DUPLICATA DE LA EIBLIOTHÊQUE DU CONSERVATOIRE BOTANIQUE DE GENEVE VENDU EN 1922 Digitized by the Internet Archive in 2016 https://archive.org/details/generafilicum5185feea t POLYPODIACEES. duplicata de la bibliothèque DTJ CONSERVATOIRE BOTANIQUE DE GENEVE ^UNEU EN 1922 # Slra«lmurj» . irajtriim-ric fie Ve lîerger-T.eiraull. MENERA FlIilCUn DES GENRES DE LA FAMILLE DES (CLASSE DES FOUGÈRES). PAR A. L. A. FÉE, ♦ • t Professeur de botanique à ia Faculté de médecine de Strasbourg. Naturæ opus semper est Species et Ge\us ; Cut.tur.+ sœpiùs Vjrietjs ; Naturæ et Artis Ci.assis et Ou no. Linn., Pitilosoph. bot., 102. « — •Fse*«~— (Cinquième Mémoire sur la famille des Fougères.) WE»V l'«TANJC*L o A£I PARIS, .1. B. BAILLIÈRE, libraire, rue Haulefcuille , lu. A ICTOR MASSON, libraire, place de l'Ecole de Médecine, 17. STRASBOURG , \ BERGER-LLVRAULT et FILS, libraires. 1 850 — f 852. c0*SERV4ra BOTANIQUE * v’LLl de G.KAÈV Yj r AUq ? /////» //////« #////// /////////////< /////// /////« // ’////. Sporotheciis ad nexum nervillarum évolutif. f Areolis exappendiculatis. 121. Dictyopteris, Presl. ff Areolis appendiculatis. * Frondibus homomorphis. 122. Microsorium , Link. ** Frondibus monotaxicis 123. Drynaria, Bory. 124. Pleuridium, F. 125. Dipieris , Reinw. **" Frondibus heteroniorphis. 126. Dryoslacbyon , J. Sm. B. Angiosoria. I. Iudusium superum : Epichlamides. 1. Peltatum , in ambitu liberum : Cyclodieje. * Nervillis liberis. • 127. Polystichum , Roth. 128. Phanerophlebia , Presl. 129. Hemicardion , F. 130. Antblia , Presl. ** Nervillis conniventibus. 131. Cyclodium , Presl. *** Nervillis anastomosatis. A. Areolis exappendiculatis. B- Areolis appendiculatis. 132. Cyrlomium , Presl. 133. Podopeltis, F. 134. Bathmium , Lk. 2. Indufium renijorme , subhemisphœricum aut cordatum. A*. Sinu ajjixum : Aspidieas. * Nervillis liberis. A. Pinnatis. 135. Aspidium , Sw. A. Oochlaïuys , F. B. Hypodeinatium , Kze. C. Amauropella , Kze. D. Camptodium , F. 136. Cystopteris , Bernli. 137. Lepidonevron , F. 138. Dichasium , A. Braun. B. Nervillis parallelis ad marginem in areu coalitis. 139. Oleandra , Cavan. Nervillis conniventibus. 140. Nephrodium, Rich. 141. Haplodictyon , Presl. 142. Abacopteris , F. Nervillis anastomosantibus. "f Frondibus monotaxicis. A. Areolis eiappendiculatis. 143. Pleocnemia, Presl. 144. Sagenia , Presl. 145. Phlebiogoniuui , F. B. Areolis appendiculatis. 146. Cardiochlæua , F. 'f~f' Frondib us diplotaxicis. 147. Fadyenia, Hook. et Bauer. B*. Indufium bafi lata ajjixum : Nephrolzpideæ. 148. Nephrolepis, Schott. 149. Pteronevron, F. 150. Saccoloina , Klfss. 151. Pachypleuria , Presl. 152. Huniata, Cavan. 3. Indufium in ambitu adhterens et antice apertum D AVALLIEÆ. * Nervillis liberis. "j" Sporotheciif terminalibuf. 153. Prosaptia , Presl. 154. Scyphularia, F. 155. Odontosoria , F. 156. Microlepia , Presl. 157. Davallia , Sn». 158. Odontoloma , J. Sm. 159. Stenolonia, F. 160. Wibelia , Bernh. JJ Sporotheciif dorfalibus et lateralibus. 161. Darea, Juss. ** Nervillis conniventibus, ad marginem coadunalis 162. Lindsaynium, F. II. Indusium inferum membranacettm : Hypochlamideæ. A. Univalve : Dicksomeæ. a. Indusio cupuliformi , à prima aitate aperlo. 163. Dicksonia , L’Hérit. 164. Déparia, Hook. et Bauer. b. Indufium involucrale lacerum , basilare. 165. llypoderris , R. Br. c. Indufium globulare , ante evolutionem clausum . dein irregulariter apice apertum. 166. Woodsia, R. Br. 167. Diacalpe, Blum. 168. Sphæropteris , Wall. B. Indusium bivalve : Balaiuieæ- a. Valvis duabus ■ una vera , altéra accessvna. 169. Culcita , Presl. 170. Balantium , Presl. 171. Leptopleuria , Presl. 172. Cystodium, J. Sm. b. Valvis duabus propriis : Cibotie i. 173. Cibotium , Klfss. ■}• Paesia , A. Saint-Hil. ORDO GENERUM. 39 H. Annulus sporangiarum excentricus : Helicogyratæ. 1 . Sporothecia dorsalia : Cyatheæ. A. Sporotheciis nudis : Alsopiuleæ. Nervillis pinnatis, monosoris. 174. Alsophila , R. Br. 175. Trichopteris , Presl. ** Nervillis parallelis , polysoris. 176. Amphidesmium , Schott. B. Sporotheciis semi-indusiatis , id est indusium inter- num dimidiatum ferentibus : Hemjthelieæ. * Nervillis liberis. 177. Hemithelia , Presl. ** Nervillis conniventibus. 178. Hemistegia , Presl. C. Sporotheciis indusialis (Angiosori) : Eücyatiieæ * Nervillis pinnatis. 179. Cyatbea , Sni. ** Nervillis parallelis. 180. Schizocæna , J. Sm. 2. Sporothecia racemiformia : Thyrsopterideæ. 181. Thyrsopteris , Kze. Explicatio signorum et verborum abbmïatoriim in genere filicnm usitatorum. anrm valet anormale vel transformatum. mgn. n valet maenitudo naturalis. ann — annulus. \ mrg — margo. — auctum. rchs — rachis. H — multiim auctum. rhz rhizoma. ? — fœmina , id est fructifer. repte — receptaculum. 0-0 — steri/is seu neuter. rdc — radicella. gmm — gemma. rdx — radix. frdl — frondula. rdl — reduclum. eut — eu tic u la. sprth — sporothecium. f. vas — fasciculi vasorum. sprg — sporangia. ep — episporium et episporiatus . spr — spora. frs — frons. sprl — sporula. ind — indusium et indus iat us. sprglr — sporangia sterilis seu sporangias- ind. spr — indusium spurium. ter. pii — pilus. stm — stoma. frgm — fragmentum. stmt — siomaia. glnd — glandula. sacc — sacculus. pede — pedicellus. segm — segmenlum vel lacinia. petl — peiiolus. sqrn — squama. pinn — pinnula vel pinna. stp — stipes. msn — mesonevron. vest — vestitum. nd — nudum. vgn — vagina. nrvt — nervatio. anastomosanlibus. o liberis I. ACROSTICHEÆ. ORDO GENERUM. [Frondibus simplicibus parallelis ] furcatis j [sterilibus et fertilibus pinnatis ( — compositisj ( — pinnatis; fertilibus bi- aut iripinnatis i Frondibus bipinnatis; nervillis omnibus inclusis — pinnatis, saltcm sterilibus; nervillâ exteriori basilari, exsertà. . . üabellatis. — Frondibus sterilibus et fertilibus sejunctis diversisque nniventibus. — Frondibus sterilibus et fertilibus diversis 1. Acrostichum , F. 2. Lomariopsis, F. 3. Lomariobotrys, F. 4. Polybotrya , H. et B. 5. Egenolfia, St h. 6. Rhipidopteris, Sch. 7. Soromanes, F. Nervillis ad margi-|Frondibus simplicibus. . . i nem arcum unicum. re°i;lt!.!?r la"! eflingentibus. ( — compositis — plures areolas circà mesonevron constituentibus . Frondibus simplicibus libus. Sporangiis frondem fertilem omninô [operientibus [Areolis appendiru- latis. — umversa-; libus. — pinnatis. [Sporangiis in sulco lon- [Frondibus' gitudinali nascentibus. [Nervillis Pinnatis , < ( — superncialibus . . redis. ' 1 r ' — exappendiculatis/ [Frondibus simplicibus curvatis et rectis in eâdem fronde . . . Sporangiis in loco [Areolis exappendiculatis . determinalo j — appendi- v nascentibus. [ culatis. . [Frondibus pinnatis — laciniatis. 8. Aconiopteris , Presl. 9. Olfersia, Radd. 10. Stenosemia, Presl. 11. Leptochilus, Kaulf. 12. Gymnopteris, Presl. 13. Cheilolepton, F. 14. Nevrocallis, F. 15. Hymenodium, F. 16. Heteronevron , F. 17. Chrysodium, F. 18. Photinopteris, J.Sm. 19. Nevroplatyceros, PI. N. B. Les espèces indiquées F.* qui ne se trouvent pas dans l’Histoire des acrostichées , sont figurées et décrites dans un supplément manuscrit. I. Annulus sporangiarum verticalis : CATHETOGYRATÆ. f Vis prolifica universalis : ATAXIOCARPEÆ . Sporangiæ effusæ, superficiem laminarum inferiorum aut rariùs laminas ambas tolas \ es tien les : ACROSTICHEAE. * Nervillis liberis. A. Parallelo-furcatis. f Fronclibus simplicibus. 1. ACROSTICHUM , F. (1844.) Hisi. des acrostichées, p. 8 ei 27; tab. I-XXIV. Àcrostichi spec. Alct. var. — Elaphoglossum , Schott. In notis ( nom en so/ùm). — J. Smith, in Journ. bot. Hook., iv, p. 148. — Olfersiæ spec., Prksl, Tentani. pterid. , p. 232. — Candollea, Mirb. , Encycl. métb. bot. suppl. 1 (1810). — Scolopendrii spec., Ray , Hist. PI. gener. — Acroslichum et Phyllitis , Aeck. , Elem. bot. Sporangiis subrotundis ; annulo 11-12 arliculato, pedicello lato ; sporis ovoideis, episporio rnernbranaceo persistenti, sœpi vestilis. Frondibus simplicibus , integris ; sterilibus lalioribus , robustis ; fertilibus confor- mibus aut diversis, scepè angustioribus brevioribusque , margine plus miniisve extenso , slerili, aliquando rejlexo ; nervillis liberis , parallelo-furcatis , angulum 5o-85 cum mesonevro melien/ibus ; rhizomate surculiformi, ereclo aut repente , raro scandente, squarnigero. Filices ut plurimùm lanceolatæ , raro lineares vel obovatæ ; imprimis tropicales, arbo- ricoles, terrestres , muscosœ. Genus vaslissimum onminô difficile. Diagnosis : Hook. et Bauer , Gen. fil., 1. 1 05 ( Elaphoglossum [ Acroslichum ] simplex, Schott). Icon. nostr.: Tab. /, A ,fig. 1 , Acroslichum rhabdo/epis, F. — Fig. 2, A. Boryanum , F. — Fig. 3, A. Meridense, Klotzch. — Fig. 4, A. andicola, F. — Fig. 5, A. ophio- glossoides , Goldm. — Fig. 6 et 7 , A. Mathewsii et Schomburghii , F. ( fragmenta varia.) Le genre Acroslichum , tel que nous le comprenons, correspond assez exacte- ment au genre Elaphoglossum de M. Schott, indiqué seulement dans une note par cet auteur. Il est nombreux en espèces, et par cela même très-difficile. Rien n’est plus remarquable que la prodigieuse variété de forme de ces plantes, si l’on réfléchit à l’extrême simplicité du type. Leur patrie est fort étendue. Quoiqu’on les trouve 6 42 GENRES DE LA FAMILLE dans des régions plus froides que l’Europe, celte pariie du monde n’en possède point. Les îles Açores et Sandwich en tracent les limites. Ces fougères ont une très-grande tendance à se couvrir d’écailles ; elles affectent d’ordinaire la forme lancéolée. Il en est qui atteignent à peine trois centimètres (A. pilosclloides , Pr.); d’autres approchent de la taille d'un mètre ( A . hmiinarioides , Bory). On les trouve sur les arbres et sur les rochers moussus. Linné est le créateur du genre Acrosli- chum , mal défini de son temps. Toutes les espèces qu'il y renfermait, ont pris place dans d’autres genres , de sorte qu’il ne reste plus que le nom ; mais ce nom a dù être conservé , afin de respecter la synonymie des auteurs linnéens et celle même des botanistes contemporains. Si l’on eut agi autrement, un grand trouble en serait résulté, et nous avons voulu l'éviter, (ployez sur ce genre , pour de plus grands détails, V Histoire des acrostichées , /. c.) SPECIES NONDUM DESCRIPTÆ. I. Rabdolepis, F., tab. 1, fig. i. Frondibus sterilibus ovalis, concavis , spissis , petiolatis, laminis duabus bii to-squamosis , supernè punctatis ; peliolis rigidis ; fei tilibus majoribus, subrotundis , petiolo longiori ; sporangiis rolundis ; annulo lato , subarticulato ; sporis ovalibus ; caulibus humifusis , JUiformibus , ramosis, flexuosis ; squamis laceralis plantant totani vestienlibus. Habitat in Quito (Jameson, 1845). Filix repens, ramosa , rufescens, squamosa. (Longueur totale : variable, comme dans toutes les plantes rampantes : des frondes stériles, y com- pris le pétiole, 9-10 millim. ; frondes fertiles; supérieures de en toutes dimensions. Les lames égalent en longueur les pétioles.) II. Crispatulum, F. Frondibus sterilibus ovalis , petiolatis , margine subrepandis, apice oblusis , basi leviter acutis ; squamis rufescentibus, lanceolatis, crispatulis , petiolos graciles longosque vestienlibus ; nervillis Jlabelliformibus , marginem attingentibus , apice incrassatis ; fertilibus parùm minoribus, basi cuneatis ; caulibus JUiformibus ,squamosis , ramis laie- ralibus, brevioribus. Habitat in Quito (Jameson). Filix repens, ramosa, rufescens, squamis crispis vestita. (Longueur totale indéterminable; des frondes stériles 4-6; les lames ne dépassent pas 18 millim.) III. COCHLEARI.EFOLIUM, F. Frondibus sterilibus ovalis, crassis, cocldeariformibus , petiolatis, glabris, siccitate pal- lidè glaucescenlibus , basi decurrentibus , margine integerrimis ; peliolis Ion gis , curvis , planiusculis ; nervillis Jlabelliformibus , mesonevro evanescenti; caulibus sulcatis , parce ramosis, magniludine pennœ corvinœ , squamis lanceolatis , obtusissimis , im- bricatis , brunneis (indique lectis ; fasciculo vasorum ad centrant caulium unico. Reliqua desiderantur. Habitat in Quito Andibus (Jameson, n.0 213). DES POLÏ PODIACEES. 43 Filix repens , rigida , caule sqiuimoso , frondibus glabris , crassis , opacis , pallidè viridibus. (Longueur totale indéterminable : liges de la grosseur d’une plume d’oie lorsqu’elles sont couvertes de squames; frondes stériles, les seules connues, 4 centim. avec le pétiole qui égale la lame, celle-ci presque orbiculaire a près de 25 millim. de diamètre.) ENUMERATIO SPECIERUM. 0 • • • I. ^.kir.oLrpiDE.E : decoratum , Kze.* (F.*) — andicola , F.* — callœfolium , BL* — alismœfolium , F.* — breêipes , Kze. — crassmerte , Kze. — Sieberi, H. et Gr.* — ellipiicum , F.* — macro- podium, F.* — conforme , Sw.* et var. Schraderi , F. [angustatum , Schk. Schlecbt.*) — anguslum, Kze. — glandulosum Caimick. , in II. et Gr.* — ^ marginatum , Wall. ( conforme Blum.*) — angu- lalum , Blum.* — Scapellum, Mart.* — consobrinum , Kze. — Schomhurgkii , F.* — iniprêssum , F.* — scandens , Bory. — Lingùa, Radd.* — ophioglossoides , Goldm., Jlerb. Berol. — decurrens , Desv. ( decurrens et obiusifolium , Bl.*) — luridum , F.* — faccitlum , F.* — ala/um , F.* — calophyllum, Kze. — Funckii , F.* — attenualum , F., IJort. Lips. — Lloense , Hook.* — lauri- folium, P. Th. (F.*) — Lepervanchii , Bory (F.*) — Gayanum, F.* — aphlebium , Kze.* — didyna- mum , F.* — gorg° neum, Kl fss. (Blum.*) — notatum, F.* — Iluacssaro , Ruiz. — slipilatum, Bon (F.*) — pelioîosum, Desv. (F.*) — caudalurn , Hook.* — minûlum, Pohl (F.*) — acrocarpon , M art.* — dimorp/ium , Hook.* et var. bifurcaium , Schk 11.* — Boryanum , F .* — hybriaum , Bory (F.*); ( Olfersia , Presl. \nervat.*f) et var. Vulcani, Leperv. (F.*) — erinaceum , F. [hybridum , Ilook.* non Borj.) — Tamftillense , Ilook.* — undulalum, Willd. (Plum.*) — apoclum , Klfss. (II. et Gr.*) — scolopendrifolium , Radd.* — Ilystrix , Kze. — platynevron , F.* — micradenium, F.* — stigma- tolepis , F.* — L’IIerminieri, Bory et F.* — dissimile , Kze. — unitum, Bory, ( affine , Galeott.?*) falcatum , F.* — Karstenianum , Kze. — Marhnicense , Desv. (F.*) — sessile , F. ( Elaphoglossum alatum, Gaud.*) — leptophyllum , F.* — Aubertii, Desv. (F.*) — Pœppigianum , F. — stenopteris , Kltz. — viscosum, Sw. (Plum.*, H. et Gr.*| et var. salicifolium , Willd. — Preslianum , F.* — pu- chydermum , F. — lineare , F.* — rubiginosum , F.* — Feei, Bory (F.*). • • • ^ II. PoLYLEPiDLE : blepliarodes , F.*^ — Lindenii , Bory (F.*) — heteromorphum , Kl. — lUo rit zianum . Kl. — 'brachynevron , I\ * — strict um , Radd.* (Mart.*) — villosum , Sw. (Lmrk.J, H. et Gr.*) melanolepis , F. — Plumieri , F. non Desv. (Plum.*) — squarrosum, Kl. — fFeebii, Borv (F.*) III. Pilosell.e : piloselloides , Pr.* (Galeott.*, F.*) • — spailiulatum , Borv (F.*) — horridùlum. Klfss. (Radd.*, Hook. et Gr. , F.*) — Jamcsoni, Hook. et Gr.* (F.*) et var. oblusatum , Carmich. (H. elGr.*)^ — ocatum, Jam. (F.*) — squamipes , Hook.* (F.*) — ramosissimum , F.* — crispatulum F. — rabdolepis , F.* — I lartîvegii , F.* — Mathewsii, F.* IV. Chromatolepidex : muscosum , Sw. — plumosum , F.* — perelegans , F.* Plum.*?) Gardne- rianum, Kze. (F.*) — ■ MeriSense, Kl. — Orbignyanum , F.* — fieterolepis , F.* — Lanvsdôrfii , Presl. (H. et Gr.*, Mart.*) — laminarioides , Bory ^F.*) — cusgidatum, Willd. (F.*) — • cure ans , Kze. elongatum , Kze. — Hducturn , Kltz. — adenolepis , Kze. — Domlîeyanujn , F.* — lepidoium , Willd. auricomum , F. — Bellermannianum , Klotzch. — splendens , Bory (F.*) — ery/hrolepis , F. vestitum Schlech. (Galeot.*) — hirtum, Sw. (H. et Gr.*) — succisæfolium , P. Th. (H. et Gr.*). SPECIES MINUS COGN1TÆ. Actinotrichum, Mart., Flor.Bras. — œmulum , Klfss., Enum. , p. 63. — Blurneanum , F. (Cuming, n.° 194.) — pilosum, II. et B. — cochleaturn, Bory (F.*) — squamalum, Cav Banksianum, F. patria? — cochlearifolium , F. (Jameson, PI. Qui/., n.° 212 [incornpl.]). — ? Breu'elianum , Kze.* — s impie r , Sw. (II. et Bauer*). 44 GENRES DE LA FAMILLE || Frondibus compositis. a. Sterilibus el fertilibus pinnatis. 2. LOMARIOPSIS, F. (1844.) Hist. des acrostichées , p. 10 et 66; tab. XXV- XXXIII et LVI, flg. 2. Olfersiœ spec. A lct. — Acrosliclù spec., Linn., Mart., Kze., Bory. — Lomariæ spec., W illd. , Klfss. , Bllm., J. Su. — Stenochlœnce spec., J. Ssi. in Hook., Journ. bot., iv, 119. — Ünocleæ , Anémias el Osmundœ spec. A uct. var. SporaNGIIS subrotimdis ; annulo 14-16 arliculcito ; sporis ovoideis , episporio firn- briaio veslilis. •r • • Frondibus pinnatis , sæp 'e heleromorphis ; frondulis sterilibus fanceo/atis , integris denlalisve , rarb irregulariter c rénal is vel subpinnalifidis ; aliquandb margine Txplicilo , ienui, scarioso , indusiurn spurium simulante; fertilibus lihearibus, elongatis; nervillis parallelis , bijurcalis, irnpressis; caudice ereclo aut scandente , inermi aut aculealo, plures fasciculos vasorurn ferenlc. . Filices glabrœ , magnœ , arboricolæ , repentes vel scandentes , sæpè heterophylUe , tropicales, inermes aut aculeatœ. Diagnosis nostra : tab. I, B. — Fig. 1 , Lomariopsis erytlirodes , F. — Fig. 2 , L. sorbi- folia, F., el fig. 3, L. Smithii F. , fragmenta. — Fig. 4, Lomaria L’ Herminieri , Bory; ad demonstrandurn receptaculum , indusiurn verum el situm sporangiarum. Les espèces que renferme ce beau genre sont très-étroitement unies entre elles par le faciès ; elles se rapprochent des Lomaria; mais outre qu’elles n’ont pas de véritable indusiurn, les sporanges ne s’attachent pas sur .un réceptacle spécial; étant toujours éparses et ataxiques- (tab. I, A, fig. 4)- H y R communauté de nerva- tion entre les Acrosiichum et les Lomariopsis; cependant le port est différent, et les frondes, toujours entières dans les unes, se montrent pinnées dans les autres. Enfin les frondes fertiles, comparées aux stériles, varient peu de forme dans le genre Acrosiichum et sont dissemblables dans les Lomariopsis. Dans ce genre, les frondes sont toujours portées sur des stipes robustes et très-fréquemment armés d’épines. Souvent ces frondes, en se développant, prennent un aspect si différent de celui qu’elles présentent étant adultes, qu’on a peine à les reconnaître. Les Lomariopsis spinescens et Smithii (Hist. des acrost., tab. XXXIII, fig. i et 2) se chargent de frondes stériles normales, grandes, pinnées, lancéolées. 1 DES POLYPODIACÉES. 45 et de frondes stériles anormales, considérablement divisées. Il existe un lomciriopsis hétérophylle au point de justifier le nom de ludens, que nous lui avons imposé (ouv. cit. , pl. XXX). Les auteurs modernes n’adoptent pas tous ce genre dont ils réunissent les espèces aux cicroslichum , et pourtant il est bien plus voisin des l omaria , par le port et par l’amincissement de la marge en faux indusium. ENUMERATIO SPECIERUM. L Homomorpheæ : Prieureana , F.* — Cochinchinensis , F.* — phlebodes , F.* (Mart.*) — erythrod.es , F. — elongata , F. — cuspidaia, F.* — Boryana, F. [Olfersia integrifolia , Presl \nervatio *] ; Acrosti- chum lomarioides , Bory *) — recurvata , F.* — lepiocarpa , F.* — buxifolia, F. [Acrostichum , Kze.*) — Hugelii , Presl ( ’Stenocklœnœ spec., F., in Herb. Vindob.) — acuminata, F. ( Lomaria , Desv.). II. Heteromorpheæ : sorbifolia, F. (Plam.*, Raj *) — ludens, F.* — variabilis , F.* — Smithii, F.* — spinescens , F.* b. Frondibus slerilibus pinnalis; fertilibus bi- aut tripinnatis. 3. LOMARIOBOTRYS, F. (1851.) Lomariobolrys , F. Stenochlœna, subgcnus Cafraria, Presl, Epim. bot., p. 166. SporanGiis longe pedicellatis , ovatis; annulo t2-i3 arliculato ( in L. Hugelii 16-18); sporis sub reniformibus , ovoideis, rugosis. Frondibus diplolaxicis, heteromorphis , magnis ; sterilibus pinnalis ; frondulis lanceolatis , serra lis, acuminalis ; nervillis creberrimis , tenuissimis , approxi- matis, ad marginem incrassatum coalilis ; fertilibus 2-3-4 pinnalis, feracissimis ; frondulis sessilibus, linearibus , longissirnis, ad malurilalem sporangiarum gib- bosis, rnargine inlegerrirno, vix aliquando leciter scarioso ; rachi primario robusto , rachibus secundariis subftliformibus ,jlexuosissimis ; fasciculis vasorum quatuor, ovoideis, magnis , agno numéro minorum incequalium circumdatis. Filices scandentes , magnœ , ferè omnes Africance, Madagascarienses , Maurilienses et Indicœ orientales. Diagnosis nostra, tab. V, A. ( L . Meyeriana, F.) Ce genre est formé aux dépens du genre Lomaria; il a pour type le Lomaria lenuifolia de Desvaux, trouvé d’abord à Madagascar, puis dans les autres îles d’Afrique. Nous avons longtemps hésité à lui donner une place parmi les acroslicliées. Les frondules fertiles sont si étroites qu’il est bien difficile de décider si les spo- ranges sont effuses ou reçues sur un réceptacle particulier. Nous n’avons pu voir de spécimens jeunes; mais à juger par l’état de la marge, on peut s’assurer qu’il n’existe 4^ genres de la famille pas d indusium. Le nom de lomariobotrys rend compte de ses rapports analogiques avec les lomaria; il tient étroitement aux acroslichum par la disposition des frondes fertiles qui rappellent celle des polybotrya , notamment celle du P. caudata de Kunze, quoiqu'elle soit plus divisée et à rameaux plus divariqués. Le véritable Stenochlœna est réduit maintenant à deux espèces des Philippines évidemment dif- férentes : voyez le groupe de Lomariées. ENUMERATIO SPEC1ERUM. Meyeriana , F.* ( Lomaria , Kze.) ; fronde fertili bipinnata. — lenuifolia ( Lomaria , Dcsv.) ; fronde fertili sublripinnala. — decomposita ( Lomaria , Dcsv.) ; fronde fertili decomposita. B. JNer\ illis pinnatis. | Frondibus sterilibus et fertilib us pinnatis ; nervillis omnibus inclusis. 4. POLYBOTRYA, H. et Bonpl. (1825.) Nova gener. et spec. plant. Americ. meridionalis, t. II, p. 28, lab. II. Polybotrya (1825) Acct. plcrimorum. — F., Hist. des acrost., p. 13 et 72, sub genus secundum; Eupolybotrya , tab. xxxiv-xxxvii. — Polybotryœ spec., J. Sm. /«'Hook, Journ. bot., îv, 150. — Acrostichi spec., Acct. var. — Psomiocnrpia, Presl., Epim. bot., p. 161 (1849). — Gymnogrammatis spec., Kaclf., Enum., p. 78 et 79. SporanGiis rolundalis , laminam inferiorem solitm cuit rariiis ambas dense iectan - iibus ; annnlo lato ; sloniio anguslo , pauci-nenato ; sporis ovalis. Frondibls amplis, fer'e semper decompusilis , pinnalo-pinnaliftdis nul bi-tripinna- tis; rachi robusto, ereclo mit rariiis scandenle , Jasciculos vasorum numerosos ferente ; sterilibus amplioribus ; ferlilibus sejunclis, segnientis linearibus conli- nuis mil inter ru plis , serpe convolulis , racernos rarnosos rejerenlibus. Filices arboricolce , robustœ , feracissimœ ; in America auslrali vigentes. Diagnosis : 1. Schott, Gen. filic. [optima] (A cylindrica, Klfss.). II. Hook. et IUcer, Gen. filic., t. lxxii, B. (P. osmundacea , H. et B.) Ce genre renferme des plantes en général très-amples et très-vigoureuses, à frondes stériles, toujours découpées et au moins bipinnatifides. Les frondes fertiles sont tantôt fertiles des deux côtés de la lame, tantôt du côté inférieur seulement. Nous avons fait remarquer ailleurs que M. de Humboldt, fondateur de ce genre, s’est DES POLYPOD1 ACÉES. 47 trompé en adoptant, pour caractère essentiel du P. osmundacea , qu’il a décrit et liguré, une fructification recouvrant les deux lames; elles ne sont fertiles que du côté inférieur. Les deux plantes qui offrent ce caractère et que 1 illustre auteur n’a pas connues, sont les P. caudata et cipiifolia seulement. Ces fougères, étant extrême- ment prolifères, roulent leurs lames fertiles qui prennent un aspect cylindrique, très-propre à expliquer 1 erreur dans laquelle plusieurs botanistes distingués sont tombés. Les deux Polybotrya, fructifiés des deux côtés de la lame, sont une sorte d’ex- ception parmi leurs congénères. Celte considération eût pu suffire pour en faire un genre distinct, M. Presl en a jugé ainsi, et nous aurions adopté son opinion, si nous avions découvert quelque différence dans le port; comme il est absolu- ment le même, nous n’aivons pas osé le faire. Le P. incisa , Lk. , n’a pas des frondes stériles et fertiles toujours séparées. Le spé- cimen que nous avons figuré est fertile vers la partie supérieure seulement; mais nous nous sommes assuré sur d’autres spécimens que cette circonstance n’était pas universelle, et que d'ordinaire il rentre dans la règle comme étant diplotaxique. SPECIES NONDUM DESCRIPTA. P. SCAN DENS, F. Frondibus sterilibus bipinnatis ? pinnulis basi pinnatis, supernè pinnatifidis , segmenlis apice serratis , oblusis , glctbris , ovatis, raehibus tenuioribus , suprà anguslè canalicu- latis ; fertilibus 3-4 pinnatis, pinnulis remolis , segmentis abbreviatis obtusissimis , ovatis ; sporangiis magnis , annulo 12-13 arliculato; sporis ovaÜbus, laminam infe- riorem convolutam solùm legenlibus ; caudice scandenle (ex Galeotti). Habitat in sydvis humidis ; Lagunetta , Mexico. ENUMERATIO SPECIERUM. I. Psomiocarpa, Presl. ; Frondes in utràque lamina fertiles. — Caudata, Kze. (F.*, Presl [nervaiio*]'). — apiifolia, Kze.* II. Eupolybothya. Lamina inferior frondium solùm proliféra. = iS utans , Kze. — pubens , Mart.* — ncuminata , Lk. — incisa, Lk. (F.*). — cylindrica , Klfss. (F.*, Schott [fragmenta *] , Presl [ner- eatio*Y). — osmundacea , II. et B.* (IL et Bauer [fragmenta*] , Presl [nw-'fl/.*]). — scandens, F. — canaliculata , Kllz. — articula ta , J. Sm. (F.* . GENRES DE LA FAMILLE 48 , y Frondibus pinnatis, saltem sterilibus ; nervi lia exteriori basilari exsertâ. 5. EGENOLFIA, Scliott. (1834.) Généra Filicum. Polybotr) ~œ spec., Blum. , Fil. Jav. ; Presl, Tenlara. pterid. ; J. Sm. , Enum. fil- Cumingii. Ejusd. in Hook. , Journ., iv, 150; Fée, Mém. sur les acrostich. , p. 14, tab. xxxviii -xl. — Acrosliclù spec., Willd. , Spec. filic. ; Hook., etc. Sub- genus primum, Egenoljîa. — Gymnogrammes spec., Kaclf. , Enum. SporanGiis rotundatis , laminam inferiorem solùm proliférant tegentibus ; annulo crasso, 11-12 arliculalo; sporis episporio lato, inœqualiler laceralo, vestitis. Frondibus pinnatis, in arnbilu elongalo-lanceolatis ; sterilibus pinnulis ovato-ellip- ticis, margine dentatis, nenilld exteriore basilari ex sert d et rnucronem curva- tum referente ; fertilibus angustioribus , inuticis, margine irregulariler den/atd, leviter plicald (in subgenere granulinâ, pinnulœ ad formant pinnaiifidam trans- ientes) ; rhizomate crasso, breci. Filices arboricolce, erectœ , elongatœ , flexibiles, laminis translucidis ; Philippinenses , Zeylanicœ , Nepalenses. Diagnosis : Schott, toc. cil. ( Egenolfia Hatniltoniana , Schott non F.); oplima. Nous avons cru devoir rétablir le genre Egenolfia de M. Schott, bien distinct par le port du Polybolrya. Ces fougères conservent toujours la forme pinnée et ne vivent jamais en Amérique. Les frondes stériles, parfois radicantes vers le som- met, présentent une singulière particularité. Les nervilles sont pinnées et libres, elles se bifurquent, et le rameau extérieur sort de la lame, se recourbe et devient dur comme un mucron. Dans le sous-genre Granulina , les frondes fertiles ont des pinnules qui tendent à devenir pinnatifides; leurs segments assez éloignés les uns des autres sont courts et orbiculaires. ENUMERATIO SPEC1ERUM. I. Elecesolfia : Schottii ( Egenolfia llamiltoniana , Schott*; Polyboirya , Blum.*, F.*; Acrosti- chum, Hook.*) — intermedia [Polybolrya , F.*) — serrulata [Polybolrya , F.*) — neglecta [Poly- botrya, F.*) — rhizophylla [Polybolrya, Presl) — aspleniifolia (Polybolrya , F.; ylcrosiichum , Bory*). — ? nana [Polybotrya , F.*). II. Gbanulina , Bory. — nodiflora (Polybolrya , Bory *, F.*) — 1 lamilloniana , F. non Schott (Poly- botrya, Hook.*). DES POLTPODIACÉES. 49 C Nervillis flabellatis. 6. RHIPIDOPTERIS , Schott. (1854.) Fée, Hist. des acrosiichées , p. 14 et 78. Rhipidopteris, Schott (1834) nomen solùm in notis. — Peltapleris , Link, Filic. spec., p. 147. — Polybolryœ spec., J. Smith, subgenus Rhipidopteris , Journ. bot.; Hook., iv, p. 150, 1842. — Olfersiœ spec., Presl , Tenlam. pterid., p. 235. — Acrostichi spec., Acer, plcrim. — Plalycerolis spec.; Blcm. , Filic. Jav., p. 43. — Osmundce spec., Sw., Prod. filic. Sporangiis magnis , pedicello lato , tribus seriebus cellulamm formalo ; armulo crasso, maturilale non explicito; arliculis to-it sejunctis prominentibustjue ; sporis episporio latissirno vestitis , ovatis , subreniformibus , in ambilu ineequa- libus , angulatis , opacis, nudis , lœvibus , pellucidis. Frondibus diplotaxicis , heleromorphis ; sterilibus flabellatis , biparlitis , segment is linearibus , dicholomis aut raro bifido-cunealis ; fertilibus integris , obcordalis bilobatisque , margine sœp'e irregulari ; nervillis liberis, flabellatis ; caulibus sc/uamosis , triquetris ; rhizomate surculiformi , tenui , repente. Filices arboricolœ , parvulœ , leneræ , repentes, longé peliolatæ ; in America austrah nascentes. Diagnosis noslr. : Tab. 11 , A; fig. 1. R. peltata, Schott; var. fœniculacea, Hook. — Fig. 2. R. sphenop/iylla, Kcnz. {ex ipso). Le genre Rhipidopteris est le seul du groupe qui ait des nervilles en éventail. L’évidence de ce caractère est manifeste, même dans le R. sphenophylla , Kze., dont les frondes stériles, au lieu d’être à segments multifides, sont seulement bi- ou trifides. Le port de ces fougères est tout a fait spécial, et cependant ce genre n’a point été admis par Kunze qui en réunit les espèces au genre Acroslichum, ni par MM. Presl etHooker qui reconnaissent en elles des olfersia, ni par M. Blume qui en lait des nevroplatyceros , ni enfin par M. J. Sipiih qui voit dans ce genre un simple dé- membrement du Polybolrya ; cependant, malgré tout ce que ces autorités ont d’impo- sant, nous ne doutons pas que le genre Rhipidopteris ne soit définitivement admis. ENUMERATIO SPECIERUM. Peltata, Schott* (F.*; Olfersia, Presl \nervat .*], Plum.*; Acrostichum , Sclikh.*); et var. fœniculacea, F.* {Acrostichum , Hook. et Grcv.*) — flabellata , F. ( Rhip . Humboldtiana , Schott. ; Acrostichum, H. et B.*) — tripartita, Schott ( Acrostichum , H. et Grev.*) — sphenophylla, F.* {Acroslichum , Kze.*; Olfersia, Presl [nervatio*]). 7 GENRES DE LA FAMILLE >Q ** \orvillis conniventibus. 7. S0R03IAINES, F. (1844.) Hist. îles acrostichées, p. 16 et 82, tab. XL1II. Polybotrya , subgenus Soromanes, Klotzsch in Linncea, t. xx, 1847, p. 430. Sporangiis rolundalis pyriformibusque ; annulo lato , 12-14 articulato ; sporis magnis, al ris , opacis, ovoideis , episporio delapso lœvibus. Frondibus diplotaxicis, heteromorphis , amplis; frondulis sterilium ovatis , c/c/y- /zs, margine denlatis, g/abris , petiolo brevi munit is ; pinnis fert ilium pinnali- fidis , atténua lis , segment is sessilibus , brevibus , oblusissirnis , marginibus fejlexis , lamina superiure slerili; nervillis pinnatis, venulis , /ùiw inferioribus , /ùm supe- rioribus , inter se opposilis , /« angulum plus minusve acutum anostomosanti- bus; caudice scandente, robusto, fasciculus vasorum quinque , solulos ferente. Filix mexicana , magna, erecta, glabra , frondibus slerilibus , sœpè variabilibus et polymorpliis. Diagnosis nostr. : Tab . 11, B, lus que le S. serratifolium ; nous possédons vivante cette espèce; elle est assez polymorphe; souvent ses frondes se découpent et tendent à devenir pinnatifides ; alors la nervation se modifie et n’offre [dus que de rares anastomoses. Le slipe ou caudex est grimpant et montre à l’intérieur cinq faisceaux vasculaires, entourés chacun d'un tissu qui semble indé- pendant, aussi sont-ils séparables. La coupe horizontale de ce stipe le fait ressem- bler à certaines liges anormales de la famille des sapindacées et notamment à celle figurée par M. Gaudichaud. (Recherches sur l’organe gén. des végétaux, tab. XIII, fig. 2. [Voy. notre diagnose.]) SPECIES. Genus monotypum : vide dicignosim generis. DES POLYPODIACÉES. 5 1 *** Nervillis anastomosantihus. I. Sporangiis frondem universaliter operientibus. f Areolis partialibus. a. Nervil lis ad marginem arcum unicum efïigentibus. 8. ? ACONIOPTERIS , Presl. (1836.) Tentamen pteridographiæ, p. 2 56. Aconiopteris, F., Mém. cité, p. 15 et 79, lab. xl, fig. 2, et tab. xli; J. Sm. in Hook, Journ, îv, p. 151. — Acrosliclii spec., Jacq. et Acct. plcrim. — Olfersiæ spec , Presl. — Ccindollea, Mirb. , Encycl. meth. h , p. 111. Sporangiis et sporis Acroslichorum. Frondibus simplicibus , inlegris, obovaiis , lanceolatis ; fertilibus conlractis ; ner- villis ad mesonevron parellelo-fircalis , circa marginem in arcum coalitis ; rhi- zomate crasso, surcu/iformi. Filices ereclœ , arboricolœ , habita omninô Acroslichorum. Patria extenso. : America auslralis , Sancta-Helena , Borbonia , insulœ Sandwich , etc. Diagnosis , Hook. et Bauer, Gen. filic. , tab. lxxix, B. (Acrostichum subdiaphanum , Hook. et Grev. , Icon. Fil., lab. 205 [oplima]). % Nous disions (Hist. des acrost., p. î 5) que ce genre, établi par M. Presl, pouvait être cité comme une exagération de l’application du système qui admet la nerva- tion comme une base importante de classification. Les aconiopteris sont des acro- stichum à nervilles arquées vers la marge et l’on chercherait vainement un autre caractère différentiel. Nous ne refusons pas de le regarder comme étant à peine suffisant; mais il faut suivre les conséquences du principe que l’on admet, faute de quoi on ne saurait plus où s’arrêter. Aucune méthode, au reste, n’est exempte de ces côtés faibles. Nous l’avons dit et nous ne saurions nous lasser de le redire : toute classification, quel que soit le nom qu’on lui donne, est artificielle. La na- ture a multiplié les formes et prodigué la vie; l’homme groupe les êtres et cherche, sans toujours pouvoir y parvenir, les rapports qui les unissent. Le genre Aconiop- teris est donc artificiel, car ici, quoique la modification indiquée dans la nervation ait son importance, le port, étant exactement le même que celui des acrostichum , tend à les rapprocher. 32 GENRES DE LA FAMILLE >1. Presl ( Epimel bol., p. 166) propose do réunir à ce genre nos Acrostichum hc te roi épis et alismœ folium (Mém. cit., t. XV, fig. 1 , et t. III); mais dans les spé- cimens qui nous ont servi de type et que nous avons figurés, les nervilles, renflées a leur point de terminaison, sont libres et non arquées. Sans doute, l’observation poite sur des espèces différentes des nôtres. ENUMERATIO SPECIERUM. I. Eiacosiopteris : subdiaphana , Presl {[nervatio *] ; Acrostichum , II. et Grev.*) — obtusa, F.* II. Nebroglossa, Presl : longifolia , F.* (Plam.*) — Rie hardi , Bory et F.* 9. OLFERSIA, Rackl. (1819.) Oper. scient, di Bolonia, vol. III, p. 283, t. 1 1. Olfersia, F., Mém. cit., p. 1Ô et 81 ; J. Smith in Hook., Journ, iv, loi. — Olfer- sia et Dorcapteris , Presl, Epim. bot., p. 167 (Prag. , 1819). — Polybolrya' spec., Klfss. et Spreng. — Olfersiœ spec., Presl, Tentam. pterid., p. 235. — Acrostichi, Osmundee et Pteridis spec., Auct. var. Sporangiis rotundis , subglobosis ; annula crassissimo , 12- i3 articulalo, cur- vi do, parlent maximum sacculi amplectenle ; sporis parvis, vilreis , subreni- formibus vel ovalibus. Frondibus sterilibus diplotaxicis , pinna/is, glaberrirnis ; frondulis inlegris , ovalo- lanceolatis , brevè petiolatis; nervillis paral/e/is, bifurcaiis, curn nervilld rnar- ginali coalescentibus ; fertilibus bipinnatis, ul/imis segmenlis sessilibus , ovatis , obtusis, in ut raque pagine i sporangiiferis. Filices erectœ , magner, terrestres, robustœ , fereicissimer ; frondibus diplotaxicis. Diagnosis, Schott, Gen. fille. ( optima ); Hook. et Baler, tab. lxxix (O. corcovadensis , Radd. [Z»ono] ). Deux espèces, appartenant à la végétation du Brésil et à celle de diverses autres contrées de l’Amérique tropicale, constituent ce genre, très-nettement caractérisé. M. Presl {Epimel. bol., 1. citi) a cru pouvoir, sur l'une d’elles, fonder un genre nouveau le Dorcapteris , se basant sur une particularité dont nous n’avons pu, malgré toutes nos recherches, constater l'exactitude. Dans Y O. cervina, Kze., la lame de la fronde serait seule fructifiée du côté inférieur, la plupart des auteurs disent le contraire, et ils nous paraissent être dans le vrai. Non-seulement nous ne pensons pas qu'il y ait lieu à former un genre, mais encore nous regardons DES POLYPODIACÉES. 53 ia fusion des deux espèces en une seule comme infiniment probable; Y O. Corca- vadensis n’étant qu’une modification assez rare du type, Y O. cervina de Kunze. Nous possédons Y O. cervina de Saint-Domingue (Tussac), de la Guadeloupe (L’Her- minier), de la Martinique (M.lle Rivoire), et nous ne voyons pas qu’il diffère des spécimens du Corcovado (Martius) et de Goyaz (Pohl) qui tous ont des pinnules fructifères sur l’une et l’autre côté des lames. ENUMERATIO SPECIERUM. Ccnina, Kze. (Plum. *, Hook. et Grev. *, Presl. [nervat. *]) — Corcovadensis , Radd.* (Pt e ri s Arrab.* ; Schotl*, Hook.* et Bauer [Fragm. analyt.*\~). b. Nervillis pluies areolas circà mesonevron constituentibus. 10. STENOSEMIA, Presl. (1856.) Tentamen pteridographiæ , p. 237. Stenosemia, F., Mém. cité, p. 17 et 82. — Polybotryœ spec., Blum, Enum. PI. Jav. , p. 99. — Acroslichi spec., Sw., Svn. filic. , p. 13 et 198. SporanGiis rotundis , pedicellalis ; annulo crasso, 12-1 3 arliculato , arliculis obh- quis, remot is ; sporis ovoideis reniformibust/ue, episporio translucido , irregulari vesiilis. Fro.ndibus diplolaxicis , heteromorphis , pinnalis aut bipinnalis , in ax illis scep 'e bulbilliferis ; sterilibus dilatalis , segmentis ultimis pinnatifidis , ternaiim dici- sis ; nervillis circà mesonevron anasiomosantibus et ad marginem liberis ; fron- dulis et lacmiis ferlilium extramodùm angustioribus. Filices erectœ , terrestres , indicœ ; in lierbariis rarœ aut confusœ. Diagnosis nostr. : Tab. 111 , jig. A. {S. aurita, Presl, toc. cil .) In frondibus ferlilibus , nervillœ sunl omninô libéra. Nervatio frondium sterilium similis est nervalioni generis Diclyopteridis e tribu Polypodiearum. Ce genre a été nettement caractérisé par M. Presl, mais cet auteur n’a figuré qu’un simple fragment de la fronde stérile (/. cil.). MM. Hooker et Bauer ont ana- lysé, comme étant un slenosernia, une tout autre plante à sporothèces nus, les uns arrondis et les autres ovales; circonstance très-propre h faire croire quil s'agit de deux espèces distinctes. Nous avons établi (Mém. sur les acrost., p. 17) que les plantes, distribuées par M. Cuming sous les n.uï 2g5, 502 , 32 1 , 34* > comme GENRES DE LA FAMILLE 54 appartenant au Slenosemia aurita , étaient différentes. Il sera facile de s’en con- vaincre, en comparant avec elles la figure que nous donnons (tab. III, A); elle reproduit le véritable Slenosemia aurita provenant de La Billardière, qui l’a re- cueillie sur les cotes du détroit de Bouton. Ce spécimen rappelle, avec des propor- tions plus petites, la figure citée de Blume. (Voy. Pleocnemia.) ENUMERATIO SPECIERUM. Aurita, Presl* \neruat.*~\ ; (F.*; Rumph.*; Polybotrya , Blum.*) — ? Cicutaria , PresJ (Poly- botrya , Bl.* [steriUs] ). Areolis universaïibus. a. Appendiculatis. H. LEPTOCHILUS, Kaulf. (1824.) Enumeralio filicum, p. 1 4-7 > Eab. I, fig. 10. Leptochilus , Fle, Hist. acrosticli., p. 19 et 86, tab. xlvii et xlviii. — Leptochili et Anapausiœ spec., Presl, Epim. bot., p. 183 et suiv. — Gymnopteridis spec. , Ejusd. Tentam. pterid., p. 244. — Âcrostichi spec., Linn. Cavan., Sw., Kze. , etc. Sporangiis rolundis ; annulo 14-16 arliculalo ; sporis subreniformibus , epispurio lacerato lait marginalis ; sporangiastris villalis , arliculatis {in leptochilo a.ril- lari capilalis). FrondibüS diplolaxicis , hcteromorphis , simplicibus ; fertilibus auguste lineari- bus , sœp'e filiformibus ; in juventute subcanaliculatis , mesonevro prorninente ; sporangiis adultis sœp'e gibbosis; nervillis lateralibus crassis {in L. axillari nullis)\ sterilihus amplis , glaberrimis ; nervillis anastomosant ibus , primants in areolas hexagonas irregu/ares coadunalis , appcndicuhs hberis, redis mit hamaiis et apice incrassatis ; cîiudice scandent e, novem fasciculos vasorum gerente. Filices repentes , in India orienla/i vigentes ; sœpè ad arbores crescenles. Diagnosis nostr. : Tab. ni, B. ( Leptochilus axillaris , Kallf.). Après avoir donné les caractères du Leptochilus (Mém. cit.), nous faisions con- naître que lès espèces qui composent ce genre, n’étaient pas étroitement liées entre elles, et qu’il y avait lieu de former un groupe de transition. Ce que nous avions DES POLYPODIACÉES. 1 indiqué a été exécuté par M. Presl ( Epim . bot., p. 149 et suiv.). Cet observateur ayant constaté que les sporanges étaient nervillaires chez plusieurs leptochilus , les a séparées de ce genre pour constituer deux petits groupes génériques, le Dendro- glossa et le Gymnopteris. Reconnaissant la justesse de l’observation, nous avons adopté le Dendroglossa , en le réunissant toutefois au Gymnopteris de M. Presl, qui est distinct du nôtre; il ne nous a pas semblé qu’il y eût lieu à former deux genres, mais seulement un seul. (Voy. Dendroglossa , groupe des lomariées.) ENUMERATIO SPECIERUM. .txillaris , Klfs.* (F.*; Gymnopteris, Presl [Fragmenta*^). — lanceolatus , F.* — Zollingeri. (Acrostichum , Kze.) — decurrens , Blum. (F.*; Anapausia , Presl). 12. GYMNOPTERIS, F. (1844.) Hist. des acrostichées, p. 18 et 8S; tab. XLIII-XLVI. Gymnopteridis spec., Bernh., Presl, Tentam. pterid. , p. 244 (1836); J. Sm. in Hook., Journ., iv, 156. — Acroslichi spec., Sw. , Willd. , et Auct. pllrim. — Anapamiœ spec., Presl, Epimel. bot., p. 185. — Pcecilopteridis spec., Ejusd., toc. cil., p. 171. SporanGiis ovoideis , magnis ; annulo lato, i4"i6 arliculalo (in Gymnopf., aliéna 20); sporis ovoideis, episporio lato, lacerato veslitis. FroNdibus diplolaxicis , heteromorphis ; sterilibus arnplioribus , pinnatis ; jron- dulis oc a lis lanceolatisve ; sierilibus angustioribus ; nervillis areolas irregulares efform antibus ; primariis pinnatis , rectis vel undulatis , nervillarum secundariurn ope , in areolas dispositarum et inter se coalitis ; appendiculis in quelque areolâ divaricalis. Filices ereclee, amplœ, arboricolee , pinnatœ, cum impari libéra, seu apice pinnatifdev ; ut plurimùm Americanœ , in India orientali paucissimcc. Diagnosis, Hook. et Baler, Gen. filic. , t. 85. (G. aliéna, Presl.) Ce beau genre diffère de X Heieronevron, par des aréoles appendiculées; du Lep- tochilus par la situation superficielle des sporanges, et du Slenosemia par des frondes simplement pinnées à nervilles appendiculées comme dans X Heteronecron. Il ne renferme qu’une partie des espèces énumérées dans le genre Gymnopteris de M. Presl, tel que cet auteur le comprenait autrefois ( Tentam . pterid., p. 244)? el n a P^us rapport aujourd’hui avec le genre fondé sous ce même nom, dans les Epirneliœ botanicce. Nos espèces font maintenant partie de son genre Anapausia , grossi du Leptochilus decurrens de M. Blume. 56* GENRES DE LA FAMILLE La nervation du Gymnopteris est presque identique avec celle des bathmiurn , des amphibleslra et des podopeltis ; mais ici les sporothèces sont nervillaires et non ataxiques. ENUMERATIO SPEC1ERUM. Decurrens , F. [Leptochilus , F.*) — subsimplex , F.* — semipinnatifida , F.* — Heudelotii, Borj et F.* — aliéna, Presl ( Filix latifolia... Plum.*, Ilook et Bauer [Fragm. analyt.*~\) — Porton- censis , F. — dentata, F. — acuminata , Presl ( Lingua cenina scandens, Plum.*) — nicotianœfolia , Presl T nenatio*] (F.*) INI. Presl ( Epim . bot ., p. 189) place à côté de son Anapausia qui, ainsi que nous venons de le dire, correspond à notre Gymnopteris , le genre suivant, dont nous n’avons pu faire la diagnose et sur lequel nous ne pouvons nous prononcer. f CHEIROPLEURIA , Presl. (1849.) Epimeliæ botanicæ, p. 189. Acroslichi spec ., Hasskarl, Cat. hort. bog. , 3. — Kunze, in Bot. Zeit. , vi, 101. — Polypodii spec., BlüV. , Enum. 125; Gymnopteridis spec., Hook., Journ. bot., v, 193; tab. vii et vin. SfORANGllS super fciariis, tolam paginant injeriorem oblegenlibus. Froisdibus dimorphis, simplicibus ; sterilibus palnialo-multine rv iis , iransversis ; venis elevatis , costœforrnibus , venu/is primariis elevatis , in areolas magnas rotundalo-hexagonoideas , secundariis inlernis, in areolas par cas rsticulatim anaslomosantibus , ramulis liber is, curvulis , apice incrassatis ; ferlilibus mino- ribus , angustioribus , venis duabus-lribus costœforrnibus , longiiudinaliter e.r- currenlibus, instruclis ; rhizomate repente. Filices J avance , coriacecc , glaberrimœ , stipitatce ; fions sterilis semilunata, bilofnt ; fions fertilis integra, lineari-lanceolata , breviùs peliolala. Hoc genus ab omnibus acrostichearum generibus differt venis palmatis, seu flabellatis costæformibus , quem admodum in Dipteride et in Nevroplatvcerote observatur. ENUMERA TIO SPECIERUM. Bicuspis , Presl, /. c. (Acrostichum , Hassk., Kze.) — Vesperlilio , Presl [Gymnopteris , Hook.*). DES POLYPODIACÉES. J7 b. Aieolis exappendiculatis. a. Nervillis redis, a. Frondibus pinnatis. 1. Sporangiis in sulco longitudinali nascentibus. 13. CHEILOLEPTON , F. (1844.) Hist. des acrostichées, p. ig et 89; tab. LI. Nevrocallidis spec., Presl, Epim. bot., p. 17 7. — Leptochilus lomarioides, Blum, Filie. Jav. , p. 206. Sporangiis in sulco longiludinali nascentibus , pyriformibus ; annulo lato , 1 6 - 1 8 arliculalo ; sporis rotundalis, subangulatis. Frondibus pinnatis ; frondulis inlegris, subsessilibus/icurninatis ; sterilibus anguslè lanceo/alis , acutis ; ferlilibus longioribus, linearibus , in sulco angusto , longitu- dincili sporangia recipientibus ; mesonevro piano; nervillis anastomosantibus ; areolis hex agonis , appendiculis carentibus , incetpialibus ; caudice scandenle. Filix arboricola , repens , data. , Javensis. Diagnosis noslr. : Tab. 111 , fig. C. (C. Blumeanum ; F.*, toc. cil. ) SPECIES. Genus monotypum ; vide diagnosim generis. 2. Sporangiis super ficialibus. 14. NEVROCALLIS, F. (1844.) Hist. des acrostichées, p. 19 et 90; lab. LU. Nevrocallis et Cheilolepton, Presl, Epim. bot., p. 177. — Acrostichi spec., Gaddich, Voy. de l’Uranie, p. 304. Sporangiis amplissinns, rolundis, laie pedicellalis ; stomate 11-12 nervato ; an- nulo 20-22 arliculalo ; sporis trigonis. Frondibus pinnatis, diplotaxicis, glabris , inlegris , petiolatis ; sterilibus tnajori- bus ; frondulis lanceolatis , acuminalis , sessilibus; fertilibus linearibus , rnargine 8 58 GENRES DE LA FAMILLE explicita , in juventule, indus iurri spurium simulante ; mesonevro prominulo ; ner- villis in fronde ferlili et slerili conformibus , prominent ibus , reticulatis ; areolis h ex agonis, appendiculo carentibus , tenuioribus ; rachi (in N. præstantissimd), trisulcato ; rhizomaie repente. Généra Cheilolepton et Aevrocallis proxima videntur ; in Cheilolepto tamen sporangia sulcum longitudinalem continuum occupant ; nullum verô apud nevrocallides. Filices ereclœ, arboricoles , glabrœ; una species Americana , altéra Indica. Diagnosis noslr. : Tab. îv, A. (N. prœslanlissima , F.) Les genres Cheilolepton ei Nevrocal/is diffèrent à peine, et nous comprenons que M. Presl les ait réunis. Cependant le Cheilolepton se rapproche des leptochilus par l’étroitesse de ses frondes fertiles, tandis que le Nevrocallis a bien plutôt le Jades d'un lornariopsis; ajoutons que la marge dans la jeunesse recouvre entièrement les sporanges, ce qui n’a pas lieu pour le Cheilolepton. Enfin les sporanges, dans ce dernier genre, occupent un sillon longitudinal très-marqué. La nervation des deux frondes diffère dans celui-ci, étant à peine visible dans L\ fronde fertile, tandis quelle ne présente aucune différence dans les deux lames des frondes du nevro- callis, plantes dressées, tandis que le Cheilolepton est rampant. ENU.MERATIO SPECIERUM. Prœstantissima , F.* — Requieniana , F. (Acrostichum , Gaud.*) C. Frondibus simplicibus. lo. HYMENODIUM, F. (1844.) Hist. des acrostichées, p. 20 et 90; tab. LUI, fig. 1, et LVIII. Anetium sect. 2; Hymenodium , Presl, Epim. bot., p. 176. — Acroslichi et Olfersiœ spec. Aect. var. SporanGiis rotundis , parvis, stomate nervato; annulo 11- 12 articulato ; pedi- cello tenui longoque ; sporis rotundatis, atris, episporio rugoso vestilis; spo- rangiastris (in H. crinito ) fdiformibus , apice clavatis, basi lergeminatis , stran- gulatis. Frondibus simplicibus , peliolatis, ovatis lanceolatisve • fertilibus conformibus, sed minoribus et petiolo longiori; nervillis reticulatis, areolis elongatis (in H. Kun- zeano irregularibus , in H. crinito hexagonoideis , r égal ar ibus)-, rhizomaie crasso, squamis lanceo/alis , in/egris operlo; petiolis sex fasciculos vasorum gerentibus. DES P.OLY PODIACÉES. 59 Filices magnœ, erectœ, arboricole, integerrimce, coriaceœ, Ântillance et SancUvi- censes. Uiagnosis nostr. : Tab. îv, B ,fig. 1 (Hymenodium crinitum , F.) et fi g. 2 (II. Kunzeani fragmenlum.') Les hymenodium ont le port des acrostichurn et des nervilles anastomosées. La nervation est semblable à celle des anlrophyum , mais les sporanges sont ici ataxiques et universelles. Le genre Anetium se rapproche beaucoup de Y Hymeno- dium, si l’on ne veut pas avoir égard au faciès et à l’ensemble des caractères tirés des organes de la nutrition. Quoique les sporanges soient superficielles, Y Anetium est un véritable Anlrophyum' (y oy. ce que nous en avons dit: Hist. des acrost. , p. 19 et g3); aussi avons-nous abandonné l’idée d’en faire un genre distinct. M. Presl (Epim. bot., p. 176) fait de notre Hymenodium le deuxième sous-genre de Y Ane- tium qu’il conserve. ENUMERATIO SPECIERUM. Crinitum , F.* ( Lingua cen’ina villosa , Plum.* , Petiv. , Hook.). — Kunzeanum , F.* — crassifu- lium . F.* b. Nervillis aliis curvalis , aliis redis, in eadem fronde. IC. HETERONEVRON, F. (1844.) Hist. des acroslichées, p. 20 et 91 ; tab. LIV-LVII. Heteronevron, F., Mém. cil., p. 20 et 91 , exclus, spec. 16. Pœcilopteris ; Eschw. — Campium et Pœcilopteris , Presl, Tentam. pterid., p. 238 et 241. — Campium , Pœcilopteris et Heteronevron , Ejusd., Epim. bot., p. 168-175. — Bolbitis , Schott, Gcn. Filic. — Cyrlogonii spec., J. Sm., in Journ. bot. Hook., iv, 154. — Acroslichi spec., Auct. var. Subgenera duo constituenda : 1. ° Campium; nervillis curvatis. ( Campii et Pœcilopteridis spec., Presl.) 2. ° Pœcilopteris; nervillis subreclis. Sporaingiis rolundis, sparsis, aliquandb nervillis adhœrentibus ; annula lalo ^ 1 5-^4 articulât o ; stomate nervcito ; sporis ovalibus rotundisque. Frondibus diplolaxicis , heleromorphis ; sterilibus pinnatis , frondulis lanceolatis , dentalis vel crenatis; fertilibus angustioribus ; nervillis anastomosantibus ; areo- lis incequalibus , aliis angulatis, aliis polygonalibus , exappendiculatis , nul ra- riiis , appendiculos paucissirnos, rectos, simplices producentibus. 6o GENRES DE LA FAMILLE Filices erectœ, magner , arboricole , sept proliférer , ferè omîtes tropicales. Diagnosis : I. Schott, Gen. filic. ,fasc. ui,fig. 3; sub Bolbiti ( optima ). II. Hook. et B., Gen.fîlic., lab. l \\\,fig. A. ( Campium suberenatum , Presl) mediocris, et lab. lxxxi, fig. 2. [Pœcilopteris fraxinifolia , Presl.) Les aréoles basilaires sont de même forme dans toutes les espèces. Il existe chez toutes des prolongements libres, près de la marge ; ce sont des aréoles qui, faute d’espace, n’ont pu se constituer. Dans Y H. diversifolium , la nervation est pinnée; mais entre chacune des nervures secondaires se forment des aréoles de grandeur inégale, à pans courbes, semblables a celles de toutes les autres espèces. ENUMERATIO SPECIERUM. I. Campium : diversifolium , F. ( non Gymnopteris trilobata , J. Sm.; Acrostichum , Blurn.*) — punctulatum , F.* [Pœcilopteris , Presl [ nervatio* ] ). — Preslianum, F.* — heteroclitum , F. ( Pœci - l opte ris , Presl [ nereatio ' ; ylcrostichum , Presl*, Hook.*, Blum* , Panna-Mara, Rheed.*) — subere- natum. F. ( Acrostichum , Hook.*) — virens , F. ( Acrostichum . Hook. et Gr.*) — meniscioides , F. ( frondula *). — lonchophorum , F. ( Acrostichum , Kze.*) II. PcECiLOProus : serralifolium , F.* ( Pœcilopteris fraxinifolia Presl [ nercatio* ] Bolbitis , Scliotl Fr asm . analyi. Acrostichum , Arrab.*) — Raddianum , F. [Acrostichum , Radd.*) — scalpiuratum , F. ( Campium costatum, Presl [ nervatio* j ). — pro/if erum , F.* — sinuosum, F. [frondula steri/is*). repandum , F.* ( Acrostichum , Blum.*). — Quoyanum , F. [Acrostichum , Gaud.*) — lobulosum , F., Herb. Vind. [Pœcilopteris , Presl). II. Sporangiis in loco determinato nascentibus. j Areolis exappendiculatis. 17. CHRYSODIUM , F. (4844.) Hist. des acrostichées, p. 22 et 97; tab. LIX-LXII. Acrostichum , Presl, Epim. bot., p. 178; .1. Sm. in Hook., Journ., iv, 152. — Acrosli- clii spec., Ai;ct. var. Sporangiis ovatis, amplis; annula 20 arliculalo; arliculis angustis, approxima- lis, pedicello lato ; sporis subtrigonis ; sporangiastris ( sporangiisve in ecoluiionc impedilis ) agariciforrnibus , vitlalis, cupulatis , longe pedicel/afis, succineo colore. Frondibls pinnaiis , monolaxicis, robustis, rigidis ; rachi sulcalo , apice frucli- feris ; frondulis superioribus fcrlilibus , conformibus, paululiim angustioribus ; nervillis anastomosant ibus ; areolis part is, hexagonis, regularibus , sulcaiis, exappendiculatis. N. B. Delendum est genus Anetium Splitgerberi ; A. cilrifolium species vera Autrophyi habebitur. DES POLY PODIACÉES. 6l Filices excelsœ , erectœ ,firmæ ; fvondulis lanceolnlis , crassis , opacis , angulum acutum cum rachi crasso formantibus. Genus ilistinctissinium , speciebus orbein novwn ferè omnibus inhabitantibus. Diagnosis : Hook. et B., t. vm, fig. A. ( Acrosticlium aureum [C. vulgare, F.]) mediocris. Ce beau genre, le seul du groupe qui se plaise dans les eaux stagnantes connue les typha, est bien distinct. Linné connaissait l’espèce-type et il en avait fait un acroslichum. Toutes ces fougères montrent des sporangiastres succinoïdes mélangés avec les sporanges. Leur forme est très-variée et peut servir dans la détermination des espèces. Nous avons établi que ces corps singuliers étaient des sporanges arrêtées dans leur développement, et nous les avons vus sous tous leurs états (voy. genre Hymenolepis ; consultez aussi Hist. des acroslichées , p. 22). Les regarder comme des corps piliformes est une erreur, dans laquelle sont tombés plusieurs botanistes. ENUMERA TIO SPECIERUM. Vulgare, F. ( Acroslichum aureum, L. , Schkh.*, Presl piervatio* ; Lingua cervina aurea , Plum.*. Pluk.*, Petiv.*) , var. ri gens , F. (Sieb., exsicc., n.° 3) et var. minus, F. ( Acrost . obliquum, Blum.*) — hirsutum , F. (Acroslichum aureum, Arrab.*) et var. marginatum , F. (Acroslichum marginatum , Schkh.*) — inœ quale , F. (Acrostichum , Willd. , Blum.*) — Cayennense , F.* — Urcillei , F.* — sculpluratum , F.* — speciosum, F.* (Acrostichum , Willd., Blum.*) — fraxinifolium , F.* — danœœfolium , F. (Acrostichum , Willd., Langsd. et Fisch.*). Areolis cippendiculatis . a. Frondibus pinnatis. 18. PHOTINOPTERIS, J. Sm. (1858.) Généra of ferns, in Hook. Journ. bot., IV, p. i55. Photinopteris , F., Mém. cit., p. 24 et 102; tab. lxiii. Sporangiis ovatis , longissim'e pediceüatis ; annula crasso, 11-12 articulalo; sporis ovoideis renijormibusquc. Frondibus pinnatis, superioribus linearibus, apicem ferlilem constiluentibus ; om- nibus verb pctio/o brevi inslruciis , in lobulum sculiforrnem desinente ; frondulis sterilibus ovatis, acutis , coriaceis, lœvibus , siccitale fragiUbus; ferlilibus linea- ribus, jlexuosis, elongalis; nervillis anastomosant ibus ; areolis tptadrangulari- bus, in areolas secundarias parvulas parlilis; appendiculis puncto globuloso , pellucido notatis. 6a GENRES DE LA FAMILLE Filix insignis , elala, pinnata, erecla, Indien; facie sui generis. Diagnosis : Hook. et B., Gen. G lie. , tab. \cn (bond). (P. Horsfieldii , J. Sm. , loc. cil.; 2.e Mém. , F. , tab. lxiii.) M. J. Smith est le créateur de ce genre curieux. Nous disions de cette sin- gulière fougère qu elle était la seule présentant des pinnules ou frondules arti- culées, dont le pétiole semble accompagné d’une sorte de stipule, s’il est permis de donner ce nom au petit disque horizontal attaché à la base du jiétiole ; en nous exprimant ainsi, nous n'entendions pas dire que ce fussent des stipules véritables, comme on nous la fait dire, mais seulement une expansion discoïde stipuliforme, née du pétiole. M. Presl ( Epim . but., p. 191) décrit un P. simplex, J. Sm., Cumin g, FU. Phi/., n." 64, qu'il regarde comme douteux, et un P. Cumingii , Presl (Cuming, Fil. Phi/., n.° 5Ga partirn ), que nous hésitons à regarder comme distinct du P. Hors fiel- . dii. L'espèce américaine, P. Humboldlii , nous laisse encore plus de doutes. SPECIES. Genus monotypum : vide diagnosim generis. £. Frondibus lacinialis. 19. NEVROPLATYCEROS, Pl»k. (1696.) Almagestum botanicurn, p. 1 5 1 ; tab. CDXXIX, fig. 2. Nevroplatyceros, F., Mém. cit., p. 25 et 102; t. lxiv. Plntycerium, Dtsv. et Al cto ri. plurimor. — Alcicornium , Gaudich., Voy. de l’iranie, p. 48. — Acroslichi spec., Acer. var. Duo subgenera constituemla : I. Platyceria; acervis ad summitates froiulium silis. II. Scltigera ; acervis scutum rotundum occupantibus. SpORANGlis magnis , rotundis, pedicel/atis , rarb sessihbus , pi/is slellatis com- mixlis ; annulu 18-20 articu/ato ; acervis sporangiarum latissimis, ad apicem dicholomiarum seu sinuum jrondiam nascenhbus ; in N. bijonm supra lana- nar/i sculelliformem silis ; sporis unifornnbus. Frondibus heteromorphis ; pnmordialibus radicahbus, suborbicu/alo-lubatis vel palmaiis, sicciiale scariosis ; secundariis segment is digilatis, dichotomis, fer- lilibus; nervillis primariis liberis , parallelo-furcatis ; secundariis anastumosan- tibus, areo/as magnas constituentibus ; lertiariis appendiculatis ; appendicibus hamatis. DES POLYPODIACÉES. f>5 Filices insignes, ad arbores el rupes pendulœ ; coriacece, pubescentes , partilce ; in vctriis regionibus orbis terrarum, habitantes. Diagnosis: Hook. et B., tab. lxxx, B. ( Platycerium biforme, Blum.) F., /. cit., tab. lxiv. Nous avons adopté le nom de Plukenei, quoiqu'il fût antélinnéen, dans un esprit de justice, sans être arrêté par la longueur de ce mot que nous trouvons bien plus euphonique qu’une foule d’autres *. NJ. Blume l’avait syncopé; cependant en créant son platycerium , il avait songé au vieux botaniste et se rattachait à sa nomenclature. La philosophie botanique prescrit de ne se servir que de noms faciles à prononcer, mais elle prescrit aussi de respecter l’antériorité. 11 existe entre certaines espèces du genre Niphobolus et le genre Nevroplalyceros , une analogie évidente. Les sporanges ne sont pas ataxiques dans le N cethiopicus , Pluk. , et le système pileux, quoique très-singulier, est le même. ENUMERATIO SPECIERUM. I. Platyceria : a/cicomis, F. (Acrostichum , Turp.*, Presl* [nervatio]). — Æthiopicus , Pluk. (F.* Acrostichum, Palis. Beauv.* ) — grandis, F. (Platycerium , Hook. et Bauer [Fragm. analyt .*] ; Platycerium biforme, Hook. non Blum. (Fragm. analytica.*f) II. Scuticera : biformis, F. Fragm. analyt* (Platycerium , Blum.*; Osmunda coronaria , Mull.*) Considérations générales sur le groupe des Acrostichées. Les genres qui composent ce beau groupe, ne sont pas tous de même valeur. On peut reconnaître qu’ils peuvent être ramenés à sept types distincts; savoir: 1. Acrostichum , F., auquel se rattachent les genres Aconiopteris , Presl; Hy- menodium, F.; Leptochilus, Klfss. ; Lomariopsis , F.; Cheilolepton , F.; Gym- nopleris, Presl; Heleronevron , F. 2. Po/ybolrya , H. et B., ayant pour analogues : Egenolfta , Schott; Soromanes , F.; Slenosemia, Presl; Lomariobotrys , F.; O/fersia, Radd. 3. Leptochilus , Kaulf. 4- Rhipidopteris , Schott. 5. Chry sodium , F. 6. Pholinopleris , J. Sm. 7. Nevroplalyceros , Pluk. Ces cinq derniers sans analogues et de physionomie particulière. Il a été dit plus haut, p. 20, que dans les genres Lomariopsis , L^eptochi- lus , Photinopteris et très-vraisemblablement dans le genre Lomariobotrys , la marge 1. Apalophlebia , Psoniiocarpa , Cheiro pleur ia , Proneplirium , Senftenbergia , parmi les fougères; ïl'an- genheimia , Krascheninikocia , Chamœsciadium, Eupolyalthia , Euxerocarpcea dans d’autres familles. genres de la famille 64 des frondes fertiles s’amincit en faux indusium, tant il est vrai que l’importance, tirée de ce caractère, est faible et de secours incertain. Nous avions adopté le genre Anelium , mais sous toutes réserves; aujourd’hui il nous est bien démontré que cette plante est une espèce du genre Antrophyum et nous l’avons supprimé. (Voyez plus loin ce que nous en disons : groupe des Hémionitidées.) Depuis la publication de notre Histoire des acrostichées, M. Presl a proposé, dans ce groupe, la formation de quatre genres nouveaux. Nous avons déjà fait connaître notre opinion sur la valeur du genre Dorcapleris , p. 52, et donné les caractères principaux du Cheiropleuria , p. 56; nous allons parler ici du Microsta- phyla et du Psomiocarpia. Le premier de ces deux genres est fondé sur une plante extrêmement embarras- sante que nous croyons devoir placer parmi les anogramme. Si nos conjectures sont vraies, cette fougère se présenterait sous deux états très-distincts : i.° avec le faciès d'un acrostichum , tel que l’a figuré M. Hooker , sous le nom de dimor- phum et alors simplement denté; 2.° pinnatifide à segments nombreux et bifurqués avec le port voisin de celui des anogramme, tel que l’a vu Swartz, qui en a fait son Acrostichum bifurcatum. Nous possédons cette plante dans notre collection, offrant tous les passages possibles de la lame simple à la fronde découpée, mais seulement stérile. Pour décider la question, il faudrait recueillir de nouveau à Sainte-Hélène, île souvent visitée, Y A. dimorphurn fructifié, qui n’a été jusquici vu prolifère que par M. Hooker. Il est bien remarquable que les voyageurs aient toujours récolté Y A. bifurcatum , qui abonde dans les herbiers, sans jamais avoir pu recueillir Y A. dimorphurn , fructifié. Il n’est pas moins extraordinaire de trou- ver la fronde stérile de l’un passant à la fronde stérile de l’autre, par des nuances extrêmement ménagées; les lames dentées prennent facilement la forme pinnatifide, et la forme pinnatifide, en s’exagérant, donne fréquemment lieu à des segments étroits. En présence de toutes ces difficultés , nous croyons qu’il faut attendre encore pour se prononcer sur la validité du genre Microslaphyla de M. Presl. Le Psomiocarpia est un démembrement du genre Po/ybolrya, destiné à rece- voir les espèces, dont les frondes sont fructifères des deux côtés de leur surface. Nous avions constaté que cette circonstance se présentait, en effet, pour certaines espèces et nous les avions séparées (Hist. des acrostichées, p. 72). Toutefois ce ca- ractère ne nous avait pas semblé suffisant pour être regardé comme générique (Ouv. cit., p. 12 et i3), nous croyons devoir persister dans notre opinion première. M. Presl (Ouv. cit., p. 161) renferme quatre espèces dans son genre Psomiocarpa; mais les P. acuminata et incisa , n’étant fructifiés que d’un côté, doivent rester parmi les polybotrya , et l’on devrait y placer le Polyb. nodiflora, Bory, qui l’est sur l’une et l’autre lame. LOMAKIEÀE. DES POLY PODI ACÉES. 65 ff Vis prolifica ad receplaculuiii proprium vel ad uenillas manifesta (receptaculum proprium aut nervillare) : T.AXIOC ARPEÆ . §. I . Sporothecici secundüm lineam rectam excurrentia , pa- rallela, costalia aut marginalia : LEPT OC ARPEÆ. f. Angiosoria : LOMARIEÆ. Blechnacece , Presl, Epim. bot., p. 103. Blechnacearum , Adiantariarum , A cro stick ace arum pars, Presl, Tentam. pterid., p. 97, 139 et 228. Filices feracissimœ , ereclœ , rarissime vola biles , herbaceœ , ferè nunquam caulescentes , simplices, scepiùs pinnatœ vel pinnatifidœ , diplolaxicœ , scilicet frondibus fertilibus et slerilibus diversis; palria extensa. iSIndusium verum nervillaribus] r , . aut recepta- ] (Indus.um spur.um. 1 'L I Iculanbus, f, , , ....... ( In sulco longitudinau silis .Sporangiis costalibus; indusio fornicato marginale 20. Lomaria, Willd. costale vel subcoslale . 21. Blechnum, L. 22. Acropteris, Lk. 23. Stenoehlæna, J. Sm. 24. Salpichlæna , J Sm. Mervillis anastomosantibus. f Areolis costalibus. JArcolis universali- bus. ((Pseudolomarieæ.)l Frondibus sterilibus et fertilibus diversis. Frondibus conformi- bus, ad apiccm ferti- lem contractis. 25. Sadleria, Gaudicb. 26. Dendroglossa , F. 27. Hymenolepis, Kaulf. 9 66 GENRES DE LA FAMILLE 7 Frondibus pinnatijidis pinnatisve , rarb et abortu sirnphcibus. * Xervillis libcris. A. Sporangiis reccptaculai ibus rariùs nervillaribus. a. Sporotlieciis superfcialibus. a. Indusium verum. 1. Marginale. 20. LOMARIA , Willd. (1800.) In Mag. cl. Ges. Naturf. F. z. Berl., 1809, p. 160. Lomariœ spec. , Presl, Tentant. pterid., p. 141. — Spicanta, Orlhogramma, Parablech- num el Lomaridium , Ejusd. Epira bot. , p. 1 1 4 el seq. Mesotliemalis spec., I. cil., p. 1 1 1 . Onocleœ , Acrostichi , Osmundce, Pleridis, Hemionitidis, Polypodii spec., A uct. var. Sporotiieciis linearibus , continuis, parallelis , marginalibus , mesoncvron altin- gentibus ; indusio vero scarioso, adulto laciniato, rcjlexo , persislcnle ; margine incrassalo , receplaculi , sœpè nervaii , locum lenente , rarb nul/i et tune spo- rangiis nervillaribus ; sporangiis magnis ; annulo crasso , 18-20-22-28 ar/i- culato , ad sacculum leviler adhærente et facile soluto ; sporis rnagnis, oc ai- de is , renijormibus , aliipioties oculo nudo perspicuis. Frondibus diplotaxicis , pinnalifidis aut pinnatis ; frondulis sterilibus inlegris {in L. procerd argule serratis) ; frondulis fertilibus cont raclis, longioribus ; sti- pilibus c rassis, co/oralis, sulcalis rigidisque , rarb heheolis , tenuibus; nervillis liberis, pinnatis , parallelis , creberrimis, œqualibus. Filices vobustœ , fer aces , terrestres, rigidœ , Blechni aliquando, non auteni proxinuv ; cosmopolilanœ ; in Europa modo species una; ferè omnes in Indiis orientalibus , promontorio Bonœ Spei, insulis Afvicanis , nec non in Antillis vigentes. Diagnosis : Hook. et Bauer, Gen. Filic., t. lxiv,B; sub L. cliilense, Klfss. — Presl, Tenlam. pterid., p. 17-32 ( nervalio solo). Icon. noslra : Tab. J, B ,fragm. L. L’ Herminieri , Bory, et tab. P, B ,fig. 1 , L. Spicant, Desv. — Fig, 2, L. lanceolala, Spr. — Fig. 3 , L. striata, S\v. — Fig. 4 , L. punctata, Kze. — Fig. 5, L. heterophylla, Willd. — Fig. 6, L. atlemiata, Willd. — Fig. 7, L. callosa, F. — Fig. 8, L. spissa, F. — Fig. 9, L. Gueinzii , Moug. — Fig. 10, L. Magellanica , Desv. ( Fig. 1-5, Fragmenta varia frondularum ; fig. 6-10, Sectiones stipitumi) DES POLÏPOD1 ACÉES. 67 Si le genre Lomaria se lie étroitement aux lomariopsis par le port, le mode de nervation et la diplotaxie des frondes, il en est complètement séparé par des sporanges non effuses, mais réceptaculaires ou nervillaires, ainsi que par la pré- sence d’un indusium vrai. Dans ces deux genres il arrive assez souvent que les frondes stériles se déforment et deviennent irrégulières. La marge des frondules du L. punctulaia , Kze., prend une apparence lobée ou crénelée, comme il arrive dans le Lomariopsis variabilis (tab. XXII, Mém. sur les acrostichées). Le sommet des frondules du Z. capensis, ANilld., se divise en segments dichotomes. Nous avons observé un effet pareil dans une variété du Scolopendrium officinarum Z., particulière à la Corse. Les frondules du Z. helerophylla , Desv. , passent facile- ment de la forme simple à la pinnatifide. Enfin le Z. attenuata , YY'illd., d'ordi- naire pinnatifide, a parfois des frondes stériles simples; le même effet se produit dans le Slenochlœna Palersonii , F. Dans le Z. attenuata , les frondules fertiles se roulent sur elles-mêmes d’une manière extrêmement curieuse. Il n’existe à notre connaissance aucun Lomaria prolifère ou radicant. Nous possédons un spécimen de Z. Spicant d’Europe, Desv., donné par M. A. Braun: il offre celte particularité d’avoir des nervilles réticulées. C’est un passage curieux du genre Lomaria au genre Woodovardia. (V oy. tab. V, fig. 1.) Les slipes sont d’ordinaire extrêmement robustes. Il n’y a d’exception que pour un petit nombre d’espèces, et c’est parmi elles qu’il faut chercher celles qui se rapprochent le plus des blechnum (voyez ce genre). Le réceptacle des sporanges n’a pas toujours les mêmes caractères. Il prend parfois la forme d’un bourrelet, et ce bourrelet est tantôt énerve et tantôt nervé en travers, tantôt épais (Z. Boryana, Willd.), et tantôt mince (Z. mucronulala, F.). Quelques espèces n’en présentent aucune trace. Les sporanges sont alors fixées à faisselle de l’indusium, c’est-à-dire au point où il s’attache à la frondule. Ce tégument est ordinairement assez large; les sporanges, en le soulevant, le déchirent d’une manière irrégulière et lui donnent une apparence frangée. Il se fixe à la marge, et dans deux ou trois espèces cette marge s’étend un peu au delà du point d’attache de l’indusium. Cependant cette modification n’influe en rien sur le faciès qui reste le même. Ces fougères sont toujours herbacées, dressées et robustes; elles peuvent atteindre un mètre et plus de hauteur. Le Z. Boryana prend la forme d’un petit arbre ra- bougri dont le port se rapproche de certaines cycadées. Leur géographie est très- étendue. Elles s’avancent fort loin vers les pôles, savoir : le Z. discolor vers le pôle antarctique, et le L.. Spicant vers le pôle arctique. Cette dernière espèce est la seule qui soit européenne, et elle est un peu dissidente; l’indusium n’étant pas exactement marginal. (Voy. ce que nous disons, p. 83, du genre Spicanta de M. Presl.) 68 GENRES DE LA FAMILLE ENUMERAT10 SPECIERUM. A. Eulomariæ. Sporolheciis marginalibus . I. Frondibus pinnatifidis = villosa, F. — punctala, Kze.* [Java , Lobb., n.° '2' 3) — decrescens , F. — triloba [Blechnum, llook. et Grev.*) — pteropus , Kze.* — • L’Herminieri , Bor. (Kze.*) — heterophylla , Desv. [Blechnum , Schlecht.*) — altenuala, Willcl. — alpin a , Spr. — lanceolaia , Spr. — indexa, Kze.* — Spicant , Desv. [Blechnum , Schk.*) — nuda , Willd. [Onoclea , Labil 1 .* ) — Magellanica , Desv. — Plumieri, Desv. II. Frondibus pinnatis = longifolia , Schl. non Klfss. — Gueinzii, DIoug. , Ilerb. — eriopus , Kze.* — robusla, F. [an L. rufa, Spr.?) — • Chilensis , Klfss. — callosa, F. — euph/ebia , Kze.* — glauca, Blum. (Kze.*) — Ryani, Klfss. (Kze.*) — Gilliesii, H. et Grev.* — restila , Blum. [Cumin g , Filic. Phil. , n.° 141) — discolor, Willd. [1 lemioniiis, Schk.*) — Boryana, Willd. [Pteris osmundoides , Bor.*) — O/ivienana , F. — unguiculata, F. — scabra , Klfss. [Urthogramma , Presl) — marginata , F. — capensis , Schl.* — gibba, Labill.* — oblusata, Labil 1 .* — punclulata , Kze. [Blechnum , Schl.*) — rigida , F. [L. punctulata, Drègc) — striata, Sw. — spissa, F. 11. Paralomaria. Sporotheciis a margine remotiusculis. Pumila , Klfss. — procera , Desv. (Homb. et Jacq.*; Blechnum, Labill.*; Stegania , Ricli.*; Asplénium, Benih.*) — ambigua [Parablechnum , Presl; Blechnum, Klfss.) — mucronulata , F. — salicifo/ia [Parablechnum, Presl.) SPEC1ES NONDUM DESCRIPTÆ. A. Sporotheciis marginalibus. (Etdomariæ.) 1. Frondibùs pinnatifidis. I. Villosa. Frondibus pinnatijidis , stipitibus helveolis , canaliculatis ; sterilibus lanceolatis , laciniis lanceolatis , usque ad costani liberis , approximatis, basi latioribus, aculis , subtùs pilosis ; neivillis furccito-parallelis , apice incrassatis , coloratis , margineni non attin- gentibus ; ferlilibus ovalo-lanceolatis , laciniis linearibus , basi subhastatis , infrà oppositis ; subtùs rugosis , glabris , rachi villoso ; sporotheciis marginalibus, recep- taculo crasso ; sporangiis tabacinis , ovoideis ; annulo lato, 18-20 arliculato ; sporis ooatis , brevibus lœvibusque. Habitat in Java (Lobb., n.° 266). Filix stricla ; fronde sterili blechniforme ; laciniis basi vix decrescentibus. (Longueur: 35 centim. ; envergure des segments stériles, 9 cenlim.; des fertiles , 13 centim. ; largeur des stériles, 12-13 millim. ; des fertiles, 4-5 millim.) II. Decrescens. Frondibus pinnatijidis , in ambitu lanceolatis , caulibus crassiludine digiti minoris , squamis rujis, lanceolatis , nilentibus, longissimè acuminalis vestitis ; laciniis steri- liuni intermediis lanceolatis , oppositis, oblusis , infer ioribus hemispluencis , alternis, terminait longâ, lanceolaia ; stipite supernè lielveolo , angustè canaliculato , infrà nigro , Icevi; neivillis crassis , apice prominentibus , dentibus marginis inter se coulitis membranulam simulantibus ; frondibus ferlilibus subpinnatis; laciniis linea - ribus , apice callosis, enervis ; iiulusio rubescente, semper inlegro ; receptaculo crasso, DES POLYOPD! ACÉES. 69 gibboso ; sporangiis ovatis; annulo 13-14 arliculato ; sporis reniformibus , epispo- rio delnpso vitreis. Habitat in Cuba. (Linden, n.° 2019.) Fitix singularis , scandens , glaberrima ; frondibus slerilibus pinnatijidis , fertilibus subpinnatis ; stipiles bicolores. ( Longueur totale de là fronde, 36-40 centim. ; segments de la fronde stérile , 20-23 millim., sur 5-6 millim. de largeur; segments de la fronde fertile dépassant 5 centim.; ils mesurent à peine 3 millim. de largeur.) 11. Frondibus pinnatis. JII. Gueinzii, Moug. Heib. Frondibus slerilibus pinnatis , paleaceis , squamis rubellis, linearibus , longissimè atte- nualis , torlilibus ; stipile Icevi , subtùs convexo , suprà profundè canaliculalo , fasci- culos vasorum sex , duos superiores majores, quatuor infer iores minores ferenle ; frondulis slerilibus angustè lanceolatis , acuminalis , bcisi attenuatis ; inferioribus in peliolum desinenlibus , superioribus sessilibus et basi inferiore adnatis ; nervillis lenuibus , scalpturatis , marginem attingentibus , parallelis ; fertilibus linearibus , vix angustioribus ; indusio lalissimo , fulvo , statu adulto lobato-lacerato ; receptaculo an- gustissimo , nigrescente; sporangiis ovoideis; annulo 16-18 arliculato ; sporis crassis, ovoideis. Habitat ad Promonlorium Bonce Spei. (Gueinzius , Herb. Moug.) Filix magna , elegans , siccitale belveola , firma. (Longueur des frondulcs stériles, 20-22 centim. Les frondules fertiles linéaires sont à peine plus longues. Largeur des frondules stériles, 15-18 millim. Les écailles de la base des stipes , finement atténuées, atteignent 4 centim.; elles sont roussàtrcs et élégamment contournées.) Dans le spécimen que nous décrivons, les frondules fertiles sont réunies aux stériles sur le même stipe dont elles occupent chacune un côté. Cette particularité, qui existe dans le Z. procera , Dcsv. {Jtlechnum , Labill.), nous semble accidentelle. IV. Robcsta. Frondibus ovatis , pinnatis, slipitibus validis , paleaceis , irrégularité r strialis, an gu ta- lis canaliculalisque ; squamis rigidis, longissimis , integris, opacis , linearibus , imbri- catis ; frondibus fertilibus longioribus , rigidis, stipile cuivalo , basi g/andulos citros , gibbosos ferenle ; frondulis patulis , squamosis, basi sessilibus, supernè connexis, lan- ceolatis, obtususculis , margine integris, suprà fuscis , sublùs auratis ; nervillis pa- rallelis, tenuissirnis ; frondibus slerilibus longioribus , stipile nigrescente , crasso ; frondulis linearibus, erectis ; inferioribus petiolatis ; superioribus sessilibus ; indusio Jimbriato , receptaculo crasso; sporangiis magnis; annulo 20 arliculato ; sporis brevè ovatis , crassis. Habitat in Guadalupâ. (L’Herminier.) Filix robusta, squamosa, multifrondulosa , colorata ,fragilis ; marginibus frondulurum sterilium siccitale convolulis; squamis rigidis , propriis. (Z. rufœ Spreng. proxima? ) GENRES DE LA FAMILLE 7° (Longueur totale : 45 centim.; des frondules stériles, 9 cenliin. ; des fertiles, 12 centim. ; le stipe, qui est déprimé, est de la grosseur d’une plume de cygne.) V. Callosa. Frondibus rigidis, pinnatis, ovalo-lanceolatis ; frondulis omnibus , ad basiin mesonevt i , callosilalem rolundam ferenlibus ; stipitibus glabris ,fusco-rubris , depressis, membra- nulâ coloratâ marginalis , fasciculum vasorum unicum, angustum, arcuatum geren- tibus ; frondulis sterilibus acuminatis, lanceolalis , serrato-crenntis , vix petiolatis, pa- tulis , basi truncatis, siccitale rufescenlibus ; nervillis lenuibus , furcato-parallelis , pel- lucido-rubris ; ferlilibus assurgenlibus , subsessilibus , linearibus , subtùs rufo-fuscis , impressis; sporotbeciis extensis, marginalibus , fusco-tabacinis ; receplaculo crasso , transversè linealo ; indusio tenui ; sporangiis ovatis ; annulo 20-22 articulato; sporis irregularibus , lœvibus. Habitat in Java. (Lobb. , n.° 274.) Filix rufescens , glabra, rigida, inter omnes species basibus frondularum supernè cal- losis nolala. (Longueur de la partie feuillée, 30 centim.; frondules stériles, 7-8 centim., séparées par un entre-nœud de 9 - 1 0 millim. ; largeur, 8-9 millim. ; frondules fertiles un peu plus longues et linéaires.) VI. Olivieriana. Frondibus pinnatis; sterilibus ovato-lanceolalis , stipitibus squamosis , rubro-maculatis ; frondulis 20 jugis, lanceolalis , sessilibus , acuminatis, cordatis , margine serratis ; serraturis obtusis ; nervillis parcdlelo-furcalis , prominentibus , imbricatis , unguium 45 cum rachi metienlibus; fronduld lerminali conformi ; frondibus fertilibus robustis , elalioribus ; frondulis petiolatis, longioribus , linearibus , usque ad apicem proliferis, basi subcordatis; indusio lato, malurilale sporangiaruni multipartilo ; receplaculo nervato, crasso ; sporangiis mcignis, ovatis ; annulo 26-28 articulato ; sporis crassis , ovatis , obliquis. Habitat in Indiis orientalibus. (Olivier.) Filix magna, robusta , rigida; rachi maculato , profundè sulcalo. (Longueur totale, 1 mètre; des frondules stériles, 7 centim.; des fertiles, 14 centim.; largeui des stériles, 1 centim. environ; des fertiles, 5 millim.; le stipe atteint à la grosseur d'une grosse plume d’oie.) VII. Unguiculata. Frondibus rigidis , pinnatis ; stipite suprà canaliculato-striato , parce rufo, squumoso ; fasciculos vasorum octo gerente: duos superiores minores, duos inlermedios majores , quatuor inferiores minutos ; frondulis sterilibus approximatis , subimbricatis , lan- ceolatis, brevè petiolatis, apice obtusiusculis , mucrone calloso donalis , suprà viri- dibus , subtùs rubellis; nervillis lenuibus, parallelis ; frondulis fertilibus longiori- DES POLYPODIACÉES. 7 1 bus, linearibus , petiolalis , undulalis, npice longé unguiculatis , sublùs angustè tri- sulcatis; sporangiis rujis , receptaculo crasso, lineari, enervato ; indusio lato ; annulo 20-22 articulato; sporis Icevibus, obliqué ovoideis. Habitat in insulâ Madagascariensi (Pervillié). Filix magna , rigida, rufescens, mullifrondulata; ungue longo, curvato, f rondulas fer- tiles terminant. (Longueur delà partie fronduleuse, 36 centimètres; des frondules stériles, 10 centim. ; des fertiles, 18-20 centim. ; largeur des frondules strériles, 15 mill.j des frondules fertiles, 5 millim.) VIII. Marginata. Frondibus pinnatis, raclii squamoso , sulcato ; sterilibus in ambitu ovalis ; frondulis lance olatis , obtusis , b rêvé petiolalis, cordatis, allernis, pallidé virescenlibus ; meso- nevro canaliculalo , squamoso ; nervillis parallelis , apice turgidis , marginem pelluci - dum non attingentibus ; fertilibus robustis , frondulis longissimis , flexuosis, allenualis, adbasim dilatalam cordatis, aliis linearibus omninô proliferis , aliis lanceolatis dilatatis, circà mesonevron modo fertilibus ; receptaculo crasso, nervato ; indusio maturitale sporangiarum laceralo ; sporangiis amplissimis , ovatis; annulo crassissimo , 18-20 articulato ; sporis ovoideis, cr assis. Habitat in insulâ Borboniâ (Montbrison). Filix erecta, magna, squamosa, robusla. (Longueur totale, 75 centim. et probablement plus; des frondules stériles et fertiles, 15 centim. : largeur des stériles, 24-26 millim.; des fertiles, 6-7 millim.; ses spores sont visibles à l’œil nu.) IX. Spissa. Frondibus ovalis, rigidis, pinnatis, suprâ pinnalijîdis , siccitate rubris ; stipite depresso , supernè vix canaliculalo , infrà subcdato ; fasciculis vasorum oclo : sex inferioribus in circulum disposilis , duobus inferioribus distanlibus , elongatis , rectè dispositis; frondulis sterilibus crassis , opacis , lanceolatis , acutiusculis , pcitulis , basi rotundatis; inferioribus et inlermediis adnatis ; nervillis approximalis ; mesonevro et rcichi squa- mosi s; fertilibus linearibus, obtusis, mucronatis ; mucrone calloso ; indusio latissimo, maturilate sporangiarum bulloso ; receptaculo crasso, mesonevro connivenle ; spo- rangiis magnis, ovatis, cum squamis angustis, lanceolatis immixlis; annulo 20-22 articulato; sporis ovalis, crassis, lœvibus. Lomaria Boryana , Kze. non JF’illd. Habitat ad Promontorium Bonne Spei (Drège). Filix robusla, crassa, mullifrondulosa , pinnata, siccitate rufa (Longuer totale : 30-36 centim.; des frondules stériles, 9 centim. sur 16-18 millim.; les frondes stériles plus longues; l’indusium a de 3 à 4 millim. de largeur : c’est la seule espèce portant des écailles mêlées aux sporanges.) Dans le L. Boryana, Willd. , il n’y a point d’écailles avec les sporanges ; les spores sont beaucoup plus gros et tuberculeux; l’anneau ne porte que 16 articulations; les frondules sont obtuses et toutes libres à la base, etc. 72 GENRES DE LA FAMILLE B. Sporangiis à margine remotius cutis. (Paralomaria.) X. Mi ckonllata. Frondibus glabris , pinnatis , stipilibus glabris, helveolis , crassitudine pennce corvime , suprà sulcatis, duos fasciculos ovoideos , pnrvos gerentibus ; rhizomate repente, squa- moso , squamis rufis , lanceolutis , longé acuminatis veslito ; frondulis sterilibus gla- berrimis , sessilibus, médian is approximatis subimbricatisque , basi cordatis , f al- calis, lanceolutis, margine dent ica lato , aspero, mucronulatis , inferioribus dislantibus, haslalis ; ferlilibus anguslioribus , conformibus , inferioribus sterilibus , omnibus mu- cronulalis ; sporotheciis submarginalibus , margineni nec basini allingenlibus ; indusio tenui, receptaculo lineari, angustissimo , eneivato; sporangiis ovoideis ; an- nulo 18 arliculato ; sporis ovoideis , lœvibus. Habitat in Indiis orientalibus (Olivier). Filix glabra; facie Lomariœ Spicanli; stipilibus gracilibus. 'Longueur totale : 40-45 centim.; du slipc, environ 10 centim.; longueur des frondules. 3 centim.; largeur des stériles, 7-8 millim.; les fertiles sont plus étroites. 2. Indusium costale, plus minùsve proximum. 21. BLECHNÜM, L. (1774.) Spec. plantarum, t534- Blechnum, Blechnopsis , Mesolhematis spec. et Distaxia, Presl, Epim. bot. , p. 1 03 et seq. Lomariœ spec., A ict. pàucor. Sporotheciis linearibus, confinais, coslalibus aut subcostalibus; indusio plamusculo, persislente , cum maturitale intégré déhiscente ; sporangiis oc al ib us, axillaribus ; receplaculo nullo; annulo t3-i8 arliculato ; sporis ocalibus vel reniformibus. Frondibus homomorphis , pinnatifidis, pin nalo-pin naliftdis , pinnatis, rariits sirn- plicibus aut bipinnatis ; nervillis pinnalo-furcatis ; fasciculis vasorurn in stipile tenui, heheolo, i~!\ parvulis , inœqualibus ; rhizomate repente, rarb slolonifero. Filices terrestres, arboricolœ , tropicales , herbaceœ , rarissime subarborescentes; ad formant lanceolalarn tendentes ; plui es Lomariarum facie , sed frondibus monotaxicœ. Diagnosis : Hook. et B., tab. LIV, B. ( Blechnum occidentale , L.) Icon. noslr. : Tab. F, B ,ftg. 11 , B. glandulosum, Lk. — Fig. 1 '2 , B. ( Mesolhema ) fiaslalum, Klfss. — Fig. 13, B. Malaccense , F. — Fig. 14, B. extensum, F., et caudatum , Cavan. (11 et 12 Fragmenta frondularum ; 13 et 14 sectiones stipitum .) Ce genre se compose d’espèces unies entre elles par une physionomie com- mune, les frondes tendant à la forme lancéolée; elles sont pinnalifides , tantôt complètement, tantôt seulement vers le sommet. Il en est de tout à fait pinnées. DES POLYPODIACEES. La marge des frondules ou des segments est entière dans les vrais b/echnuni ; elle est élégamment denticulée dans le sous-genre Blechnopsis , qui renferme surtout les espèces pinnées. Les nervilles sont égales, bifurquées, pinnées, flabelliformes; elles atteignent ou n’atteignent pas la marge; dans les blechnopsis , elles sortent de la lame, s’épaississent et constituent les dents qui garnissent la marge. Les stipes ne renferment que \ à 5 vaisseaux vasculaires assez petits; ils sont déliés et de cou- leur de paille. Rarement les frondes sont squameuses; une espèce a des poils glanduleux (B. glandulosum , Lk.). (Nous ne connaissons point d’espèces radicantes; dans le B. clisfans, Presl, le rhizome produit des stolons radiciformes et gemmi- fères. Dans quelques espèces les frondules se montrent accidentellement bifides au sommet. Le B. Lanceola, Sw. , quoique simple, tend à devenir pinné. Il existe aussi une singularité à noter dans la disposition des sporothèces; parallèles dans toutes les espèces, ils sont tout à la fois parallèles et costaux, obliques et uninervillaires dans le B. heterocarpum (voy. la description de cette curieuse espèce). Dans le B. hcislcilum , Klfss., les sporothèces sont interrompus et parfois punctiformes; sauf ce peiil nombre de particularités, les blechnum ont des formes bien arrêtées et très-rarement mobiles. Les vrais blechnum sont presque tous américains, les blechnopsis presque tous indiens. L’Europe n’en possède pas. Dans le sous-genre Mesolhemci les sporothèces, comme dans le Tcenilis , sont situés entre la marge et le mesonèvre; mais le port restant le même, ainsi que le nombre de faisceaux vasculaires du stipe , l’indusium conservant les mêmes caractères, et les sporanges s’attachant à l’aisselle de cet indusium, sans qu’il y ait trace de réceptacle, nous n’avons pas cru devoir l’élever à la condition de genre. C’est parmi les mesothema qu’il faut chercher les espèces qui se rapprochent le plus des lomaria r, et ce sont principalement les B. ( meso - ihema) australe et h as latum , qui offrent celte affinité au plus haut degré. ENUMERATIO SPECIERUM. S- 1. EUBLECHNUM : SPOROTHECIIS COSTALIBUS. A. Margine integro. t. Simplices aut pinnatifidæ. Lanceola, Sw.* (Hook.*, Kzc.*; Rndtl.*, sub B. lanceolato ) — unilatérale , Willd.* [B . polypodioides , Ratld.*, Kze.*) — heterocarpon , F. — asplenioides , Sw. [ceteraccinum , Radd.*) — glandulosum , Lk. {Pohlianum , Presl; conditio nerçationis *) — méridionale, Pies! — occidentale, L. (Lmrk.*, Jacq.*. Spreng.*, Radd.* ; B. suburbicum , Arrab.*; Filix minor , Sloan.* ; Lonchitis , Plum.*, etc.) — caudatum , Cavan. [cartilagineum , Sclikb.*) — validum , F. — helveolum, F. — acuminatum , F. — impressum, F. — extensum , F. — pectinatum , Hook.* — falciculatum , Presl — cognatum , Presl ( B . glandulosum, Kze.*) — cilialum , Galcoll. ISIexic. , n.° 6284 bis , non Picsl — pubescens , Desv. — pectinatum , Hook.* — distans, Près!. 2. Pinnatæ. Intermedium, Lk., Kzc.* — gracile, Klfss. — longifolium , H. et Bonpl. — arcuatum , Rcim (Chili) — Meridense , Kltz. 74 geisr.es de la famille B. Margine denlalo; Blech sopsis. Cartilagineum , Sw. — Brasiliense , Desv. (B. Corconadense , Radd.*; Fluminense , Anal).*) — pyrophyllum, Blum. (Zolling, PI. Jav. , n.° 3094 ) — stenophyllum (Blechnopsis , Presl ; Cuming, PI. Philipp. , n.° 165, partim) — serrulatum , Rich. ( Schkh.*, Ail. du J)ict. des sc. nat., Lcvr.* ; B. calophy/lum , Langsd. el F.*; B. stagninum , Radd.*) — striatum, R. Br. (J3. squamulosum , Sieber, Fl. mixt. , n.° 242; Ejusd. Syn.filic., n." 125) — Malaccense (Blechnopsis , Presl, Cuming, PI. Phi/., n.° 385) — stramineum , Labill.* S- 2. SPOUOTHECUS IN MEDIO DISCO SITIS ; MESOTIIEMA. Fraxineum ( Distaxia , Presl) — remotum , Presl, o/im ( B . pubescens , llook.*; Lomaria pubes- cens , Kze.*) — hastatum , Kifss ( Tœnitis sagittifera , Bon* ; Lomaria , Kze.*) — trilobum, Presl* (llook. et Gr.*) — australe, 1.. (Sclikh.*) — punctulatum , Siv. (Selileeht.*) — rigidum , Sw. SPECIES NONDUM DESCRIPTÆ. I. Heterocarplm. Frondibus pinnalijidis , elliptico-lanceolatis , faciem Polypodii vulgaris referentibus , sed sessilibus ; nervillis pinnatis, flexuosis ; nervillâ basilari superiore extensd; vhizomate. repente; stipite brevi , squumoso; segmentis inlermediis lanceolalis, mucronalis ; infimis semi-orbicularibus ; terminnlibas angulatis, elongatis, margine undulato ; sporo- t/ieciis multiformibus , costalibus simul alque normalibus, luteralibus brevioribus asple- nioideis; superioribus linearibus, interruplis ; indusio anguslissimo , niembranaceo , tenui ; sporangiis ellipticis, brevi pedicello donatis ; sporis ovoideis reniformibusque. Habitat in Brasilia (Claussen). (Dimensions : 20-22 centim. ; envergure, 30-35 millim. ; largeur, 5 millim.) Se rapproche du B. polypodioides , Radd. II. Validum. Frondibus lanceolalis , pinnatis, subolivaceis , apice pinnalijidis, glaberrimis , stipite tenui, sulcato , lielveolo, fasciculos vasorum 1res ferente; frondulis lanceolalis , ar- cualis, patulis, aculis , sessilibus, ultimis dejlexis, conformibus , ad marginem minu- tissimè serrulalis, basi cordalis , auriculâ inferiore magna, suprà stipile/n positâ , aperturam rotundam consliluente ( cfr . diagnosim Hemicardii ); nervillis distantibus , apicè pellucido-lurgidis ; indusio tenui, colorato ; sporangiis parvis; annulo angusto, 18-20 articulalo; sporis ovoideis. Habitat in America Australi ( V . S. Herb. clar. Moug.). Filix rnajuscula, ad Bleclinum Brasiliense accedens ; glabra, frondulis arcuatis, sessi- libus, inœqualè cordalis. (Longueur de la fronde, moins le stipc qui manque, 45 centim.; envergure des pinnules, 18 centim.; les deux inférieures réfléchies, T centim.; 20-22 doubles pinnules; la terminale lancéolée, ondulée, fructifère; le slipe, quoique fort long et flexueux au sommet, n’a guère que la grosseur d’une plume de pigeon.) DES POLYPOD1 ACÉES. ?5 III. Helveolum. Frondibus glaberrimis, helveolis , pinnatis, supernè pinnatifidis , acuminatis; stipile lenui, pallidè rufescente, basi squamoso ; rhizomate repente, fib villas mullas emil- tente ; frondulis lanceolalis, arcuatis, acuminatis, ullimis dejlexis , terminali elon- gato-lineari , basi subcordiforinibus , margine scabro ; nervillis remotiusculis , lenui- bus; sporotheciis abbreviatis , in medio frondularurn sitis; indusio coloralo ; sporangiis parvulis, annulo 14-16 articulato; sporis subreniformibus . Habitat in Brasilia ( Bahia Blanchet, n.° 2243]; Caracas [Moritz , n.° 17, in Herbario nostro ]). (Longueur de la fronde, j compris le slipe qui fait moitié de la dimension totale, 55-58 centim. : envergure , 11 centim. sur environ 15 centim. de largeur; on compte environ 15-17 doubles frondules. IV. Acuminatum. Frondibus elongalis , pinnatis, glabris, lanceolalis , stipile et rachi helveolis ; frondulis mullis, angustè lanceolalis , arcuatis , inferioribus dejlexis , longé acuminatis , basi subcordalis , inferioribus sessilibus ; intermediis connatis; superioribus , statu pinna- tijido ; margine scabro; nervillis pinnatis, creberrimis ; sporotheciis necapicem, nec basim altingenlibus , anguslis ; sporangiis parvulis ; annulo angusto, 14-16 articu- lalo ; sporis minimis , subreniformibus. Habitat in Columbia (Moritz, Colonia nomine de Tovar). (Longueur totale : 65-70 centim.; le slipe est à la fronde :: 1 ; 2; envergure, 10 centim.; frondules, 6-7 millim. de large. Nous comptons de chaque côté de la fronde 34-38 pinnules.) V. Impressum. Frondibus lanceolato - linearibus , pinnatis, glabris; stipile helveolo , Icevi; frondulis sessilibus, horizontalibus , spissis, opacis , sublinearibus , basi cordatis, obtusis ; nervillis irnpressis , siccilate fragilibus ; sporotheciis a margine ad apicem exlensis , fusco -labacinis , prominentibus ; indusio crasso , coloralo, latiusculo, persistenle; sporangiis ovoideo-obliquis , auriculam referentibus; annulo angusto, 16-18 articu- lato, arliculis parvis, approximatis ; sporis minutis , ovoideis. Habitat in Columbia (Linden , n.° 286). Filix rigida, crassa, opaca , angustè lanceolata ; frondulis horizontalibus ; margine convolutis. (Longueur totale: 36-38 centim. Le stipe fait la moitié de cette dimension ; envergure, 6 centim.: largeur des frondules, 3-4 millim. Les spores sont les plus petits du genre tout entier.) VI. Extensum. Frondibus angustè lanceolalis; basi pinnatis, supernè pinnatifidis , stipile lenui, stra- mineo, sublùs sulcato, infernè paleaceo ; rhizomate repente, mullifibrilloso ; frondu- lis lanceolalis , inferioribus remotis, obtuse mucronalis , serralulo-scabris ; inferioribus genres de la. famille 7^ corclatis; inlermediis horizontalibus, supernè gibbosis ; superioribus falcatis, termi- nait lanceolalâ , conformi; sporotheciis crassis, exlensis, indusio angusto; sporangiis parvis; annulo 14-16 articulato; sporis subreniformibus , lœvibus. Habitat in Brasilia (Claussen). Filix elata; frondulis basi remotis, apice decrescenlibus ; rhizomate crasso. (Dimensions : longueur totale , 50 centim. et plus; stipe, 22-25 centim., atteignant à peine la grosseur d’une plume de pigeon; envergure vers le centre, 10 centim.; les pinnules stériles ont de 9-12 inillim. de largeur; les fertiles sont plus étroites.) b. Indusium spurium. 22. ACROPTERIS , F. Acropleris et Actiniopteris , Link, Spec. filic. , p. 79 et 80; 1841. — Asplenii et Acroslic/ii spec., Auct. var. Sporotheciis /inearibus, terminalibus el marginalibus , conf tient ibus , partent proliférant apicilarem invadentibus , indusio scarioso , tenui, pellucido ; sporangiis magnis, rotundis, nen i/laribus ; stomate 6 ne rial o ; nervis spissis, ob/it/uis ; annulo 18-24 articulato; sporis crassis, oculo nudo facile videndis , renifor- ntibus , ovulibus trigonisque. Frondibls fasciculalis , rachijormibus , rigidis , opacis, albidulis, pauci-nercalis , radiatis aut sim plie ibus , bi-tripartilis ; novellis {in A. septentrionali) flabellalis ; nervillis laminarum ferlilium parallclis , instar fo/iorum palrnarum sæp'e par- ti/is; stipitibus basi rufescentibus , ni/entibus. Diagnosis : Tab. vi, A. — Fig. 1 , A. septentrionalis , Lk. — Fig. 2, A. auslralis, F. — Fig. 3, Asplénium Monlbrisoni , F. ( Fragmenlttm .) Filices rachiformes , rigidæ , feraces ; in Europâ, Promontorio B. Spei, in Abyssinid , et in insulis Africanis crescenles. Gênas distinclissimum ; facie peculiari ad Asplénium furcalum et ajjinia tendens. Ce n’est pas seulement avec le genre Blcchnum ou Lomaria , mais encore avec le genre Asplénium que les acropleris ont des rapports. Les Frondes sont rachi- formes, et l'on sait que les A. furcalum et Serra tendent à l’être : les nervilles marginales remplissent dans toute leur étendue le rôle de réceptacle; l’indusium est continu et marginal. Le port de IV/. radia/a, est un peu différent de celui de VA. septentrionalis ; mais VA. auslralis, les unit entre eux par des tran- DES POLYPODIACÉES. 77 sitions très-ménagées. Les frondes des A. auslralis et radia/a, en s’ouvrant, se comportent exactement comme les feuilles des chamcerops , des latania et de la plupart des palmiers. ENUMERAI 10 SPECIERUM. Septenhionalis , Lk. (F.*; Asplénium , Sclikh.* : Filix saxatilis , Lobel ) — Australis , F.* ( Acii - niopleris , Lk.; Asplénium, Sw.*) — radiala ( Actiniopteris , Lk.; Acroslichum , Walil.*). b. Sporotheciis immersis. 25. STENOÇHLÆNA, J. Sm. (1842.) In Journ. bot., Hook, 1842, p. 1 49- Lomuriœ et Acroslichi spec., A lct. yar. — Olfersiœ spec., Presl. — Steganiœ spec., R. Br. et Lk. Sporotheciis pinnulcts frondium ferlilium invadentibus et in sulco angusiissimo collocalis , ut apud Vittarias ; indusiu marginali , scctrioso , tenui , fugaci ; sporangiis ovatis ; annulo in plurimis 12-1 3 arliculato ; sporis ovoideis vel reniformibus. Frondibus diplotaxicis , pinnatis ; nervillis liberis, pinnalis seu pcirallelis , creber- rimis , lenuioribus, marginem incrassnlum , argut 'e dentatum atlingenlibus ; frondulis sierilibus rigidis , lanceolatis , glciberrimis , dentalis, petiolatis ; ferti- libus anguslissimis , marginibus in juvenlule plicatis ; stipile fasciculos vaso- rum p lares minutas ferenle [in S. fraxinifolid , Presl). Filices erectœ , rigidee, glaberrimæ ,• rarô scnndenles , feracissinue. Diugnosis : Hook. et Baler, tab. cv, B ( S . scandens , J. Sm.); indusio carente. Genus facie et hcibitu Olfersiœ, Lomariopsidis et Lomariobotrydis , situ autem infero sporotheciorum vittariis affine. Dans ce genre, les frondes stériles se rapprochent tout à fait de celles des Salpichlcena ; mais les frondes fertiles s’en éloignent complètement. Les unes ont des frondules ovales, lancéolées, aiguement dentées et unies à la marge quelles fortifient en l’épaississant. Les autres sont étroites, linéaires, entières et fructifères dans toute leur étendue. Dans leur jeunesse, elles ressemblent tellement à certaines espèces de vit tarin, que si l’on voyait pour la première fois des frondules fertiles dé- tachées de leurs frondes, on pourrait les décrire comme telles. La marge forme GENRES DE LA FAMILLE ?8 un repli régulier qui atteint le mésonèvre; peu à peu celte espèce d’indusium s’écarte et se déjette pour laisser communiquer les sporanges avec l'air extérieur, mais sans jamais se réfléchir. Ce genre dont nous énumérons seulement cinq espèces, s’augmentera probablement de plusieurs autres, encore douteuses ou peu connues; nous en avons retiré le S. Meyeriana , Presl, devenu le type du genre Lontario- bo/rys, de la tribu des acroslichées. ENUMERATIO SPECIERU.M. Fraxinifolia } Presl (scandens , var. y, J. Sin. ; Cuming, Fil. P/iilipp., 11. 0 317 ) — scandens , Sm. (Rhecd.*, Burm.*, Sclikli.*, statu sterili; Ilook.*) — laurifolia , Presl [scandens , var. £ , J. Sm.) — gracilis , Kze. (Zolling, PI. Jav. , 11. °! 333 et 365) — juglandifolia , Presl (Cuming, Fil. Philipp., u.° 133, partira. ) . h. Sporangiis coslalibus; indusio fornicato. 24. SALPICHLÆNA, J. Sm. (1842.) I11 Journ. bot., Hook. , tv, p. 168. Salpichhenæ et Blechnopsidis spec., Presl, Epim. bot. , p. 115 et 122. Blechni spec., L. Kallf., Presl, J. Sm., etc. Sleganiæ spec., R. Br. Sporotheciis angustis , elongaiis , apicern frondium non at/ingenlibns ; rnesonevro approximalis , angustissimis in frondulu laid ; indusio crasso, primant gib- boso y injlexo , posleà rcsupinaio , rufescenle ; receplaculo hnean; sporangiis ovoideis ; annti/o facile soluto , 18-26 arhculalo ; sporis ovoideis , Icecibus. Frondibus hornomorphis , pinnatis vel bipinnalis ; frondulis ferlihbus cingustio- ribus (in S. volubili) ; rnarginc integerrimo ; nervillis parallelis , leniussimis , tien- sis s irais , ad marginem incrassalum , planum coa/ihs; rachi erecio aut scati- dente ; fasciculis vasorum 8-10 : duobus basilanbus Uncanbiis , 6-8 superiori- bus , orbiculaùm disposilis. Filices magnæ , ereclœ aut scandenles , pinnalce , elegantes. Diagnosis : IIook. et B., /. cit., tab. xciii (bond). (S. volubilis, J. Sm.) Genus proprium , ad Blechnum lendens. Le faciès de ces plantes est parfaitement distinct. Dans toutes les espèces les pinnules sont alternes, lancéolées ou lancéolées-linéaires, entières, à nervilles ex- trêmement nombreuses, très-déliées, rapprochées, colorées et comme pellucides, étant vues entre l’œil et la lumière; elles se rendent vers la marge qui est épaisse DES POLYPODIACÉES. 79 et forme une petite bande étroiie et continue. Les sporothèces, parallèles, étroits, n’atteignent pas le sommet de la pinnule fructifère; ils sont formés d’un très-large indusiuin coloré, attaché très-près d’un mesonèvre étroit qui fait saillie. Les spo- ranges s’attachent à l’aisselle de cet indusium, lequel étant enlevé, laisse voir une nervure qui court le long du trajet de la lame, sur laquelle ce tégument était fixé; c'est là le réceptacle. Dans le S. volubilis , les sporothèces sont bombés et ont une apparence cylindroide; l’indusium se roule sur le mesonèvre sans y adhérer; il s’ouvre à la maturité de dedans en dehors, et s’étale à plat sous l’aspect d’une membrane scarieuse, colorée; dans les autres espèces il est moins apparent. Le S. Finlaysoniana a cette même organisation, mais les sporothèces et leur indusium sont excessivement étroits; on croirait voir une fronde de vil l aria, posée sur une lame large de lomariopsis ou de toute autre fougère à frondules dilatées. Le mésonèvre est en saillie; il est comme creusé à sa base, sur laquelle s’attachent les sporanges. ENUMERATIO SPECIERUM. Scandens , Prcsl {volubilis, J. Sm. in Hook., loc. cit. [ pariiculœ .*] ; Blechnum, Bon*) — volu- bilis, Presl , non J. Sm. {Blechnum , Kze.*) — Finlaysoniana {Blechnum , Hook. et Gr.* ) — Orien- tais {Blechnum, Schkh.*) — Cumingiana {Blechnum orientale , J. Sm. , var. Cuming, Filic. Philipp. , n.0' 166, 257 et 259) — Patersonii ( Lomaria , Spr. , Kze.*; Stegania, R. Br.). “ Xervillis anastoinosantibns. d. Areolis costalibus. 25. SADLERIA , Raulf. (1824.) Enum. Filicum, p. 162. Blechnum {Sadlevia) , Gaudich. , Yoy. de la Bonite, tab. lxxviii et cxxxiv. Sporoth ecus coslaltbus , marginem non aliingenlibus ; indus io crasso , persistentc , ad receplaculurn cristœformi adhærenle ; sporangiis ovoideis; annula 16-17 articulalo , stomio anguslo , 10-12 nervato ; sporis ovoideis, crassis. Frondibcs crassis, opacis , rigidis, pinnato-pinnatijidis ; frondibus altérais, ap- proximatif , linearibus , longis , acuminatis , sessi/ibus ; segment is 4° ultra, subarcuatis , obtusis ; stipitibus profundè canaliculatis ; fasciculis vaso- rum i5- 17, inæqualibus ; caudice subarborescenle ; nervi/lis juxlà mesonevron areolas arcuatas primum formantibus ; postea liberis et ad marginem mcrassa- tum coalescentibus. 8o GENRES DE LA FAMILLE Filices magrue, arborescentes. Diugnosis nostr. : Tab. vu, A. — Fig. 1, S. cyathoides , Kallf. Ce genre renferme des fougères que nous croyons toutes arborescentes. Les nervilles sont anastomosées près de la côte médiane ou mésonèvre. Toutefois, M. Gaudichaud , dans les détails qui accompagnent les sadleria , n’a point repré- senté ces aréoles dans le S. squarrosa , dont il a donné cependant une excellente figure. M. Presl ne parle pas non plus d’aréoles costales, quand il donne ( Epirn . bot . , p. 1 20) les caractères de son Sadleria ; mais il y a omission évidente, car elles existent pour les S. Kaulfussiana et Souleytiana. Ces fougères sont fort belles, très-développées, à pinnules linéaires, dont les segments sont profonds, roides, obtus, étroits, opaques et épais. Elles sont rares dans les collections. ENUMERATIO SPECIERUM. S. cyatbeoides, Klfss. (S. Kaulfussiana , Garni.*; B. Fontanesianum , Ejusil.* ) — squarrosa , Ejusd.* — Souleyliana , Ejusd.* B. Areolis univeisalibus. (Pseudo-lomarieæ.) a. Frondibus sterilibus et ferlilibus diversis. 26. DENDROGLOSSA, F. Dendroglossa et Gymnopteris , Presl, Epimcl. bolanic. , p. 149 (1849). Leplochili spec., F., Hist. des acrostich., p. 87. Gymnopteridis spec., .1. Sa. in Hook. , Journ. bol., 111, 403. Acroslicbi spec., L. Amœnit. acad., 1, 148; Ejusd. Sp. Pi., 1523; Retz, Observ. vi, 39. Frondibus simplicibus pinnalifidisque ; sterilibus dissimilaribus , lanceolatis , in~ legris , sinnatis , pinnatifidis , laciniis lanceolatis , infimis biparlitis ; nervillis anastomosanlibus , appcndiculalis ; ferlilibus linearibus , simplicibus oui pinrui- tis, segment is angustissimis , nervillis crassis , areo/as longas he.vagonoideas formantibus ; rliizomate crasso. Sporotheciis nervi/laribus , confluent ibus , acervos acrostichearum simulantibus , ramo super iori areolarum insertis ; indusio spurio , angusto , marginal/ ; spo- rangiis uniserialis , ovoideis ; annula 12-14 cirliculato; sporis papillatis. Filices le ne r a , aspectu vario ; lndicœ nul Philippinenses ; frondes stériles ampUe; fer- tiles angustissinuv. Diugnosis noslra : Tab. vu, B. — Fig. 1, D. subr/itincpiejida , F. — Fig. 2, D. rpter- cifolia, F. — Fig. 3, D. taccccfolia , F. ( Gymnopteridis spec., Presl.) DES POLVPODIACÉES. 8l Le mode d’aüache des sporanges ayant été déterminé par M. Presl dans un cer- tain nombre de leplochi/us, nous les avons fait sortir des acrostichées pour leur donner une place parmi les lomariéps, en convenant toutefois qu’elles ne l’oc- cupent peut-être pas d’une manière définitive. Aucun groupe ne peut, sans incon- vénient, recevoir ce genre. Il s’éloigne considérablement par le port des selliguea et des anlrophyum , ainsi que des bémionilidées ; il a, par ses frondes fertiles, de l’analogie avec le Stenochloena et par ses frondes stériles avec le Gymnopteris. C’est un genre de transition assez convenablement placé entre les lomariées et les vittariées. ENUMERATIO SPECIERUM. JSormalis , Presl ( Leptochilus minor , F.*). — lanceolata , Presl ( Acrostichum , L. ; Leptochilus Linneanus , F.*) — latifolia ( Gymnopteris , Presl ; Leptochilus hilocarpus , F.*) — subquinquefida [Leptochilus , F.*) — taccœfolia [Leptochilus , F.*) — quercifo/ia [Gymnopteris , Presl; Ophioglossum . Houtt.* ; Osmunda , Jacq.* ; Acrostichum, Schkh.*). b. Frondibus confôrmibus ; apice fertilium plus minùsve contracto. 27. HYMENOLEPIS, Kaulf. (182/..) Enum. filic. , p. 1 4 6. Hymenolepis , Presl, Epim. bot., p. 158, et Macroplethus , l. cil., p. 141. Gymnopteridis spec., Ejusd., Tentam. pterid. , p. 244. Lomariœ , Onoclece , Schizœœ et Âcroslichi spec. A uct. var. Sporotheciis linearibus , conflue ntibus , mesonevron tegenlibus ; in juvénilité fré- quenter margine larn inarum révolu to , abscondilis ; receptciculo lineari, meso- nevro contiguo ; sporangiis rolundis , maximis , fcisciculcitis , pedicello ramoso , tiim midis, lùm episporio spurio donatis, inter squcimas (scilicet sporcmgiaslra tninsmutalione annuli et sacculi prov enienticî) immixlis ; stomate sex nervato , nervis ob/itjuis, inœqualibus ; annu/o laiissimo , 12-1 3 arlicu/alo, rarb , saccu/is et sporangiis abortivis, ad apicern pcdicellorum soli/ario; sporis reniformibus. Frondibus simplicibus, spissis, opacis, lineari-lanceolatis, apice Jructifero contracto , angustissimo , recto aut curvalo; basi abrupte strangu/alo ; nervillis anastomo- sanlibus, areolis irregularibus , creberrimis , appendicitla/is ; rhizomate repente. Filices Africanœ et Asialicce , erectœ, integerrimœ , coriacece ; mesonevro robuslo. Diagnosis : Klfss. , l. cit. ( pessima ). T ah. nosl. VI , B ,fig. \,H. mucronata , F. — Fig. 2, H. ophioglossoides , Klfss., et fig. 2', Statu indusialo : Jîg. V et l", Sporangicc in squamas transmutatœ ; fig. 2", Sporangia ad annulum reduclct. Ce genre est parfaitement distinct. Les lames se modifient à la manière des photinopleris et des nevrop/alyceros en devenant fructifères; elles se rétrécissent 82 GENRES I)E LA. FAMILLE considérablement vers le sommet et passent à la forme linéaire. Kaulfuss attri- buait à cette plante un double indusium, et il est bien établi quelle n'en a qu’un seul; encore étant produit par l’amincissement de la marge, prend-il place parmi les faux indusium, semblables à ceux qu’on observe dans un grand nombre d'acrostichées. Les sporanges sont attachées sur un réceptacle qui touche le méso- nèvre; il est de couleur noirâtre et très-peu proéminent. Dans X H. p/atyrhynchus , la lame devient elliptique ainsi que le réceptacle. Celte particularité a paru suffi- sante à M. Presl pour former le genre Macroplethus (/. cil.) ; mais cette modifica- tion, qui n'est qu’une sorte de dilatation, ne nous a pas semblé avoir l’importance que lui accorde cet auteur; tous les autres caractères, notamment ceux fournis par la nervation, la consistance, le mode d’attache et la forme des sporanges, etc., étant exactement semblables. INous avons représenté dans notre diagnose les modifications que subit la spo- range; elles sont la constatation éclatante de notre opinion à l’égard des sporan- giastres, que nous regardons comme des sporanges arrêtées dans leur développe- ment; la fig. 2" la représente réduite à l’anneau; la fig. 1' transformée en une écaille qui permet de reconnaître l’anneau et le stoma; enfin la fig. iM difforme et simulant un sac irrégulièrement lobé. ENUMERATIO SPECIERUM. Ophioglossoides , Klfss.* (F.*; Gymnopleris spicata , Presl , fragm.*) — mucronata , F.* frngm. [Ophioglossoides , Blum, Kze.* non Klfss.) — revolula , Blum. (Kze.*) — platyrhynchos , Kze. (3/a- croflethus, Presl). — validinervis , Kze. Considérations générales sur le groupe des Lomariées. M. Presl vient tout récemment ( Epimeliœ bo/anicæ, 1848) de créer dans ce groupe un assez grand nombre de genres, sur la valeur desquels nous ne sommes pas parfaitement édifié. Ils sont au nombre de six, savoir: 1. Parablechnum (/. cil., p. 109), B/echnum à frondes monotaxiques, intermé- diaire entre ce même genre et le Mesothema. Il existe un indusium propre, qui, au lieu de s’attacher à la marge, s’en éloigne un peu. Du reste, les espèces, fai- sant partie de ce genre, ont le faciès des lomaria, avec lesquels nous croyons devoir les laisser; nous basant sur cette considération que dans tous les lomaria les indusium ayant une origine qui leur est propre, laissent toujours entre eux et la marge un espace restreint, il est vrai, mais plus ou moins appréciable. Type : Rlechnum procerum , Labill.* 2. Dislaxia (ouv. cit., p. 110), distinct du genre Mesothema par des frondes monomorphes et du B/echnum par des sporothèces, situés au milieu de la lame DES POLYPOD1ACÉES. 85 ou, pour parler plus exactement, entre la marge et le mésonèvre. Type: Blechnum fraxineum , Willd. 3. Mesothema (ouv. cit. , p. 1 1 i), à sporothèces placés comme ceux du Distaxia , mais avec des frondes dimorphes. Nous accordons une assez grande valeur à ce caractère, cependant il ne nous semble pas évident dans les espèces de blechnum, ramenées par l’auteur au Mesolhema. Les frondes fertiles sont un peu rétrécies, mais elles conservent la même forme et souvent même sans altération. 4- Spiccinlà (ouv. cit., p. 1 1 4-) » fondé sur le Lonmria Spicanl d’Europe et in- termédiaire entre les blechnum et les lonmria , quoique bien plus voisin de celui-ci, car le caractère dimorphique est ici assez prononcé pour lui accorder de l’impor- tance. Les sporothèces ne confinent pas rigoureusement avec la marge, la partie libre est plus considérable que dans les lonmria et moins que dans le Mesolhema. 5. Blechnopsis (ouv. cit., p. 11 5), véritables blechnum de port et d’organisa- tion. Ils en diffèrent toutefois, d’après M. Presl, par des nervilles qui atteignent la marge et forment des arcs en s’unissant à leurs correspondantes. Voici ce que nous avons vu: les nervilles se rendent vers la marge, mais elles en sortent toutes sous forme de dents, de manière à donner à la pinnule une apparence serretée. Elles sont donc absolument libres et leur indépendance résulte de ces denticulalions mêmes. Si l’on voulait regarder ce caractère comme générique, il y aurait lieu de former une foule de genres nouveaux, de port et d’organisation semblables. 6. Orthogramme (ouv. cit., p. 121), nous ne connaissons ce genre que par la planche 207 , des Icônes filicum de 1\IM. Hooker et Greville. Il paraît que les nervilles/ se comportent comme dans le Blechnopsis. Ce caractère n’est pas appa- rent dans la figure que nous venons de citer. Le faciès du type permet facilement de reconnaître un Lomaria. Le dimorphisme est évident. Ce genre est au Lonmria ce que le Blechnopsis est au Blechnum. Toutefois, en refusant de reconnaître ces genres, nous avons mis à profit quelques- uns des caractères sur lesquels ils ont été fondés, pour en faire des sous-genres. Quoique nous ayons admis dans ce groupe huit genres, il en est quelques- uns qui peuvent être regardés comme légèrement dissidents : 1 ' Acropleris , par ses frondes rachiformes, à peu près dépourvues de chromule et qui semble se rap- procher de certains asplénium , à frondes roides et étroites; le Dendroglossa qui mériterait peut-être à lui seul de former un groupe distinct, intermédiaire entre les lomariées et les vittariées; enfin l’ Hymenolepis , qui se rapproche du Necro- dium par la consistance et la nervation de la fronde, et du Pleurogramme par la situation des sporanges, attachées au mésonèvre. VITTA1UEAE; Nervillis 84 GENRES DE LA FAMILLE II. Gymnosoria : A JTTARIEÆ. 5.e Mémoire sur les fougères: Histoire des vittariées, etc. Vittariaceæ, Presl, Tentam. pterid. , p. 165. Tœnitidearum généra plia., Ejusd., /. cil. , p. 222. Schizolomece , parlim , Gaudich. Anguslœ , glaberrimœ , ad arbores suspense? , Jle.ribiles , rarà repentes , radicellis rhi- zomalis tomentosis. ad marginem ronniventibus. A redis exappendiculatis. ,anaslomosantibus./ Areolis appendirulatis. 28- Vitlaria , J. Sm. Sporotheciis biformibus;] marginalibus et centra- 29. ? Diblemma , J. Sm. I Frondibus simpli- libus. 1 cibus. Sporotheciis uniformi- ] bus; marginalibus. ] 30. Pteropsis , Presl. \ Frondibus divisis ; segmentis digitatis 31. Cuspidaria , F. 1 Frondibus pinnatifidis , h<*teromorphis 32. Schizolepton , F. monotaxicis 33. Tænitis, Sw. V Frondibus pinnatis diplotaxicis 34. Lomogramme, J. Sm. ( Frondibus pinnatis. 35. Jenkinsia , Hook. et B. monotaxicis 36. Nevrodium , F. ( Frondib.simplicibus diplotaxicis 37. Drymoglossum, Presl. DES POLYPODtACÉES. 85 * Xcrvillis liberis. “ Xopvillis conniventibus. 28. VITTARIA, Smith. (1791.) Mém. académ. de Turin, V, p. 4.1 3, t. ix, fig. 5. Fée, 3.e Mém. : Hist. des vittariées, etc. Vittaria et Tecniopsis , J. Sm. , Journ. bot., Hook. , t. îv , p. 67. Vittaria et Tœniopleris , Hook., Gen. fîlic. , t. lxvii, B. et t. lvi, B. Plericlis spec., L. et Auct. plurim. Sporotheciis angustis, plus miniisve immersis , conlinuis, midis , vel rarissime indus io spurio vestitis ; extra, juxlii aut inlrà marginem hospii antibus ; spo- rangiis longe pedicellatis , rolundalis ; annulo 14-20 articulalo ; sporis renijor- mibus, trigonis vero in paucissimis spécif iais ; sporangiastris succineis, cyat/ii- formibus , villatis, masloideis , pedicello ramoso alboque donatis. Frondibus monotaxicis , linearibus, elongatis , jlexibilibus , integerrimis ; nervillis pinnaiis , ad marginem anaslomosalis ; rliizomale repente, squamis cancelUilis et radicellis fomenta julvo densoque vestitis. Filices ad arbores usnearum instar pendenles ; ferè omîtes Indicée , Africance , America tropicalis; in Philippinis insulis , in Australid paucœ ; facie similes pteridibus sed mullô angusliores ; species numerosœ ; costales seu ecostatce ; arctè inter se imita. Diagnosis : Hook. et Bauer, Gen. filic., t. lxviii, B (F. rigicla, Klfss. [ optima ], /. c/7.), et t. lxvi , B ( Taniopteris Forbesii, Hook.). tcon. nostr. Vlll, B: Fig. 2, F. bisulcala, Kze. ( fragmenlum ). Ces fougères, d'une détermination ardue et difficile, ont un port tout à fait spé- cial; elles sont linéaires, rubanées, ensiformes, entières, et peuvent atteindre jusqu’à trois mètres de longueur sur une largeur qui souvent n’excède pas un millimètre. Les sporotlièces occupent la partie supérieure de la cuticule, et ils sont marginaux ou extra-marginaux, ou bien se logent dans l’épaisseur même de la lame, ce qui les fait dire endophylles (voy. 3.e Mém. : Hist. des vittariées et des pleurogrammées). Cette particularité, parfaitement reconnue par M. J. Smith, lui a fait créer Je genre Tœniopsis, aux dépens du genre Kiltaria. Il existe une grande confusion dans la distinction des espèces, et les figures qui en ont été données ne peuvent toujours exprimer leurs caractères différentiels. Nous avons fait remarquer que dans le genre Slenochlœna , les frondes fertiles étaient absolument organisées comme des vittaria. 86 GENRES DE LA FAMILLE ENUMERATIO SPECIERUM. E Sporoiheciis supra cuticularibus : Tœniopsis, J. Sm. = Amboinensis , F.* ( ensiformis , Willd., Ilerb., n.° 20,030?) — loricea, F.* (Zollinger, n.° 1001) — Forbesii [Tœniopteris , Hook. el B., Fragmenta* — Zeylanica , F.* (Walker, PI. Zeyl. , n.° 210) — Gardneriana , F.* (Gardn. , Brasil., n.° 147) — Ruiziana, F.* — flexuosa , F. (Wallich , n.° 144, Ilerb. Berol.) — stipilata, Kzc.* — tenera, F.* (Guenzius , PI. A fric.) — surmenlosa , Ruiz [graminifolia , Klfss.) — lineata , Sw. (Sclikh.*, Plum.*) et var. graminifolia , F.* ( tœniopsis , J. Sm.) — angustifolia , Blum. (F.*. Cuming, Philipp., n.° 381) — isoetifolia , Boit (F.*) — Guineensis, Desv. — revoluta, Willd. P/eris villarioides , Aub. Dupetit-Thouars* — fiïifolia , F.* (7 'œni/is linearis , Mcrt. et Gai., p. 144, n.° 6337) — scabrida , Kllz. — minor, F. [angustifolia , J. Sm. ; Cuming, P/iilipp. n.° 381 [ part'im]). IL Sporotheciis fndopiivllis : Euvittarieœ = Zosterœfolia , Bory (F.*) — bisulcata , Kze. (F.*, Fragm.: Zolling. , PL Jav., n.° 867) — falcata , Kzc. , Ilerb. [Java) — Ox’ariensis , F.* — rigida , Klfss. [plantaginea , Hook. et Grcv.*) et var. fi, elongata, Sw. (F.*) — plantaginea , Willd. [non llook. et Gr. ; F.*) — anodontolepis , F.). Dubiæ. Acrostichoides , II. et Gr.* — caudiformis , *Bl. , Enum. PI. Jav., p. 200. — filiformis , Cav. — pusilla , Blum., loc. cil., p. 199. — parvula, Bory , dans le \oy . de Bélang., p. 35. 29. ? D1BLEMMA, J. Sm. (1842.) Hook. Journ. of botan. , iv, p. 39g. Sporotheciis angustissimis , superftcialibus , ad / niera externa areolarum nascen- libus-, prœtereà , cl fcre semper, gèrent ibus acervulos sporangiarum snbrolundos vel e/ongalos, super laminas injeriores sparsos , ul in po/ypadieis ; sporangiis rolundis ; anntilo \ /y arliculato ; sporis reniformibus. Fro.ndibus linearibus, elongalis ; raro el forluiter apice dicisis ; nervillis teni/is- ’simis ; areolis appendiculatis , subhamalis ; rhizomaie repente , fibrillis lornen- fosis , sqtiamis cancellalis. Filix tenera, membvanacea , glaberrirna , P/iilippinensis ; habitu Drynariœ. Diagnosis : Hook. et Bauer, Gen. Filic., t. cix, B. ( D . samarensis , J. Sm.) Fxsiccata : A , forma Leptocarpidea : Diblemma Samarensis , J. Sm.; Cuming, Fil. Plii- lippinæ n.° 332. — B , forma Polypodina : Drynaria tenuilora, J. Sm. , Enum. filic.; Cuming, Fil. Philippinarum , n.° 287? Aious regardons ce genre comme très-ambigu , la plante sur laquelle il est fondé, étant très -paradoxale. Le nom imposé par M. J. Smith, exprime que la fructification est soumise à deux arrangements différents : occupant la marge en même temps que la lame; ici, étendue, étroite, linéaire, flexueuse, superficielle; là, irrégulièrement arrondie en groupes analogues à ceux des polypodes. Il faudrait la voir vivante et en spécimens nombreux pour décider la place définitive où il con- vient de la mettre; mais quelle que soit celle qu’on lui donne, elle constituera DES POLÏPODIACÉES. 87 toujours une anomalie fort singulière. La bizarrerie de son organisation a peut-être trompé M. J. Smith, si exercé à démêler les formes des fougères, quand il a placé dans les dry noria le spécimen n.° 287 de M. Cuming, qui semble être la même plante que le n.° 532, devenu son Diblemma. C’est tout à la fois, en effet, une leptocarpée et une polypodiée. (Voy. Microsorium.) *** Xervillis anastomosantibns. | Areolis excippendiculatis. A. Frondibus simplicibus. 50. PTEROPSIS, Presl. (1836.) Tenlam. pterid. , p. 2 2 5. Pleropsidis spec., Desv. — Pteridis spec., L. — Tcenitidis spec. , Willd. — Antro- pliyi spec., Blcm. Sporotheciis linearibus , conlinuis, seu jorluïtb interruplis ; receptaculo immer sa, lineari , plnniusculo , submarginal i ; annu/o 12-14 arliculalo ; sporis magnis , lœvibus rcniformibusque ; sporangiasiris villalis . apice spalulalis , succineo colore. Frondibus simplicibus , integcrrimis , lanceolalo- linearibus, acutis, in peiiolum desinenlibus ; areolis hexagonal ibus , cxappendiculalis , mesonevro parallelis, ad marginern clausis ; rhizomate repente, radicellis tomenio Ju/vo dense vesiilis. Filices simplices, rigklcc, lanceolatœ , acuminatœ , arboricolœ ; Anlillanœ vel Indicée. Diagnosis : Hook. et Bauer, Gcn. fi lie- , t. lxxvii, B ( P . angustifolia , Desv.). Presl, /. cil., t. x, fîg. 3 (nervatio). Dans ce genre, les sporothèces sont marginaux; cependant le sillon qui les reçoit, laisse entre lui et la marge un intervalle régulier d’environ o,5 millim. Il diffère du genre Tænitis par la direction perpendiculaire au mésonèvre des mailles qui forment le réseau; par la situation des sporanges attachées, près de la marge, dans un sillon très-prononcé. Le nombre des articulations de l’anneau, la forme des spores et celle des sporangiastres l’en éloignent encore; ajoutons que le Pteropsis a une fronde simple, tandis quelle est pinnée dans le Tænitis. ENUMERATIO SPECIERUM. Angustifolia , Desv. (Vit! aria costata , Kzc.*) — Blumei , F. ( Antrophyum marginale , Bl.*) 88 GENRES DE LA FAMILLE B. Froudibus divisis. 51. CUSPIDÀRIÀ , F. 3.e Mém. : Hist. des viltariées, eic. Pteridis spec., A uct. var. — Pteropsidis spec., Dnsv., Presl. — Tœnitidis spec., Willd. , Spreng. , etc. Sporotheciis angustis , superficialibus , marginalibus , ad apicem segmeniorum frondiurn contractorurn nascentibus ; sporangiis maximis , annulo vald'e crenu- lalo, i 2 - 1 4 articulaio ; stomate trinervalo; sporis magnis , lœvibus , ovoideis, subrenijormibus , iuberculosis ; sporangiastris nullis. Frondibüs digitalisa segmeniis ferlilibus angustioribus, elongatis, nervillis reti- culalis, exappendiculalis , rariiis liberis , operosè perspicuis ; areolis obovatis ; squamis lanceolalis , supra laminas sparsis; rhizomaie repente , crasso , fibri/lis lomentosis onuslo. Filices Americanœ , ereclœ , bijidœ, trifidœ , dicholomce , subpinnatifidœ ; habitu proprio. Diagnosis : Tab. FUI, A : Fig. 1 , C ■ subpi nnatijida , F. — Fig. 2, C. furcata , F. — Fig. 3, C. tricuspis, F.* (ex Plumierio ; fragmentum). Ce genre est très-naturel. La division des frondes, qui tendent à la dichotomie et s’allongent en segments linéaires pointus, les organes accessoires, radicelles tomenteuses, écailles ovoïdes, dont le sommet est tourné du même côté, etc. : tout concourt à réunir étroitement les espèces. Pourtant l’une d’elles, le C. pinnatifida , a des nervilles anastomosées et de même disposition que celles des vit/aria ; néan- moins nous n’avons pas voulu l’en détacher, tant les autres caractères offrent de similitude. La nervation est pour nous un moyen de classification, mais il n’est pas le seul et demande à être confirmé par d’autres caractères. Par la squama- tion des frondes les cuspidaria se rapprochent des drynaria , sous-genre Pleopc/lis. Les squames sont éparses, lancéolées et attachées au-dessous de leur base, qui est libre ( squamœ basi solutœ). ENUMERATIO SPECIERUM. C. furcata , F.*; ( Tœnitis , Willil. non Hook.; Plum.*, Petiv.*) — subpinnatifida , F. (Tœnitis , Hook. et Gr.*, non Willd.) — tricuspis, F.* (Pt cris , Linn. Pteropsis tricuspidata , Presl, Plum.*, Petiv.*) DES POLYPODIACÉES. 89 C. Frondibus heleromorphis. 52. SCHIZOLEPTON, F. 3.e Mém. : Hist. des vitlariées , etc. Schizolomalis et Lindsœœ spec., Gapdich. , Voy. de l’Uran. , Botan., p. 378. Sporotheciis linearibus, endophyllis , laminam undique cingenlibus , cuticulâ super iori intiis allevatâ , consistent iam et aspect uw servant i ; sporangiis magnis: anna/o 18 articulato , stomate sub 4 nervato , basi sporangiarum occupant i , nervis obliquis ; spons trigonis subelliplicisque , «r/ centrant depressis; sporan- giastris vittatis , apice claviformibus , plcmiusculis , succineo colore. Frondibus crassis , polyrnorphis , simplicibus , cordatis pinnatifidisque ; ferlilibus vero lobaiis et angustioribus ; nervillis anastomosatis flabellatis , exappen- diculatis ; squamis cancellalis , radicel/is tomentosis. Filix Moluccana , erecla, crassa , polymorpha , glabra , arboricota. Diagnosis: Tab. noslr. FUI, V>,fig. 1, 5. corclatum, ¥.;fîg. 2, Vitlaria bisulcala, Kze. ( fragmentant ad comparandum). Genus schizolomati affine, sed frondibus fertilibus et sterilibus diplotcixicis diversion; sporangiaslris , squamis , radicellis et rhizomate vittariearum. Ce genre monotype se rapproche par la nervation du Schizolorna ; toutefois le port diffère essentiellement, ainsi que la disposition des frondes; l’absence de tout indusium, la présence de sporangiastres, d écaillés cancellaires et de radicelles tomen- leuses, qui existent universellement dans les viltariées, le distinguent également. Ajoutons que dans le Schizoleplon les nervilles qui atteignent la marge, Délaissent libres aucune d’entre elles; toutes forment des aréoles, tandis que dans le Schizo- loma elles se terminent avant de parvenir à la marge, en laissant des appendices libres. Cette organisation explique comment il se fait que dans le premier de ces genres les sporothèces soient endopbylles, condition extrême de la station mar- ginale, et comment il arrive que dans l’autre l'indusium, attaché à l’extrémité de nervilles non terminales, puisse donner heu à la station endomarginale. SPECIES. Typus diagnosis. {Schizolorna , Gautlich.*) 0° GENRES DE LA FAMILLE D. Frondibus pinnatis. 55. TÆNITIS , Sw. (1800.) Syn. filic. , p. 24. Terni tidis spec., Auct. var. — Pleridis spec., Willd. Sporoth ECUS linearibus , longissimis , rcirb apicem pinnarum attingentibus ; lune in media disco , tune prop'e marginem sitis , non tamen marginalibus , in suleo longitudinali collocatis; receptaculo nervilliformi ; sporangiis rolundis, amplis ; annu/o 16-18 arliculalo ; sporis frigo nis ; sporangiaslris magnis , apice lorulosis t annula transmulato provenientibus. Frondibus pinnatis , pinnis lanceolatis ; nervillis anastomosatis ; areolis exappen- diculalis ; squamis , radicellis, rhizomate , ut in generibus antecedentibus. Filices erectœ , rigidee , glaberrimce , Indicœ ; habitu pteridium. Diagnosis : Schott, Gen. filic., fasc. îv, 5 ( optima ). — Hook. et Bauer, Gen. filic., lxxvii, B. (F. blechnoides , Sw.) Ce genre monotype est parfaitement distinct; il offre ce caractère remarquable de constituer ses sporothèces tantôt au centre de la frondule, tantôt plus près de la marge, tantôt plus près du mésonèvre, sans cependant les montrer jamais ni costaux, ni marginaux. La forme des sporangiastres , qui proviennent évidemment d'une métamorphose de l’anneau, est singulière et sans analogues dans ce groupe. Le Tœnilis est aux viltariées ce que les blechnum du sous-groupe Mesothema sont aux lomariées; mais il justifie pleinement l'impossibilité, où nous nous sommes trouvé, d’adopter le genre Mesothema comme distinct du Blechnum. L’instabilité de situation des sporothèces, suivant que les frondules sont plus larges ou plus étroites, met en évidence la faiblesse du caractère admis comme base de genre par M. Presl, pour le Mesothema. SPEC1ES. Blechnoides, Willd.* (Schkh.*, Spreng.*). DES POL/YPODI ACÉES. 9l E. Frondibus sterilibus et fertilibus diversis. 34. LOMAGRAMMA, J. Sm. (1841.) Hook. , Journ. bot., III, p. i52. Spohotheciis linearibus, apice Jrondium conniventibus ; receplaculo nullo ; spo- rangiis rolundls , subsessilibus ( ex icône Baueri); squamis peltatis (ut in pleo- pellide ) immixtis ; annula lato , fer'e unie er sali ; sporis ovoideis. Frondibus pinnatis • pinnis lineari-lanceo/atis, articulai is , fertilibus cont radis , apice longe decrescentibus ; areolis exappendicu/atis. Filix Philippinensis , pinnata, erecta; nervalione Heleronevri generis , e tribu Acvosli- chearum. Diagnosis : Hook. et Bauer. Gen. filic. , t. xcvm. (L. pie ro ides , .1. Sm. , l. cit .) Ce genre monotype ne nous est connu que par la diagnose donnée par MM. Hooker et Bauer. Les écailles peltées, qui se trouvent dans les sporothèces, sont pédicellées; elles proviennent évidemment d’une transmutation des sporanges. Le pédicelle s'allonge et le sacculus ainsi que l’anneau avortent, ne laissant d autre trace de leur existence qu’un disque irrégulièrement arrondi à nervilles rayonnantes. Il ne paraît pas y avoir de réceptacle. SPECIES. / Typus diagnosis . 9 2 GENRES DE LA FAMILLE |f Areolis appendiculatis. A. Frondibus pinnatis. 56. JEjNRIJNSIA, Hook. et Bauer. (1842.) Gen. filic. , tab. LXXV, B. iVolhochlcena undulala, Wall., Cat. n.° 140. Sporotheciis linearibus, rnargina/ibus, inœqualibus , apicem aliingenlibus , c rassis ; sporangiis rotundis ; annula 14 arliculalo ; sporis globulosis , rnuricatis. Frondibus pinnatis, dissimilarïbus ( hetcrolaxicis ); pinnis lanceolalis , undulato- dentatis, menibranuld coriaced laie marginatis. Differt ab omnibus Jilicibus cognitis , frondibus slerilibus et fertilibus diversis. Filix erecta , rigida, Indica. Diagnosis : Hook. et Bauer, /. cit. (./. undulala .) Nous ne connaissons ce genre que par l’analyse citée plus haut; le type est fort rare dans les herbiers. Si la planche est fidèle, ce que nous ne pouvons mettre en doute, ce genre est parfaitement distinct et surtout remarquable par une ner- vation, qui diffère pour la fronde fertile et la fronde stérile. Cependant, un détail grossi de la frondule prolifère donne des nervilles pareilles à celles de la frondule stérile, c’est-à-dire, anastomosées. Est-ce une erreur? SPECIES. Genus monotjpum : vide diagnosim generis. DES POLYPODIACÉES. 95 B. Frondibus simplicibus. a. Frondibus monotaxicis. 36. NEVRODIUM , F. (1842, sub heteropteride.) Heteropteris , F., Congr. scient, de Fr. de 1842, t. i, p. 178. Paltanium , Presl, Epim. bot., p. 156. Pteropsidis spec., Desv. — Pteridis spec. , Lin.n. — Tœniditis spec., Halle. Sporothecxis linearibus , laiis, superficialibus , ex apice Jrondium emergenlibus ; receptaculo crasso, lineari; sporangiis maximis; annulo 14 articulato ; stomate irinervato , nervis brevibus ; sporis ovalibus , tuberculatis ; sporangiaslris nullis. Frondibus simplicibus , lanceolalis, apice Jerlili contracto : nervillis in areohs hexagonis appendiculatis, inter sese anaslomosantibus ; rhizomate surculiformi, fbrillis tomentosis, dense intricatis involuto. Filix Ântillana, erecla, coriacea , opaca, rigida, arboricola; frondibus fasciculalis. Diagnosis : Tab. VIII, C. (/V. lanceolcilum , F., I. cil.) Nervatione et habitu Hymenolepidis. Ce genre, dont nous avons annoncé la formation à la dixième session du Con- grès scientifique de France en 18^2, sous le nom de Heteropteris , destiné à ex- primer la dissimililude de la fronde , qui est presque linéaire au sommet et lancéolée dans le reste de son trajet, a été constitué par M. Presl ( Epimel. bol., loc. cit .) en 1849, sous nom de Pallonium. Nous avons cru devoir changer le nom primitif qui exprime une circonstance vraie, mais qui n’est peut-être pas aussi marquée que 1 indique l’étymologie. C’est un Pteropsis avec des aréoles ap- pendiculées. Cependant les sporothèces , au lieu de régner dans toute l’étendue de la marge, n’occupent que le sommet de la fronde, rétrécie au point prolifère, comme dans les hymenolepis , quoique d’une manière moins prononcée. On retrouve bien dans cette plante le port général des viltariées, mais les sporanges ne se métamorphosent point en sporangiastres. SPECIES. N. lanceolatum ( Pteropsis , Desv., Plum.*, Petiv.*). 94 % GENRES DE LA FAMILLE b. Frondibus diplotaxicis ( fertilibus et sterilibus di ver si s). 57. DRYMOGLOSSÜM, Presl. (1844.) Tent. pterid. , p. 227, tab. X, fig. 5 et 6. Drymoglossum et Lemmapliyllum , Ejusd. Epim. bot., p. 157. Pteridis spec. , Aucr. vau. — Acroslichi spec., Lins. — Xolhochlœna’ spec. ,,Kallf. — Pteropsidis spec., Dtsv. SpoROTH eciis line (tribus , immer sis , in sulco lato habilantibus ; receplaculo c ras sa , lineari , a margine plits minùsve remoto; sporangiis amplis ; annula crasso , i 4 - 1 8 articulait 1, pilis slel/atis (ut in niphobo/is') immixtis ; sporis oc al ib us, lœiibus aut mur ica fis. Frondibus simplicibus , diplotaxicis ; sterilibus ovalis , e/lipticis, cordatis , co- riaceis : fertilibus linearibus , obtusis ; areolis irregularibus , appendiculatis ; areo- larum appendice recto, turgido , g/anduloso ; caudicibus Jasciculo unico curvalo vasorum peragratis ; rhizomate longe repente, fibri/lis brevibus, tenuibus, lo- in en t os is. Filices repentes, nrboricolæ , parvulœ , facie Niphobolorum et Craspedariarurn ; ferè omnes Indicée. ' Diugnosis : Tab. IX, A (y?g\ 1, A subcordalum , ¥.;fg. 2, D. pitoselloides, Presl; //g*. 3, Niphobolus numnuduriœfolius, J. Sm., «c/ comparandunx). — Hoon.et Bauer, Gen. filic. , t. lxxviii, A. ( Drymogloss . carnosum species paululùm anomala. ) Ce genre est généralement adopté. La nervation rappelle celle des niphobolus et des craspedaria ; mais la situation des sporotlièces qui affectent la forme li- néaire et le mode d’attache des sporanges, fixés sur un réceptacle linéaire, ne per- mettent pas de le confondre avec aucune des espèces appartenant à ces deux genres. Il suffira de jeter un coup d’œil sur notre diagnose pour le reconnaître comme parfaitement distinct. L’analyse donnée par MM. Hooker et Bauer se rapportant à une espèce dissideme, nous avons cru devoir donner celle du véritable type, et nous l'avons mise en rapport avec le Niphobolus nummulariœfolius , J. Sm. ( Galeoglossa nummulariœfolia , Presl), afin de pouvoir comparer. ENUMERÀTIO SPEC1ERUM. 1. El üh ymoc.losscm : Sporotheciis submarginantibus = subcordalum , F.* — rotundifolium Presl — pitoselloides , Presl*, F.* ( Fragni .) — P/eris , Svv.*, Banks*, Sclikli.* (Rhccd*, Pctiv.*. Iloutt.*, male ). H. Lemmaphyllum, Presl : Sporotheciis subcentralibus = carnosum , llook. et B., loc- cil* DES POLYPODIACÉES. 9 e* Considérations générales sur les Filtariées. Les fougères qui appartiennent à celle tribu s’élèvent environ à cinquante, et le genre-type seul en renferme une trentaine; lEurope n’en possède aucune espèce; presque toutes sont arboricoles, allongées, souvent très-étroites et à frondes grami- niformes. Quelques-unes sont extrêmement petites, d’autres atteignent et même dépassent un mètre sur une largeur de deux ou trois millimètres. Celte tribu s’unit aux pléridées par quelques espèces de viltaria, aux lindsayées par le Schizoleplon , aux polypodiées par le Niphobo/us nummularicefolius , J. Sm. (i galeoglossa , Presl), par les drymoglossum et même par le Tœni/is aux lomariées. On peut remarquer encore que dans le Nevrudium le sommet des frondes est rétréci comme dans le genre Hymenolepis ; mais ces rapports sont assez éloignés pour laisser à ce petit groupe toute l’importance de ses caractères. Il est à remarquer encore que les frondes se divisent très-peu, et quand cette circonstance se présente, elles sont simplement pinnées. Les marges restent entières, et à peine pouvons-nous indiquer une exception à cette loi. La denliculation des feuilles est une première tendance à 1 isolement des nervures , et l’on voit les frondes devenir dentées, puis crénelées, puis lobées, puis enfin pinnatifides; 1 exa- gération de celle loi les fait multifides ou disséquées. Rien de pareil n’a lieu dans les vittariées; les ptéridées au contraire se divisent et se subdivisent marginibus intùs reflexis . Acervis mul lis; sæpfcconfluen- tibus. Evolutio frondium defini ta. culatis, sporan- Lobis planis; giis immixtis. [ indusio spurio. Arbores erectæ ; frondibus squamosis. . . . Hcrbæ scandcntes ; frondibus densfe lanatis I Indusio vero, undulato, crispo ; frondibus pulvere ceracco adspersis . Sporotheciis spo-t rangias modo , i ■ . (Marginibusconvolutis; indusium spurium efformantib. r ’ llndusiospuriol feren tibus. I .ni t aut nullo. I [Marginibus planis; indusio nullo Evolutio frondium indefiniia 58 59 60. 61. 62. 63. 64. 65. 66. 67. 68. 69. Lindsava, Dryand. Isoloma, J. Sm. Schizoloma, Gaudich. Synaphlebium , J. Sm Dictyoxyphium, Hook Adiantum , L. Casebeeria, Kaulf. Ochropteris, J. Sm. Hewardia, J. Sm. Pteris, L. , emend. Pellæa , Lk. Phorolobus , Dew. Onychium, Reinw. % Doryopteris, J. Sm. Litobrochia , Presl , extens. Heterophlebium, F. Amphiblestra, Presl. Lonchitis, L. Adiantopsis , F. Hvpolepis , Bcrnli. Myriopteris, F. Plecosorus, F. Eriosorus, F. Aleuritopteris, F. Chcilanthes , Sw. , reform. Nothocblæna, R. Br. Jamesonia, Hook. GENRES DE LA FAMILLE ) 04 f lndusium extrorsùni dehiscens : LIYDSAYÆÆ. Lijsdsæaceæ , Presl , Tentam. pterid., p. 150. Lindsæeæ y Hook., Syn. filic., t. I, p. 202 Glaberrimæ, rigidæ, erectæ, pinnæ ferè semper dimidiatæ. nervillæ flabelliformes. * TCerviîIis libcri». 43. LIM)SA\ A , Dryand. Act. societ. Linn. Lond. , III, p. 40. Lindsaya, Kaulf. et Acer. var. — Lindsœœ spec., Hook., Syn. fil ie. — Vitlariæ spec., Galdich. , Roxb. — Odontoloinatis spec., J. Sm. Sporotheciis marginalibus seu submarginalibus , conlinuis vel inlerruptis ; indus io membranaceo , tenuissirno , apice nervillarum coa/itarum adhœrenie ; sporangiis ovoideis ; annulo 1 x - 1 4 articulait) ; sporis ovoideis, rarb trigonis. Frondibls reniformibus , sagittalis, pinnatis vel bipinnatis ; pinnulis Jer'e semper obliquis ; nervillis flabelliformibus , furcatis ; stipilibus fusco-badiis , stramineis aul rufrsccntibus. Fi lices tropicales , herbaceœ , terrestres, rupicolœ , tenerce , pellucidœ , graciles ; facie in plurimis adianlorum ; paucis ad Davallias tendenlibus. Diagnosis : Hook cl B., Gen., t. lxiii , A (Z. trapeziformis , Dryand.) Icon. noslr. : Tab. XI, B , Jig. 7 et 8. ( Lindsæa polymorpha , Hook. et Gri.v.) Lindsceam et Lindsayam scribunt auctores; quuni islud genus memoriæ cl. Lindsay con- secratum sit , meliùs est Lindsaya scribere. Ce genre correspond au genre Adiantum ; mais la déhiscence de 1 indusium a lieu en sens in\erse. Les espèces sont moins nombreuses, le port plus uniforme et les frondes moins divisées. Les frondules, courtes et obtuses, se rapprochent plus ou moins de la forme arquée ou cunéiforme. Les sporothèces, linéaires et étroits, sont continus; cependant si la frondule est fendue ou lobée, ils s’interrompent pour border chaque segment. Cette disposition exceptionnelle rapproche des odon- lolo/na les espèces ainsi conformées. DES POLY PODIACÉES. ENUMERATIO SPECIERüM. A. Frondibus induisis. = Reniformis , Sw. (Dryand.*, Kze.*) — sagittala , Dryand. (H. et Gr.* ; Adiantum, Aubl.*). B. Frondibus pinnatis. — Falcata , Dryand.* ( Adiantum , Aubl.*) — cultrata , Sw. (YVilld.*, Scbkh.*, llook. et Gr.*) — oblongifolia , Reimv. (Ilook.*) — adiantoides , J. Sm. (Hook.*) — crenulata , F. — Lobbiana , Hook.* — scandens , Ilook.* — ovata , J. Sm. (Hook.*) — Schom- burghii, Kltz. (Kze.*) — securifolia , Presl (Kze.*) — apiculata , Kze.* — linearis , Sw.* (Kze.*) — multifrondulosa , F. — concinna , J. Sm. (Cuming, Philipp., n.° 198; Hook.*) — microphylla, Presl* non Hook. — Leprieur ei , Hook.* — falciformis , Hook.* C. Frondibus bipinnatis. = Quadrangularis , Radd.* — horizontalis , Hook.* — trapeziformis , Dryand.* (Salisb.*, Langsd.* et Fisch. vari) — caudata , Hook. — caudifera, F. — ■ pendu/a, Kl., (Hook.*) — lieterophylla , Dryand.* (Cuming, n.° 275) — trichomanoides , Dryand.* (Schkh.*) — Lessonii , Bory* — pallida , Kltz. — stricta, Drvand. (Scbkh.* ; Javitensis, II. R. et K.) — rigida , J. Sm. Hook.*) — tenera, Dryand.* — virescens, Mart. — arcuata, Kze. — Guyanensis , Dryand.* (Ilook.*; vldianlum , Aubl.*; rufescens , Kze.) — davallioides , Blum. (Kze.*, Ilook.*) — elegans , F. non Hook. (Moritz, n.° 238) — curvans, F. (Galeott. , n.° 6489) — Caiharinœ , Hook.* — Gardneri , Hook.* — Galeoiiii , F. (Galeott., n.° 6469). D. Frondibus tripinnatis. = Cuneifolia , Presl. — fi /if or mis , Ilook.* SPECIES NONDUM DESCRIPTÆ. I. Multifrondulosa, tab. XXVIII, fig. t. Frondibus linearibus , stipitibus breoibus et rachi heloeolis , gl abris , apice citlenualis ; frondulis dimidiatis , subsessilibus , subdelloideis , superioribus obovatis , inferiorïbus flabellatis , sterilibus approximalis , niargine crenalis , intermediis et basilaribus deflexis ; rliizomate tenue, squamoso , repente; sporolheciis continuis, upicem ferè tolum invadenlibus ; indusio tenui , membranaceo , discolori, sporangiis parois, ovoi- deis ; annulo crassissimo , 9-10 arliculato ; sporis succineo colore, rolundato- trigonis. Habitat in Mexico. ( Prooinc . Oaxaca , Galeolti, n.° 6170.) Filix elala, linearis, multifrondulosa ; habita L. concinna’ sed dioersissima. (Longueur totale, 45-50 centim. ; le stipe ayant à peine 5-6 centim. de haut; envergure, 15-17 miilim.; hauteur des frondules, 4-5 millim. Nous comptons jusqu’à 80 paires de frondules sur une seule fronde.) Dans le L. concinna , J. Sm. , les sporoliièces sont interrompus; le stipe est quadrangulaire, nu dans une assez grande partie de son étendue , etc. II. Crenulata, tab. XXVIII, fig. 2. Frondibus lanceolalo-linearibus , altenuatis; stipile basi fuscescente et rachi quadran- gularibus , helveolis , glabris, longé altenuatis; frondulis multis , petiolatis , se/ni- ov ali s , dimidiatis, obtusissimis , crenalis, créais inœqualibus , remolis , inferioribus dislanlibus ; neroillis paucis , distantibus , marginem non citti n gentil) us ; rliizomate tenui , repente (an scandente P) , radicellcis fuscas , longissimas emittente; sporolheciis inlerruptis , 4-5 inœqualibus , prœcipuè ad partem anteriorem eooloentibus ; indusio i4* oG GENRES DE LA FAMILLE lenuissimo, plané marginali ; sporangiis ovatis , parais; annulo 11-12 articula to , crenato , sporis minutis, trigonis. Habitat in Indiis orientalibus. ( Malacca P Griffith.) Filix tenera, membranacea , pallida , mullifrondulosa ; frondulis crenatis, superioribus triansulatis. (Longueur totale, 20-24 centim. Le stipe est à la fronde :: 1 : " ; envergure, 2 centim.; fron- dules, 4-5 millim. de hauteur; le rachis et le stipe sont presque filiformes. Cette fougère se rapproche du L. adianioides , J. Sm. ; cependant on ne peut la rapporter à la planche LXI, fig. C. du Synopsis filicum de M. Hooker.) 1T1. Caüdifera. Frondibus bipinnatis, stipitibus glabris ,/laccidis , helveolis , glabris , in ambilu ovoideis ; pinnulis longissimis , linearibus, altérais, multi-fi ondulosis , flexuosis; frondulis multis , 50 jugis et ultra, glaberrimis , lunulatis , obtusissimis , apice minoribus, couda terminali lineari , integra ; sporolheciis angustis, conlinuis; sporangiis par- vulis ; annulo crenato, 10 articulalo , pedicellis angustis si mis ; sporis minutis, trigonis. Habitat in Guadalupâ. (L’Herminier , Y. S.) Filix elata; pinnulis longissimis. (Longueur totale, 45-60 centim.; les frondules atteignent 9-12 centim.; le prolongement eaudiforme des pinnules dépasse 2 centim.) IV. Elegans. Frondibus bipinnatis, in ambilu ovatis , glaberrimis , Jlexïbilibus ; slipile çuadrangulai i , rufescente, lœvi ; pinnulis lanceolatis, rachi albido , apice allenuatis; frondulis dimi- dialis , flabellato-cuneatis , supernè crenatis, omnibus proligeris; sporolheciis incrquu- libus ; indusio tenui ; rhizomate crassiludine pennœ columbœ , squamis rujis obsito , radiculas longas rigidasque ferenle. Habitat in sy/vis umb rosis ad scopulos. (Columbia [Tovar], Morilz, n.° 238.) Filix tenera , flexibilis , stipite tenui, frondulis decrescentibus , pellucidis , pinnulis 4-5 jugis, suboppositis. (Y. S. in Herb. Moug.) (Longueur totale : 45 centim.; les pinnules mesurent 15 centim.) Y. CüRVANS. Frondibus bipinnatis, glabris ; stipite helveolo , maculato, quadrangulai i , lœvi ; pi nuis lanceolatis , 3-4 jugis, exlùs curvatis , allenuatis, rachi quadrangulari, apice fili- formi ; frondulis remoliusculis , dimidiatis , sublriangularibus , obtusis , curvatis, basi truncatis , siccitale viridibus; terminalibus parvulis, sessilibus ; inferioribus delloideis; nervillis tenuibus , distant ibus ; sporolheciis marginem superiorem occupanlibus , inter - ruptis , indusio a margine remoto ; sporolheciis ovoideis, parvulis ; annulo 1 1 arh culato ; sporis trigonis. DES POLYPODIACÉES. 1G7 Habitat in Mexico [provincia Oaxaca ; altit., 12-1300 metr .] (Galeotti , n.' 6489, sub Adianlo'). Filix elegans ; pinnis flexibilibus , altenuatis, viridibus ; sporotheciis ineequalibus. (Longueur des pinnules latérales et de la terminale, 19-20 centim.; envergure, 2 centim. ; largeur des frondules ,5-6 millim. Le stipe est gros comme une plume de pigeon; nous comptons de 20 à 22 frondules sur chaque pinnule.) VI. Galeottii. Frondibus in anibitu ovalis , glaberrimis , slipile suprà piano, sublùs convexo , hel- veolo ; pinnis remotis , alternis , 5 jugis, slipitatis , lanceolalo-linearibus , incurvatis , apice longé altenuatis ; frondulis dirai diatis , subtrapeziformibus , basi cuneato , in peliolo desinenle ; apice obtuso , infernè gibboso , nervillis sex , furcatis ; sporotheciis continuis, marginem superiorem etapicem invadentibus , indusio concolori ; sporangiis parvulis , ovoideis; annulo crasso , 11 articulalo ; sporis inœqualiler trigonis. Habitat in Mexico [ provinc . Oaxaca ; altit., 1000 metr . (Galeotti, n.° 6469, sub Adianlo). Filix elegans , glabra; pinnis longis , incurvatis , mullifrondulatis. (Longueur de la partie fronduleuse, 20-22 centim.; pinnules, 25-27 centim., laissant entre elles un espace de 5 centim.; envergure, 25-27 millim.; largeur des frondules au centre, 3 mil- lim. Nous comptons sur une pinnule environ 48 paires de frondules; celles-ci sont extrêmement rapprochées.) 44. ISOLOMA , J. Sm. (1838.) In Gener. fllic. Hook. et Bauer , tah. Cil. Sporotheciis linearibus , continuis, niargincilibus , in rnesophyllo nascentibus , marginem tolum invadeniibus , usque ad apicem frondium , cuticuld inferiori indusiiformi ; sporangiis el/ipticis; annulo 16 articulalo ; sporis reniformibus trigonisque. Frondibus lanceolatis, pinnatis ; frondulis approximalis , dimidialis ; nervillis liber is, furcatis, tenuissimis, apice incrassalis , marginem non attingentibus , slipitibus et rachi lœvibus ebeneisque. Filices terrestres, Indicée, Americanœ , erectee, opacœ , rigidee, arboricolœ; facie Lindsœarum, sed sporotheciis mesopliyllis. Diagnosis : Hook et B., Gen. filic. , t. eu. (/. lanuginosum , J. Sm.) Les nervilles sont libres, renflées à leur extrémité qui n’atteint pas la marge, c'est dans le mésophylle et £t leur sommet que naissent les sporanges. La cuticule genres l>e la famille i 08 supérieure se soulè\e, s’amincit en indusium, et les sporanges la forcent en s’ac- croissant, à se déjeter de dehors en dedans, tandis quelles prennent un point d’appui sur la lame inférieure non modifiée. Ce genre se rapproche beaucoup des vittaria. ENUMERAT 10 SPECIERUM. (juerimanum ( Sc/uzoloma , Gaud.* jn icône Voy. de l’Uranie, t. 18 nercillœ depiclœ sunt anasto- mosantes, sed cerlissimè liberœ ]) — dn ergens , J. Sm. ( Lindsœa , H. et Grev.* [Cuming, Malacca , n. 395]; Vittaria truncata, Gaud. ex ipso ) — lanuginosum, J. Sm. (Hook. et B.*, fragm. analyt.*) — Valkerœ ( Lindsœa , Hook.*). ** Xervillis anastomosantibus. j Areolis exappendiculatis. 46. SCHIZOLOMA , Gaud., reductum. (1826.) Voy. de l’Uranie; Botan., p. 378. Lindsayce spec. , Labillard. , Gaudich. — Pleridis spec. , Lmrk. Sporotheciis linearibus , continuis, anguslis , rnargina/ibus ; indusio Liudsayæ; sporangiis ovoideis; annulo crasso , 16-18 articulato; sporis Irigonis. Frondibus pinnatis, jrondulis Ion gis , angust'e lanceolalis , nervatione anastomo- sa! ci, areolis subhexagonis ; nervillis ad marginem liberis. Filices pinnatœ , glabrœ , tenerce, Indicée, Madagascarienses ; facie pteridum pinna- tarum. Diagnosis : Hook. et B. , Gen. filic. , t. lxim , B. Ces fougères ont le port des pteris à frondes pinnées ( P cretica , L. ; pellucida , Presl ; longifolia, L. ; etc.), cjuoiquè plus souples et plus délicates; mais la dé- hiscence est extrorse et les nervilles sont anastomosées. Les sporothèces occupent exactement la marge des frondules, sans pourtant être précisément endophylles, ainsi que le nom semble 1 indiquer, tandis que ce caractère est très-saillant dans le S. ensifolia , J. Sm. La plupart des genres du groupe des Lindsayées portent des frondules dimidiées; ici elles sont linéaires-lancéolées , et ce caractère leur donne un port particulier. ENUMERATIO SPECIERUM. Billardieri , Gaudich.* ( Lindsœa lanceolata , Labill.*) — ensifoliurn , J. Sm. (Cuming, 1' . Philipp. , il.' 369), et var. fi Lindsœa membranacea , Kze. (Guenzius, PL port, natal.) — Javœ , F. (Zolling. n.° 1504) — macrophyllum , Presl. (Hook. et Bauer, Fragm.*) — Griffithianum ( Lindsœa , Hook.* aj/inis cum genere Sc/iizo/eptonelf) — pentaphyllum [Lindsœa , Hook.*) — Fraseri ( Lindsœa , Hook.*). DES POLYPODIACEES. 109 SPEC1ES NONDUM DESCRIPTA. Javæ , tab. XXIX, fig. 1. Frondibus lelraphyllis , stipile helveolo, quadrangulari , rhizomate lenui; frondulis pe- liolatis, lanceolalis , basi semi-liastatis , in acumine dentato extensis , terminah late- ralibus vix longiori; nervillis omnibus anastomosanlibus , areolis sub-liexagonoideis , elongatis; sporollieciis anguslis , continuis, indusio brevi; sporangiis parvis; annulo crenulato, 11-12 articulato , facilè soluto , pedicello longiusculo ; sporis minutis , alris , ovoideis Irigonisque. Habitat in Javâ. (Zollinger, n.° 1504.) Vilix parvula, subtriphylla , glabra; stipite tenui , frondulis semi-haslatis. (Longueur totale, 16 centim. Les frondules atteignent 10-11 centim. sur un peu moins de 2 centim. de largeur; le stipe est moins long que les frondules.) 46. SYNAPHLEBIUM, J. Sm. (1838.) In Gen. filic. , Hook. et B., tab. CI. SporOthecus anguslis , continuis ciut inlerruplis, margina/ibus ; indusio propno , tenui , membranaceo tectis ; sporangiis ovatis ; annulo 14-18 articulato ; sporis obscure trigonis, fuscis. Frondibus pinnatis vel bipinnatis , stipite quadrangulari ; pinnulis dimidialis , pellucidis , sœp 'e crenalis ; créais omnibus proliferis ; nervillis lenuissimis , in areolas hexagonas anaslomosantibus. Filices Indicæ , tenerœ , glabrœ ; nervillis lenuissimis. Diagnosis : Hook. et B. , Gen. filic. , l. cil. ( S. . recurvatum , J. Sm.) Les synaphlebium sont des Lindsaya a nervation anastomosante ; ce genre renferme aussi des espèces à fructification continue ou interrompue. Leurs fron- dules dimidiées, obtuses et très-courtes ne permettent pas de les confondre avec’ les schizoloma , à frondes symétriques, linéaires, lancéolées, portant des sporanges logées dans l’épaisseur même du mésonèvre. Les sporothèces sont situés sur la dernière limite de la marge, comme dans les schizoloma. Synphlebium eût été la véritable orthographe de ce nom de genre; Synaphlebium , prenant un « pri- vatif, semble indiquer le contraire de ce qu’a voulu exprimer l’auteur. ENUMERATIO SPECIERUM. 1. Sporotkeciis continuis — recurvatum , J. Sm. (Cuming, PI. Malacca , n.° 392) ( Lindsœa inter- media, Hook.*). 2. Sporotheciis interruplis — tetraphyllum , F. [Adiantum , II. B. et Ktli.) — Urcillei, F. [Lindsaya interrupta , d’Urvill. msc.) — obtusum, J. Sm. — propinquum [Lindsaya , Hook.*). I IO GENRES DE LA FA Al ILLE SPECIES KONDUM DESCRIPTA. Urvillei , F. Frondibus in ambilu ovcitis , bipinnatis ; pinnis suboppositis , lanceolatis , apice atle- nuatis , slipite rubescente, Uvvi, quadrisulcnlo , sulcis lateralibus ; pinnulis dimidiatis , basi cuneatis , supernè obtusis; inferioribus et superioribus triangularibus , apice oblusis , crenatis , pellucidis, approxiniatis , brevi peliolo donatis. Sporotlieciis 6-7, in utrâque crend sedentibus ; indusio lenui ; sporangiis minutis , ova- tis , 12-13 arliculatis ; sporis triedricis , parvulis , fuscis lœvibusque. Habitat in O-JHahu. ( Archip . Carolin. d’Urville. [YT. S. in Herbario clar. Lenormand. ) Filix elegans , tenera , pellucida. Dimensions : la partie chargée de pinnules a 28 centim. de longueur; les pinnules latérales ouvrent avec le stipe un angle de 60° environ; elles ont 14-16 centim. de longueur; la termi- nale en a 20 environ; l’envergure des pinnules est de 2 centim. || Areolis appendiculatis. 47. DICTYOXIPHIUM , Hook. (1858.) Gen. fi lie. , t. LXIH. Sporotheci ts inframarginalibus , continuis ; indusio margine Jrondis paraUelo ; sporangiis ovoideis , longe pedicellalis ; annulo crasso, articu/is 18-20; sporis ovalibus , rugosis. Frondibes simplicibus , elongatis , ensijormibus , coriaceo-membranaceis ; ferlilibus paululiim anguslioribus ; nervillis crassis, appendiculis reclis, furcalo-dk arica- tis, in areolas hexagonas coalitis; rkizomate crasso, surculifonni. Filix Panamensis, herbacea, recta; facie Pleridum. Diagnosis : Hook et B., /. cit. ( D . Pananiense , Hook.) Les frondes fertiles ne different des stériles que par une largeur moins grande; dans la planche donnée par M. Hooker, la fronde fertile est fructifère vers le sommet. Celte fougère de l’Amérique tropicale ressemble à une espèce gigantesque de villaria ; elle atteint jusqu’à un mètre de hauteur. Sa nervation est analogue à celle des gyrnnopteris et des baihrnium. SPECIES. Genus monutypum : vide diagnosim generis. DES POLYPODIACÉES. 1 1 1 Considérations générales sur le groupe des Lindsayées. Quoique les lindsayées se rapprochent des adiantées par le port , il n’est pas absolument le même. Aucune d éliés, par exemple, n’a de rapport de faciès avec les fougères du type de Y Adiantum Capillus veneris. Il faut chercher les analo- gies parmi celles qui sont voisines des A. oblicjuum , pulverulentum et azarifo- lium. On peut constater quelles tendent vers les davalliées par les Lindsaya à spo- rothèces interrompus, mais cependant les deux groupes sont très-nettement séparés. Les genres appartenant aux lindsayées ne sont pas tous isolés les uns des autres au même degré. Le Dictyoxiphium est parfaitement distinct par son port et par ses aréoles appendiculées. Le Schizoloma est le seul qui ait des frondules linéaires symétriques ; mais entre le Lindsaya et le Synaphlebium , il n’existe d’autres dif- férences appréciables que dans les nervilles, libres dans le premier de ces genres et soudées dans le second. Pourtant les sporothèces, dans le Synaphlebium , se rapprochent tellement de la marge qu’ils semblent naître dans le mésophylle et n’avoir d’autre indusium que la cuticule inférieure sous laquelle ils naissent, et qui s’est amincie en une membranule transparente. Une pareille organisation se retrouve d’une manière encore plus marquée dans le genre Isoloma , à nervilles libres, ayant aussi pour indusium la cuticule supérieure de la lame; mais ici elle conserve sa consistance et sa couleur. Ces fougères ne produisent point d’organes accessoires, ni sporangiastres, ni poils étoilés; elles ne sont point non plus prolifères et leurs formes sont très- stables. Il est à remarquer que les plantes glabres ou médiocrement écailleuses sont aussi celles qui restent le plus rigoureusement dans les limites de leur condition organique. I 1 2 GENRES DE LA FAMILLE ff Indusium interiùs dehiscens. f. Receptaculum carnosum, neivosum , dilatation resupinatum- (jue : ADIANTEÆ. l i lices cosmopoli tanæ, ferè onmes tropicales, erectæ, glaberrimæ, fron- dulis sæpè dimidiatis, teneris, pellucidis; stipitibus semper ebeneis, fragilibus. * Nervllîis liberis. y Flabellatis. 48. ÀDIAINTUM , Lion. (1704.) Species plantarum, i556. Sporotheciis interruptis , rarissime conlinuis, plus minùsve linearibus , raro sub- rot undis , nunquam confluent ibus ; indusio marginali intiis déhiscente , lineari, conlinuo, interruplo, semilunulalo, persistenle ; receptacu/o nen oso, reflexo , è margine orlo , crasso coloratoque ; sporangiis ovalis , suprà venulas tenuissimas , parallelas , prorninentes , è bifurcatione ullirnd nervillarum provenientes sitis ; annulo 14-20 articulaio ; sporis trigonis. Frondibus g/aucescentibus , hydrophugis , simplicibus, pinnatis decomposilist/ur , pinnu/is sæpè dimidiatis ; nervillis scepissime flabellato-furcatis , tenuissimis , apice proliferis; stipitibus fusco-badiis , nilescenlibus , corlice jragili vestitis. Adiantum, Auct. ferè omnium — Adianli spec. Hook., Spec. Jilic. , p. 1. Filices ferè onmes tropicales ; duœ exlralropicales , una Europœa, altéra polaris ; plantæ terrestres, herbaceœ , rupicolœ , lenerce; stipitibus capillaceis. Diagnosis : Hook et B., Gen. filic. , t. lxvi, B. (A. Capillus-veneris , L.) lcon. nostr. : XI, B. Fig. 2 , A. cardioclilœna , Kze. et ftg. 3 , A. macrophyllum , Su. Genus nalurulissimuni , in duas secliones forte dividendutn : 1. " Apotomij ; sporotheciis interruptis. 2. ° Sr s r.c u 1 j ; sporotheciis continuis. Facie Lindsæarum , sed in Adiantis sporothecia nervillaria sunt et extrorsùm dehiscenliu. Ce genre renferme au delà de cent espèces , nettement caractérisées. Les sporo- thèces sont très-rarement continus et alors étroits comme ceux des ptéridées, or- dinairement limités et tendant à la forme arquée ou semi-lunaire. On peut les divi- ser facilement, d’après la disposition des frondes, en symétriques et en dimidiées. Les frondes sont simples, ou pinnées une ou plusieurs fois. Aucune n'est pinnatifide. Il en DES POLYPOD1ACÉES. i 1 3 est de réniformes, de cordiformes, de trapézoïdes, de deltoïdes; beaucoup ont des frondules cunéiformes. La synonymie du genre Adiantum est peu chargée , ce qui s’explique par la facilité avec laquelle on constate les caractères génériques. La nervation est presque universellement flabelliforme. Dans les espèces à sporothèces interrompus et arqués, les nervilles latérales aux indusium se recourbent vers le point d’attache, manifestant ainsi une grande tendance à la connivence. L 'A. cardinchlœna et ses analogues offrent ce caractère d’une manière très-marquée, mais il ne suffit pas pour justifier la forma- tion d'un genre; les plantes qui en font partie, ont leurs sporothèces situés dans un sinus de la marge, exactement comme les lonchitis. Les frondules de beaucoup d’espèces, notamment celles qui se rapprochent des A. Capillus-Keneris , ont des pétioles courts, noirs et lisses comme les stipes. Ils sont articulés et se terminent ainsi brusquement au point où commence l’épanouissement des nervilles dont ils se montrent ainsi indépendants. ENIMERATIO SPECIERUM. S- 1. Synechja : Sporotheciis continuis. Macrophyllum , Sw. (Browne*, Sloan.*, H. et B.*, Hook. et Grev.*) — platyphyllum, S\v.* (Kze.*) — lucidum, Sw. (Hook.*; A. pteridioides , Lepr. , msc.) — Phyllitidis , J. Sm. (Hook.*) — deltoi- deum , Sw. (Kze.*J — falcatum, Sw. (Sloan.*, Pluken.* [ pessim'e ]) — Lancea , L. (Seba*) — pul- eerulentum , L. (Sw.*, Peliv.*, Pinm.* [male], Schkh.*) et var. camptocarpon , F. — incisum, Presl* — propinquum, F. — varium , H. B. et Kth.* — Claussenii , F. — Jacobinœ, F. — villosum , L. (SclikL .*) — asperum , F. — lanceolatum, F. — serrulatum , L. (Sloan.*). S- 2. Apotomia : Sporotheciis distinctis et inlerruptis . Reni/onne, L. (Schkh.*, Hook.*) — asarifolium , Willd. (Lmrk.*, Schkh.*, Hook .*, fragm.) — Philippense , L. (Petiv.*). Subcordatum, Sw. [truncatum , Racfd.*) — Seemanni , Hook.* ( fragm .*). Obliquum , Willd. (Hook. , fragm.*) — Kaulfussii, Kze. [obliquum, H. et Grev.*) — macrodon, Klfss. , Herb. (Mail. , PL bras., n.° 355) — int er medium , Sw. [fovearum , Radd.*) — triangulatum , KIfss. — denticulalum , Sw. (Plum.*, Pluk.*) — fuliginosum , F. — Wilesianum, Hook.* [fragm.) — Brasi/iense, Radd.* [pubescens , Radd.*) — • Cayennense, Willd., msc. (Hook.*) — pachysorum , Reich. (KappE, n.° 1732) — fructuosum, Spr. (Kze.*) — prionophyllum , H. B. et K. — crenatum , Willd. (Plum.*) — Kunzeanum , Kllz. (Plum.*) — pyramidale , Willd. (Peliv.*, Plum.*) — ma- crocladum , Kl. (Hook., fragm.*) — Klot zschianum , Ilook.* — urophyllum, Hook.* — glau- cescens , Kltz. Hirturn, Kltz. (Hook. , fragm.* — hispidulum, Sw. [pubescens , Schkh.*?) — pedatum, L. (Schkh.*) — Mathewsianum , Hook.* [fragm.*) — sinuosum , Gardn.* in Hook. — pulchellum , Blum. — tetragonum , Sclirad. (Mart.*) — patens , Willd. (Hook.*) — curvatum , Kaulf. (Hook., fragm.*). Gracile, F. Grande , F. Cristatum, L. [striatum, Sw. , Jacq.*) — ni grès cens , F microphyllum , Klfss. [striatum, Schkh.*). Obtusum , Desv. (H. et Grev.). Setulosum , J. Sm. — diaphanum , Hook.* — affine, Wilkl. [t râpe zif orme , Forst. , Schkh.*). 1. Chaque alinéa renferme des espèces analogiques dont la première espèce dénommée est le type. 1 5 * GENRES DE I, V FAMILLE 7 rapeziforme , I,. (Sloan.*, Plum.*; rhomboideum , Sebkh.*; pentadac/ylon , Langsd. et F*, llook. et Grcv.*) — Peruvianum , Kltz. (Hook.*, fragm.*) — trapezoides , F. Lunulatum , Burm. (Retz.*, Rheed.*, Willd.*, Hook. et Grcv.*) — fiagellum , F. Cardiochlœna , Kze. (Ilook . , fragm.* ; A. polyphyllum , Willd. ex Kze.) — Cubense , Hook.* Capillus - V encris, L. (Jacq.*, Sm.*) — irifidum, Willd. , Ilerb. , a. ° 20.108 [Abyssin., W.Schimper) — tentrum, Sw. (Pluk.*) — thalictroides , Willd. (pellucidum , Mai l, et Gai.*) — Pseudocapillus , F. — cuneatum , Langsd. et F.* (Radd.*, II. et Gr.*) — assimile , Sw. (non hortor.') — Irigonum , Labill.* {A. . Tjhiopici proximum sed dicersum) — Æihiopicum, L. (Pluk.*, Ilook., ex cl. synonym ) — — emargmatum , Bory (Hook.*) — sulfureum, Klfss. (Kze.*, Ilook.*) — excisum, Kze.* — scabrum , Klfss. — exlensum , F. — • Chilense , Klfss. — pilosum, F. ( Chilense Q hirsulum, Ilook. et Grcv.*, Ilook. * — flabellulatum , L. (Retz.*, Pluk.* ; amœnum, Ilook. et Grcv.*) — radicans , F.* — gratum , I' • — lobatum, Presl* — Moritzianum, Kltz. — Galeottianum , llook ., fragm* — pensile , Kze.. vnr. alchemillœfolium — sessilifolium , Ilook.* — speciosum , Hook fragm. — formosum , R. Br. (llook.*, fragm. — concinnum , II. B. et K.* (tenerum , Sebkh.*) — glaucophyllum , Ilook.* — venustum, Don. (Ilook. *. fragm.') — fragile, Sw. — lutescens , Moug., Ilerb. — Lobbianum , Hook * — Cunninghami , Hook.* — fulvum , Raoul (Hook.*, fragm.). Pumilum , Sw. (Pluk.* [malè] , Mari.*) — délicat ulum , Mai l.* Caudatum , L. (Burm.*, Sebkh.*, Hook.*, et var.fissum, F.; Cuming, Philipp. , n.° 11 et 29’2) — rkizophyl/um , Schrad. (Mart.*) — rhizophorum , Sw. (Hook.*) — dolabriforme , Hook.* — ves- litum , Wall. — soboliferum , Wall. (Hook.* , fragm.") — lidgeworthïi , Ilook.* — calcareum, Garda.* — filiforme , Garda.* — Shepherdi, Hook.* SPECIES NONDUM DESCRIPTÆ. I. Sporolheciis continuis : SrxEcnrj. T. Pulyerulentum, L. , var. Camptocarpon. Frorulibus bipinnalis, in ambitu ovalis; stipile quadrnngulato , fusco , pilis rujis hirto ; pinnis 6-8 lanceolatis, basi midis, aculis ; fi ondulis 20-24 jugis, arcualis, approxi- malis , apice cris lato, basi Iruncalo; sporolheciis submeniscioideis , continuis, bre- vibus ; sporangiis ovatis ; annulo 16-18 articulalo ; sporis parvulis , Irigonis. Habitat in America meridionali. (Herb. Moug.) Filix aspeclu A. pulverulenti , sed sporolheciis cmvatis , brevioribus et frondula terni i- nali ecaudatâ lanceolatâque. An spec. distinctci? (Les diaiensions sont les mêmes que celles de VA. pulverulenlum , L.) II. Propinquum. Frondibus bipinnalis, in ambitu ovatis; stipitibus alro-fuscis, hirlo-ferrugineis , semi- cylindricis, latè sulcatis ; pinnis 6 jugis, remotis, altérais, curvatis , linearibus ; frondulis 20 24 jugis, brevissimè peliolatis, inlegris, truncatis, apice obliqué ob- lusis , sublrapeziformibus , gradatim decrescenhbus , lerminalibus triangulalis , basi inœqualibus; nervillis tenuissimis , flabellatis, creberrimis , approximalis ; sporo- theciis continuis, marginem superiorem et apicein , interné gibbosum , invadentibus ; sporangiis ovatis ; annulo 11-13 articulato ; sporis trigonis. Habitat in Guyana gallicâ. (Leprieur, Herb. Mougeot.) In A. obluso annulus sporangiarum 16-18 arliculatus est et sporce cordiformœ ; ner- villœ remotiores ; frondulce supernè non gibbosœ et sporolheciœ mterruptee. DES P0LYP0D1 ACÉES. III. Claussemi. Frondibus bipinnatis ; pitwis 4-8 jugis, lanceolatis , caudalis ; frondulis ouatis , obtu- sis, approximalis ; basi truncatis , argutè serratis , apice sterili; rachibus rufo-villo- sis , sublrigonis , atro-fuscis; rhizomate repente, squamoso , squnmis cancellalis paruulis , lanceolatis , acuminatis obsilo ; infernè fbros crassos , longos ferente et supernè fragmenta vetusta petiolorum ; sporotheciis abbreuialis , crassis , rarà inter- ruptis, basini pinnularum occupantibus ; annulo 20-22 articulato ; sporis trigonis. Habitat in nouo Friburgensi Brasiliensium. (Claussen.) Filix ouata , pinnis patulis , caudalis; cuni A. pulverulenli confusa. (Longueur totale, 25-26 centim. ; celle des pinnules étant de 12-13. Les frondules les plus longues atteignent ‘l'j centim. sur 7-8 millim. de largeur.) IV. Jacobin.*:. Frondibus bipinnatis , lanceolatis ; pinnulis lateralibus paucis ; frondulis basi oualibus, terminalibus triangularibus , obtusiusculis , cœteris obtusissimis , dentatis , cunealis , integris, rachibus hirtis, rufis , angulatis; sporotheciis continuis , laïus superi ns , apicem et parlent ntediam inferiorem pinnularum occupantibus, interruptis , sed confluentibus ; sporangiis ouatis , longé pedicellatis ; annulo 14-16 articulato ; sporis cordiformibus , lœuibus. Habitat in Jacobinâ Brasiliensium. (Blanchet.) Filix oliuacea-glaucescens ; pinnis patulis ; frondulis truncatis , oblusis. (Longueur totale des pinnules, 15 centim. Nous comptons sur chacune d’elles environ 20 fron- dules, fructifiées dans toute leur marge supérieure et leur sommet, ainsi que dans la moitié infé- rieure, ce qui n’a lieu ni dans VA. puherulentum , ni dans VA. Claussenii.) V. Asperum. Frondibus pinnalis , pinnulis infinis partitis, in ambitu ouatis, slipite atro , sulcato , sublùs aspero, in parte frondosâ pilos breues ferente ; pinnis Ion gis , curuatis, remotis ; frondulis approximatis , triangulari-cuneatis , integris ; breuè petiolalis, neruillis im- pressis, dimidiatis , glaberrimis ; terminait elongato -lineari ; sporotheciis continuis , aliquandô bipartitis; indusio lato, opaco ; sporangiis ouatis ; annulo 16-18 articu- lalo ; sporis salis magnis , trigonis cordiformibusque. Habitat in Cuba. (V. S. Herb. Mougeot.) Filix rigida , plumbea, subtripinnata ; e sectione synechiæ. (Longueur totale, 30 centim.? Les divisions primaires atteignent 12 centim.; les frondules ne dépassent guère 11 millim.) VI. LaNceolatum. Frondibus elatis , in ambitu lanceolatis , stipitibus villosis , atro-fuscis , nitenlibus , tetragonis , fasciculos vasorum plures lineares gerenle ; rhizomate contorlo , crasso, lignoso ; frondulis altérais, 12 jugis, cum impari, breuè petiolalis, lanceolatis, GENRES DE LA FAMILLE 1 1 6 acuminatis , supernè gibbosis , infernè cunealis , virescenli - olivaceis ; sporolheciis continuis , margines ambas invadenlibus ; indusio angusto ; sporangiis ellipticis , longé pedicellatis ; annulo 14 articulato; sporis atris, Irigonis. Habitat in Guyana galliccî. (Leprieur, Herb. Cl. Mougeot.) Filix elata , robusta , ad A. falcalum accedens ; sed frondulis non f alcalis , annulo sporangiaruni 1 4 et non 18 articulato; sporolheciis continuis , etc. (Longueur totale, 80 centim., des frondules 7-9 centim. sur 15 millim. de largeur. Les fron- dulcs stériles sont un peu plus larges (jue les fertiles.) II. Sporolheciis interruptis : Apotomia. VII. Fuliginosum. Frondibus in ambilu rotundatis, sub 9 jugis, slipile elongato , tetragono , pi lis fuligi- nosis} obsitis ; rhizomate irregulari , fibroso ; pinnis lanceolalis, lenuibus, rigidis , sub angulo 4ô° melientibus , tomenlo-fuliginoso lectis; frondulis patulis , subdimi- diatis, acuminatis , ultimis oblusis , margine superiori denlalâ, dentibus inœqualibus , inferiori crenatâ, basi truncatu; sporolheciis interruptis , parvulis , suprà déniés frondularum silis ; sporangiis ovatis ; annulo 14 articulato; sporis Irigonis. Habitat in Guyana gallicd. (Leprieur, Catal. filic. guyan. , n.° 256, Herb. Moug.) Filix elegans , fuligineo-tomentosa , ad apicem slipitis elongalœ frondulosa; frondulis nias avium simulanlibus. ^Longueur totale, 50 centim.; des pinnules , 15-17 centim.; envergure , 4 centim.; largeur des frondules, 5 millim.) VIII. Gracile. Frondibus bipinnatis , in ambilu ovalis; pinnis curvatis , sublinearibus , frondulis nume- rosis, approximatis , curvatis, basi truncatis, denlatis, approximatis , 30 jugis et ultra; lerminalibus elongatis; rachibus ferrugineis , flexibilibus , hirtis,fdi emporetici crassiludine ; sporolheciis 3-4 parvulis; annulo 14 articulato; sporis irregulatim Irigonis. Habitat in Brasilia (Claussen?). (Longueur totale, 35-38 centim.; la frondule terminale atteint 15 centim.; les latérales sont plus courtes. Les poils qui recouvrent le rachis et le stipe sont Iaciniés et d’un aspect curieux.) IX. Grande. Frondibus bipinnatis , in ambilu ovalis , slipitibus quadrangularibus quadrisulcatisque , glabriusculis , in parte frondosâ depressis; pinnis l in earibus, longissimis , angulum 45° cum rachi melientibus ; frondulis 30-36 jugis , dimidiatis , approximatis, sub- imbricatisque , brevè petiolalis , glabris , obtusissimis ; infimis ovatis; intermediis ob- longis, margine superiori curvato , margine inferiori suberecto ; lerminalibus angulatis; sporolheciis 18-20 parvulis, margineni superiorem occupant ibus , suprà nervillas duas sedentibus; indusio binervato. Habitat in Guyana gallicd (Herb. Moug.). i DES POLÏPODIACÉES. 1 17 Filix magna; robusta, decem circiter pinnas ferentibus. (Longueur totale, 1 mètre et plus; les pinnules latérales atteignent 32 centiin. ; la terminale mesure 40 centim. ; l’envergure atteint 4 centim. ; les frondules ont de 7-9 millim.) X. Nigrescens. Glabrum ; siccitate nigrescens; froiulibus bipinnalis , pinnis basi bipartilis , linearibus } elongalis , longé decrescenlibus ; frondulis numerosis , denlalis , brevibus, ovalibus , basi Iruncatis , nervillis scalpluratis , terminali caudatâ ; raclùbus rugosis , vix niten- tibus, brevè tomenlosis ; sporotheciis 3-4 ad marginem superiorem , 1-2 ad apicem frondularum et uno, sed non semper, ad marginem inferiorem , omnibus semper dis- linctis ; indusio crasso ; sporangiis parvulis , ovoideis; annulo 18-20 articulalo ; sporis triedricis , parois. Habitai in S. Domingo (Port-au-Prince, l’Epagnier). Filix glabra, rigida. Ad A. striatum Schkuhrii accedens , sed diversum. (Longueur totale, 18 centim. Nous comptons plus de 50 paires de frondules sur les princi- pales divisions.) XI. Trapezoides. Froiulibus ovatis , quadripinnatis , ramis subdicholomis ; stipitibus atris , glaberrimis ; frondulis trapezoideis , dimidiatis, obliquis , pedicello longiusculo ; superioribus fla- bellato-digilatis ; segmentis denticulatis ; rhizomate crasso, lignoso ; sporotheciis 6 - 8 , contiguis; indusio crasso , orbiculari , vix curvato ; sporangiis ovoideis ; annulo 16-18 articulalo; sporis crassiusculis , trigonis. Habitat in Vera-Cruz (Galeolti , n.° 6317, in S. Domingo [ex BoryJ). — A. lene- rum , Martens et Galeot., non Sw. — trapeziforme , Bory Herb. Filix elegans , subdicholoma, glabra , dilatata. ( Specimen Boryanum ex herb. nostr. glaucescens .) (Longueur totale, 40 centim. sur 25 de largeur dans la partie fronduleuse. Les frondules varient entre 12-18 millim. sur 8-12 de largeur. Elle est fort distincte de VA. tenerum , Siv.) XII. Flageli.em. Frondibus pinnatis , decumbentibus , radicanlibus ; stipitibus crassitudine Jili emporelici , ebeneo rufescenlibus , Jlexuosis ; radice Jibrosâ; frondulis longé pedicellalis , pedi- cello capillaceo; slerilibus obliqué ovoideis, ad apicem decrescenlibus , margine inœquali, inciso , basi cunealo ; fertilibus flabelliformibus , multicrenalis ; crenis om- nibus proliferis ; indusiis pellucidis, eleganler nervalis ; sporangiis ovoideis , parvulis ; annulo 16-18 articulalo ; sporis fusco-bruneis , trigonis. Habitat in Brasilia (V. S. in Herb. Moug.). Filix tenera, glabra; stipitibus longissimis , apice radicantibus ; habitus A. lunulali sed ab aliis characleribus diversa. (Longueur totale, 36-42 centim.; celle des frondules ne dépasse pas 11-13 millim.) GENRES DE LA FAMILLE I 18 XIII. PSEL'DO-CAPILLUS. Frondibus subtripinnatis ; slipilibus atro-fuscis; rachibus roseis , glaberrimis; frondulis lerminalibus cunealis, longé peliolalis, in segrnentis 3-4 fissis, irregulalini denlatis; denlibus obtusiusculis ; laleralibus obliqué cunealis; sporotheciis inœqualibus , ar- cualis, receptaculo multinervato ; sporangiis ovatis; sporis crassis , fuscis , rolundis vel obscurè trigonis . Habitat ad promontorium Bonce Spei. Adiantum Capillus-Veneris , Spreng. in Dregeo, PI. Capensium , non L. (Dimensions de VA. Capillus-Veneris ; elle en diffère par la forme des frondules et par celle des sporolhèccs qui sont inégaux, profondément arquées, plus longs et conséquemment moins nom- breux. L’anneau est plus large; les spores plus gros, etc. VA. Capillus-Veneris , var. africanurn , distribué par M. Guenzius, est en effet une forme de l’espèce européenne.) XIV. Pt LOS LM. Frondibus bipinnatis , basi subtripinnatis ; pinnis reniotis , divaricatis ; frondulis longé peliolalis , ovatis; nervillis jlexuosis , sublùs pilosis, pilis albidulis , longiusculis molli- busque; sporotheciis approximatis, dislinctis; indusiis curvatis, fuscis ; sporangiis sub- globosis; annulo 12-13 articulalo ; sporis rolundis vix trigonis. Habitat in Chili (C. Gav). A. Chilense, Hook. et Grev. , tab. 17 3; var. S hirsutum , Hook., Spec. filic. , p. 43, tab. 75, B. (Celle fougère, bien connue, et regardée comme une simple variété velue de VA. Chilense, est une espèce bien distincte du type décrit par Kaulfuss. La forme des frondules n’est pas la même et leurs supports sont bien plus longs. Le véritable y/. Chilense n’a point été figuré; il est parfaitement glabre; les pinnules sont moins étalées et plus distantes; le stipe est rougeâtre et non noirâtre; l’anneau porte de 16 à 18 articulations, et les spores ont une forme trigone bien arrêtée.) XV. Radicans, pl. XXIX, fig. 2. Frondibus bi-tripinnatis , ovatis, rachi stipitibusque glaberrimis , fusco-rufis ; novellis virgalis, radicanlibus, hum if usis, pinnis remotis ; frondulis cunealis, peliolalis ; sporo- theciis paucis, 3 - o,fusco-badiis, sœpè geminatis ; receptaculo latissimo, multi-nervato ; sporangiis ovatis, subglobosis ; annulo angusto, 18 articulalo ; sporis lœvibus, ovatis trigonisque. Habitat in insulâ Borboniâ (Pervillié). Filix flexibilis , slipite flexuoso , siccilale pallidè viridis. (Longueur totale, 25-28 cenlim.; les principales divisions qui sont dressées, 6-7 centim. ; fron- dules fertiles, 1 centim. de hauteur. Les frondules stériles sont plus dilatées, incisées-lobées , iné- galement denticulées; les segments sont obtus; les sporollièces ont des indusium épais, roussàtres, d’une largeur, relativement très-considérable.) DES POLYPODUCÉES. 1 19 XVI. Gratüm. Frondibus triangularibus , ramis divaricatis , jlexuosis , tripinnatis , rachi et stipile lœ- vibus, rubellis; frondulis semi-orbicularibus , cordatis, rarô subcuneiformibus , longé petiolatis ; nervillis flabellatis , sculpturatis ; sporolheciis regularibus , mediocribus , hippocrepideis , in sinubus qffixis, pauci-nervatis ; indusio crasso, albidulo, concavo; spornngiis rotundatis ; annulo 18-20 articulato; sporis ovoideis trigonisque. Habitat in Mexico, propè Nolasco {Oaxaca altit., 2000 metr. Galeotti, n.° 6542). Filix elegans ; frondulis crenalis , dilatatis. (Longueur de VA. Capil/us -Veneris , L.; rameaux flexueux ; frondules mesurant de 12-16 millim. de largeur, sur 7-9 millim. de hauteur; les pétiolules ont de 4-5 millim. Se rapproche de VA. affine.) XVII. LüTESCENS, Moug. in litter. Frondibus bi-subtripinnatis , ovalo-lanceolalis ; stipite glabro, cyhndrico, flexuoso , atro , nitido , pinnis alternis , usquè ad basim frondosis, atris, capillaceis , decrescentibus , patulis ; frondulis omto-cuneatis , ad marginem dilatatis, lulescentibus , glabris ; sporotheciis 5 -9 , parvulis , hippocrepideis; indusio crasso, opcœo ; sporangiis ro- tundis ; annulo 14-15 articulato ; sporis trigonis. Habitat in Oaxaca ( Mexico Herb. Moug.]). Filix venusta , lutescens , erecta, rigida, glabra; A. trigono ajfinis. 50. CASEBEERIA , Kaulf. Enum. filic. , p. 216. Adianh spec., Aocr. var. Sporotheciis marginalibus , subrotundis , ad apicem nervillarum nascentibus ; tul acervos la fronde, moins le slipe , 25 ccntim. ; des frondules, 18 cenlim. environ sur 16-17 miilim. de large.) II. Papyracea. F, ondibus pinnatis , basi bipinnatis , alternis , glaberrimis ; racla profundè canalicu- lato ; frondulis lanceolalis , acuminalis , apice ser rôtis , ad basim acalis , siccilale papyraceis , pellucidis, membranaceis , lacidis , petiolo mesonevroque sablas canali- calalis ; nervillis areolas hexagonoideas , in a' quai es (costales talus, marginales mi- nores) , formanlibus ; sporotheciis angustissimis , conlinuis ; indusio consislentiâ et colore laminarum ; receptaculo crasso , fusco ; sporangiis ovatis ; annulo 16-18 arti- culato; sporis nigrescentibus. Hibilat in America méridional i (Gartlner). Filix elala , papyracea , frondulis remotis , exacte lanceolalis, acuminalis. 'Longueur lolale, inconnue; des frondules inférieures, 28-30 cenlim., sur 3 ’/ ccntim. de large: les ]>clioles mesurent de 8-11 miilim.) III. Mexicana. Frondibus supernè pinnatis, infernè bipinnatis ; rachi glabro , suprà canaliculalo ; fron- dulis angustè lanceolalis , subopposilis ; in eâdem fronde petiolatis , sessilibas , con- nalis vel acuminalis ; acumine extenso , remolè serrato ; nervillis creberrimis ; areolis basalibus brevibus, sequentibus angustis longisque ; indusio coneolori; spoi otheciis spissis, conlinuis ; receptaculo lineari, anguslo ; sporangiis elliplicis; annulo 20-22 articulato ; sporis trigonis, coloralis ; sporangiastris piliformibas , pellucidis, citrinis , passim slrangulalis. Habitat in Mexico ( Oaxaca ) et in Nova Andalusiâ. Pleris grandifolia, Mart. et GaleoUi , n.° 6376. Filix formosa , semi-bipinnala , glabra, siccilale fuscescens ; frondulis fertilt b as supra rimant longitudinalem , marginalem impressis. (Longueur de la fronde, moins le slij>c, 40 cenlim. environ; les plus longues frondules at- teignent environ 16 cenlim., sur 15-17 miilim. de large: l’cntre-nœud mesure 3 cenlim. Nous comptons 9 paires de folioles dans la partie pinnéc et dix paires de frondules dans les divisions secondaires ; les terminales sont plus longues que les latérales.) IV. Bo R BON IC A. Frondibus pinnato-pinnalifidis , slipite flavescenle , suprà latè canaliculalo ; pinnis pin- natijidis sessilibus , terminalibus latioribus , longiàs pedicellatis , acuminalis, apiee ser- ratis; segmenlis profundè divisis, lanceolalis , oblusiusculis , apice crenulalis , sinu DES POLYPODIACÉES. t 37 angusto ; nervillis tenuibus, marginem non atlingentibus, apice incrassalis, areolis pin- narunl arcualis , extensis, areolis segmentorum subhexagonoicleis ; rhizomate repente, pollicari , Jibrilloso ; sporotheciis brevibus ; indusio lato, membranaceo; receptaculo nullo ; sporangiis elliplicis , magnis; annulo 18-20 arliculalo, articulis discretis , spissis, intense rubris ; sporis magnis, tri go ni s , opacis ; sporangiaslris nullis. Habitat in insulâ Borboniâ. Filix delicalula, translucida, glaberrima ; segmentis eleganter crenulatis. (Longueur totale, 15 centim. Le stipe est à la fronde :: 2 : 1. Pinnules, 12 centim. sur 4 centim. d’envergure. Les segments ont environ 2 centim. de long sur T millim. de large; les entre-nœuds mesurent 4 centim.; le rhizome atteint la grosseur du doigt et conserve les débris des stipes anciens.) V. Montbrison is. Frondibus a/nplissimis ; pinnellis ovalo - lanceolatis , sessilibus , segmentis lanceolatis , obtusis , inlegris, sinualis , inœqualibus , curvulis , glabris pellucidisque ; stipitibus et mesonevro helveolis ; sporotheciis marginem non atlingentibus ; indusio lato , recep- taculo nullo ; sporangiis elliptico-obliquis , magnis, pedicello latissimo ; annulo lato , 18-20 arliculalo; sporis majusculis , irregularibus , triedricis , succineo colore, mar- ginatis. Habitat in insulâ Borboniâ. (Montbrison.) Filix insignis , siccitale flavidula, nervillis tenuibus, rufescenlibus. (Longueur totale, inconnue; pinnelles, 25 centim. sur 10 centim. d’envergure. Les entre-nœuds mesurent environ 16 centim.; les segments ont de 9-11 millim. de large; le sinus qui les sépare est étroit et aigu.) VI. CaAIPTOCARPA. Frondibus 3-4 pinnatis, amplis, rac/u stramineo, flavidulo, glabro, trisulcato ; pinnellis sessilibus, longé acuminatis , acumine slerili ; segmentis abbreviatis , discretis , cur- valis, obtusis, ovatis ; sinu lato, obtuso separalis , apice serralo , sterili; mucrone ro- stralo, spinescente rigido ; areolis basalibus angustis , 'flexuosis , nervillis tenuibus, coloratis;sporolheciis curvatis; indusio crasso, latiusculo ; sporangiis elliplicis ; annulo 20-22 arliculalo; sporis trigonis , hevibus; pilis sporolheciorum (sporangiaslris P) citrinis , subtorulosis strangulatisque. Habitat in Columbiâ, coloniâ nomine Tovar. (Moritz, n.° 47.) Pteris ( Lilobrochia ) Orizabæ , Klotzsch, Linn., x\ , p. 342, non Galeotti. Filix magna, glabra , siccitale viridula. (Longueur de la pinnule terminale, 42 centim.; elle porte 14-15 pinnelles; pinnule inférieure divisée à la base, 25 centim., avec une pinnelle terminale de 11 centim.; pinnelles latérales, 10-11 centim.; envergure, 18-19 millim.; entre-nœuds, 3 centim.) VII. Tussaci. Frondibus amplis, bipinnatis, rachi glabro, helveolo , subcanaliculalo , in parte supe- riori angusto, alato; pinnis altérais , brevè stipitatis , acuminatis ; segmentis curvatis , 18 genres de la. famille 1 58 acutis , serrato-mucronulalis , Intis , sinu latiusculo , areolis basilaribus curvatis , an- gustissimis , nervillis scalpturatis ; majuscule î longé petiolalâ; sporolheciis basal ibus, indusio lato , margine receptaculariformi ; sporangiis ovatis ; annulo 18 articulato; sports irregulalim tngonis; sporangiastris intestin formibus , citrinis, strangulatis. Habitat in insulâ S.°-Domingo. (De Tussac.) Filix glabra ; siccilate helveolâ. (Longueur totale, inconnue; elle est sans cloute considérable. Les pinnules atteignent environ -0 centim. sur 3 centim. d envergure; les segments ont 5 millim. de large sur le double environ de hauteur; les sporothèces occupent la moitié de la partie inferieure du segment fructifère. Ils sont légèrement arqués.) VIII. Setifera. Frondibus pinnalis; pinnis pinnatijidis , glabris, rachi helveolo , suprà trisulcato , duos fasciculos vasorum lilteram ov , aile). Les frondules fructifères ou leurs segments, tendent à la forme linéaire ou lancéolée; elles se garnissent de sporothèces allongés, toujours con- tinus et étroits. Les indusium sont soulevés tout d'une pièce par les sporanges à l’époque de la maturité. La déhiscence a lieu de dedans en dehors , comme dans les lomariées et les adi.Tntées, avec lesquelles toutefois il n’est pas possible de les confondre, tant le port offre de différences. Les sporanges s’attachent, tantôt à l’aisselle de l’indusium , et dans toute l’étendue du point sur lequel il naît , tantôt sur les nervilles , mais dans une étendue extrêmement restreinte. Les sporothèces sont exactement marginaux, souvent universels, c’est-à-dire, s’élevant de la base au sommet oit ils sont confluents; quelquefois partiels et laissant le sommet stérile, quelquefois aussi plus spécialement fixés sur le sinus des lobules, et réduits dans leurs dimensions, au point de ressembler à un pe:it fer à cheval ( Lonchitis ); mais même alors ils ne se bornent pas toujours, et la même fronde montre des sporothèces qui s’étendent fort au delà de ces limites. Les spores ont une forme ovoïde, trigone, et par exception ovoïde. Les frondes sont glabres, quelquefois chargées de poils, presque jamais d'é- cailles; le slipe et les nervures primaires sont analogues à ceux des adiantes dans les genres Pellcea et Doryopleris ; ce stipe de couleur pâle, plus rarement foncée, est exceptionnellement de couleur d ébène dans les genres P/eris, Lilobrochia , Helerophlebiurn et Lonchitis; sa couleur est brune noirâtre inférieurement dans GENRES DE LA FAMILLE 1 44 X Amphibleslra. Le nombre de faisceaux vasculaires qui parcourent le stipe est en général très- considérable , et leur arrangement d’une bizarrerie extrême. La nervation est libre dans plusieurs genres. Le Pellœa rappelle celle de XHé- rninnilis ; le Doryopleris celles de X Hymenodium et du Nevrocallis ; X Amphi- bies! ra, celle des dry noria, le Lonchiiis , celle des woodwardia et des lilobrochia. Il n'existe aucun genre à nervilles conniventes , le Monogonia de M. Presl ne paraissant pas susceptible d’être conservé; voici nos raisons : Le type, filix lusilania non ramosa, lonchitidis folio , Tournef. , Instit., p. 5 5 7 , figuré tab. 5 1 3 du même ouvrage, est bien certainement un Pteris. Quoique la planche laisse à désirer, cependant on reconnaît X indusium marginal. Elle est réduite dans ses proportions. On ne peut rapporter cette figure au P. arguta, Sw., trouvé aux Açores et peut-être même en Portugal. Il ne paraît pas que la plante ait été revue depuis Tournefort. Linné n’en a pas parlé dans le Species, Lamarck (Encycl. bot., p. 722), se con- tente de traduire la phrase de Tournefort, en ajoutant que la plante est intérieurement fructifiée, circonstance sans valeur, puisque presque toutes les polvpodiacées sont dorsifères. Swartz ( Syn ., p. 99) n’en dit pas plus, et Willdenow ( Fi/ic ., p. 379) le copie en changeant ou plutôt en modifiant quelques termes. La plante que nous avons eue sous les yeux, provenant de 1 herbier de cet illustre botaniste, 11’est pas la même que celle de la planche de Tournefort; les seg- ments des frondes sont plus allongés et entiers. Leur disposition les montre arqués. Celle fougère, étudiée par M. Presl, a servi à établir un genre nouveau dans le groupe des ptéridées , le genre Monogonia, caractérisé par une nervation connivente. Les nervilles sont pinnées et celles de la base se réunissent à leurs correspondantes pour former un angle. Si, comme nous sommes disposé à le croire, M. Presl a vu la plante fructifiée, il n’y a plus rien à dire; mais alors ce ne serait plus la plante n.° 19,986 de l'herbier de Willdenow, car elle est à l’état stérile. Ce spécimen, qui a été vu par !VL A. Braun, a paru à ce botaniste sagace de- voir être rapporté au Po/ypodium telragonum ( Goniopteris letragona de M. Presl), et nous adoptons pleinement cette opinion. Elle sera celle des personnes qui voudront comparer ce Goniopteris avec le prétendu Pleris paluslris de Poiret. Le groupe des ptéridées se lie aux lomariées, quoique ces plantes soient fort différentes de port; aux viltariées, quoiqu’elles soient indusiée* et aux oheilanthées par le genre Lonchiiis, dont la nervation est réticulée. Ces rapports se déduisent surtout des organes carpomorphes, car la phvsionomie générale est absolument différente ; elle sépare ce groupe de tous les autres. La plupart des plantes qui en font partie, montrent dans les sporothèces, mêlés aux sporanges, des poils inté- rieurs, rubanés, pellucides, obtus et contournés; peut-être sont-ce des pédicelles de sporanges, dont l’évolution n’a pu atteindre à la formation du sacculus. DES POLÏ PODIACÉES. §. â.Sporothecia nervillam unicam occupanlia : CHEILAJNTHEÆ. Erectæ, squamigeræ, lanatæ , teneræ, multidivisæ ; lobtdis ultimis rotundatis; gymnosoræ et angiosoræ in speciebus ejusdém generis. I. Acervis paucis , remotis ; indusio orbiculari : HYPOLEPIDEÆ. 61. ADIANTOPSIS , F. Hypolepulis spec. , Hook. Adianti et Cheilanlhis spec., L., Thcnb., Sw., Willd. , Kze., Presl, Pohl, etc. Sporotiieciis panulis , uninervillatis , oligocarpicis ; indusio orbiculari , tenuis- sirno, lateribus libero, integro , raro fimbrialo; sporangiis brevissime pedicel- iatis, ovatis ; annula 16-20 arliculalo ; sporis rolundis vel obscure trigonis. Frondibus bi- seu Iripinnalis , triangularibus radiatisque ; stipilibus et rachibus adiantorum; frondulis symelricis ( A . capensis ), dimidialis {A. radiaia ) con- tinuis {in specieb. pluribus ) articulatis {A. paupercula) • nervillis liberis , fla- bel/alis. Filices herbaceæ , inermes, glabrœ , tropicales ; aspectu adiantorum. Diagnosis : ( vide Kunze , die Farrenkr. , 11, tab. 127 [optima]). Ce genre, qui prend place à côté de V Hypolepis , en diffère par le port, mais aussi par des sporothèces formés d’un fort petit nombre de sporanges garnissant toute la marge et jamais confluents. Lindusium est mince, orbiculaire, attaché à la base par une faible surface et libre par ses côtés. Les hypolepis sont de grandes fougères sur-décomposées qui tendent à l'arborescence et dont les stipes ligneux et robustes portent des aiguillons. Les segments sont pinnatifides et cré- nelés , tandis que les adianlopsis sont pinnés. Il n’y a d’exception que pour X A. Capensis, qui, en outre, a des indusium frangés. ENUMERATIO SPECIERUM. Capensis {Cheilanthes , Sw. , Schlechtend.*) — chlorophylla [Cheilanthes , Ratld.*) — paupercula {Adiantum , Kze.*; Hypolepis, Hook.*) — radiaia {Adiantum , auct. Pluk.*, Sloan.*). Dnbiæ : spectabilis {Hypolepis , Presl ; Cheilanthes brasiliensis , Radd.*). ■9 .46 GENRES DE LA FAMILLE 62. HYPOLEPIS, Bernh. Presl , Tentarn. pterid. , p. 161. Lonchitidis spec., L. — Dicksoniœ spec., Spreng. — Cheilanthis spec., Sw. et A uct. — Adianti spec., Bory. — Aspidii spec., Ecklon. SfOROTHECiis subglobosis , distinct is , ad inarginem sinuuni laciniarurn frondis sitis ; indusio marginali spurio , lenuissiwo , semi-orbiculalo , scarioso , rar'o abortivo, e.r margine orlo ; sporangiis subrolundis , ovaiibus ; annuio 12-16 articulait) ; sporis ovoideis , subreniformibus , fuscis. Frondibus dccomposilis , iencris , segrnentis crenulaiis; ne rv il lis pinnatis , rnar- ginern atlingentibus ; slipitibus rujcscentibus. Filices amplissimœ, tri-quadi i-quinque-pinnatœ , herbaceœ aut subarborescentes , ter- restres, inermes vel aculeatce , tropicales. Diagnosis : Hook. et Bauer, Gcn. filic. , t. lxvu , A ( Cheilanthes comniulata, Kze.) et B (Hypolepis repens, Presl). Presl, l. cit. , t. vi , fig. 24, et Tab. nostr., XII, Jig. 3 (fragnienlum). Ce genre se rapproche du Lonchitis , groupe des ptéridées, par la forme de lindusium; mais au lieu d’occuper le sinus, ce tégument est attaché au sommet d’une nervure qui l’en éloigne et le rend latéral. Il ne peut être confondu avec Le Cheilanthes , ayant un indusium de forme bien déterminée, recouvrant des spo- rothèces toujours distincts et arrondis. Lorsque lindusium des hy pôle pis est tombé, il en résulte un groupe de sporanges ayant l’aspect globuleux de celui des polypodiées, tandis que dans le Cheilanthes les sporothèces bordent la marge et sont tous confluents. Le port des fougères appartenant à ces deux genres, est absolument différent. Les hypolepis ressemblent à de grands alhyriurn. Les frondes sont extrêmement amples; les pétioles et leurs divisions souvent armées d’aiguil- lons, et les stipes tendent à l’arborescence. Quelques espèces ressemblent à des alsophila et à des cyathea; mais les sporothèces sont autrement organisés. Les hypolepis vivent particulièrement sous les tropiques; ils sont glabres, rarement velus et presque jamais écailleux. L’espèce la plus voisine de l’Europe croît en Abyssinie. ENUMERATIO SPECIERLM. liepens, Pi csl (Hook. et B. , fragm.*, llook. ; Lonchitis, L.) — Boryana, Presl. ( Adiantum l)ich- sonioides , Bory in Herb. Kze.) — anthriscifolia , Presl [Cheilanthes , Willd., H., n.° 20,128) — trichodes [Polypodium , Rcimv.) — Smithii, Moug. Ilerb. (II. repens, J. Sm. non Presl) — tenuifolia , Bernh. (Presl, nerv.* ; Dryopteris , Rumph.* ; Trichomanes , Burm.* ; Cheil. arborescens , Sw. , Hook., fmgm .*) — comniulata (Hook., Gcn. filic . , fragm.* ; Cheilanthes, Kze.) — nigrescens , DES POLYPODIACÉES. 147 Hook. , Svn. fllic.* — Endlicheriana , Presl ( Cheilanthes Dicksonioides , Endl., Kze.*) — Sellowiana, Kl. (Luschnath, PI. Bahienses , n.° 18) — aspera , Presl ( Cheilanthes , Klfss.) — Schimperi {Chei- lanthes , Kze.*) — • Bergiana {Cheilanthes , Schlecht.*) — Ecfcloniana , Presl {Aspidium , Eckl. PI. .Cap., n.° 100; Cheilanthes aspera, Kze.) — hostilis , Presl {Cheilanthes , Kze.) — parallelogramma , Presl {Cheilanthes , Kze.) — llelenensis (Cuming, pl. , S. Helena , n.° 433). SPECIES NONDUM DESCRIPTÆ. I. Smithii, Moug. Herb. Frondibus decompositis ; stipitibus divaricatis et racliibus aculeatis , aculeis robustis, apice f usais , dejlexis ; rnchi pinnularum tenuissimo ; segmentis glabriusculis , pinna- tifidis , crenalis; crenis ro tandis, inœqualibus , sæpè decurrenlibus ; sporolheciis pau- cis, oligocarpicis , ad sinurn segmentorum sitis ; indusio te.niii , scarioso ; sporangiis parvis, ellipsoideis , pedicellalis ; annulo 11-12 articulato ; sporis parvulis , fuscis , rotundis. Habitat in insulis Philippinis. Hypolepis repens , J. Sm. non Presl. (Cuming, Filic. Philipp. , n.° 271.) (Longueur totale, 1 mètre; les pinnules, 20 centim. et plus; celles-ci, presque opposées, s’écar- tent du rachis à angle droit.) Cette fougère ne peut être rapportée à VH. repens de Presl , plante américaine depuis long- temps connue. II. Helenensis. Frondibus amplis, bipinnuto -pinnatifidis ; raclii subtùs eanaliculalo , jlexuoso , rufo , glutinoso, pilis glandulosis brevibus , arliculatis, siccitale rigidis, exasperalo ; pin- nis lanceolatis , pinnulis sessilibus , segmentis pinnatifidis, lobulis fructiferis mar- ginibus incuivatis; sporolheciis rotundis , magnis , dorsurn nervillarum occupantibus ; indusio nullo ; annulo lato, ferè complelo , 12-13 articulato; sporis ovoideis, renifor- mibus, papillatis. Habitat in insulâ Sanctœ Helenæ. (Cuming, n.° 433.) Filix formosa, proliféra, glutinosa, rufescens, glabra, pilis arliculatis, succineo colore, arliculis fuscis cooperla ; sporotheciis polypodiorum. (Longueur d’une principale division, 45 centim.; des pinnules, 14-15 centim.; des pinnelles, 3 centim.; nous en comptons une vingtaine; chacune d’elles porte un nombre presque égal de segments pinuatifides.) Est-ce bien là un Hypolepis ? GENRES DE LA FAMILLE I48 II. Acervis multis , approximatis , sœpè confluentibus. A. Evolutio frondium definita (terminata) : EUCHE1LANTHEÆ. G3. MYRIOPTERIS, F. Cheilantliis spec., Auct. var. Sporotheciis lolam partem laminarum invadentibus ; sporangiis rotundis , cum pilis rufis , liim vitlatis et continuis, h'im nodosis et nodulosis immixtis ; annulo 20 articulato; indusio scarioso, continuo, infra marginali , plus minùsve lato , non raro déficiente; stomate sub 10 nervoso, nervis c rassis , approximatis inter quintum et sextum soluto; sporis opacis , rotundis vel trigonis , in aqud erum- pen/ibus et sporulas rolundas, tenuissimas emittentibus. Fro.ndibus decompositis; frondai is orbicularibus , pilosis; pilis squamiformibus ; loba lis Jructiferis crassis, bu l/al is cucul/atisque, marginibus replicatis ; nervi! lis flabellato-pinnatis , bifurcatis , tcnuissimis et cegr'e discernendis. Filices Mexicanœ et Peruviance, ereclœ , squamosœ , decomposiüe. Diognosis : tab. xn, fig. 1 (M. marsupianthes , F., Mexic., Galeotti, n.° 6256, ci Berlandier, n.° 414); fig. 2 - 4 , fragmenta specierum varicirum. Ce genre, dont les espèces appartiennent en grande partie aux cheilanthes , avait été entrevu par M. Pied, qui en avait fait le deuxième sous-genre de son Cheilanthes , sous le nom de Physapleris. Nous lui donnons une plus grande extension. Les myriopteris sont des fougères herbacées, élancées, à frondes sur- décomposées. Les lobules peuvent tous devenir fructifères; ils affectent la forme arrondie et s’amincissent en une sorte de pétiole; les marges se recourbent pour se modifier en un indusium qui manque assez souvent. Dans le M. marsupian- thes, l’origine de ce tégument protecteur est très-singulière. Les sporanges sont sous-cuticulaires , et soulèvent, dans toute son étendue, la cuticule du lobule, laissant seulement vers sa base une fente qui s’élargit peu à peu. Des poils nom- breux roussàtres, articulés et intesliniformes , sont toujours mêlés aux sporanges, comme dans les jamesonia , auquel ce genre confine. Ces fougères ont une grande tendance à se charger de poils et d'écailles; celles-ci sont parfois si abon- dantes (il/, scariosa ) quelles cachent les lobules dont elles ne permettent pas de juger la forme; elles semblent les unir entre eux et leur donner une plus grande amplitude. Dans les véritables myriopteris, 1 indusium est très - apparent ; dans les autres espèces, la marge se replie sur les sporanges, mais de deux manières, en for- I DES POLVPOD1ACÉES. î 49 niant un bourrelet très-contracté, la lame, restant plane, ou bien en se repliant largement des deux côtés pour donner à la fiondule l’apparence d’un petit fruit arrondi. Cette frondule s’ouvre au centre à la maturité. ENUMERATIO SPECIERUM. 1. EuMYRiOFfEBis. ( Indusiatœ .) Marsupianthes , F.* ( Cheilanthes lentigera, Mart. et Gai. , von auct.) — vil/osa, F.* — minor , F. {Cheilanthes , Mart. et Gai.*) — tomeniosa {Cheilanthes , Lmrk.). 2. Cheilanthastrum. ( Margine in indusii loco.) Scariosa. {Cheilanthes , Klfss.) — paleacea {Cheilanthes , Mart. et Gai.*) — leniigera {Ch. lentigera , Sw.) — gracilis , F.* {Cheil. vesti/a , Riehl non Sw.) — induta {Cheilanthes , Kze.) — contracta [Cheil. hirla, et, contracta, Kze.) — intermedia {Cheil. hirta , jZ , intermedia , Kze.). SPECIES NONDUM DESCRIPTÆ. I. Marsupianthes, tab. XII, A, fl g. 1 ( fragmenta ). Fronclibus lanceolalis , tripinnalis; raclii rufescente, squamoso ; squamis angustè linea- ribus piliformibusque ; pinnis incurvatis , sessilibus ; frondulis lenticuliformibus , bullalis, subtùs g/aberrimis , virescentibus , margine incrassalo ; indusio infrà margi- nali, laliusculo, tenui, bursiculam simulante; sporangiis ovoideis, sessilibus, tomenlo conlinuo , fulvo , planiusculo , contorlo, eopiosè immixtis ; annulo 20-22 articulato ; sporis Irigonis ovatisque. Habitat in Mexico (Pic d’Orizaba, cdtil. 3400 met .). Filix insignis ; squamis rufis obsita , lobulis regularibus, distinctis, bursiculiformibus. Cheilanthes lentigera, Mart. et Galeotti , n.° 6256, non Auctor. (Longueur totale, 34-36 centim. , dont le stipe fait la moitié; pinnules, 22-26 millim.; nous en comptons 20 paires. Les lobules sont trcs-distincts les uns des autres et glabres; le tomentum fauve, qui abonde dans les sporolbèces , n’est pas articulé.) Le véritable Ch. lentigera est quadripinné; le lobule terminal est plus grand que les autres; tous sont poilus; les raebis se chargent de squames assez amples et de nature scarieuse; les marges se replient sur les sporolbèces sans changer de consistance; il n (y a point d’indusium. II. Villosa, tab. XXVIII, fig. 3. Frondibus lanceolalis , tripinnalis , slipile et raclii hirsulissimis , pilis longissimis , vittatis, Jlexuosis ; pinnis curvalis , bipinnatis ; frondulis rotundis , bullalis, glabris, terminedi maximâ, margine crasso ; indusio lato , albido, tenui ; pilis internis contorlis , acutis ; sporangiis globulosis , sessilibus ; annulo 20 et plus articulato; sporis globulosis. Habitat in Mexico ( altitud . 2000 melr.), Galeotti, n.° 6478. Filix hirsuto-lanata ; land in stîpile crassâ , in rachi mollissimâ longdque. (Longueur totale, 35-36 centim.; les pinnules atteignent 35 millim. sur 16 millim. d’enver- gure. Nous comptons au delà de 20 paires de pinnules; elles sont séparées par un intervalle de 15-20 millim.) Le il/, marsupianthes est écailleux et non poilu. Le DI. minor, qui a un autre port, a des fron- dul.es crénelées en leur pourtour. GENRES DE LA FAMILLE III. Minor. Frondibus tripinnatis , stipilibus racliibusque hirto-Ianatis ; pinnis divaricatis , frondulis rotundis , cuneato-petiolatis , in ambitu crenulatis , compressis; rhizomate repente; in- dusio laliusculo , tenuissimo , infrà marginali; sporotheciis depauperatis; lomento fulvo , pilis longissimis, contorlis formato ; sporis trigonis. Habitat in Mexico ( Oaraca , Galeotti, n.° 6464; Tampico, Berlandier, n.° 414). Filix parvula, ovula , bi-tripinnata. Cheilanthes minor, Mart. et Galeott., p. 75, tab. xxi, fig. 1. (Longueur totale, 14-16 centim. sur 4 centim. d’envergure; nous comptons 10-15 pinnules ; elle est très-differente de la précédente par le port et la forme des lobules.) IV. Gracilis, tab. XXIX, fig. 6. Frondibus subtripinnalis , pinnis dislantibus, stipilibus capillaceis, glaberrimis , adian- tinis , basi squamas paucas ferentibus ; frondulis suboppositis, sessilibus ; terminulibus majoribus, omnibus ovoideis ; fertilibus bullalis, lanâ molli, tenui, longâ veslitis ; spo- rotlieciis pilos internos gerentibus , margine crasso laminarum coopertis; indusio nullo ; sporangiis globulosis, sessilibus; annulo latissimo 20 et plus articulato ; sporis maximis , atris, lævibus , sublrigonis. Habitat ad rupes circà Hillsboro , in America septentr. Filix ccespitosa, parvula, lanata; lobulis parvulis , ovoideis. Cheilanthes veslita, Riehl non Sw. , n." 629. (Longueur, 5-6 centim., dont le stipe fait la moitié. Nous comptons 5-6 paires de pinnules.) 64. PLECOSOllUS, F. Cheilanthis spec., Kunz. , Analect. pter., p. 35 , t. xxm, bona, excl. sporangiis et sporis. Sporotheciis laminam tolarn legenlibus , propler margines reflexos parl'im abs- conditis ; sporangiis rolundalis , pilis sipuunosis immixlis ; annulo 1 4 - 1 8 arliculalo ; stomate 10-11 nervato; sporis ovalibus , subdijformibus , nigres- cenlibus. Frondibus pinnatis , segment is pinnarum crenalis ; marginibus rejlexis , p/icalis, /éviter scariosis ; venulis pinnatis, in lold longitudine proliferis ; rachi valide squamoso vel nudo. DES POLYPODIACÉES. * l5l Filices speciosœ , squamosœ , erectæ ; pinnis approximatis ; Mexicanœ et Peruvianœ ; facie Aspidiorum. Diagnosis : lab. xm , fi g. 1 : i. P. Mexicanus, F. ( Cheilanthes speciosissima, Kze., I. cit .); ii. P. Peruvianus , F. (fragmenta). Genus paradoxum ; margine plicato , sœpè scarioso , spurium indusium simulante. Le genre Plecosorus lient aux cheilanthes par la disposition de la marge des frondules fertiles, repliées sur les sporanges, et tendant à être légèrement scarieuses. Le mode de plicature de ces marges et la division des frondules en lobules arrondis, ainsi que la présence d’un grand nombre de poils mélangés aux spo- ranges, le rapprochent des myriopteris ; mais le port de ces fougères est spécial dans le groupe des cheilanlhées. Elles rappellent certaines grandes espèces de ne- phrodium. Le P. Mexicanus est abondamment couvert d’écailles qui passent par des transitions insensibles à la condition piliforme. Le P. Peruvianus est seule- ment velu. M. A. Braun , auquel nous devons un spécimen du Cheilanthes speciosissima venant de M. Karwinski, l’a accompagné de celte note: videtur mihi generis proprii typus , et celte remarque flûte par un botaniste aussi sagace, justifierait au besoin la formation de ce genre. ENUMERATIO SPECIERUM. Mexicanus ( Cheilanthes speciosissima , A., Br., Kze.) — Peruvianus (Acrostichum , Ruiz, Herb.) SPECIES NONDUM DESCRIPTA. Peruvianus. Frondibus bipinnatis , slipilibus et rachibus depressis , s alcali s , pilosis ; pilis inteslinifur- mibus , concatenatis , longissimis , pinnis sessilibus , obtusis , lanceotatis ; segmentis talé rejlexis, obtusis; nervillis supra impressis, pedicellatis, pilis marginibus crenatis, cum sporotheciis ovatis immixtis , indusio carenlibus; annulo 16-18 articula to; sporis ovoideis. Habitat in Périma. (Pavon , dédit nobis Matrit. , ann. 1809.) Filix insignis, herbacea, Phegopteridis facie , lanceolata; slipilibus flexuosis. Acrostichi spec. , Ruiz, in Herbar. nostr. (Longueur, 45-50 centim.; le stipe est un peu plus court que la fronde; les pinnules atteignent 5 centim. ; elles ont près de 2 centim. à la base. La marge des lobules, repliée sur les sporanges, a presque deux millim. de largeur.) 1 32 GENRES DE LA FAMILLE 05. ERIOSORÜS, F. Âcroslichi spec., Ruiz. Sporotheciis sub-universalibus , continuis , land densd vestitis; sporangiis nervil- laribus , elliplicis ; stomate 5 nervato , nervis inœqualibus , redis; annulo 18-20 articulato ; sporis irigonis , crassis , nigrescenlibus. Frondibus pinnato- pinnatifidis vel bipinnalis, segmentis oblusis , margine sub- crenato rejlexo ; filament is lomenti articulai is , intestin iformibus , aliquandoque nodulosis ; fasciculo vasorum stipilis unico ac transversè elliptico. Filix Peruviana ; flexuoso-scandens , in omnibus partibus densè lunata. Diagnosis : tab. xiii (F. scandens, F.; Âcroslichum , Ruiz, Herb. nostr. , Peruvia). — Nolhochlœna eriophora, F. (fragmentant ad comparandum). Le port du type de ce genre est si remarquable et s’éloigne d’une manière si complète de celui de toutes les autres fougères, qu’on ne peut se dispenser de le regarder comme établi sur des bases solides. Le stipe est flexueux et proba- blement grimpant; il est arrondi et couvert très- abondamment de poils, les uns noduleux et les autres articulés. On les retrouve sur les frondules auxquels ils donnent une épaisseur considérable ; ils sont mêlés aux sporanges , fort longs et d’une couleur rougeâtre très-prononcée. Dans le genre Celerach , dont toutes les espèces sont dressées, ce sont des écailles qui recouvrent les lames; dans le Plecosorus les marges sont scarieuses et repliées sur les sporanges; dans les nolho- chlœna , de port tout différent, les sporanges sont marginales. L ’Eriosorus pourrait prendre place dans les hémionitidées , si l’on avait seule- ment égard .à la disposition des sporanges attachées sur la presque- totalité de 1 étendue des nervilles; mais le port et les organes accessoires, qui ont aussi leur importance, semblent justifier la place que nous lui donnons parmi les cheilanihées , à côté du Nolhochlœna. SPECIES. Genus monotypum ; vide diagnosim generis. SPECIES DUBIO GENERE. RuiziaNUS , tab. XIII, fig. 2 (fragmenta). Frondibus lanceolatis , basi pinnato - pinnatifidis , supernè pinnatifidis ; rachi et slipite lanugine cinnamomeo colore abundè vestitis; pinnis suprà glabris , subtùs lomen- tosis} lanceolatis , sessilibus; segmentis ovoideis, oblusis , apice serralis; sporotheciis DES POLYPODIACÉES. i 53 laminant universè tectantibus , margine leviler refie xo ; sporangiis ellipsoideis; annulo 18-20 articulait); sporis trigonis , lœvibus ; pilis internis vittatis , conlortis, pellucidis. Habitat in Peruviâ. Acrostichum, Ruiz., in Herbar. noslr. (Longueur de la fronde sans le slipe, 30 cenlim.; les pinnules mesurent 40-45 millim. sur une largeur de 9-11 millim.) Cette plante, extrêmement curieuse, se rapproche du Gj'mnogramme par la disposition des spo- rothèces qui sont nervillaires ; l’épais tomentum mêlé aux sporanges, et la marge qui se replie légère- ment sur les sporothèces, en font une Clieilanthée. Est-ce bien là un Eriosorusl Le port du type de ce genre n’est pas le même, mais l’organisation des sporothèces ne différé pas. 66. ALEUPxITOPTERIS , F. Allosori, Pteridis et Cheilanthis spec., Auct. var. Sporotheciis rolundis, depaupercilis , apicem nervillarum occupant ibus ; sœpè in lined angusld ordinalis ; sporangiis 2-3 in eddem nervillâ sedenlibus , pedi- cello brevi; annulo 20 arliculalo : sporis trigonis , reniforrnibus ; indusiis in arn- bilu Jiberis , basi connut is , contiguis, amplis , crispis, scariosis, raro fimbriatis. Frondibus pinnalo-pinnatifidis , bipinnatis , lanceolalis seu triangularibus ; pin- nulis inferioribus pedalis ; pagina inferiori pulvere vario colore tecta , nisi in nen illis primariis ; stipitibus fusco-badiis , lœvibus; nervillis et venulis pin- natis, sinuatis. Filices erectœ , herbaceœ , fasciculalœ , ut plurimùm Indicœ ; paucœ in ÂbyssiniA et in insulâ Borboniâ vigentes. Diagnosis : tab. xn, fîg. 2 : 1. A.farinosa, F. (Cbeilanthes , Kallf.) ; 2. A. dealbatà; 3. Hypotepis repens, Pr. , fragmenta ad comparandum. Les espèces, renfermées clans ce genre, se rapprochent des ceropleris par la na- ture de la sécrétion céracée qui recouvre les frondes. Elles ont plutôt le poi l des pleris que celui des cheilanthes. L’indu sium est scarieux, marginal, très-développé, crispé par la dessiccation. Il en existe dans tout le pourtour des divisions de la fronde et elles peuvent devenir fertiles. Ces fougères sont toujours glabres; le slipe est pareil a celui des adiantum , noir, lisse et luisant. La géographie des aleurilopleris est fort étendue; on les trouve au Mexique, à Ceylan, à Bourbon, aux Philippines; XA. argentea croît en Sibérie, et VA. deal- bata , qui se trouve dans llnde , a été observé en Abyssinie par le voyageur W. Schimper. 20 GENRES DE LA FAMILLE 1J4 ENUMERATIO SPECIERUM. I. Laminis subtils puhere albo conspersis. Irpentea {Cheilanthes , Kze. ; Pteris , Gmel.*, Langsd. et F.*) — argyrophylla {Pteris, Willd. ; C/ieilanthes pulveracea , PrcsI) — canciida {Cheilanthes , Mart. et Gai.*) — dealbata ( Cheilanthes farinosa , II. et Gr.*) — Indica , F. — Mexicana , F. (Galeott. , n.° 6651.) II. Laminis subtùs puhere flavidulo conspersis. Sulfurea ( Pteris , Cavan. , Sw.) SPECIES NONDUM DESCRIPTÆ. I. Indica. Frondibus lunceolalis , albo-farinosis , stipitibus et racliibus fusco-atris ; pinnis suboppo- sitis , lanceolatis, segmentis inferioribus usque ad costam liberis, ultimis longioribus , crenalis , subpedalis , omnibus lanceolatis, obtusis, mesonevro flexuoso ; sporolheciis remoliusculis , parvulis ; indusiis minutis , pallidè roseis , orbicularibus ; sporangiis crassis , pedicello brevi ; annulo lato, 18-20 arliculalo ; sports subtrigonis. Habitat in Zeylonâ, Walker; in Indiis orientalibus ad montes Nil g he tries ; A. Delessert. Filix elata, fade Jspidii; pinnis distanlibus, segmentis remotis , inferioribus vix pedatis. (Longueur de la fronde, 30 eentim. [le stipe est tronqué dans le spécimen dont nous donnons les dimensions]; envergure des pinnules, 9-10 eentim.; elles ont 12 niillim. de large; nous en comptons une vingtaine; les segments sont sensiblement plus courts vers la partie supérieure; les deux inférieurs ont une longueur plus grande et comme les pinnules sont sessiles, elles prennent à la base une apparence décussée [ pinnulis decussatisf) II. Mexicana. Frondibus lanceolatis , elongatis, bipinnatis, lamina inferiore granulis cerineis albidis coopertâ; stipitibus midis, adiantinis , rufescentibus ; pinnulis lanceolatis, suboppositis, segmentis ultimis pedatis, pinnatifidis , obtusis , omnibus crenalis ; sporolheciis con- fluentibus ; indusiis lads , undulalo-crispis , scariosis, basi conniventibus ; sporangiis subglobosis ; annulo lato , 18-20 arliculalo ; pedicello brevi; sporis globosis, fuscis. Habitat in Mexico ( Oaxaca [Llano verde], ait. 2000 met., Galeotti, n.° 65Ô1). Filix elegans , fœcundissima , universè proliféra, indusiis continuis , connatis, lads crispisque. (Longueur totale , 40 eentim. ; des pinnules , 8 eentim. ; segments de la base, 3 eentim.; inter- valle séparant les pinnules, 4 eentim.; le stipe et la fronde sont égaux en dimension. Nous comptons 15 paires de pinnules.) DES POLYPODIACÉES. I 55 67. CHEILANTHES, Sw. Syn. filic. , t. III, fig. 5-7 . Acrostichi, Notlwclilœnœ , Woodsiœ spec., A uct var. — Hypolepidis spec., Auct. récent. Sporothecus subglobosis , marginalibus , discretis , confluenlibus , marginem seu lobulos marginarum invadentibus ; indusio spurio , membranaceo aut nullo , marginibus super sporangias revolutis ; sporangiis ocoideis ; sporis forma varia ; pilis vittalis , continuis , m pluribus speciebus strangulatis. Frondibus dicisis , bi-tri-quadripinnatis , iriangu/aribus aut lanceolatis ; seg- mentas in lobos ovoideos divisis , siccilate pet-facile crispis; laciniis rolundis , parvulis , divisis, siipitibus nigrescentibus , land denscî sœp 'e vestitis, nunc lœeibus , nunc asperis ; nervillis pinnatis , liberis. Fi lices cosmopolitctnœ , herbaceœ , terrestres, rupicolæ , mullifidœ , fréquenter hirsulce ; determinalum difficillimœ ; frondibus dis sec lis , opacis. Diagnosis : Hoor. et B., Gen. filic., t. evi, B. — C. suaveolens, J. Sm., Presl, Tenl. pterid. , t. vi , fig. 15-17 ( neivatio soin). Genus arduum ; speciebus pluribus ambiguis. Les cheilanthes sont privés d'un indusium spécial; mais la marge, qui se replie sur les sporanges, devient souvent scarieuse, comme il arrive aux bractées florales, et elle simule alors un faux indusium, bien difficile à distinguer d’un véritable. Quel- quefois il arrive que cette marge, ainsi repliée, ne se modifie en aucune manière; cependant les sporanges sont abritées comme si elles étaient indusiées, ce qui n'a pas lieu pour celles des nolhochlœna , cachées dans l’épaisse villosité qui recouvre les lames. Dans la plupart des espèces, les lobes fructifères sont tellement étroits que toute la lame paraît envahie par les sporanges. Les cheilanthes ont une grande tendance à se charger de poils, principalement le slipe. Les frondules, d’abord planes, se roulent sur elles -mêmes avec une grande facilité par la dessiccation; le port change, et la plante devient très-difficile à étudier et à reconnaître. Les frondes toujours dressées et plusieurs fois pinnées sont plus longues que larges. Ce genre diffère de X Hypolepis , dont toutes les espèces portent un indusium apparent, limité dans ses proportions et hémisphérique. Les sporothèces qui en- tourent la marge dans le Cheilanthes , deviennent confluents; ils sont toujours distincts dans les hypolepis , grandes fougères, souvent épineuses et parfois arbo- rescentes, aux frondes amples, au moins aussi larges que longues. Il s’éloigne du Myriopleris , dont il a le port, par l’absence de tout indusium vrai et par celle de poils mêlés aux sporanges. (Consult. les planches analytiques.) GENRES DE LA FAMILLE 1 56 ENUMERATIO SPECIERUM. E Frondule et segmenta glabre vel glabrescentes. A. Frondibus in ambitu triangularibus. Dlicropteris , Sw.* (main) — Iriangula , Kze. — Sieberi , Kze. — tenuifolia , Sw. (Schkh.*; Dryop- teris campestris , Rumpli.*) — multifida, Sw. — Chilensis , F. (A/losurus hirsutus , Fl. chil., non Presl) — angustifolia (Allosurus angustifolius , Mart. et Gai. , PI. Mex. , n.° 6330, non Presl) — bra- chypus, Kze. — odora , Sw. (Schkh.*) — ? elata, Kze. — Mysorensis , Wallicli. — deltoïdes , Kze. B. Frondibus in ambitu lanceolatis vel ovatis. Chcerophylla , Kze. — rufescens , Lmrk. — semiglabra ÇSolhochloena , Kze.*) — ? cuneata , Klfss. (Kze.*) — profusa, Kze.* — Mathewsii , Kze.* — aspidioides , F. (Galeott. , n.° 6551) — Griffi- thiana, F., Griffith. (Indes) — ISlalaccensis , F. (Cuming, n.° 408, Filic. P/iilipp.) — Alabamensis , Kze. — suaeeolens , Sw. (Hook. et B . , fragm.*). H. Frondule hirsute. Cornuta, Kze. — pareiloba (C. hirta , var. parviloba , Kze.) — hirta, Sw. — Pvestita, Sw. (Schkh.*, Kze.*) — viscosa, Lmrk. — glandulosa , F. — ? densa ÇSothochlœna , J. Sm., Kze.) — olieacea , (C. hirta, var. Kze.) — microphyl/a, Sw. (C. micromera , Link. , Sloan.*, Plum.*). SPECIES NONDUM DESCR1PTÆ. I. Chilensis. Frondibus elalis , tripinnatis , in ambitu triangularibus , glaberrimis; slipitibus validis , rigidis , canaliculatis , rufescentibus , fasciculo vasorum unico , lilleram V simulante peragralis; rhizomale repente, squamoso, squamis lanceolatis , integris, longissimè attenuatis; segmentis ovatis, obtusissimis , basi scepè crenulalis, marginibus rejlexis, scariosis , integris, indusiiformibus ; sporangiis magnis , ellipticis ; annulo lalissimo , piano, 20-24 articulato; sporis globosis. Habitat in Chili. (C. Gay.) Filix insignis , robusla , slipile elato , firmo , lœvi. (Longueur totale, 40 centim. et plus; le stipe, qui atteint à la grosseur d’une plume de corbeau, esta la fronde :: 1 : 5 ; les pinnules inférieures dépassent 6 centim. de long; les segments n’ont qu’un millim. de largeur.) En voyant les stipes de fougères non arrondis, comme les rameaux, mais bien canaliculés, on doit en conclure que, quelque divisées que soient les frondes, leurs supports ne sont autre chose que des pétioles. II. Angustifolia. Frondibus triangularibus ; slipitibus aterrimis, adiantinis; pinnulis inferioribus pedatis bipinnalisque ; pinnulis intermediis pinnalis ; supremis simplicibus ; segmentis linea- ribus , lerminalibus , longissimis ; sporotheciis continuis, anguslis; indusio villoso ; sporangiis subrotundis ; annulo 14-16 articulato; sporis tngonisP DES POLYPOD1ACF.ES. 1O7 Habitat in Mexico ( Cordillera , Ve.ra-Ccuz, Galeotti , n.° 6330; AUosurus an- gustifolius, Galeotti non Presl). Filix glabra, aspeclu Onycliii; segmentis ovato-linearibus ; terminalibus caudatis. ( Longueur totale , 27-29 centim. , dont le stipe fait la moitié; pinnules de la base, 6 centim. ; le segment, qui les rend pédiaires , a 3 centim.; les entrenœuds sont espacés de 2 centim.; le rachis des pinnules est convexe vers la base et plane vers le haut.) C’est la seule espèce à faux indusium villeux; elle a du reste un port qui l’éloigne de toutes les autres espèces. Ilf. Aspidioides. Frondibus bipinnalis , in ambitu lanceolatis ; stipite cylindrico et rachi alerrimis, pilo- sis ; pilis articulatis , setaceis ; pinnis lanceolatis , approximaüs , emergentibus , cur- vatis , glabris ; segmentis ovoideis, supernè auriculatis , dein basi subpinnatis , sic- citale planis , in petiolum desinenlibus , terminali majuscula; sporotheciis margines laminarum et segmenta earuin invadenlibus ; indusio continuo , tenui , pellucido; sporotheciis tabacinis , copiosis, brevè pedicellatis , ellipsoideis ; annulo 16-18 arli- culato ; sporis crassis , nigrescenlibus , rotundis , rariùs trigonis. Habitat in Mexico (Proc. Oaxaca, San- Pedro Nolasco , Galeotti, n.° 6537 , allilud. circiter 2600 met.). Filix rufa , regularis , facie aspidiorum ; pinnis approximalis ; segmentis inferioribus subpinnatis. (Longueur totale, 30 centim.; envergure des pinnules, 6 centim.; envergure des segments, 1 centim.; intervalle des pinnules entre elles, 12-15 millim. Nous en comptons une vingtaine, et chacune d’elles est chargée d’une douzaine environ de segments. Ceux-ci sont entiers dans la partie supérieure de la pinnule, auriculés , puis pinnés inférieurement.) IV. Griffith iana. Frondibus bipinnalis, elongalis , in ambitu tineari-lanceolalis , apice pinnatis ; slipitibus trigonis et rachibus glaberrimis , rubellis; segmentis remotis , hrevissimè p étiola lis , basi pinnalifidis , triangularibus , lobo terminali majusculo ; sporotheciis latiusculis ; indusio spurio , convexo ; sporangiis ovatis; annulo 18-20 articulato , pedicello bre- vissimo ; sporis crassiusculis , rotundis, leviter papillosis. Habitat in Malacca. (Griffith.) Filix elala , glabra, basi bipinnata, summilale pinnatd ; habitu proprio. (Longueur des plus grandes frondes, 32-34 centim.; intervalle séparant les pinnules et les éga- lant en longueur, 2 centim.) Espèce fort distincte, se rapprochant des pellœa, mais privée de réceptacle et portant des seg- ments qui tendent à se séparer en lobules. V. Malaccensis. Frondibus pinnatis, ovoideis ; slipitibus ebeneis ,/iliformibus , anguslè canaliculatis , seg- menlis remotis, subpinnalifidis , lobatis; lobis rotundatis ; frondibus sterilibus, brevio- >58 genres de la famille ribus, amplioribus ; segmentis oblasis ; fertilibus longioribus, segmenlis remotioribus , acutis; indusio piano, latiuseulo; sporangiis ovatis ; annulo 16-18 articulato; sporis ovoideis trigonisque. Habitat in Malacca. (Cumin g , n.° 408.) Filix frondibus dissimilaribus , tenera, pellucida ; nervillis flabellatis. (Longueur totale, 18-20 centim., dont le stipe fait la moitié.) Celte curieuse espèce demande à être mieux connue ; les frondes sont dissimilaires. VI. Glandülosa. Frondibus lanceolalis , tripinnatis , pilis glandulosis , septatis , pellucidis obsitis ; stipite Jlaccido , rufo ; rachi hirsulissimo ; pinnis lanceolalis, assurgentibus; segmenlis hirtis , pinnatifidis ; lobulis Jissis; sterilibus planis , fertilibus bullalo-crispis ; sporan- giis ovatis; indusio obsoleto ; annulo 16-18 articulato; sporis trigonis. Habitat in Brasilia. (Claussen.) Filix elata, hirto-viscosa; pinnis numerosis , conlraclis. (Longueur totale, 54-60 centim., dont le stipe fait un peu moins de la moitié; les pinnules , redressées contre le rachis, ont de 6- 1 centim. sur 2 environ d’envergure.) C’est l’une des plus grandes espèces du genre. Les poils sont de même nature que ceux du C. viscosa , à fronde triangulaire, ayant un port tout différent. 68. NOTHOCHLÆNA, R. Br. Prodr. , p. i45. Acroslichi spec., L. et Auct. — Cincinalis spec., Desv. Sporotheciis ad apicem venu/arurn silis, subuniserialis , linibum anguslum con- stituentibus ; sporangiis el/iplicis ; annulo 16-20 articulato; sporis globulosis , nigrescenlibus , c rassis , lævibus aul rugulosis. Frondibls pinnaiis vel raro bipinnalis , lanccolato-linearibus , fere sein per lana- iis ; pinnulis sinuatis, patulis; pilis slellatis, nodulosis , articulato sirangulatis ; pelio/is rujo-fuscis. Filices prcecipuè Americanœ , erectæ , elaslicœ , lanceolato-lineares ; pinnis numerosis approximatis ; species plures ad Cheilunlhern temlunt. Diagnosis : Hook. et B., Gen. filic. , t. lxxvi, A (/V. tenera, Hook.). Tab. nost., XII/, Jig. 2 ; Nothochlœna eriophora , F. Dans les cheilanlhes, avec lesquels les nollwçhlœna ont des rapports, la marge tend à devenir scaneuse, elle se replie sur les sporanges. Ici elle est toujours étalée et ne forme jamais de faux indusiunt; les sporothèces sont marginaux, con- DES POLÏPODIACÉES. i5g tinus ei nervillaires. Ces fougères ont la plus grande tendance à se charger de poils qui rendent tomenteuse la surface inférieure des lames. Les frondes sont allongées et presque linéaires. On y trouve des poils étoilés comme dans les niphobolus ( Nolhochlœna sinuaia et trichomanoides ); ils sont quelquefois noduleux (A. rufa et hypoleuca). Ces fougères vivent au Mexique, à la Nouvelle-Hollande, aux îles Philippines, à Saint-Domingue, au Chili et au Brésil. Nous avons séparé de ce genre les espèces glabres, à frondules divariquées, subopposées, trifoliolées et à sporothèces tout à fait globuleux pour les réunir dans le genre suivant dont nous proposons l’adoption. ENUMERATIO SPECIERUM. 1. Squamosæ. — Sinuata, Klfss. (Kze.* ; Acroslichum , Sw.) — lœcis , Mart. et Gai.* — distans , Labill. — Eckloniana , Kze. — Marantœ , R. Br. (Ceterach, Cand.) — Galeottii, F. — Gillesii, F. ( Cheilanthes squamosa , Hook. et Gr.*) — pumilio , R. Br. 2. \ ILLOS.E. — Trichomanoides , R. Br. (Pteris , Sclikh.*) • — mollis, Kze.* — rufa , Presl (Chei- lanthes, Willd.) — hypolenca, Kze.* — canescens , Kze. — inœqualis , Kze.* — • sulcata , Lmrk. (Kze.*) — lanuginosa , Desv. (Sclikh.*; Acroslichum lanuginosum , Desf.) — Plukenetii , F. ( Acros- lichum velleum , Ait., Svv.) — eriophora, F.* (Gardn. , n.° 2390.) SPECIES NONDHU DESCRIPTÆ. I. Galeottii. Frondibus lanceolalis , attenualis , bipinnatis; slipile et rachi alris ; squamis lanceolalis , laceris , rufescentibus , birtis, suprà viridiolivaceis , subtùs Icelè rufescenlibus ; pinnis lanceolalis, 25-30 jugis; segmentis sessilibus , lineari - lanceolalis , crenulalis, sub- pinnatijidis , oblusis , inferioribus longioribus ; fasciculis vasorum duobus , angulalim apice connioeniibus ; sporotheciis marginantibus ; sporangiis paucis , dislantibus ; an- nulo 18 articulato lato; pedicello breoissimo ; sporis magnis , fuscis , rotundatis. Habitat in Mexico ( Oaxaca , Caputalpan, altilud. 3000 met.; Galeotli, n.° 6565). Filix insignis , aspidiiformis , squamoso-hirta , rufescens , bipinnata; pinnis inferioribus opposilis ; intermediis et superioribus allernis. (Longueur de la fronde, moins le stipe, 30 centim. sur 8 d’envergure; pinnelles, 10-11 millim. L’intervalle qui sépare les pinnules est de 22-24 millim.) II. Eriophora, tab. XIII, fig. 3. Frondibus triangularibus, palmalis , lanâ molli fulvâ, longissimâ vestitis , petiolis Jili- formibus, culianlinis , glaberrimis; lobis rotundis, intermedio sinuato, apice obtuso ; lateralibus brevioribus ; rhizomate erecto ; sporotheciis nervillaribus ; sporangiis re- motis ; sporis rotundatis. Habitat in Brasilia. (Gardner, n.° 2390.) Filix parvula , lanata; slipilibus gracilibus , Jlexuosis. (Longueur totale, 6 centim.; frondes, 15 centim. en toutes dimensions. Le duvet laineux qui la recouvre, est formé de poils fauves, allongés et noduleux. GENRES DE LA FAMILLE 1 IjO 7 CINCINALIS, Desv. In Berol. Magaz., V, 5ii et seqq. ( reduchtm ). Acrosliclii, Pteridis , Gymnogrammes et Nothochlœnœ spec., Sw. , Willd., I.rnrk. , Linn., Kaulf. , PresI , etc. Frondibus ereclis , tripinnalis y Iriangularibus ; slipite lœvi , adianlino ; rachibus filifornubuSj rigidis ; pinnis divciricalis , subopposilis ; frondulis ovoïde is, regu- fanbus, mtegerrimis, opposi/is, trifoliolatis ,glubris ,ferè semper pulvereccrineo colore adspersis , terminali maximâ ; nervillis pinnutis ; sporot/ieciis war- ginan/ibus , midis , conlinuis, anguslis ; sporangïïs coccijonnibus , sessi/ibus , maximis ; annti/o crasso, coccineo, lato, superiori , 18-20 arlicidalo ; stomate p/urinervalo , nervis longîssimis, parallelibus ; sporis crassissimis , sphtericis, lœvibus , oculo nudo perspicuis. Filices tenerœ , tripinnalee, brizœformes ; frondulis integris , peliolatis , pulvere cent- ceo veslitis ; stipitibus et rachibus adiantorum ; in America tropicali , Mexico, Peruviâ et Chili vigentes. Aous avons hésité longtemps à conserver ce genre, dominé par l’autorité des auteurs qui refusent d'en reconnaître la validité; toutefois nous étions vivement frappé de la spécialité du port des espèces, que nous voulions y renfermer. Il est dans notre opinion que toute différence essentielle de port indique des diffé- rences organiques que l’on ne trouve pas toujours, mais qui existent. Les cin- cinalis en offrent la preuve. Les sporanges, comme toutes celles des vraies cheilanthées, sont portées sur un pédicelle extrêmement court. Leur forme est exactement globuleuse; le saccu- lus est ridé et ne renferme qu'un très-petit nombre de spores énormes, visibles à l’œil nu, arrondis et lisses. L'anneau couronne le sommet de ce saccu/us et ne peut être reconnu ni comme latéral, ni comme vertical. Il est large, imite une bandelette, est à peine crénelé et présente un grand nombre d’articulations. L’élasticité dont il est doué, est extrême; il se débande avec force, chasse au loin les spores et déchire le saccu/u's. Le sloma est formé d un assez grand nombre de nervilles parallèles , longues et rapprochées. Quoique nous ayons conservé le nom créé par Desvaux, notre genre Cincina/is ne correspond pas exactement à celui que cet auteur avait formé (l V, du Maga- sin de Berlin). La plupart des espèces qui sont décrites ou énumérées dans ce recueil, prennent place parmi les nolhoch/œna, où l’auteur, de son vivant même, les avait placées. ENUMER VTIO SPECIERUM. Flcuens (f Cincinalis , Desv. ; Gymno gramme , Klfss. ; Acrostichum , Willtl.) — nwea (A othochlœna , Desv-, PresI, Kze.; Acrostichum , Sw.) — tenera (Gill., Kze.*) — Fendleri [JSothochlœna , kze.*) — dealbaia (Nothoclœna , Ivze.*). DES POLYPOD1 ACÉES. l6l B. Evolutio frondium indefînita : Jamesonieæ. 69. JAMESONIA , Hook. et Grev. Icon. filic. , t. 178. Pteridis spec., Cavan., Sw., Lamrr. et Auct. plurim. — Gymnogrammatis spec., Kl., etc. Sporotheciis ad basim venularum inserlis, pïaniuscu/is , demùm confluent ibus ; indusio e margine frondis revoluto oriundo , membranaceo , conlinuo , sæp'e sporotheciis remolo , fréquenter nullo ; sporangiis brevi pedicello donatis , curn sporangiastris vitiatis imnnxlis ; annulo 18-20 articulato ; sporis trigonis. Frondibes pinnatis , linearibus , frondulis rnultis, sæp'e imbricatis , sessi/ibus, sub- rolundo-cordalis , apice circinatis ; nervillis liberis, pinnatis , bifurcatis , seu Jlabellatis , tenu ibus. Diagnosis : Hook. et B., Gen. filic., t. xm. J. pulc/ira, Hook. et Grev., toc. cil.; F., tab. xii , fig. o (J. scalaris, Kze.). Filices lierbaceœ , erectœ , rigidce , fcisciculatce ; marginibus frondium convolulis ; evo- lutione indefinilâ ; imprimis Peruvianœ. Le port des Jamesonia est tellement distinct, qu’il permet de le reconnaître à la première vue. Les frondes sont linéaires, à frondules si nombreuses que nous en comptons 170 paires dans le spécimen du J. scalaris, Kze., de notre herbier. Ces frondules sont sessiles, ovoïdes ou cordiformes- les sporanges, comme dans le Myriopteris , sont entremêlées de poils roux, très -nombreux; l’indusium, ainsi qu’il arrive souvent dans les cheilantliées, est tantôt apparent et tantôt nul. Nous devons encore signaler l’évolution indéfinie des frondes comme caractéristique. Ce caractère, n’étant pas évident dans le J. adnata de Kunze (suites à Schkh., t. i33), lequel est en outre pinnatifide, n’est admis par nous dans ce genre que sous toutes réserves. ENUMERATIO SPECIERUM. Pulchra, Hook.* — scalaris , Kze.* — cinnarnamea , Kze.* — verticalis , Kze.* — • ? adnata, Kze.* — canescens , Kze. — bipinnata ( Gymnogramme elongata , Hook.*; evolutio in icône indefînita). 1Ô2 GENRES de la famille Considérations générales sur le groupe des Cheilanthées. Les genres qui composent ce groupe sont plus complètement séparés par le port qu’ils ne le sont par l’appareil reproducteur. Ils ont une grande disposition à se charger d écaillés et de poils, tendent à la station verticale, et, quoique rarement, se présentent à l’état ligneux. Les analogies que les cheilanthées offrent avec les autres groupes sont peu nombreuses ; cependant le genre Hypolepis semble avoir quelques rapports avec le Lonchilis, mais par l’indusium seulement, et le P/ecosorus se rapproche un peu du Nevrogramme, qui appartient au petit groupe des hémionilidées ; mais ces rapports sont peu marqués. On reconnaît, en étudiant les cheilanthées, combien est peu solide la base de classification empruntée à l’indusium. Parmi les genres qui les composent, Y Hypo- lepis, l’ Aleuritopteris et Y Adianiopsis ont un indusium vrai, tandis que YErio- sorus , le P/ecosorus et le Nolhochlœna en sont tout à fait privés; d’un autre coté le Cheilanlhes , le Myriopteris et le Jamesonia renferment des espèces avec ou sans indusium , et sont pourtant très - étroitement unies entre elles par tous les aunes caractères. L’ambiguité du caractère, tiré de la présence ou de l’absence de ce tégument, est évidente dans tous les genres de cheilanthées, dont la marge se replie de dehors en dedans. Celte disposition est manifeste dans les genres Chei- lanlhes, Myriopteris , P/ecosorus et Jamesonia. Les genres indusiés ont des lames qui restent planes. Exemples : Hypolepis , Adianiopsis , Nolhochlœna et Aleuri- topteris. Ce groupe curieux et difficile peut être subdivisé en trois sections : i.° Les hypolépidées, renfermant deux genres assez éloignés par le port. L’un, Y Adian- iopsis, à espèces se rapprochant des Adiantum ; l’autre, Y Hypolepis , dont les frondes décomposées rappellent celles des alsophilées; tous deux à sporanges pédi- cellées. 2° Les vraies cheilanthées ( Eucheilanlheœ ) auxquelles se rapporte tout ce que nous avons dit plus haut; plantes herbacées, laineuses, villeuses et plus rare- ment céracées; à sporanges très-courtement pétiolées et presque globuleuses, ayant, dans leurs frondes, une tendance manifeste à se diviser en frondules arrondies, de petite dimension. 3.° Jamesoniées; fougères élancées, linéaires, multifrondulées, à évolution indéfinie de la fronde, villeuses, à sporanges presque sessiles. Dans les plantes de ce groupe, les spores ont une grosseur considérable et affectent presque toujours la forme trigone. On trouve des cheilanthées dans toutes les parties du globe; mais moins en Europe que sous les tropiques. Sporothecia aut nervillæ ad mesoncvron obliqué currentia. DES POLYPODIACÉES. i63 §. 3. Sporothecia aut nervillæ proliferœ ad mesonevron oblique currentia. Fi lices aspectn vario; oligomeræ, sæpè ceriferæ, ferè omiies tropicales. Grammitidearum pars, Aspleniariœ , Polypodiaceæ et Hemionitideœ , Presl, Tentam. pterid. , p. 206, 217, etc. Hemionilidearum pars; Polrpodiearum pars, etc., Galdich. , Voy. Uran. bot., p. 263. /Nervillis liberis. IVisprolificauni-1 ! versalis (nervi l lisomnibusetin] trajeclu totopro- liferis) : HEMIOMTIDEÆ.f [Frondulis (bi- seu ter-geminatis) puliere ceraceo vesti lis 70. Trismeria, F. Fro dulis t-^"ron<^^us diplotaxicis 71. Botryogramme, F. Jnudis (non geminatis).| monotaxicis jglabris, amplissimis 72- Coniogramme, F. (tomentosis, in ambitu lanceolatis. . . . 73. Nevrogramme, Link. — anastomosantib. IFrondibus simpli-, Frondibus monotaxicis 74. Callogramme, F. cibus,areolismar- ginalibus. ( — diplolaxicis 75. Syngramme , J. Sm. .Frondibus pinnatis (areolis basilaribus) 76. Dictyogramme , F. Areolis universalibus 77. Hemionitis, L. Singulum sporothe-l Areolis exappendiculatis 78. Anlrophyum, Klfss. cium super nervillas) plures iransiens : j i Frondibus diplolaxicis ; sporotheciis in- ) terruplis 79. Colysis, Près). Vis prolihca in loto determi- nato agens. Antrophyeæ. appendiculaiis. { — monotaxicis; sporothec. continuis . 80. Sclliguea, Borv. I Frondibus simplicibus 81. Pterozonium, F. 1— lacerato-flabellatis 82. Hecistopteris, J. Sm. Gymnosoria Leptogrammeæ. ] (— divisis.) /Sporothecia cum pilis im- l mixla 83. Plcurosorus, F. eloiiïata. 1 Tôt sporothecia quot nervilla IFrondib. pinnato- pinnatifidis. . . . 84. Gymnogramme, F. ( pulvere] Frond.l ceraceoj 85. Ceropteris, Link. bi- tri— (vestitis. pinnatis nudis . . 86. Anogramme, Link. angiosoria . Asplenieæ, Dipeazieæ (vide posteà). ' rotunda : Struthiopterideæ et Poeypodieæ (vide posteà). genres de la famille 1 64 ï >is prolifica universalis, id est sporothecia laminas intégré vestientia; nervillis omnibus et in trajeclu loto proliferis : HEMIOMTIDEE. Filices erectæ, plus miniisve divisæ, feracissimæ, glabræ aut pilosæ. 4 Xcrvillis liltcris. f Frondibus pnlvere ceraceo vestitis. 70. TRISMERIA , F. Acroslichi spec., Linn. — Gymno grammes spec., Rllm. , Desv. et Alct. pllrim. Sporotheciis linearibus , depauperalis ; sporangiis pyriformibus , maximis , sub- sessilibus; stomate 8 nervato , angusto, nçrvis crassis, brevibus , reclis; annula crasso, 18-24 articulalo , articulis remotis ; sporis crassissimis , triedricis , flaccidis, succineo colore. Frondibus pinnatis bipinnatisque , elatis , rigidis ; rachi su/calo , ebeneo- rufes- cente ; pinnulis auguste lanceolatis , aculis, margine serrulalis ; frondu/is sœp'e bi-seu ter-geminatis; nervillis jlabelliforinibus , furcatis , crebcrrimis , laminis in- fern 'e pulvere ceraceo albo vel flavo dense vestitis ; fasciculo vasorum hippo- crepidi seu obtuse quadrangulari et basi aperlo , ramos duo brèves emillenle. Filices erectæ, elalce , rigidæ , Americanæ ; frondibus pinnatis , frondulis folia Salicis viminalis referentibus. Diagnosis : lab. xiv , fig. 1 , 7". argentea, et fig. 2, T. aurea , F. Coniogramme non longé distal; nalurâ exsudalionis et fabried sporangiarum cum Ceropteridi affmis. Les trismeria sont des Fougères à Frondes pinnées dont les Frondules, à marges Finement denticulées, ressemblent à des Feuilles de saule. Elles présentent un carac- tère unique parmi les polypodiacées , celui d’avoir des pinnules pinnées, réduites à deux ou trois Frondules, ce qui les Fait paraître triFoliées, surtout vers le haut de la Fronde; inFérieurement elles sont réduites à une seule Frondule. Le stipe est ruFescent, lisse et nu; la lame inFérieure des Frondules est chargée très-abondam- ment de cette matière céracée, blanche ou jaunâtre que nous avons signalée dans le Ceropteris , avec lequel toutefois on ne peut confondre le Trismeria , dont le port et la nervation sont absolument différents; chacune de ces molécules vue DES POLYPODIACÉES. l65 isolément au microscope, se montre sous l’aspect d’une glande claviforme dont le support est court et épais. Dans les jeunes pousses la sécrétion céracée manque assez souvent. ENUMERATIO SPECIERUM. Argentea , F. ( Acrostichum trifoliatum , Pohl , PL Brasil. ) — aurea , F. ( Acrost . trifoliatum , L. , Schkh.*, Sloan.*, Petiv.*, Plum.*, etc.) — microphjUa , F. SPECIES NONDUM DESCRI PTÆ. I. Argentea. Frondibus ovato -lanceolalis ; slipitibus rubris, glaberrimis , sulccitis, nitentibus; basi squamosis; squamis angustè lanceolatis , acuminatis ; frondulis pulvere argenteo ad- spersis, allernis, basi bipinnatis, lanceolalis ; frondulis duobus inœqualibus , superiori- bus parvulis, marginibus serratis, serraturis obtusiusculis ; fertilibus linearibus, acumi- natis; sporotheciis brevè stipitatis , ellipticis ; annulo 20 articulato ; sporis magnis , triedricis, fuscis. Habitat in Caraccas (Moritz); in Brasilia, Minas Geraes, Pohl. Filix glabra ; frondibus pulvere argenteo veslilis. (Longueur totale, prés d’un mètre; frondules, 10 centim. sur 15 millim. de largeur; la supé- rieure de moitié plus petite dans toutes ses dimensions. Les pinnules sont bifrondulées et les den- ticulations très-marquées; inférieurement les frondules se montrent isolées. Dans le T. aurea les pin- nules sont fréquemment trifoliées, les frondules plus étroites, plus finement denticulées, et les nervilles beaucoup plus rapprochées; la sécrétion céracée est d’un jaune très-prononcé.) Nous appelons l’attention des botanistes sur une espèce péruvienne à sécrétion blanchâtre, que nous voyons stérile dans l’herbier de notre savant ami M. le doc- teur Mougeot. Elle ressemble à une phanérogame. Voici sous quel nom nous la désignons : II. MtCROPHYLLA. Frondibus lineari-lanceolatis ; frondulis argenteis, obtusiusculis , brevè petiolatis , infe- rioribus bipinnatis , frondulâ interiore parvuld; marginibus remotè arguto-serralis; superioribus alternis, lerminalibus longioribus ; slipitibus brevibus, squamosis ; squamis lanceolalis ; sporotheciis ignotis. Habitat in Peruviâ. Filix terreslris , glaberrima, radice Jibroscî. (Longueur totale, 30 centim., dont le stipe fait à peine la sixième partie; frondules un peu moins de 3 centim. sur 4 millim. de largeur.) i66 GENRES DE LA FAMILLE fj Frondulis midis. A. Frondibus diplotaxicis. 7\. BOTRYOGRAMME, F. A llosuri spec., Kze., Linnæa, xiii (1839); Mart. et Galeotti, Foug. du Mexiq., p. 47. SpoROTHECHS nervillaribus , laminam ornnino instar acrostichearum tectantibus ; sporangiis el/ipsoideis , breve pedicellalis ; annula latiuscu/o , 1 G - 1 8 art ica lato ; spoiis tricdricis. Fkondibus dissimilaribus y supernè Jructificaniibus , glabris , subcoriaceis , supra decomposilis , pinnis al ternis, remot is , petiolalis ; stipilibus car va lis fascicu- lum unicum curvatum ferentibus , versus basin squamosis ; squamis lanceolatis , longe acuminalis slramineisque , rachi flexuoso , su/cato, glabro ; Jronduhs s/erilibus, plerumque ternatis, ovalis, oblusiuscu/is , serrulalis , glaucescentibus ; nervillis flabel/atis , rnarginem incrassatam exerenlibus et mucrones sinndan- / /bus ; ferlilibus ad apicem pinnarum superiorarum terminal ibus , sublinearibus , acuminalis , marginibus involutis. Filix niemorcibilis, Mexicana ; frondibus dissimilaribus, gtaberrimis, stipilibus Jlexuosis, stramineis. Diagnosis nostra, lab. XV, C. (B. Karwinshii; Allosurus Kanvinskii , Kze/) La fronde n’est fertile que vers la partie supérieure , connue il arrive dans iOsmunda. Les frondules stériles sont ovales, assez longuement péliolées et ob- tuses. Les nervilles , après avoir traversé la lame, sortent de la marge et forment des espèces de muerons robustes, couchés sur l’épaisseur de la lame qui est épaissie vers ses limites. Les écailles qui couvrent la base du stipe ont une cou- leur jaune- clair agréable; celles qui sont tout à fait inférieures prennent une teinte noire très-prononcée , mais leur base est roussàtre. Après la chute des écailles, la partie du stipe qui les portait est rude au toucher, et les cicatrices qu’elles y ont laissées sont visibles à l’œil nu. Les frondes fertiles, très - étroites , sont chargées de sporothèces à la manière des acrosticliées. Cette belle fougère, que l’on s’étonne de voir figurer parmi les allosurus , a des frondules dentées, voisines de celles des coniogramme , quoique plus petites. Nous établissons notre diagnose sur un très-beau spécimen donné par M. Ga- leotti sous le n.° 635 z. 11 a été recueilli dans le Mexique près de Yavesia, pro- vince d’Oaxaca , h une hauteur de 24°° mètres environ. SPECILS. Genus monolypum : vide diagnosim generis. DES POLYPODI ACÉES. 167 B. Frontlibus monotaxicis. 72. CONIOGRAMME, F. Gymnogrammes spec., Blum. — Grammilidis spec., Wall. SpORütheciis anguslis , depciuperaiis , superficiel! ibus , marginem non allingen- libus ; sporangiis rotundis ; stomate lato , si/Z» 8 nervato , nervis distantibus , longis , flexuosis ; annii/o spisso, articulis 14-24; sporis iriedricis, lutescenlibus. Froadirüs sæpè in eodem caudice pinnatis et bipinnatis ; pinnulis lanceolatis , j) Ri s minùsve anguslis, inlegris , dentalis , a £7/ ienuiler funbriatis , acuminatis ; mesonevro robusto , lœvi; nervillis parallelo-furcalis, ienuioribus , apice incras- saiis , omnibus proliferis; rachi helveolo, crasso ; fasciculo vasorum in stipilibus unico , angus/o , ferrum equinum simulante. Filices Indicée, erectee , magnee, speciosissimee , pauci-jugee , gleiberrimec ; frondibus varidbilibus , ^«5/ bipinneitis apice pinnatis. Diagnosis : tab. xiv , B, fig. 1, C. Jeivanica, F. ( Gynmogr . Jcivanica, Bllm., Fl. Jav., t. XLI. ); fig. 2, C. serrulata, F. ( fragmentum ). Formé aux dépens des gymnogramme , auquel il lient par la disposition des sporothèces, le Coniogramme en diffère tout à fait par le port et la nervation. Il renferme de très-belles fougères, grandes et robustes, bipinnées, parfaitement glabres, à frondules distantes, pétiolées, entières, acuminées ou finement denticulées; elles sont envahies par des sporothèces nus, nervillaires , étroits, qui s’arrêtent avant d’atteindre la marge. Le rachis est couleur de paille, aplati du côté inférieur, bombé en dessus. Les nervilles sont ténues, rapprochées, renflées à leur point de terminaison et flabelliformes. On trouve ces plantes dans les Indes orientales et dans les îles de la mer des Indes : elles sont assez polymorphes. ENUMERATIO SPECIERUM. Serrulata {Gymnogramme , Blum.*) et var. caudaia (Grammitis , Wall.) — Javanica {Gymno- gramme , Blum.*) et var. macrophyl/a, Blum.* (Cuming, Filic . Philipp. , n.° 86) — Serra, F. Serra. SPEC1ES NONDUM DESCRIPTA. Frondibus pinnatis , basi irregutatim bipinnatis ; stipile helveolo, gletbro , supernè trisul- cato ; frondutis omnibus proliferis, lanceolatis , acuminatis, longé petiolalis, basi lads, cordatis , glaberrimis , membranaceis , mesonevro pilosiusculo , marginibus serratis , dent ibus robuslis , inevqualibus ; nervillis furcatis , remotis , marginem atlingenlibus ; 1 68 GENRES DE LA FAMILLE sporolheciis mullô ante marginem terminalis ; sporangiis magnis, ovoideis; annu/o 18-20 articulato ; sporis triedricis, sœpè deformibus. Habitat in insuld Zeylanicâ. (Gardner, n.° 21; 1817.) Fdix pmnata, basi pinnato-pinnatifda , difformi. (Longueur totale prise à la base de la pinnulc terminale, 40 centim.; le stipe fait moitié de la grandeur totale; frondules, 15-18 centim. ; elles mesurent 30-35 millim.; le pétiole a 5-7 millim. de hauteur; nous comptons 7 nervilles par centimètre.) On ne peut la confondre, ni avec le C. Javanica, dont les frondules sont atténuées à la base et à marges entières, ni avec le C. serrulala, à frondules terminées en un prolongement caudiforme, dont les marges sont très- finement denticulées. Elle a un port spécial qui permet de la recon- naître tout d’abord. 75. NEVROGRAMME, Link. (1841.) Spec. filic. , p. 1 58. G)'ninogrammes , Hemionitidis , Acrostichi , Asplenii spec., Alct. var. Sporothecus linearibus , ventilas plane invadentibus , sed marginem non attin- gentibus , ferrugineis, creberrimis ; sporangiis brevè pedicellalis , rolundis ; sto- mate to-ii nervalo , magno , inverso , subrhomboideo ; annulo 14-16 articu- lalo ; sporis rotundalis , ovoideis , parvu/is , nigrescentibus (in Nevrogrammate pedatâ , JA. , triedricis). l' RONDiBL'S pinnatis bipinnatisve , segmentis irregularibus , dentalis ; nervillis Jîa- belliformibus , approximalis , lenuibus ; stipi/ibus lœvibus, ebeneis ; pi/is in tôt a fronde sparsis , articulât is , nodosis, concatenatis , strangu/alis , rarb subcon- tinuis, apice sœpè glandolosis ; fasciculo solitario, tenui, rotundo. Filices villoso-tomenlosœ , erectce , diviser, rigidæ , siccitate fulvescenles ; Americanie . Diagnosis : tab. xiv, C , fig. 1 , JS. tomentosa, Link ( Acrostichum , L.); cum fragmentis ; fig. 2, N. rufa, Lk. , et fig. 2, S. pédala, Lk. Sevrogramme habita exleriori, sporangiis , sporis et pilosilate proxima Hemionitidis. Les nevrogramme sont des fougères tomenteuses, épaisses, à consistance molle, devenant fauves par la dessiccation; le système pileux est fort remarquable : il consiste en longs poils, les uns étranglés d’espace en espace, concaténés et ter- minés par un capitule solide et globuleux; les autres, noduleux , finissant en une longue pointe aiguë. Les stipes sont lisses et couleur d'ébène; les frondes pennées, bipennées ou pédiaires. Celles duiV. tomentosa rappellent, par leur forme, les frondes du Pcllœa hastala. Toutes les nervilles deviennent proliférés et les DES POLYPUDIACÉES. 169 sporothèces s’arrêtent avant d’atteindre la marge. Les spores ovoïdes ou arrondis dans presque toutes les espèces sont triédriques dans le N. pédala , qui a aussi un port différent. Ces fougères vivent en Amérique. ENÜMERATIO SPECIERUM. Rufa , Lk. (Hemionilis , Schkh.*, Sloan .*) — tomeniosa , Lk. [Hemionitis , Radtl.*) — -pédala, Lk. ( ilemioni/is , S\v.*). ** Xmillis coniiivenfibus. *** xe,.Vjii|S anastoniosantibns. | Areolis partialibus. A. Frondulis simplicibus. 74. CALLOGRAMME , F. Sporoth Ect is linearibus , spissis , oblusis , longissimis , in parlera libérant ner- villaruni excurrenlibus ; sporangiis ovalis , aurai is , sessi/ibus, ad basim pilis e reclis , capile globoso, involucratis ; stomate angusto , 6 nen a/o ; annulo 18-30 . articulato; sporis triedricis. Frondibus simplicibus , monoiaxicis , ovato- lanceolalis , acuminaiis , membra- naceis , siccilale rufescentibus , margine undulato ; stipilibus lorigis , badiis , su per ne canaliculatis , fragilibus ,• nei villis re/em irregularem ad rnarginern formant ibus ; areolis exappendiculatis ; mesonevro robusto ; s quamis basium stipitum succineo colore, angustis, ar/iculalis, subcylindraceis , forma spécial/ et in a/iis generibus nunquarn occurrentibus. Filix Asiatica, prcestantissima , erecla, membranacea ; rhizonmte longé repente. Diagnosis : lab. xv, ^ Fig. 1 , C. Cccciliœ , F. — Fig. 2, Dictyogramme Japonica, F. ( fragmentant ad comparandum). Ce genre est monotype et fondé sur une fougère à fronde simple; lancéolée, acuminée, à marge légèrement ondulée, rufesccnte par dessiccation. Le stipe est rougeâtre, purpurin et fragile comme celui des adiantum. Les nervilles sont parallèles, bifurquées, libres dans leur plus grande étendue, mais se réunissant près de la marge pour former une et plus rarement deux rangées d’aréoles inégalement hexagonales; le mésonèvre est robuste; toutes les nervilles latérales deviennent prolifères, mais jamais les sporanges n’envahissent la partie réticulée 22 i ~o GE.NRES DE LA FAMILLE de la lame. Le rhizome est couvert de squames coniques, articulées, solides, terminées par un petit pénicillé de poils; il est rampant. Celte plante a été recueillie à Singhapour (Inde transgangélique) , par M. Gaudichaud , auquel nous unissent les liens d'une vieille amitié. SPECIES. Cœcilicr. ( Vide supra characteres et disquisiliones in perte re.) (Dimensions : longueur totale de la fronde fertile, 50 centim., dont le slipe fait les ’5 ; largeur, 6 centim.: les frondes stériles de noire spécimen sont moins grandes; nous comptons 6 nervures pai centim. ; le rhizome est fléxueux et de la grosseur d’une plume à écrire.) 75. SY NGRÂMME , J. Sm. (1845.) In Lond. Journ. bot., 1845, IV, p. 168. Sporotheciis lineoribus . depauperalis , in parlent libérant nenillarunt eva/utis ; annula 20-24 articulait) , pedicello nudo ; sporis reni/orniibiis seu ovalibus : sporangiaslris nu! Us. I kon ni bus simplicibus , diplolaxicis , ntembranaceis , pellucidis , teneris , apice obluso , margine undidalo , in fer ne subcunealo ; ferlilibus long Ht s pelialatis et anguslioribns ; nervillis cire à ntarginent anastomosa! is ; ntesoneyro injernè fnscescenle , ad apicent evanescente. Filix Philippinensis , erectu, tenera. Diagnosis : lab. xv, B , fig. 1, S. viltaformis , J. Sm., /. cil. Mervatione Callogrammes, sed linbilu , te.xlurâ , nuditnte pedicelli sporcingiorum , spo- rangiastrorum absenliâ et sporis ovalibus, amplissimè ab eâ differt. Les frondes sont simples, les stériles obovées, ondulées, pellucides, membra- neuses; les fertiles lancéolées assez étroites, très-longuement pétiolées, opaques ; la nervation est exactement la même que celle du Cal/ograrnrne ; mais dans ce dernier genre les frondes sont diplotaxiques, cartilagineuses, et les stipes ébénéens; les sporanges ont un pédicelle rameux ; elles portent des sporangiaslres ; enfin les spores sont trièdres et non arrondis. B. Froudibus pinnatis. 7 G. DICTYOGRAMME, F. Sporotheciis linearibus , extensis , longe à ntesonevro incipientibus , depauperalis , conlinuis; sporangiis globosis ; annula 1 4 arliculato ; sporis trigonis; slomale sub G nervato. DES POLYPODIACÉES. !71 Frondibl s coriaceis , glaberrimis , pinnntis , sœpè in parle inferion bipinnalis ; pinnis et pinnulis petiolalis , sessilibas aut adnalis , acuminaiis , obtusiusculis , margine reflexo , serrulato; stipile brevi: nervillis r/6? mesonevron anastornosatis, dein liberia et marginem non attingenlibus , apicibus alteniuitis , areolis bise- rialibus; costulibus brevioribus , sterilibus ; intermediis longioribus , fertilibus. Filix elata, Japonica ; consistentiam et aspeclum Conio grammes , secl nervillas anasto- mosatas habens ; nervatione Callogrammes , sed inversa ; nam areolœ basilares sunt in Dictyogramme verô et in Callogramme , marginales. Diagnosis : Konze, die Farrenkr. , p. 39, t. cxvi, ^«6 Gy mno gramme , et tab. nostr. xv, fi g. 2 \ f tons sterilis , ad démons trandum nervillas anastomosantes. Gymnogrammes spec., Desv. et Kze. — Hemionitidis spec., Thunb. et Sw. (nec Nevro- gramme, nec Stegnogramme). • Le Dictyogramme ne diffère des coniogramme que par des nervilles anasto- mosées près du mésonèvre, tandis quelles sont libres dans tout le reste de leur parcours. La partie réticulée reste stérile (voy. Coniogramme pour de plus longs détails). Ce genre a, parmi les hémionitidées , la valeur de 1 Heterophlebium parmi les ptéridées, ou celle du Schizoloma parmi les lindsayées. Kunze avait placé celte fougère parmi les ' espèces du genre Gymnogramme , l un des moins naturels- de la famille, tel que le comprenaient les auteurs. SPECIES. Genus monotypum : vide diagnosim generis. Areolis itnwersalibits. 77. HEM10NIT1S , L. (1764.) Spec. plant., p. 1 5 35 , reduct. Hemionitis sect. prima, Presl, Tenülm. plerid. Sporotheciis superficialibus , reticulatis , areolarum Jatera ornnia sequenlibus ; sporangiis roiundis ; annula \/y- 18 articulato ; sporis ovoideis , papillalis ; sporangiastris nul/is. Frondibus palmalis vel cordât is , vel sagittatis , spissis , sœpè pannosis , longe petiolalis , sœpè proliferis ; pi/is fragilibus , articulatis , laminas vestientibus ; nervillis in areolas exappendiculatas , hexagonas disposi/is ; rhizomate sur- culiformi , fbrilloso. GENRES DE LA FAMILLE bibces erectœ , villosce , molles , tomenloscr , Anlillance aut Indicée , pilis arliculalis no- dulosis et slrangulatis veslitœ ; petiolum seu stipitem lœvam fusco-nitentem , ut in Adianlis prceb entes ; species lamen unica subglabrescens , corincea. Diagnosis : Hook. et B., Gen. filie., t. lxxiv, IL (II. cordata, Roxb.); — tab. noslr. xiv, l) , 77. sagiltnta , F., reducta. He.mionilis nalurâ pilorum, consistentid frondium et fabricâ sporangiorum cum Nevro: grammate congruit. La consisiance de la fronde , la nature des poils et l universalité des sporanges qui envahissent la totalité des nervilles, rapprochent le genre Hemioni/is du Nevrogramme , parmi les espèces duquel se trouvent une fougère «à fronde pé- diaire. Les sporanges suivent le trajet des nervilles et forment ainsi un réseau continu très-élégant. Sur trois espèces qui constituent ce genre , il y en a deux prolifères, l’une vers la marge, H. pa/rnala, l’autre à la base de la fronde, //. s agit lata , F. On trouve les hemionitis aux Antilles et dans les Indes orientales. (Voy. Anlrophyum. ) ENUMERATIO SPECIERUM. II. palmata, Willd. (Lmrk.*, Plum.*, Sloan.*, etc.) — 77. cordata, Roxb. (Hook. et Gr.) — sagittata, F.* (Hügel , n.° 3513 et 3882, llerb. Vindobon.). SPECIES NONDUM DESCRIPTA. Sagittata , tab. XIV, D. Frondibus simplicibus , cartilagineis , spissis , opacis ; stipitibus ebeneis , squamosis ; squamis apice cnpilatis ; sterilibus cordatis , longioribus , sœpè proliferis , fertilibus sagittalis ; mesonevro atro , supernè evanescenle ; sporolheciis universalibus ; sporan- giis pilis longis , subsquarnosis inimixtis , pedicello lato donalis; annulo 18 articu- lalo ; sporis papillatis. Habitat in Asid orientait'. (Hiigcl , n.os 3Ô73 et 3882.), Filix formosa , sagittariœ facie; rhizomate repente. (Longueur totale, 30 centim.; les fertiles portent prés de 40 centim.; le stipe est à la lame :: 3 : 1 ; les lames stériles ont un peu plus de 8 centim. jusqu’à la naissance du sinus, sur 6 de largeur, avec des oreillettes qui mesurent 4 centim.; les lames fertiles dépassent 10 centim., et les oreillettes , qui ont 6 centim. de développement, ÿont pointues et extrêmement divariquées.) Le n.° 285 des plantes de M. Cuming, rapporté des Philippines et déterminé par M. J. Smith comme étant 177. cordata, semble différer de la planche 64 des Icônes filicum de MM. Hooker et Gréville; le nom d'il, intermedia lui serait convenablement appliqué. Notre espèce, dont les frondes robustes et épaisses sont chargées de quelques poils raides et rougeâtres, ne peut être confondue ni avec 177. cordata, ni avec le n.° 285 de M. Cuming. DES K)Lt PODIACÉES. <73 Considérations générales sur le groupe des Hémionitidées . Ce groupe renferme huit genres, ayant pour caractère commun de porter des sporanges sur la totalité des nervilles. Des sporothèces universels couvrent donc toute l’étendue des lames, comme il arrive chez les acrostichées ; mais ici les spo- ranges, au lieu d'être cutieulaires, sont nervillaires. Ces fougères ont des frondes simples ou divisées, à segments plus ou moins dilatés, ni lobés, ni crénelés, et encore moins pinnées ou multifides. Elles sont toutes herbacées, très - féraces , villeuses et à poils articulés, intestiniformes ou aciculés. On trouve des sporan- giastres dans le Callogramme. Les rapports avec les groupes voisins ne sonL pas nombreux. Les adiantées, les lindsayées et les ptéridées ont des sporothèces mar- ginaux avec indusium ; les cheilanthées , presque toujours indusiées, des sporo- thèces partiels, portés sur des lobes qui ne sont que la moindre portion des frondes; les anlrophyées des sporothèces très -étend us, mais non universels; les leptogrammés des sporothèces qui tendent à se limiter, comme chez les polypo- diées, quoique d’une manière moins marquée. On trouve ces plantes dans les Indes orientales et dans l’Amérique méridio- nale, ainsi que dans ses îles. (Voy. la page i \ de ce mémoire pour d’autres détails.) GENRES DE LA FAMILLE ff Vis prolifica in loeo determinato agens. 1. Singulum sporoihecium super nervillas plures transiens : ANTROPHYEÆ. Filices simplices aut vix divisæ, glabræ, erectæ; sporotliecia extensa , nuda, superficialia aut subiminersa. | Areolis exappendiculatis. 78. AINTR0PI1YU3I , Kaulf. (1824.) Enum. filic. , p. 198. Antrophyum, F., 4.® Mém. sur les fougères (An Iro pillées). Hemionitis et Antrophyi spec., Bllm. — Antrophyi et Hymenodii spec.y Presl, Epi ni. bol. — Hemionitidis spec. , Sw. , Willd. — Polytœnium , Desv. — Anetiurn , Splitgerb., F. , Mém. cil. Sporothecus lineoribus , nunc superficicilibus , nunc irnmersis (in Antrophyo eilrifolio et pendulo alaxicè creberrimis ); magna tantum latera areolarum sequenlibus ; sporangiis subrotundis ; annula 12-16 articulalo ; sporis triedricis, vel sallem trigonis ; spurangiaslris viltalis seu cupulijormibus , aliquolies per exceptionem nullis. Frondibus simp/icibus , lanceolatis , obovatis , linearibus , inlegerrimis , opacis ; venulis in areo/as he.vagonoideas anastomosatis ; appendiculis nullis; rliizo- male repente ; squamis cancella! is , radicellis lornenlosis. Filices erectæ aut rariùs pendulce, coriaceæ, arboricolæ, tropicales. Diagnosis : Hook. et B., Gen. Filic., t. cvii (Polytœnium linealum, Desv.) et t. cix, A. Antrophyum plantagineuni , Kallf. , var. /3 Lessoni. Facie Hvmenodii; ab organis vegelationis Filtariarum proximum. Ce genre, assez nombreux en espèces, ne renferme que des fougères à frondes simples, lancéolées, obovées et plus rarement linéaires. Par XA. citrijolium , il tend vers 1 ' Hyrnenodium (acrosticliées) et par les A. linealum et lanceolatum , qui ne som , à proprement parler, que des vittaria à sporothèces multisériaux vers les vittariées. On trouve dans ce genre une espèce paradoxale, XA. citrifo- lium qui, au lieu d’avoir des sporothèces distincts, ne montre à la surface de la lame inférieure que des sporanges éparses, comme dans les acrosticliées, groupe dans lequel nous l’avons fait figurer sous le nom d 'Anetiurn citrijolium. M. Presl la place aujourd hui parmi les espèces de notre genre Hyrnenodium , dont elle a DES POLYPOD1 ACÉES. i 70 exactement la nervation; mais si nous considérons le port, la nature des appen- dices (radicelles) du rhizome, ses écailles cancellaires et la forme de ses spores, on ne pourra se dispenser de la réunir aux anlrophyum. Il y a plus, mais c’est un doute que nous exprimons ici, il se pourrait que les sporanges, que l’on voit épars à sa surface, ne lui appartinssent pas et qu’ils provinssent de quelques autres fougères avec lesquelles elle vit mêlée. Il nous a semblé que ces corps étaient plutôt posés que véritablement adhérents; ici nuis, là clairsemés, plus loin un peu plus abondants. Il faudrait étudier cette plante in loco naiali pour en décider. La dimension des antrophyum parcourt une grande échelle. Une espèce, VA. nanum , dépasse à peine 3 centimètres, tandis que 1 A. giganteum s’élève 2 5 fois davantage. ENUMERATIO SPECIERUM. §. 1. Sporotheciis immersis. Callœfolium , B I u m . * — Cumin gi i , F. — Lessoni, Bon* — semicostalum , Blum.* ( plantagi - neum, Blum.*) — elongalum, F. [pumilum , Blum. , var. elongatum ) — reticulaium , klfss. (Schkh.*, Spreng.* ; falcatum, Bl.* — nanum, F. [obtusum, Blum.*, excl. synonym.') — plicatum, F.* — plantagineum , Klfss. (Bon,*) — pumilum , Klfss. ( parvulum , Bl.*) — Hookerianum , F. [pumilum , H. et Grev.*) — spathulatum , F.* — linealum, Klfss. (Sw.*, Schkli.*, Hook. et B fragm.) — subsessile , Kze.* — Cayennense , Desv. (Kze.*). §. 2. Sporotheciis superficialibus. Latifolium , Blum.* — latipes , Kze. (F.*) — giganteum , Bon (F.*) — Boryanum , Klfss. non Blum. (Hook. et Gr.*, Bory*) — obtusum, Klfss. (Bory*) — lanceolalum, Klfss. (Sclikb.*, Plum.*) — Galeottii , F.* [falcatum , Mart. et Gai.* non Blum. [ statu imperfecto~\ , F.*). §. 3. Sporotheciis sporadicis. Citrifolium , F. (Plum.*) — pendulum , Lepr. Spec. iscertæ. = Sessilifoliilm , Spr. — zosterœfolium , F. [Hemionitis falcala , Willd.). A. Fiondibus monotaxicis; sporangiis interruptis. 79. COLYSIS, Presl. (1849.) Epim. bot. , p. i 4 6. Selliguecc spec., Presl, Tentam. pterid., p. 216. Hook., Icon., pi. m, t. 204, etc. Blcm., Filic. Jav,, p. 124. — Grammilidis, Polypodii, Drynariœ , Hemionilidis spec. , Auct. plurim. Sporotheciis dorso venu/arum supcrposilarum , inter duas venas in lineci an- gustci , pi ù s minitsve interruplu disposais ; sporangiis oc a lis ; annulo 16-18 articu/alo, crenato ; crenis inœqucilibus; sporis ovoideis subrolundisque. Frondibus monotaxicis , simplicibus ciut pinnalifidis , membranaceis , siccilale rufo-ftscis , frondulis et segmenlis lanceo/alis, aculis ; nervillis tenuibus , in areolas h exago n o ideas unilis. O GENRES DE LA FAMILLE 176 Filices erectœ, membrannceœ , integerrirnœ , glabrœ. Diagnosis : Hook. et B., Gen. filic., lxxiv, A. {Sub Selligueâ WallichianA , Hook.) Le genre Colysis , créé par M. Presl, est au Selligueâ , ce que notre genre Callogramme est au Syngramme du même botaniste. L’interruption des sporo- thèces n’est pas marquée au même degré dans toutes les espèces; mais le port et la consistance établissent des différences assez notables pour qu’elles puissent justifier la création d’un genre. Ici les frondes sont minces, membraneuses, comme papy racées , décurrentes en pétiole et monotaxiques. Dans le Selligueâ elles sont toujours simples, dures, opaques, diplotaxiques , avec des lames por- tées sur de longs pétioles. ENUMER ATIO SPECIERUM. Hernionitidea, Presl {Selligueâ , Presl \ner<.atio*~\ ; Drynaria , J. Sm.) — macrophylla , Presl {Sel- ligue a , Blum.*) — JVallichiana {Selligueâ , Hook.*) — marginata , Presl {Selligueâ, Meven) — pothifolia, Presl {Selligueâ decurrens , Presl; S. pothifolia , J. Sm. ; Grammitis , H. et Grev.*) — tridnctylis , F. {Cochinch. , Gaudich.). Areolis appendiculatis. B. Frondibus diplotaxicis ; sporolheciis continuis. 80. SELLIGUEA, Bory. (1829.) Dict. class. d’hist. nat., t. XV, p. 344 • Selligueâ, F., 4.* Mém. sur les fougères (Antrophyées). Sporotheciis linearibus , continuis, super mesonevron obliipie caden/ibus , p/ures ner villas invadentibus ; receplaculo nervillijormi , superficiali , parlirn libéra, parlim supra venu/as laminarum ajjixo ; sporangiis crussis , lat'e pedicello donalis ; sporis ovoideis , rnagnis. Frondibus sirnplicibus ; nervillis anastomosatis; areolis appendiculalis , appen- diculis hamatis, apice turgidis; rhizomate repente. Filices erectœ, membranaceœ , opacœ , coriaceœ , margine integrœ , glabrœ. Diagnosis: Hook. et B., Gen. filic., t. lxxiii. {Sub Loxogramme lanceolatâ, Presl.) Subgenus : l.m El selligueâ ; appendicibus multis. 2.™ Loxogramme ; appendicibus raris. Les selligueâ sont des fougères souples, assez délicates dans le sous-genre eusel- liguea, simples ou pinnatifides , glabres, à marge ondulée, aiguës, lancéolées ou à segments lancéolés, rarement linéaires. Les sporothèces occupent, comme dans les anlrophyum, le grand côté des aréoles et se continuent plus ou moins long- temps en passant sur plusieurs d’entre elles. DES POLY PODIACÉES. Dans le S. macrophylla de M. Blume, les sporothèces traversent les aréoles et se fixent sur les prolongements libres qui les parcourent. Il y a autant de spo- rothèces que d’aréoles. Ces différences, très - notables , ont décidé M. Presl à formel- le genre Colysis que nous avons adopté. Le sous-genre Loxogramme diffère uniquement par ce caractère, de présenter des aréoles dépourvues presque en totalité d’appendices , qui cependant ne manquent jamais complètement. Ces fougères sont plus décidennnent lancéolées, et les spo- rothèces , beaucoup plus fournis de sporanges, ouvrent avec le mésonèvre des angles plus aigus. Néanmoins il ne nous a pas semblé que ces caractères eussent une valeur générique. La presque-totalité de ces plantes appartient aux Indes orientales et à ses îles. On en trouve plusieurs espèces aux Philippines et une seule au Mexique. ENUMERATIO SPECIERUM. T. Eusclliguea. = Feei, Bon* ( Grammitis vulcanica, Blum.*) — pedunculala , Presl [Ceterach , H. et Grev.* ; Hamiltoni, Presl) — heterocarpa, Blum.* ■ — minor, F. II. Loxogramme, Presl = lanceolata ( Antrophyum , Blum.*; Grammitis, II. et Grev.*; Loxo- pramme , Presl, Hook. et B fragm.*) — coriacea ( Grammitis , Kllss. ) — açenia (. Antrophyum , Blum*) — Blumeana ( Antrophyum coriaceum , Blum.*) — scolopeiidrina [Grammitis , B or) * ; Sellig. flavcscens, J. Sm. , Cuming, n.° 12) — imoluta {Grammitis , II. et Gr.* ; G. flavescens , Wall, non J. Sm.) — Mexicana , F. (Jungerscn , Mexico, n.° 945). Considérations générales sur les Antrophyées. Ces fougères ont des frondes simples ou plus rarement pinnalifies, à marge entière, affectant presque toujours la forme lancéolée. La nervation de 1 'Antro- phyum est la même que celle de l’ Hymenodium , du groupe des acrostiehées ; celle des genres SeUiguea et Colysis a de l’analogie avec celle des balhmiurn (cyclodiées). Les appendices sont peu nombreux dans le SeUiguea , sous-genre Loxogramme. Les sporothèces, allongés, courent obliquement vers le mésonèvre dont les aréoles suivent la direction; on ne les trouve dans l’ Antrophyum que sur les plans verticaux des aréoles, et non transversalement comme dans le genre Heniionitis. Ils sont superficiels ou , par exception , immergés. Des rapports marqués peuvent être constatés entre ce groupe et celui des viltariées. Les radi- celles tomenteuses, les écailles cancellaires , les sporangiastres rubanés ou capi- tuliformes se trouvent dans toutes les espèces du genre Antrophyum , dont les sporothèces sont immergés. On trouve les antrophyées dans les régions tropicales et équatoriales. (Consulter notre 4-e Mémoire sur les fougères : Antrophyées.) 23 i-8 GENRES DE LA FAMILLE IL Tôt sporothecici, quot nervillœ. 1. Elongatà, recta (vix universalia). A. Gjmnosoria : LEP TOGR A MME Æ. Hemionitidearum pars Presl, Tent. pterid p. 217. Filices aspectu vario, glabræ , aut piloso-glandulosæ ; ad polypodieas et ad asplénia tendentes. 7 Frondibus simplicibus. 81. PTEROZONIUM , F. Gymnogramme reniformis, Mart. , Icon. select. Brasil., p. 88, t. xxvi. SPOROTHECIIS erec/is, angustissirm's, in rima lineari lamines saperions subim- mersis ; sporangiis ovalis , subbiseriatis, imbricalim adpressis , pi/os involucrales ad apicem pedice/loram emittentibus ; slomio angusto , sub 8 nervalo ; annula lato, 24-26 articulaio ; sporis Irigonis , lœvibus , Iricostatis , al ris; sporan- giaslris paucis, clavœformibus. Frondibus reniformibus , glabris , opacis ; nervillis flabellatis , liber is , œqualibus , furcato-parallelis, ienuibus ; petiolo longo, fusco, lœvi nitidoipie, fasciculis vasorum tribus ellipsoideis in stipitibus. Filix Brasiliana, arboricola, simplex. Diagnosis : tab. xvi, A, G. reniforme, F. (G ymno grammes spec., I. cil.) Forma fronclium omninô Adiantum reniforme , A. asarifolium et Lindsayœ reniformis. Ce genre monotype est fondé sur une plante du Brésil, élégamment figurée par M. Martius. Elle est parfaitement distincte de tous les genres qui composent le groupe des leptogrammées. La forme des frondes rappelle celle de X Adiantum reniforme et du Lindsœa reniformis , et la nervation est également flabelliforme Les sporotlièces, légèrement immergés, occupent le haut de la lame, mais sans atteindre la marge. Ils forment une bande noirâtre qui donne aux frondes fertiles un aspect très -remarquable. SPEC1ES. Genus monotypum; vide diagnosim generis. DES POLYPODIACÉES. I?9 H Frondibus lacerato-jlabellatis. 82. HECISTOPTERIS , J. Sm. (1859.) In Hook. Lond. Journ. of botan. , I , p. 1 3g. Gftnnogramm.es spec., A. Spreyg. , Tent. suppl. ad System, veget. , p. 31. Kze., Analecta, p. 11, t. vin, fig. 1. Sporotheciis superficialibus , lineciribus , approximalis , nervillaribus , subcon- Jluenlibus , apicem nervillarum proliferarum non attingentibus , sporangiis subrolundis , brevè pedicellalis ; annula angusio , 24-28 articulalo ; pilis villatis cum sporangiis immixtis; stomio angusio , 12-14 nervaio ; spons rolundis. Frondibus sessi/ibus , flabelliformibus, palmalo-incisis , basi cunealis , lac iniis subbidentalis ; nervillis rigidis, mesonevro nullo ; rhizomale lenui repente. Filicula Guyanensis , glabra, rigida, arboricola , inter muscos crescens ; habitu proprio. Diagnosis : tab. xvi , B, H. pumila, J. Sm. (Gymno gramme pumila, A. Spreng.) menta analytica in icône Kunzei evulgata. Genus Hecistopteris ab Acropteride non longé distat, sed in Hecistopterule indusium deest. Cette fougère naine, dont on avait fait un Gymnogramme , a un port tout à fait spécial- les frondes, cunéiformes, sont légèrement frangées ou dentées au sommet ; le rhizome est filiforme et écailleux. Il existe entre cette plante et X Acropteris quelques rapports éloignés , mais il n’y a pas d indusium. SPECIES. Genus monotypum : vide diagnosim generis. III Frondibus divisis. 83. PLEÜROSORUS, F. Gymnogrammes spec., Kze., Analect., p. 12. — Asplenii spec.? Presl. Sporotheciis elongalis, subimmersis , lineari- ellipticis ; sporangiis lateralibus) rotundatis ; annulo lato, 16-18 articulalo ; sporis ovoideis , nigrescentibus ; ■ stomio 6 nervaio ; nervis horizontalibus , brevibus, inæqualibus. GENRES DE LA FAMILLE I 80 FrondibüS pinnalo-pinnatifidis , sublriangularibus , obtusis , superne serpe bipin- nalifidis ; pinrus allernis , remot is , segment is dentalis , laminis et rachibus pdos glandulosos habenlibus ; rhizomate crasso, surculiformi. hlices parvulee , Chilenses , Aeo-Hollandicer , diviser , cinereœ; rachi Jlexuoso; pilis slrangulaiis , articulatis. Diagnosis : tab. xvi, C, P. immersus , F. (Asplénium ciliatum, Presl.) Les pleurusorus sonl des asplénium sans indusium : ils sont velus, pinnés ou bipinnés , a poils articulés et întestiniformes. Le rhizome est surculiforme. Les stipes ne portent qu’un seul Faisceau vasculaire. Le Chili et la Nouvelle-Hollande sont les seules régions où les pleurosorus aient été trouvés. ENUMERATIO SPECIERUM. P. cuneatus , F. (Gymnogr. subglandulosa , H. et Gr.*) — rutœfolius(Grammitis , R. Br., H. et Gr.*, su b Gyrnno gramme ) — papaeerifolius (Gymno gramme , K ze . * ) . — immersus , F. (. Asplénium ciliatum, Presl). 84. GYMNUGRAMME , Desv. In Berl. niag. , p. 5o5, reductum et emendatum; non Hook. et Bauer. Polypodii , Ceterachis , Polystichi et Gymnogrammes spec., Alct. var. — Leptogramme , J. Sm. , in Hook. Journ., iv, p. 51. Sporotheciis dorsalibus, semper distinclis, ellipsoideis , clongatis ; sporangiis lax'e approximatis ; annulo i3- 18 art icu lato ; sacculo sœpè pi/oso , pi lis rigidis , conlinuis, dkaricalis , crassis; sporis ovoideis, nigrescenlibus. Frondibls pinnalifidis , sœpiùs pinnatis, pinnalo-pinnatifidis; rhizomate sur- culiformi. Filices ereclœ , diviser; Americemce , Abyssinicer; habitu Phegopleridis et Aspidii. Diagnosis : Hook. et B., t. lxxii, fig. 7 ( incompleta ). G. totta, Scm., Tab. nostr., xix, C, fig. 3. G. rufescens , F. Genus artifciale cura Phegopteride forsitan jungemlum P Les espèces de ce genre s'unissent aux polypodiées par les genres Phegopteris et Goniopteris dont elles ont le port, étant pinnées, à segments pinnatifides et bien plus rarement simplement pinnées, à segments à peine dentés. Plusieurs espèces ( villosa , pi/osa, totta et plerioides ) ont un sacculus chargé de poils en hameçon connue celui des goniopteris , dont les nervilles sont conniventes, et cette particularité indique une affinité entre ces deux genres. Les G. rufescens DES POLYPOD1ACÉES. 1 8 1 el cheilanthoides se rapprochent un peu des cheilanihes. Le caractère absolu pour ce genre est d’avoir des nervilles libres, pinnées , pouvant devenir toutes prolifères, non dans un point restreint, pour donner naissance à des sporothèces arrondis, mais dans une étendue assez considérable, ce qui les fait allongés; les sporothèces sont très -peu fournis de sporanges. Dans le G. proliféra , les poils qui recouvrent le slipe et les rachis, sont courbés en hameçon , comme le sont ceux observés sur le saccalus des espèces citées plus haut. La géographie botanique de ces plantes les moiîlre éparses, surtout dans les régions tropicales. ENUMERATIO SPECIERUM. Pilosa , Mart et Gai.* — aspidioides , Klfss. [Ctlerach , \\ illd.*, Sw.*, Radd.*J — incisa , Mai l, et Gall. — totta , Schleclit. ( Lowei , H. el Gr.*) , Kze.* — cheilanthoides , Blum.*, Klfss. (H. et Gi ev.*'l — polypodioides ( Ceterach , Racle!.*) — l.inkiana , Kze. — rufescens , E. ,fragm* — P/tilippinensis , F. — proliféra, F. — villosa , Lk. — pteroides , F. , fragm* — obtusala , B!.* — unila , Kze. SPECIES NONDUM DESCRIPTÆ. 1. Rufescens , tab. XIX, C, fig. 3 ( frons pana). Frondibus pinnalis , apice pinnalifdis , rufo-sericeis ; slipile fusco , pilis Ion gis , articu- latis hirto ; frondulis inferioribus subpinnatifdis , brevibus, obtusis ; pilis rufs, seta- ceis , arliculatis onustis; medianis et superioribus irregulariler dentatis bidentatisque; sporol/ieciis depciuperalis ; sporangiis nervillaribus , sæpè sparsis , nudis, magnis, bi evè stipitalis ; annulo 16-18 articulato , articulis spissis; sporis ovoideis reniformibusque. Habitat in Andibus Peruvianis. (Mathews.) (Longueur totale, 34-36 centim.; 24-26 pinnules séparées par un intervalle d’environ 2cenlim.- longueur des frondules, 3-5 centim.) L’aspect so_) eux roussàtre de cette espèce curieuse, la brièveté des frondules, la nature des poils, identique avec celle des myriopleris , la rendent très-distincte de toutes les autres. II Philippjnensis. Frondibus pinnalis, apice pinnalifdis , in ambitu ovalo-lanceolalis , rachi et slipile de- pressis , siccilate nigro-fumosis ; frondulis remolis, lanceolatis , curvatis, sessilibus, oblusiusculis , subpinnalifdis , segmentis ovoideis , curais , sinu lato ; nervillis pinnalis, omnibus proliferis ; sporotheciis ovoideis, spissis , usque ad apicem evolventibus ; Sjio- rangiis ovoideis, pedicel/o lato, longiusculo ; annulo 14-15 articulato; articulis re- molis; sporis ovoideis. Habitat in insulis P/iilippinis. (Cuming , n.° 321.) (, Stenosemia aurita, J. Sm., in Sched. speciminis nostri, verô ab errore.) (Dimensions de la fronde sans le stipe, 36 centim.; pinnules, 9 centim., sur 16 millim. de largeur; l’intervalle, qui sépare chacune d’elles, est de 4 centim.) GENRES DE LA FAMILLE I 82 III. Proliféra. frondibus pmruitis , lanceolalis, rachi et stipite planiusculis , helveolis , cinereo-tomen- tosis ; fronduhs lanceolalis , pinnatifulis, apice serratis , in axillis gemmiparis , vivi- pai is , suprà glabris , subtùs birsululis , pilis brevibus , h'amatis ; sporolheciis ellipsoi- deis ad centrurn nervitlarum affixis ; sporangiis ovoideis; annulo 14-15 articulato ; sporis ovoideis. Habitat in America tropicali ! ( Brasilia P) (Longueur totale, 15 centim. et plus; frondules, 8-9 centim. , sur 15 millim. de largeur; les entre-nœuds ont un intervalle de 4 centim.) IV. Pteroides. Frondibus pinnalis , apice abrupte pinnalifidis, glaberrimis, rachi canaliculato ; fron- dulis sessilibus , suboppositis , angustè lanceolalis , longissimè acuminatis, acumine hneari, undulato, vix pinnalifidis, transi ucidis ; nervillis simplicibus , pinnalis, curvatis, marginem subciliatam attingentibus , terminait longd; nervillis bifurcatis; sporolhe- ciis depauperatis , longis ; sporangiis ovoideis; sacculo piloso, pilos hamalos ferenle; sporis ovoideis. Habitat in Brasilia. (Vauthier.) (Longueur totale, 60 centim.; pinnules, 14-15 sur 2 de largeur; entre-nœuds, 3 centim. F.lle ressemble à un Pteris par la consistance et la forme de ses frondules.) 85. CEROPTERIS , Link. (1824.) Spec. filic., [). 1 4 1 - Gymnogrammes , Cincinalis , Acrostichi , Hemionilidis spec., Acer. var. Sporotheciis linearibus, depauperatis , superficialibus ; sporangiis ovatis , sub- uniserialis; annula crassissimo , 16-24 articulato; sporis maxirnis , epispa- riatis , rotundatis , nudis , trigonis. Frondibus pinnato-pinnatifidis bipinnatisque, segmentis ultimis sœpiiis deniatis, pea/is seu triangularibus ; laminis pilos brèves , clavatos, glandulosos , cerarn fulvam, roseani , albamque exsudantes , infern 'e ferentibus ; petio/is lœvibus , nudis, ebenaceis , atro-rufs : rhizomate surculiformi. Filices magnitudine varia, erectæ , valider , firmes , Âmericance , arboricole; p/ures facie Phegopteridis et Aspidiorunx. Diagnosis : IIook. et B., Gen. filic., t. xxxvn. C. calorneUena , Presl, l. cit. ( Acrosti - rhum , L.) , sub Gymnogrammate (bona , sed sporangiœ male). DES POLYPODIACÉES. • î83 L’exsudation jaune, blanche ou rose qui couvre la lame inférieure de toutes ces plantes, est de nature céracée, et celte sorte de cire végétale est soluble dans l’alcool et l’éther. Elle est produite par des glandes en massue, et présente sous le microscope l’aspect de petits filaments d’une ténuité extrême. Les sporothèces sont comme perdus au milieu de cette matière , mais en y regardant de près , il n'est pas difficile de reconnaître qu’ils sont linéaires , assez allongés , quoi- qu’ils n’envahissent que le tiers supérieur de la nervure sur laquelle ils prennent naissance. Les ceropteris ne sont pas les seules fougères qui se chargent de cette pous- sière céracée; on la retrouve d’une manière universelle dans les genres Aleu- ritopleris et Trismeria ; un Anogramme présente cette particularité. Les frondes sont bipinnées. L’Amérique seule réunit toutes les espèces de ce genre, et c’est principalement dans cette partie du monde que vivent les plantes à exsudation céracée. ENUMERATIO SPECIERUM. I. Chrysodia. = chrysophylla , Lk. , Plum.* — l’ Herminieri , Bory — Martensii, Bory [hybrida, Mart.) — sulfureà , Desv. — Mas s oui , Lk. II. ArGyria. — Distans, Lk. — calomelœna, Lk. ( Acrostichum album, Arrab.*, Schkh.*) — Peru- viana , Lk. ■ — • tartarea, Lk. [Gymnogr. , Willd.*). 80. ANOGRAMME , Link. (1824.) Spec. filic. , p. i3y. Gymnogrammes , Grammilidis, Acrosticlii, Adianli , Hemionilidis spec., Auct. var. Monachosorum , Kze.? Sporotheciis crcissis, ellipticis , dorsa/ibus, super nervillam proliférant exlensis ; sporangiis superficialibus , pallidis , laxe congeslis ; annulo 20-28 articulai o ; sporis aigris, lœvibus , Irigoais, oculo nudo perspictiis. Frondibus Iripinnatis , novellis laie flabellatïs , folia Coriandri salivi referentibus ; segmenlis biftdis; nervillis flabellato-pinnalis ; rachibus rufo-fuscis ; rbizomaie surcul if ornii. Filices lenerrimæ , pellucidœ , glaberrimœ , erectæ , arboricolœ , rupestres , non raro in regionibus tropicorum scandentes , ramos retrofractos exhibentes ; locos madidos amantes. Diagnosis : tab. xix, A, fig. 1. A. leptopliylla, Lk. {Polypodium , L.), et A. réfracta, F. ( fragment umf Anogramme a Ceropteride non longé distat; Cysloplerides Europcece cum Ahogramme analogœ sunt , consistentiâ et nervatione. GENRES DE LA FAMILLE 1 84 Ces fougères sont extrêmement délicates, pellucides, à divisions nombreuses, dressées et quelquefois grimpantes; se plaisant dans les lieux ombragés et humides; une d'elles se recouvre d'une exsudation céracée de couleur rose {A. rosea, F.). Nous avons dit, page 64, que ce genre pouvait admettre X Acrostichum bifur- catum de Swartz , et nous en faisons VA. paradoxa pour exprimer que cette plante est tout à fait embarrassante et difficile à classer. Pour accepter notre opinion, il serait nécessaire de voir les nombreux spécimen de notre collection, indiquant les passages par lesquels passe cette plante pour devenir pinnatifide , simplement dentée quelle est parfois. Au reste, Kaulfuss et Kunze en font un Gymnogramme , et cette circonstance est d’un grand poids à nos yeux. Il est une espèce cosmopolite, VA. leptophylla , Lk. L’ile Bourbon et l’Amérique du sud en possèdent plusieurs espèces curieuses. On peut trouver qu'il existe de l’analogie entre ce genre et le Cyslopleris par la fronde, et avec le Ceropteris par la disposition des sporolhèces. ENUMERATIO SPECIERUM. Leptophylla , L. [Gymnogramme , II. et Grev.* ; Grammitis , S\v.*, etc.) — A. réfracta, F. {Gym- nogramme, Kzc. , mssc .) — Ruiziana {Gymnogramme, Klotzsch.) — petroselinifolia {Gymnogr. , Kl. [Linden, Columbia, n.° 73]) — flabellata {Gymnogr. , Hook., icon.*) — Ottonis , F. ( Gym- nogrammeKl., Columbia) — Schomburgkiana {Gymnogr. , Kze. , llerb.) — laserpiliifolia {Gym- nogramme, Kze. [Columbia , Moritz, n.° 95]) — chœrophylla [Gymnogr. , II. et Gr.) — villosa , F.* {Brasilia, Claussen) — rosea, F. {Hemionitis , Bonf, Bourbon) — conspersa {Gymnogr. , Kze.*, Guenzius, Cap.) — ? hispidula {Jamesonia , Kze.*) — ? paradoxa {Acr. dijnorphum, II. et Gr.*; Darea furcans , Bon *) — P dacallioides {Monachosorum , Kze.*). Considérations générales sur le groupe des Le pto graminée s . Gts fougères n’ont pas, à beaucoup près, une physionomie identique. Le faciès du genre Pterozoniurn rappelle, par ses frondes, celles des Lindsaya asarifolia et Adiantum reniforme. L'I/ecislopleris a un faciès qui lui est propre ; le Pleu- rosorus se rapproche de X Asplénium par des sporolhèces auxquels il ne manque que X indusium pour être identique. Le Gymnogramme a le port des phegopleris. Le Ceropteris celui des aspidiurn ; X Anogramme a la consistance et la délicatesse de structure du Cyslopleris. Tel qu’il est constitué, ce groupe tend vers les chei- lanthées par le Ceropteris , vers les aspléniées par le genre Pleurosorus , et vers les polypodiées par le genre Gymnogramme. Toutefois il diffère des premières par 1 absence de tout indusium et par lextension que prennent les sporolhèces, ainsi que par la nature du système pileux ; des secondes par la nudité absolue des sporothèces, et des dernières par la forme de ces mêmes sporolhèces, ainsi que par l’absence de toute espèce de réceptacle. DES P0LYP0D1 A.CÉES. 1 85 B. Angiosoria. I. Indusium solitarium et latérale : ASPLENIEÆ Multiformes , raro simplices , erectæ , divisæ , cosmopolitanæ , ferc semper glabræ. Indusium . 1 supcrum ) . liberis < r [planum, Nervillis/ conniventibus anastomosatis. fornicatum 87. 88. Indusium inferum 89. ad marginem ; sporotheciis longissimis 90. ad basim ; sporotheciis brevissimis 91. Areolis marginalibus 92. Sporotheciis lateralibus 93. universalibus. — costalibus. ■ ( Frondibus | monotaxicis. 94. Frondibus diplotaxicis. 95. Athyrium, Roth. Asplénium , L. Hypochlamys, F. Neottopteris, J. Sm. Stegnograrame, Blum. Hemidictyon, Presl. Ceterach , Willd. Woodwardia , F. Lorinsoria, Presl. * Xervillis liberis. 87. ATHYRIUM, Roth. Presl, Tent. pterid., p. gy. Jsplenii spec., Kze., Wallich., Endlich. — Aspidii spec., Sw. , Willd. — Allantodiæ spec., Kaulf. — Brachysorus , Presl, Epim. bot., p. 70. Sporotheciis ovalis vel el/ipticis, vel cylindricis , indusio gibboso laierali aat dorsali, sœpe reflexo ,persistente , tenui aal crasso ; sporangiis rolundo-ovatis ; annula lato 12-14 a Aiculalo ( in A. conchato et macrocarpo 18-19); sporis ovatis , subreniforrnibus. Frondibus divisis, segment is dentatis; nervillis pinnatis, brevibus , marginem non altingentibus. Filices herbacéce , teneræ , divisæ , glabrescentes , erectæ , terrestres aut rupicolœ , syl- vicolæ ; facie Aspidiorum, stipitibus lielveolis , glabris. 24 1 86 genres de la famille Diagnosis : Hook. et Bauer, Gen. filic.,t. xvi. (A. australe, Presl.) F., Tab. A VU , C, fig. 1. Athyrium conchatum , F. Differl ab Asplenio, indusio gibboso ; sporotheciis semper brevioribus , ovoideis aut ellipticis. Les athyrium , fougères à texture délicate, souples, divisées, à segments den- tés, ont le port des aspidium et plus rarement celui des phegopteris. La forme de l’indusium qui manque dans les phegopteris les sépare complètement des poly- podiées. Le port et l’habitude générale les distingue des asplénium , mais ils s’en rapprochent beaucoup par la nature de l'indusium, surtout lorsque ce tégument est court ( abbreviatum ), on peut constater leur caractère différenciel en s’assu- rant s’il est plane ou bombé. Dans les athyrium il est gibbeux et ovoïde. La patrie de ces plantes, toutes herbacées, est très-étendue. L’Europe en pos- sède plusieurs belles espèces. Elles se plaisent particulièrement dans les régions tempérées. Quand elles vivent dans les contrées tropicales, il faut les chercher sur les montagnes. L’Europe et l’Amérique en possèdent le plus grand nombre, et elles ont entre elles une analogie très-marquée. Elles sont d’une détermination difficile, et très-vraisemblablement les auteurs confondent plusieurs espèces dis- tinctes sous les noms d' A. Filix-foemina , d' A splenioides et de Michauxii. ENUMERATIO SPECIERUM. E Europææ. = Halleri, Roth. ( Aspidium fontanum, Sclikli.*) — fontcimim, Presl (Aspidium , ÿw.; Polypod. , Bolton*, Pluk.*) — crenatum, Ruprecht (Asplénium crenatum, Fries) — obovatum (Asplénium , Yiv.) — Filix fœmina, Presl (Aspidium, Sclikli.*, Black.*, Moris.*, Pluk.*, Taberna- Mont.*, Houttujn* — incisum, F. — Corsicum , F. IL Abyssinicæ. = Schimperi, Moug. III. Azoricæ. = Axillare , Presl (Allantodia, R. Br.) — Azoricum (Allantodia axillure , var. llochstett, F.) — umbrosum (Allantodia , R. Br.). IV. American æ. = A. America borealis. = Thelipteroides (Asplénium, Mich. , Sclikli.*) — 1 Mi- chauxii ( Asplénium , Spreng.) — asplenioides , Presl (ISephrodium , Mich.; Asplénium, Sclikli.*) — angustum, Presl (Aspidium, AVilld.) = B. America tropicalis. = Galeotlii (Asplénium Michauxii, Galeott. non Spreng.), Mexico — macrocarpon, F., Mexico — conchatum, F., Mexico — sphœro- carpon (Aspidium aihyrioides , Mart. et Gai.*), Mexico — decurtatum , Presl, Brasilia. — Achilleœ- folium ( Cœnopteris , Mart. et Gai.). y. Sandivicienses , Philippinenses , Nov.e-Hollasdicæ. = Poiretianum , Gaud. — tenerum (vlllantodia , p R,.) Australe , Presl (Allantodia , R. Br.) — basilare (Diplazium brevisorum, J. Srn.j Brachy- sorus , Presl, Cuming, n.° 153) — Sandxichianum , Presl — Gaudichaudii , F. VI. Borbomc.e. == Scandicinum, Presl (Allantodia, Klfss.; Aspidium, AVilld. [sporœ et sporangiœ in A. Poire t iano dieersœ] ). SPECIES NON DEM DESCRIPTÆ. 1. Corsicum. Frondibus pinnatis , ovoideo -lanceolatis ; slipitibus beheolis , glabris , rachi supernè cdato ; pinnis sessilibus , lanceolatis, acttlis; pinnulis incisis , incisuris obtusis; spo- DES POLYPODIACÉES. rotheciis brevibus, distinctis, in quâque segmenta octo; indusio anguslo, albidulo , submeniscioideo ; sporangiis parvulis ; annulo 12-13 arliculalo; sporis reniformibus. Habitat in Corsicâ. (F., 1845.) (Dimensions : celles de VA. Filix-fœmina. Lorsque celle espèce se trouve dans les lieux ombragés, elle se dilate et se rapproche par le port de 1 ’Aspidium di/atatum ; elle semble voisine de Y Allantodia umbrosa. Cette fougère s’éloigne considérablement de VA. Filix-fœmina ; dans cette dernière espèce le pédicelle des sporanges porte des sporangiastres ou poils pellucides, articulés, renflés au sommet en une sorte de capitule, que l’on ne retrouve pas ici.) U. Incisum. Frondibus subtripinnalis, glabris, ovoideis, pinnis lanceolatis , acuminatis, pinnulis lanceolatis , aculis, sessilibus, pinnatifidis ; segmenlis angustis, curvatis, apice pro- fundè incisis ; stipidbus et rachibus sulcatis, lielveoFis ; sporot/ieciis basilaribus; indusio amplissimo, rufescente , curvato; sporangiis ovoideis, pedicello latiusculo ; annulo 14 articulato ; sporis reniformibus, lœvibus. Habitat in Gallici cenlrali. (F., 1805.) (Dimensions : les mêmes que celles de VA. Filix-fœmina-, les divisions primaires ( pinnœ ) sont plus longues. Les pinnules sont profondément pinnatifides.) III. Schimperi, Moug. in liiter. Frondibus bipinnatis , lanceolatis , acutis , glabris; stipitibus helveolis , planis , suprà latè canaliculatis , flexuosis ; pinnis incurvis , peliolatis , pinnulis elongato-ovoideis , segmenlis discretis , profundè incisis, sœpè bidentatis; squamis rhizomatis fulvis , lanceolatis , longissimè atlenuatis , marginibus pauci-dentatis ; sporotheciis brevibus ; indusio curvulo , albidulo ; sporangiis subrolundis, brevè pedicellatis ; annulo cras- sissimo , vix crenulato ; articulis spissis 12-13; sporis ovoideis, episporio translu- cido vestilis. Habitat in Abyssiniâ. ( [Debra , allitud. 3000 me tri) (Dimensions : un peu inférieures à celles de VA. Filix-fœmina; pinnules, 8 centim. Le rachis est sensiblement flexueux.) IV. Galeottii. Frondibus amplis, ovoideis, rachi flexuoso , latè canaliculalo ; pinnis longis, sessili- bus , cfcuminatis , pinnulis lanceolatis , acutis; segmentis apice incisis; sporotheciis subrotundis ; indusio curvulo; sporangiis parvis; annulo 11-12 articulato; sporis reniformibus. Habitat in Mexico. ( Pic d’Orizaba, ait. 3000 melr .) Asplénium Michauxii , Mari, et Galeott., n.° 6269, non Auctor. (Dimensions : 60 centim. et plus; divisions primaires [pinnœ), 21 centim. sur 5 centim. d’enver- gure; pinnules, 8-11 millimètres Nous comptons au delà de 20 paires de pinnules sur chaque division principale. Port des grands aspidium.) i88 GENRES DE LA FAMILLE V. Macrocarpon. Frondibus bipinnatis, stipite et rachi squamosis, squamis creberrimis , ferrugineis , la- ceratis ; pinnis lanceolalis , sessilibus; rachi piano, apicibus gemmiferis ; pinnulis incisis, basi pinnatifidis ; segmenlis incisis, pauci-denlalis, mucronulatis ; sporotlieciis crassis , remotis ; indusio lato , ovoideo ; sporangiis ellipticis, magnis, pedicello tenui donatis ; annulo 18-19 arliculato; sporis reniformibus. Habitat in Mexico. ( Llano verde, Oaxaca, Galeoll. , n.° 6555, altitud. 2000 me.tr.') Filix tenera, pellucida, siccitate viridis, gemmifera. (Dimensions : longueur totale, 80 ccntim., dont le slipe fait la moitié; divisions primaires, 12-14 centim. ; il en existe 12-15. Le rachis est sensiblement aplati; le slipe, d'apparence tomenteuse, est simplement écailleux. La plante se rapproche des darea , avec des segments plus larges.) VI. Conchatum. Frondibus elatis , ovoideis , bipinnatis, suprà pinnatis , stipite et rachi primario macu- lalis, glabris > suprà canaliculatis; pinnis lanceolalis , longissimè acuminatis , acu mine caudato , serrato ; pinnulis sublinearibus, dentalis ; dentibus remotis, nerviüis simplicibus ; sporotlieciis crassissimis , turgidis; indusio albidulo ; sporangiis magnis, ovoideis, obliquis ; annulo 18-19 articulato ; sporis subrolundis. Habitat in Mexico. {Ad craterem Cerro Sancti Martini, Galeott., n.° 6569.) Filix insignis , elala , glaberrima, pinnulis integris. (Dimensions : longueur totale, 1 mètre et plus; les divisions basilaires, 16-18 centim. sur 5 centim. de largeur; les segments ou pinnules sont décurrents sur le rachis et mesurent environ 4 millim. de largeur. Cette belle espèce est un peu dissidente; elle tend vers le genre Asplénium.) VIL Gaudichaudii. Frondibus ovoideis, bipinnatis , pinnis lanceolalis , longé acuminatis , apice pinnatiji- dis ; pinnulis sessilibus, oblusiusculis , basi solùm fructiferis ; segmenlis denticulatis ; sporotlieciis paucis, sublinearibus ; indusio angusto; sporangiis ovatis; annulo cras- sissimo , 12-14 articulato; sporis latè episporiatis. Habitat in insulis Sandwicensibus. Filix elata , ampla, glabra; stipite et rachi helveolis. (Dimensions de la fronde sans le slipe, 40 centim.; des divisions principales (pinnœ) , 20-22 centim.; les pinnules, 3-4 centim.; elle a le port d’un Aspidium .) DES POLY PODIACÉES. 189 88. ASPLENIUM, L. Spec. pl. , 1 558 et Auct. Asplenii et Tarachiœ spec., Presl. Sporotheciis linearibus , elongatis, ad lalera nervillœ specialis adnatis ; indusio tenui , membranaceo , persistenle , prias et posterii/s obli(]ue secto, in auriculas baseorurn inverso , intiis déhiscente ; sporangiis ovoideis ; annulo 20-28 arti- culciio , pcdicellis longis , torulosis , sœpè arliculatis; sporis ovoideis , subreni- Jormibus , atris, lævibus seu papillatis (yporangiaslris villosis in A. serrato). Frondibus variabilibus , sœpè glabris, rcirb siniplicibus , ferè semper divisis, tri- phyïlis , 1-, 2-, 3 -pinnatis, aliquando parenchymale depauperatis ; segment is ad formam Jinearem tendent ibus , marginibus dentatis ; nervillis liberis, pinnatis , m speciebus mcicrophyUis subparallelis , stipitïbus duos fasciculos vasorum , auguste ellipticos ferentibus. Filices erectœ , herbaceœ , sœpè tenerœ; genus vastissimum, in omnibus regionibus orbis lerraruin species habens. Diagnosis : Hook. et Bauer, t. xxx. {A. Rula-muraria , L.) Presl, Tentam., t. 111, p. 11, 19, 23. Tub. nost., V,jig. 3 {A. Montbrisonis , F. fragmentum]'), et tab., XV II, fig. 3 ( A . Faix [pars]. Taracliia, Presl). Hoc genus in speciebus macrophyllis , Neottoptericlem , Hemiclictyonem et Scolopen- drium refert; speciebus parenchymale deslitutis , Schizœam et nonnullis speciebus diplazium, fabricâ indusii sui. Le genre Asplénium , le plus vaste de la famille des polypodiacées , renferme des plantes de toutes les formes et de toutes les dimensions. Elles sont en général très -robustes, assez raides; pinnées d’ordinaire, quoiqu'il y en ait d’entières , de palmées et de bi- ou même de tripinnées. L’indusium est simple, linéaire et axil- laire à la nerville qui le supporte. Il n’existe aucune limite véritable entre ce genre et le Diplazium , surtout dans les espèces de ce dernier genre qui n’ont d’indusium double qu'à la base des pinnules et vers le rachis. (V. Diplazium.) Les grandes espèces à frondes simples et lancéolées sont remarquables par la longueur des sporothèces ; on trouve dans la plupart d’entre elles des sporan- giastres ou poils internes mêlés aux sporanges, et elles sont souvent remarquables par la longueur du pédicelle qui les supporte; il n’en existe pas dans les autres. On les trouve dans tous les climats. Ces fougères sont rarement écailleuses; quoi- qu elles aient quelques rapports avec les athyrium , leur physionomie est distincte. Il existe, parmi les asplénium , un certain nombre d’espèces remarquables par la délicatesse de leur port et par leur faciès qui les fait ressembler à des darea; GENRES DE LA FAMILLE 19° nous les avons réunies en un sous -genre auquel nous avons imposé le nom de Dareaslrum , pour indiquer la principale de leurs affinités. Il est facile, toute- fois, de les distinguer des véritables darea , à l 'indusium qui est ovoide ou éloigné de la marge, et qui se détache, dans la plus grande partie de son étendue. Celui des darea , tout à fait marginal, reste fixé par les côtés; il se soulève, sans se détacher même, en devenant béant, et conserve la consistance de la lame, comme s'il était endomarginal. (Voy. genre Darea.) Le genre Asplénium renferme plus de deux cents espèces ; les tvpes sous les- quels on peut les ranger sont peu nombreux; nous en reconnaissons cinq, savoir: 1. Espèces simples, lancéolées, ayant le port des neotlopteris; Neottopteri- dastrum {A. serra /uni, Sav.). 3. Espèces anguleuses palmées, Hemionitidastrlm ( A . palmalum, Lmrk.). 5. Espèces pinnées, pinnées - pinnatifides , ou plusieurs fois pinnées, El asple- mum ( A . Tric/iomanes , L. , A. Adiantum- nigrum L., et la plus grande partie des espèces). 4- Espèces à frondes nervées, presque rachiformes, à segments incisés, aigus, Acropteridastrum (A. furcalum, Th.). 5. Espèces à frondes très-divisées , tendres, pellucides, portant de courts spo- rothèces près de la marge des segments, Dareastrum ( A . cicularium , S\v.). Le genre Asplénium demande une monographie ; beaucoup d'espèces ne sont pas encore illustrées ; surtout celles à frondes amples. Il est des espèces mobiles dans leurs formes et très -difficiles à caractériser nettement; tel est X A. furcalum , fougère cosmopolite très-polymorphe; les A. aurilum , auricularium , regulare , salicifalium , adianium-nigrum , ne le sont pas beaucoup moins et donnent heu à des réunions ou à des séparations quelque peu hasardées. Nous possédons en herbier, et nous avons vu dans d’autres collections, beau- coup d’ asplénium , qui nous ont semblé inédits et que nous n'osons décrire, de peur de doubles emplois; nous ne faisons exception que pour ceux qui nous ont présenté des caractères remarquables, ne laissant que point ou peu de doutes sur leur spécificité. ENUMERATIO SPECIERUM. E Neottopteridastrum. Serratum , L. (Schkli.*, Plum.*, Peliv.*, Sloan.*) — integrum , F. — Surinarrense , F Greâllei, Wall. (II. et Grev.*) — ensiforme , Wall. (II. et Gr.* ) — angustum, Svv. (Kze.*) — Raddii , F. (iSidus , Radd.*) — conaceum , F. — Callipteris , F.* — crenulalum , Presl — Schomburghianum , Kl. II. Eu ASPLENIUM. 1. CàUCASICÆ. = Palmalum, Lmrk.* (Schkli.*, Tourn.*, Pluk.* [H isp. Alger.]) — Trichoma- nes , L. (Plum.*, Schkli.*, etc.) — viride , Huds. (Boit.*, Moris.*, Schkli.*) — Petrarchœ , DC. (II. et Gr.*) — prolensum , Schrad. , Abyss. — marinum, L. (Boit.*, Moris.*, Schkli.*) — Ruta- muraria , L. (Black.*, Schkli.*) — tenuifolium , Guss. , I/al. — Breymi, Retz. (Germanicum , Willd., Wulf.*, Moris.*, Schkli.*) — lanceolatum , Huds. — crenalum, Fries [Sibiricum , Kze.*) — fissum , ■ A DES POLYPODIACÉES. ’9l Kitaib. — obtusum, Kit., Abyssin. — Serpentini , Tausch. — Adiantum-nigrum , L. [Fl. danic.*, Black.*, Boit.*, etc.) — furcatum , Tliunb., Abyssin. (Scbkb.*, Pluk.*) — acutum, Bory {Grœcia , Lusit. , II isp.') — Schimperianum , Hochst. , Abyssin. 2. INDICÆ. = Elasticum , F. — varians , Wall. (H. et Gr.*) — Hohenackerianum , Kzc. — opa- cum, Kze. — concinnum , Wall. — furcatum, Thunb. (Schkh.*) — longipes , F. ( Zeylon ) — Serri- cula , F. ( Zeylon ) — caudatum, Forst. , (Schkb.*) — Petersenii, Kze. {China'). 3. AUSTRALASICÆ ET NûEÆ- ZELANDICÆ. = Attenuatum, H. et Grev. — flabellifolium, Car. — diodon, F. — decurrens , Willd. ( obliquum , Labill .*) — sarmentosum , Willd. (obtusaium , Labill.*) — obliquum, Forst. (Scbkb.*) — lucidum, Forst. (Schkh.*) — tenerum, Forst. (Schkh.*) — obtusa- tum, Forst. (Schkh.*) — bulbiferum , Forst. (Schkh.*). 4. OCEANICÆ. = Menziezii, II. et Gr.* ( O-Wahu ) — amblyodon , F. ( Iles Viti) — laserpitii- folium, Lmrk. — caudatum, Forst. (Schkh.*) — elongatum, S\v. ( productum , Presl* [îles Marian.) ) . 5. PhiLIPPINENSES. = Varians, J. Sm. — resectum, Sm. — excisum, Presl — elongatum ; Sw. ( productum , Presl* [Cuming, n.° 163]) — calophyllum, J. Sm. — persicifolium , J. Sm. — oxyphyllum , J. Sm. — anisodontium , Presl — Meyenianum, Presl — longissimum , Reinw. — truncatilobum , F. — laserpitiifolium , Lmrk. — gracile, F. 6. UORBONICÆ , MAURITIANÆ, MAD AG ASC ARIEN SES ET HeLENENSES. - Chlœnopteron , F. — lineatum , Sw. — Mascarenhense , F. — • argutans , F. — erectum, Coiy — • resectum, Sm. (H. et Gr.*) — intermedium, Klfss. — nitens , Sw. — setosum , Desv. ( Madag . ) — auritum , Sw. (Schkh.*) — protensum, Schrad. — firmum , F. ( Sancta-FIelena ) — Serra, L. et Fisch.* — macrophyllum , Sw. — plumosum , Bory — dareifolium , Borj — Montbrisonis , F.* — bipartitum , Bory — falca- tum , Lmrk. — cuneatum, Lmrk. (Sloan.*, Schkh.*) — furcatum , Th. (Schkh.*) 7. CAPENSES . = Prionitis , Kze. — gemmiferum , Schrad. — anisophyllum , Kze. — Serra, Langsd. et F.* — erectum, Bory {mutilatum , Klfss.) — monanlhemum , Sm. (Houtl.*) — Dolabella , Kze. — lunulatum , Sw. — Dorej-i , Kze. {Nov. Guin.) — • Dregeanum , Kze.* — argutum, Bory — furcatum, Th. (Schkh.*) — solidum , Kze. — splendens , Kze. 8. CANARIENSES. = Palmatum , L. (Pluk.*, Tourne!".*, Lmrk.*, Schkh.*) — monanlhemum , Sm. — anceps , Soland. (IL et Gr.*) — acutum, Bory in Willd. — Canariens e , Willd. 9. Cm PENSES. = Trapezoides , Sw. — macrosorum , Bert. — consimile , Remi — hastalum , Klotsch.? {Palmilla , incol.) — Menziezii , H. et Gr.* — ISeeanum, Kze. — Fernande zianum , Kze. — Magellanicum , Klfss. (II. et Gr.*). 10. CARIBÆÆ. =. Alatum , IL et B. (IL et Gr.*) — rhizophorum , Sw. (Sloan.*, Pluk.*) — ob- tusifolium , L. (Plum.*, Peliv.*, H. et Gr.*) — abscissum , Kl. ( firmum , Kze. non F.) — salicifolium , L. (Plum.*, Petiv.*, Sloan.*) — auricularium , Desv. {Brasiliense , Radd.*) — gibbosum, F. — cirrha- tum , Rich. in \\illd. — dimidiatum , Sw. — argutum, K Z — regulare , Sw. — formosum , Willd. — lunulatum, Sw. ( falcatum , Th . non Willd.) — dent ut uni , L. (Plum.*, Peliv.*, II. et Gr.*) — fragrans, Sw. (Pluk.*) — recognitum , Kze. (Plumier, t. 46) — pumilum , Sw. (Jacq.*, Plum.*, Petiv.*) — Marlinicense , Willd. (Plum.*, Peliv.*; — cuneatum, Lmrk. (Sloan.*) — ■ Schkh urianum , Presl {lœtum , Schkh.*). 11. GüYANENSES. =i Schomburgkianum , Kl. — allœ opter on , Kze. — Faix, Desv. (F.*) — obtusifolium , L. (Ilook. et Gr.*). 12. Brasi II ENSES . = Serra, Langs. et Fisch.* — decurtalum , Kze. — semicordatum , Radd.* — auritum, Sw. (Schkh.*, Sloan.*) — mucronatum , Presl (laxum , Radd.*) — lamprocaulon , F. ( semi- cordatum, Mart. et Galeot. non Radd.) — auricularium , Desv. {Brasiliense , Radd.*) — repandulum , Kze. — pulchellum, Radd. — regulare , Sw. — formosum , Willd. — pseudo-nitidum , Radd. — an- gus talum, Presl. — nigricans, Kze.). 13. PeRUEI ANÆ. = Trapezoides , Sw. (Schkh.*) — tenellum , F. — fragile, Presl* ( Stoloni - genres de la famille 192 ferum , Près!*) — tenue , Presl* — imbricatum II. et Gr.* — Karstenianum , Klotz. — Zamiœfo- lium , Willd. (Kze.*) — pumilum , Sw. — macilentum , kze. — forma sum , Willd. — nigricans , Kze. — flabellulatum , Kze. — flabellalum , Klotz. 14. MEXICANÆ. — Pumilum, Sw. (Jacq.*, Plum.* ; minimum, Mart. et G.*) — polymorphum , Mart. et Gai.* — Galeottii, F. {inœquilaterale , Mart. et Gai. non Willd.) — monnnthemum , Sm. — — pendulamY . [falcatum , Galeott. ? non Willd.) — Feei, Kze. , in litt. — gibbosum, F. — lampro- caulon, F. — obtusissimum , F. — heterochroum , Kze. — melanocaulon , Willd. — parmlum, Mart. et Gai.* — formosum , Willd. — abscissum , Willd. — repandulum , Ktli. — auritum , Sw. (Sclikh.*, Sloan.*) — lacerum, Schl. — nigricans, Kze. — prœmorsum, Sw. (Pluk.*) — Mexicanum, Mart. et Gai.* — furcatum, Th. (Schkh.*) — dis t ans , F. — aspidiiforme , F. 15. BoREALI-ylilERlCANÆ. — Pinnatifidum , Nuit. — anguslifolium , Midi. (Sclikli.*) — ebenum , Ait. (Pluk.*, Moris.*, Schkh.*) — melanocaulon, Willd. — montanum, Willd. III. Dareastrum. ( Tenera , pellucida, segmentés monocarpicis .) Macrœi , II. et B.* — Dregeanum , Kze.* — Schuitwortlnanum , Kze.* — cicutarium , Sw. (Cœ- nopteris , Tlninb.*, Plum.*, Petiv.*) — myriophyllum , Presl — rachirkizon , Radd.* (radicans , Sw.?) — adianloides , Radd.* — fœniculaceum , H. B. et Kth. (II. et Gr.*) — divaricatum , Kze.* — ab- roianoides , Presl* — delicatulum , Presl. — bifissum , F. — Abyssinicum , F. SPECIES NONDUM DESCRIPTÆ. 1. Frondibus simplicibus. (Neottopteridastrum.) I. SüRlNAMENSE. Frondibus simplicibus, rnembrannceis , pellucidis , lunceolalis, basi angustioribus , ses- ' silibus , margine denluto-repandis , mesonevro crasso, infernè Iriangulari; nervillis lenuibus , marginem non utlingenlibus ; sporotheciis anguslissimis, inœqualibus , circà mesonevron nascentibus; indusio tenui , membranaceo ; sporangiis ovoideis , pedicello breviusculo ; annulo 20-22 ai ticulato, seplis latis ; sporis rotundis , nigres - centibus; pilis internis ( sporangiastris P) nullis. Habitat in Guyana batavâ ( Surinam ), Kappler. Filix magna, facie Neollopteridis. A. serratum , L. var. Kze. (Kappler, n.° 1736.) A. anguslum ( forma latior.), Kze. non Willd.; Kappler, n.° 183, b (in Herbar. noslro ). (Dimensions, 85 cenlim. et probablement plus; largeur, 10-11 centim. Nous comptons en moyenne 5 sporothèces par cenlim. ; ceux-ci atteignent 25-28 millim. de longueur.) Cette espèce est bien plus délicate que VA. serratum. On ne trouve point mêlés avec les spo- ranges les poils articulés qui existent abondamment dans cette dernière espèce; les sporanges sont portées sur un pédicelle court, très-long dans VA. serratum. Les bifurcations des nervilles sont souvent stériles. Les espèces de celte division sont extrêmement difficiles à déterminer; voici comment nous les distinguons : 1. Frondes à marges entières : A. integrifolium , A. lanciforme. 2. Frondes à marges crénelées : A. crenulatum , Presl (Gujane) , à sommet prolongé en une pointe crénelée , différente de VA. ISidus de Raddi. 3. Frondes à marges dentées-crénelées , ondulées; sans sporangiastres , A. Surinamense ; avec sporangiaslres , A. serratum. Les A. coriaceum , callipteris et anguslum sont faciles à reconnaître. II. Integrum. DES POLYPODI ACÉES. 193 Frondibus magnis , lanceolatis , sessilibus , glaberrimis , margine siccitate convolutis , integerrimis ; me rv il lis parallelibus , furcalis , marginem non attingentibus ; sporot/ie- ciis angustis, longissimis , inæqualibus , aliis à mesonevro remoliusculis , aliis magis approximatis , indusio anguslissimo ; sporangiis ovatis ; pedicello longissimo infernè arliculato, sulfureo colore; sporis rotundatis, episporio inœquali cinctis. Habitat in Guadalupd. (L’Herminier.) Filix magna, siccitate pallidè olivaced, mesonevro robuslo. (Dimensions : environ 1 mètre sur 11 centiin. de largeur; les plus longs sporothèces atteignent 5 centim.; nous en comptons 26 sur une étendue de 4 centim. Presque toutes les nervilles sont fructifères.) Cette espèce diffère de VAspl. Surinamense par des frondes plus consistantes, à marges entières, par des sporothèces plus longs et plus rapprochés, portant de longs pédicelles, enfin par des ner- villes tendant d’une manière plus décidée à l’horizontalité. On cultive dans les jardins une espèce à marge entière, bien plus petite, à spores moins longs et plus gros, à nervilles ouvrant un angle de 45 degrés; nous lui donnons le nom à! A. lanci- forme , et nous appelons sur elle l’attention. Nous lisons dans une note manuscrite de notre savant ami, AI. le D.rMougeot, qu’elle est originaire de la Guyane. III. Callipteris. Frondibus siniplicibus , lanceolatis , membranaceis , translucentibus , basi cunealis , mar- gine undulato ; slipite mesonevroque nigrescenlibus ; nervillis siniplicibus, patulis , pilos nigros,curvatos aliquos ferenlibus , apice curvatis , pellucidis; sporot/ieciis me- sonevro ad marginem extensis ; indusio tenuissimo , angusto , punctis minulis , atris marginalo ; sporis reniformibus ? Habitat in insulis Philippinis. (Cuming, n.° 308.) Filix elegans , translucida modùm Hymenophylli ; forma Scolopendrii. Asplénium vittce forme , J. Sm. non Cavan. (Dimensions, 32 centim. sur 25 millim. de largeur; le stipe s’élève à 1 centim. Les sporothèces occupent de chaque côté la moitié de la lame.) L’A. vittaforme de Cavanilles, très-brièvement décrit dans Swarlz, 11e peut être rapporté à celle espèce, qui semble avoir l’organisation anatomique du Callipteris de la tribu des diplaziées. IV. CORIACEUM. Frondibus siniplicibus , rigidis, coriaceis , opacis , lanceolatis , ulroque attenualis , mar- gine inlegro, siccitate convoluto ; sporolheciis angustis, longissimis; indusio an- guslissimo; nervillâ proliféra in receplaculo nigrescente mutatâ; sporangiis ovatis ; annulo 18-20 arliculato; sporis ovoideis, latè episporialis. Habitat in Mexico. (Galeotti, sine n.°) (Dimensions, 24 centim. de longueur sur 12 millim. de largeur; les sporothèces qui se dirigent vers le mésonèvre, en formant un angle très-aigu, ont 2 centim. de long, ce qui est extrêmement considérable, si l’on a égard à l’étroitesse de la fronde.) Cette plante curieuse a le port d’un Pteropsis ou d’un Drynaria , section des pleopeltis. 25 !94 GENRES DE LA FAMILLE 2. Elasplenium, a. Frondibus pinnatis. V. Feei , Kze. Frondibus pinnatis , squamulosis , lanceolatis , radicantibus , rnchi basi violaceo , suprà helveolo ; frondulis 15-18 jugis; frondulis lanceolatis, basi cuneato ,subtriangula- ribus, infernè emarginatis , apice extenso , caudiformi , serralo, sterili , margine den- ticulato , dentibus inœqualibus , incisis ; nervi! lis subsimplicibus , reniotis ; niesonevro tenui , pallido ; sporotheciis crassissimis , ovatis ; indusio amplo, albido ; sporangiis rufescentibus , pedicello longissimo ; annulo 24-26 articulato ; sporis ovatis. Habitat in Mexico. (Galeolti.) Asplénium Feei, Kunz. , in lilteris. (Dimensions : longueur totale , 58-60 centim. , dont le stipe fait le tiers; les plus longues pin- nulcs ont environ 8 centim. sur 12-14 millim.; les entre-nœuds mesurent un peu moins de 2 centim.; la forme des frondules rapproche cette espèce de VA. chlœnopterum ; plutôt crénelé que denté, et portant environ 14 paires de sporothéces, tandis qu’il y en a à peine 9 paires dans l’es- pèce qui nous occupe. Celle-ci est mexicaine, l’autre croît à Bourbon.) VI. Mascaremiense, F. Frondibus pinnatis, lanceolatis, stipite et rachi sulcatis , fuscis ; frondulis lanceolatis, longé acuminatis, semiserratis , acumine remotè serrato , basi cuneato, in petioluni desinente , infernè leviter emarginato ; sporotheciis longis, linearibus ; indusio an- gusto ; sporangiis rubro -ferrugineis , pedicello gracili; annulo 18-20 articulato; sporis parvis, ovoideis. Habitat in insuld Borboniû ins. Mascarenhensi]. (De Montbrison.) (Dimensions : longueur de la bonde seule, 54-56 centim.; des frondules, 11 centim. sur 15 millim. de largeur; elles ouvrent avec le rachis un angle de 45 degrés; les entre-nœuds sont es- pacés de 2 centim.; la marge des frondules est à peine dentée dans la moitié inférieure.) VII. ArGltans. Frondibus lanceolatis, pinnatis, ad apicem pinnalifidis , atlenuatis, stipite pubescente , suprà piano, infrà striato ; frondulis lanceolatis , obtusis , subsessilibus , supernè auriculalis , injimis deflexis; nervillis fuscis , niesonevro pubescente ; rhizomale recto, fbrilloso ; sporotheciis angustis, longiusculis , remolis ; sporangiis ovatis , pedicello lato; annulo 18 articulato ; sporis ovoideis, latè et irregulatirn episporiatis. Habitat in insuld Borboniû. (Sieber, n.° 246. Griffith.) Asplénium for mosum , Sieber non Willd. (Dimensions : longueur totale, 32-34 centim., dont le stipe fait environ les ’/5 ; frondules, 5 centim. sur un peu moins d’un centim. de largeur.) VIII. Chlænopteron. Frondibus pinnatis, in ambitu lanceolatis , rachi et stipite sulcato-squamosis ; frondulis ovato-lanceolalis , subtriangularibus , acuminatis , glabris , brevè slipilatis , basi-obli- DES POLÏ PODIACÉES. 195 quis, infernè emargirtalis , margine crenato-dentato , incisuris inœqualibus ; nervillis marginem non atlingenlibus ; sporotheciis brevibus , adullis confluentibus ; indusio latissimo ; sporangiis ovatis , magnis , pedicello longissimo ; annulo 22-24 articu- lato ; sporis subreniformibus. Habitat in insuld Borboniâ. (Olivier.) (Dimensions : longueur totale, 70 centim., dont le stipe fait un peu moins de la moitié; lon- gueur des frondules, 6-7 centim.; largeur à la base, 9-11 millim.; entre-nœuds, 2 centim. Nous avons un spécimen à dimensions de moitié inférieures. Les sporothêces avec leur indusium ressem- blent au Coccus adonidum, L., qui se développe sur les plantes de nos serres; on en trouve 14-15 sur chaque côté de la lame. A été donné par le muséum de Paris, sous le nom à' A. obliquum , Labill., espèce toute différente, trouvée à la Nouvelle-Zélande.) IX. Lo.ngipes. Frondibus ovatis , glaberrimis , stipite et raclii Jlexibilibus , helveolis; frondulis ovalo- lanceolalis , longé stipitatis, acuminatis , marginibus crenalis , basi cuneatis nervillis simplicibus , marginem non atlingenlibus , in parlem mediam proliferis; sporotheciis longiusculis, basi ad apicem decrescenlibus ; sporangiis ovatis, pedicello tenui, longis- simo arliculaloque ; annulo 18-20 articulato; sporis ovatis, brevibus. Habitat in insuld Zeylanicd. (Colonel Walker.) Fil ix glaberrinui ; slipilibus tenuibus , frondulis folia Sorbi Aucupariœ referenlibus. (Dimensions : 22-25 centim. de longueur totale, dont le stipe fait la moitié; frondules, 8 centim. sur 15 millim.; pétiole, 9-11 millim.; entre-nœuds, 11-13 millim. ; sporothêces, 6 millim. Dans un spécimen les frondules inférieures sont tri-frondulées.) X. GlBBOSUM. Frondibus pinnatis, lanceolatis , glaberrimis , stipite et rachi lœvibus; frondulis 17-19 jugis, peliolalis , lanceolatis , horizonlalibus aut paululùm deflexis , acuminatis, cre- nulalis , basi inferiore cuneatis, semi-cordatis , supernè auriculatis , crislalo-gibbosis , marginibus crenalis , crenis inœqualibus ; nervillis remotis, marginem non atlingen- tibus ; sporotheciis distantibus , angustis , ad auriculam inversis ; sporangiis ovatis, brevè pedicellalis ; annulo 18-20 articulato ; sporis episporialis , in ambilu fimbriatis, nudis subren iform ib us que. Habitat in Guadalupâ. (Perrotlet.) Filix valida, lobo cris lato , magno, super ior e , insignis. (Dimensions : Longueur de la fronde seule, 48 centim. ; elle se termine un peu brusquement en une frondule rétrécie, presque pinnatifide; le stipe est tronqué; frondules, 7-9 centim. de lon- gueur sur 2 centim. environ de large; entre-nœuds, 2-3 centim. Nous comptons 7-9 paires de sporothêces; les plus longs atteignent 12 millim. Celte fougère doit prendre place à côté de VA. Faix.) XI. Diodoîn. Frondibus pinnatis, lanceolatis, glabris, rachi supernè alato ; frondulis ovalibus , cuneatis, suprà auriculatis, basi emarginatis, ob/usis, prof undè dentato- crenalis. GENRES DE LA FAMILLE 196 crenis sœpè bidenlalis ; sporol/ieciis ovoideo-elongalis , maturitale conniventibus , ad auriculas inversis; indusio albidulo , anguslo ; sporangiis ovalis ; annulo 18-20 arli- culato ; sporis brevibus , obliqué ovoideis. H K 9? fig* 2. Sporotheciis Unearibus , plus minùsve anguslis , binathn oppositis , inferiore super venulam superiorem ajfjixo ; superiore in venuld inferiori sito ; arnbobus lineâ recta , nervilliformi séparai is ; indusio proprio , anguslo , persistent e ; wargi- nibus liberis, conliguis , cum indusio proximo conniventibus ; sporangiis oc ai- de is , longo pedicello donalis ; annulo 20 articulato ; sporis rolundo-ocoidcis , episporio rugoso veslilis. Frondibus simplicibus , îanceolaiis , rariùs pinnalis , sœp 'e basi appendicu/atis ; nervillis subparallelis , bifurcalis , marginem non attingentibus. Filices terrestres , rupestres, crassce , cosmopolitanœ , loca umbrosa amantes, simplices aut rariùs pinnatœ. Diagnosis : Hook. et B., Gen. filic., t. lvii, B ( mediocris ). S. ojficinarum, Smith.; Presl, Tentam. , t. iv, fig. 15-16 ( neraalio ). F., tab. xvn. D, fig. 3. ( S . minus, F.) Scolopendrium ad Asplénium lendit; frondes Scolopendrii officinalis in liortis facile polymorphœ ; S. Durvillei frondes heteromorphas simplices pinnatifidas aut bipinna- tifdas habet; aulem Scolopendrium Krebsii sporolhecia biformia producit, aliis spo- rothecia Scolopendrii , aliis Lomariœ sporolhecia referentibus (ex Kunzeo). ENUMERATIO SPECIERUM. Officinarum , Sm. , et variet. plur. inter quas: macrosorum , F., hort. Argentin, et bifidum ( apice bifido ; Corsica ) — Hemionitis , Sw. (Sclikh.* ; Flemionilis peregrina , Tournef.*,] Moris.*, Petiv.*) — cordatum (sagittaium , DC.) — minus , F.* — longifolium , Presl. — Durvillei, Borv (Kze.*) — Krebsii, Kze.* [olim Onychium ) — pinnatum, J. Sm. SPECIES NONDUM DESCRIPTA. Minus, F., tab. XVII, D, fig. 3. Frondibus hastatis, obtusiusculis , basi subcordatis , infernè anguslatis ; stipile squa- moso , squamis Ianceolaiis , longé acuminatis; nervillis tenuibus , creberrimis , fur- 27* 3 I O GENRES DE LA FAMILLE catis ; sporotheciis ovoideo-elongalis , distantibus , centralibus ; sporangiis ovalis ; annulo 18-20 arliculato ; sporis subrotundis. Habitat ad montes Pyreneos? Filix parvula , slipite breviusculo ; nervillis creberrimis. (Dimensions, 6 centim. de longueur, sur 18 inillim. de largeur; le stipe, 8-9 millim.; 8-9 paires de sporothèces situes au centre de la fronde.) Nous avons reçu cette charmante petite espèce avec des plantes du midi de la France; nous la croyons pyrénéenne, sans pouvoir l’assurer. ** Nervillis conniventilms. “* Xcrvillis anastomosant il» u s. 97. AJNTIGRAMME , Presl. Tentam. pterid., p. 120, non J. Stn. Scolopendrii spec., Aoct. plurim. Sporotheciis, sporangiis et sporis Scolopendrii. Frondibus simplicibus , iniegerrirnis ; nervillis basi liberis, circà marginem reti- culatis ; areo/is exappendiculalis , subhexagonis , intermediis majoribus. Filices herbaceœ , coriaceœ , terrestres, tropicales. Diagnosis : Hook. et B., t. lvh, A. A. repanda, Presl, l. cil., t. iv, fig. 9 et 10 ( nervalio ). Genus Scolopendrio affine, sed nervillis anastomosatis ; longé distal à Camptosuro , habitu , nervatione et situ sporotheciorum. ENUMERATIO SPEC1ERUM. Repanda, Presl ( Scolopendrium repandum, Presl; Sc. ambiguum, Radd.*) — lancifolia , Presl — oblongata , Presl — Douglasii ( Asplénium , H. et Gr.*) — populifolia , Presl — subsessilis , F. Scbsessilis. SPECIES NONDUM DESCR1PTA. Frondibus simplicibus , lanceolatis, répandis, coriaceis , rete anastomosato , circà me- sonevron conslitulo ; sporotheciis angulum 35° cum mesonevro metientibus , longis , anguslis , sæpè duobus superposilis et tune superiori abbreviato ; indusio angusto , rigido ; sporangiis paivulis , ovatis; sporis subrotundis. Habitat in Brasilia. (Gaudichaud.) Filix slricla, margine répandu, subsessilis , apice in speciminibus nobis conspectis for- tuiler bilobato. DES PÜLYPODIACÉES. 2 I ! (Dimensions, 20-22 centim. de longueur totale sur 4 centim. de largeur; le stipe est très-court.) On ne peut reconnaître cette espèce ni dans la description faite par Raddi du Scolopendrium am- biguum, ni la rapporter à la figure qu’il en a donnée. 98. CAMPTOSURUS, Link. Spec. filic. , p. 82. Asplenii spec., A uct. var. Sporotheciis oblongis vel linearibus , s par sis ; in areolis cosla/ibus et saper ventilas marginalités solilariis ; indusiis tenuibus, a/bidu/is, brevibus , parle inferiori et superiori nervillarum aliernatïm adnatis ; sporangiis subrotundis vel subglobosis , longe pedicellalis ; annulo 20-24 articulato ; anguslo , arti- culis approximatis ; sporis ovoideis , episporio translucido vesiitis. Frondibus simplicibus , sabhasiato-auricnlatis ; nervillis areolatis areold basi- lari conicci ; cœteris hexagonalibus. Filix Americann , herbacea , terreslris , tenerrima, apice sœpè radicans, glaberrima. Diagnosis : Hook. et B., Gen. filic., t. lvii. C. rhizophyllus , Lk. , toc. cil. Celte jolie fougère est bien voisine du genre Scolopendrium ; elle en diffère par la nervation, mais les sporothèces, qui ne sont pas toujours opposés, sont écartés comme dans les asplénium , auxquels beaucoup d’auteurs ont rattaché le genre Camplosurus. SPECIES. Genus monotypum : vide diagnosim generis. Considérations générales sur les Scolopendriées. La mobilité que les plantes de ce petit groupe présentent dans leurs frondes, paraît se retrouver dans la disposition que peuvent prendre les sporothèces. Ceux du Scolopendrium Krebsii , Kze. , s’offrent sous deux états : normaux et anor- maux. La figure donnée par Kunze (tab. LXXIV, C, Die Farrenkr.), montre cette curieuse fougère sous l’aspect d’un Lomaria. Les sporothèces se dirigent suivant le trajet du mésonèvre, se superposent les uns aux autres, deviennent confluents et ne semblent plus former que deux lignes continues, composées cependant d’autant de parties quil y a de nervilles. Nous ignorons si ces transmutations sont fréquentes. Le S. Krebsii que nous cultivons, ne nous a rien offert encore de pareil. (Voy. p. 26 pour d’autres particularités d’ensemble.) 2 I 1 GENRES DE LA FAMILLE /// Inriusium bivalve, aut abortu univalve, valvis oppositis, dorso conniventibus : DIPLAZIEAE. Diplazieæ, Presl, lent, pterid. , p. III, tab. 111 et IV. lierbaceæ, aut subarborescentes, simplices aut sæpiiis divisæ, amplæ, erectæ , tropicales , speciosæ. Indusiis laleralibus. Diplazieæ. Ncn illis liberis. connivcnliLus. anaslomosalis (ad — dorsalibus — basilaribus, brcvibus, oppositis, in arcum triangularem coalitis. — pluribus longissimis , plures artùs superposïtos constiluentibus. . . margincm solùm) 99. 100. 101. 102. 103. Diplazium, Sw. Didymochlæna, Desv. Digrammaria , Presl. Callipteris, Bory. Plcriglyphis, F. * XervilSis liberis. A. Pinnulis seu segmentis symetricis. 99. DIPLAZIUM, Sw. Syn. filic. , p. 4- Asplenii spec., Acct. var. — Lotzen Klotzsc/i , Linnæa, 1847, p. 358. Sporotheciis plus minùsve linearibus ; indusio inœquali, bivah i , aut per abortum univahi ; dorso , seu latere nervillarum ajÿixo. In dehiscentia sæp'e resupinato : sporangiis ovoideis , in latere superiori et injeriori sedentibus ; annu/o la/o) a 4 - 1 6 articulalo, articulis crassis ; sporis ovoideis , subreniformibus. 1 rondibus simplicibus aut dnisis; nervillis pmnatis. Filices lierbaceæ, rariùs arborescentes , tropicales, magna’. Diagnosis : Hook. et B., Gen. filic., t. lv, B. Dipl. planta gi neum , Sw.; striatum, Sw., et radicans, Presl ( fragmenta ). Presl, Tentam.,xiv, fig. t-ô ( nervalio ). F., tab.xvn, 0, fig. 1. Dipl. Malaccense, Presl. Diplazium Asplénium est indusio bivalvi; species plures in duobus generibus ab auc- toribus confundunlur ; apud Diplazium in juvénilité aliquandô sunt indusia unmtl- l’iu. Lolzea Cl. Klolzschi, Diplazium verum est, cum indusio funbriato. DES POLYPODIACÉES. 2 1 5 Les diplazium sont de grandes et belles plantes , quelquefois arborescentes. Quoique le caractère basique soit facile à constater, ce genre tend vers les genres Athyrium et Asplénium. Les indusium ne sont pas tous doubles; souvent même chaque pinnule fructifère n’en présente qu’un seul. Il est donc alors asplénoïde; ainsi s’explique la confusion qui règne dans la synonymie. Lorsque les sporolhèces sont courts, ils se rapprochent de la forme ovoïde et ressemblent plus ou moins à des athyrium. Il faut soigneusement les examiner pour constater le genre. S’il arrive que les sporolhèces soient simples, c’est le sporolhèce externe qui avorte vers la partie supérieure de la fronde; mais vers la partie inférieure de la fronde ou des frondules, c’est le sporothèce interne qui se montre. Le seul moyen possible de limiter convenablement ce genre, est de regarder comme diplazium toute fougère ayant des sporothèces à large indusium , les uns avec déhiscence externe, les autres avec déhiscence interne, attachés tous sur la même nerville. Généralement la base des frondes ou des frondules est diplazioïde , tandis que leur sommet tend à la disposition asplénioïde. Il n’existe que fort peu d’espèces dont tous les sporothèces soient doubles. Les diplazium sont des fougères tropicales; lune d’elles est alimentaire; 1 Eu- rope n’en possède aucune espèce. Il existe dans ce genre vaste et difficile deux coupes faciles à faire ; î .° espèces ayant, avec une nervation simple, le port des callipleris ; 2.° espèces ayant le port des asplénium ou celui des aspidium. Les fougères appartenant à la première section sont des diplazium , puisque les nervilles sont libres. INI. Ilooker, Gen. filic. , LVI, B , en a jugé autrement. Ce botaniste place parmi leS* anigosoriium ( callipleris ) le Diplazium sylvalicum de Swarlz, se basant sur le port, sans se préoccuper de la nervation : ce qui n’a rien en soi de déraisonnable ; mais pour suivre toutes les conséquences de ce principe, il ne fallait pas admettre comme type du diplazium le D. plantagi- neum, qui a aussi le port des callipleris. On trouve dans les herbiers un assez grand nombre de formes qu'il n’est pas possible de rapporter à des espèces connues; nous décrivons uniquement celles qui nous ont paru avoir des caractères bien tranchés, encore ne les donnons- nous qu’avec réserve. ENUMERAI 10 SPECIERUM. I. Callipteiudastrum. — Plantagineum , Sw. (Sclikh.*) — lanceum , PresI (Tliunb.*; Asplénium subsinualum, II. et Gr.*) — castaneæfolium , S\v. — Boryanum , Presl ( lanceum , Bory*) — grandi- folium, Sw. — llilsenbergianum , Presl (sylvalicum, Sicber ; Ariisogonium , Hook. et B.*?) — callip- teris , F. — paradoxum , F. — elatum , F. — repandum, F. — fraxinifolium , Don. II. Eudiplazium. = Cultralum , Presl — juglandifolium , Sw. (Sclikli.*, Sloan.*) — petiolare , Presl — extensum, J. Sm. (Cuming, Fil. Phil. , n.° 336, parl'im) — porreclum , J. Sm. (Cuming, Fil. Phil. , n.° 387) — radie ans , Presl — Malaccense , Presl (¥. , fragm.*) — chlororachis , Kze. — GENRES DE LA FAMILLE mulilum, Kzc. — pubescens , Lk. — lasiopleris , Kze. — a eut ale , F. — Shepherdi, Lk. — biserra- tum, Presl — auriculnlum , Klfss. — deflexum , J. Sm. — dubiuin, Lk. — caudalum , J. S111. (Philippin. , Cumin" , n.° 158) — obtusum, Klfss. — striatum, Presl — Sandwicense , Presl — Sor- gonense , Presl — elongatum , F. — païens , Presl — Tussaci, F. — expansum , Willd. — vestitum, Presl (Cuming, Fil. Phil. , n.° 836, part'im) — • caudalum, J. Sm. — arborescens , Sw. — Plénum, J. Sm. (Cuming, Philipp., n.° 159) — Meyenianum , Presl. SPECIES NONDUM DESCRI PTÆ. 1. Callipteridastrum. I. Callipteris. Frondibus ...., raclii profonde sulcato ; frondulis petiolatis, lanceolatis, acutis, basi sublruncato-cordatis; marginibus dentalo-repandis , dent i bus callosis , brevibus ; me- sonevro rufescente , suprà canaliculalo , glubro, subtùs squamoso; squamis flaccidis , lanceolatis , Jimbriatis ; nervillis pinnalis , longis, tenuibus, liberis, furcalis , mar- ginem altingenlibus , et callosilatem paivulam formantibus , runio superiori solùm prolifero ; sporot/ieciis angustis, circà mesonevron evolvenitbus , vix medium pnrtem laminarum percurrentibus ; indusio anguslissimo ; sporangiis crassis , pedicello lato; annulo 14 arliculato , articulis crassissimis , inerqualibus ; sporis elliptico-ovoideis. Habitat in Cuba, Linden, n.° 233. (Herb. Lenormand ex Mougeot.) (Dimensions : longueur des frondules , 19-20 centim., sur 4 cenlim. de largeur; le pétiole ne s’élève qu’à 6 millim. ; les sporothèces atteignent 9-11 millim. Cette plante, très-distincte, dont nous ne -\ojons qu’un fragment, est sans doute de grande dimension.) II. Paradoxüm. Frondibus subbipinnatis , glabi is , rachi suprà sulcato ; pinnis brevissimè petiolatis, membranaceis , pellucidis, fulvis , acuminatis , apice crenutis, aliis pinnalis, alits pinnatijidis , segmentis obtusis aut acuminatis; nervillis pinnalis, dissimilaribus , tune liberis , ut in Diplazio , tune coalitis, ut in Callipteride , sed ataxiçis; sporolheciis angustis, indusio coiwexiculo ; sporangiis mediocribus , subrotundis ; annulo 14-15 arliculato; sporis reniformibus. Habitat in insulù Zeylanicâ. (Gardner, n.° 36.) (Dimensions : Frondes principales (partitions), celle qui est pinnée, 25 centim., sur 10-11 d’en- vergure; les segments sont libres jusqu’à la base, pour se souder de plus en plus complètement et devenir indistinctes; les partitions pinnatifides ont à peine 18 centim. sur 4 centim. de largeur.) Cette plante est bizarre; les partitions de la base des frondes sont pinnées, longues, à segments aigus au sommet et à nervilles soudées -vers la marge , puis brusquement pinnatifides, plus étroites, bien moins longues, avant presque toutes leurs nervilles libres. III. Elatüm. Frondibus elalis , pinnalis, apice pinnatijidis , longé caudato-serrahs , ni ambitu lan- ceolatis, stipile bicunaliculato , fusco ; rachi subquadrangulari , marginato ; fasciculis vasorum duobus, angustis, basi contortis ; frondulis lanceolatis, brève petiolatis, DES POLÏPODIACÉES. 2 I 5 infernè subtruncalo-cuneatis ; marginibus acumincitis , ucumine prolongo, serrato; marginibus serrato-callosis ; mesonevro tenui, piano , fuscescente , nervillis pinnato- furcatis ; sporotheciis angustis, circà mesonevron evolventibus ; sporangiis subrotun- dis ; annulo lato, 14 - 15 articulato; sporis reniformibus. Habitai in insuld Zeylanicâ. (Gardner, n.° 34.) Filix formosa , magna; frondulis teneris , membranaceis , pellucidis. (Dimensions de la fronde seule, 72 centim. Si l’on admet que le stipe a la moitié de cette di- mension, cette espèce s’élèverait à plus d’un mètre. Frondules, 15 centim., sur un peu moins de deux, avec des entre-nœuds de 5 centim. à la base de la fronde; la partie supérieure pinnee atteint 15 centim.; nous comptons 16 paires de frondules libres; la moitié inférieure des fron- dules est plutôt ondulée que dentée; le sommet des nervilles se détache en blanc près de la marge de la lame supérieure, ce qui est sans doute accidentel.) IV. Repandum. Frondibus , rachi crasso , sulcalo , fusco-rubro , glabro ; frondulis subsessilibus , oblongo-lanceolalis , vix dentatis , membranaceis , papyraceis , marginibus répandis, mesonevro tenui ; nervillis furcatis, longissimis , tenuibus , ad marginem curvahs , coalescentibus ; sporotheciis inœqualibus , latiusculis , indusio anguslo , fusco ; spo- rangiis crassissimis , ellipticis , pedicello lato; annulo spisso , 14 articulato, arliculis latis, remolis , obliquis; sporis ovoideis , episporio lalissimo , diaphano involutis. Habitat in Cuba? Linden, n.° 4. (Dimensions : frondules, 27 centim. de longueur sur 6 centim. de largeur; les nervilles forment une courbe près du mésonèvre et s’étendent à plus de 3 centim. ; les sporothèces n’en occupent qu’environ la moitié.) Les nervilles s’unissent à la marge, comme dans le Schizocœna, et cette circonstance pourrait suffire, si elle était rigoureusement appliquée, pour établir un nouveau genre. 2. Eldiplazium. V. Acutale. Frondibus lanceolatis , pinnalis, apice pinnatijidis , peliolatis , glabris ; rachi tenui , flexi- bili , helveolo ; frondulis curvatis , basi pinnatijidis , in acumen longum serralurn desinentibus , segmentis ovoideis, oblusiusculis , dentatis, remolis, superiore libéra, majore; nervillis pinnatis , spinescenlibus , margine exsertis; sporotheciis curvatis, inferiore multùni longiori; indusio lato; sporangiis rotundo-obliquis ; annulo 1 G articulato ; sporis subreniformibus. Habitat in Mexico. (Galeotli, n.n 6289.) (Dimensions : longueur, 47-50 centim. sans le stipe; nous comptons 15-16 paires de frondules libres; celles-ci ont 12-14 centim. de longueur sur 15 millim. de largeur; la pointe qui est très- distincte, atteint 4 centim.) VI. ElonGatum. Frondibus pinnato - pinnatijidis , stipite et rachi profundè sulcatis , pilosiusculis , in ambilu lanceolalo-ovalis ; frondulis vix apice coalitis , lanceolatis, sessilibus longé GEMI ES IîE LA FAMILLE 2l6 acuminalis; segmentis ovatis , obtusis , dentctfis ; nervi llis ferè omnibus simplicibus; sporotheciis exlensis, an gus lis , curvatis; sporangiis subrotundis ; annulo crasso , 14- 16 articulato; sporis nigrescentibus , ovoideo-renformibus. Habitat in Mexico. (Pellapa , Galcotti , n.° 047 1 .) Filix magna, multi-pinnala , flexibilis ; facie Aspidiorura. (Dimensions, 1 mètre et plus; partitions ( pinnœ ) , 12 centim. sur 30-35 centini. de largeur. Nous comptons 24 paires de pinnules.) VII. Tüssaci. Frondibus pinnatis , amplissimis , in ambilu ovatis; rachi suprà sulcalo , fasciculo va- sorum anguslo , continu 0 , peripherico , formam stipilis simulante; pinnis brevissimè peliolalis, squamosis , basi pinnalifidis , apice acutis , marginibus serratis , meso- nevroque flexuoso; segmentis obtusis, paululùm f alcali s , nervi llis pinnatis , furcatis , curvatis ; sporotheciis breviusculis , mesonevro connexis , basilaribus diplazioideis , superioribus asplenioideis; sporangiis mugnis, subrotundis; annulo crassissimo , 14-15 articulato; arliculis remolis ; sporis reniformibus. Habitat in insutd Sanlo Domingo. (De Tussac.) (Dimensions: grande fougère, s’élevant probablement à plus d’un mètre; frondules [pinnœ), 25 centim., sur 7 de largeur, avec des entre-nœuds mesurant 5 centim.; 6-7 paires de frondules; chaque segment porte de 8-9 sporotlièccs , avant de 4-6 millim. de développement chacun.) Nous avons cette plante de Sicber, sous le nom d 'Asplénium costale, S\v. (n.° 362), Ind. occid. B. Pinnulis dimidiatis. 100. DIDYMOCHLÆNA , Desv. In Berol. Ma g. , V, t. 7, fig. 7. Monochlcvna et Didymoclilœna, Gaudich. — Hippodium , ejusd. — Cèramium et Tegu- laria, Reinw. — Hysterocarpus , Langsd. nisc. — Àspulii spec., Sw., Svn. filic. , p. 252. Sporotheciis oblongo-eUiplicis , obtusis, ad Jormam elongatam tendent ibus ; upi- cem nervillœ abbrcvialœ occupanlibus ; indusio crasso, patulo , elliptico, média crislce prominenlisjo ngit ud in al i s affixo ; sporangiis lateralibus , opposihs, primo superiori , altero inferiori; annulo 14-16 articulato ; sporis ovahbus, episporio rugoso. Frondibus slipitalis, coriaceis, bipinnalis , amplissimis ; pinnulis subdimidiatis ; nervillis Jlabelliformibus; ferlilibus brevioribus ; fascicuhs vasorum in stipite frondium mul/is. DES POLYPOD1ACÉES. 2 1 7 Filices arborescentes , amplœ , Brasilianœ , Pliilippinenses , Antillance ; pinnulis pinnas Adiantorum referenlibus. Diagnosis : Hook. et B., Gen. filic. , t. vm ( oplima ). Presl, Tentam., t. n, fig. 28 (nervatio). Les frondes de ces belles fougères sont attachées à un tronc assez élevé ; elles ont de 5 à 6 pieds de longueur. Il est peu de genres aussi nettement caracté- risés. A voir ses frondules dimidiées et auriculées supérieurement, on serait tenté de le rattacher aux néphrolépidées ; mais ici l’indusium est bivalve, libre dans tout son pourtour, ni réniforme ni cordiforme, et fixé sur le dos de la nerville qui se soulève légèrement en une sorte de crête;. à la maturité des sporanges il est libre dans le sens de la longueur, persiste et se montre alors distinctement bivalve. ENUMERATIO SPECIERUM. Sinuosa, Desv. (Mart.* : Diplaz . pulcherrimum , Radd.*; Adiantum fruticosum , Arrab.*) — dimi- diata , Kze.*). ** Xervillis coimivcntilms. 101. DIGRAMMARIA , Presl. Tentam. pterid. , p. 116. Microstegiœ spec., Presl, Epim. bot., p. 90. Diplazii spec., Auct. var. Asplenii spec., Acer. var. Sporotheciis linearibus , in venis infimis bilaleralibus , s eu duplîcibus , in reliquis unilatéral ibus , indusio piano; sporangiis ovatis ; annula î 4 - 1 8 arlicula/o; sponS renijormibus. Lron dires decontposilis , amplis; nervillis infimis , und opposite t vel duabus, in arcum aculansulum anaslomosatis. O Filices Indicœ , Philippinenses , Borbonicœ, fàcie Aspidiorum et nervalione Goniopleridis. Diagnosis : Hook. et B., tab. lvi, B. Presl, tab. iv, fig. 12 et 17 (condilio nervationis). F. , tab. xviii , A , fig. 2. (ZA robusta. ) Le port de ces plantes est voisin de celui des athyrium et des aspidium avec- la nervation des goniopleris , des slenogramme et des nephrodium. Elles sont tou- jours herbabées, mais très- grandes ; les derniers segments tendent à la forme arrondie. L’une d’elles est comestible. ENUMERATIO SPECIERUM. Esculenta (Microstepia , Presl) — ambigua , Presl (Rlieed.*, Schkh.*, Ilook.*) — robusta, F. ( fragmentum *). 28 a .8 genres de la famille SPEC1ES NONDUM DESCRTPTA. Robüsta. Frondibus amplis , stipile robusto, helveolo ; pinnis longissimis , basi pinnatifulis , ad apicem integris , segmentis ob/usissimis ; nervillis pinnatis , basilaribus opposilis , conniventibus , sed non semper ; ad margmes areas angulatos constiluenlibus ; spo- rollieciis pinnatis, arcuatis, distinctis , coali tis, fuscis ; sporangiis ovatis ; annulo 14-16 ariiculalo ; sporis irregularibus , nigrescenlibus. Habitat in insulâ Dorboniâ. (Dimensions : longueur des pinnulcs, 35-38 ccntim. , sur 6 centim. de largeur; le mésouèvre est robuste; le pétiolule (stipelle) mesiiu: 7-8 millim.) 102. CAXLIPTEPJS, Bory. Bory in Voy. , t. I, p. 282. Callipteris, Presl, Epim. bot., p. 88. — J. Sm. in Hook. , Journ. ofbotan. , 111, 409. Anisogonii spec., Presl, Tenl. pterid., p. 116. Diplazii et Asplenii spec., Alct. var. Sporotheciis linearibiLS , longissimis, anguslissimis , aliipiandb confluent ibus , infimis diplazoidcis , superioribus asplenioideis ; indusio te nui, membranciceo persistente ; sporangiis ovoideis , admodimi magnis; annulo crasso, 1 4- 1 8 arli- cu/alo ; articulis rernolis, pedicello laie vit lato ; sporis ovoideis episporiatis. Frondibus simplicibus , frequenliiis pinnatis vel bipinnatis , amplis; Jrondibus lanccolatis , déniât is; nervillis opposilis, pinnatis, curvatis , longissimis , graci- libusque, in arciis triangulares superpositos anastomosant ibus ; caudice sape spinuloso. Filices herbacece ciul rariùs arborescentes , tropicales , prœstanlissimcc. Diagnosis : Hook. et B., Gcn., t. lvi, A ( Jnisogonium decussatum , Presl). F., tab. xvii, D, fig. 2. ( Callipteris proliféra, Bor.) Les Fougères admises dans ce genre tendent à devenir arborescentes. Les frondes sont amples, plusieurs fois pinnées; à lobules arrondis; les nervilles, simplement pinnées, sont semblables à celles du genre Goniopleris , et conniventes d’après le même système. Toutes sont prolifères et dans toute l’étendue de leur parcours. Ce sont des diplazium , sauf la connivence des nervilles. Ces fougères sont remarquables par le bel aspect que prennent les frondes fer- tiles; à les voir couvertes de sporanges qui suivent le trajet des nervilles, à la manière des Coniogramme on les croirait élégamment ciselées. DES POLÏPODIACÉES. ENUMERATIO SPECIERUM. 21Ç) Ovata , J. Sm. ( Oxygonium , Presl* et Hook.*) — pinnatifida (Diplazium , Kze.*j — proliféra, Bon’ ( Anisogonium decussatum , Presl, nereat.*) — syhaiica, Bon ( Diplazium , Schkh.*) — atté- nuai a , Presl — undulosa, Presl (Plum.*, Petiv.*) — Serampuresne (Anisogonium , Presl) — serrulata , ( yiicrostegia , Presl) — microphylla (Diplazium , Desv.*) — elegans , J. Sm. — Zollingeri, Presl. *** Xervillis circâ marginciii in arcolas anastômosantibus. 103. PTERIGLYPHIS, F. (1815.) • Fée, X.e congr. scient, de France, I, p. 178. Ochlogramma , Presl, Epim. bot., p. 93. Oxygonium , Presl, Tentam. pterid., p. 117, tab. iv, fig. 7 ( nervalio ); non Hook. et Bauer, Gen. filic. Callipteridis spec., J. Sm. , in Hook. Jonrn. of bol., in, 309. ( Excl . synonym.) Sporotheciis lincaribus , anguslissimis, elongalis, unilalerolibus , opposilis; indus iu lineciri, piano , duplici, rariits simplici ; sporangiis serial is, ereclis, ovoideis , breve pedicellalis ; annulo crasso, i 4 - 1 5 arliculalo ; articulis obliquis; sporis ovoideis, episporio ir régula ri alalis. Fkondibcs pauci-pinnatis , slipile rigidu, nigrescenle , canaliculalo , paleaceo , basi sulcato ; Jrondulis oblongo-lanceolalis , acuminalis, repandulis , anguslissimè revolutis , acuminalis , petiolatis , petiolo subdecurrenle , mesonevro alro , basi hirlo-squamoso; nervillis basi jlabcllalis , furcatis , appro.vimalis , marginem areolas uni- aul bi-serialas formant ibus. Diagnosis : F., tab. xvm, B. (Presl, /. cil., sub Oxygonio [neivalio] ). Celle belle fougère avait été élevée par nous, à la condition de genre, dès l’année 1 843 , et nous avions mis sous les yeux des membres du congrès scien- tifique de Strasbourg, un dessin accompagné de la diagnose que nous reprodui- sons ici. Kunze, auquel nous en avions référé, nous écrivit que celle [liante était une forme pinnée du Diplazium alismcefolium de Presl , et qu’il l’avait reçue à l’état de fronde simple de M. Cuming , tel quelle a été figurée par M. Presl dans ses Rdiquiœ blaenckcanœ , sous le nom de Diplazium alismcefolium. C’est cette même fougère qui plus tard a servi de type au genre Oxygonium , fondé en i85G dans le Tenlcimen plcridographiœ du même auteur. Tout récemment la forme pinnée, regardée comme distincte de la forme simple, vient de servir à l’établissement du genre Ochlogramma , savamment décrit par l’habile profes- seur de Prague, dans les Epimeliœ botaniccc. Tl résulte de cet exposé que le 230 genres de la famille genre O.vygomum na plus de raison dette, la première espèce étant un Calli- pleris, et la seconde un Pleriglyphis. M. Presl regarde cette belle fougère comme intermédiaire entre les scolopendriées et les diplaziées. Vous la croyons bien mieux placée dans le premier de ces deux groupes, les sporothèces étant opposées sur des veines différentes. C'est par excep- tion que le contraire se présente. SPECIES TYPICA. Elegans, F., tab. XVIII, B. Fid. charnel, generis. Habitai in insulâ Luzon Philippinarum. (Cuming, n.° 116.) Ochlogramme Cumingii , Presl, /. cil. • Callipteris alismœfolia, J. Sa., /. cil. , exclus, synonym. Diplazium alismafolium , Presl, Reliq. Henck., p. 49, tab. vin, fig. 3 ( fronde simplici . Oxygonium alismœfolium , Ejustl. Plerid., p. 118. (Dimensions : longueur totale, 34-35 cenlim. , dont le stipe fait un peu moins de la moitié; fronduie terminale, 25 cenlim.; les latérales, 19-20, sur 6 ccntim. de largeur. Nous comptons de 4-5 paires de frondules, inégalement distantes; les sporothèces ont tout prés de 3 centim.) Considérations générales sur les Diplaziées. Nous croyons utile de parler encore de ce groupe dont nous avons donné, p. 26, les principaux caractères. On doit regarder les diplaziées comme des asplé- niées doubles; le genre Diplazium surtout est tellement analogue à 1 'Asplénium qu'on peut à peine tracer les limites des deux genres. Le caractère fondamental des diplaziées n’est évident que d’une manière générale. Vous avons déjà fait remarquer que les sporothèces de la base de chaque fronduie, ou même parfois de ses lobules, sont doubles en effet, tandis que ceux du sommet sont simples et tout à fait semblables à ceux des aspléniées. Ces plantes sont donc mixtes; tantôt le caractère asplénoïde domine en elles et tantôt le caractère diplazioide. Il arrive encore que les deux sporothèces qui devraient être opposés, ne se développent pas, et l’on voit avorter, ou bien le sporothèce infère qui devient asplénioide, ou bien le sporothèce supère qui, quoique simple, est cependant alors diplazioide. (Yoy. Aspléniées.) Vous avons admis cinq genres dans ce groupe; parmi eux le Didymochlæna semble anomal; il lient en effet des cycladiées par un indusium dorsal, mais il est allongé et se soulève par les côtés, étant ainsi véritablement bivalve; les fron- dules sont inéquilatérales, tandis que dans tous les autres genres leur forme est symétrique. Les genres Callipteris et Pleriglyphis ont un Jades spécial et sont DES POLY PODIACÉES. 22 l d une beauté vraiment remarquable. Plusieurs diplaziées atteignent la proportion de petits arbres, de port extrêmement élégant, à frondes souvent très-amples et très-souples. Les Philippines, les quatre îles d’Afrique et le sud de l'Amérique possèdent la plupart de ces plantes curieuses ; aucune d’elles ne vit en Europe. 2. Sporothecia curvata, in dorsum venularum transversarum curvatarum evulgata : ME1NISCIEÆ. Ma gnæ, divisæ, erectæ, terrestres aut rariiis palustres, multinervatæ ; nervillis scalpturatis. A. Nervillis pinnalis ; venulâ curvatâ apice appendiculatâ , recta 104- Meniscium, Schreb. B. Nervillis pinnalis; venulas irregulatim anastomosantes emittenles. . . ^ Drcomenis. * Nervillis liberis. 104, MENISCIUM, Schreb. Gen. pi., n.° i63o. Polypodii, Asplenii et Hemionilidis spec., Acer. var. Sporotheciis superficialibus , supra venulas spéciales curvulas nascentibus ; spo- rangiis ovalis , sacculu in parte superiori pilos duos hamalos scepe. ferenle; annulo i3-i8 arliculalo ; sporis reniformibus. Frondibüs pinnalis , raro simplicibus , in eddern specie variabilibus ; nervillis emergentibus , pinnalis , apice liberis , venulas pinnalas in arcum triangularem proligerum , plus minusve aculum anaslowosalis et ventilant secundam libé- rant , c/acalam , entillenlibus ; stipilibus fasciculum vasorutn hippocrepidifor- ment unicunt ferenlibus. Filices tropicales, erectæ , pinnalœ , herbaceœ , feracissitnæ ; paucis speciebtis sub- arborescenlibus. Diagnosts : Schott, Gen. filic. fasc., ni, fig. 2. (J/, sot bifolium , Willd., [optima]). Hook. et B., Gen. filic., t. xl. ( M, . palustre, Radd.) Genus neivatione et habita Goniopleridi affine. Ce genre, fort remarquable, est parfaitement distinct. Il renferme des plantes presque toujours herbacées, arborescentes par exception. Les frondes sont pinnées; 2 2 2 GENRES DE LA FAMILLE une seule espèce se présente quelquefois simple, mais par avortement des fron- dules latérales. Celles-ci tendent à la forme lancéolée; les marges sont ondu- lées ou crénelées. Les frondes fertiles et stériles ont la même forme, à la seule exception du M. Guyanense , à frondes fertiles, beaucoup plus petites que les sté- riles. Lorsque les sporothèces croissent très-rapprochés les uns des autres, et qu’ils portent un grand nombre de sporothèces, ils deviennent confluents et la plante res- semble alors à un Lomariopsis. Le sacculus de la sporange se couronne de deux poils translucides et recourbés en hameçon. Ce sont les espèces des îles Philippines qui offrent surtout ce carac- tère. Ces poils se retrouvent avec les mêmes formes sur les lames de ces mêmes fougères. Dans la plupart des autres congénères, des poils longs, raides et pointus croissent mêlés avec les sporanges; mais ils n’y adhèrent que très-exceptionnellement.. Nous avons dit (p. 26) que certains goniopteris portaient aussi des poils sur le sacculus des sporanges. On peut dire que ce sont de véritables mcniscium , quant à la nervation et au port; aussi croyons-nous utile de les énumérer à la suite des vrais meniscium, sauf à les reproduire plus tard, quand il sera question des goniopteris. EN UMER ATI O SPEC1 ERU M . A. Sacculus pilos hamalos fererts. — Triphyllum, Sw. (Spreng.* \_slerilis] , llook. et Gr.*, Kzc.*) — Cumingii, F. — cuspidalum , BJum. B. Sacculus pilos destilutus. — *Sporotheciis hirsutis. = Kapplerianum , F. — Salzmanni, F. — ■Jungersenii, F. — Guyanense , F. — roslratum, F. = *Sporotheciis pilos destitutis = Sorbifolium , WiJId. (Langsd. et F.*: reliculalum , Scbkb.*) — reticulatum , Sw. (Plum.*, Petiv.*) — palustre, Radd.* (llook. et B.*) — macrophyllum , Kze.* Species mihi non vis ce : Angustifolium , Willd. — arborescens , II. et Bonpl. Goniopterides nervatione menisciorum. = Repanda, F. — Rivoirei, F. — crenata, Prcsl — meniscioi- des, F. — crenato-denlala , F. SPECIES NONDUM DESCRIPTÆ. I. Cumingii. Fromlibus trifrondulatis, slipite et rachi pilosiusculis ; frondulis lateralibus sessilibus,sub- oppositis , obliquis , acuminalis , marginibus répandis, terminait majore, basi latè cunealo ; mesonevris hirsutis ; lamina superiori glabrâ, lamina inferiori pilosd; pihs hamatis rigidis, brevibus; sporolheciis anguslis, distinctis, villosis; sporangiis ovalis ; annulo 13-14 articulalo , sacculis pilos hamalos duos ferentibus ; sporis ovoideis. Habitat in insulis Philippinis. (Cuming, sine numéro.) ( In herbcirio lVeebiano dicitur : crescil in Malacca .) (Dimensions : longueur totale, prise à la base de la pinnule terminale, 15 centim. ; celle-ci a '20 centim., sur plus de 4 centim. de largeur; les latérales, 13 centim., sur 3 centim.; nous avons des spécimens de proportion beaucoup moindre et comptons de 8-10 sporotbéces sur chaque côté de la lame; les poils qui recouvrent les lames et ceux qui se développent sur le sacculus, ont exactement la même forme.) DES POLYPODIACÉES. 225 Les frondales du M. triphyllum sont hastées à la base, velues seulement sur les nervilles; les sporothèces, plus gros, sont aussi plus courts et moins nombreux; les poils, en hameçon, së montrent presque exclusivement sur les sporanges. II. Kapplerianum. Frondibus pinnatis , ovoideis , slipite helveolo, glabro , elato ; infernè triangulari; rachi suprà profundè canaliculalo ; frondulis lanceolalo-linearibus , repando-crenalis , acu- mincitis, subsessilibus , basi rotumlatis ; nervillis pinnatis , creberrimis , arcubus ap- proxirnatis ; sporotheciis hirsutissimis , spissis , connexis ; pilis longissimis , cdbis, rigidis ; sporangiis ovatis , glabris ; annulo 15-16 articulalo; sporis crassis , rotundis. Habitat in Guyana Batavorum. ( Surinam , Kappler, n.° 828; in schedulâ : M. sor- b folium , Willtl. ex Kunzei.) Filix elata; siccilate flavidula , frondulis approximalis. (Dimensions : longueur totale, 1 mètre, dont le slipe fait environ les %; 13 paires de frondules, ouvrant avec le rachis un angle de 45 degrés et séparées par un entre-nœud de 22-23 millim.; elles ont de 12-14 centim. de longueur sur 15 millim. de largeur et sont sensiblement égales. Nous comptons 6-7 veines arquées sur chaque moitié de la frondule et près de 80 nervilles pinnées. Dans le M. sorlifolium , fort différent sous d’autres rapporls, les sporothcces sont absolument glabres. III. Salzmanni, F. Frondibus pinnatis, rachi sublrigono, villoso ; pinnis 12 jugis, subopposilis , lanceo- lalis , acutis , stepè brevè acuminatis , margine répandis, ciliatis , suprà glabris; me- sonevro canaliculalo , subvilloso , subtàs hirsutulo; sporotheciis nervillas non altin- gentibus , abbrevialis ; sporangiis brevi pedicellalis ; annulo 13-14 articulalo; sporis ovoideis. Habitat in Bahici, locis humidis. (Salzmann in Herb. Mougeot.) (Longueur de la fronde entière, 45 centim.; de la partie pinnulifère, 28 centim. ; longueur des frondules, 8-10 centim. sur 2 centim. de large; distance des entre-nœuds, 25 millim.) Cette fougère a été déterminée par -M. Gréville, comme étant VA. sorbifolium , dont elle diffère beaucoup. Les pinnules sont presque opposées, courtes, pointues, mais non acuminées, couvertes de poils coniques, particulièrement sur le stipe et les nervures. L’intervalle des nervilles n’a guère qu’un millimètre, et nous comptons sur une seule pinnule, de 10 centim. de longueur, près de 60 rangées de sporothèces; ceux-ci sont courts, épais, et n’atteignent point les nervilles, sur les- quelles s’appuient les veinules courbes, fructifères; elles restent toujours distinctes. IV. JüNGERSEMI. Frondibus pinnatis; rachi infernè piano, supernè sulcalo , fasciculum unicum stipitis, litteram grcccam n referente ; frondulis lineari-lanceolatis , petiolatis , in acumen longum terminatis , marginibus crenalo - répandis ; nervillis pinnatis, scalpturatis , arcubus vix curvatis ; sporotheciis crassis , brevibus, centralibus , distinctis ; sporo- theciis ellipticis ; annulo 15-16 articulalo; sporis ovoideis. Habitat in Mexico. (Jungersen, n.° 917.) GENRES DE LA FAMILLE 224 (Dimensions des frondules, 28-30 centim. sur 22-30 millim. de largeur; nous comptons près de 100 nervilles pinnées et sur la largeur 10-12 arceaux fructifères; l’appendice perpendiculaire se détache en rose à la surface supérieure de la fronde dans le spécimen que nous soumettons à la diagnose.) V. Guvanense. Frondibus ovatis , stipite rigido, valido, sulcato , basi curvalo ; rhizomate lignoso , Jibrilloso , raclii sulcato ; frondulis acuminatis , inferioribus petiolalis, superioribus sessilibus, glaberrimis , membranaceis ; nervillis et venulis scalpturalis , appendice recto ad apicem incrassato ; sterilibus majoribus , oblongo-lanceolalis ; margine ré- pandis; ferlilibus minoribus , undulatis , lanceolatis ; sporotlieciis crassis, approxi- matis, conJJuenlibus , pilosis ; pilis longis, rigidis, aciculai iformibus ; annulo 12-13 articulato ; pedicello lato; sporis ovoideis. Habitat in sylvis paludosis , ad amnes Conana et Gabaret. (Guyana Gallicâ, Leprieur, 1835, in schedulâ M. sorbifolium.') Filix ampla , siccitate rufescens , frondibus dissimilaribus. (Dimensions : longueur totale, 80 centim. cl sans doute plus; les frondules stériles atteignent jusqu’à 26 centim. sur plus de 6 centim. de largeur; elles portent environ 40 nervilles pinnées cl 15-11 veinules arquées; les fertiles ne dépassent guères 12 centim. sur un peu moins de 2 centim. de largeur; le nombre des nervilles pinnées et celui des arceaux fructifères étant le même sur une longueur moitié moindre; ils sont conséquemment beaucoup plus rapprochés. Le stipe ne renferme qu’un seul faisceau vasculaire en forme de fer à cheval.) Celle espèce se rapproche du M. macrophyllum , Kze., à sporolhéces glabres et à frondules fer- tiles, portant 10-11 sporothèces seulement sur chaque moitié des lames, et celles-ci sont beaucoup plus larges. VI. Rostratum, tab. XVIII, fig. 3. Frondibus amplis, pinnatis; stipite, raclii, niesonevris, nervillis et venulis helveolis , glabris ; frondulis oblongo-lanceolalis , brève petiolalis, mesonevro valido , niargini- bus crenalis, crenis roslratis , rostro incurvo, calloso ; sporotlieciis angustis, cen- trum venulœ proliférer occupanlibus , semper distinctis; sporangiis ovatis; annulo 18-20 articulato, glabro, apice pedicellorum sœpè appendiculato ; sporis ovoideis. Habitat in Brasilia. (Gardner, n.° 1905.) Filix formosa ; nervillis et venulis scalpturalis; crenis roslratis nolata- (Dimensions des frondules, 26-28 centim. sur 4 centim. de largeur; elles portent jusqu’à 10 nervilles pinnées; ces nervilles donnent naissance, en se recourbant, au bec (rostrum) , qui accom- pagne chaque crénulation; nous comptons de 11-20 veinules fructifères; on trouve dans le rachis un faisceau vasculaire en forme de fer à cheval, un peu déprimé vers le haut. Nous avons vu quel- ques sporanges à anneau entier, avant jusqu'à 30 articulations.) DES POLYPODIACÉES. 220 M. le D.r Mougeot vient de nous communiquer l’espèce suivante, que nous regardons comme nouvelle, et qui doit prendre place à côté du M. reticulatum, S\v. Chrïsodioides. Frondibus ovatis , rachi crasso, villoso , sulcato ; frondulis lanceolcilis , petiolalis, mur- gine répandis , apice brevè acuminatis , basi rolundatis , nervi llis scalpturalis , areolis ab appendice recto dimidiatis; mesonevro pubescente , prœcipuè ad parlent superio- rem; sporotheciis crassis, brevibus , lurgidis , approximalis , confîuentibus ; sporan- giis ellipsoideis ; annulo 16-18 articulato ; sporis reniforrnibus. Habitat in America australi. (Collect. Pamplin. , in Herb. cl. Moug. , n.° 55.) Fdix formosa , feracissima , aspeclû Clirvsodii vulgaris, F. (Dimensions des frondules, 17-19 centim. de longueur, sur 25-28 millim. de largeur; chaque rangée est composée d’environ 10 ou 12 sporothèces, et nous en comptons au delà de 60 sur chaque moitié de la lame.) Nous indiquons, sans toutefois le proposer définitivement, le genre suivant, qui prendrait place à côté du Drleniscium. ** Nervillis anastoiuosaiiffbus, f DRYOMENIS, F. Drynariœ spec. , J. Sm. Sporotheciis curvaiis , lune conlinuis , lune inlerruplis , nudis, super dorsunt ner- villarum curvalarum silis ; receplaculo crasso , elongalo, gibboso , eJliptico , plus tninitsve curvato ; sporangiis reclis; annulo 14 arliculalo , pedicello lalo; sporis subrolundis. Fro.ndibcs diplolaxicis ; sterilibus amplis , mcmbranaceis , trifoliatis ; frondulis terminalibus majoribus , irilobalis , basi cordalis , margine répandis, infini is auriculalis , obliquis , subpedalis ; nervillis pinnalis , Iransversalibus , curvaiis, minulis; areolis irregularibus , parvulis , appendicu/aiis ; appendiculis curvaiis ; fer/ilibus longioribus , pinnalis; frondulis remolis, lanceolalis , terminal i Irifo- liatcl , acuminalcî ; nervillis conformibus , stipile longo , canaliculato , striato : rhizomate crasso , lignoso. Filix Philippinensis , magna, glabra. Diagnosis nostr., tab. xviu, A, fîg. 1. Cette fougère curieuse, recueillie par M. Cuining et distribuée sous le n.° a été nommée par M. Smith Drynaria menisciifolia. Il est certain qu’il existe entre cette plante et les drynaria une analogie véritable, c’est pourquoi nous lui avons donné le nom de Dryomenis , formé des premières syllabes des mots meniscium et drynaria. Le spécimen que nous possédons est altéré ; sans celle circonstance, nous eussions fait passer ce genre delà condition provisoire à la condition définitive. Le Dryomenis Phymalodes se rapproche, par la nervation, des bathmium et du Drynaria Phymalodes. Toutefois la disposition trifoliée des frondes stériles et leur amplitude l’éloignent de ces genres. 29 GENRES DE LA FAMILLE 2 3 6 •>. Sporolhecia rolunda vcl ellipsoidea , raro subelongata; venula proliféra ad mesonevron obliqué tendons. A. Gymnosoria. ■ 1 . Laminæ liondium fertilium convoliilæ , siliquiformes vel bacciformes : STRUTHIOPTERIDEÆ. Ma gaæ, validæ, diplotaxicæ, frondes fertiles rigidæ, convolutæ; indusio paradoxo. A. Bacciformia. Nervillis liberis 105. Struthiopteris , Willd. — — anastomosatis 106. Onoclea, L. B. SiliQdæformia 107- Ceratodact) lis , J. Sm. A. BACCIFORMIA. * Nervillis liberis. 105. STRUTHIOPTERIS, Willd. (1810.) Spec. pl. (Filices), p. 288. Osmundæ spec., L. — Onoclea , Bernh. Sporotheciis dorsal ibus , nudis , in tnedio venulce inserlis, approximatis , con- fluent ibu s ; receptaculo punciiformi; sporangiis ovalis ; annula 16-18 articu- lalo ; sporis b r ce ibus , ovalibus. Frondibus sterilibus , in circulo dispositis , pinnalis ; pinnis pinnatifidis ; nervillis pinnatis , vcnulis simplicibus , ferlilibus sens'/m rn inor ibus , insigniler revolutis , rigidis , conferlis, central ibus et lardiùs ecolutis ; venulis irifurcatis , brevihus ; rhizomate repente. Filices erectœ , repentes, terrestres, Europceœ et Aniericanœ boréales. Diagnosis : Hook. et B., Gen. filic. , t. xix. S. Germanica, Willd., loc. cil. Struthiopteris, frondibus sterilibus , faciem Nephrodii Filicis maris babel; ferlilibus, Ono- cleæ sensibilis fertiles refert ; sporothecia fréquenter indusiata sunt, prcecipuè in frondibus ferlilibus quœ ullinue apparent, œ State ad Jineni vergente. Les struthiopteris sont des fougères vigoureuses, dont les frondes stériles crois- sent en cercle autour d'un rhizome globuleux, assez considérable, en formant delé- DES POLYPODIACÉES. 227 gants panaches, gracieusement étalés; elles paraissent les premières et au printemps; plus tard, et au centre de la touffe, se montrent les frondes fertiles, qui sont raides, et ne participent en rien à la grâce du port des frondes stériles. Quoique le rhizome soit globuleux, il fournit dans son pourtour des rejets vigoureux qui plongent en terre, et s’écartent à des distances souvent considérables de la plante-mère; ils sont pour cette plante l’un des principaux moyens de multiplication. L’espèce- type de ce genre, le Struthiopleris Germanica (^Yilld.), qui, pour Linné, était une Osmonde, et pour Swartz un Onoclea, abonde en Suède, en Russie, en Autriche, et dans presque tout le nord de 1 Europe; elle s’avance au sud jusque vers les bords du Rhin. On la cultive, comme plante d’agrément, dans les jardins anglais. Le S. Pensylvanica (Willd.) ne diffère de l’espèce européenne que par les segments obtus de ses frondes. On peut le regarder comme douteux. ENUMERATIO SPECIERUM. Germanica , W i 1 1 d . [Osmunda , Gunn.*, Fl. Danica *) — Pensylvanica, Willd. *' Mervillis coiiiiiventilins. *** Nervillis anastomosa ntihus. 100. ONOCLEA , L. (1764.) Gener. , n.° 1177 . Calypterium , Bernh. — Angiopteris , Mitch. Sporotheciis globosis , magnis , approximatis , demùrn confluent ibus ; indus io orbiculalo, concavo , reticulalo , venoso {an epidermide inferiore solulo .r>); spo- rangiis creberrimis , receplciculo conico insertis, breviter stipilalis, nigris , sub- rotundis ; annula vix c renui ato , 28- 32 arliculaio , arliculis la fis ; sporis ovalibus. Frondibus diplotaxicis ; stcrilibus projundè pinnatifldis ; nervillis h ex agonis , exappendiculatis ; fertilibus bipinnatis , pinnulis sessilibus , in globurn conlraclis; nervillis crassis , pinnulis , prorninenlibus , rigidis ; rhizoniale repente. Filix Boreali- Atnericnna, tenera , erecta , terrestris. Diagnosis : Hook. et B., t. lxxxii. O. sensibilis , L. GENRES DE LA FAMILLE 2 2 mais le port les rattache suffisamment au genre dans lequel nous les faisons figurer. Ce genre cosmopolite est nombreux en espèces. Toutes se rapprochent plus ou moins du Po/ypodium Phegopleris. Il règne encore de 1 incertitude sur la dé- termination précise de plusieurs espèces ; beaucoup d’entre elles n’ayant pas encore été figurées. Sur cinquante- quatre espèces de phegopleris que renferme notre collection, vingt-quatre sont pinnées avec des frondules pinnatifides, huit bipinnées, quinze tripinnées, cinq quadri- ou quinque-pinnées et deux pinnées à pinnules courtes. ENUMERATIO SPECIERUM. 1. El RO PÆÆ. = Polypodioides ( Polypod . Phegopleris , Schkh *) — Oreopleris (, Aspidium , Sw. , Sclikli.*; Polypod., Ehrh.*. HofFm.*, Boit.*) — Dryopteris [Polypod. , Roem.*, Boit.1", Sclikli.*) — calcarea (Polypod. , HofFm.*). 2. INDICÆ. = Ornata (Polypod. , Wall.) — decursw'e -pinnata (Aspidium , Kze.) — nitens , F. 3. OCEANfCÆ. = Lunulata (Polypod. , Forst., Sclikli.*) — nerrosa , F. — obscurci (Slenosemia , J. Sm.?). 4. BoRBONICÆ , Mau RIT l AN je , etc. — Sieberiann ( Polypod. , K! Iss. , Siebcr , Syn. fil. , n.° 37) — aspidioides (Polypod. , Prcsl ) — scalpturata , F. — lunata, F. — straminea , F. — thelipte- roides (Polyp. , Siebcr, Syn. filic. , n.° 50) — ammifolia (Polypod. , Poir.) — crinila (Polyp., Poir. , Ilook. et Gr.* — elaia , F. — 1 lelliana, F. — Montbrisoniana , F. 5. AMERICANÆ AUS’I RALES : insulœ et terj-a firma. = Aspleniifolia , Sw. (Plum .*, Peln.*, an Polypod. spec.? ) — flavo-punclata (Polypod. , Klfss.) — cordai a , F. — ienella, F. — concinna (Polyp., Sw.) — leptoptera, F. — rugulosa (Polyp.. Labill.*) — subincisa (Polyp. Willil.) — ciliata , . — tetragona (Gai., n.° 6321) — Sloanei ( Aspidium , Kze.) — polystichiformis , F. — adenochrysa , F. — amp/a (Polyp. , H. et Bl.) — Galeoilii (Po/ypodium , Mai l.*) — sancta (Pluk.*, Sloan.*) — effusa (Adiantum , Sloan. — splendida (Polypod. , Kllss.) — spectabilis (Polypod. , Klfss.) — Prionitis (Polypod. , Radd.) — macroplera (Polypod. , Klfss.) — Blanchetiana , F. — Tijuccana (Polyp., Radd.*) — connexa (Polypod. , Mart.*) — caudata (Polypod. , Radd.*) — perjorata, F. — divergens (Polypod. , Jacq.*, Sclikli.*) — macrosora (Polyp. subincisum, Malt.* non Willd.) — formosa (Polyp., Radd.*) — axillaris (Polyp., Radd.*) — epierioides , F. — hirsula , F. — Porto- ricensis ( Polj podium Portoricense , Spr. , in Ad. nov.) ; Polyp. Portoricense , ejusd. , in Syst. est Go- niopteris Portoricensis , Presl. 6. BoreaU-AmeRI CAS Æ. = Calcarea (Polypod. , ancl.) — hexagonoptera (Polypod., Midi., Ilook. et Gr.*). SPECIES NONDLM DESCRIPTÆ. 1. Tenella. Fromlibus fasciculatis , pinnatis ; slipite capilliformi , breoi gbtbrocjue ; frontlulis supernc auriculalo-partitis , glabris, Icelè viridibus ; neroillis simplicibits, teneris , pellucidis ; GENRES DE LA FAMILLE sporotheciis parvulis ; sporangiis ovalis ; annulo lato , 13-14 articulait) ; sporis reniformibus , lulescentibus. Habitat in insalâ Cuba . (Linden.) Filix pusilla, pellucida, glabra, aspeclu aspleniorum e sectione trichomanoidearum. (Dimensions : longueur totale, 4 ccntim. ; les frondules ont à peine 5-6 millim. do liautcui , sur 2 de largeur. C’est une des plus petites fougères du groupe.) II. Cordat.a. Frondibus pinnalis, lanceolalis , glubris ; rachi et stipite lenuibus, albidulis , pubescen- tibus ; rhizonuite repente ; frondulis ellipsoideis , obtusis , basi cordatis , brevè petio- latis , approximatis; nervillis furcalis ; sporotheciis parvis, ad bifurcalionem nervil- larum ferè semper sedentibus ; sporangiis ovalis; annulo 12-13 articulalo , créais gibbosis ; sporis ovoideis. Habitat in insultî Cuba . (Linden, n.° 1873.) Filix tenera, aspeclu polypodiorum. (Dimensions : longueur totale, 20 ccntim.; stipe assez couit; 22-24 frondules, ayant 16-17 millim. de longueur, sur 5 millim. de largeur; le rhizome est fibrilleux et gros comme le] petit doigt d’un enfant.) III. Nèrvosa. Frondibus pinnalis, linearibus , acuminalis ; stipite et rachi brevibus, villoso-tomen- losis ; frondulis ovato-falcalis , obtusissimis , brevissimè petiolatis , basi subcordalis , supernè auriculatis , in ambitu crenalo-repandis ; nervillis lenuibus , furcalis , suprà scalpturatis ; sporotheciis rotundis; receptaculo nullo ; sporangiis rotundutis ; annulo 13-14 articulalo, lato; sporis brevibus, ovoideis. Habitat in insulis Philippinis. (Cuming, sine numéro.) Filix parva , angusta , glabra , fasciculala. (Dimensions: longueur totale, 22-24 centim. , sur environ 2 ccntim. de largeur; le stipe est presque filiforme, et n’atteint guères que 2-4 centim.; nous comptons une trentaine de naires de segments ; les sporolhèces ne sont pas nombreux.) IV. Leptoptera. Frondibus pinnato-pinnatifdis, elongato ovalibus , basi decrescenlibus ; rachi et stipite glubris; pinnalis angustè lanceolalis , sessilibus , acuminalis , curvatis, mesonevro suprà canaliculalo , marginibus hirlis , pilis brevibus; segmenti s obtusis, ovalis; ner- villis simplicibus , rubellis, glabriusculis ; sporotheciis parvis, depauperalis , sccpè con- fluentibus ; sporangiis ovalis ; annulo 13-14 articulalo; sacculo pilos duos conicos , brèves, rigidos ferenle ; sporis ovoideis, fuscis. Habitat in Sanlo Domingo. (De Tussac.) Filix stricto, glabriuscula , sacculo piloso ab omnibus aliis speciebus distincta. (Dimensions: longueur de la fronde, 50 centim.; des pinnules, séparées par un entre-nœud de 2-3 centim., 6-7 ccntim. sur 1 centim. d’envergure; nous en comptons plus de 30 ) DES POLYPOD1ACF.ES. V. Adenochrysa. Frondibus pinnato-pinnalifidis , ovalo-elongatis , decrescenlibus ; raclii et slipile glabris , sulcatis ; pinnulis horizontalibus -, lanceolatis , sessilibus , acuminatis , pectinatis ; segmenlis ovatis , obtusiusculis , apice slerili ; nervillis crassiusculis , simplicibus, marginem attingentibus ; lamina punctis creberrimis, aureis, nilentibus, minutissimis adspersâ; sporotheciis dorsalibus , sed apicem nervillarum approximatis , parais; sporangiis rotundis; annulo 13-14 articulato ; articulis spissis; sporis lœvibus, ovoideis renifonnibusque. Habitat in Ântillis. ( Martinicâ , M.He Rivoire; Porto- Rico , Bertero.) Filix formosa , magna , flexibilis , Iranslucida ; punctis aureis laminarum notala. (Dimensions : longueur totale, 80 centim.; la pinnule seule, 65 centim. ; près de 40 pinuules horizontales, acuminées, ajant 2 centim. d’envergure; nous comptons sur chacune d’elles une trentaine de segments qui se chargent de 8-9 sporothèces, à sporanges lâchement unies entre elles.) VI. Blanchetiana. Frondibus pinnalo - pinnatifdis , in ambitu ovalo - elongalis ; rachi suprà trisulcalo , squumuloso , helveolo ; frondulis subsessilibus , semi-oblongis , acuminatis ; segmenlis ovalibus , subfalcatis , piloso-squamulosis ; nervillis 9-11, apice denticulatis , tenuibus , curais, marginem attingentibus , omnibus in partem medianam proliferis ; sporo- l/ieciis rotundis ; sporangiis rotundis , pedicello breai; annulo 14-15 articulato , vix crenulalo ; sporis ovoideis. Habitat in Brasilia (Bahia) , Blancliet, n.° 2928. Filix elata, habitu Aspidii fulciculati , Radd. (Dimensions : la fronde, sans le stipe, 50 centim.; les frondules, 10-12 centim. sur 2 centim. d'emergure ; une vingtaine de pinnulcs et pour chacune d’elles une vingtaine de segments; les frondes fertiles présentent sur leurs lames un grand nombre de points dorés, qui sont peut-être des glandes ou une matière exsudée (vov. Ph. adenochrysa). Le Pli . vestita ( Polypodium , Près!), qui se rapproche de notre espèce, est abondamment couvert d’écailles plates et blanchâtres; les nervilles sont bien plus écartées.) VIL SCALPTURATA. Frondibus pinnato-pinnalifidis , lanceolatis ; slipile cinereo-tomentoso , suprà profonde et lalè canaliculato ; pinnulis rigidis, lanceolatis , sessilibus, suboppositis , acu- minatis, rachi tomentoso , basi decrescenlibus ; nervillis simplicibus , curvalis , vil- losis, scalpluratis ; segmenlis obtusiusculis , basi accrescenlibus , duobus inferioribus longioribus , decussatis , sporotheciis parvu/is , rotundatis, sœpè confluenlibus ; recep- taculo rolundo, parvulo; sporangiis subrotundis, crassitudine mediocri ; annulo 12-13 articulato ; sporis ovoideis renifonnibusque. Habitat in insulis Madagciscariensi et Borboniâ. Filix venusta , robusta; stipitibus et rachibus tomentosis ; pinnulis exlensis , patulis. Variai, frondulis et nervillis plus minùsve pilosis. r?4r> GENRES I)E LA FAMILLE 2 4 6 (Dimensions : longueur totale, 1 mètre; pinnules inférieures, 16 centim. , sur un peu plus de deux centim. de largeur. Nous comptons au delà d’une trentaine de pinnules, séparées par un entre- noeud d’environ 3 centim.; elles sont opposées, et comme les inférieures sont plus longues, elles forment une croix avec leurs correspondantes ( pinnis decussatis ) ; les segments sont en même nombre et larges de 3 million.; le stipe est gros comme une plume de cygne.) VIII. N 1TENS. Frondibus bipinnato-pinnatijiclis ; rnclii squamoso ; pinnis Iriangularibus , pinnulis Innceolalis , acuminatis , basi pinnatis ; segmenlis ovatis , cunealis , argutè dentalis , sublùs nitentibus; nervillis tenuibus, furcalis ; sporollieciis rotundis , remolis ; recep- taculo punctiformi, prominente ; sporangiis ovoideis; annula 14 arliculalo ; articulis lads; sporis ovoideis, ni gris. Habitat in insulâ Zeylanicâ. (Colonel Walker.) Filix infernè nilens ; ad polyslicha tenderis. (Dimensions d’une pinnule principale; longueur, “US centim.; elle est bi-piunéc et même Iri- pinnée à la base; les pinnules sont au nombre de 20; la lame supérieure a pris, par la dessicca- tion, une couleur brune-rougeâtre très-prononcée ; elle ressemble aux Hj-popeltis de Bory.) IX. Lan’ata. Frondibus bipinnato-pinnati/idis ; slipite et rachi cinereo-lanatis, pilis slrigillosis, mollibus; pinnis ovatis; pinnulis lanceolatis , sessilibus; segmenlis ovatis , obtusissimis , infinis rachi coadunatis ; nervillis furcalis , ramo superiori sub apice ferlili; sporollieciis rotundis, sœpè confluentibus ; sporangiis laxè approximatis ; annulo lato, 12-13 arliculalo; sporis ovalo-irregularibus , nigrescenlibus. Habitat in insulâ Borboniâ. (De Montbrison.) Filix mollis, densè villosa, basi bipinnato-pinnalifula , apice pinnulo-pinnatifula. (Dimensions : longueur de la fronde, 42-45 centim.; les divisions pinnaircs, 18-20 centim.: les pinnules, 5 centim., sur 1 centim. de large; entre-nœuds inféricuis, 7 centim.) X. Straminea. Frondibus bipinnato-pinnati/idis, patulis, Iriangularibus ; rachi glabro, levai, stramineo; pinnis ovoideis, sessilibus, suboppositis ; rachi supernè ferrugineo-tomentoso ; pinnulis profundè pinnatifidis , acuminatis ; segmenlis 3-4 crenutis ; rachi et nervillis pilosis ; sporollieciis rotundis, remotiusculis ; sporangiis ellipsoideis ; annulo 12-13 articu- lato; sporis ovoideis et reniformibus. Habitat in insulâ Borboniâ. (De Montbrison.) Filix magna, exlensa; rachibus supernè canaliculatis ; sulcis lamente ferrugineo replelis. (Dimensions : grande comme le Pteris aquilina ; divisions primaires, 36-40 centim.; entre-nœuds, 7-8 centim.; nous comptons une trentaine de pinnules sur chacune d’elles; celles-ci atteignent 4 centim.; elles portent 10 segments environ, et chaque segment deux séries composées de 3-4 sporothèces; le stipe est jaune, rougeâtre et souvent maculé.) DES POEVPODI ACÉES. «4? ' XI. POLYSTICHIFORMIS. Frondibits bipinnatis, apice pinnatis, ovato-lanceolatis ; slipite el rachi helveolis, glabris, squamosis ; frondulis ovatis , cuneatis , subdimidiatis , supernè gibbosis , obtusis , crenatis, infernè integris, apice et gibbositate aristatis ; sporotheciis rotundis, kerme- sinis ; sérié superiori compléta , sérié inferiori interruptâ ; sporangiis ovatis ; annulo 14-16 articulato ; sporis ovoideis. Habitat in Santiago de Cuba, ad montem vulgo dictum Liban. (Linden , n.° 187 4.) Filix omninà aspectu polystichi , sed sporotheciis nudis. (Dimensions: longueur totale, 40 cenlitn. dans notre spécimen et probablement plus; le stipe est à la fronde :: 1 : 2; les pinnules ont environ 5 centirn., sur 15 millim. d’envergure.) Cette plante, radicante au sommet, est un véritable Polystichum à sporotbèces nus. XII. Elata. Frondibus elatis , amplissimis , tripinnalis ; slipite rachique helveolis , canaliculalis ; pin- nis ovalo-lanceolatis , rachi apice alalo ; pinnulis lanceolatis, subsessilibus ; segmentis subpinnatijidis , elongato-ovoideis , obtusis, glabriusculis , parallelis ; nervillis fur- catis , squamosis ; squamis linearibus , albidulis, integris, sparsis ; sporotheciis 5-6 , rotundis; receptaculo crasso , gibboso , duro ; sporangiis ovoideis , longé pedicellatis ; annulo 13-14 articulato; sporis ovoideis. Habitat in insulâ Borbonid. (De Montbrison.) (Dimensions : celles du Pteris aquilina , L. ; divisions primaires, 40 centirn.; de longueur avec un rachis ailé vers le /z supérieur; pinnules, 9 centirn., sur 2 de largeur, séparées à la base par un entre-nœud de 25 millim.; elles sont trés-ouvertes ; nous comptons une vingtaine de pinnules, et sur chacune d’elles 14-16 segments, «ayant 4 millim. de largeur.) XIII. Helliana. Frondibus tripinnatis , amplissimis , in ambilu triangularibus , universè villosis ; stipitibus rufo-cinereisjrisulcatis ; pinnis elongalo-ovatis ; pinnulis lanceolatis, oblusiusculis, basi integris; segmentis profonde crenatis, obiusissimis ; sporotheciis 5-7 pariis , rotun- datis, salis magnis , semper dislinclis; receptaculo nullo ; sporangiis ovoideis, magnis; annulo spisso , 14-15 articulato; articulis lalis , sporis ovoideis. Habitat in insulâ Borbonid. (De Heil.) Filix maxima , decomposita, hirsuta, rachi et slipite depressis cinereisque. (Dimensions : longueur des principales divisions ( pirmee ), 50 centirn.; elles portent de 24-28 pinnules distantes de 25-28 millim.; celles-ci ont environ 8 centirn., sur 25 millim. de largeur; les segments sont au nombre d’une quinzaine.) Nous dédions cette espèce à M. le contre-amiral de Heil , ancien gouverneur de Bourbon , qui a laissé dans celte ile les souvenirs les plus honorables. XIV. Montbrisoniana. Frondibus tripinnalis, amplissimis ; slipite el rachi robustis, sulcatis , squamulosis; pin- nis pinnato-pinnalis , acuminatis , pyramidatis ; rachi tomentoso ; pinnulis lanceolatis , GENRES DE LA FAMILLE sessilibus , oblusiusculis ; segmenio ultimo , inferiori et sapé segmentis infimis cum rac/ii coadunalis ; segmentis omnibus ovatis , integris, margine leviter répandis , gla- bris ; mesonevro hirsutulo; nervillis simplicibus, marginein non altingentibus , re- motis; sporotheciis 5-6 crassis , distinctis; sporangiis ovatis ; annulo 12-13 articu- lalo , articulis spissis; sporis ovoideis. Habitat in insulû Borboniâ. (De Montbrison.) Filix magna, robusta, Jirma , opaca. (Dimensions: longueur des principales divisions ( pinnœ ), 42-45 ccntim., sur 13-15 d’enver- gure; les pinnules dépassent le nombre 20: elles sont séparées par des entre-nœuds de 22-26 millim.) Parmi les espèces nouvelles à rattacher à ce genre se trouvent encore : 1. ’ Le Phegopt. ciliata : Frondibus pinnatis,frondulis lanceolatis , acuminatis, sessilibus; segmentis obtusis , curvalis , cilialis ; nervillis simplicibus goniopteridis , sed basi liberis, omnibus proliferis. Linden, Cuba, n.° 270. 2. ° Le Phegopt. perforata : Frondibus pinnatis ; pinnis lanceolatis , acuminatis ; segmentis linearibus , viridibus , obtusis , répandis , apice dentatis ; laminis perforatis modo Hvperici perforali. Herbier de M. Mougeot provenant du professeur Kicks, sous le nom de Poly- podium amplifolium , PresI, ap. IVrst. Herb. (Cette espèce très-curieuse, dont la patrie nous est inconnue; est remarquable entre toutes ses congénères par les pores translucides dont elle est criblée.) 3. ° Le Phegopt. hirseta : Frondibus tri pinnatis , birsutis ; pinnis acuminatis ; segmentis oblongis, obtusis, dentatis ; sporotheciis rotundis , depauperatis (facie aspidiorum). Mexico, Funcke et Schlim , n.° 975. 4. ° Le Phegopt. epieriodes : Frondibus bipinnatis ; rachibus et mesonevris subtus glabris , supernè brève lanatis. Linden, Cuba, n.os 282 et 412. ** NcrvilEis coniiiveiitibus. 113. GOMOPTEIUS, Presl. Tentant, ptericb, p. 1 8 1 . Polypodii spec., A uct. — Gymnogrammes spec., Blum. Sporotheciis in medio dorsi venarum insedentibus , oppositis , g/obosis , parvis; reccplaculo ciut subnuilo aul distincte et tune subrotundo ; sporangiis ovatis , DES POLYPODIACÉES. H9 pedicel/atis ; annula 12 -18 articulato ; sacculo sæpe pi/os acutos, rigidos ferenle ; sporis ovalis , subreniformibus, episporio crasso, nig roque vestilis. Froisdibus pinnatifidis et pinnatis, rar'o simplicibus ; pinnis lanceolatis ; subin- tegris, crenaiis dentalisve ; venulis utriusque infimis, in areu ni acutum anas- tomosa! is. Filices tropicales, ereclœ , rariùs pendulæ , aliquamlà proliférer, seepè pilosæ , pilis stellatis. Diagnosis : Hook. el B., Gen. filic. , t. xxxviu. G. crenala, Presl , toc. cil., t. vu, fig. 9-11 ( nervatio ). I. Unijvgeæ ; id est una tantum nervilla basilaris connivens. II. Multjjugeæ ; id est nervillce pluies conniventes. Goniopteris nervatione et habita Menisciis affinis ; sed sporotheciis laleralibus , binis , distinctis , globulosis , nec arcuatis. Les goniopteris sont dans le groupe des polypodiées , ce que le genre Nephro- dium est dans celui des aspidiées. Cette analogie est surtout marquée pour les espèces pectinées que renferment les deux genres. Cependant ce genre, considéré dans son ensemble, se présente avec des segments plus grands, se rapprochant bien plus de la forme ovale lancéolée que de la forme linéaire ou ovale-linéaire. Le sacculus, glabre dans les neph radium , est presque toujours velu dans les goniop- teris. Il en est de même des rneniscium et de plusieurs espèces de gymnogramme. Ces fougères sont médiocrement grandes, de consistance assez molle; il en est plusieurs qui deviennent radicantes et prolifères sous l’empire de diverses circon- stances dont la principale est la chaleur humide. Sur trente espèces que renferme notre collection, vingt sont indigènes de 1 Amérique tropicale ; les Indes orientales en réclament trois , les Philippines cinq, l’Afrique australe deux. Sur vingt-deux espèces de nephrodium il n’y en a au contraire que trois qui soient américaines ; dix sont indigènes des îles Philip- pines, cinq de Bourbon, le reste est asiatique; une seule espèce vit au Cap. La nervation est connivente, et le nombre des nervures qui se trouvent ainsi disposées varie; tantôt la basilaire seule se soude avec sa latérale, tantôt toutes s’unissent. Or, comme le prolongement qui naît au sommet de l’angle s’élève jusqu’à* l’angle supérieur, chaque aréole est divisée en deux parties symétriques. Cette disposition donne aux espèces qui y sont soumises un aspect tout particu- lier : elles semblent tendre vers les rneniscium. On peut tirer parti de cette modification pour diviser le genre Goniopteris en deux sous -genres. ENUMERATIO SPEC1ERUM. A. Paucijugatœ ; 1-2 nervillce conjugaux. — Simplices. = Incisa, Presl — scolopendrioides , Presl (Plum.*, Petiv.*, Pluk.*) — Pinnalifidæ. — Affinis , F ferax , F. — subtetragona, Presl (Poljpod., 32 * GENRES DE LA FAMILLE a5o Sclikh.* ; vix dijfert à G. tetragonâ ) — patens , F. — lucida , F. — tetragona , Presl ( Filix non ramosa , Sloan.*, Plum.*) — megalodus , Presl [Polypod. , Sclikh.*) — Berteriana, Presl (Siebei , n.° 168) — submarginalis , Presl [Polypod., Langsd. et F.*) — Lobbiana , F. — asplenioides , Presl [Polypod. , Sw. , Sloan.*) — asymetrica , F. — replans, Presl [Polypod. , Sw. , Sloan.*, Pluk.*) — pennigera, Presl [Polypod., Presl*, Sloan.*, Pluken.*) — cheilocarpa , F. — Madagascariensis , F. — fraxinifolia , Presl [Polypod. , Jacq.*) — pilosa, Presl [Polypod. , Sclikh.*) — proliféra, Presl [Meniscium, Sw.). — Subbipinnatæ. = Asterothrix , F. (Linden, Cuba, n.° 1917) — aristata , F. (Cuming, Philipp. , n.° 207). B. Multijugatœ ; nenillæ omnes conniaenles. — Repanda, F. — mollis , F. — crenata, Presl (Hook. et B.* | fragm. analyt.~\. Plum.*) — meniscioides , F. [proliféra, J. Sm.) — barbala, F. [aspera , J. Sm. ; Cuming , Philipp., n.° 172) — crenalo - dentata , F. — aspera, Presl non J. Sm. [Polypo- dium, Presl*). SPECIES NO N DU M DESCRIPTÆ. I. Affinis. Frondibus pinnatifidis , infernè pinnatis , basi et apice decrescentibus , peliolo et racbi pubescenli-tomentosis , areolâ basilari angustd, circà mesonevron evolulâ; segmentis subf alcalis , incequalibus , ad cent r uni crenatis , obtusis , suprà glabris , infrà ad mesonevron et nervi lias hirtis ; pilis brevibus , stellatis ; nervillis tenuibus , uniar- cualis; arcubus venulam reclam, marginem altingenteni , emitlentibus ; sporotheciis parvulis, pluriseriatis ; sporangiis ovoideis ; annulo 14-16 articulato; sporis ovatis. Habitat in Guadalupâ. (Bertero.) . (Dimensions : longueur totale, 40-44 cenlim., sur 6 d’envergure au centre; les segments ont environ 1 cenlim. de largeur; ceux qui occupent le bas de la fronde, sont plus écartés, ovales, mucronés et très-courtement pétiolés.) Cette plante a été déterminée sous le nom de Poljpodium Dorningensis , Spr. [Goniopteris sco- lopendrioides , Spr.), par Kunze; elle en diffère beaucoup. Dans la plante de Sprengel les sporo- thèces sont bisériaux et les nervi lies beaucoup plus serrées; enfin les segments sont ondulés, et non crénelés. II. Ferax. Frondibus pinnatifidis , basi et apice decrescentibus , radicantibus ; rachi pilos brèves , stellalos ferente ; segmentis lanceolatis , argulè serratis , incequalibus , rigidis , opa- cis , cenlralibus , omnibus proliferis , inferioribus et superioribus dentalis ; nervillis uniarcuatis ; sporotheciis utrinque uniseriatis , parvulis ; sporangiis ovatis ; annulo . 12-13 articulato ; sporis ovoideis. # Habitat in Guadalupâ. (L’Herminier.) Filix singularis , feracissima ; segmentis frondium omnibus radicantibus ; novellis hnea- ribus. (Dimensions : longueur totale, 70 centim.; les segments du centre atteignent 10 cenlim.; ceux du sommet sont inégaux et horizontaux; ceux de la base finissent en une membrane décurrenle sur le pétiole; les frondulcs vivipares, qui se développent au sommet, ont jusqua 10 cenlim.; ceux cjui se fixent à l’extrémité des segments latéraux, ont une forme lancéolée et sont fasciculées.) DES POLYPOD1 ACÉF.S. 2') I III. Lobbiana. Frondibus pinnatis , glaberrimis ; stipite valido , canaliculato ; rachi quadrangulari ; frondulis rigidis, angustè lanceolatis , membranaceis , inciso-denlatis , sessilibus , approximatif , uniareolalis ; sporotheciis globulosis , ne r villas inferiores occupanti- bus ; sporangiis densè congeslis ; annulo 1 4-1 â articulato , sacculo glabro ; sporis crassis , ovoideis. Habitat in Java, Lob b., n.° 276. Filix magna, elegans, multifrondulosa. (Dimensions : la fronde, sans le stipe , 75 centim. ; les frondules s’étendent à 18 centim. environ , sur *2 centim. de large; nous en comptons 33. Un autre spécimen de la même fougère, et tron- qué, a des frondules plus étroites et dentées en scie.) IV. Cheii.ocarpa. Frondibus pinnalo-pinnatijidis ; stipite et rachi glabris ; pinnulis linearibus , profundè crenalis, aculis , suprà glabris , sublùs pilosulis ; nervillis uniareolalis; sporotheciis submarginalibus , connivenlibus ; sporangiis magnis; annulo 15-16 articulato, ar- ticulis dislantibus , sacculo glabro ; sporis nigrescenlibus , episporiatis. Habitat in Brasilia. (Claussen , n.° 112; Gardner, n.° 53.) Aspidium consanguineum (Cyclosorus , Lk.), Kze. , Herb. Vindob. et Fl. ined. Brastl. (Kze. , in litleris .) Filix elata , giganlea. (Dimensions : longueur totale, 1 mètre 53 centim.; frondules, au nombre de 30 paires, lb centim., sur 12- 14 millim. de largeur; entre-nœuds inférieurs, 7 centim.; 33-36 crénulations ; le stipe égale la lame en longueur.) V. MadaGascariensis. Frondibus pinnatis; stipite et rachi glabris r helveolis; frondulis membranaceis , trans- lucidis, lineari -lanceolatis , longé acuminatis, sessilibus , crenalis ; sinubus crenarum ope membranuhe pellucidc? coalilis , glabris; nervillis basilaribus , areolas dttas con- stiluentibus ; mesonevro Jlexuoso ; spoi ol/ieciis elliplicis , dorsalibus ; sporangiis magnis; annulo 14-15 articulato , lato ; sporis ovoideis. Habitat in insuld Madagascar iensi. (Gouclot.) (Dimensions : longueur des frondules, 26-30 centim., sur 2 centim. dans leur plus grande largeur; elles se terminent insensiblement en une pointe allongée, ondulée; nous comptons une cinquantaine de nervilles pinnées, à peu près horizontales, légèrement courbées au sommet.) VI. Repanda. Frondibus pinnatis, paucifrondulalis ; stipite, rachi et nervillis helveolis ; frondulis elongato-ovoideis , basi cuneatis , apice abrupte caudalis ; marginibus répandis, su- pernè argutè et incequaliler dentatis ; mesonevro sublùs convexo , piloso ; lamina su - periori glaberrimâ , lamina inferiori pilosâ; areolis approximatif , lineolâ rectâ dimi- diatis ; sporotheciis crassis , rotundis, inter singulam areolam biserialibus , distinctis ; genres de la famille 2 3 •?. sporangiis parvulis , rotundis; annulo 12-13 articulato; sacculo 6-10 pilos longos ferente; sporis reniformibus. Habitat in Pulo-Pinang , Cochinchinâ. (Cl. Gaudichaud.) (Dimensions : longueur totale, 80-90 centim.; longueur des frondules , 18-19 ccntim. , sur 3-4 centim. de largeur; nous comptons 45 nervilles pinnées de chaque côte de la lame.) N II. Mollis. Frondibus pinnatis, pauci-frondulalis , ftexibilibus ; frondulis membranaceis , mollibus, ovato-elongatis , abrupte acuminati s , brevissimè peliolatis , in medio crenatis; suprà parce pilosis , subtùs pilosissimis , pilis albidulis , rigidis, circà mesonevron cre- berrimis et patulis ; nervillis pinnatis, distantibus , venulâ reclci in areolis libéra ; sporotheciis inter singulam areolam biserialibus , remoliusculis ; sporangiis parvulis; annulo 14-15 articulato ; sacculo glabro ; sporis ovoideis. Habitat in Tabasco. (Linden, n.° 1499, inter plantaliones Tbeobromatis Cacao.) (Dimensions : longueur des frondules, 24-26 centim., sur 5 de largeur environ; nous comptons près de 45 nervilles pinnées de chaque côté de la frondulc ; le mésonèvre est assez délié.' VIII. Crenato-dentata. Frondibus pinnatis, in ambilu ovatis; rachi helveolo , glaberrimo, levai, quadrangulari ; pinnis lanceolato-linearibus , sessilibus , basi oblique rotundis, apice caudato-curvatis, crenatis, crenis rostratis ; mesonevro prominente , canali augustissimo supernè no- lato ; nervillis scalpluratis , curvatis ; venulis tenuissimis, omnibus conniventibus , areolis appendici recto dimidialis; sporotheciis 12-13, minulis, distinclis ; receptaculo parvulo , elongato ; sporangiis ellipsoideis ; annulo latissimo, 12-13 articulato, vix crenulato ; sporis ovoideis, fuscis. Habitat ad ripas Gangis, circà Calcullam. Filix elegans ; rachi Jlexuoso , siccitate lutescenle. Dimensions : longueur de la fronde, sans le stipe, 30 centim. et plus; les pinnules mesurent 20-22 centim. de longueur, sur 25 millim. de largeur. On compte au delà de 60 crénulations , dont 54 sont fertiles. Le calcul suivant peut sembler curieux; en évaluant à 10 paires de sporo- théces chaque système de nervation, on arrive à trouver sur une seule pinnule 1,080 groupes; oi . comme il existe en moyenne 15 pinnules, on trouve un total de 16,200 sporothèces par fronde; chaque sporothèce, à son tour, étant formé d’au moins 20 sporanges, en contient 324,000; or, chaque sporange, à son tour, renfermant au moins 20 spores, le chiffre total des corps repro- ducteurs s’élève à 6,480,000. Beaucoup de fougères donneraient un résultat décuple.) I\. Barbata. Frondibus pinnatis, s ub ovatis ; slipitibus et rachibus profundè trisulcalis, pilis crini- formibus , longissimis , nigrescentibus , basi bulboso persislente veslitis ; pinnis longissimis , linearibus , crenatis; crenis apice curvatis, brevè peliolatis, acumine Ion go , angusto , inlegro , Jlexuoso terminais; mesonevro valido , glaberrimo, flavescente ; nervillis lenuibus 2-3, ultimis conniventibus , ferè omnibus ad basim fructiferis; sporotheciis circà mesonevron evolvenlibus , sa’pè conjluentibus ; spo- DES P0LY PODIACÉES. 355 rangiis ovatis ; annulo 16-17 articulalo ; pedicello longo , tenuî ; sporis ovoideis , ntris , papillatis. Habitat in Philippinis. (Cuming, n.° 1 72.) G. aspera, J. Sm. non Presl. Filix robusta, formosa, pinnis linearibus et rachi crinito notatis. (Dimensions : longueur des pinnules, 36-40 centim. , sur 25 miliim. de largeur; la poinle en- tière , 4 centim. ; nous comptons jusqu’à 75 annulations; les poils, semblables à des crins , dépassent 12 miliim.; ils sont très-durs, lorsqu’ils quittent le rachis; ils y laissent une base proéminente noire , qui leur donne une grande rudesse.) Cette belle fougère n’a aucun rapport avec la figure qui représente le Polypod. asperum, telle que la donne M. Presl ( Reliq . HœnJc., tab. III, fig. 4). En admettant que ce soit là en effet la plante de Roxburg [in Herb. Linn. Societ.) , le nom devait être changé. X. Rivoirei. Frondibus pinnatis, slipile sulcato , rigido , supernè hirtô ; frondulis lanceolatis , sub- peliolalis , acuminatis, crenulalis , hirtis, asperis , hirsutulis , cilialis ; terminali pe- tiolatâ, magis crenatd; sporolheciis subsenariis , labacinis; sporangiis rotundis ; sac- culo piloso ; sporis ovoideis, episporiatis. Habitat in Guadalupâ. (Dimensions : longueur des frondes stériles, 16-18 centim.; les fertiles, beaucoup plus longues, ont un rachis de près de 30 centirn. de hauteur; frondules, au nombre de 3-4 paires, atteignant 9-10 centim., sur 15-18 miliim. de largeur.) Le nom spécifique de celte belle fougère est destiné à rappeler le nom de M.œe Richard , née Rivoire, qui, aux Antilles, dans une mission, toute de dévouement et de bienfaisance, a su ré- colter une foule de belles plantes , avec le discernement d’un botaniste habile. A ces espèces nouvelles on peut encore ajouter : l.° G. païens : Frondibus pinnatis, nervillis frondularum remolarutn , 3-4 , connivenlibus ; stipite sulcato [ad G. tetragonam tendens). [Guenzius , S\v., Port, natal, in schedulû Aspidium patens.) • 2. 3 G. ll'cida : Frondibus pinnatis , lucidis ; stipilibus et rachi puberulis, supernè pinnati- Jidis; frondulis sessilibus , crenatis ; sporolheciis pluriserialis ; nervillis basilaribus frucliferis. ( Guadeloupe .) 3. ° G. asymetrica : Frondibus pinnalo-pinnalifidis ; segmentis in apice frondium incrqua- libus , longis. [Philippines , Cuming, n.°s 51 et 102.) 4. ° G. asterothrix : Frondibus pinnatis , apice pinnatifidis ; pilis stellatis coopertd. [Cuba, Linden , n.° 1917.) o.° G. aristata : Frondibus pinnatis, pinnis basi pinnatifidis ; segmentis crenatis ; crenis aristatis. [Philippines , Cuming, n.° 239.) 6.° G. memscioides : Frondibus pinnatis, irregulatim crenatis ; nervillis omnibus conniven- tibus ; areolis ab appendicibus reclis partitis ; sporolheciis creberrimis ; sacculo spo- rangiarum nudo , etc. [G. proliféra , J. Sm. non Presl; Philippines , Cuming, n.° 168.) genres DE La famille 23. *** Xervillis anaMomosaliü. A. Sporotheciis nervillam unicarn occupantibus. , Fromlibus monotaxicis. A. Areolis exappendiculalis. 114. GONIOPHLEBIUM, Presl. (-1836.) Tentam. pterid. , |). 1 85 ( auctum ). Polypodii spec., Auct. var. — Synammia, Presl, I. c. , p. 212. Sporotheciis rotundis , uni seu pluriserialis , superficialibus au/ subimmersis ; ad apicern ventiler infini ce , libérer , axiUaris et bas Ha ris , nec non ad surnmitatem nervi/ lee libérer , super angulos , conniveniiâ nereillarurn duarurn formatas , mis- ée ntibu s ; sporangiis ovatibus; annulo lato, 12-16 articulaio ; articulis s pis sis ; sporis maximis , lœi ibus , episporiatis , reniformibus , oblique ovalibus , raris- sime. ovoideis. Frondibus pinnatis seu pinnalifidis , rariiis simplicibus ; pinnis auguste letnceo- latis , acutis ; venulis apici ferlili , turgido , arcurn iriangularem , acutum , anastomosatim subeuntibus ; infime! liberei , c.r axi/le! areolee cosla/is nascenle; rhizomate repente. Filices ereclee , validée , tropicales. Diagnosis : Hook. et B., t. xiv ( Marginaria verrucosa , Hook.), cl I. lxx, B (.V. nmV- folia, Presl), t. ex. ( Synammia tri/oba, Presl) Prlsl, /oc. cil. , t. vu, fig. 13-14 ( neivationes ). — Diagnosis noslra : tab. xxi , B, fi g. 2. G. ensifonne , F. Polypo- dium , Thuxb. , et xxiv, B, fig. 2. G. neriifolium , F. ( fragmentum ). Hoc genus heibitu nonnularum specierum, ad Polypodia tendit. Le genre Goniophlebium renferme des fougères robustes, nues, lisses, luisantes, transparentes , simples, pinnalifides et pinnées. Les unes se rapprochent des poly- podium, quoique plus grandes ; les autres des chrysopteris. La nervation est extrê- mement élégante et très- régulière; les aréoles polygonéales, superposées et à pans droits ou plus rarement courbes, émettent une nerville libre, isolée, dont le sommet devient fructifère; celte nerville naît, tantôt à la base et du côté interne de l'aréole, tantôt au sommet de l'angle, constitué par la soudure de deux ner- villes latérales, ce qui rapproche ces espèces des goniopteris , qui toutefois n'ont jamais de sporothèces terminaux. DES POLYPODIACEES. 2 DJ Les frondes varient, de la forme simple linéaire, à la forme ovale-lancéolée. Les frondules des espèces pinnées et les segments des espèces pinnalifides ont souvent de grandes dimensions qui leur donnent un aspect extrêmement remarquable. La plupart des espèces qui constituent ce beau genre appartiennent au continent américain ou à ses des. Elles sont pour la plupart dendricoles, et leur rhizome, chargé de nombreuses écailles, est difforme et rampant. Les frondes y sont arti- culées. ENUMERAT! O SPECIERÜM. A. Simplicia. = Glaucophyllum { Polypodium , Kze.*) — serpens {Polypodium, S\v.) — soluturn { Polypod ., KL, Kze.*). B. Pinnatifida. = 1. Sporotheciis ovalibus ( Synammia , Presl). = Californicum ( Marginaria et Synammia , Presl , H. et Bauer , fragm. anal.*). — 2. Sporotheciis rotundis = translucens {Polypod. , Kze.) — Cathcirinœ {Polypod. , Langsd. et F.*) — eleutherophlehium , F. — loriceum {Polypod. , L.) arçuatum, F. — ■ falcarium {Polypod. , Kze.) — chnoodes {marginaria , Presl) — ramosum {Polypod., Kze.) — semipinnatifidum , F. — ensiforme {Polypod. , Kze. [ die Farrenkr. , tab. 54, ad jww/rum]) — attenuatum , Presl {Polypodium dissimile , Schkh.*) — elatum , F. — areolalum, Presl — vacillons , { Polypod . , Kze.). C. Pinnatœ. = Neriifolium {Polypod., Schkli.*, Radd.*, H. et Bauer , fragm.*) — meniscifolium (H. et Bauer, fragm.) — pachynevron , F. — distans {Polypod., Radd.*) — Reimvardlianum , R. de Vrièse — alho-punctatum {Polypodium , Radd.*) — argulum, J. Sm. {Polypod. , Kze.) — Pleopel- tis , F. — pollens, Presl — o mai um {Polypod. , Klotzsch.) — verrucosum {marginaria , H. et Bauer* bon a sed ornât a)) — grandidens , Kze. — gladiatum , F. SPECIES NONDUM DESCRIPTÆ. I. Eleltiierophlebjlm. Frondibus pinnatiJUHs , ovato-lcinceolcitis ; stipite et rachi helveolis , glabris ; segnientis approximatis , usquè ad rachim liberis , obtusis, apice decrescentibus , undulatis, ul- timis deflexis ; nervi /lis nigrescentibus, scalpturalis, flexuosis, furcatis, rarô coaduna- lis ; fertili axillari , longiusculd ; sporotheciis uniseriatis , rotundis, crassis ; recepla- culo ovoideo , tenui , fusco ; sporangiis ellipticis ; annulo 12-13 articulato ; sporis reniformibus. Habitat in Meridd, altitad. 2500 metr. (Funke et Schlim, n.° 1102.) Filix magnitudine et fucie Polypod ii vulgaris, L. IL Arcüatlm. Frondibus pinnatifidis , glabris ; rhizomate crassitudine pennce anseris ; rachi piano; segtnenlis lanceolatis, latiusculis , arcuatis , inferioribus deflexis, nervillis translu- centibus, basitaribus hexagonoideis ; sporotheciis orbicularibus, subbiserialibus ; suprà inquinantibus et puncto rufescenle notatis ; receptaculo prominenle, rotundo; sporan- giis ellipticis ; annulo 12 articulato , articulis crassis, crenulatis ; sporis reniformibus. Habitat in insuld Martinicensi. (M.1Ie Rivoire.) Statura Polypodii vulgaris, L. ; aspectus G. falcarii. GENRES DE LA FAMILLE 2D 6 III. Semipinnatifidum. Frondibus apice sinualis, crenatis, rotundis, parle inferiori pinnatis, inæqualibus, obtu- siusculis , stricte marginatis , créais inæqualibus , stipile et rachi helveolis ; nervillis omnibus anastomosantibus ; fertilibus liberis, apice receplaculiformi turgido, albidulo; sporotheciis crassis, approximatis ; sporangiis ovoideis; annulo 12-14 articulato , pedicello tenui ; sporis reniformibus , lævibus. Habitat in Nov. Granalensi circà Pamplonam, altitud. 2500 melr. (Funke et Schlim, n.° 1363.) Filix semi-pinnatijida , apice lanceœformi , acuto ; aspectu irregulari, (Longueur totale, 37 centim.; la fronde seule, ‘25; envergure, 6 centim.; la partie supérieure, simple ou lobée, mesure 12-13 centim.; les plus grands segments ne dépassent pas 10-12 millim. de largeur.) IV. E LATUM, F. Frondibus profundè pinnalifidis , glabris , in ambitu lanceolalis ; rachi suprà canalicu- lato ; segmenlis lanceatis , marginibus répandis, apice acutis , basi decurrentibus , pellucidis, membranaceis , mesonevro villoso ; sporotheciis biserialibus , salis parvis, remolis , centralibus , ad apiceni lurgiduni receptaculi elliplici, tram fucidi , colo- ralique silis , subtus impressis; sporangiis ovoideis; annulo 11-12 articulato; arti- culis remolis, crassis; sporis ovoideis. Habitat in Cuba. (Linden, n.° 1890,) Filix elata, glabra , membranacea ; sporotheciis uniseriatis. (Dimensions : longueur totale, 80 centim., dont le stipe fait la moitié; les plus grands seg- ments atteignent 12 centim., sur 15 millim. de largeur; ils sont séparés les uns des autres par un sinus de 4 centim. de largeur et portent environ 20 paires de sporothéces.) V. Pleopeltis. Frondibus pimnitis , squamulosis , exlensis, evolutione indéfini tel; frondulis lineuribus , brevè pedicellatis , argutè serralis , horizontalibus , membranaceis , pellucidis ; areolis marginalibus minutis , basi leviler contractis , subtruncatis , apice acuminutis, acu- mine circinato ; sporotheciis rotundis, squamis pellatis supernè tectis , suprà inqui- nantibus ; sporangiis et sporis ignotis. Habitat in Java. (Lobb , n.° 263.) Filix excelsa, apice frondium et frondularum circinato notata. (Dimensions : longueur de la fronde, sans le stipe, 80 centim.; des frondulcs, 10-12, sur 1 centim. au plus de large; elles sont au nombre de 40 environ. Cette fougère est, avec les jame- sonia, la seule qui ait un développement indéfini; c’est aussi la seule du genre à sporothéces cou- verts decailles peltées.) Nous trouvons dans l’herbier de M. Mougeot ( Collect . Pamplin. , n.° 8) une belle fougère de l'Amérique du sud, que nous rattachons à ce genre sous le nom de Goniuphlebium gladialum ; elle est remarquable par la longueur de ses frondes, qui dépassent souvent 24 centim. et qui sont courbées en forme de glaive. Elle a de grandes dimensions et prend, en se desséchant, une teinte jaune très-prononcée. DES POLYPODIACÉES. B. Areolis appendiculatis. Ha. CAMPYLONEVRON , Presl. (1836.) Teniam. , p. 189. Cyrtophlebium , R. Br.; J. Sm. , in Journ. bot. Hook. , IV, p. 59. Polypodii spec. , Acct. var. Sporothechs rotundis, globosis , parvis, superfeialibus , in apicent au I dorsuni venu/ce infirme axillaris sedentibus ; sporangiis 01 a lis; annulo 12-14 arlicu/ato , arliculis spissis ; sporis renijormibus , oblique ovalibus , lutescenlibus , lœvibus. Frondibus simplicibus aul pinnatis , midis, nervatis ; pinnis lanceolatis , gla- berrimis; nervillis pinnatis ; venulis in arcum curvatis, anasiomosalis , infimd axillari libéra, turgidd , apice proligerd ; rliizomate repente. Fi lices erectœ , arboricolœ , intégrer , glabrœ; in America auslrali vigenles. Diagnosis: Hook. et B., Gen. filic., t. lxi. C. repens, Presl, toc. cil. {Polypodium , L.) Ajjfinis Microsorio et Goniophlebio. Ce genre, formé aux dépens des polypodium , renferme des plantes à frondes simples et comme par exception pinnées; elles sorçt grandes, lancéolées, presque toujours entières, nues et lisses; la nervation, tout à fait caractéristique, consiste en un mésonèvre robuste duquel partent des nervures pinnées, évanescentes près de la marge; elles sont unies entre elles par des vénules courbes qui se chargent à leur tour de prolongements droits, au nombre de deux ou de trois, renflés à leur sommet globuleux, pellucide et d’un aspect glanduleux. C’est là que nais- sent les sporolhèces, toujours distincts et semblables à ceux des polypodium. On ne peut confondre ce genre avec nul autre. Les espèces qui le composent sont cependant confuses. Les auteurs ayant eu seulement égard à la forme , sans se préoccuper de la nervation, n’ont pas eu de caractères spécifiques solides. Pour- tant les nervilles seules peuvent fournir des moyens certains de détermination ; elles forment des courbes plus ou moins prononcées, se présentent écartées ou rapprochées, et les appendices qui prennent naissance sur ces mêmes courbes sont courts ou allongés, souvent assez même pour partager les aréoles en deux parties égales. En combinant ces caractères, on peut arriver facilement à des déterminations rigoureuses. Ce moyen est facile, et nous le recommandons aux botanistes qui voudront arriver à des déterminations précises. ENUMERATIO SPECIERUM. A. Simp/ices. = Angustifolium ( Polypodium , S\v., Raild.*) — tœniosum (inarginaria , Presl) — Jamesonii, F. — Cubense , F. — brevifolium, Lk. — . crispum, F. — minus, F. — Xalapense , F. -- 35 a58 GENRES de la famille Phillitidis , Presl (Plmn.**, Petiv.*) — lanciforme , Presl ( Polypod . lapai hifolium , Radd.*, Pluni.*) — niiidum , Klfss. — ccespi/osum , Ek . — repens , Piesl (Plum .*, Petiv. , H. et Bauer [ fragm. analvt.]) — costatum (Polypod. , Kze.) — Moritzianum , F. — sphenodes , Kltz. (Moritz, Columb., n.° 304) — Sieberianum, Presl — polyanthum , Presl — oligophlebium (Polypod. , Kze.) — undulatum, Presl — lœvigatum , Presl (Polvpod., Cavan.). B. Pinnatœ. = Decurrens , Lk. (Radcl.*). M. klolzseh ( Linnœa , 20, p. 39") énumère les espèces suivantes, cjue nous n’avons jamais vues : Amphostenon , Kze. (Merida, Moritz, 120b) — solutum , Kl. (Columbia , Moritz, n.° 309; Hart- weg, n.° 1493) — nodosum, Kl. ( Columbia , Moritz, n.° 310) — leucorliizon , Kl. (Columb. , Moritz, n.05 83.135 et 1361’) — coarctatum , Kze. ( Peruvia ; Ruiz, Herb. , n.° 13) — ophiocaulon , Kl. (Peruiia , Dombey, n.° 41; Herb. Paris.) — • chrysopodum , Kl. ( Columbia , Moritz , n.° 134.) SPEC1ES NON DEM DESCRIPTÆ. I. Xalapense. Fronclibus lanceolatis , glaberrimis , basi cuneulo-rolundatis , marginibus undulatis ; nervillis pinnatis , areolas biseriales inserentibus ; arcubus remotis ; sporotheciis globulosis , distanlibus , inter nervillas sœpè quadriserialis , remotis , punclo minuto , nioeo , supernè indicatis ; sporangiis rotundis ; annulo crasso , 12 arliculato ; sporis reniformibus , lulescentibus. Polypodium Phyilitidis, Mart. et Galeolt. , Fil. Mexic., p. 30, non L. Habitat in Xalapâ Mexicanorum. (Galeotli, n.° 627 3.) Dimensions : longueur totale, TO centim., sur 40-45 million, de largeur.) C’est la seule espèce qui présente deux rangées d’aréoles entre chaque intervalle nervillaire; • aussi les sporothèces s’étendent-ils fréquemment sur quatre rangées. La base des frondes n’est pas décurrente sur le pétiole. II. Moritzianum. Frondibus lanceolatis, brevè acuminatis , infernè cuneatis , glaberrimis, nitentibus, mesonevro valido , rufescente , suprà piano, sublùs subtriangulari , basi répandis; nervillis pinnatis , angulum 80° cuni mesonevro metienlibus ; venulis areâs irregu- latim curvatos formanlibus ; uppendiculis 2-4 redis, sœpè cum arcubus superiori- bus coalilis; areolis irregularibus , fréquenter dimidiatis ; sporotheciis 10-12, ro- tundis, parvulis; sporangiis annulum 12 arliculatum ferentibus ; sporis reniformibus. Habitat in Caracas. (Moritz, n.° 3.) Filix magna, basi cuneata, marginibus undulatis. (Dimensions : longueur totale, 75 centim., sur 8-9 centim. de largeur; nous comptons prés de 90 nei villes latérales; les aréoles sont sensiblement difformes et de grandeur inégale.) III. Minus. Frondibus sessilibus, lanceolatis, longé acuminatis , j alcalis , subpapyraceis , trans- lucidis , glabris, marginibus crispis ; rhizomate lenui , repente; sporotheciis parvis. DES POLÏPODIaCÉES-, 2 59 rolundis , depauperatis ; sporangiis rotundis ; annulo crassissimo , 12-13 nrticulato ; sporis crassis , Icevibus reniformibusque. Habitat in Americâ australi. Filix repens , membranacea , longé acuminata ; marginibus inœqualè dentatis ; rhizo- mate crassiludine pennce columbinœ. (Dimensions : longueur totale, 24 centim. , sur 13-14 millim. de largeur; on compte 6 nervilles sur une étendue de 2 centim. de hauteur et 4 vénules curvinerves sur la largeur totale des frondes. Cette espèce n’est petite que relativement.) Parmi les espèces nouvelles à frondes simples on peut encore indiquer : 1. ° Le G. cublnse, F. {Cuba, Linden, n.° 1912): Frondibus angustè lanceolatis, basi et apice attenuatis; sporotheciis , aliis suprà nervillam liberis , aliis super nervillas curvatas anastomosantes positis. 2. ° Le G. Jamesoni, F. (Quito, Jameson) : Frondibus lanceolatis, in peliolum breveta attenuatis; areolis lalis , nervillis proliferis longissimis , apice puncliformi , pellu- cido lerminalis; sporotheciis remotis ; rhizomate contorlo. 3. ° Le G. crispum : Frondibus lanceolatis , aculis , margine crispis, venulis curvatis , ap- pendiculos duos liberos emiltenlibus (Polyp. nitidum , Kze.; Martius, Brasil ., n.° 303, non Klfss.) ; variât, staturâ et consislentiâ. 116. LECANOPTERIS , Blum. (1830.) Enum. pl. Jav., p. 120. Onychium, Reinw. in Syllog. , 112. Sporotheciis ovalibus , subglobosis , rnagn/s , ad apice ni dentiurn carlilagineururn et excavatorum frondium silis , siccitale rejlcxis ; receplaculo ovali, suborbi- culato , latissirno , concaviusculo , pilis oblecto ; sporangiis rnax irais , ovalibus , pedicello longissirno laloque; annulo latissirno , 1 5- 16 articulato ; sporis crassis, lœ t ïbus reniformibusque. Frondibus lineari- lanceolatis , pinnalifidis , laciniis ovalo- subrot undis , inciso- denialis ; nenillis pinnatis , dist antibus , apice proliferis; venulis in areolus hexagonoideas anaslornosatis. Filix Javanica et Pliilippinensis , coriacea , erecta, facie ptopriâ. Diagnosis : in Hook. et Bauer, Gen. filic. , t. ex, B. L. carnosa, Blum., loc. cil. Ce genre présente une singularité d’organisation qui l’a fait considérer par M. Presl comme type d’une section de la tribu des polypodiacées. Les sporothèces 2 Go GENRES DE LA FAMILLE naissent à l'extrémité des lobules du segment supérieur des frondes , et celles-ci sont pinnatifides. Cette extrémité se dilate, se creuse légèrement, devient un peu cartilagineuse et reçoit un sporothèce nu, composé d’un très-grand nombre de sporanges très-longuement pédicellées. La figure donnée par MM. Hooker et Bauer rappelle la disposition de l’appareil fructifère des peltigera et des nephroma. Il est dit dans l’exposition des caractères de ce genre, que le réceptacle est couvert de poils très-longs ( undique pilis obleclum) , ce qui n’est pas exact. Les pédicelles des sporanges ont été pris à tort pour des poils, et quoique M. Hooker ait reproduit la phrase de M. Presl , sa diagnose, qui est très-bonne, n’en fait pas mention. Le Lccanopleris carnosa de Blume est une petite fougère de 20 centimètres environ de hauteur ; ses segments sont elliptiques. Quoique M. Presl ait cru de- voir la rapprocher du Calymmodon , on ne peut lui trouver avec cette plante aucune véritable analogie et son port est tout à fait spécial. Beaucoup de fou- gères élargissent leurs sommets ou leurs segments fructifères. Exemples les vagi- nularia , xiphopieris , onychium et p/eurogramme ; mais ici la modification de la fronde est extrêmement prononcée. SPEC1LS. Genus monotypum; vide diagnosim generis. Frondibus diplotaxicis. 117. NIPHOBOLUS, K If». (1824.) Enum. filic. , p. 124- /> olypodii spec. , L. et Alct. — Cyclop/iorus , Desy. , Journ. de bol., I, p. 19. — Candollea, Mirb. , in Buff. Hisl. nat. , ed. Déterv. — Craspedariœ spec., Lk., Filic. sp. 118. Sporotiieci is superficialibus , serpe im mer sis , rotundis elongatisque , in gyros , vel ir\ annulos dispositis , remotis , approximatis , uni nul multiserialibus , jere semper parlem superiorem laminarurn occnpaniibus ; sporangiis ovalibus , pyn- formibus, subrhornboideis , pcdicello lenui, longo donaiis , accunibenlibus et versus centrurn assurgenlibus , pilis stella/is, immixlis ; annula 14-18 arh- cu/ato , ar/iculis laiis ; sporis crassis , ovoideis , subreniformibus , midis , tuber- culatis , opacis , nigrescenlibus. Frondibus simplicibus , rarissime dicisis , coriaceis , opacis; fertdibus et steri- libus scep 'e diversis ; venulis difficile perspicuis , m areohs mmulis , irregu/a- ribus, appendiculatis coaliiis ; rhizomate repente , radicellis tumenlo bren, fusco coopertis. DES POLYPODTACÉES. 26 1 Filices arboricolce , repentes cuit sccmclentes , rigidce, opacœ , ferè semper lomentosœ simplices , aut rariùs partitce, ferè omnes Indicée, paucce Auslralasicœ. Diugnosis : Hook. et B., Gen. filic. , t. lxxxiii. (/V. Penangianus , Hook.) Genus heteroclilum ; pilis Nevroplcitycerotis ; venulis Pleopeltidis et Gymnopteridis ; sporotkecis uniserialibus ut in Polypocliis ; Pleopelticlibus , etc., mulliserialibus ut in Pleuridiis, indistinctis et confluentibus ut in Acrosticheis , etc. Le genre Niphobolus est certainement l’un des plus difficiles de la famille des polypodiacées. Toutes les espèces ont un port semblable; ce sont des fougères raides, coriaces, opaques, simples, lancéolées et parfois linéaires, couvertes de poils étoilés qui envahissent les sporothèces. Il y a une ou deux espèces glabres; les rhizomes sont déliés, rampants et portent des radicelles rameuses, à rameaux divariqués , couverts de poils courts et noirâtres. Celle disposition est univer- selle. Les frondes sont diplotaxiques et par exception monotaxiques. Cette par- ticularité demande à être confirmée, sur le vivant, pour les espèces dissidentes. Ce qui rend ces plantes vraiment héléromorphes, c’est la disposition des spo- rothèces écartés ou rapprochés, enfoncés ou superficiels, formant une ou plu- sieurs séries. Le caractère commun à toutes est d’avoir des sporothèces constitués de sporanges accombames, c’est-à-dire, imbriquées ou appliquées les unes sur les autres par leur partie ventrale. Disposées ainsi en cercle, elles laissent au centre un vide qui indique l'endroit où finit cette spire contractée, circonstance exprimée par l’épithète de perlusus , donnée à l’une des espèces les plus ancien- nement connues. Ce genre a des analogies, par ses poils, avec le nevroplatyceros , et renferme une espèce à frondes divisées en longues lanières qui rappelle le port de ce genre curieux. M. Presl , observateur sagace, avait formé trois sous- genres dans son genre Niphobolus ( Tentant . pterid. , p. 201), Niphobolus , Cyclophorus et Scylopteris , par suite de l’appréciation qu’il avait faite des différences que présentent les sporo- thèces, superficiels ou enfoncés, distincts ou effus. Dans ses Jipimelh v bolanicœ (p. 124 et suiv.), cet auteur a été plus loin, et le genre Niphobolus lui a fourni huit genres, savoir: Niphobolus , Cyclophorus , Guleoglossa , Scylopteris , Sphcv- rosiichuin , Polycampium , Apulophlebia et Gyrosoriurn , auxquels il convient de joindre le Mctcropellhus , fondé sur Y Hyrnenolepis plalyrynchos de Kunze. Nous 11’osons formuler aucun jugement sur ces genres, qui n’ont point été illustrés par des diagnoses. Il est à craindre que les différences, principalement tirées de la dis- position des nervilles, quoique bien constatées par l’auteur, ne soient pas tou- jours suffisamment appréciées par les botanistes. Voici quels sont les caractères de ces genres. Nous les présentons sommairement. l.° Niphobolus : sporothèces immergés, disposés en lignes obliques, posés sur un ré- ceptacle proéminent, contigus et attachés au sommet contracté d’une fronde fer- tile, différente des stériles. GENRES DE LA FAMILLE 262 2. ° Cyclophorus : sporothèces immerges ou semi-immcrgés , globuleux, contigus, très- petits, formant de 2 à 5 séries; le réceptacle est plane, un peu convexe; les frondes stériles et fertiles sont de meme forme. 3. ° Galeoglossa : sporothèces superficiels, attachés au sommet d’une veinule libre, glo- buleux, confluents, donnant à ces plantes l’aspect d’un acroslichum; réceptacle punctiforme; frondes diplotaxiques, héléromorphes; les fertiles entièrement enva- hies par les sporanges. 4. ° Scytopteris : sporothèces très-serrés, globuleux, superficiels, petits, confluents; rappelant les acroslichum; réceptacle légèrement convexe; frondes diplotaxiques; sommet de la fronde fertile, contracté et linguiforme au point fructifère. 0. ° Sphærostichum ; sporothèces couvrant en entier une fronde nullement modifiée, pre- nant l’aspect d’un acroslichum ; réceptacle verruciforme , hémisphérique, proémi- nent; frondes monotaviques; nervilles primaires pinnées. (j.° Polycampium: sporothèces superficiels, très-nombreux, sériaux , globuleux , apiciiaires ou dorsaux; sporanges longuement pédicellées; réceptacle ponctiforme, convexe ; nervilles pinnées, robustes, parallèles; aréoles formant des parallélogrammes; frondes diplotaxiques. 7. ° Apalophlebia : sporothèces superficiels, très-nombreux, épars, annulaires, formés d’un petit nombre de sporanges courtemenl pédicellées; réceptacle ponctiforme faisant saillie; frondes monotaxiques; nervilles pinnées, parallèles; vénules très- rameuses; sporothèces occupant le sommet de vénules de 3.® ordre. 8. ° Gyrosorium : sporothèces très- nombreux, contigus, épars, petits, annulaires, en- tourés de poils tomenteux; réceptacle ponctiforme saillant; frondes monotaxiques portant les sporothèces vers leur sommet qui est contracté; nervilles et vénules semblables, formant des aréoles oblongues et hexagonales. Le genre Microterus , fondé sur le Polypodium neglecium de M. Blume, nous semble tout à fait dissident. V'oici comment l’auteur distribue les espèces de ces divers genres; nous n’énu- mérons que celles dont les figures sont connues , sauf un très-petit nombre d’exceptions. ENU.MERATIO SPECIERUM. 1. ISiphobolus. = Carnosus , Blum.* — adnascens (Polypod. , S\v.*) — elongatus , JBIum.* — varius , Klfss. — perlusus , Spr. (Polypod. , ltoxb* ; varius , Blum.*) — caudatus , Klfss. , Blum.* — spissus , Klfss. — rupestris , Spr., H. et Gr.* — bicolor , II. cl Gr.* ( Polypod . magrufolium, Bor)*; Polypod. slellntum , Scbkb.*). 2. Cyclophorus. = N. glaber , Blum.* — puberulus , Blum.* — albicans , Blum.* — flocciger, Blum.* 3. Galeoglossa. = N. nummulariafolius , J. Sm. , F.* (Acroslichum , Bl.*) — rotundifohus , F.* (Acrostich. nummularicef. , var. fi, Bl.*) — oboeatus , Kze. (Acrostich. , Blum.*). 4. Scytopteris. = N. Scytopteris (acrostichoides , Presl; Polypodium, Sieb. , Syn. filtc. , n.u 94). 5. SpH.ERosriCHUM. = /V. acrostichoides , J. Sm., F.* ( nereat .). 6. Polycampium. = JS. Lingua, Spr., Kze.* (Acroslichum , Tluinb.*, Schkh.*; Polypodium , Langsd. DES POLÏ P0D1ACÉES. 265 et F.*, Kze.*) — Penangianus , Hook.* (Hook. et Y>.* , fragm. analyt.) — hasialus , Kze. ( Acros - tichum, Tliunb.*, Houtt.*) 1. Apalophlebia. = N. costatus , Presl* {nervat.) — venosus , Blum.* 8. Gyrosorium. = N. Africanus, Kze.* — Samarensis, F. (Cuming , Philip p. , n.°3‘23) — fissus , B I . * -J-. Microterus, Presl. = N- neglectus {Polypod. , Blum.*). 118. CRASPEDARIA, Lk. (1841), reductum . Spec. filic. , p. 11 y, reducla. Marginariœ spec., Presl, sect. §. 1, Pleurogonium , Tentam. pterid. , p. 187. — Po- lypodii spec., Auct. plurim. Lopholepidis spec., J. Sm. , in Hook. Journ., IV, p. 56. Sporotheciis rolurtdis , magnis , biserialibus , approximatis , subconfluentibus ; receplacttlo crasso , ovoideo ; sporangiis ovoideis , cunt squamis sæpè immixtis et ad basim vcnnlœ infini œ , liberœ sedeniibus ; annulo crasso , 12-16 artica- lato , vix dimidiam parlent saccu/i antpleclenle ; sporis subgloboso - ovoideis , rarissime reniformibus , nigrescentibns , lœvïbus. Frondibus simplicibus , heleromorphis ; sleri/ibus ovalibus , ellipticis obovatisve; fertilibus spathulalis , linearibus ; venulis furcalis ; raruo snperiore libéra pro- lifero; in jeriore , prcecipn'e cire a marginem , cum analogo cocilescentc et areolas sttb- hexagonoideas formante: rhizomnte ramoso , repente , funiculiformi, squamoso. Filices scandenles , arboricolœ , Americance , rariùs Indiccc. Dingnosis : Hook. et Bauer , t. li (sul> Marginarid piloselloide). Craspedaria affinis est sporangiis et sporis Nipliobolo , sed nervalione divergit. Ce genre, à frondes diplotaxicjues , a un port parfaitement distinct que l’on retrouve dans deux ou trois espèces de niphobolus. Il se rapproche des drynaria , section des pleopeltis , par des squames mêlées aux sporanges, mais ces écailles étant lancéolées et non peltées, ne peuvent, en se développant, former une couche continue, simulant une sorte d ' indnsium. Les frondes se chargent décailles, pa- reilles à celles des pleopeltis. Faisons remarquer que la présence des écailles dans les sporothèees est l'indice qu’elles se trouvent aussi sur les lames. Dans le Cras- pedaria vaccinifolia , ces écailles sont remplacées par des poils. Une espèce dis- sidente, parfaitement glabre, et que nous avions par cette raison désignée par l’épithète de calva , a servi de type à AI. Presl pour constituer son genre Mi- croterus ( Epim . bol., p. 124). Le port, tout spécial de la plante, rend par- faitement compte de celte détermination. Dans le C. cttspidiflora , les frondes fertiles s’amincissent vers le sommet qui seul devient prolifère. Cette particularité , très-fréquente chez les niphobolus , est ici exceptionnelle. 3^4 genres de la famille Les craspedaria sont des fougères rampantes, à tiges presque filiformes, écail- leuses, chargées de frondes écartées. On les trouve au pied des arbres, sur les écorces, ou mêlées aux mousses, aux hépatiques et aux lycopodes. ENUMERATIO SPECIERUM. 1. Euciuspedariæ. = Piloselloides, Lk. (Plum.*, Petiv.* ; Marginaria , II. et Bauer Jragm . analyl .* : — ciliata , Lk. (Polypodium , Desv. ; var. Ilostrnanni , PI. Surinam., n.° 324 •, frondibus lanceolatis ) — vacdnifolia , Lk. (Polypodium , Langsd. et F.*) — lagopodioides (Polypodium , Jacq.*) — auriseta ( Polypodium , Radd.*) — cuspidiflora ( Polypodium , Rcimv.*) — veronicœfolia , F. — cal ■.a (Mi- cro te rus, Presl). IL Crypsinus. — : Nummularia (Marginaria et Crypsinus , Presl; Drynaria, J. Sm.). III. Dissidentes : facie craspedariarum , sed frondibus homomorphis et ad goniophlebia acceclentes. = Serpens ( Polypodium , L. , Plum.*, Petiv.*; Marginaria, Presl) — Surinamensis , F. Nous désignons comme nouvelles les deux espèces suivantes : 1 . ° Veronicæfolia : Frondibus ovalis , peliolatis , folias Veronicce Acyni referenlib us , cris- pis, undulatis ; fertilibus majoribus , lanceolatis, obtusis ; sporotheciis rotundis ; r/iizomate repente, tenui, squamoso. (Espèce bien distincte, ressemblant à quelques-unes des petites espèces rampantes de véroniques d’Europe.) [Herbier Mougeot, provenant de Ramond de la Paz, Cuba.] 2. ° Serin AstENSis ; Frondibus ovatis, lanceolatis , acuminatis, translucidis , neroillis scalp - turatis , brève stipitatis , siccitale rufescentibus, distantibus; rhizomale tenui, longé repente, squamoso; sporotheciis uniserialis. (Fougère des forêts humides de la Goya ne centrale, récoltée par M. Leprieur, qui lui a donné le nom de Polypodium Surinamense. Les frondes ont jusqu’à 1 centim. de longueur, sur 15-17 millim. dans leur plus grande largeur.) B. Sporotheciis pi uriner villa tis. a. Sporotheciis ad apicem duarum nerviUarittn evolatis. 119. CHRYS0PTER1S, Lk. (1841), reductum. Spec. filic. , p. 1 20. Phlebodium, R. Br., J. Sm. et Hook. et B., Gener. filic. — Polypodiur/t , sert, vt, Euphlebodium , Klzsch., Linncea, xx, p. 402. Sporotheciis rotundis , superftcialibus , uni nul pluriserialis , ad apicem duarum venu/arum connivenliutn , si/is; recepiaculo ovuli-rulundo, prominulo : sporangiis ovatis , longe pedicellalis ; annula i3-t4 art iculato ; sporis ovalo-reniformibus , lœvibus vel raro tuberculosis. Lrondibus pinnaliftdis , g/abris, lœvibus ; iuciniis lanceolatis, amplis ; sinu lato separalis ; nervillis crassis, emergenlibus , areolas hexagonas , irregidares , DES POLÏPODIACÉES. 265 ejform antibus , areold basilari sierili ; rhizomate repente , squamoso ; fasciculis vasorum 5 -y punctijormibus et incequalibus in stipite. Filices amplce , arboricoles petiolatce , Americanœ. Diagnosis : Hook. et B., t. cxii. C. aurea, Link, l. cil. ( sub Plilebodici). Habitus nonnultarum specierum Chrysopleridis ; ad Goniophlebia et Drynarias tendit. Belles et grandes fougères, à rhizome rampant, couvert d’abondantes écailles, mais ayant des frondes lisses et glabres. Celles-ci sont pinnatifides , à segments lancéolés -linéaires ou lancéolés -pointus, laissant entre eux de larges sinus ar- rondis. Les sporothèces sont presque ronds : ils s’étendent sur une ou plusieurs langées et s’attachent à un réceptacle elliptique, naissant au point de jonction de deux nervilles donnant naissance, en se réunissant, à une aréole conique, libre de toute adhérence, avec son entourage. La nervation, très-élégante, se dessine en relief sur l«s lames pour former des hexagones à pans droits. Toutes les espèces que nous avons vues sont américaines. Ce genre se rapproche, par le port, de plusieurs espèces de goniophlebium , mais chez celles-ci les sporanges naissent au sommet d'une nerville isolée. Dans les drynaria ils s’attachent sur un plexus nervillaire et les aréoles sont appen- diculées. ENUMERATIO SPECIERUM. Aurea, Lk. {Polypodium , Sclikh.*; Phlebodium , H. et Bauer [fragm. analyt.*~\, Plum.*, Petiv.*) — tri/obala, F. — sporadocarpa , Lk. ( Polypod Willd.) — dulcis ( Polypodium , Sw. Plum.*, Petiv.*) — decumana [Polypod., Willd.) — glauca [Polypodium aureum, Mart. et Gai., Me.ric., n.° 6413), non L. — dictyocallis , F. SPECIES NONDUM DESCRIPTA. Dictyocallis, F. Frondibus pinnalo-pinnatifidis , stipite fusco , glabro , ni tente ; frondulis latè lanceolalis , obtusiusculis , membranaceis , sessilibus, sœpè connalis ; marginibus incrassalis , cre- nato-dentatis ; areolis serialibus , conformons, aspeclû imbricalis , venulas reclus 2 - 3 , apicè conniventes inserenlibus ; sporotheciis rotundis, crassis; areolis fer è omni- bus ferlilibus ; sporangiis oookleis ; annulo 14 arliculato ; sporis reniformibus , tu- berculosis. Habitat in Guyana gallicâ. (Poiteau.) Filix nervalione pulcherrima; rhizomate mulli-Jibroso ; frondulis subpapy raceis. (Dimensions : longueur des stipes, 12-14 centim. ; frondules, 24-25 centim. ; la terminale, souvent trifrondulée , est plus longue que les autres; largeur, 5 centim.; la marge porte une qua- rantaine de crénulations.) Nous trouvons dans le riche herbier de fougères de notre honorable ami, M. le D.r Mougeot, une espèce, qui serait la plus remarquable du genre, si la forme sous laquelle nous la voyons était constante; nous la décrivons succinctement, pour attirer sur elle l’attention. 34 a66 genres de la famille C.hrysopteris tri lobat a : Froiulibus trilobatis , lobo terniinali, longiori; omnibus oblu- sissimis, margine répandis, cartilagineis , opacis ; nervillis scalpturatis ; sporot/ieciis centralibus , uniseriatis ; stipite brevi; rhizomate repente, squamis Icelè fulvis , lan- ceolatis , longé acunxinalis. Habitat in America australi. (Collect. Pamplin.) Dimensions : longueur du stipe, 3-4 centim. ; segment médian, 8-9 centim., sur 17-18 millim. de largeur; segments latéraux, 5-6 centim., sur 12 millim. de largeur.) 120. AGLAOMORPHA , Schott. (1835.) Gen. fîlic. , fasc. IV, fig. 4- Psygmium , Presl, Tentam. pterid., p. 199, tab. vm, fig. 20 ef 22. (1836.) Sporotheciis parvulis , rolundis, a/lernis, singu/um lobum segmenlorurn occupan- tibus ; receplaculo hæmisphœrico , ex apicibus venarum coadunalis nascente ; sporangiis oc al ib us , longe pediccllatis ; cinnulo incompleio , sub 1 2 - articulato ; sporis reniformibus. Frondibls pinnalifidis , dispciribus ; slerilibus dense venulosis; nervillis pinnalis; inter se in areo/as pansas, irregulares, appendiculalas unilis ; pinnis infer ne sle- rilibus, supern 'e abrupte anguslioribus, ferlilibus ; segrnenlis uni- aut bipinna- tifidis, lincaribus , venis bifurcalis duabus , ad apicem fertilem coalitis. Filix persingularis , Philippinensis , erecla, glabra. Diagnosis : Schott, /. cil. ( optima ). Hook. et B., Gen. filic. , t. xci. A. Meyeniana , Schott, /. cil. Ce genre curieux a des caractères tellement tranchés qu'il s’isole de tous les autres. La fronde, pinnalifide vers sa moitié inférieure, et tout à fait semblable à celle du Drynaria Phyrnatodes , se rétrécit brusquement pour former des seg- ments linéaires, élargis à la base, pinnés et lobés, à lobes hémisphériques, de- venant prolifères près de la marge. Le spécimen que nous possédons (n.° 49 ? Filic. Philipp., Cuming) a <ÿ 5 centimètres de hauteur. Nous y comptons quatorze paires de segments stériles alternes et vingt-cinq paires de segments fertiles, sous-opposés et quelquefois bifurqués au sommet. M. Schott en a donné une savante analyse, et Kunze une excellente figure ( die Farrenkr. , t. 8i). SPECIES. Grenus monotypum : vide diagnosim generis. DES POLY PODI ACÉES. 267 b. Sporotkeciis ad nexum nervillarum evolutis. 4 Areolis exappencliculatis. 121. DICTYOPTERIS , Presl (1836), réduction. Tentam. pterid., p. 194, tab. VIU, fig. 6, 7 et i3 (Jragm.) Polypodii spec., Reinw. , Bory, Presl. Sporotheciis margincilibus , uniseriatis , superficialibus , rotundis , ovoideis , sœpèin lineam continuant confluent ibus ; receptaculo e/ongato, prominente , trajec- turn venu/arum, in areolis connexarum, silo ; sporangiis parvis , longo pedi- cello donaiis ; annu/o 12-1 3 articulaio; stomio nononervato ; sporis ovatis membranaceis. Frondibus sparsis , pinnallm divisis , glabris, membranaceis , pinnulis crenatis ; venis pinnalis , venulis anastomosalis ; areolis inœcjualibus , inter se coalitis , y/û? rnargines minoribus ; areold basilari elongald ; appendiculis nu/lis. Filices Philippinenses , magnæ , tenerce ; facie Aspidiorum. Diagnosis : tab. xxi, A, fig. 1 , Z), pleroides, Presl, et fig. 2, D. macrodonta, Presl. Ce genre, qui semble ne différer des sagenia que par l'absence d'indusiurn , 11e renferme qu’un nombre très-restreint d’espèces à frondes amples et flexibles. Les frondules sont ovales, lancéolées, les pinnules acuminées, à sommet pinna- litide. Les nervilles forment des aréoles irrégulières, celles de la base, plus longues que larges, sont constituées par une courbe. Il n’y a pas d’appendices. Dans le D. macrodonta , les sporothèces occupent toute la largeur de la lame; dans le D. pteroides ils sont absolument marginaux; distincts dans la première espèce, confluents dans la seconde. On ne les trouve qu’aux Philippines. ENUMERATIO SPECIERUM. Macrodonta , Presl (Cuming, Philipp. , n.° 9) — Pteroides, Presl (F. Jragm. analyt.*] ; Cuming , Philipp. , n.° 171; F. [fragmi]). 44 Areolis appencliculatis. * Frondibus homomorphis. m. MICROSORIUM , Link. (1822.) Specim. filic. , p. 1 35. Phymatodis spec., Presl, Tent. pterid., p. 19ô, tab. vin, fig. 14. — Polypoditspec., A ter. Sporotheciis superftcialibus , creberrimis , ataxicis , super trajeclum venu/arum anastomosarum positis ; sporangiis ovatis ; annulo lato , i3-i5 articulaio , arti- i6S GENRES DE LA FAMILLE eu lis spissis ; siomio 8 nervato , undulalo; sporis renifurrnibus , oeoideis, breei- bus lœeibusque. Frondibus simplicibus aul irregulafiler dieisis pinnalifidisque , glaberrirnis ; pe ■ liu/is breeibus , lamina marginatis , margine integerrimis ; mesonevro robuslo ; nervillis pinnalis, inter se ope venant m cure arum coalitis ; venulis areolas pare nias, appendiculalas ejjormanlibus ; appendiculis recure i s , punclo prolifero , turgido Iranslucidocjue terminalis. Filices ereclœ , rigidee , serpe coriaceœ , A f ricana: , Philippinenses , arboricolœ ; rhi- zomate repente. Diagnosis : tab. xx, B, fig. 1, M. irioides , F. non A uct. ; fig. 2, M. longissimum , cl fîg. 3 , M. irregulare. Genus Campylonevro affine; sed venula infima libéra deesl et sporolhecia ataxica sunt; non longé distal à Drynariâ, sed habitu, nervatione et situ sporothecioruni diversum est. Ce genre curieux est, entre tous, caractérisé par la disposition ataxique de ses sporothèces attachés sur les nervilles qui toutes paraissent susceptibles de devenir prolifères. Comme la nervation forme un réseau extrêmement petit, il s’ensuit que les frondes portent des myriades de sporothèces. Ainsi un centimètre carré, me- suré sur la fronde du Microsorium irregulare , en porte environ cinquante. La surface totale pouvant être évaluée à i5o centimètres, il y aurait donc sur une seule fronde 7500 sporothèces. Le genre Microsorium est peu nombreux en espèces. On n’en trouve aucune en Amérique; Bourbon, le Cap et les Philippines sont leur patrie. On cultive, dans les jardins botaniques, une espèce à frondes polymorphes par la culture : elles sont épaisses comme les rameaux aplatis de certains cactus. Reconnue comme distincte par Link, elle a été réunie par quelques auteurs au M. irioides , et suivant nous, à tort. ENUMERATIO SPECIERUM , CUM CHARACTERIBUS DISPARIBUS. A. Eumicrosorium. 1. ° Irioides, F.* : Frondibus lanceolatis , magnis latisque ; mesonevro valido ; sporis subreniformibus. ( Polypod . irioides, Poir. , Guenzius, Port natal, Bourbon.) 2. ° Irregulare, Lk., F.*: Frondibus crassis, variabilibus ; annulo crassissinio. (Polypodium irioides, Lmrk. non Hook. et Grev.) 3. ° Longissimum, F.*: Frondibus longissimis , acuminalis , membranaceis , areolis basilari- bus amplis , marginalibus parvis. ( Drynaria , J. Sm.; Cuming, PI. Philipp., n.° 66.) 4. ° Sessile : Frondibus sessilibus , angustis; venulis curvantibus, approximatis , basi lami- narum gemmiferis. ( Polyp . sessile, Kaulf. ; Sieber, n.°5 31 , 38 et 287; Philipp., Cuming, n.° 21; Hook. et Grev., tab. exxv , exclus, synonym .) DES POLVPODI ACÉES. 269 B. Dissidentes. o.° Tkifidum, F. : Frondibus fasciculnlis , membranaceis , glabris , pinnatifdis , npice tri- fidis, laleralibus bifidis ; segmenlis acuminatis ; sporotheciis depauperatis , diffor- mibus , pedicello longo. (Gaudichaud , Manille; Cuming, P/nlipp., n.° 3t. [Àspi- dium irriguum , J. Sm.]) 6. Palmatum : Frondibus pinnatijidis , glabris ; segmentis remotis , linearibus , acuminatis; sporotheciis ellipticis , rotundis , planiusculis , nigrescentibus , mulliseriatis sparsisrjue. (Cuming, Phi/ipp., n.° 52; Drynaria palmala , J. Sm. [m D. palmalâ , J. Sm., Cuming, n.° 126, in herb. nost. , sporotliecia biserialia sunt .]) Ces deux dernières espèces qui ne peuvent appartenir ni au genre Aspidium ni au genre T)r) nciria , n’ont pas le port des vrais rnicrosorium , les frondes étant divisées et le pétiole très-allongé et libre; cependant les sporothèces, par leur disposition ataxique et les nervures par leur manière de s’anatomoser , ne permettent pas de les placer ailleurs. " Frondibus monolaxicis. 125. DRYNARIA, Rory (1828), emendatum. Dict. class. . arlicl. Polypode. Polypodii spec., A uct. Pleopeltis, Humb. et Bonpl. et auctorlm. Pleopeltidis , üiclyopteridis et Phyniatodis spec., Presl , Tentam. pterid., p. 1 81 et seqq. Sporotheciis ellipticis , rariùs rotundis , irnrnersis , aliquandb superficialihus , uni aut mulliseriatis , supern 'e rima , depressione , concavilale seu gibbd in- dien!is : rcceplaculo carnoso , prominente , rolundo , elliptico , r/ongalo, linean; squamis pe/talis , fréquenter teclis ; sporangiis ovalibus aut pyriformibus , sæp'e squamigeris , aut rariùs piligeris ; annula crasso , 12 -i3 articulalo; arliculis latis ; sporis reniformibus , lœvibus , pa/lidi - lulescentibus , episporio delapso. Frondibus coriaceis , opacis , simplicibus , acutè lanceolatis , seu pinnatifidis , rarissime pinnatis , glabris aut squamas lanceolatas gerentibus ; venu/is om- nibus anastomosatis ; areolis inæqualibus , liexagonis ; appendicibus redis aut curvatis; rhizomate repente , squamoso. Filices tropicales, arboricolœ , rigidee , erectir. Diagnosis gen. : Hook. et B., /. cit. , t. xvm ( Pleopeltis nuda, Hook.), t. l\xi (Dic- tyopleris attenuata, Presl), t. lxxiii ( Microgramme per sicaria; folia , Presl). Ta b. nost., xxi, B; fig. 1, D. Phymatodes , F., et fîg. 2, Goniophlebium ensiforme , Presl (fragmentum ad comparanduni). 2?0 GENRES DE LA FAMILLE Ce genre, très - nombreux , renferme des fougères à frondes simples, lancéolées ou pinnalifides , à segments allongés , linéaires ou lancéolés. Le réseau nervillaire est formé de mailles nombreuses, dont les derniers éléments consistent en appen- dices libres, diversement recourbés. Les sporothèces arrondis ou plus rarement ellipsoïdes, sont assis sur un plexus de nervilles déliées, appartenant à plusieurs aréoles. La plupart des espèces à frondes simples ont des écailles peltées qui croissent avec les sporanges. Cette particularité a semblé suffisante à quelques au- teurs pour créer ou pour conserver le genre Pleopçjlis , dont le nom consacre celle particularité. Nous n’avons pas cru possible de les imiter, autrement il aurait fallu donner aux sporangiaslres et aux poils une importance qu'ils ne peuvent avoir. Nous n’avons conservé le genre Pfeopellis que comme sous-genre. Il ren- ferme presque toutes les espèces à frondes simples. Les drynaria sont des fougères robustes, souvent coriaces et opaques, ten- dant à la forme lancéolée et se divisant en longues lanières peu nombreuses quand il arrive qu’elles passent à l’état pinnalifide. Les rhizomes sont écailleux et rampants. Les espèces à frondes simples se rapprochent des grarnmitis par la forme ovoïde des sporothèces; les espèces pinnalifides ont quelquefois le port des chrysopleris toutefois ces analogies sont éloignées. On trouve ces fougères dans les régions tropicales. EN U MER ATI O SPECIERUM. I. Pi.copr.LTis , II. et B. ( Sporothecia in juvénilité squamis tecta.) 1. Simplices. = Percussa , II. et Gr.* ( Vulypodium , Radd.*, Langsd. et F.*) — ?angustala , Presl [îSiphobolus sphœrocephalus , II. et Gr.*) — excavata ( Po /y podium , Bon) — . ' macrosora , Prcsl ( A7- phobolus macrocarpus , Ilook. et Arnolt.*) — phlebodes (Polypodium , Kze.) — Billardieri [Polypo- dium, R. Br.) — nuda , ilook.* (Ilook. et Bauer* [fragm. analyt.]) — compacta , F. — vestita , F. — macrocarpa Polypod. , Bon) lanceolata , Presl — Prieurei , F. — lepidota , Presl — e/ongala (Synammia , Prcsl*. fragm.). ‘2. Divisa? et pinnatifidœ. — Angusta , II. et B. — torulosa , F. — slenoloma , I . (Galeolt. , n.° 6532 — Raddiana ( Polypodium pleopelhdifolium , Radd.*). IL Ecdrysarije. ( Sporothecia semper nuda.) A. Simplices. = Ottoniana {Phymatodes , Presl) — Zeylanica, F. — Schornburgkiana ( Polyyo - dium , Kze.*) — ovata [Polypod., II. et Gr.*) — Thouiniana [Polypodium , Gaudich.*) — dubia , 8m. (Cuming, n.° 324) — stenophylla , J. Sm. (Cuming, n.° 122 [an genus distinct. ?]) — oodes [Po/)podium , Kze.) — cordifolia [Polypod., Mail, et Gai.*) — longifrons [Polypod. , Wall.*. II. et Gr.*) — revolula, J. Sm. (Cuming, Philipp., n.° 247) — Browniana Polyp. attenuatum , R. Br., Diclyopteris , II. et Bauei*, fragm.) — persicariœfolia (Microgramme, Presl*. nerv.) — lycopodioides [Polypodium , L. , Sclikli.*, Plum.*) — iteophylla , Lk. B. Pinnatifidœ. - Fulva [Polyp., Malt, et Gai.*) — glaucina [Polyp., Mari, cl Gai.*; — araneosa Polyp., M. et Gai.*) — lomarioides (J. Sm., Cuming, Phil. , n.° 242) — rubida , J. Sm. — pustulata (Polyp., Forst. , Schkli.*) — palmata , J. Sm. (Cuming, Fil. Philipp. , n.° 126 non n.° 52). — Phy- DES POLYPODIACÉES. 2?l matodes , F.* ( Phymatod . vuîgaris , PresI, Kze. , al> errore cum Polyp. ensiformi mixta , ad dexiram *) — scandens [Polypod. , Forst. , Sclikh.*) — grossa [Polypod. , Langsd. el F.*) — quercifolia, Bon [Polypod. , Sclikh.*) — hastaia [Polypod. , Thunb. , Kze.*) — Iridactylis [Polypod. , Hook. et Gr.*) — glauca , J. Sm. — latifolia [Polypodium , Sclikh.*) — affmis , J. Sm. C. Pinnatœ. = Pinnata , F. SPECIES NONDUM DESCRIPTÆ. 1. Pleopeltis. I. Vestita. Frondibus simplicibus , crassis , opacis, longé peliolalis , sparsis; caulibus repentibus , crassitudine pennœ columbœ ; laminis lanceolalis , oblusiusculis , squamosis ; squa- mis supernè sparsis, infernè densè imbricatis; mesonevro nigrescente, piano; spo- rotheciis paucis , marginalibus , crassis, ovoideis, immer sis ; sporangiis elliplicis , magnis , pedicello longo ; annulo 16-17 arliculalo, tenui ; sporis lœvibus , magnis, lulescentibus , exacte ovoideis. Habitat in Mexico. (Galeotli.) Filix repens , frondibus dis tant ib us , conformibus. (Dimensions : longueur totale des frondes, 6-8 centim., sur 5-1 millim. de largeur; le pétiole a 13-14 millim. de longueur; les écailles sont orbiculaires et portent au centre une large tache noire. Quoique cette plante soit couverte d’écailles de même forme que celle des Drynaria, sect. Pleopeltis , avec lesquels on ne peut se dispenser de la placer, les sporothèces en sont dépourvus.) II. Prieurei. Frondibus linearibus , acutis , in peliolum brevem altenualis, crassis, cartilagineis , squamis planis , fimbriatis vestilis ; fertilibus angustioribus ; rhizomale repente, tenui; sporotheciis ovatis , apicem laminarum invadentibus , magnis, marginem ex- cédent ib us , in sulco elongalo silis ; sporangiis elliplicis , longé pedicellalis ; annulo crasso, 13-14 articulato ; sporis ovoideis, brevibus lœvibusque. Habitat in Guyana gallicâ (Leprieur); nec non in insulâ Martiniclf (M.n< Rivoire). Filix parva, rigida, crassa, acuta, repens. (Dimensions : longueur totale, 6-1 centim., sur 3 millim. de largeur; 9-11 sporothèces, occu- pant le haut de la fronde.) III. Torulosa. Frondibus pinnalifidis ; stipile fusco ; rhizomale repente, undulalo , squamis rigidis , ni gris , aciculariformibus veslilo ; segmentis rigidis, linearibus, apice allenuatis, squamis angustis , fuscis conspersis ; frucliferis aspeclu toruloso ; sporotheciis ovatis, crassissimis , geminato-conniventibus ; receptaculo sublineari, crasso. prominente ; sporangiis longé elliplicis ; annulo crasso, 12-13 articulato; sporis lœvibus, re- niformibus. Habitat in Cuba. (Linden , sine numéro .) Filix rigida; mesonevro ebeneo ; sporotheciis lamina latioribus. GENRES DE LA FAMILLE (Dimensions : longueur totale, 22-23 centim.; le stipe en fait un peu plus de la moitié; seg- ments, 5-6 centim. sur 3 millim. de largeur. Ces segments, dans leur partie décurrente , sont fertiles; on peut compter jusqu’à 12 paires de sporothèces, et ceux-ci sont hors de toute propor- tion avec les lames qu’ils débordent considérablement; la forme des sporanges est singulière; nous n’en connaissons point qui soient aussi allongées.) IV. Stenoloma. Frondibus pinnatifidis ; slipitibus tenuibus, glabris, longis; rliizoniate crassitudine pennee passeris; segmentis longissimis , flexibilibus , linearibus , longé altenuatis , assurgenlibus ; marginibus crispis, subtùs parce squamosis , usque ad coslam fruc- ticantibus ; receplaculo angusto , nigrescente ; sporolheciis crassis , ovoideis , distinc- tis ; sporangiis elliplicis ; annulo 13-15 arliculalo ; sporis curvatis reniformibusque. Habitat in Mexico. (T aléa , altitud. 15-1G00 met. ; Galeotli , n.° 6532.) Filix segmentis angustissimis et longissimis , in trajectu loto proliferis. (Dimensions : longueur totale jusqu’au sommet du segment terminal, 32-34 centim.; 6-8 paires •le segments presque opposés, ayant jusqu’à 15 centim. de longueur, sur 3-4 millim. de largeur seulement; nous en possédons de beaucoup plus petits, trifides et fructifères; il existe jusqu’à 30 paires de sporothèces , occupant jusqu’au sommet de la pointe des segments ; cette pointe est ondulée.) 2. Eudrynaria. V. Zeïlanica. Frondibus longé acuminatis , lineari-lanceolatis , utrinque altenuatis, opacis , carlila- gineis , glabris , margine siccitate revolulis, petiolo lœvi , articulato mesonevroque helueolis ; rliizomate repente, crassitudine pennee columbce ; sporolheciis crassis, orbicularibus , labacinis, laminis superioribus , ob sporothecia opposita, depressione elongalâ impressis ; sporangiis magnis ; annulo lato, 12 articulato , articu/is crassis ; sporis lœvibus, lutescentibus , crassis, reniformibus. Habitat in insulâ Zeylanicâ. (Colonel Walker, 1846.) Filix rigida, acuminata , opaca; habilu D. percussæ, sed sporolheciis diversissimis. (Dimensions : longueur totale, 32 centim.; elle est variable; largeur, 15 millim.; le réceptacle est ovoïde, brunâtre, proéminent et comme corné; les sporanges sont lâchement réunies; nous ne voyons d’écailles, ni dans les sporothèces ni sur les lames.) VI. PlNNATA. Frondibus pinnatis , glaberrimis ; frondulis siccitate lutescentibus , lanceolatis , superio- ribus linearibus , omnibus serratis , oblusiusculis , basi cuneatis ; nervillis scalptura- tis , areolis minutissimis ; sporolheciis uniseriatis , centralibus , rotundis , unmersis, suprà gibbositate indicatis ; sporangiis ovoideis; annulo 11-12 articulato, pedicello longo; pilis inlernis (sporangiaslris ?) longis , apice penicellatis ; sporis reniformibus. Habitat in Pliilippinis. (Cuming, n.° 263.) Filix rigida, glaberrima ; frondulis perfacilè solutis. DES POLYPODIACÉES. (Dimensions des frondules inférieures, 15-17 cenlim., sur un peu moins de 2 centim. de lar- geur; les dépressions, dans lesquelles sont reçues les sporanges, ont une profondeur relative assez grande ; elles bossellent la lame supérieure et forment de petits cônes, discolores au sommet; la présence de sporangiastres , mêlés aux sporanges, est dans ce genre un fait très-rare.) Nous désignons encore comme espèce nouvelle la fougère de Sainte-Hélène, distribuée par M. Cuming sous le n.° 43 1, et nous lui donnons le nom de Drynaria ( Pleopellis ) compacta. Elle est très-épaisse, cartilagineuse, lancéolée, opaque, couverte d’écailles roussâtres sur l’une et l’autre lame; elle se charge, vers le sommet, d’un très-petit nombre de gros sporothèces arrondis, un peu enfoncés; les sporanges s’attachent sur un réceptacle ovoïde. 124. PLEURIDIUM, F. Phymatodis spec., Presl, Tentam. pterid. , p. 196 , sect. secunda , pars prima ; Pleu- ridium (1836). Sporotiiecus rotundis , hernisphæricis , inter venus binas pinnatas, uni ciut bise- ricilis , receptaculo placentiformi , depresso, a/ro, super ficiali ; sporangiis ovatis, in P. crassifolio ad parlent superiorem sacculi pi/os ereclos , obtusos feren- tibus ; annula i3-i4 articulalo ; sporis lœcibus , reniformibus. Fro^dirus simplicibus , lanceolalis , margine inlegris , peiiolalis ; nervillis pri- mariis pinnatis, venulis primariis irregulariter anastomosatis , curn appendiculis lïbevis , apice pellucido , g/andu/oso. Filices rhizomale repente, ereclœ , rigidœ , arboricolœ , Americanœ et Philippinenses ; facie Campylonevri et Microsorii . Diagnosis : Schott, Gen. lilic. ( optima ). Hook. et B., Gen. filic. , t. xxix , sub P/iyma- tode ( mediocris ) ; Pleuridiutn erassifolium , Lk. , /. cit. Le genre Pleuridium est fondé sur une fougère à fronde simple, épaisse, connue de Linné et cultivée dans nos jardins sous le nom de Poly podium erassifolium. Elle est très-vigoureuse et portée sur un rhizome rampant et difforme; on la trouve sur les arbres. Elle a été observée en Amérique. Nous avons placé à côté d’elle comme congénère, le Polypodium rupeslre de M. Blume. Ces fougères ont une nervation assez compliquée. Les nervures qui se détachent du mésonèvre sont pinnées; elles montrent, dans l’intervalle qui les sépare, deux rangées de sporothèces : chacun d’eux est posé sur un plexus de nervilles. Les appendices nervillaires sont renflés à leur sommet. Le réceptacle est arrondi. Les pleuridium ont de l’analogie avec les campylonevron par la forme géné- rale de la fronde; mais les sporothèces ne sont pas fixés sur une nerville libre 35 GENRES DE LA FAMILLE 2?4 et la nervation est differente. Dans le Microsorium les sporothèces sont ataxiques; ils forment dans les drynaria des séries parallèles à la côte médiane, au lieu de se diriger obliquement vers elle; circonstance parfaitement expliquée dans le P/eu- ridium , par la présence de nervilles latérales pinnées , le long desquelles, les sporothèces se dirigent. Link avait donné <à ce genre le nom d’ Anaxetum , plus anciennement attribué par Gærtner à un genre de synanthérées , adopté par Cas- sini et de Candolle; il était donc impossible de le conserver. ENUMERATIO SPECIERUM. Crassifolium ( Anaxetum , Lk.) — rupestre (Fil. Philipp. , Cuming , n.° 245). 125. DIPTERIS , Reinw. Syllog. PI. nov. , pl. II, 3. Polypodii spec. , Auct. Sporotheciis superficialibus, parvulis, creberrimis, sparsis , secundùrn nen illas pinnatas nascentibus; sporangiis ovatis ; annulo laliusculo, 12-14 arliculato; septis elevalis; sporis obi an gis ; sporangiastris pedicellatis , cyalhij 'omnibus (ex Kunzeo). Frondibus prof un de bipartitis , subglaucis ; segrncnlis palmalo-lacinialis , serratis , dichotomo-nervosis ; venulis reticu/alis; sporangiis curn glandulis subturbinatis immixlis; pediccllo tenui , longissimo inslruc/is. Filix insignis, erecta, arboricole, opaca, coriacea , imlica, cum aliis radio modo comparanda. Diagnosis : D. conjugala, Reinw., I. cil. (Kze., Analect. , p. 16, t. x.) Il est facile de reconnaître ce genre à ses nervures primaires flabelliformes e t à l’absence du mésonèvre. La fronde est profondément divisée en deux parties qui tendent à s’appliquer l'une contre l’autre par leur lame supérieure. Les seg- ments digilés sont crénelés et terminés en pointe. La nervation a quelque analogie avec celle des nevroplatyccros. Les sporothèces sont extrêmement nombreux, très- petits, superficiels, posés sur un réceptacle punctiforme naissant sur un plexus nervillaire. Les dernières aréoles sont d’une grande ténuité. Kunze a figuré les spo- rangiastres mélangés aux sporanges, sous un grossissement trop peu considérable. SPECIES. Conjugal a , Reinw. (Polypodiurn TVallichii, llook. et Grev.*, Icon. Filic. , t. 168 et 169). DES P0LYP0D1ACÉES. 275 *** Frondibus heteromorphis. 126. DRYOSTACHYON, J. Sm. (1841.) In Hook, Journ. of botan. III, p. 399. Polypodii spec. , Reinw. Sporotheciis magnis , ocoideis , approximalis , conniventibus , sed sernper dis- tinct is , inter venus costœ formes sedentibus ; reccplaculo nul/o; sporangiis oca- libus , ad basim sacculi , 3-7 pilas continuas , abtusos gerenlibus; annula crasso j5-i6 arliculato ; arliculis spissis ( Dryostachyon pi/osum', J. Sm. ); sporis ovoideis. Frondibus sessi/ibus, rigidis, cum rachi articulalis , pinnalifidis ; segmentis sle- ri/ibus lanceolatis ; ferti/ibus linearibus ; nervillis pinnatis ; venu/is arealas p arc as cum appendicibus , apice turgido , farmanlibus. Filices rigidœ , coriaceœ , opacœ, Pkilippinenses , Tiabilu peculiari. Genus distinctissi- mum. Diagnosis : Hook. et B., Gen. filic., t. xcv. ( D . splendens , J. Sm. , l. cil.) Le genre Dryostachyon est nettement caractérisé. Les frondes sont modifiées vers la moitié supérieure de la fronde; lancéolées vers la base, elles deviennent linéaires et s’allongent vers le sommet. Les marges sont entières; les sporothèces, très-rapprochés et souvent fort gros, ont un réceptacle ovoïde; la nervation est semblable à celles de plusieurs drynaria ; les dernières aréoles sont très-petites. Des nervures transversales droites, flexueuses et très - rapprochées , unissent les nervilles costales qui sont pinnées. Les segments fertiles montrent aussi ces ner- villes transverses, et entre chacune d’elles se fixent les sporothèces; le sacculus est pileux. Le port des dryostachyon est raide et peu gracieux. On trouve ces fougères aux Philippines et aux îles Célèbes. Elles n’ont de commun, avec le genre Aglao- morpha , que la métamorphose brusque des frondes vers la partie qui devient fertile. ENU.MERATIO SPEGIERUM. Pilosum , J. Sm. (Cuming, n.° 90) — splendens, J. Sm. (Cuming, 11. 0 SI) — caudalum [Poly- pe) dium , Reinw.). GENRES DE LA FAMILLE 27G Considérations générales sur le groupe des Polypodiées. Nous avons déjà pfflé de ce groupe, p. 27 ; nous ajouterons ce qui suit : Le groupe des polypodiées est placé au centre de tous les autres , et il a avec plusieurs d’entre eux, soit par les organes reproduits, soit par les organes de la nutrition, quelques points de contact. Il est nombreux en genres et en espèces; la nervation se modifie beaucoup, et l’on peut y reconnaître la presque- totalité des combinaisons connues; cependant les nervures ne se soudent jamais à la marge comme dans les .genres Olfersia, Lomariobolrys ou Neottopteris , et lorsque les nervilles se constituent en aréoles, celles-ci sont presque toujours appendiculées. Cest surtout avec les aspidiées qu’elles semblent marcher parallèlement, de sorte que Ion pourrait dire, ou bien que les polypodiées sont des aspidiées à spo- rothèces nus, ou bien que celles-ci sont des polypodiées indusiées. Beaucoup de genres ont une physionomie propre qui suffit pour les caractériser nettement: tels sont les genres Ca/ymmodon , Microsorurn , Lecunopteris , Nip ko- hol us , Aglaumorpha , Dipleris , Dryoslacbyon. Les genres les plus nombreux sont les Polypodium , Phcgopleris et Drynarict ; quatre d’entre eux sont mono- tvpes : Calymmodon, Lecunopteris , Ag/aomorpha , Dipleris, et quatre autres oligotypes: Ctenopteris , Diclyopteris , Pleuridiurn et Dryostachyon. En se représentant ce groupe comme central, on le voit tendre vers les acros- lichum , par les frondes lancéolées des microsorium et des pleuridiurn ; vers le nevroplatyceros , par les poils étoilés des niphobolus ; vers les pleurogrammées par l’élongation marquée des sporothèces du genre Grammilis ; vers les aspidiées par la composition des frondes des Dictyopleris ; enfin vers les alsophilées par le genre Phegopteris qui a le même port , quoique les stipes soient her- bacés et les frondes plus petites. Les polvpodiées n’ont qu’une faible tendance à se diviser; un très-grand nombre portent des frondes simples et pinnalifides. Il n'est pas précisément rare d’en trouver qui soient pinnées et à frondules pinnatifîdes, mais rien ne l’est davan- tage que de les trouver décomposées. Les auteurs, en décrivant les sporothèces des fougères appartenant à cette tribu, s’accordent à les déclarer sphériques; ils offrent cependant celte disposition bien rarement, étant presque constamment elliptiques ou ovoïdes, soit par eux -mêmes, soit par leur réceptacle. DES POLYPODIACÉES. -7 . i . Indusium snperum : EPICHLAMYDE Æ . /. In ambitu liberum. A. Peltatum : CYCLODIEÆ. Aspidiariæ, Presl , Tentam. pterid. , p. 82, ad exclusionem üidymo- chlænæ. Erectæ ; simplices aut divisæ , cosmopoli tanæ; multiformes. Nervillis liberis ' pinnatis. Sporotheciis uniseriatis. — pluriscriatis dichotomis irregularibus , circà marginem incrassatum evolventib. 127. Polystithum , Roth. 1 28. Phancrophlebia , Presl , emend. 129. Hemicardium , F. 130. Amblia, Presl, emend. â J — conniventib. ; ^ ' I regularibus universalibusqne If Appendicibus redis (Nervillis pinnatis, venulis , I . * . . ^ i Appendicibus 1 curvatis sejunctis I hamatis scu ( [ divaricalis. I Venulis lateralibus nullis ; ( areolis creberrimis parvis. 131- Cyclodium, Presl. 132. Cyrtomium, Presl. 133. Podopeltis, F. 134. Bathminm , LL -127. POLYSTICHUM, Roth. (1788.) [Schott.] Aspidii spec., Alct. plurim. — Hypopellklis spec. , Bory. — Nephrodii spec., Presl. — Teclaria , Cav. — Rumohra , Radd. , etc. Sporotheciis orbicularibus , serial ibus , inter costam et marginem sitis, super ramulum superiurem venœ sedentibus , raro subapicilaribus ; receptaculo (rier- villa turgida ) convexo , rninuto ; indusio slipilalo, peltato , suborbiculari , super dorsum receptaculi imposito ; sporangiis longe pedice/lalis , in ambitu receplaculi ajfjixis; annulo 14* 24 orticulalo ; sporis ovoideis , brevibus , sœpè papillatis. Frondibls pinnatis , pinnato bi- tripinnalifidis ; venulis liberis , pinnatis , exsertis, in mucrones subaculeatos mutât is ; segmenlis jrondium rigidis , acutis ; stipih bus sœp'e squamosis ; rhizomate crasso. Filices herbacece , cosmopolitanœ , dentalœ , rigidœ , corinceœ. 2-8 GENRES DE LA FAMILLE Dingiiosis : Schott, Gen. filic. , Fasc. u, t. iv ( oplima ). (P. Loncliitis). Hook. et B., Gen. filic., t. xlviii (P. lobatum , Presl). Presl, Tentam. , p. 82, t. u, fig. 7, 13 (nervatio sola ). Ce genre, très -bien caractérisé, de port particulier, quoique voisin de quel- ques aspidium , n'est pas universellement adopté, et c’est à bon droit qu’on s’en étonne. Ce sont des fougères dressées, à frondules ovoïdes, portant sur la marge et au sommet des muerons spinescents plus ou moins allongés ; les nervilles , pinnées, décrivent des courbes rentrantes. Les sporothèces se fixent sur le trajet d'un ramuscule qui se détache de la principale veinule. Lindusiurn est attaché par son centre à un petit support ou columelle. Si ce support est grêle, le tégu- ment se sépare; s’il résiste, il couronne les sporanges et reste plane ou se reco- queville suivant sa consistance. Ce genre est nombreux en espèces ; nous ne croyons pas qu'il en existe moins de soixante. On les trouve dans tous les pays, mais l'Europe n’en possède qu’un petit nombre. Elles s’élèvent assez haut vers les pôles et prospèrent dans les pays froids. Le Polystichum acroslichoides présente ce caractère particulier d'avoir des frondes rétrécies vers le sommet qui se recouvre complètement de sporothèces; ceux-ci devenant confluents, donnent à la plante l’aspect d'un aspidium; une espèce est rhizophore et deux autres prolifères , les noms spécifiques qui leur ont été donnés en témoignent. Nous en possédons une qui rappelle dans la forme de ses frondules les feuilles de Xllex aquifolium (Voy. plus loin P. ilicifo- Jium , F. ) ENUMERATIO SPECIERUM. A. Frondibus pinnalis. = Rhizophyllum , Presl — ? glandulo s um , Presl [Aspid. , II. et Gr.*) — falcatum , F. — Lunchitis , Roth. (Schkh.*, Fl. dan.*, Pluk.*, Scliolt. ,fragm.*) — cyphochlamys , I’ . — ilicifolium, F. — acroslichoides, Schott [Aspid., Sw. , Selikli.*) — mucronaium [Aspidium , Selikh.*, Sloan.*) — auriculatum , Presl (Schkh.*, Burin.*) — trapezoides , Presl [Polypod. , Sw. , Sloan.*). B. Frondibus bipinnalis. = Rhomboideum , Schott. — marginatum, Schott. [Aspidium , Sw. , Plum.*) — pungens , Klfss. — lobatum, Presl (Schkh.*, Pluk.*, Ilook. et Bauer , fragm.*) — aculeatum , Roth (Schkh.*); var. a , spinosum; /S, Taygeti; y, hastulalum , Ténor. — Braunii, Spenn. — angulare , Presl — arislatum, Sw. (Schkh.*) — Sieberianum , Presl [Aspid. vestitum , Sieb.) — obtu- sum , J. Sm. — ordinalum, Kze., sub Aspidio (Linden, n.° 489) — gelidum , Kze. (Linden, n.° 498) — Mauritianum [Ilypopeltis , Bory?) — heterolepis , F. — radicans , Sieb. (N. Holl. , n.° 104) — viciparum , F. — polyblepharum , Roëm. [sub Aspidio ) — vestitum ( Aspidium , Sw. , Selikli.*) — varium [Aspidium , Sw.) — triangulum (Plum.*, Petiv.*) — mucronifolium , Kze. [Aspidium, Blum.). — ? inerme , F. C. Frondibus tripinnatis. — E/egans , Reniy [Fl. Chil. ined.) — squarrosum [Ilypopeltis , Bon) — stramineurn [Ilypopeltis , Bory) — incisum , F. (Cuming, Pliilipp., n.° 146 , in llerb. nostr. ab errore) — selosum [Aspid., Langsd. et Fiscli.*) — coriaceum , Roth. (Schkh.*, Langsd. et Fiscli. ; PI. vald'e polymorpha) chlœnosticta , F. — mohrioides [rlspidium , Borv) ins. Falkland — tenerum, F. — coniifolium , Presl [Aspid. canif oliurn , Kze.) — caudatum , Sw. — muricatum (Plum.*, Petiv.*). D. Frondibus quadripinnatis. = Amplissimum , Presl — discrelum , J. Sm. DES POLYPOD1 ACÉES. 279 SPECIES NONDUM DESCRIPTÆ. I. Falcatum. Frondibus pinnatis, lanceolalis , glabris, stipite et raclii tenuibus ; frondulis lanceolato- falcatis , acuminatis, glabris . auriculatis, brevissimè peliolatis , infernè cuneatis , in ambitu dentatis , mucronalis , apice, auriculâ et dente majori inferiori aristatis ; aristis nmltô longioribus ; sporotheciis rotundis , remotis, super laminam superiorem leviter impressis ; indusio tenui ; sporangiis ovoideis , pedicello lato ; annulo 14-16 articulato ; sporis ovalibus, episporialis. Habitat in Santo Domingo. (Port-au-Prince , L’Epagnier.) (Dimensions : longueur totale, 25-27 centim.; frondules, 3-4 centim.; sur 1 centim. de largeur; le stipe et le rachis ont le diamètre d’un gros fil. Nous comptons 20 paires de frondules, séparées par un entre-nœud, ajant au centre environ 15 millim.) IL Cyphochlamys. Frondibus lanceolatis , fasciculalis , stipite rachique squamulosis , squamis mollibus , margine slrigillosis ; frondulis pedicellalis , ovalibus, aculis , rigidis , mucronibus crassis, brevibus ; inferioribus rhomboideis , basi truncatis, sursùm auriculatis, pauci- crenatis ; rhizomale crasso, squamis lanceolalis , nigrescentibus , lucidis ; sporothe- ciis globosis , crassis , approximatis ; indusio umbonalo , cupuliformi, caduco ; spo- rangiis variabilibus , rotundis, obliquis, ellipticis; annulo 14-16 articulato ; sporis ovalibus, episporialis. Habitat in Cuba. (Linden, n.° 2175.) Filix rigida , opaca; indusio cupuliformi notata. (Dimensions : longueur totale, 30 centim. et souvent moins, sur 4 centim. d’envergure; une vingtaine de pinnules sont attachées à la fronde cpii est pinnatifidc au sommet.) III. Ilicifolium. Frondibus pinnatis, linearibus , fasciculalis , virgalis , stramineis, glaberrimis , apice sœpè radicanlibus ; frondulis remotis, pedicellalis , rhomboideis , novellis subqua- dran gularibus , omnibus ad angulos aristatis; aristis longis , setaceis ; sporotheciis crassis, rotundis, paululùm immersis , 4-6 in utroque latere laminarum ; indusio per facile delapso ; sporangiis ovoideis , longé pedicellalis ; annulo 18-19 articulato; sporis ovalibus, episporialis. Habitat in insulâ Cuba. ( Santiago ; Linden, n.° 2193.) Filix singulat is , aristala , virgala. (Dimensions : longueur totale, 42-48 centim., sur 3 centim. d’envergure; 34 paires de fron- dules; stipe radicant au sommet.) IV. Heteroeepis. Frondibus bipinnatis , lanceolatis ; stipite striato rachique squamosis ; squamis biformi- bus , aliis linearibus , longis , unicoloribus , aliis ovalibus , carinatis, in medio fuscis ; 280 GENRES DE LA. FAMILLE pi nuis nngustè lanceolatis , aculis, rigidis , apice serrato-pinnalifidis , frondulis oaa- lis , in acumen rigidum terminatis , inferiore mullô majore auriculutâ, rachitn tectanle; neraillis scalpluratis ; sporotheciis 3-4, apice solilariis ; indusio orbiculari, tenui ; sporangiis niediocribus , rotundis ; annulo 14-16 articulato; sporis rotundis , episporialis. Habitat in Cuba Santiago ]. (Linden, n.° 1742 parlhn.) Fitix bipinnata, pilis biformibus et segmenlo inferiori multô majore notata. (Dimensions : longueur totale, 50 centim. ; les pinnulcs ne dépassent guère 45 millim.; la frondule terminale basilaire atteint 1 centim.) V. Viviparum. Frondibus mixtis , infernè bipinnatis , supernè pinnatis , virgalis , radicant i- viaipa r is ; rachi valido, canaliculato , rufescenle , squamis lanceolatis , acuminatis , ad cenlrum nigrescenhbus ; frondulis obtusis , inferioribus basi pinnatis , segmentis mucrona- tis , tnucronibus breaibus, crassis ; frondulis superioribus , subrhomboideis , sursit m auriculalis , crenulatis, apice mucronalis ; sporotheciis 4-6 remotis , suprà impres- sis; indusio orbiculari , fusco-rufescente , sporangiis rotundis; annulo 14 articu- lato; sporis parais, nigrescentibus. Habitat in Cuba Santiago . (Linden, n.° 1742 I partim .) Filix virgata, apice radicanli , semi-bipinnala , Jlexibilis. (Dimensions : 36 centim. de longueur totale, sans le stipc ; les pinnulcs inferieures ont 2‘2-'26 millim. de longueur, sur 1 centim. de largeur à la base; les pinnulcs inférieures varient de l-'2 centim. ; il existe une quarantaine de paires de pinnules environ.) VI. Ciiloenosticta. Frondibus bipinnatis; stipite anguloso , strialo , basi squamoso ; squamis lanceolatis , nitenlibus, linearibus , fulais , succineo colore, ad rachim pallidioribus; pinnulis an- gustè linearibus, aculis , glabris; frondulis ovatis , crenatis, spissis, opacis , mucro- nalis; segmentis frucliferis parais, sporolhecia duo ferentibus ; indusio gibboso , centro macula nigrâ notalo ; sporangiis magnis ; annulo 18 articulato ; sporis crassis, nigris luberculosisque. Habitat in alpibus iSoaæ Hollundite. (L’Hotscbv.) Filix rigida, pinnulis breaibus, ad apiceni solùm frucliferis , indusio in centro nigres- cente notata . (Dimensions : longueur, 36 centim.; dont le stipe fait le tiers; pinnules, 5-6 centim., sui 1 centim. d’envergure.) VII. Tenerum. Frondibus tripinnatis , oaatis ; stipite gracili , basi squamis angustis , piliformibus Jurlo ; rachi glabro ; neraillis bipinnatis; pinnis lanceolatis, pinnulis oaatis, segmentis oaatis, argutè serratis, mulicis, glabris ; sporotheciis rotundis, remotis ; receplaculo DES POLY PODIACÉES. 281 punctiformi , fusco ; indusio parvo , perfacilè caduco ; sporangiis ovatis ; annulo 16-17 articulato , pedicello lalissimo , villato ; sporis ovoideis. Habitat in Brasilia. (Claussen.) Filix flexibilis , tenera ,pellucida , glabra ; segmentis acutis , muticis. (Dimensions : longueur totale, 30 centim. au plus; le stipe est à la fronde :: 2 : 1; divisions pinnaires, 7 centim.; les segments, ovoïdes et pétioles, ont environ 4-5 millim. de longueur.) L’espèce suivante, qui est dissidente, mérite d’être indiquée. ? Inerme. Frondibus pinnato - pinnatijidis , glabris; frondulis lanceolalis , acutis ; subpinnatifidis , apice crenatis ; créais obtusissiniis , nervillis abbrevialis , tenuibus simplicibusque ; sporotlieciis crassis , dorsalibus , suprà impressis ; indusio fusco , siccilate crispo ; sporangiis ovatis ; annulo 16-18 articulato ; sporis ovatis. Habitat in Guyana gallicâ. (Leprieur, n.° 188, Herb. clar. Mougeot.) (Dimensions : longueur de la fronde, 40 centim.; des frondules, au nombre de 14 paires, 12 centim., sur 3 centim. de largeur; entre-nœuds, 4 centim.; l’indusium, en redressant ses bords par J’efïet de la dessiccation, se rapproche plus ou moins de la forme cjuadrangulaire.) 128. PHANEPvOPIILEBIA , Presl (1856), emendatum. Tentant, pterid., p. 84- Aspidii spec. , Aucr. plurim. Sporotheci is orbicularibus , ad dorsuni venulœ lateralis sitis ; indusio pe/lalo , paroulo , cenlro aJJ'ivo , caduco ; sporangiis subrotundis ; annulo i\-\G arti- culato; sporis ovoideis, succineo colore. Frondibus pinncitis, Jrondulis lanceolalis, acutis, petiolatis , pallidis ; nervillis hbens, furcalis, marginem incrassalurn , carti/agineuni , argulè dental uni atlin- genlibus , denlibus mucronalis , pungentibus ; rhizoniate horizontali, squarnis magnis onusto. Filices pinnalœ , Mexicanœ. Diagnosis : F. , tab. xxu , B , fig. 2. Quoique nous adoptions ce genre de M. Presl, nous ne lui reconnaissons pas les mêmes caractères. Cet auteur déclare que les nervilles sont anastomosées, et c’est ainsi qu’il les représente (tab. 1 1 , fig. ig). Or, ÏAspidium nobile de M. Schlechtendal a des nervilles parfaitement libres , ainsi que nous pouvons le voir dans le spécimen authentique provenant de Kunze , qui a donné de cette fougère une excellente figure {ldie Farrenkr. , t. LXYII). Les nervilles y sont représentées libres, ainsi qu’il le fallait faire. En comparant la figure 19 de la 36 282 GENRES DE LA FAMILLE pi. II, et la fig. 22 de la pl. VII, l'une se rapportant à 1 Amblia et l’autre au Phanerophlebia , on les voit à peine differentes, et cependant si i\i. Presl avait eu entre, les mains 1 A. nubile , la condition des nervilles n'aurait pu lui échapper. Il demeure donc douteux pour nous que ce botaniste habile ait connu la plante de M. Schlechtendal , qui permet de voir avec la plus grande netteté la disposi- tion du système vasculaire de la fronde, ses frondules laissant facilement passer la lumière. M. Kunze trouve que le Phanerophlebia nobilis de M. Presl se rapproche beau- coup de son Amblia juglandijulia , mais il admet avec raison de notables dif- férpnres ENUMERATIO SPECIERUM. Xobi/is ( Phanerophlebia nobilis, Presl? Aspidium , Schlecht. , Kze.*, F.*, Hook. et Bauer, Gen. filic., tab. XLIX, A (fig- Presliana ) — • pumila (Aspidium , Mart. et Gai.*, 11. 0 6251). 129. HEMICAR DION, F. Aspidii spec. , Alct. Cyclopeltidis spec., J. Sm., in Bot. mag. , 1816. Sporotheciis rolundis , bi aut triseria/ibus , dorsalibus aut subapicilaribus , ramos snperiores nervillarum occupanlibus ; indusio rolundu, crasso , pedicel- lato, siccitale in ambitu crispât u/o , scep'e delapso ; recep taculo punctiformi , durissimo : sporangiis ovatis ; annu/o 14 arlicuialo ; sporis ovoideis. Frondibus pinnatis , pinnulis sessilibus , acuminatis , sœp'e c rénal is , basi semi- cordalis , lobulu inferiore cure alu slipilem tegenle ; nervillis ter quaterque dicholumis , liber is, rigidis , apice subturgidis ; fasciculis vasurum quatuor , didynarnis ( in Hemicardio crenalo) ; slipile sulcalo. Filices erectœ , pinnatœ , Asiaticœ. Diagnosis: tab. xxn, fig. 1 , H. crenatum, F., et fig. 2, H. Cumingianum , F. (fragm .). Le nom donné à ce genre s'applique à la base des frondules dont la base inférieure est auriculée et comme semi- cordée. Ce lobule se redresse, s’applique sur le rachis en laissant une surface vide qui simule une ouverture arrondie ; on retrouve cette organisation dans toutes les espèces; les frondes sont pinnées, à frondules sessiles, lancéolées, aiguës, acuminées, glabres, un peu ondulées et très-rapprochées. Ce sont des fougères de l'Inde et des Philippines , ayant le port de la fronde fertile des lomariupsis (acrostichées). ENUMERATIO SPECIERUM. Ii. Nephrolepis ( Aspidium semi-cordntum , Sw. , Plum.*) — Cumingianum , F.* — crenatum, F.* subhastatum (Amboyna , Labill., Herb. JVeeb.) — Cochinchinœ (Gaudich. in Ilerb. Mbug.). DES POLYPODIACÉES. 283 SPECIES NONDUM DESCRIPTÆ. I. Crenatüm. Frondibus pinnatis , in ambitu ovatis , slipite et rachi sulcatis; frondulis alternis , elliplico-elongatis , abrupte acuminatis , glabris , acumine falcato , undulato, mar- ginibus crenatis , deorsum rotundatis ; sporotheciis parmlis, 2-3 serialibus, subter- minalibus ; sporangiis longé pedicellatis , ovatis; annulo 13-14 articulalo ; sporis ovoideis. Habitat in Cochincliinâ. (Tourane, Gaudichaud.) Filix elata, frondulis membranaceis , translucidis , aspectu lomariopsidis. (Dimensions : longueur totale 15 centim.; pinnules 10 centim. sur 16-18 millim. de largeur. Les entre-nœuds ont, vers la base de la fronde, de 4-5 centim. Nous comptons une quinzaine de frondules environ.) Dans l 'A. semi-cordatum , S\v. , les frondules sont plus longues, plus étroites, presque opposées, opaques, à marges entières; elles se terminent en pointe par une décroissance ménagée; la base supérieure, au lieu d’être arrondie, est tronquée; les sporothèces ne sont pas terminaux, mais bien attachées vers la base du rameau fructifère de chaque nerville , de sorte que la plus grande partie de ce rameau est libre. II. CüMlNGlANUM. Frondibus pinnatis, lanceolalis , siccitate fuscis, rachi sulcato , squamuloso-piloso ; frondulis lanceolatis , falcatis , acutis , sessilibus , approximalis , alternis, margine répandis, inœqualiter cordatis ; auriculis inferioribus latioribus , auriculis superio- ribus brevioribus , latus superius rachidis tectantibus ; sporotheciis minutis , 4 seriatis, dorsalibus ; sporangiis et sporis ut suprà. Habitat in insulis Philippinis. (Cuming, n.° 68.) Filix elata, multifrondulosa , glabra; siccitate fuscescens . (Dimensions : de la fronde, sans le stipe, qui nous est inconnu, 60 centim.; des frondules centrales 10 centim. sur 18 millim. de large, séparées les unes des autres par des entre-nœuds de 25 millim. Les oreillettes supérieures et inférieures recouvrent, les unes, le côté supérieur, et les autres, le côté inférieur du rachis. Les premières cachent l’oreillette inférieure des frondules immédiatement attachées au-dessus d’elles. Les frondules inférieures sont obtuses et plus courtes.) 130. AMBLIA, Presl [rectiiis AMBLYA] (1836), emendatum. Tentam. pterid. , p. 84- Aspidii spec., H. et Bonpl. Sporotheciis rolundis , ad dorsum venulœ lateralis silis; indusio rolundalo , parvu/o, caduc o , ad centrum ajfjixo; receptaculo prominenlc; slornio ariguslo , 7-8 nervalo, nervis crassis , inœqualibus ; sporangiis ovoideis ; annulo 12 arliculato ; sporis obscure reniformibus , in tus sporu/as inserenlibus. GENRES DE LA FAMILLE 3 84 Frondibus pinnalis , pinnis peliolalis , crc.nalo - denlatis , acuminatis ; nervillis dicholomis , bcisi liberis , circà marginem in arciîs anaslomosalis , seplem fas- ciculis vasorurn in slipile : quinque superioribus minoribus : duo inferioribus ovoideis majoribus. Filix herbacea , Mexicana , pinnala , erecla ; facie Cyrtomii proxuna. Diagnosis : tab. xxn,(îg. 1 , A et B; A. juglandifolia , Presl, l. cit., t. n , fi g. 19 ( nervatio ); ab Hook. et Bauer , Gen. filie. , t. xlv, reproducla ( incompleta ). L’indusium de YAmblia existe, et nous avons pu en constater la présence avec la plus grande facilité. C’est donc probablement pour avoir examiné un spé- cimen trop avancé que M. Presl, si bon observateur, ne l’a pas vu. Cette fou- gère curieuse n’est donc ni un Polypodiujn ni une polypodiacée, mais bien une cyclodiée, Y indusium étant fixé au centre et orbiculaire. On ne peut la confondre avec le Phanerophlebia dont les nervilles sont libres. Kunze établit les rapports existants entre le Phanerophlebia nobilis et YAmbia juglandifolia : il les juge différents, mais voisins. Il persiste à faire de ces plantes, à indu- sium orbiculaire, fixé au centre, des aspidium dont l’indusium réniforme est attaché près du sinus; celle opinion est inadmissible. SPECIES. A. Juglandifolia, Presl [Polypod. juglandifolium , II. B.*; Galeott. , PI. Mexic., n.° 6443). ** IVervillis eonnivcnlifous. 131. CYCLODIUM, Presl. (1856.) Tentam. pterid., p. 85. Aspiclii spec., Acct. var. — Nephrodii spec., J. Sm. Sporotheciis puncliformibus , in medio venarum insidentibus , globosis ; indusio orbiculalo - pellcilo ; sporangiis pediccllatis ; annulo crasso , 16 arlicu/alo ; sporis reniformibus. Frondibus pinnalis ; venulis pinnalis versus latera connivenlibus , areolis venu/d ereclci, ab angulo superiore innatd , parlitis. Filices herbaceœ , pinnalœ erectce. Diagnosis : Hook. et Bauer, Gen. filic., t. xux , A; C. confertum, Presl, /. cit., t. u, p. 20 et 21 ( nervalio ). La nervation des cyclodium a quelques rapports avec celles de plusieurs me- niscium. Des nervures de deuxième ordre, qui sont fructifères, se détachent du DES POLYPODIACEES. 285 mésonèvre et vont s’unir à leurs voisines , en formant des angles. Du sommet de chacun de ces angles s’élève une nerville droite qui se prolonge jusqu’à la base de l’angle supérieur et ainsi successivement, pour diviser complètement les aréoles en deux moitiés égales. Les frondules sont grandes , lancéolées , acumi- nées , à marge un peu ondulée, glabres et courtemeni pétiolées. Les spores sont réniformes. ENUMERATIO SPECIERUM. Confertum , Presl* — meniscioides , Presl ( conditio nervalionis*, F ,*,frons sterilis ; Aspid. confer- tum, H. et Gr.* et H. et Bauer*, F frons steril.*, sub Soromane integrifolio) — albreviatum , Presl. *** Xcrvillis anastomosalis. A. Areolis exappendiculatis. B. Areolis appendiculatis. 132. CYRTOMIUM, Presl. (1856.) Tentam. pterid., p. 86. Polypodii spec. , L. , Thunb. — Aspidii spec., Acer. var. Sporotiieciis punctiformibus , sparsis, in medio dorso nervillœ liberce sitis ; indusio orbicidato - pellato , sporangiis ovoideis , longe pedicellcitis ; annulo fere completo , 14-16 arliculato ; sporis rotundis , ovoideis , episporio tuber- culoso vesiitis. Frondibüs pinnatis, c ras sis , frondulis ovatis,fa1ciformibus, obliquis , venulis in areo/as hexagonales dispositis, venulam reclam proligeram , apici targidam , inclndenlibus. Filices indicée , robuslœ , erectœ ; affines quidem Polyslichiis , sed parum. Diagnosis : Hook. et Bauer, Gen. filic., t. xlix. B; C. caryotideum , Presl, /. cil., t. 11, fig. 26 ( nervatio ). Ce genre ne renferme jusqu’à présent que deux fougères de l’Inde, ayant une physionomie presque semblable. Le C. fa/calum , le seul que nous ayons sous les yeux, a des frondes pinnées assez longues, dont le rachis, couvert de nom- breuses et belles écailles fauves, se charge de frondules courtement pétiolées, longuement acuminées , ondulées, falciformes, coriaces, opaques et parcourues par des nervilles épaisses qui constituent des aréoles sériales , surmontées de une ou deux droites. La souche est dressée et assez considérable; M. Hooker dit que celle- du C. caryotideum , dont il a donné une bonne figure, est rampante. 286 GENRES DE LA FAMILLE ENUMERATIO SPECIERUM. Falcatum , Presl (Polypodium , L. , Thunb.*, Pluk.*, Houtt.*) — caryotideum , Presl ( Aspidium , Wall. , Hook. et Gr.*). 153. PODOPELTIS, F. Aspidii spec. , Wall. Sporotiieciis rotundis , parvulis , approxirnatis, inter (puisque nervillas pinnatas, 5 - sericilis nascenlibus, indusio rninuto, peltalo , siccilate crispaliifo teclis ; sporangiis magnis; annulo lato , 12 arliculato ; stomio lato, inœquàli, sub to n errai o ; sporis rotundis , laie marginatis , reniformibus. Frondibus simplicibus , inlegris , lanceolatis , nervillis pinnalis , inter se ope ve- nularurn transversalium , curvatarum coa/ilis; appendicibus areolarum récure is; rhizomate repente ; crassiludine pennæ columbinæ ; stipile fasciculis lateralibus vasorum lacrymœformibus peragrato. Filix herbacea, erecla, integerrima, Indica. Diagnosis : tab. xxm, A , fi g. 1 ; /A Singaporiana (Aspidium , Wall.) A Bathmio differl, nervalione et situ sporotheciorum. Ce genre ne renferme qu’une seule espèce à fronde simple et ovale-lancéolée, se terminant en pointe vers ses deux extrémités. Les nervilles latérales sont pin- nées , assez nombreuses , réunies par des latérales légèrement recourbées , émettant des veinules qui s’anastomosent et deviennent fructifères. Le nombre des sporo- thèces est si considérable que nous en pouvons compter plus de soixante dans 1 intervalle de deux nervilles pinnées; or, comme il en existe plus de trente de chaque côté de la lame, nous avons environ 36oo sporothèces pour chaque fronde, et en admettant que chacun d’eux soit constitué de douze sporanges et que dans chaque sporange il y ait seulement cinquante spores, nous arrivons à un total de plus de deux millions de germes reproducteurs. Le Podopellis a quelques rapports avec les bathmium à frondes simples; mais la nervation et la disposition des sporothèces ainsi que le port, en font un type parfaitement distinct. SPECIES. Singaporiana (Aspidium , Wall., Hook. et Gr.*, Kze.*). 134. BATHMIUM, Lk. (1841.) Spec. fil. , p. il 4- Aspidii et Polypodii spec., Auct. — Batlimii spec., Lk. Sporotiieciis hœmisphcericis , biserialibus ; receplaculo elevato; indusio orbicu - lari , primiim piano , deinde inflexo , centro pe/tatim ajffixo , receptaculum g/o- DES POLYPODt ACÉES. 287 bosum occupante; sporangiis densissimis , longe pedicellatis ; annulo sub i5 articulât o ; stomio lalerali , 4 nervato ; sporis reniformibus. Frondibus rarb sirnplicibus , fer 'e semper lobalo -pinnatis , pinnulis infimis par- lilo-pedatis ; nervillis pinnatis; venulis subimmersis , crassis , anastomosatis ■> areolis appendiculatis ; stipitibus glabris, Icevibus. Filices amplæ , variabiles , herbciceœ , nervillis primariis pedatis ; siccitate virescentes seu rufescentes ; tropicales , sœpè arboricolæ ; abortu non rarô gymnosorece. Diagnosis : Schott, Gen. filic., fig. 1 , t. n ; B. trifolialum, Lk.; Presl, Tentant, ptericl., p. 87 ( nervatio ). Ce genre renferme de grandes et belles plantes, souvent aussi larges que hautes, presque toujours divisées, pinnatilides, trifoliées ou pinnées, avec des fron- dules inférieures pédiaires. On trouve les sporothèces à l’état nu et à l’état in- dusié dans une seule et même espèce. (Voy . Pleonernia et Sagenia.) Faute d’avoir constaté l’intégrité de Yindusium, ces plantes ont été confondues avec les aspi- dium , même pour les espèces cultivées dans les jardins. Pour les voir tels, il faut les observer de bonne heure. A la maturité des sporanges , ce tégument , qui est extrêmement délicat, se relève sur son point d’attache et devient presque crépu, offrant 3 , 4 ou même 5 replis durs, que la macération dans l’eau ne peut assouplir. Cette particularité se retrouve dans le Cardiochlœna, mais d’une manière bien moins marquée. Les bathmium ont, avec les espèces de ce genre, des rap- ports marqués , mais ici Yindusium est circulaire et fixé sur un large réceptacle de même forme. Cest parce qu’il y adhère très -fortement qu’il est persistant. Celui des cardiochlœna , libre jusqu’au sommet du sinus, devient lobé ou cor- diforme à la base; il est plus facilement caduque et s’attache sur un réceptacle linéaire ou manifestement allongé. A l’exemple de Link , nous conservons le nom cYaspidium aux fougères à indusium réniforme, renfermées dans le genre Lastrea de M. Presl. Nous agis- sons dans cette circonstance comme nous avons agi pour le genre Acrostichum , afin de ne pas surcharger les synonymies. ENUMERATIO SPECIERU.U. A. Frondibus sirnplicibus. = Macrocarpon ( Polypod . planta gineum , Jacq.*, Plum.*) — sinuatum, F. — ? undulatum [Ttrynaria , J. Sm., Cuming, n.° 250) — ? subfalca/um ÇDrynaria, J. Sm., Curning, n.° 113). B. Frondibus terna/is. = Ebeneum , F. — trifoliatum ( Aspidium , Sw. , Jacq.*, Petiv.*, Plum.*, Sloan.*) — heracleifolium (Aspidium , Willd., Mart. et Gai.*) — alatum , Presl (Aspidium , H. et Gr.*). C. Frondibus pinnatis. — Repandum , Presl ( Sagenia plalypliylla , J. Sm.). D. Frondibus bipinnatis. = Billardieri ( Aspidium sinuatum, Labill. , Sertum austral.*). 2 88 genres de la famille SPECIES NONDUM DESCRIPT/E. I Macrocarpon. Frondibus simplicibus , ovato-ellipticis , ulrinque acutis , margine répandis; apice scepè viviparis ; siccitale fusco-olivaceis, pellucidis , petiolo nudo ; mesonevro flexuoso; nervillis laleralibus undulatis, subhorizontalibus ; areolis irregularibus , laliusculis; rhizomate crasso , lignoso ; spoiolheciis crassis, rotundis , indusio amplo; sporan- giis crassissimis , rotundis ; annulo spisso , 12-13 articulalo , seplis sulfureo colore; sporis ovalibus , latè et irregulutim episporiatis. Habitat in Guyanâ gallicd. (Cayenne , Poiteau.) Filix glabra, translucida , olimcea , crassiludine sporot/ieciorum notala. (Dimensions : 53 cenlim. de longueur totale sur 9 centim. de largeur; le pétiole atteint 23 centim. ) Nous connaissons cette plante à l’état gjmnosore ( statu polypodino ) et nous la rattachons au Polyp. plantagineum de Jacquin, figuré par cet auteur et par Plumier. II. SlN'ÜATÜM. Frondibus ovoideo-lanceolalis , lundis , sinuato-undulatis , apice subaculis , viviparis, basi decurrenlibus , sinubus lads , obtusis ; nervis laleralibus Jlexuosis , suboppositis ; sporotheciis biset ialibus ; indusio delapso seu aborlivo ; sporangiis orbicularibus , crassis ; annulo amplo, pedicello lato. Habitat in Guyanâ. (Leprieur.) V. S. in Herb. Moug. Affinis cuni B. plantagineo , sed margine undulato-sinuato , sublobalo , repando et ve- nulis crassioribus. (Frondes : 35-45 centim. de longueur; stipe 10-14; la plus grande largeur est de 6-1: intervalle des nervures secondaires, 15 à 20 millim. Chaque lobe ou sinus correspond à une nervure secondaire. (Décrite sur plusieurs spécimens.) La consistance, la couleur, la forme générale sont les mêmes; mais la marge est ici ondulée, sinueuse dans tous les spécimens que nous avons vus, et cette circonstance, qui ne peut être regardée comme accidentelle, est organique. III. Ebeneum. Frondibus lernalis , frondulis laleralibus dimidiatis , sessilibus , exti'is pinnatifidis , termi- nali majore pinnatifidâ; segmenlis undulatis, obtusiusculis ; slipite et raclii adiantinis , lœvibus , nilentibus; nervillis laleralibus rufescenlibus , pubescentibus ; venulis cras- sis, areolis minutis ; sporotheciis crassis, remotis , indusio rujidulo ; sporangiis et sporis ut suprà. Habitat in insuld Madagascariensi ( i\os-Beh ), nec non in insuld Borboniâ. Filix ampla , formosa, siccitale rufescens ; slipilibus, rachibus et basi mesonevrorum adiantinis , lucentibus. (Dimensions : longueur totale 10 centim. sur 20 d’envergure. Le pétiole est aussi long que la fronde. Le segment terminal et les segments latéraux ont plus de 20 centim. de hauteur. ) DES POLY PODIACÊES. 289 Cette espèce se rapproche du B. Irifoliatum par la disposition de la fronde; niais elle en différé par la nervation , la couleur du stipe et celle du rachis. Nous possédons une espèce de Bathmium cultivée dans les jardins botaniques de Belgique , à laquelle l’épithète de villosum serait très-convenablement appliquée; elle est sinuée, crénelée sers le haut des segments et couverte de poils grisâtres. Considérations générales sur le groupe des Cyclodiées. Les genres que renferme ce groupe ont un port assez différent et aucun ne présente une physionomie qui ne puisse se retrouver ailleurs , à la seule excep- tion peut-être du genre Polystichum , dont les nervures siont prolongées en une pointe raide presque spinescente. Ajoutons que le Bathmium se rapproche beau- coup des cardiochlœna , et que le Podopellis n’est pas sans rapport avec les microsorium , du moins quant à la nervation. Nous indiquons parmi les cyclodiées , pour prendre place entre le Polysti- chum et X Hcmicardion , un genre que nous n’osons pas constituer définitivement, la description que nous donnons de l’espèce type, la seule que nous connais- sions , le fera suffisamment connaître à titre provisoire. PeLTOCHL.ENA NEPHRODIIFORM1S. Frondtibas pinnalis ; stipite longo , trisulcato , sqaamuloso ; frondulis sessilibus , tan- ceolalo-linearibus , apice obtusiusculis , basi truncatis , marginibus crenatis , créais inœqualibus; mesonevro supra canaliculato , margine lineari, subcrislato ; neiviltis pinnalis, liberis , abbreviatis ; sporolheciis dorsalibus, supernè impressis, rotundis ; indusio crasso , orbiculari , undulcito , cenlro affixo , pedicello rigido , longiusculo ; sporangiis subglobosis ; annulo crassissimo , 9-10 articulalo ; sporis ellipticis , fuscis. Habitat in Guyana Gallicâ. (Leprieur, 1840; Herb. clar. Moug.) Filix elata , pinnata, facie Nepbrodii. (Dimensions : longueur totale 90 centim. ; du stipe, 50 centim.; 24 frondules environ, mesu- rant 12-14 centim. sur 15 millim. de largeur; 40 crénulations ; 24 paires de frondules; entre- nœuds distants- de 22-25 millim. Les nervilles 11’atteignent pas la marge, et presque toutes sont fertiles. ) Cette fougère s’éloigne tout à fait des Polystichum par le port , et de V Hernie a rdium par la nerva- tion et la forme des frondules. ASPIDIEAE. Ncr\ illis GENRES DE LA FAMILLE 29O 2. Indusiiim reniforme, siiblieiiiispliæriciim aut cordalum. B. Si nu ajfixum : ASPIDIEÆ. Aspidiaceæ, PresI, ïent. pterid. , p. 70. Aspidiearum pars, Gaud. ,Voy. de l'Uranie, p. 261. Filices multiformes, cosmopolitanæ, flexibiles, sæpèteneræ, decompositæ. Indusio reni- forrai. Basi libero 135. Aspidium, Sw. Basi adnato. pinnatis. i Frondibus decom- positis erectis. . 136- Cystopteris, Bernh. Frondibus pinna- lis pendulis. . . 137- Lepidonevron , F. liberis . Indusio bilobato 138. Dichasium , A. Br. parallelis 139. Oleandra, Cav. , Frondibus monotaxicis 140. Nephrodium, Rich Iconnivenlibus. . ^ < - ; (Areolis indWisis . | — diplotaxicis 141- Haplodictyon , Presl. in medio partitis 142. Abacopteris, F. !! partialibus 143. Pleocnemia . Presl. i dorsalibus 144. Sagenia , Presl. universalibus ! terminalibus . . . . 145. Phlebiogonium , F. anastomosatis. . Généra : Indusio Areolis appendiculatis 146. Cardiorhlæna, F. Frondibus diplotaxicis 147. Fadyenia, H. et Gr. Généra ulteriùs judicanda cum aspidio affinia. | piano , obovato A. Oochlamys , F. I fornicato reniformi B. Hypodematium , Kie. i Margine indusium spurium formante. C. Amauropelta , Kie. dorsali terminali. 1 — piano; frondibus palmatis. D Camptodium , F. DES POLYPODIACÉES. 29 1 * Nervlllis liheris. A. Pinnatis. 155. ASPIDIUM, Sw. (1806), emenclatum. Syn. filic., p. 5i. Lastrea, Presl, Tent., p. 72. — Dryopteris Aoans, Schott. — Polypodii, Polystic/u, Thelipleridis , Nephrodii spec., Acer. var. Sporotheciis rolundis , nervillaribus , dorsalibus , rarissime apici/aribus ; indusiu piano ; sporangiis rolundis , ovoideis ; annulo non e/astico flexuram servante , mulliarliculato aliquandoque complet o, arliculis i8-3o; sporis subrotundis, ovoideis seu obscure reniformibus ; indusio reniformi , glabro seu kir sut o , sinui adhœrente. Frondibus pinnato-pinnatifidis , bi seu tripinnatis ; nec pedalis, nec pinnatifidis ; nervillis liberis. Filices magnœ, decomposilce , ereclce , sa’pè glabr iusculce , cosmopolitanæ , terrestres. Piagnosis : Hook., Gen. filic., t. xlv , A. — A. Filix mas, Sw. Affine Pliegopleridi , sed spore theciis indusiatis ; Nephrodio , sed nervillis liberis. Inter * Amauropeltam et Aspidium vix differenlia tanlùm exslat. Sporothecia marginalia sunt in Amauropeltâ ut apud Aspidium marginale et terminalia ut in pluribus spe- ciebus aspidiorum. Non vidimus duo indusia sed unum. Indusium spurium a Kunzeo admissum, nobis marginem rejlexum videtur. Ce genre est extrêmement vaste et d'une diagnose en général facile , en ce qui concerne le genre ; il n’en est pas de même des espèces. Ce sont de grandes fougères herbacées presque toutes bi- ou tripinnées, ayant le port des phegop- leris. Les sporothèces occupent le trajet moyen des nervilles ou plus rarement leur sommet. Les indusium cordiformes offrent une échancrure plus ou moins marquée. Ils s’attachent au sommet du sinus par un point plus ou moins élargi, et c’est sur ce point, qui sert de réceptacle, que les sporanges se développent. L 'indusium est très-large dans Y A. fragans, très-étroit au contraire dans Y A. cau- dalurn et dans Y A. noveboracense , mince et fragile dans le plus grand nombre des espèces, épais et noirâtre dans les A. melanoch/amys et melanostictum , et presque orbiculaire dans Y A. cyclochlamys. ENUMERATIO SPECIERUM. 1. CAUCASICÆ. — Thelipteris , Sw. (Schkh.*, Fl. Dan.*, Moriss. , etc.) — Filix mas , Sw. (Scl)kli.*, Black.*, Boit. , etc.) — affine , F. et Mey. — fragrans , Sw. (JSephrodium , H. et Gr.*j — cristatum, Sw. (Schkh.*, Afzel.*) — rigidum , Sw. (Schkh.*) — remotum, A. Braun — pallidum [Nephrodium , Bor)*, Græcia ) — spinulosum , Sw. Schkh.*, Fl. J)an.*, Pluk.*, etc.) — dilatât um , Sw. (Schkh.*. Boit.*, Pluk.*, etc.). GENRES DE LA FAMILLE 292 ■2. INDICE. = Ferrugineum , F. — irichotomum , F. — paradoxum , F. — Zeylanicum , F. maa ochlamys , F. — Malaccense [Lastrea, Presl). impressum , F. 3. X OP Æ- Ilo LL A N DI CÆ. = decompositum , Kzc. — hispidum , Sclikh.* 4. PhiupPINESSES. — Verrucosum , Presl) — prolongum, F. — spectabile ( Lastrea , J. Sm.) — Philippinum [Lastrea, Presl) — propinquum [Lastrea, J. Sm.) — membranaceum [Lastrea, J. Sm.). 5. BORROSIC.E , MàVRITIANÆ , MADAGASCARIESSES et IIelenESSES. = Mascarenhense , F. — ryclocklamys , F. — Madagascariense , F. — oppositum , Klfss. — Boryanum , Willd. grande, F. — leucopis [Lastrea, Presl, Cuming. n.° 114) — cognatum [ Lastrea , Presl, Sancta-llelena ) — \ayoleonis [Lastrea, Presl, Sancta-llelena). I). CAPESSES. = Triste, K/.e. — D regei [A. Thelipteris , Kze. non Sw.) — incequale , Schlecht. — catopterum , Kze. — athamanticum , Kze. CANARI esses. = Fœnisecii , Lowe — elongatum, S\v. 8. CaRIBÆÆ. - Pennigerum , Sw., Llispaniola (Sclikh.*) — conspersum , Schrad. , llispaniola , Cuba — delloideum , Sw. — sanctoides , F. — conflue ns , F. — païens, Willd., llispaniola, Cuba (Sclikh.*, Sloan.*) — invisum, Sw. (Schkh.*, Sloan.*, Plum.*) — tenuiculum, F. — cicutariurn, S" • , Cuadel. et C uha (Pluk.*) — consobrinum , Bory, Cuadel. — pubescens , Sw. — Tussaci , F., llispaniola. — Sprengelii , Klfss. — melanochlamys , F., Cuba — - villosum, Sw. Petiv.*, Plum.*. Sloan.*) — formosum, F. (Petiv.*, Plum.*, Sloan.*) — augescens, Lk. (Petiv.*, Plum.*, Sloan.*, Kze.*) 9. GUYANENSES. = Cicutariurn, Sw. (Pluk.*). 10. Bras/ LIESSES . = Conspersum , Schrad. — Kaulfusii, Lk. — fa/ciculalum , Radd. — ab- breviatum, Schrad. — expansum , Mart. — cicutariurn , Sw. 11. Co LU M B I AS Æ et DIe.XI C AN Æ. = Crmitum , Mart. et Gai. — formosum, F. — melanoslic- tum , Kze. — extension, F. — nemophyllum, Kze., Caracas — radicans , F., Caracas — auges- cens, Lk. , Venezuela. 12. BOREALI-AMERICAN Æ. — Noveboracense , Sw. (Sclikh.*) — marginale, Sw. — Goldianum, llook.* — intermedium, Willd. — Lancastriense , Sw. (Sclikh.*). SPECIES NON DIM DESCRIPTÆ. 1. FrONDIBUS PINNATO-PINNATIFIDIS. I. Tenuiculum. Frondibus pinnalo-pinnatifidis , lanceolatis , glabris; pinnulis lanceolntis, sessilibus, sub- oppositis, multipartitis , pectinntis, in ncumen longum serrnlum terminatis; segmenlis linearibus , oblusis; nervi llis simplicibus , omnibus proliferis; sporot/ieciis dorsalibus , sed margine approximalis , parvis; indusio reniformi ; sporangiis parvulis , brevè pedicellatis ; annulo crasso , 14 arliculato ; sporis mcignis , lœvibus , ovoideis. Habitat in Cuba P Linden , n.° 2. Filix formosa, elata, plana, segmenlis tenuiculis et nervillis simplicibus notala. (Dimensions : longueur de la fronde seule 75 centim.; des plus grandes pinnules 18-20 centim. sur 24-28 millim. de largeur. Nous comptons plus de 30 pinnules presque horizontales, et chacune d’elles est partagée en 40 segments environ , ouverts à angle droit , très-minces, à nervilles simples , tontes fructifères, à l’exception des 2 ou 3 dernières; il y a 13-14 paires de sporothèces fort petits.) II. Sanctoides. Frondibus pinnalo-pinnatifidis , lineari-lanceolatis , pilosis , pinnulis lanceolatis , supe- rioribus coadunatis et inferioribus sensim brevioribus , subopposilis , acuminatis DES POLYPODIACÉES. 2q3 omnibus sessilibus , rigidis , subdecussatis ; sporotheciis dorsalibus, fulvis ; indusio reniformi , glabro ; sporangiis subglobosis ; annulo crasso , 13-14 articulato ; sporis ovoideis , lœvibus , fuscis. Habitat in Guadalupâ ad monlem Soufrière. (Duchessaing , 1851; Herb. cl. Mougeot, sub Polypodio sancto .) Filix rigida , lanceolala , phegopteridis fade. (Dimensions : longueur totale de la fronde 40 centim. ; une quarantaine de pinnules lancéolées, linéaires, ajant à peine 6 millim. de largeur; rappelle, par le port, le Pbegopteris sancta, et c'est pour consacrer cette ressemblance que nous avons imposé à celte fougère le nom spécifique sanc/oides. ) III. CONFLUENS. Frondibus pinnato-pinnalifidis , lineari-lanceolalis , hirlis , pilis cinereo-albidulis ; pin- nulis lanceolatis , sessilibus, subopposilis , acutis , sicdtale margine integro , revo- luto , superioribus inferioribusque sensim brevioribus , ullimis remotioribus , omnibus excurvatis ; sporothedis confluentiâ dorsalibus ; indusio reniformi, subfmbriato , caduco ; sporangiis subglobosis ; annulo crasso, 13-14 articulato ; sporis magnis , ovoideis , vilreis. Habitat in America auslrali. (Collect. Pamplin, n.° 75, sub JSothochlœnâ , Herb. Moug.) Filix rigida, angusta, pinnulis brevibus exteriùs curvatis. (Dimensions : longueur de la fronde 45 centim. sur 6 centim. d’envergure; les pinnules, au nombre de 30 à la base, ont un centim. environ de largeur. Se rapproche de VA. sanctoides , avec lequel toutefois il est impossible de le confondre. ) IV. Ferrugineum. Frondibus pinnato-pinnalifidis , lanceolatis , rachi rufo-hirlo, adiantino , aterrimo , lu- cenle ; pinnulis sessilibus, lanceolatis , acutis, basi oppositis, segmentis obtusissimis, pilosis , pilis intestiniformibus ; sporotheciis rotundis, terminalibus , salis magnis; in- dusio basi cordalo , crasso plicatoque; sporangiis rotundis, pedicello longissimo munitis , sacculo parvulo ; annulo lato, 12-13 articulato ; sporis rotundis, crassis. Habitat in Indiis orienlalibus. (Griffith.) Filix slaturâ mediocri , pilis intestiniformibus et stipite adiantino aterrimo notata. ( Dimensions : longueur totale 40 centim. ; une dizaine de pinnules ajant en longueur 1 centim. sur 16-18 millim. de largeur.) V. Paradoxum. Frondibus pinnatis, subtriangularibus , basi bipinnatis; stipite , rachibus et mesonevris hirsulis ; pinnulis sæpè bifidis , duabus ullimis pendulis , Ion gis , stipite parallelis; nervillis tenuibus ; venulâ bifurcatd, è mesonevro ortd, in sinubus omnibus ; seg- mentis obtusis , inlegris , apice tantum ferlilibus ; sporotheciis marginalibus , ter- 294 GENRES DE LA FAMILLE minalibus , paucis , nigrescenlibus ; indus io cordalo , siccitale crispato ; spornngiis ellipsoideis , sporis ovatis. Habitat in insulu Zeylanicâ. (Gard lier , n.° 52.) Filix tenera , membranacea, pinnulis sœpè bifidis et duabus infimis pendulis , stipiti parallelis , nervillis solilariis in sinu evolulis nolata. (Dimensions longueur de la fronde 85 centim.; des divisions inférieures 16 centim.; les deux pinnules inférieures pendantes , mesurent 12 centim. sur 3 centim. de largeur. On trouve au-dessous du sinus, formé par les segments, une nerville bifurquée, à rameaux arqués, naissant attachée au mésonèvre de la pinnulc et en dehors du système de la nervation des segments. ) 2. Bl- TRIPINN ATO-PINN ATIFIDIS. VI. Radicans." Frondibus bipinnato-pinnatifidis , in ambitu ovatis, supernè radicanlibus , stipile et raclùbus depressis, glabris , pinnulis lanceolalis, acuminatis, basi pinnatis, in medio sessili-decurrenlibus ; apice pinnalifidis; pinnellis ovatis, aculis , segmentis denlatis ; nervillis simplicibus ; sporolheciis dorsalibus, indusio vix cordalo, spisso,fusco-rubro ; sporangiis orbicularibus, pedicello 1-2 sporangiastra clavata fer ente ; anmdo 1 1-15 articulato ; sporis ovoideis. Habitat in Caracas. (Linden, sine numéro ex Herbario Lesserliano.') (Dimensions : longueur totale de la fronde 45 centim. et probablement plus; pinnules infé- rieures 20 centim. sur 8 d’envergure à la base. Nous en comptons 12 à 13 paires jusqu’au point où elles se réunissent pour former une pointe pinnatifidc; elles sont séparées par un entre-nœud de T centim. vers le bas de la fronde.) VII. Melanochlamys. Frondibus bipinnato-pinnatifidis , stipile et rachi paleaceis ; squamis linearibus , longis- simis , attenuatis , fulvescentibus ; pinnis remolis , fiexuosis , divaricatis ; pinnis an- guslis usque ad costam divisis ; sporolheciis subapicilaribus , rotundis, approximatis ; indusiis planis, crassis , cordiformibus , subimbricalis , margine pellucido , basi spisso adnatis, ad cenlrum atro-fuscis , in ambitu rufescentibus ; sporangiis ovoideis ; annulo 15-16 articulato; sporis ovoideis. Habitat in Cuba (Santiago , ad montem Liban. [Linden, n.° 1865.]) Filix squamosa , distinclissima , partilionibus omnibus remolis, indusio cenlro nigres- cente , in ambitu rufescenle nolata. (Dimensions : longueur totale, 75 centim.; 15 paires de pinnules ajant environ 15 centim.; ( Iles sont écartées, à rachis grêle et portent des pinnelles distantes, à segments presque entièrement couverts par 3-4 paires de sporothéces, dont les indusium sont presque imbriqués ; elle ne dépassent pas 4 centim. de largeur, sur 5-6 millim. d’envergure. La plante est grêle, mais très-prolifère.) MIL Extensum. Frondibus tripinnatis , amplis , ovatis ; stipile fusco et rachibus helveolis , levvibus , squa- mulosis ; pinnis sessilibus , ovato-lanceolalis , apice pinnalifidis ; pinnellis lanceolalis , DES POLY PODIACÉES. 295 aculis, segmentis elongatis , dentatis , obtusissimis ; nervillis tenuibus ; sporotheciis dorsalibus , rotundis ; indusio vix cordato , spisso , punclo alro, cenlrali notato; sporangiis lenticulariformibus ; pedicello pilos brèves duos ferenle ; annulo anguslo , 16-18 arliculato; sporis ovoideis , papillatis. Habitat in Mexico. (Linden, n.° 6457.) Filix expansa, tenera , Jlexibilis ; sporotheciis A. melanochlamy'dis , sed fronde diver- sissima. (Dimensions : longueur totale, 1 mètre, sur 50 centim. d’envergure à la base; pinnelles. 8 centim., sur 25 mil!, de largeur. Nous comptons 15 paires de pinnules jusqu’au point où la fronde devient pinnatifide.) IX. Macrochlamys. Frondibus tripinnatis, ovatis, rachi squamoso , helveolo ; pinnis hinceolalis ; segmentis omnibus mucronatis , ovatis , supernè auriculatis , pellucidis , glabris ; sporotheciis terminalibus ; indusio membranaceo , amplo , cordiformi , siccitale rufidulo ; sporan- giis , sporis rotundis. Habitat in insulâ Zeylanicâ. (Colonel Walker.) Filix ampla , tenera, habilu polyslichi. (Dimensions de la fronde : longueur totale, 40 centim.; des principales divisions, ouvrant un angle de 45° avec le rachis, 20-22 centim. ; les derniers segments mesurent de 11-13 millim., sur 3 à 4 mill. de largeur. ) X. Grande. Frondibus tripinnatis ; stipite fusco , nitido , crassitudine digili minoris ; rachibus tenui- bus, lielveolis ; pinnis longis , lanceolalo - ovalis ; pinnulis basi pinnatis , segmen- tis ellipsoideis , dentatis, remotis, obtusissimis crassisque ; sporotheciis dorsalibus , 4-5 paribus ; indusio cordiformi, spisso, glabro ; sporangiis ovatis ; annulo 13-14 articulalo ; sporis brève ovatis. Habitat in insulâ liorboniâ. (De Montbrison.) Filix gigantea, robusla , jirma , pinnis remoliusculis. (Dimensions : s’élève au moins à la hauteur du Pteris aquilina d’Europe.) XI. Trichotomum. Frondibus trilernalis , tripinnatis ; stipite et rachibus fuscis , glaberrimis , sulcatis ; pin- nulis sessilibus, lanceolalis , supernè coalitis , aculis , glabris , segmentis obtusissimis ; nervillis pinnatis, tenuibus, apice frucliferis ; fasciculis vasorum in stipite multis , duobus majoribus ; sporotheciis rotundis , apicilaribus ; indusio cordato, spisso, per- sis tente ; sporangiis subrotundo-obliquis , latè pedicellatis ; annulo latissimo , 13-14 articulalo; sporis ovatis. Habitat in Cochinchinû. (Tourane , Gaudichaud.) Filix insignis , distinctissima. (Kunz. in litleris.) genres de la famille (Dimensions : longueur de la fronde, 40 centim., sur un développement en largeur presque égal. Les divisions inférieures primaires ont environ 24 centim. La plante est divisée à la base en trois branches opposées; la centrale se continue en se trifurquant encore une fois; les latérales se subdivisent en trois parties également trifurquées vers la partie supérieure.) XII. Formosum. Frondibus triangularibus , quadripinnatis ; segmentis angustis , oblusè dentalis ; slipile longo , glabro, helveolo, sulcato , busi squamas fulvas, longas, apice tortili ferenle ; sporolheciis crassis, ovalis ; indusiis magnis, subcordiformibus, fulvis , sinu contraclo ndnalis ; sporangiis longé pedicellatis , elliplicis ; annulo crassissimo , obliquo , 13-15 arliculalo ; sports ovalis. Habitat in Cuba. (J. Linden, 2115.) Yavesia et Petlapa Mexicanorum. (Linden, n.°s 6563 et 647 3.) Filix elegans : aspectu polystichorum fronde dissecta; indusio fulvo , Uevi , magno , suprà segmenta angusta sedente. (Dimensions : longueur totale, 75 centim. et plus, sur 24-28 centim. d’envergure; le stipe est à la fronde :: 3 ; 2. Les grandes partitions sont remarquables par leurs rachis filiformes; les derniers segments sont étroits, allongés et glabres. Les indusium ont un assez grand développe- ment. Le spécimen de Cuba est plus petit et les indusium ont une couleur fauve brunâtre dans le spécimen mexicain.) Les espèces suivantes nous paraissent aussi devoir prendre place dans les species. 1. ° Mascarenhense : Frondibus pinnato-pinnatifidis , slipile et rachi subtomentosis frondulis sessilibus, lanceolatis , aculis , basi truncalis, crenalis; mesonevro et nervillis liirtis; rliizomate repente, sulcato; sporolheciis terminalibus , rufis. ( Insultî Borboniu , De Montbrison.) (45 centim. de longueur sur 11-12 d’envergure.) 2. ° Madagascarie.nse : Frondibus pinnato-pinnatifidis , rachi sulcato, helveolo , pubescenle ; frondulis sessilibus , pinnatif dis , ad apicem tantum fructiferis , segmentis monocar - picis ; rliizomate repente; sporot/ieciis crassis , terminalibus , lælè fulvescentibus. ( In insulâ Madagascariensi crescens.) Stalurd A. mascarenhensis suprà descriptœ. 3. ° Cyclochlamys : Frondibus pinnato -pinnatif dis , mullifrondulosis ; rachi sulcato , ruji- dulo ; frondulis pinnatif dis , lanceolatis , patenlibus ; segmentis 10-11; sporolhecia biserialia ferentibus ; sporolheciis parvulis ; indusio ferè orbiculalo. ( In insulâ Bor- boniâ. De Montbrison.) Fade A. conspersi ; altitud. 80 centim., latitud. 24 centim. 4. ° I mpressum : Frondibus pinnato-pinnatifdis, rigidis; rachi et mesonevris cinereo-to- mentosis; pinnulis subopposilis , lanceolatis , acuminatis , horizontalibus , feracissimis, ultimis defexis ; sporolheciis crassis, approximalis, suprà impressis; indusiis cordatis, hirsulis. ( Jn insulâ Zeylanicâ; Gardner, n.° 49.) (Longueur totale, 60 centim., sur 18 centim. d’envergure; les pinnules, assez rapprochées, ont 15-17 millim. de largeur.) DES PO L Y PO DI ACÉES. 297 5. ° Zeylanicum : Frondibus bipinnatis , amplis, mollibus ; stipile et rachibus squamulosis ; segmenlis margine répandis • sporolheciis dorsalibus ; sporangiis laxè unitis. ( In in- suld Zeylanicâ; Gardner, n.* 61.) Espèce assez rapprochée par le port des Allantodia ( Athyrium ) de Ténériffe. 6. ° Tlssaci : Frondibus Iripinnalis ; stipile et rachibus passîm squamosis , squamis amplis , lanceolalis , pinnis sessilibus; ultimis segmentis apice tantum deniatis; sporolheciis dorsalibus. ( Species magna , facie Aspidii dilatati Europce. Sancto Domingo , De Tussac.) Les petits groupes suivants sont des modifications de Y Aspidium. Les botanistes auront plus lard à statuer sur leur valeur générique. A. OOCHLAMYS, F. Sporothecjis submarginalibus , rolundis; indus iis a bocal is , basi ohtuso altenuatis , super neroillam incrassaiam sedenlibus , in ambilu solulis ; sporangiis sub ro- tundis ; annulo crassissimo, 14-16 arliculalo ; sporis magnis, reniformibus. Frondibus aspidiorum pinnalorum. Filix Martinicensis, pinnalo-pinnatifida ; pinnulis basi decrescentibus , oppositis, rigidis, glabris ; stipitibus helceolis , pubescentibus. O. Rivoirei, F. Celte jolie fougère, à laquelle nous donnons le nom de M.lle Rivoire, qui l’a récoltée à la Mar- tinique, est assez délicate et remarquable par ses frondes décroissantes du centre au sommet et du centre à la base; elle se termine en une longue pointe; ses pinnules sont opposées et sessiles; elle rappelle le port de Y Aspidium Thelipteris. B. HYPODEMATIUM, Kze. (1837). Analecta pteridogr. , p. 46. Nephrodii spec., Don, Decaisn. PI. Arab. Heur., p. 185. Lastreœ spec., Presl. Aspidii spec., Wall. Sporotheciis ocoideis , seniper dislinclis ; receplaculo puncliformi ; indus iis basi receptaculi adnalis , reniformibus, fornicatis , scariosis, vi/losis, in medio sulcato- depressis , persislenlibus ; sporangiis rotundalis ; annulo 1 5 - 1 4 arliculalo; sporis nigrescentibus , magnis, ocoideis. Frondibus decomposilis ; segmenlis u/lirnis rolundis, deniatis; nervillis pinnatis , in medio proliferis. Filices magnœ. Abyssinien’ et Indien’, nec non in Grceciâ inhabitantes. Diagnosis : H. onustum , Kze., I. cil., tab. xxvm. L’indusium est d’une nature un peu différente de celle de Y aspidium ; mais le port est absolument le même. On ne peut conserver ce petit groupe comme 58 GENRES DE LA FAMILLE 298 genre, et une circonstance se présente qui justifie celle opinion. Sur trois espèces ( 1 Ilypodematium l une est indienne, l’autre abyssinienne et la dernière grecque. Que des genres aussi vastes que Y Aspidium , le Pt e ris , Y Asplénium ou le Po/y- pndium soient cosmopolites, on le comprend, mais qu’un seul genre occupe des latitudes aussi differentes, semble un fait tout à fait improbable. EN UMERATIO SPECI ERU.M . Onustum, k/.c.* ( Aspidium ericarpon, Wall. — Ruppeltianum , Kze.* (Schimper, Pt. Abyss. , 11. 358) — ni en le [Aspidium nie nie , Bon , Target us). C. AMAUROPELTA, Kze. (1840). Die Farrenkr. , p. 86 et 109. Si’OHotueci is terrninalibus et marginal ibus , urbicularibus , planis ; indusiu basi subcordalo-rcni forme, coriaceo, ruguloso, in ambilu solato ; sporangiis ovatis ; annula crassissimo, 1 4 articulalo ; stomate anguslo; sporis reniformibus , nudis , episporiatis conformibus. Fron d 1 BUS pinnaio-pinnatifidis ; pi unis sessilibus, ait irais segment is subpinnatis, longissimè atténuât is ; nervillis pinnatis , laieralibus simplicibus et furent is ; margine proliféra, subcrenalo-revoluto. Filix magna, Anlillana, habita /Ispidiorum ; glanclulis rolamlis , aurais conspersa.' Diagnosis : Klnze, toc. cil., I. li. (//. Breutelii , ejusil., p. 109.) Amaurcpelta gênas est indusio simplici munilum ; margo laminarum suberena tus, par- tira abscondit spoi olhecia , sed serval semper et aspectuni et naluram propriam. Differl ab aspidio , indusiorum forma et situ. D. CAMPTODIUM, F. Aspidium pedalum , Desv., Prodr. in Mém. soc. Linn. de Paris, v, p. 244; Kunz., Die Farrenkr., p. 179, t. lxxv. SporOTHECHS ad apicem nervillœ sedentibus ; indusio lato, adnalo, reniformi , sinurn totiim occupante, in ambilu solulo ; sporangiis ovatis ; sporis tnedricis {ex Kunzeo). Frondibus pedalis, coriaceis, g/abris, basi corda lis; segment is latéral ibus, ascen- dant ibus , J alcalis , oblusis , lobo terminal i rhomboideo , pinnatifdo ; stipite flexuoso , ebeneo ; rhizomate valida , radicoso. Habitat in Sanlo Domingo (De l'ussac) [in Herb. noslr.] ; in Jamaicâ (Wedel.); in insulâ Balaou ( Vili) , Gaudichaud (in Herb. noslr.). C. Pedatum, F. Cette fougère s’élève à 18 ccntim. de hauteur (Viti) et à 14 centim. (Guadeloupe). Elle est au- jourd’hui parfaitement connue, très-exactement décrite, et très-bien figurée par NE Kunze (/. cit.). DES POLYPODlACÉES. y99 156. CYSTOPTERIS, Bernh. (1806.) ïn Schrad. R. Journ. 1806, p. 49 » t. II, fig. 7. Cystea , Smith, Engl. bot. Polypodii spec., L. — Alhyrii spec., Roth., Presl. — Aspidii spec., A uct. plcrim. — Hymenocystis , A. Meyer. Sporotheciis dorsalibus , punclijormibus, in sérié simplici disposais ; recepiaculo vix ullo; indusio fornicalo, lacer alo, slriato , lenuissimo , jlaccido , basi rotundo ajjixo ; sporangiis paucis , subrolundis ; annulo 14-16 articulalo ; sporis ovalibus ( in C. fragili muricalis). Froîsdibes bi-lripinnalis decomposilisque ; segmeniis acutis , tenerrirnis , facile marcescenlibus ; nervillis lenuibus , furcaiis. Filices cosmopolitanœ , in humidis d escentes, ereclœ ; facie Aspidiorum sed leneriores. Diagnosis : Schott, Gen. filic. ( optima ) [(rpas] , Fasc. 11, t. 111 ; Hook. et B., /. cil. , t. lu, B ( lypus ); C. fragilis , Bernh. Le port de ces plantes est absolument le même que celui des aspidium à frondes décomposées; cependant la consistance a plus de délicatesse. Ce n’est donc pas dans les organes de la nutrition qu’il faut chercher les différences qui séparent les cyslopteris de ces plantes, mais bien dans les sporothèces dont Y in- dus ium n’est ni cordiforme ni attaché au sommet du sinus , ni libre dans son pourtour. Ce tégument protecteur dans les cyslopteris est déchiré antérieurement, quelquefois linguliforme et fixé à la base qui est élargie. C’est là que s’attachent les sporanges,' et celles-ci le soulèvent dans toute son étendue à la seule excep- tion du point d’attache. L’organisation anatomique de iindusium du cyslopteris se trouve parfaitement indiquée par M. Schott (pl. citée). Il est formé de cellules allongées, parallèles, formant des rangées inégales qui lui donnent, vu à la loupe, une apparence déchiquetée, même quand il est dans toute son intégrité. Le Cyslopteris diffère du Davallici par le port, et plus essentiellement par un indusium superficiel, libre dans sa plus grande étendue, sommet et côtés compris. Ces fougères se plaisent dans les lieux humides des forêts ombragées. ENUMERATIO SPECIERUM. Dentata , J. Sm. ( Pulypod . , Dicks.*) ; vur. Pontcderœ ( Pulypod . , Scguier*) — Rhœtica [Aspidium , Sw. , Schkh.*) — bulbifera , Bcrnl). (Sclikh.*, Plak.*, Moriss.*, etc.) — Caucasica (Hymenocystis , C. Mej) — fumarioides, Schott — acuta, F. (Aspid. fragile , Mart. et Gai., non Sw.) — fragilis, Bernh. (Schkh.*, Schott, Hook et Bauei*); var. Abyssinien, Azorica, Chilensis , Mexicana — régi a (Cystea, Sm.) — montana, Lk. (Schkh.*, Jacq.*) — rufescens , F. — brecinervis, F. — tenuis . Schott — vi/losa , F. — ajjinis (Leucostegia , J. Sm.). genres de la famille Soo SPEC1ES KONDUM DESCRIPTÆ. 1. Brevinervis. Frondibus tripinnalis , fasciculalis, in anibilu lanceolatis ; partitionibus distantibus ; stipi - tibus et rachibus filiformibus , villosis; pinnulis in ambitu subtriangularibus ; pinnellis ovatis , segmenlis pellucidis , ovoideis; nervillis à margine remotis ; sporotheciis de- pnuperatis , terminalibus subterminalibusque ; indusio parvulo; sporangiis et sporis ut suprà. Habitat in Cuba? (Linden, n.° 1876.) Filix tenerrima, pellucida, Jlexibilis. II. R U F ESC ENS. . Frondibus tripinnalis, in ambilu ovalibus; stipitibus flexuosis , filiformibus , squamosis, squamis rufescentibus ad basini stipitis Homo mallis , dein sparsis ; rachibus pilosis ; pilis slrigillosis , brevibus ; pinnulis oblongis , basi pinnatifidis ; segmenlis ovatis , pel- lucidis; sporotheciis terminalibus , rufescentibus , depauperalis ; indusio rufescente, parvulo ; sporangiis lenticulariformibus ; annulo lato, 14-15 articulato ; sporis ovoideis. Habitat in Cuba. (Linden, n." 1877.) Filix venusla, pellucida, ad rachides squamosa villosaque; slalurâ niediocri. (Dimensions : longueur totale, 18-20 centim. Les pinnules de la base, 4 centim. ; la pinnelle inférieure est plus grande que les autres.) III. Acuta. Frondibus tripinnalis , glaberrimis , in ambilu lanceolatis ; partitionibus approximatis , acutis, rigidulis , segmenlis ullimis crenatis ; sporotheciis ovatis , dorsalibus ; indusiis amplis, cancellatis , segmenta fertilia excedentibus ; frondibus sterilibus latioribus; sporangiis magnis ; annulo lato, 16-18 articulato; sporis ovoideis. Habitat in Mexico. ( Pic d’Orizaba, Galeotti, n.° 6260.) Aspidium fragile, Mart. et Gai., Fil. Mex. , p. 67. L'Aspidium fragile des herbiers, Sw. , réunit, suivant nous, plusieurs espèces distinctes, même pour les spécimens européens, et il serait intéressant de les étudier avec soin. C’est ainsi : l.° que Y A. fragile , var. fumarioides de MM. Maliens et Galeotti [Fil. mexic., n.° 6259) serait reconnu pour une espèce différente du C. fumarioides de M. Presl , et pourrait être nommé mexicana 2. que le C. fragi/is ( Fi lie. ined. du Chili ) deviendrait un C. chilense? 3.° celui d'Abyssinie (Schimper, n.' 123"), un C. Abyssinica ? 4.° celui de Faval aux Açores ( Collect C. Hochstetter) , un C. Azorica? etc. DES POLÏPODIaCÉES. 5o i 157. LEP1D0NEVR0N, E. Xephrolepidis spec., Auct. receistior. — Neplirodii , Aspidii , etc., spec. , Alct. fllkim. Sporotheciis ad apicem nervillarum sitis ; indusio spisso, orbicu/alo , cordât o , reniformi ; sinu subcenlrali ajfjixo , in mvbilu fer'e libero , mataritate supernè plicato; receptaculo crasso , gibboso, duro; sporangiis niediocribus ; annulo 12- 1 3 articulalo ; slomio lato , 7 - nervato; nervillis remoiis; sporis reniformibus. Froadibus pinnatis , e/ongatis , pinnis lanceolatis , ferc semper acuiis , raro sm- pernè auriculatis ; nervillis pinnatis, creberrirnis , lenuibus , deorsiim flabellahs , marginem non attingentibus , apice turgidis ; stipitibus articulatis F fasciculis vasorurn in numéro variabile ; apud L. longifolium seplem : tribus majo- ribus, uno superiori et duobus latera/ibus , quatuor interrnediis minoribus; in a/iis speciebus tribus vel quatuor. Filices elongatæ, nnguslæ , elongalœ , erectœ aul pendenles , tropicales. Diagnosis : tab. xxm , C ; fig. 1 , L. punclulalum , F. ; fig. 2 , indusium Neplirole- pidis exaltati ad comparaiulum. Differt à Nephrolepide indusio in ambitu libero, sinui subcenlrali ajjïxo , coriaceo ; receptaculo prominente , magno , rotundo. Fougères à frondes pendantes, souples, toujours pinnées, étroites, pectim- formes , allongées; frondules courtes, étroitement lancéolées, souvent arquées, se détachant facilement du rachis, sur leauel elles sont courtement rattachées. Les sporothèces occupent le sommet d’une nerville qui se termine avant d’arriver à la marge. Les indusium sont à peu près orbiculaires ou très -courtement réni- formes : ils s’attachent \ers leur tiers inférieur et se montrent libres dans tout leur pourtour. Ce caractère les sépare des nephro/epis , ceux-ci ayant un indusium attaché par une large base toujours soudée à la nerville. Celte analogie établie, on ne peut confondre ce genre avec nul autre. Ajoutons qu’à la maturité des sporothèces V indusium se soulève de tous les côtés d’une manière régulière ; il replie ses bords seulement dans le nephro/epis attaché par une large base. Ces plantes sont tropicales. ENUMERATIO SPECIERUM. Bidentatum ÇSephrodi.um , Presl) — punclulalum (Aspidiurn , S\v.) — rufescens (Aspidium , Schrad.) — acuminalum [Aspidium , Willd. ) — hirsululum [Aspidium , Sclikh.*) — vo/ubi/e [Nepkrolepis , J. Srn.) — longifolium [Aspidium, Pohl) — obtusalum , F. — distans, F. — biserralum [iSephro- lepis , Schott*) — biauritum [Nepkrolepis , Presl) — trichomanoides [Nepkrolepis , Presl). I. Obtusatlm. SPECIES NONDUiM DESCR1PTÆ. Frondibus linearibus , pinnatis, pendulis ; rac/ti scpiamuloso , canaliculato ; frondulis approximatis , sessitibus, linearibus, obtusiusculis , serratis , basi inferiore truncatis, 002 genres de la famille sursit m acutis ; sporotheciis impressis , puncto calcareo supernè indicalis; indusio siccitate rufo; sporangiis rotundis ; annulo 14 articulalo ; sporis ovatis seu rariùs reniformibus. Habitat in Brasilia ( Blanchet , sub nomine Aspidii exaltati donavit ); Sancto Do- mingo (De Tussac). (Dimensions : très-longue fougère, souple, garnie d’une très-grande quantité de frondules rap- prochées, mais non imbriquées; l’extrémité , dans une étendue de 30 centim. , en porte près de 40 paires.) II. Distans. Frondibus lanceolato-linearibus , pendulis , longissimis; frondulis remotis , lanceolatis , acuminatis , brève petiolalis , basi truncalis , sursùm gibboso-auriculatis , mesonevro squamuloso ; nervillis apice incrassatis , supernè puncto nigro indicalis; sporotlie- ciis dislanlibus ; sporangiis o val i b us ; annulo 12-13 articulalo ; sporis Icevibus , par- adis, ovatis et reniformibus. Habitat in Sancto Domingo. (De Tussac.) (Dimensions : très-grande fougère dont les frondules ont 12-14 centim. , sur 12-15 millint. : elles sont inférieurement séparées par un entre-nœud de 2-3 centim. Nous comptons jusqu'à 36 sporothècei sur chaque moitié des lames.) 158. D1CHÂS1UM, A. Braun. (/I84I.) Flora, 1841, p. 710. Laslreæ spec., Presl, Tent. pterid., p. 76. Aspidii spec., Kze. et Alct. var. Sporotheciis rotundis , distinct is; receptaculo punctiformi , prominenle , rujo , dorsum venularum occupante; indusio biscutelloideo , crasso , substipilato , parle superiori ajj'ixo ; sporangiis fasciculatis , pedicellis lalis , vittalis; annulo 1 2 - articulalo ; stoniio sub \i-nervato , nervis levi/er flexuosis; sporis ovoideis, episporio veslilis, opacis et subiuberculosis. Frondibus pinnato -pinnalifidis ; nervillis pinnatis , impressis , marginern alhn- gentibus , in medio trajeclu proliferis ; rachi sulcalo , squamis basi soluhs , rufescentibus amplissimè vestilo; Jasciculis vasorurn in slipile quatuor superio- ribus, rninoribus , et duobus inferioribus , majoribus. Fi lices Mexicanœ ; una species indica orientalis ; facieni gerens Aspidii , sed diversis- sima , ob indusium nec orbiculatum , nec cordiforme, nec reniforme; sed biscutel- loideum; ob frondium consislentiam firmam , nervillas tenues, immersas , pellucidas , rufescenles. Diagnosis : tab. xxm , B, fig. 1. D. parallelogrammuni, A. Br., fig. 2. D. patentissi- mum, A. Br. ( sectio stipilis). DES POLYPODI ACÉES. 3o5 Nous plaçons ce genre, qui rappelle les aspidium, dans le groupe des aspi- diées, parce qu'il nous semble voir dans l’extrême division de Yindusium , qui se partage en deux parties, une exagération de la disposition cordiforme. ENUMERATIO SPECIERUM. Parallelogramjniim , A. Br. — palenlissimum , A. Br. ( Aspidium Donianum , Spreng.). B. Nervitiis purallelis ad margineni in areu coalitis. 1 50. OLEAÎNDPyA , Cavan. (1 801 .) Prælect. , n.° 623. Aspidii spec., Alct. — Neuronia , Don. — Ophiopleris , Reinw. Sporotheciis renijormibus , nervillaribus , mesonecro approximatif , receptaculo angusto , sublineari ; indusio sinu obliqué ajfjixo , rneniscioideo ; sporangiis ventricosis ; annulo lato , 14 arliculalo ; sporis renijormibus. Frondjbus simplicibus , lanceolatis , inlegris, membranaceis , subpapy raceis , pel- lucidis; nervillis purallelis , furcaiis, lenuibus , monosoris; petiolo arliculalo , super surculum Jlexuosum , squamigerum nascenle ; arli cutis à sur cul o, seu cau- dice repente , yj/ws miniisve remotis. Filices repentes , Indicæ et Americanœ. Diagnosis : Hook. et B., /. c/7., t. xlv, B, (9. pilosa. Gênas nalurale ; habitu proprio , frondibus simplicibus acroslicha paululùm referais. Ce genre curieux et parfaitement distinct renferme des plantes à frondes sim- ples, entières, lancéolées, aiguës, articulées sur un slipe rampant, souples, trans- parentes, à nervilles serrées, pellucides, parallèles, se réunissant à la marge pour former un arc à très-court foyer. Circonstance qui a échappé à la sagacité de M. Presl , et que n’a pu constater M. Hooker, dont la diagnose citée laisse ainsi une lacune qu’il était utile de remplir. La disposition des nervilles et leur soudure, à défaut d’autres caractères, sépareraient suffisamment YOleandra du Ne- phrolepis et du Lepidonevron. Les frondules de Y Amphidesmium rappellent les frondes de Y Oleandra, et dans ces deux genres, du reste très-différents, les sporo- thèces forment, près du mésonèvre, plusieurs rangées irrégulières, longitudinales. On trouve ces plantes dans les Indes orientales et dans ses lies. Deux espèces jusqu'ici ont été observées aux Antilles; l'une d’elles a des frondes élevant leur articulation à près de 7 centimètres au-dessus du rachis qui reste chargé de longs GENRES DE LA. FAMILLE 5o4 débris caudiformes , tronqués et évasés au sommet (0. nodosa ). Ce caractère est aussi très-marqué dans ÎO. JVallichii, Presl , des Philippines. Le nom dOIeandra, imposé à ce genre par Cavanilles, ne rappelle la forme des feuilles du Nerion Oleander que d’une manière éloignée et ne peut s’appli- quer à leur disposition ternée. ENUMERAT 10 SPECIERUM. Cumingii, J. Sm. (Cuming, hl. Philipp., n.° 60, partira ) — macrocarpa , Presl (Cuming, Fit. Philipp. , n.° 60 , partira) — mollis, Presl (Cuming, Fil. Philipp. , n.° 94, partira) — aeriiformis , Cavan. (Kze.*, Bory* ) — Phyllarlhroa {Aspidium , Blum.) — musœfolia {Aspidium, Blum.) — Montzü ( Aspidium , Kze.) — lomalopus {Aspidium , Kze.) — IVallichii ( Aspidiurn , Ilook.) — hirtella, Miq. (Kze.*) — aodosa , Cav. ( Aspidium , Schkh.*, Plum.*) — articulata, Presl. ** Xervillis connivenfibiis. MO. NEPHRODIUM, Rich. (1820.) In Midi., Fl. bor. Amer., 11, 266. Polypodii spec., L. — Polyslichi et Aspidii spec. , A uct. — Laslreæ spec., Bory. — Cyclosorus , Lk. Sporotheciis punctiformibus , in sérient sirnpliceni dispositis , p/its minùsve ap- proximalis , raro confluentibus ; indusio reniformi , p/icalo, parvulo , sæp 'e pilifero , sinubus ajjixo ; receplaculo reniformi seu punctiforrni ; sporangiis ovatis ; anntilo sæp 'e complefo , 18-20 nrticulalo ; sporis ovalis , verruculosis. Frondibüs pinnalis seu pinnatifido -pinnalis ; nervillis simp/icibus , pinnnlis , curvulis , infirnis coadunulis ; areold ventilant rectam , ad apicent ferenle. Filices ereclœ, sœpè lenerœ, glabrœ nul hirsulæ, cosmopolitanœ. Diagnosis : Schott, Gen. filic. ( optima ). Hook. et B., /. cit., t. xlviii. N. molle, Schott. F., tab. xviii, C; N. leuconevron (fragm .). Getxus ajfine Phegopteridi habilu , sed nervatione diversum ; sporotheciis minoribus , indusio tectis. Les nephrodium sont de véritables aspidium à nervilles basilaires des pinnules conniventes. Toutefois Y indu sium est plus petit ; les espèces sont bien moins nombreuses et toutes étrangères à notre continent. Quelques-unes ont un port spécial, d'autres rappellent celui des aspidium , au point de permettre, même à des yeux attentifs, de les confondre. Ajoutons que beaucoup d'autres semblent être des gonioptcris indusiés. DES POLYPOD1 AGEES. 3o5 Les espèces qui composent ce genre se présentent sous trois aspects différents; l'un, qui les rapproche des aspidium et des Phegopteris molle , violciscens , nymphale ; le second, qui les fait ressembler aux Phegopteris Oreopleris , Eck- loni , Pohlianum ; le troisième et dernier, qui leur est particulier et chez lesquelles les lobules sont unis par une membranule blanchâtre: Maurilianum , leuconevron , rnicrocarpon , pleclochlœna. Ces dernières espèces forment un groupe distinct, qui peut constituer un sous-genre sous le nom de Plectochlæneœ , nom destiné à rendre compte d’une disposition singulière de 1 indusium qui est plissé en son centre. ENUMERATIO SPECIERUM. 1. A 31 ERICANÆ. = Molle , Schott (Schkh.*, Jacq.*) — Pohlianum , Presl — augescens , Lk. — chrysolobum , Lk. — deltoideum , Presl [Aspidium , Svv.) — denticulatum (Aspidium , Sw.) — vio- las cens , Lk. (Brasil. , Seueg.) — quadrangulare , F. — abbreviatum , F. "2. INJDICÆ. = Oreopleris , F. — obtusatum [Pteris , Willd.*) — gongyloides , Schkh.* — para- silicum (Sw. Rheed.*) — terminons [Aspidium , Wall.) — conionevron , F. — Amboinense , Presl (Aspi- dium, Willd. , Rumph.*) — glandulosum , Presl (Zollinger, n.os 2608 et 2920) — Benoitianum , Presl (Moluq.) — impressum, Blum. — decurtatum , Kze. (Jav. ) — unilum , Schott (Schkh.*, Peliv.*, Burin.*). 3. CAPENSES. — Eckloni ( Aspidium , Kze.). 4. BORBONICÆ , M AU RI TI AN Æ , etc. — Leuconevron , F.* — caudiculatum , Presl (Sieb. , Syn. fil. , n.° 47) — pleclochlœna , F. — rnicrocarpon, F. — Maurilianum, F. — lucens , Bojer — dicar- pum , F. 5. Pu/LIPPINENSES. = Attenuatum (Lastrea , J. Sm.) — mucronatum, J. Sm. — Hilsenbergii , Presl (Sieber, Syn. filic. , n.° 49 — hirsulum , J. Sm. (Cuming, n.° 82) — dicersilobum , Presl (Cu- ming, ii.os 51 et 102) — Smithianum , Presl (Cuming, n.° 279) — mullilinealum , Presl (Cuming, n.os 182 et 278) — latifolium, Presl (Cuming, Fil. Phil. , n.os 16 et 298) — angustifolium , Presl (Cuming, n.° 268). 6. Noeæ - HûLLANDICÆ. = Propinr/uum , R. Br. — Shepherdi [Aspidium, Kze.). SPECIES NONDUM DESCRIPTÆ. 1. Facie Phegopteridis. I. Dicarplm. Frondibus pinnatis , stipite et rachi villosis , hebeohs ; pinnis ( frondulis ) anguslè lan- ceolalis, patulis , sessilibus, acuminutis , semi-pinnatijidis , villosis , translucenlibus ; nervillis tenuibus, basilari luntùm coalitâ ; segmentis obtusissimis, udbasim dicarpicis; sporollieciis rotundis ; indusio glabro ; sporangiis niediocribus , r o lundis ; annulo angusto , 16-18 articulalo ; sporis reniformibus. Habitat in insuld Borboniâ. (De Montbrison.) Filix habitu, staturâ, consistenliâ , omninô Phegopleridi polrpodioidi similis. On croirait avoir sous les yeux le Phegopteris polypodioides ; mais les nervilles basilaires sont unies, et il n’existe sur chaque segment que deux sporothèces attachées aux deux nervilles anasto- mosantes. Prés de cette espèce vient se placer le N. Griffithianum , à stipe grêle, à pinnules écartées, 39 SOllS- 5o6 GENRES DE LA FAMILLE pétiolécs, crénelées en leur marge et ne portant que 3 ou 4 sporothèces arrondis. Est-ce là son état habituel? Le rhizome est rampant, de la grosseur d’une plume à écrire. Cette plante vit sur la terre , à Cevlan , où elle a été récoltée par M. Griffith. Les dimensions de notre spécimen sont in- térieures à celles de l’espèce de Bourbon, décrite plus haut. 2. FaCIË P. OREOPTER1DIS. II. Oreopteris. Fromhbus pinnatis , glabris, raclii sulcato; frondulis allernis, lanceolato-linearibus , ncuminnlis, brève slipitatis, pellucidis , dentatis, dentibus mediam parlera attingen- tibus ; s])orotheciis dorsalibus , crassis , marginalibus ; nervillis inferioribus steri- libus ; indusio tenui , persis tente ; sporangiis parvulis ; annulo 13-14 arliculalo, pedicello tenui ; sporis brunneis, ovalis , papillalis. Habitat in insulis Philippinis (Cuming, n.° 48); nec non in insulâ Zeylanicâ. (Walker.) F dix elegans , ferax , nervillis tenuibus , fade Phegopteridis Oreopteridis. (Dimensions : longueur de la fronde mesurée à la base de la frondule terminale, 30 centim. ; 12 paires de frondules; les plus longues mesurent 18-20 centim., sur 15 millim. de largeur.) Le spécimen de Ceylan porte seulement 5 paires de nervilles sur chaque segment, tandis qu'il en existe 7 sur chaque segment du spécimen des îles Philippines. III. Abbreviatcm. Frondibus pinnatis, in ambitu ovoideis , glabris, stipite rachique Uevibus , hetveolis ; frondulis apice abrupte pinnalifidis , lanceolutis , acuminatis , petiolalis , crenatis, basi cuneatis, glabris ; nervillis longis; areolâ unicâ cura appendice longissimâ , apicilari ; sporotheciis dorsalibus , rolundis ; receptaculo (nervilla in loco prolifero turgida ) elongato, sublineari ; indusio perfacilè caduco , reniformi ; sporangiis lenticularifor- mibus ; annulo lato, 14-15 articulalo ; sporis ovalis. Habitat in Brasilia. (Blancliel; in herbario clar. Mougeol; an Jspidium abbrevia- tum , Schrad. ?) Filix glabra, frondulis petiolalis , fronde abruptè peliolatâ. (Dimensions : longueur totale, 80 centim., dont le slipe fait la moitié; frondules, 16 centim., sur 25-28 millim. de largeur; entre-nœuds, 3 centim.; 10-12 paires de frondules. Le sommet dans sa partie pinnatifide mesure 13 centim.) Le n.° 325 (Fl. du Brésil), désigné sous le nom d 'Aspidium abbretiatum , Schrad., se termine aussi par un sommet pinnatifide. 11 est plus grand et ses frondules tendent à la forme pinnatifide. Les nervilles sont généralement libres, mais il j en a aussi d’auastomosées. Ce sont peut-être deux formes de la même espèce; ce qu’on pourra décider plus tard. 3. Facie propria. IV. Leüconevron, F., tab. XVIII, C, fig. 3. Frondibus pinnatis, stipite cinereo, lanuginoso, profundè et angustè canaliculato ; raclii lomentoso , lalè canaliculato ; pinnis longis, lineuri-lanceolalis , sessilibus, apice ser- ratis, basi abrupte abortivis ; segrnentis ellipticis , suprà glabris , subtùs villosis, punctis DES POLYPODIACÉES. 5o7 rubris , minuits, creberriniis coopertis ; nervillis curvads , omnibus cum nervillis proximis membranuld rubescenle, hirsutâ coalitis ; sporangiis dorsalibus , secl parlent superiorem nervillarurn occupantibus , dislinclis ; indusio fulvo , glabro , sinu plicalo; sporangiis ovatis, magnis ; annulo crasso , 13-14 articulalo, sacculo supernè piloso ; sporis subrotundis , lœvibus , nigrescentibus. Habitat in insulâ Borboniâ. (Oiivier.) F dix elata , rigida ; nervillis pinnarum emersis , albidulis. (Dimensions : longueur totale, 1 mètre; des pinnules, 15 centim., sur 15 millim. de largeur; entre-nœuds , 25 millim. ; les pinnules centrales sont courbées en dehors; immédiatement au-dessous des plus grandes, commencent les pinnules qui restent à l’état rudimentaire, et sont plus écartées ; elle prend place à côté du N. plectochlœna ; mais elle en diffère par la nervation, par les dimen- sions, l’incidence des pinnules, etc. Les nervillcs sont toutes soudées par l’intermédiaire d’une membranule qui, en dessous, revêt l’apparence d’une nerville. Quoique cette espèce soit glandu- leuse comme le N. pfandulosum des Philippines, elle est tout à fait différente.) V. Plectochlæna. Frondibus pinnalis , ou ad s , liirsuds; rachi compresso ; pinnis sessüibus , linearibus, ap- proximatis , assurgentibus , acuminatis , crassis, opacis , suprà glabris , sublùs cine- reo-villosis ; lobulis injimis, abrupte abordais, ovalis, membranuld pellucidd, usrpie ad très parles coalitis et punctis rubris adspersis ; marginibus crassis, reflexis ; nervillis omnibus ferlilibus ; sporolheciis parvulis, connexis , dorsalibus, imbricatis ; indusio carnoso , lœvi, glabro, reniformi, plicato ; sporangiis ovalis, opacis, crassitudine me- diocri ; annulo 12-13 articulalo , sacculo glabro; sporis reniformibus , fuscis. Habitat in insulâ Borboniâ. (De Hell.) Filix rigida, muldpinnata , hirsutans. (Dimensions : longueur de la fronde, 36 centim.; des pinnules, 9 centim., sur 8 millim. de largeur; 24 paires de pinnules, ouvrant avec le rachis un angle de 35° environ. Entre-nœuds un peu moins de 15 millim.) VI. MlCROCARPON. Frondibus pinnalis, sdpile, rachi et mesonevris cinereo-pilosis ; nervillis tenuibus ; pinnu- lis linearibus , patulis , superioribus angulum 45° metiendbus ; lobulis ovalis, punc- tis rubris, minudssimis adspersis; segmends apice reflexo , cucullato , membranuld continua inter se unilis ; sporotheciis dorsalibus , minuds, dislinclis; indusio plicato ; sporangiis ; sporis crassissimis , rotundads , lœvibus , fuscis. Habitat in insulâ Borboniâ. (Olivier.) Filix Jlexibilis , muldpinnata , pinnulis approximads et sporotheciis minudssimis notata. (Dimensions: longueur delà fronde, 32 centim.; des pinnules ou frondules, 8-9 centim., sur 6 millim. de largeur, séparées par des entre-nœuds d’un centim. Nous comptons au delà de 20 paires de pinnules. Prend place à côté du N. plectochlœna ; en différé par des pinnules étalées, plus rapprochées, par des sporothèces toujours distincts et beaucoup plus petits, par une mem- brane continue unissant toutes les nervilles. 3<>8 genres de la famille VII. Maüritiasum. Frondibus pinnato -pinnatifidis , glabris , raclii robusto , profundè sulcalo , helveolo , . lœvi; pinnis longissimis , sessilibus, acuminalis, apice serratis, basi subcuneatis ; ner- villis arcuatis, simplicibus , tenuibus; segmenlis lanceolatis , obtusiusculis , falcatis , usque ad mediam partent et ultra liber is , niembranulâ pellucidd coalilis; nervi U is tenuibus, 2-3 coalilis, omnibus proliferis ; sporolheciis dorsalibus et centralibus ; indusio parvulo, glabrescente ; sporangiis ovatis, lenticulariformibus , paucis ; annulo 13-14 articulato; sports renformibus ovoideisque. Habitat in insulâ Mauritii. (De Montbrison.) Ftlix magna , formosa , ferax , pinnulis semi-pinnalifidis , nervillis helveolis. Dimensions : très-grande fougère, dont les pinnules ont 32-36 ccntim. de longueur, sur un peu moins de 4 centim. de largeur; entre-nœuds 4-5 cenlim. Nous comptons sur une seule pinnule près de 60 segments de chaque côté du mésonèvre.) VIII. CONIONEVRON. Frondibus pinnulis, raclii subquadrangulari , glabro ; fromlulis linearibus , longissi- mis, longé acuminalis , pectinalis , segmenlis oblusis ; nervillis lamiiue superioris gra- nulis creberrimis , rotumlis, albidulis , contiguis coopertis ; sporotbeciis dorsalibus sed margine approximatis, conniventibus ; indusio crasso , siccitate crispo, persislente ; spo- rolheciis lenticulariformibus, parvulis ; annulo 18-20 articulato; sporis rotundis,fuscis. Habitat in insulâ Zeylanicd. (G. Gardner, n.° 51.) Filix pinnata ; frondulis ( pinnis ) subopposilis , longissimis ; nervillis pulvere granuloso, persislente coopertis. Dimensions : longueur des pinnules, 30-32 centim., sur deux centim. d’envergure ; entre-nœuds, 35 millim. Nous comptons près de 75 segments sur les plus longues pinnules. Le mésonévron est jaunâtre et nu.) IX. Qladrangclare. Frondibus pinnato-pinnatifidis , stipile et raclii quadrangularibus , helveolis , pilosiuscu- lis ; frondulis pinnatis , acuminalis , lanceolatis , villosis , sessilibus, basi subtruncatis, mollibus , segmentis oblusis ; nervillis simplicibus , areolâ basilari solitariâ; sporo- lheciis dorsalibus; indusio hirto , parvo , persislente; sporangiis parvis, lenticulari- formibus; annulo 14-15 articulato; sporis leviter renformibus. Habitat in Guyana gallicâ , in sylvis paludosis ad ripas amnis Mont -Tigre. (Leprieur, 182, in Herb. clar. Moug.) Filix elata, flexibilis, villosa, mullifrondulosa ; stipile rachique quadrangularibus. Dimensions : longueur totale, prés d’un mètre; le slipe est un peu plus court que la fronde; pinnules. 24 et plus, mesurant 12-14 centim., sur 2 centim. de largeur; entre-nœuds, 25 millim.) DES POLYPOD1 ACÉES. 309 141. HAPLODICTYON, Presl. (1849.) Epim. bot., p. 5o. Nephrodium Blumei , J. Sm. , in Hook. Journ. bot., iii, 411 (excl. synonym.'). Laslreœ spec., J. Sm. , Enum. Fil. Cumingii. Sporotheciis globosis , infra medium dorsum venæ arcuformis inserlis ; indusiu reniformi , sinuaffixo, ciliato , caduco ; sporangiis longe pcdicellatis , leniicu- lariformibus ; annulo fer'e 1res quartas partes sacculi amplectante; sporis... Frondibus heleromorphis , pinnalis ; nervillis pinnalis , ramosis, infimis opposilis , in arcum subtriangularem anastomosatis ; venulis superioribus furcalis , in fronde ferli/i liberis, in sleri/i ramo transverso connexis ; frondibus sterilibus usque ad medium pinnalifidis , segment is ovato-oblongis ; fasciculis vasorum in stipite duobus , terelibus ; frondibus fertilibus , basi pinnalis , stipite longius- culo; segment is ovatis, obiusis; venulis tenuibus in arcum triradiatum anasto- mosatis, reliquis liberis , furcalis. Filix Phitippinensis , liirsuta, pinnalifida ; rhizomale repente. Exsiccat., Cuming, Fil. Pbilipp. , n.° 322. Icon. nost., xvm, C, fig. 2. ( Conditio nervationis.) Ce genre, dont nous ne possédons qu’un seul spécimen en médiocre état, est établi sur la diagnose donnée par M. Presl. Le port de celte fougère, la manière dont s’anastomosent les nervilles et riiéléromorphie des frondes, la séparent suffi- samment des nephrodium ; peut-être devrait-on ajouter à ce genre Y Aspidium exi- gtium de J. Smith, soumis aussi à l’hétéromorphie, à frondes velues, pinnées- pinnatifides , et qui est également indigène des Philippines. ENUMERATIO SPECIERUM. I leterophyllum , Presl (F., nervat.*) — P exiguum ( Aspidium , J. Sm.: Cuming, Fil. Philipp., n.° 251). 142. ABACOPTERIS, F. (1845.) Congr. scient, de France, X.e session, t. I.tr, p. 178. Cyclodii spec., Tentam. pterid., 85, t. 11, fig. 21. Aspidii spec., Blum., Enum.; Kze., in bot. Zeit. , vi, 260. /V ephrodii spec., J. Sm. , in Hook. Journ. bot., 111 et îv; Presl, Epim. bot. Sporotheciis rolundo-ovalis , dorsa/ibus ; indusio parvo , reniformi , sinu ajfixo ; receptaculo durissimo , anguslè elliptico; sporangiis ovalis, longe pedicellatis ; annulo 14-16 articulalo ; sporis reniformibus. genres de la famille 5 1 o Frondibus pinnatis , raro et aborlu (?) simpJicibus ; frondulis lanceolatis , acumi- nal is , basi cordai is truncalisque , marginibus undulalo-crenatis ; nervillis sca/pluralis, pinnatis, tenuibus , inter ope ventila rum lateralinm , fert ilium coalilis ; areolis pluribus inter se superposilis , m segmenlis subquadrangula- ribus partilis. Ftlices nervalione meniscioideœ , indusio ttspidiaceœ ; inter meniscium et goniopteridem collocnndœ . A Nephrodio longé distant. Diagnosis : tab. xvm, C, fîg. 1. Philippinarum , F. Ce genre est facile à caractériser. La nervation est bien plus voisine de celle des meniscium que de celle des goniopteris. Les nervilles pinnées émettent des vénules courtes qui s’unissent à leurs correspondantes pour former des angles obtus; du sommet de ces angles part une nerville assez robuste qui les unit tous, en divisant les aréoles en deux parties symétriques, reproduisant assez exac- tement la figure d'un quadrilatère, d’un i bombe ou celle d'un trapèze. Chaque nerville pinnée étant considérée comme un système complet, serait le mésonèvre d'une frondule si la fronde était partagée; comme elle est indivise et seulement crénelée, elle montre deux ordres de nervilles, les dorsales et les suturales, ainsi qu’il arrive lorsque se soudent les feuilles cnrpellaires. Les sporothèces sont arrondis, indusiés et situés sur chaque vénule, ce qui ne permet pas de confondre ce genre avec le meniscium. Toutes les espèces que nous connaissons ont pour patrie les Indes orientales et les îles des mers du Sud. ENUMERATIO SPEC1ERUM. Llegans , F.* ( conditio nenationis ) — Philippinarum , F., Congr. scient., /. cil. {Nephrod. lati- folium , J. Sin. ; Cuming, n.° 16) — simplicifolia ( Nephrodium , J. Sm.) — iruncata, F. (Cuming, n.® 298 [/Jar/iin]) — glandulosa ( Cyclodium , Presl , Tenlam. ; Nephrodium , cjusd., Epim.). SPECIES N ON DEM DESCR1PTÆ. I Elegans. Frondibus simplicibus aut trifoliatis, lanceolatis , repando-crenalis , acaminalis ; sy ste- rnale vasculari pubescenle ; stipite tenui , lielveolo; nervillis pinnatis, scalpluratis, cur- valis ; venulis arcûs regulares conslituenlibus ; areolis quadrangalaribus , parvis ; sporotheciis rolundis ; indusio ferè orbiculato ; sporangiis ovoideis ; annulo 11-16 arliculalo , sacculo duos ptlos luimalos ferente ; sporis reniformibus. Habitat in Cochinchinâ. (Gaudichaud.) Dimensions : longueur, 33 centim., sur 5-6 centim. de largeur; le stipe est :: 2 : 1 ; quel- quefois la lame fait moitié de la dimension totale.) II. Truncatlm. Frondibus pinnatis, rachi subtomentoso , frondulis sessilibus, acutis, ovalo-lanceolatis , basi truncatis ; mesonevro puberulo ; nervillis tenuibus, venulis subltis vix perspicuts ; DES POLYPODIACÉES. 3 1 1 sporot/ieciis elongalis ; receptaculo extenso; indusio piloso ; sporangiis ovatis ; an- nulo lato, 14-16 arliculato ; sporis reniformibus. Habitat in Philippinis. (Cuming, n.° 298.) (Dimensions : 24-25 centim. à la base de la frondule terminale, plus longue que les latérales: celles-ci mesurent 14-15 centim., sur 2-3 centim. de largeur.) Kunze , dans une note manuscrite, avait reconnu que celte fougère n’était pas VA. glandulosurn de M. Blume. Nous constatons qu’elle n’a aucun rapport avec le Nephrod. latifolium de M. J. Smith; distribué sous le n.° 16 par M. Cuming. | Frondibus monotcixicis. A. Areolis exappendiculatis. 1 43. PLEOCNEMIA , Presl. ( 1 856.) Tentam. pterid., p. 102. Aspidii spec., Alct. varior. Sporotheciis rotundis , serialibus , iermincilibus aul dorsalibus ; indusio parvulo , reniformi ; sporangiis e/liplicis ; annula 16- 18 arliculato; sporis ovoideis , fuscis , papillatis ; pi/is aureis, masloideis , cutn sporotheciis sæp 'e intermixtis. Frondibus lanceolatis, bipinnalis, pinnis lanceolatis , approxirnatis ; segmentis areold basilari coalilis ; nervillis lenuibus. Filix arborescens , Philippinensis , magna, rigida, erecta, paradoxa ; facie ferè Aspi- diorum, sccpè indusiis abortivis et tùm gymnosora. Diagnosis : Hook. et B., t. xcvn (oplima). P . leuceana, J. Sm. In icône suprà laudato Hookeri, neivalio f rondis steiilis libéra indicata est, ex errore ; nulla differenlia extat inter frondem slerilem frondemque ferlilem. Ce genre présente cette singularité d’avoir des individus d’une même espèce avec ou sans indus ium , indusiés ou nus, et par conséquent appartenant tout aussi bien aux polypodiées qu’aux aspidiées. Celle bizarre anomalie a-t-elle lieu sur les frondes d’un même rhizome ou sur des individus séparés ? c’est ce que nous n’osons décider. Nous possédons dans notre herbier, sous le nom de P. leuceana , quatre spécimens, tous des Philippines et provenant de M. Cuming, parmi lesquels les n.'5 34 et 107 sont indusiés, tandis que les n. s 33 et 28g, ainsi qu’un autre spécimen sans numéro , indiqué seulement comme une fougère en arbre ( tree ), sont privés cV indusium , et cependant telle est l analogie de forme qu’on doit les regarder comme absolument congénères. C’est cet avortement de l’ indusium , qui explique comment il s’est fait que M. Presl ait donné dans son Tentamen au genre Pleocnemia une place parmi les polypodiées, opinion GENRES DE LA FAMILLE 3 1 2 d’abord acceptée par M. Hooker, qui en a fait plus tard une aspléniée, sans toute- fois reconnaître le double état sous lequel se trouvent les sporothèces de celle plante ; M. Presl ( Epim . bot., p. 5o) a reconnu que la présence d’un indusium réniforme était la condition normale de ce genre, et il l’a placé parmi les aspi- diées. Les espèces de pleocnemia , distribuées par M. Cuming, présentent un grand désordre dans les étiquettes qui les désignent; aussi allons- nous donner leur énumération en suivant M. Presl , quoiqu’il nous semble que nos espèces ei les siennes ne soient pas rigoureusement correspondantes. ENUMER.ATIO SPEC1ERU.M. Conjugal a , Presl (Asfidium , Bluin.) — Cumingiana, Presl (Cuming, Fil. Philipp. . n.°* 33 et 10") — leuceana , Presl (Cuming, n.os 34 et 289). 144. SAGEN1A , Presl. (1850.) Tentam. , p. 86. Polydictyi spec., Ejusd., Epim. bot., p. 52 et 259. Microbrochis , Presl, /. cil. , p. 50. Aspidii, Nephrodii , Dictyopleridis et Polypodii spec., Auct. pllrim. Sporotheciis rotundis , sparsis, super receptacu/um rolundurn , gibbosum cras- sumque nascentibus ; ad apicem , s eu ad dorsum nenillæ sitis ; sporangiis rotundis, indusio reniformi iectis ; annulo î 5 - 1 4 articulalo; sporis ovoideis , subrenifonnibus. Frondibus divisis , rnollibus , g/abris; areolis irregularibus , exappendiculatis , basilaribus longis , anguslis, brevibus , subrectis; fascicuhs vasorum quindecnn f sparsis ovoideisque , quorum octo basilares punctiformes. Filices Jsiaùcæ, rariùs Americnnœ , Madagascarienses , amplce , divisce. Diagnosis : Hoor. et B., Gen. filic. , t. lui, A. S. macrodonta, F. ( Aspidium coadu- nalum, Wall.). Presl, t. cil. , t. u, fig. 22-25; cum indusiis ex errore peltalis, nam certissiniè renif ormes sunt. Tab. noslr. , xxiv. A, fig. 1. Facie Dictyopleridis, sed indusialce. Indusium ahquandô abortivum; proptereà tu Cumingii Filic. Philipp., n.° 9, sub nomme Polypodii et Aspidii ab uuctoribus recentioribus determinalum fuit. Differl à Cardiochlœnâ , Bathmio et Podolepide lmbilu generali ; sporotheciis apici venulœ liberœ sitis; ob nervntionem Goniophlebii proximum foret. Le genre Sagenia renferme de grandes espèces de fougères à (rondes très- étalées , décomposées en lobes lancéolés. Elles sont dressées, plus rarement grim- pantes, ayant un rhizome assez considérable, rampant et écailleux. Les sporothèces DES POLAPODIACÉES. 5 i 3 sont fixés sur le trajet d’une nerville , libre dans une seule espèce (, Sagenia radicans, F.) et faisant partie d’une aréole dans le plus grand nombre des espèces. La nervation est réticulée, non-seulement près du mésonèvre, mais dans toute l’étendue de la lame. Les aréoles, d’une inégalité marquée, ne portent point d’ap- pendices libres. Il diffère du Pleocnernia , dont les espèces ressemblent à des aspidium, par l’universalité des anastomoses et par un port distinct; du Cardio- chlœna , par des aréoles non appendiculées et par des frondes pinnées ou décom- posées, ni pédiaires, ni palmées. Nous avons donné à l’espèce principale de ce genre le nom de S • niacrodonta , pour indiquer son analogie avec le Diclyop- leris niacrodonta , fougère à sporothèces nus , mais très-voisine de ce Sagenia par la fronde. ENUMERAT 10 SPECIERLM. Macrodonta , F. (coadunata , J. Sm.; Aspidium, Hook. et Grev.*) — gemmifera , F. — Hippocrepis , Presl [Volydictyum, ejusd., Hook. et Gr. [fragm.*] , Plum.*) — Mexicana , F. — varia, Presl — sorbifolia , Presl — apiifolia (Microlrochis , Presl; Aspidium, Schkh.*). SPECIES NONDUM DESCRIPTÆ. I. Gemmifera. Frondibus latè ovatis, pellucidis, pilosiusculis, pin nato-pin nalifidis ; rachi helveolo, gem- mas globulosas , ge minutas , hirsulas , crassitudine seminis Pisi salivi fer ente; seg- mentis lanceolalis , acuminalis, pinnatijidis , crenatis ; pinnis inferioribus conformi- bus sed peliolalis; nervillis tenuissimis , areolis inœqnalibus ; sporotheciis venulam liberam , brevem occupantibus ; sporangiis subrotundis ; annulo 13-14 articulato , pedicello pilis translucidis , 2-3 coronalo; sporis ovoideis. Habitat in insuld Macbigascariensi. (Pervillié.) Filix magna, gemmifera , jlexibilis , pellucida ; racliibus et mesonevris heheolis. (Dimensions : de la fronde seulement, 54 centim. ; pinnules, 24 centim. , sur 12-14 cenlim. d’envergure. Les sporothèces écartés arrêtent leur développement au niveau du sinus que forment les segments pinnulaires.) * II. Mexicana. Frondibus latè ovatis , apice pinnatijidis , centro pinnato pinnatijidis bipinnalisque , basi tripinnatis , rachi intense rufo, glabro, canaliculato ; frondulis et pinnis acuminatis ; segmentis crenatis , areolis polygonoideis , subregularibus ; sporotheciis dorsalibus ro lundis ; indusio parvulo ; sporangiis rotundis ; annulo 12-13 articulato; sporis ovatis, latè episporialis. Habitat in Mexico. (Galeotli , Etlapa, n.° 6484; Oavaca, n.° 6542.) Filix basi tripinnata, glabra , Jlexibilis. (Dimensions: longueur de la fronde, 45 centim. Les divisions inférieures , 25' centim. Les segments externes, bien plus longs que les internes, atteignent 10 cenlim.) 4° GENRES DE LA FAMILLE 5«4 145. PHLEBIOGONIUM , F. Sporotheciis immersis ; receplaculo ( nervi/la apice turgida) pyrijurmi , upicilari ; indusiis plants , reniformibus , sicctlaie cris pis , marginibus assurgentibus , //7- ipiadriquetris ; sporangiis ovalibus , pedicello le nui; annula 1 3 - j 4 articu- lait) ; sporis ovoideis , episporiatis. ]■ rondibl'S bipinnaiis ; ptnnts et jrondulis remot is, basi/aribus longe stipitatis , omnibus apice pinnatifidis , glabris , siccitate rufis , sporotheciis subi iis im- pressts; stipitibus lœvibus , nigrescentibus , profonde sulcaiis; quatuor fasciculos vasorurn ferentibus : duobus superioribus elongato-ovoideis , duobus inferioribus punctiformibus ; ner\ il 1 îs anaslornosalts , omnibus sporangiiferis ; areolis hexci- gonoideis , venuld recta , axillari , libéra , proliféra notât is. Filix indica, erecla, decompositu , feracissima. Diagnosis : tab. xxiv, A, fig. 2. La nervation est voisine de celle des gontophlebium. Chaque aréole renferme un sporothèce qui en remplit l’aire presque entièrement. Il prend naissance à l’angle interne d’une aréole régulière hexagonale. La surface inférieure est bosselée par les sporothèces , ce qui lui donne un aspect tout particulier. Celle fougère a un port spécial très-distinct de celui des autres aspidiées. SPECIES. V. impression ( Griffith -, Pt. In die. , n.° 34). Z/. Areolis appendiculatis. 14 G. CARD10CHLÆNA, F. Polydiclyi spec., Presl, Epim. bot., p. 52. Jsplenii et Polypodii spec., Aüct. — Aspidii spec., §. 2. Bathmium , partim , Presl. Sporangiis rolundis, biserialibus , superficialibus aut leviler impressis , indus ialis , a/iquando nudis ; receplaculo irregulari ; indusio cordiformi, cen/ro affixo , siccitate Iritgietro , crispo ; in C. macrophyl/d reniformibus et orbicularibus ; sporangiis magnis, longe pedicellatis , pedicello supernè 2-5 ferenle; annula i5-i8 articulato ; stomio angusto , s 8 nervalo , nervis brevibus , inœipialibus ; sporis ovoideis , reniformibus , laie rnembranaceis. Frondibis pinnatis , Æas/ pedatis ; pinnulis amplis , lanceolatis , crenato - incisis ; venulis in areolas parcu/as, irregu/ares , cum appendicibus redis aut hamatis dispositis ; stipitibus lœvibus , infernè profonde canaliculatis , aliquando cbeneis; fasciculis vasorurn sept cm : quinque superioribus punctiformibus , duobus in- ferioribus ovoideis. DES POLYPODI ACÉES. 5 l 5 Filices tropicales, ma grue , membranacece . Diagnosis : lab. xxiv, B, fi g. 1; C. macrophylla , F. (. Aspidium , Su. ; P oly podium, Willd.); fig. 2, Goniop/ilebium neriifolium , F. (fragmentum) , ad comparandum. Duo subgenera statuenda : §. i. Lobochlæna : Apicilaria. • §. h. Eccardiochlæna : Dorsalia. Species Cardiochlœnœ in herbariis fere omnibus, cum Aspidiis immixtce. Genus indusio cordiformi et areolis appendiculalis plané distinct um ; frondibus satis polymorphis. Ce genre est nombreux en espèces et suffisamment caractérisé. Les frondes ont une nervation pareille à celle des gynmopteris (acrostichées) , des drynaria (polv- podiées), des balhmium (cyclodiées). Ce sont de grandes et belles plantes qui vivent dans l’Amérique tropicale, aux Philippines et dans quelques parties de l’Inde. Les frondes, assez élancées, se divisent en frondules ou en segments large- ment lancéolés, acuminés, sinueux ou crénelés à la marge. Dans deux espèces des îles Philippines , les stipes rappellent par la couleur et la consistance ceux des adiantées. Il existe entre ce genre et le Balhmium de nombreuses analogies. Les frondes sont divisées de même : elles ont une consistance pareille et une même nerva- tion. L’appareil fructifère seul diffère dans ses parties essentielles. L ’indusium , au lieu d’être échancré en cœur ou lobé , est entier dans le balhmium , fixé au centre sur un réceptacle arrondi. Les sporanges viennent toutes adhérer sur cet axe en. rayonnant dans son pourtour; Yindusium les abrite également dans tous les points de la circonférence. (Voy. Balhmium.) ENUMERATIO SPECIERUM. A. Sporotheciis serialilus. = Alata , F. — Menyanthidis (Polydiclyum , Presl ; Aspidium, J. Sm.) — lœvis , F. — sinuosa, F. — macrophylla , fragm.* ( Aspidium , auct. , Pctiv.*, Plnm.*) , et vur. plures : distans ( Brasilia ) ; crenata [Caraccas) , Moritz — ampla {Guadel. , L’Herminier). B. Sporothecicis ataxicis. -- Trilobata , F. — confuens, F. — sulbipinnatifida ( Aspid . micro sorum , Près) ). SPECIES NONDUM DESCRIPTÆ. I. A DATA. Frondibus pin natijidis , glabris , rachi squamuloso , bicanaliculato ; segmentis remotis , fanceolatis, acuminatis , pellucidis , longé decurrenlibus , marginibus umlulatis ; supe- rioribus trifidis ; inferioribus biparlitis; nervillis tenuibus , leviter impressis; sporolbe- ciis ovatis , biserialibus , ad apicem nervi lier libérer sitis et scepè sessilibus ; indusio piano, tenui , eleganter cordiformi; spornngiis ovatis; annula 12-13 articulato ; sporis ovoideis. Flabilat in insulis Philippinis. (Cuming, n.° H 8.) Fihx singularis ; segmentis remotis , longé decurrenlibus. (Dimensions : longueur de la fronde, 50 cenlim. ; des segments, 16 centim. , sur 25 millim. de largeur; l’intervalle qui sépare les segments inférieurs est de 8-9 centim.) GENRES DE LA FAMILLE " 1 6 II. Levis. Frondibus pinnatifidis, basi pinnatis, gfribris, membranaceis ; frondulis et segmentis lœvi- bus, translucidis , ucuminatis ; inferioribus pedato-parlitis , terminait trifidâ ; rachi squamuloso ; nervillis flexuosis , apice evanescentibus ; venulis cr assis, fuscis; areolis subquadrangularibus , appendicibuWbifurcato-ramosis ; sporolheciis biserialibus , ré- tif urniibus, ad apicem nervillœ b revis, libérer evolvenlibus ; indusio tenui, piano; spo- rolbeciis subrot undis ; annulo lato, 10-11 articulato; sporis ovoideis. Habitat in insulis Philippinis. (Cuming, sine numéro.) Filix formosa, alala, glabra , apice trijida, basi pinnala. (Dimensions : longueur totale de la fronde, 42 centim. ; segments latéraux, 21 cenlim. , sur b cenlim. de largeur. Le sommet de la fronde est pinnatifidc ; mais les deux dernières partitions sont manifestement pinnées , surtout l’inférieure, qui a un court pétiole.) ITT SlN U OSA. Frondibus ovahs , apice pinnatifidis , basi pedalis, inlermediis peliolatis ; slipite et rachi t ufo-fuscis ; segmentis frondulisque oppositis , acuminatis , grosse crenatis, sinuosis ; inferioribus exleriùs pinnatifidis ; nervillis tenuibus; appendicibus areolarurn longissi- mis ; sporolheciis remotis , lune dorsuni nervillœ areolarurn , tune apicem nervillœ liberee occupantibus ; sporangiis ovoideis , pedicello pilis pluribus capitalis coronalo ; sporis ovalibus. Habitat in insulis Philippinis. (Cuming, sine numéro .) filix ampla, basi pédala, apice pinnatifda , dein pinnala. (Dimensions : longueur de la fronde, 40 centim. Le sommet, qui est pinnatifide ; mesure 18 centim. Les segments se raccourcissent brusquement vers le haut; les frondulcs latérales ont 14-15 centim. de longueur sur 4-5 de largeur: la dernière paire est plus longue et plus large.) IV. Trilobata. Frondibus trilobatis , glabris , cordalis , lobo term inali magno, lateralibus acuminatis , oblusiusculis , marginibus répandis ; petiolo lœvi, glabro, rufescente ; nervillis niftdu- lis , angulum 45° cum mesonevro metientibus , apice evanescentibus; areolis ineequa- libus, polygonalibus ; sporolheciis creberrimis, irregularibus, rotundis, ellipticis elon- galisque , seepè nudis, suprà nervillam incrassatam sedentibus ; indusio reniformi end semiorbiculari ; sporolheciis rotundis; annulo lato, extenso, 12-13 articulato; sporis ovoideis. Habitat in Anlillis Gallicis. Filix glabra, membranacea; petiolo et nervillis rufescentibus. (Dimensions : longueur totale, 40 centim., sur 16-18 d’envergure. Les sporolhéces sont tres- nombreux et sporadiques. Le slipe égale la fronde en longueur.) V. CONFLUENS. Frondibus pinnatis ; frondulis acuminatis , oppositis, terminalibus , triangidaribus , basi pinnatifidis , infinis divisis, exleriùs pinnatifidis, marginibus répandis; slipite et rachi DES POLYPODtACÉES. 5,7 glabris , helveolis, slriatis; nervillis crassis, in areolas parvulas, irregulares anasto- mosai is ; sporolheciis creberrimis , ataxicis , inœqualibus, sœpè confluentibus ; indusio inœquali, parvulo , sœpè déficiente; sporolheciis ovalibus , pedicello angusto ; annulo 13-14 articulato ; sporis ovoideis , latè episporialis. Habitat in insuld Guadalupâ. (L’Herminier.) Filix feracissima , pinnala , magna , glabra ; nervillis crassis , fuscescenlibus. (Dimensions : longueur totale, 50 centim.; celle des frondules inférieures, 20 centim.; des intermédiaires, 16 centim. ; largeur , de 4-6.) H Frondibus diplotaxicis. 147. FÀDYENIA , Hook. et Bauer. (1842.) Gener. filic. , t. LUI. Aspidium proliferum , Hook. et Grev. , Icon. filic., t. xcvi. Sporothecus seria/ibus, in fronde lineari et ad apicem nervillarum nascentibus , magnis, suborbicularibus ; indusio ma g no , cordalo, basi profundè bilobalo : sporangiis rolundis ; annulo lato , 14-16 articulato ; sporis ovoideis. Frondibus sleri/ibus, lanceolalis , sessi/ibus, apici attenuato proliferis ; venulis pinnalis, superioribus cuni proximis oppositis , areolas hexagonas constiluen- tibus; ferlilibus lineari-ligulatis , obtusis , basi atlenualis ; rhizomate fibroso. Filix cœspitosa, simplex, tenera , Cubensis et Jamaicensis. Diagnosis : Hook. et B., I. cit.; F. proliféra, Hook. et B., Gen. filic., t. liii. Ce genre monotype est le seul du groupe qui ait des frondes diplotaxiques. Les nervilles forment des aréoles dépourvues d’appendices. Considérations générales sur le groupe des Aspidiées. Les aspidiées sont des polvpodiées indusiées; elles en ont le port et très-souvent la nervation. Cependant elles tendent à diviser leurs frondes d'une manière plus complète. Ainsi sur douze genres qui composent ce groupe, il n'en est que deux qui aient des frondes entières, encore les espèces y sont-elles peu nombreuses; tandis que sur les dix- neuf genres renfermés dans les polvpodiées, six ont des frondes simples et deux des frondes mixtes avec beaucoup d espèces à frondes indivises. Les aspidiées ayant un poil spécial, sont les seuls genres Oleandra et Fcidye- nia. Les autres ont des analogues dans d’autres groupes , notamment dans les GENRES DE LA FAMILLE 3.8 ménisciées, les pol ypodiées , les néphrolépidées , les cyclodiées, et même dans les leptocarpidées : exemple le genre Anogramme. Ajoutons que le genre Olean- drn rappelle exactement la nervation des calophyllum , et que le Fadyenia se rapproche des craspedaria par le port, quoique de loin. Il est bon de constater que ces analogies sont loin d’être des similitudes, ab- straction même faite de X indusium. Celui-ci n’est jamais orbiculaire : il s’attache au sommet ou sur le dos d'une nerville et en son centre, sur un réceptacle linéaire assez allongé. Les sporanges viennent s’y fixer, mais ne peuvent constituer des sporothèces arrondis, comme on le remarque dans les cyclodiées. Ces groupes sont nécessairement interrompus à la base et peu fournis au sommet du récep- tacle, qui est à peine renflé. L 'indusium est fugace ou persistant, glabre ou velu, souvent crispé par dessiccation. Les spores ont assez universellement la forme arrondie. Le genre Aspidium est l’un des plus nombreux de la famille , et les espèces quil renferme sont souvent d’une détermination difficile. Il est avec le genre Cvsiopteris le seul qui renferme des espèces européennes, presque toutes sont tropicales. L Oleandra est remarquable par des frondes simples, articulées sur un stipe grimpant; le Lcpidonevron pend aux arbres sur lesquels il vit. Le Pleocnenu'a est la seule fougère ligneuse du groupe. â. Indusium basi lato affixum, sub orbienlare ant reuiforme : MPHROLEPIDE E. Nephrodiariearum pars , Presl, Tentant, pterid., p. 75. Aspidiearum pars , Auct. var. Herhaceæ, clongatæ, pendulæ aut rariits ercctæ, pinnatifidæ, subpec- tinatæ, glabræ, arboricolæ, tropicales; uiia species tuberifera ; ner- vi llæ semper liberæ. [ pendnlis 148 monotaxicisj 1 Sporotheiiis dorsalibus 149- ^ | ererlis. I i Margine pseudo-indusio I Sporolheriis ' formante 150. ( irrminalibns. i J i Marginc piano 151. Vdiplotaxicis . . .... 152 Nephrolepis, Srholt., rednct. Ptcronevron , F. Saccoloma , Klfss. Paihypleuria, Presl. Hmnata, Ca\an. > DES POLYPODTACÉES. 3 IC) 148. NEPHROLEPIS, Schott. (1854), reductum. Polypodii, Davallicc , HumnUe , Aspidii, Neplirodii et Nephrolepidis spec. , L. , J. Sm. , Presl, Cavan., etc. Sporotheciis rotundalis, ad apicern glandulosum ramulorum secundarium ab- breviatorurn nervillœ oblique silis ; receptaculo parvulo , punctiformi auL trans- ie erse ovoideo , nervilld turgidcî nascente; indusio tenui , oblique ajjixo , hemis- phærico , cordalo, reniformi , basilatd, nunquàm soluld , adhœrente ; sporangiis subovoideis , slornio subquadrinervato ; annulo 14 articulalo ; sporis ellipsoideis vel reniformibus. Frondibls pinnalis; frondulis superne auriculatis , pedicellatis mit sessi/ibus , articulatis , apice dentalo-crenulatis ; nervillis bifurcatis , ramulis inœqualibus , inferiorc longiori steri/i, omnibus ad apicem glandulosis et pellucidis ; jasci- cu/is vasorum in stipite variabilibus , scepè ternis; rhizomate crasso ; stipitibus basi fuscescentibus , fasciculaiis non articulatis. Filices longissimœ , pendenles , arboricolce , pectinatœ , multipinnulatie , scepè subtùs punctatœ , tropicales. Diagnosis : Schott, Gen. fil ic. , fig. 1 , t. 111. Hook. et B., Gen. filic. , t. xxxv. /V. exal- tata , Presl, Tab. nost., xxv , fig. 1. N. tuberosa, Presl, cuin analysi tuberculi, et tab. xxiii , C , fig. 2 ( sporolhecium ). Faciès et nervatio Lepidonevri , sed indusio basi ciffixo et intégré inhœrente differl ; Davalliœis afjinis est. N. tuberosa Jilix notissima, quce sola profert tubercula ovoi- dea, mutli gemmata , sublerranea , subtranslucicla, muco subsolido repleta. Les nephrolepis soni de grandes plantes pendantes, peclinées , très - longues , étroites, à frondules souvent arquées, articulées, facilement caduques, à nervilles renflées au sommet, qui est glanduleux. Une espèce est tubéreuse; on les trouve attachées aux arbres dans les régions tropicales. Il existe entre ce genre et le Lepidonevron des rapports nombreux; c’est le même port et la même structure de frondes, mais dans le Nephrolepis les indu- sium, toujours réniformes , sont attachés obliquement par une large base qui ne se sépare jamais de la lame. La déhiscence est donc incomplète , tandis qu elle intéresse toute la circonférence du tégument dans le Lepidonevron. (Voy. p. 3oi.) La fronde des nephrolepis est en général beaucoup plus longue; les frondules, bien plus nombreuses, sont aussi plus rapprochées, et souvent même au point d’être imbriquées. ENUMERATIO SPEC1ERUM. Tuberosa, Presl — imbricala , Presl — undulata , J. Sm. — obliterata (A Tephrodium , R. Br.) — pendula ( Aspidium , Ratld.) — exaltata , Presl — Schkhurii , Link. ; et var. @ minor; Linden (Cuba , n.° 1882). 320 GENRES DE LA FAMILLE 149. PTERONEYRON, F. Humalce spec. , J. Sm. IVephrodii et Davalliœ spec., Acct. Davallia sect. , §. 2. — Pachypleuria , partira, Prgsl, Tentam. pterid., p. 128. Sporotiieciis lateralibus, ramulis nervillarum superiorum receptaculi locam le- nentibus , marginem non altingentibus ; indusio crasso, reniformi, basi adhee- rente , ad ambitum libero ; sporangiis conges lis, e/liplicis , longe pcdicellatis , pedicellis lalis , fasciculalis , slomio anguslo et annulo crasso , 1 2 - 1 3 articulalo donalis; sporis ovoideis , iubercu/osis. Frondibus pinnatifidis , Polypodia referentibns ; segmenlis s pis sis , apicc denlatis; nervdlis hbens, in sterdibus furcalis , in ferlilibus sim plie ibus ; rhizomate repente. Filix erecta, pinnatijida, Philippinensis , stricta, glabra ; nerviltis Gleicheniam referens. Diagnosis : Tab. xxv, B, fig. V. P. parai lelum, F. {Davallia, Wall.; Nephrodium Gai- mardianum, Gacd.) Le Pleronevron est une fougère à fronde pinnalifide, raide, dont les segments sont horizontaux. Les nervilles sont libres, parallèles, bifurquées , épaissies et applaties ■ les sporothèces sont situés près de la marge. L'indusium est épais, forte- ment fixé par sa base; il est absolument semblable à celui des nephrolepis. Les nervilles des frondes qui restent stériles sont bifurquées et recourbées de dedans en dehors; celles qui deviennent fertiles sont simples en apparence, mais on peut reconnaître, à la courbure brusque de ces mêmes nervilles, que le rameau interne se continue, et que le rameau externe, qui avorte, est remplacé par le sporotlièce. Celui-ci, en apparence axillaire, est en réalité terminal, puisqu’on le trouve attaché au point de développement d’une nerville rudimentaire. SPEGIES. Parallelum [Davallia, Mook. ; Nephrodium Gaimardianum , Gaudich.*). 150. SACCOLOMA, Miss. (1824.) Enum. filic. , p. 1 2 4- Xeuropteris, Disv. — Davallia, Subgenus Saccolova réduction, Hook. , Spec. filic., p. 170. Sporotheciis apici venarum dilatato insertis, planiuscu/is , transversis, de mil m contiguis, lineam submarginalem formantibus ; indusio transversè va halo e.r- DES POLY PODIACÉES. Ù2 l trorsùni aperlo ; sporangiis ovalibus; annulo 16 articufalo ; sporis trigonis ovalibusque. Frondibls pirinatis , membranaceis, pellucidis ; pinnis lanceolalis, incequalibus, upice dentalis ; nervillis parallelo-furcaiis. Filix erecta, magna, pinnala, Âmericana; facie nonnullarum specierum Litobrochue. Diagnosis : Hook. et B., Gen. filic. , t. jlviii, B. S. elegans , Kaulf., /. cit. Tab. nost. xxv, B, fig. 2 ( fragmentum ). Nous réduisons ce genre à trois espèces seulement, et nous les séparons des davalliées, nous fondant sur cette considération que les indusium sont attachés à la base et libres dans leur pourtour, ce que la diagnose, donnée par MM. Bauer et Hooker exprime clairement. M. Hooker, dans son Species filicum , ne fait plus du Saccoloma qu'un sous-genre du Dcivallict et il y a fait entrer beaucoup d’espèces qui sont pour nous , pour la plupart , des Microlepia à sporothèces cyalhiformes, dont les indusium, attachés par les côtés, ne deviennent libres que vers le sommet. ENUMERATTO SPECIERUM. Elegans, Klfss.* (Hook., Gener. Fil.*; F. , fragm.*; Neuropleris , Desv.*) — Imrayana ( Da- v allia , Hook.*) — Hookeriana {l) av allia , Wall. , Hook.*). 151. PACHYPLEURIA , Presl. (1849.) Epim. bot. , p. 98. Scyphofilix , Alb. du Put. Th., Gener. Madagasc. , n.° 2? Davaltia, §. 11, Pachypleuria , Presl, Tent. plerid. , p. 128. Davalliœ et Humatœ spec., Üesv. , J. Sm. Adianti spec., Linn. , Supp. 446. Sporotheciis lerminalibus , in sinu denlium sitis ; indusio suborbicu/ari, sericeo , nitenle aul reniformi , orbicu/alo, basi rolundu laie ajjixo ; sporangiis parai lis, pedicellis jasciculalis; annulo 10-11 articulât o ; sporis subglobosis. Frondibus pinnatifidis , bipinnalis , pedalis , coriaceis , conformibus ; nervillis libe- ris , apice clavatis , injerioribus angulum acutissimurn aperienlibus ; venu lis tenuibus ; rhizomate longe repente , squatnis acurninalis hirlo. Filices rigidce , coriaceæ , opacœ , Indicæ et Polynésien ; facie davalliarum , sed in- dusio libero. Ce genre, que nous plaçons dans les néphrolépidées , a, par les frondes, le port des davalliacées, et il est même assez voisin des Davallia. Le caractère qui 522 GENRES DE EA FAMILLE nous a déterminé a lui donner la place qu’il occupe ici est tiré de l’indusium. Ce tégument, libre seulement vers le sommçt clans les davalliacées, n'est fixé dans le Pachypleuria que par sa base. La nerville étant élargie vers le point fructifère, offre une plus large surface d’insertion, ce qui explique comment il arrive que l’indusium, inférieurement arrondi , s’attache dans une plus grande étendue que dans la plupart des néphrolépidées. Il diffère du Pleronevron par des sporothèces terminaux et par des frondes pinnatifides à segments entiers, ayant une direction horizontale, les fertiles à ner- villes simples, les stériles à nervilles bifurquées. ENUMERATIO SPECIERUM. Anguslaia , Presl [Davallia , Wall. , II. et Grev.*) — pedata , Presl [Davallia , Sw. , Blum. et Nées*) — sessilifolia , Presl [Davallia , Blum., Kze.*) — pectinata, Presl [Davallia, Sm., Hook. et Gi .*) — lepida , Presl ( Davallia Cumingii, Hook. , Sp. fil*)- 152. HUMATA , Cavan. (1801.) Prælect. botan., n.° 678 et 679. Sporotheciis super dorsurn dentium frondium nascentibus ; indusio orbiculato , dimidio superiori libero ; sporangiis ovoideis ; annulo profundè crenulalo , 12-1 5 arliculato; stomio 6 nervato , co/oralo, spisso, evidenler ex unnuli modifica- tione provenienle ; sporis ovoideis, lubercu/osis. Frondibls sterilibus inlegris seu leviler crenulalis ; nervillis pinnatis seu Jlabelli- Jormibus ; ferlilibus minoribus, dissimiluribus , crenulalis pinnalifidisijue ; stipile duobus fasciculis vasorum peragralo. Filices Indicée , repentes, arboricolee. Diagnosis : H. pinnatifula, Cav. , l. cit. — Hook. et B., I. exiv. Diagnosis nostra, lab. xxvi, fig. 1. //. ophioglossa, Cav., Prælect., n.° 678. Diffevt à Pachypleuria frondibus dissimiluribus ; nervillis tenuioribus , apice non clcivalis. Le port de Y Hamata , genre oligotype, est semblable à celui des craspedaria (polypodiées); mais les nervilles sont libres, bifurquées et étalées en éventail. Les frondes fertiles sont épaisses, opaques, ovoïdes, à base légèrement cordiforme et constamment pédicellées dans 1'//. heterophylla ; lancéolées, acuminées et pour- vues d’un long pétiole dans Y H. pinncilifida ; les frondes fertiles, dans ces deux espèces, tendent à la forme pinnatifide. ENUMERATIO SPECIERUM. II. ophioglossa, Cavan. , [Davallia heterophylla , Sm., Sw. , etc.; Cuming, Philipp-, n.° 335, in llerb. nostr.) — II. pinnatifida , Cavan. [Davallia, Sw. , Hook. et Grev., Icon. Filic. , t. ‘230, ex- clus. synon.; Hook. et Bauer, Gen. filic., t. civ, A; exclus, synon. DES POLYPODIACÉES. 5 2 5 Considérations générales sur le groupe des Néphrolépidées. Les néphrolépidées établissent un passage très -naturel entre les aspidiées et les davalliées : elles diffèrent des premières par un indusium attaché par une large base qui le retient même à la maturité des sporanges et des secondes par ce même indusium cordiforme et non cyathiforme. Quatre genres seulement le com- posent. Le Nephrolepis , qui a le port du Pleronevron ; le Pleronevron , qui tend vers les Dca allia; les Saccoloma et Humain , dont le port est spécial. Ces fou- gères, très- élégantes , sont pendantes ou rampantes. L’une d’elles est tubercu- leuse, Nephro/epis tuberosa ; la forme pectinée domine parmi les espèces. Toutes vivent sous les tropiques. Indusium in amhitu adhærens el anlicè apertum : DAYALLIEE. Herhaceæ , nervosæ , erectæ , rigitlæ. Sporotheciis terminalibus. 1.2 ' M QJ /25 Frondibus pinnatilidis ; i- \ sporothecia ad superiorem partem segmentorum 153. Prosaptia, Presl. Frondibus pinnatis ; tôt sporothecia quot nervilla 154. Seyphularia, F. Indusium spurium , cuticulis duabus vix distinctum 155. Odontosoria , F. IMarginem non attingentibus 156- Microlepia , Presl. i Appendicibus sporothc- I ciorum coronantibus. . 157. Davallia, J. Sm. Marginem ! attingentibus. j îd est à ( /Appendicibus, c,lliculâ I ' nnllis. distinctum. I ) 8egmcntis fsymetricis. 159. Frondulis dimidiatis. 158. Odontoloma, J. Sm. i Sporotheciis confluentibus 160. Sporotheciis dorsalibus et lateralibus 161- Nervillis conniventibus ad marginem coadunatis 162. Stenoloma , F. Wibelia , Bernh. Darea, Juss. I.indsaynium , F. 524 gfares de la famille * Rcrvillis libcris. 7 Sporotheciis terminalibus. 155. PR0SAPT1A , Presl. (1850.) Tentam. pterid., p. 1 (35. Vavàlliœ spec., Alct. plurim. Sporotheciis el/iplicis , ad apicem nervillœ sitis , margina/ibus , endophyllis ; culiculis duabus indus iif or mibus , gibbosis , vix modificaiis , super ne dilulalis; receptaculo minuto; sporangiis longe pedicellaiis , ovalibus ; annulo 10- i 1 ar- ticulalo ; stornio lalissimo , sub 8 nervato ; pedice/lo jlexuoso ; sporis rotundis ovatis , nigrescentibus , granulis repletis. Frondibus pinnalifidis , laciniis ad apicem fructiferis. Filices Inclicæ, erectœ , rigidœ , elaslicœ ; facie ferè Polypodii vulgaris. Diagnosis : Presl, /. cil., t. vi, p. 19, 25 (nervatio solo), et Diagnosis nost., tab. xxvii, A, fig. 1. P. conligua, Bllm. (Davcdlia, Meyer.) Le type de ce genre est le Prosaptia pinnatifida de M. Presl, indigène des iles Philippines, distribué par AI. Cuming sous le n.° 261. Ces frondes sont raides , coriaces , pinnatifides au centre , et seulement crénelées à la base , se continuant sur le pétiole en décroissant successivement ; les segments sont ciliés de poils raides et étoilés. Il est difficile d’apprécier les motifs qui ont fait placer le Prosaptia par M. Presl à côté du genre Viltaria. Sans doute le docte auteur s'est cru autorisé à agir ainsi, parce qu’il n’exisie pas de véritable indusium dans le genre Prosaptia : mais la situation terminale et intérieure des sporanges lui donne une place bien plus naturelle dans les davalliées. ENUM ['RATIO SPECIERUM. Emersoni, Presl ( Davallia , H. et Gr.*) — continua, Presl (F.*; Pau allia , S\v. , II. et Gr.*) — Preslii [P an allia , Hook.). 154. SCYPHULARIA , F. Davalliœ spec., Alct. Pureslia spec., Presl, Epim. bot., p- 99. Sporotheciis scyphuliformibus , lenticulariformibus , apice nervillœ simplicis, exierius arcualœ , adnatis ; receptaculo parvulo ; indusio spurio scyphuli/ormi , gibboso, à cuticuld vix nwdificatd format o ; sporangiis longe pedicellaiis , basi DES POLY PODIACÉES. 325 coalilis , pedicello continuo, vitlato ; slornio sub 7 nervato , lalissimo , nervis flexuosis ; sporis renijormibus , c rassis. Frondibes pinnalis , pinnis lanceolalis , terminait longiori; nervillis m laminis slerilibus, bifurcatis ; in ferlilibus , simplicibus. Filices Javanicœ et Philippinenses , erectœ , coriacece , opaeœ ; rhizomale repente, squamis nigris vestito. Diagnosis : tab. xxvi , B, fig. 1. S. penlapliylla. (Dav allia , Blüm., Kze. , Die Farrenkr. , 11, t. cvm.) Dicksonia tenerci , Mart. ( fragmenlum , ad comparandum ). Le genre Scyphularia est fort distinct entre tous les genres de ce groupe inté- ressant. Il ne renferme jusqu’ici que deux espèces à rhizome rampant, hérissé d écailles noirâtres et longuement acuminées; les frondes s’y trouvent attachées à longs intervalles : elles sont pinnées , ternées et parfois simples , comme il arrive par avortement à la plupart des frondes ternées ; les frondules tendent à la forme linéaire ou lancéolée; elles ont une consistance cartilagineuse et ne se laissent pas pénétrer par la lumière. ENUMERATIO SPECIERÜM. Pentaphylla (Pava/lia, Blum. , Hook. , Kze.*; Zollinger, PI. Javan. , n.° 1178) — triphylla (Davallia , Hook.*). 155. ODOjNTOSQRIA , F. Sporothecus terrninalibus , endophyllis , ad apicem venulœ sitis, post lapsum sporangiorum scyphum vacuum simulant ibus ; indusio crasso, spisso, vix à cuticuld dissimili; sporangiis pyriformibus ; stomate lato , 10 nervato, nervis approximatis; annulo crasso, 10-20 arliculaio ; sporis globosis , rnagnis, jlaves- cenlibus , umbilicatis cristaiisque. Frondibls decompositis , flexuosis, scandenlibus , aculeatis ; segmenlis crenalis, dimidiatis ; nervillis flabellalo-furcatis ; stipitibus angulalis, aculeatis , fasci- culo vasorum solilario trajectis. Filix facie Lindsayarum, scandens , glabra , volubilis, armata, Americana. Diagnosis : t. xxvn, B, fig. 1 , B , O. uncinella (Dav allia , Kze.); fig. 2, Stenoloma dumosum, F. (. Davallia , Sw.) [ad comparandum1,. Differt à Davalluî, nervatione , habitu generali , sporarum et sporangiorum forma. Ce genre ne renferme qu’une seule espèce grimpante et presque sarmenteuse; les stipes, tortueux et rameux, portent de courts aiguillons; elle est glabre dans toutes ses parties. Les sporothèces naissent dans le mésonèvre qui se creuse en godet. La cuticule supérieure se soulève et constitue un indusium bombé qui s’ouvre antérieurement à la manière d’un calyce. Il se distingue du Stenoloma , 32Ô genres de la famille à côté duquel le port tend à le placer, par des frondules plus larges, ni cunéi- formes, ni linéaires, ni dichotomes. Celle fougère est indigène de l’Amérique tropicale. SPEC1ES. O. uncinella (Data/ lia uncinella , Kze.*). loG. MICROLEPIA, Presl. (1 830.) Tentam. pterid., p. 124. Microlepiæ et Leucoslegiœ spec., Presi! et J. Sm. Dennstadiia , Bernh. , in Schrad. Journ. , 1801. Cœnopteridis spec., Willd., Plivtogr. , eum iconib. Sporotheciis subrolundis , depressis, cyalhiformibus , sub marginal ib us , numpiàm resupinatis , ad apiceni venulce margineni non allingenlis ajjixis ; indus io senu-orbicu/ari, scanoso, antcriiis /runcalo, venulis marginal ibus nu/lis; sporo- theciis ovalibus; annulo lato , 20-28 articulato ; sporis Irigonis , rarb ovalibus. Frondibus pinnato-pinnalifidis , a ut tri- bipinna/is, segmentis ul lirais plus mi- nitsve dentatis; nervillis liberis, ienuïbus. Filices erectœ, plurisectœ , tropicales, facie Aspidiorum. Diagnosis : Hook. et B., Gen. filic. , t. lviii, A. M. incequalis , Presl, /. cil., t. iv, p. 21-13. Differl à Davallià habitu et absenlid appendiciurn cornigerum , sporothecia amplec- tanlium. Ce genre, composé d’espèces à frondes décomposées et à segments dentés ou lobés, a le port des dicksonia. Il en diffère par des sporothèces cyathiformes et par un indusium attaché par les côtés dans toute son étendue, s’ouvrant au sommet sans se redresser. Les nervilles fructifères n’atteignent que rarement la marge des segments ; les sporothèces restent par conséquent intra-marginaux et couchés ; leur partie antérieure , tronquée , vient souvent s’affleurer à la marge. Ce genre est très -voisin des davallia , à côté desquels il faut définitivement le placer. Il en diffère par des sporanges à peine exsertes, par des sporothèces pre- nant naissance sur des nervilles de troisième ordre, se dirigeant vers les sinus des derniers segments intra-marginaux ; ces plantes sont aussi moins féraces et leurs spores trigones. ENUMERATIO SPECIERUM. Nigricans , Presl ( Davallia inœqualis , Kzc.) — rhomboidea , Presl, fragni.* — irichosticha , J. Sm. (Davallia, Hook.; Cuming, F il. Phil. , n.“ 328) — decurrens ( Davallia , Ilook. fragrn.*; Cuming, Fil. Phil. , n.° 350) — Khasiyana (Davallia , Hook. , fragm.*) — strigosa, Presl ( Dicksonia , Sw. , DES POLYPODIACEES. 327 kze.*, Hook . ,fragm.*) — polyantha [Davallia , Hook fragm.*) — Plumieri [Dicksonia , Hook.*, Plum.*) — Lindeni [Dicksonia , Hook. , fragm.*) — villosa [Davallia, Wall., Hook. , fragm.*) — calvescens ( Davallia , Wall., llook. , fragm* ) — flirta [D av allia , Klfss. ; Dicks. Kaulfussiana , Gaud.) — ? lonchitidea [Davallia, llook. , fragm.*) — flaccida [Dicksonia , Sw. , Schkh.*; Denn- stadtia , Bernli.*) — multifida , Presl [Ccenopteris Japonica, Willd.*) — hirsuta, Presl [Leucoslegia , J. Sm. ; Davallia ci/iata , Hook fragm..*) — alata , J. Sm. [non Davall. inœqualis , Kze.) — tenuifolia [Leucostegia affinis , J. Sm. [partira], Cuming, Fil. Phil. , 11.0 215) — Galeotii , F. — caudata , F. — œdematosa? (Funk. et Schl. , n.° 1224) — incisa, F. — mollis, F. SPECIES NONDUM DESCRIPTÆ. I. Gaeeottii. Frondibus subtripinnalis , ovatis , glaberrimis , slipile lœvi et racliibus canaliculatis , pin- nulis acuminatis , ultimis segmenlis ovatis , dentalis, glabris, obtusiusculis; sporothe- ciis parois, indusio ciiticulcî vix diverse submarginali ; sporangiis crassis , lenticu- laribus ; annulo latissimo , 24-26 articulcito ; sporis obscurè trigonis rotundisque. Habitat in Mexico. (Teolalengo , Galeotii, n.° 6526.) Filix glabra, segmenlis symetricis , glaberrimis , siccilale lætè virescentibus. (Dimensions : longueur de la fronde, 45 centim., des principales pinnules, 20 centim. ; sur 6-T centim. d’envergure; nous en comptons 19 paires distinctes presque jusqu’au sommet; celle espèce est très -differente de la précédente.) II. Caudata. Frondibus subquadripinnatis , glaberrimis ; stipilibus helveolis , sulcatis ; rachibus lenui- bus, helveolis, apice fdiformibus , flexuosis , pinnis subbipinnatis, caiulatis, caudâ loti - gissimâ, lineari, dentato-incisâ ; ultimis segmenlis dimidiatis, remotis, infernè integris, supernè incisis , basi longé cuneatis, incisuris monocarpicis ; sporotheciis submargi- nalibus ; indusio cralhiformi , à cuticulâ vix distinclo; sporangiis paucis ; annulo lato, crenulato , 18-20 (?) articulato ; sporis trigonis. Habitat in Mexico. {Teolalengo , Galeott., n.° 6527.) Filix magna, siccilale viridis , partilionibus et segmentis remotis. (Dimensions : longueur totale, sans le slipe, 82 centim.; une vingtaine de pinnules, dont la plus grande a près de 20 centim. ; les pinnules sont terminées par une pointe ayant 5 ou 6 centim. de longueur; les derniers segments sont très-étroits et mesurent 2-3 millim.) Le ^enre Microlepia , qui renferme les davalliées à sporothèces couchés, bom- bés, terminaux, non protégés latéralement par des appendices nervillaires , comme dans le Davallia , et qui jamais ne sont redressés (résupinés) comme dans le Dicksonia , est destiné à s’accroître considérablement. Quoique nous ayons ré- duit à deux le nombre des espèces nouvelles que nous décrivons, nous aurions pu facilement en décrire davantage; telles sont les espèces suivantes que nous nous contentons d’indiquer : genres de la famille 528 1. ° M. oedematosa , Funk. et Schlim. Venezuela, n.° 1224. Remarquable par ses sporo- thèces fortement bombés et très gros^ occupant le rameau supérieur de la nerville externe, celui qui se dirige vers les sinus lobulaires; elle est grande et plusieurs fois pinnée. 2. ° M. incisa. Grande fougère de la Guadeloupe à pinnclles ovales profondément inci- sées, à sporothèces terminaux extrêmement petits. (Herb. Moug.) 3. " M. mollis, de Bourbon, à pinnules flexibles et entièrement couverte de poils blancs, mous et strigilleux; à stipe et rachis rougeâtres, à sporothèces petits, n’atteignant pas la marge. 157. DA Y ALLIA, Sm. (Sw., 1801), recluctum. Stenolobus et Davalliœ spec. , Presl, Tentam. plerid. , p. 127 et 129. fVibeliœ spec., Bernh., in Schrad. journ. , 1801. Microlepiœ et Leucoslegiœ spec., J. Sm., Enum. filic. Cuhingii. Tric/iomanoidis spec., L. , Forst. Prodr. fl. Insul. austr. Paresliœ spec., Presl, Epim. bot., p. 99. Sporotheciis pyxidatis , subrotundis, ore marginali, processus 1-2 elongatos , latérales , corniformes , obtusos fer ente; indusio firrno culicuhî laminarurn vi.v niodificatd fonnaio; sporangiis elliplicis, exsertis ; annula 14-16 art icu lato; sporis reniformibus , crassis. Fron dibus sœpe triangularibus , bi- pluriestptc pinnalo-sectis , laciniis ultimis an- gus lis , sœp'e bifidis ; ramis inœqualibus ; nervillis pinnatis; rhizomaie crasso, sipiarnigero. Filices erectæ , patulœ , multisectœ , in Europâ nustrali, Africa septentrionali , A si à et America tropicali descentes. Diagnosis : IIook. et B., Gen. filic., t. xxvu. (TA pyxidata , Cavan.) Inter Davalliam et Stenolobum nulla diffe.re.nlia essentialis exslal , nisi in dirnensione sporolheciorum , apud Stenolobum longiorum. Hoc genus differt à Leplopleuriû, Pac/iypleurid , Pleronevro , Humatâ et IVep/irolepide indusio ad apicem uperto et lateribus numquàm liberis. Nous réduisons ce genre à un certain nombre d’espèces de port semblable, dont le type est le Daval/ia Canariensis , L. Elles ont des frondes surdécom- posées, à segments fructifères vers le sommet ou latéralement. Les nervilles se chargent de sporanges longuement pédicellées, qui parlent du même point et sortent du sporothèce pour se mettre en rapport avec l’air et la lumière; 1 indu- sium est bombé, attaché par les côtés et s’ouvre vers le haut comme dans le Micro! épia. Les sporothèces, largement tronquées antérieurement , présentent laté- ralement, tantôt un et tantôt deux appendices cornus qui s’élèvent plus ou DES POLYPODIACÉES. 52g moins et sont traversés par une nerville peu distincte du point où s’attache l’indusium, avec lequel souvent même confinent ces sporothèces. Cette disposition donne aux davallla fructifères une apparence singulière, qui les fait reconnaître entre tous les autres genres. ENU-MERATIO SPECIERUM. Vestita, Blum. (Hook. , fragm.*) — solida, Sw. (Schkh.*, Hedw.* ; Slenolobus , Presl , fragm.*) — elegans , Sw. (Hook.*; Dav. bidentata, Schkh.*) — nitidula , Kze (Ilook. , fragm.*) — GriJJt- thiana , Hook. [fragm.*) — huilât a , Wall. (Hook.*, fragm.*) — chœrophylla , Wall. (Ilook.*, fragm.*; Leucostegia ligulata, J. Sm.) — JSovœ-Zelandiœ , Colens (Hook. , fragm.*) — falcinella, Presl* — membranulosa, Wall. (Hook. , fragm.*) — -data, Sw. (Schkh.*, Bernh.*, Hook. , fragm.*) — Mauritiana , Hook. [fragm.*) — pyxidata , Cavan. ( Hook. , frapm.*) — Fejeensis , Hook. [fragm.) — Canariensis , J. Sm. (Hook., fragm.*) — Amboynensis , Hook. [fragm.*; Dicksonia straminea, Borj) — Lindleyi , Hook. [fragm.*) — Vogelii, Hook. [fragm.) — gibberosa, Sw. (Schkh.*) — parvula, Wall. (Hook. et Gr.*) — Lindeni, Hook. [fragm.*) — Schimperi, Hook. [fragm.* F., tab. xxvn, fig. 4) — ? concirma , Schrad. (Kze.). 158. 0D01NT0L0MA, J. Sm. (1838?) In Journ. bot., Hook., reduct. Saccûlomatis spec., Presl, Tentam. pterid. , p. 125. Dichsoniœ , Davalliœ , Adianti, Aspidii, Auct. var. Sporotheciis hemisphœricis , lerminalibus , apicem nerpillæ unicœ aut rar'o duu- rurn nervillarum coronantibus , supra déniés laminarum silis , conlinuis aut rariiis interruplis ; indusio spurio , culiculâ inferiori constiluto ; sporangiis- crassiludine niediocri; annulo io-ii articulato ; sporis rolundis , parvulis. Frondibus pinnalis, segrnenlis bifidis aut dichotomis , linearibus ; nervillis jlabel- lalis, furcalis, dislanlibus ; caudice repente , inœipiali. Filices scandentes , facie Adianlorum Lindsayarumque , Indiarum aut Africæ australis insularurn incolœ. Diagnosis : Hook. et B., Gen. filic., t. cxiv, B. Tab. nost. , xxvi , A , fig. 2. [O. Bo- ryanum, J. Sm.) C’est sur Y O. Boryanum que nous établissons le caractère de ce genre fondé par M. J. Smith. LO. pu/chellum, J. Sm , est un peu dissident, et Y O. Parkeri, Hook. en diffère à peine; quant à YQ. hemipterum , c’est peut-être un individu jeune de Y O. Boryanum. ENUMERATIO SPECIERUM. O. Boryanum [Davallia, H. et Gr.*; Saccoloma Boryanum , Presl , fragm* — pulchellum , J. Sm. . F.*, Field. et Gardn.* (Cuming, n.0217) — P hemipterum [Davallia, Bon*, in Voy. Berang. [sterilisj) — Parkeri, Presl [Davallia, Hook.*) — adiantoides , Presl (. Saccoloma , Presl ; Davallia adiantifolia , Hook.). genres de la famille 33o 1 59. STENOLOMA , F. Lmdsccœ spec., Willd. , Sp. plant. (F. Filic.). Davalliœ spec., Hook. , Spec. Filic., tom. I.er Sporotheciis marginalibus , dcpressis , ad apicem laciniarum angastarum silis ; indus io scarioso , lenui, denlalo, supernè hianti , subbiculci , super 1-2-3 ner- \ illas sedenle ; sporangiis pyriforniibus , magnis ; annulo 16-24 arlicu/alo; sporis ovoideis , lœcibus. I’rondibus deconiposilis, segmentis ullimis inlegris , elongalo-cuneijormibus , gla- berrimis , 2-3 ne rca iis ; rachibus elongaiis , helveolis ; rhizomate (salie ni in S. clac ata) repente ; pi/is intestiniformibus , slrangulatis , rufescentibus. Filices erectœ , glaberrimce , tenerce , tropicales. Diagnosis nostr. : tab. xxvii Aês, A, fig. 1 , 5. Schlechtendalii; fig. 2, Blumeanum ; fig. 3 , clavatuni; fig. ^ , aculeatuni; fig. ô, ? Lin dsaro ides ; fig. 6 , fumarioides. Fougères délicates, à long stipe glabre, lisse et jaunâtre, portant des rameaux filiformes, auxquels s’attachent des segments cunéiformes, dilatés pour recevoir le sporotlièce -revêtu d’un indusium un peu frangé en ses bords et fixé sur deux ou trois nervilles très -déliées. Ce genre n’est pas sans analogie avec YOdon- tosoria du groupe des davalliées. Il en diffère par ses sporothèces simplement recouverts d’un indusium appliqué sur les sporanges et séparable par le sommet et par les côtés, tandis quil est pyxidiforme dans Y Odontosoria , bombé et déhis- cent antérieurement. On trouve, parmi les espèces de ce genre, une plante embarrassante et qui peut - être pourrait servir de type à un genre distinct. Les botanistes la connais- sent sous le nom de Lindsaya microphylla. Elle a un port spécial et ne peut rester avec les lindsaya , dont elle diffère beaucoup. La cuticule, formant indu- sium, est modifiée des deux côtés et dentée élégamment au sommet. (Voy. tab. XXVII (bis), fig. 5.) ENUMERATIO SPECIERUM. Schlechtendalii [Dacallia , Presl) — Blumeanum (Odontoloma , J. Sm.j Davallia , Ilook. . fragm.*) aculeatum ( Davallia , Sm., PI uni.*, Sloan.*) — fumarioides ( Davallia , Su., Schkh.*) — du- mosum [Davallia, Sw.) — P Lindsayoides ( Lindsaya microphylla, S\v. , H. et Gr.*) — clavatuni (Su.; Davallia venusta, Sclikli.*) — retusum ( Davallia , Caran.) — tenuifolium [Davallia, Su., Presl , fragm.*) — ? Goudotianum [Davallia , Kze.). DES POLÏPODIACÉES. 55 I 160. WIBELIA , Bernh. (1801.) In Schrad. Journ., t8oi, p. 122, t. I, fîg. 2. Davallice spec. , Cavan. , Hook. — Saccolomatis et Micro lepiœ spec., Presl. — Microle- pice spec., J. Sm. Sporothechs intrà-marginalibus , elongaiis , transversis , sœp 'e binis, ad apicem late. hianiibus; indusio spurio , fornicaio ; sporangiis pyriformibus ; annulo lato , 16-18 arliculato ; sporis ellip/icis, via: reniformibus. Frondibus pinnatis ; frondulis elongaiis , irregularibus , flagellalis , linearibus ; nervillis pinnalis, simplicibus aul bifurcalis ; sporotheciis ad nervillas simplices so/itariis, sed ad nervillas bifurcalas geminis. Filix indica , pinnata, rigkla, glabra, frondulis inœqucdibus. Diagnosis : tab. xxvii bis , B. ( IVibelia pinnata, Bernh.) Les frondules sont symétriques ou dimidiées, et portent sur l'une et l’autre marge des sporothèces attachés au sommet de chaque nervure. L’indusium est intra -marginal , concave et assez consistant. Il persiste, et comme il confine de très -près avec celui qui naît sur le même lobule, il rend facile la confluence •des sporothèces; ceux-ci prennent alors la forme allongée '. Cette plante appar- tient au moins autant aux davalliées qu’aux lindsayées ; elle est raide et terminée par des frondules inégales. ENUMERATIO SPECIERUM. IV. pinnata, Bernh. (Hook.*; D. flageïïifera , H. et Gr.*; Davallia , Cavan. , F.*, fragm.) — bipinnata ( Dav . Luzonica, Ilook., fragm.*) — pectinalis , F. ( Lindsaya dubia , Kze.*, Hook.*). — Javœ. Nous regardons, comme nouvelle, l’espèce suivante, que nous signalons à l’attention des botanistes. W. Javæ. Frondibus pinnatis, glabris, stipite subquadrangulari ; frondulis linearibus , integris, répandis, inœqualibus , abrupte decrescenlibus , angulum 40° cuni rac/iidi melienti- bus , crenatis, acuminatis , basi cunealis , passim subauriculatis ; nervillis scalpturatis , bijidis, ramis duobus fructiferis ; sporotheciis parvis, à margine frondis remotis ; spo- rotheciis minutis ; annulo 14-16 arliculato ; sporis subreniformibus. Habitat in Java. (Kollmann , Herb. cl. Moug.) Filix extensa , in ambitu lanceolata , flexibilis , glabra. (Dimensions; longueur totale, 70 centim. ; stipe et rachis déliés; frondules (les plus longues). 15-16 centim., sur 5 millim. à peine de largeur; entre-nœuds, 25 millim. de largeur. Les fron- dnles se redressent vers le stipe; la terminale est fortement crénelée.) 1. La planche des Icônes filicum de MM. Hooker et Greville ne rend pas compte de cette organisation. GENRES DE LA FAMILLE Ô ô 2 J j Sporotheciis dorsalibus et lateralibus. 1GI . DAREÀ , Jiiss. (1789.) willd. , Spec. pl. , Filic., p. 295. Cœnopteris, Bergm. , non Presl, Epim. bot., p. 262. Asplenii spec. , Presl, Alct. var. — Cœnopteridis spec., Alct. Sporotiieciis ovoideis , clongatis , linearibus , solitariis, marginalibus nul submar- ginalibus ; indusio piano , tenui , crasso , convexo , lateribus ajjixo , anteriîis so/ulo; sporangiis ovalibus , pedicello arliculato ; stomio quadrinervato , brevi ; annulo 18-20 articulalo ; sporis ovalibus renijormibusque , episporio cristœ- Jorrni veslitis. Fron dires varie divisis , segrnentis ullimis linearibus , sœp 'e bifidis , rigidu/is aul molUbus; slipitibus stramineis seu fusco-badiis , tenuibus ; nervillis pinnatis marginem attingenlibus ; rhizomate crasso, fibrilloso. Filices tropicales, herbaceœ, terrestres, glaberrimœ , semper dwisæ , rarà viviparce. Facie in plurimis , Âspleniorum , in paucis , Davalliarum ; confines inter Asplénia . et Dareas ; de terni inalu per difficiles. Diagnosis : tab. xxvii, C, fig. 1 , D. incequalis , Willd.; fig. 2 et 3, parles aliarum specierum ; fig. 4, Davallia Schimperi, Hook. , ad comparandum. Ce genre se rapproche des asplénium , et cependant nous le plaçons à une grande distance des aspléniées ; c’est qu’il nous a semblé que, indépendamment des différences notables de port qui les rapprochent des davalliées, l'indusium , comme dans les fougères, appartenant à ce groupe, n’est déhiscent que vers le sommet, les côtés restant parfaitement adhérents. Il s’ouvre, en devenant béant, par simple dilatation, en simulant une fente. Les davallia s’unissent aux dareci par les Dav. Lindenii et Schimperi , ayant, l une et l’autre, l’organisation des da- vallia, au point de faire hésiter auquel de ces deux genres il convient de les rapporter. M. Presl, Epim. bot., I. c . , a rétabli le genre Cœnopteris de Bergmann , pour y renfermer 1 O. Japonicum de Kunze, que nous persistons à laisser parmi les onychium. ENUMERATIO SPECIERUM. Furcata, Willd. {Cœnopteris , Bergm.*, Sclikli.*, Jacq.*) — rutœfolia, Willd. {Cœnopteris , Bergm.*, l liunb.*) — scandens [Asplénium , J. Sm.) — ? palmaia , Klfss. — flaccida, Willd. (Tlmnb.*, Sclikli. *, sub Cœnopteride) — viiipara , Willd. [Cœnopteris , Bergm.*) var. fœniculacea , Sieber — inœr/ua- lis , Willd. [Cœnopteris , Borv) — appendiculata , W illd. [Cœnopteris , Labill.*) — odontites , W illd. [Cœnopteris odontites , Tlmnb. , Scbkh.*) — bifida , Klfss. , in Sieb. ( intermedia , Klfss.) — rhizophjlla , DES POLYPODIACÉES. 353 Willd. [Cœnopteris , Thunb. , H. et Gr.*, Sloan.*) — cicutaria , Willd. [Cœnopteris , Tbunb.*, Petiv.*, Plum.*; Asplénium, Sw. , H. et Bauer*) — myriophylla , Willd. ( Cœnopteris , Sw.) — fœcunda [ Asplénium , Kze. ; Cœnopt. vivipara in hortis variis , non Darea vivipara, Bergm.) — P thalictroides [Cœnopteris, Loud.?) — ? Mille folium (Cuming, PI. chil. , n.° 324). ** Xervillis conniventilms ad margincm coadunatis. 162. LINDSAY1NIUM , F. Lindsayœ spec., J. Sm. Sporotheciis inter ruptis , marginalibus , ad apicem furcaiurce nervillarum seden- libus ; stomate 8 nervato , nervis inœqualibus , ob/iquis ; indusio lenui, rneni- branaceo; sporangiis ovatis ; annula 1 4 articulato ; sporis trigonis. Fr on ni bus bipinnatis , pinnis linearibus , pinnulis ob/iquis, superne arliculatis, subsessilibus ; nervillis paucis, scalpiuraiis , bifurcatis , ad marginem incrassa- tum coalitis ; stipilibus slramineis , fasciculo vasorum unico elliptico peregratis. Filix Malaccensis , rigida ; fucie Lindsayœ , sed nervatione divers a. Diagnosis : tab. xxvii bis, C. (L. rigidum, F.; Lindsaya, J. Sm. , Hook.*) Ce genre monotype est facile à reconnaître à ses frondules dimidiées, entou- rées d’une forte nervure marginale qui provient du pétiolule , et unit tout le système vasculaire. Les nervilles sont en relief et bifurquées; les sporothèees n’occupent que le sommet des découpures antérieures de la frondule. Il n’y a ordinairement qu’un seul , mais parfois on en compte deux. Considérations générales sur le groupe des Davalliées. Nous n’avons que peu de particularités à ajouter à ce que nous avons dit page 29. Ces fougères sont , après les byménophyllacées , les plus délicates de toutes les plantes qui composent cette vaste classe. Elles ont, avec les lindsayées, des rapports évidents par l’indusium , surtout lorsqu’il s’allonge par confluence des sporothèees. Exemples : Odontoloma et TVibelia. Le Darea n’est pas sans analogie avec le genre Asplénium. On retrouve le port des polypodium chez le Prosapiia , et le Micro/epia ressemble à des alhyrium. Mais ces rapprochements se bornent aux frondes. La fructification, bien étudiée, montre ces plantes assez étroitement groupées. Elles sont exclusivement tropicales. 334 genres de la famille II. Indusium inferum iuembranaceum : HYPOCHLAMYDEÆ. Filices herbaceæ, raro arborescentes, erectæ, amplæ, ferè oinncs decompositæ. i. Indusio univalvi vel ruptili : DlCKSONlÆ. II. Indusio bivalvi : Balantieæ. A prima jBesul’*nat0 » *n s'nu frondium evolulo 163. Dicksonia , L’Hérit. Pateriformi , marginali 164. Déparia, H. et Gr. Patulo. (Calyciformi, lacero, involucrante 165. Hypoderris, R. Br. In ICalyciformi, incompleto,brevi, pilos longos, articulatos ferento. 166. YVoodsia , R. Br. ^ clauso.tC)Sphærico|Irre^,,latim rumPente 167* DiacalPe> Blum- ompleto. j ^ va|vas p|jjs minùsve rcgulares apcriente 168. Sphæropteris, R. Br. (Valvis æqualibus 169. Culcita , Presl. j'patulis; indusio spurio operculi- alterà accessoriâ. 1 l formi 170. Balantium , Presl. — inaequalibus^ (Indusio mcniscioideo ; plus j frondibus pinnatis. - 171. Lcptopleuria , Presl. minùsve ( resupinatis.jlndusio subreniformi ; [ frondibus bipinnatis. 172. Cystodium , J. Sm. Valvis duabus propriis ’. 173. Cibotium , Klfss. . I. Univalve : DICKSONIEÆ. A. Indusio cupuliformi, à prima ætate aperto. 163. DICKSONIA, L’Hérit. (1788.) Sertum anglicum, p. 3o. Balantii spec. , Presl, Tenlam. pterid. , p. 134. Patania, Presl, l. cil., p. 137. — Sitolobium ( nieliùs sitobolium) , Desv. , Ann. soc. Linn. de Paris, vi, 262. — Adectum , Lk. — Microlepiee spec., Presl, I. cit., p. 124. — Neplirodii spec., Desv. — Tricliomanoidis spec., Forst. prodr. Sporotheciis resupinatis , cupuliformibus , ad apicem venularum si/is, rnargina- libus , in sinu laciniarum nascenlibas , apice horizon! ali laie apertis ; indusio mernbranaceo , molli , patcræforrni , iniegerrimo, brevi, persistente ; receptacu/o punctiformi , minimo ; sporangiis ovatis ; annulo 18-28 arliculalo ; sporis fri gonis, raro cordiformibus vel ocalis, nigrescentibus. DES POLYPOD1ACÉES. 335 Frondibus decomposilis, herbaceis , amplis; venis pinnaiis, tenuibus , pinnat'im ramosis. Filices lenerœ , erectce, glabres aut villosce , tropicales ; facie Jspidiorum et Daval- liarum. • Diagnosis : Hook. et B., t. lxi, A. D. lenera, Presl, l. cit. , t. v, p. 6 et 7 ( nervatio ). Tab. nostr. xxvi , B , fig, 2 , fragmenta ejusclem planter. Genus Dichsonia in duo subgenera dwidendum : i. Eudicksonij. h. Si tolobium. Subgenus Sitolobium filices arborescentes includit ; nescio an genus sit proprium? sed sporas verè liabet Dicksoniearum. Genus habita Jspidiorum et Hypolepidum. Sporolheciis resupinatis , id est statu aperto, cum laminis verè parallelis. Limites generis Diclsoniœ latiores quam in Specie filieura cl. Hookeri esse debent. Ce genre nombreux renferme des fougères herbacées et quelques espèces li- gneuses : elles ont toutes de grandes frondes décomposées et surdécomposées , glabres et parfois épineuses. Les sporothèces sont cupuliformes, mais au lieu d’être couchés et de s’ouvrir dans le sens de l’axe de la nerville, comme dans les mi- crolepia, ils sont dressés et s’ouvrent par leur sommet qui serait parallèle à la cuticule inférieure s’ils n’étaient redressés. Tel que nous le comprenons, ce genre répond assez exactement au Patania. Dans la jeunesse de ce sporothèce, lindu- sium est de même nature que les deux cuticules dont il paraît se détacher en se dressant. Le genre Davallia serait bien près du Dicksonia , s’il ne conservait avec la fronde un parallélisme parfait. ENUMERAT 10 SPECIERUM. Distenta, Kze. — Pavoni, Hook. [fragm .*; Plum.*) — adiantoides , H., B. et Kth. (Hook., fragm.*, Plum.*) — cicutaria, Sw. (Sloan.*, tenera Mart.*, Hook. , fragm.*; Patania erosa , Presl, fragm.*) — expansa , Klfss. — dissecta , Sw. (Schkh.*) — apiifolia, Sw. (Hook. , fragm.*) — rubi- ginosa, Klfss. ( Hook. , fragm* ) — punctiloba, Hook. [pubescens , Schkh.*) — Smithii , Hook. [fragm.*) — neglecta, F. (Cuming, n.° 108 , part'im) — anthriscifolia , Klfss. (Hook. , fragm.*) — deltoidea , Hook. [fragm.*) — cuneata , Hook.* [Sitolobium J. Sm.) — scabra , Wall. (Hook., fragm.*) — asperula [Polypod. , J. Sm., Cuming, n.° 63) — stenochlœna, F. — dubia , Gaud. [Balantium Brownianum, Presl) — Zippeliana , Kze. [scandens , Hort.) — Moluccana , Blum. [Lobb. PI. Jav., n.° 260) — Mathewsii [Déparia, Hook. , fragm.*) — obtus a , Moritz. !. Neglecta. SPECIES NONDUM DESCRIPTÆ. Frondibus subqucidripinnatis, rachibus pilosis, supernè obtusè canaliculatis, rufo-vinosis ; pinnis lanceolatis, acuminalis , segmentis angustis, inciso-pinnatifidis, obtusis; sporo- 336 GENRES DE LA FAMILLE theciis cr assis , marginalibus ; indusio cupuliformi persis tente ; sporangiis ouatis ; un - nulo 24-28 articulalo; sporis trigonis reniformibusque. Habitat in insulis Philippinis. (Cuming, n.° 108 [partim .) (Dimensions : une des grandes partitions, 38 centim.; des pinnules, 5-6 centim., sur 15 millim. environ d’envergure; nous en comptons environ 40 paires sur la partition que nous possédons, et sur chacune d’elles une vingtaine de segments jusqu’au point où elle devient pinnatifide.) II. Stenochl.ena. Frondibus quadripinnatis , villosis, siccilate. flauidulis ; pinnis ouoideis , pinnellis lan- ceolalis , acuminalis , segmentis ultimis infernè inlegris, dimidiatis, supernè crenalis , créais dentatis; sporotheciis s ub marginalibus ; indusio breui , tenui; sporangiis ouoi- deis ; annulo 14 arliculato ; sporis trigonis. Habitat in insulâ Borboniâ. (De Montbrison.) Filix expansa , mollis , hirsuta. (Dimensions : longueur d’une pinnulc basilaire, 40 centim.; les pinnelles, qui sont courtes. 18 centim., sur 6 d’envergure; entre-nœuds, 4 centim.) 164. DEPARIA, Hook. et Bauer. (1842.) « Gen. filic. , t. XLIV. Dicksoniœ spec., Kallf. — Cibolii spec., Presl. Sporotheciis hemisphæricis, marginalibus , exserlis, in dentibus venarum silis ; indusio injero, palercejormi , membranaceo , eddem texiurâ t. 48. Peranema, Don., Prodr. Fl. Népal., p. 12. Sporotheciis pedunculcilis , globosis , in medio dorsi venæ infirme superioris silis ; indusio globoso , coriaceo , involucranie , clauso , verlicali, ad cen/rurn in duas partes subœquales partito, rete canccllato ; sporangiis pedicellatis , receplaculo commuai convexo insidenlibus ; annulo 20 arliculato ; sporis ovoi- deis , tuberculosis. Frondibus decomposilis , herbaceis , venulis libcris , apice clac ut is ; nervillis pin- natis, marginem non atlingenlibus. Filix Nepalensis , erecta. Diagnosis : Filic. , Schott, Gen. filic. Fasc. , I , t. \ ( oplima ); Hook. et B. , Gen. filic. , t. xxit. ( S . barbata , Wall., testé Hook., loc. cit.) Nous retrouvons encore ici le faciès d’un aspidium , mais avec des sporothèces pédicellés. L’indusium a une tendance à s’ouvrir, non pas d’une manière con- stamment bivalve , ainsi que l’exprime la diagnose donnée par MM. Schott et Hooker, mais par simple rupture. Les figures de la diagnose de M. Hooker genres de la famille 34o semblent renchérir sur ce caractère, en montrant un sporothèce qui, s’il s’ou- vrait, d après le système exprimé par la ligure donnée, serait évidemment tri- valve; or lindusium n’est ni bivalve ni trivalve; s’il en était ainsi, sa déhiscence ne serait autre chose qu une séparation normale de parues organiquement dis— tinctes , tandis que celte enveloppe cède à la pression exercée par les sporanges; elle se fend alors à peu près en son milieu ; c’est donc une déchirure et non une déhiscence régulière. Le nom spécifique barba/a, donné au type, est assez peu caractéristique. Les stipes et les rachis portent des écailles étroites comme un très -grand nombre de fougères. SPECIES. Barbata , Wall.*, Scholt, Diagn.* ( Peranema cyathoides , Don.). II. Indusio bivalvi : BALANTIEÆ. o. \alvis duabus; una vera, altéra accessoria. 109. CULCITA, Presl. (1850.) Tentam. plerid., p. 1 55. Dicksoniœ spec. , L’Hérit. , Sert. Anglic. — Balantium, Kaulf. non Presl. Sporotheciis hemisphœricis , magnis , marginalibus , ad apicrm venulæ incras- satœ sitis ; indusio bivalvi , fornicaio , valvis œqualibus , a/ris, semilunatis , pateniibus ; receptaculo lineari, cristceformi ; sporangiis o va lis ; annulo crasso, 18 articuhito; sporis ovoideis. Fro.ndibus pinnaio- decompositis ; venis pinnalis, sinip/icibus aut furcalis. Filix Maderensis ; facie Davcilliœ ; differt à Balanlio valvis duabus propriis. Dingnosis : Hook. et B., /. cil., tab. lx. Presl, Tent. pterid. , t. v. p. Ô ( nervatio ). C. macrocarpa, Presl, /. cil. Ce genre monotype diffère du Balantium , i.° par les valves de l’involucre qui sont égales et de même origine; 2.0 par un involucre linéaire et dressé en une sorte de crête. La plante- type découverte par L'Héritier, avait été placée dans le genre Dichsonia ; Kaulfuss voyait en elle un Balantium. Elle n’a été jusqu'ici trouvée qu’à Madère. La grosseur de ses sporothèces lui a mérité le nom de C. macrocarpa que lui a donné M. Presl. Le stipe est parcouru par un seul faisceau vasculaire très -délié et qui suit exactement les contours de ce support. SPECIES. Culcila macrocarpa , Presl (H. et Bauer, fragm.*). DES POLYPODIACÉES. 34 l 170. BALANTIUM. Presl. (I85G.) Teniam. pterid. , p. 1 34 ( reductum ). Balantii et Cibotii spec., Kaulf. , Enum. — Dicksomœ spec. , L’Hérit. — Davalliœ spec., Acct. VAR. Tricliomanoidis spec., Forst. , Prodr. , Fl. insul. austr. Sporothecii s globulosis , marginalibus , ad apicem venu/arum sedenlibus ; indusio biealvi , valais inœqualibus , patulis ; vero sernilunari , interno; spurio seu accessorio , operculijormi , convexo ; recepiaculo globoso, magno , hispidulo ; sporangiis rotundis ; annula 24-26 ariicu/ato ; sporis crassis, obscurè trigonis ; pilis sporolheciorum apice glanduloso-mastoideis. Frondibcs pinnaio-decompositis ; venulis pinnatis, inferioribus furcatis. Filices amplœ , herbaceœ aut subarborescentes; Sanctœ Helenœ , Novœ Zelandiœ , -Yovœ Hollandiœ , et Brasiliœ incolæ. Diagnosis : Hook. et B., Gen. filic., t. xx. B. auricomum, Presl, bona. Les balantium sont de grandes et belles fougères atteignant quelquefois aux proportions de petits arbres. Les frondes acquièrent un développement considé- rable. M. Hooker ne veut voir dans ce genre qu’une simple division de son genre Dicksonia , dans laquelle il fait entrer les genres Culcita , Leplopleuria et Cystodium. Nous n’hésitons pas à regarder ces genres comme distincts. Le Ba- lanlium semble nettement caractérisé par un indusium bivalve, dont la valve fausse ou cuticuléenne a la forme d'un opercule. ENUMERATIO SPEC1ERUM. Auricomum, Klfss. ( Dicksonia arborescens , LTIérit. , Klfss. , fragm.*, Hook. et Bauer , fragm.*) — antarcticum ( Dicksonia , Labill.*; dbotium , Klfss. , fragm* ) — Karstenianum , Kltz. ( Vene- zuela) — Berteroanum , Kze. {Dicksonia , Hook. , fragm.*) — fibrosum {Dicksonia , Colens , Hook. , fragm.*) — lanatum {Dicksonia, Hook fragm.*) — squarrosum , Kze. {Dicksonia, Sw.,Sclikh., fragm.*). 171. LEPTOPLEURIA , Presl. (1856.) Tentam. pterid. , p. 1 36. Dichsonice spec., Bory. Sporotheciis marginalibus , globosis , ex sertis , apice nervillœ incrassato sitis ; receptaculo puncliformi ; indusio bivalci : vero coriaceo , sernilunari , con- çue o , demùrn palulo ; accessorio , dente frondis excreto ejjormcilo ; sporangiis GENRES DE LA FAMILLE 542 rotundis , pcdicello ranioso ; annulo anguslo,\\ - \ 6 articulato ; sporis renifor- wibus. FrondibüS coriaceis , pinnatis , pinnis sessilibus , ob/ongis ; venulis tenuissimis, apice punctum magnum , albidum gerente. Filix Borbonica, herbacea; facie Nevrolepidis. Diagnosis : Hook. et B., Gen. , t. lx, B; L. abrupta, Presl, l. cil. Differt à Cyslodio habilu, nervalione, fabricû annuli sporangiorum , forma spoi o- runi, etc.; sed structura indusiorum maxime ajfinis est. A Pachypleuriâ longé distal prœsentid indusii duplicis. L’espèce qui seule constitue ce genre, a le port des nephrolepis , et comme ces fougères, pend aux arbres. Elle s’éloigne donc beaucoup, par les organes de la nu- trition, des genres au milieu desquels on lui a donné place. L’indusium est semi- lunaire; les frondes pinnées, à frondules sessiles , portent à la marge des sporo- thèces assez écartés. Celles qui sont fertiles ont des dimensions supérieures : elles se recourbent vers le sommet et deviennent plus étroites. Les frondes se termi- nent souvent d’une manière brusque, et le nom spécifique rend compte de cette particularité. SPECIES. Abrupta, Presl (Bicksonia , Bory*, Hook. et Bauer, fragm.*). \7% CYSTODIDM, J. Sm. (1858.) In Hook. et Bauer, Gen. filic. , t. XCYI. Vicksoniœ spec. , J. Sm. , in Rees' Cycl. , vol. vu. Sporotheciis marginalibus , exserlis , globusis , venulas term inantibus ; indus 10 duplici : interno vero , subreniformi , parvo , planiusculo : exlerno accessorio, concavo , cucullato, indusium inlernum includenle ; sporangiis ovoideis; annula latissimo , 2 4 - 2 8 articulato ; sporis ovoideis. Frondibus bipinnatis , pinnis lanceolaiis , pedatis, pinnulis lineciri- lanceolatis , acuminalis , subj alcalis , denlalis , deniibus soriferis ; nervillis simplicibus vel rariiis furcatis. Filix Moluccana , ampla, affinis Leptopleuriæ , sed habilu et nervatione di versa. Diagnosis: Hook. et B., Gen., /. cil. C. sorbifolium , J. Sm. , /. cil., bona. Ce genre est voisin du Leplopleuria ; mais ici le système vasculaire consiste en nervilles bifurquées qui atteignent la marge en devenant coniques à leur sommet; dans le Leplopleuria elles se terminent avant d’arriver à la marge et forment un DES POLYPODIACÉES. 345 point globuleux : elles sont plutôt parallèles que pinnées. Les frondes sont dres- sées, bipinnées; les stériles et les fertiles semblables : le Cystodium n’a aucune analogie avec les nephrolepis , et se rapproche bien plutôt du Wibelia , quoique bipinné. Enfin la valve fausse ou cuticuléenne est réniforme et non méniscioide. SPECIES. Cystodium sorbifolium , J. Sm. (Hook. et B.*, Hook.*). b. Yalvis duabus propriis : C1BOT1EÆ. 175. CIBOTIUM , KJfss. (1824.) * Enum. filic., p. 229. Pinonia, Gacdich. , Yoy. de l’IJran. , p. 369. (1826.) Sporotheciis deprcsso-globosis , marginalibus , sed inlrorsùm rejlexis et ad apicem venu/arum sitis; indusio bivalvi , coriaceo, valvis subœtjua/ibus , interiore pau- lulîim minore ; receplaculo parvulo ; sporangiis ovoideis ; annu/o extenso , la- tissimo, 20 - 2 l articulato ; sporis trigonis , nudis , vitre is , episporio vestitis , Juscis. Frondibus decomposito-pinnatis , scepè subi iis glaucis ; nervillis pinnalis , sirn- plicibus aut Jurcatis. Filices herbaceœ et arborescentes, amplœ , rigidœ , spinosce , Sandwicenses aut Ame- rican œ tropicales. Diagnosis : Hook. et B., Gen. filic. t. xxv. C. Schiedei, in Linnæa , v, p. 616. Ces belles fougères n’ont été jusqu’ici trouvées qu’aux îles Sandwich et aux Philippines; une seule espèce a été découverte au Mexique par MM. Schiede et Galeotti. Leurs frondes acquièrent une grande amplitude : elles sont décomposées, pinnées, raides, glabres et souvent glauques en dessous. Elles tendent manifes- tement à l’arborescence. Les valves ont une consistance solide, et elles paraissent être toutes les deux de nature particulière. M. Hooker, dans l’excellente diagnose qu’il a donnée de cette plante dans son Généra filicum , représente l’anneau des sporanges presque complet, il est seulement très -étendu; les poils que la planche citée donne à l’état d’isolement, sont attachés à la base des pétioles et ne pa- raissent être autre chose que des sporanges arrêtées dans leur développement. EINLMERATIO SPECIERUiM. Glaucum , Hook. et Arn. (Hook.,/m^m.*) — glaucescens , Kze.* — Assamicum , Hook. ,fragm.* — Chamissoi, Klfss.* ( Pinonia splendens , Gaud.*) — Menziezii, Hook .,fragm.* — Schiedei, Schl. et Cliam. ( Hook. , fragm.*). 344 GENRES DE LA FAMILLE Le genre suivant, qui certainement appartient à ce petit groupe, demande a être mieux connu. 7 PAESIA, A. Saint-Hil. Voy. Distr. des diam. , I, 58 1. Endlich, Gen. supp. , p. i35o. Sporothecijs sublinearibus aut rotundis , submarginalibus ; indusio in juvén- ilité clauso , piano , membranaceo , tenui , in valvas duas déhiscente: valvd accessorid e cuticuld provenante : valvd verd minori, suborbiculari proprid ; sporis Frondibüs tripinnatis ; pinnulis patulis ; nervillis pinnatis, liberis. Fi/ix Brasiliana , ampla ; fade Pteridis. » Genus mihi ignotum. Considérations générales sur les Dicksoniées et les Balantiées. Il est à remarquer que ces fougères, qui constituent le dernier groupe des cathé- togyratées, ne renferment que des plantes à physionomie peu tranchée. Par les frondes, on croit voir des aspidium ou des phegopteris ; c’est l’organe reproduit qui les différencie et les caractérise. Les dicksonia ne sont pas très -distincts du Microlepia ; les woodsia ressemblent à des phegopteris. Le Leptopleuria rappelle les nephrolepis , le Cyslodium, les vvibelia , 1 ' Hypoderris , les bathmium. A l'excep- tion du Dicksonia , les genres sont peu nombreux en espèces, et plusieurs d’entre eux sont monotypes. Le caractère qui rend ce groupe distinct de tous les autres est d'avoir un indusium infère, tandis qu’il est supère dans tous les groupes indu- siés dont il a été jusqu’ici question. DES POLY PODIACÉES. <7 / !" 040 II. Annulus sporangiorum excentricus : HELICOGYRATÆ. 4. Sporothecia dorsalia : ClfATHEÆ. Polypodii spec., L. et Auct. var. Filicum gy rat arum pars , Px. Br. Cyatheœ , Gaudich. , partira. Alsophilaceœ , Cyatheaceœ , Presl, etc. Erectæ, excelsæ, arborescentes, spinescentes , frondes amplæ, multisectæ. nudis : Alsophjleæ.' IFrondibus supra decom- positis , continuis. . . 174. Alsophila , Presl. Frondibus pinnatis arti- culatis 175- Trichopteris, Presl. Annulus sporangiarum j excentrirus : | Helicogyratæ. J Nervillis parallelis polysoris; fron- dibus pinnatis 176. Amphidesmium , Schott. r Sporotheciis l dorsalibus: (scmi-indusia-1 Nervillis liberis . iCyatheæ. l*s : Hemi-j ' theliæ. (Nervillis anaslomosatis 178. Hemistcgia , Presl. 177. Hemithelia, Presl. .... [Nervillis pinnatis • inausiatis : j ElCYATHEÆ. 179- Cyathea, Sm. — parallelis 180. Scliizocæna, J. Sm. ISporoihetiis racemiformibus : Thysopterjdeæ 181. Thyrsopteris, Kze. A. Sporotheciis nudis (Gymnosoria) : HLSOPHILEÆ. * Nervillis pinnatis, inoiiosoris. 174. ALSOPHILA, Px. Br. (1840.) Prod. Fl. Nov. Holl. — Presl, Tent. pterid. — Ejusd., in Die Gefassb. im Slip. der Farrnkr. , p. 32. Cyatheœ, Chnoophorœ spec., Kaijlf. et Auct. — Polypodii spec., L. Arachniodes , Blum., Enum. Filic. Jav. , t. n, p. 241. Gymnosphœra , Ejusd., I. cit., et Hook. et B., Gen. filic., f. xxi. Lophosoria et Dichorexia, Presl, Die Gefassb., p. 36. Sporotheciis roiundis , prominenlibus , in medio dorsi mit in J'urcalurd venti- larum sedenlibus , midis; receptaculo gibboso , globoso mit obovato , integra GENRES DE LA FAMILLE 546 aut bipartito, glabre mit villoso ; sporangiis oi alis , aliquolies sporangiastris brevibus , apiçe c lac a lis instructis; annula lato , sæpè obliipio , sed non semper, 1G-18 arliculato ; sporis episporio vestitis ova/is, nudis triedricis. Frondibcs decompositis , facie Phegopleridum vel Aspidiorum ; stipitibus sæpè spinosis; venulis pinnalis, liberis, simplicibus aut sœpiiis bifurcatis. J'ilices arborescentes , erectæ , tropicales ; cicalricibus stipitum in ordine spirali senario , (‘/0) disposilis. Diagnosis : Hook. et B., Gen. filic. , t. îx {A. excelsa, R. Br., non Sw.), et t. c ( Gym - nosphœra squamulata , Blum.). Hic locus essel Lophosoriœ (Prüsl, Die Gefassbild. , p. 36), generis cujus venulce ad apicem non liberce sunl , sed in arcûs marginales anastomosanlur. Characler recognilu difficilis et in pluribus speciebus à Clar. Preslio notatis paradoxus. Ces fougères arborescentes, toutes tropicales, ne se trouvent guère dans les herbiers qu'à l’état de fragments. Elles oni le port des aspidium et des phegop- ieris , et comme il arrive quelquefois que l’obliquité de l’anneau est peu ou point marquée, on ne trouverait aucune raison de ne pas les placer parmi les polypo- diées , si leur consistance, constamment ligneuse, et l’arrangement des faisceaux vasculaires du stipe ne suffisait pour les différencier nettement. Nous avons indiqué dans l’énumération des espèces celles qui se rattachent aux genres TJichoresia et Lophosoria de INI. Presl , sur la validité desquels nous ne sommes pas encore fixé. L ' Alsophila pilosa de M W. Mal iens et Galeotti est pour nous un Polypodiurn ; M. Presl en fait le type d'un genre nouveau placé parmi les grammitidées, sous le nom de Glaphyropteris radis. C’est une fougère difficile à classer. ENUMERATIO SPECIERUM. E Ai.sopiiii.a. = Venulis liberis et receptaculo semper integro. — Blanchetiana , Presl (Blancb., Herb. bras., n.° 77) — prœcincta, Klfss. (Mart. , Bras., n.° 391) — squamulata , Blutn. (Hook., Gen. fil. , fragm* ) — alata , Kze. — australis , Rob. Brown. (Hook., fragm.*) — g/abra, Blum. ( Gymnosphœra ) — glauca , J. Sm. (Iloôk-, fragm.*) — setosa , Klfss. — armata, Presl ( Swartziana , Mart.*) — ferox , Presl ( armata , Mart.*; Polypod. , Radd.*) — Miersii , Hook.* — leucolepis, Mart.* — liirta, Klfss. (Mart.*) — phalerata , Mart.* — lepifera , J. Sm. — crinita, Hook.* — comosa , Wall. ( Hook. , fragm.*) — caudata, J. Sm. (Hook.*, fragm.*) — compta. Mart.* — acuta, Presl — Smithiana , Presl — contaminans , Wall. (Hook. , fragm.) — dealbata , Presl — vil/osa, Kze. [Cyathea , H. B. K.*) — plagiopleris , Mart.* — paleolata , Mart.* — rigi- duta , Mart.* — pycnocarpa , Kze.* — nigra , Mart.* — atrovirens , Presl. (Langsd. et F.*) — Mexicana , Mart.* — Millefolium, Desv. (Plum. , tab. 33) — excelsa, R. Br. — oligocarpa , F., Funck. et Scbl. , n.° 1002 — infesta, Kze. — squamata , Kl. IL Dichoiuxia. = Receptaculo in duos 1 lemisphœras œquales concavas déhiscente = Gigantea , Wallicb. [Polypodiurn , Wall.; Gymnosphœra , J. Sm.) — latebrosa , Wall. [Polypod., Wall.* . HE Lofhosokia. = Venulis ad marginem excurrentibus , arcum formantibus. — Pruinata , Klfss. [Polyp. griseum, Sclikh.*) — ajfinis , Presl. DES POLYPOD1 ACÉES. 5/f7 4 75. TRICHOPTERIS , Presl. (1836.) Délie. Prag. 1, 172 (Trichipteris) , et Die Gefâssb. , p. 32, lab. VI, fol. ii-i3 ( secliones siipituni). Chnoophorœ spec. , Kaulf. — Chnoophorœ et Alsophilæ spec., Kze. et Ma ht. Polypodii spec., Roth, Radd., etc. Sporotheciis ro/undis, confluentibus , in medio dorso venulcs sitis , lineam rec- lam subcontinuarn for niant ibus, 2-4 serialibus ; receptaculo sessili , g/oboso , areolalo, pilis longis hirto ; sporangiis subsessilibus , pyriformibus , ob/iauis ; annulo 18-20 arlicu/aio, obïicpio ; sporis Irigonis. Frondibls coriaceis , bipinnatis , pinnis cum rachi articulai is et deinde décidais , peliolalis, venulis pinnalis, simplicibas aut basi furcatis, apice incrassatis. Filices arborescentes , caudice octangulari, 6-8 metrali; insertione stipitum in ordine spirali duodenario ('/,); plantes prcecipuè Brasilienses , facie Amphidesmii. Diagnosis : Schott, Gen. fîlic. , Fasc. i, t. v ( oplima ); Hook. et Grev., Gen., t. xxxiv. T. exeelsa , Presl, /. Dans ce beau genre, bien distinct du précédent par le port et la disposition des sporolhèces, les frondes sont bipinnées, à marge entière, lancéolées et remar- quables par la disposition linéaire des sporolhèces, naissant sur le trajet moyen de toutes les nervilles. Celles-ci sont parallèles : elles se recourbent dès la base, en émettant deux ou trois branches qui atteignent la marge dans laquelle elles vont se perdre. Les frondules sont lancéolées, acuminées, longuement pétiolées et articulées; les sporothèces croissent très - rapprochés , et comme ils se déve- loppent à la même hauteur, ils forment des lignes continues qui donnent à la série l’apparence d’un teenitis , disposition appréciée par Roth, lequel nomma l’espèce principale Po/ypodium Teenitis. Le réceptacle, après sa chute, laisse sur la lame une cicatrice elliptique déprimée au centre. M. Hooker (Syn. filic. , p. 35) réunit en une seule espèce les T. exeelsa et denticalata de M. Presl. ENUMERATIO SPECIERUM. E/egans , Presl*, T tnt. pterid., p. 59 (A/sophila , Mart.*) — exeelsa, ejusd.*, Del Prag., î"2 (Alsoplila , Mari.*; Polypod. Corcovadense , Radd.*) — denticulata , ejusd.*, Tent. pterid., p. 59. 548 genres de la famille ** Xervillis parallclis , pol.vsoris. I7G. AMPHI DESMIUM , Scl.ott. (1854.) • Gen. filic. in notis. Polypodium Parheri, Hook. et Grev., Icon. filic., ccxxm, sitb MetaxyA. — Metaxya, Prese. — Alsophilce , Chnoophorœ , dspidii el Polypodii spec., Alct. var. Sporotiieciis ocoideis , uno aul duobus in dorso ejusdem venulœ , mesonevro ap- proximatif; receptaculo prominente , ovoideo , elongalo, pilis Ion gis , crinitis onusto ; sporangiis amplis , subpyriformibus ; annulo subverlicali , amplo, 20-22 articulato , arliculis Iatis ; pilis numerosis , arliculatis , longis intermixtis ; sporis obscure Irigonis. I’rondibls pinnatis , J rondulis remotis , a r redis , lanceolaiis , apice denlato-crenatis , abrupte acuminatis , coriaceis , glabris ; venulis prominentibus , paral/elis , simp/icibus, rariiis furcatis, marginem incrassalum altingeniibus , rachi pro- fundc ccinaliculalo. Filix Guy'anensis , rigida, erecta , arborescens. ( Ex Poiteau.) Diagnosis : Hook. et B., Gen. filic., tab. xlii, B. (d. Parheri, Presl, sub Melaxiâ rostratâ , Presl. Les frondules de 1 Amphidesmium ressemblent à des frondes d oleandra, et sont également articulées. Les sporolhèces se dirigent perpendiculairement comme dans le genre Trichopteris , mais ils sont rapprochés du mésonèvre, et la même nerville peut en porter deux et même trois. Les nervilles se rendent vers la marge où elles vont se perdre. Nous avons dit que ce caractère ne consti- tuait pas à nos veux une véritable connivence. La figure donnée par M. Presl ( Tentant. , pl. 1, fig. 5) attribue à ces nervilles une disposition qui n’est pas réelle, car elles atteignent la marge. La ligure 2 de la planche XLII B du Généra de MM. Hooher et Bauer est exacte, cependant il ne faut pas croire à 1 existence d'une nerville marginale excurrente, mais uniquement à l’épaississement d'une marge faisant bourrelet. Le point d’inseriion des sporanges (le réceptacle) est ovoïde, allongé et blanchâtre après la chute de ces organes. ENUMERATIO SPEC1ERUM. Parheri, Presl {Polypodium , H. et Gr.* ; Chnoophora rostrata, Mart.* ; l\Ietaxia, Presl [fragm.*^). DES POLYPODIACÉES. 5 49 B. Sporotheciis semi - indusiatis , id est indusium internum dimidiatum ferentibus : HEMITHEL1EÆ. * IVervilIis lilieris. 177. HEM1THELIA , Presl. (1836.) Die Gefàssbild., p. 41- Cnemidariœ , Cyatheœ , Alsophilæ spec., Auct. var. — Polypodii et Aspidii spec. , Liinn., Sw., etc. — Disphenia , Presl, l. cil., p. 40. Âmphicosmia , Gard. Sporotheciis globosis , basi venœ infirme , seu dorso medio venularum insiden- iibus; receptaculo sessili , g lob os o , vel subpyramidali ; sporangîis pyriformi- bus, brève pedicellalis ; cinnnlo lato , stomate rnullinenato ; indusio dimidiato , concavo, squamiformi ; sporis iriedricis. Frondibus supra decompositis , amplis , squarnis sparsis, adspersis ; nervillis pinnalis, simplicibus , in dentem frondis excurreniibus ; stipite arboreo. Arbores inermes nul aculeatœ , frondibus amplis sirnis , fer è semper tropicales. Diagnosis : Hook. et B., Gen. filic. , t. xlii, A (H. Capensis , R. Br.), tab. xxi. — Alsophila aspera , R. Br. ( Disphenia ). In hoc genere Alsophilæ proximo , indusium sæpè reducitur ad squamam, basim receplaculi occupantem ; hœc squnma indusiiformis ; vix differt ab eis quæ in laminâ infernè sparsæ sunl. Ce genre unit le groupe des alsopliilées aux cyathées. L’indusium est situé près de la nerville et réduit à moitié; on pourrait rigoureusement le considérer comme une sorte d’écaille ; sauf ce caractère , qui a suffi à tous les auteurs pour le con- server, on doit voir, dans les espèces qui le composent, de véritables alsophila , ayant des feuilles extrêmement amples, souvent aiguillonnées et portées sur un stipe arborescent de dimensions variables. C’est peut-être la difficulté dans laquelle on s’est trouvé de pouvoir choisir entre le Cyalhea et X Alsophila pour y placer convenablement les fougères à indusium dimidié, qui explique la nécessité de la conservation du genre Hemithclia. ENUMERATIO SPECIERUM. L Euhemitelià. — Receptaculo indiviso. = lntegrifolia , Kl. ( speciosa , Ilook. Spec. flic.* , fragm.) — speciosa, Klfss. ( Cyathea , H. B. et K.) — Hookeri [horrida , Hook., Spec. filic.* , fragm.) — Imrayana , Hook.* — Capensis, R. Br. (Hook fragm.; Presl, Gond, nervat.) — Walkerœ ( Cya- thea, Hook.*) — Hostmanni , Hook.* — Guyanensis , Hook.* — ? Parheri, Hook.* — Beyrichiana , Pr. ( Cyalhea , Hook.*) — ? alternons , Hook.* — macrocarpa , Presl (Blanchet, PI. Bahiens., n.°5 17 et 3227) — extenso, Presl (Cuming’, PI. Philipp. , n.° 179). 55o GENRES DE LA FAMILLE II. Disphesia. = Receptaculo bipartito , segmentis clacaiis dâergentibus (ex Preslio). = Arborea (Cyathea ajjinis , Scbklt.*; Serra, Willd., Ilook.*, fragrn.) — muricata (Cyathea, AVilld. , Plum.*, Petiv.*) — aspera (Cyathea , Sw. , Plum.*) — aculeata ( Cyathea , Willd. , lierb. ; Disphenia , Presl*, Cond. nerv.). ** Xervillis connivcnfilHis. 4 78. HEMISTEGIA, Presl. (1847.) [auctinii.\ Hemistegia , Microstegnus et Aclinoplilebia , Presl, Die Gefassb., p. 46 et 48. — Cne- rnidaria, Presl, Die Gefassb., p. 41. — Hemillieliœ et Cnemidarice spec., Presl, R. Br., elc. — Cyalheœ spec., Alct. pllrim. — Polypodii spec., Li\.\. Sporotheciis minuits, globosis , medio durso venttlttrum inserl is ; venu/is om- nibus proliferis; receptaculo globoso, prominenle , Jusco, g/abro, ad basim internam , indusium plus minitsve dimidialum , cupulijorme, scariosum , irregu- lariter fissum aut lacerum ferente ; sporangiis ovoideis; annulo 12-14 articulait) , arliculis oblitpiis , stomate subdecern nen ato ; sporis trigonis et irregula/tm renijormibus. Frondibis arnp/issimis , pinnatis, firruis ; pinnulis profonde pinnatifidis , laciniis f alcalis, venu/is furcatis, infini is in arcum venuliferum constituas , areo/as sublriangulares rachidi proximas efficient ibus. Filices subarborescenles ut plurimum aculeatœ , Antillanæ et Guyanenses , una Pana- mensis. Diagnosis : Tab. xxvn , fi g. 1 ; 1. Hemistegia grandifolia, Presl; 11. //. horrida, F. ( Aclinophlebia , Presl). Hook. el B., Gen. filic. , 1. iv Hemistegia Cnemitlaria liorrida, Presl). Differt à Cyathea nervalione anastomosticd el habita. Genus Cnemidaria , apttd Pres- lium (Die Gefassb., /. cil.) servatum est, vera nobis videtur Hemistegia; nam indu- sium non est intégrant, ut ait Clar. Auctor, sed dimidialum , quod ab icône Marlii laudatâ probatur. In H. grandifolia nervillœ sœpè basi libercc sunt ; indè genus Microstegnus Preslii. Ce genre, avec des nervilles anastomosées à la base du rachis et des sporotlièces protégés par un indusium incomplet, a une grande analogie avec X Hemitheha , et l’origine étvmologicjue rend compte de celle particularité qui leur est commune; par les frondes, il tend à se rapprocher du Scltizocœna. En adoptant le genre Hemistegia créé par M. Presl, nous y avons joint les genres Actmophlebia et Microstegnus. Les veinules, dans le premier de ces deux genres, atteindraient la marge pour s’unir, ce qui n’aurait pas lieu pour X Hemistegia , et dans le second les veinules de la base seraient libres , comme elles le sont dans 1 Hemistegia et l 'Aclinophlebia. Aous ne douions pas de la réalité de ces caractères, niais outre DES POLYPODIACÉES. 55 1 qu’ils n’impriment aucun changement à l’habitude extérieure, il nous a semblé trouver sur les mêmes espèces des modifications pareilles à toutes celles qui sont rendues spéciales pour chacun de ces genres. Nous signalons comme nouvelles, i.° un Hemistegia lucida, communiqué sous le n.° 6557 par M. Galeolli , qui l’a récolté au Mexique (à près de 2000 mètres d’élévation). Les frondes pinnées et se terminant par une pointe pinnadfide , ont très-vraisemblablement plus de 2 mètres de longueur; le stipe est gros comme le doigt; sillonné et épineux, il est couvert d’écailles furfuracées. Les frondules acuminées atteignent jusqu'à 4^ centimètres sur 4 d’envergure : elles sont créne- lées et luisantes en dessus. Cette fougère est fort belle. 2.0 Un Hemistegia repanda récolté à Cuba par M. Linden et que nous avons sans numéro. La pinnule que nous possédons est pinnatifide, à segments crénelés, ondulés; la côte médiane est rougeâtre, étroite et canaliculée ; la base des sinus est traversée par une veinule droite et un peu anguleuse. ENUMERATIO SPECIERUM. I. Euhfmistegia. = Sptciosa [Cnemidaria, Presl) — obtusa, Presl ( Hemithelia , Klfss.; Cnemidaria , Près!*, conditio nerv. ) — Kohautiana , Presl ( Cnemidaria , Presl; Sieber, Fl. Martin., n.° 375; ejusd. , Fl. mixta ; n.° 331) — grandifolia , Presl ( Hemithelia , Hook fragm. , Plum.*) — mar- ginalis ( Hemithelia petiolata , I \ooV..* , fragm.* , non Klfss.) — IVilldenowii ( Cyathea grandifolia, Willd. ; Microstegnus grandifolius , Presl). II. Acti.nophlebia , Presl. = Horrida [Actinophlebia , Presl; Cyathea commuiaia , Spreng.*, Plum.*) — spectabilis ( Hemithelia obtusa , Hook fragm.*, non Klfss.; Hemithelia [ Cnemidaria ] subincisa, Kze.) — repanda, F. — lucida, F. (Linden, Cuba; Galeott., PI. mexic. , n.° 6537). C. Sporotheciis indusiatis (Angiosori) : EUCY ATHEÆ. Indusio complète». * Nervillis plnnatis. 179. CYATHEA, Sm. Act. Taur. V, p. 417 • Sporangiis globosis , superficia/ibus , in medio dorso aul ad nervillarum basim aflixis-, indusio infero , inco/ucranle , magno , scarioso , irrrgulariler rampent e; receplacido g/oboso, clavato , vel discijormi , sœpissirne hispido ; sporangiis pyriformibus , sessilibus vel breciter pedicellatis ; annula fere sernper obliquo , 16-18-24 articulato ; sporis tr/goms, iriedncis , Icevibus , incequalibus nigrisque. 55a genres de la famille Frondibüs decornposilis , amplissimis ; nervillis pinnaiis , simp/icibus , fretpienler furcatis ; caudice tere/i, aut irregulariler angu/ato, cicatricibus stipitum in ordine senario disposilis. Filices tropicales, arborescentes , ut plurimùm aculealæ. Diagnosis : Hook. et B., Gen. filic., t. xxui (Cyalh. elegans , Heward.; C. Grevilleana , Mart.) , et t. xlii , A. Les cyalhca ont le même port que les alsophila , mais les sporotlièces, nus dans ce dernier genre, sont indusiés dans les cyathea. Cet indusium est extrême- ment mince, pellucide et fragile; c'est par la pression qu’exercent les sporanges lors de leur complet accroissement qu’il faut expliquer la rupture irrégulière de ce tégument, ainsi que sa prodigieuse ténuité. EMJMERATIO SPECIERUM. Serra, Willd. ( Hook. , fragm* ) — discolor , Bon' , Ile de Fr. (in Herb. nostr.) — Grevilleana , Mail. — • Commersoniana , F. — cuspidata , Kze. (Ilook ., fragm.*) — Pervi/liana , F. — divergeas, Kzc. (Hook., fragm.* ; Presl, Cond. vas arum in stipite ) — vestita , Mart.* — hirtula , Mart.* — Schanschin , Mart.* — Gardneri, Hook.* — Lindeniana, Presl (Linden, n.° 1022) — Dregei, Kze. (Hook. , fragm.*) — Bur/cei, Hook fragm* — canaliculata , AVilld. (Hook. , fragm.*) — exce/sa, S\v. (Hook. , fragm.*; Presl, Cond. vasor. in slip .) — Mexicana , Schlccht. (Galeolt. , n.° 6335) — aurea. Kl. (Mexicana , Kl.) — spinulosa , Wall. ( Hook. , fragm.*) — integra, J. Sra. (Hook.*) — peliolata , J. Sm. — medullaris , Sw. (Sphaeropteris , Bernh.*) — glauca , Bory (Bourbon) — dealbata, Ricli.* SPECIES NONDUM DESCRIPTÆ. I. Commersoniana. Frondibüs ad apiceni pinnatis , pinnatifidis , glabris , racliibus Jlexuosis, infrà lævibus , glabris, rubris , supernè tomento rufo , brevi vestilis ; pinnulis sessilibus, 4 M. Hooker n'a pas cru devoir adopter ce genre, non plus que M. Presl dans >es derniers ouvrages. Cependant, et malgré tout ce que ces autorités ont d’impo- sant, nous le croyons tout à fait distinct et par le port et par la nervation. L’anneau n’a que liés- peu d’obliquité et le réceptacle est à peine visible. ENUMERATIO SPECIERUM. Sinuata ( Cyathea , llook et Gr.) — Brunonis , J. Sm. [Cyathea, Wall.) — Gaudichaudii , l . SPEC1ES NONDUM DESCRIPTA. Gaudichaudii. Fromlilnis pinnntis , rachi lielveolo, angustè cnnnliculato ; frondibus aculis , basi ro- tundis , leviler cuneniis , marginibus undulatis ; nervillis tenuissimis , circà mesonevron bifurcatis , monosoris ; sporotheciis rotundis , approximalis , attends, super nervillas ad altitudineni in quûcumque eorum variabilem crescentibus , tùmque multiseriatis hnbendis; sporangiis longé pyriformibus , sessilibus , duos pilos ad basim sacculi ferenlibus ; sporis trigonis. Habitat in Cochinchinâ , Pulo-Pinang. (Cl. Gaudichaud.) Filix formosissima , rigida , glaberrima , frondulis brevè peliolatis , patulis. (Dimensions : longueur des frondules, 14 cenlim. , sur 20-24 millini. de largeur; entre-nœuds. 4 centim.). 2. Sporothecia racemiforinia : THYRSOPTERIDEÆ. Arbores excelsæ; frondibua amplis. 181. THYRSOPTERIS , Kze. (1854.) Die Farrenk., t. i. Chonta, Médina , Chili, 156. Panicularia, Colla, Mém. acael. de Turin, xxxix, 33, t. lxiv? Sporotheciis pedunculatis , globosis , subsecundis, in rachibus J rendis ferli/is , bi- Iripinnatce sedenlibus ; indusio in je r a , globoso , kernisphærico , caria ceo , are aperlo , margine jlexuoso ; recepiaculo magno, globosa , spongioso ; sporangiis sessilibus , imbricalis ; annula magno , subobliquo , 16-18 arliculalo ; sporis trigonis. Frondibus suprà deca/npasilis , nitidis ; nervillis pinnatis , liberis; pinnis steri - libus et ferlilibus in eddem slirpe : parte sterili laciniis planis , cuneatis , parte ferlili laciniis racemiformibus. DES P0LYP0D1ACÈES. 555 Filix arborescens in insuld Juan Fernandez crescens. Diagnosis : Hook. et B., Gen. filic. , t. xliv, A; T. elegans , Kze. , l. cil. Ce que nous allons dire de ce genre, se rattache au groupe tout eniier. Il est parmi les hélicogyratées ce que le Slrulhiupleris ou Y Onoc/ea sont parmi les calhé- togyratées. Les frondules fructifères occupent la partie supérieure des frondes et ne sont pas séparées sur des pieds différents. Le Sphœropieris , qui porte des sporothèces pédicellés , semble un passage vers le Thyrsopleris. Celte fougère curieuse est surdécomposée, coriace, luisante; les derniers segments fertiles sont obscurément dentés, cunéiformes et lancéolés. Considérations générales sur le groupe des Hélicogyratées. L’obliquité de l’anneau n’est pas dans ces fougères un caractère aussi important qu’on veut généralement le croire , et nous l avons déjà fait remarquer page 29 de cet ouvrage. Quelques espèces, dans les genres nombreux, ont un anneau semblable à celui des cathétogy ratées , et il n’y aurait aucune raison de ne pas les en distraire, si 1 arrangement des faisceaux vasculaires dans le tronc et le tronc lui-même, ne permettaient de reconnaître le lien qui les unit entre elles. La détermination des espèces est difficile. On ne les trouve qu’en fragments dans les herbiers, et il n’est guère possible de constater les modifications que peut pré- senter une seule et même espèce. On doit de grands éloges à M. de Martius, qui a donné le port de plusieurs d’entre elles, et qui en a reproduit un grand nombre par la gravure. Les troncs eux -mêmes ont été savamment étudiés dans leur structure anatomique. L’élude de ces fougères lie la botanique oryctologique avec la botanique moderne, et la géologie leur emprunte d'utiles comparaisons. M. Presl a cherché dans les coupes horizontales du slipe les moyens d’arriver à une meilleure circonscription des genres et à une distinction plus rigoureuse des espèces; ce savant botaniste a étendu ce genre de recherches à d’autres groupes. Nous ne croyons pas que le résultat désiré soit obtenu; il faut encore attendre pour se prononcer, quoique nous soyons bien plus près de nous prononcer pour la négative que pour l’affirmative. La physionomie de ces plantes n’a, pour la plupart des genres, rien de spé- cial; les deux plus nombreux, Alsophila , Hcmilhelia et Cyaihea, rappellent les grandes espèces cYaspidium et d’ athyrium ; Y Amphidesmium est un oleandra pinné 556 GENRES I)E LA FAMILLE DES POLYPODIACÉES. quant aux organes de la nutrition; les genres Hemislegia , Schizoccena et Tri- rhopteris ont un faciès plus tranché. La nervation n’offre jamais cette compli- cation si remarquable dans certains genres de polypodiées et d’aspidiées. Les nei villes ne forment que bien peu d’anastomoses. Nous avons dit ailleurs que les nenilles atteignant la marge et paraissant se confondre avec elles, ne fournissaient pas un caractère suffisant pour motiver la création d’un genre , et c’est ce qui explique comment il se fait que nous n’ayons pas adopté certains genres établis par INI. Presl. Les hélicogyralées réclament une monographie; mais elle ne peut guère être entreprise avec succès que par un botaniste voyageur, qui décrira les espèces sur place et qui en fera connaître le port. Ce genre de travail ne peut convenir que difficilement aux botanistes sédentaires. NON ADOPTÉS OU OMIS DANS LES SYNONYMIES. Ackophorus, Presl , Tent. pterid. , p. 93, tab. III, fig. 2. Cystopteridis spec. ? Dav allia nodosa, Hook., Spec. filic. , p. 157. Nous n’avons ja- mais vu cette plante. Actiniopteris, J. Sm. Adiantopsidis spec., F. (. Adiantum radiaium , L.) Amphoradenium , Desv., Annal, soc. Linn. , Paris, "VI, 335. Adenophorus , Garni. Ampelopteris, Klfss. Tœnitis , sect. l.a Anisocampium , Presl, Epim. bot., p. 58. Genre à placer parmi les cyclodiées, après le genre Cyclodium, dont il diffère surtout par ce que ses frondes fertiles et stériles sont de même forme. Nous n’avons jamais vu le type de ce genre, sur la validité duquel nous n’osons nous prononcer. Argyrochosma , J. Sm. , Subgenus Nothochlœnæ. Atactasia , Blum. Enum. pl. Jav. , p. 134. Belvisia, Mirb. Ilymenolepis , Klfss.; et Asplenii spec. Auct. Bepharocueena et Ctenochl.ena , divisions éta- blies par Kunze, dans le genre Aspidium , pour les espèces à indnsium velu et à indu- sium lacinié. Botryothallus , Hortul. Polybotryæ spec. , Auct. Caeomelanos, Presl. Subgenuscl.uva Gymnogrammes . Il représente le genre Ceropteris de Link , sauf quelques espèces. C.hilopteris, Presl ; sect. 2.% generis Grammitidis , ejusd. Coeposoria, Presl; sect. 3.a Davalliœ. Ctenopteris, Blum. Subgenus Polypodii, Auct. Diagramma et Paragramma , Enum. filic. Jacœ. Ces deux sous -genres du Polypodium sont devenus pour cet auteur : le premier le genre Selliguea , le second le genre Drynaria. Dicrasoptfius , Mart. , Cryptog. Brasil. , p. 67, sect. 3.a generis Alsophilœ. Dicranopteris, Blum. Subgenus Polypodii. Dictyogeossum , J. Sm. Ilymenodii spec., F. Acroslichum , L. Dipteris, J. Sm. Subgenus Drynariœ, Auct. Dryopteris, Adans; et Dryopteris , Presl ; sect. 1 Lastreœ, Phegopteridis spec. , F. Dyctimia, J. Sm. Drynariœ spec., F. Dictyopte- ndis spec., Presl. Eriochosma, J. Sm. Subgenus Nothochlœnæ. Glaphyropteris, Presl. Polypodii spec., Auct. Haplophlebia , Mart., Crypt. , 67. Alsophilœ , sect. 1.% Presl. IIaplopteris, Presl, Tentam. pterid., p. 141, tab. V, fig. 21. Ce n’est point un Blechnum , comme le veut Endlicher, car les sporanges ne sont point costales; ni un tœniopsis , comme l’écrit M. J. Smith, car il existe un indusium. Ce genre doit rester dans les incerta jusqu’à ce que la plante-type , qui est extrême- ment rare et que peu de botanistes ont vue, soit mieux connue. Heterogonium, Presl, Epim. bot., p. 142. Nous possédons le n.° 289 (Foug. de Cuming), qui a servi de tvpe à ce genre: il diffère évidem- ment de la plante, portant le même numéro dans la collection de M. Presl ; les sporothèces sont arrondis et les nervilles libres. Le n.°321 déterminé ainsi que le précédent, comme un Stenosemia aurita de M. J. Smith , et qui est un véritable Pleocnemia aurita , semblerait être V Heterogonium de notre auteur, quoiqu’il ne reproduise pas exactement les figures 1 et 2 de la planche 94 du généra de MM. Ilooker et Bauer. Nous regardons comme bien difficile de croire ici à l’hétéromorpliie des frondes fertiles et stériles, et à la dissimilitude de la nervation. Celte circonstance peut se présenter lorsque les frondules fertiles sont linéaires. Il est sans exemple qu’elle se produise dans les fougères dorsifères, à frondes pinnées-pinnati- fides, dont les frondules sont dilatées. 11 faut s’assurer de ce fait, et en attendant regarder V Heterogonium comme un Gymnogramme. La planche, citée de MM. Hooker et Bauer, donne les détails de trois plantes différentes, dont aucune n’appartient au genre Stenosemia analysé. IIistiopteris, Agardli. Subgenus Pteridis, Auct. Hyalolepis, nom proposé par Kunze pour 1 ’JJy- menolepis , comme plus convenable. 558 Hvmesolæna. Nom donné d’abord au genre lly- menocystis , E. Uey. , devenu un Cystopteris. Hymenotomia , Gaud. , Voy. Yreyc. bol., 379, genre seulement indiqué, lequel réunirait plusieurs de nos especes de Stenoloma. Lacaussaoea, Gaudich., V oy. de la Bonite , Allas (sans texte). Ce genre correspond exactement au genre Egenolfia de M. Scliolt , fondé en 1834. Trois espèces ont été figurées : l.° L. montana. Egenolfia montana , voisin de VE. marginal a (tab. 118). "2. L. appendiculala. Egenolfia Gaudichau- diana , F. (tab. 119). 3.° L. rhizophylla. Egenolfia Ilamilloniana , Schotl (tab. 120). Lepicystis, J. Sm. Subgenus Goniophlebii, J. Sm. Lfpichosma , J. Sm. Subgenus JSothochlœnœ. Lomaridium, Presl , Epim. bot., p. 154 et 263. Ce genre formé aux dépens des lomaria et que nous avons seulement indiqué dans la syno- nymie de ce genre, est, suivant l’auteur, ca- ractérisé par îles sporothèces privés d'indu- sium. Cependant M. Presl y fait entrer le Lomaria L’ Ilerminieri, chez lequel l’indusium existe d’une manière tout aussi évidente que dans la plupart des autres espèces.. Distin- guer un indusium faux d’un vrai est chose souvent difficile. Le savant auteur s’exprime ainsi : indusium nullum , cum margo tenuior et pallidus numquam replicatus, sed planus indusium dici nequit ; or, dans le Lomaridium L’ Ilerminieri fia marge est repliée jusque vers le mésonèvre et même modifiée dans sa forme à la base. Le caractère admis ne nous semble pas suffisant pour motiver la formation d’un genre qui, dans tous les cas, ne pourrait re- cevoir le Lomaria L’ Ilerminieri. Lopholppis, J.Sm. Subgenus Goniophlebii , J. Sm. Lytoneveron, Klfss. Subgenus Doryopteridis. Notocaiifia, Presl. Subgenus Cyatheœ, ejusd. Ono.vrosoiiiA , Presl; secl. 4.a; cum Odoniosorià noslrâ non confert. Oxopieris, Neck., Elem., n.° 1721. Asplenii spec. , Auct. Othonoloma, Lk. Cheilanthis spec., Auct. Plenasilwi , Presl , Tenlam. pterid., p. 109, tab. 111 , fig. 13. Asplenii spec., Bluin., Wall. Podeilema , H. Br., mssc. Sphœropteris , U. Br. Polygramma, genre seulement indiqué par M. Presl [Epim. bot., p. 156), dans le groupe des lomariées. Piuonopteris, Wall., Cat., n.° 184. Sphœropteris , R. Br. Proeeiiea, Presl , Epim. bot., p. 259. Le type «le ce genre «pii appartient au groupe des cyclo- diées, ne nous est pas connu. Proxephrium, Presl, Epim. bot., p. 258. Les espèces de ce genre, «pii prend place parmi les aspidiées , nous sont inconnues; elles n’ont point été figurées. Pycnodoria, Presl, Epim. bot., p. 100. Ce genre est fondé sur le Pteris opaca de M. J. Smith , plante des Philippines, distribuée sous le n.° 342 ; nous ne voyons pas en quoi elle diffère des autres pteris. Le port est le même ainsi que l’organisation. Les veinules sont très- déliées, très-rapprochées et parallèles, le fais- ceau vasculaire aurait une forme particulière; mais ces caractères se retrouvent dans d’autres pteris, et nous nous sommes assuré que rien n’était plus variable que la disposition des faisceaux vasculaires dans ce genre; dans le P. opaca il i-st en forme de fer à cheval. (Voy. tab. XI, A, fig. 2, 3, 4, 5, 8 et 13.) Pyrrhosia, Mirb. , In Bull. soc. philom., an IX, 70. JSiphoboli spec. Ragiopteris, Presl, Tent. pterid. , p. 95, t. 111, fig. 9 et 10. M. J. Smith croit que la fronde stérile et la fronde fertile, dont M. Presl a donné des fragments, n’appartiennent pas à la plante, et que le fragment fertile seul se rattache à VOnoclea sensibilis ; il ajoute qu’il a vu dans l’herbier de M. Lambert l’exemple «l’une méprise semblable. Celte opinion nous semble fondée et nous pensons que ce genre doit disparaître. Salpigl.e.na , J. Sm. , in Linnœa ex errore pro Sal- pichlœna. Schellolepis , J. Sm. Subgenus Goniophlebii . J. Sm. Selenidilm, Kunz. Davalliœ spec., Auct. Solenopteuis, Wall., Msc. in Endlich. Gener. , p. 59. Loxogramme , Blum.; Selliguea Sub- genus Loxogramme. LISTE ALPHABÉTIQUE DES OUVRAGES ICONOGRAPHIQUES CITÉS DANS CET OUVRAGE. — — — Afzelivs (A.), ylcta Holmiœ , 1787. (Afzel.*) Arrabida (A.). Florœ Fluminensis icônes. Parisiis , 1827; 11 vol. in-fol. (Arrab.*) Aüblet (Fusée). Histoire des plantes de la Guyane française. Paris, 1774 ; 4 vol. in-4.° (Aubl.*) Banks (J.). Reliquiœ lioustonianœ. London, 1781. (Banks.*) Bernhardi (J. J.). Dans le Journal de botanique de Schrader, 1799 et suiv. (Bernh.*) Berceret (J.). Flore des Pyrénées. Pau, 1803. (Bergeret.*) Blackwei.l (Lady E.). Curious herbal containing 500 cuts, etc.; 1737 : in P. (Black.*) B lime (C. L.). Florœ Javœ [Filices). Bruxellis , 1828-1829, in-fol. (Blum.*) Blume et Neis. In Act. nova curios. natur., t. XI. Boltox (J-). Filices Brilanniœ , 1705; in-fol. (Boit.*) Bory de Saint-Vincent (J. B. G.). Voyage dans les quatre principales îles des mers d’Afrique. Paris, 1804. (Bory.*) Bory de Saint-Vincent (J. B. G.). Fougères et familles voisines , dans la partie botanique ( Cryptogamie ) du Voyage de M. C. Belanger. Paris, 1831 et ann. suiv. Bory de Saint- Vincent (J. B. G.). Exploration scientifique de Morée; 1835 [botanique]. Breyn (J.). Icônes rariorum et exoticar. planta- rum; in-4.°; 1689. (Breyn.*) Browse (P-). The civil and nalural history of dama ica; 1756. Burmann (J.). Flora Ma/abarica; in-fol. Amster- dam , 1769. (Burm.*) Desvaux. Journal de botanique. Paris, 1808-1814 [pas sim) , et aussi dans le Magasin de Berlin et les Annales de la Société Linnéenne de Paris. (Desv.*) Desvaux. Prodrome de la famille des fougères (. Annales de la Société Linnéenne de Paris , 1827); in-8.° Dryander (J.). In Linn. transact., 111, 39; tab. VI1-X. (Dryand.*) Eurhart (F.). Beilrage zur Saturhunde , etc. ; 1787-1792. (Ehrb.*) FÉe (A. F. A.). Mémoires (1-4) sur la famille des fougères. Strasbourg, 1844-1852; in-fol. Flora Danica; in-fol. (Oeder et Auct. var. ; 1761; se continue). (Fl. Dan.*) Gaudichacd (\I. Ch.). Voyage de TVranie , par- tie botanique. Paris, 1826; in-4.° (Gaud.*) Gaudichaud (M. CIi.). Voyage de la Bonite; par- tie botanique, sans texte. Paris, 1836-1837; in-fol. Gwelin (P. F.). Olia botanica. Tubing. , 1761. (Gmel.*) Guxner (J. E.). Flora Norvégien. 1766, in-fol. (Gunn.*) Hoffmann (G. F.). Deutschlands Flora [ Crypto- gamie). Erlang. , 1795; in-12. (Hoflfm.*) Hombron et Jacq. Voyage au pôle sud [Crypto- gamie). Hooker lW. J.) et Greville (R. Ix.). Icônes fili- cum; 2 vol. in-fol. Londini, 1831. (Hook. et Grev.*) Hooker (W. J.). Exolic Flora. Londini, 8 vol. in-8.% 1823. (llook.*) Hooker (J. W.). Species filicum, being descriptions of ail linow feras 1844; se continue. (Hook.*) Hooker (W. J.) et Bauer (F.). Généra filicum or illustrations of i lie Généra of feras. London , 1838; grand in-8.° Houtiuyn (M.). Des Ritters von Linné Pflanzen- System, nach der Anleitun g des Iloutluynschen IV crics ; in-8.“Niirnbcrg, 1777-1778. (Houtt.*) IIumboldt (Al.) et Bonpland (Ain.). Nova généra et Species plant. Amer, œquinoctialis. Parisiis , in-fol., 1817-1825. [Filices.) (Humb. et Bonpl.*, II. Bonpl.*, H. B. et Kth.*) Jacquin (N. J.). Collectanea ad botanicam , che- miam et hisloriam naturalem. Vindobonœ. (Jacq.*) Kaulfuss (G. F.). Enumeratio filicum quas in itinere circà terram legit clar. A. de Chamisso. Lipsiœ , 1824,in-8.° (Klfss.*) Kunze (G.). Analecta pteridographica , seu des- criptio et illuslratio filicum aut novarnm , aut minus cognilarum. Lipsiœ, 1837. (Kze.*) Kunze (G.). Die Farrenfcriiuter in lcolorirten Ab- bildungen naturgetreu erldulert and beschrieben (Schkuhr’s F ar renier aut er ; Supplément. Leip- zig, 1841-1851). (Kze.*) Labillardière (J. J.). Novœ llollandiœ plantarum specimen ; in-4.° Paris, 1804-1806. (Labill.*) Labillardière (J. J.). Sertum Austro-Ca/edonium ; in-4." Parisiis, 1824. Lamarck. Encyclopédie (botanique), I-IV ; 1783- 1796. Paris, in-4.° (Lmrk.*) Langsdorff (G.) et Fischer (F.). Plantes recueil- lies pendant le voyage des Russes autour du 5Go monde. Tubingue, in-fol. , 1810. (Langsd. et Fisch.* , L. et Fisch.*) Lin.vei (C.). ylmœnitates academicœ ; Acrosti- chum. Dissertatio X. Uolmiœ , t. I, 1749. (L.*) Martens (M.) et Galeotti (H.). Mémoire sur les fougères du Mexique. Bruxelles . 184*2? in-4.° Acad. rov. de Bruxelles. (Mart. et Gai.*) Martrs(C. F. Pli.). Icônes plant arum cryptoga- micarum quas in ilinere annis 1817-1820 per Brasiliam colle gil et descripsit Marti us. Mona- chii, 1828-1834 , in-fol. (Mail.*) Mousson (R.). Planlarum hisloria universalis ; Oxoniensis ; 3 vol. in-fol.; 1680. (Moriss.*) Mcller(0. F.). In ~S ai urf or scher ; st. 21. (Midi.*) Palisot de Beauvois (A. M. F. J.). Flore des royaumes dé Ow are et de Bénin. Paris, 1805- 1810, in-fol. (Palis. Bcauv.*) Petit-Thouars (Aubert du). Description et esquisse de la flore de l’ile de Tristan d’Acunha. Paris , 1804, in-8.# (Pet. Tb.*, Aub. P. Th.*) Petiyer (J.), Opéra historiam naturalem spectan- tia; 3 vol. in-fol. Pterigraphia Americana , t. II, Londini, 1764. (Pcliv.*) Puke.net (L.). Opéra omnia, in sex tomos divisa. Londini , in-fol., 1720. (Pluk.*) Plumier (C.). Tractatus de fllicibus americanis (Traité des fougères de l’Amérique). Paris, 1705, in-fol. (Plum.*) Plumier (C.). Description des plantes de l’Amé- rique avec leurs figures. Paris, in-fol., 1713, texte français. (Plum.*) Poiret. Article Acrostichum ; Encyclopédie mé- thodique, partie botanique. Paris; in-4.°, 1810. Supplément. (Poir.*) Prlsl (C. B.). Deliciæ Pragenses. Pragœ , 1822, in-8.° (Presl et Pr.*) Prlsl (C. B.). Tentamen pteridographiœ seu gé- néra fi/icacearum, prœsertim juxtà venarum decursum et dis tribut ionem exposiia. Pragœ, 1836. Prlsl (C. B.). Pieliquiœ Ilœnkeanœ , seu descrip- tions et icônes planlarum , etc. Filices , fasci- culus primus. Pragœ. Raddi (J.). Planlarum Brasiliensium nova généra et species novœ , vel minus cognitœ. Florent iœ , 1825. (Radd.*) Rrrzus (A. J.). Fasciculus 1-6 observationum botanicarum. l.ipsiœ , grand in-fol., 1779- 1791. (Retz.*) Rueede(H.). Ilorlus Indicus Malubaricus. 12 vol. in-8.° Amstelodami , 1794. (Rbeed.*) Richard. Flore de la Nouvelle Zélande. (Rich.*) Rumphius (G. E.). / lerbarium Amboinense ; 7 part. in-fol. Amstelodami , 1739. (Rumpb.*) Salisblry (R. A.). Transact. of Linnean soc., vol. VI1I-X. (Salisb.*) ScHkiiiR (C.). Botanisches Ilandbuch oder Kryp- togamische Getvachse , etc. Leipzig, 1815. in-4.° (Schkh.*, Sclik.*) Schlechtendal (D. F. L.). yldumbrationes planta- rum. Fascic. 4. Berolini , in-4.u La l.r* livrai- son est consacrée aux fougères. (Scldecbt.*) Sera (Alb.). I.ocuplelissimi rerum naturalium , etc. Amstcrd. , 1734. (Seb.*) Seguier (J. F.). Plantœ Veronenses ; in-8.°, 1745. (Seguier.*) Sloane (J.). Catalogus planlarum quœ in insula Jamaica proveniunt ; pars prima. Londini, in-8.°, 1696. (Sloan.*) Sprencel (C.). ylnleitung zur Kenntniss der Ge- waehse , etc. Halle, 1802 el 1804. (Spreng.*) Sivartz (O.). Synopsis fllicum , earum généra et species systematicè compleclens. Kiliœ , 1806, in-8.° (S\v.*) Tabernæmontanus (Jac.). Icônes, etc.; 1588. (Ta- bernæmont.*) Thlnberg (P.). Flora Japonica. Leips. , 1784. (Tbunb.*) TouRNEroRT (J.). Institutiones Rei herbariœ ; 1700. (Tournef.*) Turpin (P. J. F.), /lilas du Dictionnaire des sciences naturelles de Levraull; 1816-1829. (Turp.*) Vahl (Si.). Symbolœ bolanicœ , sive planlarum tam earum quas in ilinere colle git P. Forskal , quant aliarum recentius deteclarum exactiones. Ilafn., gr. in-fol., 1790-1794. (Valil.*) Willdenow (C. IL). Photographia seu descrip- tions rariorum minus cognilarum planlarum. Erlang. , 1794. (Willd.*) W eliten (F. X.). Planlarum rarior. descriptions. Lips., in-4.°, 1805. (Wulf.*) Liste indiquant, comme complément, la date de la Adenophorus . Gaud. 1826. A nti gramme . l’resl. 1836. Asplénium , L. 1764. Athyrinm , Rotl». 1788. Collipteris , Bory. 1804. Camplosurus , Lk. 1841. Casebeeri a , Klfss. 1824. Ceterach , Willd. 1809. Cincinalis i Ci/fcinnalis;] Desv. 1810. Cuspidaria , F. 1851. Cyathea , Sm. 1790. Didymoi htœna , Desv. 1810. Digrammaria , Prësl. 1836. Diplazium , Sw\ 1800. Dipteris, Relmv. 1828. Doryop/eris , J. Sm. 1842. Goniopteris , Presl. 1836. Gymnogramme , Desv. 1810. Hemidictyon , Presl. 1836. Iteicardia , J. Sm. 1841. Hypoderris , R. Br. 1818 ? tiypolepis, Bernh. 1799 ? Jamesoniu , H. et Gr. 1831. I.onchitis , L. 1737. création des divers genres. Lorinsoria , Presl. 1849. ileniscium , Schreib. 1789. A ’eotlopteris , J. Sm. 1842. Xothoehlœna , R. Br. 1810. Ochropteris . .i. Sm. 1842. Onychium , Klfss. 1824. Phorolobus , Desv. 1814. Pleur ogr anime , Presl. 1836. Schizolepton , F. 1851. Scolopendrium . Smith. 1790. Stegnogramme . Blum. 1830. Xiphopteris , Klfss. 182 i. Etymologie des noms de genres créés dans les Mémoires sur la famille des Fougères. Abacopteris. .Nervillcs formant des aréoles presque quadrilatères à la manière des cases d’un damier i)o.ç , damier, et -vepl;, fougère). Adiantapsis , qui se rapproche par l’aspect de X Adian- tum nxStavTov, adiantum , et ôyiç , aspect, appa- rence ). Aleuritopteris. Fougère à lames intérieures couvertes d'une poussièreîarineuse (aXeupov, farine: tct fougère). Botryogramme. Fougère à fructification linéaire, disposée en sortes de grappes £5 vpn?, grappe; Ypap.p.ir) , ligne). Callogramme. Fougère à fructification linéaire, élé- gamment disposée ( xâXXcç , beauté ; ypapp.r; , ligne ). Camptodium. Fougère donl l'indusium est fortement fléchi au centre ixap-73;, plié, courbé). Cardiochlcena. Fougère à sporothèces portant un indusium cordiforme (xapdla, cœur, et yXaïva , tunique [indusium] >. Cheilolepton. Sporanges reçues dans un étroit canal; c’est le mot leptochilus renversé ( Xs-ToyetXo; , canal étroit 0 Chrysodium. Fougère à frondes fertiles, couvertes de sporanges d’apparence dorée 1 ypusèç', 01 . Coniogrammo. Fougère à sporanges peu serrées, paraissant éparpillées sur la lame comme une poussière (xovi;, poussière; ypajj.jj.Tj , ligne). Cryptosorus. Les sporothèces naissent dans le mé- sonôvre et ils y sont cachés (xpu-rw , je cache ; atopo; , amas [W«.s ou sporolhèce] ). Cuspidaria. Frondes dont les divisions sont en pointe (cuspis. pointei. Dictyogramme. FOugère à fructification linéaire et à nervillcs réticulées I ôixvjôv , réseau ; ypappr; , ligne). Dryomenis. Fougère arboricole ayant des sporo- thèces meniscioïdes et des nervillcs réticulées 'ôpO;, chêne, pour arbre, et prjvr] , lunei. Eriosorus. Sporothèces formés de sporanges et de poils laineux abondants (episv, laine, et cwpo:, amas de sporothèces). Uemicardion. Les frondules sont à demi cordées (rpicj , moitié; x.apôîa , cœur . Heteronevron. Aervilles formant des aréoles irré- gulières (£rspo;, différent, et veàpov , nerf [ner- vure] ). Hetcropklebium. Même signification que Heterone- vron; les aréoles sont de grandeur et déformé diverses (àrspoç, différent : 9), £'5 , veine). Hymenodium. Genre à espèces membraneuses 1 5j«)v , membrane . Hypoc/tlamys. Indusium attaché sous la nervure :j-.6 , sous, et y/.ap.àp, ehlamydo, indusium). Lepidonevron. La nerviile porte un indusium ayant l’apparence d une écaille (Xe-i;, écaille, et veàpov , nerf [nervure] ). Lindsaynium. Genre se rapprochant par le port du genre Lindsaya Lindsav, nom d’homme). Lomariobolrys. Lomaria à fructification disposée en grappe ( Lomaria [XcàjJ.a, bordure] et pcTpa?, grappe 1. Lomariopsis. Fougère se rapprochant par l'aspect extérieur du Lomaria ; genre chez lequel les spo- rothèces forment deux lignes continues qui bor- dent les lames 1 Lomaria [Xwjj.a, bordure, et ô'-iaç, apparence] ).' ilyriopteris. Fougère divisée en un nombre con- sidérable de lobules ( jjvjpiop , infini, et -rept;, fougère). Xcvrocallis. Fougère remarquable par la beauté de ses nervures (veüpov, nerf [nerviile] , et xâXXo;, beauté ). Nevrodium. Fougère à nervures en relief (vsüpov, nerf (nervure). Odontosoria. Fougère à sporothèces attachés à l’ex- trémité d'une nerviile qui traverse une denticu- lation marginale làô ouç, dent; awpcç, amas, sortis ou sporothèce ). Oochlamys. L'indusium est exactement ovoïde (wbv, œuf. et y Xajjjç , chlamyde [indusium], Phegoptcris. Mot a mot fougère du hêtre. Ce genre a pour type le Polypodium Phegoptcris des au- teurs (çïjye;, hêtre; ~t epU, fougère . Phlebiogonhim. C’est le mot Goniophlebium ren- versé ; il signifie nervilles se réunissant pour former des angles (çXé^, veine, et y&ma, angle). 40 Plecosonts. Sporolhêccs cachés par les lames un peu croisées et à marges relevées (itXéxw;, cor- beille; acopô;, amas, sortis ou sporothéce). Pleclopteris. Fougère dont la lame se replie pour cacher les sporanges (TcXex-rb;., qui se plie, et irrepU , fougère). Pleuridium. L’attache des sporolhêccs est latérale icÀe-jpov, côté). Pleurosorus. Sporothèces attachés sur le côté de la ncrville iirXe-j pàv, côté; atopô;, amas, sortis ou sporothéce). Poiiopeltis. L'indusium. qui est en bouclier, est supporté au centre par un support assez long (tto-j;, pied, et -éXtt;, bouclier, pour indusium). Pteriglyp/iis. Sporothèces et nervilles en relief, donnant à la lame un aspect ciselé (irrepi;, fou- gère . et yX-j-rw , je grave). Pleronerron. Fougère dont les nervilles sont dila- tées. à ramifications courtes et pennées (irrepôv, aile ; veûpov , nerf [nervure] ). Pterozonium. Sporothèces formant une zone dis- tincte autour d'une fronde orbiculaire (irrepi;, fougère ; Çwvr; , zône ). Sc/(izo/epton. Sillon recevant les sporanges dans un sillon ayant l’apparence d'une fente étroite je fends, et Xeirrèç, délié, très-étroit). Scyphularia. Fougères dont les sporothèces, munis d'un indusium, ont la forme d’un verre (axucpo;, • verre à boire). Soromanes. Fougères ayant une tendance très- grande à se charger de sporanges ( acopo; , amas. sortis ou sporothéce. et potvta, manie). Stenoloma. Fougères à frondes partagées en seg- ments étroits (orevo;, étroit, et Xùpa, frange, découpure ). Trismeria. Fougère à froudules divisées par trois (xpî;, trois, et pépo;, partie . Vagintilaria. Frondes fertiles formant une gaine pour recevoir les sporanges. ( vaginula , petite gaine I. ADDITIONS ET CORRECTIONS. l'ngos. Lignes. G 31. Au lieu de près de 170. plus exactement 181. 14 26. Dans le tableau des plantes lilicoïdes et dans quelques autres endroits le mot angiosore est mal à propos imprimé par y. 43 18. Faites disparaître de l’énumération des espèces Y Acrostichum dimorphiim , dont nous avons fait un anogramme , par les raisons déduites pages 64 et 184. 45 17. Effacez les mots compris entre les deux parenthèses. s 25. Au lieu de ogno numéro lisez magno numéro. 46 5. Au lieu de deux lisez cinq. 47 20. Au lieu de lemiioribus lisez tenuibus. Cette faute se reproduit encore ailleurs. 49 7. Au lieu de Phityccrotis spcc. lisez Platycerii spec. 56 5. Supprimez la première espèce énumérée, qui est un Leptochilus. 72 16. Au lieu de plus minusve proximum lisez plus minusvc mesonerro proxi muni. 73 36. Le B/cchnum pcctinalum , Hook. , est énuméré à tort deux fois; il en est de même, page 214, ligne 2 . du Diplazium caudatum , J. Sm. 74 11. Le lllccknum punclulatum, S\v. , est sans doute la même plante que le Lomaria punctulala de Kunze. Le B. trilobum, Presl, est indiqué parmi les Blec/inum et parmi les Lomaria. C’est une plante de transition, qui unit les deux genres; il semble néanmoins qu’elle soit mieux placée parmi les Blec/inum. 89 7. Au lieu de basi lisez basim. 105 13. Supprimez de l'énumération le Lindsaya rigida, .1. Sm. 120 33. Au lieu de angusta , J. Sm. , lisez pollens, J. Sm. 160. Genre Cincj.nalis, Desv. , entend. Nous avons- donné, tab. XXX, 1). une diagnose de ce genre , distinct du .Xolhoc/t/œna par le port et par le singulier mode de division des frondules qui rappellent l’épillet des brlza ; mais il en diffère à peine par les organes reproduits. Les sporanges ont la même situation, et, comme dans ce genre, elles sont attachées sur les nervilles et près de la marge. Les froudules, nues vers la lame supérieure, sont couvertes inférieurement d'une exsudation de nature céracée. Le genre Ceropteris n’est pas non plus très -éloigné du Cincinalis; pourtant le port et l'arrangement des sporanges, formant des séries linéaires qui descendent vers le centre des lames, séparent suffisamment ces deux genres. 164 16. Au lieu de duo lisez duos. 186 20. Au lieu de Aspidium fontanum , S\v. , lisez Aspidium foutanum , Willd. 191 35. Au lieu de argulum , F., lisez arguions , F. 363 Tages. Lignes. 192 *11. Au lieu de Asplénium Macrcei, H. et B., lisez Hook. et Gr.* 205. Genre 93. Ceterach, JVilld. Nous avons cru devoir donner une analyse nouvelle de ce genre, dans lequel ne parait point exister d’indusium. Nous avions cru le contraire; mais ce que nous regardions comme tel , n’est autre chose que la nerville réceptaculaire renflée et chargée des débris de pédicelles de sporangiastres fascicules à leur base. Nous nous sommes en outre assuré qu’il n’y avait d’anastomoses que dans les C. officinarum et latifnlium. Nous avons dit à tort Capense. Les C. Capense et cordatnrn , ayant des nervilles libres, devraient donc dis- paraître de ce genre pour devenir des gymnogramme, si l'on voulait seulement avoir égard à la nervation ; cependant le port est tellement semblable qu’on ne peut guère les séparer des vrais ceterach. (Voy. la planche XXX, A, pour l’intelligence de ce qui précède.) 231 17. Au lieu de C. elasticus lisez C. Plumet . « 18. Au lieu de pubescens lisez rufescens. 237 30. Au lieu de suprà Pensé squamosis lisez inj'rà tlensè squamosis. 258 8. Nous avions compris parmi les Campy/onevron le C. solution, sur l'autorité de 51. Klotzsch, qui, le premier, a fait connaître cette fougère ; niais la ligure, donnée par Kunze, nous a démontré que c’était un véritable Goniophlebiam. (Voy. p. 255.) 264 12. Le Craspedaria serpens, placé parmi les espèces dissidentes, est au nombre de ces plantes am- biguës, réclamées par deux genres et qui ne sont convenablement placées ni dans l’un, ni dans l’autre. Nous le mettons définitivement parmi les goniophlebium. Il faut donc le faire dis- paraître des plantes comprises dans l’énumération des Craspedaria. 292 14. L'Asjndium dcltoideum , S\v. , ayant des nervilles conniventes, a dû prendre place parmi les Nephrodium. 305 16. V Aspidium glandulosum , Près!, est un Abacopleris , et ne peut être compris parmi les Aspi- dium. (Voy. p. 310.) 333 1. Supprimez le Durea cicularia, S\v. etWilld. , qui est un Asplénium de la division des Darea- slrum, p. 192. = 3. Au lieu de Darea vivipura , Bergm., lisez Ccenopteris vivipara, Bergm. 352 13. Le Cyathcu serra, Willd. , doit disparaître de l’énumération des espèces. 41. Hooker le décrit comme un Cyalhea; mais JL Presl, dont nous adoptons l’opinion, eu fait un Dispkenia, qui, pour nous, est un sous-genre de YHemislegia. Nota. Les auteurs écrivent parfois Allosurus , An hua , Ciscisalis , Doom a, Lisds.ea, Nothochl.es a et NOTUOL.ES A , PoïKILOPTERlS , PlEIOPELTIS , SlTOLOlilUM , SrSAPULEBIL .V , TRICH I PTEUIS , pour AlLOSORL’S, AmBLTA , ClNCINNALIS , DoODYA , LlNDSAYA , NoTIIOCHLÆNA , PæCILOPTERIS , PlEOI’ELTIS , SlTOBOLUIM , SïMPMLEBIUM, Trichopteris. Les désinences en gramme sont aussi souvent orthographiées gramma. 364 • LISTE ALPHABÉTIQUE DES PLANTES FIGURÉES EN TOTALITÉ OU EN PARTIE DANS LES PLANCHES DE CE GENERA. Abacopteris, tab? XVIII, C. Philippinarum , fig. i. Acropteris, lab. VI, A. australis, fig. 2. (Actiniopteris, I..) septcntrionalis , fig. 1. Acrostichum , tab. I , A. arulicola , fig. 4* lîonanum , fig. 2. Mathewsii , fig. fi. Meridcnsc, fig. 3. ophioglossoides, fig. 5. rabdolepis, fig. x. Sihoniburgkii , fig. 7. Activiopteris , Lk. , \ oy. Acropteris. Aiienophorus, tab. X, A. bipinnatus fig. 1. Adiantum, tab, XI, 15 , et tab. XXIX. cardiochlæna , tab. XI, fig. 2. (Apo- tomia.) inarrophylluni , lab. XI, fig. A. (Sy- nechia.) radicans , tab. XXIX, fig. 2. Aleuritopteris, tab. XII, 15. dealbata , fig. 2. farinosa , fig. 1 (réduit.). Ambi.ia, tab. XXII, 15. juglandi folia , fig. 1. Amphiblestra , tab. XI, 15. latifolia , fig. 1 , 4-8. Anogramme, tab. XIX, A. leptophy lia , fig. 1. réfracta, fig. 2. Aspr.EMUM, tab. XII et XVII. Faix, tab. XVII, C, fig. 2. (Ta- rachia.) XTontbrisonis , tab. VI , A , fig. 3. Athyrium , tab. XVII , C. conchatum, fig. 1. /ji.ECiiTWPSiS , Presl, voy. Blechnum. Blechvvm, tab. V, 15. 1. A. Eublechnum. caudatum et extensum , fig. i(. glandulosum, fig. 11. Malaccense, fig. i3. 1$. Iîi.echnopsis , Presl. scrrulatun) , fig. i5. 2. Mesothema, Presl. hastatuin , fig. 1 2. ISoTRYOGRAMME, tab. XV, C. Karwinskii. Callipteris , tab. XVII , D. proliféra, fig. 2. Cai.loguamme , tab. XV, A. Cæciliæ, fig. 1. Cardiochlæna, tab. XXIX , B. macrophylla , fig. 1. Ceterach, tab. XXX, A. Capense , fig. 4- cordaluni , fig. 3. latifolium , fig. 1. oflicinarum , fig. 2. Cheilolepton, tab. III, C. Blumeanum. Cincinalis, tab. XXX, B. flavens. CoMOGRAMME , tab. XIV, B. Javaniia, fig. 1. serrulata, fig. 2. Cryptosorus, tab. XIX, C. Dionæa, fig. 1. elasticus , fig. 2. Cuspidaria, lab. X III, A. furrata, fig. 2. subpinnatilida, fig. 1. tricuspis, fig. 3. Darea, tab. XXX II, C. inæqualis, fig. 1. llaccida , fig. 2. vivipara, fig. 3. Day allia, tab. XXXII, C. Schimpcri , fig. Dendr.ogi.ossa, tab. XII, B. querci folia, fig. 2. subquinquefida , fig. 1. taccæfolia , fig. 3. Dichasium, tab. XXIII, B. parallelograiumum , fig. 1. patentissimum , fig. 2. Dicksonia , tab. XXVI , B. tencra , fig. 2. Dictyogramme , tab. XX7, A. Japonira, fig. 2. Dictyopteris, tab. XXI, A. macrodonta , fig. 2. pteroides , fig. 1. Digrammaria, tab. XXIII, B. robusta , fig. 2. Diplazium, tab. XVII, D. Malaccense, fig. 1. Drymoglossum , tab. IX. piloselloides , fig. 2. subcordatum, fig. 1. Drynaria, lab. XXI, B. Phymatodes, fig. 1. Dryomenis, tab. XVIII , A. Phymatodes, fig. 1. Eriosorus, tab. XIII, B. Huizianus , fig. 2. scandens, fig. 1. Galeoglossa , Presl, voy. Ni pli o- bolus. Goniophlebium , tab. XXI et XXIV. ensiforme, tab. XXI, 15, fig. 2. neriifoliuin , tab. XXIV, B, fig. 2. Grammitis, tab. XX, A. Magellanica , fig. 3. Gymnogramme, tab. XIX, C. rufescens, fig. 3. Haplodictyon , tab. XXIII, C. heterophyllum , fig. 2. Hecistopteris , tab. XXI, B. pumila. Hemicardion, tab. XXII, A. J crenatum , Fig. >. j Cumingianum , fig. 2. Hemionitis, tab. XIV, D. sagiltata (réduit.). Hemistegia, tab. XXX II ( ter ), A. grandifolia , fig. 1. horrida , fig. 2. Heteronevron , tab. IX, A. diversifolium , fig. 2. Heterophlebium, tab. XI, A. grandifolium , fig. 9-12. Humata, tab. XXVÎ, X. ophioglossa , fig. 1 . Hymenodium, tab. IV, B. crinitum , fig. 1 (reduct.). Kunzcanum, fig. 2. Hymenolepis , tab. VI, 15. mucronata, fig. 1. ophioglossoidcs , fig. 2. Il ypochlam ys , tab. XVII. C. pect inata , fig. 3. Hypolepis, tab. XII. repens, fig. 3. Jamesonia , tab. XII , A. scalaris , fig. â. I.eptochilus, lab. III, B. axillaris. Lepidonevron , tab. XXIII, C. punctulatuin , fig. 1. Lindsaya, tab. XI, B, et XXX III. crenulata, F., lab. XXX’III, fig. 2. multifrondulosa , tab. XXX III, fig. 1. polyinorplia, tab. XI, fig. 9 et 10. I.INDSAYNIUM, tab. XXX II (Us) , C. rigidum. Litobrochia, lab. XI, A. 365 / i. Eulitobrochia. denticulata, fig. 6. elata, fig. 7. 2. Campteria. Pseudo-lonchilis , fig. 8. Lomarja, tab. V, B. attenuata, fig. 6. callosa , fig. 7. Gueinzii , fig. 9. hetcrophylla , fig. 5. lanceolata , fig. 2. L’IIerminieri, tab. I, B, fig. 4- Magellanica , fig. 10. punctata, fig. 4- Spirant, fig. 1 (ad Doodyam tran- siens). spissa , fig. 8. striata , fig. 3. Lomariobotrys , tab. V, A Mcyeniana ,.fig. 1. I.omariopsis , tab. I, B. erylhrodes, fig. 1. Smithii , fig. 3. sorbifolia , fig. 2. Lonchitis, tab. XI, A. tomentosa, fig. i3. Lorinsoria, tab. XVII, B. arcolata. Memscium , tab. XXTIII , B. rostratum , fig. 3. Mesotuema , PresI, voy. Blechnum. Microsorium, tab. XX, B. irioides , fig. 1. irrcgulare, fig. 3. longissimutn , fig. 2. Monogramme, tab. IX, C. lincaris. Mvriopteris , tab. XII , XXA III et XXIX. induta , XII, A, fig. 3. gracilis , tab. XXIX , fig. 6. Icntigera, tab. XII, fig. 4- marsupianthes , tab. XII, fig. 1. tomentosa , tab. XII , fig. 2. villosa, tab. XXVIII, fig. 3. Nephrodium, tab. XVIII, C. lcuconevron , fig. 3. Nephrolepis , tab. XXIII et XXV. exaltata, tab. XXIII, C, fig. 2. tuberosa , tab. XXV, A. Nevrocallis, tab. IV, A. præstantissima , fig. 1. Nevrodium, tab. VIII, C. lanceolatum. j Nevrogramme , tab. XIV , C. tomentosa , fig. 1 -3. Niphobolus, tab. IX, A. nummulariæfolius , fig. 3. (Galeo- glossa , Presl.) Nothochlæna , tab. XIII , B. eriophora, fig. 3. Ochropteris, tab. XXIX. ’ angusta, fig. 3. • pallens, fig. 5. peltigera, fig. 4. Odontoloma, tab. XXVI, A. Boryanum , fig. 2. Odontosoria, tab. XXVII, A. nncinella, B, fig. 1. Onychium , tab. VII , C. , auratum , fig. 1. Capcnse , fig. 2. Phanerophlebia , tab. XXII, A. nobilis , fig. 2. Phegopteris, tab. XX, A. decursivè-pinnata , fig. 1. Phlebiogonium , tab. XXIV, A. immersum, fig. 2. Phorolobus, tab. VII, D. crispus , Desv. Plecosorus, tab. XIII, A. Mexicanus , fig. 1 . Pcruvianus , fig. 2. Plectopteris , tab. XIX, B. gracilis. Pleurogramme , tab. X, C. mvrtillifolia. Peeurosorus , tab. XVI , C. immersus. Podopeltis, tab. XXIII, A. Singaporiana. Polypodium, tab. X et XX. australe, tab. XX, A, fig. 2. fallax, tab. X, A, fig. 2. Prosaptia, tab. XXVII, A. contigua , fig. 1. Pteriglyphis , tab. XVIII , B. elegans. Pteris , tab. XI , A. aquilina , fig. 3. cretica, fig. 1 et 2. longifolia et chrysocarpa, fig. 5. serrulata , fig. Pteronevron , tab. XXV, B. parallelum, fig. 1. Pterozonium, tab. XVI, A. reniforme. Rhipidopteris , tab. II, A. peltata \ar. fœniculacca , fig. j. sphenophylla , fig. 2. Saccoloma, tab. XXV. elegans , B , fig. 2. Sadlerja, tab. MI, A. cyatheoides, fig. 1. Souleytiana , fig. 2. Sagenia, tab. XXIV, A. macrodonta, fig. 1. Salpichlæna, tab. V, B. Finlaysoniana , fig. 17. Patersonii, fig. 18. scandens, fig. 16. Schjzocæna, tab. XXVII (/ er ), B. Brunonis. Schizolepton , tab. A III , P>. cordatum , fig. i. Schizoloma, tab. XXIX. 3a\ æ , fig. 1 . Scolopendriu.m , tab. XVII , I). minus , fig. 3. Scythe lar ia , tab. XX\I, B. pentaphylla, fig. 1. Soromanes, tab. II, B. serratifolium. Stenochlæna , tab. V, A. Stenoeoma, tab. XXVII (b/s) , A. scandens, J. Sm., fig. 2. aculeatum , fig. 4- Blumeanuin , fig. 2. clavatum , fig. 3. dumosum , tab. XXVII, fig. 2. - fumarioides , fig. 6. ? lindsayoides, fig. 5. Schlechtcndalii , fig. 1. Stenosemia, tab. III, A. aurita. Syngramme, tab. XV, B. \ittaeformis (reduct.). Taüachia , voy. Asplénium. Trismeria, tab. XIV, A. argentea, fig. 1. aurca, fig. 2. Vaginularia, tab. IX, B. trichoidea. Vjttaria , tab. VIII , B. bisulcata, fig. 2. Wibelia , tab. XXVII (bis) , B. pinnata. VVoomvARDiA , tab. XVII, A. lunulata, fig. 2. (Doodya.) radicans, fig. 1. (Euwoodw ardia.) Xiphopteris , tab. X, B. serrulata. iV. II. Nous nous proposons de publier successivement dans les Mémoires de la société d’histoire naturelle du muséum de Strasbourg les espèces nouvelles décrites dans le Généra. 3C6 TABLE GÉNÉRALE ALPHABÉTIQUE. Abacopteris, F. Pa 3og elegans. 3*o glandulosa. 3*o Philippinarum. 3*o simjdicifolia. 3io trunrata. 3io Aconiopteris , Presl. 5i longi folia, F. 52 obtusa , F. 52 Richardi , F. 52 subdiapliana , Presl. 5i, 52 Acnopnonus, Presl. 357 Acropteris , Lk. 76 Acropterjs, F. 76 australis., Lk. 7^> 77 radiata. 77 septcntrionalis. 7 6 y 77 SCpiClllI IUIltlllS. jt) y f/ ACROS TU'HACEÆ , Auct. 4., 65 ACROSTICIIEAE. 41 Acrostichvm, Auct. 41,44,46,48, 4g, 51-62,66, 76, 77, 8o,8i,g4, iÜ2, 1 55, 1 58, 164, 168, 182-184, 20.5 , 207 , 337. Acrostichum, F. 4* acrocarpum , Mart. 43 actinolrichum , Mart. 43 adenolepis , Kze. 43 ænnilum , Klfss. 43 Æthiopicum , Palis. B. 63 affine , Galeott.? 43 al a 1 11 m , F. 43 albidulum, Sw. ( voy. Cincinalis nivea). 160 album, Arrab. 1 83 alcicorne , Willem. , Turp. 63 alismæfolium , F. 43 andicola,F. 4* ,43 annulation , Blum. 43 angustatum , Schkh. 43 angustum , Kze. 43 aphlebium , Kze. 43 apodum , Klfss. 43 cnplcniif olium, Bory. 48 attenuatum , F. 43 Aubertii , F. 43 aureum , Arrab. 6l aurcum , L. 6l auriconiuin , F. 43 Banksianum , F. 43 Bellermanianum , Kl. 43 bif urcatum , Sw. 43 blepharodes, F. 43 Blumeanum, F. 43 G en. spec. 105. Eoryanum j F. ? Breutelianum , Kze. 1 4« ayvs. , 43 43 brcvipes , Kze. 43 brachynevron , F. 43 buxifoUum , Kze. 45 callæfoliuii! , Blum. 43 calophyllum , Kze. calamelanos , L. , Schkh.* , \0\ 43 Ceropteris calomelæna , Lk. i83 caudatum , Hook. 43 cochleariæfolium , F. 42i , 43 cochleatum , P'. 43 conforme , Sw. 43 — var. Schraderi. 43 conforme , Bl. consobrinum, Kze. 43 43 crassinerve , Kze. 43 crispalulum, F. curvaus, Kze. 4*. 43 43 cuspjdatum , W illd. 43 dance ce folium , VNilld. G* dccoratum , Kze. 43 decurrens , Blum. 43 decurrens , Des\ . 43 didynamum, F. 43 dimorphum , IL et Gr. .43, 46, .84 — i ar. bif urcatum, Schkh. 43 dissimile, Kze. 43 dicersifolium , Blum. 60 Dombeyanum, F. 43 ellipticum, ï1. 43 elonnatum, Kze. 43 erinaceum , F. 43 erylhrolepis , P'. 43 falcatum , F. 43 Feei , Bory. 43 flabellalum , llook. et B. 49 flaccidum , F. 43 flaeens , Sw. , W illd. 160 feenicutaceum , Hook. 49 Funckii, F. 43 Gardnerianum , Kze. 43 Gayanura, F. nlandulosum , Carm. 43 43 gorgoneum, Klfss. 43 Hamiltonianum , Hook. Hartwcgii , F. 48 43 lias latum , Thunh. 263 heleroclilum , Presl. 60 helerolepis, F. hetsromorphum, Kl. 43 43 liirtum , Sw. 43 horridulum , Klfss. 43 Iluacssaro , Ruiz. 43 hybridum, Bory. 43 — \ ar. Vulcani , Lcp. 43 hybridum , Hook. 43 Hyslrix, Kze. 43 impression , F. 43 incequale , AA illd., Blum. f>| Jamesoni, Hook. 43 — var. obtusatum , , Carm. 43 Karstenianum , Kze. 43 laminarioidcs , Bory. 43 lanceolalum , L. 81 I.angsdorfii, Presl. 43 lanuginosum , Desf. i5g laurifolium , Du Pelil-Th. 43 Lepervanchii , Bory. 43 lepidotum , AATilld. 43 leptophyllum, F. 43 L’IIerminicri , Bon. 43 Lindenii, Bory. 43 lineare, F. 43 Lin gu a, Sw. , Thunh. 262 Li ligua , Radd. 43 I.loense , Hook. 43 lomarioides , Bory . 45 lonchophorum , Kze. 60 luridum , F. 43 macropodium , P\ 43 margina/urn , Schkh. 6l niarginalum , A/Vallich. 43 Martinicensc , Desv. 43 Mathcwsii , F. 4., 43 melanolepis, F. 43 Meridensc, Klotz. 4.,43 micradenium, F. 43 minutum , Pohl. 43 Moritzianum , Kl. 43 muscosuin , S« . 43 niceurn , Sw. 160 notatum , F. 43 nummularicef olium , Sxv. , Bluili. 262 obductum , Klfss. 43 obliquum , El. 61 oboea/urn , Blum. 262 oblusifolium , Bl. 43 ophioglossoides , Goldm. 4« , 43 Orbignyanum, P\ 43 oxatum , Jameson. 43 pachy dermum , F. 43 pe/talum , Sw. , Schkh. 49 perelegans, P1. 43 Peruvianum , Ruiz. 1 5 1 petiolosum , Desv. 43 9 TABLE GÉNÉRALE ALPHABÉTIQUE. 367 Pages. Pages. Pages. piloselloides , Presl. 43 Zo/tingeri , Kze. 55 extensum, F’. *4 pilosum , Hook. et B. 43 Actiniopteris, J. Sm. non Lk. 357 falcatum , Sw. 1 13 platynevron , F. 43 ÀCTimOPTERIS , Lk. 76 (labellulatum , L. "4 Plumieri, F. 43 australis , Lk. 77 flagellum , F’. 114, 117 plumosum , F. 43 radiata , Lk. 77 filiforme, Gard. 114 Pœpiggianum , F. 43 yicTisopiiLEBiA , Presl. 35o 35 1 formosum , R. Br. 114 Prcslianum , F. 43 horrida, Presl. 35o, 35 1 fovearum , Radd. 1 13 quercifolium , Schkh. 8i Adectvm , Lk. 334 fragile, Sw. ”4 Quoyanum , Gaud. 60 Adenophorus, Gaud. 99 frnetuosum , Spr. 1 1 3 radia tum , Kœnig. 77 bipinnatus, Gaud. 99 fruticosum , Arrab. 217 ramosissimuin , F. 34 hymenophylloidcs, Gaud. 99 fuliginosum , F’. 1 13 , 116 répandant , Blum. 6o minutas , Gaud. 99 ; fulvum , Raoul. 114 Requienianum , Gaud. 58 tamarisci , Hook. et Gr. 99 1 Galcoltianum , Hook. «4 rhabdolepis , F. 4- -43 tripinnatifidus , Gaud. 99 glaucescens, Kl. 1 13 rubiginosum , F. 43 Adiantaceæ , Presl. io3 glaucophyllum , Hook. *«4 rufum , F. (Nothochlæna rufa , ADIANTARIÆ , Presl. 65 gracile, F. 1 13 , 1 16 Link). 1 68 ADIANTEAE. 1 12 grande , F. i(3, 1 16 scandons, Borv. 43 Adiantopsis , F. i45 gratum , F. «4» * «9 scandens , Badd. (vov. Heteroncv. Capensis. i45 Guyanense , Aubl. io5 Raddianum). 60 chloroph)lla. i45 Hevardia , Kze. , \ ov. Hewardia Scapellum , Mart. 43 paupercula. i45 adiantoides , J. Sm. 122 Schomburghii , F. 4. , 4.3 radiata. .45 hirtum , Kl. n3 scolopendrilüliuni , F’. 43 spectabilis. i45 hispidulum , Sw. 1 13 sessile, F. 43 Adiaütum , Auct. 119, 120, 1 22 , incisum , Presl. 1 13 Sieberi, Hook. 43 i45, 146, i83, 329. intermedium , Sw. 1 13 simplex, Sw. 4> , 43 Adiantum, L. 1 12 Jacobinæ, F. 1 1 3 , 1 1 5 s in u alu m , Sw. i59 AEthiopicum , L. n4 Kaulfussii, Kze. 1 13 spathulalum, Bocy. 43 affine , \Arilld. 1 13 Klotzscbianuin , Hook. 1 13 speciosum , Willd. , Blum. f>i a m an uni , Hook. et Gr. 114 Kunzcanum , Kltz. 1 13 sp/ienop/tyl/um , Kze. 49 asarifolium, Willd. 1 13 Lancea, L. 1 13 splendens , Bory. 43 asperum , F. 1 13 n5 lanceolatunr, F’. 1 13 , 1 1 5 squamatum , Cavan. 43 assimile, Sw. 114 Leprieurei , Hook. 122 squamipss, Hook. 43 Brasiliensc, Radd. 1 13 lobatum , Presl. n4 squarrosum, Kl. 43 calcarcum , Gard. 114 Lobbianum , Hook. n4 sternmaria , Palis., Blum. (Ne- Capillus-Veneris , L. 112 1 *4 lucidum , Sw. n3 vropl. AEthiopicus). 63 cardiochlæna , Kze. 112 , 1 14 lunulatum , Burni. 114 stenopteris , Kl. 43 caudatum , I.. ”4 lutescens , Moug. 1 *4 » 1 '9 stigmatolcpis , F’. 43 — var. fissum , F'. "4 macrocladum , Kl. 1 13 stipitatum , Borv. 43 Cayennense, Wrilld. 1 1 3 macrodon , Klfss. u3 strictum , Radd. 43 Chilense, Klfss. n4 macrophyllum, Sw. 112, 1 13 suberenatum , Ilook. 6o — \ ar. ,3 / \irsutum , II. et Gr n4 Mathewsianum , Hook. 1 (3 subdiaphanum , Ilook. 5i Clausenii, F. ii3 1(5 inicrophyllum , Klfss. ' 1 13 succisæfolium , A. du l’etit-ïh. L 3 concinnum , Humb. , B. et K. 114 Moritzianum , Klot. ..4 Tambillense, Kl. 43 crenatum , Willd. 1 <3 nigrescens , F. 1 1 3 , 1 17 trifoliatum , 1. ■ 65 cristatum , L. 1 13 obliquum , W7illd. t(3 trifoliatum , Pohl. j 65 Cubensc, Hook. »4 obliquum , Hook. et Gr. ( 1 3 trinerve, Ilassk., \ oy. Cheiroplcu- cuneatum , L. et Fisch. u4 obliquum , Schlecht. 12.3 ria bicuspis, Presl. 56 Cunninghamii , Hook. "4 obtusum , Desv. ii3 iriparlilam , Ilook. 49 curvatum , Klfss. 1 13 pachysorum , Reich. 1 13 triste , Arrab. (voy. Hcteronevron delicatulum, Mart. i*4 patens , Willd. 1 1 3 serratifolium , F.) 6o dcnticulatum, Sw. 1 13 pauperculum , Kze. i45 undulatmn, Willd. 43 deltoidcum , Sw. ■ i3 pedatum , L. 1 13 unitum , Bory. 43 diaphanum , Hook. n3 pellucidum , Mart. et G. «*4 velleum, Ait. 1 54 speciosum , Hook. .,4 striatum , Schkh. 1 13 striatum , Schkh. Jacq. 1 13 subrordatum , Sw. 1 13 sulfureum , Klfss. >4 tenerum , Sihkh. •4 tenerum, Sw. >4 tetragonum, Srhrad. 1 13 tetraphylium , H uni b., B. et K. 10g triangulatum , Klfss. 1 13 thalirlroides , AA illd. .4 trapeziforme , Forst. 1 13 trapeziforme , L. «4 trapezoides , F. • 4, 1 1 7 trifidnm , AA illd. • 4 trigonum , I.abill. *4 truncutum , Radd. 1 13 urophyllum , Ilook. n3 varium , Humb. , B. , K. 1 1 3 venustum , Don. *4 vestitum , AA'all. «4 villosum, L. 1 13 Wilesianum , Hook. 1 13 IVi/soni , Hook. 122 Aglaomorpha , Schott. 266 Aleycniana. 266 Ai.cicornivm , Gaud. 62 Alegritopteris , F. 1 53 argentea. 1.54 argvrophvlla. «54 candida. 154 dealbata. i53, i54 Gen. 16, spec. 533. TABLE GÉsÉRALE ALPHABETIQUE. P»C,-S- farinosa. .53, i54 Indica F. i54 Mexicana, F. • 1 54 sulfurea. i54 Allautodia , Klfss. i85 a us Ira Us , H. Br. .86 axiUaris , B. Br. et var. 18G scandicina , Klfss. 18G tenera , R. Br. 1 86 umbrosa , B. Br. 186 Allosorvs, Auct. 124, 128, .3o, i 3 i , 1 53 , iGG. andromedafolius, Klfss. (kze.’) 129 angustifolius , Mart. et Gai. 1 56 charophjllus , Mart. et Gai. i3a cuspidatus , Hochst. i32 flexuosus, Klfss. 129 ha sial us , Presl. 129 hirsulus , Rem y. i56 À arxinshii , Kze. 166 macrophyllus , Kze. 129 pulchcllus , Presl. (Mart. et G. *) 129 robuslus , Kze. i3a sagitlatus , Presl. 129 Alsophila , Auct. 33;, 347, 34g Alsophila, R. Br. 345 acuta, Presl. ' 346 aflinis, Presl. 346 alata , Kze. 346 armata , Presl. 346 arm ata , Mart. 346 aspera , Desv. 349 atrovirens, Presl. 346 australis, R. Br. 346 Blanchetiana , Presl. 346 caudata , J. Sm. 346 comosa , Wall. 346 compta, Mart. 346 conlaminans , Wall. 346 crinita , Houle. 346 dealbata, Presl. 346 e/egans , Mart. 347 excelsa , Mart. 347 excelsa , R. Br. 346 ferox, l’resl. 346 gigantea , Wall. 346 glabra , Blum. 346 glaut a , J. Sm. 346 hirta, Klfss. 346 infesta, Kze. 346 latebrosa , Wall. 346 lepifera , J. Sm. 346 leucolepis, Mart. 346 Mexicana , Mart. 346 Miersii, Hook. 346 Millefolium, Desv. 346 nigra, Mart. 346 oligocarpa , F. , 346 paleolala , Mart. 346 phalcrata, Mart. 346 pi/osa , Alart. et Gai. rages. a36 plagiopterie,, Kze. 346 prærinrta, Klfss. 346 pniinata , Klfss. ' 346 pycnocarpa, Kze. 346 rigidula , Mari. 346 setosa, Klfss. 346 squamata , Kl. 346 squamulala , Blum. 346 Smilhiana, Presl. 346 Sxartziana , Alart. 346 villosa, Kze. 346 ALSOPIIILACEÆ , Presl. 345 ALSOPHILEAE. 345 Amapropelta , Kze. 298 Breulelii , Kze. 2 98 Amblia, Presl (rectiùs Amblya). 283 juglandifolia , Pr. 284 Amcelopteris, Kltz. 357 Amphiblestra, Presl. 40 latifolia, Presl. 140 AmpuicosMia , Gard. 349 Ampiudesmii m , Schott. 348 Parkeri , Presl. 348 A.vpiioradexium , Desv. 357 Anapacsia , Presl. 54 , 55 decurreus , Presl. 55 Afaxetum crassi folium , Lk- 274 ylSCllISTEA , Presl. 206 Aeemia. 44 Asetic v , Auct. 58 , 64 , 174 Ajs’jsocampiv.v , Desv. 357 Aaisocoyiu.v , Presl. 218 decussatum , Presl. 218, 219 Serampurense , Presl. 2tg sy/eaticum , Presl. (H. et B.?) 21 3 Asgiopteris , Milch. 227 Ajsogramme, LA. 83 chærophv lia. .84 conspersa. 184 ? davallioides. .84 flahrllala. .84 ? hispidula. .84 laserpitiifolia. .84 leptophylla , L. .83, .84 Ottonis. .84 ? paradoxa. .84 petroselinifolia. .84 réfracta , F. .83, .84 rosea. .84 Ruiziana , F. .84 Srhomburghkiana. .84 villosa , F. .84 Antigram.me , Presl. 2.0 Douglasii. 2.0 lancifolia , Presl. 210 oblongata, Presl. 210 populi folia, Presl. 210 repanda , Presl. 2.0 subsessilis, F. 2.0 TABLE GÉlSÉKALE ALPHABETIQUE. 3G9 Pages. ANruoPHVEÆ. 174 AVTROPUIVM , Auct. 87 Aktrophyum, Klfss. l74 avenium , Blutn. «77 Boryanum, Klfss. 173 eallæfolium , Blum. i?5 Caçenncnse, Desv. 170 «trifolium. 173 coriaceum , Blum. «77 Cumingii. 175 elongatum. 17.Ï falcatum > Mart. et Gai. 175 falcatum , Blum. i?5 Galeottii. «75 giganteum , Bory. i?5 Hookerianum. 173 lanceolalum , Klfss. 173 lanceotatum , Blum. «77 latifolium , Blum. 173 latipcs, Kze. «73 Èessoni , Bory. 173 lineatum , Klfss. 173 marginale , Blum. 87 nanum. 173 obtusum , Blum. «73 obtusum , Klfss. «73 pareulum, Blum. 173 pendulum , Lepr. «73 plantagineum , Klfss. '7i> 173 plantagineum , Blum. «73 plicatum. «75 pumilum , Blum., var. «73 pumi lurn , II. et Gr. 173 pumilum , Klfss. 173 retirulatum , Klfss. «73 scmicostatum , Blum. «73 scssilifolium , Spr. «75 spathulatum , F. '73 subscssile , Kze. «73 zostcræfolium. 175 Apalopulebia, Presl. 262, 263 Costa ta , Presl. 263 venosa , Presl. 263 Apotomu. 1 12 Aqcilinæ. I 26 Arachuiodes , Blum. 345 Anornri. .83 Argyrochosma , J. Sm. 307 ASPIDIACEÆ , Auct. 29°i 3.8 ASPIDIARIEAE, Presl. 277 ASPIDIEAE. 29°> 3.8 Aspidium, Auct. 146, i85, 200, 216, 277, 281-286,297, 299, 3oi-3o4, 3og, 3u,3i2,3i4,3i9, 329, 337, 338, 348, 34g. ASPIDIVM , Sw. 291 abbrcviatum , Schrad. 292 acrostichoides , Sw. 278 acuminatum , AA il 1(1. 3oi allinc, Fisch. et Mey. 291 G en. 18, spec. 319. Pages. alatum , Hook. et Grev. 287 Amboynense , AA' illd. 3o5 angustum , Presl. 186 api i folium , Schkh. 3i3 asptenioides , Sw., Schkh. 186 athamanticum , Kze. 291 athyrioides , Mart. et Gai 186 augescens, Lk. 292 auricutatum , Sw. , Schkh. vo\ Polystichum auriculatum, Pr! 278 Bonanum, AA'illd. 292 carvifolium , Kze. 2/8 caryotideum , AA all. 286 catopterum , Kze. 292 cicutarium , Sw. 292 coadunatum , AA'all. 3i 2 , 3i3 cognatum. 292 confertum , Hook. et Gr. 280 conlluens , F. 292> 293 conjugatum , Blum. 3 1 2 consobrinum, Bory. 292 conspersum , Schrad. 292 crinitum , Mart. et Gai. 292 rristatum , Sw. 291 cyclochlamys , F. 292> 296 dccompositum , Kze. 292 decu rs if i-p in n a tum , Kze. 243 deltoideum , Sw. 3o5 denticulatum , Sw. 3o5 dilatatum , Sw. 29* Donianurn , Spr. 3o3 Drcgei. 292 Echtoni , Kze. 3o5 elongatum , Sw. 292 cricarpon , AA'all. 298 ? exiguum , J. Sm. 3o9 expansum , Mart. 292 expansum , voy. extensum exterisum , F. 292 294 falciculatum , Radd. 292 ferrugineum , F. 292 293 J'itix-fcemina , Sw. , Schkh. 186 Filix-mas , Sw. 29' Fœnisecii, I.owe. 292 font an um , Sw. , Schkh. 186 fontanum , AA'ilid. , 186. formosum , F. 292 296 fragile , Mart. et Gai. 299 3oo fragrans, Sw. 291 ? glandulosum , Hook. et Grev. 278 Goldianum, Hook. 292 grande, F. 392 293 heracleifolium , AA illd. 287 hirsutulum , Schkh. 3oi hispidum, Schkh. 292 impressum , F. 292 296 inæqualc , Schlecht. 292 intermedium , AA'ilid. 292 invisum , Sw. 292 irriguum , J. Sm. 269 Kaulfussii , Lk. 292 I.ancastriense, Sw. 292 leucopis. 292 lomatopus , Kze. '3o4 Lonchitis , Sw. , Schkh. 278 longifolium , Pohl. 3oi macrochlamys , F. 292 . 295 macrophyllum , Sw. 3«5 Aladagascaricnse, F. 292, 296 Malacccnsc. 292 marginale , Sw. 292 marginatum , Sw. 27S Alascarenhense , F. 292 , 296 mclanochlamys , F. 292 » 294 mclanostictum , Kze. 292 membranaccum. 292 menianthidis , Presl. 3i5 microsorum , Presl. 3 1 5 mohrioides , Bon . 278 Mo rit zi i , Kze. 3o4 mucrona/um , Schkh. 278 mucronifolium , Blum. 278 muscefolium , Blum. 3o4 ÎSapoleonis. 292 nemophyllum , Kze. 292 niçale , Bory. 298 nobile , Schlecht. 282 no do su m , Schkh. 3o4 Noveboracense, Sw. 293 •oppositum , Klfss. 292 ordinatum , Kze. 378 Oreopleris , Sw. 243 pallidum. 291 paradoxum, F. 292, 293 parasiiieum , Sw. , voy. ^Nephro- dium parasiticum. 3o5 païens , Guenz. 253 païens, AA'ilid. 292 pedatum, Desv. 298 pendulum , Radd. 3«9 pennigerum , Sw. 292 Phillipinum. 292 phyllarthron , Blum. 3o4 polyblepharum , Rœm. 278 proUferurn , Hook. et G r. 3i 7 prolongum , F. 292 propinquum. 292 pubcscens, Sw. 292 pumilum , Mart. et Gai. 282 punctulatum , Sw. 3ot radicans , F. 292, 294 remotum, A. Braun. 29 1 repandum , J. Sm. , voy. Cardio- chlaena Menianthidis. 3i5 Rhaticum , Sw. 299 rigidum , Sw. 291 rufescens , Schrad. 3oi sanctoides , F. 292, 293 scandicinum , AATilld. c86 semi-cordatum , Sw. 282 47 370 TABLE GENERALE ALPHABETIQUE, se/osum , Langsd. et F. P«(JCS. 278 Callipteris, F. igo, Pjges. 192, ig3 Shepherdi , Kze. 3o5 caloph) Hum , J. Sm. '9' Singaporianum , W ail. 28G Canaricnse, Willd. '9' sinuatum , Labill. 287 caudalum , Forst. '9' S/oanei , Kze. 243 Ceterach , Auct. 206 spectabile. 292 chlænopteron , F. 9', '94 spinulosum , Sw. 29. cirutarium , Sw. 192 Sprcngelii, Klfss. 292 citiatum, Presl. 180 tcnuiculum , F. 292, 297 cirrhatuin, Rirh. '9' terminons , Wall. 3o5 concinnum, Wall. '9' T/ielipteris , Kze. non S» 29a consimile, Rcmy. ■9' Thclipteris, Sw. 291 coriaceum,F. igo, .92, ig3 tricliotomum , F. 292, 295 crenatum, F. 190 irifoliatum , Sw. 287 crenatum-, Fries. 186 triste, Kze. 292 crcnulatum, Presl. '9°, 192 Tussaci, F. 292» 297 cuneatum , W. Schimp. >99 variant , Sw. 278 cuneatum, Lmrk. *9', 192 verru cosuin. 292 dareifolium, Bon. '9' restituai, Sw. 27S decurrens, W'illd. *9' restituât, Sieb. 278 decussatum , Kze. *9' 'illosum, Sw. 292 delicatulum , Presl. '92 Watlichii , llook. 3o4 dentatum, I.. '9' Zeylanicum , F. 292 . 297 dimidiatum , Sw. *9' AspLEyiARiÆ , Presl. 63 dindon , F. '9' , '95 ASPLE-NIEÂE. 85 distans , F. 92, 198 Asp les wju , Auct. 76, iG8, 179, i85, divariratum, Kze. *92 200 , 202 , 205 , 211, 112, 217, Dolabella, Kze. '9' 221 , 34, 302. Asplénium , L. Doreyi , Kze. '9' ‘89 Douglas ii , Sw. 210 abrotanoides, Presl. '{J2 Dregeanuin , Kze. ■9', *92 absrissum , Klotz. non Willd. 191 ebenum , Ait. 192 absrissum , W'illd. H)2 elasticum, b’. igt , îgfi Abyssinicum, F. *92 1 >99 elongatum , Sw. '9' acutum, Bor\. *9‘ ensiforme , Wall. '9° adiantoides , Radd. 192 ercctum , Bory. '9' Adiantum-nigrum , L. •9' excisum , Presl. '9' alæopteron , Kze. '9' falcatum , Lmrk. '9' alatum , II. et Bonpl. ■9' falcatum , Thunb., non Willd. igi ambigu uni , Schkh., Sw. 200, 210 falcatum , Mart. et Gai. ? ■H2, '97 amblyodon , F. >9l Faix, Desv. '89, 191 anceps , Solander. *9' Fcci , Kze. '92, '9t angustatum , Presl. "91 Fernandezianum , Kze. '9' angustifolium , Mi ch. 192 ftrmum , F. '9', '97 angustum , Sw. 19°, 192 firmum , Kze. , non F. '92 anisodontium , Presl. *9‘ ftssum , Kit. '9° anisophyllum , Kze. *9' flabellatum, Klot. 192 argutans, F. ■9'» *94 fl abclli folium , Ca\. '9' argot u m , Bon. *9* flabellulatum , Kze. '92 aspidiiforme , F. *92» '99 ftteundum , Kze. 333 Athyrium , Sprcng. , Schkh. , \ o\ . fœniculacaum , llook. cl 1 U 1 <)2 Alhyrium asplenioides. 18G formosum, Willd. !9! » *92 attenuatum, llook. et Gc. '9' — Sieb., non Willd. tg4 aurieularium , Desv. •9' fragile, Presl. *9' aurituni , Su. '9') '92 fragrans , Sw. >9' australe , Lk. 77 furratum, Thunb. '9', Ml2 bifissum , F. '92, '99 Galcottii , F. 1 92 biparlitum, Bory. »9‘ Germanicum , W illd. .90 Brasitiense , Radd. '9' gemmiferum, Schrad. '9' Breynii , Retz. igo gibbosum , F. 191, 192, 190 bulbiferum, Forst. >9' | gracile , F. '9' , '93 G en. I!), spcc. ! . Pag”. Grevillei , Wall. igo hastatum , Klot. ? igi hclerochroum , Kze. iga Hohenackcrianum , Kze. igi imbricatum, llook. et Gr. 192 inaquilaterale , Mart. et Gr. iga integrifolium , voy. Integrum. integrum, F. igo, ig3 intermedium , Klfss. igi Karstenianum , Klot. 191 laserpitiifolium , Lmrk. igi lamprocaulon , F. igi,»igi, 197 lanccolalum , Huds. igo lanciforme , F. iga latifolium , Bory. 206 lacerum, Schlecht. iga lad uni , Schkh. igi laxum , Radd. igi linearc , Jacq. a.i.4 lineatuni, Sw. igi longipes, F. igt , iga longissiniuni , Reinw. îgi lucidum, Forst. îgi lunulatum, Sw. igi macilentum, Kze. iga Macraei , llook. et B. iga macrophyllum , Sw. igi macrosoruni , Bcrt. îgi Magellanicum , Klfss. igi marinum,L. igo Martinicense , Willd. 191 Mascarenhensc, F. 191 , 194 Meyenianum, Presl. 191 mclanocaulon, Willd. iga Menziezii , llook et Gr. igi Mcxicanum , Mart. et Gr. iga Michauxii , Spr. 186 Michauxii , Mart. et Gr. 192 minimum , Mart. et Gai. 192 monanthemum , Mart. et Gai. 197 înonanthciiïuni , Sm. 191 , 192 montanum , Willd. 192 Montbrisonis , F. 76, 18g , 191, 198 murronatum, Presl. 191 mut Hat uni , Klfss. 191 myrioplnllum , Presl. 192 Neeanum , Kze. 191 Nidus, Radd. 190 Nidus, L. 20a nigricans , Kze. 191, 192 nitens, Sw. 191 obliquum, Forst. 191 olliquum , Labill. 191 oboeatum , \iv. 180 ob/usatum , Labill. 19' obtusatum , Forst. 191 obtusifolium , I.. 19' obtusissimuin , F. 192, 197 oblusum , Kitaib. 191 opacum, Kze. 191 TABLE GÉNÉRALE ALPHABÉTIQUE. 371 Page?. Page?. Page?. oxyphyllum, J. Sm. ■91 Athyrium, Auct. *85 , 299 acuminatum , F. ?3, 70 palmatum, Lmrlc. 19°, 19! achilleifolium. 186 ambiguum , Klfss. 68 parvulum , Mart. et G. '92 angustum , Presl. 186 arruatum, Rem. 73 pendulurn , F. ]92i «96 asplenoides , Presl. 186 asplenioides , Sw. 73 persicifolium , J. Sm. '9' australe, Presl. 186 australe, L. 74 Petersen ii , Kzc. ,9I axillare, Presl. 186 Brasiliense, Desv. 74 Petrarcbæ , D. C. 190 Azoricum. 186 calop/iyilum , Langsd. et F. 74 pinnatifidum , Nuttal. 192 basilare. 186 cartilagineum , Sw. 74 plumosum , Bory. 9 1 conchatum , F. 186, 188 cartilagineum , Schkh. 73 polvir.orphum , Mart. et Gai. 192 Corsicum , F. 186 caudatum , Car. 72, 73 prionitis , Kzc. '9* crenatum , Rupreiht. 186 ceteraccinum , Radd. 73 procerum , Bernh. 68 decurtatum , Presl. 186 ciliatum , Galcolt. 73 productum , Presl. '9> Filix-fœmina , Presl. 186 rognatum , Presl. 73 præmorsum , S\v. 192 fontanum , Presl. 186 Corcoeadense , Radd. 74 protensum, Schkh. '9°> *9l Galeottii , F. 186, 187 distans , Presl. 73 pseudonitidum , Radd. «9> Gaudichaudji, F. 186, 188 extensum , F. 72, 75 pulchellum , Radd. J9' Halleri, Rosh. 186 falciculatum , Presl. 73 pumilum , Sw. •91 > J92 incisum , F. 186, 187 Finlaysonianum , Hook. et Gr. 79 rachirhizon , Radd. 192 macrocarpon , F. j 86, 188 Ftuminense , Arrab. 74 Raddii, F. 19° Michauxii. 186 Fonlanesianum , Gaud. 80 radie ans , Sw. 192 obovatum. 186 fraxineum , F. 74 récognition , Kze. *9> Poiretianum , Gaud. 186 giandulosum , Kze. 7-3 regulare, Sw. *9* Sandwirhianum , Presl. 1 86 glandulosum , Lk. 72, ?3 repandulum , Kze. ‘91 » *92 scandicinum, Presl. 186 gracile, Klfss. 73 rescetum , Sw. >9' Srhimperi , Moug. 186, 187 hastatum , Klfss. 72, 74 rhizophorum , Sw. *9* sphærocarpon , F. 186 helveolum, F. 73, 75 Ruta-muraria , L. 189, 190 tenerum , R. Br. 186 heterocarpum , F. 73, 74 salicifolium , L. *9l Thelipteroides. 186 heterophyllum , Schlecht. 68 sarmentosum , Willd. ,9‘ umbrosum. 186 impressum , F. ?3, 75 scande a s, J. Sm. 332 BALANTIEAE. 334 , 34o interraedium , Lk. 73 Schimperianum , Hochst. '9' Balantium , Presl. 34. Lanceola, Sw. 73 Schkuhrianum , Presl. *9* > '92 auriromum , Klfss. 34. lanceolatum , Radd. 73 Schomburgkianum , Kl. 19°, 191 anlarcticum , Presl. 34. longifolium, Hook. et B. 73 Schuttworthianum , Kzc. 192 Bcrteroanum , Kze. 34. Malacccnse. 72, ?4 semi-cordatum , Radd. '9' Brornianum , Presl. 335 Meridense, Klotz. 73 semi-cordatum , Mart. et Gai. 191 fibrosum. 341 méridionale, Presl. 73 septentrionale. 77 Karstenianum , Klolz. 34, occidentale, L. 72, 73 Serra , Lang, et Fisch. '9< lanatum. 34. orientale , J. Sm. 79 serratum , L. 1 9° » ’92 sijuarrosum, Kze. 34* pectinatum , Hook. 73 Serpentini , Tausch. <9° Balantium , Klfss. 33 4, 340, 341 Pohlianum , Presl. 73 Serricula , F. Kj! , 196 Bathmivm , Presl. 3,4 polypodioides , Radd. 73 setosum , Dcsv. 190, 19, Bathmiu.m , Lk. 286 procerum, Labill. 68 Sibiricum , Kze. 19° alatum , Presl. 287 pubescens , Hook. 74 solidum , Kze. *9* Billardieri. 287 pubescens, Dcsv. ?3 splendens, Kzc. '9' ebencum , F. 287, 288 pyrophyllum , Blum. 74 stoloniferum , Presl. •9« heradeifolium. 287 punctulatum , Kze. 68 subsinuatum , Hook. et G r. 2i3 macrocarpon , F. 287, 288 punctulatum , Sw. 74 Surinamense , F. 19°, 192 repandum , Presl. 287 remotum, Presl. 74 tcncllum , F. •9'» '98 sinuatum, F. 287, 288 rigidum , Sw. 74 tenerum , Forst. •9l ? subfalcatum. 287 serrulatum , Rich. 74 tcnuifolium , Guss. 190 trifoliatum. 287 Spicanl. , L. 68 tenue , Presl. 192 ? undulatum. 287 squamulosum , Sieb. 74 thelipteroides , Midi. 186 ?villosum, F. 289 stagninum , Radd. 74 trapezoides , Sw. •9' Belt isia, Mirb. 357 stenophyllum. 74 Trichomancs , L. 19° Blechsaceæ , Presl. 65 stramincum , Labill. 74 trunealilobum , F. *9' Bleciisopsis , Presl. 72 > 1 78> 83 striatum , R. Br. 74 varians , Wall. , J. Sm. *9' Malaccensis , Presl. 74 suburbicum , Arrab. 73 viride, Huds. *9° stenophylla , Presl. 74 trilobum, Presl , Hook. et Gr. 68, 74 zamiæfolium , Willd. 192 Blechxvm , Auct. 72, 78, 79, 101 unilatérale, Willd. 73 ATAXIOCARPEÆ. 4« Blechnujt, L. 72 validum , F. 73, 74 Gen. 25, spec. 685. 372 TABLE GÉ>ÉRALE ALPHABÉTIQI Ê. Tafio? Pajfs. votubile , Bon. 7 i angustifolium. 257 roiubile , Kze. 7S bre.ifolium, Lk. 2.57 BLEPH.iROCHL.ES, i , Kze. 357 ræspitosum , I.k. ' a58 Boibitis , Si'hott. rhrysopodum , Kl. 258 serrati/otia , Schott. , F. 60 coarrtatum , Kze. 258 Botryogramme , F. 166 costatum. 258 Karu inskii. 166 rrispum , F. 257 , 259 Botryothallus , Ilortul. 35- Cubensc, F. 257, 259 Bracbysorus, Presl. 1 85 , 1 86 , 208 decurrens, Lk. 258 JJ ooduardioides , Presl., vov. Jamesonii , F. 257 , 259 Athyrimn Lasilarc. 186 lævigatum , Presl. 258 Cæeopteris , Auct. <)8, .l'if) , 332 lanciforme , Presl. 258 achillaifolia , Mari, et Gai. 186 leucorhizon, Kl. a58 appendiculata , Labill. 332 minus, F. 257 cicularia , Thunb. 333 Moritzianum , F. a58 /hic cida , Thunb. 332 nitidum , Klfss. 258 furcala , Bcrgm. 33a nodosum, Kl. 258 inirqua/is , Bon. 332 oligophicbium. 2.58 Japonica , YVilld. 327 ophioraulon , Kl. 258 mjriopbylla , Su . 333 Phyllitidis, Presl. 258 mlo utiles , Thunb. 332 polyanthum , Presl. 258 rhizophyUa , Thunb. 333 repens , Presl. 257 , 258 rutafolia, Bcrgm. 332 Siebcrianum , Presl. 258 ? thatictroidcs , Loud. 333 solutum , KL, voy. Goniophle- vivipara , Bcrgm. 332 bium solutum. 2.55, 363 r ici para , Ilortul., non Bergm. 333 sphenodes, Kl. 2.58 Cap rj ri j , Presl. 45 tæniosum. 257 Callipteridastrcm. 2l3 214 undulalum, Presl. 2.58 Callipteris, Bon. 218 Xalappense. 257, 258 Callipterjs , Auct. 2l8, 2Kj Candollea, Mirb. 4i> -5., 260 atismcefolia , J. Sm. 220 Cardiochlæna, F. 3i 4 attenuata, Presl. 210 alata. 3.5 clegans, J. Sm. 2Mj ampla. 3 1 5 microphy lia. ai9 confluens. 3.5, 3.6 ovata, J. Sm. 219 læ.is. 3.5, 3 16 pinnatifida. 2I9 inacrophylla et »ar. 3i5 proliféra, Bon. 218, 219 Mcnianthidis. 3.5 Scrampurense. 2'9 sinuosa. 3i5, 3.6 serrulata. 219 subpinnatifida. 3 1 5 sylvatica, Bory. 219 trilob.nl a. 3.5, 3 16 undulosa , Presl. 2MJ Casebeeria, Auct. 120 Zollingeri, Presl. 219 Casereeria, Klfss. 119 Callogramme, F. ,fi9 triphy lia , Klfss. 119, 120 Cæciliæ. ,69 pédala , J. Sm. i3o Calomelahos , Presl. 357 CATHETOGYRATÆ. 4i Calypterium , Bernh. 227 Ceramwm , Rein»-. 216 Campium. 60 Ceratodactylis , J. Sm. 228 Camp wm , Presl. 59 osmundoides, J. Sm. 228 costatum , Presl. 60 Cekopteius, Lk. 182 subc renatum , Presl. 60 calomelæna, Lk. 182, 1 83 Campteria , Presl. i34 rhrysophylla , Lk. 1 83 Jla/bisiana. .35 dislans, Lk. i83 liott/eriana. .35 hybrida, Mart. i83 IVallic/iiana. 1 35 L’Hcrminieri , Bory, sub Gyin- Camptodium, F. 298 nogramme. iS3 pedatum. 298 Marlensii, Bory, sub Gymno- Camptosurus, Lk. 21 1 gramme. 1 83 rhizophy lins , I.k. 21 1 Massoni, Lk. i83 Campyloneyron , Presl. 2.57 Permiana, Lk. 1 83 amphostenon , Kl. 258 sulfurea, Des\. ■ 83 Gen. ~i'ô , spcc. 708. tartarea, Lk. raçes. ■ 83 Ceterach , Auct. 180 Ceterach, AYilld. 205, 363 aspidioides , Klfss. ■ 81 Capensis, Kze. 206, 363 cordatum. 206, 363 lalifolium. 206, 363 Maranta: , Desv. 1A9 oflicinarum , AYilld. 206, 363 pcdunculala , Hook. et G r. 177 po/ypodioides , Radd. 8 1 CHEILANTHEAE. i45 Ch El LA S THASTIlUM. '49 Cheilaethes , Auct. 1 20 , i3i, 145, 1 46 , 148, 1S0, 1 53. Cheilanthes, Su. 1 55 Alabamensis, Kze. i56 angustifolia. i56 anthriscifoUa , NYilld. 146 Arabica, Kze. ■ 3o arborescens , Su . 1 36 argen/ea , Kze. ,54 aspera , Klfss. ■47 aspera , Kze. >47 aspidioides, F. 1 56 , 1.57 auriculata , Lk. 1 29 Bergiana , Schlecht. «4? brachy pus , Kze. ■ 56 Brasiliensis , Radd. i45 ,54 candida , Mart. et Gai. Capensis , Su-. >45 chærophylla, Kze. i56 chlorophylla , Radd. i45 Chilcnsis, F. 1 55 commulala , Kze. 146 contracta , Kze. 129 cornuta, Kze. 1 56 ?cuneata, Klfss. 1 56 deltoides , Kze. ■ 56 ? densa. ■ 56 Dichsonioides , Endl. ■ /- ‘A/ ? elala , Kze. 1.56 ferruginea , YVilld. , voy. No- thorhlæna rufa , Presl. 1.59 farinosa , Klfss. 1 53 , 1 54 farinosa , Hook. et Gr. >54 glandulosa , F. 56 , 1 58 Griilithiana, F. 56, 1.57 hirla, Su. 1 56 — var. contracta , Kze. >49 — \ ar. intermedia , Kze. i4q — var. parvi/oba. 1 56 — var. olieacea. i56 hosti/is , Kze. >4? induta , Kze. '+9 tentigera , Mari, et Gai. >49 lentigera , Su . >49 Malacrensis , F. 1 56, | 5y Mathcusii , Kze. i56 micromera , Lk . 1 56 TABLE GENERALE ALPHABETIQUE, 373 rages. Pages. Pages. microphylla , Sw. i56 Assamicum , Hook. 343 Ctenociila-.xa , Kze. 357 micropteris , Sw. i56 antarcticum , Klfss. 341 Ctesopteris , Blum. 357 minor, Mart. et Gai. J 49 Chamissoi, Klfss. 343 Culcita , Presl. 340 multifida , Sw. 1 56 glaueum, Hook. et Arn. 343 macrocarpa, Presl. 340 Mysorcnsis , Wall. i5Q_ glaucescens , Kze. 343 CüSPJDARIA , F. 88 odora , Sw. 1 56 Menziezii , Hook. 343 furcata. 88 olivacea. 1 56 Schiedei , Schlecht. et Cham. 343 subpinnatifida. 88 paierie ea , Mart. et Gai. >49 Cibotium , Auct. 336 , 34 • tricuspis. 88 parallélogramme! , Kze. •47 CinciFALis , Auct. i58 182 Cyathea , Auct. 345 , 34g , 35o, 353 parviloba. 1 56 Cincinalis, Dftv. 160, 362 Cyathea, Sm. 35 1 profusa , Kze. i56 dealbata. 160 aculeata , Willd. 35o puheracea , Presl. 154 Fcndleri. 160 affinis , Schkh. 35o rufescens, Lmrlc. i56 llavens. 160 aspera , Sw. 35o scariosa , Klfss. '49 nivea. 160 aurea, Kl. 352 Schimperi , Kze. •47 tenera. 160 Beyrichiana , Presl. 349 semi-glabra. 1 56 Cy EM I DABI A , Auct. 349, 35 1 Brunonis , Wall. 354 Sieberi, Kze. 1 56 horrida , Presl. 35o Burkei , Hook. 352 speciosissima , Al. Br. 1 5 1 Kohautiana , Presl. 35 1 canaliculata , Willd. 352 squamosa , Hook. et Gr.' i5t) obtus a , Presl. 35 1 Commersoniana , F. 352 suavcolens, Sw. i56 speciosa , Presl. 35 1 commutait! , Spr. 35 1 tenuifolia, Sw. 1 56 subincisa , Kze. 35 1 cuspidata, Kze. 352 lomenlosa , Lmrk. •49 Cochlidium , Klfss. toi dealbata, Rich. 352 triangula, Kze. i56 graminoides , Klfss. ICI discolor, Bory. 35i vestita, Kiehl , PI. Amer. sept. ■49» Colposorij , Presl. 357 divergens, Kze. 352 i5o. Colysis, Presl. 175 Dregei, Kze. 352 ? vestita , Sw. 1 56 hemionitidea , Presl. 176 excelsa, Sw. 35z tiscosa, Lmrk. 1 56 macrophylla, Presl. 176 Gardneri, Hook. 352 Cheilolepton, F. 57 marginata, Presl. 176 glauca, Bory. 352 Blumcanum , F. 57 pothifolia , Presl. 176 grandifolia , W illd. 35 1 Cheiropletiria , Presl. 5b tridactylis, F. •76 Grcvilleana, Alart. 352 bicuspis, Presl. 56 Wallichiana. 176 hirtula , Alart. 352 Acspertilio, ejusd. 56 Cosiogramme, F. 167 integra , J. Sm. 352 Chilopteris , Presl. 357 Javanica. 167 Lindeniana , Presl. 352 ClISOOPHORA, Klfss. 345,347 348 — var. macrophylla. 167 medullaris , Sw. 352 roslrata , Alart. 00 in Serra, F. 167 Alcxicana , Schlecht. 352 (J no ht a, Mol in. 354 scrrulata. 167 Mexicana , Kl. 35a Chrysodia. 1 83 — var. caudata , F. 167 mûrie ata , Willd. 35o Chrysodium , F. 60 Craspedaria, Lk. 260 Pervilliana, F. 352 Cayennense. 6t Craspedaria , Lk. 263 petiolata, J. Sm. 352 danææfolium. 6, auriseta. 264 Schanschin , Alart. 352 fraxinifolium. 61 calva. 264 Serra , Willd. 35o hirsutuin. 61 ciliata, Lk. 264 sinuata , Hook. et Gr. 354 — car. marginatum. 61 — var. Hostmanni , F. 264 speciosa , Humb. , B. et Kth. 349 inæquale. 61 ruspidiflora. 264 spinulosa, Wall. 352 scalpturatum. 61 lagopodioides. 264 vestita , Alart. 352 spcciosum. 61 nummularia. 264 vi/losa, Humb., B. et Kth. 346 Urvillei. 6t piloselloides , Lk. 263, 264 11 alheriie , Hook. 349 vulgare. 61 serpens. 264 Cyatiieaceæ , Presl. ' * 345 — minus. 61 surinamensis , F. 264 C/ATHEÆ. 345 — rigens. 61 vaccinifolia, Lk. 264 cyci.odieae. 277 Chrysopteris, Lk. 264 veronicæfolia , F'. 264 Cyccodium , Presl. 284» 309 aurea , Lk. 265 Crypsisus , Presl. 264 abbreviatum , Presl. 285 dccumana. 265 nummularius , Pr. 264 confertum , Presl. 284, 285 dictyocallis , F. 265 Cryptogramma , R. Br. t3o glandulosum , Presl. 3to dulcis. 265 acroslichoides , Hook. et Gr. i3i meniscioides , Presl. 285 glauca. 263 Brunoniana , Wall. t3t Cyclopeltis , J. Sm. 282 sporadocarpa, Lk. 265 Cryptosorus, F. 23 1 Cyclophorus , Desv. , Presl. 260, 262 trilobata, F. 265 266 Blumei , vov. elasticus. 232 albicans , Presl. 262 CIBOTIEAE. 343 Dionæa. 23 1, 232 flocciger, Presl. 262 ClBOTIUM, Klfss. 343 elasticus. 23l glaber , Presl. 262 Gen. 49, spec. 8G6. 374 t’»g<-- puberulus , Presl. 26a Cyclosorvs , Lk. 3o4 Cyrtogoüivm , J. Sm. 5g Cyrtomium, Presl. a85 raryolideum , Presl. 285, 286 falratum , Presl. 286 Cyrtophlebivm , R. Br. 287 Cystodium, J. Sm. 34a sorbi folium , J. Sm. 34a, 343 ('r ste. 4 , Sm. 299 regia, Sm. 299 Cystopteris , Auct. 338 Cystopteris, Bcrnh. 299 acuta , F. 299 , 3oo aflinis. 299 bulbifera , Bernh. 299 Caucasica , C. Aley. 299 brevinervis, F. 29g, 3oo dentala, J. Sm. 299 — var. Pontederæ. 299 fragilis, Bernh. et sar. plur. 299 fumarioidcs , Schott. 299 montana , Lk. 299 regia. 299 Rhætica. 299 rufcsccns, F. 299, 3oo tenuis , Schott. 299 villosa. 299 Darea, Jiiss. 332 appendiculata , Willd. 332 bitida, Klfss. 33a cicutaria , Willd. 333 fœcunda. 333 flaccida, Willd. 33a furcans, Bory. 184 furcata , Willd. 33a inæqualis , Willd. 332 in/errnedia , Klfss. 332 ? Millefolium , Cuming., PI. chil., n.° 3a4. 333 myriophylla, Willd. 333 odontites , W ’illd. 332 ? palinata , Klfss. 33a rhizophv lia , Willd. 33a rutaefolia , Willd. 33a scandens. 332 ? thalictroides. 333 vivipare, Willd. 332 — \ar. fœniculacea, Sieb. 332 Dareastrü.m. 190, 192, *99 D av allia, Auct. 3lQ-32I, 324, 328- 33i , 34i. DAV ALLIA , Sm. 326 aculeala, Sm. 33o adiantifolia , Ilook. 329 Amboynensis, Ilook. 329 anguslata , Wall. 3aa bidentata , Schkh. 329 Blumeana , Ilook. 33o Boryana , Hook. 3aq Gcn. GO, spec. 9 34. TABLE GENERALE ALPHABETIQUE. bullata , Wall. Pages. 329 calcescens , Wall. 327 Canariensis, Sm. 329 chærophylla, Wall. 329 ciliata , Ilook. 327 ? concinna , Schrad. 329 con/igua , Sw. 324 Cumingii , Ilook. 322 decurrens , Hook. 3a6 dumosa , Sw. • 325 , 33o elata, Sw. 329 clegans , Sw. 329 Emersoni , Hook. et Gr. 324 falcinella, Presl. 329 Fejeensis, Hook. 329 flagellifera , Hook. et Gr 33 1 fumarioides , Sw. 33o gibberosa , Sw. 329 Goudeotiana , Kze. 33o Griflithiana , Hook. 329 Irnrayana , Hook. 321 inæqualis , Kze. 326 hemiplera , Bory. 329 helerophylla , Sm. 322 hirta , Klfss. 327 Hooheriana , Wall. 321 Khasyiana , Hook. 326 Lindeni, Ilook. 329 I.indleyi, Ilook. 329 lonchUidea , Hook. 327 Luzonica , Hook. 33 1 Mauritiana , Hook. 329 membranulnsa , Ilook. 329 nilidula, Kze. 329 Novæ-Zelandiæ, Colens. 3zg parai! cia , Wall. , Hook. 320 Parheri , Hook. 329 panula, Wall. 329 pectinata , Sm. 322 pedata, Sw. 322 pentaphylla , Blum. 320 pinnata , Cavan. . 33 1 pinnatijida , Sw. 322 polyantha, Hook. 327 Presiii , Hook. 324 pyxidata, Cavan. 328 , 32g retusa , Cav. 33o Schimperi, Hook. 329, 332 Sc/ilechlendalii , Presl. 33o sessiüfolia , Blum. 322 solida. 3zg tenuifolia , Sw. 33o trichosticha , Ilook. 326 triphylla , Hook. 325 uncinelta, Kze. 325 , 326 venus ta , Schkh. 33o vestita, Blum. 32(j villosa , Wall. 327 Vogclii , Hook. 32q DAVAI.LIEAK. 323 Desdroglossa , Presl. Pages. 80 Dendroglossa , F. 80 lanreoiata , Presl. 81 latifolia. 81 normalis , Presl. 81 quercifolia. 80, 81 subquinquefula. 80, 81 taccæfolia. 80, 81 Denkst'àdtia , Bernh. 32G flaccida, Bernh. 327 Déparia, Ilook. et B. 336 Mathetvsii , Hook. 335 proliféra , Hook. et B. 336 Diacalfe, Blum. 338 aspidioides, Blum. 338, 33g Madagascariensis , F. 33g ? Diblemma, J. Sm. 86 Samarensis , J. Sm. 86 Digramma, Blum. 357 Dichasium, Al. Br. 3o2 parallelogrammum , Al. Br. 302, 3o3 patenlissimum , Al. Br. 3o2 , 3o3 Dicuorexia , Presl. 345, 346 JJicasosia, Auct. 146, .829 , 336 , 340-342. Dicksonia , L’Herit. 334 abrupta , Bory. 342 adianteides, Hook., B. , K. 335 anlarctica , Labill. 34i anthriscifolia , Klfss. 335 apii folia , Sw. 335 arborescens , L’Herit. 34. asperula. 335 Berteroana , Hook. 34i cntitaria , Sw. 335 cnneata, Hook. 335 deltoidea, Hook. 335 disserta , Sw. 335 distenta, Kze. 335 dubia, Gaud. 335 expansa, Klfss. 335 fibrosa , Colens. 34. flaccida , Sw. 327 KaulJ ussiana , Gaud. 327 lanata , Colens. 34i Lindeni , Hook. 327 Mathewsii. 335 Moluccana , Blum. 335 ncglecta, F. 335 nbtusa , Moritz. 335 Pavoni, Ilook. 335 Plumieri , Hook. 327 pubescens , Schkh. 335 punctiloba , Hook. 335 rubiginosa, Klfss. 335 scabra , Wall. 335 scandens , Hortul. 335 Smithii, Ilook. 335 squarrosa , Sw. 34. stenochlæna, F. 335, 336 TABLE GENERALE ALPHABETIQUE, 375 Pages. straminea , Bory. 329 s! ri go s a , Sw. 326 lenera, Mart. 335 tenera , Prcsl. 335 Zippeliana, Kze. 335 DICKSOMEAE. 334 Dicrasopteris , Mart. 357 Die raxopte ris f Blum. 357 IJlCTYOGLOSSUM , J. Sm. 357 Djctyogramme , F. 170 Japonica. 169, 171 Di CT Y OPTERA S , Auct. 269, 3i 2 Dictyopteris, Presl. 267. attenuata , Pc. , Hook. et B. 269, 270 macrodonta, Presl. 267 pteroides , Prcsl. 267 Dictyoxyphiuai, Hook. 1 10 Panamense, Hook. 1 10 Didymochlæna, I)csv. 216 dimidiata, Kze. 217 sinuosa, Desv. 217 Digrammaria, Presl. 217 ambigua , Presl. 217 csculenta. 217 robusta, F. 217, 218 hiplazieae. 212 Diplazivm , Auct. 200, 217, 2i8 Giplazxum, Sw. 212 acutale, F. 214, 2l5 alismiefolium , Presl. 220 ambiguum , Presl. 200 arborescens, Sw. 2l4 auriculatum , Klfss. 2 I 4 biserratum , Prcsl. 2.4 Borjanum, Presl. 2l3 brevisorum , J. Sm. 186 Calliptcris , F. 2i3, 2:4 castaneæfolium , Sw. 2l3 caudatum, J. Sm. 2 1 4 ( hlororachis , Kze. 2,3 cullratum, Prcsl. 2 13 deilexum, J. Sm. 2l4 dubium , Lk. 2l4 Ebenum , J. Sm. 214 elatum , F. 2i3, 2l4 elongatum, F. 214, 21 5 expansum , Willd. 214 extensum, J. Sm. 2l3 fraxinifolium , Don. 2l3 grandifolium, Sw. 2l3 Hilsenbergianum , Presl. 2 1 3 juglandifolium , Sw. 2l3 lanecum, Presl. 2l3 lanceum , Bory. 21.3 lasiopteris , Kze. 214 macrophyllum , Desv. (in textu ab errorc microphylluni). 219 Malaccense, Presl. 212, 2l3 Mcycnianum , Prcsl. 2.4 mutilum, Kze. 2>4 Gen. 72, spec. 1073, obtusum , Klfss. paradoxum , F. patcns , Prcsl. petiolare , Presl. pinnatijidum , Kze. plantagineum , Sw. porrcctum , J. Sm. pubesccns, Lk. • pulcherrimum , Radd. radicans , Presl. repandum , F. Sandwiccnse, Prcsl. Shepherdi , Lk. Sorgonense, Prcsl. striatum , Prcsl. syhaticum , Sw. , Schkh. syhalicum , Sicb. Tussaci , F. vestitum, Prcsl. Dipteris, Rcinw. conjugata , Reinw. Disphenia , Prcsl. aculeata , Prcsl. aspera , Prcsl. Distaxi a, Presl. fraxinea , Prcsl. Doodya , R. Br. et Presl. aspera , R. Br., Hook. caudata , R. Br. connexa, Kze. Dorcapteris , Prcsl. dites , Kze. Kunlliiana , Gaud. Doryopteri , Kl. Doryopteris, J. Sm. articulata , F. hastata, J. Sm. pedata, F. præalta, F. Raddiana, F. sagittifblia, J. Sm. trifoliata. Wallichii , J. Sm. Drymoglossum , Prcsl. carnosum , Hook. et B. piloselloides , Prcsl. ? rotundifolium , Prcsl. suboordatum , F. Drytxaria , Auct. 175, Drynaria , Bory. aflinis , J. Sm. angusta , Hook. et B. ? angustata , Presl. araneosa, F. Billardicri, F. Browniana , F. compacta , F. cordifolia, F. dubia , J. Sm. clongata, F. Pages. ‘îi4 2 I 3 , 2l4 000 2l3 2I9 212, 2l3 213 214 217 212, 2 l3 2 13 , 2l5 2l4 2ï4 200, 2l4 212, 2l4 219 2[3 2 1 3 , 216 2 ï3 349, 35o 35o 349 72, 82 74 206, 207 207 207 207 52 207 207 128 133 i33 i33 i33 i33 i33 i33 i33 i33 94 94 ' 94 94 94 22D , 264 269 271 270 27O 270 27O 270 270, 273 27O 27O 270 Pages. 270 270 271 270 271 271 176 27O excavata, F. fulva, F. glauca, J. Sm. glaucina , F. grossa, F. hastata , F. hemionilidea , J. Sm. iteophylla, Lk. lanceolala , Prcsl., voy. macro- carpa, F. 270 latifolia, F. 271 lepidota, Presl. 270 lcnticularis, F. lomarioides, J. Sm. 270 longifrons, F. 270 iongissima , J. Sm. 268 lycopodioidcs, F. 270 macrocarpa , F. 270 ? macrosora, Pr.,subplcopeltidc. 270 meniscifolia , J. Sm. 22a neglecta , J. Sm. , voy. Craspc- daria nummularia. 264 nuda , Hook. 270 oodes, F. 270 Ottoniana, F. 270 ovata , F. 270 palmata (Cuming , n.° Sa). 269 palmata, J. Sm. (Cuming, n.° 126.) pcrcussa , Hook. et Gr. persicariæfolia, F. phlebodes, F. Phvmatodes, F. piunata, F. Pricurei, F. pustulata, F. quercifolia, Bon. Raddiana, F. revoluta , J. Sm. rubida, J. Sm. scandcns , F. Schomburgkiana , F. stcnoloma, F. stenophylla , J. Sm. subfalcata , J. Sm. ? tenuiolora , J. Sm. Thouiniana, F. torulosa, F. tridactylis , F. 11 nd ulula , J. Sm. vestita, F. Zeylanica, F. Dryomenis, F. Phymatodcs. 225 Dryostachyon , J. Sm. 275 caudatum. 275 pilosum , J. Sm. 275 splcndcns, J. Sm. 275 Dryopteris , Prcsl. 357 Dryopteris , Adans. 357 270- 270 270 270 270 271 , 272 270, 271 270 271 270 207 270 271 270 270, 272 270 287 8G 270 270, 271 2/1 287 270, 271 270, 272 225 370 TABLE GÉNÉRALE ALPHABÉTIQUE. j Dryopteris , Rumph. P»gM- 292 campe s tri s , Humph. 1 56 Dyctjmja, J. Sm. 357 Egesolfia, Schott. 48 aspleniifolia, F. 48 Gaudichaudiana. 358 Ilainilloniana , F. 48 Ifarnilloniana , Schott. 358 intermedia , F. 48 montana. 358 ? nana, F. 48 neglecta , F. 48 nodiflora , F. 48 rhizophylla , F. 48 Schottii , F. 48 serrulata, F. 48 Elaphugeossv.v , Schott. 4> alatum , Garni. 43 simplex , Schott. 4> ,43 EPICHLAMYDEÆ. 277 Eriocuosxa , J. Sm. 357 Eriosorgs, F. l52 ? Ruizianus. i5a scandens. i5a Ecaconiopteris. 5a Euasplenium. *9°> *94 Elbleciinu.m. 73 Eccardiocul.ena. 3.5 EcCÜEILAXTIIE/E. «48 Eccrasi-f.daria. 264 Eucyatijeæ. 35. Ecdicksonia. 335 Ecdiplazium. 2.3, 2.5 Eldoryopteris , Kl. ,33 Ecdryaioglosscm. 94 Eldry.naria. 270 Ecegenolfi*. 48 Echemistegia. 35 1 Euiieuituelia. 349 Eelitobrociiia. i34 El'LOMARIA. 68 Elmyriopteris. '49 Edphlebodicm. 264 Elpolybotrya. 40, 47 Ecpteris. 125 Ecselliguea. 176, *77 EnwOODWARDIA. 207 Fadyenia, Hook. et Gr. 3.7 proliféra, Ilook. et Gr. 3*7 Galeoglossa , Presl. 94» 262 nummularitej olia , Presl. 262 obovala , Presl. 262 rolundifolia , Presl. 262 Glapiiyropteris , Presl. 3.17 radis, Presl., voy . Polypodium rude , Kze. 236 Goniophi.ebiu.m, Presl. 254 alho-punctatum. a55 arcuatum , F. 255 areolatum , Presl. 255 G en. 79, spec. 1170. argutum, J. Sm. 255 attenuatum , Presl. 255 Californicum. 255 Catliarinæ. 255 chnoodes. 255 distans. 255 clatum , F. 255, 256 eleutherophlebium , F. 255 ensiforme. 254, 255 , 269 falcarium. 255 gladiatum, h'. 255, 256 glaucophvllum. 255 grandidens. 255 loricetim. 255 menisciifolium. 255 neriifolium. 254, s55, 3i5 ornatum. 255 pachyne\ron. 255 pallens. 255 Pleopeltis. 255, 256 ramosum. 255 Reinwardtianum. 255 semi-pinnatifidum , F. 255 , 256 ? serpens. 255 solutnm. 255 translucens. 255 vacilians. 255 verrucosum. 255 Gomopteris, Presl. 248 aflinis, F. 249, 25o aristata, F. 200 , 253 aspera , J. Sm. a5o aspera, Presl. 230 asplenioidcs, Presl. 230 aslerothrix, F. 25o, 253 asymctrica, F. 230, 253 barbata , F. 25o , 252 Berteriana , Presl. 25o chcilocarpa, F. 25o, 25t crcnata , Presl. 249, 25o crenato-dentata, F. 25o, 252 ferax, F. 249, 250 fraxinifolia , Presl. 25o incisa , Presl. 249, 250 Lobbiana, F. 2.30, 25 1 lucida, F. 250, 2.53 Madagascariensis , F. 250, 25 I megalodus, Presl. 250 meniscioides, F. iSo, 253 mollis , F. 25o, 252 patens , F. 25o , 253 pennigera , Presl. 25o pilosa , Presl. 25o Portorirensis , Presl. 243 proliféra, Presl. 25o proliféra , J. Sm. 25o repanda, F. 25o, 25 I reptans, Presl. 25o Rivoirei , F. 253 scolopcndrioides, Presl. 249, 25o submarginalis, Presl. 25o subtetragona, Presl. 249, 230 tetragona , Presl. 25o jRAMMITIS, Sw. 2.32 Billardieri , Willd. 233 caudal a, Wall. 167 Cctcrach , Sclikh. , \ oy. Ceterach oflicinarum. 206 congener , Blum. 233 coriace a , Klfss. *77 crassa, F. 233, 234 cucutlala , J. Sm. 23o decurrens , Hook. et Gr. 176 fasciculata, Blum. 2.33 flaeescens , Wall. *77 furcata, Hook. et Gr. 232 , 233 ? graminoides , Sw. 101 helerophylla , Labill. 286 hirta, Blum. 233 ineoiuta , Don., Hook. et Gr. 177 lanccolala , Sw., II. et Gr. 177 leptophylla , Sw. 184 liinbata , F. 233 linearis , Sw. 233 longa, F. 2.33 Magellanica , Desv. 232 , 233 marginella, Sw. 2.33 myosuroides , Schkh. 100 parietina. a33 pilosiuscula , Blum. 233 polhifolia , Hook. et Gr. 176 punctata, Radd. 233 pusilla, Blum. 233 rulafolia , R. Br. 180 scolopendrina , Bory. *77 seminuda , AA illd. 101 tenella, Klfss. 233 Vulcanica , Blum. *77 Ze\lanica, F. 233, 234 Gram ai iris , Auct. 98, 100, 101, 167, 170, i83, 184, a3o. Grammitideæ , Auct. 96, i63 Granuuna, Bory. 48 Gymvogrammb , Auct. 40 , 48, 161 , *64, 167, 168, 171, 178, 204, 205, 248. > *79» *84> G YIVTNOG RANIME , Desv. 180 aspidioides , Blum. 204 aspidioides, Klfss. 181 rheilanthoides, Blum. 181 chcerophylla , Hook. et Gr. 184 conspersa , Kze. *84 cordala , Hook. et Gr. 206 e/on gala , Hook. 161 flabellata , Hook. ,84 fia ce ns , Klfss. 160 incisa, Mart. et Gai. 181 Japonica, Kze., voy. Dictyo- gramme Japonica, F. *7* Javanica , Blum. 167 TABLE GENERALE ALPHABETIQUE. fî,s- 84 84 81 81 81 84 80 84 81 81 Si 82 82 23 1 79 84 78 8. 84 80 84 67 80 i83, 23i 180, 181 81 8! 181 , 1 8 1 , 180, laserpiliifolia , Kze. leptophylla , Hook. et Gr. Linkiana , Kze. Lowei , Hook. et Gr. obtusata, Blum. Oltonis , Kl. papaçerif olia , Kze. petroselinifolia , Kl. Philippinensis , F. pilosa, Mart. et Gai. polypodioides. proliféra, F. pteroides , F. pubescens , F. (pour rufescens) pumila , A. Spreng. réfracta , Kze. renifonnis , Mart. rufescens , F. Ruîziana , Kl. rut ce folia , Hook. et Gr. Schornburghiana , Kze. serrutata , Blum. subglandulosa , Hook. et Gr. tarlarea , Willd. tôt ta, Schlecht. unita , Kze. villosa , Lk. Gymxopteris , Auet. 46 , 54-56, 80, 8i , 1 83 , 204, 200. Gymnopteris , Bernh. acuminata , Presl. aliéna, Presl. axillaris , Presl. decurrens , voy. Leptochilus de- currcns , Blum. dentata, F. Heudelotii, F., Bory. tatifolia , Presl. nicotianæfolia, Presl. Portoricensis, F. quercifolia , Bernh. semi-pinnatifida, F. spica/a , Presl. subsimplcx, F. tacccefolia , J. Sm. Vespertitio , Hook. GYMNOSPHÆRA , Blum. gigantea , J. Sm. glabra , Blum. squamulata , Blum. Gyratæ , R. Br. Gyrosorium , Presl. Africanum , Presl. fissura, Presl. Samarense , Presl. Haplodictyoï; , Presl. ? exiguum , F. heterophyllum , Presl. Haplopuleria , Mart. Haplopteris , Presl. 357 oo 56 55 , 56 55 00 56 56 81 56 56 81 56 82 56 80 56 345 346 346 346 345 262 , 263 263 263 263 3°9 3c9 3o9 Pages. HeciStopteris,' J. Sm. 179 pumila. 179 HELJCOGYRATÆ. 345 Hemicardion, F. 282 Cochinchinæ , F. 282 crenatum. 282, 283 Cumingianum, F. 282, 283 Nephrolepis. 282 subhastatum , F. 282 Hemidictyon , Presl. 2o5 marginatum, Presl. 2o5 HEMIONITIDEÆ , Auet. 96, i63, 178. HEMIONITIDEÆ, F. 164 Heaiionitis , Auct. 66, 168, 171, 174, 175, 182-184, 221. Hemiototis , L. i 7 i cordata, Roxb. 172 discotor , Willd. 68 falcata , Willd. 1 -s ? intermedia. J72 palmata , Willd. 172 pedata , Sw. 169 peregrina , Tournef. 20g rosea , Bory. 184 rufa , Sw. , Schkh. 169 tomentosa , Radd. 1 6g sagittata , F. 172 Heatistegia ,• Presl. 35o grandifolia, Presl. 35o, 35 1 horrida. 35o,35i Kobautiana , Presl. 35i lucida, F. 35 1 marginalis. 35 1 obtusa , Presl. 35 1 repanda, F. 35 1 speciosa. 35 1 spectabilis. 35i Willdenowii. 35 1 Hemithelia, Presl. 349 aculeata , W7illd. 35o ? alternans , Hook. 349 arborea. 35o aspera. 35o Beyrichiana , Presl. 34g Capensis , R. Br. 34g extensa , Presl. 34g grandifolia , Hook. 35 1 Guyanensis , Hook. 349 Hookeri. 34g horrida , Hook. 34g Hostmanni, Hook. 349 integrifolia, Klotz. 34g Imrayana , Hook. 34g marrocarpa, Presl. 34g muricata. 35o obtusa , Klfss. 35 1 obtusa , Hook. 35 1 ? Parkeri , Hook. 34g petiolata , Hook. 35 1 speciosa, Klfss. speciosa, Hook. subincisa , Kze. W'alkeræ , F. HEMITHELIEÆ. Heterogoniu.v , Presl. Heteroxevrox , Presl. Hf.teronevron , F. diversifolium. heteroditum. lobulosum , F. lonchophorum. meniscioides. Preslianum. proliferum. punclulatum. Quoyanum. Raddianum. repandum. scalpturatum. serrati folium. sinuosum. subcrenatum. virens. Heterophlebium , F. grandifolium. i3g Heteropteris , F. Hewardia , J. Sm. adiantoides, J. Sm. dolosa. Leprieurei. serrât a, F. Wilsoni. Ht P po Di u m , Gaud. Histiopteris , Ag. Hum ata, Auct. 3tg, 320 Huatata, Cavan. ophioglossa, Cavan. pinnatifida, Cavan. Hyalolepis , Kze. Hymenocystis , A. Mey. Caucasien. Hyaienodium , F. crassifolium. erinitum. Kunzeanum. Hymenodium , Presl. 58 H ym ejsolætta , E. Mey. Hymenolepis, Klfss. mucronata, F. 8i ophiogtossoides , Blum. ophioglossoides , Klfss. 8 platyrhynchos , Kze. revoluta, Blum. validinervis , Kze. Hymehotomia , Gaud. IIYPOCHLAMYDEAE. Hypochlamys, F. pectinata. Sorgonensis. Gen. 94, spec. 1263. 377 Pages. 349 34g 35i 34g 349 357 59 59 60 60 60 Go 60 60 Go 60 60 60 Go Go 60 60 Go Go , 40 93 122 122 122 122 122 122 216 357 , 321 322 322 322 357 299 299 58 s9 59 s9 > >74 358 81 i , 82 82 1 , 82 82 82 82 358 334 200 200 200 48 378 TABLE GENERALE ALPHABETIQUE. Pages Pages. squamulosa. 200, 201 leucopis, Presl. _ 292 Tussaci. 200, 201 Malaccensis , Presl. 293 Hypodematium , Kze. 297 membranacea , J. Sm. ' 292 nivale, F. 298 Napoleonis , Presl. 292 onustum , Kze. 397, 298 Phitippina , Presl. 292 Ruppelianum , Kze. 298 propi nqua , J. Sm. 292 Hypoderris, R. Br. 337 spectabilis , J. Sm. 292 Brownii, J. Sm. 337 Lecanopteris, Blum. 259 IIY POLEPIDEAE. l45 carnosa, Blum. a5g, 260 Hypolepis, Auct. i45, f 55 Lemmaphyllum , Presl. 94 Hytoi.epis, Bernh. '46 carnosum , Presl. q4 an thrisci folia, Presl. *46 Lepiciiosma , J. Sm. 358 aspera , Presl. .4- LEP/crsns, J. Sm. 284, 358 Bergiana. «47 Lepidonevron , F. 3oi Boryana, Presl. 146 aruminatum. ’ 3oi commutata, Hook. 146 biauritum. 3or Kckloniana, Presl. *47 bidentatum. 3or Endlirheriana, Presl. *47 biserratum. 3oi llelencnsis, F. 1 47 distans. 3or , 302 hoslilis , Presl. 147 hirsutulum. 3oi nigresccns , Hook. *46 longifolium. 3or paupercula , Hook. 145 oblusatum. 3or parallelograinma , Presl. 1 4 7 punctulatum. 3oi repens , J. Sm. >46 rufescens. 3or rrpens, Presl. .46 trichomanoides. . 3oi Schimperi. *47 volubile. 3oi Scllowiana, Kl. *47 LEPTOCARPEAE. G5 Sinithii , Aloug. 46, 147 Ieptocuilvs , Auct. 80 spectnbilis , Presl. 145 Leptochilus, Klfss. 54 tenuifolia , Bernh. 46, 147 axillaris, Klfss. 54, 55 trirhodes. *46 decnrrrcns, Blum. 56 I/ypopeltis , Bon. 277 hitocarpus , F. 81 Mnuritiana , Bon . ? 278 lanceolatus, F. 55 squarrosa , Bon . 278 Linnaanus , F. 81 strarninea , Bon . 278 lomarioides , Blum. 57 Hxsterocakpvs , I.angsd. 216 minor, F. 81 Isoloaia, J. Sm. 107 quercifotius , F. , voy . Dendrogl. divcrgens, J. Sm. 108 querrifolia. 81 Guerinianum. 108 sulujui nçue/dus , F. 81 lanuginosum , J. Sm. I07 tarca/otius , J. Sm. , F. 81 Walkeræ. 108 Zollingeri. 55 Jamesonia , Hook. et Gr. 161 Leptogramme , J. Sm. 180 ?adnata, Kze. 161 LEPTOGRAAIMEAE. 178 bipinnata. 1 G r Leptopleurja , Presl. 34 * canescens, Kze. 161 abrupta , Presl. 342 einnamomea, Kze. 161 Leptostegia , J. Sm. i3i /’ hispiduta , Kze. .84 Levcostegia , Auct. 326 poli lira, Hook. ■ G. affinis , J. Sm. 299, 327 sealaris , Kze. 1G1 hirsuta , J. Sm. 82 7 vcrtiralis , Kze. 1G1 ligutata, J. Sm. 32g Jenkinsia , Hook. et B. 92 LINDSÆACEÆ , Presl. 104 undnlata, Hook. et B. 92 IIKDSÆEÆ , Hook. 10.4 L.icavssadea , Gaud. 358 IJNDSAYAEAE. 104 appcndiculata , Gaud. 358 Lindsæa (Lindsaya), Auct. 89, 108, monlana , Gaud. 358 33o, 333. rhizophytta , Gaud. 358 Lindsaya, Dryand. 104 J.astrea , Presl et Auct. 29 *) 297) adiantoides, J. Sm. io5 3ü2 , 3o4 , 809. apiculata, Kze. io5 atténuait. t , J. Sm. 3o5 arcuata, Kze. io5 rogna ta , Presl. 292 Gatharinæ, Hook. io5 10a , Tajos. 105 106 129 io5 ■ o5 io5 • o5 io5, 106 103 caudata , Hook. caudifera, F. Chilensis , Des», confirma , J. Sur. crenulata, F. cultrala, Sw. cuneifolia , Presl. curvans, F. davallioides , Blum. divergeas, Wall. , Hook. et Gr. 108 3o7 1 o5 , 106 io5 ro5 io3 108 io5, 107 ■ o3 108 dubia , Kze. elegans, F. falcata , Dryand. falciformis, Hook. filiformis, Ilook. Fraseri , Hook. Galeottii, F. Gardneri, Hook. Griffithiana , Hook. Guyanensis, Dryand. ro5 heterophylla , Dnand. io5 horizontalis , Hook. io3 Jaeitensis , Humb. , B., K. io5 intermedia , Hook. 109 interrupta , d’Urv. non Wall. 109 lanceolata , Labill. 108 Lessonii, Bon. io5 Leprieurei, Hook. io5 linearis , Sw. io5 Lobbiana, Hook. io5 membranacea , Kze. ro8 microphylla , Presl. io5 microphyita , Sw. , Hook. et Gr. 33o multifrondulosa , F. oblongifolia , Reinw. ovata , J. Sm. pallida , Kl. pendula , Klotz. pentaphylla , Hook. polymorpha , Hook. et Gr. propi nqua , Hook. quadrangularis , Radd. rcniformis, Sw. rigida , J. Sm. ru/e siens, Kze. sagittata, Dryand. scandens, Hook. Srhomburgkii , Klotz. securi folia, Presl. stricta, Dryand. tcncra, Dryand. trapeziforinis , Dnand. trirhomanoides , Dryand viresecns , Mari. Waihertv , Hook. rieidu ni. aculeata. 10a 103 r o5 io5 ro5 108 104 109 105 io5 333 io5 io3 io3 io5 io5 io5 ■ o3 104, io5 io3 1 o5 108 333 333 i83, 1 35 .34 1 35 TABLE GÉNÉRALE ALPHABÉTIQUE. 379 l'agi-.. Pages. altissima. i35 Capensis , Schlecht. 68 arborescens. 35 ? carrifolia , Wall. |32 aurita. • 35 Chilensis, Klfss. 66, 68 Balbisiana. i35 decomposiia , Desv. 46 Berteroana. i35 decrescens , F. 68 Borbonica , F. i35, i36 discolor, W7illd. (sub HemionL Brasiliensis , Presl. 1 35 tide). 68 camptocarpa, F. 1 35 , 1 3y criopus, Kze. 68 chnsodioides, F. ■ 35 euphlcbia, Kze. 68 coraans, Presl. i35 gibba , Labill. 68 contracta. 1 35 Gillesii , Hook. et Gr. 68 rrassipes. i35 glauca , Blum. 68 decurrens , Presl. 1 35 Gueinzii, Moug. 66 , 68 , 69 denticulata. 134 hast al a , Kze. 74 dimidiata, Presl. 1 35 heterophylla, Desv. 66, 68 elata. i35 indexa, Kze. 68 elegans. i35 lanceolata , Spr. 66, 68 Endlitheriana. «34 L’IIerminieri , Bon. 44, 66, 68 Gardneri , F. 1 35 , i3q longifolia, Schlecht. 68 gigantea , Willd. , sub Pteride. 1 35 Magellanica , Desv. 66, 68 Haenkeana, Presl. «35 marginata , F. 68, 71 incisa , Presl. i35 Meyeriana , F. 46 intermedia , Presl. i35 mucronulata , F. 68, 72 Karsteniana, Kze. 1 .35 nnda, Willd. 68 Kleiniana , Presl. i35 obtusata, Labill. 68 Kunzeana. «35 Olivieriana, F. 68, 70 leptoph» lia. «35 Patersonii , Spr. 79 macilenta. ■ 33 Plumicri , Desv. 68 marginata, Presl. i35 procera , Desv. 68 Mexicana , F. i35, i36 pteropus, Kze. 68 microdictyon , F. 1 35 , 1 38 pubescens , Kze. 74 Montbrisonis , F. 1 35 , 1 37 pumila, Klfss. 68 Urizabæ. i35 punclata, Blum., Kze.* 66, 68 pallida. i35 punctulata , Kze. 68 papyracea, F. 35, 1 36 punctulala , Drege. 68 pédala , Presl. 1 33 rigida, F. 68 podophylla. 1 35 robusla, F. 68, 69 Pseudo-Ion chitis , Presl. i34, i35 ru/a , Spreng. ? 68 Rottleriaua. 1 35 Ryani , Klfss. « 68 set i fera , F. i35, 1 38 salicifolia. 68 splendens. i35 scabra , Klfss. 68 Iriplicata. i35 Spicant, Desv. 66, 68 Tussaci , F. 1 35 , i3; spissa , F. 66 , 68 , 71 vespertilionis , Presl. 1 35 striata, Sw. 66, 68 — var. flavescens. .35 te nui folia , Desv. 46 Wallichiana. .35 triloba. 68 Woodwardioides , Presl. 1 35 unguiculata, F. 68 , 70 Woodwardioides , Bory. ■ 35 vestita , Blum. 68 Litobrochia, Auct. 1 33 villosa , F. 68 Lobochlæna. 3.5 Lomaria, Auct. 44) 66 72 , 77) 61 , I.OMAC, MAMAIA , J. Sm. 9' 1 3 1 , 358. pteroides. 9' Lomaridivm , Presl. 66, 358 Lomaria, Willd. 66 Lomarieæ. 65 acuminala , Desv. ' 45 Lomariobotrys , F. 45 alata, Kze. 68 decomposita. 46 alpina , Spr. 68 Mey eriana. 45, 46 ambigua , Hook. 68 tenuifolia. 46 attenuata, Willd. 66, 68 Lomariopsis, F. 44 Boryana , Willd. 68 acuminata. 45 callosa, F. 66 ,68, 70 Boryana. 45 G en. 1 1 ’i , spec. 1 185. buxi folia. Pagre. 45 Cochinchinensis. 45 ruspidala. 45 elongala. 45 en throdes. 44, 45 llugelii, Presl. 45 leptocarpa. 45 ludcns. 45 phlebodes. 45 Pricuriana. 45 recurvata. 45 Smithii. 44, 45 sorbifolia. 44, 45 spinescens. 45 variabilis. 45 Lopholepis , J. Sm. 26.3 , 358 Lophosoria , Presl. 345, 346 LuycurriDEÆ , Presl. io3 Loxchitideæ. «4« Lonchitidicm. 1 26 IoKCHITIS, L. !4« aurita , L. 142 flaccida. Bon. 126 glabra , Bory. •42 glabra , Kze. .4z hirsuta , Sicb. 4', «42 I.indeniana, Hook. >4 2 macrochlamAS, F. «4* Madagascariensis , Hook. «4» Nalalensis, F. .42 pubescens, Willd. 42 repens , L. 46 stenochlamys , F. 42 tomentosa , F. 4i-43 I.ONCH1TIS, Auct. 124 Lopholepis , J. Sm. 26.3 Lopiiosoria. 345 , 346 Lorinsoria, Presl. 207 areolata, Presl. 208 thelipteroides , Presl. 208 Lmtzea, Kl. 212 Loxogramm e , Près]. 176, 177 lanceolata , Presl. 177 Litohepron , Kl. 358 Macropletiius , Presl. 8. ptalyrhynchos , ejusd. 82 Marginaria , Presl. 263, 264 Culifornica , Presl. 255 chnoodes , Presl. 255 neriifolia , Presl. 254 nummularia , Presl. 264 pi/oselloides , Hook. et B. 264 serpe ns , Presl. 264 teniosa , Presl. 257 v errucosa , Hook. et B. 254, 255 Mecosorus , Kl. 232 MEMSCIEAE. 221 Memscium, Schr. 221 angustifolium , Willd. 222 arborescens , Humb. et Bonpl. 222 380 TABLE GÉNÉRALE ALPHABÉTIQUE. Pagi'S. ? trifidum. Pages. chrysodioides, F. 225 269 augesrens, Lk. Benoitianum , Presl. 3o5 Cumingii, F. 222 Microstaphyla, Presl. 64 3o5 cuspidatuin , Blum. 222 Microstegia , Presl. vil bidentatum , Presl. 3oi Guyancnse, F. 222 , 224 esculenta , Presl. vil Blumei , J. Sm. 3°q Jungersenii , F. 222 , '223 serruiata , Presl.' 219 caudiculatum , Presl. 3o5 Kapplerianum , F. 222, 22j Mjcrostegsvs , Presl. 35o chrysobobum , Lk. 3o5 inacrophy llum , Kze. 222 grandifolius , Presl. 35 1 conionevron , F'. 3o5 , 3o8 palustre, Radd. 221 , 222 Microterus , Presl. 2G2, aG3 decur latum , Kze. 3o5 proli/erum , S» . 230 negledus , Presl. 263 deltoideum , Presl. 3o5 retirulatum , Sw. 222 Mohacbosorvm , Kze.? .83 dcnticulatum. 3o5 retic ulatiim , Schkh. 222 dacatlioides , Kze. .84 dicarpum , F'. 3o5 rostralum , F. 222 , 224 Monochlæna , Gaud. 2IÜ ili'orsilolmm , Presl. 3o5 Salzmanni , F. 222 , 223 Monogonia , Presl. >44 Eckloni. 3o5 sorbifolium , Willd. 221 , 222 palustris , Presl. >44 fragrans , Flook. et Gr. 291 triphyllum , Sw. 222 Monogramme , Auct. 97. 98 Oayniardianum , Gaud. 320 Mesochlæna, R. Br. 204 Monogramme, Comm. 97 g/andulosum , Presl., vov. Aba- Jacanica , R. Br. 204 ? extensa , F. 9» copleris glandulosa , F. 3io Moluccana , R. Br. . 204 f arc ata. IOI gongyloides , Schkh. 3o5 Mesotiiema , Presl. GG, 72, 83 graminea, Schkh. 98 Hilsenbergii , Presl. 3o5 Imitai uni , Presl. 72 iinearifolia , Desv. IOI hirsutum , J. Sm. 3o5 Mesotiiema. 7 + linearis , Klfss. 98 impression, Blum. 3o5 Metaxia, Presl. 348 trichoidea , J. Sm. 97 lalifoliuin , Presl. 3o5 rostrata , Presl. 348 Myriopteris, F. .48 latifolium , J. Sm. 3io Microbrochis , resl. 3l2 contracta. .49 leuconevron , F’. 3o4 - 3o6 apii folia , Presl. 3i3 gracilis, F. 149, i5o lucens , Bojer. 3o5 Microgramme persicaricefolia • vio intermedia. •49 Mauntianum , F. 3o5, 3o8 Microlepia , Presl. 326 , 334 induta. >49 microcarpon , F. 3o5, 307 ædematosa, F'. 327 , 328 lentigera. «49 molle, Schott. 3o4, 3o5 alata, J. Sm. 327 marsupianthes , F. ‘48, 149 mucronatum , J. Sin. 3o5 caudata, F. 32" minor, F. i4g, t5o multilineatum, Presl. 3o5 calvescens. 327 paleacea. 49 obliteratum , R. Br. diq decurrens, Hook. 326 scariosa. «49 obtusatum. 3o5 flaccida. 327 tomcntosa. *49 Oreopteris , F. 3o5 , 3oG Galeottii , F. 327 sillosa, F’. '4g palliduia , Borv. 291 hirsuta, Presl. 327, 328 Nebroglossa , Presl. 52 parasiticum. 3o5 liirta. 327 Neottopteridastrim. .9° plectochlæna , F’. 3o5 , 3o7 i nce quali s , Presl . 326 Neottopteris, J. Sm. 202 Pohlianum , Presl. 3o5 incisa , F’. 327, 3a8 elliptica , F. 203 propinquum, R. Br. 3o5 Khasiy ana. 3aG Mauritiana^ 2o3 , 2o | quadrangulare , F. 3o5 , 3o8 Lindenii. 327 Nidus , J. Sm. 202 , 203 simplici/olium , J. Sm. 3io ? lonchitidea. 327 oriental is. 2o3 Shepherdi , Kze. 3o5 mollis , F'. 327, 328 ovata, J. Sm. 203 Smithianum, Presl. 3o5 imiltifida, Presl. 327 pachyphylla. 20.3 tcrininans, Wall. 3o5 nigricans, Presl. 326 phyllitidis, J. Sm. 203 unitum, Schott. 3o5 Plumieri. 327 rigida, F. 2o3 violascens , Lk. 3o5 poly antha. 327 simplex. 2o3 NEPHROLEPIDEÀE. 3i8 rhomboidea, VN ail. 326 squamulata. 20.3 Nepiirolepis , Auct. 3oi , 3i9 slrigosa, Presl. 328 stenocarpa , F’. 2o3 Nephrolepis, Schott. 3,9 tenuifolia. 327 stipitata. 2o3 biaurita , Presl. 3oi trichostirha, J. Sm. 326 tæniosa. 2o3 biserrata , Schott. 3oi villosa. 327 NEPHRODIARIÆ , Presl. 3i8 exaltata, Presl. 3‘9 Microlepia , Auct. 326 , 328 , 33 1, Nephrodivm , Auct. 277, 00 Ci imbricata , Presl. 3.9 334. 29/> 299> 3o°» 3o1 > 3o9 3>2, 3.9, obliterata. 3i9 Mjcriipteris , Desv. 101 320, 334, 337. pendilla. 3 ‘9 Microsorium, Lk. 267 Nephrodium, Rich. 3o4 Sclikuhrii , Lk. 3i9 irioidcs. 268 abbreviatum , F. 3o5, 3o6 — var. minor. 3i 9 irregulare , Lk. 268 Amboinense , Presl. 3o5 trichomanoides , Presl. 3oi longissimum. 268 angustifolium , Presl. 3o5 tuberosa , Presl. 3‘9 ? palinatum. 269 asp/cnioides , Mich. 186 undulata , J. Sm. 3‘9 sessile. 208 Gcn. 121, spec. 1399. attenuattim. 3o5 votubi/e , J. Sm. 3oi TABLE GENERALE ALPHABETIQUE. 381 Pjgos. Neuronia , Don. 3o3 Aeuropteris elegans , Desv. 3a i Nevrocallis , Presl. 5 7 Nevrocallis , F. 57 præstantissima. 58 Requieniana. 58 Nevrodium, F. g3 lanceolatum , F. g3 Nevrograsoie , Lk. 168 pedata , Lk. 168 , 169 ru fa, Lk. 169 tomentosa, Lk. 168, 169 Nevroflatyceros , Pluk. 62 AEthiopicus , Pluk. 63 alcicornis , F. 63 biformis, Pluk. 63 grandis , Pluk. 63 Niphobolus, Klfss. 260, 261 acrostichoides, J. Sm. 262 adnascens. 262 Africanus , Kze. a63 albicans, Blum. 262 bicolor, Hook. et Gr. 262 carnosus , Blum. 262 raudatus, Klfss. 262 costatus , Presl. 263 clongatus, Blum. 262 fissus, Blum. 265 flocciger, Blum. 262 glabcr, Blum. 262 hastatus , Kze. 263 Lingua, Spr. 262 macrocarpus , Hook. et Arn. 270 ? ncglectus. 260 nummulariæfolius > J. Sm. 94, 262 obovatus, Kze. 262 Penangianus, Hook. 261, 263 pertusus , Spr. 262 puberulus , Blum. 262 rotundifolius , F. 262 rupcstris , Spr. 262 Samarensis , F. 263 Scytopteris. 262 spharocephalus , Hook. et Gr. 270 spissus, Klfss. 270 venosus , Blum. 263 varius , Klfss. 262 varius , Blum. 262 Notiiochlæna , Auct. ( Noto- chlæna et Notholæna). 1 58 Nothochlæka, R. Br. 94 canescens , Kze. 1 5g dealbata , Kze. 1 60 ? densa , J. Sm. 1 56 distans , Labill. i5g Eckloniana, Kze. 1 5g eriophora, F. i52, t58, t5g Fendleri , Kze. 160 Galeottii, F. i5g Gillesii , F. i5g Gen. 157, spec. 1698. Pages. hypoleuca, Kze. i5g inæqualis, Kze. i56, i5g lævis, Mart. et Gai. i5g lanuginosa, Desv. i5g Marantæ, R. Br. i5g mollis, Kze. i5g nicea , Desv. 160 Plukenetii, F. i5g Pumilio , R. Br. i5g ru fa, Presl. i5g semi-glabra , Kze. i56 sinuata , Klfss. i5g sulcata , Link. 1 09 tenera , Hook. (Cincinalis). 1 58 trichomanoides , R. Br. i5g undulata , W all. 92 Notocjrpu , Presl. 358 ÜCHLOGRAMMA , Presl. 219 Cumingii , Presl. 220 Ochropteris, J. Sm. 120 angusta , F. non J. Sm. 120, 121 pallens, J. Sm. 120 peltigera, F. 120, 121 Odostolo ma , Auct. 104 Odontoloma, J. Sm. 829 adiantoides, Presl. 32g Blumeanum. 33o Boryanum , J. Sm. 32g ? hemipterum , Presl. 829 Parkeri , Presl. 32g pulchellum , J. Sm. 32g Odontosoria, F. 325 uncinclla. 3a5, 326 Odontosorij , Presl. 358 Oleandra , Cavan. 3o3 articula ta, Presl. 3o4 Cumingii, J. Sm. 3o4 hirtella , Miq. 3o4 lomatopus. 3o4 macrocarpa, Presl. 3o4 mollis, Presl. 3o4 Moritzii. 3o4 musaefolia. 3o4 neriiformis, Cavan. 3o4 nodosa, Cavan. 3o4 Phyllarthron. 3o4 pilosa , Hook. et B. 3o3 Wallichii. 3o4 Onoclea , Auct. 44, 66, 81 , 207 , 226. Olfersia, Auct. 4>, 44, 49» 5|> 5z> 58, 77. Olfersia, Radd. 52 rervina , Kze. 53 Corcovadensis , Radd. 5a , 53 hybrida , Presl. 4^ integrifolia , Presl. 4^ pettata , Presl. 4? sphertophylla , Presl. 49 Onoclea, L. 227 nuda , Labill. Pages. 68 sensibilis , L. 227 Osoclea , Auct. 44, 81, 207, 226 Ofopteris , Neck. 358 On r ch lu lu , Reinw. 25q Onychium, Klfss. i3i auralum , Klfss. i3i, i32 Capense, Klfss. i3i, i32 carvifolium , F. i32 Chærophyllum. 1.32 Chinense , Gaud. i32 Japonicum , Kze. i32 À rebsii , Kze. 209 lucidum , Hook. 1 3 1 , i3 2 melanolepis, Kze. i32 ? robustum. i3a Oochlayiys, F. 297 Rivoirei. 297 Ophioglossum Zeylanicum , H., voy. Dendrog/ossa quercifolia, F. 81 Ophwpteris , Reinw. 3oJ Ortiiogram.va , Presl. 66, 83 scabra , Presl. 68 OSMUNDA, Auct. 44, 49, 207, 226. 02 , 66 , coronaria , Mull. 63 crispa, L. i3r Slrulhiopteris , I.., Gunn. 227 trifida , Jacq. , voy. Dendro - glossa quercifolia , L. 81 Otiionoi.o v a , Lk. 358 OxïGomuw , Presl. 219 alismafolium , ejusd. 220 oç aluni , Presl. 2iq Pachypleuria, Presl. (partim). 3ao Pachypleuria, Presl. 321 angustata , Presl. 322 lepida , Presl. 322 pectinata. 322 pedata , Presl. 322 sessilifolia, resl. 322 Pæsia, A. S.1 Hil. 344 P:\xmilla, American. 9" P ai.ton ic u , Presl. 93 Panna mara , Rheed. 60 Panicularia , Colla. 354 Parablechnum , Presl. 66, 82 ambiguum , Presl. 68 salicifolium , Presl. 68 Paralomaria. 68 Parestia, Presl. CT 4-^ O-- w co Pat a ni a, Presl. 334 erosa , Presl. 335 Pellæa, Lk. 1 28 andromedæfolia. 129 ? Arabica. i3o atropurpurea. 129 auriculata. 129 calomelanos , Lk. 129 382 TABLE GÉNÉRALE ALPHABÉTIQUE. Pages. Pages. r»nes. Chilensis. 129 polypodioides. 243 nuda , Hook. 269 contracta. 1 29 polystichiformis, F. 243, 247 pinnatijîda , Hook. et Gr. 235 cordata , F. 129, i3o Porloriccnsis. 243 Pleopeltis. 270 falcata. ■ 29 Prionitis. 243 Plegridium, Presl. 273 flexuosa , L. 1 29 rugulosa. = 43 crassi folium. 273, 274 geraniifolia. i3o sancta. 243 rupeslre. 274 hastata. 1 29 scalpturata , F. 243, 245 Pleurogonivm , Presl. 263 macrophylla. 1 29 Sieberiana. 243 Pleurogramme , Presl. 101 palmesccns , F. .29 Sloanci. 243 graminifolia, Presl. 101 pédala. i3o spectabilis. 243 graminoidcs. 101 pulchella. 129 splendida. 243 immersa , F. IOI sagittata , Lk. ,29 straminea , F. 243, 246 linearis , Presl. 101 spiculata. 1 29 subincisa. 243 myrtillifolia , F. ■ 01 ternifolia. I29 tenella , F. 243 pumila, Presl. 101 Peltapteris , Lk. 49 tetragona. 243 PI.ELROGRAMMEAE. 98 PELTOCHLÆî«Anephrodiiformis,F. 289 Tijuccana. 243 Pleurosorus, F. •79 PeraNema , Don. 339 thelipteroides. 243 cuneatus. 180 cyalhoides , Klfss. 34o Phlebiogomum, F. 3,4 immersus. 180 Phanerophlebia , Presl. 281 impressum. 3,4 papaverifolius. 180 ? nobilis, resl. 282 Phlebodium , R. Br. 264 rutæfolius. 180 pumila. 282 aureum , Hook. et B. 265 PODEILEM A j R. Br. 358 Phegopteris, F. 242 Phorolobus, Desv. i3o POüOPELTJS, F. 286 adenorhrysa, F. 243 , 245 acrostichoides. ■ 3. Singaporiana. 286 ammifolia. 243 Brunoniana. * 3 1 PoECILOPTERIS. 39 ampla. • 243 crispus , Desv. i3o, 1 3 1 Pcecilopteris , Presl. 55, 5c , 60 aspidioides. 243 Photinopteris, J. Sm. 6. fraxinifolia , Presl. 60 aspleniifolia. 243 ? Cumingii , Presl. 62 heteroclila , Presl. 60 axillaris. 243 Ilorsfieldii , J. Sm. 62 /obuloso , Presl. 60 Blanrhctiana , F. 243, 245 P Humboldtii. 62 punclulata , Presl. 60 ralcarca. 243 simplex , J. Sm. 62 Polybotrya, Ilook. et B. 48 caudata. 243 Phyllitis , Ncck. 4> acuminata, Link. 47 ciliata, F. 243, 248 Phymatodes , Presl. 267 - 269 apiifolia, J. Sm. 47 concinna. 243 Otioniana , Presl. 270 articulata, J. Sm. 47 connexa. 243 vu/garis , Presl. 27 1 aspleniifolia , F. 48 cordata, F. 243, 244 Puysapteris , Presl. •48 aurita , Bl. 54 crinita. 243 PlIYSEMATIA. 338 ranaliculata , Kl. 47 dccursivè-pinnata. 242, 243 Physemativm , Klfss. 337, 338 caudata , Kze. 47 divergcns. 243 Cumin gianum , Kze. 338 cicu/aria , Bl. 54 Dryopteris. 243 incisurn, Kze. 338 cylindrica, Klfss. 4^> 47 e Brisa. 243 molle , Kze. 338 Hamiltoniana , Hook. 48 epieriodes. 243) 248 PrNosiA , Gaud. 343 incisa , Link. 47 elata, F. 243, 247 sp/endens , Gaud. 343 intermedia , F. 48 flavo-punctata. 243 Platycerivm , Auct. 49 > 62 marginala, Blum., voy. Egenolfia formosa. 243 biforme, Blum. 63 Schottii. 48 Galeottii. 243 biforme , Ilook. 63 Pnana, F. 48 Helliana, F. 243, 247 gronde , Hook. et Bauer. 63 neglecla, F. 48 hexagonoptcra. 243 Platyceria. 62 nodiflora , Bory. 48 hirsuta , F. 243, 248 Pi.atyloma , J. Sm. 182 milans , Kze. 47 lanata , F. 243, 246 Brovnii , J. Sm. ,29 osmundacea , Hook. et B. 48) 47 leptoptcra, F. 243, 244 Plecosorus, F. i5o pubens, Mart. 47 lunulata. 243 Mexicanus. 1 5 1 rhi zophyUa , Presl. 48 macroptcra. 243 Peruvianus. 1 5 1 srandens , F. 47 marrosora. 243 Plectopteris , F. 23o serrulata , J. Sm. 48 Montbrisoniana , F. 243, 247 grarilis. 23o Polybotrya , Auct., 48, 48 , 49 » 5o, nervosa , F. 243, 244 PleSasiu.v , Presl. 358 5a , 53. nitens, F. 243, 246 Pleocnemia, Presl. 3i 1 Polycampivm , Presl. 262 obscura. 243 conjugata , Presl. 3l2 haslalum , Presl. 263 Oreopteris. 2.43 Cumingiana, Presl. 3i 2 Lingua, Presl. 262 ornata. 243 leureana , Presl. 3i 1 , 3i2 Penangianum , Presl. 263 ’perforata, F. 243 , 248 Pi.eopeltjs , Hook. et B. 269 1 P01.YDICTYVM , Presl. 3 1 2 , 3i4 Gcn. loi , spec. 1805. y TABLE GÉNÉRALE ALPHABÉTIQUE. 383 Hippocrepis , Presl. Pages. 3i3 Menianthidis , Presl. 3i5 POLYORAMMA , Presl. .358 Polypodiaceæ , Presl. 1 63 POL YPODIEÆ , Auct. 96 , 1 63 POLYPODIEAK. 229 Poly PODIUM , Auct. 56 , 66, 175, l8o , j 22 1 , 229 , 23l, 232, 1^1 , 248, 254, 257, 260, 263, 264, 267, 269, 274, 275, 285, 286, 29«» 299> 3o4. 3i2, 3«4 » 3>9» 337 , 345 , 347-35o. POLYPODHJM, L. 234 achilleifolium , Klfss. 236 acrostic/ioides , Sicb. 262 aculeatum , Radd. , voy. Also- phila fcrox. 346 adnascens , Su . 262 aflinc, Mart. et Gai. 235 nlbo-punctalum , Radd. 255 ammifolium , Poir. 248 amplifolium , Presl ? 248 amplum , II. et Bonpl. 243 anfractuosum , Kze. 235 angustifolium , Sw. 257 araneosum , Mart. et Gai. 270 arguturn , Kze. 255 argyratum , Bory. 2.35 asperulum , J. Sm. 24.8 asperum , Presl. 25o aspidioides , Presl. 2'43 asptenioides , Su . 25o Pages. decumanum , Willd. 265 delicatulum , Mart. et Gai. a35 dentatum , Dieks. 299 dissimile , Schkh. 255 distans, Radd. 255 divergeas, Willd., Jacq. 243 Dryopteris , L. 243 dulce , Sw. 265 F.ekloni , Kze. 235 ellipticosorum , F. 235, 23g ensiforme , Kze. 254, 233 excavatum , Bory. 270 falcarium , Kze. 255 falcatum , L. 286 fallax, Schlccht. 99, 236 ferrugineum , Mart. et Gai. 2.35 filipcndulæfolium , F. 235, 240 flabelliformc , Sw. 235 Jlavo-punclatum , Klfss. 243 fontanum , Boit. 186 formosum , Radd. 243 / raxinifolium , Jacq. 25o Friedriehstalianum , Kze. 236 fulvum, Mart. et Gai. 270 Ftiniculum , F. 286, 241 Galeottii , Mart. 243 giganteum , Wall. 346 glaucinum , Mart. et Gai. 270 giaucophyllum , Kze. 255 gracile , Hook. et Gr. 235 griseum , Schkh. 346 grossum , Langsd. et Fisch. 271 atténuai uni , R. Br. 270 hastæfolium , Sw. 236 aureum , Lin. , Schkh. . 265 hastatum , Ihunb. 271 aureum , Mart. et Gai. 265 heteromorphum , Ilook. et Gr. 236 aurisetum , Radd. 264 hexagonopteron , Mich. 24.3 australe , F. 234 - 286 hirsutissimum , Radd. 235 axillare , Radd. 243 incanum, L. 2.35 Bitlardieri , R. Br. 270 irioides , Poir. 268 Billardicri, F. 2.36 irioides , Lmrk. 268 biserratum , Mart. cl Gai 2.35 jubaeforme, Klfss. 235 calcareum , Sin. , Hoffm. 243 juglandifolium, Ilumb. B. et K. 284 caniptonevron , F. 235, 287 lau'igatum , Cav. 258 cancellatuin , F. 236 , 242 lagopodioides , Jacq. 264 Catharina , L. , Fisch. 255 lanigerunt , Desv. 235 caudatum , Radd. 245 lanosum , F. 235 , 2.87 caudalum , Reinw. 275 lapathifolium , Radd. 258 chnoophorum , Kze. 235 tatebrosum , Wall. 346 ciliatum , Dcsv. 264 latifolium , Schkh. 271 concinnum , Su . 24.3 laxum , Presl. 235 connexum , Klfss., Mart. 2.4.3 lepidopteris , Langsd. et Fisch. a35 Corcovadense , Radd. 347 leptaphyltum , L. 1 83 cordifotium , Mart. et G. 270 leucosticta, F. a35 , 240 costatum , Kze. 258 I.’Herminieri , F. 235, 288 crinitum, Poir. 243 I.indcnianum, Kze. 2.36 crispatum , L. 235 Lingua , Langsd. 262 Cubense , F. a36, 241 longif rons , Wall. 270 cultratum , Willd. 235 loriceum, L. 2.55 curvatum , Sw. 286 tunutalum , Forst. 243 cuspidifiorum , Reinw. 264 lycopodioides , L. » 370 Gen. 152, spec. 1 864. Pages . macrocarpon , Presl. 235 macrocarpon , Bory. 270 macropteron , Klfss. 24.3 macrosorum, F. 236 ’ magnifolium , Bory. 262 megalodus , Schkh. 25o microlepis, F. 2.35, 288 moniliforme, Sw. 2.35 multifidum , Bory. 235 murorum, Hook. a36 nanum, F. 235, 238 neglectum , Blum. 263 neriifolium , Schkh. a55 nitidum , Kze. a39 nutans , Blum. 235 obliquatum , Blum. 282 obtusum , Schkh., voy. W7oodsia Pcrriniana. 338 oligophlebium , Kze. 258 opacum , F. 235, 236 Oreopteris , Ehr. 243 ornatum , Wall. 241 oenatum , Kl. 255 oodes , Kze. 270 ovatum, Wall. (Hook. et Gr.) 270 pachysorum , Kze. 2 35 papillosum, Blum. 235 Paradisiæ, Langsd. et F. 2 85 Parheri , Hook. et Gr. .848 parietinum , Kl. 233 parvulum , Bory. 235 Peeten , F. 235 , 240 pcctinatum , Su . 2.35 pendulum , Su . 2.35 pennigerum , Presl. 25o percussum , Cav. 270 Perrinianum , Schkh. 3.38 pertusum , Roxb. 262 Peruvianum , Desv. 235 Pbegopteris , L. , Schkh. 243 pbtebodes , Kze. 270 pilipes, Hook. 236 pilosissimum , Mart. et Gai. 2.35 pilosum , Schkh. 250 plantagineum , Jacq. 287 pleopettidifolium , Radd. 27° Plumula , Radd. 235 Pontedene , Seguicr. 299 Pnrtoricense , Spreng. 243 prionitis , Radd. 243 procurrens, Kze. 236 pubescens , Gillies. 2.35 pulchrum, Mart. et Gai. 235 pustulatum , Forst. 270 quercifolium , Schkh. 271 ramosum , Kze. 255 ramosum , Palis. B. 2.36 repens , L. 257 reptans , Sw. 25o rhagadiolepis , F. a35 , 237 381 Pages. I rigesrens, Bon. a35 1 mde , Kze. a36 rugulosuni , Labill. 243 sarratum , F. 235, 2.3g sc anciens , Forst. 271 Schkuhrii , Radd. 235 Schomburghianum , Kze. 270 scolopendrioides , Hook. et Gr. 235 — var. trifurcatum. 235 scolopendrioides, Su. non Hook., voy. Goniopteris scolopendrioi- des., Presl. Seouleri , Hook. et Gr. 249 235 serpens , L. 255 , 264 Serricula , F. 235, 238 sessile , Klfss. 268 Sieberianum , Klfss. 243 solulum , Kze. 255 spectabile , Klfss. 243 splendidum , Klfss. 243 sporodocarpon , Willd. 265 squamatum , L. 235 stellat uni , Schkh. 262 suLrreuatum , Hook. 235 subfalratum , Blum. 235 subincisum , W illd. , Mart. a (3 submarginale , Langsd. et F. 200 subtelragonum , Lk. 249, 250 Sun ’ namense , Leprieur. 264 suspensum , L. 235 stellat u m , Srhkh. 262 taxifolium , I.. 235 tenuiculura , F. a35, 23q tenellum, Forst. 236 tkelipteroides , Dcsv. , Sieb. 2(3 Thouinianum , Gaud. 270 Tijuccanum , Radd. 243 translucens , Kze. 255 Irapezoides , Su . 271 trie ho de s , Reinw. 146 trirhomanoides , Sw. 235 tridactylon , W ail. 271 tridens , Kze. 235 raccinifolium , Langsd. et Fisch. 264 vacillons , Kze. 255 variolalum , Willd., voy. Car- diochlaena macrophylla. 3i5 rarium , Blum. 262 Virginianum , L. 2.35 vulgare, L. 234 , a35 — var. Cambricum. 235 H allie Ici i , Hook. et Gr. 274 POLYSTICHVM , Autt. 180, 291 , 3o4 POLYSTICHUM , Roth. 277 acrostichoides , Srhott. 278 aculeatum , Roth. 278 — var. hastulatum. 278 — var. spinosum 278 — var. Taygeti. 278 amplissimum , Presl. 278 Gen. 1 06 , spec 1 93 î. TABLE GÉNÉRALE ALPHABÉTIQUE. angulare, Presl. l'ages. I 783 aristalum , Sw. 278 aurirulatum , Schott. «s Braunii, Spcnn. 278 raudatum , Sw. 278 chlænostirta , F. 278, 280 coniifolium , Presl. 280 coriareum , Roth. 278 cyphochlamys , F. 278, 279 discrctum, Sm. 278 elegans, Rem. 278 falratum , F. 278, 279 gelidum , Kze. 278 ? glandulosuen , Presl. 278 helerolepis, F. 278, 279 ilicifolium , F. 278, 279 ineisum , F. 278 ? inerme. 278, 281 lobatum, Presl. 278 Lonrhitis , Roth. 278 marginatum , Schkh. 278 Mauritianum. 278 mohrioides. 278 murronatum. 278 mueronifolium , Kze. 278 muricatum. 278 obtusum, J. Sm. 278 ordinatum , Sieb. 278 pohblepharum , Rœm. 278 pungens, Klfss. 278 radirans, Sieb. 278 rhizophyllum , Presl. 278 rhomboideum , Schott. 278 setosum. 278 Sieberianum , Presl. *78 squarrosum. 278 stramineum. 278 tenerum , F. 278, 280 trapezoides , Presl. 278 triangulum. 278 varium. 278 vestitum. 278 vi\iparum, F. 278, 280 Polytæîi 1UM lineatun , Desv. 1 74 Prwkopteris , Wall. .358 Proféré 4, Presl. 358 Profephrivm , Presl. 358 Prosaptia, Presl. 324 contigua, Presl. 324 Emersoni , Presl. .324 Preslii. 324 Psomiocaepia , Presl. 46, 47, 64 Psyg.m j um , Presl. 266 PTERIDFÆ. io3, 124 PTERID1NEÂE. io3 Pteriglyphis, F. 219 elegans , F. 220 Pteris, Auct. 52, 66, 85 , 87 , 88 , 9°>93>94> 98» 1q8, 1 28 , i3o, i3i, 1 33 , i34, i3g, 140, 1 53 , 161. roüt-. Pteris, L. ”1»' 124 aculeata, Sw. ■ 35 Adscensionis, Forst. 1 26 æqualis, Presl. 1 25 alata , Lmrk. 1 25 alata , Gaud. 1 26 altissima , l.mrk. >35 altissima , Poir. , \oy. Ijtobro- chia altissima. i35 amp/a , Kze. 1 35 aquilina, L. la4, 1 26 arachnoidea , Klfss. 1 26 arborescens , Mart. et Gai. i35 argenlea , Gm. 1 54 arguta , W ahl. 126 argyrophylla , Sw. et Willd. >54 ? articulai a , Klfss. i33, .34 aspera, F. I 25, 1 26 aspcrula , J. Sm. 1 26 atropurpurea , L. (Schkh.*) >29 auriculata, Thunb. (Hook. et Gr.’) 129 aurita , Blum. i35 Bahamensis, F. 125 Berteroana , Ag. i35 biaurita , L. 26 Brasiliensis , Radd. 1 35 caiome/anos , Sw. (Schlecht.*) 129 raudata , L. 1 26 chnsocarpa , Hook. et Gr. 124 chrysosperma, Hook. l32 corn ans , Forst. i35 contracta , Lmrk. 1 35 cordât a , Sieb. 129 costata , Bory. 1 25 crassipes , Ag. 1 35 crenata , Sw. 125 c rénal a , J. Sm. 127 Cretica , L. >24, 125 Cretica , L. , var. Capensis. 125 crœsus, Bon. 1 26 decurrens , Arrab. 1 35 decurrens , Radd. 1 53 dcflexa , Lmrk. 1 26 denticulata , Sw. 1 35 distans , J. Sm. 126 dieersifolia , Agardh. var. ?. 125 elala, Ag. i35 elegans, Sw. 1 35 esculenta, Forst. 126 falcata , R. Br. 129 felosma, J. Sm. 126 flabcllata, Thunb. 1 26 flabellata , Schkh. I 25 flaccida , F. 1 26 gémi nota , W ail. 1 35 geranii/olia , Radd. i3o gigan/ea , Sieb. i35 gigan/ea , Ilort. 1 35 gracilis , F. 126, 1 28 TABLE GENERALE ALPHABETIQUE, 385 grandifolia , !.. I*ag.s. 1 hastata , Radd. l33 heteroclita , Bory. 127 heteromorpha , F. 125, 127 heterophylla , L. (basi bipin- natà). 1 2Ô heterophylla, L. (fronde tripin- natâ). 1 26 incisa , Thunb. i35 intermedia , Blum. 1 35 interrupta, AA ilid. , voy. Ne- phrodium obtusatum. 3o5 intramarginalis , Klfss. 1 26 irregularis, Klfss. 126 Kingiana , Endl. 126 Kunzeana , Agh. 1 35 laciniata , Willd. 126 lanuginosa , Bory. 126 — ÿ Capensis. 126 lalifnlia , Hoolr., B. et Ktb. i !ko longifolia, !.. 123) 125 macilenta , Less. et Rich. 1 35 marginata , Bory. i35 melanocaulon , F. 125, 127 mutilata , L. 126 nemoralis , AA illd. 124, 126 opaca, J. Sm. 125 ophioglossoides , Arrab. (v°y. . Olfcrsia Corcovadensis). 53 Orizaba , Alart. et Gai. i35 osmundoides , Bory. 68 paleacea, Roxb. 126 pallida , Radd. i35 palmata , Willd. [33 palus tris , Poir. >44 pédala, Kze. i3o pedata , L. et AA illd. i33 — var. Y. Radd. 1 33 pedata , Radd* i3o pclluccns , Ag. 1 26 pellucida , Presl. 1 25 pellucida , Klfss. i35 Plumieri , Hort. 1 26 pi/ose/loides , Sw. 94 podophylla , Sw. [35 podophylla , Kze. i35 Presl iana, Ag. 1 26 prionitis, F. 125, 126 propinqua , J. Sm. 1 25 pungens , Willd. 1 26 sagittifolia , Radd. i33 scabra , Bory. 1 26 scmi-pinnata, L. 1 25 serraria , Sw. I 25 scrrulata , Willd. 124» 125 ? Sloanei , Radd. 1 25 spiculata , Schkh. [29 spincsccns , Presl. [ 26 spinutosa , Radd. 1 53 splendens , Klfss. [35 G en. 170. spec. 2038. stenophylla , Ilook. et Gr. Pages . 125 stipularis, L. 125 sulfurea , Cavan. 154 Swartziana, Agh. 126 tæniosa, J. Sm. 125 ternifolia , Cavan. 129 tremula , R. Br. 126 trichomanoides , Schkh. i59 tricaspidata , L. 88 trifoliata , Bory., Herb. i33 triplicata , Agh. i35 tritiuscula , Radd. i35 umbrosa , AA all. i35 umbrosa , R. Br. 125 vespertitionis , Labill. i35 xillosa , F. 1 26, 128 vitlarioides , A. Pet. Th. 86 vittata , Schkh. 125 Woodwardioides , Bon . i35 Pteiu»'eyro>' , F. 820 parallelum. 320 Pteropsis, Presl. 87 angustifolia , Des'. 87 Blumei , F. 87 lanceolata , Desv. 9^ tricuspidata , Presl. 88 Pteropsis , Auct. 87 , 88 , 93» 94 Pterozombm, F. .78 reniforme. 178 Prcsononi.4 , Presl. 358 Pyrriiosi. 1, Alirb. 358 R AGiOPTERis , Presl. 358 Rhipidopteris, Schott. 49 flabcllata. 49 Humboldtiana , Schott. 49 peltata. 49 — var. fœniculacea. 49 sphenophylla. 49 tripartita. 49 Rumohra, Radd. 277 Saccoloma , Presl. 829, 33 1 Saccoloma, Klfss. 320 adiantoides , Presl. 329 Roryanum , Presl. 829 elegans , Klfss. 321 Hookeriana. 321 Imrayana. 321 Sadleria, Klfss. 79 cyathcoides , Klfss. 80 Kaulf ussiana , Gaud. 80 Sovileytiana , Gand. 80 squarrosa, Gaud. 80 Sagenia, Presl. 3l 2 api i folia. 3i3 cnadunata , J. Sm. 3i3 gemmifcra , F. 3 1 3 Ilippocrcpis , Presl. 3i3 macrodonta, F. 3i 2, 3i3 Mcxicana, F. 3i3 platyphylla , J. Sm. 287 sorbi folia, Presl. Pages. 3i3 varia, Presl. 3 1 3 Salpichlæna, J. Sm. 78 Cumingiana , F. 78 Finlaysoniana , F. 78 orientalis , F. 78 Patersonii, F. 78 scandens, Presl. 78 volubilis , Presl. 78, 79 volubilis , J. Sm. 79 SCHELLOLEPIS , J. Sm. 358 Scjiizæa, Auct. 81 ScHJZOCÆNA, J. Sm. 353 Brunonis, J. Sm. 353, 354 Gaudichaudii , F. 354 sinuata. 354 Schizolepton , F. 89 corda tu m. 89 Schizoloma, Gaud. 89, 108 Billardieri , Gaud. 108 cordatum , Gaud. 89 ensifolium , J. Sm. 108 Frazeri. 108 Grilhthianum. 108 Guerinianum , Gaud. 108 Javæ, F. O OO O O macrophyllum , Presl. 108 pentaphyllum. 108 SCHIZOLOMEÆ , Gaud. 84, 104. SCOLOPENDRIEÂE. 209 SCOLOPEUDRIVM , Auct. 4i , 210 ScOLOPESDRItiM , J. Sm. 209 ambiguum , Radd. 210 cordatum , F. 2°9 Durvillei. 2°9 Hemionitis, Sw. 2°9 Krcbsii , Kze. 209 , 21 I longifolium , Presl. 209 minus , F. 209 ollicinarum , Sm. et var. plur. 209 pinnatnm , J. Sm. 209 repandum , Presl. 210 sagittatum , DC. 209 Scutigera. 62 Scypuofilix , A. Pet. Th. 321 Sgyphularia, F. 3a4 pentaphylla. 325 triphy lia. 325 Scytopteiiis , Presl. 262 acrosticboides , Presl. 262 Selesidiuai , Kze. 358 Selligvea , Presl. 175 Selliguea, Bory. 176 avcnia. >77 Blumeana. >77 coriacea. >77 decurrens , Presl. >76 Feei , Bory. >77 flaeescens , J. Sm. >77 Hamiltoni , Presl. >77 49 CO 380 TABLE GÉNÉRALE ALPHABÉTIQUE. hcmionilidea , Presl. l'ap». 176 ! tenuifolium. Pages. 3 »o aurea. 64, i65 hcterocarpa, Blum. '77 Stenoseiyiia , Presl. 53 microphylla, F. 64, 1 65 involuta. •77 aurita , Presl. 53, 54 Vaginularia , F. 97 lanreolata. '77 ? cicutaria , Presl. 5 + trichoidea, F. 97 macrophylla , Blum. 176 obscur a, J. Sm. ? 243 VlTTARlA, Auct. 104 marginal» , Mcy. 176 STRUTIIIOPTERIDEAE. 226 VlTTARIA, J. Sm. . 85 Mcxirana , F. '77 Struthiopteris, Willd. 226 acrostichoides , Hook. et Gr. 86 minor, F. '77 Germanira , Willd. 226 , 227 Amboinensis , F. 86 pedunculata , Presl. '77 Pcnsjlvanica , Willd. 227 angustifolia, Blum. 86 pothifolia , J. Sm. 17G S Vît AM m ia , Presl . 254 , 270 angusti/olia , J. S111. 86 scolopendrina. '77 elongata , Presl. 270 anodontolepis, F. 86 J 1 ’allichi ana , Ilook. 17G ! ri loba , Presl. a54 bisulcata , Kze. 85 86, 89 SiTOl.OBll’M (sitobolium), Desv. 334, Synaphlebium, J. Sm., rectiùs caudiformis , Blum. 86 335. Symphlebium. '°9> 449 costata , Kze. 87 cuneatum , J. Sm. 335 obtusum , J. Sm. 109 ensiformis , Willd. 86 SlTOBOLICM. 335 propinquuui. 109 falcata, Kze. 86 SOLENOFTEI.IS , Wall. 358 recurvatum , J. Sin. ■°9 Glifolia , F. 86 SoROMANES, F. 5o tetraphjllum. '°9 ?filiformis, Cavan. 86 inlegrifolium , F. 5o, j85 lTr\illei, F. 109, 110 flexuosa , F. 86 scrratifolium. 5o Synbciiia. 1 12 Forbesii , F. 85, 86 SPBXEIiOPTERIS medul/aris 9 Sykgramme , J. Sm. 170 Gardneriana, F. 86 Bcrnh. 35a vittæformis. 170 gracilis , Kze. 9» Sphæropteris, R. Br. 339 Tæniopsis, J. Sm. 85, 8G gramini folia , Klfss. 86 Larbata , Wall. 339, 340 gramini folia , J. Sm. 86 Guincnsis , Desv. 86 Spusf.hostepuaüos , Kze. 204 Tæxioptems , Hook. 85 isoetifolia, Bon. 86 asplenioides , J. Sm. (aspidioi- Forbesii , Hook. 85 , 86 lineata , Sw. 86 des). a°4 TAENITIDEAE, Auct. 84 , 96 — ,ar. graminifolia , F. 86 Spiiærosticiium , Presl. 2G2 Tænitis, Sw. 9° loricea, F. 86 ' acrosiicltoides , Presl. 2G2 blcchnoides , Willd. 9° minor, F. 86 SpicaSTA, Presl. 66, 83 furcata , W illd. 88 Owaricnsis , F. 86 Stegania, Auct. 77, 78 gramini folia , Hook. IOI parvula , Bory. 86 Patersonii , R. Br. 79 linearis , 31 art. et Gai. 86 plantaginca, Willd. 86 procera, Rirh. 68 linearis , Klfss. IOI p/antaginea , Hook. et Gr. 86 Stegnogrammk , Blum. 204 sagitlifera , Bor). 74 pusilla , Blum. 86 aspidioides , Blum. 204 subpinnalifida , Hook, et Gr. 88 revoluta , Willd. 86 Javanica. 204 Tænjtis, Auct. 87, 88, 90, 98, 101 rigida, Klfss. 85 , 86 Mesochlæna. 204 Tabachia. 189, 208 — var. elongata , Sw. 86 Aloluerana. 204 TAXIOCABPEÆ. 65 Ruiziana , F. 86 StESOCUI.ÆSA , Auct. 44, 45 Tectaria, Cavan. *77 sannentosa. 86 StenochlÆNA , J. Sm. 77 Tegvlaria, Rein». 216 scabrida, Klfss. 86 fraxi n i folia , Presl. 78 Thamxopteris , Presl. 202 stipitata , Kze. 86 gracilis , Kze. 78 Mauritiana , Presl. 203 tenera , F. 86 Hugelii , F. '5 •t3 * Orientalis , Presl. 20.3 truncala , Gaud. 108 juglandifolia , Presl. laurilolia, Presl. 78 78 pachyphylla , Presl. simplex , Presl. 203 20.3 Zeylanica, F. zosteræfolia , Bory. 86 86 scandens, J. Sm. 77, 78 squamulata , Presl. 20.3 VITTARIKAE. 84 — var. ?, J. Sm. 78 slipitala , Presl. 203 Vite ariacbæ , Presl. 84 — var. Y, J. Sm. 78 ta ni os a , Presl. 2o3 JVlBEUA , Auct. 3z8 ôteïoi.obvs , Presl. 328 Tiielipteris , Auct. 291 Wjbelia. 828 , 33 1 so/idus , Presl. 329 THYRSOPTERIDEAE. 354 bipinnata. 33 1 Stenoloma , F. 33o Thyrsopteris, Kze. 354 Jatae. 33 1 aruleatum. 33o ; clegans, Kze. 355 pectinalis. 33 1 Blumeanum. 33o ; Triciiom isp s, Auct. 828, 334 , 3^0, pinnata. 33 1 clavalum. dumosum. 33o i 3a5 , 33o 34 «. Trichopteris, Presl. 3$7 Wooosia , Auct. Woodsia, R. Br. 338 1 55 , 3.J7 fumarioides. 33o denticulata , Presl. 347 Cumingiana , Hook. 338 ? Goudeotianum. 33o elegans, Presl. 347 elongata, Hook. 338 lindsayoides. 33o excelsa , Presl. 3+7 Guatcmalensis , Hook. .338 retusum. 33o Tjusmeria, F. «fi_4 glabella, R. Br. 338 Sihleclitcndalii. 33o! argentea , F. 164, 1 65 h\ perborca , R. Br. 357 , 3.18 Gen. 1 86 , spec. 2121. Ilvensis , R. Br. incisa , Gill. mollis , J. Sm. Pcruviana, Hoob. Perriniana , Kze. WoODWARDIA, F. aspera. blechnoides. TABLE GÉNÉRALE ALPHABÉTIQUE. 387 Pages 338 338 338 338 338 306 307 307 Pages. caudata, R. Br., sub Doodyâ. 307 connexa. 2°7 dives. 307 Japonica, Sw. 207 Kunthiana. 307 lunulata , R. Br., sub Doodyâ. 307 media. 307 onocleoides , Willd. ao8 radicans, Sw. — var. Mexicana. rupestris. thelipteroides , Presl. Virginica, Sw. XlPHOPTERIS, KlfsS. serrulata, Klfss. Pages. 207 207 2O7 308 206 100 100 Gen. 1 88 (inter quœ 7 , incerta aut minus cojnita\ , q>ec. - ' 1 • TABLE DES MATIÈRES. r=««. Prolégomènes 3 g. 1. Fougères ù sporanges, portant un anneau vertical: Cathétogyratées 20 g. 2. Fougères à sporanges, portant un anneau oblique : Hélicogyratées 29 GENERA . 31 Conspectus ordinum " 32 Introduction 33 Ordo generum * 35 Explicatio signoruni et verboruni abbreviatorum in genere filicum usitatorum 39 I. Cathetogyrateæ 41 Acrostic/ieœ 41 Lomarie œ 05 Vittariete 84 Pleurogrammeœ 90 Lindsayeœ 104 Adianteœ 112 Pterideœ .124 Cheilantheœ ■ . . . . 145 Hemiotiilideœ 164 Antrophyeœ 174 Leptogrammcce 178 Asplenieœ 185 S’colope/idrieœ 209 Diplazieœ 212 Meniscieœ . 221 Struthiopterideœ 226 • Polypod/eœ 229 Cyelodieœ 277 Aspidieœ 290 Kephrolepideœ 318 Davallieœ 323 Dicksonicœ 334 Balantieœ 340 .11. Uelicogyrateæ 345 Cyatheœ 345 Alsophileæ 345 Hemithelieæ 349 Eucyatheæ 351 . Thyrsopterideœ 354 Genres et sous-genres non adoptés ou omis dans les synonymies 357 Liste alphabétique des ouvrages iconocraphiques cités 359 Liste indiquant comme complément la date de la création de divers genres 361 Étymologie des noms de genres créés dans les mémoires Sur la famille des fougères 361 Additions et corrections 3G2 Liste des espèces figurées en tout ou en partie 364 Table générale alphabétique 366 G. I. Acrostichum , F. I. ACROSTICHES. Tab. /. J. S VUiémiFl xUL. d Luit ZiAâ F Simon/ à- Strashoasy A. G. I . Fi,/./ Acrostichum rabda/epis , F. B. G . II . Fig. /. Lomariopsis erglfirodej, F. Fig. ?-/. Frtiçm/nla. nttria, . Fig ? ri 3. Fraqmeri/a parut,- Fig 4 Zomaria L‘ fferminieri , fjragmenlum/ ) Borg. I. ACROSTICHES. G. VI. Rhipidopteris , sawu. r*b. n. G. X. Stenosemia , Presi. I. ACROSTICHES Tab II/. M Qÿ&i (jrnrn spr fpuyp nu'Tivr C. G. XIII. Cheilolepton , F. Ji. G. XI. Leptoehilus, ki/. ; sgm, Jrndl. ç e/jmpui ÿ. l j 1 1 \ j î l ' ■■ j i 1 lii pÉM i ÈÊ? i fidu X 'j Ji J. A Vcilemin del et à/A, LüÀ, I Sunan à, Slrasàourj A. G. X . Stenosemia amrifaz , Prejl'. B. G. XI. Leptoehilus aœillaris, /’/fss C. G.XÏÏI. Cheilolepton Bhimc-anum , F. G. XIV. Nevrocallis , F. 1. ACROSTICHES. Tafi. n: S*4jrn .pin . 'eym pm o-o fraypi,,. ? fi G. XV. Hymenodium , F spr. episp Lilh E Sirrwri' ce Sbrasbou/'cj. ’ A. Vi/femist ciel e£ liASi A. G . XIV. Fig /. Nevrocallis prttslafifusrlmii , F . G.XVI./vy » IleteronevTon diversifoUiuri , F. f Fraÿ/n&fihiin J B. G. XV. F/y/. Hymenodium a. yriniturrv , F. F/y ?. H K un z ea nu m- , F . ( Jraymen/u rnj . G. III. Lomariobotrys,/! I. ACROSTICHES (A). II. LOMARIEÆ» . (H). Tab V. pars, y a/i/i *1ÉÉÉ| I frd/ sgm- o-o . B. Lomarieæ (j'ra^mrrda ) sgrri' o-o sqr/i o . SCfrrv ç> stpn/. o 3 1 jj fc " 'jyi > 'tf* L i ■' K-.v ^ v Hs. * fl C ^ à*’ -'f i ‘ ■TiLs a t rfÉl ' J./ . VUlenun Sel d àtà ZOÀ. £ Svnan d Strasbourg. A. G. III .Fÿ.t. Lomariobotrys Mei/friana', F. G.XXIII./>y x. Stenorhlæn a scandens, J. Sm B. G. XX. %/_/ JL. G. XXVI. Dendroglossa, F. Ta b ML spr. episp C. G.LV. Onyehium I) G.LIV. l’horolobiis , Desn pars. rngn . ri . 9 sçrru ç pars. mpn. J. A . VMerrusv c/a "A 4 *£ ùl/t . Zi/A. £ Sv7u?n A Sïrasâourp A. G.XXV. //// Sadleria cyalhoides , Klfss. Fig '/ Souleyliana . Gain/ /frayai) B. G. XXVI. Fig/. Dendroglossa suhtjtiinyiiefisia , F. Fig 2 gnercifolui , F. Fig J taci a /olia , F. / Fragm .) c. G.LV. Fig/. Onvchmm OM/'alum , Klfss . Fig ? Fa/jri/se , Kau/f n. G.LIV. Fig/ Phorolobus crispus , De^yo . (J. XXXI. Cuspidaria , F III. VI TT A H lEA'i. Te, b . VIII. B. G. XXXII. Scliizoleplon , F C. G. XXXVI. Nevrodiuni , F fi a n J A . VUiemi/P dsl et lUÀ Lil/i F Fi me 7i À ; Slf'asbt’U'-y A. G. XXXI. Fig./. ( lispidaria snàpirma. ItJ i/ùi , F Fig 2. (' Jhrcata . F. Fig J. \ I riens pis , F. //. G. XXXII. /ÿ/. SchizolepLon cordalvm , F. 1 C. G. XXXVI . Nevrodium / <7T//ia /'. ( X/JJ /rs s/ioranars c( /rs sports /ies g rares 41/ 45 on/ /a ntrtne J'or/rw V LINDSAYEÆi . VI.ADIANTEiY . YII.PTERIDEÆ,. G. L II . Pleridea* , (fragmenta, ). (fragmenta ). Tab XJ segm mejn n €Z/I7i SflCf segm fi G.LIX . Am phibleslra, rreel afin " G.XLIII. Lindsava, Dry G.XLVIIl. Adiantum./ ■fpry J.A VUlcmin/ eUl/. e£/Utfi/. Zifh/. E. Si7neyn/à/J'lraf bourg- A. G.LII. Fig. j-â. Pteris.z G.LVII. Fig 6-S. Lltobrochia ,Preel. G.LVIII./^ 9/2. Heterophlebiuin , F. G.LX. Fig. /3. Lonchitis, /. H. G.LIX. Figi, ts. Amplnblestra lah/oUa, /W. G. XLIII. Fry Da/o Lindsaya p o/fjrnorp/is/ . Hook G.XLVIII .Fig. z Adiantum cardioc/il/aia \ , Kze/ Fig. 3. A. meurophi/II/ift? . Sro (SynechtAt ) VIII. CHEILANTHEÆ, Ta à XII G. LXIII. Myriopteris. F K G.LXM.Aleuritopteris, f J. A ïilUruA eUl 'j/L iths Zi/ù'E. Sùrum 'î, Su\/*l- nrq. J . G. LXIII. Fig / Myriopteris nmrsupu7/l//if.r . F Fig ? M tomsn/su/i . F (tobu/jif) Fig .3 M mdiita (pih hFig. 4 M lentigrra . r ,viv i ('top*')- U. XiWjX.Fïff.F. «JilllieSOnia .rcalaru, Fz< B GLXVLiV/Aleuritopteris tfarizu)s G.XCVI. Scolopendrieæ ft Diplazieæ / D aria J J.J.lfîUanût delà lilh. L ilh S. Simon, à Strasbourg a. G.XCIV. Fig. / Woodwardia radirans , Sm . Fig. 2. luaala/a , F. / Doodga ) . B. G.XCV. Lorinsoria xmealata. , Fresl . h. G.XCIX. Fig./. Diplazium Malaccensec, Fresl . c. G. L XXXVII. Fig./. Athvriuni conehadum . F. G. LXXXVIIl./^j>. Asplénium Fala> , 1/esv. ( Tara chia ) . G. LXXXIX. Fïg.3. Hvpochlamv S peetinala , /!, G. Cil .Fig. 2. Callipteris proliféra , F org. G.XCVI . Fi à, Strasbourg JJ VU/emin dsl •>'■’ *i»*a J , -'r»'>ÎT3r -, * •* r * o„j ~ A' 1 f-o ■>. - o j 2. l :V >«*»»..-’>■ Si ç»5> » o'Vj ■■>••*» ^ *î!^4\ J **►■* 0J O Ü v j/o „ X^rtL H. G.CXXXYÏII. Dich r. G.CXXXVII. Lepid onevron, F. '.'. 1 ■ I|IW»>. lilh.E Si*ru>n m Sfraslourg J.G.CXXXID. Podopeltis Sirujaporùuuits F. /{. G. ( XXXV III. Dichasium paralldoprafnmtarn/, A. Br. Fit/. 2. 1) . paUnlissimum , F. C. G. C XXXVII. /iy/ Lepidonevron punclalatam , F. — Ftp. 2. Xeplirolepis eœallala/, Presl. ( IruUisittrns ) . XIX. ASPIMEÆ ( XL IV. Saseni y///i * 0 \mo0 n s'prcp//' nrrot/tti n. 0. CXLVI. Cardiochlæna , / Ta b.. xxi r ■■■ Jirrvtil (/ J. A . ViUtmm. cUl el li£h Zidt/. fi. Si*u?r< u Mroé't'j j G.CXUV. tu, /. Sagenia macrodonta . /.' G.CXLV. ft" ? fhlebiogoniiim immersu/n . /’ n. G. CXLVI .Fig./. Cardiochlæna ma^rophylfat . /. G. CXIV. ftg ? Goniophlebium. nrri/fo/fum , A\ ( ad romparandum ) G. XLVm. Nephrolepis , Scàeii. XX. NEPHROLEPEDEÆi. Tab.XXV. J. J. VïllcmiTZ- Àtl et liih. Zük. J1- Siman. à Strasbourg A. G. CXLVm. Nephrolepis laberosa , PresL. B. G.rXLlX./>y/Pte-ronevron^/Rr«4V’/«w,/'_rÿ z. G. (’L.Saceoloma eiega/u , Kifss. Tubrrc ■ ù tuÔPrc. § nas ce ni/ . oiac aucl sept. Irons o rhxm sert. verlict sz/ si. pascal pas. scaJariJ'. laibcrc. rld Iciber par. B. G. CXLIX. Pleronevron,/ 'et CL. Saccoloma pars . 0-0 rnsrwr G. CLII. Huinata, Cao XX. NEPHROLEPIDEÆi . XXI DAVALLIEÆ . Ta b. XXVI. rchs . msnvr n G. (’LYDI. Odontoloma , J. Sm msnvr sprlh . a/ Oui . nerv. A. G. CLII. Fig./. Huniala optllofflos.rcL , tizo G.CLVIIL/^* Odontoloma fiarytvuun.JSm H. G. CIjIY . Fit/ / Scvphnlaria pm, lap/iyiia, , F. G.l'IiXIII.^ 2 Dicksonia Itneras, Mar! . XXI. DAVALLIEÆ. (r.(LIII. Prosaptia , Près! G. (’LV. Odontosoria,^. T.ib xxm. s/tr. c/f/s. sc u as.. J. A Vdlanu/i l el Ulh. Z Oh -2'. Sïman à Strasbourg 4. 0. CLIIl./îÿ:/ I rosaptia continua-, Prtrlf. Fiff. 3 ei 3. Fraym . stenoiomalum parr: ad comparand . /!. G. (JA. Fiy / Odontosona /////•/ //eJ/a , P. F/y f.Slenolotna d//masu//t , F C. fr. CLXI. Fig /. Darea i/tœ/j liait' jt , // ’il/d 2. fia cti d/i , Willd . uivip ara , Hi//d „ 4 Davallia S rlumpsri/ , ffook XXL DAVALLIEA . G. CUX . Stenoloma, f. Tab.XXVff*.” ft/in aculsa/// aculeaùi ■ îeJito&ndaÀZii lisis/srru7a/,F. b. G.CLXXX . Schizocæna Hru/ion/s. J. Sm VARIA Tab.xxnn. , C « JA VUle/mn AUI. tl UJt J.UA. J'. Simon' a Strasbourg. Fig./, liimlsava miilig’ro/iduZosas , F. Fig. z. Lindsaja arenaZala. , F Fi9 3. Myriopteris odio&a- , f. VARIA. Tab XXIX. pars. (rmnv. rhxm ./.A VilLtmin aol alitit 1UÀ E. Simon às Strasbourg * rt' e ./> Fÿ./. Schizoloma jaoc& , f. , 2 Adiantum reuücans , F. . s Ochropteris an# usta/ , F Fi# 4. Ochropteris pelli#eray, F. , â pa liens , J. Sm/. , o Mvriopteris cfracilis , F g.xciii. Ceterach , wnu SEPPLEMENTUM Ti A. XXX J. J VUl&nin df l lilh. Lilh E. Simon, à Slrasboura. 3. G.XCIII. Fig./. lelerach laii/à /ium. , Fonj Fig. Z. C . ojf'jfïcinarum', Willd. Fig. 3. ( . ior