst. NOLUM. qan Hab. in pratis collinis et rupestribus regionum magis campestrium et lit'oralium a Scania ad Bahusiam, Vestrogothiam, Nericiam meridionalem et prope ma- re orientale usque ad Skulskogen Angermannie fre- quenter ; £ in formalione transitionis Vestrogothiee ex. gr. ad Leaby, et Oelandiz prope Borgholm. Radix perennis. Folia utplurimum undique tenuiter cilia- ta et caulis superne glanduloso- pubescens, ceterum laxus. Petala alba circiter solstitialia. 497. SILENE zoctzflora: caule viscoso superne dichoto- mo, calycibus alaribus erectis decemaugulatis ; den- tibus tubum corollae squantibus, petalis bifidis. JLinu. svec. n. 589. spec. pl. ed. IT'illd. 2. p. 701. Engl. Bot. 5. t. 291. Fries halland. p. "v4. IPah- lenb. Yet. Ac. Handl. 1805. p. 150. : Hab. in agris precipue inter Hordeum variarum pro- vinciarum campestrium, ut: Scanie, Hallan- die, Vestrogothice, Ostrogothise, Gotlan- die, Oelandie, Uplandic etc. rarius. TRIGY NIA 273 Radix aunua. Caulis saepe pedalis. Folia infima obovata, superiora lanceolata. Calyces ob pilos glandulosos manui o- muio adhaerentes, fere unciam longi, demum fructiferi di- gito minimo vix angusliores et venis viridibus picti. Corolla alba solis impatiens noctuque explicata. 488. SILENE rupestris: caule dichotomo; floribus fa- : sügiatis, calycibus decemnervibus, petalis emargi- natis, foliis ovato- lanceolatis. |. Linz. seec. n. 590. spec. pl. ed. IVilld. 2. p. $07. it. vestrog. p. 144. 146. 164, laches. lapp. p. 525. — Plor. Dan. t. 4. Kalm bohusl. p. 111. Fries halland. p. 74. Fi- degren ósterg. p. 29. Samz. neric. p. 59. ll'aMenb. lapp. n. 2325. Zetterstedt res. 2. p. 120. 117. 5g. Hartm, Vet. Ac. Handl. 1818. p. 154. 159. Lesta- dius ib. 1922. p. 541. Hab. in saxis rupibusque grauitoideis ad mare, occi- dentale Bahusic et LHiallandie septentrionalis (supra Nissam) frequentissime, nec non Nordlandize Norvegice usque ad Alten rarius; üt etiam in pro- vinclis magis campestribus media Svecie per saxa sylvatica passim, ut: Dalise, Vestrogothic in Heklaberg. in Edsveden aliisque sylvis districtus Laske-hárad, Ostrogothis ad Bráviken, in in- sulis lacus Vettern Rókneóarna dictis et ad Medevi elc;,, Nericise prope Edsón lacus Hjelmarn et in K3glan. Vestmannia ad Skinskatteberg, Upsa- lie ad Kettinge, Him:arna etc.; sed in provinciis magis seplentrionalibus non nisi in montibus altis- simis, ut: Vermlandis&' in monte ad Rádasjón, in Areusberg prope Philipstad, Dalecarlie in Bisbergsklack, Hyckje, Skrollstád etc., Anger- manni in Skulberget (sed nullibi ad mare orien- tale descendens), Jemtlandisa in Areskutan, Lap- ponis Lulensis in Njammats. Radix annua, sed valde multicaulis. Herba eximie. glau- cescens, glaberrima, plerumque spithama non altior, demum dichotome divisa in paniculam fastigiatam. Calyx etiam fru- etificans semine cannabis vix major. Petala semper alba. J'lor. Svec. 19. 274 DECANDRIA 489. SILENE acaulis: czspitosa, pedunculis radicalibus unifloris, petalis emarginatis, capsulis oblongis, fo- lis ciliaüs. Zznnm. seec. n. 587. lapp. n. 104. la- ches. lapp. 1. p. 290. spec. pl. ed. IVilld. 2. p. 709. JDecand. prodr. syst. nat. 1. p. 3567. Flor. Dan. t. 21. ZY'ahenb. lapp. n. 224. Hartman Vet.. Ac. Handl. 1014. p. 109. Hisinger herjed. p. 46. Hab. locis irrigatis et succosioribus omnium alpium nivalium etiam maritimarum ab ultimis insulis Fin- markie usque ad Sylfjüllet Jemtlandie meridionalis frequenter. Radix valde perennis, caudicibus numerosissinüs caespi- tiem tantum constituens. Folia imbricata, vix lineam lata et quatuor lineas longa, lutescentia. Pedunculi florum abortien- tium s. masculorum folis vix longiores, sed fertilium post anthesin elongantur (S. exscapa Allion). Petala pulchre purpurascentia, praecocia. Capsula calyce duplo longior. 195. S TELL,ARI.A. Linn. gen. ed. Schr. n. 773. (fuss. gen. p. 334. Garin, fr-2, p. 229, t. 130, Calyx pentaphyllus, patens. Petala quinque bipartita, Stamina alterna breviora interdum sterilia (n. 499. Alsine Linn.) Capsula unilocularis sexvalvis. — Ord. nat. 26 Caryophyllece 8 A4isinacec ut genera sequentia ordinis. — Flores ob petala bipar- iia sLellatim decemradiati, semper alóidi. Herba eximie angusttfolia in graminoideis n. 490-495 , ma- gis latzfolia im ceteris. 49o. STELLARIA. graminea : foliis sublinearibus margi- ne asperulis, panicula subterminali divaricata, calyce trinervi petala sub:zquante eapsulis breviore. Liza. svec. n. 999. lapp. n. 107. spec. pl. ed. [lillden. 2. 2 Up n311.' Por; Dan. t. &Y&. . £. Dilleniana: folis longioribus, pedunculis sub- terminalibus paucifloris. —/'z//den. l. c. y. alpina: folis brevioribus, pedunculis lateralibus » paucifloris. Z,estadius F'et. 4c. Handl, 1822. p. 555. .Hising. norr. p. 71. Hab. in graminosis totius Svecie usque ad subalpina loca frequenter. TRIGYNIA 275 Radix perennis. Herba tota laetius virens. Folia vix un- quam sesquilinea latiora. ^ Calyces plerumque tantum lineas duas longi. — Ceterum valde varians quasi mater vulgatissi- ma plurimarum specierum sequenlium rariorum et extrema- rum, quarum. limites ab hac varie determinantur, 491. STELLARIA longifolia: foliis linearibus margine "7 cariuaque serrulatis, panicula laterali divaricata, ca- lyce subenervi petala subzquante capsulis breviore. J'ries nov. p. 49. halland, p. 74. Sv. Bot. t, 506. (For sander veg. scan. p. 9. 10.) Hab. in sylvis precipue fagineis Smolandicw occi- dentalis copiose adjacentisque Hallandiz rarius; celerum vix nisi in Norvegia inferalpina. Radix perennis. lferba eximie virens, valde fragilis et a- spera, mag!s etiam quam praecedens, cui certe proxime af- finis. Fructificatio magis lateralis, ceterum fere eadem. 492. STELLARIA /auca: foliis lineari-lanceolatis un- : ^ . dique Levissimis glaucis, panicula terminali erecta, calyce trinervi petalis duplo breviore capsulis lon- giore. Smith engl. fl. 2. p. 505. .Engl. Bot. t. 025, Íl'aMenb. ups. n. 206. Gmel. sib. 4, p. 145. n. 4&. t. 61. f. 3. Decand. prodr. syst. nat. 1. p. 597. 8. S. palustris ll'ilden. spec. pl. 2. p. 712. 6c graminea B Linn. svec. Hab. in pratis humidis inter gramina majora preser- üm Alopecurum pratensem per Sveciam temperatio- rem usque ad Vermlandiam ferrimontanam passim, Radix perennis. Herba erectior, strictior, saepe bipeda- lis, valde glauca; foliis sesquitertiam lineam latis. Panicula semper terminalis quasi a caule superne dichotome diviso facta. Calyces lineas quatuor longi et capsulas excedentes, altamen petalis duplo breviores. 495. STELLARIA ulisinosa: foliis lanceolato - oblougis "—Jevissimis basi ciliatis glaueis apice fusco - callosis, pedunculis lateralibus paucifloris, calyce enervi pe- talis duplo longiore. ^ Simih engl. fl. 2. p. 505. Engl. Bot. 15. t. 1074. IVahlenb. ups. n. 205. « (excl.- £. 7. ui ad n, 49o. jum relatis). 276 DECANDRIA S. aquatica .Po//. pal. n. 422. Decand. prodr. syst. nat. 1. p. 399. à] Hab. ad fontes aquasque puriores Svecis temperatio- ris magis campestris usque ad Uplandiam rarius; dein vix nisi iu Lapponia Pitensi infima ad Glom- merstrásk (Lcestadius). Radix annua. Herba quoque valde laxa et flexilis, inter- dum pedem longa, itaque ex majoribus hujus tribus. Folia saepe quatuor limmeas lata, crassinscula et ad apicem puncto fere nigricante insignia. Bracteae pedunculorum valde albi- cantes. Calyces quoque albo-marginati, sesquitertiam line- am longi. 494. STELLARIA ZAuzifusa: foliis ovato- oblongis sub- secundis, caulibus prostratis tetragonis, pedunculis solitariis axillaribus folia subaquantibus, calyce e- nervi obtuso petalis breviore. ottbol! Act. Hafn. 10. p. 47. t. 4. n. 14. Swartz Vet. Ac. Handl. 1799. p.125. 1,6. foa. (Zetterstedl res) 92: po 902) Hab. in littoribus maris ad Finmarkiam orientalem , inprimis Varangrize passim, Nordlandiz raro. Radix annua tenuissima , vage repens. Planta tota valde mol- lis, omnino debilis et flexuosa, longitudine varia, digitalis v. spi- thamaea. Folia plerumque quatuor lineas longa, carnosiu- scula. Pedunculi crassiusculi. Calyx quoque latior, fere duas lineas longus. Petala obtusa. — Sequenti tamen valde affinis est. 495, STELLARIA crasszfolia: foliis ovato - lanceolatis crassiusculis, caulibus quadrangulis, pedunculis so- lhtarüs ex dichotomia caulis folio triplolongiori- bus demum reflexis, calyce subenervi acuto petalis breviore. /Pi/lden. spec. pl. 2. p. 712. .Ennes F'et. 4d4c. Handl. 1807. p. 225. Fl. Dan. t. 978. Fries halland.:. p. 74. IY'ahib. eothob. p. 44. JFahlenb. lapp. n. 220. Hab. in aggeribus fucorum littoralibus ad Saltviken paroecie Lóddekoping alibique S canis occidenta- lis, ad Halmstad Hallandis, extra Gotheborg; denique trans alpes ad Nordlandiam et Pinmarkias frequenter. Radix annua fere ut praecedentis. Planta magnitudine ad- TRIGT NIA 277 modum varia, spithamaea saepius, sed et uncialis, semper vero strictior, plerumque inferne decumbens, superne ad- scendens. Folia quoque magnitudine varia. Flores vero semper iidem, minores yel potius angustiores quam in prae- cedente. 496. STELLARIA. cerastoides: foliis lanceolatis obtu- *: sis enervibus, caule decumbente: linea unilaterali pubescente, pedunculis gemminatis pubescentibus, petalis capsulisque calyce duplolongioribus. — za. svec. n. 594. spec pl. ed. ll'illd, 2. p. g1&. Smith engl. fl. 2. p. 505. Plor. Dan. t. 92. Gunn. norv. n. 951. t. 6. f. 2. ll'ahlenb. lapp. n. 251. Hartm. Vet. Ac. Handl. 1814. p. 105. — 1018. p. 152. 147. Hisinger herjed. p. 406. norrig. p. 71. B 8. multicaulis. 7f il/den. i. c. Regensb, bot. Zeit. 00 a30) 199.5205. Hab. locis irrigatis in alpibus nivalibus Lapponie to- tius et Jemtlandie usque ad Sylfjállet frequenter. Radix perennis, filiformis, repens. Herba glaberrima prae- ter lineam lateralem pubescentem in superiore caule, rarius plus quam digitalis. Folia plerumque quatuor lineas longa. Pedunculi cum apice caulis eriguntur circiter unciam longi, eximie pubescentes. Calyx sesquitertiam lineam longus. Styli plerumque tres, rarius quatuor, nunquam plures. ; 497. STELLARIA J77o/ostea: foliis lanceolatis margini- . bus carinaque serrulatis, petalis calyce enervi du- plolongioribus bifidis, — Zzzm. svec, n. 592. spec. pt. ed. (f'Wld. 2. p. 711. 1t. scan. p. 65. 154. 290. 598. oel. p. 40. 61. Smith engl. fl. 2. p. 501. FI. Dan. i. 698. .4spegren blebing. p. 52. Fries halland. p. 75. FPFahlb. gothob. p. 45. Hab. in dumetis et lucis amoenissimis siccioribus pro- vinciarum australium littoralium, ut: Scanic pas- sim ex. gr. ad Christianstad, LHáàckeberga,. St. Ro- slátt, Kiviks Esperód, 'ljorndala, Sinclairsholm; Blekingie ad Carlskrona, Oelandiz ad Fárje- staden et Bjóruhofda, Runsten etc., Calmarise Gubernationis passim usque ad Fogelvik paroecie Tryserum, Ostrogothie ad Lárketorp paroecie 278 DECANDRIA Molby, Hallandice haud frequenter. usque ad Gotheborg. Radix perennis, repens, filiformis. Caulis laxus, aeute ietragonus, circiter pedalis. Folia interdum plus quam qua- tuor lineas lata prope basin, dein continue angustata. Flo- res maximi hujus generis fere pollicem lati, nivei, ante soi- stitum obvii. Capsula etiam magna, fere quatuor lineas lon- ga ut calyx. — Scanis Perer. 499. STELLARIA zemorum: foliis inferioribus corda- ». is pebolats; superioribus bracteantibus ovatis ses- silibus, panicula dichotoma. .JLznnm. svec. n. 391. spec. pl. ed. IPilld. 2. p. 710. st. vestrog. p. 204. scan. p. 101. 255. 269. Flor. Dan. t. 2971. IW'ah- Llenb. lapp. n. 250. Hartm. F'et. Ac. Handl. 1014. p. 99... .Kalm bohusl. p. 291. IPahlb, gothob. p. 45. ries halland. p. 75. .Forsander veg. scan. p. 15. Samz. neric. p. 99. F'idegrem Ósterg. p. 29. .4- spegren bleking. p. 31. Hab. locis occultis humidis, ad rivulos, in regionibus montosis precipue occidentalibus fere totius Svecio, ut infra alpes Nordlandie et Finmarkie, Jemt- landiz et dein prope alpes usque ad Sáter Dalecar- lie, NOM NS in Kiunekulle et Hunneberg (Bragnumsáug), Ostrogothi:e ad Medevi et in Sand- ón lacus Vettern adjacentisque Nericie , S8molandize ad Serarp, Bahusie ad Uddevalla etc., Hallandie, Blekingice, Scanie frondoso-sylvestris ad Esperód Kivikensium, St. Roslàátt etc. Radix perennis. Herba pedalis et ultra, praecipue inferne eiliata, sed nullibi viscosa. Folia semiuncia latiora, mollia. Calyx fere totus glaberrimus, marginibus latis scariosis prae- ditus, tres lineas longus. Petala et capsula calyce fere dimi- dio longiora. 499. S'TELLARIA ;nedia: folis ovatis, caulibus pro- cumbentibus: linea laterali pilosa alterna. —Sm:t/ brit; 2. p^ 4279. engl. fl. 2. p. 301. .EngU, Bot; 8. t. 557. M'ahlenb. lapp. n. 229. .Decand. prodr. syst. nat. Y. p. 596. Alsime media ZZgm. seec. n. 267. syst. ed. foem, 6. p. 690. /"or. Dan, t. 525. et &, 420. TRIGT NIA 279 Hab ad domos totius Sveciee quousque homines de- guntur frequenter. Radix annua, Planta tota fragilis succosa vel potius a- quosa Svecis Zattennarf cóntracfe Fassarf. FViores tota aestate obvii axillares, solitarii: pedunculis demum longitu- dine foliorum. Petala calyce breviora, interdum minima. Stamina aliquando tria ut styli, saepe quatuor, nonnumquam quinque, raro decem. 194. ALSIN E. Gartn. fr, 2: p.223. t. 129, Wahlenb.lapp.p.129. Arenarie spec. Linn. Calyx pentaphyllus plerumque conniveus. Petala quin- que indivisa, Capsula unilocularis trivalvis. — Zer- bulae foliis plerumque subulatis nudis n. 500-505, rarius stipulis membranaceis ad Sperg culas acceden- ies (Lepigonum Fries) n. 5oí. 505, rarissime foliis latioribus (Halianthus Fries) n. 5o6. 500. A ALSINE stricta: foliis subulatis teretiusculis mu- i Mr sy "pedunculis subradicalibus subunifloris longis- simis glaberrimis, calyce levissimo capsulam ova- tam subequante, | /ahlenb. lapp. n. 252. Hartm., Jet. 4c. Handl. 1814, p. 107. — 1818. 41.183, JLeestacius ib. 1822. p. 541. .Hisinger norr. p. 71. Spergula stricta Swartz et. 4c. Handl. 1799. p. 255-259. t. 5. Plor. Dan. t. 12. Linn. lapp. n. 150. (Sagina) seec. ed. 1. m. 516. am. ac. 2. p. 264. (Moehring gia). Hab. locis preeruptis meridiei expositis siccioribus per summum alpium jugum, przcipue prope lacus ejus maximos, ut ad Virihjaur alpium Lulensium pas- sim, et in Snasahógen Mene Jemtlandicarum rarius. Radix perennis, caudicibus numerosissimis caespitem con- stituens. Planta tota glaberrima. Folia omnia filo vix cras- siora. Pedunculi vel si mavis scapi plerumque unico tantum pari foliolorum vel bractearum instructi ibique interdum di- visi, demum . plus quam digitum medium longi. Calyx ses- quiineam longus, sine nervis ulli. Petala vix calyce lon- giora, integra. 501. ALSINE biflora: foliis subulatis planiusculis mu- ! 280 DECANDRIA ücis, pedunculis subradicalibus subbifloris pube- scentibus, calycibus trinervibus obtusis capsula ob^ longa corollaque dimidio brevioribus. —J7/aAlenb. lapp. n. 253. Hartm. F'et. 4c. Handl. 1814. p. 104. 105. — 1018. p. 155. Hisinger norrige p. 71. Stellaria biflora Jmm. spec. ed. 2. m. 595. spec. pl. . ed JZPillden. 2. p. 715. laches lapp.. 1. p. 290. Swartz F'et. 4c. Handl. 1789. p. 41. t. 1. f. 1. Hab. locis aliquantum succosis subirrigatis preruptis alpium omnium majorum nivalium a Finmarkia usque ad Jemtlandiam in Areskutan etc. fere ubi- que, in alpibus Lulensibus copiosissime, Radix etiam duratior quam in praecedente, caudicibus plerumque longioribus. Folia aliquantum planiora et lon- giora. Pedunculi s. scapi vix longitudine digiti minimi, et iamen paribus saltem tribns foliorum praediti. Calyx duas lineas longus; apicibus saepe non parum inflexis. — Petala calyce longiora emarginata. ' 502. ALSINE rube//[a: foliis subulatis bisulcatis muticis, pedunculis subradicalibus unifloris subpubescentibus, calycibus trinervibus acuminatis capsula breviori- bus corolla longioribus. 77 ahlenb, lapp. n. 254. t. 6. Zetterstedt res. 2. p. 49. [l'ahlberg in Hising. norr. p. 71. $ (2. hirta: Aren. hirta or. Dan, t. 1646. | Decand, . prodr. syst. nat. 1. p. o5.) Hab. locis maxime expositis alpium summarum Nord- landia septentrionalis rarius ex. gr. in Lyngentind, nec nou Lapponie adjacentis "l'ornensis prope Tor- neátrásk. Praecedenti maxime affinis. Planta tota aliquantum te- nuior et minor. Petala calyce eximie breviora, rubella, in- tegerrima, 509. ALSINE «viscosa: caule erecto dichotome panicu- ^ lato viscoso-pubescente, foliis subulatis muticis, ca- lycibus subulatis striatis corolla capsulaque longiori- bus. Schreb. spicil. p. 5o. Persoon syn, 1. p. 550. Fries nov, p. 5o. (Arenaria). Arenaria tenuifolia 8 /Pillden. spec. pl, 2. p. 726. Flor. Dan, t. 589. Smih engl. fl. 2. p. 508. TRIGYT NIA | 281 Hab. in arvis arenosis littoralibus Scanice orien- talis ad Raflunda, Maglehem, Degeberga, lfve- tolta etc. abunde (rzes). Radix annua, tenuitate fili. Planta ipsa vix plus quam digitalis, usque a radice continue dichotoma; pedunculis e dichotomia caulis folio duplo longioribus. Calyces sesquili- neam vix longi Petala maxime inconspicua alba. 5boá. ALSINE rubra: stipulis membranaceis acuminatis , folis filiformibus, petalis calyce brevioribus, semi- nibus compressis immarginatis. 4Ja/L. helv. n. 072. Il 'ahenb. ups. n. 290. Arenaria rubra Zu. svec, n 39 f£, media s. salina: magis grandiflora, seminibus infimis marginatis. | Zíizn svec, n. 999. &. it, oel. p. — 98. gotl. p. 269. vestrog. p. 140. .P/. Dan. t. 740. A. media /Pither. arr. p. 422. /l'ahlb. gothob. p. 46. Hab. iu campis glareosis ad vias per regiones magis campestres a Scania ad Vermlandiam prope Munk- forsen Elfdaliee, Vestmannjam ad Skinskatteberg , Dalecarliam ad Sáter, Svárdsjó etc., nec non ad Up- landiam passim; dein in maritimis usque ad Ve- strobottniam , ubi in 8 abit alias in. maritimis et salsis locis vulgarem. Radix annua, Caules numerosi filo nullibi crassiores, vix spithamam longi, saepius aliquantum pubescentes. Fo- la caule fere angustiora, submucronata, internodus elongatis plerumque breviora. Petala calyce definite breviora, rubi- cunda, aestivalia. Capsula longitudine calycis, sesquilineam tautum longa. — 5 vero capsula calyce longior, fere tres lineas longa. me exposiüs ad oram occidentalem regni, a Malmá 282 DECANDRIA Scanie per Hallandiam et Bahusiam usque ad Nord- landiam et Fiumarkiam exiime Norvegic passim. Radix certe perennis, caudicibus pluribus pennam galli- naceam crassis, caespltem insignem efficientibus. Herba tota glaberrima nitida, carnosula, lutescens, parum spithama ma- jor. Folia filo utique duplo triplove crassiora, obtusiuscula, inlernodiis fere semper longiora. Pedunculi et calyces glan- duloso- pubescentes. Petala calyce evidenter longiora, pul- chre rosea, serolina. Capsula calyce suo fere duplo longior, saltem quatuor lineas longa. Semina omnia brunnea, cum margine eleganter hyalino radiato. 506. ALSINE pepfloides: foliis ovatis aculis carnosis. — . Arenaria peploides Jmm. svec. n. 596. lapp. n. 149. —' spec. pl. ed. IPlden. 2. p. vig. it. oel. p. aba. scan. p. 126. 154. 140. Plor. Dan. t. 624. Hab. io littoribus omnibus salsis marium nostrorum ab ultima Finmarkia per fretum danicum usque ad Roslagiam passim. Radix perennis valde repens. Planta succulenta plerum- que decumbens, ob folia decussata saepe tetragona. Petala calyce breviora, alba. Capsula subglobosa, quasi ob succo- sitatem non nisi tribus valvulis dehiscens, quamquam cete- rum tota planta sequenti generi simillima. X95:0 AGB OE INA, EUCUAE Linn. gen. ed, Schr. n. 774. (partim) Gartn. fr, 2. p. 232. t. 130. Calyx peutaphyllus patens. Petala quinque integerrima. Capsula unilocularis, apice sexfariam dehiscens, — Herbule foliis subovatis, petalis semper albidis. 507. ARENARIA frznervia: foliis inferioribus petiola- — lis ovatis acutis trinervibus, calycibus glabris carina scabriusculis pelala excedentibus, capsulis cernuis. JLinn. svec. n. 597. spec. pl. ed. IPilld. 2. p. 718. Flor. Dan. t. 429. Hab. in lucis et umbrosis a Scania ad Vermlandiam supremam et Norrlandiam passim. Radix annua. Merba diffusa mollis, (Stellariae me- diae non dissimilis unde Svecis S£ogsnuarf). dichotoma, undique ciliata. Pedunculi e dichotomia caulis, solitarii. Calyces fructiferi foliis duplo triplove minores, TRIGT NIA 285 509. ARENARIA serpyllifolia: folis sessilibus ovatis ^ acutis, calycibus pubescentibus petala excedentibus capsulam zequantibus, nn. $eec. m. 990. spec. pl. ed. Il'illd. 2. p. 720. it. scar. p. 153. Flor. Dan. ACORN Hab. in glareosis aridis apricis fere totius Svecie, Lapponia tantum similibusque regionibus subalpinis exceplis, ubique. Radix annua, valde multicaulis. Caules circiter digitales, adscendentes, demum superne dichotome paniculati. Folia floribus vix majora, linea parum latiora. Calyx et capsula sesquilineam longa. jog. ARENARIA. ciliata &: foliis ovalibus acutis basi subciliaus angustalis, calycibus puberulis corolla capsulaque brevioribus. J//'aA/enb. Nov. Act. Ups. F1. p. 217. 258. Plor. Dan. t. 546. Zetterstedt Zen. 9: p. 6g. A. norvegica Gumi. norp. n. i100. f. 9. P7. Dan. 2588.2: 1209. Hab. in petris calcareis maxime elatis Gotlandic raro, sed montis Vestrogothici Kinnekulle su- pra Martorpsklef vel in Martorpsklint alibique fre- quenter; Nordlandie Norvegice ad Evenis etc. Radix saltem in nostra svecica planta omnino annua ut in praecedente, sed minus multicaulis. Caules raro plus quam unam alteramve unciam longi. Folia angustiora praecipue basin versus, et tantum ibi parum ciliata. Flores majores. Capsula eum calyce suo saltem duas lineas longa, unde prae- cipue diversitatem a praecedente et aflinitatem À. ciliatae exterorum concludimus. 510. ARENARIA . Aumifusa: glaberrima, folis oblon-- gis enervibus, caulibus procumbentibus, flore ra- morum terminali sessili foliis fulerato, staminibus exserlis. | Jahlenb. lapp. n. 255. : Hab. locis preruptis siccioribus meridiei expositis ad alpes glaciales summas raro, ut Lapponice Lulensis ad Virihjaur in alpe Lill-Tokin parce. Radix perennis quamquam crassitie vix fili; cauliculis un- dique diffusis etiam tenuioribus, semper in superficie terrae 284 DECANDRIA Serpentibus, tantum unciam unarh alteràmve longis. Ramuli fructificantes tantum nonnullas lineas longi. Folia in his ra- mulis fere imbricata, semilinea vix latiora. Flos inter haec folia omnino sessilis, magnitudine fere praecedentis, nun- quam patens, sed foliola calycis non scariose marginata, pe- tala et stamina omnia conniventia fere ejusdem longitudinis. Capsula calyce longior, apice aurantiaca. onp PENTAGYNI A. 13009 AGROSTEMM A. Linn. gen. ed. Schr. n. 795. fuss. gen p.335. Gaertn. fr, z. p. 228. 1, 130. Calyx tubulosus, coriaceus, decemcostatus, demum grandefactus capsulam includens. Petala quinque ungviculatas laminis indivisis. Capsula unilocularis, apice dentibus quinque dehiscens. — Herba grandi- flora. Ord. nat. 36. Caryophylleae p. s. d. 511, AGROSTEMMA Githago: hirsuta, calycibus co- rollam nudam (nec coronatam) subzquantibus. Ann. svec. n. ^or. spec. pl. ed. IV illd. 2. p. 605. 1t. scan. 221. 422. Sv. Bot. t. 408. Flor. Dan. t. 576. Hagstrom jemtl. p. 55. Hab. iu agris secalinis Sveciee usque ad Norrlandiam et Jem!la diam ubique. Radix annua. Herba pilis insignibus non parum cane- scens, circiter sesquipedalis superne pauciflora. Folia linea-- ria. Flores circa solstitium. explicati majores quam im affi- nibus svecicis, roseo-violacei, Svecis Korm INejlikor, .Aker- rosor, Ródklátt e. s. p. Petala calyce parum longiora, cum ungvibus sesquiunciam longa. Semina quoque majora nigra, quare Svecis etiam Sveartklátt , Cerealia interdum depravantia. 1:55, L Y C H N I S. Linm gen. ed, Schr. n 706, ffuss. gen. p. 335. Gertn. fr. 2. p. 229. t. 130. Calyx tubulosus, membranaceus, leviusculus. Petala quinque ungviculata; laminis sepius divisis. Capsula plerumque ad basin quinquelocularis, apice dentibus quinque dehiscens. — erbe radicibus perennibus. 512. LYCHNIS Z/os cuculi: petalis quadrifidis, calyci- PENTAGT NIA 285 bus decemangulatis, foliis lanceolatis glabris, caule pubescente. Linn. svec. n. 409. spec. pé. ed. If/illd. 2. p. 8907. Flor. Dan. t. 59o. Hab. in pratis humentibus omnium provinciarum Svecie usque ad Dalecarliam Angermanniamque summam ubique. Folia radicalia sursum latiora. Caulis gracilis pedalis et ultra, praecipue superne pubescens. Petala circa solstitium explicata, saturate rosea; lacinüs lateralibus multo bre- vioribus. 515. LYCHNIS /Ziscaria: petalis crenatis, calycibus /* — clavatis subracemosis, bracteis margine lanatis su- pra internodia glutinosa, folis lineari - spathulatis glabris. JLinn. svec. n. 4og. spec. pl. ed. JV illd, 2. p. 908. it. scan. p. 124 157. 104. vestgoth, p. 25. 39. gotl. p. 20. 106. 151. Plor. Dan. 6. t. 1052. li'ahlenb. F/'et. Ac. Handl.1809 p. 218. 19811. p. Hab. in pratorum collibus apricis provinciarum praz- cipue campestrium arenosarum et littoralium a Sca- nia ad Vermlandiam infimam prope lacum Venern, Vestmanniam ferrimontanam Dalecarliamque, sed dein juxta mare orientale usque ad Angermanniam meridionalem (Sàbrà) frequenter. Folia omnia subliuearia. Caulis circiter pedalis, infra no- dos superiores viscositatem brunneam exsudans, unde Sve- cice Tjárórt, Beckblomster , Flugfánga. Petala elegan- ler purpurea explicantur ante solstitium. 514. LYCHNIS a/piza: petalis bifidis, calycibus obo- /: valis subcapitatis, bracteis cauleque glaberrimis, foliis sublinearibus glabris. —AJjizn. svec. n. 10. spec. pl. ed. JV'illd. 2. p. 609. Smith engl. fl. 3. p. 529. Flor. Dan. t. 65. IFahlenb. lapp. n. 245. Hartm. Vet. Ac. Handl. 1018. p. 126. 127. Hisinger dal. p. 23. norr. p. 73. .Ahlquist runst. p. i7. Pet. dc. Handl. 1021. p. 299. (ries halland. p. 77. F'orsander veg. scam. p. 11). spegren bleking. p. 35. Zetterstedt res. 2. p. 108 Hab. locis graminosis fertilioribus meridiei expositis precipue i latere Svecico alpium Lapponica- 286 DECANDRIA rum ubique frequenter et ad flumina inde desceriz dentia per Lapponiam totam passim; in latere au- tem Norvegico alpium rarius vixque in tota Jemt- landia; sed revenit in alpibus Herjedalensi- bus et Dalekarlicis altioribus (ex. gr. Stádjan, Svucku) et dein dispergitur in. Helsingiam et Dale- caria inferiorem ex. gr. Garpenberg in scoriis metallicis anüquis (slaggvarpshógar), et sic denique per mare proventa esse videtur in Oelandiam extra Sandby et Ottenby, Blekingiam extra Jemjó et '"'horhamn. Planta tota glaberrima et sine omni viscositate, sed sub- glauca et superne colorata, rarius plus quam spithamam al- ta, interdum praecipue Oelandiae subacaulis. Folia plervam- que duas lineas tantum lata. Fruclificatio tota multo bre- vior quam praecedentis. Petala rosea, aestivalia. Capsulae tant. m tres lineas longae, et calyce vix longiores. 5319 LYCHNIS dioica: petalis bifidis ungvibus caly- X cem excedentibus. floribus dioiciss filamentis pilo- sis, caule multufloro 8 panicalato 9 dichotomo. JLinn. svec. n. 4ii. spec. pl. ed. Jf'illd. 9. p. 610. zt. scan. p. 260. Smith compend. 1910, p. 71. engt. Di 908.925: « Sylvesiris plerumque rubra: hirsuta gracilior, ^ capsula angusliore. | JLinn. it. oel. p. 156. 7T'ah- lenb. lapp. n. 244 Engl. Bot. 22. t. 1579. .Hi- singer norr. p. 72. L. sylvestris /7i/lden. en. hort. berol. p. ga. * floribus carneis Smith engl. fl. l. c. y. f£. campestris alba: pubescens subviscosa obesior- — que, capsula turgidiore. /ahdenb. Pet. 4c. Hand. 1011. ab, | Hartman ib. 1810. p. 129. L. dioica /Ziliden. Ll. e. Flor. Dan. t. 792. Hab. « locis occultis humosis in regionibus montanis: et sylvestribus a radicibus alpium Lapponicarum per totam Norrlandiam, Vermlandiam, partem Up- landie Ostrogothieque, Oelandiam, Smolandiam o- rientalem etc. frequeuter; * in agrestibus calcareis ad Boda Dalecarlie rarius; j£ locis apertioribus in regionibus magis campestribus et littoralibus a Sca- | PENTAGT NIA 287 nia usque ad Skog Helsingic:e, sed dein non nisi in formatione transitionis Jemtlandiz. Planta ultra pedem alta undique non parum viscose pu- bescens. Folia inferiora oblongata, saepe latitudine digiti. llores quoque maximi hujus generis. Capsulae magnitudine omnino fabae in 8, aliquantum minor in «, Planta interme- dia saepius hermaphrodita, quasi a genio speciei magis ab- normis. 516. LYCHNIS apetala: petalis bifidis demum calyce : . iuflato inclusis, caule unifloro, seminum margini- bus inflatis, — Zinn. svec. n. 412. lapp. n. 101. t. 12. f. a1. laches. lapp. i. p. 301. n. 42. spec, pl. ed. |l'illd. 2. p. 910. Plor. Dan. 5. t. 805. Lestadius Vet. Ac. Handl. 1822. p. 541. /'ahlenb. lapp. n. 245. t. 7. Gunner. norv. n. 600. Hising. norr. p.72. Hab. locis declivis herbosis per latera alpium circa lacus maximos summi alpini jugi ut: ad Virihjaur fere ubique, in Njunnas, ad 'lorneátrásk passim; celerum in arenosis mariUmis districtus F'elles dicti Norvegie ultime valde copiose, ut etiam Finmarkice et Nordlandic rarius. Radix quidem multicaulis, sed caules.apud nos semper - uniflori; plerumque spithama non altiores. Fola vix tribus lineis latiora, lanceolata, fere glaberrima, sed in caule su- periore et calycis venae pubescentia perevidenus. Calyx ílo- rens pendulus circiter quinque lineas longus, petala léviter rosea in apertura sua ostendens. Capsula vero maxima in toto genere circiter novem lineas longa, ovata. 138. CERASTIUM. Linn, gen. ed. Schr.n. 797. Juss. gen. p. 334. Garin. fro 2. p. 231.2: 130. Calyx pentaphyllus, patens, Petala quinque bifida. Capsula unilocularis elongata apice dentibus decem de- hiscens, rarius ovata apice quinquevalvis (in spec ult.). — Herbule vel radice annua floribus minoribus in- terdum 5- et &-andris — vel radice perenni floribus majoribus semper completis n. 520-525. 517. CERASTIUM »viscosum: annuum, pedunculis cau- .—. leque glanduloso-hirsutis, foliis subovalibus obtusis, petalis calycem subzquanlüibus. Jan. sec. n. á15. g. 288 DECANDRIA it. Scan. p. 97. 95. 154. vestgoth. p. 59. gotl. p. 20. 59. 131. /ahlb. in Hising. norr. p. 72. B. glutinosum: maxime viscidum, pallidius, calyce magis scarioso0. C. glutinosum ries nov. p. 51. halland. p. 78. Fall. par. t. 3o. f. 2. Fl. Dan. í. 1211. y. strigosum: valde piloso-canescens. C. strigosum Fries halland. p. 78- nov. p. 89. " Hab. in agris, arvis, pomariis ete. Sveci» tempera- üoris ultra Upsaliam procedens ubique; 5 ad lit- tora maris meridionala passim; » in collinis Sve- cie occidentali-meridionalis ut Hallandie rarius. Radix tenuis, sed saepe multicaulis. Herba laetius. viri- dis, plerumque spithamam longa. Flores proveniunt aestate maturiore et versus autumnum, minores: calyce tantum li. neas duas longo, non nisi ad apicem searioso. Sed variat insigniter ut affines. 518. CERASTIUM semidecandrum: annuum, floribus pentandris, petalis. emarginatis calyce brevioribus; pedunculis glanduloso-pubescentibus, foliis oblongis obtusis. nn. svec. n. 416. spec. pl. ed. ll1lld, 2. p. 012. it. scan. p. 27. gotl. p. 17! F1, Dan. t. 1212, E? macilentum: glaberrimum, foliis angustioribus. C. macilentum Zfspegren bleking. p. 54. Fries nov. SETA Háb. in collibus elatis exsuccis denudatis regionum campestrium a Scania saltem ad Upsaliam passim 5 B prope mare Blekingie ad Gredby. Totum vernale et breviter duraturum, vix plus quam pol- lcare, erectum. Flores minimi, sesquilineam tantum longi. 519 CERASTIUM .etrandrum: annuum, floribus te- trandris telraphyllisque, petalis obcordatis calyce acuminato brevioribus, caule dichotomo glanduloso- pubescente, foliis ellipticis. ^ Smzth brit. p. 498. engl. fl. 2. j 533. Engl. Bot. 5. t. 166... /l'ahlb. gothob. p. 49. — Sagina cerastoides Smth Inn. trans — JDecand. prodr. syst. nat. 1. p. 589 Hab. inter gramina brevissima iu colle aprico insule Domsó paroecie Styrsó extra Gótheborg rarius. PENTAGT NIA 289 Planta minima generis, tantum pollicaris, ob caulem bra- chiatum et numerum quaternum Ííloris Saginis quodammodo similis. Petala quoque sursum lata, inm calyce angustato in- consveta. Capsula calyce longior ut in proximis, sed 8-dentata. 520. CERASTIUM »vu/szatum: petalis calycem scario- » sum subexcedentibus, pedunculis cauleque hirsutis, foliis subovatis obtusis. JLznm. svec. m. 415. mant. p. 590. spec. pl. ed. JV'illd. 2. p. 911. Flor. Dan. &. 1645. Fries nov. p. 52. B. holosteoides: floribus superne appreximatis . subumbellatis , caulibus tantum linea unilaterali pu- bescentibus. C. holosteoides 4spegr. bleking. p.54. Fries nov. p. 52. Hab. in graminosis pratis, pascuis, horlis ubique us- que in subalpina loca Lapponize frequenter; 8 ad Carlskrona Blekingiv rarissime. Radix perennis ut in omnibus sequentibus, valdeque mul- ticaulis. Herba tota plerumque major et firmior quam prae- cedentium, sed siccior pilisque saltem íoliorum magis ad- pressis. Flores majores: calycibus fere tres lineas longis, marginibus nitentibus. — 4 ab hoc differre videtur fere ut C. macilentum a C. semidecandro et C. glabratum ab alpino; igitur omnia a solo singulari maritimo orta videntur. 521. CERASTIUM arpezse: petalis calyce duplolon- ^ gioribus, pedunculis glanduloso-pubescentibus, caule prostrato stolonifero, foliis lineari- lanceolatis (« a- cutis. glabris). Linn. svec. n. Áig. spec. pl. ed. IV illd. 2. p. 915. it. scan. p. 208. Flor. Dan. t. 626. Leche scan. p. 8. n. 51. 4 hlquist runst. p. 17. Jspegren blebing. p. 54. .£. foliis obtusiusculis hirsutis. Josén Nov. Act. Ups. ' V 111. p. 218 et 250. Hab. in collibus apricis provinciarum maritimarum orientalium formationibus junioribus substratarum , ut: Scaniz in Hogstebackar trans Malmó, ad Fo- gelsáng et Simonstorp im Bjórket, Blekingiz, Oelandic ad Borgholm et Runsten; £ Gotlan- diz in ruderibus munimenti Cairlsvárdsskans, Flor. Seec. 19. 290 DECANDRIA Badix valde repens, filiformis, caulibus stoloniferis demum substratis continuata. | Caules ob fasciculos stolonum val- de nodosi, interdum pedem longi. Folia in ipsa « linea non latiora, continue attenuata et falcata. Flores in hoc genere apud nos ex maximis, sub solslitio explicati; petalis quinque lineas longis. Capsula vero vix tribus lineis longior.: & foliis quoque latioribus differt, sed certe specie non diversa. 522. CERASTTIUM a/pinum: petalis calyce duplolon- | gioribus, pedunculis eglandulosis, foliis oblongis hirsutis. inn. $vec. n. 4190. spec. pl. ed. Ililld. 2. poorer Smith venot, f. 2: p. 959» 091 /: RUUR A0 [ahlenb. lapp. n. 246. Hartm, Vet. 4c. Handl. 1014, p. 105. | .£. glabratum: foliis sublanceolatis glabris. Jnm. l. "es daches. lapp. 1. p. 4o2. n. áz. Ploro Dan. 6. t. 979. Zisinger rorr. p. 72. Hab. in lateribus et convallibus siecioribus-alpium ni-. valium a summo nostro seplentrione usque ad Jemt- landiam frequenter. : B precipue ad sinus maris septentrionalis et transi- tus humiliores alpini jugi passim. d Radix quodammodo caespitosa, caudicibus brevibus. Cau- les, plerumque digitales et uniflori vel biflori. Folia latitu- dine et pubescentia varia. Flores revera maximi in toto genere; petalis senuunciam longis. Capsulae fere quinque lineas emetientes. ; 525, CERASTIUM aquaticum: fructibus subrotundis pendulis, petalis calyce longioribus, foliis cordatis subamplexicaulibus undulatis. .Lzmm. svec. m. 415. spec. pl. ed. IPilld. 2. p. 016. it. scan. p. 269. (Al- sime). am ac, 6. p. 30. Smith engl. fl. 2. p. 555. Flor. Dan. t. 1557. Fries halland. p. 77. .Aspe- gren bleking. p. 31. /V/ahenb. ups. n. 295. Fi- degrem ósterg. p. 29. Carís. strengn, p. 27. Stellaría aquatica JPersoon syn. 1. p. 500. Larbrea aqualica JDecand. syst, nat. prodr. x. p. 595. Hab. in humentibus umbrosis ad aquas majores pro- vinciarum campeslrium magis temperatarum przci- pue formalUone transitionis substratarum, ut: Sca- PENTAGTNIA 2g1 nic ad Ryssberga, Hallandsás, Blekingis litto- ralis, Vestrogothis in radice montis Kinnekulle prope lacum Vener, Ostrogothic ad Slaka, Sudermannis etc. juxta lacum Maálaren versus Strengnás, Upsala alibique. Folia stolonum radicalium petiolata, sed caulina fere o- mnia sessilia, saepe uuciam lata. Caules pedales et ultra, flaccidi, ad genicula succosa fragiles, superne glanduloso- pubescentes. Pedunculi ex dichotomia solitari. Calyx totus viridis et. glutinoso-pubescens (sime marginibus scariosis). Pe- tala post solstitium explicata. Capsula intra calycem inclu- sa, sesquitertia linea non longior. 185p SPERGURLA. Linn. gen. ed, Schr. n. 798. Jjuss. gen. p. 333. Gartn- fr. 2. p. 230, t. 130- Calyx pentaphyllus, patens. Petala quinque ovata in« legerrima. Stamina alterna interdum sterilescentia. Capsula ovata unilocularis, quinquevalvis. — ZHerbe foliis subulatis subfasciculatis, interdum intra mem- branam. stipularem. | Radix in majoribus annua et non nisi in minimis uliimis quodammodo perennis. Flores semper albi. 524. SPERGUL.A arveensis: stipulis membranaceis, fo- Iis fasciculatis subtus canaliculatis, seminibus len- ticularibus obsolete marginatis. Jmm. seec. n. 419. spec. pl. ed. IP'illd. 2. p. 018. it. scan. p. 422. Fl, Dan. 6. t. 1055. I/ahenb. lapp. n. 249. B. pentaudra: folis crassioribus brevioribus gla-. berrimis, seminibus planiusculis alatis, Smzth engl. fl. 2. p. 556. Engl. Bot. 22. t. 1556. Sv. Bot. t. 500. S. pentandra Z4/. spec. pl. ed. /l'illden. 2. p. 018. . Fries haíiland. p. 79. l'ahlenb. ups. n. 500. Hab. in agris et arvis fere totius Svecie frequenter$ B iu saxis graniloideis siccis temperalioribus usque ad Uplandiam passim. Herba iota glanduloso-pubescens, non parum succosa, vals de nodosa, unde Blekingis non male Knut-arf, alus Pá- ska, JPjysku, Nejde, Te, Fryle etc. Vermlandis Hvit- glygg. Caulis plerumque spithamaeus. Flores aestivales, Semina atra, margine parum albicante. — £ Habitu magis 292 DECANDRIA nodoso, seminibus planioribus, latius. marginatis, ita ut quo crassior herba eo tenuiora semina, quod exemplo non caret in afin Alsine marina et a solo utique oriri potest. 525. SPERGULA. zodosa: foliis oppositis basi connexis ^. subulatis; superioribus brevissimis fasciculatis pe- dunculos nodosos efficientibus. | Jzinn. seec. n. 420. spec. pl. ed. JV'illd. 2. p. 819. it. goil. p, 215. 227. Flor. Dan. t. 96. JV'ahlenb.. lapp.. n. 250. ups. n. 901. Hab. in ripis lacuum et fluminum ipsisque littoribus maris per totam fere Sveciam usque ad F'inmar- kiam ubique; ut etiam in paludum lateribus aridis alisque locis passim exsiccatis Uplandie, Gotlan- die etc. | Caules plures decumbentes plerumque digitales, Flores sub foenisecio magis conspicui quam in ceteris. 526. SPERGULA sagznoides: folis oppositis subulatis ^" muticis, caulibus stoloniferis adscendentibus super- ne nudis unifloris; flore nutante pentandro. zn. spec. pl. ed IV illden. 2. p 9020. Swartz F'et. 4c. Hand. 1789. p. 44. t. 1. f..9. Flor. Dan. t. a537. Il'ahlenb. lapp. n. 251. Hartm. Pet. Ac. Handl. i014. p. 90. Hisinser norr. p. 72. Hab. locis uliginosis passimque irrigatis per alpes ni- vales precipue in confiniis lacuum maximorum ut ad 'Torneátrásk, Virihjaur, Storsjón in Jemtlandia frequenter; ut etiam in inferalpinis Nordlandise et ad flumina Lapponiarum passim. j Radix perennis, quamquam fio tenuior, caespitem par- vum sustinens. Planta tota magnitudine et habitu Saginae procumbenti tam similis, ut multi eam varietatem habuerunt, quod tamen numerus constans quinarius non comprobat. Pe- tala calycem saltim aequant. Capsula calyce duplo longior. 527. SPERGULA subu/ata: fol?s oppositis subulatis planiusculis cuspidatis ciliatis, caulibus stoloniferis adscendentibus pedunculo longissimo terminatis 5 flore erectiusculo. Swartz et. 4c. Handl. 1789. p. 45. t. x. f. 9. Retz, scand. ed, 2. p. 111. JFPahib., PENTAGYNIA 295 gothob. p. 40. Fries halland. p. 79. — A4hlquist runst. p. 17. Forsander veg. scan. p. 10. S. Linn. it. vestgoth. p. 147. S. laricina. Flor. Dan. t. 859. . minor: flore nutante. - S. saginoides Osbeck gótheb. handl. 4. p. 17. Hab. in humentibus supra saxa inque aliis sterilibus apricis ad mare occidentale per Bahusiam et Hal- landiam frequenter; 2 Scanis supreme in jugo Hallandsás ex. gr. supra Margretelorp, in 'l'oreko-6, unde etiam ad Femsjó Smolandie vicine et Alingsás Vestrogothiz pervenit; (ceterum non nisi Oelandis ad Runsten rarissime observata). Radix perennis magis quam in praecedente, caespitem palmam latum saepe constituens. Caules in « plerumque bi- unciales erectiusculi. Folia carinata. Pedunculi sesquiunci- am longi strictissimi. f Caulibus implicatis, pedunculis se-- miuncia vix longioribus, Ííloribus nutantibus ad praeceden- tem speciem magis accedere videtur. 109. SEDU M. Linn, gen. ed. Schr. n. 789. fuss. gen. p. 341. Gartn. fr. 1, p 313. t. 65. Calyx quinquepartitus. Petala quinque lanceolata. Squa- mule vel glandule nectarine quinque extra basin germinum. Capsule quinque discrelae compresse u- niloculares univalves: seminibus arillatis ad suturam internam dehiscentem affixis. — erbe foliis succu- lentis, floribus plus minus cymosis, nectariis semper flavis, sed. petalis albis rubentibusve in n. 528 - 551. luteis in n. 552-535. — Ord. nat. 51. Succulentce. 538. SEDUM T'elephium: folis planiusculis subovatis » serratis, cyma composita foliosa, caule erecto. Linn. svec. n. Áoo. spec. pl ed. IP'illd. 2. p. 760. n. 2. «. 1f. scan. p. 251. 429. — Sv. Bot. t. 44g. (FI. Dan. t. 686. var. rubr.) Jfahenb. Vet. Ac. H. 1811. p. 54. Hab. in muris, lapidum acervis, saxis per provin- cias omnes usque ad Vermlandiam Vestmanniam- que ferrimontanam frequenter, dein ad loca littora- e9á DECANDRI1A la magis magisque restringitur usque dum in An- germannia etiam ibi crescere desinit. Radix eximie perennis: fasciculis carnosis fusiformibus, interdum digitum minimum crassis. Herba longe maxima sui generis, svecice /Tuslób, "'a&lób, etiam Káringkál, (Kár- Leksórt, J[[odil). Caulis laevissimus, vix pedalis. Folia latitudine fere digiti et lineam crassa. Cyma palmam lata, mense Augusii florens apud nos semper ex viridi pallescens; antheris rubicundis. 529. SEDUM vi/losum: folis teretiuseulis oblongis pe- ^ A duneulisque glanduloso- pubescentibus subunifloris, petalis ovatis obtusiusculis Linn. spec. pl. ed. ÍVilld. 2. p. 768. Flor. Dan. t. 24. IY 'aMenb. app. n. 241. Hab. in saxis humentibus ad litora maris septentrio- nalis Nordlandie ex. gr. in Ones Saltensium copiose, Radix annua, quamquam herba globulis gemmaceis demum sese separantibus ultra hiemem propagatur. Planta tota in his locis digitum minimum tantum alta, superne undique pube- scens, non parum ruübescens, vix plus quam movemflora. Folia duabus lineis vix longiora. Petala medio Julii expli- cata, calyce plus quam duplo majora, dilute violacea. 550. SEDUM anglicum: folis subtrigonis ovatis sub " — basi producüs glaucescentibus, cyma bifida, petalis sublanceolatis. — Smith brit. p. 406. enel. fl. 9. p. $17. Engl. Bot. 5. t. 171. Sv. Bot. t. 6o&. fil den. spec. pl. 2. p. 768. IT alib. gothob. p. 5o. S. rubens Plor. Dan. t. 02. Hab. ad latera rupium prope mare occidentale extra Gótheborg in insula Styrsó duobus locis copiose. Radix annua, stolombus vagis. Caules quoque vagi vix unciis duabus longiores. Herba florens glaucescens, sed cum capsulis. maturescenlibus rubens, Cyma pauciflora, sed 1lo- res majores quam in sequenti: petalis elongatis lineas duas longis, albis; carina apiceque dilute roseis, Filamenta quo- que rosea; antheris atropurpureis. 551. SEDUM album: foliis teretiusculis oblongis basi ^" gibbis, panicula nuda ramosa. Linn. svec. n. 402. . spec, pl, ed. IV illd, 2, p. 766. i6. gotl. p. 72. 127. PENTAGT NIA 295 x51. 187. 227. 274. vestrog. p. 291. Sw. Bot, t. 450. lor. Dan. t. 66. /Pahlenb. ups. nm. 505. Fries halland. p. 90. Il'ahlb. gothob. p. 5o. (For- sander veg. scan. p. 9. 11). Carís. strengn. p. 27. Aspegren bleking. p. 55. Hab. iu saxis et petris provinciarum magis campe- sirium precipue orientalium et mediarum a Blekin- gia maritima per Oelandiam et Gotlandiam ad Up- sala frequenter; versus mare occidentale et meri- dionale rarescere videtur utpote tantum ad Llasslóf Hallandize et paucis locis Bahusize lectum, | Vestro- gothie in Kinnekulle. Radix perennis, repens; stolonibus foliosis rubris subglo- bosis inprimis svecice ZJ7á//leknoppar. ^ Caulis. plerumque palmaris; ramus florescentiae primnm nutantibus. Flores ad initium foenisecii: petalis oblongatis, albis, inferne rubentibus. 552. SEDUM. rupestre: folüs subulatis glaucis quinque- ^ — fariam imbricatis sub basi in membranam produ- ctis, floribus cymosis. ' Jazzn. svec. n. 4o1. spec. pl. ed. [f/illden. 2. p. 764. it. gotl. p. 178. vestrog. p. 140.215, 210. scaP. p. 129. £7. Dam f.a5. AR quist runst. p. i7. Kalm bohusl. p. 65. IV'ahlb. gothob. p. 5o. Leche scan. p. 25. n. 39. JBjer- kander Pet. Ac. Hand. 1776. p.85. Fidegren osterg. p. 29. — S. glaucum Zrzes halland. p. 8o — £. magis rubescens. S. rupestre. ries 1. c. S. refle- ^ xum Ann. svec. n. 1296? Hab. in petris calcareis formationis transitionis Got- landiz ad Steukyrka, Fàró etc., Oelandie in Sódra Alfvaren et adjacente ARunsten frequenter, unde migrasse videatur in Stenshufvud Scaniz co- piose nec non ad N. Vi et Oppeby Ostrogothiz ; dein in montibus transitionis Vestrogothic lacu Ve- nern proximis ut Kinnekulle, Hunneberg et Halle- berg, ad Ulricehamn, nec non denique ad exitum fluminis Gótha elf et Hallandiz adjacentis passim. Radix perennis; stolonibus foliosis numerosis egregie quin- quefaris, unam alteramve unciam longis. Caules ipsi fere 296 DECANDRIA pedem longi (ut in S. Telephio), sed tantum adscenden- tes. Folia caulina circiter quatuor lineas longa. Flores ae- stivales flavi; petalis calyce duplo longioribus vel sesquiter- tiam lineam longis. — & forsan loco minus proprio macrius et minus glaucum; folis angustioribus magis reflexis. Conf. JRegensb. bot. Zeit. 1024. p. 105. 555. SEDUM sexansulare: folis teretibus obtusis sex- . farm imbricatis sub basi productis, cyma pauci- flora foliis fulcrata, capsulis cuspidatis. JLiznm. svec. n. o^. spec. pl. ed. IY illd. 2. p. 707. Flor. Dan. t. 1644. Engl. Bot. 28. t. 1946. JT'ahlenb. ups. n. 905. Carís. strengn. p. 27. Hartman F'et. 4c. Handl. 1914. p. 98. Hab. in saxis et glareosis apricis campestribus in con- finiis lacus Màlaren ad Upsala, Strengnás etc. co- piose, Jemtlandie ad Storsjón; ceterum raro. Radix perennis; stolonibus cylindricis evidentissime sex- fariam imbricatis. Herba ceterum magnitudine et colore fere sequentis, sed undique tenuior. Petala paullo ante foenise- cium explicata, calyce triplo longiora, sed vix latiora. 554. SEDUM acre: folis subovatis gibbis sparsis sub. . . basi productis, cyma foliis fulcrata. JALinm. seec. m. 409. spec. pl. ed. IV illd. 2. p. 767. it. scan. p. 77. 95. 221. 240. wvestsoth. p. 100. Sv. Bot. f. 149. Flor. Dan. 9. t. 1457. IF'ahlenb. lapp. n. 239. Hab.:in saxis, glareosis, muris, tectis fere totius Sve- cie usque in Vestrobottniam frequenter; sed dein non nisi ad mare septentrionale usque ad Caput septentrionale ubique; nec in aliis regionibus ele- vatioribus nisi calcareis ut. Osmundsberget Dale- carlia. Radix perennis. Herba vage decumbens caespitosaque, sapore acri, svecice Munkpeppar, Jetknoppar, et ob lo- cum Aallborre, Pallgrás. Folia valde gibba et imbricata. Flores inter solstitium et foenisecium explicant petala calyce triplo longiora et latiora. 555. SEDUM annuum: folis teretibus obtusis sparsis; cyma folus fulcrata, petalis linearibus calycem sub- PENTAGTNIA -— 297 sequautibus, radice caulifera nuda. Jj/nn. svec. n. 4o5. spec. pl. ed. 2. p. 620. am. ac. 8. p. 50. it. vestgoth. p. 49. I'ahlenb. ups. n. 504. lapp. n. 240. Fries halland. p. 8o. ZV/ahlb. gothob. p. 5o. Hartm. Vet. 4c. Handl. 3014 p. 98. Leche scan. p. 8. n. 55. Pet. Ac. Handl. 17á^. p. 272. F'orsander veg. scan. p. 12. ZAIspegren bleking. p. 55. S. rupestre Flor. Dan. t. 59. » Hab. in saxis campestribus in confiniis lacus Málaren, Vettern, Venern etc. frequenter; prope mare o- rientale hinc inde usque ad Sundsvall, sed latius di- spersum est in mariümis Hallandice borealis et Ba- husi& nec non in alpibus maritimis Nordlandice Finmarkieque, unde perventum esse videatur ad Quickjock Lapponie Lulensis et Jemtlandiam ; Da- lecarlie quoque ad Sàáter. Radix annua; caule tantum solitario di-trichotomo, cum to- ta planta fusco-punctato, vix digitum minorem alto. Flores praecociores, ante solstitium obvii, inconspicui lutescentes. Denique versus autumnum restant tantum capsulae aridae. 1T9iq OO XGA DAI S. Linn, gen. ed. Schr. n. 784. fuss. gen. p. 300. Gartn. fr. 2. p. 152. t. 115. Calyx quinquepartitus, Petala quinque ante explicatio- nem spiraliter contorta. Stamina alterna exteriora breviora basi connata. Capsula quinquelocularis, an- gulis extrorsum dehiscens. Semina axi capsule ad- fixa, arillo elastice se revolvente desilientia. — Zer- tà : e : boc foliis ternatis. — Ord. nat. 52. Gruinales. 556 OXALIS cetosella: foliolis obcordatis, pedunculo radicali folis longiore, stylis longitudine staminum interiorum, radice articulalo-squamosa. — Z;z7. sceec. n. 406. spec. pl. ed. ll'illd. 2. p. 780. 1t. scan. p. 19. Smith engl. fl. 2. p. 524. Sv. Bot. t. 10. F1. Dan. 6. t. 900. If'ahlenb. lapp. n. 242. Hab. in sylvis muscosis acerosis totius Svecic, alpinis et subalpinis regiosibus tantum exceptis, ubique Radix perennis repens, subfiliformis. Petioli cum pedun- culis radicales digitum minorem longi. Foliola integerrima pilosiuscula subtus purpurascentia, grati aciduli saporis unde 208 . DODECANDRIA svecice Surklófver, Harsyra , Góksyra, etiam F'árhane e. s. p. Flores cernui impatientes vernales albescentes: li- neis violaceo -rubicundis. Semina e capsulis summa aestate longe desiliunt. — Planta pulchella nonnullis Lujula, .4l- leluja corrupte ab Italico JuZzola. QUE SS-ISOXE DODECANDRIA. CONS?P ERECTUS, x» oRD, MONOGYNIA. Calyx campanulatus trifidus coriaceus — - -» - - - 192. ÀsARUM Calyx cylindricus duodecimdentatus - - - - - 195, Lvrunuw 2. ORD. Drc vy Nr A. Calyx setis uncinatis superne cinctus dispermus — - — 194. AGRIMONTIA "ied 5. ORI. UU RUIT G YN TUA Capsula immatura inter stylos hians polysperma | — « 195. REsEpA Capsula tricocca trisperma pedicellata - - - - 196. EvrmonnBrA onRD. PornLyvycvN IA. Petala pistillaque cireiter duodecim - - — - 197.SEMPERVIVUM onap 11 MONOG YN I A. 192. AS AUR UM: Linn, gen, ed. Schr.n. goz.. fuss. gen. p.81, Gartn,fr.I.p. 47. t. 14. Calyx campanulatus, coriaceus, persistens, irifidus; la- cinis apice inflexis. Corolla nulla. Filamenta supra antheras in corniculum producta. Sügma sexradia- tum, Capsula intra calycem eique: adnata, sexlocula- ris, non dehiscens: dissepimentis seminiferis ad axin solutis, — Herbce foliis oppositis inter se florem so- litariunt gerentibus. Ord. nat. 12. Sarmentacec, 537. ASARUM europcum: folüs reniformibus obtusis, calyce pubescente. Jung. seec. n. 421. spec. pl. ed. JV illd. 2. p. 958. it. ecan, p. 200. PV. Dan. t. 655. Sv. Bot, t. 51. Leche scan. p. 9. n. 54. Hab. in dumetis ad radicem montis Romeleklint ver- MONOGTNIA 299 sus planitiem amnis Hójeà rop Bjàrstorp (Fries) et Heckeberga (in sylva ad Sódra Váàngen) Scania medie rarius. Radix perennis repens, hinc inde tuberculosa. Cauliculus vix uncialis, apice bina folia et florem intermedium ferens. Folia interdum palmam lata, sed vix plusquam unciam longa. Pedunculus calycis longitudime. — Calyx extus virescens, iu- tus atrofuscus, primo vere [lorens. 195. LY THR U M. Linn, gen. ed. Schr, n. $aj.. Juss. gen.p. 3568. Garin. fr. I- p. 296. t. 62. Calyx cylindraceus, 12-dentatus: dentibus allernis in- terioribus brevioribus, Petala sex, calycis margini inserta. Capsula supera bilocularis, polysperma; re- ceptaculo centrali. — ZZerba foliis oppositis, floribus verticillatis. — Ord. nat. 5&. Calycanthemee. 558. LYTHRUM . SaZicaria: folis oppositis ternisve — cordato -lanceolatis, floribus verticillato - spicatis. JUinn. svec. n. 422. spec. pl. ed: IFilld 2. p. 865. i. scan. p. 295. vestsoth. p. 51. Sv. - Bot. t. 256. Plor. Dan. t. 671. Samz. neric. p. 4o. JPahlenb. Vet. Ac. Handl. 1911. p. 29. 54. Zetterstedt res. 9.51159 Hab. ad ripas fluviorum et lacuum solo glareoso o- mnium provinciarum a Scania ad Vermlandiam, Nericiam et juxla mare orientale usque ad Anger- manniam summam passim; dein non nisi rarissime Finmarkie intimz. Hadix perennis lgnosa, valde styptica. Caulis 4-6-angu- lus, bipedalis et ultra, strictus. Folia integerrima; margini- bus scabriusculis saepe rubicundis. Spica insiguis purpurea, unde Svecis Jacke/blomster ,. (Nericiis Strandblommor). Calyx dentibus exterioribus diu ante florem patentibus, sed interioribus florem claudentibus alternantibus cum petalis, Floret diu post solstitium. opm qiquaoy: Noo. 1)9&. AGRIMONI A. Linn. gen, ed. Schr.n.830.. (Juss.gen.p. 372. Garin. fr. 1-p. 347. 0.71. Calyx calyculo bipaitito fuleratus, turbinatus, decem- 500 DODECANDRIA sulcatus, cingulo setlarum uncinalarum superne muni- tus, demum terminatus dentibus quinis semiua legen- tibus. Petala quinque staminaque margini calycis in- serta, Semina duo calyce indurato inclusa. — Herba foliis pinnatis. — Ord. nat. 57. Senticosc &. 539. AGRIMONIA .Zupatoria: folis caulinis pinnatis; . . foliolis ovato-oblongis, stipulis multidentatis , spica pedunculata, petalis calyce duplolongioribus — zz. svec. n. 425. spec. pl. ed. Il'illd. 9. p. 875. it. scan. p. 242. vestgoth. p. 6. 59. Se. Bot. t. 99. Flor. Dan. t. 688. Sams. neric. p. 4o. JV'ahlenb. F'et. 4c. Handl. 1809. p. 218. — 1011. p. 26. Hab. in pratis apricis siccis et ad vias regionum ma- gis campestrium et littoralium a Scania ad Bahusi- am, Vestrogothiam, Nericiam et Gestriciam fre- quenter. Radix perennis ramosa. Planta saltem bipedalis, stricta, pilosa. Folia interrupte pinnata: foliolis majoribus circiter no- vem, deorsum decrescentibus, inciso-serratis ; interjectis mini- mis integris trifidisve. Stipulae magnae. Spica saepe peda- lis, post solstitium diu florens, flava. Calyces fructiferi re- flexi oblongati, setis uncinatis adhaerentes, svecice Smüáborrar, rarius commutate Munklóss. oRD. 9. TRIGYN I A. 195. R E 8 E D A. Linn, gen. ed. Schr. n. 831. fuss. gen. p. 271. Gartn. fr. I- p. 368. 1. 16. Calyx quadri s. pluripartitus, Petala tria v. plura, in- cqualia, fissa; supremo mellifero. — Capsula supera, tridentata, inter stylos semper hians, unilocularis, po- lysperma. Semina angulis capsule adfixa reniformia. — Herbae floribus spicatis, foliis alternis basi bislan- dulosis. — Ord. nat. 52. Gruinales? 540. RESEDA. Zuteola: foliis lanceolatis integris planis basi utrinque unidentatis, calycibus quadrifidis. Linn. svec. n. 424. spec. pl. ed. JV/illd. 2. p. 876. Jt. scan. p. 157. 170 265. 297. 3og. Sv. Bot. t. 82. Flor. Dan. t. 864. Leche scan. p. 25. n. 50. Retz. oéc. p. 509. Jspegren bleking. p. 55. TRIGT NIA 501 Hab. in colle arenoso ad Gladsax Scanis extime orientali-meridionalis copiose et omnino cicur; ma- gis autem adventitia videtur ad. Lund, Malmóo, Landskrona, Helsingborg, Sólvitsborg, Kalmar etc. Radix saepius biennis. Herba pedem unum alterumve longa; spicis pedalibus et ultra, luteolis Tinctorum 77 au: capsulis demum pisorum magnitudine, omnino sessilibus e- rectis. i956. EUPHORBI A. Linn.geneed. Schr. n. 832. fuss, gen. p. 424. Tithymalus Gaertn, fr. 2. potis t.2107. . Calyx urceolatus, persistens: dentibus quatuor inflexis. Petala plerumque quatuor, e margine calycis nata ejusque dentibus alterna, succulenta, punctis nectari- nis pertusa, interdum (in n. 545-546) aucta cornibus e dente calycis accessorio utrinque factis, Stamina fi- lis plumosis circumdata, uniarticulata. Capsula pedi- cellata, tricocca, elastica: loculamentis monospermis. Herbce eximie albo-lactescentes | (svecice Mjólkórt, ARiugormsgrás, Tó pen ; floribus inconspicuis lu- teolis 1n cyma foliosa. — Ord. nat. 19. T'ricoccae. 54:1. EUPHORBIA palustris: petalis rotundatis, capsu- — s verrucosis, seminibus levibus, cyma mulliradia- ta, involucellis obovatis coloratis, foliis lanceolats obtusis, ramis caulinis sterilibus. —.£zzzmz. svec. m. 427. spec. pl. ed. JV illd. 2. p. 922. it. gotl. p. 226. oel. p. 91. 94. 112. Se. Bot. t. 529. Il'ahlenb. Vet. c. Handl.. 1805. p. 151. (Leche scan. p. 40. m. 9o. y.) .Kalm bohusl. p. 96. 155. 144. 205. Il/ahib. gothob, p. 52. Hab. in pratis paludosis insularum orientalium Got- landie ex. gr. inter Eista et Sproge, ad Gothem, Oelandis ad Ottenby, Melby paroecie Segersta, Persnás, Husvalla, Ormóga etc. ut etiam maris oc- cidentalis Bahusic in Domsó, Styrsó, Vinga, O- rost, Pjàllbacka, Musó etc. copiose. Radix valde perennis. Caules semiorgyales, digitum cras- si, punctati vel rubicundi. €Cyma saepe spithamaeae latitudi- nis, involucris valde lutescentibus. Flores aestivales. Capsulae magnitudine fere pisi. — Svecice J/argmjólk, Kárr 416rel. $02 DODECANDRIA : 542. EUPHORBIA JZ7elioscopia: petalis rotundatis, cap- sulis levibus, seminibus reticulatis, cyma quinque- radiata trichotomaque , involucellis basi coloratis foliisque subcuneiformibus serratis sessilibus. Juin. svec. n. 425. spec. pl. ed. Willd. 2. p. 914. it, scan. p. 240. Sv. Bot. t. 7o. Fler. Dan, t. 2257 Hag- stróm jemtl. p. ^1. Hab. in hortis oleraceis et agris magis campestribus a Scania ad Uplaudiam ubique; Dalecarliee et Norr- landie inferioris rarius, sed non in montanis. Radix aunua. Herba vix pedalis. Semina brunnea. — Svecice Háformserás, Ráfmjólk 545. EUPHORBIA. Peplus : petalis oocubns capsulis ad angulos verrucosis, seminibus foveolatis, cyma Órichotoma, involucris ovato-triangulis, foliis obo- vatis peliolatis integerrimis. | JLzm. sveec. m. 426. spec. pl. ed. [P'ilid. 2. p. 903. Flor. Dan. t. 1100. IP'ahlenb. ups. ns 511... Hartman. F'et. Ac. Handl. 1018. p. 125. Hab. in hortis oleraceis precipue campestribus a Sca- nia ad Uplandiam passim, Gestricize rarius. Radix annua. lierba plerumque spithamaea, tenera. Se- mina glaucescentia. 544. EUPHORBIA exigua: petalis bicornibus, capsulis ad angulos verrucosis, seminibus transverse rugo- sis, cyma PCHOIoMA dichotomaque, CIS sublanceolatis basi uniauriculatis, foliis linearibus aculiusculis. Lin. am. ac.:5. p. 118. spec. pl. ed. IWilld. 9. p. 908, . Flor. Dan. t. 5524 feta dzss, obs. bot. 1. p. 17. oec. p. 246. Rosén Nov. Act. Ups. FII. p. 218 et 250. Hab. in agris margaceis provinciarum extüimarum, ut Scaniz occidentalis prope Malmo ad Borgmástar- gárden, ad Hojebro, 'l'rolleberg etc. regionis Hóje- stróm copiose; Gotlandis ad '"laxsteus paroecia Láderbro. Radix annua. Herba tantum digitalis altitudinis, caule fili- formi. Involucellorum auricularis lobus apud nos obtusus. Semina glaucescentia, semine carvi non majora, TRIGT NI A 305 545. EUPHORBIA Zsu/a: petalis bicornibus, capsulis seminibusque levibus, cyma multiradiata, involu- cris late ovalis mucr ouatis foliis sublinear ibus in- fimis brevissimis, nn. spec. pl. ed. JV ilid. 2. p. gig. Jor. Dan. t. 1270. Retz. scand. 2. p. 114. F'idegren ósterg. p. 29. .4spegren bleking. p. 55. Hab. in marginibus agrorum Ostrogothic inferio- ris ex. gr. ad Norrkóping versus Vestralund, Ble- kingis ad Vedby. Radix perennis. Caules plusquam pedales, graciles. Folia circiter tres lineas lata et bis unciam longa. Involucra o- mnia flava. 546. EUPHORBIA. Cyparissias: petalis bicornibus, cap- ^ sulis seminibusque levibus, umbella multifida ; in- volucris subcordatis, folis inferioribus couvoluto- filiformibus. | Linn. spec. pl. ed. Il'illd. 2. p. 920. Hetz. diss. suppl. fl. scand. p. 9. Fries in phys. sálisk. ársb. 1925. p. 9. Hab. in collibus arenosis Scanice arenoso-campestris orientalis ad Hvitaby, Andrarum alibique rarius. Radix perennis, edens stolones varios. Caulis quoqne ver- sus apicem ramulosus, circiter spithamaeus. Folia omnia cau- le angustiora, fere aciformia. Involucra tamen latitudine ungvis minoris, pulchre citrina. Euphorbiae genus secundum regulas methodi naturalis uti- que flosculos diclinos in flore quodammodo composito habe- ret et ad Monoeciam Monandriam pertineret; sed quum flo- res compositi androgyni ad classes diclinas secundum regu- las systematis sexualis non referuntur et ceterum tota haec dispositio non satis evidens est, locum huic generi a Linnaeo in systemate arlificiali, considerationes e longinquo petitas non assumente, adsignatum etiam nunc servavi. eun. PO L.Y. G.Y2N L4, 19y. SEMPERVIVUM. Linn. gen. ed. Schr, n. 837. fuss, gen. p. 341, Gaertn, fr. 1, p. 314. t 65. Calyx circiter duodecimpartitus persistens. Corolla cir- ciler 12-pelala calyci simillima. ^ Capsule duodecim et ulua, in orbem scpe multiplicatum dispositze, mar- 9o4 ICOSANDRIA gine interiore dehiscentes seminifereque. — Herbce folüs succulentis planis alternis in rosulam congestis, floribus cymosis. — Ord. nat. 31. Succulentce. 547. SEMPERVIVUM tectorum: foliis ciliatis, propa- ginibus patentibus. | JLzzz. seec. n. 420. spec. pl. ed. IHilld. 2. p. 952. zt. gotl. p. 275. oel. p. 101. (scan. p.198. 425.) Rogberg smol. p. 22. Sv. Bot. t. 260. Plor. Dan. t. 601. . Ahquist runst. p. 189. Leche scan. p. 5g. n. yi. ries halland. p. 029. .Hetz. oec. p. 071. Samz. neric. p. 1. Hab. non nisi in tectis et muris rusticorum G otl1an- die, Oelandie, Smolandis orientalis, Ble- kingise, Scanice, Hallandie etiam frequenter; Nericie meridionalis rarius, sed initio plantatum. Planta valde perennis, inter herbaceas sui generis maxi- ma. Propagines vel rosulae folhorum patentibus suis foliis saepe palmam latae, sempervirentes. Caulis pedalis et ul- tra, firmus. Cyma racemis secundis composita ultra palmam lata. Flores inferiores saepe tantum feminei duplici immo interdum triplici serie pistillorum luxuriantes; superiores hermaphrodit petalis expansis rutile punctatis fere unciam lati, pistilhs circiter 18. — Gothis prae ceteris Z7us/lók. CL AssIS XIE ICOSANDRIA.- C QUN!S/ xr € 6r Uns; I. Divisio Pomaceze (Ord. nat. 38). 1. ORD. MoNOGYNI A. Calyx deciduusinferus. Fructus drupaceus; nucleo solit. simpl. 198. PRuNvs 2. ORD. Dr 6 v w x 4. Calyx baccatus ; seminibus nucularibus (osseis) — - | 199.CmATAEGUS 5. ORD. T npyG y NX. Calyx baccatus ; indumentis seminum osseis apice denudatis 201. MEsrirvs Fructus baccatusg indumentis seminum membranaceis inclusis 200. Songus CONSPECTUS 50 C oRD. PENTAGYNI A. Fructus pomaceus; loculamentis elasticis dispermis —. —- « 202, Pynvs Il. Divisio Senticosa (Ord. nat. 357). OnD.' Por toetYNIS A. Calyx 5-fidus: laciniz petalis quinque alternantes. Capsula circiter decem in orbem dispositz (monosperme) - 205,8rinAEA Semina intra calycis ventrem demur, baccatum inclusa —- « 204.RosA Semina apice calva (stylo laterali) baccata in receptae. sicco -. 205. Rvnus B. Calyx 8-1o-fidus: lacinise alterne mi- nores, petalis totidem (4-5) opposite. Semina apice calva nuda levia inreceptaculo baccato -. -. 206. FRAGARIA fungoso - - 209.CowmaAnUM rugosa in recept. sicco, Petala j« 207. PorENTILLA Petala 4. 208.'TÁon MEN TILLA aristata in receptaculo elongato - - - - «4 210.GrvM- C. Calyx 9-partitus: lacinie omnes equa- les, petalis totidem (9) alternantes. Semina caudá terminata in receptaculo depresso — - - - aw.Dnvas onD. 1. MONOGYNIA. loQ; "P"R U'N' U'S. Linn. genv ed. Schr.n. $49. fuss. gen. p. 377. cum Ceras. Gaertn. fr. 2. «74:195. Calyx campanulatus, quinquefidus, inferus, deciduus. Petala quinque. Drupa calyce denudata; epidermide levissimos putamine imperforato impunctatoque; nu- cleo simplici. — JArborescentes — siee drupa majora solitaria, foliis primum convolutis (Prunus p. s. d.) — sive drupis minoribus in inflorescentia composita; folis primum conduplicatis (Cerasus Juss. cui et Padus). 5410. PRUNUS spinosa: pedunculis solitariis fructibus- . que rectis, folis elliptico -lanceolaiis subtüs pube- scentibus, ramulis spinescentibus. | J;znm. svec. m, 432, spec. pl. ed. I'ilid. 2. p. 997. Sv. Bot. t. 151, J'lor. Dan. 6. t. 926. . Kalm bohusl. p. 82. 83. 125, Flor. Svec. 20. 306 JCOSANDRIA ]P'ahlenb. F'et. Ac. Handl. 1809. p. 217. — 1811. p. 24. Bjerkander ib. 1776. p. 83. Hab. ad sepes in praüs collinis agrorumque acervis precipue regionum campestrium a Seauia ad Ba- husiam , Vestrogothiam , Nericiam et Üplandiam Trequenter. Frutex major vel arbuscula, Svecis plerumque s/án (An- glorum Sloe), valde divaricatus ramisque in spinas rige- scentibus, unde Scanis prae ceteris Kjórne vel fjórne (no- strorum Tórne?) Flores ante fola e gemmulis propriis, copiosi, nivei Drupae maguitudine fabae minoris, nigrae, pruima caerulescente, sapore quam maxime auslerae, Svecis pluribus Stárkebár. 549. PRUNUS avium: umbellis sessilibus, foliis ovato- lanceolaus dupplicato-serratis subtus pubescentibus: petiolis supra on Linn. svec. n. 429. znant. p. 597. spec. pl. ed. IT'illden. 23. p n it. vestrog. p. 25. 52. 98.- scan: p. 270. Lan. oes 5. p. 190. A"/or. Dan. t. 165v. (Sv. Bot. t. 205. incerta). Sams. neric. p. á:. — fetz. oec. p. 556. Montin F'et. dc. Handl. 1766. p. 259. P. Cerasus 8 Sinith engl. fl. 2. p. 555. Hab. in prauüs forrintidue transitionis subsiratis V e- strogothic in Kiunekulle ad Lycksatorp, Mar- torpsklef etc. ad Billingen iu Hóglunda etc. Sca- nic ad Heckeberga, '"Smolandiz in Skurugata prope Lkesjó; nec non Hallandiz ad Ósteró, ericicw meridionalis aliarumque regionum demum inquilima facta. Arbor insignis fere ut insequens, ramis flexilibus. Folia quoque majora quam in Cerasis cultis. Drupae *ontra mul- to minores, dulces, semper rubrae, Vestrogothis F'ogeibár. — Haec maxime fera et septentrionalis forma forsan a Ce- 'rasis magis cultis non- specie distingvenda, sed de his alio loco magis convenit dicerc. 550. PRUNUS JPPadus: racemis nulantibus, foliis inze- qualiter serratis subrugosis basi subtus biglandulosis. Linn. svec. n. 51i. Spec. pl: ed. iPilld, 2. p. 994. 9 X. x, D. SCOH. p 19« Ji. | SpA UDDL. Lo mOTPCRUDP. Dan. t. 205. IVahenb, lapp, n, 255. MONOGYNIA 507 Hab. in sylvis subhumidis totius Svecise, alpibus tan- tum exceptis, ubique; rarescit solummodo in ma- xime campestribus ct maritimis regionibus ut Got- landizee Oelandizque, nec non Smolandiz occidentalis, Arbor mediocris notissima Svecis omnibus Hágzs. Folia praecoce exeunt rufescentia. Florum racemi quoque expli- cantur prius quam in affinibus. Drupae nigrae vix magnitu- dine pisi. ltaque inter Drupaceas ne dicam Pomaceas omnes septenlrioni summo maxime idonea. onp.2. DIGYNIA, 199. CR A T 7E GU S. Linn. gen. ed, Schr. n. 854. partim, Lind!ey pomao. - Mespili spec. Garzn. fr. 2.1. 87, Calyx persistens demum baccatus; laciniis quinque here baceis patentibus. Petala quinque. Semiua bina so- litariave calyce quod ad maximam partem adnata, sed apice libera ibique cortice carnoso predita, ossea. — J'rutices vel arbusculee floribus cymosiss foliis sim- plicibus angulatis, primum imbricatis plicatulisque. 551, CRA'T/EGUS Oxyacantha: spinescens, foliis gla- bris obovatis subtrifidis; lobis obtusis serratis, pe- dunculis germinibusque glaberrimis. JZ;zzm. svec. n. 454. spec. pl. ed. Willden. 9. p. 1005. Sv. Bot. t. 357. Flor. Dan. t. 654. .Kalm. bohusl. p. 82. 124. Samz. neric. p. 42. lPahlenb. F'et. 4c. Handl. 1809. p. 217. — 1811. p. 24. Hartm. ib. 180180. p. 125. f. monogyna: elatior, foliorum laciniis pluribus ^ — longioribus, pedunculis pubescentibus, germinibus longioribus. C. monogyna Jacqu. austr. 5. t. 292. f. a. For. Dan. t. 11602. Wild. spec. 2. p. 1000. Hab. in pratis collinis apricis praecipue regionum cam- pestrium a Scauia ad Bahusiam, Vestrogothiam, Ne- riciam meridionalem et Uplandiam, in orientalibus provinciis frequentior quam in occidentalibuss £8 in sylvestribus orientalium regionum rarius, occidenta- lium frequentius. Frntex interdum orgyalis, imaxime rigidus, Svecis Hag- torn (Gothis australioribus ZJaretoru), vel ob folia rotun- 208 ICOSANDRIA data AZundhagtorn. Flores mense frondescentiae albissimi. Baccae serotinae Blekingis Z7Jorsabár. — B Arbuscula plus- quam orgyalis, ob folia acutiora Svecis saepius Spetshagtorn. dE Dada KEvsT Cuv 200. SORDBUS. Linn. gen. ed. Schr.n. 855. fuss. gen. p. 371. Viri spec. Gertn. fr. 2.1.87. Calyx demum baccam completam constituens; laciniis quinque patentibus. Petala quinque. Semina intra indumen!a baece membranacea süperne disjuncta ibi- que indurata. — rbores floribus cymosis, foliis vel simplicibus magis coriaceis vel plus minus pinnatiss pinnis primum conduplicatis plicatulisque 552. SORBUS Ara: foliis subcuneiformibus inzqualiter "serratis subtus niveo-tomentosis, JPersoom synops. 2. p. 509. Hornem. plantel. ed. 5. p. 544. Crategus Aria Linn. spec. pl. ed. 2. p. 601. seec. n. .455. B. it. vestgoth. p. 161. lor. Dam. t. 502. Hisinger norrig. p. 9g. IF'aMenb. carp. n. 475. helv. n. 521. Hab. in maritimis extimis. precipue occidentalibus raro, ut Bahusi:e in paroecia 'Thorsby extra Kung- elf, Scanic in promontorio Kullen supra Krapparp, nec non in insula maris orientalis maxime separata Gotske Sando parce. Arbor humilior, ramis crassioribus obscurioribus. Folia minora vix sesquitertiam unciam longa, et tam indivisa, ut audiatur Norvegis Se/j-.4sal i.e. Salicis capraeae, crassiora quam in sequentibus, supra magis nitida; petiolis brevioribus rigidioribus. Cyma minus divisa; baccis majoribus. Itaque tota magis contracta quasi a climate oceanico, in Nor- vegia vulgatior, itaque nostratibus Norsk Oxel. 555. SORBUS scandica: foliis ovalis incisis serratis subtus cinereo-tomentosis. J'ries halland. p. 95. Celsii ups. m. i01. (Crategus). Jahlenb. ups. n. 516. Aspegren bleking. p. 56. S, intermedia JPersoon syn. 2. p. 50. Hornem. plan- tel. ed. 5. p. 545. J Crategus Aria « scandica JL. ama ac. 2. p. 190. TRIGT NIA 309 5. p. agi. Jet. .Ac. Handl.:a741. p. 195. svec. 439. Sv. Bot. t. 45 (Pyrus). Samz. neric. p.41. Hartman Vet. Ac. Handl. 1818. p. 125. /'ahlenb. ib. 3805. p. 131. -dhquist runst. p. 10. Hülph. medelp p. 105. dal. p. 446. (Leche scan. p- 57.- n. x&. cult.). rus intermedia ////ld. spec. 2. p. 1021. TRUM US basi subpinnatifidis. — Sznith. fl. brit. p. 554. — Sv. ^. Bot. t. 277. (Sorb. hybrida). Hab. in lucis pratorum a domibus non longe remo- tis per Sveciam mediam a Smolandia et Blekingia ad Bahtisiam, Vermlandiam, Dalecarliam dpa Medelpadiam et Gotlandiam passim. Arbor inediae magnitudinis omnique respectu inter proxi- mas media, etiam Bono quare saepe svecice Svensk Oxel. Folia saltem tres uncias longa; petiolis fere uncialibus. | Cy- ma plus quam palmam lata. Baccae nostratibus sapidae, nec acerbae. spec. ga s 2. p. 605. id IVilld. » 2. p. 10080. mant. p. 397. dec. ups. 2. 0. 6. Plor. Dan. t. 501. Retz. oec. p. 694. lPahlenb. F'et. Ac. Handl. 1905. p. i391. dhiquist runst. p. 10. Crategus Ar Aria y fennica JLinn. svec. n. 459. faun. svec. 'app. p. 557. (hybrida). Hab. in pratis insularum orientalium passim, ut Got- landice ad Eista, Ostergarn, Bunge, Fáro, Carlsó etc. Oelandize ad Runsten. Utpote nostrarum maxime orientalis P'7nsb Oxel dicitur. Arbor elatior, ramis tenuioribus. Folia tum magnitudine ac incisuris folis Sorbi aucupariae non dissimilibus (unde | Rónn-Oxel. nonnullis dicitur), plerumque quatuor uncias longa, inferne omnino ad costam mediam vel petiolum com- munem -divisa in pinnas duas quatuorve distinctas. | Cyma etiam magis divisa et Baccae minores, acerbiores. 555. SORBUS aucuparia: folis pinnatiss foliolis sub- " — approxümalis serralis basi rotundatis, fructu. baccce- formi. Lun. svec. n. 455. spec. pl. ed. llilld, 2. 210 JICOSANDRIA p. 10080. F7. Dan. 6. t. 1054. Sv. Bot, t. 145. (Py- rus). //ahlenb. lapp. n. 254. (8. foliolis divisis. /f/ahlb. in Hising. norrig. p. 57). Hab. in pratis et sylvis precipue regionum sylvestri- um et montosarum usque ad alpes Lapponieas ubi- que frequenter. Arbor praecedentium apud nos maxima maximeque exten- sa et divisa; ramis demum fere pendentibus, Svecis Rtónn vel Gothis unn. Foliorum ultimae pinnae non raro connatae, immo in Norvegia omnes divisae. Cyma maxime suprade- composita plusquam pahnam lata, alba, odora. Baecae mino- res magnitudine tantum pisi, aciditate valde austera. 200, MESPILU S. Linn. gen. ed. Schr. n. 857. Lindley pomac. (cum Cotoneastro). Calyx persistens demum — baccatus; laciniis quinque et- jam baccatis inflexis, Petala quinque minora. Semi- num nucule calycis lateri interiori tantum adfixa, ce- terum libere, nuds sed calycis laciniis incluse, basi. intus stylifere, primum nucleis binis foelze. — ru- tices floribus plus minus racemosis, foliis indivisis utplurimum integerrimis primum conduplicatis. 556. MESPILUS Cotoneaster: foliis ovatis integerrimis Subtus tomentosis, racemis subtrifloris glaberrimis, Linn. seec. n. 458. spec. pl. ed. IVilld. 2. p. 1012. it. vestrog. p. 59. gotl. p. 70. 151. 168. Se. Bot. t. 295. — Plor. Dan. t. 1132. .Kalm bohusl. p. 129. Bjerkand, F'et. 4c. Handl. 1776. p. 9&1... JF ahlenb., ib. 1809. p. 217. — 1811. p. 24. Hartm. ib. 1818. p. 125. 154. — 1014. p. x15. £. nigra: baccis nigris paullo majoribus. | 77/ahib. gothob. p. 55. .Hising. norrig. p. 57. y. lutea: depressa subspinescens. Jes now. gn «os halland. p. 95. 9? eriocarpa? Linn. it. gotl. p. 255. Hab. in pratis rupestribus et. glareosis Pc qne re- gionum campestrium et littoralium a Scania ad Ba- husiam, Vestrogothiam inprimis formationis transi- tionis et Uplandiam frequenter, dein vero vix nisi in formatione Lransilionis JemUandice usque ad Áre- PENTAGT NIA 211 skulan vel potius alpes Humlarne dictas; £ et y in exlimis oris maris occidentalis exlra Gótheborg in Domsó et Hallandi;e in Náset ad Varberg; (7 contra Gotlandize). Frutex longe a praecedentibus recedens, laxus, flexihs; ramis fuscescentibus. Folia primum extus sericeo-albicantia (fere ut in Cydonia, unde nomen), dein superne saturate viridia, magnitudine vix unciali. Flores semper globosi; pe- talis vix exserlis connivenlbus albescentibus. BDaccae quo- que valde singulares, piso non majores, vulgo cinnabarinae (Uplandis Oxbár), sed ad mare occidentale variis coloribus ludentes fere ut in Solano nigro ob. PENTAGYNIA so» P YR dx Linn. gen. ed, Schr. n. 853. Juss. gen. p- 371, (cum Malo). Calyx HOISUMIME quinquefidus, concavus, Petala quin- que. Styli 'b asi villosi.. Pomum evidenter quinque- loculare: loculamentis undique conjunctis cartilagineis- que dispermis; seminibus plano-convexis majoribus. — Arbores | floribus quodammodo sessiliter umbellatis , fois indivisis tenuiter serratis primum utrinque in- volutis. 557. PYRUS conununis: staminibus pistillisque. distin- ctis, pomo turbinato,. foliis ovatis serrulatis levi- bus. JLznn. svec. n. 456. spec. pl. ed. lPilld. 2. p. P0PTO.- am. c. '5. p 192. it. scan. p. 290. gotl. p. 241. .Engl. Bot. 25. t. 1704. Fischerstr. mál. p. 264. Hab. in sylvis Gotlandize omnino fera et spinescens, celerum prope pagos presertim monasteria antiqua a Scania ad Uplandiam ex. gr. ad Skokloster et Arnó Üpsalie passim (ut videtur iuquilina facta). Arbor magna TEN aig interdum eximie spinescens, Sve- cis V'ild-Pár on. Floret paullo ante sequentem, sed fru- ctum austerum sero maturat. 558. PYRUS JMa/us: staminibus basi dilatatis conniven- tibus circa pistilla inferne coalita, foliis ovato-ob- longis serratis rugosis. — zz. Sp euni 457. spec. pf. ed. IPillden. 2. p. 1017. am. ac. 5. p. 192. it. scan. p- 99. 392. gotl. p. 61. 146. vesigoth. p. 25. 51. 67. 912 ICOSANDRIA 93. Sv. Bot. t. 229. Flor. Dan. t. 1101. JWah- Lenb. ups. n. 521. Hab. in pratis et sylvis frondosis Svecicze temperatio- ris usque ad Upsaliam frequentius. Arbor mediae maguitudinis, firma, Svecis Skbossapel vel Fildapel. Flores primum rosei pulcherrimi. Poma parva plerumque acidissima svecice Surápler, rarius magis austera Beskáplen. oap POLYGYNI A. 200. S P IR /E A, Linn, gen. ed. Schr, n. 862. gruss. gen. p. 37 j- Gertn fr. 1. p. 336. t. 69. Calyx quinquefidus, patens. Petala quinque. Capsule -supere, (in nostris spec. herbac.) circiter decem, mo- nospermz, non dehiscentes. — ZZerbe foliis pinnatis, floribus albis cymosis, radice perenni. 559. SPIR/EA. Pilipendula: folis interrupte pinnatis; . foliolis lateralibus terminalique subuniformibus pe- ctinato-incisis glabris, floribus cymosis, capsulis re- ctis. Jinn. svec. n. 439. spec. pl. ed. Ililld. 3. p. 1061. zf. vestrog. p. 59. Sv. Dot. t. 154. FI. Dan. £. 6355. Samz. neric. p. 4z. JT'ahlenb. F'et. Ac. Handl. 1809. p. 210. — 1011. p. 26 Hab. in pratis siccis apricis et ad agros precipue re- gionum campestrium a Scania ad Bahusiam, Ve- strogothiam, — Nericiam, Vestmanniam (usque ad Skinskatteberg) et Gestriciam frequenter; rarescere in Smolandia montosa jamdudum observavit Zzzné, Radix passim dilatata in tubercula farinosa vel potius amygdaloidea praecipue autumno sapida, Svecis Uplandiae Brudbród, aliis Galtbród , Galtebnappar. Seinmandlar , So-malla , Somilla, Ormylja, Seinkrásla. Merbae, yple- rumque pedalis, rami et flores extus rubent, unde etiam Svecis rarius /tód-stenbrácka. Flores plerumque solstitiales, 560. SPIR/EA U/maria: foliis interrupte pinnatis: im- pari majori trilohato, cymis proliferis, capsulis con- tortis, Jznn. svec. n. Ááo. spec. pl. ed. JF'illd. 2. p. 1061. Sv. Bot. t, 109. PL. Dan. t. 547, I'ah- Lenb, lapp. n. 255. POLTGTNIA 215 Hab. in pratis ct pascuis humidis vulgatissima per to- tam Sveciam vix alpibus exceptis. Herba plerumque bipedalis, folis plerisque caulinis sub- tus albesceutibus, rarius utrinque viridibus; pinnis circiter di- gitum latis. Flores paullo ante foenisecium explicati , exi- mie íragranles, unde Dalis, JLuktgrás, cerevisiae aliisque potulents adduntur quare Ólgiás , Mjódórt, Mjórtgrás, Byttegrás, Karsórt, Rs. ixl ob pone Kallsrás , Alskogssrá Qs; quia leibus accepta Elggrás; Gotlundis Brake. 204. ROS A. Linn. gen. ed. Schr,n.263. fuss. gen. n. p. 372, Gertn. fr. 1, p» 347. t. 73 Calyx. urceolato - ventricosus; limbo quinquepartito : la- cinis binis ternisve SE DUS alternis majoribus, Petala quinque maxima. Semina numerosa, Ossea, strigosa et inter se libera, sed inclusa caly cis ventre carnoso baccato, e cujus fauce styli liberi elongatü exeunt. — DUM ioAs grandiflori aculeati svecice Tórnbuskar, folis equaliter pinnatis. 561. ROSA rubiginosa: fructibus oblongis, aculeis " compressis aduuci iS, foliolis glabriusculis Subtus glan- duloso - rubiginosis. duplicato -serratis. —AJLznn. mant. p. 564. spec. pl. ed. [/illd. 2. p. 1075. it. scan. p. 277. Jacqu. austr. 1. p. 91. t. 5o. Retz. scand. ed. 2. p. 121. JV ahlb. gothob. p. 5&. Nov. Act. Ups. F/ III. p. 218. R. Eglanteria Sv. Bot. t. 465. .Afz. ros. seec. p. 4. R. svavifolia F/or. Dan. t. 070. Fries hall. p. 85. £. inodora: R. inodora Fries nov. p. 9. 58. hal- land. p. 95. Hab. in (Ra collibus regionum vel campestrium vel littoralium ut Scanie ad Falsterbofyr. copio- sissimé, Kallandis meridionalis, Bahusic, ad Gütheborg , Vestrogothio in Kinnekulle etc. Ostrogothice in Omberg etc. Gotlandic ad B nmaclund, Oelandi:c ad Borgholm, Uplan- dix in confiniis lacus Màlaren etc. 2, in Hallan- dia boreali ex. gr. ad Skorrby. Frutex habitu et aculeis magnis sequenti simillimus, sed 214 ICOSANDRIA odore svavissuno fere Malorum e glandulis foliorum, stipu- larum etc. pernotabilis, unde Svecis Lukt-"órne vel .Ei- geltorn, perverse Eglantyr vel Nejlantyr. Calycis laci- niae exteriores insigniler pinnatifidae. Petala seris paullo aute foenisecium explicantur, muünora, sed saturate rosea venosa. 562. ROSA canina: fructibus oblongis lxvitései di acu- leis. compresis aduncis, fol iolis glabris acuminalis carinalis serratis. JLinm. sec. n. 41. spec. p^. ed. d ce. 2. p. 1077. i£. scan. p. 6. 154. 159. vestsoth, . 4o. fz. ros. sv. p. 1- 58. Fries nov. p. 101. uGlenb: ups. n. 525. F'et. 4c. Handl. 1009. p. 217. JBjerkand. ib. 1776. p. 82. Samz. ner. p. 45. «. virens: foliis nitentibus subcoloratis pedunculis- que glabevrimis. //ahlenb. ups. [. c. F'et. 4c. Handy. 1811. p. 39. .Afz. ros. svec. p. 40. 71. 9. R. Swarlziana Sv. Bot. t. 541. Fries halland p. 07. nov. p. 55. £- glaucescens: foliis nou nitidis pelüuculiegue szepe hispidis. zum. it. vestgoth. p. 53. 52. Sv. Dot. t. 29 et 475i (form. min. nom. R. senticosa) et 577, (R. Acharii). For. Dan. t. 555. R. Afzeliaua Fries halland. p. 86. Hab. ad sepes, vias, solo elevato precipue regionum campestrium et littoralium a Scania ad Bahusiam, Vestrogothiam, Nericiam et dein prope mare ori- entale (var. «) usque ad Angermanniam meridiona- lem frequenter. Frutex -extensus arcuatusque; ceterum molestus aculeis magnis aduncis, quare etiam svecice Z7und T Orne, Scanis JHyfventorm, Blekingis ibentorn. Petala solstitialia ma- jora magisque albicantia quam in ceteris. Fructus substan- tia firmior sed gratius acidula, unde Svecis notior INJupoz vel Nypon, Gothis Gjópom vel Kypon, Moslagis Juglon, Helsingis .K/árgon. -— Ceterum valde variat et interdum in sequenlem abire videtur. 565. ROSA collina: fructibus oblongis leviusculis, pe- dunculis hispidis, aculeis cuvvulis, foliolis subtus villosis simpliciler serralis. Jacqu. custr. 2. t. 197. POLTGYNIA 315 IPilld. spec. pl. 3. p. 1078. Engl. Bot. 2 27. t. 1895. Jl'alenb, ups. n. 526. fries nov. p. 53. R. campestris "ries halland. p. 96. B. foliis utrinque villosis. JJ ahlenb. L. c. E coriifolia: fructibus rotundatis, foliis crassioribus, . R. corüfolia Fries Jialland. p. 95. now. p. 55. .AA- quist runst. p 10. (BR. sepium). Hab. in collibus apricis regionum campestrium plu- rium provinciarum usque ad Uplaudiam passum ; y in provinciis meridionalioribus ut ELS Ia oie dass Smolandicw, Ostrogothiz, Oelandiz. Frutex inter proximos quasi medius; habitu plerumque sequenti similior, sed fructibus praecedenti affinior, qui praecipue in y una cum folis crassiores subcoriacei duri. 564. ROSA villosa: fructibus subglobosis hispidulis mol- "Tibus, aculeis rectiusculis, foliolis ovalibus utrinque villosis dupplicato-serratis glandulosisque. — Zzzn. svec. append. n. 1295. spec. pl. ed. IFillden. 2. p. 2059. ip. Bof. 1, 315 et 521. ^ PY. Dan. 9. 1/1458, Jf z. ros. svec. p. 5. [l'allroth ann. p. 61. ('ahlenb. lapp nm. 257. V'et. Ac. Handl. 1909. p. 218. Hartm. ib. 1014. p. 98. R. tomentosa Smith. — Fries halland. p. 05. B. pomifera: fructu majore initio spinosiore, foliis sparsius villosis. R. villosa Suuth. engl. fl. 2. p. 501. y. subrubiginosa: Hab. in pratis et pascuis glareosis fere ommium pro- vinciarum a Scania ad Bahusiam, Vermlandiam in- primis juxta fodinas ex. gr. Persbergenses, et dein usque ad Jemilandiam frequenter; postea vero non nisi ad mare seplentrionale Nordlandie; £ in pro- vinclis meridionalioribus usque ad Ostrogothiam ; - y Oelandie ad Ráiplinge. Frutex humilior saepe tantum pedem unum alterumve al- tus, rigidior et facie torva subcanescente. Calycis foliola fere semper indivisa, dorso eximie glanduloso - hispidula. Petala solstitiaha intense rosea, minora quam in proximis. Fructus vero latiores quam in omnibus ceteris; praecipue in £ in- terdum magnitudinem poinorum minimorum attingunt. 216 ICOSANDRIA 565. ROSA spinosissima: fructibus superne depressis levissimis mollibus, aculeis stipularibus rectis spi- nulisque' stolonum creberrimis deciduis, foliolis el- lipticis subtus cinereis COS UN serratis. |. Linn. svec. ed. 1. n. 407. ed. 2. n. 4&2. am. ac. 0. p. 58. 5. p. 220. Sv. Bot. t, 5558. (KR. cinerea). — .4fz. LOs. suec. qe gs R. majalis Aetz. obs. 5. p. 53. JT'ahlenb. lapp. n. "256. Zetterstedt. res. 9. p. 160 R. cinnamomea Smith Engl. Bot. 54. t. 2500. Fries ^ halland. p. 04. Flor. Dan. t. 1214. 860 et 868. B fructibus basi elongatis. "or. ups. p. 171. " Hab. locis magis occultis passimque subhumidis syl- vestribus fere omnium provinciarum, procedens in- primis juxta fluvios maximos usque ad Vermlan- diam mediam (ad Uddeholm), Dalecarliam prope O- resjó, et per sylvas Norrlandicas nec non Lapponi- cas ultra lacum Enaretrásk frequenter. Frutex primum propullulans quam creberrime spinulis graci- libus (nec aculeis ullis) hispidus, adeo ut nomen Lisniei opti- me significans nisi in spinulosaim vertendum; sed demum in adulto statu rami graciles, non nisi anon stipularibus parum evidentibus praediti. Color ramulorum quodammodo cinnamomeus, sed odor vix ullus in toto frutice omnimodo mit. Folia etiam superne omni nitore destituta, eximie mollia et flexilia. Petala paullo praecociora quam praeceden- tium, intus saturatius rosea, sed extus evidenter pallidiora. Fructus molliores quam in omnibus praecedentibus, unde Uplandis Srzmórnjupon, etiam minores circiter quinque li- neas lati et iisdem plerumque breviores ut subcaseiformes. 205; RUBUS, Linn, gen. ed. Schr. n, 864. ffuss.gen. p. 374. Garin. fr. 1, p. 350.19 73- Calyx patens, quinquefidus. Petala quinque. Semina baccata (indumenlo succoso), stylis inlerstincta, col- lecta supra receplaculum exsuccum conicum in bac- cam compositam. — Suf/rulices aculeati foliis inc- qualiter pinnalis n. 566- -569. vel herbe subinermes ra- dice perenni repente foliis Lernalis divisisve n. 570-572. 566. RUBUS /fruticosus: caule sullrulicoso adscendente POLTGTNIA 217 anguloso: aculeis aduncis foliisque quinatis subtus subtomentosiss foliolis lateralibus subpetiolatis, bac- cis polyspermis (glabris). .Lznn. svec. n. 444. spec. pl. ed. If/illd. 2. p. 1084. it. vestrog. p. 155. scan. p. 159. 272. am. ac. 5. p. 221. Kalm bohusl. p. 75.. 05. 96. 124. 129. 159. 185. 187. 221. 2355. Il'ahlb. gothob. p. 54. | Ahlquist runst. p. 19. £6. canus: foliis subtus albo-tomentosis angustioribus. R. fruticosus Smith Engl. Bot. 10. t. 715. y. intermedius: minor, baccis non sapidis. J/ahl- : QUOI NT MRNTM Hab. locis apricis ad oras maritimas Svecice meridio- nalioris: « optimus inter Strómstad Bahusic et Gólheborg, dein sspius y per Scaniam orienta- lem ex. gr. 'Tjórndalalund, Blekingiam ex. gr. ad Carlshamn, Cal mariensem regionem. Ostro- gothiam ex. gr. extra Sóderkóping ad Mám, Eknó elc., usque ad Landsort et Stockholm; maxime au- tem canescens 4 Oelandic ad Fretum Calmariense inter Fárjestaden et St. Rór nec non ad Vestérvik. Suffrutex' caulibus arcuatim extensis, saepe digitum mino- rem crassis, eximie angulatis ob aculeos validos compressos. Folia crassiuscula praecipue in 4. Flores petalis rubicundis latioribus. Daccae insignes atrae sapidissimae svaveolentes Gothoburgis Brombár vel Brambár (Anglorum Bramble- berry), DBahusis Bjórnbár; sed praecipue im y minus ac- captae vix sapidae. 567. RUBUS cory/zfolius: caule suffruticoso subprostrato — Subanguloso: aculeis rectiusculis foliüsque quinatis subtus glabriusculis; foliolis lateralibus subpetiolatis, baccis pubescentibus: acinis paucis. Smith Engl. Dot. 12. t. 027. Sv. Bot. t. 1807. (excl. bacca). /f'aAlb. gothob. p. 56. Fries halland. p. 7. nov. p. 55. "hiquist runst, p. 19. Hab. in nemorosis montosis intra precedentem przci- cipue per provincias occidentales ex. gr. ad Góta- elf prope Wenersborg, et paullo magis septentrio- nem versus ex. gr. in Grótón et Koón ad Marstrand Bahusie, etam Hallandie, Oelandie adjaceutisque Smolandie ex. gr. ad Vexió (ZLunn. it. gotl. p. 26). 318 ICOSANDRIA SuHrutex caulibus gracilioribus, foliis tenuioribus magis membranaceis, floribus albidis angustioribus, baccis acidis non sapidis ab incolis spretis; itaque forsan forma macrior sterilescens praecedentis ob defectum aéris maritimi, 568. RUBUS cessus: caule frutescente prostrato tereti ccsio: aculeis reclis, foliis ternatis pilosiusculis: fo- liolis lateralibus sessilibus bilobis. —4Lzzm. seec. m. 445. spec. pl. ed. ll'illden. 2. p. 108& — Sv. Bot. t. 241. Plor. Dan. £. 1215. Kalm bohusl. p. 159. Samz. neric. p. 45. JV'ahlenb. ^et. 4c. Handl. 1809. p. 217. .Bjerkander ib. 1776. p . 94. &. R. hirtus Aspegren blekins. p. 57. m. Kitaibel). Hab. in dumetis precipue ad mare vel lacus maxi- mos a Scania ad Bahusiam summam, Vermlandiam infimam prope lacum Venern, Nericiam el Upsa- liam juxta Màálaren nec non Roslagiam frequenter. Frutescentes caules flagelliformes, passim radicantes, agri- colis regionum meridionalium invisi nomine Ákerr efva vel Káringtarmar , plerumque penna galhnacea non crassiores. Folia semper utrinque viridia. Calyx acuminibus longioribus quam praecedentium. Petala alba undulata calyce multo ma- jora. DBaccae nigrae rore glauco superfusae, debilius acidulae parum curantur incolis. B/áAhallon, Uplandiae Ka/f hjyortron, Gotllandiae Psa/mbár e. s. p. 569. RUAUS. ideus: caule suffrutescente tereti spinulo- ^ so, foliis quinalo-pinnatis ternatisque subtus niveis, Merblis canaliculaus. Jum. seec. m. 446. spec. pl. ed. IFilld. 9. p. 181. Sv. Bot. t. 101. Tor; Dan. t. 700. JV'ahlenb. lapp. n. 258. .Hartm. Vet. 4c. Handl. 1018. p. 156. Hab. in lapidosis przcipue sylvesiribus totius Svecia, alpibus tantum exceptis. frequenter. Caules suffrutescentes vix plus quam biennes, quamquam saepe orgyalis altitudinis. Fohla superiora tantum ternata; foliolis rhombeo-ovatis. Flores solstitiales; petalis albescen- tibus ri non longioribus. ^ Daccae rubrae, odorae Svecis JHallon à. FXIabar , Gothis Dociden Dd Bringhàár vel Brinkbár , Scanis Zfingbár, Dalis Fallbàr, Jemtlandis DBránnbár. POLTGTNIA 319 57o. RUBUS .saxatilis: flagellis hérbaceis reptantibus hispidis, foliis ternatis glabriusculis, petalis lanceo- latis. Linn. svec. n. 447. spec. pl. ed. lFillden. 2. p. 1088. Sv. Bot. t. 549. Fl. Dan. t. 134. I'ah- lenb. lapp. n. 259. Hab. in lapidosis et saxosis per totam Sveciam ut precedens ubique. Flagellis longissimis sterilibus reptat, sed caules ipsi fer- tiles tantum spithamae altitudinis pauciflori. Petala alba, e- recta inconspicua. Daccae rubrae parum sapidae; acinis pau- cissimis, binis ternisve Svecis Jungfrubár vel Mariebár, contracte Majbár. DaUs Stenbár, alüs Pogelbár, Scanis Kobár, Smolandis K/asbár, Klason, V.Bottn. T'ágbár. 571. RUBUS arctzcus: caule herbaceo uuifloro. folus "— ternátis. Linn. svec. n. 440. spec. pl. ed. Il'1lid. 2. p. 1088. Sv. Bot. t. 26. Flor. Dan. t. 409. IP'ah- lenb. lapp. n. 260. F'et. 4c. Handl. 1911. p. 29. Hartman ib. 1910. p. 124. 120. Hülphers dal. p. 242. 615. Hab. locis occultis roridis per oram maritimam V e- strobottnie et Norrlandise usque ad Hud- diksvall frequentissime et baccas optime maturans; alias plerumque sterilis per L.apponiam usque in subalpima loca ubique, ut etiam in convallibus in- feralpinis sylvaticis Finmarkie, (sed de cetero Norvegico latere alpium non occurrit, neque in Jemt- landia); ab altera parte versus meridiem recedit usque ad Gefle Gestricize, F'ahlunam Dalekarlie et | summum finem Elfdalie Vermlandicee. Caules circiter spithamam alti, stipulis herbaceis. Foliola inaequalia et inaequaliter serrata. ^ Flores rosei, vernales. Baccae rubro-violaceae, svaveolentes et sapidissimae Norrlan- dis Akerbár, Helsingis interdum Juzgfrubár, Malecarlis DByttbár. 572. RUBUS Chamemorus: caule herbaceo unifloro, foliis simplicibus lobatis, floribus subdioicis. n. Svec. n. á49. spec. pl. ed. JT illden. 2. p. 1090. it. vestrOEL'02. r15. (scan. p. 59. 52). "Sw Bot. f£. 469. .PF/ Dan. t, 1. Iahlenb. lapp. n. 261. ups. ó20 ICOSANDRI.A n. 522... Carls. strengn, p. 50... Samz. neric. p. 45. Wahlb. sothob. p. 50. Fries halland. p. 08. «Leche scan. p. 50. n. 00. Hab. in paludosis et uliginosis subalpiuis inde a mari septentrionali et dein per paludes omnes totius Lap- ponie et Norrlaudise frequentissime; ut etiam in paludibus profundis sylvaticis totius Svecie reliquae passim usque ad Scaniam sylvaticam. prope Magló (desideratur. tantum in insulis Gotlandi:e/ et Oelan- diee aliisque maxime: campestribus locis calce trans- ilionis substratis.) Caules inferne tantum squamosi, superne foliis duobus tribusve rugosis. Flores mense florescentiae nitent petalis albissimis calyce duplo majoribus. Daccae maximae hujus generis primum firmae rubentes Svecis Hjortron (Jutlandis Hiouttinger), demum molles lutescentes Gothis plerumque AMulter vel Multebár, Dalecarlis Myrbár, Moyrbár, Ve- strobottnensibus $zotter. 206. (E RLAS GLASS Linn, gen.ed. Schr. n. 865. fuss. gen. p.374. Garin. fr. 1. p» 350. t, 73- Calyx decemfidus: laciniis alternis minoribus. Petala quinque. Receptaculum baccatum. demum a calyce separabile. semina nuda ovata levia superficialia ge- rens, — Jlerbe radicibus perennibus, sarmentis lon- gis, folis ternatis, floribus albis. : 575. FRAGARIA eesca: calyce fructus reflexo, folio- — lorum serratura exlima longiore, pubescentia petio- lorüm patentissima. — Lnn. sveec. m. 450. spec. pl. ed. Il'illd. 2. p. 3090. l/'ahlenb. lapp. n. 262. Zet- terstedt res. 2. p. 128. 59. Hartm. fet. Ac. Handl. 1018. p. 156. * strigosa, sterilescens, petalis rubicundis, Fries halland. p. 99. fg. elatior: pubescentia etiam pedunculorum paten- lissima, fructu. magis adhaereute. Sv. Bot. t. 16. F. elatior ries halland. p. 99. nov. p. 115. Hab. in campis sylvestribus apricis vulgatissima per. lotam Sveciam, Lapponiis Svecicis tantum exceptis, ubi uno alterove loco solummiodo lecta est; * in POLTGTNIA 521 maritimis Hallandie, Oelandics 4 in provinciis me- ridionalibus ut Scanize, Hallandize, Smolandicz, Oe- landiz etc. Folia subtus ad costas sericeo-nitentia, Flores patentissi- mi. Daccae ad foenisecium maturae a calyce reflexo minore facile separandae, praecipue in adustis sylvaticarum regionum odoratissimae Svecis Smultron, Gothis Jordbár, Gotlandis JRódbár, Norrlandis Suupgbár. 574, FRAGARIA co//ina: calyce fructus erecto, folio- lorum serralura extima proximis breviore, pube- scentija petiolorum patentissima. — JV illden. spec. pl. 2, p. 1093. Se. Bot. t. 548. non opt. ZTor. Dan. 8. £. 1589. JV'ahlenb. F'et. 4c. Handl. 1805. p. 152. ups. m. 554. .4hiquist runst. p. 19. Retz, oec. p. 262. Il'ahlb. gothob. p. 59. | If/eb. et Mohr reis. p. 96. F. vesca y - Bjerkand. Vet. 4c. Handl. 1776. p. 81. Hab. in collibus aliisque locis meridiei bene exposi- tis per provincias calce transiliouis substratas, ut Gotlandie, Oelandic, Blekingice, Scanite, Vestrogothicw in Falbygden et Kinnekulle ad lapiden: suillum frequenter; ut etiam iu aliis regio- nibus valde campestribus ut Ostrogothie et in con- finis lacus Máàlareu passim copiose; sed de cetero non nisi in maritimis ex. gr. Dahusie rarius, Hal- landize, Blekingice. , Herba saepe minor, sed praecipue calyces iajores baccas pendulas amplectunt et tegunt, (unde Vestrogotlus ZTattebár), quae non nisi difficulter separantur, quare Scanis Smál/lon, Gotlandis Najkon: DBahusis Backbár. Paullo dulciores sunt hae baccae, sed vix odorae. 209.5:P O TE N T IL E A. Linn.gen. ed. 6. n. 634. fuss. get. p. 374. Garin. fr. 1. P: 349.0. 73, (Pentaphyllum,) Calyx patens, decemfidus; laciniis alternis minoribus, Petala quinque. Receptaculum exsuccum, tubercula- tum: seminibus rugosis. — Frutex vel plerumque herbe radice perenni, stipulis imo petiolo adnatis, Flor. Svec. 21. 522 ICOSANDRIA folüs compositis, floribus utplurimum luteis (in n. 576. albis). 575. POTENTILLA fruticosa: foliis quinato-pinnatis5 " foliolis integerrimis, caule fruticoso. | Lina. svec. n. bi. spec. pl. ed. ]Willd. 2. p. 1094. n. a. «. it. oel. p. 63. 71. 01. 84. g1. 92 94. | Sp. Bot. t. 255. (ZF'ahlb. gothob. p. 60). .Ahlquist Pet. 4c. Handl. 1821. p. 5oo. 7P'ahlenb. ibid. p. 516. Hab. locis subuliginosis duris Oelandie meri- dionalis a Thorslunda et Gárdby usque ad angu- lum australem tum in Alfvaren tum infra Landt- borgen frequenter; (in colle ad Gunnebo Gotho- burgi forsan adventitia). Frutex circiter bipedalis, notissimus Oelandis nomine 7'ok (forsan quia solum sterilissimum indicat) Foliorum par in- fimum tantum separatum est, sed alterum decurrit in petio- lum communem; foliola unciam non longa. Stipulae sca- riosae, rufescentes. Flores fere cymosi, flavi, versus au- iumnum explicat. Receptaculum valde villosum; villis et- iam in basin et dorsum seminis adscendentibus. 576. POTENTILLA. rupestris: foliis pinnatis: foliolis subseptenis distinctis ovatis crenatis, caule erecto. JLinn. svec. n. 453. spec. pl. ed. JV/illd. 2. p. 1ogr. it. vestrog. p. 63. 76. 04. Jacqu. austr. t. 114. opt. Bjerkander Vet. Ac. Handl. 1776. p. 0x. T alib. gothob. p. 6o. Fries halland. p. 89. Hab. in strato calcareo precipue vero lapidis suilli montium iransitionis Vestrogothie scil. Kinne- kulle, Billingen ex. gr ad Varnhem, Mosseberg, Alleberg, Gisberg etc. frequenter; ceterum non nisi in rupibus mariümis inter Gótheborg et Kungs- backa, nec non in Smolandia orientali ad Holtsby paroecie Alsheda rarius. Radix multiceps. Folia pleraque radicalia; petiolis maxi- ma parte nudis. Caulis pedalis et paullo ultra, vix plus quam uno folio minore instructus, superne cymosus. Flores circiter decem, albidi, initio aestatis obvii. Semina fulve- scentia, obsolete venosa. 577. POTENTILLA .4nserina: foliis interrupte pin- POLTGTNIA 325 natis: foliolis argute serratis subtus sericei$, caule repente, pedunculis unifloris. | nz. svec. n. 4523. spec. pl. ed. IVilld. 9. p. 1095. Se. Bot. t. 152. Flor. Dan. t. bá&. | Hising. herjed. p. 5o. JV'ah- lenb. F'et. Ac. Handl. 1011. p. 57. lapp. n. 265. Hab. in pascuis depressis ad vias, domos etc. per Sve- cie provincias omnes a Scania ad Bahusiam. Verm- landiam Veslmanniamque ferrimontauam et Herjeda- liam inferiorem frequenter; denique vero vix nisi in maritimis sinus Bottnici Vestrobottuice meridionalis eL ad mare septentrionale Nordlandize Finmarki:eque, Caules omnino sarmentosi, filiformes, rubentes. Folia ra- dicalia saepe spithamam longa, in solo argillaceo aprico u- trinque argentea (Uplandis S;/feerórt, Nericiis Fártunga , alis Gáserás, Nippramgrás). Pedunculi foliis breviores nudi. Petala aestivalia, obovata, insignia. 578. POTENTILLA reptans: foliis quinaüis cuneifor- ^ mibus, caule reptante, pedunculis unuifloris axillari- bus. JALinn. svec. n. 456. spec. pl. ed. JV'illd. 2. p. 1108. z£. gotl. p. 152. 227. Flor. Dan. t. 1164. JLeche scan. p. 50. n. 05. | Ahlquist runmst. p. 19. Fries E onud. p. 99. Sams. neric. p. Á&. [TV ah- lenb. ups. n. 559. Carls. strengn. p. 51. Hartm. Vet. Ac. Handl, 1018. p. 125. Hab. solo margaceo depresso ad vias, agros regionum campeslrium praecipue orientalium, ut Scanie (adja- cenüsque Hallandie), Gotlandie, Oelandie, Neri- cie, circa lacum Málaren ad Upsala, Strengnás elc. frequenter; denique Gevalic, Caules valde sarmentosi, toti filiformes. Folia radicalia longius petiolata. Pedunculi petiolis duplo longiores, omni» no nudi, Petala ad solstitium et foenisecium explicata. 5:9 POTENTILLA argentea: folis omnibus quinatis — Tanceolato-cuneiformibus incisis subtus niveis, pe- talis. calycem subzequantibus, caule erectiusculo, ALinn. spec. n. 4bÁ. spec. pl. ed. JV illd. 2. p. 1101; FI. Dan. t. 865. IVahlenb. Vet. Ac. Handl. 1811. p. 97. Lestadius ib, 1022. p. 541. &. virescens: folis etiam subtus virentibus paullo ICOSANDRIA C1 Dv] Wo» latioribus. | Rosén. Nov. Act. Ups. F'I11. p. 918 e£ 239. Fahlenb. F'et. 4c. Handl. 1921. p. 516. P. argentea & sordida Trzes nov. p. 09. — P. Gün- iheri Lehman potent. p. 97. t. 10. *? magis grandiflor a brevifolia. P. collina Zehmaz | potent. p. 99. Pies nov. p. 90. spegr. blek. p. 39. Hab. locis siccis apricis ad vias, in muris, ruderatis per Svecie provincias a Geste ad Vermlandiam, Vestmauniam et Dalecarliam superiorem, nec non prope mare usque ad Umeà Vestroboltnice Hiegpen- ters dein non nisi in Lapponia pitensi inferiore r: T! issime 5 8 in maxime campestri et. calcarea TOME landià ad Borgholm et Runusbiück, nec non Got- landia ad Follingbo, Viklou etc., Blekingia ex- tima rarius; eliam in collibus Upsaliensibus sub- virescens varietas reperitur, Radicis caudices tenuiores quam in sequentibus. Caulis semipedalis et ultra rubicundus. Stipulae apud nos indivi- sae, rarius uno alterove dente praeditae. —Foliola stipulis parum latiora, aequalia, unde prae ceteris etiam svecice F'emfinaer sórt. Petala post solstitium, calycem parum ex- cedentia, — Sed in Oelandia etc. TUE latiora undique vi- rentia. 500. POTENTILLA verna: fohDis radicalibus quinatis obovatis serraliss caulinis ternatis, petalis obcorda- üs calyce duplolonsioribus, caulibus declinatis. Jinn. $vec. n. 455.. spec. pl. ed. idc 2; d. 1104. iji. scan. p. 1. 77. gotl. p. 20. 72. 927. Engl. Bot. 6157. E major: erectior patentius pu Il'ahlenb. lapp. n. 26&. Zeiterstedt res, 1. p.259. Hartman F'et. Ac. Handl. 1014. p. 90. — P. aurea. Z/or. Dan. t. 114. (nec Linn.) — P. crocea Z7Jornem. plant. ed. 5. 34 10724 P. Lehman potent. 9. rt. Da alpestris Smith, engl. fl. 2. p. 410. .Regensb. bot. Ziew. 1022. p. 72» Hab. in collibus et campis siccis apricis provinciarum campestrium precipue orientalium a Scania ad Ve- strogothiam ex. gr. Kinnekulle, Nericiam, Vest- manniam ferrimoutanam ex. gr. Skinskalleberg POLTGYNIA 025 Dalecarliam. ad Garpenberg et. Osmundsberg, Hel- simgiam (ex. gr. lggesund) frequenter; dein £ non antequam in alpibus Jemtlandicis et Lapponicis nec non locis inferalpinis Norvegize adjacentis copiose. Radix valde multiplex : Cati divergentibus fere pro- stratis. Foliola plerumque subcoriacea: pilis simplicibus sparsis. Pedunculi se erigunt et florent primo vere in re- gionibus campestribus: petalis ad basin fulvescentibus; sed in alpestribus 2 aestivalis fit et major. 581. POTENTTILLA subacaulis: folus radicalibus due " natis obovato-cuneiformibus superue serratis stellu- lato- canescentibus, petalis calyce majoribus, caule decumbente. — Linn. spec. pl. ed.-2. p. 715. mant. p. oo. Jacqu. pl. rar. 5. t. 491. . f'ahenb. carp. 12s. 540. Pieunan potent. p. 120. Regensb. bot, Z. 1022. p. 119. ) P. incaua Moench. meth. p. 279. Fries nov. p. 79. ZAspegren bleking. p- 99 et XL. P. verna £, b... / allroth. sched. crit. p.239. — P. ciner ea Fil. — Sering mus. helv. p. 55. Hab. in collimis arenosis eer tems meridionali- orientalis ex. gr. ad Braás et Liboholm copiose, Blekingis ad Carlskrona. Praecedenti deut nimium affinis, habitu magis contracto et superficie quasi e papillis stellatim cauescente solummodo differens ; quae notae in nostra planta imultoües. minus evi- SENT quam in. Sibirica. sissimls, MUS SN dies An E cauli bus decuni- benlibus filiformibus. | rn. spec. pl. ed. Il/illd. 2. p..3105. PAPE ic. rr. b. É. Qi. collect. i. p. 35. Hall. in Sering. mus. helv. p. 54. t. 4. f. 1. ma- jor «). ries nov. p. 78. Lehman potent. p. 1095. P. verna lor. Dan. t. 1649. : Hab. in arenosis lateribus convallium ad flavios mi- nores Scanie occidentalis prope Kjáflinge, Lacka- lànge etc. Etiam "Mádo quasi progenies P. vernae, sed ab opposita parte magis 1n tenuilatem exiensa et non nisi pilis longiori- 526 ICOSANDRIA bus sparsim obsita, inter quos superficies obscurius colorata eo magis apparet, unde nomen opacae. Foliola vix lineis duabus latiora, saepe insiguiter rubentia. Flores quasi ob tenuitatem pedunculorum rubentium etiam minores. 5053. POTEN'TILLA zvea: foliis omnibus ternatis oho- vato-cuneiformibus serrato-incisis subtus niveo- tomentosis, petalis calyce duplolongioribus, caule adscendente. Hi svec. n, 450. -spets pl. ed. IF id. 2. p. 1109. For. Dan. 6. t. 1055. I'ahenb. lapp. n. 265. .Lestadius F'et. Ac. Handl. 1022. p. 541. Zetterstedt res, 2. p. 49. B. pallidior: ud uirinque viridibus. | /ahlenb. L c. Lehman potent, p. 195. Hab. locis elevatis humosis ad alpium jugum glaciale circa lacum magnum Virih-jaur in cacuminibus variis frequenter, ut eliam ad Torneátráskz celerum nou nisi ad Kaafíjord sinus Altensis; 2 in iuferalpinis Nordlandie seplentrionalis ex. gr. Tromsóse. Radix etiam hujus valde perennis et mulücaulis fere ut in P. verna, cui affinis. Folia fere omnia radícalia, quo minor et in magis alpmo expositoque loco nata est planta eo subtus XIHiOTa" in occulto priünum cinerea, demum in in- feralpino utrinque viridia fiunt; foliola autem semper tria esse videntur. Ceterum magnitudine admodum variant par- tes omnes plantae. Petala semper lutea, sed in exemplari- bus majoribus satis pallida, unde en Gunn. Jt. nor. H- 012. £. 13. P. «mong diversa: B dillert tantum) ut P. argentea 2 a sua forma prima- ria; adeo ut hae duae se invicem confirmant. Inter hanc 8 et « P. macrantha Ledeb, e& Lehman potent. p. 182. mnino media. 504. POTEN'T'ILLA roreegica: foliis omnibus ternatis : foliolo intermedio majore obovato inciso- trifido, caule erecto folioso Süperue dichotomo: pedunculis axillaribus, petalis calycem subequanübus. — Lian. svec. n. 457, spec. pl. ed. Il'illd. 2. p. 1109. (44. scan, . 422.) Flor. Dan. t. zi. IPahlenb. ups. n. 559. Fries halland. p.99. F'idegren ósterg. p. 29. Re- gensb. bot, Zeit. 1022. p. 294. POLTGTNIA | B3; Hab. ad edes novaccolarum inque cultis precipue locis carbonariis per provincias alpibus australibus proxi- mas ut Herjedaliam, Dalecarliam et Verm- landiam frequenter; ceterum in agris Nericisz, Vestmannic, Uplandie, Ostrogothiz pro- pe lacum Vettern, 1n. N. Vi, Kisa elc, rarius. Radix annua, simplex. Planta tota erecta, pedem unum vel alterum alta, undique patenter pilosa, pallidius viridis. Folia pleraque ternata, sed interdum prope radicem quinata, quod tamen luxuria inordinata fieri videtur; fere omnia cau- lina usque ad dichotomiam caulis adscendentia. Petala palli- dius lutea fere tota aestate succedunt. 200. TORMENTILL A. Linn. gen. ed. 6. n. 635. ffuss.gen. p.374. Calyx patens oclofidus: laciniis alternis minoribus. Pe- lala quatuor, Receptaculum exsuccum, tuberculatum, semina rugosa gerens, — AHerbe folis digitatiss sti- pulis foliaceis a petiolo separatis. 585. TORMENTILLA recía: caule rectiusculo, foliis lernatis; caulinis subsessilibus, calyce petala sube- quanle. JLzznm. seec. n. 459. spec. pl. ed. IPilld. 2. p- 1iYa. Zi. sotl. p. 255. | Sv. Bot, t£. 19. FI. Dan. £. 509. Jf'ahlenb. lapp. n. 267. Potentilla 'T'ormentilla Schreb. — Lehzn. potent. p. 149. &. procumbens: foliis caulinis petiolatis. 'F. rep- —1ans Z7or, Dan. t. 1217. Swartz summ. p. 20. (19) -spegren bleking. p. 59. (nec Liun.) à Hab. in pascuis sylvestribus sterilioribus totius Sve- cie, alpibus tantum exceptis, frequenter; 8 Blekin- gie maritime (et Gotlandiz ?) Radix valde perennis, torulosa, crassitie digit! minimi, ihtus rubra, eximie adstringens, Svecis B/odrot, Blodstil- la, Gothis. Aódrot. Caules autem filiformes, flaccidi, di- chotomi. Foliola lanceolata grosse serrata; stipulis subaequa- libus plerumque quadrifidis. Flores aestivales minores; pe- talis flavis basi saturalioribus. — caule elongato minus di- chotomo, petiolis longitudine foliolorum tantum differt. Flo- res fere minores quam in «; neo ceterum ad T. reptan- tem veram accedit. 228 ICOSANDRIA 200. COMARUM, Linn gen.ed. Schr. n. 869. Sjuss. gen. p.374. Gaertn. fr. 1. p. 349. t. 73. Calyx patens, intus coloratus, decemfidus: laciniis al- ternis linearibus. Peiala quinque calyce triplo bre- viora. Receptaculum magnum fungosum persislens; seminibus ovatis levibus. — erba major, folis pin- natis, stipulis petiolo Omudiino irsidentalms 586. COMARUM palustre: Linn. seec. n. 465. spec. pl. ed. IPild. 2. p. 1119. Sv. Bot. t. 510. | .E/ Dan. t. 656. JFahenb. lapp. n. 269. Hartm. Fet. Ac. Handl. 1918. p. 156. Ahlquist. ibid. 1021. p. 285. Hosén Nov. Act Ups. FILI. p. 219. Potentilla Comarum Aehman potent. p. Fragaria palustris Crantz st. aust. fasc. 2. p. 79. Hab. in paludibus sylvaticis aquosis per totáloi Sve- ciam usque in subalpina loca frequentissime; rare- scit PA n in proviucis maxime campestribus ut Gotlaudizee, Oelandie etc. | Radix perennis, repens, Caulis adscendens, saepe bipe- dalis, crassitie pennae anserinae. Folia infexioua pinnata ; folipkis quinque subtus insigniter piloso -glaucescentibus Sve- cis Krákkiófver vel Krákfótter. Flores post solstitium diu explicantur, intus toli inamoene atropurpurel, demum increscentes cum receptaculo seminifero nucis avellanae ma- gnitudine Syvecis saepe /ZTummweltuppor. 210. G E U M. Linn, gen. ed. Schr, n. 867. Tuss.gen.p.374. Garin. fr. 1. p. 351. t 74. Calyx decemfidus; laciniis alternis minutis, Pelala quin- que. Receptaculum columnare seltosum. Semina Ler- minata arista sub apicem uncinatum stylo aucta. — Herbae radice perenni, foliis incequaliter pinnatis. 507. GEUM urbanum : floribus plauis erectis; petalis ex- ungviculatis 'alycem equantibus, seminum arislis recls slylo glabriusculo multoties longioribus, fo- liis radicalibus lyrato-pinnatis , stipulis caulinis in- cisis magnis, | Juin. svec. n. 460. ica d ed. Hilld. 21 Mp. 1 34.20; ^ 8002692 11918 Bot, 1. 9. Flor. Dan. t, 672. Kalm bohusl. » "n Samsz. 2. Tv [e , POLYTGTNIA 529 neric. p. A4. IFahlenb. F'et. Ac. Handl. 1811. p. 24. JBjerkander ib. 1776. p. 03. B. hispidum: totum hispidum, petalis calyce majo- : — pibus. Pies halland. p. 9o. nov. p 89. Forsand. veg. scan. p. i1. Ispegren bleking. p. 4o. y. hirsutum; totum hirtum, petalis rubicundo - ve- . mosis calyce fusco majoribus. ///aAib. gothob. p. 6o. 4. intermedium: floribus cernuis majoribus, caly- ce colorato. un. spec. pl. l. c. Fries halland. p. 91. nov. p. 9o. /ild. hort. ber. t. 69. Hab. ad sepes, muros inque dumelis prope pagos im regionibus magis campestribus a Scania ad Bahu- siam, Vestrogotlhiam, Nericiam, Vestmanniam, Da- lecarliam inleriorem Hedemorze (Hàkansbo) et Sáter copiose, Uplandiam frequenter; 4 in maritimis ex- timis Blekingie et Hallandie; y et 2 tantum Gotho- burgi et Hallandiz in maritimis. Radix crassitie calami, verno tempore caryophyllorum o- dore, unde empiricis svecice Nej/ikerot. etiam Benedict- rot. Herba plusquam pedalis, tota laetius viridis usque in calyces. Petala plerumque post solstitium. explicata, flava, ovata. lu maritimis praecipue occidentalibus petala et calyx increscunt, rubescunt et ad sequentis speciei. quodammodo accedunt, sed ipsa herba et semina minus discedunt. 500. GEUM rzvale: floribus campanulatis pendulis, peta- lis ungviculatis calycem squantibus, seminum arislis lortuosis stylo plumoso vix longioribus, foliis radicali- bus interrupte piunatis, stipulis caulinis minutis subin- tegris. Jhinn. svec. n. 461. spec. pl. ed. Il'illd. 2. p. 1115. Sv. Bot. t. 251... FI. Dan. t. 722. ll'allenb. lapp. n. 268. Hab. in pratis subhumidis, ad rivulos per totam Sve- ciam usque ad latera alpium ubique. Herba vix pedalis; stipulis, caule superiore et calyce ru- bro-fuscis. Flores singulares rusticis. Sveciae. Humndeblom- ster, Sammetspungar, JFárpungar, JPüárkummer etc. Petala per partem priorem aestatis, pallida, venis rubicun- dis inscripta, sursum valde dilatata. 21iTogM IR Y. ALS. Linn. gen, ed. Schr. n. 868. "Juss. gen. p. 374. Garin. fre 1. p. 252.1. 74* Calyx oclopartitus: lacinus &qualibus patentibus. Co- 550 POLTANDRIA rolla octopelala. Receptaculum depressum ]latum. Semina terminata cauda plumosa. — Herba folus simplicibus , pedunculis radicalibus unifloris. 509. DRYAS octopetala: floribus octopetalis, foliis o- "^. valis crenalis. Linn. svec. mn. 462. spec. pl. ed. IV illd. 2. p. 1118. laches. lapp. 1. p. 299. Sv. Bot. t. 427. Plor. Dan. t. 51. Il'aMenb. lapp. n. 270. Hartman F'et. Ac. Handl. 18014. p. 104. D. crenata Jetz. diss. fl. scand. suppl. p. 10. Hab. locis elevatis succosioribus per omnes alpes per- petuam nivem habentes vel etiam maritimas a Fin- markie ultimis finibus usque ad Jemtlandiam ubi- que frequenter. Radix valde perennis, ecaudicibus numerosis procumbenti- bus caespitem latum efficiens. Folia parva quatuor lineis non latiora, subtus niveo-tomentosa. Pedunculus vix digi- tum longus. Calyx nigro-pilosus. Flos maximus inter pro- xime affines apud nos, circiter unciam latus, niveus, aesti- valis. Seminum caudae plus quam unciam longae; stigmate uncinato, sed sine ulla appendice. CLASSIS XIHL POLYANDRLA. CONSPECTU S. 14, oRD, MONOGYNI A. Stigma supra radiatum sessile. Petala numerosa — -— 212, NvMPHAEA Pet. 4. Calyx diphyll.caduc. 215. PAPAVER. Stylus brevis, Calyx diphyllus. Capsala bivalvis — 216. Cuxri1DoNruM tctraphyllus. Fructus baccatus -. - — 217. ACTAEA "sllus. Pets calcaratum. Caps« univ. 218. Deu PHINIUM S1ylus longitudine fructus. Caps. triv. Cal- persistens. 215, HIELIANTHEMUM evalvis. Calyx deciduus —- - 214, 'TrrrA 'ORD,. T RIGYNJIA Petalum suprem: fornicatum includens nectaria bina pedune.. 219. AcoNITUM onD. PENTAGYNI A. Nectaría quinque cornuta petalis equalibus alternantia «| 229. AQUILEGTIA CONSPECTUS 991 ORDi UP ox 6*WNIa ^ Capsule polysperme« Nectaria Petalaque numerosa -. -. 221.''Rorrivus nulla. Petala quinque « — 222. CALTMA monosperma non dehiscentes (utriculares) : Calyx sub 5-phyllus. Pet. ad basin nectarifera 225. RANUvNCULUS sine nectarüs - 22^. Àpowis Calyx nullus, Petala lata plerumque sex — - — 225. Nx wonE angusta calycina quatuor 226, ''uALICTRUM oRD. 1141 MONOGYNIA,. 219, 4N. V -M. P. IT 7E. A, Linn. gen. ed. Schr.n 886. Suss. gen. p 76. Gartnyfr. 1. p. 72. t. 19. Calyx á-v. 5-phyllus, intus coloratus. Petala numero- siora, Filamenta introrsum pollinifera (in spec. 1i. magis petaloidea, germen adscendentia). Fructus su- perus baccam exsuccam referens, multilocularis, ova- lus, apice coronatus stigmate peltato pluriradiato. — Herbie aquatice mazime acaules, radicibus valde perennibus fere cubitum crassis (Gothis interdum Kj à- ringryggar), foliis natautibus suborbiculatis (Sve- cis Nàckblad, Sktóllblad, Hástskhoblad), pe- dunculis radicalibus unifloris nudis, floribus maxi- mis (Náckrosor, Akanna). — Ord. nat. 9. T'ri- petaloidece. 590. NYMPH/EA aíba: calyce tetraphyllo, stigmate concavo lobato, folis cordatis integerrimis subtus discoloribus. JLizz. svec. n. 470. spec. pl. ed. IF illd. 2. p. 1152. IDecand. prodr. syst. nat. 1. p. 115. Sv. Bot. t. 92. Plor. Dan. t. 602. | I'ahlenb. lapp. n. 272. zhiquist F'et. 4c. Handl. 1021. p. 295. Hab. in aquis quietis totius Svecie usque ad Lappo- niam inferiorem frequenter; rarescit Oelandiez. Radix horizontalis loco caulis. Folia e fundo emergunt fine mensis frondescentiae, saepe spithamam latà, subtus ru- bicunda. Flos apud nos facile maximus, sesquipalmam la- ius, post solstitium supra aquam natans, niveus; petalis sen- sun in stamina mutatis. 52 POLTANDRIA spec. pl. ed. /V'illden. 3. p. 1151. it. scan. p. 147. So. Bot. t. 366. |. Flor. Dan. t. 605. JV ahlenb. lapp. n. 275. ,6.pu mila: siigmate radiis eminentibus dentato, flo- ribus gu ue folus angustioribus. Wild. spec. fs J: E If'ahlenb lapp. n. 274. Hai. in aquis tolius Svecize etiam Lapponiz quousque syL:ce exstaut. frequenter; (non vero in Oelandia aliisque insulis aqua. dulci pauperioribus). £ in flu- vilis minimis Lapponiee Kemensis praecipue lecta. Herba tota fere praecedentis, foliis tantum utrinque viri-. dibus, sinu latiori. Flores verum multiplo minores, subglo- bosi, bipollicares, supra aquam paullo elevati, flavi, odori; petalis vix plus quam duodecim, spathulatis, gibbis, calyce quadruplo brevioribus. — Magnitudine interdum variat ita ut 8 vix major Caltha. 215. IH ELIANTHEHESM U M. Juss. gen. p. 326. Gartn. fr. 1- p. 371.1, 76. Cisti minores Linn. Calyx persistens, ante explicationem contortus, triphyl- . us: extrapositis duabus laciniis minutis, Petala quin- que. Capsula supera trivalvis, subirilocularis; disse- pinenüs e medio latere valvularum seminilferis valde incompleUs in n. 592. 595, sed omnino completis in spec. ult. — Z'ruticuli procumbentess foliis oppositis ; uiflorescentia | racemosas | floribus "lutéscennünms. — Ord. nat. 55. Columniferce y? 592. HELTANTHEMUM eu/gare: süpulis lanceolatis, foliis eblongo- ellipticis margine revolutis subtus stellulato-canescentibus. Se, Jot. t. 591. /f'ahlenb. ups. n. 546. Decand. prodr. syst. nat. 1. p. 290. Cistus Helianthemum zm. svec. m. 472. spec. pl. ed. lPillden. 2. p. 1209. it. vestrog. p. 76. Flor. Dan, t, 101... F'rzes halland. p. 92. Samz. neric. p.46. Hartman Vet. 4c. Handl. 1810. p. 125. Bjerkbander. ib. 1776. p. 980. B. obscurum: foliis utrinque. virenübus, | ÁH. obscu- rum JPersoon synops. 2. p. 79. y. petreum: foliis subtus omnino albidis, MONOGY NIA 335 Hab. in pratis collinis exaridis regionum campestrium precipue. formationis. trausitionis et orientalium a Scania et adjacente Hallandia ad F'albygden Vestro- gothie, Nericiam Vesunanniamque meridionalem et Geslriciam (Gevalie rarissime); 8 iu Scania frequenter; y Oelandis. Fruticuli rami vix digitalis longitudinis, cinerascentes. Fo- la vix duabus lineis latiora. Bacemus florens demum erigi- tur, íloribus circiter quinque, eximie solisequiis unde sve- cice So/vánda, Blekingis Ae/gatrefaldighetsblomma, post solstitium successive explicandis eximie flavis, fere unciam latis. Capsula tres lineas lata, undique pubescens. 595. HELIAN'THEMUM »e/landicum: exstipulatum, fo- : — is lanceolato- ellipticis (utrinque glabris; petiolis ciliatis), calycibus petala subcequantibus. Se. Bot. 1. 499. (status maxime vernalis). /J/A/qu. runst. p. 25. Cistus oelandicus ium. svec. m. 475. spec pl. ed. V uld. 2. p. 1195. it. oel. p. 66. 71. 72. 92. . 4 AL- quist Pet. Ac. Handl. 1021. p. 298. /f'aMenb. io. ps 5101 940. B. ciliatum: foliis ciliatis. C. lunu'atus Z/on auct. "Aot 9s F. 5. (C. oelandicus Jacqu. austr. t. 59). est forsan for- ma autumnalis grandiflora). y. canesceus: foliis precipue subtus canescentibus. " Decand. prodr. syst. nat. 1. p. 277. Fries nov. p. 115. C. canus JLinn. spec. pl. ed. Jf iden. 2. p. i191. Jacqu. austr. t. 277. Hab. in Oelaudi:z campo 1llo siecissimo asperrimo Sódra Alfvaren dicto ab Ottenby usque ad Thors- lunda, et. Stenása copiosissime; dein versus septen- trionem rarius ad Akerby in Runsten, Odensflisor in Hógsrum, nec ultra Rápplinge; 8 in cacumini- bus editioribus jugi meridionalis I.andtborgen et campi Sódra Alfvaren; y in Alfvaren juxta S. Moóck- leby et versus Ottenby passim. ] Fruticulus semper tenuior quam praecedens, sed interdum longior, inter Juniperos aliquando pedem longus et ultra, tuncque totus glaberrimus, ramis rubicundis, floribus sub- croceis minoribus. n apricis brevior, magis ciliatus, inno SN POLTANDRIA denique subtus incanus, Íloribus pallidius flavis praecipue autumnum versus majoribus. ltaque species supra citatas exterorum conjungere videtur, saltem me judice ad eas ita accedit ut lunites null supersint ^ À praecedente etiam bene distingvitur parvitate capsulae, linearum duarum tan- tum longae, ejusdemque glabritie in y tantum aliquantum ciliatae. 594. HELIAN'TTHEMUM umana: exstipulatum, foliis acicularibus subtriquetris mucronulatis scabriusculis; superioribus allernis pedunculos solitarios distin- gventibus, calycinis foliolis. exterioribus herbaceis acicularibus. |.JDecand. prodr. syst. nat. 1. p. 275. Cistus Pumana Jn. seec. n. Á7á. spec. pl. ed. - IFilld. 2. p. 1191. it. gotl. p. 177. Jacqu. austr. t. 252. Rosén Nov. Act. Ups. F/11I. p. 219 et 239. Hab. in petra plana calcarea ad oram occidentali- septentrionalem G otlandis passim, ut £ mil. oc- cidentem versus a Bàstetràásk pavoecie Fleringe, in paroecia Haugvar X mil. (ONO) a pago St. Ire, ad sinum lrevik dictum, ad Eredsundsfisklàger paroe- cie Váskinde, juxta Wisby inler Kopparvik et W ible. Fruticulus praecedentibus minus affinis, rigidus, interdum peunam anserinam crassus; ramis omnibus distichis. Folia in ramis sterilibus fere imbricata (ut situs reciprocus con- spici vix possit), sed in fructificantibus omnino alterna, se- miuncia non longiora, subglaucescentia. Pedunculi vix plus- quam duo in quoque ramo simul adsunt, sed apex rami e- longatur et insequente anno pedunculos floriferos gerit. Ca- lycis foliola interiora ante explicationem contorta, rubro- lineata fere quatuor lineas longa. Corolla testacea. Capsula perfecte trilocularis late ovata; seminibus nigris multiplo ma- joribus quam in praecedentibus speciebus. 214, TILI A. Linn. gen. ed. Schr.n.894, fuss. gen. p. 324- Garth. fr. 2, p. 150, t, 113: Calyx quinquepartitus (intra basin barba nectarifera) de- ciduus, Pelala quinque basi nuda (sine nectaviis in nostra specie). Capsula supera evalvis imtio quinque- locularis; semine uno alterove maturescenle, — r- IMONOGT NIA 555 bor foliüs altermis oblique cordatis, pedunculis in znedio bractea magna colorata lineari, — Ord. nat. 93. Columniferce y Tiliacec. 595. TILIA europea 1. borealis: (floribus nectario pe-: talino destitutis), capsulis membranaceis oblougis difformibus dispermis, petiolis dimidio folio lon- gioribus, folis profunde cordatis subtus ad basin venarum villosis. Linn. svec. m. á71. spec. pl. ed. IVillden. 2. p. 1162. n. 1. €. it. scan. p. 5o. (Flor. Dan. t. 555?) IPahlenb. ups. n. 547. et. Ac. Handl. 18009. p. 219. | Hulphers medelp. p. 104. agli, «p.212. 215. T. parvifolia Jayne zrzneigew. 5. n. ^6. T. microphylla JDecand. prodr. nat. 1. p. 515. (nec " ejus 'T. intermedia). Hab. in pratis nemorosis Svecie temperatioris fre- quenter; rarescit dein usque ad Kroppa Vermlan- die ferrimontane, Hyckjeberget et Osmundsberget Dalekarlie, Stóde Medelpadice et Skulberget An- germannise. Arbor magna mucilagimosa, cortice tenacissimo, ideoque Svecis DBast-Lind, wel etiam Skogs-Linn. olia subtus insigniter glaucescentia et glaberrima praeter villum in axil- ls venarum; petiolis omnino teretibus fere sesquiuncialis longitudinis. Pedunculi laterales; bractea lutescente biun- ciali. Flores sub foenisecio fere mellei odoris et coloris. Capsnla tam membranacea ut seminibus maturescentibus dif- formiter dilatetur. 21505; P APA. V.ESR, Linn: gen. ed. Schr.n. 881. juss. gen. p. 261. Gartn, fr, 1. p. 289. t £0. Calyx diphyllus, caducus, Petala quatuor. Capsula sub stigmalis peltati radio dehiscens foraminibus totidem ac loculamentis ad axin non separatis. — Herbe la- ctescentes, radicibus apud. nos annuis, foliis simplici- bus sed divisis, floribus cito caducis Svecis F'all- blomster vel Falimo, — Ord, nat. 24. Rhoeadec. 596. PAPAVER Aoeas: capsulis glabris subglobosis, caule mulüifloro patenter piloso folioso; foliis pin- 356 POLTANDRIA ' nalifidis incisis. JLzmm. seec. n. 468. spec. pl. ed. IVilld. 2. p. 1146. it. scan. p 208? 221? Decand. prodr. ds naL. 3. po YX0., £7. Donde bob Sv. Dot. t. 519. I'ahlb. gothob. p. 61. Hab. in agris Svecic australis rarius, forte cum fru- mento exotico quotannis satum. ; Caulis saepe bipedalis. Petala saturate purpurea aestivalia. Capsula magnitudimme fere nucis Ávellanae. 597. PAPAVER dubium: capsulis glabris subclavatis , caule multifloro adpresse piloso foliosos foliis pin- n incisis. — Linn. svec. n. 467. spec. pl. ed. IP'ilid. 2. p. 1146. it. vestgoth. p. 2. Decand. prodr. syst. id Yap Mud: NS: Bot. t. 457. FI. Dan. 6. t. 902. J/Fahlenb. ups. n. 594. Hab. in agris, satis et ruderatis magis campestribus a Scania a Vestrogothiam , NEbiOidiM el. Üpsaliam ubique. Caulis circiter sesquipedalis, angustatus. Petala eximie coccinea, minora quam praecedentis. Capsulae etiam multo angusliores, sulcatae. 598. PAPAVER Ar semone: capsulis hispidis clavatis subquinquangulis, c caule multifloro folioso. zn. svec. n. 466. spec. pt. ed. If'illd. 2. p. 1144. i£ oel. p* 47. 124. 127. 255. scan. p. 20D. Decanud. prodr. syst. nat. 1. p. 110. Sv. Bot. t. 550. PI. Dan. t. 967. Ahlquist runst. p. 25... .Leche scam: p.49» mi: 50. Fries halland. p. 92. Rosén Nov. Act. Ups. F'IIF. p. 219. Djerkander et. Ac. Handl. 1776. p. 81. F'idegren Ósterg. p 29. spegren bleking. p. 4o. Hab. in agris ad. sepes provinciarum australium mae xime campestrium precipue calcarearum ut: Got- landice, Oelandie Scaniszque frequenter. Hal- landice, Blekingice, Vestrogothic in Kinne- kulle ejusque stralo lapidi is suili, Ostrogothi«c ad Linkóping, Styresta alibique passim. Planta tota setulis nitentibus adspersa, ceterum pedem alta vel paullo ultra. Caulis e basi ramosus. Folia tam tenuiter divisa ut vix ullibi ultra lineam lata. Corolla eximie coccinea, aestivalis. Stigmatis radii fere semper quinque, quot etiam co- slae et dissepimenta capsulae vix penna anserina crassioris. MONOGTNIA 557 m5. CJIIELIDON.IU.M. Linn, gen. ed. Schr.n $80. fuss. gen.n. 262, Gaertn, fr.2. p. 164. t, 115. Calyx diphyllus, caducus. Petala quatuor. Stigma par- vum bifidum. Capsula supera siliquaeeformis bivalvis: dissepimenti rudimentis ad utramque suturam semini- feris. — .Herbe flavo-lactescentes, foliis compositis. Ord. nat. 24. Rhoeadece. 599. CHELIDONIUM 7najus: foliorum pinnis subloba- "Us crenatis, pedunculis umbellaüs — Zzzz. svec. z. 465. spec. pl. ed. JVillden. 2. p. 1141. Decand. prodr, syst. nat. 1. p.123. Se. Bot. t. 67. Flor. Dan. t. 542. Samz. ner. p. 45. Hising. verml. p. 9. f£. crenatum: pelalis crenatis, siliquis duplolongio- " ribus contorlis. ries nov. p. 116. Hab. in locis ruderatis campestribus a Scania ad Verm- landiam iuferiorem , Nericiam et Vestmanniam me- ridionalem, nec non prope mare orientale usque ad Huddiksvall Helsingiz; Dalecarlie ad Sàáter; jg lo- co sylvatico ad Klinta prope Ringsjón Scaniz. Badix perennis, torulosa. Planta pedalis et ultra sub- glaucescens, pilis rarioribus adspersa, ob usum lactis acriu- sculi Nericiis ftáformsgrás, alias Svecis Cz/donia, Skel- Óórt, Svealórt, Voliorum pinnae cum petiolo confluentibus. Petala lutea per aestatem priorem explicata. Capsulae ses- quiunciam longae, sed penna non crassiores. Aip.e c ASQ. I e A Linn.gen.ed, Schr. n. 877. Juss. gen. p. 260. Gartn.fr. 2. p. 154.1. 114, Calyx tetraphyllus, caducus. Petala quatuor lanceolata, basi attenuata. Bacca uuilocularis polysperma: semi- nibus receptaculo in sulco lateris interioris baccze bi- fariam adfixis. — "erbae foliis triternatis, floribus subspicatis. — Ord. nat. 235. Multisiliquae. 600. ACTZEA. spicata: racemo ovato, petalis stami- num longitudine, baccis succosis subglobosis. Az. svec. n. 464. spec. pl. ed. JV illd. 2. p. 1189. n. 1. «. Decand. syst. nat. 1. p. 504. Sv. Bot. t. 291. FI. Dan. t. 498. Fries halland. p. 9a. .-Hartm,. F'et, Flor. Svec. 22. 298 POLTANDRIA Lc. Handl.1014. p. 99. V'ahlenb. lapp. n. 273. Zletterstedt res. 2. p. 20. i Hab. ad radices rupium, locis occultis nemorosis, per plerasque provincias usque ad radices alpium. Da- lecarlicarum et Lapponicarum passim; . desiderari videtur in Smolandia occidentali, Bahusia et Verm- landia. Radix perennis torulosa. Folia pleraque radicalia petiolis ultra spithamam altis, triplicato-ternata; foliolis lateralibus ovalis serratis, termmiali trilobo. Racemus in caule plerum- que solitarius, uncia vix longior, mense florescentiae expli- catus aibus; petalis staminibusque fere aequalibus vix lineis duabus longioribus. BDaccae magnitudine pisi, plerumque ma- turae alerrimae, sed in Lapponia magis rubescentes, in- amoenae, Svecis Paddbár, Hwundbár, F'illdrufva, Nericis Jktebár. 20109 DELPHINIUM. Linn, gen. ed. Schr. n. 027, Juss. gen p 239. Gertn. fr. 1. p. 310. t. 65, Calyx nullus. Petala quinque inzqualia: supremo po- slice calcarato, includente nectarium etiam postice cal- caratum sessile indivisum (in nostra specie, quam- quam diphyllum in exteris majoribus speciebus ple- risque). Capsula solitaria (in nostra specie, sed ter- ns quinzeve in exteris), obliqua, introrsum dehiscens, polysperma, seminibus rugosis. — Jerbae folis. di- giatis, etiam quon nos staminibus numero imminu- tis. — Ord. nat. 25. Multisiliquae, cui et omnia senera sequentia Classis. 601. DELPHINIUM Cozsolída: nectario solitario, cap- sula unica glabra, caule divergenter ramoso, "pedi- cellis bractea 0b. Linn. svec. n. Árb. spec. pl. ed. IPilld. 2. p. 1226. it. scan. p. 991; Decand. &yst. nat. 1. p. 543. prodr. 3. p. 51. Sv. .Bot. t. 59. Flor. Dan. £. 685. Samz.. neric. p. 469. IF'ahenb, ups. n. 952. Hab. in agris et arvis regionum magis campestvium a Scania et adjacente Hallandia ad Vestrogothiam , Nericiam meridionalem, Vestre inferiorem , eti Uplandiam frequenter; Gevali; rarissime, et Dalecarliee tantum semel ad Dalfors. TRIGYNIA 359 Radix annua. Planta plerumque pedalis tantum et non nisi tenuissime pubescens. Folia ternata multiparlitaque in lacinias, vix lineam latas. Flores ante et post messem veni- unt, saturate violacei, caleare rectiore et longiore quam in ceteris insignes, unde Svecis Ztddarsporre. Capsula vix unciam longa. oRD, qIRIGYNILA S9 JA-O-O NIFT UM. Linn. gen. ed. Schr. n. 928, Sjuss.gen. p.259. Gaertn. fr, 1. p. 311. t, 6j. Calyx nullus. Petala quinque ing&qualia: supremo sur- sum fornicato, includente nectaria bina pedunculata, in calcaria incurvata abeuntia (reliqua obsoleta in spec. altera), Capsule tres (im exteris maximis speciebus interdum quinque), legurainiformes, polyspermz: se- minibus arillo rugoso. — /7erbae radicibus perenni- bus torulosis, foliis palmato-partitis, inflorescentia racemoso-spicata. 602. ACONI'TUM .Lycoctonuni: petali fornice cylindra- « — . ceo calcaria recurvaia includente pilosiusculo, foliis palmatis multifidis villosis; laciniis acuminatis. Jozz. spec. n. 476. spec. pl. ed. 2. p. 750. Decand. prodr. i. p. 5g. Sering mus. helv. p. 156. «. F1. Dan. &. 125.. lIl'ahlenb. lapp. n. 275. F'et. Ac. Handl. 1911. tab. A. septentrionale /P/Ild. spec. pl. 2. p. 1255. Hartmi — Fet. Ac. Handl. 1918. p. 1337. Hisinger jemtl, p: 923. herjed.. p. 1&. 15. 45. 51. £. lloribus albo-lutescentibus. Jahlenb. lapp. n. 255. — Hartman 1l. c. p. 150. 146. (A. Lycoctonum /7 illd. spec. 9. p. 1259. Decand, syst. nat. 1. p. 909. est var. magis lutescens). Hab. ad radices montium Norrlandic nostre magis montos: prope alpes a Herjedalia per Jemtlandiam usque ad radices alpium Lapponicarum meridiona- lium et Norvegicarum adjacentium copiosissime; de- scendit quoque in Medelpadiam usque ad oram ma- ris passim, in Angermanniam meridionalem rarius, Planta ex maximis quinqnepedalis et ultra, undique vi- 540 POLTANDRIA scoso-pubescens, Norrlandis Lusfloke, aliis Giske, Farg- dód. Folia maxima dodrantem lata. Racemi pedales et ul- tra. Flores per totam aestatem explicati, in summo sep- tentrione magis caerulescentes, raro albescentes (8), vix un- quam tam lutescentes quam in meridionalibus montanis ext. 605. ACONTTUM XNapellus : petali fornice arcuato, pe- —. talis lateralibus (ceterisque) intus (extusque) pilosis, filamentis pilosis, germinibus tribus glabris, race- mo cylindrico, folis ad basin quinqueparütis: fo- liolis divisis 1n lacinias lineares acutas superne sul- co exaratas. Linn. svec. n. 477. Feet. 4c. Handl. 1739. p. 41i. f. 2. et. 1745. p. 110. ££. scan. p. 249. NIE med. bot. 1. p. 16. t£. 6. var. glabr.) Fries nov. p. ii6. IPTE mus. hele, p. 152. .Decand. prodr. i. p. A. vulgare 5 E Decand. syst. nat. 1. p. 572. Hab Dalecarlizs supra lacum Runn in paroecia Sandvik ad pagum Stemshógen in prato Stortágten juxta rivulum "rostbácken loco umbroso humido inter Alnos incanas copiose; etiam Scanice medie ad latus seplentrionale montis Romeleklint prope Hasslemólla im dumetis paludosis. Radix magis fusiformis quam in praecedente. Planta tota vix plus quam bipedalis, ubique breviter pubescens. Caulis simplicissimus strictus Folia vix plus quam biuncialis lon- gitudinis , tam profunde partita , ut digitata dfcerentur misi constructio aliena obstaret; laciniis sis vix caule latioribus. Racemus valde densus et multiflorus, imbricatus; pedunculis brevioribus totaque fructificalione minore quam in proximis speciebus. Flores saturatissime caerulei undique pubescen- tes, Dalecarlis Munkhatt vel Munkmóssa. Capsulae sur- sum incrassatae cum stylis sex lineas tantum longae, virides glaberrimaeque. — Est forma magis occidentalis apud nos non culta; cum contra in hortis ubique exstat magis orientale o illu A. neubergense, quod etiam Sv. .Dot. £. 46. irrepsit. oap PENTAGYNIA 300(. AQUILEGI A. Linn. gen, ed, Schr.n. 034. (fuss. gen. p. 259. Garin. fr. 2, p. 175, t, 118. Calyx nullus. Petala quinque cqualia. Nectaria etiam PENTAGT NIA 241 quinque zqualia petalis alternantia, antice ore obliquo patena, postice inter petala calcari ia revergenlia. Ger- mina quinque paleis decem cohcrentibus filameutorum sterilium circumdata. | Capsuleze erectee leguminiformes, polysperme: seminibus levibus. — Herbae radice perenni, folüs semel vel bis ternatis, floribus pani- culatis nutantibus, 604. AQUILEGIA vulsaris: calcaribus iucurvis, pistil- lis pubescentibus stamina equantibus, caule multi- floro folioso folisque glabriusculis: lobis subrotun- dis. JLnn. svec. n. 478. spec. pl. ed. Willd, 2. p. 1245. n. 2. «, it. vestrog. p. 52. Decand. syst, nat. 12095991 Sp, Bot. 't. qi8. £L Dam. t. 695. Le- che scan. p. 9. n. 57. Samz. neric. p. 46. Fide- gren ósterg. p. 29. Hisinger verml. p. 9. Hab. ut magis adventitia prope pagos urbesque a Scania ad Vestrogothiam, Nericiam et Uplandiam passim; forsan vere indigena in montibus Vestrogothize transitionis ut Kiunekulle elc., nec non in tulcakes inter Siggeboda et Oskevik prope lacum Usken par- oeciae Linde Vestmaunic superioris copiose. Caulis circiter bipedalis, strictus. Folia biternata; foliolis pollicem latis, rotunde lobatis crenatisque, subtus glaucis. Flores toti violacei sesquiunciam lati spectabiles, Svecis Ackleja, Blekingis 7yska kláckor. onD. «POL Y GG Y N-bxX. Jox. "ro IOCE. DL, IU S, Linn. gen. ed. Schr. n. 954. Decand. syst, 1. p. 311. Gaertn. fr. 2. p, 176, t 118. Calyx nullus. Petala circiter. quatuordecim, decidua. Nectaria circiter novem linearia, superne plana, inferne tubulosa. Capsule sessiles subcylindricce, recte, po- lyspermaz. — erbe foliis palmatis, flor ibus magts terminalibus. 605. TROLLIUS europaeus: petalis subquindecim in "^^globum conniventibus, nectariis longitudine stami- num. Znun. svec. n. 510, spec. pl. ed. If'iliden. 9. , p- 1955. 1t. scan. p. 135. Ao. vestrog. p. (14.) 56. 6&. 92. 939. 210. Decaud. syst. 1. p. $12. Sy. Bot. 342 POLT ANDRIA t. 503. Plor. Dan. t. 155. Fries halland. p. 97. Kalm bohusl. p. 105. | 1Y/eb. et Mohr reis. p. 95. 110. Samz. ner. p. 40. Carís. strengu. p. 55. Hartin. Fet. Ac, Handl. 1018. p. 126. 4hdquist ib. 1821. p: 905. /VF'ahlenb. ib.. p. 5910. Hising. jemtl. p. 72. verml. p. 10. JZY'aldlenb, lapp. n. 292. Hab. in praüs magis desertis per plagam occidenta- lem Svecie totius a Seania campestri per Hallan- diam et Bahusiam meridionalem passim, Smolan- diam fere usque ad Calmar, Vestrogothiam et Verm- landiam ferrimontanam frequenter (unde trans Ti- veden in Oniberg et Kálmárden ad Nericiam ex. gr. prope Vretstorp et ad confinia loca lacus Máàlaren ex. gr. prope Strengnás et Arnón magis sporadice pervenisse videtur), — deinde increscit. Dalekarlize supra Hedemora, Jemtlandice adjacentisque Helsingiae Medelpadieque, et vulgatissimus Ry per totam Lapponiam etiam maritimam et subalpinam usque ad Caput septentrionale; rvarescit vero versus mare orientale Vestrobottniz. | Radix perennis, fibroso-fasciculata, nigricans. Planta cir- citer bipedalis, pauciflora. Folia unam alteramve unciam lata. Pedunculi nudi, Flores magnitudine mucis Avellanae majoris et ob colorem 1ílavum butyri plerumque Svecis Simórbollar, etam Bollerblomster et Augbollars Norr- landis JLaxblomster, rarius Fealktullor. Ceterum. apud nos minus variere videtur quam apud exteros. 222. CAL T H A. Linn. gen. ed. Schr. n.057. fuss. gen. p.259. Gaertn, fr. 2. p, 176. t. 118, Calyx nullus. Petala quinque suborbiculata, etiam in- ius nuda (sine nectariis). Capsule uua serie disposi- tz, compresse, patentes, polysperma. — Herbae foliis omnibus reniformibus, floribus aureis, 606. CAL'THA palustris: caule erectiusculo, foliis ro- tundate crenatis; auriculis rotundatis. gs. svec. n. 5ii. spec. pl. ed. [Pilldenm. 2. p. 1550. Decand. Syst, nat. 1. p. 300. prodr. syst. 1. p. á&. Sv. Dot. t. 200. IL, Dan. t. 669, jVahlenb. lapp. n. 293. POLTGTNIA 545 Hab. in aquosis totius Svecie, alpibus ipsis tantum exceplis, frequenter. Radix perennis fibrosa. Planta vix sesquipedalis, erectiu- scula, parum ramosa, tota glaberrima et crassiuscula, Sve- cis Gothisque Ka/fleka vel Kabbalók, Vestmannis. F'áL- ungafótter, Worrlandis .Mjól&blomster , T'rimjólksgrás , Smórfánga. —Klores pedunculati pollice latiores, mense frondescentiae aureo-splendentes. 225. RANUNCULUS. Linn. gen. ed. Schr.8.953-. Gartn, fr. 1. p, 353« t7 4- Calyx deciduus vel raro in n. 612. caducus, pentaphyl- lus (rarius, in Ficaria, triphyllus). Petala quinque nisi in Picaria calycis foliolis numero aucta, vel in. aliis sive aliter luxuriantia n. 607. 617. sive dimminuta n. 618. 619. intra ungves squamula neclarina vel rarius tantum poro in spec. 2. ult. Semina utriculo crusta- ceo loco capsule tecta. — Herbae radicibus plerum- que perennibus, floribus utplurimum aureis, Svecis Sológon, 1) foliis saliem radicalibus indivisis n. 6.7-Gi1. 2) folüs divisis compositisve a) caule sub- unifloro n. 615-617. b) multifloro glabro n. 612. 618. 619. c) hirsuto n. 620-625. d) seminibus acul, n. 626. e) floribus albis n. 612. 627. 628. (rubicundis solum- modo in n. 615.) 607. RANUNCULUS Jiigva: foliis ensiformibus den- ; tatis subamplexicaulibus, caule erecto glabro. zz. seec. n. 495. spec. pl. ed. H'illden. 2. p. 1500. it. sca. p. 270. 997. 599. vestrog. p. 46. 48. Decand. syst. nal. 1. p. 246. Sv. Bot. t. 656. — Plor. Dan. £. 755. Samz. neric. p. ág.. I[V'ahlenb. ups. n. 561. Nov. z4ct. Ups. VIII. p. 219. Hab. in amnibus et ad flavios fundo lutoso per provin- cias magis campestres et littorales a Scania ad Ba- husiam, Vestrogothiam ejusque Falbygden, Nericiam nec non Uplaudiam et Go!landiam passim. Planta maxima nostrorum BRanunculorum, circiter quadri- pedalis, glaberrima, glaucescens, stricta; caule inferne digi- tum crasso; foliis saepe pedem longis et pollicem latis. Flo- res post solstitium explicati, duos pollices lati, interdum pe- 544 | POLTANDRIA talis pluribus luxuriantes, rosaeformes maximeque aureo-splen- dentes Svecis .4mója. 600. RANUNCULUS Z7/ammula: foliis ovato-lanceola- tis denticulatis petiolatis, caule declinato multifloro angulato, pedunculis demum oppositifolus. — JL. svec. n. 494. spec. pl. ed. /V'illd. 2. p. 1507. .De- cand. syst. nat. 1. p. 2ág. Sv. Bot. t. 117, |. Flor. Dan. t. 575. IYahlenb. lapp. n. 290. Hab. in udis pascuis et sylvis totius Svecie usque ad Lapponiam inferiorem frequenter. Radix repens, totaque planta decumbens mec non inferne assim radicans, ob acredinem et.usum Svecis Áltgrás , Fárkórt, Iktegrás. Caules circiter. penmam | gallinaceam crassi. Folia interdum digitum minimum lata. Petala aurea, tota aestate obvia. (609. RANUNCULUS reptans; folis sublinearibus fa- | ^ sciculatis basi squama involutis, caule reptante fili- formi. JLnn. svec. n. 495. lapp. n. 256. t. 5. f. 5. spec. pl. ed. Ililld. 2. p. 1307. it. westrog. p. 115, Decand. syst. nat. 1. p. 240. prodr. syst. 1. p. 52. Flor. Dan, t. 100. Retz. diss. obs. bot, p. 19. Hab. in ripis sabulosis vel glareosis lacuum et fluvio- rum majorum per totam Sveciam usque ad subal- piva loca Lapponie frequenter; vulgatissimus ad lacus maximos Málaren, Veuern, Vettern, i Radix annua vcl saltem citius evanescens quam in prae- cedente. Caulis omnino sarmenlosus, arcubus sursum versis constitutus, inter quos genieula terrae alfixa intra squamam vel omnino gemmam menbranaceam folia plura (florumque peduneulos) exserunt. ltaque quamquam praecedenti forsan nimium affinis, tamen est forma. valde memorabilis. 610. RANUNCULUS Z'caría: folis cordatis angulalis obtusis petiolatis, caule decumbente unifloro, calyce triphyllo, petalis suboctonis, radice granifera.. zn. svec n. 496. spec. pl. ed. I illden. ». p. 1912. Sv. Bot. t. 17... Plor. Dan. t. 499. Sama. nertc, p. 47. Il'ahlenb. ups. n. 564. Hab. locis maxime humosis occultis ad sepes horlo- rum, rupes nemorum etc. per Sveciam temperalio- POLTGY NIA 945 rem magis campestrem et littoralem usque ad Ne- riciam meridionalem, Vestmanniam Uplandiamque passim, sed dein non nisi ad mare septentrionale Nordlandiz meridionalis Norvegia raro. Radix fibrosa, tuberculis graniformibus magnitudine gra- norum tritici. Planta succosa mollis in axillis quoque grani- fera, Svecis .Korská/ vel lla Sealegráset. Flores men- se germinationis stellulas octoradiatas aureas referunt. 611. RANUNCULUS 7//yricus: foliis sericeo-lanugino- — "sis; radicalibus indivisis lanceolatis; caulinis tripar- bus linearibus integerrimis, caule erecto paucifloro, radice granilera. nnm. seec. m. boo. spec. pl. ed. IVillden. 2. p. 1517. it. oel. p. 70. 71. 99. Decand. syst. nat. 1. p. 259. prodr. syst. 1. p 20. JBieberst. cauc. 5. p. 501. Jacqu. austr. t. 222. var. maj. .Ah- quist. Y'et. 4c. Handl. 1821. p. 298. IV ahMenb. ibid. p. 517. Schlechtend. ran. 1. p. 26. R. sericeus ///i//d. enum. ber. p. 509. Hab. locis sabulosis maxime apricis in jugo Landte borgen dicto Oelandis meridionalioris passim, ut ad Sandby copiose, inter Hultersta et "T'reberga fre- quenter, in Borgbyskans paroecic Mórbylánga par- cius et ad Glóminge raro. Radix granis copiosis semine tritici majoribus globum con- stituentibus, Planta tota circiter pedalis, vix plus quam tri- flora, canescenti- pilosa. Folia radicalia primaria et exein- plarium uniflororum: omnia plerumque tres lineas lata; secun- daria et caulina simpliciter tripartita. Flores ex maximis plus quam unciam latis, valde aurei, initio aestatis obvii. Semina valde compressa; stigmate longitudinali interno, 612. RANUNCULUS aconttifolius : foliis radicalibus S subquiuquepartitis undique inciso-serratis; summis sessilibus in lacinias lineari - lanceolatas ics 'aule ramoso multifloro, calyce caduco. zn. seec. n. 497. spec. pl. ed. JV illd. 3. p. 1515. Decand. syst. nat. 1. p. 240. prodr. syst. 1. p. 91. Flor. Dan. (. ii. /JHisinger herjed. p. 52. Hab. ad radices alpdi Norvegicarum in-Ridalen pro- 946 POLYTANDRIA pe Herjedaliam, Storli Jemtlandorum et in Saltda- len Nordlandiz rarius. Plantam intra patriam ipse non vidi, magnitudine varian- tem, sed iloribus nudis albissimis fere Ánemones distinctis-. Sina. 615. RANUNCULZUS g/acialis: folüs radicalibus sub- " ternalis tripartitis mulüfidisque crassiusculis, caule subbifloro, calycibus hirsutis, seminibus compressis marginaüis. | ALiun. svec. n. 50i. lapp, n. 255. t. 5. f- 3. daches. lapp. 1. p. 288. spec. pl. ed. JV illd. 2. ). 1520. Decand. syst. nat. 1. p. 250. Flor. Dan. &.19. lFahlenb. lapp. n. 295. B.juuiflorus. Hartm. et. 4c. Handl. 1814. p. 100. — 1018. p. 155. 150. Hisinger herjed. p. 56. 45. Hab. locis huinosis succosioribus, in tumulis glacierum e. S. p. per cacumina altiora totius jugi alpini Lap- ponici usque ad Rastekaisse Piumarkie interioris passim copiose; versus austrum vero uniflorus e- vadit per Jemtlandiam usque ad Sylfjállet. Radix simplex ex apice innovans. Planta tota vix plus quam digitum alta, sed lata et crassiuscula, glaberrima prae- ter calycem et oras foliorum proximas. Folia radicalia paul- lo plus quam unciam lata; laciniis sesquilineam lats. Pe-' dunculi supra folia fulerantia circiter unciam longi et non raro terni. Calyx hirsutie umbrina. Flores ex maximis hu- jus generis, unciam lati, subviolacei; petalis creberrime ner- vosis. Antherae lineares, Receptaculum depressum planum. Semina valde compressa dorso alata. Calyx et corolla per- sistentes. 614. RANUNCULUS znivalis: foliis radicalibus subre- niformibus quinquelobis integerrimis, caule unifloro: folio sessili palmato, calyce hirsuto, seminibus ro- stratis rectis. Jin. seec. n. 502. lapp. n. 252. t. 3. f. 2. spec. pl. ed. I'illd. 2. p. 1521. Decand. syst. nat. 1. p. 279. prodr. syst. 1. p. 95. | Sv. Bot. i. 5o4. lor. Dan. t. 1699. lV'aMenb. lapp. n. 2905. t. 8. f. 5. (Hartm. Vet. Ac. Handl. 1018. p. 145). Hab. in campis aqua nivali perfusis per alpium tan- tum Lapponicarum jugam magis nivale usque ad Rastckaisse Fiumarkic interioris frequenter. POLTGYNIA 547 Folia radicalia longe petiolata, fere unciam lata, utrinque glaberrima nitida. Caulis florens vix plus quam digitum lon- gus, hinc inde umbrinis pilis adspersus, sed pedunculus fru- cUferus valde elongatur. Flos circiter decem lineas latus, valde aureus. Receptaculum seminiferum demum quatuor li- neas longum. — Var... El. lapp. foliis radicalibus minus re- imiformibus, magis longis indivisisque. 615. RANUNCULUS pygrnus: foliis radicalibus sub- "^ reniformibus quinquefidis, caule unifloro: folio ses- sili subternato, calyce glabriusculo petalis longiore, seminum mucrone brevi adunco. . J/aAlenb. lapp. n. 206. £, 8. f. 1... Decand. syst. nat. 1. p. 275. prodr. &yst. 1. p. 55. — .Hartm. et. 4c. Handl. 1814. p. 105, — 1018. p. 155. Hisinger herjed. p. 56. 45. R. nivalis pygmaeus Jing. svec. L. c. lapp. n. 252. &. 5. f. 9. Liljebl, Vet. 4c. Handl. 1795. p. 207. Swartz ib. 1789. p. 47. Flor. Dan. t. 144. Hab. locis irrigatis occultioribus, sub petris etc. o- mnium alpium nivalium eiiam maritimarum a Fin- markia ultima usque ad Sylfjállet Jemtlandiz: ubi- que frequenter. Praecedenti valde affinis, sed ob diíferentias maximi mo- menti non potest non distingvi. Planta florens tantum un- ciam vel paullo ultra alta; pedunculus vero fructferus su- Jus digitum longus. Folia vix semiunciam lata. Pubescentia canescens subadpressa sub flore adest (nec ulla laxa umbri- na) Flos totus tres liueas latus. — Receptaculum sesquiline- am longum. 6016, RANUNCULUS /yperboreus: folis divergenter trifidis, caule filiformi repente apice subbifloro, ca- lyce petala subceequante, seminibus apiculats lovi- bus. RottboeM. act. hafn. 10. p. 458. t. 4. f. 1G. Flor. Dan. t. 531. IW'ahlenb. lapp. n. 287. Zet- terstedt res. 3. p. 129. Decaud. syst. nat. 1. p. 272. Hab. locis udis limosis vel uliginosis apricis, precipue ad paludes vastissimas, per partem sylvaticam et subsylvaticam Lapponie 'lornensis et Kemensis ab Ofver-l'orneá et Jukkasjárvi usque in Finmarkiam proximam et districtum Felles diclum — Norvegio ulum passim copiose. 348 POLYANDRIA Radix repens, caule repente filiformi saepe plus quam spi- thamam longo continuata. Folia fere praecedentis semiun- ciam vix lata. Pedunculi omnino glaberrimi vix unquam unciam longi. Flos sesquitertiam lineam latus, totus flavus. 6:17. RANUNCULUS /apponicus: foliis tripartitis: lo- bis late cuneiformibus incisis, caule radiciformi re- pente, pedunculo subradicali unifloro foliis longiore, flore abnormi, seminum rostro dilatato recurvato. Linn. svec. n. 505. lapp. n. 251. t. 8. f. 4... Jah- lenb. lapp. n. 304. t. 8. f. 2. Decand. &ysi. nat. 1. p. 371. prodr. syst. 1. p. 55. Lestadius F'et. Ac. Handl. 1822. p. 542. Hab. solo uliginoso vel subpaludoso precipue ad fon- tum frigidissimorum rivulos in sylvis Lapponiz U- mensis ab Ortrásk usque ad Risnàás frequenter, Lu- lensis a Storbacken usque ad Qvickjock , 'l'ornensis prope Enontekis alibique passim. Radix et si vis caulis ejusdem indolis serpentes filiformes, ad nodos folia e sphagno protrudentes. Folia magnitudime varia, saepius unciam unam alteramve lata, glaberrima ut tota planta. Pedunculus spithamam longus. Calycis foliola nonnulla saepe in petala mutantur. Flos totus semiunciam latus, aureus. Receptaculum exiguum vix nisi apex pedun- culi. Seminum utriculi duas lineas longi, 6109. RANUNCULUS auricomus: foliis radicalibus re- ^— niformibus crenatis incisisve; caulinis multiradiatis : radiis linearibus subintegerrimis, pedunculis lavi- bus, calycibus subpetaloideis. Ling. seec. n. 498. mant. p. oz. spec. pl. ed. [Pilld. 2. p. 1514. De- cand. syst. nat. i. p. 266. prodr. syst. 1. p. 55. Flor. Dan. t. 665. Harim. Vet. Ac. Handl. 1814. P. 99. /Pahlenb. lapp. n. 282. Hab. in pralis et pascuis subhumidis fere totius Sve- cie precipue planioris a Scania usque ad Lappo- niam sylvalicam passim copiose. Radix fibrosa. . Herba glabra subnitida, circiter spilliamaea. Flores mense germinationis fere apetali, sed dein petala nonnulla inaequalia aurea extra calycem expanduntur. 619. RANUNCULUS sceleratus: foliis inferioribus pal- POLYGYNIA 54g matis obtuse incisis; summis digitatis obtusis, pe- dunculis sulcatis, receptaculis elongatis petala caly- cemque demum excedentibus: seminibus minulüs deciduis. JLZnn. svec. n. Á99. spec. pl. ed. JV illd. 4. p. 1515. — Decand. syst. nat. 1. p. 268. prodr. syst. 1. p. 94. Sv. Bot. t. 412. Flor. Damn. t. bzi. JFahlenb. ups. n. 565. B. pygmeus. —.Aspegren bleking. p. 42. Hab. ad aquas locis apricis regionum campestrium vel littoralium a Scania. ad Bahusiam, Vermlandi- am infimam prope Venern, Uplandiam et Gestri- ciam frequenter. Radix omnino annua, fibrosa. Planta glaberrima et nitida, magnitudine valde varians, acredine insigni male nota Sve- cis Tiggar-ranunkel; caule eximie inani fragilique. Flores aeslivales minores quam in proximis vix ires lineas lati; petalis saepe imperfectis aureis. Semina Papaveris semini- bus non majora. 620, RANUNCULUS Philonotis: hirsutus, foliis ter- ^maüs: foliolo intermedio elongato trifido, caule ra- moso folioso, calyce reflexo acuminato., radice fi- brosa. Ahrhart beitr. 2. p. 145. I/illd. spec. pl. 2. p. 1924. JDecand. syst. nat. 1. p. 296. prodr. syst. 1. p. ái. Flor. Dan. t. 1455. Retz. scand. ed. 23. n. 693. obs. bot. 6. p. 51. (Fries hall. p. 97). Rosén Nov. Act. Ups. JIll. p. 219. 241. |. AhL- quist Jet. Ac. Handl. 1821. p. 504. — 4spegren bleking. p. 45. Roth. bemerk. p. 164. R. hirsutus Sut Engl. Bot. 21. t. 1504. Hab. in pratis depressis mari vicinis Scaniz cam- pestris ex. gr. ad "Trelleborg passim, Blekingi«ce mediz ad Lyckebybro, "Trensum alibique, Gotlan- disc ad Hallsgàrds in Óstergarn, Oelandie ori- entali-meridionalis ad Násby paroecie As rarius. Radix biennis, valde multicaulis; caulibus eximie divisis et expansis vix spithama longioribus, quo brevioribus eo magis hirsutis. Flores fere sequentis magnitudine et regu- laritate, aestivales. Semina etiam fere eadem, sed magis or- bieularia et crassius marginata ; intra marginem punctis elevatis. 350 POLTANDRIA 621: RANUNCULUS bulbosus: inferne patenter pilo- sus, folis radicalibus subternatis: foliolo interme- dio irifido incisoques; caulinis triparülis medio e- longatis, caule paucifloro, pedunculis quinquesulcis, calycibus acuminatis retroplicatis, radice tuberosa. JLinn. svec. n. 5o. spec. pl. ed. I illd. 2. p. 1524. Decand. syst. nat. 1. p. 395. prodr. syst. 1. p. 41. Sp. .Bot. 1. 507. Plor. Dan. t. 551. Hab. in pratis et pascuis collinis regionum campestri- um a Scania ad Vestrogothiam et Uplandiam fre- quenter; in Vestmannia ferrimontana quoque lectus. Radix perennans tuberibus supra se invicem positis, nuce avellana interdum majoribus, petiolo foliorum extimorum ob- volutis. Caulis solitarius inferne simplex angustatusque, ple- rumque vix spithamaeus. Flores ejus pauci explicantur fine veris, singulares, aurei, prae ceteris Dbahusiis SSolviser. 622. RANUNCULUS polyanthemos: inferne divergen- ier hirtus, foliis radicalibus quinquepartitis: lacinia singula trifida incisaque sublineari; caulinis triparti- iis, caule mulüfloro, peduuculis sulcatis, calyce de- mum retroflexo, radice truncosa. Jn. svec. m. 506. spec. pl. ed. Il/illd. 2. p. 1525. it. scan. p. 110. Flor. Dan. t. 1700. IFahlenb. ups. n. 568. If'ahlb. gothob. p. 62. Fries halland. p. 97. Regensb. bot. Zeit. 1022. p. 292. R. nemorosus Jecand. syst. nat. 1. p. 280. Hab. in pratis siccis earundem regionum inprimis o- rientalium ac praecedens copiose, sed vix tam alte adscendens nisi in calcareis Dalecarlie ad Boda et Osmundsberg frequenter. Radix eximie perdurans caudice vel rhizomate cylindraceo saepe digitum crasso loco tuberis praecedentis. Planta cete- rum major, eximie multiflora; hirsutie divergeute rigidula. Flores ad solstitium. optime nitent petalis aureis, versus ba- sin minus elongatis; calycibus brevioribus. 625. RANUNCULAUS /anuginosus 8: caule multifloro 7 petiolisque divergenter hirtis, foliis radicalibus cau- linisque petiolaus trifidis: laciniis cuneiformibus a- pice crenatis holosericeis divergentibus, calyce pas POLTGTNIA 351 tulo; JLznn. spec. pl. ed. 2. p. 790. n. 29. B. ed. IV illd. 2. p. 1527. Decand. syst. nat. 1. p. 201. n. 91. B. geranifolius. .F7or. Dan. t. 597. diosén ANov. Act. Ups. VIII. p. 220 et 241. Hab. in pratis ad Martebo G otlandiz. Praecedenti certe proximus; sed foliorum laciniae magis iudivisae saepe plus quam semiunciam latae, praecipue in caule magis holosericeae. 624, RANUNCULUS acris: pedunculis adpresse pilo- ^ -sulis teretibus, foliis inferioribus quinquepartitis tri- fidis serrato-incisis acutis; summis tripartitis linea- ribus, caule inferme glabro multifloro, calyce pa- tente. JLnn. svec. n. bog. spec. pl. ed. IFillden. 2. p. 1526. .Decand. syst. nat. 1i. p. 277. Sv. Bot, t. 5759. JT ahlenb. lapp. n. 2989. £. pumilus: caule unmfloro. 77'ahlenb. l. c. Tab. im pratis et pascuis totius Svecic vix alpibus ex- ceptis frequentissime; 2 in alpibus altioribus. Radix fere tota fibrosa. Herba magnitudine valde varians, inferne praecipue glabra. Flores paullo serius proveniunt co- piosissimi et notissimi, Svecis Sológcon, Gullskálar etc. 625. RANUNCULOUS repens: Íolis ternatis, foliolis pe- . tiolaüis tripartitis tvifidis inciso-serratis acutis, caule multifloro demum repente, pedunculis sulcatis. J;77. svec. n. 5o5. spec. pl. ed. Il/illden, 2. p. 1525. De- cand.. syst. nat. i. p. 205. prodr. syst. 1. p. 50. Sv. Bot. t. 4oo. Plor. Dan. t. 795. IV'ahlenb. lapp. n. 290. Hab. in agris et cultis subhumidis totius Svecic alpi- bus tantum exceplis ubique. Caules inprimis serius versus autumnum eximie repentes, Svecis Aáfjagrás. Flores tota aestate obvii, aurei. 626. RANUNCULOUS arvensis: seminibus aculeatis, flo- . re majoribus, folis caulinis mulüpartitis: laciniis linearibus, caule multifloro. | zzz. svec. n. 5089. spec. pl. ed. JY illden. 2. p. 1529. it. gotl. p. 174. 255. 272. oel. p. 104. 115. Decand. syst. nat. 1. p. 297. Sy. Bof. t. 557. Flor. Dan. £&. 219. Leche scan. p. 25. n. 52. Rosén scan. p. 50, Fries hal- 352 POLTANDRIA Jand. p. gc. Montin Y'et. Ac. Handl. 1766. p. 240. Aspegren blekbing. p. 45. Hab. in.agris inter segetes provinciarum maxime cam- pestrium formatione transitionis substratarum scil. Gotlandiz ubique, Oelandis passim, Scanize ad Lund, Ortofta etc. Hallandie Blekingisque maritima rarius. Radix omnino annua et unicaulis. Planta circiter pedalis rarius pilosula. Folia partita in lacinias caule vix latiores. Flores minores (vix lineis quatuor latiores) et pallidius [flavi quam in praecedentibus, sed semina eo majora, cuspide et aculeis saepe totam latitudinem aequantibus. 627. RANUNCULUS ^Zederaceus: seminibus transver- » sim rugosis, receplaculo glabro, caule repente fili- formi, folis subreniformibus obtuse quinquelobis, calyce pelala oblonga subaequante, floribus subde- candris, Zinn. spec. pl. ed. Il/illd. 2. p. 15531. De- tand. -syst. Taf. 3. D: 239. DrOdre Syra OD Flor. Dan. t. 521. Osbecb gótheb. handl. 4. p. 19. Fries halland. p. 95. Retz. diss. obs. bot. 1. p. 19. Forsand. veg. scan. p. 10. Hab. in udis fontanis prope littora maris Hallandiz meridionalis passim ad Halmstad versus Knàfvels- lorp, ad ''rónninge, Eldsberga, Snóstorp etc. Sca- niz rarius ad OsJó intra Eugelholin, Gotlandie ad Wisby gamla hamnm. Herba minor quam sequentis speciei, caulibus plerumque vix digitum longis, sed interdum fere pedalibus. Folia sem- per uniformia, plerumque in disco zona fusca notata, obtu- sis tum sinubus tum angulis praedita, utplurimum semiunci- am lata, sed interdum fere uncialia. Flores minuti, tres li- neas lati; petalis angustis fere lanceolatis albis. Semina fere ut in sequente, sed pauciora; receptaculo semper glabeirimo. 628. RANUNCULUS aquatilis: seminibus transversini |. rugosis, receptaculo hirto. caule decumbeute, foliis submersis capillaceis sessilibus: emersis subpellatis petiolatis varie incisis, calyce petalis obovatis duplo minore. Jn. seec. n. bog. spec. pl. ed. IP'ld. 2. p. 15352. Decand. syst. nat. 1. p. 254. prodr. syst. '"POLYGY NIA $53 1. p. 26. I'ahenb. lapp. n. 291. Zetterstedt res. 1 p. 170. P. abrotanifolius, — Jor. Dan. t. 576. Hab. in aquis totius Svecie usque iu Lapponiam fre- quenter. Planta eximie natans vel decumbens saepius plusquam pe- dalis. Folia admodum diversa pro loci diversitate, interdum locis exsiccatis omnia subpeltata. Semina quoque pubescen- tia admodum variant. Flores vero semper duplo triplove majores quam in praecedenti, aestivales, albi, medio tantum lutescentes, 224. ADONIS. Linn. gen. ed, Schr. n. 9g2.. Decand. syst. 1. p.220. Gertn. fr. 1. p. 25$ 1.74. Calyx pentaphyllus, inzqualis, scariosus, a pelalis pa- rum diversus. Petala numerosa bssi iilus nuda. Semi- na breviter mucronata utricularia; embryone inverso, — Herb foliis caulinis in lacinias filiformes divisis, 629. ADONIS vernalis: flore dodecapetalo, fructu ova- ^ to: seminibus velutinis, caule Jh eo aphyllo squa- mosos superne foliis sessilibus, Lmg. svec 7. 492. spec. pl. ed. I/l'illd. 2. p. 1504. it. gotl. p. 285. oel. p. 79. 27. Decand. syst. nat, 1. p. 224. prodr. syst. 1. p. 24. So Bot. t. 555. insufl, Jacqu. austr. t. 44. (apeunina). JFXahlenb. J'et. jc. Handl. 1905. p. 155. et 1021. p. 517. 4Alquist ib. p. 505. 290. Hab. in campis editis petra plana calcarea transitionis fundatis versus oras promontoriaque occidentali- australia insularum Gotlandi:s, ut in insula Stora Carlsüóen et versus Hoborgen copiosissime, nec nou Oelandic ab Ottenby ad Kastlósa passim copiose, in "Thorslunda rarius. Radix perennis, tophosa. Caulis florens vix pedalis, sed fructificans sesquipedalis, pennam anserinam crassus, uhiflo- rus, simplex, sed ad basin ramo uno alterove sterili prae- ditus. Foliorum partes omnes angustie fili. Flos facile ma- ximus hujus ordinis apud nos, petalis unciam longis, ele- ganter flavis, vernalibus. Fructus quoque nuce avellana ma- Flor. Svec. 29« 554 POLYANDRIA .jor, seminibus semine cannabis crassioribus. — Ob locum Oelandis saepe Kastlóser audit. 225. ANEMONE. Linn. gen, ed. Schr. n. 948. Juss, gen.p. 257. Gaertn. fr, 1. p» 257 t. 74. Involucrum persistens tripartitum calyciforme in He- patica, magis proprium ulterius multifidlum in me- dio scapi apud Pulsatillas m. 651-655. foliaceum in Anemone p. s. d. n. 654-656. Petala nuda (sine calycé proprio) sex (rarius plura pauciorave), alter- nis tribus exterioribus. Semina utriculata breviter rostellata, vel caudata in Pulsatillis, — erbe radici- bus perennibus, scapo subunifloro, flore eernali ca- duco Svecis Sippor, Gothis Pese, Scanis Luk. 650. ANEMONE Zlepatica: involucro calyciformi tri- parüto, folus cordatis trilobis integerrimis. Linn. svec. n. 400. spec. pl. ed. IPillden. 3. p. 1272. Sv. Bot. t. 14x... Plor. Dan. t. 610. Hartm. fet. Ac. JHandl. 1814. p. 99. Vahlenb. ib. 13011. p. 55. Hepatica triloba Decand. syst. nat. 1. p. 216. prodr. syst. 1. p. 22... Hab. in sylvis et lucis omnium provinciarum a Sea- nia ad Vermlandiam ferrimontanam (non vero Elf- daliam), Dalecarliam in Osmundsberget, Jemtlandiam et Angermanniam citra Skulskogen frequenter. Radix caespitosa. Folia subtus coloris subviolacei vel he- patici. Peduncuh radicales nudi usque ad involucrum ap- proximatum, petalis caeruleis Svecis B/ászppor etc., Gotlan- dis Killingeblommor. 6531. ANEMONE .Pu/satilla: involucro multipartito in . medio scapi, foliis bipinnatifidis: laeiniis subfilifor- mibus, flore subnulante; petalis patentibus, |.inz. svec. n. 401, spec. pl. ed. Willd. 2. p. 1274. it. ve- strog. p. 62. scan. p. 52. | Decand. syst. nat. 1. p. 191. Sv. Bot, t. 292. Flor. Dan. t. 158. Sama. neric. p. ág. | JV'eb. et Mohr sclhuwed. reis. p. 73. Hartman F'et. Ac. Handl. 1018. p. 125. IFahenb. ibid. 1909. p. 217. Hab. in collibus et jugis glareosis maxime apricis re- POLTGTNIA $55 gionum valde campestrium a Scania ad Vestrogo- thie Falbygden, Nericiam, Upsaliam et Gotlandiam frequenter; tamen Oclandie minus copiose quam sequens. Radix longe descendens ut in duabus sequentibus. Flos ex involucro pilis albescente prodit omnium primus, viola- ceus, Svecis Jjá/sippa, "Tjáltuppa, Backsippa, Nericiis Gókskálla, Gothis Oxórons; cui succedit fasciculus semi- num Backvippa, F'áderórt. nat. 1. p. 192. Se, Bot. t. 299. Fl. Dan. t. 611. Aspegren blebing. p. 109. .Ahlquist runst, p. 26. Vet. Ac. Handl. 1021. p. 295. /f'ahlenb. ib. 1805. p.153. F'idegren ósterg. p. 29. Hab in pratis duris sterilibus apricis supra petra cal- carea formationum juniorum Scanis precipue a- renoss orientalis ex. gr. ad Ahus, Asum, Kópinge copiose, Blekingize adjacentis, Oelandiz inpri- mis meridionalioris ubique, Gotlandic ad Wis- by copiose; ceterum ad Linkóping et copiosius ad Svinsta Ostrogothie. Folia et involucrum fere praecedentis, sed magis explicata (vel lata. Flos quoque longe minus praecox, potius aesti- valis, brevior latiorque, extus lividus, intus fusco-violaceus, 655. ANEMONE »vernalis: involucro multipartito vil- losissimo in medio scapi, folii pinnatis: foliolis subovatis trifidis, flore cernuo: petalis patenti- bus. JLnn. svec. n. 405. spec. pl. ed. IPilid,. 2. p. 1275. (it. scan. p. 15.) Decand. syst. nat. 1. p. 199. iip. dBot. t. 657... Plor. Dan. t. 29. Hartm. Ft. zc. Handl. 1018. p. 126. Hisinger herjed. p. 5o. dal. p. 25. | Samz. neric. p. 47. Fries halland. p. 94. (Forsand. veg. scan. p. 10) P'idegr. ósterg. p. 29. Hab. in ericetis juniperitisquesylvaticis precipue arenosis 556 POLYTANDRIA Moar dictis regionum altiorum, ut Hr elsingis su- pra Laforssen, Dalekarliz inter Asby et ldre, Vermlandiz in Elfdalen supra Uddeholm, Vest- manni:c supeiioris ad Hedhbammar, Üplandie rarius ad Upsala, V estrogothiz in Julemon par- oecite Habo prope Velteru, in sylva inter Neri- ciam el Osirogolhiam, Smolandiz ad Wim- merby etc., Hallandice ad "Thorup etc. Folia longe minus divisa et latiora quam in praecedenti- bus; lobis saepe digitum latis. Flos prodit ex involucro pi-. lis aureis splendente, albus, extus dorso s. in medio incarna- tus ob locum Svecis Mosippa vel post florescentiam Movzppa. 654. ANEMONE sy/vestris: involucri foliolis petiolatis ternalis cuneiformibus apice incisis: foliis radicali- bus conformibus, pedicello involucris duplo longiore sericeo erecto solitario. radice fibrosa. | JLinznm. s$vec. n 404 spec. pl. ed. Il/illd. 2. p 1279. t. oel. p. 112. Vet. 4c. Handl 1741 p.195, Besler. h.' eyst. vern. ord. 1. t. 15. f. 5. Decand. ;syst.. nat. 1. p. 207. prodr. syst. nat. 1. p. 20. B. |. Ahlquist.. F'et. ^ 4c. Handl. 18921. p. 504. IH/ahlenb. ib. p. 913. Hab. in lapidosis elatis prope agros ad oram exterio- rem vel orientalem Oelandis septentrionalioris prope pagum Husvalla paroecie Fóra tribus diver- sis locis non parce. Folia ex apice radicis fasciculata squamis obvallata; petio- ls lanuginosis. Foliola praecipue involucralia breviora quam in sequente, praecipue respectu longitudinis caulis saepe plus quam pedalis, cujus media pars supra involucrum. Flos.ma- jor quam in sequente, petalis unciam longis, albis, miuus praecocibus. 655. ANEMONE nemorosa: involucri foliolis petiolatis ternatis aculis incisis folio radicali conformibus, pedicello involucrum subexcedente demum nutante solitario, radice repente. Zn. svec. n. A05. spec. pl. ed. IPilld. 2. p. 1201. Decand. syst. nati Y. p. 205. Sv. Dot. t. 5. Plor. Dan. t. 549. Hartman Vet. Ac. Handl. 1014, p. 99. IFahlenb. ibid. 1011. p. 96. lapp. n. 276. POLTGYNIA 58g " Hab. in pratis nemorosis omnium provinciarum a Sca- nia ad Jemtlandiam et Angermanniam septentrio- nalem ubique; dein non nisi prope mare septen- trionale Nordlandize usque ad Salten passim, et ad montem Geota Lapponie Ümensis rarissime, Folia radicalia a scapo plerumque remota. Sceapus vix pe- dalis laxus. Flos supra involucri apices elevatus, albus vel extus aliquantum roseus vulgo Svecis Hoitsippa etc. 656. ANEMONE ranunculoides: involucri foliolis sub- |^. petiolatis ternatis acutis incisis folio radicali confor- mibus, pedicellis subbinis involucro brevioribus, radice repente. — Lun. seec. n. 406. spec. pl. ed. JFilld. 3. p. 1282. — Decand. syst. nat. 1. p. 206. Se. Bot. t. 4o5. Flor. Dan. t. 14o. Leche scan. . 10 n. 58. Retz. oec. p. 50. Ah/quist runst. p. 26. Jet. Ac. Handl. 1821. p. 207. 295. Rosén Nov. Act. Ups. VIII. p. 219. Fries halland. p. 95. V'idegren ósterg. p. 29. Hab in nemoribus subhumidis Scanic ubique, O e- landies et Gotlandiz passim, Vestrogothiz in Kinnekulle variis locis, Hallandiz meridiona- lis rarius; in aliis proviuciis sepe inquilina ex. gr. ad Norrkóping. Radix prope apicem gerens folium et caulem sine squamis conspicuis. Planta tota plerumque spithamaea. Flores bini intra folia involucralia plerumque pentapetali (ideoque Ra- nunculis eo similiores), flavi (unde svecice Gulsippa), ver- nales, multo minores quam in proximis circiter novem li- neas lati. 2906 T HATLICITR.U NB Linn, gen. ed. Schr n,95t. fuss gen. p.257. Garin. fr, T- p. 355. fe 74- Petala utrinque. nuda, vix colorata, caduca, quatuor (rarius quinque). Filamenta compressa (petalis veris similia). Styli breves. Semina ulriculata breviter ro- stellata, — trialata in specie prim. sed muliisulcata in celeris. — erbe radice perenni, foliis alternis de- compositis, floribus inconspicuis. 657. THALICTRUM aquilegifolium: fructibus triala- ^ ' tis pendulis cymosis, folus quadripinnatis: peliolo- 358 POLYANDRIA » rum ramis stipula bina fulcratis. Linn. svec. n. 487. spec. pl. ed. If/illd. 2. p. 1501. it. scan. p. 101. 107. Decand. syst. nat. 1. p. 169. prodr. syst. 3. p. 11. Jacqu. austr. t. 910. Leche scan. p. 1o. m. 39. -Aspegren blekbing. p. 41. Hab. in pratis nemorosis humidis precipue alnetis Scanie exterioris fere in limine inter frondoso- sylvestrem et campestrem regionem satis frequen- ter, ut ad Maltesholm, ad Forssakar prope Dege- berga, Ofvedskloster, Fogelsáug, Sandby, Róstán- ga, Simonstorp etc., Blekingie rarius ad. Carls- hamn. Radix fibrosa. Caulis fistulosus, saepe semiorgyalis, su- perne et in apricis purpurascens. Folia ultra spithamam lon- ga lataque; foliolis extimis digitum latis, subrotundis. Flores dilute rosei, vernales, ante solstitium explicati; staminibus extrorsum dilatatis et pistillis pedicellatis pendulis. Semina ex apice pedunculi erecti nudi dependentia; pedicello tres lineas longo; ipsa sesquilineam lata; alis tribus primariis, sed etiam carina una alterave in latere quodam. 658. THALICTRUM agus: floribus cymosis: pedicel- lis extimis subumbellatis, foliis tripinnatis: foliolis subcordaus rotundatis subtrifidis, caule teretiusculo. -Engl. Bot. 9. t. 611. (convenientiss). Jacqu austr. 5. t. 420. T. flavum 4 rotundifolium 77aAlenb. lapp. p. 155. Hab. in lucis letioribus humidis precipue ad cata- ractas fluminum Lapponie Kemensis altioris pas- sim; optime lectum est ad Kanelskoski paroeciwe Utsjoki. Planta etiam nunc mihi dubia, sequenti forsan nimium af- finis, sed elatior, ramosior, foliis magis compositis, Íloribus minus Ílavis. Radicem non observavi. Caulis tripedahs et ultra, angustior quam sequentis. Foliorum petioli dodranta- les, sed foliola ultima vix digito minimo latiora. Inflore- scentia quoque multiplo latior, sed flores singuli fere minores. 659. THALICTRUM /lavum: floribus cymosis. confer- tis erectis, foliis bipinnatis: foliolis ovatis trifidis , acutis, caule sulcato, radice fibrosa. — Juin, spec. n4 POLTGYT NIA 559 - * 498. spec. pl. ed. JV'illd. 9. p. 1500. n. 15. «. Dez cand. syst. nat. 1. p. 102. Sv. Bot. t. 528. (Flor. Jan. 6. t. 959). Samz. neric. p. 47. Hagstróm Jemtl. p. 158. .Hartm. Vet. Ac. Handl. 1014. p. 99. JZV'ahlenb. ib, 1009. p. 218. lapp. n. 278. Zetter- stedt res. 2. p. 160. Hab. in pratis subhumidis regionum magis campestri- um vel etiam mari aliisque aquis majoribus vicina- rum a Scania ad Vermlandiam maxime meridiona- lem . (prope Stómne paroecie Gilberga) et dein ad oram regni orientalem usque in Jemtlandiam et Lap- poniam infimam íÍrequenter, ut eliam denique in districtu Feelles dicto Norvegize ultimze. Radix eximie flava, unde nomen. Planta vix tripedalis, minus composita; foliolis majoribus quam in reliquis saepe digitum. latis, glaucescentibus, Svecis d zgsruta, Noxrrlandis T'rreárbsgrás. Flores toti dilute flavi, ante foenisecium explicati, magis conspicui quam in reliquis (excepta prim.). 640. THALICTRUM szmnplex: floribus subracemosis ^ erectis cauleque virgatlo simplicissimo angulato, fo- Jiis bipinpatis: foliolis cuneiformibus trifidis, radice repente. Jn. svec. n. 4go. spec. pl. ed. IP/illd. 2. p: 1501. JRogberg smol. p. 22. Decand. syst. nat. 1. p. 183. Plor. Dan. t. 244. (Vh. minus). Hising. herjed. p. 5o. &. galioides: simplicissimum, foliolis subindivisis —sublinearibus. | Smith. — | 'Th. galioides Decazd. [. c. p. 190. — 'Th. tenuifo- lium Swartz sum. p. 72. Ahlqu. runst. p. 26. ' Hab. in pratis et pascuis slerilibus uliginosisque Sve- ci; temperatioris a Scania ad Vestrogothiam et Uplaudiam passim; Dalecarlize transitionis ad Boda et Osmundsberg copiose, Herjedalie rarius. f in campestribus formationis transitionis Oelandiz, " Gotlandie, Scanic passim. Radix valde repens, saltem ad articulos fuscescens. Folia radicalia sola divergunt: foliolis ungve digiti minimi plerum- que angustioribus. Planta reliqua valde virgata et angustata, cireiter sesquipedalis, non parum fuscescens. Flores paullo ante foenisecium , filamentis quoque fuscescentibus. 900 POLTANDRIA 641, THALICTRUM :ninus: racemo composito: flori- . bus nutantibus, folüs quadripinnatis: foliolis. sub- rotundis; .peliolis. planis. nodosis, caule teretiusculo superne nudo. Zn. svec. n. 489. spec. pl. ed. Ililld. 2 p. 1297. it. gotl, p. 100. 225. 289. vestrog. p. 26. Flor. Dan. t. 752. Leche scan. p. 25. n. 51. Fries halland. p. 94, Kalm bohusl. p. 96. 124. Bjerkand. Fet, 4c, Hand. 1778. p. &1. Th, medium Jacqu. vind, t. 96. Hab, in pratis (subhumidis) valde apricis et vento ex- positis regionum maxime campestrium et littorali- um, ut Gotlandie et Oelandiz passim, 8ca- nice occidentalis ubique, Hallandise et Bahu- sig in insulis exterioribus usque ad Amundshol- men paroecie "lanum copiose, Vestrogothic in Kinnekulle supra lapidem suillam frequenter. Planta humilior quam praecedentes saepe tantum pedalis, sed omnitm maxime composita et divergens. Foliola.ple- rmmque ungvem digiti minimi non lata, glancescentia , pul- chre yenosa. Flores etiam parvi, subcaesi, 642. THALICTRUM a/pinum: racemo simplici : pedi- cellis recurvatis, caule subnudo. zz. svec. n. 491, spec. pl, ed. It illd. 2. p. 1295. Decand. syst, nat. 3 p. 175. Plor. Dan. t. ix... I ahenb. lapp.' n. 279. AHartm. Vet. 4c. Handl. 1018. p. 128. .Hi- singer herjed. p. 46, 52. 55. Hab. locis irrigatis apricis per omnes alpes nivales et mariümas a finibus Norvegiae ultimis. versus Rus- siam usque ad Sylfjállet Jemtlaudiz et Ridalen Nor- vegie adjacentis frequentissime; descendit; ad flümi- na infra suas alpes passim. O38 Radix subrepens, fere fili tenuitate, Folia fere omnia ra- dicalia; petiolo trifido; ramis pinnatis; foliolis sesquitertiam lineam tantum latis, subrotundis, incisis, supra nitidis. Cau- lis plerumque digitalis filo non crassior, interdum unifolius ; apice racemum nutantem formans. Corolla caesia, Anthe- rae virescentes, | GC LdssIS-.XIV. DIDYNAMIA. CON SPECTTUS. 4. ORD. GYMNOSPERMI A. A. Calyces quinquefidi subzequales. «. Labium superius Cor, divisum, non fornicatum. Labium superius bidentatum minimum - - - - - - 227. ÀjUGA Laóium superius bipartitum: laciniis deflexis - - - a28.levcnrTUM Lacinia superior corolle subequalis emarginata. Filam. diverg. 220. MEN TM A Lab. superius bifdum. Anther. singulum par inform. crucis 252. GLECOMA Calyx decemsiriatus dentatusque. 257. MAR RUBIUM B. Labium superius Corolle indivisum subfornicatum. Cor. faus inflata. Lab. inf, subrotundum - -- - - 230.NxrETA lineare. Anth. punctis nit.dem.reflexa 258. LeoNunvs dente utrinque reflexo subsetaceo - - 255. LAwIUM Cor. faux cy lindr. denticul. duobus conicis in pagin, labii inf. 254. Gar EoPsis Cal. urceolatus g-aristat. Sem.cuneata. - 251. BETONICA decemangulatus involucris subulatis 256. BArLoTA Stamina duo inferiora demum reflexa |». 255. STAcnxs B. Calyces bilabiati. Calycis dente supremo majore. Cor. faux dilatata compressa laciniifera 239. Dn ACOCEPHALUM Biractea colorata spiculas constituentes calyces includentes 240, ORGANUM involucriformes multiset ; calyces incurvi -. 241. CL1NOPODIUM Calycis faux villisclausa - - - - - - - - - 242. Tuvmwvus Antherae laterales apicibus filamentorum longiorib superate 245. PRU NELLA Calycis labia integerrima conniventiaob vexillum — - — 245, SCUTELLARIA 2, ORD. ANGIOSPER WM I A. A. Cor. personata i.e. fauce angusta subclausa Capsula unilocular, $tigma bicallosum. Semin. scobiformia 245 OnonaNcHuE simplex. Semina subrotunda - 246. LarunaEA Caps bilocular. Cal. quadrifidus urceolatus caps. duplo brevior 247. DAR TSTA longitudine capsule 248. EvrnRAstA Cor. lab. sup marg.revolut, 209 MreuaAwMrYRUM ventric«, compresso orbicul. 250. RniuANTHUS quinquefidus - - . - - - 25. PrpICULARI!S pentaphyll. Caps. apicenon dehisc.. 222. ANTI)RRRINUM 562 DIDTNAMIA B. Corolla patens subglobosa intus superne squamula e 2 - 3 255.ScnornurARIA campanulata equalis. Calyx simplex - —- - - -' 254.LirwosxriLA duplex —- —- & € « - 255,LimwAxEA onp. 1, GY MNOSPERMI A. 2275, A JU G A. Linn. gen.ed, Schr. n-959. Bugula jfuss, gen. p. 125. Calyx semiquinquefidus, subsequalis. Corolla tubulosa, labiata: labio superiore minimo staminibus breviore, emarginato -bidentato; inferiore trilobo: lobo medio maximo. obcordato. Semina scrobiculata. — Herbce parum odore, radice perenni, caulibus sümplicibus pyramidato-spicatis. 645. AJUGA pyramidalis: tetragono-pyramidata villo- ^ ^$sa, folüs radicalibus majoribus; caulinis subinte- gris flores tegentibus. | Jznn. seec. n. 512. spec. pF. ed. JV'illd. 5. p. 8. it. gotl. p. 20. 59. Sv. Bot. t. 225. Fl. Dan. t. 185. Fries halland. p. 90. Bjer- kand. F'et. Ac. Handl. 1776. p. 04. Samz. neric. p. 49. Hartm. Vet. Ac. Handl. 18014. p. 99. Zet- terstedt res. 2. p. 69. ? A. alpima Gunzer, norv. n. 1099. Hab. in pascuis sylvaticis duris siccis a Scania syl- valica ad Bahusiam, Vestrogothiam, | Nericiam, Vestmanniam superiorem (Skinskatteberg) et dein prope mare orientale usque ad Medelpadiam; de- mum Jemtlandie occurrit et ad radices alpium Lap- pouicarum Finmarkie raro. pae: Planta saepius solitaria (vix multicaulis), inferne plerum- que. tam lata ac alta, superne caerulescens, Svecis KJártzng- ruka, Norrlandis Mjó/ksubbar, Blekingis T'abgran. Flo- res inter folia fere absconditi adsunt mense frondescentiae, dilute caerulescentes. «644. AJUGA. alpina: foliis aculinis majoribus grosse ^ dentatis villosiss demum flore brevioribus. JLinn. mant. p. 8o. spec. pl. ed. IV illden. 5. p. 9... Fries nov, p. 69. (halland. p. 98). 9' 51 GT MNOSPERMIA 065 Hab. in campis maxime elatis supra stratum calcis e formatione sedimentaria ad Limhamu Scanic me- ridionali-occidentalis copiose. AÀ praecedente apud nos omnimodo distat. Radix magis perennis et multicaulis; folia radicalia itaque longe minora, sed caulina inferiora eximie basi elongata saepe biuncialia. Flo- res inler folia primum satis occultati, sed demum in spica elon- gata omnino prominentes , magis aestivales, saturatius caerulei. 2928. TEUCRIUM. Linn.gen.ed Schr.n. 960. fuss. gen. p. 125. Calyx tubulosus, basi subitus gibbus, quiuquefidus, sub- equalis. |. Corolla tubo brevi; labio superiore ultra ba- sin. profunde bipartito: laciniis ad latera deflexis. et labio iuferiori adjeclis. Stamina per deljscentiam la- bii superioris adscendentia. — Z7erbe graveolentes. 645, 'TEUCRIUM .Scordium: foliis oblongis sessilibus .. dentato-serratis demum nudiusculis, floribus axilla- ribus geminis pedicellaus, «caule diffuso piloso. JLinn. svec. n. 515. spec. pl. ed. IP'illd. 5. p. 27. it. scan. p. 197. gotl. p. 292. Sv. Bot. t. 255. Flor. Dan. t. 595. Leche scan. p. 25. n. 55. — Retz. oec. p. 719. Ah/quist runst, p. 21. IWahlenb. Vet. Ac. Handl. 1806. p. 57. F'idegren ósterg. p. 50. Hab. in pratis humidis provinciarum meridionalium Íormalionibus junioribus fundatarum scil. Scani«ce occidentalis ad Malmó, Hákanstorp, Alnarp, Lom- ama etc. Oelandiz ad Fárjesta, Resmo, Oltenby, Ruusten etc. Gotlandiae ad Slite, Gothemsá, Roma etc. Ostrogothiz ad Orberga. Radix perennis, repens, crassitie penn. gallin. Caules vix pedem longi, basi ramosi, usque in calyces albo-pilosi. Folia vix quinque lineas lata, subtus saepe subviolacea. Corolla ex minoribus extra calycem duas lineas tantum longa, dilu- te violacea, punctis rubris adspersa, aestivalis. . Odor totius plantae fere Allii (Svecis Zack-Iók). 229. MENTH A. Linn. gen. ed. Schr.n.967. Sfuss. gen. p. 127. Calyx quinquedentatus :qualis. — Corolla calyce duplo longior, subcqualis, quadrifida: lacinia superiore lae tiore emarginata, — Filamenta divergentia recta. — $564 DIDTNAMIA Herbce/ odoratissime, radice perenni repente, flori- bus spicatis in n. 6&6. quodammodo capitatis in n. 647 648. omnino verticillatis inter folia in reliquis. 666. MENTHA sylvestris: spicis elongatis, foliis ob- . longis subtus tomentosis sessilibus argute serratis, staminibus corolla longioribus. Linz. spec. pl. ed. JVild.5.p 7. Plor. Dan. t. 404. Retz. scand. ed. 2. p. 139: oec. p. 45i. — Zetterstedt. res. 1. p. 11. Ahlqu. Vet. Ac. H. 1821. p. 505. Fries nov. p. 9o. Hab. in aggeribus aquas coercentibus Ostrogothic maxime campestris formatione transitionis fundat: ad Hageby prope Skenninge et ad Omberg, O e- landicz ad Ólr. Sandby paroecie Bredsáttra et ad Ottenby, Scanis occidentalis ad Hoógsmolla et Keflingemolla. Radix nigricans, saepe pennam anserimam crassa. Planta tota incana, interdum quadripedalis. Folia saepe pollicem lata. Spicae angustiores quam ceterarum inflorescentia vix quatuoi lineis latiores (idque ob flores minutos), quare apte dicitur svecice Spzr-mynta. Flores albo-caerulescentes. 647. MEN'LHA. aquatica: floribus capitalis, pedicellis calycibusque iuferne hirsutis, folis ovalibus serra- tis peliolatis. zum. svec. n. 517. spec. pl. ed. If/illd. 5. p. 78. Flor. Dan. t. 658. (Orig. vulg.) Fiies nov. p. 105. 70. etc. halland. p. 90. | Carís. streug- nàs. p. 93. Hab. ad aquas precipue regionum maxime campe- strium et formationis junioris, ut Gotlandis lere ubique, Oelandiz ad Ottenby, Runsten etc. Sca- niv multis locis aljacentisque Hallandise, O- strogothiz ad Omberg, Nericic et prope la- cum Málaren ad Strengnás alibique raro. Planta magis grandifolia et grandiflora quam caeterae, bi- pedalis et ultra, Folia interdum biuncialis latitudinis. Capi- tulum florum pollicem crassum, corollis dilutioribus; stami- nibus longe exsertis. Ceterum variat admodum hirsutie, fo- lus acuminalis e. s. p. ) r 648. MENTHA curata: flovibus capitatis, pedicellis calycibusque glabris, foliis ovatis petiolatis utrinque nudis. Jrh. beitr. 7. p. 150. fld. spec. pl. 5. p. 79- GYMNOSPERMIA 2565 M. odorata Smith fl. brit..9. p. 615. . Engl. Bot. ^od. t. 1025... F'ries nov. p. 70.. 105. hall. p. 99. M. aquatica Osbeck gótheb. handl. Hab. in rivulis ad Hallandsás et Smolandiz occiden- talis. ad Uunaryd, sed raro florens; in maritimis. Roslegi;: quoque visa. À praecedente vix dillert nisi brevitate omnium partium, glabritie et odore fortiore, [floribus minoribus stamina non exserentibus. 649. MENTHA. rubra: verticillis pedunculatis, pedi-.: ^. cellis calycibusque inferne glabris: dentibus acumi- natis ciliatis, folis oblongis acuminatis petiolatis. Smith | fl. brit. 2. p.619... Engl. Bot. 20. t. 1413. Fries nov. p. 105. 70. Hab. ad loca cultà Scanie, Oelandie, Smolan- dis meridionalis raro. Sequentium longe glaberrima; caule praecipue superne flexuoso, rubro. Calyces queque eximie rubicundi, : Corollae intensius coloratae, paullo majores. Foliorum serraturae acuminatae. 650. MEN'TTHA gmentilis: verlücillis subsessilibus calyci- ^— busque strigoso-pilosis: dentibus acuminatis, foliis ovalibus petiolatis pilosis. — Sz: fl. brit. 2. p. 621. JEngl. Bot. 50. £. 2118. Fries nov. p. 105. 71. hal- land. p. 99. &. gracilis: caule ramosissimo, foliis sessilibus gla- — brioribus. M. gracilis Smith 1. c. Engl. Bot. 7. t. 449... Fries nov. p. 105. 71. Hab. in ruderatss culüsque subhumidis Scamnis, Smolandise meridionalis, Oelandizs passim; & ad Belteberga Scaniz alibique. Etiam haec praecipue 8 eximie rubet et saepius syecice Ródmynta audit, sed « pilis non raro albet. 651, MENTHA arvensis: verticillis sessilibus glabriu- " —sculis, calycibus companulatis patenter pilosis, cau- le ramoso, foliis subovatis breviter petiolatis; zzz. spec, n. 516. spec. pl. ed. IPilld. 5. p. 90... Sv. Bot. t. 279. Flor. Dan. t. 512. Fries nov. p. 105. Hab. locis subhumidis totius Svecic, excepta forsan Lapponia, frequenter. . 566 DIDTNAMIA Herba plerumque magis viridis et vaga, odoris minus grati; unde Svecis Zástmynta vel Horsamynta. | Calyces bre- viores et flores plerumque minores, dilute rubro-violacei. 652. MEN'THA /apponica: verticillis paucifloris, pedi- — cellis Levissimis, calycibus asperis, foliis oblongo- lanceolatis longius petiolatis glabris. /aAhlenb. lapp. n. 294. t. 10. Fries nov. p. 105. Hab. in ripis arenosis subhumidis Lapponie preci- pue Kemensis ad Saunavaara frequenter. Planta longe gracilior, glabrior et pallidior praecedente. Corolla quoque rosea. 250. NEP E T A. Linn. gen. ed. Schr.n. 964. fuss. gen. p. 1a6. Calyx quinquedentalus: dentibus superioribus paullo longioribus. Corolle tubus curvulus: fauce dilatata in lacinias reflexas terminata; labio superiore emar- ginato; inferiore concavo, subrotundo, crenulato. Stamina approximala. — erbe irflorescentia subpa- niculata , pedunculis multifloris. 655. NEPETA Cataria: floribus subspicatiss verticillis — subpetiolatis, foliis cordatis dentato-serratis petiolatis subtus incanis. 4Lnn. svec. n. 514. spec. pl. ed. JWilld. 5. p. 49. Sv. Bot. t. 410. Flor. Dan. t. 580. Carls. strengn. p. 55. Hab. in ruderatis, locis deustis vel lapidosis a Scania ad Vermlandiam et Üplandiam passim. Radix perennis. Planta tota non parum canescens, circi- ter tripedalis, odoris proprii felibus grati, unde Kattmynta , Kattleka, Kattlusta, alias Lóssegrás s. Nyttegrás. 1n- florescentia superne spicaeformis KH quam pollicem crassa. Corolla aestivalis alba; labio punctis rubicundis, 22343. BE TO NIC A. ' Linn. gen. ed. Schr.n.973. fuss, gen. pe 128. Calyx urceolatus quinquearistatus. —Corolle tubus cy- lindricus incurvus; labio superiore integro erecto pla- niusculo; inferiore trifido: lacinia media latiore re- ctiore. Semina sursum cuneata subtridentata. — JHer- bc caulibus simplicibus verticillato-spicatis. GTMNOSPERMIA 307 654, BETONICA s/ricta: spica interrupta, calycibus ^ pilosis, labii lacinia intermedia emarginata crenata. -iton kew. 2. p. 299. JV illd. spec. 5. p. 94. B. officinalis Zznm. svec. m. 515. (nec. spec. pl. ed. 7 32. p. 810 et ed. Willd. 5. p. 95). Leche scan. p. 10. n. á2! Hetz. oec. p. 101. (Sv. Bot. t. 284. hortensis et dubia). 77. Dan. t. 726. .Fors- and. veg. scan. p. 8. Fries nov. p. 116. Hab. in pratis dumosis Scaniz occidentalis rarissi- me, lecta ad oram occidentalem lacus Ringsjón ad Siehag olim, postea ad Bosarp loco Kullarne dicto. Radix perennis valde multicaulis. Caules stricti, pedales vel paullo ultra, retrorsum pilosi. Folia cordato-oblonga, cre- nata. Bracteae fere indivisae et tantum dentatae. Calyces lon- gius pilosi, ceterum virides. Corolla extus albo pubescens, saturatius rubra. Semina sursum eximie compressa. 2524. GLECOM A. Linn, gen. ed. Schr. n.970.. fuss. gen, p. 117- Calyx parvus; ore quinquedentato, inequali. Corollce tubus sursum compressus: labio superiore bifido; in- feriore patente trifido: lacinia intermedia majore e- marginata. ^ Antherarum singulum par in formam crucis connivens. — Herbe repentes, floribus axil- laribus, longis. 655. GLECOMA Zederacea: foliis reniformibus crena- ^ tis glabriuscnlis. | JLinnm. seec. n. 518. spec. pl. ed. IVillden. 5. p. 85. Sv. Bot. t. 105. Flor. Dan. t. 789. Samz. neric. p. 48. Hab. ad sepes, in dumetis locis occultioribus a Scania ad Vermlandiam inferiorem, Nericiam, Vestman- niam et Medelpadiam frequenter. Radix perennis. Planta late decumbens apud mos tantum debiliter odora, Svecis Jordrefvor, Nericiis Jordkronor, nonnullis Z'usengodt. Flores ex axilla quacunque subterni, secundi. Corollae longius tubulosae, folis parum breviores, pulchre caeruleae, vernales. 255. LAMIUM. Linn. gen. ed, Schr. n. 971. Juss. gen« p. 127- Calyx superne patens, quinquedentatus; dentibus ari 568 DIDTNAMIA statis. Corolle faux iuflata, margine utrinque denti- culo reflexo terminata; labio superiore fornicato iu- tegro, stamina pistillumque conjuncta gereute; infe- riore obcordato. Semina truncata. — erbe flori- bus axillaribus, bracteis setaceis, radice in prünis spec. perenni, in posterioribus annua. 656. LAMIUM a/bum: foliis subcordatis acuminatis ser- | ratis; petiolis dilatatis, verticillis subvigintifloris, ca- lycis fructiferi dentibus approximatis. nnm. svec. n. 520. spec. pl. ed. IY illden. 5. p. 88. Sv. Bot. t. 55. Plor. Dan. t. 594. Hab. ad sepes in cultis et ruderatis fere totius Sve- cie, Lapponia similibusque provinciis tantum exce- ptis, ubique. Planta elatior foliis fere Urticae, unde Svecis B/indnássía, vel Pipnuássía. Corollae majores quam in proximis, unci- am longae, albidae; galea cauli adpressa, ciliata. 657. LAMIUM zaculatum: folis subcordatis serratis ^ petiolatis, verticillis subdecemfloris, calycinis deti tibus hirsutis. | Lun. spec. pl. ed. Willd. 5. p. 87. Flor. Dan. t, 1649. Engl. Bot. 56. t. 2550. Fries nop, p. 751 fed. o t e T. M6 E Fe. Lr Ae Hab. in arvis humidis Scánis occidentalis ad Kef- linge rarissime. Radix repens. Planta circiter pedalis praecedenti ple- rumque minor, folüs stolonum linea alba maculaque varia notatis, caulinis saltem adultioribus plerumque 1mmaculatis, sed nodis caulinis et costis foliorum eximie purpurascentibns. Corolla quoque versicolor: labio inferiore valde purpureo, sed fauce et basi pallida; magnitudine fere praecedentis, Ca- lycis dentes demum recurvati. 658. LAMIUM purpureum: foliis cordatis obtusis cre- natis inferioribus petiolatis, calycis fructiferi denti- bus patentibus ciliatis. |. Lnn. svec, n. 521. spec. pl. ed. IT illd. 5. p. 88. Flor. Dan. t. 523. B. incisum: foliis superioribus acutis inciso-serralis, — corollis minoribus, ^Jamark. enc. 5. p. 410. . L. incisum 7Villd. spec. pl. 5. p. 8g. Engl. Bot, 27. t. 1999. Fries nov. p. 79. 106. hall. p. 100. GYMNOSPERMIA 569 y. intermedium: foliis plerisque sessilibus subro- — tundis. L. intermedium J'rzes nov. p. 105. 72. (mol- lucellaefulium). | /7'ahb. sgothob. p. 64. zspegren bleking. p. 4&4. Flor. Dan. t. 1701. Hab. in cultis Svecie ubique usque ad Norrlandiam. £f. Scanie, Hallandis etc. frequenter, Oelan- dis: rarius ex. gr. ad Hógsrum, Ostrogothic ad Vadstena, Upsalie; y. Scanie, Blekingiz elc rarius. Folia saepe subreniformia. | Calyces glabri praeter dentes ciliatos. Corolla aestivalis purpurascens. 659. LAMIUM amplexicaule: folis subrotundis ineisis -—— —-renalisque; floralibus amplexicaulibus, calycis to- menlosi fructiferi dentibus conniventibus. — Linn. svec. n. 522. spec. pl. ed. JV illden. 5. p. 9o. Flor. Dan. t. 752. Hab. in arvis et cultis Svecizee usque ad Angermau- niam frequenter. Plerumque duplo minus praecedente, sed crassioris et te- nacioris substantiae. Calyces praecipue duplo minores, sed iere coriaceae. substantiae, undique canescenti - tomentosi, Corollae minores, roseae, aestivales. 305 G AL'E.OP S S. Linn. gen. ed. Schr.n. 972. ffuss. gen. p. 127. Calyx quinquedentatus aristatus. Corolla faux patens, denticulos duos supra sinus labii inferioris elevans; labio superiore fornicato stamina pistillumque conjun- cla gerente. Semina extrorsum marginata. — 47erbee plerumque fistulosee radiceque annua, floribus magis terminalibus. 660. GALEOPSIS Zadanum.: internodiis caulinis :qua- — libus subpubescentibus, verticillis omnibus remotis, folus sublanceolatis. inm. svec. n. 524. spéc. pl. ed. [Pilld. 5. p. 91. Engl. Bot. 15. t. 884. IV'ah- lenb. ups. n. 502. .Harim. F'et. Ac. Handl. 1918. D. Mips Hab. in arvis siccissimis, tectis, collibus Svecie us- Flor. Svec. 24. 570 DIDYNAMIA ! que ad Vermlandiam ferrimontanam | et; Norrlan- diam meridionalem passim. Caulis obsolete quadrangulus, plerumque rubicundus, te- nuiler pubescens. Folia sparsius serrata. Calyces glandulosi, odori. Corolla longius tubulosa semper purpurasceus; sta- minibus quibusdam supra galeam eminentibus. 661. GALEOPSIS 7'etrahit: internodiis superne incras- ^ satis hispidis, corolla calycibus duplo longiore; ga- lea recüiuscula. |.Ling. seec. n. 525. «. spec. pl. ed. IVilld.5. p. 92. Flor. Dan. 8. t. 1271. JV ahlenb. lapp. n. 297. — £. pallens. F'zes hall. p. 100. IP'ahlenb. ups. n. 580. y. versicolor: corolla calycibus triplo longiore fla- vescente; galea ventricosa. Aims. secc. — Flor. Dan..t. 929. | Sv. Bot. t. 446. Fries nov. p. 106. G. cannabina /Pilld. l.c. 95. I ahlenb. ups. n. 591. Hab. in agris et culüs totius Svecie ubique. Caulis eximie tetragonus, sub inserlione foliorum intume- scens (Svecis Pzpdàn , Supgor, Plister. Korsórt, Hamp- órt etc;). Corollae aestivales in « totae purpurascentes ; 3 galea et fauce lutescentes, y duplo majores. 662. GALEOPSIS Galeobdolon: folis cordatis crenatis, —-verticillis sexfloris: involucro tetraphyllo, laciniis labii inferioris acutis. ALinn. svec. m. 525. Retz. oec. p. 276. "Plor; Dan: 1. 1272, Leonurus Galeobdolon Ann. spec. pl. ed. IPilld. 5. 7p. 115. d. scan. p. 64. 101. 107. 154. Leche scan. p. 10. n. 41. Vet. Ac. Handl, 1744. p. 278. Galeobdolon luteum S$m:th brit. 2. p. 651. Engl. Bot. 11. £. 707. Aspegren blekins. p. 45. iiab. in nemoribus et umbrosis declivibus meridiem spectaniibus Scaniz'precipue sylvaticie versus re- gionem campesirem vulgatissime; Blekingic ad Listershufvud. Radix perennis valde repens et stolonibus tetragonis de- cumbentibus se propagans. Planta reliqua etiam laxa et mol- lis, Iutescenti- viridis, unum alterumve pedem longa. Folia inferiora cordata, pollicem lata; sed superiora bracteantia | oyata, minora, Calyx subcampanulatus. Corolla eleganter GTMNOSPERMIA 571 flava fauce rubro-maculata, ante solstitium explicata; galea semiunciam longa inferne. valde angustata, labio inferiore multiplo minore, sed eodem modo plicato ac in praeceden- tibus quamquam denlibus inconspicuis. Semina ut in reli- quis extrorsum marginata. SE S TP ATOCEI Y S. Linn. gen. ed, Schr. n. 974. fuss. gen. p. 128. Calyx quinquangulus, quinquefidus. — Corolla breviter tubulosa: labio superiore fornicato emarginato; infe- riore lateribus reflexo trifido: lacinia intermedia ma- jore emarginata. Stamina breviora demum ad latera Íaucis recurvata. — Zlerbc plereque radice pereunt , floribus. subspicatis. 665. STACHYS syleatica: foliis cordatis petiolatis hir- ^ T, spice verticillis sexfloris, caule divergenter pi- loso erecto. Zinn. svec. n. 526. spec. pl. ed. IF'illd. 3/ p. 97. "Se. Bot. t. 578. Plor. Dan. t. 1102. Hisinger herjed. p. 5o. Hartm. et. 4c. Handl. 1014. p. 99. — 19018. p. 159. /P'aMenb. lapp. n. 299. .Hab. ad montium radices et in nemoribus clivosis pro- viuciarum — temperatiorum ubique, rarius aulem Vermlaudie ex. gr. ad BMansátersbruk, Helsingic inter Dollnüs et Arbráà; dein vix nisl ad radices al- ium Jemtlandicarum et Nordlandicarum Norvegice. Planta foetida (Nericiis Stznknáss([a), obscure viridis, cir- citer bipedalis, simplex. Folia saltem bis pollicem lata. Spi- ca angusta. Corolla ad foenisecium porrecta. eximie rubra al- boque picta, undg nonnullis Svecice Skarlakansgrás. 664. S''ACHYS alpina: folis cordato-oblongis petio- latis pubescentibus; serraturis apice callosis, verti- cillis subduodecimfloris villosis, corollc labio plano. JLinn. svec. n. 527. spec. pl. ed. JV illden 5. p. 99. Cels. herb. p. 722. opt... Rosén scan, p. 64. n. 59. Hab. in Uplandia (ut puto Roslagia maritima) se- cund. Celsii herb. vera et certa; (sed in Scania ad Sódra Rórum etiamnum dubia, et, quam inter Os- mundsberg et Boda nec non ad Alsarbyn Dalecar- lie olim legit Gahn, forsan fuit S. ambigua Hi- singer mnorr. p. 79., cul eliam perlinere videtur 572 DIDTNAMIA planta ad Dómestorp Hallandie memorata ab Os- beck in Gótheborgs Handl. 4. p. 20. Planta Uplandica in Celsi Herb. optime conservata non foetet, circiter bipedalis altitudinis, sed undique crassior et firmior magisque grandiflora quam praecedens. Calyces prae- cipue grandiores: laciniis sesquilineam latis. Corolla magis fu- scescens vel ferrugimea, latior; laciniis lateralibus exporrectis. 665. S'TACHYS palustris: foliis lineari-lanceolatis basi cordatis subsessilibus, spice verticillis subsexfloris , caule divaricatim piloso erecto. Linn. seec. n. 529. spec. pl. ed. IPilld. 5. p. 98. Sv. Bot. t. 451. Ft. Dan. t. 1103. Hab. ad ripas, paludes, in arvis pratisque humidis a Scania ad Vermlandiam et Jemtlandiam frequenter. Radix demum tuberosa Svecis Spinknyler. Caulis ultra pedem altus; pilis longitudine fere ipsius diametri, Folia digitum tantum lata, sed circiter tres nncias longa. Corolla post solstitium , dilute rubro-violacea sub fauce maculata. 666. STACHYS arvensis: folis oblongis basi cordatis petiolatis crenatis, verticillis foliiferis paucifloris , calyce corollam subaequante, caule hirto, /— zzz. spec: pl. 'ed. I'illd. 5. p. 106. - Plor: Dont 587. Jetz. oec. p. 703. Osbeck eótheb. handl. 4. p. 20. Fries halland. p. 101. Forsander veg. scan. p. 11. Aspegren bleking. p. 45. Glecoma arvensis Jum. seec. n. 519. Siderius Leche scan. p. 11. n. 43. Hab. inter segetes vernales in agris precipue areno- sis Scanis occidentalis maritimze passim ex. gr. ad Malmó, Lomma, Helsingborg, Hóganás copiose, rarius ad Oefvedskloster, F'ogelsáng etc., ut etiam Hallandise meridionalis ex. gr. ad Hasslof, 'Tvà- áker infra Warberg etc. parcius, Blekingic oc- cidentalis rarissime. Radix annua. Caulis omnino crectus, vix pedalis altitu- dinis; ramis nonnullis basilaribus adscendentibus. Folia in- feriora petiolo longitudine ipsorum inserta, ovali- cordata, unciam vix longa, grosse crenata; superiora subverticillaria sessilia, magis oblonga, vix cordata, deflexa idque demunn GYMNOSPERMIA 375 ita ut extra calyces non emineant. Calyces infra medium fissi, demum fructiferi ampliati campanulati; dentibns ses- quilineam latis. Corolla parva, alba: punctüs tantum et li- neolis nonnullis roseis. 2300" B A'L/E 'O'T-N. Linn, gen, ed. Schr. n-975. Ífuss. gen. p. 128, Calyx decemangulatus involucris subulatis fulcratuss ore patulo quinquedentato. Corolle tubus cylindri- cus longitudine calycis: labio superiore concavo cre- nato, inferiore trifido obtuso: lobo intermedio ma- jore obeordato. — Herbwe radice perenni, floribus axillaribus, pedunculis subcapitatis secundis. 667. BALLOTA zzgra: foliis subcordatis acutis serra- ^. tis, bracteis tubum calycinum zquantibus, calycibus acuminatis aristalisque rectis, Jum. svec. m. 529. spec. pl. ed. IPilld. 5. p. 107. it. oel. p. 60. gott. p. 175. 209. vestrog. p. 159. Leche scan. p. 10. n. 40. F'et. Ac. Handl. 1744. p. 275. .Aspegren blek. p. 45. JB. ruderalis Sv. Bot. t. 589. Fries halland. p. 101* Ahlquist runst. p. 21. Plor. Dan. t. 1702. &. flore albo. (Zries halland. p. 101). B. alba nn. 1 UswEg. 945430?- (nec spec. pl.) B. sepium Persoon syn. 2. p. 125. Hab. ad sepes et domos provinciarum formatione ju- niore substratarum et littoralium, scil. Gotlandiz, Oelandise et Scanice passim, Ostrogothie ad Vadstenaslott, Blekingics ceterum non nisi ad oram occidentalem; regni in ruderibus ut Hallan- dia ad Varbergsslott, Bahusice in Dohusslott; 8 in Scania, Planta laxa varie flexuosa, obscurioris coloris exsiccalione supra nigrescentis, unde nomen, quod etiam Svecice Svearít -Andorn, Flores subviolacei lineis variis albidioribus picti, aestivales. Folia in ramis arcuatim deflexis infra flores de- pendent. — 58 flore albescente tantum differt et utique di- stingvi debet a vera B. alba, toto habitu albescente, nobis adventtia. 574 DIDYNAMIA t0987,,,M AR R U.B I.UJM, Linn, gen. ed. $chr. n.976. Juss. gen. p. 138. Calyx rigidus infundibuliformis decemstriatus decem- dentatus: denliculis alternis interdum minoribus ob- soletisve. — Corolle labium superius bifidum lineare rectum; inferius trifidum. — erbe floribus in ver- ticillos capitatos axillares congestis. à 660. MARRUBIUM vulgare: dentibus calycinis seta- ceis uncinatis, foliis "Subrotundo- ovalis crenato-ser- ratis rugosis. JLinn.svec. n. 551. spec. B. ed. IP'illd. S2ip« 31.) V0, SOL. s 174. wesbnoa pa EET Dan. 6. t. 1056. Ahlquist runst. p. 21... Leche scam. p. 2. n. 106. Osbeck gótheb. handl. 4. p. 20. Samz, neric. p. 49. ZJT'ahlb. "eothob. p. 64. Carls. streng. p. 33. Hab. ad vias, plateas, muros solo margaceo provin- ciarum temperatarum formatione quadàm juniore substratarum ut Gotlandioe, Oelandisce, Sca- nie, Vestrogothise in Falbysden frequenter, Nericize passim; sed de cetero rarius Bahusiz, circa lacum Málaren ex. gr. ad Sirengnàs elc. Radix perennis. Planta tota albo-canescens praecipue in caule circiter sesquipedali, Svecice Zfvit 4nudorm. Corolla omnino alba inconspicua, aestivalis. 258. LEONURUS. Linn. gen. ed, Schr. n. 977. fuss. gen. p. 128. Calyx pentagonus quinquedentat us. Corollee angustze faux inflata laciniam reflexam utrinque gerens: "abio superiore villoso concavo demum reflexo; inferiore sublineari angustato. Anthere puncus "uh adsper- se, demum, reflexe. Semina truncata supra villosa. — Herbae foliis divisis. 669. LEONURUS Cardiaca: foliis fulcrantibus lanceo- Iato-trifidis, lacinia intermedia labii inferioris acuta. Linn. svec. n. 552. spec. pl. ed. IF/illd. 5. p. 114. Sv. Dot. t. 395. FI. Dan. t. 727. IFahMenb. et. Ac. Handl. 1009. p. 219. TAM ib. 1010. p. 123. Hab. in ruderatis, ad domos, vias precipue regionum GTMNOSPERMIA $75 campestrium a Scania ad Vermlandiam, Üplandiam et Gevaliam. frequenter. Radix perennis. Planta saepe tripedalis valde ramosa, tenacioris substantiae et obscurioris coloris, Svecis Bornáss- la, Bondnássla, Ásknássla, Empiricis Hiertsprángserás. Folia inferiora magnitudine et figura fere manus expansi. Vertlicilli minores asperi. odit post solstitium, extus o- mnino albo-lanata, intus sangvinco-punctata. 25pg DRACOCEPHALUM. Linn, gen. ed. Schr. n. 984. fuss. gen. p. 130. Calyx subbilabiatus: dente supremo ceteris duplo tri- plove latiore. Corolla faux inflata laciniam. rectam utrinque producens; labio inferiore indiviso, deflexo, minore. — Jerbae foliis indivisis, flor ibus verticil- lato-spicatis , brac Lets latis. 670. DRACOCEPHALUM Ruyschiana: floribus spi- — calis, foliis sublinearibus bra itleisque muticis indi- visis integerrimis. ;;. svec. n. 557. spec. pl. ed. IVilld. 5. p. 155. Flor. Dan. t. 1321. Djerkander Vet. Ac. Handl. 1776. p. 90. (Hising. norr. p. 79.) Hab. locis apricis exsuccis in slrato calcareo montium Vestrogothicorum transitions et quidem re- gionis proprie Falbygden diclze ad Mósseberg inter Gókhem et Klefva per Klefvahed frequenter, in Állebergsünde vix parcius; alibi rarius, ut prope Sóderküping. iu paroecia Drothen ad 'Phorstorp, (Smolandiz in pratis pagi Hulu paroecice Hvitlanda olim, ad Aliugsis, Vestmannie ad Johannisberg prope Vesterás: Dr. fall). Badix perenuis. Planta tota non parum graveolens (unde forsan Vestrogothis Márrpzssagrás), plerumque pedem al- la, fere glaberrima. Folia plerumque tantum duas lineas la- ia, sed sesquiunciam longa. Spica tantum paucis verticillis constat, sed crassa ob ílores fere maximos hujus ordinis c- leganter caeruleos aestivales. Calyx quinque lineas longus, primo intuitu subaequalis, sed re vera dente supremo duplo latiore. Corolla tota unciam longa etiam svecice ra&- nos dicta. 576 DIDTNAMIA 671. DRACOCEPHALUM hymizflorum: floribus verti- cillatiss bracteis oblongis integerrimis, foliis inferio- ribus ovatis serratis, calycis labio superiore mu- cronato corollam subzquante. —Lznn. spec. pl. ed. JVilden. $. p. 157. IFahlenb. ups. n. 587. Gmel. sib. 5. p. 255. t. bo. Hab. in ruderatis, tectis Upsalice districtus Svart- bücken copiosissime, extra urbem ad Rickomberga; etiam ad Furudal Dalecarlie (Krómingsseárd). - Radix annua. Caulis pedalis et ultra, strictus superne spi- catus. Folia caulina internodiis breviora circiter digitum lata. Calyces cylindracei; labio superiore unilobo latitudine totius calycis, ovato, mucronato. Corolla ad foenisecium dilute caerulescens, minuta, aliquando extra calycis lobum superio- rem poirrecta. 2400. ORIGANUM. Lina, gen, ed. Schr. n.981, Sjuss. gen. p. 129. Bractee colorate, imbricate, spiculas subtetragonas con- stituentes, Calyces intra bracleas inclusi depresso- bilabiati in Majorana, sed in nostra spec. subzquali- ter quinquedentati. Corolle faux depressa: labio su- periore emarginato; inferiore trifido, subzquali. — Herbae inflorescentta paniculata. 672. ORIGANUM vugare: spicis subrotundis panicula- . us conglomeratis glabris, bracteolis calyce longiori- bus ovatis. Lun. svec. n. 555. spec. pl. ed. H/illd. 9. p. 155. it. vestgoth. p. 197. Se. Bot. t. 198. Flor. Dan. 9, t. 1501. Kalm bohusl, p. 82. Samz. neric. p. Ág9. Hab. locis calidis in petris calcareis abruplis, ad ru- pes regionum alias campestrium a Scania et Gotlan- dia ad Bahusiam summam, Vestrogothiam, Nericiam et Uplandiam passim; ad mare Nordlandie meri- dionalis rarius. Radix perennis, Planta pedalis et ultra, loco "Theae usitata et cerevisiae addita, Svecis Dosta, hRusticis Konineg v. Ko- nungagrás, etiam Frimodig, Bahusiis Márrmynta. | Fo- lia ovata uncialia supra glabra. Panicula magna subviolacea; corolbs roseis sub foenisecio explicatis, GTMNOSPERMIA $77 2$). CLINOPODIUM. Linn, gen. ed. Schr. n.980.. fuss. gen.p 129. Bractee involucrum multisetum constituentes. | Calyces curvati bilabiati: supra trifidi, infra bipartiti. Corol- le tubus sensim ampliatus: labio superiore emargina- to, inferiore trifido: lacinia media latiore emarginata. — Herba floribus supra pedicellos ramosos in verti- cillos congestis. 675. CLINOPODIUM »u/seare: verticillis hispidulis, in- — —volücro calycibus breviore, foliis remote serratis pilosis. uzzn. seec. n. 535. spec. pl. ed. JV illd. 5. p.151. Sv. Bot. t. 441. FP/. Dan. 6. t. 950. Samz. neric. p. 49. Hisinger norr. p. 4o. 46. Hab. cum precedente passim, sed prius versus sep- tentrionem desistens; (nec in Smolandia occidentali adest: Pres). ! Radix perennis. Caules simplices, circiter pedales, paten- ter pilosi ut tota planta, Svecis S£en-Pole], Bergmynta, Heirfvel-Dosta. Folia ovata, breviter petiolata. Verticilli valde compositi et multiflori; corollis calyce duplo longiori- bus violaceo-roseis, sub foenisecio obviis. 2E ID, X TMDSU S, Linn. gen. ed. Schr. n.982.. fuss. gen. p. 129. Calyx subtus ventricosus; fauce villis clausa; limbo bi- labiato: supra tridentato, infra bifido. Corolla parva: fauce angusta; labio superiore planiusculo emarginato3 inferiore trifido in;:quali.. — — /Zerbee. humiles odorce , foliis parvis. 674. l'HYMUS Serpyllum: floribus capitatis, caulibus repenübus undique puberulis, foliis planis obovato- lanceolatis obtusis basi ciliatis. |. Lizz.. svec. n. 555. spec. pl. ed. IV'illden. 5. p. 150. Sv. Bot. t. 520. Flor. Dan. 7. t. 1165. Samz. neric. p. 9. Il'ah- lenb. ups. n. 590. et. 4c. Handl. 1011. p. 55. lapp. n. 296. .Djerkand, F'et. .Ac. H. 1776. p. 05. 'Th. angustifolius Persoon synops. 2. p. 150. E. Chamzdrys: floribus subcapitatis, caulibus sub- decumbentibus bifariam. quadrifariamve puberulis, foliis ovatis acutiusculis, 978 DIDYNAMIA Th. Chamedrys Fries nov. p. 55. halland. p. 102- (Hising. norr. p. 57. 45). "spegren blek. p. 46. Th. Serpyllum .Persoon sym. p. 150. Hab. in canipis. collibusque glareosis apricis exaridis precipue regionum campestrium a Scania ad Ve- strogothiam, Nericiam et Uplandiam frequenter, deiu prope mare ad Sundsvall passim et Dalecarlice extime ad Furudal, sed denique ad mare septen- trionale Finma: p ut adventitium: | 4 in collibus Scanis et Blekingice extreme maritime rarissi- me bis terve modo lasts Radix perenuis: caulibus multis subfruticulosis ramulos floriferos emittentibus. Herba apud nos debiliter odora Sve- cis Backtimjam , IY ildPolej, etiam Searthó. Folia ple- rumque sublanceolata. Corolla violaceo-rubicunda circa foe- nisecium aperta. — 8 Quo magis vegetum eo etiam folia la- tiora et pubescentia in angulos evidentiores caulis collecta. ^*675. THYMUS .cinos: verticillis sexfloris; pedicellis simplicibus, caulibus erectiusculis ramosis, foliis oblongis acutis serratis flore longioribus. Jinn. svec. n. 556. spec. pl. ed. JV illd. 5. p. 142... Plor. Dan. t. 0914. Samz. neric. p. 5o. Hab. locis glareosis aridis et ruderatis regionum cam- pestrium a Scania ad Vermlandiam et Angermau- niam ubique. Radix annua, sed multicaulis. Planta ceterum magnitu- dine varia, rarius pedalis, Svecis Zarmynta. Folia majora quam in praecedente. Calyces demum subtus valde ventri- cosi, Corolla dilute violacea, aesüivalis. 245, P. R U.N EL b. Linn. gen..ed, Schr. n. 990. Sfuss, gen, p. 130» Calyx bilabiatus; labio superiore plano. ^ Corolle la- bium superius staminiferum , iuferius irifidum 1nz- quale. Filamenta bifurca; apicibus longioribus nudis; brevioribus antheras laterales gerentibus. Sigma bi- fidum. — erbe verticillato- -spicalce : brtieis | magnis ciliatis laciniatisee. 676. PRUNELLA. eulgaris: foliis petiolatis basi serra- tis ovato-oblongis, caule adscendenle, calycis labio GTAMNOSPERMIA 379 superiore trimucronato. JLinn. svec. n. 5^0. spec. pl. ed. I'illd, 5. p. 176. Fl. Dan. 6. t. 910. i'ah- lenb. lapp. n. 501. Hisinger norr. p. 72. B8. grandiflora: calycis labio superiore iridenlato. v unn. , its, gotl. p. 193..196.. 215. 219. 220. Fries halland. p. 104. P. grandiflora 77 il/d. 1. c. Jacqu. austr. 4. p. 40. 1. 577. Ahlquist. runst. p. 22. Hab. in pratis et pascuis sterilibus humenlibus totius Svecie, alpibus et subalpinis tantum exceplis, fre- quenter; 6 in siccioribus supra petram calcaream Gotlandie , Oelandio», Scanic: copiose, Roslagic raro. Radix perennis. Caules adscendentes, circiter spithamaei. Folia infima ovata sed superiora oblonga. Spica subcylin- drica, compacta, brunnea, Svecis SktogsAhume, Augermannis Birunórt. Corolla violacea, aestivalis, calyce plerumque tan- tum duplo longior; — sed in f£ tota fructificano duplo ex- plicatior spicaque crassior. 244, SCUTELL AR I A. Linn. gen. ed. Schr.n.989. ffuss. gen, p. 131. Calyx bilabiatus: labiis integerrimis preterquam sub flo- rescentia clausis ob vexillum suprapositum concavum. Corolla sensim superne dilatata in faucem compressam, utrinque terminatam lacinia ad labium superius ap- plicata rictum subclaudente; labiis utrisque ceterum indivisis. Semina in receptaculo elongato pendula. — Herbce radice perenni repente, floribus quodammodo axillaribus solitariis. 677. SCUTELLARIA ralericulata: folis basi cordatis ^ oblongatis crenatis flore inferiore longioribus. Lzzn. svec. n. 550. spec. pl. ed. JVilld. 5. p. 175. Sv. Bot. t. 457.- FL. Dan. t. 657. IFahenb. Vet. 4c. Handl. 1813. p. 4i. lapp. m. 500. Zetlerst. res. 2. p. 2090. Hab. ad ripas lacuum et fluviorum totius Svecig us- que ad fines infimos Lapponic ubique. Planta saepe pedalis; caule exquisite quadrangulo. Folia floribus inferioribus plerumque duplo lougiora. Calycis ve- xillum emarginatum. — Flores sub solstitio et poslea eleganter caerulei, Svecis Geígnos. 380 DIDTNAMIA 678. SCUTELLARIA Zastzfolia: foliis integerrimis: . 1uferioribus triangulari-hastatis; superioribus sa- gittatis flore brevioribus. Jn. spec. m. 559. spec. pl. ed. IPilld. 3. p.393. 16. soll 919 91 225. 253. 272. hlquist runst. p. 22. F'ries halland. . p.109. Zidegren Ósterg. p. 50. Jdspegren bleking. p. 46. Ilahlenb. ups. n. 594. Hab. in pascuis succulentis ad aquas precipue litto- rales in provinciis formatione quadam juniore sub- stratis ut Gotlandie, Oelandie, Scaniz fre- quenter, in celeris provinciis littoralibus rarius ab Hallandia usque ad ÜUplandiam, ubi etiam lacum Málaren intrat et Upsalie legitur. Herba tenuior et magis contracta, sed flores superne ma- gis collecti, grandiores et saturatius caerulei, Calycis vexil- lum minus et integerrimum, glandulose pilosum. onD. 294, ANGIOSPERM I A. 245. OROBANCH E. Linn. gen, ed. Schr. n. 1045, fuss, gen.p. 113. Gartn.fr. 3. pe 42. t. 185. Calyx introrsum partitus, extrorsum quadrifidus (sed in sp. ramosis aliter). persistens. Corolla tubulosa in- clinata fauce pervia; limbi labio superiore fornicato emarginato, inferiore trifido deflexo. Capsula supera, corolke emarcide tubo inclusa, unilocularis, bivalvis, sed sutura exteriore tantum dehiscens; receptaculis valvule binis. Semina scobiformia. — Znflorescentia spicata, Herba aphylla. 679. OROBANCIHE :;najor: caule simplicissimo , .bra- cteis solitariis, corolla quadrifida subinflata pube- scente: labii laciniis crispo -fimbriatis obtusis, sta- minibus basi hirsutis, germine glabro (nisi glandu- loso) Jinn. seec. n. 561. Leche scan. p. ii. n. 4^4. (caryophyllum redoleus). J^et. 4c. Handl. 1744. p. 27&-. FL Dan. 1. 1588. Sv. Bot. t. 596. Retz. oec. p. Ág9. -Regensb. bot. Zeit, 1022. p. 445. i O. elatior Sutton transact. linn. ^. p. 170. t. 17. f. 4. O. vulgaris Decand. fl. franc. p. 2455. IF ahenb. helv. n. 667. carp. n. 629. ANGIOSPERMIA 981 Hab. ad oras Scanic raro, ut ad Rà infra Helsing- borg, ad Mollevàng prope Malmóo, ad Esperód juxta Stenshufvud, in Stenbyhállar paroeciz Benesta: sem- per inter Centauream Scabiosam, cujus radi- culis insidet, in arvis et agris glareosis parcius. Radix plerumque biennis esse videtur, ex apice radicula- rum dictae plantae.pennam gallinaceam crassarum enascens, ibique primum tuberculum radiculis adpressis circumdatum Íormans. Caudex dein ultra pollicis crassitudinem, squamis fuscescentibus praeditus, in caulem digiti minoris crassiLliei circiter pedem altum abiens. Bracteae longitudine circiter la- bii inferioris. Calyx fere infra vel extra corollam positus ipsaque duplo brevior. Corolla subcylindrica fuscescens. Stamina pistillo breviora. Germen omnino glabrum, sed stylus praecipue superne pubescens. Stigma binis callis se- mine sinapis vix minoribus flavis. 246. L AT H R 7E A. Linn. gen. ed. Schr. n. 1000. fuss. gen. p. 114. Gartn. fr. 1. p» 242. t. $2. Calyx campanulatus subzqualis, quadrifidus. — Corolla tubulosa: labio superiore concavo; inferiore trifido de- flexo. Germen ad basin suture inferioris glandula squamzaformi, Capsula bivalvis unilocularis: recepta- culis fungosis in medio valvularum. Semina subglo- bosa. ZJnflorescentia racemosa. Herba aphylla colorata. 690. LATHRJ/EA. Squamaria: caule simplicissimo, flo- . pibus pendulis. Jzzz. seec. n. 550. spec. pl. ed. JT illden. 5. p. 201. it. vestrog. p. 151. Sv. Bot. t. 216. Flor. Dan. t. 156. Rosén Nov. Act. Ups. VIII.p. 220. Samsz. neric. p. 5o. .Bjerkand. Vet. Ac. Handl. 1776. p. 81. Mab. locis umbrosissimis ad petram calcaream Got- landie et Vestrogothie in Kinnekulle frequenter, nec non Nericie passim; alias rarius ad radices montium locis succosis Svecie temperatioris magis campestris a Scania ad Vestrogolhiam (prope A- lingsás etc.) et Uplandiam ad rupes Godtsundenses prope Upsaliam, ad Dannemora alibique. Radix valde perennis et ramosa, digiti crassitie, alba, squa- inosa ut caulis. hacemus secundus, cernuus, tolus subcar- 582 DIDTNAMIA nei coloris, primo vere florens. Corolla parum prominet extra calycem, antheras pilosas demum exserens. 247. KD A IE 1. S IAS Linn. gen. ed. Schr. n.996. fuss. gen. p. 113. (Gaertn, fr. 3- p» 109, t 198)- Calyx quadrifidus, inseequalis, superne coloratus. Co- rolla tubulosa subclausa: labio inferiore breviore tri- fido. Anthere basi bimucronale. | Capsula bilocularis, acuta, calyce duplo longior, subzequalis. Semina ma- jora angulata. — erba superne tota colorata. 66 1, BARTSIA alpina: foliis omnibus oppositis ovatis —-obtuse serratis. JLinnm. svec. n. bái. spec. pl. ed. VEolld. 5:'p.09: Soi Bet. f: 573. Port OREL f. 45. Fahlenb. lapp. n. $02. Hartman et. Ac. FHandl. 1918. p. 151. Hising. dal. p. 33. Nov. Act. Ups. F1. p: 220: Wer: HCM dE 10006. p. 59. Jidegren Osterg. p. 50. Zetterstedé res. 1. p. 11. Hab. jas hotaiiodibus alpium omnium a Capite seplentrionali et finibus Russie usque ad Dalecar- liam orientalem supra Mora írequenter, descendens quoque juxta flumina fere per totam Lapponiam et regiones consimiles passim; ceterum non occurrit nisi in paludibus regionum formatione Lransilionis fuundatarum et magis orientalum, ut Ostrogo- this; in Ombergs Hojestoráug et juxta eundem prope Dagsmossen,, ad Gársta et Slaka prope Liu- koóping, Gotlandis occidentali- meridioualis ad Klintà versus Froyel, et ad Eista in prato Láng- hógárden diclo. ; Radix perennis. Planta tota circiter pedalis, semper sim- plex (sine ullis ramis) obscura demumque exsiecatione omni- no nigrescens, Folia fere semiunciam lata, subtus reticulato- scabrosa fere ut in Rhinantho. Flores circiter octo lineas longi obscure caerulei, aestivales. ^ Capsulae semiunciam longae. Svecis interdum .Bergskálle. 240. EUPHR ASIA. Linn. gen. ed. Schr. n.998.. fuss, gen. p, 112. Gaertn. fr. Lpeag7, 0 $4 Calyx quadrifidus. Corolla tubulosa: labio superiore e- marginato; inferiore trifido suba quali, Anthere duce ANGIOSPERMIA 585 omnesve basi spinulose. . Capsula bilocularis calyce non longior; valvulis medio septiferis seminiferisque. Semina minora. — JZerbe radicibus annuis, floribus minoribus. 602. EUPHRASIA officinalis: covolle fauce aperta; 7^ lobis inferioribus emarginatis, antheris ciliatis, fo- lus ovatis planiusculis argute dentatis. — zz. seec. n. 545. spec. pl. ed. JV'illd. 5. p. 195. Sv. Bot t. 267. JP! Dan. 6. t. 1057. IF'ahlenb. lapp. n. 505. f. cucullata. ries halland, p. 104. y. curta: foliorum dentibus acuminatis squarrosis. Pies halland. p. 104. noe. p. 54. Hab. in pascuis sterilibus totius Svecie, vix quidem alpibus exceptis, ubique; Z et y precipue Hallan- die montiumque adjacentium. Planta altütudine varia plerumque palmaris. Folia saepe aliquantum concava, sed non squarrosa. Corolla aestate se- riore obvia albescens, sub fauce lutea et in labio concinne violaceo-lineata Svecis Osontróst. . Capsula emarginata. 605. EUPHRASIA. Odontites: corollae fauce constricta 5 lobis inferioribus obtusis ciliatis, antheris glaberri- mis,.folus lanceolatis serratis. — Z2iz:. svec. n. 5á4. spec. pl. ed. JY'illd, 5. p. 194. Plor. Dan. t. 625. Samz. neric. p. 5o. Wahlenb. ups. n. 597. Bartschia Odonütes Smith fl. brit. p. 648. — Fries . halland. p. 104. I/ahib. sothob. p. 65. llab. in arvis subhumidis regionum campestrium et littoralium a Scania ad. Bahusiam, Vestrogothiain, Nericiam et Uplandiam passim. Planta semipedalis et ultra. Corolla rosea, ad faucem pur- purea. Capsula apice integra, Semina ob arillum laxiorem angulata. 244. MELAMPYRUM. Linn. gen. ed. Schr.n. 999. fuss. gen.p. 113. Gartn. fr 1. p» 244.1. 53. Calyx quadrifidus, Corolla tubulosa, compressa: labio superiore marginibus replicatis; inferiore trifido sub- equal. Capsula oblique acuminata dehiscensque: lo- 'culamentis monospermis; valvulis medio septiferis " seminiferisque. — .Herbe radicibus annuis, floribus Subspicatis n. 604. 605, vel axillaribus in ceteris. 384 DIDTNAMIA 694. MELAMPYRUM crzstatum : floribus quadrifariam » Spicatis; bracteis complicatis serra. JLgnm. svec. n. 545. spec. pl. ed. JfWld. 5. p. 197. it. vestrog. p. 39. 4o. 62. 74. oel. p. 56. 191. — Rogberg smol. p. 19. Flor. Dan. t. 1104. Kalm bohusl. p. 124. /l'aMenb. Pet. Ac. Handl. 1011. p. 24. Bjerkand. ibid. 1776. p. 95. Hab. in pratis collinis asperis sterilibus regionum campestrium et littoralium a Scania ad Bahusiam, Vestrogothiam, .Nericiam campestrem | et Üplan- diam frequenter; Smolandiz rarescens. Planta vix pedalis, plerumque simplex., Folia linearia in- tegerruna. Spica tota colorata, purpurascens, rarius albe- scens, acute quadrangula, unde Svecis Korsórt, alias A4n9s- gubbar. Corollae sub solstitio et postea exstantes, plerum- que eleganter pürpureae. 685. MELAMPYRUM arvense: floribus sparsim spica- tis; bracteis planis pectinato -laciniatis, calycinis dentibus glabriusculis tubum corollae zquantibus. JLinn. seec. n. 546. spec. pl. ed. Iilld. 5. p. 198. it. scan. p. 209. 211. 221. 2á4. oel p. 99.139. 152. 259. 289. Jogbersgs smol. p. 19. Plor. Dan. 6. t. 911. Aspegren blek. p. 47. — Fries halland. p.105. .Nce- zén un Pant diss. de Ulricehamn p. 31. lF'ahenb. ups. n. 599. Hab. in arvis, agris et adjacentibus pratis per regio- nes maxime campestres et littorales provinciarum meridionalium a Scania ad Gotlandiam et Hallan- diam meridionalem írequentissime, sed et inter- mediarum passim usque ad Vestrogothiam et Üpsala. Planta plerumque pedalis, stricta, ramosa, agricolis au- stralibus invisa, Dlekingis Korp. Folia lanceolata attenuata integerrima. Spica primum tofa rubra, sed demum bracteae virescunt. Semina granis Tritici valde similia, unde Gotlan- dis Pukb-Avete, alis Krák- vel Korp-hvete. 6006. MELAMPYRUM zemorosum: floribus secundis axillaribus, foliis floralibus lanceolato-cordatis colo- raus, calycibus lanatis. JLnm. svec. m. bÁg. spec. pl. ed. I/'illd. 5. p. 199, it. scan. p. 919. oel. p. 159. ANGIOSPERMIA 685 (vestrog. p. 62). am. ac. 8. p. ioo. Sv. Bot. t. 425. PL. Dan. t. 5054. Forsand. veg; scán. p. 15. d spe- gren bleking. p. 47. ...F ies. hallaud. p. 05. Os- beck gótheb. hand/, 4 p. 30. Carls. strengn. p. 57. Hartman Feet. Ac. Hard. 1610. p. 135. Hab. in pratis nemorosis et lucis àd radices rüpiurti per regioue scon iüentales orientales extefiores regui, ut a jugo LHallaudsás per Scaniam et Blekingiam , Smolandiam orienlalem üsque ad Vexiói dein vix Ostvogothiz nisi ad Loótaborg. sed Uplaudis lre- quenter üsque ad flimen D«lecot!icum et deinde Ne riciamig mare vero vix trausit utpote Oelandice ra- rescena et Gotlandize omnino desiderata, . Planta major et crassior quam sequentium; lana brevi irs €à calyces. Folia fere omnia floralia sunt. primum eteganter ázurea; lloribus ante foenisecium prodeuntibus basi aurantia- €is; ceterum eleganter flavis; ünde Sveeis Lündtkuecktar vel Natt och Dag , Blekingis z4mórt. Demum bracieae &wni fructu virescunt; 697, MÉLAMPYRUM pratense: floribus secundis axilla- — -Tibus: foliis floralibus sumniis basi dentatis, caly cinis dentibüs adscendentibus conniventibus, corollis coin pressis subclausis. ^ Zünun. svec, n. 559. spec. pl. eds Jilld.5. p. (gg. Sv. Bot. t. 286. IT'ahlenb. lapp. n.508. Hab. iu pratis sylvatieis duriovibüs totius Svecice. al- X pibus ipsis Lapponicis tantum exceptis, frequenter. Planta circiter pedalis, laxior, tota viridis (praeter flores), Svecis Ko- hvete. Norrlandis MjOl£vall. Gothis saepe O- rengrás, Dalis /Toltemjálla, Vermlaidis Ny«kelgrás (ob formam floris), alis Skep/zug. Folia floralia superiora basi dentata: dentibus binis tefnisve 1i quoqne latere. Calycis dentes quoque sursuni elongati, adpressi Corollae ante foe-: nisecium i tubo albesceníe seiniiunciam longo, rictu tautum flava, 688. MELAMPYRUM .sy/eaficiin: floribus secundis "axillaribus; folis floralibus summis basi dilatatis; calyciuis dentibus patentibus. corollis fauce triaugü- lari aperta. Linn. svecs n. 54. spec. pl. ed. (f'illd. 5. p i99. Schrad. diar, 1000. 23, p. 224«. FI. Dan. Fior. Svec. 25. $86 ODIDTNAMIAM-. (Boys Hartman Yet; Aci Handl. 1834. piic9g- JF'aMenb. lüpp. nm. 506.7 Forsand, veg. scan p.a. Hab. in lucis sylvisque ketioribus ;precipue ad radi- ces montium passim a Scania per plerasque pro- .,Xincias usque ad. Jemtlandiam et TENE Nor- vegicam. Planta palhdius virens quam praecedentis. Folia diria eliam sumuma et sera aestate prodeuntia integra vel basi tan- tum dilatata, et rarius in dentem obsoletiorem solitarium pro- ducta. Calycis dentes quoque breviores. undique- patentes, Corollae. contemporaneae praecedentis, sed dimidio brevio- res, totae saturate flavae. ! abo. «IBS ELLA SN. do ER BUÉRIO: o( Linn.gen: ed. Schr. n.997. ffuss. gen. p 113. Gartn.fr.g, ps 25fid. T Calyx inflatus, compresso - suborbieulavis,: reticulatus, quadridentatus. || Corolla. tubulosa: galea compressa , infra apicem dehiscentem bidentata; labio plano tri- lobe. Capsula quoque compresso - orbicularis, plana, bilocularis; valvis medio septiferis seminiferisque: seminibus planis imbricatis, — Plante annue? Svecis ob calycem. fructiferum Skallergrás, -. Ang- skallra, Penninggrás. jseis 689. RHINAN'THUS Crista galli: corolle labio supe- riore breviore, calyce g glabro. Lam. SUéC. 7. 542. spec. pl. ed. IPilld. 5. p. 100. mi. 5. «. g. e major: caule maculato, galee dentibus pilüilloque exseilo violaceis; tubo incurvo. | JEfirh. beitri-6.. p. i44. Sv. Bot. t. 540. f. 1. (additis maculis jenulis), Flor. Dan. 6. t. g81. &. minor: caule immaculato, galeze dàntibus: Poatillo- que incluso concoloribus; tubo recto. Ah. Lc. Sv. Dot. t. 548. f. 2. (deletis maculis gants J'ah- lenb. lapp. n. 504. Hab. in pratis et quidem «e in siccioribus per maxi- mam partem Svecie, 8 in humidioribus UNE ad subalpina loca Lapponise Írequenter. Planta « saepe plus quam pedalis. Folia floralia: grandius serrata rigida aspera, subtus albo-macülata. 'Florés sessiles secundi, ante foenisecium explicati,; in 9^ páullo''seriores. i ANGIOSPERMIA 687 Calyces fructiferi digitum. lati,; Corolla in: unicolor satu- ratius flava; im. pallidior, lobulis violaceis, EUPNDPOUSH AUR^PSS, Linn. gény ed, Schr: n.1003, fuss. gen. p. r13.. Garin. fr. 1, p. 246, t. $$. Calyx insqualiter. quinquefidüs: dente infinio minimo, raro deficiente. — Corolla tubulosa: galea! emarginata; labio trilobo. Capsula bilocularis, in medio valvula- rum septifera semiriferaque, oblique acumirata dehi- scensque. — Sed in Sceptro Carolino corolla clausa capsulaque obtusa equaliter dehiscens. — Herbae ra- dicibus perennibus., foliis eximie divisis, floribus rue bicundis in n. 690-692., magis flavis in ceteris, 6900. PEDICULARIS pa/ustris: caule ramoso, calyci- t bus: quadrifidis ovatis scabris. capsula. brevioribus, '^galete. corolliuee ora infra medium bidentata. 277. 'seec. n. 65Y. spec. pl. ed. Willd. 5. p. 308... Engl. Jot. 6. t. 599. Jl'aMenb. lapp. n. 507. Hab. .in. pratis. paludosis totius Svecie preter so!as ^ alpes: frequenter. Planta saepius sesquipedalis, tmdique ramoss torvaque, saepe superne atropurpurea, Svecis Lzeearg, Granvarg, Jernórt etc. Folia bipinnatifida incisaque: laciniis caule an- Bustioribus, Corolla purpurea; labio unicolore; galea ob- scuriore. 691. PEDICULARIS sy/vatica: caulibus simplicibus, ^ walycibus quinquefidis oblongis angulatis. levibus »longitudine capsularum, galec corolline ora eden- tula, | Linn. $vec, n. 552. spec. pl. ed, Il'illd 5. p. 205. ii. vesirog. p. 59. 320. | Se. Bot, t. 550. FJ. Dan, t, 925... .Naezén. in Pant diss. de Ulricae- hamn p. 51.. I'ahlb. srothob. p. 66. Fries halland. p. 106, dspegren bleking. p. 4g. F'idegren ósterg. . $0. Samz.. ner, p. 51. Bl Vet. 4c. Handl. 1818. .p. 128. / Hab.. in pratis uliginosis sylvatiets precipue. formae tione transitiouis. fuudatis. in. Gothia interiore et ^sspredpue occidentali scil. 1) in Vestrogothiee :5/:»5districu. Falbygden et inde juxta flumina et Venern -onper-Daliam (etiam. ad Ámál) et dem per Bahu- $88 DIDTNAMIA siam et Hallandiam Scaniamque'sylvestrem passim, 2) in Ostrogothia campestri et dein tum versus Nericiam ad Lerbáck et usque-Bodarne, ium -Smolandiam inter. Rogberga, Femsjó et-Ó:- natorp. prope Calmar nec non Blekiugiam ; - cete-. rum vero non occurrere videtur antequam- in for- matione transitionis. Jemtlandis meridionalioris ad Berg. Radix multicaulis, sed caules simplices plerumque. tantum spithamaei Herba laetius virens superne. interdum rubens, floribus. pulehre roseis (Svecis Studenter vel Granfrier, Skogfrzer) Corollae labium ad basin macula alba et multo profundius divisum quam in praecedente. Capsula lineis qua- tuor non longior, apice infra summitatem retusa, - 692. PEDICULARIS /Arsu£a: caulibus simplicibus, ca- .— lyceibus villosis capsula brevioribus, galea corollina obtusissima (apice) edentula , foliis caulinis: pinriati- fidis. crenatis: petiolo dilatato. — gn. .svec. m. 555. lapp. n. 245. t. 5. f. 5. mala. spec. pl. ed; I'illd. 5. p. 216. laches. lapp. i. p. 290... Plor. Dan. ^. t, 1105. bona. JT'ahlenb. lapp. n. 51x. Jiljebl. Ft, zc. -Handl. 1795. p. 207. Laestad. ib. 1822. p. 42, Hab. in campis uliginosis aqua nivali subirrigatis per alpes summas nivales Lapponise Lulensis 'et Torneusis frequenter. i: Radix magis ramosá quam praecedentium. Planta fere to- ta superne albo-hirsuta, saepe spithamam alta. Foliorum pe- tiolus vel rachis saepe duas lineas latus eximie virens. Co- rola tota dilute rosea; galea undique rotundata stigma inclu- dens. Capsula vix semiunciam longa, etiam pallida. 695. PEDICULARIS flammea : caulibus simplicibus, ca- lycibus glabris capsula duplo brevioribus. galea co- rolina obtusissima (apice) edentula; labii laciniis sublinearibus, foliis pinnatis retroimbricatis dentatis. LLinn. seec. n. 556. lapp. n. 254. t; 4, f. 3. lachies. lapp. 1. p. 296. 7F'ahlenb. lapp. n. 510. Laesta- dius F'et. Ac. Handl. 1822. p. 542. Hab. locis uliginosis vel etiam declivibus irrigatis al- pium Lulensium a glaciebus perpetuis non lone ANGIOSPERMIA 58q ge. remolarum precipue ad Virihjaur frequenter, necnon in similibus alpibus 'T'ornensibus usque ad "T orneàtrásk. Radix radiculis subfusiformibus. Planta tota glaberrima, florens plerumque digitalis, sed capsulifera multo altior. Co- rolla vix semiuncialis longitudinis, splendide fulva vel flam- ma; galea superne atro-purpurea stigma omnino includente. 'Capsula eximie acuminata, septem lineas longa. 694. PEDICULARIS verstcolor: caulibus simplicibus, ' ^"ealycibus pilosis capsula brevioribus, galea corollina 'oblusiuscula antice apiculata; labii laciniis subrotun- dis, foliis pinnatis retroimbricatis serraüs. JT ah- lenb. iiS 655. Hartm. F'et. 4c. Handl. 1018. .355. Hisinger herjed. p. 51. norrig. p. 75. piatistaitda dior Dan. 1. 8o. (sed eoe fre se- quentis). Zartm. F'et. Ac. Handl. 1814. p. 107. P. Oedert Zornem. plantel. 5. p. 674. Hab. locis declivibus irrigatis in jugo alpium Jemt- landicarum ex. gr. ad Snasahógar et prope Her- jedaliam in Hitterdalen passim. Est quasi australior et vegetior forma praecedentis, saepe $pithamam alta. Radix et folia omnino eadem, sed bracteae et calyces praecipue ad oras hirsuti. Corolla plus quam se- miunciam longa, praecipue latior quam in praecedente, stig- ma ex apice exserens, colore dilutiore et ad apicem utrin- que macula purpurascente demum evanescente. 695. PEDICULARIS virescezs: caulibus simplicibus ——"spieaque inferne foliosa, calycibus pilosulis (tubo duplo brevioribus), galea corollina obtusiuscula au- tice apiculatas labii laciniis subrotundis, foliis pin- natis retroimbricatis serratis. isinger Jemtl, p. 69. P. foliosa Guzner. nore. n. 11it. Hab. in campo alpino ad Skurdalsport Jemtlandis. .Praecedenti certe proxima. Caulis totus valde foliosus vi- detur (superiorem partem tantum vidi). Folia floralia infe- riora. floribus. suis duplo longiora. Spica longitudine digiti medii, ífloribus plus quam 4o composita.. Corollae. maxima pars sulphurea, sed venis obscurioribus magis virentibus ; galea superne. atro-purpurascens. 5o ^ DIDTNAMIA 6958. PEDICULA RIS lapponica: caule simplici, palyci- ^... bus glabris obtusis bidentatis capsula patente duplo brevioribus, galea corollina rostrata, " foliis subses- Silibus pinnatifidis serratis. Lirn. svec. n. 554. lapp., n. 242, t. 4. f. 1. spec. pl. ed. HF illden. 5. p. 207. FÜlor. Dan. t. 3. | Il'ahlenb. lapp. n. 509. dJartm. Fet. Ac. Handl. 3014. p. 105. Hising. dal. p. 25. ZettLerstedt res. p. 200. M Hab, locis siccioribus sterilissimis tum in alpibus tum in subalpinis et subsylvaticis totius Lapponiz adjacentisque Bottnie usque ad Kiexisvaara, Jemt- landie,Herjedalie usque ad Svuckustót aliasque alpes juxta Fámundsjón in confiniis Dalekarlise. Radix tenuis subfiliformis. Planta tota quoque macrior quam praecedentes, circiter Spithamam. alta, glaberrina,. Flo- res patentes je ut in praecedentibus lapponicis erecti). Co rolla pallida lutea, omnino unicolor et avenis. Capsula Xu nor quam in ceteris, vix quinque lineas longa. . TMM 697. PEDICULARIS Sceptrum Carolinum: scapo.sim- plicissimo verticillatim spieato; floribus ternis .clau- $is, capsula subglobosa. Jn. svec. m. 953.. spec. p^ ed. IVillden. 5. p. 206. Rudb, lapp. illustr, ded. tab. |.Sv, Bot. t. 5o5. FI. Dan. 4.36... Iah- lenb. lapp. n. 508. Zetterst, res. 3. p.150. .Hartm, Fet. Ac. Handl. 1814. p. 99. Hagstróm jemtl. P. 374 149. Hising. herjed. p. 53... Fries halíand. p. 156, F'idegren ósterg. p. 50. Hab. in fruticetis humidis subalpinis omnium Lappo- niarum a Svecico latere alpium sitarum et cousimilium provinciarum salis vulgaris, unde; per flumina passim dispersa esse videlur ad omnes re- giones sylvaticas interiores a. summa septentrione usque ad Dalekarliam superiorem ad Boda, immo per paludes quousque aquas versus oxientem. difllu- unt usque ad Vestmanniam .ex.- gr. prope Skinskatteberg et Uplandiam prope Upsala; dein in plaga oocidentali interiori. regni. ad. quam aquas "unc ab alpibus magis perveniunt mut Vermlan- dise. in Elidalen supra Uddeholm, V estrogothic ad oram meridionalem (montium) regionis transitia- t ANGIOSPERMI A 591 . mis ad;Segersta, Dimbo ,. Kineved , , Jála,. Goteved, -Marka (kumbehaf), Gókbem, Ullene (Mal]mslátt) —... etc. Smolandiz ad Mossle in paroecia Vernamo, "rarus Ostrogothie iu Askángen ad Slaka et . Bjorkerik iu Ó. Ryd, sed regiones maritimas undi- que evitare videtur. - Planta longe maxima sui generis Svecis Myrkong, Kong- spira vel Kong Carls spira. Folia omnia radicalia, saepe spithamam. longa, profunde piunatifida; lobis ovalibus dupli- cato-cregatis, Scapus plerumque bipedalis digitzuum. minimum crassus; bracteis ternatis integerrimis, Corollae sub. foenise- cio. prodeunt, eylindraceae, nltra unciam longae, pallide 1la- vae; apicibus tantum laciniarum iuferiorum purpnurascentibus, 253, AN TIRRHINUM. Linn, gen. ed. Schr. n. 1007. Garin, fr. 1. p. 248.15 53- Calyx subpentaphyllus. Corolla basi calearata vel tan- tüm gibba (in Orontio): galea bifida replicata; labio irifido; palato inflato infra faucem prominente. | Cap- /s sula: bilocularis non apice dehiscens (ob stylum vali- dum columnarem), sed in dorso valvularum superne irregulariter disrumpens. — .Herbce foliis. indivisis , ^ * alternis, radicibus utplurimum annuis. 698. ANTIRRHINUM .Linaria: foliis lauceolato-linea- o7 7T»Pbus confertis, caule erecto, spicis terminalibus : '1sessilibus, floribus imbricatis: labiis compressis. - "qnn. svec. n. 557. spec. pl. ed. Il'illden. 5. p. 255. Se. Bot. t. 196. Flor. Dan. 6. t. 982. Il'ahlenb. Vet. Ac. Handl, 1909. p. 219. | | BLeloris: labio inferiore multiplieato. Z;zzz. an. ac. 1. "ÜHab. in arvis, muris, ruderatis a, Scania ad Vermlan- diam , Dalecarliam ex. gr. ad Ahl, nec non Norr- "''Jandiám frequenter; & precipue Roslagicz. JBadix perennis. Caules pluves virgati, vix pede altiores, tum tota herba glaberrimi glaucescentes. Flores aestivales conspieni Syecis Flugblomster, aliis Solgrás, Klossegrás, Mingegrás, Corolla pallidius flava, sed palatum villosum fulvum. 'Calear pedicello multiplo longius. 699. ANTIRRHINUM minus: foliis lineari -lanceolatis obtusis sparsis glanduloso-pilosis, caule ramoso, pe7 593 DIDYNAMIA duneulis axillaribus. | calcavi rectiuseulo : multoties longioribus..|| Ling. $vec. n, 558. spec. pl. ed. Ifilld, ^ p 251. Flor. Dan. t. 5oanvso Beta déc. p. 59. If ahlenb. Fet. Ac. Hand!. 1806, p. 50. ups. n. 407, (Histnger hoPrTE V p. 5 87) m Hab. in ruderstjs majoribus et agris adjacentibus re- gionpm maxinie campestriun orientalium Scamie, (Gotlandim, U p landic frequeuter. íi -- Planta tota tenera, glanduloso-pubescens, digitum alta. Co- rollae aestivales ex minoribus, dorso et ventre dilute viola- ceis, labiis ipsis albescentibus. H 700. ANTIRRHINUM. E/atine: foliis superioribus ha- — statis alternis: pedunculo brevioribus, caulibus pro- cumbentibus. Linn, spec, pl. ed. IT'illd. 3 p. 254. Flor, Dan, 1.426. Retz fl. scand, suppl. 2. p. q JEnnes Fet. Ac Handl. 1807. p. 926, Fries" nov, p. 49.. Rosén Noe. Act. Ups. FTI.. p» 929. Hab in agris Scanic occidentalis li'tovalis: ad Bars seháck, Plàdje et ad Borgmásltargárden jntía Malmoós nec non ($ollandie occidentalis ad ^ GOstafs iu Pràjel et Stenhuse in Sanda, ic . Radix tenuis. . Planta tota decumbens iuter glehulas terrae valde abscondita et. vix nisi post messem invenienda, |Cau- les filiformes, demum bis spiihbamam longi. Folia scmiunci- am longa lataque, obscure viridia. Flores foliis multiplo minores, Corolla lutea; labio superiore obscure vidlacco, Capsulae semine cannabis vix majores, ] i 701, ANTIRRHINUM Orogtüium:. corollis ecaudatis, 7 floribus subspicatis, calycis laciniis. summis. corolla longioribus. |nn seec. u. 559. spec. pl. ed, [f/illd, de B. 200; ato sean. p. 353p. 4 Dam 1- o*ilouiNno, Act. Ups 1H, p. 220, IF'ahb. gothob. p.66. Hab, in agris arenosis. sublittoralibus ad oram exti- mam Scaniw.ext'a Snàresta. non. procul. Ystad pareius; ceterum quasi miuus inquilinum.. in eultis C otlandic occidentalis ad. Norrgárda in Sanda et ad Heide, neo non prope Góothoborg.. i Planta. pede. saepe altior, undique pubescens, erecta, «Folia lanceolato-linearia, Corolla. rubra ex majoribus circiter octo ANGIOSPERMIA 593 lineas longa, et tamen calycis laciniae subfoliaceae eam ex- cedunt. Capsula tribus suis aperturis nostratibüs Kal fnos vel Kalfhufeud dicitur, SX SID.RUOTIIHULANRI.A. Linn.gen ed.Schr. n. 1014. Juss gen.p 123. Garin. fr. 1. p. 249« t 53. Calyx quinquefidus, obtusus, |. Corolla subglobosa: labio superiore inajore bilobo, aucto intus squamula a sta- mine quinto. deformato. orta, ad. latera pipi acce- dentibus; labio inferiore. reflexo | indiviso. Capsula Dinastibiss marginibus valvularum inflexis. dissepi- menla for oops — Herbe folis oppositis, 702. SUROPHULARIA nodosa: caule rectangulo. gla- foliis cordato-triangularibus dupplicato-serra- ut glabris, paulcuiis terminalibus. | aun. svéc. n. 560. spec. pL ed. /illd. 5. p. 270. Sv. Bot. t. 515. Flor. Dan. 7. t. 1167. IF ahenb, lapp. n, $14 Hab. ad sepes, rupes, locis subhumidis occultis a Sca- nia ad Vermlaundiam,. Dalecarliam inferiorem et Medelpadiam passin; sed dein nou nisi iufra alpes in No:dlandia Norvegica littorali. rarius. Radix, valde perennis, tuberosa Svecis Sveinknyl, So- dóda., T'yuefro. Planta tripedalis et ultra, fere glaberri« ma, Sudermannis Z7'horsauássla, alis Flenórt. Patugtlae magnae rami trichotomi subcymosi. Corollae post solsiiium apertae, ut tota planta odoris foetidioris, colore praecipue galeae profunde lurido, 2354. LIMOS,:L L A. Linn. gen. ed: Schr. n. 1039. fuss. gen. p. 108, Garin. fr, 1. p. 228. t. 50. Calyx. quinquefidus. ||. Corolla campanulata, quinquefida, wqualis../— Capsula. bivalvis basi bilocularis; dissepi- mento superne deficiente, Semina numerosa. — eid bula acaulis , foliis: fascieulatis angustis. 299. LIMOSELLA aquatica: folis lanceolatis olitüsis yedünculo longioribus. |. Lzug. svec. n. 565. spec, pt "éd. ff VITdg. 4 p.541" Flor Dunt? 69. Hi- singer herjed. p. 50. W ahitenb. lapp. n. 515, Hab. locis inundatis apricis ad ripas fluviorunr'per ma- ximam parlem Svecie depressioris usque ad fiues 59i DIDYNAMIA Lapponie passim 5; ut. etiam, ad. littora maris sep- ten&ripnaliss o ino ums 0 unl Radix sarmentis ultra annum. popagata videtur... Petioli tota reliqua. planta. longiores, quamquam vix plus quam un- ciales, Flores minimi vix semine Carvi majores, circa sol- stitium aperti, albi; punctis nonnullis rubicundis, 3553 L'LNN Z/E A Linn. gen, ed. S$chr,.n. 1037. fuss. gen. p 237. Wahlenb. lapp. p. 170. t. 9. Calyculus tetraphyllus inferus, sed. calyx verus quiu- '""quepartitus superus. Corolla campanulata subequalis quinquefida. Bacea sicca, primum trilocularis, demum monosperma ohliqua. Semen axipendulum. — JP/an- ta, sarmentis. sempereirentibus oppositifoliis, — Ord. nat. 10: Dumosaq £g, A 704. LINNZEA borealis: Linn svec. n.562. spéc. pl "ed. Willd. 3. p. 54o.. Sv. Bot. t. 3. F1. Dan. t. 5. (5. IV'ahenb, lapp. n. 512. ups. n. 410. Fries hal- .land. p. 106. Forsander veg. scan. p. 14. Hab. in pinetis et betuletis siccioribus lapidosis a con- finis alpium Lapponicarum et ceterarum per to- tam Sveciam septentrionalem usque . ad. Vermlan- diam frequentissime, per reliquas provincias omnes passim usque ad Scaniam pineto-sylvestrem seu su- pertorem, Fruticulus: sarmentis omnino filiformibus pedum plurium longitudine. Vermlandis Myrtogor, aliis .Ettergrás. Folia lente-parum majora sübrogunda, parcius crenata. Rami flo- riferi tantum erecti paribus binis tribusve foliorum -iustruoti , terminati peduuculo vix digitali setaceo rubicundo, eoque su- perne diviso in pedicellos binos longitudine floris. ., Corolla nutans turbinata, extus albicans, intus venis sangvineis picta pilosaque, post solstitium praecipue noctu maxime syaveolens Nericiis 4duisblommor, ahis Jordkronor, V indblommor etc, Fructus quoque glanduloso- pilosus odorus, Planta contra Rhevmatismum usitata Vermlandis Gicktegrás, Norrlandis "T'orrvárbsgrás, Vestrobottniensibus Jtohaltgrás vel Stig- , háltgrás. 299 CLUFSSPSUXV; TETRADYNAMIA. Conus rtXEcTUlsMSM i onpb SrrLICULO S FF. a. Latisepte i. e. valvulis dissepimento parallelis. Rtadic, ad marg, cotyled. Silic. plana pedicellata, $emina margi- nata - 256, LvNAntA planiusc. Stigm. subsessile .- 257. DR ABA $tyl.elong. Stam. dent. 259. Ar v ssuw subglobosa, Srigm, sulsess. 258. CoCHLESRIA ad dorsum cotyled. Silic. eonvexissima: Stylus elong. 260. My AGRUM nullus 2601, SUnULA!A b. Angustisepte i.e. valvulis dissepimento contrariis, Radic, ad margines cosyled. Silicula loculam.polysp.4lata | 262. 'TnrAsrt 1-2-sperma — 265.Issnis ad dors. cotyled. Silieulg loeulam. 1-3perma navicular. 264. LE P1D1UM subglobosa 265. Cokoxorvs 20nD. S1LIQUO S. a. Siliqua bilocularis polysperma Radic. ad margines cotyledonum planarum: : Siliq. elastice dissiliens: valv. revol. lanceol. 266. DEN TAR IA linearibi 207, CAXDAMINE Siliqua compressa : seminibus uniserialibus - 268. An^ 21s seminibus biserialibus -. 269. 'TunniTIS Siliqua subtetragona | - - - - - 270.BARBARAZXA Siliqua turgida: valvulisconeavis - — 271. NASTURTIUM Radicula ad dorsum cotyledonum planarum; Siliqua teretiuscula - «» € € - - 272,815 YMBRIUM Siliquatetragona - - - - -» - - 275,EnYsiMUM Radicula intra cotyledones condupplicatas : tof Calyx connivens/ —- - 2 4 - 4 9/97. BnaAssicA patentissimus e e - — € -» -. 279, 91NATIS b. Siliqua subunilocularis v. seminibus paucis majoribus ARadicula intra cotyledones condupplicatas ; M Siliqua multiartikulata ——/ - * « - - 9376.RArRANUS à - subuniarticuldtáà — «4 -« -2 €. 277. CRAMBE Radicula extra cotyledones spirales - » 9 - - « -4 .279.DuN1As ad marginescotyledonum planarum - - «- * 378, CAX Tr E ad dorsum cotyledonum planarum -» - - - «- a8el[saris 396 TETRADYNAMIA oRD. 1. SILICUL:OS X. 209, L UN AR I A. Linn, gén. ed. Schr. n. 1085. Decand. $yst« 2. p, 280. Garin. fr. 2. p.285. t. 1424 Calyx erectus, basi subbisaccatus. Petala limbo obovato integro. Silicula extrorsum latissima planissimaque subovata ,- basi angustata in pedicellum filiformem in- tra calycem. Semina plauissima alata: radicula mar- giali. — Herba magna, foliis petiolatis, floribus li- lacinis, Dentaric affinior quar. ceteris. 709. LUNARIA redieiva: siliculis. oblongis utrinque - angustalis. Linn. spec. pl. ed. W'illden. 3... p. 476. svec. n. 505. (annua) 2 vestrog. p. ?7. JDecand. &yst. 2. p. 201. prodr. 1. p. 156. Retz. scand. ed. 2. n. Boo et 801. oec. p. 426. diss. obs. bot. 1. p. 21. Leche scan. p. 19. n. 48. Vet. dc. Handl. 1744. p.275. Bjerkander ibid. 1776. p. 81. L. Ricotia Gaertn. 1. c. Hab. in lucis depressioribus et umbrosissimis ad lacus majores Scanic medie ut: ad Krageholm in in- sula Lübeck dicta, ad OÓfvedskloster in colle Frua- lidskulle dicto et ad Svansjó prope Wombsjón co- jer ad Gudmuntorp. non procul Ringsjón, ad ullaberg ejusque latus meridionale; nec non infra latera. umbrosissima petrae calcares transitionis. in strato lapidis suilli ad oram occidentalem | montis Kinnekulle Vestrogothie loco. Mórkeklef dicto, ad Hjelmsáter, in Hellekis storáng etc. Radix perennis e collo quotannis caulibus rediviva. | Plan- ta apud nos maxime spectabilis totius classis, ob flores fere Cheiranthorum sed siliculas lunatas nostratibus Máz- eioler dicta, pedes aliquot alta, undique aliquantum pilosa. Folia saltem. inferiora longe petiolata, valde. cordata, interdum plus quam palmam lata, grosse dentata. Flores ante solstitium explicati noctu svaveolentes purpurascentes ; petalis semiunciam longis. | Siliculae pedicellis extra calycis insertionem unciam longis filiformibus. suffültae, unciam latae et duas uncias longae. ,Semina vix tribus plura, quatuor lineas lata. SILICULOSAE 397 557. DR A B A. Linn. gen. ed. Schr. n. 1076. Decand, syst. 2. p.331. Gartn. fr.2. p.284. t. 141. Calyx suberectus. Petala obtusa, interdum emarginata divisaque in n. 1. Stigma subsessile indivisum, Si- lieula oblongata, polysperma; valvulis planiusculis dissepimento parallelis. Semina biseriata 1mmargina- ta: radicula marginali. — Herbulc vernales 1) radi- cibus annuis (Drabella) m. 706-708. .2) radicibus bi-s. perennibus a) siliculis obliquis longioribus n. 709-711. b) sziculis planis brevioribus n. 712. 715. Flores plerumpue albi, modo iu maxime septentrionalibus ultimis uniuscujusque sectionis flavi. 706. DRABA verga: folis radicalibus oblongis acutiu- .— . sculis subdentatis hirtellis, scapo nudo, petalis bi- partitis, siliculis. ellipticis pedicello brevioribus. JLinn. seec. n. 567. spec. pl. ed. JW'illd. 5. p. 426. Sv. Bot. t. 298. Flor. Dan. 6. t. 905... Hartman Vet. Ac. Handl. 1818. p. 124. Erophila vulgaris JDecand. syst. 3. p. 556. Hab. locis sterilibus exaridis per provincias omnes apricas a Scania ad Vermlandiam Dalecarliamque inferiorem, Vestmanniam ferrimontanam et Ge- siriciam frequenter. Scapi subdigitales, omnino ebracteati, primo vere floren- tes; floribus albis, circiter lineam longis, Gothis J"árráys- blomma. Pedicelli inferiores siliculis saepe. quadruplo lon- giores. Siliculae erectiusculae, opacae. 707. DRABA :muralis: folis amplexicaulibus. cordatis dentatis pilosis, siliculis pedicelli longitudine diver- genlibus complanatis nitidis. Ligz. seec. m. 569 a. spec. pl. ed. IP'illden. 5. p. 429. mant. p. 42^. it. gotl. p. 192. Pet. Ac. Handl. 1741. p. 199. n. 60. JDecand. syst. 2. p. 552. prodr. 1. p. 171.) Emngl. Bot. 15. t. 912. Carls. strengn. p. 58. IV'ahenb. "ups. n. 4À15. (Forsander veg. scan, p. 9. 11!) A- spegren bleking. p. 48. V'idegr. Ósterg. p. 50. Hab inu Svecie medie muris et peiris calcareis. 0c- cultis e formatione transitionis Vestrogothi:s ex. gr. ad Rábáckstorp in Kinnekulle, Ostrogothie 598 TETRADTNAWIA ad. lacum. Veltern. prope Holkaberg. et. in. Ottiberg,: Gotlandise priecipue | septeritrionali- occidentalis passim, et.dein. per oram orientalem regni, ut Ble- kingic (nec Scaniz), ad. Virbo paroeciee Misterhult Guübernationis Calmariensis. et denique. in insulis et confiniis lacus Málaren. ad. Stockholm, Strenguàs, Upsala ete. passim. A Planta tenuis sed- interdum . pedalis altitudinis; corymbo dimidiam longitüdinem constituente. Flores minimi .omrium vix dimidia linea longiores. Pedicelli silicularum tribus li- neis hon longiores. Siliculae. sesquitertiam lineam emetien- tes; seminibus majoribus circiter duodecim, 708. DRABA nemorosa: foliis subamplexicaulibus ova C^Ttis dentatis pubescentibus, siliculis pedicello: duplo brevioribus divergentibus complauatis puberulis. ALinn. spec. pl. ed. IP'illd. 5. p. 429. syst. ed. Houit. 4. t. 60. f. 1. Decand. syst. 2. p. 551. prodr. p. 17i. Hartm. Vet. Ac. Hardl, 3818. p. 124. Hab. locis aridis occultis ad oram maris Boltnuici a Roslagia superiori usque ad Augermauuiaui passim Copiose; ceterum non nisi Dalekarli& meridionalis ad Klothyttan in scoriis ferreis. ja Praecedenti valde affinis, sed ut loci frigidioris ita magis pubescens et humilior. Flores paullo majores, flavescentes, Pedicelli silicularum fere semiuüciam longi — Siliculae mino- res, duas lineas longae; seminibus duplo minoribus sed nuü- 3nerosioribus circiter triginta. : 709. DRABA zncana: foliis caulinis ovatis dentatis stel- 5 ]lulaüim incanis, siliculis suberectis obliquis lanceo- lato-ellipticis stellulato- pubescentibus pedicello lon- gioribus. Linn. svec. n. 568. spec, pl. ed. [lilld. 5. p. 480. it. oel. p. 155. (upsaliensis 1n indic.) |. Por. Dan. t. 150... ÍIPahlenb. ups, n. 4i. lapp. n. 520. Zetterstedt res, 2. p. 19. | D. eonfusa Ehrh. — .Decand. syst. 9. p. 548, ^B, contorta: angustior strictior simplicior; foliis sublanceolatis , siliculis attenuatis contortis: pedicello quadruplo longioribus glabris. AJLipm, Le. d lquavst F'ét, dc, Handl. 1921. p. 500. igtb. nrarrp ^USILICULOSZE | 399 | DA contorta EArh,: — Decand. syst. 2. p. 548. D. incana | Engl. Bot. 6. t. 599. "Hab.^in tumulis pratorum siccis precipue circa lacum U'*Málaren passim; ceterum. inprimis ad oras maris orientalis, sed denique etiam in districtu Felles di- cto: Norvegise ultimze nec non Finmarkia et Nord- landia; 5 in petris calcareis formationis transitionis Gotlandie, Oelandiw et Vestrogothie passim; et- jam ad fodinas Sahle. Radix vix plus quam biennis, plerumque ufiücaulis, Folia radicalia multo «copiosiora quam in praecedentibus tophum densum constituentia; caulina etiam mumerosa saepe imbri- cata; omnia incana. Caulis etiam incanus plerumque. spitha- maeus, semper strictus. Silicula tres lineas longa pedicello duplo longior. —- f tota angustior siliculis saltem. quatuor lineas: longis. 710. DRABA hirta: foliis caulinis subbinis ovatis den- ^ latis pilosiusculis, siliculis oblongis obliquis pedi- cellisque. glabriusculis longitudine silicules. — zzz. faun. svec. app. p. 557. spec. pl. ed. Il'illden. 5. p. 450. dfahlenb, lapp. nu. 519. t. 11. f. 5. | Decand. syst. 2. p. 945. Hartm. Pet. Ac. Handl. 1818. p. 43. 159. JLLestadius ibid. 1822. p. 242. egensb. bot. Zeit. 1025. p. 429. 455. £. alpicola: strictior brevior, foliis crebrius stellato- . ;pidosis | JPaAlenb. l. c. t. 31. f. 1... FI. Dan. t. 143. y. rupestris: caule gracillimo superne nutante pilo- siore una cum pedicellis et siliculis longioribus. - D. rupestris Decand. syst. p. 544. Engl. Bot. 19 t. 1558. Haàb in rupibus siccis occultis tum ipsarum alpium tum pracipue ad radices alpium et montes inferal- .pinos a Lapponia 'Tornensi usque ad. Jemtlandiam | passim. "Radix semper valde. perennis, caespitem insiguem efficiens. Planta vero ipsa valde varians praecipue longitudine caulis et pedicellorum. Folia radicalia plerumque duas tantum li- méas lata, sed caulina interdum duplo latiora. | Caulis :sae- pius spithamaeus, apice florente nutante. Siliculae tres.lineas Jongae ut pedicelli — 5 vero caule semper stricto vix plus quam digitali, pedicellis brevioribus, siliculis longioribus. — 400 TETRADTNAMIA — y e contrario caule laxissimo pedali; pedicellis plus quami semiuncialibus: n 711. DRABA ;muricella: foliis padicalibus lingulatis in — A degerritis pube stellata incanis, scapo nüdo pedicel- lisque stellulatim canescentibus, siliculis lanceolatis acuminalis obliquis pedicello duplo longioribus. IVahlenb. lapp. n. 518. d. 11. f. 2. Decand.. syst, 2. p. 94o. prodr. 1, p. 168. Jdegpensb. bot. Zeit. ago. pu c35. s DUURIT ET D. uivalis Zi/jebl | et. 4c. Handl. 1793. p. 208. Nov. Zct. Ups. FI. p.47. t. 2. f. 3. Fl. Dan. t. 14a, Hab. iu jugis siccis lapidosis omniuni alpium etiam humiliorum scilicel. iu confiniis jus1 sünimi Lülen- sis et "l'ornensis Lapponie frequenter. Magis perennis et densius caespitosa quai ülla alia, sed mollis sine strigis in caudicibus. Folia minora vix linea ünaà latiora, pübe brevissima glauco-canescentia. Scapnus vix digiti minimi alütudiuis, subsetaceus. Flores minores quami id pro ximis lineam tantum longi .—Siliculae quatuor limeas longae; sed linea vix latiores. .212. DRABA /apponica: foliis radicalibus lünceolatis in- "—tégerrimis ramose pilosulis ciliatisque, sé:po nudo pedicellisque glaberrimis, siliculis subovalibus. 4JJe- cand. syst. 3. p. 544. prodr. i. p. 169. | D. androsacea /lahMenb. lapp. n. 517. £. 11. f. 5. D, nivalis Decazid. £L c. Hab. cum sequente rarius. Inter sequentem et D. hirtam quodammodo ambigit. Caudi- ces fere sequentis, sed folia paullo angustiora. Scapus plerumque longitudiue digiti minimi. Flores paullo minores, albi et tantum exsiccatione flavescentes. Pedicelli longitudine circiter siliculaej sed Silicula angustior et. sursum elongata; nou parum obliqua. 715. DRABA a/pina: foliis radicalibus lanceolatis iute- gerrimis ramose pilosis, scapo nudo pedicellisque pilosis, silieulis ovalibus, stylo brevissimo. | Za suec, T. 570. spec. pl. ed. IV illden. 5. p. 425. De- cand. syst. 2. p. 550. prodr. 1. p. 167... Plor. Dan. t£. 56. H'ahenb. lapp. n. 516. t xv. f: 4... (Hartm. Vet. Ac. Handl. 1018. p. 145.) Lestadius 1b. 1922. p. 932. Zetterstedt res, 2. p. 49. SILICULOSZE 401 "Hab. in rupibus saxisque siccioribus alpium summa- rum a glaciebus perpetuis non longe remotarum cir- ca Visihjaur Lulensium satis copiose, et exinde us- que ad Jaeum 'l'ornensem passim. Radix perennis, sursum 'sese dividens in caudices strigis e nervo foliorum destructorum [factis obtectos, demum fo- liosos. Folia haec circiter duas lineas lata, satis mollia, lu- tescenlia; .Seapus plerumque digitalis strictus. Flores plus quam duas lineas longi, eleganter ílavi. Siliculae latiores quam. in ceteris, fere duas lineas latae. "Y 250. COCHLLEARIA. Linn. gen. ed. Schr. n. 1079. Decand. syst. 2. p. 358. Calyx patens. Petala obovata obtusa. Stylus brevissi- -mus.. Silicula. globoso- ovata, polysperma; valvulis veutricosis crassiusculis, septo tenui subparallelis. Se- mina immarginala; Dailicula marginali. — ZTerbee ma- g Jores glabre: crassiores , floribus semper albis. 71& COCHLEARIA ^ffcmalis: siliculis. subglobosis leyibus pedicello brevioribus, foliis radicalibus pe- liolatis cordato- IUe adis; caulinis oblongis sinua- üis.' JLinnm. seec. n. 577. spec. pl. ed. IPilld. 5. p. 440. Decand. UP 2. p. 564. prodr. 1. p. 179: FI. Dam. 1.335: ^ Sv. Bot. t. 07... JY. ahenb, dapp. n. 521. Kalm bahy L. p. 9. 129. 155. 1589. 205. IZ'ahib. gothob. p. 67. Fries halland. p. 108. .Rosén. Nov. Act. Ups. P141. p. 221. Aspegren bleking. p. i9. £. foliis. omnibus subrotundis. 77'aAlenb.. L. c. Y- oliis caulinis sublanceolatis. Z7 'ahlenb. lapp. m. )22. .(anglica). Zilelterstedt res. 2. p. O1. Hb. in littoribus. glareosis et rupestribus oceani tum septentrionalis tum. occidentalis usque ad fretum da- nicum frequenter; sed intra mare orieniale vix nisi rarius Dlekingie et in ruderibus Carlsvárdsskans Gotlandia. : Radix plerumque biennuis. Planta ob vim antiscorbuticam nostris SkórbjuggsÓrt, rarius Leffelkrut 5; ceterum magni- ludine et forma Rn es varia, plerumque muünor et magis Flor. Svec. 26. &o92 TETRADYTNAMIA rotundifolia. Corymbus fructiferus plerumque elongatüs. Si- liculae magnitudime seminas cannabis. 715. COCHLEAEBDIA danica: siliculis subglobosis lcvi- — bus pedicelli longitudine, foliis omnibus | petiolatis hastatis angulatis. Linn. seec. n. 578. spec. pl. ed. JV illd. 5. p. 4ág. it. gotl. p. 256. 289. oel. p. 113. scan. p. 219. 225. 525. Plor. Dan. t. 100... Leche scan. p. 25. n. 56. Fries halland. p. 108. JV alb. Wa 67. spegren bleking. p. 49. : Hab. in littoribus arenosis Gotlandiz meridionali occidentalis frequenter, Oelandis exterioris ut inter Lót, Persnás et Ottenby passim, Ostrogo- ihice Blekingiseque adjacentis rarius, Scanize extima [requenter; sed dein ad mare occidentale quam precedens rarior usque ad Gótheborg. Radix annua. Planta praecedente plerumque »mmor et brevior. Folia magnitudime ungvis medii Inflorescentia bre- vis subumbellata. 35 ALYSSUM. Linn. gcn. ed. Schr. n. 1081. Calyx oblongus. Petala lamina patentissima. Stamina minora basi intus dentata. Silicula elliptica, stylo lon- go cuspidata, immarginata. Semina planá; xadicula marginali. — ZZerba Drabis similior, sed multo major. 716. ALYSSUM zcanum: petalis bifidis, siliculis sub- ventricosis herbaque cano- pubescentibus. — zm. svec. n. 502. spec. pl. ed. IZ'illd. 5. p. 465. it. scan. p. 200. 227. Plor. Dan. t. 1461. Leche scan. p. 12. n. áp. Retz. oec. p. 45. spegr. blek. p. 49. Berteroa incana JDecand. syst. 2. p. 291. Hab. in arenosis glareosisque ruderatis campestribus Scanic precipue littoralis, ut ad Skanór frequen- tissime, ad Klágerup, in Hógstebackar versus Malm0; prope Saxtorp, Helsingborg etc., sed in aliis regio- nibus littoralibus inagis adventitium videtur. Radix biennis. Caules pedales et ultra, rigidi, demum subliguescentes. Folia lanceolato- elliptica, vix sesqüiunciam longa. Flores majores quam in affinibus, siliculis duplo la- liores, albissimi, aeslivales. Siliculae bis lineam latae, racha fere adcumibentes. Australioribus Sandhwvita dicitur. SILICULOS/ZE 403 200 MYAGRUM. Linn, gen. ed. Schr, n. 1069. Calyx subpatens, subcoloratus. Petala obtusa. Stamina edentula. Stylus longitudine fere silicule. Silicula marginata subovalis convexa polysperma in specie prim. sed subdisperma in sp. sec.; valvis dissepimen- to parallelis. Semina immarginata; radicula dorsali, — Herbe radicibus annuis; foliis caulinis numerosis , znflorescentia, subpaniculata. 717. MYAGRUM satieum: siliculis obovatis, foliis am- : ^ plexicauli-sagittatis lanceolatis subintegerrimis pilo- : siusculis, .J;izn. svec. m. 564. spec. pl. ed. IP'illd. 5. p. 4o8. Sv. Bot. t. 559. (Alyssum). Zor. Dan. 6. i. 1058. Samz. neric. p. 51. Hartman Vet. Ac. Handl. 1814. p. 106. Hagstróm jermtl. p. 14. Camelina sativa DDecand. syst. 2. p. 515. f£. dentatum: foliis grossius dentatis, ries hal- land. p. 107. n. 595. J/allroth sched. 1. p. 548. jy. Slrictius, angusüus, hispidius, siliculis minoris. Fries nov. p. g1. Cam. sylvestris /Jallroth sched. 1. p. 5á7. Hab. inter segetes praecipue Linum in provinciis cam-4 pestribus a Scania ad Nericiam et Norrlandiam Jemtlandiamque frequenter; & cum priore in Sca- nia, Hallandia, Smolaudia etc. rarius, y in areno- sis Scaniz. Planta plerumque sesquipedalis, non parum glaucescens, Svecis Lndodra vel Hórkáring. Folia radicalia lyrato- sinuata. Petala albescentia vel praecipue exsiccatione paul- lo lutescentia. Siliculae fere magnitudine pisi, — 6 majus et explieatius; y contra minus, contractius. Rapisrum paniculatum Gertn. fr. 2. p. 285. t. 141. Nes 40^ TETRADTNAMIA Oelandiam ad Stockholmiam et dein Hallandiam passim; ut etiam in maxime campestri Osir ogothia et Vestrogothia parcius. | Herba fere praecedentis folis sagitlatis rarius dentatis, sed Íructificatio tota contraetior, coloratior. Flores flavi vix plus quam lineam longi. Siliculae corrugatae fere ejusdem par- vitatis, 260. SUBUL AR Í A. Linn gen.ed. Schr. n. 1075, Decand. syst. 2. p» 697. Calyx suberectus. Petala obovata, calyce paullo ma- jora. Silicula ovalis, mutica, dissepimento valvis. ven- iricosis subparallelo: loculamentis telraspermis. Se- mima subleretia; radicula dorsali. — Herbula acaulis. 719. SUBULARIA aquatica: Linn. svec. n. 566. spec. | pb ed. PF üld. 5. p. 435. 4t. scan. p. 59r. vestrog. p. 160. JDecand. syst; 2. p. 698. Plor. Dan. t. 55. H'ahlenb. lapp. n. 515. Fries halland. p. 107. Nc zén in fant diss. de Ulriceehamn p. 51. Zdspeegrer blebing. p. 4. Hab. in ripis arenosis vel sabulosis lacuum fluminum- que majorum per provincias plerasque sylvatieas et montosas nec non ad flumina inde delabentia, ut Christianstadii Scaniz, passim pareius. Radix annua, tota fibrosa. Planta minima hujus classis, onmigo acaulis, tota unciam unam alteramve tantum alta. Fo- lia radicalia eximie subulata, saepius excurvata. Corymbi quo- que radicales, folis parum longiores, paucillori. Flores mini- mi, vix lineam longi, albi. Siliculae sesquilineares, i 202, "E H LA SCP:T Linn. gen. ed. Schr. n.1078. Decand. sy $1, 1, 0.373. Gartü. fr. 2. p.280. t, 14v Petala obovata, Silicula emafginata, maxime compres- sa ac dilalata 1n margines membranàceos vel saltem vacuos (im sp.5.); dissepimento lauceolato valvis con- tario; loculamentis polysperinis. Semina immarpi- natá; radicula marginal. — P/antae annuae, ple- rumque glaberrimae, siliquis majoribus. 720. CTHILASPI areense: siliculis. suborbiculatis undi- ». que alatis: sinu apicis angusto stigma: subsessile fo- SILICULOSZE 4o5 vente, foliis oblongis dentatis sagitlatis, zn. svec. n. 574. spec. pt. ed. IW'illden. 5. p. 442. . Decand. Sysi. 2. p.375. Sv. Bot. t. 214... FI. Dan. t. 793. IZHahenb. lapp n. 524. Hagstróm jemtl. p. 55. Hab. in agris et arvis totius Svecice ubique. Planta glaberrima, pallidius virens, pedalis et ultra, odo- ris suballiacei (Svecis Z'rádes/ók). . Folia basi sagittata sub- amplectentia. Petala alba majuscula. Silicula maxima et ro- tundissima, digitum minorem lata, Svecis Skillinger, Pen- ninggrás, Skárffró , Aker dóer. Stylus inconspicuus sinu siliculae multoties brevior. Semina striata, fusca. 721. THLASPI perfoliatum: siliculis obcordatis octo- ^ . spermis, JIMTE subsessili , pe! talis calyci eequali- bus, folis subintegerrimis cordato-amplexicaulibus. Linn. spec. pl. ed. IFilid. 5. p. 446. Decand. syst. nat. 2. p.570. prodr. syst. 1. p. 176. Jacqu. austr. £.:557. Fries nov. ined. Hab. Oelandise inter fragmenta petrae calcaree prerupte infra arcem Borgholm copiose: Pres. Planta vernalis, circiter spithamam alta, tota glaucescens, Subcoriacea. Folia quoque multo minora quam in praece- dente. Petala alba. Siliculae sesquitertia linea non longio- res (vel triplo minores quam in praecedente), vix misi lobis superioribus alatae. Semina quoque triplo iet. rufa, non siriala. 722. 'THLASPI Bursa pastoris: siliculis obcordato-tri- angularibus subapteris. JLinn. svec. n. 576. spec. pl. ed. Willden. 5. p. 447." Sv. Bot. t. 275. Flor. Jan. t. 729. JY'ahlenb. lapp. n. 525. Capsella Bursa pastoris Decand. syst. nat. 2. p. 503. rodr. 1. p. 177. Hab. in cultis totius Svecic ubique. Herba sparsius piloso-scabrida, multoties angustior et ma- erior quam praecedentes, sed ceterum folis pinnatifidis etc. valde varians. Flores parvi albi. Siliculae forma maxime singulares Svecis Náldy nor, Lommegrás e. s. p.5 semini- bad minimis, circiter duodecim. 260. IBERTIS. Lina. gen. ed. Schr, n. 1080. fuss. gen. p. 266, Gertn, fr. 2: p. 279- t. 14T. Calyx patens. Peiala exteriora radiantia, vel inconspi- kr] 406 TETRADTNAMIA cua. Silicula subrotunda: dissepimento valvis navi- cularibus contrario; loculamentis mono- vel disper- mis. Semina plana; radicula marginali. — | Herbulce siliculis minoribus. at ad. IBERIS nudicaulis: siliculis tetraspermis emargi- natis, scapis simplicissimis, foliis sinuato- lyratis. LLinn. svec. n. 501. spec. pl. ed. ll'illd. 5.. p. 458. i. scan. p. 00. 104, oel p. 159. Flor. Dan. t. 525. JLeche scan. p. 25. n. 56. Fries halland. p. 107. ZVahlb. gothob. p. 66. Osbeck sgótheb. handl. 4, p. 21. Aspegren bleking. p. 49. T'eesdalia ieris Decand. syst. 2. p. 592. prodr. syst. 1. p. 170. Hab. in arena mobili locisque subsimilibus Scani: frequenter, Hallandiz meridionalis infra exitum fluminis Laga passim, Oelandiz rarius ad Gran- kulla paroecie Bóda; ceterum in saxis siccissimis Blekingic frequenter et circa. Gótheborg passim. Radix annua. Caules plures, in orbem patentes demum-- que adscendentes, vix spithamaei, rarius ramo folioque quo- dam praediti. Folia vix uncia longiora. Flores in apice sca- pi subcymosi, minuti, ante solstitium obvii, albi. Silieulae sesquilineam latae longaeque. 725. IBERIS petrea: siliquis tetraspermis ovalibus, pe- talis calyce minoribus zqualibus , foliis pinnatis in- tegerrimis. Lepidum petreum Jan. svec. n. 575. spec. pl. ed. — JVilld. 5. p. 454. Zt. gotl. p. 175. 192. oel. p. 52. 72. Jacqu. austr. t. 151. IZahlenb. Pet. Ac. Handl. 1806. p. 59. .Bjerkander ib. 1776. p. 82. Zhiquist runst, p. 22. (Fries halland. p. 109. Porsander veg. scan. p. 11). .4spegren blehing. p. 40. Fries nov, p. 118. (sub Medic. min.). Hutchinsia. petrea JDecand. syst. nat. 2. p. 568g. prodr. 1. p. 178. Hab. in petra calcarea formationis transitionis denu- data Gotlandisw et Oelandiz frequenter, Ve- strogothic in Kinnekulle versus Martorp, Hjelm- sáler elc. copiose; sed Blekingis marilime are- nos;ie et Scanke extimo ad Káseberga raro. SILICULOS/E 407 Badix anuuá vel semibiennis. Caulis plerumque tantum digitalis, eximie ramosus. Folia vix nnciam, longa, concinne pectinato-pinnata. Flores minimi albi, ante solstitium quae- rendi. Siliculae linea non laliores. 264. LEPIDIUM. Linn, gen. ed. Schr. n. 1077. Decand, syst. 2. pyy2T- Gartn. fr. 2. p.281. t. I4T. Calyx petalaque «qualia. Silicula dissepimento valvis na- vicularibus contrario; loculamentis monospermis. Se- mina sub stylo pendula subtriquetra; radicula laterali s. dorsali. — Aerbce plerumque grave olentes et sapientes. 725. LEPIDIUM /atzfolium: siliculis ellipticis apice in- "tegerrimis stigmate apiculatis, foliis ovato - lanceola- tis indivisis medio serratis; infimis petiolatis. Jn. spec. pl. ed. Il'illden. 5. p. 456. svec. n. 571. (saü- vum). if. scan. p. 297. Decand. syst. 2. p. 540. Flor. Dan. t. 557. | Sv. Bot. t. 658. .Ahlquist ^et. Ac. Handl. 1821. p. 804. .Leche scan. p. 11. n. 45. Hab. in littoribus ruderatis et glareosis ad mare ori- entale Calmariensis Gubernationis passim, ut ad Vestervik, in Stora Skaftvik paroecie Misterhult, Oelandia in insula extra Husvalla paroecice Pers- nás; ceterum ad Landskrona Scania alibique co- piosissime. Radix perennis, alte descendens, digitum crassa. Folia radicalia plus quam pedem longa et spitlhamam lata. Caulis quadripedalis et ultra. Panicula amplissima, sed fructifica- lionis partes in tam magna planta minimae fere frustraneae, Flores aestivales albelli et siliculae vix semine carvi majo- res, plerumque vacuae. Ob saporem Bittersalso. s. Salsa, 726. LEPIDIUM ruderale: siliculis ovalibus apice e- — muarginatis patulis, foliis radicalibus pinnatifidis; ra- meis linearibus integerrimis, floribus apetalis dian- dris. Juinn. svec. n. 572. spec. pl. ed. JV iliden. 3. p. &áo. it. scan. p. 179. 199. 229. Decand. syst. 2. p. 54o. Sv. Boi. t. 521. Tl. Dan. t. 194. Carls. strengu. p. 50. Samzel. neric. p. 52. NNaezén in Fant diss. de Ulricaehamn p. 51. Hab, in ruderatis glarcosis ad urbes precipue littora- les Svecim meridionalioris usque ad Stockholm, ut 408 TETRADTNAMIA et prope Málaren ad Strengnás, Upsala etc. fre- quenter, ad Vettern in Askersund, ad Asuud in Ulricehamn. Radix subbiennis. Planta plerumque tantum semipedalis, valde graveolens, Svecis. Sokrasse, J'allkrasse vel Back- krasse, ramosa et divaricata. Flores omnium minimi, caly- cibus albescentibus. ^ Siliculae quoque ininimae, linea non longiores. 727. LEPIDIUM campestre: siliculis ovatis superne a- — Iaüs stylo adnatis emarginatis squamuloso-punctatis, foliis caulinis sagitiatis dentatis canescentibus. JJe- card. syst. 2, p. 555. prodr. 1. p. 204. Thlaspi campestre Zn. seec. m. 575. spec. pl. ed. IP illd. 5. p. 444. it. vestrog. p. 2. am. ac. 8. p. 101. P7or. Dan. 7. £. 1221. Samz. neric. p.53. PF'ahlenb. ups. n. 419. Hab. solo argilloso vel potius margaceo ad vias et a- gros per regiones maxime campes!res vix tamen maritimas a Scania ad Vestrogothiam , Nericiam et Uplandiam passim copiose. Radix annua. Plantae habitus fere Thlaspi, caule firmo ad apicem diviso in corymbos arcuatos singularis, | Svecis Salomons l(jusstabe. olia radicalia lyrato-incisa. Flores minuti, albi, aestivales. Siliculae magnitudine lentis, sesqui- tertiam lineam longae, eximie gibbae ob semina multoties crassiora quam in praecedentibus, pubescentia. 3655. CORONOPU S. Gartn. fr, 2.p. 293. t. 142, Senebiera. Decand. syst. 2, p. 521. Calyx patens. Silicula reniformis; loculamentis | disse- ^ piumento angustissimo styliformi contrariis, monosper- mis, semen non emittentibus. . Semina subtriquetra ; radicula dorsali. -— Herbae multicaules humifusae , racemis brevibus oppositifoliis, floribus minimis al- bis, radice anuua. .729. CORONOPUS depressa: siliculis persistentibus stylo adnatis mucronalisque dorso cristato - rugosis, foliis pinnatifidis dentatis, — Moezch meth. 220. Nov. ct, Ups. FII. p. 220. Aspegren bleking. p. 49. SILICULOSJE 40Q Cochlearia Coronopus Linn. svec. n. 579. spec. pl. Ced. ifl/illd. 5. p. 450. it. oel. p. 58. Plor. Dan. - di 202. Fries Meland: p. 108. — Retz. oec. p. 179. enebiera Coronopus JDecand, syst. 2. p. 525. Hab in viis, areis pingvibus apricis ad urbes pagos- que precipue maritimos provinciarum meridiona- lum, ut Hallandic ad Halmstad, Scanis in Landskrona, Borreby, Lund etc., Blekingic in Carlskrona, Oelandic ad Borgholm, Halliorp elc., E t sndis in Wisby et ad Koparfve in Grótllingbo; ceterum magis advena ex. gr. Üpsalia. Caules eximie compressi, saepe pedem longi. Foliorum laciniae caule vix latiores. — Racemi glomerulum subrotun- dum folio multoties breviorem efésuin qui siliculis rugosis in terram saepe depressis ansam nominis svecici Krák-K/or, Hundatand, Hjorthorn dedisse videntur. Siliculae sesqui- lineam latae. 729 CORONOPUS didyma: siliculis deciduis utrinque emarginatis rugosis , folus pinnatifidis; laciniis sub- incisis, Smith brit. p. 691. Engl. Bot. t. 240. Rosén Nov. 4ct. 2,05 VII. p.221 et 245. Lepidium didymum Azzn. spec. pl. ed. IFillden. 5. p. 459. Senebiera pinnatifida Decand, syst. 2. p. 525. prodr. 1. p. 205. Hab. prope mare ad portum Kyllej Gotlandiz co- piose. Planta tota longe tenuior subfiliformis, neutiquam rigens, nec in terram se deprimens. Folia fere eadem. Racemi ve- ro elongati folio plerumque multiplo longiores, multiflori, fere capillares. Siliculae linea non latiores, in duas partes decidentes. onpn. 9. SILIQU O S X. : 266. DENTA REA. Linn. gen. ed. Schr, n. 1087. Decand. syst. 2. p 271. Calyx erectus. Stigma emarginatum. Siliqua lanceo- lata plana: valvulis a basi ad apicem sese elastice re- volventibus, dissepimento brevioribus. Semina radicula &ip TETRADYNAMIA marginali,;— erbe magis grandifolieas, | radicibus perennibus tuberculato-dentatis , floribus rubicundis. 750. DEN'TARIA bulbifera: folüs inferioribus pinna- tis; suinmis 1ndivisis bulbiferis. |. svec. m | 584. spec. pl. ed. I'illd. 5. p. 479. 1t. scan. p. 102. oel. p. 65. 127. 181. vestros. p. 62. am. ac. 9. p. 101. DDecand. syst. 2. p. 270. Sv. Bot. t. 556. .F1. Dan. £. 561. Leche scan. p. 45. n. 116... Fries halland, p. 109.. Djerkander. F'et. c. Handl. 1776. p. 81. Sams. neric. p. 52... Carls. strengn. p. 98. Hab. in nemoribus ad radices rupium occultas per provincias temperatióres rarius, ut: Scanic ad Si- monstorp, Blekingie, Hallandiae, Vestro- gothic in Kinnekulle etc. prope Billingen ad Hó- Jentorp et Lappatorp paroecie Berg, Gotlandize in Lila Carlsóen, Sudermanniz juxta Málaren ad Strengnás, Upsalite ad Godtsundabergen, R osla- gie, Nericic meridionalis ad Snaflunda. Radix crassitie calami; dentibus carnosis. Caulis sesqui- pedalis simplicissimus. Bulbilli e gemmis facti, atropurpurei, magnitudine pisi. Corymbus pauciflorus, mense florescentiae explicans petala magna dilute rubentia, 26(. CARDAMIN E. Linn. gen, ed. Schr. n. 1088, Decand, syst. 2. p. 245. Gertn. fr.2. p.294. t. 145, Calyx subpatens. Siliqua linearis plana: valvulis a basi ad apicem sese elastice revolventibus dissepimenti longitudine. Semina radicula marginali. — Herbae minores, floribus albis, interdum apetalis et tetrandris, 1) foliis pinnatis a) foliolis subrotundis n. 751-7535. b) foliolis angustioribus n. 754. 7295. 2) folus sim- plicibus n. 756. 757. 731. CARDAMINE pratensis: folis pinnatis: foliolis radicalium. | subrotundis; caulinorum sublinearibus integris, stylo brevissimo siliquam latitudine sube- quante: stigmate incrassalo. Jum. seec. n. 505. spec. pl. ed. IV illd. 5. p. 407. Decand. syst. 2. p. 256. Sy. Bot. t. 550. Flor. Dan. t. 1089. I'ah- lenb. lapp. n. 526. Hab. in praüis et pascuis subhumidis totius Svecio SILIQUOSJE 411 precipue campestrium regionum, alpibus tantum exceplis,. frequenter. ,Badix perennis, brevis. Planta circiter pedalis," Svecis Angkrasse: vel Makrasse, varius Braxengrás vel Braxen- blomumnor, semper glabra. Folia caulina pleraque superiora foliolis caule angustioribus, radicali duplo triplove latiori- bus. Flores maximi; petalis fere semiunciam longis, glauce- scenlibus. Siliquae praecipue slricliores. 752. CARDAMINE amara: folis piunaüs: foliolis o- mnibus subrotundis dentato- angulatis, caule basi stolonifero, stylo filiformi acuto. AL. svec. m. 586. spec. pl. ed. Ililld, 5. p. 488. it. scan. p. 101. 116. vestrog. p. 26. 59. 76. Decand. syst. 2. p. 355. prlodrodV p. 151. Leche stan; p. a3. ni!&g.o aPrzes halland. p. 109. Samz. neric. p. 55. Hartm. Ft. Ac. Handl. 1014. p. 99. B. triphylla: caule decumbente, foliolis tantum tri- bus. JDecand. L c. Fries halland. p. 110. C. trifolia Lin. svec. n. 589. lapp. n. 257. (necspec.pl.) y umbrosa: caule foliisque villosis, .Jecazd, 4. c. — C. hirsuta. Plor. Dan. t. 149. Hab. in rivulis precipue fontanis occultis vel sylva- ücis Scanie Smolandieque frequenter, Ve- strogolhiz ad stratum montium Ltransitionis Trapp ut Hunneberg, Halleberg, Kinnekulle, Gisseberg elc. copiose, Ostrogothic in Omberg; per reli- quas aulem provincias parcius usque ad Jemtlan- diam. 54 Dalekarlicw ad 'Tunam et Smolandice occidentalis. y in occultis sylvaticis rarius. Radix repens et planta tota laxior, inollior, nomine Báck- krasse magis aestimata, saepe plus quam pedem longa. Foliorum fere omnium foliola circiter quinque lineas lata, Flores minores; petalis circiter quatuor lineas longis non pa- rum roseis, Siliquae pedicellis fere capillaribus laxae. * 758. CARDAMINE Arsuta: foliis piunalis: foliolis ra- ^dicalium subrotundis; superiorum sublanceolatis, petalis oblongis calyce sublatioribus, stylo brevissi- mo incrassalo, siliquis ereclis striclis. — Jazz. $vece n. 507. spec. pl. ed. IFilld. 3. p. 400. 1t. scan. p. 170- 4192 TETRADTNAMIA Decand. syst. 9. p. 259. FI. Dan. t. 755. (€; im- patieus). .Leche scan. p. i12. n. bo. Fries halland. p. aio. IÜahlb. sothob. p. 60. Ifahlenb. F'et. Ac. JHandl. 1806. p. 59. Ahlquist ib. 1021. p. 285. 4- spegren bleking. p. 49. C. parviflora Carís. strengn. p. 99?- Retz. diss, 1 obss' bortis 91? | B. sylvatica. ries phys. sállsk. ársb. 18025. p. 97. "Hab. 1n campis subhumidis sublittoralibus glareosis ^ Seanie versus Malmo et ad Simontorps Halle- mólla, Iallandise ad Varberg, in Getterón, Baljn etc. Bahusise in Varó et T'ornó nec non Barrlind paroecie "lanum, Blekingis passim, Oelandiz septentrionalis ad Byerum etc. O stro- gothise in Omberg, Gotlandis ad Klintahamn; deinde vero septentrionem versus vix nisi in deu- stis sylvarum regionum littoralium ut in paroecia Misterhult Gubernationis Calmariensis et in Skrub- ban prope Stockholm. Radix annua, sed planta ipsa stricta et sursum angustata C. pratensi proxima videtur, quamqum multo minor ple- rumque spithamaea. Hirsuties in foliis superioribus plerum- que adest. Flores ex minoribus; petalis duas lineas longis, omni albis. Siliquae subfiliformes. 754 CARDAMINE parvzflora: folis pinmatis: foliolis oid "Sublinearibus integris obtusis; infimis a caule ra- moso remotis, petalis oblongo-linearibus, siliquis patulis. Lun. faun. app. p. 55g. fl. svec. p. 464. | spec. pl. ed. 2. p. 914. ed. IVilld.5. p.405. Decand. syst. 2. p. 261. prodr, i. p. 152. Sv. Bot. t. 569. (Gmel. sib. 5. p. 270. n. 57. t. 64) IPrangel Vet. c. Handl. 1822. p. 277. Hab. iu ripis uliginosis passim inundatis Svecice mediae, ut Dalekarlic infimi infra Kyrkby paroecic By, Suderiaunis in alneto. ad 'Akero lacus Yngarn, ad Nykóping et ad Skerbodvarn paroecic FHelgesta , Ostrogothise ad Finspàng et Norrkóping extra Messingsbruket, Vestvogothic in '"lhorsó lacus Venern tum ad Svartàker tum ad Foglóbro. SILIQUOSJE 415 Radix certe annua, quamquam interdum repens videtur. Caulis semper fili tenuitatis, interdum decumbens. et spitha- maeus, saepius ereclus et tantum digitalis, sed semper apud nos eximie ramosus. Foliorum omnium foliola filo parum latiora, a caule semper distantia ut. praecedentibus affinior quam sequenti evadat species. — Flores minimi; petalis vix li- neam longis, albis. Siliquae. etiam. minimae, vix semiun- cidm longae et crassitie fiii. 735. CARDAMINIH zmpatrens: foliis pinnatis: foliolis — — oblengis subincisis; infimis acuminatis amplexicau- libus stipulzformibus sublinearibus, siliquis flaccidis. Linn. svec. n. 588. spec. pl. ed. /Villd. 5." p. 4905. it. scan. p. 129. westrog. p. 26. Decand. syst. 2. p. 261. Flor, Dan. 9. t. 1539. Fries: halland. p. 110. Carís. streugn. p. 99. VF/ahlenb. ups. n. 424. P'scherstróm mál. p. 299. f. pedicellis incrassatis subturbinatis. C. umbrosa .De- TU'Qand. syst. 2. p. 260? Hab. in rupibus umbrosis Scaniw ad Stenshufvud, Hallandsás etc. Vestrogothie ad plerosque montes e formatione transitionis, ad lacum Málarn et in ib- sulis ejusdem prope Stockholin, Strengnás et. Up- sala; celerum in provinciis intermediis rarius. Radix annua. Planta magnitudine varians, saepius pedalis. foliola semper caule multiplo latiora. llores ex minimis, saepius apetali, sed interdum ad oras maris petalis linea. pa- rum longioribus. Siliquae plerumque filiformes et flaccidae , 8 sed in 8 (ad Kinnekulle obvia) insolito latae. 756. CARDAMINE bellidifolia: foliis simplicibus cras- : siusculis ovalis radicalibus longissime petiolatis iu- legerrimiss caulinis sublobatis, siliquis erectis; stig- mate sessili. Linn. svec. n. 590. lapp. n. 260. t. 9. f. 2. JDecand. syst. ». p. 249. prodr. i. p. 150. Flor. Dan. t. 20. JV aMenb. lapp. n. 528. Hartm. Vet. Ac. Handl. 1914. p. 104. 105. : Hab. in fissuris rupium aliisque locis irrigatis alpium nivalium. omnium a summa Lapponia usque ad Jemtlandiam frequenter. Radix perennis et multicaulis quamquam tenuitate fere fili. 414 TETRADYTNAMIA Folia pleraque radicalia vix tres lineas lata. Caulis in hoc genere humilimus, plerumque uncialis. Flores albi bis h- neam longi. Siliquae vix unciales. 737. CARDAMINE petrcea : foliis simplicibus; radicali- bus oblongis subdentalis petiolatis; caulinis. integer- rimis sublanceolatis, petalis obovatis, siliquis ere- ctis: stigmate pedicellato capitato. Linn ved n, 591. Hab. iu scopulis maritimis Angermannise ad Heins- ón prope Hernósand et in Bondskür necnon Loss- men circiter 9 mil. sepleutrionem versus. Radix subfusiformis multiceps. | Folia radicalia semper in- divisa, glaberrima et viridia (nec glauca), sesquilimeam lata; We caule parum latiora. Caulis simplicissimus nudiuscu- lus, digitum minimum plerumque altus. Flores pauci sub- umbellat. Calyx viridis. Petala tres lineas longa, omnino alba. Siliquarum valvulae sine indicio nervi medii usque ad basin. 2004 098 Ti CUBE TIS: Linn. gen.ed. Schr. n 1094, Decand, syst. 2: p. 213 Calyx erectus: foliolis duobus majoribus basi gibbis. Si- liqua linearis subcompressa torulosa: valvulis uniner- viis venosisve. Semina una serie dispositas radicula marginali. — erbe foliis utplurimum indivisis, flo- ribus albis. 750. ARABIS £haliana: foliis caulinis sessilibus oblon- gis; radicalibus subovatis subdentatis pilosiusculis, pelalis oblongis calyce duplolongioribus, siliquis sub- filiformibus adscendentibus ; stigmate sessili, zn. svec.:n. 605. spec. pl. ed. JV illden. 5. p.555. De- cand. syst. 2. p. 226. Pl. Dan. 7. t. 1106... Hart- c man F'et. Ac. Handl. 1814. p. 99. B. hispida: tota pilosa, foliis dentatis; radicalibus d M ONE Sisymbrium arenosum Jm. svec. n5 Hab. in sabulosis aridis Svecic magis campestris et temperate usque ad Pahlun et Uplandiam ubique; dein prope mare orientale Pu in Jemtlandia forma- lionis LtransiLionis passim; 6 5 Nericie, ad Vesleràás, Norrbárke et Umeá varius. SILIQUOSJE á15 Radix amma. Folia radicalia numerosa expansa, plerum- que dentata; sed' cau!is nudiusculus colore glaucescente vel subcaesio, inferne ,divergenter hirtus. Flores angusti, ver- nales, Siliquae omnino aciculares. — £ Vegelior oninibus partibus; attamen a speciebus extraneis À., hispida etc. bene distingvitur.radice fere annua, siliquis anguslis etc. 259. ARABIS a/piza: foliis pube ramosa villosis oblon- gis denlatiss caulinis cordato -amplexicaulibus, pe- dicellis calyce glabriusculo longioribus, petalis obo- vatis, JLirn. svec. n. 604. spec. pl. ed. IV illden. 5. .g. 584. Decand. syst. 2. p. 216. Flor, Dan. t. 62. [V'aMenb. lapp. n. 554. Hartman F'et. Ac. Handlt. 1014. p. 105. — 1010. p. 155, Hab. locis irrigatis occultioribus in alpibus et frequen- ' tius eliam ad radices ea'um a Finmarkia ultima tus- que ad Jemtlandiam ubique. Radix perennis. Planta tota circiter spithamam alta, vire- scens (nec omnino cana) Folia acute dentata, circiter se- miunciam lata. Pedicelli circiter quatnor lineas longi, et ejus- dem fere longitudinis sunt petala. Siliquae planae sine ner- vo ullo valvularum, sed potius venis. 4o. ARABIS /Airsuta: folis (pube subramosa scabris dentaus;) caulinis cordato-amplexicaulibus oblonga- tisque, pedicellis calycis longitudiue, petalis oblon- gis, siliquis erectis. JJecazd. syst. 2. p. 225. Turriüs hirsuta. Jzz. svec. n. 607. spec. pl. ed. JVilld. 5. p. 541. | Jacqu. ic. rar. t. 126. Flor. Jan. 6. t. 1060. Hartm. Vei. Ac. Handl. 18914. pP. 99. JFahlenb. lapp. n. 555. Zetterstedt res. 2. p. 5g. .Forsander veg. scan. p. 15. B. crassior: folüs magis denlatis itaque etiam basi — subsagittatis, A. sagitlata. JDecand. L. c. p. 221. '"Turritis planisiliqua Persoon syz. | y. curtisiliqua: foliis subintegris vix amplectenti- — bus supra glabriusculis. A. curüisiliqua Z'rzes — JDecand. 1. c. p. 225. 3. glaberrima: Linn. it. gotl. p. 192. 228. Hab. ad rupes Japidesque in praus sylvaticis per re- á16 TETRADTNAMIA giones ceterum campestres provinciarum orientalium a Scania ad ÜUplandiam passim; dein vix nisi in forinalione transilionis Jeintlandiz:. e! ad mare sep- tentrionale Nordlandiz (mevidiontlis) Norvegia par- . cius; £2 in Scania, Oelandia et Vestrogothie Fal- bygden frequenter; y 1n Scania ct Ostrogothia caia- pesti; 2 in Gollandiz et Oelandicee maxime apricis. Radix perennis. Herba sequenti generi similior, stricta, folus caulis numerosis fere tecta, circiter pedalis. Flores vernales. Siliquae inferiores sesquiunciam longae, rachide angusliores. — £ vegelior, folis magis expansis et siliquis paullo latioribus. — 7 siliquis tortuosis potius monstrositas macra. — 4 folus praecipue radicalibus glaberrimis singularis. 269. s FD R ROEPHpSE Linn. gen. ed. Schr- n. 1005, Decand.2. p.211. Gertn. fr. 2. p. 207. t. 143. Calyx laxus, squalis. | Petala oblongata. Siliqua. Ion- gissima compressa: valvulis uninerviis. | Senuna du- plici serie disposita; radicula marginali; — —JZerba strictissima floribus albis ; 74i. TURRITIS s/abra: folis radicalibus dentatis pi- — ]osi; caulinis amplexicaulibus integerrimis glabris, siliquis striclissimis pedicclio sextuplo longioribus. ALinu. svec. m. 606. spee. pl. ed. H'illden: 3. p. 542. DDecand. syst. 29. p. 211. prodr. 1. p. 142. Sv. Dot. &. 399. Plor. Dan: i. 809. '"Sam4. nentes pz! 995. Hab. locis aridis sabulosis apricis in pratis et ad agros precipue regionum campestrium a Scania ad Ve- strogo'hiam, Nericiam el Uplandiam frequenter; dein Dalecarli; ad Sáler. Radix subbiennis. Planta glaucescens elongata saepe cum corymbo spithamaeo tripedalis et nltra, Svecis Raáckentraf, Karbaser. Siliquae plerumque biunciales, rachide duplo latiores. 270. BAR B. A R 7E A. Decand. syst. 2. p.205, Eirysimi sp. Linn. Calyx erectus. Siliqua. tetragono-anceps: valvis conca- vo-carinatis. Semina planiuscula; radicula marginali — Jlores lutei, P'olia simplicia, lyrata, f SILIQUOSJE 417 742. BARBAR/EA vu/saris: foliis inferioribus lyratis: lobo terminali subro!tundo; summis obovatis den- tatis, siliquis prismalicis erectiusculis. Decazd. syst. 2. p. 206. prodr. 1. p. 140. Erysimum Barbarea Linn. svec. n. 599. lapp. m. .. 964. spec. pl. ed. JV'illd. 5. p. 5og. it. vestgoth. p. 55. 62. I'ahlenb. lapp. n. 851. B caule ramosiore, siliquis patentibus. Il'ahlenb. ups. 7 qm 452.' Se. Bot. t. 194. Flor. Dan. 6. t. 985. B. arcuata AHegensb. bot. Zeit. 1822. p. 296. Hab. ad ripas fluviorum et paludum precipue sylve- sirium per Sveciam tolam passim; f in maxime campestri Svecia media et meridionali ut Uplandia, Scania etc. Radix biennis. Caulis eximie strictus, circiter bipedalis. Folia saturatius viridia. Flores aestivales, pallide lutei. Si- liquae praecipue in maxime septentrionalibus regionibus stri- ctae, optimae tetragonae, circiter septem lineas longae et u- nam latae. j£ siliquae fere unciam longae, magis teretes. 745. BARBARZEA praecox: foliis pinnatifido- lyratis, — . siliquis teretiusculis subfiliformibus patentibus. De- cand. syst. nat. 2. p. 207. prodr. 1. p. a1áo. Fries nov. p. 92. Evys. praecox Smith brit. p. 707. Engl. Bot, 16.t. 1129. Hab. locis irriguis ad pagos urbesque Scaniz ex. gr. ad Bosjókloster, Lund, passim. Radix perennis. Caulis laxior, humilior et tota planta magis tenera, lutescens, Nasturtii saporis, quare Finter- krasse, superne magis paniculata. Siliquae unciam longae, rachide sua augusliores. ju. NAST UR 'T 'UM. Decand. sy st. 2. p. 187. Sisymb ii spec. Linn. et Audt. Calyx patens Siliqua teretiuscula sspe turgida et ab- breviata: valvis concavis subenervibus ecarinatis. Se- mina planiuscula; radicula submarginali. — Pedicelli basi incrassati, deflexi: 1) flores albi n. 744. 2) flo» res lutescentes a) stylo brevissimo n. 745. 746. b) sty- lo elongato n. 747. 748. Flor. Svec. 27. 418 |. TETRADTNAMIA 744. NASTURTTIUM aquaticum: siliquis cylindricis: . valvulis uninervibus, foliis pinnatis; foliolis subcor- datis repandis. Bauh. pin. 104. Sv. Bot. t. 624. N. officinale Decand. syst. 2. p. 198. Sisymbrium Nasturtium | Linn. svec. n. 592. spec. | pl. ed. JPilld. 5. p. 409. it. scan. p. 270. Flor. Dan. t. 690. Leche scan. p. 4á. n. 119. Fries halland. p. 1310. Rosén Nop. Act. Ups. F'LIT. p. 221. (Fischerstróm mál. p. 292). Hab. in fontibus et rivulis limpidis occultis per pro- vincias littoreles meridionaliores, ut Scanice cam- pestris passim ad Ystad, Helsingborg, Lackalàánge, Kàflinge, Rommeleklint, Cimbrishamn etc. Hal- landize circa Halmstad alibique, Gotlandise ex- tra Wisby. Radix perennis, repens. Caules fistulosi, saepe digitum minorem crassi, adscendentes. Folia inferne tantum ternata, in ramis fructiferis trijuga; impari maximo. flores aestiva- les albi; staminibus pistilisque violaceis. Siliquae semiun- ciam longae. Semina eximie reliculata, radicula obliqua; Saporis optimi est et svecice Ká//krasse audit. 245. NASTUR TIUM. pa/ustre: siliquis oblongis utrin- —— que iurgidis obtusisque, petalis calyce minoribus, caule erecto, folüs omnibus pinnatifidis: auriculis amplexicaulibus ciliatis. — .Decazd. syst. 2. p. 191. prodr. 1. p. 357. Sisymbrium palustre Linznm. spec. pl. ed. JV'illd. 5. p. 49o. /Pahlenb. ups. n. 427. lapp. n. 529. (S.- terestre). Josén Nov. 4ct. Ups. F'III. p. 221. Sis. amphibium £ palustre Jum. svec. n. 599. Ff. Dan. t. 409 et 931. Hab. locis paludosis et humidis totius Svecie a Scania- ad Enare Lapponie frequenter; sed Gotlandie et Oelandie ad littora maris iu fucis ejeclis lantum. Radix annua, caule subsolitario, pedali. Herba tota opa- ca subciliata lata. Flores aestivales inconspicui ob calycem virescentem et petala minuta pallide lutescentia. Siliquae pedicellis suis longiores, seminibus circiter 4o oppletae; sty- lo brevissimo. | SILIQUOS/E 419 746. NAS'TUR'TTIUM sy/vestre: siliquis linearibus pla- niusculis pedicello lougioribus, petalis calyce majo- ribus, caulibus adscendentibus, foliis piunalis : folio- lis superiorum sublinearibus. serratis. JJecand. syst. 2. p. 190." prodr. 1. p. 157. Sisymbrium syivestre Linn. seec. n. 59. spec. pl. TUed FM'Wlden. 5. p. 489. Engl. Jot. 55. t. 2524. JHosén scan. p. 91. n. 22. Hab. in sabulosis subinuudatis ad oras maritimas Sca- nic frequenter ex. gr. prope Malmó, Lund, inter Órtofla. et Vidarp, Bahusise, Gotlandigl etiam ad ripas lacus Málarn prope Skoklosler, Kungsór, Stockholm etc. BHadix perennis repens. Planta tota angustior proximis, glaberrima, subnitida, paullo plus quam pedalis. Foliorum laciniae pleraeque caule angustiores. Flores saturatius flavi, magis serolini. Siliquae vix ante autumnum maturantur tam angustae ut non nisi una serie seminum circiter undecim in quoque loculamento, saepe quinque lineas longae, flexuosae; stylo brevissimo. 747- NASTURTIUM azceps: siliquis oblongis utrinque — -ancipitibus pedicello brevioribus , petalis calyce majoribus, caulibus subrepentibus,, foliis pinnatifi- dis; auriculis amplexicaulibus glaberrimis. Regens. bot. Zeit. 1022. p. 295. Decand. prodr. Y p. 157. Sisymbrium anceps /P"ah/enb. wps. n. áo6. Gót- tinger gel. Anz. 1021. p. 1760. Sisymbrium amphibium 7 terrestre Zn. spec. pl. — ed. 3. p. 917. Plor. Dan. 6. t. 901. Hab. in ripis glareosis Upsaliz, Scanic alibique cum proximis. Badix perennis multicau!is. Planta longe minus angusta quam praecedeus, tamen sine caule fistuloso ut insequens, nitida, glaberrima. — Flores aestivales, fere toti vivide flavi. Siliquae dupliei serie seminum circiter 10 in quoque locula- mento praeditae, tribus lineis vix longiores; stylo elongato siliquis quadruplo breviore. 749. NASTUR'TIUM ampflibium: siliquis subglobosis brevitate siyli, petalis calyce majoribus, caulibus &20 TETRADTNAMIA inanibus, foliis summis exauriculatis incisis; infe- rioribus submersis peclinatis: emersis lyratis. .De-- cand. syst. 2. p. 196. Sisymbrium amphibium Zízzn. svec. n. 593 spec. «pé ed. Wufld 5. p. 4gi m. 4A. B. dlahlenb. ups. pn. 425. |Jingl. Bot; 26. t. 1040. Hab iu fluviis limosis apricis regionum campestrium a Scania ad Uplandiam passim. Radix perennis repens, autummo stolonifera foliis magnis lyratis fere Raphani. Caules veri maxima parte submersi, folus tenuiter pectinatis fere liottoniae praediti; superne e- mersi eximie inflati saepe ultra digitum minimum crassi, fo- lis solum e puncto egredientibus (nec ullo modo amplecten- tibus). Flores media aestate toti vivide flavi. Siliquae bre- vissimae inter affines, fere Myagri, semine cannabino mino- res, longitudine circiter styli, sed pedicello quadruplo breviores. 27222 SISY MBRIU M. Linn. gen. ed. Schr. n. 1089. (excl. prec gen.) Decand. syst. 2. p. 458. Calyx subpatens. Siliqua teretiuscula; stylo vix ullo. Semipa una serie disposita; radicula dorsali. — er- be radicibus annuis. foliis pinnatis pinnatiftdisve, floribus minutis flavis, in spec. ultima albis. 749. SISYMBRIUM 4rzo: siliquis filiformibus subere- — ctis, foliis pinnatifido-hastatis dentatis cauleque gla- briusculis. JLinn. svec. n. 596. spéc. pl. ed. Iud. 3. p. 505. Decand. syst. 2. p. 467. Jacqu. austr. t. 922. /l'ahlenb. ups. n. 429. Samz. neric. p. 55. Hab. juxta portas navium et in cultis ubi extranea semina sala fuerunt usque ad Nericiam et Uplandiam rarius, a longo tempore adventitium nec disparendum. Planta ssepe pedalis et ultra, laetius viridis. Foliorum lo- bus extimus interdum digitum latus. Flores pallidi demum albescunt. Siliquae longissimae omnium interdum biunciales, tenuitate omnino fili, directione satis vagae. 75o. SISYMBRIUM Sophia: siliquis filiformibus ad- ^ "seendentibus, petalis calyce minoribus, foliis de- composito-pinnalis; pinnulis angustia petioli. Anm. svec. n. 595. spec. pl. ed. IW'illden. 5. p. 5oo. |. De- SILIQUOSJE á21 cand. syst, 2. p. 474. prodr. 1. p. 195. Sv. B»t. t. 203. flor. Dan. t. 528. Il'ahlenb. lapp. n. 550. Hab. in cultis, ruderatis, tectis Svecie vulgaris. Planta demum tripedalis et ultra. Flores fere apetali et virescentes; staminibus exsertis. Corymbi fructiferi demum elongati caudam referunt. Siliquae unciam non longae, filo fere tenuiores, acredine non carentes, Svecis Maskdóda vel Stillfró, etian Hund -dill. 751. SISYMBRIUM officinale: siliquis subuliformibus " — rachi adpressis cauleque pubescentibus, foliis runci- nalis. JJecand. syst. 2. p. 459. prodr. 1. p. 191. Erysimum oflicinale Zinn. svec. n. 598. spec. pl. ed. CUMFWld. 3. p. bog. Sv. Bot. t. 158. Plor. Dan. t. 560. Sam. neric. p. 55. Chameplium officinale /fal/roth sched. 1. p. 577. Hab. in plateis et ruderatis provinciarum magis cam- pestrium et littoralium a Scania ad. Vestrogothiam, Nericiam et Uplandiam frequenter. Planta praecipue superne pilosula ibique patenter ramosa, circiter bipedalis. Flores citrimi serius aestivales. | Corymbi toti angustissimi; siliquis vix semiunciam longis. Semina eximie acria, unde Svecis ZJ"ágsenap, etiam Duf vekál. 752. SISYMBRIUM supinum: siliquis cylindricis axil- ' laribüs erecliusculis initio. subsessilibus pilosiusculis, caulibus subretrorsum pilosis depressis, foliis sinuato- pinnatfidis. — znn. faun. svec. app. p. 557. spec. pl. ed. Willd. 5. p. 494. | Decand. syst. 2. p. 477. Rosén Nov. Act. Ups. P III. p. 221. 245. Ahlqu. runst. p 25. Pet. Ac. Handl. 18021. p. 500. 295. Chameplium supinum //alIroth sched. 1. p. 577. Hab. locis subinundatis apricis supra petram calcaream formationis transitionis insularum Gotlandiz et Oelandiz frequenter. Radix quamquam aunua tamen multicaulis. Planta tota terrae adpressa. Caules propri brevissimi, sed una cum ra- chide vel corymbo interdum pedem longi, crassiusculi. Fo- lia radicalia digitum medium longa et plus quam unciam lata. Flores albi vix duas lineas longi, primum superne approxi- mati, sed postea elongatur caulis vel potius rachis vel co- 499 TETRADYNAMIA rymbus et per totam longitudinem siliquas in axillis folio- rum gerit. ltaque planta subacaulis dici potuisset et corym- bus foliosus. Siliquae fere unciam longae et pennam co- -lumbinam crassae, ob nervum valvularum subtetragonae. 299. ,E,R. Y S LM, UM. Linn. gen. ed. Schr. n. 1090. Decand. syst.2 p 490. Gartn, fr. 2. p. 297-£. 143, Calyx clausus; foliolis duobus oppositis gibbis ob glan- dulas nectariferas — Stigma incrassatum. Siliqua co- - ]umnaris tetragona: dissepimento valvis navicularibus conl|rario. Sessos uua serie dispositas radicula dor- sali. — erbe folus indivisis, floribus majoribus luteis in prioribus , sed. albis in uus specie. 753. ERYSIMUM /eracifolium: foliis lanceolatis basi : altenuatis remotius serratis stellato- pubescentibus, eaule-slricto angulato. siliquis pedicello sexies lon- gioribus patentibus. Linn. svec. n. 602. spec. pt. ed. llilld. 5. p. 5h11. .Decand. syst. 2. p. 49g. Pl. Dan. t. 329. [ahlenb. lapp. n. 555. t. 19. f. 3. (Ch. alpinus). Hartm. F'et. Ac. Handal. 1818. p 351. n. 3c. Fidegren Ósterg. p. 50. ; f. siliquis erectis cauli adpressis crassioribus. ^ "Cheiranthus er ysimoides. Linn. seec. m. 603. i. ve- sírog. p. 160. Zspegren bleking. p. 5o. Hab. Mets duris precipue Losses prope aquas ma- jores inprimis lacus maximos a Scania usque ad Lapponiam passun; £4 versus mare occidentale Ba- husize. Radix bi-triennis, nodis totidem incrassatis saepe squamo- sis. Caulis solitarius saepe quadripedalis simplex et tantum superne in corymbos nonnullos divisus. Flores vernales ma- guitudine sequentis. Siliquae inferiores plus quam biunciales. 754, ER Y SIMUM cherranthoides : foliis lanceolatis sub- dentatis stellato-pubescentibus, siliquis patulis pedi- cello duplolongioribus. Jinn, svec. n. 601. spec. pl. ed. IFilld. 5. p. 51a. Toren. AN 400. prodr. 1. p. 190. Jacqu. austr. t. FL Dan, t. 751 et 929. Jfahlenb. lapp. n. 552 p.nodosum; biennue. Fries nov. p. 117.599 SILIQUOSJE 423 Háb. in agris totius Svecize frequenter; 8 Scanic me- ridionali- orientalis ad Gullerup paroecie Hórup di- strictus Ingelsta. Radix annua attenuata. Caulis circiter sesquipedalis, ubi- que foliosus. Flores aestivales. Siliquae aequales vix uncia- lis longitudinis. . 2755. ERYSIMUM A/laria: folis cordatis, siliquis qua- ' A dricostaüs rigidis pedicello multoties longioribus. ALinn. svec. n. 600. spec. pl. ed. /f'illd. 5. p. 510. Sv. Bot. t. 209. Flor. Dan. 6. t. 955. Samz. ne- ric. p.59. Alliaria officinalis . .Decazd. syst. 2. p. 409. prodr. I. p. 196. ^ Hab. ad sepes hortorum etc. Sveci; temperalioris us- que ad Nericiam meridionalem et Uplandiam passim. Radix biennis. Herba, laevissima, nitida, saepe tripedalis, odore Allii, etiam Svecis Heztlóksórt. Folia non raro pal- mam lata, sed anguste petiolata. Flores inilio aestatis albi, majusculi. Pedicelli incrassati siliquis ipsis parum angustiores. s4 BRASSIC A. Linn, gen. ed. Schr, n. 1096. Decand. syst. 2. p^ 582. Gertn. fr. 8. p. 20g. t. 143- Calyx connivens, basi gibbus ob glandulas. Siliqua tur- gida: dissepimento valvis gibbis contrario, in rostrum subulatum interdum monospermum prominente. Se- mina uniseriata, globosa; radicula in sinu cotyledo- num conduplicatarum. — 4Zerbe, radicibus pleruin- que biennibus , glaucescentes. 756. BRASSICA campestris: radice cauleque tenui uni- — formi, foliis infimis petiolatis indivisiss caulinis cor- datis sessilibus acuminatis. Zum. svec. n. 608. spec. pl. ed. JFilld. 5. p. 546. it. vestgoth. p. 91. .Rog- berg smol. p. 20. Decand. syst. 2. p. 500? Flor. Dan. t. 550. IV 'ahlenb. lapp. n. 556. Zietterstedt res, 2... p. 60. Hab. inter segetem zstivum per plerasque provincias inprimis campeslres occidentales usque ad Lappo- niam frequenter. Radix saepe annua. Planta bi- vel tripedalis gracilior ce- Á24 TETRADTNAMIA . e . *. * * LA EJ teris, Svecis dhberkál. Flores lutei insigniores. Siliquae reticulato-venosae, crassitie calami. 757. BRASSICA .Napus: radice caulescente fusiformi, fo- — Jus glaucescentibus: radicalibus lyratis; superioribus cordato-lanceolatis sessilibus, siliquis divergentibus. JLinn. svec. n. 609. spec. pl. ed. lf/illden. 5. p. 547. it. gotl. p. 240. Decand. syst. 2. p. 592. Engl. Bot. 50. f. 2146. spegren bleking. p. 50. Hab. in Gotlandiz orientalis agris maritimis praci- pue paroecie Burs et Nár passim; in aliis oris ex. gr. Bórstele in Roslagia magis adventitia. Radix biennis pollice crassior Gotlandis 44kerrofva. Folia valde oleracea ut tota planta. 270 o9 UNIS DODUSE Linn. gen, ed, Schr. n. 1097, Decand, sy st. 2. p. 607. Gaertn. fr.2. p.299. 1. 145. Calyx patentissimus ob glandulas. Siliqua inferne toru- losa scabra; dissepimento supra valvulas prominente subcompresso. Semina uniseriata, globosa; radicula in sinu cotyledonum conduplicatarum. — JHerbe ra- dicibus annuis, Svecis Senap, sed contracte vel corrupte Semp, Simp. Flores lutei. 758. SINAPIS arvensis: siliquis multangulis torulosis | rostro ancipiti triplo longioribus, caule foliisque pi- losis sublyratis. Zinn. svec. n. 610. spec. pl. ed. IVilld. 5. p. 554. .Decand. syst. 2. p. 615. Flor. Dan. t. 670. Hartm. Pet Ac. Handl. 1814. p. 106. Hab. in agris et cultis plerarumque provinciarum et- jam sylvestrium et montosarum usque ad Vermlan- diam et Norrlandiam nimium. Herba tota scabra praecipue radicem versus, circiter bipe- dalis. Siliquae suboctangulae, crassitie pennae gallinaceae, uncialis longitudinis. Svecis Aker-Senap. 759. SINAPIS misera: siliquis subtetragonis levibus « . Stylo terminatis rachi adpressis, foliis infimis lyra- tis; summis lanceolatis integerrimis petiolatis. Ln. svec. n. 611. spec. pl. ed. If'illd. 5. p. 555. it. gotl. p. 258. scan. p. 178. 295. Decand. syst. 2. p. 608. Sy. Bot. t. 95. FI. Dan. t. 1582. Leche scan. p. 12. SILIQUOSJE 425 n. bi. Retz. oec. p. 680. Fries halland. p. 111. (Aahlb. gothob. p. 6». Hab. in agris, ad domos, valles, rudera prope mare Gotlandie, Blekingie, Scanie, Hallan- dim sex. gr. ad Varberg, et Bahusiz septen- trionalis. Planta glabra, folis ramulorum pendulis, sed siliquis ad- pressis facile dignoscenda. 250. IE A E LEA IN US, Linn gen, ed. Schr. n. 1098. Decand. syst. 2. p.662. Calyx erectus, basi bigibbosus. Siliqua stylo subulato rostrata, evalvis, Eee articulata ; articulis vel fungosis vel ligueis monospermis. Semina sub- globosa; cotyledouibus circa radiculam conduplicatis. — Herbe acres , siliquis maxinus. 760. RAPHANUS Raphanistrum: siliquis moniliformi- bus stiatis unilocularibus multiarticulatis stylo lon- gioribus, folüs lyratis. Linn. seec. n. 612. spec. pl. ed. Willd. 5. p. 560. it. scan. p. 110. 140. 162. 170. 295. vestrog. p. 69. 107. gotl. p. 258. am. ac. 6. p. 449. £ab. — Q0. p. 101. Aogberg smol. p. 20. JDecand. syst, 2. p. 666. Sv. Bot. t. 625. PI. Dan. & 070. Fries hall. p. 1311. /l'ahb. gothob. p. 67. Hab. in agris iuter hordeum et Secale vernum inpri- mis Scanise sylvestris et Smolandic írequenter; per provincias magis occidentales ut Hallandiz, Bahusicw, Dalie et Vermlandie 1nferioris passim; sed Gotlandie et Sudermannuie rari- us, forsan 1bi magis adventitium. Radix subbiennis, superne gibba vel tuberculosa, sapore Raphani, unde svecis LA UELUT Planta sesquipedalis al- üludinis vel ultra, plus minus turgescens et glabra. Calyx hepatico-flavescens, et non nisi post florescentiam viridis. Petala semper lutea, etiamsi interdum pallida; venis hepati- cis plus minus insignibus. Siliquaé plus minus turgidae: ar- tieulis in. varietate turgida ovalibus pennam anserinam cras- sis, 1n graciliore cylindricis penna columbina vix latioribus, Svecis Krampfróo. Flor. Svec. 27 b. &36 TETRADYNAMIA 27. CRAMBE. Linn, gen. ed, Schr. n. 1071, Decand. syst.2. p.650. Gartn. fr.2. p.202. t. 142. Calyx patens, basi subequalis. Siliqua subbiarticulata : articulo inferiore obsoleto pedicelliformi; superiore maximo subgloboso evalvi demum monospermo. Se- . men globosum; cotyledonibus circa radiculam condu- plicatis. — erbe crassissimcee. 76r. CRAMBE ;naritima: siliculis muticis, foliis sub- ^. rotundis undulatis sinuatis dentatis glaucis cauleque glaberrimis. Jan. svec. n. 615. spec. pl. ed. IFil- den. 5. p. 419. zt. vestrog. p. 189. .Decand. syst. 2. p. 691... Sv. Bot. t. 495. Plor. Dan. t. 516. Kalm bohusl. p. 77. 99. 139. 158. 145. 162. Feet. Ac. H. i745. p. 109. JT'ahlb. gothob. p. 67. Fries hal- land. p. 109. Osbeck sgótheb. handl. 4. p. 22. C. svecica Mer. Hab. in insulis et littoribus extimis precipue fuco obtectis oceani occidentalis Bahusise satis frequen- ter, Hallandie borealis inque Váderón meridio- nalis, et Scanis in angulo maxime septentrionali ad Toreko nec non Kulla- Gunnarstorp et ad Sand- hammar (sed non ulterius orientem versus lecta). Radix perennis, crassa. Planta tota crassissima hujus clas- sis, sed tantum nonnullos pedes alta. Caules interdum di- gito validiores, adscendentes. Folia interdum fere pedem lata, crassa, oleracea, Svecis Strandkáàl dicta. lores inso- lito patentes; petalis niveis, totis obovatis, fere quatuor li- neas longis. Siliqua piso major quatuor lineas lata; semine in tota classe maximo pisiformi. 278. CA KIL E. Gaertn. fr. 2. p.287. t. 141. Decand, syst. 2, p 427. Duniadis sp. Zinn. Calyx basi bigibbosus. Siliqua biarticulata: articulato utroque uniloculari monospermo: basilari persistente ; terminali deciduuo subtetragono, suturis marginalibus obsoletis instructo. Semen oblongum; radicula mar- ginali. — erba ramosissima. 762. CAKILE maritima: silicularum articulis termina- ^- libus aitenuatis basilari duplolongioribus, foliis pin- a ^N SILIQUOSJE 423 naüfidis. nn. seec. n. 615. (Bunias) spec. pl. ed. If illd. 5. p. 416. it. scan. p. 199. 291. S41. potl. p. Soi. JDecand. syst. 2. p. 420. prodr. syst, 1. p. 195. Sp. Bot. t. 4og. | Plor. Daun. t. 1169. JY'ahenb. lapp. n. 525. Zetterstedt res. 2. p. 69. JY'ahlb. gothob. p. 67. Fries halland, p. 109. JLidbeck Jet. Ac. Handl. 1795. p. 197. B. foliis tantum sinualtis Decand. 4 c. Fries haliand. xx cns lor. Dan. 1.1595. Hab. in littoribus magis salsis Fuco tectis oceani a Nordlandia Norvegie rarius per Ba husiam, Hallandiam et Scaniam usque ad Ystad fre- quenter; ulterius intra mare oricntale Blekingize et rarius Gotlandice. Radix annua. Caulis valde ramosus et divaricatus, vix pedem altus, basi hgnescens. Folia apud nos plerumque profunde pinnatifida, laciniis vix caule latioribus. Flores rosei vel dilutissime violacei, aestivales. Siliqua fere unciam longa et tres lineas Jata. 259. /'B.B NI A.S. * Linn. gen. ed. Schr. n. 1070. Decand. syst. 2. p. 670. Garin. fr.2. p.289. 1. 142, Calyx patens. Siliqua irregularis drupacea non dehi- scens: putamine bi-quadriloculari. Semina solit;ria magna subglobosa cochleata; radicula extra cotyledo- nes spirales. — erbe inajores , floribus flavis. 765. BUNIAS orientalis: siliculis. bilocularibus disper- —müs ovatis obliquis verrucosis, folus inferioribus lyrato-runcinatis. ALmm. spec. pé. ed. PF illd. 5. p. 412. syst. ed. Houtt. 8. p. 560. t. 6o. f. 2. l'lor. JDan. t. 1651. Decand. syst. 2. p. 672. n. 5. £ IPah- lenb. ups. n. 4áo. Retz. oec. p. 199. .4spegren bleking. p. 100. | Hab. in agris provinciarum orientalium precipue Uplandize frequenter; Scaniz alibique parcius, Radix perennis longe descendens, nonnullis svecice Z,ár- rofea. WMerba magna saltem tripedalis, aliquantum cinera- scens: pubescentia tenui. Folia radicalia interdum pedem lon- ga. Panicula corymborum magna lutea aestivalis. Siliquae 428 TETRADTNAMIA maguiludine pisi minoris, loculis binis oblique supra se invi- cei positis, itaque rostello conico semper oblique iutror- Silii Verso. ^ 200. TAS AS TS. Linn, gen. ed. Schr. n. 1072. Juss. gen. p. 268. Gertn. fr. 2. p.294. t. 142. Calyx patens. Siliqua oblonga compressa unilocularis nmionosperina subbivalviss suturis obsoletis lateralibus; valvulis uavicularibus a'atis.. Semen oblongum; radi- cula laterali s. dorsali. — Herbae foliis indieisis sub- Uiteserrimis, floribus flavis minutis. : 764. ISA'T'IS tinctoria: siliculis coriaceis oblongis obtu- .. Sis basi acuüoribus latitudine triplo longioribus. JLiun. svec. n. 615. spec. pl. ed. Ifid. 5. p. 420. 4L. gotl. p. 1&á. 216. 289. ..Se. Bot. t.. 55. Gaertn. fruct. 2. p. 294. t. 142. ob fig. fruct. conveuientiss. Jetz. oec. p. 331. (ries halland. p. 157). | .ARhL- quist F'et. Ac. Handl. 1021. p. 297. Forsand. veg. scaz. p. ii. — Futren in cist, med. hafn. p. 2906. spegren blebing. p. 48. .Hab iu insulis et littoribus extimis maris orientalis imprimis Gotlandisw et Oelandie | exterioris psssim. Blekingia rarius. ; | Radix biennis, — Plauta plerumque quadripedalis, valde glauca et apud nos glaberrima, etiam nomine //eide nota. Folia circiter digitum longa lataque; caulina basi sagittata, Óutescentes aestivales. Siliquae. semiun- numerosa. Flores seinine tantum sesquili- ciam longae et duas lineas latae; neam longo. 185 00009 61 139