2 5 2722 i IN SERI $2 4 FLORA SVECICA ENUMERANS PLANTAS SVECI/E INDIGENAS ! i CUM SYNOPSI CLASSIUM ORDINUMQUE , CHARACTERIBUS GENERUM, DIFFERENTIIS SPECIERUM, SYNONYMIS CITATIONIBUSQUE SELECTIS ; LOCIS REGIONIBUSQUE NATALIBUS; DESCRIPTIONIBUS HABITUALIBUS NOMINA INCOLARUM ET QUANITATES PLANTARUM | | ILLUSTRANTIBUS , POST LINNZEUM EDITA P GEORGIO WAHLENBERG BOTANICES DEMONSTRATORE UPSALIENSI, PARS POSTERIOR UPSCXLIE SUIS IMPENSIS EXCUDEBANT PALMZBLAD & C. J ARGENTORATI apud TREUTTEL LONDINI ap. TREUTTEL & WÜRTZ, & WwüRTZ. TREUT'TEL filium & RICHTER. CHRISTIANI/E apud nAnRTMAN. PARISIIS ap. TREUTTEL & wüRTZ HAFNLE apud GYLDENDAL. TIGURI (Zünrcn) apud omzrr, LIPSLE apud nRocKHAUSs. FlESSLI & c:o. Ma gg ee v. NEW YC^^ BOTLNICP. CIL uus Suus xXVE MONADELPHIA. C D. N'AUP- E G T. 8, roD RD UDEÉ CA NDRASIX Stylus subulatus. Stigmata arillique seminum quinque. Calyx simplex 281. GERANIUM bi m oi BO XX uAGNLDBOBOD A. Pistila plurima. Calyx duplex: exterior triphyllus —- | -. 282. MArvA irifidus trilobusve 285. LAYATERA oRD:.i. DEOCANDHRI À. 201. GERANIUM. Linn. gen. ed. Schr. 1118. "Juss. gen. p. 228. Garin. fr, 1 p. 383. t 794 *Calyx pentaphylus simplex. Corolla pentapetala, a&e- qualis: petalis glandula interstinctis. — Filamenta de- cem: allernis brevioribus interdum (in spec. ultimis) ? stevrilibus. Semina quinque tecta arilis circa recepta- | culum rostratum positis, introrsum aperlis, globo- sis, caudà se revolventibus, — vel in spec. ultima (Erodio) spivaliter se contorquentibus, non deliscen- tibus, obcouicis. — Ord. nat. inter 53. Gruinales et 55. Columniferas medium. — Herbe foliis in- ferioribus alternis sed plerisque ad ramificattones op- positis, floribus rubicundis vel ccrulescentibus, 1) pe- dunculis unifloris n. 765. 2) pedunculis bif loris a) foliis angulatis *) radice perenni (ut in prcce- dentibus) n. 766-769. **) radice annua (ut in se- 9 quentibus) n. 770. 771. b) folus subrotundis «) ca- ^ lycibus dilatato -angulatis n. 772. 777. £) calycibus non angulatis n. 7758-776. 5) pedunculis multi- 7 floris n. 770. 7765. GERANIUM sangeineum: pedunculis unifloris, — caule hirto, foliis orbiculatis septempartitis trifidis, [ calycibus aristatis, petalis emarginats. ZLzn. svec. " qu 016. spec. pl. ed. IV/illden. 5. p. 697. | .Decand. | prodr. nat. i. p. 659. Flor. Dan. 7. t. 1107. /F'ah- Z5. lenb. Vet. Ac. Handl. 1809. p. 219. — 1011. p. 55. ut Flor. Svec. 20. 450 MONADELPHIA Hab. in petris calcareis adjacentibusque pratis nee non locis littoralibus provinciarum meridionalium fre- quentissime usque ad Vestrogolhiam; ceterum in saxis rupibusque aridis passim usque ad Vermlan- diam et Medelpadiam. Radix perenuis, dura. Planta fere tota praecipue autum- nium versus sangvinea, unde nomen. Foliorum laciniae sub- inseares, Pedunculi folüs pluries longiores, iu medio bra- cteali: floribus pollice latioribus, sub solstitio et postea exi- mie purpureis. 7668. GERANIUM pAeum: pedunculis bifloris solitariis oppositifoliis, caule hirto erecto, calycibus apicula- tis, pelalis subreflexis undulatis basi pilosulis. Lzzn. spec. pl. ed. IP'illd. 5. p. 699. Decand. prodr. nat. 1. p. 641... Flor. Dan. t. 907. Retz. diss. obs. bot. p. 22. oec. p. 296. | Hab. in lucis amoeunissimis Scanis prope Sóderásen ad Norra- Wram raro. TAE Radix perennis fere ut in sequente, cui proxime affinis. Caules plures circiter sesquipedales. Folia in caule fere ses- silia; stipulis obtusiusculis. Pedunculi una cum caule stricti, vix uncia longiores. Petala calyce dimidium tantum longio- ra, ovalia, basi fulvescentia, ceterum saturate violaceo-fusca. 267. GERANIUM »palustre: pedunculis bifloris solita- riis longissimis cauleque geniculato declinato, foliis quinquefidis dentatis, calycibus cuspidatis, petalis integris. Linn. spec. pl. ed. lf'illd. 5. p. 705. De- cand. prodr. nat. 1. 652. Plor. Dan. t. 596. Retz. diss. obs. bot. p. 22. oec. p. 296. /f'ahlb. goth. p. 69. Hab. in pratis subhumidis sylvaticis vel occultis Sca- nis occidentalis copiosius, ut ad Norra Vram cum precedente, ad Fogelsáng, Kropp etc.; sed rarius o- ryientem versus ad Christianstad , ut etiam Gotho- burgi ad Lunnagárden prope montem 1n prato Brud- áugeu paroecie Fássberg. : Radix perennis, subhorizontalis; radiculis fusiformibus! Caules saepe bipedales hirti; geniculis tumidulis. Folia et- iam ad pedunculos petiolata; stipulis omnibus et bracteis longius acuminatis aristatisque. Peduncul palmam longi et DECANDRIA 451 titra. Petala calyce duplo longiora, oblonga, sangvinea, sub foenisecio expansa. Arilli tenuiter hirtelli. 768. GERANIUM pratense: pedunculis bifloris caule- que süperne subpaniculato, foliis subpeltatis quin- quepartitis - pinnaülfido- lacinialis aculis rugosis, caly- cibus cuspidatis demum nutantibus, corollis otalis rotundatis. Liun. Svec. n. 610. spec. pl. ed. If'illd. i p. 705. amo&n. dc. O. p. 5t. Decand. prodr. nat. . 641. F7. Dan. t. 125. (G. sylvaücum). (Frzes haltand. p.ii3) JT'ahlb. gothob. p. 69. Cars. strengn. p. 40. JPahlenb. ups. n. 442. Hab. in pras siccis apricis regionunt magis campe- strium 5vecia temperatioris pasenn, ut Scanig frequentius, Bahusicz vix &isj ad neare et Gó!ha- elí, Ostrogothis raro ex. gr. ad Godegárdsbruk, Sudermanniz prope Slirengnás et Ákeró, Up- salis satis copiose. Radix perennis, torulosa. Herba breviter puberula. Fo- lia fere ad basin partita. Pedunculi e dichotomia caulis lon- gi, pedicellis brevioribus demum curvatis et fructubus cras- sioribus huic speciei prae ceteris conciliant nomen Svecicum T'ranehals vel Stor&náf. lores post solstitium caerulei. 769. GERANIUM «sy/vaticum: pedunculis bifloris caule- que superne paniculato, foliis subpeltatis multifidis inciso-serralis, calycibus cuspidatis erectis, corollis campanulatis e emarginatis. Linn. svec. n. 617. spec. pi; ed. JTilld.:5. p.-705.. Decand. prodr. at^ p. 641. Engl. Bot. t. 421. Hartm. Yet. 4c. Hand. 1014. p. 99. MW'ahlenb. lapp. n. 557. & fastigiatum: caule hispido, petalis subintegris — saugviuels. ies nov. p. 92. Hab. in pratis sylvaticis totius Svecie vix alpibus qui^ dem exceptis frequentissime; £f. Scaniz. Radix perennis, minus crassa. Herba viridior; pracilior quam praecedentis; foliis ininus divisis. Pedunculi coininunes breviores, sed recht longiores semper erecti; flores sub solstitio obvii Svecis septentrionalibus Mzdsonmimnarsblomster s. Persmásseblominor, minores, plerumque dilutius violacei. 779. GERANIUM boAhemicum: pedunculis bifloris di- A59 MONADELPHIA vergentibus, foliis quinquefidis dentatis omnibus pe- tiolalis, calycibus erectis: cuspide barbata petala e- marginata subequante — Znn. spec. pl. ed. 7f illd. 2. p..708. mant. p. 454... Dilfenz emo woo Te x99. $4. 160. Decand. prodr. mat..1. p. 654.. F'idesren Ósterg. p. 20. Zelterstedt res. 1. p. 31. J«Fahlenb. ups. n. 444 Hab. locis deustis sylvarum majorum Svecisz tempe- ralioris inlerioris precipue S93nolandie, Ostro- olliize ad Omberg, Vestmannie ad, Salberg, Stockholmiz, Upsalise; deuique ad mare ori- entale prope exitum fluminis Angermanán ex- tra Nora (Lestadius): semper parce. Radix omnino annua ut sequentium, fili tenuitatis. .Cau- lis vero inferne et ad genicula intumescens, inter pilos lon- giores nudos glanduloso-pubescens. Folia fere dimidiata. Flo- res minores quam in praecedente post solstitium prodeuntes, - lizcini obscurioris coloris; sed fructus eo majores, calycibus valde grandefactis. Forsan tantum status annuus praecedentis? 771. GERANIUM robertianum: pedunculis bifloris, fo- Iis ternatis quinatisve pinnatifidis, petalis. integris | calyce decemangu!ato aristatlo. duplolongioribus, a- rilis glabris reticulatis. Ling. seec. n. 619. spec. pl. ed. JV illden. 5. p. 214. —.Decand. prodr. nat. 1. p. 464. Flor. Dan. t. 694. JTYahlenb. F'et. Ac. JHandl. 1009. p. 219. B. purpureum: petalis calyce parum longioribus. Fries halland. p« 1315. nov. p. ax. /V'illden. spec. p p.173. : Hab. in rupibus, petris, lapidosis umbrosis a Scania ad Vermlandiam, Dalecarliam mediam et Anger- manni:sm prope DBjertrá frequens; 5 in maritimis Hallaudize borealis ex. gr. inter Bacta et Asa. Planta tota tactu valde foetet, eximie rubet, pils tamen albis longis. Folia in lacinias linea vix latiores divisa. Pe- tala angusta, rosea, aestivalia. 772. GERANIUM /ucidum: pedunculis bifloris, foliis ^ S$uborbiculatis quinquelobis crenatis, calycibus dila- tale-angulatis transversim rugosis, arills mullicari- DECANDRIA 435 natis. JLinn. svec. n. 620. spec. pl. ed IPilld. 5. p. 709. it. oel. p. 72. gotl. p. 220. scan. p. 129. vestrog. p.215. Decand. prodr. nat. Y. p. 663. Sv. Bot. t. 556. £1. Dan. &. 210. JW ahlenb. F'et. Ac. Handl. 1906. p. 60. .AAL- quist runst. p. 24. Leche scan. p. 26. n. 50. IPahib. gothob. p. 70. Forsand. veg. scan. p. 14. Hab. ad petrae calcare abrup!a latera prope oram o- rientallem. Gotlandicw et Oelandisz frequenter, deinde ad eandem oram Scanic in Stenshutvud etc., in monte 'F'rollarestugan. paroecige. Glimákra; postea vero non antequam in Bahusia meridionali ejusque insula Fillskáàr; ceterum in interioribus re- gui vix nisi ad lacus summos, ut Venern ad Hun- neberg in paroecia Flo, V ettern in Omberg ad s. d. Ommasborg copiose, Málarn ad Stockholm etc. Caulis plerumque ramosus vix pedem altus, ob succosita- tem fragilior quam sequentium. Folia vix unciam lata, quam- quam pilis magis adspersa, tamen mnitentia et saepe ut prae- cedentis sangvinea tuncque eo magis lucida (unde nomen speciel). Calyx circiter duas lineas latus. Petala vero dilute rosea inconspicua, vix semilinea latiora. 779. GERANIUM, rotuaudifolium: pedunculis bifloris, caule prostrato pub»scente, foliis reniformi-subrotun- dis subseptemfidis lobisque trifidis, petalis apice re- tusis longitudine calycis mutici, arillis pubescenti- bus seminibusque levibus. —4Linnm. seec. m. 621. tt. scan. p. 202. amoen. ac. 0. p. 4i. 101. 7L aMenb. ups. n. 449. Zspegren bleking. p. 51. G. pusillum Smith brit. 9. p. 756. Engl. Bot. 6. £. 505. /P'ilIden. spec. pl. 5. p. 715. Fries hal- land. p. 113. Decand. prodr. nat. 1. p. 655. 8. grandillorum: G. pyrenaicum Svec. (nec Wahlenb, VK UUTTETNTENEL LV RSCACAS Hab. in cultis, ad vias, sepes, rudera a Scania ad Ba- husiam, Vermlandiam inferiorem, Dalecarliam us- que ad Leksand et Gestriciam ubique; 4. raro Stock- holmie ad Marizberg. ' Caules plures, adscendentes. Folia pleraque omnino orbi- cularia. Pedicelli brevissime glanduloso-pubescentes. Flores xumimi; petalis dilute violaceis; staminibus quinque sterih- 454 MONADELPHIA bus. Calyx etiam íructiferus tantum sesquilineam longus; ros - strum fructus quinquelineare. — Status subperennans, pe-. talis majoribus, esse videtur. Semina ut in « oblonga. «97. GERANIUM ;nalvaceum : pedunculis bifloris, caule "^ A adscendente puberulo, foliis reniformibus septemlo- bis crenatisque, pelalis integris calyce aristato lon- gioribus, arillis pilosiusculis, seminibus scrobicu- latis. Burman. geran. p. 24. Fries nov. p. i17. G. rotundifolium Smith brit. 2. p. 750. Engl. Dot. uu 5o | Hab. tantum in aggeribus pagorum Scanis occidentalis medie prope Hóje-à circa Lund, ut ad Ráby, Kállby et Kyrkeheddinge raro, nec omni auno appariturum. Planta major quasi Malvam (rotundifoliam) referens, unde nomen. Caulis ramosus tenuiter puberulus. Folia tan- tum semiorbicularia, in caule majora quam praecedentis, saepius bis unciam lata, minus profunde divisa vel ad me- dium tantum. Fructificationis partes praecipue majores: ca- lyx sesquitertiam lineam longus et petala sesquiquartam, pal- lide rubicunda. Fructus rostrum octo lineas longum. Se- men quoque duplo majus quam in proximis, magis ovale. 2775. GERANIUM molle: pedunculis bifloris oppositifo- — . Jus cauleque diffuso arachnoideo-pilosis, foliis sub- reniformibus mulufidis, pelalis bifidis calyce mutico duplolongioribus, arillis glabris rugosis, seminibus levibus. Linn. svec, n. 624. spec. pl. ed. Il/illd. 5. p. 7109. Decand. prodr. nat. 1. p. 645. Flor. Dan. t. 079. Sv. Bot. £. 659. Leche scan. p. A9. n2 55. Jspegren blek. p. 51. .Rosén Nov. Act. Ups. F' III. p. 222. 245. Ahlquist runst. p. 24. Pries halland. p. ii9. JV'ahlb. gothob. p 69. Hab. in aggeribus, ruderatüis aliisque locis apricis sie- cis provinciarum littoralium meridionalium, ut Sca- nis passim ex. gr. ad Ystad, Malmoó, Yugsjo, Bals- berg, Lund, Blekingie, Gotlandie in Carls- óarna etc., Oelandise passim, etiam 1n adjacenti Skággenás, Hallandis ad Halmstad, Bahusie in insula Domsó; raro R oslagis ad Váto. Caules fere filiformes, flexiles, longitudine plerumque spi- DECANDRIA $35 thamaei, pubem arachnoideam ipsorum diametro multoties longiorem gerens ut et reliqua planta. Folia fere ut in G. rotundifolio, sed vix unciam lata. Petala in maritimis Scaniae rosea, alibi dilutius violacea, calyce multum longio- ra, sed reliquae partes Íruclificationis vix majores quam in G. rotundifolio. Ariili pulchre transversim rugosi. 779. GERANIUM dissectum: pedunculis bifloris, foliis . subrotundis quinquepaititis: laciniis trifidis lineari- bus, petalis emarginatis longitudine calycis cuspi- dati pubescentis, fruetibus villosulis. — zs. svec. n. 622. spec. pl. ed. JV illden. 5. p. 712. Decand. prodr. nat. 1. p. 643. Flor. Dan. t. 956. Retz. oec. p. 209. l'ahlenb. Pet. Ac. Handl. 1806. p. 60. Fries halland. p. 1312. Wahlb. gothob. p. 69. Fi- degren Ósterg. p. 20. Carls. strengn. p. A1. Hab. in arvis ad sepes provinciarum meridionalium et littoralium passim, ut Scanis, Gotlandie, Hallandiz meridionalis et prope Gotheborg; O- strogothise in O. Ryd, (Strenguesie forsan ad- ventitium). Caules protensi, saepe plus quam pedales, ut reliqua plan- ta undique cinerascenti-puberuli. —Foliorum laciniae linea vix latiores. Pedunculus communis uncia brevior et petioli dimidiam longitudinem tantum emetiens. — Petala saturatius violacea, tres lineas longa. 277. GERANIUM columbinum: pedunculis bifloris lon- - — gissimis, foliis quinqueparlitis (:laciniis) multifidis linearibus acutis; iufimis subrotundis; superioribus angulatis, petalis emarginatis longitudine calycis di- latato-augulati glabri, fructibus glabris. nz. seec. n. 625. spec. pl. ed. JV'illden. 5. p. 711. Decand. prodr. nat. 1. p. 645, Flor. Dan. t. 1221. Leche scan. p. i9. m. 52. JFahlenb. V'et. 4c. Handl. 16060 p. 60. Hab. ad arva prataque inter frutices minores per re- giones maxime campestres australiores supra for- malionem transitionis Scanie, Gotlandie, O- strogothiz passim ex. gr. ad Alvastra alibique prope Omberg, ad Hagbytorp paroeci& Hagbyhoga, 4368 MONADELPHIA 4 Vestrogothice in Kinnekulle ad Mórkekief, Brattfors etc. "Planta tota glabrior quam praecedentis, etiam valde pro- tensa praecipue fiorescentia sua. Folia fere eadem,-sed in plures lacinias divisa Svecice prae ceteris Dufeefot. Pe- dunculus communis semper petiolo suo multum longior; pe- dicellhis fere ejusdem longitudinis. Calyx demum plus quam. . quatuor lineas longus cum petalis dilutioribus, 7278. GERANIUM :cicutarium: pedunculis multifloris, folus pinnatis: foliolis pinnatifidis incisis subsessili- bus, petalis calyce majoribus. Linn. svec. n. 6235. spec. pl. ed. IF illd. 5. p. 629. (Erodium). .Decand. prodr. nat. i. p. 646. Plor. Dan. t. 906. JT'ah- lenb. F'et. 4c. Handl. 1811. p . 26. B. pimpinellifolium: contractius, foliolis: sessili- bus, petalis ruinoribus. | Fries halfland. p. 112. Hab. in cultis, ad vias, a Scania ad Vermlandiam et Medelpadiam ex. gr. in. Sundsvall frequenter; Z in maritimis Oelandie, Scanie, llallandie ad Var- berg etc. Planta magnitudine valde varians, semper patenter pilosa. Foliorum laciniae vix linea latiores. Flores purpurei, usque in autumnum provenientes. Arilli obconici asperuli. Bostra fructus parallela. Scanis Kamimnar in similtudinem Pecten- veneris. oRn.4; POO.L Y AN Dhtb 202. ME. A. E; V. A Linn. gen. ed. Schr. n. 1134. [fuss gen.p. 302. Gartn. fr.2. p.254. t. 136. Calyx interior triphyllus: foliolis sublineavibus, inter- » dum minutis; interior quinquefidus. Petala quiuque. Semina plura, tecta arillis in orbem circa receptacu- lum columnare positis, introrsum adnatis. — Ord. nat. 59. Columnifere. -—— .Herbe floribus sepe axillaribus; 1) Mavee p. s. d. arillis compaginatis, receptaculo longioribus, intra calycem patulum (Sve- cis Kattost), foliis indivisis n. 779. 780. 2) dL- cec : arillis liberis, receptaculo brevioribus, intra ca- lycem clausum, foliis plerisque partitis n. 781. 702. POLTANDRIA 457 779. MALVA rotundifolia: caule prostrato, foliis sub- ^ Orbiculatis indivisis crenalis glabris, pedunculis fru- cliferis declinatis calycibusque stellato - ciliatis, co- rollis fructu. minoribus. — Z7un. svec. n. 626. "spec. pl ed. Ifl illd, 5. p. 706. Decand., prodr. nat. 1. p. 4292. ^ JY allroto 1n! Syll- p. 142." So. "Bot; t. 142. Samz. neric. p. 42. /lahlenb. ups. n. 449g. Pet. Ac. Frondiy 180g. p. 210. — 102r. p. 26 M. rotundifolia 8 pusilla Smith, fl. brit. p- 741. com- "pend. 1818. p. 105. Hornem.- plant. 5. p. 742. 8&. granc dior: foliis subquinquelobis, corollis calyce "'iriplolongioribus, arillis laevioribus numerosioribus.:; ^ Por. Damit. 923. M. rotundifolia « Smith. I. c. l'ahlb. gothob. p. 71. M. neglecta Z/allroth in Syllog. pl. ratisb. p. 140. * foliis 1ncanis. M. rolundilolia. B pelavgonifolia 4- ^ spegren bleking. P- 91. Hab. ad plateas, vias, in regionibus magis campestri bus a Scania ad Vermlandiam TE Mie Neri- ciam, Vestmanniam ex. gr. prope Broddbo et Ge- slriciam frequenter, dein raro. Medelpadize ad 'Tu- nas 4 in ruderatis urbium majorum ut Stockholmiae et Gothoburgi, nec nou deinde in mariümis pro- vinciarum ausiraliorum passim precipue formatio- num juniorum usque ad Oelandiam et Gotlandiam. Radix annua multicaulis ; caulibus vagis gracilibus, demum ramosis, eximie angulatis. Folia quoque tenuia. Corolla prorsus alba. Arilli circiter decem eximie rugosi — f ob solum marinum obesior, minus angulata et [flexa, corolla duplo majore non parum rubicunda, fructu patentiore; arillis laevioribus (etiam ob pubescentiam obtegentem), mnumerosio- ribus, circiter tredecim. — Svecis Liten Kattost. 700. MALVA syleestiis: caule erecto, foliis suborbi- culatis seplemlobiss lobis supremorum acutis, pe- dunculis | petiolisque pilosis. Linn. svec. m. 627. spec. pl. ed. Ililld 5. p. 707. it. scan. p. 115. 199. 295. gotl. p. 250. 257. vestrog. p. 159. | Decand. prodr. nat. Y. p. 452. Sv. Bot. t. 602. " Flor. Dan. 49225, . FÁ86RS scan. D. 205 7. 99. Aspegre en blek. p.52. Fries hall. p. 115. IWahib. gothob. t. 458 MONADELPHIA Hab. in vallis, ad sepes, agros. ruderata regionum mariüimarum australhorum, ut Scaniz freque, ter, Blekingise ad Carlskrona, Norje etc., Gotlan- dise maxime meridionalis copiose; sed Hallan- die tantum in ruderibus ad Varberg et Bahusice solummodo ad Bohus fàastuing et Gótheborg. Radix biennis. Caulis medius erectus, saepe tiripedalis; reliqui adscendentes. . Folia inferiora suborbiculata leviter septemloba; superiora saepius quinqueloba, vix ad mediun divisa. Pedunculi longitudine valde inaequales, plerumque unciales, successive aestate ílorentes. Petala calyce triplo longiora, purpurea, stris tribus saturatioribus, Svecis Atód Kattost. Arili maxime rugosi, fere suberosi. 701. MALVA cea: foliis caulinis quinquepartitis la- ciniatisque scabriusculis, arillis glabris. —.J;zzn. svec. n. 628. spec. pl. ed. [illd. 5. p. 790. it. oel. p. 150. JDecand. prodr. nat. 1. p. 452. | Sv. Bot. t. 601. Jtosén Nov. Act. Ups. FII[. p. 222. . Ahlquist runst. p. 24. F'et. Ac. Handl, 1921. p. 500. Leche scan. p. 26. nm. 4o. Hab. in clivosis lapidosis dumetorum vel etiam ad a- gros et sepes supra formationem tran-itionis pro- - vinciarum. orientali-meridionalium, ut Gotlandis ad Quie in paroecia Heide et ad Hafdhem, Oe- landise passim ad Ruusten, Glóminge, Ráiplinge etc. Scanic interioris clivosee ad Fogelsáng co- piose, Harlósa, Ofvedskloster etc. Radix perennis. Planta pubescentia brevi adpressa non parum canescens. Foliorum saltem superiorum laciniae caule vix latiores. Petala calyce quadruplo longiora, dilutius rosea, striis saturatioribus, Svecis 5/ek-kattost. 702. MALVA. moschata: foliis inferioribus reniformibus |. incisis; superioribus quinquepartitis pinnatfidisque, caule arilisque hirtis. J/znnm. svec. n. 629. spec. pt. ed. IP'illd. 5. p.790. (it. vestrog. p. 207. adventitia). Decand prodr. nat. 1. p. 452. Flor. Dan. t. 905. Hosén Nov. .Act. Ups. 111. p. 222. Retz. oec. p. 440. Kalm bohusl. p. 154. JWahlb. gothob. p. 71. Hab. ad culta et ruderata prope oras maritimas G ot- POLTANDRIA &59 landize, Gubernationis Celmariensis ad Loftaham- mar supra Vestervik, Scanise, Bahusisc in iu- sula. Lógholmen paroecie 'ÜlTanum raro. Radix perennis. Planta plerumque minor praecedente, pilis patentibus adspersa et viridior, odorem moschi spar- gens, unde etiam Svecis Desmerosor. Corollae aliquantum minores quam in praecedente, saepius albissimae. 395. £4 VOA OT ERA. Linn. gen. ed. Schr. n. 1132. fuss. gen. p. 302. Gartn. fr. 2. p. 256. t. 136. Calyx exterior monophyllus trilobus latus; interior quin- quefilus. Petala quinque. Semina plura. tecta. arillis in orbem circa receplaculum columnare posilis, in- irorsum adnalis, sed a se invicem liberis (ut in se- clione secunda prac. generis). — Z7erbe majores gran- difloree. — Ord. nat. 55. Columniferc. 05. LAVA'TERA tAuringiaca: caule herbaceo subto- - mentoso, foliis inferioribus subrotundis; supremis trilobis: lobo intermedio longiore crenato, petalis calyce lriplolongioribus — JLizm. faun. svec. app. p. 558. spec. pl. ed. JVillden. 5. p. 795 —. Decand. prodr. 1. p. 45g... Jacqu. austr. t. 9311. JZY'allenb. ups. p. 255. Füscherstróm mál. p. 297. Hab. in praüs ad pagos juxta lacum Málaren ad Vàrdsátra, Ekebyhof insule E&eró, Kuugsberg et Hesselbyholm ultra Strengnás, etc. copiose. Radix perennis, fere lignosa. Caulis circiter quadripedalis. Folia pleraque palmam lata, subtus tomento tenui cinerascen- tia. Flores magnitudine fere praecedentium, post messem explicati, dilute caerulescentes, Arilli laevissimi. ST CU, UPSSTSÓS XVI DIADELPHIA. GD'N,SE REGIT NS, lUBUn. col Ekgox A NODUE FA. Filamenta duo trifída. Corollacalcarata. Siliqua monosperma 284. FeuawrA polysperma 205, Cog vna u1s ááo |J DIADELPHIA 9, ORD. OcTAN DB A Calyx pentaphyllus : foliolis duobus aleformibus - - 286.PorvcarA 9. ORD. DECAND R I A. PAPILIONACEE LEGUunINOsJE. A. Monadelphia spuria i. e. Filamenta omnia basi connexa. Legumen elongatum polysp. Calyc. labium sup. emarginatum 287. SPART TUM bidentatum 288. GeNISTA abbreviatum seminibus zin Calyx constrictus». 289, Ononts ventricosus 290. ANTHYLLIS B. Diadelphia optima: stamine decimo libero. a. Stigma saepius pubescens. (Folia semper sime impari, saepius sc. 293-295. cirrhifera). Stylus teretiusculus. (Folia sine cirrho subnervosa) - - 291. Onosvus superne latior ibique introrsum villosus. (Folzola pauca subnervosa) 299. LATHYRUS triangulus, (Stipule fere magnitudine foliolorum) - 292.Pisuw Linearis utrinque villosus. (Foliola numerosa venosa) - 294. VictA filiformis superne undiq.villosulus. Legumen 2-4 sperm. 295. Ex vum b. Stigma glabrum. (Folia cum impari). T Legumen divisum. (Folia pinnata) Legumen articulatum. - — - -. - - - - - - 9596.ConomxrrrA Leg. longitudinaliter divisum sutura superiore depressa -. 207.PBACA semibiloculare ob suturam inf. elevatam 209. ASTRAGALUS qi Legumen continuum, (Folia ternata) Legumen submonosp. non dehiscens tectum corolla calyceve 299. TnironrivM dehiscens nudum — - - - '- "5oo. MErIroTUS polyspermum rectums. Carine rostrum stamina includens 501. Lorvs eurvatum initio carinam findens vexillumque reflectens302. d ED1CAGO ORD.. 1. II EX A N DB Bh Y 204. T U MX ET A. Linn. gen. ed. Schr. n. 1154. partim. Decand. syst, 2. p. 130, Gaertn. fr- 2, p. 162, t. 115», Calyx minimus diphyllus. Petala quatuor in formam crucis superne connivenltia, incqualia: supremo basi calcarato; infimo demum a reliquis discedente subfili- formi. Stylus filiformis deciduus. Silicula nucularis evalvis monosperma subglobosa. — Plantae annuae tenerae ; foliolis angustis. — Ord. nat. 24, Rhoeadec. HEXANDRIA 441 —g84. FUMARIA. officinalis: siliculis reniformibus apice : J relüsis, racemis subsessilibus multifloris folio lon- gioribus, foliis supradecompositis rectis: foliolis ob- tusatis; lobis linearibus caule angustioribus. Ln. svéc. n. 650. spec. pl. ed. if'iliden. 5. p. 868. De- cand. syst. 2. p. 194. Sv. Bot. t. 42. Flor. Dan. 6. t. 94o. Hartm. Jet. 4c. Handl. 1814. p. 106. Hab. in agris et cultis Svecicee omnis usque ad Verm- landiam et Dalecarliam superiorem nec non Vestro- bottniam meridionalem ex. gr. ad Sáfvar ubique; etiam ad Asele Lapponie meridionalis, ,Herba laxa, saepe glaucescens, amaricans, Svecis Jordrók, Akerrók, Gallgrás, Blekingis minus apte .Akersilke. Ra- cemi interdum vigintillori et longitudine digiti minoris; co- rolls totis tres lineas longis, purpurascentibus, apice atro- purpureis. Siliculae ultra lineam latae. 7065. FUMARIA parviflora: siliculis orbiculatis apicu- ^ ^ latis. racemis paucifloris folio brevioribus, foliis su- pradecompositis: petiolis cirrhoso-convoluliss folio- lis acutis; lobis linearibus, | /f/z//den. spec. pl. 5. p. 060. JDecand. sysi. nat. 2. p. 156. prodr. 1. p. 150. Sv. Bot. t. 574. Il'aMenb. ups. n. 455. Hab. in agris margaceis campestribus circa Upsala frequenter. Planta tota tenerior et pallidior quam praecedens, sed in- terdum longior et foliis contortis magis scandens. Racemus vix plus quam decemfílorus; floribus angustioribus, dilutiori- bus, apice tantum purpureis. Siliculae quoque linea angu- stores, 200. COR YDAL I S. Decand. syst, 2. p. 113. Capnoides Gaertn. fr. 2. p. 163. t. 11g. Fumarie spec. Linn, Calyx nullus, Petala quatuor in formam crucis superne conniventia, ingqualia: supremo basi calcaratos; infimo latiore basi gibbo. Stylus acuminatus persistens. Sili- qua bivalvis polysperma lanceolata. Semina al&rrima - nmitidissima. — Herbae radicibus perennibus tuberosis ; foliolis latioribus. — Ord. nat. 24. Rhoeadeae. &ha DIADELPHIA 796. CORYDALIS cava: radice cava, caule exsquas mato simplici diphyllo, foliis biternatis: foliolo in- termedio producto inciso - multifido acuto, bracteis oblongis acutis. — /Y'ahlenb. carp. n. 696. Prizes halland. P i14. nov. p. 11... Ahlquist. F'et,' idc. Handl. 1921. p. 297. 505. C. tuberosa Deoand. syst, 2. p. 117. | Fumari ia bulbosa y Lun. svec. n. 651. Flor. Dan. — t. 605. Leche scan. p.39. n. 54. Hab. inter frutices pratorum declivium S canice ad Fogelsàng, Roslátt,. Blentarp in Lilleváng, ad Hal- landsás etc. passim, et Oelandiez mediee ad '"Tveta et Kátorp paroecie 'florslunda, ad Spjuterum in Runslen rarius. Radicis taber pollicem crassum, iutus praecipue cavitatem versus Íílavesceutis coloris et amari saporis, unde Aristo- lochia fabacea OT. iierba quoque major sequentibus, saepe pedalis et ultra. Folia in medio producta ad pinna- tam formam mon parum accedunt, ceterum quoque majora quam in seqnente. Flores etiam majores, fere unciam lon- gi, calcari praecipue lo: ugiore et magis curvo insignes, pri- mo vere Ílorentes colore saepius MINA 767. CORYDALIS bu/bosa: radice tuberosa solida, —caule ramulum ad squamam supraradicalem emit- tente, foliis Tusveis: folios squalibus inlegris obtusis, corollee calcari recto, bracteis cuneiformi- ied Decand. fl. franc. n. &og9. /f'ahleub. ups. n. 451. «, major: bracteis paimatis. Nov 4ct. Ups. III. D dn Fumaria bulbosa « Lrzn. svec. n. 651. Sv. Bot t. 535:. tor. Dan. t. 399 €. boss Decand. syst. 2. p. 119. prodr;a. p. a27. Fumaria Halleri /ZZ//d. spec. pl. 5. p. 965. * jnlermedia: bracteis cremas. "spesr. ble. p 52. B imninor: bracteis indivisis, Fümaria b julbosa 4 8 Linn. Le. Sv. Bot. t. 35. Flor. Ban. 8. 1. 3594. Wah- lenb. lapp. n. 539. (Coryd.) Fries "Mie p. 114. C. fabacea L'ecand. syst. 2. p. 1310. [ahlb. goth. p.7i. Hab. in nemorjbus declivibus: « ad plagam moxime orientalem regni a Gotlandia ad Üplandiam pracci- pue maritimam frequenter; * ad Cariskrona; £ per OCTANDRIA 4485 maximam partem Svecice relique magis occidenta- lis a Blekingia et Scania ad Bahusiam, Vestrogo- ihiam, Nericiam et Uplandiam interiorem frequens; sed dein vix nisi prope mare septentrionale Nord- . Jandie passim. ; Radicis tuber maguitudine circiter nucis Avellanae, in cen- tro omnino solidum et album, potius dulcescens quam ama- ricans, (nec Árist. fabaceam Off. suppeliens, unde nomen var. minoris male desumtum). erba quo minor eo etiam magis glaucescens vel potius caesia (sub glaucescentia obscure viri- dis. Folia radis aequalis longitudinis strictius ternata quam in praecedente. Bracteae ob eandem analogiam sursum la- tiores, quo majores eo magis fissae in maritimis eic., quo minores eo magis integerrimae 3n montanis eliam summis. Flores iidem fere semper rubicundc-violacel, vix seniuncia longiores, primo vere prodeuntes. — Nericiis Nuzneórt. aenp 9 COPFCUPOAUNOIORUI A 2ob. UP UO LoY. UU A L.X. Linn. gen, ed. Schr. n. 115 f. Decand. fl. fr.3. p. 455, Gaertn. fr. 1, p.204. t. 62 Calyx pentaphyllus, persistens: foliolis duobus interio- ribus majoribus primum coloratis, demum virescenti- bus grandefaclis capsulam alarum instar amplectenti- bus. Corolla tubo supra fisso inferne s!aminifero: limbo trifido; labio infimo antheras includente, su- perne cristato (vel in spec. extr. imberbi). Capsula obcordala, bilocularis: loculamentis monospermis. — Herbae radice perenni, foliis indivisis subintegerri- mis allernis, flore (Svecis Korsblomma) et cap- sula Ord. nat. 22. Personatis similes, sed semi- nibus potius "Tricoccarum. 700. POLYGALA vu/garis: floribus cristalis racemo- sis, alis calycinis corollam subexcedentibus demum capsula sessili obovata longioribus, foliis inferiori- bus lanceolatis acutis. Z;/;n. svec. n. 632. spec. pl. ed. Il'il!d. 5. p. 675. Decand. prodr. nat. 1. p. 524. Plor. Dan. f. 516. Hab. in pascuis et pratis siccioribus fere lotius Sveciae scil. a Scania ad Vermlandiam superiorem et Norr- landiam frequenter. B 4534 — DIADELPHIA Radix multicaulis; caulibus inferne simplicissimis. Herba facie omnino Lini, unde Svecis J. Marzae Lin s. Hór, plerumque spitbamaea. Flores praecipue initio aestatis ex- plicati, caerulescentes vel rubicundi — Alae fructus majores quam in sequentibus, saepe tres lineas longae. 789. POLYGALA comosa: [floribus cristatis dense ra- — cemosis, alis calycinis co-ollam subzquantibus de- murm capsula sessili suborbiculata brevioribus, foliis lineari-lanceolatis, radice czspitosa. Schtuhr. — Reichenb. — Fries nov. parí. FII. ined. P. major fte£z. scand. ed. 2. p. 168. oec. p. 529. Hab. in locis maxime apricis calidis Scanise ad Ráà- by paroecie Itvetofia ( Fries), ad Ekerod (supra Hoór? vel in Fürshárad ?) (Retzius). Radice et herba praecedenti similior, sed fructu sequenti proxima. Utraque muito major utpote saepe pedalis, immo etiam magis multiflora et angustifolia, ut non possit non di- stincta tractari inter species tam multas affines. Radix inter- dum pennam gallinaceam crassa; caulibus saepe decem in caespitem insignem collectis. — Folia inferiora vix ulla vel minuta, quo vero superiora eo longiora et numerosiora,' cum ramulo uno alterove folioso sub racemo unde nomen.: Racemus saepe ultra 4o floribus et capsulis onustus. Alae fructus vix duabus lineis longiores. Flores plerumque violacei. 790. POLYGALA «amara: floribus cristatis racemosis, alis calyciuis corollam subsequantibus demum cap- sula sessili suborbiculata brevioribus. foliis infimis obovatis obtusis, radice subrepente. | Zinn. spec. ed. 2. p- 997... Decand. prodnSnoba i apt E Wrefz. oec p. 520. Se. Bot. t, 484. Flor.]Dan. t. 1169. hlquist runst. p 24. Carls. strengn. p. 41? P. austriaca Crantz austr. p. 459. t. 2. f. 4. B.alpestiris: major, floribus majoribus coloratioribus. MP. amara Jacqu. austr. t, 412. F'idegren. ósterg. p. 90. IPe&b. et Mohr reis. p. g5. Hartm. Vet. Jc. Handl. 1814, p. 92. 99. — 19818. p, 156. Hab. in littoribus maris et adjacentibus petris.ad in- sulas orasque orientales regni ab Oelandia et Got- landia ad Gestriciam frequenter; g in formationibus DECANDRIA 445 iAransitionis altioribus ut Vestrogotbhi: 1n strato calearco moutis Mósseberg etc., Ostrogothiese 1 Omberg [frequentissime et. exinde. pev. paludes. ad Vadstena, Jàrsta, Linkóping etc. Dalecarlie ad Boda et Osmurndsberg copiose, Jemtlandiasa ad Storsjón el inde usque ad alpes frequenter. Radix multo tenuior quam in praecedentibus vix filo cras- sjior, subrepens vel potius iterum iterumque in caules va- gos sursum divisa. Folia ad has divisiones obovata, saepe lineas quatuor lata. Caules supra divisiones dictas radicales superne semper simplicissimi (nec ramulis ullis sub raee- mo ut in praecedentibus), vix plus quam digitum longi. Bacemus circiter vigintiflorus; floribus praecipue in £ satu- rate caeruleis, sed aliae fructus mature virescunt et lineas duas vix longae evadunt. Bro. DE C XN D-RISA. 205.4, 8, P YA RC T-IU. M. Linn gen.ed. Schr, n. 1166, Garin. fr. 2. p. 338, t. 153. Genistie sp. Zuss. Calyx divergenter bilabiatus: labio superiore apice e- ma'ginalo. inferiore brevissime tridentato. — Petala laxa: vexillum stylo deorsum reflexum ; ale. cariua- que deorsum filamentis aduate, genitalia emittentes, Lecumen pelyspermum. | Semina hilo carunculato. — Frutex floribus magnis. 791. SPARTIUM scoparium: folis ternatis oblongis, — floribus exillaribus solitariis, legumine marginibus losis, ramis angulatis. | Linn. svec. n. 655. sper. put ed; A iMd. 35. go g53.; 4. Scan p, 22287959209. Bor. (ceno cor. Dan. st; 513, Ibeche scan ge. l& n. 59. KV et. de. Handl. 1746 p. 277. Retz. oec. p. 695. Montin Fet. Ac. Handl 1766. p. 241. Os- beck ibid.:.1765. p. 252. IWahlb. gothob. p. 72. F'ries phys. sállsk. ársb. 1025. p. 07. Hab. in arenosis glareosisve editioribus inter frutices vel ad sepes prope aquas majores regionum sublit- toralium 8canic passim, ex. gr. ad Gualof, prope Iívetotta alüsque locis (jurisdictionis Willandshárad) Flor. Svec. 29. &46 DIADELPHIA extra Christianstad, ad Sofdesjón, ad Hoja et Skil- linge prope Rónneá versus Engelholm alibique; Hallandie maxime septentrionalis ad Gásevads- holm, et Bahusie meridionalis ad Krog.-látt et Gunnebo, inter Gótbeborg et Elfsborg passim; dein Vestrogothie in insula Veneri et. Smolandiee potius sporadicum). Frutex circiter bipedalis, virgatus, Svecis Hare-ris, alüs Knagel; ramis junioribus eximie quadrangulis. Fola cau- lina infra et juxta pedunculos ternata: foliolis wungve non longioribus; sed ramorum summorum omnino simplicia et sessilia. Pedunculi foliis demum aliquantum longiores. Flo- res ex maximis nostrarum fere longitudine unciae, lutei, spe- ctabiles, solstitiales. Legumen sesquiunciam longum, digitum minorem latum. | 200. GENIST A. Linn, gen. ed. Schr. n. 1167. Gartn. fr. 2. p. 3204 t. 151. - Calyx superne grosse hidentatus, inferne in labium a- pice tridentatum productus. Petala laxa a se invicem divergentia, emissis genitalibus interjecus. Legumen polyspermum. Semina hilo carunculato. — Jruticult floribus leguminibusque minoribus, foliis simplicibus. 792. GENISTTA £inctoria: folis lanceolatis demum gla- ^ briuseulis, ramis suberectis teretiusculis, legumini- bus axillaribus glaberrimis. | .Lznnm. svec. n. 634. spec. pl, ed. ff'ilid. 5. p. 939.- Sv. Bot, 12451. FT. Dan. t. 526. . Leche. scan; 92 A5. n. Bo EE. Handl.. 1244, p. 2957... dietz, oeoi po 28g Pres halland. p. 115. Montin Vet. .Ac. H. 1766. p. 242. Hab. locis clivosis siccioribus (Scanis jurisdictionis Albo: Leche), Hallandisze meridionalis ad Halm- stad precipue prope Hyltehóg et Ràfhóg, ad Slotts- móllan sive Marieberg; ceterum non nisi ad oram orientalem lacüs Venern Vestrogothiz inter Bórstorp et Sláttervalla, ad Roxtorp aliisque locis paroecize Lyrestad, nec non in monticulo paroecize Malma versus Hunneberg. Frutieudlus apud nos ramulis tantum annotinis spithamaeis inter Ericam et Juniperum eminens. Folia fere unciam DECANDRIA m, longa, saepe tenuissime hirtella. flores semiüüciaii lóigi? Sed angusti, flavi. Legumiina foliis parum longiora et lauioré: 793. GENISTA pilosa: foliis subcuneiforinibüs, caule —procumbeute, floribus axillaribus brevissime pedi cellatis leguminibüsque pilosis, nn. svec. n. 655. spec. pl. ed. IWilld. 5. p. 941. Jacqu. austr. t. 208. Flor. Dan. &. 1225. Montin JV'et, Ac. Handl, 1766; p. 242. Fries halland. p. 115. Retz. Vet. Aci Handl. 1769. p. 247. QNT * Hab incollibus ericetorum arenosis Hallandise me- ridionalis precipue inter flumina Nissa et Lága fre- quentissime, adscendens versus Smolardiam ad Drae- red et supra Nissam septentrioneni versus rarius infra Lagam versus Hasslofsá copiosius, ut etiani Scanise occidentali - septentrionalis interioris a Ljungby et Orikelljanga usque ad Hoórja et Finjà copiose. Fruticulus saepe pedeni imum alteruimve longus €t digitui minorem cfassus, valde torulosus,; ramosissimus. Folia mi« huta vix tribus lineis longiora, sübconduplicáta. Flores fo- his sesquilongiores , flavi, ad solstitum explicati et deniuni autumno. Legumauna folus triplo longiora. 294. GENISTA mrermanicá: folis lanceolatis hirsutis; . '" ramis floriferis erectis inermibus: caulinis spinis com- positis axillaribus, floribus ramosis nudis termina- libus; carina pubescente, leguminibus rhomboidali- bus hirsutis, ALizm. spec. pl. ed. Ililld. 5. p. g^&. Sv. Bot. t. 547. Montin gótheb. handl. 4. p. 23. Fries halland. p. 115. 4 an ABE eU Hab. in ericetis clivosis arenosis ad flumen Nissa inter ejus trajectum versus Enslóf (Enslofs fárgstálle) et pagum Fostad paroecie Vapnó Hallandise meri- dionalis copiose. | Fruticulus pedalis, scoparius, ex axillis demum: post an- mum spinosus. Folia et flores fere ut in G., tznctorid, sed legumina folis duplo breviora et latiora. 309 ONONIS. Linn. gen, ed, Schr. n. 1175. Sfuss. gen. p- 391. Gartz fr. 2. p. 343« f. T$ 4e Calyx quinquepartitus: laciniis linearibus assurgentibus* Á48 DIADELPHIA Vexillum petalis ceteris duplo majus, striatum. Le- gumen turgidum, rhombeum, inter lacinias c calycinas ipsum zquantes: seminibus circiter quataor in medio latere. — Suffrutices vel herbae radice perenni, foliis ternatis , stipulis magnis petiolo adaatis. 4:299. ONONIS spinosa: floribus solitariis racemosis bra- cleas excedentibus, foliis inferioribus ternatis stipula majoribus, caule frutescente: ramulis spinescentibus. Linn. svec. n. 657. 8. Mea pl. ed. Ii'illd. 5. p. 989. pts oll. p. 992.0 scan-pitbed mugs Cups OT 0049. lor. Dan. t. 709. Leche scan. p. 14. m. 50. ftetz. 0ec. p. 471. Ahiquist runst, p. 24. Fries halland. p. x1i6. Hartman, FKet.*Ac. faondl 1018) p» 125. Aspegren bleking. p. 52. Hab. iu agris et arvis provinciarum littoralium. au- sme Us mi Gotlandie, Oelandie et Scanic finiimeque Blekingiz frequentissime, ad vias Hallandise pa cius, Hoslagie raro usque ad flu- men Dalecarlicum. Suffrutex depressus. ramulis spinescentibus undique arma- tus, aratro molestus, unde Scanis JPukiórnme, PBlekingis Ljungpinnar , aliis Lievarg , Fargbasse. Rami ex topo radicali spinoso demum prodeunt angusti et virgati, non nisi 1oliolis ApRESUS et floribus minoribus solitariis rubicundis prae- diti, fere glabri. Legumina quoque minora quam in sequente. 54,299. ONONIS arvensis: floribus geminalis axillaribus, | folis ternat'is: foliolis oblongis serrulatis postice us tegerrimis, caule herbaceo subsimpli ci inermi vil- loso. Linn. svec. ed. x. n. 623. if. ves DEN I0. 39.04: 1534 169 P Tops Pr re ua Betz. obs. du oup. pu Aio Im» Dofust. oO 75. 02. 154. l ahlenb. ups. n. &56. F'et. 4c. Handl. 1609. p. 217. E. ad agros et arva in provincis australioribus, sed magis septenirionem versus non nisi in pratis. subliumidis juxta lacus majores usque ad Bahu- siam, Veslrogolhiam precipue ad montes transitio- nis, Kinnekulle ete. et Uplandiam circa lacum Mà- laren ex. gr. ad Skokloster copiose. . Radix omnino crassa et valida, forsan etiam qualitatibus DECANDRIA : á4g valentior, uude Svecice Sta//órt, Horsagrás. Herba ipsa longe magis Íoliosa et grandiflora quam praecedens; 1loribus pulchre ex roseo et albo varicgatis, Svecis fJtàf5lommor. Sic forma nostra pratensis longe a praecedentis spinosissimo statu distat, sed numne formis intermediis connectuntur vel cui hae formae propiores dubium videtur. 20. ANTH YLLI S. Linn, gen. ed, Schr. n. 1174- Juss. gen. p. 391. Calyx ventricosus, quinquedentatus. Vexillum petalis ceteris duplo majus, nou striatum. Legumen intra calycis ventrem inclusum eoque duplo niinus et cum eodem decidens, monospermum (vel in exteris biar- Uüculatam). — . Herbae folis utplurimum pinnatis cum impari, (sine stipulis,) floribus capitatzs. -797. ANTHYLLIS Zulneraria: folis pinuatis: foliolo — terminali infimorum majore, capitulo duplicato, ca- lycis dentibus obtusiusculis. — Jzizz. svec. n. 650. spec. pl. ed. Willd. 5. p. 1013. it. vestrog. p. 23. 39 74. 9o. Sv. Bot. 595. Plor. Dan. 6. t. 998. Jlahlenb. lapp. n. 5&o. Hartm. F'et. 4c. Handl. 1014. p. 99. — 1018. p. 125. Samz. neric. p. 59. Kalm bohusl. p. 124. 129. B. coccinea: foliolis magis ceequalibus. Zzm. zt. oel. CTp-54 7i. Roséu Nov. Act. Ups. P III. p. 222. et 245. Hab. in pratis apricis siccis regionum campeslrium a Scania ad Vestrogothiam, Nericiam et Üplandiam frequenter; dein vix nisi in petris calcareis aliisque locis calidis Dalecarlie ad Gerseby, Jemtlandicz co- piose et Lapponiae infimzee raro. f in calcareis nu- dis alpestribus Oelandise et Gotlàndie passim. Radix eximie perennis. Caules plures, fere decumbentes, plerumque simplices, vix pedales. Folia praecipue subtus piis adpressis primum sericea: foliolo terminali in inferiori- bus muito majore. Capitula terminalia multiflora fere polli- cem lata; bracleis palmaütis; Svecis Ráfklor, Ornblomster. vel post calyces maturos vesiculaeformes villosos Zarváp- lig. Corolla flava a solstitio ad messem obvia. — $$ Quo humilior eo magis singulafis foliolis omnibus fere aequalibus, floribus rubicundis. $50 DIADELPHIA x 291. OROBU S. Linn. gen. ed, Schr. n. 1185. fuss. gen. p. 397. Calyx basi gibbosus, tubulosus, quinquedentatus: dens» übus duobus superioribus brevio:ibus. Stylus linea- ris, teretiusculus, introrsum villosulus. Legumen te- reliusculum, polyspermum. — erbe radice perenni subrepente, foliis pinnatis; petiolo abrupto (sine fo- ZHolo et cirrho). T | 799. OROBUS vernus: caule simplici triquetro, foliis trijugis: foliolis ovatis acuminatis mucronatis, sti- pulis semisagittalis integerrimis, zn. seec. n. 6^1. spec. pl. ed. [l'illd. 5. p. 1075. Flor. Dan. t. 1226. :Sv. Bot. t. 6450. Samz. nerzc. p. 55. W'ahlenb. F/et, Z4c. Handl. 1809. p. 219. Bjerkand. ib. 1776. p. 61, Hagstróm jemtl. p. 149. | Hab. in lucis ad radices rupium a Scania per plures provincias frequenter usque ad Vermlandiam, Dale- carlham prope Boda et Osmundsberg et Angerman- niam, ubi denigue ad Bjertrà rarescit; desistit quo- que versus mare imprimis occidentale, nisi in mon- tibus transitionis Vestrogothie eorumque strato la- pidis suilli. | Herba primo vere proveniens, tota laete virens, nmitidissi- ma, circiter sesquipedalis. Foliola etiam majora quam in se- quentibus, plerumque bis unciam longa. Flores mense Íron- descentiae splendide purpurei, demum magis caerulescentes. 799. OROBUS niger: caule ramoso ancipiti (sine alis); - . folus sejugis: foliolis ovato-oblongis. .Lznn. svec. n. 645. spec. pl. ed. IV illd. 5. p. 1076. it. vestrog. p. 515. Fl. Dan. t. 1170. Bjerkand. F'et. Ac. Handl. 1776. p. 01. Hartm. ib. 1018. p. 125. JHosén Nov. viet. Ups, ELE 4:225. i Lab. in lucis rupestribus precipue regionum interio- rum et orientalium a Scania ad Vestrogothiam et Uplandiam passim; rarescit in orientali Gotlandia; desideratur omnino in maxime occidentalibus. Radix dulcescens fere ut Liquiritia herbam promit exsic- calione nigrescentem (unde nomen), sed vivam glaucescen- DECANDRIA &51 tem, affinium altissimam (tripedalem) et ramosissimam Svecis Fippárter. Racemi paullo ante solstitiuur florentes; peta- lis subcarneis. 900. OROBUS *uberosus: caule subsimplici alato, foliis : " subquadrijugis: foliolis lauceolatis, stipulis semisa- gillalis medio denticulatis, Linz. svec. n. 642. spec. pl. ed. il/'illd. 5. p. 1074. Flor. Dan. t. 781. If ah- lenb. Pet. Ac. Handl. 1811. p. 55. B. tenuifolius: foliolis sublinearibus. 7Zilid. l. c. Fries halland. p. 116. Hab. in pratis et pascuis etiam sylvaticis per maxi- mam parlem Svecie frequenter, usque ad Auger- mauniam meridionalem prope Bjerüirà lectus; j£. in piuetis sabulosis Smolandise. Radix hinc inde in iubera oblonga intumescens. Herba glauca sine nitore, laxa, plerumque pedalis. Flores toto ve- re obvii, primum rubicundi, dein sordide caerulescentes, Svecis Gubbtánder, rarius Gókmat. 295. PIS U M. Linn, gen. ed. Schr, n. 1184. fuss. gen, p. 397. Gartn.fr. 2. p. 331. 1.152. Calyx quinquefidus: laciniis superioribus duabus bre- vioribus. "Vexillum amplissimum obcordatum, | Sty- lus trianguius, supra carinatus ibique pubescens. Le- gumen polyspermum. Semina globosa; hilo lineari. — BStipulc fere inagnitudine foliolorum numerosorum. 9001, PISUM zritimum: petiolis cauleque triangulari- XM . : EAE s : : : bus, stipulis sagittatis, pedunculis multifloris. Linn. Svec. n. 6áo. spec. pl. ed. Il'illd. 5. p. 1071. it. ve- sirog. p. 190. Plor. Dan. t. 558. /T'aMenb. lapp. n. 946. Kam bohusl. p. 155. 145. 162. Vet. Ac. Handl. 1745. p. 110. V" ahlb. gothob. p. 72. Mon- tn Fet. Ac. Haudl. 1766. p. 242. Osbeck gótheb. handl. &: p. 25. f. minus, pubescens. Hab. in insulis et littoribus exterioribus arenosis ma- rium írigidiorum, ut ad mare septentrionale Fiu- mar:ie et Nordlandie Norvegice passim, ad occi- dentale Bahusie interdum copiose et Hallandie ma- ábs /— DIADEL PHIA xime seplentrioualis, ad sinum Botlenviken proprie dicium maris orientalis oninium frequentissime, me- ridioualius. vero raro ad Landsort Sudermannie, et Scauie ad Yslad extra Nybrohuseu copiose lectum. Radix perennis, repens. Caulis exünie geniculatus, pe- dem iongus vel paullo SAU Folia palma longiora, circiter quinquejuga; foliolis ovalibus, crassiusculis, subplaucescenti- bus. Pel nce longitudine NN Flores aestivales, spe- ctabiles; vexillo torn ioholorum vel semiunciam lato, vwioiaceo; alis carinaque dilutius caerulescenlibus. "Legumina juniora quoque subviolacea. Semina bis lineam lata. — In maxime septentrionalibus et sterilissimis folia valde angusta pubescentia totaque planta gracilis. 299. LA oH CEOs: Linn.gen.ed. Schr. n. 1389.4. Suss, gen. p. 590. Gartn. fr. 2- p. S50. t. 152, Calyx quinquedentatus; dentibus duobus superioribus brevioribus. Stylus superne latior ibique introrsum villosus. Legumeu elongatum, polyspermum. — Zfer- bae Seecis F'ial s. F edel, radice perenni subre- pente, petiolo cirrhifero ciphyllo tetr Gp ope folio- Lis subnereosis, pedanculis multifloris. 9o2. LATHYRUS pratensis: peto! is diphyilis: foliolis "lanceolatis acutis, stipulis lanceolatis sagiltalis. Lann., SUec. n, TO. spec. pl. ed. !/ illden. 5. p. 1099 . Sv. Bot. t. 49. Flor. Dan. t. 525; Hartman F'et. Ac. Handl. 13814. p. 99. T allen. lapp. n. 542. Hab. in pratis et sepibus per longe imaximam partem Svecic usque ad Arnás Auger mannise el Jemtlandiam frequenter; Nordlandie meridioualis rarius. Herba laete vireus, tenuior sequentibus, Nericiis Gráflings- hó. FVoliola subtrinervia, stipulis parum latiora, Flores circa foenisecium ílavi, avenes, 909. LA'THY RUS sylvestris: petiolis omnibus diphylis caule tetragono alato angustioribus: foliolis subeusi- formibus, stipulis caule angustior ibus sagittalis. Linn. svec. n. 645. spec. pl. ed. IV illden. 5. p. 1009. i£. scan. p. 251. (L. Jaufolius). oe. p. 151. Flor. Dan. t. 525. Samz. neric. p. 55. Rosén obs. bot. p. 52, n. 24, Cars, streng, p. 42 DECANDRIA Im" latyphyllos: foliolis oblongis. Retz. scand, € EN p. 170. F4 Dan. t. 765. Fries hall. p. 117. L. latifolius JLizn. svec. ed. 3. n. 1159. ed. 2. n, 655, se- ^7cundum locum. Se. Bot. t. 254. «ult? Hab. in pratis et pascuis sylvestribus :upestribusque duris regionum magis montosarum et fiigidiorum a Scania ad Bahusim, Vestrogothiam (ex. gr. ad Hunneberg), Nericiam et U plaudi am (ex. gr. ad An- dersby prope Dauneinora isjón), Oelandiam et Got- landiam. passim, raro ad !llumen Angermannicum in Dóraberget par.. Y. Lànàás; 4. in qase Bahusic eX. gi. Musó paroeciae 'EXnnen Vinga extra Góthie- borg, Hallandie ad Karup, Scanize ad Skabersjo. Caulis plantae primariae cum alis vix tres lineas latus. Foliola protensa, cirrhis longiora. Flores minores quam se- quenlis minusque pulchre colorati. .Legumina tantum uncias duas longa. — 58 Foliola non tantum latiora verum etiam in- terdum numerosiora, ut diíficilhme a sequente distingvatur. 604. LATHYRUS heterophyllus: petiolis superioribus — "tetraphyllis ; inferioribus latitudine caulis membra- nacei: foliolis lanceolato - ellipticis, stipulis spem iis caule latioribus longitudine petiolorum inferio- rum. Linn. seec, n. 656. spec. pl. ed. JT illden. 8. p- 1090. it. vestrog. p. 73. Bjerkand. Fei. Ac. H. 1776. p. 81. Kabi bolusl: p. 95. Hab; in praiis campestrihus supra petram calcaream vel lapidem suillum formationis transitionis provincia- rum inleriorum ut: Vestrogothie ad ÁAlleberg, Mosseberg, Billingen, Kinnekulle etc. frequentis- sime; nec non Nericie in Hókerkulla áng E cig "T'ysslinge. : Planta tota magis explanata, membranacea et lata prae- cipue quod ad caulem et stipulas quam praecedentis speciei. Caulis eximie compressus, valde flexilis et decumbens una cum alis suis saepe quinque lineas latus. Stipulae foliolis parum angusüoribus, semiunciam latae. Foliola latitudine magis variabillia, subreflexa cirrho breviora. Pedunculi in- terdum [fere pedem longi; floribus numerosis; vexillo purpu- rascente duas tertias unciae lato; carina dilutiore. | Legumina quoque majora, plus quam tres uncias longa. 454 DIADELPHIA — 805. LATHYRUS palustris: petiolis subhexaphyllis: foliolis lanceolatis acutis, stipulis sagittatis lanceo- laus, caule alato. nmn. svec. n. 648. spec. pl. ed. IT ld. 5. p. 1090. Flor. Dar. t2 599. REePz, diss. ' obs. bot. 1. p. 25.. Samz. neric. p. 55. Zietterstedt res, 2. p. 208. Hab. in pratis humidis provinciarum magis orientali- um et campestrium à Vestrogothia (Kinnekulle) ad Scaniam, Gotlandiam , Oelandiam, Üpsaliam immo etiam Vestrobottniam maritimam ex. gr. Skellefteà assim, (ad Kiexisvaara T'ornensium: Zetterstedt). Herba tota obscure viridis. Stipulae caule undique angu- stiores. Folia non nisi in medio caule trijuga: foliolis sub- linearibus. Flores ad íoenisecium, petalis exterioribus ob- scure violaceis, avenibus. 294. VICTA. Linn. gen. ed. Schr. n. 1187. [fuss. gen. p. 397. Gartn. fr. 2. p. 325. t Ir. Calyx quinquedentatus; dentibus inferioribus elongatis. Stylus linearis superne introrsum extrorsumque vil- losus (except. n. 809.). iLegumen elongatum, poly- spermum (sed in eodem nm. 809. subdispermum). — Herba petiolo cirrhifero plerumque polyphyllo: fo- liolis venosiss pedunculis 1) multifloris a) corolla [lu- iescente n. 006. 007. b) cerulescente n ceteris; 2) paucifloris uniflorisve n. 912-014. 906. VICIA pizszformis: pedunculis multifloris, petiolis "^ -. polyphyllis: foliolis deitoideo-ovatis; infimis 1n cau- le sessilibus stipulas hastatas dentatas tegentibus. JLinn. spec. pl. ed. IPilld. 5. p. 1095. Jacqu. austr. t. 565. Sv. Dot. t. 600. Retz. scand. ed. 2. p. 171. V'idegren ósterg. p. 17. 50. 548. Hab. in Ostrogothia orientali-meridionali raro, ut in paroecia '"ljársta ad lacum Jernlundeu paullo su- ra exitum fluviü Hallsta-à in latere montis Lilla- Borgberget s. Friberget prati Klefángen inter lapi- des parcius, in monticulo inter Borkhultsbiuk et Yxnerum (Aosézm), ad Atvedabergsbruk; nec non Vestrogothiz inlatere meridionali montis Hunne- berg supra diversorium Bursle parce (J. B. /«/ rangel). DECANDRIA 455 Radix perennis, repens. Herba longe maxima hujus ge- neris re vera pisiformis, fere erecta et per se stabilis, circi- ter orgyalis. Caules subtetragoni Stipulae utrinque acumi- natae, extus passim deniatae. Folia circiter quinquejuga ; foliolis infimis unciam latis, reliquis decrescentibus, apice subemarginatis. | Pedunculi demum longitudine petiolorum. Flores numerosissimi, foliohs mediis duplobreviores, initio subvirentez, dein pallidi, demm marcescendo iutescentes, sine stris ullis. 007. VICIA dumetorum: pedunculis paucifloris, petio- lis polyphyllis: foliolis subovatis mucronatis; infi- mis cauli approximalis, stipulis angulato - dentatis. JLinn. svéc. n. 6&9. spec. pl. ed. JV'illd, 5. p. 1095. FL. Dan. t. 1464. Leche scan. p. 14. n..57. Retz. diss. obs. bot. p. 25. oec. p. 768. Montin Vet. Ac. Handl. 1766. p. 242. Fries halland. p. aig. phys. sállsk. ársó. 1925. p. go. Hab. in dumetis montcuiorum exterioris Scaniz raro, ut ad Ofvedskloster, Kadesjó et Krageholmsjó (olim), jam vero ad Stenbyhàllar paroecize Benestad reperta a Cel. Fries; Hallandiz ad diversorium Vrearp et Halmstad (olim saltem). ) Radix perennis. Caulis orgyalis longitudinis. Foliola vix dimidio pollice latiora, laetius viridia. Pedunculi elongati, sed vix plusquam sex [floribus pallidis. Legumina longiora quam in praecedente; seminibus circiter sex. 008. VICIA sy/leatica: pedunculis multifloris longiori- : " bus petiolo polyphyllo: foliolis ellipticis, stipulis lunatis setaceo-dentatis. Zn. svec. n. 650. spec. pl. ed. IV'illd. 5. p. 1095. Sv. Bot. t. 156. Flor. Dan..t. 277. Hisinger herjed. p. bi. JV'ahlenb. lapp. n, 543. Hab. in lucis ad montium radices per plerasque pro- » yincias a Scania ad Vermlandiam, Dalecarliam su- premam, Herjedaliam et Angermanniam meridio- nalem passim; dein vix nisi trans alpes in Nord- landia Norvegiae rarius. Radix perennis. Caules valde scandentes usque ad orgya- lem longitudinem, Svecis jSbogspicker. Folia circiter octo- 456 DIADELPHIA juga; foliolis ovato-ellipticis vix lineas tres latis. Flores prae- cipue sub solstitio obvii, majores quam in proximis, albi; vexillo eleganter picto stris caeruleijs. 809. VICIA cassubica: pedunculis multifloris breviori- bus petiolo polyphylo: foliolis oblongis obtusis u- irinque pubescentibus, stipulis sagittatis integerri- mis lanceolaüs, stylo glaberrimo, legumine subdi- spermo. JL n. Svec. Ti. 655. spec. pi. ed. If/ild. 5.. p.1096. P7 Dan.t.1595. Jacgu. ausimtgope, (V. Gerardi). Rosén obs. bot, p. 56. Heíz. oec. p. 769. Uiss. ODs.- bot. p. 93.. JTonies matr SA IY alib. gothob. p. 75. F'idegren ósterg. p. 5o. Hab. in duümetis et lucis. arenosis quousque F'agus exstat, ut Scanie et Blekingie frequenter, Hallan- dise meridionalis infra Haimstad, et Smoléndie infra Vexió nec non Calmariensis Gubernationis australis (excepla Oelandia) non rara; sed dein vix nisi Ostrogothis rarius in. Gáddersta áng prope Sode;&kóping, in Borgberget paroecia 'Pjürsta, in prato Vada ad Oppeby, iu Svinsla, in Fagerviksáng prope Bráviken; tandem ad Gótheborg parce, Badix perennis, repens. Caulis per se satis stans, pedem unum vel alterum altus, pubescens. Folia circiter duodecim- juga: foliolis subcontiguis ovato-oblongis subemarginatis. Flo- res rubicundo- violacei, sub foenisecio legendi. | Legumina rhomboidalia, semiuncia parum longiora. 910. VICIA. Cracca: pedunculis multifloris demum lon- gioribus petiolo polyphyllo: foliolis lanceolatis, sti- pulis sagittatis lineari-subulatis integerrimis, denti- bus calycinis subulatis. Jjinm. $vec. mn. 652. «. B. spec. pl. ed. Willd. 5. -p. 1098. FI. Dan. t. 005. Hart. Fet. Ac. Handl. 1918. p. 185. I'ahlenb. lapp. n. 544. £,tenuifolia: folus linearibus? Fon... Pres A09. p. 96. 95. halland. p. 118. Hab. in pratis ct ad agros fere totius Svecie, alpibus et sylvalicis summis Lappouie tantum exceptis, frequenter; B. in arvis arenosis Scanice orientalis, Oelandie etc. Radix in « non parum perennans, sed in £ omnino annua. ! ee mta DECANDRIA 457 l * * * LI Herba tota plerumque pilis brevibus adpressis non parum canescens, Svecis Zogelveicker. Folia circiter octojuga. Flo- res post solstitium ex violaceo-caerulescentes. 811. VICIA vi/losa: pedunculis muliifloris demum lon- gioribus peliolo polyphyllo: foliolis ovato - oblongis villosis, stipulis sagittaüs lanceolatis subintegerrimis, dentibus calycinis NIAI ciliatis. . V illden. spec. pl. 5. p, 1098. /'aMenb. ups. n. 464. V. Cracca segelum Linn. svec. m. 652. 4. d. Sv. Bot. t. 166. . Hab. in agris inter secale usque ad Uplandiam fre- quenter; dein passim per Norrlandiam ad Anundsjó Angermannie usque (/cestadtius). Vix nisi praecedentis varietas agrestis magis fertilis, ra- dice subbienni, herba multo majore, pilis patentioribus lon- gioribus e. s. p. 812. VICIA seprum: pedunculis paucifloris brevissimis; "o ohats ovatis obtusis; exterioribus minoribus. Z7 svec. n. 651. spec. pl. ed. JV'illden. 5. p. 1109. Sr. — .Bot. t. 526. Flor. Dan. t 699. Hartm. Vet. Ac. Handl. 1918. p. 125. — 1014. p. 99. Hab. ad sepes in praüs et cultis Svecie ubique, usque ad Vermlandiam superiorem et Angermonniam me- ridionalem, nec non Jemtlandiam 1arius. Radix perennis, multicaulis. Herba circiter bipedalis, vix ramosa. Folia circiter quinquejuga. Flores saepius quatuor foliola proxima parum excedentes, secundi, violacei. Legu- mina flore duplolongiora compressa Svecis T'randárter. 915. VICIA sativa: floribus sessilibus binatis erectis, foliolis cuneiformi-obovatis relusis, stipulis denta- tis medio notatis, | Zn. sevec. m. 654. spec. pé. ed. ]illden. 5. p. 1104. Sv. Bot. t. 250. Flor. Dan. 2. 5297 f£. nigra: semine parvo nigro, foliolis linearibus; in- ferioribus acuminatis, V. augustifolia 77 illd. spec. pl. 3. p. 1105? Flor. Dan. £. 1540. Hab. in agris et cultis usque ad Norrlandiam passim ; f£. in sylvaticis passim, 458 DIADELPHIA Radix annua. Planta tota magnitudine et latitudine admo- dum varia; foliolis interdum locis macris lineam angustis; floribus quoque angustissimis violaceis. ^ Legumen semper magis teres. 814. VICIA /atAhyroides: floribus sessilibus solilariis e« rectis, foliis pubescentibus : superiorum foliolis se- nis; infimorum subbinis obcordatis, stipulis inte- errimis, seminibus planiusculis. ^ Lnz. spec. pl. ed. W/illd. 5. p. 1106. PI. Dan. t. 58. Jacqu. misc. 2. p. 299. f. 180. letz. scand. ed. 9. p. 171. oec. p. 209. Jet. 4c. HandL. 1769. p. 247. Osbeck gó- theb. handl. 4. p. 25. Fries halland. p. 119. .4- spegren bleking. p. 54. .Ahlquist Vet. Ac. Hand. 1021. p. 901. | Hab. locis siccis glareosis editis ad urbes pagosque sublittorales S canis ex. gr. ad Cimbrishamn, Chri- stianslad, Kàflinge, Lund copiose, Hallandidw meridionalis, Blekingis precipue im insulis circa Carlskrona, Oelandiz orientalis inter Gárdby et N. Móckleby, Calmariensis ore usque ad Móckel- kullen paroeci;& Odensvi passim, (Stockholmic ra- rissime ut adventitia). | Radix annua. Planta minima hujus generis tantum digi- tum longa, vernalis, ante solstitium quaerenda. Foliola qua- tuor lineas longa, floribus caerulescentibus fere aequalia. Le- gumina reliquis partibus majora interdum unciam longa. 395. E R V U M. Linn. gen: ed. Schr. n. 1188, fuss. gen. p.597. Calyx profunde quinquefidus; laciniis atteuuatis subze- qualibus. Stylus rectiusculus filiformis, superne un- dique villosufuss stigmate capitato. Legumen breve: seminibus paucis (vix ultra 4). — Herbe. tenuiores , radice annua, petiolis cirrhiferis polyphyllis, flori- bus minutis , leguminibus parvis. $15. ERVUM tetraspermum : pedunculis subbifloris fo- lio brevioribus, leguminibus glabris tetraspermis, foliolis oblongis truncatis. JLinm. seec. m. 655. spec. pl. ed. Willd. 5. p. 1112. amoen, ac. 8. p. 41. 102. Decand. fl. franc. suppl. p. 501. Flor. Dan. t. 95. DECANDRIA . 459 Fries halland. p. 119. I'ahlb. gothob. p. 75. Carls. strengn. p. 43. B tenue: pedunculis unifloris capillaribus, foliis li- nearibus acutis. Fries nov. p. 12. hall. l. c. If/ahlb. Ll. c. lF'ahenb. ups. n. 467. Aspegren blek. p. 54. (E. tenuissimum Jzeberst? forsan hoc cum E. so- - loniensi connectens). Hab. in agris et arvis provinciarum meridionalium usque ad Gótheborg et ad Akeró, Vingáker ac Streng- nás Sudermannie, Norrkópiug Ostrogothiz; 8. ve- ro in rupestribus dumosis precipue locis adustis, usque ad lacum Máàlaren prope Upsala parcius. Caules inferne eximie ramosi, vix pedales. Folia saepius quadrijuga; foliolis in caule inferiore obovatis, bis lineam latis: Pedunculi non raro triflori. Flores etiam bis lineam longi, superne caerulescentes, anfe solstitium saepius obvii. Legumina semiunciam longa. Semina ex minimis linea non latiora, Svecis Sparf Lins. — 8. undique angustior et mi- nor, pedunculis semper unifloris. 016. ERVUM Arsutum: pedunculis multifloris, legu- — minibus hirsutis dispermis, foliolis linearibus ob- tusis. Linn. svec. n. 656. spec. pl. ed. Ifillden. 5. p. 1115. F7. Dan. t£. 639. lahlenb. lapp. n. 545. p. angustifolium; pedunculis subbifloris, foliolis : " acuüs. ries Ll. c. If'ahlb. 1. c. Hab. in agris et cultis tolius Svecizte quousque quid coli possit ubique; f. in littoribus inundatis maris occidentalis. Herba major quam praecedentis, plerumque plus quam pe- dalis. Folia saepe septemjuga. Flores aeque minuti albi; stris caerulescentibus. Legumina vix quinque lineas longa, sed turgidiora ob semina majora Svecis JDuf Lins. 200. CORONILLA. Linn. gen. ed. Schr.n. 1198. fuss. gen. p. 3984 Gartn. fr. 2. p. 344. te 155 Calyx dentibus duobus superioribus coalitis. Vexillum alis vix longius. Legumen articulatum: articulis nio- nospermis a se invicem discedenlibus. — Frutex flo- ribus umbellatis flavis, foliis pinnatis cum impari, stipulis obsoletis liberis. 460 DIADELPHIA 017. CORONILLA merus: pedunculi umbella subtri- flora, petalorum ungvibus calyce triplolongioribus, caule fruticoso - aaulato. Linn. seec. n. 656. spec. pl. ed. [f'illd. 5. p. 1149. it. gotl. p. 229. Sv. Bot. £. 545. /T'ahenb. Fet. 4c. Handl. 1806. p. 60. Ahiquist ib. 1621. p. 299. Hab. locis occultis ad peiram calcaream formationis trausitionis insularum Gotlandiz prope Thors- borg et Mulivalls paroeci;| Ardre, uec nou Oe- Qo prope Borgholm et Wickleby. Frutex vix bipedalis; ramis virgatis viridibus. Folia ple- rumque quadrijuga; foliolis obovatis, longitudine ungvis, gla- berrimis. Pedunculi folis parum longiores. Flores ílayi ae- stivales; ungve vexilli a reliquorum peialorum separato. Le- gumen interduin tres uncias longum octoque aroculis consti- tutum, subulatum 297. PB H A" Linn, gen. ed. Schr. n. 1207. Juss.gen.p 325- Gartn.fr.2 p. 341. t- 156, JF ahlent. lapp. p. 189.t. 12 f.2.3. Calyx quinquedentatus: dentibus superioribus minori- bus. Vexillum aiis longius rectum. | Lezumen subiu- flatum monoloculare: sutura superiore impréssa. — Herbie radicibus pe erennibus subrepentibus, folus pin- natis cum impartz , floribus T(LCemosts , leou ninibus aU Uu 1) pendul:s n. 010. 819. 2) erectis m. 020. O2I. 9189. PHACA /fr igida: caulescens erecta indivisa glabriu- — —^scula; foliis pinnatis subquiuquejugis: folioli is ovato- "E obltusiusculis, racemis fastigiatis, legumi- nibus basi exsertis peudulis oblongis. Linn: spec. pf. ed. If/illd. 5. p. 1255. svec. n. 657. (ai pina). Fior. Dan. t. 056. Jacqu. austr. t. 166, IV'ahlenb. [app. n. 547.. Zetterstedl res. 2. p. 156. ^ Dernboll in UW'lskr. f. Naturo..1. p. 126. Hartman Fet. zc. Handl. 18014. p. 107. — 1918. p. 155. Hab. ia collibus duris fruticulosis ad fluvios majores per partem subalpinam et subsylvaticam Lapponia- rum septentrionalium passim, ut in districtu Felles dicto multis locis, in Hlarimatskaiti prope Polmak, DECANDRIA | 461 ad fluvios Utlsjokenses, ad Kamasjoki et Ivalojoki paroeciae Enare, supra Alten, in Nunainen paroe- cie Enontekis, ad Torneátrásk juxta viam versus fodinas Skangeli, in Kurravaara paroecie Jukkas- járvi; — dein vero non antequam in alpe Snasahó- gen Jemtlandie (denique in Dovre). Planta plerumque plus quam pedem alta, laete virens. Stipulae quam in ceteris longe majores, fere ejusdem longitu- dinis ac. foliolum extimum. Foliola saepe semiuneiam lata. Peduncuh plerumque spithamaei, apicem caulis fere semper superanutes. Flores pallide lutei, laxi, aestivales. | Legumina ]onge magis inflata et membranacea quam in sequentibus. 019. PHLACA /appozica: subcaulescens procumbens in- ^: / cana, foliis piunatis duodecimjugis: foliolis sublan- ceolatis, stipulis connatis, leguminibus in calyce de- flexo sessilibus triquetro- cylindraceis calyce dup!o latioribus. J7'ahlenb. (helv. p. 151.) lapp. n. 548. i. 12. f. 5. (Ph. montana). (Hisinger norr. p. 75). Hab. in lateribus graminosis meridiei expositis alpi- um Lulensium meridionalium glaciebus perpetuis vicinarum rarius, ut in Lill-'lTokin prope Virih- jaur, in Jolli infra Sorjásjaur copiose (ceterum non nisi in Dovre Norvegiz). Caulis plerumque inconspicuus, sed interdum longitudine digiti, tuncque semper lerrae adpressus. Foliola tantum ses- quilineam lata. Pedunculi stricü, demum foliis saltem duplo longiores. Flores primum dilute violacei, demum saturatio- Le Legumina rigide dellexa. 9020. PHACA carnpestris: acaulis canescens, folis pin- " malus subduodecimjugis: foliolis sublanceolatis acu- lis, bracteis calyce pubescente brevioribus, legumi- nibus erectis subovatis pilosis. XJZahlenb. carp. m. 756. Pet. Ac. H. 1021. p. 318... .Ahlqu. runst. p. 25. Astragalus campestris JUinn. seec. n. 662. spec. pl. - €&d. JVilld. 5. p. 1317. it. oel. p. 5o. Il'aldst. et Kitaib. hung. 2. p. 3530. t. 150. B.sordida: floribus sordide cerulescentibus. /7aAlezib. lapp. n. 549. -Deinboll in Tidskr. f. Nature. 1. p. 125. Flor. Svec. : 20. 463 DIADELPHIA Astragalus sordidus FPillden. spec. pl. $. p. 1515. Astragalus uralensis Jura. seec. n. 257. Flor. Dan. t£. 1041. (nec W 1l1d. neque Jacqu.). Hab. locis siccissimis editis in jugo Landtborgen dicto et adjacenti Alvaren Oelandis ibique copiose ex. gr. ad Holmref, Hornsudd, Borgholm, Ráàpplinge, Hunsten, Rosenkind; — ceterum Z. nou nisi (Fin- landie interioris et denique) prope mare septentrio- nale in districtu Fzlles dicto copiose, unde ad Ko- magelfven Finmarkie opposite pervenerit. Semper acaulis; caudicibus& copiosis caespitem densum con- stituens. Folia plerumque longitudine scapi; foliolis sesqui- lineam latis. Scapi plerumque spithamaei, divergentes. EFlo- res ob vexillum porrectum longiores quam iu ceteris, octo lineas longi, pallidi vel albescentes: macula tantum caerulea in carina ad situm antherarum. Legumina magis inílato-tere- tia, longitudine varia pro longitudine plantae, sed semper tres lineas lata. — 8 Gentiance iuvolucrate £ analoga colore. iribus locis, scil. in Skausholmen ad Vestergarn, ad Bredsuuds fiskeldge paroecie Vàskimde, et ad fversteqvarn. vel Lummelundsbruk; — ceterum Ostrogothise in latere prerupto montis Omberg lacum Vettern respiciente tum loco Skráerne dicto ad Hvitletsbácken tum ad Ródgafvel, nec non in insula lacus Skogssjó paroecie Hógby (Agreltus)s eliam in Calmarice gubernatione sept. (Herb. /7777eb/.). Planta statura valde varia: im Gotlandia plerumque pro- eumbens, immo interdum quasi acaulis, sed im Ostrogothia erecta, non raro $-4pedalis. Flores semper unicolores, in Gotlandia fere albidi, in Ostrogothia paullo lutescentes. Le- gumina magis constantia, semper cylindracea et angustiora duam in praecedentibus, vix sesquilineam lata. DECANDRIA |. 468 599. ASTRAGALUS. Linn. gén. ed. Schr. n, 1208. 3uss. gen.p. 295. Girin. fr. 2. p: 330. fy 154. Calyx quinquedentatüs: dentibus süperioribus minoribus. Vexillum alis longius rectumi. Legumen constrictum semibiloculare: dissepimentuni é sutura niferiore ele- vala. «e Herbe radicibus perennibus subfépentibiis , foliis pinnatis cum impari, floribus racemosis, legu- 7minibis angustioribus laxis, 822. ASTRAGAÀLUS glycyphyllus : caulesceiis prostrá- —— tus, foliolis ovalibus obtusis glabris. stipulis ovato- lanceolatis, racemniis peluriculátis folio brevioribus leguminibus sübtriquetris arcüalis. — Jm: vec. ni 658. spec. pl. ed. Willd. 5. p: 1270. :. 8car. pi 1545 268 oel p. 56. di. 127. potl. p. 196. 289. géstro$. p. 29. 52. 8g. 4o. 04. | FÀ; Dan. t. 1100; Sv. Bot, t. 255. Bjerkander Pet. Ac. Handl. 1776; p. 81. Sams. nertc. p. 56. £ries halland. p. 1319. Carís; . &tréngn. p. 45i kot. 7 Hab. in nemoribus calidioribus dechivis precipue su- pra formationes juniores Scanisc, Oelandim,; Goilandise, Vestrogotli1a (Falbygden et Kiu- nekulle); Ostrogothise ex. gr. ad Porgberget aroeci:e Tjársta, Omberg, et Nericise frequen- ter; alias rarius et supra Gothiam tantum páücis locis regni interioris ut Vermlandic ad Pers- bergs grufvor, Dalekarlise ni monte Hyckjeber- get, Sudermaáanni ad Stengnás, Planta inter maximas totius classis interdum orgyalis lon- gitudinis et caule digiti minimi crassitudinis, ob similitudi- nem Glyeyrrhizae etiam svecice Lakrits- Kloárt; vel vul- gatius Sót - Aloárt. Foliola interdum unciam lata. Pedun- euli vix longitudine digiti minimi. Flores pallidi, extrorsum rubicundi. Legumina unciam longa, glaberrima ut fere to- ta planta. 825. ASTRAGALUS arenartus caulescens prostratus ramosus albo-sericeus, foliis pinnatis subquadrijugis: foliolis lineari- laneeolàiis subcomplicatis, racemis subsexfloris folio longioribus, leguminibus erectiu- eculis teretibus pubescentibus. zm. svec. n. 659; 464 — DIADELPHIA spec. pl. ed. IF illden. 5. p. 1289. it. scan. p. 108. Retz. obs. 2. p. 23. — 5. p. 41. t. 5. oec. p. 06. (Fries hall, p. 155). ARegensb. bot. Zeit. 1021. p. 4o9. 611. Hab. in latere orientali montis arenarii Stova Drif- van dicti exlra Vidtskófle i mil. septentrioni-orieu- tem versus Scanie orientalis copiosissime. Radix eximie chordaeformis, alte sub arena-latens, mul- ticaulis. Caules decumbentes ab arena superfusa basi tecti, subfiliformes, ut tota herba sericeo- pubescentes Folia tri-. quadrijuga: foliolis vix linea latioribus. Peduncuh ipsi foliis semper breviores, sed flores leguminaque folia excedunt. Flo- res fere ut:in Vicia sepium rubro-violacei, venis dilutio- ribus. Legumina diu erectiuscula, sed demum laxa, teve- iia, crassitie pennae gallinaceae, fere unciam longa. 024. ASTRAGALUS a/pinus: caulescens procumbens, . — foliis pinnatis novemjugis: foliolis ovalibus, racemis folio longioribus: floribus leguminibusque pendulis e calyce pedicellatis acuminatis pilosis. £z. svec. n. 661. Japp. n. 267. t. g. f. 1. spec. pl. ed. IPld. 3. p. 1297. Flor. Dan. t. 51. lFahlenb. lapp. n. 550. t, 12. f. 5. Hartm. Vet. 4c. Handl. 1819. p. 120. JHising. herjed. p. 50. Zetterst. res. 2. p. 209. Hab. locis graminosis lzetioribus subirrigatis per latera et radices omnium alpium nivalium ab ultimo li- mite Lapponie versus Russiam usque ad Herjeda- len, descendens quoque juxta fluvios per sylvas to- tius Lapponie et consimilium provinciarum Íre- quenter. Planta longitudine valde varians, interdum pedem tnum alterumve longa, valde laxa. Foliola circiter duas lineas lata. Flores extus violacei, ad basin albescentes praecipue inm spe- ciminibus maximis. Legumina ipsa siue pedicello suo vix quinque lineas longa, nigro-pilosa ut in sequente. 025. ASTRAGALUS orobozdes: caulescens adscendens, — folis pinnatis sejugis: foliolis oblongis obtusis, pe- dunculis folio duplolongioribus: floribus subsecun- . dis laxis leguminibusque deflexis in calyce sessili- bus ovatis. Hornem. zn Fl. Dan. 8. t. 1596. IF'ah- lenb. carp. m. 759. lapp. n.. 551. t. 12, f. 4. (A. le- DECANDRIA 465 ontinus). Aartm. Pet, Ac. Handl, 1815. p. 99. 104. — 1018. p. 152. 155. Hisinger herjed. p. 51. Hab. in lateribus graminosis alpium altiorum nivalium passim, ut in Hitterdalen trans Herjedaliam, ad Are- skutau et Snasahógen Jemtlandie, ad Lill- Tokin, Kábrinojvi et Jolli alpium Lulensium, denique in alpibus maritimis districtus Felles dicti Norvegic ultima copiose Praecedenti utique proximus, sed bene diversus habitu fere Orobi tuberosi, longe minus laxo et minus divi- so, latitudine majori. Caulis saepe pedalis. Foliola plerum- que tres lineas lata. Flores toti caerulei. Legumina in hoe genere brevissima, cum calyce tantum quatuor lineas longa. 25. TRIFOLIUM, Linn,gen. ed. Schr, n. 1211, fuss. gen. p. 392, Gartn.fr.2. p.333. t 153. — Calyx tubulosus, quinquedentatus, non marcescens. Co- rolla persistens: vexillo alas carinamque ad basin am- plectente.. Legumen calyce corollave tectum, non de- biscens, plerumque monospermum, rarius ultra, ad te- iraspermum. — erbe foliis fere semper «qualiter ternatis (Svecis Klófver), stipulis minutis petiolo adnatis, floribus dense spicatis (Svecis P ápling) n. 026-030. vel subumbellatis n. 831-055. vel scariosis in ceteris ultimis. — Subdivisiones: 1) Lagopoda: calycibus villosis sim. c. semine increscentibus a) co- rolla, monopetala n. 826. 827. b) dipetala n. 929. c) tetrapetala n. 029. 2) Longiflora: calycibus glabris, vexillis subulatis n. 850. 5) Lotloidea: ca- iycibus glabris subumbellatis, legum. tetraspermis n. 0231. 052. 4) F'esicaria: calycibus inflatis n. 855. 5) Lupulina: floribus flavis demum scariosis m. 854 - 057. ; 826. TRIFOLIUM pratense: calycibus undique pilosis: ^ A dente infimo tubis corolle monopetale inzqualis breviore, spicis ovatis subgeminalis bracteatisque, foliolis ovatis subintegerrimis, stipulis aristatis. JLinn. seec. n. 666. spec. pl. ed. JV'illd. 5. p. 15606. Sv. Bot. t. 268. Flor. Dan. 6. t. 989. JZ'ahlenb. lapp. n. 553. Vet. .4c. Hand. 1811. p. 42. 466 DIADELPHIA 8. villosum: /ZaAlb. gothob, p. 735, Zspegren ble« SUELE. B» O4. Hab. in pratis siccioribus totius Svecie usque ad par- iem infimam sylvaticam Lapponia ubique. Radix perennis. Caules adscendentes, non flexuosi, striati, Herba prae ceteris svecice K/ófver. Foliola infima subro- tunda; omnia plerumque zonis pallidis notata. Capitula flo- rentia rubra svaveolentia et dulcia Svecis Jtódeápling, Ho- nungstuppor etc. saepe pollicem crassa. 027. TRIFOLIUM nedium: calycibus superne pilosis: ^ .- dente infimo tubis corolle monopetalz subzqualis breviore, spicis ovalis solitariis ebracteatis, foliolis Janceolato- ellipticis denticulatis, stipulis subulatis. Linn. faun. svec. app. p. 558. spec. pl. ed. I/illd. 5, p. A367. Sv. Bot. t. 460. Flor. Dan: t..1275. JIVahib. gothob. p. 7&. I'ahlenb. ups. n. 470. B. angustius. ''. alpestre Fries halland. p. 1204 . aliorumque. |. Pischerstr, mál, p. 299. (uec Lin n.). Hab. in nemoribus siccis rupestribus vel lapidosis re- gionum alias magis campestrium vel littoralium a Scania ad Bahusiam, Vestrogothiam et Uplandiam passim copiose; dein ad Vestmanniam ferrimonta- nam ex. gr. Skinskatteberg , Dalecarliam ad Boda et Angermanniam mediam ex. gr. Sollefta rarius; &. in subalpestribus maritimis regionum australium, Radix perennis et planta tota praecedenti proxima, sed gentilior, magis flexuosa, ad genicula stipulis magis herba- ceis (nec tam scariosis coloratisque). Flores crassiores, ma- gis serotini, obscurius colorati; calycis tubo glaberrime. Ob locum Svecis Bergklófver vel Skogsklófeer. 820. TRIFOLIUM szriatum: calycibus undique pilosis decemstriatis: dente imfimo corollam dipetalam sub- equante, spicis ovalibus terminalibus lateralibusque sessilibus stipula vaginante striata fulcratis, foliolis obovatis subintegerrimis pubescentibus. — zn. svec. n. 669. spec. pl. ed. Ililld. 5. p. 1826. Flor. Dan, &. 1171. Sv. Bot. tf. 616. Leche scan. p. 15. n. 55. Retz. oec. p. 755. diss. fl. scand. suppl. 2. p. 9. Aspegren bleking. p.99. — | DTI DECANDRIA 667 Hab. in arvis macrioribus Scanisz maxime argillaceo- campeslris et sublittoralis copiose ex. gr. ad Trelle- borg, Krageholm, Rà, Lund, Helsingborg, etiam iutra. Cimbrishamn frequenter; alias tantum Ble- kingiz maritime rarissime in Joró, Radix aunua ramosa. Caules plures, undique omnino de- cumbentes, circiter spithamael, crassitie pennae columbinae, insigniter rubentes, albo-pilosi. Folia etiam albo -pilosa, margine rubentia, ovalia. Spicae pleraeque laterales, magni- tudine fabae minoris, omnino sessiles intra stipulas vaginan- tes rubicundo-striatas. Corolla dilutissime rubescens s. fere al- ba, ante solstitium obvia: vexillo usque ad basin distincto; reliquis vero petalis ungve connatis tum inter se tum co- lumnae staminum. 829. TRIFOLIUM arvense: calycibus setosis corolla : . longioribus spicas elongatas villosissimas constituen- libus, foliolis cuneato - linearibus integerrimis, sti- pulis apice selaceis. nn. svec. n. 660. spec. pl. ed. IT illd. 5. p. 3575. Flor. Dan. t. 724. Samz. neric. p. 56. Hartm. F'et. 4c. Handl. 1918. p. 123. Hab. in arvis et pascuis elatis regionum campestrium et littoralium à Scania ad Bahusiam, Vestrogo- thiam, Nericiam et Gestriciam frequenter. Radix aunua. Planta longe gracilior proximis, caulibus filiformibus plerumque rubentibue, superjecta hirsutie cane- scenle, Spicae digito minimo non crassiores ob villum co- piosum Svecis /ar£lófver, Harfótter, Harsvans, Nop- por etc. Corolla minima dilutissime rubens. 830. TRIFOLIUM montanum: vexilis subulatis, caly- — — cibus glabris, spicis oblongis, foliolis oblongis mu- cronato-denlatis, stipulis apice subulatis. — Liz. svec. n. 667. spec. pl. ed. Iilld. 5. p. 1501. it. ve- sirog. p. Oi. Flor. Dan. t. 1172. Samz. neric. p. 56. llahlenb. F'et. Ac. Handl. 18011. p. 26. Fors- ander veg. scam. p. 15. Hab. in pratis elevalioribus supra saxa petrasque per Sveciam orieutalem a Scania et Gollandia ad Neri- ciam, Dalecarliam infimam (ex. gr. Hedemorz) et Gestriciam frequenter; sed per Sveeis occidentalem 408^ ' DIADELPHIA plagam non reperitur nisi in formatione transitio- nis Vestrogothie (Falbygden vulgo dicia) copiose. Radix perennis, validior quam in ceteris, saepe digitum minorem crassa, omnino alba. Caules sumplices, stricti, cir- citer pedem alti. Foliola infima ovaliaa, suprema lanceolata. Pedunculi eximie sulcati. Petala nivea. Semina vix matu- rescere videntur. 831. lRIFOLIUM repens: calycibus glabris, legumini- - . bus tetraspermis umbellatis, foliolis obovatis emar- ginatis argute dentaüus, stipulis vaginantibus, caule repente lateriflloro. Linn. svec. m. 665. spec. pl. ed. JT'ilden. 5. p. 1559. Sv. Bot. t. 544. | Flor. Dan. t. 990. 7f'ahlenb. lapp. n. 552. Hab. in pratis et pascuis ad vias totius Svecise, alpi- bus tantum et subalpinis locis exceptis, ubique fre- quenter. : Badix perennis; caulibus undique repentibus filiformibus. Petioli et praecipue pedunculi saepe toto caule longiores, per omnem aestatem [florentes. Flores albi Svecis Hvitvápling. 052. 'TRIFOLIUM Aybridum: calycibus glabris, legu- — 3qminibus tetraspermis subumbellatis, foliolis ovatis . emarginatis argute dentatis, stipulis aristatis, caule adscendente apice florifero. . £Lznun. svec. n. 664. spec. pl. ed. IM illden. 3. p..13559.. Sv. Bot. £. 129. Flor. Dan. t. 17060. Carís. strengn. p. 45. IW'ah- lenb. ups. n. 475. | .Hartman JFet. .Ac. Handl. 1810. p. 123. Hab. ad agros et arva precipue Svecie orientalis me- dize, ut circa Málaren et Hjelmaren ubique fre- quenter, ad Vettern etiam copiose, et alibi, sed non supra Gestriciam. Badix perenuis. Caules subangulati, pedales et ultra. Flo- res initio albi, dein incarnati Svecis Blekeápling. 055. 'T'RIFOLIUM /ragiferum: paleis distingventibus ^. ealyces demum inflatos superne membranaceos pu- bescentes: dentibus supremis binis deflexis, foliolis obovatis emarginalis, stipulis vaginantibus, caulibus repentibus. nn. svec. n. 670. spec. pl. ed. If/illd. 3. p. 1980. For. Dan. t. 1042. Rosén Nov. .4ct. DECANDRIA 469 Ups. F'IIl. p. 225. .Ahlquist runst. p. 25. Aspe- gren bleking. p. 55. — Retz. oec. p. 728. Fries hal- land. p. 120. [F'ahib. gothob. p. 75. V'idegren ó- sterg. p. 90. Fab. in pascuis et arvis argillosis interdum inundatis maxime campestiribus, et sublittoralibus ad oras Sve- ci: meridionales, ut Gotlandise et Oelandiz assim, Blekingic, Scaniz frequenter, Hal- I ndic rarius inter Varberg et Lindhof, ad Kungs- backa etc. Gothoburgi in Domsó, Ostrogothi:e ad Johannisborg prope Norrkóping; — ceterum so- laummodo ad lacus maximos Svecice orientalis raro ut ad Màlaren, ad Vettern in Omberg etc. hadix perennis. Caules e latere apicem versus peduncu- los erigentes. Foliola argute serrata. Capitula florentia vix piso majora, íructifera nuce avellana grandiora. Flores ini- tio albi, demum rubentes. Vexillum sublineare. — Calycis latus superius demum in vesiculam distenditur adeo ut dentes superiores deorsum spectent; inferiores minimi per- manent. 004. TRIFOLIUM spadzceum: vexillis scariosis deflexis - demum discoloribus, spicis imbricatis oblongatis, ealycinis dentibus pilosiusculis alas subzquantibus, fololis ovalibus. Ln. svec. n. 672. spec. pl. ed. Il'illd. 5. p. 1503. Sturm ic. trifol. IFahlenb. ups. n. 476. Hartman et. Ac. Handl. 10180. p. 124. Ahlquist ib. 1021. p. 295. (Fries halland. p. 121.) Hab. in pratis declivis apricis Sveci;e medi: orienta- lis scil. Dalecarlic a Svárdsjó usque ad Hede- mora frequenter, Gestricie, Vestmanniz ad Skinskatteberg etc.5 prope oram septentrionalem la- cus Málaren ÜUpsalic, Stockhomic«e elc. passim ; denique Oelandics rarius. Radix vix plus quam annua. Caules subsolitarif; erecti, subsimplices, plerumque spithamaei Spicae paucae, primum flavae, dein oblongatae totae spadiceae. 055. TRIFOLIUM agrarzum: vexillis scariosis. deflexis nitidis, spicis 1mbricatis oblongatis, calycibus gla- bris, foliolis obovato - oblongis zqualibus, caule e- 470 DIADELPHIA recto. inn. svec. n. 671. spec. pl. ed. /f'illden. 5. p. 1502. if. scan. p. 154. 242. vestrog. p. 215. gotl. p. 157. 168. 212. Rogberg smol. p. 19. f£. Dan. £. 550. Samz. neric. p. 56. Hartman Fet. 4c. Hoanpd/.; 1010. p. 323. .& caulibus magis diffusis patulisve. Frzes hall. p. 121. Hab. ad agros et prata locis siccis saxosis vel petro- sis a Scania ad Vermlandiam (ex. gr. Tabergsgruf- vor), Nericiam meridionalem et Uplaudiam passim copiose; denique raro ad Siljeberget Medelpadie - (Lastadius); f£. inter segetes Hallandie etc. Radix vix plus quam annua. Caules pauci, saepe stricti et pedales. Foliola omnia in petiolo sessilia. Spicae majo- res quam in proximis, diutius flavi, Svecis Gulvápling vel Gullkulla. Flores demum exaridae obscurioris straminei co- loris, fere tres lineas longi. 056. TRIFOLIUM procumbens: vexillis scariosis defle- . xis ovalibus, spicis imbricatis suhglobosis, calyci- bus glabris, foliolis obovato-oblongis: terminali pe- dicellato, caule proeumbente flexuoso. Linn. svec. n. 675. spec. pl. ed, [f'illd. 3. p. 1585. zt. scan. p. 242. vestrog. p. 65. gotl. p. 257. — Rivin. tetrap. irreg. £, 10. f. 1. Plor. Dan. t. 796. F'idegren ó- sterg. p. 5o. .Pischerstróm mál. p. 292. T. campestre Schreb. im Sturm. trif. t. 15, Fries halland. p. 121. —£. minus et brevius: foliolo extimo subsessili. T. mi- " mus Smith brit. 5. p. 145. Fries halland. p. 122. Hab. in pascuis et pratis aridis apricis per regiones maxime campestres vel littorales a Scania ad Bahu- siam, Vestrogothiam (saltem in Falbygden et ad UI- ricehamn) et Ostrogothiam tum prope Vettern tum - in maritimis extra Norrkoóping pasim ; etiam Stock- holmie; 4. vix nisi in australioribus regionibus. Radix magis perennat quam in proximis. Caules quoque praecipue inferne eximie ramosi, filo parum crassiores, sed in « saepe pedalis longitudinis, eximie flexuosi; internodiis pedunculsque circiter biuncialibus. ^ Spicae vero breviores quam in praecedente. Flores vix minores. — £. praecipue brevius est. DECANDRIA á71 8357. TRIFOLIUM /iforme: vexllis scariosis deflexis " oblongis, spicis laxis paucifloris, calycibus subgla- bris, foliolis obcordatis subzqualibus, caule pro- cumbente filiformi. Lina. seec, n. 674. spec. pl. ed. Willd. 5. p. 1584. Flor. Dan. t, 1707. E Hab, iu campis macris arenosis, sed subuliginosis, 1n- ier gramina duriora regionum littoralium australio- rum, ul Scanige campestris ubique, Hallandie australis quoque frequenter, dei usque ad Gothe- borg passim et Gotlandi: in angulis exterioribus Fárós et veraus Hoburg rarius, nec non Oelandiz. Radix ewidenter tantum anuua, Caules quoque pauci vel subsolitarii, plerumque simplices, filo tenuiores, sed recte protensi (nec flexuosi), plerumque digitales. Spicae brevissi- mae omnium, saepe tantum novemlílorae; floribus sesquili- neam longis. 50. MELILOTUS,. Suss.gen. p. 392. Gertn.fr.2. p. 335.1. 153. "Tri^olii spec. Linn, Calyx tuhulosus quinquedentatus. Corolla decidua: pe- talis liberis. Legumen nudum, dehiscens, submono- spermum (rarius in extran. specc. non dehiscens sem. pluribus). — erbe floribus utplurimum racemosts svaveolentibus , foliis ternatia: intermedio semper pe- dicellato. 850, MELILO'TTUS officinalis: leguminibus submono- sperinis obovatis aculis rugosis, foliolis sub'runcatis, süpulis subulatis, petalis longitudine «qualibus, IV illden. en. hort. berol. p. 790. "Trifolium M. officinalis JLinn. svec. n. 663. spec. pl, ed. [Pilld. 5. p. 1855. it. oel. p. 60. gotl. p. 216. Scan. p. 93. 204. 307. 510. wesirog. p. 4o. Sv. Bot, t. 69. Flor. Dan. t. 934. /'aAMenb. Ft. Ac. Handl. 1906. p. 61. Leche scan. p. 26. n. 41. Bjerkander Vet. Ac. Handl. 1776. p. 8&1. £g. dentata: folis argute dentatis, floribus minori- pn. M. dentata Zies nov. p. 93. y. vulgaris: petalis longitudine inequalibus albis, ./ — lFahlenb. on pn 470. j As Dan. i70; Hab. in litoribus maris et prope eadem in pralis pro« 472 DIADELPHIA vinciarum australium formatione juniore quadam substratarum ut Gotlandise, Oelandic et Sca- nis passim coplose, etiam in simili formatione calearia V estrogothise ad radicem orientalem monlis Kinnekulle supra stratum lapidis suilli inter Brattfors, Martorp et Norrtrelje copiose; 4 in fucis ad litus Scanis occidentalis ex. gr. ad Borreby ; y. ad urbes Sveciz temperatioris usque ad Upsaliam forsan magis adventitia, Radix plerumque biennis. Herba saepe tripedalis, stricta, Svecis Honingsklófver. Flores semper longius racemosi, magis lutei in maritimis et formationibus junioribus, po- tius ceterum albi. Semina saepe in formis omnibus bina. BRespectu foliorum 2 differt ab & fere ut Senecio denti- culatus a sylvatico. Jor. 13/0 D Bos Linn.gen.ed. Schren. 1212. |j fuss. gen. p. 393. Gartn. fr. 2- p. 336. t. 153. Calyx tubulosus, quinquefidus, equalis. Corolle carina margine superiore clausa abiens in rostrum genitalia nunquam excludens. Legumen elongatum polysper- mum. — 4Zerbe radicibus perennibus, folus terna- iis; foliolis omnibus sessilibus, sed stipulis liberis interdum foliola cquantibus, n 959. LO'TUS corniculata: capitulis depressis multüiflo- — " ris, leguminibus teretibus patentibus, caulibus de- cumbentibus. | JLnn. svec. n. 675. spec. pl. ed. ]Ililld..5.'p. 1595. Se. Bot. 1, 554. Plor. Dan. 6. i. 991. Hartman | Vet. Ac. Handl. 1914. p. 99. JIVahlenb. lapp. n. 554. — Zetterst. res. 2. p. 9^. 60. p. uliginosa: major, caule fistuloso tereti, calycibus recurvis. 7. Dan. t. 1521... Linn. dt. scan. p. 199. ; y. tenuis: foliis lanceolatis acuminatis. —Jrzes nov. Cp. 9* -spegren bleking. p. 55. : Hab. in pratis per longe maximam partem Svecize scil. usque ad Augermanniam superiorem prope Ramsele et Jemilandiam vulgatissime, et denique trans alpes in Nordlandia Norvegica passim; &. usque ad Up- sala; y. Scania ad Sandby etc. Herba imagnuitudine valde varians. Capitula in maximis DECANDRIA o AB formis decemflora, in minoribus saepe 4-2-flora. Flores lu- . . E x £s 3 ^" 41 e » - e lei exsiccatione virescenles, Svecis Káringtánder , Katt- klor etc. vix semiunciam longi. 640 LO'TUS maritima: leguminibus subsolitariis mem- | "^ branaceo-quadrangulis, bracteis lanceolatis, caulibus ^ simpliciusculis subunifloris. imn. svec. n. 676. spec. pl. ed. IPilld. 5. p. 1585. it. sotl, p. 167. 921. oel. p. 1à5. Sv. Bot. t. 449. | Flor. Dan. t. 800. |. A- spegrem bleking. p. 55. ftetz. oec. p. 426. (Fries halland. p. 157). B. siliquosa: pubescens, caulibus multifloris. J^; — L. siliquosus. Jn. spec. ed. /Villden. 5. p. 1596. ries nov. p. iio. Hab. in litoribus adjacentibusque pratis depressis in- undalis insularum maris orientalis quo orientalius eo copiosius, ut Gotlandise passim copiose, Oelan- di:e rarius, et ceterum (vix nisi) in insulis Gránsó ad Westervik, Stálhanske prope Runneby Blekin- gicw et Hven Scanic raro; nunquam extra fretum Qresundense; f. tantum ad rivulos in clivis calcis tophose ad Benesta Scani: meridionalis. Radix subfusiformis, multicaulis. ^ Caules usque e radice omnino annui eL basi simplices, ibique tantum squamis prae- diti, raro plus quam digitum longi, filiformes. Folia quo superiora eo majora vix quinque lineas lata, interdum ut to- ta herba pilis adpressis. Pedunculus plerumque tantum uni- eus in'caule, sed interdum duo (qui rarissime biflori), folio suo triplo longiores. Flos ex longissimis unciam longus, sul- phureus. Legumen sesquilineam latum, sesquiunciam longum. 502. MEDICAGO. Linn. gen. ed. Schr. n. 121&. fuss, gen. p. 5902. Gaertn. fr.2.p. 348. t. 155-1 Calyx subcampanulatus, quinquefidus, equalis. Corolle carina primum antice clausa, demum dehiscens emit- tensque genitalia ad vexillüm sese elastice reflectentia. Legumen semper nudum curvatumque 1) monosper- mum basi apiceque concurvatis n. O41. 2) di-letra- spermum falcatum n. 042. 5) polyspermum spiraliter 474 DIADELPHIA cochleatum n. 045. — Herbe foliis ternatis: foliolo intermedio pedicellato, stipulis parvis. : - 041, MEDICAGO /upulina: leguminibus monospermis » rugosis glabriusculis, spicis ovalibus densifloris, fo lolis obovatis apice dentatis, caule procumbente, JLinn. svec. n. 678. spec. pl. ed. JV illd, 5. p. 1406. Flor. Dan. t. 992. Hab. in pratis ad vias per maximam partem Svecis ad Helsingiam saltem frequenter. | Radix annua. Caules plures filo vix crassiores. Stipulae - dentatae. Spicae piso parum majores, flavi. Legumina de- mum vix ultra lineam longa, nigricantia. 042. MEDICAGO /a/cata: leguminibus sübtetraspertnis - Tunatis pubescentibus racemosis, foliolis lanceolato- cuneiformibus, apiculatis, caule prostrato. — Jum; svec. n. 677. spec. pl. ed. IV 'illden. 5. p. 1405. it, gotl. p. 2&1. oel. p, 4v. scans. Do OX- 115. 124, 218. 491. (wvestrog. p. 9.) Se. Bot. f. 240. Flor. Dan, t 2559. Ahlquist runst. p. 25. IV ahlenb. ups. n, 401. Fries halland. p. 125. I'alilb. gothob. b. 74, Hab. ad agrorum raargines solo aprico margaceo re- gionum maxime campestrium et orientalium Sve- cie, ut Gotlandice, Oelandisz,Scanis et Ups landisz circa lacüs Málaren vel potius Ekolu si- nus septentrionales ab Ostuna et Bàálinge ad Sal- necke frequenter; ceterum rarius ad máre occi- dentale. ! . Radix perennis. Caules plures saepe pedales et ultra. Flores toti flavi, satis conspicui, quatuor lineas lougi. Le- gumina in arcum vix semicircularem flexa interdum semiun- ciam longa. 64», MEDICAGO minima: leguminibus polyspermis " cochleatis subdepressis: aculeis rectis acicularibus apice uncinatis, pedunculis paucifloris, stipulis in- tegerrimis, foliolis cuneatis apice dentatis. //iden. spec. pl. 5. p. 1410. Fries now. p. 118. M. polymorpha & minima zn. spec. ed. 2. p. 1099. Flor. Dan. t. 211. | Hab. in clivis arenosis preruptissimis, ventis et soli DECANDRIA á75 maxime expositis, maritimis ad Káseberga Scaniz extima orientili-meridionalis (districtus Sandham- mar) abunde (rzes). Radix annua, legumine originali plerumque onusta. Cau- les procumbentes, longitudine digiti vel ultra, tenuiter in- cani ut reliqua herba. Foliola vix quatuor lineas longa. Flo- res 2-5 in quoque pedunculo, minuti ut in M. lupulina, luteoli. Legumina semine cannabino vix majora, demum de- fossa ut in Trif seubterraneo et sub terra germinantia. CLASSIS XVII POLYADELPHIA: coNwNx s? € cTUSb, OUI. P orLTY &.ÀNI.RIAÀ Petala j,. Filamenta connata in tres fasciculos. Styli tres, 209, HyrERICUM ORKD. P OL'YÀANDA1iAX 205. 1b Y3?P- ER IC UM, Linn. gen. ed, Schr.n. 13234. fuss. gen. p. 382. Gaertn. fr, I. p» 300.1, 62. Calyx quinquepartitus, aequalis. Petala quinque ante florescentnam contorta. Filamenta inprimis interiora basi connala in fasciculos ires, commiüssuris capsulce respondentes. Styli tres. Capsula trilocularis, tri- parlbilis; receptaculo communi columnari polysper- mo, — erbe radicibus perennilus (nist in ultimo minoris durationis), foliis oppositis sepius pellucido- punctatis, calycibus etiam glandulose serratis in n. 047-049, floribus luteis, Columnziferis aliquantu- lum affines. -844. HYPERICUM perforatum: caule ancipiti, folis : ^ A oblongis obtusis pellucido-punciatis, floribus pani- culatis terminalibus, laciniis calycinis lanceolatis. JLinn. svec. n. 680. spec. pl. ed. JV illd. 5. p. 1460. Decand. prodr. nat. 1. p. 549. Sv. Bot. t. 75. FI. Dan. 6. t. 1045. Iahlenb, Vet. 4c, Handl, 1911. p. 56, lapp. Lm 299) 476 POLTADELPHIA Hab. in pratis campestribus duris fere totius Svecise miuus elevatee nec montane usque ad Angerman- niam septentrionalem frequenter, dein non nisi trans alpes in Nordlandia Norvegica rarius. Plania pedalis et ultra Svecis Johannisórt, Hirkenpirk, Pirbum. Folia costa dorsali decurrente angulos tantum duos caulis efficiunt, subtus pallidiora et magis aequabilia. Petala sine punctis nigris nisi ad marginem superiorem. 045. HYPERICUM quadrangulum: caule quadrangulo, foliis ovato-oblongis obtusis obsolete pellucido-pun- ctatis, floribus subpaniculatis terminalibus, laciniis calycinis ellipticis. | .Lzzz. svec. n. 679. am. ac. 9. p. 522. it. oel. p. 39. vestrog. p. 59 Decand. prodr. nat. 1. p. 540. Sv. Bot. t. 559. JV'ahlb. sothob. p. 75. .4spegren bleking. p. 56. H. tetragonum Zrzes halland. p. 124. B. pauciflorum. H. dubium /Zilld. spec. pl. 5. p. | 1460. Jh/quist runst. p. 26. r Hab. in pratis precipue sylvestribus et montanis a Scania ad Vermlandiam ferrimontanam, Dalecar- liam superiorem ex. gr. Osmundsberg et Helsn- giam frequenter. Caulis pedalis et ultra plerumque firmior; angulis alternis e commissura folorum obsoletioribus. Folia venis eviden- toribus puncta pellucida pleraque quasi absorbentibus. Flores inexplicati eo magis succo subviolaceo rubicundo scatentes, unde Ostrogothis Mannablod, post explicationem quoque eo magis nigro-punctal. / 846. HYPERICUM quadrialatum: caule tetraquetro a- lato, foliis ovalibus obtusis pellucido-punctatis, flo- ribus subcymosis, brateis laciniisque calycinis lan- ceolatis acuminatis. H. a'atum. Retz. herb, — (pugil. obs. bot. p. 18. par- " tim) Zegensb. bot. Zeit. 1822. p. 550. H. quadrangulare Smith brit. 2. p. 801. Engl. Bot. 776. t. 570. Flor. Dan. t. 650. H. tetrapterum ries nov. p. 95. Hab. in prátis humidis ad oram S canis occidentalem POLTANDR1A 477 rarius, ut prope laterariam Nedre Glumslóf supra Landskroua, in sylva Heflen prope F'ogelsáng a- . lisque locis. | . Praecedenti utique valde affine, sed ténuius, ángulis cau- lis sub commissura foliorum fere majoribus quain sub costa amedia, inflorescentia crebrius divisa; iloribus numerosioribus verum angustioribus, minoribus, multo minus succosis; peta- lis pal'idioribus, vix tres lineás longis; staminibus paucioribus. 047. HYPERICUM Airsuium: caule tereti pubescente, —. foliis ovalibus pellücido-punuctatis bracteisque cauli- his inlegerrimis, calycinis serraturis glandulosis. JLinn. seec. n. 602. spec. pl. ed, /l/illd. 5. p. 1465. JDecand. prodr. nat. 1. p. 551. Plor. Dan, t. 802, Ahlqu. runst, p. 26. Wahlenb. ups. n. 46& Fors- ander veg. scan. p. 15. F'idegren Ósterg. p. 29. Hab. in praiis declivibus Svecia orientalis a Scania per Oelandiam ad Uplandiam passim$ céterurm ad lacum Vettern in Omberg et ad Venern in Hunne- . berg ràrius. y Saepe majus et crassius proximis, alttudine bipedali, caule pennam crasso. Folia quoque crassiora, pubescentia. Inflorescentia magis elongata in formam subracemosam; pe- dunculis ramulisque suberectis foliorum pari uno alterove sulftultis. 848. HYPERICUM montanum: caule tereti (glabro), ^ folis oblongis amplexicaulibus punctatis subtusque nigro-glaudulosis, bracteis caulis calycibusque serráto-glandulosis. | JLima. svec. n. 685. spec. pl. ed. JV illd. 5. p. 1465. it. vestrog. p. 215. amoen. ac. ed. Schreb. 8. p. 42. ' Decand. prodr. nat. 1. p. 553. Sv. Bot. t. 651. Plor. Dan. t. 175. I'ah- lenb. F'et. 4c Handl. 1806. p. 62. Kaím bohusl. .p. 65. Fries halland. p. 124. JV ahlb. gothob. p. 25. Fidegren Ósterg. p. 99. spegr. blek. p. 56. Hab. in montibus sive formationis junioris ut 'T'hors- borg Gotlandie, Hunneberg et Halleberg Ve- strogothise, Omberg et Charlottenborg nec non Marmorbruket juxta Bráviken Ostrogothie, va- Flor. Svec. 51 428 - . POLT ADELPHIA riisque locis Scanis ex. gr. Sóderásen, Kullaberg, — sive in littoralibus, ut inter Kungsbacka et Gothe- borg passim, ad Yxnerum Ostrogothize et Akeró Sudermannie rarius, Blekingie quoque. Stolonum radicalium folia subtus purpurascentia, qui co- lor etiam in caulinis aliquantum remanet. Planta saepius sesquipedalis, sed tenuior quam praecedens, tota glaberrima. . Inflorescentia latior subpaniculata; ramis patentibus; bracteis angustis. Flores flavi; petalis quatuor lineas longis. 949. HYPERICUM pulchrum: caule tereti, folus sub- — cordatis amplexicaulibus utrinque discoloribus cre- berrime pellucido-punctatis, calycibus margine glan- dulosis. .JLizn. spec. pl. ed. JVillden. 5. p. 1460. Decand; prodr. nat. 32 posuyp SP EDI 536. FI. Dan. t. 55. Fries nov. p. 56. halland. p. 124. Hab. in scopulo marino supra Kungsbacka Hallan- dic borealis raro. ] Planta saepe pedalis et ultra, sed tenuior quam omnes praecedentes; caule fere filiformi. Folia inferiora plerumque pulchre purpurea (unde nomen speciei), sed vix semiunciam longa, magis crassa et oleosa quam ceterorum. | Neque bracteae nec calyces serrati, verum glandulis sessilibus prae- diti, obtusi. Flores minores; petalis flavis, extus rubicundis, sesquitertiam bneam longis. 650. HYPERICUM AZAurmifusum: caule subancipiti fili- — A formi prostrato, foliis sublanceolatis pellucido-pun- clalis, floribus subcymosis, petalis calyce sesqui- longioribus, JLinn. svec. n. 681. spec. pl. ed. IPill- den, 5. p. 1461. Decand. prodr. nat. 1. p. 549. Flor. Dan. t. 141. Hab. in arvis humidis vel ad ripas arenosas paludum Scaniz orientalis areneso -campestris ad Maegle- hem, Degeberga, Gualóf etc. copiose; in adjacen- ie regione ad 'Tràáne, Trullstorp paroecize V. Wram elc. parcius; in iractu arenoso medio ad Efverlóf rarissime (et olim inter Ystad et 'lrelleborg tan- tum solitarium): Fries. Planta apud nos serotina post messem quaerenda iacone- POLYANDRIA ávg spicu2, In agris radice fere annua, sed in campis saepius perennante. Caules ommino fili tenuitatis, longitndine digiti. Folia quinque linéis non longiora. Flores pallidius flavi, minimi hujus generis (fere ut in "Trientali); petalis sesqui- tertam lineam longis. Styli semper reflexi (nec patentes ut in ceteris). ULASSIS XIX SYNGENESIA: vOoNSP?PSCTUS. Y. Sect. PorLyGcAMrIA: Ord. zat. 45, Composite (semen nudum), 1 0RD. POLYGAMIA EXQUALIS. & Corollule planipetale: ligula extrorsum versa: 8. Semiflosculosa. | Pappus plumos. stipitàtus. Cal. simrl.lengepyramidatus 5o4. 'l'n 4 coPocoN subsessilis. Calyx basi imbricatus — | $505. SconzoNEgnA / sessilis. Calyx duplex: exteriore lasko | -. 506. 'icnis Papp. capillaris stipitát, Calycis squama exteriores ingq, 210. LEONTODON Calyx cylindricus - —- —— - 5og.LacrucA subsessilis. Cal. squam. patul. basi calyculatus 2131. CRx Pts cy lindricus subpentaph. 308, PRENANTBES sessilis. Calyx basi ventricosus - — - 3507. SoNcCHUS ) 95. 9.27 ^» H A 2, 3 " *; P Papp. rigidülus inf, plumos.paleis recept. interstinctus. 912, H y PocH AERIS paleis nullis». —- - —-.- S15. APAnGIA scaber sessilis, Calyx ovatus —-. - — 3514. HrxnAcIUM Pappulns$ paléaceus vel coron&formis. Calyx simplex — 51i5.Hvosznis : duplex —- 217. CicnoniuM nullus. Calyx octophyllus - -« - - - - O10. LAPSANA b. Corollule longe tubulese intra Calycem ven- iricosum : e, Capitatee. Calyx squamis apice hamatis. Pappus setaceus brevis —.— 518. Ancv10M inerrhibus adpressis —-. 2 - - - . Sig,SEsnRATULA spinula terminatis — - - - - - $2 CAnnpuus bracteis obvállatus. (Flos flavus) 521. Cu1cvs | &pin. strictam exserentib, Recept. alveolat. 522. ONoPORDON duplex, Receptaculum paleis spinescentibus —» — | 925, CARLINA 80 STNGENESIA . Corollule brev. tubulose (rarius radio przeditee) y. Discoidec. Pappus 2-3-4-aristatus. CORN e. (Folia opposita) 534. BrpEus setaceus, Recept. nud, Cal. pauciflorus. (Fol. oppos.)525. EuPATOX1UM ovatus — — - - Dbi36.CumxvsocowA 2^oRD. Por v € À OLET rcu a.) y. Discoideae v. Radio semper destituta, Semina marginata —- - - - - - 2 - .- - Dsj;.TawACETUM calva ^ —- — — *" —- - — — e « - 528. ARTEMISIÁ PAppo clavató vel setaceo. - — - - - 829.GmaPHALIUM b.) »* Radiatae quamquam interdum radio obsoleto. Papp. lanatus, Cal. simplici serie polyphyll.(Scapus radic.) 551. 'Tvssi1AGG (Caul. folios.) 555. Ci&gR s n 1A. setaceus, Calys basi squamis sphacelazis — - | - — 552. SENECIO imbricatus, Radi subfilif. c&rulei 550, En 1GERON lanceolati cerulez — 535. ÁsTrR subseni flavi - —. 554. Soi 1DAcO numerosiflavi. 4dà- - there bisetose | 556. INULA simpl. polyph. Raditc. filam.(Fol. opp.) 557. AnutcA $em. calvese. Cal. simp. squam. equalib. (Pedunc radical.) - 558. Berta imbric. squ. scarios. Recept« nud. 559. CHR YSANTHEMUM herbac. Recept. nud. - 54c. MaTnICARIA Recept. paleaceum. Radii numerosi 551. ÁNTHEWMIS subquini 542. ÁcHILLEA 5.onp PonLvcAMIA FRUSTHRANEA. Kadii corollule tubulosg : limbo subequali (*- Capitate) 545. CEN TAUREA 4. ORD. Porn cGAMIA NEGCESSPQRA. Cal. duplex: exterior pentaph. Papp. capillaris (Y. Discoidez) 544. FiraGOo II. Sect. (5. p MowNocAMITA (Caps. polysp.) Calyx communis; proprius superus — - - - - - - OD45.JasroNE superus AF obL dier; Corolla monopét. inequalis 546.LosrrrA inferus pentaphyllius, Peialum inf.calcaratum - - 547. Vrora diphylius, Corolla tetrapetala | — / - - S$48.l1MPATIENS onn 1 POL YGAMIA JEQUALIS. 504. TRAGOPOGON. Linn. gen. ed. Schr, n. 1229. fuss. gen p. 190. Garin. fr. 26 p- 368. t. 159. Calyx simplex (nec imbricatus), subdecempartitus, lon- POLTGAMIA ZEQUALIS 481 ge pyramidatus. Receptaculum nudum, excavato- punctatum. — Pappus stipitatus plumosus. — .o/ia iz- divisa attenuata. 8531. TRAGOPOGON pratensis : fois integerrimis ba- si dilatatis lineari-acuininalis carinatis margine sub- undulatis, pedunculis terelibus, calycibus corolie ligulas subzquantibus. — 444. svec. n. 64598. spec. pl. ed. IV illd 5. p. 1492. Sv. Bot. t. 146. Flor. Dan. 6. t. 906. Samz. neric. p. 5g. | IV'aMenb. ups. n. 405. F'ries nov..p. 9&. * undulatus: foliis undulatis. Zrzes nov. p. 56. B suberadiatus: foliis brevibus strictis. ries 4. €. p. 95. - T. major Jacqu. austr. t. 29 * minor: foliis attenuatis flaccidis. Mz/er. Fries l.c. Hab. in pratis apricis et rud.ratis per regiones ma- gis campestres a Scania ad Bahusiam, Vestrogo- Lhiam, Nericiam et Uplandiam frequenter; 8 Sca- nic ad Bo;jokloster, 2 * ad Lund copiosius. Radix perenuis, fusiformis, Svecis Hafrerot v. Salsofi. Planta glaberrima, nonnihil glaucescens, circiter bipedalis, slricta, pauciflora. Flores in ramis solitarii, duos pollices lati, saturate flavi. — Iu meridionalibus siccioribus ad radi- cem magis luxuriat, foliis tenuioribus curvatis, floribus ma- gis solitariis, minoribus, radiis praecipue brevioribus vel nullis. job. US GU Q R^ Z O0 IN BR X Linn gen. ed. Schr. n. t230- Juss. gen. p. 190. Gertn. fr. 2, p. 367. t. 159. Calyx polyphyllus, basi nubricatus; squamis margine scariosis. Heceptraculum nudum. — Pappus subsessilis, plumosus. — 'olta zudivisa petiolata. 052. SCORZONERA Zumilis: caule subnudo unifloro - (superue lanato). foliis radicalibus nervosis planis obiongo-lanceolatis. zz. svec, n. 695. spec. pl. ed. )illd. 3. p. 1499. 1t. scan. p. bo. 154. 131. 155. 240. 200. vestrog. p. 25. 52. 59. 64. 74. 92. 95. oel. p. 47. 01. 115. (56.) am. ac. 9. p. 42. 102. Pet. dc. Handl. 1741. p. 203. Sv. Bot. t. 212... Flor. Dan. i. 016. Samz. neric. p. 58. JIV'ahenb. F'et. Ac. H. 10806. p. 62. ups. n. 400. Carís. strengn. p. 45. 482 STNGENESIA | | £. altior, tota glabra, foliis angustioribus. Jrzes haL- ut end, p.. 125, - Jor. Dan. t. 6555 Hab in pratis depressis a Scania ad Bahusiam, Da- liam, Vermlandiam infimam, Nericiam, Vestmanu- niam ferrimontanam et Gotlandiam frequenter; sed raro prope lacum Miàlaren ad Upsaliam usque. Radix perennis, fusiformis, sed ílexuosa extusque fusca unde Scanis Ztzzgormarot, alis Seiurot. Folia radicalia petiolata interdum pollicem lata, sed caulina vix nisi bra- cteae caule pedali angustiores, — Flos vix minor quam in praecedente, pallide flavus. 90b. D bu 5 Linn. gen. ed. Schr, n. 1231. usse gen.p. 190. Gaertn. fr.2. p. 366. t. 7y9. Calyx duplex: interior polyphyllus equalis ovatus; ex- lerior laxus ingqualis, Receptaculum inter alveo- los marginatum. — Pappus sessilis, plumosus: radiis equalibus barbatis, — ea (divisa) totaque plan- ia aspera. $055. PICRIS Hieracioides: caule superne cymoso glo- ... chidato-hispido, calyce exteriore patulo, foliis am- plexicaulibus lanceolatis dentatis. — Ligm. svec. m. 696. spec. pf. ed. I iid. 5. p. và58:- lorc Dan. t. i523. Leche F'et. Ac. Handl. 1744. p. 279.. scan. p. i5. m. 62, ftosem scam. p.i. motaq. o ets. oec. p. 500. £. caule vix ramoso. ftosém l. c. p. 42. Hab. in limitibus agrorum et ad vias solo. arenoso Scanicw campestris meridionalis passim, ut ad O .s- lunda (Jur. Ingelsta), Svarteskog prope Ystad, Krageholm. Skabersjogárd, Osbyholm ad Ringsjón, Ramlósa, RRkydaskog, supra Rórum etc. copiose. Radix perennis. Caules saepe quadripedales, valde stri- eü immo risidi. Folia sinuato- dentata (sed apud nos non laciniata), rarius plus quam unciam lata. Calycis squamae carimatae, immo interiores naviculares semina extima curva- ta excipientes: carina nigro-hispida. Flores plus quam un- ciam lati, lutei, aestivales. Pappus densus, albissimus, mol- lis, semine duplo longior. POLYGAMIA QUALIS 485 507. SONCH U S. Linn. gen. ed. Szár.n. 1233. fuss. gen. p. 189. Garin. fr. a- p. 359. t. 15$. Calyx polyphyllus, inibricatus, basi ventricosus, de- mum sursum conice connivens. Receptaculum nu- dum. Pappus sessilis, capillaris, tenuissimus. — Plantae succosae floribus majoribus 1) flavis n. 65&- 056. 2) caer&leis n. 057. 0580. 85$ SONCHUS palustris: pedunculis calycibusque hi- — spidis subumbellatis, foliis basi sagittatis. runcina- üs. — Liun. spec. ed. JWillden. 5. p. 1512.. Flor. Dan. t. 1109. Fries nov. p. 119. Hab. ad sinum maris. Saxaviken dictum, Scaniam Blekingiamque distingventem in peninsula pre- dio Valjó opposita inier lapides fruticesque ipsius litoris marini. Radix perennis caespitosa. Planta spectabilis, orgyalis, quod ad maximam partem glaberrima, immo glaucescens. Flores numerosi, sed minores pallidioresque quam in sequente. 9559. SONCHUS arveensis: pedunculis calycibusque glanduloso-hispidis subumbeilatis, foliis basi corda- üs obtuse piunaüifidis dentato-hispidis, radice re- pente. Linn. svec. n. 687. spec. pl. ed. Willden. 3. p. 1213. it. vestrog. p. 224. Flor. Dan. t 606. Kaím bohusl. p. 158. 34i. Sama. neric. p. 58. B. marilimus: pedunculis paucioribus levioribus, foliis retrorsum arguleque runcinatis dentatisque. S. mariumus Zzgz. ám. «c. O. p. 102. 105... Celsi Vet. Ac. Handl. 1750. p. 508. Reis. aeund. ed. 2. p. 1006. Hab. in arvis et ad agros a pian ad Dahusiam, Vermiandiam, Nericiani et Helsingiam fr equenter, eliam Angermanniam ad F: llja | et Lesjó passim ; 8 in maritimis precipue Roslagize. Radix perennis, carnosa. Caulis interdunt quadripedalis strictus; inílorescentia pauciflora glandulosa, unde Svecis F'et- stel. Flores maximi hujus generis saltem bipollica- ris laütudinis, flavo-niteres. 956. SONCHUS oleraceus: pedunculis primum albo- : - tomeatosis: calycibus demum glabrescentibus, foliis 484 . STNGENESIA amplexicaulibus — dentatis — runcinatis indivisisve. JLinn. svéc. n. 688. «e. B. spec pl. ed. Il'illd. 5. p. 1514.2. 17. « B PL Dap. i. 682. (runcin) J/aA- lenb. lapp. n. 556. | | '&. asper: dentibus foliorum pungentbus. Lian. Rowy.6 or Dan Ba Hab. solo pingviori culto et ruderato fere totius Sve- cie, Lapponia vix excepta, ubique. : Radix annua. Herba divisione foliorum et asperitie laci- niarum valde varians, sed semper eximie lactescens et auc- cosa Svecis Mjó/L stel, F'atten'D'istel, Skráf D'istel etc. Pedunculi lanugine alba mox decidua. Flores lutei, mino- res, vix latitudine digiti medi. 057. SONCHUS a/prinus: racemo simplici hirto. bra- cteato pedicellisque bracteolatis, foliis basi sagittatis sursum lyratis: lobo extimo maximo RD. Linn. svec. n. 689. spec. pl. ed. Ff illd. 5. p. 1519. EL Dan... 102. Se. hot. 5. 637 roe eaa. . 397. T Kec do) HMandh a014. p. roo, Hisinger herjed. p. 52 | Hab. locis umbrosis piugvioribus subhumidis in ra- dicibus totius alpini jugi usque ad l'ranstrand Da- lekarlie frequenter: descendens quoque Medelpa- die et Angermaunice ad BjJerlrà usque passim. Radix perennis, carnosa, ramosa. Pianta post 100 1i altissima. hujus generis, quadripedalis et ultra, Medelpadis Mjo/kstut, Jemtlandis 'ort s. '"Üorta (forsan quasi stercorea sec. Ihre gloss. p. 927. 90.) Folia basi angusta, sed extrorsum saepe plus quam spithamam lata, subtus glaucescentia. Flores caeruiei. 44 090. SONCHUS sibericus: pedunculis glabris squanio- SIS subcorymbosis, folis sessilibus lanceolatis den- ticulatis;. radicalibus sup Linn. svec. m. 690. spec. pí. ed. IT'illd. 5. p. 1522. Gmel. sib. 2. puist 3 0 alenbe D n. 950. JDeinbolt. in Vrdsbroof. JWaturg. 1. 2 9D Hab. in nemoribus subhumidis juxta flumina per par- tem sylvaticam supremam Lapponise Kemen- sis, ut inter regionem Falles et Enare frequenter, ad Ivalojoki pircius: nec non Lapponie 'l'oruen- L7 POLTGAMIA JEQUALIS 485 sis circa Jukkasjárvi etc. rarius; — ceterum non nisi ad oram Angermanunise prope Stigsjó ad Mjellán, Medelpadie ad Silje quasi e Finlandia adventitius, | Radix perennis, repens. Planta tota plerumque pedem alta, angusta. Folia digitum tantum lata; infima basi.sub- amplectentia. Flores caerulei. Sum P .It E NAIN LIH ES. Linn, gen. ed. Schr. n. 1236. ffuss. gen. p. 188. Chondrilla Garza. fr. 2. p: 363. t. 158. : Calyx cylindraceus, subpentaphyllus, subquinqueflorus, basi squamis paucis brevibus calyculatus. Recepta- culum nudum. Pappus (subsessilis vel) in nostra spe- cie breviter süpitatus, capillaris, mollis. — eroc tenerce, Radix perennis, subrepens. Planta laevissima, circiter tripedalis. Folia auriculis amplexicaulia, spithamaea. Pani- cula divergeus; calycibus in toto ordine angustissimis, vix lineam crassis; ílosculis flavis. Doo. L.ALCOE DOCOA, Linn.gen. ed. $chr, n. 1234. fuss. gen. p. 189. Garin. fr. a. p. 361. t. 158. Calyx cylindricus, imbricatus; squamis acuminatis, mar- gine membranaceis. Receplaculuni excavsto-puncta- tum, glabrum. Pappus stipilatus, capillaris, mollis- simus, fugax. — J'o4a incisa, flores minuti panai- culatt. : 660. LACTUCA .Scarzo/a: foliis verticalibus runcinato- -. piunatifidis acutis basi sagiltatis carina cauleque a- culeatis. 777. spec. pl. ed. IF'illd. 5. p. 1526. PY Dan. 4. 1227. Fries phys. sállsk. ársb. 125. p. 6g. nov. p. 119. 480 STNGENESIA L. sylvestris laciniata Morzs. hist. 5. p. 58. sect. v. 109. f. 1v 5. foliis minus profunde incisis. ! LL. virosa Jteiz. scand. ed. 3. p. 196. oec. p. 548. (nec Linn. neque VWoodvill t. 250). Hab. in aggeribus et agris Scanic ex. er. Lundini extra portam septentrionalem frequenter ; pU al- maris exira portam litoralem forsan adventita. Radix biennis videtur. Caulis saepe quadripedalis, valde virgatus, aculeolis pallidis exasperatus. olia praecipue in- feriora ultra medium divisa; lacinüs deorsum [alcatis, mar- gine inferiore integris. Panicula composita, sed valde vir- gata. Flores serotini, quatuor lineas tantum lati, palhde Jutei. Planta inodora (nec ioetens ut £L. vzrosa L). 310, L.E QN LO DON. Linn. gen. (partim). Gern. fr. 2. p. 363. t. 158. 'araxacum us s. gen. p. 1897 Calyx polyphyllus; foliolis exterioribus reflexis aut pa- tulis inequalibus. Receptaculum nudum. — Pappus stipitatus, capillaris. — ZZerbe pedunculis radicalt- bus fistulosis. 861, LEONTODON T7'araxacum: folus runcinatis den- ^ A. tatis, squamis calycinis exlerioribus reflexis. Juin. Spec. n. 095. spec. pl. d yulldao p n5. Sv. Bot. &. 4. Flor. Dan. t. 574. IFahlenb. lapp. n. 359. ries nov. p. 57. f. tenue: scapo subfiliformi deflexo, squamis calyci- - nis erecliusculis paucioribus, foliis passim. indivisis, Linn. it. oel. p. 62. 'ahlenb. F' et. Ac. H. 1906. p. 62. L. palüstre Smith Engl. Bot. O0. t. 555. JUS, Fat 4c. Handl. 1818. p. a9bl PI d. U700« L. hevigatum F'rzes nov. p. 13. 57. y obliquum: foliis ad. costam mediam nod divi- "Sis (v. pinnatis). zspegren bleking. p: DUE L. obliquum 7zes nov. p. 15. 57. Hab. in cultis, ad vias, agros per tolam Sveciam, vix alpibus "quidem altioribus exceplis, ubique; &. locis tum nimium humidis tum admodum siccis 5 ». in 1pso litore maris Scanice, Blekingia etc. Radix perennis, subfusiformis, extus nigra. Folia tenuia, POLTGAMIA JEQUALIS 487 laete viridia, eximie runcinato-dentata, unde Bahusiis 77aj- tand. Pedunculi radicales plerumque spithamaei; flore ma- guo flavo Svecis Smóraeubbar, Smórblomster. Recepta- cula demum restant. Munkhufevud vel Skbalinacke dicta. — In macris locis australioribus multifariam variat calyce ere- cto, folus tum nimium indivisis tum divisis. Su. CncdoxsIle Linn. gen. ed, Schr. n. 1239. Juss. gen. p. 189. Garin. fr. 2. p. 364.t. 158. Calyx polyphyllus, demum torulosus vetricosusque, asj squamis patulis pluribus calyculatus. Recepta- culum nudum. Pappus subsessilis capillaris. — 4er- be plerumque tote annuc , caule folioso. 962. CREPIS £ectorum: panicula calyceque pubescente ^ A oblongo, folus levibus sessilibus lanceolatis denta- .00 di pinnatifidisve..— izzn. svec. n. 705. spec. pl. ed. I'ild. 3. p. 1601. P7. Dan. t. 501. (Leont. aut.) JV'ahlenb. lapp. n. 568 Hab. ad. vias, ruderata, culta, in muris, tectis totius Svecie, Lapponia superiore tantum excepta, ubique. Badix annua. Planta megnitudine et divisione valde va- rians, interdum bipedalis foliis pinnatifidis, sed locis steri- lissimis vix pedalis foliis indivisis vixque dentatis. Panicula semper pubescens erecta, calyce angusto latitudine tantum duarum linearum, f[íloribus pallide luteis semiuncia vix la- tioribus. 065. CREPIS bzennis: peduuculis subeymosis patenli- | " . . 37 & . . asperulis, folis scabris sessilibus runcinato - pinna- Hab. in vallis et limitibus viarum agrorumque Sca- nix argillaceo-campestris extima et sublittovalis fere ubique, ex. gr. ad Cimbrishamn copiose, inter Ystad et Trelleborg frequenter, versus Malmó, ad Lund, Hamlósa ubique copiose; Hallandiae me- iidionalis ad. Halmstad raro. 488 STNGENESIA Radix biennis. Caulis saepe tripedalis, strictus, ad an- gulos asperulus. Folia profundius divisa quam in praece- dente; laciniis magis retrospicientibus. Pedunculi magis pa- tentes. Calyx duplo crassior, ad basin crassitie fere digiti minimi; squamis nigricantibus, Flores majores fere unciam lati, flavi, aestivales. 312. II. Y P QC Eb ED 9e Linn. gen. ed. Schr. n. I246. fuss. gen. p. I01. Gartn. fr. 2. p- 374. t, 160. Calyx polyphyllus, imbricatus; foliolis valde inequali- bus. Receptaculum paleis deciduis membranaceis fo- liola calycina fere :equantibus. — Pappus plumosus stipitatus in plerisque perennibus (Zchyrophorus 5co p. G cert n.) u. 664. €65.; sed ad radium omnino ses- silis in annuis n. 966. — Herbae scapis paucifloris. 864, HYPOCH/ERIS maculata: hirla, scapo solitario - - subbiflóro; folis oblongis dentatis mdivisis. |— Liza. spec. n. 700. spec. pl. ed. If'illden. 5. p. 1620. it. 8c. p. 25. Plor. Damn: t, 350: Corb. OS. m. 492. lapp. n. 569. Hartm. F'et, Ac. Handl. 1914. p.100 Fagstróm jemtl. p. &3. Achyrophorus.. maculatus. Scopo. Hab. in pratis montosis soli expositis a Scauia ad Vestmanuiam superiorem, Dalecarliam omnem us- que ad Boda et Osmuudsberg, ac Uplandiam fre- quenter, dein rarius usque ad Lapponiam 1inferio- rem, sed Jemtlaundise copiosissima. Radix perennis, crassa. Herba quoque longe crassior proximis, vere oleracea Svecis Fruekàl. Fibler, Marr- mjolk. Folia radicalia terrae adpressa, saepe plus quam senii- pedalia, fusco-maculata. Scapus circiter bipedalis ; peduncu- lis fere e medio latere patentibus, non misi bractea angusta fulcratis. Flos ex maximis flavus, Smolandis Oxógon; Jemt- landis .Mátterkulla, | 066005. HYPOCH/ERÍS radicata: fohnis hirtis dentato- ruucinalis obtusis, scapis glabris subbifloris versus calycem glabrum squamosis. |n. svec. n. 709. spec. pl. ed. IW iliden, 5. p. 1622. 15; Sean. p-, 225. 245. 2572. Hlor. Dan. t, 150. Jügtz en m ot Fries halland. p. 129. Aspegren bleking. p. 59. POLTGAMIA JEQUALIS 489 Achyrophorus radicatus Gaertn. fr. 2. p. 570. t. 159. Ilab- in pratis apricis subhumidis regionum littorali- um provinciarum meridionalium frequenter, ut Sca- nis a Scanór versus Helsingborg et ab altera parte iraus Ystad ad Cimbrishamn et Degcberza ubique, Hallandis usque ád Femsjó frequenter nec non Vestrogothiam proximam rarius, Bleking'iz littoralis ubique, O elandis; ad Ottenby etc. . Radix perennis; imulticeps. Folia ultra medium divisa in lacinias retrospectantes. Scapi vix pedales, undique adsceu- dentes. Calyx circiter quatuor lineas crássus; sed demum unciam longus, subcaesius. Flores plüsqnuam unciam lati, aestivales, pallide lutei, sub radio caesi; Semina interme- dia cum stipite et pappo omnino uncialià; paleis ejusdem longitudinis hyalinis intersepta. 966. HYPOCH/ZERIS 2/abra: subglabra, foliis dentato- .yratiSs, scapis subramosis exsquameis, calycibus paucifloris elongatis: paleis calyce deinum longiori- bus; pappo radii sessili. — zzz. spec. pl. ed. If/illd. 3. p. 1621. Flor. Dan. t. 424. | Retz. -scand. ed. 2. p. 109. oec. p. 524. Osbeck gótheb. handl. 4. p. 94 ,Fries halland. p. i29... d spegr. blek. p. 59. Hab. in arvis et agris secaliuis arenosis ad oram oc- cidentalem Scanis ex. gr Rydaskog, et praci- pue Halandie ex. gr. ad Halmstad, "Trónninge, Bldsberg elc. copiose, Smolandisz adjacentis ra- rius, Blekingis occidentalis ad Norje, Skillinge elc. frequens. Radix amiua; ramosa. Folia crassiuscula vix digitum im- norem lata, obscurius viridia, tam obtuse incisa ut fere ly- rata. Sceapi circiter spithamaei, valde juncei üt rehquae partes plantae. Calyx cylindraceus, crassitie tatitum pennae gallinaceae, duas tertias unciae longus. flores ad solstitium praecipue explicati, nunulti, vix dimidiam unciam lati, flavi. WIN AJARG IA. Linn. gen. ed. Schr. à. 1232. Leontodon Juss. gen. p. 190. Virea Garin, fr. 2. p. 365. t, 159. Calyx polyphyllus, basi imbricatus vel squamis angu- stis inequalibus subcalyculatus, Receptaculuta. nu- ágo SITNGENESIA diusculum. Pappus subsessilis, rigidulus, plumosus, — Herbe radice perenni, scapis nudis uni- vel pau- c?floris tenuibus. ^44,862. APARGIA autumnalis: scapis declinatis Slsbris ramosis: ramis unifloris superne squamosis in ca- lycem basi angustatum abeuntibus, foliis glabriu- sculis lanceolatis subruncinatis. |. JV illden. spec. pl. 2. p. 1550, 5S6; Bos. £1 64925 Engl. Dot. 12. t. 050. JV'ahlenb. lapp. n. 561. Leontodon autumnale nnm. sec, n. 695. it. scar. —. p. 225. 240. (chondrilloides). .* salina: scapo subunifloro, foliis indivisis leviter denlaus. Zspegren blebing p. 57. f. asperior: calycibus nigro-hirsutis, JaAZenb. I. c. ^ Fries halland. p. 126. * uniflora, pumila, foliis minus divisis. UNT A. Taraxaci Hartm. Fet. Ac. Handl, 1018. p. 154, 159. ZLetterstedt res. 3. p. 108. Hieracium Leontodontis. zzz. faüunm. seec. upp. Sp. 550 Tom m | Hab. in pratis et pascuis precipue ad semitas per totam Sveciam usque ad Lapponiam inferiorem u-« bique frequenter; 8 precipue ad mare Nordlandize- Norvegice et Hallandie; denique Z* in monlàris Smolandie occidentalis, Jemtlandie, alpibus Lap- ponie Pitensis etc. passim. Folia satis tenuia et laxa, saepius etiam divisa in lacinias lineares squarrosas, sed interdum praecipue prope scapos indivisa oblonga et tantum dentata. Scapi vix pedales ad- scendentes circiter triflori; floribus inferioribus serioribus us- que ad aequinoctium, unde AÁngermannis Staduflur. Calyx etiam in media Svecia saepe asperulus, quae asperities in subalpinis augetur usque dum in summis alpibus praecipue australioribus nigro-hirsutus fiat calyx in scapo unifloro sur- sum incrassato etc. 660. APARGIA Aispida: scapo unifloro exsquameo ca- lyceque basi ovato (hirto). foliis (furcatim hirtis) oblongatis runcinatis; dentibus apice callosis. //:i/- den. spec. pi. 9. " 1522. Flor, Dan. 53 062, Sv, POLTGAMIA JQUALIS | — ági Bot. t. 645. Fries halland. p. 126. JY'ahlb. go- thob. p. 76. Aspegren blekinsg. p. 57. Leontodon hispidum Azzn. svec. n. 69^. it. vestrog. Nm (14.) 39.. 02. 92. ' scan. $.. 115, 157. 245. 511. am, ac. 0. p. 102. Jet. Ac. Handl. 1741. p. 205. Samz. neric. p. 59. A. hastilis 8 Schrad. f. undique glabrescens. ries nov. p. 104. CA. hasulis 7J'illden. spec. pl. 5. p. 1548. Jacqu. "austr, t. 164. (Leont) Gartn. fr. 2. p. 565. (Vi- rea). Fries nov. p. 506. . Hab. in praüs collimss asperis elevatis supra forma- tionem ransitionis provinclarum intermediarum, ut: Nericie ad Skávid paroecie Wiby, in Snaf- lunda etc. Ostrogothise ad Gársta, Sjókumla, Vadstena etc. Vestrogothise ad Billingen, Alle- berg, Mósseberg, Kinnekulle satis frequenter, Sca- nic campestris fere ubique; — ceterum in meridio- nalibus provinciis granitoldeis a Blekingia et Scania ad Góotheborg et per totam Smolandiam ad Jónkóping passim. £. in fagetis humidis inter Krageholm et Suogeholm Scaniz, ad Sperlingholm Hallandisz nec non (propius ad A. hispidam accedens) in paroecia Fryeled Smolandiaz. Folia in parciores, latiores et breviores lacinias secta quam praecedentis, etiam crassiora ut tota planta. Scapi semper uniflori, rigidiores, plerumque semipedales. Calyx crassior fere digitum minimum latus. Flos unciam et tres lineas la- tus, fulvescens, ideoque spectabilior quam affinum. — p non differt nisi glabritie et tenuitate. 3PE HIBERACIUM, Linn. gen. ed. Schr,n. 1238. fuss. gen. p. 189. Gartu. fr. 2. p. 260. t. 158. Calyx polyphyllus, ovatus, imbricatus squamis inzqua- libus. Receptaculum scabriusculum. | Semina brevia subturbinata: Pappus sessilis rigidulus, setaceus, sca- ber. — Herbae radicibus perennibus, floribus flavis; 1) scapo subnudo n. 069-875. 2) caule uni- vel bi- folios foliis subpetiolatis n. 874.075. 5) caule mul- tifolios foliis sessilibus amplexicaulibusve n. 076-879. 492 STNGENESIA. 969. HIERACIUM alpinum: scapo unifloro subnudoó ". calyceque villosissimo inferne laxo, foliis oblongis integris dentatisve petiolatis villosis. JLinn. sveci n. 696. (spec. pl. ed. IT ilid. 5. p. 1561, vav.) Sv. Bot. t. 645. Flor. Dan. t. 27. var. parvi. Z/aA- lenb. app. n. 562. Hartm. FK'et. Ac. Handl. 1814. | p oi105 104. — 1818. p: 154. 151. Hising. her]. p. 52. Hab. in campis elatis sterilibus omnium alpium et regionum subalpinarum à Hemfjàállet prope "Tran- strand. Dalecarlies usque ad summani Lapponiani . ubique. | | Planta villo plerumque duas lineas longo umbrino - fulve- scente obtecta, florens saepe tantum digitalis, sed fructifi- cans interdum pedem alta. Folia radicalia utplurimum tan- tum semiunciam lata et integra, sed interdum latiorá et den- tata; caulina rarius nisi bracteae caule vix latiores. Flos fere maximus hujus generis, circiter octo lineas longus, ut in plerisque paliide luteus. : ED HIERACIUM JPiloselia: scapo unifloro calyceque - —hirlo. stolonibus repentibus, foliis integerrimis el- lipticis subtus albido - squamulosis. Laünn. svec./fi 699. spec. pl. ed. /P'illden. 5 p. 1565. Sv. Bót. t. 458. Plor. Dan. 9. t. 131i0. Hartman F'et. 4c. FHandl. 1015. p. ioo. Hab. in pascuis sterilissimiis siccissimiis ífnagis cani- estribus a Scauia usque ad Umeà Vestrobotiniz el Jemtlandiam passim. 1-4 : Omnium maxinie serpit stolonibüus suis; - folia minora uncia vix unquani longiora, subtus nivea, supra viridia; Svecis Musóron. Pedunculus radicalis eo tenuior, plerumi- que digito brevior. Flos sulphureus; jene Exitus fasciis croceis concinne pictae. -871. HIERACIUM Aurzcula: scapo subumifolio páuci- floro. s'olonibus repentibus, foliis integerrimis lan- ceolatis subtus glaucescentibus glabriusculis. JL. sec. n 699. Flor. Dan. t. 1111. [l'aMenb. lapp. n. 965 | CO OENMM f£. május: scapo subumbellato. 7T ahlenb. üps. ri. y. collinum: superne subvillosum, foliis concolo- " ribus. H. collinum ries nov. p 7á. POLTGAMIA JXQUALIS ^ 495 Hab in pratis et pascuis fere totius Sveciw scil. a Scania ad Lapponiam inferiorem frequenter; y pra- serlim in Calmariensi regione. Planta valde mutabilis, mense florescentiae optima et mi- nor, folis tantum ad basin ciliatis, scapis circiter trifloris spithamaeis; sed seriore aestate stolones saepe scapiferi, fo- lis ubique ciliaus vix glaucescenlibus, scapis pedalibus, va- rie divisis multilloris. Flores semper minores quam in ple- risque ceteris, utrinque [lavi. 9872. HIERACIUM dubium: scapo unifolio umbellato —Wiversenter pilosulo stellulatimque pubescente, fo- lis inlegerrimis lanceolatis omnibus — caespilosis. JLiun. seec. n. 698. JY'ahlenb. ups. n. 96. Flor. JDDan. i. Y0áá. — Forsand. veg. scan. p. 8. H. cymosum Zrzes nov. D. 7^4. e. B. 0. s. H. fallax. /Pillden. enum. hort. ber. p. 022. RHe- X gensb. bot. Zeit, 1822. p. 188. B. inferne villosum, scapo magis folioso. Fries].c.y. -spegren blek. p. 57. n. 5805. B. Fl. Dan. t. O10. Hab. in pratis siccioribus Sveci&e orientalis a Ble- kingia, Gotlandia, Ostrogothia et Uplandia usque ad Vermlandiam Vestraanniamque ferrimontanam et Dalecarliam ad Ore passim ; demum etiam Jemt- landie, Vestrobotini& ad Skellefteà et Lapponie Pitensis ad Itsak; 58 in siccissimis Oelandis fre- quenter, Blekingiz raro. Planta nou sine dubio distingvenda a praecedente defectu stolonum verorum, folis saepe spithamam longis, eximie ciliatis, utrinque obscurius viridibus, scapis sesquipedali- bus praecipue basi hirtis, umbella saepe viginliflora, — et ab extraneo H. cymoso L. scapo basi non tam multifolio, pilis non ita erectis in basi flàvescenti insidentibus, colore obscuriore. Sed formae intermediae numerosae. Vermlan- dis Hundfótter. 0675. HIERACIUM premorsim: scapo nudo thyrsifloro: 7 foribus superioribus pracocioribus, foliis ovalibus dentatis pubescenübus. — ALinm. svec. m. 700. spec. — pé ed. Il'illden. 5. p. 1568. amoen. ac. 8. p. 102. Flor. Svec. 52. 49á STNGENESIA Fl. Dan.t.942. Gmel. sib. 2. p. 52. t. 15. f. 2. Retz. oec. p.297. (/ries hall. p. 127. obs.) AÀlqu. runst. p. 26. Bi 1n pratis apricis precipue margaceis Svecia o- yien il lis. a. Scania et Cot Laid per Suderman- niam. ad Uplandiam et Nericiam satis frequeuter 5 ceierum vix nisl in montibus transitionis Vestro- gothise copiose, Ostrogothie, et Dalecar- n ad Boda capell rarius. . Radix ob brevitatem quasi praemorsa et tota planta di- stinctissima generis sul, pubescentia tantum tenul canescente. Folia anguste petiolata, sesquipollcem lata. Scapus omnino nudus, sine minimo [íoliolo, saepe sesquipedalis. | Thyrsus longitudine digiti minimi, ad solstitium florens luteus. HIERACIUM SUMPTA e peurte QEPSUIONO p Tin uus pellucido- PNHrUDE A e Pons subcordatis, calvcibus tenuibus sparsis glandulosis. £f. foliis caulinis pluribus basi magis atlenuatis. H. -appanun Fries nov. p. 275. 106. (hall. p. 129). y. minus: ripidius. LH. murorum. fries hall. p. 127. Hab. in sylvis abiegnis ad radices umbrosissimas suc- cosas monlium per regiones iuteriores, ut Á nger- mannis suprema ad Tàsjóberget Lestadius) ; f S mco l amid bee orientalis. in paroecia Helleberga ad diversorium Villkól 5 » Smolandiee E udruti: lis in paroecia Femsjà ad Álmás rarius. Radix non parum repens et p lanta tota magis extensa etf gracilis quam affines. Folia radicalia Sues omnino cor- data et integerrima, subtus rubicunda; interiora basi saepe laciniata; caulinum plerumque tantum unicum, maxime tenue, adeo ut puncta non pauca pellucentia. Caulis pedalis vel ullo ultra. Pedunculi florum plerumque divergunt. . -575. HIERACIUM zurorum: caule paucifolio: folis caulinis subpetiolatiss radicalibus subovatis denta- tis, calycibus tenuibus sparsis glabriusculis. — 7n. svec. n. 701. Spec. pf. ed. IV illd. 5. p. 1527. ii. ve- SPFÜB pi 85: 51. 094 2571 3507s pi 200. H. vulgatum hries mov. p. 70. p. ambig cuum: foliis caulinis sessilibus basi atte- nuas. JArh. beitr. 5. p. us POLYGAM1A JEQUALIS &95 H. sylvaticum Z7or. Dan. t. 1115. Hab. in sylvis ad rupes tolius Svecize ubique. Radix magis brevis et subnodosa. Planta tota rigidior et minor, plecumque vix pedalis. Folia caulina minora et crassiora. Calyx fere isdem: foliolis tenuioribus quam se- quentium. 6076. HIERACIUM sy/eaticum: caule multifolio hirto 77 paniculato; pedunculis tomentosis, foliis lanceolatis basi. subamplexicaulibus sinuato- dentatis hirtis. Il'áhlenb. lapp. n. 565. Zetterst. res. 2. p. 108. 131. pd abrius: precipue superne. * ramosum: caule magis ramoso. H. ramosum Kitaib. hung 5. p. 240. f. 216. H. sabaudum zz. rg "i. 705. it. scan. p. 504. (nec spec. pl). Z/. Dan. t. 072. Fries hall. p. 128. H. boreale Horneman plaid 5. p. 821. y. rigens: foliis oblongis utrinque grosse tridentatis, H. "oigidum Íf' alb. gothob. p. 76. Hab. in sylvis maxume desertis ad fluvios Lappo- nia frequenter, Angermannise interioris ex. gr. ad Làngseles 54 in Angermannia inferiore, pite - carlia ad lacum Ore" elc, £* in monlosis Svecize occidentalis ex. gr. Vestrogothiz; etiam Ros- lagise; y inu maritimis occidentalibus ex. gr. Go- thoburgi. Majus et firmius omnibus affinibus, saepe tripedalis. For- ma primaria nostra quoque asperior in caule et ad bases foliorum , sed non tam pulchre ciliata ac insequens species. 077. HIERACIUM prenanthoides : caule multifolio hir- "to subracemifero, foliis basi cordata amplexicauli- bus grosse dentatis ciliatis. J'illars delph. 5. p. 108. Il'illden. spec. pt. 5. p. 159go. Hartman Fét. Ac. Handl. 1619. p. 154. 150. — 1814. p. ie (sylvaticum). H. spicatum Zf//ion. pedem. n. 795. t. 27. f. 1. 5. Hab. in latere g'aminoso septentrionali - occidentali trans puleum petrolei monlis. calcarei transilionis Osmundsberg Dalecarlie non parce, eliam Jemtlandisz rarius. Herba longe gracilior et gentilioris habitus nec non su- perne simplicior quam praecedens, unde Prenanthi cui- &aQ6 ST NGENESIA dam comparata. Caulis penna columbina vix crassior, ses- quipedals. Folia omnia distincte cihata, ceterum fere gla- bra et subtus glaucescentia; in medio caule e lata amplexi- cauli basi sensim angustata. | : 978. HIERACIUM paludosum: caule multifolio pani- culato glabro, foliis superioribus cordatis amplexi- caulibus dentatis; infimis peüuolatis basi runcinatis, calycibus hispidis. | Zznzn. $vec. n. 702. spec. pl. ed. IVild. 5. p. 1579. it. vestrog , p. 52. 59. 64. Plor. Dan. 6. t. 928. IV'ahlenb. lapp. n. 566. | Hartm. Vet. Ac. Handl. 1814. p. 100. V'ahb. sothob. p. 76. Fries halland. p. 129. F'idegr. ósterg. p. 51. Hab. in pratis paludosis sylvaticis regionum monto- sarum prccipue Svecie occidentalis passim, ut Lapponice meridionalis, Jemtlandise. Dale- carlie ad Sater, Osmundsberg etc. Vestrogo- thisc inprimis ad Kinne:ulle et Eillingen frequen- ter. Bahusie, Hallandise, Nericis ad Ler- bick, Uplandicz ad Jumkil, Mehede etc. Ostro- gothise ex. gr. ad Motala, Si2ka, Medevi, Om- berg copiosissime; 8canise salüm orientalis ubique. Herba tota glaberrima omnium hujus generis, fere olera- cea, saepe tripedalis; folüs saepius biuncialis latitudinis. Ca- lyx setulis nigris eximie nigrescit. Flosculi lutei serotini. 879. HIERACIUM mnbellatum: caule multifolio um- bellifero: folis sublimearibus denticulatis. scabriu- sculis sessilibus. íznm. seec. m. 704. spec. pl. ed. Willd. 5. p. 1591. 3f. scan. p. 14g. 942, | Sv. Bot. t. 425. Flor. Dan. t. 680. /Zahlenb. lapp. n. 567. Hab. in pascuis siccis sylvaticis totius Svecizee quous- que sylvze existunt frequenter. Caulis strictus circiter bipedalis; sed folia angusta eximie patent et praecipue umbellae circiter septemflorae pedunculi divergunt. Calyx quoque squarrosus glaber; foliolis latioribus magis nigricanlibus ut in tota sectione a n. 876. Flosculi fla- vi serotini. 015... H.Y,0,5 E R15 Linn. gen, ed. Schr. n. 1242. Juss. gen- p. 189. Arnoseris Gaertn. fr. 2, p. 35g t» 147» Calyx simplex polyphyllus; squamis equalibus cari- B. POLTGAMIA JEQUALIS Á97 nato-alaus. Seuina precipue extima (vel paleis pau- cis terminala vel) in nostra specie minimá tantum marginata corouà pentagonà. — Herba scapigera, folis radicalibus. 880. HYOSERIS ;nzizima: scapis nudis subtrifloris: pe- ^ - dunculis fistuloso-clavatis, foliis obovatis dentatis. ^ ^ Linn. svec. n. 707. it. gotl. p. 165. scan. p. 277. Ft. Dan. t. 201. Leche scan. p. 16. n. 65. Fries halland. p. 129. | .Forsander veg. scan. p. 160. A- spegren blekins. p. 59. Lapsaua pusilla J/i//den, spec. pl. 5. p. 1625. Hab. in arenosis ruderatisque provinciarum littora- lium extimarum meridionalium rarius, ut Got- laudis in Wisby, Blekingisz extime ad Chri- stianopel et Norje copiose, sed parcius Scanie in- ierioris ad Simontorp paullo versus Efveród loco Bjorket dicto ad molam, Hallandia ad EHass- lof etc. Badix annua, ramosa. Folia radicalia lingulato-obovata, grosse dentata, digitum medium lata, pubescenti-asperula, ad medium costa pallidiore. Scapi interdum fere pedales, inferne crassitie tantum fili et purpurei, superne sensim in- crassati demumque penna columbina crassiores, ibique virides -1imosi: Calyx denique latior quam longus, magnitudine fere pisi. Flores ante solstitium expausi, calyce vix duplo la- tiores, intus lutescenti-citrinl. WII E'APESSZANUA Linn. gen. ed. Schr,n. 1247. Juss. gen. p. 188. Garin, fr.2.p» 353. t. 1 je Calyx squamis cymbiformibus octogonus, basi squamu- lis brevissimis stipatus. Semina calva apice puncti- formi (nec ullo modo coronato). — erba caule ra- moso folioso , neutiquam lactescens. 001. LAPSANA communis: caule paniculato, foliis o- ^ vaüs angulato -dentatis pe'iolatis: radicalibus l!yra- tis. Linn. svec. n. 710. spec. pl. ed. JV iliden. 5. p. 1624. it. (vestrog. p. 250.) scan. p. 422. Fior. Dan. t. 50oo. Hab. in culüs Svecie temperatioris usque ad Verm- 498 STNGENESIA landiam et Angermanniam meridionalem inferio-. rem frequenter, ex. gr. ad Arnás (Lestadius). Radix annua. Planta plerumque bipedalis, tota fere gla- bra, Svecis Harekál vel J'omtórt. Flores ex minimis hu- jus ordinis, lutei. 217. CICH ORTU ME Linn. gen. ed. Schr. n. 1251. juss. gen. p. 191. Gartn. fr. 2. p. 351. t- 157- Calyx duplex: exterioris squamsze quinque erecta; in- terioris octo elongate, demum supra medium reflexa. Semina margine multipaitito coronata. — "ores axillares ccrulet. ; 882. CICHORIUM 4Zntybus: floribus axillaribus gemi- — nis rameis subsessilibus, foliis runcinatis, caule in- ferne simplici. JLinnm. svec. n. 711. spec. pl. ed. IWillden. 5. p. 16298. it. scan. p. 115. 162. 178. 207. 268. 595. 4oo. oel. p. 61. 77. 101. 127, gotl. p. 164. 225. 247. 255. Sv. Bot. t. 56. Flor. Dan. t. 907. Hab. ad viarum agrorumque margines supra forma- lionem iransilionis in Scania campestri ubique (sed jamdudum Helsingburgi rarescens), O elan- dia et Gotlandia frequenter. Radix biennis. Folia prope radicem profunde runcinata, amplexicaulia. Caulis inferne ubi inseruntur folia simplicis- simus, sed dein paniculatim dividitur, totus plerumque qua- dripedalis. Flores iusignes sesquipollicem lati, cyanei, ae- stivales. Scanis Blábunkegrás vel BláJernórt, Svecis V'ágvárda. : 2156. A HR C/TPI DUE Linn. gen. ed. Schr. n. 1253. Lappa fuss, gen. p, 193. Garin, ft. 2. p» 379« t. 162. Calyx demum tolus decidens, globosus, imbricatus; squamis omuibus linearibus in spiuas hamatas desi- nenlibus. Receptaculum setoso-paleaceum. ^ Pappus setosus brevis. — erbe foliis maxunts indivisis in- ermibus, petiolis amplexicaulibus. 985. ARCTIUM Zappa: folis cordatis denticulatis, floribus subcorymbosis, calycis spinis glabriusculis flosculos equantibus. Linum. svec. m. 712. spec, pl. ed. IWillden. 5. p. 1631. POLTGAMIA /EQUALIS gg * major: floribus fastigiatis solitariis, calycis spinis "glaberrimis limbo. flosculorum longioribus, L. major Decazd. fl. fr. n. 5011. y nop. p. 119. B. Dar dana s. Loimmentosa: calycis spinis lana in tertextis limbo flosculorum brevioribus. | iua. d. 6.7 Sv. Bot. t. 65. (Lappa) Jor. Dan. t. 613. | A. Bardana /f/zlld. l. c. p. 652. Il'aMenb. ups. n. 503. Hab. « (intermedia) ad agros, * in nemoribus sylvis- que, £ (minor) in horüs ruderalisque, per Sveciam usque. ad Uplandiaia, Vestmanniam et Vermlan- diam inferiorem frequenter; dein prope maie ra- rius ad Arnis Angermannice (Leestadius). Radix biennis subfusiformis, Svecis Gick£rot. Folia radi- calia ultra pedem longa lataque, quo majora eo magis den- tata. Caulis 1n. Z minore circiter bipedalis magis divergcns inz* majore saepe quadripedalis ereclior. Calyx spinis in ^ * semiunciam longis viridibus, sed in 8 vix tres lineas eme- tientibus Bitfortub Libo Snst Svecis Borrar, Karborrar, J'oflor etc. Floscul in majoribus rubicundi, in f satura- tius violacei 319, SE RRATULA, Linn. gen. ed. Schr. n. 1264. fuss. gen. p. 195. Gartn. fr. 2. p. 379. t. 162, Calyx subcylindricus, imbricatus: squamis inermibus adpressis. Receptaculum selosum. Pappus seteceus denliculatus in n. 904. plumosus in n. 605. 066. — Herboe radicibus perennibus, foliis plus minusve di- visis vix decurrentibus. 001. SERRATULA. Zinctoria: foliis inermibus basi piu- nalifidis: lacinia. terminali maxima argute dentata, floribus cymosis. | Luz. svec. n. 715. spec. pf. ed. JF illden. 5. p. 1658. 1t. scan. p. 201. 277. 20t. oel. p: 47. 124. vestrog. p. 110. Sv. Bot. f. 170. FF. Dan, t. 201. Fries hall. p.150. Jfahlenb. ups. n. bot. Hartman Vet. Ac. Handl. 1918. p. 125. Hab. in pratis subuliginosis campestribus provincia- rum meridionali-orientalium. ab. Hallandia per Sca- niam, Oelandiam, Gotlandiam meridionalem, (Q- strogothiam inferiorem, Sudermanniam prope Mà- laren usque ad Üpsaliam passim copiose. -5oo STNGENESIA | Folia radicalia extima saepe indivisa; caulina suprema to- ta pinnatifida; Svecis Ansskára, SpA MEO UI sac- pius bipedalis gracilis. Calyx turbinatus, coloratus. Flo- sculi rubro-violacei, serotini. Pappus fulvescens. 9083. SERRA'TULA | a/pina : foliis inermibus indivisis subdentatis; superioribus subtus lanatis, floribus cymosis. Linn. seec. n. 714. spec. pl. ed. Ifid. 5. p. 21641. Flor. Dan. t. à7.. lW'ahenb. lapp. Es 370: Hartm | et. Ac. Handl. 19018. p. 129. Hisinger Werjed. p. 14. 31. 292. Heterotrichum alpinum Zznk enum. 2. p. 299. Hab. locis humidis subocculus per alpium latera in- feriora et radices adjacenlesque sylvaticas regiones a Lappouia summa u-que ad LHerjedalen frequenter; descendens rarius Vestrobot!nie ad Skellefteà. Planta facile dignoscenda molltie omuium partium ut et- iam lanugine quadar m in plerisque cum insiguiter plumoso pappo, sed magnitudine et latitudine admodum variat Sunt exemplaizia folis fere gramineis et calyce tantum duas lineas lato, alia autem folis latitudine digiti vel plus quam polli- eis et calyce fere digitum NUR E crasso. Calycis squa- mae semper adpressae, obtusae, margime fusdcibo dum 'lo- sculi eleganter violacei. 886. SERRATULA arvensis: folis spimulosis dentato- piunatifidis squarrosis, caule paniculato. Linn. Spec. n. 715. spee. pl. ed. IPilld. 5. p. 1646. — Plor. Dan. t. 644 Bjerkand. Y 6. do. Haro p. os. Hab. in agris eL cultis Svecio usque ad Dalecarliara superiorem ex. gr. ad Boda, Ore et Angermanniam summam frequenter; etiam Lapponiee Asclensis ad Válgsjó passim (eestadtus). | Herba bipedalis et ultra Svecis Akertistel. Folia summa et infima tantum dentata parum decurrentia. Calyx florens basi ovatus. Floscuh dilute violacei, tenues. 320., (G UA TRADE 12S Linn. gen. ed, Schr. n. 1254... Gartn. fr. 2. p. 377. t. 162, et Cirsium p, 285, t. 163. Calyx ventricosus imbricatus; squamis superioribus pa- POLTGANMIA ZEQUALIS 501 tentibus, spina spinulave terminatis. Receptaculum selosum. Pappus deciduus: in 1) Carduo Gertn. — n. 002 -009. radicibus annuis biennibusve setaceus dentatusque ;. in 2) Cirsio Gartn. — n. 890-895. ra- dicibus magis perennantibus plumosus, — erbe fo- lüs divisis plerumque spinulosis et. decurrentibus , floribus coeruleis. 097. CARDUUS znutans: foliis interrupte decurrentibus glabriusculis spinosis, floribus. nutantibus: spinis calycinis dilatatis diverg:ntibus radiantibusque. Linn. Spec. 7. 717. spec. pl. ed. il'illd. 5. p. 1649. it. oel. p. 157. gotl. p. 292. 293. Flor. Dan. t. 675. .Le- che scan. p. 26. m. 45. JT'ahlenb. ups. n. 506. Hartman fet. 4c. Handl. 1018. p. 124. (Cars. strengn. p. 46. acanth ?). Hab. iu ruderatis elatis campestribus Svecie orienta- lis medie rarius, uti Oclan die ad Hornsladugàrd, Gotlandiz in Wisby, Roma etc. Upsalie copiose, - Gevalie raro; ceterum ad Marstraud (/ahlberg). Caulis firmus saepe bipedalis. Folia tantum costis et ve- nis subtus villosulis; lacinus valde divergentibus. Calyx ma- jor quam in sequentibus omnibus, saepe bipollicaris latitudi-- nis; spinis ad basin fere duas lineas latis, circa florem quasi Witouks uon parum purpurascentein cónatitilantibide: -Svecis INicktistel. 900. CAR Ld US acanthoides : foliis uü purum decunuen- spinosis. i dle isqod solitariis (efecto hg unis subacicularibus laxis. Linn. seec. n. 710- spec. pl ed ^ 7T illd* 5. p. 1650. it. sean. p. 297. 298. (11 199. 264. -C. nutans). Jor. Dan. t. 1141. Jai equ austr. t. 949. Hetz. oec. p. 144. Aspegren blek. p. 59. JVahlenb. Yet. 4c. HandL. 1806. p. 62 Fries halland. p. 150. ] Hab. ad vias et pagos provinciarum moeiidionalium et littoralum, ut Scanis campestris | frequenter usque ad Helsimgborg, Ble kingis ad Ronucby, Gotlandize passim, Hallandice ad V 'arberg etc, Caulis undique oblectus spinis circiter tres lineas longis boz STNGENESIA ex seriebus saltem tribus foliorum decurrentium, ceterum circiter tripedalis, ramosissimus. Folia in caule rarius plus quam digitum longa. Calyx nuce avellana parum grandior, oblongatus. Flores serotini purpurascentes. Svecis Pie gtistel. 609. CARDUOUS crispus: folis decurrentibus subtus "^ A Januginosis oblongis sinuatis spinulosisque, (floribus fastigiatis) squamis calycinis lineari-subulatis mu- cronalis glabriusculis patenlibus. JLinm. seec. n. 719. spec. pl. ed. IV illd. 5. p. 1652. Flor. Dan. t. 621. JHartm. Fet. Ac. Handl. 1914. p. 100. [|f ahenb. lapp. n. 572. Hab. in agris precipue hordeaceis totius Svecie fre- quenter. Caulis saepe tripedalis, ob folia valde decurrentia alis crispus, unde etiam Svecice Árustistel. Folia fere plana, satis mollia et spinulis vix pungentia. Calyces magnitudine circiter nucis avellanae. Floscuh saturatius violacei. 690. CARDUUS /anceolatus: folis decurrentibus sub- XA tus lanuginosis pinnatifidis: laciniis lanceolatis spi- nosis, squamis calycinis arachnoideo-pubescentibus acicularibus. —JLinn. svec. n. 716. spec. pl. ed. Hil- den. 5. p. 1666. (Cnicus) Sv. Bot. t. 416. Flor. Dan exibiaan 3 ss Hab. ad viarum margines et in ruderatis per maxi- mam partem Svecie usque ad Dalecarliam supe- riorem et Angermanniam copiose ex. gr. ad Tàsjó; etiam Vestrobottnie ad Skellefteà repertus. Radix magis perennaus. Caulis bipedalis et ultra, albo- villosus, ob folia decurrentia ubique saltem bialatus; spinis undique validis, quare Svecis J7orntistel. Calyces magni- tudine ovi columbini; apicibus squamarum albescentibus val- de penetrantibus. 991. CARDUUS palustris: folis decurrentibus subtus ^ hirsutis pinnatifidis dentatis spinulosisque, floribus confertis, squamis calycinis mucronulatis adpressis. Linn. svec. n. 720. spec. pl. ed. [F'illd. 5. p. 1662. (Cni- cus) Sv. Bot. t. 420. Hartman Vet. dc. HandL. 1014. p. 100. //ahlenb. lapp. n. 573... Hab. in pratis paludosis precipue sylvaticis totius Svecie usque ad Lapponiam inferiorem passim, POLTGAMIA XQUALIS 505 Radix perennis ut in sequentibus. Caulis altissimus, saepe quinquepedalis, strictus, magis simplex usque ad in- florescentiam congregatam. Folia profunde divisa in lacinias sublimeares caule angustiores. Calyces piso parum majores; mucronulis imconspiculis. 892. CARDUUS Aeterophyllus: folis amplexicaulibus ^. ^ — sublus tomentosis strigoso-ciliatis sublanceolatis in- divisis intermediisve laciniatis, flore subsolitario pe- dunculato inermi. — Zu. svec. n. 721. spec. pl. ed. JV illd. 5. p. 1675. (Cnicus). it. vestrog. p. 64. 84. Rogberg smol. p. 22. Flor. Dan. t. 109. 7f ah- lenb. lapp. n. 574. ups. n. bio. Hartman F'et. Ac. Handl. 1814. p. 100. Bjerkander ib. 1776. p. o. -Ahlquist ib. 1821. p. 505. Fries hallaud. p. 150. Samz. neric. p. 59. Hab. in pratis regionum sylvaticarum et montosarum sal'im Svecie interioris a. Lapponia summa per Jemtilandiam totamque Norrlendiam, Dalecarliam Vestmanniamque, Vermlandiam, Daliam, Vestro- gothianr, Smolandiam, Scaniam superiorem, Ostro- gco!hiam, Nericiam, Uplandiam etc. passim; sed Oclandie magis adventitius. Radix eximie repens. Caulis plerumque bipedalis, sim- plex, foliosus. Folia omnia subtus mivea; radicalia saltim exLima peliolata indivisa. Calyx magnus ad basin pollice crassior; squamis tantum superne mucronulatis; ílosculis ru- bro-violaceis, Svecis DBrudborste. 095. CARDUUS acaulis: floribus subradicalibus folio humiliori brevioribus: squamis lanceolatis mucrona- lis arcte imbricatis, foliis subpetiolatis pinnatifidis spinosis. Linn. svec. n. 722. spec. pl. ed. Il'illd. 5. p: 1681. (Cnicus). zf. scan. p. 299. 310. oel. p. 157. gotl. p. 297. (556.) vestrog. p. 98. Pet. 4c. Hand. 1741. p. 204. Rogberg smol. p. 22. Fl. Dan. t. 1114. Osbeck gótheb. handl. 4. p. 24. Fries halland. p. 190. JBjerkander F'et. Ac. Handl. 1776. p. 91. Fi- degren Ósterg. p. 51. * pedunculatus. .oséz obs. p. 42. C. dubius 7illd. £. cauliflorus: caule elongato multifloros floribus ^ albis. C. acaulis & rigens fries nov. p. 96. 504 STNGENESIA C. rigens JPilld. spec. 5. p. 1675. IVallroth sched. — erit. p. Á&6. Sprengels n. Entd. 5. p. 30. Hab. in pascuis maxime elatis formaüone juniori substrats Scanise frequenter, Oelandie et Gotlandise ubique, Vestrogothis in Falbyg- den et Kinnekulle supra lapidem suillum frequen- ter, Ostrogothise ad Omberg alibique prope Vetlern versus Jónkóping, Vadstena, Gárstad, Berg rope Roxen, Linkóping, Slaka etc. copiose; cete- rum Hallandie maxime meridionalis rarius, Ble- kingisz occidentalis, et ad Eukóping Uplandiz potius adventitius; 4 locis magis paludosis Scani«ce occidentalis argillaceo-campestiris, ut ad Malmó ver- sus Borgnáset, ad sylvam Reften prope Fogelsáng copiose. Radix multiceps. Folia in orbem terrae adpressum. diver- gentia- Svecis Jord£tzstel, plerumque spithamam longa, fere ad costam pinnatifida; spinis tres limmeas longis. Flores pie- rumque. omniuo sessiles, violacei; calyce circiter pollicem crasso et uitra unciam longo. — jf mirum abiudit non tan- ium caule saepe sesquipedali, foliis minus divisis minusque spinosis, floribus minoribus, sed etiam iloribus folio uno al- terove amplectente [fulcratis lutescentibus et folus tantum sinuatis margine aequali spinulosis, adeo ut a sequente non facile distingvatur. Radix quasi in caulem floriferum eleva- * ta est; nec flores tantam pedunculati nt im «* 3291. OC IN 1.0. S. Linn. gen. ed. Schr, n. 1255. Juss. gen. p. 192- Calyx ovatus imbricatus: squamis acuminato-spinulosis. Receptaculum carnosum alveolatum: dissepimentis 1n paleas dissectis. Pappus sessilis basi indivisus deciduus: radiis equalibus usque ad apicem plumosis. — Herbae succostores vel crassioresi flores lutescentes bracteis amplectentibus subcoloratis fulcrati (vel atio modo ap- X pendiculati: Sily bum. Gertn. fr. 2. p. 578. t. 162). E 094, CNICUS ceraceus : folis inferioribus subamplexi- caulibus pinnatifidis; superioribus bracteisque cor- calycinis mucronatis. JL. svec. n POLTGAML1A ZQUALIS 505 ed. IPilld. 5. p. 1678. it. scan. p. 248. 277. 504. 572. FI. Dan. t. 000. Retz. oec. p. 177. Montin Vet. Ac. Handl. 1766. p. 245. Fries halland. p. 150. (Hisinger norrig. p. 79). Hab. in pratis humentibus juxta nemora Scanie to- tius precipue exterioris et occidentalis ubique co- piose, ut ad Dybeck, Efverlof, Wallákra, Wram- Gunnarstorp prope Sóderásen, Kivik, Fogelsáng etc. nec non Hallandiz usque ad Halmstad passim. Radix perennis. Herba junior eximie oleracea etiam Sve- cis Kál-tistel. Caulis plerumque tripedalis, undique gla- berrimus. Folia omnia basi cordata amplectentia, angustis sinubus pectinato-pinnatifida. PDBractea quoque inferior super- ne pinnatifida, sed reliquae indivisae basi valde concavae, lutescentes. | Calyces inter has bracteas sessiles, confert crassitie . pollicis. — Flosculi lutescentes, post foenisecium optime explieati. 329. (OINCC. PO HD. ON. Linn. gen. ed. Szhr.n. 1256. fuss. gen. p. 193. Gertn. fr. 2. p. 376. t. 16r. Calyx ventricosus imbricatus: squamis in spinas rectas -elongatis. Receptaculum carnosum. alveolatum, gla- brum. Semina hilo sublaterali adfixa. Pappus deci- duus, setaceus. — Zderba maxima alis caulinis spi- nOSUSSUmlIs. 095. ONOPORDON .Zcanthium: folis undique decur- "rentibus tomentosis sinuatis spinosis, squamis caly- cini* patenUssimis. JLinnm. scec. n. 724. spec. pl. ed. FE id, 5.. p. 1686. it. scan. p. 142. 297. 222. oel. p. 101. 269. (3554). Sv. Bot. t. 227. Flor. Dan. 6. &. 909. .Samz. neric. p. 5g. Wahlenb. ups. n. 511. Hartman et. Ac. Handl. 1818. p. 125. Hab. in ruderatis et ad pagos provinciarum orienta- lium a Scanie, Oelandia et Gotlandia ad Visingsó et Nericiam Uplaudiamque passim. Radix biennis. Planta omnibus Carduis longe rigidior et spiuosior, unde Nericiis bene 77ste/várra, plerumque quin- quepedalis, lanà albescens quare etiam Bomulististel, —Ca- lyx demum tripollicaris latitudinis. 506 SPAGEMERANNQOY |^ 5254 QA. R E: TINGAZ Linn. gen. ed. Schr,n. 1258. fuss. gen. p. 193. Gartn. fr. 2. p. 384. t 163. Calyx ventricosus, duplex: exlerloris foliolis laxis bi- pinnatim iu spinas divisis; interioris squamis summis in radium nitidum scariosum protensis. Receptaculi palee cohsrentes spinescentes. Pappus basi coronam simplicem constituens, apicibus plumosus. — ZTerbc foliis spinosis non amplectentibus neque decurren- tibus. 9096. CARLINA vulsaris: caule paucifloro cymoso pu- — bescente, folus lanceolatis dentato-spinosis subtus ubescentibus. Jun. seec. m. 725. spec. pl. ed. Í(illd. 5. p. 1696. Sv. Bot. t. 454. Flor. Dan. 7. t. 1174. Hartm. F'et. 4c. Handl. 1918. p. 125. Hab. in campis collibusque apricis precipue glareosis a Scania ad Bahusiam, Vestrogothiam et Uplan- diam frequenter. Planta rarius pedem alta, spinis lutescens, tenax, tertio auno etiamnunc persistens sicca hygrometrica, radium humi- ditate erigens, siccitate expandens. unde Svecis Spámans- £isiel. Calycis radii limeares, lutescenti- mtentes, longitu- dine diametrum disci aequantes. Flosculi umbrini. Recep- taculi spinulae extra pappum prominent. 524. BI DENS. Linn. gen. ed, Schr.n. 1267. Sjuss. gen. p. 209. Gertn. fr. 2. p. 412«t, 167. Calyx duplici serie polyphyllus: foliolis exterioribus sepe longioribus, Receptaculum paleaceum. Semina plana, terminata aristis 2-4 retrorsum hispidis. — Herbos radicibus annuis, foliis oppositis tenuioribus. 897. BIDENS tripartita: folis tripartitis laciniatisve subpetiolatis, floribus erectiusculis oblongatis, se- minum aristis subternis. Linus. svec. n. 726. spec. pl. ed. Willden. 5. p: 1715. lapp. n. 726. Engl. Bot. 16. t. 1115. Samz. neric. p. 60. .£. pumila: foliis ovatis integerrimis. 77'ahlb, go- " tihob. p. 77. Hab. ad fossas locaque passim inundata a Scania ad Bahusiam, Vermlandiam inferiorem, Nericiam fre- quens, et juxta mare usque ad Vestrobottniam. * POLTGAMIA J£QUALIS 5o7 Planta magnitudine valde varians; quo major (bipedalis et ultra) eo magis folia composita et calyces foliosi, quo minor (digitalis £) eo magis fola indivisa et calyces sine foliolis a sequente caute distingvenda. ^ Calyces ubique angustiores quam in sequente. Semina semper arista interiore carentia. Flosculi post messem lutei, sed squamis calycinis et paleis umbrinis, unde Svecis Bruzskára vel Drómsar. 9098. BIDENS cernua: folis lanceolatis serratis am- : ^ plexicaulibus, floribus cernuis subglobosis, semi- num aristis subquaternis. JL;zn. svec. n. 727. spec. pl. ed. IPilld. 5. p. 1716. n. 4. « it. gotl. p. 554. am. ac. 0. p. 109. FI. Dan. t. 041. .Samz. neric. p. 6o. lIlahlenb. ups. n. 514. B. radiata: floribus radiatis. 77'ahlb. sothob. p. 77. — Coreopsis Bidens Linn. svec. n. 772. it. vestrog. "UI. 0D, 259) Hab. ad fontes aliasque aquas limpidiores passim vel rarius à Scania ad Bahusiam, Vestrogothiam, Ne- riciam, Uplandiam et. Gotlandiam; £ in provinciis meridionalioribus passim, in intermediis rarius us- que ad Sudermanniam et Vestmanniam infimam. Planta altitudine vix minus varians, sed semper simpli- cior, folus indivisis, floribus multo crassioribus itaque etiam scopo tinctorio desideratior, isdem nomunibus insignita. Se- mina magis tetragona, plerumque aristis quatuor. — £8 ra- dio luteo quo majore eo magis neutro luxuriat. 5gd- "SERE PUACT-O RUEDB'M. Linn. gen. ed. Schr, n, 1272. fuss, gen. p. 199. Garth. fr.2. p. 40I. t- 166, Calyx cylindricus pauciflorus; squamis sublinearibus inequalibus imbricatis. Flosculi omnes sequales in- fundibuliformes. Stylus profunde bipartitus. | Recep- ilaculum scrobiculatum, |. Pappus setaceus, asper, — Folia opposita. | .P'lores cymosz purpurascentes. 9099. EUPATORIUM caznabinum: calycibus subquin- ^ ^"quefloris,; foliis petiolatis ternatis: foliolis lanceola- lis serratis; intermedio longiore. 4mm. svec. m. 728. spec. pl. ed. IV illden. 5. p. 1756. it. scan. p. 170. 270. Jet. 4c. Handl. 1741. p. 204. .Rogberg 508 J STNGENESIA smol. p..22. Plor. Dan. t. 745. «Leche scan p.26. n. 46. Fries halland. p. 151. Kalm bohusl. p. 140. Carls. strengn. p. 46. Samz. neric. p. 60. Hart- man PFet. 4c. Handl, 1018. p. 12&. .AAIquist ib. 1821. p. 295. F'idegren Ósterg. p. 51. Hab. ad ripas aquarum Scanis passim, Blekin- gie, Smolandie meridionalis ad diversorium Dio etc., Hallandiae ad Hafslóf etc., Oelandie, Bahusie in insulis maritimis usque ad Váróarne, Vestrogothis ad lacum Venern in Kinnekulle, O strogothic ad Vettern in Omberg, ad Herrber- ga et Ojebro fluminis Svariáón, Sudermannics ad Máàlaren prope Strengnás, Nericiz meridio- nalis ad Skogaliammar, et denique prope mare us- que ad Gevaliam. Radix perennis. Herba inter majores, plerumque tripeda- lis, tenuissime pubescens et einerascens. Folia fere Canna- bis unde nomen specificum, etiam svecice 7ZJampórt, forsan quoque Z'/octs. Florum cyma saepe palmaris latitudiuis, * dilutius purpureo- violacea. Calycis squamae interiores dua- bus hneis vix longiores. 5296.1€ H HY S. O C O.M. A. Linn. gen. ed. Schr. n. 1275. fuss, gens p. 201. Gaertn, ff, 26 p. 403. t. 166. Calyx (laxe) imbricatus; squamis linearibus. Flosculi omnes «quales infundibuliformes, Recepíaculum scro- bicalatum. | Pappus. setaceus, asper. — So/idagint valde. affinis, floribus luteis. Folia indivisa. :9oo. CHRYSOCOMA .Liuosyris 8 minor: folis li- x neari-convolutis glaberrimis, calycibus laxis. JLinn. svec, n. 729. spec. pl. ed. IWilid. 5. p. 1791. Engl. Bot. 855. t. 2505. | Ahlquist runst, p. 22. Vet. Ac. Handl. 1921. p. 500. /'ahlenb. ibid. p..518. Nov. At, Ups. FAHT. pr 228. Hab. in pascuis subuliginosis supra petram calcareani Oelandisz medie in Skogsbybet satis copiose et infra Runsten versus mare rarius, ut eliam in insula opposita Lilla Caxjsón Gotlandie aliquando lecta, POLYGAMIA SUPERFLUA 5g Badix perennis. Caules ad basin saltem. decumbentes, $pithamaei, vix filo crassiores et tainen rigiduli. Folia ob caulem decumbentem plerumque secunda, lineà vix latiora, glaucescentia. Plores fastigiati, lutei, omuüino autumnales. . ogp, à. POLY GAMIA SUPERFLUA. 0389- T. A; NcAÀ C Bo EU M, Linn,gen. éd. Schr, n. ià80, Suis. gén. p. 206, Gartn.fri à. p. 39g. t. 16g. Calyx heidispharicus, imbricátüs: squamis adpressis. Flosculi margiiales feminei utplurimum trifidi. Re- ceptaculum nudui. Seniina éoronáta niargine inem- brauaceo. — Herba odore foliis compositis, - 901; "ANACETUM vu/gare: foliis pinralis incisis ser- : ratis. Linn. svec, n. 750. spec. pl. ed. Willden. 5. i014. :z. oel. p. 56. 151. vestros. p. 54. 94. Sv. Bot. t. 6&1... Plor. Dan: t. 0271. Leche scan. p. 47. n. 157. Hartman Vet. 4c. Handl. 1814. p. 100. Il'ahlenb. lapp. u. 576. Zetterst. res. 2. p. 110. Hab. in pratis siccis et agrorum marginibus fere per totàm Sveciam usque ad Lapponiam inferiorem et inferalpinam passim. Radix perennis. Planta odore gravi, sapore amaro, Sve- &s Mattrám , Ostrogothis Desmegrás, altitudinis bipeda- lis et ultra; foliis numerosis spithamam longis et palmam latis; Panicula fastigiata. Flores circiter tres lineas lati, flavi. 5338. AR T EMISI A. Linn. gen. ed. Schr. 2. 1281. Juss. gen. p. 206. Gartn. fr. 2. p. 287. t, 16 4. Calyx oblongatus niagis pàuciflorus. Flosculi marginis feniiuei ape:ali subulati, Semina omnia apice calva. Receptaculum glabrum papillosum. — Sed in Ab- sidnthiis pr. s. d. n. 906. 9o7. calyx globosus mul- tifloris et receptaculum inler foveolas villosum. — Herbee radicibus perennibus, foliis profunde divisis; laciniis in ni: 9o. 9o5. füliformibuss floribus plus nius racemosis inconspiculs serotinis , saporis ple- rique amart, g02. AR TEMISIA. vuJearis: folis subtus albo-tomen- Flor. Svec. 39. 510 STNGENESIA tosis planis: caulinis pinnatifidis lanceolatis incisis aculiss floralibus indivisis linearibus, floribus ob- longis subsessilibus erectis. Jizznz. svec. n. 751. spec. pl. ed. Hilld. 5. p. 19015. Sv. Bot. t. 417. Flor. JDan. 7. t. 1176. /F'ahlenb. lapp. n. 577. B. coarctata: floribus dense racemosis (spicatisve) Zhlquist runst. p. 28. [l/ahlb. gothob. p. 78. Fries (halland. p. 152. obs.). nov. p. 57. obs. ! Hab. in cultis, ruderatis, agris per totam Sveciam us- que ad Lapponiam infimam ubique; £ in litoribus precipue calcareis maris orientalis copiose. Radix lignosa, valida. Planta circiter quadripedalis vir- gata, rubicundo-cinerascens, Svecis Grábo, Grábórna, Bu- ner, (Buris), Bunke etc. Flosculi radii tantum quini. 905. AR TEMISIA /aciniata: foliis utrinque pubescen- - tibus petiolatis triplicato - pinnatifidis; laciniis lan- ceolatis, caule simplici superne duplicatim racemo- so aphylloque, floribus subglobosis nutantibus, 7il- den. spec. pl. 5. p. 1045. Gmel. stb. 2. p. 122. t. bz. Ahlquist F'et. Ac. Handl. 1021. p. 298. Fries Z20v. p. 103. A. tanacetifolia Retz. diss. suppl. fl. scand. p. 12. "0686. p. 71. (nec Willden. spec.) ei (8. pumila: racemo simplici. A. Mertensiana //all- roth sched. crit. p. 466. t. 4.) pot Hab. in pascuis elatis Oelandie occidentalis su- pra petram calcaream prope Alfvaren rarius, ut in Skogsbybet paroecie "horslunda, inter Halltorp et Borgholm, nec non ad Allbrunna paroecia S. Móckleby copiosius. Planta tota pedalis vel paullo nltra, non ramosa, cinereo- virescens. Folia radicalia tota subovata, saepe sesquiunciam lata; pinnis divergentibus; laciniis ultimis sublanceolatis in- terdum fere lineam latis. Bacemus plerumque spithamam longus. Flores globosi, sed inter minores vix sesquiline- am lati. 904. ARTEMISIA carnpestris: foliis glabriusculis piu- natim divisis incisisque filiformibus, caule procum- bente virgato, calycibus paucifloris subovatis nu- POLYGAMIA SUPERFLUA 5ii tantibus. inn. svec. n. 2323. spec. pl. ed. I'ilid. 5. p. 1027. it. scan. p. 92. 94i. oel. p. 55. 72. 1325: vestros. p. 35. á2. Flor. Dan. 7. t. 1175. IV'ah- jenb. P'et. Ac. Handl. 1806. p. 63. ups. n. 517. Samz. neric. p. 60. Bjerkander Vet. 4c. Handl, 1776. p. 01. Fries halland. p. 151. .B. sericea pilis adpressis. ries /. c. Hab. iw collibus elatis apricis regionum maxime caáin- pestrium precipue provinciarüm orientalium calce substratàrum, ut Scauizg, Oelandise Gotlan- dieque, Blekingise, Uplaundic, Nericiz; Ostrogothic, Vestrogotbhiz in Falbygden et inde Smolandie ad 'Tànnó; sed magis occidentem versus vix nisi in maritimis Hallandis. Planta fere insipida, Scanis Sandbunkei cáàulibus inferne subnudis rubicundis. Flores secundi omnium minimi, line- am tantum longi latique; ílosculis radii duobus tribusve ru- bicundis; 909. AR'TEMISIA z;zaritza: folus utrinque albo -to- mentosis pinuatis tereliusculis; summis indivisis, caulibus adscendentibus composite racemosis apice nulantibus, calycibus paucifloris oblongis. Z;zn. spec. n. 7955. 1l; oel; p. 112. gotl. p. 250. 272. Scán. p. 198. Sv. Bot. t; 525. — Flor. Dan; t. i655. Il'oodiw. med. t. 123. JIV'ahlenb. F'et. Ac. Hand 1906. p. 65. t£. 1. Leche scan. 27. n. 40. A; Seriphium «4 marina //'allroth sched. p. 459. B. inflorescentia simpliciore suberecta, JALamark dict; 1. p. 268. A. gallica JZ'illden. spec. pl. 5 p. 1854. Engl Bot. 14. t. 1001. y. penduliflora: caule valde ramoso; floribus pen- dulis. Fries halland. p. 191. I/ahlb. gothob. p. 70; Kam bohusl. p. 305. A, maritima £zgl. Bot. 24. t, 1206, | Hab « et 8 in litoribus niaris insularum et promon- toriorum calee juniore sübstratorum ut Gotlan- diz passim, Oelandis exterioris ad Kàliahanin; Matkrokeu etc. Scanise occidentalis ad Limhamn infra Malmó, Laudskrona, Barsebáck, Kullen etc. 512 STNGENESIA X scd » precipue in aliis litoribus australioribus ex- terioribus granitoideis, ut in. Gránsó prope Vester- vik, Blekingie exlra Tl'horhàmn, Hallandie ex. £r. ad Varberg, Babhusiez in insula Viuga, ad Hermanó extra insulam Orust. Albedine sua et odore forti fere camphorato nec non fo- liorum lacinüs omnibus filiformibus magis diversa quam dif- ferentus ceteris a magnitudine admodum variante penden- . tibus. Plerumque spithamam longa et subdecumbens flo- ribus nutantibus, sed interdum erigitur magis simplicitate aucta (quae Á. gallica), denique vero ramosissima fit et bipedalis, floribus sub quoque ramo pendulis (quae A. ma- ritima Engl. Bot). Flores semper angustiores quam in ce- teris vix linea latiores. 906. AR'TEMISIA rupestris : foliis subpubescentibus in- — ferne pecliatim partilis sessilibus, caulibus adscen- dentibus simpliciter racemosis, calycibus multitlo- ris semiglobosis nutantibus. Jíznn. seec. n. 755. spec. pl. ed. Willd. 5. p. 1859. it. gotl. p. 205. cum tab. (culta). Sv. Bot. t. 517. (culta). Jallroth sched. p. 468. t. 5. lf'ahlenb. F'et. 4c. Handl. 1806. p. 65. Ahlquist ib. 18021. p. 294. runst. p. 27. Hab. in campis petra calcarea transitionis substratis ad oras Gotlandize Oelandieque passim copiose. Planta minor quam praecedentes plerumque spithamaea; sed floribus majoribus. Folia nulla plus quam semiunciam lata, inferne simpliciter pectinata et tantum versus apicem lacinis parcius dentatis vel incisis praedita, omnino sessilia (adeo ut pectines ad caulem descendant eumque amplectantur), oblongata. Racemus in spontanea planta vix nis! simplex, sed in culta (nt fig. Linn. et Sv. Bot.) inferne ramosus. Flo- res sesquiterliam lineam lati; valde serotini. Svavius odorat quam reliquae. 907. AR'TEMISIA bsinthium: foliis utrinque incanis : triplicato- pinnatifidis lacinialis ob!usiss floralibus indivisis. floribus bemispheericis pendulis intus vil- losis. JLinn. svec. n. 755. spec. pl. ed. IV illden. 5. p. 1844. Sv. Bot. t. 106. Plor. Dan. t. 1655. - Bob. in rudeiratis siccioiibus et ad pagos precipue solo caleareo et margaceo a Scania ad Dalecarliam POLIGAMIA SUPERFLUA 515 ejusque formationem transitionis supra Siljan fre- quenter. Planta omnium maxime amara, Svecis Ma/órt, ubiqne sericeo-incana, circiter bipedalis. Foliorum laciniae extimae saepius duas lineas latae. Flores quoque ejusdem latitudi- nis, Ílavi. a J9g WT NUOALUEOEDURTELEIUM, Linn. gen. ed. Schr. n. 1282, fuss. gen. p. 200. Gaertn. fr.2. p. 404. t. 166. (Elichr.) et p. 410, t. 167. (Autennaria et Filago part.). Calyx imbricatus; squamis scariosis, Flosculi ambitus raro hermaphroditi (n. 908. EZchrysum Gaertn. De- cand. nec Willden.), plerumque feminei apetali in- terdum in stirpe diversa. — Receptaculum glabrum. Semina pappo setaceo vel in masculis plantis clavato. — Herbe plerumque radice perenut et caule sun- plici, sed in n. 909. 915. 916. annua caule ramoso, semper folis indivisis iutegerrimisques | calycibus 1) nitentibus a) luteis n. 900. b) albis n. 9og. 2) dioi- cis: marium pappo clavato (Antennaria) n. g10- 912. 5) apicibus obfuscatis (sphacelatis) a) oblonga- tis n. g13. 914. b) globosis (radice annua) n. g15. 910. 908. GNAPHALIUM. arenzarium. foliis tomentosis: in- fimis oblougo-spathulatis: superioribus linearibus, floribus composite cymosis. — Linn. svec. n. 7350. spec pl, ed. lf/'illd. 5 p. 1867. 1t. scan.. p. 77. 109. 124. 279. oel. p. 16o. F1. Dan. t. G41. Sv. Bot. t. 653. Ahlqu. runst. p. 20. F'et. Ac. H. 1021. p. 5o1. Jspegr. blek. p. 61. Rosén Nov. Act. Ups. P I1I. p. 224. Fries hall. p. 152. Osbeck gótheb. handl. 4. p. 24. Elichrysum arenarium. Decazd. fl. fr. n. 5115... Hab iu campis albo-arenosis precipue: exterioribus et littoralibus Scanie frequenter, Blekingiz adjacentis passim, Oelandiz medie rarius ex. gr. ad Rónnerum, Glóminge et Runsten, Gotlandiz parcius ad Gannarfve et Frigges paroecié Hemse, Hallandiz rarissime ad Halmstad et Hosslof. Badix perennis vel saltem biennis, multiceps. Folia sto- lonum et caulis inferioris sursum eximie dilatata, digitum minorem lata, dense lutescenteque tomentosa, rigidula. Cau- lis vix pedalis, strictus. Bracteae et his analoga folia su- 514 : STNGENESIA t periora caule non latiora. Cyma saepe palmam lata, ver- sus autumnum Ílorens. Calyces forma et magnitudine pisi, colore citrino splendentes: squamis squarrosis praecipue post defloratonem. Flosculi flavi omnes hermaphroditi, Svecis Eviehetsblomster vel Zledenblomster. 999. GNAPHALIUM /uteo-album: foliis lanuginosis amplexicaulibus ensiformibus obtusiusculis, caule ra- moso, floribus cymoso-glomeratis. 122 spec. pl. ed. Willden. 3 DIM. M Bot. 14. 4. 1002. Retz. diss. fl. scand. suppl. 2. p. 10. JMspegren bleking. p 61. Hab. ad vias inque ruderatis depressioribus pago- rum sublitoralium arena substratorum raro, ut Sca- nis ad Skanór versus Falsterbo et ad T Ham- mar in fossis, Blekingise ad Hórby et Oelan- dise ad Bjórnhofda supra Fárgestaden omnium co- piosissime. Radix annua, tamen multiceps. Caules inferne ramosi, omnino debiles, vix pedem longi. Folia etiam mollia, lanugine alba conspersa, superiora ad basin caule pluries la- tiora. DBracteae quoque basi ovata pedunculos amplectuntur. Inflorescentia vix pollice latior. Calyces angustiores quam in praecedente idque praecipue ab squamas adpressas (nec squar- rosas), albo-nitentes, ad basin tamen virides. Flosculi lutei (intra nitide album calycem, unde nomen), ad messem conspl- cui; sed ad ambitum feminei ut in n. 915-916. (Filaginoideis). 910. GNAPHALIUM dioicum : sarmeutis procumben- tibus: foliis cuneiformibus, caulibus simplicissimis cymosis, calycinis squamis levigatis convexis in- tegris: pappo masculorum clavato. — Lzunm. $eec. n. 2050. spec, pl. ed. IP'illden. 5. p. 1022. Sv. Bot. t. 148. FI. Dan. 7. t. 1228. ZH'aMenb. lapp. n. 578, Hab. in campis aridis totius Sveciee usque ad summas et ultimas alpes Lapponize frequenter. Folia sarmentorum sabtus semper nivea, supra viridia , vix unciam longa; caulina linearia adpressa. Caulis plerum- que tantum ede praesertim. in maribus, quorum flores tres lineas lati abbreviati Svecis Kattfótter. Color in u- trisque sexubus variat albus rubicundusque.. 91i GNAPHALIUM a/pinum: sarmenus procumbenüs POLTGANMIA SUPERFLU 4 515 bus: foliis subcuneiformibus, caulibus simplicissimis eymosis, calycinis squamis lanuginosis acuminatis serrulatis.. Lun. seec. n. 757. lapp. n. 501. /F'ah- lenb. lapp. n. 579. Hartman Fei. 4c. Handl. 18014. p. 104. Hab. locis siccioribus editioribus alpium ipsarum ma- jorum Lapponiz et Jemtlandiz satis frequenter. Praecedenti tam simillimum, ut non differat nisi calyce grisei coloris magis squarroso etc. Plerumque minus est. 912. GNAPHALIUM carpaticum £8: foliis inferioribus — anceolatis trinervibus sub!us (supraque) lanugi- nosis, caulibus simplicissimis cymosis, calycinis squamis basi lanuginosis acuminalis serrulatis: pap- po masculorum clavato. —Zostadius 7'et. 4c. H. 1022. p. 556. Zetterstedt res. 2. p. 160. (G. carpaticum « (fol. supra glabrat) J7ahHlenb. carp. n. 0945. t. 5. Regensb. bot. Zeit. 1022. p. 652.) -G. alpinum JDecand. fl. franc. p 5124. aliorumque. Hab. in lateribus preruptis aqua nivali irrigatis al- pium Lulensium a Virihjaur meridiem versus po- sitarum pone Káàbrinoivi, ad Pàllaure alibique sa- tis copiose; etiam in alpibus supra Alten Finmarkiz. Praecedentibus duobus affine, sed sarmenta nulla, stolo- nes autem suberecti. Folia lanceolato -linearia, acuminata, circiter duas lineas lata, Caulis »plerumque duplo altior, spithamaeus. Calyx ut in praecedente, sed magis nigro-gri- seus et major. Plantae utriusque sexus quoque adsunt omni- no convenientes; cum contra in praecedente femineae tantum. 9135. GNAPHALIUM zxsyleaticum : foliis radicalibus lan- ceolatis subtus lanuginosis (supra denudatis; cauli- nis linearibus), caule simplici spicato. — in. svec. n. 739. spec. pl. ed. Il'ilid. 5. p. 1985. (rectum) £Y. Jan. 7. t. 1229. JZY'aMenb. lapp. n. 580. B. fuscatum: folis etiam caulinis lanceolatis utrin- ^» que lanuginosis, floribus coufertioribus. 7J'/aAlenb. l. c. Hartm. et. Ac. Handl. 1814. p. 100. FT. Dan. t. 254. G. norvegicum Aefz. scand. ed. 2. p. 195. Hab. ad vias, agros, in regionibus sylvaticis totius 516 STNGENESIA Sveci;e usque ad Lapponiam inferiorem, deinde plerumque 4 in subsylvaticis et subalpinis, przci- pue inferalpinis Norvegie usque ad Hopseidet ubique. Folia radicalia circiter biuncialis longitudinis, sursum la- tiora; sed caulina linearia, quo superiora eo magis etiam su- pra pilosiuscula. Flores sparsi per dimidiam partem caulis strich; maculis fuscescentibus. — Z Folia caulina majora ra- dicahbus simillima, demum fílores in thyrsum coníertos ex- cedentia. Calycis maculae fusco-nigricantes. 915. GNAPHALIUM. supinum: folis omnibus lineari- |». bus lanuginosis, caulibus simplicibus subfiliformi- bus spicas. ZViliden. spec. pl. 5. p. 1998. Flor. Dan. t. 552. (alpinum) Leestadius F/'et. 4c. Hand. 1022. p. 542. /f'ahMenb. lapp. n. 581. pg. filiforme: floribus subpedicellatis, G. sylvati- . cum A filiforme Zz/jebl. sv. fl ed. 2. p. 559. G. fuscum Hartm. F'et. Ac. Handl. 1819. p. 149. Hab. locis uliginosis scepe irrigalis alpium fere omni- um a summo septentrione ad Herjedalen ubique; B in subalpinis et inferalpinis passim. Radix ut in omnibus praecedentibus, sed tenuior. Plan- ia quoque minor raro digitum minimum longa, saepe omni- no acaulis. Folia linea una nunquam latiora. Flores in « omnino sessiles in 2 pedicellati, circiter duas lineas longi. Semina ut in praecedentibus asperula. : 915. GNAPHALIUM uZisginosum: foliis sublinearibus —» -caneseentibus, caule diffuse ramoso, floribus glo- bosis aggregatis, seminibus levissimis. un. seec. n. 7^0. spec. pl. ed. Iilid. 5. p. 1891. Flor. Dan. t. 059. JFahlenb. lapp. n. 592. B. glabrum. .G. nudum Zoffm. germ. 2. p. 158. Hab. ad vias alibique, ubi aqua sepe stagnarunt, per totam Sveciam usque ad Vestrobottniam summam frequenter; £ in fucis ipsius littoris marin Hal- landiz ex. gr. ad Falkenberg (/Zahlberg). Badix annua tenuis. Planta tota mollissima circiter spi- thamaea, plerumque valde ramosa, sed interdum simplicior. Elores inter tomentum album umibrini, serotini. Semina, uti convenit plantae uliginosae vel aquaticae, laevissima. Deni- que in littoralibus occidentalibus tota planta glabrescit. POLTGAMIA SUPERFLUA 517 916. GNAPHALIUM piz/ulare: folis fulerantibus lan- ceolatis glabratis, caule diffuse ramoso, floribus globosis aggregatis, seminibus hispidulis. //aA- lenb. lapp. n. 585. t. 15. qs Hab. solo arenoso ad ripas fluminum Lapponiz Kemensis infime ex, gv. ad. Hietasuvando. Forsan forma praecedentis loco magis sicco mutata, fere ut Senecio Jacobea ab aquatico differens. Folia sub floribus aggregatis magis collecta, saepe linea una latiora. Calyces ut in praecedenti lineam tantum longi, sed turgi- diores ob semina hispidula et pappum quoque asperiorem, rigidiorem. Semina etiam crassiora, crebrius hispidula quam in ceteris, ante G. uliginosum positis speciebus. Forma haec forsan magis orientahs vel sibirica. 2950., b: LG E & Q.N. Linn. gen. ed. Schr. n. 1287. Juss. gen p. 202. Gartn. fr. 2. p. 44841. 170. Calyx imhricatus: squamis angustis apice patulis, Flo- sculi feminei nounulli omnino apetali, ceteri radio angustissimo filiformi. Receplaculum glabrum. Pap- pus setaceus. -— erbe quo septentrionaliores eo cer- tius radicibus perennibus et caulibus paucifloris , fo- liis indieisis scepius ttegerrimtis, floribus rubicun- dis vel albis, lato-ligulatis sessilibus. — Zazz4. svec. n. 741i. spec. pl. ed. Iflilld. 5. p. 1959. Engl. Bot, 17. t. 1150. Íahlenb. lapp. n. 50$. Hab. in stevilibus arenosis collinis et. campestribus tolius Svecie, alpibus tantum exceptis, frequenter. Folia tantum radicalia in majoribus plantis serrata. Caulis pedalis et paullo ultra, cum pedunculis rubens. Flosculi dilutius violacei. Pappus demum rufescens. DD 919. ERIGERON a/pinum: subuniflorum hirsutum. fo- lis caulinis inferioribus acutis. Lez. spec. jl. ed. Il'illd. 5. p. 1959. Plor. Dan. t. 392. /f ahlenb. lapp. n. 585. Hartm. F'et. Ac. Hand. 1918. p. 155. Lostadius ibid. 1023. p. 542. - B. caule paucifloro: flore terminali majore. 518 STNGENESIA Hab. in saxis et scopulis maritimis Finmarkie ra- rius, Nordlandie Norvegice totius ubique, unde etiam denique adscendit in radices alpium ibique in B inulatur, tandemque in convalles inferalpinas Jemtlaudize pervenit passim, etiam Lapponie Lu- lensis in. Njunnats. | Herba magnitudine fere intermedia, plerumque spithamaea, sed ílores potius majores quam in utrisque ceteris. Plan- ta tota longius et laxius hirsuta; hirsutie canescente. Flo- res quoque dilutius rubicundi, in £ albidi, vulgo tres li- neas longi, sed terminalis 8 quadrilinearis. Pappus quoque albescens. 919. ERIGERON uziflorum: caule wunifloro inferne -— glabrato, calyce lanato, folis radicalibus spathula- üs glabriusculis. | Lzuz. svec..n. 596. lapp. n. 507. t, 9. : f. 5. spec. pl. ed. IFillden. 5. p. 1960. — FZor. Dan. 8. t. 1397. Z'ahMenb. lapp. n. 506. Hartm. Vet. Ac. Handl. 1814, p. 105. Hisinger herjed. p. 46. 52. Zetterstedt res. 2. p. 157. E. alpinum y. .JDecand fl. franc. n. 5152. Hab. locis saltuosis duris irrigatis per latera alpium nivalium a Lapponia 'lornensi usque ad Herjeda- len frequenter. Planta florens digitum minorem tantum alta, inferne gla- brata, sed sursum eo densius hirsuta vel lanata. Folia dua- bus lineis vix latiora, interdum rubicunda. Calyx quoque sub lana eximie atropurpureus. 55... T U S S T E-A 60 Linn. gen. ed. Schr,n. 1289. ffuss. gen. p.202. Garin. fr.2. p. 447. t. 170. Calyx simplici serie polyphyllus zequalis, demum basi ventricosus, Flosculi feminei ligulati vel apetali. Re- ceptaculum glabrum. Pappus capillaris longus. — Radix perennis repens; folia subrotunda maxima subtus tomentosa; sed antea scapus vernalis 1) uni- florus n. 920. 2) thyrso terminatus eoque a) fasti- sgiato n. 921. 922. b) oblongato n. 925. 924. 920. TUSSILAGO Farfara: scapo squamoso unifloro: flore radiato, foliis cordatis angulatis denticulatis POLYTGAMIA SUPERFLUA s5ig subtus lanuginosis. | JLinm. svec. m. 745. spec. pl. ed. Willd, 5. p. 1967. Sv. Bot. t. 2. Flor. Dan. £ 595. Hartman Pet. Jc. Handl. 1814. p. 100. Hagstróm jemtl. p. 56. Iahlenb. lapp. n. 507. Zetterstedt res. 3. p. 25. Hab. in agris aliaque terra mutabili argillosa per re- giones campestres Svecie frequenter, ceterum ad scaturigines locis clivosis pa:sim usque ad Dale- carliam superiorem e! Lapponiam mediam parcius. Pedunculi radicales maxime praecoces, plerumque digita- les, squamis crebris tecti. Flos flavus latitudine pollicis; radiis numerosis anguste linearibus. Folia postea a diver- . SIS ramis radicis, palmam lata et ultra, Svecis HástAhof, aT, Dalecarlis Lerblad, empiricis Hostórt, Bróst- obak, 921. TUSSILAGO /rigida: thyrso fastigiato simplici; floribus radiatis, folis triangularibus inzqualiter sinuatis subtus cinereo-tomentosis — Linum. svec. m. vá4. spec, pl. ed. IV ilid. 5. p. 1968. Flor. Dan. t, 61. ]ahlenb. lapp. n. 507. Hartman Pet. Ac, Handl. 1918. p. 1553. 150, B. lhyrso coarctato: floribus suberadiatis. 77 aAlenb, ^" Lc. Zetterstedt res. 2. p. 250. Hab. in paludosis et uliginosis salicetis campisque al- pium adjacentiumque regionum subalpinarum et subsylvaiicarum a Lapponia summa usque ad Jemt- landiam et Tàsj8 Angermannie frequenter: 8 tantum primo vere in Lapponia T'ornensi sylvatica lecta. Scapus pedalis et ultra, demum laxus; squamis s. bra- cleis magnis, saepe digitum minorem longis et indicio folio- rum terminalis (scil usque ad medium scapi), atro-purpureis una cum calyce. Flosculi pallidi. Folia. profundius sinuata quam in ulla alia interdum ad tertiam partem radi. -922. TTUSSILAGO alba: thyrso fastigiato composito: "7 floribus eradiatis, foliis subreniformibus arguie dup- plicato - dentatis. subtus (albo-) tomentosis, —J;/7, $vec. n. 745. spec. pl. ed. llilid. 5. p. 1969. Flor, Dan. t. 524. Retz. diss. obs. bot. 1. p. 25. oec. ] 741. obs, bot. 1. p. 29. Leche scam. p. 16, n, 67. * 520 $T NGENESIA Hab. locis opacis ad rivulos supra formationes junio- res Scanie interioris rarius, ut ad Fogelsáng in clivo meridionali, ad Gudmundtorp et Klinta prope Ostra Rungsjón. Scapus vix semipedalis. Flores toti pallidi. Folia duplo latiora quam longiora vel e petiolo radium undique aequalis longitudinis habentia, subtus aestate cinerascentia. 925. TUSSILAGO spuria: thyrso laxo composito: flo- ... ribus radiatis, foliis denticulatis subtus albo-tomen- tosis cucullatis triangulo- cordatis: lobis posteriori- bus (divergentibus) bilobis. fetz. obs. bot. 1. p. 29. £. 2. diss. obs. bof. 1. p. 26. oec. p. 745. llill- den. spec. pl. 5. p. 1973. ftegensb, bot. Zeit. 1021. p. 403. Hab. in arena alba riparia circa lacum Ringsjón pre- cipue ad Bofárga Scanicz medie copiose, nee non ad exitum pristinum amni Nybroán prope Ystad quam frequentissime. | Scapus semipedalis, totus lutescens, bracteis et pedunculis duplo longioribus quam in praecedente, saepe triuncialibus. Folia late triangularia, basi quodammodo cordata ob excisio- nem costas laterales nudas efficientem, latitudine saepe pe- dali et ultra. 925*. 'TUSSILAGO .Petasites: thyrso oblongo denso: —-floribus eradiatis, foliis dentatis late cordatis basi excisis: lobis posterioribus rotundatis. — Jzzz7. $Svec. n. 746. spec. pl. ed. I'illden. 5. p. 1971. Sv. Bot. t. 224. Flor. Dan. t. 042. Leche scam. p. 16. m, 66. Retz. oec. p. 742. Hab. locis irrigatis prope rivulos et amnes per Sca- niam campestrem ex. gr. ad Cimbrishamn co- lose. Thyrsus rubicundus. Folia non male reniformia diceren- tur nisi apex adesset, Omnium maxima utpote cubitalia et ultra. Radix empiricis JPestlensrot. 3202 8 E NEL UD Eo Linn. gen. ed. Schr. n. 1290. fuss. gen, p. 202. Gertn. fr. 2. p. 400. t. 166, Calyx cylindraceo-conicus, polyphyllus, subaequalis; POLTGAM14 SUPERFLUA 52» sed basi calyculatus squamis patulis apice sphacelatis (nigro-fuscis). Flosculi feminei rarius radio destituti, (flavi). Receptacu'um glibrum. Pappus capillaris bre- vis — Herbae molliores 1) parvif lorc radice annua a) sine flosculis radiatis n. 924. b) radiis revolutis m. 925. 926. 2) grandiflorc radice perenni , ra- diis patentibuss foliis a) divisis n. 927-929. b) in- divisis n. 930. 924. SENECIO vu/garis: floribus eradiatis sparsis, fo- ^ Iis amplexicaulibus pinnatifido-sinuatis dentatis, ILinn. svec. m. 747. spec. pl. ed. Il'illd. 5. p- 1979. Sv. Bot. t. 555. Flor. Dan. t. 515. JY'ahlenb. lapp. n. 589. Hab. in cultis. plateis, ruderatis totius Svecic usque ad Lappouiam infimam | frequenter. | Herba tota glabriuscula, circiter pedalis. Folia divergen- ter divisa fere in formam crucis, unde Svecis Korsórt vel Crucifixórt. Calyces insigniter pyramidati: disco (flosculo- rum) omnium minimo vix sesquilineam lato, luteo. 925. SENECIO sy/eaticus: radio revoluto paucifloro -77 (Interdum deficiente), squamis calyculi brevissimis adpressis, fo!iis pinnatfidis denticulato-glandulosis pubescentibus. | JLinnm. seec. n. 740. spec. pl. ed. Il/illd. 5. p. 1995. it. scan. p. 412. gotl. p. 526. ve- strog. p. 115. 231. 250. Flor. Dan. t. 869. Leche scan. p. 27. n. 50. JTV'ahlenb. ups. n. 525. Hi- singer veiml. p. 11. B&.denticulatus: foliis tantum sinuato-dentatis, F7. Dan. 791. Fries hall. p. 155. — Retz. oec. p. 672. Hab. in sylvis ceduis exustis passim a Scania ad Vermlandiam inferiorem et Uplandiam ; 4 in litore marino fucis teclo Scanise ad Skanór, Hallan- dic et Bahusie passim, Blekingis. Herba tota tenuiter pubescens (sine glandulis evidentibus), parum major quam praecedentis. Flosculi radii vix plures quam octo, inter calycis divisiones valde iuconspicui. — 926. SENECIO vzscosus: radio revoluto multifloro, "squamis calyculi patulis elongatis. folijs pinnatifidis denticulatis glandulose pubescentibus. Linn. spec. 5232 STNGENESIA n. $49. spec. pl. ed. IW'illd. 5. p. 1994. it. vestrog. p. 142. scan. p. 565. - Plor, Dan. 8. t. 1980. Il/'ah- lenb. ups. m. 526. Nov. Act, Ups. VIII. p. 224. Fries halland.. p. 155. ; Hab. in ruderatis calcareis urbium majorum et anti- quiorum pracipue provinciarum litoralium, ut Stockholmie, Upsalie, Gothoburgi, Hallaudie, Gotlandie, Blekingie, Scanie, etiam in lapicidi- nis, elc. j Herba praecedentibus duplo triplove major crassiorque; undique inprimis superne glanduloso-viscosa. Folia superiora interdum fere pinnata. Calycis squamae inferiores extra marginem baseos exstantes. FPlosculi radiati circiter trede- cun extra calycem eximie prominentes, conspicui, serotini. 927. SENECIO eruczfolius: radio patente plano, foliis omnibus subpinnatis; pinnis linearibus subincisis acuminalis, caule lanuginoso, radice repente. /;/zn. spec. n. 750. it. scan. p. 225. spec. pl. ed. IW illd. 5. pi -s991. : "Decand? fl frane! ni'83»55 8p! Bot-^f. 607. [ries phys. sállsk. áàrsb. 1825. p. 09. Jftosén obsere. p. 46. n. 56. : S. tenuifolius Ketz. diss. suppl. fl. scand. p. 15. (uec Willd. 1. c. neque Jacqu. austr. t. 270). Hab. in aggeribus agrorum ad Scanie oram meri- dionali-occidentalem passim ex. gr. ad sylvam Hor- te, ad diversorium Skifvarp, ad Skanór olim, pro- pe Malmó trans Borgmástargárden versus Borgná- set copiosissime, prope Lund ad T'rolleberg. Radix certe perennis, valde repens, crassitie tantum pen- nae gallinaceae. Caules sparsi bipedales et ultra, stricti, duri | farctique, rubicundi cum lanugine laxa canescente. Folia quoque rigidula; pinnis vix unquam caule latioribus. Sto- lonum folia sublanceolata interdum integerrima. Flores cy- mosi paullo angustiores quam in sequente, flavi. Itaque fere singulis partibus a sequente differt 928. SENECIO Jacobca: radio patente plano, foliis lyrato-pinnatifidis undique sinuato-dentatis; laciniis . superne latioribus inferne caulem amplectenübus, radice cespitosa, seminibus hispidulis. Linn. svec. POLTGAMIA SUPERFLUA 529 m. 75i. spec. pl. ed. lFilld. 5. p. 1997. it. scan. p. 124. 209. 245. oel. p. 120. amoen. ac. ed. Schreb. 9. p. 45. Sv. Bot. t. 606. Flor. Dan. t. 944. | .4- spegren blek. p. 62. Rosén Nov. Act. Ups. FILI. p. 224. Fries halland. p. 155. Kalm bohusl. p. 96. 150. 221. Hab. in pascuis et arvis provinciarum liltoralium meridionaliorum ut Scanie frequenter, Blekin- gie, Oelandis copiose, Gotlandise passim, Hallandizs ubique, Bahusis septentrionalis pas- sim, Smolandie exterioris, Sudermannie rarius. Radix caespitosa vel potius nodosa. Caules itaque con- gregatim crescentes, saepius pedales, minus stricti, minus- que angulaü et colorati. Folia radicalia omnino lyrata: lobo extimo maximo; caulina laciniis caule latioribus; omnia lon- ge magis 1lexila et laetius viridia quam in praecedente. Flores latiores. Svecis Gu//gubbar. 929. SENECIO aquaticus: radio patente plano: ligulis ^ ellipticis, folus lyratis integris mferioribusque obo- vatis Indivisis, seminibus glaberrimis. —J7'illden. spec. pl. 5. p. 1997. .Linn. it. vestrog. p. 160. FT. Dan. t. 204. Ilahlb. goth. p. 79. Fries hall. p. 155. Hab. ad ripas fluviorum per Gothiam superiorem ut Gothoburgi ad Sàfveàn copiose, Vestrogothiee ad Gráfsnás, Ostrogothie prope Norrkoping, ad Vestervik raro. Prioris forma maxime septentrionalis ideoque. aquatica esse videtur. Planta laxa 1mmo inlerdum decumbens, undi- que glabra, pedalis et ultra. Folia inferiora lobo maximo ierminali, sed lobis lateralibus minimis cito deficientibus ut petiolus omnino nudus evadat. Flores majores, pallidiores. 950. SENECIO pa/udosus: radio patente plano, flori- bus fastigia, foliis adnatis lanceolats argute ser- ratis subtus villosulis, caule stricto. — Lzgz. svec. n. 752. spec. pl. ed. Il'illd. 5. p. 2002. it. scan. p. 596. Flor. Dan. t. 585. Rosén obs. scan. p. Á4. n. 55. LLeche scan. p. 17. n. 68. Montin Vet. Ac. Hand. 1766. p. 245. Hab. rarius in aqua inter Caricem acutam ad Ister- 5: STNGENESIA náset, Lilló et Rábbelófssjó supra Christianstad a« liisque locis Scanic copiose, 1n rivulo supra pa- gum Fránnarp juxta Halmstad Hallandiz olim ; ad lacum minorem | Vartoftensem paroeciae Asaká Vestrogothis ( prope oram meridionalem di- strictus Falbyg den) J. Abr. Gyllenhal. Est facile inaxima inter nostrates, saepe plus quam quadripe- dalis. Radix valde perennis: fibris copiosis penram columbi- nam crassis, sed et stolonibus repentibus. Caulis solitarius et simplicissimus ; inferne digitüm minorem crassus, strictus. Folna fere imbricata, eme longa lataque. Borna fasti- gium semipedem latum, post messem opüme explicatumi: Flos quidam fere B latus; flavus; radus sesquili- neam latis. ds abe. ward as 3595. Dub, is Be | Linn. gen. ed. Schr.n. 1291. ffjuss.gen. p.202. Gartn. fr. 2. p. 649. £. 176; Calyx imbricatuss squamis interioribus simplici serie a- pice proi iiylis, Flosculi radiati saltim decem, laün- -ceolati, (cerulei). Receptaculum glabrum, — Pappus capillaris brevis. — JHerbe radicibus perennibus; fo- liis indivfsis. Gentes $i "mil 991. ASTER T'ripolium : foliis lineari-lanceolatis €ar- nOsis glabris trinerviis subintegerrimis, floribus fa- stigiatis, calycibus squabilibus obtusis. Zn. seec. n. 753. spec. pl. ed. l/illd. 5. p. 2039: 1t; scan. p. 126. vestrog. p. 935. am. ac. 0. p. 105. Sw. Bot. t. 470. Flor. Dan. t. 615. Kalm bohusL. p. 1242159. WH'ahlb. gothob. p. 79: Fries hall; p. 12^. Ahlquist runst. p. 20. Rtosén Nov. dct. Up. F' III. p. 225. Hab. in litoribus exterioribus magis salsis utriusque maris scil. à Bahusia ad Halmstad Hallandise fre- queuter, e£ a Scania (ut Kullaberg, Landskrona Kivik) per Oclaundiam et Gollandiam ad Rosla- giam passim; (rarius iu subsalsis Vestrogothic in- fra H«llekis saltem olim secundum Lann; it, ve- strogoth. l. c, et indice). Radix caespitosa. Herba pedalis et ultra; inferue eximie purpurascens, succosa diíficile exsiccanda, superne glauce- scens. Folia semper floribus angustiora. Florum madii ul- tra decem, insigniter caerulei. POLYGAMIA SUPERFLUA 5238 494. S. OE D. A G5 Linn. gen. ed. Schr, n. 1232. Juss. gen.p. 202. Garth, fr.2, p. 447, t, 1706 Calyx ob!ongus imbricatus; squamis angustis conniven- tibus. Flosculi radiati vix seni, lanceolati (flavi), Receptaculum glabrum. Pappus capillaris brevis, — Herbe eximie virgato , radice perenni, folits ins divisis. | 952. SOLIDAGO Zrgaurea: caü'e subflexuoso áugüs "^ ]ato puberulo; folis utrinque attenuatis. serratis; racemis jpanuiculatis confertis, ligulis oblongatis. Linn. svec. n. 754. spec. pl. ed. Willd. 5. p. 2065. Plor. Dan. t. 665. | IPaAenhb. lapp. n. 59o. 8. lapponica: floribus majoribus magis dispersis et axillaribus. Ha^. in. pratis sylvaücis elevatis totius Svecice etiani alpinze. frequenter. Folia radicalia scabriuscula, saepe bis pollicem lata. Plan- ta bipedalis et ultra in temperatis et campestribus. regioui- bus praecipue paniculà virgata magna flavescens, etam Sve- cis (Gzullris v. Jumfruris; sed in sylvestribus frigidioribus- que locis magis sparsiflora 2, radis majoribus circiter li- neam latis. 299. C T NCES IAL UIS EA Linn gen.ed. Schr. n. 1294. fuss gen. p. 203. Garin. fr. 2, p- 446. 4,170. Calyx simplici serie. polyphylius, :equalis. Flosculi ambitus apud nos semper radiati, numerosi, lanceo- lati, flavi... Receptaculum glabrum. Pappus capillaris longus s. lanatus. — Jerboe molliores, radicibus bi- ennibus perennibusve, foliis sope divisus, floribus fastigiatis. ; 955. CINERARIA campestris: (flovibus radiatis.) uni- — A bella multiflora, caule simplicissimo, foliis utrinque lanuginosiss caulinis lanceolatis subsessilibus inte- gerrimiss; radicalibus obovatis petiolatis dentatis. JWillden. spec. pl. 5. p. 2081. .:Retz. fl. scand. ed, 2. p. 196. obs. bot. 1. p. 50. oec. p. 172. Regensb. bot. Zeit. 1025. p. 518. FI. Dan. t, 1177. Jacqin Flor. Svec. 94. 526 STNGENESIA ausír. t. 100. (major). Deinboll in Tüdskrivt f. Naturvid. 1. p. 125. Hab. in collibus elevatis Scanis medie tribus locis, scil. 1) ad templum Ignaberge, 2) ad Axelvold in- fra Sóderásen non procul a Dufeke et 5) ad Dysje- bro supra Saxàn prope Anneslóf (ubi Disekálla sec. Gillberg p. 195.); — nec non in maritimis Norve- gie ultunse ain districtu P'eelles dicto ex. gr. ad Bomeni-eid copiose. i Planta tota albo-lanuginosa praecipue si minor et spi- thamaea ut in Scania. Folia radicalia tantum unciam unam allteramve longa; caulina interdum caule vix latiora. Um- bella in mininis pauciflora et fere sessiliflora. 954. CINERARIA. palustrzs: floribus (radiatis) corym- bosis, foliis. lato-lanceolatis dentato-sinuatis eaule- que glanduloso-pubescentibus. Linn. spec. pl. ed. IW illden. 5. p. 2080. fl. svec. n. 7720. (Othonuna) zt. S6üne «ps 95» 100.209. 241) FT. "Day poa oe che scan. p. 17. mi 69. .etz. oec. p. 172. Osbeck gÓótheb. handl. 4. p. 25. Fries hall. p. 154.- Fors- ander veg. scan. p. x1. Zíspegren bleking. p. 62. Hab. ad aquas precipue fovearum turfosarum prope exitum fluviorum majorum per Scaniam campe- strem 1nprimis mariümam exterlorem frequentissi- me ex. gr. prope Ystad in Oijamosse, ad Yngsjo, Asum.etc. interMalmóà et Dybeck, ut etiam Hal- landiz meridionalis ad mare rarius prope Halm- stad, Blekingiz occidentalis territ. Lister. Radix (biennis esse videtur), iota fibrosa. Folia radica- lia primi anni eximie incisa et crispa, sed fere glabra. Herba secundi auni tota insigniler viscoso-pubescens.:. Cau- lis saepe pedalis et ultra, demum superne valde ramosus, saepe paniculatus. Folia caulina radicalibus vix munora, et- iam incisa. Flores latitudine digiti majoris, pulchre ílavi, una cum pappo candido longo plantam e longinquo indicantes. * 8656. INULA. Línn. gen. ed. Schr, n. 1295. fuss, gen. p.202. Gaertn. fr.2. p. 4497 1-170. Calyx subimbricatus; squamis exterioribus patulis, in- fimis sepe majoribus. Anthere basi biselose atte- * POLYGAMIA SUPERFLUA 527 nuateque. Floseuli ambitus radiati numerosi (ultra 15), lineares, flavi... Receptaculum nudum. Pappus capillaris. — .PoZa zndtvisa 1) Inulc'p. s. d. her- be rigidiores, radice perenui. floribus majoribus, pappo non fulcrato n. 9550-9388. 2) Pulicaria: herba molliori, radice annua, floribus minoribus, pappo paleis marginalibus fulcrat8 (Goertn. p. 461, i. 393:)' E. 959. 952 LJ * —— bohusl. p. 205. F'et. Ac. Hand& 1745. p. 112. Fries halland. p. 137. Leche scan. p. 27. n. 51. Retz. z oec. p. 527. Hab. ut indigena ad pagos provinciarum litoralium * inprimis occidentalium, ut Bahusie in Orust paroecia Morlanda pago Bionni, Hallandic pro- pe. Nissaam ad Sóndrum, Ensióf etc,, Scanie, Oelandie rarius. | j Radix magna aromatica Svecis S. /Telene-rot, Alinsrot, ZAlunarot, Álandsrot, Hallandis Hállsrot. Herba quoque ex maximis interdum quinquepedalis, folis plusquam pe- dem longis subtus cinereis. Calyces magnitudine nucis Jug- landis; ílosculis radiantibus circiter 40, íere unciam longis, flavis. | 956. INULA Britanica: folis amplexicaulibus sublan- ceolatis basi serratis caulibusque pilosis paucifloris, floribus folio latioribus. 47 svec. m. 756. spec. pl. ed. IPilld. 5. p. 2090. Flor. Dan. t. 415. fto- sén obs. bot. p. 46 n. 57. IFahlenb. F'et. Ac. H. 19806. p. 64. A4 hlqu. ib. 1821. p. S04. runst. p. 29. B. viridis: glabrescens. Noe. zíct. Ups. FII. p. 225. 247. y. Stricta: foliis stricüis attenuatis mugronatis argu- te serratis utrinque canescentibus. Inula Az. t. gotl. p. 275. oel. p. 157. scan. p. 998. fl. svec. ed. i. p. 249. n. 694. (que dein perperam J. dy sen- terica .Linn. spec. ed. 2. n. 757. nec spec. pl.) e 528 STNGENESIA Hab. locis campestribus paullo uliginosis supra ceal- cem formationum juniorum in provinciis orieniali- meridionalibus scil. Gotlandis in Fáróa, ad Ro- ma, Botveda iu Óje, inter Klinta et Vestergarn etc. OQelandiz orientalis ad Persnás, Husvalla. Runsten eic. Scanis orientalis in aggeribus ad Christian- stad exlra portam septentrionalem dextram versus. Planta magnitudine admodum varians, circiter pedalis, pi- ls laxis saepius albescens (nec unquam densius et brevius tomentosa ut l. dysenterica vera) Folia quamquam am- plexicaulia tamen nunquam basi latius cordata, sed angustie digiti minoris. Flores magni optimam praebent distinctio- nem: radüs exlra calycem quinque lineas longis. 957. INULA ezsifolia: folis sessilibus ensiformibus « mervosis glaberrimis margine asperulis, caule sub- unifloro. JZZnn. spec. pl. ed. ffillden. 5. p. 2101. (Jacqu. austr. t. 162. nimium magna). Ztosén Nov. ect: Ups. -F IL. p.225 et/259: Hab. in petra calcarea fere dcnudata Gotlandise 4$ miliaris ONO a pago Stora Ire. sed intra limitem paroeciae Hangvar, salis copiose. Planta apud nos plerumque decbnáta, e radice repente inferne aphylla, tota duriuscula. Folia caulina numerosa, duabus lineis non latiora, curvula et subfalcata. Calyx la- xius imbricatus extus glaberrunus,- sed squamis margine ci- latis. Flos maguitudine circiter praecedentis. 958. INULA sa/ciza: folis sessilibus basi subcordatis " ]anceolatis recurvatis subtus margineque denticula- tis, ramis angulatis subunifloris. — Jznnm. svec. n. 759. spec. pl. ed. IY illden. 5. p. 2096. it. scan. p. 60. vestrog. p. 39. 4o. oel. p. 47. 56. gotl. p. 299. Flor. Dan. t. 706. Kalm bohusl. p. 124. Bjerkan- der Yet. Ac. Handl. 1776. p. 91. Jf ahlenb. ups. n. 520. Hab. in pratis asperis declivibus a Scania ad Bahu- siam, Vestrogothiam, Nericiam, Uplandiam et Got- landiam passim (exceptis tamen regionibus macris Smolandiae occidentalis: Jrzes). — Caulis erectus circjter bipedalis. Folia caulina numerosa? POLTGAMIA SUPERFLUA 529 rigidula et subnitentia, quodammodo Salicis pentandrae. Flores saturate flavi; radiis numerosis, semiuncialis longitu- "RUNE : . : ? dinis. Calyces demum fuscescentes Gotlandis Krákfotter. 9399. INULA JPudcaria: folis semiamplexicaulibus ob- longis undulatis pubescentibus, caule dichotome pa- ^^ niculato, floribus subglobosis: radio minulissimo. LLinn. svec. n. 750. spec. pl. ed. Ililld. 5. p. 2093. it. scan. p. 170. 551. 598. Fl. Dan. t. 615. Leche scam. p. 17. n. 70. Jspegren bleking. p 62. Hetz. oec. p. 529. .hiquist runst. p. 28. et. Ac. H. 1021. p. 504. Osbeck gótheb. handl. 4. p. 25. Hab locis aliquando inundatis prope pagos plateasque piovinciarum meridionalium ex!eriorum, ut Sca- nie maritime frequenter, Blekingie, Oelan- dic medie ad Fárgstaden, Brostorp et Spjuterum arce, Hallandia. maxime australis rarius, Radix annua. Caulis infima basi geniculatus, ceterum e- rectus circiter pedalis, ad quemcumque ílorem defloratum dichotome se dividens, itaque demum hoc modo paniculatus, Folia parum plus quam unciam louga et digitum minimum lata. Calyx piso vix major, valde glandulose pubescens, odorus, unde Blekingis Brudgumpors, Badius vix lineam longus, seroünus. 537. ^ACR. N-T/€.A, Linn. gen. ed. Schr. n. 1296. jfuss. gen. p. 203. Gaertn. fr. 2. p. 451.8, 173* Calyx suhsimplici serie polyphyllus, squalis. Flosculi radii filamentis quinque, Receptaculum hirtum. Pap- pus setaceus. — Z'olta integerrima: caulina opposita. Flores insignes lutei. Radix perennis. 940. ARNICA montana : foliis radicalibus obovatis sub- integerrimis quinquenervibus; caulinis geminis, caule paucifloro, calyce glanduloso-scabro. Ln". seec. n. 760. spec. pl. ed. IT'illd. 5. p. 2106. it. scan. p. (48) 158. 240. 988. 554. (gotl. p. 505. 516.) ve- stros. p. (16.) 39. 74. go. 115. (228.) am. ac. o. p. 49. Sv. Bot. t. 185. Flor. Dan. t. 65. Leche scan. p. 27. n. ág. Fries halland, p. 154. Kalm bohusl. p. i4. — Samz. néric. p. 61. — Hisinger verml. p. 10. . 580 SYNGENESIA Hab. in pratis sylvestribus et montosis provinciarum meridionali-occidentalium Gothis: scil. Scaniae Blekingiseque nec non Smolandis totius us- que versus Calmar et ad sylvam Hálveden prope Ostrogothiam, Hallandise, Bahusie, Dalie. et Vermandiz inferioris usque ad flumen Klar- elfven, V estrogothic et exinde per sylvam 'l'i- veden inter Ostrogothiam et Nericiam nec non per Kolmorden iuter Ostrogothiam et Sudermanniam orientalem frequenter; ceterum non nisi Vermiau- die ferrimontanz:e raro, Dalekarli:e ad Hedemora prope Brunnusjóberget, Uplandie in paroecia Wen- del prope Sáàfvastbo. Radix crassitie pennae anserimae, subrepenus. Planta ple- - rumque bipedalis altitudinis, brevissimá et glandulosa pube- scentia undique sparsim obfuscata. Folia pleraque radicalia basi omnino connata et opposita, saepius plus quam unciam lata, ob errhiam vim Ostrogothis ANysblad ; caulina duo ad divisionem primam caulis duplo minora, Flores inter maxime spectabiles nostrates insigniter fulvi, Nericis 77;/[- Ringblomma, Smolandis Ffástfebler, Dalis Márrblomster, Bahusüs Burmüánner, Vestrogothis Háredáxter, Scanis St. Hansblomster ; vadiis uuciam longis. 941. ARNICA alpina: foliis radicalibus lanceolatis in- tegerrimis trinervibus; caulinis geminis, caule uni- floro, calyce lanato. Lum. lapp. n. 505. Lcesta- dius F'et. 4c. Handl. 18022. p. 597. Plor. Dan. t. 1524. (A. angustifolia). : A. monutana 8 Lun. seec. Hab. in campo alpino sicco montis Sákkok infra Porufjal- len paroecize Quickjock Lapponuice Lulensis parcius. Praecedenli certe valde affinis, sed ob faciem diversam non potest non distingvi. Planta tota vix digito alüor, o- mnuibus glandulis plane destituta, et earum loco obducta la- uugine alba in calyce maxime collecta. Folia omnia tan- tum tres lineas lata, tenuia. Flores pallide lutei; radiis ex- ira calycem vix semiuncialibus. 550. B.E LL.IS; Lingen. ed. Schr, n. 1300, ffuss. gen. p. 20j. Gartnzfr. 2. p.419. t. 168. Calyx simplici serie subdodecaphyllus, equalis; herba POLTGAMIA SUPERFLUA 5231 ceus. Flosculi radii numerosi, Receptaculum coni- cum glabrum. Semina compressa, calva. — Flo- rum radii albi (s. ccerulescentes). Pedunculi radi- cades AR | Es crenatis venosis. Linn. svec. n. fe spec. e ed. IY iliden. 5. p. 2121. it. scan. p. 1&4. 179. 210. 240 gol. p. 167. 241. Se. Bot. t. 258. .F/. Dan. t. 505. Osbeck gótheb. handl. 4. p. 25. IV'ahib. gothob. p. 79. Aspegren. bleking. p. 62. Hab. in campis interdum irrigatis Juxla vlas et pa- gos provinciarum maritimarum meridionalium for- mationibus junioribus substratarum, ut Scanize adjacentisque Dlekingiz, Oelandim et Got- landis frequenter; (ceterum Gothoburgi rarius, ut videtur adventitia). Radix perennis ramosa et multiceps. Folia vix semiun- ciam lata. Pedunculi pleramque solitarii digitum longi. Flo- res Scanis Jytter (Danis Putibug, unde incuratius Scanis quibusdam uttel-ljus); radio albo, extra calycem tantum bilineari. 959. C H'R YiSSA N TH EM U-M. Linn.gen. ed, Schr. n. 1307 * Dfuss. gen. p. 204« Garin. fr. 2. p.420. t. 16$. Calyx hemisphzricus. imbricatus; squamis coriaceis, margine scariosis. Receptaculum nudum, planiuscu- lum. Semina apice calva, — erbe inodorce, folus magis simplicibus et latis quam sequentium generum. 943. CHRYSAN'THEMUM segetum: florum radio con- "colore, foliis amplexicaulibus basi dentatis mucro- nalis incisis glaucescentibus. Linn. svec. n. 762. spec. pl. ed. JVillden. 5. p. 2148. it. scan. p. 251. 266. 268. 277. 516. 521. 7'et. 4c. Handl. 1741. p. 200. Sv. Bot. t. 496. Flor. Dan. 6. t. 995. Os- beck gótheb. handl. 4. p. 25. Fries hall. p. 155. I'ahlb. gothob. p. 79. /'aMenb. ups. n. 55o. Fi- scherstróm mál. p. 290. Hab. inter sezeles agrorum campestrium per prov incias meridionali- - oceidetitles scil. Scaniz et Hallan- 552 SYNGENESIA dic meridionalis frequentissime, in aliis provinciis parcius usque ad Uplandiam. Hadix aunua, Herba tota glaucescens, crassiuscula. Folia inferiora saepe pinnatifida. Calycis squamae interiores longe scariosae lutescentes. Flores radiis latioribus saturate [flavi nitent, unde Blekingis Gul/eblomrnor etc. sed invisi Scanis Hálabácker, Etterórt , SEummeslófsort. 9&4. CHRYSANTHEMUM Levcanthemum : florum radio discolore, foliis amplexicaulibus basl inciso- denta!is serratis MALA oe n SUec. "765, spees pL. ed. illa pow pa p» Bof. £. 946. Plor. Dan. 6. t. 994. Bay tates S Ac. Handl. 1014. p. 100. If'aMenb. lapp. n. 592. Hab. a prat& siccioribus apricis totius Svecie usque ad limitem Lapponie infimum frequenter et Au- germanniam supremam prope Táàsjoberget. Radix perennis. Folia radicalia petiolata, obovata, et tan- tum crenata. Caulis angulatus. Flores ad foenisecium frequen- tissimi, radiis albis regularibus notissinu Svecis Prestkrasar. 040. "M. A T B be A Rp AS Linn. (Wed ed. Schr,n. 1308. fuss. gen. p 205. Gattn. fr. 2, p. 420. t, 168. et Pytediet P. 450 t. 169. Calyx imbricatus; .squamis herbaceis submarginatis. Receptaculum. nudum. — erbe plerumque svaveo- lentes, foliis compositis mollibus, florum radio sem- per albo, sed zn.1) Cham omilla: calyx planiuscu- ]us, receptaculum conicum, semina calva, zz 2) Ma- tricaria p. s. d. (Pyrethro Gerítn.) n. 9&6. 947. calyx fere hemisphericus (Chrysanthemi), vecepta- culum convexum et semina apice coronata; radix magis perdurans. 949. MATRICARIA E radiis patenti- re- flexis, calycibus planis Apu equalibus, recep- taculis conicis, foliis subsetaceis, — J.iunm. sSvec. ri. 764. spec. pl. 'ed. IF'illden, 5. pi 2164. Hs 69a. p. 177. 4292, "Sv. Bot. t, 5o. Sams. ner. pmog2e Jah lenb. ups. n. 551. B. svaveolens: radiis deflexis paucioribus. Z/Pah- lenb. Ll c. POLYTGAMIA SUPERFLUA 509 M. svaveolens Ann. svec. n. 766. it. vestrogr. p. 107. Hab: iu agris przcipue d callis regionum campe- strium a Scania ad Bahusiam , Vestrogothiam et Uplandiam frequenter; 8 magis ad pagos inler gra- mina per provincias sylvaticas, ut Smolandiam, Ve- strogothiam meridionalem, Vermlandiam et Norr- landiam usque ad Medelpad passim, Jemtlandiam rarius. Radix annua. Planta ramosissima, gracilis, circiter pedalis; foliorum laciniis fere tenuitate setae. Flores disco vix tri- bus lineis latiore, circiter septendecim-radiati, ob odorem svavem Svecis Sótkullor , Lukt-tuppor , Hoitkrydda , Jysbiuppor, Kamiliblom etc. | g lloxibus fere duplo dat gustioribus, magis svaveolentibus. 946. MA'TRICARIA znodora: radiis patentibus, re- ^ ceptaculis hemispharicis, calycibus margine scario- sis, folis pinnaüs multfido - filiformibus, corona seminum integra. Linn. svec. n. 765. spec. pl. ed. Wd. 5. p. 2157. (Pyretbrum). Flor. Dan. ti: 696. Wahlenb. lapp. n. 595. &£ maritima: folus latioribus magis carnosis, semi- ^' num corona in lobos extensa. Jum. spec. — it. vestrog. p. 140. Horneman plant. 5. p. 871. Pyrethrüm maritimum | /Zillden. [. c. IY'ahlb. go- "thob. p. 79. Fries halland. p. 155. Hab. ad plateas , vias, agros per totam Sveciam, re- gionibus alpinis et subalpinis lantum exceptis, "ubi- que: £ in littoribus maxime salsis oceani ubique et maris balthici saltem ad. Oelandiam usque passim. Radix annua. Planta tota fere omnino inodora, diffuse ra- mosa, mollis, glaberrima. Folia majora et crassiora ut tota planta. Flores praecipue duplo triplove latiores quam in praecedente; radiis saepe triginta (forsan potius Scanis .Bal- dersbrá quam Anthemis Cotula) " 917. MA'TRICARIA Parthenium: radio subpatulo ab- breviato, receptaculis hemispharicis,. calycibus mar- gine scariosis, foliis pinnalis; pinnis subovalis 1n- cisis; summis confluentibus, floribus fastigiaus. Linn. spec. pl. ed. [F'illd. 5. p. 2155. (Pyrethrum), Flor. Dan. t. 674. Sv, Bot, t. 295. culta, » L] 554 STNGENESIA . Hab. in insulis extimis earumque scopulis mari ex- positis Bahusis circa Marstrand ex. gr. in Koón irequenter et omnino spontanea (/Pahlberg). Radix biennis vel perennis. Planta pedalis et ultra ere-. cla, fere tota odore quodammodo graveolenti, prae ceteris Svecorum - Mattram. — Foliorum laciniae saltem . superiores saepe latitudine florum. Florum discus fere latitudine digiti minimi, sed radius omnium brevissimus, linea parum lon- gior fere ut in Achilleis. r 341. AN THEMIS. Linn. gen. ed. Schr. n. 1512, ffuss. gen, p. 207. Calyx hemisphericus imbricatus; :ssquamis membrana- ceis. Plosculi radiantes numerosi elongati. Recep- : taculum subconicum paleaceum. — erbe foliis com- positis rigidulis utplurimum mucronulatiss 1) Cha- mamelum Geortn. 1. c. p. 426. t. 160. paleis deci- duis, seminibus calviusculis n. 940. 949. 9) Anthe- 2is Gerín. p. 455. t. 169. paleis persistentibus, se- minibus coronaltis n. 950. radzce perenni. 948. AN'THEMIS Cotula: receptaculis conicis; paleis setaceis, seminum apice angusto calvo, calyce her- baceo, foliorum laciniis subfiliformibus. zzz. seec. n. 767.' spec. pl. ed. IFilld. 5. p. 2101. it. scan. p. 177. 210. oel. p. 85. gotl. p. 272. Se. Bot. t. 429. JI. Dan. 7. t. 1179. (lalenb. ups. n. 555. Carls. strengn. p. 49. Ahilquist runst. p. 20. Fries hall. p.155. Jfahlb. gothob. p. Go. dspegr. blek. p. 62. Hab. ad plateas et vias urbium in regionibus marga- ceis maxime campestribus ex. gr. Scaniz, et circa lacum Milaren Strengnesie, Upsalis etc. passim copiose; nec non ip maritimis Oelandie, Got- landie, Hallandie, Blekingie in Ronneby, Gothoburgi parcius. Planta erectiuscula ramosissima, circiter pedalis, tenuior proximis. Flores praecipue ingrati subacidi odoris Svecis Surkullor vel Surtuppor, Scanis Barbro (i. e. barbare flo- res); disco vix tribus lineis latiore; radiis circiter duodcecüm, Scanis DBaldersbra (. e. supercilia Dalderi s. radii solis). POLTGAMIA SUPERFLUA 555 949. ANTHEMIS arvensis: receptaculis conoideis; pa- leis lanceolatis exsertis, seminum apice dilatato- marginato, calyce scarioso, foliorum laciniis pla- niusculis canescentibus. — J;zzs. svec. nm. 768. spec. pl. ed. JV illden. 5. p. 2180. Flor. Dan. 7. t. 1178. et 685. procumb. Hisinger herjed. p. 54. Hab. in arvis et agris precipue provinciarum cam- pestiium a Scania ad Bahusiam, Vestrogothiam, sVestmanniam ferrimontanam et Norrlandiam fre- quenter. Planta paullo succosior et rigidior praecedente, aliquan- tum canescens; laciniis foliorum laüoribus. Flores fere ejus- dem magnitudinis, sed fere inodori (Svecis Akerkullor), et demum receptaculum magis crassescit, seminibus paleisque globum durum insiguem constituit. Radix quoque saepe ul- ira annum perdurat. 950. AN'THEMIS £znctoria: paleis persistentibus flo- scualos superantibus, seminibus coronatis, foliis bi- piunatis serratis planis subtus tomentosis. Ln. svec. n. 769. spec. pl. ed. ll'illden. 5. p. 2189. it. 2h. p/312. 9557 (tan:c p. 245.) 8v- Har. £. 62. Jlor. Dan. t. 741. dietz. oec. p. 54. Ilahlb. go- thob. p. 0o. Forsander veg. scan. p. ii. Samz. neric. p. 62. Carís. strengn. p. 48. B. pallida: radiis pallidis, caule minus erecto. J7aA- ""lenb. ups. n. 555. Flor. Dan. t. 605. : "Hab. in arvis et ad vias praecipue: solo margaceo provinciarum campestrium orientalium et interme- diarum, ut Gotlandice, Oelandiz medie, Ble- kingic et Uplandiz frequenter, Suderman- nie et Ostrogothis passim, Vestmannize ferrimontauze ad Skinskatteberg rarius et forsan ad- venütia, Scauizc vix nisi ad Cimbrishamn, V er m- landize ad fodinas Tabergenses, Bahusie in ru- derals arcis tantum. Radix saepius perennis et tota planta major quam prae- cedentés, plerumque bipedalis, late corymbosa. Flores ma- gn (fere Chrysanthemi segetum), sesquipollicem lati, toti aurei el pigmento ejusdem coloris diliores quam affines 556 STNGENESIA Svecis. Lettblomster (Fárgkullor), Gultullor. — & quasi ad praecedentem revergit colore habituque minore. 5425. ACHILLE A. Linn. gen. ed, Schr- n. 1515. Suss, gen. p. 207. Gartn. fr, 2. p. 426. 1, 168. Calyx ovatus imbricatus; squamis angustis sublineari- bus. Flosculorum radiantium ligule vix plu quinque (nisi duplicate s. duplici ordine posi valze, abbreviata repandeque. Receptaculum p paleaceum Semiua calva. — Herbe radicibus per- eunibus, sive floribus minorious sive folis simpli- EAS. quam in precedentibus. -9931. ACHILLEA MiZefolium: foliis bipinnati pilo- | siusculis: laciniis linesribus dentatis mucronatis, caule superne sulcato. | JLznn. svec. n. 770. spec. pl. ed. [Pilld. 5. p. 2208. Sv. Bot. t. 74. Hor. Dan. [LE Il/allenb. lapp. n. 394. £g. nobilior: odoratior, foliis latioribus obtusioribus " magis tomentosis. A. nobilis ( Aosén obs. scan. p. 48. n. 59.) Retz. — scand. ed. 2. p. 199. 06€. pi 12. Jet. dev Mond. 1707. p. 252. (vix vero Liun. spec.) Hab. ad "op agrorum, viarum e. s. p. per to- tam Sveciam, alpibus tantum altioribus exceptis, ubique frequenter; B in caicareis campestribus Sca- nis inter Christiaustad et WVVram nec non ad Dufeke. Caules vix pedales imferne simplices, sed superne divisi in cymam palma saepe latiorem ramosissimam Svecis 7'u- sendgren. WKolia pleraque digitum minorem lata. Flores plerumque albi vel paullo rubicundi (Svecis Aó/lekta), se- mine cannabis non majores, radiis disco toto latioribus, ob saporem amarum Uplandis Backhumla., Dalecarlis Galen- tára, ob odorem /fe:itt Násgrás, alas Brássor vel Brássor, etiam Renfan (Danorum Reynfan, Germanorum Rheinfarren). 952. ACHILLEA JPíarmca: foliis linsatnbdi attenuatis equaliter argute sei ralis Blabris. Linn. Svec. n. 771. spec. pl. ed Willden: 5. p. 2191. ESSPUR. D. 264. vestros. p. I16. 155. 210. (220.) Sv. Bot. t. 207. POLTGAMIA FRUSTRANEA . 55; Flor. Dan. t. 645. Kalm bohusl. p. 65. 72. .Nce- zén in Fant diss. de Ulricehamn p. ^i. F'idegren Osters. p. 51. .Samzael. eric. p. 65... Hisinger verml. p. 11. Hab. in pratis humentibus precipue provinciarum oc- cidentalium a Scania frequentissime ad Bahusiam, Daliam, Vermlandiam occidentalem et Vestrogo- thiam, Nericiam, Dalecarliam inferiorem ad Dal- eltven. passim; Ostrogothie in Torpón lacus Som- men. Radix repens. Caulis saepius bipedalis, sed in arenosis Scaniae interdum spithamaeus tantum: foliis integerrimis un- ciam longis, sed floribus non minoribus veriun cum radio semiunciam latis; pedunculis bractea tantum suffultis. Post foenisecium diu floret. Nericiis Strandki. oRD. 29, POLYGAMIA FRUSTRANEA. 545. CEN TAURE A. Linn, gen. ed. Schr. n. 1551. Garin fr.2 P. $82. t. 161. Calyx subglobosus imbricatus; squamis fimbriatus (vel stellatim spinosis iu extran. specc.). Plosculi omnes tubulosi, sed radii majores omnino vacui. Recep!a- culum íavosum, setosum. Semina hilo laterali im- presso introrsum adfixa. Pappus selaceus asper. — Her bee floribus majoribus: 1) Cyanus Juss. gen. 191. flosculis radii multo majoribus in infundibuluin multifidum superne magis grandilobum dilatatis; 2)Jacea Juss. flosculis radii disco subequalibus, ra- dice perenni n. 954. 955. 955. CEN'TAUREA Cyanus: [losculis radii maximis | multifidis, calycinis squamis serratis adpressis, fo- liis DON HIE dd: infimis piunatim dentatis. — zz. svec. n. 776. spec. pl. ed. IW iliden. 5. p. 2291. Sv. Bot. t. 52. Flor. Dan. 6. t. 995. Hartm. F'et. Ac. FHandl. 1914. p. 106. [ahlenb. zb. 1811. p. 57. Hab. in agris inter Secale et Triticum per maximam partem Sveciz scil. usque ad 'Tásjión Angermannia supreme (Z;cestad.) et Umeà Vestrobottnizubique. 558 STNGENESIA Radix annua. Herba tota pubescentiá arachnoideà ad- press3 aliquantum canescens, saepe bipedalis, ramosa, sed angusta. Calyces vix pisi magnitudine; fimbriis albicantibus. Flores disci pauciores saturate caerulei, sed radii multiplo majores amoenissime cyanei nostrorum D/áklint, (Bláklátt), australioribus rusticis ob formam. Bátsmanshatt , Hattar. 954. CENTAUREA Jacea: calycinis squamis apice o- vatis scariosis squarrosis, folis lauceolatis: inferio- ribus sinuato-dentatis, ramis angulatis. | ZZz. svec. n. 77^. spec- pl. ed. JF illd.-5. p: 2505. Plor. Dan. t. 519. Idhlenb. F'et. Ac. Hand. 1911. p. 85; — Hab. in pratis apricis et ad agros Svecie infra Skul- skogen Angermannuie ubique cop!ose. | Caulis plerumque oblique adscendens; folis dente umo al- terove amplectentibus. Calyx totus magnitudine nucis avel- lanae cum appendicibus squamarun i scariosis cochleariformi- bus badiis, Svecis P'árszklint, Gulskára, Knappar. FKlo- sculi violaceo-rubicundi. 9559. CENTAUREA Scabiosa: calycibus elobosis; squa- -— mis adpressis ciliato-fimbriatis, folus scabriusculis piunatifidis: laciniis lanceolatis acutis basi incisis. inn. svec. n. 775. spec. pl. ed. lFillden. 5. p. 2290. Sp. Bot. 4. 527. ET. Dan: 0. 1-392352. Sams mric. p. 68. d[Fahlenb. F'et. Ac. Handl. 1809. p. 218. — 1811. p. 24. Hab. ad agros, sepes, vias regionum campestrium a Scania ad Bahusiam, Vermlandiam inferiorem, Ne- riciam et Gestriciam passim copiose. i Radix valde multicaulis valida, caulesque duri (australio- ribus Jernórt, Jernrot), iripedales et ultra. Folia radica- lia interdum pedem longa, inferne fere pinnata; pinnis indi- visis integerrimis. Calyx magnitudine ovi columbini, squa- mis atro-marginatis, fimbriis pallescentibus, Svecis Storhuf- vud, Hárkullar, F'áddklint. | Flosculi violaceo-rubicundi. oRD. 4, POLYGAMIA NECESSARIA: 544. FIL A G O. Linn.gen. ed. Schr. n. 1545. fuss. gen. p. 200. Gartn. fr. 2. (p. 404.) 1.156, Calyx duplex: exterior pentaphyllus. Pales intra ca- lycem. Floscul feminei apetali extimi inter calycem POLTGAMIA NECESSARIA 55g et paleas pappo destituti; interiores pappo capillari. — (Calyces pauciflori conglomerati minimis squamis stricte acuminatis (nec extrorsum tam latis, sphace- latis. vel fuscescenübus ac in Gnaphalis miuimis). Herbulce valde lanate, Svecis Musórt, fere totce annuc, locis maxime apricis contente (Hallandis Kalatrefnad). 956. FILAGO ;nontana: calycibus lanatis laxe approxi- malis in axillis foliorum flore longiorum, caule ramoso. JL. svec.n.^700. spec. pl. ed. 3. p. 1511. am. ac. 8. p. 103. etiam Smuth fl. brit. obs. p. 974. Se. Bot. t. 659. JY'ahlenb. ups. n. báo. | Ahlquist runst. p. 20. Fries nov. p. 99. B. simplicior precipue, inferne, folis fulcrantibus . flores &quanübus. Gnaph. arveuse (sec. Smith fl. brit. p. 074.) IP'illd. "spec. pl. 3. p. 1997. | Plor. Dan. 9. t. 1275. Fries halland. p. 152. Hab. in eollibus campisque exaridis glareosis itemque locis exustis sylvarum a Scania ad Vermlandiam ferrimontanam, Dalecarliam superiorem (ex. gr. Ore) €t Norrlandiam supremam ex. gr. Anundsjó et Ed- sele frequenter. Radix annua. Caulis solitarius sed saepe per totam lon- gitudinem ramos exserens, virgatus et ne quidem superne dichotomus vel cymosus. Folia majora quam im sequente, interdum fere semiunciam longa. Calyces quoque majores, duas limeas longi. 957. FILAGO arvensis: calycibus quinquangulis apice " . glabris nitidisque confertis in dichotomia panicule, foliis fulerantibus flore brevioribus, caule inferne simplicissimo. — Linn. svec. n. 701. spec. pl. ed. 2. p. 1912. Sv. Bot. t. 660. Leche scan. p. 16. n. 65. Montin Vet. Ac. Handl. 1766. p. 244. JV'ahlenb. ib. 1006.' p. 65. Nezén in Fani diss. de Ulricc- hamn p. $1. Fries nov. p. 99. Gnaph. montanum JVillden. spec. pl. 5. p. 1996. - Flor. Dan. 8. t; 1276. Fries halland. p. 152. Gnaph. minimum, Smith fl. brit. p. 973. — Engl. Dot. 17. t. 115g. Fries nov. p. 15. [V ahib. go- SUTNGENESIA C1 ME o thob. p. 79. .Ahlquist runst. p. 28. | Zetterstedt res. 1. p. 11. Hab. in arvis campisque przcipue supra formationes juniores phovipioiauum meridionaiium ut Scaniz altioris et Oelandis ubique, Gotlandi e rarius, Ostrogothige et Vestrogothis parce; cete- rum in maritimis tlallandis usque ad Gótheborg parcius et Calmariensis gubernationis ad Dóderhult usque frequentius. Radix subbiennis. Caules plures e radice nascentes, sed dein simplicissimi usque dum superne dividentur in panicu- lam cymaeformem; ceternm angusü, semper filformes, sed stricü. Folia minora circiter quatuor lineas longa, magisque acuminata. Calyces apicibus nonnibil flavescentes, sesquili- neam lougi. : 956 FILAGO germanica: calycibus glabris nitidis den- se aggregals: capitulis in dicho'omia caulis termina libusque, folus fulcrantibus flore brevioribus, 2 ilc iuferne xuupligissimp, Linn. spec. pl.wd. 9; p.151. d IFilld. 5. p. 95 (Guaph.) 8vec! n. 779. (pyra- midata). Flor. Dan. t. 997. Sv. Bet. t. os Lec he Scan. p. 16. n. 64. n oec. p. 259. Osbeck gó- theb. handl.. 4. p. 25. Hab. in arvis arenosis Scanis meridionali-occiden- talis ut ad Svarteskog prope Ystad, ad "Trelleborg, St. Hammar, Skabersjó juxta Varto omnium co- piosissime, ad Helsingborg, nec non (saltem olim) Hallandisz adJacentis rarissime. Radix biennis. Caules saepe plures, satis firmi, pennami columbinam crassi, interdum pedem alti. Lanugo totius plan- tae non tam alba ut in praecedentibus, sed magis flavo- virens. Folia caulis omnino imbricata. Capitula plerumque semiunciam lata. Calycum apices initio eximie rubentes, de- mum straminei, quod ad dimidiam partem calycis extra la- nuginem prominentes. oRD. 5, MONOGAMI A. 345... J A S LO NUES, Linn. gen. ed. Schr, n. 1362. fuss. gen. p. 185. Gartn. fr- X. p. 149. t. 20. Calyx communis polyphyllus, includens flores pedicel- MONOG AMA 54k latos; proprius superus quiuquefidus persistens. Co- xolla ad basin quinquepartita: laciniis linearibus. Cap- sula subbilocularis, ex axi vacua apicé dehiscens se- minaque basi adfixa demittens. — Zerbe foliis angu- stis, floribus fere Scabiosce, sed Ord. nat. 25. Cain- panacec, 959. JASIONE zontana: folis lineáribus undulatós : ^. crispis basi adnaüs. JLiznm. svec. n. 703, syst. edi JHoem. 5. p. 475. it. scan. p. 129. 164. 226. 541, oel. p. 140. gotl. p. 168. 213. 255. vestrog. p. 18. 69. 164. am. ac. 9. p. 109. Rogberg smol. p. 23. Sv. Bot. t. 404. Flor. Dan. t. 519. Kalm bohusl, p. 75. 163. Carls. strengn. p. 4g. | Linder viksb. p. 55. (Scab. mont.) Hartm. F'et Ac. H. 1818. p. 125, B. làittoralis: foliis planioribus glabiis. Z'rzes nov. p. 29. -spegren bleking. p. 17. | Hab. in campis et collibus exaridis arenosis preecipué supra petras formaátionum juniorum, ut Scanise, Oelandiso, Gotlandic et Vestrogothic iu Falbygden frequenter, etiàm interjJacentis Smolan- dis passims celerum vix nisl in regionibus mari- ümis Blekingiz, tallandic et Dahusiz us- que ad Siróinsiad, Sudermannise, Ostrogo- this, nec ion ad lacus maximos Venern in Thorsó; Vettern ad labo etc. Máilaren ad Strengnás, Wiks- berg et Stockholm; 4 Scanis occidentalis ex. gr. Helsingburgi et Hallandia. | Radix annua vel potius biennis, , valde multiceps. Caulis inferne simplex, sed superne pedunculos nonnullos unillo- ros nudos gerens. Folia ubique latitudine caulis, vix uncia longiora. Flos compositus circiter octo lineas latus, elegántef azureus, Scanis Mure vel Mone, aliis etiam B/à- Munte, aestivalis. — 8 in littoribus oceani longius durare videtur; magis divisa, itaque demum tenuior, lloribus dimidio minoribus: 5466 LOBEL LA. Linn, gen. ed. Schr, n. 1565. Suss, gen, p. 185. Garin. fr. i; p.151, 1, 90, (Rapuntium.,) Calyx germini adnatus; dentibus superis quinque inis Flor. Svec; 85, LI 549 STNGENESIA noribus. Corolla monopetala tubulosa: limbo quin- quepartito: laciniis duabus minoribus sursum versis, tribus inferioribus majoribus labium inferius consti- tuentibus. | Anthere basi dehiscentes, in filamentis sursum connatis. . Capsula bilocularis apice intra ca- lycis lacinias dehiscens: dissepimento valvis contrario. — Herba lactescentes. Ord. nat. 35. Campanacec. 96o. LOBELIA .JDortmanna: folis linearibus bifistulo- — $1$ imlegerrimis, e&capo subnudo simplici racemoso. JLinn. sec. n. 703. syst. ed. Roem. 5. p. 57. it. ve- strog. p. 115. 249. scan. p. 558 (417.) (gotl. p. 505.) JHogberg smol. p. 22. Se Bot. t. 452. Fl. Dan. t. 59. Fries halland. p. 45. Naezén im Fant diss. de Ulriccehamn p. 51. Carls. strengn. p. 49. A- spegren bleking. p. 17. : Hab. in laeubus fundo arenoso et aqua limpidiore frigidioreque preditis per provincias sylvaticas pree- cipue elevaliores et in'ermedias, ut Smolandic adjacentisque Hallandie, Blekingis et Ve- strogothis copiose, Vermlandiz ferrimontanee frequentissime aliarumque regionum similium per Nericiam, Vestmanniam,Dalecarliam etc; sed rarius in Máàlaren et Scauie in Helgeà prope Christianstad. | Radix perennis, tota fibrosa. Folia fere ommia radicalia, plerumque unciam longa et bis lineam lata. Scapus teres sesquipedem et ultra longus pro diversa profunditate aquae. Flores subsecundi, penduh; corolla lactea vel dilutissime cae- rulescens, inter lacinias superiores ostendens antheras viola- ceas. Smolandis Notgras. 547. VIO L A. Linn. gene ed. Schr. n. 3504. fuss. gen. p. 526. Gaertn. fr. 2. p. 359. t, 112. Calyx pentaphyllus: foliolis latere interiore adfixis. Pe- iala quinque 1inzqualia; infimo latiore retrorsum cal- carato. JAnthers subsessiles, sursum intra membra- nam appendicularem dehiscentes; infimis duabus ap- pendices caleari petali infimi immittentibus. | Capsula supera unilocularis trivalvis: valvulis latere interiore seminiferis. — erbe radicibus perennibus preeter MONOGAMIA 543 ultimam varietatem speciei ultime, pedunculis uni- floris 1) radicalibus n. 961-965. 2) ex axillis folio- rum caulinorum alternorum a) stipulis serratis (cani- nc) *) floribus lacteis n. 964. 965. **) violaceis n. 966. 967. b) stp. integerrimis n. 9680. 5969. c) pinua- tifidis n. 970. — Ord. nat. Campanaceis proxi- ma, sed fructus potius Heliantheini. 961. VIOLA paíustris: acaulis, radice repente filifor- — Ami, folis reniformibus glabris subnervosis, calyce obtuso. nn. svec. n. 706. syst. ed. foem. 5. p. 965. .Decand. prodr. nat. i. p. 294. Plor. Dan. t. 65. Il'ahlenb. lapp. n. 596. f.angustala: foliis cordaus acuüs. Fries nov. p. —. 40. hallaud. p. 45. Hab. in pratis paludosis totius Svecize sparsim 2 pre- cipue in subalpinis regionibus usque ad Finmar- kiam non raro; etiam Hallandie et Smolandize in denudatis regionibus sed locis occultis. Radix omnium tenuissima, filo non crassior, varie divisa. Folia subcoriacea, evidentius nervosa, obsoletius crenata. Pedunculi in medio bracteati, digitales. Flores praecoces ex carneo caernlescentes; venis labii inferioris saturatioribus. — B differt tantum angustie omnium partium. Etiam radix fere tenuior est (quae contra longe crassior in vera V. uüligi- nosa Schrad.) 962. VIOLA Arta: acaulis, foliis oblongo-cordatis pe- —. tiolisque hirtis, calyce obtuso. Jnn. svec. m« 799. syst. ed. HRoem. 5. p. 560. it. oel. p. O1. vestrog. p. 7&4. JDecand. prodr. nat. 1. p. 295. Sv. Bot. t. 545. Flor. Dan. t. 618. IFahlenb. Vet. Ac. H. 1006. p. 65. ups. n. 545. Ahlqnist runst. p. 11. Carls. strengn. p. 49. Bjerkand. Vet. Ac. Handl. 1776 p. 04. JPorsander veg. scan. p. 15. Aspe- gren bleking. p. 19. £? umbrosa: gracillima, calycibus angustis acumi- natis. Hab. in dumetis rupestribus vel petrosis Svecise o- rientalis presertim Gotlandie, Oelandie, Su- dermannic, Uplandie frequenter; Smolan- 544 STNGENESIA dic orientalis, Blekingie Scanieque passim; occidentem versus vix ultra formationes iransitionis Nericie et Vestrogothie; in Norrlandia ad Silje- berget Medelpadie et denique 4 ad Ramsele An- germannie in umbrosissimis (Lestadius). : Radix saepe crassitie calami scriptori Petioli praecipue divergenter hirti. Pedunculi plerunique glabrescunt, inferne bracteis binis stipati, digitales. Flores saturatims violaeei. — B differt fere ut praecedentis speciei g graciltate, sed prae- cipue angustie calycis. Flores autem adhuc ignoti, qui in- dicent an diversam speciem. 965. VIOLA odorata: acaulis, sarmenlis radicis rep- tantibus, petiolis glabriusculis, folüs eordatus, ca- lyce obtuso. Jzinn svec. n. 704. syst. ed. .Roem. 5. p. 964. Decand. prodr. nat. 1. p. 296. Sv. Bot. t. 0. Flor. Dan. t. 509. Leche scan. p. 17. n. 7. Fries halland, p. 45. J4hlquist F'et. 44c. Handl. 1021. p. 502. Hab. saltem quasi spontanea in gramünosis hortorum Lundini alibique Scanie satis copiose. Hallan- dia meridionalis etc. omnino indigena videtur Oelandiz medie in paroeciis Hógsrum et 'l'hors- lunda. | Radix et herba fere praecedentis, sed ut sub terra sar- mentacea ita etiam folus latioribus glabrioribus, [floribus o- ptime violaceis svaveolentibus. 964. VIOLA persicifolia: puberula erecta, folus cor- . date-lanceolatis serratis; stipulis dentatis peticlo fulerato longioribus, pedunculis folio brevioribus. Schreb. MS. — Horiulanorum. V. stipularis Frzes halland. p. 4g. 4hiquist F'et, —. 4c. Handl. 1821. p. 503. Hab. in Oelandis orientalis praüs ad rivulos, intra Landtborgen aliquando stagnantes, prope Runsten copiose. Planta fere maxima nostrarum, saltem longissima, saepe sesquipedalis, undique pubescentia brevissima non parum ci- nerascens. Stipulae in medio caule maximae, interdum bis nuciam longae et petiolo duplo longiores. Pedunculi folus MONOGAMIA | 545 breviores. Flores maximi fere unciam longi, dilutius caerule- scentes fere ut in sequente, cui species proxima. Haec prima- ria et major V. persicifolia nomen optime meretur ob fo- lia magis serrata et stipulas quoque folia persecta referentes. 965. VIOLA. /Jactea: caule subdecumbente teretiusculo, -.— foliis ovato-lanceolatis crenatis; stipulis acuminato- serratis herbaceis, pedunculis folio duplolongiori- bus. Smith brit. p. 247. | .Engl. Bot. t, 445. ftoe- mer syst. 5. p. 569. IPahlenb. Vet. 44c. Hand. 1006. p. 65. V. montana y. Decand. prodr. nat. 1. p. 299. | B. stricta: caule superne erecto subtriquetro, foliis ^ "^ latioribus summis basi subcordatis, Z7 ahlenb. ups. 5". 9441, Jon. Dan. t. 1529. V. persicifolia Frzes nov. p. 49. halland. p. ^7. V. montana « Decand. prodr. 1. p. 299. Hab. ipsissima « in calce transitionis ad Fulterstad, Runsten etc. Oelandise, Gotlandie, Ostro- gothica, sed 9 locis aquosis precipue riparis a Scania el Hallandia usque ad Uplandiam passim. Radix magis repens quam in affinibus, adeo ut caulis quo- que saepe decumbat et teretiusculus evadat. Folia etiam an- gustiora. Quo autem erectior evadit £ eo etiam latior; fo- lio uno alterove summo basi subcordato. Stipulae heibaceae, sed angustae. Flores semper lacteae vel dilutissime cae- rulescentes. 966. VIOLA. canina: caule demum adscendente angu- lato, folis cordatis crenatis glabriusculis, stipulis utrinque setaceo- serratis demum scariosis, calyci- bus lanceolatis acutis. Anm, svec. n. 705. syst. ed. Roem. 5. p. 566. Decand. prodr. nat. 1. p. 299. Sv. Bot. t. 290. Flor. Dan. t. 1455. JF'ahlenb. lapp. n. 599. B.arenaria: tola puberula etiam fructu , foliis bre- | vioribus subreniformibus, V. arenaria J4spegren bleking. p. 19. y. Syl vatica: major pilosior. Frzes hallanud. p. 46. V. mirabilis F7or. Dan. 6. t. 1045. 4. frustranca: caule valde elongato laxo, floribus - apelalis non fructificantibus, Z«cestadius F'et. Alc. H. 546 | $TNGENESIA | Hab. iu pascuis et pratis siccioribus totius Sveciw, usque ad Ümeá et trans alpes ex. gr. ad Rórstad Nordlandie frequenter; 8 in jugis glareosis regio- num maxime campestrium ut Uplandis, Sca- nic etc. passim; »y in sylvaticis Smmolandie ad- jacentiumque provinciarum occidentalium sparsim ; à precipue Norrlandie (.Leestadius). Est quasi mater omnium proximarum, et postquam hae prae- eipue ob stipulas majores herbaceas separatae sint, ipsa ta- men adhuc sati$ polymorpha. Primaria forma mediae ma- guitudinis et fere glabra, 48 abbreviata et pubescentià bre- vissima tecta; y major pilis distinctioribus adspersa; 2 in umbrosissimis locis luxuriat caule longo folioso rarius íructi- ficante, Omnium 1ílores fere iidem pulchre violacei. 967, VIOLA montana: caule erecto triquetro,- foliis —7eordatis sursum oblongis supra pilosiusculis serra- tis, stipulis extrorsum dentatis; superioribus semi- ovatis dimidio petiolo longioribus herbaceis, caly- cibus lanceolatis acutis, zz. svec. n. 707. Il'ah- lenb. lapp. n. 599. Mab. in montibus petrisque calcareis vel calidioribus precipue ad aquas majores Lappouis inferioris et Jemtlandiz rarius. Radix magis caespitosa et caules erecti interdum fere pe- dales. Folia basi cordata et tam lata ac praecedentis, sed sursum magis elongata, Stipulae omnes virides vel herba- ceae; superiores pro brevitate sua latiores quam in ulla alia specie. Flores fere saturatiores quam in praecedente, itaque cum lactifloris n. 964. 965. comparari non potest. 968. VIOLA ;nirabilis: caule erecto triqueiro, folis ^ reuiformi-cordatis pilosiusculiss summis | sessilibus, stipulis integerrimis, floribus caulinis apetalis ferti- lnbus; radicalibus pelaloideis sterilibus. — Z;zzz. svec. I 789. syst. ed. Hoem. 5. p, 977. 1t. oel. p. 61. am. ac. 0. p. 104, Jacqu. austr. t. 19. IFahlenb. F'et. Ae Handl, 1808. p. 65. Bjerkand., ib. 1776. p. 94. Samz, neric. p 65. Hartm. F'et. Ac. Hand. 1014. p. 97. Forsander ves. scan. p. 12. Hab, in dumetis ferüilioribus precipue supra calcem MONOGAMIA 547 formationum juniorum Gotlandie, Oelandizs, Scanic, Ostrogothic, Vestrogothiz in Fal- bygden etc. Nericie, Dalecarlic ad Osmunds- berg, Hyckje etc. Jemtlandiz saüs frequenter; celerum iu regionibus magis litoralibus et origtalid bus ex. gr. Smolandie orientalis usque ad Vexio, Uplandie, Sudermannie passim, Norrlandie rarius usque ad T'ásjóberget Angermanuie ( Leestad.) Planta vernalis subacaulis videtur, folüs in cucullum con- volutis, floribus peítaloideis lacteis sxdvedléntibus masculis $. abortientibus; sed aestate maturiore explicatur herba omni- um maxima et latissima. pedalis, foliis 2 -5- pollices latis, floribus vero subsessilibus omnino apetalis at demum fructi- feris. Itaque multo inagis biformis et mirabilis quam ulla alia. 969 VIOLA. biflora: caule debili subbifloro, foliis re- xc S mniformibus crenatis, stipulis ovalis integerrimis. JLinn. spec. m. 790. syst. ed. Roem. 5. p. 978. Flor. Dan. t. 46. IY ahlenb. lapp. n. 597. Hartm. Vet. Ac. Handl. 1818. p. 127. Hisinger herjed. p. 51. Hab. locis suboccultis szeepe irrigalis per alpes omnes nivales regionesque subalpinas et iuferalpinas juxta fluvios a Lapponia summa usque ad IIerjedalen frequenter. Radix squamosa. Planta tenuissima omnium, plerumque digitum longa; caule filum crasso. Stipulae omnium muni- mae linea vix longiores, sed herbaceae. Pedunculi folis duplo triplove longiores. Flores lutei; fauce omnino glabra. 970. VIOLA. tricolor: caule angulato diffuso, foliis ob- longis dentato-creuatis, slipulis lyrato- pinnatifidis,, caralla calycem extus glabriusculum duplo exce- dente. nn. svec. n. 791. syst. ed. Roem. 5. p. 501. 4. vestrog. p. 255. Decand. prodr. nat. 1. p. 505. Sv. Bot. t. 44. Flor. Dan. t. 625. Hartm. et. Ac. Handl. 1814. p. 9v. | Zetterst. res. 2. p. 02. 60. B. arvensis: corollis bicoloribus iodiieé extus ? pubescente VIX longioribus. I ahlenb. ups. n. 557. V. arvensis Atoern. syst. 5. p. 502. Hab. in pratis siccioribus totius Svecie, Lapponia cisalpina elevatiore iantam excepta, frequenter; 548 STYNGENESIA B8 in arvis magis campestrium regionum copiose, etiam ad Ásele reperta. Planta primaria radice magis perennante, floribus magnis pulcherrime tricoloribus Svecis Sammetsvioler, occidentali- bus SStateblomster; sed quo magis arvensis et radice an- nua eo magis, in fructum certe maturandum intenta, flores magnos i negligit usque dum corolla Tnm alba, lutescente colore ad faucem, valde inconspicua splendorem generis amittat tuncque Svecis Styfmorsvioler. 548. IMPATIEN S. Linn. gen. ed. Schr,n. 1565. Suss. gen. p. 200. Gartn. fr. 2. p. 151. t. 115. Calyx diphyllus, ad latera floris vergens, minutus. Co- rola tetrapetala maxime inequalis: petalo postico cornuto;. lateralibus maximis labium inferius consti- tuentibus; antico superiore minore. Capsula quin- quelocularis quinquevalvis: receptaculo columnari. — Herbe magne molles grandiflore. | Ord. nat. 52. Gruinales prope Geranium. 971. IMPA'TIENS Noli tangere: pedunculis multifloris "solitarii, foliis ovatis, geniculis caulinis tumenti- bus. Linn. svec. n. 792. syst. ed. Roem. 5. p. 550. V. SCIL. p. X0Y. 107. 922. 272. vestrog. p. 26. 204. 210. am. ac. OQ. p. m Sv. Bot. t. 571. .FI. Dan. i. 502. ries halland. p. 48. .Bjerkander | Vet. Ac. Handl. 1776. p.81. Samzel. neric. p. 65. — Carls. strengn. p. 50. Hartman Fet. Ac. Handl 1918. p. 226. Hisinger verml. p. 1i. Hab. ad radices rupium precipue irrigatas humosas occultissimas regionum montosarum .ut Scanisze sylvestris frequenter, Hallandie et Bahusie interioris rarius, Vestrogothie ad Halle- et Hunneberg., Kinnekulle et Billingen in strato lapi- dis suilli copiose", Ostrogothise ad Motala, Me- devi etc,, Nericise, Vermlandice occidentalis ad Stómne in Gillberga et Kóla in Jóssehárad, Su- dermannie et Roslagis, Dalecarlis ad 5à- ter etc. nec nou denique ad Dropphállan paroecia Undersvik prope fines Jemtlandie, Anger- mannizae ad Sollefia multis locis (Leestadius). MONOGAMIA 549 Radix annua. Merba ad genicula pellucens, magna saepe tripedalis. Folia interdum palmam lata, pedunculis longiora. Flores pollice latiores insigues lutei, unde svecice G ula. s. F'ilda Balsaminer; cornu curvato. Capsulae unciam lon- gae; valvulis e basi elastice dehiscentibus seminaque subito ejicientibus, quare Svecis (Springkorn wel etiam Nericiis Módomsórt. CLASSIS.XX. GYNANDRIA. € 0 NIS E EC) T.*UH. S. 1 ORD. DrANDRIA. Ord. nat. 15. Orchidee. Corolla 6-petala: petalo int. labello. (Rad. perennis). 1j) Anthere conjuncti: stigmati. Petala distincta. a. Pollen mucosum conjunctum in clavulas supra stigma erectas, intra loculamenta carnosa co- ]umnae antrorsum dehiscentia. Fructus ere- cti sessiles. (BRadiculae tuberosae). Labellum aperte coniceve calcaratum. Pet. ceteraconvergentia 5409, Oncurs constricte angustevecalcarat. Pet. cet. divergent. 550. SATYRIUM subt, sacculo carin. Pet. inter. exitibus longiora 551. HznwiNIUM planiusculum. Petala interiora ext:bus minora 552. Ornn v8 b. Pollen ceraceum conjunctum in conulos saepe duplicatos pone stigma horizontales, mem- branis deciduis tectos. (Radix bulbifera). Labell. saccat. Columna in petalum dilatata (Scap. vaginat.) - 9559. NORNA surs. vers.columna averse approsx:tum (Fol. sup. bulb.) 554.MALAxi1S reflexum. Fructus pendulus. (Planta aphylla) 555. ConArzonmmizA c. Pollen in farinam fatiscens, tectum operculo indurato, pone et infra stigma persistenter adfixo. (Radix fibrosa). * Columna gen. basi dilatata ; operculo sub apice inflexo Lab surs. vers. saccato-galeeforme ; limb. irif. (Pl. aph.) 556. Ee1roG1UM ** Columna terctiuscu(a ; operculo sessili oblongato. Lab. basi concav. exirors. bifid., sine apice (Plant. aphvlla) 357. ErrrACTIS laterib. divisis apice interj. (Caul. multifol.) 558. SERAPIAS amplect. extr. lin. bifid. column. abbrev. (Caul. bifol.) 559. LiSTERA *** Columna brevissima; operculo pedicellato late cordato. Labellum basi saccatum, Petala omnia apicibus parallcla - 560, NEozz1A GYNANDRIA 550 2) Antherze distinclze a stigmate. Petala conjuncta. Labellum sacciforme sine limbo. Columna lobifera - 561. CvrniPEDiUM 2. ORD. POL Y AN D R 1 A; Ord. nat. 7. Zroideoe. Spadix teretiusculus intra spatham supra basinconstrictam - | 562. Án uM dilatatam | - 5365. Carn planus intra folium lingare - - - - - - - S564.ZosTERA oRD, 1. D'Y ANNDIETA. 549. O HR; CHE PS. Linn. gen. ed. Schr. n. 1567. Brown hort. kew. ; Corolla ringens; petalis tribus in galeam conniventibus; duobus proximis etiam adscendentibus; labellum subtus calcari conico latius aperto. Pollen mucosum in pe- dicellis erectis intra loculamen!a antrorsum longiludi- naliter dehiscentia, basi confluüentia in tuberculum commune. — P/ores tenuius membranacez plerum- que punctis et lineis dieersicoloribus. Radix deor- sum tuberosa 1) tuberibus indieisis a) labello trifido (Anacamptis Rüch.) n. 972. b) quadrifido medio pro- ducto (mililares) n. 973. 974. c) tritobo (masculz s. Moriones) z. 975-977. 2) tuberibus palmatis n. 970-901. 972. ORCHIS pyram:idalis: tuberibus indivisis, labello .» trifido equali integerrimos calcari filiformi germi- nibus longiore, spica deusa pyramidata, folis li- nearibus. Zinn. svec. m. 799. spec. pl. ed. lf/illd. 4. p. 14. Sv. Bot. t. 584. Jacqu. austr. t. 266. IP'ah- lenb. Pet. Ac. H. 1006. p. 5y. Ahlqu. runst. p. 29. Hab. i» pascuis sylvestribus insularum e formatione transitionis, ut Gotlandie septentrionalis passim ex. gr. ad Biskops in Bunge, [lau in Fleringe, Oe- landiz rarius ad Ruusten et Hultersta. Planta tota pedalis vel sesquipedalis altitudinis, stricta, angusta. Folia fere omnia prope radicem sita, vix quatuor lineas lata, sublinearia; sed bracteae caulis superioris nume- rosae. Spica ex brevissimis et latissimis, circiter unciam lata et sesquiunciam longa, tota rubra. Flores fere quinque lineas longi, et calcar paullo longius. Serius post foenise- cium floret. 972- ORCHIS ustulata: tuberibus indivisis, labello qua- | drifido punctato: laciniis intermediis productioribus sublinearibus; calcavi curvulo germiuibus triplo bre- viore, folio caulino vagimante. — Z7. svec. n. 797. spec. pl. ed. [l/'ild. 4. p. 20. it. gotl. p. 167. 225. oel. p. 45. 05. 106. 115, 157. scan. p. 257. 30&. Sv. Bot. t. 551. FI. Dan. t. 105. Leche scan. p. 27. n. 54. et p. 50. Hab in pratis insularum formatione transitionis sub- siratarum scil. Gotlandie et Oelandie fre- quentissime, ut etiam ad oras Scanis subsimilis rarius ex gr. infra Sjórup ad Sunnered, ad Wall- akrabro supra Landskrona, ad Blen!arp in Lille- vàug, Villie, Esperód Kivikensium, Arup. Planta minor plerisque, saepius spithamam alta. Folia lanceolata, semiunciam lata; caulinum unum alterumve in vaginam saccatam mutatum, et de cetero bracteae nullae caulinae. Spica ob galeam corollae primum obscure fuscam ante explicationem apice nigrescens , unde Gotlandis Krut- bránnare, ceterum vix semiuncia latior. | Corolla tribus h- neis brevior, praeter galeam fere albescens, punctis rubris adspersa, sub foenisecio adhuc superstes. 971. ORCHIS militaris: tuberibus indivisis, labello —. quadrifido puuctato: laciuiis lateralibus linearibus; intermediis productioribus divergentibus cum api- culo interjecto; calcari germinibus duplo breviore, petalis conniventibus acuminatis concoloribus, b cleis obsoletis. | Linn. svec. n. 796. spec. pl. ed. IPillden. 4. p. 22. it. gotl. p. 167. 525. oel. p. 45. 69. 115. 137. Flor. Dan. t. 1277. Sv. Bot. t. 540. Jacqu. Ic. (TT. 3. 0.590... JYaAMenb, F et, adc. H. 1000. p. 67. 4hiquist runst. p. 29. (excl. synon. O. fusce Jacqu.) Leche scan. p. 49. n. 155. £. Hab. in pratis et lucis insularum Gotlandis et Oe- landiz frequentissime, sed Scanise lantum circa Beckaskog et Lilló in calce juniore copiose. Planta lab nostrarum Orchfdum et saepe ultra pe- dem alta. Folia oblonga fere sesquiunciam lata; suprema subsaccata, et de cetero bracteae nullae caulinae. Spica fere bis unciam lata, Corolla longissima, decem hmneas a supre- 552 GYNANDRIA ma galea ad infimum apicem labii émetiens; galea dilutissime cyanea; labio paullo magis violaceo, ob figuram singularem Gotlandis Johannis nycklar. Floret quoque sub: solstitium. 975. ORCHIS Jorio: tuberibus indivisis, labello tri- lobo: lobis subequalis longitudinis crenatis obtusis: medio emarginatos calcari apice inflato germinibus breviore, petalis omnibus conniventibus obtusis, fo- lis oblongis. Linn. seec. n. 795. spec. pl. ed. Ir il- den. 4. 9. 18. zt. oel; p 46. 69:91. 98». Bor. v. 955. Fior. Dan. t. 255. K'ahMenub. F'et. 4c. H. 1906. p..65.. 4Leche scan. p.&9."in. X05. a ISRmz. 2er tC. p. 64. Aspegren bleking. p. 64. Hab. in pratis frutectosis subhumidis insularum G. ot- landie et Oelandise ubique parcius, nec nonu Scaniz orientalis ad Lilló prope Christiáànstad ra- rius, ad Malmó frequentius, Blekingise mmari- time ex. gr. in Storkó, Nericise raro ad Skyl- lerstaberg. lanta brevis vix spithamaea. Folia circiter quinque li- neas lata; superiora caulem fere totum vaginantia. Spica cir- citer octoflora. Flores toti obscurius violacei quam 1n ulla alia, sesquiunciam tum longi cum lati, praecociores quam in ceteris ante solstitium legendi. :976. ORCHIS palustris: tubevibus indivisis, labello cu- neiformi tricrenato; calcari obtuso germinibus bre- viore, petalis patentibus A. folis linea- ribus convolutüs. /Pilld. spec. pl. 4. p. 26. Jacqu. ic. rar. 1. £. 101. IF'ahfenb., F'et. Ac. Handl. 1806. p. 65. Swartz ibid. 1000. t. 5. f. A. osén Nov. dct. Dos FOEDE proe. O. laxiflora & JBieberst. caucas. 5. p. 600. Hab. in ripis apricis paludum Gotlandiz septen- trionali- orientalis passim. ex. gr. a1 pagum. Wike in paroecia Boge, ad Fardume paroecie Rute. Praecedentis iui. forma palustris angustata et elongata. Folia attenuata caule parum latiora. Spica magis sparsiílora. Flores longiores par uim dilutiores et serius acstitalos. v. ORCHIS mascula: tuberibus indivisis, labello. iri- —]pobha crenulato obtuso; lobo medio bifido; calcar? Ko EE DIANDRI1A 555 obtuso longitudine germinis, petalis falcato-acurni- nalis; exler.oribus reversis, | JLnnm. svec. n. 795. spec. pl. ed. [Filld. 4. p. 18. it. gotl. p. 171. Sv. «Bot. t. 220. (sed delendis macul. fol) £7. Dan. t. $57. JZV'alenb. Wet. 4c. Handl. 1806. p. 67. | Ahlquist runst. p. 29. Leche scan. p. Á9g. n. 155. « . fto- Sé scan. p. 50. n. 42. Aspegren bleking. p. 64. Hab. in pratis elevatioribus et dumetis insularum Gotlandice et Oelandis ubique frequenter, Scanis passim ex. gr. circa Lund versus Dalby, ad Sularp, Fogelsáng, 'l'horup, Blentarp, Willie di- strictus Ljunits, Blekingies maritime rarius in Vàrko, Flàsko. Planta ex longissimis hujus generis, saepe plus quam pe- dalis. Folia lanceolata utpluruinum semiunciam lata. Spica longa et mulüflora. Flores toti violaceo-rosei circiter novem lhneas longi, sub solstitium explicati, ut videtur ob petala reversa Dlekingis Spazskryttare. 9790. ORCHIS znaculata: tuberibus palmatis patentibus, labello ^subtrilobo incequali crenato; calcari cylin- drico germinibus breviore, petalis lateralihus, ad- scendentibus. | JLnnm. svec. m. 000. spec. pl. ed. IVilld. 5y p. 51. Sv. Bot: t. 418. ..Flor. Dan. 6t. 9959. Jahlenb. lapp. n. 405. Hab. in pratis et pascuis depressis per totam Sve- ciam usque ad subalpina loca omnium Orchidearum vulgatissima. 'Tubera palmam exactius referunt, Svecis HMandknoppar, J. Marice hand etc. Folia fere omnia radicalia lanceolata, maculis fuscis adspersa. Caulis cum spica saepius pedalis. Dracteae cauli tantum adnatae (nec amplectentes). Petala al- bescentia punucüs lineisque saturate violaceis eo elegantiora, rusücis J. Mario fórkláde e. s. p. 979. ORCHIS cruenta: tuberibus profunde palmatis, . — ]abello subtrilobo crenulato: lateribus subdeflexis; calcari conico germinibus alatis breviore, pelalis lateralibus adscendentibus, bracteis longitudine flo- rum. Jor. Dan. t. 976. IFilld. spec. pl. 4. p. 29. Hartman Vet. 4c, Handl, 1018, p. 130. 146, 554 GLYNANDRIA Hab. in pratis inferalpinis ad diversorium paroeciae Alsen Jemilandis rarius. | ; Sequenti proprior etiam tuberibus imn digitos fere distin- ctos divisis. Caulis humilior vaginato-foliosus. Folia ovato- lanceolata, supra maculis crebris purpureo- violaceis notata. Bracteae quoque sangvineo-maculatae. Flores duplo mino- res, purpurei. 990. ORCHIS /atifolia: tuberibus profunde palmatis » reclis, labello acuto obsolete trilobo: lateribus re- flexis; calcari conico germinibus breviore, petalis lateralibus adscendentibus, bracteis flore losgiori- bus, folio caulino vaginante. —JL:nn. seec. n. O01. spec. pl. ed. [P'illden. 4. p. 29. Plor. Dan. t. 256. Hartm. F'et. Ac. Handl. 1014. p. 100. Ze ahlenb. lapp. n. 402. Hab. in praüs declivibus humidioribus per pleras- que regiones Svecie usque ad Dalecarliam superio- rem et Lapponiam, sed plerumque parcius et vix nisi in regionibus formatione transitionis substralis - frequenter. Herba tota laeüus virens, strictior crassiorque, vix peda- lis. Folia longe vaginantia etiam in caulem medium adscen- dentia. Spica vix plus quam bipollicaris. Flores praecocio- res, plerumque ante solstitium explicati, ex roseo dilutius violacei; labello lineis aream obcordatam circumscribentibus ; fauce calcaris omnium maxima, quo fit ut petala lateralia eximie adscendant. 901, ORCHIS sambucina: tuberibus profunde palmatis, — A Jabello obsolete trilobo crenato; calcari conico ger- minibus breviore, petalis lateralibus adscendenti- bus, bracteis florum longitudine coloreque subscario- sis, caule nudiusculo, folis obtusis ^ Zzzm. svec. n. 605. spec. pl. ed. IY illden. 4. p. 50. am. ac. 8. p. 104, Se. Bot. t. 562. PT. Dan. t. 1252. Jacqu. austr. t. 100. [V'ahlenb. Y/et. Ac. Handl. 1806. p. 69. .4hlquist ib. i021. p. 207. Videgren ósterg. p. 29. Aspegren bleking. p. 64. ; f£. incarnata: Ann. svec. n. 802. spec. pl. ed. JV illd. &, p. 30. Sv. Bot. Ll. c. fig. alt. DIANDRIA 555 Hab. in pratis et pascuis apricis collinis petrosis et saxosis per regiones magis maritimas Sveciz orien- talis, ut Gotlandie et Oelandic passim, Ble- kingi:, Stockholmiz adjacentisque Roslagiz nec non Sudermannisz frequenter, £ deinde in ma- ritimis Ostrogothiz et Calmariensis gubernatio- nis usque ad fluvium Wirboà angulo Oelandiz septentrionali oppositum satis frequenter. Planta humilior vix plus quam spithamaea. Folia oblon- gata praecipue sursum circitex octo lineas lata, fere omnia radicalia (uno tantum caulem ceterum nudum amplectente), evidenter glaucescentia. Spica subrotunda sesquiunciam lata. Flores circiter octo lineas longi albi; labello lutescente pun- ctis rubris adsperso, odoreque fere Sambuci. Verno tem- pore post frondescentian jamdudum obvia. — f Íílores in- carnati, basi labelli lutescente. 990. "SX "PY R 1 DNES Linn. ge. ed. Schr. n. 1568. Habenar'a et Gymnadenia Brown l.c, Corolla ringens; petalis tribus superioribus laxius con- niventibus; duobus proximis descendentibus; labello pone aperluram angustam sive in sacculum dilatato sive in calcar angustissimum producto, Pollen mu- cosum in pedicellis erectis intra loculamenta antror- sum longitudinaliter dehiscentia, basi in tubercula distin- cta abeuntia. — ores crasszores unicolores eximie fragrantes. Radix 1) fasciculata n. 902. 985. 2) tu- beribus palmatis n. 96í-9900. 5) tuberibus indivi- SiS n. 907. 92. SA'TYRIUM albidum: tuberibus fasciculatis, la-: - A bello trifido: lacinia media lineari produclüiore: cal- cari petalis ovatis breviore. JALiznm. seec. n. 006. if. scan. p. 00. 155. vestrog. p. 151. FI. Dan. t. 115. Sv. Dot. t. 5oz. f. 1. (Habenaria). Leche scan. p. 18. n. 73. .Rosén scan. p. 54. n. 44. Osbeck gótheb. handl. 4. p. 26. Horneman plantel. 5. p. 99o. Orchis albida JZi/llden. spec. pl. 4. p. 58. Fries . halland. p. 157. JV'aMenb. lapp. n. 4o6. Zet- terstedt res. 2. p. 16o. .Lostadtus JP'et. 4c. H- 1022. p. 542. 556 GYNANDRIA Hab. in pratis montosis Svecie occidentalis meridio- nalioris, ut Scania ad Lilló prope Christianstad, Tunbyholm, Lund etc. Hallandie meridionalis passim , Smolan dis satis frequenter usque ad Bjoraeke paroecia Hárákra, Vestrogothis in- rimis ad montes transitionis Hunneberg, Kinne- kulle, Mósseberg, Olleberg etc. copiose: — dein non antequam in alpibus Lulensibus et Finmarkie infra Kautokeino usque in maritima loca. Planja vix pedalis. Folia oblonga, saltem inferiora obtusa; circiter semiunciam lata. Spica angusta utpote quinque li- neas tantnm lata, initio eestatis florens; in meridionalibus densiflora, in alpibus magis laxiflora sed ibi maxime sva-. veolens. Flores toti albidi, minimi, vix. duas lineas longi. 5 :955. SATYRIUM viride: tuberibus subfasciculatis, la- bello lineari apice tridentato: dente medio minore; calcari saepta bracleis .flore sesquilongioribus. JLinn. svec. 004. Flor. Dan. t. 77. Sv. Dot. t. 5075. f 9 EI M | Orchis viridis IV ld. spec. pl. &. p. 55. Ahilquist runst. p. 29. ['ahlenb. ups. n. 552. lapp. n. o5. Hun, F'et. 4c. Handl. 1814. p. 100. Hab. in pratis et pascuis durioribus sylvestribus Sve- cie magis orientalis vel ab oceano avers&e a Scania ad Oelandiam, Vestrogolhiam interiorem ex. gr. ad Bilingen,. Uplandiam, Vestmanniam ferrimonta- nam, Dalecarliam in Osmundsberg frequenter et Norrlandiam rariuss dein tantum in regionibus sub- alpestribus Jemilandie et Lapponi:e usque ad di- strictum Felles dictum prope Hussiam rarius. Planta tota semipedalis vel paullo ultra. Folia duo triave, in caulem adscendentia, oblongo-elliptica, vix plus quam unciam longa. Flores ad foenisecium reperiuntur toti viri- des nisi cum fuscescentia quadam praecipue in alpibus, ubi etiam Ílores aliquantum majores: labello sesquitertiam line- am longo, 904. SATYRIUM nigrum: iuberibus profunde palma- üs, floribus resupinalis; labello 1ntegerrimo acumi- nalo; ; calcari brevissimo, spica subglobosa, foliis DIANDRIA b 57 linearibus. Zzun. svec. n. 805. Flor. Dan. 1. 099. Jacqu. austr. t. 568, Swartz F'et. Ac. Handl 1799. p.49. Hartm. zb i610; pi. 129. Hising? jemtt pao24 Orchis nigra Z "illd. spec. pl. 4. p. 55. sv Bot. t. 5oo. Nigritella angustifolia Richard. Hab. in pratis "siccioribus supra formationefm transi- tionis Jemtlandis planioris fr equenter. sed ra- rius in Angermanunia et Medelpadia adjacente, Planta spithamaea; folüs caule non. Me nme Spica cir- Citer octo lineas la ta, purptureo- fusca, Jemtlandis Brunkulla, etiam Brunstollar. Odor svavissimus fere Vanillae praeci- pue in bracteis margine glandulosis. | Germira tam brevia et subrotunda, ut contorqui nequeant ét hinc flores resupinati. Petala omnia maxime acuminata. 900 SATYRIUM odoratissimum : taberibus palmatis, gitudine petalorum, foliis linearibüs. roD Vua d As EE POMA 8v£éc. FiDUeMD p pt. ed Ba £T Tk dui A. 1 564; JV ahenb. Vet. Ac. Handl. 1606. p. 60. F'ide- óslerg. p. 29 Hab. in pratis sylvestribus uliginosis prope oras Got- landis passim ex. gr. ad Hall, inter Rute el pa- gum Koparfve, inter Wike et. Gothem:á, in Sun- dre, Grótllingbo; ceterum solummodo Ostrogo- thie in Omberg loco cretaceo prati Storángen pagi Hoje (cum Bar isia) non parce. Planta angustissima, pedalis vel sesquipedalis longitudinis ; foliis gramineis lineam unam alteramve tantum latis. Spica se- iiuncia non latior. Flores quoque fere minutie praecedentium, tres lineas longi, post foenisécium explicali, calcari brevi et iota forma fere ut in specie prima, dilute rosei, svaveolen- ies. Atlamen a sequente parum differt, et sic transitum ad longissime calcaratas species efficit. — 996. SA'YRIUM conopseum: tuberibus palmatis, la- ^" bello late cuneiformi trilobos; calcari setaceo ger- minibus longiore, foliis sublinearibus, — (Satyrium basilicum mas. Fuchs. sist. 712) | Flor. Sveci 56. , N —labelto late cuneiformi (iilobos calcavi subulato lon-Z/: Cy et 558 GYNANDRIA Orchis conopsea zm. seec. m. luo spec pl. ed. Ifid. 4. p. 39. PL Dan. t.9924. 'Hartm. FK et. Ac. Handl. 13014. p. 300. lVW'ahenb. lapp. n. 4o4, B. densiflorum: majus magisque foliosum. //aA- — lenb. F'et. 4c. H. 1806. p. 68. Ahigu. runst. p. 29. Hab. in praüis petrosis et saxosis fere tolius Svecize usque ad Jemtlandiam frequentev; sed Lapponize in paludibus et alpibus rarius minusque; f in lucis fertilissimis insularum. Gotlandie et Oelandize copiose. Caulis cum spica cylindracea saepius plus quam pedalis, strictus. Folia latitudine saltem. trium linearum. Spica de- mum caule longior Vermlandis J. Marice Brudgran. Flo- res toti purpureo-violacei, modice svaveolentes, post solsti- tium. explicati.— Calcar germine saepe duplo longius, sed interdum ex. gr. in paludibus Lapponiae eodem re vera bre- vius, ut in ejus longit line vix differentia speciei multo minus character generis. — f duplo iriplove majus. 907. SA'ITYRIUM bifolium: tüberibus indivisis, labello -]anceolato integros calcari setaceo longissimo, foliis binis radicalibus oblongis. — (Satyrium Avin et Pharmacop.) Orchis bifolia Znma. seec. n. 795. spec. pl. ed. IPill- "den. 4. p. 10. zf.. eestrog.. p. 299: 9p. Bot. T. 914. . Fl. Dan. t. 255. I'ahlenb. lapp. n..4oix. (Hart- man Yet. Ac. Handl. 1018. p. 129.) Hab. in pascuis duris sylvestribus per maximam par- iem Svecie scil. a Scania ad Vermlandiam superio- rem et Norrlandiam ubique, nec non in parte iu- fima Lapponise rarius (sed fertliora et altiora loca Jemtlandic non frequentat). Scapus angulatus, tantum bracteis nonnullis herbaceis sti- patus, cum spica pedalis et ultra, post solstitium florens. Petala exteriora alba undulata, interiora ut praecipue label- lum apicem versus virentia et crassiuscula, noctu fragrantis- sima, unde Svecis Nattfioler, Stándpers, Yxne v. Oxne. 5531. HERMINIUM. Linn. gen. ed. 2, n. 820, syst. nat. ed. 6. p. 150. Brown hort. kew. -- Richard. Corolla ringens; petalis duobus interioribus longioribus DIANDRA 559 cum labello ipsorum longitudinis initio parallelis conni- ventibüsque, melleis: labello cruciatim nervoso, ad basin subtus deducto in. sacculum nervo carinatum. Pollen in loculamentis cucullatis columnze, marginibus sacculi nectarini adnatz. brevissime, — ores minuti fere mellei odoris et coloris. 909. HERMINIUM Monorchis: labello divergenter tri- " . fido: lacinia media duplo longiore lineari petala in- teriora equaute, foliis radicalibus oblongis. 77. spec. ed. 1. n. 740. (lapp. n. 917.) it. gotl. p. 225. 237. 9255. scan. p. 208. Ophrys Monorchis Zinn. sveos ed. 2. n. 810. spec. [7 ed. IMillden. 4. p. 61. . Plor. Dan. t. 102. Gotlandie Oelandieque, Scanie, Rosla- gis frequenter; ceterum in formationibus transi- iüjiois Vestrogothie ad Kinnekulle, Goókhem, Varnhem, Berg, Nàs etc. Nericie in Lannahó- gar paroeciete Vinterása; denique raro circa lacum Málaren Strengnesie, Wiüiksberge, Upsalie; raris- sime 1u maritimis Hallandie et Umose. Planta ex minimis hujus ordinis, plerumque tantum di- gitalis. Folia radicalia utplurimum bina acuta; accedente in exemplaribus majoribus uno caulino minore. Spica den- sillora demum quasi deorsum imbricata, tota ob colorem odoremque mellis Svecis Honingsblomma. Flores singuli vix lineas duas longi; apicibus angustis petalorum interiorum exstantibus. Petala haec etiam basi dilatato-dentata, labello similiora quam in ulla alia planta Orchidea. Labellum ner- vis suis crucem sexradiatam quasi offert, initio non incurva- tum, sed cum petalis ceteris interioribus recte se exserens. CERO HIZY:S. Linn. gen. ed. Schr. n. 1569. (partim). Swartz Vez. 4c. H, 1800, p. 222. t, 5. D, Corolla ringens; petalis duobus interioribus minoribus alabello, ipsis multiplo majore, divergentibus; labello 560 GLTNANDRIA. enervi incrassato, planiusculo, initio inflexo (sine ne- ctarifera impressione). Pollen mucosum adfixum vt in Satyrio. — Radix tuberibus indiveisis globosis. Flores extus virides. 989. OPHRYS ;nyodes: labello pubescente tripartito: laciniis lateralibus linearibus; media duplo longiore oblonga biloba, petalis interioribus linearibus, foliis caulinis oblongis. J4Linm. sevec. n. 018. spec. pl. ed. M illden. 4. p. 04. it. oel. p. 44. 123. 197. . gotl. p. 238. Sv. Bot. t. 295. FI. Dan. t. 1596. Jacqu. ic. rar. t. 104. JW ahenb. F'et. Ac. Handl. 1806. p: 609. Hartm. ib. 1918. p. 129. F'idegr. Ósterg. p. 29. Hab. in pratis depressis humidioribus strato calcareo formationis transilionis substratis per provincias la- terales et altiores satis frequenter, ut: Gotlan- dic et Oelandiz multis locis copiose, V estro- gothis in Kinnekulle ad Órnekulla, circa Mósse- berg tum versus Klefva tum prope Falkoping, O- sirogothize ad Omberg in Hoje-storáng cum Bartsia copiose, ad Gárstad, Sjókumla, Ryd, Mo- iala, Slaka etc.5 per provincias autem septeniriona- liores rarius, ut: Nericis in paroecia Skyllersta a pago Kópsta £ miliaris meridiem versus, Jemt- landisz in Frósón non parce. Planta tota pedalis vel paullo ultra. Folia pleraque radi- cala, interdum fere unciam lata. Spica valde sparsiflora; floribus inferne unciam a se invidem distantibus. Petala tria exteriora viridia, sed interiora una cum labello quinque li- neas longo fusca, muscam pedibus suis similia, quare Got- landis F/ugblomster. | Wloret ante foenisecium. 4; 990. OPHRYS a/pina: labello indiviso oblongo utrin- — A que unidentato, foliis radicalibus linearibus scapum nudum subequantibus. Anm. seec. n. 917. spec. pL. ed. IPilld. &. p. 62. Flor. Dan. t. 452. IFah- lenb. lapp. n. 4o0. | Lestadius F'et. Ac. Handl. 10292: 342, iab. in declivibus humosis summarum alpium Lu- lensium rarius ex. gr. ad Stor-Tokin et Arrasvare juxta Virihjaur, in Jolli prope Sorjásjaur; nec non DIANDRIA 561 in alpibus maritimis Nordlandie ad Carlsüe et Fin- markie ad Hasvig. Planta inter breviores Orchideas, vix digitum minorem longa. Folia lineam tantum lata, scapo interdum longiora. Spica subdensiflora, sed uncia non longior. Petala viridi- Íuscescentia, conniventia; labello lutescente vix duas lineas longo. Florum habitus fere ut in Satyrio viridi, sed labellum incrassatum enerve, initio incurvatum, et petala reli- qua interiora minuta fere ut in praecedente. 3593.,70N-O. RN. A, Calypso Salisb. - Pursh fl. am. s. 2. p, 595. (nec Beauv,) Orchidium Swartz. Corolla maxime ringens; petalis quinque cequalibus sursum convergentibus; labello basi in sacculum di- latato. Columna genitalium laminam petaliformem aperture sacculi zequalem gerens, elongata ; antherze ceracee lamina duplici composite, tegmentis tenuibus deciduis. —. JAadix bulbis Juxta positis, folio u- nico pettolatos pedunculo vasginato unifloro, fructu- que erecto. 991. NORNA borealis « europzea: angustior, folio ovàlo, petalis sublinearibus, labelli lamina ovata sacculum excedente. Calypso borealis Jtegensb. bot. Zieit. 1025. p. 59. Orchidium boreale. | Swartz Svensk Bot. t. 519. Prytz in Mnemosyne 1021. Maj. p. 151. Limodorum boreale 7Zllden. spec. pl. 4. p. 122. Cypripedium bulbosum Jm. svec. n. 821. lapp. n. 919. L. 12. f. 5. amoen. ac. 7. p. á&). (8. americana: latior, folio subcordato, iahelli la- mina in medio abbreviata obcordata apices sacculi non tegente. JZooker exot. fl. 1. t. 12. (v. asiatica: adhuc latior, labelli sacculo ampliore quasi absorbente laniimam inde obsoletam. Gmel. Sib. bODETRUEL 9 f, oio Hab. iu pratis oft apricis inter lucos latiores prope flumina maxima supra sinum Bottnicum sum- mum raro, ut ad 'l'englio semimiliare SO ab Ava- saxa paroecie Olver-'l'orneá et ad templum Kemi copiosius, (celerum lugrie ad finem sinus fennici; 502- GlNANDRIA í in America maxime septentrionali ad Montreal prope Fl. Laurenti et infra exitum ejus in Terra nova Canade; y in Asla sibirica et fluminis Len: regione superiore usque ad 55* lat.) Bulbus vagina fere ampulliformi et semipellucida inflata vestitus. Folium radicale e vagina bulbi floriferi exiens, pe- iiolo eadem vix longiore elevatum, nervosum et ob venas transversas fere tessulatum saepeque maculatum. Scapus vel potius pedunculus radicalis vaginis duabus tribusve laxis semipellucidis obvolutus, vix plus quam digiti longitudinis. Flos bractea terminali petalis superioribus simillima fulcratus, extus roseus, intus candidior. Columnae lamina ovalis. La- belli apertura columnari laminae magnitudine aequalis ; lami- na ipsius longiore, infra aperturam sacci penicillo aureo or- nata, cui initio applicatae antherae. Hoc iabellum sacculo suo Cypripedio non male comparatum, igitur, Cypridis nomine ob affinitatem alienam postea amisso, satis bene Calypsidis acci- peret planta, nisi hoc etiam jam aliter usitato Nornae deae illae praedestinationis septentrionalhum condecoretur. Ab Orchide nimium distat tum [flore fere Epipogio aualogo tum radice vere bulbosa nec tuberosa, ut noinen ejus tam parum muta- ium retineat —— Vezrnalis est flos multo magis quam ullus alius Orchidearum, inense majo jamdudum ELS Ex hybernaculo eytsun (bulbo) praecoce surgit deae praedesti- nationis anni instar, unico fulcro (folio) tantum stipata, pede adhuc obvelato, facie assurgente intus candida (lamina co-. lumnae) radiis roseis spei (petalis) circumdata, pectore bur- sam amplam ubertatis futurae fovente, nec tamen onilteute tegimen decentiae penicillo aureo ornatum (laminam labelli). — Europea haec Norna ut angustior ita etiam gentilior, tegmine labelli decentior magisque condecoreta ut decet parti orbis maxine politae; ÀAmericana aliquautum latior, la- mina breviore, fere intermedia; Asiatica omnium laüssi- ma tegmine decenti fere orbata, in patria sua vasüssina, ma- xime rudi. 354, M A. L.A X LS. Swartz Vet. Ac. Handl. 1800, p. 253. 1.5. P. Brown hort, kew. Corolla ringeus resupinala; petalis duobus exterioribus labello concavo iudiviso convergenübus. Columna DIANDRIA 565 senialium labello subparallela latere anteriore a po- steriore facto, ostendens antheras ceraceas cum tegmen- tis suis totas decidentes. — 77erbulce molles et ma- xime paludosc, bulbis proliferis vel suprapositis folio uno alterove vaginatis, soo nudo par vifloro, floribus luteo-virentibus , fructibus semper. erectis. 92. MALAXIS ;onophyllos: folio subsolitario ovato, pedicellis capillaribus, labello ovato concavo, acu- minato. Jz//den. spec. pl. 4. p. 9o. .Rosén Nov. wot. Ups F HT. p. 225.- Plor. Dan. t. 13525. 8&6 Bot. t. 665. Swartz Vet. 4c. Handl. 1800. p. 254. £. 9. f. a-f.. Hartm. ib, 1018. p. 124. Zetterstedt Yes. p.n r1. Ophrys monophyllos et latifolia (c o rr. liliifolia) Linz. Spec. n. O14 et Oii. sp. pl. ed. 1. p. 946. Jacqu. coll. 4. p. 540.2. 15. f. 3. .Loes. pruss. 190, t. 57. K'idegren Osterg. p. 29. Hab. in paludosis alnetis atra humo rcfertis Sveciee magis orientalis rarius, ut Gotlandis in insulis minoribus lacus Helvietrásk, Ostrogothice in Spáughagen ad Slaka (/7'allman) et prope Quis- berg, in Torpa, HRisinge etc. Vestmanunise a Acidulas S3trze, dein in insulis maris Bottnici G e- slricia ad Verkfjárden insulamque Edskóu paroe- cie Hille et Medelpadic in Alnón. Folium maximam partem scapl vaginans et apice fere ad basin spicae pertingens, digitum latum. | Scapus plerumque spithamaeus cum spica tenuissima inter Orchideas. Flores mi- nimi tes, 995. quamquain acuminali sesquilinea non longiores, lutescen- aestivales. MALAXIS pa/udosa: folis spathulatis concavis apice. granulosis, labello ovato concavo apiculato. JFilden. spec. pl. 4. p. 91. Swartz Vet. 4c. H. i709. p.129. 1. 6. f. 9. Sv.Bot. t. 662. IPah- lenb. ups. m. 555. Zelterstedt res. 1. p. 11. I'ahib. gothob. p. G1. — Fries halland. p. 150. .Rosén Nov. Act. Ups. FII. pi225. Ophrys paludosa Linum. svec. n. Q15. Flor. Dan: $1254. j 564 GYNANDRIA. Hab: in paludibus profun idissimis limosis precipue Svecie medic (et magis orientalis) passim, ut: U p- landis circa Üpsaliam pluribus locis, Roslagie, Ostrogothi d Omberg in Dagsmossen, S RM strogothiz Klefva, Vestmannig ad Skin- skatteberg, NEPDIVD ad Perla; sed Bahusie, Hallaundise et Gotlandic rarius. Bulbus pisiformis intra vaginam .intimi foli. | Foha vix quatuor lineas lata, plerumque scapo multiplo breviora. Sca- pus digitum longus, quod ad dimidiam partem spica multiflora constitutus. Flores duas lineas longi, virescentes, ad foeni- secium obvii. 994. MALAXIS Loeseliz: folus binis ovato-lanceolatis, STTTSPdBO: "paucifloro, labello oblongo recurvato bnc uus CUhUs Fe. Ac. Handl. 1800. ps»55. f. 5 Ju Pus. ns v aen. spec. p. p; gos. Rosen Nov. Act. "Ups. F-Ib:posssheneo se Ophrys. Loeselii Linn. Mi [15 031.2 100. f L8. 7 Vor: Dans D —- Hab. in paludibus lim Osis Goilas dis rarius, ut in insulis lacus Helvigirásk, iu Martebomyr et ad Djuf-: yes prope Hoborgeu; S'caniz ad Avuj p supra Chri- stianstad (Mag. Doc. Joach. diua Planta tota crassior quam à praecedens, Folia. duplo triplove longiora, icutiora. Flores inprimis constanter pius quam da- plo majores, quinque lineas qs ngi, flavescentes; labeilo et co- ]umna genitalium a praecedent tium specierum es discrepanti- bus et ad sequentis generis formam áccedeniibus, ut non tantum transitus iter E genera perevidens, verum forsan ratio sit hanc speciem ad genus sequens transferendi. 55. COR ALLORRHTZ A. R., Brown in hort. kew. 5. p. 209. Corolla ringens erectas petalis omnibus sibi invicem et columnze curvate initio parallelis: labello planiusculo demum recurvato. Columna genitalium eiongatla cur-- vata in modum labelli, demum a labello divergens, retrorsum antherifera; autheris cum tegmento deci- duis ut in precedentibus. — JPlanta-pr& ceteris o- miibus radice quast coral/inas ttaque scapo aphyllo, Loesel. pruss, DIANDRIA 565 Li vagina summa loco bulbi, fructibus demum pendulis, — floribus viridibus persistentibus angustis. 995. CORALLORRHIZA innata: Smith brit. comp. —7 3818. p. 191. Sv. Bot. t. 554. If'ahenb. ups. n. 555. lapp. n. 412. (Cymb.) Zhetterst. res. 2. p. 109. 69. W'ries hall. p. 150. Nov. det. Ups. HI, p. 226. Ophrys Corallovrhiza ZZ. seec. n. 016. lapp. n. 231, spec. pt. ed. I'illd. 4. p. 109. (Cymb.) for. Dan. t. 451. Hartm. F'et. Ac. HT. 1014. p. 100. Hab. in alnetis aliisque nemorosis limosis ad paludes majores sylvaticas fere totius Svecie passim par- cius a Scania et Gotlandia usque ad Vermlandiam, Dalecarliam et mare septentrionale. : Radicis rami omues aequales, crassitie pennae gallinaceae vel scapo crassiores, "sibi invicem innati" Linn. Act. Üps. 1740. p. 4. Seapi vaginae quo superiores eo longiores adeo ut suprema saepe triuncialis, cui pars superior nuda scapi quasi innata. Corolla virens eximie persistit in capsulis pendulis; labellum utrinque crena incisum et quodammodo subtrilobum. DUO. DPITUOGIWNM. Gmel. sib. 1. p. 11. t. 2. f. 2. Satyrium | Linn. spec. ed. 1. p. 945. Corolla valde ringens. resupinatas petalis quinque con- vergentibus et sibi invicem semper parallelis, lineari- bus; labello in formam gale: vel cuculli (fere Aco- nili) sursum producto, antice limbo trifido. Colum- ne geuitalium basis dilatata aperture. labelli magnitu- dine respondens; ceterum elongaia, antheram polline farinaceo sub apice inflexo persistente operculari ge- rens. — Radix corallina fere pr cecedentis, sed cau- lis basi ad articulos intumescens crassior, vaginis bre- vibus mox in bracteas mutatis. | Fructus pendulus. Flos fauce rutilante. 996. EPIPOGIUM aphyllum: Gmel. sib. p. 12. Swartz (Se. Bot. & 512. mutuata.) Fries nov. p. 57g. Lc- stad. fet. Ac. Handl. ined. Limodorum Epipogium /f z/dem. spec. p^. 4. p. 139. TUBr. Dans 33. Hab. Smolaudise occidentalis ad Femsjó in sylva umbrosissima abiegna DBokebergeusi prope lacum r- 566 : GYNANDRIA Fárgen parcissime; nec non loco simili Anger- manunic supra exitum. fluminis Angermanellven prope Bjertrà versus septentrionem et hammelda- len, ubi unicum exemplar maxime seroüng plante legit Rev. £L. LL. Lestadius die 7 Septembris 1924. Exemplaria tria ápud nos lecta minima, digitalis longitudi- nis et vix plus quam uniflora, itaque non misi cum figura minore in Sv. Dot. (ad exemplar extraneum facta) compa- rauda. Flos autem apertura pulchre rubro- punctata ut a Gmelno describitur; ceterum tota planta pellucide albe- scens. ne quidem germine excepto. ltaque omnium nostra- rum plantarum parasiticarum maxime vesicularis et meum- branacea, decolorata, materia vegetabil: fortiori exanis, unde etiam rarissime omnium proveniens. Mirum quantum Orchi- deae solo magis quam climati se accommodant.! gt : exu 55». EF P-TPAG'TIS Haller. -- Swartz Vet. Ac. Handl, 1800. p. 251. 1. 8. N. b. f, La T alm 3 gp ae Corolla initio apicibus concurvatis clausa, demum pcla- lis conniventibus subeampanulata; labello ad basin li- bero concavo, dein producto in lobos binos venosos. Columna genitalium libera elongata teres; anlherce fariniferee operculo oblongato (sine fulcro postico). — Radix repens radiculis ramentaceis; herba aphwlla vaginatas floribus sordide cartilagineis ante explica- tionem obtusissumiss fructibus erectis ovalibus. 997. EPIPACTIS Nidus avis: lTulden. spec. pl. 4. p. -7709. ries halland. p. 150. Ophrys Nidus avis JLinn. seec, n. 0915. Flor. Dan. &. 101. JWahlenb. F'et. 4c. Handl. 1906. p. 69. Fidegren Ósterg. p. 29. Hab. in sylvis umbrosis Svecie meridionalioris et nfe- die precipue orientalis et ad aquas majores pas- sem parcius, ut: Scanic ad Ofvedskloster , Got- laudice pluribus locis, Hoslagic ad Bórstel , Uplandi:e in lacus Màleri prom. ad Vàrdsátra, 1n Kjársón nec non Kongshatt prope Drottniugholii, Vestrogothic in Kinnekulle prope kjelmsàáter et in Billiugen.prope Klelva, Berg et. Wàmb, O- DIANDRI1A 567 strogothiae in Sandó lacus Vettern, ad Vadstena etc. Hallandis rarissime. Radix tophum multo crassiorem saepe ovo ansermo majo- rem quam in similibus constituit. Caulis vel potius scapus interdum digitum minorem crassus, circiter pedalis, sirictus. Spica densiflora; íloribus patentibus tum ob formam labelli tum consistentiam et colorem subgelatinosam etiam nomen Ni- di avis merentibus. Labelli pars basilaris magis eflormata quam in genere sequente, sed lamiua extima, quae in Sera- piade exira lobos laterales posita est, desideratur, quo ge- mmus non potest non distinctum oriri Columna quoque lon- ga, omnimodo libera et a labelli concava parte divergens separationem a Lástera svadere videtur. 550. "S8?E RbpA P PA S: Linn. gen. ed. Schr. n. 1571. Epipactis Swarti L. c. f. N. a. Corolla initio apicibus subparallelis connivens, demum patens ; labello ad basin concavo, in medio inciso de- inque auclo lamina tenuiore indivisa. Columna geni- talium et antherz fere precedentis. — ZZerbe radice repente tenui, caule multifolto , floribus | coloratis rubicundis albisve ante explicationem acutis, fru- clibus a) pendu/is pyriformibus in n. 999. 999. b) e- rectis cy lindracets 7". 1000. 1001. 999. SERAPIAS /atzfolia: fructu pedicellato pyriformi »— pendulo pubesceute, labello acutiusculo petalis bre- viore, bracteis laxis, foliis subovatis. Am. mant. p. 490. spec, pl. ed. [P'illd. 4. p. 05. (bpip ipact.) Aoséz Nov. Act. Ups. F 1I. P 251. yg Fet. Ac. H. 1006. p. 69. ups. n. 55g. hlquist runst. p. 50. S. Helleborine « Linz. svec. n. 919. i. scan, p. 504. Oel. p. 159. gotl. p. 196. 225. 229. Flor. Dan. E. Siu. doc Pet. 4c. H. 1776. p. Q1. i. BECA p. 230, 255. Hab. iu pratis pelrosis nemorosis Svecie temper 2d ris precipue orientalis. salis frequenter, ut Sc nie, Goilandise Oelandieque; dein rarius us- que ad Yermlandiam *errimontanam ex. gr. ad d "£i 568 GYNANDRIA Làngbanshytian et Persberg, Dalecarliam superio- rem ad Styggíorsen alibique paroecie Boda, nec non Hhoslagiam; 5 Gotlandie et Ostrogothie ad Omberg. Ü Planta prae ceteris hujus generis tum magnitudime cum la- titudine varians. Plerumque sesquipedalis est folus bis pol- : licem latis, sed interdum non pedalis folüs vix uncialibus. Flores constantiores, breviores quam in ceteris, quatuor li- neas tantum longi, rudiores et subfusci coloris. 999. SERAPIAS palustris: fructu pedicellato oblongo pendulo pubescente, labello obtuso crenato petalis equali, bracteis flore longioribus, foliis lanceolatis. Smith brit. p. 945. FF illd. spec. pl. 4. p. 64. (E.- pipact.) Sv. Bot. t. 449. Flor. Dan. t. 2672. .Ro- séu Scam. p. 35. n. 46. Jhlqu. runst. p. 5o. IPah- lenb. et. Jc. Handl. 1806. p. 69. (5S. longifolia). K'idegren ósterg. p. 5o. QOsbeck sótheb. handl 4. p- 26. Fries hall. p.350. JVahlb. gothob. p. O1. Hab. in pratis aquoesis regionum littoralium Scanic passim, Oelandize Gotlandiszeque satis frequen- ter, Ostrogothice, Roslagic rarius, Gestri- ins rarissime in Edskon, ii ul EE ad Hass- lof, Karup etc. ac prope Gótheborg. Planta tota circiter pedem alta, superne cinerascente pu- bescens. Folia digitum minorem fere longa lataque. Petala labellumque semiunciaur longa, extus virentia, intus albida hinc inde roseo-tincta, sub foenisecio optima. 1000. SERAPIAS ensrfolia: fructu sessili cylindraceo "erecto glabro alato, labello obtuso petalis acumina- tis duplo breviore UE rectis picto, bracteis squa- maceis, foliis summis ensiformibus spicam subze- quantibus. Murr. syst. veg. p. 015. /f'ilid. spec. pl. 4. p. 03. (Epipset)) Flor. Dan. t. 5o6. Engl. Bot. 7..t. 494. I'ahlenb. F'et. Ac. Handl. 1821. p. 518. Rosén Nov. dct. Ups. EIU p. s2h. mss Mosen SCRIRAp.o D. E. s S. Helleborine 8 Zn. svec. n. 819. zt. oel. p. 144. Hab. in pratis fruticosis petra calcarea formationis transilionis subsiraus Scauie maxime meridionalis DIANDRIA .. 569 rarius ad Hafgàrd territorii. W'emmenhóg, Oe- landis septentrionali- occidentalis ad. Klornsladu- gàrd et extra 'l'orp nec non Byerum paroecie Bo- da, Gotlandis satis frequenter ad Hau, Helvig, Martebo, Lummelund, Eista, Sproge, Siltó. Hab- liugbo (unde aliquando Roslagiz; pervenisse videatur). Tota gentilis glaberrima et niüda, saepius sesquipedalis. Folia nulla digito latiora, sed superiora plerumque tantum duas lineas lata et tamen digiti longitudine. Flores etiam es longati, decem lineas emetientes, toti albidi cum labello ex- terius lutescente, ante solstitium optime explicati. 1001. SERAPIAS rubra: fructu subsessili cylindraceo e- récto pubescent^, labello acuto petalis zquali lineis^*^* undulatis elevatis notato, folus lanceolatis. — 77. mant. p. 9o. spec. pl. ed. JF illd. 4. p. 96. (Epi- past) Flor. Dan. £. 545. Ens. Bot. 7. t... 457. Rosén Nov. Act. Ups. FII. p. 226 et 252. Hab. in pratis petra calcarea substratis G otlandiz septentrionalis rarius, ut in Storiángen ad Vestó aroeciee Hall, ad Kappelshamn prope Storugn, et ad Fardume paroecie Ruthe. Inferne quoque nitida, sed superne eximie glanduloso - pu- bescens, pauciflora, maxime vero grandiflora. Longitudo to- tius plantae vix plus quam pedalis. Folia circiter digitum longa lataque. Flores plerumque tantum tres, unciam longi, toti etiam extus saturate rosei. S5gp, LES T-E B A. R. Brown hort. kew. 5. p. 201. Ophrydis spec. Lizn. Corolla initio apicibus concurvis clausa; labellum basi dentibus stigma amplec'en* eique conglutinatum, ce- ilerum medio planum incrassatum, demum lobis binis terminatum. — Columna genitalium brevissima postice eminens fulcro operculum antherarum fariniferarum oblongatum deprimente. — Zadix fasciculatim fibro- sa aphyllas caule foliis binis oppositis, ceterum nu- do; floribus viridibus ante explicationem obtusissimis; fructibus ovalibus erectis pedicellatis. Nexus baseos Labelli cum stigmate, generationem ut videtur adjuvans, maxime proprius et in nullo precedentium obserpatus. ) C$N 570 GYNANDRIA 1002. LISTERA ovafía: folis ovalibus, labello basi u- ^ tnnque dente minuto. JDrown l.c. Smith com- pend. fl. brit. 1818. p. 150. 1 Ophrys ovata Jun. svec. n. 900. spec. pl. ed. JFld. 4. p. 97. (E pipact.) iL. el: pi. 65; 121. zrotf. p. 935. pes rog. p. 91. amoert. ac. 8. p. 104, Flor. Dan. t. 157. JT'ahlenb. F'et. 4c. Hand. 1506. p. 69. — 1009. p. 219. Fries hall. p. 158. Neezén im Fant diss. de Ulriceeh. p. 52. .Aspe- ren bleking. p. 65. | Samz. neric. p. 65. Hab. in pratis nemorosis succosis regionum litoralium ut Scanie, Oelandie Gotlandiz que, Su- dermannise, Roslagie, Hallandie passim; sed etiam regionum montosaruf , ut Vestrogo- thise in Kinnekulle et Billingen, ad Ulriceehamu non raro, Dalis, Vermlandia ex. gr. ad fódinas Tabergenses, I:Nericie im paroecus Lànnàs et Skyllersta nec uon in Hjulásen prope Garphyttan, Dalekarliz ad Bi ilsjón paroecise Sóderbárke, cir- ca Boda nec non Osmundsberg copiosissime, et de- nique Jemtlandisg. - Planta pedalis et paulio ultra; caule crassitie pennae gal- linaceae. Folia pl:rumque Biuticiis longitudinis, nervis tri- bus majoribus. Flores intense virides; fu ultra tres li- neas longo. Capsula magnitudine fere pisi. 1005. LISTERA cordata: foliis rhombeo - cordatis, la- bello bifido: dente baseos utrinque assurgente aci- culari. Smuth comp. uet 16019. p. 150. 7f ah- lenb. ups. n. 5580. lapp. n. 410. (Epipact.) Nov. Zct. Ups; F HE; p. 226; Ophrys cordata Amm. svec. n. 809. spec. pl. E I'illd. &. p. 60. (Epipact.) u. got. p 529. ner nore. m. 668. 2, 5. f. G2 ED Danomsn E (Sv. Bot. t. 472). Forsander - veg. scan. p. 9. Hab. in paludosis muscosis sylvarum majorum fere ommium provinciarum a Smolandia ad Lapponiam summam passim. Planta vix spithamaea, gracillima; caule fili tenuitatis. Fo- lia magnitudine tantum ungvis minoris; costa media vel ner- vo unico evidentiore, reliquis quasi in angulos folu dilatatos DIANDRIA 571 evauescentibus. Flores minimi nonnihil füscescentes. | Label- lum ad basin quasi scuto carülagineo, ex quo surgunt den- ies introrsum [fimbrias antheris applicanles ita, ut vices stig- matis implere videantur. Capsula semine Sinapis vix major. 50648 INFE OS TEEUE. EN: Linn. syst. nat. ed. 6. p. 150. facqu. coll. 5. p. 174. Swartz Vet. Ac. Handl. 1800. p. 22i. t. 2. 1. Corolia ab initio et fere semper apicibus parallelis con- niveuss; petalis exterioribus lateralibus majoribus in- cludentibus labellum basi saccatum. Columna genita- lium brevissima. | Antherz. fariniferze, operculo pe- dicellato late- cordato biloculari. — Caulis vaginis fo- liosis et nudis stipatuss fructus sessilis. Flores albi ante explicationem acutissimi. 1004, NEOTTIA repens: labello apice attenuato, flori- 5 bus secundis - pubescentibus, foliis ovatis reticulatis, radice repente. — 777i//d. spec. pt. 4. p. 75. iPah- lenb. ups. n. 559. lapp. n. 409. Nov. ct. Ups. JF Ill. p. 226. Fries halland. p.397. Zetterstedt res, 2. p. 160. Satyrium repens Jann. svec. n. 007. Jacqu. austr. í. 509. Plor. Dan. t. 812. Gonogona repens JLnk. en. hort. ber. 2. p. 569. Goodyera repens Br own hort. kew. 5. Hab. in sylvis muscosis majoribus fere omnium pro- vinciarum usque ad Lapponiam passim parcius. Radix filo parum crassior demum terminata caule circiter spithamaeo. Folia in caule inferne plura quodammodo $4 sulata, petiolis dilatatis. Flores numerosi, serotimi, albic structura valde singulares, basi lati, apice acuminato deor- sum spectante. Antherarum operculum tenuius et magis mo- bile quam in proxime praecedentibus ad sectionem secun- dam nonnihil accedere videtur, sed latitudo ejus et structura interna omnino bilocularis pro diversis antheris hunc locum Cypripedio proximum vindicat. — Neottia (spiralts) Linn. Act. Ups. . 1740. p. 92. omnim hujus congener, quamquam radiculae ilhus in tubera vermicularia incrassatae et inde flores eo macriores partesque ejus praecipue interiores magis in angustiem contractae. 572 ) GlNANDRIA 561, .C Y, P RL;PEBOILIS AL Linn. gen. ed. Schr. n. 1556. Swartz Vet. Ac. Handl. 1800. p. 250. Corollze petala quinque homogena; duobus DA bus pone labellum connatis. Labellum sacciforme sursum versus basin apertum. Columna genitalium terminata lobo membranaceo aperture labelli respondente et Jo- bum subsimilem stigmatis tegente; processibus late- ralibus antheriferis. — Caulis "foliis non veaginantibus, flore bracteato solitario , bicolore. 1005. CYPRIPEDIUM Calc eolus: columns lobo eilip- tico obtuso, labello petalis breviore compressius- culo. JLznn. svec. n. 020. spec. pl. ed. JY iIden. 4. «A42. Th vestros. ps912 Plor Don gung. v. Dot. &, 524. Bjerkander |F'et. Ac. Handl. 1770. p. 90. F'idegren Osterg. p. 50. Hising. jemtl. p. 75. Porsand. veg. scan. p. 9. Hagstróm. jemtl. p. 149. Hab. in praüs umbrosis amoenissimis altioribus et montanis precipue fundo calcareo formationis trans- ilionis gaudentibus , ut Vestrogothis in Kinne- kulle precipue 1n strato lapidis suilli ad Vesterplana et Ornekulla, nec non in Billingen ad. Timmerda- la, Ostrogothis ad Sjókumla, Vallerstad in Hassla ete. Nericie in prato Hokerkulla paroe- cie 'Pysslinge, Dalecarlie in Gullerásen et ad Dalby [s seTEITUEN etiam Transtrand, Jemtlan- dis. planioris ex. gr. ad '"l'áng paroecie As, Nord- landise Norvegize in Saltdalen; ceterum rarius hRoslagis alibique. Radix horizontalis. Planta pedalis et ultra, folus caulinis tribus quatuorve fere spithamam longis. Flos post solstitium rodit longe maximus inter Orchideas nostras, speciosus, sed difficuiter explicandus. PFohola ejus purpurea quatuor petala utique esse videntur, sed infimum ex duobus confla- tum. Labelli saccus luteus, ultra unciam longus, Svecis plerisque Guckuskor , Dalee Lappháttor. Columna quoque tota lutescens, punctis purpureis in lobo membranaceo. oup. 92, POL YANDHAIA. 569; "APR PS Linn, gen. ed. 6.2.1028. jos. gen. p.28. Gartn. fr.2. p. 19. t. 81. Spatha basi ventricosa ob spadicem ibi Bructiferumi, POLTANDRIA 575 Spadix ceterum medio masculus apice clavato nudo. Bacce uniloculares obliquze: in receptaculo lateris in- terioris seminibus duobus paucisve. — erbe folüs plerumque late sagittatis. 1000. ARUM maculatum: acaule, foliis hastato - sagit- talis integerrimis, spadice superne clavato intra spatham incluso. zz. spec. ed. /F'illd. 4. p. 493. Plor. Dan. t, 505. Fries nov. p. 120. Hab. Scanise exlerioris in insula nemorosa humosa uda Lybeck dicta lacus Krageholmssjón, similique loco ad Engelholm. Radix perennis tuberosa. Herba apud nos non maculata. Folia et spatha fere ejusdem longitudinis digitum majorem emelienlia, etiam ejusdem coloris. Spadix caerulescens, in- ferne demum baccam compositam magis referens; acinis pul- posis receptaculo communi oblique adpressis, minoribus, sed seminibus crassioribus, itaque «otiam paucioribus quam in Calle nostra. 3uoe "CON TELS AS Linn, gen. ed. 6. n. 1030. Suss. gen. p. 28. Gartn. fr. 2. p. 20. t. 84. Spathba basi dilatata cordato-ovata. Spadix cylindraceus genitalibus contiguis, in nostra specie intermixtis, un- dique tectus. Bacca carnosa submultilocularis zequa- liss seminibus fundo aífixis octowis. — erba foliis e costa media nercosis. 1007, CALLA palustris: folis cordatis, spatha plana, "^ 'Spadice cylindrico squali. Zi;/7/7. svec. n. 022. spec. pl. ed. Ilillden. &. p. 290. tz. vestrog. p. 15. Sv. :Bot. t. 59. Plor. Dan. t. $22. | I'ahlenb. lapp. n. 415. JHagstróm jemti. p. 160. fries hall. p. 97. Osbeck gótheb. handl.4. p. 26. Aspegr. blek. p. 26. Hab. in paludibus limosis profundis frigidis regionum quam maxime sylvaticarum a DBottuia superiore et hmite Lapponiz australioris. vsque ad. Vermlan- diam ferrimontanam frequentissime, deinde passim er provincias plerasque interiores usque ad EKo- slátt Scanize, sed evitare videtur regiones formatio- mum juniorum precipue mari propiuquas. Flor. Svec. Aur BJ GTNANDRIA Radix valde perennis, horizontalis, crassitie digiti minimi, Nericüs /Mosserot, septentrionalioribus Másja, Másne, - Missne. Petiolorum vagina fissilis, superne ligulà integrà. Folia uncias nonnullas lata. Spatha aliquantum minor, intus alba, demum tota virescens, coriacea. Spadix hujus inflorescen- tian magis dilatatam sistit, baccis duplo latioribus regulari- bus herbaceis; seminibus pluribus, sed angustioribus. Bacca quisque eam stamina sua undique gerit, itaque prae cete- ris Àroideis Gynandriam intrare potest. 906. ZOSTER A. Linn.gen. ed. 6. n. 1052. fuss. gen. p. 28, Gartn. fr. 1. p, 76. t. 19. Spathàe loco folium marginibus amplectens et non nisi genitalia e rima sua emittens, Spadix e spathaceo folio solutus foliiformis, trinervis: nervo medio lateris exte- rioris fructifero, Stamina 1n parte superiore spadicis vix nisi semina incompleta, Stigmala duo setacea. Capsula utricularis monosperma, infera seu apice ad- fixa, multinervis: semine oblongo. — P/anta in mare natans, Aroidearum longe infima. : 1008. ZOSTERA :;narina: folis subtriervis, caule teretiusculo. nnm. seec. n. 825. spec. pl. ed, IF illd. &. p. 179. syst. veg. ed. Roem. 1. p. 42. it. vestrog. p. 166. 167. £. 4. scan. p. 259. 9324 8694 c got/. 1p. 107. 201. 207. Sw. Bot. t. 106. Flor. Dan. t. 15. Kalm bohusl. p. 92. 121. 150. 152, etc. JV ahlenb. lapp. n. 414. F'et. 4c. fandl. 1806. p. 69. 4spe- gren blekung. p. a. .. Phucagrostis minor Caulini monogr. p. 14. t. 2. 4 B. maxime angustifolia. P7. Dan. £. 1501. Z.. ocea- nica Jtetz. scam. 2. p. 209. oec. p. 777. (nec Linn. mant. p. 125. syst. veg. 12. p. 605.: que Kernera Willden. Caulinia Decand.) Hab. in sinubus et fretis interioribus maris occiden- talis per Bahusiam adjacentesque provincias fre- quentissime et optime íÍruclificans, sed versus sep- tentrionem Nordlandie rarescit et sterilescit, ut et- iam in mari orlentali usque ad Oelandie oram in- teriorem et Gotlandiam; g in oceano latiori. Radix perennis, repens. Planta longissima interdum or- LJ e POLYANDRIA 575 gyalis, sed angustissima ubique vix duabus lineis latior; val- de flexilis, et ubi aquae superficiem attingat natans, Oelandis Grásja vel Sjógrás, Blekingis Káfve, alis plerumque -BBandtáng. Folia undique dictae latitudinis usque ad a- picem rotundatum. Spadix fere in dimidia longitudine folii, bis vel ter unciam longus. Capsula sesquilineam longa. O- mnes partes etiam fructificationis virides. CLASSIS XXI MONOECIA. € O0N STE T.U 8. 1 ORD. MONANDRIA. Petala duo falciformia. Styli duo. Sem. quatuor connata 565. Car. L. tT RICRE nulla. Filamenti anthera deorsum dehiscens. Siigma peltatum. Semina plura libera 506. ZANNICHELLIA Anthera sessilis, Stigm. bina ternave. Sem. solitar. 307.NA1AS 2. 0RD. DrANDRAIA. Petala nulla. Caps. utricularis seminib. duob. quatuorve striatis 966. LEMNA 5. ORILCLE RS IOA ONDSGBOORSCE X A mentum cylindraceám. Semen stylo papposo insidens —-. - 569 TvruA globosum. Semen intra calycem tetraphyllum - 570. SPAnGANIUM Spicule maxime androg. Sem. intra squam. nectarin. amplecti. 571. KosnstA Spic. androg. vel sexu distinct. Sem. intra nectarium grandefactum utriculare 572. CanEX & ORD. TETRANT DRIA. Corol. masc. infundibulif. Filam. longiss. Fruct, monosp. 573. LirrongttA menta spuria. Cal, tetraph. ; femin.foliol. oppos. majorib. - 574. UnTiCA 5. ORD. PEN TANDR I A. Masc. cal, multiflor.; femin. biflor. demum cum receptac. incresc. in fructum dispermum 5759. XANTHIUM 6.omm. P orf vA ND RA. 1. Diversiflore aquatice; seminibus subnudis. Corolla nulla, Semen unicum - - - - - 556.CEnRnaATOPHYLLUM Semina quatuor - - - - - 5;;.MxniornvLLUM iripetala. Seminanumerosa - - - - - 35;8,.SAGITTARIA 576 | MONOECIA . Amentacec: seminibus subsolitariis (nec capsula inclusis). Amenta uiraq. hyemalia; masc. squama floscul.tetrandr. femin, persist, 570. Ár.wus mascula hyemalia ; femin. squamae decidug. Semen alatum -. 580. BrTurA caly x fimbriat. nucem includens — 584. Con vrvs utraq. filiform. Nux in cupula imbric. margine integerrima - - 581. QuEncus ovata ,sed feminei nucestanzum bine intracalycen | - | 582. FAGus elongata squarr. Nux nudaossea in fundo calycis —- | 585, CARrINUS J. 0RD. MO NA D EmTP3- Strobilus :; seminibus binis alatis intra squamam quamvis — - — 985, Primus O. ORD. S^Y N GE NUR SUP x. Corolla campanulata quinquepartita. Bacca infera | e. -. 580. BnxossA ORD. I1. MONANDHRIA. 365. C A LLI ERN PCOHI Linn,gen. ed. Schr, n. 17, fuss. gen. p. 24, Gartn. fr. 1. p. 950.1. 68. Sexüs utriusque calyx nullus;! petala duo falciformia« Styli duo setacei. Semina quatuor per paria conna- ta, nuda, compressa, extrorsum carinata..— Jerbu- lc aquaticoe annuos, uuo oppositis (sine stipulis vel bas; amplectente) , floribus axillaribus. Ord. nat. 14. Inundat c. 1009. CALLITRICHE verza: folus trimervibus: sum- mis natantibus obovatis, seminibus obtusangulis. JLinn, svec. "m. 9. syst. ed. Roem. 1. p. 46. Plor. Jan. t. 129. [l'ahenb, lapp. n. 23. C. pallens JBzeberst. caucas. 5. p. 6. gp.minima: folis omnibus linearibus non natantibus, y. pedun culata: íoliis inferioribus linearibus ob- tusis, fructibus inferioribus pedicellatis; superiori bus subsessilibus. C. pedunculata Zecand. fl. franc. n. $656. C. ienuifolia fries nov. p. 4. Hab. in fossis alisque aquis minoribus stammantibus totius Svecize, alpibus tantum exceptis, ubique; £lo- cis aqua denudatis passim; y in foveis maxime li- mosis caldioribus Scanie exterioris ex. gr. ad H.oslátt, ; JIONANDRIA | . 573 Primo vere fola superiora ex aqua emergentia crassiuscu- la; floribus masculis stamine unico longo exserto et petalis curvulis elbescentibus. Folia inferiora submersa angustiora, tenuiora, flores femineos fovent. 1010. CAT, LITRICHE autumnalis: foliis uninervibus "linearibus truncatis submersis, seminibus aculangu- lo-alatis. — Juinn. svec. nm. 4. syst. ed. ftoem. 1. p. 47. lÜahlenb. lapp. n. 5. Gmel. sib. 5. p. 15. n. bd. 1. f? 2, C. virens. P du S£, caucas. 9. p. 7. opsenael neue Entd. 5. B: 2 Hab. iu amnibus Ma fluentibus ad ripas per Sve- ciam fere omnem usque i hines orien'ales Lap- ponie passim et ulterius ad Pasvig elc. ( Deinboll). Versus autumnum ad fundum conspicua foliis decussatim per paria approximatis, tenuius membranaceis, saturatius vi- xidibus; floribus plerisque femineis, demumque fructibus ma- joribus quam in Larcuntindins 566. Z ANN SUE 7 oL Mcd Linn. gen. ed. Schr, n. 1591. fuss, gen. p. 24. Gaertn. fr.1. P 77. t: 19. Flores utrique nudi (sine calyce et corolla, nisi stipulis). Stamen filamento elongato capillari; anihera bi-qua- . driloculari decrsum dehiscente. Pistilla 1n eadem vel diversa axilla tria ad quinque; stylo tereti; süugmate eltato.. Semina ex receptaculo interdum denique pe- dicellata, utriculata; legaminiformia; nucleo sursum radicula 'spiraliter replicata. — Herbuhe foliis pleris- que alternis integerrimis uninereiiss stipulis separa- iis caulem vagsinantióus. . Ord. nat. 0. Tripeta- loidece g Potamophilc. 1011,-ZANNICHELLIA. palustris: Linn. svec. n. 024... spec. pl. ed. 3. p. 1575. it. gotl. p. 35o. Il. Dan. 1. 67. Sv; Bot. t. 650. Hartman F'et. Ac. Hanudr. i010. p. i24. Fries halland. p. 150. Regensb. bot. Zeit. 1822. p. 512. p. gdicelldPu: seminibus umbeliisque pedic 'ellatis Fb agas Nov. Act. Ups. V III. p. 227. 255. Hab. in sinubus et fretis interioribus uec non stagnis ad mare orientale temperatius passi, ut Gevalie 578. —— MONOECIA ad Nyvallen (omnium tenuissima), Stockholmize in Fiskartorps-sjón, (Upsalise jam disparens), O stro- gothic ad Stegeborg, Gotlandis occidentalis in Gróitlingbo udde, Násudden, ad Lángstite, Wis- by etc. Scanise ad Esperüd Kivikensium, Lom- ma; ceterum Hallandis meridionalis ad Halm- stad copiose. : Radix valde ramosa et forsan perennans. Caules quoque inferne crebro alternatim ramosi, rufescentes, filiformes ; ra- mis sursum simplicibus floriferis. Folia saepius latitudine caulis, rarius lineam lata, interdum setacea. Fructus et antherae quoque folis plerumque latitudine analogae, sed quandoque antherae tri- et biloculares etiam in formis magis latifoliis. — / inprimis circa Gotlandiam observata. - 367. N.A JT AS. Linn. gen. ed. Schr. n. 1488. fuss. gen. p. 25-. Decand. fl. fr. n. 1466. Mas (apud nos non observatus, sed in australioribus aquis dulcibus calyce bilobo, anthera sessili quadrivalvi vel simplici). Fem. germen foliorum vaginis tantum ob- velatum, soltarium. Stigmata duo ternave setacea. Semen utriculatum. — Herbule pellucido - virentes dichotome, foliis oppositis dentatis cellularibus (sine nervis vel vents vascularibus ullis). Ord. nat. Na- ja dec acotyledonibus accedentes. io12. NAJAS ;;narina: folis sinuato- dentatis rectis, | fructibus ovalibus. | Lznm. seec. n. 077. Michel. gen. ho X3u. 125 3.450. ue N. major Aoth germ. 2. p. 99. .Decand. fl. fr. m xum N. monosperma ZZ;lid. spec. pl. 4. p. 531. .Fors- ander veg. scan. p. 11. spegren bleking. p. 60. &£. spinulosa: caule spinuloso. JJecanzd. |. c. Mi- puchel, 7.16. 2. Hab. sub aqua in maris orientalis interioribus sinubus passim, ut Gevalie, Roslagie, Stockho!- mise in Husarviken ad Fiskartorpet copiose (/7ik- stróm), Blekingiz 1n ostiis fluminum Nátre, Silltorp, Lyckeby et Eriksberg. - Annua. Caulis saepe pedalis et crassilie pennae columbinae, DIANDRIA 579 praecipue sursum crebro dichotomus et foliosus. Folia caule vix latiora. — Fructus inter affines plantas maximus lineas duas longus (sine stylo et stigmatibus), nec tam angustus fere subulatus ac in N. minore Roth. onp. 9. DIANDHRIA. | 568. LEM N A. Linn. gen. ed. Schr. n. 1áoo. fuss. gen. p. 24. Reg. bot. Zeit. 1824. p.179. t. , Calyx utriusque sexus monophyllus, latere dehiscens, apetalus. Stamina in flore suo pistillo imperfecto. Pistillum perfectum, in flore diverso, stylo brevi per- sistente. Capsula supera uuilocularis: seminibus duo- bus quatuorve oblongis striatis,. — erbule minime fere tote cellulares (sine nervis vel venis ullis va- scularibus), in aqua libere (mec radiculis fundo adfixce) 1) foliolis natantibus subrotundis in junctio- ne floriferis et radicantibus n. 1015-1015. 2) folio- lis submersis lanceolatis vix floriferis n. 1016. Ord. nat. Najade«c, sed cum Zroideis quoque comparata. 10139. LEMNA polyrrhiza: folis natantibus subrotun- 7 dis subtus coloratis, radicibus confertis. Zinn. svec. n. 025. spec. pl. ed. IV illd. 4. p. 195. Sv. Bot. t. 5254. f. 5. Samz. ner. p. 65. IP'ahenb. ups. n. 565. Hab. in amnibus et fluviis tranquillis Svecizee tempe- ralioris a Scania ad Nericiam et Uplandiam passim. Haec et sequentes in aqua natant ab adventu hirundinis ad ejusdem discessum et Svecis A4zdmat vel J'attenlins di- cuntur. Latior est haec quam sequentes saepe lineas quin- que emetiens, supra obscurius viridis, subtus rubicunda sub- nitida, compactioris substantiae, itaque non fructificans. 1014. LEMNA minor: folis natantibus subrolundis u-: trinque concoloribus planisque, radicibus solitariis descendentibus. — inn. seec. n. 027. spec. pl. ed. IWilld. 4. p. 195. Sv. Bot. L. c. f. 1. JW ahlenb. Wet. Mot hlandl, i911. p. 534. Hab. in aquis precipue minoribus stagnantibus a Sca- nia ad Vermlandiam et Vesumanniam ferrinionta- nam nec non Helsingiam ultra Fluddiksvall fre- quenter; deinde rarius Angermauuic ad Ytter Làu- nds observata a Z4 LL. Lestadto. 580 JO NOECIA Praecedente dimidio minor, sed undique pallidius viridis et laxioris substantiae, unde etiam saepius fructificat. 1015. LEMNA. gibba: folis matantibus subrotundis — subtus convexis spongiosis pallescentibus, radicibus solitariis divergenlibus. £n. seec. n. 026. spec. pl. ed. Il'illd. 4. p. 194. amoen. ac. 5. p. 4358. Sv. Bot. l. c. f. 2. Regensb. bot. Zeit. ie p. 179- 182. £ab. 2. (semina). Hab. in aquis minoribus impuris mari propinquiori- bus a Scania ad Uplandiam passim. Praecedente non latior, sed cellulos& adhuc laxiore sub- folio omnino inflata, itaque floribus omnium optimis lecta. 1016. LEMNA £r icd foliis submersis lanceolatis de- 7" eussaüm prolificantibus petiolatisque. — zum. seec.: n. 028. lapp. n. 470. spec. pl. ed. IFzlld. 4, p. 195. So Bon oes f. Hab. in aquis purioribus pratorum TUM per regiones magis campestres a Scauia ad Uplandiam satis frequenter, dein usque ad Vestrobottaiam in- : fimam rarius observata. Ut tota submersa nunquam frucüficat, sed eo magis on ficans est: folis linea parum latioribus undique viridibus et plenis, saepe ternatim conjunctis fere ut im praecedentibus. onn. 5. TRIANDHBRIA. 5bg. T X PUT E Linn. gen. ed, Schr. n. 1403. fuss. gen. p. 50. Gartn. fr. 3. p. 9. t, 2. Amentum masculum culmum terminans cylindricum den- sissimum: calyce setarum trium instar fulcrante fila- menta inferne connata. Amentum femineum culmum obvestiens: flosculi pedicellis setiformibus, inferne pappo preedi (1s, superne semine angusto lereti styloque sunpliei capillari, — ftadix perennis valida, folia omnia radicalia linearza ecarinata distiche imbrica- ia, culmus enodis teres. Ord. nat. 6. Calamaric 2) VJyphine cum .Aroidets comparate. 1017. l YPHA angusttf olia: foliis linearibus extus con- vexis, BEER inasculo femineoque. remolis: uliro- que cylindrico. Linn. spec. m. 029. spec. pl. ed. TRIANDRIA 581 Il'illd. &. p. 199. zt. scan. p. 190. Sv. Bot. t. 254. Plor. Dan. t. 015. JZY/ahlb. gothob. p. 81. Samz. neric. p. 65. Iahenb. ups. n. 756. Vet. 4c. H. 1809. p. 217. Jartiman ib. 1910. p. 1259. Jd hilquist ibid. 1021. p. 205. Hab. in fluviis et lacubus minoribus fundo lutosis per provincias litorales et formatione transitionis substratas a Scania ad DBahusiam, Vestrogothiam, Nericiam et Gestiiciam passim; rarescens in insu- lis ut Oelandia (et omuino desiderala in interiori- bus granitoideis regionibus ex. gr. Smolandi«). Folia culmo plerumque paullo longiora, et tamen vix ultra sesquitertiam lineam lata. ^ Culmus fere. orgyalis, quamquam penna anuserina parum crassior. menta circiter unciam a se invicem distantia, sub solstito florentia, longilüdine aequalia fere spithamaea. 1010. TYPHA. /atifolia: foliis subensiformibus, amen- : . to masculo femineoque approximalis cylindricis. JLinn. svec. n. 050, spec. pl. ed. JV'illd. 4. p. 197. ii. scar) p. 140. 179. 198. 246. vestrog. p. 101. iv. Bot. t. 520. Flor. Dan. t. 645. Nov. ct. Ups. V IIT. p. 227. Kalm bohusl. p. 14o. JIY'ahlb. go- thob. p. Oi. F'idegren Óósterg. p. 27. JAspegren bleking. p. 65. Lab. in stagnis similibusque aquis pingvioribus Sca- nic frequenter, Blekingie Gotlandiszque non raro; celerum vix nisl in scopulis maritimis earum- que foveis usque ad Ostrogothiam extra Norrkóping et Bahusiam ad Vaderóarna, nec non supra forma- üonem transitionis Vestrogothic in Kumbehaf prope Falkóping et ad Dimbo, Osirogothis ad Orvad prope Kalfsten etc. Nericic in lacu O. Quisnaren et Skarbysjó. Brevior et praecipue latior praecedente. Folia culmo non- nihil breviora, saltem quatuor lineas lata. | Culmus circiter quinquepedalis, crassior. Amentum masculum valde flavum palma vix longius; foliolo subjecto etiam colorato; femineum aullo longius, demum plus quam pollicem crassum Nericiis Kabbar , alis Narrkolfear , vel ob colorem rigrescentem Krutiáskares denique pappum diffundentes Goilandis Dua 582 MONOECIA stockar, Kafveldun, Scanis Duneman, forsan etiam ob locum JDyneman. 570. SPARGANIU M. Linn. gen. ed. Schr.n. 1402. fuss.gen. p. 5o. Gertn. fr. 1. p. 75.1. 19. Amen!a utriusque sexus globosa: mascula calyce tri- phyllo; — feminea juxta culmum flexuosum axillaria: receptaculo communi scrobiculato; calyce tetraphyllo; stigmate subbifido; semine turbinato angulato drupa- ceo: cortice carnoso demum exsucco: nucleo farina- ceo. —. Plante Ord. nat. 6. Calamaric 2) Ty- phinc Zroideis quodammodo affines, sibi invicem valde cognate, quo majores et meridionaliores eo et- iam magis radice perennes foliisque erectis ti iquetris et inflorescentia ramosa singulares. 1019. SPARGANIUM za£ans: foliis planis decumben- —tbus, amento masculo subsolitario ; femineis axil- laribus sessilibus, stigmatibus ovalibus, JLzzn. svec. n. 052. spec. pl. ed. JV illd. 4. p. 200. | Flor. Dan. t. 260. /Zahlenb. lapp. n. 417. | Hab. in paludibus aquosis, fluviis et lacubus monta- nis fere totius Svecize, alpibus tantum exceptis, u- bique. Sequentibus tenuius et simplicius, sed saepe gramine lon- gius, iu lacubus totum natans, Smolandis F/otasrás. Culmi plerumque filiformes. Folia non nisi in terra subito exsiccata interdum eriguntur, sed tamen plana permanent. Fructifi- cationis partes contra breviores; amentis femineis omnino sessilibus post solstitium florentibus, demum fructiferis piso parum majoribus. 1020. SPARGANIUM .^erectum: folis subtriquetris e- AJ rectis, amentis femineis supraaxillaribus nudis, stig- matibus linearibus. JLnn. svec. m. 0^1. spec. pl. ed. IV/illd. &. p. 199. (S. simplex). Se. Bot. t. 542. FT. Dan. 6. t. 952. | Hab. in rivulis et fluviis a Scania ad Vermlandiam Dalekarliamque inferiorem et Medelpadiam passim copiose. Intermedium magnitudine et plerisque notis. Culmus cir- citer pedalis strictus. Folia ultra lineas duas parum lata. TRIANDRIA 585 '"Amenta feminea supra axillam bractearum culmo ipso inserun- tur; supremo culmum amplectente; mascula tria ad sex. 10221. SPARGANIUM ramosum: foliis acute triquetris . strictis, amenüs femineis axillaribus pedunculatis ramulum masculum gerentibus. — //i/Íd. spec. pl. 4. p. 199. Sv. Bot. t. 464. Flor. Dan. 9. t. 1202. JV'ahlenb. ups. n. 575. S. erectum maximum Zn. svec. n. 031. it. gotl. p. 54o. Montin Vet. Ac. Handl. 1766. p. 245. Hab. in fluviis et staguis pingvioribus Svecie tem- peratioris et magis campestris a Scania ad Ostro- gothiam et Uplandiam passim. Radix demum stolonibus subrepentibus. Culmus bipedalis et ultra, foliis plerumque digitum minorem latis divergenti- bus Svecis T'reággan, Kantgrás, Nericis Svárdgrás, alis Sparrgrás. |nflorescentia patenter ramosa; ramis ex axilla foliorum bracteantium. Amenta fructifera magnitudine nucis majoris Svecis Zee/knoppar. 921, KOBRESIA. V illden. spec: pl. 4, p. 205. Elyna Schrad. fl, germ. 1. p. 155, Spicule imbricate androgyna. Squama calycina sim- plex; corollina nulla. Nectarium femineum univalve, basi amplectens, demum squame calycinz simillimum. Semeu ceteroquin nudum; stigmatibus tribus. — Ca- rici valde affinis ejusque quasi degeneratio nimium androgyna (subhermaphrodita). Folia subfiliformia. JAadix perennis ccespitosa. 1022. KOBRESIA scizrpina: spica subsimplici cylindra- cea. squamis flosculum utriusque sexus includentibus. IVillden. spec. pl. 4. p. 205. Sv. Bot. t. 527. f. 1. lor. Dan. t. 1529. (Zetterstedt res. 1. p. 257. ad Jukkasjárvi)? (Hisinger norrig. p. 69). Scirpus Bellardi /7'aAlenb. lapp. n. 25. Carex Bellardi AL. ped. n. 2295. t. 92. f. 2. Link - en. hort. berol. 2. p. 578. Hab. in collibus et saxis siccis alpium Lulensium prope Virihjaur passim (ceterum in Dovre prope Kongsvold Norvegia). Caespitose crescit folis culmisque sibi similibus filiformibus, 584 MONOECIA strictis, digitum longis. Spica peuna columbina nunquam Crasslor, plerumque semiuncia parum longior. Squam ae bi- Horae seuETS forsan. spiculae biflorae qu et spica ita- que subcomposita. Squamae omnes castaneae. 1025. KOBRESIA carzcina: spica composita: spiculis - mulüfloris apice masculis. —/Zliden. spec. EL 4 p. 206. Sv. .. bet. t. 597. f. oio Hartman Wes. Ac. FHandl. 1818. p. 155 et 154. — 31014. p. 107. UM na Bellardi). (Finger norrig. p. 68). Hab. iu apricis siccis alpis Suásahügen Jemtlan- dic occidentalis rarius (sed in, Dovre ad Jerkind Norvegise australis cepiose). Praecedenti duplo crassior majorque. Culmus [florens fo- lis non longior, circiter digitalis, sed. fructiferus fere peda- lhns strictus. Spica Cvideiissiudn composita spicuhis tres li- neas longis magis fuscis (fere ut in Carice lagopima, a qua caute distingvenda). 372. CAR EX. Linn. gen. ed. Schr. n. 1407. fuss. gen. p. 91. Garin. fr. 3. p. 12. t, 2. Spiculze aut spice imbricate, androgyue aut sexu di- siinctee. Squama calycina simplex ; coroli;ina nulla, Nectarium femineum e valvis duabus conílatum in utriculum, plerumque ore bidentatum, germen inclu- deus. Semen intra capsulam spuriam a tige gran- defacto constitutam; stigmatibus duobus aui tribus. — Ord. nat. 6. Calamarice Linn. (Cyperaceoe Juss.), radice semper. perenni , qi008 plerumque planis | ca- rinatis Svecis Starr: 1) Spica untca. simplicissima | 7. 1024-1030. 2) Spiculis pler umque androgynis spi- cam compositam constituentibus n. 1051- -1049. 3) Spi- cis utplurimum sexu distinctis m. 1020-1092. quas subdivisiones vide infr (58. ds 1) Spica unica simpltcissima (raro dzozca n. 1025.) stigmatibus a) binis n. 1024-1026. b) ter- nis «) folis planis n. 1027. 1020. 8) folus fili- formibus canaliculatisve n. 1029. 1050. 1025. CAREX capitata: spica simplici audrogyna amc globosa, stigmatibus binis, capsulis subrotundo - o- vatis planiusculis enervibus niüdis. Jum. spec. pl. TRIANDRIA 585 ed. Ililld. 4. p. 210. Schkuhr car. n. 2. t. Y. f.8o. I/ahlenb. lapp. n. 419. Liljebl. F'et. Ac. Handl. 1795. p. 72. Deinboll in Tüdskr. f. Naturvid. 1. p. 126. Hartman. F/et. Ac. Hendl. 18:18. p. 120. Hisinger herjed. p. 52 Hab. in campis uliginosis duris subalpinis et subsyl- vaticis ad totum alpiuim jugum ab ultima Finmar- kia usque ad.Herjedalen et Róros passim copiose eliam ad Oresjó in Wikaáng et prope Gullerásen "Dalekarlie trausitionis (Króningssvár d). Foha subfiliformia, rigidu!la. ^ Culmus plerumque spitha- maeus, strictus. Spica magnitudine fere pisi minoris vel duas lineas lata. Capsulae straminei coloris, lineae longitudine. 1025. CAREX dzoica: spica simplici dioica, stigmali- ^. bus binis, capsulis subovatis gibbis nervosis paten- tibus, culmo folusque levibus. Jmm. svec. n. 035. spec. pl. ed. Willd. 4. p. 207. Plor. Dan. t. 569. Sv. Bot. t. 551. /'ahlenb. lapp. n. 418. B. parallela: rad magis elongatis, culmis foliis- » que asperulis. Z,cestadius Vet. 4c. H. 1822. p. 550. (Fetz. diss. fl. scand. suppl. 2. p. 10. C. Daval- lana?) Hab. in paludosis et uliginosis totius Svecia, vix al- pibus altioribus exceptis , ubique; 4 in alpibus Lu- lensibus (et prope Bástad Scaniz ?) . Folia subfiliformia. Culmus saltem Wed ge a Spica feminea fructifera circiter semiunciam longa; capsulis saturate fuscis. — £8 omnino intermedia inter hanc et €. Davallia- nàm alpium australiorum esse videtur. 1026. CAR EX pulicaris: spica simplici di ogyna pau- ciflor: 'a, stigmatibus binis, capsulis oblongis acuminatis reflexis, foliis setaceis. «Linn. svec. n. 854. part. spec. pl. ed. Iilld. 4. p. 215. it. oel. p. 40. gotl. p. 2^0. Su. Dabtt tq 583. f. 1& oardh éàr« .scapi qp. 6. Íl'ahlb. gothob. p. 81. IFahlenb. F'et. 4c. Handt. 1009. p. 218. Zspegren bleking. p. 66. Hab. in pratis uliginosis Svecic temperatioris ut Sca- nie, Gotlandie, Oelandie etc, ubique, postea passim usque. ad Bahusiam, Vestrogothiam juxia Varnhem, Smolandiam prope Ekesjó, Femsjó eic. 586 — JIONOECIA Nericiam in paroecia Wiby, Upsaliam juxta Lass- bybackar, et denique prope mare ad Gestriciam usque rarius. Tenuissima totius generis tum foliis tum culmo subseta- ceis, plerumque digitum minimum tantum longis. Vaginae intimae radicales aphyllae. Capsulae duas lineas longae, pri- mum erectae rachi adpressae, demum reflexae fuscae et pu- hcibus non absimniles. 1027. CAREX obíusata: spica simplici androgyna pau- ciflora, stigmatibus ternis, capsulis ovato-subglobo- sis patentibus, folis planis. Zeb. Fet. 4c. H. 1795. p. 69. £. 4. bona. /Zillden. spec. pl. & p.212. Sv. Bot. t. 555. f. 2. dhlquist runst. p. 5o. Let. Ac. Hand. 1821. p. 502. l['ahenb. 1b. p; 516. Hab. in collibus maxime apricis Oelandiz medie elevatioris ad Kóping, Borgholm, Glóminge, AI- gutsrum, Runsbáck paroecie "'horslunda, Runsten etc. satis copiose. Badix eximie repens. Folia evidenter plana fere lineam lata, lutescentia (fere ut Car. montanae). Culmus ple- rumque digitalis, exacte triqueter, strictus. Capsulae linea parum longiores, saturate fuscae, nitentes. 1028. CAREX rupestris: spica simplici androgyna sub- lineari, stigmalibus ternis, capsulis obovatis trique- tris rachi adpressis squama subrotunda obvolvente brevioribus, foliis planis. .4/Lon. pedem. n. 2292. £ 92. f.1. JFilld. spec- pL p S18 RO T4. (C, petrea). Sch£uhr car. app. p. 35. t. KEk. f. 159. Flor. Dan. t. 14o1,. JZY alenb. lapp. n. 422. Ziet- terstedt res. 2. p. 49. 19. Hartman F'et. 4c. H. 1010.:/pi 325. Hab. in collibus et petris siccis apricis alpium Lap- ponicarum altiorum a Rastekaisse Finmarkiee 0- rientalis usque ad Snaasahógen Jemtlandie satis frequenter. Foliosa magis quam proximae, folii saepe lineam latis. Cuhmnus digitalis longitudinis, triqueter. Spica fusco - picea, plerumque semiunciam longa. Squamae maximae sesquili- neam longae. TRIANDRIA 587 1029. CAREX microglochin: spica simplici androgyna submulüiflora. stigmatibus ternis, capsulis attenua- tis semiteretibus reflexis aristam acicularem exse- rentibus. /PaAlenb. lapp. n. 421. 'illden. spec. pl. 4. p. 212. (aristam negligens). JSchkuhr car. app. p. 92. t. Ssss. fis. 110. Sv. Bot. t. 559. f. B. Flor. Dan. 8. t. 1402. Zetterstedt res. 2. p. 151. (Hisinger norrig. p. 94). Hab. in uliginosis subalpinis Lapponiz medie et summa passim, ut ad Mustavaara prope Enonte- kis Lapponuie "Tornensis, in Kasakvare et Kirki- vare prope Virihjaur alpium Lulensium, in Oná- set sinus Saltensis et in ''romsóa Nordlandie, nec non supra Alten Finmarkie. Sequenti certe affinis, sed notis certissimis distingvenda. Folia omnino filiformia, plura ad basin culmi digitalis. Ra- chis spicae duabus lineis non longior. Capsulae tenuissimae totius generis sesquilineam tantum longae, sed aristam semi- lineam extra oram exserentes. Gramen totum flavescens. 1090. CAREX evcoglochin: spica simplici androgyna ^^ "sübiriflora, stigmatibus ternis, capsulis lanceolatis teretibus reflexis, folio canaliculato. Ar. beitr. 1. p. 106. Linn. suppl. p. 415. Sv. Bot. t. 539. f. A. Íl'ahlenb. lapp. n. 420. ups. n. 576. Hartm. Vet. c. Handl. 1814. p. 95. (C. psyllophora). C. pauciflora 7Ziliden. spec. pl. 4. p. 211. Flor. Dan. 9. t. 1274. Hab. in paludibus profundis vastisque regionum syl- vaticarum majorum ab ultima Lapponia orientali (non vero occidentali latere alpium) per totam Norr- landiam, Dalekarliam, Vermlandiam usque ad Smo- landiam altiorem Írequenter; in adjacentibus pro- vincis rarius ex. gr. Ostrogothia in Dagsmosse ad Omberg; — (sed denique omnino fugit regionibus formatione quadam juniore substratis exterioribus Scanie, Gotlandie, Oelandie etc.) Radix eximie repens, filiformis, Folium intimum solum longum. Culmus digitalis. Capsulae ex longioribus tres li- neas longae, flavescentes. 588 ^. MONOECIA 2) Spiculis plerumque androgynis a) a- pice masculis n. 1051-1055. .b) superioribus ' untermediisve totis masculis n. 1056. 1057. c) basi tantum masculis * diversicolores spe- cies n. 1050-1044. ** canescentes n. 105-1049. (Stigmata omnium bina). 10531. CAREX zzcurva: spiculis apice masculis agzvega- ^. to-capitaüs, capsulis semiglobosis rostellatis, culmo teretiusculo incurvo, folus canaliculatis. Lzghtf. scot. p. 544. t£, 24. IP'illden. spec. pl. 4. p. 217. Schkuhr xar. n. 19- £- Hh. f. 252. .E] Dom a 1€: c ma- . riuma) JFeiz. Jet. 4c. Handl. 1795. p. 5153. I'ah- lenb. lapp. n. 425. Fries nov. p. 15. hall. p. 140. Hab. in litoribus prateusibus maris septentrionalis Finmarkiarum Nordlandieque frequenter, et denique etiam maris occidentalis inferioris FH al- landise meridionalis ad Halmstad, 'Trónninge etc. . copiose. Ex brevissimis parunr supra terram elevata. Spica imagui- tudine nucis avellanae, pallida fuscoque varia. ^ Capsulae duas Lneas longae. 1052. CAREX chordorrl:za: spiculis apice masculis — sSubaggregaiis, capsulis subglobosis apiculatis, folio canaliculato, radice fiiformi prorepente. —JErh. beiír.-1. p. 106. Ifilld. spec. pl. 4. p. 219. Schkuhr car- T. 17. 0. G. et Ir. fus. y... FL. Dan 8. f. 1408. JWahlenb. lapp. n. 424. ups. n. 577. Nov. Act. Ups. FllL.5.227. Liljebl. F'et. Ac. Handl. 1795. p. 72. JForsander veg. scan. p..i0. Hab. in paludibus profundis aquosis sylvaticis a Lap- ponia ultima usque ad Simmolandiam frequenter, dein rarescit adeo ut Gotlandie tantum in Martebomyr lecta sit. Stolones repentes saepe ülnaris longitudinis versus autuni- nüm exserit, qui dein deprimuntur et in radicem chordae- formeni abeunt. Culnus utplurimum spithamiaeus. Spica vix semiuncialis, demum squarrosa ob capsulas cerassas, du- ras, denique fuscescentes. 1058. CAREX paniculaia: spiculis apice masculis in TRIANDRIA 589 LI paniculam dispositis, capsulis conicis utrinque gib- bis superne m: embranaceo - marginatis: ore diviso. Linn. spec. pl. ed. [F'illd. 4, p. 244. Schkuhr car. LER. f. 20. - Plor Dan. 7. 41T30. .24- gardh car. scan. p. 7. ff'ahllenb ups. n. 578. B. am etiuscula: spiculis in spicam subcylindricam - congestis. /l'aAdenb. lapp.n.425. Hooker fl.scot. p. 265. C. teretiuscula Willd. spec. pl. 4. p. 244. Schkuhr EG. 1. du QUE. Dg. Hab. in dift uliginosis paludosisque Sveci: tempe- ralioris et magis campestris a Scania et Gotlandia ad Geslriciom passim 5 deinde 4 continuatur. prope mare per Norrlandiam usque ad. Glommerstrásk Lapponie Pitensis el. denique etiam. reperitur ad mare septentrionale Nordlandize rarius. Radix caespitosa ut in plerisque, squanis vagimisque fuscis. Inflorescentia quoque demum eximie fusc ;escens, marginibus albescentibus. Ceterum magnitudine. et Miei an valde va- ria: « longior omnibus affinibus interdum. tripedális, pani- cula digitali; sed & abbreviata, culmo saepe pedali et spica sesquiunciali. 1094. CAREX murticata: spiculis apice masculis in spi- 7 cam subdecompositam approxima'is, 'apsulis coni- cis acuminatis extus convexis divergentibus acutan- gulis superne serrulatis, zn. spec. pl. ed. IT'illd. 4. p. 254. Schkuhr car. n. 15. t. E. et Dd. Jig. 22. Ft. Dan. 9. t. 1526. IFahlenb. F'et. 4c. H. 1809. p. 219. B divulsa: spiculis magis distantibus, capsulis mi- nus divergentibus majoribus. IWahlenb. F'et. Ac. Handl. 1803. p. 145. ! C. divulsa /P:/ld. spec. pl ^. p. 355. Flor. Dan. - & 1200. Schkuhr car. n. 12. t. If. fig. 8g. Hab. in pratis nemorosis a Scania ad Vestmanniam ferrimontanam prope Skinskatteberg et Gestriciam frequenter: dein rarius Angermannie in Dóraber- gel; 8 in lucis Gotlandic et Oelandic passim. Mediae magnitudinis, pedalis vel paullo ultra, tota laetius virens; spica ex viridi flavescente, fructifera vix digitum minimum crassa. — (5 omnibus partibus magis elongata, ita- Flor. Svec. 59. UE | MONOECIA que etiam magis sparsiflora, et, quod non inconsvetum, quo- que magis grandillora. 1055. CAREX vulpina: spiculis apice masculis in spi- cam supradecompositam cylindricam congestis, cap- sulis conicis acuminatis extus convexis divergenti- bus acutangulis, culmo angulis acutissimis. Jin. svec. n. 050. spec. pl. ed. [l'illd. 4. p. 2351. Schkuhr car. n. 10. t£, C. fis. 10, PLI. Dan. d; 399. Sams. neric. p. 66. /lahlenb. ups. n. 590. Hab. in fossis pratisque aquosis Sveciz temperatio- ris a Scania et Gotlandia ad Nericiam et Uplan- diam passim. Latior ceteris hujus sectionis; foliis plus quam tres lineas latis, culmo stricto sesquipedali; spica crassitie digiti medii eximie continua caudem vulpinam quodammodo referente, unde nomen, quod Svecice Aáfstarr. Ceterum colore fla- vescente et substantià praecedenti proxima. 4.1056. CAREX intermedia: spiculis inferioribus termi- —— -malique femineis; inter mediis masculis, cap- sulis erectiusculis acute marginatis. | V illden. spec. pl.4. p. 224. Schkuhr car. n. 9. t. B. fig. 7. FT. Dan. 9. t. 1545. 4gardh car. scan. p. 9. M/ahib. gothob, p. 82. Hab. in pratis subhumidis precipue regionum cam- estrium et litoralium a Scania ad Bahusiam, Verm- don infimam, Nericiam et Helsingiam satis fre- quenter; ceterum solummodo ad lacus regionis fer- rimontianz Skinskatteberg Vestmannie, ad Bjursás Dalecarlie etc. observata. Radix aliquantum repens et gramen quoque gracile; culmo nutante sesquipedali; spica medio mascula, eo magis pendente. Color graminis obscurius viridis, spicae eximie fuscescens fere ut in C. leporina. | 1057. CAREX arenaria: spiculis inferioribus femineis; ^ supremis masculis, capsulis membranaceo- margiratis, radice repente. Lg. spec. n. 035. spec. pl. ed. IV illd. 4. p. 225. it. zcan. p. 77. 558. 541. 442. oel. p. 56. 149. 139. Sv. Bot. t. 156. Kalm bohusl. p. 86. | IVahlenb. Vet. 4c. Hand. 1806, p. 70. Jdspegren bleking. p. 66. TRIANDRIA 691. Hab. in arena maritima ad oras Svecic temperatioris a Scania ad Sandhamu Sudermannice et. Bahusiam summam frequenter; celerum raro ad lacus illos maximos. Vettern prope Jónkóping et Vadstena, nec non ad Venern extra Kinuekulle. Radix maxime repens, adeo ut distantia culmorum saepe spithamaea, odora. Folia circiter sesquilineam lata. Culmus plerumque spithamaeus, apice nutans. Spica plus quam un- ciam longa pallidius rufa; spiculis inferioribus subdistantibus, Capsulae sesquitertiam lineam longae. 1098. CAREX /eporina: spiculis basi masculis appro- ^7 ximatis quinis, capsulis squamas zquantibus ovatis acuminatis ulrinque planiusculis membranaceo- mar- ginalis apice bifidis subincurvisque. — zm. svec. n. 06507. JYahlenb. lapp. n. 26. ups. n. 582. Pet. 4c. Handl. 1811. p. 57. 4gardh car. scan. p. 9. C. ovalis WzZ/den. spec. pl. 4. p. 229. FI. Dan. 7. 4 ,u E. 11295.. .Schkuhr cgr. p. 29, t. B. fis. 8. ^ y "iu püascüis et praüs apricis ^siccioribus totius Svecie ubique, exceptis tantum Lapponiis (quarum limitem inferiorem vix transcendit) similibusque regioiibus prope alpes sitis fere totis. Gramen obscurius virens. Culmus semper rectus (quam- quam saepe declinatus), strictus, circiter pedalis. Spica spi- culis satis parallelis composita, fuscescens, marginibus'squa- marum albescentibus stigmatibusque incurvis innocua, unde pedi leporino satis bene comparata, Svecice /Tarfotstarr. 1039. CAR EX /asopina: spiculis basi masculis confer- " Us ternis subglobosis, capsulis squama longioribus subrotundis acutis obtuse marginatis ore subintegris. Wahlenb. lapp. n. 427. Hartman F'et. 4c. Handl. 1914. p. Io4. 105. Hisinger herjed. p. 51. Flor. Dan. t. 295. (C. leporina). Wz//den. spec. pl. 4. p. 229. n. 46. Schkuhr car. t. Y. f.79. et t. FF. f. 129. Hoppe in Syllog. plant. ratisb. p. 77. Hab. in campis subuliginosis elatis per alpes omnes nivosas a Finmarkia ultima usque ad ELlerjedalen ubique frequenter. : Praecedenti proxima, sed minor et contractior, vix pe- 592 MONOECIA dalis. Folia lmea parum latiora. Spiculae tantum tres li- neas longae eximie rufescentes. Capsulae ex brevioribus ses- quilineam tantum longae. [n regione lagopum crescens et praecedenti affmis nomen obtinuit. 10460. CAREX elongata: spiculis basi masculis subo- ctonis laxis, capsulis squama longioribus oblongis. acuminatis utrinque convexis obtusangulis nervosis apice integerrimis. Jun. svec. n. O^&1i. spec. pl. ed. IPillden. 4. p. 240. Schkuhr car. n. 59. t. E. Jg. 25. Plor. Dan.:t. 1950) d vard/v ear scan. p.10. Aspegren bleking. p. 66. 7V'ahlb. gothob. p. 92. /T'ahlenb. ups. n. 505. Hab. in paludosis graminosis a Scania ad Bahusiam, Vestmanniam ferrimontanam (Skinskatteberg in Bro- bykárret) et Helsingiam passim. parcius. Gramen ílavescens valde flaccidum et elongatum, cülmis bipedalibus et ultra. Spica saepe digitum minorem longa, fere pendula, palhde flavescens. Ewvetks ceterum tam di- versae forma et praecipue nervis, ut vix pateat cul proxime affims sit species. 1041. CAREX microstachya: spiculis lateralibus femi- neis confertis s terminali inferne mascula iriplo lon- giore, capsulis squama longioribus ovatis acumina- üs adpressis margine extenualis. Ehrh. bertr. 5. p. 72- IHVillden. spec. pl. u na 250. l/Fahlenb. ups. n. 504. Fries halland. p. 145. |. Loestad. Vet. Ac. Handl. 1022. p. 542. (dig bot; gu: 1022. p. 228. Hab. in paludosis graminosis Svecie medie rarius, ut: Dalekarlize ad Fahlunam, Vesi!manniz prope Skinskatteberg in Brobykàárret copiose, Up- saliz ad paludem Vitulfsbergensem et prope Him- rarne parce: ceterum Smolandis occidentalis in Femsjó ad Álmás nec non Lap»oniz Lulensis ad Tjomotes rarissime et Pitensis ad. Atsats. Eximie flavescens, angusta, et tamen stricta, brevis, Fo- La vix lineam unam lata, culmo circiter pedali triquetro di- midio breviora. Spiculae vix ultra lineam latae aurantiaco- flavescentes. Capsulae explanatae fere amplectentes. TRIANDRIA 595 1042. CAREX norvegica: spiculis basi masculis. sub- - qualernis turgidis subapproximatis, capsulis squama brevioribus lentiformibus apiculatis. J/f/illden. spec. pL ^4. p. 227. Schkuhr car. n. 4o. t. S. fig. 66. JZT'ahlenb. lapp. n. 454. t. 15. f. 5. Hartman Ft. -4c. Handl. 1810. p. 194. | Forsander veg. scan. p. aii. —Zspegren bleking. p. 66. Hab. in litoribus limosis salsisque maris septentrio- nalis Nordlaudie Finmarkieque vulgaris, nec non ad mare Bottnicum inter Piteá et Gefle rarius; Ros- lagie rarissime ex. gr. Stockholmie ad Djurgárden; etiam Blekingie inter Knósó et Ringo. Tota eximie pallida, mollis et turgida, vix pedem longa. Folia raro lineà latiora. Spicae pennam anserinam vel ses- quitertiam lineam crassae, squamis saepius stramineis tectae. Capsulae linea parum longiores. 1045. CAREX g/areosa: spiculis ternis oblongis sub- ^ confertis; terminali basi mascula, capsulis squamas equantibus oblongis attenuatis nervosis, culmo flac- cido, foliis angustissimis. /7'ahlenb. lapp. n. 428. IWilld. spec. pl. 4. p. 251. Sv. Bot. t. 645. Schkuhr car. app. p. 24. t. daa. fig. 97. .Hartm. F'et. Ac. Handl. 18180. p. 124. | C. heleonasies (Klapperstarr.) Zi/eblad Pet. "Ac. Handl. 1795. p. 75. Hab. in litoribus glareosis vel sabulosis maris septen- trionalis Nordlandie Finmarkieque omnis passim copiose; etiamr ad sinum et mare Bottnicum supra Gefle passim. Tenuior praecedentibus, gramine fere toto filiformi, spi- thamam longo. Folia semilineam vix lata. Spicae duas li- neas latae; squamis fuscis. Capsulae longitudine ut affinium, sed angustissimae. 1044, CAREX heleonastes: spiculis basi masculis qua- "^ —térnis suhglobosis confertis, capsulis squama sub- longioribus ovatis acutis utrinque convexis subob- tasangulis patenlibus, culmo stricto, JEhrA. beitr.5. p- 69. 7T'aMenb. lapp. n. 429. ups. n. 505. Willd. spec. pl. 4. p. 228. Schkuhr car. n. 42. t. Ii. f.97. (5? aogustior. Hoppe in Syllog. plant. ratisb. p. 74.) 5gá .MONOECIA Hab. in paludibus profundis aquosis regionum sylva- ticarum Svecie seplentrionalioris passim. copiose, ut Lapponis multis locis, Dalecarlia, Verm- landi& ,ferrimontane ad Kroppa, Upsalic per sylvam Orlósan in Vitulfsbergstrásk et "anninge- irásk nec non iu sylva Ullerákersallmáuniug per Lángmosseu, Stormossen etc. | Folia stricta et angusta, complicato-carinata. Culmus exi- mie triqueter circiter pedalis. Spiculae saltem duplo cras- siores, omnes subaequales, ultra lineas duas latae, obscurio- ris flavescentis coloris. 1045. CAREX stellulata: spiculis basi masculis quater- — is subapproximaüs, capsulis conivis allenuatis. ex- tus convexis aculangulis divaricatis. Schreb. spicil. lips. illdeu. spec. pl. 4. p. 256 — Schkuhr car. n. 54. t. C. fig. 14. .dgardh car. scan. p. 10. IV/ahlenb. lapp. n. 450. et. 4c. Handl. 1906. p. 21. Hartman ib. 1014. p. 935. C. muricata Z"/or. Dan. f. 204. Linn. svec. n. | — 0939. pa'tim. : Hab. locis uliginosis sylvaticis per totam Sveciam us- que ad limi'em in'eriorem Lapponie et Nordlan- diam Norvegicam mediam ubique. Ad sequentes omnino accedit tenuitate partium plurima- rum, sed capsulae rigide divaricalae fere ut in C. muri- cata, cui etiam juncta fuit. ij 1046. CAREKX Zoliacea: spiculis basi masculis pauciflo- "is subdistantibus, capsulis squama duplo longio- ribus oblongo - ellipticis obtusis obtusangulis diver- gentibus. inn. seec. n. 0io. spec. pl. ed. JV illd. 4. p. 257. Flor. Dan. 8. t. 1405. /'ahlenb. lapp. n. 51. Hartm. Fet. Ac. Handl. 1914. p. 95. (C. teuuiflora). 1018. p. 124. ries halland. p. 141. F'idegren ósterg. p. 26. Hab. in paludosis precipue alnetis aqua fontana irri- galis per regiones montanas a Lapponia sunima per Dlecarliam ex. gr. infra Osmundsberg usque ad Vermlaudiam ferrimontanam, Vestmanniam prope TRIANDRIA 595 Acidulas Sátre et Sudermanniam passim; dein ra- rius Ostrogothiz et rarissime Hallandie lecta. Ex tenuissimis et canescentibus, saepe pedem longa. Fo- lia vix lineam lata. Spiculae florentes lineam tantum longae, exalbidae. Capsulae vero sesquilineae longitudinis. 1047. CAREX tenuiflora: spiculis basi masculis ternis ^ sSübpaucifloris confertis, capsulis squama sublongio- ribus ovato-oblongis acutiusculis subacutangulis pa- tentibus, Jahlenb. lapp. n. 452. lf'illd. spec. pl. 4. p. 228. Schkuhr car. app. p. 17. t. Eeee. fig. 187. JLestadius F'et. Ac. Handl. 1822. p. 542. Hab. in paludibus pratisque maxime udis subsylvati- cis Lapponie inprimis Torneusis frequenter, Lu- lensis rarius ad 'l'jiomotes, Pitensis ad Atsats. Praecedente fere tenuior, saltem brevior. Spica tota com» posita tres lineas longa. 1048. CAREX canescens: spiculis basi masculis quinis ovalibus subapproximatis, capsulis squama sublon- gioribus late ovatis obtusiusculis utrinque convexis subobitusangulis erectis: ore subbidentato. Jin. svec. n. 042. Flor. Dan. t. 285. IP'ahlenb. lapp. n- 453. ups. n. 588. Hartm. Vet. Ac. Handl. 1814 p. 95. 4gardh car. scan. p. 10. C. curta "illden. spec. pl. 4. p. 241. Schkuhr car. cm Wy. LO G. Re. 19- B&. alpicola: spiculis summis confertis, capsulis a- . cutis palentibus. JZahlenb. lapp. C. Gebhardi Schkuhr car. app. p. 22. t. Hhhh. - 192- Hab. in i lndpata aquosis totius Svecie frequenter; B in alpibus et inferalpinis ubique, etiam in alpe- stribus duris ut Dalecarlie in Lumsheden (cum Peltidea crocea) non parce. Tota magis insignis habitu canescente praecipue florescen- tiae. Folia vix lineam lata. Culmus raro pedalis. Spiculae imuturae semine caunabis parum majores quamquam multiflo- rae, idque ob minutiem capsularum vix lineam longarum. 10$9. CAREX remota: spiculis basi masculis distanti- — bus, capsulis squama longioribus oblongo-ovatis a» $960 JIONOECIA cuminatis acutangulis apice bifidis, bracteolis .folia- ceis, |Linpn. spec. pl..ed. IUlldenm; *. p. 259.. For. Dan. t. 570. Agardh car. scan. p. 31. Fries, hal- lozd. p. i1, AEhrh. berr.i2.: p» 69. Hab. in udis nemorosis Svecie temperatioris a ET ad Vestrogothiam , Ostrogothiam summam et ÜUp- landiam rarius. Praecedentibus duplo triplove longior.plerumque bipedalis et flaccida. Folia circiter lineam lata. | Bracteae foliaceae culmi apicem superant. |Spiculae circiter septem, quarum inferiores plus quam unciam distantes, albescentes. Capsulae sesquilineam longae. 3) Spicis sexu distinctis. (raro psevdo- andr 'ogy nis /1. 1060. 1073-1075. 1093). A) Stze- matibus ternis — x) bracteis vag Inentibus * foliatis T pedunculos includentibus n. 1050- 1037. hop pu n. 1056-1064 ** q- pho llis n. 1065. 1066. — 8) bracteis amplec- teutibus dimidiatisve: * spicis subsesstlibus n. 1067-1075. 1075. .** pedunculatis n. 1074. 1076- 1084. — B) Stigmatibus binis n. 1005- 1092. 1030 CAREX flava: spicis incluse pedicellatis ovalibus ^" subapproximals, bracteis vaginantibus foliatis, cap- sulis obovatis inflatis Posu. rostro aciculari de- flexo bifido. ^ 4Znnm. svec. n. 045. spec. pl. ed. Willd. 4. p. 260. | Plor. Dan. 6. t. 1087. Schkuhr car. 60. £. H. fig. 56. Wahlenb. lapp. n. 455. B minor: foliis angustioribus subconvolutis, capsulis brevioribus patentibus. C. divisa F7. Dan. t. 571. llab. locis udis greminosis tolius Svecise, alpibus tan- ium exceplis, "ubique. Celeris magis flavescit. inprimis spicis femineis fere digi- 'um i3nHloreim crassis, sed ut maxime colorata ita etiam ma- —ubndine omnium partiun ceteris magis inconstans, 8 inter- si) pollicaris spicis vix dnas lineas latis ob capsulas solito :o. breyiores, )051. CAREX fulvo: spicis incluse pedicellatis oblon- gis dislantibus, bracteis vaginantibus foliatis altitu- TRIANDRIA . 5g] dine culmi. capsulis ovalibus subinflatis ancipitibus: rostro conico ore diviso. 77 i/Íden. spec. pl. 4. p. 2ro. Schkuhr car. n. 96. t. T. fig. 67. Il'ahlenb. Vet. c. Handl. 1806. p. 71. Hab. in pratis udis apricis regionum litoralium sal- tem orientalium et formatione quadam juniore sub- stralarum Svecie temperatioris passiin, ut Got- landie pluribus locis, Roslagi:c ad Bórstel et Stockholm, Vestrogothize ad MoOsseberg ejus- que finein orientalem; etam Smolandiz ad Vexio. Colore omnium partium praecedenü convenit, sed alias C. binervi proxima. Folha radicalia et bracteantia fere e- jusdem laütudinis sesquilineam lata. —^Capsulae totae duas lineas longae. 1052. CAREX distans: spicis incluse pedicellatis oblon- gis remotissimis, bracteis vaginantibus foliatis, cap- sulis squama mucronata longioribus ovalibus ad- presso-triquetris rostellatis: ore bimucronato. ddl spec. pl. ed. 2. p. 1507. ed. JV'illden. 4. p. Schkuhr car n. 07. t. T' et Yy. fis. 68. Iro lenb, Vet... dc. Handl. 1906. p. 73. |i ahlb. goth. p. 92. Hab. in litoribus glareosis mari tum orientali tum occidentali quam máxime expositis passim, ut Got- landize multis locis, Calmariensis gubernatio- nis extra Vestervik, Blekingisz. Ostrogothiz extra Sóderkópiug ad Ófra Yxnó alibique, Bahu- six in Varo. Tota strictior, rigidior et minus colorata quam proximae, raro plus quam pedem alta. Vagina spicae infimae plerum- que radicalis. Spicae compactae vix sesquitertiam hneam latae. Squamae viride mucronatae. Capsula sesquilineam longa. 1055. CARENX extensa: spicis subsessilibus oblongis ap- pr oximalis, bracleis subvaginantibus longe foliatis, capsulis ovali-oblongis cuni acumine: ore "beehro, foliis angustissimis convolutis. Gooden. in Linn. tranis- Gch. 2.,p. 1794 1. 9Y. f. v. I'illden. spet. pl. 4. p. 268. S ALUAM car. t. Xx. fag. 72. Flor. Dan. t. i709. /lahkhlenb. Pet. 4c. Handl. 1006. p, 72. .4- spegren blekiung. p. 07. 598 MONOECIA "8 Hab. in litoribus glareosis humidioribus maris orientalis majoris passim, $cil. Gotlandise variis locis, O e- landiz occidentalis in insula Nordman, Blekin- gie, Calmariensis gubernationis extra Ve- stervikK, Ostrogothise extra Sóderkóping ad Ófra Yxnó. Maxine juncea et in longum extensa, saepius tota curvu- la praecipue dum spithama non longior. Folia filum omnino referunt. Spicae plerumque duabus lineis vix latiores. Squa- mae et capsulae virenles ut praecedentis. ^ Capsulae linea parunt longiores. 1054. CAREX bnervis: spicis incluse pedicellaus oblon- ^ gis remotiusculis, bracteis vaginantibus anguste fo- liolatis, squamis muticis margine hyalinis, capsulis oblongis tereliusculis patentibus rostellatis: ore bi- lobo hyalino. JTillden. spec. pl. 4. p. 271. I'ah- lenb. F'et. 4c. Handl. 1806. p. 71. ups. n. 591. Ahlquist runst. p. 51. JY'ahlb. gothob. p. 93. C. distans F/or. Dan. 6. t. 1049. | 4rsardh car. VIBCUIH. i 49. D Hab. in pratis subuliginosis apricis Svecie tempera- tioris a Scania et Gotlandia ad Bahusiam, Vestro- gothiam, Ostrogothiam, Nericiam et Uplandiam, ubi precipue littoralis Roslagie frequens. Folia saturatius viridia quam in proximis, sed breviora. Culmus pedalis et paullo ultra. Squamae femineae fuscae: li- neis binis marginalibus hyalinis. Spicae sesquitertiam lineam latae, demum fere totae fuscescentes. Capsulae sesquiline- am longae. 1000 CAREX Airta: spicis subincluse pedunculatis cy- Iindricis remotis, bracteis vaginantibus foliatis, squa- mis cuspidatis, capsulis ovatis teretibus coslatis bi- cuspidatis hirtis, spicis masculis binetis. Ln. seec. n. 050. spec. pl. ed. Willd. 4. p. 311. Flor. Dan. t. 1711 et t. 425. Schkuhr car. n. 105. t. Uu. Jig. 108. .4gardh. car. scan. p. 15. Walenb. F'et. Ac. Handl. 1806. p. 74. ups. n, 592. Wahlb. go- thob. p. 85. : : Hab. locis arenosis, rarius margaceis humidis, Svecie temperatioris et magis campestris a Scania et Got- TRIANDRIA 599 Jandia ad Bahusiam, Nericiam et Uplandiam pas- sim copiose. Radix plerumque valde repens culmis tantum spithamaeis, spicis femineis subradicalibus. Folia satis pallentia, ut totum gramen plerumque hirta, sesquilineam lata. Spicae longe crassiores ob capsulas trium linearum longitudinis. 1056. CAREX iiformis: spicis subsessilibus oblongis remolis, bracteis breviter vaginantibus foliatis, cap- sulis ellipticis villosis: rostello bifurcato, folis convoluts filiformibus. 4Lipn. svec. n. 047. spec. pl. ed. Willden. 4. p. 505. Flor. Dan. t. 579 et t. 1544, Schkuhr car. n. 68. t. K. fig. 45. .Agardh car. scan. p. 14. Hartman Vet. Ac. Handl. 1918. p. 156. 156. .Liljebl. ib. 1795. p. 75. S17. Wah- lenb. ups. n. 595. lapp. n. 456. Nov. .4ct. Ups. VI. p. 227. Hab. in fluctuantibus ripis lacuum et paludum sylva- ticarum fere totius Sveciee a Scania usque ad Lap- poniam summam passim; in iusulis autem. forma- lionis trausitionis tam rarescit, ut Gotlaudie tan- ium tribus locis lecta sit. Valde elongata foliis culmisque saepe tripedalibus filifor- mibus, sed duriusculis et obscurioris coloris, ad radicem a- tro-purpurascentibus. Spicae femineae demum crassitudine digiti minimi, squamis atro-fuscis et villo quoque lurido tu- mente capsularum valde inconsvetae. 1057. CAREX rotundata: spicis subsessilibus ellipticis ^ distantibus, bracteis breviter vaginantibus foliatis, capsulis subglobosis nitidis inflatis: rostello subbi- labiato, foliis convolutis subfiliformibus. WaAlenb. lapp. n. 457. Flor. Dan. 8. t. 14oz. Willd. spec. pl. ^4. p. 272. Schkuhr car. n. 71. t. Gg. fig. 95. Mab. iu paludosis aquosis per partem subsylvaticam el subalpinam Lapponiarum a Blaikfjellet Aselen- sium usque ad fiues Russize frequenter. Differentia suáà systematicà huc pertinet, sed C. amput- laceae re vera maxime affinis. 'lota circiter pedalis et sub- filiformis. Spicae vero femineae tres lineas crassae; squamis alro-fuscis. Capsulae plerumque stramincae. Spica masculàá interdum gemina. | 600 JIONOECIA 5441058. CAREX drymeja: spicis exserte pedunculatis nutantibus sparsifloris, bracteis remotis vaginanti- bus foliatis, capsulis squamas acuminalas zequanti- bus ovali- ventri. osis rostratis: ore bifido. | £hrh. gram. m. 50. Willd. spec. pl. 4. p. 296. FI. Dan. t. 404. (C. sylvatica). .Schkuhr car. n. 9^. t. LI. Jig. 101... d gardh car. scan. p. 14. Wahdenb. Jet. Ac. Handl. 1806. p. 75. — 16021. p. 518. Liljeblad ib. 1792. p.74... Ahlquizst, ibo 023. p. 3p5. Hab. ia quercetis et fagetis amoenioribus formatione quadam juniore substratis Svecie meridionalis et magis orientalis passim, ut Scanis ad Roslàátt, Gotlandise ubique, Oelandie extra Borgholm et Halltorp, Ostrogothise in Omberg ad Nord- ostra Djurledet, Vestrogothiz in Kinnekulle ad Vesterplana et Luksatorp; (Calmariensis regio- nis: Zljebl.) Gramen totum laete viride et gentile, laxum , plerumque ultra pedem longum. Folia duas lineas lata. Spicae sesqui- linea non latiores, totae virentes. Capsulae duas lineas longae. 1059. CAREX capillaris: spicis exserte pedunculatis ^. pendulis sparsifloris, bracteis vaginantibus foliolatis, squamis hyalinis deciduis, capsulis oblongis acumi- natis apice unilobis. JLznn. svec. n. 051. spec. pl. ed. Willd. 4. p. 390 Plor Dan. t. 160. Schkuhr car. n. 82. t. O. fig. 56. Wahlenb. V'et. Ac. Handl. 1006. p. 75. ups. n. 594. lapp. n. 442. | Hartman Vet. Ac IHinilb? ABvA. pigbs oos Hab. in pratis uliginosis apricis campestribus Sveciz medie et magis orientalis a. Gotlandia ad Uplaa- diam et Nericiam passim, deinde in magis. alpestri- bus locis a Vermlandia per alpium jugum adjacen- tiaque loca usque ad Finmarkiam ultimam fere u- bique. Praecedente longe minor et praecipue angustior. Folia vix plus quam lLlmneam lata. Culmus ílorens plerumque tantum digitalis, fructificans rarius pedalis. Capsulae demum omni- no brunneae, hnea parum longiores. 1060. CAREX ustulata: spicis exserte pedunculatis pen- TRIANDRIA 601 dulis ovalibus subapproximatlis, bracteis vaginanti- bus subaphyllis, capsulis ovalibus aeuminatis pla- uiusculis: ore bidenlato. J/PaAMlenb. lapp. n. á4i. JTild. spec. pl. 4. p. 295. Schkuhr car. n. 9o. t. Y. fig. 02. Flor. Dan. t. 1590. Hartm. Vet. Ac. JHandl. 1814. p. 108. — 1918. p. 1855. Lestadius ib. 1022. p. 542. Zetterstedt res. 2. p. 0&1. Hisin- ger herjed. p. 51. Hab. locis irrigaus alpium altiorum a Lapponia Lulensi ejusque lacu Virihjaur usque ad Herjedalen passim; infra alpes Norvegicas rarius ex. gr. ad Giebostad in insula Senjen Nordlandiz. Optime diversa species. Radiculae magis coloratae quam in plerisque. Folia saturatius viridia, sesquilineam lata, sed vix digitum longa. Culmus raro pedalis, strictus. Spicae to- tae (cum capsulis) atro-fuscae vel colore ustilaginis, circiter tres lineas latae; superiores subandrogynae et saepe pendu- lae. Capsulae fere duas lineas longae. 10601. CAREX /axa: spicis exserte pedunculatis pen- 7 dulis oblongis remotis, bracteis vaginantibus folio- latis, capsulis squamas obtusas equantibus oblongo- elliplicis obtusiusculis adpressis: ore inlegerrimo. IW ahlenb. lapp. n. 440. t. 15. f. 1. Hab. in ripis lacuum fluctuantibus turfosis Lappo- nie Tornensis subsylvaticze ad Enontekis copiose, Ut proximae speciés C. limosae maxime affinis, sed differentis C. paniceae magis convenire videtur. Tam laxa ut fere decumbens, plus quam pedem longa, tota non | parum rufescens ( ut lpsissima C. limosa). Folia lineam lata. Spicae duas lineas latae. Squamae praecipue rufae. | Capsulae virentes fere duas lineas longae. ; | | ) y X olXLo oo. wc uu nam Wm sammmear n 1062. CAREX vida: spicis pedicellatis sparsifloris re- .. motiusculis, bracteis vaginantibus convolute foliola- tis, capsulis squamas subzequantibus oblongis ad- pressis obtusis: ore integerrimo. //aAlenb. lapp. n. 499. ups. n. 596. et. 4c. Handl. 1809. p. 219. Wilden. spec. pl. 4. p. 285. Schkuhr car. app. p. 58. t; Ssss. fig, 211. p Hab. in paludibus limosis profundis frigidis sterilissi- 602 MONOECIA mis Svecie septentrionalioris a Lapponia usque ad Vermlandiam terrimontanam prope Kroppa et Mo- kürshyttan, Nericiam prope Acidulas Porla et Up- saliam trans Jumkil copiose; etiam Smolandie ad Vexio. Glaucescentia livida major quam in ulla alia, simulque fo- lia rigescentia valde carimata. Spicarum situs cum longitu- dine culmi satis variabilis, sed capsulae nunquam inflatae fere C. limosae constantes. ice integerrimis. Linn. spec. n. 053. spec. pl. ed. ÍP'illd. &. p. 280. ..FI.. Dan. t. 2601. SchEuhr car. n. 95. t. Ll. fig. 100. .Agardh car. scan. p. 15. Il'ahlenb. lapp. n. 458. | : £&. sparsiflora: capsulis minus inflatis viridibus. JTY'aMenb. 1. c. Aspegren bleking. p. 67. y. pauciflora: spicis subtrifloris, capsulis magnis » nou inflatis rostellatis bilobis. | ornueman plantel, 5. p. 9490. | C. triflora Zahl. et C. depauperata Hornem. plant, -3. p. ü29.- s Hab. in locis uliginosis totius omnino Svecim fie- quenter; at 7 tantum in latere Norvegico alpium, & abhinc per loca sicciora fertiliora Svecie usque ad Upsaliam passim, Blekingiam rarius. Glaucescentia parum minor quam praecedentis, sed folia multo molliora et capsulae eximie inflatae scil. cum in pa- ludosis et aquosis crescat. In locis autem laetioribus siccio- ribus f virescit et capsulas contrahit, ita tamen ut demum 7 pauciflora capsulas distendat seminibus insolito magnis (nec spatio vacuo ullo). 1064. CAREX praecox: spicis pedicellatis oblongis sub- ^ A approximalUs, bracteis breviter vaginantibus cuspi- datis, capsulis squamas obtusas subconcolores z- quantibus ovalibus subtriquetris acutis pubescen- tibus. Jacqu. austr. 5. t. 446. Willd. spec. pl. ^. p. 262. Flor. Dan. 9. t. 1527. JVahlenb. F'et. Ac. TRIANDRIA 603 Handl. 18060. p. 73. ups. n. 59r. .4gardh car. scan. p. 15. (C. tomentosa). Hab. in graminosis campestribus elevatis a Scania et Gotlaudia ad Bahusiam, Nericiam, Leksand Dale- karliae et Gestriciam passim. Gramen ex minoribus ut proxime sequentes, plerumque di- gito non longius, totum pallidum; íolüs vix ultra lineam latis. Florescentia ejus apud nos minus praecox quam in pluribus sequenübus, mense frondescentiae absolvenda. Spi- carum squamae dorso virentes, marginibus dilutius castaneis. 1065. CAREX digitata: spicis pedicellatis sparsifloris : ^ alutudine subzqualibus; vaginis aphyllis muticis, capsulis squamas zquantibus cuneiformibus pilo- siusculis, culmo compresso. nn. svec. n. O44. spec. pl. ed. IV illd. 4. p. 256. it. gotl. p. 255. Ft. Dan. 9. t. 1466. ZF'ahlenb. lapp. n. 445. Forsan- der veg. scam. p. i5. Hab. in sylvaticis elevatis muscosis plerarumque pro- vinciarum a Scania frondoso-sylvestri ad Lapponiam infimam passim; sed desiderari videtur in Verm- landia ferrimontana similibusque regionibus altio- ribus. Vaginae omnes etiam radicales atropurpureae. Folia et culmi circiter spithamaeae longitudinis. Spicae mense germi- nationis jamdudum florentes, in modum digitorum compositae et sibi invicem parallelae, lineares, squamis brunneis. Cap- sulae majusculae sesquilineam longae. 1066. CAREX ornithopoda: spicis subsessilibus sparsi- : . floris altitudine z&qualibus; vaginis aphyllis muticis, capsulis squama longioribus cuneiformibus pilosiu- sculis, culmo incurvo. /Zil/den. spec. pl. 4. p. 255. Hartman F'et. 4c. Handl. 1814. p. 95. — 1618. p. 128. Fries nov. p. 97. Fl. Dan. t. 1405. Schkuhr car. n. 62. t. H. fig. 57. (C. pedata). Zidegren ó- sterg. p. 26. C. digiata & WaAlenb. F'et. Ac. Handl. 1805. p. 158. — 1906. p. 73... Klab. in pratis subhumidis apricis formatione trans- itionis plerumque substratis, ut Gotlandice fere 604 MONOECIA ubique, Ostrogothis ad Slaka, Sjókumla alibi- que (unde ad Jónkóping perventa esse videatur), Dalekarlie in Osmundsberget etc. frequenter, Jemtlandiez in Hofverberget paroecie Berg. Praecedentis vix nisi varietas minor, laxior et pallidior. Folia linea non latiora. Culmus digito non lougior, praeci- pue superne incurvus. Spicae nullae tribus lineis longiores; squamis pallidis. Capsulae lineam tantum longae. 1067. CAREX pedata: spicis pedicellaus sparsifloris paucifloris approximatis, bracleis amplectentibus cu- - spidatis, capsulis subglobosis s rugs s piculaus: ore bilobo. zum spec. pl ed. 2. p. 1504. Wah- lenb. lapp. n. 444. t. 14. ere Un Tidtine fs Naturv. 1. p. 126. Hab. in collibus siccis alpium Lapponicarum rarius, ut in Kajsats et Lill'okin prope Virihjeur Jue sium, ad sinum Karbotten Varangriee Finmar.iz et supra Pasvig versus lacum Enarensem. Cuidam proxime affinis sit, vix constat. Ex minnnis hu- jus sectionis utpote plerumque digito minore non altior. Fo- lia lineam non lata. Spicae utpluriruu quadriflorae. Squa- mae quod ad maximam partem fuscae. Capsulae linea non longiores in rachi flexuosa. 1068. CAREX tomentosa: spicis pedicellatis subcylin- dricis subapproximatis, bracteis auricula amplecten- übus foliolaceis, squamis acutis, capsulis globosis tomentosis . Jznzn. mant. p. 125. spec. pl. n Willd. 4, .p.;265. . S-hbuhr egt n2:501 AB E728 WaAlenb. F'et. 4c. Handl. 1805. p. 159. — 1806. p. 73. Ahlquist runst. p. 51. Hab. in pratis supra formationem transilionis pro- vinciarum insularium, scil. Gotlandic ubique, Oeclandiz in Skogsbybet et ad Runsten passim. Radix stolonibus non parum repentibus. Folia caerule- scentia fere ut in C. caespitosa, plus quam lineam lata. Culmus strictus, circiter pedem longus. Bracteae saltem in- feriores totae virides, sed squamae femineae nmigro-fuscae praeter nervum virentem. Capsulae tomento glaucescente. TRIANDRIA 605 1069. CAREX zoníana : spicis sessilibüs subglobosis 6ons ferlis, bracteis subsquamáceis amplectentibus squa- misque discoloribus mucronatis, capsulis cuneitor- mibus triquetris puberulis, foliis angustissimis; JLinn. $vec. n. 045. Schkuhr caf. n: 58. t; F. f.» 29: Agardlhi car. scan. p. 16. JV aMenb. ups. ri. 600. C. collina /z/lden. spec. pl. 4. p. 260. Hab. in pratis colliuis ad lucos amoenissimos à Got- landia et Scania ad Bahusiam, Nericiám et Uplan- diam passim copiose; Eximie diversicolor, ad radicem vivide puürpurascens; fo- lis pallide virentibus 'et spicis totis piceis. Ceterum cáduca ét tenuis: foliis vix ullis persistentibus, molhbüs, dimidia linea vix latioribus; culmis setaceis valde flaccidis, post florescen- tiam praecocem mense germinationis , decurvatis. | Capsulae Vero majores quam inu proximis, fere duas lineas longae: 1070. CAREX &lobularis : spicis sessilibus ovatis dis stantibus. bracteis amplectentibus foliaceis, capsulis squama longioribus ovatis acutis pubescentibus; foliis augustissimis — JLinm. svec; m. 916. spec. pl. ed. IW Ald. 4. p. 265. Schkühr car. append. £. Eeee. fig. 100. Flor; Dan. t. 1404. VP Ahilenb. lapp. n. 145. et. 4c. Handl. 180g. p. 219. — 1011. p. 27. 29. Hartm. ib. 1018. p. 124. 125. 128. Hi- singér verml; p. 1i. Hab. locis subhumidis turfosis duris sylvarüm Sve- Cie seplentrionalis altioris a Vermlándia ferrinmion- tana (Kroppa), Vestmánnia consimili circa Skin- skatteberg et Gevalia per Dalecarliam (ad Ore) totamque. Norrlandiam et Bottniam usque ad Làp- poniam subalpinam ültra lacum Enarensen fre- quenter. Radix ramosissima, filiformis, squamis vaginisque purpu- eis. Gramen gracile circiter pedem altum. Spicae circa iuiciam a se inviceni distantes, ex minoribus, vix lineis dua- bus crassiores parumque ESEERIUU Squamae dilutius fu- écae. Capsulae vix linea lóhgiores: ioji, CAREX ericetorum: spicis sessilibus subglobosis Flor. Svec; &g. 606 AONOECI Á confertis, bracteis amplectentibus squamaceis squa- misque discoloribus margine . hyalinis rotuudatis, cepsulis subglobosis obtusiusculis basi elongatis pu- bescentibus: Pollich pal. n. 896. Wahlenb. ups. n. 999. Pet. 4c. Handl. 1909. p. 75. C. ciliata. 7Zillden. spec. pl. 4. p. 261. Schkuhr -- car. n. 66. t. J. fig. 4a. Hab. in collibus glareosis siccis duris a Scania et Got- landia ad po Nericiam, MDalecarliam in- feriorem (ex. gr. in Tuna Exerceringsplats ) et He!singiam passim. Aliquantum crassior proximis et magis fuscescens. Vagi- nae omues nigro-fuscae; folis rigidulis fere sesquilimeam la- tis; Culmus plerumque tantum digitalis. Spicae omnium nostrarum maxime praecoces, imtio mensis gerininationis ilo- renles, nigro-fuscescentes; mascula eximie zd fa. 1072. CAREX pilulifera: spicis sessilibus globosis ap- proximalis, bracteis subampleciert: iv foliolaceis, capsulis squama mucronata bres1o:15us subglobosis acntis pubescentibus, culmo debi serrulato, Jinn. spec. pl. ed. Ifiild. 4. p. 235). Schkuhr car. n. 64. t. 1. fig. 59. F?or. Dan. t. 1048. 4gardh car. Scan. p. 16. JFahlenb. ups. n. 601. Hab. in pascuis sterilioribus sylvarum Svecize tem- peratioris usque ad Vermlandiam Vestmanniamque ferrimontanam, Fallunam et Siljan Dalekarlie Fíelsingiamque fere ubique Tota magis viret praecedentibus. Folia quidem non mul- tum longiora, sed culmi elongati pedales et ultra, fere sem- per erui Spicae minus praecoces; squamis Íere to- tis viridibus A tenuis. 1075. CAREX alpina: spicis subsessilibus globosis ap- proximatis ern terminali androgyna, bracteis amplectentibus subfoliolaceis, squamis discoloribus, - um sub»lobosis apiculatis ssperulis. 7. Dan. 5. t. o5. IF'ahlenb. lapp. n. 446. Hartman F'et. y - Handl. 1834. p. 95. — 1618. p. 128. C. Vahlii ScAtuhr car. n. 73. t. Gg. fig. 9^. et — app. p. 46. t. Ppp. fig. 154. IF'illden, spec. pl. & p. 259. ; TRIANDRIAÁ 607 -Hab. locis graminosis humidiusculis a latere Norves gico alpium usque ab Utsjoki ad infimam Nordlan- diam 1requenter, unde denique dispersa est usque ad Quickjock Lulensium, Hornstrásk Vestrobott-- nie, Lycksele Umensium, 'l'ásjóberget Angermans nie et Hofverberget Jemtlandie passim. Gramen mollius. Folia interdum sesquilineam lata. Cul- mus circiter pedalis strictus. — Spicae subaequales circa duas lineas latae longaeque. Squamae aterrimae. Cápsulae in inferalpimis fere albescentes, sed in alpinis interdum sub- fuscae et eo magis asperulae, rotundatae, vixque linea lone giores. 1074. CAREX atrata: spicis pedunculatis cernuis cylin- dricis altitudine subzequalibus androgynis, bracteis subamplectenübus, squamis discoloribus, capsulis ovalibus planiusculis apiculals. |JLiga. svec. n. 949. spec. pl. ed. IPilld. 4. p. 221. Plor. Dan. t. 158. Schkuhr car. n. 44. t. X. füg. 77. IF'aAlenb. lapp. n. áá7. Hartm. F'et, Ac. H. 1918. p. 154 151. Hab. in locis irrigatis graminosis alpinis fere ejusdem regionis a6 precedens ab ultima Finmarkia per to^ tam Nordlandiam precipue infra alpes frequenter, et denique etiam transscendit alpes usque ad Quick- jock Luiensium et Areskutan Jemtlandie passim. Plerumque major quam praecedentes. Folia saepe tres li- neas lata, valde scindentia. Culmus non raro plusquam pe- dem altus. Spicae fere unciam longae et tres lineas latae, Squamae atrae cum parca purpurascentia. Capsulae duas lineas longae. 1075. CAREX JBuxbaumii: spicis sessilibus oblongis di- . — stantibus; terminali androgyna, bracteis subam- pleetentibus foliaceis, squamis cuspidatis, capsulis ellipticis obtusis triquetris asperulis. /'aMenb. lapp. n. ábo. F'et. 4c. Handl, 1805. p. 165. Hartm. 1b, 1814. p. 95. — 1818. p. 189. AAIquist runst. p.51. -Agardh car. scan. p. 21. /l'ilid. spec. pl. 4. p. 252. Flor. Dan. 8. t. 1406. F'idegren Ósterg. p. ?7. - Vspegren bleking. p. 69.3 Hab, in ripis muscosis paludum et fluviorum preci? 608 I4jONOECIA pue in regionibus orientalibus aqua abundantibus et litoralibus a Lapponia ultima usque ad Oelan- diam et Scaniam passim. Caricibus distigmaticis praecipue C. strictae similior vi- detur. Vaginae e purpurascentes. Folia non parum glaucescentia. Culmus saepius bipedalis. |Capsulae quoque ütplurimum glaucescentes, sesquilineam longae. iov6. CAREX /flacca: spicis pedunculatis flaccidis cy- lindricis subdis!antibus, bracteis amplectentibus sub- foliaceis, capsulis obovato- globosis obtusis rugulo- sis: Ore integerrimo. Schreb. spicil. 150. Schkuhr tür. n. Q0. t. O. P. fe. 5v. a. b. JTralienb: ns. n. 602. Fet. Ac. Handl. 1806. p. 75. — 1809. p. 218. dra: dl, car. scan. p. 17. C. recurva /Pzllden. spec. pl. 4. p. 298. FI. Dan. : J 5. t. 1051. Hab inu praüs et pascuis uliginosis regionum campe- strium a Scania et Gotlandia ad Nericiam et Ge- striciam passim; in monte Omberg frequentissime, Gramen totum glaucescens vel potius eubcaesium; stoloni- bus non parum repentibus. Culmus pedalis et ultra, tere- tiusculus, fere strictus; sed spicae valde flaccidae, extror- sum clavatae, caesiae, demum subbrumnneae, interdum piceae. 1077. CAREX pallescens : spicis pedunculatis nutanti- bus cylindriceis subdistantibus, bracteis dimidiatis foliaceis, capsulis ellipticis teretibus obtusis. zn. svec. n. 052. spec. pl. ed. lf'illd. 4. p. 291. Flor. Dan. 6. t. 1050. Agardh car. scan. p. 130. Wah- lenb. lapp. n. 449. Zetterstedt res. 2. p. 150. Hab. in graminosis precipue sylvaticis totius Svecize usque ad Skellefteá Vestrobottnie nec non Lappo- niam infimam et inferalpinam ubique frequenter. Palhdius virens, omnibus partibus etiam fructificationis, quam ceterae. Simulque mollis et laxa: folus inprimis bra- cteantibus fere semper undulatis. Culmus pedalis vel paullo ultra. Spicae primum stramineo colore aliquantum nitent, demum capsulis undique rotundatis laetius virent. ior0. CAREX /mosa: spicis pedunculatis pendulis ob- longis sübdistantibus, bracleis dimidiatis subsetaceis, TRIANDRIA 609 capsulis squamas sequantibus ovalis obtusiusculis plauiusculis, foliis angustissimis. | Jun. svec. n. 050. spec. pl. ed. JV illden. 4. p. 295. | Flor. Dan. t. 646. I'ahlenb. lapp. n. 4480. ups. n. 604. Nov. Act. Ups. FII. p. 227. A4gardh car. scan. p. 18. B. rariflora: spicis sparsifloris, culmo obtusangulo. « — IFahlenb. lapp. — Zetterstedt res. 2. p. &i. y. irrigua: squamis elongatis capsula subrotunda * ^ duplo longioribus, foliis latiuscnlis. WaAenb. lapp. P2. f. 2. Jet. uet. Hanül, 1609. 9." 916." - Fries halland p. 142. : Hab. « iif paludibus fluctuantibus limosis sylvaticis to- tius Svecia, ravescens tantum in.extima Gotlandia et Scania; 8 locis uliginosis maritimis Nordlandize et Finmarkie passim; y in palustribus irrigatis Sve- cie frigidioris a Lapponia summa ad Skinskatteberg Vestmannie ferrimontane et per Vermlandiam ad Smolandiam Hallandiamque frequenter. Primaria forma inferne angustissima, radice repente, foliis semilineam angustis brevibus inconspicuis subglaucescentibus, culmo circitet pedali strictiusculo, spicis ob pedunculos ca- pillares eximie pendulis, squamis rufis capsulas glaucescen- tes tegentibus. 4 magis vaga est quasi ob locum ambiguum, itaque sparsiflora. Sed y in fixiori terra luxuriat foliis co- piosis sesquilineam latis, spicis densifloris, squamis longis sed angustis, capsulam latitudine non tegentibus. 1079. CAREX JPaeevdo-cyperus : spicis pedunculatis pen- ». dulis cylindricis approximatis, bracteis dimidiatis foliaceis, squamis setaceis, capsulis oblongis tri- queliris reflexis: rostro bicuspidato. Lzznm. svec. m. 054. spec. pl ed. Willd. 4. p. 295. Flor. Dan. 7. t. 1117. Wahlenb. ups. n. 605. Carls. sirengn. p. 32. Jeardh car. scan. p. 17. V'idegr. Ósterg. p. 26. Hab. in aquis provinciarum mari proximarum et campestrium orienlalium a Gevalia (prope Edsk- ón) per Roslagiam frequenter, Upiandiam passim. ad Drottningholm etc. Sudermanniam usque ad Strengnás, Ostrogothiam ad HRoskálla- sjón prope Linkóping, Oelandiam ad Hornsvi- ken et denique Scaniam ad Roslàtt alibique, 610 MONOECI A Magna et iuprimis eximie foliosa: foliis saepe quatuor li- neas latis et bipedalis longitudinis culmo plerum lougiori- bus. Spicae totae semper virent, capsulis demum retroim- bricatis nervosis nitidis valde TORT habitum. peregrinum hujus speciei ulterius augentes. 1080. CAREX ampullacea; spicis pedunculatis flacci- dis cyliudricis distantibus; masculis pluribus, bra- cleis dimidiatis foliaceis, capsulis subglobosis infla- tis divergentibus rostralis, culmo obiusangulo, fo- ]nis involutis. Wz//den. spec. pl. 4. p. 509. Schkuhr car. n. 105. t. Tt. fte. 107, Wahenb. dapp. n. 450. C. vesicaria & (sylvauca) Linn. svec. n. 856. Hab. in paludosis sylvaticis totius Sveciz Írequenter. AÁffinium specierum angustissima , folüs saepe subfiliformi- bus, culmo laxo utplurimum bipedal. Spicae fructiferae di- gito minimo angustiores; capsulis cum rostro ampullaeformi- bus etiam nitentibus et laevissimis (vitri instar), colore ali- quantum virente, Gramen reliquum quoque saturatius viret. 1001. CAREX vesicaría: spicis peduuculatis nutantibus subcyliudricis distantibus; masculis pluribus, bra- cteis dimidiatis foliaceis, capsulis squama longiori- bus ovatis inflatis acuminats. patentibus: rostello bicuspidato, culmo acutangulo. Linn. svec. n. 056. «. spec. pl. ed. If'illdeus pi o7. cosa d:Bet, £216. FL. Dan. t. 64p.. i&ahlenb. lapp. n. 451, ups. n. 607. Hab. in pratis paludosis magis campestribus Svecice tolius, alpibus tantum exceptis, frequenter. Ex majoribus nostrarum, saepius iripedalis, folus ultra duas lineas latis, Haec fala nervis tenacioribus et cellulosa laxiori constant adeo, ut conquassando stupam evadant fis brosam ad calceos Lapponum implendos peridoneam, unde Svecis Lappskográs, Lapponibus Skográs (Kabmaksuozne), NNorvegis Sener, Spicae praecipue maturescentes valde fla- vescunt, digito minimo crassiores idque ob capsule vesi- Ben o magnas tribus lineis fere longiores, 3082. CAREX riparia: spicis peduneulatis cylindricis remotis; masculis pluribus, bracteis dimidiaus longe foliaceis, capsulis squama acuminato-cuspidata bre- vioribus ovatis subinflatis: rostello bifurcato. ill TRIANDRIA €11 den. spec. pl. 4. p. 506. Schkuhr car. n. 102. t. Qq. Jig. 105. PL. Dan. 5. t. 1218. JMgardh car. scan. p. 20. (C. crassa). Aspegren bleking. p. 68. Wahib. gothob. p. 99. F'idegren Ósterg. p. 26. Hab. in aqua lacuum et fluviorum per regiones mari- ümas a Scania ad Bahusiam et Uplandiam passim. Crassissima nostrarum Caricum; foliis semiunciam latis et saepe tres pedes longis, grandius reticulatis. Culmus quo- que sesquilineam latus, folis parum longior. Spicae junio- res exsiccatione insigniter nigrescentes; demum: crassitie di- gili medii; capsulis fere latioribus quam in praecedente, ex Hlavescente saepius subluridis. 1003. CAREX evo/uta: spicis pedicellatis cylindricis distantibus; masculis pluribus, bracteis dimidiatis foliaceis, capsulis squamam cuspidaiam szquantibus ubescentibus nervosis ovato-ellipticis bifurca- tis, folis planis. Hartman F'et. Ac. Handl. 1818. 3. 156..157. Hab. in ripis fluctuantibus lacuum regionis maritime circa Stockholmiam rarius, ut ad Bránkyrke- sjón et ad Gáàngsitra insule Lidingón copiose. Praecedente parum brevior plerumque quadripedalis, sed angustior. lolia vix tres linea$ lata, firma. Spicae vix quatuor lineas crassae, sesquiunciam longae. Capsulae fere ut in C. filiformi, vix duas lineas longae, cujus formam evolutam fere constituit. 100&. CAREX paludosa: spicis pedicellatis cylindricis - distantibus, bracteis dimidiatis foliaceis, — capsulis squamas mucronatas cquantibus ovali-oblongis acu- tis adpressis aculangulis nervosis: ore bidentato. Gooden. Linn. transact. 2. p. 202. Willden. spec. pl.5 p.505. Schbuhr car.:n. o1. £,,Oo. f. 105. Wahlenb. F'et. 4c. Handl. 1805. p. 165. — 18906. p. 74. Zieardh car. scan. p. 20. Hab. in pratis aquosis supra fovmationes petrae ju- niores Scanise ad Roslátt. Gotlandize ad Smiss in paroecia Fleringe, Ostrogothic ad Sjókum!a, Ostra Ryd, Roskàlla prope Linkoping etc. Sequentibus, praecipue C. strictae, longe similior quam 612 MONOECIA praecedentibus quamvis semper tristigmatica. Plerumque tri- pedalis , eximie glaucescens. Folia circiter tres lineas lata, Spicae vix ejusdem latitudinis et bis unciam longae. Squa- mae ferrugineae. Capsulae tantum sesquilineam longae, exi- mie nervosae (quod nunquam in sequentibus), exsiccatione cinerascentes ut quoque in praecedentibus. 10030. CAREX rnaritima: spicis pedunculatis pendulis X. cylindricis distantibus; masculis pluribus, sügmati- bus binis, bracteis foliaceis, squamis longe cuspi- datis, capsulis orbiculatis. | Muller zm Flor. Dan. 4. £. 703. Fall Act. hist. nat. hafn. 2. p. 18. Schkuhr car. t. W. fig. 74. | Willden. spec. pl. 4. p. 500. Wahlenb. lapp. n. 455. — Retz. diss. fl. scand. suppl. p.17. AHorneman plantel. 5. p. 955. Hab. in litoribus limosis maris septentrionalis ad Nordlandiam meridionalem rarius copiose ex. gr. ad Fósked Saltensium; ad Norvegiam meridio- nalem passim et ad Bahusiam oppositam rarissime, Gramen pallidum ut insequens et pleraque maritima, ple- rumque pedale laxum. Spicae omnes etiam masculae pendu- lae in culmo superne nutante, vix unciam longae. Squamae tres lineas longae, margie tantum lutescentes. ^ Capsulae vix plusquam hneam longae. 1006. CAREX salina: spicis pedunculatis oblongis di- stanübus, stigmatibus binis, squamis subcuspidatis, capsulis suborb:culatis apiculatis ore emarginatis. Wahlenb. lapp. n. 454. ^ Schkuhr car. app. p. 29. t£. Cccc. fig. 185. Willden. spec. pl. 4. p. 296. (C, cuspidata) e£ p. 501. | ; sk Hab. in litoribus passim inundalis maris septentrio- nalis Finmarkise Nordlandiseque sats fre- uenter. Praecedenti tam affinis, ut forsan abbreviatio ejus. Nihilo tamen minus distingvenda yidetur ob spicas omnes erectas, squamas breviter aut ne quidem cuspidatas, 1097. CAREX aquatilis: spicis subsessilibus cylindra- - ceo-clavatis remotiusculis, stigmatibus binis, bra- cleis foliaceis, capsulis suborbiculatis integerrimis, culmo stricto obtusangulo, foliis marginibus incurvis. TRIANDRIA 615 Wahlenb. lapp. n. 455. | Hartm. et. Ac. Handl. 1014. p. 95. F'idegren Ósterg. p. 26. .4spegren bleking. p. 67. B. epigejos. LLosstadius Vet. c. H. 1022. p. 559. Hab. in fluviis et lacubus totius Lapponic frequenter, Dalecarli& passim, et dein juxta sinus intimos ma- ris usque ad Ostrogothiam ex. gr. prope Sóderkó- ping passim, etiam Blekingiam aliquando. Maxime stricta et angusta, saepe quadri- vel quinquepe- dalis, coloris dilutioris. Folia tamen vix duas lineas lata. Spi- cae quoque ejusdem latitudinis. | Capsulae ex minimis vix lineam longae. 1000 CAREX saxatilis: spicis subsessilibus oblongis obtusis, stigmatibus binis, bracteis subíoliaceis auri- culaus, capsulis squamas obtusas &quantibus ellip- licis obtusis subexcurvis. J;nnm. seec. n. 040. spec. pl. ed. IFilld. 4. p. 222. Fl. Dan. t. 159. (Schkuhr car. n. 45. t. Tt. fie. 4o?) IFahenb. lapp. n. 456. Hartman Vet. 4c. Handl. 1818. p. 155. 155. Hi- singer herjed. p. bo. Hab. locis siccioribus petrosis per omnes montes al- pinos a Lapponia summa usque ad Herjedalen vul- garis. Radix ob locum magis ramosa et subrepens, squamis pur- purascentibus. Gramen strictum et rigidius, utplurimum vix pedale. Folia fere duas lineas lata. Spicae plerumque ses- quitertiam lineam latae vel saepe ob ustilaginem latiores. Squamae totae piceae. | Capsulae sesquilineam longae. 1009. CAR EX cespitosa: spicis subsessilibus ovalibus approximatis; mascula oblonga, stigmatibus binis, bracteis. cuspidato - foliolaceis, capsulis ovalibus u- trinque convexis obtusis, culmo acutangulo foliis- que flaccidis. — Linn. svec. m. 055. spec. pl. ed. J'illd. 4. p. 287. Sv. Bot. t. 222. Flor. Dan. 8. &. 1201. Jahlenb. lapp. n. 457. Hab. locis humidis caespitosis pratorum et sylvarum iolus Svecie, vix alpibus quidem excepüs, fre- quenter. 3 i Radix densius caespitosa et vivacior quam affinium, foliis. 614 JHHONOECIA copiosis longis, deinum laxis, vix sesquilineam latis, S$vecis d'ufsiarr. Culmi praecocius Íílorent breves: spicis nigris copiose Íílavo-fumantibus, deinum dense imbricatis paullo ultra semiuuciam longis. iogo. CAREX acuta: spicis pedunculatis flaccidis cy- ^ . Iiudricis remotis; mssculis pluribus, stigmatibus bi- nis, bracteis foliaceis, capsulis ovalibus tumidulis obtusis, culmo acu!angulo serrulato, folis flaccidis. JL:nn. svec. n. 057. 8. spec. pl. ed. If'illd. 4. p. 504. So. Dot. t. 490. H'ahlenb. lapp. n. 458. Hab. ad aquas totius omnino Svecie vulgaris, re- gionibus alpinis tantum exceptis. Ceteris magis caerulescens (Svecis J/ástarr) simulque magis acuta vel marginibus serrulatis tum foliorum tum culmi scindens, alias satis gracilis, circiter tripedalis; foliis duas lineas latis. Spicae demum penna anserina parum cras- slores; squamis ex caeruleo migricantibus; capsulis virenti- bus. Numerus binarius in hac etiam ad stamina extenditur. 1091. CAREX stricta: spicis subsessilibus cylindricis "- Sübapproximatiss mascula elongata, stigmatibus bi- nis, bracteis feliaceis, capsulis adpressis utrinque laniusculis acutiusculis, culmo acutangulo foliisque siriclis. /Pillden. spec. pl. 4. p. 297. Schkuhr car. n. 4g. t. FK. fid. 73. M ahlenb. tops. m. tee Hab. in aqposis a Scania àd Bahusiam et Uplandiam passim. | | : Praecedentis quasi forma strictior, obtusior et latior. Fo- lia magis canaliculata marginibus subinflexis et inferne mem- branaceis; latere interiore vaginarum facile in fbrillas dis- rumpente. Culmus lateribus planis lineam latis. —Spicae capsulis valde imbricatis, saepe evidenter octofariis. 1092. CAREX pulla: spicis pedicellatis ovalibus subdi- "^ -^stantbus, sigmatibus binis, bracteis subtíoliaceis, capsulis subslobosis subiuflatis: rostello bifido. Gooden. | Linn. "Üransact. 5. p. 79. t. 14. JF ul- den. spec. pl. 4. p. 274. Schkuhr car. n. 52. t. Cc. füg. 99. (C. fusca). /fahlenb. lapp. n. 459. Hart- man F'et. Ac. Handl. 1814. p. 105. — 1919. p. 155. Hab. in lateribus ivrigatis summarum alpium Lap- ,/ ponicarum et Jemtlandicarum passun, L] TETRANDR1A 615 Turgidior et mollior affinibus. Gramen quoque magis lu- tescens, strictum, pedale. Folia linea parum latiora. Spicae totae nigro-fusci vel pulli coloris, margimibus squamarum hyalinis angustis non obstantibus, tres limeas latae, Capsu- lae etiam saltem superne fuscae, sesquilineam longae. 1093. CAREX bicolor: spicis subpedicellatis ovalibus — ternatis androgynis, stigmatbus binis, cepsulis squamas zquantibus obovatis obtusis, culmo tereti jucurvo. — A /lioni pedem. n. 2511. Schkuhr car. 1. aaa. fig. 101. — IZ illden. spec. pl. 4. p. 222. JLoestadius fet. Ac. Handl. 1822. p. 550. Regensb. bot. Zeit. 1821. p. 420. Hab. loco arenoso irrigato ad lacum Pollaure inter alpes Kirkivare et 'Touddarats Lapponic Lu- lensis. Maxime inconspicua loco natali, fere tofa incurva, vix di- gitum minimum longa. Folia vix lineam lata. Spicae omnes aequales, duas lineas latae et parum longiores, eximie bico- lores. Squamae enum fere totae fuscae. Capsulae autem albo-glaucescentes, lineam longae. Alias C, atratae quo- dammodo affinis videtur, DA UU EUPRUMNMBURUEA. 923. d, VT "ToO RE LL A. Bergius Vet. Ac. H. 1768. p.541. Linn. gen, ed. Schr. n.1415. fuss. gen. p.100. Floris masculi Calyx tetraphyllus, Corolla infundi- buliformis: limbo quadripartit'o. Filamenta lougissi- ma, receptaculo inserta. — Floris feminei Calyx ob- soletior tripartitus. Corolla apice quadridentata. Sty- ]jus longissimus. Nux vel capsula nucularis mono- sperma. — .Herbula acaulis junctfolia: floribus ma- sculis pedicellatis , femineis sessilibus ad. pedicellum masculum in eadem. axilla congregatis; Plantagini valde affinis in Ord. nat. 5o. Holoracec? 1094. LITTORELLA Zacustris: (Bergius Jet. 4c. Handl, 1760. p. 541. L. juncea). | Jzzna. mant. p. 295. spec. pl. ed. IPilld. 4. p. 550. Plor. Dan. t. 170. Sv. Dot. t. 552. Fries hall. p. 145... [/'ahib, 61b MONOECIA gothob. p. 84. Hosén Nov. zct. Ups. V III. p.227. Hisinger verml. p. ii. Zspegren bleking. p. 60. Osbeck gótheb. handl. 4. p. 97. Plautago uniflora JLinn. svec. n. 155. lapp. n. 64. 4. scan p. 4o8. 417. westrog. p. yabo- Cariophyllus marinus etc. J4ct. Ups. 1724. p. 507. Hab. in ripis lacuum et fluviorum arenosis passim inundatis sylvaticis et montanis per provincias me- ridionaliores passim, ut Scanie sylvestris, Ble- kingie, Smolandiz occidentalis frequenter us- que ad lacum Móckeln, Hallandiz multis locis, Vestrogothic in Hunneberg lacuque Eldmoórjan dicto .copiose alibique, Ostrogothise ad Box- holm et in Kisa, Gotlandie ad Gothemsà et Mástermyr, Nericia ad 'Tysslngen, Vermlan- die occidentalis ad Flagan, Sudermannrie ad lacum Málaren prope Viksberg et Stockholm, — dein vero non nisi in litoribus maris septentrionalis rarissime visa ad Nordlandiam. Radix annua, fibrosa, Folia exteriora vermiformia pennam columbinam crassa; interiora semiteretia digitum minorem longa. Flores ex eádem axilla feminei eubterni sessiles ex- teriores et masculus unicus pedunculatus: pedunculo uncia- lis longitudinis. Corolla lutescit unacum antheris, ad solsti- tium quaerenda. Capsula seminis carvi magnitudine. 574. UR T I C A. Linn. gen. ed. Schr. n. 1422. fuss, gen. p. 642. Gertrm fr, 2. p. 185. t, 119. Amenta laxa androgyna aut sexu distincta; floribus a- petalis. Mas: calyx tetraphyllus equalis longitudine staminum; nectario urceolato integerrimo germinis loco. Fem. calyx quoque tetraphyllus, sed foliola duo opposita reliquis multiplo majora, lateribus pla- nis seminis applicata. Semen compressum, margine insertum. — Herbe stimulis urentibus. | Ord. nat. 46. Scabrzda. | 1095. UR TTICA urens: foliis oppositis ovalibus subquin- "^ —^quenervibus profunde serratis. amentis petiolo bre- yioribus, calyce pungente. Lin. svec. &. 0602. spec. PENTANDRIA 617 pl. ed. IPillden. 4. p. 552. Sv. Bot. t. 206. Flor. Dan. t. 759. IFahlenb. lapp. n. 462. Hab. in cultis totius Sveciz frequenter. Radix annua et planta minor sequente circiter pedalis, te- nerior, succosior, fere glaberrima, sed stimulis eo majoribus magis urentibus, unde Svecis Eiternássía. Petioli longitu- dine foliorum. Àmenta brevia, aestate diu Íflorentia, viridia; flosculis masculis paucis; calycis feminei utrinque in dorso valvulae stimulo insigni. 1096. UR TICA dzoica: foliis oppositis cordatis quinque- nervibus obtuse serratis, amentis ramosis petiolo longioribus, calyce levi. JLznmn. svec. n. 065. spec. pl. ed. IPilden. 4. p. 552. Sv. Bot. t. 68. Flor, Dan. t. 746. JIf'aMenb. lapp. n. 465. Hab. in cultis et ad domos rupesque per totam Sve- ciam frequenter. Radix perennis repens et planta multiplo major, saepius tripedalis, pubescentià tenui cinerascens et ceteroquin stimu- lis minoribus, Svecis Bránnássla. menta multo longiora, sed floribus münoribus laevibus, praecipue masculis minimis. onD, 5. PENT ANDHRHRI A. 000, I A , NT. ILE UM. Linn. gen. ed. Schr, n. 1426. fuss, gen. p. 215. Gaertn. fr.2. p. 418. t. 164, Masc. calyx polyphyllus multiflorus; flosculis tubulosis quinquefidis, Fem. calyx biflorus, demum recepta- culo communi increscente in fruclum birostrem ob- longum extus muricatum intus bilocularem disper- mum. — erbe lappacee , foliis alternis subasperis, floribus inconspicuts axillaribus, Ord. nat. 45. Com- positis e Captitatis et spequeitem forsan zrctio pro- ximum, sed versus Scabridas divergens. 1097. XAN'TCHIUM strumarium: caule inermi, foliis "^ cordalis irinervaüs, fructus aculeolis rectiusculis. Linn. svec. n. 064. spec. pl. ed. lFilld. 4. p. 573. 4í. scan. p. i7i. Flor. Dan. t. 970. Leche scan. p. 10. n. 74. .Hetz. oec. p. 776. 4hiquist Feet. -Ac. Handl. 1921. p. 504. Fries phys. sállsk. ársb, 1023. p. 08. 9o. 6:8 MONOECIA Hab. ad vias in sterquiliniis prope extimos quosdarmi portus Scanise, ut ad Landskrona, ubi tamen jam evauescit ut antea ad Ystad et Lund, et Oelandi:e prope Farjestaden jam valde rarescens. Radix annua. Herba divergenier ramosa, vix pede altior; Íolis subtrilobis. Asperities in tota planta cinerascens, quae in calyce communi mutatur in aculeolos apice hamatos fere Lappae instar. Calyees feminei vel potius receptacula com-. munia demum elongantur in fructus (strumas) fere fabae mi- noris magnitudine aculeoiis tune separatis obsitos. Hie fru- cius inter rosira sua omnino clausus, nec stigmata ibi emit- tens, sed inira apicem uniuscujusque foliohi calycini conxoiuti. Semina polius in alveolos binos recepfaculi communis posita quam intra calycem bivalvem, granis tritici majora, aira. on». 6, POL YANDRIA. 576. C LBATOTOTP HYMN Linn. gen. ed. Schr. n. 1á39.. fuss. gen. p. 35. Gaertn. fr. 1. p. 212. t, ÁÁ, Mas obsoletus apud nos vix visus (sed in australicribus aquis calyx dentibus pluribus foliorum factus; an- therls sessilibus). Fem. Calyx hexaphyllus. Germen unicüm; stylo ac;eulari.. Semen nuculare adpressum; marginibus duobus plus minus evidentibus, versus ba- sin (dente utrinque elongato sel plus minus obsoleto praeditis; nucleo varie inciso. — ZTerba aquatica sem- per tota submersa articulata; foliis dichotome com- positiss ramentis dentato-asperis. Ord. nat. incerta, fructu Najadi, foliatione Charis vel Équisetis tc- nuioribus similior. 10439. CERATOPHYLLUM demersum: folis dichoto- mo-bigeminis, fructibus apice cuspidatis basi bi- spinosis. JALznn. svec. n. 066. spec. pl. ed. lWilld. 4. p. o5. am. ac. 0. p. &&. | Engl. Bot. 14. t. 9^7. Fries halland. p. 145. If'ahlb. gothob. p. 85. &. profundius submersum, tenuius, magis elongatum; fructu angusliore magis tereti deorsumque inermi. C. submersum Zietz. scand. 2. p. 225. Hab. in aquis lente fluentibus per canales urbium majorum pagorumque nec non prope freta la- POLTANDRI1A : 619 cuum adjacentium Sveciz;e | temperatioris a Sca- nia ad Bahusiam passim, in Jónkóping, Vesirogo- thite ad Lundby, Ostrogothie ad Sturefors, Suder- maunize ad Akeró, Stockholmiz iu Hàslta-sjón fru- clificaus (Z;in. Billberg) , Medelpadie ad Sillánger. Radix stolonibus suis perennare videtur. Caules fluctuan- tes filo parum crassiores, sursum versus aquae superficiem crebrius verticilatim folios! et inde quasi caudaüi. Foliorum divisiones vix seta crassiores rigidulae, ad conjunctiones arti- culorum dentibus exasperatae. Fructificatio mascula polline pulveraceo destitula apud nos desiderata, et feminea quoque rarissima. Fructus folüs cauli adpressus, dentem marginalem acicularem inter lacinias foliorum utrinque exserens, qui in formis laxioribus evanescit. Magnitudo fructus seminis cau- nabini: spinis ipso non brevioribus, saltem in statu juniore et j madido non pungentibus, sed ílexilibus. 57». MY RIOPHYLLU M. Linn,gen. ed. Schr, n. 1ááo, fuss. gen. p. 25. Geren. fr. 1, p. 551. 1. C8. Flores verticillorum superiorum magis masculi polyan- drique, inferiorum interdum telrandri, denique toti feminei, Calyx marium tetraphyllus; foliolis inzequa- libus, rarius accedentibus nonnullis corollinis; femi- neorum obsoletior nunquam corollinus. Pistilla qua- tuor basi juncta; stylis nullis; stigmatibus pubescen- tibus. Semina nucularia quatuor supera. — Z7erbee aquaticc radicibus perennibus, foliis verticillatis pectinatàim in. lacinias capillares edertulas | sectis. Ord. nat. 14. Inundatoe. 1099 MYRIOPHYLLUM Pverticillatum: floribus. o- mnibus axillaxibus: bracteis foliaceis pectinato-pin- natifidis. — Lun. svec. n. 068. mant. p. 495. spec. pl. ed. ITilld. 4. p. 4og. am. ac. 6. p. 104. Flor. Dan. 6. t. 1046, Fries halland. p. 144. | JF ahib. gothob. p. 85. | Carís. strengn. p. 553. JY ahenb. ups. n. 619. Hab. in pratis paludosis limosis campestribus Svecicz temperatiorjs, rarius per provincias interiores ut Vestrogothizc paroecia Vánga in lacu Ródsjó, Ostrogothie in flumine Skenan prope Lindevad, 620 IMONOECIA sed copiosius per regiones maritimas a Scania ad Bahusiam et Roslagiam. : Planta maximá parte erecta stricta, crassior firmiorque sequente, tota praeter antheras laete viridis. Flores plerique inter folia, quamquam apex caulis interdum in formam sub- spicatam attenuatus. Fructus duplo majores magnitudine fere pisi minoris. 1100. MYRIOPHYLLUM. spicatuz: floribus masculis - verlicillato - spicatis ebracteatis, foliis omnibus pe- cünato-capillaceis. —.Lzzg. seec. n. 8967. spec pl. ed. Willden. 4. p. 4o6. it. vestrog. p. 46. Flor. Dan. t£. 691. /F'ahenb. lapp. n. 464. Hab. in aquis omnibus, sed grossius in mari proxi- misque stagnis a Scania ad Uplandiam, tenuius ni aquis purioribus frigidioribusque usque ad lacum Enarensem Lapponie frequenter. Planta laxa, vix fola ulla supra aquam attollens, coloris sordidioris vel in tenuioribus formis magis rufescentis. Spicá sola aphylla supra aquam eminens, quasi pedunculo elevata. Flores feminei semper stigmatibus rubris insignes. Fructus minores et minus carnoso cortice praedi. 220. S AG I DOR ON BUPA. Linn. gen. ed. Schr. n. iáÁi.. fuss. gen..p. 52. Garin. fr.2. p. 21. t. 84. Flores sexu distincti in diversis vevticillis. Calyx utri- usque triphyllus, persistens; petalis tribus, calyce tri- plo majoribus, deciduis. Receptaculum globosum pun- ctatum. Pistilla numerosissima radiata, extrorsum gib- bosioras stylis stigmatibusque brevibus excurvis. Se- mina utriculata iutrorsum extrorsumque margine alata, — Herbe aquaticoe quasi dlismazi in Ord. nat. 6. Tripetaloidearum | fructificatione numerostore prc- ditam referentes. 1101. SAGIT'TARIA sagzttifolia: scapo simplici, fo- - — fiis lanceolatis acuminatis sàágittatis: lobis rectis. JLinn. svec. n. 069. spec. pl. ed. lfilld. &. p. 409. Sv. Boi. t. 164. Plor. Dan. t. 172. IFahlb. go- thob. p. 05. Samzel. neric, p. 67. *I'ahlenb. ups. n. 621. JHegensb. bot. Zeit, 1821. p. 615. POLYTANDRIA 631 B tenuior: floribus et precipue fructibus minoribus; - foliis linearibus: lobis posterioribus vel obtusis vel nullis. | Hab. in aquis magis limosis inprimis regionuni cani- pestrium. a Scania ad Bahusiam, Nericiam et Up- landiam frequenter; dein vix nisi in fluvius miaxi- mis ut Klarelfven Vermlandise et variis fluininibus Norrlandize, ubi iu 8 abit; denique in maritimis Vestrobottnie ex. gr. ad Skellefteà, et Finmarkie maxime orientalis (quasi e Russia adjacenti) rarius; Radix perennis, autumno tubera exserens. Folia omnia radicalia; extima saepe indivisa lanceolata; cetera sagittata ; lacmiis posterioribus longitudine reliqui folii; Svecis Piórt vel Sbáktegrás. Scapus angulatus; valde spongiosus; ver- ticillis trifloris; inferioribus femineis pedunculatis; superiori- bus masculis fere sessilibus. Flores aestivales; petalis albis; ad basin, ut fundus calycis et pistilla; atropurpüreis; Fructus totus magnitudine nucis avellanae; 579. AL NUS. Linn. gen. ed. 2. p. 855. Decand. fl, fr. n. 276. Garin. fr. 2. p. 54, £. go. AÀmenta sexu distincta in eodem ramulo hyeme exserta: Mascula subimbricata: squamz peltátee squamulis ter- nis majoribus et totidem minoribus conllatzte, subtus divisze in flosculos ternos quadripartitos tetrandros. — Feminea strobilacea: squamis persistentibus e basi an- gustata dilatatis in limbum quadrilobum; accedente lobo quinto infimo stigmatizante. Flosculi sub squa- ma quaque bini: utroque stylis binis, semine aptero nucleum geminum continente. — rbores armentis etiam femineis pedunculo communi conjunctis , foliis initio conduplicatis. 1102. ALNUÜUS z/utinosa: folis sübirotundo- cuneatis relusis repandis gluünosis: axillis venarum subtus barbatis; amentis cymoso-racemosis. .Linm. spec. pl. ed. IPilld. &. p. 554. n. 1. «. am. ác. 5. p. 196. Sv. Bot. t. 198. IV aMenb. Vet. 4c. Handl. 1811. p.27. 50. 55. 54. Hartman ib, 1018. p. 125. 1235. Hisinger herjed, p, 7. ág, Flor. Svec; 40. 622 MONOEC:A Betula Alnus « glutinosa Znzm. seec. n. 861. B. laciniata: folis oblongis pinnatifidis: laciniis a— cutis. VF illden. l. c. Linn. it. vestrog. p. 101. Betula laciniata. 7hunb. diss. de Bet. p. 10. t. 1. f. 1. Hab. ad aquas Svecie minus frigide vulgaris a Sca- nia ad Vermlandiam, Dalekarliam inferiorem et Helsingiam extimam ubique, sed dein tantum ad liora maris per Medelpadiam, nec ultra nisi ad exitum fluminis Angermannie; 4 rarius ad Lófnàs lacus Yngen Vermlandie ferrimontane. Arbor mediae magnitudinis, torulosa, undique glabra inpri- mis [folis saturate viridibus glutinosis, Svecis. Grón-. 4L vcl Klibb- 4l, aut prae sequente simpliciter 74/. Inflorescentia longius et magis divergenter ramosa, unde subcymosa, exi- mie rubens ob materiem adstringentem in arbore tota abun- dantem. 1109. ALNUS ncana: folis oblongis acutis duplicato- — serralis subtus canescenübus ad axillas venarum nudis, amentis spicatis. | Zunn. spec. pl. ed. Will- den. 4. p. 536. n. 5. «. Sv. Bot. t. 595. Il'ahlenb. lapp. n. 461. Pet. 4c. Handl. 1909. p. 219. — 1911. p. 25. 29. Hartman ib. 1918. p. 124. (Fries hal- land. p. 156). .Forsander veg. scau. p. 10. Hisin- ger verml, p. 12. Betula Alnus 8 incana AZZnn, svec. n. 001. it. ve- - Strog. p. 15. (gotl. p. 10. scan. p. 17). amoen. ac. 9. p. 196. Nezén in Fant diss. de Ulrice- hamn p. 32. M I 8. pinnatifida: foliis pinnatifidis. | Betula pinnata JLundmark F'et. Ac. Handl. 1790. p.390; £15. Sp. Bot. T; Ce SEU Hab. ad aquas, in locis declivibus Sveciee frigidioris scil. Lapponi«ze totius, Vestrobottnise et Norr- landice omnis ubique copiosissime, dein sicciora lo- ca magis adscendit in Svecia et precipue Gothia alüore interioreque per Dalekarliam, Vest- manniam . ferrimontanam trans Kolsvabruk , Vermlandiam consimilem usque infra Kroppa, Nericiam tum in sylva Kágla tum in occidentali parte trans Tiveden, unde procedit per Ostro- POLYTANDRIA 625 gothiam et Vestrogothiam prwceipue prope laconm Veltern et ab altera parte ejusdem lacus per sylvam Hálveden inler. Ostrogothiani et Smolan- diam trans Jónkóping copiose; alias Roslagiw ad Bürstel. & Vermlaudie supreme ad Lesjófors. Arbor minus torulosa plerumque etlam gracilior, per ó- mues parles praecipue folia canescens, unde Svecis Hvit-al vel Grá-al, Gothis 4rd vel Ard , indistinctius Sinolaitdis Arre, Norrlandis /Jider vel iler , Vestrobottnis Aura ceterum siccior vel non glutinosa et hinc plerumque eo uti- lior. Inflorescentia ut reliquae partes magis elongata et hinc pedicelli lateralium. amentorum fere nulli. Folia angustiora circiter sesquiunciam lata; interdum pubesceutia sua cane- scente etiam subtus orbata et ejas loco quodammodo glau- cescentia immo rarissime viridia, sed semper sine barba in axillis. venarum. — Interea praecedenti magis accedit qüani quis facile crederet. — 8 ommibus parübus minor et fere iuorbosa. 580. B E T U L A. Linn. gen. ed. 3 8 856, Decand. ft. fr. n. 275. Gata. fr. 2, p. 55. 90, Amenta sexu distincta e diversis gemmis solitaria, Ma- scula imbricata; squamze intra se fovertes squamulas binas accessorias et ternas corollinas staminibus cir- citer duodecim parum in phalanges separatis, Femi- nea quoque imbricala; squamis sursum dilatatis lri- lobis, trifloris, deciduis; seminibus alatis nucleo so- litario. — -4rbores amentis femineis hyeme semper in- clusis , masculis tunc nudis quamquam in specie al^ lera vix exsertis, foliis initio imbricatis plicatulis. i104. BETULA aiba: amentis masculis terminalibus .». pendulis, foliis deltoideis acutis in:qualiter. serra- tis glabriusculis: petiolis pedunculo longioribus, a- mentoruni squamis lobis lateralibus rotundatis lon- gitudine seminum ; intermedio iisdem longiore. Liz. svec. n. 059. spec. pl. ed. JV illden. 4. p. 462. Sv. Bot. t. 90. PT. Dan. t. 1467. ['alenb. lapp. n. 466. 6. pubescens: f[olüs magis subcovdatis. — 77aA- "denb. ups. n. 615. 624 MONOECIA 7. laciniata: foliis trifido-laciniatis: petiolis pedun- culo triplo longioribus, B. hybrida Blom et. Ac. H. 1706. p. 106. t. 6. 4. intermedia: folis subrotundis, amentis utrius- que in apicibus diversorum ramulorum: squamarum lobis subzequalibus. | Hsinger nmorrig. p. 67. 75. Hartman Vet. Ac. Handl. 1918. p. 1532. 149. Hab. solo rupestri et lapidoso per totam Sveciam us- que ad alpes lapponicas frequentissime. — f£ in pa- ludosis provinciarum temperatiorum et sylvis ad- jacentibus passim. — y in sylvis Svecie altioris ra- ro, ut Dalecarlis ad Lilla-Ornàs et Smolan- die maxime septentrionalis paroecia Linderás pro- pe Sóreholm versus Brahálla ((Markn). — 2 in alpinis ad limitem betulinum inprimis regionum australio- rum frequenter. Árbor junior gracilis, corlice niveo trunci valde insignis (Svecis .Bjórb). Amenta mascula hyeme nuda cylindracea; feminea vero e gemmis exeunt folus suis duobus tribusve semper multo breviora, gracilia;j squamarum lobis duobus quasi ob semina late membranacea ad latera recurvis: tertio recto seminibus multo longiore. — Variat tamen eximie. £ pübescentia et crassitie foliorum. y ramis nimium pendu- lis filiformibus et inde foliis quasi pondere in lacinias ex- tensis. 4 maxime mira ad sequentem accedens brevitate trunci semiorgyali, folüs saepe semiuncialibus, pedunculis autem ere- ctis longioribus, amentis subovalibus, seminibus anguste alatis. .1105. BETULA zaza«: amentis masculis lateralibus in- — A fenioribus erectis, foliis orbiculatis crenatis subtus reticulatis: petiolis pedunculo hrevioribus, amento- rum squamis lobis squalibus acutis semen subae- quantibus. | JLznzm. seec. n. 060. lapp. n. 266. t. 6. 4. GIHOET. C. 1. p. 930. 943. 1. 1. spbEc?up/. ed. JWillden. &. p. 465. Sv. Bot. t. 579. (ament. fe- min. tantum). P7or. Dan. t. 91. Hagstróm jemtl.. p. 63. 64. (Wivang). Jfahlenb. lapp. n. 467. et. 4c. Handl. 1909. p. 219. — 1811. p. 27. Hartm. 2b. 1010. p. 125. jahlb. gothob. p. 8&. Fries hal- land. p. 145. 156. Forsand. veg. scan. p. xo. .Lin- der viksb, p. 5. POLTANDRIA 625 Hab. in paludibus frigidis alpium Lapponicarum et relique Lapponiz, totiusque Norrlandie de- scendeus usque ad Hamráoger vulgatissime; dein per Dalekarliam adjacentemque regionem ferri- montanam Vestmannie prope Skinskatteberg, per Vermlandiam etiam ferrimontanam, Da- liam altiorem, Vestrogothiam ex. gr. inter Stora Wànga et Algutstorp, ad Góotheborg, nec non denique per Smolandiam occidentalem ver- sus Hallandie limitem usque ad terminum superio- rem Carpini frequenter, sed in eadem provincia o- rienlem versus rarius usque ad Skatelof et Lenhof- da; nec dein nisi Sudermannie ad Acidulas Wiks- berg ra:o. Frutex unius alteriusve pedis altitudine, Dalecarlis Fjeli- rapa (Norv. et Isl. Rape), Svecis Lapponiae Zypris, Jemtlandiae Kárrzzgris, Kállingris, Vestrobottniae even dionalis K/zzgris (an ob folia quodammodo sonora), Verm- landiae Zvang (quo nomine Norvegi Sol. Dulcamaram indicant, alias F'ievendel), Smblandise Láng fredagsbjórt. Folia Blarumque digito minimo angustiora vel 5 lineas lata, paullum nitentia. peel. MR. semper erecta, folus ali- quantum eminentia ; seminifera fere ovata. Semina quoque ovata crassiorl et angustiori alà inferne praedita simulque ni- tentia fere ut in Carice capitata, squamis suis nom oc- cultata. Amenta mascula in nudis ramulis infra feminas ex- eunt e gemmis propriis, quas totas replent fere ut in Car- pino v. Myrica, semper erecta manent. Hic diversus exitus et situs Masculorum, flosculo tantum tetrando simplici prae- ditorum diversitatem genericam tamen efficere non valet cum semen et tota fructificatio feminea omnino Betulae, 581. QUERCUS Linn. gen. ed. Schr, n. 1457. fuss. gen. p. 4^0. Gertn, fr. 3, p. 182, 6,57, Ament!a sexu disUncta, utraque filiformia: flosculis re- gularibus distinetis. Masculi calyces divisi in tot la- vinias quot stamina. l'eminei calyces obtusi squamis imbricatis minulis, quarum supreme coalescentes in margiuem sexitiduih demum sub stylo trifido in apice nucis relictum, Nux inter apicem hunc coronatum 626 JMJONOECIA et basin cupuliformem integram abruptam calycis de- nudata unilocularis monosperma. — Zrbor amentis omnibus tenuibus vere exserendis , foliis subcoriaceis diutius persistentibus initio conduplicatis. 1106. QUERCUS Aobrur: foliis annuis oblongis superne "^ latioribus subsessilibus sinuatis; lobis obtusis, fru- clibus oblongis pedunculatis. | nnm. svec. m. 870. spec. pl. ed. 2. p. 1á14. it. vestrog. p. 14. am. ac. 5. p. 195. 8p. Bot. t: 75. Plor Din v Pri6. Kalm bohusl. p. 92. Samzel. neric. p. 67. IFah- lenb. ups. n. 616. et. 4c. Handl. 1009. p. 217. Hartman ib. 1619. p. 125. B. sessiliflora: fructibus sessilibus ellipticis, foliis X petiolatis longioribus crebrius (sex-) sinuatis. Lu. Svec. L. c. it. vestros. p. 215. Retz. oec. p. 570. Fries halland. p. 1&4. If'ahlb. gothob. p. 05. Hab. solo precipue pe!roso Syeciz temperatioris fre- quenter usque ad Bahusiam summam, Vermlan- diam infimam ejusque paroeciam Giliberga et in Kummelón paroecie Ólmhárad, Nericiam planio- rem circa Viby etc. Vestmanniam ejusque oflici- nam Kolswa, Dist et Gestriciam maritimam ad Avaán; £ iuprimis per provincias occidentales maritimas usque ad Lanueberg, rarissime in ori- entalibus Stockholmiz. Arbor maxima, longaeva, torulosa durissima, Svecis E. Folia exeunt serius quam in praecedentibus complicata; stipu- lis petiolo longioribus exaridis caducis. Ámenta mascula e gemmis propris inferiorioribus non ioluferis vel ex axillis infimis ramuli aunotini, cujus in apice amenta feminea ple- rumque tantum trifloa, | Nux demum fere unciam longa Svecis Ek-àllon. ; - 5023, FE AC BS. Linn. gen. ed. Schr. n. 1458. fuss. gen, p. á ig. Garzn. fr, 1, p. 182. 1. 57* Amenta utraque subglobosa. Masculi calyces subsexfidi. Feminei flosculi lstera!es omnes abortientes; tecmi- nales duo ma'uresceutes: Calyce communi a substantia iotius amenti faclo, demum quadrifariam dehiscente ; proprio in summitate germinis miuulo; stylis tribus POLTANDRIA 627 filiformibus. Nuces bine triquetre calyce communi grandefacto inclus:, cotyledonibus plicatis repletze. — -dIrbor amentis pedunculatis inter folia initio imbri- cata plicatula. 1107. FAGUS sy/vatica: folis ovalibus (glabris) niti- |. dis superne obsoletius dentatis margine ciliatis. JLinn. svec. n. 071. spec. pl. ed. ll'illd. 4. p. 459. jt. scan. p. 23.--407 (gotl. p. 26. 525). vestrog. p. 67. 109. 215. Jet. Ac. Handl. 1741. p. 208. Sv. Dot. t. 561. Flor. Dan. t. 1205. JV'ahlenb. Vet. Ac. Handl. 1811. p. 206. Fries halland. p. 5. 5. JV ahib. gothob. p. 94. Kalm bohusl. p. 221. 258. JLeche scan. p. 28. n. 55. Bjerkander Vet. Ac. H. 1776. p. 91. Neezén in Fant diss. de Ulricehamn . 92. Tuselii vettern. p. 25. llab. solo praecipue rupestri provinciarum maxime meridionalium, scil. Scanie, Blekingic, Smo- landie iufra Mónsterás et lacum Helgasjó, Hal- landice iufra flumen Átra frequenter; sed dein non nisi rarius Smolandizc ad Ekesjó prope Qvensás, juxta Gotheborg, Ulricehamn, Hunneberg alibique Vestrogothis et in latere meridionali montis Omberg Ostrogothiz copiose (nisi ibi forsan initio sata ut magis septentrionem versus). . Arbor nobis Bob dicta, inter frondosas maxime insignis trunco recto, altissimo, aequabili (sine rimis), albescente. Fo- lia uncia latiora, magis coriacea quam in ceteris quare etiam sero admodum putrescunt et in terra vegetationem suffocant. Amenta plura ex eadem gemina inter folia erumpunt, exte- riora et longiora mascula, interiora feminea, utraque piso vix majora, lutescentia. Fructus totus magnitudine nucis avellanae, sed nuces singulae plus quam duplo minores, lae- vissimae, australioribus Svecis S£afvel, 903; C AR B T, N,U S. Linn, gen. ed. Schr. n. 144g. fuss. gen. p. á*c, Garin. fr. 2. p.52. 1. 89. Amenta utraque elongala squarrosa; squamis cordatis flore longioribus, Feminei squamae biflore; calyce proprio dimidiato. Stigmata duo setacea. Nux apice denliculata, costata, ossea, nuda in fundo calycis aperti 628 MONOECIA grandefacti. — Zrbuscula amentis masculis sessili- bus e propria gemma, sine foliis fulcrantibus, folus znitio imbricatis plicatulis. 1100. CARPINUS ABetulus: strobilorum calycibus tri- partitis; laciniis subiutegerrimis lanceolats: inter- media elongata, Zinn. svec. n. 072. spec. pl. ed. Il/illd. &. p. 467. it. scan. p. 46. - - 546. (gotl. p. 516). am. ac.. 52^ p. 1952^ Plor. Duns tA 0 Bot. &. 453. fem. Leche scan. p. 19. n. 76. Fries hal- land. p. 145. 4. Osbeck gótheb. handl. 4. p. 2". Ahstrand oel. p. 104. spegren bleking. p. 69. Hab. in praüs sylvestribus Scanige, Blekingie, Smolandise maxime meridionalis usque ad Sten- brohult et Vexio Hallandiseque contermina in- fra flumen Laga, nec non Oelandise medic ad Weby paroecie Hógsrum (quamquam minima). Árbor minoris altitudinis torulosa nostris ZA fvenbok ru- sticis. contracte /4zn-bok (Danis Aven-bóg, Haven-bóg, quod significat Fagum sepimentis vivis idoneam) vel ob li- gnum album durum operarüs /77viíbok&. Folia ovata grosse duplicato-serrata, biuncials latitudiuis. Àmenta masc. ante folia, digiti minoris magnitudine; squamis apice rufescentibus, luces piso minores, sed calycis ejusdem lacinia media ultra unciam longa. | 201, C O ID NX qp s Linn: gen, ed. Schr,n. 1450, fuss. gen, p. 450. Gartn. fr. 2, p. 52. t. 89. Mascula amentia hyemalia cylindrica imbricata; squamis calycinis hirsutis includentibus squamulas corollinas binas staminaque circiter octo. PFeminei flores e di- yersa gemma erumpentes aggregati 5 squamis bifloris undulatis; flore utroque stylos binos gerente, demum Ífructificante intra calycem vel conceptaculum propri- um bilabiatum lacerum. | Nux unilocularis mono- sperma; putamine compressiusculo subbivalvi. — Arbuscula amentis masculis in pedunculo. communz connexis (ut in .4Íno), foliis initio oblique condupli- catis plicatulisque. | 1109. CORYLUS .Avellana: süpwuwlis oblongis obtusis, P calycibus fructus campanulatis superne patulis la- MONADELPHIA. 629 cero-dentatis, foliis subrotundo-cordatis acuminatis. JLinn. spec. n. 073. spec. pl. ed. IP'illd. 4. p. 470. a. So. Bot. t. 159. Plor. Dan. 9. t. 1460. /'ahlenb. F'et. Ac. Handl. 1609. p. 218. — 1011. p. 27. 55. Hulphers medelp. p. 106. .Hisinger verml. p. 10. Hab. solo precipue petroso Svecie temperatoris et medie usque ad Stafnás et Kroppa Vermlandie, Skinskatteberg Vestmanniz ferrimontange et. Ge- striciee limitem septentrionalem, ita tamen ut ante hunc terminum rarescat; aere aulem marino fa- vente aliquando procedit usque ad exitum fluminis Angermannie, nec in Nordlandia meridionali Nor- vegie abest. (Wahlenb. lapp. p. 255). Arbuscula circiter biorgyalis; ramulis hirtelüis. — Àmenta mascula omnium maxime praecocia, ante mensem germinatio- nis pollen spargentia supra stigmata rubra e diversis gemmis fasciculatim erumpentia. Folia stipulis binis inferne subrotundis fulerata, duplicato-serrata. Inflorescentia feminea aggregata in globulum ; squamis stylo vix unquam longioribus; germi- nibus lateralibus abortientibus, superstitibus circiter quatuor terminalibus adolescentibus in nuces calycibus maguis cir- cumdatas (Svecis ZTasselnótter). : onm. 7. MONADELPH I A. JE PINGCILS. Linn. gen. ed. Schr. n. 1456, Juss, gen. p 454. Gaertn, fr, 2. p. 59. t. 01. Coni sexu distincti in diversis ramulis. Masculi anthe- ris numerosis bilocularibus, squamula sursum se invi- cem initio tegentibus. | Feminei quoque imbricati ; squamis exterioribus bracteantibus, interioribus fructufi- cantibus supra basin foventibus semina bina alata. — Arbores Ord. nat. 40. Coniferarum, folis aci- formibus, 1) Pinus p. s. d. squamis coni fructift- cantibus apice stigmatizante compresso dein connatis, folüs fasciculatis e vaginulis sparsis. 2) 4bies squa- rus coni etiam apice planis semper liberis, folus solitariis. | iiio. PINUS sy/eestris: folis geminis rigidis fructum squantibus, strobilis oblongatis pedicellalis rgeur- 650 MONOECIA valis: squamarum mucrone centrali subdeflexo. JLinn. svec. n. O74. spec. pl. ed. JV'illd. & p. 494. Se. Bot. t. 91. /'ahlenb. lapp. n. 468. ups. n. 622. Hisinger Jemtl. p. 75. herjed. p. 40. dal. p 22. Hab. solo magis arenoso sicco per totam Sveciam usque ad regiones subalpinas Lapponie frequenter. Arbor apud nos altissima fura dicta vel paullo minor plerumque 7a//. Conuli masculi partem inferiorem turio- num undique tegentes; feminei in apice turionum aliorum primum erect et semine Cannabis vix majores; squamis bra- cteantibus inter fructificantes rubras conspicuis. Postea non maturantur Coni et semina spargunt ante imitium tertii anni. 1113 PINUS Zbres: folis solitariis subtetragonis acu- .. fiusculis levibus, strobilis demum pendulis subcy- lindricis: squamis explanatis erosisque. JLizm. svec. n. 075. spec. pl. ed. /f'illd. 4. p. 506. Sv. Bot. t. 217. FL Dan. t. 1935. Forsand. veg. scan. p. 1&. I'ahlenb. lapp. n. 469. en Abies excelsa JDecand. fl. fr. n. 2062. f£. viminalis: ramis teretibus simpliciusculis pen- : — dentibus. J4stróm F'et. Ac. Handl. 1777. p. 210- 217. 1t. 0 9.- Hartman ib. 1018. p. 126. (P.-hy- brida). JLiun. svec. p. 544. it. gotl. p. 525. Carls. strengn. p. 55... Pischerstróm mál. p. 247. Hab. solo aliquantum humidiore totius Svecie a Sca- nia superiore interioreque usque ad regiones subsyl- vaticas Lapponice frequenter, 2 rarius a Suderman- nia et Smolandia prope Matkulla usque ad Ost- mark Vermlandize supreme, Elfdalen Dalecarlize et Undersvik. Helsingiz. | Árbor in caeumen excelsum se attollens nobis semper Gran. | Conuli omnes e propriüs gemmis singuli colore purpureo fulsentes; feminei florentes erecti; squamis fructli- ficantibus tunc recurvatis bracteantes occultantibus, — Coni semuuferi eodem anno maturantur maximi saepe spitha- imam longi. onD. 8. SY NGENUESIZA. 300. B R Y Q'N'E X Linn. gen. ed. Schr. n. 1480. fuss, gen. p. 453. Gaertn. fr.2. p. 46. £.88. Uuiusque sexus Calyx campanulatus quinquedentatus ; STNGENESIA "53g Corolla campanulato-rotata, quinqueparüita. — Fila- menla iria, sed anthere quinque: duabus in quoque filamento. Stylus trifidus. Bacca infera: seminibus circiter senis. — Herba volubilis cirrhis caulinis scandens , foliis lobatis alternis. Ord. nat. 59. Cu- curbitacea. 2112. BR YONIA aba: foliis cordatis quinquelobis den-- fatus calloso - punctatis scabris, inflorescenlia sexu distincla racemosa longitudine foliorum. Zn. svec, n. 076. spec. pl. ed. IPillden. 4. p. 621. it. scan. 119, .0H/. "p. bo. "9. Bol. 4. 105. Plor Dar, i. 013. Leche scan. p. ig. m. 77. Fries halland. p. 145. Carís. strengn. p. 54. I'ahlenb. ups. n. 624. Hab. ad sepes et ruderata prope urbes pagosque ma- jores Svecite magis temperata exlerioris precipue orienlalis, ut Scanic passim, Hallandi:c, Got- landiz ad Wisby, Oelandie, Ostrogothic, ad Málaren Uplandiz etc. rarius ex. gr. prope Skokloster. Radix magna saepe brachii crassitie alba, Svecis 7/7und- rofva vel EÉmpiricis Qvesrot. Herba ultra orgyam scandit. cirrhis oppositifolis Svecis nonnullis /7á/gere[va. — Folia interdum | palmam magna. Flores lutescentes obscurins reti- culati; feminei in diversis racemis dimidio minores baccis angustiores. Daccae demum nigrescunt piso non majores, — Flores apud nos saepe in caule toto tantum maseuli, tamen bene distingvenda a JJ. dzozca vera, cujus inflorescentia sal- iem feminea subumbellata petiolis brevior, flores fere albi, folia brevius et latius lobata, baceae minores rubrae, CLASSIS XXIL DIOECIA. €:Q N 8,P'E.G T U. 8S. 1. ORD. Drz ANDRIA. Femina spatha tubilosauniflora: limbo bifido -... 587. VALLISNERIA «menta utraque. Filamenta 1-5 stricta. Capsula seminib. crinitis 988. SaL1Xx 3. ORD. T R1 ANDRI A. Calyx triphyll. persistens, Corolla tripet. marcese, Bacca 289, Ew rETEUM 652 DIOECIA 5. ORD. Yd p TR' A N DORUM. Calyx margine integro. Corolla tetrapetala, Bacea monosperma 590. Vtscum bipartitus, Corolla nulla. Bacca monosperma supera 591. HirPornaA8 4. ORD.. P E NT A.N D,BR 4 X. Feminae strobilus conceptaculis unifol. sem. solitar. foventib. 592. Humvurvs 5. OoRD. OCTANDRLIA. Ameniautraque. Drupa monosperma - - - - - - $595.MvnicA Capsula bivalvis polysp.: seminibus crinitis 594. Porur vus Cal ;x quadripartitus, Petala quatuor. Caps. 4 intus dehisc. 595. RnoprorA 6.0RD. ENNEAN DR IA. . Corolla nulla. Capsula dicoccadisperma — - - - $9596.MzncunrzALI:s iripetala. Capsula coriacea rotuRdata polysp. 597. Hypngocnanis 7. OoRD. DODECANDHRIA. Corolla iripetala. Bacca hexagona sexlocularis |». — 598, STRATIOTES 0. 0RD. MONADELPIHIA. Conuli masculi, Bacca trisperma - —- - - - -)- ÓB9g.JuwirrEnvs Nux circa basin calyce baccato cupulart - - 4oo.'TAxus ORD.3.; D] A.N.LDSB. D AS 587. V.A.L L I8 N E bi] 3 Linn. gen. ed. Schr. n. 1491. /fuss. gen. p. 75. (Mas apud nos non observatus: spatha 2-4-partita; spa- . dix in scapo :brevi terminalis conicus; flosculis sessi- libus triparütis). Fem. Spatha in scapo (spirali longo) unica, longe tubulosa, uniflora; limbo hifido. Calyx intra spatliam. etiam longe tubulosus; limbo triparti- io: laciniis ovatis. Petala tria linearia laciniis caly- cinis interjecta. Germen inferum (inter spatham et calycem); stylus nullus; stigmata tria semibifida, cum cuspidibus interjectis. Capsula cylindrica apice tri- dentata, unilocularis, polysperma, ad parietes seimi- nifera, — Aerba submersa, foliis radicalibus gra- mineis. Ord. nat. 0. J'rzpetaloidec Sítratiott proxime affinis. j115. VALLISNERLA spzralis: folis basi attenuatis ; pedunculo (masculo recto) femineo spirali multoties longiore. | JLnn. spec. pl. ed. Wilden. 4. p. 650. DIANDRIA 055 Mich. gen. t. 10. f. 1. 2. Retz. scand. ed. 2. p. 252. oec. p. 760. Afzelius Vet. Ac. Handl. 1787 p. 255. Hegensb. bot. Zeit. 1020. p. 727. Hab. in aquis Vestrogothics iníra Alingsás ad Nordhaga et iu lacu Sàfvelàngen, ubi floribus fe- mineis lecta est, sed in Lillsàó supra Hununeberg tantum sterilis. Radix perennis, fibrosa, sed stolonibus longis radicantibus. Folia omnia radicalia, linearia, superne aliquantum latiora, latitudine circiter trium linearum, versus apicem rotunda- tum eximie denüculato-spinulosa (fere ut in Stratiote a- loide), trinervia, sed inter nervos non nisi tenuiter cellu- laria (nec tam grosse reticulata ac in petiolis etc. Sagitta- riae). Scapus femineus saepe bipedalis, filo tenuior. Spa- tha feminea fere semiunciam longa viridis. 308. .S.A:E IX. Linn. gen. ed. Schr. n. 1á05. Fuss. gen. p. 448. Garin. fr.2. p. 55. t. 9o, Amenta utraque subcylindrica, imbricata; squamis ra- chi aduatis lanceolatis, planis, unifloris: nectario glandulari parvo: genitalibus strictis exsertis. Stami- na erecla, plerumque duo, rarius usque ad quinque (in magis sslivali n. r114.), rarissime per connectio- nem tantum unicum (iu n. 1125). Germen conoide- um; stylo plerumque inconspicuo; stigmatibus duo- bus simplicibus divisisve. Capsula bivalvis unilocu- laris; seminibus numerosis ereclis apice criuitis. — Zibores aut plerumque frutices , foliis sublanceola- is initio simpliciter imbricatis, rarius margine re- volutis n. 1226-1220. JDiffhicilius | dispescuntur se- cundum. 1) germina sessilia a) glabra n. 1114 - 1118. b) pubescentia n. 1119-1120. 2) pedicellata a) gla- bra n. 1129-1155. b) pubescentia n. 115&- 1141. pato pentandro, folis oblongo-lanceolatis glandulo- so-serralis glaberrimis. Linn. svec. n. 079. lapp. n. 970. £. 0. f. Z. spec. pl. ed. Il'illden. 4. p. 659. LL. Scan. p. 4. 293. gotl. p. 15. westrog. p. 9. 131. 202. Sv. Bot. t. 525. FI. Dan. 6. t. 945. IV'ah- 654 DIOECIA lenb. lapp. n. 47o. fries halland. p. 146. Hletz. oec. p. 639 : Hab. in paludosis et aquosis sylvaticis, maxime ar- borea in septentrionalibus montosis regionibus us- que a Enaretrásk Lapponie, jninor Íruticosa im meridionalioribus campestribus usque ad Scaniam Írequen ter. | | Arbor vel arbuscula initio ceteris magis flavescens et glu- tinosa, dein nitida, Svecis /7;yolster, Hjelster, Hilster, IL- sler (rarius Juster , Halster etc). Nec tam praecoce flo- ret, sed amenta prodeunt cum folus, quorum circiter tria ceteris demum vix minora in ipso pedunculo. Squamae hir- sutae. 1115. SALIX /fragilis: germinibus subsessilibus gla- berrimis rostellatiss squamis deciduis longitudine germinum, foliis lanceolatis acuminatis serratis sub- tus glaucescentibus primumque subseriecis. Lun. svec, n. 805. spec. pl. ed. 2. p. 1445. 1t, scan. p. 200. gotl. p. 12. Sv. Bot. 575. IFalenb. F'et. Ac. H. 1009: 217. S. pendula Sering. sal. hele. p. 79. S. decipiens ZJoff;n. sal. 2. p. 9. t. 51. B. foliis magis glaucis, ramis flexilibus, germinibus minus aculis. S. Russeliana Smith brit. p. 1045. Ilillden. spec. &. p. 656. — Hegensb. bot. Zeit. 1020. p. 902. Hab. locis aquosis magis campestribus a Scania ad Vermlandiam inferiorem, Dalekarliam prope Fah- lun, et Gestriciam passim. Arbor mediae magnitudinis; ramis praecipue dum detonsa fuerit ad genicula annotina fragilibus, crassiusculis, eximie viridibus, unde Svecis Grón-pil. Amenta pedunculata di- gii longitudine et pendula. Folia quoque magna, saepe ui- ira unciam lata: ! 1116. SALIX aiba: germinibus subsessilibus glaberri- mis obtusis: sligmalibus sessilibus, squamis deciduis longitudine germinum, foliis lanceolatis acuminatis serrulatis utrinque albo-sericeis. Zn. seec. n. 905. spec. pl. ed. JVillden. 4. p. g10. it. scan. p. 106, DIANDRIA 655 200*. 207. 300. 507. | Hoff]m. sal. 1. p. 41. t. 7. 8. et 24. f. 5. Sering. sal. helv. p, 92. '&: virescens.. Sv. Dot. t. 525. y- viridis: tota glabra viridis. .. S. viridis Zrzes nov. p. 120. Hab. ad pagos wbesque in proviuciis extimis for- mationum juniorum, ut Scanic passim, Oelan- dico ad Sódvik, Gotlandis ad Klinta etc.5 sed B alüus reperitur per Hallandiam aliasque provin- cias marilimas usque ad Stockholmiam (ubi tamen cerle adventitia); y in Scania. Arbor magna; ramis erectioribus magis coloratis, nec fra- gilibus ut in praecedente, cui proxime affimis. Amenta mi- nora foliis fulcrantibus. saepe breviora. Folia angustiora vix octo lineas lata, minus conspicue serrata. Capsulae sesqui- linea vix longiores, saturatius virides. Pubescentia sericea ni- tens foliorum tam insignis, ut inde nomen speciei quod Sve- cice Zlvitpil, tamen interdum evanescit adeo ut y viridis omniuo oriatur. 1117. SALIX /anata: germinibus sessilibus compressis glaberrimis rostralis, amentis sessilibus aureo- hir- sulissimis, foliis ovalibus subintegris lanatis. Z;z. svec. n. 092. lapp. n. 568. t. 7. f. 7. et t. 8. f. X. JWahlenb. lapp. n. 47v. Hartm. K'et. 4c. Handl. 1014. p. 104, — 10610. p. 140. £. glabrescens: foliis subnudis. S. chrysanthos ah Flor. Dan. 6. t. 1057. y. glandulosa: foliis subnudis glanduloso - dentatis sublanceolatis. Z77aAhlenb. lapp. t. 16. f. 1. * depolita: pilis aureis fere destituta, foliis inte- gerrimis. S. depressa Zinn. svec. n. 699. lapp. n. 561. t. 8. f. n. Hab. (maxime chrysocoma simulque glanduloso ser- rala, sed ssepius anguslifolia) in irrigaüs alpium maritimarum Fiumarkie Nordlandieque frequen- ter; dein (magis latifolia et lanata) per totum al- pium Lapponicarum jugum ad terminum Betule copiose; denique vero * depolita infra alpes Jemt- landie similiumque regionum rarius (ubi S. hasta- te interdum non dissimilis). 656 DIOECIA Frutex torulosus magnitudine varians plerumque quinqué pedalis, sed infra alpes interdum plus quam orgyalis, in ipsis alpibus nonnullas pedes tantum altus; ramulis plus minus hirtis, fuscis. Florens et frondescens in alpinis locis totus aureo-splendens fulgidissima omnium Salicum; in iníferalpinis pii aurei minus copiosi. Amenta fere semper sessilia et bra- cteis orbata terminalia, digitum crassa longaque. Capsulae inter villos aureos primum occultatae, demum maximae o- mnium circiter quinque lineas longae. Folia varia plerum- que ultra uniam lata. 1118. SALIX Aerbacea: germinibus sessilibus glabris 1 rostratis, amentis paucifloris , foliis orbiculatis u- irinque relusis serratis sue JLnn. svec. n. 007. lapp. n. 555. t. 7. f. 5. 4. spec. pl. ed. lf'illden. 4. 602. Jahlenb. lapp. n. 472. Se. Bot. t. 567, Flor. Dan. t. nig. Hartm. Vet. Ac. Hündl. aBaá. p. 104. — 1018. p. 152, 149. Hisinger herjed. p. 46.52: 54. Hab. locis duris apricis. alpium altiorum a Lapponia summa usque ad Herjedalen ubique. Fruticulus minimus, totus terrae semper adpressus, ple- rumque spithamam non longus, ramulis suis frondosis her- bam referens. Folia circiter semiunciam lata, nitida, ele- vato-venosa. Pedunculi amentorum folis duobus stipati. A- menta tota rubicunda circiter decemílora. Capsulae rubrae plus quam tres lineas longae. 1119. SALIX polarzs: germinibus sessilibus tomeutosis | rostratis, amentis paucifloris, foliis obovatis obtu- sissimis subintegerrimis glabris, caule subfiliformi. IT/ahlenb. lapp. n. 475. t--39: f. 3. So aot, 1-905. JLostadius F'et. Ac. Handl. 1822. p. 542. | Hart- man ib. 1014. p. 107. — 1010. p. 155. 156. S. herbacea var. ZLiljebl. F'et. 4c. H. 1793. p. 207. Hab. locis magis irrigatis Sphagno repletis in alpibus elatis. mari proploribus rarius, ut Finmarkic maxime orientalis in Rastekaisse, ad lacum Tor- nensem, ad Kirkivare alpium Lulensium, in Snasahogen Je mtlandiz. DIANDR1A 637 Praecedente tenuior, fere tota sub terra repens: ramis val- de flexuosis et flexilibus, undique radicantibus et solis apici- bus paucifoliüs et paucifloris emergentibus. Folia vix qua- tuor lineis latiora. Pedunculi amentorum cum squamis fu- sci Capsulae initio albo-tomentosae, demum cinereo-fuscae quatuor lineas longae. 1120 SALIX reticulata: germinibus sessilibus villosis: stigmale sessili, foliis elliptico-subrotundis integer- rimis glabriusculis subtus glaucis reticulatis, — zn. spec. n. 000. lapp. n. 559. t. 9. f. 1. 4. et t. 6, f. L. spec. pl. ed. IY iliden. 4. p. 685. Sv. Bot. t. 529. lor. Dan, t. 212. IFahlenb. lapp. n. 474. Harti- man Pet. Ac. Handl. 1814. p. 104, 105. — 1818. (p.355. Hisinger herjed. p. 46. 52. Hab. in rupibus locisque aliis madidis per alpes o- mnes altiores s, nivales à Làpponia summa usque ad Herjedalen frequenter. | Fruticulus praecedentibus duobus duplo triplove tantum major, etiam totus depressus et repens, pennam gallinaceam crassus, non parum violacei coloris. Folia plerumque se- miunciam sed interdum unciam omnino lata, magis coriacea, supra fere glabra, subtus initio lanuginosa demum glabrata glauca; venis subviolaceis maxime elevatis. Àmenta multi- llora semiunciam longa. Capsulae iinores duabus lineis pa- rum longiores: 1121, SALIX ;nyrsinites: germinibus subsessilibus vil- "Josulis subrostratis, foliis ovalibus acutis serratis veuosis demum glabriu:culis nitidis. — inn. svec, n. 085. lapp. n. 559. t. 7. f. 6. spec. pl. ed, Il/illd. 4. p. 678. Plor. Dan. 6. t. 1054. l'ahlenb. lapp. n. 475. Hartman Vet. .4c. Hand. 1818. p. 128. Hisinger herjed. p. 52. | S. arbulifolia /Zillden. spec. pl. 4. p. 602. Sering sal, help. p. 44. ! | Hab. locis subpaludosis per omnes alpes altiores a Lapponia summa usque ad Herjedalen frequentissime, Frutex plerumque pedalis vel paullo ultra, cum Vacci- nio Myrtillo bene comparatus, quamvis obscurioris colo- Flor, Spec. 41. 658 DIOECIA ris, praecipue ramis fusco-mnigrescentibus. Folia semiuncia vix latiora, valde obliqua, rigidiuscula, per hyemem ple- rumque persistentia quamquam emarcida. ^ Amenta valde fusca. Capsulae fere quatuor lineas longae. 1122, SALIX arbuscula: germinibus subsessilibus hir- sulis acuminatis rostralis, folüs lanceolaüs serratis glabris subtus glaucescentibus. JLzzn. svec. n. 005. v. Lapp. n. 552. t. 8. fig. e. IYahlenb. lapp. n. 476. i. 16. f 1.23, X ek Ac. Handl aBaac putare HMartm. ib. 1814. p. 100. Hisinger herjed. p. 5o. Hab. locis sicciusculis apricis per regiones subalpinas et subsylvaticas a Lappouia summa usque ad Her- jedalen frequenter; etiam Vestroboltnie passim et ad Oresjó Dalecarlie rarius. - r Frutex saepius nonnullorum pedum altitudinis, sed inter- dum orgyalis, ob ramos superne sensim divergentes eximie arbusculae-formis; ramulis glaberrimis. Folia dilutius vel lutescente viridia, semiuncia non latiora. Peduncul amen- iorum breves, foliolis duplo minoribus praediti. Squamae germinibus saltem duplo breviores, pilis longioribus obsitae. 1128. SALTX glauca: germinibus sessilibus tomentosis "^ . obtusis; stigmatibus sessilibus, amento foliis slipa- to, folus lanceolato- ellipticis obtusis integerrimis subtus glauco-cauescentibus. —Zznnm. svec. m. 89o. lapp. n. 569. t. 5. fig.-5. et 1.9. oos IPahlenb. lapp. n. 477. t. 16. f. 5. Hartm. F'et. 4c. Handl. 1010. p. 152. Hisinser herjed. p. 54. dal. p. 25. Sering sal. helv. p. 50. 144 B.lapponum: foliis cinereo-tomentosis acuminatis. S. lapponum Ln. svec. n. 095. lapp. n. 566. t. 8, Jug. t SPTort Duns'fs wobo: y. appendiculata: folus subovalibus slipulatis, C Fah Flor. Dan. t. 1056. | : Hab. locis subpaludosis tum in alpibus tum 1n sylva- ticis Lapponiarum omnium et provinciarum. con- similium usque ad Skellefteá Vestrobottnie, Bjer- trá Angermannie et Hede Dalekarlie superioris frequenter; £ in alpibus altioribus Lapponicis pas- sim; y 1n alpinis maritimis Finmarkie. DIANDRIA 63g Frutex utplurimum orgyalis, sed valde varians. ^ Rami post aunum mnigrescentes, nitidi. Folia saepe fere tmneiam lata, plana, supra cinereo -virentia, subtus non tantum ob pilos adpressos canescentia, sed ipsa pagina albentia. Pe- dunculi amentorum plus quam unciam longi, foliis cetero- ra4m magnitudine praediti. Antherae et stigmata cito fusce- scunt. Capsulae semper dense albo-tomentosae, quatuor li- neas longae. 1124. SALIX /imosa: germinibus sessilibus tomentosis |. acuminatis rostralis, amentis sessilibus ebracteatis argenteo-hirsutissimis, foliis lanceolatis acuminatis integerrimis rugosis subtus tomentosis, JVJahlenb. lapp. n. 470. t. 16. f. 4. 7et. 4c. Handl. 1811. p. 96 et tab. (S. arenaria). Hartm. ib. 1818. p. 124. 127. Linn. lapp. n. 562. t. 8. fgg. o. q. (Zet- terstedt res. 1. p. 11). S. lapponum AZfrh. ups. in beitr. 5. p. 28. $. nivea Sering sal. helv. p. 51. Hab. in paludibus limosis profundis totius Norrlan- die frequentissime, unde adscendit usque in sub- alpina loca Lapponie etiam ultime juxia Russiam, . ' mec non descendit per Dalekarliam ad Vermlandiam superiorem et per Gestriciam usque ad Upsaliam rarius ex. gr. prope Bórjesó; (Ostrogothis-in Omberg an fructificans?) | Frutex plerumque orgyalis; ramis saepius migrescentibus. Àmenta valde praecocia omnino sessilia; pilis squamaruria argenteo-nitentibus stylos et filamenta fere aequantibus. Cap- sulae cum stylis quinque lineas longae, minus albae. Folia semiwncia parum latiora, subtus constanter niveo-tomentosa. i125. SALIX purpurea: germinibus sessilibus tomen- tosis obtusis; sügmate sessili, folis lanceolato-li- nearibus serrulatis glabris subtus glaucis. Liz. spec. n» O04. spec. pl. ed. IP'illd. 4, p. 672. it. scan. p./252. 310. 552, 559... Se. Bot. t. 509... Hetz. oec. p. 641. Fries halland. p. 146, S. monandra Zloffm. sal. p. 10. t£. 3. f. 1. 2. 5. et t. 5. f. 1. ac t. 23. f.1.— Sering sal. helv. p. 5, Re- gensb. bot, Zeit, 1020. p, 297. 640 DIOECIA Hab. locis humidis ad pagos Scanise, Hallandize aliarumque provinciarum maxime meridionalium et exteriorum passim, sed advenutia videtur. Frutex vix orgyalis totus vimineus; ramis praecipue vere purpurascentibus, Svecis Ród-vide. Amenta ex minoribus uncia parum longiora, germinibus albidis inter squamas pur- purascentes variegata. Folia circiter quatuor lineas lata, su- pra nitentia. Flores monandr. 1126. SALIX .mollissima: germinibus subsessilibus to- . amentosis styloque elongato fisso, squamarum pilis stigmata excedentibus, foliis linearibus subtus seri- ceis demum glabratis concoloribus integerrimis. Ehrh. beitr. 6. p. 101. JZV/'illden. spec. 4. p 707. IVahlenb. carp. p. 917. Fries nov. p. 120. Sering sal. helv. p. 55. Hab. ad fossas et sepes Scaniz exterioris rarius ex. gr. in Kannikmarken inter Onnarp et Hójeà infra Lund, ut videtur indigena. S Frutex ramis et folus longis S. viminali quodammodo similis, sed ceterum diversissimus etiam colore omnium par- tium rufescente. Amenta omnium mollissima praecipue pilis longis squamarum. Folia demum plus quam quatuor uncias longa et semiunciam lata, nitida (neutiquam rugosa). 1127. SALIX /anceolata: germinibus sessilibus tomen- tosis: stylo stigmatibusque fissis exsertis, foliis li- neari-lanceolatis subtus sericeis undulato- crenatis. Sering sal. helv. p. 57. t. 1. Fries nov. p. 121. halland. p. 147. S. mollissima Smzth fl. brit. 5. p. 1070. S. Smithiana JZilld. en. hort, ber. p. 1000. Link en. hort. ber. 2. p. 417. | S. mollisima £4 Smithiana Koch im Hegensb. bot. Zeit. 18020. p. 276-2800. S. viminalis 4 grandifolia fetz. oec. p. 644. Hab. in Scania, Hallandia alibique quasi spon- tanea, sed initio adventitia, quod etiam teslatur nomen svecicum ZJo/llándsk Bandpil. , Arbor quoque, aliquantum minus viminals et tenera quam insequens. Fola digitum medium lata. DIANDRIA 621 1128. SALIX viminalis: germinibus sessilibus tomento- sis; stylo stigmateque fisso, foliis linearibus longis- simis subtus sericeis. Linn. $vec. H. 9O1. 1L, scan. p. 150. 162. Sv. Bot. t. 211. Sering sal. helv. p. 359. Jlahib. gothob. p. 86. Hab. ad pagos Scanie occidentalis adjacentisque Hallandise, Gothoburgi ad Sáveán alibique, sed ut videtur adventitia. Arbor interdum satis magna, tota pallida, sed ramis suis eximie vimineis ad opera contexta optimis maxime insignis Sve- cis Zysk-korg-pil. menta ejus minus conspicua apud nos quoque rariora, vix ramo adjacenti duplo crassiora. Folia omnium in toto genere longissima, saepe spithamam longa, iniio undique marginibus revolutis. 1129. SALIX. amygdalina: germinibus pedicellatis gla- berrimis obtusis: stigmate sessili, squamis pedicello demum brevioribus, foliis lanceolatis acute serratis glabris subtus glaucis (süpulis trapeziformibus). JLinn. svec. n. 001. .spec. pl. ed. IY illd. 4. p. 656. Gmel, sib. 1. p. 155. n. 9. t. 54. f. 5 et a. Kalm bohusl. p. 159. S. iriandra. Sering sal. hele. p. 75. Regensb. bot. Zeit. 1020. p. 508. Hoffm. sal. p. 45. t. g et 10. ac t. 25. f. 2. (Fries hall. p. 150. Retz. oec. p. 645). Hab. iu ripis sabulosis glareosisve sepe mutatis flu- minum majorum ex alpibus venientium, ubi conval- les latiores minus frigidas attingunt, ut ad flumen Angermannisz iuter Sollefteá et Bola frequen- ter (cum Tamarice), indeque passim ad Sillànger Medelpadiz,ad flumen Dalecarlicum medium inter Husby et Domnare paroecize "Tuna vix minus copiose, juxta flumen Klarelfven Vermlandize saltem in paroecia Ófra-Ullerud frequenter nec non ad Góthaelf in Gammelstads holme supra Gó- theborg, [an inde etiam in Váróarna (Kali) usque ad Scaniam (Aetzius), incertum. videtur. ] Arbuscula (saltem in Angermannia) plus quam orgyalis, pulcherrima nostrarum salicum, omnimodo digna quae Amyg- dalo comparetur. Truncus digito crassior; sme pallidis sa- poris et odoris rosacei vel forsan potius amygdalimi (Svecis 642 JDIOECIÁ Mandelpil), nec adstringentis ut in salicibus plerisque, un- de forsan succedaneum optimum Cinchonae? Folia inter- dum plus quam pollicem lata, supra nitentia, subtus glauce- scentia; sed neutiquam ob pilos ullos, verum propter glandu- las albescentes inter venas obscuriores, unde etiam color glaucus facile imminuto halitu glandium in laete viridem mu- tatur. Amenta tota glaberruna (fere ut im sequente specie), exsiccalione caesia (colore fere consociatae Tamaricis ger- manicae) Sic maxima et optima praecipue in maxime eptentrionali primum dicta regione; in meridionalibus autem aliquantum minor; sed forma illa parva nunquam glaucescens verum potius in rachi et ad exortum ramulorum pubescens Helvetiae apud nos non occurrere videtur nisi in Scania. Nostra .forma maxima quoqne pedicellos capsularum multo: longiores et praecipue tenuiores habet, ut non potest non ad subdiyisio- nem hauc pertinere. — in genere observandum, quod species jam insequentes eodem modo pedicellis non tantum latitu- dine germinis semimaturi longioribus, sed etiam tenuitate in- signi ab eodem melius distingvendis separantur a praeceden- dt in quibus pedicelli e Vut cum omnino non de- sunt, crassitudine magis cum germine coníluunt nisi omnino ab eodem maturescendo absorbentur. Ejusmodi pedicelli in- tra calycem siti fere ut in Polygalis nonnullis omnino majo- ris moment esse solent, ut WU QUSS eihosse merentur, quamquam difficultate non carentes. Vix meliores sunt quae a pubescentia desumuntur in hoc omnium difficillimo genere. 1150. SALIX nyrtilloides: germinibus pedicellatis gla- bris: stigmate sessili, amentis glaberrimis, folus up elliptieis integerrimis glabris. E Seec. 089. lapp. n. 557. t. 8. fgg. zs. E. JFahenb. rm n. 4v9. f. wO. f. 1. Sv. Bot. t. 646. .Eosta- dius F'et. Ac. Handl. 1822. p. 542. Hab. in paludibus spongiosis per parlem sylvaticam inferiorem. omnium Lapponiarum Swecicarum frequenter, unde etiam Vestr obottnise ad Umeáà, Lule& et Ráneá usque non parce, nec non in 'Tà- sjOberget Angermauniae copiose, Fruticulus saepius bipedalis, coloris subcaesir et habitus Vaccinii uliginosi; ramulis tenuibus brunneis. Folia se- miunciam nou [5 DE clauco-caesia. Frucüficatio ut re- DIANDRIA | 643 liquae partes glaberrima omnium. . Pedunculi amentorum fo- lis pluribus completis praediti. Amenta fere tota brunnea, laxiora. Capsulae sesquitertiam lineam longae. i191. SALIX Zastata: germiuibus pedicellatis glabris - elongatis rosiratis ; squamis pilosis, foliis subovatis acutis subsessilibus veuosis serrulatis. Lznn. svec. n. 003. lapp. n. 554. t. 0. fis. g. Flor: Dan. 7. t. 1250. Jlahlenb. lapp. n. 460. t. 16. f. 5. Hart- man fet. Ac. Handl 1914. p. 100. Fries halland. p.150. Zetterst. res. 1. p. 11. Sering sal. helv. p. 58. &. folis lanceolatis subintegerrimis. ^. S. arbuscula 8 Linn. svec. n. 886. lapp. n. 560. t. 8. «Jug. m. Flor. Dan. t. 1055. (que S. fiumairkica Willd. ? Link ?) S. tenuifolia Smith brit. p. 1052. Hab. locis humidis ad fluvios paludesque per totam Lapponiam (alpibus altioribus tantum exceptis) frequenter, deinde passim per Norrlandiam su- periorem et Dalekarliam, nec non rarius in pro- vinciis magis temperatis interioribus precipue occi- dentalibus ut Ver mlandis ferrimontane paroe- cia Kroppa, Vestmannie consimilis ad Skin- skatteberg, Vestrogothie in Kinnekulle, O- strogothie in Omberg, Scanise suprema. B precipue in mariümis Finmarkiom. Frutex valde varians, in Lapponia sylvaiica plerumque or- gyalis, sed ceterum saepe tantum bipedalis; ramis non raro nigricantibus. Folia interdum plus quam unciam fata, exi- mie cordata et stipulis maximis petiolo duplo longioribus se- mihastatis fulcrata; sed saepius angusiiora usque utin £; sem- per vero nisi propullulantia slaberrima, lutescentia et insi- guiter venosa. Fructificatio longe constantior, glabra praeter squamarum pilos longos et lutescente nitidos sed non copio- sos. Capsulae quoque lutescentes, tres lineas longae. 1152. SALIX punctata: germinibus subpedicellatis gla- bris rostratis, pedunculorum foliis gemmiferis a- mento longioribus lanceolato-ellipticis undato-serra-:' üs nitidis punctatis. J/ahlenb. lapp. n. 401. t, 17. jt95 a3 8 DIOECI A Hab. in maritimis betuletis Finmarkis orientalis rarius, Frutex circiter tripedalis, siccitate valde nigrescens. Folia semiunciam vix lata, antiquiora saltem nitentia, punctis ex- halantibus albentibus. Fructificatio fere. sequentis speciel ut folia fere S. myrsinitis, sed ab utraque differre videtur foliis pedunculi gemmiferis, Ceterum dubia Species. 1138. SALIX phylicifolia: germinibus pedicellatis gla- |» bris subulatis rostratis, foliis suboblongis undulato- serratis glabris subtus demum glaucescentibus. Jin. svec, n. 000. lapp. n. 551. t. 0. fig. d. spec. pl.'ed. IVilld. 4. p. 659. .F. Dan. 6. t, 1052. 'ahlenb. lapp. um 492. 1. 12. f. 2. ups. n. 627.0 Eres. hal- land. p. 1460. FPorsander veg. scan. p. 0. - S. stylaris Ftegensb. bot. Zieit. 1020, p. 2053. Sering sal. helv, p. 62. | | Bg. campestris: folüs precipue subtus villosis. ^ Fries l. c. | . 3. majalis: amentis sessilibus ebracteatis, //ahenb. lapp. n. 483. : Hab, in pratis subhumidis sylvaticis totius fere Sve- cie a Lapponia summa ad Smolandiam passim co- piose; 5 precipue in australioribus ab Üpsalia ad Hallandiam; y in regionibus septentrionalibus. Arbuscula vel frutex ramis torulosis fuscescentibus. ÀÁmen- ta paullo ante folia explicantur subsessilia: bractea tantum una alterave folus multiplo minore. Germina demum lon- giora quam in omnibus ceteris fere semiunciam emetientia. et insuper stylo longo praedita. Folia forma valde variant. 1134. SALIX nigricans: germinibus subpedicellatis vil- — A losis elongatis rostratis, foliis oblongis undato -ser- ratis subtus canescentibus. Smith brit. 5. p. 1047. comp. 1018. p. 145. Engl. Bot. 17. t. 1215. IF'ah- lenb. lapp. n. 485. t. 17. fig. 5. |. Fries halland. p. 150. (an eliam S. versifolia ib.?) JFoersander veg. scan. p. Q. Sering sal, helv. p. 42. j 8. phylicifolia & Jan, svec. n. 080. lapp. n. 550. t.0. f5.e.. Plor. Dan. 6. fugam ! S. stylaris var. Aegensb. bot. Zeit. 18020. p. 205-208. DIANDRIA 645 Hab. in humidis magis sylvaticis plerarumque pro- vinciarum a Lapponia ad Smolandiam passim parcius. Praecedentis. forsan varietas crassior hirsutior, sed inter- dum habitu ad 8. capraeam accedens, adeo ut non possit non a praecedente separari. 1155. SALIX versifolia: germinibus subpedicellatis pi- ]osiusculis rostratis, amenti foliolis lanceolatis, fo- lis oblongis oblique acuminatis integerrimis subtus incanis. /Pahlenb. lapp. n. 404. t, 18. fig. 2. Sv. Bot. t. 511. (Zetterstedt res. 2. p. 5). Hab. in paludibus sylvaticis Lapponie Umensis ad Lycksele nec non Pitensis ad. Arjeplog rarius (Tor- nensis supra Jukkasjárvi). Fruticulus bipedalis, in genere S. myrtilloidi proxime affinis, sed minus coloratus et praecipue initio canescens; ramis plerumque fuscis. Folhna vix majora et aliquantum crassiora, demum glabrescentia. Fructificatio praecipue dif- fert capsulis viridibus et stylis elongatis. 1196. SALIX caprea: germinibus pedicellatis villosis "^ 7"ventricosis; sligmate sessili, foliis subovalibus cre- nulatis supra demum glabris subtus cinereis. Jnn. svec. n. 9oo. lapp. n. 565. t. 8. f. s. spec. pl. ed. IVilld. 4. p. 705. Sv. Bot. t. 989. Fl. Dan. t. 252. Hoff m. sal. p. 25. t. 5. et t. 5. f. 4. ac t. 21. f. a. — d. Ilahlenb. lapp. n. 406. Pet. 4c. H. 1806. p. 75. S. lomentosa Serines sal. helv. p. 14. Hab. in pratis sylvaucis siccioribus totius Svecic fre- quenter. Arbor maxima totius generis, Svecis Sá/]; ramis cane- scentibus crassioribus obtusioribus. Amenta praecipue ma- sculina omnium maxime praecocia et conspicua Norrlandis, Nericiis Gothisque plurimis Pam (Fzróensibus Palm), quam- quam non JPa/mtrád de tota arbore dicitur. Partes reliquae etiam magnitudine facilius distingvuntur a sequentium dua- rum; nec certum est an transitus ad easdem non existat. Fo- ha hujus initio dense et non parum nitide tomentosa, demum fere maxima totius generis, saepe biuncialis latitudinis. 1157. SALIX cznerea: germinibus pedicellatis villosis; . sugmate sessili, folis oblongo-lanceolatis acumina- us superne undulato-dentatis utrinque cinereo-pu- 646 DIOECIA bescenüibus. nn. svec. n. 902. if. scan. p. 253. Fries halland, p. 147. JV'ahlenb. ups. n. 629. S. acuminata J7offm. sal. 1. p. 59. t. 6. et t. 23. f. 2. a-c. IPilld. spec. pl. 4. p. 7o. Smith brit. p. 1068. Sering sal. helv. p. 13. «B. foliis obtusioribus. Sev. Bot. t. 565. Hooker fl. scot. C1 20& (Br anna Hoffm..sal. 1 p. Sex for. 1,2, e£ do 5, 4. 3. ac d« 222 2:81 d? miss eRguEnIis). S. aquatica Symith brit. p. 1065. Hab. in pratis humidioribus declvibus Svecie tem- peralioris precipue campestris a Scania ad Gestri- ciam et Dalecarliam inferiorem frequenter; dein raro observata ad Wilhelmina Aselensium et Ar- vidsjaur Lapponie Pitensis (J,cstadzus). . Árbuscula unam alteramve orgyam alta, inter praeceden- iem et sequentem quodammodo media, sed folus magis ae- quabilibus forsan etiam versus S.-lividam f aliquando de- ilectens, ita ut omnes tres connectere videatur. Magis cine- rascit proximis usque ad ramulos ultimos, quare Svecis Grá- vide. Folia aliquantum crassiora quam in sequente, rarius digito medio latiora. 1150. SALIX aurita: germinibus pedicellatis villosis; stigmate sessili subcapitato, folii obovatis apice recurvalis undulatisque rugoso-scruposis utrinque pubescentibus subtus cinereis glandulose denticula- üs. Linn. svec. n. 091. lapp. n. 569. 1.0. f. y. spec. pl. ed. [Villd. 4. p. 700. fVilld. berl. baumz. ed. 2. p. 451. t, 4. f. 1. Vahlenb. lapp. n. 407. ups. n. 6530. Fries halland. p. 147. -Hoffm. sal. p. 52. var. i. 22. fig. 1. a-c. S. rugosa 2 grandifolia Serzng sal. helv. p. 20. &. parvifolia et magis angusta. — Sering l. c. . S. ambigua Jhrh, dec. 11. n. 109. S. plicata Fries nov. p. 121. halland. p. 149. Hab. in paludosis sylvarum frigidiorum per Sveciam septentrionalem usque ad Lapponiam summam fre- quentissime, per provincias australiores praecipue magis campestres rarius usque ad Scaniam. Frutex vix orgyalis, gracilior, valde flexuosus; ramis ma- gis fuscescentibus. Folia membranis tenuioribus composita, DIANDRIA 647 &ed venis crassiusculis sese contrahentibus et in glandulas de- mum abeuntibus valde corrugata (fere Salviz), vix ultra unciam . e V longa. Amenta quoque duplo minora quam in praecedente. 1199. SALIX /eida: germinibus pedicellatis sericeis; . . S$ügmate sessili, foliis suboblongis subintegerrimis levibus tenuibusque subtus glabrislividisque. /laA- lenb. lapp. n. 400. t. 16. f. 6. ups. n. 651. Hart- man. F'et, Ac. H. 1014. p. 100. Zzetterst. res. 1. p.11. S. arbuscula y. Zzzn. svec. n. 000. 9. bicolor. (ZArh. arb. n. 110? quia ejusdem femina ignota). ries halland. p. 150. nov. p. 58. &. foliis subsericeis, sed subtus ad apicem semper "glabris. JTahlenb. lapp. l.c. Linn. lapp. n. 558?^ Hab. locis subuliginosis magis campestribus regionum sylvaticarum et subalpinarum Lapponis simili- umque provinciarum frequenter; nec non in pro- vinciis temperatioribus passim, ut Upsaliz circa Vitulfsbergs, Ostrogothic in Ombérg, Vestro- gothic in Kinnekulle et Falbygden copiose, S5mo- landise occidentalis ad Femsjó etc. Frutex plerumque tantum tripedalis, divergens; ramulis ul- timis et gemmis non parum violaceis. Folia saepius duplo minora quam in praecedente, eximie aequabilia, glaucescen- tia lividà superfusa, interdum foliis sequentis speciei non valde dissimilia. Ámenta vero feminea fere ut in praece- dentibus, tautum graciliora; capsulis omnium gracilis et tenuissime sericeis. — f ut supra indicavimus versus S. ci- neream regredi videtur, permanet tamen semper ut puta- mus multo tenuior. 1140. SALIX fusca: germinibus pedicellatis glabrescen- ; übus rostratis, foliis lanceolato- ellipticis subinte- gerrimis amento minoribus levibus subtus glaucis sericeisve, — JLinn. spec. n. 097. spec. pl. ed. J/illd. &. p. 694. it. scan. p. 79. /'aMenb. Vet. Ac. H. 1009. p. 218. — 1811. p. 54. 5, Koch in HRegensb. bot. Zeit. 1920. p. 2801-205. £. repens: germinibus villosulis. . S. repens et incubacea JL. spec. n. 096. 9095. S. depressa Hoffm. sal. p. 65. t. 15. f. 1. 2. et t. i6, f. 5. 4, Sering sal. helv. p. 9. 648 TRIANDRIA y. arenaria: foliis utrinque sericeo-tomentosis. Linn: - évec. n. 094. secundum f£. gotl, p. 206. scan. p. 929, 257, S. argentea Smith brit. p. 1059. Hab. in pascuis uliginosis a Scania ad Vermlandiam ferrimontanam, JBDalecarliam prope Siljan, Oresjó etc. (non vero Angermanniam interiorem montosam, sed dein provenit) ad Vestrobottniam maritimam U- mos frequenter; £5 in maxime campestribus; y in arena maritima regionum australiorum ut Hallandie, Scanie, Gotlandize. Fruticulus utplurimum pede non altior et tantum virgas paucas ad tripedalem altitudinem attollens, totus glabrescens, exsiccatione incauta fuscescens vel potius nigrescens. Folia tantum longitudine ungvis majoris. Amenta feminea eximie fusca. — Sed $8 jamdudum canescere incipit et y omnibus parlbus sericeo-tomentosa. i1ái. SALIX . rosmarznifolia: germinibus subpedicella- . tis sericeis obtusiusculis; stigmatibus sessibus, fo- liis lineari-lanceolatis utrinque attenuatis subtus se- riceis. JLinn. svec. n. 0998. Link en. hort. ber. 2. p. &17. B. ramis folüsque longioribus. S. incubacea F'rzes nov. p. i122. Hab. secus litus Scanice australis locis arenosis de- pressis aqua marina sspe inundalis rarius, À praecedente aliquantum differt ramis folusque longiori- bus, sed amentis brevioribus magis paucifloris totaque fructi- ficatione abbreviata. oRD. 2, TRIANDHRIA. 58 EMPETRUM. Linn. gen. ed. Schr,n.1490. ffuss. gen. p. 1381. Gartn, fr.2, p. 107, t, 106, Floris solitarii utriusque calyx extus squamulis calycu- latus, triphyllus, erectus, persistens; corolla tripetala, reflexa, marcescens. Stamina petalis alternantia; fi- lamentis longis capillaribus; antheris subrotundis ab apice oblique dehiscenübus. Germen iuitio filamen- torum trium slipatum; sligma subsessile peltatum novemplicatum radiatumque. Bacca supera orbiculata DIOECIA 649 subdepressa: seminibus novem in orbem dispositis, osseis, — Fruticulus sempervirens, folis alternis minutis. Ord. nat. 29. Bicornibus proximum vi- detur, fructu fere Arbuti, flore potius Led. 1142. EMPETRUM zzgrum: procumbens glabrum, fo- ' üs margine révolulis teretiusculis, Linn. sec. m. 904. spec. pl. ed. Il'illd. &. p. 715. it. scan. p. 77. 221. 222. 517. vestrog. p. 107. ftogberg smol. p. 22, Sv. Bot. t. 259. Flor. Dan. 6. t. 975. Il'ahlenb. lapp. n. 409. .Rosén Nov. 4ct. Ups. III. p. 227. Hab. per totam Sveciam: locis siccioribus in provin- ciis seplentrionalibus usque ad alpes alüores Lap- ponie frequentissime, locis vero magis uliginosis et paludosis in regionibus meridionalibus etiam Sca- nie, usque dum rarescit admodum in extimis insu- lis, utpote Gotlandie tantum in Helvigtrásk lectum, Fruticulus totus flexilis subdecumbens; ramis fere filifor- mibus rubicundis; folus vix tres lineas longis, ob margines revolutos et subtus in lineam albam conjunctos teretiusculis; Scanis Loppe-ris. Flores axillares inter folia superiora ses- siles, maxime praecoces inilio mensis germinationis singula- res; petalis purpurascentibus; genitalibus atropurpureis. Dac- cae aterrimae succosae, Svecis Krákbár, Kráklingar, Klóklinger, Skrákjen (Ickte secund. Fischerstróm). OR 44 ULTBANDIEIELXE 59. VISCU M. Linn. gen. ed. Schr, n. 1504. fuss, gen. p. 250. Garin. fr, 1. p. 151. 1.27. Calyx superus margine integro vix prominulo. Petala quatuor parva, basi latiore juncta. Masc, Antheree sessiles in mediis petalorum, Fem. Stylus minimus sUgmate capitato. Bacca pulposa monosperma inlera, coronata margine calycis, — F'ruticulus parasiticus unicus in patria lotus sempervirens, caule articulato dichotomo Ord. nat. 139. Dumosarum proximus. 1145. VISCUM ai/bum: folis lanceolatis obtusis sube- — - merviis, caule dichotomo, floribus subquinis termi- nalibus glomeratis sessilibus. Lznm. svec. n. 9o5. spec. pl, ed. [l'illden. 4, p. 757. it. vestrog. p. 51. 650 TETRANDRIA Flor. Dan. t, 1657. Leche scan. p. 19. n. 79. 4 spegren blebing. p. 71. Fries halland. p. 150. 5. Montin F'et. J4c. Handl. 1766. p. 345. .Bjerkand. zb. 1776. p. 091. Carls. strengn. p. 55. | Hab. in sylvarum densiorum et humidiorum arbori- bus frondosis, ut Pyris, Quercu, Fago etc. per Sveciam temperatiorem passim: Scanic àd Chri- stianstad, Blekingise, Smolandisz ad Hvitaryd districtus Sunnerboensis et Wirbo paroecice Mister- hult (forsan inde denominate), Hallandis in- ter Dràngsered et Sláttákra. V estrogothice in Kinnekulle; nec non in insulis Máleri interioris ut Oknoón, Fullerón etc. non raro. Fruticulus plerumque pedalis, raro ulnaris et ultra, Sve- cis Mistel, Mistel-tenn. Caulis ob flores terminales sem- per dichotomus. Folia ultra hiemem /-quidem viridia persi- stunt, sed altera aestate cadunt, itaque etiam subterminalia; saepius plus quam semiunciam lata, subcoriacea; nervis qui- nis obsoletis. Flores inconspicui. Daccae vero fere magui- tudine pisi, albae (unde nomen speciei), subpellucidae et in- tus viscidae, Svecis J'ogel-lum. 5gis HIT P POTPITIPXE Linn. gen, ed. Schr. n. 1500, fuss. gen, p. 84. Gaertn. fr. 1, p. 199. f. á2, Calyx maris bipartitus, femine bilobus. Corolla nulla, Anthere sessiles in fundo calycis. Stigma subulatum, Bacca supera pulposa monosperma. — Jrutex ramis spinescentibus, folus initio imbricatis alternis inie- serrimis. Ord. nat. 45. Fepreculce. 1144, HIPPOPHAE Zhamnoides: foliis lineari-lanceo- . A latis glabriusculis. Joznn. sec. m. 906. lapp. n. 572. spec. pl. ed. IZillden. 4. p. 745. Sv. Bot. t. 505. Flor. Dan. t. 965. Hartm. F'et. 4c. Handl. 18019. p. 124. Gunner norv. n. 11. aes Hab. in arenosis glareosisque litoribus maris Bottnici a Roslagia septentrionali Írequenter usque ad Ve- strobettniam pluribus locis copiose; etiam prope . mare occidentale Nordlandiz meridionalis raro, Frutex vel arbuscula saepe plus quam orgyalis, Svecis Haftorn vel Hafstórne, fere tetus leproso-albens. Flores PENTANDRIA 651 ante frondescentiam ad basin ramulorum exeuntes, valde in- conspicul; calyce lineam vix longo. Folia tribus lineis non latora, subtus eximie leproso-argentea, hinc inde punctis ferrugineis adspersa. Baccae maguitudine pisi, vitellinae, a- cidissimae, Alandis Z7nznbár. on, 4, PENT ANDRI A. 3924s HU MULUS. Linn. gen. ed. Schr. n. 1525. fuss. gen. p. 4&5. Gaertn. fr. 1, p. 558, 1.75. Flores masculi paniculati; calyce quinquepartito; an- theris subsessilibus superne dehiscentibus. — Femi- neus strobilus basi involucro quadrifido fulcratus, o- vatus, imbricatus; squamis quadrifariis bifloris: floscu- lis intra conceptraculum cucullatum demum grandefa- ctuni strobilum insignem efficiens; stylis duobus; se- mine unico lenticulari. — Herba volubilis, demum Ujgnosa, aspera; foliis oppositis. | Ord. nat. 46. Scabridc. 1145. H ULUS Lupulus: .Linn. svec. n. 908. spec. . pl. ed. JVilld. 4. p. 769. 1t. scan. p. 280. vestrog. p. 75. 04. 204. 215. Sv. Bot. t. 5523. FI. Dan. 8. t. 1299. Leche scan. p. 51. n, 166. hiqu. runst, p. 923. Fries halland. p. 150. P'ahlb. goth. p.87. Samz. neric. p. 69. Carls. strengn. p. 55. If'ah- lenb, ups. n. 654. Hülphers medelp. p. 5o. Hart- man et. dc. Handl. 1014. p. 97. 112. Hab. locis lapidosis precipue ad lacus majores, ut Scaniae ad Heckeberga etc., Oelandise, Smo- landie, Hallandise, Bahusis in Vàróarne etc,, Vestrogothicz ad Hunneberg, Billingen, Brun- numsberget etc. Nericice ad Hjelmaren et Leke- berg: deinque in insulis lacus Mileri fere ubique ad Upsala usque, Roslagie; denique Medelpadiec in paroecia Stóde ad Hemgrafselfven, in Tuna et ver- sus Njurunda; Jemtlandie ad Humlarne. Radix perennis. Caulis ad longitudinem orgyarum nou- nullarum scandens, crassitie circiter pennae anserinae. FLolia palmata; lobis quinque oblongis inter sinus dilatatos. Flores virentes. Strobili maturi magnitudine nucis, nolssimi Sve- cis Huwnle, - 652 OCTANDRIA onp, 5, OCTANDRIA. 595. . M: IU T ORE Linn. gen. ed. Schr. n. 1510. fuss, gen. p.449. Gartn. fr. 3. p. 190. t. 5g; | Amenta utriusque sexus ovata, imbricata; squamis uni- floris, concavis. — Antherze sessiles submonadelphae numeroque incerte. Styli duo squama longiores. Se- men drupaceum punctatum, — Z'ruticulus punctis resinosis graveolens, Ord, nat. 4z. 4mentacec, 1146. MYHhICA Gale: foliis lanceolato - cuneiformibus subserraus, caule fruticuloso, drupa tricipiti. Zn svec. n. 907. spec. pl. ed. IPillden. 4. p. 745. Sv. Bot. t. 76. Plor. Dan. t. 527. IFaMenb, lapp. n. 4gi. Jet. Ac. Handl. 1011. p. 4o. — Hab. in paludosis fruticetis totius Svecie usque ad Bjertrá Angermannie et ulterius 5-6 mil. undique a sinu bottnico procedens, sed limitem inferiorem Lapponie ibi non attingens, frequenter. Fruticulus plerumque pedalis, sub florescentia totus rufe- scens, semper undique graveolens Svecis Pors, Vestrogothis Kórning (sec. Ihre). ^ Àmenta maxime praécocia, omnes gemmas superiores ramulorum sola constituentia: masculina majora semiunciam vix longa; feminea demum matürescentia in strobilos magnitudine pisi, drupis viridibus quodaminodo tricornibus. Folia circiter sesquiunciam longa, subsessilia. 004 P OP UBaU.5i Linn, gen. ed. Schr, n. 1551, Suss. gen. p. 448, Garin. fr. 2. p. 56. 1.90; Amenta utriusque sexus cylindrica laxa: squamis pedi- cello adnatis superne scariosis fimbriatisque deciduis; nectario urceolato, marginibus obliquis demum fissis, persistente, Stamina brevissima, Germen stigmatibus duobus partitis. Capsula unilocularis bivalviss semi- nibus inversis apice crinitis. — 4rbores fols sub- rotundis, primum convolutis, amentis maxime prae- cocibus pendulis nudis, ante florescentiam pomonc semina dispergentibus. ip 1147. POPULUS £remula: foliis orbiculatis dentatis u- trinque glabris; petiolis superne compressis. Lu. svec. n. 9og. spec. pl. ed. /T'illden. 4. p. 805. Sy. Bot. t. 105. /V alenb. lapp. n. 492. OCTANDRIA | 6535 Hab. in huümidiusculis sylvaticis totius Svecize tibique. Árbor procera, Sveeis ;4sp. Folia tum ob formam tum propter petiolos compressos maxime tremula. 1148. POPULUS zigra: foliis utrinque glabris serratis acuniinatis deltoideis: diametro longitudinali: ma- jore. Linn. svec. n. gio. spec. pl. ed. Willden. 4. p. 904. it. scan. p. 165. 319. Engl. Bot. 37. t. 1g10. J— Fries halland. p. 150. Hab. ad pagos Scanise alibique demum inquilina facta, Arbor anguste pyramidata, ramis parallelis. strictis quo^ dammodo salicina, Svecis Poppel- pil. Folia minora quam in ceteris nostris raro biuncialis latitudinis, eximie nitentia et obscurioris coloris. i149. POPULUS aba: foliis subrotundis angulato- re- ^ paudis dentatisque subtus tomentosis. — Liz. svec. n. gii. Ziton kew. 5. p. 4o5. Retz. oec. p. 5&2. diss. fl. scand. suppl. 3. p. 31. /'ahlb. gothob. p. 87. Bromel. goth. p. 89. | P. canescens Z7V'iliden. spec. pl. 4. p. 802. berl. " baumz. ed 3. p. 385. : (8. nivea: foliis magis cordatis fere lobatis. 4iton kew. 5. p. 4o5. P. alba 7/7 i/lden. il. cc.) Hab. ad urbes: extimas ut Malmó, Gótheborg etc. denique inquilima facta (8 nuperius adventitia). Árbor magis patens et minus excelsa quam praecedentes : praecipue apud nos. Folia quoque saepius latiora interdum palmam aequantia, plus minüs nivea, Syecis Hoitpoppel ) vel 8 Snópoppel. Suy HHODTIOL A. Linn. gen. ed. Schr. n. 1552. "fuss. gen. p. 51, Utriusque sexus Calyx quadripartitus. Petala quatuor. Neclaria intra calycis lacinias emarginata. Masc, Germina 4 aborüva. Fem, Capsule 4 basi con- juncte, margine interiore dehiscentes seminiferzsque; -— Herba Sedo valde affinis in Ord. nat. 51. Suc- culentarwum, sed ob radicem crassam fructificas tione páuperiore dicliná discrepans, Flor. Svec; 42, 654 . DIOECIA 1150. RHODIOLA rosea: Linn. svec. n. 912. spec, pl, "ed. JV illd 4. p. 8oz. | Sv. Bot. t. 466. Flor. Dan. &. 105. JZY'ahlenb. lapp. n. 495. Hartm. Fet. Ac. Handl, 1014. p. 304..— 1810. p. 145. Hisinger herjed. p. 46. : . Sedum Hlhodiola Decand, fl. franc. n. 5605. Hab. locis irrigaüs declivibus et rupestribus per o- mnes alpes altiores a Lapponia summa usque ad limitem. Herjedalie frequenter. Radix valde perennis, caudice digitum crasso carnoso lu- iescente odore ligni Hhodii unde svecice Ztosenrof, cete- rum valde coriario. Caules vix pedales, simplices. Folia praecipue superne omhnnmo imbricaila, obovata, digitum mi- norem lata, dentata, succulenta. Florum cyima herba angu- stior, lutescens, media aestate explicata. — Haec-planta est quasi oppositum Sempervivi regionuim australorum, itaque sive utraeque genere a Sedo distngvendae sive omnés con- jungendae. Rhodiola ad Sedum se habet ut Tormentilla recta ad Potentillam, nec'usu practico caret genera ta- lia distingvere etiam cum Lmites difficihus ponerentur. Sic genius Linneanus interdum separare svadet genera, quae re- gulae systemalis naturalis recentiorum conjungere jubeut; lta in generibus sic etiam respectu specierum. onn. 0. ENNEANDHBEIA. 596 MER CURTALIS. Linn. gen. éd. Schr. n. 1584, fuss. gen- p. 525. Gartn. fr. 2, p 115. 6107, Utriusque sexus Calyx tripartitus: laciniis ovalis. Fem: Filamentum unum in quovis sulco capsule. Styli duo reflexi, Capsula dicocca, bilocularis, elastice de- hiseens valvulis duabus bipartitis; seminibus duobus. — Herbe foliis oppositis stipulatis, spicis axillari^ bus. Ord. nat. 19. T'ricocce, iij1. MERCURIALIS perennis: caule simplicissimo, —— folfis petiolatis scabvis. JLznn. spec. n. 919. spec. pl. ed. if/illd. 4. p. Sog. it. scan. p. 100. 101. 134. 3279. oel. p. 46. 56. 65. 106. 146. vestrog. p. 25. 39. Go. 62. 64. Jet. Ac. Handl. 17á1. p. 0. Hogberg smol, p. 22, Sv. Bot. t. 455. flor, Dan, t. &ob; ENNEANDRIA 655 JLech& scan. p. bi. n. 168. Aspegren blek. p. 21. IP'ahlenb. Vet. Ac. Handd. 1806. p. 75. Fries hal- land. p. 150. 6. JF'ahlb. gothob. p. 85. Bjerkand. Fet. Ac. Handl. 1276. p. 691. 84. Ncezén'in. Pant diss. de Ulriecehamn p. 32. Liinder vibsb. p. 24. Hab. in nemoribus *petrosis provinciárüm exteriorum vel etiam inter lacus maximos sitarum Svecic tempe- ralioris, ut Scanic, Blekingic et Gotlandiz Oelandicqüe frequenter, Hallandicz usque ad Goóotheborg passim, Smolandi:e austrális iufra ]a- cum Moóckeln ad Pjetteryd districtus Sunnerboensis, Vestrogothise formationis trausitionis in Kinne- kulle, Billingen, Bornaberget, Brunnumsberget etc., et. ad Ulriceehamn copiose, Ostrogothiz ejusdem in- dolis ad Motala, Lindnás, Omberg etc. haud parce, et Sudermannic mim insulis adjacentis lacus Má- lei rarius ex. gr. prope Wiksberg. Radix perennis, repens. Herba gracilis et praecipue su- perne foliosà svecice Bengelórt vel Purserkrydda (an con- venientia denominationis cum Mercurio ?), exsiccatióne sem- per caeruleo -nigrescens, plerumque pedalis àltitudinis, te- &ulus pilosa. Slpulae inter petiolos minutae. Folia owata, sesqurunciam láta, serráta. Spicae másculae multiflorae, (fe- mineae pauciflorae), vernales ante solstitium staminibus lute- scentibus florentes. Capsula binis seminibus €annabinis paullo major. Semina albescentia. 59. HY DROCHARI S, Linn. gen. ed. Schr. n. 1555. fuss. gen. p. 76. Mascüla Spathaà triflora, bipartitas sed feminea nulla, Utriusque sexus Calyx. tripartituss Corolla tripetala major. Slamimma novem'in tres phalanges disposita, ru- dimentum germinis tegentia. — Germen inferum; styhs sex bifidis. Capsula coriacea, subglobosa, sex- locularis, poiysperma -— Herbe foliis natentibus suórotundis in aqua süspensc. Ord. nat. 8. T'rz- petaloidec. 1152, HYDROCHARIS JMorsus rante: — Linm. svec. n. —. 914. spec. pl. ed. /f/illd, 4. p. Biz. Sv. But, t. 590. 656 DIOECI A Flor. Dan. t 878. Fries hall. p. 150. 6. Samz. neric. p. 69. JT'ahlenb. ups. n. 657. Vet. Ac. H. 1809. p. 217. Hab. in aquis pigrioribus campestribus a Scania ad Daliam prope Amál, Nericiam, Vestmanniam su- periorem prope diversorium Flyten et flumen Da- lekarlicum infimum juxta Brunubàck ad Élikarleby usque passim. Radix perennis subtus aquae superficiem saltem aestate su- spensa; radiculis filiformibus 1undum petentibus. Petioli quoque longi subfiliformes. Folia subrotundo-reniformia pol- lice parum latiora, semper natantia (Nymphaeae instar), co- loris obscurioris fere limi Svecis Dyb/ad vel Grod^lad, Flores sub foenisecio fugaces nivei, folus paullo minores. onD.:7." D OD EC & N DRSBA.. ZoB, S T R-A T IO T Bs. Linn.gen. ed. Schr. n. 3551. fuss. gen. p. 76. Gaertn. fr. 1. p. 48. t, 14. (Mascula planta apud nos non observata Spathà 5-5 flo- rà, pedunculis propriis 1psa duplo longioribus, calyce tenuitate petalorum, przesentiá staminum ^et. absentià pisulli tantum differens). Feminea Spatha uniflora; calyce tripartito; petalis tribus obovatis; nectariis viginti qualuor, stylis sex bipartitis. Germen infra florem remotum et in spatha subsessile, primum com- pressum, demum increscens in baccam hexagonam sexlocularem: seminibus plurimis parielalibus. — Herba aquatica precedenti proxima, aloeformis, fo- liis elongatis serrato-aculeatis. 1155. S'TRA'TIO'TES Zf/oides: foliis ensiformibus ca- — rinatis dentato -aculealis — nn. seec. n. Ár9. lapp. n. 222. spec. pl. ed. JT illd. 4. p. 020. 1t. vestros. p. 46. 49. Plor Dan. t. 557. Fries halland. p. 94. Sarmnz. neric. p. 46. n. 195. Cars. strengn. p. 52. JVahlenb. ups. n. 658. F'et. Ac. H. 1909. p. 217. Hartman ib. 1918. p. 125. Hab. sub aquis pigrioribus per provincias magis cam- pestres vel eliam formatione quadara juulore sub- stralas, ex. gr. Scanize frequenter, Vestrogo- MONADELPHIA 657 thiece ad Billingen etc. passim, Nericiza ad Vrets- torp paroecie Viby alibique, Uplandis pluri- bus locis. Herba subter aqua perennaus et tantum sub florescentia api- cibus foliorum et scaporum supra aquam se elevans, non ob- stantibus radiculis filiformibus fundum oblique petentibus et non nisi laxam adnexionem efficientibus. — Folia in. orbem saepe ulnaris latitudinis patentia, crassiuscula, fragilia. Scapi inter folia interiora plures, compressi margineque passim spi- nulosi, foliis duplo breviores. Spatha feminea diphylla: folio- lo breviore pedunculum aequante. Calyx superne virescens. Petala calyce duplo longiora tota mivea. Nectaria stamini- formia lutescentia, stvlis calyceque dimidio breviora. Bacca apud nos vix maturescit ita nt e spatha deflectetur. 9L. * COPA US V/AT "T^ E 2 oRb.8 MONXDEEPHIA. 300,744. MINI P E-I B5; Linn, gen. ed. Schr.n.1552.. fuss. gen. p. 455, Garin. fr. 2. p.62. t. 91, Masculi conuli ovati: stamiuibus ternatim verticillatis deorsum dehiscentibus 5-5 locularibus, squama acuta imbricalim tegente terminatis. — Feminei conuli mi- nimi; squamis lernaUm verticillatis plerisque sterile- scenlibus: tribus supremis tantum stigmata globosa foventibus, demum increscentibus et coalescentibus in baecam trispermam. — Frutex acifolius conulis axillaribus. Ord. nat. 40. Coniferce. ———— mucronatis bacca longioribus. zn. svec. n. 915, spec. pl. ed. f'illden. 4. p. 855. Se Bot. t. 289. Flor. Dan. 7. t. 13119. /l'aMenb. lapp. n. 494. J, svecica MiZer. Hab. locis sterilioribus per totam. Sveciam etiam al- pinam vulgatissime. Frutex plerumqu? hmmilis et divergens, raro in arbuscu- lam se attollens. Folia coniferarum nostrarum maxime pun- gentia. Conuli plerumque in axillis foliorum praeteriti anni, solitarii, mense [lorescentiae fumantes. Daccae primo anno seminibus Brassicae non majores, secundo in magnitudinem pisi minoris increscentes sed adhuc virides, tertio demum 658 DIOERCI A matarescentes colore caeruleo-nigricante, Svecis Enbár. — in alpibus hae baccae demum majores foliis sunul abbrevratis. 4oo. T A X U 5. Linn. pen. ed. Schr. n. 15535. Juss, gen. p. 452. Gaertn. fr.2. p. 65. 1.91. Conuli utriusque sexus basi fulorali squamis opposite imbricatis cupulam constituentibus. Anthere octone deorsumr déhiscentes sub squama peltata octoradiala. Nux solitaria ovata glabra superne compressiuscula intra cupulam baccaiam. — .drbuscula acifolia , sed foliis mollioribus, corulis axillaribus. Ord, uat. 40. Conizferc. » x155. TAXUS baccata: foliis linearibus distichis planis, ^^ amenlis masculis subglobosis. | Lun. seec. 7i. 910. spec. pl. ed. Ilillden &. p. 656. it. eel. p. $2. 67. gotl. p. 174. 2295. westrog. p. 19. 256. am. .ac. 5. p. 305. | Su. Bot. t. 265. PL. Dan. t; 1240... Heix. oec. p. 712. Moniin Fei. :dc.. Handl. 1766. p. 246. Kali bohssl. p, 155. - Samz. neric. p. 70. F'ide- gren Ósterg. p. 90. Bjerkander Vet. Ac. Hand. 1756. p. 79. Hab. in sylvis subhumidis vel declivibus provincia- rum exteriorum maritimarum vel etiam inter lacus maximos sitarun, ut Gollandige et Oelaudie passim, Scanie, Blekingise, Hallandise in Siro, Bahusiz borealis, Vestrogothis ad Kiunekulle etc., Dalize, Vermtandis in paroe- cia Lángserud districtus Gillberge, Smolandig ad Lindforsbruk paroecie KRyd, Ostrogotthie in Omberg versus Vettern, Nericise in paroecia 'Tysslinge, Uplandize ad Elfkarleby, m paroecia Màllnás etc. sed semper parce. Arbuseula plerumque minor et diffusa, Svecis Jcegran, ligno rubicundo durissimo putredini quam maxime resistens, aliquando benholz (Germ. FEibenhoíz); cortice tenaci fere ut iu Tilia unde Svecis Barríind.. Bami distiche et ple- rumque dichotome divisi. — Folia quoque disticha, Omnino plana et flexihia, latiora quam in ceteris nostris acifoliis fere sesquilineam | efficientia. Fruüctóüs cupula integerrima primum membranacea dimidiata, demum succosa vel baccata elegan- ier coccinea nucem tolam pisilormem iucludens. 659 CLASSIS. XXIIL POLYGAMIA. GCoN s P EC T-U.S. 1. ORD. MONOE C IA. Stamina guingue. Semen leaticulare in calyce bipartito -. 4o1, ÁrntpLEX : utriculo calycis tectum. o2. Harvwus Stamina sez, Capsule eres polysperma ^ — - - - — 405, VERATRUM 3. ORD. DNO E C 1A. Stamina 8 intra calycem et corollam. Capsula»a monospert. alata 404. ÀckR 2 plerumq. nuda. Caps. iaitio bilocul. demum monosp. &a5. FnAX1svs oRpD. 1. MO NOECIA. 4031. A TRIPLE X. Lina. gen. ed, Schr. n. 1577. Yuss. gen. p. 99. Garen, fr. 1. p. S01, t. 75. Floris hermaphroditi vel potius masculi calyx quinque- partitus, stamina quiuque, pisüllum fere semper ab- orüens. Flores feninei plerumque infra masculos: Calyx compressus bipartitus, post florescentiam 1ncre- scens demumque decideus cum semine inciuso plauo orà infimà adfixo supremà stylis binis prodita; radi- cula descendente. — Herbe, radice annua, folus mollibus (Svecis Molla) plus minus triangulis, ra- mis inferioribus utplurimum oppositis siimplicioribus, sed im n. ii60. potius alíernis ramosis ac si rever- geret versus Chenopodium, | Ord. nat. 50. Holora- cearu. 1156. A'TRIPLEX Zastata: folis rhomboideo-hastatis: —-]acinis antrorsum versis, valvulis fructus foliaceis hastatis laciniato-dentatis fimbriatisque; infimis pe- dicellatis. Linn. spec. n. 921. spec. pé. ed. IPilld. &. p. 965. Se. Bot, t. 627. Plor. Dan. t. 1206 et 1658. Leche scan. p. 20. n. 56. JPries hall. p. 49. Hab. locis pingvioribus fuco substratis maritimis Sca- nie occidentalis precipue ad Malmo, Lomma etc. copiose, Hallandis meridionalis rarius, 660 POLYTGAMIA Caulis ob ramos fere omnes oppositos passim eximie com- pressus et angulatus. Herba tota magis laxa et extensa quam in ceteris, cito pallescens, sapore eximie salso-amara. Folia postice non truncata, sed margines posteriores oblique an- gulo fere dimidio cum costa folii extenduntur et eadem dire- ctione laciniae posticae quoque antrorsum vergunt. Hae la- ciniae eliam angustiores et longiores quam in sequentibus; dentibus anterioribus acutis. Pedicelli fructus ipsius longitu- dinem saepe aequant. Valvulae fructus saepius quam apud ceteras in longitudinem fohi luxuriant; plerumque autem se- miunciam longae sunt. | 1157. ATRIPLEX /atifeiia; folis oblongis basi trun- calis hastatisque denticulatis, valvulis. seminiferis subovatis indivisis denticulatis. Se, Bot. t, 620. A. hastata var. Linn, it. oel, p. 90. Schkuhr handb, 9. £. 540. | A. laciniata (foliis leprosis) ScAkuhr l.c. t. 549. B. elatior; valvulis variis, folis virentibus. Sv, TUBoLt. [50cm 6. A. patula. Smith brit. p. 1091. Flor. Dan. t. 1285. Hab. in litoribus magis limosis maris utriusque a Scania ad Bahusiam et Uplandiam frequenter, ad Helsingiam rarius; loca ruderata provinciarum meridionalium adscendit. Herba in maritimis exterioribus plerumque rubet vel nitet epidermide pulveracea. Sapor semper dulcescens. Ceterum sequenti conferenda, cujus potius varietas est, 1158. ATRIPLEX patula: foliis lanceolatis integerri- - —3is nudis; inferioribus subhastatis, valvulis semini- feris rhomboideis carinatis integerrimis ]zvibus, ra- mis divergentibus. JLznm. svec. n. 922. it. scan. p. 199. az. ac. 0. p. 49. Schkuhr handb. 5. t. 547. Wahlenb. ups. n. 640. Zetterstedt res, 2. p. 150. A. patula'8 angustitolia FHornéan. plant, ed. 5. p. 290. A. augustifolia Smuth brit. p. 1092. | Engl. Dot. ^ 9b. i. 1774. | Hab. in cultis et ruderatis Svecie totius usque ad Angermauniam juxta Nora ubique frequenter; dein vix nisi ad Alten Finmarkie raro. MONOECILA 661 Rami oppositi inferiores valde patuli (unde nomen conve- nientissimum) earumque folia fulcrantia subhastata rarius den- tata, reliqua plerumque subliearia integerrima. | Ceterum tota planta sordidius virens et angusta fere ut insequens, sed calyces seminales vix ultra duas lineas lati. 1159. A'TRIPLEX. Zittoralis: foliis linearibus subinte- gerrimis, valvulis semiuiferis conglobatis basi gib- bis P apulosisque. JLinn. svec. n. 923. spec. pl. ed. if'illd. 4. p. 965. 1t. scan, p. 199. oel. p. 96. 98. Engl. Bot. d &. 700. Flor. Dan. t. 1287. Kalin bohusl. p. 125. 150. | dAiquist runst. p. 12. A. (patula) & JLinn. svec. ed. 1. n. 0280. £. marina: foliis magis serratis. Fries hall. p. 5o. A. marina Aetz. itadar ed. 2. p. 241. Hab. in littoribus limosis maris utriusque a Scania ad Bahusiam, Gotlandiam et Roslagiam passim. Caulis ramis numerosis,.sed simplicibus virgatis. Folia caule vix latiora. Valvulae seminiferae basi incrassatae et indumento papuloso inter se compaginatae differentiam opti- mam hujus speciei praebent, sed de cetero valde variant et saepe luxuriant in foliaceam formam plusquam uncialem dentatam , folis veris multo latiorem. 1160. A'TTRIPLEX /aciniata: caule alternatim ramo- | sissimo, foliis triangulo- ovatis sinualis subtus fari- naceis, valvulis seiminiferis late triangularibus den- ticulatis: verrucarum corona laterali. /7727, svec. n. 920. (excl.annot. ad A. hastatam pertinente) spec, pt. ed. If/illd. 4. p. 965. Bieberst. cauc. 5. p. 641. Sv. Bot. t. 626. Flor. Dan. t. 1204. Leche scan. p. 20. n, 059. Kalm. bohusl. p. 1590? (Hisinger norrig. p. 41). Osbeck gótheb. handl. 4. p. 29. A. rosea (JT'illden. spec. pl. 4. p. 960?) Fries nov. p. 69 et 104. Hab. in ruderatis litoralibus ad sinum Scanisc oc- cidentalis circa Lomma, Borreby etc. copiose; (an etiam Bahusie in Váróarna? ut in Norvegia). Caulis inferne sublignescens, teres (nec ob ramos opposi- tos tam frequenter compressus ac in praecedentibus), valde ramosus: ramis non nisi ad radicem oppositis, iterum alter- 662 POLYGAMIA nalím multoties ramosis. Folia et reliquae partes herbaceae supra ut in Chenopodiis plerisque virentia (nec tam ver- sicolora ac in praecedentibus), farina semper in pagina iufe- riore, sed apud exemplaria magis contracta etiam per supe- riorem paginam totamque plantam diffusa, denique adeo ut tota planta argentea, Svecis S//feermolla. | Calyx a foliis distinctissimus semperque suae magnitudinis et figurae , maturescente semane ultra tres lineas latus et a&esquitertiam longus; verrucis lateralibus rigidis viridibus (quae in À. ro- sea Willd. et À. incisa Di1eberst. fere desiderantur et valvulae ceterum minores, forsan ab defectum soli marini). 4029, HL A LY M US; Wallroth sched, crit. p. 117. -— JV ahlenb, Nov, Act. Ups. V 1I. p. 228. 254, t. 5. fig. 2. Flores masculi ut in precedente genere, sed eo cer- lius semine carentes. Floris feminei calyx inzquali- ter quadridentatus: urceolo utriculiformi supra stylos binos gerente. Semen in uiriculo tectum (nec. styli- ferum), filo umbilicali longo inverse adnexum ; radi- cula adscendente. -— /lerbe praecedenti gener proximae, sed ramis foliisque eo magis oppositis, fo- liis oblongatis sine angulis, calycibus bas; in pe- dunculos elongatis. 1161. HALYMUS pedunculatus: calycibus fructus in pe- . . dunculos folio longiores elongatis compressis biauritis, IFallroth Lc. Airiplex pedunculata Jmm. spec. pl. ed. IV illd. 4. p.966. Flor. Dan. t. 304. Retz. diss. obs. bot. p. 27. Ahilquist. Vet. dc. Handl. 1821. p. 505. F'orsander veg. scan. p. 167 Atr. n. 8€1. Leche scan. p. 19. «Linn. svec. n. 919. (À. ortulacoides perperam, nec spec. pl.). Hab. in litoribus magis salsis per insulas et oras ex- teriores maris Balthici, ut Gotlandiz in Kánd- arfvestrand paroecie Sproge et in Gróttilingboudde, - Ólandize in Scheíferiángen ad Ottenby et ad Fár- jestaden, Scanis occidentalis ad Landskrona et Helsingborg nec non in insula Hven passim. —— Badix annua. Herba praecipue ramis suis divergentibus terrae valde adprossa, diíficulter legenda, scrotina, epider- ^ MONOECEFA |. 668 mide leprosa albescens, circiter spithamam lonea. Folia vix unciae: longa, inferiora oblonga, superiora magis lanceolata. Peduncuh | calycis profecto frucliferi foliis longiores, eximie reflexi. | Calycis hujusce lobi vel auriculae circa tres Seas a se invicem dis(antes. 405. V ER ATR U M. | L Linn.gen. ed. Schr, n. 1505, Sfass. gen, p. 55, Garin. fr. 1. p. 71. t. 18. Calyx nullus (nisi corollam ita dicas). Petala sex persi- sientia, staminibus totidem opposita. Germina tria adolescentia in Capsulas basi tantum connexas, mar- giue interiore deliuscentes seminiferaesque. univalves. Semina arillo plano imbricata. Masc. inferiores Pistilla plus minus excludunt. — Z7erbc floribtts paniculatis, foliis inaximis plicatis. Ord. nat. 131. Coronas ric y. Colchicacec. 8S. VER. ATRUM aibum: racemis paniculatis gla- : ilis, corollis subsessilibus erectis acutis. Lin. EN. pr ed. 3. p. 1379, ed... Tfilid. 4. p. 895. (ad- jecto V. viridi p. 896). PY. Dan. t. 1120. Gun- ner. norg. n. 315. t. 1. AV ahenb. lapp. n. 495. Hab. locis humidis, ad rivulos alpium extmarum ad mare septeniriouale sitarum previpue in Hopsei- det et adjacentibus sinubus Finmarkie orienta- lis frequenter. Radix valde perennis constituens caudicem saepe pollice crassiorem intus albissimum, unde nomen speciei, Norvegis Hvit Nyserot. -Caules duos tresve pedes alti, digitum crassi, rigidi. Folia fere omnia radicalia, sed vaginis tereti- bus integris caulem longe vestientia, ceterum sessilia, ovalia, magnua, saepius spithamam lata. (Quae in caule re vera in- serunutur folia vix nisi bracteae sunt, e quarum axillis rami paniculae prodeunt. Panicula amplissima, racemis lateralibus compositis subpubescentibus. Corolla fere tota viridis (unde nomen specificum alterum obtinuit) , semiunciam vix longa. Capsulae fere ejusdem magnitudiuis; valvulis diversarum cap- sularum ulira medium conjunuciis costa coinmuni. P d V 664 JM POLTGAMIA oBp..9; JD- I QUE CODE | 404. A C E R. Linn. gen. ed. Schr. n. 1590. ffuss. gen p. 278. Gartn. fr. 2. p. 166. t. 116. Florum omnium Calyx quinquepartitus, basi callum ne- ctarinum gereus; Pe!ala quinque extrorsum latiora patentia; stamina octo; stigmata duo. Masc. Sta- mina longitudine demum petalorum, sed Pistillum ob- soletum e callo nectarino non emergens. Hermaphr. vel potius Neutrorum Slamina petalis triplo bre- viora vix dehiscentia et pistillum ejusdem longitudi- nis abortiens, Fem. anthere subsessiles non. dehi- scentes, sed pistllum staminibus longius adolescens in capsulas duas divaricatas monospermas margine su- periore a!atas, — Jdrbores nitide virentes, foliis oppo- sitis lobatis, floribus lutescentibus. Ord, nat.: 55. Trihizlate? 1165. ACER pf/atanoi:des: foliis quinquelobis utrinque ».. glabris: lobis dentibusque acuminatis, cymis erectis fastigialis glaberrimis. | Lun. svec. n. 924. spec pl. ed. If'illd. 4. p. 906. Decand. prodr. nat. 1. p. 595. Sp. Bot. t. 060. /Y'ahlenb | F'et. Ac. Handl. 1909. p. 219. Hülphers medelp. p. 104. Hab. in lucis fertilioribus Svecie temperatioris usque ad Vermlandiam ferrimontanam et Helsingiam fre- quenter; rarius postea ad radices montium quo- rundam ut Hyckjeberget Dalecarlie, Liden Medel- padie et denique extra flumen Angermannie ad promontoria marina prope Nora et juxta Skulberget, Arbor mediae magnitudinis, lata, umbrosissima, Svecis £077, Gothis Lund, initio frondescentiae florens, Folia plerumque mauum expansam migna. Fructus alae apicibus circiter tres uncias a se invicem distantibus, 1164. ACER campestre: foliis trifidis: lobis obtusis bi- | crenalis, cymis erectis anguslatis pubescentibus. JLinn. svec. n. 925. spec. pl. ed. I/illd 4. p. 989. Decand. prodr. nat. 1. p. 594. Sv. Bot, t. 409. Flor, Dan. t. 1200. | Forsander veg. scan. p. 9. Hab. in Scania australi sylvestri arenoso - clivosa D jurisdicuonis Wemmenhóg paroecia Svedala prope DIOECIA 665 Bránnemólla loco Nauerbacken dicto regionis Se- sgeán sat coplose (ries). Arbuscula praecedente duplo triplove minor et contractior; ligno tenaciori, Svecis Nafveer (Danis Nauer). Folia tri- bus unciis non longiora, subtus ad nervos eximie pubescen- tia, ceterum obscurioris coloris. Inflorescentia multiplo an- gustior, saepe subsimplex fere corymbosa. Flores quoque fninores magis serotini. Fructus magis divaricati, minores. 3go0: E IRA AIN ES. Linn. gen. ed. Schr, n. 1597. fuss. gen. p. 118. Garin, fr, 1. p. 222. t. á9. Flores omnes in nostra specie nud! (sine calyce et co- roll quodammodo diandri. Masc. magis conglo- merati, inferne antheris solis sessilibus, superne pi- stillo sterilescenfer Herm aph r. vel potius teminei in pedicellis magis elongatis subpauiculatis : antheris subpedicellatis ad Ere plana germinis vIX nisi in apice panicule dehiscentibus; germine ovato com- resso elongato in stylum cylindraceum superne bifi- dum. adolescente in capsulam compressam superue foliaceam Jbilocularem sed demum pler umque mono- spermam. — 4rbores foliis oppositis pinnatis. Ord. nal. 17. Sep?uric. 1165. FRAXINUS .exce/stor: folüs piunatis: foliolis — ]auceolatis acuminatis serratis subsessilibus glabris. JLinn. svec. n. 926. spec. pl. ed. JY illd. 4. p. 1099. iu. Bof. Ear Tem... Plor. Dan. :6. t dgBo» fem. IVahlenb. Vet. Ac. Hanudl. 1609. p. 218. Hartm. ibid. 1010. p. 126. Hab. in sylvis humidioribus Svecie temperatioris us- que ad Vermlaudiam fer.imontanam et Helsingiam passim. Arbor procera, gemmis magnis atris, Svecice 74sb. Flores antheris quoque atris pollen flavescens spargentes, e gemuiis lateralibus propriis longe ante frondescentiam orti. Folia fo- liolis primum conduplicatis, demum a petiolo communi deci- dentibus. Capsulae circiter unciam longae, totae lanceolatae, per hyemem persistentes. 666 C L,551.. XN. CRYPTOGAMIA. CO NSP ECTU S. Defectu florescentie secundum fructum ha planta ab« eunt in sequentes Sectiones ef. Ordines. I. Sectio. Capsulares: capsulis membranaceis à stirpe bene distinctis. 1. Ord. Finrcrs: capsulis rotundatis, neque im stylum neque pedunculum elongatis, plerumque sgyratis et in frondis aversa parte sitis (.F. dorsif era) rarius in spicis (F. spicat&), rarissime in axillis foliolorum vel aliter (Filieoidee). 9. Ord. Muscr: copsulis attenuatis in stylum plerumque etiam. in. pedunculum, sépius opertulatis (M. frondosi) rarius longitudinaliter dehiscentibus (M. liepatici). IL. Sectio. Fructu crassioribus parietibus facto iisque stirpi magis similibus. 5. 0rd. Azca: fructu a stirpe erustacea , foliacea vel coriacea facto, sepius aperto plus minus scutelli- formi in a) T'errestribus, plerumque magis clauso et tuberuliformi in b) Aquaticis, &, Ord. Fuxci: fructu constituente majorem partem stir- pis magis carnose vel fungose, toque sepius pileiformi, rarius sactiformi. | In his omnibus Ordinibus primarie et perfectissinte forme semper vulsatissime sunt, iraque eo mogis cha- racteri subjungi possunt.. incipit isitur quisque ordà non tantum. Subdivisione principali verum etiam genere os mnium optimo et maximos ita etiam saepius subdivisiones CONSPECTUS 667 sequentés, Sic. Filices t dorsifere Porvboptuw, 3 muscosce LycoroniUM; Musci t frondosi Hx- PNUM, 2 hepatici JUNGERMANNIA; Álga t terree stres :LióHEN, 2 Aquaticé Fvcovs; Fungi 1 Pi- leati .ÁcAnrtCUS; | Quo contra magis a forma primaria diseedunt eo paue ciora genera eaque eo minora. Itaque appendicis loco subjungi possunt sine inconvenitntia, quamquüm primo intuitu aliena videntur. Quoniam maximi sunt hi Ordines conspectum ue nicuiquc sepüratim $uo loco anteponere convenit, Yos BEITIUGIEI Ou0 NS PIE C T) 9.8. 1) Dorsiferow s. Gyrato: capsulis gyra- tis in dorso frecfdis. Caps.aggregate inpuneta - - - - - - - & 4o6.PorvrPoprvM collect. in lineas involucro ext. tectase venisortas | 407. ASPLENIUM venis contrarias superfic. 408. BLecuNUM marginales 409. PrERIS dispersa imvenis apice laciniar.replicato sepius tecte 410. ONOCLEA 2) Spicaté s. Agyrate: capsulis crassio- ribus agyratis iu marginibus frondis spicaeve. "Caps. in apice frondis in binas partes disrumpentes -. -.— 411. OsMU NDA in caule separato bivalvesrachicomposite adzate áv9, Dori vemivw inter se connata in spicam simplic.ái5. OPRtoG Losevm App. a) Filicoideco (fronde communi de- sütute) muscos:e: foliis fere musco- rum fulcrantibus capsulam seminibus sepe in tetraédron connatis. Capsulg bivalves nude PME SUIT vr re SENE ENIM URU ADR 414. IL» YycorostUw evalves intra substantiamfoliidicling | —- — 415. lso€rES quadriloculares nud& - - - - - 4i6.PiLvLARIA App. b) Filicoideze verticillatà: ra- DP ^ TU eA E mis verticillatis. Capsule bivalves sub pelta spice. Semina elaterib, spiralib. 417. EQu1sETUM Capsula spirales e: Globuli pelis compositi. - - - —418.CHAnA 668 CRYPTOGAMIA 405. POLTYPO SENS N. Linn. gen. ed. Schr. n. 1652. - Capsule aggregate in puncta subrotunda superficialia: involucro vel 1) nullo (Polyp odio Sw.) n. 1166-1.09. 1170? vel 2) in modum fimbriarum capsulas cingente (Woodsia Brown) n. 1171. 1172. vel 5) integro (Aspidio Sw.) eoque aut a) lineole laterali adfixo (Cyathea Smith) n. 1175-1175. aut b) subpeltato n. 1176-1179. — £ilices majores, radice repente in n. 1166- 1170. 1172. ccspitosa in reliquis, sed maxima in ul- timis precipue Sevecice Ormbunkar dictis. 1166. POLYPODIUM »vu/gare: fronde pinnatifida; la- — A einiis linearibus obtusis subserratis. Zim. svec. m. 944. spec. pl. ed. IT illd. 5. p. 172. Sv. Bot. t. 57. FL Dan. 6. t. 1080. [Pahlenb,. lapp. n. 497. F'et. Ac. Handl. 1806. p. 150. Hab. in rimis et preruptis saxorum sylvaticorum to- tius Svecie ad Lapponiam sylvaticam usque fre- quenters; sed rarescit in insulis formationis transilio- nis Gotlandie Oelandizque. Radix crassitie pennae auserinae, flava, saporis dulcioris Svecis Stensóta, JBergsóta (totaque planta Sótbráken). Frons ipsa nuda et laevis vix pedalis, punctis fructificantibus insignioribus Íflavis ornata, ultra hyemem magis persistens quam sequentium. 1167. POLYPODIUM .PAegopteris: Íronde subbipin- nata subtus hirta; pinnis infimis deflexis; piunulis baseos rachi adnatis rhombeis. — ZLzznm. svec. n. 955. spec. pl. ed. JVillden. 5. p. 199. Flor. Dan. 8. t. 1241. Jlahlenb. lapp. n. 5oo. Zetterstedt. res. 2. p. 20. Hisinger herjed. p. 5o. Hab. locis occultioribus sylvarum per plerasque pro- vincias usque ad Lapponiam passim. Radix filo vix crassior nigrescens. Frons quoque flaccida obscurius virens; pinnis infumis basi liberis et deflexis; pun- ctis fructificantibus minutis albentibus submarginalibus. 1168. POLYPODIUM JDryopteris: fronde ternata; fo- lnolis bipinnaus patulis; laciniis obtusis subcrenatis, FILICES 66g radice filiformi. — JLzmm. svec. m. 949. spec. pl. ed. IVilld. 5. p. 209. Engl. Bot. 9. t. 616. IP'ahlenb. lapp. n. 5o. Zetterstedt res. 2. p. 20. B. calcareum: fronde magis elongata, rachi glan- duloso-pubescente, radice magis dentata. tegensb. bot. Zeit. 1825. p. 76. . P. calcareum Smith Engl. Bot. 22. £. 1525. Re- X gensb. bot. Zeit. 1020. p. 48. 505. — 1021. p. 219. Hab. in sylvis omnibus muscosis totius Sveciz fre- — quenter; 2 in calcareis montosis ex, gr, ad Osmunds- berg Dalecarlie optimum. Radix adultior omnino tennitate fili et nigerrima. Frondes eüam graciliores quam in proximis, fere spithamam et latae et longae; punctis fructus minoribus sub margines reflexos. -— Hoc praecipue sub Quercu (Dryopteris) crescere credi- derunt, cum praecedens sub Fago (Phegopteris). — f differt tantum. habitu vegetior, fronde:magis elongata, unde et pin- nae angustiores, radice crassiore et ob stipites numerosiores magis. dentata; quae omnes differentiae a solo fecundiore pendent. In calcareis campestribus macris ex. gr. ad Balsberg Scaniae forma intermedia observatur. ii69. POLYPODIUM Thelypteris: fronde] pinnata: ^ pinnis piunatifidis integerrimis; fructiferis margine revolutis: punctis diffluentibus, Linn. mant. p. 595. Spec. n. 039. (Acrostichum). spec. pl. ed. FT illd, 5. p. 249. (Aspidium). Z7or. Dan. t. 760. 7Y'ahlenb. ups. n. 6406. | Hab. in sylvis paludosis c&spitosis Svecice tempera- toris saltim usque ad Gestriciam passim. .Radix crassitie pennae columbinae, fere tota nuda, niger- rima. Frondes pedales et aliquantum ultra. Puncta fructifi- cationis quidem submarginalia, sed iagis vaga et lacinias fron-- dis.contrahentia quam in ceteris. Ex tenuioribus est, itaque etam feminea Filx (Thelypteris) dicta. | " 1170. POLYPODIUM Oreopteris: fronde pinnata: pin- . nis piunatifidis: laciniis margine undulatis | obtusis, punctis fructiferis marginalibus demum confluenti- bus. |.EArh. crypt. n..22. JV Alden. spec. pé. à. Flor. Spec, 423. "P1 NN CRTPTOGAMIA p. 247. Flor. Dan. t. 1121. Lostadius Feet. Ac. Handl. 1822. p. 540. | Hab. in monte quodam sylvatico infra alpes juxta vi- cum '"Táráker ad Bindalsljord Helgelandie maxime meridionalis Norvegicz. Praecedente major (saepius bipedalis longitudinis) et robu- sGor, pinnarum laciniis latioribus ideoque obtusioribus et pun- ctis fructiferis magis marginalibus (unde forsan nomen speciei). Frondis superficies inferior quoque punctulis glandulosis re- sinosis evidentioribus et copiosioribus adspersa. In hoc et- iam initia involucrorum aliquando deteguntur, quae omnino desiderari videntur in praecedente intra sectionem psev- dopteridum a n. 1167. incipientem et punctis fructus mi- mutis sub margines recurvalos integros insignitam primaria specie. Itaque si Áspidium in genus naturale reformaretur neutra illarum illie pertinerent. 1171. POLYPODIUM Z/vense: fronde bipinnatifida: la- ciniis oblongis obtusis subcrenatis subtus stipiteque paleaceis, involucris fimbriatis. L2. seec. ed, r. n. 050. It. vestrog. p. 71. spec. pl. ed. lVillden. 5. p.198. /ahlenb. lapp. n. 499. : Acrostichum ilvense Linn. svec. ed. 2. n. 959. FT. - JMJan. 1.594. Woodsia ilvensis Brown. Hab. in rimis saxorum etiam apricorum totius Sve- cie usque ad subalpina loca Lapponie frequenter; in calcareis autem formationibus junioribus rarescit. Radix valde caespitosa et basibus stipitum delapsorum su- perstitibus dense obsita. Frondes plerumque spithamaeae, supra glabrae, sed subtus paleis ad venas et fimbriis ad Íructificationes valde hirtae. Puncta fructificationis ad margi- nes orta demum introrsum diífluunt; capsulis eximie fusco- aeneis. 1172, POLYPODIUM ^/yperboreum: fronde subbipin- ^ matifida; pinnis inferioribus sterilibus semiorbicu- latis trifidis crenatis subtus stipiteque epaleaceis, in- volucris fimbriatis, Zillden. spec. pl. 5. p. 197. IVahlenb. lapp. n. 499. Zetterstedt res. 2. p. 24. Acrostichum hyperboreum AZ/eblad Jet. ic. H,. 1793. p. 201. t. 9. BILICES 671 B. gracile: pinnis omnibus fructiferis elongatis sti- piteque passim ciliatis. /Z'ahlenb. lapp. — Hartm. Jet. Ac. Handl. 1818. p. 154. — 1814. p. 100. (P. ilvense £?). P. hyperboreum .Ezgl. Bot. 29. t. 2025. Hab. in fissuris rupium alpinarum Lapponiz me- die passim, ut in Kárpile ad Torneátrásk, ad Vi- rihjaur pluribus locis, in Kalkisbout Lapponi: Pi- tensis; nec non Jemtlandis ad Humlarne. Praecedenti valde affine, sed minus (minimum hujus ge- neris), vix digitum longum, et praecipue tenerius, glabrius. Stipes vix seta crassior, virens, tantum ad radicem paleaceus. Pinnae nullae plus quam tres lineas longae. 1175. POLYPODIUM :;nontanum: ronde ternato - tri- — pinnata deltoidea; pinnulis distantibus pinnatifidis; lacinüs incisis dentatisve sublinearibus, involucris solitariis lateralibus. | .A//ioz. pedem. n. 2410. [f'il- den. spec. pl. 5. p. 206. (Aspidium) Schkuhr crypt. p. 61. t£. 65. Hartm. Vet. Ac. Handl. 1818. p. 128. Il'ahlenb. lapp. n. 507. Hab. ad rupes occultiores tum in sylvis abiegnis pro- pe alpes, ut Jemtlandiae ad Hofverberget et in Frósón, Angermanniae supreme ad 'àsjóber- et, Lapponiaz Aselensis inter Skansholm et ángsele, Nordlandiae ad Sórfolden praefectura Saltensis pluribus locis, et in Nammats Lapponie Lulensis, tum in ipsis alpibus Lulensibus ad Jeg- na-apo et Jolli satis copiose. Radix repens, subfiliformis, nigra. Stipes virescens, in- ferne paleis raris et obtusis adspersus, totus cum fronde cir- citer pedem longus. Frons tota saepe spithamam lata et lon- ga, maxime et composita et divisa in hoc genere: laciniis nullis plus quam lineam latis. 1174. POLYPODIUM /ragile: fronde bipinnata; pin- 7" "ns oppositis: pinnulis distantibus obovatis inciso- dentaus, involucris lateralibus. | zmz. svec. r. 949. spec. pl. ed. [Filld. 5. p. 280. (Aspidium). 77. Dan. t. 4oi. JPahlenb. lapp. n. 5002 — | . | Hab. in fissuris rupium occultioribus per totam Sve- ciam ubique. À 672 CRTPTOGAMIA Radix subcaespitosa: caudice primario pennam gallinaceam erasso nigro. Stirps tota primum fragilissima omnium, vix pedem longa et uncias duas lata. 3175. POLYPODIUM ZZx femina: fronde bipinnata; " pinnulis lanceolatis acutis dentatis, involucris late- ralibus. JLznnm. svec. n. 947. spec. pl. ed. Iillden. 5. p. 276. (Aspidium). .Engl. Bot. 21. t. 1459. I/'ah- Lenb. lapp. n. 505. Hab, in subhumidis sylvarum, ad radices rupium, per totam Sveciam frequenter. Radicis caudex centralis circiter pennam anserinam cras- sus, ut bases stipitum extus nigricans, intus parum lutescens. Stirps reliqua etiam sequente longe tenerior, sed vix brevior, saepe ultra bipedalis. Involucra lanceolata, recta, hyalina; capsulis fuscescentibus. : | ESTIS q 1176, POLYPODIUM lix mas: fronde bipinnata; ^ piunulis oblongis obtusis crenulatis, involucris sub- peltatis, stipite paleaceo. JLzznm. svec. m. 946. spec. pl. ed. IFilld. 5. p. 259. (Aspidium). Sv. Bot. t, 51. Flor. Dan. 9. t. 1546. /P'ahlenb. lapp. n. 504. Hab. ad radices rupium alibique locis sylvaticis totius Svecie frequenter. | | Maxima nostrarum vulgatiorum lilicum, prae :ceteris Sve- corum Ormbunke vel Ormkagge. Radicis caudex centralis digitum minorem crassus stipitumque bases extus rufae intus sulphureae. Frondes saepius plus quam bipedales. Involu- cra orbicularia, dimidia linea latiora, pallida, prope costas col- lecta; capsulis rufescentibus. 1177. POLYPODIUM crzstatum: fronde subbipianata; ^ pinnulis ovatis obtusis superne argute dentatis, in-: volucris subpeltatis, stipite paleaceo. Jmm. svec. ed. 1. n. 048. spec. pl. ed. Iilld. 5. p. 252. (Aspi- dium). Jfzelius Jet. 4c. Handl. 1787. p. 255.1. 9. Sv. Bot. t. 590. IPahlenb. ups. n. 652. P. Callipteris .Ehrh. beitr. 5. p. 69. | Rutstróm dissert. p. 6. "n Hab. in paludosis cespitosis sterilibus sylvarum ma- jorum frigidiorum saltim Svecice medis, ut Upsaliee, Stockholmie, Gevalie passim parcius; etiam au- stralis ut Hallandie et Scanie ad Skabersjo. FILICES 675 Quodammodo medium inter praecedentem et sequentem, sed utroque paullo simplicius vel munus divisum praecipue in statu sterilescente et versus basin. Fructificationes ra- riores et vix nisi apicem versus frondis, minores fere ut in sequente. 11785. POLYPODIUM spinulosum: fronde bipinnata ovata; pinnulis oblongis acutiusculis mucronato- serratis, involucris subpeltatis, stipite paleaceo. Hetz. scand. ed. 2. p..252. Flor. Dam. t. 707. JVilld. spec. pl. 5. p. 262. IF'ahlenb. lapp. n. 503. B. dilatatum: fronde inferne dilatata subtriangulari .—Sterilescente. P. Dryopteris Z/or. Dan. t. 759. Hab. in sylvis magis humosis totius Svecie fere u- bique., Affine Filici mari, at omnibus partibus tenuius, fron- dibus basi in latitudinem spithamae et ultra distentis, invo- lucris saltem dimidio minoribus tenuioribus fere hyalinis. — : B est forma macra abbreviata ad « se habens fere ut P. Dryopteris ad calcareum. 11793. POLYPODIUM Zonchitis: froude pinnata; pin- — "mis dentato-spinulosis semilunaribus: angulo baseos sursum verso, stipite paleaceo. J;z. spec. pl. ed. 2. p. 1548. ed. JT ilid, 5. p. 224. (Aspidium). FT. Dan. t. 4gz. IVahlenb. lapp. n. 5o2. Liljeblad Vet. Ac. Handl. 1795. p. 205. Hartin. ibid. 1918. p. 154. Zetterstedt res. 2. p. 109. Hab. in rupium sicciorum fissuris ad alpes Lap- ponicas rarius ut propre Torneátrásk et in Sák- kok Lulensium, infra alpes per Finmarkiam occi- dentalem et Nordlandiam frequentius, denique pro- pe alpes Jemtlandise in Totthummeln (nec non juxta limitem Norvegie usque ad Vermlandiam et Daliam raro, nisi ibi P. aculeati var. norvegica Hisinger norrig. p. 41). Badix valde caespitosa, nigra, sed paleis longis rufescenti- bus stipitum tecta. Frons tota magis longa et angusta quam iu ceteris, saepe pede longior sed bis uncia vix unquam latior, undique valde attenuata. Pinnae prope radicem tres 674 CRYPTOGAMIA lineas tantum longae vel paleis stipitis breviores omnino del- toideae, sed versus medium frondis angulo inferiore dispa- rente, superiore eo majore et acutiore producto fere in for- mam hastae seu lanceae (unde nomen speciei) Ceterum ri- gidior spiuulis suis quam ulla alia species. Puncta fructi- fera lineas duas in quaque pinna occupantia, vix minora quam in Filice mare, á07., ASPLENI UM. —-— Linn. gen. ed. Schr. n, 1651. Capsule aggregate in lineolas rectas, e venis frondium ortas, ipsis parallelas earumque involucro introrsum dehiscente tectas, sed margini contrarias. — JZ/ices znores, radice densius cespitosa, frondibus 1) pa- rallele dissectis n. 1100-1182. 3) pinnatis n., 1103. 1104. 35) simplicibus n. i185. | 1100. ASPLENIUM septentrionale: fronde nuda sub- filiformi partita laciniataque. 77 iliden. spec. pl. 5. p- 907. Sv. Bot. t. 554. f.1.. IFahlenb. lapp. n. 508. Acrostichum septentrionale za. svec. n. 937. FL. Dan. t. 60. Hab. in rimis petrarum et Japidum majorum per ma- ximam partem Svecie (usque ad Dóraberget An- germannie: Zastadius) frequenter: rarescit autem in formationibus transitionis calcareis ut. Gotlandie Oelandieque. Hadix et bases stiptum ut in sequentibus nigro -fuscae , sed stipites ceterum toti virides, plerumque digito parum longiores; laciniis stipite vix duplo latioribus, fructificatione mox omnino tectis. 1191. ASPLENIUM alternifolium: fronde pinnata; pin- Tis alternis lanceolato- cuneatis apice dentatis: in- ferioribus bipartitis subsessilibus. JZulfen in Jacqu. misc, 2. p. 5i. t. 5. f. 2. JV allenb. Ups. y 654. W'illden. spec. pl. 5. p. 550. (A. germanicum). Sv. :Bot, t. 554. f. 2. (A. Breynii). Retz. diss. obs. bot. p. 27. Hartman Yet. 4c. Handl. 18918. p. 124. spegren bleking. p. 723. : Hab. in rimis petrarum precipue Svecie mediw et orientalis ad. aquas majores passim, ut Stockholmi:e FILICES 675 ad Danviken, Ulriksdal etc. Upsalie in montibus Godtsundensibus, Gevalie etc.; rarius Smolendie in Solberget ad Vexió et Blekingic. Praecedenti valde affine, quamquam sequenti interdum si- milius videtur, colore fusco altius in stipitem adscendente, laciniis stipite multiplo latioribus ultra lineam latis: infe- rioribus aliquando breviter pedicellatis. 1102. ASPLENIUM Auta muraría: fronde ternato-de- ^ composita; pinnulis subrotundo-cuneiformibus cre- nulatis lobatisque. — Linn. seec. n. 943. spec. pl. ed. Willden. 5. p. 541. it. gotl. p. ii 228. 7'et. 4c. Handl, 1741. p. 88. Sv. Bot. t. 506. Flor. Dan. 4. 190. 4hlquist runst. p. 52. Montin Vet. 4c. Handl. 1766. p. 246. — Leche scan. p. 28. n. 57. W'ahlenb. lapp. n. 513. Hab. in rimis petrarum calcarearum maritimarum Gotlandie et Oelandicz quam frequentissime, Scani: passim, deinde prope oras maritimas pra- cipue ad Marmorbruket juxta Bráviken Ostro- gothic usque ad Stockholmiam ex gr. ad Ros- lagstullen passim, nec non per Hallandiam et Bahusiam usque ad Nordlandiam et Fin- markiam rarius, denique etiam in petris calcareis ad lacus majores ut in Kinnekulle et in Persberget Vermlandiz. Brevius, sed crassius, latius et magis divergens nec non saturatius viride, Rutam magis referens quam praecedens species. Stipes totus cum fronde digitum tantum longus, vi- ridis usque ad basin. Frons ipsa fere triangularis, unciam lata et eadem paullo longior; laciniis superne duas lineas la- tis, fere truncatis. 1185. ASPLENIUM 7Trzchomanes: fronde pinnata; pin- ^ mis suboppositis sessilibus ovatis obtusis crenatis, rachi demum discolore persistente. Linn. svec. n. 952. spec. pl. ed. I/illd. 5. p. 551. Sv. Bot. t. 151. Flor. Dan. t. 119. Hab. in rimis rupium sylvaticarum totius Sveciz, usque ad Dóraberget Angermannie (L«estadtus) frequenter. 676 CRTPTOGAMIA Radix valde congregata, nigro-fusca, emittens stipites saepe spithamaeos usque inter pinnas supremas cjusdem coloris et demum persistentes, post casum pinnarum, unde Polytrichum offi. Svecis Berg Lánke, Bergspring, Stenbryt. etc. Pinnae inferiores semper oppositae, parum ultra duas lineas longae. : 1184. ASPLENIUM viride: fronde pinnata; pinnis sub- oppositis pedicellatis rhombeo - subrotundis inciso- crenatis, rachi concolore decidua. Z7 illden. spec. pl.5. p. 852. Sw. Bot. t. 462. Plor. Dan. 6. t. 1289. ZTahlenb. lapp. m. 509. Hartm. F'et. 4c. - -Handl. 1914. p. 101. — 1018 p. 154. 159. Hab. in rupium fissuris umbrosis subirrigatis infra al- pes Lapponicas per Finmarkiam occidenta- lem et Nordlandiam passim, prope alpes Jem t- landis etiam pluribus locis; denique V evinlan- dis occidentalis Jóssehárad paroecís Elgà prope Grássjotorp (£ejman). Praecedenti valde affe, sed tenuius et viridius rema- nente colore fusco tantum in caudicibus stipitum. — Pinnae quoque paullo magis irregulares, tres lineas longae, paucio- res. Stirps tota enim rarius digito longior. 1185. ASPLENIUM Scolopendrium: fronde simplici CC7pasi cordata lingveeformi integerrima, lineis fructi- ficantibus geminis demum confluentibus: involucro duplici, Linn. svec. m. 91i. spec. pl. ed. IFilld. 5. p. 548. (Scol. offic.) Sv. Bot. t. 145. Rosen Nov. Act. Ups. P IH. p. 228. 256. (Leche scan. p. 21. n. 00.) Hab. in crypta humida petrae calcaresze transitionis ad latus orientali-septentrionale iusulae Lilla-Carls- óen prope Gotlandiam copiose, (et loco subsimil ad OÓfvedskloster Scanis olim). Stirps longe maxima in hoc genere apud mos, saepe plus: quam pedalis longitudinis, in infantih statu et ad radicem eximie paleacea (quod in nulla praecedentium). Stipes pen- nae columbinae crassitudinis. Frons indivisa saepe bis un- ciam lata. Radix penna anserina fere crassior, eximie flave- scens, prae ceteris ad splenem usitata unde nomen, quod etiam Svecice Mja/t-órt. FILICES 677 áo0, BLECHNUM,., (Sehr. ed. gen. pl. Linn. n. 1627. Hedwig. theor, ed. 2. p. 95. t.5. Capsule collectze in lineas venis contrarias sed coste et -imarginibus parallelas; involucro introrsum dehiscente superficial. — J'rons simpliciter. et pectinatim, pin- natifidas fertilis lineis fructiferis validis angustata. 1196. BLECHNUM .^5Spricant: fronde pinnatifidas; laci- "miis sublinearibus obtusiusculis parallelis integerri- mis fructu. contractis. | ioth. tent. fl: eerm.; 5. p. 4. JVillden. spec. pl. 5. p. o8. (B. boreale). 77aA- lenb. lapp. n. 515. Hising. jemtl. p. 74... Hartm. Jet. Ac. Handl. 1814. p. 101. /f'ahlb. gothob. p. 95. Rosén Nov. Act. Ups. FII. p. 238. Aspe- gren bleking. p. 72. Osmunda Spicant JLizm. seec. n. 936. it. scam. p. 565. FL Dan. t.99. Montin Fet. Ac. Hand. 1766. p. 246. Leche scan. p. 20. n. 87. | Hab. ad radices rupium infra alpes Nordlandia ex. gr. ad Rórstad, prope alpes Jemtlandis ex. gr. ad Skurdalsport, et dein per Sveciam occiden- talem montosam, ut Vermland ic ad diversorium Gustafskrog, Vestrogothic ad Gó!heborg, 85mo- landis oceidentalis frequenter usque ad. diverso- rium lugaryd, Hallandie ad Stjernarp etc. Sca- nio inter fodinam | Lithanihracis: Bosarpensem et Kalmaremoila, ad Helsingborg versus V. litamiósa nec non ad Simon!orp i» Folahagen, Dlekingices denique etiam Gotlandie àd pagum 'Djelders paroecie Boge. Radix caespitosa, nigra. Stipites ad basin paleacei; fron- dium fructificantium erassiores fere usque ad apicem suum alropurpurel; sterium tenuiores fere toti virides. | Frondes uncia vix latiores, sed fructiferae saepe pedem lougae,. steri- les breviores; laciniae steriles circiter duas lineas latae, sed fructiferae contractae in dimidiam latitudinem capsulis fuscis demum occupatam, apte Svecis Bjórnktanum. 4o. P TERIS. Linn. gen. ed. Schr. n. 1626. Capsule collecte in lineam tenuem ad marginem totum 678 CRYTPTOGAMIA frondis continuam; involucro a marginibus folii orto introrsum dehiscente, — ross magna subternata fructificationibus non angustata. 1187. PTERIS aquilina: fronde supradecomposita ; pin- "* mnulis lanceolatis acutiusculis: infimis pinnatifidis: superioribus minoribus. JLzznm. svec. n. 9o. spec. pl. ed. IPilld. 5. p. 4o2. Sv. Bot. t. 9o. Il'ahlenb. lapp. n. 512. F'et. Ac. Handl. 1811. p. 56. Hart- znan ib. 1818. p. 159. Hisinger jemtl. p. 71. 72. herjed. p. 5o. Hab. ubique in sylvis sterilioribus precipue arenosis per maximam partem Svecie scil usque ad Silí- berg paroecie Boda Dalecarlie, Járfso et Stóde FIel- singizee, Sjálevad, Arnás etc. Angermannuie, Vàlg- sjó Aselensium; sed infra alpes Norvegic usque ad Salten Nordlandie Norvegice passim. Radix profunde repens, digitum minimum crassa; stipiti- bus solitariis Svecis .En-stabb, superne trifidis (Svec. T're- |or?). Frous tota circiter tripedalis altitudinis et pedalis latitudinis Svecis Orrmris vel Bráken, quia rigidioris sub- stantiae, attamen frigoris impatiens. 410. ONOCLEA. Schreb. ed. gen. pl, n. 1624, Capsule in venis pinnarum nude preter apices lacinia- rum replicatos et supra easdem plus minus contra- ctos. — rondes fructifere itaque duplo magis an- gustate quam. steriles, subternate in n. 1108, bi- pinnatifide in n. 1189. 1100. ONOCLEA crispa: fronde supradecomposita al- | terne ramosa; folios sterilis extimsm ovalibus crenatis obtusis; fertilis contractis sublinearibus margine incurvo fructum tegente. Brown prodr. p- 6. IPillden. spec. pl. 5. p. 595. (Pteris). F7. Dan. t£, 496. (Osmunda). /7aAlenb. lapp n. 515. Zet- Lerst. res. 2. p. 152. Swartz Pet. Ac. H. 1789. p. 120. (Aetz. obs. bot. p. 52?). | Hab. in lapidosis lateribus alpium Lapponica- rum exteriorum et magis orientalium passim, FILICES : 679 ut ad Strandgárd Porsangrie et Alten Finmarkie, in Yllostunturi Lapponic "lTornensis, in Sákkok et Kaskajvo prope Qvickjock Lapponie Lulensis, in Kábdespakti et Órfjállet Lapponiz Pitensis copiose (an etiam in alpibus Dalecarlicis? £etz.). Radix subrepens vel laxius caespitosa, rufo-fusca; caudi- cibus paleaceis, filiformibus. Stirps tota flavescens. Fron- des fertiles longiores cum stipite plerumque spithamam e- metientes; steriles latiores saepe bis unciam latae, subdeltoi- deae, foliolis sesquilineam latis praeditae. —Capsulae flaven- tes primum sub margines frondis fere sibi contiguos occul- tatae, sed dein magis explicato foliolo nunquam linea latiore in paginam magis disperguntur. Involucrum valde inconspi- cuum, sed indivisum ut Cheilanthis generis esse nequeat. 1169. ONOCLEA Struthiopteris: fronde sterili bipin- uatifida: laciniis sublinearibus obtusiusculis, SSseartz ^ — syn. fil. p. 111... ZVaMenb. lapp. n. 514. Hartm. F'et. Ac. Handl. 1914. p. 101. Flor. Dan. t. 169. Gunn. nore. n. 1. t. 1. f. 1-5. Il/'ahlb. goth. p. 95. Osmunda Struthiopteris J;zznm. svec. n. 955. it. ve- sírog. p. 15. 59. 204. scan. p. 100. 101. arm. ac. 8. p. 105. 105. Leche scan. p. 20. n. 06. 7et. Ac. Handl. 1744. p. 284. Bjerkander ib. 1776. p. 9o. Hisinger verml. p. 11. Osbeck gótheb. handl. 4. p. 29. JVeb. et Mohr reis. p. 100. Fries nov. p. 120. Hab. in convallibus angustioribus ad rivos per regio- nes montosas Svecie passim, ut infra alpes Lappo- nicas Nordlandise Finmarkisque occidentalis copiose, per Norrlandiam pluribus locis, Dale- karlia ad Sóderbárke etc., V er mlandi« occi- dentalis ad lacum Flagan, Roslagic et Suder- mannis rarius, Vestmannice prope Miálaren ad Gáddeholm, Nericis ad Hjelmarn inter Glas- hyttan et Sundby, in tota sylva ''iveden et ad mon- tes transitionis V estrogothie copiose, Ostro- gothie, Hallandie passim, Scanic ad Mal- tesholm, Simontorp, insula Lybeck Krageholmensi alibique. Radix condensaia in formam rapae, unde Nericiis Gref- 680 CRTPTOGAMIA rofea. Stirps quoque capris in cibum vertitur, quare Ne- ricis Ge£- at, alis etiam pecoribus magis accepta quam ceterae filices, unde rusticis variis oder - bráben, ceterum saepius bipedalis altitudinis, in orbem crescens, saturate vi- ridis. Frondes steriles exteriores majores, dictae altitudinis, spithamam latae; lacinüus interdum trium linearum latitudinis. Frondes fructiferae interiores duplo minores, plerumque tan- tum bis unciam latae, sed interdum pinnae prope apicem explicantur duplo majores situm capsularum in venis pagi- nae optime ostendentes. : 411, O.S MT NR Linn. gen. ed. Sckr. n. 1622. Capsule reticulatee in binas partes disrumpentes aggre- gale in serraluras marginales rachium a parte su- periore frondis quasi formatarum. — JP'rons maxima decomposita. 1190. OSMUNDA regalis: fronde bipinnata; pinnulis lanceolatis subintegerrimis basi inferne sc bauricula- tis, panicula bipinnata iu apice frondis. Zn. svec. n. 953. spec. pl. ed. Ililld. 5. p. 97. 3t. scan. p. 4o. S». Bot. t. 536. Flor. Dan. i. 517. Leche scan. p. 20. n. 85. Jspegren bleking. p. 72. Osbeck gó- (heb. handl. 4. p. 29. Hartman Vet. 4c. Handl. 1010. p. 123; Hab. locis bumidis ad aquas Svecie temperatioris precipue orienialis raro, ut Scanis ad Lilló pro- pe Christianstad, Blekingis ad Nàtrabyá, Hal- landise maxime meridionalis in paroecia Váàxtorp ad 'Tobodabáck et prope Laholm ad Evebygget, Smolandis meridionalis paroecia Viresta in in- sula amni ad Fanhult, ad Lásebo, in Eylleà et ad Mortorp Calmariensis regionis; deinde tantum G e- stricie in paroecia Hille ad Storbro inter Abyg- geby et Osláttforsbruk. | Radix crassa. Stirps facile maxima et pulcherrima. no- strarum fiicum, a praecedentibus eximie habitu recedens, rusticis Smolandicis Safsabuske, saepe quadripedalis altitu- dinis. Frons singula interdum pedem lata; foliolis digitum minorem et Jongis et latis. Panicula fruclificans im apice JFILICES | 631 frondis palmam lata et saltem spithamam longa; spicis sin- gulis pennam gallinaceam crassis. Capsulae magnitudine' fere seminum Papaveris vel ciréiter sextuplo majores quam in praecedentibus Filicibus dorsiferis. 42, BOTRYCHIUM. Swartt syn. fl. p. 171. Osmunda spec. Lina. gen. ed. Schr, n. 1622. Capsule bivalves coriace; rachi spicarum compositarum adnate. — adix fibrosa, caudice intus sobolifero.. Folium compositum et fructificatio in eodem stipite ,. quo magis composita eo tenertora, unde spectes val- de affines fere confluentes. 1 1191. BOTRYCHIUM .Zuaria: folio supra medium "caulis subsessili pinnato; pinnis lunatis crenatis, Wilden. spec. pl. 5. p. 61. Sv. Bot. t. 572. f. 1. Il'ahlenb. lapp. n. 516. | Osmunda Lunaria Ling. spec. n. 954. «. FT. Dan. "Ub oA. T3 B. pinnis divisis, B. rutaceum Z7 iliden. spec. pl. 5. Cp. 02. Hegensb. bot. Zeit. 1025. p. 127. 721. | Hab. in collbus et campis apricis totius Svecise us- que ad Lapponiam inferiorem fere ubique sed par- cius: £& in maxime australibus passim ex, gr. Smo- landise occidentalis ad Femsjo (Frzes). Planta circiter spithamaea. Folium totum uncia vix la- lius, pinnae omnes fere aequales saepe semiunciam latae Svecis Lásgrás vel Pjátterórt. | 1192. BOTRYCHIUM zru£aceum : foliis ad basiu cau!is petiolatis ternato-bipinnauss foliolis oblongis obtu. sis repandis. Swartz syn. fil. p. 171. Plor. Dan. 4. 18. f. 2. Sv. Hot. i. 572. f. 2. Hartman V st. Ac. Handl. 1818. p. 124. : B. matricarioides J/iliden. spec. pl. 5. p. 62. Fries CHOPSGNCAESR SO. 1. Osmunda Lunaria var, Báckeana. —JLizm. amoen, TU. 0. D. 109: | "Hab. locis glareosis valde apricis, subalpestribus Sve- cie septentrionalis et medic altioris rarius, ut Ve- strobottnie ad Luleá, Angermannise ad Anundsjó "U (Lestadius), Dalekarlie paroecia Traustrand ver- / 682 CRTPTOGAMIA sus Hemfjállet, Vermlandie ferrimontanse ad Tra- neberg et fodinas 'labergenses, Helsingie atque Gestricie prope Gevaliam, Uplandia ad Noor in "l'orparkárret (L. B. Hermelin), Sudermannie ad Ryby in Hásthagen, Smolandie occidentalis ad Femsjóa raro. : Folia triangularia vel potius latiora quam longa; pinnis lateralhbus infimis eximie petiolatis saepe unciam longis; laciniis ultimis circiter bilinearibus. Caulis vel scapus foliis longior. : 1195. BOTRYCHIUM »virginicum: folio ad medium caulis subpetiolato deltoideo bipinnato: pinnis pin- natifidis; lacini sublinearibus extrorsum dentaiis obtusiusculis. — Swartz syn. fü. p. i71. JV'illden. spec. pl. 5. p. 64. Sv. Bot. t. 665. | L«aestadius Vet. Ac. Handl. ined. Osmunda virginica Zinn. spec. pl. ed. 2. p. 1579. Hab. in pratis meridiei obversis ad radices montium Angermannise interioris raro, sc. ad Tásjóberget versus orientem a templo ad rivulum trans Dub- belhagen prope pagum Ostra Tàsjó et var. B. ru- taceo accedens ad Anundsjó septentrionem versus, parce lectum 1824 a LL. L. Lestadio. Planta tota quam praecedentes laeüus viridis, tenuior et gentilior quasi ex alia orbis parte. Organisatio ejus quoque subtilior, unde etiam divisiones magis determinatae, folii exortus e caule altius confixus, pinnae brevius petiolatae ma- gis opposite et regulariter divisae usque in lacinias omnes aequales concinne dentatas. Foli divisiones fere ut in P o- lypodio montano; lacinüs ultimis linea non latioribus. Exemplaria nostra circiter spithamaea. | Capsulae minores et magis flavae quam 1n praecedegte. 415. OPHIOGLOSSUM. Linn. gen: ed. Schr. n. 1621. Hedw. theor. p.91. t. 4. f. 5, Capsule bivalves subcartilaginez inter se connate in spicam simplicissimat dehiscentia capsularum: articu- .latam. — Radix fibrosa tantum gemmifera. .. F'oli- um in caule simplicissimum indivisum. 1194. OPHIOGLOSSUM vw/gatum: folio caulino in- FILICES 685 fra spicam inserto ovato- oblongo. Zum. svec. n. 932. spec. pl. ed. JV'illd. 5. p. 50. it. gotl, p. 63. 175. 225. Sw. Bot. t. 570 | Flor. Dan. t. 147. Bjerkander* F'et. Ac. Handl. 1776. p. 82. INezén in Fant diss, de Ulriceehamn p. 52. [l'ahlb.. goth. p- 99. Samz. neric. p. 71. |l ahlenb. ups. n. 658. Hab. in pratis declivibus »ad sylvas regionum magis campestrium Svecie temperatioris usque ad Ve- strogothiam in Kinnekulle et Billingen, Nericiam prope Norrtorp et Ekeby, Uplandiam ex. gr. Up- . sali:e et Roslagiam passim. Planta longe simplicissima omnium Filicum, magnitudine valde varians, pollicaris — pedalis. Saporis dulcioris esse dici- tur unde Nericüs ZJerrekál, Gotlandis Láketunga. Fo- lium vix costa media instructum, sed vasa in reticulum di- spersa. Spica praecipue post dehiscentiam capsularum mire in articulos subimbricatos fuscescentes duros divisa, unde Svecis Ormskalirebrákens apice attenuato lingvae serpen- tum comparato. 414. LYCOPODIUM. Linn, gen. ed. Schr. n. 1615. W'ahlenb. Nov. Act. Ups. VII. p. 178. 1. 6. Capsule bivalves pulvere seminali in tetraedron con- nato replete, rarius (in n. 1199.) simul alie ad sinus disrumpentes eoque modo subquadrivalves semina quatuor majora in tetraedron quoque connexa inclu- dentes (quibus analoge gemmsz in ultima specie). — Planta surculis saltem basi plus minus repentibus (Svecis .bummer), foliis imbricatis minutis indi- visis; 1) spicizs intra squamas capsuliferis n. 1195- 11989. 2) spicis intra folia ceteris majora capsuli- feris n. 1199. 1200. 3) capsulis intra folia plante sparsis. n. 1201. 1195. LYCOPODIUM 4a7pinum: folis quadrifariis im- ^ -bricatis, ramis ereclis dichotomis: spicis sessilibus solitariis. nn. svec. n. 957. lapp. n. 4i7. £. 11. jig. 6. spec. pl. ed. IPillden. 5. p. 20. Flor. Dan. &. 79. lPahlenb. lapp. n. 518. Hartman 'et. Ac. Handl, 1814. p. 105. Hab, in campis collibusqdüe omnium alpium Lappo- 684 CRTPTOGAMIA nicarum precipue humilioruri et: Svecicarum. sub- similium ubique. Sg Cauls per plures pedes immo org gyam repens; IE cro vix digitales per dichotomiam crebro. divisi, penna gallina- cea tenuiores; foliis giaucescentibus vel potius caerulescenti- bus. Spicáeé in apicibus ramulorum mon tantum sessiles sed etiam ipsae ob brevitatem harum partium semiuncia non lon- giores; squamis crassioribus lividi coloris neutiquam scariose inarginatis. Sequenti valde affine. 1196. DYXCORGDIUM complanatum: foliis subquadri- fariis: superficialibus oppositis obsoletioribus, ramis complanatis: spicis pedunculatis (geminis). Zn. $vec. n. 958. spec. pL ed. /Pillden. 5. p. 19. Sv. Bot. t. 95. FI. Dan. t. 78. ['aMenb, lapp. n. 917. £. spicis bigeminis, ramis angustioribus. Dillen. »musc. p. 448. t. 59. jfu.5. y. spicis solitarüs, ramis minus complanalis. Hab. in sylvis sterilibus tolius Svecim minus. fre- quenter; £ in scopulis marinis . ad Telegrafsberget prope Góiheborg (L. DD. /f'rangel); y in subalpi- nis saUs frequenter. Radix valde repens, sed planta ceterum satis erecta tota complanata Svecis Jemna vel PFárg - Lummer; ramis circiter sesquilineam latis. Spicarum: pedunculi saepius lon- situdine digiti, foliolis ternatim substellatis distantibus prae- diti. — 8 rami et pedunculi crebrius divisi; y rami supe- riorés simpliciores et pedunculi folios tantum oppositis. T 1197, LYCOPOD IU M clavatum: folis sparsis enervi- bus filanentosis, spicis pedunculatis. subgeminis. JLinn. svec. mn. 9232. Spec. pf. ed. [Fillden. 5. p. 16. Sy. Ao "T 59. FT. LOT, Dan. L. 126. Ji ahlenb. DP. ig. Elab. ón 8j is 1s sleri libus. sub omnis Svecioe ubique. Surcult longe. prorepentes et ram qnoque doibeschy api- ees annolinos tantum.erigentes; Svecis: Mattegrás. Folia inferne patula, dein apicem aliquantum. incurvantia: -pilo al- bido serrulato. Spicae pedunculo fere digitali semper ele- vatae; squamis pilo breviore terminatis obsoletius octofariis. Farifiá éuffi spica Jumrikb, an Joumrók? dati - FILICES 685 sessilibus solitariis. Zinn. svec. m. 956. spec. pl. ed. [Pilld. 5. p. 25. Sv. Bot. t. bo. FI. Dan. t. 127, IPahenb. lapp; n. 520..— | Háb. in sylvis majoribus valde inuscosis Svecise totius passim. | Surculi longe repéntes magis flexilés Svecis Refsrás vel Kalfrefvor; ramis erectis saepe spithamaeis, ob folia patula crassioribus et in articulos annotinós perevidentes divisis; Spica fere ultimi ailiculi instar sessilis: 1199. LYCOPODIUM .Se/aginoides: foliis sparsis lan- ^ -ceolalis patulis dentato-spinulosis; superioribus ma- - joribus spicam foliosam constituentibus, Gapsulis in- ferioribus tetraspermis, JLzum. spec. m. 959. spec: pl. ed. Il'illd. 5. p. 38. Sv. Bot. t. 612. f. 3. FI. Dan. t. 70. Dill. musc. p. 460. t. 68. f. i. IWah- lenb. lapp. n. 523. t. 26. f. 2. Hartman Fel. 4c. Handl. 1814. p. 101. Swartz ib. 1709. p. 49. Hab. locis subhuümidis ad aquas per regiones alpinas proximasque sylvaticas à summa Lapponia usque ad Vermlandiàm ferrimontaánam et Dalecarliam in- feriorem subsiniilem ex. gr. prope Billsjó, passim $ iàec nonu in maritimis septenlrionalibus usque ad Roslagiam copiose. . Stirps tenuissima sui generis, praecipue partibus inferiori- bus. Radix ommuino setacea, ita quoque sureuli vagi ad ierram serpentes; foliis linea hon longioribus. Caules vel poBus spicae fructferae solae eriguntur, uncias duas plérum- que clevatae, Folia fructifera patentia, duas lineas longa, rigidula. 1200. LYCOPODIUM nundatum: folis spavsis attes ^ qualis integerrimis; ramorum erectorum majoribus spicam foliosam constituentibus, «caule repente; JLinn. seec. n. 955. spec. pl. ed. llilldeni 5. p. 25. ijt. scan. p. 417. gotl. p. 516. Sv. Bot. t. 612. f. 1. FL. Dan. t. 556. Dillen. musc. p. 452. t. 62. f. 7. Hartman F'et. 4c. Handl, 1818. p. 124. | Osbeck Flor, Svec, 4, 686 CRTPTOGAMIA gótheb. hand!. 4. p. 5o. Jf'ahlb. gothob. p. 95. Retz. oec. p. 456. [ Hab. in paludibus limosis atris Svecie precipue me- die et interioris non ra«o, ut Vermlandiz ferri- moniane ad Kroppa, Taberg alibique, Vestman- nis ad Loka et Skinskatteberg omnino frequenter, Upsaliz ad Bórjeso. Gestricise in paroecia Hille, Vestrogothiz septentrionalis in insula Harfva:dsholmen lacus Velen, Ostrogothiz pro- pe Godgárd ad Axhultasón, Smolandiz ad la- cum Mockein, Lenhofda, Femsjó etc., Hallandize in Hasslof et denique Scanis ad Ystad. Stirps humillima, repens tum caule cum ramis ceterum fi- lo fere crassioribus, rigidis. Folia caulina duas lhimeas longa, molla. Spicae vel, si mavis, rami fructiferi soli erecti uncia parum altiores; foliis capsularuim tres lineas longis, sed ere- ctiusculis, molibus. 1203). LYCOPODIUM .Se/ago: folis octofarüs subim- bricatis lanceolato - subulatis, caule dichoiomo fasti- giato, capsulis axillaribus sparsis. | Zznmn. svec. n. 955. spec. pl. ed. [Pilld. 5. p. 49. Sv. Bot. t. 119. Flor. Dan. t. 104. IFahlenb. lapp. n. 521. Hab. ad saxa magis aprica totius Svecie saltem pri- mitivae formationis etiam alpine fere ubique. Praecedentibus omnibus crassius et densius, ramis plerum- que digito minimo non angustioribus compositum, Svecis us- ALumrmner. Capsulae intra folia plurima et supra eas ad a- piees ramorum involucrum pentaphyllum gemmam etiam pen«- taphyliam eodem tempore decidentem gerens. &15; I$ 0 EX ES, Linn. gen. ed. Schr. n. 1620. Wahlenb. Nov, Act. Ups. VIT. p. 178. t. 6. Capsule in basi foliorum subincluse nervoque ipsorum . adfixe. membranacez, evalves, uniloculares: recepta- culis filiformibus e nervo provenientibus. Seminula in aliis capsulis pulveracea, primum quaternatim con- nata. Semina majora in aliis capsulis etiam numero- - sa, primum in tetraedron conjuncta, demum soluta ad basin areolis ternis triangularibus notata. — JP/anta acaulis quodammodo bulbiformis, foliis subulatis. FILICES 687 1202. ISOETES /acustris: Linn. svec. n. 95i. spec, T7 pl. ed. Willd. 5. p. 554. it. scan. p. 417. 419. c. f. amoen. acad. 9. p. 45. | Rogberg smol. p. 23. Sv. Bot. t. 600. FI. Dan. t. 391. IF'ahlenb. lapp. n. 525. Osbeck gótheb. 4. p. 5o. JV'ahib. gothob. p. 96. Niezén in Fant diss. de Ulricehamn p. 52. Aspegren bleking. p. 75. ? Hab. sub aqua in lacubus et fluviis majoribus pacifi- cis per provincias plerasque moniosas et svlvaticas, ut. Lapponi:ce iníerioris ex. gr. paroecie Jock- mock, Vermlandiz ferrimontange frequenter, Nericizin Tysslingesón, Roslagie, Suder- manniz in Ypgen. Ostrogothiz seplentriona- lis ad Godgárd, Vestrogothize in Hunneberg aili- bique, Smolandiz in Móckeln etc., Hallandiz in Sjoaltssjó paroecie& Vàxtorp, Blekingisz in Nà- trabvyá. Radix fibrosa; supra quam capsulae numerosae in taleolo caudicis intra folia intumescentiam fere bulbiformem efficiunt. Seminula omnia nivea; majora seminibus Papaveris paullo grandiora. Folia uncialis — pedals longitudinis, subtetra- gona, intus loculis quatuor. Svecis Braxengrás vel 4nd- grás. Jib. PILUTSCATRFA. Linn. gen.ed. Schr n.1619. Hedwigiheor. ed. 2. p. 109. t. 8. Capsula radicalis libera, globosa, coriacea, evalvis, qua- drilocularis. Receptaculum in quovis loculamento u- num, parieti externo versus basin adnatum, inferne semina lagenzeformia superne seminula pulveracea gerens. — JP/anta radice repente filiformi , foliis se- tacers. 1205. PILULARIA g/obulfera: Linn. svec. n. 950. .. spec. pl. ed. IV illden. 5. p. 555. it. scan. p. 596. Rogberg smol. p. 21. Sv. Bot. t. 599. Flor. Dàn. t. 225. Dillen. musc. p. 558. t. 79. f. 1. Osbeck gótheb. handl. 4. p. 5o. Retz. diss. obs. bot. p. 29. Zspegren bleking. p. 75. .Rosén Now. Act. Ups. VIII. p. 228. Il/ahlb. gothob. p. 96. Hab. in pascuis limosis a fluvio quodam in mare mox exeunte inundalis per provincias extimas non raro, ut Scanise ad Chrislüianstad in Isternáset, Beckhofvet 688 CRYPTOGAMIA etc. copiose, item inter diversorium Ingelstorp (pa- roecia Strófvelstorp) el Engelbolm, Blekingice - ad Nàtabyà prope Greby, ''horhamn, Hallan- diee meridionalis ad Hasslofsà infra Hasslóf multis locis, Gotlandisz in paroecia Frójel; nec non S m o- landi occidentalis frequenter, etiam ad Dió, Som- men ete,, Gothoburgi ad Delsjón et ad Torfmos- sen prope Kàltorp. Pérennis videtur radice vel si mavis caudice repente te- nuitate plus quam fili, ad spaüum mon mnullarum linearum radiculas et folia fere setae. tenuitatis et parum plus quam unciam longa emittens. Ramuli simul egrediuntur brevissimi inferne folia gerentes, superne fructu terminati. Capsula gra- norum piperis magnitudine, extus hirtula, colore murino, per totum fere annum obvia. — Sola planta Filicima, quae a :umero binario flicum in numerum quaternarium Muscorum respectu divisionis pericarpn abit. : 4. E QUIS THN Linn. pen. ed. Schr.n. 1014. Hedw, theor. ed. 2. p, 82. t. 1. 2. Spica composita squamis pellatis orbiculato - pol ygonis, Capsule sub quaque squama 4-7 undique adfixe, in- irorsum longitudinaliter dehiscentes, Seminula nume- rosissima globulosa, spiraliter obvoluta filis quatuor apice incrassatis siccitate se exporrigenlibus. — Plan- ta radice perenni repente, caulibus articulatis: va- gUHs 1) scartiosis incqualiter dentatis m. 1204. 1205. 2) herbaceis vel durioribus equaliter dentatis a) cau- le lovi n. 1206-1208. b) scabro n. 1209. 1210. 1204. EQUISE/TUM. arvense: scapo fructificante cellu- fari vaginis scariosis 1nsequaliter sexparlitis caduco, caule sterili ramis simplicibus tetragonis. Linn. svec, n. 920. spec. pl. ed. Willd. 5. p. 1. Sv. Bot. t. 474. IFahlenb. lapp. n. 524. . Hab. in pratis, arvis ct campis aliquantum declivibus etiam alpinis tolius Svecite ubique. Caules vel potius scapi fructificantes propullulant primo vere mense germinalionis, toti pallidi praeter vaginas rufe- scentes, circiter spithamael, spicis etiam pallidis (Angerman- - « FILICES. 689 nis GCóks-beLt) copiosius fumantibus quam sequentium ; qui caules ante aestatem cadunt sine ramis ullis. Caules steriles dein prodeunt stolonum instar oblique patentes vel saltem a- pice nutantes, Svecis Ráfrumpor. 1205. EQUISETUM syleaticum: caule sexangulo cel- lulari: vaginis superne scariosis inzqaliter trifidis, ramis ramulosis subtetragonis. JLinn. svec. n. 927. spec. pl. ed. Ilillden. 5. p. 5. Flor. Dan. t. 11832. Il/ahlenb. lapp. n. 525. £. minus: ramis simplicioribus subtriquetris, Jie- gensb. bot. Zeit, 1020. p. 504. E. umbrosum /Pillden. spec. pl. 5. p. 5. Mspegren bleking. p. 75. E. amplibolium Retz. fl. scand. suppl. 2. p. 12 Hab. in sylvis subhumidis totius Svecie frequenter; £ precipue in regionibus australioribus non raro observata. Caules aliquantum serius prodeunt, primum spicis fere si- milibus ac praecedentis tantum muünoribus praediti, sed vagi- nis inferne totis viridibus et tantum superne scariosis fusce- scentibus obtusis, demumque ramis arcuatim recurvatis (Sve- cis australioribus ,Pográcker, T'ápperácker , Medelpadis Crangrás, Jemtlandis Zfástgróning), plus minus compo- sitis, laete virentibus, multo tenuioribus quam sequentium. — f quasi regressus versus praecedentem. 1206. EQUISETUM pa/ustre: caule sexangulo cellulari; vaginarum denübus zqualibus scariosis subhy alinis, ramis patenlibus spica brevioribus tetragonis. Zzm. svec. n. 929. spec. pl. ed. IPilld. 5. p. 5. Sv. Bot. &. 402. Fl. Dan. 7. t. 1105. [VV'aMenb. lapp. n. 526. Hab. in paludosis sylvaticis Svevie omnis minus co- iose. Ob locum Svecis Hoxne- vel HRonegrás, item Kárr- skáfie. Totum aestivale, ultra pedale, saturatius viride. Spicae füscae e vaginis dóvalke et ramorum supremorum a- picibus duplo altiores. Caulis penna gallinacea vix crassior. vaginis totis viridibus praeter dentes breviores fuscescentes. Ra. mi patenter surgentes, saepius spiciferi quam in sequentibus. 1207. EQUISETUM Zimosum: caule nulüsulcato fislu- 690 CRYPTOGAMLA ' loso; vaginarum dentibus z&qualibus coloratis, ramis ^ obsoletis inzequalibusve. Jann, svec. n. 951. Engt. Bot. t. 929. JF ahenó. ups. n. 668. E. Heleocharis JEArh. beitr. 2. p. 139. Hab. in rivulis liimosis prope sylvas per regiones ce- terum campesires a Scania ad Helsingiam. passim. Sequentis forsan varietas praecocior. Caulis saepe penna . anserina crassior, bipedalis, minus durus et fragilis. Vagi- narum dentes in caule nigro-fuscescentes, sed in ramis o- muino virides. Spicae omnium crassissimae fere sennunciam. latae, etiam nigro-fuscescentes, in vaginis sessiles. 1200. EQUISETUM fluviatzle: caule multisulcato fistu- loso, vaginis margine dentibusque coloratis, ramis ereclis spicam superantibus. — Linum. svec. n. 930. it. vestrog. p. 46. 40. Rogberg smol. p. 21. Flor. Dan. E. 1104. Kam bolus? ps 207. UJ et Ip HE 1742. p. 124. (de usu) JKahlenb. lapp. n. 527. ups. n. 667. Hab. in fluviis pacificis adjacentibusque lacubus prc- cipue per regiones sylvaticas et montanas interiores a Lapponia saltem usque ad Vestrogothiam et Smo- landiam frequenter; in Vermlandia ferrimontana o- mnium copiosissime. In aqua profunditate nonnullorum pedum quasi prata con- stituit incolis dictae regionis Z'rákenbottnar nuncupata, post foenisecium interdum ex scapha metienda. Planta ipsa (rá- ken) magis ex caeruleo viridis et fragilis, australioribus Kzarf— vel, Str oppet elc. Cauls penna anserina aliquantum cras- Tue vaginis superne omnino aterrumis. Ramorum quoque vagiiae SEDIS atris (ut in nulla praecedentium ). Spica eaule parum crassior aterrima. — [taque nostra planta longe distat ab E. Telmateja Ehrh. in Svecia non observato. 1209. EQUISETUM /vemale: | caulibus multisulcatis scabris fistulosis nudis, vaginis basi margineque CO- loratiss dentibus deciduis subulatis, spicis subinclu- Sis- (MATH. |SMEC. 714. 92 I, JIPFS pL. ed. Willden. 5. p: 9. 5s, Bot. t. Ni . Dan. 8. t, 1409. Os- beck gótheb. handl. | Hs Samael, neric. p. y1. Ww Magi DOS. T", 668. lepp. n. 529. ' FILICES 691. Hab. in ericetis sylvaticis subhumidis arenosis totius Svecize passim; Lappouie precipue ad ripas fla- viorum. Hyeme perdurat et vix discussa nive floret spicis aterri- mis minoribus quam omnium praecedentium. Ceterum cau- les multi simplicissimi, circiter pennam anserinam crassi, du- ri et scabri, Svecis Stafrór. Skáfte, Skturzgrás. Vaginae primum totae aterrimae, dein medio albescentes variegatae. 1210. EQUISETUM .reptazs: cauübus vagis subrepen- : ^ bus sübquinquangulis scabris intus cellularibus, vaginis colorate marginatis; deniibus subsetaceis persistentibus. WaAenb. lapp. n. 5:9. E. variegatum. Wi//den. spec. pl. 5. p. ^ Engl. Bot. - 20. t. 1997. Hartman F'et. dc. Haudl. 1814. p. 101. Hab. in rupibus alpinis et subalpinis nec non ad ripas fluviorum a Lapponia usque ad Osmundsberg Dale- * karlize passim; nec non in litoribus maris Roslagiz. Praecedentis forsan varietas reptans multo ummagis divisa: cauliculis filo non multum crassioribus, plerumque digito non longioribus. Vaginae superne aterrimae, sed sinubus vel marginibus, dentes distingventibus, albidis. 410. CH AR A. Linn. gen. ed. 6. n. 1205. W'allroth ann. bot. p, 157. t, 1-5. Fructificatio duplex: 1) Globuli colorau sub axillis ramulorum siti et compositi pelis circiter ^quatuor triangularibus radiatim striatis et fila quoque radian- tia tegenüibus (spicis Equiseti dorsan — analogi); 2) Nucule virides in axillis ramulorum incluse, iu- dumentio spirali tecte: testa aira duriuscula: nucleo albissimo granulato (fructibus Algarum íorsau si- miliores). — Plante aquatice submersce articulatce (szne vagznzs)s internodius Y) evidenter striatis a) gra- nulatis fragilibusque n. 1211. b) setaceo - aculeatis nm 1212. C) vesiculari- aculeatis m. 1215. 2) sine striis evidentibus: internodiis a) inanibus n. 1214. b) intus subgelatinosis n. 1215. LJ LJ ^* LJ - 12131. CHARA vulgaris: caule vasculoso striato fragili scabriusculo; ramis suboctonis apice nudis, bracteis 692 CRTPTOGAMIA fructu sublongioribus. | Lzzz. SveC. n. 1151. spee, pl. ed. Willd. 4. p. 185. Engl. Bot. t. 556. Wah- lenb. ups. n. 669. Hartman et. 4c. Hand, 1818. p. 129. | * poprilata: zranulis nonnullis papilleformibus. Wallroth ann. p. 105. Bruzel. char. p. 21. &. viridior, gracilior, bracteis brevioribus, Hedwig &£heor. t; 84. 33. ^ Jor. Dam. 4.59 ] Ch. Hedwigii JBruzel. char. p. 21. 7. 7. pulchella: gracillima, magis elongata et simplex: bracteis fructu brevioribus. Waroth annm. p. 104. 53s Druzeckar.; 8: | Hab. in aqua minus pura campestri Svecie tempera- tioris a Scania ad Uplandiam, dein tantum 4 ad Vermlandiam ferrimontanam et Gestriciam passim, nec non denique Jemilandie; y in aquis subsalsis Stockholmiz et Ostrogothie; * in calcareis Oelan- diz ex. gr. ad Alebick. Planta primaria filo saepe crassior et ejus modo contorta, €inerascens, valde fragilis (Spród Lavriug Fischerstr. Stráffse Retz. idque ob parietes granulatos duriores sicci- tate non tam collabentes ut in sequentibus. 4 ety duplo tri- ploque teneriores, sed tamen iniernodia vix collabescentia, itaque saltem siccitate adhuc fragilia. Nuculae autem et prae- cipue globnli multo minores quam in proximis duabus, vix majores,quam in ultimis speciebus, 1212, CHARA Aispida: caule vasculoso striato flexili aculeis setaceis ipsius diametro sublongioribus, ra- mis subsenis apice ramulosls, Jzizg. svec. n. 1133. jf. gotl. p.983. j Ch. aspera Wa//roth ann. p. 102. t. 6. fF3. Wul- den. Act. Nat. Scrut. Berol. 5. p. 290. .Bruzeliz char. p4 12. 22. | 8. major: aculeis crebrioribus. | Ch. hispida Wa//- roih p. 107. t. &. Bruzel. char. p. 9. 20. y. crinita: flexilissima, aculeis subcapillaribus dia- metro caulino aliquoties longioribus. — Ch. crini- ta Wallroth ann. p. 190. t. 5. F'idegr.ósterg. p. 26. Aspegren blebing. p. 65... .Bruzelit char. p. 10 19. JFYies nog. p. 2. — : BILICES 693 4. baltica: aculeis latioribus, ramis ultimis intlatis. Ch. baliica Fries — Aspegren blek. p. 65. .Bru- zelii char. p. 11. 19. | Ch. tomentosa Osbeck gótheb. handl. 4. p. 26. Hab. « in mari ad litora Roslagiz et dein passim usque ad Angermanniam (ibique sola) nec non ab altera par- le versus Scaniam passim; f et y tantum ab Ostro- gothia ex. gr. in Mórjevik prope Stegeborg ad Ble- kingiam (et rarius Seaniam usque) copiose; 2 infra Oelandiam per DBlekingiam , Scaniam et Hallandiam frequenter. Hae omnes formae, si ullae, nimium differre primo intuitu videntur ut sub una specie cogantur, et tamen serie conti- nua praecedeutem speciem cum sequente conjungunt, adeo ut valde dubitem an ulla earum eximenda. Omnes in apices ramulosos ab aculeis vix distingvendos abeunt. « Linnaci pri- maria forma parum crassior praecedente specie, etiam [lexi- lis. f caulis crassitiem pennae columbinae interdum attüngat, semper eximie viridis. y ceteris magis singularis eo quod, antequam ad formam magis membranaceam sequentis abit, flexilitatem et angustiem summam assumit, et tam contorqua- ta evadit ut aculei fasciculati appareant. 4 versus sequentem manifeste aecedit apicibus ultimis inflatis utriculos simplicis- simos referentibus. — Ejusdem «etiam magnitudinis et habi- ius est. - 1213. CHARA f£omentosa: caule vasculoso sulcato chor- deformi flexili; aculeis demum inflatis ovatis obtu- siusculis ramulos equantibus, — Lina. seec. n, 1132. JDBruzelii char, p. 15. 20. Ch. latifolia 77 ilid. .Act. Na£. Scr. Ber. 5. p. 299. f£. magis conglomerala, ramulis brevioribus. 7ies nov. p. 97. Ch. ceratophylla 7Za//roth ann. p. 193. t. 5. FI. Dan. t. 1656. Hab. iu mari orientali ad litora R oslagie copiose, Ostrogothia parcius, ad Vestervik rarissime, nec aquam magis salsam et australem petere videtur, Haec forma, ad transitum. versus Charas simplicissimas (non striatas) posita, distentionem summam eamque constautem ac- cepit. Ceterum fere ut in sequentibus ramuli etiun ulümi 694 CRITPTOGAMIA fere tam lati ac caulis, circiter lineam crassi. Globuli omni- um maximi, DBrassicae Napi semina aequantes, pulcherrime aurantiacljj quem colorem in statu vivo etiam ad plantam fe- re totam quasi diffundunt vel per superficiem dispergunt, sed ita ut exsiccatione pereat color et superficiem viridem sub- jacentem permittat. Haec mutatio coloris ansam nominis Lin- naeo dedisse videtur, quasi a tomento tenuissimo per ex- siccationem evanescente dependeret. 1214. CHARA Jlexilis: caule fistuloso levissimo fili- formi, ramis subdichotomis, fructibus ebracteatis lateralibus. zn. seec. n. 1154. spec. pl. ed. IFill- den. 4. p. 107. it. gotl. p. 215. /IV'allroth ann. p. 176. Bruzel. char. p. 15. 25. Wahlenb. ups. n. 670. lapp. n. 415. ; P. marina: nitida, ramentis fructibusque congregatis. Ch. nidifica Flor. Dan. t. 761. Engl. Bot. t, 1705. Bruzelii char. p. 17. 25. Hab. in aquis dulcibus purioribus usque ad Lappo- niam subalpinam satis frequenter; in mari usque ad Roslagiam parcius. Tota e tubis simplicissimis ubique fere ejusdem crassitudinis setà parum crassioribus constituta, semper viridis et non pa- rum mitida praecipue in mari (4), ubi etiam undis agitata ramosior. 1215. CHARA rraczlis: caule capillari levissimo elon- gato, ramentis acuminatis furcatis, fructibus sub- solitariis. Jnugl. Bot. t. 2140. Bruz. char. p. 17. 25. Ch. capitata Zries nov. p. 96. Hab. in foveis et rimis petrz arenarie molendinaris aqua repletis ad Hóór Scaniz. Praecedente tenuior sed intus solidior fere ut Rhizomor- pha quaedam, cujus habitum in rimis angustissimis petrae o-: mnino assumit. Ramuli simul ac fructus plus minus aggre- gati variare videntur ut in praecedente. Quantum conformatio hujus et praecedentium omnium specierum generis ab aquae et fundi indole dependeat parum scimus, itaque in speciebus distingvendis cauti esse debemus. MUSCI 695 2. onb. MU SCI. 9g ON 0P EC T US, 1. Musci FRONDOSI: capsula operculata (s. pyxis). A, Hypnoidei: fructus e gemma axillari, a). Peristomio duplici: exteriore dentibus 16. Interiore inferne indiviso superne laciniis oppositis 16 cum interjectis ciliis á10 Hyrxuw sine interjectis ciliis 420. LEsK EA ciliis altern. 16 distinctis (sine laciniis conjungent.) á21. NECKERA indiviso conico transverse cancellato -. — 4aa.FosriNALIS b) Peristomio simplici: Dentibus 16 bifdis - - -- - - - . - - 4335.FissrpENus indivisig |». - —» - e - - . 424.PTRROGONIUM B. Bryoidei: fructu ex apice caulis ramorumve: a) Peristomio duplici: * exteriore dentibus 16 distinctis liberis rectis longitudine interioris; Interiore inferne indiviso superne laciniis 16 cum interjectis ciliis. | Masc. disciform. 426. Mwrvx capitulif. 425, Bnyvumw sine interject. ciliis 427, PoRLIA ciliis 48-64 cancellatim confluentibus | in cupulam inversam Á31. Ti M MTA ad medium indiviso apicibus I6 bifidis | - - | 455.DARTRAMIA ** exteriore vario (sed nunquam deficiente) : Dentib, 16 superne extenuatis membrana interioris adglutinatis 428. Prycnosrownux abórev. obtusis; inter. inf. perfor. sup. fornicif. á29. CiNCL1DIUM columnis connex. v. liberis -. 450. MEEstA obliqu. in centr. planum connex.; interioris liberis À32. FUNARIA vel 85 interiore ciliis alternis totidem vel nullis. LCalyptra mitreform. 455.OnvROTRICHUM 32- 48 brevibus interioris membrana transversa adglutinatis 436. PoL y rRICHUM bj Peristomio simplici, * inlerno: intra conum rectum incluso, magis membranaceo vel in cilia tenuissime,. diviso, Membrana conica apice aperta I6:plicata ; extrorsum nuda | vel ciliis tecta 454. BuxmAUMYA acumine clauso; inf. rimis I6 dehiscens áà3. CoNosTOMU M ey lindrac, composit, ciliis spiralib. plus minus, lib. 4 io. l'oRz ura 696 CRTPTOGAMIA Ciliis rectis 22 geminatim sitis vel per trabeculas copulatis. [ Calypt. cucull, 44o. Dip Mopnox ** medio: conum rectum constituente. Deniibus 16 indivisis. Calyptracampanulata —- - L- 448. EXCALYPTA cucullata —- 2 2. -— Á441.WrrtSsIA mireformis — - - - 442.GmIMMIA *** externo: extra conum rectum prominente : erassiore infra medium; dentibus 16 bifidis. Calypt. cucull,. 457. Dicn AN UM fissis. Calypt. mitraf. 458. CAMPvrorvus ad basin; dentib. 16 bipartitis. Calypt. mitref. 459. Tn1cntosToMUM elastico ; dentibus 8 bipartibilibus 2. —- - - - . 446.8PLAcHNUM infbexilig dentibus4q —- - - €» - - - - - - 4ág.lErRAPHIS c). Peristomio nudo vel nullo; nudo. Seta vaginulata (ut in plerisque) - - - - 448.GvwwosroMUM Rami extenuati in pedunculos vaginula terminatos — &á9. SPHAGNUM nullo ob operculum adnatum parvum indivisum -. — - - 450.PmascuM majus deorsum rimis 4 dehiscens 451. ANDRAEA 2. Mvscr HEPATICI: capsula sine operculo longitudi- naliter dehiscens. Capsula quadrivalvis solitaria pedunculata - - - 452.JuxGEnMANNIA superne laciniis dehiscens sub receptaculo comm. 455. MancuaANTIA bivalvis acicularis intus columna centrali — - 454.ÀmTHOCEROS utricularis in fronde inclusa - - € - - - - 455.Riccia 4g. HYPNUM. Linn, gen. ed. Schr.n. 1656. Hedwig fund.2. p. 94. Peristomium duplex: exterius denübus sedecim; inte- rius inferne membrana indivisa, superne laciniis se- decim cum interjectis ciliis duplo triplove pluribus (rarius totidem). — Capsule laterales pedunculate ple- rumque cernue demummque incurvate (rarius plus mi- nus erecte in n. 1225. 1252. 1258. ad insequens ge- nus accedentibus) Calyptra cucullata. Flores ma- sculi gemmiformes axillares, — JMuscus plus minus decumbens ramosissimus (Svecis Grenmossa)s — 1) foliis rectis undique subimbricatis a) ramis cre- brius pinuatis n. 1216-1224, b) fasciculatis: (vel con- fertis in formam arbusculc) n. 1225-1227., €) vagis vel inordinate sparsis *) magis julacets n. 1220-1232. **) magis squarrosis t. 1223-1211. — 2) foliis omni- JjUSCI 697 bus undique divergentibus demumque recurvatis m. 1242-1245. — 5) foliis secundis deorsum incurvis m. 1246-1256. — 4) foliis bifariam complanatis n. 1257 1261. 1216. HYPNUM purum: ramis subpinnatis cylindraceis obtusiusculis, foliis dense imbricatis subrotundis apiculatis subenervibus. — Z;zzz. svec. n. 1051. Hed- £e1o sp. musc. p. 255. t. 66. FI. Dan. t. 706. fX Dil. musc, t. 4o. fig. 45. Hook. et Tayl. musc. brit. p. 98. t. 24. |'ahlenb. lapp. n. 665. Hab. in sylvaticis umbrosis Svecie temperatioris et Nordlandie norvegice passim. Sequenti valde affine, magis incrassatum, virens et nitens, 1217. HYPNUM parietinum: ram's (pinnatis) attenua- tis, foliis laxe imbricatis ovatis apiculatis enervibus, capsulis oblongis, operculo conico. Zzzm. svec. m. 1020. JDillen. musc. t. o. f. 47. IP'ahlb. goth. p. 96. H. Schreberi 7Took. et. T'ayl. musc. brit. p. 96. t. 24. H. muticum Swartz musc. svec. p. 60. Hab. in sylvaticis sterilibus totius Sveciz frequenter. Svecis inprimis J/ágemossa, quamquam et insequens eo nomine iusignitur. Rami filo vix crassiores, intus ad inser- tionem foliorum flavescentes. 1219. HYPNUM prol/iferum: surculis geniculatis pro- lferis tripinnaus, folus subpatulis cordatis acumi- naiis subbinervibus plicatisque, se!is aggregalis. zzz. Svec. n. 1018. mant. p. 507. Dill. musc. t. 56. f. 15. H. splendens 7edie. sp. musc. p. 262. t. 67. f. 6-9. Hook. et "'ayl. musc. brit. p. 105. t. 25. H. parietinum Sreartz musc. svec. p. 53. &.umbratum: ramis magis inordinatis, foliis pa- lentibus evidentius serrulatis, — rA. H. umbratum Z7Joffman germ. -— Hedwig spec. p. 265. t. 67. Hab. iu sylvis umbrosissimis usque ad Nordlandiam norvegicam frequenter; 5 in magis meridionalibus ex. gr. Skurugatan Smolandic (Srvartz) et Om- Svecis Skogsmossa. Ob locum vicissitudinibus tantum ma- 698 CRTPTOGANMIA ximis anni expositum prolifice vel tum ramis tum setis aggre- gatis crescit. Magis extensum quam cetera saepe pedem lon- gum, sed ramulis tenuissimis vix seta crassioribus. 1219. HYPNUM deicatulum: surculis subproliferis bi- piunatis, folus laxis cordato-acuminatis uninervi- bus dorso scabriusculis. Lig. seec. n. 1019. Ehrh. dec. nm. 301. D /Iep, muse. t. Sl oett. 59. f- 9. Swartz Vet. Ac. H. 1795. p. 256. IV ahib. golhob. p. 98. H. tamariscinum Hedwig spec. musc. p. 261. t. 67. H. proliferum Swartz musc. svec. p. 55. | Hook. et T'oyL inusc. piiaos. f.i 218 Hab. iu terra magis aprica regionum campestrium usque ad ÜUfpsaliam passim; sed non fructificans nisi in paludosis fagetorum Hallandie, Smolandie occidentalis et Scanice ad. Ringsjón (Frzes), Gotho- burgi ad Lagklarebáck. Praecedente proximum, sed minus, mollius, omni nitore expers, demum colore aurantiaco discernendum. 1220. HYPNUM abietinum: surculis adscendentibus pinnatis, ramis attenualis, folis laxis ovatis acutis uninervibus dorso scabriusculis margine reflexis ser- rulatis. Linn. svec. m. 1025. Hedw. stirp. cr. 4. t. 52. Dillen. musc. t, 55. f. 12. JF'ahenb. lapp. n. 605. £.paludosum: folis latioribus patentioribus (ob la- nuginem radiculosam distingventem) levioribus. H. Blandowii /7 eb. et Mohr crypt. p. 532? Hab. in terra sylvatica totius Svecie, Lapponià al- : tiore tantum excepta, ubique; £4 in paludibus ex, gr. Vitulfsbergensi Upsaliz. Muscus quoque mollis, omni nitore destitutus, obscurus; ramis numerosis attenuatis. f£ vero totus crassior praecipue rami, cujus folia lanugine radiculosa separantur et distendun- tur. Saepius quoque fruclificat. 12210. HYPNUM prelongum: surculis vagis subpinna- lis, foliis sparsis patentibus cordato - ovalis acumi- natis serratis uninervibus, operculo rostrato. Jn. svec. n. 1021. Hedw, stirp. cr. 4. t. 29. spec. p. JIUSCI 699 258. Hook. et Tayl. musc. brit. p. 105. Dillen. musc. t. 55. f. 15. IPahlb. gothob. p. 96. H. atrovirens Swartz musc. svec. p. 65. Hab. in truncis putridis occultis passim parcius. Situ valde variabile, tenue, sed substantiae rigidulae, i- deoque saepe coloris atrovirentis. 1222. HYPNUM cuspidatum: surculis pinnatis, foliis ovalibus obtusiusculis enervibus patulis: summis convolutis in apices cuspidatos. JLizm. svec. n. 1055. Hook. et Tayl. musc. brit. p. 107. t. 36. Dillen. musc. t. 59. f. 54. Hab. in paludibus sylvaticis totius Svecie frequenter. Undique satis nitens, ut plerique musci paludosi quod ad maximam partem fuscum: apicibus flavescentibus. 1225. HYPNUM cordifolium: surculis sparsim pinna- tis, folis laxis cordato-oblongis obtusis concavis uninervibus. JZTedw:is. stirp. crypt. 4. t. 57. Hook. et Tayl. musc. brit. p. 107. Hab. in aquis uliginosis usque ad Upsaliam passim. Muscus pallidius virens, elongatus et gracilis, sed foliis majoribus, sesquilineam longis. Praecedenti proxime affinis, 1224, HYPNUM,. nitens: surculis (pinnatis) erectiusculis, folis ereclis oblongo - attenuatis cuspidatis trinervi- bus striatisque subintegerrimis, seta levissima. Schreb. spic. lips. p. 92. Swartz musc. svec. p. 63. Hook. et "Tayl. musc. brit. p. 100. t. 25. Dillen. musc. t. 59. f. 57. Hab. in paludibus majoribus regionum sylvaticarum per totam Sveciam copiose. Muscus flavido-nitens, foliis acuminatissimis quasi strigosus. Capsulae non nigricantes ut saepius in H. lutescente ve- ro, nec Seta asperula. 1225. HYPNUM myosuroides: ramis fasciculatis curva- vatis cylindraceis, folis ovato-oblongis acutis im- bricatis breviter uninervibus, capsulis erectis ova- tis. Ehrh. ups. in Beitr. 5. p. 55. Hedw. st. cr. 4. t. 0. Dillen. musc. t. 41. f. 5o. Swartz Vet. Jdc. Handl. 1795. p. 262. Iahib. gothob. p. 97. H. curvatum Z7ook. et Toyl. musc. brit. p. o2. t. 25. 700 CRYPTOGAMIA Leskea myosuroides JP"alíroth. — Hortm. scand. fl. p. ig. Jspegren bleking. p. 76. Hab. infra rupes umbrosas Svecie medie et in truns cis fagorum australioris passrm. Rami julacei in Svecia media fere lineam crassi,-.sed in Scania tenuiores (quamquam non ita ut in sequens H. myo- surum transire videatur) Muscus ceterum .nitidulus, habitu Leskeae et capsulis suis omnino rectis in hoc genere incon- svetus, sed ob affinitatem summam cum proxime insequen- tibus certis Hypnuis non transponerdus ad Leskeam:; 1226. HYPNUM nyosurum: ramis fasciculatis curvatis attenuatis, foliis ovato - acuminatis serrulatis subse- cundis breviter uninervibus, capsulis cernuis ob- longo -cylindricis. | Schrader coll. — IPFahlb. go- thob. p. 97. — Dillen. musc. p. 515. t. 41. f. 51. H. myosuroides Smith Engl. Bot. 22. t, 15607. Hook. et. "l'ayl. musc. brit. p. 102. | /f'eb.,et Mohr cr. p. 500. " Hab. in rupibus umbrosis regionum mariluimarum oc- cidentalium saltim Gothoburgi haud 1ufrequens. Praecedente duplo tenuius et laxius, minus curvátum sed magis vagum. Capsulae quoque supra ramos minus eminen- tes, graciliores. ] 1227. HYPNUM. alopecurum : ramis superne fascicula- tis, surculo inferne ramis foliisque distituto, foliis ovato-oblongis laxis concavis serratis uninervibus;, capsulis oblongis cernuis. J;izm. svec. n. 1029. spec. pl. ed. 2. p. 1594. Dill. musc. t, 41. f. 49. Hook. et Tayl. musc. brit. .p- 101. t£, 25... dtetz. scand. 2. p. 204. JPahlb. gothob. p. 97. Hab. in petris presertim calcareis sylvarum faginea- rum Svecice meridionalis rarius ex. gr. Go- thoburgi in. Bokedalen. goi Praecedentibus major et praecipue crassior ob folia in- primis basi patentia. Rami in planta sterili plerumque ob- via quoque apice crassiores, quod ansam mominis specifici dedisse videtur, cum contra in praecedentibus constantius attenuati, | MUSCI 701 12285. HYPNUM stramineum: surculis vage ramosis subfiliformibus, foliis subimbricatis oblongis obtu- siusculis subuninervibus. .DZzcks. crypt, a. t. TUE Hook. et "ay. musc. brit. p. 97. & 24. JPahib, gothob. p. 99. Hab. in paludibus profundis sylvaticis totius Svecize precipue septentrionalioris passim. Tum ob colorem flavesceutem tum formam simplicem etc. *omen specificum aptissimum esse videtur. Surculi plerum- que spithamaei. 1229. HYPNUM rifarium: surculis vage ramosis elon- gatis, folis trifariam ünbricatis ovatis obtusis uni- nervibus concavis. //eb. et Mohr it. svec. p. 177. t. 2. f. 2. lÍl'ahlenb. lapp. n. 607. ups. n. 690. Hab. in aqua paludum profaündissimarum ab Uplan- dia usque ad Nordlandiam norvegicam passim. Praecedente major, saepe pedalis et ultra, fiio saltem duplo- crassior; folis latioribus nervo longiori praeditis, viridio- ribus; sed rami breviores. i250. HYPNUM a/pestre: surculis repentibus, ramis assurgeutibus teretibus subdivisis, foliis imbricatis ovalbus obtusis subuninervibus. —Sivaüríz aqmusc. spv&c. p. 102. £, 6. f. 15. Hedw. spec. imusc, p. 245. £. 64. f. 1-4. IP'ahlenb. lapp. n. 604. H. molle 7Jo^k. et Tayl. musc. p. 95. B. Leskea. Smidtii Srvoartz sumrn. p. 41. Hab. in saxis rivulorum interdum exsiccatórum yer Lapponiam subalpinam passim. Rami saepius bis unciam longi, julacei, fere lineam cras- si, apicibus luteo-viridibus nitentibus. Setae omnino letera- les, apicem rami rarius superantes. Capsulae erectiusculae. 1251. HYPNUM. sarmentosum : surculis prostratis elon- galis ramosis, folis oblongis obtusiusculis laxe im- bricatis uninervibus, . ZZ/ahlenb. lapp. n. 695. Hab. in rupibus inferalpinis ex. gr. Nofdidati aqua nivali perfusis passim. Sarmenta ultra spithamam . immo interdum pedem longa, praecipue apicibus purpurascentia; ramis vix angusiigribus Flor, Svec. 43, 702 CRTPTOGAMIA quam in praecedente. Folia nervo purpureo pernotabili api- cem attingente. 1252. HYPNUM monihforme: surculis setaceis vagis, foliis rotundato- ovatis obtusis concavis imbricatis enervibus, capsulis erectiusculis. JV aAlenb. lapp. n. 674. t. 24. ups. n. 695. Hook. et "Tayl. musc, brit. p. 96. t. 24. H. julaceum Sc/huecegr. suppl. 2. p. 16. t. 89. Hab. locis humosis madidis ad rupes umbrosissimas inferalpinas Nordlandie Norvegice et Angermannise in 'Tàsjóberget passim; etiam in Svecia media ex. gr. Vermlandie ad Persberg, Upsalie, Gotlandie, sed his regionibus sterile. | Tenuissimus omnium Hypnorum julaceorum, seta equi vix crassior, itaque H. julaceum minus apte nominandus prae- cipue propter Linnaeanum muscum ejus nominis longe alie- num. Rami potius antennas moniliformes insectorum referunt, colore glaucescentes demum albentes. 1255. HYPNUM serpens: surculis capillaceis serpenti- bus; ramis adscendentibus simpliciusculis, foliis ob- longis attenuatis patentibus subenervibus, capsulis cylindraceis incurvis. JEhrh. upsal in Beir. 5. p. 55. .Hedw. st. cer. 4. t. 18. Hook. et Tayl, musc, brit. p. 9^. t. 24. Dillen. misc. t. 42. f. 64. Hab. ad arborum radices, ligna, lapides ubique. Tenuissimus hujus generis, sed eximie virens. 1254. HYPNUM Z£enellum: surculis serpentibus fascicu- lato-pinnatis; ramis curvatis, foliis oblongis subim- bricetis attenuatis uninervibus, capsuls ovatis. Dicks. crypt. fasc. 4. t. i1 f. 12. Turn. musc. hib. p. 170. Hook. et Tayl. musc. brit. p. 95. t. 24. Hab. in saxis saltem Svecie septentrionalis ex. gr. ad Tore Vestrobottniz. | Surcnh multo firmiores et longiores habitu fere P tero- gonii, ob folia basi imbricata fere filiformes. 1255. HYPNUM. plumosum: surculis repentibus, ramis brevibus simplicibus divergentibus, foliis ovali - at- tenuatis serralis subpatenlüibus uninervibus. Linn. spec. pl. p. 1592. Hedwig st. cr. 4. t. 15. JAIUSCI 205 H. salebrosum Hoffman germ. p. 74. n. 55*. eb. et Mohr cr. p. 512. Hab. in sylvis asperis sabulosis passim. Rami et setae vix semiuncialis longitudinis. 1256. HYPNUM szlesianum: surculis congestis, ramis subdivisis erectiusculis, foliis ovato-lanceolatis lon- ge acuminatis serrulatis subsecundis enervibus, capsulis arcuatis basi elongatis. Pais. de Beauv. prodr. p. 70. JV'eb. et Mohr crypt. p. 545. Engl. -Bot. i. 2016. Hook. et Tayl. musc. brit. p. 115. . ZY'ahlb. gothob. p. 99. Hab. in lateribus rupium Gothoburgi, Smolan- dis occidentalis ad Femsjó (ZrZes) alibique rarius. Muscus minor, mollior, flavo-nitens. Setae quoque te- nuissimae, omnino capillares, et sicut capsulae pallidioris coloris, minus persistentes fere ut H. nitiduli, cui forsan proxime affinis. 1257. HYPNUM velutinum: surculis repentibus; ramis brevibus simplicibus suberectis, foliis ovali-attenua- üs cuspidaus subpatentibus subuninervibus, seta sca- bra. JLinn. svec. n. 1027. Hedwig stirp. cr. 4. t. 27. | Hook. et. Tayl. musc. brit. p. 105. t. 26. Dil- len. musc,. t. 42. f. 61. Hab. in sylvis siccioribus praecipue ad ligna putrida totius Svecie frequenter. Ramis contiguis quasi tegmen continuum velutinum con- sttuens, idque ob apices cuspidatos non parum albicans. Ha- mi et setae vix quatuor lineis longiores. 1250. HYPNUM sírigosum: surculis procumbentibus; ramis aggregatis simplicibus, foliis ovato-acumina- lis concavis patulis uninervibus. ZZoffm. germ. p. 76. JTeb. et Mohr crypt. p. 521. H. pulchellum .JHedw:g spec. musc. p. 265. t. 60. fig. 1-4. ^ B. praecox: ramis subcylndricis ob folia erectiora. . Hedwig spec. musc. p. 9Ág. t. 64. fig. 11-14. Hab. in rupibus siccis et £ ad fossas collium sabu- losarum saltem inter Lapponiam et Upsaliam passim, 704 CRYPTOGAMIA P4 Praecedenti proximum, sed folia breviora interdum tan- tum acuta, strigis magis similia. 1259. HYPNUM sfiriatum: surculis varie ramosis ad- scendentibus, foliis cordato-acuminatis serratis stria- tis nervosisque, operculo rostrato. Schreb. spic. lips. p. gi. Hedwig st. erypt. 4. 2. 19. .Hook. et Tayl. musc. brit. p. 106. t. 26. Dillen. musc. p. 209. 7. 30. Jo. 30. H. longirostre .Ehrh. dec. n. 75. | IV eb. et Mohr crypt. p. 525. Hab. locis occultis sylvarum rarius ex. gr. ad Om- bergssjósida Ostrogotüie et in Femsjó Smolan- dise (Frzes). Muscus ex majoribus habitu fere N. curtipendulae. 124o. HYPNUM piliferum: surculis varie ramosis va- gis, folis inferioribus ovaus subimbricatis serratis subuninervibus acuminato-piliferis, operculo ro- strato. Schreb. spic. lips. p. 91. .Hedw. st. cr. 4. &. 14. Hook. et Tayl, musc. brit, p. 105. t£. 25. IVahilb. gothob. p. 99. | Hab. in graminosis argillaceis campestribus Svecie passim. Muscus ipse facie albicante pilifera a praecedente recedit, sed operculum fere idem ne dicam longius. 1241. HYPNUM rutabulum: surculis subrepentibus, ra- mis adscendentibus, foliis ovato-acuminalis superne serralis siriatis subuninervibus patentibus, seta sca- bra, operculo conico. JZnn. spec. pl. p. i59o. Hedw. st. cr. 4. t. 12. Hook. et Tayl. musc. brit. p. 105. t. 26. Dillen. musc. t. 38. ftg. 29. [l'ahib. zothob. p. 98. | Hab. ad truncos arborum pratensium Svecie meri- dionalis et littoralis passim. Quamquam forma Íructus rutabulum vix magis refert quam apud plures alios, tamen asperities ejus setaeque quid simile in memoriam vocare potest. 12453. HYPNUM riquetrum: surculis erectiusculis pin- natis, foliis divergentibus cordatis acuminatis serra- * I USCI 705 tis basi binervibus, capsulis ovalibus. JLznm. svec. n. 1016. Hook. et "T'ayl. musc. brit. p. 108. t. 26. Dill. musc. t. 50. f. 28. Hedw. fund. musc. 1. t. 7. Hab. in sylvis siccioribus totius Svecia frequenter. Muscus latior quam ceteri sui generis, foliis saepe fere bis lineam longis, saturate viridibus. Caulis ipse saltem in- ferne nigricans, striclus; apice incrassato, non parum curvato. 1245, HYPNUM squarrosum: surculis erectiusculis va- ge pinnatis, foliis ovato-acuminatis recurvis enervi- bus serrulatis, capsulis ovalibus. | JLinz. svec. n. 1037. Flor. Dan. t. 555. fig. 1. Hook. et Tayl. musc. brit. p. 108. t. 26. Dill. musc. t. 59. f. 59. Hab. in graminosis sterilibus passim usque in Nord- landiam norvegicam inferalpinam. Muscus pallidior, flexuosus, inter apices foliorum sesqui- lineam latus. 1344, HYPNUM stellatum: surculis vagis sparsim ra- mosis, foliis ovatis attenuatis divaricatis enervibus integerrimis, capsulis oblongis. Schreb. lips. p. 92. Hook. et "Tayl. musc, brit. p. 108. t. 26. Dillen. musc. t. 59. fug. 55. B. minus. H. squarrosulum Brid. musc. 2. p. 2. t. 4. f. 2. Hab. in paludibus majoribus picecipue Svecie medie copiose; 5 in saxis preserüm inferalpinis Nordlan- diee Norvegicze. Muscus plerumque fulvo-fuscus et nitens, inter apices fo- lorum sesquilineam latus; sed 4 ad sequentem aliquantum accedere videtur. 1245, HYPNUM Halleri: surculis repentibus, ramis e- reclis confertis teretibus, foliis ovato-acuminatis re- . curvis enervibus, capsulis subcylindricis. Hedwig st, cr. 4. t, 21. JV'ahlenb. lapp. n. 671. : Hab. in rupibus irrigatis occultis precipue inferalpi- nis Nordlandie Norvegice passim; eiiam V er m- landis ad fodinas Persbergenses copiose et in Os- muiudsberg Dalecarliz non parce. | Praecedentibus longe minor; ramis unam alteramve lineam tentum longis et vix seimilinea latioribus, stellualas contiguas saepius virentes. referentibus. Setae ramis duplo triplove longiores. / 706 CRTPTOGAMIA / 1246. HYPNUM /Jilicinum: surculis decumbentibus; (a- pice) ramis assurgentibus pinnatis, foliis ovatis acu- minatis subserratis excurrente-nervosis, JLnnm. svec. n. 1017. Hedw. spec. musc. p. 206. t. 76. f. 5-10. Hook. et "layl. musc. brit. p. 109. t. 26. .Dillen. musc. i. 06. fis. 19. | B. diastrophyllum: foliis cordatis evanescente-ner- vosis curvatis, Swartz musc, sv. p. 58. H. commutatum ZJedw. st. cr. 4. t. 26. Hook. et Tayl, 5 c. p.312. Hab. in rivulis fonianis sed « vix nisi regionum cal- carearum precipue Gotlandiez copiose; £ in re- giouibus potius septlentrionalibus usque ad Nord- landiam Norvegicam passim. Eximie gracilis, pinnis et folis tenuissimis sed rectiori- bus filiculae quodammodo similis. Dilutioris coloris quoque est et radiculis fere orbatus ob calcem causticam. f vero crassior, obscurior, habitu magis vulgaris, radiculis alusque inquinatus, magis corrugatus. 1247. HYPNUM crista castrensis: surculis adscenden- tibus conferlim pectinaiis, foliis ovato - lanceolatis attenuatis secundo-recurvis subeuervibus strialis serrulalis, JLinn. svec. pn. 1022. Hedw. spec. musc. p. 207. t. 76. fig. 1-4. Hook. et Tayl, musc. brit. D. 314. 1.27. Hab. in saxis muscosis syivarum majorum Svecize tolius passim. Rami saepius contigui pennam vel pecten latitudine polli- cis valde regularem efficiunt. 1248. HYPNUM molluscum: surculis decumbentibus implicato- pinnatis, folis ovatis elongato - acumina- tis secundo -recurvis subenervibus levibus serrula- Uus. Hedwig stirp. cr 4. t. 22. | Hook. et Tayl. 7hUsC. brit. p. 114. t, 297. Dill. musc. t. 56. f. 20. IY'ahlb. gothob. p. 99. | Hab. in sylvis lapidosis siccioribus Svecie medic et meridionalis passim. | : Praecedente duplo angustior et tenerior, valde mollis, fle- xuosus, implicatus, saepe apice continuatus. IMIUSCI 707 1249. HYPNUM cupressiforme: surculis decumbentibus pinnatis depressisque, folus basi ovatis imbricatis subenervibus: acuminibus secundis uncinatisque, capsulis cylindraceis. Linn. svec. n. i024. Hedw. si. cr. Á. t. 25. .Hook. et Tayl. musc. brit. p. 115. i. 27. Dillen. musc. t. 57. f. 25. B.compressum: surculis angustioribus. H. com- pressum Ann. mant. p. 510. Dillen. t. 56. f. 23. y. tenue: surculis filiformibus /7ook. et T'ayl. l. c. H. cupress. y pallescens Sseartz summ. p. 42. Leskea pallescens Hedw. spec. musc. p. 219. £. 55. fig. 1-6. Hab. ad lapides et saxa sicciora sylvatica ubique, us- que in Lapponiam subalpinam frequenter. Vulgo surcul lineam lati et supra quasi explanati, apici- bus foliorum subtus íflexis; sed ad latera saxorum compri- muntur et denique augustissimi occurrunt, magis mutabiles quam in affinibus. 1250. HYPNUM zuncznatums: surculis prostratis subpin- naüs, folüs lanceolato subulatis secundo - recurvis uuinervibus striatis apice serràlis, operculo acuto. Hedw, st. cr. 4. t. 5. spec musc. p. 389. Swartz musc. svec, p. 56. Hook. et Tayl. musc. brit. p. PLEX £4. 326. | Hab. in sylvis minus siccis passim. Praecedente tenuior sed rigidior ob nervum foliorum. 1251. HYPNUM /uridum: surculis repentibus vage ra- mosis, folüs ovato-oblongis acutis concavis imbri- catis secundis subenervibus. JTedw. stirp. cr. 4. t. 58. spec. musc. p.291. GSwarís musc. svec, p. 59. Dillen. musc. p. 295. t. 57. f. 27. H. palustre JJuds. angl. 429. Linn. spec. p. 1595. Hook. et Tayl. musc. brit. p. 110. t. 26. B. foliis vix secundis. H. fluviaule Hedie. spec. musc. p. 227. t. 91. f. 4. Hab. in palude zraminoso juxta rivum prope diver- sorium Hall Roslagiz copiose, alibique in litto- ralibus. Minimus hujus divisionis ramis et setis vix plus quam 4 semiuncialibus. Folia quoque non magis secunda quam ut H. serpenti quodammodo similis. Valde atro-luridus est muscus forsan ob solum fere marinum; capsulis et setis tan- ium rubentibus. 1252, HY PNUM rugosum: surculis adscendentibus sub- pinnatis sursum incrassalis incurvisque, folus o- valibus acuminalis apice secundis serrulatisque sub- uninervibus transversim rugosis, Hed. st. cr. 4. 1. 95. f. A. spec. musc. p. 299. IFahlenb. lapp. n. 679. .Dillen. musc. t. 57. f. 24. A. B. H. rugulosum //eb. e£ Mohr erypt. p. 563. Hook. et (Jayl. musc, brit. p. 112. t. 26. Hab. in saxis siccis subalpinis (inter Boeomycides fru- iiculosas) Lapponise et Jemtlandise passim. Muscus crassus valde densziíohlus, apicibus sesquineam latis, mollis nec mitens, valde rugosus (fere ut Dicranum polysetum), semper lutescens nec unquam éfuscescens, nonnisi sterilis hucusque lectus. 1255. HYPNUM /oreum: surculis decumbentibus vagis subpinnatis, foliis ovato-altenuatis squarrosis su- perue secundis enervibus, capsulis ovalibus. inn. spec. pl. p. 1595. Hedw. spec. musc. p. 29& |. Hook. et "Tayl. musc. brit. p. 108. t. 26. Il/ahlenb. lapp. n. 669. Dill. musc. t. 59. f. 4o. Il'ahlb. goth. p. 98. Hab. in saxis sylvalieis regionum montosarum occi- dentalium prsecipue maritümarum ut Scanie in Sóderásen, Kullen ete. Smolandise, Hallandie, Gothoburgi, Bahusice, Nordlandise norve- sicee multis locis copiose. *) Inter hanc et praecedentem subdivisionem generis fere ambiguus folis trunci undique divaricatis, sed ramorum su- , premorum et apicis semper secundis. Etiam H. triquetro affinis, sed laxior, longior interdum pedalis, pallidior; setis brevibus. 1254. HYPNUM ;scorpioides: surculis prostratis spar- sim pinnalis apice incrassatis. jiucurvisque, foliis sub- secundis ovatis convexis obiusiuseulis enervibus. Linn. seec. n. 1020, Schieegr. suppl. p. 295. t, 95. Hook. et Tayl, musc. brit, p. 112. t. 27» à JIUSCI 709 Hab. in paludibus aquosis majoribus apricis totius Svecia frequenter. Magis julaceus quam proximi, forsan H. cuspidato pro- xime: aílinis. Folia enim tantum in apicibus incurvis evi- denter secunda, ceterum vix misi imbricata. Color musci eximie fuscus. 1250. HYPNUM aduncum: surculis erectiusculis spar- sim pinnatis, foliis oblongo - attenuatis secundo - re- curvis uninervibus strialis integerrimis | Linn. svec, n. 1025. Jledwig st. cr. 4. t. 24. Hook. et Tayl. nauiscobrit. pi xadiats 0200 Dub, muscsit;8o. f. 26. B£. revolvens: folis maxime recurvatis. Swartz 7musc. svec. p. 50. f. 7. y. rugosum: foliis latioribus subrugosis. H. rugosum Linn. mant. p. 121? Dillen. p. 290. t. 37. f.. 2^, C. D; Hab. in sylvis humidis Svecic universe ubique; gin paludibus; y ad margines paludum passim. Folia omnia maxime adunca. Ceterum satis variat secun- dum plus minus paludosum locum luxuriei muscorum tam faventem. 1256. HYPNUM /7luitans: surculis laxis vage pinnatis, foliis lanceolato- subulatis nervoque excurrente se- laceis secundis. Lin. svec. n. 1054. Hedwig st. cr. 4. t, 56. |..Hoob. et. Tayl. musc. brit. p. 99. t. 24. JDillen. musc. t. 58. f. 55. B. foliis rectioribus: nervo exserto. ///ahlenb. lapp. n. 683. Hab. in aqua stagnante sylvarum ubique, usque in Lapponiam. : Praecedenti in locis minus duris accedit, sed pedalis lon- gitudinis et ultra, folis bis lineam longis. 1n alpinis autem strictior magis diversus. .. quodammodo simils H. falcato Brid. musc. Il. 2. t 1. f. 6. Web. et Mohr cr. p. 35g, quod etiam in alpi- bus Dalecarlicis legi, sed sterile, forsan initium capsuliferae plantae. | i257. HYPNUM. nitidulum: surculis planiusculis sub- fasciculatis, folis lanceolato - attenuatis. subdistichis enervibus, capsulis erectiusculis. | JJ ahdenb. lapp. n. 6601, Swartz summ. veg. p. 42. 710 CRTPTOGAMI1A H. pulchellum Dzc£s. crypt. fasc. 2. p. 15. t. 5. f. 6. Engl. Bot. t. 2006. Hook. et "Tayl. musc. brit. p. 99--£. 25. Hab. locis deustis in vegetabilibus putridis Lapponiz subsylvatice rarius. —— Surculi minus evidenter plani etiam ob angustiem semili- nearem; tamen sequenti proximus mihi videtur, nec folia evidentius secunda vidi. Longitudo surculorum plerumque tantum bilinearis. 1258. HYPNUM denticulatum: surculis planis subfa- sciculatis, foliis oblongis apiculatis distichis enervi- bus, capsulis inclinatis. Z7, svec. n. 1014. Hed- toig st. cr. &. t. 51. Hook. et. Tayl. musc, brit. p. 92. £. 24. "Dillen. musc. t. S4. f. 52 Bs B. obtusatum: folis ovalibus obtusis. A7ZahAlenb. lapp. n. 663. Hook. et "Tayl. l.c. y. piliferum: tenuissimum, foliis oblongis pilo fle- xuoso terminatis. : Leskea pilifera Swartz sum. veg. p. 4&1. JFahlb. gothob. p. 101. 1 Hab. locis occultis ad rupes et radices arborum per omnem Sveciam sylvaticam passim; 4 et y preci- pue versus alpes etiam Dalecailize, Surculi valde variabiles, tamen plerumque lineam lati, semiunciam longi, valde nitentes et virentes; quo latiores eo plerumque obtusiora sunt fola, quo angustiores surculi eo ma- gis acuminata immo pilifera folia, etiam capsulae erectiores. 1259. HYPNUM unzdulatum: surculis planis fascicula- lis, foliis ovalis acuminatis transverse undulatis subenervibus oblique complicatis, capsulis arcuatis sulcatis. JLznnm. spec. pl. p. 1509. | Hedwig spec. musc. p. 242. Hook. et Tayl. muse. brit. p. 92. t. 294. JV eb. et Mohr cr. p. 548. Dillen. musc. &. 56. ftg. 11. JTY'ahlenb. lapp. n. 664, JFahlb. gothob. p. 100. Hab. in lateribus saxorum umbrosis irrigatis regio- num montosarum precipue maritimarum, ut Nord- landize norvegice rarius, Bahusis et Hallan- dise passim, Smolandie adjacentis, Scanie in Kullaberg. iac MUSCI 711 Praecedente multoties major, interdum plures uncias lon- gus et duas lineas latus, non nisi prima juventate parum ni- tens, dein insigniter albescens. Setae plerumque longitudine surculorum. Capsulae sesquilineam longae. 1260. HYPNUM riparium: surculis ramisque repenti- . bus, foliis bifariam divergentibus ovato-lanceolatis a- cuminatis uninervibus — £zzm. seec. n. 10553. Hed- wig st. crypt. 4. t. 5. Hook. et Tayl. musc. brit. p.:92- t. 24. " Dill. müsc.'t. 4o. f. 44. D. Hab. in lignis ad aquas campestres Svecie tempera- Lioris passim. Surculi longitudine vari, sed rami vix uncia longiores. 1260. HYPNUM prolixum: surculis elongatis vage ra- mosis, foliis cordatis concavis acutis serratis uni- nervibus bifariam patentibus, Jcés. cr. fasc. 2. p. 15. Swartz musc. svec. p. 69. Dill. musc. t. 58. f. 51. H. riparioides 7Tedee. st. cr. 4. t. 4. spec. musc. p. 242. [l'eb. et Mohr cr. p. 526. If'ahlb. goth. p. 100. H. ruscifolium ook. et T'ayl. musc. brit, p. 106. t. 26. Hab. in stilliciduis aquarum Svecie meridionalioris sallem Gotlandis ex. gr. ad Vible, Gotho- burgi. Ex majoribus nostris speciebus, habitu quodammodo Fon- tinalis; attamen a praecedente non nimium recedit, quin lo- cum hunc. obünere possit. Folia situ variant, sed semper lata quodammodo Busco aculeato subsimilia. 420. LESKEA. Hedwig fund. 2. p. 95. t. 10. f. 62.63.65. Peristomium duplex: exterius dentibus sedecim; inte- rius membrana basi inlegra, sursum divisa in lacinias circiter sedecim dentibus oppositas equales sinubus aculis nudis (sine ciliis ullis) disjunctas. Capsula la- teralis pedunculata tenuior angustiorque (quam in praze- cedente genere), plerumque omnino erecta (n. 1265. 1264. 1268. 1269. 1271.) rarius aliquantum cernua. Calyptra cucullata (nisi in specie prima submitrefor- werd — Musci tenuiores, nitidiores; 1) surculis complanatis n. 12602-1264. 2) surculis teretiusculis a) decumbentibus repentibusee n, 1265-1270. b) den- droideis n. 1271. 7192 CRTPTOGAMIA 1262, LESK EA. /ucens: surculis complanatis subdivisis decumbentibus, folis ovalibus obtusis enervibus grosse reticulatis, capsulis cernuis. JDecand. fl. fr. n. 1924. Schwcegrich suppl. t. 04. Hypnum lucens Jan. spec. pl. ed. 9. p. 1509. JDillen. musc. p. 270. t. 54. f. 10. Hookeria lucens /Jook. et J'ayl. musc. brit. p. 99. Hab. in nemore declivi scaturiginibus abundante ad. amnem prope molam Yabergensem paroecie Fem- sjó Smolandiz occidentalis (Zrzes). Surculi complanaüi latiores quam in ullo alio musco scil. inter oras extimas Ííoliorum lineas quatuor lati. Folia quo- que magna grandius reticulata fere ut in Sphagnis, pri- mum eximie lucentia sed mox albescentia. Seta vix plus quam uncialis longitudinis. — Operculum rostratum cum ca- lyptra brevi vix adeo miiraeformi ut inde genus distinctum, saltem in nostra magis contracta enumeralione plantarum syecicarum. : 1265. LESKEA complanata: surculis complanatis pin- natis procumbenlibus; ramis altenualis, foliis ob- longis apiculatis enervibus. edu. spec. musc. p. 23:1. JVahlenb. lapp. n. 654. ups. n. 699. Hypnum complanatum JZnn. svec. n. 1015. .IHoof. et J'ayl. musc. brit. p. 91. t- 24. Dillen. musc. L.S4, fu v. | Hab. in lateribus occultis siccis saxorum fere totius Svecie usque ad Nordlandiam norvegicam passim. Musceus in planum redactus, ramis praecipue inferioribus extenualis in apicem capillarem. i264. LESKEA Zzrichomanoides: surculis complanatis pinnatis adsceüdentibus, foliis obliquis subelliptieis obtusis crenulatis subuninervibus. J7edwig spec. usc. p. 251. JVahenb. lapp. n. 655. - Hypuum trichomanoides .Schreb. lips. 98. Hook. et Tayl. musc. brit. p. 91. t. 2&, — Dillen. musc. 5104... 0. Hab. ut antecedens sed locis minus siccis usque in Nordlandiam passim. | Surculi sapra valde convexi vel quasi bullati; ramis quo- que curvatis obtusioribus. f JIUSCI 719 1265. LESKEA pa/udosa: surculis procumbentibus fili- formibus; ramis erectis curvatis, foliis ovato - acu- minalis concavis uninervibus subsecundis, capsulis ereclo-cernuis cylindraceis. JJeduwig st. cr. 4. £. 1. spec. musc. p. 221. Swartz musc. svec. p. 69. Feb. et Mohr crypt. p..246. Dill. musc. t. 57. f. 27. B, Hab. in terra aprica paludesa ad radices arborum precipue E oslagie rarius. ,Muscus fere totus luridus H. lurido forsan proxime af- finis, ramis nonnullas lineas tantum longis. Capsulae line- am longae. 1266. LESK EA pulvinata: surculis procumbentibus sub- Ssetaceis; ramis adscendentibus, foliis ovatis acutis concavis enervibus subimbricatis, capsulis cernuis oblongis, 77ahlenb. lapp. n. 657. Hab. locis subhumidis ad radices populorum Lap- ponie Kemensis inferioris passim copiose. Totus tenuior, subsetaceus, mollior et viridior; et foliis eL capsulis brevioribus quam praecedentis. Ab hac maxime septentrionali et tenui forma natura increscere videtur ma- gnitudine et rigiditate per L. paludosam ad L. polycar- pain nobis extraneam. 1267. LESKEA subtilis: suvculis reptantibus implexis s capillaceis, foliis lanceolatis acuminatis sparsis e- nervibus, capsulis suberectis. Jede. st, cr. &. t. 9. spec. musc. p. 221. Swartz musc. svec. p. 69. IPeb. et Mohr cr. p. 250. et 405. schwed. reis. p. 127. Hab. ad radices arborum saltem Svecice mediz ra- rius ex. gr. Stockholmie, S'nolandie ad Femsjó: Fries. 'Tenuissima omnium nostrarum, vere capillacea, foliis vix oculo nudo distingvendis. 1260. LESKEA polyantha: surculis repentibus; ramis erectis confertis, foliis basi subovatis acuminato- cuspidatis enervibus. JJeduw. st. cr. 4. t, 2. spec. zusc. p. 229. Il'ahlenb. lapp. n. 657. Hypnum polyauthos ScAreb. ps. p. 97. Dulen. muse. t. 42. f. 62. (rainus bona). ; Hab. in truucis arborum frondosarum totius Svecice frequenter. -- CRYPTOGAMIA Muscus ob folia fere pilifera mollis, sine nitore, copiose fructificans unde nomen. 1269. LESK EA sericea: surculis repentibus; ramis ad- scendentibus arcuatis, foliis sublanceolatis attenuatis concavis nervosis, setis asperulis. JTedwig st. cr. 4. f. 17. spec. Tnusc. p. 220. Hypnum sericeum Jnzn. seec. mn. 1056. Hook. et J'ayl. musc. brit. p. 100. t. 25. — Dillen. musc, p. 523. 42; f. 59 Hab. in saxis rupibusque sylvaticis siccioribus ubique. Praecedente major et rigidior, eximie nitens (unde mno- men), sed parcius fructificans. 1270. LESK EA zncurvatas surculis serpentibus, tamis vagis fructiferis, foliis ovatis acuminatis obtusiuscu- lis subsecundis uninervibus, capsulis cernuis. 77ed- wiz spec. musc. p. 210. t. 55. füg. 8-14. /F'eb. et Mohr er. p. 204. /ZF'ahlenb. lapp. n. 656. Hypuum atro-virens 7Zook. et Tayl. musc. brit. p. 109. £. 26. | Hab. in lapidibus alpinis et subalpinis Lràip ponis passim. | Muscus noster filo non crassior, satis mollis, nervo latiore in acumen obtusiusculum foliorum dilatato. His notis a H. tenello n. 1234, bene disüngvitur. 1271. LESKEA. dendroidea: surculis erectis; ramis fa- sciculatis terminalibus, folus ovalibus concavis uni4 nervibus, peristomii laciaiis periusis. Z7ed;. spec. misc. p. 220. — Hypnum dendroides zzz. svec. n. 1028. Hook. et 'layl. musc. brit. p. 101. 4. 25. Dillen. musc. p. 515. t. 40. f. 48. — Climacium dendr. 77 eb. et Mohr p. 252. t. 10. f. 3. Hab. locis üdis sylvaticis totius Svecie frequenter. Muscus forma fere arbusculae circiter duarum unciarum altitudinis, obscure viridis, rarissime fructificans. 4491, (NE C.K Ed AS Hedwig fund. 2. p. 95. t. 8. f. 43 - Ág, L " Peristomium duplex: exterius dentibus sedecim$ inte- rius ciliis totidem cum dentibus exterioris alternautibus MUSCI - 715 vel basi omnino liberis (Anomodon Hook. speciés . surculis teretibus comprehendens) vel membrana le- vissime junctis (in speciebus complanatis, generis prze- cedentüis sectioui prim: forsan nimium affinibus). Capsula lateralis semper erecta; seta vel brevissima vel inclusa vel tortuosa, rarius recta longaque (m. 1276. 1274). — Musci substantie laxioris, 1) surcu- lis complanatis n. 1272-1274. 2) teretiusculis m. 1275. 1276. 1272. NECKERA pennata: surculis complanatis pinna- tis decumbentibus, foliis acinaciformibus acumina- tis disüchis, capsulis oblongis subsessilibus peri- chztio inclusis. Jede. st. cr. 5. t. 19. spec, musc. p. 200. Zspegren blebing. p. 76. Fontinalis pennata Jzmm. spec. pl. p. 1571. Hypnum pennatum Zloffm. — Dill. musc. t. 52. f. 9. Hab. in truncis fagorum Svecie meridionalis fre- quenter, precipue Smolandiz fructificans. Surculi crassiusculi, recti, duas lineas lati. Perichaetia fo- lis parum longiora, sed cuspidata, capsulas superantia. 1275. NECKERA pumila: surculis complanatis subpin- nalis vagis, folis acinaciformibus acutis distichis, capsulis ovalibus exsertis. Z7edww:sg st. cr. 5. t. 20. spec. musc. p. 205. Hook. et "Tayl. musc. brit. p. 77. Ll. 22. JV'ahlenb. lapp. n. 655. Hab. in saxorum lapidumque lateribus occulüs siccis Lapponis sylvatiege altioris rarius, Praecedente pumilior, laxior; surculis vix lmea latioribus; iolis brevioribus. Perichaetia foliis saltem | duplo longiora, magis convoluta, minus cuspidata, longitudine pedicelli, ut capsula exseratur. 1274. NECK ER A. erzspa: surculis complanatis pinnatis suberectis, foliis oblongis obtusis cum apiculo trans- verse rugosis distichis, setis exsertis. Jedw. fund. musc. 2. p. 99. spec. musc. p. 206. Hook. et Tayl. musc. brit. p. 78. t. 92. LVahlenb. Feet. 4c. H. 1906. p. i4o. — /«ahlb. gothob. p. 101. — Aspegren bleking. p. 76. Hypnum crispum Linn. spec. pl. p. 1589... Dillen. TRUusCc. p. 279. t. 56. f. 12. 716 CRTPTOGAWMIA Hab. in petris precipue caleareis occultis Gotlan- dis frequenter, Biekingise, Scanie in Skárali alibique, Ostrogothic in Omberg, Gothobur- gi, sed in Svecia superiore vix nisi ad Íodinas Persbergenses Ver mlandie. Praecedentibus multo major et pulchrior, immo pulcherri- mus muscorum hypnoideorum. Saepe ultra spithamam lon- gus, ramis duas lineas latis, valde ;splendens et undulatus. Perichaetia marginalia (nec ut in praecedentibus e pagina su- periore surculorum), setam ultralineas duas exserentia. 1275. NECK ERA curtipendula: surculis vagis subpin- nalis, foliis ovatis acuminatis superne serrulaüs pa- tulis, seüis flexuosis incurvisque. —Jedyig spec. musc. p. 209. . /P'eb. et Mohr cr. p. 241. Il/ahlenb. lag. n... 652. ; Anomodon curtipendulum Zfoo£. et "'ayl. muse, brit. p. 79. t. 22. ypnum curtipendulum JLzmnm. svec. n. 1050. Dill. IMLESC. pi 599, 0.545. 4; bs Hab. in rupibus et saxis siccis sylvarum ubique, Lap- ponia altiore tantum excepta. Saepius spithamam longus, Hypnis majoribus (ex. gr. loreo) similis, subnitens. Capsulae in setis flexis plerumque pen- dulae (unde nomen speciei), alias rectae. 1276. NECKERA »vitzculosa: surculis repentibus; ramis erectis subdivisis íructiferis, foliis ovato - elongatis obtusis uninervibus siccitate incurvis. 7ed:w. spec. eusc. p. 209. f. 40. f. 4. 5. IP'ahenb. lapp. n. 551. Anomodon viticulosum ZZToof. et T'ayl. musc. brit. p. 79. f. 22. Hypnum viticulosum ALzn. spec. pl. p. 1592. Dill. muse, p.i$og. 14:89. fA. | Hab. ad rupes occultas sicciores Svecice rarius, in re- ionibus maris occidentalis paullo frequentius usque 'ad Nordlandiam norvegicam. (Truncus fere subterraneus radiciformis ultra spithamom longus.. Rami curvati et crispati, viticulis comparati, un- ciam unam alteramve longi, omni nitore experü. Fructificat rarius setis fere unciam longis, capsulis cylindricis. MUSCÍ 71? | áo3, FON TINALIS, Liàn.gen. ed. Schr. n. 1655. Hedwig fund. 3. p. 96. 1.0. f. 55. Peristomium duplex: exterius dentibus sedecim; inle- rius ibdivisum conicum acutum (àápice nunquam de- hiscens, sed) trabibus longitudinalibus aliisque trans- versalibus cáncelli instar usque e basi constitütum.; Capsula lateralis perichetio folis majori vel omnino inclusá vel saltem lougius fulcrata, semper recta. Calyptra mitreformis. — — Musci aquátici majores laxi; caulibus nigerrimiss foliis trifariis, plerumque enervibus, grossius reticulatis. 1277. FON TINALIS antpyretica: folis navicularibus bipartitisve trifariis oblongis acutis enervibus, peri- chatio capsulam includente. —JLzmm. svec. m. 961. Sv. Bot. t. 215. | Hook. et Tayl. musc. brit. p. 02. 4.22. Ilahlenb. lapp. n. 691. Dil. p. 854. t. 55. f. 1. £. minor: foliis omnibus bipartitis. . F. minor ALaunz. faun. svec. app. p. 558. Hab. ad lapides in fluviis minoribus et rivulis Sve- cis precipue sylvatice frequenter. Muscus nostrorum màximus, saepé aliquot pedes lóngus, rusticis etiam notus nomine Zonktemossá. Folià fere tres li- neas longa, demum nigrescentia. | i270. FONTINALIS squamosa:* folis ecarinatis ener- vibusque subconvolutis lanceolatis trifariis, perichzez tió capsulam subincludente obtuso. ede. st. ér. 5. i. 12. spec. müsc. p. 298. ' Dill. p. 250 1. 55. f. 5. Wahlenb. lapp. n. 692. — IV'ahib. gothob. p. 102. .A4- . spegren bleking. p. 77. 4 Hab. in fluviis minoribus frigidioribüs Sveécis altioris sylvatice. a Lapponia ad Dalecarliám et Vermlán- diam ferrimontanam frequenter; dein Gothoburgi . et Blekingize raro, | Praecedente vix brevior, sed angustissima, jubae nigerri- mae saepe ultra pedem longae simillima; ramulis etiam fo- losis filo parum crassioribus. Capsulae e caulibus defoliatis nigerrimis proveniunt; itaque perichaetium obtusissimum:. 1279. FONTINALIS /a/cata: foliis carinatis uninervi- busque lanceolato-cuspidatis trifariis secundis; peris Flor. Svec. 46. 718 CRYPTOGAMIA "d chetio elongato setam exsertam vaginante, surculis simpliciusculis. Jede. st. cr. 9. t, 24. spec. musc. p. 299. JfaAlenb. lapp. n. 693. F. càpillacea Linn. svec. n. 962. fide Ehrh. Hab. iu lapidibus rivulorum frigidiorum sylvaticoruni a Lapponia usque ad Vervmlandiam altiorem pas- sim; Smolandie et Uplandie raro. Muséus brevis, plerümque biuncialis, semper optime tri- farius quamvis cuspides foliorum secundi. Perichaetia inter fola egrediuntur, ipsis multiplo longiora. 4395, FISSID EN S. Hedwig fund.2. p. 9A spec. musc. p. 152. t, 98-40. Peristomium simplex; dentibus sedecim apice bifidis inflexis; Capsula lateralis pedunculata cernua; Ca- lyptra cucullata, — Musci valde singulares foliatione quasi ensata (instar foliationis Ensatarum inter Li- litceas): scil. foliis inferne margine bifidis, bifarus. 128e. FISSIDENS £axifolius: caule subdiviso, foliis ultra inedium duplicatis oblongo-higulatis, seta sub- radicali: foliis perichatialibus vaginantibus cuspi- datis. Jede. spec. p. 155. t. 99. fir. 1-5... Hook. et "T'ayl. musc. brit. p. 51. t. 16. (Dicranum). /7ah- lenb. lapp. n. 584. ud Hypnum taxifolium .JLinm. svec. m. ioi9. Dullen. Iniüsc.ophs 2603. 4. 54. 4. 3. P. caule longiore, seta laterali (media). PF. adiantoi- des edw. st. cr. 5. £. 26. | Hook. 1. c. Dill.1. c. f. 5. Hab. in terra succosa infra saxa et rupes per Sve- ciam fere tolam usque ad Nordlandiam inferalpi- nam Norvwegie passim. | Canles penniformes (praesertim 4) latiores quam in ceteris, saepe sesquitertiam lineam lati, plerumque rufescentes. Cap- sulae quoque magis inclinatae. 1281. FISSIDENS bryoides: caule simplicissimo, foliis infra medium duplicatis oblongo-ellipticis, seta sub- terminali foliis fulcrata. .Jedwig st. cr. 5. t. 29. Hook. et T'ayl. müsc. p. 49. £. 16. (Dicranum). ///ah- Llenb. lapp. n. 595. MUSCI 716 ... Hypnum bryoides Lina. seec. n. i012. Flor. Dar. t. 475. f. 1... Dill. musc. p. 263. t. 54. f. i. B. exilis.— F. exilis Hed«w. spec. p. 152. t. 98. f; 9-10. a a viridulum Swartz musc. svec. p. 21. £. 2j JLo. 5. Hab. locis uliginosis et ad cespites paludum sylvati- carumi totius Svecise passim. Caules penniformes dimidio angustiores quam in praece- dente, vix ultra lineam lati, laete virides praesertim in sta- tu exili. Cito fructificat inprimis hie status, et quo citius eo miagis seta terminalis et muscus inde quasi bryoides. Capsula quoque erectior: áj44. PTEROGONIUM, Swartz musc. $vec. p. 20. Hooh.et Tayl. usc. p. áo. t. 2... Peristomium dextibus sedecim erectis (fere semper indi- visis? an etiam aliis interioribus?). Capsula lateralis longius pedunculata, erecta. Calyptra cucüullata. — Musci surculis longis tamosissimis filiformibus vel julaceis, apüd nos raro vel non fructificantes pert- stomio forsam inagis incompleto, in australtoribus melius indagando. | i282. PTEROGONIUM Jiforme: sürculis repentibus nudisi ramis incurvatis simplicibus, foliis oblongis imbricatis enervibus, Jed:w. st, cr. 4. í. 7. |. Hook. et Tayl. müsc. p. &1. t. 14. [Wahlenb. ups. n. 275. lapp. m. 563. — : | Hab. iu saxis et lapidibus fere totius Svecis passim, sed vix fructificans lectum nisi Upsaliae. | Surculi filo tenüiores, omni mitore expertes; $etis plus quam semiunclamn supereminentibus. 1280 P'TEROGONIUM ? sciuroides: surculis repenti- busi rámis adscendentibus, foliis ovatis acuminatis enervibus substriatis, T'urner musc. hibern. p. 53. Fissidens sciur. 7edw. sp.p.161. I'ahlenb. lapp. n. 590. Levcodon sciuroides Hook. et Tayl. müusc; p. 65.t. 20. Hypnum sciuroides zn. spec. pl. p. 1596. Dilten. - 4mnüsc. p. 919. £. 4i. f. 54. Hab. in truncis arborum Svecise temperatioris usque ad Upsaliam ubique, dein vix nisi in rupibus etiam Nordlandie Norvegice raro. g20 CRTPTOGAMIA Rami fere soli eminentes, numerosi, curvati, hitidi, eras- silie fere pennae columbinae. Fructus apud mos quantum sci- mus nunquam lectus, etiam in Germania septentrionali ra- rissimus et peristoimo forsan minus completo, sed ad Car- pathos ut videtur duplici, idque. magis quam aliquando in P t. gracili secundum Hook. et Tayl. p. 41. . ,4955,. BR Y U M. |. — Linn. gen. éd. 6. n. 1194. (partim). Hedwig fund. p. o^. t. 10. f. 67. Peristomium duplex: exterius dentibus sedecim acutis longitudine interioris; interius inferne membranaceum, superne laciniis sedecim latiusculis cum ciliis inter- jectis pluribus vel rarius totidem. Capsula plus mi- nus pendula, rarius tantum obliqua, in seta terminali elongatà. Calyptra cucullata. Plores masculi cap tuli- formies. — Musei simplicrores erectiores; 1) cápsulis endulis nutantibusee a) caulibus divisis n. 3264-1289. )) simplicissimis n. 1290-1292. 2) capsulis obliquis striatis n. 1295. | 1284. BRYUM ceespiticium: caulibus divisis. aggregatis abbreviatis, foliis ovatis acumina!is imbricatis, cáp- sulis saccatis. — nn. svec. n. 1010. Hedwig spec. musc. p. 100. Hook. et Tayl, musc. brit. p. 121. 1. 29. Dillen. muse. p. 596:t; 5o. f. 606. Hab. in terra humida aprica ubique. Omnes partes breviores quam in proximis. Capsulae li- tea parum longiores. Celor quoque obscurior. : 1285. BRYUM capillare: caulibus divisis, foliis obova- tis cuspidatis planis patulis siccitate erispis, capsulis oblongis. Hedte. spec. musc. p. 102. Hook. et Tayl, 7nusc, br. p. i21, £294 JDvlléns musec t8 bot of. bo. Mnium capillare mnm. seec. n. got. Hab, in terra sicciore denudata ubique. — '[otus longior; capsula saltem bis lineae longitudimis. Co- lor laetior. 1286. BRYUM annotimim: caulibus e summitate inno- vantibus dioicis granuliferisque,' folis sparsis lau- ceolatis. subhyalinis patentibus, /eapsulis elongato- pyriformibus. ^ Hedwig speci musce p. 189. 0. 45, "Swartz in'Schrád. diar. 18004 3/ p. 102; 1, 5. f. C. Muium annotinum Ann $vee,; n. 976. 7 0- MUSCI 721 Hab. in terra uliginosa et subinundata sylvatica passim. Muscus totus gracilis, elongatus et subhyalinus; granulis exillaribus. 1307. BRYUM a/pinum: caulibus elongatis dichotomis teretiusculis, foliis lanceolatis carinatis strictis su- perne serratulis, capsulis oblongis. Linn. mant. p. 509. JTook. et "Tayl. musc. br. p. 124. t. 28. I'ah- lenb. lapp. n. 659. Dill. musc. p. 395. t. 5o. f. 64. Il'eb. et Mohr reis. p. 139. lFahib. gothob. p.103, Hab, in scopulis maritimis denudatis (subalpinis) Ba- husiz alibique ad mare occidentale etiam Smolan- dis occidentalis passim, ad mare orientale rarius ex. gr. Sandhaunn Sudermanniza. Caules plerumque unciae longitudinis, praecipue superne valde cupreo-nitentes; folis etiam humectatis strictis (nec patenübus) et ni fallor octofariis, Capsulae fere Dr. capil- laris, cui forsau proximum, 12600. BRYUM argenteum: caulibus ramosis subfilifor- mibus, foliis imbricatis ovatis concavis piliferis, cap- sulis ovalibus. Luz. spec, m. 1000. Hedwig spec. musc. p. i01. Hook, et Tayl. musc. brit. p. 120. i. 29. JDillen. musc. p. 592. t. 5o. f. 62. Hab. in muris, ruderaüs, ieclis tolius Svecie (pre- ter alpes) passim. Caules cum folus paene filo tenuiores, argentei coloris ob fo- lia superne mox albescentia, remanente tantum basi yirescente, 1209. BRYUM Zerii: caulibus ramosis teretibus obtu- sis, foliis imbricatis subrotuudis concavis apiculatis, capsulis clavatis cernuis. —Dzckhs. crypt. 2. p. 9. t. 4. f. 10. .Hed:s. spec, musc, pi 182. t. 44. f, 1-4, Hook. et Tayl. musc, brit, p. 120. t£, 29. JP'ah- lenb. lapp. n. 641. Hab. in fissuris rupium madidis iuferalpinis Nord- landia norvegice meridionalis passim copiose. Folia quoque hujus ob reticnlum grande mox albescunt, sed eaules vel surculi duplo triplove crassiores quam prae- cedentis. Capsulae cum collo suo tres lineas longae, demum ila retroflexae, ut latus inferius coelum respiciat. 1290 BRYUM carngeum: caule sunplicissimo, foliis 723 CRYPTOGAMIA lanceolatis reticulato-pellucidis erectis, seta tenuis- sima ílexuosa, capsula ovali —ZZnn. spec. pl. p, 1587. Hook. et "Tayl. musc. br. p. 119. £. 29. Dill. musc. p. Áoo. f£. 5o. f. 69. Aspegren blek. p. 76. B. delicatulum Hedwig stirp. cr. 1. £. 20. B. pulchellum: minus, capsula subglobosa. ed. sí. cr. 5. t£. 50. D. /V'ahlenb. lapp. n. 659. Hab. locis arenosis denudatis ad ripas fluminum frigi- diornm « Svecie meridionalis raro, 4 septentrionalis precipue Lapponiea frequentius, Dalecarlize ad Sáter, Ex minimis, caule tantum unam alteramve lineam longo, capsula vix semilinea grandior. Color musci quodammodo luridus, setae et inprimis capsulae carneus, immo interdum atropurpureus. 1291. BRYUM zutans: caule simplicissimo abbreviatos - folis lanceolatis acuminatis erectis, capsulis oblon- gis nutanlibus, Schreb. lips. p. 91. Hook. et Tayl. ;nusc. brit, p. 125. t. 29. Dill, musc. t. 5o. f. 61. Webera nutaus /Jedwigs st. cr. 1. t. 4. &. alpicola: capsulis cernuis, Z/aAlenb. lapp. n. 654. Swartz summ, p. 41. Webera alpina Hornschuch ? — B. longicollum 77ZaAlenb. carp. n. 1152. (excl. syn.) Hab. in terra sylvatica sicciore totius Svecie frequen- ter; 4 in alpinis. : Folia mitentia praecipue in alpibus; setae coloris ful- zidi Ceterum in alpibus omnes partes strictiores et capsu- lae quoque erectiores. | 12902. BRYUM pyriforme: caule simplici, foliis peri- chztialibus elongatis setaceis divergentibus flexuosis nervo lato constitutis, capsula pyriformi. Swartz musc. svec. p. 45. Hook. et "layl. musc. brit. p. 110. £. 28. Dillen. musc. p.591. t. 5o. f. 60, Webera pyriformis Hedwig st. cr. 1. t. 5. Mnium pyriforme Znun. svec, n. 960. Hab precipue ad ligna et radices arborum totius Sve- cite parcius. Muscus totus setaceus praeter capsulam, magis lutescens !"nm praecedens. MUSCI 725 3295, BRYUM androgynum: caule subsimplici, foliis lanceolatis superne serratis margine recurvis, cap- .. sula erectiuscula cylindrica sulcata. JTedwis spec. musc. p. 170. Hook. et Tayl. musc. brit, p. 115. i. 230. JDillen. musc. 1. 51. f. 1. JV'ahlb. gothob. p.105. Aspegren blebins. p. 75. JV'ahlenó. Ft. Ac. Handl. 1806. p. 159. Mnium androgynum Ann. svec. n. 971. Hab. in caudicibus putridis Svecie meridionalis fre- quenter et capsuliferum, sed medic rarius et sterile. Muscus mollis omnis nitoris expers, cito pallescens adeo ut capitulis suis pulverulentis Mnio palustri non absimilis. Sed duplo minor est et capsulis demum declinatis facile di- guoscendus. 420, M NIU MM. Linn. gen. ed. 6. n. 1195, Hedwig fund. 2. p. 94. t, 5. f. 22.25, Peristomium duplex: exterius dentibus sedecim acutis longitudine interioris; interjus inferne membranaceung, superne laciniis sedecim latiusculis cum ciliis interje- ctis pluribus yel rarius totidem. Cepsu]a plerumque plus minus pendula in seta terminali elongatá. Ca- lyptra cucullata. Flores masculi disciformes. — Mu- sci simpliciores erecttores majores; 1) capsulis pen- dulis a) foliis margine incrassatis n. 1294-1298. b) non incrassatis n. 1299-1502. 2) capsulis cernuis oblon- gis n. 1303. 1304. . 5) capsulis sphaericis n. 1505. 1294. MNIUM serpyllifoltum: caulibus erectiusculis sto- — loniferis, foliis margine incrassatis integerrimis ob- ovatis obtusis, capsulis ovalibus, operculis apicula- tis. JLinn, svec. n. 902. «. | j M. puuctatum 77edwis spec. p. 193. Schreb. lips. p. 95. (Bryum). Hook. et "Tayl. musc. brit. p. 125. f. 5o. Dillen. musc. p. 416. t. 55. $4591 B.rostratum: foliis serrulatis apiculatis, operculis. rostratis. | B. rostratum JAZ/ook. /l. c. Je 320. 1; 0g Swürtz summ. p, 41. Dill. L c. f. &o. Hab. ad rivulos et loca ivrigata Svecie sylvatice u- bique; 8 Vermlandize. Folia quam in ceteris latiora, fere duas lineas lata: 724 CRTPTOGABIA itque Serpyllo similiora. /2 ommibus partibus ininus et ané gustius, igitur etiam acutius. 1295. MNIUM cuspidatum: caulibus erectiusculis; sto- - onibus deeumbeutibus, folüs margine incrassatis serratis ovatis cuspidalis, capsulis ovalibus, opercu- lis obtusis. Hedwig spec. p. i99. t. 45. fig. 5 - 8. Schreb. lips. p. 84. (Bryam). Hook. et "Tayl. muse. p.ai27. 8. 91. Dillen. inusc- p. 415. 1. 55: f. 79. M. serpyllifolium 58 ALnn. svec. n. 902. Hab. locis subhumidis umbrosis sylvarum Svecie to- lius passim. Praecedente vix minus, praecipue cum polysetum sit. Folia cuspide insigni et. serraturis acutis magis rigent quam in ceteris. 3296. MNIUM uzdulatum: caulibus erectiusculis su- » perne stoloniferis, foliis margine incrassatis serralis undulatis lineari-ligulatis, capsulis aggregatis oblon- gatis, operculis conicis. Jedrwis spec. p. 195. M. serpyllfolium «s Zznm. svec. n 992. Bryum ligulatum Schreb. lips. p. 91. Hook. et Tay. nausc. p. 126. t. 50. Dill. musc. p. 410. t. 52. f.76. Hab. in humidis sylvarum per maximam partem Sve- ci passim. Folia saltem duplo lengiora quam in prima specie, fere quatuor lineas longa. Ceterum apice insigniter prolificans. 1297. MNIUM marginatum: caulibus erectis simplici- bus, foliis margine incrassatis serratis oblongis acu- tis cuspidatis subimbricatis, capsulis oblongis, o- perculis rostellatis, Hook. et Tayl. muse. p. 126. t. 31. (Bryum). M. serratum ScAsecgr. suppl. t. 79. | Hab. in (lucis) humidioribus Svecicee temperalioris ra- rius, ex. gr. ad rivulos nmi preruptis montis Om- berg versus Veltern, ad Pemsjó. €olore sublurido, nervis et marginibus foliorum rubentibus totaque substantia sequenli proximum, sed iuplo munor, sur- culis vix uncialbus, capsulis vix semilinea. latioribus. lNer- vus foliorum in cuspidem excurrens, 3298. MNIUM Aornum: caulibus erectis simplicibus, fo- liis margiue iucra:salis serratis lanceolatis acumina- * ALUSCT 725 tis subimbricatis, capsulis ovalibus, operculis con- vexis apiculatis. Lum. svec. n. 977. Hedtw. ^spR p. i909. Hook. et. Tayl. musc. p. 127. t. 51. TA musc. p. o2, t, bi. f. 71. I'allb, gothob. p. 105. Aspegren bleking. p. 75. Hab. locis humidis occultis Sveciee temperatiorls oc- cidentalis a Scania ad Bahusiam passim; in orien- talibus maritimis rarius ex. gr. Blekingie, Stock- holmiee. : Praecedente utplurimum duplo majus, quamquam folia an- gustioris figurae. Capsulae co laliores fere ut in majoribus serpyllifolis, quibus re vera afline, 1299. MNIUM roseum: caulibus erectiusculis stoIonife- ris, foliis obovato-spathulatis acutis serralis undu- latis, capsulis ovalibus, operculis obtusis. Zedie. spec. p.i9^. Schreb. lips. p. 04. (Bryum). Hook. et TaylL. zusc. p. 120. £. 19. Dill. muse. p. &11. 1. 52. f. 77. M. serpyllifolium 4. proliferum zn. seec. n. 962. Hab. in nemoribus paludosis ubique, sed raro fructu. Magnuitudine et facie fere M. serpyllifolii Folia vera quod ad substantiam magis sequentium, etiam ad apicem caulis maxima in rosulam collecta, unde nomen speciei. 2500. MNIUM crudum: caulibus simplicibus . inferne nudis, foliis sparsis ovatis acuminatis: perichaetiali- bus elongatis superne serrulaus patulis, capsulis nu- tantibus clavatis. | zm. seec. m. 979. .Hedswis st. cr. 1. f. 97. Hook. et Tayl. musc. p. 319. f. 29. Dillen. musc. p. &o1. £. 51. f. 7o. | B. longicolle: foliis magis serratis nitentibus, cap- sulis erectioribus collo longiori. Bryum longicollum Swartz musc, p. 99. t. 6. f. 13. Hedw. spec. musc. p. 169. £. 41. f. 1-5. (Webera). Hab, locis occulüs madidis ad rupes toiius Svecice et- iam alpiuz ubique; £ vero in alpium apricis prz-. cipue Dalecarliaz. Vulgo folis dilute glaucescentibus, summis longioribus sem- per patentibus facile dignoscitur; sed locis alpinis magis ni- tens et strictus occurrit, quo in statu ad Bryi nutantis varietatem 'alpinam accedere videtur. . 726 CRTPTOGANMIA 15012, MNIUM bzmum: caulibus innovando dichotomis elongatis, foliis oblongis acuminatis mucronatis sic- citate marginibus recurvis, capsulis clavatis. Schreb. Hips. p. 65. (Bryum). Swartz musc. svec. p. 5o. DDillen. musc. p. o5. t. 51. f. 72. 75. M. psevdo-triquetrum edis st. cr. 5. t. 7. Bryum ventricosum Hoof. et Tayl. musc. p.124. t. 50, g.turbinatum: caulibus abbreviatis, foliis subova- tis, capsulis obovatis. M. turbinatum Hedwig st. cr. 3. t, 0. Hook. et "Tayl. muse, p. 122. t. 29. Dillen. musc. p. 406. t, 51. f. 74. y. Oobtusatum: caulibus yix innovantibus, foliis ob- tusiusculis. ) Hab. in paludosis totius Svecise passim; y Upsalie in palude Vitulfsbergensi. Ob stellatos sic dictos flores tam regulariter dichotomus. Caulis semper ruberrimus et folia viridia. Longitudo omni- um pezrtium maxime variabilis ut in multis plantis paludosis, Folia semper integerrima. 1502. MNIUM aibicans: caulibus subsimplicibus, foliis oblongo-ovatis acutis superne serratis patentibus, capsulis ovalibus. 77'aAlenb. lapp. n. 622. Hab, in terra irrigata inferalpina Nordlandise nor- vegice passim, Praecedenti certe proximus, sed caules vix unquam inno- vantes, folia pallescentia et demum ob cellulas laxiores su- perne omnino albentia, capsulae basi non angustatae. 15039. MNIUM. pa/ustre: caulibus. dichotomis, foliis lan- ceolaus elongatis margine revoluus subintegerrimis, capsulis oblongis cernuis sulcatis. J;iz. svec. 7.970. Dillen. musc. p. 255. t. 51. f. 5.. Hook. et M'ayI. muc. p. 115 t, 20. (Bryum). Hab. in paludibus ubique vulgatissimum. Color ílayescens. | Folia eximie mollia, villo : radiculoso inferne interstincta. 150$. MNIUM turgidum: caulibus erectiusculis dicho- tomis. folis ovalibus obtusis concavis imbricatis, - capsulis oblongis cernuis sulcatis. Z'aAlenb. lapp. n. 619. £. 25. Hartm. F'et. Ac. Handl. 1015. p. 105, MUSCI 727 Hab. àd rupes madidas per summum alpium Lap- ponicarum et Jemtlandicarum jugum passim. Valde affinis praecedenti. Caules multo longiores saepius in modum Hypni decumbentes et steriles, cum foliis ple- rumque duas lineas lati, non misi rarius villo radiculoso. Se- tae autem breviores, plerumque tantum semiunciales. 1505. MNIUM. fontanum: caulibus subverticillatis, fo- liis ovatis acuminatis planiusculis serrulatis, capsu- lis globosis. Linn. svec. n. 969. FI. Dan. t. 298. Dillen. musc. p. 559. t. 44. f. 2. Bartramia font, Swartz. — Hook. et Tayl. musc. p. 97. t, 23. Hab. ad rivulos fontanos per totam Sveciam passim. Muscus strictior, lutescens, ad Dartramias quodammodo accedens fructu, sed ob flores masculos eximie stellatos vel disciforiaes adhuc hoc loco relictus, 4975. POHLLIA, Hedwig st. cr. 1.. p. 90.1.56. Hooker 1l. c. 1.9. f. 7. (Bryum). Peristomium duplex: exterius dentibus sedecim acumi- nalis longitudine interioris; interius inferne membrana indivisa, superne laciniis sedecim (sinubus nudis sine ullis ciliis interjectis), Capsula valde angustata et e- longata in selam rectam terminalem. Calyptra cucul- lata. Flores masculi angusti. - Muscus angustissi- mus et simplicissimus hujus sectionis. 1306. POHLIA e/ongata: caule erecto simplici abbre- viato, foliis lineari-lanceolatis acutis superne serru- latis, capsula cernua cylindrica basi elongata ar- cuata. JTedw. l. c. | JY ahlb. gothob. p. 102. Bryum elongatum Dicks. crypt. fasc.2. p. 9. Engl. Bot. t. 1605. Hook. et T'ayl. musc. p. 125. t.50. f. 1. Hab. in arenosis umbrosis montium maritimarum oc- cidentalium Gothiz rarius ex. gr. in Kullaberg Sca- nis et in Gammelboskogen prope Gótheborg. Foliatio viridula, nervo apicem fere attingente, satis stri- cta. Seta sesquiuncialis aurantiaca. Capsula in collum ipsius longitudine abiens. 409. PTYCHOSTOMUM. Hornfchuch in Syll. pl. ratisb, p.62. Bryol. germ. schem. Peristomium subduplex: exterius dentibus sedecim acu- 728 CRYPTOGAMNMIA minatis demumque subhyalinis membrane interioris adherentibus et eadem rumpente a se invicem sece- dentibus. Capsula basi elongata inclinata. | Calyptra ceucullata. Flores masculi capituliformes, — AMuscus habitu Bryo simillimus , sed peristomiis longe magis incompletis. : 1507, PTYCHOSTOMUM cernuum: foliis oblongis a- cuminalis laxis, capsula elongato- pyriformi, oper- culo conoideo. Zornsch. l. c. p. 64. Didymodon cernuum Swartz musc. svec. p. 20. et 85. [. 1. f. 9. Hedw. spec. p. 58. t, 9. (Cynontodium), Hab. ad rupes umbrosas prope Norrkóping et Stockholm (£L. B. IF rangel). Muscus Pryum nimis macrum angustatum simulque rigi- dulum refert. Foiia nervo insigni rubente. 409. CINCLIDIUM, Swartz in Schrad. diar. 1801. p, 25. 1. 2. Peristomium duplex: exterius dentibus sedecim brevi- bus obtusis; interius membranaceum superne in cu- pulam inversam obtusam clausam reticulatam forma- tum, inferne intra dentes exlerloris evanescens pene- tratumque, remanentibus columnis sedecim inter dentes exterioris positis cupulam sustentantibus. Capsula in- flexa seteeque adpressa; basi apophysi inflata. Calyptra cucullata. Flores masculi disciformes. — JMuscus la- tifolius aquaticus luridus. 3508. CINCLIDIUM szygium: Swartz l1. e... FI. Dan. 6. t. 1423. Schwoegr. suppl. 2. p. 95. 1. 67. /F'ah- lenb. lapp. n. 627. ups. n. 719. Hab. in paludibus maximis sylvaticis a Lapponia ad Vermlandiam et Uplandiam passim. Muscus simillimus Mnio serpyllifolio, sed color brun- neus praecipue in foliorum nervo ct marginibus insignis, fo- lna acuta nervo excurrente cuspidata, capsulae speciali modo selis adpressac. — Genus satis naturale inter muscos bryci-. deos summe aquaticum, peristomio interiore fere Fontünalis, exteriore omniuo Meesiae, ab utrisediversum magis inílata vel vesiculari forma, quae in paludosis vegetabilibus non in- €£onsvyela. 3 MUSCI : 726 ' 450, MEESÍA. — Hedwig fund. 2. p.97. t 9. f. 56.57. Peristomium duplex: exteris dentibus sedecim brevio- ribus obtusioribus; interius columnis vel ciliis inter dentes exterioris respondentibus, distinclis vel reticulo plus minus connexis. Capsula obliqua plas minus py- riformis, levissima, basi attenuata, in seta terminali scepe elongatà. Calyptra cucullata. Fructificatio sub- discoidea. — Muscz píus minus paludosi, folis erectis n. 1, patentibus 2, divergentibus 5 5, recursis 4. 1509. MEESIA u/iginosa : foliis lineari - attenuatis inte- gerrimis obtusis ereclis. ZJfedwig st. cr. 1. £. 1. 2. spec. p. 175. I'ahlenb. lapp. n. 631. .Hartm. Ft. "c. Handl. 3814. p. 101. Bryum trichodes Z;/4n. seec. n. 1006. Hook. et Tay. musc. p. 116. t. 28. Dil/. musc. p. 589. t. 4g. f. 58. Hab. in uliginosis apricis usque ad Lapponiam pas- sim parcius. Setae plerumque sesquiunciales, sed in alpibus saepe vix semiunciam longae. Folia setis ad basin vix duplo latiora, nervo dilatato quod ad dimidiam latitudinem constituta. Co- lor eorum demum fuscescens. 1310. MEESIA dealbata: caulibus abbreviatis, foliis lanceolatis acutis planis patentibus apice sübserratis diaphanis. Swartz müsc. vec. p. Qu. 'L 5l HE "Iu, Hedw. spec. musc. p. 174. t. ái. f. 6-9. ll'ahlenb. lapp. n. 652. Bryum dealbatum Dicks. cr. agile -y [s OU Ie S. Hook. et "T'ayl. musc. p. 117. t. Hab. ad rupes occultas madidas prec »c infer alpinas Lapponia passim; alias rarissime. — Seiarum longitudo variat ut in praecedente, a qua modice differt folus explanatis, seta multoties latioribus, colore pal- lidiore omnium partium demum inu foliis dealbato. —- Br y- um triquetrum Hook. et Tayl. l. c. p. 117. hujus varietas major videtur. i311. MEESIA 7oneiseta: foliis ovato - linearibus trifa- riis divergentibus serratis. Hed*e. st. cr. 1. t. 21. 22. spec. p. 175. JF'ahlenb. lapp. n. 650. e n. n Mnium triquettum Zinn. svec, n« 97 730 CRYPTOGAMIA Hab. in paludibus fluctuantibus Svecie saltem septen- trionalioris ab Uplandia ad Lapponiam copiose. Setae plernmque tres uncias longae, sed et sesquiunciales rarius occurrunt. Caules autem elongati, folis divergenti- bus (apicibus sesquilineam distantibus) siccitate contortis. Ni- hilo tamen minus species omnes optime affines genus naturale cum insequente eonsütuunt. 1912. MEESIA squarrosa: folüs deltoideis quinquefa- riis recurvis denticulatis, capsulis oblongis. 77 aA» lenb. lapp. n. 629. | | ryum squarrosum Linn. seec. m, 1007. spec. pt. .. p..1585. Hedwig spec. p. 1906. t. 44. f. 6-11. Hab. ii paludibus profundissimis apricis Sveciz fri- gidioris a Lapponia usque ad Vermlandiam et Up- landiam fere ubique, postea rarius. Surculi saepe digitum longi sed simpliciusculi, vermicu- lares, parum plus quam semilineam crassi, ob folia reflexa fere retro-imbricati, Setae saepius sesquiunciales. —Capsulae . laevissimae sine omnibus rugis. 431, LIM.MLAZ Hedwig stirp. érypt. 1. p. 85. t. S1. spec. musc. p. 176. Peristomium duplex: exterius dentibus sedecim latiuscu- lis; interius inferne mombranaceum , dein divisum in cilia 52-64. inter se cancellatim confluentibus in cü- pulam pronam apice tantum dehiscentem, | Capsula obliqua, sulcata. Fructificatio gemmiformis. — Muscus znsignior foliatione fere Polytrichi valde serrata. 1515. TIMMIA austriaca: folis lanceolatis. Hedwig spec. znusc. p. 176. t£. 42. lIPeb. et Mohr crypt. p. 254. JT'ahlenb. lapp. n. 629. Hab. in marginibus umbrosis terre inferalpinis Nord- - landie norvegice copiose, et exinde per Lapponi- am svecicam usque ad Sundsvall Norrlandie rarius; in Osmundsberg Dalecarlize optima et copiosa. Habitus fere Polytrichi undulati, folüs eximie serra- tis, ob nervum validum siccitate contortis etc.; sed albescen- tia huic generi propria. Nostra species ut subalpina et mon- tana contractior, foliis tantum duas lmeas longis, cum con- tra T. negapolitanae folia fere quatuor lineas longa, ita- JMUSCI 7ó1 que linearia patentiora ut convenit musco paludoso. Cete- rum differentia vix ulla. 4023. T D NARI. Schreb. in gen, pl. Linn. n. 1650, Hedw, spec. p. 172. fund. 2. t. 10, f, 58-61. Peristomium duplex, depresso-planum: exterius denti- bus sedecim obliquis apice connexis; interius dentibus tolidem oppositis membranaceis liberis. Capsula pyri- formis, spiraliter sulcata, terminalis. PFructificatio di- sciformis, — JMusci caule brevissimo cum foliis fere bulbiformi, seta valde spiraliter. contorta. 15914, PUNARIA Aygometrica: foliis ovatis maxime con- cavis acuminalis integerrimis, setis apice arcuatis. Hedwig spec. p. 172. | Sy. Bot. t. 220. Hook. et Tayl. musc. p. 69. t. 20. JV'ahlenb. Vet. Ac. H. 1006. p. 159. Mnium hygrometricum JALnn. svec. n. 972. Flor. Dan. t. 649. fte. 2. Dill. musc. p. o7. t. 52. f. 75. P. minor: Hab. in terra precipue deusta, in muris etc. totius Svecice passim. Muscus junior valde flavescens. Caulis brevis ob folia val- de concava quasi bulbiformis. Setae adultiores praecipue su- perne pro diversa humiditate et siccitate aéris se relaxant et contorquent, unde nomen speciei et svecicum Z7 áderleks- mossa vel J'átevádersmossa. 1315. FUNARIA ca/carea: folis ovalibus piliferis ser- ralis, seta recta, capsula oblongata. /Zahlenb. F/et. Ac. Handl. 1806. p. 157. t. 4. f. 2. a-K. F. Muhlenbergii Jede. fil. — Ileb. et Mohr cr. p. 300. Hook. et "Tayl. musc. p. 69. t. 20. (? 8. P. hibernica ook. et Tayl. L. c. p. 70. t. 20). Hab. ad petras calcareas apricas Gotlandis occi- dentalis alüoris passim, ex. gr. in insula Carolina majori, ad Klintabacke, ad Gàsmora Fáróe. Folia pallescentia, subpatentia ^ Seta quatuor lineis non longior, parum tortilis. Capsula quoque minus sulcata. 455. BARTRAMIA. Hedw, st. cr. 2, p. 331. t. ÁO, spec. musc. p. 164. Peristomium duplex: exlerius dentibus sedecim acumi- "LL ERYPTOGANIA natis; interius membranaceum plicatulum, superiüe las ciniis sedecim lalis carinatis apice bifidis: interjecta la- cinula breviore. Capsula globosa obliqua sulcata in selá minus conspicuá. Calyptra cucullata. Flores mas sculi terminales gemmiformes. — Musci foliis cópio- | sis, subsetaceis n. 1516-1519. sublanceolatis n. 1519. 1516. BARTRAMIA pomiformis: caule abbreviato, fo- lis basi subvaginantibus setaceis strictis subiuteger- rimis. 4edwrig spec. p 164. Swartz musc. p. 75. Il'ahlenb. lapp. n. 642. B. ithyphylla Hoo£. et Tayl. musc. p. 96. t. 25. Bryum pomiforme .Linn. svec. n. 999. Hab. in terra denudata occulta ad semitas, rupes etc. totius Sveeize etiam alping ubique. Caules cum vaginis suis nitent. Folia semper stricta, exi- mie viridia, fere tota constituta nervo superne ob dilatatio- nem suam munus distincto. 13175. BARTRAMIA crispa: caule subelongato, fo- his linearibus uninervibus serrulatis crispabilibus. Swartz musc. p. 75. Scheecgr. suppl. 2. p. 46. t. 59g. JTahlenb. lapp. n. 644. B. pomiformis 8 /Took. et "T'ayl .L. c. p. 85. t. 25. Hab. in fissuris rupium sylvaticarum ubique, usque in Lapponiam. Longior et mollior, sine ommi mitore, coloris dilutioris. Foliorum latera a nervo usque ad apicem disüngvuntur. 1518. BARTRAMIA Aalleriana: caule elongato, foliis linearibus sursum setaceis serrulatis seta capsulifera longioribus. Jedie. st. cr. 2. t. 4o. spec. p. 164. Hook. et "T'ayl. musc. p. 07. t, 25. Bryum pendulum J7or. Dan. t. 855. f. 1. " Hab. ad rupes montium altiorum subalpestrium Lap- ^ poniserarius, Norrlandiz in Skulberget, Ver m- landis ad Lesjófors, Persberg etc. Ostrogothise in Omberg, Smolandie in Skurugatan. Plerumque uncias non nullas longa, sed non semper lon- gior proximis. Folia vero semper longiora plus quam trili- nearia, fere duplo capsulam excedentia, itaque muscus exi- mie setosus, rufescens, liabitu vulpino. MUSCÍ 233 1519. BARTRAMIA gracilis : caule elongato, foliis sublanceolatis aculis. sevrulatis patulis. F'órke in Schrad. diar. 1599. 2. ps i71. Hook. et. Tayl. muse, p. 86. t. 28. JF alenb. lapp. n. 645. Vet. Ac. H. 1906. p. 157. : Bryum Oederi ZHetz. $cantl; p 261. Fl. Dan. 5. t. 458. Hab. iu fissuris madidis rupium umbrosissimarum per regiones montosas insigniores: ut Lappenuis pre- cipue inferalpine copiose, Angermanuic in Tà- sjoóberg, Dalecarlice in Osmundsberg, Verm- landicz ad Persberg, Gotlandiz ad ''horsborg, Ostrogothic ii Kolmorden et prope Norrkóping . Ssàt copiose; Longe gracilior praecedentibus ob folia brevia nuntiquam sesquilinea longiora, inter genicnla mnovationum longitudine decrescentia simulque sparsa. Color laetius viridis; 454. BUX BAUMIA. Linn, geh. ed. Schr n. 1059. Hedw. fund, 3. p, 95; t. f. 52.54, | Peristomium (subduplex: exterius ciliis numerosis, iud- terdum deficientibus, forsan. operculo delabente ab^ ruplis;) inlerius econieum plicatuim indivisum meimn- branaceum. | Capsula sursum depressa (quasi a folio supino formata), sessilis vel caule elongato peduncu- lata. Calvptra milreeformis minima, — Musci valde singulares, fo/tis vel subnullis vel superne partitis. 1520. BUXBAUMIA apAylla : eapsulis pedunculatis, Linn. ssec. n. 1205. Hedw. fund. 93. 1. 3 f. 16. et t£. 9. f. 52. FI. Dan. t. 249. f. 1. Hook. et "Tayl. musc. p. 04. t. 5. et 22. l'ahenb. lapp. n. 617. Hab. in terra sterilissima denudata sylvarum acifolia- rum passim parcius: ut Upsalie, Vernilandi«g ad Kroppa, Lapponic ad Risnás, Sinolandis, Vestrogethis, Dalekarli:e in Bisbergsklack etc, Loco foliorum tantum asperities inconspicua. Seta cuin capsula semiuncialis altitudinis. Capsula latissima inter mu- Scos, sesquilineam lata; latere inferiore ut seta rubro, supe- riore quasi abscisso virente tenuiore ;, demum rumnpente et Semina emuttente, Flor, Svec. 47, hk 25À CRTPTOGAMIA 15231. BUXBAUMIA . fo/iosa: foliis Lut éitoribus apice irifidis capsula longioribus. | Aeduwrig spec. p. 1606. fund.z83. £. 9. f. 51. Swartz musc, ill; n. 2. t. 4. f. 4. Diphyscium foliosum | Hook. e£. T'ayl, musc. p. 16. £, 1. eb O0. [Pahlb. gothob. p. vix Hab. ad terram in fagetis Smolandisz occidentalis ex. gr. ad Femsjó admodum frequens (Fries), V e- strogothis in paroecia T'óllesjó inter Borás et Alingsás, Gothoburgi, Ostrogothis in Omberg; Vermlandice in Kroppa et Üpsaliz rarissime. Acaulis videtur, tamen folia duplicis generis: inferiora (c au- lina) oblonga obtusa siccitate valde contorta et inconsplcua, fuscescentia; superiora vel perichaetialia erecta setifera, tota sesquitertiam lineam longa, setis suis capsulam longe supe- rantia. Capsula tota vinidis et tantum chlsqute 455. OR TIIDIO ETE CIPUE AM Hedw. st. cr. 2. p. 90. Hook, et Tayl. musc. p. 72. t, 2. | Peristomium exterius dentibus reflexibilibus sedecim vel octos interius ciliis tolidem inter deutes exterioris po- sitis, interdum evanescentibus. Capsula recta subcosta- ta terminalis. subsessilis vel in pedicellum breviorem attenuata. Calyptra WA C s. campanulata, cap- sula longior, costata vel in n. 1526. tantum basi sul- cata, pler ümque sursum pilosa. Pu masculi axilla- res, — JMusci caule. dichotomo. 1522. ORTHO'TRICHUM s£rzatum: peristomio inter- no sedecimden!ato, capsula ovaia sessili, foliis ob- longe IE patulis margine recurvis. de dh sl. cr. 9. & 96. Hook, e£. J'ayl. mitsciipsussd- 2 Bryum striatum « Jin. seec. m. 907. Dill. musc. D. 430, di Su. To Hab. in truncis arborum inprimis Betule provincia- rum septentrionalium , sed sepius in. rupibus meri- dionalium Foliorum margines recurvati fere usque ad apicem Eon gentes faciem eximie striatam musci efficiunt. Capsula lae- vis, sine striis ullis. Peristomii dentes interiores perm an- es quam exteriores. 9. ORTHOTRICHUM diaphanum: peristomio i in- MUSCI : 285 terno sedecimciliato, capsula sessili, foliis oblongo- allenualis: acumine wdiaphano serrülato. — Schrad, spicil, p. 69. Hook. et "Tayl muse. p. 74. t. 21. Hab. in truncis precipue Pagi Scani« campeslris ex, gr. Ludo. .,,Eolia saturate viridia apicibus albis, quod in hoe genere sin- £uülare. Muscus ceterum quoque angustissimus, 1324. ORTHOTRICHUM obtusrfoliunm: peristornio ins lerpo oclocili«to, capsula oblonga sessili, calyptrá glabrata, foliis subovatis obtusis concavis, caule ab- brevialo. (Swartz musc. &vec. p. 90. t. 4. f. 8 /leb, et Mohr cr. p. 2591. Schwegr. suppl. 2. p. 15. t. 50. f. 1. JF ahenb, lapp. n. "Gág. Hab. iu truncis arborim frondosarum inprimis populi precipue regionum sepleutrionalium eL orieutaliüni passim. DBrevitate stia eximie dilTert a sequentibus pedetentim elon- gatis. Minus cliam virescit, 1595. OR'THOTRICHUM affines peristomio interno octociliato, capsula oblonsa subsessili, foliis süblan- ceolatis acuminatis patenüibus.. Schrad. spicil. p. 67. Hook. et '"l'ayl. müsc. p. 24. t. 231. Dillen. musc, EU Lf. 39. Ti 30. B pümilum : abbreviatum, calyptra glabrata. ook, ]. e. Sicartz musc. sv. p. 923. t. 4. f. 9. Hab. in truncis arborum, rarius ad rupes, totius Sves cie fr equernter. Quia valde vatiat variis speciebus affiie videtur: 1526. ORTHOTRICHUM crispum : peristomio interno octociliato, capsula oblonga stria!a, sela exserta sü- perne incrassala, foliis ovali -linearibüs altenuatis siccilale bi dud lHedw. — Hook. et Tayl. musc. p. 794 f. | Bryum DL ). Linmn. sveci f. 907. Dill. müsc. 1.459, Bib d. 1a; | .&, cM. brevius, capsulis ovalibus. IH aha lenb. lapp. n. 647. y. brevifolium: folis rectis, O, Hutchinsie Hook, L c. [Pahlb. gothob, p. 104, 756 CRTPTOGAMIA Hab. in regionibus inferalpinis, montosis et humidis (nec campestribus) « in arboribus, & el praesertim y. in saxorum lateribus passim. Capsulae interduim duas lineas extra folia prominent. Ca-: lyptra tenuior quam in ceteris vix costata sed tantum basi sulcata incisaque. Muscus totus quoque magis membranaceus. 15327. ORTHOTRICHUM azomalum: peristomio in- terno nullo, seta exserta, folus oblongis obtusiu- sculis "erectis. — Hedwie st. cr 2. t£. 57., Hook. .et Tayl. musc. p. 72. t. 21. Bryum striatum 5 Aum. svec. n. 907. &. cupulatum: capsulis subsessilibus. Hook. et Tayl. Lc. JDillen. musc. p.'45oc 6:55; gi Hab. in saxis et rupibus, rarius ad lerram, per to- tam Sveciam passim. Obscurius coloratum et rigidius, etiam latius quam praece- dentia. : 450. PO LYTHRICHU IM. Linn. gen. ed. Schr. n. 1660, Hedw.fund 2. p. 90.1. 7. f. 3T. Peristomium exterius dentibus apud maximas species n. 1520-1550. circiter 64 deiu decrescent.bus ad 52, sem- per brevibus, inter se dehiscentibus, sed apicibus in- curvis connexis membranà Peristomii interioris trans- versà planà ad operculum primum herente demum orificium capsule tympani instar tegeute. Capsula in- ius columnáà semper quadrangulà, etiam exlus tetra- gona in n. 1520-1550., magis rotundata in ceteris, sce- pius inclinata, Calyptra cucullata a) tecta pilis de- pendentibus calypiram exteriorem referentibus nm. 1528-1555. b) adspersa pilis erectis interruptis n. 1356. €) tantum apice exasperala n. 1550. d) levissima n. 15539. Flores masculi disciformes ssepius ex centro proliferi! — .Musct plerumque simplicissimi (rarius caule diviso n. 1551-1535.) rigidissimi foliis plerum- que totis nervo crasso constitutis, sed tantum undu- latim diviso in n. 1530. 1557., angusto rectoque in n. 1538.5 ceterum marginibus maxime patulis serra- iis n. 1590. 15350. 1554. 1555. minus patentibus n. 1552. 13235. integerrimis subincurvis n. 1556. 1557. inflexis n. 1920. 1529. ! IW USCI 747 1398. POLY TRICHUM piliferum: caule simplici, fo- .. ]üs superne subulaüs piliferis: inferne mrarginibus inflexis contiguis, capsulis quadrangulis ovatis apophysi instructis. JTedwis spec, p. go, Plor. Dan. 8. t. 1562. f. 2. Hook. et Tayl. musc. p. 24. t. 10, P. commune y. Linn. sveec. n, - - - Dillen. musc, p.426. t. 54. f. 5. Hab. in ericetis et campis sterilissimis eliam alpinis ubique, Folia ut setae rubent, pilis albidis, 1529. POLY TRICHUM ;Juniperinum: caule simplici, foliis attenuato-subulatis apice coloratis: marginibus inflexis, capsulis quadrangulis ovatis apophy- si instructis. 7Jedwig spec. p. 89. t. 18. fig. 6-10. Hook. et Tayl. musc, p. 25. t. 10. Dillen. musc. p. 424. £. S4, f. 2. P. commune 8 Zzzn. spec. Hab. locis sterilissimis etiam paludosis usque in sum- mas alpes frequentissime. Variat folus patentioribus loco occultiore, strictioribus in terra macra aprica, ceterum margine implicaüs fere ut in praecedente sed nullo sequentium, ideoque rigidis fere Juni- peri. — Huic P. sexangulare Flórke (P. septentrio- nale Muscol brit. p. 25. t. 10.) forsan accedit, quod apud nos sive non crescit sive neglectum est. 155o. POLY TRICHUM comznune: caule simplici, fo- liis attenuatis diyergenlibus serrulatis, capsulis qua- drangulis ovatis apophysi instructis. — uz, svec. n. 966. «. Hedwig spec. p. 80. Sv. Bot. t, 101. Hook et Tayl. musc. p. 26. t, 10. Dillen. muisc. p. 420. t. 54. f. 1. JV'ahlenb. lapp. n. 607. B.aurantiacum: brevius. foliis marginibus hyali- nis, capsulis rotundatis, 7Took. et Tayl. L, c. I'ah- leunb. lapp. n. 609. ups. n. 779. P. formosum eds. spec. p- 92. f. 19. f. 1. IVahib, gothob. p. 103. Hab. locis minus sterilibus sylvaticls totius Sveeice u- bique; 58 in uliginosis. Facile maximum nostrorum. muscorum eimpliciorum, saepe 758 CRTPTOGAMIA pedale, itaque rusticis etiam notius nomine DJórnmossa , Sopmossa. etc. Capsula quoque maxima magnitüdine grano- norum cerealium rusticis Spar fhafre, Guckurág., LOL. kboru, Krákhveste, Gotlandis Pukhafre i. e. inodionis Ávena e. &. p. Folia saepe quatuor leas longa et seta quadriun- cialis. £ polius degeneratio. a loco (succosior, rolundior et pallidior) quam "uE constans, etiamsi figura partium satis aliena, : 1331. POLY TRICHUM a/pinum: caule ramoso, foliis linearibus patentibus serrulatis, capsulis substru- mosis oblongis obliquis. | Zo£un, spec. pl. p. 1579. Hook. et Tayl. ^ei ps 95i. 33, 1 OUEIER usc. p. 427. t. 55. fig. 4. IV aMenb. dapp. n. 610. ups. mH 02. g.arcticum: capsula subcylindrica sine strum in- dicio, Swartz musc. sp. p. 105. £98. recs yo. Hab. ad margines terre elevatos pisecipue juxta flu- vios per hdi Lapponiam et Nor rlandiam alpinam sylvaticamque usque al Dalecarliam frequenter; deinde in sylvis frigidis saxoósis Üpsa- lie, Stockholmie, Smolandize occidentalis (ries) etc, rarius, 8 praeci pue in inferalpinis. Caulis. superne divisus in formam fastigiatam, saepius di- gitum minorem longus; folis non parum secundis; selis vix plus quam vic ? 1532. POLY TRICHUM septentrionale: caule ramoso, foliis canaliculato -subulatis subsecundis apice com- pressis denticulatisque, capsulis ovalibus substru- qrosis, Orwariz muse. Spec. p. 107. d. 0. fig. 18. IVeb. et Mohr cr. p. 225. W'ahlinb. lapp. n 611. P, norvegicum /fedw. spec. p. 99. t. 22. f 1-5. P. ramosum Z7or, Dant. 297. Hab locis denudatis apricis subuliginosis summarum alpium Lapponicarum et J bots ndicarum passim copiose. Praecedenti certe proxi un, sed longe minus, caulibus saepe tantum nonnullas lineas longis et tamen divisis, folus totis vix duas lineas eimetientibus : Tuarginibus ad apicem sur- sum s»ectautibus; seta vix somiunciali. suh AIUSCI 739 / 1 15233. POLYTRICHUM urnigerum: caule diviso, foliis lanceolatis planis denialia. aculis patentibus, capsulis cylindraceis erectiusculis. | zz. vec. n. 9607. Hed- foo eo p. 10. £. 22. f.5-7. Hook. et 'l'ayl. musc. p.27 ii. ZTahenb. lapp. n. 612... Dill. muso. p. eg t. 55. f. 5. JF alib. gothob. p. 106. e capillar e: selis el foliis magis vagis elongatis, H/ahlenb. l. c. Hab. in sabulosis nuper denudatis ad fossas, fluvios ele, inprimis Sveci:e medic et septentrionalis usque ad Lappouiam inferiorem passim; 4 locis aliquando a fluviis inundatis praecipue V estrobottnic. Majus, durins et longius persistens quam insequentia et- jam capsulam angustam foliis paullo latiorem habentia. In Lapponia magnitudine tam variat, ut interdum P, nano mi- nus fiat. 1554. POLY TRICHUM a/oides: caule simplici abbre- viato, foliis lineari -lanceolatis planis serratis obtu- siusculis patentibus, rapsuhs cylindraceis erectiu- sculis. Hedeeig | st, cr. 1. t£. 14. |. Hook. et. TayI., 7nUusC. Q.,20. 4.11... Dill. musc. p. 429. t. 55. f. 7. JT'ahlb. gothob, p. 106. Aspegren bleking p. 7: P. rubellum Mezzies in Linn. transact. 4. A P. fade Mnium polytrichoides B Linn. svec. m. 995, Hab. locis similibus Sveciee meridionalioris ut Ostro-. gothic ad Norrkóping, Vestrogothi:w inter Alingsás et Borás, CH WBE Tg. Smolandiz, Bleking gim, Peau in lapieidinis ad Hoóor o- mnium copiosissime. Folia succosiora, molliora et magis viridia, etiam majora, (duas lineas longa) quam in,proximis, —Setae et capsulae 'eximie subviolaceae, Calyptrae praecipue purpurascentia sua inconsvetae, Capsulae etiam tenuioris substantiae cito. albe- scunt et cadunt 1555. POL Y'TRICHUM zanum: caule simplici brevis- simo, foliis sublinearibus convexis obtusis dentatis conniventibus, capsulis subglobosis erectiusculis. Fed- wig st. cr. 1. t. 15. Hook. et T'ayl. musc. p. 28. t. 11, Dill. musc. p. 428. t. 55. f. 6. I ahlenb. ups, nu. 795. Mnuiunm . polytrichoides Lum. svec. n. 995. C* * 7Áo CRTPTOGAMIA Hab. in terra denudata sylvarum elevaliorum preci- pue Svecie medie ex. gr. Stockholmize et Upsalis, rarius Sinclandie occidentalis. Nanam et contractam formam melius servat quam affinia; uncia brevius; folis vix sesquilieeam longis, contractis et crassiusculis. Ceterum colore et substantia P. urnigero proximum. 1556. POLY'TRICHUM hercyuicum: caule simplici, foliis canaliculatis incurvis integerrimis nervo un- dulato, capsulis cylindraceis, calyptra interrupte pilosa. JJedte. st. cr. 1. t. 13... Flor, Dan. t. 1417. Hook. et Tayl. musc. p. 24. t, 10. Il'ahenb. lapp. n. 614. Hab. in arenosis umbrosis ad radices alpium Nord- landise norvegice passim, ad fluvios Lappo- nize Kemensis rarius, ut eliam in jugis elevatis Dalekarlie inter Hillsjón et Hogfors copiose. Substantia tota tenuior quam in praecedenübus transitum àb isdem ad P, undulatum constituens. Folia praecipue ad margines membranacea, nervo tantum medio undatum di- latato. Color quoque pallidus. Folia subteretia incurva ap- parent. 3337. POLYTRICHUM /ceefgatum: caule simplici, fo- lis ovatis concavis imbricatis ntegerrimis: nervo undulatim dilatato lamelloso«que, capsulis oblon- gis cernuis, calyplra levissima. | /f'ahenb. lapp. n.0104 4. 22... Hook: anusc,, exot- (Gb EA. EX Bryol germ. 1. p. 94. Hab, in nuda arena riparia aprica flaminis Muonio prope pagum Muontio superiorem et Ketkessuvando Lapponuie.Tlornensis copiose, Praecedente brevius et latius. Folia itaque vix curvata, sed potius tantum imbricata; nervus magis dilatatus folia quoque minus tenuia reddit. Color etiam viridior. Setae longitudo vix plus quam semiuncialis, Capsula obliqua videtur fere ut in P. alpiuo, tamen maturam mon vidi. Calyptra etiam apice laevissima ut in nulio alio Polytricho. - 1558. POLY TRICHUM undulatum: caule simplici, fo- * [is lanccolatis planis patentibus serratis. siccitale MUSCI 7á1 undulatis uuinervibus, calyptra glabra apice mnuricata. — ZJediwg st. cr. 1. t. 16. 17. Hook. et J'ayl. musc. p. 25, t. 10. Bryum uudulatum AZazn. svec. n. 996. Flor. Dan. (427. Dill, musc. p. 560. t. 46. f. 19. B. minus: folis capsulisque brevioribus, capsula de- nique erecta, /Z'ahlenb. lapp. p. 549. ilab. 10 terra. denudata occulla sylvatica totius Sve- cie ubique Capsula. cum. peristomio omnino ut in praecedentibus, sed folia cum nervo suo ad Mnia nou parum accedunt, quam- quam nervus adbuc dilatatus et quasi alatus. polytrichoideae naturae. — Magnitudo musei admodum variat a digitali us- que ad nonnullas lineas, qua forma foliorum et capsulae »alde mutatur, adeo ut imuscus demum Gymnostomum iruncatulum mirum ii modum referat! 457, DICRANUM. Hedwig fund. 1. p. 0t. t. 8. f. 41. 42. Peristomium simplex: dentibus sedecim inferne extra comun rectum prominentibus, apice bifidis demumque inflexis, Capsula plus minusve cernua obliqua. Ca- lyptra cueullata glaberrima. | Flores masculi capituli- lormes. — Afuscr stmpliciores erectiares, quorum pri- ei species majores sensim procedendo ad minimas et tenuissimas, capsulis autes suberectis n. 1543, 1949. 1516. 1556. strumosis n. 1548 - 1555. 1539. DICRA NUM scopartum: caulibus subdivisis elon- gatis, foliis altenuato - subulatis canaliculalis secun- dis serrulalis, capsula cylindraceo - clavata arcuata., Fledw. spec. p. 126. Hook. et T'ayl. musc. p.57. t. 18. Bryum scoparium Zznm. spec, n. 995. Dill. musc. p. 557. t. 46. f. 10. B. majus: foliis magis arcuatis, Hook. !, c. IFah- lenb. F'et. Ac. Hand. 1806. p. 156. y. fuscescens: minus, foliis minus secundis. 77oof, ] c. D. interruptum /JaAleanb. £L. c. Hb in terra sterili sylvatica totius Svecia vulgatis- sime; & Gollandiz. | Pierumque digitum majorem longum (£ spithamam), rigi- dius quam proxima. ; ; | T - CRTPTOGAMIA 1340. DICRANUM sphagni: caulibus simpliciusculis, folis subulatis canaliculatis subsecundis integervi- mis scariosis subenervibus, -capsulis cylindraceis, Il'ahlenb. lapp. n. 594... à Sphagnum alpinum Schreb. in Cranz groenl. p.— Linn. mant. p. 506. B8.undulatum: folus nervo versus apicem evane- scente undulatis superne sérrulatis obtusiusculis. D. undulatum ScAhrad. spicil. D. Schraderi /Zeb. et Mohr er. p.a77. IY ahlenb., Vet. Ac. Handl. 1806. p. 150. Hab in Sphagno accumulato paludum Lapponie subalpinze et 4 relique Svecia septentrionalis nec non Gotlandis passim. Habitus totus lutescens eximie scariosus fere squagneus, adeo ut in primaria forma nervus foliorum fere dispareat, In minus duris locis duplo triplo major evadit muscus, si- mulque nervus redit et folia undulata efficit, 1541. DICRANUM polysetum: caulibus subdivisis elon- gatis, foliis lanceolatis attenuaiis p'aniusculis unudu- latis apice serratis, capsulis cylindracels aggregatis, Swartz musc. svec. p. 9^. t. 5. f. 5. D. undulatum ZAhrh, — Hook. et Tayl. musc. p. 50. 4) vO Hab. in saxis sylvaticis apricis precipue Svecie me- die passim. - f | Latius quam praecedentia; folis etiam ob villum radiculo- sum distingventem utplurimum divergentibus: apicibus semi- unciam distantibus. Setae e folus perichaetialibus convolutis numerosiores quam in nullo alio, itaque nomen non ineptum. 1542. DICRANUM Jongifolium: caulibus subdivisis e- longatis. foliis bast lanceolatis sursum setaceis ner- voque lato constitutis secundo- falcatis, capsula re- cla subcylindrica. | Hedw, si, cr, 5, t. 9. Hook. et Tuy musc, p. 89. t, 10. Hab. in lapidibus sylvarum sicciorum elatiorum sal- tem Syecie medie usque ad Vermlandiam passim. Angusüssimum et tamen strictius rigidiusque quam omnia praecedentia, coloris profundioris. | i MUSCI Ey 745 1545. DICRANUM montanum: caulibus subramosis, fohis subulatis undique patentibus siccitate tortis tenuiter uninervibus, capsula rectiuscula rostro lon- giludine ipsius. ZZedtw. spec. p. 145. t. 55. f. 8-15. Feb. et Mohr er. p. 179. JZV'ahlenb. lapp. n. 595. Hab. ad radices pinorum in sylvis majoribus totus Svecie passim, sed rarius fructu, Praecedentibus multo minus, mollius et valde crispum. 3544. DICRANUM gíaucum: caulibus divisis fastigia- Us, foliis ovato - lanceolatis subimbricatis enervibus integerrimis. ede. spec. p. 156. Hook. et 'Fayl. ;musc. p. 52. t. 16. H'ahlenb. ups. n. 745. Fet. -c Handl. 1806. p. 156. /l'ahib. gothob. p. 109. Bryum glaucum Ann. svec. n. 994... Dillen. musc. p Wu 5 49. TE SO PPEEqSEUSSTHS Hab. iu ericetis subhum.idis Svecie temperatioris et magis campestris usque ad Upsaliam rarius; in cal- carels mariümisve regionibus vulgalius, Muscus crassus [íolüs reüculatis cito aibescentibus fere ut Sphagnum. Setae vero et capsulae fere nigrescentes. 35495. DICRANUM spurzum: caulibus subdivisis elon- gaus, loli subovatis concavis acuminalis superne serrulatis undique patentibus flexuosisque, capsulis arcualis. Jedi. st. cr. 2, t. 50. spec. p. 1á1. Hook. et. Tayl. musc. p. 56. £. 17. — Bryum spurium Dicks. Hab. in saxis frigidioribus Svecicze medize rarius. Magnitudine fere D. scoparii, sed folia tam bullata un- dique squarrosa et scariosa ut fere spuria degeneratio videa- tur. Valde sporadice etiam occurrit, 1546. DICRANUM a/pestre: caulibus subdivisis, foliis basi subamplectentibus linearibus planis obtusis pa- tentibus siccitate torlilibus, capsulis reclis ovalibus, JVahlenb. lapp. n..597. t. 21. £g majus longiusque. D. flavescens ook. et "T'ayl. musc. p. 55. t. 17. Hab. in fissuris rupium alpinarumn Lapponia pre- cipue septentrionalis satis frequenter; sed & per to- tam Norrlandiam passim. | Surculi prumariae formae parum fio crassiores, 8 yero sin CRTPTOGAMIA D. iontano quod ad habitum non absiniülis. Capsulae o- perculum tantum breviter rostratum. 15á7. DICRANUM pefllucidum: caule elongato ramoso, foiiis basi subvaginantibus lanceolatis acutiusculis superne serratis undique recurvis siccitate crispabi- libus. capsulis ovalibus, operculis breviter rostra- tis. JTedw. spec. p. 143. Swartz muse. spec. D 95, If^eh. et Mohr erypt. p. 185. schwed. reis. p. 95. 99. Hoe: et M'ayl musc. p. 53s aue Bryum pellucidum Jaiunm. svec. n. 997. Dill. muse. p. 564 1. 46. f. 25. Hab. in still'cidiis montanis ad lacus maximos Svecie meridionalis inlerioris ex. gr. in Ombeig Ostro- gothie ubi undis lacus Vettern conspergitur, et (seeundum Fries) Smolandis ad Femsjo. - Muscus valde laxus et subpellucidus, directione foliorum a praecedente et absentia strumae ab insequentibus caute di- stingvendus. 1548. DICRANUM polycarpum: caulibus divisis, foliis lnnearibus uninervibus patulis siccitate torlilibus, selis. superne confertis, capsulis suberectis iniLg strumulosis. JEhrh. cr. n. 64. fook. et Tayl. musc. p. 57. t. 10. Engl. Bot. t..2369. |Jfahlb. go- thob. p. 109. Fissidens EUN Hedwig st. cr, 2. t. 51. spec. musc. p. 160. Hab. in rupibus saltim Gothoburgi passim. Caules unciales et ultra ex maxima par te fuscescentes et eimarcidi graciles; apicibus lacte virentibus polycarpis con- tiguis. 5elae vix semiunciales. — Capsula seminulis adhuc disleita strumiuiosa, dein sulcata. 194). D'CRANUM strumiferum : caulibus divisis, foliis inferne. oblongis amplectentibus superne altenuatis planis uninervibus erectiusculis siccitate. tortilibus, cepsulis elongatis. cernuis. demum | sulcatis subtus struniosls , operculis roslratis. Swartz musc. svec. p 53. uer Lot. [, 2410. Hook. et Tuy. musc. DP: 54. b. 17. Fissidens strumifer. Hed. st. cr. 2. t. 52. spec. p. 160. /fahenb. lapp. n. 509. ups. n. 799^. MUSCI 745 Hab. in fissuris rupium sicciorum et saxorum occul- liorum Svecie sylvatice fere tolius passim. Caules toti rigidiores ct firmiores, ubique folis densius tecti. Capsulae etiam quo pauciores eo crassiores contra quod in praecedente. 1550. DICRANUM virens: caulibus subdivisis, foliis ba- si amplectentibus linearibus undique divergentibus tortilibus, capsulis demum incurvalis subtus stru- mosis. edi. st. cr. 5. t. 52. spec. p. 142. Ife. et Mohr cr. p. 102. Hook. et 'ayl. musc. p. 55. t. 17. [l'ahlenb. lapp. n. 596. Bryum virens Scpar?éz Nov. Act. Ups. 4. p. 241. Hab. locis irrigatis ad radices moutüum tolius Sve- cie septentrionalis usque ad Vermlandiam passim. Inferne nigricans, superne lulescenti - virens, capsulis de- mum auranliacis. Magnitudo valde varia: specimina digita- la distinctissima foliis superne serrulatis, sed ininima sequen- ti speciei similiora. 1551. DICRANUM /a/catum: caulibus subsimplicibus, folus basi lanceolatis sursum selaceis nervoque cou- stitutis. secundo -recurvis. capsula pyriformi cer: i- culata. ' Hed w. spec. p. 150. t£, 523. f. 1-7. Hook. et Tayl. musc. p. 54. t. 17. Hab. in saxis et rupibus apricis Lapponise altioris procipue occidentalis frequenter. Folis D. longifolio non dissimilis, sed multo minor fere ut D. heteromallum, setis nonu semiunciam longis. Color obscurus. 1553. DICRANUM setaceum: caule brevissimo, foliis quadrifariis setaceis, struma cylindracea loug tudine capsule, operculo setaceo. Sreartz musc. sv. p. 56. D. ambiguum Hed. st. cr. 5. t. 56. spec. p. 150. Il'eb. et Mohr cr. p. 195. Trematodon longicolls | Micheux am. 3. p. 299. Pallis. de Beauv. in act. Linn. 1. p. 4&4. t 4. f. 1. Muium setaceum Ann. svec. n. 975. Hab. in terra uliginosa precipue ferruginosa passim, Vermlandie ferrimontane omnium lrequentissinte ; denique ad mare Fnumarkis orienta/is. 746 CRTPTOGANMIA Pulcherrima species: tota flavissima, capsulis crocels. Cap- sula vero inter rostrum et strumam longam minus conspicua, ut totus muscus magis setaceus appareat quam reliquae spe- cies, praecipue in statu Juniore. 1555. DICRANUM cerviculatum: caule brevissimo, fo- lis basi lanceolatis latinervibus sursum subula:is subsecundis, capsulis sübglobosis basi strumulosis. | Hedwig st. cr. 3. t. 973 A. iSpecg up. Feet Hook. et T'ayl. muse. p. 55. f. 16. : D. pusillum. /fedw. st. cr. 2. t. 29. B. Hab. in terra denudata paludum regionum altiorum et frigidiorum ubique. Junius totum Íílavet, unde etiam D. flavidum dictum, demum vero obscurescit et tunc D. pusillum audivit. Nun- quam quinque lineis longus. f 1554 DICRANUM earium: caule abbreviato simplici, foliis basi dilatatis attenuatis subsecundis, capsulis ovalibus, operculis conicis. Hed. st. cr. 2. t. 54. specs m. 99. Hook. et Tayl. muse. p. 50. t. 7. I"ahlenb. lapp. n. 600. Bryum simplex JLiun. spec. pl. p. 1507. JDullen. musc. p. 590. t. bo. f. 59. B.vigidulum: majus et innovans, Sreartz musc. sv. p. 89. (9. f. s. Hedw. spec. p. 154. t. 52. f. 0-12. Hab. in arenosis madefactis ad rivulos elc. Svecie saltem septentrionalioris passim. Plerumque seta tantum bis lineam longa et caulis ipsà bre- vior; tamen rigidulum fuscescens. 1555. DICRANUM heteromallum: caule. subsimplici breviusculo, foliis basi lata subamplecteéntibus seta- ceis secundis, capsula obovata rosiro setaceo. Hed- pasivos ys 36.. .Hook. et "Tayl. musc.. p. 59. £:138:- Dill; musc. ip. 5750. com (09)- B. minus: //ahlenb. lapp. n. 590... . D. secundum |Sseartz. F/ et. dc. H. 3295. p. 245. D. subulatum |ZZedw. spec. p. 129. t. 54. f. 1-5. Hab. in terra sylvatica nuper denudata lotius Sveciae passim; in petris arenariis ad. Velteru optimum. Setae hujus utplurimum semiunciam longae, et caules sae- pe vix breviores; itaque majus proximis. A USCI 747 1555. DICRANUM crispum : caule abbreviato, foliis ba- si subvaginantibus capillaceis divergentibus flexuo- sis, capsulis erectis ovalis. J7edte. st. cr. 2. t. 55. spec. p. 152. Hook. et Tayl. musc. p. 56. t. 17. lf'ahlenb. lapp. n. 602. Hab. in terra uliginosa ubique. Muscus eximie viridis. Seta vix quinque lineas longa. 1357. DICRANUM JScAreberi : caule breviusculo, foliis basi subvaginantibus attenuatis divergentibus flexuo- sis subenervibus, capsulis cernuis subovalibus, oper- culis conicis. Swartz musc. seec. p. 90. t. 2. f. 6. Hedwig spec. p. 144. t. 55. fig. 6-10. /T'ahMenb. lapp. n. 599. Hab. locis irriguis montosis Lapponice, Stock- holmise etc. Foliis crispis praecedenti similior, sed D. vario affi- nior praecipue capsulis. Caulis saepe longior setà ejus tri- lineari. EXT. CUORE MOE XUL. 0L Us Hornfch. in Bryol. germ. fchem. Peristomium (simplex:) dentibus sedecim inferne extra conum rectum aliquantum prominulis, apice fissis (plus minus irregulariter bifidis) vel rarius integris. | Cap- sula recta sepius ovalis in seta plus minus inflexa vel salem spiraliter torquata. Calyptra mitrefor- mis. Flores masculi sepe gemmiformes. — Muscz caulibus longioribus sepe pluries dichotomis surcu- los. teretiores referentitus , setis 1) foliorum pilos subcequantibus a) retroflexis n. 1558. b) erectis n. 1559. 2) foliorum apices duplo triplove superantibus curvatis n. 1560. 5) longis (fere ut Dicrani) re- ctisque n. 1561. 1350. CAMPYLOPUS pulvinatus: caulibus pulvina- tis, folis oblongo-ellipticis piliferis; marginibus subrecurvalis, setis curvatis pilos foliorum zquanti- bus, capsula ovali costata, operculi rostello recto. Hornsch. 1. c. | Fissidens. pulvinatus Hed. spec. p. 158. t. 4o. fig; 1-9. JM/ahlenb. F'et. Ac. Handl. 1806. p. 156. 748 CRTPTOGAM1A 'Trichostomum pulvinatum /Zeb. et Mohr er; p. 109; Ilahlb. gothob. p. 107. Grimmia pulvinala Hook. et T'ayl. musc. p. 50. t. 15 Bryum pulvinatum zzz. svec. n. 1009. Dillen. muac. p. 995. £..59. f. 05. AL UEN g.tenuis: foliis angustioribus brevius piliferis, setis longioribus, capsulis minoribus. J/Zahlenb, ups. n. 756. Dillen. l. c. f. C. D. Hab. « optimus in petris calcareis Gotlandise aliis- que lapidibus maritimis usque ad Gótheborg [re- quenler, dein 4 in campestribus saxis regionuni in- teriorum ad Upsaliam et Vermlandiam usque passim. Forma primaria praesertim Gotlandiae eximie fuscescit pi- lis solis albidis capsulas etiam subfuscas superantibus; 8 ve- ro viridior, pilis minus conspicuis vix dimidia seta (sese ma- turando et exsiccando exporrigente) longioribus, capsulis pal- lescentibus. Caules raro plus quam semiunciales. 1559. CAMPYLOPUS ovalis: caulibus subdivisis fasti- giatis, foliis lanceolato-attenuatis apice piliferis, se- tis rectis pilos foliorum. subezequanübus, capsula o- vali levi, operculi rostello obliquo. Dicranum ovale fed. st. cr. 5. t. 54. A. spec. p. 140. JÉngl. Bot. t. 2165. IF'ahlenb. ups. n. 752. 'Trichostomum ovatum /Zeb. et Mohr. cr. p. 111. Il'ahlb. sothob. p. 107. Grimmia ovata /Zeb. et Mohr schwed. reis. p. 152. £. 2. f. 4. Hook. et Tayl. musc. p. 59. t. 15. Bryum ovale Dzcks. Hab. in saxis lapidibusque (granitoideis) siecioribus campestribus Svecie medie frequenter, meridiona- lis sallem. usque ad Femsjó Smolandie occidentalis raro, (non vero in calce observatus). Caules saepius unciam et paullo ultra longi cito migre- scentes; setis vegetibus semper rectis et non nisi vacua cap- sula torquatis, vix vero unquam curvatis. ' Capsula maguitu- dine ut in antecedentis «, etiam fusca, sed semper laevis. Operculum non parum obliquum, itaque etiam calyptra subs eucullata. AMUSCI 7Ág 1360, CAMPYLOPUS patens: caule elongato diffuso ramoso, folis oblongis attenuatis patentibus, setis flexuosis folio aliquoties longioribus, capsulis ovali- bus, operculis oblique conicis. Dicraunum patens Smith Engl. Bot, t. 1990. 77 ah- lenb. lapp. n. 587. (Fissidens). Trichostemum patens ScA«eocegr. suppl. 1. p. 151. t. 57. Hook, et "Tayl. musc. p. 90. t. 19. Bryum patens JDicks. cr. 8. t. 4. f. 8. Hab. in rupibus autumno et vere aqua irrigatis sub- apricis inferalpinis Nordlandice Norvegice co- piose; ceterum rarius Upsalie, Norrcopie ad Lida, Smolandie occidentalis ad Femsjo (rzes), Caules plerumque biunciales et ultra, eximie. nigricantes; apicibus adscendentibus obscure viridibus. Setae vix sesqui- lineam extra apices foliorum exsertae. Peristomii dentes se- decim apicibus setaceis plerumque indivisis, saepius in me- dio rimis plus minusve elongatis, verum non misi raro api- ces bifidos vfficientibus. Itaque omnino hujus generis esse videtur. 1360. CAMPYLOPUS acicularis: caule elongato di- chotomo, foliis oblongis obtusis subpatentibus, se- üs reclis elongatis, capsulis oblongis, operculi ro- stro aciculari recto. Dicranum aciculare ede. st. cr. 5. t. 55. spec. p. 155. "Trichostomum : aciculare ook. et Tayl. musc. p. 62. £. 19. JTahlb. gothob. p. 106. Bryum aciculare Linn. spec. pl. p. 1585. Dillen. musc. p. 566. t. 46. f. 25. Hab. in sullicidiis et rivulis montanis frigidis Sveciz inprimis medie inter Dalecarliam, Smolandiam oc- cidentalem ex. gr. Femsjó (Zrzes) et Stockholmiam rarius. ^ Caules untias quasdam longi saepe decumbentes, fere sem- pernigrescentes. Muscus ceteruni luridi coloris. Setae saepe ültra quatuor lineas longae, semper rectae quamquam insi- gniter torquatae. Peristomii dentés breviores, sed vix magis regulariter bifáidi quam in praecedente, Flor. Svec. 49. 750 CRYTPTOGAMIA 459. TRICHOSTOMU M. Hedwig fund.2. p.90. t. 8. f. 43. 44. Peristomium dentibus sedecim ad basin crassioribus, dein fere totis bipartitis: apicibus longis capillaceis. Capsula recta erectaque in setà elongatà, Calyptra o- ptume mitreformis. Flores masculi semper gemmi- formes. — Musci caulibus longioribus ins:gmiter ra- mulosis (unde Linnceo satis apte Bryum hypnoi- des), foliis (nisi in aqua crescentibus) piliferis. 156». '"RICHOSTOMUM /anuginosum: caule decum- bente virgato subpinnato: ramis brevibus curva- .tis, foliis lanceolato - attenuatis denticulatis subse- cundis marginibus apiceque diaphanis, setis brevi- bus.. Hedw. st. cr. 5. t. 2, Hook. e£ Tayl musc. gi60. 4: 29: E Bryum hypnoides « inm. seec. n. 1003. F7. Dan. 1s 4960. Dill. másc. p. ga: uva sio. Hab. in saxis sylvaticis apricis ubique; etiam in alpi- bus dispersum. ; Caules saepe spithamam et ultra longi, sed rami tantum lhneas nonnullas: setis terminalibus sesquialteram lineam ex- tra folia eminentibus. Foliorum apices albi totum muscum lanuginosum reddunt. 1565. 'TRICHOSTOMUM .canescens: caule elongato ramuloso, folüs ovato-lanceolatis excurvis acu- mine diaphano, capsulis ovalibus, operculis subu- latis. Hed. st. cr. 5. t. 5. Hook. et "T'ayl. musc. p. 01. £. 19. Bryum hypnoides 8 JLznn. L. e. JDillen. musc. p. 260. 4. 4v. f. ?7. D. E. E. B. ericoides: caule subpinnato, ramulis fasciculatis. — Schrad. spic. p. 62. Schmcegr. suppl. 1. p. 17. t. 90. JPahlenb. lapp. n. 577. — Dill. musc. p..371. LU fur, 51. ^ Hab. in saxis lapidibusque sylvaticis passim; £4 in montosis precipue inferalpinis. — - Folia breviora, sed setae duplo longiores quam in praece- dente. j£ longitudine surculorum et setarum ad sequentem accedit. ; à AIUSCI 751 31564. TRICHOSTOMUM ^/asciculare: caule elongato ramuloso, ramulis brevissimis confertis, foliis oblongis acuminatis unicoloribus marginibus revo- lutis, capsulis subcylindricis, operculis subulatis. Schrad. spic. p. 61. Hed. spec. p. 110. Schwegr. suppl. i. p. 155. t. 58. Hook. et Tayl. musc. p. 62. t. 19. LUV ahlenb. lapp. p. 578. — Dill. musc. p. 970. f£, 49. f. 28. ' Hab. in lateribus rupium irrigatis ad radices alpium Lapponicarum et montium septentrionalium usque . ad Vermlaudiam passim. Praecedentibus convenit operculo crasso, peristomii denti- bus longis setaceis laevissimis generi huic maxime propriis. .1565. '"'RICHOSTOMUM Z4Aeterostichum: caule elon- gato varie diviso, foliis ovato-lanceolatis aeumine diaphano dentieulato, capsulis subeylindricis, oper- culis setaceo-rostratis, peristomii dentibus subulatis. Hedw. st. cr. 2. t. 25. Hook. et Tayl. musc. p.61. t. 19. — Dillen. t. 4v. f. 27. A- C. £. microcarpon: angustius, capsulis brevioribus. Il'ahlenb. lapp. n. 581. — Dill. t. 47. f. 29. Hab. in saxis siccioribus apricis sylvaticis Svecize, et- jam Lapponie inferioris passim. Peristomii brevitas et operculi foriia hujus sola differentia constans. Caulis et capsulae longitudo admodum variat. 410. D.ID Y M:O,D O N. Schreb. ed. gen. pl. p. 1646. et Cynontodium Hedwig spec.p. 57. Peristomium interius (vel intra conum rectum) tenuius, coustitutum ciliis plerumque 52 geminaum sitis vel per trabeculas transversales copulats. Capsula perse recta plerumque erecia, rarius inclinata n. 1566. 1376. 1572. — in sela longiore. Calyptia cucullata. — Mu- sci caulibus utplurimum simplicibus et brevibus , fo- liis 1) setaceis subnitidis a) distichis n. 1566. 1567. b) subsecundis n. 1560-1370. 2) sublanceolatis a) o- pacis rufescentibusque n. 1571-1575. b) glaucescen- tibus n. 1574. 5) late ellipticis n. 1575. 1570. 1566. DIDYMODON znclinatum: folis basi subvagi- nanlibus setaceis patulis distichis, capsula incli- 752 CRYPTOGAMIA nata subovali, operculo conico. Swartz musc. se. p. 20. Hook. et Tayl. musc. p. 65. t. 20. Hedwig | sí. cr. 2. 1. 27. (Swarlzia). 7f'ahenb. lapp. n. 552. Jet. Ac. fHlandl. 1806. p. 152. Hab. in terra sicciore ad saxa rarius ex. gr. Lap- ponis inferalpinz passim, Upsalis parcius, Gotlandiz paullo copiosius. Caules penniformes nitentes. Capsulae peristomium rubens; 1567. DIDYMODON capillaceum: folis basi subvagi- nantibus setaceis patulis distichis, capsula erecta subcylindrica, operculo subulato. Swartz musc.sv. p.20. Hook. et "'ayl. musc. p. 65. t. 20. Hed. st. cr. 2. | £. 26. (Swartzia). /lahlenb. lapp. n. 555. F'et. Ac. FHandl. 1606 p. 152. : Hab. in marginibus terre occultioribus, infra rupes elc. Lapponise precipue inferalpine frequenter, exinde usque ad Vermiandiam, Ostrogothiam ex. gr. in Omberg. Kolmorden, et Uplandiam parcius ; sed Gotlandis copiosissime, Scanis non raro. Caules ut in praecedente, sed capsulae angustae. 1368. DIDYMODON homomallum: caule brevissimo subdiviso, folus attenuato -setaceis integerrimis ar- cuato-secundis, capsula erecta subobliqua, operculo conico obliquo. edm. spec. p. 105. t. 23. f. 1-7. Hook. et "Tayl. musc. p. 68. t. 20. (D. heteromal- lum). /Pahlenb. lapp. n. 5553. IFahlb. goth. p. 109. &. caule longiore, folis brevioribus rectioribus. W eis- sia heteromalla JHedwis st. cr. 1. £. 8. IW ahenb. lapp. n. 567. Hab. in margnibus terre ad radices montium a Lap- ponia ad Vermlandiam, Ostro- et Vestrogothiam pas- sims; etiam Smolandie; 8 in campis subalpestribus Lapponise, Dalecarliae. iid Caulis tantum unam alteramve lneam longus, sed setae saepe unciales, aurantiacae. Variat pro loco brevitate folio- rum et sic g includit. 1569. DIDYMODON rostratum: caule elongato subdi- viso, folis lineari-setaceis subsecundis flexuosis subenervibus, capsula erecto-cernua, operculo ro- strato obliquo. J//ahlenb. lapp. n. 555. ups. n. 707. v MUSCI ^ 259 D. homomallum £ divergeus //ahlenb. F'et. 4c. H. 1006. p. 155. D. flexieaule Schweegr. suppl. 1. p. 115. t. 29. Hab. in saxis declivibus fere totius Svecie eliam in- feralpine passim. A "praecedente differt longitudine oeaulis saepe unciali et ultra, folis divergentibus, operculo longitudine saltem dimi- diae capsulae. 1570. DIDYMODON pusillum: subacaule, foliis atte- nualo-subulatis subserrulatis erectis strictis, capsula erecta, operculo conico. JJedte. st. cr. 1. t. 20. spec. p. 104. Vahlenb. lapp. n. 556. ups. n. 769. Mspe- gren bleking. p. 75. Hab. in terra nuda subhumida passim ex. gr. Lappo- nie copiosius, Upsalie et Blekingia; raro. Inferne angustissimum folis setae adpressis, sed capsulae apertura non conulracta ideoque annulo elastico orbata. Mu- scus totus vix semiuncia longior. 1371. DIDYMODON rigidulum: caule subelongato di- viso, foliis lanceolatis patulis nervo excurrente ri- gidulis siccitate incurvis, capsula oblonga erecta, operculo rostrato. 77edww. st. cr. 5. t. 4. spec. p. 105. - Swartz summ. p. 59. Hook. et T'ay[. musc. p. 67. t. 20. Hab. ad saxa (arenaria montis Omberg Ostrogo- thice ab undis zstuantibus lacus Vettern conspersa satis frequenter. Caules unciales non parum fuscescentes praecipue ob ner- vum foliorum validum fuscum carinas apieesque obfuscescen- tem, unde Weissiae curvirostrae non dissimiles. Cap- sulae vero majores potius Tortulae cujusdam, unde et- iam dentes duplo plures. 1372. DIDYMODON purpureum: caule iunovationibus dichotomo, foliis oblongo-lenceolatis acuminatis ca- rinatis, capsula subcylindrica demum inclinata ob- lique sulcata. Hook. et Tayl. musc. p. 65. t. 20. Dicranum purpureum JZ7edww. spec. musc. p. 150. t. 96. /l'eb. et Mohr cr. p. 199. I ahenb. lapp. n. 605. Mnium purpureum Zzgn. seec. n. 975. Dll, musc. p. 986. t. 49. f. 5r. Hab, in terra sicciore ubique vulgatissime. 754 CRTPTOGAMIA Muscus saepius fere totus fusco- purpureus, foliis tantum . wisi» . spy " " P plus minus viridibus. Ceterum sulcis obliquis capsulae opti- me dignoscitur. 1375. DIDYMODON cylindricum: subacaule, foliis in- ferne lanceolatis subvaginantibus; celerum capilla- ceis flexuosis patentibus, capsula cylindrica subiu- curva. Dicranum cylindricum /Zeb, et Mohr cr. p. 202. 'Trichostomum cylindricum Z7edsw. spec. p. 107 t. 24. f. 7-15. If'ahlenb. lapp. n. 505. ups. n. 764. Bryum Celsu Lznn. svec. n. 10035. | Hab. in terra arenosa sepe carbonaria regionum al- tiorum a Lapponia per Dalecarliam ex. gr. Sáter ad Vermlandiam ferrimontanam passim ; Üpsaliee raro. Ut totum longe tenuius ita quoque dilutius vel magis dif- fuse rufescens quam praecedens. Capsulae omnium angustis- 2 simae seta equina non crassiores, sed pro tenuitate longae unde nomen, 1574. DIDYMODON g/aucescens; caule subdiviso, fo- lis lanceolatis patenübus glaucis. 4&b- et Mohr crypt. p. 150. D 'Trichostomum glaucescens JTedwis st. er. 5. t. 57. I/ahlenb. lápp. n. 582. ups. n. 763. Hab. ad fossas et semilas glareosas per regiones ela- ias ab alpibus. Lapponicis usque ad Vermlandiaim et Upsaliam passim j Folia colore aeruginis magis quam in ullo alio musco. Caules plerumque setis aliquantum breviores. — Vereor ne D, trifarium Hedwig st. cr. 2. p. 72. 08. (nec Hook. l. c). Upsaliae. ab Ehrharto Jectuun hujus tantum status primi anni sit, 1575. DIDYMODON piltferum: caule abbreviato sub- simplici, foliis oblongo-spathulatis concavis piliferis, capsula cylindrica, operculo breviter rostellato. Bridel in Schrad. diar. 1900. p. 299. 'Trichostomum piliferum Smzth £Engt. Bot. t. 2556. Bryum piliferum Dzcks. ; Dicranum latifolium | Hedwzg st. cr. 1. f. $5. spec. p.14o. ook. et "Tayl. musc. p. 52. t. 16. Schrad. diar. 1801. p. 67. JV'aMenb. lapp. n. 604. jM MIUSCI 755 £g. spathulatum: foliis submuticis vel vix apicula- tis, operculo longius coniceque rostrato, peristomio longiore. IVahlenb. l. c. y. capsula magis ovali, ciliis unitis in dentes simplices. Weissia latifolia Scluecegr. — sec. exempl. Hornsch. Hab. in marginibus terre? per regiones inferalpinas Nordlandie Finmar kiceque salis frequenter, subalpinas Lapponie cetere rarius; B in maritimis ex. gr. ad Lyugen Nordlandie; y in alpino cacu- mine Lyngentünd ibidem. Muscus polymorphus et difficilis, vix nisi foliis latis fere Encalyptae primo intuitu dignoscendus. Forma intermedia (scil. vulgatior 2) capsulis pallidis ad orificium tantum fuscescen- libus. 8 maritima etiam apertura capsulae pallescit. Contra y capsula tota fuscescit omnimodo contraclior et pauperior. 1576. DIDYMODON /atifolium: foliis oblongo-ellipti- ^ cis, capsula oblonga cernua: dentibus perforatis. l'ahlenb. lapp. n. 551. t. 20. Sclucgr. suppl. 1. p. 110. f£. Hab. in fissuris madidis scopulorum ad mare glaciale Finmarkie extime ex. gr. in insula Langón ex- tra Kistrand. copiose. Differt a praecedentis y tantum ut D. inclinatum a D. capillaceo. 44. W EIS SLA: Hedw, fund. 2.p.90. Hook. musc. p. 42.1. 2. I4. 1. Peristomium medium (quasi conum rectum constituens) dentibus 16 squaliter angustatis in apicem integerri- mum,. Capsula per se recta plerumque erecla, rarius inclinala n. 1579. 1506. semper in seta longiore. Ca- lypua cucullata. — Muscz plerumque ut in genere precedente subsimplices, rarius caule magis elongato dichotomo; foliis 1) angustioribus s. sublinearibus n. 1577-1505. quarum dne n. 1579-1582. acaules n. 15385-15903. 2) latifolie a ) foliis enervibus n. 1506. b) wuninereibus n. 1507. 1598. 1327. WEISSIA curvirostra: foliis linearibus apicula- tis superne palentbus, capsula cylindrica, operculi 750 CRTPTOGAMIA rostello recurvato. Zedw. spec. p. 71. st. cr. 3. t.7. Hook. et "Fayl. musc. p. 46. t. 14. — Dillen. musc. p. 582. t. 40, f. 45. (var. maj.) Hab. in terra nuda occultiore sabulosa sicca tolius Svecie usque in alpes passim. Muscus demum rufo-ferrugineus, cujus coloris est nervus validus omnium foliorum, seta et capsula. Setae longitudo semiuncialis. | 1578. WEISSIA acuta: caule elongato diviso, foliis at- tenuato-subulatis strictis subenervibus, capsula sub- globosa cerviculata. Hed. st. cr. 5. t. 55. spec. p. 21. t. 14. IePahlenb. lapp. n. 566. I'ahlb. gothob. p.109 — Dill. musc. p. 575. t. 47. f. 54. . : B. rupincola: setis curvatis. ///eb. et Mohr schwed. reis. p. i00. f. 3. f. 3. Hab. in rupibus inprimis schistosis irrigatis ad radi- ces alpium satis frequenter; ceterum in Elfdalia Vermlandiz et monte Omberg Ostrgothiz ad Vettern parcius; etiam Gothoburgi. Muscus insigniter nitens et nunquam crispatus, saepe bi- pollicaris longitudinis; sed setae vix duabus lineis longiores. 1579. WEISSIA. nmigrita: caule elongato dicho!omo, fo- lis oblongo-atienuatis sparsis, capsulis cernuis ova- - libus, operculo obtuso. Zed;e. st. cr. 5. t. S9. spec. p. 75. Hook. et Tayl. muse. p, 45. t. 14. Il'ah- lenb. lapp. nm. 570. Hab. in paludosis declivibus inferalpinis et subalpinis Lapponis passim copiose; nec non ad paludem maximam Dagsmosse infra Omberg Ostrogothiz, Minime nitens, siccitate crispa. Capsulae brevissimae sae- pe nigrescentes. 1580. WEISSIA cirrata: caule subdiviso, foliis linéari- subulatis curvatis siccitale torlilibus, capsula subo- vali, operculi rostro obliquo. — Hed. spec. p. 69. i. 12. f.7-12. &Hoof. et Tayl. muse, p. 46. t. 15. If'ahlenb. lapp. n. 571. | | Mnium cirratum Luz. spec. pl. p. 1576. .Dillen. musc. p. 579. t. 4G. f. 42. Hab. in saxis raro irrigatis apricis alpium Lapponica- I JI USCI 757 rum frequenter, et regionum adjacentium passim; deinde in monte Omberg supra (calcifodinam) Ve- sterlósa Ostrogothiz. Luteo-virens, folus ultra sesquilineam longis, siccitate in cirros varios torlis, Setae fere semiunciam longae, pallidae ut etiam capsulae. 1581, W EISSIA fugax: caulescens subdivisa, foliis li- nearibus apice denticulaus setam subzquanlibus sic- citate tortilibus, capsula obovata costata, operculi rostello obliquo. Eed«w. spec. p. 64. t. 15. f. 5-10. JIVahlenb. lapp. n. 572. | JF'ahlb. gothob. p. 109. Aspegren bleking. p. 74. W. striata Schrad. diar. bot. 1799. 2. p. 57. Hook. et Tayl. musc. p. 45. t. 15. B. schisti: magis elongata, foliis attenuatis serrula- üs, W. schisu. /7'aAenb. lapp. n. 575. Bryum schisti Aetz. scand. p. 261. Plor. Dan. t. 558. fig 3. Hab. in terra arenosa abscondita sub rupibus sicciori- bus imnferalpiniss Nordlandisz Norvegice passim, nec non montüum Medelpadie ex. gr. Norby- knól; ceterum Gothoburgi et Blekingiz. Non tantum peristomiu dentes fugaces verum etiam totus muscus brevis durationis. Setae plerumque sesquilineam tau- tum longae, pallidae ut reliquae partes. 1902. WEISSIA controversa: caule subsimplici, foliis lineari-attenuatis margine imcurvis inlegerrimis sic- citate contorülibus, capsulis ovalis levibus, oper- culo rostrato. Jed. st. cr. 5. t. 5. B. Hook. et Tayl. musc. p. 47. £. 15. dspegren bleking. p. 75. — JDill. musc. p. 500, £. 40. f. 45. Hab. in terra arenosa denudata occulta sallem Sveciae medie a Stockholmia usque ad Vermlandiam ex. r, prope Vàrnás Elfdalie rarius; Ostrogo- thice in Omberg, Smolandis, Blekingic. Praecedentis forma « angustior et tamen vix longior utpote bilinearis, eximie luteo - virens. 1585. WEISSIA. recureata: acaulis, foliis lineari-subu- latis patulis, seta recurvala, capsula ovala, oper- 758 CRYPTOGAMIA culo. rostrato. |Zfook. ef T'ayl. niussc. p. 47, b 13, Hedwig sí. cr. 1. t. 50. (Grimmia). Hab. in petris et lapidibus schistosis margaceis- duri sub strato Trapp generatis montium i uiohis V e- strogothism ex-gr. m A llebergsánde prope Fal- kóping non parce, sed diflicille colligenda. Folis paullo latioribus ab extraneo musco discedit et ad sequentem aliquantum accedere videtur, sed curvatura setae in humido statu constans et optima. Ceterum ex minutissi- mis vix plus quam lineam alta, tota pallida ut praecedens. 1504. W EISSIA Seligeri: subacaulis, foliis basi latiore subamplectentibus allenuato- stis labis patulis strictis, capsula ovali, operculi rostro deflexo. ^ 77/eb. ót Mohr cr. p. 1&1 et 459. Schkbuhr musc. p. 59. £ 25. I'ahlenb. lapp. n. 569. Hab. in schisto micaceo denudato irrigato montis sub- alpini Nammats ad Qvickjock Lapponie Lulensis - DON parce. Color totius obscurior, subluridus. Omnes partes quoque rigidiores. Muscus totus plerumque lineas duas longus. 1305. WEISSIA pusilla 8: subacaulis, foliis subulatis, capsula ovata erecta, operculi rostro suberecto. (Hedw. st. cr. 2. t. 29. spec. p. 65. Hook. et Tayl. Hsc. p. 47, f. 15). Swartz iu Schrad. dar. 1600. 1. p. 5090. Hab. in (petris vel rupibus?) calcareis fodinarum Sa- le Vestmannia: Swartz. Specunina non pauca, a detectore mecum quondam bene- vole communicata, magnitudine, rigiditate et colore ad prae- cedentem ita decus ut qu ejus varietatem crediderim; postea loci diversitatem consideyans sententiam "viri accura- iissimi amplecti malui. Nec etiamnune scimus an non solum durius muscos hos pusillos valde mutare et indurare valeat. Forsan itaque praecedens potius hujus varietas quam vice versa, 1506. WEISSIA rosea: acaulis, foliis ovatis ener vi- bus vaginulam sequantibus, capsula cernua ovali, operculo mamnaillato. | /ahlenb. lapp. p. 526. t. 19. Weissia nuda. Hook. et '"T'ayl. musc. p. 45. t. 14. Hab. in argilla vel interdum areua tenuissima com- wu— NA AMAUSC? 7509 pacliore ad ripas fluminum maximorum ab alpibus venientium, ut T'ornensis juxta oppidam 'T'orneá co- piose, Dalecarlizee in. Elfdalen; item Vermlandiz su- perioris ad Uddeholm. Folia vix nisi perichaetialia, unde nomen speciei angl. Se- ta plus quam semiuncialis una cum capsula pulchre rosea, quae proprietas evidentissima ansam nominis supra accepti dedit. Capsula ceterum fere ut in W. nigrita, sed "major paene Bryi delicatuli H., cum quo etiam crescit et cujus folia exteriora aliquando ostendere videtur. 1507. WEISSIA /anceolata:. caule brevi, foliis ovatis nervo prominente cuspidalis, capsula ovali, opercu- lo conico-acuminato. /7ook. et Tayl. musc. p. Á4. £ 14. dHedww. st. cr. 2. t. 25. (Leersia). Weeissia aciphylla 77Zahlenb. F'et. Ac. Handl. 1806. gp 4o dX Hab. ad fossas arenosas prope Wisby alibique Got- landiz parce; Ostrogothisz in Kolmorden ad Fagervik. : Nostra tantum minor est vix quinque lineas superans. Fo- lia obscurioris coloris nervo toto cum cuspide fuscescente, ut seta et capsula. Peristomium rutilans. 1588 WELISSIA splachnoides: caule elongato simplici, foliis spatiulatis obtusis concavis, capsula obovala apophysi minuta, operculo convexo. JT/ahlenb. lapp. n. 574. | Hook. et "'ayl. musc. p. 42. t. 14. Schwer. suppl. 1. t. 17. Splachium hlingulatum. Dzcks. cr. fasc. 4. t. 10. f.6. Iinol. Bot. t. 2095. Hab. in uliginosis et subpaludosis Lapponis subal- pine et subsylvatice passim; ceterum solummodo Ostrogothiz ad Omberg alibique (P. Hovasser). Habitus omnino Splachni ex. gr. reticulati, sed capsula ambigua et peristomium omnino Weissiae. Maxima tunc o- mnium Weissiarum utpote seta sesquiuncial, aurantiaca. Cap- sula fere ut in Weissia acuta. 449, GR IMMIA, Hedwig fund. 2. p. 89. Peristomium (quasi conum rectum constituens) dentibus sedecim basi latiusculis demum reflexilibus. Capsula P 760 CRTPTOGAMIA . ovala subsessilis intra folia perichetialia ^ Calyptra mitraforimis. Flores masculi gemmiformes laterales. — Muscus dichotome divisus multiplo longior fru- ctificatione sua. ! 1509. GRIMMIA apocarpa: caule ramoso, foliis ovato- acuminalis patentibus; pericheelialibus apice diapha- nis enervibusve, capsula ovata. edwir st. cr. 1. i. 59. spec. p. 79. Hook. et "Tayl. musc. p. 56. t. 15. Bryum apocarpum « Ainunm.seec.n.906. | Dill. musc. p. 2955. 4. 525 4$... £. alpicola: foliis perichetialibus apice concoloribus obtusis. G. apicola Swartz musc. p. O1. t. 1. f. 1. Hedwig spec. p. 77. t. 15. f. 1-5. y. Stricta: folus angustioribus. J7Z'ahlenb. lapp. m. 585, 9134. G. pulvinata Swartz summ. p. 39. Hab. in saxis et lapidibus totius Svecie etiam alpine vulgatissime; ubi locis humidis in 4, locis expositis precipue maritimis in y abit. | Caules plerumque unciales, non parum rufescentes nisi in B atro-virentes. Quamquam admodum variat, tamen apud nos null ali musco accedere videtur. Nec mihi constat an in Kullen Scaniae vera Gr. maritima Hook. secundum Re- gensb. Bot. Zeit. 1820. p. 422. 445. ELNCA-LYTPX Schreb. in gen. pl. n. 1643. Hook. et Tayl. musc. p.35. t, 2. Peristomium denfibus sedecim plerumque brevibus incon- spicuis, sed in ult. spec. longissimis. Capsnla cylin- dracea rectissima in setá elongatà. Calyptra omnium maxima (capsulá totà et longior et amplior), cam- panulata, margine inferiore zquali integerrimo n. 1- fimbriato n. 2. inciso n. 5. Flores masculi. gemmi- formes laterales. — JMusci eximie latifolü. 1590. ENCALYP'TA extinctoria: subacaulis, foliis ob- longo-ellipticis nervo excurrente apiculatis, vaginula superne pileiformi, calyptra margine integerrima. Swartz musc. svec. p. 24. | Hedwig st. cr. 1. t, 10. (Leersia vulgaris). spec. p. 60. Hook. et Tayl. musc. p. 95. t. 15. Flor. Dan. t. 1001. f. 2. AMIUSCI . 761 Bryum extinctorium nnm. spec. m. 99o. Dillen. msc. p. 549. t. 45. f. B. Hab. in muris, ed sen.itas sabulosas siccissimas Sve- cie precipue temperatioris passim. In inferalpinis locis saepe caulescit. Vaginula aucta est an- nulo membranaceo inter eandem et calyptram primum ex- tenso; itaque calyptrae solutae margo integer vel sine denti- bus appendicularibus, et tota: calyptra eo magis extinctorio similis, quare nomen specificum huic speciei conservatum, svecice Ljussláckare-mossa. Seta vix tres lineas longa. 1391. ENCALYP'TA ciZiata: caule elongato subdiviso, foliis oblongis nervo excurrente mucronatis, calyp- ira margine dentata. Jede. spec. p. 61. st. cr. 1. &. 19. Hook. et Tayl. musc. p. 55. t. 15. Bryum extinctorium 4 Zinn. svec. n. 990. Dillen., musc. p.. 390. t£. Áb. f. 9. B. alpina: foliis acumipatis piliferis, calyplra elon- gata. Hook. l. c. E. alpina 7Z'aAlenb. lapp. n. 549. E. afünis Jede. fil. in [l'eb. et Mohr beitr. p. 121. t. 4. Flor. Dan. t. 1425. | y. Striata: capsula demum recte striata, 77oof. I. c. E. rhaptocarpa ScAhwecegr. suppl. i. t. 16. JV'ah- lenb. lapp. n. 550. (streptocarpa). Hab. ad rupes montium passim; f in alpinis, y ia inferalpinis rarius. i In his omnibus varietatibus et insequente specie vaginula nuda ut in alis muscis, calyptra autem dentata idque e- . videntissime in ipsissima E. ciliata, quia ejus calyptra ma- gis regulariter campanulata tantum duas lineas longa fere ut in praecedente specie. Seta plerumque trilinearis. ln alpi- nis locis vero omnes partes elongantur, calyptra tres lineas longa evadit simulque basi minus regularis (4). Demum in inferalpinis calyptra iterum latior et capsula corrugata (; ); quae nota ad muscos distingvendos parum valet. 1592. ENCALYPTA grandis: caule elongato diviso, foliis lanceolato- ellipticis obtusis, capsula spiraliter striata, operculo subulato, calyptra basi dentata. Hedwig sec, Schrad. diar. 1000. i. p. 274 et 299. 762 . CRYPTOGAMIA 1800. 2, p. 172., spec, znuse. pisO8. d. 10. fem, 10— 15. (E. streptocarpa). ook. e£. Tayl. musc. p. 51. à. 15. J'ahlenb. F'et. Ac. Handl 3800. p. 152. Bryum contortum //ulfen. in Jacqu. coll. 3. p. 256. Dilleni muiscs £.: 5o f. mp. Hab. ad petras calcareas Gotlandis passim, V est-. mannis ad fodinas Sale copiosius, Dalecarlic ad Bisbergam et. Osmundsberg passim. | Longe maxima nostrarum specierum. Caules saepe biun- ciales, folus duas lineas longis siccitate admodum | incurvis. Seta interdum fere unciam longa, coloris atropurpurei ut cau- lis et nervi foliorum. Calyptra quatuor lineas longa sursum subulata (nec subito: in rostrum aciculare angustata ut iu o- mnibus praecedentibus). Capsula subovata, in operculum su- bulatum attenuata, aurantiaca. Quamquam stríae spirales el- iam opercul potius Tortulam indicarent, tamen peristomii dentes recti, sed setacei, longitudine fere operculi, rubri. 4444 CO NOS TOM U M. Swartz in Schrad. diar.nov. I. 2. p. 24. Hook. l. c. p. 22. t. 1. Peristomium dentibus in conum conniveniibus sedecim equidistantibus | apice coalitis. — Calyptra" cucullata. Capsula globosa terminalis cernua. Flores masculi discoidei. — Muscus itaque habitu Mniis similior, sed foliis quinquefariis strictissimis., 1595. CONOSTOMUM boreale: caule breviuscnlo, foliis lanceolatis acuminatis carinatis subdentats. — Sceartz [o cp o4 1.05Y" FX aWleno. füppU wc ghe $ 91. FI. Dan. t. 1424. f. 2. Schwagr. musc.- suppl. 1. p. 96:^t: 21. FHlook: er. Tayl museo pta Hab. in terra uliginosa subinundata alpium omnium ubique, eliam adjacentium regionum usque ad Svart- kürnsbergen par. Kroppa Vermlandis passim. Muscus valde singularis nulli affimior vel similior quam Mnio fontano. Caules vel surcul fili tenuioris crassitie; folis semper adpressis glaucescentibus. Setae plerumque tantum semiunciam longae. | Capsulae multoties crassiores quam in ullo alio musco peristomio simplici, ommino ut in Mnio supra dicto vel lineam latae, sulcatae, sed operculo conico-subulato.. Calyptra parva. 1 MUSCI | rio RE 445. 'p QmP U B. Schreb. in gen, pl, n. 1647. Hook, et Tayl. musc. p. 30. t. 2, Peristomium ciliis tenuissimis circiler 52 in conum spi-, raliter. contortis (inferne omnino coalitis in membra-- nam interiorem n. 1595-1597). Capsula erecta cylin- dracea curvalaque, rarius oblongata. Calyptra cucul- lata. Flores masculi plerumque terminales capitali, rarius scil. in n. 1595. 1596. 1598. 1599. laterales gemmi- formes. — Musci plerumque simpliciores 1) folis o- vatis latinerviis n. 1594. 2) oblongatis n. 1595-1597. 5) sublinearibus n. 15090-1401. 4) circa selam con- volutis n. 1402. 15894. TORTULA rzgida: acaulis, foliis ovatis obtu- sissimis margine undique inflexis nervo latissimo diffuso rigidis, capsula cylindrica, operculo subro- strato. .Sweartz musc. sv. p.&o. Hedw. st. cr. 1. t. 25. spec. p. 115. (Hook. et T'ayl. musc. p. 50. t. 12. var. magis longifolia). (Bryum rigidum Z/uds. angl. p. 477. Dill. musc. p. 508.: f£. 49. f. .55). Hab. in arena tenuissima compactiore locis siccis um- brosissimis vallis Norddala ad Sáter Dalecarlice raro et (sec. Fries) Scanis. Forma nostra liujus speciei primaria esse videtur folis ob latitudinem subrotundis et ob substantiam nervi undique dif- fusam crassissimis fere ut in Polytricho aloide, qualis etiam occurrit in Helvetia altiori. ^ Capsula quoque magis cylindracea angusta. — Seta circiter semptemlinearis. Folia perichaetii vix convoluta. 1595. TORTULA subulata: caule abbreviato, foliis lanceolato - ellipticis apiculaüs superne concavis pa- tentibus, capsula subulata, peristomii ciliis e basi versus apicem coalitis. ZZedw. spec. p. 122. f. 27. Flor. Dan, t. 1000. f. 2. Hook. et Tayl. musc. p. 51. &. 12. JV ahenb. ups. n. 757. lapp. n. 577. JV ahlb. gothob. p. 106. .Aspegren bleking. p. 75. Bryum subulatum Ann. svec. n. 991. Dill. musc. pe55o. 1. 4X fore £. caule elongato ramoso //ahlenb. lapp. 704 CRTPTOGAMIA Hab. in sabulosis ad semitas etc. per regiones magis cam» pestres usque ad Upsaliam passim; dein vix nisi ad mare septentrionale ubi Finmarkie in Z abit, . Omnium maxima folüs et fructu. Folia plerumque duas lineas longa et in £ non sesquilinea breviora. Seta plerumque semiuncialis. Capsula cum operculo saepius quatuor lineas longa. Caules in 5 setis longiores. 1596. TORTULA. mucronifolias caule abbreviato, foliis oblongis cuspidatis concavis erectis, capsula oblonga, peristomii ciliis ad medium usque coalitis. /ah- lenb. lapp. n. 558. Schwer. suppl. 1. p. 156. t. 55. Hab. in collibus subalpinis siccissimis Lapponi«c Lulensis ex. gr. ad Qvickjock. Praecedenti proxime aífinis quamquam semper inultoties minor. Caulis inconspicuus ob folia erecta et subimbricata (nec unquam patentia), neque cum cuspide plus quam lineam longa. Seta quadrilinearis. Capsula nunquam linea longior, Peristomium tantum ad medium coalitum, totum albissimum, 1397. TORTULA ruralis: caule elongato diviso, foliis oblongo-ellipticis recurvatis piliferis, capsula cylin- drica, peristomii ciliis basi connexis. jSreartz musc. svec. p. 99. Sv. Bot. £,. 270, Hook. et (Tayl. musc. VUMNSU TM Bryum rurale Zznzn. svec. n. 992. -Dillen. musc. p. 550 £80. Vo xa: Hab. iu tectis ruralibus, collibus,» petris rupibusque totius Svecicee, excepta Lapponia altiore, vulgaüissime, Muscus in toto genere maxime squarrosus, fuscescens; pi- lis albidis. Fructus magnitudime fere ut in T. subulata; sed cilia peristomii basi recte surgunt et tantum trabibus iransversalibus connectuntur (nec basi jamdudum spiralia et tota coalita ut in praecedentibus duabus speciebus). 1598. TOR'TULA muralis: caule abbreviato, foliis li neari-elliptiecis patentibus piliferis, capsula oblonga, peristomii ciliis subliberis. Hedwig spec. p. 123. Hook. et "l'ayl. musc. p. 5o. t. 12. IK ahllenb. ups. n. 989g. Pet. Ac. Handl. 1806. p. 155. Bryum murale Jznnm. spec. mn, 999. Dillen, musc, 9. 559, bi 85. f « 14 | nUsci 265 Hab. in petris calcareis Sveciz meridionalis przecipue Gotlandiez frequenter, ceterum in muris et te- gulis Svecire medie ex. gr. Upsalie passim. Ex minoribus hujus generis: seta vix quinquelineari, cap- sula unam lineam longa. Pili foliorum in Gotllandiae petris valde conspicui, in Svecia superiore saepe obsoleti. Cete- rum color musci obscurus. 1599. T'ORTULA. tortiosa: caule elongato ramoso, fo- liis lineari-attenua!is carinatis undulatis siccitate cri- spabilibus, capsulis eylindricis, operculis rostratis, Hedw. «pec. p. 124. [l'eb. et Mohr. beitr. A. p. 125. à. 6. Hook. et Tayl. musc. p. 59. t. 12. JFf'ah- leub. lapp. n. 559. Vet. Ac. Handl. 1808. p. 155. Bryum tortuosuim Z7722. svec. n. 1000. Dill. musc. p 377. t. 40. f. 4o. Hab. in rimis petrarum precipue calcarearum per re- giones monlosas ex. gr. ad fodinas Vermlandiee, Dalecarlie, Vestmannizee ex. gr. Sale, Ostrogo- thize frequenter, infra alpes Nordlandize norvegicae marilimc eliam copiose; celerun 1n ericetis ad mare Hoslaeize, Ostrogothizee ex. gr. in Kolmorden, Gollandiz elc. Caules unam alleramve unciam longi. Folia pallhdius viri- dia, quamquam angustissima tamen duas lineas lorvga, sicci- tate se primum complicantia dein in cirros contorquenutia. Setae fere uncialis longitudinis. | Capsula sesquilinearis. 1400. TORTULA uzgviculata: caule elongato d.viso, foliis lineari - ellipticis obtusis apiculatis patentibus, capsulis oblongis, operculo subulato. Zoo. et Tayl. zwusc. p. 93. t..19... Hed. st. cr. a. t£.25. (Barbula). 'lT. mucronulata Swartz musc. spec. p. Áo. Eryum ungviculatum etc. Dillen. musc. p. 565. t. 4. f. 48. H:b. in ealcifedinis apricis rarius, ut ad Kungs- Norr- bv Ostirogothiz cet ad fodinas Sale Vestman- n 1 e copiose. Sequenti utique proxime affinis, sed foliis extrorsum la- tioribus brevioribus digitos latiores ungviculo ierminatos refe: rentibus. Color quoque viridior. Flor. Svec. 49. 766 CRYTPTOGAMIA 10i. TORTULA fallax: caule elongato diviso, foliis lineari-altenuatis divergentibus: perigonialibus ener- vibus, capsulis oblongis, operculo subulato. Swartz zuusc. sv. p. 4o. Hook. et "Tayl. musc. p. 52. t. 12. Hedw. st. cr. 1. t. 24. (Barbula). Bryum imberbe Zinn. mant. p. 509. Dill. musc. 3^ 2h Od2. d. 0. T. 0. | Hab. in agris argillaceis margaceisve per maximam partem Svecie passim: etiam ad mare Nordlandie norvegicee locis humidioribus (var. tenuior). Tota imberbis, folis vero attenuato - acuminatis, linea non longioribus. Ceterum ex minoribus, seta vix semiunciali. 1402. TORTUL.A convoluta: caule diviso,' foliis lan- ceolatis obtusiusculis subuninervibus; perichetii va- ginantibus, capsula oblonga, operculo subsetaceo. Swartz musc. sv. p 1i. Hedw. st. cr. 1. t. 52. spec. p. 120. (Barbula). Hook. et Tayl. musc. p. 54. t. 12. /'ahlenb. lapp. n. 562. Mnium setaceum Hedwig fund. 2. p. 92. Dullen, musc. p. 501. £. 40. f. 44. Hab. in terra calcarea vel etiam locis deustis fere to- tius Svecize passim. Muscus mollis et tenuis, coloris lutescentis. Setae quasi ob capilaceam tenuitatem ad basin vagina fulcratae, valde pallidae. Operculum et conulus ciliorum angustius quam in ceteris. 446. SPLACHNUM. Linn. geni, ed. Schr. n. 1641. Hedw., fund. 2. p. 88. 1. 4. f- 33. 34. Peristomium dentibus octo obtusis demum bipartibilibus reflexilibusque. Capsula insidens apophysi membra- nacea plus minus colorata. Calyptra cucullata. Flo- res masculi disciformes. — Musci magis pellucidt et latifolii, fimo marcido bovino rarius caudicibus in paludibus insidentes, apophysi 1) in formam umbra- culi dilatata m. 1405. 1404. 2) subovali capsulis la- tiore n. 1405. 1406. 5) latitudine circiter capsule n. 1407-1409. 4) Inconspicua capsulis angustiore m. 1410. 1411. 1405. SPLACHNUM rubrum: subacaule, foliis ovatis MUSCI 563 dentatis, apophysi umbraculiformi convexa purpu- rea. Ann. svec. n. 965. am. ac. 2. p. 250. t. 5. f. 2. Hedw. st. cr. 2. t. 18. FI. Dan, t. 1558. Sv. Bot, t. 6457. JT ahlenb. lapp. n. 540. Hab. in humidis et subpaludosis sylvis regionum al- tiorum et septentrionaliorum, ut Vermlandis in Elfdalen precipue ad Ángkárren prope Rissáter sa- tis copiose, Lapponiz infimz rarius. ! Umbraculum saturate et constanter purpureum, saepius tres lineas latum, unde Svecis Parasollmossa. — Seta triun- cialis longitudinis. [Itaque maxime spectabils omnium mu- Scorum. 1404. SPLACHNUM Zuteum: subacaule, foliis ovalibus subdentatis, apophysi umbraculiformi plana lutea. JLinn. svec. n. 964. am. ac. 23. p. 257. t. 5. fig. 1. Hedwis st. cr. 2. t. 17. Fl. Dan. t. 1559. If/'ah- lenb. lapp. n. 5á1. Hagstróm jemtl. p. 59. Hab. locis magis paludosis apricis precipue Lappo- nis superioris subsylvatice copiose, unde usque ad Elfdaliam V ermlandis parcius. Umbraculum magis explicatum quam in praecedente, itaque latius, interdum semiuncialis latitudinis, quare non inepte Svecis So/sbármsmossa, Seta non raro quadriuncialis. 1405. SPLACHNUM .vasculosum: caulescens, foliis o- vali-spathulatis obtusis integerrimis, apophysi ven- tricosa purpurea capsulis triplo ampliore. ZJedwig st. cr. 2. t. 15. Fl. Dan, t. 1418. Hook. et Tayl. musc. p. 21. t. 1, suppl. Il'ahlenb. lapp. n. 545. &. foliüisovatis obtusiusculis, apoph ysi angustiore oblonga. Hab. in paludibus profundis regionum altiorum et sep- tentrionalium a Lapponia usque ad Elfdaliam Verm- landie rarius; (sed 8 Roslagie maritime in Ost- hammars Stormosse). | Apophysis sesquilineam lata et saturate purpurea, nec dia- metro transversali longior, sed angustatur et decoloratur in- terdum, ideoque folia probe examinentur, 1406. SPLACHNUM ampullaceum: caulescens, foliis ovalo-lanceolatis acuminatis superne serrulaus, apo- physi capsulis duplo latiore obovata in collum an- 78 CRTPTOGAMIA gustata. | Linn. am. ac. 2. p. 252. Hed. st. cr. 3. &. 14. ook. et "Tayl. musc. p. 20. t. 9 Zeb. et Mohr schwed. reis. p. 75. F'ahlenb. ups. n. 776. ZVahlb. gothob. p. 111. Hab. in paludibus majoribus Svecie precipue medic a Smolandia, Vestrogotlia et Vermlandia ad Up- saliam passim. Totum angustius et longius. Apophysis praecipue longior quam in omnibus ceteris, bilinearis, flavens, sed etiam non raro purpurascems. 1407. SPLACHNUM sphericum: subacaule, foliis ob- longo-spathulaüs acuminatis subintegerrimis, -apo- physi globosa magnitudine capsule virentes. Sgeariz Diei, qmusc. Md. qu. 92. dod foo a. Pieds I. 2. i. 16. /lahlenb. lapp. n. 543. f£, apophysi lauore rubicunda. |.Hook. et T'ayl. musc. Tus YO: gs ffab. locis paludosis magis apricis per partem subal- pinam et sylvaticam Lapponuis passim; eliam Vermlandiz rarius. Setae longitudine valde variae (1-4 unc), sed semper gra- cilimae, capsulam et apophysin minutam vix diu sustentantes. i400. SPLACHNUM urceolatums: caule subdiviso, foliis cochleariformibus 1mbricaiis integerrimis cum api- culo flexuoso, apophysi obconica latitudine capsu ee. Schreb. in Cranz groenl. p. —. Hedw. st. cr. 2. t. 15. &.mnioides: foliis rectioribus angus!ioribus. — edt. Sl..Gr. 2. T. Ml. sSenaria, (NOU. da. EDS E LUN A. y. lastigiatum: caule inuovalionibusque elongatis, apophysi latiore, — Hed. st. cr. 2. t£. 58. Hook. et J'ayl. musc. p. 20. f. 19,: JJi]L musc. po9d23, f. 4. J i80 Hab. locis minus humidis alpium. Lappoincarum pas- sim; at 2 et y in reliqua Lapponia fere tola palu- dosa frequenter et exinde usque ad Vermlandiam et Stockholmiam rarius. | Omnes hujus formae xigidiores quam praecedentes species, perennes et ultra annum capsulas conservantes. Ceterum « maxime abbreviata et succosa: selis tres lineas tantum lon- gis, apopbysi minuta diu virente; y autem setis saepius un- MUSCI 789 eialibus et apophysi capsulis latiore fere ut sequentis speciei et cito rubente. 1409. SPLACEHINUM angustatum:. caule diviso elonga- to, folus lauceolatis cuspidatis serrulatis: perichze- tialibus setlam subaequantibus, apophysi obcorica la- titudine capsule, — S$geartz meth. musc. p. 55. Nov. HUI Ups. 429: 941). "Fedw) sb. er; 9. 1, 19. Hook: e£ "Tayl. musc. p. 20. t. 9. If'ahenb. lapp. n. 555. Hab. in caudicibus emortuis locis sylvaticis frigidiori- bus a Lappouia iuferiore ad Vermlandiam et Up- saliam passim. Magis perenne quam ulla alia species; caulibus interdum irincialibus; sed setae vix duas lineas longae. 1410. SPLACHNUM £ezue: caulescens, folis ovalibus acuminalis serra'is, apophysi clasata capsulis angu- sliore, columna exserta persistente. JDicks. cr. fasc. 2. t. 4. fig. 9. Hook. et Tayl. musc. p. 19..t. 9. Hisinger verml, p. 11. Hab. in uliginosis umbrosis Vermlandic, ut EIt- daliee infra lacum Stor-Ullen (Zteimaz) et paroecize Nyed ad Ostanás (/Fahlberg). Optima species colore nigricante caulis et capsulae demumque etiam setae facile distingvenda, ac satis persistens. Folia spar- sa (nec conferta ut in alpino illo extraneo S. serrato), ma- gis reticulata quam in Weissia splachnoide. Seta cir- ciler novemlinearis. —Operculum conicum, unde columna exserta eaque persistente ob rigiditatem musci generalem. iái1. SPLACHNUM. retziculatum: caulescens, foliis ob- longo-ligulatis obtusis concavis integerrimis, capsula clavata obliqua, operculo conico. Stmartz musc. sv. p. 24. Hed. st. cr. 5. t. 4o. (Froelichianum). spec. p. 52. Hook. et "l'ayl. musc. p. 21. t. 19. JJ ah- lenb. lapp. n. 540. Bryum reticulatum Dicis. cr. fasc. 2. t. 4. f. 6. Hab. in terra spongiosa irrigata ad. latera alpium sum- marum Lapponuicarum rarius. Folia eximie succosa et grosse reticulata fere ut in alpino ilo S. urceolato; sed setae et capsulae fere ut in Bryo quodam unicolores et colore insigni expertes demum pallidae. Setae semiuncia non longiores. Apophysis » capsula vix di- 770 CRYTPTOGAMI1A stingvenda, collum ejus potius esse videtur ut in Bryis. Co- lumna nulla extra capsulam conspicitur, idque ob substantiam mollem totius musci. | 447, I E. T BR A PIER Hedw. fund. 2. p. 87. 1. 7. f. 32. . Peristomium dentibus quatuor pyramidalibus strictis in- flexilibus subnudis (operculo tenuissimo inconspicuo tantum tectis). Capsula stricta in seta longiore. Ca- lyptra mitreformis. Flores masculi disciformes vel capituliformes. — Musci simplicissimi. 1412. TETRAPHIS pe//ucida: caulescens, foliis lanceo- latis pellucidis laxis, capsula subcylindrica. Jedw. spec. p. 45. t. 7. f. 1. a-f. Fl. Dan. t. 1412. Hook. eí Tayl. musc. p. 16. t. 8. | Mnium pellucidum JZznn. svec. n. 968. Dill. musc. 8B 3432.4. 3$... ; Hab. in arborum caudicibus putridis occultis totius Svecie passim; Lapponiz altioris in tumulis sphagni. Caulis unam alteramve lineam longus in radice elongata. Folia eximie pellucida, uninervia. Seta semiuncialis. Color totius musci pallidus. . 1415. TETRAPHIS rigida: acaulis subaphylla, peri- chetii foliolis ovato-oblongis apice patentibus sube- nervibus, capsula subglobosa. Jedwig fW, obs. bot, 1. f, 1. 1 T. ovata Funcb in Hoppe taschenb. 1602. p. — Schwer. suppl, 1. t. 15. (Hook, et Tayl. musc. p. 17. f. 9. differt tantum foliis exterioiibus). Hab. in rupibus occultissimis granitinis Vermlan- dise ferrimontane paroecie Kroppa montis Bratt- berget ad lacum Skjàárgen sat copiose. . / Praecedente triplo brevior et rigidior, coloreque fusca, quasi a granite indurata, Serpentim crescit ae si radice repente, sed surculi nulli repentes distingvere potui. Interea folia nulla longa (qualia habent specimina anglica exhibita apud Hook. et Tayl l. c), sed sola perichaetialia eaque longiora et superne magis patentia nervo longiore instructa. Seta dua- bus lineis non longior. Capsula tam brevis ut fere hemi- sphaerico-urceolata, peristomio pallido tenui duplo solum- modo longior. MUSCI 771 449. GYMNOSTOMUM,. Schreb. in gen. pl. n. 1638. Hedw. fund. 2. p.87. t. 7. f. 31. Peristomium nudum (sine ullis denübus vel processu- bus, sed in n. 1414. contractum et membrana trans- versali conjunctum). Capsula plerumque recta equalis in seta plus minus exserta. Calyptra cucullata (et non nisl in sequente genere mitreformis). Flores masculi subdisciformes terminales, rarius in ultimis laterales. — Musci simpliciores, quorum subdivisiones: 1) Hy - menostomum: apertura capsule angustiore dia- phragmate occlusa n. 1414. 2) Gy mnostomum p. s. d. capsula omnino aperta a) lgvi *) caule brevi n. 1415-1418. **) elongato n. 1419. 1420. b) capsula costata n. 1421. 1414. GYMNOSTOMUM ;nzcrostomum : caulescens, fo- liis linearibus canaliculatis siccitate tortilibus; peri- chaetialibus convoluto-subaülatis setam subaequantibus, capsula subovali oblique gibba. —Zedw. st. cr. 5. t. 3o. B. spec. p. 59. JV ahlenb. F'et. 4c. Handl. 1806. p. 192. JPahib. gothob. p. 111. Hymenostomum microstomum | .Bryol. germ. 1. p. 199. £. 12. f. 4. Hab. ad fossas agrorum ferüliorum humosorum in regionibus maritimis ex. gr. Gotlandie passim copiose, Gothoburgi; an etiam Norcopie? Minimum hujus generis vix sesquilinea longius, crispum et palidum fere ut Weissia controversa. — Capsula interdum brevior et seta longior adeo ut ad H. sub globo- sum Bryol germ. accedere videtur. Utriusque capsula post casum operculi orificium omnino obturatum ostendit, quo af- finitas summa cum Phasco confirmatur. Seminula quoque saepissime latus gibbosius capsulae disrumpunt omnino ut in Phascis. 1415. GYMNOSTOMUM »pyriforme: subacaule, foliis ovalibus acutis concavis apice serratis, capsula obo- vato-globosa, operculo convexo apiculato. Z7edzeig spec. musc. p. 90. Hook. et "Tayl. musc. p. 13. t. 7. JDryol. germ. 1, p. 144. t. 10. f. 11. Bryum pyriforme Zinn. svec. r. 989. PFYor, Dan. f. 537. f. 1. Dill. musc. p. 345. t. 4&. f. 6. 279 CRTPTOGAMIA Hab. in terra nuda subhumida regionum campestrium Sveciz temperatioris usque ad Üp:aliam passim. Sequentibus multo latus, capsula fere lineam lata. 1416. GYMNOSTOMUM ovatum: subacaule. fohis o- valis ereclis concavis: nervo inlus granulifero api- culato, operculo rostrato, Tice Cra ey e RP MSS Hook. et Tayl. musc. iol £7. W'ahlenb. Fet. «dc. Handl. 1806. p. 152. Bryol. germ. à. p. 129. 1.9718. 9. B incanum: foliislonge piliferis. Bryol. germ. 1. p. 150. Hab. in ierra argillacea et margacea regionum cam- pestrium usque ad Upsaliam passim; & Gotlau- dise prope Wisby seplerlrionem . versus du ps calcarea. Omnium brevissimum, vix lineas duas longum, crassin- sculum. 4 pilis seiam fere acquantibus valde singulare, ut musei plerique pilferi in petris Gotlaudiae. 1117. GYMNOSTOMUM «truncatulum: subcanlescens, foliis ovalibus apiculatis planiusculis patentibus, eap- tulis obovato-truncatis, operculo obl'que rostellato. Hedwisst. cr. ..t; 5. spec. qi 30. BED ESNER d Hs: DYusci Doro hne Biyol. germ. 3. p. 182. t. 9. f:6. Doyumn'tr ünedtufuin Liun. svec. m. Tap HP 1390 15597. f. 2 DER vitusc. t D ETE CENE B. longius, strictius. |.G, intermedium mijon germ. 1. pirgoadicor re Hab. in terra argillacea regionum i campestrinm usque ad Üpsaliam, « in horüs 'cultisque raids, 8 in agris et. sylvis frequentius. i Praecedente paullo angustior et longior, praecipue f£ cau- ls interdum lineam unam alteramve exci. 1418. GYMNOSTOMUM affine :. subcaulescens. foliis spathulato- lanceolatis apice denticulatis, capsula sub- cylindracea, operculi rostro declinato. JBryolL germ. i po auo 5 gi f.q. G. Heimii Szartz musc. sv. p. 21. Hook. et. Tayl. muse. p. 12. t. 7. JV'ahllenb. F'et. dc, FH. 1006. p. i92. ups. n. 789. app. nm. 532. ddspegren bleking. p. 7&. MUSCI 758 Hab. in ipsis littoribus subinundatis Gotlandie fre- quentissime, Blekingize passim, Scanize orientalis ad Krogstorp (Aterman) ct ad. mare. septentrionale Finmarkie.rarius lectum, ceterum Up:alie ubi lo- cis siccioribus macris versus precedentem revergit. Eximie rutilans nervis foliorum quoque rubicundis. Cete- rum ex longioribus ulpote seimiuncialis. 141g. GYMNOSTOMUM curvirostrum: caule elongato diviso gracili, foliis Inneari-subuiatis patulis, cap- sulis obest operculi rostro declinato.— Zecdieig SL. cr. 2. t. 24. spec. p. 59. Hook. et Tayl. musc. p. 11. £. 6. Bryol germ. 1. p. 170. t. 11. fig. 24. IV eb. et Mohr crypt. p. 65. scIueed. reis. p. 99: 99. Pahlenb. lapp. n. 555. Diyum sstivum TN. spec. pl. p. 1505. .Diilen. musc. p. 375. t. 4g. f. 56. Hab. in rupibus occultis maxime irrigatis ad radices alpium Nordiandicarum Norvegie usque ad Alten passim copiose ; celerum non nisi in monte Omberg Ostrogothi:z lectum. Caules unam alteramve unciam longi; folis obscurius vel sordidius virentibus. Setae vix tres lineas longae. Capsulae quoque ex minoribus hujus generis, una cum setis füuscescentis coloris; sed ad Kaafjord Altensium legi specimina setis palli- dis et capsulis luteis fere ut in C. pailidiseto DBryol. geri. 1420. GYMNOSTOMUM :tristichon : caule elongato in- diviso gracili, foliis lanceolatis carinatis siccitate in- curvis spiraliter trifariis: perichatialibus convo!utis, capsulis oblongis, operculo oblique rostrato. //aÀ- leub. lapp. n. 3554: G. compactum Sc/iwecegr. suppl. 1. p.56. t. 11. f. 1. G. wsüvum ook. et Tayl. musc. ^p. 10. & 6i Bryol. 4 poii 9; 90 M7 Lo 3 47 10535. Hab. in rupibus alpium frigidis occultis aqua nivali irrigalis Nordlandie norvegic: possum. Praecedenti proximum. Caules saepius digitum longi, sed simpliciter innovantes, unde perichaetium laterale maxiine insigne. Folia omuüno trifaria, quamquam ob íorsiouei ob- soletius, primum pulchre luteo-viridia. — Setae trilineares , - 77 CRYPTOGAMIA sed ad dimidiam partem innovatione nova tectae, pallidae ut capsulae. — Ad Onáset Saltensium Nordlandiae legi hujus pauca specimina quasi 1n Weissiam mutata (J7/eissia tri- Sttcha: caule subdiviso breviore, foliis recte trifariis, cap- sula subiuclinata, operculo conico). Cum autem peristomium non salis completum idem huc relinquere malui, donec exem- plaria meliora et copiosiora legantur. 1421. GYMNOSTOMUM /apponicum : caule dichotomo, folüs linearibus divergentibus siccitate torlilibus; nervo subexcurrente, capsula turbinata coslata sub- exsprta. Hed. si. er. 5. 4; 5. AL ae ug. (A- nictangium). /Took. et Tayl. musc. p. 10. t£. 6. Bryol. germ. i. p. 100. t. 9. fig. 27. Swartz in Schrad. diar. 1000. 2. p. 171. /f/eb. et Mohr crypt. p. 77. schwed. reis. p. 99. 101. /Y'aMenb, lapp. n. 556. Hartman fl. p. 501. Hab. in fissuris rupium madidis ad latera montium | sylvaticorum Medelpadie et Angermanunie frequenter, unde ad Lapponuiam mNordlandiamque Norvegicam nec non Vermlandiam ut etiam juxta mare usque ad Stockholmiam rarius dispersum ; ce- terum in Omberg Ostrogothie rarissime. Caules plerumque unciales et ultra, foliis recentibus laete virentes. Capsulae insignes crocei coloris. Habitus totius musci fere Orthotrichi crispi. 440* SCHISTIDIUM. Bridel. -- Bryol. germ, 1. p. 88. 1,8. Peristomium nudum plerumque dilatatum. Capsula ur- ceolata sessilis. Calyptra mitrseformis. Flores ma- sculi gemmiformes laterales. — JMuscus caule dicho- tomo elongato. 1422, SCHISTIDIUM czZatum: foliis patulis subovatis concavis enervibus: acumine diaphano circa capsu- lam ciliato. Jridel. meth. p. 21. Bryol. germ. 1. DOSE Lo 0. f. 5. | | Gymnostomum ciliatum Sipzartz musc. svec. p. 19. Hedw. spec. p. 4o. (Anictangium). st. cr. 1. £. 40. Hook. et "Tayl. musc. p. 14. t, 6. /V/ahlenb. ups. n. 790. lapp. n. 555. : | " MUSCI 775 Bryum apocarpum 8 Linn. svec. n. 996. Dullen. musc. p. 246. t. 52. f. 5. | Hab. in lapidibus et saxis etiam micaceo- schistosis presertim campestribus totius Sveciz frequentissime, excepta tamen Lapponia altiore, ubi ravum. Muscus coloris canescentis; operculis inter cilia flavescen- tibus. Genere a praecedentibus apud nos satis distinctus vi- detur fere ut Grimmia a Weissiis; sed iu alpibus et monta- nis Europae australioris, vegetabilia nostra tam miscentibus, formae connectentes occurrunt, quae nos haesitantes reddide- runt an non cum praecedentibus jungeretur. áág SPHAGNU M. Linn. gen. ed. Schr. n. 1637. Hook, et Tayl. muse. p. 3. t. I. Peristomium nudum, demum plus minus dilatatum. Capsula subglobosa ( vesiculzeformis), sessilis in re- ceptaculo fructificationis apicibus ramulorum sepe in formam pedicelli elongatis insidente. Calyptra apice rumpens Flores masculi in apicibus ramulorum se- gregati vesiculares. — Muscz maxime palusíres (S ph. palustre Linn.): ramis demum uidique recurvis, folis enervibus latius reticulatis sepius rubicundis (Svecis R ó d mossa) demum albescentibus. 1425. SPHAGNUM /atifolium: foliis ovatis obtusis im- bricatis, capsulis subglobosis. JZedw:g spec. p. 27. Hook. et Tayl. musc. p. 5. t. 4. (obtusifolium). JBryol. germ. 1. p. 6. (cymbifolium). .Sv. Bot. t. 115. füg. c. d. Dillen. musc. p. 240. t. 52. f. 1. IV ahlenb. lapp. n. 550. B. squarrosum: foliis apice elongatis patentibus recurvisve. JPahlenb. ups. n. 791. Bruch in Bryol. germ. 1. p. 11. S. squarrosum JZeb. et Mohr schwed. reis. p. 129. í. 2. f. 1. Hook. et Tayl. musc. p. 4. t. ^. Bryol. germ. 1. p. 9. t. 1. f. 3. Hab. in paludibus cespitosis totius Sveciee, Lapponia summa tantum excepta, vulgare; 8 in sylvativis sub- inde exsiccalis Svecie temperatioris usque ad Verm- landiam superiorem passim. Muscus totus duplo latior vel crassior sequente. Inpri- 226 CRYIPTOGAMIA mis £ ob folia squarrosa apicibus saepe ultra lineas duas di- stantibus inaximam formam totius generis sistit. 1424. SPIÍAGNUM capillaceum: foliis oblongo-lanceo- latis. acuminals — subereclis, capsulis oblongatis, Sieartz musc. svec. p. 10. Sv. Bot. t. 115. fig. a. b. Hook. et T'ayl. musc. p. 4. t. 4. (acutifol.) Dillen. IhUSC. p. 9A5. t 92." f. 27 Ia IER DNO qu. 53 e DBryol, erm. 1. p. Ag. t. 9. S. palusire 8 Lan. svec. m. 959. £& cuspidatum: foliis magis elongatis (lanceolatis). IFahenb. ups. — Dil. l. c. f. B. S. euspidatum Jiryol. germ. 1. p. 25. t. 4. * plumosum: foliis exteuualis. Hab. in paludibus et paludosis omnibus usque in al- pes Lapponicas frequenter; 2 in ipsa aqua paludum. Rami primariae formae (4) parum filo crassiores, sed ce- terae magis magisque in aqua distenduntur. 450; PoH^ AuJSoG OD sME Linn. gen. ed, Schr.n. 1636. Bryol. germ. 1. p. 26.t. 4-7. Peristomium nullum ob operculum adnatum persistens. Capsula subobliqua intra folia plerumque sessilis. Ca- lyptira cucullata. — Musci minutissimi omnium: fo- às 1i) enervious n. i425. 2) nervosis a) latioribus (subovatis) n. 1426 -1420. b) angustioribus (lanceo- lato-acuminatis) n. 1429-1451. R 1425. PHASCUM . serratum: subacaule, foliis ovato- : lanceolatis. superne: serratis enervibus, slolonibus confervoideis. Schreb. phasc. p. 9. t. 11. Hook. et Tayl. musc. p.i5. $55. Jryol. serm.a. pe 59.d2. fo1. Hab. in terra arenosa ad OÓstra Ryd Ostrogothisc: Petrén. Non tantum filis confervoideis circumdatum verum eliam folia laxius reticulata quasi filis similibus composita, itaque totum magis hyalinum quam cetera. 1426. PHASCUM ;nuticum: subacaule, foliis ovatis concavis 1n bulbum conniventibus; acumine serru- lato? Selreb? phasc. p. 8. 6 NT fos UM Eook. et Tayl. musc. p. 7. t. 5. Bryol: germ. Y. p. a6. &. 5. f. 6. S»rartz musc. svec. p. 18. - . ÀMMUSCI il 277 Ph. acaulon. Linn. svec. n. 980. JDillen. musc. p. 218 715,22. f. 12: Hab. iu fossis arenoso-argillaceis ad fluvium Upsalien- se: Jiinnés alibi 1n Svecia: Swartz. 1427. PHASCUM pi/iferum: subcaulescens, foliis ova- ts concavis erectis piliferis, seta curvula. 5C Z reb, phasc. p. 0. t. 1. f: 6. 9. Bryol. germ. 1. p. 65. t. 6. f. 17. (Mspegren bleking. p. 74). Ph. graniferum /'aMenb. Vet. Ac. Handl. 1806. p. m m 191. Ü. 4. qe H B gemmctccforme: brevius, foliis conniventibus cir- ca capsulam subsessilem. |.Bryof. germ. 1. p. 69. Hab. ad íossas arenosas Gotlandi: :arius, (Ble- kingiz), Scanie ad Arup (Akerman); 8 quon- dam Ubpsaliee, Inter folia cano-pilifera capsula insignis brunnea. 1420. PHASCUM. cuspidatum: caulescens, foliis ovato- acuminatis nervo excurrente cuspidalis. — ScAreb. puse peu qrUGS- Sryolh serm? 1. 9770. t. 7. fig. 10. Swartz musc. svec. p. 18. 7f ahlenb. Ups. (. 795. Ph. acaulon 8 Linn. spec. pl. p. 1570. Dill. musc, INSSL Lo39. 33. | Hab. in egris argillaceis temperatioris Sveciz saltem usque ad Upsaliam vulgaüius quam cetera. Folia majora quam in reliquis, sesquilineam longa. 1429. PHASCUM crispum: caulescens, foliis lanceola- tis acuminalo-subulatis siccita!e tortilibus. Z7edtv. s£. cr.'à. t, 9. Bryol | eerm.si. p. 5o. t; Asi f. 18. Hab. in arena humosa Lunde in Scania: ries. Magnitudine medium inter praecedentem et sequentem. 1420. PHASCUM subulatum : caulescens, foliis attenua- to-selaceis canaliculatis ereclis striclis: nervo iufra apicem disparente. JScAreb. phase. p. 8. Hook. et J'ayl. musc. p. 6. t. 5. Bryol. germ. 1. p. 65. t. 6. f. 16. Plor. Dan. t. 249. f. 2. JDillen. musc. p. 251. t. 52. f. 10. Aspegren bleking. p. 74. 758 CRTPTOGAMIA Hab. in terra arenosa ad vias Upsalie aliarumque re- gionum campestrium rarius, : | . Angustissimum et totum laete virescens. 1451. PHASCUM curvicollum: caulescens, folis lan- ceolatis acuminatis erectis, capsulis in seta curvata exserlis. J4Jedwig st. cr. Y. t. 11. Hook. et Tayl. msc..p. 9. 4. 5. . BryoL serm. T4 pn e. a. f. 12. Hab. in terra ad Westerás: all in Herb. Swartz; ad Femsjó Smolandise: Fries. 4h. A ND EB AA. Ehr k. beutr. 1. p. 15. et 180. Hook, et Tayl. musc. pe I. t« f. (Peristomii vestigium nullum). Operculum capsula du- plo triplove majus quadrangulum,, demum dehiscens in lacinias quatuor ors capsule persistenter adnatas. Capsula minima per se turbinata, emittens columnam in cavitate operculi seminula gerentem. Calyptra te- nuissima capsule adnata, Sela persistens brevis. — Musci rigiduli fuscescentes. 14523. ANDRZEA alpina: foliis ovato- oblongis acutiu- sculis enervibus: perichetialibus imbricatis mu- ticis. /ahlenb. ups. n. 2906. lapp. n. 550. — dspe- gren bleking. p. 74. Jungermannia alpima Linn. spec. pl. p. 1601. 8. caule elongato, folus majoribus fere obtusioribus. A. alpina ook. et "Tayl. musc. p. 1: t. 89. Dillen, "USC. D. DoD. D. m3. fu SO y. caule elongato, foliis secundis. Jahib. gothob. p. 112. JAspegren bleking. p. 74. A. rupestris 77 eb. et Mohr crypt. p. 504. — Hab. in saxis siccis subalpinis et sylvaticis Svecic bo- realis usque ad Upsaliam frequenter, dein rarius Blekingie etc.; varietates vero vix nisi in 1rrigatis alpinis 4 rarius, y frequentius. | ; Forma nostra « ob brevitatem caulis saepe quadrilinearis perichaetium obtusius, itaque a sequente longissime distat; interdum tamen folia ad apices ramorum curvantur (A. ru- pestris Hook. l. c). 8 omnibus partibus major. 7; praeci- pue longior foliis ommibus secundis. | 1455. ANDRJEA rupestris: folis ovato-subulatis se- cundis uninervibus: perichatialibus eequalibus » mucronaüus. Roth neue beitr. 1. p. 252. Smith. brit. p. 1178. JY'ahlenb. lapp. n. 589. W/aAlb. gothob. p. 112. A. Rothii /Zeb. et Mohr cr. p. 506. t. 11. f. 5-9. Hook. et. T'ayl. musc. p. 2. t. 0. dspegren blek. p. 7&. Hartman fl. p. 580. Jungermannia rupestris J5nn. svec. n. 1045. Dill. musc. p. 507. t. 75. f. ^o. Hab. in rupibus et saxis irrigatüis elatis Svecicee mon- lane precipue occidentalis ut Bahusicz, Verm- landie etc. raro copiose; ceterum Blekingie, Stockholmi«s. Multo magis nigricans, rigens et fragilis ob nervum folio- rum, etiam magis squarrosa (nec folia in hac semper secunda, quae notae, ut in praecedente laevissimi momenti, neque heic multum valet) ^Perichaetium forsan folis proximis immer- sum in hac, exsertum in praecedente, evidentius diceretur ut habet Rothius 1l. c. : 452, JUNGERMANNIA. Linn, gen, ed. Schr. n. 1662. Hedw. theor, p, 154. t. 17-25. Capsula quadrivalvis intus loco columns filis elasticis spiralibus penetrata iisque orüs e pedunculo hyalino caduco solitario. Perichetium sacculiforme. Mascula frucüficatio pulveracea in apicibus ramulorum vel fo- liorum. — Musci laxius cellulares. 1) Foliosc a) Stpulis magnitudine et figura foliorum vel si mavis seriem, tertiam | foliorum constituentibus n. 1454-1456. b) Stipulate pr. s. d. — i. e. Stipulis in latere caults inferiore loco seriei tertie foliorum majorum n. 1457 -14á4ág. c) Exstipulate wel foliis tantum bifariis nudis n. 1448-1464. 2) FProndosc: fronde estrpitata n. 1465-1469. — quas subdivisiones vide infra. 1, F'oltosc a, Stipule magnitudine et figura fo- liorum vel tertiam seriem foliorum con- stituentes., 1454. JUNGERMANNIA nivalis: surculis setaceis ra- 78o CRYTPTOGAMIA mosis, foliis stipulisque bipartitis: laciniis lanceola- tis acuminatis (sexfaiiis), Swartz - -- --' lfah- lenb. carp. n. 1202. y ipso If'ahlenb. lapp. n. 695. 3. ju! acea Egl. Bot. 15. t. 1024. Hook. jung. t 3. Hab. in terra nuda irrigata ad nivem perennem 'alpi- um summarum Lapponicarum et Jemtlandi- carum passim. | Surculi seta porcina vix crassiores, flexuosi, plerumque albi ob folia cito albescentia et non nisi prima juventute lu- teo-viridia — Ceterum J. julacea Linn. hujus forsan sta- tus explicatior simplicior est, nisi obstat fructus apud nos non observatus. 1455. JUNGERMANNIA concatenata: surculis julaceis subsimplicibus, foiis stipulisque quadripartitis: Bis nubus deflexis dentatis, perichaetiis term. nalibus ob- longis plicatis imberbibus. Jun. fl. lapp. ed. Sm n. 427. lf'ahlenb. lapp. n. 695. (setiformis). B setliformis: stipulis minoribus vel bx J. setiformis Ehrh. beitr. 2. " 150. eb. et Mohr CE. 4D Ab. muses dep. pass (ris jung. t. 20. Hab. in saxis siccis loapponis totius etiam alpiuce ubique nec non regionum subsimilium per Verm- landiam (ex. gr. iu paroecia Kroppa) usque ad Kinnekulle Vestrogothisz passim; S5:molandiz in Skurugatan. Surculi in Lapponia saepe filo longe crassiores vndique teretes folis ubique aequalibus quasi SrLici ie dn in cate- nam connexis; sed slolones passim occurrunt latere unico planiore stipulis minoribus obsito, demumque tantum radieu- loso superstitibus solis sericbus binis foliorum. | Hic. status in terris temperatioribus £ constituit. Utraque fere semper lutescenüs vel straminei coloris. 1456. JUNGERMANNIA f£richophylla:: suveulis capilla- ceis subramosis, folus slipulisque partilis jn cilia terna arüiculata, pericheetis terminalibus oblongis Ore PIlala. «Jag. Sppes 77 1046. Hook. Jung. n. 1. t. 7. Dill. musc. p. 505. t. 75. f. 9g. If/eb. musc. hep. p. ág. r * MUSCI 78x Hab. in terra umbrosissima ad caudices emorluos ar«- borum etc. totius Svecie etiam alpine ubique. Muscus tenuissimus omnium potius confervam referens ca- pilis suis articulatis. b. Stipule p. s. d. foliis plus quam du- plo minores: *) foliisdivisis n. 1457- 1441, **) indivisis (nisi auriculam lo- bum minorem folii divisi dicere velis) n. 1442-1447. 1457. JUNGERMANNIA. £omentella: surculis bipinnae üis erectiusculis, foliis stipulisque multipartitis iu fimbrias capillares, (perichetio subcylindrico to- mentoso integro). rh. beitr. 2. p. 150. /l'eb. et Mohr cr. p &i4. musc. hep. p. 49. Hook. jung. t. 56 Dillen. musc. p. bo5. t. 75. fig. 55. IF'ahib. gothob. p. 113. Hab. ad scaturigines rivulosque Svecis meridionali- oecidentalis rarius, ut Smolandis occidentalis iu paroecia Femsjó ad Á!màs (Fries) et Gothobur- gl ad Lagklarebáck in Oxhagen. Surculi saepe palmam longi et insigniter bipinnati valde conspicui, sed folia stipulaeque vix nisi tomentum cito albi cans constituunt idque in utroque latere surculorum fere ae- quale. (Perichaetia in specimine anglico mecum a Cl. Taylor communicato ultra lineas tres longa, undique quasi tomento constituta sine lacinulis ullis ad oram). 1458. JUNGERMANNIA caris: surculis pinnatis pro- cumbentibus, foliis subtrifidis stipulisque subquadra- tis utrisque fimbriatis, perichetiis obovatis glabriu- sculis. ore dentatis. —JLznn. spec. n. ioi. Hoof. jung. n. 65. t. 4g. — Dill. musc. p. 401. t. 69. f. 5 Wahlenb. lapp. n. 697. Hab. in arborum caudicibus et truncis per regiones meridionales, sed in saxis sylvaticis regionum sep- tentrionalium usque ad subalpina loca ubique fre- quenter. Praecedente minor, interdum ramis filo non crássiores; plerumque rufescens. . Flor. Svec. 50, 782 CRTPTOGAMIA 1459. JUNGERMANNIA reptans: surculis ramosis re- pentibus, folis rhombeis incurvis quadridentatis, stipulis semiamplexicaulibus quadrifidis, pericheetiis subradiealibus duae ore dentatis. Linn. spec. pl. p. 1599. Hook. jung. n. 59. t. 76. Dillen. musc. p. 494. t. 71. f. 24. IF'ahlenb. lapp. n. 698. Hab. in foveis ad radices arborum totius Sveciee passim. Ex tenuioribus, filo vix crassior, semper laete virens. 1440. JUNGERMANNIA :trilobata: surculis ramosis re- prune subtus stoloniferis planiusculis, foliis ob- ongis apice trilobis, stipulis subrotundis crenatis longitudine foliorum sextuplo brevioribus. Liz. spec. pl. p. 1599. Hook. Jung. t. 06. Dill. musc. P. 1 (2: 7 1. f. 22. Fries physiogr. sállsk. ársber. 1925. p. 94. Hab. in focis montosis Scanis rarius: ut ad Skàá- rali jugi Sóderásen (Ahzfelt), ad Leingaryd paroe- cie Ifvetofta (.Aberman). Surculi foliosi latiores quam 1n plerisque, sesquilineam lati, 1441. JUNGERMANNIA bzdentata: surculis procum- bentibus subramosis, foliis ovatis decurrentibus a- pice bidentatis, stipulis bifidis laciniatisve, perichze- tiis terminalibus ore laciniatis. JLzz. spec. pl. p. 1598. Il/eb. et Mohr cr. p. 4o8. musc. hep.p. 4o. Hook. jung. n. 55. t. 50. Dillen, musc. p. 487. t. 70. f. 11. f. foliis magis sursum spectantibus. J. graveolens Schrad. coll. n. 106. I'ahlenb. lapp. n. 701. Hab. ad rivulos sylvarum passim: « optima in lignis; 8 magis in lapidibus exsiccatis, Primaria forma ex latioribus, surculis lineam latis, foliis eximie diaphanis. | 1442. JUNGERMANNIA viticulosa: surculis procum- bentibus ramosis, foliis cauli parallelis distantibus planis ovatis inlegris, stipulis minuUs, pericheetiis radicantibus turbiuatis laciniatis. Liz. spec. pl. p- 1597. ook, jung. n. 5i. t. 60. JDillen. musc. p. 404 VA Dg. f..7. Hab. in sylvis Svecie medie rarius. Fructu rarius lecta, mec stipulae satis evidentes; itaque difficillime distingvenda. , MUSCI 785 1445. JUNGERMANNIA T'ichomanis: surculis repen- tibus simpliciusculis, foliis ovatis obtusis planiuscu- lis, stipulis divergenter bilobis, perich:etiis lateralis bus sub!erraneis. Dicks. cr. 4o. Hook. jung. n. 52. t. 65. Mnium Trichomanis Ann. sevec. m. 995. Düllen. iBbsc. p. 2358 E 3E: T..5. Hab. in humidis sylvarum frigidiorum passim. Saepe ultra lineam lata, folis valde pellucentibus et sub- glaucescentibus. 1444. JUNGERMANNIA cavifolia: surculis procum- bentibus subpinnatis, foliis orbiculatis concavis basi sirumosis, stipulis ovalibus bilobis, perichzetiis la teralibus. | JzArh. beitr. 4. p. 45. Dillen. musc. p. 490. t 72. f 29. Jlahlenb. lapp. n. 699. t. 25. f. 1. J. serpyllifolia ook. jung. n. 67. t. 50. ab. in rupibus occultis subinde irrigatis sylvaticis passim. | Ex tenuioribus, surculis vix filo latioribus mox lutescentibus. 1415. JUNGERMANNIA £amariscifolia: surculis re- penübus piunatis, foliis oibiculatis: auriculis sub- rotundis trausversalibus stipula emarginata majoris bus, perichztiis terminalibus. zz. svec. n 1045. ]l'eb. et Mohr cr. p. 598. musc. hep. p. 20 Schmi- del ic. p. 256. t. 67. IV ahlenb. lapp. n. 702. J. dilatata EArh. dec. n. 215. Hook. jung. n. 72. t. 5. Hab. in rupibus umbrosis usque ad Nordlandiam nor- vegicam passim. Surculi angusti, vix filo latiores, rubentes, minus laevi- gal: perichaetiis granulatis. . 1440. JUNGERMANNIA di/atata: surculis repentibus pinnatis, foliis orbiculatis: auriculis oblongis paral- lelis stipula emarginata minoribus, perichetiis ter- minalibus. Lun. spec. n. 1042. [Peb. et Mohr cr. p. áo2. musc hep. p. 21. J. tamarisci Zjook. jung. p. 73. t. 6. Hab. in saxis etiam siccioribus et truncis arborum passim. Praecedente duplo triplove magis dilatata, laevigata, niti- dius rubens. , 784 CRYTPTOGAMIA 1447. JUNGERMANNIA platyphylla: surculis procams bentibus planis pinnatis, foliis cordatis obtusis: au- riculis (lobis accessoriis) stipula minoribus integer- rimis. Linn. svec. ed. i. n. 924. spec. pi p. 1600. Hook. jung. n. 61. t. 44. Dillen. muse. p. 5o1. t. 72. f. 92, | B oimajpor: Dlem. 7. €..]2 92c Hab. in rupibus umbrosissimis sylvaticis totius Sve- — cie; Bf iu terra sterili sicciore montis Omberg. In stillicidüs rupium viridissima, sed 5 pallidior rigidior a J. laevigata Schrad. vera non nisi caute distingvenda. c. Exstipulate *) folus conduplicatis: lo- bis inaequalibus n 14480-1455. "") foliis concavis emarginatis n. 1456-1458. ***) pla- niusculis vel undulatis n. 1459-1464. 1440. JUNGERMANNIA cozplanata: surculis repenti- bus pinnatis planis, foliis orbiculatis: lobo inferiore papilloso ovato, perichzetiis terminalibus compres- sis: truncatis. Lznnm. seec. n, 10íi. Flor. Dan. t. 1062. Hook. jung. n. 45. t. 67. Dillen. musc. p. 496. t. 72. f. 26. : Hab. in truncis arborum írondosarum totius Svecis ubique, ad lapides rarius. Tota maxime deplanata usque ad perichaetia. In arbori- bus magis lutescit quam ulla alia; in lapidibus autem virescit. 1449. JUNGERMANNIA albicans: surculis pinnefor- mibus simpliciusculis, folüs bifidis conduplicatis: lobo inferiore duplo majore oblongo apice serrato: nervo pellucido, perichetio terminali cylindraceo. JLinn. svec. n. i059. Hook. jung. t. 25. Dullen. 7usc. p. 492. t. 71. f. 20. JY'ahenb. lapp. t. 25. f.x. Ifahib. gothob. p. 114. : Hab. in rupibus occultis regionum montosarum ut Smolandie, Gothoburgi, Vermlandiz etc, rarius. Ob folia medio pellucida cito albicat. Perichaetia magna ore eximie dentata. 1450. JUNGERMANNIA taxifolia: surculis pinnsefor- mibus simpliciusculis, íolis bifidis conduplicatis: - ! * MUSCI 785 s lobo iuferiore duplo majore oblongo denticulato (e- nervi) JZahlenb. lapp. n. 706. t. 25. f. 2. J. albicans 2 taxifolia 7Pahib. gothob. p. 114. . Hab. in tumulis paludum et ad latera montium Lap- ponis sylvatice passim; etiam Vermlandie ferrimontanz et Gothoburgi. Praecedente duplo triplove minor et contractior, an autem - ob hanc causam nervo pellucido illius orbata dubium: videtur. Nec demum ita slbescit, sed potius fuscescit. 1451. JUNGERMANNIA undulata: surculis adscenden- libus planis, folis conduplicatis bifidis: lobo iufe- xiore subrotundo obtuso denticulato, superiore du- plo minore integerrimo, perichetio terminalt in- curvo compresso truncato. Zn. spec. pl, p. 1598. JT'eb. et Mohr cr. p. 426. musc. hep. p. 82. Hook. jung. t. 22. Dill. musc. p. 49o. t. 71. f. 17. I/'ah- lenb. lapp. n. 709. [l'ahlb. sothob. p. 114. Hab. in rivulis frigidioribus precipue Svecie septen- irionalioris et montose etiam alpine frequenter. Latior et magis undulata plerumque occuxrit quam proxi- mae; magis quoque atrovirens. 1452. JUNGERMANNIA zemorosa: surculis erectiu- sculis planis, folis conduplicatis bifidis: lobo infe- riore sübrotundo obtusiusculo; superiore duplo mi- nore utroque dentalo- ciliato, perichzetio terminali incurvo compresso truncato. Linn, spec. pl. p. 1599. IVeb. et Mohr er. p. 426. musc. hep. p. 05. Hook. jung. t. 21. Dill. musc. p. 9o. t. 71. f. 18. Hed- wig theor. ed. 2. t. 17. . [f aMb. gothob. p. 114. Hab. in nemorosis udis precipue ad fontes Svecie meridionalioris passim. Tota utplurunum tenuior et minoribus quoque cellulis composita quam praecedens, simulque color dilutius viridis. 1455. JUNGERMANNIA compacta: surculis suberectis planiusenulis, foliis condupiicatis bifidis: lobo infe- riore paullo majore ovali acutiusculo subintegerri- mo. oth germ. 5. p. 575. I'eb. musc. hep. p. 05. J. resupinata Took. jung. t. 25. Dill. musc. p. 491. (. 71. f. 19? JZF'ahenb. lapp. n. 799. "PEInb. j1tí uliginosis occultis Svecie passim. 786 CRTPTOGANMIA Praecedentibus minor; ceterum Ífruclificatione nou obser- vata; itaque non satis certa. — Quo autem nomen resupi- natae saepius in alias formas transportatur (conf. W eb. 1. c.), eo magis mihi lubet illud in certissimam speciem Linnaea- nam restituere. 1454, JUNGERMANNIA resupinata: surculis adscen- dentibus convexo-planis, foliis sursum versis subcon- duplicatis hilobis: lobo superiore paullo minore pa- lente pari alterius parallelo; inferiore imbricato inte- gerrimo. Jnn.svec. ed. 1. n. 926. (ed. 2. n. 1058. exc]. flore cum synon. Dillen. etc.). herb. ups. in amoen. ac. 9. p 491. Liljebl. fl. ed. 2. p. 4i. IFaMeub. ups. n. 010. (saxicola). /app. m. 710. J. saxicola ScArad. coll. n. 97. t eb. et Mohr cr. p. 425. musc. hep. p. 82. Sprengel in Il'etterauisch. iun, adog. m 239 & di o5. Hab. in saxis siccioribus sylvaticis Sveciaee superioris ab Upsalia et Vermlandia ferrimoutana ad Lappo- niam subalpinam Svecicam passim copiose. Surculi subtus magis julacei et laeves, supra fere plani (itaque in toto semiteretes); latere. superiore constituta iobis transversis ita ut audiretur "scalas illas [ligneas] per quas in alüiores concamerationes domus ire solemus refer? Linn, Ceterum ex rigidioribus inter J. concatenatam saepe cre- scens ejusdemque straminei coloris. 1455. JUNGERMANNIA minuta: surculis superne e- reclis divisis, foliis patentibus subconduplicatis: 1n- ferioribus inzequaliter; superioribus equaliter bilo- bis; lobis acutiusculis, (perichaelio terminali obovato plicatulo denticulato). |.Dzcks. cr. fasc. 2. p. 15. look. jung. t. 44. I'aMenb. lapp. n. 715. Hab. inter muscos precipue paludosos Svecie seplen- irionalis frequenter, Occidenialis passim usque ad Gothoburgum. Locis paludosis angustie fere setacea a praecedente diver- sissima videtur, sed locis saxosis inter eandem mixta occur- jit et tam crassescit ut stolones ejus referat. Quantum re vera differunt etiam ob defectum fructus utriusque dicere pequunus. | MUSCI 787 1456. JUNGERMANNIA julacea: surculis filiformibus subramosis, foliis. concavis imbricatis emarginatis rotundatis, fructu terminali subnudo. JLiznz. spec. pl. p. 1601. Flor. Dan. t. 1002. f. 2. Dill. musc. p. 506. t. 75, f. 58. IV'eb. et Mohr crypt. p. 421. JEhrh. beitr. 5. p. 8o. If'ahlenb. lapp. n. 711. J. concinnata 4ook. jung. t. 5. Hab. in rupibus terraque locis irrigatis omnium al- pium vulgaris. Affnis J. nivalis et forsan ejus status explicatior, ita- que magis regularis ad sequentes vulgatiores formas quodam- modo accedens. Colore fere Dryi argentei, nec surculi eodem crassiores. 1457. JUNGERMANNIA emarginata: surculis erectis subcompressis, foliis erecto-patulis subquadrats di- stichis emarginatis: lobis obtusis, pericheetio termi- nali foliis immerso dentato. .Ehrh. beitr. 5. p. 90. JV eb. et Mohr cr. p. 421. musc. hep. p. 73. Engl. Bot. t. 1022. Hook. jung. t. 27. JZYahlenb. lapp. n. 712. Jf'ahlb. gothob. p. 115. Hab. in aqua rivulorum frigidiorum ab alpibus Lap- ponicis summis usque ad Vermlandiam et Vest- manniam ferrimontanam ubique; dein Gothoburgi. In rivulis frigidis atra et rigida surculis demum denudatis jubaeformibus, in locis siccioribus viridis. Semper minor videtur J. undulatà, cum qua saepe crescit et cui forsan analoga. 1458. JUNGERMANNIA excisa: surculis vagis sub- simplicibus teretibus, foliis concavis emarginatis utrinque obtusiusculis, pericheetio terminali oblongo. Funck. — (Dicks. cr. fasc. 5. p. 11. t. 8. f. 7. Hook. jung. t. 9). J. Funcki /Feb. et Mohr cr. p. 422. musc. hep. p. 74. Hab. in terra alpium vealcata non raro, eliam in se- mitis regionum montosarum . passim. Primaria forma minima et valde rubens. Dein vario mo- do elongatur simulque sterilescit, qui surculi demum an hu- jus vel potius conniventis vel denique inflatae sint, pro certo dicere nequeo. lnterea formas has aliasque incon- spicuas steriles partim in Fl. lapp. acceptas iterum enumerare » pam CRTPTOGAMIA ^ inutile duxi, usque dum fructificatione se declarant, ex qua rotae pleraeque desumendae sunt optime demonstrante Cel. Hookero in opere suo splendidissimo a me tantum semel ante decem annos viso. 1459. JUNGERMANNIA bzcuspidata: surculis procum- bentübus ramosis capillaceis, foliis patulis planis cauli subparallelis bifidis: lobis divergentibus acu- mninatis, periohetiis terminalibus elongatis plicatis. Jinn. spec. pl. p. 1590. , Hook. jàng. n. 20. £. 11. Dll. musc. p. 489. t. 70. f. 15. If'ahlenb. lapp. n. 718. Hab. in terra humida sylvatica passim. Post J. trichophyllam tenuissima totius generis, caule etiam pellucido opus cellulare ostendens. 1460. JUNGERMANNIA .Sphagni: surculis repentibus, folus adscendentibus suborbiculatis planiusculis in- tegerrimis. | JD6bs..cr. fasc. X. p. 0. t£ 31. f. vo. jVeb. et Mohr cr. p. 420. musc. hep. p. 6&. Hook, Jung. £. 55. FFahenb. lapp. n.717. W'ahlb. goth. p. 1315. Hab. locis udis precipue in Sphagno Sveciz frigidio- ris a Lapponia ;summa / ad. Vermlandiam ubique; dein. Gothoburgi. la Sphagno regionum frigidiorum saepe magnitudine J. un- dulatae et viridis, sed. in siccioribus semitis minima ju- lacea, quae apud nos saepius J. scalaris audit, verum fru- ctum J. Sphagni habere videtur. 1461. IUNGERMANNIA .neisa: surculis repentibus . depressis simpliciusculis, folis subquadratis undu- | latis trifidis: laciniis sinuatis incisisque acutis, peri- chetio terminali obovato. | Schrad. coll. m. 100. diar. 1001. 1. p 67. IPeb. et Mohr cr. p. 451. musc, hep. p. 09. Hook. jung. t.10. lahlenb. lapp. n. 719. Hab. in sylvarum lignis putridis subhumüdis totius Svecise passim. Tam varie incisa ut lacinulis congregatis tola coustare vi- detur, apiculis saepe in pulverem sic dictum masculinum ef- florescentibus eoque magis glaucescentibus. 1462. JUNGERMANNIA quinquedentata: surculis re- pentibus simplhiciusculis, foliis cauli parallelis qua- drangulis quinquelobisve, perichatio terminali ore constriclo, .Lunn. spec. pl. p. 1599. svec. ed. 1. m. MUSCI 789 927. (et 917? trilobata). Web. et Mohr cr. p. 450. musc. hep. p. 08. /'ahlenb. lapp. n. 720. J. barbata Schmid. ic. t. 48. Hook. jung. n. 57. t. 70. B. minima: foliis tridentatis. J. tridentata Swartz, y. julacea: radiculis in stipulas spurias confluentibus. J. Flórkii /Zeb. et. Mohr. cr. p. &10. muse. hep. p. 44. llahlenb. lapp. n. 705. t. 25. f. 5. Hab. ad saxa inter muscos per sylvas totius Sveciz Írequenter; 4 in lapidibus siccioribus; y in subal- 'pinis rarius, Forma maxima interdum bis lineam lata, laete viridis, fa- Sclas crispas referens. 1465. JUNGERMANNIA asplenioides: surculis erectiu- sculis, foliis cauli subparallelis obovato - rotundis dentato - ciliatis, pevichatio terminali compresso ci- liato. nn. spec. pl. p. 1597. FI. Dan. t. 1061. Fiedwis theor. £. 19. 19. Hook. jung. n. 7. t. 15. Dill. musc. p: 482. t. 69. f. 5. Il'ahlenb. lapp. n. 721. Hab. in sylvis muscosis umbrosis totius Sveciz ubi- "ques fructificaus in monte Omberg versus Vettern et in Skurugatan Smolaudiz. Interdum pedalis longitudinis; caulibus sterilibus planis À- splenium viride non parum referentibus. Sed caules fertiles praecipue superne folis crebrioribus fere bifariam imbricatis fulcrantibus perichaetium iisdem duplo longius fere tres lineas longum, fere maximum in toto genere. Formae minutae ubique occurrunt. 1404. JUNGERMANNIA. pusilla: caulibus procumben- tubus subsimplicibus, foliis cauli parallelis subcunei- formibus superne undulalis sinuatisque obtuse t'i- lobis, perichatio terminali campanulato: capsula ir- regulariter dehiscente. zzz. svec. n. 1050. ZV/eb. ei Mohr cr. p. 429. musc. hep. p. 897. Hedw.theor. &. 20. f. 1-&. Hook. jung. t. 69. Dillen. musc. p. 515. t. 74. f. 46... IPahlb. gothob. p. 116. Hab. in ripis limosis lacuum Svecice temperatioris ra- rius, ut Gothoburgi, in Kolmorden ctc. Lineas tantum paucas longa, eximie ccllularis et subgela- ünosa, transitum ad sequentem sübdivisionem cíficiens. Peri- chaetium saepe planta reliqua majus. 790 CRTPTOGAMIA 2. Frondosce acaules (Blasia Zries phys. sállsk. ársber. 1025. p. 95.) a) enerves n. 1465. 1466. b) nervo instructe n. 1467- 1469. 1465. JUNGERMANNIA pamata: frondibus palmatis: laciniis linearibus enervibus spongiosis, perichetiis subradicalibus exsertis cylindraceis muricatis. Jed- £is iheor. p. 159. &. 20. fl n. et £9 (2.5. Il/eb. et Mohr cr. p. 455. musc. hep. p. 95. If/'ah- lenb. lapp. n. 725. ups. n. 6915.. B. multifida: frondibus elongatis bipinnatifidis. J. multifida Hook. jung. t. 45. (nec Linn. svec.) Dil. musc. p. bii. t. 74. f. 45. e Hab. in lignis aliisque vegetabilibus putridis locis hu- midis occultis totius Svecie passim ; & in fluviis pu- rioribus frigidioribus ad lapides sub aqua herens ex. gr. Vermlandie ferrimontonz paroecia Krop- pa in TTvárelfven optime. Cellulosa grandiori et laxiori composita quam insequens, itaque magis inaequalis etiam fructificatione. Laciniarum la- titudo tantum semilinearis. 1466. JUNGERMANNIA pingvis: fronde sparsim ra- mosa: laciniis oblongatis decumbentibus enervibus levigatis, perichetiis marginalibus cylindraceis le- vibus. Linn. svec. n. 1040. Hook. jung. n. 74. t. 46. Dillen. musc. p. 5og. t. 74. f. 42. Hab. in paludibus aquosis et rivulis saltem Svecie medie ab Upsalia ad Vermlandiam passim. Ob cellulosam tenuiorem laevior et quasi lubrica. Lacinia? plerumque lineas duas et ultra latae. Fructificatione omn! oblongata a sequente facile distingvitur. ^ Ceterum hujus et praecedentis fructificatio submarginalis quasi a ramulis pro- pris formatur, cum contra in sequentibus e nervo definito e- greditur. 1467. JUNGERMANNIA epiphylla: fronde subdicho- toma latinervi; lobis rotundatis extrorsum membra- naceis reticulatis, perichzetiis e fine nervi in latere superiore subovatis. .JLnm. svec. m. 1047. Hedwig theor. t. 25-25. Hook. jung. n. 57. t. áz.. Dillen. AMUSCI 791 musc. p. 508. t. 74. f. 41. IV'ahlenb. lapp. n. 724. Aspegren bleking. p. 79. Hab. iu terra uligimosa occulta totius Svecie passim. Multo latior caeteris omnibus; lobis saepius quadrilinearis latitudinis. Nervus totus radiculis terrae adfigitur etiam ma- gis quam in reliquis, unde vegetatio ejus fortior et frequen- tior videtur. Pedunculus quoque longissimus saepe palmam emetiens. 1468 JUNGERMANNIA JB/«sia: fronde subdichotoma uninervi subtus radiculosas; lobis subrotundis undu- latis crenatisque, pedunculo e sacculis terminalibus nervorum ad apicem froudis nudo egrediente. Zoof. Jung. n. 76. t. 72-74. fl. scot. p: 110. — J. bilo- ba Swartz summ. p. 4». lf/eb. musc. hep. p. 91. Blasia pusilla (sine capsulis) Lim. svec. n. 1053. Flor. Dan. t. 45. Hedwrg theor. p. 191. t. 50. f. ^13. Dillen. musc. p. 257. t. 51. f. 7. Hab. in terra subhumida umbrosa fere totius Sveciee passim; capsulifera (Jung. biloba) ad Vàrby- kálla paroecie Huddiuge prope Stockholmiam (Swartz sec. specim. in collect. mea). Plerumque orbes unciae latitudinis efficit; marginibus un- |. dique adscendentibus utplurimum pulvere sic dicto masculino laete virente vario modo efllorescentibus (ut in fig. Dillenii). Rarius sacculi fructiferi formantur ut in figs. Hed wig., e quibus sacculis rarissime reperiuntur exserli pedunculi, quos tamen forsan primus vidit noster oculatissimus Swartz. 1469. JUNGERMANNIA furcata: fronde dichotoma lineari membranacea uninervi subtus pilosiuscula, perichzetiis e nervo lateris inferioris egredienübus pilosiusculis. Zinn. spec pl. p. 1602. svec. n. 1049. (J. multifida)J. Hedwig theor. t 21. 22. Hook. jung. n 798. t. 66. Dill. musc. p. 512. t. 74. f. 45. /f'eb. musc. hep. p. 97. WAahlenb. lapp. n. 722. .Aspe- gren bleking. p. 78. Hab. in rupibus umbrosissimis sicciusculis totius Sve- cie usque ad Nordlandiam norvegicam passim. . Angustissima, tantum lineam lata, subtus libera, itaque ibi frucüfera. — 792 CRTPTOGAMIA 455. MAR CHANETA. Linn. gen. ed. Schr. n. 1661. Hedw. theor. p. 172. t. 26-28. Recep'aculum commune subpileiforme radis angulisve 0-4, stipite frondibus conjunctum. Capsule sub radiis angulisve pilei calypira vel perichztio obvolute, laci- niis superne dehiscentes seminulaque inter filia spira- lia emittentes, Partes alie vel mascule peltiformes vel gemmifere cyathiformes precipue in spec. 1. — Frondes subdichotomee nervo radicante terra inna- scentes, A) stipite bas: nudo, pileo 1) circiter octora- diato n. 1á70. 2) quadricapsuíari a) hemisphaerico n. 1471. b) subgloboso n. i472. B) stipite ex antro quadrilobo n. 1475. 1470. MARCHANTIA polymorpha: pileo suboctora- diato planiusculo: loculamentis interjacentibus fim- briatis pluricapsularibus. JLzzz. svec. m. 1051. FL. Dan. t.31427. JDillen. musc. p. 597. t. 774. fig. 7. IF'ahlenb. lapp. n. 725. «. B. fontana: magis extensa subdiaphana, nervo re- üculoque nigricautibus. Dll. musc. p. 525. t. 76. f. 6. Hab in terra culta ad domos vel exusta sylvarum 10o- tius Svecie ubique; 4 locis aquosis presertim fon- tanis. Maximus et maxime compositus omnium muscorum hepa- Üücorum; laciniis saepe digitum latis. Frondes in locis siccio- ribus quasi verrucis pertusis eompositae; in aqua eximie pel- lucidae. 1471. MARCHANT'IA hemispherica: pileo subhemi- sphaerico quadrangulari &capsularique: loculamentis inlegris, calypiris non exseriis. Zinn. $vec. n. 1052. Dill. musc. p. ig t.75. f. 1. «V ahlenb. lapp. n. 726. Hab. in terra occulta paludosa sylvarum fere toüus Svecie passim. Frondes minoribus areolis compositae fere ut in M. poly- morpha, sed verruculis saepe rubicundis. Capitula magis carnosa videntur quam in ceteris; forma autem earum satis inconstans interdum fere conica. 1472. MARCHANTIA pilosa: pileo subgloboso quadri- . capsulari; calyptris exserüs fimbriatis. ^ ZZorneman CMT MENO o^ A, uult. were s eu rcm mc eo LES TE JMIUSCI 705 Plor. Dan. 8. t. 1426. Jahlenb. lapp. nm. 797. ups. n. 022. | M. tenella Retz. scand. ed. 2. p. 270. (Michaux am. 2. p. 276. Dillen. musc. p. 521. t. 25. f. 4.) M. gracilis //'eber musc. hep. p. 105. | B. radiculis quoque in fimbrias marginem frondis cin- genles mutatis, fimbriis calyptre apice diutius co- haerentibus. , M. fragrans J/aliroth ann. bot. p. 120. t. 6. f. 9. (nec Balbis). | Hab. ad rupes irrigatas occultas Svecie frigidioris a Lapponia summa u:que ad Upsaliam passim; 4g iu rupibus soli magis obversis in Saltdalem Nordlaudize inferalpinze: Sommerfelt. Praecedentibus pluries angustior utpote frondis laciniis et capitulis linea parum latioribus. Ceterum substantia fere an- tecedentis, sed quia capsulae miarginibus pilei minus tegun- tur calyptrae tam insignes factae videntur. lnprimis fg fim- brüs non tantum calyptrae verum etiam frondis luxuriat et se tegit ne, ut videtur, calore laedatur. 1475. MARCHANTTIA conica: stipite ex antro quàdri- lobo frondis areolate, pileo conico subquadricapsu- lari; loculamentis integris, calyptris non exsertis, JLinn. spec. pl. p. 1604. PL Dan. t. 274. .Dillen. - musc, p. 516. t. 75. f. 1. Hedw. theor. t. 27. 20. Hetz. scand. ed. 2. p. 270. Osbeck gótheb. handl. 4. p. 92. JFitstróm et. Ac. Hapndl. 1834. p. 445. 450. Aspegren bleking. p. 70. Hab. ad rivulos precipue regionum littoralium rarius, ut Hallandize, Blekingie, Gevalie ad Texel- bácken in Tolíforshagen (Hartman); etiam ad Mà- laren prope Westerás. À praecedentibus eximie differt: frondis areolis pluries majoribus verruca albescente fere lepadis instar sese demum aperiente in centro obsitis; pileis ab antro quadrilobo sese primum solventibus (nec initio latus suum inferius tegenti- bus ut in speciebus praecedentibus) iisque mulio magis merm- branaceis demum longitudinaliter corrugatis. 794 CRTPTOGAM1A 454. ANTHOCERO S. Linn. gen. ed. Schr, n. 1664. Hedw. theor. p. 186.1. 29. 30. Capsula acicularis compressa (siliquaeformis) bivalvis: columna capillari seminula undique extra arillos ge- rente; pedunculo ad basin perichatio diviso — Fron- des enerves. 1474. ANTHOCEROS punctatus: fronde laciniata cri- spa muliüiplicataque in formam turbinatam. — Linn. spec. pl. p. 1606. Hoffm. germ. 5. t. 5. FI. Dan. &. 596. Dill. musc. p. 479. t. 68. f. 1. .Ehrh. ups. in beitr. b. p.54. IL ibstróm F'et. Ac. Handl. 1824. p. 4&5. Osbeck gótheb. handl. 4. p. 52. (A. levis). Hab. in agris uliginosis Svecize temperatioris usque ad Vermlaudiam ex. gr. ad lacum Fryken prope Ó- jervik, Gevaliam et ÜUpsaliam rarissime. Foliorum orbiculi lineas tantum paucas lati, eximie squar- rosi cellulosa grandiori eompositi siccitate nigrescentes. Fru- ctus et semina fuscescunt. 455. RICCIA. Linn, gen. ed. Schr.n. 1666, Hedw.theor.p. I97- t. 2f, Fructificatio utricularis frondi immers?: apiculo styli- formi tantum emergente. — rondes enerves vix ra- dicantes. 1475. RICCIA crystallina: terrestris, fronde cavernosa. Linn. svec. n. 1055. herbat. ups. in amoen. ac. 35. p. 442. | Dillen. musc. p. 555. t. 70. f. 12. Hab. in ripis fluviorum campestrium ex, gr. Upsaliee rarius. 1476. RICCIA ;ninima: terrestris, fronde reticulato- punctata. JLzun. svec. n. vobó4. | Dillen. musc. p. 294. 4. 0D Terordt 8. lobis latioribus, — R. glauca Hedwig theor. t. 51 IVikstróm Vet. Ac. Handl. 1824. p. 445. | Hab. in terra subhumida campestri usque ad Upsa- liam passim. Frondes in latitudinem ampliatae ita ut cellulosa quadrata. Fructus punctc ,demum nigricantia. 1477. RICCIA fluitans: aquatica, frondibus dichotomis AIUSCI 795 linearibus elongatis. Linn. svec, n. 1056. Dillen. musc. p. 514. t. v4. f. 47. Hab. in aquis stagnantibus Scanice copiosissime, alia- rum provinciarum planiorum usque ad Upsalam passim. « In longitudinem unciarum nonnullarum extensa: cellulis quoque elongatis. 9. oRD. Á L G 7E. QCoOoN.SP EGOTUS. 1. ALGUE TERRESTRES (s. aeree): fructus quo com- pletior eo magis apertus. A, Receptaculis a crusta vel fronde vel stipite for- matis. a) apertis (1. Zymenothalama). * discoideis (scutelliformibus). Seutella plerumque concava formata a stirpe cellulari —- . - 4565.Ltcuew Peltz explanata adnata folio coriaceo —- - - - - 457.PzLTIDEA Orbilli radiati formati stipite intus vasculari(fibroso) - - 458, UswEA ** tuberculiformibus. Tubercula immarginata in stipite cellulari sepius fistuloso 459. BAcowvckss marginata in stipite vasculari(fibroso) solido 46c. SrTEREOCAULON b). clausis (2. Gasterothalam«a) foventibus nucleum: * gelatinosum. Verruca nigrescentes magis sclerocarpa inerusta. —.— 464. VERRUCARIA Bursule magis membranacea intra crustam vel frondem. 465, ENpocAnrPON ** pulveraceum / in stipite fragiliore inclusum -» —» - - - - 466.Srnarmoruonou B. Patellulis a crusta etc. non formatis (5. Jdiotha- lame s. Sclerocarpa). a) seminulis tectis. Paiellule gyroso-plicate indurat& in frondeumbilicata —- 461, Gynowrum elongat& simplices in crusta —-. — -. - — 462. Or&G6nAPRA orbiculata plana in crusta plus minus effigurata - 465, LecipEA b). seminulis nudis. Capitula stipite proprio supra crustam elevata -. -. — 467. CartciUM C. Fructüificatio nulla nisi pulverulenta (4. Conio- thalamo s. Pulveracec). Pulvis ex orbiculis erumpens 2. « 2 - - . - 468.VaAniOLARIA per érusiam dispersus | « - - - - - - - 469.Bxvssus 796 CRYPTOGAMIA 2. ALGJE AQUATICAE: fructus clausus sepiusque in- clusus nisi seminula superficialia. A. Fucoidec: capsul& réceptaculis propriis incluse nisi seminula nuda in fronde plus minuscoriacea olivacea — - - 470.Fucvus B. Floridec: capsule magis solitaria exserte spharoidea simulque seminula dispersa in fronde cartilaginea v. membranacearo- : sea Á71, SPHAEROCOCCUS | C. Uleoideoc: seminula potius nuda in fronde laxius cellu- lari herbaceo -virente - - —- —- - - -- - - - 472. UrvA —D. Confervoidec: fructifica!io in tubulis subarticulatis, Capsule extra tubum plus minus striatum (longitudine compositum) 4735. CERAWMrTUAM Seminula intra tubum torulosum —-. —- —- - - - - 4j4.L&MANIA ténuem (membranaceum) — - - ^75,CoNFsnVA reticulatim conjunctum vivi parum 475. H vy pnopntcTION in rosulas conjuncta demum copulantia 477. ZvGNEMA in annulis mobilibus - - - 478.€0scritrLtATORIA f*is - - - - - j9.SÓY1ONEMA planum: articulis angulo caherentibus | á80. DraTOMA ramulis heterog. verticillat. 421. BATRACHOSPER MUM E. 7 nO : : i5 e ( LL CCIRECUTICO 2. seminula intra fila confervoidea in fron- dem gelatinosam coacervata (eaque) geniculata — . - - 482.RtfvULARIA moniliformia | - - - 485.Nosro6 * 456. LICHE RN. Linn. gen. ed, Schr. n. 1668. (excl. sequ.) Parmelia Ach. meth, p. 164. Receptaculum apertum scutelliforme: disco sub stratum tenue perispermiis seminula bina ternave includenti- buss margine a substantia sürpis formato vel rarius quasi duplici: interiore disci (Biatora Fries n. 1405- 1408. 1491-95. ). — Stirps magis cellularis (et vix ünquam. evidenter vascularis s. fzbrosa), 1) crustacea a) leprosa n. i470-1529. b) /obata n. 1550-1540. c) squamacea n. 1541-1540. 2) foliolis liberis imbri- cata,n. 1549-1571. $8) latifolia n. 1572-1577., &) con- vexifolia n. 1570-1505. | 5) concavifolia n, 1566-1593. 6) Joriformis n. 1595-1587. 7) corniculata n. 1598- 1606. 8) gelatinosa n. 1607-1625. — quas subüivi- siones eide infra s. [. ulterius explicatas. ALGAE 797 1. Crustacei: crusía adnata (rarius effigu- rata), scutellis rarius immersis (Urceolaria Ach. syn. p. 157-145. nobis n. 1494. 1495. 1497. 1502. 1504. 1516-1523. 1520.) ple- rumque plus minus superficialibus (Leca- nora Ach. ib. p. 145-194). a) Leprosi: crusta plus minus leprosa non effiguratas scutellis *) albis pallidisve n. 1470-1401. **) luteis n. 1402-1402. ***) ru- bris n. 1408-1502. ****) füscis n. 1505- 1510. "***) nisrescentibus n. 1511-1529. 1478. LICHEN JUÜfpsaliensis: crüsta tenüi ^nwquali al- bescenle, scutellis concoloribus elevatis margine tu^ midulo demum extenualo. Ln. svec. n. 1075. her- bat. ups. in am. ac. 9. p. 455. IFahdlenb. ups. n. 827. Hab in cespite graminum nmuscorumque eniortuoruni Upsaliz alibique rarius. | Totus multo tenüior et albidiot quami proximi, itaque lo- cum primum in nostra enümeratione occupans. 1479. LICHEN pallescens: crusta verrucosa compacta lactea, scutellis pallide lutescentibus tüiargine incras- salo. Linn. svec. n. i071. Hab. in cortice atinoso arborum frondosarum saltem Svecic teriperat. a Gotlandia ad Vermlandiam passim. Praecipue in truncis populorum Vermlaidiae ferrimontanae insignis: crusta verruücosa et scutellis semper concavis vere cupularibus. 1490. LICHEN parel//us: crusta tartarea verfucosa la- clea, scutellis pallidis margine turgido discoque de- mum verrucoso. J4zn. mant. p. 152. JY'aAlenb, Vet. Ac. Handl. 18906. p. 142, lapp. n. 753. Hab. iu petris przcipue ad littora maris tam occiden- talis quam orientalis meridionalioris passim. Crüsta tartarea saepe lineam crassa, Scutellà non raro Sesquilieam lata, tam crassa et quasi calcarea ut inde sveci- cum nomeu Kráftstenslaf. ^ | 1481. LICHEN £artareus: crusta tartarea granulata in- equabili albo - cinerascente, scutellis lateritiis albo Flor. Svec; bi. 799 CRTPTOGAMIA [] marginatis. TUN spec. n. 1070. Sv. Bot. t.'77. Flor. Dan. t. 712. F'estriug Pet. Ac. Handl. ioga. pio153 B. frigidus: crusta papillosa que. FF ah- lenb. lapp. n. 754. 8. y. gonatodes: crusta ramulosa: initis divaricatis lortuosis. /Zahlenb. [. c. à Hab. in saxis sylvaticis declivibus passim, sed optime - versus litora maris; £ et y. in terra alpina Lappo- nie et alpestri Oclandize. Crusta cohaerens demum a rupe sponte solvitur latitudine plurium palmarum, ob materiem tinctoriam ipsa quoque Byt- telet (i. e. Byttefárg) dicitur eh Bótelet a Bóte lhre gloss. 1. p. 254. quasi Bergsfárg) Ob locum marinum cum svecorum ZJafsórm communem etiam Ormmossa, Dle- kiugis audire videatur. 1402. LICHEN earius: crusta tenui subverrucosa pal- lide virescente, scutellis confertis disco planiusculo lutescente variogue margine subinflexo repando, KEhrh. crypt. n. 68. Engl. Boti 24. t. 1666. Ach. meth. p. 178. I'ahlenb. lapp. n. 755. Fries exs. n. 46. f. sarcopis: crusta crassiore, ebudeddid rubicundis, Vichi ch! hiv. p. 970. JF'ahlenb. lapp. n. 74^. Hab. in lignis denudatis parietum, sepimeutorum elc. ubique, rarius in schisto Lapponise maritim:e. Colore admodum variat praecipue in regionibus montanis .elatioribus praesertim Smolandiae occident bt 14905. LICHEN cerinus: crusta subgranulata cinerea, scutellis. planis confertis flavis margine tenul cine- reo. FHedw. st. cr. 2. t. 21. B. /f'aMenb. lapp. n. 756. p. marginibus disco fulvescenti magis magisque conco- loribus. or. lapp. L. c. Hab. in populorum truncis, parietibus ligneis e!c. re- gionum elatiorum iuprimis Lapponie copiose; ubi presertim B non lantum in muscis verum denique in 1pso quarizo álpium i inprimis marilimarurm. Scutella tenuia magis bracteata margine melius et citius se expandente quam in proximis. Sic in corticibus juniori- bus, sed in muscis praesertim ad saxa indurescunt scutella ALG 799 adeo ut non tanlum Diatoram verum denique Lecideam re- ferant. i | 1484. LICHEN eitellinus: crusta. granulata flava, scu- tellis planis elevato - marginatis vitellinis. | .£ZArA, cr. n. 155. Pl. Dan. t. 1547. f.2. lP'ahlenb. lapp. n. 737. Hab. in parietibus ligneis ubique. Saepius crusta nulla alia quam initia scutellorum. 1485. LICHEN aurantiacus: crusta ingquabili cinera- scen'e, scutellis confertis demum convexis auran- tiacis margine dilutiore, — Zhrh. cr. n. 28. Bug. Bot. t. 452. Fries Vet. 4c. Handl. 1922. p. 275. exs. n. Á1. (Biatora). B. salicinus: crusta granulata lutescente. L. salicinus Schrad. spicil. p. 92. Hab. iu cortice annoso populorum Svecic temperatio- ris passims £ praesertim in salicibus. 1486. LICHEN /uteolus: crusta granulosa cinereo-palli- da, scutellis demum subglobosis lulvo-luteis immar- ginalls. | &chrad. spicil. p. 65. ch. syn. p. 41. (Le- . cidea). ries Jet. de. H. 1822. p. 272. (Biatora). Hab.. inter immuscos in corlice frustuloso inprimis Ace- ris passim. 1497. LICHEN ZArhartianus: crusta subcartilaginea granulata rimosaque albo-virescente, sculellis pla- niusculis difformibus flavescentibus subimmarginatis, char. prodr. p. 59. t. 2. f. 1. L. graniformis cts — Schrad. diar. 1001. 1. p. 70. Hab. in cortice antiquo Quercüs saltem prope lacum Máàlaren passim. Scutella explanata inter granula crustae. 1488. LICHEN zemadopfhila: crusta elfusa subpulvera- cea inzquabili albo-virescente, scutellis' planis in- caruatis subimmarginalis. rh. cr. n. 4o. PI. Dan. t. 472. f. 4. Frües F'et. Ac. Handl. 1922. p. 2723. exs, n. 67. (Biatora). Hab. locis paludosis precipue in sphagno putrescente regionum Írigidiorum passim. Scutella in latitudinem sesquilineae explanata et immediate supra crustam expanusa. Ceterum substantia totius Lichenis fere Baeomycidis, o0 CRYPTOGAMLA 148g. LICHEN citrinus: crusta leprosa granulato - pul» verulenta citrina, scutellis depressis demum conve- xis flavis subimmarginatis, J4ch. prodr. p. 75. Pet. dc. Handl. 1010. p. 1498. synops. p. 176. (Lecanora). L. lucidus Schrad. diar. 1001. i. p. 71. sec. exempl. Cel. Kunth e Saxonia — an etiam Ach. syn. p. 46? £. totus ciuinus, scutellis minutis concoloribus. y. flavus: crusta quoque flavescente. JHoffm. germ. 1795. p. 199. Hab. in rupibus occultis ad mare orientale ex. gr. O- strogothisz passim; f£ in regionibus alpestribus ex. gr. in Bispbergsklack Dalecarliz in granite ob feltspathum f1aüscente et delabente; y in muris calce illinitis. | Scutella ex ininutissimis vix unquam semilineam lata, in B non nisi attentius inspecta a granulis crustae distingvenda. i490. LICHEN znírzcatus: crusta diffracto - areolata o- chrolevca, scutellis depresso-innatis cervinis demum convexis subimmarginalis.. Schrad. diar. 1001. 1. p. 72. char. syn. p. 154. (Lecanora). meth. p. 179. lich. univ. p. 580. j Hab, in lapidibus sylvarum frigidiorum Smolandise ex.gr. ad Femsjó: Frzes; Vermlandia ferrimontane in paroecia Kroppa. j Crüsta primüm vix nisi gradulata, sed granula demum i areolas crenatas fere squarmaeformes dilatuntur fere ut im Pso- romate, Scütella areolis saepe minora, demum valde irregu- laria subfusca. T : 1491. LICHEN verzalzs: crusta tenuissima cinerascente, scutellis demum subglobosis confertis helvolo -fer- rugineis. .Linn. syst. veg. ed. Murr. p. 957. IY ah- lenb. lapp. n. 759. Fries Vet. Ac, Hand, 1822. p. 271. (Bialora). ^ | Hab. museos inerustans ad radices arborum, lapides etc. tolius Svecie passim. S Hutniditate magis tumet quam ceteri, itaque verno tempore praesertim conspicuus, Scutella juniora eximie pallescunt (L sphaeroides Dicks), vetustiora fuscescunt, nec ulla tam fulvescentia ac in L. luteolo, feque crusta granulata sed potius pulveracea. ALGAE 801 1492. LICHEN cecesio-rufus: crusta areolata cinerea de- mum rugis subcesio-efflorescentibus, scutellis rufis tumidis margine verrucarum albescente. char. prodr. p. 45. meth. p. 71. (Levidea). Fries Vet, 4dc. Handl. 1822. p. 274. (Biatora). B. inundata: crusta non elflorata, scutellis decolo- ralis obfuscatisque Zrzes /. c. p. 270. Hab. optimus in petris calcareis ad Salbergam fo- dinam Vestmannie, in meridionalibus frequentius. Magis diversicolor quam affimes crusta primum obscure vel umbrino-cinerea, demum verrucis summitate fere albis, scu- iellis saturate rufis, t 1495. LICHEN rugestris: crusta leprosa rimulosa um- brino-cinerascente, scutellis minutis planiusculis su- pra crustam vix elevaüis fulvo-rufis. JPersoon sec. spec. gótting. — V. rufescens Hoff man germ. 1795. p. 1735. . 4Plor. Dan. £. 825. f..3.' Parmelia erythrella Ach. meth. p. 174. (sec. spec, in calee ab Achar. communicatum). Hab. in petris calcareis fornialionis transitionis O — strogothise passim, Dalecarlie in Osmunds- berget copiose. Scutella puncto vix majora et lapidi innata adeo ut nisi rupestris tamen petraeus magis quam afines. 1494. LICHEN cupularis: crusta leprosa albo-cinera- ." scente demum evanescente, scutellis subglobosis de- mum cupularibus; margine albo tumido; disco te- staceo. .EArh. beitr. 4. p. 45. Hoffm. germ. 1795. Da 170. Meme. sb cr.2..p. 00. 4, 20- Bi- ear. meth. p. 56. (Lecidea). synops. p. 46. | L. marmareus Zoffm. en. lich. p, 44. t. 6. f. 4. Hab. in rupibus marmoreis ad Fagervik in Kolmor- den et in schisto montis Omberg Ostrogothis. Scutella tumida supra crustam tenuissimam magis ele- vata et conspicua quam in ceteris. Ceterum substantia po- tius Gyalectae Ach. quam subcornea illa Biatorae Fries. 1495. LICHEN foveolaris: crusta leprosa ineequali al- bo- pallescente, scutellis immersis urceolatis testa- ceis elevato- marginatis, —| /ZTahenb. lapp. n. 740. 302 | CRTPTOGAHIA Achar. Vet. 4c. Handl. 1808. p. 229. (Gyalecta Wahlenbergiana). Lea Hab. in muscis putridis locis pingvioribus occultis al- ium Lappouicarum rarius. Urceoli saepe ultra lineam lati, ocellis similes, substautia subgelatinosi. 1496. LICHEN ub Nuda crusta gyroso-rimulosa sub- limitata albescente, 'scutellis elevatis carneis prui- nosis levibus vec convexissimis conglomeratlis. Kestring Vet. 4c. Handl. 1791. p. 126. A4char. Zb. 1794. p. 187. t. 6. f. 4. syn. p. E (Lecidea). L. angulosus Rutstróm dissert. 9. 6- Hab, in scopulis htoralibus Svecice riis pracipüe Bahusise copiose, Hailandie; Ostrogothiz parcius. Crusta plerumque tenuis subradians, sed seutella saepius plus quam lineam elevata, turgida et tamen dura. 1497. LICHEN chari: crusta levigata rimulosa fer- rugineo -ochracea, scuteilis nceetuus Immersis ru- bicundis. cA. prodr. p. 53. et fig. tit. IF alenb. lapp. n. 7&i. ups. n. 090. ]P'eb. et Mohr scliwed. reis, p. idi. B. crusla rufescente , sculellis subfuscis. Hab. in saxis et lapidibus aqua perfusis Svecice fri- gidioris usque ad Upsaliam et Stockholmiam salis Írequenter; B Finmarkiz. : Scutella vix puncto majora nisi in f. 1498. LICHEN cematommoa: crusta pulverulenta albi- da demum tartarea. subsulphurea, scutellis demum convexiusculis irregularibus coccineo-sangvineis sub- marginatis, Jhrh. beitr. 2. p. 15g. | char. prodr, p. 45. Vet. 4c. Handl. i810. p. 145. Flor. Dan. i. 712. f. 3. Vestring fárglaf. t. 21. If ahlenb. lapp. p. 406. n. 742. Hab. in rupibus et lapidibus granitoides occultioribus ad littora maris tum orientalis usque a Norrkopiug ium occidentalis usque ad Nordlandiam Norvegia passims; ceterum sterilis nisi in cote ad Nàs- ud- den lacus et Roxen et Vettern. Ostrogolliice. L| 1 -— ALGAE 802. Scutella elegantissime sangvinea nomen dederunt, quod svecice quoque Blodpláttlaf redditur. Quo tenuior crusta eo nonu íantum elevatiora verum etiam majora scutella. 1499. LICHEN ventosus: crusta tarlarea verrucosa lu- Leo-pallescente, scutellis irregularibus demum con- vexis rubro-brunneis pallide marginatis. — Lun. svec. n. 1065. F'estring fárgl. t. 6. Hab in saxis apricis siccis alpium Lapponicarum fre- quenter el regionum altiorum frigidiorumque saltem usque ad Upsaliam passim. | Seutella insignis coloris et saepe ultra lineam lata, cum pustulis variolarum comparata, unde Svecis B/ásmossa. 1500. LICHEN umi: crusta gelatinoso - membranacea demum inzqualiter veirucosa alba, scutellis confer- üs concavis ruberrimis margine tumidulo iuflexo crenulato. Swartz Nov. Act. Ups. 5. p. 247. F/'e- string Jet. Ac. Hand. 1791. p. 158. /Fahenb. ib. 1006. p. 142. Osbeck gótheb. handl 4. p. 523. Lecanora rubra 4char. sym. p. i77. Vet. 4c. H. 1010. p. 145. Fries exs. n. 47. ' Hab. in caudicibus putrescentibus ulmi, quercus etc. provinciarum meridionalium. precipue Gotlandiz copiose, ad Norrkóping parce, Hal andiz. Pulcherrimus scutellis rubricae coloris, quorum multa siratum coloratum amiserunt et fundum subgelatinosum o- stendunt fere ut in Gyalectis Acharü, unde totus eo magis marmoratus. 33501. LICHEN aruniospilus: crusta tenui demum ver- rucosa cinerascente, sculellis aggregatis planis rufis margiue tenui cinereo. — /Pahenb. lapp. n. 745. Lecidea ammiospila z4fchar. syn. p. 44. Hab. in parieübus ligneis Finmariic precipue mariuima parcius; Sinolandisz occidentalis raro. L. cerino proximus, sed scutella majora an Biatorae Fries Vet. Ac. Handl. 1822. p. 274. 1902. LICHEN czzereo -rufus: crusta tenui nigricante cinereo -verrucosa, sculellis planiusculis rufis mar- gine elevato tumido ciuereo..— /f'ahenb, lapp. n. 746. char. syn. p. 141. (Urceolaria). DL. 804 CRTPTOGAMIA Hab. in lapidibus siccis quartzosis alpestribus prope Alten Finmarkize copiose. M. Spec. n. 1072. Hah. in cortice arborum frondosarum frequenter; in lignis et lapidibus rarius inprimis Lapponize summz. Forma primaria scutellis crebris cupulaeformibus fuscis Svecice Bull-laf facile distingvenda; sed in cortice laeviori, ligno, lapidibus scufella explanata in album nigrumque ver- sicolora variant magis quam in ipso L. vario. 1504. LICHEN pynargus: crusta subverrucosa corru- gala albissima, scutellis suburceolatis subimmersis livescenti - prninosis demum subatris: margine tur- gido integro subelevato cum crusta subconfluente. Íl'ahlenb, lapp. n. 748. Ach. syn, p. 159. (Urceolaria). Hab. in radicibus deuudatis finticulorum per alpes Lapponiz precipue 'l'ornensis rarius, — . 1505. LICHEN epibryon: crusta subcarülaginea rugosa inzquabili effusa albesceute, sculellorum disco pla- niusculo fusco nitido; margine tenui integro eleva- to cruste concolori. 7 ahleub. lapp. n, 749. .4- char. synops. p. 153. i , . . Hab, in muscis putrefactis Finmarkie maritime ex, gr. Maasüe satis copiose. 1506. LICHEN £ur/aceus: crusta subcartilaginea corru- gala grisea opaca, sculellis congregatis varieque pressis: disco planiusculo fusco-atro opaco: margine elevato ruguloso cruste conocolori. /t ahlenb. lapp. n 750. Achar. syn. p. 1506. : £4 Hab. in terra aprica subuliginosa a muscis putrefactis orla Finmarkice maritime ex. gr. Qualóc co- 10se. r 1507. LICHEN badius: crusta verrucosa effusa oliva- ceo -fusca, scutellis demum convexis nitidis nigro- umbrinis. .4char, prodr. p. 64. syn. p. 154. Hab. in saxis apricis sylyaticis totius Sveciee passim. Saepe nog tantum scutella verum etiam crusta nitida. ALGZE — 805 1508 LICHEN apospilus: crus!a papillata fusco - cine- rea ambitu sulcato - radiata nigro -limitata, sculellis in apice papillarum sessilibus convexis rufo - fuscis subimmarginalis. 77Z'ahlenb. lapp. n. 752. t. 27. f.2. Achar. synops. p. 155. Hab. in scopulorum maritimorum scrobiculis et fis- suris per P'inmarkiam totam ubique copiose. Papillae saepe lineam altae, crassiusculae et satis discretae, scutellis vix angustiores. 1509. LICHEN spodoplceus: crusta rimosa papillato- ramulosa fusco- virescente ambitu subradiata, scu- tellis planis brunneis margivatis. — /'aAlenb. lapp. n. 753. char. synops. p. 155. | Hab. in scopulis maritimis planioribus vento maxime expositis per insulas exteriores Finmarkice passim. Papilae mulüplo tenuiores superficiem granulatam quasi constituentes; scutella vero saepe lineam lata vel papillis multiplo latiora. 1510. LICHEN poliopheus: crusta rimosa papillato-ra- mulosa cinerea ambitu byssacea alba, sculellis pla- nis hepaticis marginatis. | 77Z'ahlenb. lapp. n. 754. £. 27. f. 5. AMchar. synops. p. 159. Hab. in scopulis maritimis Finmarkis precedente rarior. Crusta omnino praecedentis, sed color et margo diversus, nec nisi tardius aquam attrahit tuncque vix virescit 1511. LICHEN sophodes: crusta suborbiculari verruco- so-granulata obscure cinerea, scutellis confertis pla- nis nigris margine tumidulo elevato subpruinoso, Achar. prodr. p. 64 synops. p. f923. -&. 99. B. Schrad. diar. 1001. 1. p 71. /l'ahenb. lapp. n. 755. Hab. in parieübus ligneis et cortice Betule Svecice seplentrionalis passim. 1512. LICHEN mzlvinus: crusta effusa granulata areo- lato-rimulosa ferrugineo-íusca, scutellis planiusculis cruste squabilibus nigris elevato-marginatis. /fah- lenb. lapp. n. 756. Achar. synops. p. 151. WFY'eb, et Mohr sclwed. reis. p. 178. Hab. in petris jmprimis maritimis Lapponie pas- sim; alias rarius ex. gr. Uplaudice. 806 CRYTPTOGAMIA 1515. LICHEN a£rosulphureus: crusta tavtarea incsequa- bili glebuloso-coacervata pallide sulphurea, scutellis convexiusculis crusla marginatis xus scel IVahenb. lapp. m. 707. Achar. syn. p. 149. Hab. in petris quasi arenarüs siccis insule Maasów Finmarkis copiose. 12314. LICHEN tephromelas: crusta eubliduitatas inzquali verrucosa albo- cinerascente , scutellis demum con- vexiusculis alris margine elevato albo. JEhrh. cr. — Achar. syn. p. 146. L. ater V'estring fareh: t5. ; Hab. in petris etiam 'caleareis transitionis saxisque precipue campestribus totius Svecie frequenter. 1515. LICHEN argopholis: crusta levigata subcartila- sinea verrucoso-glebulosa pallescente demum: gle- bulis sublobatis subimbricatis. scutellis fusco - atris urceolatis acute marginatis nitidis elevatis. /ah- lenb. lapp. n. 759. char. s synops. p. 147. Hab. in rupibus irrigatis umbrosis ad radices alpium Finmarkiez passim; (in Svecia meridionali crusta virescente: ZÉcharius l. c.) 1516. LICIIEN czzereus: crusta subtartarea areolato- verrucosa rimosaque cinerea, scutellis suburceolatis -immersis nigris z margine inconspicuo levi. Lian. mant. p. 152. F'estring fárgl. t. 18. Hab. in petris, lapidibus saxisque inprimis campestri- bus ,ub.que. Indumentum maxüme vulgare lapidum nostrorum granitoi- deorum constituit saepissime cinereum (Svecis Askgrálaf), sed interdum in virescentem et albescentei. admodum varians. Locis humidis crusta laevigata ut Sagedia laevata Ach. 1517. LICHEN szeoicus: crusta leprosa incequali cine- rea, scutellis globoso-urceolatis immersis aggregatis minulis intus subgelatinosis concoloribus. aAlenb. V otitipfo: Fland: ^4806. p. ad. dA f. p vehar. Syn. p. 9. (Gyalecta). lab. in terra ad petras calcareas Gotlandis ex. gr. ad WVisby. Minutissimus scutcellis puucto vix anii ALG & 807 1518. LICHEN mazarinus: crusta crassa molli glebu- losa pallescente, sculellis urceolatis immersis im- marginats uigris suboccultis, — /7/'aAhlenb. lapp. n. 761. Zdchar. synops. p. 158. (Urceolaria). Hab. ad lapides sub aqua rivulorum alpinorum rarius ex. gr. ad Káimiükaisse Finmarkisa. Crusta mollis fere ut pulti similis (unde nomen), scutellu- . lis pluribus vix nisi poro apertis. 1519. LICHEN protuberagns: crusta verrucoso-nodulosa radiato-eilusa pallescente, scutellis urccolatis in api- ce nodulorum immersis marginaUs nigris. /f"/ahlenb, lapp. n. 762. Achar. synops. p. 158. Hab. in saxis et rupibus siccis absconditis prope ma- re ad Altenfjord EP'inmarkiz rarius. Crusta ipsa salis tenuis demum subferruginea, sed nodulis omnino sphacricis et discretis cincrascentibus obsita. 1520. LICHEN pe/obotryus: crusta subspongiosa rugo- sa subgrisea demum verrucoso-subareolata, scutcl- Jis urceolatis immersis subiuimmnarginatis nigris. /f'ah- lenb. lapp. n. 765. .dchar. syn. p. 158. (Ürceolaria). (8. ocellata Zchar. 1l. c. F'et. Ac. H. 1909. p. 166). Hab. in schisto alpium sémper aqua períuso rarius ex. gr. in. Rastekaisse Pinmarkiz. 1521. LICHEN seruposus: crusta tartarea rugoso-plica- ta granulataque cinerascente, scutellis uvceolalis im- mersis nlgrescentibus margine cinereo iuflexo. ScZreb. lips. p. 153. Hoff m. en. lich. t. 6. f. 1. ll'aMenb. lapp. n. 764. « à; B.impressus: crusta ambitu passim lobato foliolaceo. L. impressus Swartz Nov. ct. Ups. 5. p. 245. IT'ahlenb. Vet. 4c. .H. 1806. p. 144. F'estring 2b. 1791.. p. 155. Urceolaria bryophila char. Jet. Ac. Handl. 1809. p. 169. synops. p. 10. (Gyalecta). Hab. in petris omuibus saxisque oceultioribus passim ; 8 in muscosis Gotlandie, Ostrozothiz, Oclandiz. 1522. LICHEN ca£careus: crusta tenuissime rimulosa albissima ambitu limilato 'erenulato, scutellis inimer- sis nigris punctiformibus conferüs demum confluen- 908 CRYPTOGAMiIA ^75 - tibus. JALinzn. svec. n. 1001. it. vestrog. p. 29. got, p. 195. 7Y'allenb. F'et. 4c. Handl. 1806. p. 143. char. ib. 1809. p& 169. (Urceolaria). 8. contortus: areolis crustze subdiscretis scutellis- que majoribus. char. synops. p. 145. g Hab. in lapidibus calcareis formationis transitionis Gotlandize, Oelandie et montis Kinnekulle V e- strogothisz frequenter; 8 etiam in muris usque ad Upsaliam, Salbergam. 1525. LICHEN ca/civorus: crusta effusa tenui subcon- tigua albo-cinerascente, scutellis lapidi immersis atris planis demum sese cortrahentibus dilabentibus- que, JEhrh. cr. n. 245. L. immersus, JSchrad. spicil. 1. t. 1. f. 7. Engl. Bot. t. 195. .Achar. prodr. p. 70. synops. p. 27. Il'ahlenb. Vet. 4c. Handl. 1906. p. 145. Hab. in lapidibus petrisque calcareis formationis trans- itionss pasim, ut Gotlandie Oelandizque parcius, Ostrogothize ad Omberg, Vestrogo- this in Kinnekulle, Dalecarliae in .Osmunds- berg et ad Ráttvik omnium optime. Praecipue scutellis suis calcem rodit magis quam ullus alius Lichen. In monte Osmundsberg Dalecarliae foveolas magni- tudine seminis Sinapis in petra relinquit. Ad Ráàttvik e fo- : veolis ejus frequentes fructus excrescunt in modum Lecideae vel fere Calicii elevati (8 emergens Achar. syn.) 1525. LICHEN nastrucatus: crusta granulato-ramulosa coacervata globulifera virescente, scutellis planis a- iris margine cruste concolore. Wahlenb. lapp. n. 766. Achar. synops. p. 148. (Lecanora). Hab. in rimis scopulorum prope littora maris Nord- landise et Finmarkiz. 1526. LICHEN dactyliferus: crusta papillato » ramulosa albida: ramulis discrelis, scutellis subbacillaus. atris ALG E 809 €oncavis margine tumidulo coloris cruste. ^ WaA- lenb. lapp. n. 767. Lecanora oculata Achar. synops. p. 149. Hab. supra muscos in uligino is alpinis Lapponi«ce rarius, et non nisi ad mare Finmarkise cum scutellis. | 1528. LICHEN diamartus: crusta subdeterminata ri- moso-areolata rubro-ochracea, scutellis planis sub- immersis immarginalis angulatis atris. — /7'ahlenb. lapp. n. 769. char. synops. p. 157. (Urceolaria). Hab. in lapidibus parum elevatis precipue ad littora maris tum septentrionalis tum sinus Bottnici passim copiose. 1529. LICHEN Zelzcopis: crusta rimuloso-areolata livi- do- cinerea albo-limitata, scutellis sessilibus planis subimmarginats livido-nigricantibus. — JJ ahlenb. lapp. n. 769. char. syn. p. 149. ab. in lapidibus littoralibus aqua marina interdum conspersis Finmarkis passim. b) Lobati: crusta ambitu lobata (Placodi- um Achar, prodr. — Vet. Ac. Handl. 1810. p. 194); scutella incipiendo a pallidis pro- cedendo ad. nigrescentia. 1550 LICHEN 4Zentigerus: crusta subcoriacea alba: am- bitu lobato flexuoso crenato subimbricato, scutellis plauiusculis flavo - cervinis margine tumido. 77 eb. spic. p. 192. t£. 5. Fl. Dan. t. 1105. f. 2. Swartz INov. Act. Ups. 5. p. 246. I'ahlenb. Vet. Ac. H, 1006. p. 144. char. ib. 19010. p. 154. (Lecanora). &yn. p. 179. Hab. in terra supra petram calcaream tranmsitionis Gotlandise et Oelandize frequenter, montis Kinnekulle rarius. Crusta plerumque rosulas pollicis latitadine consituit. Scu- tella elevata et tumida etiam colore lentibus parvulis non dissimilia, circiter lineam lata. 1551. LICHEN 5saxicola: crusta subcartilaginea pallido- virescente ambitu multipartita planiuscula, scutellis ochraceis demum convexis. JPo/lich. pal. p. 325» Sb CRYPTOGAMIA Engl. Bot. 24. t. 1695. lFPahlenb. lapp. n. 773. Zchar. syn. p. 100. Hab. iu lapidibus et saxis pre cipue campestribus fre- quenter; in petris calcareis parcius. - Saxis granitoideis se arclius et frequentius perat quam ullus Hoe 1552. LICHEN cAlorophanus: crusta. glebulosa saturate sulphurea ambitu convexe radiosa incisa, scutellis subconcoloribus convexis immarginatis. 7T aAlenb. lapp. n. 7759. t. 28. f. 2. zchar. synops. p..103. Hab. in rupium lione occultis szeplus quar!zo con- stituUs per alpes lapponicas passim. Substautia crassior et color vividior quam in sequentis va- rietatibus omnibus. . LICHEN murorum: crusta rugoso-radiata. vitel- ie ambitu plicato - lobata, scntellis saturatioribus planiusculis. elevato - marginatis. — Zfoffm. en. , lich. 0575. qf. 2. tPahlenb. Jet. 4c. Handl. 18006. p. 145. fl. ups». n 07. lapp. n. 77^. char. Sym p. jd. Dilen. musc. p. 150. £. 10. f. 10. Aspegren bleking. p. 85. l2 flavesceus Swartz Nov. Act. Ups. 5. p. 1446. L. miniata Zchar. synops. p. 102. Hab. in petris caleareis Gotlan dig elc. frequentis- sime, in muris anliquis passim, et. denique 5 ad mare septentrionale sàális cop!ose. Petris calcareis laevibus (non granulosis) se arctissime ap- plicat fere membranae instar simulque dilutior fit (4); contra quo magis in granite inaequali ad littora maris eo magis dis- cretae et crassiores laciniae 8 ad sequentem stocu: acce- dentes. 1554. LICHEN elegans: crusta multipartita aurantiaca: laciniis teretiusculis flexuosis subdiscrelis, scutellis concoloribus concavis, JLnckb annm. 1. p. 57 FM'ah- lenb. lapp. n. "75 Achar. syn. p. i82. F'et. 4c. Handl. 1810. p. 158. Hab. in rupibus ct lapidibus apricis alpium lapponi- carum pieecipue versus mare seplentrionale frequen-- ter, ad lacus majores alüoresque rarius. ; | ALG Ak 8i1 || . Laciniae interdum fili tenuitatis; color vero semper satu- ratissimus. 71585. LICHEN /u/gens: crusta sübcoriacea dilute flave- scenle ambitu radiato- plicata lobata: lobis extror- sum sulphureis, scutellis rubris planiusculis subim- marginalis. — Swartz Nov. | Act. Ups. 5. p. 240. Il'ahlenb. F'et. Ac. Handl. 1806. p. 144. Achar. ib. 1010. p. 159. B. bracteatus: crusta granulata amorpha scutellis majoribus. char. Ll. c. If'ahlenb. lapp. n. 770. Hab. in campis supra petram calcaream trausitionis Goltlandi: passim; £ etiam Oelandi:e et in al- (pibus Lapponic versus mare rarius. Crustae substantia fere üt in L. lentigero, sed minus perfecta demumque omnino obliterata at scutella eo ]latio- ya fiant. 1556. LICHEN gelidus: crusta membranacea rimoso- —. yadiata crenata cinereo-carnea: centro aucto rosula crassiore, (scutellis rubris). — Lzgn. mant. p. 155. JEngl Bot. 10. t.. 699. FT. Dan. t. 470. f. 2 (Heclo). Il'ahlenb. lapp. n. 771. Zchar. syn. p. 196. Hab. in lapidibus micaceis vel hornblenda compositis ad latera alpium declivia nimbosa prope mare sep- lentrionale rarius. ! Singularis rosulà centrali incipiente altera supra alteram. 1557. LICHEN síramineus: crusta crassiuscula strami- nea multipartita: laciniis convexis subteretibus con- tiguis, sculellis rubro-fuscis plauis margiue tumido. Il'ahMenb. lapp. n. 776. t. 20. f: 1. — Ach. syn. p. 190. Hab. in scopulis summis alpium maritimarum Fin- markie copiose. Crassitudine satis variat fere ut L. murorum, sed color semper fere idem indeterminabils stramineo-rufescens. 1558. LICHEN molybdinus: crusta glebulosa umbrino- fusca extrorsum radiis carinatis, scutellis nigro-fu- ^scis urceolatis margine tumido, | JaAlenb. lapp. n. 777. t, 29. f. 1. char. syn. p. 105. B. erevticus: radiis tantum convexis fusco - brun- neis, scutellis minus concavis, ; 812 CRTPTOGAMIA y». microcyclos: radiis planiusculis, scutellis sub- impressis Hab. in saxis et rupibus prope mare septentrionale Finmarkis passim. | Quantum hic crassitudine et omni dimensione variat diffi- cilius concipitur. | 1539. LICHEN Aysginus: crusta subimbricata stellata fusco - casta:ea: lobis convexiusculis obtusis, scutel- lis immersis rubris immarginatis urceolatis. //ah- lenb. lappi n. 278. t. 27- f. 1. eh. syn. p. 186. Hab. in saxis siccis Finmarkis rarius, Forsan tantum status peculiaris praecedentis. 1540. LICHEN czrcznatus: crusta rimoso-areolata cine- rascente ambitu plicata lineari-laciniata, scutellis confertis demum angulosis planis fusco- nigris sub- marginats. Pers. in Ust. enn. v. p. 25. Ac&ar. prodr. p. 100. Jet. Ac. Handl. 1794. p. 189. t. 6. f: 5. syuops. p. 104. JT'aMenb. Vet. 4c. Hand. 1906. p. 148. ups. n. 040 Hab. in petris calcareis !Iransitionis Gotlandiz, Oe- landie, Ostrogothie, Vestrogothiz fre- quenter; ceterum ad muros antiquos Upsaliz etc. rarius. . Circulos eximie continuos et regulares demum fuscescentes efficit in lapidibus calcareis inprimis caesis (sepulcralibus). c) Squamacei: crusta squamulis plus minus incisis constituta (Psoroma Ach. prodr. — Vet. Ac. Handl. 1810. p. 150.); scutella a pallidis ad nigrescentia. 15431. LICHEN cartilagineus: crusta squamacea carti- laginea pallida; lobis adscendentibus, scutellis muri- nis planiusculis margine elevato demum crenulato. V'estring F'et. Ac. Handl. 1791. p. 507. Achar. ib. 1795. p. 153. t. 5. f. Á. ib. 1810. p. 152, syn, p» 191. Il/eb. et Mohr schwed. reis p. 129. Aspegr. blek. p.95. Hab. in scopulis granitoideis maris orientalis Rosla- gic rarius, Sudermannie et Ostrogothie frequenter, Blekingiz passim Squaiis creberrimis durioribus fere totus constat, L. sa- xícolae ut videtur proxime affinis. ALGZE |- &i$ i542. LICHEN crassus: crusta squamaceo -imbricata subcoriacea virente albas; lobis incisis subtus nigri- cantibus, scutellis fuscescentibus planiusculis de- mum immarginatis, Euds. angl. p. 55o. JDillen. zusc. p. 179 £. 24. f. 74. Swartz Nov. Act. Ups. 5. p. 257. 4char. syn. p. 190 Pet. 4c. Handl. 1810. p. 151. /P'ahlenb. ib. 1806. p. 145. IPeb. et Mohr schwed. reis. p. 110. Hab. in muscis emortuis terraque supra petram cal- caream transitionis Gotlandie, Oelandie et montis Kinnekulle V estrogothic copiose, in Kol- morden alibique Ostrogothiz rarius. Substantia L. lentigero proximus, sed major, coloratior, subtus nigricans. 1545. LICHEN candelarius: crusta squamaceo -lacinu- lata ramulosaque flava superne granulaia, scutellis planiusculis concoloribus integerrimis. Ln. svec. n. 1069. Zestring fárgl. t. 5. | Ach. syn. p. 192. Hab. in lignis, muris, lapidibus ruderalibus campe- stribusve totius Svecis ubique. Omnium forsan maxime varians, incipiendo crusta omnino pulverulenta, excrescendo demum foliolis linearum nonnulla- rum longitudinis. [taque contmua serie Liclienes crustaceos et foliaceos conjungit, quare heic in medio positus. Color candelarius (s. candelaruin i.e. cerae Íílavissimae) satis contans. 1544. LICHEN ;nusczgenus: crusta squamacea lobataque demum crenulata hepatico - fuscescente, scutellis la- teralibus fuscis concavis margine inlegerrimo nudo. IP'ahlenb, lapp. n. 797. — L. hypnorum A/jebl. — ZAchar. prodr. p. 95. — .L. muscorum Zcar, syn. p. 195. Biatora fries Jet. Ac. H. 1823. p. 276. €xs, n. 44. — L. carnosus Dicks. — Hook. scot. p. 51. g.glaucescens: explicatior, scutellis demum nigro- fuscis crenatis. Hab. ad latera saxorum rarius irrigalorum inter mü- scos pulvinatos (Campylopos), quos saepe incrustat. per Sveciam septentrionalem magis campestrem vel elatam ab Upsalia usque ad mare septentrionale passim. Flor. Svec. 53. 814 CRTPTOGAMIA Apud nos Upsaliae omnino hnjus subdivisionis scutellis parvis ad latera loborum latiorum, sed ad mare glaciale lu- xuriat folüs latis sequentis subdivisionis totis glaucis, scu- tells magnis crenatis. 1545. LICHEN brunneus: crusta squamuloso - granulata cinereo -hepatica, scutellis granula intermixtis pla- nis rufo- fuscis: marginibus granulatis crustee siii libus. Swartz Nov. Act. Ups. 5. p. 247. Engl. Bot, 18. t. 1246. Achar. syn. p. 195. | &. lepidorus: major, marginibus scutellorum et cruste evidentius squamulosis, 1 Parm. Lepidora Zchar. meth. p. 185. — L. hyp- norum J/. Dan. t. 956. Hoff m. germ. 1295. p. 166. Hab. in terra vegetabili ad rupes subhumidas et pa- ludes regionum montosarum a Lapponia ad Verm- landiam passim; etiam Gotlandie, Ostrogothice in Omberg et Kolmorden; 5g in Hypnis vix extra Lap» poniam nisi Ostrogotliiz. | x) Locis hurmidioribus omnino crustaceus scutelhs magnis ii- ter granula parva; locis vero siccioribus Lapponiae crusta magis dissolvitur in squamulas sparsas circa scutella maxima aggregata. Loc sese explicandi modo optime differt à prae- cedente. 1546. LICHEN g/aucocarpus: squamaceus fusco - vire- scens: squamis discretis sublobatis crenatis subtus pallidioribus, scutellis c&ssiis planis margine elevato duplici flexuoso. JZahlenb. J'et. 4c. Handl. 1906. p. 148. t. 4. f. 4. — dich. ib, 1810. p. 151. syn. p. 199. Hab. in lateribus pr&ruptis petra caleares transitio- nis Gotlandise prope Wisby; Oelandie, Da- lecarlie prope Silfberget ad Boda Capell. Crusta fere Lecideae luridae, sed major et scutella praecipue valde insignia, statu huinido fere rubra, saepe duas lineas lata. : 1547. LICHEN cereznus: glebuloso-squarmaceus sublo- batus castaneo-cervinus, scutellis adpressis fusce- scentibus demum marginatis. .Persoop. — JY ah- lenb. lapp. n. 702. ups. n. 051. ch. syn. p. 190. Zspegren bleking. p. 95. ALGJE 815 &. smaragdulus: virescens, fructibus immersis plus minus Endocarpi. End. smaragdulum //aAMenb. lapp. n. 0789. Hab. iu lapidibus siccis campestribus a Lapponia sal- tem ad Upsaliam passum, DBlekingiee; 8 iu rimis sco- pulorum occultioribus ad mare septentrionale passim. Mirum quantum variat non tantum scutellis in verruculas münutas mutatis, verum eliam ab altera parte tam magnis ut in praecedentem transire videatur, qualis occurrit in calce arenarüs granis mixta àd BRüttviks kyrka Dalecarliae. 1540. LICHEN /evcolepis: squamulaceus: squamulis ad- pressis incisis albo-glaucescentibus subtus nigro -fi- brillosis, scutellis planis nigris margine elevato cre- nato albo. /7'ahlenb. lapp. n. "^81. Ach. syn. p. 19^. L. Hookeri Zzgl. Bot. i. 2205. Hook. scot. 2. p. 51. Hab. in muscis putrefactis ad montes iüferalpinos Nordlandiz rarius. Minutus fere ut Lecidea muscorum. 9. Imbricati: foliis plus minus imbricatim adfixis radiculis in latere inferiore, scu- tellis modice elevatis (Parmelise Achar. syn. p. 195-220. — Vet. Ac. Handl. 1810. p. 215-224) Specres pallidiores n. 154&9- 1555., definitius coloratee n. 15080-1571. 1549. LICHEN melanaspis: subimbricatus adnatus ci- nereo-glancescens: lacinins linearibus convexis con- tiguis subtus lzviuscu is dilutioribus, scutellis con- vexis nigris subimmarginatis, //ahlenb. lapp. n. 785. Achar. synops. p. 195. Hab. in lapidibus saxisque humectatis ad radices mon- tium inferalpinorum et sylvaticorum Lapponiz nec non ad fluvios inde delabentes rarius. | 155o. LICHEN a/phoplacus: subimbricatus incrassatus cinereo - albidus: laciniis teretiusculis rugosis subtus lg viusculis pallidis, scutellis planis rufo-czsiis margi- natis. //ahlenb. lapp. n. 204. Achar. syn. p. 107. Hab. in rupibus subalpinis irrigaus Finmarkis ex. gr. ad Altenljord copiose, j 816 CRTPTOGAMIA Magnitudine insignis placentas spithamam latas et digitum Crassas saepe constiLuens. 1551. LICHEN ceszus: imbricatus albo-cinerascens; la- ciniis sublinearibus planiusculis subtus nigro - fibril- losis; pulvinulis cesiis, scutellis concavis nigris margine tenui subinflexo. — char. syn. p. 216. B. dubius: laciniis subfiliformibus. Fi. Dan. t. 957. Dillén- must: p. 170. 1. 93. f 70. Hab. in lapidibus petrisque vento expositis ubique; B etiam in corlice arborum. Exemplaria pulvinulfera habent scutella omnino migra, sed in 4 pulvinul plerumque desiderantur et scutella interdum rore glaucescente quamvis tenuissimo insperguntur. 1552. LICHEN .stellaris: imbricatus virenti - cinereus albo-pruinosus planiusculus radiatuss laciniis linea- ribus subtus albo -fibrillosis, scutellis nigro - glauce- scentibus margine tumido. JLz:/n. spec. n. 1002. Dillen. musc. p. 127.0. 94. [7 PT. B. pulverulentu s. ZAchar. prodr. p. 112. synops. p. x14. Fries eus. n. 76. y. aipolius: laciniis denudatis. Hab. in cortice arborum frondosarum ubique; 7 prze- sertim in sepimentis ligneis. Crassior sed substantiae mollioris, itaque pulverulentus a- quam cito imbibenus et loco succosiori gaudens in truncis ma- joribus, unde Svecis Bolmossa. | 1555, LICHEN a/evrites: imbricatus corrugatus dilute cinerascens lobatus; lobis undulatis crenatis demnm medio albo-pulverulentis, scutellis planis nigro - fu- scis margine crenulalo. Z/char. prodr. p. 117. syn. 3.5. 7980, | Hab. in parietibus tectisque ligneis passim. Uti L. caesius vix nisi defectu scutellarum efflorescit pul- vere s. d. masculino, qui vero in hoc magis per totam su- perficiem dispergitur. Foliola quoque pluries latiora. 1554. LICHEN cycloselis: imbricatus cinereo -lividus; laciniis subdigitatis nigricanter dentatis, scutellis fu- scis concavis tenuiter marginalis, char. prodr. p. 315. synops. p. 216. ALGAE 817 Hab iu lapidibus corüicibusque magis humidis occul- lis passim. Ex minoribus ut proxime iusequens, sed laciniis convexis. 15559. LICHEN u/othrix: imbricatus explanatus subli- vidus: laciniis dichotomis linearibus nigro - ciliatis, scutellis nigro-fuscis subtus nigro-fibrillosis. | 4cA. prodr. p. 115. sym. p. 217. JDillen. musc. p. 178. t. 2A. f. 72. Hab in cortice rimoso populorum fere ubique. Laciniae semilineam tantum latae quasi supra villum ni- grum explanatae. Scutella quoque in lacinüs angustis ita po- sita ut villus radieculosus ad eadem adscendat, quod vix in ullo alio Lichene patriae. | 1556. LICHEN scorteus : imbricatus levis albescens de- mum cinereo -granulosus; lobis sinuatis crenatisque sublus fuscis nigro -radiculesis, scutellis badiis pla- niusculis margine tumidulo glabro. — char. prodr. p. iig. syn. p. 197. Pahlenb. ups. n. 865. L. üliaceus Autstróm. dissert. p. 11. Hab. in tectis ligueis ad lacus majores Svecie tempe- ralioris rarius. Ceteris hujus subdivisionis latior et magis latilobus simul- que paullo crassior vel magis alutaceus (subcoriaceus, unde nomen). Etiam albidior pallidiorque quam insequens species, cujus quasi status maxime explanatus et laevigatus esse videtur, 1557. LICHEN saxatilis: imbricatus lacunoso- reticula- tus subglaucescens demum cinereo - granulosus: la- cinis oblongis truncatis dilatatisque subtus fuscis nigro -radiculosis, scutellis saturate badiis concavis margine granulosis. JALmg. spec. n. 1075. W'estring fárgl. t. 2. Dill. musc. p. 188. t. 24. f. 65. Ach. prodr. p..115. syn. p. 205. Hab. in saxis lapidibusque grauitoideis ubique omni- um frequentissime, in cortice arborum passim. Lacunis suis angulosis saxi compositionem crystallinam quasi imitat hic Lichen Svecis praesertim Bergmossa vel Stenmossa, sive ob usum Fáregmossa, Letmossa. n cor- tice arborum quoque magis magisque saxatilem faciem amit- hit et laevigatur, ut denique versus praecedentem regredi videatur. 818 CRYTPTOGAMIA 1558. LICHEN omphalodes: imbricatus eneo-fuscus 1e vissimus punctatus; lacinis subtruncatis crenatisque subtus nigris, scutellis saturate badiis urceolatis mar- gine extenuato corrugato glabro. JZLinmnm. svec. n. 1076. /Pestring fárgl.. t. v. | Dill. musc. p. 1935. &. 24. f. 0o. char, prodr. p. 114. synops. p. 209. Fries exs. n. 1oQ. | Hab. in saxis apricis ventosis precipue ad lacus ma- jores paludesque passim. Superficies densior, itaque loco granulorum puncta impres- sa eL crassities folii minor. Laciniae quoque magis adscen- dunt et cingunt scutella primum ampullacea, dein margini- bus sphinctere quasi constrictis, demum laceratis, adeoque in omni statu umbilicum quodammodo referentia, unde nomen speciei (Svecis Nafvel- laf ). : 15509. LICHEN ambzsuus: imbricatus sulphureus di- chotomus; lacinus sublinearibus planis truncatis subtus fuscis, scutellis planis dilute fuscis. 7Tulf. in Jacqu. coll. 4. p. 239. t. 4. f. 2. Ach. syn. p. 208. B. albescens: scutellis saturatius fuscis. : Hab. in cortice frustuloso pini sylv. ubique frequen- ter, 8 in lignis rarius. Ex angustioribus speciebus lacimüs vix semiliea et scu- tellis linea latioribus, utrisque ceterum tenuibus et explanatis, quibus a sequentibus distingvitur. Pulvinul elevati et satis discreti in utraque varietate, 1560. LICHEN centrifugus: imbricatus albo - virescens dichotome radianterque partitus; laciniis sublineari- bus convexiusculis obtusis subtus albis, scutellis rufo-fuscis. Linn. $vec. n. 1074. char. prodr. p. 118. syn. p. 209. Fries exs. n. 48. M Hab. in saxis siccioribus ab alpibus lapponicis per re- giones sylvaticas frigidiores Svecie frequenter; ra- risime in lignis regionum frigidiorum ut Dale- carlie. "Progrediendo a centro ad peripheriam, sensim in medio deliquescendo, primo intuitu dignoscitur" Linn. Qui modus crescendi hyeme perfici videtur magis quam 1n ceteris (unde Svecis F'intermossa), parle interiore dein citius delabente. ALG E 819 1561. LICHEN conspersus: imbricatus sulphureo -livi- dus levigatus demum nigro - punctatus sinuato - laci- niatus; lacinüs explanatis divergentibus subtus fu- scis, scutellis spadiceis. .EAhrh. cr. n. — P'estring fárgl. t. 24. dchar. prodr. p. 110. synops. p. 209, Dillen. musc. p. 180. t. 24. f. 75. Hab. in lapidibus saxisque campestribus Svecie tem- peratioris usque ad Upsaliam frequenter; dein ad littora maris parcius. ; Praecedentibus duobus longe latior, praecipue scutellis ex- planatis saepe tres quatuorve lineas latis placentulas referen- tbus, Svecis Kak-/af. 1562. LICHEN rubisinosus: imbricatus membranaceus adpressus livido - plumbeus incisus crenatusque sub- tus nigrescenter ciliatus, scutellis rufofuscis planis elevato-marginatis. char. prodr. p. 99. synops. p. 202. JT'ahlenb. lapp. n. 791. Fries exs. p. 107. Hab. in saxis sylvaticis irrigatis et cortice Betule Sa- licisque ad mare occidentale Nordlandiz norve- gice meridionalis copiose; eiiam Smolandie prope Hallandiam. Sequenti similis, sed scutella multo magis efformata sae- pe sesquilineam lata, disco e rufo fuscoque vario. 1563. LICHEN p/umbeus: imbricatus submembranaceus radiosus livido-plumbeus: ambitu lobato crenatoque extra marginem nigro -bombycino, scutellis conve- xiusculis subimmarginatis fuscis. — Jzightf. scot. p. 026. t. 26. | Dill. musc. p. 179. t. 24. fA 23. IPah- lenb. lapp. n. 792. Achar, prodr. p. 120. Pet, 4c. Handl. 1810. p. 215. syn. p. 202. Fries exs. n. 69. Hab. in truncis arborum frondosarum rupibusque pro- ximis ad mare occidentale Nordlandiz norvegi- ce meridionalis frequenter, Hallandic rarius. Singularis margine ob telam bombycinam saepe duas lineas latam elevato et scutellis minutis numquam ultra dimidiam lineam latis semper totis saturate fuscis fere tubercularum 1in- star, qualia. non 1n proximis. 1564. LICHEN e/cznus: imbricatus membraneceus ra- dioso-plicatus umbrino-olivaceus ambitu lobulis ex- 820 CRTPTOGAMIA planatis. subtruncatis subtus nudiusculis, scutellis umbrino-nigris elevato-marginaus. //ahlenb. lapp. n. 795. t. 28. f. 5. Achar. synops. p. 200. Hab. in lapidum lateribus occultis ad alpem Rossmol- len maritimam Qvalóe Finmarkis occidentalis copiose. Affinis praecedentibus, sed totus tenuissimus glaberrimus. 1565. LICHEN balaninus: imbricato -adnatus torulosus brunneo -castaneus; lacinulis teretiusculis fastigiatis contiguis, scutellis subimmersis fuscis. —JPahlenb. lapp. n. 795. 4Achar. synops. p. 165. Hab. in petris ad litora maris PFinmarkie rarius. Vix major Lichene murorum, sed colore et substan- tia sequenti speciei proximus, ut forsan ejus tantum varie- tas minuta corrugata. 1566. LICHEN aquilus: imbricatus multipartitus fusco- castaneus; laciniis subpinnatifidis fimbriatisque pla- niusculis, scutellis fusco-nigris margine elevato cre- nulato. char. prodr. p. 109. syn. p. 205. F'et. 4c. Handl. 18010. p. 225. [/'ahlenb. lapp. n. 795. Engl. Bot. 14. t. 982. Dillen. musc. p. 175. t. 24. f. 69. L. fuscus Rutstróm diss. p. 10. Hab. in saxis rupibusque siccis ad littora maris occi- dentalis a Finmarkia summa usque ad Hallandiam borealem Írequenter, etiam orientalis ad Ostro- gothiam et Sudermanniam passim, Non tantum color verum etiam laciniae pennaeformes quo- dammodo aquilae. Ceterum L. ciliari proximus videtur. 1567. LICHEN encaustus: imbricato -adnatus corruga- tus pallido - griseus: lacinulis compaginatis gibbulis demum nigro-verrucosis, sculellis griseo-nigris de- mum plauiusculis submargiuatis. Smith act. linn. 1. p. O9. [V'estring fárglal- i. 19. Achar. synops. p. 206. Pet. 4c. Handl 1010. p. 225. IV'ahlenb. lapp. n- 796. | Hab. iu saxis siccis venlosis omnium alpium et mon- tium subalpinorum lrequenter. Versicolor: primum griseo-murinus in album tabe vergens, demum praecipue verrucis suis nigrescens, semper vero sine nitorc, quo a sequentibus distingvitur. ALGJE 821 1568. LICHEN s£ygius: imbricatus subcartilagineus u- trinque piceo-ater palmato-laciniatus; laciniis distan- tibus convexiusculis incurvis, scutellis concoloribus margine crenulaüs. | Lnn. svec. nm. 1079. herbat. Ups. 22 amoen. ac. 9. p. 459. Hab. in saxis apricis presertim ad oras maris orien- talis et in alpinis. Color hujus constantior quam similium. 1569. LICHEN /fahlunensis: imbricatus subcarlilagineus &neo- piceus digitatus: laciniis divergentibus. plauis, scutellis explanatis cneo-fuscis crenulatis, — Linn. Spec. n. 1070. Jacqu. misc. 3. p. 90. f. 10. fig. 2. echar. syn. p. 204. JfPestring Vet. Ac. H. 1791. p. 504. /l'ahlenb. lapp. n. 799. Hab. in lapidibus saxisque siccis apricis presertim regionum septentrionalium ubique; copiosissime Fah- lunae; rarius ad Norrkóping. Interdum angustus et crassus fere ut praecedens; aliis lo- eis tam explanatus, membranaceus et dilutus ut aegre a se- quente distingvatur. 1570. LICHEN oivaceus: imbricatus utrinque olivaceo- umbrinus rotundato-lobatus crenatusque adpressus, scutellis concoloribus. .Lzmm. svec. n. 1077. Dill. musc. p. 104. t. 24. f. 78. JV'ahlenb. lapp. n. 905. Hab. in cortice leviori arborum et fruticum frondo- sarum ubique frequenter. Totus tenuiori membrana constat. 1571. LICHEN parietinus: imbricatus flavissimus cri- spuss lobis dilatatis adpressis subtus pallidioribus ]eviusculis, scutellis. concoloribus margine levi. Linn. svec. n. 1000. Sv. Bot. t. 640. FI. Dan. t. 1005. Hab. in parietibus ligneis, cortice arborum et lapidi- bus locorum ruderalium ubique, excepta Lapponia alliore. 9. Latifolii: foliis planis decumbentibus li- beris subtus villo non radicante obsitiss scu- tellis a) tenuioribus n. 1572-1574. b) cras- sioribus a folio parum elevatis (Sticta Ach. syn. p. 250. Vet. Ac. Handl. 1610. p. 212) n. 1575-1577. 824 CRIPTOGAMLIA thie raro, ut Ostrogothic in Kolmorden supra Ródmosse (/estring). in districtu. Kiuda. (Christ. Stenhammar); Smolaudis oceidentalis ( Frzes). Ad Lichenes exoticos discedit bursulis inter villum inteir- dum citrinum, odore foetido fere marino (v.forsau urinoso). 4. Convexifolii: foliis angustis supra conve- xis infra plerumque concavis (exc. n. 1502-5) glaberrimisque s scutellis eximte elevatis dis- coloribus (Borrera et Evernia Achar. syn. p. 220 et 244. Vet. Ac. Handl. 1810. p. 209- 225.). 1579. LICHEN czZaris: convexifolius dichotomus sub- decumbens virescenli - cinereus subtus albicans mar- ginibus nigrescenter fimbriatis, sculellis nigro-fuscis. Linn. svec. n. i003. JDillen. musc. p. i15o. t. 20. fig. 45. Flor. Dan. t. 711. Hedwig theor. t. 52. I'ahlenb. lapp. n. 917. Hab. in truncis arborum írondosarum precipue ad urbes et pagos Svecie cultioris frequentissimes; de- nique non nisi ad petras littorales versus Nordcap rarius. Stratum ejus interius viride in truncis arborum humuditate bene transparet, sed in saxis alpium maritimarum epidermis cinerascens induratur et denique nigrescit ità ut in L. inte- - stiniformem forsan abeat. 1579. LICHEN £enellus: convexifolius digitatim parti- tus utrinque albescens marginibus nigro-fimbriatis , scutellis atris. Scop. carm. p. 1406. | Achar. prodr. p. 172. syn. p. 221, Flor. Dan. t. 1196-73. (Es hispdus). Df. zuuseé, p. 132. t. 20. f. 48. Hab. in cortice precipue fruticum Svecie tempera- toris ubique, dein in parietibus ligneis et petris prope littora maris septentrionalis passim. Praecedente semper multiplo minor et tenerior, totus epi- dermide (sine slrato subjacente viridi) constitutus, quare et- iam laciniae adscendentes facile iuflatae evadunt (Svecice Suutlaf). Deuique ad mare septentrionale versus L. dacty- ]iferum abire videtur. ' 1500. LICHEN furfuraceus: convexifolius cinereo-pa- ALG E 825 pillulosus sublus violaceo-nigricans dicliotomus; la- ciniis linearibus demum | angustatis, scutellis hepa- ticis. | .Zzznun. seec. n. 1000. Engl. Bot. 9. t. 904. Dillen. musc. p. 157. t. 21. f. 52. Hab. in arboribus acitoliis sylvarum majorum saltem Svecie minus frigide frequenter. Interdum laciniae digitüm latae, sed magnitudine valde va- riat Quo antiquior eo magis papilluhs cinerascens Svecis Kl-laf. Papillulae marginales aliquando fere in formam ciliorum praecedentium elongantur; ceterum substantia fere sequentis et color paginae inferioris propemodum L. physo- dis; itaque omnes hos quasi in fasciculum connectere videtur, 1501. LICHEN pruzastri: subconvexus pallidus subtus albissimus rugoso-lacunosus dichotomus adscendens: laciniis lineari-attenuatis, scüutellis rufescentibus. Jinn. svec. n. 1092. ['estring fárgl. t. 131. 4cht, Jet. Ac. Handl. 1797. p. 196. synops. p. 245. B. utrinque concolor elongatus. —^ L. arenarius /iet2, scand. 2. p. 292. ! Hab. in truncis precipue betulinis Svecize meridiona- * ]ioris elevatioris ex. gr. in Kinda hárad. Ostrogo- thie et adjacentis Smolandie optime frucüficans, dein praeprimis in prunastro Svecie medic copiose; £8 ad terram in arena violatili littora. Scaniee passim. | Substantiae mollioris quam praecedentes. Fructificans cir- citer palmam longus; laciniis saepius tres lineas latis; sed sub prunastris ad terram arenosam maritunam semper humidam valde elongatur et formam fere L. vulpini praecipue quod ad apices exteriores induit. 1502. LICHEN physodes: subinibricatüs convexiuscu- lus levigatus albescens subtus ater nitidusque mul- tipartitus; laciniis obtusis apice subtus inflatis mar- gineque fuscis, scutellis hepatieis. — JLinznm. svec. m. iog1. Jor. Dan. t. 1106. f. 2. Dillen. musc. p. 154. t. 20. f. ág. .dchar. syn. p. 219. Hab. in corüce arborum et lignis frequenter, in sa- xis parcius. Superficies ntriusque lateris magis discolor quam im ullo 824 CRTPTOGZAMIA thiee raro, ut Ostrogothic in Kolmordeu supra Ródmosse (/Festring), iu distrietu. Kiuda. (Christ. Stenhammar); Smolaudic occidentalis (Fries). Ad Lichenes exoticos discedit bursulis inter villum intei- dum citrinum, odore foetido fere marino (v. forsan urinoso). 4. Convexifolii: foliis angustis supra conve- xis infra plerumque concavis (exc.n, 1502-5) glaberrimisques scutellis eximte elevatis dis- coloribus (Borrera et Evernia Achar. syn. p. 220 et 244. Vet. Ac. Handl. 1810. p. 209- 225.). 1578. LICHEN caris: convexifolius dichotomus sub- decumbens virescenti- cinereus subtus albicans mar- ginibus nigrescenter fimbriatis, scutellis nigro-ífuscis. JLinn. spec. n. i003. Dillen. musc. p. i50. t. 20. fig. ^5. Flor. Dan. t. 711. Hedwig theor. t. 52. I'ahlenb. lapp. n. 917. Hab. in truncis arborum írondosarum precipue ad urbes et pagos Svecie cultioris frequentissime; de- nique non nisi ad petras littorales versus Nordcap rarius, Stratum ejus interius viride in truncis arborum humuditate bene transparet, sed in saxis alpium maritimarum epidermis cinerascens induratur et denique nigrescit ita ut in L. inte- - stiniformem forsan abeat. 1579. LICHEN enellus: convexifolius digitatim parti- tus utrinque albescens marginibus nigro-fimbriatis , scutellis atris. Scop. carn. p. 1406. | Achar. prodr. p. 172. syn. p. 221, Flor. Dan. t. 1186. f. 1. (L. hispidus). .Dz/l. musc. p. 152. t. 20. f. 46. Hab. in cortice precipue fruticum Svecie tempera- tioris ubique, dein in parietibus ligneis et petris prope littora maris septentrionalis passim. Praecedente semper multiplo minor et tenerior, totus epi- dermide (sine slrato subjacente viridi) constitutus, quare el- iam laciniae adscendentes facile inflatae evadunt (Svecice Suutlaf). Deuique ad mare septentrionale versus L. dacty- ]iferum abire videtur. 1 1580. LICHEN furfuraceus: convexilolius cinereo-pa- ALGJZE 825 pillulosus sublus. violaceo-nigricans dicliotomuss la- ciniis linearibus demum | angustatis, scutellis hepa- ticis. | Zinn. svec. n. 1000. Engl. Bot. 9. t. 904. Dillen. musc. p. 157. t. 21. f. 52. Hab. in arboribus acifoliis sylvarum majorum saltem Sveciee minus frigido; frequenter. Interdum laciniae digittm latae, sed magnitudine valde va- riat. Quo antiquior eo magis papillulis cinerascens Svecis Kl-laf. Papillulae marginales aliquando fere in formam ciliorum praecedentium elongantur; ceterum substantia fere sequentis et color paginae inferioris propemodum L. physo- dis; itaque omnes hos quasi in fasciculum connectere videtur, 1581. LICHEN pruzastri: subconvexus pallidus subtus albissimus rugoso-lacunosus dichotomus adscendens: laciniis lineari- attenuatis, scütellis rufescentibus. Jnn. svec. n. 1092. /l'estring fárgl. t. 131. — Zcli, Jet. Ac. Handl. 1797. p. 196. synops. p. 245. f. utrinque concolor elongatus. — L. arenarius Ztet2, scand. 2. p» 292. Hab. in truncis precipue betulinis Sveci; meridioria- '* ]ioris elevatioris ex. gr. in Kinda hárad Ostrogo- thie et adjacentis Smolandie | optime fruclüficans, dein preprimis in prunastro Svecice medic copiose; £ ad lerram in arena violatili littorah. Scanisee passim. | Substantiae mollioris quam praecedentes. Fructificans cir- citer palmam longus; laciniis saepius tres lineas latis; sed sub prunastris ad terram arenosam maritumam semper humidam valde elongatur et formam fere L. vulpini praecipue quod ad apices exteriores induit. 1502. LICHEN p/wysodes: subinibricatus convexiuscu- lus levigatus albescens subtus ater nilüidusque mul- tipartitus; laciniis obtusis apice subtus inflatis mar- gineque fuscis, scutellis hepatieis. — JLinn. svec. m. iog1. Plor. Dan. t. 1106. f. 3. JDillen, musc. p. 154. t. 20. f. 49. .dchar. syn. p. 219. Hab. in corüce arborum et lignis frequenter, in sa- xis parcius. Superficies ntriusque lateris magis discolor quam im ullo I 820 CRYTPTOGAMIÁ aho simulque magis chartacea vel impenetrabilis, ex qua forsan vesiculosa dilatatio apicum extremorum, unde nomen, quod Svecice Qveeslaf. Color aterrimus lateris inferioris demum etiam in paginam superiorem hinc inde transit. 1505. LICHEN zntestimiformis: stellatim decumbens depressusque utrinque c€onvexus niger vesiculoso- articulatus torulosusque; apicibus bífidis subtus pal- lidioribus, scutellis sessilibus tumidulis atris mar- gine albescente. | Bellardi append. fl. ped. in Act. Taur. — Achar. synops. p. 220. Hab. in saxis elatis inter L. lanatum fructificantem summarum alpium Bradfjeldet et Botuvandljeld re- gionis Saltensis Nordlandis Norvegice: Som- 7uerf elt. Quantum ex specimine unico dijudicare licet praecedenti utique proximus, sed neque a degeneratione atra alpina L. ciliaris longe distare videtur, unde nexus omnium horum Lichenum forsan evidentior. 1584. LICHEN divarzcatus: convexo-8ngulosus lacunos susque subfiliformis pallidus demum articulatus pen- dulus: ramis divaricatis compressis, (scutellis ru- bris). JLinn.^syst. mat; 394 21 poat. ^ TOBle prod. scand. 2. p. 295. .Achar. prodr. p. 226. Yet. Ac. Handl. 1810. p. 209. synops. p. 244. Dillen. musc. p:602. t 120045 & | | Hab. in arboribus acerosis Norrlandis mariime ex. gr. ad Stigslund prope Gefle: Ostlinzz. Mollissimus omnium et maxime ílaccidus, filo vix crassior; epidermide demum rupto ut sola substantia interiore stuppea cohaereat et articulatus fiat Rami quoque molles adeo ut nomen Linnaeanum non convenientissimum sit. Diu conser- vatus ochrolevcus, sed recens potius albescens. 1505. LICHEN veulpinus: convexo-angulosus lacunosus- que flavo - virescens ramosissimus attenuatus: ramis compressiusculis flexuosis, (scutellis fuscis), zn Svec. n. 1129. (it. oel. p. 29). JDillen. musc. p. 75. 1. 15. f. 16... Plor. Dan. t..226. Ach. syn. p. 245. IP ahMenb. ups. p. 415. Hagstróm jemtl. p. 796. Hab. in tectis ligneis campanisteriorum vel templorum ALGAE 827 rusticorum Smolandiz, Vestrogothie, Up- landize, Dalecarliz ad Boda Capell etc. Jemt- landiz aliarumque regionum elevatiorum vel cam- pestrium passim. Ejusdem substantiae ac praecedentis, sed solidior nunquam ruptus potius transversim corrugatus, per se stans nisi nive humida deflexus. —Color superficiei ejus citrino-virescens forsan partim ab aerugine campanarum pulsarum, unde for- san etiam venenosus quare Svecis U/fmossa utpote lupibus necandis idoneus. Neque apud nos in lignis aliis, multo mi- nus arboribus lectus. 5. Concavifolii: foliis supra concavis, infra convexis glaberrimis; scutellis itaque plus minus adnatis folioque magis concoloribus (Cetraria Achar. syn. p. 226. Vet. Ac. Handl. 1810. p. 227). 1586. LICHEN z/aucus: concavifolius scarioso - mem- branaceus glauco-albesceos glaberrimus subtus fu- sco-niger sinuato-lobatus undulatus crispusque, (scu- tellis spadiceis). Linn. svec. m. 1094. Flor. Dam. £. 590. Fries exs. n. 112. Hab. in lapidibus saxisque siccis sylvarum majorum passim, in arboribus rarius. Frons quasi sola epidermide scariosa constituta (Svecis Náfvermossa). 1587. LICHEN Juzzperinus: concavifolius canaliculatus- | . que undique flavus laciniatus erosus crispus, scu- tellis badiis crenulatis. — Linn. seec. m. 1095. Flor, Dan. t. 1004. — ch. syn. p. 226. &. pinastri: marginibus pulverulentis, scutellis ra- rissimis minoribus tumidioribus. — Cet. pinastri Sozm- merfelt Vet. Ac. Handl. 1925. p. 116. y. alvarensis: incrassatus angulosus scrobiculatus- que sterilis maxime pulverulentus. Hab. in junipero ubique, in maxime meridionalibus regionibus tamen parcius; 8 in pinis, betulis, ubi rarissime fructificat in Saltdalen Nordlandim; y iu terra sterilissima alfvaren dicta Oelandie meridio- nalis copiose. 828 CRUTPTOGAMIA Etiam intüs flavet, quà notà y specie sua jungitur, quam- quam crassilie folii potius similis L. vulpino, cui vero $em- per substantia interior albissima. Nee mihi mirum esset, si in hac fructificatio sic dicta Dufoureae reperiretur. 1588. LICHEN sepincola: concavifolius castaneus sub- tus dilutior lobatus undulatus crenatusque, scutellis concoloribus. .Ehrh. beitr. 3. p. 95. Hed. st. cr. or peo: DOOSITa TO) » B. ulophylla: margiuibus farinosis. Hab. in sepimentis hgneis et junipero ubique. Praecedenti speciei maxime analoga etiam modo variandi, 1589. LICHEN zzvalis: folio subcanaliculato lacero - la ciniato lacunoso dentato albo, scutellis pallescenti- bus. Lien. svec. n. 1006. lapp. n. 4406. t£. 11. P. ox Sv. Bot. t. 584. Plor. Dan. t. 227. Retz. oec. p. 304. Jlahlenb. Met. Ac. Handl. 1806. p. 146. Hab. optime fructificans in subalpinis a Dalecarlia us- que ad regionem F'elles dictam copiosissime; cete- rum iu omnibus alpibus et regionibus magis elatis ventosis saltem ad Upsaliam usque, nec non in arena volatili Gotlandis septentrionalis Scaniz- que passim. | Latior est ceteris Lichenibus niveis (Svecis Snómossa). 1590. LICHEN cucullatus: folio canaliculato dichotomo pallescente basi purpurascente; marginibus undula- tis, scutellis pallescentibus. |.Be//ard. — .Ach. prodr. p.371. synops. p. 220... Dillen. muosc. p» 102. 1, 2t. f. 56. B. JPestring Fel. 4c. Handl. 1294. p. 20. Hab. cum precedente, sed magis viget inter niuscos sylvarum. Praecedente saltem: düplo auügustior; nec früctificantem vi- dimus nisi in alpibus Europae australioris. 1591. LICHEN z$s/andicus: folio canaliculato dichotomo olivaceoscastaneo ; marginibus nigro-spinulosis, scu- tellis folio concolovibus. | £innm. svec. m, 1005. Sv, Bot. t. 54. ll'estring fárgl. t. 16. Hab. in terra arenosa et glareosa ubique, sed parcius meridionales provincias versus. | Utilissimus nostrorum Lichenum (S$vecis ZTedemossa Vet. Àc, Handl 1748. p. $08. -— 1744, p. 79) beniguissime va- ALGÉ. | 829g riis locis applicatus et inde maxime varians a latitudine di- gili ád fili angustiem. Semper tamen miembranaceus supra canaliculatus et ad axillas lacunosus, 1592, LICHEN odontellus: folio depresso pulvinato pal- matim ramoso fusco-castaneo; margmibus denticu- latis. char. prodr. p. 215. JY'ahlenb. lapp. n. 2015. Ups. n, 009. hes exs. n. 115. lab. ad saxa sylvatica. aprica ab Upsalia ad Lappo- niam passim. Quamvis planiusculus praecedenti minus affinis videtur quam L. aculeato. Nec unquam filo latior, ubique con- vexiusculus. 6. Loriformes: folis linearibus utrinque planiuscults. cequalibusque induratiss scu- tellis ejusdem | substantite/ (subcornec) et coloris (Ramalina Achar. syn. p. 293. Vet. Ac. Handl. 1811. p. 107). 1595. LICHEN fraxineus: loriformis lineari-attenuatus deflexusque cinerascens rugoso-lacunosus, scutellis Mut pans Linn. svec. n. 1091. Sv. Bot. t. 405. A. estring fárgl. t. 12. Fries exs. n. 21. B. abbreviatus undique farinosus. L. pollinarius. Z4c/. Pos Mes Handik 17974:9./363,. t. 110 f. 2. Hab. in ramis vetusUoribus fraxini aliisque arboribus durioribus Svecie temperatioris copiose, ultra Up- saliam parum procedens. Maximus hujus subdivisionis, saepe ultra spithamam lon- gus, ramis digitum latis. 1594. LICHEN caZicaris: subloriformis utrinque con- "^ vexo-jugatus albo-glaucescens glaber fastigialus su- perne tumidus, scutelis immersis cyathiformibus terminalibus subtus appendiculatis, | 4zzznz. svec. m. 1090. Sv. Bot. t. 405. B. B.teuuior: ZJ'ries. exs. n. 52. Hab. in ramis truncisque arborum frondosarum du- | riorum inprimis regionum maritimarum copiose. | Ceteris tumidior subinílatus et saltem sub scutellis mani9 vel cavus, semper nudus vel laevis, superficie minus per4 meabili (fere ut L. physodis). lor. Svec. 55, 8350 CRTPTOGAMIA 1595. LICHEN polymorphus: loriformis rigidus palli- dus rimoso-lacunosus; lacinulis fariniferis scutellis- ve plauis lateralibus. ch. Jet. 4c. Haudl. 1797. p.270. L1, 11. f. 3. prodr. pi 9o. L. tinctorius JEArh. cr. à Hab. in pelris lapidibusque ventosis regionum cam- pestrium passim; prope mare usque ad Nordcap. Substantia eximie compacta magis tinctoria quam farinacea. 1596. LICHEN farznaceus: loriformis angustalo - atte- nuatus dichotomus albo-pallescens levigatus, pulvi- nulis marginalibus fariniferis albissimis. Aun. svec. n. 1009. char. Fet. 4c. Handl. 1797. p. 9257. £. 11. f. a. syn. p. 297. JVaMenb, lapp. n. 821. Fries exs. n. 75. Hab. in truncis arborum campestrium precipue quer- cus frequenter; denique tantum in scopulis maritimis. Albidior quam praecedentes, plerumque etiam angustior, interdum subfiliformis. 1597. LICHEN scopulorum: loriformis turgidus passim- que impressus levigalus subcartilagineus dichotomus pallescenti-lividus: ramis attenuatis, scutellis spar- sis pedicellatis pallidioribus. Jetz, scazd. 2. p. 282. obs. 4. p. 3o. f'estring et. 4c. Handl. 1794. p, 25. fürslaf.'t; 295. Mehari syn. pisun L. calicaris. Z/or. Dan. t. 959. f. 2. char. Vet. Ac; Handl. 497. p. oss tig. o Hab. in scopulis m ris occidentalis Bahusise, Hal- landis et copiosissime in Kullaberg Scaniz; (et- iam ad mare orientale Ostrogolhise non raro, sed ibi ad praecedentem revergeus). Vix nisi varietas praecedentis a loco scopulorum mariti- morum, quo majoris maris eo magis distans, sed Ostrogothiae omnino cum praecedente confluens pulvinulis suis farinaceis marginalibus. Pulvinuli hi loco optime maritimo supprimun- tur et eo copiosius scutella erumpunt; attamen demum mar- gines dehiscunt et totam substantiam farinosam interiorem explicant. ?, Corniculati: stirpe tota teretiuscula fru- ticulosa vel jubata; ramulis corniculatis, ALGZE 831 scutella sepe funbriarum instar cingenii- bus; scutellis plerumque concolor ibus (C. or» nicularia Ach. syn. p. 299.) rarius ma- gis discoloribus ( Alectoria ibid. p. 29i. Vet, Ac. Haudl. 1811. p. 112). n. 1604-1606, 1598. LICHEN acu/eatus: fruticulosus corniculatusque compresso-lacunosus fusco-castaneüs; ramulis fascis culatis squarrosis dentalo-spinulosis, ZArh. — ch. prodr. p. 219. meth. p. 502. DL. 8. ninor. .L. muricatus. J-«har. Vet. 4c. Hand. 1801. p. 544, t, 4. f. 5. meth, p. 502. 1. 6. f. a. Hab. in saxis sylvalicis tenui terra tectis ubique; B precipue iu maritimis, Raro uncia longior quamvis pennam columbinam crassis, intus spongiosus. 1599. LICHIN divergens: corniculatus erectiusculus ca* staneus albo - punctatus angulatus divergenter dicho* tomus: ramulis furcatis nodulosis elongatis. — 4c, meth. p. 505. t. 6. f. 1. /If'ahlenb. lapp. n, 826. L. chalybeiformis J/or. Dan. t. 262, Hab. ad terram in alpibus omnibus frequenter. Magis unicolor et constantis coloris quam affines. Ceteruri fere magnitudine sequentis, saepius palmam longus. 1600. LICHEN oc/irolevcus: cornicülatus erectitisculüs pallidus rimulosus divergenter dicho!omus: ratnulis fureatis nigricantibus. Er. beitr. 5. p. 82. — Ach. prodr. p. 215. Il'ahlenb. lapp. n, 825. Hab. ad terram per alpes elatiores a Lapponia usque in Dalecarliam | frequenter. Maxime bicolor omnium simulque versicolor prout plus minusve aéri expositus. 1601, LICHEN ristis: corniculatus cespitosüs cártila- gineus piceus distiche dichotomus ; ramis erectis lz- viusculis obtusiusculis, scutellis nigro-fuscis. //eb, epicil. p. 260. t, 5. f. 1-5. Engl. Bot. 10. t. 720. Hoffm. pl. lich. 2. p. 56. t. 54. f. 1. Swartz musc, illustr. p. 120. ftetz. scand. 2. p. 292. Ach. syne p. 299. Jch. ur. p. 610. Iahlenb. lapp. n. 828. L. normoericus Gunner nore. 3. p.125. t. 2. f. 9-14: 852 CRTPTOGAMIA Hab. in saxis lapidibusque alpium maritimarum Nor d- landice norvegice meridionalis parcius (an Hallan- die secund, Osbeck sótheb. handl. 4. p. 55?) Optime distingvitur substantia fucoidea et habitu subsimili fere Fuci fastigiati. "Tum caulis cum rami fere ejusdem crassitiei, fili tenuioris, vix plusquam unciam longi. Scutella quoque magis terminalia quam in ceteris, saepe sesquiline- am lata. 1602. LICHEN /anatus: corniculato-setaceus decumbens dichotomus elevato-punctulatus flexuosus niger. Zzz7. &peo. n. 1125. "Acvhar. prodr. 9. 2958 9. D. 302e Jor/en- nimiscv2^p. 600. 75 19 2 | £. alpicola: repens nodulosus reticulum quasi con- sütuens, sculellis planis initio marginatis ramulo uno alterove deniatis aterrimis. JVahlenb. lapp. n. 029« JF ulf- in Jacqui coll*95 1 9g y2 81s Hab. in rupibus saxisque sylvaticis apricis passim, sed ibi semper slerilis, nec nisi in alpibus ipsis B fructificans copiose. Totus usque e radice vix seta equina ullbi crassior, sub- tus tantum cinerascens. Uti Lichenes plerique inprimis lu- jus subdivisionis non fructificat nisi locis maxime apricis (alpinis), idque eo uberius quo magis in minutiem deprimitur. Fructificatio primum fere Endocarpi ut in sequenlis 8, sed demum plana-sesquilineam lata ut in praecedente. 1605. LICHEN pubescens: corniculato- capillaceus de- cumbens niger nodulosus ramulosusque; ramulis implexis rigidulis. nnm. svec. n. 1126. B. hispidulus: minor, ramulis subfasciculatis, scu- iellis subglobosis disco impresso minuto. JZahlenb. lapp. n. 030. char. syn. p. 502. Hab. in rupibus et saxis occulüs aqua interdum per- fusis passim ; 7 ad fluvios regionum alpinarum pre- sertim Dalecarlie. 'Tenuissimus omnium capillo nullibi crassior, nec lineis ali- quot longior. Scütellis omnino lectus est £ Dalecarhiae, quam- vis minimis capilo vix triplo latioribus fere "ut fructus Li- chiniae Agh. formatis, nec ullo modo Confervoideae plantae. Forsan tamen sterilis noster status in Scytonema abit. -ALGJE 835 1604. LICHEN cAalybeiformis: filiformis reptans plum- beus axillis compressiusculis, ramis attenuatis fle- xuosis, ramulis divergentibus acicularibus nigris. Linn. svec. n. 1127. .Dill. imusc. p. 66, t. 15. f. io. L. — instar fili chalybei. Cels. herb. n. 455. B. basi albescens. L. bicolor Zr. y. lolus albens. Corn. arenaria Prizes exs. n. 114. Hab. in saxis siccioribus supra muscos passim (ibi- que ad penultimum accedens, sed in truncis arbo- rum sequenti propinquior); 4 precipue in alpinis; y in arena volatili Scanice orientalis. Inter L. lanatum et L. jubatum ita medius ut dubium sit cum quo magis confluat. Xb utroque quodammodo di- stingvitur modo suo reptanter crescendi, quo caulis valde hor- sum vorsum ílexus fere instar fili chalybei (unde Svec. StáZ- trádslaf), ramulis fere angulo recto divergentibus. Ceterum quo magis ab infima basi tectus eo albidior, unde varietates, 1605. LICHEN Jubatus: subsetaceus altenuatus pendu- lus dichotome ramosissimus pallens lividusve; axil- lis compressis; apicibus capillaribus rectiusculis. JLinn. svec. n. 1124. [Festring fárgl. t. 14. Dill. müsc. p. 64. t. 12. f. 7. k Hab. in ramis et truncis arborum sylvaticarum totius .Svecie frequenter. Praecedentibus longior saepe pedalis et tamen ab insitione vix fili crassitie. 1606. LICHEN sarmentosus: filiformis compressiuscu- lus pendulus dichotome ramosissimus pallido -lute- scens; axillis lacunosis; apicibus flexuosis, scutellis concavis lividis; marginibus àcutis inflexis. char. Vet. Ac. Handl. 1795. p. 212. 1. 8. f. 2. syn. p. 295. JVahlenó. lapp. n. 822. JSchrad. diar. 1799. 1. P* 65. t. 5. f. 5. (Usnea dicholoma). Hab. ad truncos pineos in sylvis maximis elevatiori- bus Smolaudisw, Vermlandie superioris pra sertim in 'l'olfmils&ogen inter Dalby et Lima opji- mus passim. Longissimus totius generis saepe semiorgyalis, prope basin filo crassior, ob axillas non tantum compressas verum etiam 854 CRTPTOGAMIA lacunosas totus non parum compressus. Scutela maxima hu- jus subdivisionis lineas duas lata, colore livido a slirpe lu- tescente facile distingvenda. 8. Tremelinti (potius quam Gelatinosi): fo- liis aqua distentis quasi gelatinosis vel po- tius tremel!inee substantie; | scutellis dene ejusdem | mollitiez et coloris ( Collema Ach. syn. p. 3508. Vet. Ac. Handl. 1811. p. 117.) a) ramulosi n. 1607-1610. b) folia- cei *) crassiores n. 1611-1615, **) tenuio- res n. 1614-1620. ***) subtus pubescentes vel granulosi n, 1621-1625. | 1607. LICHEN zriger: gelatinosus ramuloso - crustaceus fusco-niger, ramulis subgrauiformibus, scutellis de- mum convexis uigris. — Swartz. INov.. dct. Ups. 4. p. 245. Ho[fm. en. lich. 1.5. f. 6. Ach. syn. p. 508. Hab. in lapidibus calcareis vel calce conspersis rude- ralis a Scania ad Upsaliam rarius; eliam in Dale- cavlia transitionis. Etiamsi minimus et crustaceus, tamen optime gelatinosus et aquam mox imbibens. Anibitus radiis tenuissimis vere crustaceis vel lapidi innatis nigerrimis fere radicularum in- star cingitur. | 1698. LICHEN asperellus: subgelatinosus fusco-niger crustaceo- ramulosus; ramulis ad ambitum decum- benubus divisis torulosis obtusis, scutellis planis ni- gris. /l'ahenb. lapp. n. 651. dch. in If eb. beitr. 2. p. idx. 4.3. f. 2. (nic Placodia!) Zich. univ. p. 629. Hab. in petris schistosis juxta mare septentrionale Fijnmarkis rarius. Uti a petra magis solutus ita et tam parum gelatinosus ut &quae guttula diu supra crustam stare possit nec dein nisl lente imbibitur. taque non possum non in hoc saltem transi- tum ad praecedentis subdivisionis species tenuissimas videre, ut nulla sit necessitudo ob limites definitos et evidentes ge- nus Collematis distingvendi. 1609. LICHEN muscicola: gelatinosus rammlosus ca- spitosus nigro-fuscus; ramulis subereclus furcatis subulatis, scutellis concavis subbrunneis. — Swartz ALGAE 855 Nov. 4ct. Ups. 4. p. 240. dch. F'et. 4c. Handl. 1795. p. 12. t. 1. f. 5. synops. p. 528. Bernh. in Schrad. diar. 1799. 1. p. 22. t. 2. f. 8. JV'ahlenb. lapp. n. 052. ups. n. 895. B. ramulis confertissimis passim confluentibus. L. subuülis /7 aAMlenb. F'et. 4c. H. 1906. p. 145. Hab. in muscis pu'vinatis ad lapides occultiores pas- sim; & Gotllandiz. Major et evidentior proximis; ramis nudo oculo disting- vendis capillo non angustioribus, saepe lineas aliquot inter muscum longis. Annon status hujus abbreviatus sit L. bys- sinus Flor. lapp.? 1610. LICHEN ve/utinus: gelatinosus fibrillosus pulvi- nato-decumbens niger; fibrillulis simpliciusculis ex- tenuatis rugosis, scutellis concavis subimmersis mar- ginalis fuscis. 4ch. prodr. p. 210. synops. p. 529. Ejusd. in IY eb. beitr. 2. p. 150. t. 5. f. 1. (P. pau- nosa). JPahlenb, lapp. n. 055. 4spegr. blek. p. 83. Hab. in lapidibus et saxis umbrosissimis ex, gr. B. e- kingie, Vermlandie, Lapponia. Praecedenti proximus substantia et scutellis, sed fibrillulis multplo tenuioribus capillo saltem triplo angustioribus. 1611, LICHEN crispus: gelatinoso -pulposus atrovirenus imbricatus; lobis crenatis obtusis, scutellis rufescen- tibus concavis marginatis undique erumpentibus. JLLinn. syst. nat. ed, 32. p. 710. char. (ich. um. p. 632. (C. pulposum). | Bernh. in Schrad. diar. 1799. 1. p. 7. t. 1, f. 1. 6. Dillen. musc. p. 159. Eu. Hab. inter gramina et muscos collium elatiorum cam- pestrium saltem Svecia orientalis mediae passim. À tenui et saepe jamdudum scutellifero initio orbatim cre- scit pulpositate plerumque aucta, quo denique valde multi- plieatus et crispus. €eterum quoque insignior reliquis fre- quentioribus formis hujus subdivisionis, scutellis saepe duas lineas latis praeditus. 1612. LICHEN £ezax: gelatinoso - coriaceus glaucescen- ter virens subimbricatus; lobis rotundatis planiuscu- lis, scutellis rufescentibus concavis immersis demum 856 CRTPTOGAM1A folio fatiscente albo-marginetis. | Ssgeartz INov. Act, Ups, 4. p. 249. zchar. Fet. de, Handl. 1795. p. 9. 4. 1. f. 1. prodr. p) 190. DLL D. GXdS syn. p. 914... Bernh. in Schrad. diana 3909. 3. pi 14. t. 23. f. 5. IFahlenb. F'et. 4c. Handl. 18006. p. 145. Hab. iu muscis ad petras extimas Oelandie et Got- landisz rarius. Crassus fere ut praecedens, sed firmioris fere coriaceae substantiae (qualis in calce non inconsveta), quae destructio- ne albescit et quasi íatiscit (forsan ob calcem inclusam), re- manentibus scutellis solis rufescentibus et hoc modo albo- marginatis. 1615. LICHEN Aydrocharus: gelatinoso - cartilagincus virenti -fuscescens subimbricatus; lobis subtruncatis repandis incisis, scutellis elevatis concavis pallide rulescenlibus. /Z'ahlenb. Pet. Ae, Handl. 1806. p. 1453.4. 4.. fuo. Aehar. meth possa BON s d 643, synops. p. 219. Hab. in petra calcarea. unda subinde irrigata insule St. Carlsó ad Goilandiam. Vix ullus in slatu sicco tam induratus, in humido autem: iam firmiter crassus. i 1614. LICHEN :nyriococcus: gelatinoso-foliaceus atrovi- rens adscendens; lobis confertissimis complicatis crispis granulatis; scutellis marginalibus granulifor- mibus aggregatis concoloribus: disco impresso puu- ctformi.. 4dch F'et. Ac. Hand] 19801. p. 159. t. 5. f. 3. meth. p. 258. lich. unie. p. 658. — L. polyan- thes Bernh. in Schrad. diar. 1799. 1. p. 12. t. 3; f. 4. Hab. in muscis rupium infra Kolmorden ad Pampus et ad Norrkóping extra Sjótullen Ostrogothic hittoralis rarius. 5 Maxime granulatus omnium marginibus suis confertis su- perficiem quasi totam granulatam constituens. Granula, quae disco punctiformi in scutella abeunt, tam iinuta ut nudo o- culo parum distingvantur verrucis Endocarporum fere similia. 1615. LICHEN fascicularis: gelatinoso- foliaceus atro- virens exlerius imbricatus interius plicatus crispus- que; scutellis marginalibus congregaus demun pla ALGJE us 857 nis rufescenlibus.. Zignm. mant. p. 155. Ach. Ft. 4c. Handl. 1795. p. 10. prodr. p. 129. meth.. p. 239. syn. p. 517. Bernh. in Schrad. dtar. 1799. 1. QV As. 5i. f.93. "DIL musc- pi 34y- 4. 19. f. 25 Fries exs. n. 5o. Hab. in lapidibus vel calcareis vel littoralibus utrius- que maris, eliam septentrionalis 1 Piumarkise, passim. Praecedente multoties major et inagis evolutus; an autem a loco evolutioni suae magis favente ortus, difficile est dictu. 1616. LICHEN pZicatilis: gelatinoso -foliaceus atrovi- rens subimbricatus ditutu radiaim plieatus, scu- lelis la'eralibus sessilibus concavis TA Achar. Vet. 4c. Handl. 1795. p. 11. F1. frg. 2. prodr. p. 129. meth. p. 240. syn. p. 514. JY eb. et Mohr schtwed. reis. p. 103. Fries exs. n. 96. Hab. in lapidibus subinundatis vel aqua undarum sz- pe couspersis ad lacus majores et alliores ut Vet- tern prope Vadsteua, Yngen ad Persberg Verm- landie. Ambitu multiplicato magis luxuriat quam affines. a617. LICHEN melcnus: gclatinoso-foliolaceus nigre- scens; marginibus elevatis gyroso-undulatis crenatis, eutellis submarginalibus demum. explanatis conco- loribus margine creuulatis. char. FK'et. dc. Haudl. 1001. p. 160. t. 5. f. 5. meth. p. 240. lich. un. p. 656. syn. p. 5315. I'ahlenb. Japp. n. 636. ups. n. 689. L. jacobezfolius Berah. im Schrad. diar. 799. 1. p. 1i. d.i f. 5. Hab. in saxis inter muscos per regiones campesires vel litorales fere to!ius Svecice passim. Foliola ejus contigua superficiem totam atram constituunt, ecutellis magnis interdum lineas duas latis. 1618. LICHEN scotinus: gelatinoso- foliolaceus glauco- nigrescens; foliolis adscendentibus incisis plicatisque reliculato- rugosis, sculellis submavginalibus conca- vis nigrescenlibus. char. F'et. Ac. dfandl. 1801. p. 162. t. 5. f. 4. meth. p. 257. lich univ. p. 651. sit syn. p. 929. IH ahlenb. lapp. n. 8595. L. sinuatus Bernh. in Schrad. diar. 1799. p. 20.t.2. f. 1. 858 CRTPTOGAMIA Hab. in muscis pulvinatis rupium apricarum per re- gioues campestres et liltorales rarius, Modus crescendi fere praecedentis, sed substantia et rugo- sitas foliolorum affinitatem summam cum L. lacero indi- cant. Interdum tenuitate ad L. Schraderi Bernh. accedit. 1619. LICHEN /laccidus: gelatinoso-membranaceus vi- rescens demum atro-granulosus fuliginosusque; lobis flaccidis rotundatis, scutellis lateralibus planis rufis. Ach. F'et. Ac. Handl. 1795. p. 14. t. 1. f. 4. 1801. p. 163. t. 5. f. 5. (rivularis). meth. p. 229. synops. .4522. | Fiencqde Ps L. furvus zfchar. Pet. Ac. Handl. 1001; 9. 104, £..9- f. b. y. elongatus piunatifidus. L. tuneformis char. et. Ac. Handl. 1795. p. 17. t. 1. f. 6. Hab. in rupibus aqua sspe perfusis regionum frigi- diorum passim, sed fructificans vix nisi in fodinis Bispberg et Silfberg ad Boda Dalecarlie, ad Sala, in Kolmorden et ad Gammallil Ostrogothia. Demum Gyromium deustum refert, fuligine atra inter scutella rufa singularis. : 1620. LICHEN zerescens: gelatinoso-membranaceus la- tifolius nigro-olivaceus plicato-radiatus subtusque scrobiculatus; lobis rotundatis, scutellis proboscideis rufo-nigrescentibus. JLinnm. suppl. p. 451. Achar. Vet. Ac Handl. 1795. p. 15. prodr. p. 150. syn. p. 521. JF'ahlenb. lapp. n. 039. Fries exs. n. 69. Dillen. musc. p. 158. t. 19. f. 20. | L. Vespertilio Z/or. Dan. t. 1125. f. 3. Hab. in caudicibus populorum regionum sylvaticarum passim. Interdum ad latitudinem palmae expansus alae Vespertilio- nis instar; subtus valde reticulatus. Vetustate crassescit et eo similior Gyromio pustulato evadit. 1621. LICHEN sa£urninus: gelatinoso -alutaceus la!ifo- lius atro-virens subtus incanus; lohis oblongis un- dulatis, (scutellis planis rubris) JDzcks. cr. 2. p. 21.120: f. 8. ch. Vet. Ac. HL, 10998 B8316..£.. 1. f- 5. (discolor). meth. p, 221. syn. p. 520. ['ah- lenb. lapp. n. 840. ALGZE 839 Hab. in caudicibus occultis populorum sylvaticarum passim parcius. Siccitate neutiquam corrugatur ut proximi, sed tantum fle- ctitur, idque ob substantiam crassiorem magis alutaceam quam in ceteris. Superficies inferior quasi saccharo vel cinere sa- turni conspersa, unde nomen. 1622. LICHEN /acerus: gelatinoso- membranaceus reti- culato-rugulosus adscendens; lobis lacero-ciliaüs su- ra cesiis inlra fibrilluloso-glaucescentibus, scutellis E oubos urceolatis rubicundis, ch. prodr. p. 155. syn. p. 527. Engl. Bot.t.1982. JPahlenb. lapp. n. 038 ups. n. 892. Fries exs. n. 49. ''remella lichenoides Zz. seec. n. 11589. Hab. inter muscos ad rupes umbrosas passim. Semper rugulosus manet et ob fibrillulas minus diaphanus quam insequens. Bene fructifera exemplaria margines fim- briatos plerumque amittunt (8 ateleum Achar.) simulque paullo crassescunt: scutell minuta fere L. Acharii sed margine duplici (Biatorae!) in statu sicco, 1n humido autem demum tota tumescunt et virescunt omnino ut folia. Status hic duplex forsan optime commonstrat Lichenes sola siccitate in Biatoram abire, ut etiam ab altera parte in Ramalinam. l]taque formas has tam ab humiditate ortas (Collema) quam a siccitate nimia productas (Biatora in stirpe humidiore, Ramalina et parüim quoque Cornicularia in sicciore) potius ut degenerationes Lichenis generi subsumere vel ap- pendicis modo adjungere quam pro generibus diversis habere, consultius duxi. Quantum fieri potest certe evitandum, ne status diversi a loco evidenter orti fiant species, multo mi- nus genera! 1625. LICHEN tremelloides 8: gelatinoso - membrana- ceus subdiaphanus virenti-casius; lobis rotundatis fle- xuoso-crispis integerrimis subtus margineque pul- vereo-granulatis, (Linn. suppl. p. 450). | Ach, lich. un. p. 656. 8 cesium (ex Helvetia). syzops. p. 526. Fries exs. n. 70. Hooker fl. scot. 2. p. 72. . Hab. inter muscos rupium versus mare occidentale Hallandie adjaceutisque Smolandie, nec non Gothoburgi (/fAahlberg). - 84o CRTPTOGAMIA Membrana undique aequabilis (sine ullis rugis), magis vi- ireae vel potius tremellinae pelluciditatis. | Constituitur haec membrana solis cellulis aqua distentis, nullam gelatinam mul- to minus gluten contmentibus. Melius itaque hi Lichenes tremellim quam gelatinosi dicuntur. Inprimis nomen Colle- matis chemieae constitutioni ita adversariatur, ut ob hane so- - lam causam vix admittendum. - PELTIDE A. Achar. meth. p. 282. Lichenes coriacei Linn. Receptaculum explanatum peltiforme, frondi omnino aduatum nninarginatumque vel tantum margine pa- rum elevato laceroque cinctum, oblongatum; disco frondibus valde discolori, tenui. — — Z'rons maxime coriacea utrinque discolor 1) subtus venis villosts plus munus radzcans, peltis anticis a) superficialibus n. 1624. 1625. b) marginalibus *) verticalibus n. 1626. 1627. .**) horixontalibus m. 1629. 1629. 2) Frons subtus avenis peltis posticis n. 1650. 1631. 1624. PEL'TIDILA crocea: peltis in pagina superiore media elevatis spadiceis, Íronde subtus (venoso-) crocea. char. meth. p. 290. syn. p. 9. (Solorina). IPahlenb. lapp. n. 841. Lichen croceus AJznm. svec. n. 1101. lapp. n. 445. (11. $3. FFestrins faret 278 | Hab. in terra denudata sicciore alpium Lapponicarum et Norrlandicarum nec non sylvarum adjacentium ubique; Dalecarlie in Lumsheden copiose. Frons congregata uncias nonnullas lata, supra in statu hu- mido obscure viridis, in sicco cinnamomiea. Peltae subtüs li- berae (nec radicantes), itaque sese elevantes convexae. 1625. PEL'TIDEA saccata: pelüs in pagina superiore media demum depresso-saccatis subfuscis, fronde subtus (venuloso-)albicante. char. meth. p. 291. jl'ahlenb. lapp. n. 042. ups. n. 9oo. Lichen saccatus JLzn. svec.n. 1102. estring Vet. Ac. Handl. 1795. p. 54, | £. pelüs primariis, fronde obsoleta, Lecanora Som- merfeliui Forbes MS. Hab. in muscis ad terram irrigatam vel rupes umbro- L4 ALG E 841 sissimas precipue regionum montosarum occidenta- lium passim; £4 in subalpinis Nordlandi:e (Som- merfelt). Frons in ordinaria forma primum evolvitur plus minus la- ta, supra semper vilidis peltis initio cinnamomeis omnino superficialibus, sed dein radicando sese deprimentibus fusce- scentibusque, idque ita ut frons demum obliteratur solis su- perstitibus peltis eo magis sacciformibus, nomen svecicum Sáckmossa optime merentibus. Statum hunc ab initio jam- dudum refert g, in qua frons vix uuquam explicatur, sed solae peltae in conspectum veniunt margine crasso albo fere farinaceco (propemodum ut in Lichene hypnorum). 1626. PEL'C'IDEA aphtosa: peltis anticis margiualibus adscendentibus rotundatis rubris, fronde viridi fu- sco-verrucosa (subtus demum fusco-venosa). Zh. meth. p. 207. syn. p. 259. Sv. Bot. t. 510. Il'ah- lenb. lapp. n. 644. Lichen aphtosus Zznzn. seec. n. idu Hab. inter muscos sylvarum locis declivioribus fre- quenter. Frons omnium latissima saepe ultra palmam lata Svecis AIf- náfver, alias 'orskmossa ; verrucis (aphtis) praecipue in crassiore varietate planis, scutella Stictarum non parum referentibus. Ceterum fÍírons inter hypna locis occultissimis subtus tota tomentosa sine evidentibus venis, in caudicibus emortuis subtus fusco-venosa, alibi grandius albo-venosa in- ter venas tenuior, quibus formis a loco pendentibus varieta- tes sequentis speciei quasi praeparantur et confirmantur. 1627. PEL'TIDEA cazina: peltis anticis marginalibus adscendentibus demum elongatis rufescentibus, fron- de cinereo-rufove- virescente subtus albescente. JV'ahenb. lapp. n. 945. ups. n. 903. Lichen caninus Znzaz. svec. n. i100. «e malacea: fronde crassius coriacea subtus ubique tomentosa. P. malacea zfchar. sym. p. 240. spegr. blek. p. 85. lich. univ. p. 518. * margine crispo farinaceo. J/ahlenb. lapp. n. 045 g. P. canina 2 inflexa Achar. lich. univ. p. 510. 843 CRTPTOGABMIA B. albescens: fronde inter venas crassiores albidas radiculasque albo-tomentosas tenuiore (magis mem- branacea), supra pulverulenta. P. canina Hoffm. — Fries exs. n. 111. — P. lev- corrhiza F/órke. — Dill. musc. p. 200. t. 27. f. 102. y.rufescens: fronde coriacea supra levigata rufescen- te subtus fusco-venosa radiculosaque. Sv. Bot. t. 157. P. rufescens /offin. germ. p. 107. Ach. meth. p.205. Fries exs. n. 110. Dill. musc. p. 208. £27. f. 105. P. ulorrhiza F/órke lich. exs. n. 154 P. spuria Zchar. meth. p. 295. t. 5. f.23. P. polydactyla char. sym. p. 240. Hab. in sylvis totius Svecie frequenter: « inter Hy- pna majora erectioraque locis umbrosissimis sed * apricis saxorum eliam montium Godtsundensium Upsalie; 4 in Hypnis repeutibus aliisque muscis; y in lignis caudicibusque emortuis putrescenübus. Quin formae hae ab origine communi pendeant et saltem ab initio a loco ortae sint, vix dubium videtur. Tamen sae- pe eximie differunt: & fronde supra alutacea vel praecipue in *") malicorium (corticem fructus Punicae Granati) paene referente, margine demum albo-pollinifero; & fronde infirmata vel tenuior facta tum ob radiculas maximas saepius eleganter albo-plumosas tum pulverem superficiei superioris ; 7 superficie frondis laevigata et pagina inferiore ad sequen- tem speciem accedere videtur, et nihilo tamen minus inter- dum formam veteriorem praecedentis varietatis refert. 1628. PEL'TIDEA ZAorizontalis: peltis anticis in apice loborum adscendentium subhorizontalibus trausver- sim oblongis badiis, fronde glauco-virente levigata inter venas fuscas albo-maculata. char. meth. p. 2988. lich. un. p. 515. syn. p. 258. IV'ahlenb. lapp. n. 055. ups. n. 905. | Od Lichen horizontalis Linn. mant. p.152. Fl. Dan. (. 555. Dill. musc. p. 205. i. 28. f. 104. 7V'e- string F'et. 4c. Handl. 1795. p. 49. 8. collina: minor, peltis subrotundis obscurioribus, fronde cinerascente. char. lich. univ. p. 516. L. collinus AcAar. prodr, p. 162. JV'eb. et Mohr schwed. reis. p. 95. (et p. 74? P. chlorophylla). ALGJE 845 P. scutata 2 colina ^char. synops. p. 257. 4spe- gren bleking. p. 935. Hab. inter hypna ad rupes saxaque sylvarum majo- rum monlosarum passim: £ locis collinis magis de- nudalis regionum temperaliorum ex. gr. Omberg supra Vesterlósa Ostrogothie, Blekingie. . Frons tota màgis papyracea quam in praecedentibus item-. que lobi fructificantes breviores, hinc peltae crassiores non retrorsum convolvuntur, sed planae persistere possunt, supra frondem parum elevatae, unde nomen aptum svecicum Platt-laf. Nec fg differre videtur nisi explicatione minore a loco minus favente. Etiam ejus pagina inferior inter ve- nas fuscas confluentes quasi rimas albissimas ostendit. 1629. PEL'TIDEA venosa: peltis subanticis horizontali- bus nigro-fuscis, fronde adscendente supra viridi subtus venis nigris excurrenlibus. char. meth. p. 202. lich. univ. p. bi&. synops. p. 257. JVahlenb. lapp. n. 646. Lichen venosus JALinn. sevec. n. 1097. Flor. Dan. t. 1125. f. 1. Dillen. musc. p. 2090. t 28. f. 109. Hab. in terra declivi subhumida occulta passim. Venae quam in omnibus ceteris longe validiores, fere sti- pitem peltarum referentes, fronde tenui minoreque quasi con- nexae et alatae. 165o. PELTIDEA resupinata: peltüs posticis subhorizon-: talibus rufo-fuscis, fronde crispa castaneo-livida subtus pallescente (pubescente granulosave). Zchar. meth. p. 209. syn. p. 241. (Nephroma). //ahlenb. lapp. n. 047. Lichen resupinatus Linn. svec. n. 1096. Dill. musc. p. 206. 1; 28. f. ro5. | B.levigata: subtus levis, peltis dilutioribus. P. levigata Zch. synops. p. 242. y. parilis: subtus levis nigricans. — Zfch. syn. p. 242. Hab. in saxis apricis sylvarum et ad caudices arbo- rum usque in alpes ubique; 4 et y presertim in sub- alpinis Lapponiaz. Bespectu coloris et pubescentiae satis variat, sed semper sequente multiplo minor. 844 CRTPTOGAMIA 1631, PELTIDEA arctica: peltis posticis aurantiacis, fronde expansa sulphurea subtus nigra. — 4ch. meth. p. 298. syn. p. 241. (Nephroma polaris). | //ahMenb. lapp. n. 948. Sv. Bot. t. 522. : Lichen arcticus Ann. svec. n. 1099. Jestring Yet. Ac. Handl. 1795. p. 45. FI. Dan. t. 466 et 1450. Hab. in terra muscosa subalpina et sylvatica elatiore Lapponie et totius Norrlandisa usque in Dale- carliam ex. gr. ad Styggforssen frequenter; dein !an- tum in jugis altioribus Vermlandise, Vestiro- gothic et Ostrogothisz rarius. Maxime expansa hujus generis. Inprimis peltae majores quam ulla alia fructificatio Algarum saepe ultra unciam la- tae, siccitate coccineae et eo magis conspicuae, 450. US N E A. - char. meth. p. 266. Lichenes filamentosi op!imi. Linn. Orbilli (receptacula orbicularia tenuia) planiusculi, stir- pi substantia et colore subsquales, margine radiis nu- merosissimis. — Stirps filiformis: filo centralt tenact vasculari (fübrilloso) inira corticem plus minus dis- riumpentem; ramulis divergentibus. : 155». USNEA hirta: erectiuscula cinereo-virens, ramu- lis ultimis divaricatis fibrillosis pulverulenusve, or- billis maximis subterminalibus albo- virescentibus, ZFahlenb. ups.- n. 906. U. florida Zchar. meth. p. 507. lich. univ. p. 620. synops. p. 504. fries exs. n. 120. L. hirtus (pulverulentus) et floridus (orbillis przedi- tus) Lznn. svec. n. 1120. 1150. Hab. in sepimentis ligneis, parietibus, truneis arbo- rum precipue regionum campestrium frequenter, Orbili interdum semiuncialis latitudinis in stirpe fantuni unam alteramve unciam longa, hinc inter omnes maxime ílo- rida species, sed ílorescenüa haec tam rara ut vix nomen speciel praebeat. 1655. USNEA plicata: pendula cinereo-virens subdi- chotoma; ramis ramulisque implexis subcapillaceis, orbillis concavis. char. meth. p. 410. lich. univ, p. 622. synops. p. 5095. ALGAa 845 Lichen plicatus Lzzz.seec. 2. 1122. lestring [ret t.8. B. erectior. L. comosus Zch. F'et. 4c. H. 1795. p. 209. £, 8. f. 1. Hab. in arboribus inprimis frondosis passim. Quodammodo media inter praecedentem et sequentem. Nec constat, an exsistant vel ubi positi sint limites inter has species. 1654. USNEA barbata: pendula cinereo - pallida; ramis ramulisque creberrimis demum elongatis. | ZcAar. meth. p. 515. lich. univ. p. 6024. syn. p. 306. IP'ah- lenb. ups. n. 9o9. lapp. n. 024. Dill. musc. p. 65. £ i2. f. 6. Fries exs. n. 119. Lichen barbatus Linn. svec. n. 1125. Hab. in arboribus acifoliis sylvarum ubique frequenter. Longissima omnium saepe pedalis et ultra, sed fructificatio vix ulla. Svecis Skágg-laf vel simpliciter Lo dicitur, quod lanuginem indicat, nec minime synonymon Licheni graeco- latino, magis crustaceum indumentum significanti. 459. BZEOMYCHES, Ach. meth. p. 319. Lichenes fruticulosi plerique et scyphiferi L7. 'lTubercula plus minus immarginata, obducta sirato de- mum convexo lenui: seminulis in perispermio subsoli- tarüs. — Spes ad basim plerumque RAN , ra- rius tantum granulosus, rarissime nudus, ceterum 1) fistulosus (Cenomyce Achar. syn. p. 248. Vet. Ac. Handl. 1810. p. 504) a) axillis perforatis m. 1655- 1642. b) scyphis diaphragmate occlusis (Schyphiferi) *) tuberculis fuscis m. 64d 21649. **) coccineis n. 1650-1655. c) scvphis nullis nec axillis perforatis n. 1656-1659. 2) pedicellis solidis (Beeomyces Ach. sym. p. 279.) n. 1660-1662. 3) pagwlis stipitibusve tn- flatis n. 1665-1665. 1655. BZJEOMYCES ranpiferinus: pallide eimerascens ]lwvis irichotome ramosissimus demumque radiatus, axillis perforatis, apicibus nutantibus. «— Air. 5$vec. n. 1117. Sv. Bot. t. 47. JDillen. musc. p. 107. t 16. f. 29. A. B. — char. synops. p. 2977... p. alpesiris: ramulis implexis zqualibus. Dem l.c. f. E. FP, Flor. Dan, t, 390 Flor. Svec. 54, 846 CRYPTOGAMIA 7. pungens: ramulis divergentibus subulatis. JZah- lenb. lapp. — char. syn. p. 278. Fl. Dan. t. 559. Dillen. musc. 4 110.4. 16.. f. 3o. Hab. in terra alpestri omnium frequentissime, cete- rum ubique in sylvaticis sterilioribus. Ut sequente longe ramosior ita quoque tenulor : stipite ceri- trali utplurimum lineam tantum crasso. Omnium etiam uti- lssimus Svecorum. At ez-mossa., £i 1656. B/EOMYCES uncialis: pallidus leviusculus di- chotomus, axillis cribrosis, apicibus subconicis pa- tentibus fuscescentibus. | Lzn. seec. n. 1118. Dill. 7hiLSC, p. 99., f. 16. f. 92... char. sym. p. 270. .. &. aduncus: major, apicibus demum aduncis. ch. L. c... Fries exs. n. 07. Hook. scot, p. 64. Dilen. USC. D. Q0. T. 1D, f. 9. : Hab. ad saxa aprica sylvarum ubique frequenter. — Plerumque colore magis lutescente et crassitie facile di- stngvitur a praecedente. Interdum etiam scyphulos planos satis efformatos, quamquam semper cribrosos, gerit (D. amau- rocraeus Fl. lapp. n. 667. — Achar. syn. p. 264). 1657. B/EOMYTCES subulatus:- cinereo - lividus leviu- sculus dichotomus, axillis perforatis, ramis subula- tis curvatis: apicibus demum furcatis divergentibus, JLinn. seec. n, 1119. Dill. musc. p. 102. t. 16. f. 26. Fries exs. n. 117. (conf. obs. n. 50). | £.furcatus: ramosior magisque divergens. Z7 ah- lenb. ups. — Dill. musc. p. 105. t. 16. f. 27. Hab. in ericetis sylvaticis ubique. ; Licheni aculeato quodammodo habitu aualogus. 1658. B/JEOMYCES racemosus: cinereo- virescens de- mum squamosus, stipite demum rupto dilatatoque curvato, ramis subsecundis, apicibus divergentibus spinulosis. | offm. germ. 1795. p. ii4. | Dullen, 7hUSc. D. 101. t. 16. f. 25. ahlenb. lapp. n. 670. char. syn. p. 275. Fries exs. n. 50. Hab. plerumque in truncis arborum. dejectis putre- scentibus passim. Proximis plerumque longior, latere superiore rupto et hinc rami subsecundi. ALGJ/E 847 1659. BZJEOMYCES squamosus: anlbescens granulato- squamulosus, stipite ramoso elongato, axillis late- ralibus subinfundibuliformibus. offm. germ. 1795. p.125. Dill. musc. p. g^. t. 15, f. 17. Fries exs. n. 57. Cen. sparassa 4char. syn. p. 273. Hab. in caudicibus truncisque putrescentibus ad ter- ram sylvarum passim. Inferne squamuloso-, superne fere farinaceo-albicans. Cete- rum magnitudine valde varians, ut in exs. Cel Friesii o- | ptime videre licet. /.164o. B/EOMYCES crispatus: ]l»vis albescenti - lividus | subdichotomus, axillis lateralibus infundibuliformi- bus oblique dilatatis crispis dentatisque, — 7 aAenb. lapp. n. 068. ch. syn. p. 272. Fries exs. n. 506. Hab. ad terram sylvarum passim, Scyphi initio clausi omnino occurrunt, sed hi imperfecti esse videntur; plerique demum dilatantur in axillas, saepe ires lineas latas. 1641, B/ZEOMYCES 4zurpgidus: levis albescenti - lividus dichotomus, axillis turgidis cribrosis scyphisque ra- diatis, foliis subradicalibus pinnatifidis, Er. cr. n. 297. Hoffm. s. 1795. p. 124. Cen. parecha ch. syn. p. 272. Pet. Ac. H. 100. paso rw Hab. inter muscos ad stillicidia aquarum et rivulorum, salteim Svecizé temperatüoris usque ad Upsaliam, rarius. Divisione stipitis, axillarum et scyphorum D. unciali a- nalogus, sed saepe penna anserina crassior et insuper foliis radicalibus magnis diversissimus. | 1642. B/EOMYCES cenoteus: cssio - cinereus pulveru- lentus alternatim divisus, axillis infundibuliformi- bus subcylidricis, tuberculis subcontiguis czesio- fuscis. char, meth. p. 945. t. 9. f. 7. syn. p.27. Wahlenb. ups. n. 915. | Cen. brachiata Z'rzes exs, m. 55. "Hab. ad caudices.pinorum in sylvis densissimis sal- tem Svecie temperalioris passim copiose. , Exemplaria minora tota tantum pulvere obtecta, sed un- cialia et ultra inferne squamulosa fere ut. D. squamosu s. 848 CRTPTOGAW14A Crassioris subalutacede substantiae est, unde margines axilla- rum mox inílectuntur et stirps tota subcylindrica obtusa. 1645. B/EOMYCES degenerans: glaber subverrucosus demum inferne nigrescens alboque guttatus, stipite subdichotomo polymorpho, scyphis irregulariter in- cisis cristatisque, tuberculis fuscis. J/órke in IPeb. beitr. 2. p. 808. Dillen. musc. p. 97. t. 15. f. 20. Il'ahlenb. lapp. n. 455. Fries exs. n, 54. Cen. gonorega Zchar. syn. p. 258. Hab. in sylvis acerosis macris passim. Quasi degenerationem sequentis vetustam refert. 1644. B/EOMYCES gracilis: levigatus sublividus, sti- pitibus subfiliformibus divisis fastigiatisque: apici- bus subulatis, scyphis cyathiformibus dentatis, tu- berculis pedicellatis fuscis. — Linn. svec. n. 1115. Dill. musc. p. 98. t. 14. f. 15. FI. Dan. t. 1556, f- 1. (radiatus). .Frzes exs. n. 55. p. turbinatus: süpitibus superne inflatis. — ZcAar. prodr. p. 192. Hab. in apricis sylvarum vulgatissimes £ locis occul- tioribus. Plerumque simplicior et totus magis stipitiformis (Svecis Stángel-laf) coloratusque, sed locis aliquando irrigatis de- mum verticillatim ramosus albescens. 1645. BZEOMYCES verticillatus: glaber leviusculus sublividus, stipitibus cylindricis simplicibus, scy- phis planiusculis e centro proliferis, tuberculis ver- ticillatis sessilibus fuscis. | Plórke zn IP/eb. beitr. 2. . 285. Dillen, musc. p. 80, f. 14. f. 6. D-H. ahlenb, lapp. n. 964. Achar. syn. p. 251. p. foliaceus: folis elongatis incisis. LL. cervicor- nis Zch. Jet. 4c, Hand. 1801. p. 942. t. 4. f. 5. — 1810. p. 291. Syn. p. 251. Hab. in terra aprica ad saxa sylvatica passum parcius. Praecedenti propior quam sequenti. Scyphi diaphragia crassius quam in ceteris, in centro mox sese elevans et fere instar marium Polytrichorum proliferum. Demum verticilli foliosi fiunt. Quo pauciores scyphi eo majora folia unde |y; , ALG JE 849 19. B/JEOMYCES pyxidatus: glaber verrucosus vi- renti -griseus, stipite obconico scyphoque dilatato patulo: fundo impresso, tuberculis subpedicellatis fuscis. — JLinn. svec. n. 1111. Se. Bot. t. 490. f. 1. lVestring fárgl. t. 17. Dillen. musc. p. 79. t. 14. f. 9. A-C. ch. syn. p. 252. 8. Pocillum: e basi latior grandius verrucosus. Sy. Dot. l. c. f. 2. dchar. svn. p. 255. Hab. in terra sterilissima ad saxa ubique. Pyxides infundibuliformes omnium maximas, interdum di- gitum latas, gerit, unde Svecis notior Tratt -/af. 1647. B/EOMYCES /Jimbriatus: pulverulentus vire- scenti- cinereus zquabilis, stipite superne obconico scyphoque dilatato demum readiato, tuberculis pe- dicellatis fuscis. — JLznnm. svec. n. i112. ch. sym. p.25. JDillen. musc. p. 94. t. 14. fig. 0. Fries exs. n. 806. Hab. in caudicibus et lapidibus tenui terra teclis passim. Praecedente saepius multiplo longior et angustior, magis radians; radiis vero erectioribus. 1640. B/EOMYCES cornutus: superne pulverulentus inferne livido- virescens, stipite cylindraceo atte- nuatoque, scypho angustato integro: tuberculis fu- scis minutis. — Jun. svec. n, 13115. Ach. prodr. p. 192. eth. p. 343. lich. univ. p. 5&5. | Dill. musc. p. 90. £35, f. v&. .— Fries eXs. n. 116, Hab. in truncis dejecüs vetustis per sylvas deustas passim. Cornua (stipites) sterilia hujus plerumque pennam gallina- ceam crassa (cum in praecedente saepius filiformia), quod ad maximam partem obducta epidermide virescente passim se dissolvente. 16469. B/EOMYCES alcicornis: nudus subgranulatus pallescens, scyphis margine proliferis, tuberculis subfuscis, folüs subradicalibus maximis palmato- lobatis incisisque demum nigro-ciliatis. ch. ;»eth. p. 549. prodr. p. 184. lich. univ. p. 529. syn. p. 25o. JDillen. musc. p. 87. t. 14. f. 12. À. Jail. $50 — CRTPTOGAMLA V par. £21. f. 5. Flórbe: in. lViehy beitr. 92 p. S Zspegren. blek. p. 05. (cum Cen. endiviseloli? L. foliaceus Hoffm. germ. 1795. p. 195. —Heti gerade, 2. psges: : Hab. in terra supra petram calcaream Oelandic passim, Blekingic alibique raro. Mira species foliis in toto geuere maximis cornua Alcis referentibus interdum uncialis longitudinis luxurians, sed eo rariores et minores plerumque sunt scyphi. 1650. B/EOMYCES cocciferus: glaher subverrucosus, stipite scyphoque obconuico suhintegro pallido, tu- berculis coccineis. — J;inz. seec. n. 3109. Ach. syn. p. 269. |.Engl. Bot. 29. t. 2001 ME muse, p. 82. t. 14. f. 7. IPahlenb. lapp. n. 856. Cap. extensa P/órbe in Berlin. Mag. 1808. p, 222. B, cornucopioides: tuberculis copiosioribus e cen- tro. Zzzun. fl. lapp. n. 4523. seec. u. 1110. Dillen., lc f. K -M. Fries exs. ni 88. Hab. in saxis terraque sylvestri duviori ubique. Nullus vulgatius nitet tuberculis coccineis, Svecis Cocczo- nell- laf. 1651. B/EOMYCES bellidiflorus: glaber granulatus. de- mumque squamulosus, stipite subeyliudrico indiviso scyphisque angustis, tuberculis marginalibus minu- tis confertissimis coccinels — Zch. Jet. 4c. Hazdl. 1801. p.539. f£. 4. f. 1. synops.| p. 270. Plürbe in Berl. Mag. 1808. p. 224. Hab. inter Polytricha humida in terra subalpina Da- lecarlia etc. passim; optime vero in Kolmorden ex. gr. ad Ródmossen O strogothie., Plerumque ultra unciam lougus et pennam gallinaceam crassus; scypho minutis suis tuberculis florem Bellidis non male referente. 1652. B/EOMY CUS pleerotus: pulverulentus pallidus, supite scyphoque obconico, radiis inequalibus pa- tlentibus, tuberculis coccineis. — J"/órke im Bertin. JMag. 1808. p. 210. char. Symp. 270... Pries [2A €X98, . Ok, ALG E 851 Hab. in ierra praecipue regionum littoralium occiden- talium passim. Forma fere B. cocciferi, sed plerumque minor et con- traclior, 1653. B/EOMYGCES macilentus: pulverulentus albe- scens, slipitibus cylindricis subindivisis scyphisque angustalis, tuberculis coccineis. — rh. dec. n. 267. — Flórke in Berlin. Mag. 1908. p. 214. — ll'ahlenb. lapp. n, 659. ups. n. 922. ries exs. n. 52. Cen. bacillaris 44char. syn. p. 266. Hab. ad saxa sylvestria aprica passim. Maxime macilentus: stipitibus vix unquam penua columbina €rassioribus scyphisque paullo tantum latioribus. Pulvis su- perficiei interdum conflatus in granula, quem statum maxime perfectum exhibere videtur Cen. Flórkeana Fries exs, n. 82. 1604, B/EOMY CES deformis: pulverulentus sulphu- reus, slipite cylindrico simplicissimo sursum ven- tricoso, scyphis urceolatis crenalis, tuberculis coc- cineis, — Ann, svec. n. 1116. lapp. n. 4595. t. 11. f. 5. Dill. musc. p. 95. t. 15. f. 10. A. Ach. syn. p. 269. Il'ahlenb. lapp. n. 061. ups. n. 925. Aspegr. blek. p. 82. Hab. in terra supra saxa elata frigidiora praecipue Svecie seplentrionalis frequeuter; Pahlunae quam copiosissime. Interdum digito minore non brevior et pennà anserinà vix augustior, 1655. BZEOMY CES dzsitatus: pulverulentus albicans, slpitibus demum dilatatis 1n scyphos dimidiatos di- gitatim. divisos, tuberculis coceineis, foliolis radica- libus expansis subtus pulverulentis. — Jn. svec. n. 3114. Dill. musc. p. 96. t. 15. f. 19. ch. syn. p. 267. lPahlenb. lapp. n. 861. ups. n. 924. JPries exs. n. 025. Hab. in caudicibus putridis praecipue pinorum per sylvas majores passim. Insignis species foliis et scyphis latis squarrosis. 1656. BD/ZEOMYCES symphycarpus: squamaceus: squa- mis lobatis supra lhvidis subtus albidis, tuberculis subsessilibus conglomeratis fusco-nigris. .4ch. meth. p. 926. ch. univ. p. 560. syn. p. 274. PÜorke in 852 CRTPTOGAMIA IVeb. beitr. 3. p. 201. IPahlenb. lapp. n. 855. .4- spegren bleking. p. 03. Hab. in terra alpestri montium subalpinorum Lap- ponis ex. gr. in Roussotjárro Lapponie 'Tornen- sis copiose; nec ceterum nisi in maritimis. B1e- kingise, Ostrogothie. Squamis suis altitudine fere fructuum Psoroma quoddam potius refert. "lotus subceartilagineus rigidus. 1657. B/EOMY CES botrytes: stipite solidiusculo ramu- loso lavi pallescente, tuberculis pallidis, — Jacqu. coll. 4. t. 4. f. 5. .ehar. syn. p. 975. IFahlenb. lapp. n. 055. — Fries exs. n. à Hab. in caudicibus et truncis putrescentibus precipue abietinis sylvarum majorum passim. Ha Tubercula sua in ramulis magis cymosis gerit quam affi- nes, unde nomen. 16568. B/EOMYCES delicatus: stüpite solido aciculari granuloso apice subdiviso, tuberculis fuscis, squa- mulis radicalibus subgranuliformibus. — Ehrh. dec. n. 247. ch. meth. p.527. syn. p. 224. Fries exs. n 51. B. quercinus Pers. in Uster. ann. 7. p. 19. Hab. in caudicibus querciuis provinciarum reridiona- lium rarius ex. gr. Smolandie occidentalis ad Femsjo. Minutissimus omnium íere solis granulis constans, nter quae stipites vix linea altiores. Quasi induratus et comuni- nutus a ligno quercus duro adstringente. | 1659. B/EOM Y CES cartosus; stipite solid'usculo fibroso rimosoque granuloso cinereo fasciculatim diviso, tuberculis fuscis, íoliolis radicalibus divisis. zc. meth. p. 526. Pet. 4c. Handl. 1805. t. 4. fig. 4, syn. p. 275. : ? Hab. in terra tenui loca uliginosa saxorum obducente a Smolandia ad Lapponuiam passim. Stipites plerumque unciam longi. sed interdum minuti fere ut praecedentis, quo iu statu Íoliolis suis radicalibus longe majoribus cognoscuntur. : 1660, B/&OM YCES placophyllus : crustaceo -imbricatus corrugatus albo-glaucescens: lobis squarrosis subtus candidis, tuberculis explanatis rufo - fuscis. char. ALGAE | 855 meth. p. 525. t. "v. f. 4. lich. univi p. 575. syn. p. 281. llahlenb. lapp. n. 851. Hab. inu terra arenosa macra ad devias sylvarum Lapponi: rarius. | Praecedentes cum sequenlibus bene conjungere videtur. Nec alium characterem genericum reperio, quam qui a stipite magis solido itaque receptaculis magis conlinuo pendet. [nu hoc stipites crassitie pennae gallinaceae et substantià squa- marum radicalium. 1661. BZEOMYCES rufus: crustiaceus granulosus. vire- scenti-cinereus, tuberculis rufo - fuscis in. pedicellis carneolis. — uds. angl. p.27. Ach. prodr. p. 02. syn. p. 200. Linn. mant. p. 155. f. rupestris: granulis crusizv majoribus fructüs mi- noribus. | Zch. meth. p. 521. Hab in terra macra ad semitas etc. sylvarum preci- pue Svecie septentrionalio:is passin; 38 ad rupes rarius. | Quo tenuior eo magis pedicelli a crusta distincti et tuber- culis analogi, 1662. B/EOMYCES roseus: crustaceo - leprosus albe- scens, tuberculis demum 1oílatis roseis in pedicel- lis subconcoloribus. | Zch. meth. p. 521. lich. univ. p. 573. syn. p. 200. IPahleunb. lapp. n. 819. (L. ericelorum Ani.-svec,. n. 1068. nisi sepius L. icmadophila). L. Beomyces Ehrh. — Linn. suppl. p. 45a. Hab. in terra duriore denudata sylvatica. regionum aliorum a Vestrogothia ad Lapponiam rarius. Pedicelli et tubercula ita eonfluant, ut eonjuncta Gastero- mycen referant et fere eodem modo demum aperiantur. An iude transitus quidam ad sequentes anomalas species? 1665. B/ZEOMYCES Papillaria: crusta granulacea pa^ pillosaque cinerea, pedicellis pepillaribus tumescen- tibus demum congregatis tebercula spheroidea fu- sca exserenlibus. — Ehrh. oer. 3. p. 105. — Engt. Bot. 15. t. goz. Dillen. musc. p. 107. t. 16. f. 28. í char. melih. p. 525. sym. p. 218. /Peb. et Mohr. schupged. rers. p. 151. L, madrcporoides Rutstróm diss. p. A 854 CRYPTOGAMIA Hab. in terra sterili eleva!a alpestri ex. gr. in Lums- heden Dalecarlie, nec non in maritimis R osla- cime, ITallandis. Crusta quasi tubulis constituitur, et hinc in areolas irregu- lares frangitur, — Papillae fructificantes in nostris specimini- bus parum elevatae, omnino cavae; sed in hercynicis plures conjunctae altiores globulos fructiferos edunt, 16645. B/EOMYCES oeratites: ramosus solidus albissi- mus leres demumque corrugatus; ramis lavigatis cono!deis apice cavis: cavilate flavescente. — /7//aA- lenb. lapp. n. 075. .Achar. syn. p. 279. Dufourea ceratites | Somunerfelt Vet, 4c. Handl. 1023, p. 118. Hab. in terra uliginosa alpium Nordlandie mariti- marum passim, Àn hujus apices cavi cum praecedentis analogi sint pro certo non constat. Interea novum genus assumere dubitavi. Saepe hic plus quam semiuncialis longitudinis et pennam columbi- nam crassus, : 1665. B/ZEOMYCES vermzcularis: fistulosus albissimus subdivisuss ramis subulatis; axillis imperforatis. — Dicks. cr. 2. p. 25. t. 6. f. 10. Ach. meth. p.559. syn. p. 270. (Pahlenb. lapp. n. 878. Hab. in terra uliginosa alpestri Lapponisz subalpine rarius; ceterum solummodo Oelandiz in Sódra Alfvaren ex. gr. inter Resmo et Stenása non parce. Quamquam valde fistulosus, tamen praecedenti eximie afli- nis videtur. T 460. STEREOCAULON. Schreb. in gen. pl.n. 1668. p-. char. lich. univ. p. 113. Tubercula explanata marginata subcornea (undique ma- gis concolora). — .Stipes valde solidus totus fibrosus ramosus: foliolis plus minus granulosis, versus tu- bercula frequentioribus. 1666. STEREOCAULON paschale: stipite nudiusculo, tuberculis subterminalibus. .Achar. symops. p. 204. Ires exu n.:09. Lichen paschalis Lznm. svec. n. 1120. ALGJE 855 8. pileatum: brevius fastigialum, tüberculis solita- rüs terminalibus dilatatis. ries exs. n. 00 Hab. in terra macra saxisque prope sylvas totius Sve- ci? frequenter. | Stipes plerumque crassitudine fili valde ramosus, etiam Svecice Fastlagsris. 1667. STEREOCAULON £omentosum : stipite tomento- so, tuberculis lateralibus. — Fries exs. n. 90. |. Hab. inter muscos sylvarum elatiorum Smolandiz, Helsingige etc. passim. Praecedente majus et praesertim crassius; stipite tomento- so pennam gallinaceam interdum crasso, 46, GYROMIUM,. Gyrophora Ach. meth, p. 100. t. 2, f. 6. Lichenes umbilicati Linn. svec. n. 1103- 1108. Umbilicaria Hoffm.. Scherer in Sering mus. helv. 1. p 85-114. Pa'cllulae fructus subcarbonacee gyroso-plicate infra su- perficiem induralam seminula discreta foventes, vel in uliima specie plance (Lecides) sine gyris induratis. — Frons vero semper granuiti infixa ex umbilico unico gyrose evoleitur instar E Qus intestinalium. (hinc Gyromiun, potius quam Gyrophora, quod nomen in ultimam speciem minus quadrat), ceterum omnino libera 1) sube qualis (non pustulata) | a) subtus glabriuscula n. 1660-1672 — b) subtus hirsuta n. 1675-1675, 2) pu- stulata n. 1676. | 1660. GYROMIUM ;pol/yphyllum: frondibus congestis levibus glabrisque supra nigro- umbrinis subtus a- terrimis, patellulis concentrice plicatis. — ALzzi. seec. n. 1104. Dl. musc, p. 223. t. 50. f. 129. Jl'ah- lenb. lapp. n. 923. ; G. glabra Zchar. meth. p. 101. syn. p. 65, Flórke in Berl. mag. 1010. p. 6o. (U. atropruinosa Scherer 1l. c. p. 109. t. 12-14. hu- jus forsan. var. alpiua?). Hab. in lapidibus et scopulis elatis ubique. Frons tenuissima omnium, sed durioris substantiae, hinc tam polyphylla et raro fructificans. Superficies inferior atro- pruinosa videtur, superior sine pulvere ut etiam] nitore. — Pa- tellulae incipiunt omnino ut Lecideae margine integro humi- 856 CRYTPTOGAMIA li, intra quem dein ali margines elevantuür (hinc impressio in pagina inferiore, ut recte Schaerer). 1669. GYROMIUM deustum: frondibus supra fuligi- nosis infra punctatis dilutioribus, patellulis concen- trice plicaüis. — Jinn- svec. n. 1105. /F'estring fárgl. £22. Zchar, meth. p. 102. syn. p. 66. /f/ahlenb. Ups. n. 930. Hab. in lapidibus et saxis campestribus Svecie tem- peratioris usque ad Upsaliam passim. . Praecedenti forsan nimium affins et status veterior vel alio modo mutatus, fronde quasi se dissolvente in fuliginem paginae superioris pro pruina inferioris. Patellulae omni- no süumiles, sed frequentiores. 1670. GYROMIUM ^yperboreum: fronde rugoso - ver- rucosa fusco-olivacea subtus nigra subscrobiculata glaberrima margine erosa, patellulis demum paral- lele. plicaüs. char. meth. p. 104. synops. p. 66. prodr. p. 146. F'et. 4c. Handl. 1794. p. 89. t. 2. f. 2. jlahlenb. lapp. n. 924. U. aenea 8 Scherer Ll. c. p. 195. Hab. in saxis elatis apricis subalpinis ubique frequen- ter, Dalecarlie copiosissime ; ctiam adjacentium re- gionum usque ad Upsaliam et Ostrogothiam mari- limam passim. Praecedentibus et longe crassior et latior et omnimodo ex- plicatior. ' 1671. GYROMIUM erosum: fronde gyroso-cribrata e- rosaque olivaceo-fusca subtus cinerea ad gyros per- tusos fimbriata papillosaque, patellulis gyrosis irre- zularibus, — Swartz Nov. Zct. Ups. 4. p. 250. ch. J'et. Ao.' Handl. 1795. p. 07. i. 2: f. 13. (/Festring zb. 1799. p. 45.) syn. p. 65. Il'ahlenb. lapp. n. 925. IVeb. et Mohr sclhwwed, reis. p. 110. Hab. in saxis perflatis editis precipue subalpinis o- mnuibüs írequentler, sed etiam ad littora maris Roslagie alibique passim; Üpsalize rarissime. Sequentibus propius accedit substantia suà, gelaiinam purio- rem praecipue e pagina inferiore edente, in qua fimbriae gy- ris cribralis paginae superioris mire respondent. ALGZE 857 1672. GYROMTIUM ^proboscideum: fronde TU PPAR ceo - extenuala reticulato-rugosa olivaceo - nigrescens erosa subtus ad umbilicum nigrescente, patellulis margine prominentibus demum gyrosissimis. — Zi. svec. n. 1106. spec. pl. ed. 1. p. 1150. ed. 2. p. 1617. Ach. prodr. p. 147. syn. p. 65. IP'allenb. lapp. n. 926. L. mesenteriformis Autstróm diss. p. 15. Hab. in saxis alpium omnium frequentissime, dein per juga elatiora sylvarum usque ad Vermelandiam assims; Ostrogothiz rarius, Hallandiz. Quodammodo medium inter sequens et G. hyperboreum. 1605. GYROMIUM .cylindricum: íroude subcoriacea levi livido-cinerea margine ambituque subtus nigro- fibrillosa ad umbilicum albescente, patellulis eleva- tis primum subcylindricis demum concentrice cir- cinatis. — JLizn. am. ac. 2. p. 245. (postea sub prz- cedente in spec. pl. ed. 2. p. 1617). char. meth. p. i107. syn. p. 65. : ZF'ahlenb. lapp. n. 927. Hed- wm st. cr. 29. f. 1. A. (L. proboscideus). .Dillen. musc. p. 219. t. 29. f. 116. Hab. in scopulis maxime elatis summarum alpium enim ceterum raro in montibus altioribus Verme- andie ferrimontan:e. Certe differre videtur a praecedente:. frondibus incrassatis, demum albescentibus aequabilibus, a sequentibus, patellulis insigniter elevatis. 1674. GYROMTUM velleum: fronde coriacea levi cine- rascente subtus nigro- hirsuta, patellulis impressis crassius marginatis circinatoque plicatis. — Zu. svec, n. 1109. JZYahlenb. lapp. n. 928... U. depressa Scherer 0L. c. p. 95. t£. t. 10. 11. &. spadochroum: fronde subtus tantum scabra a- terrima. | G. spadochroa .4char. F'et. 4c. Handl. 1794. p. 98. £. 2. f. 4. 4. murinum: fronde subtus leviuscula nigra. G. murima ch. F'et. 4c. Handl. 1794. p. 91. t. 2. Jf. 9. syn. p. 69. Ieb. et Mohr schywed. reis. p. 109. y. hirsutum: tenulius, subtus magis cinereo hirsutlum. G. hirsuta char. Fet, Ac. Handl. 1795. t. 9. f. 3. syn. p. 69. Jspegren bleking. p. 90. / 858 CRYTPTOGAMIA Hab. in rupium lateribus irrigatis occultis Lapponise passim; dein precipue £ ad mare occidentale Bahu- sie, Vestrogothic etc. nec non ad orientale Ostro- golhiz alibique, ubi etiam 2 locis siceioribus, passim ; y presertim in Svecia interiore etiam Upsalie, sed rarissime et tenuiter fructificans. Hae omnes formae in diversis nostris regionibus quam e- videntissime coníluunt, nec dubium eas humiditati alnsve causis similibüs ortum debere. Itaque optime a Cl Schae- rer l c. conjunguntur; $ed neutra eorum ad sequens acce- dere vidi, In genere propriis observationibus in Svecia in- stitutis nisus stum; nec tamen dubito, quin hujus generis spe- cies polymorphae, in alpium helveticarum cacuminibus grani- toideis congregatae, longe aliter se sistant, 1675. GYROMIUM polyrrhizon: fronde subcartilaginea sinuata supra levigata fusco- nea subtus atra fi- broso-pannosa, patellulis immarginalis tenuissime gyrosis nitidis. — JLnn. svec. n. 1108. ch Ft, Ac. Handl. 1795. p. — 1.5. f. 3. syn. p. 67. (G, pelita). Zahlenb. ups. n. 952. ,Aspegr. blek. p. 96. Hab. in lapidibus et scopulis elatis vento. expositis precipue ad lacus majores Svecie temperatioris us- que ad Upsaliam passim. ÁÀ praecedentis varietatibus omnibus differt non tantum substantia dura fragili extus nitida, verum praecipue fructüs gyrs omnium ininimis, ex ipsa fronde discrete enatis, sine margine ullo communi, Saxo quoque adprimitur magis quam affnia, unde villus ejus radicularum officio perfungi saltem in humiditate conservanda videtur, hinc Linnaei nomen optimum. 1676. GYROMIUM Zpustulatum: fronde pustulata ci- nereo- virescente subtus scrobiculata glabra pallide umbrina, patellulis marginatis disco plano integro. JLinn. svec. n. ii107. Sv. Bot. t..65. JVestring fárgl. t. 18. 4dch. syn. p. 66. IFahlenb. ups. m. 954. .Aspegren blebing. p. 96. Hab. in lapidibus et saxis campestribus Svecic tem- peratioris ubique. | Etiam glomerulis fruticulosis atris valde insigne, unde for- san Svecis T'usch- laf. ALG E 859 46. OPEGRAPH A. Achar. meth. p. 16. (incl. Graphide syn. p. $0). Patellule elongatze (Lirellze) indivisce vel composilze: di- sco lineari plus minus aperto intra margines subpa- rallelos, — Stzrps crustacea inconspicua plus minus albescenss lirellis 1) a crusta bene diwersis margine atro (Opegrapha Ach. syn. p. 70.) a) zndivisis dis- cretisve n. 1677 21679. b) subramosis conjunctisve n. 1680-1682. 2) a crusta potius marginatis: margini- bus obsoletioribus (Graphis Achar. synops. p. 60.) z. 1685 - 1685. | 16775. OPEGRAPHA notha: crusta subleprosa albida, lirellis indivisis sparsis latiusculis difformibusque di- sco demum plano subimmarginato aterrimo. — ch. meth, p. a9; ayn.-p. 96... PL, Dan. t: 32095 fi3, B. signata: crusta tenuissima, lirellis longioribus, "Mehan dei "Fries exem: 52. Hab. in cortice rimoso àrborum frondosarum nobi- liorum ex. gr. Praxini, Aceris, 'liliee Svecice tem- peratioris ubique; 5 presertim in Fago. Fructificatio hujus magis elevata et conspicua quam in se- quentibus, quaimvis lineam raro longa. 1678. OPEGRAPLHA »veulvella: crusta tenuissima alba, lirellis indivisis sparsis oblongo-ellipticis disco aper- io concavo intra margines subinflexos celevatos, char. meth. p. 19. t. 1. f. 9. Hab. in cortice veteriore Betula rarius ex. gr. Upsa- lie, Vermelandiz. Fructus vix semilinea longiores, sed eximie regulares. 1679. OPEGRAPHA. rzmalis: crusta effusa tenuissima cinereo-virente váriaque, lirellis emergentibus indi- visis sublinearibus rectiusculis disco canaliculato -ri- mali marginibus tumidulis. char. synops. p. 77. J'ries exs. p. 51. &. rubella: lirellis magis irregularibus subdivisis, Fries exs. n. 64. Hab. in cortice squabili Fagorum Svecie meridiona- lioris passim. Fructus inconspicui vix misi rimularum instar brevissima- rum hiantes. 860 CRITPTOGAMIA 1680. OPECGRAPHA :;nacularis: crusta obsoleta, livellis emergentibus contiguis demum rugosis rimulis hinc inde hiantibus. , 4c/i. syn. p. 72. MEries exs. n. 50. Hab. in cortice eequabili F'agorum passim, Quercuum rarius. Maculas sati$ conspicuas aterrimas constituunt fructus, in quibus tamen rimulae pauciores tantum hiant. 1681. OPEGRAPHA. «eu/gata: crusta subcartilaginea rimulosa albo- virente, lirellis confertis subteretibus flexuosis uitidulis rimis longioribus. Z4char. sym. p. 73. — L. rugosus Ann. svec. n. 105 Hab. in cortice squamuloso Pinus Abietis sylva- rum majorum salem Svecic temperatioris passim. Crusta crassula circa fructus se elevat. 1682. OPEGRAPEHA denzsrata: crusta determinata leg- vigala pallescente, lirellis. elevatis lougis flexuosis ramosisque passim ad aSkomasdtius disco canalicu- lato. | Zch. Ech. univ. p. 259. Fries exs. n. 65. Hab. in cortice zquabili Fagorum saltem. Smolandiz occidentalis. ! Sequentem refert scripturis suis, sed hujus elevatae mger- yimae sunt. 16835. OPEGRAPHA scripta: crusta leviga!a albescente sublimitata, lirellis emergentibus angustissimis nudis flexuosis ramosisque disco subrimaformi intra mar- ginem cruste, — Jnn. svec. m. 1059. char. syn. 2.01. Jries 6xs. m5. p. pruinosa, lirellis minoribus. ^ char. L. c. Hab. in cortice levi arbuscularum precipue Cory'o- rum frequenter. 1694. OPEGRAPHA serpentina: crusta rimulosa albissi- ma demum leprosa, lirellis 1mmersis angustissimis curvatis ramosisque disco rimeformi sub margines cruste. char. syn. p. 85. Hab. in cortice vetusüore rimoso Fagorum Svecice meridionalis rarius. Crusta multo crassiore fovente lirellas fere claxdestine ger- pentes dilfert, ALGJE 861 1685. OPEGRAPHA radiata: crusta tenuissima levi- gata pallescente, lirellis immersis coinpositis radiis variis. ries exs. n. 24. Hab. in epidermide Fagoerum ráriüs; 455. LECIDEBA; Ach. feth. p. y2. t. 2. f. 2, Lichenes crustacei aliqüot Lin. Patellule orbiculate a crusta tot& diversse subcarboónás cese, margine sibi simili szepe obsoleto, disco squa- bili infra supeificiem duriusculam foverte seminulà discreta. — Stirps plus minus crustacea 1) leprosa vel verrucosa a) patellulis atris nudis n. 1606- 1704, b) pruinosis n. 1705-1709. 2) effigurata plus minusve squamacea m. 1710-1718. 1686. LECIDEA parasema: crusià tenui contigua cines rascente nigro-limitata, patellulis explanatis margi- natis totis atris. Ach. syn. p. 17. Hoffm. en. lich, p. 27. t. 5. f. 8. 4. JV'ahlenb. lapp. n. 896. | Hab. in cortice arborum frondosarum precipue Po- puli et Alni ubique. 1687. LECIDEA sangvinaria: crusta leprosa subverrü- cosa albicante, patellulis hemisphiricis atris subtus sangvinels. — Zinn. svec. n. 1060. ch. syn. p. 1g. Angl. Bot. 5. t. 155. JV'ahenb. lapp. n. 8gz.. Hab. in cortice arborum sylvestrium inprimis Jünis peri passim, zu Proxinis major, patelluls saepe lineam latis; 1688. LECIDEA dolosa: crusta effusa subpulverulerta ferrugineo -cinerascente, patellulis minu'is planis subimmarginatis atris. J/aAlenb. lapp. n. 898. Ach. ;neth. suppl. p. 11. lich. univ. p. 101. syn. ps ig. Fries exs. n. 66. Hab. in cortice frustuloso Abieüis Lapponis et Smolandis rarius. 1689. LECIDEA ;nuscorum: crusta granulacea effusa albicante, patellulis submarginatis demum hemis splizericis subconfluentibus totis atris. Swartz Nov, zct. Ups. 4. p. 249. Flor. Dan, 6. t, 10059. f. 1. Flor. Svec. 55, 862 CRYPTOGAWIA ' Achar. meth. p. 55. — L. sabuletorum VIórke in Berl. mag. 1908. p. 509. IWahlenb. lapp. n. 99g. Hab. ad terram sabulosam supra muscos destructos locis elatis etiam alpinis passim. 1690. LECIDEA decolorans: crusta granulosa albo -ci- nerea; granulis demum in pulverem virescentem varium íÍatiscentibus, patellulis? planiusculis rubi- cundis fuscisve margine pallidiore demum difformi. — Flórke in Berl. mag. 1009. p. 195. ch. sym. p.57. WM'ahlenb. lapp. n. 915. Fries Vet. 4c. H.. 1922. p. 260. Hab. in campis sterilissimis desertis Svecie septen- trionalis frequenter, ceterum ad saxa sylvatica elata passim. Ob affinitatem cum praecedente huc relata, sed charactere forsan magis cum Lichenibus convenit. 1691. LECIDEA uliginosa: crusta granulacea subgela- tnosa viridi-fuscescente, patellulis demum hemi- sphericis totis atris. zfchar. syn. p. 25. : Hab. in terra atra vegetabili locis uliginosis passim. Valde inconspicua species, ab humo atra difficilius distin- 'gvenda. 1692. LECIDEA coniops: crusta granulacea incquabili ferrugineo-cinerea nigro-limitata: granulis subloba- tis, patellulis planis elevato-marginatis atris. //a/i- lenb. lapp. n. goi. .4char. meth. suppl. p. 8. lich. Unis. p. 171. Syn. p. 20. Hab. in petris littoralibus mari procelloso sepe con- spersis Finmarkisz passim coplose. Crusta cinerem fere refert, in qua patellulae eximie eleva- tae et tenuiter marginatae fere ut in Lichenibus. 1695. LECIDEA atro-aiba: crusta effusa tenuissima atra: glebulis convexis elevatis albicantibus patellu- lis immixtis planiusculis atris, — JLizn. svec. 7. 1004. Ach. syn. p. 11... IPaMenb, lapp. n. 902. Hab. in lapidibus et saxis apricis vulgatssime. Plerumque glebulae albae puncto parum majores bene dis- cretae, sed interdum increscunt et subcontiguae evadunt, i- temque fuscescunt ut difficilius a sequente distingvatur. ALGJE 863 .4694 LECIDEA fusco-atra: crusta tenuissima nigri- cante: arcolis plauis castaneis nitidis dilutius mar- ginatis, patellulis inter areolas elevatis convexis a- tris. — Linn. svec. n. 1065. Jacqu. coll. 2. t. 14. f. 5. Achar. syn. p. 19. A'ahlenb. lapp. n. 906. Hab. in saxis et scopulis magis sylvestribus frequenter. Plerumque duplo trip'ove latior praecedente. 1695. LECIDEA 4/apicida: crusta tartarea rimosa sub- lzevigata alba, patellulis inter areolas cruste depres- sis confluentihus planisque margine tenui alerrumis. char. prodr. p. 61. syn. p. 15. Engl. Bot. 12. £&. 021. (L. contiguus). 4 B. lithophila .Achar. lich. univ. p. 160. — L. petíaa ... ZF'aMeno. lapp. n. 912. Hab. in lapidibus apricis ubique. Patellulis. suis depressis lapidem forsan magis rodit quam affines ex analogia Lichenis calcivori. 1696. LECIDEA confiuens: crusta subeffusa rimulosa equabili fumoso-cinerea, patellulis primum crustam subzquantibus demum convexis confluentibus ater- rimis. — //eb. spicil. 100. t. 1. f. 2. PI. Dan. 8. í. 1550. f. 1. char. syh. p. 16. ! | Hab. in saxis et rupibus magis sylvestribus passim. Crusta saepe locis humidis ochracea, petellulis multiplo majoribus et convexioribus quam iu proximis. 1697. LECIDEA rivulosa: crusta rimulosa tartarea sub- spongiosa asperulaque umbriuo-cinerea. patellulis elevatis concaviusculis marginuatis fusco-nigris. zc, meth. p. 58. syn. p. 39. Jf ahlenb. lapp. n. 9095. Hab. iu lapidibus saxisque elatis alpium prs&serüm maritimarum Finmarkie et Nordlandie passim. Crusta intus alba, superficie in sicco obscure cinerea in hu- iiudo umbrina. 1698. LECIDEA szlacea: crusta verrucosa inequali rü- bra, patellulis subelevatis planis angulatis atris. Zichar. meth. p. 48. syn. p. 22. Engl. Bot. 16. t. 3110. Jalhlenb. lapp. u.. 909. Hab. iu lapidibus scopulisque ferrugine correptis ad alpes et lacus majores etiam-Svecie medias passim, 864 CRYPTOGAMIA Crustae verrucae intus albissimae. Patellulae semper ater- rimae explanatae; margine tenui vix elevato. 1699. LECIDEA Oederi: crusta tenui granulata subpul- veracea ochraceo -ferruginea, patellulis minutis ele- vatis margine discoque tumidulo pulverulento ni- gricante, — Swartz Nov. Act. Ups. 4. p.245. Engl. Dot. 16. t£. 1117. Zchar. meth. p. 49. syops. p. 22. JVahlenb. lapp. m. 9gog. Fries Vet. 4c. Handl. 1022, p. 2950. Hab. in lapidibus pzne ut precedens a Lapponia ad Vermelandiam fere ubique; dein Smolandiz. Crusta intus concolor vel obsolete virens. Patellulae quasi contractae angustiores quam in praecedente. 1700. LECIDEA. a£rata: crusta tenui rimulosa punctu- lata aterrima, patellulis innatis urceolatis concolo- ribus. /ZaHhlenb. lapp. n. 910. char. lich. univ. p. 1523. syn. p. 11. Hab. in petris siccis promontorii maritimi Rypklubb Qvaló: Finmarkis occidentalis. Verrucariae aractinae formam explicatiorem refert: patellulis fere verrucaeformibus supra excavatione bhemi- sphaerica tantum insignilis. 1701. LECIDEA fumosa: crusta rimoso-areolata sub- cartilaginea levigata grisea, patellulis innatis eleva- io-marginalis atris. Flórke im Berlin. mag. 1909. p. 912. Zchar. synops, p. 12. lichen. univ. p. 157. [P ahenb, lapp. n. 911. Hab. locis occultioribus in iisdem petris Finmarkiz ac precedens parcius. Partes omnes duplo triplove majores quam in praecedente. 1702. LECIDEA citrinella: crusta granulato - pulveru- lenta viridi-flava, patellulis marginatis disco demum papillosis atris intus concoloribus. — ch. /^et. 4c. Hondl, 1795. 'p. 155. t. 5, f. 5. sym cpi Sob Wichen. univ. p. 179. Fries Vet, 4c. Handl. 1822. p. 157. Schrad. diar. bot, 1801. 1. p. 75. 4spegren ble- king. p. 90. Hab. in rupium fissuris terre instrata per regiones ALGAE 865 magis alpestres, ut in Areskutan Jemtlandize et variis locis Smolandi occidentalis, Blekingiz. Eximie inaequabilis, saepe inilio tota verrucosa et in hoc statu L. scabrosa dicta. 1705. LECIDEA atrovirens: crusta tenuissima nigri- cante: areolis planiusculis contiguis vivide citrinis, patellulis inter areolas depressis marginique earum adnatis planis atris, — Linn. seec. n. 1062. — Hoff. pl. lich. 1. p. 85. t, 17. f. &. char. meth. p. 45. Synops. p. 21. B. alpicola: areolis sparsis lutescentibus, /ZaAlenb. lapp. n. 907. Hab. in lapidibus saxisque apricis ubique frequenter. Color vividissimus salis constans, quamvis superficialis. 170i. LECIDEA. petrcea: crusta leprosa rimulosa orbi- culari alba, patellulis crustee innatis subconcentricis disco impresso margine tumidulo atris. — /Z'ulf. in Jacqu. coll. 5. p. 116. t. 6. f. 2. | char. meth. p. 57. lich. univ. p. 155. syn. p. 19. Hoffm. germ. p. 105. pl. lich. t. 5o., f. 3. L. concentricus Davies in Linn, Act. Hab. in petris calcareis inprimis fodinarum Sale Vestmannie non raro. Patellulae hujus quoque lapidi calcareo fere innatae, quam- vis minus quam in Lichene calcivoro et calcareo, quibus re vera affinis. "Tota aequabilis est fere ut Lecidea lapicida. 1705. LECIDEA ay[acea: crusta tartareo-pulverulenta incequabili pallido-alba, patellulis emergentibus prui- nosis convexis demum immarginatis atris. char. Vet. Ac. Handl. 1795. p. 191. t. 6. f. 6. meth. p. 159. Jch. univ. p. 175. synops. p. 16. IV'ahlenb. lapp. n. 915. Hab. in rupibus schistosis occulüs interdum irvigatis inferalpinis Lapponiz norvegice passim, aliarum- que regionum alüorum rarius ex. gr. Ostrogo- thice in moute Omberg ad Vetteru. et. prope Kol- morden. Praecedente multo magis inaequabilis, patellulis praecipue elevatis sparsis. | ; .866 CRYPTOGAMIA - 1705. LECIDEA su/lphurea: crusta rimosa granuülosa pallide sulphurea, patellulis subinnatis demum con- vexis pruinosis nigrisque. 47off;. pl. lich. x. p. 56. £. 11. f. 9. Zich. meth. p. 159. syn. p. 97. IP'ah- Lenb. lapp. n. 914. ups. n. 9^5. Hab. in lapidibus petrisque campestribus et subalpinis passim. .Maxime inaequabilis patellulis per crustam eximie protu- berantibus. à : 1707. LECIDEA corticola: crusta granulato-areolata in- equali albissima, patellulis minutis subimmersis glauco-pruinosis demum subglobosis atris. —Z4char. K'et. 4c. Handl. 1795. p. 157. t. 5. f. 6. syn. p. 52. Flor. Dan. 9. 1. 1550. f. 9. | Hab. in cortice vetusto Quercus Smolandie, Ostro- gothizee, Upsalie ete. passim. 17089, LECIDEA .Dilleniana: crusta leprosa molh de- mum gyrose corrugata plicataque rutilapter cssia, patellulis planiusculis elevatis ceesio-pruinosis demum nigricantibus. — ch. prodr. p. 57. t. 1. f. 1. meth, (ge 56. lich. un. p. 189. syn. p. 50. IPeb. et Mohr se Ped: rers pr Nogl qm Hab. Norrcopic in rupe Ljuraberget dicta prope Presttorp non parce (et Stockholmiez ad Nacka nec non Haga rarius: Carl Stenhammar). Odorem Violae spargit quamvis debiliorem quam Joli- thus. Crusta primum leprosa, demum fere alutacea eximie cohaerens et tenax intus alba spongiosaque. Sub patellulis substantia umbrina. 1709. LECIDEA /aucoma: crusta, tartarea rimoso- a- reolata sequabili albo- cinerascente, patellulis crusice immersis planis glauco- pruinosis demum convexis atris. — char. meth. p. 160. syn. p. 165, Hoff m. pl, lich. t. 52. | M oos Hab. in lapidibus campestribus elatis saltem. Sveciee medie et littoralis frequenter. iu d Primum Lichen videtur, sed demum Lecideam se esse a- perte ostendit. 1710. LECIDEA. scalaris: squamis subdiscretis crenatis adscendentibus utrinque pallido-cervinis subtus pul- ALGAE. . 51. Mm verulentis, patellulis marginatis nigro - glaucescenti- bus. : Ach. Pet. Ac. Handl. 1795, p. 127. t. 5. f. 1. meth. p. 79. syn. p. 52. , (sg f£. myrmecina: squamis magis obscure cervinis adpressisque, patellulis aterrimis dilatatis, — char. meth. p. 70. syn. p.52. ['aMenb. lapp. n. 916. (nec Friesii Vet. Ac. H. 1022. p. 257. Fries exs. n. 20). Hab. in cortice frustuloso pini prope terram passim 5 B in ligno carbonato praesertim Lapponie frequenter. Singularis omnino species non nisi in cortice maxime fru4 stuloso Pini sylvestris vel etiam in ligno carbonato, nec unquam in putrescente ut Friesiil c. a L. muscorum minus distantis. 1711. LECIDEA zicrophylla:'squamacea effusa cervi- no-Ífusca; squamüs papilloso-lobatis aggregatis, pa- tellulis convexis nigris. 44. Jet. Ac. Handl. 17995. p. 191. t. 5. f. 5. prodr. p. gx. meth. p. 76. syn. p. 55. IVahlenb. lapp. n. 917. ups. n. 949.- 8. radiata: crusta tenuius lacinulata, scutellis con- cavis marginatis. ch. meth. — Il'ahlenb. lapp. — Biatora Fries Jet. 4c. H. 1022. p. 276. exs. n. 45. Hab. in rupium lateribus occultis interdum humecta- lis passim; £ precipue in corticibus. Ipsa « optima est Lecidea, sed f discedit fere ut L. de- colorans a muscorum. 1 1712. LECIDEA atrorufa: crusta rugosa cinereo-rufe- scente extus squamacea: squamis sublobatis, patel- lulis demum difformibus fusco-atris. — Dicks. cr. 4. p. 22. t. 12. f. 14. . Schrad. diar. bot. 1801. 1. p. i . : 75. char. meth. p. 75. synops. p. 51. VW/aldenb. lapp. n. 918. | Lichen luridus ZaA4 zin Fi. Dan. t. 1064. f. 2. Hab. in terra uliginosa iturfosa alpium maritimarum Lapponie passim. "Tota terrae eximie applicata, , ut! pagina: iuferior nullibi conspiciatur, sed sectione atra €sse reperiatur. Superficies quoque iollor subalutacea. 1715. LECIDEA. rubiformis: squamis crenatis cartila- zincis lividis subtus:albis cingentibus patellulas.ag- 868 CRTPTOGAMI14Á gregatas convexas immarginatas nigro-fuscas. JPa7- lenb. lapp. n. 919. char. meth. p. 524. t, 7. f. 5. Hch. unte. p. 526. syn. p. 52. Hab. in terra micacea humectata alpis Lyngentind Nordlandis septentrionalis. Squamae maxime cartilagineae plerumque rigide adscendunt circa fructus congregatos, Rubi baccas fere referentes plus minus cüneiformes, | 1714. LECIDEA deczpiens: squamis discretis peltifor- "^ mibus adnaüs saturate rubris margine subtusque al- bis, patellulis marginalibus convexis subimmargina- tis atris. — JEhrh. —. Hedw. st. cr. 2. p. 9. £. 1. B. -dchar. prodr. p. 96. meth. p. 90. lich. un. p. 409. seyn. p.952. ILYahlenb. lapp. n. 921. F«t. Ac. H. 109b. w, 145. L.. elveloides /Fulf. in Jacqu. coll. 5. p. 108. 1. 5. f. 5. Hab. in terra elata madida per latera alpium mariti- marum Nordlandie norvegice septentrionalis pas- sims; in ericetis marilimis Gotlandiz frequentius. Squamae initio omnino discretae scutelliformes vel potius pezizaeformes. (L. pezizoides Nov. Act. Ups. 4. p. 247.) margine orbiculari albo, sed dein dilatantur in formam pel- tae, quae denique irregularis fit et patellulis ipsa multiplo unoribus ad margines insignitur. Hine diu decipit. 1715. LECIDEA Zurida: squamis imbricatis suborbicu- . ]Jatis crenatis fusco- virentibus subtus paliidior!bus, patellulis planis demum convexiusculis atris. Smariz JNov. Zct. Ups. 4. p. 247. | Achar. F'et. 4c. Handl. 1791. D. 207. — 1792. p. 129. t. 5. f. 2. syn. p. 51. VP ohbub. Pat. AL Haddi. 7806. Po "We. et JMohr sched. reis. p. 110. : Hab. in terra ad petras caleareas Gotlandie, Oe- landiz et montis Kolmorden nec non Omberg O- strogothie, Kinnekulle Vestrogothie copio- se; etiam in ruderalibus ad Gripsholm. : : Locis occultioribus magis irrigatis pallescit, in magis apri- cis siccis nigrescit verrucis mumerosis fere Endocarpi —Sub- síantià quoque sais crassus et jardus. í : ALG£ 869 1716. LECIDEA J7'ahlenbergii: crusta gyroso - plicata flavo- viridi in ambitu lobata subimbricataque, pa- tellulis convexis immarginatis aterrumis. .AcÁ. zneth. . O1. £. 2. f. 2. lich. univ. p. 211. synops. p. 5o. /l'ahlenb. lapp.. n. 922. — Licheu pulchellus ScArad. diar. bot. 1801. 1. p. 74. . Hab. in lateribus rupium | subocculiis hunmiectaüs per alpes summas inter ''romso et Enontekis rarius. Ut maxüne alpina L. atroruía haec quoque terrae ma- xime applicata superficiem inferiorem nullibi ostendens, quae tamen mnigerrima esse videtur. Substantia valde alutacea et: cohaerens, demum in glebulas insignes elevata. Color pri- mum fere viridis, denique citrinus. Latitudo placentarum in nostris alpibus insiguior saepe uncias nonnullas emetiens. 1717. LIEÉCIDEA. candida: squamaceo-glebulosa: glebu- lis candido - pulverulentis. plicatis crenatisque, pa- tellulis impressis planis atris glauco- pruinosis. — Heb. spicil. p. 195. .Ehrh. dec. n. 49. .Hoffm. pl. Ich 8 pe55.. t. 53. fp 3e udfcli melli p.99. dich, Ln. p. 212. syn. p. 50. JFahlenb. lapp. n. 920. Hab. in muscis destructis ad radices et latera alpium maritimarum Lapponiz norvegice passim. Incipit glebulis aterrimis Collematis fere, quae demum candidissime efflorescunt, et sic magis. atro - candida species quam ulla alia. 1718. LECIDEA. eeszcularis: glebulosa: glebulis vesicu- laribus demum difformibus subsquamosis glauco- pruinosis, patellulis immixus planis atris. — Aoffm, pl. lich. t. 52. f. 5. dch. meth. p. 70. lich. un. p. 214, syn, p. 5i. JV'ahlenb. Jet. Ac. H. 1906. p. 145. (Aspegren blek. p. 06. L. candida?). Hab. in littoribus maris Gotlandiz passum (an et- iam Blekingice ?). | Status imperfectior littoralis esse videtur praecedentis, ve- siculis magis discretis semper indeterminate coloratis. 404. VERRUCARLIA. 4Achar. meth. p. 113. t. 5» f. I. Verrucg. (receptacula fructus verruczeformia clausa) plus minus indurala nigrescentesque; nucleo gelatinoso se- 870 CRTPTOGAMIA minula fovente. — S£irps parum. conspicua crustacea, 1) albescens n. 1719-1724. 2) fusco - nigrescens a) margines circa verrucam formans n. 1726. 1727. b) eerrucas obtegens m. 1725. 17298. 1729. c) verru- cas plus minus immersas fovens n. 1750-1759. " 172193. VERRUÜCARIA epidermidis: crusta tenuissima sublactea, verrucis oblongatis ostiolo eminentibus. ch. meth. p. x18. syn. p. 99. Hab. in epidermide betularum aliarumque arborum ubique. 1720. VERRUCARIA. s£zematella: crusta subcartilagi- - nea levigata demum verruculosa pallescente, ver- rucis (fructus) minutis subastomis intus cinerascen- tbus, ch. meth. p. 117. lich. un. p. 277. syn. p. 99. V. cinerea Persoon. — Schrad. spicil. p. - t. 2. f. 2. " Hab. in corüce presertim Popuh tremule passim. Quodammodo media inter proximas, sed verruculis crustae verrucas minutas fruciüs punctulo omnino minores in sum- mitate gerentibus satis diversa videtur. 1721. VERRUCARIA m7emmaía: crusta tenui effusa levi alba, verrucis sparsis hemisphzricis papillaus. ch. meth. p. 117. t. 5. f. 1. lich. un. p. 270. syn. p. 9o. Jeb. et Mohr schwed. reis. p. 127. IV'ah- lenb. ups. n. 964. ! V. alba Schrad. spicil. p. 109. t. 2. f. 5. Hab. in cortice frustuloso precipue Quercus parcius. Verrucae nudae insignes gemmulas atras quodammodo re- ferunt. Demum totae dilabuntur relicto tantum fundo atro. 1722. VERRUCARIA zitzda: crusta cartilagineo-mem- branacea levigata pallido - cinerascens, verrucis per crustam protuberantibus conferüs nitidis inequali- bus demum ostiolo depresso sese aperientbus. — Jhrh. cr. n. 60. Ach. meth. p. 121. lich. univ. p. 279. t. &. f. 5. syn. p. 125, Ejusd. in Berlin. Mag. 6. p. 21. Fries exs. n. 55. Jspegr. blek. p. 67. Hab. in cortice leviori Carpini et Fagi per provin- cias meridionales. Insignior praecedentibus veérrucis. copiosis interdum 'semi- nis Sinapis magnitudine nunquam delabentibus. ^ ALGJE 87r. 17235. VERRUCARIA ;muralis: crusta subtartarea ri- mulosa alba, verrucis immersis papillatis ostiolo de- mum dilatato albo-pruinoso. z;4ch. meth. p. 1ii5. lich. un. p. 200. syn. p. 95. 6. crusta magis continua, verrucis nudis, V. Schra- deri zch. Ll. cc. y. papillosa: crusta magis rimoso-papillata, verru- cis minoribus elevatioribus. char. lich. univ. p. 206 et V. lithina ib. p. 207. Berlin. Mag. 6. p. 24. Ex 27. | Hab. in muris calce illinitis antiquis passim 5 £ in pe- iris calcareis ex. gr. Oelandie et ad Marmorbruket in Kolmorden; y in fodinis calcareis Sale. Varietas « Licheni calcareo analoga, 8 L. calcrvoro quodammodo parallela, 5 crustam fere Variol. lacteae ha- bet; attamen eas ut species diversas proponere valde dubito. 172&. VERRUCARIA epzgea: crusta tenui subspongiosa .. juequabili pallida, yerrucis minutis immersis ostio- lio prominentibus. 24ch. meth. p. 125. syn. p. 96. Hab. in terra succosa declivi occulta passim, etiam in maritimis Finmarkie Endocarpo tephroidi roxime analoga. 31725. VERRUCARIA umbrina: crusta subgranulosa limitata umbrino- nigra, verrucis granulosis ostiolo eminente nudo. ch. zmeth. p. i122. lich. univ. p. p E p. 126. (Pyrenula nigrescens). Berl. Mag. v f. ds Eb. d lapidibus presertim lateritiis frequenter, ad littora maris etiam Finmarkic. Crustae color variat ab umbrino ad nigrum; attamen sta- ius umbrinus verrucas granulis fere tectas optime ostendit. 1726. VERRUCARIA c/opzima: crusta rimuloso - tuber- culata fusca intus albescente; tubereulis majoribus verrucam immersam supra concaviusculam ostiolo eminente gerentibus, ZPahlenb. lapp. n. 006 et meth. lich. suppl. p. 1g. | Ach. lich. univ. p. 207. syn. p. 120." Berl. Mas, 6. p. 15. £. 1. f. 10. a -c. Hab. in rupibus inferalpinis aqua nivali sepe irrigaus umbrosisque Finmarkie Nordlandiceque nor- vegice *passim. $72 CRYPTOGAMIA Crusta in intimis rimis rupium satis crassa subtartarea fu- sco-pallida diversissima a reliquis, sed iu locis apricis tenuior granulosa nigrescens praecedenti non dissimilis. 1727. VERRUCARIA fuliginea: crusta pulveraceo-floc- culosa conglomerataque aterrima; acervulis majori- bus verrucam papillaeeformem foventibus. //aAlenb. lapp. n. 607. ch. syn. p. 121. V. lignyota .AcA. meth. suppl. p. 20. lich. univ. p. 287. Berlin. Mag. 6. p. 15. t. 1. f. 11. a-c. Hab. in rupibus aqua nivali interdum perfusis Fin- markis raro copiose. - | Verrucae ipsae fructus duplo triplove minores quam in proximis, in acervulis crustae tam iminersae ut fere occulta- tae sint: apiculo puuctiformi tantum intra margines conspicuo. 1728. VERRUCARIA :;nzargacea: crusta rugosa rimu- losaque insequali cinerea, verrucis conoideis papil- latüs concoloribus. /7'ahlenb. lapp. m. 908. char. lich. univ. p. 915. t. 5. f. 5. syn. p. 127. Berlin. Maz. 6.. p. 24. 1. 2. f. 20. £« &€thiobola: verrucis tumidioribus, crusta fusce- scente. JPahlenb. L. c. | .Ach. lich. un. p. 292. syn. p. A25... Bgrlin. Maga, 5. p, 23483. 1.23. Hab. in petris aqua nivali sepe perfusis inferalpinis Nordlandie et Finmarkie rarius. 1729. VERRUCARIA aractina: crusta s&quabili rimu- losa subnitida punctato - scabrida aterrima,. verrucis conoideis supra plano-impressis. WaLenb. lapp. n. 009. Ach. lich. univ. p. 292. syn. p. 121. Berl. Mas. 6. p. a4: 45a. f. Hab. in petris littoralibus aqua marina szpe adspersis per totam. Finmarkiam et Nordlandiam fre- quenter. 1750. VERRUCARIA znaura: crusta squabili rimulo- sissima levigata atra, verrucis minutis occultis a- pice prominentibus. /Zahlenb. lapp. m. 09o. ch. lich. un. p. 291. syn. p. 95. IP'eb. et Mohr scluged. reis. p. 131. ZJspegren bleking. p. 97. Hab. iu saxis pelrisque maritimis ubique, ctiam. ad lacus frigidiores rarius. ALGZE 875 1751. VERRUCARIA s/riatula: crusta dendritica vi- rente-atra limita!a; radiis convexis, verrucis conol- deis supra excavats. | Jahlenb. lapp. n. 891. Ach. lich. univ. p. 299. syn. p. 95. Hab. in petris quartzosis littoralibus Finmar;kie ex. gr. ad Posekov Altensium. 1753. VERRUCARIA :7naucosa: crusta gelatinoso -mu- cosa levissima nigro - virente, verrucis minutis im- mersis osliolo prominente. 7 aMenb. lapp. n. 892. Ach. lich, un. p. 202. syn. p. 99... Hab. in petris maritimis sub fluxu inundatis Fin- markic Nordlandisque frequenter. 1755. VERRUCARIA ceuthocarpa: crusta subgelatinosa determinata rimoso-radiala crenala atra, verrucis minutis immersis apiculo prominente. J//aAlenb. lapp. n. 695. Ach. lich. un. p. 203. syn. p. 95. Hab. in foveis petrarum aquam marinam inter fluxus eonservantibus F'inmarkis passim copiose. 46. ENDOCARPO N. Hedwig st. cr. 2« p» 56. t, 20. À.. Achar, meth, p« 125. t. 5 f. 5- Bursule (conceptacula fructus clausa) plus minus mem- branacez slirpi fere concolores intus gelatinose, — Stirps explanata 1) crustacea n. 1754-1756. 2) fo- liolacea n. 1737. 1750. 5) umbilicata n. 1759 - 1741. 1754. ENDOCARPON pertusum: crusta subcartilaginea albicante glebulosa; glebulis bursulas aggregatas o- stiolis separatis se aperientes gerentibus. — Lan. mant. p. 191. Plor, Dan. t. 766. Achar. meth. p. 1591. (Phelotrema). synops. p. 109. (Porina). Fries €xs. n. 99. « melanostoma: bursulis fere verruczformibus su- perficialibus atris. Bernhardi — B. xanthostoma: bursulis paullo majoribus flave- scenübus. Somzerfelt J'et. Ac. H. 18025. p 115. y. levcostoma: bursulis majoribus profundis conti- guis demum se per ostiola crustz concolora aperien- tibus. Bernhardi; — à. fallax: ostiolis subconfluentibus. Zspegren ble- king. p. 97. 874 CRTPTOGAWMIA Hab, in corucibus mollioribus arborum frondosaruim passum; .« optima in Salicibus; g iu Juniperos y et 9 precipue in Pago. | Itaque demum ad sequentem valde accedit, vixque nisi bur- sulis cum crusta semper cohaerentibus differt. 17509. ENDOCARPON Jepadinum: "crusta cartilaginea alba verrucosa: verrucis bursulam solitariam inclu- dentibus: marginibus utriusque demum a se invicem solventibus. — char. prodr. p. 50. meth. p. 152. (Thelotrema). Zch. univ. p. 512. synops. p. 115. — Schrad. diar. bot. 1001. 1. p. 69. P'rzes exs. n. 590. ZAspegren blebins. p. 07. Lichen inclusus Engl. Bot. t. 678. B. scutelliforme: verrucis aperlis in crusta sub- tartarea. . Zch. syn. Hab. in cortice Carpini passim et hinc etiam PFagi rarius per provincias meridionuales exte- riores. Quamvis a praecedente notis artificialibus facillime distin- gualur, tamen cum eodem fere coníluit. Nec notam aliam ceríam invenio quam marginem daplicem separatum scil. inte- riorem contractiorem a bursula, exteriorem magis dilatatum.a - verruca ortum, quibus Lepadem fere refert haec species. Ef- ficitur vero haec separatio a crustae verrucis induratis cortici tenaci arboris analogis numquam collabentibus, cum contra bursulae inclusae magis gelatinosae marginem suum exsiccando retrahunt. — f marginibus verrucarum crassis niargines bur- sularum tenuissimas fere absorbentibus ad praecedentis 2 ad- "modum recedit, nec genere natural unqtüam distingvi pos- sunt tam contiguae, nisi omnino confluentes, formae. 1756. ENDOCARPON sznopicum: crusta areolato- ra- diata sublobataque virente-rubiginosa, ostiolis im- pressis nigris. | Jahlenb. lapp. n. 077. ch. lich, Up. p. 297. Syn. p. 90. à; Hab. iu lapidibus siccis cariosis micaceis ad latera al- pium et montium alüorum Lapponiz passim et inde usque ad Vermelandiam rarius; eham O - strogolh,e observatum. ; E. smaragdulo jam infra Lich. cervinum posito valde LS "t analogum ostiolis interdum dilatatis, sed, quantum vidi, semper minus apertis, adeo ut ex analogia praecedentis hic manere possit usque dum systema harum Algarum magis certum evadat, 1757. ENDOCARPON pusilíum: foliolosum subcartila- ^. gineum discretum subrótundum lobatumve olivaceo- fuscum subtus pallens, ostiolis nigricantibus. | Zed- iig: st. cr. 2. p. 56. t& 20. | Achar. meth, 9. 125. (Hedwigi). sym. p. 99. ZF/ahlenb. lapp. n. 880. Hab. in terra et ad rupes. declives montium inferalpi- norum rarius, À terra non raro se elevat et paginam inferiorem pallidio- rem ostendit, nec unquam albidam ut in E. viridi Fries exs. n. 46. adhuc suspecto. ff 1759. ENDOCARPON fephroides: subfoliolosum coria- ceum adnatum lobatum rimulosum cinerascens, o- stiolis elevatis nigris. ch. meth. p. 129. Lich. un. p. 297. syn. p. 90. | .Engl. Dot. 28. t. 2015. Il/'ah- ' denb. lapp. n. 979. Hab. in terra atra ad rupes inferalpinas Lapponise fere ubique; etiam O elandiie rarius, Substantia omnino alutacea mollis terrae semper adnata, margines aterrimos interdum ostendens. [taque diversissima species, sed Endocarpa crustacea cum foliaceis optime con- nectens. Color junioris lutescens, vetustioris fere nigresceins nec unquam rufescens. 1759. ENDOCARPON minzatum: frondibus subumbi- licatis rigidis cinerascentibus subtus lulvescenüibus, osüolis superficialibus nigrescentibus. — Zn. spec. pl...ed... 2. 4v: 1617. ., £1. Dan. £. 5524 f. 3.4. Mohar. syn. p. 101, JW ahenb. lapp. n. 901. * evplocum: frondium lobis minutis. | ZcÁ. ret, p. 127. 1. 5. f. 4, B. complicatum: subtus magis fuscescens demum- que nigrescens. * Jeptophyllum: frondium lobis minutis. /Peb. et Mohr. schwed. reis. p. 99. E. leptophyllum Ach. syn. p. 102. meth. p.127. 1.5. f. 5. "Hab. in lateribus occultis interdum humectatis rupium passim; 5 presertim àd lacus elevatiores, 876 CRYPTOGAMIA Locis occultioribus parnm bhumectatis subtus optime fut- vescit, locis autem magis apricis potius fuscescit. et denique in humidis a sequente noa facile distingvitur. 1740. ENDOCARPON /luviatile: frondibus subumbili- catis flexilibus olivaceis demum subtus nigrescenti- bus ostiolisque concoloribus. — JZeb. spicil. p. 265. i. 4. — lPlahlenb. lapp. n. 8902. — Achar. meth. p. 120. .8ym. p. 109... Dl. musc. pi 235, 1,80. f. 128. . ]Veb. et Mohr schwed. reis. p. 74. Osbeck gótheb. handL, 4. p. 55. Fries exec n. 59 Hab. in lapidibus sub aqua rivulorum sylvaticorunr per provincias altiores et frigidiores rarius. À praecedente forsan non satis differt, tamem loeo regio- neque diverso plerumque facile distingvi potest. 1741. ENDOCARPON phylliscum: fronde peltata sub- gelatinosa inciso-lobulata alra, marginibus bursulis- que tumentibus. | /Vahlenb. lapp. n. 895. t. 29. f. 2. Ach. lich. un. p. 500. syn. p. 100. Hab. in lateribus rupium madefactis ad mare septen- trionadle Finmarkie passim et in Elfdalia V er- melandic prope Uddeholmsbruk rarius. Proximis minus fronde vix lineis duabus latiore, sed frti- ctus fere majores lobulis ipsius frondis subsimiles. 460. SPH/EROPHORON. Achar. meth. p. 134. t 3. f. j. Capitulum fructus globosum, a stipite formatum, demum undique rumpens emittensque nucleum, seminulis nu- dis aterrimis pulveris instar constitutum. — Stirps fruticulosa plus minus fragilis solida nuda (sine fo- liolis ullis vel alio teginine). 1742. SPIL/EROPHORON coralloides: stipite subindi- viso; ramis lateralibus elongatis divergentibus de- mum varie ramulosis, capitulis subglobosis lcvibus. Achar. meth. p. 154. lich. un. p. 505. syn. p. 207. /'ahlenb. lapp. n. 955. Fries exs. n. 60. Lichen globiferus zn. mant. p.155. Flor. Dan. t. 960. Dill musc. p. 117. t. 17. f. 54. ALGAE . 877 Hab. in saxis occuilloribus precipue regionum frigi- diorum ubique; in truncis pini Svecize media pas- sim, sed in variis arboribus provinciarum meridio- nalium copiose. | : . Stipes digitum saepe longus, et dein ramis ramulisque va- rie crescens, ad truncos arborum crebrioribus, magis albican- tibus, ad saxa maxime aprica praesertim Sveciae occidenta- lis paucioribus obscurioribusque, quo in stalu ad S. com- pressum accedit. 1743. SPIL/'EROPHORON fragile: spite dichotome diviso in cxspitem fastigiatum: apicibus obtusiuscu- lis, capitulis subtuzbinatis inzequalibus. — Z4c/. meth. Js 1392. 5,9294. 5. wy. p... 302. Lichen fragilis inns. svec. n. 1121. lapp. nm. ááo. Éoai f.4. Hab. in lapidibus et saxis apricis ubique. Vix unquam uncia longius et ad basin filo crassius, sed fructus demum majores quam in praecedente, semina Canna- bis aequantes, cinereo -nigrescentes., 46. CALICIUM:; Persoon. — Ach. meth. p.87. t. 2. f. 3-5. lich. un. p. 29. t. 5. Calicioidea 4cÀ. Vez. 4c. Handl. 1815 - 1817. Capitula a crusta diverse substantie plus minus carbo- nacez plerumque in stipitem elongatw, supra efllore- scentia vel quasi fatiscentia seminulis nudis liberis — eaque 1) sessilia (Cyphclium et Limboria Ach. Vet. Ac. Handl. 1815. p. 252—271.) n. 1744-1747. 2) sti- pitata saltem intus atra (Calicium. Ach. ib. 1816. p. ii0 elc.) a) capitulis lenticularibus n. 1748-1951. b) magis giobosis ecl turbinatis n. 1752-1754. 5) mu- coroidea: stipite molliore, capitulis undique seminu- liferi$ (Coniocybe Achar. ibid. 1816. p. 205. ad par- tem) z. 1755-1750, 1744. CALICIUM tzgillare: crusta citrina subcartilagi- nea verrucoso-areolata nuda, capitulis supra verru- cas sessilibus aterrimis tumide marginatis. Achar. syn. p. 55. meth. p. 46. t. 2. f. 1. (Lecidea) Zich., un. p.164. ZPVahlenb, lapp, n. 895. ups. n. 951. Flor. Sveg 56. 378 CRYPTOGAWMIA Hab. in tigilis perpendicularibus alüsque lignis fa- brefactis regionum frigidiorum et maxime campe- strium, saltem ad Upsaliam descendens, passim; O- strogolhic raro. Verrucae crustae insigniores semper glabrae et nudae, pri- mum *eleganter viridulae, in summitate gerentes capitula niti- dula vix unquam semilineam lata. 1745. CALICIUM tympanellum: crusta cimerea. sublar- tarea demum verrucosa granulata pulverulentaque , capitulis inter verrucas sessilibus supra planis ci- nereo-pruinosls, char. meth. p. 89. sym. p. 56. Fet. Hc. Handl. 1815. p. 265. JV ahlenb. ups. n. 950. .Aspegren Bee p. 09. :dPrres ex5. n. 10. Lichen inquinans Engl. Bot. 12. f. 8010. * leveomelas: UE albidius pruinosis. — ch. fet. Ac." Handl. 10187 p. 265) 7/64 B. viridulum: capitulis minoribus, crusta passim viridante. Hal D. in scepimentis et parietibus ligneis praesertim re- gionum meridionalium et campesirium , sallem ad Gestriciam usque adscendens, passim; 5 in Quercu Smolandie, Vestrogothis rarius. Crusta hujus multo tenuius divisa et capitula magis in i- pso ligno inserta prünum substipitata, sed demum crusta crassescit. et alütudinem capitulorum omnino attingit. | Capi- tula supra magis plana, interdum fere lineam lata, eximie ef- florescentia et inquinantia seminulis. suis atris. 1746. CALICIUM variolosum: crusta albida tenui pul- verulenta eífusa, capitulis sessilibus albidis demum dilatatis scutelliformibus atris. Frzes iz litt. * Jevcocephalum: capitulis totis albidis, Pyre- notea levcocephala Frzes Feet. 4c. Handl. 1021. p. 3d. 6€xs. n. 19. —— ch. P. Ac: Hi; 1010: 2990. ** Lecides: capitulis scutelliformibus ex!us lacteo- pruinosis. Lecidea abietina Ach. Jet. .Ac. Handl. 1795. p. 139. t. 5. f: 7. lich. un. p. 488. syn. p. 50. — ries exs. n. 21. ***Ijamboris: concep!aculo atro cupulaeformi. Lim- boria regularis Zch. F'. Ac, H. 1815. p. 265. t. 6. f. 6. ALG E 879 Hab. in cortice maxime frustuloso abietis presertim Smolancdi:. Variae hae fructificationes non semper aetate in se invicem Iransmutantur, nisi gradatim ita ut certe nulli limites inter easdem exsistant. Scutella saepe lineam lata, sed fructifica- tiones reliquae duplo minores. Mirum, quod in hoc fructifi- catio maxime fariuosa fere Variolariae (vel Pyrenoteae Fries) incipiat et maxime indurata aperta claudat seriem, cum contra in Endocarpo pertuso fructificaio magis aperta procedat ad illam induratam clansam fere Verrucariae, quae demum stipitata evadere videtur, ut in Calicio turbi- nato Fries exs. n. 43. 1747. CALICIUM s£icticum: crusta albo -cinerascente byssacea, capitulis innatis globoso- depressis disco puncüformi albido demum explanatis nigris. 4cA. Fet. Ac. H. 1015. p. 269. — 1817. p. 222. (Lim- boria). syz. p. 97. (Verrucaria) ries et. 4c. Handl. 1021. p. 554. xcd tage sii exe: nj 42. * vetuslius n capitulis explanatis. Lecidea dryina 8 4cA. syn. p. 24. Hab. in corlice crasso Quercus inprimis Svecie me- ridionalis. Capitula repleta puncto omnino minora, explanata paullo majora. 1749. CALICIUM c/ave/lare: crusta cartilagineo-granu- lata cinerascente, capitulis lentiformibus: stipite brevi sursunt incrassalo nigro; disco pulverulento cinereo lutescenteve. —Zfch. zeth. p. 90. syn. p. 57. C. roscidum 4 ;4ch. Jet. 4c. Handl, 1016. p. 276. EON CE CU 8. roscidum: crusta tenuiore. Ach. zeth. — et. Ac. H. 1616. p. 275. t. 0. f. 6. a.b. Fries exs. n. 10. Hab. in cortice frustuloso Pini aliarumque arborum passim; A in lignis, Quia inferne tenuiores, cum clavulis comparati sunt hujus fructus (Sveeis NNubb-/af). 1749. CALICIUM /yperellum: crusta granulata incequa- bili flavo-virente, capitulis sublentiformibus margi- nalis fusco-nigris: stipite iuferne dilatato demum 880 CRTPTOGAMIA | " nitido. ch. meth. p. 95. sym. p. Bb. 7c. do. H. 1916. p. 273. t. 8. f. 5. ./T'ahlenb. lapp. n. 929. Fries exs. n, 9. £. baliolum: Vp lotis aterrimis nilidis, ch. meth. p. 9^. t. 2. f. 4. flab. in cortice duriore Abietis, Bctule etc. passim, etiam in lignis. Vix ullus alius oritur e crusta stpi&ibus tam definitis et firmis demum bis lineam longis, Sveciee Spik-/af. 1750. CALICIUM corynellum: crusta leproso - pulveru- lenta citrina, tuberculis obconicis demum lenlicula- ribus alris, stipite brevi. Z4ch. prodr. p. 85. meth. p. 94. lich. un. p. 254. synops. p. 56: F'et. 4c. H. 1016, p. 124. t. 5. f. 7. . Mspegren bleking. p. 07. Hab. in rupibus occulüs maritimis ex. gr. Bahusice prope Strómstad in Holkedal, Blekingice. Crusta hujus pulverulenta interdem pallescit, adeo ut a Lichene haematomma vix distingvi possit. Án itaque hoc Calicium degeneratio dicti. Lichenis, sicut Calicia spuria scilicet €. turbinatum, stigonellum ab Endocarpo pertuso orla, quaeritur. Interea capitulis supra. crustam pa- rum elevatis a proximis speciebus facile distingvitur. 1751. CALICIUM znelanophewum: crusta granulata con- glomerata lactea, capitulis tarbinato - lenticularibus subtus margineque nigris, stipite brevi basi palle- scente. Ach. F'et. Ac. H. 1816. p.270. €*235- f. 0. Fries exs. n. 9. Hab. in ligno emarcido putrescente Quercus 5mo- landic occidentalis. Singulare est crusta regulariter granulata et basi sipitum fere ejusdem coloris. 1752. CALICIUM spherocephalum: crusta tenuissima levigata cinerascente, capitulis spharoideis demum sublenticularibus cinereo-fuscescenüibus, süpile aci- culari Ero "ch. meth. p. 91. synops. p. 57. C, trachelinum ch. Zich. un. p. 257. K'et. Ac. H. 1016. p. 272. £. 0. f. 7. | Pies exs. n. 7. Mucor spharocephalus JLmnm. sec. n. 1206. &. xylonellum: capitulis cinerascentibus molliort- a ALG JE 881 bus quasi cpidermide teetis. /f/aAenb. lapp. n. 931. g. Achar. Vet. Ac. Handl. 1815. p. 120. t. 5. f. 4. y. glaucellum: capitulis subtus glaucescentibus. ch. syn. p. 50. C. cerviculatum Z'ries exs. n. 15. Hab. in parietibus ligneis pineis Svecie medie et seplentrionalis vulgaüssime, in scepimentis et truncis emorluis passim. Fere medium inter maxime lenticularia (praecedentia). ct magis turbinata gracilioraque (sequentia), itaque nomen Lin- naeanunm satis conveniens videtur. 1755. CALICIUM crysocephalum : crusta granulata coa- cervala citrina, capitulis subturbinatis margine flavo- pruinoso, stipite basi attenualo pallidiore, z4c/. Lich. un. p. 259. synops. p. 6o. JTPahlenb. lapp. n. 955. Fries exs. n. 6. Hab. in corticibus arborum frustulosis rarius. Sequente plerumque omnibus partibus majus. In Quercu crusta pallida et bases stipitum pallidiores fere C. mela- nophaei. 1754. CALICIUM cAlorellum: crusta tenuissima albi- cante, capitulis stipitibusque clavatis flavo - viride pruinosis. ZZahlenb. lapp. n. 992. 44ch. meth. p. gangs, f. 5; syg. po Do. Fries exs, ,n..5. B.orochroum. C. trabinellum J4ch. et. 4c. H. ROI. p. 279. f. P. fà9. * scepiculare: colore viridi fere orbatum, | A4cAhar. i0. p.27 Vil. De fa 3$. Hab. in parietibus ligneis locis occultioribus passim. Forma prünaria longe tenuior omnibus praecedentibus, sed locis apricis crassescunt capitula usque dum in C. saepicu- lare Achar. abeant, ut optime Cel. Fries in sched. crit. Nec opus est inter Calicia formas omnes memorare, quas leviter nimium — distinxerunt. Lichenologi effectum locorum non salis considerantes. | 1755. CALICIUM £rzchiale: crusta granulosa subcrenu- lata pallida, capitulis subglobosis demum undique disco cinerascenter pulverulento tectis, slipite gra- : cillimo nigricante. .Achar. sym. p. 62. F'et. 4c. H. 1016. p. 277. t. 8. f. 14. Fries exs. n. 15. (et for- san C, Physarellum n. 11). 882 CRYPTOGAMIA Hab. in cortice frustuloso Pinus sylvestris prope terram rarius; lu ligno rarissime. Ob crustam granulosam fere degenerationem C. clavel- laris mihi esse videtur. 1756. CALICIUM zgracilentum: crusta tenui pulvera- cea cinerascente, capitulis subglobosis cinerascenti- bus undique seminuliferis, stipite capillari flexuoso nigricante subnudo. Ac. lich. un. p. 245. t. 5. f. 6. K'et. ic. H. 1816. p. 289. JV ahMenb | ups. u. 957. Hab. in cavitatibus caudicum putridorum Abietis sal- tem Upsaliae. Stipites plerumque duas lineas longi, gracilores quam in ceteris. 1757. CALICIUM /furfuraceum: crusta pulveracea ef- fusa viridi-flava, capitulis globosis undique seminu- hferis stipitibusque virescentibus capillaribus flexuo- sis. JPersoon. tent. disp. fung. suppl. p. 60. Ach. Vet. Ac. Handl. 1016. p. 288. (Coniocybe). ries €XE. 2. 3. C. capitellatum Ach. syn. p. 61. Mucor furfuraceus Linum. svee. n. 1290. f. aciculare: crusta magis granulata süipitibusque brevioribus concoloribus. ch. Z'et. Ac. Hamndl. 1016. p. 2080. Jf'ahlenb. ib. 1806. p. 145. t. 4. f. 7. * sulphurellum: crusta obsoletiore. Lichen sulphureus Aetz. Jet. 4c. H. 1769. p. 249. Coniocybe brachypoda zích. /'et. Ac. Handl. 10106. P: 209.32. 3. 2. 10: | Hab. in sylvis ad fossas occultas sicciores radicibus deuudalis arborum interdum. quoque muscis adhe- rens passim; j per regiones aineridionales rarius, enam * in ligno. Crusta sua praecipue in muscis omnino pulveraceo-furfu- racea albescenteque insigne. 1750. CALICIUM pallidum: crusta tenuissima effusa albicante, capitulis sublenticularibus albidis deinum rufescenübus, stipite aciculari. Persoom wu: Uster. Gnn. 7. p. 20. £. 5. f. 1. 2. Fries exs. n. 2. ALG E 885 C. cantherellum ch. synz. p. 61. — Coniocybe stil- bea ch. F'et. Ac. «Mandl. 1816. p. 206. — 'P'ri- chia u vea Hof/lm veg. crypt 2. p. 14. t. 4. f. 1. Hab inu cortice vetusto occulto arborum frondosarum praseriim Svecie medie et meridionalis passim. — Capitula hujus mon raro latiuscula marginata: latus su- perius eílloreseens. pulvere seminah magis colorato fere ut in Caliciis durioribus. Hinc diversitas generis Coniocybes mi- hi dubia. 460. V ARIOLARIA. Achar. meth. p. 12. t. I- f. 6. Pulvis forsan potius masculinus ex orbiculis a crusta tantum formatis erumpens, isque plerumque crust al- bescenti concolor, rarius discolor. 1759. VARIOLARIA communis: crusta subcarülaginea ievigala albicante demum | inzquabili. cinerascente , orbiculis. convexis albissimis. — char. sym. p. 150. K'et. zc. Hand. 1809. p. 162. Hab. in cortice precipue alni frequenter. 1760. VARIOLARIA amara: crusta subpulverulenta rugoso-rimosa inequbili alba, orbiculis depressis, lano-concavis concoloribus. —ZcAar. Sym, p. i21. Fet. Ac. H. 1809. p. 165. Engl. Bot. 24. t. 1715. Hab in cortice frustuloso inprimis fraxini Svecio lemperatioris copiose. Ulterius inquirendum numne sapor amarus e cortice pro- veniat. 1761. VARIOLARTIA /actea: crusta tartarea lzevigata la- ctea rimoso-areolata radiataque, orbiculis supra a- reolas elevatis candidis. cA. meth. p. 7. t. 1. f. 1. lich. un. p. 321. t. 5. f. 16. synops. p. 152. JV'e- string fárgl. t. 5. IY ahenb. lapp. n. 752. Licheu lacteus zm. mant. p. 132. B thelena: crusta tota magis pulveracea papillosa. Hab. in saxis scopulisque prope mare septentrionale passim. orientale raro ex. gr. Ostrogothiz. 1762. VARIOLARIA cora/[ina: crusta tartarea papillato- ramulosa rimnosa; ramulis passim conjunctis in or- 884 CRYPTOGAHIA biculos planiusculos albidos. char. meth. p. 150. & 5. f. 7. synops. p. 135. Lichen corallinus Lign. mant. p. i91. JV'estring fárgl. t. 10. Sor TES Hab. in saxis sylvaticis ubique. — — | Crusta valde fragilis Corallinae instar, Svecis Spród- Laf, itaque bases ramulorum defractorum saepe solae conspiciuntur. — Hujus fructificatio altera nigra efficit $piloma sphaerale Ach. syn. p. 2. Lecideam papillosam Zch. un. p. 171. Forsan plura Spilomata Ach. eodem modo se habent, itaque hie omissa. 1765. VARIOLARIA ZfZestrinsii: crusta tartarea areo- lato- verrucosa inzequabil cinerascente, papillis ra- mulosis in pulvinulos hemisphzericos sup:a fusce- scentes aggregalis. — ch. prodr. p. 60. t. 9. f. 9. synops. p. 202. JV'estring fáragl. t. 4. F'et. £c. H. 1791. p. 129: Lichen pseudo-corallinus e£z. scand, 2. p. 275. Hab. in saxis campestribus apricis siccis sallem 5ve- cie medie passim. Frucüficaüo vix hujus generis esse videtur, sed modus crescendi proxime ut praecedenlis speciei. 469. BYSSUS. Llan. gen. ed. Schr. n. 1673. (partim). Lepraria Ach. syn. p. 329. V et. Ac. Handl. 1811. p. 126. Pulvis forsan masculinus filis byssaceis vel inter se vel in crustam plus minus connexus, Crusta fere liche- nosa in n. i76&-1769, sed demum magis conferveoi- dea ab Algis aquaticzs minus diversa in n. 1770. 1771. Genus itaque vario respectu vagum ut nomen ejus. 1764. BYSSUS chlorina: crassa csespitosa luteo - flava intus flocculose- byssacea. — Zchar. prodr. p. 6. meth. p. 1. t. 1. f. 1. lich. un. p. 662. syn. p. 529. JFestrung fárgl. t. 1. ZH'aMenb. lapp. n. 751. IW'eb, et Mohr schwed. reis. p. 109. Zspegr. Ule- king. p. 00. Hab. in lateribus occuliissimis siccis rupium per re- giones monlosas passuin, ut inter Lapponiam et ALGJ/E 885 |: . Vermelandiam non raro, ct dein Ostrogolhic ex. gr. in Omborg et Kolmorden, Smolandic, Blekingio, Crassior sequentibus et evidentius byssaceae compositionis. 1765. BYSSUS ncana: crusta tenui farinosa cinereo- incana. Linn. spec. n. 1170. — Ach. meth. p. 4. F'et. 4c. Handl, 1011. p. 127. syn. p. 56. (Lecidea). — Plórke in Berl. Mag. 1907. p. 7. 'Hab.. in terra molliori, muscis, radicibus per sylvas totius Svecic ubique. : Varias formas assumere videtur vel magis membranaceas (Parm. lanuginosa Fries exs. n. 74?) vel racemosas (Stereocaulon nanum referentes nisi forsan conslituen- tes?) Pulvis quoque fruclificationis interdum congestus in modum Pyrenoteae, forsan rarius Leeideae? Interea has o- innes seorsim proponere dubitavi. 1766. BYSSUS expallens: crusta tenui pallide sulphu- rea lacteave pallescenter farinosa. 'ries exs. n. 62, Ach. ieth. p. 4, t. 1. f. 2. (Lejphzema). Hab. in corticibus et lignis preesertim durioribus passim, 1767. BYSSUS candelaris: crusta tenui effusa cequabili flavissima. Linn. svec. n. 1105. Fries exs. n. O1. Achar. meth. p. 190. (Parmelia citrina 2) synops. p. 330. (Lepr. flava). Hab. iu corticibus et lignis mollioribus passim. 1760. BYSSUS kermesina: crusla tenuissima effusa pri- mum virescente demum ruberrima (coccinca) ni- tente filis raris adspersa. JZrangel Vet. Ac. H. 109800 45. div iz Duy 12,2. Chlorococcum kermesimum ries femsjon. p. 54. Vet. Ac. Handl. 1825. p. 64. Hab. in lapidicinis calcareis Sudermannio, O- strogothic in Omberg etc. rarius. Crusta primum in aquà enata inilio Algarum aquaticarum simillima, sed demum in aére nitet granulis potius hujus ge- neris diutissime colorem nitentem couservantibus. | Nuinne Lichenes tremellini plures modo analogo transmutantur? Nec color tam persistens in Algis aquaticis affinibus, sed potius in crustis Lecidearum. 886 CRTPTOGAMIA i769. BYSSUS botryoides: crusta congregata viridi. JLinn. svec. n. 1107. — char. syn. p. 531. Nostoc botryoides Agardh alg. syn. p. 155. — Chlo- rococcum botr yoides Fries femsjon. p. 45. Hab. in humosis umbrosissimis prsesertim ad rupes passim. Fasciculatim admodum crescit superficie aequabili, sed in- ius fere solis granulis constare videtur. 1770 BYSSUS aurea: filis czespitosis ramosis czequalibus subarticulatis aureis rarius granulosis. JL. spec. pl. ed. 2. p. 1658. Dillen." muse. pl £31... 10. P'ries fems. p. 42. — Ceramium aureum Zegardh. syn. p. 69. — Conf, aurea JDZlwyn. conf. t. 55. Both. catalect. 5. p. 217. Hab. ad rupes et ligna regionum montosarum preci- pue ad lacum Vettern ex. gr. iu Qnpees copio- sissime. Fila hujus magis conspicua quam in ceteris et EN m ra- ro immixta, sed articuli eorum non tam evidentes, ut coníer- varum genus intrare possit hoc vegetabile, nisi in aqua diu- tius crescens structuram interiorem magis manifeste ostendat. 1771. BYSSUS Jolithus: filis ceespitosis dichotomis no- dosis geniculatisque coccineis, globulis in apicibus geniculisque. zm. svec. m. 1170. it. vestgoih. p. 9. 254. 265. Fries femsjon. p. 42. — rra Jo- lithus Zgardh syn. p. 75. Hab. in lapidibus et petris nuper denudaüs interdum humectatis ubique. Odor in humido statu insignis Violae, unde Svecis 7/;oí[- $£en. Color exsiccatione diutiore cinerascit fere ut in prae- cedente, cujus varietatem credidit Cel. Roth catalect. 5. p. 219. 470. FU C U.S Lian. gen. ed. Schr. n. 1671. (excl. gen, sequ.), Fucoidez Mgardh syn. p. 1x. Capsule tuberculiformes, conceptaculis vesiculavibus iumersa, apice pertusee, intus foventes semina apgre- gata filis articulatis intermixta, —— raro soliarie n. 1779. — vermiculaves occluse (Purcellaria A gardh) n. 1700. — dissolut& in maculas mucosas (Laminaria ALGJE | 885 Agardh) n. 1781-1785. — omnino deficientes, super- stitibus tantum seminulis et. villis dispersis n. 1784- 1708. — ÓOtirpis substantia coriacea plus manus lodi vacea vel viridis 1) crassior (proprie fucoidea) a) har liacea *) uninervi n. 1772-1774... **) enervi n., 1775. 9 stipite compresso n. 1776-1770. c) fruticuloso n. 729. 1700.. 2) membranacea (ulvoidea) n. 1701-1705. 2) pF formis (confereoidea) a) sinplicissima n. 1705. b) ramosa n. 17059-1700. — J/lantc marino? peren- nes, sec ultime parasiice minus perdurantes. 1772. FUCUS serratus: fronde plana uninervi lineari serrata dichotoma: apicibus planis serratis obtusis tuberculiferis. — Linn. sevec. n. ii44. lapp. n. 462. ZA"gardh syn. p. 6. spec. 1. p. 95. Fingl. Bot. 17. t. 1221. — Osbeck Sgótheb. handl. 4. p. 55. dspe- gren bleking. p. 78. Hab. infra litlora ^maris septentrionalis (s. glacialis Nordlandizee Finmarkieque) et occidentalis (s. sinus codani) frequenter, balüci tantum infimi parcius ut Blekiugiee. Proximis uie utpote digitum latus omnique modo insignis. 1775. FUCUS »vesiculosus: fronde plana uninervi li- neari integerrima dichotoma: apicibus tuniidis ge- minis tuberculiferis ellipticiss vesiculis binis infra — axillaribus. |JLZnnm. svec. n. ii45. lapp. n. 460. it. vestosoth. p. 1680. gotl. p. 201. oel. p. 110. 35. 4- gar dh syn. p. Á. spec. 1. p. 07. Engl. Bot. 15. t. 1066. B. inflatus: fronde apicem versus inflata. — zz. svec. m. 1140. Plor. Dan. t. 1127. y. spiralis: fronde tenui evesiculosa spiraliter torta. Linn. svec. n. 114g. Flor. Dan. t. 205. 9. rigidus: nervo inferne incrassato nudo (sine mar- ginibus). « subecostatus. F. balticus So. Bot. t. 516. € ceratiformis. F. ceranoides 7'urner fuc. t. 99. 4gardh syn. p. 7. spec. 1. p 93. Hab in litoribus sinuum maris septentrionalis , occi- dentalis et orientalis frequentissime, sed iu bottuico deinum rarescens et versus Qvarkcn desinens. 888 CRYPTOGAMIA Forma pervulgaris et ordinaria vix lineas quatuor lata, ob vesiculas Svecis DBlástáng, Knapptáng, Klotáng, cou- uacte Klóter, Klór, corrupte Hóter. — superne paullo lator, sed 4 et « eo angustiores demum omnuimno filiformes. — € ceteris ommino cohaeret concedente Cel. Agardh in spe- ciebus l c. 1774. FUCUS ceranoides: fronde plana subuninervi hi- neari integerrima: apicibus tuberculiferis oblongatis inflatis acuminatis. Lun. seec. m. ii46. lapp. n. 465. JV'ahlenb. lapp. n. 939. F. excisus P7or. Dan. t. 214. mature fructif. F. distichus Z'urner hist. fuc. t. 4. Agardh syn. p.7- spec. 1. p 94. Linn, syst. nat. ed. 12. p. 716. F. linearis ZZ. Dan. t. 551. 1mmat. fruct. F. filiformis Gmel, fuc. p. 72. t. 1. A. f. 1. Hab. in scrobiculis et recessibus littoralibus maris septentrionalis precipue Nordlandie frequenter. Forma altera in Cel. Agardh speciebus memorata, ma- xime evoluta, frondibus vix linea latioribus, sed apicibus du- plo insignioribus vere inffatis (vesiculosis Linn.) cormformi- bus, quos praecipue animadvertisse Linnseum in Flor. lapy. et svec. in propatulo est; sed denique aliam stirpem in Syst. nat. ed. 12. accepisse videtur, quae.jam servatur in Herba- rio ejus. 1775. FUCUS canaliculatus: fronde planiuscula subtus canaliculata enervi coriacea lineari dichotoma: api- cibus tuberbuliferis dilatatis truncatis. nnm. mant. p. 508. spec. pl. ed. 2. p. 1627. (excisus). syst, nat. ed. 12. p. 7160. Gmel. hist. fuc. p. 79. f. 1. A, f.2. Engl. Bot. 12. t. 625. Zgardh syhR. p. 9. spéc. 1. p. 96. JVahlenb. lapp. n. 946. | Hab. in littoribus summis ad oras interiores maris septentrionalis frequenter. Frons semper angustia lineae, sed incrassata praecipue ver- sus margines, unde etiam convoluto-canaliculata, ut in nullo alio. Apices frucüificantes nunquam inílati, sed tantum la- tiores et paullo crassiores. 1776. FUCUS zodosus: caule compresso dichotomo cre- nato: medio ramorum in vesiculam inílato; crenis ALG/E 889 globos fructiferos pedunculatos exserentibus. — nn. svec. n. 1149. lapp. n. 464. Asardh syn. p. 5. spec. 1. p. 09. Plor. Dan. t. 146, Gmel. fuc. p. 70. 4s. 1. B, Hab. in littoribus mediis maris septentrionalis frequens, occidentalis parcior et macrior. Caulis utplurimum utrinque convexus valde coriaceus, sae- pe uitra duas lineas latus, in vesiculas nodorum instar et pisorum magnitudinis incrassalus, unde et Svecis Kzól-tàng , saepe pedes aliquot longus. 1777. FUCUS siquosus: caule compresso alterne ra- moso: ramis alis siliquas tuberculosas lanceolatas, alis articulatas inanes gerentibus. Zum. svec. n. 1150. Japp. n. 4653. Zsardh syn. p. 2. spec. x. p. 71. (Cystoseira). P7. Dan. t, 106. JY'ahlenb. lapp. n. 991. Osbeck gólheb. handl. 4. p. 55. JV'eb. et Mohr schwed, reis, p. 199. | Hegensb. bot. zeit. 1920. p. 420. Hab. in fundo arenoso orgyalis profunditatis maris septentrionalis et occidentalis ubique, usque ad Kul- len Scanie saltem rejectus. Caulis angustus plerumque filo parum latior, ramulis quasi dentatus; xaque siliquis demum articulatis. 1770. FUCUS /oreus: calyce radicali orbiculari demum concavo emittenteque frondem dichotomam compres- sam tandem totam tuberculiferam. Ann. syst. nat. ed. 12. p. 716. Flor. Dan. t. 710. Zgardh syn. p. 9. spec. 1. p. 98. JV ahlenb. lapp. n. 958. Hab. iu littoribus infimis ad oras extimas maris sep- tentrionalis passim. Annuus omnino; vere offerens solum calycem pyriformem (Ulv. pruniform. Gunn. norv. p. 89. t. 2. f. 6. 7. et t£. 9. f. 4. 5.), e cujus disco collapso dein excrescunt fron- des loriformes unius alteriusve pedis longitudinis, tandem to- tae fructiferae crassitudine pennae anserinae. 779. FUCUS pygmc«eus: stirpe cwspitosa ramulosa e- nervi; tuberculis solitariis terminalibus demum scu- lelliformibus. —JLigh£f. scot. p. 964. t. 52. JFah- lenb. lapp. n. 956. eb. et Mohr schtged. reis. p. 89o CRTPTOGAMIA 195. — gardh syn. p. 9. (Lichinia). spec. 1. p. 105. Zispesgren bleking. p. 78. | Hab. supra littora maris seplentrionalis ubique, occi- dentalis rarius ex. gr. ad Warberg, orientalis ra- rissime DBlekingic. Minimus non tautum hujus generis verum etiam proxime sequentium, vix linea altior, nigricans; tuberculis dilutiori- bus magnitudine dimidia seminis Papaveris. 1700. FUCUS furcellatus: stirpe fruticulosa dichotoma; ramis filiformibus fastigiatis, apicibus fructificanti- bus lanceolatis tumidis acuminatis diaphanis. — zn. spec. pl. ed, 2. p. 1651. Flor. Dan. t. 419. E. lumbricalis Gmel. fuc. p. 100. t. 6. f. 2. Tur- ner hist. fuc. t. 6. fl'ahlenb. lapp. n. 959. Furcellaria fastigiata Zgardh spec. 1. p. 1059. — FT. DanJjd 593.2 Hab. in crypüs littoralibus et fundo maris septentrio- nalis passim, (occidentalis ad nostras oras rarius?) Longitudo stirpis saepe digitalis, crassities plerumque fili; apicibus tamen duplo crassioribus instar vermiculorum 1insi- dentium, unde synonymon. Substantia totius stirpis mollis, saepe EÉscharis inquinata, exsiccatione nigrescens et omnino opaca (nec tam cartilaginea, nuda et subdiaphana ac in sub- simili Sphaeroc. fastigiato). 1701. PUCUS esculentus: süpite supra basin incrassato pinnas cuneiformes enerves emittente demum folium ensiforme membranaceum percurrente, Linn. zant. p. 135. lapp. n. 46t.. PI. Dan. t. 4g. IFahlenb. lapp. n. 945. Laminaria esculenta Zsardh syn. p. 16. spec. 3. p.111. Hab. infra littora ad oras exteriores maris sepien- ürionalis frequenter, Planta longitudinis bipedalis et ultra; infra folum instru- cta pinnis valde singularibus folio ipso crassioribus, calyci F. lorei quodammodo analogis, at post folum excrescentibus et fructificantibus. 1702. PUCUS digitatus: stipite tereti nudo rigido, ra- dice digitata, folio enervi coriaceo basi subcordato concavo in lacinias ensiformes diviso. Lum. mant. ALGAE 891 p. 154. FI. Dan. t. 592. Wahlenb. lapp. n. 948. [l'eb, et Mohr schwed. reis. p. 193. Laminaria digitata Zgard/ syn. p. 10. spec. 1. p. 112. Hab. in fundo plurium. orgyarum profunditatis extra oras maris septentrionalis frequenter (occidentalis ad nostras oras rarissime ?) Stirps in oceano interdum triorgyalis longitudinis, stpite crassitudine fere brachii. 1793. FUCUS saccharinus: stipite tereti cquali, radice digitata, folio enervi ensiformi indiviso. Zzz—.svec. n. 1151. lapp. n. 460. it. vestgoth. p. 169. Gmel. fuc. p. 194. t. 20. f. 1. /l'ahleno. lapp. n. 944. Laminaria saccharina Zgard syn. p. 17. spec. V. p.117. B.angustus bullatus. Jor. Dan. t. 416. Gmel. |. c. t. 27. Gunner norv. t. 7. f. 4. y. latissimus, Gunn. norv. 2. p. 120. t. 7. f. 5. Hab. infra littora exteriora maris septentrionalis et occidentalis usque ad Warberg ubique copiose. Maxime varians magnitudine totius et proportione partium singularum. Prioribus quoque magis mucilaginosus. 1784. FUCUS Zilum: filiformis simplicissimus utrinque : attenuatus subfistulosus lubricus. | Lznnm. svec. m. 1155. lapp. n. 459. it. vestgoth. p. 160. FI. Dan. &. 021. — Zgardh syn. p. 19. spec. 1. p. 161. Os- beck gótheb. handl. 4. p. 553. Aspegr. blek. p. 79. Hab. infra littora precipue in fretis angustioribus : maris septentrionalis et occidentalis passim copiose, | orientalis Blekingie raro. Longitudo nonnullorum pedum, crassities pennae anatinae. Superficies primum tantum lubrica, demum lanuginosa ut in sequente. 1705. FUCUS /lagelliformis: filiformis lubricus ramo- | sus; ramis brevibus subdistichis basi patentibus sub- furcellatis laevibus. lor. Dan. t. 650. Turn. hist. fuc. t. 05. Il'ahlenb. lapp. n. 965. Chordaria flagelliformis 4Arardh sym. p. 12. spec. 1. p. 166. JAegensb. bot. zeit. 1020. p. 420. £. minor. Conferva Linn. svec. n. 11706. it, gotl. p. 2m. no. | | | 892 CRTPTOGAMIA Hab. infra littora in mari septentrionali parasiticus ad FP. serratum, sed in occidentali et orientali meridionaliori usque ad Goilandiam plerumque fundo innascens frequenter. ; Longitudo circiter pedalis, crassities pennae passerimae vcl polius tantum fili. Ceterum valde mollis et flexilis, chartae optime. adhaerens confervarum instar, praecipue cum fit ve- terior et magis lanuginosus canescensve. 1786. FUCUS aculeatus: filiformis certilagineus ramo- sissimus: ramis alternis compressiusculis spinulosis; spinulis distichis alternis subulatis erectis. n7. spec. pl. ed. 2. p. 1032. syst. nat. ed. 12. p. 717. mant. p. bog. Fl, Dan. t. 555. "Turn. hist. t. 197. JWVahlenb. lapp. n. 957. | Osbeck góth. handl. 4. p. 55. Sporochnus aculeatus Zrard syn. p.10. spec. 1. p. 151. Hab. parasitice in stipitibus F. digitati ad fundum maris septentrionalis interdum copiose, occidentalis parcius usque ad Halmstad saltem rejectus. Proximis et major et firmior; plerumque pedes aliquot lon- gus, inferne pensam gallinaceam crassus, sed in ramos fili ienuitatis divisus; undique substantiae cartilagineae et gla- berrimae, nunquam ífructificatione ulla apud nos observata. 1787. FUCUS viridis: filiformis subgelatinosus viridis pinnatim ramosissimus: ramis ramulisque oppositis demum tenuissime capillaribus conunuis. | 7. Daz. &. 086. Turner hist. fuc. t. 99. Engl. Bot. 24. £. 1669. JPahlenb. lapp. n. 950. — Agardh syn. p. 14. spec. 1. p. 155, - Hab. parasitice ad Spheroc. plumosum etc. in süpitibus P. digitati infra oras exteriores maris septentrionalis saltem Nordlandic meridionalis passim copiose. Substantiae mollioris subgelatinosae chartae adhaerentiss et, cum conservetur, viridem colorem non amittentis. Longitudo stirpis saepe pedalis, statura eximie virgata ob ramos latera- les breviores. Stipes ad basin vix filo crassior. 1708. FUCUS rAizodes: filiformis subgelatinosus viridis dichotome ramosus : ramis ramulisque alternis demum torulosis articulatisque verticilatum villosis. — T'urz. ALGZE 895 hist, fuc. t. 255. — gardh syn. p. 15. spec. a. p. 156. spegren bleking. p. 79. Regensb. bot. Zeit. 1820, p. 20. f£. tenuior: ramis profundius articulatis. Conferva rhizodes Ehkrh. herb. — /Peb. et Mohr 1n Dillw. conf. n. 57. Hab. parasitice in stipitibus F. serrati ad fundum maris occidentalis ex. gr. extra Strómstad Bahusice non raro; Scanime, Blekingie rarissime. Praecedenti substantia et colore omnino convenit, sed ma- gis caespitose (nec virgatim) crescit, et denique superne tam arliculatus evadit, ut & omnino ad Confervoideas abire videa- tur, parte tantum subradicali articulis destituta. 4731, SPHZEROCOCCUS. Stackhous. ner. brit. -- Wb. et Mohr beitr. 1. p. 266. Agardh syn. p. XP. cum Florideis ceteris. Fuci spec. £i. Capsule subglobosse saepius magis exserie, solitarie, occlusce, duriores, intus foventes seminula filis nullis confervoideis mixla, -— rarius dissoluta in granula superficialia n. 1799. intra apices divisos n. 179. 1004. — Stirps superficie nitidiore, letius colorata, purpu- rea vel rosea 1) durior subcartilaginea a) foliacea enereis n. i709-1792. b) fruticulosa subteretz n. 17929-1798 2) laxior subherbacea plerumque parast- tica a) membranacea *) avenis n. 1799. **) venosa n. 1000-1002. b) ramentacea n. 1805. 1904. JPlan- ic marint in 1) plerumque perennes in 2) saltim foliis minus perdurantes. 1709. SPHZEROCOCCUS ;mammillosus: fronde dicho- toma carlilagineo-membranacea subcanaliculata: la- ciniis lineari-cuneiformibus apice rotundatis, cap- sulis submarginalibus pedicellatis. €— "'urnmer ist. juc. t. 210. Engl. Bot. 15. t. 1054. Iahlenb. lapp. n. 947. — Jdgardh syn. p. 25. spec. 1. p. 200. Hab. in littoribus inferioribus ad oras exteriores ma- . ris seplentrionalis Nordlandise sepius copiose. Superficies nitidior et durior quam. in sequentibus, et hine etiam capsulae magis exsertae quasi constrictae. Color exi- mie purpurascens. Longitudo frondis raro digitalis, latitudo Flor. Spec. 57. 894 CRTPTOGAMIA laciniarum plerumque sesquilineae. Frons rigidula extra a- quam eminet, nec flaccescit. 1790. SPH/EROCOCCUS crispus: fronde dichotomo- palmata crispa subcartilaginea: laciniis planis acu- tiusculis, capsulis disco laciniarum innatis. — Linn. mant. p. 155. Turn. hist fuc. t 216 et oam UP Dan. tí. 1120 et i065. (soboliferus) et 826. Jfah- Llenb. lapp. n. 948. Osbeck gótheb. handl. 4. p. 55. IT'eb. et Mohr scluwved. reis. p. 195. — Agardh syn. p. 24. spec. 1. p. 256. Hab. in littoribus mediis ad sinus exteriores maris septentrionalis et occidentalis usque ad Warberg ubique. Magis opacus, mollis, flaccidus, coloris magis inconspicui interdum virescentis quam praecedens. Ceterum divisione et latitudine laciniarum admodum varians. 1791. SPH/EROCOCCUS membranifolius: stipite fili- formi dicliotomo: ramis in folia cuneiformia multi- fida demum multüplicata infra basin capsulifera ex- planatis. — "'urner hist. fuc. t. 74. Lamour. diss. £. 21. JÜeb. et Mohr schnwed, reis. p. 195. — .4- gardh syn. p. 26. spec. 1. p. 240. ZAspegren ble- king. p. 79. F. rube:s £7. Dan. t. 827. (Linn. spec. pl. ed, 3. p. 16507). f.angustissimus: folüs linearibus, gardh lL. c. y. concatenatus: foliis bifurcis ex apice proliferis et capsuliferis. FE. Brodiei T'urnm. hist. fuc. t. 72. sardh [[. cc. 3 Hab. in fundo profunditate orgyalis maris occidenta- lis frequenter; unde in £ mutatur intra proximum mare orientale Blekingic rarius, et in y septentrionem versus ad Bahüsiam summam ex. gr. ad Strómstad., Valde singularis stipitibus unciarum nomnnullaram longitu- dinis folia radiatim expansa gerentibus. Color plerumque di- lutus, sed in y rubens. Capsulae quoque ejus (y) duriores, Íorsan tuberculis S. plicati quodammodo analogae. 1792. SPH/EROCOCCUS rubens: folio cauliformi li- neari ex apice sinibusque folia prolifera subuni- ALGJE $95 nervia passim cuneiformia undulata gerente. — Linn. herb. — "Turn. hist. fuc. t. 42. — Fl. Dan. t. 700. (epiphyllus). Zeb. et Mohr reis. p. 195. Osbeck gótheb. handl. &, p. 55. — .Agardh syn. p. 25. spec. i. p. 237. Hab. in littoribus maris occidentalis saltem. ad War- berg et Halmstad repertus. Praecedenüs varietati y tam affinis, ut non mirum Linnzi $ynonymon inter utramque formam ambiguum esse, sed hic a basi magis foliaceus et flaccidus, dilutius rubens; Opuntiae in- star ex apicibus crescens. 1793. SPH/EROCOCOCUS /astigiatus: stirpe fruticu- losa dichotoma: ramis filiformibus teretibus obtusiu- sculis fastigiatis, capsulis tuberculiformibus ad ra- mos ultimos lateralibus. — Jun. spec. m. i152. it. oel. p. 120. gotl, p. 201. I'ahlenb. Pet. 4c. H. 1006 p. 146. J/feb. et Mohr schwed, reis. p. 195. Fucus rotundus G;nel. fuc. p. 110. t. 6. f. 5. Tur- ner hist. fuc. t. 5. Plor. Dan. t. 1544. .Polyides lumbricalis Zgardh spec. 1. p. 592. Hab. infra litora maris orientalis Gotlandie, Blekin- gi etc. frequenter, maris occidentalis passim et sepius fructificans. Iu aqua minus salsa máris orientalis tenuis (7 Agardh l. c.) vix filo crassior, nigrescens, sterilis — omnimodo parum e- volutus ut in hoc statu facile pro Fuco furcellato su- ii possit; — sed in mari occidentali ex. gr. extra Strómstad optime perfectus, crassitie pennae columbinae: ramis extimis paullo incrassatis (luümbriciformibus) curvatis idque ob tu- bercula capsularum lateralia, semper purpureo-diaphanis. i794. SPH/EROCOCCUS pf/icatus: stirpe corniculata decumbenute setiformi: ramis assurgentibus compli- cáüs flexuosis, tuberculis infra dichotomias latera- libus. — Gziel. fuc. p. 142. t. 14. f. 3. Engl. Bot. 16. t. 1009. Por. Dan. t. 4o0. f/ahlenb. lapp. n. 960. J/Zeb. et Mohr sclhnwed. reis. p. 199. — .4- gardh syn. p. 42. spec, 1. p. 515. Hab. infra littora maris septentrionalis et occidenta- lis usque ad Warberg passim; Blekingic rarissime. $96 CRTPTOGAMIA Crassities quin et substantia undique setae porcinae et co- lor plus minus albescens. Tubercula sterilia non tantum in ramis ultimis, sed praecipue in caule. Am itaque series con- iinua a F. furcellato per praecedentem ad praesentem for- mam progrediens, quae in tria genera non disrumpenda? 1795. SPH/EROCOCCUS confervoides: stirpe setacea carnosiuscula virgatim ramosa: vamis ramulisque subsecundis utrinque atlenuatis, capsülis hemispha- ricis sparsis, —. Linn. spec. pl. ed. 2. y. 1629. Turner hist. fuc. t. 04. | Engl. Bot. 24. t. 1668. FI. Dan. t. 558. IVahMenb. lapp. n. 962, — ZAgardh Syn. p.39. spec. 1. p. 309. 8? crassior. Ulva sobolifera ZZ/or. Dan. t. 556. (ra- mentaceus iu ind, 'l'. IV). Hab. inter corallinam in scrobiculis Lhittoralibus maris septentrionalis rarius, Praecedentibus multoties longior, saepe pedalis et ultra, tam molli, ut inter chartam plerumque comprimatur. Color purpurascens, sed in specimnnibus perenmibus interdum albe- scens, quo in statu ad praecedentem revertit, 1796. SPE/EROCOCOUS subfuscus: stirpe fruticulosa fusco-nigricante multiplo divisa in ramulos demum fasciculatos strictos granulis seriatis onustos. — 'ur- ner hist. fuc. 0. 10. Epod. Bot, 172 m Tb hor. JDan. t. 1545. IF'ahlenb. lapp. n. 964. — Regensb. bot. Zeit. 1020. p. 421. Aspegren bleking. p. 79. Asardh, syn. p. 52. spec. 1. p. 570. (Rhodomela). Hab. iu fundo et in radicibus fucorum ad oràs exte- riores maris septentrionalis et occidentalis saltem Ba- husie satis frequenter; tenuior ad Kullaberg Sca- nie, Blekingie. Stipes inferne penna columbina saepe crassior continue et alternatim dividitur in ramos ramulosque demum tenuitate capili, sed strictos misi denique coacervatos in fructum gra- nulosum. Hoc modo crescendi valde singulari longe a prae- cedentibus differt. 1797. SPHZEROCOCCUS purpurascens: stirpe fruticu- losa fusco-purpurascente alterne divisa in ramos ramulosque demum aciculares capsulam solitariam ALGA. . ! 897 globosam medio includentes. — Engl. Bot. 10. t. 1245. "urn. hist. fuc. t. 9. Fl. Dan. t. 709. (co- xallinus), — ZgardA syn. p. 51. spec. 1. p. 218. Hab. parasitice in F. serrato ad fundum maris oc- cideutalis Dahusice. Praeeedenti valde affinis; sed ut videtur citius et fortius crescens, magis regulariter et modice divisus usque in ramu- los solitarios, capsulam semine Papaveris majorem in media longitudine continentes. i798. SPH/EROCOCOCUS obtusus: sürpe cartilaginea lubrica pinnatim ramosa: ramis suboppositis cylin- draceis divergentibus capilatis, — Z'urzer hist. fuc. &. 21. Angl. Bot. t. 1201. Chondria obtusa Zgardh syn. p. 55. spec. 1. p. 9áo. Hab. parasitice in stipitibus P'. serrali ad fundum maris occidentalis ex. gr. ad Kostero extra Stróm- stad Bahusiz parce. Habitus valde singularis fere Beomycidis botrytis, quamquam ramorum exortus longe alienus. . Substantia jnter- na duriuscula, sed superficies subgelatinosa, 1799. SPH/ZROCOCCUS paimatus: folis membrana- ceis enervibus aveniisque purpurascentibus palmatis margine prolificanter foliolosis; segmentis foliolisque subcuneitormibus, (frucübus superficie innatis). — JLann. spec. pl. ed. 2. p. 1650. mant. p. 508. Tur- ner hist. fuc. t£. 115. Engl. Bot. 19. t, 1506. FI. Dan. t. 1228. IWahlenb. lapp. n. 950. Halymenia palmata Zgard/ syz. p. 55. spec. 1. p. 205. £. foliis sublanceolatis. FP. pumilus 77. Dan. t. 1066. U. caprina Guzner norv. 23. t. 6. f. 4. Hab. iuter alios Fucoideos et sepius in iisdem para- siticus per fundum maris septentrionalis frequenter, occidentalis rarius, Magnituadine admodum varians: in aqua minus salsa mari- um proximorum tenuissimus, nonnullarum linearum latitudi- nis; in mari septentriouali saepe omnimodo palmatus et pa- ullo] crassior; sed vix usquam apud nos tam magnus ac in Britannia, nec ut videlur unquam fructificans. 898 CRTPTOGAMIA 1800, SPH/ZEROCOCCUS zsinuosus: stipite ramoso per- enni, frondibus membranaceis venosis roseis ovali- bus sinuato-dentatis, capsulis marginalibus. — 7'ur- ner hist. fuc. t. 55. | Flor. Dan. t. 652. (roseus). i/ahlenb. lapp. n. 94o. [Peb. et Mohr sclwwed. reis. p. 193. — gardh syn. p. 22. spec. 1. p. 174. Hab. parasitice in süpiüibus F. digitati ad fundum maris septentrionalis Nordlandie pessim, occiden- talis rarius. Pulcherrimus, ut insequens. Substantia paullo magis sca- riosa. Figura et magnitudo frondium saepius Àlni incane. 198031. SPH/EROCOCOCUS sangvineus: stipite ramoso, frondibus membranaceis venosis sangvineis lingve- formibus integerrimis undulatis, capsulis costalibus. — Linn. mant. p. 156. "Turner hist. fuc. t. 56. Fl. Dan. t. 549. lTahlenb. lapp. n. 9&1. IPeb. et Mohr schwed. reis. p. 195. — Zgardh syn. p. 21. spec. 1. p. 172. | * | Hab. parasitice cum precedente, sed rarius parciusque. Major praecedente, saepe spithamaeus, sed substantia membranae mollior, itaque fructus tantum e costa media. 1802. SPH/EROCOCCUS a/atus: slüpite ramosissimo compresso alato; alis frondium sublinearibus venu- losis integerrimis roseis ad axillas deficientibus, — Junn. mant. p. 155... Turner hist; Tutpu6u. PI. Dan. t. 552. Gmel. fuc. p. 187. t..95. f-.3- IFah- lenb. lapp. n. 942. — ZAgardh syn. p. 12. spec. 1. p.179. B.angustatus: alisavenulosis, Gmel. l.c. f. 2. [P/eb. et Mohr schwed, reis. p. 195. Hab. parasiüce cum precedentibus copiosius, « in mari septentrionali sed £ solus in occidentali. Longitudo stirpis interdum digitalis, sed laciniae frondis in « tantum bis lineam in £8 non nisi unam lineam latae. 1805. SPH/EROCOCCUS coccineus B: stirpe fruticu- losa compresso - membranacea rosea digitato -ramo- sa; ramis distichis radiantibus. — "'urner hist. fuc, &. 59. var. Jahlenb. lapp. n. 954. F. gigartinus 77. Dan. t. 594. ? S. cristatus y. Zgardh spec. 1. p. 501. ALGAE — 899 Hab. in ipsis radicibus F. digitati ad fundum ma- ris septentrionalis rarius. Substantia ejus tenera fere ut praecedentis vel sequentis; cellulis paullo tantum minoribus quam in S. coccineo evo- juto. Fruüctum certum non vidi in speciminibus meis satis copiosis, sed semiuncia non longioribus: ramis vix semili- neam latis. Color in sicco permanet pulchre roseus (nec ob- scurior fit ut in S. cristato vero, multo magis duro). 1904. SPHEL/EROCOCCUS p/umosus: stirpe fruticulosa compressa rosea decomposile pinnata; pinnulis op- positis pectinato-incisis articulatis, granulis in apice subquadrifido lacinularum lateralium, — Zn. mant. p. 154. Fl. Dan, t. 550. Turner hist. fuc. t. 60. jl'ahlenb. lapp. n. 955. | Osbeck gótheb. handl. 4. p. 235. JPeb. et Mohr schved. reis. p. 195. — A4- gardh syn. p. 39. spec. 1. p. 5935. B. stipite supradecomposito, ramulorum ultimorum rachide teretiuscula. FF. pectinatus et Ptilotus Guz- ner nore. n. 979 et 1045. t. 2. f. 8. 15, Hab. parasitice iu stipite P. digitati prope fundum ad oras extimas maris seplentrionalis frequenter , occidentalis raro ad Hallandiam usque; 8 rarissime Nordlendie Finimarkieque: Guanerus. Color plerumque intentius purpnreus, Stipes varie ramo- sus et extensus. Pinnae vel plumae saepe digitum muüni- mum €t longae et latae, sed £ multiplo minores. 402, "U L WV.A, Linn. gen. ed. Schr.n. 1670. Agardh spec. alg. 1. p. 401. Seminula granuliformia nuda quaterna aut sparsa super- ficialia, — Strps cellulosa granulari tantum com- osita 1) tenuissiime membranacea expansa n. 1005- 1807. 2) tubulosa intus caea n. 1808. 5) intus ge- latinam continens a) cylindracea n. 1909. 1810. [b) sur- sum. in bursam granuliferam dilatata n. 18011.]? Spe- cies cum marinc tum in aqua dulci crescentes , im- zu una alterave terrestris, plercque Qnnucc. 1805. ULVA umbilicalis; foliis subpeltatis planiusculis subscariosis nitidis demum fuscescentibus. — Liz. spec. pl. ed. 2. p. 1655. Dillen. musc. p. 45. n. 5. goa CRTPTOGAMIA i. 8. f. 5. Engl. Bot. t. 2206. Hook. scot. 2. p. 91. Iel'ahlenb. lapp. n. 967. U. purpurea 8 Zgardh spec. 1. p. 4o6. £.purpurea: diutius purpurascens elongata suben- siformis undulata. /Zahlenb. lapp. — Roth catalect, 1. p. 209. 2. 6. f. 1... Agardh syn. p. á2. spec. 1. p. ob. Hab, in littore superiore sub refluxibus denudato ad oras exteriores maris sep'entrionalis ubique, sed g ad fundum maris ejusdem parasitica, ut eliam in mari occidentali rarius. Saepe palmam lata quamquam undis sub ftuxu redeuntibus . fere semper dilacerata, demum superstite tantum basi cras- siore innovationibus centralibus tecta. /8 sub aqua semper la- tens basi tantum latiore adfixa est, ejusdem tamen substan- tiae nitidae, 1806. ULVA Lactuca: folis tenuissimis undulatis cri- spisque viridibus mollibus opacis. Jzzm. svec. m. 13157. Dill; muse, p. &2:t. 8234 ns Ber. t. 1551. Hook, scot. 2. p. 9o. JVahlenb. lapp. n. 969. 4Agardh syn. p. 4o. spec. 1. p. 4og. Aspegren bie- king. p. 79. B.latissima: paullo crassior. ZZzsghtf. scot. p. 971. U. latissima Lnn, svec. n. 1156. it. vestgoth. p. 169. Agardh syn. p. 41. spec 1. p. 4907. Hab. inter corallinam ad fundum maris septentriona- lis et occidentalis ubique, orientalis rarius. Ble: in- gie; f in sinibus quietis parum profundis ad Mar- strand ex. gr. in Midsund insule Kooón. In aqua profundiore magis tenuis et submucilaginosa nec non minoris expansionis, in minus profunda f£ firmior, chax- tae se non adglutinans, saepe pedalis latitudinis et ultra. 1007. ULVVA terrestris: foliis membranaceis eradicatis bullosis rugosisque crispis 1n stratum aggregalis. (Linn. it. scan. p. 217). Roth catalect. 1. p. 211. JDill. musc. p. 52. t£. 30. f. 12... I alMenb. lapp. n. 969. ries fems. p. 45. — U. crispa JLzghtf. scot. p. 972. gardh syn. p. 45. spec. 1. p. 416. dspes gren blebking. p. 79. & furfuracea Flor. Dan. t. 1409. ALGA . 601 Hab. in terra umbrosa, ad tecta etc. juxta mare sep- tentrionale et occidentale usque ad Scaniam fre- quenter, Smolandiam occidentalem quoque intrans assim. Praecedentibus multo minor et praesertim brevior, vix li- neis paucis altior, 1808. ULVA iztestinalis: iubulosa inflata viridis (sim- plex) ALinn. svec. n. 1154. it. oel. p. 55. Dillen. musc. p. ág. t. 9. f. 7. gardh syn. p, 45. spec, i. p. i8. dspegren bleking. p. 79, * campanulata, 4 aAlenb. lapp. n. 970. ** collapsa. U. Linza Ann. seec. n. 1158, B. compressa: subfiliformis ramosa ad axillas com- ressa, U. compressa Linn. svec. n. 1155. it. gotl. p. 262. JDillen. musc. p. 40. t. 9. f. 0. * yamis capillaribus, Conf. crinita. AotA catalect, 1. p. a0n. & Xi f. 3. | Hab. iníra littora ad exitum rivulorum etc. maris septentrionalis, occidentalis et orientalis usque ad Gotlandiam ubique. Nisi valde fallimur omnes hae formae, primo intuitu tam dissimiles, confluunt, quamvis « digito interdum crassior inae- qualiter distenta; £* demum continue attenuata in ramos ca- pillares omnino confervoideos. 1809. ULVA cylindrica: intus subgelatinosa subcylin- drica utrinque obtusata evasculosa viridis simplicis- sima. JYahlenb. lapp. n. 972. t. 50. f. 1, dgardh Syn, p. Á&. spec. 1. p. &15..— ZAspegren blek. p. 79. Hab. iu fluminibus quietis Lapponize et. Blekingiae. Organisatio nulla alia etiam sub microscopio optimo quam seminula quaternata superficiei observatur. Perinde quoque in U. lubrica Roth alüsque hic non memoralis et specie a se invicem vix differentibus, In aqua non iterum turgent, sed stratum superius tantum ab inferiore, vitris arctius adhaerente, aciebus divelli potest. Nostram formam ut maxime seplten- irionalem prae ceteris notavimus. i 1810. ULVA Jiliformis: intus gelatinosa filiformi-cylin- dracea squabilis purpurascens ramosa: ramis spar- sis ad exitum constriclis acuminatis. ZZuds, ang. 902 CRZPTOGAMIA p. 5o. JVahlenb. lapp. n. 971. — U. purpura- scens Engl. Bot. 9. t. 651. ..Hook. scot. 2. p. 92. ? U. incrassata. Por. Dan. t. 655? Hab. in fundo maris septentrionalis Nordlandic fre- quenter. Filo aliquantum crasso solido similior quam ceterae hujus generis. Substantia interior post exsiccationem in aqua ite- rum tumescit et gelatinosa evadit, ut in statu vivo, et tunc dissecta texturam quandam radiantem ostendere videtur, sed tam inevidentem ut ad genus hivulariae referri nequeat. Ni- hilo tamen minus versus Rivulariam rubram quodam- modo progreditur. Color in aqua dulci virescit, hinc nomini speciei minus aptus. 1811. ULVA? granulata: filis descendentibus radicanti- bus, capitulis terminalibus solitariis. —JLinmm. svec. n. 1160. Flor. Dan. t. 705. Dillen. musc. p. 55. i. 10. f. 17. — Botrydium argillaceum 77 aliroth ann. p. 193. Mart. erl. p. 505. Vaucheria radicata J4sardh sym. p. 52. spec. 1. p. 465. Aspegren blekins. p. 79. Hab. ad ripas et in fossis argillaceis exsiccatis passim. Capitula fere sola supra terram conspiciuntur, magnitudine seminis Sinapis. 4755. CER AMIU M. Roth catalect. 3. p. 106. Agardh syn. p. xxvi, cum Hutchinsia ij, Conferva spec. Linn. Capsule ovate extra tubum ramosum inferne crassio- rem (interdum fucoideum) superne attenuatum arti- culatum: articuli 1) parietibus undique evidenter va- sculosis s. longitudine striatis n. 1812-1015. 2) parie- tibus magis simplicibus et non nisi ad genicula va- sculosis a) filis subdichotomis n. 1816-1918. b) filis e rachide pennatis vel hirsutis n. 1019. 1820. Species omnes marinc, coloratce (plus minus rubicunde, ra- rius olivacee, nunquam íctius virides) plerumque perennantes. 1812. CERAMIUM polymorphum : filis dichotomis sub- equalibus fastigiatis, articulis diametro brevioribus multistriatis fuscescenübus — Ann. X. gotl. p. 166. 262, n. &? syst. nat. ed. 12. p. 720. JDillen. musc, ALGZE 903 p. 53. t. 6. f. 55. FI. Dan. t. 595. Dillweyn. conf. t. 44. Engl, Bot. 27. t. 1764. I'ahlenb. lapp. n. 976. C. fasugiatam /toth catalect, 5. p. 157. — Agardh syn. p. 55. : Hab. parasitice in Fuco nodoso maris septentrio- naiis frequenter (an etiam Gotlandiz sec. Linn. ll. cc. ?) Sequentibus crassior utpote filo vix tenuior, sed digito plerumque brevior, itaque extra aquam omni aetate stabilis, 1813. CERAMIUM vzolaceum: filis virgatis confertim ramosis demum inferne nudis fusco-violaceis. arti- culis subquadratis mulustriatis, ramis multifido - fa- sciculatis. tot catalect. 1. p. 150. £. Q. f. 2. et 5. p. 19r. — Zeardh syn. p. 54. Aspegr. blek. p. 79. B. nigrescens: inferne crassior demum nigricans. Dillw. conf. p. 8t. C. fucoides D/[w. t. "5. — C. atrorubens Dillw. &. 70. Ll ahlenb, lapp, n. 977. Hab. in corallinis etc. iníra litora maris septentriona- lis frequenter, occidentalis parcius. Initio tenuitate capilli, sed demum süpites fii crassitie valde nigrescentes et ramulis denudati fere ut Fu ci cujusdam inprimis subíusci. Substantiae fragilioris et coloris magis caerulescentis quam proxima. 1814. CERAMIUM strictum: filis subdichotomis equa- libus capillaribus purpureis; ramis strictis erectiu- sculis, articulis subtrinervibus diametro triplo lon- gioribus. — .Dil//w. conf. t. 4o. inirod. p. 99. 4- gardh syn. p. 56. Hook. scot. 2. p. 09. If'ahlenb. lapp. n. 979. Hab in scrobiculis infra litora maris septentrionalis passim, occidentalis rarius. | Priünum pulcherrime purpurea et capillaris, demum spi- thamam longa, et tamen capillo duplo solummodo crassior. Respectu tenuitatis strictissima omnium, sparsius ramosa. 1015. CERAMIUM byssoides: fils elongatis; ramis pa- tentibus undique obsessis ramulis tenuissimis sub- . fasciculatis , aruculis diametro triplo longioribus. — Engl. Bot. t. 547. — Dillseyn. conf. t£. 50. Agardh syn. p. 6o. ]V'eb. et Mohr schwed. reis. p. 199. 904 CRTPTOGAWIA . Hab. in fundo maris occidentalis usque ad Warberg passim. ? Slipes primarius quodammodo fucoideus, crassiusculus ni- gricans, sed ramulni ultimi omnium tenuissimi byssoidei rubi- cundi. ; 1016. CERAMIUM rubrum: filis dichotomo-virgatis ra- mosissimis: ramulis demum furcatis, articulis ova- libus medio dilutioribus tumidioribus, geniculis sub- carijlagineis eapsularum involucra emittentibus. — Huds. angl. - — Engl. Bot. t. 1166. Hook. scot. 3. p. 05. .Dilw. t. 54. — Zgardh syn. p. 60. C. virgatum Ztoth catalect. 1. p. 140. t. 8. f. 1. Hab. in fundo maris septentrionalis et occidentalis frequenter. Inferne per aetatem tota opaca atro-rubens, superne sem- per laete rubra. Longitudo totius plerumque digitalis. Ge- nicula firmiora vascularem maturam etiam involucra produ- cendo indicant, hinc ejusdem generis ac praecedentes species. 1917. CERAMIUM diaphanum: filis dichotomis subfa- stigiatis ramosissimis: ramulis demum furcalis, ar- ticulis eylindricis hyalinis, geniculis incrassatis cap- sularum involucra emittentibus. — Zzehtf. scot. 2, P. 996. Dilheyn. conf. t. 58. introd. p. 78. — Engl. Bot. 25. t. 1742. Flor. Dan. t. 951. Agardh syn. p. 61. 7T'ahenb. lapp. n. 975. JVeb. et Mohr schiwed, reis. p. 14. Zspegr. bleb. p. 79. — Linn, SU6C. H. 1175. zf. gotl. p. 2601. n. 1, Herb. Ziervog. Hab. in fucis et inter corallinam maris septentrionalis, occidentalis et orientalis frequenter usque ad Got- landiam. Omnium maxime diaphana et geniculis suis rubris pul- cherrime variegata, moniliformis, organisatione laxiore com- posita quam praecedens. 19019. CERAMIUM Zitorale: filis virgatim ramosissimis pallide virentibus; ramulis erectis subulatis, articu- lis diametro sublongioribus. — nnm. svec. n. 1170. Dillwyn. conf. t. 51. Engl. Bot. t. 2290. .4gardh syn. p. 65. | IZV/eb. et Mohr schwwed. reis. p. 14. Hab, in fucis ad littora maris uuiusque frequenter. ALGAZE 905 Tenuissima omnium utpote capillo fere decies angustior, mucilaginem in aqua fere referens. Ceterum vario modo con- torquitur in funiculos tomentosos (C. tomentosum Zfuct.? 19019. CERAMIUM pennatum: filis vage ramosis com- ressis demum pinnalis: rachi plana inarticulata: pinnulis pectinaUs patentibus, articulis subquadratis. — Huds. angl. p. 604. Il'ahlenb. lapp. n. 979. A- gardh syn. p. 68. Roth catal. 2. p. 171. et 5. p. 155. B rachi non explanata sed tereti pinnulis subzquali. C. cirrhosum Zgardh syn. p. 67. — Conf. pennata Dillwyn. conf. t. 86. Hab. inter. Corallinaui. in scrobiculis aqua marina semper repletis Nordlandice et Finmark]ie parcius; 8 copiosius tum in mari seplentrionali cum occidentali. Forma primaria valde singularis rachi (jugamento) pinnulis suis multoties (immo decies) latiore, fere ut in Sphaero- cocco plumoso, omnino composita, ut non possit non ad Hutchinsiam potius quam ad Ceramium Agardh pertinere, vel haec duo genera in unum naturale genus sensu Linneano conjungere; sed, ut Spharococcus dictus in situ minus faven- té rachin compressam amittit et tenuem terelemque accipit, sjc etiam nostrum Ceramium, immo in uno eodemque speci- mine, et tunc contra saepius capsuliferum evadit. Substantia semper rigidula ad Corallinam vel Zoophyton (Sertulariam) accedens. Color luridus subolivaceus. 1820. CERAMIUM spongiosum: filis vage ramosis cy- lindraceis obtusis undique tectis ramulis simplicibus imbricatis aequalibus arüculatis: articulis. subqua- dratis, — Lightf. scot. 2. p. 903. Moris. hist. 5. p. 650. sect. 15. t. 9g. f. 6. Hook. scot. 2. p. 09. I'ahlenb. lapp. p. 510. obs. Hab. inter Corallinam in scrobiculis aqua marina sem- per repletis, sed sub reflexu maris non inundatis in ipsa insula Kierringó Nordlandies parcissume cum praecedentis optime explanato statu. Omisi hanc speciem in Fl. lapp. quia praecedenti nimium affinis videbatur; cum eam jam ut veram recipio, genere naturali a praecedente saltem mon distingvere possum. Fila go8 CRTPTOGAMIA primaria aliquantum crassiora, filo vix tenuiora, nodosa, neutiquam compressa, sed ramuli laterales obtegertes compo- sitione omnino ut in praecedente, etiam capsulis iisdem ses- sihbus globosis praediti, adeo ut differant tantum longitudine ubique aequah circiter unius lineae et insertione minime di- sticha neque verüciliata, Ceterum observandum, mea exem- plaria vetusta esse et variis heterogeneis not parum in- quinata. ; 4/4. LEMANIÍA. Agardh syn. p. xx viii. Conferye spec. Linn. Polysperma P'auch. p. 90.t. 16. Seminula fasciculatim concatenata adfixa dissepimentis intra tubum torulosum crassiusculum; geniculis in- crassatis indeterminaüs cellularibus. ae rigidula o- livacea in fluviis crescentia, per hyemem duratura. 18921. LEMANIA luviatilis: filis subsimplicibus, inter- nodis cylindricis diametro quintüplo longioribus. Asardh syn. p. 70. Fries femsjon. p. d Conferva fluviatilis JLinm. seec. m. i168. Dillen. musc. p. 59. t. 7. f. 47. Mohr im Schrad. diar. 23601; p::0234 4. 9. f. 01 4 Hab. in fluviis Svecie temperatioris saltem usque ad Vermelandiam frequenter. Fila crassitie setae equinae et longitudine digiti ; geniculis in medio fili lineani distantibus. 4255. CONFER V A. Linn. gen. ed. Schr. n. 1672. (exclus, prox.) Agardh syfi. p. XX1X, Seminula distincta granuliformia in utriculis filorum undique crassitudine subequalium articulatorum ope dissepimentorum (geniculorum) fixorum distinctis, Species plereeque annuc aquarum dulcium utpluri- mum virides: filis 1) simplicibus a) fluctuantibus (s. liberis) tenuissimis seminula intra tubum progermi- nantia includentibus (Prolifera F' auch. p. 118. t. 10). n. 1022. 1025. b) adfixis n. 18024-1027. 2) ramosis per seminula emissa germinantibus n. 1028-1051. 1922. CONFERVA /fugacissima: filis simplicibus te- nuissimis recliusculis mucosis, articulis subquadra- ts. JDilw. conf. p. 45. t. B. .Roth germ. p. 503. Ieb. et Mohr schwed. reis. p. 176. ALG AE |. 907 C. floccosa Z'auch. p. 151. t. 14. fig. 5. .4gardh Syn. p. 79. Hab. in aqua lente fluente paludum initio cslatis fre- quenter. Canescit, etiam ob maximam tenuitatem. 1825. CONFERVA rivularis: filis simplicibus capillo tenuioribus squalibus, geniculis pellucidis, articulis graniferis diametro subtriplo longioribus siccitate alterne compressis. Lum. svec. n. 1161. Dillseyn. conf. i. 99. (crispata).. Z'auch. p. 180, t. 14. f. 1. ZAgardh syn. p. 06. | f. tenuior: articulis diametro duplo tantum longio- ribus. JDillwyn. t. 59. — C. compacta Aoth germ. p. 497. IYeb. et Mohr schwed. reis. p. 110. 105. Hab. in rivulis pigrioribus totius Sveciae etiam Lap- ponie saltem £4 vulgaris. 1024. CONFERVA capillaris: filis simplicibus adnatis capillaribus equalibus longissimis, articulis subqua- dralis medio granulosis. Linz. spec. pl. ed, 3. p. 1656. Dill. muse. p. 25. t. 5. f. 25.:. Dillw. conf. i. 9. laghtf. scot. p. 9990. C. Linum Z7. Dan. t. 771. f. 9. Zgardh syn. p. 04. Hab. in fossis et et recessibus aquáà maris occidentalis et orientalis meridionalioris repletis rarius. Crassior proximis utpote capillo saepe validior, interdum pedem longa. 1025. CONFERVA zonata: diis simplicibus adnatis tenuibus gelatinosis attenuatis, articulis subquadra- tis fascia transversali demum in globulum collabente notatis. J//eb. et Mohr sclwed. reis. p. 97. t. 1. f. 7. Agardh syn. p. 91..— Hab. in aquis limpidioribus; optima in lacu Vettern. 1826. CONFERVA fucicola: [filis simplicibus fascicu- latis z:equalibus fulvescentibus, articulis subquadra- üs. JDilwyn. conf. t. 66. Fl. Dan. t. 1404. f. 2. Agardh syn. p. 75. Il'ahenb. lapp. n. 985. I/eb. et Mohr sclhwwed. reis. p. 193. Hab. parasitice in Fuco serrato etc. maris septen- irionalis frequenler, occidentalis parcius. 9o8 CRTPTOGAMIA Fila capillo vix tenuiora; arüiculis saltem in planta juniore brevissimis. 1827. CONFERVA /fontinalis: filis simplicibus adnatis fasciculatis rectis, articulis diametro iriplo longiori- bus. Jjinun. svec. m. 1165. Agardh syn. p. 93. Hab in font.bas rarius. Fateor tamen me hanc a primis fili sequentium aliarum- que specierum non semper pro certo distingvere potuisse. 1828. CONFERVA /racta: flis ramosis rigidis; ramis divaricatis, articulis diametro quintuplo longioribus, Plor. Dan. t. 946. Dilliyn. conf. t£. 14. dgardh syn. p. 99. C. divariedta 7 Roth" catalect. 1^ $arzgo $5. J. 3. I'eb. et Mohr schsed. rers. p. 155. C. bullosa Zug. seec. n. 1166. B. flexuosa: ramis secündis. P/or. Dan. t. 882. Dillwyn. conf. t. 10. Hab. in aquis quietis tum dulcibus tum precipue sal- sis ubi & in fucorum stipites adscendit, Sequenti crassior, praesertim in mari subparasitica f. 1929. CONFERVA glomerata: filis ramosis capillaceis; ranis patentibus alternis demum fasügiaus subse- cundis, ariicnlis cylindricis diarnetro quadruplo lon- gioribus. Jun. spec. pl. ed. 9. p. 1659. —Diullen. misc. p.980. & 5 f. 3: ,PXar: Doameibb- T5. Dillwyn. conf. t. 15 et 40... A4gardh syn. p. 89. Hab. in aqua tum salsa tum dulci ubique. In canalibus molendinarüs saepe contorquetur et eo magis conglomerata fit. GCrassities circiter capilli. 1830. CONFERVA rupesstris: fius dichotomo - virgats striclis obtusis; articulis utriuque intense viridibus diametro triplo longioribus. Linn. svec. n. 1176. it. gotl. p. 201. n. 2. Dill. musc. p. 29. t. 5. f. 29. Fl. Dan. t. 946. .Dillw. conf. t. 25. .Agardh syn. p.91, /Pahlenb. lapp. n. 9800. |. dspegr. ólek. p. oo. Hab. in scopulis aqua minus salsa interdum obtectis ad mare septentrionale, occidentale et orientale sal- tim usque ad insulas Gotlandie et Alandie íÍre- quenter. ALG JE 909 Capillo.vix ullibi crassior, sed firmior praecedenlibus, et praecipue. ob materiem viridem inclusam intenüorem longe magis conspicua. 1831. CONFERVA ZEgagropila: fiis ramosissimis e centro communi egressis globum constituentibus obiusis virescentibus; articulis diametro quadruplo longioribus. JLzznm. svec. m. ii69. J7T'eb. et Mohr it. svec. p. 71. t. 1. f. á.. dgardh syn. p. g2. Hab. libere natans in lacubus frigidioribus Svecie medi; orientalis presertim Uplandie passim, Smo- landiz rarius. Fila ejusdem crassitiei ac in praecedente, sed color viridis neque tam intensus est neque tam diu conservatur, verum in pallide olivaceum abit. 46. HYDRODICTYON. Roth catalect. 3. p. 322. Agardh syn. p. xxxt. Vauch. p. 82. t. 1. f. 4. Conferve spec. Linn. Materia viridis (seminalis?) demum -coalescens in no- vum individuum intra articulos extremitatibus suis ^ conjunctos in rete, utriculum sive sacculum undique occlusum in aqua dulci libere fluitantem formans, Ulvoideis pariter ac genus sequens forsan magis af ftne. 1933. HYDRODICTYON utriculatum: Roth 1l. c. .4- gardh syn. p. 97. | Fauch. conf. p. 98. t. 9. f. 1-6. (pentagonum). PTies femsjon. p. 45. Conferva reüculata Jmm. svec. n. 1167. Dullen. musc. p. 20. t. 4, f. 14. Dillw. conf. t. 97. Hab. in stagnis profundioribus vix exsiccandis rarius ex. gr. ad Fellingsbro Vestmannie, Femsjó 8mo- landia. Vegetabile hocce valde singulare versus autumnum adole- scit in utriculum sive sacculum oblongum, Ulvs intesti- nali non dissimilem, amplitudine circiter digiti, qui constitu- tus esse reperitur reticuloso opere: areis plerumque pentago- nis circiter lineam latis. Hic autem utriculus in statu infan- tiii verno tempore inceperat microscopica fere minutie, pri- mum ortus ex articulo maternalis plantae quasi e matrice. Hinc materia viridis in articulis plantae. adultae. nunquam For. Spec. 59, 910 CRTPTOGAMIA reperitur collapsa in maculas, sicut in alis confervoideis, — Svecice JZ'atten-ryssja. 402. A X GN ELM UAE Agardh syn. p. xXXi1. Conferve spec. Linn. Conjugata J"auch. p. 37. t. 4-6. Seminula in lineas spirales vel rosulas vel stellulas dis- posita, e parietibus oriunda, mtra tubulum articulatum simplicissimum, demum per tirabeculas transversales cum altero copulatum, — P/a eximie cqualia, at- ienuata, viridia, parallele in aqua dulci fluitantia, nec extremitate ulla adfixa 1) granulis spiras for- mantibus n. 1055. 1054. 2) stellulas binas exhibenti- bus n. 19055. 5) in maculam mediam collectis n. 1056. 10955. ZYGNEMA. nitidum: articulis diametro subze- qualibus, spiris crucialis tenuibus continuis. —7f-— gardh syn, p. 99. — Flor. Dan. t. 619. .Dilleeyn. conf. [E i Conjugata princeps Zauch. p. 65. t. 4. f. 1-5. Cont. setiformis Zoth catalect. 5. p. 266. IF'eb. et Mohr schsed. reis. p. 70. . i Hab. in fossis pigrioribus Svecic temperatioris passim. Sequentibus magis lubricum et crassius utpote capillo vix tenuius, satuxatius viride, itaque omnimodo magis conspicuum. 19054. ZYGNEMA quininum: articulis diametro longio- ribus, spiris simplicibus sparsis. J£sardh syn. p. 100. — Müller Nov. Act. Petrop. 5. — JT eb. et Mohr. schuwed. reis. p. 105. 175. Jf'ahlenb. lapp. n. 900. Fries femsjon. p 435. — Conf. spiralis DzI- wyn. t. 5. — Conjugata porticalis Z'auch. p. 66.1.5. f. 1. Hab. in aquis purioribus ubique in Lapponiam usque Írequenter. 1955. ZYGNEMA bipunctatum: articulis diametro du- plo longioribus maculas bias subrotundas stelluii- formes continentibus. — — Atoth catalect. 9. p. 204. Dille. conf. t. 2. IV ahlenb. lapp. n. 987. — C. stellina. auch. p. 75. t. 6. 7. Z. cruciatum Zegardh syn. p. 102? | Hab. in fluviis et rivulis magis montanis et seplen- trionalibus frequenter. ALG.E 91i In lapidibus saepe decumbens, intricata et tortuosa, bre- vis, coloris obscnrioris subolivacei, demum nigrescentis. 1956. ZYGNEMA penuflexum: articulis diametro mul- tiplo longioribus demum linea seminali longitudinali nolatis passim flexuosis et geniculo copulatis inu re- üticulum laxum. — tot catalect. 2. p. 199. .Dillw. conf. t. 6. JVeb. et Mohr sclhwed, reis. p. 96. — Zeardh syn. p. 96. Conjugata angulata Z/auch. p. 79. t. 8. f. 1-6. Hab. in aquis quietis z;state passim. Praecedentibus longe tenuius, capillo saltem quadruplo an- gustius, magis fugax, cito pallescens, mnubiforme, deinum fragile. 499. OSCILLAT TORIA. Vauch. conf. p. 165. t. 15. Agardh syn. p. XXxtt. Confervie Auct. Seminalis materia collecta in annulos transversales per tubum continuum mobiles scu oscillantes. — /a ci- tius crescentia et paucos menses durantia, magis u- ritabilia et sese cureantia: 1) muco involuta demum natantia n. 1057. 1858. 2) libera n. 1039. 5) adfixa scopulis marinis n. 1040. 1041, 4) e centro radian- tia ramosa n. 18042. 1857. OSCILLA' TORIA Zizusa: filis rigidulis rectis in siratum gelatinosum radians atrovireus intertextis. — Roth catalect. 5. p. 197. Dillwyn. conf. t. 20. JV eb. et Mohr schiwed. reis. p. 90. — gardh syn. p. 104, — O. princeps Z'auch. p. 190. t. 15. f. 2.6. Hab. in fundo aquarum quietarum, demum enatans, passim. 1658. OSCILLATORIA Z/os aquo: filis hyalinis re- ctis parallelis iu membranam pallide viridem con- gesis. .sardh syn. p. 107. Byssus Flos aque JALinnm. svec. n. 1182. Hab. in superficie aqua quietze rarius. Omnium tenuissima est. 1939. OSCILLATORIA ralis: filis curvatis rigidiu- sculis in stratum viride implicatis, — JDi//w. conf. t. 7. — Agardh syn. p. 108. — C. muralis Martius erl, p. 298. 9192 CRTPTOGAMIA Hab. in muris, teclis etc. passim superfusis umbro- sis ubique. Quamvis praecedentibus longe minus tenuis, tamen fila saltem sexies capillo tenuiora, rigidiora utpote interdum aéri exposita. 1640. OSCILLATORIA aíropurpurea: filis adnatis a- tropurpureis, annulis diametro dimidio brevioribus. — Roth catalect. 5. p. 29. t. 6. Dillw. conf. t. 105. IVahlenb. lapp. n. 966. — .4gardh syn. p. 109. Hab. in saxis ad superficiem aquse reflue prope in- sulas exteriores maris septentrionalis Nordlandie . rarius. Maxima hujus generis saepe digitum longa et capillo pa- rum tenuior. Hecta quidem crescit, sed post exsiccationem humectata valde torquetur vel oscillat. : 1841. OSCILLA TORIA scopulorum: filis adnatüis viri- dibus flexuosis acutis in densum velamen collectis. — JMeb. et Mohr schwed. reis. p A95. t. 5. f. 5. — Asardh syn. p. 111. Hab. in scopulis aqua marina ssepe inundatis ex. gr. ad Warberg. | Fila longitudinem sesquilineae vix superantia, capillo mul- toties tenuiora, exsiccatione in crustam mucosam passim ri- mosam coalescentia. 1842. OSCILLATORIA dizstoría: filis caruleo- vire- scentibus rigidiusculis caespitosis rectis vage ramo- sis. — F1. Dan. t. 020. Dillw. conf. t. 22. — 44- gardh syn. p. 112. — Hab. in làcubus ex. gr. in Máàlaren prope Djurgárden Stockholmia. Fila vix semiunciam longa, capille quintuplo tenuiora, sed intense colorata. 49. SCYTONEM A. Agardh syn. p. xxxiv. Seminalis materia coalita in massam duriorem subconti- nuam vel parum anunulatam tubum continuum replen- tem. — Fila subcoriacea (unde nomen) aéri scpe exposita, plerumque ramosa, perennia , Lichenibus corniculatis tenuissimis valde affinia. ALG UE 913 1845. SCYTONEMA myochrous: filis ecespitosis oliva- ceo-fuscis vage ramosis, annulis centralibus ap- proximatis. — JDillw. conf. t. 19. — JAgardh syn. p. 119. — Conf. seriata 7Zahlenb. lapp. n. 994, i£. 50. f. 2. Hab. in iino inundato paludum etc. Svecize frigidio- ris ex. gr. Lapponie, Vermelandie, Smolandiz. Fiia capillo circiter quinquies tenuiora, implexa quasi in pellem murinam. Annuli evidentiores in locis magis aquosis. 19044. SCYTONEMA atrovirens: fils cespitosis atro- virentibus rigidis ramosis: ramis tenuioribus sub- secundis, annulis granulato- punctatis, — JDz/Llwyn. conf. t. 25. ZJFahlenb. lapp. n. 974. — 4gardh Syn. p. 1195. Mab. in saxis ad stillicidia, rivulos, cataractas totius Svecie frigidioris vulgatissime. Fila primaria capillo duplo angustiora. 40. DIATOM A. Decand. fl. franc. 2. p. 48. Agardh syn.p. xxxv. Conferve spec. Auct. Seminalis materia dissoluta intra fila plana articulata, marginibus sibi apposita et conjuncta, demum extror- sum alternatim angulis coharentibus et discedentibus: fragmentis rectangulis. Ja rectissima fragilissima inter Confervoideas alias parasitica. 1945. DIATOMA .Swartzii: filis medio lzte viridibus demum extrorsum pinunatifidis: laciniis bidentatis. Agardh syn. p. 118. Sv. Bot. t, ág1. f. 1-5. A- spegren bleking. p. 81. Hab. in aquis stagnantibus et lacubus Vermelandie, Vestmaunie, Hallandie, Blekingie rarius. Latitudo circiter capilli. Articuli diametro pluries brevio- res ut in sequente, 1946. DIATOMA pectinalis: filis dilute viridibus rigi- dis attenuatis, articulis diametro triplo brevioribus. — Müller now. act. petrop. 5. Dillw. conf. t. 24. Engl. Bot. 25. t, 1611. JZV'aMenb. lapp. n. 989. — ZAgardh syn. p. 119. — Conf. bronchialis .ot/ ca- talect. 1. p. 196. ! "n . CRTPTOGAMIA Hab. inter Confervas in fluviis totius Svecie eliam Lapponie passim. .— Latitudo fere praecedentis. Exsiccatione omnino albescit. 1947. DIATOMA 7locculosa: filis hyalinis rigidulis, ar- ticulis subquadratis. — Roth catalect.'1. p. 192. t. 4. f. 4. et t. 5. f. 0: - Dillo. conf £298... f" ah- lenb. lapp. n. 900. — Zsardht syn. p. 119. B. Festa SU Bor: [- "m "E £s a. y Pascicunülata, Jb f.6 v. : Hab. in rivulis: y in mari ad Ceramia varia. Praecedentibus duplo angustior, aliquantum fuscescens. 401. BATRACHOSPEBMUM: Bory ann. mus. X11. —— Vauch. conf. p. Ioget 1 f. . et t. HH. I2. Conferve spec. Zinn. Seminalis materia in articulis plus minus moniliformi- bus, subverücillatim insertis filo crassiori magis cequali subheterogeneo stipitem vel caulem plante quasi con- stituenti, — — Z'ecetabilia ad. sequens genus acceden- tia, extus valde mucilaginosa, vel 1) magis perennia zdeoque glomerulis capsularibus externis prcdita (Batrachospermum p. s. d. Agardh) z. 1948. ve/ 2) fu- gacta, annua, sine fructu, externo (Droparnaldia A - gardh, Conferva Martius) nz. 1849. 1040. BATRACHOSPERMUM zmelatinosum: fiis cen- tralibus atris, ramulorum verticillis zequalibus no- dos referentibus. — Zznzn. svec. n. 1165. Dillen. muse. p« 90. £. 7. f 42.45. Dillwyn. conf: 1. 52. B. monilforme /io£À catalect. 5. p. 160. | Zsardh 5902,9.322« 4 JF Qual Mp2 fa ge P. cerulescens: verticiliis contiguis ramos cylin- draceos constituentibus. 7/ahlenb. lapp. n. 973. B. vagum 4sgardh syn. p. 125. y. atrum; verticillis inconspicuis. C. atra DIweyn, Don. 1.3127 Dillen. musc; p. 99, «5 v1 fo HE * flavescens, B. vagum y 4gardh L c. p. 124. Hab. in lapidibus rivulorum puriorum Svecie monta- ne et magis elevat; ubique; & precipue in regioni- bus frigidioribus usque ad Lapponiam; v Verme- landie ferrimontanz. ALGZE 915 Filis suis primarus omnino perennat et y totum perenne videtur. Forma « verticillis saepe semilineam latis, 8 diuui- dio angustioribus et' denique y capillo saepe angustioribus; nec nisi y* status macie correptus sine ullis verticillis. ln g fructum externum adhuc reperi, sed in y ab augustiem ver- ticillorum necessarie deesse videtur. : 1849. BATRACHOSPERMUM g/omeratums: filis cen- tralibus virenübus, ramulorum glomerulis obtusis nodos referentibus. auch. p. 114. t. 12. f. 1. — Drap. glomerata Zgardh syn. p. 124. — C. muta- bilis oth catalect. 5. p. 161... VH'ahlenb. lapp. n. 995. Engl. Bot. t. 1746. Dill. musc. p. 50. t. 7. f. 44. £. plumosum: glomerulis acuminaüs indistinctis, I auch... p.15. 1: AA2 f7 2. Drap. plumosa Z4sardh syn. p. 124. C. mutabilis DZlw. conf. t. 12. C. gelatinosa y. ZHuds. angl. Hab. iu aquis purioribus frequenter. | JEstate tantum provenit, cerle annua, eximie fugax; filis elian centralibus mollissimis paucos tantum menses duranti- bus, plerumque hyalinis, capillo vix crassioribus. Ceterum lota planta eximie vaga, in opümo statu laete viridis. Muci- lago ejus maxime fluxilis vel tenuis, cum contra in praece- dente specie inagis stabilis vel crassior. quasi gelatinosa, unde nomen istius Linnoanum optimum crediderim. 403. HR IV. U.ERX EA: Roth neue beitr. 1: p. 26t. Seminula intra arlüiculos radiantes plante superficiem (non vero integumentum) subzqualem extremitate sua coustituentes, eosque 1) concatenatos frondem ple- rumque ramosam formantes n. 1050. 1051. 2) elon- gatos continuos globulum exhibentes n. 1052. 1955, 193o, RIVULARIA endieicfolia: fronde planiuscula ramosa lobataque viridi; lobis linearibus obtusis, fi- lis e basi frondis parallelis apice fastigiatim ramosis, ^ ARoth l. c. p. 265. catalect. 5. p. 534. Plor. Dan. t. 1400. f. 2. JT'ahlenb. ups. n. 906. — .4gardh syn. p. 127. Fries femsjon. p. 45. 916 . CRTPTOGAMIA Ulva incrassata J£ngl. Bot. t. 967. — Balrach. fa- sciculatum Z'auch. p. 116. t. 15. Hab. in rivulis sylvestribus et lacubus adjacentibus Svecie temperalioris frequenter, saltem usque ad Upsaliam. | Frons saepe digitum longa et lata (scil. inter apices ramu- - lorum); ceterum valde lacunosa et omnimodo formae varian- tis. Brevis est durationis, tantum aestivalis, utpote usque e basi filis tenuissimis composita. 1951. RIVULARIA rubra: Ííronde filiformi dichotoma rubra, filis seminuliferis ex axe frondis. — Asgardh syn. p. 127. — MHuds. angl. Hh. mulüfida 77 eb. et Mohr schwed. reis. p. 1995. t. "ugs Te. Hook. sco6.. 21 qr Hab. ad saxa in mari occidentali meridionaliori ex. gr. ad Warberg. Longitudine digiti, filo aliquanto crassior. Post exsicca- tionem emollita non turget et cylindrica evadit (ut Ulva fi- liformis), sed collapsa manet: marginibus saturatioribus fi- brillulae hyalinas tenuissimas angulo recto exserentibus. 1952. RIVULARIA angulosa: subglobosa demum dif- formis cavaque, filis globo insidentibus subulatis. Roth neue beitr. 1. p. 205. catalect. 5. p. 540. 4- gardh syn. p. 190. — 'Tremella natans Aedeww. theor. p. 218. £. 36. f..2—10. Hab. in mari ad Fucum vesiculosum et in aquis adjacentibus. | Diameter 2 linearum — 1 unc. Color olivaceus. 1953. RIVULARIA aíra: hemispharica solitaria dura nilda atroviridis, filis densissimis basi fasciculatis. Roth catalect. 5. p. 540. Zgardh syn. p. 150. .4- spegren blebing. p. 91. — Tremella hemisphzri- ca Linn. svec. n. 1i4i. i£. vestsoth. p. 195. Hab. in Fucis saxisque maris occidentalis et orientalis. Diameter X-1 lin. 4030. NOS T O C. Vauch. conf. p. 203. t. 16. Agardh syn. p. xxx1x. 'Tremella spec. Zinn. Globuh coadunati in fila moniliformia intra massam ge- ALGZE 917 latinosam integumento membranaceo indutam 1) ma- gis explanatam demumque membranaceam n. 1054. 2) subglobosam in ceteris. — Species quedam hic omissce Lichenum. tremellinorum (Collematum) initia tantum esse videntur. 18954. NOSTOC commune: terrestre, fronde plicato- - lobata ventricosa. — Lun. svec. n. 1156. PI. Dan. £.,995. f. 1. * JDillen. mus& p. 52. t. 10.. f. 14, — Z4gardh syn. p. 1531. auch. p. 225. t. 16. f. 1. Hab. ad terram gramiuosam post pluvias presertim vere et autumno breviter duraturum, Frons biuncialis et ultra, olivaceo-viridis, Svecis Skyfall. 1059. NOS'TOC verrucosum: fronde vesiculosa subco- riacea cava plicata levi. 24gardh sym. p. 152. ..4- spegren blek. p. à2. | F'auch. p. 225. t. 16. f. 3. — JAinn. svec. n. 1159. it. gotl. p. 101? Hab. sub aqua dulci in lapidibus. 1056. NOSTOC marinum: fronde globosa subcoriacea cava fulvo-fusca levi, filis crassis densissime com- pactis. z4sardh syn. p. 135. 4dspegren bleking. p. 2, — 'lr. difformis Jum. svéc. n. 11áO. it. vest- goth. p. 195. n. 1... Hab. in plantis maris occidentalis et orientalis infe- rioris, 1857. NOSTOC pruniforme: fronde solitaria spherica olivacea coriacea levi, filis implexo- crispaus. 44- sardh syn. p. 194. Fries femsjon. p. Á5. Ulva pruniformis Linz. svec. n. ii59. — Roth neue beitr. 1. p. 501. Hab. in lacu Málaren post foenisecium libere fluitans; eüam Hallandie ad Drángsered, Smolandie ad Femsjo. Magnitudinem fructus Pruni Cerasi versus finem aesta- His attingit, dein autumno disparet. Svecis ,SJó- plommon., 918 CRTPTOGAMIA &. 4. oBD. FUN GL C'O N.S P-E € T H S. 1, HyMENOMYCI: membrana fructificante extrorsum tecti, nuda, sed seminula plerumque conservata intra theculas s. ascos. a. Pileati: receptaculo dilatato in formam plus minus suborbicularem subtus s. deor- sum fructificanle (misi resupinato), effigu- rationibus sequentibus: Lamellis a se inviccm separatis acutis indivisis —-. -». — 466, ÀAcAR1CUS ramosis obtusis venas fere referentibus - —- 495.Mznvrrvs geminatim conniventibus - — - - - 4806.ScmizornvrzL.vM anastomosentibus in gyros dedaleos - - - 487.DsxpALEA Poris plus minus subrotundis» - - - - - - - 488.Borzrrvs Tubulis prominentibus teretibus» - - - 2 - - 489.Bvcrossvus Aculeis prominentibus teretibus —- - - - - - - - 490.Hxp»xux latis confluentibus —- «- - & £Ági.SrsrzOTREMA Papillis verrucisve plus minus evidentibus — - -» 492. InEnEPHOnA b. Clíavati: receptaculo elongato in for- mam plus minus clavatam vel cylimdri- cam (immarginatam) extrorsum fructifi- cante. Clava solidiuscula cum stipite confluens - - - - - 495.CrAvARIA distincta distiche in stipitem decurrens áoá. SPA THULAR 14 undique ambiens — —- - - "495.M:rnuLA cava extra stipitem eminens lacunosa burseformi 496.MomcnzrnrA levi subpileiformi — -. 497.HELVELLA c. Cupulati: receptaculo dilatato in for- mam suborbicularem supra s. sursum fru- clficantem et plerumque concavam. * Molliores terrestres vel corticoli Theculis seminula elastice ejicientibus persistentibus inter paraphyses 498, PEz1z4 sine paraphysib.499g. PATELLARIA dissilientibus | - — 5oo, ÀscogoLvus dem. libere erumpentib. 501. BuncAnt1A ** Duriores ligni eoli (radicati) Theculis seminuliferis in merabrana deliquescente - | - bog. Drri0ra fatiscenie - - - 5oS.TvmrAnis marcescente subclausa 5oá. CENANGYUM immersa - 509,.S8TICTIS FUNGI 919 d. ZA4nomeaíi formà et seminulis magis nu- dis nullaque thecula nisi imperfecta in- clusis. Receptaculo subgelatinoso supra papilloso - -« - 500. AURICULARIA levi - - - - - .50j.TnEMELLA deliquescente —- | - 508. DacnoMvczes fatiscente - - - - bog.ÀcymiuM duriori subrotundo sine radiculis - —- — 5io.ScuEnorruM difformi cum radiculis - — « Sir. RurzocroNtA intra corticem alienum - - - 512. SPER MOEDIA 2. G^sTEROMYCI: seminula intra saccum clausum. a ng LO gastres: secculis propriis intra Saccium commiunem. Sacco rupto: intus receptaculo discreto aperto stipitat. integro 515.PnanLrLvs sacculis lenticularibus pluribus carnosis — — 515. NIDULARIA tebscnle Drltisbce iip ELE mo 516. MvatroccuMw stellato: nucleo globoso membranaceo -. 518. Sen AEnoxzornvs in stipitem producio nucleum globosum elevante | - — 517. Pirosonvs irregulariter rumpentes intus venis anastomosantibus 914. utzoPocox b. Sclerogastres: sacculis extus indura- tis, intus subgelatinosis sIromate communi etiam duriori sepe junctis. Sacculi clausi subglobosi apicis ostiolo se aperientes; theculisconvergentibus diffluentibus 519. SPRAERIA compressi: rima subclausa; theculis fatiscentibus 520. Lorniuw seminulis mucosis erumpentibus in globulum induratum 521. SPHAERONAEMA cirrhos - 522. Cx rTisPoRA grumosis sine lcge rejiciendis - - 523 PnowaA in stromate communi cellulif.5 theculis persist. 524. DorniptA disrumpentes in frustula transversalia - - 5235.RnvrmrswA a centro versus ambitum in lacinias - 526. PnAciDYUM a basi et dilabentes disco minuto relicto 527. LEPTOSTROMA dehiscentzes rima longitudiuali simplici | - - 528.HvsrEnivM in fungillo radiato - 529. AcrinivM c. d'richosgastres: sacco inter fila s. iloccos (demum tamen parietibus adnata et disparentia) seminula includente. * Juniore carnoso Sacci membrana simplici extus furfuracea -. —- - - 550.Lvcorznpow stipitatas verticis ore marginato 531.TvrosrowA duplici: exteriore stellatim dehiscente - 552. GEAsTRUM parietes indurati verrucosi intus venoso-floccosi 9299. SCLERODER MA 20 CRYPTOGAMIA ** j«niore fluxili Floccis ex axe persistentibus: saccelofugaci | - - — 534,STEMONUTIS contextis deciduis: sacculo basipersistente. - — — 555. ARCY RIA in cancellum supra sacculi basi persistent. 556. CR18RARIA fasciculatim adscendeniib. e fundo sacculi membranacei 557. TR1cnIA adnatis parietibus sacculi squamulosi —- - - 558.PuvsAmnuMx sacculo duplici - - 2 2. - - - - Bb5g.DrpERNMA simpliilevi | - - - - - - 54o.LYCOGALA obsoletzs intra sacculum membranaceum — - - — b5áa2. L1cEA cell/uloso - diffotrmem |^ - — 5á1.SevMARIA intu$ lamellos. ext. stuppos. b45. /vruaL TUM ». MvcoRoiDEr (Hyphomycetes): seminula in floccis s. libris nudis maximam partem totius vegeta- bilis constituentibus. Fibra genuine septate simplices erecta vesiculis seminuliferis terminate 544. Mvcon erectiuscula apice seminulif. 545.AsPERGILLUS prostrata: seminulis sparsis b46.An rHRINIUM ramose implexe: semin. verticillat. 547. 'Tn1CHODERMA apice penicillate capitate - 548.PEurctiL LIUM byssacee moniliformes intus grumosg — - — 549. MoxiL1A pannose (ramulis sub moniliformib.)? 550. RAcoptvua czspit0sQ tote continue - - —551.DEgmMATIUM anastomosantes intusvasculose 552. Rurzoumon PHA connata in stipitem apice capitulo seminulifero 555. SvinBUM spuri& e plantarum pilis mutatis — - —- - - —554.EmiNEUM 4. PULVERACEI (Coniomycetes): seminula majorem partem fungilli constituentia. Seminula nuda libera solitaria ex epidermide viva - - 555. /ÉcrpivM concatenata ex epidermide viva ^ — — 556. PuccixiA mortua 557. STILEOSPORA stromati imposita - - - - 558. MELANCONIUM innata elongata sine stromate -. «. 559. SronrDEsMIUM e stromate diffluentia fusiformnia — . - 560.FvusARIUM globosa - - - 5061.JEeERITA cum massa subgelatinosa - 562.''usERCULARIA ? intra membranam inconspicuam —- »« - -. 563, EnvsiPHE 404. AGARICUS. Linn, gen. ed. Schr.n. 1674. Frias syst. mye. 1. p. S. Pileus subtus lamellosus: lamellis a se invicem distinctis margine aculis integris. — fungi optime carnosi et non nist ob tenuitatem | submembranacei, Svecis Skiflinger: 1) Levcospori: seminulis albidis n. 1050-1921. 2) Hyporrhodii: seminulis roseis FUNGI 921 n. 1922. 1925. 5) Cortinaric: seminulis ochra- céis n. 1924-1927. 4) Dermini: seminulis ferru- gineis intra velum n. 1920-1945. 5) Pratelle: se- minulis fuscescentibus n. 1948-1952. 6) Coprini: seminulis nigris in theculis segregatis seriatis inter lamellas diffluentes n. 1953-1956. 7) Gomphi: se- mainulis nigris inter lamellas arescentes ramosas nm. 1557. Quo seminula albidiora eo magis cestivales vel precoces fungi, quo magis colorata et precipue ni- grescentia. eo magis serotini inter pruinas demum oriundi. 1) Levcospori: seminulis albissimis. .AÀ) F'olvati: (Amaniia Pers.) * volva ad ra- dicem. laxa longiori n. 1058. 1059. ** volva ad radicem abrupta et in pileum extenta ibi- que demum iaculas relinquente n 1060. 1061. 19580. AGARICUS eagznatus: volva vaginali, stipite subnudo attenuato fistuloso, pilei margine sulcato. (Linn, svec. n. 12358). Jor. Dan. t. 1014. Fries Syst. 1. p. 14. Hab. inter Hypna profundiora in pinetis subhumidis densis ubique, etiam Upsalie frequenter. Vagina ejus radicalis ultra unciam longa plerumque inter muscos latet, eminente stipite fere pedali, pileo palmam lato ut plurimum griseo, radiis nigrescentibus. 1859. AGARICUS pAalloides: volva bulbiformi, stipite annulato, pileo subsquamoso margine levi. (nn. spec. n. 1237). PI. Dan. t. 1246. (virescens). Bolton. i. 40 (vernalis). Fries syst. i. p. 15. Hab. inter frondes delapsas precipue in fagetis pro- vinciarum meridionalium copiose. Color varius plerumque dilutus. Stipes brevis, uncias ali- quot tantum longus, pileo fere ejusdem latitudinis. 1860. AGARICUS znuscarius: volva ad radicem abru- pta, sed in pileo maculas albas byssoideas relin- quente, stipite subbulboso versus apicem annulato. Linn. svec. n. 1255. it. scan. p. 450. Sv. Bot. t. 100. JZJ'ahlenb. ups. n. 1005. .. iow &.formosus: pileo aurantiaco -fulvo. .JPersoonz. 922 CRTPTOGAWMIA ; y. umbrina. A. pantherinus Decand. fl. franc. suppl. (Op. 52. Fries syst. i. p. 16. (Dunn. svec. n. 1256). Hab. in sylvis totius Svecize vulgatissime. - Affinibus longe spectabilior saepe ultra pedem altus, valde diversicolor, sed odoris suspecti, Svecis lug-svamp. 1861. AGARICUS rubescens: volva ad radicem abrupta in pileo intus rubescente verrucas albas farinosas relinquente, stipite abbreviato superne annulato. (Linn. sevec. n. 1259). FI. Dan. t. 051. (crassipes). Fries syst. 1. p. 10. Hab. in fagetis provinciarum meridionalium frequenter. Stipes tantum 2-4 uncias longus firmus, coloris carnei ut substantia totius fungi. B) 4nnulati: annulo plerumque firmiort persistente. 1862. AGARICUS procerus: aunulo incrassato mobili, stipite basi bulboso sursum altenuato a lamellis re- moto, pileo expanso in squamas radiatas secedente margine fimbriato. 7. Dan. t. 772. Bolt. fung. . 25. (annulatus). rzes syst. 1. p. 20.7747 isi Hab. ad/hortos et sylvas regionum campestrium passim. Maximus nostrorum utpote pedem et altus et latus. Annu- lus e bulbo prope radicem ortus, in stipite tenuiter stria- to dein oscillat. Pileus ob squamas griseas eximie marniora- ius satis exsuccus exsiccatione Ílexilis. 1865. AGARICUS ermineus: aunulo fugaci, stipite c- quali a lamellis libero, pileo expanso epidermide secedente versus marginem sericea. ies syst. i. p.22. &e. Bot. i. 905. T. e Hab. in aggeribus graminosis ad Lund Scanise rarius. Sapor Raphani, odor vix ullus. Stipes circiter triuncialis; pileus 2 uncias latus, extus albissimus. 1864. AGARICUS grazulosus: stipite infra annulum patulum squamuloso , lamellis adfixis, pileo farino- so-granulato umbonato. (Jum. seec. n. 1208. lapp. n. 4g7.). Pers. syn. p. 265. Swartz Vet. Ac. H. 1008. p. 11. ries syst. p. 24. JP Dan. t. 1015. f. 2. (muricatus). Bolt. fung. t. 5x. f. 1. (croceus). Sowerb. fung. t. 19. | Hab, inter muscos in pinetis ubique. FUNGI 925 Color frequenter variat ab albescente in croceum et rubi- cundum. Stipes saepe longitudine digiti, sed pileus raro bis unciam latus. 1865. AGARICUS mucidus: annulo sulcato reflexo ite- ^— rumque erecto, stipite bulboso, lamellis adnexis di- stantibus, pileo tenui glutinoso. Pers. syg. p. 266. Fries syst. p. 28. Swartz F. c. H. 1808. p. 12. (Linn. svec. n. 3190?) F7. Dan. t. 775. (nitid.) et t. 1150. Hab. in truncis presertim Fagorum. Stipes basi durus 4 lin. crassus. 1656. AGARICUS po/ymyces: stipite fibroso infra annu- .. lum p.tulum levi, lamellis subdecurrentibus albe- scentibus, pileo sordide luteo fimbriato - squamoso. Persoon. syn. p. 269. rattinn. fung. esc. t. D. Bolton t. 140. (congregatus). fer T B ^. melleus Z/or. Dan. 6. t. 1015. Fries syst. 1. p. 3o. JBolton t. 141. et t. 156. (pallidus). Hab. ad caudicum radices iu sylvis omnibus frequenter. Caespites naximos densissimos saepissime constituit. | An- nulus validus iutumescens vix infra marginem pilei. Stipes quoque firmus interdum fere pedem longus. C) Felati: quamquam velo fugacissimo et demum in ultimis obsoleto. 1967. AGARICUS carnosus: stipite deorsum attenüato rubro-fasciato, lamellis profunde adnatis, pileo car- noso convexo primumque umbonalo albescente ru- broque fasciato. Sorverb. fung. t. 346. Swartz Vet. c. Handl. 1809. p. 84. A. erubescens f'rzes syst. 1. p. 52. Hab. in sylvis densis rarius. Süpes insigniter fibrosus tenax subrimosus; rimis praeci- pue carnosi coloris. Magnitudo mediocris subspithamaeus. 16609. AGARICUS eburneus: albissimus viscosissimus, stipite apice squamuloso, lamellis subdistantibus de- currentibus, pileo carnoso plauiusculo. (J;iz. seec. n. 1201). Persoon. syn. p. 564. Swartz V. 4c. H. 1809. p. 00. Fries syst. 1. p. 55. obs. 1. p. 15. Fl. Dan. t. 600. — A. nitens Sormerb. t. 71. Hab. precipue in betuletis passim. Praecedente plerumque minor, albidine sua eximie nitens. 924 CRTPTOGAMIA 1869. AGARICUS /uleus: stipite cavo equali fibrillo- so, lamellis adnexis flavis, pileo viscoso rufo - fulvo discoideo. | Retz. Z'et. 4c. Handl. 1769. p. 272. Fries syst. 1. p. 57. obs. 2. p. 119. (flavo-brunneus). Hab. in sylvis froudosis inprimis betulinis humidis regionum meridionaliorum passim. Stipes 3, 4 unc. longus rufescens, intus flavus. 19870. AGARICUS Anussula: stipite solido equali apice squamuloso pileoque saturate roseo granulato vi- scoso, lamellis subliberis candidis. Pers. syn. p. 590. Fries syst. 1. p. 58... Trattinn. fung. esc. t. G, Yab. in sylvis regionum australiorum raro. Etiam caro interior praesertim superne rosea, firma, crassa. i071. AGARICUS equestris: stipite solido squamuloso lamellisque emarginatis confertis sulphureis, pileo compacto f[flexuoso subsquamoso flavo -rufescente. JLinn. spéc. n. 1219. Fries femsjonm. p. 4b. Pol, pal. 5. p. 295. —— A. flavo-virens Pers. sym p.519. Fries syst. 1. p. 4x. Hab. in pinelis siccis ad viarum margines. "Pileus convexus, pallidus, disco luteo, quasi stella fulva picto" Linn. in stipite brevi plerumque unciali, crasso duro usque in hyemem persistente. 1872. AGARICUS rutilans: stipite inferne incrassato flavescente superne rutilanter variegato, lamellis pallidis subciliatis, pileo planiusculo flavescente ru- bedine villosa superfuso punuctatoque. .Persoonm. sym. p. 520. Plor. Dan: t£ r6Yo. ries Symp. m 4i. IV ahlenb. ups. n. 1006. — A. xerampelinus Soreerb. fung. t. 51. Swartz Pet. Ac. Hand. 1808. p. 85. Hab. prope truncorum radices in sylvis acerosis passim. Major proximis utpote spithama interdum altior et palma latior, colore suo concinne insperso valde insignis. 1075. AGARICUS personatus: stipite subbulboso solido villoso violaceo lamellisque subconcoloribus rotun- datis liberis, pileo glabrescente subcsesio margine villoso pruinoso. (J;4n. $vec. n. 1227). Fries syst. 1. p. 50. obs. 2. p. 09-92. — A. violaceus £7. Dan. FUNGI 925 £. 1153. Sowerb. fung. t. 209. Bolton fung. t. 147. (bulbosus). — A. bicolor Pers. sym. p. 281. Hab. in graminosis pinetorum Svecic totius passim. Ínferne satis constanter violaceus, sed pileus dilutus, quo a vero À. violaceo facile distingvitur. Magnitudo medio- cris, stipite plerumque digitali. 16074. AGARICUS /ZAumilis: stipite brevi farcto :quali -.. fibriloso lamellisque albidis adnatis, pileo planiu- : sculo nigrescente. (nn. svec. n. 1221.). JPersoon. Syn. p. 960. Fries syst. i1. p. 50. obs, 2. p. iii. femsjon. p. 46. (brevipes). Hab. in humo presertim hortorum denudata ubique. Tam humilis, ut terram pileo suo concolori fere tegat, sed subtus eximie albicat. D) Gy mnopi: stipite semper nudo. * Integrz (Russule): Jamellis et mangine eximie inlegris et extensione subcqualibus. quenter. Sequente major, sapore miti grato. Lamellae X unc. usque latae venoso-conjunctae (fere ut in Cantharell 0). Color maxime varians ut in sequente. 1076. AGARICUS zzteger : lamellis subaequalibus can- didis, pileo subdepresso margine demum sulcato ru- bro. Linn. svec. n. i250. Sowerb. fung. t. 201. Pl, Dan..6. £. 1009; f. i.. Bolt. f. A. emeticus Pers. syn. p. 459. Fries syst. 1. p. 56. obs. 1. p. 67. B. Georgii: pileo flavo. Linn. svec. n. 1210. Hab. in sylvis omnibus ubique frequentissime. Pileus eximie circinatus plerumque totus ruber, rarius in medio pallescens, lutescens vel lividus. — Nocivus creditur nisi Sciuris, unde Norvegis Zornsopp. Flor. Spec. 59. 920 CRYPTOGAMIA 51877. AGARICUS adustus: lamellis subinzequahbus di« stantibus albis, stipite solido obeso, pileo depresso olivaceo demum adusto. Pers. syn. p. 459. Fries syst, 1. p. 60. obs. 1. p. 79. A. elephantinus Bolt. fung. t. 28. Sowerb, t. 56. Hab. in fagetis provinciarum meridionalium copiose, in sylvis Svecie medie ex. gr. Upsalise passim. Ex crassissimis: stipitis diametro 2 unc., pileo interdum spi- thamam lato; eximie succosus: succo demum migrescente, quo colore totus pileus denique supra imbuitur, praecipue post - pruinas simulque collabitur ut in figura sup. Doltoni. —** Lactif lui (Galorhei): prcécipue e la- mellis lac discolor post lesionem emittentes. 1878. AGARICUS scrobzculatus: pileo azono flavo mar- ^ gine involuto barbato, lacte demum lutescente,. sti- |, pite cavo apice scrobiculato-maculato. Scop. carm. p. &5o. Fries syst. i. p. 62. obs. 1. p. bz. (inter- medius). Swartz Jet. Ac. H. 1909. p. 91, (thejo- galus). d Hab. in sylvis abiegnis muscosis humidis passim. 1979. AGARICUS 4£orminosus: pileo umbilicato zonato pallido margine involuto barbato, lacte albo, stipite cavo levi. JSowerb. fung. t. 105. Plor. Dan. t, 1068. Sv. Bot. t. 104. Fries syst, 1. p, 65. À. piperatus Ann. svec. n. 1195? Hab. in ericetis sylvestribus rarius, Sequenti non absimilis colore pilei, sed lamellae albae ut lac 1minutabile, 1000. AGARICUS deliciosus: pileo umbilicato testaceo demum virescenter zonato,' lamellis süipiteque late- Ps lacte croceo. JLinnm. svec. n. 1211. "lrattinn. Jung. esc. p. 82. t. M. . Scheeff. fung.. t, 11. opt. FL Dan. t. 1191. Se. Bot. t. 175. - Fries syst. 1. p. 67... VF ahlenb. ups. n. 1010. — | Hab. in pinelis frequenter. Laesiones lamellarum et stipitis demum virescunt. Svecis Jiska. FUNGI 027 1981. AGARICUS »volemus: pileo planiusculo levi nis . tüido fulvo-expallente obtuso, lamellis albo-lutescen- tibus, stipite solido obeso, lacte sulphureo, Z'zes syst. 1. p. 69. (A. rüber 7'rattinn. fung. esc. p. 95. t. N. var.). Hab. in fagetis provinciarum meridionalium passim, in pinelis medic: Sveciz parcius. Proximis laxior et latior saepe manui expansae aequalis . (unde nomen), parcius lactescens, supra alutaceus, infra ex- siccalione glaucescens. Sapor mitis, ' 1882. AGARICUS subdulcis: pileo depresso ümbonato glabro rufescente unicolore, lamellis adnatis pallide testaceis lacte albo subdulci, stipite elongato rubi- cundo. (Zum. seéc. n. 1220). .Pers. syn. p. 455. Swartz Fel. Ac. H. 1808. p. 2311, Fries syst. i. p. 70. Bolton. fung. t. 5. H/ahlenb. ups. n. i019: Hab. in pinetis aliisque sylvis passim. ; Ex minoribus et inollioribus; pileo plerumque S3 unciis non latiori. 1885. AGARICUS rufus: pileo umbonato sicco polito badio-rubro, lamellis rufescentibus, lacte albo acer- rimo, stipite farcto. Scop. carm. p. 421. Fries syst. 1. p. 72. Swartz F'et. 4c. Handl. 1908. p. 211. (ruber). Hab. in pinetis passim. 1884. AGARICUS piperatus: pileo subinfundibuliformi rigido albo-glaucescente alutaceo, lamellis confertis albis, lacte albissimo, stipite solido. obeso. (Jizz. $vec. n. 1194). Bolton. fung. t. 91. PL. Dan. 1:52. Pers. syn. p. 429. Fries syst, 1, p. 26. Hab. in deviis pinetorum passim. Crassissimus et solidissimus; carne fere suberosa. Pileus saepe bis palmam latus. Stipes parum altior quam cfassus: Lace copiosissimum amaro -piperatum (Svecis Pepperling) *** Fungi varii et intermedii: pileo carnoso, arnellis incqualibus exsuccis: 1 postice equaliter attenuatis acutis Th 19005-1995. Zisque eximie distantibus arcas Lis n. 1890. 189v, stipite cavo n. 1092-1895» 928 CRYPTOGAWIA 1t postice incqualibus s. dentatis n. 1896. Ttt postzce cqualibus obtusis, stipite ra- dicato vel indurato n. 1997-1901. 1995. AGARICUS ezzanteus: pileo carnoso infundibuli- 7^ formi nitido lutescenti-íferrugineo fissili, lamellis pallidis decurrentibus, stipite brevi obeso albido. Sowerb. fung. t. 244. Swartz F'et. Ac. 1H. 1000. p. 9H0) JZ'rres syst. 131p. 09. | Hab. in pinetis saltem Svecie medie frequenter. Ollam vel infundibulum interdum pedem latum' refert, parietibus pollicem crassis, sed fragilibus et demum se fin- dentibus. Infundibulum fere ad radicem pertingit. 1006. AGARICUS gilvus: pileo subcarnoso demum in- ^ £undibuliformi lxvi rigido, lamellis decurrentibus e pallido gilvis, stipite farcto elongato basi villoso. Pers. syn. p. 440. Fl. Dan. t. 1606. ries syst. 1. p. O0. A. cinnamomeus £o/t. t. 22. — A pileolarius $o- werb. t. 61. Swartz et. 4c. H. 1008. p. 240. Hab. inter muscos in fagetis pinetisque passim. 1907. AGARICUS membranaceus: pileo submembra- naceo demum infundibuliformi levi testaceo, lamel- lis decurrentibus albescentibus, stipite farcto superne altenuato, Zahl in Pl. Dan, 6. t. 1012. ZW ahlenb: Lps. T. 1052. — A. flaccidus var. Zrzes syst. 1. p. O1, Hab. in pincüs Svecie medie frequenter. Eximia species substantia sua molli flexili, fere alutacea; facile exsiccanda. — Altitudo plerumque digiti. 1000. AGARICUS odorus: pileo planiusculo levi viridi- ^ cwrulescente, lamellis subdecurrentibus pallidiori- bus, stipite farcto basi serugiuoso subílexuoso. .$o- wwerb. fung. t, 42. Fl. Dan. t. 1011. Fries syst. 1. p. 90. obs. 1. p. 76. (fragrans) ^ Swartz et. 4c. Fandl. 1808. p. 04. fab. in pinetis locis apricis parce. Odor Anisi insignis. Statura plerumque humilis, nonnullarum unciarum. Exsiccatione fragilior quam affines. 1689. AGARICUS /znórzatus: sordide albidus subdia- phanus, pileo demum infundibuliformi levi expanso sinuato lobatoque, lamellis adnaüs tenerrimus, sti- FUNGI 929 pite farcto brevi. — Bolton. fung. t. 61. opt. Fries Syst. 1. p. 94. obs. 2. p. 204. A. lobatus Swartz Jet. 4c. H. 1908. p. 245. Hab. sub arboribus frondosis locis umbrosissimis hu- midis rarius ex. gr. Stockholmiz, lF'emsjó Smolandiz, Valde singularis forma sua jamdudum in fungo juniore lobata; lobis demum lamellas extrorsum divergentes gerenti- bus (fere Cantharellii in modum) ut optime apud Boltonum. 1090. AGARICUS fpratensis: pileo subcompacto con- . vexo expanso glaberrimo, lamellis decurrentibus . crassis distantibus, süpite farcto deorsum attenuato. P'ries syst. 1. p. 99. obs. 2. p. 116. Hab. in pascuis etiam sylvestribus ubique. Apud nos plerumque pallescens vel totus albus, habitu fere A. membranacei, sed rigidior lamellis distantibus per venas connexis. 1891. AGARICUS vzrgineus: candidus, pileo tenui hu- mido convexo demum umbilicato, lamellis decur- rentibus distantibus venoso-connexis, stipite fistulo- so tenui deorsum aitenuato. JPersoom. syn. p. 450. J"ries syst. i. p. 100. Sowerb. fung. t. 52. JF ulf. zn Jacqu. misc. 2. p. 104. f. 15. f. 2. Swartz Vet. 4c. Handl. 1008. p. 246, (.Linn. svec. n. 1202). Mab. in ericetüis ubique. Ex minoribus vix biuncialis altitudinis, pileo fere mem- branaceo sed subfragili. 1992. AGARICUS ceraceus: flavus, pileo convexo-pla- : po viscoso substriato, lamellis adnato-decurrentibus distantibus stipiteque subinsquali.— /ulf. in Jacqu. 7Óisc. 2. p. 105. t. 15. f. 3. Sowerb. fung. ti. 20. fries Syst. 1. p. 102. Hab. in pratis et pascuis passim. Stipes plerumque latitudine pilei triplo longior. Color ct substantia fere Cerae ílavae. 1095. AGARICUS conzcus: pileo conico acuto sublo- "7 bato, lamellis adscendentibus confertis, stipite cylin- drico sirialo. Pers. sym. p. 955. Fries syst, 1. p. 103. JL. Dan. t. 599. Bolton. t. 67. f. 2. Hab. in pratis elatioribus passim. m 93o CRTPTOGAUILA Color varius, sed fractus nigrescit, ut videtur, ob succum aquosum propriae indolis. 1894. AGARICUS puniceus: pileo campanulato obtuso - lobato aurantiaco- coccineo, lamellis adfixis adscen- dentibus flavis, stipite ventricoso basi albo. (Zinn. suec. nm. 1255). Flor. Dan. 1. 055. f.i. Bolton, fung. t. 43. (rigidus). rzes syst. 1. p. 104. Hab. in pratis passim. | 1095. AGARICUS coccineus: pileo convexo expauso vi- ^ Scoso demum depresso, lamellis adnatis dente de- currente connexis versicoloribus, stipite compresso coccineo. JPers. sym. p. 534. Swartz Feet. 4c. Handl. 1008. p. 05. Fries syst. 1. p. 105. A. Kermesinus Z/lor. Dan. t£. 715. Hab. in pratis et sylvis passim. 1996. AGARICUS /arinaceus: pileo subcarnoso umbi- - Jicato demum undulato tenaci expallente, lamellis distantibus adnatis roseis demum farinaceis, sti- pite elongato tenaci. Pers. sym. p. 455. .Boltonm. fung. p. 25. t. 64. Swartz let. dc. H, 1900. p. 245 A. laccatus Zries syst. 1. p. 100. Hab. ad terram humosam inter lapides sylvarum fre- quenter, | . 3897. AGARICUS radicatus: pileo rugoso glutinoso o- —' hvaceo-fusco, lamellis adfixis candidis, stipite rigi- do procero, radice longa fusiformi solitaria. Sowerb, t. 40. Swariz Fet. Ac. Handl. 1600. p. 00. Fries SySh; d. 0. 330: ^ : Hab. in sylvis ad arborum radices parasilicus instar Monotrope. ^ Süpes spithamaeus et ultra, sed digito münimo plerumque ienuior. — | 1090. AGARICUS »eelutipes: pileo glutinoso fulvo, la- - mellis ventricosis lutescentibus, stipite excentrico incurvo veluüno nigresceuti-badio caespitoso. olt, fung. t. 355. Swarlz Vet, 4c. Hand, 1808. p. 91. Fries syst. 3. p. 119. Hab. ad iruncos Salicum etc. rarius, Pileus fere palmam latus planus, sed stipes plerumque brevis. FUNGI " 93 1099. AGARICUS ^?butyraceus: pileo carnoso demum ^ umbonato, lamellis subliberis crenulatis pallidis, stipite farcto extus cartilagineo striato rufescente basi incrassato lanuginoso. JJecand. fl. fr. 2. p. 101. Fries syst. 1, p. 121. obs. 2. p. 125-125. Hab. in sylvis abieguis inter Íolia aciformia decidua ubique. Stipes 2-3 unc. longus, cortice carlilagineo a medulla spongiosa valde diverso. Pileus 2-5 unc. latus, plerumque badius, | 1900. AGARIOCUS peronatus: pileo carnoso convexo ^. demum subcoriaceo explanato umbrino-pallente, la- mellis distantibus concoloribus, stipite solido deor- sum radicato pallide strigoso. .Bo/fon. fung. t. 50. Sowerb. t. 5. Fries syst. 1. p. 126. obs. 1. p. 25. Hab. in acervis foliorum deciduorum aciformium fre- quenter, Magnitudo fere praecedentis, sed color diversus et praeci- pue stipes ad basin longe alienus. 190324. AGARICUS 2oreades: pileo carnoso tenaci sub-: "^ - umbonato pallescente, lamellis distantibus stipiteque pallido solido tereti villoso- corticato. (nm. svec. n. 1200). Bolton. t, 151. Swartz F'et. Ac. Handl. 1809. p. O7. Fries syst. i. p. i97. Hab. in pascuis etiam apricis ubique frequenter, Seriatim crescit inter graminum radices radicatus. Stipes 2-3 unc. longus. Pileus 1-2 unc. latus, humidus margine pel- lucide striatus. **** Puneilli parvi (pileo viv unquam unciam es submembranaceéi aridi planiu- sculi (Collybia Fries). 1902. AGARICUS scorodonius: graveolens, pileo subcar- ^. noso lamellisque albidis adnatis crispis, stipite fistu- loso subfiliformi tenaci glabro subfusco. Zrzes syst. 1. p. 150. obs. 1. p. 29. — A. alliaceus Sv. Dot. t. 179. Hab. in corücibus, liguis etc, delapsis passim. Pileus planus rugulosus X unc. latus vel paullo ultra, odo- ris allu. 952 CRYPTOGAMIA. 1905. AGARICUS esculentus: pileo subcarnoso obtuso "^ argillaceo, lamellis adnexis laxis albis, stipite fistu- loso glabro ílavesceute radicato. J7ulf. zm Jacqu. znisc. 2. p. 105. t, 14. f. 4. "Trattinn. fung. esc. p. 65. t. 1. Fries syst. 1. p. 151. obs, 2. p. 154. Hab, in ericelis pascuis passim. Praecedente paullo major. Pileus supra striatus. 1904, AGARICUS ;nyosurus: pileo carnoso obtuso levi . rufo, lamellis liberis albis, stipite fistuloso rufo a- pice pulverulento inferne glabro. Fries syst. 1. p. 132. Ds, 9. p. 190. TES. p. o. Hab. in sylvis etiam Lapponie ex. gr. ad Polmack. Paullo crassior et solidior magisque coloratus quam prae- cedentes, 1905. AGARICUS c/avus: pileo subcarnoso convexo aurantiaco-rubente, lamellis adfixis latiusculis sti- iteque albido farcto glabro. Linum. sveec. m. 1212. Bolton. fung. t. 59. f. B. Fries syst. 1. p. 154. Hab. in ramulis etc. delapsis passim, etiam. Upsaliee. Ex minunis süpite vix unciali; pileo 1-2 lin. lato, sed pulchello. 1906. AGARICUS Zoiula: pileo convexulo umbilicato plicato lamellisque albis collari supitem libere cingenti conjunctis, süpite fistuloso slriato glabro nigrescente. — Sorperb. fung. t. 95. Swartz Fet. 4c. H. 1008. p. 249. Fries syst. 1. p. 156. Hab. in ramulis, foliis etc. delapsis sylvarum frondo- sarum passim. Hadix perennis ramosa Rhizomorphae instar serpens. Pi- leus subpellucidus umbraculiformis. 1907. AGARICUS azdrosaceus: pileo convexo alho- Íuscescente, lamellis stipiti adnatis simplicibus di- stinctis, stipite fistuloso sulcato glaberrimo nigro. Jünn. spec. n. 1195. it. vestgoth. p. 215. FI. Dan. f. 15991. f. 1. Bolton. t. 52. Fries sysb, 4. p. 157. Hab. in foliis deciduis pini frequenussime. Radices hujus saepe Hluzomorpham setiformem efficiunt, unde stipites filiformes circiter biunciales, pileo semiunci- am ]ato, FUNGI 932 1908. AGARICUS epiphyllus: pileo planiusculo rugoso ;;.—- albo, lamellis coucoloribus adnatis paucis venosis, spite fistuloso subüliter velutino inferne spadiceo. Pers. syn. p. 468. Swartz Vet. Ac. Handl. 1808. p. 249. ries syst. 1. p. 159. Sotwerb. t. 95. (squa- mula). .Bolton. t. 59. f. A. (umbellif.) Hab, in foliis ex arboribus frondosis deciduis parcius. Maguitudo fere praecedentis. ***** F'iunoillu campanulati membra- nacei, stipite fistuloso (Mycena Auct.). 1909. AGARICUS a//iaceus: olidus, pileo lento albo- -. fuseescente, lamellis liberis albidis, stipite procero pruinato -velutino nigrescente. | Jacqu. austr. t£, 03. FI. Dan. t. 1251. Fries syst. 1. p. 140. obs. 1. p. 50. Hab. in fagetis provinciarum australiorum passim, Süpes spithamaeus. 1910. AGARICUS gdq/erzculatus: pileo conico extror- sum striato fuscescente, lamellis albidis adnatis dente decurrente, stipite laevi tenaci basi radicato strigoso. Pers. syn. p. 976. Fries syst. 1. p. 145. obs. 2. p. 159. Bolton. t. 159. (psevdoclypeus). Hab. in truncis pulridis arborum frondosarum rarius. 1911. AGARICUS purus: pileo carnoso - membranaceo subroseo, lamellis rotundatis dilutioribus, stipite levi basi villoso. Pers. sym. p. 559. Flor. Dan. t. 1612. ries syst. 1. p. 151. — A. roseus Sorwerb. fung. t. 72. Swartz F'et. Ac. Handl. 1808. p. 97. Hab. in quercetis etc. rarius. Odor fere Raphani. Süpes digitum longus et interdum ca- ]amo crassior. i | 1912. AGARICUS epzpterygius: viscosus virescens, pi- leo obtuso striato epidermide umbrina, stipite elon- gato, lamellis uncinatis prominentibus. .Pers. syz. p. 902. Swartz Vet. 4c. H. 10080. p. 95. P'ries syst. 1. p. 155. A, nutans Sowerb. fung. t. 92. Hab. in sylvis presertim ad süpites Filicum delapsos rarius. 5 Valde singularis pileo suo primum nutante clavaeformi a- pici:busque lamellarum clauso. 934 CRTPTOGAMIA ****** FPuneuli umbilicati (Omphalia Fries). 1915. AGARICUS bula: tenellus, pileo glabro au- ranUo-flavo demum infundibuliformi, lamellis albi- dioribus distantibus longissime decurrentibus, stipite subluteo, Sormerb. fung. t. 45. Fries syst. 1. p. 103. B. nivalis, For. Dan. t. 1071. f. 2. Hab. inter muscos locis deustis passim. Paullo ultra unciam longus et 2-5 lin. latus, 1914, AGARICUS zribelliferus: pileo subturbinato su- |» pra planiusculo umbilicato striato, larmellis distanti- bus postice latissimis albis, stipite brevi basi pube- scente. JLnnm. seec. n. 1192. if. oel. p. 58. PI. Dan. i£. 1015. f. 1. (niveus) et t. 1672. f. 1. (viridis). Fries syst. 1. p. 165. (ericetorum). obs. i. p. O7. femsjon. p. 49. : Hab. in pinetis uliginosis passim. Stipes non uncia altior, pileus triplo angustior. Color ple- rumque albus. .1913. AGARICUS campanella: csspitosus, pileo con- vexo umbilicato striato ferrugineo, lamellis pallidis, stipite fistuloso spadiceo deorsum villoso. .JPersoon. syn. p. 469. Fries syst, 1, p. 166. obs. 1. p. 90. A, caulicinalis Sozeerb. £, 165. — Swartz Vet. c, Handl. 1909. p. 82. Hab. ad caudices et truncos pineos emortuos ubique. Süpes eximie radicatus, rigidulus, saepe biuncialis. Pileus fere unciam latus, tenax. 1916. AGARICUS /ragrans: pileo planiusculo umbili- cato expallido albove, lamellis distinctis stipiteque albo attenuato. Sowerb. fung. t. 10. Swartz et, c. Handl, 1908. p. 245. Fries syst. 1. p. 171. Hab. in graminosis passim. Odore anisi. Stipes digitum minorem longus. 1917. AGARICUS cyathiformis: pileo subcarnoso in- fundibuliformi glabro saturate umbrino margine re- flexo, lamellis distantibus cinerasceutibus, stipite elastico sursum attenuato. | Decazd, fl. fr. 2, p. 170. . FUNGI | 955 Fries syst. 1. p. 175. Bolton t. 59. (sordidus) c£ t. 145. (cyathoides). il Hab. in caudicibus putridis pineis passim. Magnitudine variat, plerumque tamen 5 unciis non longior. E) Plevroti: pileo excentrico vel omnino la- terali et estipitato. 1918. AGARICUS os£reatus: pileo carnoso glabro ex- |. pallente ccespitoso subestipitato, lamellis postice a- nastomosantibus eglandulosis albis. Jacqu. austr. &. 104. Jlrattinn. fung. esc. t7 O.. Fries syst. 1. p. 102. Swartz 1l. c. p. 252. f. pileo lutescente squamuloso. A. Dryinus Z7. Dar. t. 1616. Hab. ad caudices arborum presertim regionum au- straliorum: 4 in Svecia media frequenter precipue in hortis, ubi magnitudinem. insignem sepe pugni et ultra acquirit. 1919. AGARICUS sa/zgnus: pileo diletato basi depres- $0 tenaci subochraceo gregario subestipitato, lamel- lis subramosis albis. Pers. sym. p. 105. Fries syst. i. p. 183. 7T'ahlenb. ups. n. 1057. (excl. syn. Sw. et Wulf.) Hab. in truncis arborum frondosarum molliorum precipue Salicum passim. Magnitudo saepe palmaris. 1920. AGARICUS u/marius: pileo carnoso glabro albo- cinerascente demum latissimo fissoque, lamellis e- marginalis albis, stipite valido adscendente inferne sublanuginoso. —Sowerb. fung. t. 64. Swartz F'et, Ac. Handl. 1800. p. 251. — Fries syst. 1. p. 106. IVahlenb. ups. n. 1054. Hab. in truncis precipue ulmorum cultarum frequenter. Slipes interdum ad longitudinem ulnarem inter corticem et lignum proserpit, usque dum pileos expandat demum peda- lis latitudinis. 1921. AGARICUS szyptzcus: pileo coriacco-carnoso re- * miformi subalutaceo deinum squamuloso, süpite la- terali plano pruinoso, lamellis venoso- connexis al- 956 CRTPTOGAMIA bidis, Pers. syn. p. 401. Swartz Vet. Ac. Hand, 1000. p. 224. Fries syst. 1. p. 188. Hab. in ramulis delapsis etiam abietis passim. Plerumque ungve non major. | 2) Hyporrhodii: velo nullo, lamellis decolo- | ensecme seat rantibus, seminulis roseis. 1922. AGARICUS JPrunulus: pileo compacto demum planiusculo albo, lamellis albis demum incarnatis, stipite superne turbinato in pileum expanso. Pers. Syn. p. 457. J'ries syst. 1. p. 199. obs, 9i p. 202. J'rattinn. fung. esc. p. 55. t. F. (Mouceron). Swartz Fet. Ac. Handl. 1909. p. 95. (pallescens). llab. in sylvis graminosis frondosis regionum meri- dionalium et lhittoralium passim. Svaveolens,. semper valde solidus et compactus, sed non magnus, parum ultra sesquiunciam altus. 1925. AGARICUS .JPiuteus: pileo carnoso glabro ni- . grescente fuligineo, stipite firmo nigro-fibrilluloso a pileo separato. Pers. sym. p. 557. Swariz et, Jc. H. 18080. p. 68. Frzes syst. 1. p. 199. .Bolton i£. 2. (latus) et t. 69. (mammosus). A. clypeatus Ann. seec. n. 1216? Hab. ad truncos arborum frondosarum. Ex latioribus, interdum spithamam latus. 5) Cortinaric: (semin. ochraceis), velo ara- . neoso (cortina) plerumque adhcrente stipitz n. 1924. 1926. rarius margini pilet n. 1925. raro obsoleto n. 1927. 1924. AGARICUS geztilis: pileo subcarnoso umbonato subcinnamomeo expallente, lamellis adnatis cinna- momeis, stipite gracili :equali substricto, —Jrzes Syst. 1. p. 212. Hab. in sylvis abiegnis passim. Stipes digitum longus. Pileus junior conicus, semper um- bonem subacutum conservans, quamquam extrorsum planatus. 1925. AGARICUS »eiolaceus: obscure violaceus, pileo . villoso-squamoso margiuibus corlinifero, lamellis distanübus, süpite bulboso intus violaceo- cinereo, Linn. svec. n. 1226. Sy. Bot. t. 208. Bolt. fung. £. 52. . Fries syst. 1. p. 217. obs, 2. p. 87. Hab. in Quercetis supra folia delapsa rarius, Stipitis bulbus interdum pileo vix angustior. 1926. AGARICUS turbinatus: mollis, pileo viscoso lz- — vi fulvescente convexo, lamellis confertis integerri- mis flavo-cinnamomeis, stipite bulboso albo cortina persistente. | Bull. t. 1310. Fries syst. i. p. 225. obs. 2. p. 66. Hab. in sylvis etiam acifolis ex. gr. Upsalie passim. Omnimodo insignis bulbo albo stüipiteque circiter quadri- unciali sub pileo corlina cinnamomea onusto, pileo semper fulvide nitido. 1927. AGARICUS czznamomeus: pileo subcarnoso ob- X tuse umbonato sericeo subcimnamomeo, lamellis ad- : fixis confertis, stipite tenui s:quali lutescente, cor- tina fugacissima. | Zinn. seec. n. i205. Bolton. fung. i, 150. Friés syst. 1. p. 229. Hab. in sylvis abietinis densissimis passim. Praecedentibus tenuior, stipitibus vix calamo crassioribus; pileo multo magis explanato 1-3 unc. lato. 4) Dermini: (sem. ferrugineis), a) velo annutt- "formi n.1920-1955. b) viscoso m. 1994. c) ft- brilloso fugacissimo n. 1955. 1936. d) velo e pilei fibrillis longitudinalibus n. 1957. 1959. e) velo subnullo, pileo membranaceo campanu- lato n. 1939. 1940. f) pileo umbilicato mar- gine villoso n. 1941. g) pileo subestipitato la- terali n. 1942. 19453. 1928. AGARICUS adiposus: pileo carnoso luteo pingvi "^ in squamas concenlricas rufescentes se dissolvente, lamellis flavo-ferrugineis, stipile squarroso squanose annulato basi incrassato cespitoso. J"rzes syst. 1. p.242. .0bso 2. p..10, Hab. in truncis salicum szepe detonsarum saltem Up- sali:e frequenter. Ex majoribus interdum giganteus, pedalis et ultra. Olet quoque fere ut adeps rancida, cujus ope squamae et aunuli quasi cohaerent. 958 CRTPTOGAMIA Á, 1929. AGARICUS squarrosus: pileo carnoso lutescente macri strigis passim confluentibus adsperso, lamel- : dis pallide ferrugineis, stipite squarroso strigoso su- perne cortinifero deorsum attenuato cespiloso. —/J. JDan. t. 491 et 051. (scaber). Swartz fet. Ac. H. 19000. p. 12. Pies syst. 1. p. 245. obs. 2. p. 19. A. floccosus Scheff. t£. 61. —— Hab. ad caudices abietis etiam Üpsalis;e rarius. Magnitudo [ere praecedentis, saepe longius radicatus, co- loris dilutioris; sed praecipua differentia est, quod longe ma- crior, unde superficiei strigae separatae et inprimis veli setae valde distinctae evidentes persistentes. ^ 1950. AGARICUS ;unonius: pileo carnoso obtuso sicco levi luteo stipiteque subsimili solido, lamellis ad- natis luteo-fulvis. ries syst. 1. p. 244. Sv. Dot. (002, pr. 3. Hab. in truncis arborum frondosarum raro ex. gr. Lunds in Scania. Solitarius; stipite curvato circiter sesquiunciali subexcen- trico. Pileus biuncialis latitudinis. 19531. AG ARICUS tuberculosus: pileo carnoso obtuso sicco tuberculoso flavo, stipite subexcentrico curvato 2regario subbulboso, lamellis concoloribus. ries $yst. 1. p. 244. Pers. syn. p. 512. (curvipes). Hab. in truucis presertim Beiularum, quarum per epidermidem penetrat. Etiam ex minoribus: pileo 1-2 unc. lato, saepius ad cor- ticem applicato. 1932. AGARICUS ;nutabzlis: pileo leviter carnoso gla- bro expallente demum fisso, lamellis subdecurrenti- bus conferüs. stipite fistuloso tenui annulifero. Liz. Svec. n. 1200. Fries syst. 1. p. 245. (Flor. Dan. i. 1008. f. 2?) ! A. caudicinus Pers. syn. p. 2971. Swartz et. Ac. H, 1808. p. 15," Trattinn. fung. esc. p. 5o. t. E, Hab. im caudicibus passim, sed aliis locis varie mutatur, Stipites plerumque caespitosi et sub pileo optime annuli- feri, saepe tres uncias longi. Pileus subumbonatus, inter- dum saturate umbrinus. FUNGI 099 1933. AGARTCUS erebius: pileo leviter carnoso rugu- . loso lurido, lamellis adnatis pallidioribus, stipite ca- vo levi annulo reflexo (subcampanulato) ries syst. 1. p. 246. Sv. Bot. t. 592. f. 2. Hab. in graminosis sylvestribus Scania, Smolandiz raro. Praecedenti valde affinis videtur. 1994. AGARICUS collinitus: pileo carnoso umbonato - . badio viscosissimo, lamellis primum purpurascenti- bus, stipite transversim in squamas gelatinosas ru- pto cortina extus viscoso-membranacea. So:verb. t. 9. Swartz F'et. Ac. H. 1809. p. 05. Fries syst. 1. p. 249. Hab. in pinetis densissimis ad terram passim. Eximie firmus et solidus, circiter digitum altus. 1995. AGARICUS astragalinus: pileo levi sicco au- reo-incarnato, lamellis adfixis pallidis velo arach- noideo albescente, stipite elongato flexuoso cespito- so, ries syst. 1. p. 251. Hab. in caudicibus pineis saltem Svecie medie fre- quenter. Stipes saepe ultra digitum longus et tamen calamo angu- stior, pileo tantum 1-2 unc. lato. à; 1956. AGARICUS /lavidus: pileb levi sicco flavido, ^" ]amellis adnaus luteo-ferrugineis cortina obsoleta, stipite fibrilloso caspitoso. Scheff. t. 55. Pers. syn. p. 295. Pies syst. 1. p. 251. obs. 2. p. 29. Hab. cum priore. Eidem valde affinis, sed coloratior, brevior, latior. 1957. AGARICUS rzmnosus: pileo carnoso campanulato umbrino-sericeo demum expanso pallide rimoso fis- soque, lanmellis adnexis, stipite solido apice albo- farmaceo. Sorwerb. t. 525. f'ries syst. 1. p. 258. . Hab. in terra ad vias sylvarum ex. gr. Upsalie passim. Proximis longe major, spithamam altus$ pileo expauso pal- mam lato, inter pubescentiam sericeam adpressam quasi ri- mas ostendente. 1999. AGARICUS sgeopAyllus: pileo subcarnoso conico demum expanso albescenle sericeo, lamellis adne- Xis, slipite farcto tenui albo-pulverulento gregario. F'ries syst. 1. p. 259. Hab. in sylvis acerosis passim. 9o CRTPTOG AM1A Praecedente longe tenerior, stipite penna corvina vix cras- siore, pileo tantum uncialis latitudinis, lamellis argillaceo- fuscescentibus. 1959. AGARICUS £fener: pileo campanulato obtuso hu- mido striato ochraceo, lamellis adnatis linearibus, stipite longo glabro stricto. Sowerb. fung. t. 53. P'ries syst. 1. p. 265. Hab. in graminosis ubique. : Stipes praecipue tener et fragilis, 2-3 unc. longus. Pileus circiter dimidiae unciae altitudinis, subconicus. 1940. AGARICUS Aypnorum: pileo campanulato sub- papilloso humido sulcato subochraceo, lamellis ad- natis sublatis, stipite flexili apice pruinoso. Pers. syn. p. 585. Swartz. F'et. 4c. Handl. 1008. p. 95. fries syst. 1. p. 267. Hab. inter muscos sylvarum. Ex minimis, stipite unciali vel paullo ultra, pileo 3-5 lin. lato. 1941. AGARICUS znvolutus: compactus, pileo depresso olivaceo-hepatico, margine revoluto tomentoso, la- mellis basi venosis (subporiformibus) dilutioribus, stipite obeso. Pers. syn. p. 440. Swartz Jet. c: Handl. 3000. p. 242. — PrripsuswsP. 37 B. 071. Sowerb. fung. t. 56. (contiguus). Hab. ad terram inter abietes majores passim. Stipes usque ad unciam crassus, pileo palmam lato. 1942. AGARICUS ;nollis: pileo subsessili laterali levi flaccido pallido, lamellis dilute cinnamomeis. | .So- werb. fung. t. 99. Swartz F'et. Ac. Handl. 1908. p. 255. ;'rzes syst. 1.. p. 275.» Bolton ta mad. 2. Hab. ad truncos arborum frondosarum ex. gr. Ulmi rarius. , Gregarius; carne plus minus subgelatinosa. Pileus circiter triuncialis, glaber. An hujus monstrosa progenies sit À. re- supinatus Fl. Dan. t. 1072. Finmarkie lectus, quaeritur. 1945. AG ARICUS varzabzlis: pileo sessili laterali mem- branaceo albo-tomentoso, lamellis rubiginosis. Pers. syn. p. 402. Swarlz F'et. Ac. Handl, 1010. p. 257. FUNGI 94r Fries syst. 1. p. 275. FI. Dan. t. 1075. f. 2. (pus bescens). A. niveus Sotwerb. fung. t. 97. Jacqu. austr. t. 268. Hab. in ramis abietinis dejectis sylvarum frequenter. Vix ungve digitorum majorum latior. 5) Pratellce: lamellis nebulosis ob seminula "fusca evidentia, demum dissolubilibus a) an- nulo evidenti approximato n. 1954-1949. b) cor^ tina ad pileum adhcrente n. 1959. c) velo fuga- . cissimo in fungillo tenaci persistente n. 1950. - d) velo fugacissimo in fungillo fragili lamel- lis. subliquescentibus n. 1951. 1952. 1944 AGARICUS cretaceus: pileo sicco sublevi albo; - Jamellis liberis extrorsum latioribus diu concolori- bus, stipite cavo levi, aunulo adscendente. Bull. &. 574. Fries syst. 1. p. 200. Sv. Bot. t. 594. f.23. Hab. in ruderatis et aggeribus Scanie ex. gr. Lunde copiose. Minor, magis planus et albus quam insequens. 1945. AGARICUS campestris: pileo carnoso sicco albe X scente demum fuscesceuli-squamuloso, lamellis li- beris medio latioribus demum fuscis, stipite farcto levi, aunulo libero evanescenteve. Zzi4z. svec. m. 1203. Sv. Bot. t. 251. Fl. Dan. t. 714. - Bolton £. 45. Trattinn. fung. esc. p. 76. t. L. et p. 68. &. K. (edulis). ries syst. x. p. 201. Hab. in pratis campestribus ad vias et hominum seé- des frequenter. Valde variabilis. Qui carnosior et magis conglebatus spar- git, dum cavitas lamellarum aperitur, odorem fragrantem, Svecis Champignon. Caro. paullo rubens. Varietates e- .longatae vel nimium extenuatae viliores. luterdum pedem fere latus occurrit. 1946. AGARICUS pr«ecox: pileo cárnoso levi alutaceo- " Tutescente, lamellis- adnexis dente decurrente palli- dioribus, stipite subfarcto glabro albo. Pers. sym. p. 420. Swartz Vet. c. .H. 1808. p. 206. Fries &yst. 1. p. 202. (Bolt, t, 67. f. 1. durus?). Flor. Svec. " 60, gá2 CRYTPTOGANMIA Hab. in graminosis vere et cestate. Praecedenti valde affinis. 1947. AGARICUS semiglobatus: pileo hemisph:rico ]evi viscoso flavo, lamellis adnatis nigro-nebulosis stipite fistuloso glabro apice nigro-puncltato. Sorerb. à. 940. Swartz Jet. Ac. H. 1008. p. 205. — Fries syst. i. p. 204. | n Hab. in fimo pratorum passim. — Etiam forsan ptaecedentium degeneratio, sic ut A. nitens Flor. Dàn. t. 1057. et plures sequeütes in Cel. Fries syst. enumerati hic non repetendi: : 1948. AGARICUS «eeruginosus: pileo cárnoso subconico ^ flavescente viridanter viscido, lamellis adnatis, sti- pite cavo squamuloso in annulum laxum abeunte. Sowerb. fung. t. 264. Swartz Fei. Ac. H. 1000. p. 207. Flor. Dan. t. 1575. Fries syst. i. p. 206. . Bolton fung. t. 50. (politus). Hab. ii pineus majoribus passim. . Visciditate deusa primum caerulescente, deii àaeruginosá; fastidiosus. Minor quoque et tenerior praecedentibus, quo-- rum quasi depravatio ultima. ; ^igág. AGARBICUS fascicularis: pileo subcarnoso um- - bonato ochraceo, lamellis virescentibus; stipite cavo tenui fasciculato, cortina nigrescente; Bolton fung.; &. 99. Swartz Fet. .4c. Handl. 1008. p. 207. Fries syei. 1. p. 2004 d Hab. ad caudices putridos id pascuis passim. ;i95o0. AGARICUS campanulatus: pileo conico sicco miargine striato, lamellis adscendentibus atropurpu- reis, stipite tenaci glabro pallido. Linn. svec. m. i215. — A; varius Boii. t. 66. f. 1. Peri syn. pi 414. — A. callosus Fries obs. 2. p. 100. syst, 1. p.292. Hab. ad viàás in graminosis ubique. Pileus vix digito minimo latior, sed stipes saepe tres un- cias longus. Substantia totius tenax; | 1951. AGARICUS semiovatus: pileo subcarnoso cam- panulato viscoso argillaceo - albescente ; lamellis ad- natis cinereo - atris, stipite longo albido annulo pers sistente. Sowerb, £. 151. Pers. syn. p. 400. Swartz Vet. Ac. Handl. 1808, p. i80. ^ Fries syst. 1. p. 900; FUNGI 945 A. ciliaris .Bolton fung. t. 553. — A. separatus Linz. Svec. n. 1220? Hab. in fimo ad vias passim. Major proximis, stipite spithamaeo, pileo ultra unciam al: to, quasi esset status eorum optime evolutus. 1952. AGARICUS papilionaceus: pileo campanulato - ^ sicco cinereo-fuliginoso striato, lamiellis adnatis cine- reo-atris, stipite subfiliformi apice striato nigros pruinoso. Pers. syn. p. á1o. Fries syst. i. p. 501i. obs. 2. p. 104. ! Hab in fimosis per pascua et divias frequenter. — Totus siecus et tener, extensione tum süpitis tum pilet varius, cito se findens et disparenus papilionis instar. —— Hunc etiam sub suo À. campanulato habuisse Linnezum vix dubium. 6) Coprini (stercorei): seminülis nigris in theculis . quadriseriatis inter lamellas demum in succum atrum dif fluentes. 1953. AGARICUS /imetarius: ccespitosus, pileo cám- "- panulato cinerascente apice subsquamoso iinargine plicato obtuso, stipite nudo infra pileum incrassato; JLinn. svec. n. 1215. Sowerb. fung. t. 198. Jf/'ah- lenb. ups. n. 1098. Bolton fung. t. 54. (luridus). Fries syst. i. p. 5090. (atramentariüs). Hab. in fimetis et hortis stercoratis frequenter. Hujus sectionis maximus et praesertim maxime compactus; pilei lamellis quasi in stipitem impressis. i954. AGARICUS cy/indricus: subcsspitosus, pileo — subcylindrico albescente squamoso margine &quali acuto, stipite subzquali annulo mobili evanescente. Sowerb. fuüng. t. 1609. Bolton fung. t. 44. | A. comatus 77. Dan. t. 054. Fries syst. i. p. 9065 |. (Schmidel ic. p. 42. t. 10. Hab. in hortis nemorosis. | M C Praecedente interdum longior, sed angüstior et citius id átramentüm guttatim diflluens se dissolvit. ig54*. AGARICUS ferrugineus: aggregatus, pileo o- "^ vato-campanulato sulcato pallide ferrugineo mar- sine obtuso, lamelli iicantibus, stipite albescente nudo. (Junnm. svec. m. 1209). Persoon. syn. p. 400: * 944 - CRTPTOGAMIA IWahlenb. ups. n. 1050. — A. micaceus 7 Dan: £. 1192. (et t, 1070. bicolor). Friés syst. 1. p. 509. A. congregatus Somerb. t£, 261... Swartz et. 4c. Handl. 1600. p. 204. Hab. in areis arenosis hortorum ad arborum radices ubique. Praecedentibus minor, fragilior, laxior; theculis seminuli- feris majoribus, arenae silaceae instar micanübus. .a955. AGARICUS 'eznereus: pileo cinereo - tomentoso ^, subtus sulcato levi, lamellis linearibus, stipite to- mentoso incrassato. For. Dan. t. 1195. Swartz K'et. Ac. H.-1008. p. 200. .Frtes syst, 1, p. 310. A. pullatus Bolton fung. t. 20 et 156. (tomentosus). Hab. ad fimum equinum rarius. Tomentum variat plumosum et subfurfuraceum, quo exuto fungus eximie extenditur. 1956: AGARICUS ephemerus: tenuis glaber, pileo cam- |. panulato expanso sulcato fissoque subcinereo, lamel- lis distantibus, stipite nudo equali. Swartz Fet. Ac. Jandl. 1908. p. 202. - Fries syshi $0 p. 013. f, Dan. t. 952. f. 2. (crenulatus). Gunn. nore. n. 995. i£. 7. f. 8. (stellaris). (Bolt. t. 59. f. C? radiatus). Hab. in fimo recentiori, ubi sepe nonnullas tantum horas durat. Gomphius: seminulis fusiformibus nigris in- "Ter lamellas arescentes. | 195v. AGARICUS viscidus: pileo obcouico umbonato. hepatico-livido viscido, lamellis purpureo-umbrinis, cortina nudiuscula. Jn. svec. n. 1229. A. rutilus Somwerb. fung. t. 105. Fries syst. 1. p. 915. A. Gomphus .Pers. syn. p. 292. Swartz Vet. 4c. Handl, 1008. p. 19. Hab. in pinetis graminosis frequenter. Eximie viscidus, nom tamen ita glutinosus, ut velum glu- tine obtegatur sicut in A. glutinoso, apud nos in Svecia media interiori, quantum scimus, non observato, ceterum parum diverso. 485. MERULIU S. Persoon syn, p. 288. Agarici spec. Lina. Pileus minus perfectus sepius extensus: lamellis obtusis FUNGI 945 vel sepe potius plicis aut venis dichotome ramosis vel connexis, — J'ungi plerumque subalutacei 1) stipite extenso in pileum «qualem plus winus infundibuli- formem carnosum in spec. primis n. 19580-1961. pro- cedendo ad sicciores et duriores n. 1964. 2) pileo sessili plus minus laterali minuto n. 1965-1967. 5) totz fere adnati, effusi, venis magis reticulatis n. 1968. 1969. — Seminula in plerisque alba , sed in ult. spe- cie cinnamomea. 1958. MERULIUS Cantharellus: vitellinus carnosus, - "UT pileo subcarnoso repando glabro, plicis tumidis ,^^ stipite solido deorsum attenuato. — Zn. svec. m. 1207. Plor. Dan. t. 264. .Sowerb. t. 4o. Bolton t. 62. — Sv. Bot. t. 20. — Fries syst, 1. p. 910. Hab. in pinetis muscosis frequenter. Pulchre vitella ovorum effusa et consolidata primo intuita refert, Svecis Chantharell. Maguitudo variat bipollicaris — palmaris. i 1959. MERULIUS Cantharelloides: pileo carnoso fu-: scescente umbilicato, venis implexis ccesiis, stipite pervio lutescente. — Sowerb. fung. t. 4g. Swartz F'et. Ac. H. 18009. p. 172. — Pers. syn. p. 489. (lu- iescens). ries syst. 1. p. 520. Hab. in sylvis magis frondosis precipue Sphagno preditis rarius. Quasi degeneratio praecedentis magis cava pellucida, tan- ium epidermide superiore magis obscura. 1960. MERULIUS aurantiacus : pileo carnoso subde- presso ruguloso aurantiaco- ochraceo, stipite farcto concolori, lamellis strictis aurantiacis. — 77 ulf. in Jacqu. misc. 2. p. 107. t. 14. f. 5. — Pers. syn. p. 400. Swartz [L. c. p. 175. Fries syst. 1. p. 519. ZIspegren blekins. p. 91. Hab. iu pinetis magis campestribus frequenter. Ut forma regulari pilei sic etiam lamellis parum obtusis ad Ágaricos veros recedit. Neo esculentus est. Pileus 2-35 unc. latus, 19600. MERULIUS uwmbonzatus: pileo submembranaceo umbonato stipileque cinereo elongato basi lanugino- so, lamellis strictis candidis. Persoom. sym. p. 491i. 946 CRTPTOGAWLA Swartz l. c. p. a75. Fries eyst, 1. p. 517. — Ag. mu scoides /Zulf. in Jacqu. misc. 2. p. 109. f, 106. Je Hab. in muscosis humidis pinetorum passum. Lamellae subacutae fere ut in praecedente, sed color et habitus magis sequentis, quamquam pileus latior, non raro bipollicaris. 5» 3962. MERULIUS *ubeformis: pileo submembranaceo umbilicato fuscescenter squamuloso, venis sordide lutescentibus abeuntibus in stipitem concolorem e- longatum. — .Bulliard t. 461. — .Persoon. syn. p. 409. Fries syst. 1. p. 919. obs. 1. p. 97. Pez. undulata Bo/t. £. 105. f. 2? Hab. inter muscos sub abietibus sylvarum majorum etiam Upsaliee. Tam variabilis esse videtur forma et longitudine, ut icones parum conveniant. Apud nos nunquam supra apertus vel tubaeformis, sed tantum infra pileo se in stipitem dilatante venis inferne latioribus. Stipes saepe digitum longus, pileus vero vix unciam latus. Substantia submembranacea ut. in praecedente, nec tam carnosa ac in M. Cantharelloide, itaque etiam stipes tantnm pennam gallinaceam crassus. ,1963. MERULIUS corzucopzoides: subsessilis subcor- meus, pileo e radice cavo tubzeformi superne dila- tato revoluto umbrino-nigro, venis cesus rotunda- tis. Pers. syn. p. 491. | (Swartz l. c. p. 174. Frzes syst. 1. p. 520. — Peziza cornuc. Jznn. spec. pl, ed, 2, p. 1650... Somerb. fung. t. 74. .Bolt, t. 105, FL. , Dan. t. 594. xa E Hab. in sylvis magis frondosis rarius. Rigidiore substantia et forma singulari cornu apertum lon- ge magis refert quam omnes caeteri. 1964. MERULIUS uzdulatus: pileo subcoriaceo infun- dibuliformi livido-pallescente margine erecto crispo, venis copncoloribus rotundatis, stipite inferne atte- . nuato solido, JPers. syn. p. 492. Swartz l. c. p. 176. Fries syst. 1. p. 521. — Helv. floriformia Sorwerb. fung. t. 75. Hab. in sylvis frondosis raro, Stipes eximie firmus fere perennans. FUNGI 947 1955. MERULIUS cupularis: verticalis sessiiis cupulec- ./../ "- formis griseus carnosus extrorsum plicis simplici- bus. 7Zahlenb. lapp. n. 1057. t. 5o. f. 6. Fries Eus. 1. p. 925. : iri aes Hab. in ligno putrescente Salicis phylicifolie ad Polmack Finmarkiz. Magnitudo vix seminis cannabini. Cupulae obliquae vel altero latere adnatae, ita tamen, ut margo inferior perquam evidens sit. Fungillus itaque quodammodo reversus et probo- scideus ut Ag. resupinatus Fl. Dan. etiam Finmarkiz incola. 3966. MERULIUS veris iia subsessilis lateralis hori- zontalis pallescenti- fuscus integer incisusve, subtus plicis ramosis fuligineis. Pers. sym. p. 495. Swartz L. c. p. i77. Fries syst. 1. p. 525. B. lobatus: omnino sessilis magis lobatus, venis ma- : 7 gis vagis. Swartz L. c. Helvella membranacea 7 Jan. t. 1077. f. 1. Bol- ton t. 177. Hab. in muscis frondosis et tectis stramineis rarius. 'Totus foliolum maguitudine ungvis refert. 1967. MERULIUS crspus: subimbricatus difformis vil- : - losus rufescens, margine plicisque albidis dichoto- * mis crispls, Pers. syn. p. 495. 1c. et. descr. 2. p. 52. £. 8. f. 7. Swartz L. c. p. 179. Fries- syst. 1. p. 525. Hab. ;e rimis Corylorum aliarumque arbuscularum frondosarum passim. Substantia tenax persistens, ungve non major, saepe ocliracea. 1968. MERULIUS zreellosus: carnoso-gelaüinosus ad- ^ —pato-resupinatus subtus tomentosus albus supra pli- cis subporiformibus acutis rubicundis, Pers. syn. p: 496. Fl. Dan. t. 1555. et t. 776. f. 1. (Ag. be- tulnus). Fries syst. 14 p. 22725. Hab. in truncis betulinis doris lucorum passim. Interdum subcartilagineus, forma admodum varians, saepe Jatitudine. palmae. | .3969. MERULTUS Jacrymans: effusus, margine incras- sato tomentoso albo, plicis disci flavo - ferrugineis amplis poroso-sinuatis. Fries syst. i. p. 328. Jf^ulf. 948 CRTPTOGAMIA in Jacqu. misc. 2. p. iii. f. 8. f. 2. (Boletus). Bolz ton t. 167. f. 1. et t. 74. — M. destruens Pers. Syn. p. 496. Swartz Ll. c. pi 379. Hab. iu liguo domorum humidarum nimium occlusa- rum inprinris regionuin meridionalium. . Magnitudine et duratione peer insiguis. Margo interdum digitum minorem crassus, e poris concoloribus lacrymans s. D n exstillans. Discus minus crassus seu elevatus, saepe ellipsoideae figurae. 4006. SCHIZOPHYLLU WM. Fries syst. 1. p. 330 et $04. Obs. 1. p. 103. Scaphophorum Ehrenb. hor. phys. ber. p. 94. 102. Pileus dimidiatus subsessilis, tenuius cor iaceus, radiatus ; la- mellis etiam radianter dichotomis: ramis pr oximis con- niventibus superficie exteriore seminuliferis. — Fun- us ex minoribus, lignicolus, primum valde revolutus. 1970. SCHIZOPHY LLUM. commune: Fries L c. fem- sjon. p. 50. .Aspegren bleking. p. 91. — Agaricus alneus Jnn. sevec. n. 1242. Pers, syn. p. 405. Os- beck gótheb. handl. 4. p. R4. Hab. in truncis Fagi, Alni, Tilie etc. sed tantum re- gionum exteriorum Fagi ut Scanie, Hallandiez, 5molandice, Blekingice passim. Gregatim dos radiis vix unciam excedentibus lobatis, tomentosis, albido-griseis, sed humectatis rufescentibus. La- mellae purpurascenter cinereae , subfihformes. — Sero autu- mno et hyeme his locis magis humida quam frigida occurrit, sed breviter duraturum, quippe subgelatinosum. 407. D E D A L E A. Pers. syn. p. 499. Fries syst. 1. p.531. Ágarici spec. Linn. Pileus suberosus minus iequalis plerumque lateralis; la- mellis crassis obtusis, primum in sinus profundos va- rios deedaleos connexis, demum in lacinias difformes fissis. — Fungi eximie perennes non tantum tenacita- £e suce substantice, verum et multiplicatione pileorum; crassitudine et obtusitate lamellarum primum a Bo- letis varis perennibus et dein ab Hydnis similibus caute distingvendi; maxime lignicoli, e lignis exstc- catis 1) arborum frondosarum n. 1971- - 1974. 2) ar- borum acerosarum n. 1975. 1976. . | FUNGI 949. 1971, D/EDALEA qvercina: pileo ruguloso demum gla- : ^ — bro subumbrino, lamellis crassissimis rufescentibus, — Linn. svec. n. i241. — Bolton fung. t. 75. — Persoon syn. p. 5oo. Fries syst. 1. p. 553. Hab. in truncis Quercus regionum meridionalium co- piosius, usque ad Upsaliam raro. Fungus maxime suberoso-compactus, initio tuberiformis, demum ultra manum latus et crassus; lamellis saepe lineam crassis. Svecis Eksevamp. 31972. D/EDALEA 5bctulina: pileo coriaceo tomentoso " . pallescente, lamellis demum tenuibus rectis subra- mosis albescentibus. — (Jim. spec. n. 1244). .Bol- ion L. 150. — Fl. Dan. í. 1555. Fries syst. 1. p. 553. Hab. in truncis presertim Betule passim. Fungus parum compactus initio quidem lamellis crassiu- sculis turgescit, sed citius marcescit et tenuis evadit quam reliquae species, nec tam diu persistit. 1972. DZEDALEA unicolor: pileo villoso zonato cine- -». gascente, lamellis primum porosis dcmum laceratis cinerascentibus. — J5o/t. t. 165. — Fries syst. 1. p. 5257. Sistotrema cinereum JPersoom syn. p. 551i. Hab. im truncis Alni, Populi etc. ubique. Eximie perennare potest, zonis veterioribus valde induratis nigrescentibus. Hinc etiam facile irregularis evadit, poris, sinihus et laciniis fissis valde decipiens. 1974. D/EDALEA gibóosa: albida, pileo molli villoso ^ basi porrecto gibboso, sinibus subaqualibus rectis linearibus. Pers. syn. p. 501. Fries syst. 1. p. 550. obs. 1. p. 106. — Boletus sinuosus Soteeró. fung. t. 194. Hab. ad truncos Fagi regionum australiorum frequenter. Vix plus quam annua evadere videtur, utpote per totam substantiam mollis; sinibus ubique iisdem poriformibus pro- fundis et regularibus fere ut in BDoletis, sed dissepimentis crassioribus obtusioribus. 1975. D/EDALEA sepiaria: pileo coriaceo zonato stri- 7" goso-tomentoso spadiceo, lamellis ramosis rectüiu- sculis dilutioribus, — (zn. spec. n. 1245). Swartz Vet. 4c. Handl. 1810. p. 2. Fries syst. 1, p. 933. Vaill, paris. t. 1. f. 1-5. Hab. ad ligna pinea presertim. Abietis frequenter, 950 CRTPTOGAMIA Pilei radius raro plus quam sesquiuncialis, et crassities ad basin aliquot linearum, sed variat hic fungus ut ceteri hu- jus generis. 1976. D/EDALEA spadicea: pileo substipitato undique expanso tomentoso spadiceo, lamellis varie confluen- tibus demumque laceris subconcoloribus. Frzes syst. 1. p. 905. — Pers. ic. et descr. 2. p. 55. t. 9. f. 1-5. syn. p. 957. JVahlenb. ups. nm. i067. — Swartz Vet. Ac. Handl. 1810. p. 259. Hab. ad radices Abietum locis occultis sylvee Kungs- parken Upsalis rarius. | Maxima utpote pedalis et ultra; laciniis lamellarum inter- dum semiunciam longis. Attamen praecedenti proxime affi- nis esse potest. : 405 p OTLTS'TBUS Linn, gen. ed. Schr. n. 1675. ERAN Pileus admodum varius; poris vel magis propriis et rotun- dis ob membranam unicuique propriam (Su), vel magis angulatis ob pressionem mutuam in membra- nam simplicem distingventem (Polypori). — fungi maxime varii 1) toti carnosi optime pileati: pileo a poris separabili (Suilli, Svecis Sop p) a) Cortzna- rioidei: seminulis subochraceis *) tubulis stipiti ad- natis n. 1977-1902. **) tubulis a stipite liberis m. 1985. 1984. b) Derminoidei: seminulis obscure ferrugineis n. 1905. 1906. 2) magis sicci, tenactorts substantie, e qua pori non separabiles (Polyypiori Fries), quos vide infra s. [. | 1977. BOLETUS Zuteus: pileis glutine fusco oblinitis, * tubulis luteis, stipite firmo annulato apice punctato. Linn. svec. n. 12&7. Bolton í. 169. Plor. Dam. t. 1155. Fries syst. 1. p. 506.. | Hab. in pinetis frequenter ad vias. Stipes circiter biuncialis, supra annulum scaber, Pileus compactus 2-4 unc. latus, sub glutine totus flavescens. Sve- cis Gul - sopp. à 1978. BOLETUS granulatus: pileis glutine fusco obli- " pitis, tubulis subsimplicibus luteis, stipite punctato- FUNGI 951 scabro. Linn. epec. pl. ed. 9, p. a647. Fries syst. 1. p. 907. Hàb. prope sylvas in collibus graminosis Svecie me- die et elatioris frequenter. Praecedenti similis, sed loco annuli ejus evidentis granula tium in stipite cum in tubulorum marginibus. 3979. BOLE'TUS bovinus: pileo subviscoso gilvo, tu- " bulis compositis demum subferrugineis, stipite levi unicolori, J4Lizm. svec. n. i246. it. vestgoth p. 274. Fl. Dan. t. 1010. (gregarius). ries syst. 1. p. 300. Hab. in sylvaticis omnium vulgatissime. Stipes gregarius. Pileus glutine tenui nec colorato primum tectus, intus albidior. Magnitudo valde variabili. Svecis Kosopp. | 190o. BOLETUS przperatus: pileo glabro flavo, tubulis |. majusculis ferrugineis, stipite levi basi intusque : flavissimo. | Sowerb. fung. t. 54. Pers. syn. p.507. Swartz Jet. 4c. H. 1810. p. 9. Fries syst. 1. p. 500. .. Hab. in collibus sylvaticis fere ubique. . Sapor piperinus. Stipes sursum magis elongatus, fragilis, ad basin succosior, coloratiorque. Tubuli circiter triplo majores quam in praecedente (quasi deessent interiores), seminula fer- ruginea fundentes, 1981. BOLETUS »varzegatus: pileo fasciculatim piloso " sordide flavo, tubulis minutis ferrugineis, stipite lae- vi firmo flavo. Swartz l.c. p. 0. Fries syst. 1. p.380." jobs. -1.^p. 117. | ! Hab. in pinetis aliquando copiose, Stipes 2-3 unc. longus. Pileus vix unquam subviscosus $-5 unc. latus; margine primum evidenter cortinato. 'Tubuli etiam villosuli. ; 1992. BOLETUS subtomentosus: pileo sicco subtomen- "^ toso, tubulis magnis angulatis luteis, stipite firmo |» levi. Linn. svec. n. i251. Trattinn. fung. esc. (0 qe 100. £. Q.. Bolton t. 04. (luteus). ZTor. Dan. f. 1074. (bovinus). Aries syst. 1. p. 50g. obs. 1. p. 118. Hab. in sylvis frondosis inprimis fageüs et quercelig regionum australium passim. Stipes subaequalis flavo rubroque varius, rigidus, Pieus | | 952 CRTPTOGAMIA siccus dehiscens abit in areolas polygonas saepius rubicundas : rimis interjacentibus luteis. 1985. BOLET'US /uridus: pileo pulvinato subtomentoso : olivaceo demum subviscoso íuligineo, iubulis sub- liberis intus luteis ore rubris, stipite crasso rubro- reticulato. Pers. syn. p. big. Swariz L c. p. 5. So. Bot. t. 246. (rubeolarius). JBolton t. 95. Fries Syst. 1. p. 591. Hab. in sylvis frondosis graminosis post pluvias diu- turnas rarius, Pileus succosus interdum spithamaeae latitudinis, intus carne: lutea sed mox caerulescente. 1994. BOLETUS. edulis: pileo pulvinato glabro sub- brunneo, tubulis extus albescentibus, stipite crasso reticulato. .Persoon syn. p. 510. Sv. Bot. t. 197. Trattinn. fung. esc. p. 108, t. R. Swartz L c. p. 4. Fries syst. 1. p. 592. | Hab. in sylvis frondosis ubique. Stipes eximie compactus et crassus, saepe ovatus. Caro alba omnino immutabilis, (quod pro signo optimo ejus salu- taris indolis habetur). 1902. BOLETUS scaber : pileo pulvinato glabro velo |». gamarginali, tubulis liberis albis demum seminulis ferrugineis, stipite firmo altenuato squamoso -scabro, Persoon syn. p. 509. Swartz l.c. p. 7. Bolton t. 86. (procerus). £7. Dan. t. 855. f. 2. Fries syst, 1, p. 594. — B. viscidus Linn. svec. n. 1240 ? Hab. locis siccioribus sub Betulis sero autumno. Stipes vix incrassatus, sed sursum attenuatus ; pileo minore, 1996. BOLETUS floccopus: pileo pulvinalo griseo to- * mento fasciculato, tubulis subliberis candidis, stipite velato squamoso. Z/or. Dan. t. 1252. Fries syst, 3:51. 393. Hab. locis dechvibus umbrosissimis in fagetis Scaniz ex. gr. ad Pálskóp prope Helsingborg raro. Primum totus fungus tomento griseo tectus. Stipes qua- driuncialis. Pileus circiter palmam latus demum nigrescens. 2) Siccioris tenactorisque substantie , e qua tu-| buli quoque formantur. vel saltem non se- FUNGI 955 parari possunt (Polypori Fries) A) sti- pite fere centrali *) pileo carnoso m. 1997-1989. ^**) coriaceo n. 1990. B) sti- pite laterali n. iggi. €) Pileo quasi composito laminis numerosis annuis, ad bases iéruncorum obeiis n. 1992-1994. JD) Pileo omnimodo estipitato latere adnato (Sve- cis T'icka s. Dicka quasi molem et robur maximum fere omnium Fungorum comnsti- tuente) *) annuo nullum stratum pororum supra alterum unquam. addente |) carnoso- suberosi (sine fibris internis evidentibus) m. 1995-1997. LH) intus fibrosi tenaces n. 1998- 2002. i1) coriace? tum crassitie tum sub- stantia interna n. 2005-2000. **) pileo per- enni strata nova annotina pororum addente, maxime lignicoli n. 2009-2015. E) FPungil- lus omnino resupinatus plus minus ef fu- sus, poris fere totus constitutus n. 2014-2016. 1997. BOLETUS subsquamosus: pileo carnoso albido X demum diffracte subsquamoso, poris flexuosis ni- veis, stipite obeso lento. Jj. svec.n. 1250. [f'ah- lenb. ups. n. 1049. Fries syst. 1. p. 546. obs. 1. p. 122. B. albidus: T'rattinn. fung. esc. p. 109. t. S. Hab. locis elevatis lapidosis in pinetis Svecie medic et magis elevate passim. Color externus albidus saltem ad insertionem pororum in citrinum tendit, et exsiccatione aliquantum sordidus evadit. Odor nunquam ingratus fungum edulem indicat. Ceterum uncias tantum 2-3, latus. — Dalecarlis Fjá/L- T'icka. 19898. BOLET'US ovinus: pileo carnoso lateritio levi, poris subrotundis albidis, stipite obeso fragili. Z7. Dan. t. 1618, Fries syst. 1. p. 546. Hab. in pinetis montosis etiam Upsaliz satis frequenter. . Praecedente fere duplo major et praecipue exsiccatus .co- loratior, odore non parum ingrato forsan ovino (unde nomen? quod saltem colori non convenit). 19989. BOLETUS brumalis: pileo carnoso lento plano "^ expallente: villo fuligineo adpresso, poris subangu- 954 CRTPTOGAMIA latis albis, stípite pallido superne poroso excentrico. Pers. syn. p. 517. Fries syst. 1. p. 548. obs. 2. p. . 255. Retz. Vet. 4c. H. 1769. p. 255. (Polyporus). dab. in ramis et truncis presertim dejectis Salicis caprzse etc. etiam Upsalize ex. gr. in Skarholmen. Fungus eximie regularis quamvis aliquantum excentricus. Pileus fere omnino plauus circiter 3 unc. latus, sed tertia unciae vix crassior, villo suo fuligimeo plerumque radiatim pictus; subtus poris minutis aequalibus. Stipes radio pilei plerumque duplo brevior. — Persistit hyeme et reviviscit vere. 1990. BOLETUS perennis: coriaceus, pileo velutino ^ —innamomeo fuscescenter cingulato in stipitem bre- vissimum concolorem abeunte, raargine porisque albescentibus. JLznz. seec. n. 1245. Plor. Dan. t. 1075. f. 2. Bolton t. 07. (subtomentosus). ries syst. 1. p. 320. Hab. ad terrara arenosam pinetorum totius Svecic fre- quenter. i Praecedentibus longe tenacior et hinc diutius persistens; sed non reviviscens, verum zonis nisrescentibus valde sin- gularis demum evadens. 1991. BOLETUS varius: pileo rigido glabro levi, po- ris minutis subrotundis pallidis, stipite laterali bre- vi obconico porifero: deorsum infra poros nigro corneo. Pers. syn. p. 525. (cum badio). Swartz l.c. p. 1i. Fries syst. 1. p. 352. Sowerb. fung. í. 69. (nummularius). J/or. Dan. t. 1075. f. 1. Hab. ad ramos et truncos inprimis Salicum rarius. Valde variabilis colore et directione pilei, sed substantia initio mollis carnosa, dein valde dura cornea, omnino peren- nis, praecipue ad basin ebenina. 1992. BOLE'TUS /rondosus: ramosissimus estipitatus, ^ X pileis dimidiatis rugosis fuligineo-griseis, poris albis. FIL Dan. t. 952. Sowerb. t. 67. Trattinn. fung. €8c. p. 110. t. U. Fries syst. 1. p. 955. spe- gren bleking. p. 92. P. pileis levibus carueo-rüfescentibus. Swartz l. c. p. 15. Hab. ad radices Quercuum in regionibus australiori- bus passim, sed & in pinetis Svecie medic raro. FUNGI 955 Pileis laiminiformibus elongatis numerosissimis supra se in- vicem positis in enormem magnitudinem multiplicatur. Caro inollis escülenta 1iodora. 199». BOLE'TUS giganteus : imbricato - multiplex, pi- - leis latissimis subzonats rivulosis spadiceo - pallidis, poris inzqualibus pallescentibus. Pers. sym. p. 521. J'ries syst. 1. p. 956. femsjon. p. 68. —Sowerb. t. . 96. (imbricatus). .Bo/toz t. 76. (elegans). Hab. ad basin truncorum Pagi Smolandiec occiden- talis raro. | Pilei singuli longe majores quam in praecedente, saepe manum magnitudine aequantes, carne crassa. i994. BOLETUS cztrinus: multiplex, pileis latis adna- tis iinbricaüs glabris citrinis, poris sulphureis de- mum pallescentibus. Pers. sym. p. 524. Swartz [. c. p. 02. FI. Dan. t. 1019. /l'ahlenb. ups. n. 1052. .. B. sulphureus Z'rzes syst. 1. p. 957. Sotwerb. fun. t.155. Hab. in truncis Quercus frequenter. Manu saepe crássior et latior; substantia primum tenax; dein sicca et fragilis, demum friabilis subfatiscens ultra aesta- iein ut in praecedentibus parum duratura. 1995. BOLETUS suberosus: pileo carnoso-suberoso e- . pidermide fuscescente glabra tecto, vertice obliquo producto, poris inzqualibus albis. Jj. svec. ed. 2. n. 1259. JTV'ulf. in Jacqu. coll. 1. p. 544. — B, be- tulinus Pers. sym. p. 555. FI. Dan. t. 1254, So- . weerb. fun. t. 212. Fries syst. 1. p. 550. Hab. in trüncis Betulae regionum montosarum passim. Pileus primüim eximie reniformis et pulvinatus, dein me- dio magis gibbosus, saepe spithamam latus et tres quatuorve uncias crassus; per totam substantiam albissimus molliter suberosus (néc ullibi fibrosus),; poris tantum duas lineas longis inferne tectus. Odor et sapor acidus. — Svecis 7Tvit- Ticka;, Syl-sopp, Kork-sopp. 1996. BOLETUS :2o//s: pileo carnoso rugoso incar- - mato alutaceo, poris inzqualibus albis. Pers. syn. p. 526. Fries syst. i. p. 560. obs. 1. p. 109. Hab. ad radices denudatas Abietis cum sequente ra- rius, euam Upsalia. 956. CRTPTOGANMILA Valde irregularis e basi saepe dilatatus in formam trique- iram; margimibus obtusis. | 1997. BOLETUS fuscus: pileo carnoso-coriaceo fusco- "a fuligineo strigosoque, margine cerulescente, poris minimis albicantibus. Pers. sym. p. b2g. Swartz l.c. p, 07. — B resiosus Fries syst, 1. p. 501. Plor. Dan. t. 1159. (velutinus). Hab. ad radices denudatas Abietum passim. Forma valde varia, interdum suborbicularis et imtegra, ali- bi dimidiata et lobata; sed color semper valde profundus, hine inde fere carbonar]us et substantia lenta demum COrlO - viX crassior. 1998. BOLETUS cufcularis: ypileis carnoso- fibrosis ^. hirtis ferrugineo-fulvis, poris nitidis griseo- ferr ugi- neis. Jecand. fi. franc. 2. p.1ge Enmres syst. . p. 365. — Sowwerb. t. 195. (impuber). Hab. iu truncis dejectis Padi, - Alni 'etc. passim. Quasi sübstantia duplici fibrosa constituitur, utraque nitida: altera baseos longitudinalis cito attenuata, adeo ut extrorsum tantum cuticulam fungi constituat. (unde nomen); altera tubu- lorum, longe maximam partem fungi efficiens (tubulis 3 lineas longis) et extrorsum fere omnem. EHine fungus exsiccatione | maxime mcurvatur. 1999. DOLET'US adustus: pileis carnoso-fibrosis: tena- | cibus villosis pallidis margine patulo nigrescente, | oris minutis cinereis demum adustis. Jers. syn.| p.529. Swartz l. c, p. 05. . .Fries syst. 1. p. 563. | Sowwerb. t. 251. (carpiueus). | Hab. in caudicibus .Aceris etc. inprimis hortorum | passim. | Proximis minor utpote radio vix plus quam uüciali et | crassitie aliquot linearum, sed totus fere constituitur sub- | stantia fibrosa superiore tenaci, subtus tantum obducta poris | brevissimis semilineam tantum longis et, ubi deficere incipiunt | vel premuntur, nigricantibus (adustis). | 2000. BOLETUS borealis: albus, pileis intus paratae] fibrosis mollibus subvillosis a basi extenuatis mar- | gine acutis patulis, poris ineequalibus. Fries syst. 14 p. 966. FUNGI 2 957 Hab. ad caudices Abietis in sylvis altioribus Svecim . ex. gr. Smolandie, in Omberg Ostrogothie 1re- quentissime. Upsaliee. Pierumque palma et minor et tenuior; poris valde irre- gularibus, dimidiam crassitiem fungi constituentibus. 2001, BOLE'TUS pulvinatus: albus, pileis intus diver- genter fibrosis hirtisque basi gibbis extrorsum ro- tundatis: margine incurvo obsoleto, poris iu:qua- libus. B. suberosus 7ZaAlenb. ups. n. 1054. Hab. in truncis Ulmorum Upsalia. Praecedenti certe affinis, sed duplo major et saltem triplo crassior: substantia interiore magis succosa tenaci et elastica (quare suberosus l.c. dicitur, quamquam non Linnzi) O- piima differentia consistere videtur in directione fibrarum inte- riorum, quae a basi undique ita divergunt, ut angulo recto superficiem altingant et per eandem in hirsutiem ejusdem di- rectionis exeant. llinc eximia.pulvinata forma. Pars fibrosa multoties crassior quam tubulosa. — Ab hoc diversus videtur B. ulmarius Sowerb. fung. t. 88. superficie non tantum glabra verum etiam eximie colliculosa vel grandius tuberculosa. 2002. BOL E'TUS svaveolens: pileo carnoso-suberoso a- . Zzono villoso albo, poris majusculis fuscescentibus, JLinn. seec. n. 1255. Sv. Dot. t. 221. Fries syst. 1. p. 966. Hab. in Salice presertim alba regionum meridio- nalium et marilimarum, forsan etiam am ygdalina . per convalles fluminum maximorum ab alpibus pro- fluentium ? Hujus loco multi sine dubio B. odoratum habuerunt, unde praesentem speciem frequentiorem crediderunt quam ye vera est. | 2009. BOLETUS Airsutus: albidus, pileo coriaceo hir- . to cingulato, poris rotundis obtusis fuscescentibus. | IV'ulf. in Jacqu. coll. 2. p. 149. Fries syst. 1. p. 967. Hab. ad truncos. Substantia ejus compaetior quam in sequentibus, etiamsi fractura bombycina; hirsutie extera tani stricta ut cingulos elevatos constituat. Pori vix tertiam partem crassitiei effi- |eiunt; dissepimentis firmis crassiusculis. Flor. Svec. 61. 958 CRTPTOGAMIA .300$. BOLETUS ^e/utinus:. albidus, pileo coriaceo- — - spougioso tenui velutino subzonato, poris rotundis acutis albidis. Pers. syn. p. 559. Swartz l. c. p. 90... Z'raes, Syst. 1. p. 3D i d B lutescens. JPers. l.c. Swartz l.c. JHVahlenb. lapp. Hab. ad ramos et truncos frondosos molliores ubique. Substantia tota laxius bombycina, tenuior; poris ipsà lon- gioribus, duas lineas longis, tenuissimá membraná interstinctis. 2009. BOLE'TUS pallescens: subochraceus, pileo sub- . . coriaceo glabrescente margiue extenuato lobato, po- ris rotundis acutiusculis, rzes syst. 1. p. 269. obs. 2. p. 256. Sowerb. fung. t. 250. (pellepor). B. albidus Z7or. lapp. n. 1062. Hab. in ramis arborum frondosarum molliorum ex. gr. Alni incanz Lapponiz rarius. Secundum superficiem crescit in illaesa epidermide ramorum, ideoque per longitudinem eorum se extendit et tam lobatus e- vadit. Zonae ramo proximae omnino glaberrimae et nitentes, sed extimae puberulae. Pori paullo crassiori membrana distingvun- tur quam in praecedente, et dimidiam crassitudinem pilei efficiunt. ; 2006. BOLET US versicolor: pileis subcoriaceis: zonis | varii ex aureo cseruleoque sericeo-nitentibus, poris rotundis albis. zz. svec. n. 1254. Bolton Lim t. 21. Pler. Dan. t. 1554. Fries syst. 1. p. 5060. obs. 3. p. 25g. Hab. in truncis presertim cavis et putrescentibus, lo- cis occultissimis, rarius. Tegitur epidermide quasi crustacea, ab insectis illaesa, in - cujus superficie exteriore sericeum est indumentum, quod colores illos iridis efficit. Ceterum tenuitate et magnitudine sequenti proximus. .2007. BOLETUS abzetinus: pileis coriaceo-membrana- ceis albido- villosis fuscoque zonatis, poris dentatis: irregularibus violaceis, Pers. sym. p. 54i. F'ies Syst. 1. p. 270. — Agaricus decipiens /Z;z//d. — Si- stotrema violaceum .Pers. sym. p. 551. Swariz l. p. p. 24v, Hab. in caudicibus et truncis dejectis Abietis ubique. ^ FUNGI 959 ^ Ceteris omnibus tenuior, utpote Gyromio quodam vix cras- slor. Hinc etiam pori valde dilacerati, saepe dentes compressos (Sistotrematis), rarius lamellas radiantes (Dcdalez), referentes. 2008. BOLETUS czznabarinus: pileo suberoso expla- " mato acuto ruguloso cinnabarino, poris saturatiori- bus dentatis. Pers. syn. p. báo. Jacqu., austr. 4. £. ho4. Swartz l.c. p. go. Fries syst. 1. p. 571. JV ahlenb. lapp. n. 1064. Hab. in truncis dejecüs Betuls alba regionum e- levatiorum et septentrionalium, ut Lapponize, Vermelandize, Vestmannie ad Skinskatteberg. Radius ejus parum plus quam uncialis; crassities circiter quatuor liiearum, qua maximam partem constituta poris saepe tres lineas longis, usque ad basin saturate caunabarinis. Substantia fungi ceterum nihil fibrosi continet. 2009. BOLETUS pinicola: durus, pileo pulvinato-dila- "^ tato nigrescente margine cinnabarino levigato, poris rotundatis integerrimis ochraceo-albidis per strata distincla. Sceartz l. c. p. 88. Sv. Bot. t. 400. FI. Dan. t. 955. (igniarius). ries syst. i. p. 972. Hab. in caudicibus abietinis frequenter. Optime redivivus et quocunque autumno stratum per quam distinctum adponens. Crassities perpendieularis dimidium ra- dium superat. Pororum superficies primum quasi caseosa. 2010. BOLETUS odoratus: durus, pileo dilatato um- ' brino-nigrescente margine cinnamomeo tomentoso , poris angulatis dentaüsque cinnamomeis 1n stratis confluentibus. — 7Zulf. iu Jacqu. coll. 2. p. 150. Pers. syn. p. b53. | Schaef. fung. t. 106. — Fries syst. 1. p. 579. JV'ahlenb, ups. n. 1057. Zspegr. bleking. p. 92. $320 Hab. iu caudicibus abietum Svecic septentrionalis us- que ad Upsaliam passim, dein Blekingiw rarius. . Praecedente siccior et minus fortiter redivivus, itaque mi- nus crassus. Substantia pororum vix ulla strata distingvenda offert, sed tota striis suis albis melius a carne ceterá obscurá discernitur quam in praecedente. 2011. BOLE'TUS fomentarius: yileo subtriquetro gla- ^ bro fuligineo-canescente intus molli margine pallide 960 CRTPTOGAMI1A glauco demum ferrugineo, poris concoloribus inini- mis. Sowerb. fung. t. 155. Fries syst. 1. p. 574. B. Betulee. unn. Seec. no 139595" (SO Bor. 5 167. Hab. in Fagis provinciarum meridionalium ubique, Ban Bolulis septentrionalium. Quo niajor pars substantiae interioris mollis est, eo melior censetur, et eo strictius Svecis Zósk-£Licka vel Bjórk- -ticka. 2012. BOLETUS zgniarius: durus, pileo crasso sublevi "^ e cinereo nigrescente margine obtusissimo ferrugi- neo, poris "concoloribus - convexis exiguls. Ns spec. n. 1256. Sy. Bot. n. 125. P'ries syst. 1. p. 575. ' 8. nigricans durissimus. res £L. c. 71 9. Linn. lapp. - m. 521. Hab. in ligno arborum frondosarum presertim Amen- tacearum ubique, £4 in Betula inprimis regionum septentrionalium. Intus substantia corticalis parcissima durissima, in qua, pa- riter ac iu tubulis, puucta et striae albissimae sunt, quibus suli- phureis evadentibus, ad ignem diutius conservandum aptissimus fungus censetur et n Dese "Tunder vel Jónner-svamp. 2013. BOLETUS salicinus: darissimus late effusus mar- sine undulato acute cingulato porisque flavo- um- brinis exiguis. Pers, syn.p. 545. Fries syst. 1. p. 576. Hab. in caudicibus et truncis Salicum prope terram passim, Tam parum elevatus, ut lignura fere solummodo incrustet; sed crusta durissima, ple: umque tantum duas lineas crassa, tota fere tubulis Batu constituta, quorum. strata re centiora veterioribus quasi supra infunduntur. Nec A ode minus longe perennat quam praecedentes , quamvis tenuis. 2014. BOLETUS obliquus: latissimus tolus constitutus j poris contiguis SECUN spadiceis aperturis denticu- latis minutis. Swartz l.c. p. gi. Fries syst. 1. p. 578. JVahlenb. ups. n. 1060. Hab. interlignum et corticem in truncis Ulmorum passim. Crassities ejus duarum linearum, sed longitudo tubulorum ob obliquitatem plus quam duplo major. 2015. BOLETUS medulla panis: etfusus duriusculus glaber siccus albus margine undulato elevato, poris elongatis plerumque obliquis. Jacqu. misc. 1. p. 141. t. 31, Bolton t. 166. f. a. Fries syst. 1. p. 900. FUNGI 961 Hab. presertim inter lignum et corticem arborum pomiferarum et drupacearum inprimis Vestrogo- thie rarius. | Crusta ejus crassitie fere praecedentis, sed non solis tubu- lis composita, verum materia proprii, ad basin praevalente, margines glabros duriusculos constituente, etiam praedita. 2016. BOLETUS ce//ulosus: longe effusus tenuis siccus albus totus constitutus poris irregularibus cellulz- : formibus brevissimis. 7or. Dan. t. 716. f. 1. B. vulgaris Fries syst. 1. p. 501. Mab. in lignis putrescentibus inprimis Betule ubique, Tenuisimus, margine tantum byssaceo. 499 BUGLOSSU S. Fistulina Bull. ch. p. 314. Fries syst. 1. p. 396. Boleti spec. Auct. Pileus maxime fibroso-carnosus; sub!us, primum verru- cis radiaüm villosulis, demum elongatis in tubulos li- beros seminula subfusca fundentes. — Fungus acaulis dimidiatus, intus eximie rubro-venosus omnino ut lin- gua bovina. | 2017. BUGLOSSUS quercinus: JV'ahlenb. ups. n. 1061. Boletus Buglossum .AHetz; scand. ed. 2. p. 31g.^ Flor. Dan. t. 1059. — Fistulina Buglossoides Bull. ch, p. 314. t. 497. — Fist. hepatica Z'Ties syst. 1. p. 996. — Bol. hepaticus Sorerb. t. 50. Bolton &. 709. rattinn. fung. esc. p. 125. t. V. Swartz F'et. Ac. Handl. 1810. p. 98. Hab. ad radices quercus Svecie temperatioris passim, medie usque ad Vesterás et Upsala rarius, Magnitudo saepe pedalis, crassities versus basin bipollica- ris. Color primum hepatcus, demum fere sangvineus extus intusque; tubulis palhdis circiter tres lineas longis. Septem- bri provenit et vix ultra hebdomadas nonnullas durare vide- tur. Esculentus fere ut Beta rubra. 400, IL Y D N D M. Linn. gen. ed. Schr. n. 1676. Fries syst. 1. p. 397- Pileus varius vel nullus, e substantia sua exserens aculeos subulatos (teretes acutos), nudos. — £un- gi Boletis analogt, sed inferiores utpote nunquam 962 CRTPTOGAMIA £am carnosí ao Suilli (nisi genus procedens, Bus glossum;, huc trahere velis), eerum semper ut P o- iypori sicciores, ita tamen ut A) Stipite centrali *) carnoso n. 2016-2021, **) suberoso compactissimo . robur et centrum generis constituat n. 2022-2024. ***) coriaceo n. 2025. B) Stipite laterali tenui n. 2020. 2027. C) Pileo quasi composito seu ramosissi- 720 nm. 2028-2050. D) Pileo omnino estipitato debi (contra ingentem molem, et robur Boletorum ejus- dem subdivisionis) n. 2051. E) fungilli crustá ef- fusá n. 2032. 2053. Kon E 2018. HYDNUM zmbricatum: pileo carnoso planiusculo » squamoso fuscescente, aculeis cinerascentibus, sti- pite subcylindrico. Lzzm. svec. n. 1257. PI. Dan. i. 176. jen fung. t. 75. Trattinn. fung. esc. p. 150. f. X. Fries syst. 1. p. 590. obs. 1. p. 157. Hab. in pinetis majoribus passim copiose. Maximum nostratium, interdum pedalis latitudinis et polli- caris crassitudinis; carne eximie albida (Svecis Hvit -Tazsz- svamp). 2019. HYDNUM /cveigatum: pileo carnoso convexo ru- guloso fusco-cinereo, aculeis cinerascentibus, stipite imequah. Swartz Fet. 4c. Handl, 1010. p. 245. Fries syst. 1. p. 399. obs, 1. p. 140. Hab. cum priore rarius. : Praecedente minus, macrius (vel tenuius); aculeis paullo longioribus. 2020. HYDNUM. repandum: subvitelünum carnosum ; pileo repando lvi glabro, aculeis inequalibus. zz. svec. n. 1250. Flor. Dan. t. 510. Sowerb. t. 176. Pries syst. 1. p. &oo. obs. 1. p. 150. : Hab. in sylvis muscosis passim. Cantharelio quam maxime analogum colore (Svecis Guí- lagcsvamp) , Substanlia, magnitudine, loco. Variat satura- tus et palhdius. Latitudo nonnullarum unciarum et crassi- ges aliquot linearum: aculeis conspicuis, crassitie pilei saepe jongioribus. 2021. HYDNUM zzfundibulum: dilute spadiceum lente » A càrnosum, pileo infundibuliformi margine extenuato FUNGI 965 erecto flexuoso, aculeis zqualibus tenuibus, stipite deorsum attenuato. Swartz F'et. Ac. Handl. 1010. p. r. Sev. Bot. t. 492. Fries syst. 1. p. 401. obs. E». .135. Bb inelis muscosis Svecize medie ex, gr. ad Ro- . tebro Uplandiz raro. Altitudo circiter digiti; latitudo plerumque minor. Sub- stantia multo firmior quam in praecedentibus, ad sequentium accedens. : | 2022. HYDNUM svaveolens: pileo suberoso tomentoso albido, aculeis: violaceis, stipite brevi caeruleo. Scop. carn. p. 472. Fries syst. 1. p. 4o9. obs, 1. p. 153. (pullum). Z7. Dan. t. 1574. (ceruleum). Hab. in sylvis abiegnis densissimis regionum monto- sarum vel saltem rupestrium , ut Smolandiz, Suder- mannia. j Odor fortis Anisi e pileo quam sequentium molliori; sed stipes non minus, quam in iisdem, compactus. : 2025. HYDNUM compactum: pileo suberoso undulato "^" tomentoso olivaceo- cinereo intus fusco -variegato, stipite brevissimo tuberoso. Persooz syn. p. 550. Swartz l. c. p. 245. Fries syst. 1. p. 402. obs. 1. p. 152. &. aurantiacum: tubere radicali precipue tomento aurantiaco. /L. cc. Hab. in ericetis et pinetis passim. Oritur e tubere radicali maxime compacto fere osseae du- ritiei; in 8 fere toto aurantiaco, grumosae substantiae, versus superficiem in tomentum se dissolventis. Stipes supra to- mentum dictum plerumque constringitur, et dein in pileum dilatatur, qui per se satis tenuis intus pallidus. 2024. HYDNUM ferrugineum: suberosum: obconicum ferrugineum , pileo supra hispido, aculeis subfuscis, süpite squamoso, Zries obs. 1. p. 159. syst. 1. p. 409. JV'ahlenb. lapp. n. 1070. (compactum). Hab. in pinetis siccioribus frigidioribus etiam Lap- ponui:s passim. | Plerumque optime refert conum inversum, ultra tres un- cias altum 'et duas latum, intus ubique ejusdem substantiae suberosae obscurae (subferyugineae), in qua tamen strata hori- 964 CRTPTOGAMIA zontalia, ni fallor annotina, observantur, adeo ut solum inter affinia nostra Hydna totum perenne et reviviscens videatur. Süpitis indumentum quasi in squamas: coalitum, structuram strobilaceam efficientes. 2025, HY DNUM. tomentosum: pileo coriaceo plano in- fundibuliformi dilute cinereo, disco fusco- : villoso, 1nargine aculeisque albis. Linn. svec. n. 1259. Fries syst. 1. p. 405. obs. 1. p. 145. Flor. Dan; t. 1020. f. 2. (cyathiforme). Hab. iu. pineüs muscosis montosis passim. Gregatim crescit tum radicibus tum pileis connexis. Stipes vix unciam superans, crassitie vix pennae anserinae, glabriu- sculus. ^ Pileus subunucials latitudinis, tenuis et flaccidus; centro obscuriore, zonis subsimilibus cincto. Aculei breves minus conspicui quam in omnibus ceteris. 2026. HYDNUM Auriscalpium: pileo coriaceo - mem- branaceo Lomentoso margine prone in stipitem. uudique tomentosum, aculeis subspadiceis. | inn. svec' A4. 1260. lapp. n. bo. PI^ Dan; $1020. f. 1. Bolton t. go. Fries syst. 1. p. 400. Hab. in strobilis Pinus sylvarum ubique. '"'otum obseurioris coloris, demum mnigricantis. Stipes vix filo crassior, uncias duas plerumque De is. Pileus magni- iudine ungvis minoris. 2027. H! YDNUM gelatinosum: diaphanum glaucescens, pileo planiusculo villosulo margine producto im sli- pitem brevem incrassatum, aculeis pyramidatis. rs syn. p. 560. Jacqu. austr. t. 259. PI. Dan, t. 717. (crysialnum). Fries syst, 1. p. 4o7. ab. in ramulis dejeclis abieunis putridis inter mu- scos sylvarum passim. Praecedenti magis aff me quam primo intuitu videtur, vix nucia longius. ! 2020. HY DNUM .Zrinaceus: cordiforme albo-lutescens subsessile, aculeis longissimis. Pers. syn. p. 560. T'rattian. fung. esc. p. 159. t. X. Fries syst. 1. p. 407. Hab. ad truncos cavos putridos Pagi S8mmolandie occidentalis ex. gr. ad Femsjo. Magnitudine valde variat. Extus barbam aculeis suis lon- gis refeit., FUNGI 965 2029. HYDNUM cora//oides: ramosissimum candidum demum lutesceus, ramis inlricalis altenuatis aculeos uullaterales pendulos gereutibus. ^ Scop. carn. p. 472.. Sowerb. t. 2502. (Jrattinn. fung. esc. p. 156. t. Z. quercinum). Swartz L. c. p. 252. F'ries syst. 1. p. 400. Hab. ad truncos putridos Quercus, Fagi et Abietis Svecie temperatioris, etiam Upsalie in Liljeconvaljs- holme, rarius. Fruticulum refert saepe magnitudinis capitis unicolorem car- nosum et edulem breviter duraturum; ramis inferne digitum superne calamum crassis, a se invicem plerumque bene se- paratis: aculeis ramorum diametro demum longioribus barba- tis. — Apud nos fere sola varietas abietina occurrere videtur, 2050. HYDNUM /eonzinum: contorluplicatum carnoso- fibrosum flavesceus, plicis acutis asperis subtus acu- leos barbatos exserentibus. —Z'ries syst. 1. p. 411. Hab. in Salicibus detonsis ex. gr. Upsalie cum A ga- rico adiposo. Constituit tnber difforme interdum capitis magnitudinis, in- tus carne continua lenta olida (fere ut dicti Agarici), extus plieis numerosissimis parum prominentibus demum solummo- do interstinctis barba aculeis constituta. Color et haec barba fere leonis. 20931. HYDNUM .^:frzgosum: pileo suberoso aspero ni- grescente, aculeis longis striclis subconcoloribus. Swariz L. c. p. 250. Fries syst. 1. p. 414. | Hab. in truncis arborum fírondosarum cultarum sic- ciorum Svecie medie raro. Pilei vel solitarii vel tantum approximati. Substantia tota duriuscula strigosa inplicationi multo minus apta quam prae- cedentis. Ceterum annuum est, ut pleraque Hydna, quae saltim e strato fructificante novum stratum ut DBoleti paralleli edere non possunt. ; 2052, HY DINUM argutum: eífusum crustaceum caudi- dum alutaceum, aculeis obliquis acutis, ries syst. 1. p. 424. Hab. in truncis cariosis Detulae. Crusta ejus ut densioris substantiae ita et magis determi- nata, saepe quasi dendritica, et aculei acutiores. 966 CRYPTOGANIA 2033. HYDNUM obliquum: effusum tenuissimum can- | didum byssaceum, aculeis obliquis obtusiusculis. Fries syst. 1. p. 424. | Hab. ad truncos cariosos. Crusta tota byssina, maxime vaga, aculeos ejusdem sub- stantiae emittens. : 43. SISTOTREM S A. Fries syst. I. p. 426. Pileus irregularis carnoso-fragilis; Jamellulis semper in- terruptis, irregulariter dispositis, brevibus, planis, flexis, utrinque perfecte theculiferis. — ungillus to- tus confluens anomalus. 2054. SISTOTREMA confluens: Persoon syn. p. 551. ^. Swartz Pet. Ac. Handl. 18010. p. 259. Fries syst. 1. p. 426. Aspegr. blek. p. 95. — Hydnum lamel- losum Sorerb. t£. 112. Decand. fl. fr. 2. p. 112. Hab. ad vias arenosas in pinetis regionum australio- rum usque ad Norrkóping raro. Gregarium ob crustam radicalem communem, inodorum, candidum autumno breviter durans (nec ut Sistotremata reli- qua Persoonii, jam Dzdalez, ultra annum persistentia). Stipes saepe obsoletus, interdum centralis. Pileus £-1 unc. latus. 492. THELEPHOR A. Willd. ber. p. 396. Fries syst. 1. p. 428. Helvelle spec. Lina. Pileus fere semper incompletus plerumque meibrana- ceus; superficie fructificante papillosa vel rugosa vel denique levi. — Fungi plerique superficiales corticoli vel lienicoli i1) Pileo stipiteque subregularibus m. 2055. 2) Pileo in lacinias vel ramulos quam maxi- me diviso (Merisma) n. 2056-2058. 5) Fungillo resu- pinato cupuleformi: membrana fructificante supe- riore eel interiore velutina n. 2059. 20&0. 4) Fun- gillo demum imbricato: membrana fructificante in- teriore l&vissima n. 2041-2042. 5) Fungillo resupi- nate adnato n. 2045. 2044. 6) toto effuso n. 2045- 2047. b) cum theculis quaternis n. 2040. c) margi- nibus byssaceis n. 209. 2055. THELEPHOR(A terrestris: umbrino- fusca sub- . Suberosa, pileis explanatis strigosis subtus areolato- FUNGI q67 verrucosis, stipite obconico. JEhrh. crypt. n. 178. Persoon syn. p. 566. Swartz Vet. Ac. H. 101i. p.75. Fries syst. 1. p. 451. Agaricus Linn. lapp. n. 5ig. spec. pl. ed. 2. p. 1649. (Helv. pineti). T Hab. in jugis glareosis inter pinos etiam regionum e- levatiorum saltem usque ad Helsingiam passim. Omnibus ceteris multo crassior, substantia interiore sub- suberosa supra stipitem digitum crassa (hinc fungus non pa- rum Agariciformis), superficie exteriore non parum rimosa et inaequali; radio eximie dentato rigido. ; 2056. THELEPHORA /aciniata: ferrugineo-fusca sub- ^ membranacea, pileis hirtis margine laciniato-crispis subtus scabris dimidiatis estipilatis. Pers. sym. p. 567. Swartz L. c. p. 75. — Fries syst. 1. p. 451. Bolton t. 175. (Helv. caryoph.). Jspegr. blek. p. 93. Hab. ad radices et ramos delapsos in pinetis passim, inprimis regionum meridionalium et littoralium. Crassities tantum papyri Diameter 1-2 unciae. 2057. THELEPHORA palmata: erecta purpureo-fusca, X. ramis complanatis palmatis pubescentibus apice al- bicantibus. rzes syst. 1. p. 452. obs, 1. p. 156. t. 1. f. 1... Swartz Ll. c. p. 059. (Merisma foet.) et p. 04. (Mer. anthoc.). Sormerb. t. 156.- Clavaria cornuta /fulf. in Jacqu. misc. p. 98. t, 14. f. 2. Hab. in pinetis (siccioribus) argillosis rarius. Odor foetidus. Forma maxime varia interdum cyathoidea, rarius divisa ut Clavariae. 2058. THELEPHORA cristata: subdecumbens incru- " stans tuberculosa pallida, ramis planis dilatatis fim- briato-cristalis. ries syst. 1. p. 454. Swartz l. c. p. 65. (Merisma). Sowerb. t. 158. (Clav. laciniata). Hab. precipue in sylvis frondosis ad muscos passim. Odor tantum mucidus. Initio valde mollis et incrustans, demum ramis rigidioribus. 2059. THELEPHORA rubiginosa: resupinata subcu- « puleformis rigida rugosa rubiginosa extrorsum zo- nata spadicea intus velutina. JPersooz sym, p. 567. Swartz l. c. p. 76. Fries syst. 1. p. 490. Sowerb. &. 26. (Aurcularia ferruginea). 968 CRTPTOGAMIA Hab. in caudicibus putridis quercus etc, prope terram foliis delapsis szepe tectam passim, etiam Üpsaliz. Intus constituitur quasi materia terrena (rnbiginosa) valde inaequali et incrassata, quae zonas nullas admittit totumque fungillum rigidum reddit. Raro uncià latior est. 2050. THELEPHORA. zabacina: resupinata cyathifor- mis Íílexils sericea ferruginea zonata intus pube- scens.. Sowerb. fung. t. 25 Fries syst. 1. p. 457. obs. 2. p. 274. (ferruginea). Bolton t. 174. .Aspe- gren bleking. p. 95. Hab. ad ramulos exsiccatos precipue Coryli in Sca- nia et Blekingia frequenter. Praecedenti certe proxima, sed magis explanata et exte- nuata, supra sericea et subzonata, itaque longe magis ele- gans; marginibus fere aureis. 2041. THELEPHORA Airsuía: resupinata coriacea stri- goso-hirta albida, intus glabra levis lutescens. Pers. syn. p. 570. Swartz l.c. p. 790. Fries syst. i. p. 459. Sowerb. t. 27. (Aur. reflexa). Bolton i. 02. für. c. e. (Boletus auriformis). B. sericea: margiue tenui nitido. Swartz [. c. Hab. ad cortices et ligna arborum frondosarum ubique vulgatissime. Valde variabilis. Ad cortices tenuiores incipit cupuliformis tenuis, sed ad ligna crassiora saepe evadit dimüdiata, (radio plus quam unciali, eximie coriacea subtus caesia. 2042. THELEPHORA. purpurea: imbricata gelatinoso- coriacea zomata strigoso-hnirsuta, subtus glabra pur- purea. .JPersoon syn. p. 5gi1. Swartz lL. c. p. 79. J'ries syst. 1. p. 4&o. obs. 2. p. 275. (vorticosa). FT. Dan. t. 554. f. 4. Hab. aed tzuncos populi locis humidis passim, etiam Upsalisz. | Praecedenti re vera proxima, sed plerumque eádem ma- jor et mollior (subgelatinosa), colore hymenii diversissimo. 2045. THELEPHORA saZicina: resupinato - adnata ex- tus villosa alba intus glaberrima sangviueo - rubra. Fries syst. 1. p. 442. Hab. ad truncos Salicum etiam Lapponie. Parva et pezizoidea, aliquot lineas lata. FUNGI 969 20441. THELEPIORA quercina: resupinalo-adnata ex- : tus nigrescens margine involuta intus glabra carnea. Persoon syn. p. 579. Swartz. L. c. p. 9o. — Fries Sysi. 1. p. 443. Hab. in ramis emortuis precipue Quercus frequenter. 2045. THELEPHORA zncarnata: effusa coriacea gla- : bra incarnata, ambitu subbyssino, papillis raris. Persoon syn. p. 575. | Swartz l|. c. p. 0o. Fries Sysf. 1. p. 4^4. Hab. ad truncos Populi etc. locis humidis etiam Upsalize. 2046. CHELEPHORA po/lygonia: effusa membranacea glabra incarnata, tuberculis magnis polygonis. Fries /. c. .. Hab. in ramulis Populi ubique. 2047. THELEPHORA jfrustulata: effusa durissima |. crassa glabra pallida tessulato-rimosa. Swartz 1. c. F'ries syst. 1. p. 445. obs. 1. p. 153. Hab. ad ligna duriora puirescentia rarius. 2040. THELEPHORA ccesia: effusa suborbicularis lce- ^ wiuscula casio-cinerea carnosa: theculis quaterna Serie, Pers. syn. p. 579. obs. 3. p. 15. t. 5. f. 6. Swariz Ll, c. p. Q1. Fries syst. 1. p. 4ág. Hab. ad terram. "7 Maculas 1-3 unc. latas efformat. 2059. THELEPHORA /cevis: effusa byssino - membra- - A pnacea lzvis pallida subtus araneoso - tomentosa alba. Fries syst. i. p. 451. Hab. iu ramis preserlim populneis ubique, . 495. CLAVAR IA. Linn. gen. ed. Schr. n. 1682. Clava cum stipite confluens tectaque membranà eádem minus evidenter seminuliferà in plerisque, sed magis efflorescente in ultimis n. 2075-2075. — Fungi formá variantes, sed omnes annui, secundum substantiam ita subdieidendi: 1) optime carnosi fere Agaricint (Sparassis Fries) n. 2050. 2) carnoso-alutacei a) ad basim crassiores sursum maxime divisi n. 2051-2055. b) e basi cauleque tenuiore ramosi n. 2054-2060. c) szmplicissimi optime clavati n. 2061-2070. 35) wi- 970 ...— CRTPTOGAMIA i; scoso-pellucidi n. 2071. 2072. 4) nigricantes: clava subdistincta n. 2075. 5) 'epiphyti, minimi: 8) api- . cem versus seminuliferi n. 2075. . b) clava distinctius seminulifera ob stipitem | mucoroideum (T yphyla Fries) z. 2075. 2050. CLAVARIA crispa: superne ramosissima, rami? ^ planis foliaceis crispis serratis membrana duplici lamellosis. /Fulf. in Jacqu. misc. 2. p.100. £. 14. f.1- Sparassis crispa Z'rzes syst. 1. p. 465. | Hab. in pinetorum sicciorum penetralibus S molan- dis occidentalis raro. , Speciosissima et nobilissima, pedalis et ultra, pallide flave- scens, inodora, sapidissima. ^ Radix tuberosa, crassa. HBa- morum folia vel laminae 1-2 unc. latae, in caput subglobo- sum Drassicae instar intricatae. 20501. CLAVARIA .JBoftrytis: caudice difformi crassissi- - mo decumbente pallido, ramis brevibus subrugosis superne rubicundis. JPersoon syn. p. 504. Smartz f'ét. dc. H. 1011. p..14o.. EI. Dag. L.13023. drat- linn. fung. esc. p. 15g. t. BB. — Fries syst. 1. p. 466. Hab. in fagetis alibique. Caudex saepe pollicem crassus difformiter divisus fere in- star Brassicae botrytis. | 2052. CLAVARIA Jastigiata: caule crasso suberecto albo, ramis rectis teretibus fastigiatis flavis. — Lzz. $pvec. n. 1269. — Pers. syn. p. 506. Swartz l. c. p. 146. Trattinn. fung. esc. p. 145. t, A A. Fries syst. 1. p. 467. (flava). Hab. in sylvis frondosis ubique. Caulis deorsum attenuatus ad divisionem primariam cras- silie unciae; ramis sursum 'fasciculato - ramosissimis. 2055. CLAVARIA coralloides: caule crassiusculo ere- A cto ramisque albis elongatis inzequalibus. J;z. svec. n. 1260. Fries syst. 1. p. 467. obs. 2. p. 297. (Holm- skóldiana). Sowerb. t. 278. fig. sup. Hab. ad terram, annis calidis pluviosis, passim. Non tantum tenuior verum magis regularis: ramis teretiu- sculis. (Svecis Bockskágg). Sic seriem praecedentium ipsis nominibus Linnzanis indicatam terminat et ad sequentes procedit. FUNGI 971 2054. CLAVARIA. stricta: ramosissima pallida demum - A fuscescens, ramis ramulisque strictis adpressis acutis. Pers. syn. p. 500. comm. p. 45. t. 4. f. 1. Fries syst. 1, p. 460. Hab. ad caudices pinorum passim. 2050. CLAVARIA abzetina: ramosissima pallide um- "C brina inferne albo-tomentosa, ramis confertis erectis , sulcato -rugosis, ramulis acutis. JPers. syn. p. 508. Swartz l. c. p. 140. Fries syst, 1. p. 469. Hab. in sylvis abiegnis frequenter. . Junior et succosior triturationo virescit et amare sapit. Radix subtuberosa. 2056. CLAVARIA pyxidata: ramosissima pallide rufe- ^ scens, ramis ramulisque subverticillaus in tubum dilatatis. Pers. syn. p. 589. comm. p. 47. t. 1. ff. 1. G&-c. GSwariz Ll. c. p. 149. — "ries syst. 1. p. 470. Hab. in caudicibus pineis vetustis passim. Divisione sua DBboeomycidi degeneranti non absimilis, 2057. CLAVARIA. pratensis: caspitosa lutea, caule te- nui, ramis brevibus geniculatis divaricalis, ramulis subfastigiatis. Pers. syn. p. 590. comm. p. 52. t. 4. f. 5. Swartz l.c. p. 150. — Fries syst. 1. p. 471. FL. Dan. t. 056. f. 2. (muscoides var.). Bolt. t. 114. Hab. inter muscos in pratis. Curta vix unciam superans, simulque mollis (initio subvi- scosa), obtusa. 2058. CLAVARIA 7nuscoides: ramosa erecta lutea gra- cilescens bis terve furcato-divisa, ramis lunatis acu- tis. Linn. svec, n, 1270... Fl. Dan. t.,775. f. 2. C. corniculata Pers. syn. p. 509. Fries syst. 1. p.471. Hab. in muscosis sylvarum frondosarum. Praecedente siccior, simplicior et longior. 2059. CLAVARIA cristata: csspitosa ramosa albida ' demum nigrescens, ramis superne dilatatis cristatis acutis, JPersoon syn. p. 591. Swartz l. c. p. 151. Flor. Dan. t. 1504. f. 2. Fries syst. 1. p. 475. Hab. ad terram humosam in sylvis frondosis frequenter, 2060. CLAVARIA rugosa: subsimplex tenax rugosa . &lbescens superne demum inflata, ramis paucis dif- 972 CRTPTOGAMIA formibus obtusis Pers. syn. p. 594. comm. p. 57. 1.2. f. 4.. FL Dan. t. 1501: (POTES Syst. wr pe 470, obs, 1. p. 150. Bolton t. 115. (elegans). Hab. in sylvis variis passim. — Ad sequentes praecipue C. ligulam abit, sed digito lon- gior, coloris laetioris, ad basin pulveracea potius quam byssacea. 2001. CLAVARIA gpistillaris: solitaria obovata obtusa ». subrufescens cava demum sulsplicata iota. glabra. Linn. spec. n. 1266? Sv. Bot. t. 50^. f. 1.2. (hercu- lanea)... Schmadel, 1c. p. ami t4 fou Sup. s hor. Dan. t. 1255... Fries syst. 1.- p. À77... | Hab. in Fagetis presertim calcareis regionum austra- liorum. | : Saepe digitum longa et ultra unciam crassa, figura fere Fi- cus, omnimodo vegetior et floridior quam insequens idque forsan ob locum. 2062. CLAVARIA Zegula: gregaria oblongo- clavata —. fárcta apice demum compressa fuscesceusque iufer- ne pallide luteola basi villosa. ScAceeff. t. 171. Fries Sys. 1. D. 477. - Solunids de: 1.8. qm eme f. dr C. cespitosa /Julf. in Jacqu. misc. 2. p. 68. t. 12. f. 2: — €. luteola Sieartz l. c. p. 154. Sv. Dot. i£. 505. fo o | C. pistillaris lu'ea. Zhrh. ups, in beitr. 5. p. 59. Hab. in sylvis abiegnis ubique. Praecedente multo minor, vix unquam digito minimo lon- sior et crassior, substanliae magis alutaceae, intus farcta, itaque hinc inde compressa. Color versus basin albescens in villum radicalem albissimum denique abit. 2068. CLAVARIA z;nacrorrhiza: fistulosa subsequalis flavo-fusca obtusa inferne torta et in radicem lon- gissimam hirsutam incrassata. Swartz l. c. p. 155. (0. f. 3. Frtes obs. 2. p. 909. syst? qo E 7 Hab. in collibus declivibus arenosis ex. gr. Stockhol- mic, Vadsten:e. Y, Radix 3-4 unc. longa crassitie pennae cygneae maximam partem fungi constituit. 2064. CLAVARIA /istulosa: longissima fistulosa graci- - lis stricla pallide rufescens attenuata iu radicem vil- , FUNGI 975 losam. Flor. Dan. t. 1256 et 1100. f. 1. (pilipes). Swartz l.c. p. 154. Fries syst. 1. p. 479. Hab. ramulis innata inter folia decidua usque ad Godt- sunda Upsaliz. . Radix hujus brevis angusta, sed fistula fungi 4-10 unc. longa, 1-2 lin. tantuni crassa. 2060. CLAVARIA purpurea: cwspitosa simplicissima | cava compressiuscula acuta purpurea. Z/or. Dan. t. 037. f. 2. Swarts | c. p. 156. Fries syst. 1. p. 48o. Hab. ad devia in graniinosis pinetis Sveciae superio- ris passim. Circiter 4 unc. longa, inferne albido - villosa. 2066. CLAVARIA azgustata: cespitosa elongata gra- cilis teretiuscula lutea, siipitibus flexuosis. Pers. comm. p. 72. t. 1. f. 9. syn. p. 602. Swartz l.c. p. 158. Fries syst. 1. p. 481. : Hab. inter inuscos precipue locis montosis, Tota 2-3 uncialis; clavula vix lineam crassa. 2067. CLAVARIA rosea: gregaria teretiuscula rosea de- '" zium sursum lutescers deorsüm angustala albida flexuosa.. Dalman F'et. Ac. H 1811. p. 157. Fries syst. 1. p. 402. obs. 2. p. 29o. t. 5. f. 2. Sv. Bot. £, 558. (Swartzii) Hab. in graminosis muscosis ex. gr. Smolandiz et | Mestrogothia. | 2068. CLAVARIA Aelvola: gregaria cylindracea levis sordide lutea apice dein cinnamomea. Pers. syn. . p: 990. Sv. Dot. t. 5o. f. 4. Fries syst. 1, p. 482. Hab. ad terrami humosam. 2069. CLAVARIA argillacea: subcsspitosa, clavulis " — immcrassatis. subcompressis difformibusque obtüsis alu- taceo - pallidis, stipitibus nitentibus flavis. .Sc/mid. ic. p. 96. t. 15. Fries syst, 1. p. 402. obs. 2. p. 295. Í. 5 f« 3. (Geeglossuitt). ji vu Hab. in ericetis Sveciee meridionalis frequenter. . Clava a stipite satis distincta (fere ut in Geoglosso Auct.) fragilis, circiter 1 unc. alta, Flor. Svec. 62. T CRYPTOGAMIA 2070. CLAVARIA fragilis: ccspitosa fistulosa fragilis ' alba lutescensve, stpite subfiliformi. — J"rzes syst. 1, p. 494. Bolton. fung. t. 111. f. x. Kgracilis).«. S6- werb. fung. t. 9o. (cylindrica).. fetz, Fet. 4c. H. 1769. p. 254. (simplex). Hab. in ericeüis et sylvis ubique. Plerumque tota gracillima, sed interdum clava inflata evadit. 2071, CLAVARIA wiscosa: adheerens viseosaque vitel- lina dichotoma, ramulis furcatis, caule subfiliformi radicato. Pers. comm. p. 55. t. 1. f. 5. syn. p. 95. Swartz l. c. p. 152. Fries syst. 1. p. 4006. Hab. ad truucos putridos pineos ubique. . Primum aurea pulcherrima, sed cito flaccessit et minus ni- tens evadit; inferne semper pallidior et valde attenuata. Sie tota saepe ultra tres uncias longa, filo nüllibi multo crassior. 2072, CLAVARIA cornea: viscosa vitellina. abbreviata divergenter ramulosa csspitosaque. ^ Sowerb. t. 4o. Swartz. Ll, e. p. 155. Fries syst. 1. p. 406. /Y ah- lenb. ups. n. 1077. | Hab. ad truncos dejectos betulinos etc. passim. Vix unquam s$emiuncia altior, praecedente multo rigidior fere corneae substantiae, nunquam [laccescens. Ex aperturis épidermidis vel ligni caespitose erumpit, nec radices in mas- sam putridam spargit ut praecedens. 2075. CLAVARIA ophioglossoides: nigra sicca, clava simplicissima inílala. Z,zz. spec. pé. ed. 2. p. 1652. Sowerb. fung. t. 05. Schinid. ze. p. 92. t. 25. Geoglossum hirsutum Pers. sym. p. 600. Swartz [. (€. p. 165. Fries syst. 1. p. 409. ! Hab. in paludosis presertim. Sphagno refertis regio- num australiorum et litoralium passim, usque ad Upsaliàm rarissime. Plerumque digito amiuimo non altior et pennà anserinà non crassior. Ceterum valde variat forsan etiam glabritie (C. o - phioglossoides J/ahl in flor. Dan. t. xo76. .f. 2). 2074 CLAVXARIA znuscicola: sursum leviter incrassata —7"alba deorsum setacea. Pers. sym. p. €o6. obs. 2. p. 60. t. 5. f.92. Swartz L. e. p. 161, "Friós' sySt, v. p. 499. (Pistillaria). FUNGI 975 Hab. locis uliginosis in axillis Leskec polyanthe ex. gr. ad Axbergshammar Nericia. Tam minuta, ut setas et capsulas dicti musci paullo defo:- matas apprime referat. Tola opaca et continua est, alutaccae substantiae. 2075. CLAV ARIA yrans: epiphylla alba simplex, sti- ^ "7 pite pubescente pellucido clavulam disti.ctam ge- rente. JPers. syn. p. 606. Swartz l. c. p. 161. Typhula gyrans Zries syst. 1. p. 49&, obs. 3. p. 297. Hab. in foliis deciduis autumno. Tantum semiunciam longa: stipite debili et plerumque de- cumhente mucoroideo, clava hinc ilhnc vibrante vel gyrante. 404, "G P AcT H U.L A R IAS Pers. cómm. p. 37. Fries syst. 1. p. 490, Elvellz et Clavarie spec. Auct. Spathula verticalis (compressa) margiue utroque in sti- pitem decurreus; membrana crassiore contiuentle the- culas seminula elastice ejicientes. — Fungus carno- sus stipitatus, ad. Helvellas quasi mitrá quam maxime compress& accedens. 2076. SPATHULARIA /lava:. Persoon syn. p. 610./ Fries syst. 1. p. ági. Swariz et. 4c. H. 1812, 44. p. 10. 11... ZF ahenb. ups. n. 1078. —— Helvella spa- thulata Somerb. t. 55. A fzelius Jet. 4c, H. 1705, p. 912. Bolton t. 97. (farvitoria). Clavaria Spathula Z7/or. Dan. í. 658. Hab. in pinetis inter miuscos passim. Stipes omnino teres, crassitie calami, intus paullo fistulosus, inter lobos vel margines mitrae niaxime compressae, quod ad dimidiam partem, penetrans. Fungus totus plerumque polli- | cem altus et latüs. Spathula initio fulva a spite albescente lacilinie discernitur. á95. MITRULA. Fries syst. 1. p. 49r. Clavula ovata levis carnosa cava, basi stipitem discre- tum arcte ambiens. extus seminula elastice ejiciens, — Fungus carnosus longe stipitatus simplicissimus. 2077. MITRULA paludoso: clavula obtusa lutea; sti- pite pallido. Zrzes 4. c. T CRTPTOGAMIA Leotia Persoon syn. p. 611-614. t. 5 f. 15. Swartz 5 cs p.412. | | | Hab. supra folia et muscos, in paludosis sylvaticis sze- pe natantes, frequenter. Süpes plerumque ulira unciam longus, sed penna corvina non crassior, valde fistulosus et íragilis, pariter ac clavula saepius aqua repletus. i 4906 MORCHBELL JA. Dillen. gen. p. 24. Fries syst. 2. p. y. Phalli spec. Ling. Mitra (clava major, maxime diversa a slipite) undique rotundata lacunosa: lacunis inler costas reticulaias se- minuliferis;. — Fungus insignis stipitatus ceraceo- carnosus. 20708. MORCHELLA esculenta: mitra conica basi ad- . mata stipiti inan] levi. Pers. sym. p. 618. Trat- dinn. fung. esc. p. 160. £, EE. Fries sysí. 2. p. 6. (Sv. Bot. t, 258. | Phallus esculentus Lzzn. seec. n. 1262. F7 Damn. t. 55. Hab. in sylvis frondosis rupestribus Svecie temperatio- ris usque ad Upsaliam passim copiose, verno tempore. Mitra plerumque spadicea vel brunnea, intus pariter ac sti- pes albissima, saporis grati (Svecis Mork/a). Magnitudo circiter digitalis. : 4gz. HELV EL LA. Linn. gen. ed. Schr. n. 1679. i: Mitra subpileiformis (centro suffulta) supra seminulifera levisque, subtus coucava sterilis. — Fungi carnosi sti- pitati plerumque autumnales: 1) mitra primum com- pressa marginibusque adnata stipiti a) lacunoso sul- catove n. 2079. 2000. b) levi n. 9001. 2083. 2) mi- ira primum umbilicata demum compressa semper marginibus libera n. 2005. 2084. 5) mitra semper convexa marginibus undique revolutis n. 2005. 2006. 2079. HELVELLA. /acunosa: mitra subinflata cinereo- fusca, stipite fistuloso costato-lacunoso perforatoque. Af zel. F'et. Ac. Handl. 1785. p. 504. Fries syst. 2. p. 15. obs. 2. p. 501. Scheff. fung. t. 155, (ni- grescens). |. FUNGI 977 Hab. in sylvis fagineis regionum australiorum passim, in Svecia media raro ex. gr. ad Carlberg Stock- holmic, per pineta rarissime. Stipes celluloso-fistulosus 1-5 unc. longus, demum totus ni- grescens, Pileus niger. 2080. HELVELLA. su/cata: mitra interiori latere sti- « piti aduata cinereo-fusca, stipite solido costis eequa- libus sulcato, — Afzelius l|. c. p. 505. t. 10. f. 1. Swartz Jet. Jc. Handl. 1812. p. 15. Fries syst. 2. p. 15. Hab. ad terram umbrosam pinetorum Svecie medic ravo. Stipes totus solidus, tantum 4-5 lin. crassus, circiter 2 unc. longus. à; 2081. HELVELLA esculenta: mitra inflata undulata : gyroso-rugosa brunnea primum margine adnata stipiti levi villoso. Pers. sym. p. 6180. T'rattznn. fung. esc, p. 161. t. CC. Fries syst. 2. p. 16. Hab. ad devia pinetorum precipue Svecie meridio- nalis passim. — Substantia tota crassior quam sequentis; praecipue mitra ob hanc causam gyroso-rugosa fere ut in Morchella. Hinc etiam esculenta Svecis Sten-morkla. 2082. HELVELLA Zzfula: mitra :equabili cinnamo- mea deflexa adnataque süpiti levi. Pers. syn. p. 617. fries syst. 2. p. 17. JV ahMenb. lapp. n. 1075. H. Mitra $e. Bot. t. 264. et forsan etiam Zznn. svec. n, 1265. secundum Zerbat. ups. in ain. ac. 5. p. 431. Afzel. Vet. 4c. Handl. 1785. p. 505. Hab. ad terram prope pineta totius Svecie usque in Lapponiam frequenter, Praecedente multo magis membranacea et inanis. Mitra semper latere interiori adhaerens stipiti breviori (nec se un- quam solvens et expandens ut in praecedente). 2005. HELVELLA atra: fuligineo-nigra, mitra utrinque ^ adpressa subtus levi, stipite farcto furfuraceo- vil- loso. For. Dan. t. 554. f. 1. Afzel. Ll. c. p. 507. Fries syst. 1. p. 19. Hab. in sylvis humosis abiegnis et fagineis. 978 CRTPTOGANILA Praecedentibus longe minor, 1-2 unc. alta; stipite 1-2 lin, crasso, initra i unc. lata. 2084. HELVELLA pezizoides: mitra cupulata denique reflexa fusco-atra subtus stipiteque squamuloso-sca- bra. [zel. Fei. de. Hz 1583. p. OU in. T. 9« Swartz Lc. p. 14. Fries syst. 2. p. 20. Hab. in sylvis abiegnis saltem Svecise medie exterio- ris Sudermaunnie, ad Stockholm raro. Magnuitudine fere praecedentis, sed initra latior et matu- iius explanari incipiens, vel magis pezizoidea. 2085. HELVELLA circzmans: milra carnosa convexa margine revoluta subtus nervis decurrentibus in sti- pitem fistulosum subpulverulentum. Leotia Pers. zc. et descr. p. 16. t. 5. f. 5-7. syn. p, 6012. Swartz LL Cp 35 UU rPPS SysI o) gnNOUR | Hab. inter muscos 1n sylvis abiegnis passim. Primum subpellucens pileo subtus magis aperto, demum o- paca lutescens pileo optime revoluto; nervis tamen elevatis, decurrentibus, evidentibus. 2096. HELVELLA Z/ubrica: tremellosa, mitra tumida repanda flavo-viridi, süpite cavo subzquali flavo. Lieo- tia Pers. syn. p. 615. — Sowerb. fung. t. 70. Fries syst, 2. p.20. Swarlz [. c. p. 19. Hab. in sylvis frondosis graminosis post frequentes pluvias rarius. Praecedenti similis, sed non tantum extus quam maxime lubrica, verum intus gelatiuà fluxili omnino distenta, unde ma- gis rotundata minus revoluta (hinc praecedentem H. revo- lutam cum Liljeblad. 3. dixi in Flor. Upsal m. 1084). 4q0. PEZLZIY. Linn. gen. ed. Schr. n. 1680. Fries syst. 2. p. 40. Receptaculum marginatum cupuleforme, sursum versum, primum clausum, demum expansum, inius tectum membrana fructificante: theculisseminula plura, plerum- que oclo (Octospora Hedw), elastice ejicientibus, paraphysibus ejusdem longitudinis. — Fungi pius minus carnoso-ceracei (neque indurati neque nimium emolliti e. s. p. quc forme genera sequentia con- ij | FUNGI 979 stituunt): 1) ALEVRIZ: extus prunum indumento prui- noso-furfuraceo veli loco tecte a) Helvelloidec: cupula semper aperta vixque nist primum. superne connivens , Th»agna, sessilis, nisi basi producta, terre- stris n. 2007-2095. b) Geopyxzdes: prinuun clause, terrestres *) stipitate vel lougtus radicatce n, 2096- 2099. ^**) sessiles n. 2100. 2101. c) erumperntes cor- ticolct sicciores (Cenang io accedentes) n. 2102. 2105. 2) PiLosu s. F'ilosc i. e. villis primum clausce a) ma- Jores subterrestresve n. 2104-2107. b) minores vix li- nea latiores, corticole vel lignicolee n. 2100-2112. c) minima herbicola. n. 2119. d) minime subiculo in- nate n.2114. 2115. e) subcoriacea convergenter cor- rugata n. 2116. - - 3) Purangx: glaberrime , mox apertce a) membrana fructifwcante crassiore parieti- bus n. 2117-2123. b) membrana fructificante tenuiore quani. cupula n. 23195-2126. c) cupula molli aquosa 7". 2127. 2120. d) cupula subcornea m. 2129. 2150. e) cupula convexa n. 2151. Hab. in terra umbrosissima sub arboribus frondosis raro, nec nisi Stockholmi: ad Carlberg apud nos lecta, Valde singularis stipite fere Helvelle lacunosz, sub terra ut videtur multi-radicato, quo versus Rhizinam Fries. regreditur. 2008. PEZIZA badia: subsessilis integra flexuosa mar- ""^gine primum involuta intus saturate brunnea, extus dilutior subviolacea basi farinosa. J"ers. sym. p. 659. J'ries syst. 2. p. 46. obs, 1. p. 164, Bolton fung. t. 99. (Helv. cochleata). Hab. ad terram locis graminosis rarius. 2009. PEZIZA leporina: substipitata uno latere elongata intus ferruginea, extus dilutior fulvescensve | pul- verulenta basi villosa, Pers. sym. p. 6597.. Swaríz 98o CRTPTOGAMIA Vet. 4c. Handl. 1812. p. 96. Fries syst. 2. p. 47. Flor. Dan. t. 1077. f. 2. Hab. ad terram inter muscos in pinetis fiequenter, Proximis minor vix unciam alta et semiunciam lata, 2090. PEZIZA. onotica: substipitata uno latere elongata intus rosea, extus fulvescens pulverulenta basi de- mum r:rugosa. Pers. sy4 p.657, Fries syst. 2. p. 40, Sv. Dot. t. 406. f. 1. (minor). P. leporina Sorerb. t. 79. Hab. in fagetis aliisque sylvis frondosis proximis in- ler folia delapsa passim, Praecedente major et magis luxurians (ut. solent fungi iu sylvis frondosis), interdum tres uncias alta. 2091. PEZIZA aurantiía: subsessilis obliqua intus au- . rantiaca, extus albescens subpruinosa. Jor, Dan. 1, 057. f, 2; - Pers. syn. p. 657. Fries syst. 2. p. 49. P. coccinea Sowerb. t. 70. Bolton t. 190. Hab. in sylvis abieguis inter fragmenta recentia ligni passim — Elegantissima diseo ultra unciam lato semper saturate au- rantiaco. 2092. PEZIZA umbrina: basi producto-radicata contor- . taque magna intus umbrina, extus pallescens aluta- cea levis. Pers. sym. p. 658. Swartz l. c. p. 97. So. Bot. t. 406. f. 2. (et f, 5. alutacea). — P. coch- leata Linn? Sowerb. t. 5. Fries syst. 2. p. 50. Hab. in "as abieguis aliisque ad ligna putrida eo- rumve ragmenta passim. i Major ceteris nostris, utpote saepe ultra binas uncias et alta et lata, simulque basi suà produclà melius enutrita et convo- luta, hinc etiam extus glabra. 2095, PEZIZA repanda: basi producto - radicata. subin- - fundibuliformis intus fusca margine repanda, extus albicans alulacea levis. — Z7ahlenub, ups. nm. 1093. Fries syst. 2. p. 51. , Pers. ie. ptet, pé Ag. to 9n. f. 2, (pallidior). — P. coronata Jacqu. misc. 1. p. 140. £. 10 (major). | Hab. in caudicibus putrescentibus abieUnis aliisque. FUNGI 981 Praecedente minor, sed firmioris snbstantiae et hinc etiam utrinque magis discolor, 2094. PEZIZA vesiculosa: basi prodncta intusque cava primum globosa demum campanulata ore crena!a in- itus uimbrina extus [urfuraceo - albescens. — Soterb, fung. MEN Fries syst. 2. p. 52. Hab. in fimetariis rarius, Magnitudine et colore fere P. umbrinae, sed substantia ut locus longe aliena fere coprinoidea. 2095. PEZIZA cerea: basi producta in stipitem solidum obconicum , supra infundibuliformis lutescens re- panda, extus albescens. | Somwerb. fung. t. 5. Swartz | c, p. 99. Pries syst, 2. .p. 59, [n Hab. in cortice vaporariorum eestate passim. , A praecedente longe diversa videtur substantia sua uni- formi cerea interdum digitum crassa. 2096. PEZIZA Craterella: stipite longissimo radicato — cylindraceo, cupula hemisphezrica levi disco fusce- scente. Jede. st. cr, 2. p. 55. t. 19. f. €. Swartz | c. p. 100. Fries syst. 2. p. 56. B. macropus: major extus magis villosa. Somerb. t. 50. Bolton t. 96. | Hedw, st. cr. 2. p. 54. t 19. f. B. Hab. in terra molli vegetabili etiam carbonaria ex. gr. ad Skinskatteberg Vestmannie; 8 in regionibus au- stralioribus. Maxime variare videtur superficie exteriore secundum ter- rae indolem; in terrà carbonaria tota glabra stipite nigricante; in terrà vero a vegelabilibus putridis orta extus villosa, vege- tior, pallidior, 2097. PEZIZA tuberosa: stipitibus elongatis flexuosis ^— tübere nigro difformi innatis, cupula infundibulifor- mi spadicea. 4JZedwig st. cr. 2. p. 33. t. 10. f. b. Sowerb. fung. t. 65. Swartz Ll. c. p. 99. Fries syst, 2. p. bg. | Hab. in nemoribus e radicibus (Anemones?) vel stro- bilis tectis surgens. Stipes tenuitate fili eximie Íílexuosus ob locum subterra- neum. 982 CRTPTOGAMIA 2098. PEZIZA Ciborium: cinnamomea, stipite gracili Imvi basi radiculoso-fibrilloso, cupula urceolata. 74. Dan. t. 1070. f. 1... Fries, syst. 22 poa, Hab. in paludosis iuter muscos regionum marilimarum ex. gr. Reften Scanie et Hopseidet Finmarkie. Alütudo paullo plus quam unciae, sed latitudo urnae sub- cylindricae tantum aliquot linearum. 2099. PEZ!ZA arenaria: sessilis radicata fusca extus . verruculosa primum globoso-campanulata demum di- latata lacerata. Osbect Fet. Ac. H. 1gB5- p. 2üd. £6. 7. f. 1-4. Swartz ib. 1012. p. 98. Fries syst. an yt 55! Hab. in arena volatili humida submarina Svecie me- ridionalis. i Cupula demum unciali latitudinis, radicibus plures uncias lonosis. 2100. PEZIZA granulosa: sessilis minuta subglobosa demum explanata pallida rubicundave extus rugoso- granulata margine pellucide papillata. Swartz f. c, piiob. Fmnes syst. 9./p. 60,* Lor. Deom) 1. 6535. f-.2- (scabra). ^ Hab. iu fimo equino (pallidior), vaccino (rubieundior). Ex mninimis parum ultra lineam lata, nis? m fimo vaccino semiuncialis, — ^ 2101. PEZIZA umosa: sessilis carnosa scutelliformis clabra sangvineo -ruhra margine levi. £/or. Daz. 1.056. (4,3. Bulla. fx oau fa Je dre RAO. ie Q0. aysi. 9. Dic T ; Hab. in humo sylvarum subuda passim. Lüam ex minimis plerumque liuea non latior, sed firmula. 2102. PEZ!ZA. fascicularizs: sessilis ca&spitosa turbinata subcoriacea difformis rugoso-farinacea disco salurate lusco. | Alb. et. Schwein. pqoid. 4.12. quu Erces syst.-2. p. 99. €xs8. n. 291. B.corylina: subclausa coriacea extus albo-furfuracoa, Hab. in ipso cortice Populi epidermidem penetrans frequenter, sed 5 in ligno Corylorum et Alni per corlicem erumpens sallem 1n Svecia media copiose. FUNGI | 983 Praecipue f longe durior omnibus ceteris, diutius, forsan ultra annum, persistens, revera coriacea, saepe inaperta ma- neus et tamen compressione fere unciam lata, forsan nimium ad genus Cenangii accedens. 2105. PEZIZA purpurea: subsessilis infundibuliformis subcoriacea extus pruinoso -carnea, disco demum explanato difformi purpureo. Zfed;wig st. cr. 2, p. 65. t. 22. f. A. Fries syst. 2. p. 77. Hab. supra basin residuam Quercus Üpsalie, O- strogothiz raro. Cupulae interdum in latitudinem unciae explanantur, tunc parum elevatae. 2104. PEZIZA coccinea: stipite turbinato breviter ad- "^ Jpresseque tomentoso albido, cupula infundibulifor—- mi: disco saturate coccineo, Jacqu. austr. t. 155. Bolton fung. t. 104. |.Sowerb. fungs. t. 15. (epiden- dra). Joffm. ves. cr. 2. p. 27. t. 7. f. 5. Hab. in ramis delapsis humo uda (íaginea?) tectis re- gionum ausiraliorum verno tempore rarius. Variat inter lin. et unc. maguitudinem, plus minus stipitata, sed semper elegantissime extus alba intus coccinea. 5| — 2105. PEZIZA Ahemzspherica: sessilis, cupula hemi- |» spharica cerea extus sordide viliosula: pilis fascicu- latis, margine longius ciliato, disco albo -glauce- scente. Zoffm. veg. cr. 2. p. 28. f. 7. f. 6. Swartz L'c. p.ixor, Jor. Dan. t, 656. f. 1, Prizes *eyst, 2. D. Od. P. fasciculata JTed:s. st, cr. 2. p. 1^. t. 4. f. B. Hab. in terra sub arboribus frondosis. Substanüa tenuis sed firmula. Cupula plerumque aliquot lineas lata, extus fasciculis sparsis pilorum tenuissimcrum, margine ciliis arüiculatis (Confervoideis) fugacibus. 2106. PEZUZA scutellata: sessili - adnata applanata ex- |. tus margiuem versus selis nigris strictis hispida pal- lida, disco dilutius miniato. Zizm. svec. n. 1272. : Sowerb. fuRg. t. 24. Fries syst. 2. p. 605. Hedtw, Sí. cr. 2. p. 131. 0, 5. f. B. (hiita). 3! Hab. in terra circa caudices abietis etc, locis humidis passim, g8á |. CRTPTOGAMIA Circiter tres lineas lata, setis fere semper inflexis copiosis latius marginata. 2107. PEZIZA stercorea: sessili- adnata gregaria tota fulva exitus superne setulis badiis erectis ciliata. Pers. &yn. p. 120. Fries syst. 2. p. 07. P. scutellata .bo/ton fung. t. 100. Hedw. st. cr, 2. pz ie £d RA. Hab. in fimo bovino etc. locis humidis ubique. Praecedente minor vix duabus limeis latior, setulis tenuio- ribus paucioribus ciliata, ut color substantiae optime pelluceat. 2100. PEZIZA virginea: nivea, stipite tenuissimo deor- | sum attenuato, cupula hemisphzerica tenui extus villo conferto patulo. Pers. sym. p 655. Swartz l, c. p. 102. Fries syst. 2. p. 9o. Sowerb. fung. t. 65. (Bob). FI. Dam $ o6. f 4& dod Hah. in ramulis delapsis arborum frondosarum ex. gr. Betulz. "Tantum lineam unam et alta et lata, sed distinctius pilosa. 2109. PEZIZA. corticalis: stipite tenuissimo brevissimo, -cupula extus flocculoso-tomentosa e cinereo rufe- scente, intus albescente, ers. sym. p. 651. Swartz Ll c.p.1o1. Fries syst. 29. p. 9621. ! Hab, in 1pso cortice ex. gr. Coryii Upsaliee etc. Per epidermidem erumpens sessilis videtur et firmula, sed in cortice denudato considerata tenuiter stipitata esse reperitur. 2110. PEZIZA. bicolor: subsessilis globosa albide tomen- tosa, disco subaurantiaco. Sowerb. fung. t. 17. Fries syst. 2. p. 92. : Hab. in ramis delapsis Quercus etc. passim. Vix plus quam lineam lata altaque, tota bicolor. 2111. PEZIZA. calycina: erumpens, stipite crasso tur- binato lutescente glabro, margine aibide tomentoso turgido, disco carneo elevato. edw. st. cr. 2. p.- 64. i£. 22. f. B. Fries csyst. 2- pot ER Hab. in ramis dejectis putrescentibus Bini sylvestris. Praecedentibus durior et magis valide fasciculatim per corti- cem erumpens, lineas paucas longa, margine discolori quasi calycino singularis. | "o3 FUNGI 985 2112. PEZIZA flammea: e conceptaculo nigricante erum- pens firma subglobosa unicolor flammeo - rubiginosa strigoso- villosa. — ibert. et Sclugein, p. 519. t. 11. f. 7. fries syst. 2. p. 96. Hab. in ligno denudato indurato P yri Mali etiam Upsaliz. Ut ex ipso ligno maxime duro enata ita et ipsa ceteris fir- mior. Constare videtur strato triplici: extimo nigro lhgni, medio fulvescente villum gignente et intimo albidiore disci; sed interdum exümuim magis obliteratum ut versus n. 2110. recedat, praecipue cum in superficie interna non radiante ligni sedeat. 2113. PEZIZA strzgosa: sessili - adnata applanata nigra strigosa disco dilutiori. Zrzes obs, 3. p- 304. syst 2. 101. exsicc. m. 156. Hab. in culmis dejectis graminum. Minima vix lineam lata, setis nigris divergentibus diame- trum totius disci saepe longis eximie radiata. 2114, PEZIZA ZAose: sessili-innala subcoriacea concava — . sübtomentosa spadicea, subiculo tomentoso concolore. Pers. obs, 2. p. 62. Fries syst. 2. p.109. exs. n. 252. Hab. in epidermide ramorum aridorum Rosarum. Subiculum late effundit, sed cupulae vix semilineam latae. 2115. PEZIZA fusca: cupulis sessili-innatis membrana- |. €eis concavis fuscis demum explanatis cinereis, su- biculo rugoso tomentoso iusco. Pers. obs. 2. p. 83. Fries syst. 2. p. 109. exsicc. n. 292. Hab. iu epidermide ramorum aridorum Pruni etc, Subiculum crassius quam in praecedente, sed cupulae tenuiores. 2116, PEZIZA pinicola: obovata extus rugoso- radiata sulcataque fusco -nigricans, margine inflexo conver- genter fimbriato, disco expallente. Zres syst. 2. p. 115. exs. n. 162. (Phacid. fibrosum) et z. 294. (Pez. farinacea £). Hab. in cortice Pini sylvestris passim. | Cupulae in cortice juniore magis aggregatae minores, in adultiore solitariae et majores vix tamen lineam latae. Ce- nangio ferruginoso forsan nimium aífinis. 986 CRYTPTOGAMIA 4 2117. PEZIZA firma: stipite subfiliformi deorsum at- tenuato nigrescenteque flexuoso, cupula infundibuli- formi demum dilatata dilute fusca. Pers. syn. p. 658. Fries syst. 2. p. 117. Bolt. fungi £. 105. f. 5. Hab. iu cortice squamoso ramorum dejectorum Betulz. E rimis et stratis corticis fusci exit stipitibus interdum plus quam unciam longis, sed cupulis triplo angustioribus. 2110. PEZIZA virgultorum: stipite subfililormi flexuo- so, cupula fuscescente infundibuliformi. | F7. Dan. 2, 1010. fJ. 2." fTedge. st. cr. 2. p. 33v. amr em. (CR. fuugoides). ries syst. 2. p. i110. Swartz lL. c. p. 105. (frucligena). Hab. in ramulis delapsis Amentacearüum, rarius in glandibus Quercus, strobilis Alni etc, Praecedenti valde similis et forsan nimium affimis, vix nisl tenuitate et colore dilutiore ab illa differens. 2119. PEZIUZA. Iutescens: lutescens minor, stipite brevi subcylindrico, cupula hypocrateriformi orbiculari. Hed. st. cr. 2. p.50. t. 9g. f. C. Fries syst. 2. p. 120. Hab. in ramis abiet'inis dejectis rarius. Ex minoribus vix linea altior et latior. 2120. PEZIZA coronata: pallescens, stipite cylindraceo, cupula concava margine dentibus selaceis coronata. Sipariz Ll. cv p.05. Fries syst. 92. p. 120. (For. Dan. t. 1016. f. 5. Bolton t. 106. f. 2. lignatilis). Hab. ad caules delapsos herbarum ex. gr. Urtice, vel in ramis Betulz. Stipes 1-2 lin. longus, cupula lineam lata: dentibus pri- mum conniventibus dein erectis. 2121. PEZIZA bryophila: stipite setiformi albescente; cupula infundibuliformi pallida rosellave. ^ Pres syst. 9. p. 119. Flor. Dan. t. 1016. f. 1. f£. pyriformis: FHedw. st. cr. 2. p. 52. t, 10. f. A. Hab. in alis muscorum Bryoideorum presertim Fin- markie frequenter, cestivalis. Capsulam Dryi mutatam fere refert cupüla lineam unan; non lata in stipite circiter tres lineas longo. Tota subpellucida est. Ceterum propius ad terram enata latior (ut in Fl. Dan); - | sed altius in musco tenuiori orta angustior (ut in fig. Hed- wigi) evadere videtur. 2122. PEZIZA. aibidula: albida tenella, stipite filiformi |» sursum incrassato, cupula demum explanata inte- gerrima margine obtusiusculo, JZedw:is st. cr. 3. p. 80. t. 9. f. B. P. cyathoidea Fries syst. 2. p. 124. Hab. in caulibus herbarum et. culmis segelum putre- scentibus passim. Süpes vix bilinearis, cupula lineam lata. 2125. PEZIZ A PAiala: stipite brevi attenuato levi, cu- A, ——— -— — pula cyathiformi integerrima sordide flavescente di- sco subspadiceo. /7or. Dan. t. 1070. f. 2. Fries Syst. 2. p. 129. Hab. in ramis putridis Alui incanz ad Tromsó Nordlandie alibique. Majuscula, circiter duas lincas alta et tres lata. 2124. PEZIZA «cruginosa: cruginosa, slipite brevi, cu- 7 pula turbinala expanusa subíflexuosa: disco albicaiite. Pers. syn. p. 617. Flor. Danm.: t. 55^.. f. 2, (Hel- vella). Fries syst. 2. p. 150. obs. 2. p. 257. Swartz l.. c... p. 105. Hab. in ligno putrescente Quercus, Betule etc. Paucas lineas alta, difformis et hinc ad varia genera relata ; sed facile diguoscitur aerugime lucente, qua lignum imbuit, uude Smolandis ÜUgsg/eved, quod a Bysso olim derivavit Linnzus Í[l. sv. n. 11686. 2125. PEZIZA citrina: extus citrina, slipite obconico " crasso, cupula plano-concava undulata: disco flavo. Hedw. st. cr. 2. p. 28. t. 6. f. B. Fries syst. 2. p. 151. Hab, in lignis denudatüs putrescentibus Betule, Quer- cus etc, Substantia fere ceracea firmula et formam et colores exsic- catione conservans. Altitudo et latitudo circiter lineae. 2126. PEZIZA herbarum: subceracea alba subsessilis, ^. cupulis plano-convexis adpressis. Pers, syn. p. 664. Fries syst. 2. p. 156. exsicc, n. 251. Hab. ad caules Urtice etc, Cupula vix lineam lata. 988 CRIPTOGAMIA 2127. PEZIZA cinerea: sessili adnata mollis scutellata ciuerea, margine integerrimo albidiore, ^ Sowerb. fuug. t. 65. Fries syst. 2. p. 142. Hab. ad ramos puirescenles in sylvis ubique. Cupülae demum daas hineas latae evadunt. 2120. PEZIZA. lacustris: sessilis applauazta ceraceo-mol- lis fuligineo- nigricans. — ries syst. 9. p. 145. ex- SLCC. H. 1725. Hab. in culmis Scirpi lacustris natantibas ad la- cus sylvestres. Vix linea dimidia unquam latior. 2129. PEZIZA .Lecideola: sessili-adna'a minuta sübcor- nea concava nigra crusta cinerasceníte insidens. fries "Sys. 3. p. 151. obs. i. p. 100, 4. 4. in Hab. in lignis denüdatis ete. [requenter. Vix puncto major est, sed perennis. ! | 215o, PEZIZA compressa: sessilis tenuis nigerrima ex-- siccala compressa coneheformis disco planiusculo. Fries syst. 2. p. 152. Hab. in lignis durioribus nudis, perennis. Etiam Up- salie 1n Py:o Malo lecta. Nudis oculis forma punctorum vix discernibilis, sed sub lente valde regularis et uniformis elliptica: directione ex fibris ligni minimie pendente. i 2181. PEZIZA acicularis: candida glabra. stipite aci- culari subramoso, capitulo convexo. Fries syst. 2. p. 156. Swartz [. c. p. 16. (Kelotium). Helv. agaricitormis Bolton fung. t. 9B. f. 1. So- erb. fung. t. 57. / Hab. in truncis cavis pülrescentibus Quercus passim. Gregaria et hinc etiam passim inferne ramosa, tenax et diü pérsistens. Stipes interdum unciam longus; capitulo 1-2 lin. lato. 499, PATELLARIA. Fries syst. 2. p. 158. Receptaculum patelliforme (Lecidez) semper apertunti margiuatum : superficie fructificante continua, ob the- culas conna!as, nullis paraphysibus interstinctas, semi- nula ejicientes. — JFungillus lentus Pezizam denique nimium carbonaceam referens. FUNGI 989 2152. PATELLARIA atrata: aspplanata nigra, mar- gine tumido, disco subpruinoso. Zries l.c. p. 160. Hediw. st. cr. 2. p. 61. t. 21. f. A. (Lichen). Hab. ad ligna et cortices emortuos arborum frequenter. Perennis est et demum dewritie non tantum omnibus Pezizoideis praevalet, sed etiam Lecideis. Patellulae circiter lineam latae. 5oo. ASCOBOLUS. Pers. disp. meth, p. 35. Fries syst. 2. p. 161. Octospora spec. Hedw. Receptaculum orbiculatum submarginatum: disco demum convexo ob theculas super paraphysibus denique elon- galeas, liberas, nudas, sepe elastice dissilientes furfuris- que instar dilabentes: seminulis nigris (fere ut Aga- rici coprini). — JFungillus inter Pezizoideos maxime mollis et laxus, arrhizus, post paucos tautum dies se dissolvens et disparens. 2158. ASCOBOLUS furfuraceus: fusco-virescens ex- terne furfuraceus. Pers. sym. p. 676. Fries syst.2. p. 165. Swartz Vet. Ac. Handl. 1812. p. 107. Pez. stercoraria Sowerb. funs. t. 18. Bolton. t, 109. f. 2. (fusca). (8. minor: O. porphyrospora ede. st. cr. 2. p. 25, E2007. 4)? Hab. cpu bovino frequenter (8 in equino). Cupulae 1-2 lin. latae per se virescentes, sed demum the- culis nigrescentibus emersis obfuscatae. 580, BULGARIA. Fries syst. 2. p. 166. Octosporz elastice Hedw. Receptaculum orbiculatam marginatum subtus ventri- coso-lurbinatum intusque gelatinosum: membrana fru- ctificans inter paraphyses persistentes theculas elasti- cas emiltens, — /ungi substantia magis quam im Pezizis p. s. d. tremelloso-gelatinosa elastica crassa arrhiza terrestri in spec. 1, sed lignicola in ceteris. 2154. BULGARIA 7/obosa: umbrina, subtus globoso- ventricosa cavaque demum rugosa, disco plauo. Fries l. c. — Lycoperdon truncatum Ling. syst. veg. ed. Murr. p. 901. Hall Vet. .4c. H. 1012. P* 1. f. 1. (Pez, Burcardia). | | E Flor, Spec. 69r odas 990 CRTPTOGAMIA Hab. ad terram argillaceam supra muscos et folia de- lapsa in pinetis humidis Svecie medie prope Mà- laren, ut ad Vesterás in Bjórnón, juxta Upsala, et ad oras Sudermannisz. Fungus saepe magnitudinem pugni attingens, arrhizus. 2155. BULGARIA zzquinans: turbinata firma, extus ru- gulosa furfuracea umbrina, disco planiusculo nigri- cante. Fries L|. c. p. 167. Aspegren bleking. p. 95. — Pers. syn. p. 6351. (Peziza). |S$«eartz l. c. p. 18. Pez. infundibulum Zfoffm. veg. cr. 2. p. 22. t. 6. f. 2. 1iOctosp: elastica JMMedio. isfuecrsdoop. aS db. JL E. Pez. polymorpha ZZor. Dan. t. 464. Müller Vet. ooo Hc. Handl. 1762. p. 105-115. t. 5. (Limsvamp). Hab. e ligno erumpens in caudicibus Quercus et Fagi. Circiter unciam altus latusque, primum velo saepe quin- quelaeiniato: clausus, intus solidus eximie gelatinoso-elasticus; 2156, BULGARIA sarcoides: polymorpha fivmula in- carnato -rubra, extus demum subvenosa, disco ex- cavalo, Jrzes [. c. p. 160. Pers. syn. p. 655. (Pe- Zziza. Jatcqu. misc. 2. D. 37908€192 (upghemb.. 27. ^ JDan. t; 1017. f. 1. (P. carnosa) et f. 2. (P. turbi- nata) JHedw. st. cr, 2. p. 26. t. 7. 5B. (Octocar- nea). .Bolton t. 101. f. 2. (max. evolut.). | -"Hab. in truncis putrescentibus Qvercus, Sorbi etc. passim. - | 9 i p.i Plerumque scutellifonmis 2-23 lin, lata marginibus primum plicato-inflexis ut in praecedente, sed interdum (ut in fig. Bolt) uncialis difformis, semper tamen colore et substantia .gelatinosa | dignoscitur. 5639 D T1 FO TX. "Fries syst.2. p. 169. Receptaculum orbiculatum planiuscilum, nunquam clau- ^sum submarginatum: disco primum tenui dein gelati- "mose tumente et se corrugando deliquescente. — 7un- Elus primum "tuberculiformis, dein pezizoideus, sed "stipite crasso suberoso perenni. (quamvis nom revivi- '"Scente)- et" fructificatione fere. Tubercularice. 2157. DITIOLA radicata: stipite obconico tenuissime albo-tomentoso, disco planiusculo aureo. Z'rzes .c. FUNGI 991 Alb. et Schwein. p. 540. t. 8. f. 6. (Helotium). ' — Leotia tuberculata Z7. Dan. t. 1578. f. 2. Hab. e ligno etiam fabrefacto Pini sylvestrris e- rumpens ubique. Longe radicata e vasis vel septis radiantibus ligni provenit et instar clavellorum infixorum firmiter sedet, interdum li- neas duas extra lignum prominens: disco demum fere ejus- dem mensurae latitudinis. Quin radicula sua lignum disten- dente ad destructionem ejusdem multum conferat, nullum est dubium. BOUT Y NPPTAUNST S. Tode fung. meg. 1. p. 23. Fries syst. 2. p. 173. Peziza spec. Auct. Receptaculum cyathiforme obtuse marginatum subcor- neum; membrana seminulifera fatiscente, — ungillz duri nigrescentes:. rarius simplices per epidermidem erumpentes ut spec. prim., plerumque compositi in cor- tice nidulantes more Spheriarum plurimarum. 2150. TYMPANIS rangule: simplex turbinato -trun- cala nigricans, disco umbrino marginem obliterante, Fries ds 8 exsicc. n. 102. ZIspegren bleking. p. 96. Hab. in cortice ramorum exsiccatorum Frangule. Lineam vix lata. 2139. TYMPANIS cozspersa: cespitosa, cupulis eleva- tis medio impressis demum undique albo - pulveru- lentis. ries syst. 2. p. 175. exsicc. n. 12 ef 371. Pez. conglomerata J7'ahlenb. lapp. n. 1095. Hab. in ramis emorluis Sorbi, Alni incans etc. ubique. Caespes saepe duas lineas latus, sed cupulae singulae fere quadrantem lineae tantum emetiuntur. 2140. 'YMPANIS saligna: connata subelongata margi- nata nitidule atra, cupulis subimmersis. 7'ode L. c. t£. 4. f. 57. F'ries syst. 2. p. 176. Hab. in ramis emortuis Salicum ex. gr. caprae Lapponisa raro. | Tota fere uniformis interdum lineas aliquot emetiens, cu- pulis valde inconspicuis. 992 CRTPTOGAMIA 504, CENANGIUM. Fries syst. 2. p. 177. Receptaculum plerumque compressum, ideoque diu clau- sum permanens, demum discum arescentem aperiens; marginibus semper valde involutis. — Fungi: coria- ceo-arid;, plerumque fasciculatim e cortice erumpentes. 2141, CENANGIUM f/erruginosum: gregarium rugoso- pruinosum cervinum, disco demum aperto lineari lutescente. — Tries. syst. 2. p. 109. -exsue. w. 292. Aspegren bleking. p. 96. — | | Hab. in cortice juniore adhuc virescente Pini syl- vestris passim. Circiter lineam et altum et latum. 2142. CENANGIUM pinastri: varium rugosum atro- nitens, disco albescente vel oblongato (marginibus in- volutis) vel subrotundo (marginibus in frustulas dila- bentbus). ries syst. 2. p. 184. exsicc. n. 55. Pez. Hysterium 77ahlenb. lapp. n. 10902. Hab. in cortiee abiegno frustuloso. Hujus cupulae minus elevatae, saepius orbiculares, semi- linea parum latiores. 2145. CENANGIUM quercinum: adnatum lineare fle- xuosum pruinosum cinerascens, disco demum aperto pallidó. Jrzes syst. 2. p. 109. exsice, n. 150. Pers. syn, p. 100. (Hysterium). Hab. in ramis Quercus nuper emortuis frequenter. Primum vermiculi instar sub epidermide serpit, aliquot li- neas longum; labiis elevatis aridis; disco demum vix-seimili- neam lato. Ad genus insequens accedit. 505. 2S WoE- C. 3 TUS. Pers. obs. 2. p. 73. Fries syst. 2. p. I9r. Receptaculum vix ullum, sed membrana fructificans im- mersa cortici vel ligno, per se marcescens. — Zun- gilli, ut videtur, ort a succo per vasa radiantia ex- sudante. 2144, STICTIS radiata: orbicularis, limbo niveo sub- lacero pulverulento, disco minore virescente. Pers, FUNGI 9923 . syn. p. 674. Swartz Vet. .Ac. H. 1812. p. 107. (Pe- ziza), F'ries syst. 2. p. 194. — /Pahenb. lapp. n. 1094. Hab. in ipso cortice denudato molli Salicum etc. Vix semilinea latior, initio orta e vesicula in septis radian- tibus corticis constituta. 2145. S'TICTIS parallela: striceformis rufescens in sic- cis nigra. ries syst. 2. p. 197. exsicc. n. 95. I'ah- lenb. lapp. n. 1012. (Hysterium). Hab. iu lignis denudatis lzvibus praesertim Juniperi. Striae saepe ultra lineam longae, sed tenuissimae, exitum .Septorum radiantium ligni optime denotantes et tegentes. 2146. S'TICTIS verszcolor: suboblonga, margiue elevato, disco ex albo fuscoque vario. Z'rzes l. c. exsicc. n. 276. spegren bleking. p. 96. Hab. in lignis arborum frondosarum, Margine evidentiore et magis elevato ad praecedentis gene- ris ultimam speciem quodammodo revertitur. Itaque quod- cunque septum radians ligni non insignit ut praecedens. bob. ASA HL I CAU. L AR I4A. Link in Berlin. Mag. 1802. p. 42. et 1816. p. 45. Exidia. Fries syst. 2. p. 220. Receptaculum subgelatinosum horizontale subfoliaceum, supra tantum fructificans papillis duriusculis. — Fungi plerumque solitarii, majores, lignatiles, serotini, mi- nus persistentes , exsiccati membranacei, minus re- viviscentes quam "JT'remelle. 2147. AURICULARTIA Jude: sessils concava flexuo- sa venoso- plicata olivaceo- cinerea subtomentosa. Martius erl. p. 459. Fries syst.2. p. 221. (Exidia). Tremella Auricula 74222. svec. n. 1157. spec. pl. ed. 2. p. 1625. Bolton fung. t. 107. Hab. ad truncos Sambuci regionum meridionalium rarius. Latitudinem trium unciarum interdum attingit. 2148. AURICULARIA . Sagarum: stipite brevissimo excentrico obliquo, limbo repando subtus punctato- scabro fusco-nigrescenle. — Ztetz. Jet. Ac. H. 1769. p. 249. (Tremella). Fries syst. 2. p. 225. (Ex. re- cisa)M. Jspegren bleking. p. 96. Hab. ad ramos putrescentes Salicum rarius. Latitudo £-1 unciae, Humida valde turget. 994 CRYTPTOGAMI1A 2149. AURICULARIA 5/andulosa: effusa subapplanata crassa undulata subtus cinerea sublomentosa supra papillis conicis spiculosa. Fries syst. 2. pu vos, Hoffi. veg. cr. 1. p. 57. t. 8. f. 1. ('Erem. arborea). Hab. ad truucos et ramos. Maxime varia forma et magnitudine. 5o. T;,h, EM BELL. A. Linn. gen. ed. Schr. n. 1669. 'Treo:elloidea: Link P. Mag. 7. p. 33. gen. 12-14. Receptaculum gelatinosum subpellucidum lobatum, utrin- que simile fructificansque leve: semiuulis dispersis (vel innatis zm spec. u/t.) sine ullis theculis. — Z'ungt pre ceteris tremulantes, sed basi compactiore intra corticem radicantes et se nutrientes, forma varia iu- terdum cylindrica in spec. ult. 2150. TREMELLA frunbriata: csespitosa erecta purpu- reo-nigrescens, lobis flaccidis incisis margine undu- lato-fimbriatis. Zrzes syst. 2. p. 212. | Hoffm. Vem er. 1. p. 3201,00. (fi vt E EE Hab. ad truncos et ramos putridos praesertim Alii lo- cis humidis. Altitudo 3-4 unc., lacinüs latitudime digiti minoris, cras- sitie lineae. Post exsiccationem in aqua reviviscit et colo- rem citrinum edit. 2151, TREMELLA ;nesenterica: expansa gyroso-plicata pulposa aurea demum seminulis coucoloribus inqui- nans." Atebz. J/et. o. Huandl vvou. pus dad Tadgus misé. 1. p. 142. £4 15. Fries syst. 9: p.214. Hof m. veg. cT. 1. p. 91. f. 6. f. & (aurilormis) e£ p. 55. t. y) A EE (mesenterica). | Hab. in ramis arborum lrondosarum delapsis frequenter. Magnitudine et forma maxime varians ut ex figg. Hoflm. patet. 2132. TREMELLA juniperina: ccespitosa digitata fulva, ramis subcylindricis apice fimbrialis. nnm. svec. n. 1155. lfeb. gott. 277. Ho]fm. veg. cr. 1. p. 55. 4. 7. f. 2. (digitata). — Gymnosporangium clavarie- forme (et .conicum ?) Decand. fl. fr. 9. p. 217. — Podisoma Link B. Mag. 5. p. 9. — Puccinia Pers. &ymn. p. 220. à ; ; Hab. in Juniperis langvescentibus primo vere ubique, frequentissima Uplaudie, Lapponic. FUNGI 995 Paullo ultra unciam longa, ramis pennae crassitudinis, ob structuram farctam non parum rigidulis. Dog. "D'"APCO'R*Y M'Y C'E"B8 Nees syst. p. 89. Fries syst. 2. p.228. Receptaculum subglobosum carnoso-gelatinosum intus structura radiosum, demum pellucidum subdelique- Scens — Fungillus: e lenis lacrymce instar exsudans. 2155. DACRYMYCES willutus: demum plicatus luteo- aurantiacus. /JNees l. c. Frzes [. c. — 'Trem. deli- quescens JJecand. fl. fr. 2. p. 91. — 'l'rem. abietina Persoon obs.-1. pivn6. Hab. in lignis nudis presertim Abietis, apud nos ad sepimenta usitatis, ubique. E vasis radiantibus ligni erumpit fere Ditiolae in modum, sed omnino sessilis est, plerumque lineam tantum latus nisi per plures annos vere reviviscens magis iucrescat. 5opumA G,Y BR, L;USM, Fries syst. 2, p. 231- Receptaculum subglobosum ceraceum leve, intus stru- clura radiosum: superficie demum fatiscente, — Fun- gili minimi punctiformes e lignorum vasis radianti- bus exsudantes. 2154. AGY RIUM rufum: sphericum compactum incar- natum demum rufo-fuscum. ries l. c. exsicc. n. 252. — in ligno abietino. — Przcedentis forsan sta- lus maxime diminutus et marcescens, 2155. AGYRIUM cesizum: spheericum subliberum al- bido-cesium 4. c. exsicc. n. 279. — inligno Juniperi. $i S CILERO TIU, Tode meg. p. 2. Fries syst. 2. p.246. Subrotundum subcartilagineum superficiale et arrhizum: seminulis subinde pruiuc instar emergentibus. — Fungilli minim à succo ex herbis vel arborum par- tibus annuis exsudante orti, ne dicam constituti. 2156. SCLERO' TIUM Zrassice (semen): globosum li- berum ex albido spadiceum demum corrugatum ni- gresceus, intus album. — ries 4. c. exsicc. n. 69. Bolton t. 119. f. 2. (Spheria). Bergüi F'et. 4c. H. 1765. p. 208. (sir tll 996 CRTPTOGAMIA 8. varium: subadnatum demum nigrum. Fries I. c. p.257. Hoffm. veg. cr. 2. p. 180 t. 5. f. 2. (Elvella). Hab. in Brassica « supra terram £8 sub terra Supra terram 1-2 lin. latum, sub terra ut magis difforme etiam latius, e quo varietates luxuriantes Brassicae derivare voluerunt creduli Hortulani, hinc famosum, Svecis Ká/fró. 2157. SCLEROTTIUM durum: adnatum depressum ob- longum difformeque nigrum intus albidum. — Fries l.c. exsicc. m. 210. — inu caulibus Umbellatarum etc. — ubi in formam Sticus fere redigitur. 2158. SCLERO'TIUM gopulinum: — salicinum: etc. iunata subangulata nigrescentia — sub epidermide a o horum foliorum orla. 511. RHIZOCTONWIAX. Decand. fl. fr. 2. p. 271. Fries syst. 2. p. 265. Difformis concrescens, carülagineo - carnosa, intus con- iex!u et colore similis, fibris radicalibus conjuncta et adnata, — F'ungilli in radicibus plantarum subter- ranel. 2159. RHIZOCTONIA Muscorum: luteo-fulva, fila- mentis expansis pallidis. "ries [. c. exsicc. n. 174. Hab. ad radices Schistidi1i ciliati rarius. 512. SPERM OED ITA. Fries syst. 2. p. 268. Varia rotundata carnoso-farinacea, corlice ex membrana seminum squamuloso vel subpruinoso. — Fungtilius e seminibus Cerealium morbo oedematoso mutatis o- riundus, 2160 SPERMOEDIA C/aeus: corniformis. extus pur- pureo-nigra J. c. — loco seminum Secalis, quibus duplo triplove major ideoque Svecis Mjó/ókor, sed virosa et sepe noxia, lere ut mulli alii fungi plus minus evoluti. ba, PHA LDDBD:. Linn. gen. ed. Schr. n. 1677. Volva duplex: exteriore levi ovata apice sine nexu clausa; interiore ad aperturam pilei adrexa. Aunu- jus subradicalis reliquias pilei sistens. Slipes cellulo- FUNGI 997 sus cilo elongatus. Pileus s. caput campanulatus ex- ius maxime lacunosus et mucosus, apice gerens labium meimbranaceum cum volva interiore primo continuum, inira quod cavi!as tenui membranulà clausa gelatinam forsan etiam seininuliferam edens. Mucus seminalis ium exterioris superficie lum cavitatis demum in semina graniformia, forsan lenticulis N idularigz analoga, con- Hluere videtur. — Fungus in sua subdivisione mire evolutus , perfectissimos fungos stipite simulans , cu- Jus elongatione cavitas ejus quod ad maximam par- tem invertitur, eb stc quasi pileus extus supraque se- minultifer formatur. 2161. PHALLUS zmpudicus: pileo conico reticulato in- C^ ferne nudo patuloque. Z4. svec. n. 1261. Roth- man Pet. 4c. Handl. 1742. p. 20. t. 9. f.i. FI. Dan. t. 175. Bolton t. 92. Fries syst. 2. p. 285. Hab. in lucis amoenissimis regiouis Fagi frequenter, dein rarius usque ad Upsaliam, fiue zstaüs jove adhuc tonante obvius. à Odorem fere cadaverimum longe lateque spargit. Radix longa chordaeformis. Fungus volvis adhuc non ruptis ovum gallinaceum et colore et magnitudine refert, e quo dein sub- ito surgit stipes spithamaeus pollice crassior; pileo denique bis unciam alto mucorem virescentem foetidissimum dispergente. 514. RHIZO?P OG O SN. Fries symb. gast. p- $. syst. 2. p.293. Saccus flocculosus basi fibrillis reticulatis radicatus, de- mum irregulariter rumpens iutus venis anastomosan- libus, quibus adhaerent sacculi partiales. globosi. — Fungus tuberibus Solani sünilis, Sclerodermati magis quam Tuberi cuidam cibario af funis. 2162. RHIZOPOGON uteolus: adpresse fibrillosus la- xe radicans. //. cc. | Hab. in pinetis sabulosis Svecize meridionalis ex. gr. ad ÁAlmás paroecie Femsjó Smolandise occi- dentalis. Magnitudine ut plurimum nucis Juglandis. Odor et sapor nauscosus. 998 CRYTPTOGAMIA 515. ..,.:NNI D. UE A- EUUA. Bull ch p 69. Fries syst. 2. p. 297. Pezizalentitera" Linn. spec. Saccus coriaceus cyalhiformis superne se regulariter a- periens, intus primum refertus pulpa gelatinosa, ne- xuni sacculorum (interdum etiam tegmen eosdem con- servans) demum efficiente. Sacculi lenticulares quasi funiculo umbilicali tantum adnexi vel liberi, — Zun- gult sacculos quasi ova in nido foventes, in lignis putrescentibus precipue sedentes, autumno optime obpiL, maxime inter se affines. | 2165. NIDULARIA striata: obconica hirsuta spadicea imjterue strlata. Bull L0. 12492 m Nowerb. Jung. t. 29. Fries l. c. Bolton t. 102. f. 2. Hoff- JVAT OD. CF. 2, To ds PPIMOE E Hab. ad terram juxta ligna putrida presertim horto- rum rarius. Major sequentibus, interdum plus quam semiunciam alta, supra insertionem lentium (sacculorum) intus striata. Lentes vix lineam latae, pallescentes. 2165. NIDULARIA campanulata: campanulata villosa cinereo-fusca intus levissima plumbea. —Soreerb. fuüns. t./20, .JPraéesiL? c. "SEE Dr. ^ D. Et 409. f24. Hoffm- L c-p:31:0 ao T yathus levis). Aoth catal i. p. 256. (nitidus). — Pez. lentifera Lznun. svec. nm. 1271. Hab. in lignis prcecipue sepimentorum frequenter. Praecedente brevior sed latior, et lentes quoque majores quam in ceteris ultra lineam latae fundo adfixae etiam plum- bei coloris. Attamen minor et angustior varietas y agrestis Fries l. c. etiam occurrit ad sequentem valde accedens. 2165. NIDULARIA Crucibulum: turbinato - cylindrica subtomentlosa ochracea interne farcta materia aluta- cea. ries L0. Holm. ho pem TE spegren bleb. p. 97. | Sowerb. fung. t. 50. (levis). Flor. Dan. t. 105. Hab. in liguis putredine maxime dissolutis humidis rarius. Radice magis caret quam praecedentes, sed superficie tota ilomentosa enutritur, saepe conglomerata, vix tres lineas alta, intus pulpà pallescente magis repleta. FUNGI 999 2166. NIDULARIA fareta: globosa superne membra- nacea fusca intus repleta liquore viscido sacculos li- beros continente. — Ztot/h. catalect. 1. p. 257. t. 7. f.2. Fries symb. gast. p. 5. Hab. in lignis aqua sepe obteciis saltem Smolandisz. Maguitudine plerumque pisi, tam tenuis, ut sacculi interio- res SimicauP Sic nexum cum genere sequente ostendit. A5 MYHLOCOUTGSU'M. Fries syst. 2. p. 304. Materia floccoso-furfuracea globulum difformem consti- tueus et granula seminalia conünens. — Z'ungillus ci- to evanescens fere mucoroideus. 2167. MYRIOCOCCUM pr«ecox: Fries exsicc. n. 70. Hab. ad ligna variasque quisquilias circa Femsjó Smolandiz, primo vere, Fungillus totus tuberculiformis 2-4 lin. latus; materia floc- culosa alba, e qua undique prominent granula puncliformia solida seminulis referta e coccineo fusca. 34x PL BOO d. US. "Tode meg. p. 41. Fries syst.2. p. 308. Link Berl. Mag- 3. p- 32. t. 2. f. 50. Stpes loco sacci exterioris elevaus sacculum seminalem demum evanescentem:. seminulis in massa byssacea contentis. — Zuugillus mucoroideus fünicolus fuga- cissimus, sed tiat loo duriore fere sequentis generis. 2160. PILOBOLU!S ecrystal/inus: süpite obovato deor- sum altenuato, sacculo viridi-nigrescente, "'ode l. c. ibo: RD UBAon t. 155- ]-3x7 (Muc, drc. or. Dan. t. 1080. Hab. in fimo equino etc. Primum totus Spherulam lutescentem refert, dein post ah- quot horas stipes elevatur hyalinus (s. erystallinus) ante diem caducus, sed globulum vel vesiculam relinquens indurescen- tem. Fungillus totus vix linea altior. bao. 5 DILE AR O.B OIL U.S. Tode meg. p. 43. Fries sys: 2. p. 309* Saccus exterior sessilis subimmersus demum stellatim se fiudens: membrana iuterior a fundo se solvens ad 1àhie CRYPTOGAMIA apices elevans sacculum globosum eádem quasi caly- culatum procidentem. — ungillus totus splhieericus. 2169. SPHZEROBOL US ste//atus: sacco flavo-pallescente, ore regulariter stellato. Z4 cc. JT'ahlenb. ups. 7. 1129. — Lyc. Carpobolus Ann. faun. svec. app. p. 550. Somerb. funp. t. 22, "Plor. Dur. t. 065. Hab. inu terra ligno putrido orta precipue intra cau- dices cavos passim. Gregatim crescit initio quasi bysso albida obtectus, qua e- vauescente prodeunt sphaerulae saccorum lineam tantum latae satis coriaceae, demum se findentes in lacinias 5-7 aequales acutas nucleum album intus farinaceum dicto modo elevantes. Per aliquot menses durare videtur. 51. SP H ER I A. Gen. pl. ed. Schr. n. 1684. Fries syst. 2. p» 319. Sacculus subglobosus (spharula) plerumque induratus ni- gerque clausus, denique osüiolo se evacuaus: theculis iuclusis convergentibus demumque cum seminulis dif- fluentibus et gelatiace instar se evacuantibus. — Z'ungus ipse quam maxime varians, adeo ut denique omnino desideretur, superstitibus solis spherulis iisque. dent- que minimis (hinc genus a spherults semper eviden- ibus et solis constantibus dictum): 1) CARNOSO- SUBEROS& : znateria alba fungi quod ad majorem par- iem, constitute n. 70-7á. 2) CouPosiT4 quod ad ma- jorem partem, splhcerulis, s£romate tamen bene definito circumdatis n. 75-95. 5) CoNNEXU& tantum basi vel crusta effusa cominuni magis superfüiciali et nullam maculam definitam ad lignum relinquente n. 19-202. 4) SiumPLICES: spherulis a se invicem omnino sepa- ratis n. 205-220. — quas divisiones ulterius subdivi- sas vide infra s. (. 1) CARNOSO-SUBEROSJE: materia alba sphe- rulas excipiente quod ad maximam gpartein constitute a) marginatce dilatateeque, extus nt- gra, supra disco albo spherulas gerente n. 70. 71. b) elongate subcylindrice, infra sphe- rulis sub epidermide nigra latentibus predt- ic, superne albidiores sterilesque n. 72-75. FUNGI. 1001 2170. SPHZERIA punctata: stipitata turbinata extus ni- gra, disco albo plano spherulis nigro-punctato. :Sowerb. fung. t. 54. Fries syst, 2. p. 550. exsicc. n. 102. JFahlenb. ups. n. 1102. — Linn, sec. n. 1275. Flor. Dan. t. 299. (Peziza). Hab. in fimo equino veteriore passim. Apud nos plerumque brevius stipitata: disco usque ad 5 lineas lato; (margine acuto tenui integerrimo non punctato. Substantia interna suberosa tenax albissima. 2171 SPHZERIA abo-deusta: foliaceo-expansa, subtus libera aterrima nitida coucentrice rugosa, supra al- hida demum cinerascens spherulas per verrucas fa- rinosas emittens, — S. deusta JZloffm. weg. cr. 1. $20. É.do.u. drug SVdlo2. Q0 2942. EX5ICO. TA, 901. JPers. syn. p. 16. — S. versipellis T'ode meg. 2. p. ag. 19.. Tr. 190. Hab. iu terra prope radices cariosas Fagi regionum meridionalium frequenter, dein ad Praxinum Up- salize raro. Latissima omnium saepe palmam aequans, substantia co- | xiacea crustaceo-foliacea vix ullibi lineam crassa, intus et ad margines semper albissima, supra demum strato sphaerularum Oobfuscata. Jstivalis est, nec per hyemem apud nos durans. 2172. SPHZERIA Aypoxylon: loriformis palmatim divi- | sa, superne primo albida membranacea, inferne nigra hirta. | Sowerb. fung. t. 55. Fries syst. 2. p. 527. exsicc. n. i01. .Aspegr. blek. p. 97. Bolton fung. fog. (dieriala).. Holm. veg. cr. 1. D. 31. d. 4 T. 1. (cornuta). — Linn. svec. n. 1207. (Clavaria). Hab. in caudicibus putredine diu corruptis Pagi per | regionem fagineam propriam frequenter. | In longitudinem foliaceam magis extensa quam ceterae, Li- chenem loriformem primo referens, saepe tres uncias longa; sed dein usque ad medium migrescit ibique fructifera incras- Satur. Lignum radicando penetrat fere ut Fungi perfectiores, 2175. SPH/ERIA digitata: oblongo-cylindrica ceespitosa carnoso-suberosa e rufescente atra, apice sterili a- culo albescente, stipite glabro. .£Arh. beitr. 6. p. 7. Fries 4. c... 026, Hoffm,. veg. er. a, gi vti f- 2. (clavata). 1002 CRTPTOGAMIA Hab. ad terram juxta Pagos in hortis per eandem re- gionem ac pracedens. Eidem etiam valde affinis, sed obesior magis perennans. Adhuc magis crassa et carnosa est S. polymorpha l c. Sowerb. t. 69., contra vero S. carpophila Lries exsicc. n. 202. longe gracilior subulata, quae formae diversae forsan a loco non parum pendent. 2174. SPELZERIA capztata: süpite cylindraceojflavo de-- mum intus basique mnigresceute, capitulo ovato- globoso carnoso badio. Jrzes dl. c. FI. Dan. t. 540. Bolton t. 150. (agariciformis). Hab. in Sclerodermate cervino parasitica, ita- que etiam extra regionem Pagi, saltem ad Kinne- kulle usque raro. St Hujus forsan varietas tenuior, a fungo profundius latente orta, est S. ophioglossoides Pers. syn. p. 4. Fries ex- SIcUS de OU. 2) CowPosrT.E quod ad majorem partem spha- rulis, stromate tamen bene definito plerum-. que circumdatis , eoque feresa cortice arbo-. ris primum facto et in superficie ligni defi- nità maculá utplurimum adfixo; a) cupulc- formis caveitatem, intra discum includens n. 75 b) excentrice vel divergenter radiantes n. 76.77. c) supra planum subcequale sphe- rulis erectis parallelis n. 78-02. d) spAc- rulis convergentibus *) circumscrzptis stro- mate atro evidentissimo n. 03-05. **) in cortice definite mutato expansis n. 906-9o. ***) infra epidermidem, sed supra corticem non mutatum, circinantibus n. 91-93. 2175. SPH/ERIA. repanda : cupuleformis subtus corru- gata, margine repando-lacero erecto separato a disco: spharulis parallelis supra stratum albescens. Artes obs, 1. p« 160. 4. 3. f. D Syst, quudAD. ex- Si6cs n. a6. ZH aMenb. ups. n. 1103. - Hab. in Sorbi Aucuparie ligno per corticem e- rumpens frequenter. FUNGI 1005 Haec septentrionalis species apud nos cupulas interdum "unciam latas sistit, marginibus disruptis lineam altis et crassis. 2176. SPHZERIA concentrica: subglobosa atra stratis concentricis spherularum rad antium. —.Bo/toz fung. t. 100. JVY'aMenb. lapp. n. 995. Fries syst. 2. p. 351. exsicc. n. iái. | .Ehrenb, hor. phys. berol. p. 99. t. 10. f. 8. (Eschscholzii). Hab. in Betulis presertim igne adustis per Lappo- niam frequenter aliasque regiones subsimiles rarius, sed in meridionalibus provinciis ad Fraxinum etc. Saltem in Lapponia maximus fungus tolius generis inter- dum pugnum aequans, idque ob perennem suum modum cre- scendi stratis annuis omnino ut PBoleti pereunes stratuosi. Substantia interior omnino ligni carbonati, rigrescenti-nitens, An fungi tales stratuosi in summo septentrione optimi propter brevem ibidem et minus siccam aestatem? In eustralioribus provincis magis fuscescit et sequenti similior evadit. 2177. SPHZERIA fusca: semiglobosa fusca intus con- color, spherulis rediantibus: ostiolis umbilicatus. Pers. ann. bot. — t. 2. f. 5. syn. p. 12. WV/ahenb. ups. n. 1104. lapp. n. 994. ries syst. 2. p 3532. exsict. n. 42. Hoffm., veg. cr. 1. p. 20i diui f. 1. (fragiformis). Hab. in ramis Coryli Svecie temperatioris frequen- lissime, Alui incane regionum septentrionalium. Pisi minoris magnitudinem vix superat. Ab hac S. fragi- formis Fries exsicc. n. 41. extus rubicundior intus magis nigra, magnitudine pisi majoris, in Fagis obvia, forsau loco tantum diflert. 2178. SPH-ERIA mammata: spherulis paucis connatis majusculis parallelis superne liberis semiglobosis pa- pillatis. 7J'ahlenb. lapp. n. 1003. - p? tenuior. S. lanciformis Ties syst. 2. p.562. «0 6x8Lce. M. 73. Hab. in ramis Salicis caprzee et Betule albe presertim. Lapponiz. . Insignis ob sphaerulas majores quam in ceteris, semine Si- napis grandiores, eximie ab initio laeves; quamvis superne separatae, tamen maculam communem.circumscriptam in li- guo bene efficientes. m" 1004 CRTPTOGAMIA 2179. SPHZERIA szigma: explanata irregularis circum- scripla levis demum extus intusque nigra, spheru- lis parallelis ostiolis eminentibus quadricoccis. /fof/- mam veg. cr.1. p. 7. f. 9. f. 2.. SEES sysb. 2. p. 550. B exsiec. n. 46. JT'ahlenb, ups. n. 1107. S. decorticans Sotverb. t. 157. Hab. presertim in ramis Belule crassitudine digiti vel paullo ultra frequenter. Mirum in modum effusa (sed bene limitata) corticem totum tenuem in suam substantiam convertens, plures uncias saepe lata, sed semilinea vix unquam crassior. Hinc ramos betu- hnnos longe lateque quasi decorticans vel epidermide sua privans. Quo latior eo plures maculas adhaesionis habet. 2190. SPHZ/ERIA quercina: suborbicularis convexa ni- . grescens intus subconcolor, ostiolis prominulis te- tragonis. .Persoon syn. p. 2^. t. i. f. 7. b. Fries syst. 2. p. 962. exsicc. n. 145. : "Hab. in ramis Quercus parcius. Plerumque linea parum latior. — Utrum essentialiter ab hac et praecedente differant S. disciformis Hoffman. — Fries exs. n. 71., S. verrucaeformis ib n. 74. alaeque, mihi incertum videtur. 21891. SPHZERIA jlavovirens: inequalis rugosa nigra intus pulverulenta flavovirensque, spherularum ostiolis prominulis punctiformibus. | Joffm. veg.. CT. l1. p. 10. f$. 2. f. 4. Fries syst. 2. p. 9597. ex- Ssicc. n. 222. ) T Hab. in ramis Rosarum etc. rarius. Magnitudine praecedentis, sed singularis virente et pulve- raceo stromate. 2102, SPH/ERIA subcutanea: explanata irregularis cir- cumscripta, spherulis parallelis: ostiolis rugosis e- pidermidem separalim penetrantibus. /ahlenb. lapp. n.1000. ries syst. 2. p. 571. Hab. in ramis Salicis phylicifolie Lapponie. Extensione S. stigmati fere similis, sed eadem crassior: sphaerulis altioribus. 2105. SPEL/ERIA almifraga: convergens subrotunda in- FUNGI ioob5 tus cinerea, ostiolis discretis umbilicatis radiatim corrugatis, . S. prunastri 4 Alni Zries L c. Hab. in ramis Alni glutinosc saltim Upsalize. Corticem Alni penetrat sine evidenti fractura, sed ob sub- stantiam internam fatiscentem cavitales insignes post se relinquit, 2164. SPH-ERIA .Sorbi: convergeus subrotunda inferne nigra superne cortice intus albido tecta, ostiolis e- longatis quiuquangulis subcontiguis. "ries syst, 2. p. 980. exsicc. n. i14. Hab. in ramis Sorbi ubique, etiam Padi Lappouiz. Saepe duas lineas lata et unam alta, supra corticem multo magis denudata quam praecedens. 2105. SPHJ/ERIA detrusa: convergens conica intus lutea basi in lignum detrusa, ostiolis elongatis teretibus, Fries syst. 2. p. 502. exsicc. n. 6. Hab. in ramis siceis Berberidis, Multo angustior praecedentibus, sub corticem ipsi ligno innata, adeo ut decidens foveolam relmquat. Color interior a cortice quodammodo derivari potest. Ostiola interdum ro- strorum longitudimmem accipiunt ut in praecedente. 2106. SPH/ERIA zieea: conica, stromate albo innato, disco truncato farinaceo niveo, ostiolis subproimi- nulis globosis levibus atris. | off m. veg. cr. 1. p. 26. t£. 6. f. 5. Jf'ahlenb. lapp. n. 999. Fries syst, 2. p. 506. exsicc. n. 56. Hab. in cortice Populi ubique. In pagina inferiore corticis verrucas iigías viX lineam laz tas efficit Permultae formae occurrunt huic suniles ex, gr. diatrypa Fries exs. n. 79. taleola ib. n. 78. 2107. SPHZ/ERIA dissepía: laxe circumscripta, spheru- lis sparsis amplis, ostiolis erumpentibus subjunctis, F'ries syst. 2. p. 392. exsicc. m. 224. Hab. in ramulis Ulmi rarius. Ad Cytisporas admodum accedit sphaerulis amplis in maculam corticis interioris et extimi ligni suffusam disjunctis vel disseptis, sed nullà substantiá stromatis conjunctis. .2188. SPHLERIA. JPigi: pustuleformis, stromate intus : flavido, sphzerulis ovatis exiguis, osliolis exserlis Flor. Sveec, 64. 1006 CRYPTOGAMIA subglobosis laevibus in discum planum stipatis. 4/[- bert. et. Schwein. p. 20. t. 0. f. 1. Fries syst. 2. p. 597. exsicc. m. 7. | Hab. sub epidermide Pini sylvestris rarius. Pustulae epideimidem prominentem efficiunt circiter li- neam latae, disco subcaesio; intus sphaerulis minimis nume- rosissimis. Alia subsimilis est S. Abietis Fries exs. n. 77. 2109. SPHZERIA turgida: pustuleformis confluens, spharulis globosis contiguis, ostiolis in disco minu- to conjunctis convexis obtusis. Pers. obs. 1. p. 17. Fries syst. 2. p. &oO. exsicc. n. 262. (faginea). Hab. sub epidermide Fagi passim. Pustula epidermidis multoties latior disco suo fere punctiformi (idque ob corticem tenacem difficile perforandum); sphaerulis maguis numerosis sine stromate vel cortice interjacente. 2190. SPH/ERIA ambiens: pustulato-erumpens, sphe- rulis in ambitu positis longius rostratis, ostiolis sub- globosis levibus discum albidum stromatis ambien- tibus. Persoon syn. p. 44. Fries syst. 2. p. &o5. €XSICC. ..H4..0.... TT abenb,. lapp.. m.-oggg:* £..50. f. 4, (calvula). .Aspegren bleking. p. 99. Hab. in cortüce Salicis glaucse Lapponie, alibi 1n 'Tilia etc. Stromate albido S. niveae convenit, sed situ sphaerula- rum inter praecedentes et sequentes fere media. Valde simi- ls S. stilbostomsz Fries exs. n. 145. in corticibus tena- cioribus ostiola magis approximata reddentibus. 2191. SPEL/ERIA. pulchella: circinaus, spheerulis glo- bosis decumbentibus, rostris longissimis selaceis fle- xuosis obtusis demum conniventibus. ^ Pers. syn. p. 45. ries syst. 2. p. 406. exsicc. Hh. 146, Hab. sub epidermide Betulzc alba frequenter, Valde variat: sub epidermide tenuiore minor, brevius rostra- ta; sub crassiore magis coacervata, Yostris sphaerula quadruplo longioribus, copiosioribus. i 2192. SPHJERIA quaternata: subcircimans, spherulis subquaternis decumbentibus, rostris brevibus obtusis levibus pertusis. ^ JPers. syn. p. 4b. t. 2. f. 1. 9. Fries syst. 2 p. Áog. exsicc. n. 9. Hab. sub epidermide Fagi. A FUNGI ^^ 1007 Sphaerulae quam in praecedente paullo majores mágis-fu- 5cae (nec tam atrae). j ' a RUIT. : 1] 2195. SPHZERIA vestita: subcircinans; sphzerülis cori- fertis. globosis flocco mucoso lutescenti-pallido ob- ductis, ostiolis junctis. — Fries syst, 2. p. 410. ex- SiCC. H. 220 Hab. sub epidermide Ribis rubri raro. - 3) CONNEXJE (artum: a) splherulis: communz basi insidentibus *) parasitice in altis fun- is (spheerults . lcetius. coloratis) n. j4- 97. **) corticolis n. 90. 99. b) splicerulis intrá crustam. supra. lignum. denudatum 'effusan (nec. definite adnatam ut in subdip. compo- sitarium) n. 200-202. . 53194. SPH/ERIA cztrina: carnosa effusa planmiusculàá citrina, osliolis prominulis fuscescentibüs,: Pers. Sym. p. 10. .4ries syst. 9. p. 937. exXsice n. 5L. IY'ahlenb. ups. n. 1116, TT (ro Hab. parasiüce in. Boleus perenuantibus. | Effusa' ad latitudinem | unciae et ultra, sed semilineà i€ €rassior utpote sphaerulis minimis (ut in: sequentibus) et! ta- men cirrhos fatiscentes copiosissimos :albissimos emittentibus, in quos totum stratum superius fere dissolvitur. 2195. SPEIL'ERIA cinznabarina: ccspitosa, spherulis hi4 ^ beris globosis torrugatis cinnabarinis' demum decoloratis, ostiolis papilleeformibus. "ode mec. 2. qp: 9. f. 68. Fries syst. 9. p. 5192, éxsice. n« 104. Hb. ad ramos Aceris etc. rarius, ^ —nÁ0— Sphaerulae vix quadrantem lineae latae, conglomeratae n | Caespites lineam excedentes, ^ Basis eorum concolor et homnio- genea, plerumque parum eminens et certe "propria. "Color | cinnabarinus is griseum et fuscum abiens; analogiis esse vides tur Tuberculariae; Ro ) | 2196. SPH.ERIA coccinea: coacegvata. spharulis liberis | globulosis levibus c occineis demum disparentibus, | ostiolis papillaeformibus, | Pers.. zc. e£ descr. f. 12. F3. Fries syst. 2. p. 412. eXstcc, ns 102 ,, Hab. in. cortice Pagi etc. passim. 1908 CRYPTOGAMIA Sphaerulae fere minores quam in praecedente, sed aeer- vulae mejores et praecipue elevatiores, non unius aetatis et - homogeneae, vertm juniores supra veteriores obfuscatas positae, unde etiam maculae quasi nudae apparent, ubi nullae sphae- rulae novae enatae. Occurrit etiam parasitica ut sequens. 2197. SPH/ERIA sangvinea: parasitica mollis, sphzru- | lis minimis inzequalibus levibus papillatis sang vi- neis. JBo/t. fung. t. 121. Fries syst. 2. p. 455. (cum epispheria ib.). JZahlenb. lapp. n. 1004. Hab. parasitüce in aliis Sphariis compositis sepius conglomerata in Sorbi, magis dispersa in Stig- mate, unde et iunudum corticem evagatur (Fries exs. n. 264.) et tunc omnino simplex (Fries exsicc. n. 265). Praecedentibus omni modo magis vaga: sphaerulis 1naequa- Jis magnitudiuis, interdum denique pallescentibus vel exalbidis. 2198. SPHZERIA. Cucurbitula :.. ceespitosa , sphaerulis o- vato-globosis levibus aurantiacis, demum collapsis cupuleformibus subastomis. | Tode meckl. 2. p. 59. f. 110. Fries syst. 2. p. 415. exsicc. n. 263. Hab. in rimis iurionum fere viventium Abietis raro. Praecedentibus magnitudine et colore non dissimilis, sed quasi e succo vivo orta magis collabens. 2199. SPHLERIA cupularis: csspiloso-effusa, spheerulis nigris rugulosis astomis demum collapsis cupule- formibus.. .. Pers. syn. p.23. .ds if. 9i a0. . Fries syst. 2. p. 416. exsicc. n. 251. Hab. in cortice Ulmi, Carpini etc. presertim hortorum. Sphaerulae maxime scutelliformes, fere dimidiam lineam latae, cum crusta sua nigerrimae. 2200. SPHZERIA rubiformis: pulvina!a primum fusco- rubiginosa. demum nuda nigra intus subconcolor, sphaerulis subglobosis demum mammillatis. Pers. &yn. p. 9. ann. bot. 2. p. 20 t. 2. f. 1. S. muluüformis ries obs. 1. p. 169. t. 1. f. 2. 5. 8vst. 2. p. 534. (excl. £)) exsicc. n. 44. Hab. ad truncos lignaque denudata putrescentia Betulce etc. ubique, optima in summa Lapponia. Plerumque Rubum quendam nigrum acinis insignibus re- fert, sed in statu juniore pulvere ferrugineo eoque interdum FUNGI - 100g in crustam fere &equentis effuso tecta est, et denique maxi- me longaeva luxurians reperitur margine elevato concentrice rugoso (S. peltata Decand. 1l. fr. n. 767. S8. deusta Wah- lenb. lapp. n. 995). 2201. SPHZERIA rubiginosa: late effusa tenuis pulve- rulente rubiginosa, spherulis demum prominen- tibus umbilicatis. Pers. syn. p. ai. Fries syst. 3. p. 940. exsicc. n. 143. Hab. in lignis dejectis durioribus Sorbi, Mali, Quer- cus elc. passim. Praecedente multo tenuior utpote tota vix seimilineá cras- sior, sphaerulis adhuc multoties angustioribus. 2202. SPHZERIA serpens: effuso-serpens tenuis demum conflueus levisque migra, papillis prominulis. Pers. &yn. p. 20. Fries syst. 2. p. 9Ái. exsicc. n. 47. Hoffm. veg. cr. 1. p. 15. t. 5. f. 2. (mammif.). Hab. in liguis dejectis mollioribus Salicum etc. passim. Praecedenü primo intuitu similis, sed tum crusta tum sphae- rulae ita confluentes, ut vix nisi papillulae in superficie laevi conspiciantur. Hinc etiam tota magis limitata quamquam per longitudinem vasorum ligneorum serpens. 4) SiwmPLICES: sp/uerulis nulla materia com- muni conjunctis, sed a se invicem: liberis a) superftcialibus *) villosis n. 205. * *) gla- bris n. 20á-209. b) subimmersis *) materia propria alba plus minus.tectis m io- 13. **) nudis n. 139-15. c) subinnatis vel sub epidermide foliorum primum ortis n. 16-20. 2205. SPIL/ERIA ZAzrsuta: sph:wrulis subglobosis nigris pilisque concoloribus tectis, ostiolo obsoleto. frzes syst. 2. p. &&9. — Sowerb. t. 306. f. 5. B. criuita: pilis longioribus prope lignum. 7"zes XSicC. H. 124. Hab. iu lignis exsiccatis sub corlice adhuc non nisi laxius adhirente ex. gr. in Pinusylvestri; 8 in lignis mollioribus ex. gr. Coryli. Vix puncto major, sed ob indumentum aterrimum insiguis. Aliae cauescentes ut 8. canescens Fries exsicc. m. 50. et S. ovina 1D. n. 1419. minus notabiles videntur. 1010 CRYPTOGAMIA | ; ; 2204. SPHZERIA. Peziza: gregaria molliuscula, sphz- rulis primo globosis nitidis demum collahescendo concavis. astomis. T'ode meckl, 3. p.: 46.7 f. 1223. Aries: Syst. 9: ps 452. exsice t ni99at . Hab. in lignis mucidis fissis etiam Finmarkise. Etiam ex minimis puncto vix latior, primum eximie ele- vata demum quam maxime delapsa. 2200. SPHZERIA pomzformus: subgregaria. molliuscula, spherulis pomiformibus. levibus circa ostiolum prominens impressis.:. Pers, ic. qpíol, 649. fs4. 0. Fries syst. 2. p. 455. exsicc. n. 250. Hab. ad ligna denudata ex. gr. Sorbi, Ulmi. Praecedente. parum major, sed insignis umbilico tantum collapso papilam emittente quasi petiolum pomi ex ejusdem basi impressa. 2206. SPHL/ERIA. spermoides : spherulis majoribus glo- bosis. rigidis t uspHi asque intus atris osliolis obsole- tis. Hoffm.. veg. Cr. 2. p. 12. É. don du DIMES syst. 2. p. 4a. p 12,295. UXOR fas oD f. o Hab. in truncis durioribus ex. gr. Quercus e vasis 1adiantibus penetrans rarius. Ex maxime conspicuis fere lineam lata. 2207. SPH/EHRIA. oeoidea: spherulis majoribus sparsis ovatis subacutis fragilibus pallidis. -ostiolis minutis. Fries Feet. Ac, Handl. 1017. p. 267. syst. 2. p. 459. VF ahenb. ups. n. 1115. "Hab. in ramis exsiccatis denudatis Quercus. Magnitudine fere praecedentis, verum, ut videtur, ob septa radiantia ramorum minora, magis dispersa, ei, forsan propter exsiccationem citiorem, — parietibus dilutioribus tenuioribus praedita, etiam hoc respectu ovo cum crusta sua tenui similior, 2200. SPH/ERIA | Pombarda: | fasciculata fusco - - nigra, sphaerulis oblongatis ventricosis apice papilleformi- bus nigris. Pers. sya. p.79. Fries. &yst. 2. p. 456, exsicc. n. 9260 Hab. ad caudices similes putrescentes,. discum eorum detruncatum precipue occupans et ex vàsis ligneis quasi exsudans rarius, Longior et angustior praecedentibus forsan ex analogia va- sorum ligneorum. FUNGI 1OII 2209. SPH./ERIA pulvis pyrius: — conferta aterrima , spharulis ovato-globosis rugosis sulcatis irregulari- busque. .Persoon syn. p. 00. Fries syst. 2. p. 450. exsicc. n. 212. Hab. in caudicibus exsiccatis denudatis przesertim Be- tule usque in Lapponiam frequentissime. Ut e fasciculis radianlibus tenuioribus orta ita etiam prae- cedentibus duplo misi triplo minor. Quantum ab hac dilffe- rant S. pulveracea Ehrh. Fries exs. n. 121, S. mori- formis Tode Fries exs. n, 125. et aliae, dubium videtur, 2210. SPIL/ERIA cubicularis: compressa, conceptaculo albido tuberculiformi prominente, spherulis concep- taculo immersis papillatis, Jrzes syst. 2. p. 477. Hab. in ramis excorticatis Pyri Mali ad Várdsátra Upsali:z, in Ulmo l. c. | Singularis couceptaculo vel cubiculo primum inter fibras ligni adhuc illaesi immerso, demum supra lignum carie ad superficiem consumtum elevato, fere lineam longo: apice sphaerulam papillatam nigram triplo quadruplove minorem gerente, quae initio profunde immersa fuit, vix tamen un- quam ligno contigua. 2211, SPIL/ERIA astroidea: spherulis subglobosis fa- sciculum stellulamve tuberculorum tenuissimorum albidorum demum elevantibus. ries syst 2. p. 478. Hab. iu ramis excorlcalis Sorbi etiam Lapponi«e ex. gr. ad Polmack. Etiam singularis stellulis suis albis quadri- vel quinquera- dialis primum in ligno nudo enatis, dein supra sphaerulas emergentes elevatis, Ceterum S. pulveri pyrio minulia et forsan etiam affinitate proxima. 2212. SPH/EHRIA barbara: spherulis compressis utrin- que rotundatis primum canescentibus demum nigri- cantibus, ostiolo rimzeformi longitudinali inter labia albissima. — Fries syst. 2. p. 460. Hab. in ramis excorticatis Sorbi, quoque Upsalie lecta Habitus maxime inconsvetus ob indumentum quasi a ligno fatiscente ortum et labiis quam diutissime adhaerens. Ceterum sequenti proxima, sed turgidior magnitudine seminis Sinapis. 31012 CRYTPTOGAMIA ! 2213. SPHZERIA compressa: sphevulis emergentübus compressis alris, ostiolis linearibus elevatis cri- staus. Pers. syn. p. 56. £. 2. f. 15. — Fries syst. 2. p. 470. exsicc. n. 09. | Hab. in ramis excorticatis Mali etc. Praecedente minor et omnium maxime compressa, adeo ut ostiolum longitudinale in cristam acutam elevetur. 2214. SPHZERIA foedans: immersa papillam simplicem duplicemve emittens seminulis atro-inquinans sed cryptulam albissimam relinquens. Frzes syst. 2. p. 460. Hab. in ramis excorticatis mollioribus ex. gr. Sali- cis caprae Lapponic ad Ivalojoki. i Singularis eo, quod in ramis dictis cryptulas tam insignes semina Sinapis capientes easque albissimas vel nudo ligno constitutas relinquat, et sic ad lignum destruendum et fe dan- dum maxime conferat, 2215. SPHJERIA rostrata: gregaria emergens, spheru- lis. globosis demum emersis: rostris longissimis subulatis subobtusis. ^ Jrzes syst. 2. p. 475. ex- SUCQa 42../316., Hab. in ligno Fagi emortuo, ad quod decorticandum adjuvat. Inter multas et maxime affines Sphaerias Ceratostomas haec roslro crassiore praedita est, quasi ad corticem tenacem Fagi vel penetrandum vel avyellendum magis valente. 2216, SPHZ/ERIA Jüimnbriata: conceptaculis aterrimis deorsum ore fimbriato albido se aperientibus e- mittentibusque rospxa conferta. Pers. syn. p. 56. Fries syst. 2. p. 456. exstcc. n. 242. Aopegr: Rial p.99. Hoffm. veg. er. 1. p. 1. t. a. f. 1. (Carpini). £ CorylL.Jen /. c. Fries exs. n. 201. Hab. in folis vivenübus Carpini et ejusdem regionis Coryli frequenter. Tuberculum ex epidermide frondis efficit in utraque pagina aeque conspicuum punctorum instar, sed tantum in pagina in- feriore se aperiens et rostra tis Major est in Car- ono, fimbriae autem evidentiores in Corylo. 2217. SPH/ERIA tube formis: spharulis tectis epider- mide foli fere immutata subglobosis glabris: ro- stellis strictis crassiusculis fulvescentibus. ^"'ode / FUNGI | 1015 meckl. 2. p. 51. f. 1280. Fries syst. 9. p. 516. ex- SicC. H. Ti Hab. in foliis Alni delapsis. Magnitudine et situ fere praecedentis nisi in pagina supe- riore paullo magis prominens. 2210. SPEIL/ERLIA. setacea: spheerulis inter epidermidem nou mutatam inclusis utrinque planiusculis, . rostris deorsum exserlüs setaceis nigris. ers. syn. p. 62. Fries syst. 2. p. 518. exsicc. n. 290. Hab. in foliis Betulze presertim nans Lapponiz. Sphaerula singula areolam vel cellulam folii occupat, ita- que praecedente saltem duplo minor. 2219. SPIL/ERIA Gz0omon: spherulis in pagina inferiore folii prominulis nigris demum collapsis, rostro e cavitatre prominulo clavato recto concolore. 7'ode 7heckl. 2. p. 50. t. 125. Fries syst, 2. p. big. ex- Sicc. n. 205. Hab. in foliis Coryli deciduis. Minima, tantum in pagina inferiore prominens puncti instar. 2220. SPEL/'ERIA /eptzdea: spherulis in pagina inferiore folii prominentibus aterrimis nitidis demum planis, ostiolo prominente. "ries syst. 2. p. 522. exs. n. 13. Hab. in foliis Vaccinii Vitis ides, etiam Lap- ponis. Quasi puncta minutissima efficit, sed bene definita. — A- las multas Sphaerias minimas praesertim caulicolas praetereo. 520. LOPHIUM. Fries syst. 2. p. 533. Hysterii spec. Pers. Sacculus crustaceus maxime compressus, subbivalvis, ri- ma ipso longiore dehiscens: theculis nucleum fati- scenlem et demum pulveraceum conslituentibus, — Fungus ipse ceterum semper nullus. 2221. LOPHIUM mnytilinum: subpedicellatum transver- sim striatum atro-nitens, ries syst. 2. p. 9535. ex- sicc. n. 60. — Iyst, myt. Pers. syn. p. 97. Jfah- lenb. ups. n. 11iz. — Spheria Ostracium Soreerb, fung. t. 575. f. 9. Hab. ad ligna pinea passim, ad cortices rarius, Vix semiülinea longius, sed concham inprimis Mytilum striis suis concentricis apprime referens. Tardius crescere et lon- 1014 CRYPTOGAMIA gius durare videtur quam Sphaeriae subsimiles, quamvis fra- silius. — Hujus status quasi praecipitatus esse videtur L. m y- Dneibum Fries exsicc. n. 271. : 5231. SP H7ZELR ON XNM n Fries syst. 2. p. 535. Sphariz globrere Tod. Sacculus elongatus tubuliformis, apice demum exsudans zelatinam iu globulum induratam. | Quasz elougatto vasorun ligni. ad circulos hyemales detegenda. 2222. SPHA;:RON-EMA Mir qe dors. acutum, globulo limpido pallidiore. — Frzes £. c. exs. n. 27. Hab. in lignis Piui. — Huic. affine S. truncatum. bre- vius obtusius atrum, globulo candidissimo — 1n cau- dicibus Abietis, 599^ "OY T TS P OP: Ehrenb. sylv. ber. p. 28. Friessyst. 2. p. 540. Neinaspora Pers. Sacculi plures, intra conceptaculum commune circa co- lumnain centralem e corticis fuudo adscendentem ra- diantes, intiorsum collis horizon!aliter convergentes, et oslolis sese aperientes in ostium commune gelati-- nam in formam cirrhorum varie coloratorum edens. — Spherüs convergentibus ultimis valde analoge , sed U; cortice magis vivo potius rücmibraleube magis contractiles ideoque g celatinam seminalem copiostor em validius pr opellentes: 1) conceptaculo communi evi- denter a spherulis distincto n. 25-25. 2?) inconspicuo 26. 3) sphaerulis confluentibus in cavo communi lobato n. 27. 90. 4) spherulis dissolutis adeo ut ca- vum commune rotundatum magnum oriatur m. 2g. 3e: 2225. CY TISPORA rubescens: conceptaculo depresso, disco erumpente fuligineo, cirrhis rubentibus. ries syst. 2. p. 542. exsicc. m. 109. Hab. iu cortice Sorbi, post hiemem, frequenter. Nodulos efficit insignes, semine Sinapis majores, circulo baseos vel diametro CORE oci sesquilineari. 2224. CY'TISPORA cArysosperma: couceptaculo de- presso-conico, disco er denique nigrescente, cirrhis flavis. ries syst. 2. p. 542. exsticc. n. 154. Sphearia cirihata. Sogwerb. fung. t. 1596 Hab. ia cortice Populi, etiam Lapponiz. FUNGI 1015 Praecedente pluries minor utpote basi vel conceptaculo se- milineam tantum lato, virescente. Discus externus primum griseus. 2225. CY TISPORA /eecostoma: conceptaculo depresso- conico, disco truucato albo-marginato, cirrhis rufis irregularibus. ZrZes exsicc. n. 244. — Spher. lev- cost. Pers. syn. p. 59. Fries syst. 2. p. 907. /fl'ah- lenb. lapp. n.:1018. (Nsm. crocea). Hab. iu cortice ramorum Padi, etiam summz Lap- ponie ad Polmack, frequenter. Conceptaculum circiter lineam latum optime radiatum. 2226, CY TISPORA fugax: conceptaculo inconspicuo, | spharulis contiguis atris deplanatis, disco subfuligi- neo, cirrhis pallidis tenellis. — Fries syst. 2. p. 544. exsicc. n. 211. spegren blek. p. 99. — Sph. pu- stulata ZJoffm. veg. cr. 1. p. 26. t. 5. f. 5. bene. Hab. in cortice vel potius epidermide Salicis. | "Tam deplanata ut inter strata ipsius epidermidis locum ha- beat, e qua discus minor minus prominet quam in praece- dentibus. Maculae totius circuitus sphaerularum íere line- |, am latus. |, 2227. CY TISPORA /evcosperma: spherulis confluenti- bus in cavum commune sinuatum nigrum, disco lano albido cirrho concolori. — Persoom syn. p. 108. (Namasp.). Zrzes syst. 2. p. 545. exsicc. n. 156. Jspegren blek. p. 99. — Sph. cirrhata Hoffm. veg. irc qupd. fia. Hab. in epidermide tenaciore Carpini, Fagi etc, Praecedente magis elevata, ceterum magnitudo fere eadem. 2220. CY TISPORA carbonacea: sphaerulis confluenti- | bus in maculam atram circularem integerrimam in- tus cellularem extus orificio aterrimo. ries syst. 2. p. 541. exsicc. n. 246. Hab. in cortice ramulorum Ulmi. In epidermide parum conspicitur, sed illà delractà in cor- tice denudato optimae maculae nigrae circiter lineam latae. 2229. CY TISPORA melasperma: spherulis dissolutis in | concep!aculo communi atro cirrhum concolorem ru- dem edente. Zries | c. exsicc. n. 157. : : ' 1016 CRTPTOGAMIA Hab. inter epidermidem et corticem ramorum cras- siorum Betulez. Conceptaculum commune oblongum de duas lineas elon- gatum. 2250. CYTISPORA /anata: sphserulis maxime disso- lutis intra conceptaculum cavum lanatum gelatino- sum ferruginco-fuscum, ostiolo erumpente nigro. Fries exsicc. m. 159. syst 2. p. 402. (Splremia). Hab. inter epidermidem et e ramorum cras- siorum Betule, autumno. -. Constituit wr mirum gelatinosas, parietibus intus al- bidis, piso vix minores, 525. PUERO ND A. Fries syst. 2» p. 546. Spharie spec. Pers. Hheceptaculum quodammodo. commune a cellulosa folii conformatum, suborbiculatum, medio elevatum pertu- sumque, sed cujus cellule singule etiam per se deni- que irregulariter disrumpuntur. — Intra paginas fo- liorum crescit, et inter genera proxima quodammodo media, sed uiroque inferior. 223531. PHOMA saltgna: fusco-nigra convexa, centro umbonato. 4. c. exsicc. m. 283. — Spheria salicina Sowerb. t. 572, f. 1. — in foliis Salicum delapsis, 7 I puncta muajora referens per paginam superiorem e- . videntiora. 524. DO THID E A. Fries syst. 2« p. 548» obs. 2. p. 347. t. j« f. f. Spharic compos. spec. Auct. Receptaculum quodammodo commune a cellulosa corti- cis vel folii saltem extrorsum grandefacta formatum: cellalis vel sacculis minutis contiguis, demum a se in- vicem separatis apice perlusis (seminula edentibus ?) persistentibus. -— Fungili eximie dilatati vel 1) cor- ticolz per epider ds erumpenies n. 52-55. vel 2) f oliicolt epidermidem in suam substantiam con- vertentes a) in pagina superiore n. 36. 57. b) im pa- gina inferiore *) nigrc n. 58-40. **) use colo- rate nm. 41i. 42. 2202, DO THIDEA Berberidis: oblonga per series lon- gitudinales à cortice erumpens alerrima convexa. FUNGI 1017 Hab. in ramis et stipitibus Berberidis saltem Upsalize frequenter. Pustulae saepe lineam longae, seriatim per epidermidem albidiorem erumpentes satis conspicuae. 2255. DO'THIDEA .Rzbesia: ellptica transversim e- rumpens nigra convexa. ries syst. 2. p. 550. ex- scc. m. 100, — Sphseria Pere. syn. p. 14. — Hab. in ramis Ribis nigri et rubri. Pustulae quam in praecedente plerumque breviores, minus serlatae ob situm transversum a construclione epidermidis endentem. . 2254. DOTHIDEA. Sorbi: irregularis depressa submar- ginata nigra. 7J'ahlenb. lapp. n. imd (Hysterium). Ih. in nuls Sorbi. Intra laminas ipsius epidermidis sedere videtur, ut cum e- pidermide omnino detrahatur, quae forma instar punctorum approximator um superficiem rie lotam accupat; sed interdum sparsim congregatur materia ejus in pustulas sparsas magis elevatas, quae est D. pyrenophora Fries syst. 2. p. B2. 2253. DOT HIDEA. Zatitans: :suberumpens (epidermide laceratà tecta) suborbicularis convexa fusco - nigra. Fries syst. 2. p. 552. exsicc. n. 201. (Sphieria). Hab. in foliis perennibus Vaccinii Vitis idea. Pustulae vix semilinea latiores. 2256. DOTHIDEA betulina: epiphylla angulato-diffor- mis goditons atro- nitens, tuberculis per tusis. Jrzes syst. 2. p. 554. exsicc. n. 14A. (Sphar. xylomoides). JV ahlenb. lapp. n. 996. t, 50. f. 5. (S. Betulz nanz). Hab. in pagina superiore folorum Betuls nan: per hyemem persistentium. optime, alba deciduo- rum minus bene, denique in A Ino magis corrugata. In Betule nane folis supra epidermidem elevata, optime lunitata sine ullo ambitu folii mutaü (ut in sequentibus). In ejusdem pagina inferiore aliquando occurrit, sed magis di- spersa et tunc nulla correspondens in superiore adest. In D. alba minor et denique in Alno collapso-corrugata (X yloma alneum Pers. syn. p. 108. Wahlenb. lapp. n. 1017). 2237. DO'THIDEA zmpressa: epiphylla subrotunda pas- sim collabescendo cupuleformis altra. — Frzes syst.2. Jp. 564. Ex siet. "r1; 153. 1018 CRTPTOGAWMIA Hab. in foliis exaridis Diapenzie, Chamsemori etc. per alpes Lapponicas ubique. Tota punctis minoribus non major. i: 2358. DOTHIDEA Pteridis: hypophylla nervisequia sublinearis cinereo-nigra opaca, ostiolis aterrimis.' F'ries syst. 2. p.555. exsicc. n. 67. l'ahenb. ups. n. 1100. (Xyloma). Sawerb. f ung. t. 595. f. 10. (Sphaeria). Hab. sub foliis Pteridis aquilina. | 2259. DO'THIDEA .Podagraric: hypophylla difformis nigra subuitida papillata cruste concolori indetermi- nate insidens. 4. c. exsicc. n. 192. Folii colorem in circuitu pallescentem interdum efficit. 2240. DOTHIDEA Zimantia: macula nigra lineas va- sis caulis subparallelas ramosas emittente, cellulis seriatis prominulis. — F'rzes syst. 2. p. 559. exsicc. n. 245. (Spheria). Pers. syn. p. 09. : Hab. in caulibus Umbellatarum. Crescit modo dendritidis vel fere ut conferva radians. 2241. DO'THIDEA. fulva: hypophylla angulato-diffluens ochracea demum fulva, ostiolis sparsis immersis rubris. ries syst. 2. p. 554. exsicc. n. 241. (Sph. xantha). obs. 1. p. 172. /V/ahlenb. lapp. n. 997. (o- chracea). | Hab. in folis langvescentibus Pruni Padi. Pagina utraque Fuugillo hocce coloratur, sed inferior mas gis turget materia fungosa vel potius quasi caseosa pallidiore semper ochracea, cui puncta impressa. Hujus status cras- sior, sed minus evolutus esse videtur D. rubra im Pruno spinosa Fries exsicc. n. 191. 2242. DO'THIDEA £yphzna: elongata vaginas graminurm ambiens albida, granulis fulvis e cellulosa protrusis. WP rves c. p. 999. ; : Sph. typhina Pers. syn. p. 29. tc. et descr. p. 21. t.7. fi. Hab. ad vaginas graminum vegetantium, sestate. Longitudinem 1-2 unc. occupat: sranulis extus subrotundis; sed intus oblongis cellulosae satis adaptatis. 535. RH Y TISM A. Fries syst. 2: p. 565. Xyloma Auctt. Receptaculum quodammodo commune a cellulosa saltem FUNGI 1019 . LJ LI E superficie potius contracta factum: epidermide demum sese elevante et in frustula irregulariter dilabente, re- licto cavo seminulifero. — Substantiam membrana- rum extimarum tantum quasi sphacelatam nigerri- mam reddere videtur 1) in ramulis annotinis n. 45. 2) in foliis versus paginam superiorem precipue tendens n. 44 - 46. 2245. RHYTISMA ;naximum: latissimum leve in am- bitu lobatum sub disco candidum. 7ries syst. 2, p. 566. exsicc. n. 250. Hab. in ramis salicinis vivis, vere. 2244. RHY'TISMA Anzdromede : oblongum costato - ru- gosum nitidum. /,. c. exsicc. n. 155. JF ahlenb. lapp. n. 1016. (Xyloma) ups. n. 1098. Hab. in foliis Andr. polifolisz. 2245. RHYTISMA sa/icinum: crassum tuberculosum subnitens intus album. /. c. exsicc. m. 154. 208. JI ahlenb. lapp. n. 1015. (xyloma). — in salicibus. 2246. RHY'TISMA acerinum: tenue effusum demum flexuosum. 4. c. exsicc. n. 207. 5564. PHAACIDIUM. Fries sys:«2. p. 571. Receptaculum | magis circumscriptum | subrotundumque (ne potius dicam partiale) dissolutione cellulose in- terioris. sub epidermide ortum: epidermide demum radiatim a centro in lacinias dehiscente. — —'otuzm multo magis minutum quam in precedente genere 1) zn partibus perennibus junioribus n. 47. 40. 2) in plantarum partibus magis aunuis n. 49. 50. 2247. PHACIDIUM zzi: disciforme atrum laciniis ob- tusis dehiscens, parielibus intus albis. es syst.2. p 9575. exsicc. n. 165. — Xyloma Ab. et Schwein. imn. 66, 4.5. f;9 Hab. in cortice juniore Pini sylvestris passim. Pustulae 1-2 lim. latae: parietibus crassioribus quam in ullo alio intus albissimis. 2249 PHACIDIUM carbonaceum: subrotundum ine- quale nigrum lacinüs obtusis dehiscens. —Zrzes l. c. £Xstcc, "1 210. Hab. in ramis salicinis, puncto forsan duplo majus. | 1020 CRTPTOGAMIA 2249. PHACIDIUM .4zdromedc: pusillum subspheri- cum atrum lacinis 3-4 obtusis dehiscens. 4. c. z. .182. — Quale etiam P h. Vaccinii n. 209. — Nec multum differt Ph. leptideum n. 98. 2250. PHACIDIUM coronatum: Orbiculare subdepres- | sum nigrieans in lacinias plures avcutas dehiscens, disco flavescente. —Jrzes syst. 2. p. 577. obs. 1. p. 107. exsicc. n. 165. spegren blekbing. p. 99. Peziza comitialis Soseerb. £. 118. Hab. in foliis delapsis Fagi etc. Salis evidens, fere lineam latum. . 55. LEP TOSTROM A. Fries syst. 2. p. 597. obs. I. p. 196. t. 1. f- 6. b. Receptaculum partiale fere precedentis generis, sed ple- rumque lineare et angustissimum, demum circumscis- sum et a basi saltem angustissima quod ad majorem partem decidens, relicto vestigio minore — iz foliis gramineis vel caulibus herbarum. 2251. LEPTOSTROMA juncinum: —in Junco effuso. 2252. LEPTOS'TROMA uzcinum : — in stipitibus Pteri- dis, Osmundee regalis. 2255. LEPTOSTROMA Spireec: 52.0. HLIY,S PEIRILUN. Pers. syn. p- 97. Fries syst. 2. p. 579. Receptaculum ovale vel oblongatum simplex rima lon- gitudinali dehiscens — zdque vel 1) magis proprium zn plantarum partibus perennibus a) nudum 54-56. b) erumpens per epidermidem separatam n. 57. 56. vel 2) potius, ut in generibus pracedentibus, formatum ab epidermide partium annuarum a) foliorum n. 59- 62. b) culmorum n. 65. 64. 2254. HYSTERIUM pulicare: superficiale ellipticum oblongumve atrum, labis obtusis striatis subconti- guis. Pers. syn. p. 90. Fries syst. 2. p. 579. ex- sicc. n. 9i. 61. 92. JV'ahlenb. lapp. n. 1010. Hab. inu corticibus et lignis antiquioribus arborum frondosarum ex. gr. Alni, Betule, Quercus ubique. KUNGI 1021 Magnitudine, colore et forma fere pulicis. Situs ejus ple- rumque vagus, nec fibris substralis necessarie parallelus. 2255. HYSTERIUM eozigatum: superficiale elongatum utrinque. acutum reclum loviusculum opacum atrum, labiis obtusis. J/Zahleno. lapp. m. 1011. Fries syst. 2. p.501. obs. 1. p. 199. ewsicc. n. 62, -Aspegren .blek. p. 99. ! ab. in ramis excorlicalis arborum molliorum nt Salicis caprae, Populi. | | Praecedente longius, à directione fibrarum ligni omnino pendens. :2256. HYSTERIUM ineare: subimmersum lineare pa- ralllum nigrum, labus tumidulis levibus. Fries sysi, 2. p. 509. exsicc. n. gO. Hab. inlignis denudatis durioribus presertim Mali rarius, Multo angustius praecedentibus; disco magis aperto. 2257. HYSTERIUM. Fraxini: erumpens ellipticum du- rum nigrum, ]labus levibus tumidis disco lineari excurrente undique separatis, . Pers. sym. p. 98. J'ries'syst, 9. p. 505. ewsicc. n. 249. .. Spheria sulcata J5o/ton fung. t. 124. | . Hab. in ramulis emortuis Fraxini epidermidem pene- trans raro, Specie prima aliquantum majus et sine dubio citius per epidermidem albescentem discolorem erumpens, nec tam diu duraus ob fragilitatem majorem. 9258. HYSTERIUM e/atinum: erumpens difforme cur- vatumque rugosum atrum, labiis distantibus, disco rübescente. Pers. syn. p. 29. Fries syst. 9. p. 584. | exsicc. n. 9^4. (junius) e£ m. 93. (in cortice frustuloso). | ab. in ramis et truncis Abielis ubique. | Loco et eruptionis modo optime distingvitur. 2259. HYSTERIUM pznastri: epiphyllum ovali-oblon- gum leve nigricans. ScArad. diar, bot. 2. p. 69. t; o. fi 4. — Fries syst, 2. p. 507. éx&icc. "n. 50. — an | folis Pini sylvestris ubique. , 2260. HYSTERIUM :;nelalevcum : hypophyllum ellipu- cum leve nigrum, labiis intus albidis. Zrzes obs, 1. Flor. Spec. 65. 1022 CRYPTOGAMIA p. 192. t. 2. f. i. syst. 2. p. 509. exsicc. n. 29. — in Vaccinio Vite idea maculam pallidiorem effi- ciens. i: 2261. HYSTERIUM maculare: epiphyllum subrotundo- ellipticum depressum leve atrum. rima straminea. Fries syst. 2. p. 592. exsicc. m. 167. — in V acci- nii uliginosi annuis foliis maculam 1nagis albe- scenteii et evidentem effundens. 2262. HYSTERIUM verszcolor: hypophyllum ovale süb- depressum leve nigrum extus pruinosum, labiis pro- minentibus rufescentibus. | /7Z'ahlenb, lap. n. 1009. t. 50. f. 5. Fries syst..2 p. 593. — In folus Sa- licis hastate et arbuscule& Lapponie. — Maculae in pagina inferiore magis pruinosae et recepta- cula quoque intus magis rufescentia. 2265. HYSTERIUM culmigenums: elliptico - oblongum leve nigrum demum disco pallido. —Frzes 4. c. obs. 2. p. 855. t. 7. f. 5. exsice nm. 97. — in culmis et folis Graminüm ex. gr. Elymi arenarii 2264. HYSTERIUM scirpinum: elongatum aterrimurii depressum, labiis medio 1u cristam elevatis demum secedentibus. Zrzes L c. exsiccs n. 170. — in Scir- po lacustri. 52g. ACTIDLU'M. Fries syst. 2. p. $95. abs. I. p. 190, t. 3- f. I. Receptaculum stellatumi: rima plerumque quinqueradiata a centro versus peripheriam dehiscente, vix tamen discum ostendente — Cozstructione valde proprium quasi fHysterium quoddam compositum referens, sed forsan Spheaeric astroidec aliisque ostiolo quin- quangulari prcditis magis affüne. 2265. ACTTIDIUM Aysterioides: receptaculis totis quin- queradiatis nudis aterrimis, ries obs. 2. p. 555. Sy 50, 9743... 590. .exstec. ma 043. Hab. in superficie ligni decorticati Abietis rarius. Totum puncto non majus, sed lente vitréa consideratum radiis quinque satis regularibus constare reperitur sine sub- strato subiculo ullo. FÜNGI 40225 550. L Y COPER DO N. Linü. gen. ed. Schr. n. 1683. (excl. pl.. Pers. $yn. p. 140. cum Bovista pi137- Saccus sessilis subrotundus subalutaceus, extus furfure vel granulis plus munüs apiculatis rarius epiderimide diu continua tectus, verlice roluudalo irregulariter rumpeis; intus primiim carnósus,; demnium contexiu floccorüiti raimosissimiorütin seminula copiosissimaá ge- rentiüm. «— Jungi in sua sübüivisione maximi ple liimque terréstresi i) Lycoperdon Pers. superfi- cie in fur[urem vel squamulas vel granula dissolutd; seminülis ecaüdátis n. 1. — 2) Bovista Pers. su- perficie in epideriidei continuam propter. distensio- hem füngi magis limütatam coalita ; semínulis cau datís (Link Berl, mag. 5. f. 40.) n. 3. 42606. LYCOPERDON 4Jovisía: magnum sübzlobosürti .— imolle furfüraceüm sübtüus plicatüm. — Jíznn. svec. ri i200. Se. Bot. t. 29. Pers. syn. p. i41. 8e. pratense: obconicüm hirsutia in verrücas 8ub- stellaias convergente. Bolton t. ii9. f. à. JPersi L é; p. i42. | P y. gemmatum: pyriforme, verrücis ápicülatis decis duis; Bolton Ll. c. fig. €. d; Flor. Dan. t; 1i20. PB Re D. i53; ^ 4. pyriforme; cespitosum longiüs pyriforme gra- nulosim; radiculis elongatis fibrosis. |.Bolton [. c: f. e: (acqui. austr. 9. 1. 2247. minim.) Pérsoóon |.Syn:i pi 140. APA uf | | Hab. in graniimosis fertilioribus, pratis, campis éla- . tioribüs, 2 in caudicibus sylvárüm ubiqüe. Maxime varium (L: proteüs Bull) à latitudine pedali "üsque àd pàrvitatem pisi; sed superne càvitate fere cyathi- formi se àperiens et pulverem umbrino- virescentem explo- dens (unde Svecis Bofis, Küringfis etc); remanente dein basi crassa fere fómentaria non nisi per annos disparente. 5267. LYCOPERDON zzigréscens: minüs globosum de- | muni nigrescens épidermidem iu lobos abjiciens: (05 Pers. syn. p. 156. Bolton fung. d. 118. |». Hab. in pratis frondosis rarius. Plerique uncia non latins; pulveré quoque nigrescente: 1024 CRYTPTOGAMIA 551. T 'U-L 3:0. 5 T *O.M Pers. syn. p. 139. Lycoperdi spec. Linz. Saccus stipite cylindrico elevatus subglobosus nudus, a- pice subeartilagineus dehiscensque ore subrotundo, primum dentibus brevibus deeiduis clauso: intus ca- vitate superne nuda. — Fungillus proximis plerum- que angustior, sed durzor. 2268. TULOS'TOMA brumale: süpite leeviusculo. Pers. ed. cha Fe aldemb. 40033 I. A22 . Lye. pedunculatum JLizn. svec. m. 1276. Hab. in aggeribus fuco exstructis Scanis etc. fre- quenter, ceteruim in vallis usque ad Upsaliam raro. Circiter sesquiuuciun altus, sed capitulum vel saccus vix piso major. Ad radicem interdum volvae reliquias loco sacci exterioris ostendere videtur, quibus ad sequens genus ac- cedit. 532. Cr EA S P MED ND Pers. syn. p. 131. Lycoperdi spec. Lizz. Saccus coriaceus duplex: exterior instar volve radicalis, stellatim dehiscens seque reflectens; interior inler- dum brevi'er pedicellatus acutus. ore fimbriato. — J'ungus magnitudine inter genera prccedentia quo- danwnodo mediuss sed fere arhizus et subterraneus. 2269. GEASTRUM rufescens: radio multifido rufescen- te, sacco sessili pallidiore fimbriis indistinctis. Pers. syn. p. 154. Flor...Dan. t. 1455 et 560. Sowerb. jung. t. 9o. (Lyc. recolligens). — Lyc. stellatum JLinn. svec. n. 12771 | am 6. 9. p.433. Hab ad sylvas pineas Svecicee medic orientalis raro. Propius ad Lycoperdon accedit, cum contra insequens. Tu- lostomati quodammodo siniilius. 2270. GEASTRUM quadrifidum: avhizum, radio sub- quadrifido, sacco subpedicellato oreque elongato di- stinctius fimbrialo. Pers. sym. p. 153. Hab. in pinetis ejusdem regionis ac precedens raro. Praecedente magis elongatum, interdum sesquiunciale. Ce- terum utrumque admodum variat divisione ' et colore radii, adeo mt limites inter ea valde incerti FUNGI 1035 555. SCLERODERM A. Pers. syn. p. 150. Lycoperdon Tuber Linz. Saccus induratus subsuberosts nunquam dehiscens, intus seminulis conglomeratis. — 'ungus tuberiformis , vel 1) semper subterraneus arhizus extus tantum granu- latus intus jloccis in materiam quasi argillaceam mutatis n, 1., vel 2) interdum supra terram emergens radicatus extus reticulatus areolatusve intus floccis distinctis n. 9. 2271, SCLERODERMA cereinum: fulvescens granula- tus equabilis. Pers. syn. p. 156. t. 4. f. 9. Il'ah- lenb. ups. n. 1126. — Lycop. 'l'uber (cervin.) Linz. svec. n. 1201. lapp. n. 536. spec. pl. ed. 9. p. 1655. Hab. in terra sylvarum presertim Abiegnarum per plerasque provincias usque ad Vermelandiam infe- riorem, JUpsalam et Vestrobotiniam maritimam passim copiose. Vix unciam latum evadit, demum medio cavum, ad parie- tes oppletum materia rutilante, glebas seminales nigricantes excipiente. Solum apud nos Tuber indigenum, quod sues tantum dibgenter querunt, hinc Svecis notum nomine Granáple. 2272. SCLERODERMA cztrinum: pallescente citrinum, areis crassiusculis. Pers. syn; p. 155. Bolton fung. £. 116. ries symb. gast. p. 6. Hab. in Quercetis regionis Pagi rarius, cum S. spa- diceo Aspegr. blek. p. 100. aliisque parum diversis. 554. SEEMONITTLS. Pers. syn. p. 186. Clathri spec. Lian. Suüpes setiformis duriusculus intra sacculum fugacem penetrans ibique axin s. columnam constituens, floccos seminuliferos undique gerentem. — Jungilus magus » o elongatus lignis exsiccatis superficie nitida adhcerens. 2275. S'TEMONITIS fasciculata: csspitosa, sacculo at- tenuato toto evanescente. Pers. syn. p. 167. IlVah- lenb. lapp. n. 1026. Clathrus nudus Aun. svec. n. 1265. | Bolton fung: & 99. f. 1... Sowerb, fung. t. 50, (Trichia). Flor. Dan. t, 216, 10926 CRTPTOGAMIA Hah. in lignis exsiccatis ébrdmiue ulplurimum facie detruncata passim. Paullo ultra semiunciam longa, vix et lata; stipite o- mnino setae instar rigente et nitente, aterrimo. Status vero ejus junior larvatus est Em bolus lacteus Hoffm. veg. cr. 2. p. 8. t. 2. £. 3. forsan etiam Mucor Embolus Linn, svec. n. 1288. 22735*, STEMONITIS ovata: sparsa, capillitio subovatg — Süpite ad dimidium ejusdem vix penetrante, floccis undique ex apice stipitis radiantibus. Pers. syn. p. 109. Hab. in caudicibus putridis cavis Abieüs etiam Up- salie, sed parius. 6 Stipites omni subiculo communi carent, sed loco ejusdem singuli basi dilatatae insident, e qua continue attenuati sunt per longitudinem sesquilineae, capitulo vix semmibus papa- veris majore. Süipes aterrimus nitidus, capitulo brunneo. 555. AR OY RIA. Pers. syn. p. 182. Link Berl. Mag. 3. p. 29. t. 2. f 39 Stipes duriusculus superne gerens sacculi basin persi- slentem cancellumque flocculorum in vertice etiam coeuntem moxque denudaium, demum totum deci- duum. — Fungus non parum persistens, 2274. ARCYRIA punicea: congesta croceo -punicea, cancellis adnatis ovatis rubris demum fuseis. Pers. syn. p. 105. .4dspegren blek. p, 100. Clathrus denudatus .Lzzn. spec. pl. ed. 2. p. 10649. Jacqu. misc, 1. p. 156. t. 6. Hab. ad truncos putrescentes presertim Pagi rarius. Minuta, yix sesquilineam alta, sed colore persistenter puni- ceo insignis. 52G. CO RF T'B'R AUTUPURS Pers. syn. p. 189. 1. 3. f. 5. 6. (Schmid. ic. t: 33- f. 2). Slipes extrorsum percursus his ju saceuli basi nervo- rum crassiusculorum instar se distribuentibus, et sg supra eandem cribrum rigidulum vel cancellum su- perficiale formantibus, decent in modum iliorum vel dentium. marginalium separatim. se expandentibug, -— Fungillus nag is diver genter radicatus. FUNGI 1027 2275. CRIBRARIA zntrzcata: sacculo subrotundo fu- scescenter purpureo, reticulo subnodoso. Pers. syn. p.195. Schrad. nov. gen, p» 7. t. 5. T2 "de Hab. in ligno abietino, á5re ITAR LO B Eu. Pers. syn. p. 176. Link Berl. Mag. 3. p. 38» t. 2. f.38. Stipes introrsum pereursus filis in sacculi cavo se libere ramificantibus et expandentibus, primum conlortis, de- mum longe se evolventibus seminulaque sustentanti- bus; sacculo toto tenuissime membranaceo. — Zuz- gllus totus fasciculum floccorum tenuissimorum meme branula inclusum refert, 2276. TRICHIA /a//lax: sacculo primum ruberrimo de- mum argillaceo deorsum plicato. .Pers. sym. p. 177. obs. 1. p. 59. t. 5. f. 4. 5. "Soehmidel. ic. p. 126. £t. 59. f. 1-10. — Muc. miniatus Jacqu. austr. t. 299. Flor. Dan. t. 467. f. 2. a Hab. in lignis putridis mollibus inter musoos piueto- rum ubique. . Vix sesquilineam alta primum elegantissime rubra (fere ut Arcyria pu nicea), sed dein valde decolora, efloeta et Pe- zizae in modum expansa, observatorem minus cautum fallens, 2277. TRICHIA .c/aevata: sacculo primum cinpabarino demum nitenter flavo deorsum a'tenuato. — Persoorz syn. p. 170. ries symb. gast. p. 15. Flor. Dan. (655. foa. (emnereàa 7). Hab. ad truncos putrescentes presertim Fagi. Magnitudine praecedentis, sed membrana tenuiore demum scariosa et nilente. 49. PHYS ARUM, Pers. syn p.168. t. 3. f. 7: 10.. Link Berl. Mag. 7. p. 42. Stipes plerumque muco conflatus: capitulo parietibus va- rie rumpentibus, nucleo seminulifero filis inconspicuis. — Pungilli minimi plerumque in muscis parasitict. 2270. PHYSARUM /arinaceum: capituli cortice extus farinoso-glaucescente: nucleo nigerrimo. Pers. sym. p. 174. Swartz PFet. Ac. Handl. 1015; p. 114. Fries symb, gast. p. 20. (Didymium). ion CRTPTOGANIA Hab. presertim in folis et caulibus Polytrichorum majorum, Semine Papaveris vix majus. 2279. PHYSARUM vernicosum: capitulo rufescente ni- ido: nucleo nigro. Link Lc. p.45. Pers, syn. p. 165. (Diderma) "obs. nyc. 1i pesBiguAK 5. f. 7, Fries symb. gast. p. 19. Cale ide spepren bleking. p. 100. | Hab. cum priore, sed rarius. Praecedente aliquantum majus, quasi muco stipitis totum perfusum. | 559 DIDERM A. Pers. syn. p. 164. Leangium Link Berl. Mag. V.3. p. 26. conf. V. 7. p. 42. Büipes vix ullus, sed receptaculum (vel columna basi- laris) internum cavitatem sacci intrans el quasi saccu- lum interiorem constituens. — Seminula inter utrum-^ que sacculum filis valde conspicuis ad basin crassiori- bus contexta. — Pungillus major quam praecedentis generis, ltoenicolus. 22600. DIDERMA stellare: sacculo lenticulari subtus umbilieato supra steliztim [fisso reflexo. — Pers. sym. 3. ab4:-« Schrad. now gens posa5s do oan. (11 dymium). ries symb., gast. p. 14, Lycoperdon radiatum Zn, spec, pl. ed. 2. p.,1654. Liljebl. fl. ed. 2. p. 460. Hab. in ligno putrido caudicum Abietinorum, sepe super muscis vel alis fungis ex.gr. Thelephara: laciniata autumno crescens, ut in Kungsparken Upsalie. Eximius fungilus, quamquam lineáà vix latior, extus pri- inum griseus dei pallide areolatus; limitibus demum albe- scentibus, membranam interiorem indicantibus, denique omnino dehiscentibus, quo facto frustula media dilabuntur, sed late- ralia adhaerent et reflectuntur, sicque pagina sua/interiore ra- dium albissimum- circa nucleum ateirimum. concinne efficiunt. Postremo detersis seminulis filisque intertextis prodit recepta- culum centrale etiam albidum filorum reliquis albis circum- datum, —. Locis magis udis occurrit varietas cujüs saccus paullo major, magis nigricans, minus areolatus et minns re- gulariter disrumpens, nec latere interiore tam albidus. »— FUNGI 1029 54o. L'Y CO G A IA", Pers. syn. p. 157 Saccus sessilis simplex membranaceus irregulariter rum- pens, intus floccis adnatis inconspicuis, massa semi- nali copiosa inilio maxime liquida. — | Fungilli pro- ximis majores, insigniter colorati. 2301. LYCOGALA ;nznmiata: gregaria globosa primum miniata demum fuscescens, pulvere roseo. Pers. $yn.. p. 159. Lycoperdon Epidendrum Linn. svec. n. 1279. Fl. an, t. 720. Sowerb. fung. t. 52. Bolton fung. U igtfiu. Hab. in caudicibus et lignis putrescentibus ubique. Plerumque magnitudine Pisi, sed eximie varians. Nec pro certo constare videtur an generice differat major illa L. atra Alb. et Sclwem. (Strongylium majus Link Berl. Mag. 3. p. 24. Trichoderma fuliginoides Pers. syn, p. 221.) iu sylvis frondosis, 541, LIC E A. Link Berl. Mag. 7. p. 41. Perichena Fries symb. gast. p.1t. Saceculus subinnatus simplex subcoriaceus circumscissus: operculo rotundato; filis adnatis inconspicuis. — Zun- gillus ex epidermide plantarum prorumpens. 22802. LICEA. strobilina: congregata rufo- fusca, semi- nulis flavescentibus. | Ibert. et Schwein. p. 109. £. S. f. 5. Fries l. c. Decand. fl. fr. suppl. p. 100. Hab. inter squamas strobilorum Abietinorum passim, Upsalie frequenter primo ve:e. Semine Sinapis non major. Mirum quantum hic Fungil- lus versus apices squamarum et adhuc magis ad paginam ex- teriorem carum abire videtur in Hysterium conigenum Pers. syn. p. 102. (Sphaeriam strobilinam Fries syst. 2, p. 495.)), ob hanc causam in praecedenübus omissum, 549, SPUMA ARLA. Pers. syn. p. 162. Link Berl. Mag. 3. p. 23. Saccus furfuraceo-cellulosus, introrsum plicatus, fatiscens; seminulis intra plicas contentis majusculis. — J'ungi- lus diff orms, 1090 — CRTPTOGAM1A 2285. SPUMARIA AMucilago: magua alba, saccis ramo- s0-cornutis intus nigris, Pers. sym. p. 165. Hab. super foliis et caulibus plantárum, autumno. Saccus demum tenuissimus seminulis copiosis atris refertus, 543. JE; "p HN d DM Link Berl. Mag. Vol. 3. p 24 et Vol.7. p 4r. Fuligo Pers. 'Tegmentum ex!erius extrorsum floccosum | includens saccum introrsum lamellosum; seminulis ad lamellas coacervatis. — Zungillus difformis. 23384. /ETHALIUM /lavum: late effüasum flavum sul- )hhureumve, semuinulis purpurascenti-fuscis — Link. — JBolton fung. t. 154. — Flor. dDunat.3550. —. Mucor unctuosus Ann. svec, n. 1202. spec. pl. ed. 2, p. 1656. (septicus). Hab. in lignis sylvestribus et domesticis ubique. Late effunditur butyri instar, Svecis 'roll - smór. 544. MUCO R. Linn. gen. ed. Schr. n. 1685. Pers. syn. p- 199. Schlechtend. berol. p. 148. " Ascophora, Thamnidium et Eurotium Zink L. c. fig. 43-45, Fibre septatee simplices elongate, vesiculam seminulife- ram cito disrumpentem minimam gerentes, — une gillus tenerrimus Svecis Mógel. 2285. MUCOR Mucedo: vesicula nigrescente grisea. zn. spec. n. 1204. Pers. syn. p. 201. FI. Dan. t. 467. f. 4. .spegren blek. p. 102. B. Ascophora Mucedo Z'ode meckl. 1. p- 19. t. 5. MES Hab. in obsoniis putrescentibus. 2286. MUCOR Aerbarzorum: vesiculis flavescentibus a- caulibus congerie filorum eo magis circumdalis. Pers, syn. p. 202. Decand. fl. fr. suppl, p. 100. — Eu- rolium Zank Le) p.54. fios 9 Hab. in plantis pressis domo asservatis. 545 ASPLERGIGETLPBMS Link Berl. Mag. 3. p. 16. f. 23. et Polyactis i&. f. 22. Mucoris spec, Lznn. libre septatee non ramose sed interdum inferne con- nato (Polyactis) apicibus incrassatis capituliformibus exlus semiuuliferis. — Magis persistens quam pra- cedentis generis spectes, FUNGI 10231 2207. ASPERGILLUS /aucus: capitulis primum albis demum glaucis. Zub 4 c. — Monilia Pers. syn. p.691. — Muc. glaucus Jn. spec, pl. ed. 2. p. 1056. |. For. Dansf gps. f. 2... Hab. in pomis aliisque vegetabilium partibus succo- sioribus, 5h46, ARTHRINITUM,. Kunte ------- Fries - - Fibre septatge radiantes plerumque prostratcee undiqne seminulis fusiformibus adspersee — ceespitose per e- pidermidem plantarum erumpentes. 2200. AR THRINIUM carzcinum: cespitibus parvis a- tris, Kunz. myc. heft. 1. p. 9 t.i. f. &.. Fries ex- sicc. n. 297. Zspegren bleking. p. 1o1. Hab. in foliis caricum, ubi nudo oculo visum pun- cta atra refert. vm-1RL5LUHQD.EHBM-'A. Pers. syn. p:230- Trichothecium Zink I. c. p. 18. f. 27. 9? Fibre septatee ramoscze decumbentes implexeque: semis nulis lateralibus congregaüs. — 'egmen tenuissimum constituit. 3 2289. 'RICHODERMA. roseum: fibris czespitosis albis; .seminulis roseis didymis, Pers. syn. p. 251. Hoff- man germ. t. 10. f. 3. ; Hab. iuter corticem et ligaum Salicis capree, Populi ete, | 5. PENTIOILLIU M. Link Berl. Mag. Vol.3. p. 16. f. 24 et Vol. 7. p. 37. Mucoris spec. Linn. Fibre septatce erect? apice in modum penicilli divisce ibique seminulifere, — Fila quasi in truncum com- munem connata esse videntur. 3299. PENICILLIUM cerustaceum: fibris albis: apicibus " seminulisque glaucescentibus. — Mucor crusta- ceus Linn. svec. m. 1205. Bolton fung. t. 152. f. 2. (ceespitosus). ji | Hab. in putrescentibus vegetabilium partibus, preeser- tim saccharo conditis, quas apicibus suis contiguis obtegit. | ACER T CRYTPTOGAMIA 549; M O-N'E LEAL? Pers. syn. p. 691. Link Berl. Mag.3. p. 21, cam Torula, - Fibre non sep!ale, sed tantum constirictee inter utricu- los plus minus opacos (seminula intus continentes ?). 2291. MONIL/IA axztennata: eltusa demum nigra, arti- culis ovatis, Pers. syn. p. 694. .Hoffin. germ. t, 13. f. &. (Dematium). 3 Hab. in lignis putrescentibus. | 2292. MONILIA. Aerbarum: late incrustans atra, arti- culis globosis subcontiguis. Pers. L. c. p. 693. | Hab. in caulibus etc. frequenter. 2295. MONILIA. Ayalina: filis aggregatis erectis sursum incrassatis hyalinis, arüculis globoso- ovalis. 7"ries 0bs, 3..posió. 1j 5... As antceulbis: Daouu 2 500. RACODIU.WM. Pers. syn. p. 201. (partim) Ozonium Lisk Berl. Mag. 3. p. 21. Fibre primarie crassiuscule, sed ultime tenues monuili- formes. 2294. RACODIUM auriconum: primum fulvum tan- . dem griseum., — Zrzes obs. 1, p. 215. Z«pegr. ble- king. p. 101. — Mesenterica lutea 24/b. et Schw. Tab. iu truncis cesis. — Alias multa vegetabilia byssa- cea subsimilia ex. gr. Xylostroma giganteum Tode in Íungos majores loco opportuno abeunt. 551,. D. E MATE ERIS Pers. syn. p. 694.. Helmisporium Zink L. e. V. 3. p. 10. f. 9. et V. 1. p. 39. Fibre rigide continue ramosse: seminulis concatenatis adherentibus. / 2295. DEMATTIUM care: atrum, fibris subbulbosis conferüs, //. cc. ad ramos exsiccatos locis humidis delapsos Fagi, Alni etc. vere. 552. RH IZOMORPHA, Pers.syn. p 704. Regensb. bot. zeit. 182 2. p. 726. Fibre contimuz subanastomosantes rigido» extus glabre, intus modiolo villoso vel potius vasculari — zmter corticem et lignum serpentes, interdum etiam septa radcantia ligni penetrantes, apicibus denudatis phos- FUNGI 1055 phorescentibus, saltem cum crescant in fodinis Lithan- |^ dracis (Regensb. Bot. Zeit. 1824, p. 420.) et in cellis | vzinaris (Sowerb. l. c.). | 2296. RHIZOMORPHA subcorticalis:. compressa ra- | mosa fusco-nuigricans, ers. [. c. — Clavaria phos- phorea Fh A Jung. Í. 100. — in Abiete mortua vulgavis. Hanc quoque in fungos majores (Merulios) evolutam vidisse se putarunt scrutatores, quod adhuc certius de formis minori- -bus subsimilibus (ex. gr. Rh. setiformi in Àgaricum androsaceum abeunte) hinc omittendis constat. 558.8 "T LL BU M. Pers. syn. p.680. t. j- f. 7. .Stipes subulatus (quasi conflatus filis pluribus mucoroi- deis, etiara seepe inzequalibus lanuginem lateralem con- stituentibus) apice capitulo extus seminulifero sepe deciduo. — Fungili ut videtur in summo septen- £rione rariores. 2297. S'TILBUM Arsutum: persistens, stipite ochraceo hirsuto: pilis erectis strictis. Pers. 4. c. Hoffm. fl. germ. t. 10. f. 2. — ad truncos putrescentes rarius, 2298. S''ILBUM rzsidum: gregarium, stipite rigido per- sistente nigro Crasse capitulo aübrotd dde pri- mum ades lacteo dudo griseo. deciduo. Jers, Le hoa Tg ispeorepn blekirig. p. 03. Hàb. ad uito putrescentes, Vedi 554. E RA INEUM. Pers. syn. p. 699. Link B. Mag. V.3. p. 31. cum Rubigine f. 36. et V. 7. p.40, Fila in ccespitulum folii plerumque impressum plus mi- nus congregata rigidula intus grumosa, vel 1) subat- tenuata (Érineum Link 1l. c. Phyllerium Fries obs. 1. p. 217.) n. 299-501., vel 2) apice plus minus dilatata in formam vesiculee vel demum collabascendo cupulce (Rubago. Lànk.;l.0,,56,30.,, Eringum Fes, L, gp. 221.) n. 902. Omnia e pilis vel poris epidermidts mutatis , quo magis difformatis. eo magis coloratis. 2299. ERINEUM. sorbeum: floccis deuse intricalis com- pressis albis demum flavescenübus, ries [. c. 1094 CRTPTOGAMIA 2500. ERINEUM . acerinum: floccis densissime intricatis tenuissimis albido-cinereis. Zries 4. c. JPers. l. c. 2501. ERINEUM £iaceum: pulvinatüm, floccis densis- sime iülricatis variis pallide roseis. Z'rzes/4.c. Pers. |. c. — Eodem fere modo ii folis Pyri eté. 3502, ERINEUM betulinum «» süprafoliaceuiii: cüpulis latioribus saugvirieo-purptüreis; — 4 iufrafoliaceum : cupülis angustioribus demuni rufo-fuscis. Fries [. €. p. 221. Sclilechtend. berol. p. iB1. Decánd. fl. fr: suppl. p. i4. — Maxime vulgare; precox et couspicuum, Svecis Gókb/lod, Gókspyor etc. | Lati- tudo cupulardm ssepe capilli humani. —Sübsimilia ii Álno, Populo; Pado etc. épidermidem totani destruunt; itaque ex ejusdeni cellulis inagis quam: e pilis formata vi- dentür: 555. ./E GE D LU Ms Perí.syü.p. 304. (cum Ured. plur.) Coma Link B. Mag: V. 3. p. fes. 4; Hypodermium 5. V'ol. 7. p. 26. i. 1. fi 1. $- Seninüla à se iuviceni libera (nec coucatenáta) subro- tunda vel rarius elougata, iu partibus plántarum an- nuis viridibus (uec aliter coloratis) plerumque folia- ceis enata, demunique erurmapentia per epiderniideni vivam: i) $4cculo ex cellulosa interiore formáto per epidermidem protruso (Zi cidium Pers.) a) latissi- ja demum círeumscisso, in drboribus Coniferis (Peridermiuni Link) z. 5. b) elongato exsertoque ui formam tubuli, in folis Pomaceariüm et Drus pácéarüm (RKoestelia) n. 4-6. c) subgloboso de- "mm rumpente in formiám cupule (7E cidium Lank) *) ecespitoso m. 7. O. "*) sparso ns g. 2 - 2-2 2) se- miünuülis miünüs inclusis é& cellulosa difformái irregüla- riter per epidermiüdem sirüplicem vel erümpentibus vel denidue tantüm penetrdntibus |sine sacculo proprio ab epidermide distingeendo] (Ured o Persoou. — U - romyces Link —) à) cupulis epidermidis adhuc Fegsülaribus rm. i0. 1i. b) maculis elevationé épidér- mníidis latiore factis irreguldribus n. io-i4. c) poris epiderriuide adhüc cinctis n. 15. d) poris omnino nu- dis nec ullo moda circumscripti$ m. 16; 6) fümis ins FUNGI 1055 determinatis magnam copiam. seminulorum mininio- rum aterrimorum emittentibus, in plantis graminoi- deis aliisque tnonocotylidonibus (Ustilago) z. 17-19. 9505. ZECIDIUM Pini: solitarium seriatüm , saccülo in- terno extrorsum distento oblongo compressoque de- mui basi circumscisso, seininulis aurautiacis, Pers. 8yn. p. 215. Schlechtend, berol. p. 117. — n ras | mulis Pini sylvestris: sacculo singulo szpe ultrá tres lineas longo, sed in foliis ejusdein arboris mul- to iinore. 3504. /ECIDIUM cornutum : congestüti, epidermidis iü- terioris tubulis cylindricis curvulis apice in lacinias insquales ángustas fissis. Pers. syn. p. 205. obs, 2. p. & t. 4. f. 3. 5. Il'aMenb. lapp. n; i019. Sclilech- tend. ber. p. iii. (Ccoma). — Lycop. cortif. or. Dan. i£. 958. — In Sorbi Aucuparie folis. Corniia interdura latere rumpüntür et sic totà tres lineas longa evadere possunt. 5505. /ECIDIUM gfpenicillatum: congestüm, epiderinidis itileriois coronülis iu filà tenuissima recta deinuni libera partitis. — 4/b. et Schivein. p. 920. Schlech- tend. ber. p. i11. P7. Dan t. 650. (Lycop.) Pers. syn, p. 206. t. 4 f.7. 9. (Oxyae.). — 7E. lace1a- tum Jecand. fl. fr. 3. p. 247. suppl. p. 98. — 1n foliis Mali, Padi, Oxyacanthe etc., in. quibus parum differt, , 5506. /ECIDIUM cancellatum: congestum, cellulos& interioris cono elongato apice calloso inferne dehi- scente in fila tenuissima. Pers. sym, p. 205. Jacqu. austr. A. p« 15s t 17, opt. PL. Dan, t, 204. —— In folis Pyri communis presertim culiz rarius; in callis crassioribus innatüm quam praecedens. 5507, /ECIDIUM Berberidis: céespitosum macula cir- cumscriptumi, cepidermidis interioris sacculo sube- merso flavo margine denticulato reflexo. Pers. $y/ p. 209. Schlechtend. ber. p. 112. Fl. Dan. t. 16095. 5568. /ECIDIUM .Aanünculorüm: csspitosum, epider- midis interioris saccülo emerso pallido margine den 1056 CRYPTOGAMIA ticulato rellexo, seminulis aurantiacis. | Pers, sym. p.210. dSchlechtend. ber. p. 115. Somerb. fung. t. 597. f-. 4. .Decand. fl. fr. suppl. p.97. 2509. ALCIDIUM Tragopogt: sparsum, epidermidis in- terioris sacculo albo margine lacero, seminulis fla- Vis,i5 Persiitsym. p. aya. 4E. cichoracearum |Decand. f. Jr. py 289. 2510. /ECIDIUM .J£pilobii: spaxsum subimmersum, mar- gine subintegro albicante, fundo livido, seminulis pallescentüibus, — Decand. f/ dr. 2. 9290. 0, OO. Schlechtend. in Hor. phys. Berol. p. 960. — in foliis presertim radicalibus subsucculentis Epilobii ai- pini elc. frequeuter. Vesiculas tenuissimas refert, que usse extrorsum membrana evanescente predite nullas fimbrias vel dentes relinquente. 2511. ZECIDIUM Pfacce frigide: sparsum superficiale, cupulis demum explanatis subintegris lividis, semi- nulis fuscis. | /Y'ahlenb. lapp. n. 1020. —. in folus Phacz frigide Lapponie superioris. Cupule ca- pillo tautum e iplo latiores, epidermidi valde homoge- nea, tenuissimse, évanescentes: seminulis tamen perse sistentibus et demum totam paginam occupantibus. 2512. /ECIDIUM obvelatum: dilatatum obvelatum epi- dermide scariosa nitente demum undique circum- scissa, seminulis fuscis. Lyc. rubellum Zzfjeblad fl. ed. 2. p. 460? — 1n pagina superiore foliorum Ri- bn. rubri. Macule epidermidis elevate scepius li- - neam late. Seminulis oblongis pedicellatis ad Puc- cinias et speciatim P. Anemones accedit, | 2515. /ECIDIUM znterstitiale: dilatatum inter costas fo- liorum irregulariter expansum primum epidermide lectum demum eüdem . cireumscriptum,. seminulis luteis. Schlechtend. in Hor- Phys. Ber. p. 96. t. 20. f. 15. — in folioram pagina inferiore. Rubi arctici per Dottniam et Lapponiam inferiorem. Macule epidermidis solute sepe ultra sesquilineam longa. FUNGI 1037 |a514. ARCIDIUM Ichemille: elongatum ad venas fo- | ; 1 | 1 | | | j UEM o cR É ua Gocro-m- 0 sR nm RM —— —— MÀ M comm a t TRIP Ra agi OUS RARO Rl liorum primum epidermide lutescente tectum demum eàdem limitatum, seminulis luteis. Pers. syz. p. 215. (Uredo). |, 2915. /ECIDIUM .Ledi: subrotundum in areola singula solitarium margine epidermidis cinctum, seminulis aurantiacis. Schlechtend., berol. p. 122. JV ahenb., lapp. n. 1022. (Uredo). 2516. ZECIDIUM .Salicis pentandrc: seminulis nudis acervatim. exsudantibus primum. flavis demum um- brinis — in pagina inferiore foliorum autumno. 2317. ZECIDIUM Carbo: seminulis aterrimis minutissis mis coacervatis intra glumas graminum ex. gr. A- grostidum. — Decand. Jl. fr. suppl. p. 76. — Semi- nula sequentium omnium minima utpote capillo circiter decies angustiora, demum pulveris instar sponte aufuga. — Huic proximum videtur 7E. hy- podytes in Elymo arenario genicula occupans et flectens ut supra monuimus. Eloc ZE. Carbo apud nos presertim Triticum langvescens infestat et Svecice dicitur Sot, Sádes-sot, Sot i Hvete, (Sotigt hvete), magis atro-inquinans, minus perniciosum. — Contra autem Uredo Caries Decand. fl. fr. suppl. p. 78. omnino foetens est, longe praecocius et citius nee non magis active et modo contagioso Cerealium nucleum adurens, australioribus magis quam nostra- libus nota, Svecice Brand, Kalibrand, Kornbrand, (Brandig sád), utpote etiam magis cum frumento advena potius ad Floram hospitam Svecie quam presentem indigenam pertinet, 2518. ZECIDIUM zurceolorum: seminulis nigerrimis sub- coadunatis intra capsulas Caricum, Luzularum etc, JDecand. l1. c. p. 70. Pere. syn. p. 225. (Ca- ricis). — Seminula ejus fere duplo majora quam in ZE.Carbone, hinc etiam sub microscopio magis opaca, vix unquam sponte a se invicem separata, itaque non aufuga et non inquinantia. Flor, Svec, 66. 1088 . CRYPTOGABNIIA 2519. ZECIDIUM Zneare: longissimum primum flavuni demum nigrescens, seminulis oblongatis. Pers. syz. p. 216. (Uredo). |Decand. fl. fr. suppl. p. 84. — in foliis culmisque graminui rarius, quodammodo transitum ad genus Puccinic- efficiens. | Ab hoe diversa dicitir U. Rubigo-vera Decand. l. c. p. 85, que Svecice Atód- Rost, cum U. Carie respectu temporis, noxa elc. quodammodo analoga, nec commutanda cum nostro vulgari Aosí, Mórk- vel Seart-ftost Jam insequente. 556; P U CCLNIA: Pers. syn. p. 225. Link Berl. Mag. Vol. 3. p.7et Vol.3 p. 29. Seminula in czspitulum conglomerata, subturbinata, pe- dicello adhzrentia, septulis singulis vel pluribus intus divisa, magis nuda et prominentia.2— Est quasi con- tinuatio generis pracedentis, tamen ordine inverso, ita ut minoribus graminum incipiatur procedendo ad zuyores fruticum dicotyledonearum| usque dum in KRosaceis ilerum maxime ZEcidiis Pomacearum quo- dammodo. parallela. 2520. PUCCINIA grarniznis: sublinearis, seminulis pri- mum fuscis demum nigris elofigato- claveeformibus : loculo superiore rotundato, inferiore in caudam lon- gam attenuato. | Persoon sym. p. 228. | Schlech- tend. ber. p. 151. Decand. jl. fr. suppl. p. 59. — Uredo frumenti Sowerb. fung. t. 340. — lü culmis vaginis etc. fere oninium Graninum. Semiuula gran- diofa quani proximé praecedentium; longitudine tota latntudiüemi capilü superantia et latitudine sua maxima, quintam párteni capilli áàequantia, ceterum utpote adhixa vix sponte delabentia vel iüquinantia, sed tantum detritá ob pelluciditatem subferruginea. — liic, frumentum lan- gvescens autumnum versus inhabitaitià práe ceteris subsis milibus Svecis f/tost vel Mórk- Rost. 2520*, PUCCINIA nériones: ovalis sériatim disposita demumque in lineas confluens inquinans fusca, se- minulis medio valde constrictis utrinque rotundatis. Pers. syn. p. 226. obs. 2. p. 6. t. 6. f. 5. — /Ecid. fuscum Sormerb. fung. t. 55. — in pagina inferiore FUNGI 1039 foliorum etc; Anemones nemorosa etc. verno tempore. | 5521. PUCCINIA :;aucronata: e stromate confertim ex- serta vel evagans, pedicellis inferne inflatis superae linearibus pellucidis, clavulis subtriannulatis opacis extrorsum mucronatis, Persoon syn. p 250. Martius fl. erlang. p. 522. — Aregma mucr,. Fries obs. 1. p. 225. spegren bleking. p. 105. — iu pa- gina inferiore foliorum vegetantium Rosarum ex. gr. collinse, sed frequentius cultarum ex, gr. alba. Basis vel stroma ejus flavum etiam in pagina superiore conspicuum, interdum in inferiore ZEcidii formam as- sumit. Clavulae pulchre carneae quam in P. graminis plus duplo majores, latitudine dimidii capilli humani. Mirum quantum hae clavulae sacculis illis angustis Roe- steliarum analogae! - 55s. STILBOSPOR A. Hoffm. germ. t. 13. f. 2.3... Pers. syn. p. 96. Link Berl. Mag. Vol. 7. P» 30- Seminula plerumque pyriformia, obsolete annulata, sepe inter se coadunata in verrucas convexas alras, Sphce- riis epixylis non dissimiles vel quasi Pucciniam con- flatam referentes. 9532. STILBOSPORA pyrzformis: verrucis elevatis ir- regularibus magnis atris stromate tenuissimo substra- tis. Hoffm. l.c. f. 2. Pers. l. c. (ovata). fries X exsicc. n. 214. | Hab. in ramis emortuis arborum frondosarum rarius. 558. MELANCONIUM. uw Link Berl. Mag.3.p. 9i I. f. 7. Seminula subglobosa, nüda, libera in. superficie stromatis globosi sub epidermide ramorum mortuorum latentis. 2525. MELANCONIUM a£rum: stromate subtus sulco notato atro, seminulis concoloribus. 4, c. — in ra- ... inulis exsiccátis Pagi, 3524, MELANCONIUM discolor: stromate levi atro apice pallescente. "ries exsice. n. 299. 1040 CRTPTOGAMIA 559. SPORIDESMIUM. Link Berl. Mag. Vol. 3. p. 41. t. 2- f 644 -- Vol. 2. p. 40. * Seminula elongata precipue versus basin attenua!a in pedicellum subfiliformem, tota subarticulata a se invi- cem libera, quamquam congregata. — Genus znter fungillos pulveraceos (Stilbosporam) et mucoroideos articulatos (Racodium) fere medium. 2525. SPORIDESMIUM atrum: cespitibus angustis lon- giusculis — elignorum fabrefactorum vasis radiantibus, ubique usque in Lapponiam. — An huc etiam E x o- sporium Tilise quamquam stromate substratum , nam stromata plerumque efformantur in cortice ar- borum, sed desiderantur in partibus decorticatis vel etiam cortice nunquam preditis graminum etc, 560 FUSARIUM. Link Berl. Mag. Vol. 7. p. 31. -- Volk $. p.8 et 10. f. $ et 10. Seminula fusiformia e stromate provenientia et primum superficie communi epidermidis coacervala, semper cum stromate letius colorata (nunquam ut in prece- dentibus 4 generibus atra), — zn herbarum caulibus emarcidis. 2326, FUSARIUM roseum: stromate hemispherico ro- seo, seminulis dilutioribus, 4Z/. cc. — in caulibus Malvacearum. 5501; AE GLERBITIT XX. Pers, syn. p. 684. Link Berl. Mag. 3. p. 34. Seminula globosa provenientia e stromate inferne firmo- 2527. /EGERITA. casudida: conferta candida, — Pers. l. c. Hoffm. germ. t. 9. f. 1. (Sclerotium). — in Alni ligno et cortice. bó, TUBERCULAHBSINX Tode meckl. p. 17. Pers. syn. p. 111. Seminula cum massa subgelatinante conjuncta in stratum convexum persistens basi stipitiformi sustentatum. — Fungillus ob conflatam | materiem seminum | magis persistenter coloratus et propter basin stipitiformem FUNGI ao11 « cortice (uec ligno) ortam magis protuberans quam a [fines. 25238. TUBERCULARIA. vulgaris: miniata undique ru- gosula, basi stipitiformi pallida. Pers, sym. p. 112. — Sphzr. miuiata Bolton fung. t. 127. f. 1. 'Tremella purpurea JLzzz. svec. n. 1142. . Hoffman v6. OP d. D. 29145. f. 3. Hab. optime colorata et quam frequentissima in ra- mis Ribesiorum, sed in. Ulmorum etc. citius deco- loratur et fuscescit. JS .RBYSPBE, D ecand. fl. fr-2. p. 272. Schlechtend. Berl. Verh. t. p. 46. t. 1. f. g- Mucor Erysiphe Linn. Seminula pauca intra membranam s. sacculum minutum, basi radiis byssaceis folio vivo adnexum, demumque capillitio subsimili obtectum et forsan eodem sine ruplura progerminantem, — Fungillus minimus am- biguus , forsan Mucori precipue herbariorum (Euro- tio Link) proximus, sed, quum seminula maximan partem fungi constituant et singulari modo proger- minent, huc relatus. Inhcret super ficiei vivae folio- rum, fere non mutatorum, et utpote vix penetrans vel adureus etiam Svecis Mild-dagg s. Honings- dagg vel ob colorem Mjól-dagg dicitur, sed co- pia sua nocivus evadit et presertim florescentiam impedit, — Occurrit. precipue im stolonibus nimium succosis locorum. occultisstmorum versus autumnum humidum, et in hortis cultisque magis quam in spontaneis, hinc etiam de speciebus multis enume- randis et definiendis hoc loco minus sollicitus ero, presertim, cum. notis minimis sacculi, capillo non la- toris, fundato sint. 2529. ER YSIBE comyznunis: subiculi floccis adpressis contextis effusis, sacculis minutis numerosissimis demum nigro-fuscis. | Schlechtend. ber. p. 168. JY'allroth Berl, Verh. 1. p. 591. (Alphitomorpha). — Muc. Erysiphe Linn. svec. n. 1292. it. vestgoth. p. 28. — in pagina superiore, communis herbis ad- 104g CRITPTOGAMIA modum variis, ut Pisis, 'Thalictris, Polygonis, Con- volvulis, Aquilegie, -Heracleo, Seandici, Soncho arvensi, Lithospermo arvensi, Circes. 2550. ERYSIBE .4cerzs: subiculi floccis in pelliculam contiguam determinatam contextis, sacculis sparsis majusculis capillitio multiradiato apice furcato. JDe- cand. fl. fr. suppl. p. 104. — di Alphitomorpha bicornis J7Zallroth Berl. Ferh. 1. . 90. — in pagina superiore foliorum A ceris platanoidis frequenter. j 2551. ERYSIBE Coryli: subicul floccis sparsis laxis- que, sacculis dispersis majusculis demum apertis nucleum hyalinum emittentibus: capillitio demum genuflexo sacculum elevante. Decand. fl. fr. 2. p. 275. — E. vagans Bernard, sicil. 3. p. 19. t. 4. f. 5. — Alph. guttata. ZZallroth Ll, c. p. 42. — in pagina inferiore Coryli aliarumque Amentacearum, ubi fi- lis arachnoideis parcis laxis vel a folio fere solutis, sacculisque ssepe.quasi pendentibus minus conspi- cua, sed singularis et a precedentibus facile di« sungvenda. i; ADDENDA, EMENDANDA xr CORRIGEND A. —Ó———mÓ Numerus primus (major) est speciei, secundus (minor) lineam sub hac specie numerandam significat. Ut autem locus eo facilius reperiatur ; dein nomen abbreviatum speciei etiam adjun- ctum est. 2. 7. HIPP. vul. £ Reichenb, ic. t. 86. f. 192. Sou LIG. vulc. IY ikstr. ib. 1824. p. 456. 4. 6. CIRC. Jut. JV'ibstr, ib. 1824. p. 451. 15. Halleberg inter Áttstupan et Lilla Hjerp- torpet. : 11, CIRC. a/p, prope Quickjock ad Njammats et pro- pe Válgsjó: LLeestad. Jet. 4c. H. 1824. p. 188. etiam 1n maritimis: ut Stockholmiz ad Nacka, in Djurgárden, Lidingón etc.: Carl Stenhammar, | 14. . 10. VER. spic. Fries hall. p. 14. 13. y V. hybrida g ib. 15. VER. Jongif. Uplandie ex. gr. Upsalie ad Vit- ulfsbergstrásk prope peninsulam el ad Báilinge in prato Bak-Faxan. -. . ad Glan in Risinge, prope Norrkó- kmg: Cari Stenhammar. 5. VER. zar. Heichenb. ic. t. 55. 8. VER. Becc. ad Angermanniam maxime meridio- nalem: Zestadius F'et. 4c. H. 1824. p. 17r. 10. VER. mont. in omuibus sylvis a Gilleskrufven ad Krageholm usque: Jes. 8. VER, Cham. ad Ramsele et Umeà: ZLestad. et. 4c. Handl. 1924. p. 101. 198. 7. VER. agr. Fries femsjon. p. 11. not. 2. Regensb. Bot. Z.. 1822. p.422. Sprengel syst. veg. 1. p. 75. dein ad Sábráà Angermanniae me- rvidionalis: Lestadius Jet. 44c. H. 1824. p. 177. 16, 15. 1044 ADDENDA Pd $. PING. alp. Reichenbach ic. t. 01. f. 166. 6. —— Bib. f. 168. ; : 7: m — zb. de 16^. 4. PING. vulg. Reichenb. ic. t. 04. f. 175. | 4. PING. vill. Reichenb. ic. t. 95. f. 172. 175. foliorum. respectu minus bona. 5. UTR. zzin. Sclunidel. ic. p. 79. t. 21. 7. ANTH. od. existunt tamen in Vermelandia ferri- montana tam pineto-sylvestres regiones (ex. gr. circa Gammelkroppa), ut omnino desideretur. 5. FED. olit, — Reichenb. ie. t. 60. f. 121. 8. FED. znixt. — Reichenb., ic. t. 62. 1o. deleatur tola secundum R.eichenb. ic. t. 114. 15. post Bóda adde: Bjórnhoída, Replinge etc. F'rzes. 7. SCHOEN. Mar. IV'ikstr. F'et. Ac. H. 1824. p. 452. 14, Vestrogothis prope Hójentorp pluribus locis in congerie lacauum minorum infra Billingen si- torum. 8. SCHOEN. ferr. Oelandis ad Horns-sjóün: C. Stenh. 10, —— ex. gr. in Osthammars stormossa et Lungeángen ad Bórstel. 10. CYP. fusc. Gotlandise paroecia Wamblingbo ad Roffins ubi acidule juxta Lángmyr ejusque fiaem septentrionalem copiose: J. A. T al/man. 7. SCIRP. ccesp. femsjon. p. 6. 11. (Ftamme dictus, non nisi tertio quovis anno in pabulum deme- tendus). r 7. SCIRP. ac. tantum usque ad Anundsjó Anger- mannie: ZLcestadias F'et. Ac. H. 1824. p. 180. 4. SCIR. fluit. — femsjon. p. 11. not. 4. 14, SCIRP. ruf. nec non Sudermannise prope Da- laró. ad Sandmar et in insula Velinge: Cart Stenhammnar. 6. SCIRP. znar. etiam aquam dulcem excipientibus. . 12. SCIRP, sy/v. nisi ad Djupsjón Angermannie se- pientrionalis: Z,cstad. F'et. 4c. H. 1824. p. 101. . 13. SCtR. lac, B. Sudermaunie extra Dalaró in insula Velinge: Car£ Stenhammar. 6. ER. polyst. Hegensb. bot. Zeit. 1024: 2. Bel. p. 98. 9. PHAL, arurd. usque ad Válgsjó et Storbacken ADDENDA 1045 (nec in illis regionibus altius versus alpes): Z&- stadius Jet. 4c. Handl. 1824. p. 105, 64. 7. PAN. vir. JV ibstr. ib. 1024. p. 452. 456. 16. —-— Bahusiam ad Uddevalla. 19, —— ad Omberg iufra Sódra Djurledet. 70. 4. ALEPD, prat. Fries femsjon. p. 5... 12. ——— excepta Smolandia occidentali usque ad V«xiO. 75. 8. AGR. spic. v.nec non Skellefteà Vestrobottnic, sed Lappouie cito disparens: JALestadius Jet. 4c. Handl. 18024. p. 102. 105. 199. 75. 12. AGR. a/p. Angermauniz ad 'Tásjóberget: Lestad, 76. 5. AGR. alg. Phipsia algida "'rinius in Jtegensb. bot. Zeit, 1024. Bei. p. 99. 70. 7. AGR. stol. Fries femsjon. p. 12. | 79. 8. AR. sy/v. A. lapponica 8 Jocstadius Jet, Ac. H. | 1024. p. 161. 4 ii. —— eti exitum fluminis Angermanán extra Nora: AZestadius ib. p. 179. B Vermlandise ad fodinas Tabergenses, An- germanunis ad Táàsjoberget, Upsalic ad Borjesjó. 90. 4. AR. lapp. Sv. Dot, t. 649. 8. —-— descendens ad Luleà, Yiter-Láànnàs, Ramsele et AnundsjÓ. Angermannie: Zcestadius Fet. Ac. Handl. 1024, p. 165. 066. 7-8. AR, balt. A. maritima .4gardh .Regensb. Bot. Zeit. 1024. p. 561. 9o. 7. AIR. a/p. Deinboll Tüdskr. f. Naturv. 1. p. 126. 95. 4. AIR. atr. Deinb. "üdskr. f. Naturv. 1. p. 126. 95. 12. AIR. car. loco A. flexuosa elc. /ege A. flexuosee var. vel potius A. uliginosa W eihe in R ei- chenb. 1c. t. 150. jam copiose in Smolandia occidentali lecta a Cel. Zrzes. 96. 7. AIR. prac. JV ikstr. Vet, Ac. Handl. 18024. p. 456. | (Fries femsjon. p. 5). 13. —— Bahusise usque ad Marstrand ct ad Uddevalla frequenter. 14. —— Calmariensis regionis meridionalis. 97. 12. MOL. aqu. dein vix nisi ad exitum fluminis Au- 1046 100. 101. 105. 106. 108. 110. 111. ADDENDA germanàn ad Bjertráà: JALestadius Feet. 4c. H. «1824. p. A79. | 8. MEL, un. JY ibstr. Vet. Ac. H. 1824. p. 452. 457. —— loco Bornholm /ege Borgholm. —-— Calmariensi Gubernatione ex. gr. ad Dóderhultsvik: Zries; Bahusie in Orost. 11. 10. 17. 11. 14. : MEL, cul. F"'ibstr. F'et. Ac. Handl, 1024. p. 447. -——— et Alfvastra- branter. —— nec non Sudermannis exterioris in plerisque insulis ex. gr. Utó, Bjórnó, Ornó etc, copiose: Carl Stenhammar. . HIER. a/p. ftegensb, bot. Z 1024.9. Berl p.113. BRIZ. med. Medelpadis in Siljeberget: AJLoe- stadius F'et. Ac. Handl. 1824. p. 177. . POA flex. P. arvctica Regensb. bot. Zeit. 1024. 2, DBeil. p. 105. Pedunculi et flores graminum in. alpinis arcticis levigati fiunt, hinc mihi varietas P. flexuosse Host. | POA triv. Arjeplog Lapponiz Pitensis: Jcestad. POA sud. Blekingiz ad Elleholm, sed copio- sissime Ostrogothiz territorii Kinda ex. gr. i» monte pone Borgberget: fries. . Angermannie supreme ad 'lásjóberget: .Lc- stadius Fet. Ac. Handl. 1824. p. 105. . POÀ ans. — femisjon. p. 39. . GLYC. aqu. Norrkoping etc.: CarZ Stenhammar, . GLYC. flu. Vestrobottnie maxime meridionalis ad StóksjO: Lestadius Vet. Ac. H. 1024. p. 101. —-— . eam tamen Germanorum vera Manna- grülze non prestare, constat ex Regensb. Bot. Zeit. 1024. p. 457 - 465. | FEST. el. usque ad Skellefteà Vestrobottnic et Erkrik Angermannis: ALestadius et, Ac. Handl. 1024. p. 102. ; FEST. don. ad Finspàung in Finspángsjón : Carl Stenhammar. i i . BROM. sec, Fries femsjon. p. 12. — M excepta Lapponia: Lostadius F'et, Handl. 1824. p. 184. —-— Bmolandieque adjaceutis. ADDENDA 1047 . BROM. are. excepta quoque Lapponia: .Lesfa- dius F'et, 4c. Handl. 1824. p. 103. . BROM, asp. post Omberg /ege: loco humido mar- gaceo maxime umbroso ad rivulum infra Vástra- vággar intra scopulum Flintan dictum, tantum, . BROM. gig. JV ibstr. F^ et. Ac. H. 1024. p. 452. ME Upsalice infra rupes Godtsundenses, . BRACH. pinzn. culmo glahro, B culmo hirto. 7. AV. fat. usque ad Angermannuiam, et. Vestro- botiniam : Leestad. F/et. Ac. H. 1024, p.107, 189. . AV. sub. Regensb. bot. . Zeit. 1924. 2. Beil. p. 112. Semen exsulcum lateraliter compressum! . DACT. crist. (glauca). ;—— « Scanie septentrionalis. interioris: Akerman. | uei loco Sudermannie /ege Calmarien- sis gubernationis extra Loftahammar? 7órzer. . SESL. ccr. nisi Scanig ad Arup adest: .Akberman. . EL. aren. Fries femsjon. p. 11. not. 5. et ad flumen Lagam. . ELYM. eur. Oelandie in sylvis prope 'Tveta occidentem versus abuude: Zies. . HOL. umb. Gotlandisz multis locis: Suzdevall, . SCAB. arv. scil. Sollefteà: JLcestadius F'et. c. Handl. 1024. p. 190. . SCAB. col. infra Stocklycke, Sudermannio maritime extra Da- laró in Mórtó, Buusoó: Carl Stenhammar. . SCAB. sva. Reichenb. ic, t. 76. . SHER. arv, JV ikstr.. Vet. Ac. H. 1024. p. 457. —— Bahusi:s ad Uddexalla. . ASP. odor. nec non circa lacum Venern in Da- liam usque. . ASP. tinct. JZVikstr. F'et, Ac. H. 1824. p. 452. v Calmariensis gubernationis usque ad . Y Wimmerby: Carl Steuhammar. nec non 1n Halleberg. . GAL. trif. JV ikstr. Vet, 4c. H. 1824. p. 111. áá7. —— . femsjon. p. 12. not. 7. 1048 169. iz. 171. 17. 172. 7. 174. 9- 177. 5. ADDENDA GAL. £rif. et ejus finem occidentali-septentrionalem. GAL. pus. etiam V estrogothize transitionis ad lacum Làngen prope Sparresáter: 4. Holmblad. GAL. sax. Fries femsjon. p. 7. 12. GAL, ver. Botheáà Angermannis: JLestadius Vet. Ac. Handl. 1024. p. 190. | GAL. svav. Jcstadius Jet. Ac. .H. 1024. p. 105. nec non Angermannie ad Sol- lefteá in Djupdalen. ; . GAL. lp. usque ad Glommers trásk Lapponice Pitensis: JLestadzus F'et. 4c. H. 1024 p. 195. . PLANT. zned. Sv. Bot. t. 651. Fries fems. p. ^. —-— et rarescens Hallandie, Gothoburgi etc. | —— Angermannise ad Sollefteáà: JLc- stadius F'et. Ac. Handl. 18024, p. 180. . PLANT. Janc. Sv. Bot. t. 652. . CORN, svec. — fems. p. 7. 12. JV ibstr. Vet, Ac. FHandl. 1024. p. 455. . TRAP. zat. JZPikstr. F'et. Ac. H. 1024. p. 456? . APHAN. arv. Calmariensis gubernationis paroe- cie Lofta ejusque planitiei littoralis ad Aker- holm etc. Carl Stenhammar. 105. 5 8. 9. 104. 4 160. ii 189. 5 192. 20 195. 5 j 3 25 197. 9 199. 7 204. £4 5. 7. 205. 4. . POT. ruf. Reichenb. ic. t. 184. —— J Ab Ajijeplog (minus), Gafsele A selen- sium: JLestadius F'et. Ac. H. 1024. p. 105. . POT. gram. .Laestadius F'et. 4c. Handl. 1024. p. 162. cum varietatibus. . POT. flex. — .Reichenb. ic. t. 185. . POT. Jat. — Sehlechtend. berol. suppl. p. 245. —— P. acutifolius fiezch. zc. t. 176. f. 509. £. stipulis majoribus laceratis. P. Zosterefoli- us Jteichenb. ic. t. 175. f. 500. Medelpadiz ad Sillánger: Laesta- dius Pet. 4c. Handl. 1824. p. 177. Nordlan- die Norvegice ad Salten: Sommerfelt. ; POT. mar. intra Alón vel in Alósund copiose, ad Háàsslinge insule Ornó et ad Sódra Stáket prope Bo-capell; nec non Calmariensis gu- bernationis paroecie Lofta prope Lerboholms lastageplats: Carl Stenhammar. 206. 207. 209. 210, 211. 222. ADDENDA 1049 -9. POT. pect. dein in mari Angermannize ad Nora: LLaestadius Jet, 4c. Handl. 1824. p. 190. 5. RUPP. mar. Sv. Bot. t. 65o. 8. Reichenb. ic. t. 174. f. 507. y. lenuis rostellata 7b. f. 306. 17. y. in aqua minus salsa Ostrogothic in Mórje- vik et Sudermannie ad Utó, Norr Ljusteró elc. cópiose. 13. SAG. ap. argillaceo - rigidissimis, | 17. B in maritimis Bahusiz frequenter usque ad Marstraud: P. £F. JFahlberg.'3 18. Calmariensis gubernationis et O e- landise ex. gr. ad Fárgstaden: Frzes. 21. « Pedunculi tam tenues, ut szpe flexuosi et interdum vage reflexi (sicut in S v. Bot.), nec definite incurvi ut in S. procumbente, 4. TILL. aqu. JLaestad. F'et. 4c. H. 1924. p. 190. 14. ECH. vu/g. Quod desiderentur omnes Asperifolize prater duas Myosotides primarias in Smolandia occidentali eque ac in Vermlandia ferrimontana, in genere notari meretur. 7. LITH. off. IV ikstr. F'et. 4c. H. 1824. p. ta. 15. usque ad Gestriciam in insula Ródmaren. 9. LITH. arv, Anundsjó Angermannie: ZLaestadius Jet. Ac. Handl. 1824. p. 1980. 188. 17. PULM. ang. A nostra planta non differt P. azu- rea Bess. ex Ukrania nisi corolla paullo majore. 1o. PULM. zar, et in Skutholmen par. Tanum:; P, F. IFYahiberg. 6. LYC. arv. usque ad Sáfvar Vestrobottnie: Zae- . Stadius P'et. 4c. Handl. 1824. p. 181. 5. MYOS. scor. — Reich. in Sturm. Deutschl, Pl.n.2; 10, —— . p db. n. 9. 12, — —— *,. major strigulosa: Zbzd. zm. 4. 4, MYOS. arv. Laestadius Feet, dc. Handl, 1824, p 185. 188. 199. 5—6. —— . M. intermedia Aeichenb. Ibid. n. 14. 11 — —— y M. collina Jbid. n. 12. Fries Phys, Sállsk. àrsb. 1024. p. 57. 14 ^ ——— in Tásjóberget Angermanniz, 1050 222, 225. ADDENDA 16. MYOS. arv. Memorabile omnino, quod hujus et precedentis speciei primaria forma sola iu S8mo- landia occidentali etc. adsit, a quibus formis prima- riis et cardinalibus orire videntur éeteree per re- giones magis magisque campeslres et httorales di- sperse, kino dum ad versicolorem, ne di- cam[, appu! lam, perveniamus. 6. MYOS. strici. M. arvensis Heichenb. Ll, c. n. 15. 16. —— B Ibid. n. 15. If ibstr. FKet, Ac. H, 1824. " 455. (Fries femsjon. p. 5.). 16. vel etiam 1n arenosis tnaritimis ex. gr. ad (ille Bahusie, Calmariensis Gu- bernationis, Ostrogothism. | r 8. MYOS. defl. Schlechtend. Berl. Mag. 8. p. 252. 220. io. PRIM. eer. ad Hernosand: ALaestadius Aet. Ac. ' Handl. 1024. p.178. - "T 229. 6. PRIM. el. etiam nunc copiose ad Ófvedskloster: Fries Phys. Sállsk. üársb. 1024. p. 54. 256. 6.1Ys. Num. JVikstr. Pet. Ac. à. 1824. p. 448. 15. ——— Sudermannis ad "horshálla et Ostby. | 240. 7. CONV. sep. Wir. Fet.AAc. H. 1024, p . ÁÁg. 9; . —— Calmariensis gubernationis, Dior: thies Carl Stenhammar. 1i; 0 —— nec non ad Westerds. 241. i4, POL. ccr. per Siljeberget: Laestadius fet. dc. Handl. 1024. p. 176. 242. 15. CAMP. pers. Ad exituim ileiminis Angerimannia usque ad Bjertrá: LLaestadius fet. p Handl, 1024. p. 17 245. 15. CAMP. pat. "Grythyttan, Bondbyn. ji. Le Ed Calmariensis Gubernationis 0- piosissime: Carl Stenhammar; Nericise ad Askersund: Gust. Becker. 7. CAMP. T'rach. C. urticeefolia Schlecht. ber.ip. 144 i0. EM. dein ráro ad 'Tuna Medelpadie: Laestadius f'et. Ac. Handl. 1824. p.176. 251. 16, CAMP. Cero. Notabile videtur etiam hanc suc- cosam formam sicüt omnes campanulas foliis la- tioribus desiderari extra Lagam in Smolandia, 270. 2792. 3 279. 275. ADDENDA 1051 ubi etiam ceterz grandiores species generis de- nique adeo rarescünt, ut tandem sola C. ro- tundifolia restet: Zrzes fems. p.4. 19. not. 10. 7. SAM. val, (Fries femsjon. p. 5). 19. 5. . Adjacentis Scanié&e usque ad Krogstorp (.Aker- maj), Calmariensis gubernationis usque ad We- .s!ervik adscendens: Car/ Stenhammar. : . LON. xyl. Fries halland. p. 45. (fems. p. 5). —-—— (excepta tamen Hallandia meridionali, Smolandia occidentali et media). . | —— . Angermannie ad Táàjjóberget: Zae- stadius F'et. 4c. Handl. 18234. p. 180. . VERB. Z'hap. sed ut plereque plante ruderales abest in Smiolandia occidentali, provenit orien- tem versus primum ad Helgevarma, et denique in Oelandia quam máxime ruderali in varieta- tes mire luxuriat cum sequente se jungens. . VERB. nz. Siljeberget Medelpadie: Laestadzus Vet. Ac. fandl. 1624. p. 176. . HYOSC. nzg. LLaestadius ib. 1824. p. 179. . RHÀM. Frang. Laestad. fet. 4c. H. 1824. p. 195. . RIB. ap. àd Ramsele Angérmannie: JLaestadius Vet. 4c. Handl. 1024. p. i9o. —-—— loco tantum lege praesertim. . HED. Hel, — femsjon. p. 15. etiam Calmariensis gubernationis ex, gr. in paroóecià Ed ad Hultó et Wiáka sylvas totas perflectens: Carl Stenhammar, —— loco primo vere /Jege sero autumno. . GLÀUX zt. üsque ad Ràneà: Laestadius Jet, zc. Handl. 1924. p. 192. . THES. alp. (Fries femsjon. p. 4). ——5 Areda (in paroecia Himmesjó non procul à Vexió) ut finis occidentalis, ER. Cent. loco Sódra Vi lege Norra Vi in Ydre- hárad Ostrogothiz, etiam ad Lofta. ER. ang. E. linarifolia Reichenb. ic. t. 98. sed 8* intra littora Scanic magis eva- gat, ibique se melius disüngvit, | GENT. JPPnev. S». Dot, t. 651. 1052 ADDENDA 274. 6. GENT. Pnev. Aspegr. blek. p. 105. JVikstr. Vet. | 275. 276. 277. 279. 200. 297. 295. 296. 299. 501. 505. 506. 209. dii. 212. 12. "s 10; 6. 15 i10, 4c. Handl. 1024. p. 458. ——. Blekingie ad Mórrum. . B GENT. niv. Laestadius F'et. Ac. H. 1824. p. 196. —-— descendens ad Anundsjó et Ramsele Angermanunie. mr : GENT., serr. Deinb. in Tüdskr. f. Naturv.i. p. 125. —— . loco Pasvig lege Peizen. . GENT. znv. Deinboll l. c. GENT. camp. et prope mare ad Ava in Nord-« maling: Laestadius Vet. Ac. H. 1824. p. 101. GENT. 44m. Jsardh Phys. Sálisk.. ársb. 1824. p. 27. cum varietatibus, quarum 4 G. axilla-. ris Reichenb. ic. t. 150. 7 G. uliginosàa lb. t. 58. amiba, Svecic australioris plante. - ad Asele et Unmeà tantum: ALaesta- dius F'et. 4c. Handl. 1824. p. 181. . CIEN. alb. Laestadius F'et. Ac. Handl. 1824. p. 187. 189. (Ch. viride). SALS. Lal, quamquam denique non quovis loco, ULM. camp. £g ad 297. ULM. eff. ul synonymon per- tinet: Z'rzes. . HYD. eulg.. JV ikstr. Vet. Ac. H. 1824. p. 455.457. ad Halleberg et prope Sátenás ad Vispbácken. . BUPL. £en. Heicherib. ic. í. 167. nimis macra. . DAUC. Car. Norrkóping, Sóderkóping et Cal- inariensem Gübernationem in Ed, Lofta etc. Carl Stenhammar. | SEL. pal. rarescit tamen in Lapponiis elevaliori- bus meridionalibus supra Sollefteá: JALaestadius Vet. Ac. Handl. 1024. p. 190. ATH. Lib. (Fries femsjon. p. 5). —— . Smolandiam Orientalem et . LAS. lat. (Fries femsjon. p. 4). —-— regionis Helgasjo. » Eh. Sph. LLaestadius ib. 1024. p. 100. 188. . T B IV ikstr. Jet. c. H. 1024. P- 44], ——- Calmariensis regionis ex. gr. ad Ca- simirsborg pár. Gaileby (Sten/^.), Gestricic etc. / 5. 334 ADDENDA 1058 ANG. zirch. Sv. Dot. t. 655. — -—. f. ex. gr. in Ornó, Kymmendà, ad Elgsnabben: Car e Stenhammar. 12. SIUM. az. Syn. Friesi ad « pertinet. 6. 10. SIUM. Falc. JT ikstr.. Jet. Ac. H. 1024. p. 459. "^ — . pec non Gotlandis extra Wis- by meridiem versus. 21. SIS. zn. Adscribitur generi novo: Heloscia- 15, dium Zteichenb. zc. t. 510. f. 565. SCAND. £em. S8:»nolandie orientalis passim: Fries femsjon. p. 5. 15. PIM. Sax. Angermannie ad 'lásjóberget et Ava 11. m Oy-31 Qv» O in Nordmaling: JLestadius Vet. Ac. Handl, 1024. p. 101. VIB. Op. et ad exitum fluminis AÁngermanán: JLeestadius | et. .Ac. Handl. 1824. p. 179. . SAMB. Eb. etiam inter Dóderhultsvik et Fre- driksberg copiose, ad Weslervik in prato Norr- landsáng: : JAiosén. . TAM. germ. emendatur ita: vel glareosis flu- minis maximi totius Norrlandie Ángermanán circa Sollefteà copiosissime : Lostadius F'et, Ac. Hand. 1024. p. 165. et ulterius ad Ed; nec non ad Indalselíven circa Fors: J. £. Flodberz. . STAT. Lim. JV ibstr. ib. 1824. p. 457. — . in insula prope Stillingsón. [ LIN. Rad. Sv. Bot. t. 652. NP EPIS berol. p. 186, — — JWikstr. F'et. Ac. Handl. 1824. p. 459. . MYOS. mzn. Angermannie ad Hernósand: .Lce- stadius Jet. 4c. Handl. 1824. p. 1798. . ALL. urs, Sudermannis ex. gr. in Bjorno, Orno, Uto, et Calmariensis gubernationis in paroecia Ed ad Djursnás et Helgenàs, in Loíta ad Vino, in Gammelby et Blackstad: Carl. Stenhammar. . ALL. Scor. JV ikstr. F/'et. Ac. H. 1824. p. 446.451. — — eliam Sudermannie maritime in Uto, Ornó prope Lóttinge etc. Roslagis 1n Grimsó prope Norr Ljusteró ete; Carl Stenhammar. Flor. Svec. 67. &. 559. 3561. 8 565. 5 564. 16 565. 10 959:15 571. 22 572. 5 277.0 12. 584. 7 300. 7 589. :8 2099. 9 15. 596. 12 ADBENDA ALL. ar. Calmariensis regionis Fries fems. p. 5. — — versus Utón multüis locis: Carl Stenh: . ALL. Schoen. loco rarius lege frequenter: Stenh. . FRIT. Mel, JVikbstr. Vet. 4c. H. 1824, p. 450. — , — etiam Ostrogothis: ad Adelsnás paroe- cie Atved. ORN. zin. B differe floribus extus rubicundis etc. in fig. cit. non salis expressis asserunt f'rzes et Akerman (nec non ScAlechtend. berol. suppl. p. 249.); sed ut solum synonymon subjicitur in Sprengel syst. veg. 2. p. 50. — Ornithogala omnia in Smolandia occidentali sicut in regionibus alis elevatioribus sylvestribus in primis septentriona- libus abesse, 1n genere notandum. . NARTH. oss. ZI ikstr. Pet. Ac. H. 1024. p. 455.457. . CONV. maj. Jestadius F'et. Ac. H. 1024. p. 103. . CONV. vert. Angermannie supreme ad 'làsjó- herget: Lcstadius Pet. 4c. H. 1024. p. 190. . CONV. Pol. ad Bjertrá Anugermannise: Jcstad, Fet. Ac. Handl. 1824. 4/179. . JUNC. congl. Regensb. Bot. Zeit. 1825. p. 89. . JUNC. glauc. ceterum rarissime in Lasiaktjavelk Lapponie Luleusis et prope Arjeplog ad mo- lendinam: ALestadius Pet. Ac. H. 19024. p. 104. . JUNC. arct. Deinboll "T'idskr. f. Naturv.1. p. 126. . JUNC. zodul. syn. Friesuü excludatur utpote ad sequentem pertinens. — -— iamen in Smolandia occidentali par. Femsjó cum mulüs alüs abest: .Frzes femsjom. p. a4. nob, 15. . JUNC. squ. JV iksir. Vet. 4c. H. 1824. p. 455. . JUNC. buf. ex. gr. ad Glommerstrásk Lapponie pitensis: JLeestadius. Pet. 4c. H. 1024. p. 105. . . LUZ. parv. f. antermed:a: . RUM. mar. Fries halland. p. 65. (quod syn. de- lendum sub sequente). — — dHallandie non frequenter. . RUM. pal, ad Iljelmaren ejusque oram septen- trionadem prope finem orientalem infra Eka paroecie Lista: 77h. J«Eigenstjerna. 597. 598. 402. ADDENDA 1555 6. RUM. obt. JVikbstr. Vet. 4c. Handl, 1824, p. 442. (nisi adventitius). 6. RUM. Nem. Sv. Bot, t. 655. 15. RUM. aqu. £. ubi agros infestat: ZLestad. F'et. Ac. Handl. 1824. p. 188. 189. 4. SCHEU. pal. Fries femsjon. p. 7. a4. 4. ALISM. ram. Reichenb. jc. t. 57. f. 79. 5. ALISM. zat. lb. f. 77. 59. 5. EP. pub. JV'ibstr. Vet. 4c. H. 1024. p. 446. 4. EP. riv. Rteichenb. ic. t. 170. 5. EP. zmont, Reichenb. zc. t. 189. 6— — gf. Schlechtend. ance 216. 5. EP. ros. Jteichenb. ic. t. 190. 9. — -— Calmariensis Gubernationis ex, gr. ad Fárestad in par. Ed, Ostrogothie ad Norrkó- ping, Sudermannize in Ornó etc. Car Sterzh. 5. EP. £etr. Fries femsjon. p. 14. not. 19. 8. — — g. JV'ikstr. F'et. Ac. H. 1824. p. 451. g. — — f. — Reichenb. zc. t. 198. iji. — — y. E. obscurum JHerchenb. ic. f. 199. 12. — — «locis siccis adustis sylvarum in Fem- sjó Smolandic occidentalis. . 14. EP. a]p. et Ang«rmanniam prope Bjertrá: Lee- stadius Pet. Ac. Handl. 1824. p. 196. 9. POL. dum. Calmariensis gubernat. , Ostrogothiz. 10. — — prope mare orientale ad exitum flu- minis Ángermanán in Nora: JLestad. Jet. dc. Handl. 1024. p. 179. ; POL. azph, JLestad. J'et. Ac. H. 1924. p. 185. 8. — . — dein ad Ásele (et Vàlgsjó) nec non 13. POL. Pers. usque ad Tásjóberget Angermannize et Skellefte& Vestrobottnie: JAcestad. Z'et. 4c. H. 1024. p. i100. 182. — nec Lapponie nisi cito disparens Jb. p. 182. 105. 198. 189. 14. POL. bif. Gothoburgi pluribus locis et Suder- mannie in insulis nec non Stockholmice passim. , 15. POL. zin. Dalie ad Amáil; Uplandie inter Kipplingeberg et Jumkil: P. .F. H'ahiberg. 9. POL. Hydr. ex. gr. ad Nyland prope Bjertrà: Lestadins Vet. Ac. Handl. 1024, p. 179. 1056 ADDENDA 462. | 465. 464. . ;».. De saxifragis hyperboreis aliüsque ejusdem re- 469. 475, 477. 470. 490. 7. RHEUM. dig. — .Regensb. Bot. Z. 1024. 2. p. 94. 7. ANDR. pol, Fries femsjon. p. 7. 15. . 14. PYR. zed. Vestrogothis in paroecia Unde- nás ad Sátrabruk: JP. F. JV'ahlbers. 9. PYR. umb. JY ibstr. Vet. Ac. H. 1024. p. 446. 449. 28. — | — RHRoslagie ad Háàtó copiose et exinde in regionibus maritimis usque ad mediam re- gionem Calmariensem quam frequentissime, que ora ejus patria optima esse videtur.. 12. CHRYS. a/£. vix tamen supra Sollefteà et in Lap- ponis meridionalibus altioribus: JAL«estad. et. 4c. Handl. 1824. p. 180. 9-10. SAX. Cot. 8 purpurata: minor, floribus pur- pureo-maculatis, | Gaudzn in Mezsn. Naturwiss. JAnzeis. 1010. m. 9. | 37. -— — inter Marasjaur et Ballaur prope limitem regni in alpibus Pitensibus: JLcestadzus 1025; ubi quoque altera forma adhuc minor et strictior, calyce glabrato et fructu magis supero ad S, A1zoon Jacqu. accedens. gionis plantis. Conf. Ategensb. bot. Zieit. 1024. 2. Beil. p. 92 - 05. 5. SAX. gran. (Fries femsjon. p. 4. 15. not. ig. halland. p. 71). 12, — -—— in É$Smolandia maxime occidentali omnino desideratur. 8. SCLER. ann. Angermennie ad Bjertrà: ALeesta- dius F'et. Ac. Handl. 1024. p. 179. 6. GYPS. mur. JV'ikstr. Vet. Ac. H. 1824, p. 451. 15. — — ad Náüsby prope Roxen: P. £F. 77 ahib, 10. DIANTH. Zfrm. Liomma. 12. | — — in paroecia Ed ad Fáàrestad, et in Gamleby, in Locknevi, ad Figeholm: Cart Stenhammar. 15. DIANTH. de/t. ad Ramsele et Skellefteà: JLcsta- dius F'et. Ac. Handl. 1824. p. 191. 15. — — B& Oelandiz ad Ottenby (Carl Sten- hammar) et Angermaunise ad Sollefteá: Lc- stadius F'et. 4c. Handl. 1924, p. 190. 515. 6, e Ri 5. ADDENDA 1057 DIANTH. ar. Jteichenb. ic. t. 157. sed sine barba ad basin lamiuz petalorum. CUC. visc. Sudermannie in insula parvula in- ter Bunsó et Lókholmen prope Ornóhufvud: Carl Stenhammar et P. F. /F ahlberg; nec non - SIL. rup. [likstr. F'et. Ac. Handl. 1024. p. 451. . — — in Ramunderhill ad Sóderkóping mul- üsque alus locis frequenter, etiam Calmariensis gubernationis saltem septentrionalis vulgaris. . STELL. Jong. femisjon. p. 7. 15. not. 20. — — ad Lundsbrunn Vestrogothiz: P. F. IVahlbers. t STELL. g/auc. etiam ad Nyland juxta Auger- germanàn: Z,estadius, . STELL. ul. Lestadius F'et. Ac. H. 1024. p. 166. . STELL. hum. JDeinboll Tidskr. f. Naturv. 1. p. 126. (Arenaria). — — Merito conjungitur cum sequente in Sprensel syst. veg. 2. p. 595. . STELL. crass. JT ikstr. et. 4c. H. 1924. p. 457. — — Bahusie paroecia 'l'ossene prope Grafvarna. ALS. stricí. Arenaria lapponica Sprengel syst. veg. 2. p. 402. . ALS. eiscos, Ar. viscidula ScA/echt. berol. p. 249. . AR. £rin. prope Anunudsjó et Ramsele: .Zcesta- dius F'et. Ac. Handl. 1024. p. 190. . AR. serp. usque ad Angermanàn prope Sollef- te&: Lostadius F'et. Ac. H. 1824. p. 190. . AR. cl. Radix in nostra. scancsnavica planta etc, . AGR. Gith. ad Anundsjó et Edsele Lestadius L c. 190. 197. . LYCHN. Jisc. et Sollefte3: JZL«estadius JF et. 4c. Handl. 16025. p. 180. . LYCHN. a/p. ex. gr. ad exitum fluminis Anger- manán ad Nora: Zcestad. F/. Ac. H. 1924. p. 196. — — in Alfvaren inter Resmo et Sand- by: Carl Stenhammar. LYCHN. dioic. Sprengel syst. veg. 2. p. 421. 8 ad Sollefteà Angermaunie: JALestadius Vet. Handl. 1824. p. 100. 566. ADDENDA . LYCHN. ap. Deinboll in Tüdskr. f. Naturv. 1. p.125. Regensb. bot. Zeit. 1824. 2. Beil. p. 77. . CER. eisc, Fteichenb. ic. t. 254. f. 587. (rotundifol.). — — y.— Heichenb. ic. t. 250. f. 591. 502. — — .Oelandiez ad Borgholm: Z'zes. . CER. semid. &Aeichenb. ic. t. 181. f. 515. 515. — — f.— Reichenb. 1c. t. 250. f. 579 590. . CER. vulg. £.— Reichenb. ic. t. 101. f. 517. 518. . CER. a/p. Regensb. Bot. Z. 1024. 2. p. 77. cum varietatibus. . CER. aqu. IV ikstr. Jet. 5e. H. 1024..p. 457. Fries femsjon. p. 5. — .— Smolandie orientalis usque ad Vexio. . SPERG. sub. 8. S. subulata Frzes f'ems. p.7. 16. not. 22. . SED. T'el. Lestadius ib. 19024. p. 179. . SED. vill, adscendens versus Balvan (Dallaur vel Balljaur) prope alp. Pitenses: JLeestadius 1025. . SED. angl. in Koón prope Marstrand multis lo- cis: P. PF. JF'ahlberg. . SED. sexang. Calmariensis Gubernationis paroe- ci:&& Ed: Carl Stenhammar. . ASAR. eur. JVikstr. F'et. Ac. H. 1824. p. 456. Fries Phys. Sállsk. ársb. 1024. p. 54. . RES. Lut. ut etiam inter Bjersjóholm et Ystad: Akermamn. . EUPH. ex. Sv. Bot. t. 655. . EUPH. Cyp. hortorum fere adventitia, . PRUN. av. JY ibstr. ib. 1024. p. 455. . SORB. Ar. ZFikstr. F'et. 4c. H. 1024. p. 451. — — et ad Wisby septentrionem versus in petrosis Gotlandise. . SORB. scand. media (desideratur enim in tota Smolandia occiden!ali: Zrzes femsjon. p. 5 JL . MESP. Cot. &. in maritimis Ostrogothie: Carl Stenh. . PYRUS Mal. et quidem copiose in ceterum ma- cra illa Smolandia occidentali: Zrzes fems. p. 6. . SPIR. Filip. Fries femsjon. p. 4. — — jam constat eam plane abesse inter Lagam et limitem Hallandie. . RUE. frut. Schmidel zc. p. 9. t. 2, ADDENDA 1059 . RUB. Cham. Aspegren bleking. p. 105, . FRAG. vesc. Lcestad. Pet. Ac. H. 1024. p. 194, . POT. rup, | JF ikstr. Vet. Ac. H. 1824. p. &54. . — — prope Hunneberg ad Nygárd. POT. ns. ad Edsele, Erkrik et Skellefteà: L«c- stad. Jet. Ac. Handl. 1824. p. 182. . POT. repf. Calmariensis Gubernationis, Ostro- gothiae,, Sudermannie: Carl Stenhammar. . POT. arg. loco Umeàá /ege ad Edsele et Skellef- teà: Leostad. F'et. 4c. H. 1024. p. 1902. 104. 25. — — ita quoque Stockholmise, Ostrogo- thizee: Carl Stenhammar. 6. POT. vern. Regensb. Bot. Zz. 1924. 2. Beil. p. 98. 7. POT. acaul, Schlechtend. berol. p. 290. 8. — — (femsjon. p. 4.) usque ad Vartorp (in paroecia Rottne) ut limes ejus occidentalis. 9. POT. niv, Regensb. Bot. Zeit. 1024. 2. Beil. p. 00. 12. — — ad Acharis Lapponie Pitensis: JLce- stadius 1025. . 12. POT. zorv. adscendens usque ad 'Tásjó Angerm. et. Umeà: JLeestad. Jet. 4c. H. 1024. p. 101. 100. . 12.* TORM. rect, B. scil. Carlscrone in coemeterio ad Tyska Bryggarekrogen insule Vámmün, . 11. GEUM. urb. 8. — Reichenb. ic. t. 5. 22. — — f. ad Vestervik in Norrlandsángen: C. Stern, 4. — Stockholmize in Djurgárden et ad Carlberg. 10. NYMPH. Jut. £. — Reichenb. ic. t. 119. . 15. HEL. vulg. (excepta Smolandia maxime occidens tali extra Lagam: ries femsjon. p. 4). 4. HEL. oel. Jteichenb. ic. t. 1. f. 1. 12, — — f lb. f. 2. 8. TIL. eur. Lestadius ib. 1924. p. 176. 7. PAP. Athoeas in Ed et Lofta Gub. Calmariensis (Carl Stenh.) , sed in Scania vix repertum: Zrzes. 9. PAP. dub, Papavera omnia desiderari in Smolan- dia usque ad Calmariensem regionem: ries femsjon. p. 5. 9. PAP. Zrg. Jlikstr. F'et. 4c. H. 1824. p. 446. 15. — — hoslagise in Rádmansoó ad Bredvik et paroecie Frótuna ad Byle. 1060 599. 602. 605. 11. 5: 18. 607. 7-8. 614. 615. 616. 617. 8. ADDENDA CHEL. znaj. Medelpadiwe ad Siljeberget: Load dius F'et. Ac. Handl. 1024. p. 176. : AC. CEA Sv, Bot. t. 654. Sprengel syst. veg. 2. 20. TROLL. eur. per Ostrogothiam ad Gubernationis Calmariensis partem septentrionalem passim co- piose: Carl Stenhammar. RAN. Ling. p-sericeus: Junecopie etc. P'rzes in litt. RAN. niv. leichenb. ic. t. 2. f. 6. 7. .ftegensb. Bot. Zeit. 1024. 2. Beil. p. 68. cum varietate, . RAN. pysg. .Reichenb.. ic. f. 5 -5. JEAN. hyp. Jb. fiagifees o3 . RAN. app. Jb. f. 25. nimium macra. — — Deinboll. — -—— descendens usque ad Piteà et Wall- sjÓ paroecie Sollefteà Augermannig: Lesta- dius F'et. c. Handl. 1824. p. 196. RAN. auric. etiam in alpibus Lapponic Pitensis: JLcstadius 1025. . RAN. scel. nec non Medelpadiam .ad Sundsvall: Loestadius fet. 4c. Handl. 1824. p. 177. . RAN. pot. ( femsjon. p. 5.). . RAN. are. Ostrogothize in Ostra Ryd: n én. . AN. prat. ZVikstr. f/et. 4c. H. 1824. p. 448. . — .— pec non Sudermannic-.an paroe- cia Wárdinge copiose. . AN. vern. JFihstr. F'. Ac. H. Puce p. 442, 451. 454, . AN. ran. JFikbstr. K'et. 4c. H. 1024. p. 440. .— — Ostrogothic in Omberg copiose. .— — BSudermannie presertim copiose in in Vàrdinge ad Morstaberg , in -Salema. - THAL. simpl. JWibstr. F'et. Ac. H. 1024. p. 449, — — Westmanniam prope Vesterás. — Vestrobottnie ad Umeà: ALesta- His Vet. Ac. Handl. 1024. p. 101. 1908. JIPHATJ Ip: i:Soi Bos; 4:5658.. 918 . MENTH. Japp. M. bademsis Sprengel syst. veg. 2. p: 725? . GLEC. Aed. denique ad Ángermanán prope Sol- lefteà: Loestadius Pet. E H. 1824. p. 180. ADDENDA 1061 657. ... non est L. maculatum L. ex Italia secundum Reichenb. ic. t. 215. f. 562. — sed L. le- vigatum Linn. in totà fere Germannia et Sibiria obvium, ita proponendum: (637. LAMIUM Zevisatum: folis deltoideo - cordatis inciso - serratis petiolatis, verticilis subde- cemfíloris, calycinis dentibus divergentibus hirsutis, corollae labio crenato. JLnn. spec. vaa 2. p. 908. Jeichenb. icon. t. 2106. » 902. r maculatum Jries nov. p. 73. Flor. Dan. i. 1649? (forsan ad L. rugosum Rei- .chenb. 1c. t. 217. pertinens). (Reliqua ut antea in contextu nostro). 658. 7. LAM. purp. &. — .Reichenb. ic. t. 225. f. 570 571. (sed t. 224. f. 572. magis ad L. amplexicaule accedit quam verba et specimina Friesii visa in- dicant. Heic quoque Cel. auctor dicit: "orte et- zum hoc, ad species non primcvas, sed serius ortas, quibus naturam quotannis augeri jam persuasus sum , pertinet. klas autem sic dictas species nos cum Linnao ut varietates conside- ramus et qua tales proponimus. Sic dissensus magis in verbis et modo proponendi quam in re. 43. — — ex. gr. Sollefteà Angermannie: LLe- stadius F'et. Ac. Handl. 1824. p. 180. 16. — — f. eiiam Medelpadie ad Sillànger: ALestadius. 661. 9. GAL. T'tr. y. — .Reichenb. ic. t. 57, 665. 1o. STACH. sy/v, ad exitum fluminis Angermanán extra Nora: Aestad. J'et. Ac. H. 1824. p. 179. 667. 6. BALL. nigr. JV ikstr. JY'et. 4c. H. 1024. p. 454. 15. — . — QCalmariensis gubernat. ad Vinàás et Djursnás in paroecia Ed: Cari Stenhammar. i17. — -— in Halle- et Hunneberg. 660. 12. MARR. vulg. Ostrogothis circa Omberg ali- bique frequenter. 13. — -— Calmariensis gubernationis co- piose: Carl Stenhaminar. Flor. Svec. 68, à. l1. 7 JA DERNON , . DRAC. Ruy. JVikstr. Vet. Ac. H. 1824. p. 44g: — — . Johannisberg in Storángen. . CLIN. vulg. prius ad mare occidentale, — — verum ad mare orientale interdum longius repertum ex. gr. ad Siljeberget Medel- padie: Jestadius F'et. Ac. H. 18024. p. 176. . TRYM. Serp. Schlechtend. berol. p. 527. — * — loco Nericie lege Vestmannice inter Grexásar et Gyttorp. THYM. dcin. desideratàr omnino in Smolandia occidentali sicut plereque affines ruderales n. 672. 669. 668. 667. 663. . PRUN. vulg. f£. ad Erikssund semel: Car Stenh. . SCUT. hast. JPV'ikbstr. VF. Ac. H. 1824. p. 446. 449. — -— vix Scanie reperta: Jes et Akerm. . OR. maj. Fries Phys. Sálisk. ársb. 1024. p. 54. . LATHR. Squ. in Smolandia tantum orientali adest: Fries femsjon. p. 5. . MEL. syle. .«Regensb. Bot. Zeit. 1824. 2. p. 454. . PED. sylv.. VF ibstr. Pet. dc. H. 1824. p, 451. 454. . PED. vers. Aeichenb. ic. t. 14. f. 51. sed negle- clis pilis calycis, interdum obsoletis, — -—- f£ floribus flavo- virentibus. P. Oe- deri Sprengel syst. veg. 9. p. 702. Flor. Dan.. t, 50. Hornem. pl. 5. p. 674. — Nam etiam P. palustris interdum virescit, E . PED. lapp.- .Reichenb. ic. t. 14. f. 5o. . PED. Sceptr. ad diversorium Ensta Roslagie: Carl. Stenhammar. VEI ut etiam lacuum maximorum. . ANT. min, [Viksir. F'et. 4c. H. 1824. p. 449. — —. etiam Vestinannie ad Ramnás alibique. . SCROEiL nod, Angermanaie in Bjertrá: JLosta- dius K/et. .Ac. Handl. 1024. p. 179. LIM. agu. lantum ad Anundsjó Angermannie: Leostadius Pet. Ac. H. 1824. p. 161. DRAB. veri, dein Angermannize ad Hernóosand et Sábrá: Lustadius Jet. 4c. H. 1024. p. 178. — Fere omnes Siliculose non parum campestres sunt, adeo ut in Vermelandia ferrimontana de- siderentur preter 'lhlaspides duas agrestes. ADDENDA 1068 707. $9. DRAB. mur. JVikstr. Vet. 4c. H. 182^. p. 454. o. DRAB. nem, JTV'ikstr. F'et. 4c. H. 1024. p. 443, Leestadius ib. p.. 166. 8. — — ex. gr. ad Sábrà. | 709. 12. DRAB. zzc.. JV ibstr. Vet. 4c. H. 1024. p. 455. 16. — . — (frequentius in maxime campestribus | ut ad Upsala, raro ad Stockholm. 719. 8. DRAB. alp. Regensb. Bot. Z.. 1824. 2. Beil. p. 7o. 13. — -—- ad Ácharis alpium Pitensium sum- marum: Z«estadzns 1025. ; 715. 10. COCHL. daz. etiam Sudermanniec in scopulis pro- | pe Utà et insule Ornó anguium meridionalem: Carl Stenhammar. 717. 14. MYAG. sat. ad 'lTásjó Augerm. et Umeád: Zc- | .stadius F'et. 4c. Handl. 1824. p. 191. 725. 7. IB. nudic. /Y'ikstr. Vet. Ac. H. 1024. p. 455. 458. 14, — — necnon ad Qville ut etiam ad Alingsás. 725. 17. IB. petr. Sudermannise in insulis Utó et Ornó pluribus locis: Carl Stenh. et .P. F. IY ahlberg. 21. — — Semina jam iterum ut in Lepidio reperit Kecensens in Jena. 4lllg. Litt. Zeitung. Ergánzbl, 1024. n. 69. p. 164. — De Capsella Conf. 44nzal, des Sc. Nat. 'l'om. 5. Paris 1024. Sept. p. 112. 728. 11. COR. depr. Bahusie in Marstrand et Gótheborg: P. F. IF ahlberg. 739. 1o. CARD. hirs. JV'ikbstr. V. 4c. H. 1824. p. 449. 455. 18. — . — Vestrogothie ad Huuneberg. 23. — | -— QCalmarieusis Gubernat. paroecia Ed ad Fárestad etc. in "ryserum etc. Car Stenh. 24. — | — ad Drottniugholm, Vesterás. 734. 8. CARD. parv. JJ ikstr. F'et. 4c. H. 1024, p. 451. 15. — . — ad Nàsby. 15. — | — ad Sjotorp: P. £F. Iahlberg. 757. 4-5. CARD. petre. £ Siliquis subcarinatis, — Arabis petrea Jecand. syst. nat. 2. p. 329. Sprengel syst. veg. 2. p. 091." .Lestad. F'et, Ac, Handl. 1024. p. 167. Pii M — B ad HernOsand. Itaque in scopulis marinis aqua undarum seepe conspersis similior Cardaminibus loca uda stleriliora sepe occupantibus, in siccis ina ADDENDA 720. 740. 741. 746. 753. 797 759. 758, 770. 771. 772. 775. 777. alis autem aflinior Arabi locis exsiccatis | A quasi contracta et carinata. 14. AR. hal. ad Hernósand, in Stigsjó etc.; denique in monte Itschak paroecie Arjeplog: L«estadius Jet. Ac. Handl. 16824. p. 177. 178. 194. 4. AR. hrs. Sprengel syst. veg. 2. p. 089. 6. TURR. e/abr. Luostad. F^. Ac. H. 1024. p. 170. 184. — | — et Angermanniam ex. gr. in Dóra- berget rarius. 10. — — MNordlandie Norvegice in Saltda- len (Sommerfelt) et Lapponiz Pitensis ad mon- tem Atsats. 11. NAST. sylv. Oelandise ad Hornsladugáàrd: CarZ Stenhammar. 6. ERYS. hier. ftetchenb.. ic. t. 12. 9. BRASS. Nap. Sudermannise in Náàmndo ad Ekholmen, Ornó ad Hàsslinge, Norra Ljusteró elc. Cari Steuhammar. / 8. SIN. are. ad 'lásjó Angerm. et Umeà: JLeestad. Fet. 4c. Handl. 1024. p. 181. | 14. GER, prat. Stockholmiz ad Christineberg, Carl- berg et Solna: Carl Stenhammar. 8. GER, boh. Lestadius Vet. Ac. H. 1824. p. 179. 7. GER. robert. Lcestad. F'et. 4c. IH. 18024. p. 179. 15. GER. /uc, Calmariensis Gubernationis frequenter nec non Sudermannie inter Dalaró et Utó pas- sim: Carl Stenhammar. 18. — nec non in Vestravággar passim et supra Ródgafvel. 16, GER. 72o/Z, Calmariensis Gub. ad Ed, Lofia etc. Carl Stenhammar. 17, — -— GSudermannie prope Utó , in omnibus insulis, — ad Marstrand: JP. F. /Zahlberg. 9. GER, col. JV ibstr. F'et. 4c. .H. 1024. p. 458. 14, — — Calmariensis Gub. ad Figeholm, Ve- stervik, Ed etc. Ostrogothie ex. gr. ad Sóder- kóping, Sudermannie in insulis: Car/ Slenh. 16. — — Bahusie in Orost. — Omnia fere Ge- raniaà annua rotundifolia (n. 72-77) de- siderari in maxima parte Smolandie (sicut in | ADDENDA 1065 alis. sylvestribus) Z'rzes femsjon. p. 5.5 magis aulem mirum ipsum G.sylvaticum extra La- gam abesse nisi ad limites. . MALV. rot. JLcestadius ib. 1824. p. 176. — — RHeichenb. ic. t. 20. f. 58. — — f. — lb. f. 37. — . — (sylvestres et montosas regiones deni- que etiam. hac evitat ut iu Sinolandia occiden- tali extra flumen Lagam: Fries femsjon. p. 4). — — f£. ceterum vix in interioribus nisi for- mationis transitionis ut Ostrogothie ab Omberg usque ad Husbyfjól copiose. . MALV. sy/e. ad Vestervik: Carl Stenhammar. . LAV. t£hur.. JWikstr. Jet. 4c. H. 1824. p. 4&9. . — — Aggarün paroecie Kárrbo prope Gran- fjárden Vestmannias. . FUM. off. Lestadius ib. 1824. p. 101. . FUM. parv. F. Vaillantii Jtezch. ic. t. 50. f. 105. — — etiam ad Drottningholm: Car Steznh. . COR. cav, Calmariensis Gub. paroecia Ed in prato extra Vráka-by versus Edsviken tum alba ac rubra: Cari Stenhammar. . POL. vulg. Reichenb. ic. t. 25. | Fries Phws. Sállsk. àrsb. 18024. p. 57. cum varietatibus. — -— mrupestribus vel declivibus. . POL. com. AReichenb. ic. t. 26. f. 5&- 56. Fries Phys. Sállsk. ársb. 1824. p. 59. — — iu pratis collinis fundo glareoso vel arenoso Upsálic ex. gr. in Liljeconvaljsholm copiose, ad Norby prope Sandgrind, ad Vitulfs- berg etc.; Ostrogothize tantum in Omberg infra Stocklycke; Oelandie ad Borgholm; Gotlandia. . POL. an. Fries Phys. Sállsk. ársb. 19024. p. 59. P. uliginosa AReichenb. zc. t. 21. f. ÁO. 41. — — Wikstr. Vet. Ac. H. 1824. p. 451. — — Scanie orientalis ad Arup: .A4kermanz, . OR. vern. Lestadius ib, 1824. p. 179. . PIS. zmar. Se. Bot. t. 656. . LATH. sylp.. Leestadius Vet. 4c. H. 1024. p. 179. 1068 ADDENDWXA 909. 012. 014, 816. 050. 9055. 956. 961. 965. 969. 970. 17. VÍC. cass. ad Sáütra in paroecia Rók.- 5. VIC. sep. L«estadius ib. 1624. p. 179. 10. VIC. Jath. JV ikstr. F^et. Ac. H. 3824. p. 440. 17. — — Sudermannis in paroecia Várdin- ge in insula lacus Sillen. 5. 7. ERV. hirs. tantum usque ad Fjellsjó et Onska Augermannie: Loestad. E. Ac. H. 1024. p.100. 107. . 18. PHAC. frig. in Seulovaggi Saltensium Nordlan- die: Loestadius 18025. . 10. PHAC. Japp. ad Saltdalen: .JLestadius 1025. . 11. PEHAC. camp. Oxytropis arctica Ziegensb. Hot. Zeit, 18024. 2. Beil. p. 980. var. pauciflora, qua- lem etiam ex Faelles-district mecum. communi- cavit Deinboll. ; . 16. TRIF. frag. Calmariensis Gub, ad Vestervik. — Ostrogothisc ad Stegeborg — Stockholmize presertim ad Carlbergs canal et Blockhustullen: Carl Stenhammar. 7. TRIF. proc. Sudermannie ex. gr. in Utó: Car? Stenhammar. . 17. LOT. zar. Hàndelop paroecie Gladhammar, in paroecia Ed et Loftahammar: Carl Stenh. | 7. MED. Jup. attamen Smolandie occidentali abest cum permultis affinibus scil. T rifoliis scario- sis.n. 055-057. 030. Astragzlis et Phacis fere omnibus, Viciis et Lathyris plerisque, Orobis duobus etc. . 15. HYPE. quadr. Angermannie ad Ónska: JALestad. Vet. Ac. Handl. 1024. p. 181. i 6. HYP. hum. Fries Phys. Sállsk. àrsb. 1024. p. 55. 6. SONCH. arv. Lastad. F/. Ac. H. 1824. p. 181.198. 10. SONCH. ol. usque ad Sollefteà Angermannie: L«c- stadius F'et. 4c. Handl. 1024. p. 180. 5. LEONT. 'ar. Schlechtend. berol. p. 4oá. He- gensb. Bot. Zieit. 19024. 2. .Beil. p. 9o. 15. HYP. rad. Gothoburgi ad Lárje: P. £. /V ahlberg. 6. AP. hisp. JV ikstr. Pet. Ac. H, 1924, p. 451. 25. — . — Calmariensis gubern. ex. gr. in Ed ad Vmáàs: Carl Stenhammar. à 8. HiER. DP; ad 'Tásjón et Skellefteà: JLeestadius Vet, Ac. Handl. 1024. p. 192. ADDENDA 1007 5. HIER. dub. Lestad. Vet. 4c. H. 1824. p. 168.184. 22. — | — (Reichenb. ic. t. 56. et 17./parviflorum). 4. HIER. pell. Lestad. J'et. 4c. H. 1624. p. 172. 5. HIER. zuur. Lostadius ib. p. 171. 6. — — Fries femsjon. p. 10. 20. not. 59. 9-10.— | — nigricans: caule subuni(loro su- perne calyceque nigro-hirsuto. 10. — — y. in Lapponia Pitensi: Zestad. 18025; ubi mirum in modum cum H. alpino confluit. 4. HIER. sylv. Lestadius ib. p. 169. cum var. . 10. IIIER. prez. nec non Nordlandie Norvegi- ca inferalpine in convallibus intimis Ran-dalen et Salt-dalen copiose: Jestadius 18025. 5. LAPS. com. Lestadius Jet. 4c. Handl. 18024. p. 180. bis. 198. , 24. CARD. ac. Calmariensis gubernationis. . 13. CNIC. ol, dein iantum in formationibus transi'io- nis Vestrogothiz prope Skófde infra Vámb ad rivulum: 44. HoLlnblads et Norvegie ad Moe. . 10. BID. £rzp. prope Ràneá: JLestadius fet. Ac. H. 1024, p. 102. . 10. EUP. cann. JV ikstr. Vet. Ac. H, 1024. p. 445. 449. 18. — — et ad Vesterás, 6. ART. vule. Lestad. Pet. Ac. H. 1024. p. 105. . 13. GNAPH. carp. nec non supra Salten Nordlandie: . Leostadius 1825. ) 5. GNAPH. ul, JLaestadius Vet. 4c. Handl. 1024. p. 1795. (var. simplex) et p. 185. ; 4. ER. acre. FT. Dan. t. 974. (Droebachense). 8. TUSS. frig. 'lT. corymbosa .Regensb, Bot. Zeit. 1924. 2. Beil. p. g1? 155. 10. TUSS. a/b. in convalle ad Róddimge in Fárshá- rad: (.Akerman). 7. SEN. vi. ad Sollefteà et Sjálevad Angermanniae : Lestadius Vet. Ac. H. 1824. p. 180. 1908. : 7. SEN. visc. JVikstr. F'et. 4c. H. 1024. p. 449. , 19. SEN, Jac. JFikstr. Pet. Ac. H. 3834. p. 442. 446. 1:6, — -— hRoslagisc ad Hátó pluribusque locis paroecie Frótuna copiose, denique Gevalice inter Brynàs et Holmsund. 970. 1068 029. 7. 8. 9 9239. 7 14. 20. gái. 6 8. 944. 6 940 15 952. 8 9553. 6 960. 15 ADDENDA SEN. aqu. a Gótheborg usque ad Gràfsnás (scil. juxta Sáfyeàn) frequenter: P. F. 7Pahlberg: pro- pe Góthaelf usque ad Stróm supra Kongelf sa- tis copiose: 77. Elsensijerna. — — excludatur: Ostrogothiz ad Norrkóping. . — — VMestervik in Norrlandsstrandeu sec, exemplar S. T'órner. . CIN. camp. | JReichenbach. ic. t. 151. (minor) 152. (major) et 155. (dentata). — -— nec non 4) in Rábybacke paroeciz Ifvetofta: JAberman. — — Hue quoque pertinere C. conge- sta Regensb. Bot. Zeit. 1024. 2. Beil. p. 9o. mihi vix dubium videtur. . ARN. alp. Ategensb. Bot. Z.. 1824. 2. Beil. p. 9o. — ad Roudnas passim et ad "Dl'àgneres prope Rissa-bergen (pà óstra sidan om Rissa- báücken) copiose: Ü//emius; nec non Lappo- nie Pitensis ad Kàbrenojve: Laestad. 1825. . CHRYS. Levc. LLaestad, J/'et. 4c. H. 1024. p. 105. . ANTH. Cot. Calmariensis Gub. ubique: C. Sten. . ACH. Ptarm. JFikstr. Pet. Ac. H. 1024. p. 449. . CENT. Cyan. LLaestadius 1b. 1824. p. 102. 199. . LOB. Dortm. usque ad Anundsjó Angermannie: Laestad. Yet. Ac. Handl. 1824. p. 180. 9. VIOL. irt. LLaestad. J'et. 4c. H. 1024. p. 175. 10. . 18. — "Viola palustris? ALaestad. F'et. 4c. - Handl. 1824. p. 165. — -— mec non lHelgasjó Smolandie medie: Fries femsjon. p. 4. ; . VIOL. pers, leichenb. ic. t. 100. . VIOL. lact. B. — eichenb. ic. t. 97. 99. . VIOL. can. HReichenb. ic. t. 75. f. 154. — -—- Laestad. F'. 4c. H. 1824. p. 162. cum varletalibus 101: — — .-— Reichenb. ic. t. 74. f. 150. 151. YVIOL. mr. jam etiam lecta Lapponise Lu- lensis in monte Vartok prope alpem Züàkkok passim, in Njammats rarius: ÜU//enzus 1825. 7. VIOL. £ric. JLaestadius ib. 1024. p. 181. 108. 997. - ADDENDA 1069 10. ORCH. py. nec non ad Lundegárd paroecie Ko- ping: JP. F. ZZahlberg. 14. ORGH. zil ad Árup: .kerman. 9. ORCH. samb. 7T ikstr. Vet. Ac. H. 1824. p. 446. 8 etiam Stockholmie ad Sickla etc. Carl Sten. 9. SAT. alb, — femsjon. p. 7. 23. 15. — —. occidentalis quam frequentissime, dein per mediam. . 15. SAT. odor. loco cretaceo Jegre margaceo. 17. HERM. Mor, Ostrogothiz in Dagsmosse, D a- lekarlie ad Boda-Capell; — Vermelan- dise ad Uddeholmsbruk; — Upsalize prope Nor- by ad Sandgrind. . 17. OPHR. zyod. S canis orient. ad Árup:.Akterman. 10. OPHR. a/p. supra Salten Nordlandie pluribus lo- cis: Lestadius., 20. NORN. bor. prope Umeá lecta a Carlsten. 6. MAL. mon. /T'ikstr. Pet. 4c. Hanudl. 1824. p. 442. 446. 448. 450. 17. — — Vestmannie ad Sala, Suder- mannie,hoslagie ad Lohàárad. 5. MAL. pal. IWikstr. F'et. Ac. H. 1824. p. 446. 447, 15. — — ad Finspáng: Carl Stenhammar. . 10. MAL. Z,0es. Scania /oco ad Arup elc., lege in palude ad Lefrasjün supra Ifvetofta: .Aktermaz. 5. EP. ap. — 1824. p. 174. i2. — — denique Dalecarlie transitionis ad oram meridionalem lacus Skatungen infra Jock- sálls fábodar paroecie Orsa, sed prope limitem ad Ore: J. G. Clason. 16. — — Labium corolle sursum versum ma- xime ornatum est non tantum punctis vel ma- culis, verum elevationibus callosis acutis et fim- briatis ruberrimis, quibus presertim ad oras positis columna genitalium eo magis inclusa fuerit et saltem contra siccitatem munita. Hujus confor- mationis ne vesligium conspicitur in fig. Sv. Bot. 9. EP. Nid. Oelandise ad Lundegárd paroeciz Kopmng: P. PF. JFahlberz. 998, | 6, SER. Jat. 7Fikstr. Pet, Ac. Hand. 1824, p. 442. , flor. Svec. 69. 4. 1070 999. 5 8. 8. 2» . 10. 5. 7- 9. e 12. piis Z0. ADDENDA 15. — y.albens: floribus albidis bractea du- plo brevioribus — Ostrogothize prope Vadste- na in Ladugárdsángen su pra arena lacus V eltern. — — JGestriciam rarissime. — -— f.presertim in pracipicio Mulskiierne diclo optima. 8. SER. Jong. JV ikstr. V. Ac. H. 1024. p. 442. 44r. 440. 12. ET 16. 7* 135 s 7* 9. Tg: 6. B. 1 1 — — «etiam ad Omberz. SER. ensif. in convalle ad Róddinge in Fárs- hárad: Akerman. LIST. ov. Ostrogothiz ad Sitra in Rók etc. CYP. Calc. IW'ikstr. Vet. Ac. H. 182^. p. 102. — -— Hassla in Vallersta. — — Gestricize prope Kubbo et Mártsbo. AR. zac. prope Halmstad ad Slottsmólla (olim). CALL. pal. Lestadius Vet. Ac. H. 1024. p. 102. ZOST. mar. nec non Sudermannie inter. Utó et Dalaró: Carl Stenhammar. . 576. lin. 6. lege integerrima NAJ. mar. JFikstr. V. Ac. H. 1824. p. 42. 447. — — Sudermanniz ad Utó et bre: Carl Stenhammar. LEMN. min. lcstad. ib. 1024. - p. 177. | TYPH. ang. JV ikstr. F'et. Ac. H. 1624. p. 445. TYPH. Jat. Jf/ikstr. Vet. 4c. H. 1824. p. 445. — Roslagiam et Gestriciam rarissime. KOPR. scirp. Lapponia Pitensis: JLestad. 1025. CAR. mur. Lostadius ib. 1824. p. 178. CAR. ar. JV ikstr. Vet. 4c. H. 1824. p. 456. — — et Norr Ljusteró : CarZ Stenhammar., — — et Halleberg. 8-g. CAR. lep. £. argyroglochin: spicis albe- scentibus ries fermsjon. p. 22. not. 47. Flor. Dan. t. 1710. — in umbross Smolandie occidentalis. . CAR. microst. — femsjon. p. 10. 22. not. 46. — — Iikstr. V. Ac. H. 1024. p. 450... — — ad Hemmingsbo diversorium | agus Fláckebo. — Vestrogothizs paroecia Undends - ad d Hallnatorp: P. F. JKahlberg. 1042 | 1045. 1046. 1049. | 1052. 3059. 1068. 1070, 1073. 1079. 1090. 1102. 1105, 1109. | h11ll. (1117. 1119. 1129. iki 1l. | Aaa, | 1199. 11. 7. 5. 7: a3. 6. 7«* 8. 12^. 8. 16. 7* 8. 12. 6. 14. 1 5. 6. 11. 19« 6. 12. 19. 11. 6. 21. 4, 4. ADDENDA 1071 CAR. nore. juxia "Tácka udden. CAR. plar, JV ikstr. Vet. Ac. H. 1024. p. 445. CAR. /ol. Sv. Bot. t. 664. — — JWihstr. V. Ac. H. 1825. p. 445. 450. — — Calmariensis gub. paroecie Blackstad ad 'Trástad: Cari Stenhammar. CAR. rezi. — femsjon. p. 10. 22. ZV'ikstr. V. Ac. Handl. 1024. p. 456. — — per Smolandiam ex. gr. ad Álmás paroecie Pemsjà. — — in Omberg versus Mullskráerna CAR. dist, Scanisz orientalis: Akerman. CAR. ext. JVikstr. Pet. 4c. H. 1024. p. 445. Roslagise prope Norr Ljusteró ejusque an- gulum septentrionalem (Car Stenh.) et Engskár. CAR. orm. — et Lapponie Piteusis in monte Itsjak: (Lestadius Jet. Ac. H. 1024. p. 104. CAR. ped. supra Ranudalen septentrionem ver- sus Nordlandi;e: Zestadius 1025. . CAR. glob. JVikstr. F'et. Ac. H. 1824. p. 445. — — Niklasdams- mosse supra Christine- hamn. CAR. a/p. — L«estadius ib. 1824, p. 185... CAR. Psevd. Gothoburgi ad Làrje: P. F. JY ahib. CER. dem. etiam fructificans in Clarasjón et ad Carlbergsbom: Carl Stenhammar. ALN. glut. Lestadius ib. 1024. p. 179. BET. nan. JV ikstr. ib. 1024. p. 450. — — et in Niklasdams- mosse supra Chri- stinehamn., . COR. 4v. Lestadius ib. 1024. p. 179. PIN. 44b. — JF'ikstr. F'et. 4c. H. 1024. p. 455. SAL. [an. extra alpes usque ad Kasker Lapp. Pitensis: Lestadius Jet. 4c. H. 1824. p. 196. SAL. pol. etiam Lapp. Pitensis: JLcestad. 1925. SAL. am. Lcstad. F/et. 4c. H. 1024. p. 175. 105. "Arbor procera corticem exteriorem abjiciens ?" SAL. hast. infra Omberg ad Brobybro optime. SAL. nigr. Sprengel syst. veg. 1. p. 102. SAL. liv. Sprengel syst. veg. 1. p. 105. 1072 1140. 1145. 1146. 1149. 1151. 1155, 1155. 1156. 1158, 1160. 1161. 1169. 1175. 1179. 1190. 1161, 1192. 1195. 1166, ADDENDA 6. SAL. fusc. Lastadius ib. 1824. p. 183. | 14. VISC. alb. in paroecia Ed ad Vinás: C. Stenh. 5. MYR, Gal. Leastadius F'et. Ac. H. 1024. p. 182. 4, POP. alb. Sprenzgel syst. veg. 2. p. 244. — 11, MERC. per. Jf'ikstr. P'et. Ac. H. 3824. p. 450. 35, — — etiam in Fullerón. 4. STRAT. aloid. Nolte de Strat. et Sagitt. p. 19- 58. t£. 1, Fructus (inter 55 et-52 gr. lat., ubi utriusque sexus flores, tantum maturescens) cucumerinus (Pepo) vel excentriceus: dissepi- mentis e pariete externo ortis duodecim, sed alternis conniventibus: loculamentis alternis tantum seminiferis. o. TAX. bacc. JVikstr. Pet. 4c. Handl. 1824. p. 445, 450. 459. 20, — — Gestricie ad Grindugaby in Id- myren. T 6, ATR. hast. Heichenb. ic. t. 16. | 6. ATR. pat. Laestad. F'et. 4c. H. 1025. p. 18o. 14, ATR. Jac. Oelandis ad Fárjestaden: Christ. Sóderberg. 15. HAL. ped. Hallandie ad.Warberg in N. Nás copiose: JP. P. Z7FaAhlbers. - 5. POL. T'hel. Schmidel zc. p. 45. t. 11. | 5. POL. mont. Sv. Bot. t. 666. : 6. — — Lestadius Vet. Ac. H. 1824. p. 185. 7. POL. Lonch. Wibstr. V. 4c. H. 1824. p. 459. 13. — | — BDalecarlis supra Porphyrverket. 14. — | -— ex. gr. in Hesselskog. 5. ASPL. sept. Lestad. P. 4c. H. 1824. p. 179. 8. ASPL. alt. JV'ikstr. Vet. zc. Handl. 1824. p. 4415, 4498. 456. — — Vestrogothic in Hunneberg. . ASPL. Jut. IV ibstr. V. Ac. H. 1924. p. 444. 448. — — ad Várdinge Sudermannisz. . ASPL. T'rich. Lestad. F. 4c. H. 1824. p. 179. BLECHN. Spic. Fries femsjon. p. 7. 24. — — Ostrogothisce mer. monltosce rope Gusumsbruk non proeul a diversorie Aby: Carl Stenhammar. M m uU ocv o0 9 Qi * Lj] LJ l2 l2 ADDENDA 1073 1103. 6. PTER. aqu. JLeestadius ib. 1024. p. 180. 185. 118g. 19. ON. Struth. Calmariensis gubernationis septen- trionalis frequenter: Carl Stenhammar. 1190. 7. OSM,. reg. Fries femsjon. p. 7. 24. (15. — — prope 'lvááker in Presthagen: JP. PF. Hahlberg. 14. — | — occidentalis circa Femsjó frequentiss, 1191. 7. BOTR. Lun. Fries femsjon. p. 24. 1192. 5. BOTR. ruf, JV'ikstr. F'et. 4c. Handl. 1924. p. 444. 450. Luoestadius. ib. p. 195. 7. — — femsjon. p. 7. 24. not. 65. 18. — — Vestrogothis in paroecia Un- '"denás ad Hallnatorp: P. FP. 7Zahlberg. 1193. 6. BOTR. virg. — 19824. p. 175. (cum descript.) 185. 1200. 9. LYC. ;nund. JPikstr. P. 4c. H. 1824. p. 456. | 458. Fries femsjon. p. 7. 24. 1208. 17. PIL. g/ob. ad Sommen in Svartá: Fries fema | sjon. p. 24, not. 66. 1210. 7. EQU. rept. JV ikstr. ib. 1024. p. 444. 10. — — et Gestíficiee. 13212. 4. CHAR. Aisp. JLLestad. F'et. 4c. .H. 1824. p. 180. 1215. 4. CHAR. tom. JV ikstr. F'et. Ac. H. 1824. p. 444, 10. — | — Gestricie rarius ex. gr. ad Edsk- ón in Verkfjárden, ad Utnàra fábodar, 1214. 5. CHAR. flex. Schmidel ic. p. 55. t. 14, 1219. 14. HYPN. del. in Gripsholms djurgárd: .JDillén, .1241*, HYPNUM aibicans: surculis subrepentibus, raZ mis vagis, folis ovato-lanceolatis longe attenuatis integerrimis subuninervibus erectis, operculo coni- co. Jedw. st. cr. 4. t. 5. spec. p. 251. Hook, et Tayl. p. 101. t. 25.. — Hab. in terra macra Scanie ad Árup: Akermanr. | Surculi primarii crassiusculi; ramis longe tenuioribus, albi- cantibus. Setae e surculis primariis vix semiuncia longiores; capsulis eximie ovatis, brevibus, incurvis, fere nigricantibus et | minutis, 1251, 1:1: HYPN. Jur, ad Nacka juxta molendimam: Car? , Stenhammar. .3261, 1o. HYPN. prol. extra Stockholm ad Nacka: Car | Stenhammar. 1074 ADDENDA 1274. 15. NECK. crisp. extra Stockholm ad Nacka et Carlberg: Carl Stenhammar. M d 1270. 5. FONT. squ. JFVikstr. V. 4c. H. 1824. p. 445. 9. — — et Gestriciam | 1279. 5. FONT. faic. JFikstr. P. 4c. H. 1824. p. 444. 8. — — et Gestriciam o. BRY. azd. nisi ad Málaren fructificans ex. gr. ad Agnesunds fárgstálle in Aspó Sudermannie et in Granholmen prope Droitniugholm. 1506. 9. POHL. elong. ioco Gammelboskogen Jege Gun- neboskogen. | 1510. $9. MEES. deal. Upsalie in Norbykárret, Sca- nic ad Krogstorp. ] 1515. 7. TIM. aust. Ostrogothice in Omberg ad si- num umbrosissiimum promontorii Borgsudde. . 3514. 1. FUN. hygr. loco hygometrica: ege hygrometrica.- 1557. 6. POL. lev. Hegensb. bot. Zeit. 1024. 2. Beil. p.116. 1557*. DICRANUM lexuosum: caule subsimplici rigi- do, foliis lanceolato-subulatis strietis nervoque lato constitulis, seta flexuosa, capsula recta oblongata striata, calyptra fimbriata. Zledw. spec. musc, p. 146. £. 50... Hook. et "Tayl. musc. p. 55. t. 16. Hab. in uliginosis turfosis Scanis. maxime orientalis ad Leingaród inter Ráby et Násum: Akerman. Muscus flavidus, scariosus, Dicranis variis non dissimilis, sed Capsula fere sequentis generis. 1566. 8. DID. ;ncl. Upsalis ad Norbykárret. | | 1571*. DIDYMODON rifarium: caule subdiviso, fo- ^ liis subtrifariis lanceolatis acutis nervo non excur- rente carinatis patulis, capsula oblongo -ovata ere- cta, operculo conice rostrato. Zook. et T'ayl. musc. p. 67. £. 20. füg. min. T NE Hab. in schisto argillaceo ad molendinam (Bosamolla) fluvii Lóddestróm inter L. Harje et Hoby Scaniz. occidentalis: A4hzfelt. Muscus multo minor quam praecedeus, folia vix unquam incurvans, tum setis tum capsulis laetius rubellis. 157g. 7. WEISS. pnzgr. Upsalis ad Norbykàrret. 1501. 16; WEISS. fug. ad Nacka extra Stockholm: Car£ Stenhammar. 1295. 1 |. 1389. 1394. 1396. 4 1404. 5 8. 1464. 7 8. 10. 1468. 5 1470, 4 7 1á71. 4 1472. 16 1475. 5 1400, 6. 1497. 9. 1509. 11. 15, ADDENDA 1075 GRIM. «poc. y. ex. gr. Stockholmic ad Nacka: Car! Stenhammar. 6-7. TORT. rzg. 'l'. brevivostris 77ooker in Drewster -Edinb. journ.-of scienc. 1024. n. 2. p. 299. t. 11. f. 1. simulque synon. emendanda ; quam- vis valde dubito an longitudo operculi sufficiat ad species distingvendas. . TORT. zuucron. 4tegensb. Bot, Zeit. 1824. 2. Dei. p. 121. « SPL. Jut. /Vibstr. Vet. zc. H. 1024. p. 450. — — et Loka Vestmanniz., - JUNG. pus. Schimidel ic. p. 92. t. 22. — — JFiükstr. F'et. Ac. H. 1024. p. 445. — Gewvalis. | . JUNG. Blas, Regensb, bot. Zeit. 1025. p. 641. 664. 671. . MARCH. pol. Schimidel ic. p. 106. t. 29. — | — Schmidel ic. p. 59. t. . MARCH. hemis, Schmidel ic. p. 150. 5 34. . MARCH. pil. &.etiam circa Qvickjock Lapp. Lul, J. E. Flodberg. . MARCH. coz. Sclhimidel ic. p. 117. t. 51. LICH. pareil. in Omberg infra Stocklycke. LICH. cup. undis lacus Vettern sepe consperso LICH. ul. alibique Ostrogothice 1561*, LICHEN caperatus : — ad truncos arborum íÍrondosarum in O. Ryd O- strogothie: Zerelius. 1577. 1o. LICH. sylv. ad Omberg inter Vesterlósa et 1501. 1592. 1651. 1665. 1722. 12. 9 4. 6 &. 7 11 8. Nordóstra Djurledet parce. — -—- sed tantum Scaniwe cum scutellis: Fries femsjon. p. 952. not. 55. LICH. prun. et ad Sátra in paroecia Rok LICH. odon, .Regensb. bot. Zi. 1024.2. Beil. p.152. — — Stockholmiz: ad Marieberg etc. PELT. arct. JFikstr. P'et. Ac. H. 1024. p. 451. BAEOM. Pap. JVikstr. V. 4c. H. 1024. p. 451. — -— Ostrogothisz in Ramunderhiáll ad Sóderkóping. VERR. nif. prope radices Fagorum eliam in Omberg ad Stocklycke 1076 ADDENDA 1746. 8. END. sn. in Ombergs sjosida. nec non Stockholmia ad Stora Sickla: C. Stenh.. 1764, 6. BYSS. berm. Protococcus Zsgardh phys. sállsk. ársb. i824. p. 67. — Sphaerella VWVrangelii . Sommerfelt Mag. f. Naturv. 1024. * 252. — Palmella? Lyngbye. 1775. 6. FUC. ves, Sv. Bot. t. 191. 1018. 4. CERAM. Zitt. Sv. Bot. t. 420. (p. 918, lin. .57. ege lignicoli (p. 944. lin. 17. Zoco quadriseriatis lege cuideuler qua- dristellulatis. vel tetradidymrzs | (Link Berlin. Mag. 9s. p. 9724.9: 4055-58 2010*. BOLETUS benzoinus: pileo carnoso-suberoso fusco- fuligineo strigulosoque margine cerulescente, poris minimis umbrinis. Hab, ad caudices abietinos putridos in intimis sylva Kungsparken penetralibus Upsaliz. Supra omnino B. fusco simillimus ibique inodorus, sed subtus D. odorato similior. Utroque saepe major est, ra- dio spithamaeo. Omnino perennis esse videtur, quamquam strata valde confluentia, forsan ob locum intimum vel opti- me occultum. Odor pororum non tam anisatus ac in D. o- dorato, sed potius Vanillae vel adhuc magis Denzoés, unde etiam nomen desumsi, quod simul resinosam naturám D. fu- sco vel resinoso analogam et odoris indolem quodammo- do indicaret. : 2056. 2. THEL. Zac. loco -crispis ege -ciliatis 7. — — jam eliam Upsaliz in caudicibus putridis abietinis. 8. —. — Cilia extra discum fructificantem Veiis ge prominent et in lacinias tenuissimas confluunt, 2041, 8. THEL. hirs. B. in Abiete passim, Pinu rarius. 2050, 6. CLAV. crisp. etiam Upsaliee in. Kungsparken. ad Knáàppingen d. 16 Oct. 1925. 8. — —. Sub exsiccatione vel modice cale- facla odorem edit tam mitem et svavem, ut eo sapidior evadat, cum contra plerique fungi edules ob saporem fere nullum minus grati sunt sine condimento conveniente, * (1077 Addenda ulteriora post impressionem prime plagule addendorum 70. i£ 70. 5. 76. 5. 177. 11. 243. 13. 279. 10. accepta. ALOP. prat. Pitensium alpium inferiorum pluribus locis (a vulgari minime differens): JLcestad. 1025. AGR. alp. (Sv. .Bot. t, 545. f. 1. vix citanda ut- pote rudis). Sprengel syst. veg. 1. p. 259. AGR. alg. Se. Bot. t. 545. f. 3. pessime mutua- ia (R. Brown) e Flor. Lapp., ubi nec optima ob glumas accessorias nullibi adpositas. — -— jam (1825) in alpibus Pitensi- Saltensibus lecta a Rev. La&stadio et nova icone pro more optime illustrata. In ejus ex- emplaribus magis vegetis bene apparent glumce ille exteriores, qua afílinitatem quandam cum Molina aquatica indicare videntur, cum conira in exemplaribus meis Finmarkicis in a- qua magis immersis et hyalinis non nisi ad ba- siu panicule rarius conspiciuntur. Americana exemplaria, in litoribus nivalibus enata, omni- bus nostris speciminibus duplo triplove majora; et singulis suis partibus magis conspicua sunt, adeo ut forsan non tantum speciem diversam, verum etiam genus novum Phipsisce multo me- lius eífüiciant. Lapponie summ: gramen inte- rim ad nostram normam maneat Agrostidis spe- cies, quasi aquà nivali alpium in minimum re- dacta, GAL. svav. et in ipsa convalle Salt-dalen copiose ALestadius 1925. CAMP. uz. ad Acharis alpium Pitensium insigniter copiose: JAcstadius 1025. GENT. g/ac. ad alpem Velkespoult juxta rivum Puoitesjokko satis frequenter, ad Roudnas ra- rius: U/lenius; ad Acharis prope alpem Saulo Lapponie Pitensis: Zcestadius 1025. Flor. Svec. 70, / PLANTARUM ADVENTITIARUM ET DUBIARUM NEC NON MINUS COGNITARUM ab Auctoribus variis assumtarum, in praecedentibus omissarum. i Blitum virgatum ZFikstr. Vet, 4e.. H. 1824. p. 419. Hartman flor. p. 116. Vestmannic ad Wirsbo alibique, ex hortis oleraceis disseminatuim. Veronica persica Z'ries nov. p. 65. in horlis cicur, etiam Upsalic. | Veronica peregrina JLznm, svec. m. 24. (acinifolia JHetz. scand. ed. 2. p. 7. .Rosén obs. p. 59. n. 51.), jam ubique evanuit, etiam Hallandize "ries p. 16. V erbena officinalis ALinn. svec. n. 50. LLeche scan. p.a. m. 9. (Sv. Lot. f. 102. culta). Fries phys. sálisk. ársb. 1025. p. 60. — 1024. p. 54. ex hortis Scanis interdum evagans ad Helsingborg et Asum. Salvia verticillata Aetz. diss. fl. scand. suppl. p. 4. .ex Liljeblad, qui eam reperit 1n ''inuerbacken Lin- copie, ubi dein disparuit. Tris $ibirica Retz. scand. ed. 2. p. 14. JFikstr. V. zc. H. 1024, p. 452. in alneto ad Sláttas paroecie Larf Vestrogothiz. | Iris germanica v. Bot. t. 56o. Aspegr. blek. p. 5. Fries halland. p. 17. vix indigena! e Scirpus supinus Swartz summ. scand. p. 5. dubius. Panicum vertillatum Z'zes halland. p. 20. ex hor- üs aufuga. : Lleersia oryzoides Fries nov. p. 4. halland. p. 21. juxta ripas rivuli inter frutices ad Dahla prope F'al- kenberg rarissime, pauca specimina, an salis evoluta et evidentia, jamdudum 1n Germannia sept. valde | claudestina. : PLANTAE ADVENTITIAE ETC. 1079 Stipa pennata JALinn, nov. in faun. svec. p. 557., V e- strogothiz ad predium Vartofla paroecize Ásaka pone Alleberg, olim; post semiszculum non reperta. Agrostis verticillata Fries nov, p. 65. an satis e- voluta et copiosa? Festuca tenuifolia Fries nov. p. 27. in Kullaberg Scaniz minus evidenter diversa a varietatibus F. ovinz. ! Avena brevis Fries now p. 44. femsjon. p.a3i2.in agris avenaceis. Avenastrigosa Se. Bot. t, 575. Fries femsjon. p. | 12. halland. p. 50. utraque cum A. sativa invito seritur Smolandisz: conf. Zntrod, p. vim. Dipsacus pilosus Fries nov. p. 94. ex hortis Lun- densibus Scanie evagans. Galium sylvaticum JAetz, diss. fl. scand. suppl. p. 5. dubium. Galium tricorne ries nov. p. 46. halland. p. 54. in Hallandia ad Halmstad raro inter Cerealia. Isnardia palustris Atetz, scand. ed. 2. p. 57. maxi- me dubia Conf. Fries halland. p. 56. Ilex Aquifolium J7Zikstr. Z'et. 4c. H. 1824. p. 450. Bahusis ad Wágga paroecie 'lossene. Lysimachia nemorum Aetz. scand. ed. 23. p. 56. sed non in Svecia unquam re vera lecta. Verbascum Lychnitis Ann. svec. m. 196. secun- dum JAoség scan. p. 9. ex hortis evagans eliam in Svecia media orientali. Verbascum bracteatum gardh phys. sállsk. ársb. 1824, p. 75. Stockholmie ad Alkistan. Mihi ignotum. Datura Stramonium Linn. svec. n. ig8. Leche scan. p. 5. n. i&, — Retz. diss. fl. scand. suppl. p. 1. Sv. Bot. t. 45. Fries phys. sállsk. ársb. 1025. p. 89. Ahalland. p. 44. Americana planta, nunc v1X nisi ad littora Scanize superstes. Conf. /ntrod. p.Vtit. Ribes Grossularia Se. Bot. £. 159. extra hortos evagans. Ribes reclinatum 4 ries nov. p. á9. ad Bohult paroecie Femsjó Smolandiz. 1080 PLANTAE ADYENTITIAE ETC. Thesium Linophyllum Zetz. scand. ed. 9. p. 61. diss. fl. scand. suppl. -p. 6. in pratis collinis 8ca- nie:.ALujebl. herb. — "Yh. ebracteatum- Swartz summ. p.9. Gentianalingulata Zeardh phys. sállsk. ársb. 1024. p. 19. ad Upbo prope Datellvai. : Chenopodium ambrosioides Fefz, scand. ed. 2. p.50i1i4/ ex Montin in plateis Halmstad. jam eva- nuit secundum rzes halland. p. 46. | Chenopodium opulifolium .Aspegren blek. p. 21. ad Carlshamn, Lyckeby etc. Qenanthe crocata JALinnm. svec. n. 251. secundum Leche scan. p. 6. n. 21. Conf. Retz. diss. fl. scand. suppl. p. 1. — sed videndum ne fuerit, Oe. pimpi- nelloides ZZor. Dan. t. i454. | Caucalis daucoides fries nov. p. 69. Scanis versus Pjelkinge exporlata. Ligusticum Livisticum ries halland. p. 52. pro- pe Laholm; Jspegren bleking. p. 22. ad Christia- nopel; — ex hortis ejecta. Scandix odorata Se, Jot. t. 574. Hartman flor. p. 122. diu persistit ubi semel culta, : Cherophyllum bulbosum Swartz summ. p. 11. in Horto Botanico veteri Upsalie persistens. | Linum usitatissimum Zrzes halland, p. 564. Mon- tin. — Osbeck. . Galanthus nivalis Frzes halland. p. 57, ad Hasslof, Gelinge; etiam Scanie variis locis. Narcissus poéticus Samzel, Jet. Ac. Handl. 1764, p. 247. JFikstr. let. o. H. 1024, p. -A&i. 449. etiam ex hortis ejectus diu persislit uti insequenles et plereque bulboses. Narcissus Psevdo-narcissus fspegr. blek. p. 24. ad Gredby in prato. / Lilium bulbiferum Zzunm. nov. in faun. svec. p. 557. Fries hall. p. 5g. Sv. Bot. t. 590.- 4spe- gren blek. p. 25. Lilium Martagon Zetz. scand. 2. p. 76. Sv. Bot. £, 901, PLANTAE- ADVENTITIAE ETC, 1081 Tulipa sylvestris Ann. seec. n. 204. ex Leche scan. p. 6. n. 24. (Conf. Aosén scan. p. 10. obs. sub Verbasc. Se. Bot. t. 203. Fries halland. p.57. Ornithogalum umbellatum Zetz. scand, ed. 2. p. 77. Fries hall. p. 59. Sv. Dot. t. 508. Ornithogalum nutans 4Ztetz. scand, ed. 23. p. 77. Vet. 4c. H. 1769. p. 246. Fries hall. p. 59... - Hyacinthus botryoides 7Zikstr. Pet. 4c. Hand. 1824. p. ái. Hartm. flor. p. 155. Fries hall. p. 60, Juncus Tenageja Swaríz summ. p. 15. dubius. Juncus maximus Zletz. scand. ed. 2. p. 22. Fries halland. p, 62. in fagetis Scanie ad Torup territo- rii Segeàn et Hallandie meridionalis — videtur. Luz. pilosa var, multiflora. Oenothera biennis Jznm nov. in faun. seec. p. 557. Fries hall. p. 64. Se, Bot. t. 549. Ameri- cana planta, in occidentalibus provinciis jam in- quiliua juxla vias. Polygonum Fagopyrum Jzzn, svec. n. 545. ex JLeche scan. p. 2. m. 38. Fries hall. p. 68. inqui- linum iu agris arenosis Svecio meridionalis. Rheum AR Eoptieam Samzel. Fet. Ac. H. 1765. : p. 257. ad Dylta Nericie; — Hartman flor. p. 162. : ad Stockholm. Saxifraga hypnoides ZZor. Dan, t. 548, Norvegio australioris, au etiam Helgelandiz: : Deinboll. Saponaria officinalis Rosén scan. p. 24. Sv. Bot. £. 538. Fries hailand. p. 73. Ad. Q. Torp S5ca- nico: Jries. Silene Armeria ries nov. p. 9. Scanis ad Malmo, ex hortis dispersa. Silene anglica ries nov. p. 8. Ad Malmo Sca- nic in agris abunde. jam crescens, sed ut nuper adventitia an persistens? Oxalis stricta Jes nov. p. 8. in agris solanaccis Svec. merid. Conf, P p. vu. Prunus domestica Zinn. svec. n. 490. Sv. Dot. t. 193. initio plantata ut insequentes. Prunusinsititia Zries halland. p. 92, 10823 PLANTAE ADVENTITIAE ETC. Prunus Cerasus ries halland. p. 82. JV ibstr. F. Ac. Handl. 1024. p. 442. usque ad Holmsuud G e- stricige. Rosa pimpinellifolia Sv». Bot. t. 559. (spinosissi- ma) ex hortis ejecta diu serpit. Fragaria elatior Z'rzes nov. p. 115. halland. p. 95. Hartman flor. p. 199. ex hortis elapsa. Tilia europ €a £ intermedia Sv, .Bot. t. 4o. plantata. Chelidonium Glaucium Aetz. diss. fl. scand. suppl. p. i0. JPiükbstr. Fst. 4c. Handl. 1824. p. 45r. Ba- husise in Wassholmen paroecie Qville, in "Tistel- holmarne aliquando. An itaque persistens si undis de novo non adportatur? (Se. Bot. t. 171. cultum). Papaver somniferum Se. Bot. t. 525. Fries hall. p- 92. ex hortis disseminatum.. Aconitum intermedium Zrzes nov. p. 116. fem- $jon. p. 16. N, neomontanum J' illden. spec. pl. 2. p. 1236. Sv. Bot. t. 45. ex hortis? Elsholtzia cristata J'ries nov. p. 10. hall. p. 98. femsjon. p. 17. ex hortis per Sveciam occidentalem disseminata. Ballota alba Jmm. svec. m. 550. (que nigra Spren- gel syst. veg. 2. p. 750.) cum saburra glareosa na- vium adportatur, qus jam in perficiendas portas sallem Scanic magis sepelitur quam olim, hinc post Linnet tempora hec planta evanuit, nisi in septentrionalibus, Conf. 7ntrod. p. 1X. Scrophularia vernalis Ztetz. scand. ed, 2. p. 146. Hartman flor. p. 242. ex hortis disseminata. Digitalis purpurea JV ikstr. Let. Ac. Handl. 1824. p. 4598. Bahusie in sylva ad Bodeland et Utgàrd | — paroecie Quille. Adventitia? l;unaria annua Sv. Bot. t. 470. ex hortis ne dicam ollis ejecta. | l,opidium Draba fries nov. p. 55. Jspegren blek. p. 49. Cochlearia Draba nnm. spec. cum terra. pouzzolana ex ltalia adpoitata Carlskrones extra Nya Dockan deposita. Conf. Introd. p. 1x. Cochlearid Armoracia. Lin. svec. n. 580. Leche Scan. p. 11i. m. Á6. Sv. Dot, t. 242. ex hortis ole- raceis ejécla el dispersa. 4 PLANTAE ADVEÉNTITIAE ETC. 1085 Sinapis tenuifolia Sv. Bot. t. 5ox. Fries nov. p.10. (Diplotaxis tenuifolia. Decand. syst. nat. 2. p. 652.) Calmariz etc. cum saburra navium adportata. Sinapis alba Fries nov. p. 56. halland, p. 1311. in a- gris ad Wessige etc. disseminata; Stockholmia. Fumaria capreolata Fries nov. p. 11. hall, p. 114. olim in Halmstad ad szepes hortorum lecta, Polygala amarella Zries phys. sállsk, ársb. 1824. p. 59. hall. p. 114. prope Hallandiz fines Snro- landicas in prato paludoso. Genista anglica Osbeck gótheb. handl. 4. p. 22. ad Wüáxtorp; etiam ad Westervik in Norrlandsáng le- cta est, sed jam ibi disparuit. isum arvense Zinn. svec. m. 659. Fries halland. p. 116. femsjon. p. 7. 18. cum P. sativo dissemi- natum. Conf. Zntrod. p. vitr. etc. Lathyrus latifolius Lz:. hort. CHff. et Upsal. — originalis hortensis fuit e Monspelio ortus, multo majoribus floribus ornatus quam in ullo indigeno, Lathyrus tuberosus Se. Bot. t. 5902. Hartm. flor. p. 279. ex hortis Stockholmiz evagans. Ervum Lens Zetz. diss. fl, scand. suppl. 2. p. 9. in agris O strogothie disseminatum. Trifolium 2elpestre Zrzes hall. p. 120. specie dubium. Medicago sativa Aetz. diss. fl. scand. suppl. 2. p. 9. | Scanis ad 'lrelleborg. "lragopogon porrifolius Fries nov. p. 96. in muni- : mentis Christianstadii. Lactuca quercina .Liun. svec. n. 691. it. gotl. p. 209. evanuit Gotlandie, nec ulla talis planta adest Ne- ricio in insula Fjerdingen lacus Sotieru (Samzel. ner. p. 58.) ubi frustra quesita a Gust. Becker 1925. Picris echioides Zefz. scand. ed. 3. p. 105. oec. p. 499. cicur in Paradis-lyckan Lunde, olim, jam e- vanuit, Erigeron canadense Hartm. flor. p. 515. cum sa- burra navium adportatum Gevalie, Stockholmiz. Senecio sarracenicus RHetz. diss. fl. scand. suppl. p. 319. ad Dylta Vestmannic videtur maxima Solid, Virgaurea fuisse, sed verus Stockholmise ad T'rángsund: Hartman flor. p. 517. ! E 1084 PLANTAE ADVENTITIAE ETC. ^ Anthemis maritima Aetz. scand. ed, 2. p. 199, dubia, Calendula officinalis Anm. svec. m. 777. Hetz. Scand. 2. p. 199. (arvensis) ex hortis dispersa, Centaurea nigra .Hefz. scand. ed 2. p. 199. Dale- carlie valde dubia. à Orchis pallens .Hefz, scand. ed. 2. p. 304. specie . valde dubia. | | Serapias lancifolia Hetz. scand. ed. 2. p. 2080, Epip. pallens Sv. Bot. t£, 465. nunquam in Svecia lecta. Aristolochia Clematitis BHetz. scand. ed. 2. p. 208. Linn. now. in faun. svec. p. 558. Sp. Bot. i. 377. ex hortis repens. : Carex Wormscholdiana Zartman Fet. 4c. H. 1919. p. 139. 160. mascula tantum, an satis certe a C. alpina monstrosa distincta ? Carex Schreberi .4spegren bleki p. 66. ad sinum Pukavik Blekingice non procul a Norje. A me non visa. | Carex leptostachys fietz. diss. fl. scand. suppl. p. 14. erronea. Amarantus Blitum Zinm. svec. n. 865. Leche scan. p. 1B. n. 75. Fries Lalland. p. 145. Hart- man fior. p.117. Lunde in Scania ex hortis e- Jiciturs etiam Stockholmie in Kungsholmen inter olera. Conf. Jntrod. p. vii. Ceratophyllum submersum Zz. seand. ed. 3, p. 225. vix ac ne vix a C. demerso discrepans. Salix esesia Fries nov. p. bg. Smolandise; insuffi- cienter nota mihi videiur. Aitriplex hortensis JMontin et. 4c. H, 1-66, p. 246. Fries ho'land. p. 49. ex hortis dispersa. Asplenium Adiantum nigrum Zefz. scand. ed, 2. p. 249. Pet. 4c. H. 1769. p. 240. in sylvis Sca- nice maxime australis inter Dybeck et Efverlof; sed per semisseculum non iterum repertum. | Equisetum Termateja JAetz. scand. ed. 2. p. mà oéc. p. 2353. (Leche scan. p. 20. n. 04. Vet. ác, 1744. p. 26041) valde dubium. fargionia hypophylla Zeiterstedt res. 2. p. 152. ut íructu carens Qjunino dubia. SVENSKT NAMN-REGISTER. r 8p. 8pecies numer, 7 UMS g. 230. Allodil sp. 5238. Afvenbok, Annbok sp. 1108. Agh sp. 57. Aijamej sp. 221. 682. Al g.379. sp. 1102. Alder, Aller, Aulra sp. 1103. Allbotsrot sp. 332. Alleluja sp. 556. Alm g. 103. sp. 296. Almyche, Almokke sp. 414; Alroth. sp, 188.- Alskogsgrás sp. 560. Alster sp. 261. Alunarot, (Alandsrot) sp. 935. Amur sp. 72. 166, Aimurgrás sp. 104. Amórt sp. 686. , Andgrüs sp. 1202. Andmat sp. 1013. 8. 568. Andorn sp. 667. 668. Andvide sp. 452. Anisblommor sp. 704, Apel (Aple) sp. 558. 262. Ard, Aud, Arre sp. 1103. Arun s. Ágerpors g. 97. Ásal (Oxel) sp. 552. Ask sp. 1165. Askgrálaf sp. 1516. Asp sp. 1147. Bus p. 574. Backhumla sp. 951; 8. genus numer. ——————— Dack-krasse sp. 726. Backsippa, Backvippa sp. 651. Backümjan sp. 67 4. ! Baisk-lók sp. 354. Paldersbrá. sp. 946, 948. Balsaminer (Gula s. Vilda) sp. 97 14 Band-pil (Hollàndsk) sp. 1127. 3 Bandtáng sp. 1008, Barbro sp. 948, Barkenrütter 8p. 302, Barrlind sp. 1155. Bast-lind sp. 595. Beckblomster sp. 513. Benedictrot sp. 587. Bengelüórt, Bingelórt sp. 1151; Benved sp. 187.254. 261. DBenválla sp. 217. Berberits sp. 593. Bergdusk sp. 465. 464, Bergklófver sp. 827. Berg-Lànke sp. 1183, Bergmossa sp. 1557. Bergmynta sp. 675. Beig-skrabba sp. 160. Bergskálle sp. 681. Bergspring sp. 11835. Bergsyra sp. 404. BergsÓta sp. 1166. Beskáplen sp. 558. Bibernell sp. 186. Dinda sp. 433. 454. Dinsleskorf sp. 195. Bitterblad.| &p..45 9. Ditersalso sp. 725. 1080 Bittersóta sp. 260. Bjürk g. 580. sp. 1104, Bjórkücka sp. 20141. Bjórnbrodd sp. 405. Bjiürnbár, Brombáür sp. 566. Bjórnkamm sp.1186. Bjürnmossa sp. 13350. Bjórnram sp. 312. Bjórnstut, Bjórnpipor sp. 315. Bladvass sp. 88. Blek-kattost sp, 781. Blekvüpling sp. 852. Blindnássla sp. 656. Blod-hirs sp. 66. Blodplátt-laf sp. 1498. Blodrot, Blodsülla sp. 585, Blodtoppar sp. 186, Blomvass sp. 444. Blábinkegrás , Blàjernürt sp. 882. Blábür sp. 425. Blágull sp. 241. Bláhallou sp. 568. Bláhattar sp. 162. Blá-hvifvor sp. 250. pláklint (Bláklütt) sp. 955. pláklàckor sp. 246. Blákunter sp. 211. Blá-madra sp. 165. Blàmunkar sp. 161. Blà munke sp. 959. Blásippor sp. 650. Blástarr sp. 1090. Blátistel sp. 211. Blá-iátel sp. 98, Dlásmossa sp. 1499; Blástàng 6p. 1775. Bláves sp. 650. Blücken sp. 194. Blárer sp. 485. Bockeblad sp. 271, 363.565. Bockrot sp. 5327. Bockskügg sp.2053. Bofis sp. 2266, Bok g. 582. Bollerblomster sp. 605. Bolmossa sp. 1552. Bolmórt sp. 258. Bomullstistel sp. 895. Bondnissla sp. 669. Bo-nàssla sp. 669. Borrar sp. 885. 559. Borst-tátel sp. 94. Bosórt sp. 260. Brake sp. 560. Brakved sp. 265. Brand i süden, Kornbrand, Kall- brand sp.2317) - Braxenblommor sp. 751. Braxengrás sp.731. 1202. Bringbár, Brinkbár sp. 569. Brudborste sp. 892. Brudbród £p. 559. Bradgumpors sp. 939. Brun-hven sp. 74. Brunkulla, Brunstolar sp. 984. Brunskára sp. 897. Brunórt sp. 676. Dráüdspelsblomma sp. 555. Brügon s. Brágon Sp. 265. Brüken sp. 1166. 1187. 1189. Brünnbàr sp. 569. Brünnássla sp. 1096. Brüssor s. Brüssor sp. 951. Brómsar sp. 897. Brüst-tobak sp. 920. BrüstOrst sp. 314. Bull-laf sp. 1505. Bunarot sp. 322. Euner, (Buris), Bunke sp. 902. DBunke sp. 902. 904. | | | | ! | | | DBurmáünner sp. 940. Byttbür sp. 571. Byttegrüs sp. 560. Byttelet (Byttfárg?). sp. 1481. | Bátsmanshatt sp. 953. Bátsmàn sp. 161. Báückgróna, Bàáckebóüna sp. 15. Báück-krasse sp. 752. | Báckliljo sp. 56. | Báfvegrüs sp. 106. Biljon sp. 424. Bótelet sp. 1 48 1. | E nto sp. 444, Celleri 8p. 334. Champignon sp. 194 5. Chantharell sp. 1958. Cildonia g. 216. Coccinell-laf sp. 1650. Convalje g. 147. Crucifixürt sp. 924. D aggkápa sp. 190. Dagsgskálar sp. 190. Daggórt g. 156. Darrgrás sp. 106. Degbàár sp. 264. Desmansknopp sp. 441. Desmegrás sp. 901. Desmerosor sp. 782. Distron sp. 266. Dodra g. 260. Dosta sp. 672. (675). Drabinda sp. 259. Drakar sp. 414. Draknos sp. 670: Dufkulla sp. 415. Duf-lins sp. 816. Dufvefot sp. 777: Dufvekal sp. 751. 1087 Dufveügg 5p. 485. Duneman sp.1018. Duustockar sp. 1018. Duvagrüs sp. 185. Dyblad sp. 1152. Dynaskrüppa sp. 402. Dynueman sp. 1018. Dàr-repe sp. 149. Exena (Eibenholz) sp. 1155. Ek g. 581. Eknas sp. 187. Ekornsopp sp. 18760. Eksvamp sp. 1971. Eglantym, Eugeltorn sp. 561. Elgborst sp. 60. Elggráüs sp. 560. Elgrams sp. £14. Elm sp. 153. En, Enbár sp. 1154. Engelórt sp. 514. Enustabb sp. 1187. Erenpris g. 5. sp. 9. Ettergrüs sp. 704. Etternássla sp. 1095. Euerürt sp. 945. Evighetsblomster sp. 908. F ackelblommor sp. 558. Fallblomster g. 215. Fallbár sp. 569. ' Fanners-pungar s. nütter sp. 258. Fans onda bett sp. 440. Fans ógon sp. 221. Fastlagsris sp. 1666. Femfingersórt sp. 579. Fetknoppar sp. 534. Fetrot sp. 217. Fet-tistel. sp. 855. Fetórt g. 6. 1088 Fibler sp. 864. Fienbár sp. 1144. .Finsk Ingefira sp. 506. Finsk Oxel sp. 554. Fiskógon sp. 221. Fjallbàr sp. 454. Fjáll-kainpe sp. 68. Fjállrapa sp. 1105, . Kjüllsyra sp. 445, Fjüll-ticka $p. 1987. Fjitterürt sp, 1191. Flen g. 19. Flenórt sp. 540. 702; Flocks sp. 899. Flok g. 19. Tlotagrüs sp. 101 9. Flugblomster sp. 698. gi 894 Fluefanga sp. 515. Flugsvamp sp. 1860- Flyg-hafra sp. 158. Flück sp. 61.368, Fláder sp. 557. Flàje sp. 56. Flájegrüs sp. 117. Fnüsk-ticka sp. 2011. Foder-bráken sp. 1189. Fogelbo sp. 305. Fogelbàr sp. 549. 570. Fogel-lim sp. 1145. Fogelvicker sp. 810. Folafótter sp. 920. Frilográs sp. 174, Frimodig ep. 672. Fruekál sp, 864. Fryle sp. 524, Früken sp. 120 95 Frófylla sp. 451. 474: Fulbom sp. 557. Fura sp. 1110. Futtel-]jus (Putibug) áp; 942. Fálungafütter sp. 606, Füretunga sp. 21g. Fürgrüs sp. 121. Fárkummer sp. 588. Fàrsvingel sp. 121. - Faárpungar, Fártunga. sp. 577. Fárgklint sp. 954. Fürgkullor sp. 950. Fáürg-Jummer sp. 1196. . Fürg-madra sp. 167. Fürgmossa 8p. 1557. Füxe sp. 128. : LS Fürgütmige] sp. 221. g. 75. Gaii Sp. 951. Gallgrás sp. 784, Gallnebàár sp. 260. , Galtbród, Galteknappar sp. 559. Gamander sp. 17, Gasse sp. 128. Getapel sp. 262. Getbark sp. 262. Getklófving sp. 271. Getnos sp. 677. g. 244. Getpors sp. 446. Getrams sp. 365, 414. Getrofva , Getmat sp. 11 89. Gicktrot sp. 885. Gicktegrás sp. 7041. Ginst g, 288. Giske sp. 602. Gjópon, Kypon sp. 562. Glansfrü sp. 212. uer Glasórt sp. 1. Glis (Gleisse) sp. 523, Gliseblad sp. 563. Glygg sp. 524. God-IHenrik sp. 283. Gran 5p. 1111. Granfrer $p. 691. GCrangrás sp. 1205. Granvarg sp. 690. Granáple sp. 227 1. Graune (Grüne) sp. 427. Greflingshó sp. 802. Grenmossa g. 419. — "Groblad g. 54. sp. 180. Grodblad sp. 1152. Groí-nate sp. 200. Grá-al sp. 1105. Grábo, Grábüna sp. 902; Gràhufvud sp. 57. Grá-Vide sp. 1157. 1158; Grüsja sp. 1008. Grislók sp. 554. Gró, Gróda g. 523. Grón-al sp. 1102. Grün-pil sp. 1115. . Gubbtünder sp. 800. Guckurág sp. 1550. Guckuskor sp. 1005. Gula-liljor sp. 56. Gul-hvifva sp. 228. Gulleblommor sp. 915. Gullgubbar sp. 928. Gnliris sp. 952. Gullskálar sp. 624. Gullspiror sp. 254. g. 79? Gulkullor sp. 950. Gul-mára sp. 174. Gulsopp sp. 1977. Gulskiüra sp. 954. Gulsippa sp. 636. Gul-taggsvamp sp. 20202 Gulvápling, Gullkulla sp, 855; Gundelref sp. 268. j Gárdsgrás sp. 432. Gàrvülta sp. 424. - Gásgrüs sp. 118. 577; Güdd-nate sp. 194. . Gt dselsvamp sp. 19553. - 1089 Gókblod sp. 3302. Gókblommor sp. 328, . Gókinat. sp. 800. Góokskilla sp. 651. Góksbett sp. 1204, Gükspyor sp. 2502. Góksyra sp. 556. Hia sp. 57. : Hafra g. 58. Hafregrás sp. 142. Hafrerot sp. 851. Hafssülüng sp. £09. Hafsarter sp. 801. Haftorn, Hafstórne sp. 1144. Hagtorn sp. 551. Hajtand sp. 861. Hallborre sp. 554. Hallon, Hallbàr sp. 560. Halster? 261? 1114. Handknoppar sp. 978. St. Hansblomster sp. 940. Hampórt sp. 661.899. Harekàál sp. 881. Hareris sp. 791. Harfotstamr sp. 1038. Harfótter sp. 829. Hargràás sp. 89. Harklófver sp. 829: Harkummin sp. 512; Harmynta sp. 575. Harpungar sp. 485. Harsvans sp. 829. Harsyra sp. 556. Harull sp. 55. Harvüpling sp. 797* Hassel sp. 1109. Hasselbrodd sp. 51. Hattebár sp. 575. Hauder, Heder g. 95., Havetorn. sp. 521. 1090 Hedemossa sp. 1591. Hedenblomster sp. 908. S. Helenerot (Alinsrot) sp. 935. Helgatrefaldighetsblomimna sp. 5 92, Helgeandsürt sp, 314. Helm sp. 87. 155. Herrekál sp. 1194. Hibentorn, Hyfventorn sp. 562. Hjernebrylla sp. 258. Hjertbàr sp. 567. Hjertebladsblomster sp. 340. Hjertsprángsgrüs sp. 669. Hillster sp. 1114. Himmelsgrüs sp. 414. Hingbàr sp. 569, Hjolster, Hjelster sp. 1114. Hjorthorn sp. 728. Hjortron sp. 572. Hirkenpirk, Pirkum g. 505. sp. 844. Hirs g. 20. Holder sp. 557. Holteblemma sp. 188. Hoitemjálla sp. 687. Honingsblomma sp. 989. Honingsklófver sp. 858. Honingsdagg g. 565. Honingstuppor sp. 926. Horletta sp. 215. Horntüstel sp. 890. Horsagrüs sp. 796. Horsamynta sp. 651. Horskonung sp.281. Hostórt sp. 920. Humle sp. 1145. Humlebiada sp. 195. Humleblomster sp. 588. Hummeltuppor sp. 586, Hundatand sp. 728. Hundbàr sp. 600. Eund-dill sp. 750. Hundfóter. 5p. 872. Hundkaxe,- loka,- kummin sp. 327. | Hundlók sp. 353. Hundrofva sp. 1112. Hund-tóürne sp. 562. Hundtunga g. 72. 3 Huslók sp. 528. 547. Hvalküllor sp. 605. Hven g. 24. Hyifvor g. 76. Hvirfvel-Dosta sp. 675. Hvit-al sp. 11035. Hvit- Andorn .sp. 668. Hwitbok. sp. 1108. Hvitglueg sp. 524. Hyithufvud sp. 57. Hvikrydda. sp. 945. Hvitlóksürt sp. 755. Hvit-Nyserot sp. 11 62. Hvit-mára sp. 175. Hvit-pil sp. 1116. Hvit-poppel sp. 1149. | Hvitrot sp. 150. 365. Hvitsippa sp. 655. Hvit-taggsvamp sp. 2018. Hvit-ticka sp. 19995. Hvitvipling sp. 831. - Hvitt frillográs sp. 175. Hvit-Násgrüs sp. 9591. Hyl, Hylle sp. 537. Hálabücker sp. 943. Hàllsgrás sp. 280. Hállsknoppar sp. 46 Q« Hállsrot sp. 955. HáningsPrüs sp. 174. Hárdved sp. 254. ; Hárkullar sp. 955. Hárvüxter sp. 940. Higg sp. 550. Hálleknoppar sP. 551; Hàilgerefva $p. 1112. Hàára sp. 60. Hüstbler sp. 9 4o. Hásthof sp. 920. Hüstgróning sp. 1205. Hàástmynta sp. 651. Hástskoblad g. 212. Hást-skráppa sp. 401. llástsvans sp. 2. Hófró sp. 451. Hünsbane sp. 258. . Hónsbár, Hünson sp. 188. Hónshirs sp. 65. Hór (Lin) g. 158. '"Hórküring sp. 717. Hórsilke sp. 195. Hóstklàckor sp. 274. Hüter, Klóter sp. 1773. lIaoas sp. 367. Idegran sp. 1155. Jemna sp. 1196. Jernrot sp. 219. 955. Jernürt sp. 690. 955. Igelknoppar sp. 1021. ]ktebár sp. 600. 1142? Iktegrüs sp. 608. llagrás sp. 361. ; Illermjólke sp. 414. Ilnabár sp. 556. lot sp. 150. Ister sp. 1114. hnjilke sp. 414. Johannis nyckler sp. 974. Johannnisürt g. 305. sp. 844. Jordbàr sp. 575. Jordkronor sp. 655, 704, Jordkrypa sp. g. Jordnafle sp. 462. Jordnüt sp. 557. 1091 Jordrefvor sp. 655. Jordrók sp. 784. Jordüstel sp. 895. Islandslaf sp. 1591. Juglon sp. 562. Juliola sp. 556. Jungfrubár sp. 570. 571. Jungfrukam sp. 192. Jungfru Marie hand; fürklide etc. sp. 978. Jungfru Marie brudgrazn sp. 986. Jungfruris sp. 932. Jungfru M. Sünggràás sp. 17 á, Jungfrusarkar sp, 259. Jungfrutval sp. 459. Juster sp. 1114. Jáger sp. 89. Jüttegrü sp. 117. Fas, kat sp. 606. Kabbar sp. 1018. Kafleeràs g. 22. Kafvelduu sp. 1018. Kak-laf sp. 1561. KalfLür sp. 264. Kalfhjorwon sp. 568. Kalfleka sp. 606. Kalfnos, Kalfhufvud sp. 701, Kalfrefvor sp. 1198. Kalierás sp. 560. Kalmerot s. Kalmus sp. 568, Kamillblom sp. 945. Kammar sp. 778. Kamimn-Axing sp. 147. Kampe g. 21. Kantklácka sp. 248. Kantgrás sp. 1021. Karbaser sp. 741i. Karborrar sp. 885. Karf, Karve sp. 531. 1092 Karsóta, Karsént sp. 560. Kasa, Kase sp. 885. Kase-via sp. 117. Kastlüser sp. 02 9. Katteleka, Kattlusta sp. 52. 655. Kattfótter sp. 910. Kauklor sp. 859. Kattmynta sp. 653. Kattost g. 282. Kattrumpa sp. 257. Keipe, Kep (Cepa?) sp. 350. Kik-i-rammen sp. 565. Kilingeblommor sp. 630. Kirskal sp. 555. Kjoórne sp. 548. Kjósa sp. 75. Klapperstarr sp. 1045. Klasbár, Klason sp. 570. Klibb-as! sp. 11023. Kli-laf sp. 1580. Klingris sp. 1105. Klint e. 545. Klossegrüs sp. 6 98. Kio-tàng, Klóter sp. 1773. Klo-àtt g. 298. Klo-ürt sp. 29. Kláckljung sp. 428. Kláckor g. 84. Klàngon sp. 562. Klaütt sp. 511. Klófver sp. 271. 536. g. 299. sp. 826. 858. Klóklng sp. 1142. Knaflegris g. 178. Knagel sp. 791. Knappar sp. 954. Knappsáf sp. 45. ÁKnapptag Sp. Ó 69. SD. 1777 96. Knmtífvel sp. 3298. Kna»ptàng ki n K [ER Fo] ^ Knut-arf sp. 524. Knyl-hafra. sp. 142. Knól-táng sp. 177 6. Kobàr sp. 264. 570. Kohvete sp. 687. Kol-vass sp. 55. Koning, Konuugagrüs sp. 672. | Konesljus sp. 256. | Kongspira, Kong Carls spira sp. 697. | Kopattar sp. 428. : Korg-pil (Tysk) sp. 1128. 7 Korksopp sp. 1995. Korn-Nejlikor sp. 511. Korp sp. 685. Korpebür sp. 454. Korphvete sp. 685. Korskál sp. 610. Korsblomma g. 289. Korsürt. sp. 440. 661. 684. 921. Kosjuss sp. 241. Kosopp sp. 1979. Krampfró sp. 7 6o. 264, sp. 251. 742. 744; Krepling g. 31« Kropp sp. 4 14. Krusbür sp. 267. Krutbránnare sp. 975. Krutliskare sp. 1018. Krustistel sp. 889. ' Krus-tátel sp. 92. Krakfütter sp. 958. Krükhvete sp. 685. Krak-klor sp. 728. Kràllók sp. 558. KrAk-klüfrer, Krákfütter sp. 586. Kràkkorn, Krákhvete sp. 1550. Kraksyra sp. 404. Krákris, Krakbár sp. 1142. Krákórt sp. 24. Krüftstenslaf sp. 1480. Krasse g.: Kiüketorn sp. 262. "*Krükling sp. 1142, — 451. Krósor (Króslinger) sp. 425. Kummin sp. 351. : Knungs convalje sp. 566. Káfve sp. 1008. Kal g. 274. sp. 761. Kálfró sp. 2156. Kal-üstel sp. 894. Kügrabuske sp. 446. Kiüllerhallsbár sp. 42 9; | Kiüllkrasse sp. 744; Killpors sp. $46. Kiüvingfis sp. 2266. Küringkál sp. 528. Kürringris sp. 1105. Kiürringrüka sp. 645. Káriugryggar g.212. Kiüringtand sp.228. 261; Kàüringtinder sp. 859. Küringtarmat sp. 568. Kürleksórt sp. 528. Kiürr-sküfte sp. 12006: Kürr-sülüng sp. 408 Kün-Tórel sp. 541. Kürfvel sp. 3527; Kürnmng sp. 1146. Laus sp. 645. Lakrits-kloàrt sp. 822; Landthafra sp. 158. Landtknecktar sp. 686, Lapphátor sp. 1005. Lappsko-gris sp. 1081; Lavring sp. 1211. Laxblomster sp. 665; Ledgrás sp. 2. Leffelkrut, (Skedórt) sp: 7 14. Lefvermossa &. 453. Flor. Svec. 1093 Lefversyl e. 454. Leiblad. sp. 920. Letunossa sp. 1557. Lettetrid sp. 262. Lettblomster sp. 950. Lievarg sp. 690.795. - Liguster g. 3. Lilje&onvaljer sp. 363; Liljor sp. 250. Lilla Svalegráset sp; 610; Linsvamp sp. 2155. Lind, Liun g. 214. Lin-dodra sp. 717. Lingon, Linnbür sp. 425. Ling , Lyng; Ljung g. 161 " Sp. 42 7- Linucürt g. 255. Lins g; 295. Liten. Kattost sp, 779. Ljungphlnnat sp. 735. Liusbrand sp. 256. Ljusslickaremossa sp. 1590. Lo, (Skügg-laf) sp. 1654. Lomegrás sp. 722. Lohkemossa sp. 1277. Lüjula sp. 556, Luk $.225. Luüktgrüs sp. 72. 560. Lukt-tuppor sp. 545. Lukt-tórne sp. 561. Lutn-krükling sp. 451. Luümmer g. 414. Lumimer-Iyng sp. 451. Lumrik, (Lumrók) sp. 1197: Lungmossa sp. 1576; Lungrot sp. 283. Lungótt g, 68. sp. 214. 445. Lusfloke sp. 602. Luslummer sp. 1201; Lyxa S: 56; 51i. 1092 Karsóta, Karsém sp. 560. Kasa, Kase sp. 88. Kase-via sp. 117. Kastlóser sp. 629 Katteleka, Kattlusta sp. 53. 655. Kattfótter sp. 910. Kauklor sp. 859. Kattmynta sp. 655. Kattost g. 282. Kattrumpa sp. 257. Keipe, Kep (Cepa?) sp. 550. Kik-i-rammen sp. 565. Killingeblommor sp. 030. Kirskal sp. 555. Kjórne sp. 548. Kjósa sp. 75. Klapperstarr sp. 1045. Klasbür, Klason sp. 570. Klibb-a! sp. 11023. Kli-laf sp. 1580. Klngris sp. 1105. Klint g. 545. Klossegrüs sp. 698. Klo-tàng, Klóter sp. 17735. Klo-ürt g. 298. : Klo-ürt sp. 29. Kláckljung sp. 428. Kláckor g. 84. Klàngon sp. 562. Klütt sp. 511. Klófver sp. 271. 536. g. 299. sp. 826. 858. Klóklng sp. 1142. joe Knagel sp. 791. Knaflegrás g. Inappar sp. 954. X cDfÉon AR Knappsáf sp. 45. Ánapptag Sp. 569. Knapptáng sp. 17735. Knumtfvel sp. 1268. ^ Knut-arf sp. 524. Knyl-hafra sp. 142. Knól-ting sp. 1776. Kobàr sp. 264. 570. Kohvete sp. 687. Kol-vass sp. 55. Koning, Konungagrüs sp. 672. Konesljus sp. 256. Kongspira, Kong Carls spira sp. G9 7; Kopattar sp. 428. Korg-pil (Tysk) sp. 1128. ; Korksopp sp. 1995. Korn-Nejlikor sp. 511. Korp sp. 685. Korpebür sp. 454. Korphvete sp. 685. Korskál sp. 610. Korsblomma g. 289. Korsürt sp. 440. 661. 684. 924. Kosjuss sp. 241. Kosopp sp. 1979. Krampfró sp. 7 6o. Krasse g. 204. sp. 781. 745. 744. Krepling g. 831« KRropp sp. 414. Krusbür sp. 267. Krutbránnare sp. 975. Krutliskare sp. 1018. Krustistel sp. 8894 ' Krus-tátel sp. 92. Krakfótter sp. 958. Krükhvete sp. 685, Krak-klor sp. 728. Kràklük sp. 558. Krák-klófver, Krükfotter sp. 586, Kràkkorn, Kxrákhvete sp. 1550. Kráksyra sp. 404. Krákris, Krakbàár Kr dkürt Sp,24 , Krüftstenslaf sp. 1480. sp. 1142. Ktüketorn sp. 262. "Krükling ep. 1142, — 451. Krósor (Króslingei) sp. 425. Kummin sp. 531. Kungs convalje sp. 366. ,Kálfve Sp. 1008. Kal g. 274. sp. 761. Kalfró. sp. 2156. Kal-ustel sp. 894..—— Kügrabuske sp. 446. Kiüllerhallsbár sp. 42 gi Kiüllkrasse sp. 744; Küllpors sp. 446. Káringfis sp. 2266, Kürimgkál sp. 528. Kürringris sp. 1105. Kàrringrüka sp. 645. Küriugryggat g.2124. Kiüringtand sp.228.2061; Küringtinder sp. 839. Kiringtarmat sp. 568. Kürleksórt sp. 528. Kiürr-skáüfte' sp. 1206; Kiürr-salüng sp. 408 Kürr-Tórel sp. 541, Kürfvel sp, 327. Kürnmg sp. 1146. Laus sp. 645. Lakrits-kloáit sp. 822. Landthafra sp. 158. Landtknecktar sp. 686, Lapphátor sp. 10095. Lappsko-grüs sp. 108i: Lavring sp. 1211. Laxblomster sp. 665. Ledgrüs sp. 2. Leffelkvut, (Skedórt) sp: 2 14; Lefvermossa &. 453. Flor. Svec. 1095 Lelversyl. m. 454. Leiblad. sp. 920. Lettnossa sp. 1557, Lettetrüd sp. 262. Leublomster sp. 950. Lievarg sp. 690.795... Liguster g. 3. Lilje&onvaljer sp, 563. Liljr sp. 250. Lilla Svalegrüset spi 610; Limsvamp sp; 2155. Liud, Linn g. 214. Lin-dodra sp. 717. Lingon, Linnbür sp. 425. Ling, Lyng, Ljung 8. 161, sp. 427. Linucürt £g. 255. Lins g; 295. Liten: Kattost sp. 779. Ljungplnnat sp. 735; Liusbrand sp. 256; Ljusslickaremossa sp. 1390. Lo, (Skügs-laf) sp. 1654. Lomtmegrás sp. 722. Loütkemossa sp. 12 771 Lijula sp. 556, Luk $.225. Luüktgiüs sp; 72. 560. Lukt-tuppor sp. 545. Lukt-tórne sp. 561. Lutn-krükling sp. 451. Lummér g. 414. Lummer-lyng &p. 451; Lumrik, (Lumrók) sp. 1197. Lungmossa sp. 1576; Lungrot sp. 283. Lungótt g, 68. sp. 214. 445, Lusfloke sp. 602. Luslummer sp. 1201; Lyxa [UD 356; AE 10906 Perer 8p. 497.* Persmüsseblomster sp. 769; "St. Pers nycklar &p. 238, Pestilensrot sp. 925^. Pigétistel sp. 888. Pil g. 588. sp. 1148. Pilórt sp. 1101. Pipdàán sp. 661. Pipnüssla sp. 656, Pip-rór sp.79-. Pimpinell sp. 186. Pinn-stagg sp. 60. Pjyska sp. 524. .— Platt-laf sp. 1628. Plister sp. 661. Pográcker sp. 1205. Poppel g. 394. sp. 1148. 1 149. Poppel-pil sp. 1148. Porss sp. 446. 449. E. 393. Pragt-Nejlikor sp. 481. Prestkvagar sp. 944. — Psaalmbür sp. 568. Puka-ris sp. 260. Pukhafra sp. 1550. Pukhvete sp. 685. Puktürne sp. 795. Purgerkrydda sp. 1151. Pyuer, (Putibug) sp. 942. Pásk sp. 514. Páska sp. 524. Pàron sp. 557. Dus Sp. 514. Qves-grás 5p. 312. Qveslaf sp. 1582. Qvesrot sp. 1112. Qvesved sp. 260. Qvickvot. sp. 150. JH ackbár sp. 423. Ramme sp. 45. Ramslók , . Ramsk sp. 5494 Ranke sp. 320. Ranunkel g. 223. &p. 619. Rapunzel ; Oàükta sp. 247. Vinter- 6p. 34. Ákta Sp. 244. Refgerás sp.1198.. Renfan sp. 951. Renmossa, Rhen-mossa sp. 1 63 5. Ren-repe sp. 148. Repe 8g. 42. Resp sp. 265. Ribs sp. 265. g. 92. Riddarsporre sp. 601 . Ringormarot sp. 852. Ringormsgrás g. 1 96. Riska sp. 13880. Rohaltgrás sp. 704. Roll-flen 8p. 62. Rosenbuskar g. 2 o^, Rosenrot 8p. 1150. Ross-ling sp. 427. Rost (rüd, pà sáden) sp. 2,5 1 9« Rost, svart , mürk-, sp. 25 20. Roxnegrüs, Honegrás sp. 1206. Rumpull sp. 59. Rund-hagtorn sp. 551. Runn sp. 555. Rylgrüs sp. 281. Rylórt sp. 461. Rypebür sp. 454. Rypris sp. 1105. Ráckentraf sp. 741. Rággrás sp. 70. Ráglasta sp. 128. Raámjülke sp. 414. Ráfblommor sp. 796. Rafklor sp. 797- Ráfinjlk sp. 5412. — Mr J Rformspgrás sp. 542. Rüfrumpor sp. 1204. Rüf-starr sp. 1035. ; Rütüka g. 276. Ród-aris, Ród-arve sp. 257« Róda-Vinbár sp. 265. Ródbàár sp. 575. Rodfloka sp. 502. Rüd-kattost sp. 780. Roódklütt sp. 511. Ródinossa g. 449. Rüódmynta sp. 650. Ródporss sp. 449. Ródrot sp. 585. Ród-stenbrácka sp. 559. Ród-svingel sp. 125. Ród-Vide sp. 1125. Ródvüpling sp. 826. Rüó-knáfva sp. 436. Rülleka sp. 951. Rónn sp. 555. BRónn-Oxel sp. 554. Rr g. 25. | Rór-ílen,- flok 8p. G1. hürvass sp. 88. Róte sp. 150. Q .tibuske 8p. 1190. Salomons ljusstake sp. 7274 Salomons sigill sp. 565. Salsa sp. 725. Salsofi sp. 851. Saliblàcker sp. 27 1. Sammetspungar. sp. 588; Samimnetsvioler sp. 970. Sandhelm sp. 87. 155. Sandhvita sp. 716. Sand-lók sp. 551. Sand-nejlikor sp. 482. Sand-rór sp. 87. Sand-starr sp. 1057. Saronsblomster sp. 478, Selj-asal sp. 552. Sempertupp sp. 228. Senap, Semp, Simp sp. 751. 8. 275. Sener sp. 1081, Sileshar sp. 156. Silfver-molla sp. 1160, Silfverórt. sp. 577. Sippor g. 225. Sjógrás sp. 1008. Sjónóter g. 58. Sió-plommon sp. 185 7 Sjó-saáf sp. 55. Skafrór sp. 1209. Skafvel sp. 1107. Skallergrüs g. 250. Skalluacke sp. 861. Skarlakansgrüs sp. 665. Skateblomster sp. 970. Skelórt. sp. 599. Skepling sp. 687. Skiflinger g. 484. Skillinger sp. 620. Skogfrier sp. 691. Skogrüs, (Kabmaksuoine) sp. Skogs-Apel sp. 558. Skogs-humle sp. 676. Skogs-klófver sp. 827. Skoss-lin sp. 595. Skogs-lók sp. 550. Skogsmossa sp. 1218. Skogs-nàrf sp. 507. Skogs-vicker sp. 808. Skoss-vinda sp. 240. Skorf sp. 195. Skrubber, Skrubbár sp. 18 8. Skraf-üstel sp. 856. Skvákjen sp. 1:42. Skráp sp. 226. 1008 3 Skrüáppa sg. 155. - NT . Smnugebàr sp. 575. Ka Skummeslifsórt sp. 945. ; Saut-laf sp. 1579. m ii Skurgrüs sp. 1 209. Snió-poppel sp. 11i 49. | NS Skyfall sp. 18541. ". Sobünor sp. 258. ibis Skácka sp. 100. Sodóda sp. 7 Do" MN a are stas Sküde sp. 149. ; 7^. Sokrasse sp. 726. NS Cis Sküfte sp. 1206. 1209; quede up sp. 266. " is Skaügs-laf sp. 1634. iue Solevás sp. 698. S&üktegrüs sp. 1101. .. Solskürinsinossa sp. 1404; Skilfgrüs sp. 106. .' Solviser sp. 621: | Skára sp.894. 897.954. '' Soivünda sp. 593. Skaürf-frü sp. 720. : Solügon g.'223. sp. 624. Skür-vass 'sp. 88. So-malla; Sa-mylla sp. 559. - Skóldblad OR VE Sopmossa sp.12330. rm - Skürbjugssórt sp. 714. — - Sopp g. 488. 1) Sligerot sp. 217. Sot (i Hvetet) ,, Sádessot sp. 2317: Shnnor, Siundron sp. 425. 424, Spanskryüare 5p.977. —— Sk 2.991 7 P Sparí-hafra sp. 1550. Slan sp. 548. Sparf-Bins sp. 815. Slssskümpar sp. 185. Sparrgràs sp. 1021. Shàuerblomma sp. 540. Spelbom sp. 261. Siduerkulla sp. 864. T Spenórt sp. 911. Slishid sp. 17. Spikblad sp. 298. Slóke, Slókestut sp. 5315. »Spir-mynta sp. 646. Sminkrot sp. 213. Spits-Hagtorn sp. 551.8, Smultron sp. 575. Spriugkorm sp. 971. | Smáborrar sp. 559. Spr&ngrot, - ürt. sp. 322; Smillon sp. 574. Spród-lavring sp. 1211. Smillor sp. 485. Spàinans-tistel spe 896. Sinürbloinster, Smórgubbar sp. 861. Spókter sp. 526. ! Smürbollar sp. 605, - Sqvaller-kàl sp. 535, Sinürbàr sp. 188. Sqvautram, Sqvükra sp. 446. Simürfànga sp. Go6. Staduflur sp. 867. Smüórgubbar sp. 861. Stagg sp. 60. Smürnypon sp. 5635. Stallórt sp. 796. Suar-binda sp. 259. Stam sp. 272. Suar-refva sp. 193. Steckelgrás sp. 280. Sup sp. 59. Stenbryt sp. 1183. Snokürt sp.211. Stenbáàr sp. 570. Snoller 5p. 572. Btenfró. 2. 67. Stenmorkla sp. 208 1. Stenmossa sp. 155 : Sten-poley sp 675. Stensóta sp. 1166. Stjernros sp. 1135. Süghülterás sp. 704. Sullfró sp. 750. Sünk-nissla sp. 665. Stolt-Henrik. sp. 285. Storhufvud sp. 955. Stork-nàf g. 381., sp. 768. Strandbloimnster sp. 545. 558. Stand-hafra. sp. 155. Stmrandkil sp. 952. Strand-k3l sp. 761. Strand-rág sp. 153. Swoppel sp. 1208. Struss, Strut. sp. 157. Stuüffse sp. 1211. Suiütta sp. 316. Studenter sp. 691. Styfmors-violer sp. 970. Styngzrás sp. 280. Stà!grüs sp. 60. Sultads-laf sp. 1604. Stándpers g. 350. sp. 987. Stigsan sp. 291. Stükvra sp. 521. Stürkebár sp. 548. Sugor sp. 661. Surklófver sp. 556. Surkullor, Surtuppor sp. 948. Surtorn. sp. 393. 'Suriplen sp. 558. Sutt sp. 182. Svalblomster sp. 250. Syalhing sp. 410. Svalürt sp. 599. Svarta. Vinbár sp. 266. Svart-Andorn. sp. 667. Svarthufcud. sp. 57. Svarthó. sp. 674. Svart-klatt. sp. 511. Svartrot 5p. 217.- Svensk Oxel sp. 555. Svinbár sp. 188. Svingel g. 54. Svinknyler sp. 665. 702. Svinkrüsla sp. 559. Svyin-mandlar sp. 559. Svin-svingel sp. 118. Svinret sp. 852. $. S«alon sp. £24. Svülgrüs sp. 56. Svirdgrás sp. 1020, Svárdslilja g. 15. Sylsopp sp. 1995. Syra g. 155. sp. 405. 145. 556. Syrbilla sp. 40i. Sárlàka sp. 500. Sáf g. 16. sp. 55. Süfferot sp. 509. Sifjablomma sp. 56. Sálj sp. 1156. - Sálüng g. 156. Sáttgrüs sp. 24. Sót-bràken sp. 1166. Süt-kloart sp. 822. Süótkulor sp. gá ce "c hussbso g. 490. Takeran sp. 645. Taklók sp. 528. 4 | 3 Tal sp. 1110. Tandgrás sp. 474. Tapsan sp.51i1. Tarald sp. 4835. Te sp. 524. Thorsnüssla sp. 702. Ticka, Dicka 2g. 488. 2» r. 1100 Tierp-rot sp. 402. Tiesar-Ranunkel sp. 61 9. Timjan g. 242. Tistel g. 507. sp. 886. g. 520. sp. 894. 895. 896. Tistelvitra. sp. 895. Tivedbast, Tibast, Tifvelbast sp. 429. Tjurbast sp. 429. Tjuten sp. 515. Tjàlsippa, Tjáltuppa sp. 651. Tjárürt sp. 515. 'l;jórne? sp. 548. "U'of-hven sp. 92. Tok sp. 575 'Tomtürt sp. 881. 'Toppklácka sp. 250. "Torrvàrksürt,- grás sp. 639. 704. "orskmossa sp. 1626. 'Tlorste sp. 265. (Tort, Torta sp. 857. '"Trampgrás sp. 452. "ranbàr, Tranjuton sp. 426. ''ranehals sp. 768. 'Iranürter sp. 812. 'errebening sp. 271.555. "Ürejon sp. 1187. Treággan sp. 1021. 'Frift, (Thrift) sp. 545. 'Jrimjólksgrás sp. 606. Trolibàr sp. 259. 440. "'Frollkaringsslánda sp. 256. 'rollsmór. sp. 2284. 'rrollórt g. 4. Try sp. 254. 'qrynefró sp. 702. '[raskewád sp. 265. 'prádeslók. sp. 720. Trágards-Pimpinell sp. 186. 'Tránjod sp. 426. '[rátográs sp. 175. Trüvefla sp; 268; Tróstetrid si. 2065. Tuf-staárr sp; io8g. "lTuf-süf sp. 45. 'lulkegrüs sp. 281. "under sp. 2012. Tusch«laf sp. 1676. Tusendygdefebergrüs g. 97:5 Tusengodt sp. 655. Tusengren sp. 951. Tusengyllenkiut g. 97. Tyska kláckor sp. 604. Tysktuppor sp. 945. Tyssling sp. 425. Tysvedbast sp. &2g. Tág g. 149. 'TTásbàr sp. 570. Tàng sp. 1008. g. 478: Tarórt g. 156. Tátel g.26. Tiábengrüs sp. 1935. Tàgt-tatel sp. 89. Tàápperácker sp. 1205; Tatgrás sp. 34. Tóflor sp. 885. Tónnersvamp sp. 2012: Türel g. 196. Tórnbuskar g. 204. U ddbàr sp. 42 4s Ugeleved sp. 2124. Ulabár, Ulfbür sp. 556; Ulfmossa sp. 1585. Utterbür sp. 424. V aubjosk sp. 262. Vallkrasse sp. 726. 2152 Vallórt sp. 217. Vargbasse sp. 795. Vallmo e$. e Varborg sp. 262; Vargdüd sp. 602. Vargmjolk sp. 541i. Vargtrut sp. 211. Vass sp. 88. Vassvioler sp. 444. Vatten-Andorn sp. 29: Vatten-binda sp. 178. Vattenblüddra g. 7. Vattengran sp. 2. Vattenklófver sp. 271. Vatten-lins sp. 1013 .—101 m Vattenmürka &p. 316. Vatten-narf, Vassarf sp. 499. Vattenpeppar sp. 459. Vattenryssja sp. 1852. Vatten-Rülleka sp. 255. Vattenskráppa sp. 402. Vattensápa sp. 4359. Vattentistel sp. 856. Vatten-violer sp. 255. Wau sp. 540. Weide sp. 764. Veke-tag sp. 570. Velamsrot, Velandsrot sp. 52. Vendelrot, Vendlarot sp. 52. Verrentorn: 8p. 262. Vese g. 225. Vial, Vedel, Vel sp. 2935. Vicker g. 294. Vide sp. 1125. 1157. 11538. 1140. Videgrás sp. 254. Vif sp. 462. Vigeltorn $p. 262. Vildapel sp. 557. Vild Cypress sp. 559. Vildhür sp. 345. Vild Polej sp. 674. Vild-páron sp. 557. Flor. Svec. Villbür sp. 260. Vill-drufva sp. 600: Vill-morot sp. 5305. Vill-palsternacka. sp. 258. Vill-pesa sp. 149. Vill-persilja sp. 325. Vill-pors sp. 446. Vill Ringelblomma sp. 940. Vinda, Vindelórt g. 82. Vinbàár sp. 265. 266. Vindblommor sp. 704. Vintergrün g. 175. Vinterkrasse sp. 745. Vintermossa sp. 1560. Vinter-Rapunzel sp. 54. Vintrád sp. 268. Violer g. 347. Violsten sp. 1771. Vipefett sp. 24. Vippárter sp. 799. Virenbom sp. 255. Vivang sp. 1105. Vivendel sp. 255. 1105. Vres-alm sp. 297. Vrivàngelirád sp. 255. Vámstit sp. £24. Várbrodd sp.51. Várfrudagslók sp. 557. Várhane sp. 556. 'àrrágsblomma sp. 706. Vátvàdersmossa sp. 15214. Vàdd g. 5o. Vàddklint sp. 955. Vàaderleksmossa sp. 1314. Váderürt sp. 651. Viügbrüddblad sp. 180. Vüggmossa sp. 1217* Vüg-senap sp. 751. Vigtorn sp. 262. 72. $- 1102 Vàágvárda sp. 882. Villirt sp. 217. Vápling g. 299. Vürkórt sp. 608. Y n. £- 473.475. sp. 1818, etc. Yxligg sp. 228. Yxne sp. 987. e Dgh, Àem 8p. 37. Akanna g. 212. Akerbáür sp. 571. Akerdüer 8p. 720. Áker-kjüsa - Hven sp.7 9 Àkakal sp. 756. Akerkullor 5p. 949. Akerlók sp. 551. Áker-rast sp.218. Aker-refva sp. 568. Aker-rofva sp. 757- Aker-rosor sp. 511. Aker-rütüka sp. 760. . Aker-rük sp. 784. — Aker-senap sp. 758. Áker-silke sp. 784. Aker-üstel sp. 886. Aker-vinda sp. 259. Áke-Y àdd sp. 161. Alandsrot, (Aliusrot) sp. 955. Alemáürke, Allemáll sp. 414. ÀI-nate sp. 198. Án—ója sp. 607. À; sknássla sp. 650. Atbáüfva sp. 528. / € Ata Rapunzel sp. 244. Álfdansar sp. 146. Alfnifver sp. 1626. Áli-áxing sp. 146. Àktgy: üs sp. 608. Ángbollar sp. 605. Ángborst sp. 60. Áugdun sp. 55. Angkafle sp. 70» Á ngkampe sp. 67. Áugkláckor sp. 246. Ángkr 'asse Sp. 721. Angskallra Sp. 689. Ángskára sp. 884. Angsóta sp. 280. Àngsyra sp. 403. Áng-vüdd sp. 162. Ángssubbar sp. 684. Augs-lók sp. 355. Angs-nejiikor sp. 480. Ángsruta sp. 639. Atikbàr sp. 358. Áxing sp. 150. Qu; Ügnebir Sp. 424. Ogonsjukegrás sp. 460. Ügonuóst sp. 682. Olerüs sp. 560. Ornblomster sp. 797. Ürmmossa sp. 1481. Oronkláckor sp. 246. I ND BE X e. g. generum numerus. — sp. NowINUM GENERICORUM species synonymicz: cum nom. trivialibus precipuis. — p. pagina in Addend. et Introduct. Nomina ZaZca (cursiva) pure synonymica vel tri- vialia sunt. Nomina et paginz plantarum adventitiarum etc. pa- - renthesi includuntur. Avis Sp. 1111. — Absinthium sp. 907. "Acanthium sp. 695. AcÉr g.404. p. XXXII. -Acetósa sp. 405. | Z4Icetosella sp. 4o, — 556. Achilléa g. 542. p. 1068. -Acinos sp. 675. Aconitum g. 219. p. 1050. (1082). AcÜDrus g. 148. crostichum sp. 1169. 1171. 1172. 1190. Actea g. 217. Actidium g. 529. Adóuis g. 224. p.XLIX, Adóxa g. 165. Aecidium g. 555. Aegerita g. 561. Aegopódium g. 151. Aethalium g. 545. Aethüsa g. 125. Agaricus g. 450/&. sp. 1958- 1976. 20355. p. 1076. Agrimonia g. 194. Aoropyrum -g. 49. Agrostemma g. 106. p. 1057. Agróstis g. 24. sp. 79. 91. p. 1045. 1077. XI. XXXI.(1079). Agyrium g. 509. Aira g. 26. (27). sp. 105. 145. 145. p. 1045. XXXI. Ajüga g.227. p. Lt. JAlcéa sp.701. p. LI. Alchemilla g. 59. sp. 192. -Alectoria sp. 1604-6. Alisma g. 157. p. 1055. Alliaria sp. 755. Allium g. 141. p. 1055. Alnus g.379. p. 1071. Xx XIII. "Aloides sp. 1155. Alopecürus sp. 64. g. 22. . 1045. 1077. XLI. LXII. Alphiromorpha g. 565. Alsie sp.499. — g. 10£. p. 1057. Alyssum g. 259. "A marüta. sp. 1958-61. (Amarantus p. Vtt, 10041). ZA marella sp. 290. Znacamptis sp. 972. Anagilllis g. 8o. — sp. 14. 1104 Anchüsa sp. 219. — g. 71. Andrea g. 451. Audromcda sp. 440, — g. 175. p. 1056. LX Vr. Androsíce g.77. — sp. 230, 251. ZAnemagrÜstis sp.75. Anemóne g. 225. p. 1060. Angelica sp.509.515. g.117. p. 1055. Anictangium g. 440*, Znom/don sp. 1275. 1276. ZAnserina sp. 577. Anthémis g. 541. p. 1068. (1094). Anthericum g. 144. sp. 561. 402. 406. Anthoc&ros g. 454. Anthoxanthum g. 10. p. 1044. LXII. Anthriscus sp.520. p. xL1v.— sp. 302. Anthyllis g. 290. Antirrhfnum g. 252. p. 1062. Apargia g. 315. p. 1066. Lir. Aparine sp. 178. Aphtfnes g.60. p. 1048. Lir. Apium g. 150. p. L1. Aquilegia g. 220. Aribis g. 268. p. 1065. 1054. XXIX. Arbiitus g. 174: Arctium g. 318. Arcyria g. 555. Aresma sp. 2321. Arenaria sp. 505-506. p.185. p. 1057. vir. Arzemüne sp. 598. Aria sp. am L. (Aristolochia p. 1004). Armería sp. 345. — 479. p. XLvi. Armca g.3257. p. 1060, ArnosÉris g. 215. Zrrhenatherum sp. 1432. Artemisia g. 320. p. 1067. Arthrinium g. 546. Arum g. 562. p. 1070. L1. Arundo sp.61. g. 25. sp. 126. p. 1045. Asírum g 192. p. 1050. XL Y. Asclzpias. g. 99. Ascobólus g. 500. ZÁscoph5ra sp. 2285. Asparígus g. 146. Aspergillus g. 545. Asperügo g.74. Asperüla g.52. p. 1047. Aspidium sp. 1175-1179. Asplenium g. 407. p. 1072. (1004). Aster g. 555. p. xx1X. Astragzlus g. 298. sp. 819-821; Alhímanta sp. 505. g. 112. p. 1052. XL. Atríplex g. 4o1. p. 1072. (1084). Auricula sp. 071. Auricularia g. 506, sp. 2039- 2041. Avellàna sp 1109. Avena sp. 96. g. 59. p. 1047: (Vitr. 1079). Azalea sp. 230. 447. sp. tj cia Daeomyces g. 459. p. 1075. Ballóta g. 256, p. 1061.(1092): Barbarsea g. 270. Barbula. sp. 1599-1402. Bardàna sp. 903, Bartramia g. 453. sp. 1305. Bartsia g. 247. sp. 693. L vir. Lil. Batrachospeérmum g. 491. Beccabunsa sp. 13. Behen sp. 495. Bellis g. 558. p. Lr. Berbéris g. 151. p. XLvI. Berteroa sp. 716. Betonica g.251. p. XII. LT. Betüla g.590. sp. 1102. 1105. p. 1071. Betülus sp. 1109. Biatüra sp. 1405-1490. 1491- 1495. 1544, 1711. Bidens g. 524. p. 1067. xXx1x. Dis-torta sp. 4530. Blasia sp. 1468. Blechnum g. 408. p. 1072. XLI. (Blitum p. 1078. — 10984). Boletus s. 498. sp. 1969. 1974. 2017. 2041. p. 1076. Borrera sp. 1578-980. Botrychium g.41i2. p. 1073. JBotrydium sp. 1611. |JBovista sp. 2267. Brachy podium g.537. p. 1047. Brassica g. 274. p. 1064. JBritanica sp. 956. p. L1. 'Briza g. 51. p. 1046. Bromus sp. 125. g. 56. sp. 157. p. 1046. Bryon'a g. 596. Bryum g.425. sp. 1294-1506. 1509. 1310. 1812. 1316- 1519. 1522-1527. 1558- 1592. 1594-1401. 1i4ii. 1415 - 1419. 1422. p. I074. Buglossus g. 499. Bulgaria g. 501. 1105 Dun*as g. 279. Bunium. sp. 510. Buplevrum g. 107. p. 1052. LI, Bursa pastoris sp.722. Butbómus g. 160. Buxbaumia g. 454. Byssus g.469. p. 1076. Caecina g. 555. Cakile g. 278. CalamagróOstzs sp.65.g.25.1 ). X. Calimus sp. 569. CalceBlus sp. 1005. (Calendüla p. 1094). Calicium g. 467. Calla g. 563. p. 1070. xxXIXIt. Callitriche 2. 565. Calluna sp. 427. Caltha g. 222. Calypso sp. 991. Camelina sp. 717. Campanüla g. 94. p. 1050. 1077. XXII. XLI. Campylbpus g. 459. Capsella | sp. 722. CardamYne g. 267. p. 1065. XXE. CERE Cardiíca sp. 669. Carduus g. 520. sp. 696. p. 1067. Carex sp. 40. 1022. g. 572. p. 1070. 1071. (1004). Carlina g. 525. CarÓta sp. 302. Carpinus g. 309. p. XVI. XXXIV. Carum g. 128. Carvifolia sp. 300. Catabrosia sp. 97. 1100 Cataria sp. 653. Caucilis sp. 502. (p. 1000). Cenangium g. 504. Cenomvyce sp. 1655-1659. Centaurea 9.545. p. 1060. LIX. (1084). Centaurium sp. 272. Centuncülus g. 55. Ceramium g. 4735. sp. 1770. p. 1076. : Cerastium g. 188. p. 1030. Cérísus g. 190.2). sp. 549. Ceratophyllum g.576. p.1071. (1094). Cerefoltum sp. 527. Cervicaria sp. 251. Cetraria sp. 1506-1591. Cherophyllum sp.525. g. 125. ^ (p. 1090). Chamedaphne sp. 452. Chamaedrys. sp. 17. Chameledon 9. 61. Chamqmorus sp. 572. Chamceplium sp. 751.752. Chamomilla (Chamcemelum) Sp. 945. — 949. 949. Chara g. 418. p. 1075. XXIX. Cheiranthus sp.755. Chelidónfum g. 216. p. 1060. XXVII. (1082). ChenopOdium g. 101. p. 1052. . (1080). Chilochloa. sp. 62. 65. Chimaphila, sp. 461. Chlorococcum sp. 1769. 1769, Chondria sp. 1799. Chondrila sp. 959. Chordarta sp. 1704-5. 1707-9. Chrysanthtimum | g. 539. p. 1060. Chrysocóoma g. 5256. Chrysosplenium g. 176. p. 1056, XL VirI. Cicerbitula sp. 659. Cichorium g. 517. p. Lr. Cicüta g.122. . Cinclidium g. 429. | Cineraria g. 555. p. 1068. XLIV. LV. Circea g.4 p.1045. XIV. LI. Cirsium g. 520. 2). Cisius. €. 219... Cladium sp. 57. Clathrus sp. 2275. 2274. Clavaria g. 499. sp. 2057-8. 2076. 2172. 2296. p. 1076. Climacium sp. 1271. | Clinopódium g.241. p.1062. Cnicus g.521. sp. 090 - 693. p. 1067. L1. Cnidium sp. 510. Cochlearia g. 258. sp. 7209. p. 1065. 1x. (1082). Colléma. sp. 1697 - 1625. p. Xxir. Comirum g. 209. Conferva g. 475. sp. 1770. - 1771. 1705. 1790. 1012-49. Coniocybe sp. 1755-0. | Conium g. 110. Conostómum g. 444. Consolida sp. 601. — 217. Convallaria g.147. p. 1054 | Convolvülus g. 92. p. 1050. XXXVII. — sp. 4353. Coprinus sp.1955-6. Corallorrhiza g. 555. Cornicularia sp. 1599-1605. Cornus g. 57. p. 1040. Corouilla g. 296. p. Xr1x, CoronDpus g. 265. p. 1065. |L.—sp.i0r Corydalis g. 285. p. 1065. v1. Corylus g.584. p. 107 1. XxX1I. |^ XXXIV. à Corynephbrus sp. 94. oluriedster Tut» Cydonia | parva) sp.556. p. xr.v. Cotüla sp. 948. Cotylédon sp. 465. p. xxvr. [ X XXV, Cracca sp. 610. rambe g. 277. p. XXVII. ralzegus g. 199. sp. 552-554. repis g. 2311. p. XLV. ribraria g. 556. 'rista galli. sp. 689. Cucubilus g. 181. p. 1057. |OXXVIII. Cusciíta g. 61. Cyinus sp. 955. p. LIX. Cyathea. sp. 1175-1175. CyXthus sp. 2165-5. Cymbidium sp. 995. Cynanchum sp. 201. Cynapium (Cyn- pium) | sp. 223. Cynoglossum g. 72. Cynontodium sp.1566-7.1507. Cynosürus sp. 65. 146. g. 41. Cyparissias sp. 546. p. xLv. Cypcerus g. 15. p. 1044. L. Cyphelium sp. 1745-5. Cypripedium sp. 991. g. 961. | p. 19070. Cystoseira sp. 1777- 'Cytispora g. 522. Borstafets g. 5090, Dactylis g. 59. p. 1047. rLX1r. E 1107 D:edilea g. 487. Daphne g. 162. Datüra p. virtI. 1079). aucus g. 109. p. 1052. Delesseria sp. 1800-2. Delphinium g. 218. Dematium g. 551. sp. 2291. Dentaria g.266. Deschampsia sp. 89-91. Dianthus g. 1980. p. 1056. 1057. Diapensia g. 75. Diatóma g. 460. Dicrinum g. 457. sp.1290. 1281. 1558-1161. 1572. 1575. 1575. p. 1074. Diderma g. 559. sp. 2279. Didymium sp. 2270. 22900. Didymódon g. 440. sp. 1907. p. 1074. (Digitalis p. 1082). Digitaria sp. 66. Digraphis sp. 61. Diphyscium sp. 1321. (Diplotaxis p. 1095). (Dipsicus p. 1079). Ditola. g. 502. Donax sp. 126. Dorimanna sp. 960. Dothidea g. 524. Draba g. 257. p. 1062. 1065. XH. XXx VI. — (p. 1x. 1092). Dracocephilum g.259.p.1062. Draparnaldia sp. 1919. Droséra g. 156. Dryis g. 211. JDryoptéris sp. 1169. Dufourea sp. 1664. Dulcamara sp. 260, Bibulus sp. 558. 1108 Jchinochloa sp. 65. NT JEchinospérmum sp. 224. 225. Echium g. 66. p. 1049. r.Xx1iv. Elatine g. 166. — sp. 700. p. E. Eleocharis sp. 45. 46. Elichrysum sp. 908. (Elsholtzia p. 1002). Elymus sp. 151. g. 44. p. 1047. JElyna g.571. Jmérus sp. 017. Emp?trum g. 589. Encalypta g. 445. Endocarpon g. 465. p. 1076. Jnodium sp. 99. Epilobium g. 159. p.1055 xv. Epipactis g. 557. sp. 999- 1003. p. 1069. Epipogium g. 356. p. 1069. Igr LV Equisetum g. 417. p. 1075. (1084). Eríca g. 161. sp. 469. p. XLT. Kirigeron g.550. p. 1067.(1095). Erineum g. 554. Eriophürum g. 17. p. 1044. Jrodium sp.778. JKrophila sp. 706. Tirvum g. 295. p. 1066. (1085). Eryngtíum g. 1035. Erysimum. sp. 742. 745. 751. g.279. p. 1064. Erysibe g. 565. Erythrea g.97. p. 1021. XXII. XXIX. JEsüla. sp. 545. Jupatoria sp. 559. Eupatorium g. 325. p. 1067. XLVI. Euphorb& g. 196. p. 1058. XXXIV, ,Euphrasia g. 248. Jurotium sp. 2296. KFpernia sp.15900. 1504-5. Lvonymus g.90. p. Lt. JEixidia g. 500. I) agus g.902. XXXIII. XLI. XLIV. F'alcaria sp. 5198. p. E. F'arfíra sp. 920. Fedia g. 12. p. 1044, Festüca sp. 119. 119. g. 94. sp. 127. 156. p. 1046. (1079). Ficaria (a Fico) sp. 610. Filago g. 544. p. X1. Filipendüla sp. 559. p. XE1. Fülix sp.1175-6. Fissideus g. 425. sp. 1205. 1540. 1549. 1550. F'istulina sp. 2017. F'lammula sp. 609. Flos cucüli sp. 512. Fontinalis g. 422. sp. 1272. p. 1074. Fragarja g. 206. sp. 596. p. 1059. xxxvii. (1082). F'rangüla sp. 265. p. Xxx1t. Fraxinus g. 405. Fritillaria g. 142. p. 1054. Fucus g.470. (471). p.1076.L v. Fuligo sp. 2284. F'umana sp. 59^. p. XLrx. Fumaria g..284. sp. 706.787. p. 1065. xxx Vir. (1005). Funaria g. 452. p. 1074. F'urcellaria sp. 1780. Fusarium g. 560. (Galanthus p. 1080). Gale (Gagel) sp. 1146, V E Galeobdalon sp. 662. p. xr v. Gal&opsis g. 254. p. 1061. xxi1. Galium g. 55. p. 1047. 1077. (1079). Geastrum g. 552. a Genista g. 268. sp. 791. p. XL1v. (1095). Gentiana g. (97). 989. p. 1051. 1032.1077.X XVI.Xx x.(1000). '" Geoglossum sp. 2089. -75. Geranium g. 201. p. 1064. V ack. ACCES, Geum 9. 210. p. 1059. XLY. Githago sp.511. (Glaucium p. xxvVit. 1002). Glaux g.94. p. 1051. xxtx. Glechóma g. 252. sp.666. p. 1060. Globularià g. 4g. Glyceria sp. 97. g. Gnaphalium 9.52 958. p. 1067. Gomphus sp. 1957. Gonogona sp. 1004. Goodyera sp. 1004. Graphis sp. 1695-5. Grimmia g. 442. sp. 1558. 1559. 1885. p. 1075. Gyalecta sp.1495. 1517. 1521. Gymnadenza | sp. 995. 996. Gymnosporangium sp.2152. Gymnostimum g. 448. Gyromium g. 461. p. Lii. Gypsophila g.179. p. 1056. LIV. p. XLIX. 99. p. 1046. 9. sp. 956- Hlabenaria Sp. 982-994. 997. Halymenia sp. 1799. Halymus g.402. p. 1072. Flor. Svec. 1109 Hoedéra g. 95. p. 1051. xr.vrt. Helenium sp. 955. Helianthémum g. 218. p.1059. VII. Helioscopia sp. 542. Helix sp. 268. Helotium sp. 2151. 2157: Helvella g. 497. sp. 1964-6. 2035- 6. 2076. 2099. 2151. 2156. Hepatica sp. 630. Heracléum g. 115. p. 1052. Herminium g.531. p. 1069. Herniarla g.100. HeterotrYchurm 8p. 995. Hieracium g.514. p.1066.1067. Hieracioides sp. 953. Hierochlóa g. 50. p. 1016. XXXI. Hippophie g. 391; Hippüris g. 2. p. 1045. v. Hirculus sp. 468. Holcus g. 29. (50). sp. 142. p. XL1v. Holostea sp. 497. HolostCum g. 47. p. 1047. L. Hookeria sp. 1262. Hordcum g.45. p.rt. Hottonia g.78. p. Xxtr. Humtilus g.592. Hutchinsia Brown. sp. 724. Hutchinsia Ag. sp. 1812-16. (Hyacinthus p. 1081). Hydnum g.490. sp.1976.2054. Hydrochiris g.597. Hydrocotyle g. 104. sp. 519. p. 1052. Hydrodictyon g. 476. Hydrop'per. sp. 459. 442. 729. 4 11160 Zlymenostómum sp. 1414. llyoscysmus g. 68. p. 1051. Hyostris g. 515. Hyperfcum g.505. p. 1066. Hypnum g. 419. sp. 1662 - 1276. 1260-1295: p: 1075. Hypochzeris g.512: p; 1066. XLI: : Hypodermium g. 555. Hypopithys sp. 445. j Hysterium g. 520. sp. 2145: 2145. 2221. 2254. i acea Sp. 954. Jacobea sp. 929. . Jasione g. 545. Iberis g.265. p: 1065. Lr. (llex p. 1079). Impauens g.549. p: xr Viri: Imperatoria g. 126. IlniYbus sp.9092. Inüla g. 556. Jolithus sp. i771. Irio sp. 249. lris g. 15; (p. 1079). Isitis g; 200. p. Liir. (isnardia p. 1079). iso&tes g.415. . Isolepis sp. 47.50. Juncus g:; 149. sp. 500-5392. p: 1054. (1001): Jungermannia g. 452. sp.1432. 1455. p. 1075. Junipérus g. 599. hobresia . 971. p. 1070. Koeleria sp. 145. K oenigia g. 40. Yoactica g. 509; (p: 1095). JLadinum sp.660. Laminaria, sp. 1701-5. Lamium g. 253. p. 106x: — XXIL LI. Lapüithum. sp. 595-402. Lappa sp. 895. Lappüla sp: 924. 225. Lapsiia g.516. sp.090. p.1067. Larbrea sp. 5235. Laserpitium g. 114. p. 1052. XLI. | | Lathrea | g. 246. p.1062. xr. Lathyrus g. 295. p. 1065. ; 10953). Lavatera g. 203. p. 1065. OUR TUB Lecünora sp:1470-1548. — Lecidéa g. 465. sp. 1484-1498. .. 1492: 1494. 1496. 1744-6. Ledüm g150./ 4 47e Leersia Hedw. g. 445. — (Leersia Sw: — p. 1078). Lemaniá g. 474. Leemna g. 568. p. 1070. Leocárpus sp.2279. — Leoutódon g. 310. sp. 867. : 069. p. 1066; Leonürus sp.662. g. 258. LLeotia sp. 2077. 2005. 2066. 21357; Lepidium sp: 724. g. 264. | Sp: 729. (p: 1092). Lepraria sp. 1764-1769. Leptostrohia g. 527. j Leskea g.420. sp:1225. 1250. | 1249; 1250. Leucódon sp. 1293. Libanótis sp.509. p. XL. XLI Licea g. 541. | ; Lichen g; 456, sp. 1624-1746; 2152. 2156. p. 1075. XIx. XXIII, | Lichinta sp. 1779. Ligustícum sp. 310. g. 116. p. xxvir. (1080). Ligustrum g. 3. p. 1045. XXVII. JLiliago sp. 560. p. XXVIII, (Lilium p. 1080). Limboria sp, 1746-7, JLimodorum sp. 991. 996. AJümonium sp.3544. p. XXVII, Limosella g. 254. p. 1062. Linaría sp. 689. g. 252. Lingva sp. 607, Linuza g. 255, (Linophyllum p. 1090). JLinosyris (Lin - Osyris) sp. 900. » L. Linum g. 159. p. 1055.(1080). Listera g. 559. p.1070. xr.viir. Lithospermum g. 67. sp. 216. p. 1049. Littorella g. 575. (Livisticum p. 1080). Lobelia p. 54. p. 1062). ILoiseleurta g. 01. Lolium g. 42. Lonclüitis sp. 1179. Lonicera g.86. p. 1051. 111. Lophium g. 520. Lotus g. $01. p. 1066. Lunaria g. 256. p. r1. (1082). Lupülus sp.1145, | —sp.1191. Luteóla sp. 540. Luztila g. 150. p. 1054.(1081). Lychnis g. 187. p.1057.1058. Lycoctónum sp.602. p. xxxv. Lycogila g. 540. Lycoperdon g.550, sp. 2154. 2156. 216g. 2268-72. 2201. 2504-5. Lycopódium g. 414. p. Lycópus g. 8. Lycópsts g. 70. p. 1049. Lysimachia g. 79.| p.,1020. (1079). Lythrum g. 195. Majanthsmum 8p. 567. Malaxis g. 354, p. 1069. Malus sp. 559. Malva g. 282. p. 1065. xxr. Marchantia g. 453. p. 1075. Mariscus sp.57. p. V. XL1x. Marrubfum g. 257. p. 1061. Martigon p. 1080). latricaría g. 540. Medicago g.502. p. 1066. (1085). Meesia g. 450. p. 1074. Melampyrum g. 249. p. 1062. XH Melanconium g. 558. 1079. Mercurialis g. 596. p. 1072. XLVI, Merisma sp. 2057-8. Merulius g. 485. Mesenterica sp. 2294. Mespilus g. 201. sp. 551. p. 1058. Meum sp. 519. Mezereum sp. 429. Miltum g. 25. 1112 Millefolium sp. 951. Mitrüla g. 495. ! Mnium g.426. ep. 1206. 1292. 1295.1511.1554. 1552. 1572. 1500. 1112. Molinia g. 27. p. 1077. Mollügo. sp. 175. p. Lx1v.- Monilia g 549. sp. 2297. p. 1045. Monorchis sp. 998. Monotrüpa g. 169. Montia g. 40. Morchella g. 496. Morio: sp. 975. Morsus rame sp. 1152. Moschatellina sp. 441. Mucedo sp. 2265. Mucor g. 544. sp. 2168. 2275. 2276. 2204.2207.2290. 2529. M y?3gruin g. 260. p. 1065. L1x. Myosctis g. 75. p. 1059. VII. XV. XXI. Myosürus g. 140. p.1053. M yrica g. 593. p. 1072. XXXII. M yriococcum g. 516. Myriophyllum g. 577, Myrrhis sp. 525. Myrtilus sp. 423. IVisaaspórt sp. 219. 2223-27. Najas g. 367. p. 1070. XXIX. Napellus sp. 505. p. XXXVII. Napus sp.757. | (Narcissus sp. 1090). Nardus g. 1d. Nartheciim g. p. 1054. XLII. Nasturtium g. 271. p. 1064. XV. 561. sp. 4of. Neck^ra g. 421. p. 1074. NeotLia. g. 560. Nep?ta g. 250. Nephroma. sp. 1650-1. INeslia. sp. 718 Nidula:ia g. 515. ' Nidus avis sp.997. p. XLVE INisritella sp. 904. Noli tangere sp. 971. Norna g. 555. p. 1069. Nostoc g. 405. Nummularia 5p. 236. Nyiuphaa g. 212. p. 1059. Ü ctospara 8p. 2007-2136. Odonütes sp 301. Oenauthe g. 120. sp. 521, m (1080). (Oenothéra p. 1081), Onoclea g.410. p.1075. XLVIH Onónis g. 209. | Onopardon g. 523. Opegiapha g. 462. Opluoglossuim g. 413. Ophioscorodon sp. 549. Ophrys sp. 998. g. 552.sp.992- 999- 997- 1002. 1005. p.106g. Opülus sp. 956. p. XXXIX. Orchidium sp. 991. Orchis g. 549. sp. 992 - 987. p 1069. xLix. (1004). Oreoselinum. sp. 505. p. r. Origiuum g. 240. Ornithog?lum g. 143. p.1054. XXXIII. (1001). 1 Orobanche g. 245. p.1062. Lr, Orvroóbus g. 291. p. 1065. Orontium. sp. 701. Ortholrichum g. 455. Oscillatorja g. 470. Osmunda g. 411. sp. 11986. 1100-9. 1191-5. p. 1075: Ostrullium sp. 529. Othonna sp. 954. Ox?lis g. 191. p. vir. (1081). Oxyria sp. 445. Oxyacantha. sp. 551. Oxycoccos sp. 426. P adus sp. 550. Palmella ?. p. 1076. Panicum g. 20. p. 1045. xr 1v. (1079). Papaver g, 215. p.1059. (1092). Paris g. 164. Parmelia, g. 456. — sp.1574. Parnassia g. 155. Parthenium sp. 947. p. xx V1», Pastinaca sp. 127. Patellaria g. 499. Pedicularis g. 251. p. 1062. Peloria sp. 699. Peltidea g. 457. p. 1075. Penicillium g. 548. Peplis g. 152. — sp. 543. Perichena sp. 2202. Periclym£énum sp. 253. p. xiv, PPeridermium sp. 2503. Persicaria sp. 455-4359. JPetasites sp. 925*. Peucedínum g. 115. Peziza g. 4998. sp. 1962 - 5. 2155-56. 2139. 2142. 2144, 2165-5. 2170. 2250. Phaca g.297. p. 1066. xxxi. LV . 3 Phacidium g. 526. sp. 2116. Phalíris g. 19. p. 1044. Pbhallus g. 515. sp, 2070. 1119 Phascum g. 5o. Phellandrium g. 12T. Phipsia sp.76 p. 1045. 1077. Phleum sp. 62. 65. g. 21. Phoma g. 525. Phragmites sp. 90. Phyllerium sp. 2299-2501. Physarum g. 559. Picris g. 505. p. Lr. (10985). Pilob5lus g. 517. Pilosella sp. 870. Pilularia g. 416. p. 1075. XLI. Pimpinella g. 129. p. 1055. Pingvicüla g. 6. p. 1044. Pinas g. 595. p. 1071. XXXI, Pistillaria sp. 2074. Pisum g. 292. p. 1065. vir. L1X. (1095). Plantago g. 54. sp. 1094. p. 1040. — sp. 410. Pnevmonanthe sp. 274. p. XLI. XLIII. Poa g.52. sp. 117-120. 127. 145. p. 1046. Podagraria sp. 555. Podisóma sp. 2152. Pohlia g. 427. p. 1074. Polemonium g. 95. p. 1050. XXXVI. Polygilla g. 296. p.1065. xx1x. XXXVII. (1005). Polygoniítum sp. 565. Polygónum g. 163. p. 1055. 1001). Polyides sp. 1795. Polypódium g. 406. p. 1072. Polypórus sp. 1997-2016. Polyti?chum g. 4506. sp. 1074, Popülus g. 594. p. 1072, Porina sp. 1794 1114 Portla sp. 594. Potamogeton g.62. p.1040. xr. Potentilla g. 207. sp. 595. 5906. p. 190259. Prenanthes g. 508. Primilla g. 76. p. 1050. xX1I. LVII, Protococcus p. 1076. Prunella g. 245. p. 106 Prunus g. 198. p. 1058.(1081). Psamma sp. 96. (07? p. xxvii ?) Psevdacórus sp. 56. Psevdocyperus sp. 1079. Ptarmica sp. 952. Pteris g. 409. sp. 1189. p. 1073. Pterogonium g. 424. Ptilota sp. 1605. Ptychostómum g. 429. Puccinia g. 556. sp. 2152. Pulicaria sp. 939. p. xrL1v. Pulmonaría g. 68. p. 1049. xà. Pulsatilla sp. 651-653. Pyrenotea, sp. 1747. Pyr&thrum sp. 946. 947. Pyrila g. 175. p. 1056. Pyrus sp. 552-555. — g.202. p. 1050. m g. 901. p. XVI. XXXIII, hacodium g. 550. JFadiola sp. 546. p. XL1IT. Jtamalina sp. 1595-1597. Ranuncülus g. 225. p. 1060. XII, XXVI. Raphfnus g.276. p.L1X, Jiapistrum sp. 719. Rapuncülus' sp. 254. p. Lt. Reseda g. 195. p. 1055. Rhamnoides sp. 1144. Rhamnus g. 91. p.1051. xix. Rhaponticum p. 1081). heum g. 167. p. 1056. (1091). AR hodomela sp. 1796. RBhinanthus g. 250. p. xXtIt. Rhizoctonia g. 511. - Rhizomorpha g. 552. Rhizopógon g. 514. Rhodióla g. 595. Rhododendron g. 171. RhynchospOra. sp. 4o. 41. Rhyuüsma g. 525. Ribes g. 92. p. 1021. (1079). Riccia g. 455. Rivularia g. 402. Rochelta sp. 225. Jtoestelia sp. 2504-6. Rosa g. 204. (p. 1082). Ruligo sp. 2502. (2519). Rubus g. 205. p. 1058. 1059. Rumex g. 155. sp. 449. p. 1054. 1055, X t. Xti1. Ruppya g. 63. p. 1049. xxvi, JHuta muraria sp. 1102. Jiuyschiana sp. 670. Gagina £- 64,-sp. 5oo. p. 1049. xv. Sagittaria g. 578. Salicaria sp. 539. Salicornia g. 1. Salix g. oH. p- 1071. 1072. XII. LXVIII. (1084). Salsóla sp.294. — g. 102. peresiasm | Salvia g. 9. p. Xxxvit.(1079). Sambücus g. 153. p.1055.xL1v. Sam?5lus g. $5. p. 1051. xx 1x. Sangvisorba g. 56. p. L. Sanicilla p. 106. p. xr. (Saponaria p. 1001). Satyríum g. 550. sp. 996. . 1004. p. 1009. Saxilriga g. 177. p. 1056. xrI. XLI. (10801). — sp. 552. Scabiósa g. 50. p. 1047. — |» . sp. 955. Scaudix g. 124. sp. 527. 529. p. 1035. (1090). Scariüla sp. 060. Sceptrum Carolinum sp. 697. p. Lit. Schedonorus sp. 124. 125. Scheuchzeria g. 155. p. 1035. Schistidium g. 448*. Schizophyllum g. 496. Schoenoprüsum sp. 554. p. XL VI. Scloenus g. 14. sp. 48. 49. | p. io&4. Sceirpus g. 16. sp. 1022. p. 1044. (1078). Scleranthus g. 179. p. 1056. LXIV. Scleroderma g. 555. Sclerotium g. 510. sp. 2537. Scolopendrium sp. 1185. r. Scordium sp. 645. p. rr. Scorodoprisum sp. 550. Scorzonera g.505. p.LXIII. Scrophularia g. 255. p. 1062. 1002). Scutellaria g. 244. p. 1062. XXXVII. Scylonema g. 479. Sedum g. 190. sp. 1150, p» 1050, xix. 1115 Selago sp. 1201. Selimum g. 111. p. 1052. Sempervivum g. 197. Senebiera g. 265. Senecio g. 552. p. 1067. 1068. (1095). Serapias g. 550. p. 106g. 1070. L. (1004). Serpy lum sp. 674. Serratüla g. 519. Ses&li sp.507. Sesleria g. 40. p. 1047. Setaria. sp. 64. Sherardia g. 51. p. 1047. Sibbaldia g. 159. Silaus sp. 510. p. Lr. Silene sp. 495. 404. g. 102. p. 1057. (1001). Sinápis g. 275. p. 1064.(1085). Sison g. 119. sp. 355. p. 1055. XLIV. Sistolréma g. Ág1. sp. 1975. 1976. 2007. Sisymbrium sp. 744 - 749. g. 272. Sium g. 118. p. 1055. Solinum g.99. p. xL v. Solidago g. 554. Sonchus g. 507. p. 1066. Sophia sp. 750. Sorbus g. 200. p. 1058. xrI. Sparassis sp. 2050. p. 1076. Spargaujyum g. 570. Spartium g. 297. Spathularia g. 494. Spergüla sp. 500. g. 109. p. 1059. Spermoedia g. 512. Sphaerella. p. 1076. Spheria g. 519. sp. 2156, 2251. Spherob5lus y 519. Sphzerococcus g. 471. Spheroncma g. 521 . Spheeroph5ron g. 4B 6. Sphagnum g. 449. i dea Sphondylium: sp.512 Spicant sp. 1106. Spirea g. 202. p. 1058. Splachuum g. 446. sp.1508. p. Sporidesmium 2.559. |1075. Sporochnus sp. 1766. Spumaria g. 542. Squamartia sp. 6980. Stachys g. 255. p. 1061. Stal/ce g. 197. B 1055. Stellaria g. 165. sp. 501.525. p. 1057. Slemonilis g. 554. Slereocaulon g.4€o. Sticta sp. 1575-157 Slictis g. 505. Mr aede 8.557. Sulbum g. 555. (Stipa p. 1079). p amoniun p. 1079). Stratiotes g. 2590- p. 1072 Strutlioptéris sp. 1189. Subularia g / 2545 Succása sp. 362. Suillus sp. 1977-906. Swartzia sp. 1566. 1567. Symph;?tum g. 69. Syatherisma sp. 66. 4 7. p. XXIII, '] amirix g. 194. poAo53: XXXVI. Tauacctum g. 527. JT'araxícuns sp. 961. Targionia p. 1084). l'axus g. oo. p. 1072.LXVI. Teesdalia sp. 725. ^ T'elephium sp. (528. . J'etralhit ('etrahil) sp. 661. Tetrálix sp. 428. p. xr. XLIII,. Teiriíphis g. 447. Teucrium g. 220. "o halictrum g. 226. p. 1060. "Thepsus sp. 256. Thelephzra g. 492. BP 1076. T'helotréema sp. 1755. d helyptéris sp.1167. - 'Thesium g. 95. p. 1051. XL. LV1I. (1080). 'Thlaspi g. 262. (Thymus g. 242. p. 1062, "hysselinum sp. 506. Tila s.2344. p)1058 xx *IE 1002). "T'illea g. 65. p. 1049. Timmia g.451. p. 107 74. 'l'oBeldia. g. 154. "Tordy lium ,sp. 502. '"'orilis g. 108. lormentilla g. 200. p. 1059. 'lortüla g. 445. p. 1075. Trachelium sp. 248. lragopóogon g. 504. p.xxr. (1085). Trapa g. 59. p. 1048. x1. "Trematüdon p.1552 | 'remella g.507. sp. 1852-6. 2147-49. 2155. 2528. JTrichera sp. 1061. 'Trichia g. 557. sp. 2273. lrichoderma g. 547. JT 'richodium sp. 74. 75. d'richomznes sp. 183. '] Trichost*mum Sp. 15590-15361. 'Trientális g. 158. Trifolium | g. 299. (500). p- 1066. (1085). '"Triglóchin g. 156. 'lriodia g. 55. oic 19 2723. J'ripolium Sp. 921. p. XXIX. J'risetum sp. 199-141. 143. "Tlritíieum g. 45. T'rollius g. 221. p. 1060. T'ubercularia g. 562. (Tulfpa p. 1081). T'ulostóma g. 551. T'urritis sp. 740. g. 269. p. 1064 Lvir. "TTussilago g. 531. p. 1067. Lr. Tympanis g. 505. Typha g.569. p. 1070. Jyphula sp. 2075. (Uiex p. Xxvir). Uimaria sp. 560. Ulmus g. 105. p. 1052. | Ulva g. 472. sp. 1795. 1799. 1850. 1857. Ürceolaria sp. 1494. 1495. 1497. 1502. 1504. 1516- 1525. 1528. Uredo (Uromyces) sp. 2510- 2519. Urüed g. 3574. Usnéa g. 450. Ustilago sp. 2517-19. Utricularia g. 7. p. 1044. . Uva urst sp. 455. 1117 Vaccinium g. 160. Valeriina g. 11. sp. 94. 55. p. L- Vallisneria g. 507. Variolaria g. 468. JV'aucheria sp. 1811. Veritrum g.405. p. Lvt. Verbascum g.987. p. 1031. ' XV. L. (1079). (Verb?na p. 1079). Veronica g. 5. p. 1045.(1078. V1ii). Verraücaria g. 464, sp.1747. p. 1073. Viburnum g. 132. p. 1055. Vicia g. 294 g. 1066. J'incetoxicum sp. 201. p. XL. Viblla g. 547. p. 1068. xxt. V'irea g. 515. FVirgaurta sp. 952. Jiscaria sp. 515. p.Lxir. Viscum g. 590. p. 1072. F'itis idea sp. 425. V'ulneraria 8p.797. J'ulvaria sp. 291. IW'ebera sp. 1291. 1292. 1500. VVeissia g. áái. sp. 1569. 1575. p. 1074. IV oodsia sp. 1171. 1172. Ls Xanthium £. 973. Xylóma sp. 2238. 2244-7. Xylost&um sp. 254. p. XXXII. XL. Mosuctehicllia g. 566, Zost'ra g. 564. p. 1070. XXVIL - Zygucma g. 477. ——— EE — —— Flor. S P€C. PUN o AE TA RM TANE d gm Ln Garden Library New York Botanical QK 289 .W33 1824 c.2 v.2 gen DERE 3 5185 di "ow B CU EMIT LY tato NY MEL a N En Ww N D p eg SMDISH NN