M ■ / l?! '■^. ■■^ z rr*'' ? .- 1* :. -■ 'j K"^^.], 'i^-If^ ':^.-l ICONES FLORAE GERMANICAE Ci riLLVC 1 iCAt SIMUL TERRARUM ADJACENTIU M ERGO MEDIAE EUROPAE. OPUS AUCTORIBUS L. REICHENBACH et H. G. REICHENBACH fil. CONDITUM, NUNC CONTINUATUM AUCTORE DRE G. EQuiTE BECK de MANNAGETTA. VOLUMEN XXII. AUCTORIBUS H. G. REICHENBACH filio et G. equite BECK de MANNAGETTA LlPSIAE ET GeRAE SUMPTIBUS FRIEDERICI DE ZEZSCHWITZ 1903. LEGUMINOSAE FLORAE GERMANIAE SIMUL TERRARUM ADJACENTIUM ERGO EUROPAE MEDIAE AUCTORIBUS H. G. REICHENBACH filio et G. e(iuite BECK de MANNAGETTA r TABULAE AENEAE CCLXXXIV. -*tg>- LlPSIAE ET GeRAE SUMPTIBUS FRIEDERICI DE ZEZSCHWITZ 1903. LEGUMINOSAE Juss. Gen. 345. A. Mimoseae R. Br. Gen. Rem. on the Botany ot' terra australis p. 19; edit Bennet p. 23: „This order is sufficiently distinguished from both the others by the hygogynous insertion and valvular aestivation of its corolla. whicli being perfectly regular differs in this respect also irom the greater part of Lomentaceae and from all the Papilionaceae." Flores regulares pentameri. Calyx gamosepalus quinquedentatus valvatus. Co- roUa polypetala seu gamopetala regularis valvata pentamera hypogyna seu subperigyna. Stamina innumera. inter se libera vel monadelpha. calyci filamentorum basi adnata seu liberrima. Pistillum liberrimuni. Legumen. Semina albumine parco seu nuUo, testa dura. Radicula recta. Tribus l. ACACIEJ) Benth. et Hook. 1. Gen. I. 464. Stamina libera. I. Acacia W. Sp. PL IV. 1049. Benth. 1. c. 594. • Flores hermaphroditici vel polygami pentameri, seu trimeri seu tetrameri. Calyx campanulatus dentatus. Petala coalita. Stamina libera, indefinita. exserta. Antherae minutae versatiles. Pollinis granula aggregata in massulas polyedricas. Pistillum stipita- tum unicum, pauciovulatum ; stylus filiformis; stigma terminale parvum. Legumen varium. Semina compressa albumine nullo. Acacia Farnesiana W. Sp. IV. 1083. Mimosa Farnesiana L. Sp. 1-506. VachelUa Farnesiana Wight Arn. Prodr. FI. Pen. Jud. Or. 272. Farnesia Gaspar. Descr. 1838. c. ic. fid. Benth. I. c. p. 595. Frutex seu arbuscula. Ramuli puberuli, seniores lenticellis obtecti. Folia bipinnata pinnis quinque-octojugis. Foliola quindecim-usque vigintijuga a basi rotundata obtuse acuta calva. Stipulae spinosae. Pedunculi axillares puberuli subgemini capituligeri. Legumen teretiusculum, utriuque attenuatum, septis transversis septatum, tandem nunc suturis dehiscens (ita video in specimine brasi- liensi Blanchetiano.) Succus teste b. Zollinger gluten bonum oft'ert. Flores odori. Icon. Fl. fierm. XXH. ^ LIBRARY NEW YORK BOTANICAL Arbuscula antillana in insula Dominica spontanea. Nunc in Antillis!, Brasilia!, Surinamo!, Canariis!. Asia minori!, Java! Algerio! culta et efferata. Ita et in Italia am Lago di Garda auf der Puuta St. Vigilio Sept. 1842 Kellner von KciUenstein Rchb. fl. germ. exsicc. 2397! Tab. 1. MMLII. I. Ramulus iloridus. 1. Foliolum. +. 2. Flos. +. 3. Idem longitudinaliter transsectus. +. 4. .5. PoUinis grana. +. 6. Legumen, pro parte aper- tum 7. Semen. +. 8. Idem transsectum. +. TribllS n. INGEJ: Benth et Hook. f. 1. c. 464. Stamina in tubum coalita. II. Albizzia Durazz. ex Boiv. in Encycl. du XIX. Siecle t. II. p. 32. — Benth. et Hook. f. 1. c. o96. — Fournier Annal. scienc. natur. 4 serie t. XIV. cahier N. 6. Flores hermaphroditici vel polygami. Calyx campanulato tubulosus quiuque- vel quadridentatus. CoroUa campauulatotubulosa valvato deutata. Filamenta indetiuita, medium versus in tubum connata. Antherae versatiles. Pollen ex granis pluribus in massam polyedricam connatum. Legumen lato lanceoiatum compressum membrana- ceum. Semina orbiculata. Albizzia Julibrizzin Boiv. 1. c. Mimosa Julibrizzin Scop. Del. Insubr. I. 18. tab. 8. Acacia Julibrissin W. Spec. IV. 1065. Acacia Niinu. W. IV. 1065. Arbor usque octo- ginta pedes alta. Raniuli teretes brunuei leuticellis plurimis. Stipulae lineares deci- duae. Folia bipinnata. Petiolus basin versus tumidus glandula una oblonga seu orbiculari supra basin superne. Pinnarum juga sex usque undecim. FoUola septen- decim- usque trigintijuga. Foliola dolabriformi oblonga oblique acuta ciliolata, hinc infra nervum medium hispidula; inaequalia, nervo mediano submarginante nervillos unilaterales edente. Florum capitula longijDedunculata, in paniculae corymbosae spe- ciem disposita. Calycis tul)us campanulato infundibularis limbi lobis obtusangulis erectis parce puberulfe. CoroUa calycem duplo triplove superans. Tubus stamineus anthesi longe exsertus. Filamenta vulgo usque ad corollae linibum coalita in fioribus brevioribus (semper agynis?), in floiubus longioribus herraapliroditicis supra corollae tubum cyathum communem exserentia. Antlierae latiusculae pulclire fixae. Ovarium sessile seu stipitatum in stylum longum filiformera apice stigmaticum extensum. Ego semper calvum reperio. Cl. Fournier 1. c. minute puberulum indicat. Crescit ad littora maris Caspii iu Persia! (Loco non addito Szovits!). in Geor- gia caucasica! (in nemorosis demissis provinciae Talysch et in fruticetis prope Lankoran Hohenacker !), in China! (loco non addito ex acad. Petrop.) — Apud uos in ditione italica culta et subspontanea e. gr. Veroua: auf dem Hiigel St. Leonardo Juli Kellner von Koellenstein ! Ita etiam Smyrnae Fleischer ! Bujukdere Coquebert de Montbret! Tab. 1. MMLII. II. Ramus floridus foliis quibusdam decisis addito legumine. 9. Foliolum. +. 10. Calyx. +. 11. Alabastrum traussectum. +. Tab. 23. MMLXXIV. 1. Flos remota parte auteriori calycis et corollae. +. 2. Flos brevis coroUa abuormi modo fissa. +• 3. Flos brevis regularis. -j-. 4. Flos longus. +• 5. Pistillum. +. 6. Autberae insertio. -(-. B. Lomentaceae R. Br. Gen. Rem. ou the Botauj' of terra australis. p. 19. Edit Beunett p. 23. Caesalpinieae R. Br. 1. c. Benth. et Hook. f. I. 457. ,,Tbe second order comprehends all tbe genera baving perigynous stamina. a corolla wbose aestivation is uot valvular, and wich tbough geuerally irregular is never papilionaceous. To tbese cbaracters may be added the straigbt embryo, iu whicb tbey agree witb Jlimoseae, but differ from all the Papiliouaceae, except Aracbis and Cercis." Flores irregulares, rarius regulares. Calyx nunc ex sepalis liberis, nunc coalitis, aestivatione imbricata rarius valvata. Corolla pentapetala seu nulla, summo petalo incluso ab ahs. Stamina dena seu quina. Ovarium liberum vel disco fultum. Le- gumeu. Semiua albuminosa. Radicula i'ecta. Tribus I. BAUHINIEAE Bentli. et Hook. f. l. c. 460. Folia simplicia. Calyx gamosepalus apice quiuquedentatus. Petala quiua. Stamina dena. Antberae versatiles. III. Cercis L. Gen. 510. Beuth. et Hook. f. Gen. 566. Calyx obliquus turbinatus limbo quinquedentato. Discus calycis fundo adnatus. Petala quina, unguiculata, subaequalia. Stamina dena, libera, adscendeutia. Antberae versatiles apice emarginatae, intima tamen connectivo saepe apiculato. Ovarium breviter stipitatum polyspermum. Stylus filiformis ascendens. Stigma crassiusculum depresso capitatum. Legumen plano compressum. tenue, supra suturam superiorem alatum. Se- mina compresso oblonga albumiuosa. Cotyledones planiusculae. Radicula recta breviter exserta. Cercis Siliquastrum L. Sp. 534. Scbk. Handbuch 112. Bot. Mag. XXVm. 1138. Sibtb. Graec. 367. Arbor seu frutex. Folia petiolata reniformia obtusa glaberrima glauca. Flores rosei. Alae nuuc basi bene cuneatae, nunc supra unguem cordatae uti petala carinalia. Dum haec scribo iu floribus nonnuUis antberam infimam obtuse, in aliis non apiculatam reperio. Stigma mihi imo magis obUquum apparet ac illa, quae delineata. Descriptio generis juxta speciem. Crescit in lapidosis ditionis mediterraueae ac adriaticae. Vere. ^. Liguria Jan ! Nice : assez rare. Origine douteuse. Naturalise depuis fort lougtemps. Bois de rEsterel. Sponte. Avril L B. Barla! (Haud bene liquet. Si quidem origo dubia, uescio unde cognoverit cL Barla. indigenam fuisse factam, ac sponte crescere.) Am Gardasee. Im Etscbland au der Griiuze des Veronesisbsen Gebiets Dr. Fac- cbini! Torbole am Gardasee Baron v. Hausmann! Trient Viebweider! — Brescia Lanfossi! — Veronae sepes Manganotti! Pola Papperitz! Lussi piccolo in Hecken. Marz Noij Rchb. fl. exsicc. 1258! In lapidosis circa Ragusa, praecipue ad Gravosa De Visian. III. 260! (,,Lignum duris- simum. Cortex ramique juniores ex aqua cocti colorem carneum aut rubiaceum suppeditant linis lanisve inficiendis optimum".) Dalm. Petter! Tab. 2. MMLIII. I. Ramus floridus. 11. Ramus foliatus. III. Ramulus juvenis foliis adhuc stipulatis. Legumen additum ad dextram. 1. Rami portio ut videas folii dejecti cicatricem. -|-. 2. 3. Vexillum. -)-• 4. Ala cuneata. -)-. 5. Petalum cariuale. Huic occurrunt alae persimiles. -}-. G. Flos transsectus petalis dejectis. Vides discum et insertionem staminum. Suppositum stamen infimum connectivo apiculato. -|-. 7. Flos ovario aucto, petalis dejectis. 8. Stamen antice. -)-• ^^- Stamen postice. -(-. 10. 11. Portiones leguminum. Vides ovula. -|-. 12. Semen. -|-. 13. Idem longitudiualiter trans- sectum, ut videas embryonem. -|-. 14. Idem transverse transsectum. -)-. Obs. Genus a Linnaeo SiUquastrum dicendum fuisset: T. Inst. ed. tertia p. 646. TribllS n. CASSIEAE Benth. et. Hook. f. 1. c. 459. Folia imparipinnata vel abrupte pinnata. Calycis segmenta vel sepala quina, usque ad discum soluta. Petala quina vel nulla. Autherae erectae, rimis porisve dehiscentes, raro versatiles. Ovarium stipitatum vel sessile iu calycis fundo liberum. Ovula gemina usque indefinita. Semina albuminosa. Obs. Tribus haud pellucide a Sclerolobieis distincta videtur. — Genus omnino anomaliun : IV. Ceratonia L. Gen. 1167. Benth et Hook. f. 1. c. .574. Polygama. Calyx disco explanato adnatus, limbo quinquejjartito, imbricato, deci- duo. Petala nulla. Stamina quina. Filamenta in floribus hermaphroditicis brevissima (semperV), in floribus masculis elongata. Antherae superius inferius filamentis ad- natae, dorsifixae. versatiles, longitudiuahter dchiscentes. Ovarium stipitatum, plurimi- ovulatum, stylus brevissimus, subnullus. Stigma peltatum. Legumen compresso tetra- gonum falcatum suturis incrassatis indehisceus, inter seminis isthmis pulposis cum endocarpio contiuuis. Semina oblongo compressa; albumen corneum; cotyledones planiusculae, i-adicula brevis exserta. Ceratonia Siliqua L. Sp. 1513. Cav. Ic. II. 113. Hayne Arzg. VII. 36. Gaertn. Fr. II. 146. Ai'bor spectabiUs, mediocris vel parva. Folia paripinnata foliolis nunc alternis, brevissime petiolulatis, oblongis ovatisve obtusis coriaceis. Inflorescentiae ex axillis foliorum dejectorum: illae abortu niasculae speciosae. Rarius inflorescentia terminalis. Usus fructuum, siliquae dulcis, ad mulos et equos nutriendos (Algarofta Hispa- norum.) Ex iisdem in Cypro insula mel Kaftanicum in vico Kaftan paratur. Ab infantibus avide pulpa fructuum apud nos comeditur, quae cautatricum vocem emendare dicitur. Semina dicuntur pondus Carat pro gemmis ponderandis dedisse. — Tandem Sanctus Johannes pulpam fructuum in deserto'comedisse dicitur unde nomen ,,Sancti Johannis panis." In collibus locisque apicis saxosis Dalmatiae insularum Bua, Lesiiia, Lissa. Flores rubri. Floret autumno. De Vis. Dalm. IIL 332! — Lussin piccolo Noe! Lovrana Istriae Tommas. apud Koch. Syn. ed. U. 227. — Nicaeae juxta Villafrancam pulchrae arbores aderant, sed verosimiliter non spontaneae. Tab. 3. MMLIV. Ramus cum inflorescentia terminali. II. Ramus cum infiores- centiis axillaribus. III. Legumen, partim cultro apertum. 1. Flos hermaphroditicus. +. 2. Idem latere visus. +. 3. Flos abortu masculus extus visus. +• 4. Idem superne visus exampliatus. +. 5. Flos hermaphroditicus juvenis a latere. Vides bracteolam bracteamque. +. 6. Flos hermaphroditicus dejectis staminibus. +.7. Idem longitudina- liter transsectus. +. 8. Idem a latere non transsectus. +. 9. Pars fructus aperta. +. 10. Legumen transverse transsectum. +. 11. Semen lougitudinaliter transsectum. +. 12. Semen transverse transsectum. +. Tab. 2.5. MMLXXVI. I. Inflorescentia abortu mascula. II. Inflorescentia abortu prope foeminea. 1 — 5. Stamina, ut videas insertionem dorsalem et dehiscentiam antherarum. +. C. Papilionaceae R. Br. Gen. Rem. on the Botany of terra australis. p. 16. Edit Bennet 24. Flores irregulares. Calyx ultra discum gamosepalus. CoroUa pentapetala papi- lionacea petalo summo extimo. Stamina dena libera, diadelpha, monadelpha. Ovarmm liberum. Legumen bivalve seu articulatum, seu indehiscens. Semina albuminosa seu subexalbuminosa radicula inflexa. Tribus I. PODALYRIEAE Benth. Endl. Ench. p. 666. Lind. Veg. Kingd. 3. ed. 553. Frutices (seu herbae). Stamina dena libera. Legumen bivalve. Folia trifoliolata. V. Anagyris T.-L. T. Inst. t. 41.5. — Gen. 509. — Benth. et Hook. f. 1. 465. Calyx cupuliformis dentibus subaequalibus. Vexillum aUs brevius ab ungue ova- tum subacutum. Alae dimidiatae oblongae semihastatae, angulo semihastato, phca- tulae. Alae carinales subaequales longiores. liberae, nunc medio coadunatae. Stamina libera, alternantia breviora antheras erectas, longiora antheras dorsihxas gerentia. Ovarium stipitatum (utraque sutura pilosum) in stylum filiformem productum stigmate retusiusculo. Lcgumeu falciforme seu compresso ligulatum stipitatum apice acutum endocarpio chartaceo isthmis iuter semina farctis. Semina (coerulea) ad sex albumme parco, radicula inflexa brevi. Anagyris foetida L. Sp. 534. A. ueapolitana Ten. Syll. 198. Sibth. Sm. Graec. IV. 3(J6. Ten. Neap. 227. f. 4. Frutex. Rami juniores sericei. Stipulae lanceolatae deciduae. Folia trifoliolata foetida foliolis cuneato oblongis lanceisve acutis calvis juni- oribus sericeis. Racemi ex axillis foliorum dejectorum. Pedicelli ac calyces sericei. Corollae viridiflavae vexillo fuscomaculato. Legumen ultra spithamaeum. 6 Crescit in apricis Dalmatiae uno tantum loco : auf der Nordspitze der lusel Bua bei Trau Februar Miirz Petter! Tab. 5. MMLVI. Ramus fioridus. Legumen apertum, legumeu antice, legumen a latere visum. Flos. +. Carina coalita. -|-. Ala. +. Vexillum expansum. Semen infra. -j-. Tab. 23. MMLXXIV. 7. Flos lougitudiualiter transsectus. 8. Flos alius remotis staminibus auticis, ut appareat pistillum. 9. Carinae ala libera. 10. Senien trausverse sectuni. 11. Semen longitudinaliter sectum. Tribus II. GENISTEAE Biomi. (Bronn diss. de form. leg. DC. Prodr. II. 115.) Bentb et Hook. f. Gen. I. 439. Frutices, raro berbae non volubiles. Folia unifoliolata vel trifoliolata integer- rima. Alae transverse plicatae i-ugosae basin versus. Stamina mouadelpha. Antherae saepe biformes. Ovai-ium 2 — pluriovulatum. Legumen bivalve (in nostris). Semina albuminosa. Subtribus I. Cytiseae Bentb. et Hook. f. Gen. I. 442. Semina strophiolata. VI. Ulex L. Gen. n. 881. Benth. et Hook. f. 1. c. p. 483. Calyx membranaceus subcoloratus bivalvis: valva superior bidentata, inferior tri- dentata. Vexillum breve unguiculatum. Alae oblongodolabriformes, supra unguem semibastatae. Cariua ipsa basi biunguiculata. Filamenta parte libera alterua brevi- ora, alterua longiora; autheris nunc omnibus erectis, nuuc illis fihimeutornm longiorum versatilibus. Ovarium sessile pluriovulatum ; styhis leviter incurvus, glaber; stigma capitatum. Legumen oblongum bivalve. Semina albumine parco donata. — I. Ulex europaeus Sm. Brit. 756: bracteolis pedicello latioribus, carina coadunata; calyce corollam non attingente ; legumine barbato. Ulex europaeus L. Sp. 1045. var. a. Fl. Dan. 608. Engl. Bot. 11. 742. Schk. Handb. 196. Ann. sc. nat. Ser. IIL IL 9. Frutex spinosus. Foha ixnifoholata, foliola linearia apice acuminatoechinata spinam axillarem ferentia. Flores solitarii seu geminati. Calyx primum viridulus, demum flavus. Crescit in pascuis sterilibus ac in coUibus. Medio vere. Autumno. b Juxta oram septentrionalem. — In Saxonia (Xohlberg bei Pirna ! Schonfeld bei Dresden !) ; Lusatia (Herrnhut); prope Hoyerswerda, Dessau crescit — uum vere spoutaneus? Frigore saepe valde destruitur. — In GuestphaUa. Saarlouis In Helvetia iudicatur. ,,Je Tai observe an bois de la Batie, et au bord du Rhoue pres de Bernex, provenant d'essais de culture." Reuter Gen. Deux. Edit. 45. In Tirolia non crescit nec in ditione lombardo veneta videtur adesse. Cf. Hausmaun TiroL 1192! Tab. 17. MMLXVUI. I. Ramus. 1. 2. Apices valvarum calycis. -|-. 3. Vexillum. -[-. 4. Ala. -(-. 5. Carina. -f-. 6. Carina inferne visa. -|-. 7. Tubus stamineus cum emerso stylo ac stigmate ex alabastro. Autherae omnes erectae. -(-. 7''- Tubus idem stamineus ex alabastro antheris omnibus erectis fissus et apertus. -|-. 8. Fructus junior subcalvus. -f-. 9. Idem apertus. -\-. 10. Fructus junior transverse sectus. -j-. ll*"- (supra 4.) Valva fructus. -f-. 12. 13. 14. 15. Semina (rufa et ohvacea.) Tab. 29. MMLXXX. 1. Tubus stamiueus cum stylo prosiliente e flore evohito. -f-- 2. Fructus maturus. -{-. (2.) Ulex parviflorus Pourr. Act. Tol. III. 333: bracteolis pedicello aequalibus, carina bipetala, calyce corollam attingente, calycis nervis obliteratis, legumine calycem superante velutino. U. australis. Clem. Enc. de la Vid. 291. U. provincialis Lois. not. 105. t. 6. f. 2. Desv. Journ. II. 13. Webb. Otia 29 Crescit in Gallia australi ac in Hispania. Vere. ^. Tab. 17. MMLXVIII. II. Ramus. 17. 18. Valvarum calycinarum apices. +. 19. (pro 17.) Vexillum. +. 20. (pro 18.) Ala. -j-. 21. Carinae petala. +. (3.) Ulex nanus Sm. Brit. 757.: bracteolis pedicello angustioribus, carina demum bipetala, calyce coroUam attingeute. calycis nervis prominulis, legumiue calyci aequali puberulo. U. europaeus /i. L. Sp. 1045. Engl. Bot. t. 743. An. sc. nat. lU. Ser. 11. 9. Minor, densior Ulice europaeo. Crescit in Gallia ac Anglia. Aestate. '^ Tab. 17. MMLXXVIII. III. Ramus iloridus. 22. 23. Valvarum calycinalium apices. -[-. 24. Vexillum +. 25. Ala. +. 26. Petala carinalia. +• 2^- Legumeu. Tab. M:MLXXX. 3. Legumen. +. VII. Cytisus (L.) [Gris.] Benth. Hook. f. (Gen. 877.) — [Spic. Rum. 7.] Gen. Pl. L 484. Calyx cupularis seu tubulosus bilabiatus, labiis variis, viridulus. Vexillum unguiculatum orbiculatura vel ovatum. Alae oblongosemihastatae uuguiculatae.' Carina recta seu incurva unguibus liberis. Filamenta parte libera alterna breviora, alterna longiora antheris iu hrevioribus tilamentis ac in longiorihus variis nunc erectis uunc basitixis. Ovarium sessile vel stipitatum, pluriovulatum. Stylus incurvus glaber stigmate capitato. Leguraen ligulatura compressum bivalve contiuuum. — Stipulae inconspicuae seu ohliteratae. Flores omnium kitei excepto Cjiiso purpureo Scop. A. Cyathocytisus : calyx cupuliformis, hrevis. §. 1. Sarothamnus Benth. et Honk. f. Gen. p. 484. Calyx brevis bilahiatus labiis divaricatis. Styhis circinnatus. Strophiola raagna. Folia uni- usque trifoUoLata. I. C. SCOparius Lk. Enum. II. 241. Lk. Handh. II. 153. Spartium scoparium L. Sp. 996. Genista scoparia Lam. Dict. II. 923. Sarothamnus vulgaris Wimm. H. Schles. ed. 2. 148. Sarothamnus scoparius K. Syn. ed. 1. 152. Apud uos frutex humilis ramosissimus. scoparius. prope Lutetiam arhuscuhi pulcherrima. Rami viminei angulati. Folia inferiora petiolata, trifolioLita, superiora unifoliolata sessiha. Flores bene pedunculati, axillares. Pedunculi supra medium bracteolis parvis. Corollae speciosae croceae. Legumen atrobrunneum. Seraina olivacea nitida. — Siccus nigrescit. Crescit in siccis tam arenosis, quara argillaceis et calcareis. Vere exeuute. ^. Hinc iude in ditioue septentrionali vulgaris videtur, in media etiam, in australi rarior seu non adest. Neilreich. FI. Nied. Ostr. 924. „nicht gemein" ! Styria Pittoni! In fl. Tyrol. Hausmanniana desideratur in textu et additur in supplemento p. 1057 : nach der Augahe des verstorbenen Forstmeisters Anton Bacher im Walde ober Margreid gegen Sennberg, allwo ich jedoch nur Cytisus radiatus finden konnte. Nach Heyn- hold (in Reichenh. flor. exc. pag. 354.) kiime die auf Sarothamuus vulgaris schmaro- zende Orobanche variegata bei Innsbruck vor? Anfaugs Mai 1851 fanden im Berge ober den Leiten in Hertenberg bei Bozen die Studenteu Worndle und Stocker eineu eben bliihendeu einzelnen Strauch uud theilteu mir Exemplare zur Einsicht mit, ob allda etwa urspriinglich angepflanzt? Sarothamnus vulgaris kommt sonst uach Sartorelli hiiufig auf saudigeu Hiigeln und uiederen Bergeu der ganzen Lombardie vor uud iiber- zieht nach Moritzi iui Canton Tessin und in den italienischeu Tlialern Graubiiudteus ganze Bergabhiinge ! Nach Custor (bei Hofle p. 70.) iui Rheiuthale auf Hiigelu bei Walzenhausen, also nur 4000 Wien. Fuss von der voi-arlbergischen Grenze entfernt. — Doll. Rheiuische Fl. 812: auf Haiden und trocknen Waldwiesen — Reuter Gen. 46: Se trouve dans les bois sablonneux, rare en Suisse ; dans le bois de Ferney sur le bord occidental pres de la route, ou je Tai receuilH conduit par M. Brun, qui Vy a decou- vert; au bois de Prangins dans la partie. qui avoisine le lac au bois de Bucliillon pres de RoUe. Tab. 31. MMLXXXH. IV. Ramus floridus. V. Ramus fructifer. 12. Calycini labii superioris apex. +. 13. Apex ejusdem inferioris. +. 14. Vexillum. -|-. 15. Ala. -|-. 16. Carina. +. 17. Tubus stamineus inclusis stylo ac stigmate. -|-. 18. StyU pars superior a latere. -)-. 19. Styli partis superioris fovea interua. -)-. 20. Pistillum adul- tius. -|-. 21. Fructus juuior. -j-. 22. Fructus apertus. -)-. 23. Apex ejusdem juuioris. -|-. 24. 25. 26. Semina transsecta radiculae situ vario. -J-. §. 2. Spartocytisus Beuth. et Hook. f. I. c. Calyx brevis bilabiatus labiis divari- catis. Stylus simplicitei- curvus. Strophiola magua. Folia uuifoliolata. 2. Cytisus decumbens Gren. Godr. Fran^. I. 360. Fruticulus prostratus nunc radi- cans ramulis vetustis suberosis hinc cum lenticellis. Foliola fasciculata, in ramulis junioribus distantia. Flores soUtarii seu gemini in ramulis abbreviatis fasciculorum foliorum terminales, beue pedicellati. Bracteolae minutae. Calyx brevicampanulatus, bilabiatus. Labium superius breve ac conniventi bidentatum. Labiuni inferius triden- tatum. Stigma introrsum declive. a. diffusus: omnino calvus. Genista humifusa. Wulf. Jacq. Collect. II. 169. Spartium decumbens Jacq. Ic. Rar. III. 555. Genista diffusa W. Sp. III. 942. Cytisus difiusus. De. Vis. III. 269. h. Halleri: foliolis hirsutis patentipilosis. Spartium decumbens Durande fl. Bourg. I. 299. videtur. Genista prostrata Lam. Encycl. Bot. Dict. t. 2. p. 618. Ge- nista Halleri Reyn. Act. Laus. I. 211. Genista decumbens W. Herb. n. 13170. fide Koch et Sp. lU. 941. Cytisus Kitaibelii Vis. I. c. 269. c. procumbens : foliolis inferne, caulibus junioribus, pedunculis calycibusque adpresse sericeis. Genista procumbens W. K. Hung. t. 180. Crescit in collibus apricis, herbidis sylvaticis, sylvis siccis collium montiumque ditionis australis. Vere medio et exeunte. t. a. diffusus: Triest Kiitzing ! Karst ibidem von Tommasini ! — Dalmatia sine loci spe- cialis indicatione Bernhardi fid. De Vis. 1. c. — Veronae in colle Mortorio Bracht 1840! b. Halleri: Helvetia. Einsiedeln Regel! Colliue de la Rusille, Canton de Vaud Lere- sche! Bois de Moutcherand pres de Valeyres Reuter! Cernans lura Huguenin! E. Thomas! 9 c. procumhevs: Moravia Hadiberg bei Briiun A. Makowsky! Bisamberg bei Wien Poch! Grabowsky 1 Hobesbrunn in NiederiJsterreich Matz! Ofen Lang! Sadler ! Gerenday! Bannat: Werschetz an steinigten Pliitzen des Schlossberges (Glimmerschie- fer) Heuffel! Wierzbicki! Dahnatien: Beljak; Visnizza Petter! In monte Zevelin Dal- matiae De Visiani ! a. diffnsus. Tab. 29. MMLXX. L Ramus floridus H. Ramuhis fructifer. h. Hallcri: Tab. c. HL Ramus tioridus. 4. Flos. +. h. Idem junior. -f. G. Pis- tilhun. -f . 7. Valva iructus intus visa. -f. 8. Calycis Labium superius. -f . 9. Calycis labiuni inferius. -f . c. procumhens: Tab. '25. MMLXXVI. III. Planta. 6. Calyx. +. 7. Vexillum. -f . 8. Ala. -f . 9. Carina. +. 10. Phalanx staminum cum stylo. -f . §. 3. Lembotropis Benth et Hook. 1. c. 484. Calyx brevis bilabiatus hiltiis bre- vibus. brevidentatis. Carina rostrata. Stropliiola minuta. Folia trifoUolata. 3. Cytisus nigricans L. Sp. 1041.: inflorescentia racemosa erecta. vexillo trans- verso, carnia supra uugues obtusangula. St. H. 14. Jacq. Austr. IV. 387. Lodd. B. Cab. 570. B. Reg. 10.802. Frutex adpresse pilosas. Foha bene trifoHolata foholis ob- longis apiculatis. Racemus pluriflorus. Bracteae pedicello cuivis sub calyce adnata. Ahie hitae utrinque supra unguem dilatatae. Flores pulcherrime crocei. In ericetis, sylvaticis, inter virgulta collium ditionis mediae ac australis. In Dal- matia desideratur. Aestate ineunte 5. Tab. 20. MMLXXI. I. Ramus floridus. II. Fructus. 1. Calycis labium superius. -f. 2. Calycis hibium inferius. +. 3. Flos sine bractea. +. 4. VexilUim. +. 5. Ala. -f. 0. Calyx cum carina. +. 7. Carina inferne visa. +. 8. Flos petaHs remotis. +. Tah. 39. MMXC. I. Racemus fructifer. 1. Leguminis valva intus strioUs trans- versis indicatis. -f . 2. Semen basi visum. +. 3. Semen a latere visum. +. 4. Semen transverse sectum. +. 4. Cytisus glabrescens SartorelU degU Alberi indig. ai Boschi dell' Ital. snp. 282. Milan. 1810. fld. Koch. Syn. L 169.: inflorescentia fasciculata erecta, vexillo oblongo, carina supra ungues cordato sagittata, Cytisus emeriflorus Rchb. Excurs. 524. Fru- ticuUis humiUs foUolis oblongo lanceolatis, primum adpresse pilososericeis, demum gla- bresceutibus. Legumen praecedentis, paulo hitius, siccum bene reticulato nervosum ni- tidum, ubi pruina decidit. Strophiola exactissime praecedentis speciei. Crescit in coUibus Tcssini ac Longobardiae. Vere. ^. Tessini: in moute Calbege. Diny! (non Diry. uti vnlt iU. Koch. h c.!). Alpes de Sonvico , pres Lugano Suisse Muret! Rufiy! — Corni di Canzo prope Como Em. Thomas! Muret! Daenen ! Tab. 2fi. MMLXXI. III. Planta florida. IV. Ramus fructifer. 9. Calycis labia. +. 10. VexiUum. +. 11. Ala. +. 12. Flos. cujus vexiUum et alae remotae. +. 13. Idem, coroUa remota +. Obs. Sat affinis videtur Cytisus aeoUcus Guss! PoUet autem strophioha pro semine magna semiumbracuUfornn. §. 4. Eucytisus Benth. et Hook. f. \. c. 484. Calyx brevis, bilabiatus labiis brevidentatis. Carina obtusiuscula. Strophiola magna. FoUa trifoUolata. Icon. Fl. Germ. XXII. ^ 10 5. Cytisus sessilifolius L. Sp. 1041: calvus, glaucus, floribus racemosis tribrac- teolatis. B. Mag. VIII. 255. Frutex in alpibus paucipollicaris , in subalpinis multo altior. Folia brevipetiolata foliolis sessilibus oblongis ovatisve. Crescit in Tiroli australi, Helvetia, Sabaudia, Lombardia, Pedemontio, Liguria. Vere medio 5. Tirol: in demissis Tiroliae italicae Facchini! Auf Kalk im Etschlande, bei Salma, Tramin, Margreid, Neumarkt und bei Truden (itaL Trodena) von 600 — 4000 von Hausmann! Freiburg in der Schweiz Dr. Lagger 1840! — Corni di Canzo Lagger ! Val Tellina Emanuel Thomas ! — Abymes de Myans Huguenin ! — Brixia Lanfossi! Verona in colle Montorio Bracht.! — Carlino Pedemontii 23. JuL 1843. Reuter, Lisa, Rchb. fiL! Fontan Reuter, Lisa, Rchb. iil.! — Collines de Vinaigrier pres Nige 15. Avril. 27. Mai Bourgeau! Tab. 21. MMLXXII. I. Ramus floridus. II. Legumen. 1. Vexillum expansum. +• 2. Ala. -(-. 3. Cariua. -\-. 4. Flos remota corolla. -|-. 5. Leguminis valva. — G. Semen transsectum. -\-. Obs. Locos duos Kochianos omisi. 1. ,.Oberbaden zwischen Constanz und Rudolfszell". In ,,Doll Rhein. Fl. 811!" hic locus Gmelinianus affertur. In „Flora des Grossherzogthums Baden" p. 1126. 27. non amplius redditur. 2. ,,Villeneuve am Genfersee". Hic locus certe falsus. Retulit b. amicissimus Emanuel Thomas. se curriculo publico Lausannam petentem fasciculum ramorum ab amico accepisse, curriculo vehentem. ridentem, Thomasium ignorare plantam prope Villeneuve et Roche crescere. Distribuit gloriatus E. Thomas specimina in conventu Helvetorum histoiiae naturalis studiosorum. Demum cognovit, se ab infido amico fuisse deceptum, nec voluit hoc ijjse publici juris facere. Haec anno 1843 et iterum anno 1847. narravit egregius amicus. 6. Cytisus triflorus L'Her. Stirp. 184: hirsutus, viridis, floribus fasciculatis, ebracteolatis. Frutex sex-usque octopedalis. Rami expansi, juniores puberuli. Folia superne parce, inferne melius puberula. Alae valde plicatulae. Legumina valde sericea. Rami veteres valde suberosi. Crescit in Liguria. Vere. B. CoUines a Menton. („32 Cytisus hirsutus L. N. 32.") L Canut 6. April 1863. Tab. 26. MMLXXVII. L Ramus floridus. II. Frnctus. +. III. Valva fructus intus. -}-. 1. 2. Calyces. -|-. 3. Vexillum. -)-. 4. Ala. -(-. 5. Carina. -|-. 6. Phalanx staminum cum stylo ac stigmate penicillato haud bene expresso. -|-. §. 5. Tellne Benth. et Hook. fil. 1. c. 484. Calyx brevis, bilabiatus, labio su- periori fisso. Carina obtusiuscula. Strophiola bene evoluta. Folia trifolioiata. 7. Cytisus monspesulanus L. Sp. ed. 1. 2740. Nr. 9. Genista candicans L. Amoen. 4. 284. Teline candicans Webb. Phyt. Can. II. 36. Gaertn. Fr. Sem. II. 151. f. 7. Frutex sex usque octopedalis. Rami angulati juniores appresse sericei. Folia brevi petiolata foliolis petiolulatis ovalibus obtuse acutis obtusisve. Stipulae parvae trian- gulae, saepius obliteratae visae. Flores fasciculati in apicibus ramulorum. Bractea parva pedicello adnata sub calyce. Bracteolae duae in ipso calyce. Vexillum traus- — 11 — versum. Alae seriebus 2 — 3 plicularum. Vexillum bene obtusum, antice sericeum, postice umbonatum , angulis posticis obtusis ciliolatis. Stigma oblique capitatum. Ovarium valde sericeum, postea pilosulum. Planta vulgaris regionis mediterraneae occiduae. Vere exeunte. ^. E Liguria nondum eam obtinui. — Dalmatia: in sylvaticis circa Castelnovo di Cattaro. De Vis. Dalm. III. 264. (Ego non babeo ibi lectum). Tab. 28. MMLXXIX. I. Ramus iioridus (stipulae a sculptore ueglectae). II. Ramu- lus fructifer. L Vexillum. +• 2. Ala. -|-. 3. Carina. +. 4. Flos dejecta coroUa. -|— 5. Pbalanx staminum prosiliente stylo. -(-. G. Pistillum. -\-. 7. Valva legumiuis. -(-. 8. Semen transsectum. +. B. Tubocytisus. DC. FL Fr. IV. 501 : calyx tubulosus , apice bilabiatus. 8. Cytisus spinescens Sieb. in Spr. Syst. Veg. 111. '255: ramis spinescentibus, argenteo sericeus, tioribus in ramis lateralibus, leguminibus sericeis, stigmate extrorsum declivi. Cytisus argyreius Rcbb. Exc. 523. De Vis. Dalm. XL. F. 1. Frutex humilis ramosissimus. Foliola cuneata obovata seu lanceolata. Pedunculi in ramulis laterali- bus abbreviatis solitarii haud dubie terminales. Flores pro planta magni. Calycis labium superius divaricato bidentatum. CoroUa flava sicca nigrescit. Vexillum ia unguem sensim attenuatum, hinc cuneato Habellatum emarginatum. Alae longi ungui- culatae ungue laminam subaequante. Dum haec scribo pliculas semiluuares ad apicem Tisque video, dum in coroUis, quas tum vidi, ubi plantam pinxi, paucae tantum plicae medianae aderant. Et nunc video limbum inferiorem cihatum. Carina inferne ciliolata unguibus corpus aequantibus. Stigma non capitatum, sed extrorsum declive ciliolato- papulosum. Hinc ex illis, qui in solo stigmate uituntur pro generibus hic constituen- dis, novum esset genus. Crescit in Dalmatia. Vere exeunte. b. Cherso. Sadler! Lesina in rupestribus maritimis Botteri! Ragusa De Visiani! — Loca Visianiana 1. c. 266: in saxosis apricis montis Vidovich insulae Cherso, in iusula Arbe, in monte d'Ossero, in insula Pago^ ad scopulos insulae Lesina et circa Ragusa. Tab. 28. MMLXXIX. 111. Plantae pars. 9. Flos superne. -|-. 10. Ala. -f-. 11. Carina. -(-. 12. Pistillum. -|-. Obs. 1. Cytisus ramosissimus Ten. Syll. 343. Fl. Nap. 246. me judice ab hac specie nuUo pacto recedit. Cl. De Visiani 1. c. 266. jam habet: „C. ramosissimus Ten. solum differt ab hoc foliis supra virentibus et leguminibus utrinque glabris, margine tantum hirtis." Legumina non teneo. Huc refero specimina herbarii mei: Cytisus ramosissimus Ten. Castellamare. Gussone! — Cytisus nanus W. Calabria Louis Thomas! — Cytisus spinosus DC. Auf steinigten nackten Stellen der Siidseite des Berges Gargano im May 1812. Sieber! — Cytisus biflorus Ten. Auf der Insel Capri, den 6. Aprii 1812. Sieber! — Jam inter haec specimina unum ex iusula Capri plantae dalmaticae omnino plaue aequale, alterum medium, tertium foliis superne subcalvis recedit. Sed certe omnia specimina ejusdem plantae. Specimina duo ex monte Gar- gano dalmaticis speciminibus omnino congrua. Nec minus specimen calabrum. Specimen a Castellamare certe folia superne sparsim pilosa gerit. (Haec juxta 16 specimma). Cf. etiam Koch in Rohling Deutschlands Flora V. 109. 12 Obs. 2. Quis sit Cytisus spinesccns Presl Flora Sicula LXIX. non bene uovi. Cf. Teii. Nap. 242. 9. Cytisus purpureus Scop. C'arii II. 905.: ramis muticis, calvus seu sparse pilosus tionbus in lamulis lateralibus, pedicellis bibracteolatis, leguminibus calvis, stigmate extrorsum declivi. Scop. Carn II. 43. Jacq. Austr. V. 4Ianceolato subulatum sericeum, stylo glabro rectiusculo, stigmate extrorsum declivi. Legumeu oblongum sericeo - villosum compressum, stylo persistente longe mucronatum mouo-dispermum. Semiua discoidea hilo emargiuata ibique in corniculum producta. Rami folia stipulae peduuculi calyces pihs patuhs longis fere plumosis albicaut. Obs. Affinis praecedenti, a quo diflert (praeter pubescentiam , pedicellos ebrac- teatos, et petala aequahal calycis dentibus ovatis uec emargiuatis, et leguminibus brevibus corolla persistente paulo longioribus. Haec est G. humifusa Vill. et DC. ex autopsia specimiuis Villarsiaui in herbario CandoUeauo, a qua vero distat G. humifusa L. Sp. pl. ed. 11. p. 998., quantum ex paucis a Linnaeo describitur, erui potest, foliis ad oras ciliatis nec undique villosis, et ex Tournefortii synonymo subrotundis." Cl. Grenier et Godr. Fl. de Frange l. 3.51. Genistam pulchellam Vis. et humifusam Vill. uuam eandemque judicant. Ego in specimine ill. ipsius De Visiani potius varium statum plantae situ minus alto enatae, quam speciem variam video. Sed multis numeris ab ill. auctoris opinio- nibus dissentio. Ramos spinosos inermes non dico. Stipulas connatas non agnosco. Folia trifoliolata (,,terna") non video. Flores axillares nou reperio. Nec video sta- mina diadelpha in Cytiso Villarsii. Petalorum longitudo saepe varia. — De nomine multum dubitavi. Nomeu Villarsianum tempore. quo editum, omnino illegitimum, cum Genista humifusa jam alia adesset, inde delendum. Si qnidem recte judico, utramque speciem combinandam , tum credo scribendum fore : Genista pul- chella Gren. Godr. Cl. autores plantam infeliciter cum Genista pilosa consociaveruut, a qua legumiuis indole spinisque longe recedit. Sect. II. Phyllobotrys Spach 1. c. 103. Legumen cartilagiueum turgidum oblongo- cylindraceum rostratum calyce multo longius. 6. Genista anglica L. Spec. 999. Fl. Dan. 619. Engl. Bot. 132. G. minor Lam. Fl. Fr. 11. 615. Fruticulus humihs ramosissimus erectus seu pronus, pedalis imo 21 sesquipedalis, saepe humilior. Caulis axes primarii vulgo rectiusculi seu ascendentes, interrupto striati costative epidermide vittarum instar soluta. Caules uovelli ascendentes, curvati, prima evolutione appresse pilosi. Foliola glauca lanceolata acuminata carno- sulo coriacea, haud rigida, illis Myrtorum prope comparanda. Alia foliola multo augustiora, carnosiora, apice echinata. Tertia rosulata valde brevia, parva, aggregata juxta ramulos spinosos nunc spinuligeros ex axillis foliorum vetustorum dejectorum. Racemi pluriflori terminales. Bracteae omnino foliolaceae, nunc breviores, latiores, obtusiores, melius petiolatae. Pedunculi calvi calyci subaequales bibracteolati, bracteolis ligulatis obtuse acutis. Calyx subbilabiatus ; labium superius bitidum, laciniis semise- milunatis, seu ligulatis acutis, laciniis iuferioribus ternis, ligulatis, acutis. Vexillum cuneato oblongum apiculatum acutumve. Alae genetieae, carina valde breviores, ligulatae, superne obtusangalae supra unguem brevem, pliculis semilunatis, pauciseriatis, nunc margine superiori, nunc inferiori, prope semper autem iuvolutae. Carina ante basin obtusan- gulam partim umbonato involuta. Antherae breviores, valde abbreviatae. Styli apex stigmaticus introrsus, retusiusculus. Crescit in ericetis, turfosis, nunc in subumbrosis ditionis septeutrioualis et occi- dentalis, raro mediae. Floret aestate. t>. Tab. 35. MMLXXXVI. III. Ramus floridus. IV. Ramulus fructifer. V. Ramulus juvenis axi adhuc piloso. 13. Flos -(-. 14. Calycis labium superius +. 15. Calycis labium inferius +. 16. Vexillum expansum +. 17. 18. 19. 20. Alae +• '-l- Carina +. 22. Staminum phalanx egrediente stylo +• 23. Styli apex -|-. 24. Fructus valva aperta -j-. 25. Bracteola -\-. Sect. III. Stenocarpus Spach. 1. c. vol. III. p. 106: legumen lineari ligulatum compressum, calycem bene excedens. A. Scorpioides Spach. 1. c. 106. Rami omnes spinescentes. 7. Genista Scorpius DC. Fl. Fr. 10. 498. Spartium Scorpius L. Sp. 995. Genista spiniflora Lam. Dict. II. 621. Arbuscula tri-usque sexpedalis, ramosissima, ramis angulosis, valde spinescentibus spinis lateralibus divaricatis. Folia unifoliolata, stipulis adnatis acutis: foliola solitaria, subtus seu utrinque paulo sericea; alia oblonga ova- tave. alia lanceolata. Florum fasciculi laterales cum foliis ovatis ex eisdem gemmis prodeuntes. Bracteolae oblongae apiculatae uninerviae limbo ciliatula. Calyx bene bilabiatus. Labium superius bifidum laciniis triangulis acutis. Labium inferius argute tridentatum. Vexillum oblongum breve unguieuhitum. Alae figurae assuetae, ungue basin versus plicatulo. Petala earinae ab apice ad medium connata supra uuguem angulata, bene umbonata. Stigm*a introrsum capitato penicillatum. Legumen rectum curvumve torulosum. Crescit in asperis ditionis mediterranae. Vere exeunte. t). Nicaeae fuit iudi- cata. — Eam nec reperi, nec obtinui ibi lectam. Tab. 31. MMLXXXII. I. Rami pars florida. II. Pars fructifera. IIL Ramus foliis bene evolutis poUens. 1. Spina foliifera -\-. 2. 3. Folia unifoliolata -{-. 4. Flos a latere visus -\-. 5. Ala +. 6. Cariua -|-. 7. VexiUum +. 8. Phalanx staminum cum stylo egrediente -f-. 9. Styli apex cum stigmate -f-. 10. Legumen. +. 11. Ejusdem valva seminifera aperta -f-. B. Genistella (T.) Spach. 1. c. 123. luermis. Rami alato aucipites alis de foliis descendentibus. 22 8. Genista sagittalis L. Sp. 998. Spartium sagittale Roth Tent. Germ. I. 302 Genistella racemosa Monch Meth. 133. Salzwedelia sagittalis Fl. Wett. II. 498. Genista herbacea Lam. Dict. II. 610. Cytisus sagittalis K. D. Fl. V. 509. Syspone sagittalis Gris. Rum. Spic. I. p. 5. Suilruticulus inermis ramis alato ancijjitibus , alis de folio descendentibus. Rami steriles prostrati. Rami floridi erecti. minute pik)suli seu glabri. Folia pulviuo bene evoluto, brevi petiolata, unifoliolata, foliolo oblongo obtuse acuto ciliato seu parce piloso. Racemus pauciflorus. Bracteae ligulatae obtuse acutae, pilosulae. ciliatae. Bracteolaenunc evanidae, nuncbene evohitae. Calyx pilosus bilabiatus. Labium superius bifidum, laciniae triangulae apiculatae seu mucronatae. Labium in- ferius tridentatum. Vexillum basi cuneatum, transverse ovatum bilobum. Alae geneticae basi multum plicatae. Carinae petala supra ungues sagittata, bene umbonata. Carina nunquam deflexa. Tubus stamineus geueticus. Filamenta longe libera. Antherae alternantes sibi multo similiores, quam in multis aliis speciebus. Legumen ligulatum tomentosuhim, tri-usque tetraspermum. Stylus arcuatus stigmate subcapitato depresso proclivi. Crescit in herbidis, collibus siccis, saepe cum Polygala Chamaehuxo. In ditione media ac australi. Vere exeunte. t). Non aftertur ex Dalmatia. In Tiroli recenter 1863 bei Nicolsiiorf niichst Lienz in Menge gefundeu von Ausserdorfer. Erster sicherer Standort fiir Tirol , v. Hausmann ! Tab. 30. MMLXXXI. I. Planta florida. II. Ramus fructifer. 1. Calyx ebracteo- atus +. 2. Calycis labium inferius +. 3. Vexillum +. 4. ALa -f-. 5. Petalum carinae +. 6. Carina expansa +. 7. Phalanx staminum expansa +. 8. Legumen +. 9. Valva leguminis aperti +. Tab. 43. MMXXCIV. 8. Calyx bracteolis basi calycis adnatis +. 9. Calyx bracteoUs in pedicello sessilibus +. C. Genistoides Spa. h c. 123. Inermes. Caulis apterus (rarissime angulatus). Calyx circumscisse deciduus in ima basi more Cytisi capitati (non more Calycotomis medio calyptratim deciduus). 9. Genista tinctoria L. Sp. 898: caulibus teretibus striatis, foliis lanceolatis per- gameneis, vexillo carinae subaequaU. — Plauta vakle polymorpha, a botanicis xero- philis in phirimas species divulsa. Foliola multum varia nervis nunc infra prominuhs, nunc prope obliteratis. Inflorescentia quasi racemosa. Flores in bractearum nunc abor- tientium axillis. Calyx cupularis hmbo quinquefido, bilabiatus. Laciniae superiores dentifoi'mes longiores quam inferiores approximatae. Totus caljx circumscisse deciduus marcescens. Vexillum oblougo rhombeum unguiculatum. Alae oblongoligulatae obtusae superne retrorsum obtuse semisagittatae plicis semilunatis rectisque pluriseriatis. Carina ad apicem versus fissa umbonibus obtusangulis. Styli apex introrsus brevissime bar- bellatus. Legumen hgulatum acutum vulgo octospermum. a. vulgaris Spach. 1. c. 137: humilis, superius puberula, foholis lanceis calvis. Genista tinctoria auctorum. Engl. Bot. 44. FI. Dan. 526. Guimp. Hayne Deutschl. Holz. 118. Cytisus tinctorius Vis. Dalm. III. 268. h. elatior: eadem elata. Genista elatior Koch Synopsis ed. 2. I. 441. G. sibirica Rchb. Exc. 519. G. virgata Biasol. in K. Syn. L c. G. elata Wend. Linnaea XV. Litt. p. 100. G. virgata Saut. Vrz. 44 G. tenuifolia Lois. Fh GaU. Supph 169. 23 c. mantica: humilis, tenuis, superne pilosula, calycibus adpresse pilosis. Genista mantica Poll. Ver. II. 458. t. 4. fig. 7. d. latifolia D. C. Fl. Fr. Suppl. 547. Prodr. II. 151.: elatior, foliis lanceolatis', caule melius pubescente, foliolis limbo ac supra et infra nervos puberulis. Genista pubescens Lang in scheda. Rchb. H. germ. exsicc. 1723. G. tinctoria pubescens Rchb. in ead. scheda. e. ovata. F. Schulz Arch. fl. p. 219. 1856: humilior, tota puberula, foliolis ovatis obtuse acutis, bracteis nunc valde foliaceis, leguminibus bene hii-tis. G. nervata Kit.. DC. Prodr. II. 151. G. lasiocarpa Spach Ann. sc. nat. 1. c. 135. Cytisus ovatus De Vis. Dahn. III. 268. Planta ramulos fioridos semper valde attenuatos gerit, qui fructi- ficatione progrediente tautum extenduntur , dum in praecedentibus jam anthesi sunt extensi. Vultus Anthyllidis cytisoidis. f. Bclarhrei: praecedenti bene affinis, floribus maximis, vexillo multo ampliore, nervillis vix prominulis. Geuista Delarbrei Lecoq & Lamotte Cat. Auverg. 125. Crescit in sylvis, pratis siccis, inter virgulta per ditionem. Aestate. %. b. elatior: in ditione australi e. gr. in Tirolia australi de Hausmann! Triest: aiif fetten Wiesen bei Zaule Tommasiui! Am See von Cepichi in Istrien. Papperitz! c. mantica: Veronae: in sylva mantica tertio ab urbe Veronae milliario. Bracht! Manganotti ! Kellner von Koellenstein 1 d. latifolia: ad rupes Kalnikenses, ad Crisium Croatiae. Schlosser! Bannat: Orawicza. Wierzbicki ! e. ovata: Bannatus Rochel! Heufi^el! Wierzbicki ! OfenLang! — Agram Schlosser! — Karst: Lippiza Tommasiui! — v. Jabornegg! Bassano Montini! f. Belarbrei: Tenda Pedemontii. Rchb. fil. ! Tab. 37. MMLXXXVIII. I. Caulis pars. II. Inflorescentiae fructiferae pars. 1. Ova- rium, vagina staminalis, calyx transsecti -(-. 2. Vagina staminalis pistillo egrediente -\-. 3. 4. Alae -(-. 5. Valva fructus -(-. Tab. 38. MMLXXXIX. 1. FIos corolla dejecta. Bracteolae rainutissimae -(-. 2. Carina expansa -(-. 3. Calyx bracteolis majoribus -(-. 4. Calycis labium superius expansum -|-. 5. Calycis labium inferius expansum -(-. 6. elatior: Tab. 37. xMMLXXXVIII. III. Caulis pars suprema. c. mantica: Tab. c. IV. Planta. d. latifolia: Tab. 38. MMLXXXIX. L Caulis pars superior florida -(-. II. Caulis summitas fructifera -(-. e. ovaia: Tab. c. III. Caulis floridus. IV. Apex inflorescentiae fructiferae. f. Belarbrei: Tab. c. V. Caulis pars superior. Obs. 1. De synonymis quibusdam mihi typice haud cognitis ill. Neilreich Diag- nosen der in Ungarn und in Slav. beobb. Gefiisspflanzen p. 33. haec: „Genista Meyeri Janka 0 B Z IX. 4, XIII. 256. in silvis Comit. Benihariensis et G. hungarica Kern. 0 B Z. XIII. 140. in quercetis montis Pilisiensis pone Budam (N. 329) ambiguunt inter G. tinctoriam L. et G. ovatam WK., ab illa leguminibus junioribus sparse pilosis, ab hac leguminibus maturis glaberrimis diversae; G. Mayeri est forma foliis elhpticis usque 14'" latis, racemo terminah simplici paucifloro et authesi vernali; G. hungarica habet folia lanceolata 5 — 6'" lata, racemos multifloros in paniculam amplam dispositos et floret aestate ; illa ob florendi tempus varietas leiocarpa G. ovatae, 24 "haec varietas trichocarpa G. tinctoriae esset. Differentiae e glabritie et pubescentia herbae, porro ex inflorescentia racemosa vel paniculata desumtae sunt fallacissimae. In Bannatu G. tinctoria Junio — Augusto, G. ovata Majo et Junio (Heuff. Ban. 49), prope Budam autem, in Croatia et Germania etiam Junio et Julio floret (Sadl. Pest- in. 316, Syll. Croat. 124, Koch syn. 441), hinc florendi tempus non est tanti momenti quanti ab Jauka et Kerner habentur. Non erraut forte, qui G. tinctoriam et ovatam varietates unius speciei considerent. G. lasiocarjm Spach. Ann. ,des scieuc. nat. 1845. p. 135. Slavoniae incola (Heuff. Ban. 49) nil nisi forma paniculata G. ovatae, cui racemus simplex adscribitur." Obs. 2. Genista depressa M. B. Fl. Taur. III. p. 460 mihi sistit plantam vultus Genistae Delarbrei, sed pusillam, caule primario prostrato, caulibus secundariis ascen- dentibus microphyllam. Quamdiu haec characteribus distinguenda nuUus novi nec ex diagnosi Grisebachii (Spicil. p. 2) eruere possum. Bene in Ledeb. Fl. Ross. Vol. I. 517 Genista tinctoria /S decumbens dicitur. — In Podolia. Obs. 3. Genisfa anxanfica Ten. Neapol. 66. mihi est Genista tinctoria var. anxan- tica egregia caulibus elatis, pulchre multi costatis, ramulis numerosis gracilibus (saepissime arcuatis), microphylla. Nolui iconum numeruiu augere varietatibus tam levibus illustratis. 10. Genista triangularis W. Sp. III. 938: caulibus junioribus triquetris laevibus, foliolis lanceolatis acutis margine scariosis subsetosis pergameneis, vexillo carinae sub- aequali. Genista scariosa Viv. Ann. bot. I. 2. 176. G. januensis Viv. Cat. p. 10. G. genuensis V. Syn. II. 287. G. triquetra W. K. Hung. 153. Cytisus triangularis De Vis. Dalm. III. 268. Fruticulus humilis vulgo decumbens glaberrimus. Rami pri- marii angulati, secundarii triquetri. Cicatrices foliorum dejectorum utrinque spiuigerae ex stipulis auctis. Ramuli hornotini aj)ice floridi. Calycis deutes trianguli acuminati, inferiores augustiores. Bracteolae setaceae. Vexillum lato hastato ovatum breve un- guiculatum. Alae bene unguiculatae iu basi superiori obtusangulae plicis in angulo paucis longioribus, in disco crebris tri-quadriseriatis pluribus. Stigma intus retusius- culum. Legumen pauciovulatum. Crescit in rupibus, in collibus herl)idis, pascuis sylvaticis ditionis maxime australis. Vere exeunte. 5- In Hungaria: in cacumine montis Domuglett Heuftel! Styria: Statten- berg Pittoni von Dannenfeldt! — Carniolia: Idria Dolliner! Kenda Idria auf dem Berge Jellenk Freyer! Grosser Kahlenberg bei Laibach Josch! Marhof Fleischmann! Gottschee Miiller! Ratschach (sic?) Dolliner! — Istrien: Goschliak bei Cepichi, Mar- zana Papperitz! — Dalmatia: ,,in pascuis sylvaticis prope Smilcich in ditione Jadrensi et montis Svilaja." De Vis Dalm III. 268. Tab. 40. MMXCI. I. Ramus floridus. II. Ramus fructiier. 1. Folium cum caulis parte +• ^- Calycis dimidium superius -|-. 3. Calycis dimidium inferius. 4. Calyx circumscissus ex flore vetusto +. 5. Flos -j-. 6. Vexillum -|-. 7. Ala -(-. 8. Carina-|-. 9. Phalanx staminum stylo egrediente -(-. 10. Styli apex -{-. 11. Legumen subma- turum -f. 12. Valva leguminis intus -(-. 13. Legumen transsectum -|-. 14. Semen transsectum -|-. M. Genista carinalis Gris. Spic. Rum. I. 3!: caule tenui angulato, foliolis ligulatis carnosulis cum caule parce brevisetosis, vexillo carina manifeste breviori. Genista - - 25 — incerta Friw! iu scheda lierb. mei. Fruticulus scoparius valde tenuis et elegans, decumbens. Caules pentagoni bene setosi. Foliorum pulvini valde evoluti. Stipulae mi- nutae. Lamina carnosula cuneato ligulata obtusa nervo pagina inferiori bene prominenti nervillis paucis vix conspicuis. Racemi graciles. Bracteae setaceae pedicellis setulosis vix longiores. Calycis labium supei-ius bifidum, inferius trifidum, laciniis superioribus triangulis, inferioribus linearibus obtusis, toto limbo ac per nervum medium minute setosis. Yexillum transverse ovato reniforme unguiculatum. Alae oblongoligulatae supra basin superiorem obtusaugulae, plicis paucissimis, limbo inferiori pone unguem cilio-' lato. Carina utriuque ad angulos basilares umbonata, antice pilosula, limbo inferiore ciliolato corpore ac ungue. Stigma oblique introrsum retusum. Legumen a basi angustiori compressoligulatum acutum. In ditione bannatica seu transsylvanica fnrsan legenda. Specimima mea: Mace- donia Friwaldsky! Bujukdere Noe! Zacynthus Mazziari! In dumosis Tmoli. Boissier! — Aucher Eloy No. 1034! Tab. Hit. MMXC. II. Ramus ramulosus. III. Fructus. 5. Ramuli pavs. +. G.Folium cum ramulo. Nou vides stipulam. +. 7. 8 Flores. +. 9. Calycis pavs superior. +. 10. Calycis pars inferior. +. 11. Vexillum. +. 12. Ala. +. 13. Carina. +. 14. Sta- minum phalanx ac stylus. +. 15. Pistillum +. 16. Styli apex. +. D. Spartioides Spach 1. c. 113. Inermes. Caulis apterus. Calyx persistens. Cari- nae et alae post anthesin non deflexae. 12. Genista cinerea D. C. Fl. Fr. IV. 494.: inflorescentia longe racemoso pani- culata, foliis utrinque pilosis, vexillo supva lincam mediam tnntum piloso, labin caly- cis inferiori tridentato. Spartium cinereum Vill. Prosp. 40. Frutex vimineus bi-usque tripedalis. Rami laxi seu firmi, teretiusculo multisulcati, juniores pilosuli, vetustiores glabri. Foliola cuueata oblonga obtuse acuta, distantia seu fasciculata. Stipulae augulos deutifovmes petioli eflbrmantes (cf. Fig. 1) vulgo obsoletae. Foliola minuta quaedam sub inflovesceutia nunc superne calva. Bracteolae in pedunculis et pedicellis pilosulis plures, nunc semiovatae, nunc lineares. Pedunculi pilosuli simplices, seu racemosi, seu bifidi, seu cymosotrifurcati. Calyx campanulatus, pilosus, labio superiore bifido, labio inferiore porrecto tridentato. Vexillum rotundum emarginatum, supra unguem breviusculum subcordatum. Alae geneticae, umbonatae, plicis subuniseriatis. Raro mihi pilosulae occurverunt. Carina obtusa pilosula. Antherae apiculatae. Stigma vulgo intvorsum declive. Semel veperi utrinque papillosum (Fig. 16^ in eodemque flore alas decepi superne ciliatas. Legumen compress um subsericeum oligo- spermum. Crescit in Pedemontio ac Liguria, tam in planitie, quam in subalpinis. Vere exeunte. Aestate t>. Sables du Var pres de Ni^e 7. Mai Bourgeau! Nige: coUines ari- des et elevees. Vallon de Laghet, Leuze, environs de St. Andre, de Levens. Barla! — A la Briga. Tenda. Reuter, Lisa, Rchb. fil ! Tab. 41. MMXCII. I. Ramus flovidus II. Ramus fvuctifev. 1. Foliolum. +. 2. 3. Bvacteolae. +. 4. Calycis labium supevius. +. 5. Calycis labium iiiferius. +. 6. Flos, vexillo caviua valde breviori. +. 7. Idem vexillo carinam aequantr. +. 8. Vexil- lum. +. 9. 10. Alae. +. 11. Cavina. +. 12. Stam'inum phalanx stylo emerso. +. 13. 14. Apices staminum. +. 1.5. Apex styli. +. 16. Apex styli valde insoliti. +. Icon. Fl. Uerm. XXII. ' * 26 — - Obs. Quam pater (Fl. Exc. 521) pro Genista cmerea dalmatica indicavit plantam, ea fid. ill. De Visiani 1. c. 270 est Genista pulchella De Vis. Et descriptio partim melius cum hac quadrat. Ego potius crediderim, specimina Genistae sericeae fuisse, quae vultum habent Genistae albidae, qualia prope Clissa lecta plura habeo. 13. Genista sericea Wulf in Jacq. Coll. II. 167: inflorescentia subcapitata, foliis superne calvis, vexillo extus sericeo, calycis labio inferiori apice tridentato. Jacq. 1. c. tab. 147. Fruticulus humifusus, diffusus. Ramuli bene sericei. Foliola in ramulis nondum floridis lanceolata acuminata. IUa in ramulis adultioribus spatulata obtusa bene coriaceo pergamenea (foliorum Sennae prope compage). Foliola floralia aequalia. Bracteolae auriculiformes ciliato sei-iceae. Calyx bilabiatus sericeus. Labium superius bifidum. Labium inferius productum triangulum apice approximate tridentatum. Vexillum unguiculatum latoovatum obtusum emarginatum. Alae oblongoligulatae unguiculatae, supra unguem obtusangulae, umbonatae, supra umbonem plicis phiribus parvulis uni- seriatis. Carina usque ante apicem fissa, valde sericea, angulis semisagittatis. Stylus apice intrusus. Legumen valde sericeum oligospermum. Crescit in Tiroha australi, Longobardia, Istria, Croatia, Dalmatia. Vere t>- E. gr. Vallarsa bei Roveredo Huter. Comm. de Hausmann! Monte Summano Kellner von Kollenstein! Triest: M. Spaccato, Karst, Lippiza Hoppe! Fleischer! Jan! Tom- masini! Jaboruegg! Monte Sipol ad Fianona Istriae Papperitz ! — Fiume Noe! Kar- lopago Schlosser! — Clissa Dahnatiae v. Welden! Clementi! Tab. 36. MMLXXXVII. I. Ramus floridus. II. Ramus junior foUis lanceis acu- minatis. III. Ramus fructifer. 1. Pedunculus. Vides bracteolas auriculiformes. -f-. Ib. Caulis portio cum folii pulvino. Stipulae nullae! +. 2. Calycis dimidium supe- rius. -{-. 3. Calycis dimidium inferius. -)-. 4. Vexillum extus. -|-. 5. 6. 7. Alae. -{-. 8. Carina. -|-. 9. Pistilhim. -f-. 10. Phalanx staminum pistillo progrediente. -(-. 11. Apex styh. -\-. 12. Valva fructus aperta cum seniine estropHolato.- -}-. 14. Genista albida W. Sp. Pl. III. 942: infloresceutia subracemoso capitata, foliolis superne calvis, vexillo extus sericeo, calycis labio iuferiori grosse trifido. — Vultus praecedentis. Pili longiores , crebriores. Foliola ovali lanceolata. Bracteolae trian- gulae in basi pedunculornm; ciHolatae. Carina obtusa, angulis obtusatis. Stigma introrsum declive. Similis additur species rossica, cum qua specimina dalmatica quae- dam facilUme confundenda. Tab. 36. MMLXXXVII. IV. Pars plantae. 13. Flos. -}-. 14. Calycis labium superius. -\-. 15. Calycis labium inferius -f-. 16. Ala. -f. 17. Carina. -|-. 18. Styli summitas cum stigmate. -\-. 19. Papillae ex vexillo. -\-. E. Chamaespartum Spach \. c. 140. Inermes. Caulis apterus. Calyx persistens. Carinae et alae post anthesin infra genitalia deflexae. — Flores terminales in axibus abbreviatissimis hxterahbus. 15. Genista pilosa L. Sp. 999. Roth Tent. Germ. I. 159. G. humifusa Thore Chl 298. G. repens Lam. Fl. Fr. II. 618. Genistoides tuberculata Moench Meth. 133. Jacq. Austr. 208. Engl. Bot. 208. Frutex humilis procumbens, nunc multo vegetior, altior. Rami plurisulcati , juniores pilosi. Foliorum pulvinaria magna demum aucta. Foha unifoliata. Foliola spatuUita obtusa margine cihata, inferne pilosula. Stipulae minutissimae auriculiformes pilosulae nunc evolutae. (Fig. 1.) Flores solitarii, gemini, 27 terui. Florum pedicelli pilosuli, supra basiu nunc ebracteolati, nunc bracteolati. Brac- teolae minutissimae subovatae, pilosae, saepius ad fasciculum pilorum reductae vi- dentur. Caly.x turbiuato campauulatus labiatus : labium superius bidentato bifidum, inferius triangulum apice subaequaliter trideutatum. Vexillum orbiculare seu orbi- culari reniforme unguiculatum, ungue laminam aequante, extus sericeum. Alae gene- ticae, postice obtusangulae, seriebus plicarum pluribus. Carina obtusa, postice obtus- angula, deuse sericea. Antherae obtusae omargiuatae. Semel easdem apicibus pau- cisetosas reperi. Ovarium superne pilosulum. Stylus adscendens iutrorsum declivis. ' Legumen lineari falcatum adpresse sericeum. Crescit in ericetis, sylvis acerosis prope per ditionem, sed non ubique. Exeunte vere b. Ex Dahnatia a cl. de Vis. non obteuta. ,,Diagn. ad specimiua Dalmat." Gris. Si)icil. I. 2! Ex Bosnia habeo : Septsche Bosniae 992. 994. Sendtner! Specimiua banna- tica pulcherrima. In Helvetia rara: decouverte depuis peu au pied du Saleve. Reuter! Tab. 42. MMXCIII. I. Pars plautae floridae. II. Ramus fructifer. 1. Pars rami cum folio stipuUfero. -(-. 2. Flos adhuc cLausus. -f~- 3. Bracteola ejusdem. -|-. 4. Flos apertus aUs ac carina de genitalibus demum deflexis. -f-. 5. Calycis labium superius. -j-. 6. Calycis labium inferius. -f-. 7. 8. Vexilla. -\-. 9. Ala. -\-. 10. Ca- rina -f-. 11. Phalanx staminum cum stylo progrediente. -f-. 12. Styli pars supreraa. -f-. 13. Pistillum junius. -j-. 14. Valva fructus iutus visa. -|-. 15. Semeu cum hilo. -|— 16. Semen a latere. -f-- l^- Idem transsectum. +. IX. Spartianthus Lk. Eu. liort. BeroL IL 223. Calyx spathaceus superne fissus unilabiatus apice quinquedentatus. Vexillum breviter uuguiculatum ovale supra unguem iutus bicariuatum. Alae unguiculatae oblongae obtuse acutae supra unguis basin semihastatae. Cariua bipes, supra ungues semisagittata, argute rostrata, imo acuminata, alas excedens. Stamina in tubum cou- nata, apice hbera, antheris alternantibus loculorum basibus penicillatis. Stylus apice intus stigmatico sericeus. Legumen lineare compressum ijolyspermum. Sparthianthus junceus Lk. 1. c. Spartium junceum L. Sp. PL ed. II. 995. Geuista juucea Desf. AtL II. 137. Curt. B. Mag. 85. Fl. Graec. VII. 671. Frutex virgatus. Foha uuifoHolata Hneari ligulata obtuse acuta. Racemus juvenis sericeus (cf. Fig. 1.) bracteis bracteolisque linearibus penicillato sericeis. Racemus adultior nudus bracteis bracteolisque dejectis. Ovaria juniora sericea; adultiora calva. Cariua apice, limbo inferiori, basi velutina. Semina rufa. — In hortis flore semipleno. Crescit in aridis collium regionis mediterraneae atque adriaticae usque ad lacum comensem (v. Hausmann!). B. — (Nunc in America aequinoct-iaU hic inde quasi spon- taneus). Tab. 18. MMLXIX. CauUs pars superior secta. 1. Alabastrum junius cum axi, bractea, bracteoUs. -f-. 2. Alabastrum adultius. Bractea stipuUfera. -f . 3. Alabastrum maturum. -f-. 4. Flos. -f-. 5. VexiUum expansum. -f-. 6. Ala. -}-. 7. Carina ex- pansa. -f-. 8. Carina a latere. -f-. 9. Phalanx staminum sohita expansa..-|-. 10. Sta- mina duo parte Ubera. -(-. 11. 12. Pistilla. -f-. 13. Leguminis valva. -j-. 14. 15. 4* 28 16. Semina. -|-. 17. 18. Semina transverse secta. +. 19. Semen longitudinaliter sec- tum. +. — Calyx vi expansus ad dextram. +. II. b. Folia trifoliolata. X. Argyrolobium Jaub. Spach. Ann. Sc. nat. Ser. II. XIX. p. 42. Benth. Hook. f. I. 480. Calyx membra"naceus decolor profunde fissus, dentes superiores connati vel fissi, dentes terni inferiores in labium tridentatum connati. Vexillum prope orbiculatum. Alae obovatae. Carina incurva, obtusa, vexillum non aequans. Filamenta parte libera alterna breviora. Antherae alternantes. Ovarium sessile pluriovulatum. Stylus in- curvus stigmate obliquo externe declivi. Legumen lineare compressum, eglandulosum. Folia trifoliolata. Argyrolobium Eckl. Zeyher Enum. Pl. Cap. I. 184. — Chasmone E. Meyer Comment. Plant. Cap. 71. Gamochilum Walp. Schlechtd. Linnaea XIII. 509. Trichasma Walp. 1. c. 511». 1. Argyrolobium argenteum: argenteo sericeum, calycis labii inferioris dentibus aequalibus argutissimis. Cytisus argenteus L. Sp. 1043. Cajanus argenteus Spreng. Syst. III. 248. Chasmone argentea. E. Mey. Comment. 74. Genista argentea Noulet Sospyr. 146. Argyrolobium Liunaeanum Walp. Linnaea XIII. p. 508. — Fruticu- lus paucipollicaris ramis ascendentibus vimineis ramosis. Stipulae linearilanceae seu trian- gulae. Folia longipetiolata, trifoliolata. Foliola ovata acuta seu lanceolata. Inflorescentia umbellata seu uniflora terminalis. Bracteolae lanceae geminae. Vexillum unguiculatum extus sericeum. Alae antice carinatae. Carina basin versus utrinque oblique um- bonata. Legumen valde sericeum. Albumen j^arcum. Crescit in conibus siccis ditionis maxime meridionalis. Vere exeunte t>- Dal- matia v. Welden! Petter! — Triest: an bewaldeten Abhangen von Triest auf Mergel- boden. Tommasini! ,.In rupestribus littoralis" Sadler ! — Verouae in colle Larzana et in declivio meridionali montis Pastello Bracht! Brescia Bracht! — Aix v. Char- pentier ! — Abymes de Myans pres Chambery. Huguenin ! — In calidis Tiroliae australis Facchini ! Monte Baldo Meier ! — Nicaeae de Charpentier ! Schleicher ! Vinaigrier ibidem Barla ! Col de Braus Reuter et Reichenbach fil ! Mentone Bourgeau ! Tab. 13. MMLXIV. II. Planta addita valva leguminis seminibus reraotis. 3. Flos. +. 4. Calycis labium inferius expansum. +. 5. Vexillum expansum intus visum. +. 6. Ala. +. 7. Cai"ina expansa. +. 8. Cariua a latere visa +. 9. Staminum pha- lanx expansa. +. 10. Pistillum. +. 11. Idem apertum. +. 12. Semen. +. 13. Idem transsectum. +. 2. Argyroloblum calycinum Jaub. et Spach. L c. p. 44. : villosulum, calycis labii mferioris dentibus lateralibus dentem medium latitudine plus duplo excedentibus. Cy- tisus calycinus Bieb. Taur. Cauc. II. 16G. DC. Prodr. II. 157. Cytisus pauciflorus W. Sp. m. 1126. Cytisus lotoides W. Sp. 1127. Cytisus nanus W. Enum. 369. Chasmone calycina E. Mey. Comm. 1. adn. Trichasma calycinum Walp. 1. c. 511. Planta viridis, diff^usa Crotalai-ias simulans. Foliola subrotunda seu obovata. Inflorescentiae longius 29 brevius pedunculatae. Bractea et bracteolae duae nunc evolutae, nunc non, seu ir- regulariter in pedicello distributae. Crescit in Valle di Breno prope Ragusam, ubi legit de Portenscblag. De Vis. Dalm. III. 2G7! Ego non habeo dalmaticum. Specimiua mea: Environs de Rbize Lazistan. Juillet. Balansa 1409! Imeretia, Mingrelia, Guriel Szovits! In virgultis prope coloniam Marienfeldensem provinciae Kachetiae Hohenacker ! Tab. 15. MMLXVI. IV. Caulis. 3. Flos a latere visus. +. Obs. Nomina antiquiora Willdenowiana consulto omisi. Sphaeram speciei eum non cognovisse ex eo patet, quod eandem speciem tribus nominibus salutavit. XI. Chamaecytisus De Vis.! Dabn. III. 272. Calyx membi-anaceus decolor profunde lissus, dentes superiores fissi, dentes terni inferiores in Libium tridentatum connati. Vexillum prope orbiculatum ungue canali- culato longo, reliquo flore bene longius. Alae oblongae. Carina obtuse acuta brevis. Stamina novena in tubum connata, alterna auanthera. stamen decimum liberum. Sty- lus productus, stigmate transverse bilobo. Legumen — ? — Chamaecytisus dalmaticus De Vis. L c. ! Dalm. III. tab. LV. Fig. 2. En de- scriptionem auctoris. Fruticulus glabriusculus 3 — 4 poUicaris , radice repente, caule ascendente ramoso , inferne nudo stipularumque reliquiis circumdato, superne, dense folioso, striguloso, ramis apice unifloris. Folia petiolata, trifoliolata, petiolo et dorso strigis aliquot adpressis adspersa, stipula oppositifolia amplexicauli rotundata abbre- viata indivisa strigosa, foliolis petiolulatis oblongolanceolatis lanceolatisque, supra glabris. Flores oppositifolii solitarii termiuales majusculi, pedunculo calyce subbre- viore uni-bibracteolato bracteolisque linearibus strigulosis. Calyx profunde tripartitus laxus, laciniis acutis, superioribus oblongolanceolatis, inferiore obovata acute trifida. CoroUae glabrae vexillum maximum, ungue calycem superante late complicato alarum carinaeque margiues in plica excipiente, laminam obcordato subrotundam obtuse bilo- bam subaequante; alis breviter unguiculatis, margine vexillari inferius inciso-truncatis incrassatisque, superius ad duas tertias partes transverse rugoso-foveolatis ; carina di- petala, petalis semiellipticis brevissime unguiculatis, liberis vel solo dorsi medio in unum connatis. Stamina 9 in vagiuam basi connata, filamentis quinis apice antheriferis, quatuor alternis duplo brevioribus lineari-clavatis sterilibus, decimo libero fertili lon- giore aequante, antheris oblongis. Pistillum ovario lanceoLato subulato, stylo ascen- dente, stigmate magno malleum referente, apice coangustato, undique pilosulo. Legumen uon vidi. — Genus habitu Cytisi, staminibus heteromori^his et alterne sterilibus in ordine distinctissimum, et soli Cytisopsi Boiss. affine. Dalmatia. In saxosis apricis montis Beljak prope Prugovo, ditionis Sigu, unde misit Proi'. Petter. Benth. Hook. f. Gen. I. 481.: „Chamaecytisus, Vis. Fl. Dalm. 272, t. 55, species unica a nobis non visa, ex icone et descriptione videtur Ai"gyrolobii species vel potius status abnormis A. Linnaeani, antheris 5 abortientibus." 111. de Visiani mihi frustulum typicae plantae benignissime dedit. Si ill. auctores 30 citati Angli plautam vidisseut, uon ea, quae hic commemoravi, scripsisseut. Plantae tota compages longe differt. ludumeutum brevissimum, valde sparsum, uou colorans. Foliola comjDagis crassiusculae , quasi Thermopsidis fabaceae. Calycis dorsum gibbe- rosum. Vexillum louge exsertum, utriuque omuino calvum. — Certo plaga, quae alit Amphoricarpum et Zwackhiam, etiam Genisteam peculiarem proferre ijotest. Tab. 13. MMLXIV. I. Plautula. 1. Flos. +. Idem remota coroUa. Omuia juxta De Vis. 1. c. Tab. 15. MMLXVI. III. Ramulus herbarii mei. 1. Calyx. +. 2. Ala. +. XII. Laburnum Gris. Spic. Rum. l. 7. Benth. Hook. f. I. 481. Calyx membrauaceus decolor leviter fissus bilabiatus; labium superius breviter bidentatum, inferius breviter trideutatum. Vexillum orbiculatum, unguiculatum. Alae oblongae unguiculatae; carina incurva obtuse acuta unguibus liberis. Stamiua omnia iu tubum coalita apice fissum: antherae alternantes. Stylus incurvus stigmate capi- tato. Legumen lineare compressum. — Flores lutei racemosi. Folia trifoHolata. 1. Laburnum alpinum Gris. 1. c. 7.: glabrum, suturis leguminis bene stipitati alato carinatis. Cytisus alpinus Mill. Dict. n. 2. W. Kit. 260. Schk. Hb. 203. Arbuscula cortice viridigriseo laevi. Foliola utrinque viridia calva, seu ciliolata, oblonga acuta. Peduuculi et pedicelli sparsim pilosi. Flores pallidius fiavi ac illi Laburni vulgaris. Crescit iu sylvis subalpiuis. Vere exeuute. 1i. In Helvetia, Sabaudia, Tiroli, Carinthia, Transsylvania, Croatia. Tab. 14. MMLXV. I. Ramus. II. Fructus. 1. Vexillum. +. 2. Ala. +. 3. Carina. +. * ' 2. Laburnum vulgare Gris. I. c: sericeum, suturis leguminis longius stipitati in- crassatis. Cytisus Laburuum L. Sp. 1041. Jacq. Austr. IV. 30G. Bot. Mag. V. 17fi. Habitus praecedentis. Racemi niagis porrecti, haud ita peuduli. Vexillum maculis brunueo purpureis. h. AlscJdngeri: recedit „vexiIIo lineis latis couflueutibus fuscis picto". Cytisus Alsehiugeri Vis. Sem. hort. patav. 1840. Orto bot. di Padova p. 138. III. p. 262. tab. 2 IV. Haec auctoris ill. verba: ,,Frutex 8 — 10 pedalis, cultura arborcscens, ijilis adpressis ad ramos, petiolos, foliorum dorsum , racemos (jraeter corollaui) et fructus canescens. Rami patentes apice cum racemis nutantes. Folia petiolis supra canali- culatis, basi iucrassatis et stipula lanceolato-lineari utrinque stipatis, foliolis in plauta spontanea sparse pilosis ciliatisque, iu culta margiue glabris, demum subcoriaceis, nunc elUpticis, nunc oblongis, nunc obovatis, semper obtusis etsi mucronulatis. Ra- cemi ex apice ramulorum auni praecedentis, sessiles seu e basi floriferi, pedicellis pateutibus florem subaequantibus ebracteatis, labio superiore late breviterque ovato bifido, dentibus contiguis, apice scariosis, sinu utroque labiorum demum iucrassato extusque revoluto. Vexillum orbiculatum emargiuatum basi emarginato-unguiculatum. Alae liberae oblongae obtusae, abrupte stipitatae, ad marginis vexillaris basiu obtuse auriculatae, et plicato rugosae. Cariua basi bipes, supra uugues auriculata, extus arcuata, in apicem acutum producta. Stamina vagina integra monadelpha. Ovarium 31 sericeum lineare, stylo subulato demuni contra vexillum inflexo glabro, stigmate ca- pitato demum depresso pilosulo. Legumen stipitatum oblongo lineare pilis adpressis subcanescens, utrinque ad suturarum margines incrassatos apterum. Semina ovata aut oblonga rufa, bilo emarginata ibique arillo membranaceo augusto circumdata." Obs. Affinis G. alpino et C. Laburno. lUe differt praecipue leguminum sutura superiori alato carinata: hic petiolis teretibus, ramis racemisque pendulis, calycis la- biis utrinque ovatis subaequalibus. Vexillum lineis latis confluentibus fuscis pictum in nostro, ictu oculis plantam distinguit a C. Laburnum, in quo vexilli lineolae breves remotae rubrae maculam flavo-aurantiacam circumdant. E seminibus dabnaticis in borto Patavino eductus decenni cultura perstat. C. Labm'num Alscb. fl. Jadr. p. 170 est vera specios hujusce nominis in hortis culta et in Dalmatia deficiens." Ad haec moneo me posidere typum ill. auctoris. Planta nunc in hortis colitur pro propria specie, sed vivam non vidi. Moneo, me sedulo inspexisse copiam speci- minum Laburni vulgaris. Calycis labia mihi valde inconstantia visa. Ceterum mo- nendum est, auctorem strophiolam adesse monere, quam nec cl. Grisebach, nec ill. Bentham et Hooker f., nec ego in Laburno vulgari repei-i. Quod si vere ita est, totum Laburni genus erit delendum et novus character in discernendis Genisteis quaerendus, cum stigma fallax esse facile observandum. Crescit in sylvis Sabaudiae, Lombardiae, Helvetiae, Bavariae, Carinthiae, Austriae. Vere exeunte. "^. Var. Alschingeri: Dalmatia: in sylvaticis montium Vellebith ad Vella Pakleniza, ubi legit et communicavit Prof. Alschinger! Tab. 14. MMLXV. IIT. Ramus. IV. Legumen et valva leguminis aperti. 4. Semen transsectum. +. Tab. 15. MMLXVI. var. Alschiugeri: I. Ramus — certe haud correcte positus, sed spatium non aderat. II. Legumen. -{-. XIII. Petteria PresL Bot. Bemk. 139. Calyx membranaceus tubulosus bilabiatus circumscisse deciduiis ; labium superius bifidum laciniis ovatosemifalcatis ; labium inferius obtuse ac minute tridentatum. Vexillum orbiculatum breviter unguiculatum ; alae oblongo obtuse semihastatae ungui- culatae plicatulae unguibus tubo stamineo adnatis. Carinae obtusae ungues cum tub- stamineo connati. Antherae alternantes. Ovarium sessile stylo ascendente stigmate depresso capitato oblique extrorsum verso seu erecto. Legumen chartaceum elastice dehiscens. Semina numerosa. Petteria ramentacea Presl. 1. c Cytisus ramentaceus Sieb. Bot. Zeit. V. 242. Cytisus fragrans De Vis. in sched. Un. Itin. Cytisus Weldeni Vis. Dahn. pl. Fl. B. Zeit. XIIL p. 52. DeVis. Dalm. IIL p. 263. II. Tab. XXXIX. Bot. Reg. 1843. tb. 40. Frutex usque sexpedalis supefne ramosus. Rami angulati, juniores molliter lanuginosi apice floridi. Folia stipulis adnatis crassiusculis acutis parvulis, quae fobo ipso de- jecto augentur et persistunt. Has tabula jam sculpta tandem obtinui et depinxi in Tab. 43. IV. Foliola cuneato obovata retusa seu obtuse acuta; calva, juvenia pulchre sericea; bene articulato petiolulata. Racemus oblongus densiusculus. Bracteae seu iu iufimo, seu iu medio pedicello subsericeo, cito deciduae (mihi tautum ex cicatrici- bus notaei. Calyx juuior molliter et leviter puberulus, demum subcalvus. Alae ac carina inferiori limbo puberulae. Legumiua magna calva subfalcata. In ditione littorali indicatur ,,inter Duino et Monfalcone" cf. Koch Syn. ed. 2. 411. Nescio, quis detexerit. Et edita sunt specimina in Rchb. fiora germanica exsiccata: Fleischmann Nr. 2067. Specimina dalmatica Clementi ! iracemo alabastrifero, sed bracteas uon reperio!) Biokowo v. Welden! de Visiaui! Fleischer U. J. ! Walder bei Imoski , Zagnozd a. a. 0. Duare Kalk. Mai. Petter ! Cl. De Visiani haec habet III. p. 263: in sylvaticis montis Grab circa Imoski. ad Zagnozd, in monte Biokovo, ad Greben inter Risauo et Krivoscie , et in moute Vlastiza profie Ragusa. Flores aeute fragrautes hitei. Floret Majo. tj. Tab. 19. MMLXX. I. Ramus floridus. II. Ramus fructifer. 1. Alabastrum. -|-. 2. Flos. -(-. 3. Alae de tubo stamineo carinali vi divaricatae. -\-. 4. Tubus stamineus remotis corollae partibus. -(-. 5. Legumen. -j-. 6. Valva ejusdem. -(-. 7. Semeu. -)-. 8. Idem transsectum. -(-. Tab. 43. MMXCIV. IV. Caulis portio cura foliorum cicatricibus stipulis auctis. XIV. Calycotome Lk. Schrad. Neu. Journ. 11. p. II. p. 50 (18U7j. Calyx membranaceus tubuloso couicus supra basin circumscisse sinuate dentato lobatove deciduus aute anthesin. Vexillum orbiculatum brevissime uuguiculatum. Alae oblongae obovataeve supra uuguem angulatae pUcatuIae. Carina obtusata bipes. Antherae alteruantes. Stigma capitatum. Ovarium sessile. Legunien chartaceum durissimum -sutura supeiiori depressa utrinque angulata quasi trigonum. Semina plura pulchre albuminosa. — Stipulae nullae. Flores lutei bractea trifida seu trifoliolata. 1. Calycotome spinosa Lk. Eu. alt. hort. Berol. II. 225: leguminibus calvis, sutura su])eriiiii plauis, subcalva, bracteae lobis obtusis, sicca nigrescens. Spartium spinosum L. S. p. 997. Cytisus spinosus Lam. Dict. II. 247. Arbuscula tri-quinque- pedalis. Rami spiuosi ramulis espinosis. Folia trifoiiolata foliolis obovatis oblongisve. Florum fasciculi termiuales subterminalesve vulgo tri-usque quinquetlori. Crescit iu collibus siccissimis mediterraneis. Vere exeunte ti. E. gr. Nizza- Schleicher! Villafranca Nicaeae Reufer, Durando et Rchb. fil. ! Tab. 16. MMLXVII. I. Ramus floridus. II. Ramulus fi-uctifer. 1. Alabastrum. -)-. 2. Idem linea circumscrissa indicata. -(-. 3. FIos. -(-. 4. Carina. -(- 5. Ala. -(-. 6. Le- guminis aperti valva iutus visa. -(-. 7. Legumen transsectum. -(-. 8. Semen trans- sectum. -(-. 9. Idem integrum a latere. Obs. Habeo specimina fructifera quaedam in monte Col de Braus Pedemontii 18. Aug. 1843 a me lecta. quae leguminibus oligospermis duplo majoribus calvissimis valde recedunt, dum copia speciminum reliquorum cum speciminibus citatis ligusticis omnino cougruit. Ulteriori examini in loco instituendo- commendatur. 2. Calycotome infesta Guss. syn. pl. II. 247. : leguminibus breve sericeis, sutura superiori tricnrinatis. sericea. bracteae lobis obtusis lobo medio majori. latiori, sicca griseoviridis. Spartium iufestum Presl Del. Prag. 33. Spartium sericeum Presl. Mss. in herb. meo. 33 Cytisiis infestus Guss. Flor. Sic. Prorlr. II. 372. Spartium spinosum Host Austr. II. 314. Cytisus spinosus K. Syn. ed. 2. 169. Crescit in coUibus saxosis Dalmatiae. Vere exeunte. 5. In saxosis apricis insu- larum Dalmatiae De Visiani! Ragusa, Spalato Petter! De Vis. Dalm. III. p. 265: ,,in collibus saxosis aridis sterilibus firca Ragusa, in Pianura di Canali, ad Castelnuovo di Cattaro, et in insulis Arbe, Ossero et Lesina." Tab. 43. M^IXCIV. II. Ramus floridus. III. Ramus fructifer. ,5. Bractea -)-• 6. Legumen transsectum +. Obs. Huc etiam videtur pertinere: Cytisus (Calycotome) creticus Prsl. Bot. Bemerk. p. 51 ex specimine meo (fructibus carente) prope Caneam Cretae lecto Sieberiano. (3.) Calycotome intermedia Boiss. in sched.: recedit bracteae tridentatae dente medio porrecto, legumine dorso aptero trijugo. Cytisus intermedius Salzmanu exs.l et apud Presl Bot. Bem. 51. Moneo in speciminibus (tria liabeo) authenticis legu- mina adultiora calva evadere. Specimina mea: Tanger Salzmanu! — Algerium: Oran Boissier! Reuter! Balansa! Mostaganem Balansa! Tab. 43. .MMXCIV. I. Ramus. 1. Bractea +. 2. Flos dejecta corolla -}-. 3. Le- gumeu -(-. 4. Legnmen transsectuni +. (4.) Calycotome viliosa Lk. Enum. alt. hort. berol. II. 225: recedit bractea obtuse triloba, leguminibus longisericeoillosis dorso dilatatis trijugis. Spartium villosum Vahl Symb. II. 80. Spartium lanigerum Desf. Alt. II. 135. Cytisus lanigerus DC. Fl. Fr. IV. 504. — Foliola latiora, quam in reliquis. Etiam flores mihi breviores, latio- res, brevius pedicellati visi. Critica species addita mediterranea. Vere. t>. Specimina mea corsica, sardoa, sicula, neapolitana, hispanica. Tab. 16. MMLXII. III. Ramus floridus. IV. Ramulus fructifer. 10. Flos corolla dejecta +. 11. Vexillum -}-. 12. Ala +. 13. Carina -|-. Tab. 43. MMXCIV. 7. Legumen transsectum -|- Obs. 1. Moneo me bene legisse Gren. Godr. \. c. 347. legumen limbo superiori undulato dipterum indicare. Legumina matura non habeo. Legumina submatura, quae habeo (Mabille Corsic. N. 111.) tantum trijuga, uti figura citata 7. indicat, quam de- lineavi, dum haec conscripsi. Obs. 2. Spartium villosum W. Macedonia. Friwaldski! herbarii mei, licet fructi- bus carens, videtur ad Calycotomen infestam Guss. pertinere. Cl. Grisebach (Spic. I. 6.) pro C. villosa habuit. (XV. Adenocarpus DC.) FL Fr. Suppl. 549. Benth. Hook. f. Gen. I. 481. Calyx membranaceus , bilabiatus: labii superioris dentes separati, labii inferioris dentes apicem versus usque connati. Vexillum orbiculatum; alae oblongae; canna bipes incurvo rostrata. Staminum tubus antheris alternantibus. Ovarium sessile, stylo incurvo. stigmate capitato. Legumen compressum tuberculato asperum bivalve. Semi- num funiculi basi ampliati. Folia trifoliolata. Bracteolae. Flores lutei. Genus non in librum pertinet, nec in ditione nostra forsan legetur. Addidi spatii Icon. Fl. Germ. XXII. f> 34 implendi causa, cum errore tabula, quae quarta esse cTebebat (Anagyris!) cum signo quintae impressa fuerat ! Praeeedentes autem tabulas jam fecerat sculptor. (I.) Adenocarpus telonensis: Robert Cat. Tol. 24: iioribus umbellatis seu race- mosis, calyce veliitiuo, bracteolis latis persistentibus. Cytisus teloneusis Lois. Gall. ed. 1. 446. (1807). A. grandiflorus Boiss. Bibl. Gen. 18^6. Planta humilior, micropliylla, grandiflora. In Gallia et Hispauia. Vere exeunte. |. E. gr. Plant du port pres Hyeres. Bour- geau! Jordan! Valbonne pres Hyeres Mulsant! Toulon Chaubard! Fontfroide pres Narbonne Irat! — S. Bermeja Willkomm! Malaga Salzmanu! Ibid. in moute Cerro Sau Auton Funk! Tab. 4. MMLV. III. Ramus. 14. Vexillum +. 1.5. Ala +. 16. Carina +. 17. Fru- ctus junior ex vagina staminura. Calyx resectus -\-. 18. Fructus -\-. (2.) Adenocarpus COmmutatus GUSS. Prod. Sic. II. 37.5: floribus racemosis, ca- lycibus velutinis, bracteolis deciduis. Ad. telonensis DC. Fl. Fr. V. .550. A. cebeunen- sis Delil. lud. Sem. Monsp. 1838. p. 1. Fruticulus sesquipedalis. In GaUiae australis, Hispaniae, Italiaeque coUibus. Vere exeunte, aestate. ^. Vals (Ardeche)'. Jordan! Villefort Prost! Ceveunes Salzmann! Serra de Guadarrama prope Carthusiam del Paular. Reutor ! Tab. 4. MJILV. II. Ramus. 8. Flos sine vexillo et alis +. 9. Vexillum -\-. 10. Ala +. 11. Carina pedibus expansis +. 12. Calyx apertus. Legumen ex vagina sta- miuum prodeus +. 13. Legumen +. (3.) Adenocarpus divaricatus Lowe Man. 127.: floribus racemosis, calycibus glandipilibus, bracteolis deciduis. Cytisus divaricatus L'Hei-. Stirp. 184. C. complicatus DC. Fl. Fr. IV. 503. A. parvifolius DC. FL Fr. V. 550. Aden. complicatus Gay Durieu Ast. 350 ! Habitus praecedentis. In Gallia ac Hispania ac Italia et Madeira. Vere. '^. E. gr. Vendee Godron! Ad viam regiam inter Dax et Mont-de-^Mar^an. Dep. des Landes. Endress! Blanchet! Auxonue Cote d"Or. Fleurot! La Teste de Buch Chautelat! Carcenac Aveyron. A. de Barrau! Bois de Flammerans Cote d'Or. Millardet! Haies aux environs de Capveru Hautes Pyrenees Irat! — Frascati de Rayneval! — Abondant dans les bois a Mon- chique, Algarve. Bourgeau! In umbrosis ad radicem Serrae de Cintra rarior Wel- witsch! — Madeira: Sao Roque. Holl! Fuuchal Mandon! Tab. 4. MMLV. I. Ramus. 1. Flos auctus +. 2. Idem vexillo ahsque remotis +. 3. Vexillum +. 4. Ala -|-. 5. Portio valvae leguminis ut videas funiculum basi sua iucrassatum +. 6. Semen transsectum +. 7. Legumen +. II. c. Folia digitata. XVI. Lupinus T. Inst. rei herb. 392. t. 213. — Benth. et Hook. f. I. 480. Calyx profunde bivalvis hcrbaceus; labium superius bidentatum seu bifidum, labium inferius integrum vel trideutatum. — Vexillum orbiculatum. Alae falcato oblon- gae antice connatae superne plicatulae. Cariua incurva rostrata bipes. Stamina om- nia in tubum connata fikmentis apice liberis antheris alternantibus. Ovarium sessile pilosum stylo fiUformi stigmate hemisphaerico uunc barba cincto. Legumen compres- 35 sum bivalve intus inter semiiia septatum. Semina non stropliiolata. Bracteae caducae. Bracteolae. Stipulae foliorum basibus adnatae. 1. Lutei J. G Ag. : corolla lutea, florilnis verticillatis. Semina compressa elliptica laevia. Cotylcdones intus rugosae. !. Lupinus luteus L. Sp. 101.5. B. Mag. 140. Fl. Graec. 686. Planta annua pilosa radicibus valde tuberculosis, cotyledonibus diu persistentibus. Folia digitata novena, dena, undena, foliolis lanceis latis. Bracteae ovatae acutae. Bracteolae ligulatae ob- tusae. Labium calycis inferius productum. Apex carinae obscurus. Semina sordida griseoalbida striis punctisque utrinque brunueis. Crescit in ditione mediterranea calida e. gr. Algerio, Lusitania, Hispania. Apud nos frequentissime colitur in agris, cum ad solum emendandum (griine Diingung), tum ad pecora nutrienda. Aestate. Autumno. O. Tab. 6. MMLVIL Planta. IL Legumen +• 1- FIos +. 2. FIos dorso visus +• 3. 4. 5. Flores inferne visi -j-. 6. FIos a latere demto vexillo ac alis -(-. 7. Carina a latere -|-. 8. Eadem solutis pedibus -\~. 9. Alae expansae -|-. 10. Staminum phalanx stylusque productus -{-. 11. Eadem -j-. 12. Phalanx staminum, ovarium, calyx trans- secta -}-. 13. 14. Apices stylorum cum stigmatibus -j-. 15. Calyx cum pistillo -|-. 16 Pistillum +. 17. 18. 19. Semina +. 20. Senien transsectum -|-. II. Pilosi J. G. Ag.: corolla lilacina seu purpurea, floribus verticillatis subver- ticillatisve. Semina maxima subreniformia compressa veruixia scabrida ob systema fasciculorum papillarum conglutinatarum. Cotyledones intus planae. Bracteolae bene evolutae. 2. Lupinus hirsutus L. Sp. 1015: ferrugineo hirsutus, calycis labio superiori bifido, inferiori integro producto seu tridentato. Planta in herbariis diificillime ex- tricanda, cum saepe cum Lupino microcarpo Guss. (et ci'itico nostro) confusa sit, vix discernenda leguminibus, nisi niaturis additis. Flores intense coerulei. Saepe colitur in hortis campisque. Dalmata mea specimina haud bene dignoscenda. Aestate. ©. Tab. 7. MMLVIII. I. Planta. 11. Legumen submaturum. 1. FIos. 2. Flos alis vexilloque remotis. 3. Semen -f-. 4. Idem transsectum -j-. 5. Tela testae -|- -|-. Obs. Liunaeus in editione specierum primaria dicit: ,,labio superiore inferioreque integris." Specimen herbarii mei, „acc. ex H. B. Ups. 1776. 24 July" labium calycis superius bifidum osteudit. 3. Lupinus varius L. Sp. 1015: albescenti dense pilosus, corollis intense coeru- leis, carinae apice obscuro, calycis labio superiori bidentato, inferiori subtridentato, leguminibus elongatis oligospermis, seminibus vernixiis brunneo irroratis, fascia arcuata obliqua utriuque supra hilum maculisque quibusdam similibus obscurissimis. Crescit in ditione maxime australi regionis mediterraneae. Frequenter colitur. Aestate. 0. Specimina mea spontanea, bene congrua: ,,champs incultes pres de Faro, Algarve. 6. Avril 1853. Bourgeau N. 1819! — Beyrouth Syrie. Blauche! — Nicaeae ex AII. Istria ex Biasolettio. Tab. 8. MMLIX. -L Caulis summitas addito folio inferiori foliolis complicatis. 1. Legumen. 2. Idem intus. 3. Semen -|-. 5* 36 4. Lupinus pilosus L. Sj'st. Veg. 525: albesceBti dense pilosus, coroUis albido cariieo ijurijureis, caiinae apice carneo, calycis labio superiori bidentato, niferiori iu- tegro, ,,legumiuibus latissimis subtrispermis, seminibus gibbis, supra hilur vprominenti et utrinque fascia lata semilunari notatis." (J. G. Agardh.l Praeterea flprc» hujus di- cuntur verticillati, ilh contra varii semiverti'-''' '' ■•■t altcr.-.i. Neque hoo',. aec labium inferius calycis iutegrum tridentatumve magu ;. faciendum, sed semiua putaverim characterem certum praebere. Spero fore ut haec iu tabula supplementaria addere possim. Uti praecedens. Specimina spoutanea in herbario non teneo, nec in supplemen- tis occurrere crediderim. Tab. 8. MMLIX. IL Caulis pars superior. III. Albi J. G. Ag. L c: corolla alba seu aquose coeruleo aspersa, floribus alternis verticillatisve. Semina magua compressa albida laevissima. Cotyledones iu- tus plauae. 5. Lupinus albus L. Sp. 1015: calyce (vulgo) ebracteolato, legumine compresso ligulato acuto concolori jjiloso, seminibus circuitu subrotuudis. Frequenter colitur. Aestate. O. In Istria: am Canal di Sema bei Orzena. 10. April 1843. Papperitz! — Verouae: nahe am Bosco Mantico Kellner von Koellensteiu! Timeo, ne sit cultus: habeo alia specimina ,,Colitur Verouae." Manganotti! Tab. 10. MMLXI. II. Pla^ita. 4. Legumeu. 5. Semen. 6. Idem transsectum -(-. 6. Lupinus Termis Forsk. Descr. 131: calyce bracteolato, legumiue compresso hgulato acuto guttato demum calvo, seminibus circuitu angulatis. — Corolla alba. CL Gussone (Prodr. Sic. II. 398) habet) „alae albidae, et vexillum apice coerulescen- tes; carina alis brevior, inferne non coalita, aiiice macula lucida atrocoerulea notata." Difficilis quaestio, quomodo a praececienti recedat. Ego ex speciminibus meis diagnoses novas conficere conatus sum. 111. Cosson, qui antea (1853. in determinan- dis plantis Bourgaeanis) hunc pro sf)ecie habuit, nunc eundem ad Lupinum album L. ducit (cf. Fl. des euvirons de Paris. 2. ed. 173). Bracteolae certe in Lupino albo L. saepissime reperiuntur, dum in libris vulgo negantur. Criticus cum antecedente. Colitur in plaga australi. Aestate. 0. Specimiua mea: Panormi Decker! — Champs incultes de Faro, Algarve Bourgeau 1818! — Syene Aegypt. Sieber! Cahira Wiest! — Specimeu huc pertiuere visum: Lupinus hirsutus L. Pharia. In viueis. Botteri! Tab. 9. MMLX. I. Plantae pars superior. II. Legumen. 1. Flos -|-. 2. Idem ve- xillo alisque remotis. 3. Calycis labium inferius +. 4. Idem superius -(-. 5. Semen -(-. 6. Idem transsectum -|-. IV. Criticus: planta gregis pilosorum. Semina Lupini reticulati Dsv. 7. Lupinus criticus Rchb. fil. Tab. 12. L. hirsutus De Vis. Dalm. III. 272. Moris. Bertol. Aliorum. Vultus omuiuo Lupini pilosi. Usque sesquipedalis, vulgo com- pactus. Flores ex sicco videntur adeo intense colorati, ac illi Lupiui varii. Legumina valde pilosa. — In recognoscenda hac specie ductus fui pluribus ex causis remque etiam investigavi Parisiis iu gazophylacio Cossoniano, adjuvante ipso gazoucho. Cl. Agardh L. micranthum Guss. ex Walp.Rep. L 596 collocavit inter Lupinos ijilosos: „semini- bus quasi vernice obductis scabridis." — Hujus semiua levissima, uon vernicosa. — Crescit in Dalmatia. Vere. ©. In insulis prope Corzyra nigra (Curzola). Botteri! 37 Tab. 12. MMLXIII. Caulis pars superior. 1. Calyx expansus stylo ac filamen- tis prosilientibus +. 2. Legumen. 3. Leguminis valva aperta. 4. Semen -}-• V. Angustifolii. J. G. Ag. 1. c. : coroUa coerulea albo flavoque picta floribus alternis verticillatisve. Foliola linearia seu subliuearia. Semina laevia albida fusco nigrove punctulata et reticulata. Cotyledones superficie interna laeves, rectae vel uudulatae. 8. Lupinus linifolius Roth Abh. 14. t. 5: leguminibus lincariligvxlatis, moniliiormi incrassatis, semiuibus ovoideo globulosis lituris maculisque punctigeris areiscjue albis ornatis loculos leguminum latitudine uon aequantibus. L. reticulatus Desv. Ann. Bot. 3. p. 100. Crescit in campis sabulosisque ditionis mediterraneae. Saepe colitur in agris. Aestate. O. Tab. 11. MMLXII. Caulis floridi apex. Planta fructifera. 1. Flos +. 2. Pha- lanx staminum stylo exserto +. 3. Alia phalanx staminibus aliter alternantibus -\-. 4. Vexillum -\-. 5. Ahie -|-. ti. Carina. -J-. 7. Carina bipes expansa -j— 8. 9. Semina normalia -|-. 10. Semen pallidum non coloratum -\-. 11. Semen transsectum +. (9.) Lupinus angustifolius L. Sp. 1015: leguminibus latoligulatis moniliformi incras- satis, seminibus sphaerico compressis, loculos latitudine prope aequantibus, pallidis lituris obscurioribus tectis. — Mihi typus est specimen ab oculatissimo Jordan accep- tum, quod pollet seminibus lituris obscurioribus ornatum. Alium Lupinum angusti- folium spontaneum non teneo fructiferum. Crescit iu ditionis mediterraneae arvis. (Ajaccio Requien! bracteis persistentibus. Hyeres Jordan!) Aestate. G. I. Caulis floridi pars juxta specimen corsicum ( Ajaccio liequien l). 1 . Legumen -|-. 2. Idem apertum +• 3. Semen transsectum +. Obs. 1. De hac planta iu supplemento pkira dicenda esse credo. Videntur, uti jam voluerunt Cl. Grenier et Godron plures species commixtae. Beue uovi, semiua aliter esse descripta in libris (,,cinerea albo maculata"). Talia non habeo, et moneo, ut inspiciatur figura 10. Tabulae undecimae. Tamen liturae nimis fortiter sculptae in icone nostra. Hunc crediderim nunquam maculis gaudere ex punctulis conferruminatis. Et leguminis latitudo niultum varia. Specimen (praecedentis, seu speciei novae) legu- minibus valde nervosis insigne ex Guadarrama (Bourgeau 1854) legumen unum reliquis leguminibus multo latius habet. — Dum haec scriljo, iterum ex eodem legumine culto tria semina non liturata, unum lituratum obtinui! Obs. 2. Restant specimina quaedam, quae num ad Luijinum criticum nostrum num ad micranthum Guss. pertineant, ego nescio. Auf Brachackern Siidistriens Tom- masini! Scoglio Lagaglia et Scoglio Orzana in Siidistrien Papperitz! Obs. 3. Dubius haereo de Lupino micrantho Guss. 111. Bertoloni, Moris aliique Lupinum hirsutum Linnaeanum quaerunt in planta nostra Tab. 12., dum praeeunte cl. Agardh aliisque ego Lupinum hirsutum L. dico plautam frequentissime cultam, Lu- pino vario L. ac Lupino piloso L. admodum affinem. Vix crediderim cum cl. Bertoloni Lupinum ,,hirsutum L." recedere a Lupino micrantho Guss. corolla in illo calycem superante, in Lupino micrantho calyci subaequali. Contra ill. auctor affert, legumina in hoc esse angustiora, semina duplo grandiora. Mihi non suppetunt specimina sulfi- 38 cientia. Lupini genus monographo valde eget. — Adjuvit me cl. Cosson Parisiis in quaestione tractauda, sed iterum haereo dubius. Obs. 4. Ononis L. praeeuute ill. Bentham inter Trifolieas, Anthyllis L. iuter Loteas amandantur. Tribus III. Trifolieae (Broun Diss. DC. Prodr. IL 171 (Benth. et Hook. Gen. L p. 442.) Herbae (rarissime frutices). Folia trifoliolata (raro unifoliolata seu plurifolio- lata) foliolis plerumque denticulatis. Alae basin versus non transverse pluriplicatae, raro favosae seu uniplicatae. Stamina diadelpha (in Ononide monadelpha). An- therae vulgo couformes. Ovarium 2 — pluriovulatum. Legumen bivalve vel inde- hiscens. XVII. Ononis L. Gen. n. 863. — Benth. Hook. f. Gen. L 485. Calycis tubus brevis, deutes subaequales. Petala a tubo stamineo Hbera. Vexilhim oblongum seu orbiculatum ungue brevi, Ahae oblougae supra unguem abruptae. Ca- rina rostrata bipes. Filamenta usque apicem versus in tubum connata. vulgo sub apice dilatata. Ovariu^n stipitatum . 2 — phiriovulatum. Stigma capitatum vel obli- quum. Legumen oblongum vel lineare vel ovatum. turgidum, contiuuum vel torulo- sum et tum inter semina septatum. Sect. L Bugrana DC. Prodr. H. KU. Flores simpliciter pedunculati (igitur nunquam composite racemosi, nec racemos unifioros sistentes, quod uon articulati cum axi). Legumeu ovatum. a. Calyx campanulatus. aa. Semiua tuberculata. u. CoroUa rosea. 1. Ononis campestris K. et Ziz Cat. Pah 22: caule erecto seu ascendente valido. spinis validis, calyce corollam nou aequante, floribus soUtariis, legumine calycem aequante vulgo trispermo, seminibus grosse tuberculatis. Ononis spinosa L. var. p. L. Sp. 1006. 0. spinosa Wallr. Sched. 179. „Ononis Bernhardii Vis. Ort. bot. di Padova 1842. p. KU. 143." Fid. De Vis. Dalm. HL 273. — Coss. Germ. Paris XL Hayne Arzgw. XL 43. Guimp. t. 124. Engh Bot. 682. Schk. t. 194. Diffusa glabrius- cula uudique sjiinosa. Spinae iuferiores geminae, saepe florigerae. Stipulae cordato ovatae acutae. Foliola ovali oblonga serrata glabriuscula. Corollae carneo purpureae. Crescit iu siccis arenosis, colHbus, vallis. Aestate. 2j.. Videtur crescere per ditionem, vulgo vulgaris. Tab. 46. MMXCVIL I. 11. III. Rami. 8. Fructus -|-. 9. Legumen apertum -j- 2. Ononis repens L. Sp. 1006: recedit caule procumbente, leguminibus calyce bre- vioribus. Onouis arvensis Sm. EngL fl. var. p. 267. — Ononis procurrens Wallr. Sched. 381. Coss. h c. XI. f. A. Hayne Arzgw. XL 44. Sv. Bot. 243. Fl. Dan. 783. Vulgo radicans, bene viscosa. Crescit iu agris. pratis siccis, pascuis. Ubique; et quidem Ononide campestri vulgatior. Aestate. %. 39 Tab. 46. MMXCVII. IV. Ramus -}-. . Tab. 10.5. MilCLVI. 2. Fructus. 3. Ononis antiquorum L. Sp. 100(3: caule erecto seu ascendente tenui, spinis tenuis- simis, floribus solitariis parvis, legumine calycem teuue dentatum aequante, mono- spermo, tenuissime tuberculato. Rchb. Crit. I. t. VII. Caulis saepe fractiflexus. b. diacantha: melius fractiflexa, valde glandipilis. Ononis diacantba Sieb. fl. Cret.' Mss. Rchb. 1. c. tab. VII. N. 15. Crescit in arvis campisque Dalmatiae circa Ragusa, ubi legit Jos. KargL De Vis. ! (qui specimina misit). Litoralpflanze. Auf steinigem Boden an der Strasse von Spalato nach Salona , um Fort Grippi. Petter ! (b. diacantha Perpignan Rugl ! In valle claustri St. Gerasimo Cephaloniae Schimper etWiest! ,,Agris pr. Canea" Cretae Sieber ! In solo salso ad Phak^reum Sartori ! Tab. 47. MMXCVIII. I. Ramus floridus. 1 VexiUum +. 2. .3. Alae -f. 4. Ca- rina -|-. 5. Fructus in calyce -|-. 0. Legumen +. 7. Idem apertum -f . 8. Semeu -\-. b. diacantha: II. Ramus. Obs. I. Planta satis superque difficilis. Licet a variis auctoribus valde com- mendata, forsan statubus intermediis in vulgarem Ononidem campestrem abit. Fxstant enim sijecimina multa, qnae inter utramque bene media. Ita specimina nonnuUa monspeliaca. Cap Brun pres Toulon. Mulsant fils ! — Tenda nsque Fontan. 8. Julio. 1843. Reuter, Lisa, Rchb. 1'.! (Typi duo varii — alter vakle fractiflexus, sed vali- dissimus.) Cl. De Visiani specimina Kargliaua tantum ad Ononidem antiquorum ducit, et specimina Petteriaua exchidit. Nititur in eo, quod Onouis antiquorum polleat semi- nibus laevibus. Et specimen quod eidem debeo, gaudet seminibus laevibus. Sed sunt valde juvenia et videntur nimis compressa. CL Godron (iu Gren. Godrou FL France I. 374) flores dicit quinquies usque minores, ac illos Ononidis campestris, vexilkim emarginatum et contra cL De Visiani addit semina subtiUssime verrucosa. Quam varia sint specimiua video ex herbarii mei speciminibus Ononidis repentis L. var. maritimae (Ononidis procurrentis Wallr. b. maritimae Gren. Godr.j. Tria ad- sunt specimina vakle valida Eayonuensia Endress! Et unum (Monard 89.5 !) item 1820 juxta Bayonnam lectum adeo tenue, ac si esset Ononis reclinata. 4. Qnonis hircina Jacq. h. Vind. I. 40. t. 93: caule erecto vel ascendente (sub- inermi), calyce coroUam non aequante, floribus geminatis, legumine calyce breviori, se- minibus grosse tuberculatis. Ononis spinosa L. Sp. I. 716. (floribus geminatis). On. spinosa a. mitis L. Op. 1006. 0. arvensis L. Syst. Nat. IL 478. 0. foetens AIL Ped. 317. Planta magis graveolens, quam praecedentes floribus iutensius roseo purpureis, siccis nunc valde violaceis. 6. spinescens. Led. Ross. I. 513: ramulis spina vaUda elongata tei-minatis. Crescit locis siccis, in coUibus, vallis , locis asperis. Aestate. 5. In ditione australi (sed dalmaticam non habet cL De Visiani) — in Hungaria, Transsylvania, Carniolia, TiroU austraU, Austria, Silesia; Lusatia, Borussia orientaU. Brandenburgen- sem habet cL Ascherson, 137. Dicitur crescere in flora megapoUtana, iu Holsatia. — — ^ 40 Tab. 45. MMXCVI. I. Canlis floriclus. II. Pars iiiferior. 1. Portio infiorescen- tiae +• 2. 3. Alae -)-. 4. .5. 0. Carinae +. 7. Phalanx stainiuum cum antheris hetero- morphis ac stylo -|-. 8. Filamentorum duorum apices -j-. 9. 10. Pollinis grana -)-. 11. Apex styli cum stismate -|-. 12. Pilus glandulosus -[-. Tab. 46. MMXCVII. 1. Calyx fructifer -f-. 2. 3. 4. 5. Semina -(-. 6. Semen trans- verse transsectum -|-. 7. Senien loiigitudinaliter sectum -f-. Obs. Dedi iconem Ononidis bracliystachyae De Vis.! juxta specimen, quod debeo cl. auctori. Quomodo distinguenda sit ab Ononide repente ego haud bene intelligo. Verba ipsissima De Visianiana 1. c. p. "274! haec sunt: ,,1790. Ononis brachystachya Vis. 0. viscoso-pubesceus, caulibus ascendentibus, suffruticosis erectisve, undique vil- losis, ramulis inerinibus, foliolis omnibus ovalibus biserratis, superioribus acutis, race- mis subcapitatis tri-quinquefloris foliatis, floribus pedicellatis. Hal). in sylvaticis umbrosis montium Ossoniak et in pratis humidis Ombla prope Ragusa, ubi legit Fr. Neumayer. Flores rosei. Floret Majo, Junio. t>. Descr. Radix liguosa fibrillosa verticalis. Caules a basi diflusi vel erecti, uudi- que villosi, sed unifariam longius, ramis divaricatis vel etiam reflexis, apice tri-quin- quefloris. Foliola ovalia argute biserrata, infima obtusa, reliqua sensim acutiora, flo- ralibus unifoliolatis conformibus. stipulis oblique seinicordatis repaudo-denticulatis. Flores in apice raniorum cauliumque congesti subcajiitati iiauci. pedicellis stipulae subaequalibus longioribusve. Calyx nervosus , basi demuni albido-scariosus. CoroUa calyce longior aut subaequalis. Legumeu non vidi. Obs. Admodum aftinis 0. serratae Forsk. , quae tamen (juxta speciniina sicula, neapolitana et sardoa 0. difiusae et 0. Dehnhardtii Ten. , quae ab illa et inter se non diversa) differt foliolis retusis, inieriorum ol)ovatis. floralium lineari-cuneatis, flo- ribus subsessilibus longe racemoso-spicatis, racemis ob folia brevia linearia nudiusculis, uec ob foliola majora latioraque, ut iu nostra couspicue foliatis, et pube alba crispata.'' Tab. 47. MMXCVIIL IIL Typus! Ramus. 9. Pars caulis +. 10. Calyx -|-. 11. Vexillum -|-. 12. 13. Alae -(-. 14. Ve.xillum +. 1.5. Phalanx staminum. Jam monui, mihi plantam ad Ononideiu repentem pertinere visam. Videtur planta juvenis loco umbroso crescens. Illae autem species, ad quas alludit cl. De Visiani, tota coinpage, inflorescentia longiracemosa, foliorum tela ac dentibus, stipulis cito marcescentibus multo magis videntur accedere ad Ononidem Columnae. Nec videntur adeo combinandae. uti voluit cl. auctor. Ononis serrata Forsl(. herbarii mei ex his locis. Lusitauia : In Estremadurae transtaganae areuosis salsis ad Tagum. Jan. 1840 Welw. Lus. 64. — In arenosis maritimis prope Tanger. Schonsboe! Bou-Saada; sud de la province de Constantine, Algerie Keboud! lu incultis, Gabes. Kralik! Sables du desert, Aboukir Egypte Kralik! Prope Fl. Arysch ad confiuia Syriae Kotschy! Ononis diffusa Ten. Neapoli: Fusari, Punediorum colles Tenore! Philippi! lu arenosis maritimis lusulae Inarime, Gussone ! Calabria L. Thomas ! — Ad littora maris prope Magdalena Sardiniae Miiller ! — Zante Mazziari ! — • San Jose a la sortie de Cadix Monnard! Sables maritimes au Coto a Puerto Santa Maria Bourgeau! Sables du bord du Guadalquivir pres S. Lucar Bourgeau! — Teneriffa: Bufadero Bourgeau! 41 In arenosis maritimis mobilibus prope Tanger 24. Apr. 1802. Schousboe! In sabulo- sis tingitanis Salzmann ! Ononis micrantha Lowe. Madeira: iu littore insulae Porto-Santo frequens. Mandon ! Ononis Tourneforti Coss. Sables maritimes a Santa-Catbalina, pres Puerto San Maria ISouri^cau ! iMellado ! Cimetiere de Cadix a S. Jose Mouard ! — Mogador. Sables. Balansa ! /?. Coi'olla flavida. 5. Ononis Coiumnae All. Ped. I. n. UBH. t. 20. f. 3: diffusa, iuermis. calyce corol- lam aequante. floiibus in axillis solitariis, legumiue calycem aequante oligospermo, seminibus subtiliu.s tuberculatis. Ononis subocculta Vill. Dauph. III. 429. 0. minu- tissima Jacq. fl. Austr. III. 23. tab. 240. Fl. Graec. VII. t. (526. Vulgo bene multi- caulis moUiter puberula. Stipulae lauceae erosulo dentatae. Folia trifoliolata, summa unifoliolata. foliolis cuneato-oblongis seu cuneato-linearibus serratis glandipihbus. Ca- lyces fructiferi bene ampliati dentibus latiusculis auctis. Legumina matura nigrita. Flores heteromorphi autumnales, quales occurrere dicuntur, mihi in speciminum meorum copia haud obvii. Crescit in collibus siccis. Vere exeunte. Aestate. ^. In Pedemontio ac Liguria, in Lombardia. in Vallesia ac pago Vaudensi, in Daliuatia, Austria, Tiroli, Hungaria. Tab. 49. MMC. I. II. Planta addito caule florido. 1. 2. 3. Folia +. 4. Folium ad vaginam reductum +. 5. Flos +. 6. Vexillum +. 7. 8. Alae +. 9, Carina +. 10. Phalanx staminum cum stylo ac stigmate +. 11. Apex staminis +. 12. Idem a latere +. 13. Styli apex +. 14. Fructus cum calyce aucto +. 15. Valva leguminis +. 16. Semen +. 17. Idem transsectum +. bb. Semina laevia seu minutissime insculpta. 6. Ononis minutissima L. Sp. 1007: calycibus legumen superantibus, dentibus aris- tatis, seminibus levissime insculptis. 0. saxatilis Lam. Dict. I. 509. 0. barbata Cav. ic. 2. p. 42. tab. 153. Rhizoma validum, saepe rectum. Caules plures, teuues, ascen- dentes, polyphylli, nunc iterum ramosi. Stipulae lanceae. Foliola pulchre serrata. Flo- res vulgo capitato-racemosi, sc. in axillis foliorum reductorum. Calyces infundibu- lares nervoso-striati dentibus triangulis bene aristatis, apice glandipilibus, ceterum subglabris. Aristae longitudine admodum variae. Corolla lutea. Crescit in aridis saxosis regionis adriaticae et mediterranneae. Vere. Aestate. 6. In Dalmatia: in collibus insularum Lissa et Lesiua. De Visiani Dalm. III. 275. — In Liguria: Nicaeae Schleicher! Col de Bruis Reuter, Lisa, Rchb. fil. ! Genuae de Notaris ! Tab. 48. MMCIX. I. Plauta. 1. 2. Folia: alterum unifoliolatum, alterum trifolio- latum +. 3. Flos +. 4. Vexillum +. 5. Ala +. 6. Carina +. 7. Vexillum in pe- dunculo +. 8. Basis alae +. 9. Phalanx staminum cum stylo +. 10. F^ructus in calyce inclusus +. 11. 12. Semina juniora omnio laevia visa +. Tab. 105. MMCLVI. 3. Semen insculptum +. 7. Ononis striata Gouan lllustr. 47: calycibus legumine brevioribus, dentibus simpli- citer acutis, seminibus omnino laevissimis. Planta elegans humilis liabitu praecedentis, sed caulibus paucioribus, difiusis, vulgo prostratis. Totus caulis pulcherrime pilosulus et glandipilis. Stipulae triangulae extus serratae glandipiles. Foliola cuneata obovata Icon. Fl. Germ. XXII. 6 42 emarginata serrata glandipilia. Flores nuuc pauci, nunc plures racenium cephalotem sistentes. Flores lutei. Reperimus in colle juxta Tendam, ubi Saxifraga cochlearis Rchb. crescit. 7. Aug. 1843. Reuter, Lisa, Rchb. f. cf. Rchb. Fl. germ. exsicc. 2966. In cl. Bertol. fl. ital. non recepta. 5\-. Tab. 50. MMCI. I. Caulis floridus +• 2. Apex caulis fructiferi +. 1. Folium cum stipulis 4-. 2. Flos +. 3. Vexilhim -\-. 4. Ala -j— 5. Carinae dimidium -\-. 6. Pha- lanx staminum cum stylo et stigmate +. 7. Styh summitas cum stigmate -\-. 8. Le- gumen in calyce -\-. 9. Valva leguminis -f-. 10. Semen +. b. Calyx tubulosus. (^Vexillum valde cuneatum!). 8. Ononis mitissima L. Sp. 1007 : fohis in stipulis vaginantibus petiolatis trifoliolatis, inflorescentia spiciformi, calycis deutibus triangulis, seminibus tuberculatis. Planta vulgo multicauhs ramis vimineis ramosis Junior ibene pilosula. Adultior subcalva. Corolla rosea. Crescit in insula ad Civita vecchia in glareosis secus torrentes, ubi legit AL Stalio. De Vis. Dalm. III. 274. Genua Sassi fid. BertoL It. Vere. 0. (?). A cl. De Vis. dicitur annua, sed ex speciminum siccorum magna copia potius videtur biennis. Tab. 48. MMXCIX. IL Ramus. 13. Bractea +. 14. Fohi margo +. 15. Flos .j_. 1(3. Vexilhun +. 17. Basis ahae +. 18. Ala +. 19. Basis alae expansa +. 20. Carina -|-. 21. Phalanx staminum cum stylo +. 22. 23. Apices staminum +■ 24. 25. Stylorum apices -|-. 26. Fructus cum bractea -|-. 27. Legumen -|-. 28. Idem apertum -|-. 29. Semen postice +. 30. Pistillum +. 9. Ononis alopecuroides L. Sp. 1008 : fohis in stipuhs vaginantibus sessihbus uni- foholatis, fohohs oblongis, inflorescentia spiciformi , semper densissima, calycis deu- tibus hnearibus acutis, seminibus laevissimis. Schk. Handb. tab. 194. Planta spitha- maea usque ultra pedahs. Vaginae stipularum maximae apice auritae; nitidae. Fo- Hola ovaha seu oblouga, obtusa seu emarginata, serrata, bene glandipiha. Flores inflorescentiam magnam alopecuroideam sistentes densissimam. Bracteae nuuc trifoho- latae, semper apicem versus seu totae serratae. Crescit in Liguria prope Onegham de Charpentier! Aestate. O. Tab. 44. MMXCV. Cauhs sectus. 1. 2. Bracteae +. 3. Flos +. 4. Vexilhim -|-. 5. Ala +. 6. Carina -{-. 7. Flos fructifer cum bractea -(-. 8. Legumen -(-. 9. Styh apex -\-. 10. Semen -|-. Obs. Adest peraffinis planta trifoholata, quam iU. Cosson dicit Ononidem alo- pecuroidem L. var. trifoliolatam, dum ab ilL Boissier et Reuter Ononidis Salzmanni nomine sahitatur. Bractea 2. ad iham accedit ex inflorescentia unifoholata. Speci- mina sunt ad manus: in pascuis tingitanis Salzmann! Schousboe N. 21 et 22! — Hi- spania: bords de la riviere a Alcala de los Gazules. 1 Juin. Bourgeau 183 a. — Ma- xime accedit etiam Onouis rosea Durieu (Alger: marais de Toued-el-haleg Lefebvre! 'Maison carree Jamin ! (I.'i3.) Corohae multo majores. 10. Ononis alba Poir. Voy. Barb. IL 210 : fohis in stipuhs vaginautibus sessihbus unifoholatis, fohohs lanceis seu oblongolanceis, inflorescentia racemosa demum laxa, calycis dentibus trianguhs, seminilnis Ononis monophylla Ten. Nap. IV. in sylL p. 100., SylL 348. n. 12. Cauhs vulgo diftusus, glandipihs, saepe rufus, ramis ascen- dentibus, superne ascendenti ramosis. Foha iufima vulgo satis lata, grossius serrata, 43 emarcida dum planta floret. Stipulae oblongotriangulae serratae. Foliola bene sessilia oblongoligulata seu ligulata seu lancea basi rotundata seu subcordata, acuta seu ob- tusa, serrata. Folia floralia similia, imminuta, multo magis glandipilia. Calyx tubu- losus, nervosus, quinquefidus, valde glandipilis, dentibus quaternis approximatis, dente quinto deflexo. Vexillum cuneato obovatum retusiusculum crispum extus glandipile. Alae supra unguem minute semisagittatae , cuneato obovatae. Carina bene rostrata. Pistilli ovarium hispidum. Corolla alba. Crescit in Liguria. Vere. O. ,,Habui Geuua extra portam-S. Bartholomaei , a Prof. Sassio" Bertoloni Ital. VII. 376. — Specimina mea algerensia et neapolitana. Tab. 105. MMCLVI. Planta omissa parte quadam inferiori. 5. Flos -)-. 6. Ve- xillum -[-. 7. Ala +. 8. Caiina -f-. 9. Pistillum -|-. Sect. II. Natrix Moench Meth. 157 Godr. in Gren. Godr. Frau(;. L p. 367. Flores racemosi cum pedunculo articulati, racemo unifloro seu plurifloro. a. Racemus pluriflorus. 11. Ononis rotundifolia L. Sp. l. ed. 719: gLandipilis, foHolis herbaceis, rotundis, racemis ex foliis evolutis axiHaribus hysterochronicis. 0. latifolia Asso Syn. Arr. 97. Natrix rotuudifolia Moench Meth. 158. Jacq. Austr. App. t. 49. Lara. 111. 616. Guimp. t. 126. Bot. Mag. 335. B. Cal). 1496. Pedalis et altior, jjrope suffruticosa. Foliola rotundula sinuato dentata. Pedunculi subtriflori. Bracteae minutae seu obliteratae. Calyx cupulatus dentibus liuearilanceis elongatis. Legumina lato-ligulata bene glan- dipilia, valvis demum tortis. Corolla inteuse roseopurpurea. Planta vere speciosa in subalpinis Liguriae, Pedemontii, Helvetiae australis, tirolensibus, carniolicis obvia. Vere. f • Specimina ad manus. Liguria: bords de la Vesubia entre Levens et S. Martin du Var pres Nice. 22. Mai. Bourgeau 67! — Alpes Pedemontii Lisa! — Vallesia: Vex Rchb. f! SimplouGroh! — Genevae; Saleve. Reuter! Schmaltz ! — Pag. Vaud. : Lavay, Rchb. f! Entragne Ernestine de Charpentier! — Tirol: ,,Auf Gerolle am Fusse der Alpen von Vintschgau Tappeiner! In Fiemme prope Trident. Facchiui! In alpibus tyrolensibus carniolicis. Sieber. Austr. 219 b. Alia specimina gallica et hispanica. Tab. 54. MMCV. I. Caulis floridus. II. III. Racemi fructiferi. 1. Flos -)-. 2. Ala -j-. 3. Carina -|-. 4. Phalanx staminum cum stylo -)-. 5. 6. Staminum apices -(-. 7. Styli apex -|-. 8. Valva fructus aperta -)-. 9. Semen inferne +. 10. 11. Semina a latere -\~. 12. Semen transsectum -)-. 12. Ononis fruticosa L. Sp. lOlO: glabra (inflorescentia excepta), foliolis coriaceis cuneato oblougoligulatis, racemis ex foliis reductis homochronicis paniculam termina- lem efficientibus. Mill. dict. t. 36. B. Mag. 317. B. Cab. 1569. Duham. ed. nov. 1. tab. 53. Frutex pedalis et altior valde speciosus. Folia sessilia trifoliolata. Foliola pulchre serrata. Stipulae vaginantes. Peduuculi subtriflori. Bracteolae plus minus obscurae. Calyx cupulatus quinquedentatus glandipilis. Dentes lanceotrianguli. Legu- men ligulatum bene extensum valvis maturis tortis. Semina valde curvula stomachum humanum mentientia, gibberosa papulis plurimis valde obscure subatrata. Corolla rosea. In Pedemontio locis apricis Vallis Queires ex AUionio. A Bertolonio silentio praetermissa. In Sabaudia : Chambery Myans Huguenin ! Reuter ! Praeterea specimina numerosa gaUica atque hispanica. 6* 44 Tab. 53. MMCIV. Caulis floridus. 1. Inflorescentia uniflora. 2. Calyx -|-. .3. Ve- xillum +. 4. Ala -|-. 5. Carina +. 6. Phalaux stamiuum et stylus cum stigmate -(-. 7. Valva leguminis aperta -|-. 8. Legumen apertum. ». 10. Semiua -|-. 11. Semen transsectum -j-. 12. 13. Papillae ex testa -|-- Tab. 105. MMCLVI. Fructus idem, qui supra fig. 8. Licet assidue correxerim, pessime ab artilice emeudatus, hinc iterum datus idem. b. Racemus legitime uniflorus. aa. Annuae. a. Legumen toruh)sum, septatum. (Corolla flava.). 13. Ononis ornithopodioides L. Sp. 1009: viscosa bene glanduloso puberula, erecta, stipulis rhombeoovatis acutis, calycis dentibus linearibus corollam aequantibus superantibusque. Cav. p. 2. tab. 192. Fl. Graec. VII. 679. Planta saepissime simplex parvula. Specimina, quae sunt ad manus dalmatica omuium longe maxima, ultra pedalia, valde diffusa, grandiflora, uunc terra niulta ad partes inferiores adglutinata. Rhachis foliorum supra stipulas longe libera, trifoliolata. Foliola ovata seu oblonga serrata seu serrato dentata. Pedunculi axillares apice in aristam exeuntes , uni - seu biflori, floribus cernuis. Corollae beue luteae, vexillo obscuriori. Alae supra unguem semisagittatae umbone interne deflexo. Legumiua pulcherrima, illis Ornithopodis quasi comparabilia. Semina tubercuUxta, angusta. Crescit iu collibus apricis Dalmatiae: ,,circa Trau et iu insula Lesiua De Vis. 1. c. III. 276! Specimina ad manus : Lesina Botteri!" Tab. 51. MMCII. II. Planta. III. Ramus fructifer. 11. Peduuculus floridus +. 12. Vexillum expansum +. 13. Ala -|-. 14. Carinae dimidium -\-. 15. Staminum pha- lanx expansa antheris dejectis -{-. 16. 17. Pistilla +. 18. Pars rami cum pedunculo ovarium semimaturum sistente +. 19. 20. Semina duo -|-. 21. Semen transsectum -)-. j5. Legumen turgidum, non torulosum, non septatum. (CoroRa varia.) 14. Ononis reclinata L Sp. lOll : viscosa, villosa, pilis glandipilibus paucis crebrisve inter pilos circumspersis, erecta seu diflusa, stipulis subovatis, calycis dentibus liiie- aribus, pedunculis exaristatis, leguraine lineari. Ononis Cherleri Host Austr. II. 317. Al. Ononis laxiflora Viv. fl. Cors. p. 13. Ononis parvuhx Steud. in Schimp. it, Abyss. Sect. 2. N. 1102. FL Graec. t. 677. Calyx corollam aequans. b. minor Moris Sard. I. 422 : floribus minoribus, a foliis floralibus bene supera- tis, coroUa calyce breviori, legumine breviori. Ononis Cherleri Desf. Atl. II. 148. Ononis moUis Savi Mem. delle soc. ita! 9. 351. t. 8. Plantula vulgo pusiUa. c. tridentata Lowe Man. 130: valde ampla calycis deutibus hinc tridentatis. Planta saepe tenuis, saepissime diffusa. Foliola ligulata apicem versus serrata, vulgo perangusta, nuuc tamen beue diUitata, praecipue in var. tridentata. Pedunculi seu apice exaristati, seu minutissime aristati , semper autem cum pedicello articulati. Calycis dentes liueares corollam attingeutes seu non attiugeutes. Alas saepius basi pUcatas reperi, nunquam tameu in speciminibus valde compressis. Fig. 3. nostra unum casum demonstrat. Dum haec scribo plures alas habeo sub microscopio , quae rugas longiores obliquas juxta auriculam gerunt. Corollae coloi' purpurinus , siccus vulgo brunneus. Legumen calycem aequaus, seu pauio excedeus. Semina tuberculata. Flo- res vulgo cum pedicellis angulati. 45 Crescit in sabulosis maritimis, in campis, afjiis, locis apricis Dalmatiae, Lom- bardiae et Ligiiriae. Vere. O. E. gr. Auf den Quarnerischen Liseln Tommassini ! Auf Triften um Pola. 28. April 1843 Papperitz! — Auf steinigen Viehweiden auf der Insel Lesina. Petter ! Botteri ! — Bassano Parolini ! Nicaeae: Villefranche , Cimiez Barla ! Tab. 51. MMCIL L Planta. 1. Portio caulis cum folio +. 2. VexiUum -\-. 3. Ala -f-. 4. Carina -\-. 5. Phalanx staminum +. 6. Pistillum -|-. 7. Fructus junior cum calyce +• 8. Idem adultior -)-. 9. Valva leguminis aperta 4 . 10. Semen -[-• Tab. 105. MMCLVI. 1. Flos corolla dejecta articulo beue signato pedicelli cum pedunculo, a sculptore in tab. 51. neglecto. 15. Ononis viscosa L. Sp. ed. II. 1009: villoso viscosa, pilis glandipilibus inter pilos, erecta seu diffusa, stipulis rhombeis, calycis dentibuS lanceis acuminatis, pedunculis longissime aristatis, legumiue oblongo ovato bene turgido. Fl. Graec. 678. Planta lucida. Folia inferiora saepissime unifoliolata. Foliola oblonga seu ligulata serrata. Calyx corolla bene brevior. CoroUae flaveolae vexillo apice purpurino. Semina tuberculata. b. breviflora De Vis. Dalm. II. 276. in obs. : calyce corollam aequante , imo superante. Ononis breviflora DC. Prodr. II. 160. FL Graec. 678. Planta genuina crescit in aridis mediterraneis Floret vere exeunte. 0. A patre Rchb. Exc. 516. indicatur in Pedemontio. — In Dalmatia .,in arvis circa Lacum Vrane inter Zara et Sebenico, ad S. Girolamo prope Spalato, ad Gionchetto prope Eagusa. et in insula Lesina" De Vis. Dalm. pag. 276. Specimina, quae sunt ad manus omnia sunt varietatis breviflorae: Spalato Petter! Ragusa Clementi! Tab. 52. MMCIII. I. 1. Caulis pars cum folio monophyllo ut pili glandulosi bene appareant -(-. 2. Pedunculus -{-. 3. Pedunculus decisa parte superiori rhacheos anan- thae (aristae) corolla dejecta -j-. 4. Vexillum expansum -|-. 5. Ala -f. 6. Caiina -}-. 7. 8. Bases alarum -|-. 9. Phalanx staminum emergente stylo -f-. 10. 11. 12. Antherae bene heteromorphae 4-. 13. Pistillum -|-. 14. Fructus -[-. 15. Valva fructus junio- ris aperta -f-. 16. Semen -f-. 17. Pilus glandulosus capitatus -j-. Legumen apertum juxta Fig. I. Var. breviflora De Vis. 18. Flos -|-. bb. Perennes. aa. Legumen ovali turgidum breve. Corolla purpurea et alba. 16. Ononis cenisia L. Mant. 267: diffusa, decumbens, ramis linea pilosa onustis, stipulis lanceis inciso deutatis, foliolis cuneato obovatis serratis, pedunculis glandi- pilibus cum pedicello bracteatis, calycis glandipilis dentibus corollam non aequautibus, leguminibus ovali turgidis brevibus, seminibus insculptis. All. Ped. I. p. 319. tab. 10. Rhizoma validum, nunc tortum. multicaule. Tota planta multis partibus. foliis prae- sertim cum Ononide fruticosa comparanda. Bases caulium vetustorum vestigiis stipu- larum brunnearum vestitae. Stipulae ima basi antica connatae inferne pallidae, parte libera utrinque porrecta triangula utrinque serrata. Folia trifoliolata. Foliola semper basi splienoidea, apice rotundata seu retusa, latiora, angustiora, sursum serrata, in- ferne et supra petiolulos glandipilia. Pedunculi ex axillis foliorum superiorum exserti foliis multo longiores, glandipiles. Bractea lineariligulata glandipilis parvula. Calyx 46 bene obliquus glanclipilis. Vexillum oblongum acutum nervoso striatum. Legumen ovali turgidum , calycem bene suiieraus , glandipile , maturum intus albo sericeum, extus atrum, valvis tandem semel involutis. Vexillum intense purpureum , nunc ob- scurius striatum. Alae et carina albidulae. Crescit in pascuis siccis alpinis Pedemontii et Sabaudiae. Aestate. 5|-. ^. In monte Cenisio Huguenin ! Bonjean ! Entre le Verney et Termiguon (Maurienne) Huguenin! — Vallee d'Aoste Emanuel Thomas! — A la Barricade sur Argentiere: flore de Vi- nadio. Lisa! Praeterea specimina plurima ex Delphinatu, Provincia, monte Pyrenaeo, Sierra Nevada. Tab. 50. MMCL HL Planta florida. IV. Ramus fructifer. 11. Portio caulis cum folio. Vides lineam pilosam alternanti descendentem. 12. Flos. -|- 13. Calycis pars +• 14. 15. Alae +. 16. Carina +. 17. Phalaux staminum cum stylo egrediente -(-. 18. Apex styli cum stigmate +• 19. Valva leguminis +• 20. 21. Semina -\-. 22. Semen transsectum -|-. 23. Idem longitudinaliter sectum -|-. /?. Legumen lineare elongatum. Corolla lutea. 17. Ononis Natrix L. Sp. 1008: diffusa, stricta seu asceudeus, villosa, glandipilis, stipulis rhombeis subintegris, Ibliolis oblongis lauceolatisve serratis, peduncuUs glan- dipilibus aristatis, calycis glandipilis profundissime fissi dentibus corollam non aequan- tibus, leguminibus linearibus elongatis, seminibus subtilius tuberculatis. Ononis pinguis L. Sp. 1009. 0. picta Desf. Atl. II. 144. t. 187. Planta valde polymorpha inuumeris lusibus ludens. Varietas haud ita leviy^: h. ramosissima De Vis. Dalm. III. 276: omnibus partibus tertia seu duplo minor, caulibus valde diiiusis seu prostatis, foliolis oblougolinearibus oblongisve, pedunculis bene exsertis, leguminibus paulo angustioribus. Ononis ramosissima Desf Atl. II. 142. 0. hispanica L. fil. Suppl. 324. Bot. Mag. 2450. CoroUa lutea vexillo purpureo seu rubrostriato. Crescit in glareosis, locis siccis, in apricis. Aestate. t). Crescit in Helvetia australi : prope Genevam , in pago Vaudensi ac Vallesia. In Venetia e. gr. Veronae. In Tirolia. Brix. In Carniolia indicatur, unde non habeo. In Dalmatia: Lesina, Lissa V. Welden! Petter! Botteri! — In terra Badensi nuper indicavit cl. Doll. 6. ramosissima: Nicaeae juxta flumen Var Reuter et Rchb. f. Plantas medias inter speciem genuinam et ramosissimam : ,,in Menge in saxosis bei der Stadt Lesina unweit Spalato." Petter! Fiunwald bei Siders iu WaUis. Rchb. fil! Tab. 55. MMCVI. I. Summitas caulis. 1. Vexillum expansum -|-. 2. Ala -)-. 3. 4. Alae varie effiguratae -|-. 5. Carina -|-. 5. Phalanx staminum cum stylo egre- diente +• 7. Pistillum +. 8. 9. Apices styli +. 10. Legumen cum calyce -f-. 11. Valva leguminis aperta +. 12. Semen -)-. 13. Idem transsectum -[-. 14. Vexillum expansum -j-. Var. ramosissima. II. Portio plantae. 15. Ala. 16. Carina -j-. 17. Pedunculus cum fructu -)-. 47 XVI. Trigonella L. Gen. n. 898. Calycis tubus brevis seu cylindraceo elongatus. Petala libera a tubo stamineo. Vexillum obovatum seu oblongum. Alae oblongae unguiculatae, supra unguem semi- hastatae. Carina abbreviata. Phalanx staminum vulgo a stamine vexillari libera. Ovarium sessile vel stipitatum, pluriovulatum. Stylus filiformis stigmate capitato. Legumen varium polyspermum rectum, nou tortum, dehiscens, intus contiuuum. Genus per Pocockiam immediate transit in Medicaginis genus. Medicagines uni- spiratae valde propinquae. Sect. I. Foenum-graecum Ser. in DC. Prodr. II. 182. Flores solitarii seu gemini. Legumina longa compressa rostrata longitudiualiter striata, trabeculis reticulata. Co- roUa ochroleuco albida. 1. Trigonella Foenum graecum L. Sp. 1402: legumine rostro suo triplo longiori, caule erecto. Gaertn. 1.52. Schk. 211. Hayne Arzg. VIII. 41. Planta usque pedahs, uunc valde ramosa, plus minus glauca, vulgo bene calva. Stipulae triangulae acutae. Foliola oblonga seu cuneato ligulata, sinuato serrata seu serrato repandula. Calyces paulo ciliati circa dentes, ceterum leviter pilosuli. Corolla albido ochroleuca. Leguminis rete nervosum areis elongatis. Semina tuberculata. Odor herbae gravissimus! Crescit in Liguria. Vere. 0. ,,Habui Genua in herbidis secus aquaeductum del Zerbino a Savignone" BertoL II. VIII. p. 251. Nicaeae ex Rchb. Exc. 500. Colitur in ditione australi, imo media (Erfurt). Tab. 57. MMCVIII. I. CauUs floridus. II. Caulis fructifer. 1. Calyx expansus +. 2. Vexillum expansum +. 3. Ala +. 4. Carina +. 5. Pistillnm -\-. 6. 7. 8. 9. Se- mina -|-. 10. Semen transsectum -|-. 2. Trigonella gladiata Stev. Cat. h. gorenk. 1808. 112: legumine rostro suo subae- quali, caulibus lateralibus seu omnibus demum procumbentibus. Trigonella prostrata DC. Fl Fr. V. 571. Planta vulgo valde diffusa, rarius simplex. Specimiua nonnuUa vakle pusilla, alia usque pedalia. Multo magis villosa, quam praecedens. Stipulae lanceae, nunc tainen valde obtusae. Foliola vulgo rotundata, etiam cuneatoligulata. Calyces magis velutini. Corolla albidoochroleuca. Alas ego supra basin lobatas reperi, dum in Trigonella Foeno graeco continue semisagittatas. Nescio num haec nota sit constans. Semina tuberculata. Crescit locis cultis, in pascuis ditionis mediterraneae et adriaticae. Vere. Aestate. 0. — Nicaeae: Carabassel Barla! — In Dalmatia De Visiani! Radigue Petter! — In insula Veglia Miiller! Tab. 56. MMCVII. I. Caulis floridus erectus -|-. II. Planta simplex prostrata fructifera. 1. Ala +. 2. Carina -j-. 3. Ala et carina +. 4. Pistilhim +. 5. Leguminis valva aperta -k. H. Semen +. II. Grammocarpus Ser. in DC. Prodr. II. 181. Flores capitati. Legumina ovata bene rostrata striato nervosa. (Corolla coerulea sc. alba striis violaceo coeruleis.) 3. Trigonella coerulea Ser. in DC. Prodr. II. 181. Trifolium Melilotus coerulea L. Sp. 1077. Melilutus coorulea Lam. Dict. IV. (i2. — Trifolium coeruleum W. Sp. III. II. 1352. Rchb. Crit. CCCXLIII. St. DeutschL p. 15. Gaertn. 153. Melilotus coerulea a. den- siflora Neilr. Nied. Oestr. 937. Caulis erectus. Racemi dense capitati. Semina laevia. 48 b. laxifloia: inflorescentia oblonga laxifloia, foliolis angustioribus. Melilotus pro- cumbens Bess. En. Volh. 30. Trigonella Besseriana DC. Prodr. II. 181. Melilotus coerulea b. laxiflora Neilr. Nied. Oestr. 907. Frequenter culta ac efi^erata in hortis rusticorum. In Helvetiae pago Glari folia in pulverem contrita ad caseum viridem praeparandum recipiuntur: Schabzieger Kaese. In Tiroli contra ad panem conficiendum sumuntur: ,,Uusere Landleute mengen das gedorrte wohlriechende Kraut beim Backen dem Brodteige bei, daher der Provinzial- name: ,,Brodklee" v. Hausmann Tir. 204! Pluribus locis fuit indicata e. gr. in Tiroli. Sed ch v. Hausmann phira quidem loca aff^erens distincte dicit: ,,in den Garten der Landleute zura Uiikraut verwiklert, auch au Hausern." (1. c). Specimiua ad manus sunt hungarica. Specimen typi genuini: Neusiedlersee in Ungarn: B. v- Leithner. Rchb. f. germ. exsicc. certe plantam vulgarem notissimam exhibet foliolis latis. 6. laxiflora: Ofen. Balek ! Noe ! Aestate. 0. Tab. 58. MMCIX. I. II. Phmta secta. III. Inflorescentia fructifera. 1. Flos +. 2. Vexillum -f . 3. Ala +. 4. Carina +. 5. Pistillum -4-. 6. Fi-uctus +. 7. Idem aper- tus -|-. 8. Semen -f-. 6. laxiflvra: Tab. 57. MMCVIII. III. Planta — . , III. Falcatula Ser. e. p. DC. Prodr. II. 181. Flores capitati capitulo oligantho sessili seu peduneulato. Leguniiiia oblongo turgida enervia. (CoroUa rosella.) 4. Trigonella ornithopodioides DC. Fl. Fr. IV. 550. Trifolium ornithopodioides L. Sp. 1078. Falcatula falsotrifoHiim Brot. Phyt. 160. t. 68. Melilotus ornithopodioides Pers. Horn. Plant. ed. 3. T. 1. 779. fide Nolte. Fl. Dan. 368. Planta annua habitu Trifolii nunc elongata, nltra pedalis Trifolium Michelianum seu resupinatum mentiens , nunc pusilla caespitosa caespiti Marsileae aegyptiacae comparabilis [ci. specimina Maderensia Mandou 61.) Folia longe petiolata stipulis lanceis foliolis subrhombea rotundulis retusis serratis. Calyces laevigati quinquedentati. Ungues petalorum longissimi. Legumen junius apice barbatum, adultuni omnino calvum. Semina hievia. ,,Ab Oedero iu terra Lyst insulae Sylt inventa, ex quibus speciminibus delineatio ejus profecta est. Cum a. 1825 in ea insuhx essem, numquara haec planta mihi est oblata, quod fortasse magnis aestatis caloribus factum. Etiam ad Balticum mare de- prehendit eam CeL Hornemann: sed quum id factum sit in insula Christiansoe prope insulam Bornholmiam, is locus extra meae Florae fines positus est." Cf. cl. Nolte Novit. Flor. Holsatic. p. 67. Specimina herbarii mei anglica, gallica, lusitanica, maderensia. Tab. 56. MMCVII. III. Planta caulescens. IV. Planta acaulis. 7. Vexillum com- plicatum -(-. 8. Idem explanatum +. 9. 10. Alae -|-. 11. Carina -|-. 12. Phalanx staminum +. 13. Pistillum adultius -|-. 14. Calyx cum legumine maturo -|-. 15. Valva leguminis aperta -f-. IV. Buceras Ser. in DC. Prodr. II. 182. Flores racemoso capitati inflorescentia sessili seu pedunculata. Legumina cyliudraceo compressa subarcuata reticulato nervosa. (Corollae luteae.) 5. Trigonella monspeliaca L Sp. 1095: pilosula, prostrata, raro suberecta in- florescentiis sessilibus leguminibus subcylindraceis. Buceras elliptica Moench. Meth. 143. 49 W. Kit. 142. Plautula saepissime vaUle minuta. luinc effusa major, nunc debilis sub- erecta (inter segetes forsan ita enataV). Habitus prope medicagineus, Stipulae lanceae extrorsum servatae. Foliola subrotuuda argute seiTata. Crescit in ditione tota australi adriatica ac mediterrauea in arvis, agris, collibus siccis, juxta vias. Vere. Aestate. 0. Specimina magis septentrionalia: iu Vallesia: Seduni: Muret! Reuter! Schleicher! Rchb. fil.! — Vintschgan z. B. hiiutig bei Goh-aiu in Laas Tappeincr! — ,,Eiue ungarische, in allen librigen Nachbarlandern fehk^nde Piianze, die zufallig eingeschk'ppt, bahl in betriiclithcher Menge vorkommt, bakl Jahre lang versclnviudet. Bislier nur im Beckeu vou Wien, am Linienwalle zwischen der St. Marxer und Belvedere Linie, am Haglersberge bei Goyss, um deu Reuhof zwischen Wagram uud Grossengersdorf im Marchfehle (Ortmanu). Bei Simmering (Sauter) und auf Aeckeru zwischen Himberg nnd Moosbrunn (^Host Fl. Austr. H. p. 383) wurde sie in neuerer Zeit nicht mehr gefunden." Neih'. Nied. Oestr. 935 !" — In ditione Pesthi- nensi Rochel! — In Bohemia: Leitmeritz Burkliard fid. Koch Syn. ed. 2. p. 182. Ibidem Papperitz ! Tab. .)ii. MMCX. I. Phinta. II. Ramus fructifer. 1. Pars cauhs cum loho -(-. 2. Calyx -)-. 3. VexiUum -)-. 4. 5. Alae -)-. ti. Carina expansa 4"- "i ■ Pistillum -|-. 8. Legumiuis aperti valva -)-. 9. Legumen -) . 10. ll. Semina +. 12. Semen trans- sectum -|-. 6. T. COrniculata L. Sp. 1094 : glabra, erecta. inflorescentiis pedunculatis folia excedeutibus, leguminibus compressis falcatis. Buceras grandiflora Moeuch Meth. 143. TrigoneUa ektior Sibth. Sm. Fl. Graec. Prodr. II. p. 108. FL Gr. 7H1. 762. Ex stipuhs integerrimis seu serrato dentatis perperam duae species confectae. Fohola cuneato obovatae. Semina tuberculata. ^ Crescit iu Croatia et Dalmatia in cultis, ad vias, in graminosis. Vere 0. Tab. 58. MMCIX. IV. Planta florida. V. luflorescentia fructifera. 9. Vexillum ex- pausum -f-. 10. Ala -)-. 11. Cariua. 12. Valva fructus aperta -|-. 13. Semeu -|-. V. Pocockia Benth. Hook. Gen. I. 48(i. Fknes racemos uuifloros seu plurifloros sisteutes. Legumiua lata. plaua, membranacea, transverse veuosa. (Corolla hitea.) 7. T. radiata Benth. I. c. p. 487: „M. radiata ad Trigonellam (Pocockiam) aman- datur." Medicago radiata L. S. 1096. ,,Medicago lunata J. Bauh." Rchb. Exc. 501. Planta annua gracilis, erecta, subtiliter pilosula. Stipulae lanceae pauciserratae. Fohola obh^nga. duphcato inciso serrata. Peduucuh uniflori seu triflori. Legumen reuiformi orbicuhatum comphanatum extrorsum et intus circa limbum deuticulatum, denticuhs ex- ternis ligulatis apice truncato bi-seu trideutatis. Semina laevia. ,,Habui ex agro Nicaeensi a Mohnerio" Bertoh ItaL VIII. 257. Tab. 59. MMCX. III. Planta. 13. Vexillum expansum -|-. 14. VexiUum compU- catum -f-. 15. Alae et carina*-)-. 16. 17. Alae -f. 18. Cariua -)-. 19. Plialaux sta- niinum -)-. 20. Flos decisis calycis dentibus et corolla ut videas ovarium semimatu- rum -)-• 21. Semen -|-. Obs. I. Mediante Trigonella Pectine Scheuk bcne abit iu Pocockiam. Obs. II. Cum ill. Bentham declaraverit, speciem esse Trigonellam , me judice probus quisque auctor debet scribere „Trigonellam radiatam Benth." Lex enim est conservandi nominis trivialis. Icon. Fl. Germ. XXII. 7 50 Ego nunc dixi genera quaedam ad alia reducenda. Ita Latouriam, Ox}'stophyllum esse Dendrobia. Inde species simplicissime meo nomine fuissent salutandae et a me semper ita describentur. Tamen auctor cetei-um excellens putavit suo nomine haec Dendrobia esse adornanda. Quod nemo probabit. XVII. Medicago L. Gen. 899. Calycis limbus quinquedentatus d^ntibus prope aequidistantibus. Petala a tubo stamineo libera. Vexillum subsessile. Alae oblougae. Carina obtusa. Ovarium breviter stipitatuni seu sessile, vulgo pluriovulatum. Stylus glaber, stigma subcapitatum ob- liquum. Legumen in speciebus genuinis spiraliter cochleatum inerme seu spinosum. In speciebus desciscentibus tamen in Trigonellam transeuntibus est simpliciter falcatum. Sect. l. Falcago. Rchb. Exc. .504. Legumen inerme falcatum seu falcato coch- leatum, dehiscens, nervo juxtamargiuali nuUo. L M. sativa L. Sp. 1096: leguminibus spiralifalcatis tricyclis (usque monocyclis) limbo argutis, centro perviis, pedicellis defloratis rectis calycem non aequantibus, corollis violaceis, racemis multifloris. Schk. t. 212. Eugl. Bot. 1749. Aunis siccis, uti 1868, legumina monocycla oriuutur. Frequenter culta et efierata. Aestate "b. (Specimina quaedam spontanea: Algier Munby! Batna Alg. mere spontanea Ba- lansa 976! — Inter segetes territorii Olissiponensis in Serra de Monsanto. Majo 1840 Welwitsch 141! — Persia Nakitschiwau Szovits!) Tab. 60. MMCXI. I. Caulis pars superior. 11. Pars rhizomatis et partes caulium inferiores. III. Racemus fructifer fructibus monocyclis. 1. Flos cum parte pedunculi +. 2. Flos antice -{-. 3. Vexillum -|-. 4. Alae et vexillum a latere +. 5. Vexillum et alae expausae +. ti. Ala -|-. 7. Stylus cum stigmate -^. 8. 9. Legumina +. 10. Legu- men apertum valva una dejecta +. 11. 12. Semina +. 13. 14. Semina transsecta -j-. 15. Valva ovarii junior +. 16. Pistillum -f-. 17. Staminum phalanx +. 18. Legumeu tricyclum +. 2. M. tnedia P. Syn. 356: recedit corolhs versicoloribus, viridulis, flavidis, roseis. M. sativa b. versicolor K. Syn. 176. M. falcato-sativa Rchb. Exc. 505. Crescit hic inde cum praecedenti. Tab. 61. MMCXII. III. Caulis. IV. Pedunculus fructifer. 6. 7. 8. Flores iuferne visi 4-. 9. 10. Fructus -[-. 3. M. falcata L. Sp. 1096.- leguminibus falcatis, raro monocycHs, tum centro per- viis, limbo arguto, pedicellis defloratis rectis calycem uon aequantibus, corolhs flavis, racemis multifloris. Schk. t. 212. b. verskolor K. Syn. 176. floribus variis, deuique violaceis. M. falcata /S. hybi'ida Gaud. Helv. IV. 611. c. major K. 1. c. : floribus majoribus. Medicago procumbens Bess. Galic. II. 127. M. intermedia Schult. Oestr. Fl. II. 373. d. glandulosa K. 1. c. ^landipilis. M. glomerata Balb. Elench p. 93. Crescit in pratis siccis, collibus, ad vias. Aestate ^. 51 Tab. 62. MMCXIIl. III. Caulis. IV. Racemus fructifer. 6. Flos cum parte pe- dunculi -(-. 7. Vexillum et alae expansae -f-- 8. Stylus cum stigmate -\-. 4. M. prostrata Jacq. Hort. Vindob. I. p. 39 t. 89 : leguminibus spiralifalcatis limbo crassulis, centro nou perviis, pedieellis defloratis porrectis seu refractis calyce longioribus, coroUis flavis. Plauta ex libris a praecedenti aegrius distingnenda, cum pedicelli por- recti fructiferi haud ita saepe reperiantur. Character leguminum centro non perviorum pulclierrimus speciem facillime distinguendam probat. In Moravia indicatur. Juxta Tergestum, Flumen, Budam, in Dalmatia. Aestate'^.. E. g. Triest Tommasini! Kiitzing! Fleischer! Duino Papperitz! Caporetto Freyer! Fiume Noe! Budae Sadler! Bayer! Spalato Petter! Tab. 61. MMCXII. I. Planta florida. II. Ramus fructifer +. 1. 2. Stipulae -f-. 3. Legumen inferne -(-. 4. Idem superne -f-. 5. Semen -j-. Sect. 2. Lupulina De Vis. Dalm. III. 285. Legumen inerme reniforme spiroideum, indehiscens, nervo marginali nullo. 5. M. Lupuiina L. Sp. 1097. Fl. Dan. 992. Engl. Bot. 971. Schk. 212. Glabrius- cula, in siccis subpubescens. Racemi multiflori compacti. Legumina monosperma, glabra seu adpresse puberula. b. Willdenowiana K.: leguminibus glandipilibus, pilis patulis. Medicago Willdenowii, Bnngh. Fl. Mon. Prodr. 226. Crescit in pratis, locis graminosis, incultis. Vere usque ad auctumnum 0. Tab. 73. MMCXXIV. III. Planta vulgaris. IV. Monstrum ovariis rectis semima- turis. V. var. Willdenowiana: caulis pars superior. 3. Ala -f-. 4. Vexillum +. 5. Flos cum ovario -|-. 6. 7. 8. Fructus -j-. 9. Fructus apertus +. lu. Semen +. 11. Semen transsectum +. 12. Pilus unicellularis +. 13. Fructus varietatis Willdenowianae +. 14. Pilus capitatus ex eodem +. Sect. 3. Scutellaria Gren. Godr. Franc. I. 384: Legumen inerme helicinum, centro non pervium. non dehiscens, sine nervo juxtamarginali. . 6. M. orbicularis All. Ped. I. 314: pedunculis quam folia brevioribus, aristatis, leguminibus cochleatis orbiculatis utrinque convexiusculis anfractibus subsenis submem- branaceis margine inflexo arcte incumbentibus, seminibus tuberculatis, stipuMs profunde serratis. Crescit in ditione mediterranea ac adriatica in agris, arvis, olivetis ruderatis, ad vias. Vere exeunte. Aestate. 0. Tab. 73. MMCXIV. I. II. Caulis floridus sectus parte quadam remota. 1. Pars caulis cum stipulis. 2. Flos in parte pedunculi +. 3. Semen +. 7. M. marginata W. En. 802: pedunculis quam folia brevioribus aristatis, legu- minibus cochleatis orbiculatis utrinque planis, anfractibus subsenis submembranaceis margine recto a se invicem liberis, seminibus minutissime tuberculatis, stipulis profunde serratis. Haud bene novi, num sit species, num varietas praecedentis. 111. Koch quidem, qui Medicaginibus acerrime studuisse videtur, eam servavit. Crescit in cultis prope Fiume Croatiae. Noe. Vere exeuute. 0. Tab. 72. MMCXXIII. I. Caulis. 1. Legumen maturum superne visum -)-. 2. Idem a latere visum. 3. Idem postice -\-. 4. Semeu -f-. 7* 52 8. M. SCUtellata All. Fl. Ped. I. 315: pedunculis quam folia brevioribus aristatis. leguniiuibus cochleatis inferno convexis superne planis, anfractibus sulisenis pelviformi- bus concentrice spiralibus, stipulis sinuato dentatis, seminibus laevigatis. Medicago polymorpha /3. scutellata L. Sp. 1097. Crescit in Liguria. Croatia, Dalmatia, Tergesti. Vere ©. Nicaeae: Vinaigrier Barla! Fiume Noe fid. cL Koch. ,,In arvis Dalmatiae, unde sine loci specialis notitia vidi iu herb. cL Portenschlag." De Vis. Dalm. IIL 281. Habeo a Pettcro.- ,,ApriL Unter den Gestriiuchen!" Haud ita dubie prope SpaLato lecta. — ,.Tergesto al Lazzaretto di S. Teresa." Tommasini ex BertoL IL VII. 272. Tab. H3. MMCXIV. III. Caulis pars superior. IV. V. Fructus +. 4. Flos +. 5. Pilus capitatus -\-. ti. Pilus unicellularis (papilla) -|-. Tab. 72. MMCXXIII. 4. 5. Semina +. Sect. 4. Spirocarpos (Seringe in DC. Prodr. II. 174) Greti. Godr. Franc. II. 174. Legumen armatum [cS. tamen M. obscuram Retzii) helicinum , centro pervium, non dehiscens, cum nervo juxtamarginali. §. 1. Legumen applanatum sesquispirum inerme seu subinerme anfractibus extus argutis, nei'villis radiantibus, liaud rcticulatis. 9. M. obscura Retz. Obs. I. p. 24. Plauta elatior ramis inferne vulgo valde crassis. Stiijulae triangulae inciso lacerae. Foliola cuneato retusa, extus et antice in- tense serrata. Racemi subtriflori exserti. Nuuc uccurrit spinosa. Plantam propterea edo. quod a cl. Visiani iuter dalmaticas species fuit recepta. Sed ego tjpum, quem ill. vir beuevole niecum conimunicavit longissime recedere credo ejusque Medicaginem obscuram microdoutem serius sub Medicagine denticulata atferam. Maxime receclit nervis reticulatis et areis margiualibus impressis. Specimina herbarii mei culta numerosa ©. Specimiua spontauea: Ostiae maritima. Felici! — b. spiuosa: Girgenti Todaro! In arenosis maritimis Siciliae meridioualis (a Terranova) 13. Aprili 1840. de Heldreich! Tab. 68. MMCXIX. Planta parte resecta. 4. Legumen superne -|-. 5. Idem in- ferne -f-. 6. Semeu -| . Tab. 72. MMCXXIII. 5. var. spinosa: 7. 8. Legumina +. §. 2. Legumen depressum pleiospirum aufractibus extus bis argutis , sulcatis, armatum. 10. Wl. disclformis DC. Cat. ht. Mons p. 124: pedunculis 1 — 2 tioris folio longi- oinbus, leguniinibus cochleatis dejjresso cylindricis glabris, anfractibus subquinis summo inermi. reliquis distiche spinis uunc uuciuatis onustis, superficie aufractuum laevi. ,,Hab. iu saxosis apricis circa Zara, Sebenico, Traii et iu insula Ossero et Lesiua. Floret vere ©." De Vis. Dalm. IIL 282! Lesina Botteri! Fiume Noe! Tab. lii». MMCCXX. II. Caulis. 1. Legumen superne -|-. 2. Idem inferne -f-. 3. Spina +. 4. Semeu -|-. 11. M. carstjensis Jacq. Coll. I. p. sG: peduncuhs multifloris folium subaequanti- bus, leguminibus coclileatis dcpresso cylindricis glabris, anfractibus subquinis margine distantibus radiato venosis medio reticulatis, margine distiche spinigero, spinis nunc uncinatis rectis. Jacq. Jc. rar. I. 156. 53 - — Crescit in moutosis, nemorosis. asperis. Vere exeunte +. Resegoue juxta lacum Comensem, Carnia. Carinthia, Styria, littorale austriacum, Dalmatia (Ragusa Neumayr fid. De Vis.!) An sonnigen Orteu in der Sostnitz bei Klagenfurt. Bliitlie im Juni. Frucht im August. Baron v. Jabornegg! Laibach Graf! Triest Tommasiui! Storie Triest Papperitz! Chiapovano in Krain. Papperitz! Brix Lanfossi! Tab. 66. MMCXVIL T. Caulis floridus. IL Caulis fructifer. l. Marginis aufractus pars +. 2. Semen -f-. §. 3. Legumen depressum pleiospirum anfractibus extus retusiusculis quadrisul- catis. bene et dense armatuni spinis manifeste sulcatis. 12. M. cordata Desr. in Lam. Enc. Bot. III. 608. M. polymorpha ij. arabica L. Sp. 504. M. maculata W. Sp. pL III. 1412. M. arabica All. Ped. I. 315. Moris Fl. Sard. L. Engh Bot. 1616. PLanta sat elata gracilis. Stipulae triangulae extus seu utrinque sinuato servatae. Foliola subtriangula sinuato dentata disco superiori macu- lata. Pedunculi petiolis breviores. Crescit in cultis ad vias. Aestate 0. Spa Lejeune. Eupen Ley! — Strassburg fide Koch. — Fiume Noe! Pomer bei Pola Papperitz ! Venedig Jan! Mautua del Arco! — Dalmatia De Visiani! Lesiua ibidem Botteri! Tab. 6 7. MMCXVIII. I. Caulis. 1. Pars caulis cum stipulis +. 2. Fructus su- perne -|-. 3. Idem a latere +. 4. 5. Semina +. §. 4. Legumen depressocochleatum seu doliiforme pleiospirum aufractibus extus argutiusculis seu planiuscuhs. numquam per medium planum carinatis bene spinosum, spiuis inter se margine areolatis ob decursum nevxi marginalis. a. Nervilli intra nervuni marginalem haud anastomosantes. 14. M. laciniata A!l. Ped. I. 316: pedunculis uni-bifloris aristatis petiolos aequau- tibus seu superantibus, depresso cochleatis. anfractibus extus anguste limbosis spinis utrinque arrectis subulatis uncinatis, areis marginaUbus transversis oblongis humilibus, nerviUis internis curvatis. vulgo omnibus liberis, foliolis apice laceroserratis. Medicago polymorpha y- laciniata Sp. PL 1099. Planta vulgo valde diffusa. Indicatur in Pedemontio ac in Dalmatia. Aestate ©. Habui ex agris di Sospello, et Breglio in Pedemoutio a Molinerio." BertoL Ital VIII. 306. „In Dalmatiae arvis, ubi lectam a cL Portenschlag et sine loci indicatione specialis ab eodem coiumuuica- tam vidi in herb. cL Zahlbruckner." De Vis. Dahn. III. 283. Specimiua herbarii uiei eheu! omuia seu culta, seu africana: Teneriffa, Guimar. iu petrosis basalticis. Bourgeau Can. 1318! — Bousaida, sud de la province de Constantine. Reboud 1865! Graviers de rOued Biskra, a Biskra. Balansa 929 ! — In incultis Sfax fl. Tunetanae. 26. feb. 1854. Kralik! — Ex Capite bonae spei. Drege! I^cklon & Zeyher! Tab. 64. MMCXV. II. PLanta ramis resectis. 7. Folium +. 8. Pedunculus +. 9. Fructus superne +. 10. Fructus a latere +. 1 1. Limbus anfractus +. 12. 13. Semina+. 13. M. minima Lam. Dict. III. 686: pedunculis racemosis petiolos excedentibus exargistatis, legumiuibus depressis cochleatis subglobosis spinis patulis subuLatis, areis marginalibus subquadratis horizontalibus, nervilUs radiautibus. Mcdicago polymorpha ,". minima L. sp. 1099. M. hirsuta AIL Ped. n. 1156. M. rigidula Roth Tent. 320. PuberuLa. Simplex erecta, difiusa et procumbens. Stipulae ovato triangulae, superiores seu omnes integerrimae. 54 b. mollissima K. Syn. ed. 2. 180: caiio villosa. c. viscida K. 1. c: „pilis glanduliferis" K. d. longiseta DC. Prodr. II. 178: spinis diametro fructus subduplo longioribus. e. bracliyodon Rchb. Exc. t. 502: spinis diametro fructus subduplo brevioribus. Tab. 72. MMCXXIII. III. Planta. 14. Rhachis inflorescentiae, quae aristata dici vix potest, uti in libris volunt. 15. Legumen superne -{-. 16. Idem transcisum -f. 17. Limbus anfractus +. 18. 19. Semina +. IV. var. moUissima. V. Apex caulis. 20. Legumen var. longisetae iuferne. 21. 22. Legumina var. brachy odontis. 15. M. tuberculata W. Sp. III. 410: pedunculis uni-plurifloris racemosis, folia aequantibus nunc aristatis, leguminibus doliiformibus, areis marginalibus, devexo in- sculptis intra spinas crassas breves tuberculiformes. M. pubescens DC. Cat. Monsp. 124. Moris Sard. XLIV. Ex majoribus. Semper pubescens. Crescit in Istria et Dalmatia et Liguria. Vere 0. In Istria: inter sata alla Torre d'Orlando Tommasiui ex cl. Koch & Bertolini. (specimen, quod ego habeo, mihi dubium). Medolino in Istria Papperitz! Dalmatia: in satis circa Zara et Ragusa ex De Visiani Dalm. III. 285 ! In Ligur^a: in campis prope il Lazzaretto Barla in Bertol, It. VIII. 296. Tab. 73. MMCXXIV. (.,M. Terebellum W.") I. Summitas caulis. II. Portio caulis fructifera. 1. Fructus superne +. 2. Fructus inferne +. Tab. 65. MMCXVI. I. Pars caulis florida. II. Planta fructifera -{-. Portio caulis cum folii basi +. 2. Legumen -\-. 3. Semen +. Sed de hac planta mihi haud liquet. Forsan in supplemento plura erunt de ea addenda. 16. M. coronata Lam. Dict. III. 634: pedunculis racemoso capitatis folia exce- dentibus, leguminibus doliiformibus anfractibus laxe solutis, extus praeruptis, spiuis triangulis erectis et deorsum spectantibus, areis marginalibus oblongis humilibus. M. polymorpha ^. coronata L. Sp. pl. 1098. Planta valde elegans nunc diffusa. Rami graciles tenues, vulgo pilosuli, rarius subcalvi. Stipulae triangulae extus hinc pauci serratae. Pedunculi folia excedentes. Legumina vulgo pilosula , demum prope nigra. Crescit in agris Dalmatiae et Istriae et in littore Veneto fuit indicata. Vere 0. Sebenico Clementi! Pharia Botteri! Lossih piccolo. Noe! — (Angeblich bei Venedig an trockenen Orteu del lido, Chioggia, nach Ruchinger und Naccari Rchb. Exc. 503.) („Nec raro 2j.." tid. De Vis. !) Tab. 64. MMCXV. I. Planta. 1. Portio caulis cum folio +. 2. Portio caulis cum folii basi -(-. 3. Fructus a latere +. 4. Fructus iuferne -)-. 5. Fructus superue -(-. 6. Semen -|-. b. Nervilli intra nervum marginalem anastomosantes, rete efl^icientes. 17. M. praecox DC. Cal. Momp 123: pedunculis brevissimis uni-bifloris, foliis bene brevioribus , legumiuibus depresso cochleatis oligospiris , spinis subulatis apice uncinatis, porrectis, areis marginalibus oblongo linearibus subdevexis, anfractibus extus applanatis. Moris Sard. 49. Planta diffusa, ramosissima, vulgo valde microphylla. Stijiulae triangulae lacero serratae. „Habitat in arvis et collibus circa Ragusam, ubi legit Fr. Neumayer. Vere. 0." De Vis. Dalm. III. 281. Ego Dalmatam non habeo. Specimina herbarii mei sequentia. Corsica : Ajaccio Avril 1847. Requien! Kralik! Paturages Tizzano. 23. Mars 1849. Kralik 536! 55 Gallia : Toulon : Collines de S. Mandrier. Reuter ! CoUioures Aunier ! Cap de Cette Salzmann ! Tab. H8. MMCXIX. I. Planta fructifera. II. Ramus apice floridus. 1. Legumen superne -|-. 2. Idem a latere -|-. 3. Semen -|-. 18. M. denticulata W. Sp. Pl. t. III. p. 1414 ex emend. Benth. Cat. pl. des Pyr. 103.: pedunculis bi-octofloris exaristatis folium aequantibus, leguminibus depresso cochleatis oligospiris (dis usque tetraspiris). a. genuina. Benth. 1. c. : spinis legumini subaequilatis subulatis apice uncinatis. Medicago denticulata. W. 1. c. Engl. Bot. 2tj34. Moris Fl. Sard. 48. M. polycarpa y. denticulata Gren. Godr. Fran^. I. 390. h. lappacea Koch. Sp. Ed. 2. 181 : fructibus duplo majoribus. Medicago lap- pacea Lam. Dict. III. 657. Ex cL Grenier et Godron tamen recederet pedunculis 2 — 3 floi-is, duni in praecedenti essent 3 — 8 floris, et seminibus in lappacea oblongis, iu M. denticulata (polycarpa W.) reniformi. Ego semina prorsus eadem reperio. c. brevispina Benth. 1. c. : spinis couicis rectis leguminis latitudiue multo angus- tioribus. Medicago apiculata W. Sp. III. 1414. Medicago sardoa Moris Stirp. Sard. el. 1. p. 15. Medicago denticulata aa tuberculata. Moris Sard. I. p. 447. t. 47. M. praecox Alsch. jadr. 177. M. obscura var. jS. microdon. Vis. Dalm. III. 283 ex specimine benigne misso. Crescit inter segetes in ditione rhenana. in Thuringia, Istria, Dalmatia, Liguria. Vere exeunte. ©. Tab. 70. MMCXXI. var. genuina. Benth. I. Planta. II. Ramus fructifer. 1. Sti- jjula in caule -f-. 2. Folioluni -{-. 3. Legumen superne visum -{-. 4. Semen -|-. 5. Limbus leguminis externus +. 6. lappacea Benth. : Tab. 70. MMCXXI. III. Caulis summitas. c. hrevispina Benth. : Tab. 67. MMCXVIII. Medicago apicuLata W. II. Planta. 5. Stipulae in caulis portione -\-. 6. Legumen sujjerne -f-. 7. Legumen inferne -j-. 8. Legumen a latere -j-. 19. M. Terebellum W. Sp. III. 1416: pedunculis uni-pluriformis , leguminibus doliiformibus anfractibus appressis , spinis crassis brevibus acutis hinc falcatis , obli- quis, areis margiualibus oblongis devexis. Medicago conica Schk. Handb. 212. Me- dicago muricata Lej. Sp. II. 123. Medicago catalonica Schranka Hort. Monac. t. 28. — Medicago lappacea /S. pentacycla Gren. Godr. Frang. I. 390. Planta speciosa elatior, bene pilosula. Prope Spa Belgii Lejeune! Tab. 72. MMCXXIII. II. Ramus. 9. Legumen a latere -f-. 10. Idem superne -|-. 11. Idem inferne -(-. 12. Idem transsectum -\-. 13. Semen -|-. 20. M. Cillaris W. Sp. III. 1411: pedunculis uni-quadriflois, leguminibus doliifor- mibus, anfractibus appressis, spinis sulcatis brevi crassoque subulatis porrectis, cum anfractuum limbo plano producto pilosulis, areis marginalibus sulciformibus in sulcos spinarum exeuutibus. M. intertexta DC. Fl. Fr. IV. 546. Moris Sard. L 452. 56 tab. 51! M. polymorpba x. ciliaris L. Sp. ed. II. 1099? ,,Crescit rarius acl vias circa Lossin piccolo in insula Ossero, ubi legit Doct. Noe. Maj. 0.'' De Vis. Dalm. m. 283. ' Tab. 66. MMCXVII. III. Caulis pars superior. 3. Apex folioli -f- 4. Legumen a latere magnitudine natnrali -|-- 5- Idem superne -|-. 6. Anfractus portio -f . 7. Semen -(-. 21. M. tribuloides Desr. in Lam. Enc. Bot. III. 653: pedunculis uni-sexiloris, leguminibus doliiformibus, anfractibus appressis, spiuis crassis brevi-subulatis appressis iutertextis brevibus, anfractuum pagina angusta porrecta, areis utrinque devexis (binc ,,anfractibus carinatis'') glaberrimis. M. crassispina De Vis. Ergzbl. Bot. Zeit. 1829. I. B. n. 30. De Vis. Dalm. XLIII. Moris Sard. 41. „ Crescit in arenosis insulae Ossero, scopuli , cni superstructa est arx Forte S. Nicolo ad portum Sibenicensem, scopulorum circa Curzola, et iu insula Lesina. Floret Majo. Junio. 0.'.- De Vis. Dalm. IIL 284. Tab In supplemento dabitnr. §. 5. Legumen depressum pleiospirum anfractibus extus argutis exsulcatis, bene et dense armatum seu inerme, areis marginalibus impressis nuUis, toto nervornm reti obscurissimo, subevanido. 22. M. marina. L. Sp. 1097: perennis, caule foliis pedunculisque lanato tomen- tosis, pedunculis 5 — 10 iloris, folium subaequantibus., leguminibus lanato tomeutosis pilosulis anfractibus subternis inermibus seu remote spinosis , spinis conico subulatis abbreviatis patulis biuc arrectis. Giirtn. Fruct. II. t. 155. fr. Cav. Ic. II. 130. Planta rbizomate valido obliquo cylindraceo caudato raulticaulis diffusa, valde ramulosa. Crescit in littore arenoso ditionis mediterraneae ac adriaticae bic inde. Vere exeunte. Aestate. Autumno. 5|-. Tab. 62. MMCXIII. I. Pars plantae. II. Infiorescentia fructifera leguminibus inermibus. 1. Flos demtis alis ac carina -\-. 2. Carina ac alae expansae -f-. 3. Semen -|-. 4. Legumen armatum -|-. 5. Idem postice -j-. 23. M. Gerardi W. K. in W. Sp. pl. III. 1415: amma, minute pubercula, peduncnlis subtrifloris . folia excedentibus . leguminibus usque sexspiris velutiuo gbxndipilibus aveniis , spinis remotiusculis tereticonicis patentibus subuncinatis obscure sulcatis, anfractibus extus obscure carinatis. Medicago polymorpba i. rigidula. L. Sp. 1098. Medicago villosa DC. Fl. Fr. IV. 454. Medicago rigida Lam. Dict. IIL 634. Me- dicago rigidula Tbuill. Par. 390. Lecta fuit prope Spa Lejeune ! In collibus aridis ditionis adriaticae ac mediterraueae. Loca interna: In Tirolia australi : Trient v. Hammer 1 Leybold ! Viebweider ! — Verona Bracbt ! — Tenda, Vineadio Pedemonti Rchb. f.! Tab. 69. MMCXX. II. Planta. 5. Legumen postice -f-. 6. Idem a latere +. 7. Idem superne -|-. 8. Semen -|-. §. 6. Legumen depressum seu doliiforme anfractibus extus abruptis per medium obscure carinatis. Obs. Margines, qui iu aliis Medicagiuibus in plano generali anfractus sunt expansi, in liis sub angulo recto descenduut de plano anfractus. 57 24. M. turbinata W. Sp. III. 1409: pedunculis uni- — bifloris, leguminibus dolii- formi))Us subhexaspiris ai\'tissime appressis. extus abruptis. spinulis coniuis appressis minutissimis. M. polymorpba 3. turl)inata L. Sp. 10ft8. M. doliata Carmign. in C-riorn. scient. a lett. dell' Accad. Ital. anno 1810. tom. 1. p. 48, tab. fig. 2. ex Bertol. Crescit in olivetis. in berbidis. Vere 0. Nicaeae: Vinaigrie Barla! — ..Prope Spalato loco dicto alhi Botticella. unde misit Prof. Petter!" De Vis. Dalm. III. 285. Tab. 65. MMCXVI. III. Ramus floridus. IV. Ramus fructifer. 2. Caulis pars cum stipulis -j-. 5. Legumen a latere -)-. 6. Semen -f-. 25. M. littoralis Rhode in Lois. Notic. 118: pedunculis bi quadrifloris aristatis, folia sua excedentibus, leguminibus cocbleato depressis oligospiris sinistrorsis, anfractibus laxiusculis extus distincte bisulcatis scil. medio bene carinatis spinis subulatis acutis variae longitudinis. M. arenaria Ten. Cat. H. Neap. 1819. p. 59. M. striata Bast. Journ. Bot. 1814. p. 19. M. tricycla D. C. Cat. H. Monsp. p. 125. — Moris Sard. L tab. 40. B. 2. 3. Crescit in Liguria, Istria, Dalmatia. V^ere 0. Tab. 71. MMCXXII. IIL Planta. 9. Legunien postice -|-. 10. Legumen antice superne -)-. 11. Idem a latere -j-, 26. M. Braunii Gren. G-odr. Fl. Fr. I. 393: recedit leguminibus dextrorsis. floribus minoribus. Crescit inLiguria, prope Tergestum, Venetias. Vere 0. Var Nicaeae Barla! — Ter- gesti Fleischer! — Indicatur a cl. BertoL ipso ,.in Liguria occidua in littore a Sestri di Ponente — in L. orientali ex littore Clavarensi acc. a Turio, Venetiis al Lido acc. a Ruchingero". Tab. 71. MMCXXII. I. Phmta fructifera. II. Ramus floridus. 4. Legumen postice -}-. 5. Idem antice -|-. 6. Idem spinis maximis postice -j-. 7. Legumen a latere -j-. 8. Semen -{-. XVIII. Melilotus T. — Juss. Inst. 406. — Gren. 356. Calycis limbus quinquedentatus dentibus prope aequidistantibus. Petala a tubo stamineo libera. Vexillum subsessile. Alae oblongae. Carina obtusa. Ovarium prope sessile seu sessile, immaturum vulgo 2-, imo 3—4 ovulare. Stylus filiformis ascendens, seu curvus, stigmate horizontaliter deciso, nunc (monstrose? seu dimorphe?) laterali. Legumen calycem excedens, ovoideum, subindehiscens, monospermum. — Corolla flava excepta una M. alba Desr. Sect. I. Coeiorutis Ser. in D. C. Prodr. IL 186. Legumina reticulato rugosa. * Annuae. I. M. itaiica Lam. Dict. IV. 65: valida, stipulis sinuatodentatis, fpliolis magnis rhombeo ovatis retusis seu ovatis sinuato dentatis, racemis densifloris porrectis, folia excedentibus, leguminibus oblongis pendulis, carinis undulatis transversis, paucis tantum anostomosantibus. Trifolium Melilotus italica L. Sp. 1078. M. rotundifolia Ten. Neap. 176. f. 8. Crescit in pascuis ac coUibus Liguriae et Dalmatiae. Vere exeunte 0. Tab. 75. MMCXXVI. I. II. Phmta secta. ni. Racemus fructifer. 1. Stipula -|-. 2. Flos -}-. 3. Fructus -|-. Icon. Fl. Germ. XXII. 8 58 2. M. neapolitana Ten. Nap. Prcidr. Suppl. I. 56: gracilis, validiuscula, stipulis integerrimis, foliolis inferioribus obovatis, superioribus ligulatis, racemis laxifloris folia excedentibus, leguminibus ovatis erectis reticulatis. M. gracilis DC. Fl. Fr. V. 565. M. heterophylla Scheele Linn. 1848. p. 571 ex specimine Botteriano. Semina niinute verrucosa b. rostrata Vis. 1. c. 288: leguminibus rostratis (Fig. IV). Crescit in ditione mediterranea ac adriatica in collibus sterililjus. Vere exeunte 0. Tab. 78. ]MMCXXXIX. I. Planta. II. IV. Racemi fructiferi +. 1. Stipulae in portione caulis +. 2. Fructus -f-. 3. Semen -(-. 4. Idem transsectum -\-. 3. M. indica Ali. Ped. I. 208: validior, stipulis integris raro dentatis, foliolis obovatis, superioribus cuneato oblongis, racemis folia excedentibus densifloris, legumi- nilnis pendulis ovatis reticulatis. M. parviflora Desf. Atl. II. 192. Crescit in cultis regionis mediterraneae ac adriaticae. Vere exeunte. Aestate. 0. Haec species nunc in ditionibus a maribus nominatis distantibus efferata occurrit. Ita sunt specimina ad manus lecta prope urbes: Hamburg, Cassel, Mainz, Coblenz, Geneve. Illis commendatur, qui de quavis planta efferata multas paginas imprimendas curant. Tab. 76. MMCXXVII. Melilotus parviflora Desf. I. II. Partes caulis floridi. III. Pars caulis fructiferi. 1. 2. Stipuhie -\-. 3. Flos -}-. 4. 5. Legumina -|-. 6. Semen -)-. 4. M. Toitimasinii Jord. Pug. 53: gracilis tenuis, stipulis subintegris seu parce dentatis, foliolis oblimgis seu ligulatis subretusis, racemis iiarvifloris folia vix exceden- tibus, laxifloris, leguniinibus pendulis reticulatis. Planta forsan orientalis in littore austriaco lecta. Vere ©. Auf der neuen Aufschiittung bei Triest Tommasini! (Ex herb. Buek Francof. Viadr.) Auf gediingtem Boden in Gilrten bei Triest Tommasini! St. Andrea bei Triest. Papperitz! — Fiume im neuen Lazareth S. Francesco selten. Xoe! — (Praeterea: Xauplia Berger! — Prope Cahiram in agris: Schimper et Wiest 9. Jan. Xo. 40.) Tab. 77. MMCXXVIII. I. Planta. II. Racemus fructifer. 1. 2. Stipulae -f-. 3. Legumen -)-. Obs. Planta melius adhuc observanda, sed bene distincta videtur. .Jam habitu tenui, fractiflexo est egregia. Alterum specimen, quod debeo ill. Tommasini (patri et regi florae littoris austi-iaci, qui 8. .Tunio 1874. octagesimum diem natalem cele- bravit), excellit leguminibus valde oblongatis. Dolendum, alterum specimen oflerre typum fructus M. indicae AII. Libere et lubenter fateor, me probabile rete leguminis nimis 'rude delineasse, quod mihi nunc videtur tenue, multo magis obliteratum, quam in M. indica AII. 5. M. permixta Jord. I. c. : gracilis, stipulis subintegris, foliolis latiusculis, racemis folia excedentibus, laxius floridis, leguminibus quam in praecedentibus speciebus duabus majoribus, tenuissime reticulatis. In cultis circa Tergestum et in Istria v. Tommasini! Certe vere. 0. Tab. 77. MMCXXVIII. III. Ramus. 4. Stipulae -{-. 5. Legumen -f. Obs. Haec omnia valde insufflrientia, imo confundentia, asculptorenonbenereddita. Figura certe melior in supplemento dal)itur fructibus bene evolutis. Species certo melius distincta, quam ex hac icone apparet. * * Biennes seu perennes. 6. M. officinalis Desr. Lam. Dict. IV. 63: corollis flavis, stipulis integris, legumi- nibus transverse rugosis anastomosibus rete efficientibus valde paucis. Trifolium Me- 59 lilijtus (ifKcinalis var. u. L. Sp. 1078. Trif. Petitpierreanum Hayne Schrad. N. J. II. 236. Melilotus Petitpierreana Rchl). Exc. 498. M. arvensis A\'anr. Sched. 8!)2. Ad vias, in eanipis, ad ripas fluviorum. Aestate. 2|_., Tal). 79. M:MCXXX. III. IV. Planta secta. V. (juxta III.) Racemus fructifer. 8. Fh)s +. 9. VexiUum +. 10. 11. Alae -f. 12. 13. Fructus +. 14. Semen +. 7. Nl. dentata. Pers. Syft. II. 348: corollis tiavis, stipulis dentatis, leguminil)us ad suturam superiorem rotundatis. seminil)us laevibus. Trifolium dentatiim W. K. Rar. Hung. I. p. 41. tab. 42. Tr. Kochianum Hayne Schrad. X. .Tourn. II. 337. — M. Kochiana W. En. 790. St. H. 15. In pratis bene humidis, ad vias. luhenter locis salsis. Aestate. ^. Ex Dalmatia ac Liguria non haheo. Tab. 80. MMCXXXL I. Planta secta. IL Ramus fructifer. 1. 2. Stipulae +. 3. FIos +. 4. Ala +. 5. Legumen +. 6. Semen +. 8. M. altissima Thuill. fl. par. ed. 2. p. 378 (1799): corollis flavis, quam in prae- cedente majoribus. stipulis integerrimis seu unidentatis, leguminibus ad suturam superiorem compressis, seminibus minute verrucosis. Trifolium macrorrhizum W. K. Rar. Hung. I. 25. H. 26. M. macrorrhiza P. Syn. 2. 848. Tr. palustre W. K. I. c. III. t. 266. M. palustris Kit. in litt. tid. DC. Prodr. IL 187. (foliolorum serraturis obsoletis). In pratis, ad ripas, fossas. Aestate. 2(_. Tab. 80. MMCXXXI. III. Ramus floridus. IV. Ramus fructifer +. 7. Sti- pulae +. 8. FIos +. 9. Legumen +. 10. Semen +. Ohs. CI. Czelakowsky nuper contendit (cf. Skofitz, Oestr. Bot. Zeitschr. 1870. p. 70.) ex duohus speciminibus Waldsteinianis non Kitaibelianis inspectis, T. ma- crorrhizum W. K. simplex esse synonymum Tr. dentati W. K. ; M. macrorrhizam K. et autorum esse M. altissimam Tliuill. — Schedam Rochelii teneo: „M. altissima Thuill.? Trifolium palustre W. K.". Jam diu ante auctorem pragensem auctores gallici (Cosson et Germain, Godron) M. altissimam et macrorrhizam eandem esse speciem intellexerant. Cl. Czelakowsky descriptionem Kitaibelii non videtur legisse, qui stipulas optime descripsit: Trif macrorrhizum p. 25: „stipulae subulatae integerrimae, inferne tamen hinc dente subulato instructae". Tr. dentatum p. 41: ..stipulae profunde tri- quinquedentatae laciniis subulatis, non raro varie curvatis, ultima longissima, saepe margine superiore denticulo notata". Ipse fructus Tr. macrorrhizi in Tab. 26. mihi valde characteristicus videtur. — Praeterea sincerrimam M. raacrorrhizam (etiam Kochianam) ex Hungaria et Croatia teneo. Bene perpensis correctura citata mihi corrigenda videtur. Quod illi, qui auctores recentiores novit, etiam eo comi^robatur, quod ex amicis auctoris laudati, saltem citati, unus cl. de Uechtritz eum citavit (cf. Skofltz 1. c. 1873. p. 160), nec ullus de aliis typis Waldsteinianis Kitaihelianis mentionem fecit. 9. M. alba Desr. ap. Lam. Dict. IV. 63: corollis albis, stipulis integerrimis, legu- minibus ovatis uptime reticulato rugosis. Trifolium Melilotus ofticinalis /i L. Sp. 1078. Trif album Lois. Gall. 479. Mel. vulgaris W. En. Berol. 799. M. leucantha Koch. ap. DC. FL Fr. V. 564. M. arguta Rchb. Exc. 499. Hayne Arzgw. II. 32. Crescit ad vias. in incultis. in glareis rivorum. Aestate. 5. Tab. 79. MMCXXX. I. Apex caulis. II. Ramus fructifer. 1. FIos +. 2. Flos demtis petalis +. 3. Vexillum +. 4. Ala +. 5. Carina +. 6. Styh apex stigmate obliquo! +. 7. Fructus stigmate rectb +. 60 Sect. 11. Plagiorutis Ser. in D. C. Prodr. II. 188. emend. Boiss. Or. II. 107. Legumen transverse plicato riigosum. Obs. M. italica Lam. et M. ofticinalis Desr. inter hanc et praecedentem sectionem potius species sunt mediae, seu melius in sectione propria intermedia tractandae. Pro majori parte fructus sunt liujus sectionis additis valde paucis areis reticulatis. Utraque igitur methodus est combinata. 10. M. elegans Salzm. — Ser. in DC. Prodr. II. 188: annua, erecta, stipulis integris, foliolis obovatis seu oblongocuneatis, racemis folia excedentibus, leguminibus pendulis. Moris Sard. tab. 57. M. Lippoldiana Lowe Man. 154. Crescit in herbidis Dalmatiae. Vere. 0. In scopulo Plocizza prope insulam Lesinam. De Visiani! Insula Marinkovac Botteri! Tab. 78. MMCXXIX. III. Caulis pars superior et radix. 5. Stipulae +. 6. Legumen +. 7. Idem apertum +. 8. Semen +. Sect. III. Campylorutis Ser. in C. D. Prodr. II. 189. Legumen arcuato venosum. Gyrorytis Koch Syn. II. 1.S4. Annuae flaviflorae. II. M. messanensis Desf. Atl. II. 192: diftusa, caule centrali nunc recto, stipulis subdentatis, foliolis obovatis, racemis paucifloris folia non aequantibus, legumine angustato acuto. Trifolium Messanense L. Mant. 175. Fl. Graec. t. 741. Moris fl. Sard. 58. Crescit in pratis. Vere. 0. Ex Novarese Allione. (Cum prope Hyeres et in insulis ionicis nuper lecta fuerit, sine dubio et in ditione nostra iterum legetur.) Tab. 74. MMCXXV. I. Planta simplex. II. Ramus fructifer. 1. 2. Sti- pulae +. 3. Legumen +. 12. M. sulcata Desf. Atl. II. 193: caule erecto. stipulis serratis, foliolis ligulatis cuneatis, racemis jihirifloris laxifloris, foho longioribus, legumine -obtuso. Trif. Mau- ritanicum W. Sp. III. 1354. — Fl. Clraec. 742. Crescit in agris cultis ditionis mediterraneae et adriaticae. Vere exeunte. ©. In Liguria pluribus locis, ex Bert. It. — S. Andrea prope Tergestum Papperitz ! Pharia in aridis Botteri! In agris Dalmatiae De Visiani! Tab. 74. MMCXXV. III. Phxnta. 4. 5. Stipulae +. 6. 7. Legumina +. XIX. Trifolium T. — Juss. Inst. L 404. t. 228. — Juss. gen. 355. — Trifolii sp. L. Calycis limbus quinquedentatus, dentibus subaequalibus, superioribus nunc connatis, inferioribus nunc longioribus. Petala cum tubo stamineo plus minus conjuncta, mar- cescentia. Vexillum sulisessile seu sessile. Ah\e oblongo lineares. Carina obtusa. Ovarium sessile seu stipitatum, 1 — 2 — 4 ovulatum. Styhis filiformis stigmate retuso capitato vel obliquo. Legumen memliranaceum, vulgo indehiscens, in calyce inchisum. Semen solitarium, saltem unum tantum Ijene evolutum, si adsunt altera semina, mi- nora. De inflorescentia terminali simulata cf. ilL Irmisch Bot. Z. 1849. 518 sq. — Magno cum gaudio profiteor, me ilL Boissier flora orientali liberrime usum esse, insigni cognitionis florae non sohim orientalis thesauro. Sect. I. Lagopus K. Syn. ed. 1. 167: calycis faux annulo vulgo piloso, saltem pilorum serie clausa. Flores sessiles ebracteati. 61 a. Perennia. aa. Calyx decemnervius. I. T. praiense L. Sp. 10iS2: caulibus erectis seu ascendentibus subglabris seu hirsutulis, stipulis oblongis abrupte et breve apiculato aristatis, foliolis ovatis oblon- gisve, capitulis solitariis seu geniinis basi involucratis, calyce puberubi dentil)us iilifor- mibus ciliatis, dente intimo tubum calycis aequante, corollis lilacinopurpureis (raro albis seu ochroleucis). T. sativum Crome fid. Koch Deutschl. Fl. V. 256. Rchb. Exc. 494. T. pennsylvanicum W. En. 793. T. pratense sativum Schreb in Sturm H. 15. b. frigidum Gaud. Helv. IV. 582: humile, capitulis pro planta majoribus, longius pilosum, corolla ochroleuca, liUicinopurpurea seu alba. T. noricum Schleich. et Tliomas. Exsicc. T. pratense nivale K. DeutschL Fl. V. 257. T. nivale Sieb. Austr. exsicc. 236. T. pratense alpinum Hoppe St. H. 32. Crescit in pratis ditionis, juxta vias in phmitie ac montosis et sul^alpinis. Fre- quentissime colitur. (Q). ^. b. frigidum: in summis alpibus. Pulcherrimam ditissimam^iue seriem ex Schlern debeo cl. Baroni de Hausmann. — Tab. 83. MMCXXXIV. I. Summitas cauhs. II. Altera summitas. III. ,,b. ni- vale K." frigidum Gaud. Phinta. 1. Flos transsectus deciso stylo +. 2. Calyx -)-. 3. Pars calycis intus visa +. 4. Vexillum +. 5. Ala -1-. 6. Carina +. 7. Stamen +. 8. 9. Stamina expansa -f . 10. Stylus +. 11. 12. Stigmata ben§ varia +. 2. T. expansum W. Kit. Ear. Hung. III. t. 237: expansum, flaccidum, stipulis sensim attenuatis, foliolis mehus attenuatis, capituhs sessilibus seu stipitatis subsoli- tariis, calycis dentibus filiformibus minus inaequaHl)us, calycis tubo subnudo, dentibus pulchre ciliatis. Crescit in palustribus Hungariae. Aestate. 2|_. Ad Tibiscum Sadler! „Von mir im Gebiete nur am Theissufer bei Szolnock beobachtet. AUuv. 80 Met." Kerner, Oestr. Bot. 1869. 7. Tab. . . . Icon in supplemento dabitur. Obs. Planta ab ill. Boissier habetur varietas praecedentis et vix injuste. Doleo, me varietatis T. pratensis non plures dehneasse. Spero fore, ut hoc in supplemento possim addita etiam figura sinceri Tr. expansi W. K. — Tr. vaginatum Schleich. Exsicc. est planta elegans, microphylla, vix ex summis alpibus. — Sat similis est varietas ,,nebrodensis" De Heldr. calycis dentibus minus inaeiiuahbus et latioribus, fere Tr. medii L. — Planta mihi saltem egregia, diffusa, microphylla, microceijfiala est „var. maritima tomentosa" in rupibus maritimis promontorii Gap St. Martin prope Biaritz Majo 1831. Endress. — Plantam huic simillimam foliolis angustis bene egre- giam, capitulis majoribus, difiusam, caulibus calvcT,m legi prope Fontan tum Pedemontii, nunc FrancogaUiae 1843, nec 1875. iterum vidi. Libere fateor, egregias liasce plantas mihi reductionis jamjam dictae necessitatem probabilem facere. — Tandem moneo, me Trifolium pratense commune coroUis pulcherrime ochroleucis legisse in ipsa via magna publica inter Ratzeburg et Gadebusch in ducatu Megopolitano. — 3. T. medium L. fl. Suec. ed. 2. p. 558: caulibus flexuosis ei-ectis adpresse pilosis, stipulis portiune libera lanceolatis extensis, summis quam maxime, foliolis eUipticis, capitulis exsertis (raro involucratis), calycis tubo glabro seu subglabro, dentibus lineari- 62 lanceo tiliformibus inaequalilms, dente infimo duplo longiori. corollis purpureis (albisve). Jacq. Austr. Tab. 381. Crescit in pratis saxosisque ditionis. Hinc colitur. Aestate. 2(-. Tab. 84. MMCXXXV. I. Caulis. II. Pars rbizomatis. 1. Flos a latere +. 2. Ca- lycis pars expansa intus visa +. 3. Apex vexilli +. 4. Alae et carina +. 5. Carinae pars +. 6. Apex styli cum stigmate +. Var. compacta: Tab. 82. MMCXXXIII. Planta. 1. Flos +. 2. Alae et carina + (sub T. expans.). 4. T. patulum Tausch Syll. Soc Bot. Ratisb. II. 245: omnium longe tenerrimum. caulibus erectis tlexuosis patulo ramosis adpresse setulosis. stipulis angustissimis parte libera linearisetaceis elongatis, foliolis anguste oblongo lanceis, calycis tubo paucipiloso dentibus rigidis teretiusculis inaequalibus parce pilosis tandem squarroso flexis, corollis purpureis. T. longistipulatum El)el Mont. p. 84. tab. 4. f. 2. T. medium Gris. Spic. I. 25. Crescit in Dalmatia. Aestate 5|_. Bagusa et Cattaro De Visiani! Locis dume- tosis castanetorum prope Stolico in Bocche di Cattaro. Majo 1S72. Pichler! (Et in Aetolia Vrioni!) Tab. 81. MM(;XXXTI. I. Pars caulis. 1. Flos +. 5. T. Pignantli Fauche et Chaub. Exp. Mor. Part. Bot. p. 219. pl. XXVIII. f. 2.: caulibus ascendentibus subsimplicibus (basi nunc ramulosis) villosis, stipulis parte libera hingiore lanceis acuuunatis, foliolis ellipticis ciliatis, capitulis involucratis (raro geminatis), calycis tulio nudo, dentibus subuh^tis inaequalibus parce pihjsis, corolla ochroleuca (!!), vexillo flexo. De Vis. Dahn. III. 295. T. fulcratum Gris. Spicil. I. 26. Planta perelegans pulchre hirsuta. Ehizoma bene tenue. Stipulae nunc rufidae. Foliola bene elliptica, signo alljido transverso in, hxmina media supra basin. In Dalmatia. Aestate 2|_. „In nemorosis, fagetis Krivoscie loco dicto Bukovs lug ad 8000 ped. alt., ubi prius invenit cl. Tommasini, nec non in castanetis umltrosis supra Stolico et Perzagno, ubi legit Neumayer." De Vis.! Specimina mea: Stolico Neumayer! comm. ilL De Vis.! In castanetis prope Stolico in Bocche di Cattaro Majo 1872. Pichler! — Praeterea in herliidis regionis sylvaticae montis Olympi Thes- saliae Mavolongos. 22. JuL 1851. v. Heklreich! (Macedonia, Alliania;' Achaja, La- conia, Arcadia.) Tab. 89. MMCXL. I. Caulis pars superior. 1. Flos +. 2. Corolla ita trans- secta, ut vexillum omnino depressum fuerit +. 3. 4. Alae +. 5. Carina +. 6. Ova- rium transsectum +. 6. T. noricum Wulf. Rom. Arch. III. 387: patule pilosum, caulibus caespitosis ascendentibus humilibus simplicibus monocephalis, stipulis parte libera breviori breve trianguhxri acuta, foliolis elliptico angustiusculis. capitulo a folio uno involucrato, calycis dentibus linearifiliformibus subaequalibus pilosis tubum pilosum subaequantibus, corolla ochroleuca seu ochroleucoalbida. St. H. 16. Crescit in pratis alpium regni austriaci ac veneti. Aestate 9(_. Feudo Tiroliae Frolich. Carniolia, Carinthia Sieber Austr.! Carniolia Miiller U. J.! ^ochein vom Berge Steiner an dem Terglou und der Zhernaperst Juli Freyer! Ferjantschitsch! Zhernaperst 14. Juli 1812 Sieber! — Venetia: dit. d'IIdine in summitatibus alpium Prati di Corofoli et Boscada supra Erto solo calcareo 6 — 7000 21. .luho. 2. Augusto 1873. Huter et Porta! — In Dalmatia solus b. Seenus. Cf. De Vis. Dalm. III. 206. 63 Tab. 85. MMCXXXVI. I. Planta. 1. Flos +. 2. Ala +. 3. Vexillum dimi- diatuni +. 7. T. ochroleucum L. St. PI. ill. 233: caule ascendente saepe ramoso liirsuto, parte stipulari liljera lancea attenuata, foliolis oblongis, capitulis a foliis geminis invo- lucratis, calycis pilosi dentibus inaequalibus lanceolinearibus, dente intimo corollara aequante seu superante, coroUis ochroleucis. St. H. 15. Jacq. Austr. 40. T. roseum Presl. Del. Prag. 50. Crescit in collibirs hic inde, etiam in Liguria ac Dalmatia. Eegiones septen- trionales fugit. Aestate. 2(.. Tab. S5. :\IMCXXXVI. II. Planta. 4. FIos +. 5. Ala +. 0. Carinae pars. 8. T. pannonicum Jacq. Obs. II. p. 21. t. 42: caiilibus strictis erectis pilosis, stipularum parte libera lanceolata, foliolis oblongoellipticis seu lanceis subintegris, capitulo demuni cylindraceo exinvolucrato porrecto, calycis pilosi dentibus inaequalibus, linearilanceis, dente infimo tubum corollae suljaequante, cor^dlis ocbroleucis. T. arme- nium Baumg. Ti-anss. II. 374. — St. H. 15. Caulis nunc pleiocephalus. Cum T. rubente L. maximum Lagoporum. Crescit in Pedemontio, Carniolia, Croatia, Hungaria, Transsylvania, Bucowina, Slavonia. (Etiam in Bosnia.) Aestate 9|_. „Habui ex Liguria occidua in monte Cappo prope S. liemo aPanizzio, ex Pede- montio in humentibus alpium di Strop, et Chianale a Molinerio." Bertol. It. VIII. 157. — Pedemontium: Crissolo vallee du Po. Boissier! Supra Asceglio Keuter! — Car- niolia: Unterkrain, Gerjensberg in den Uskoken, an der Grilnze Croatiens Freyer! — Budae Sadler! Aegidien Berg bei Erlau Lang! Marmaross Vagner! Walterdorf, Burg Zboro Veselsky! Orawicza Wierzljicki! Lugos Heuffel! — Croatien: Podpraya Schlosser! In pratis montanis prope Monoza. J. Barth! Tab. 87. MMCXXXVIII. Caulis summitas. Ad sinistram: stamen +. Pila- mentum +. Flos longitudinaliter sectus +. Carina +. Flos +. Ad dextram: Apex styli +. CoroIIa inferne +. Ovarium +. Floris tubus deciso vexillo +. Pars calycis +. Tab. 122. INIMCLXXIIL 5. Calyx fructifer +. 6. Utriculus +. 7. Semen transsectum +. 8. Semen +. bb. Calyx vigintinervatus (C"orolla purpurea). 9. T. rubens L. Sp. 1081: caule erecto simpliciusculo , stipulis angustis parte libera bene lanceolatis, foliolis oblongo lanceolatis bene denticulatis, inflorescentia oblongo cylindracea exserta, calyce glabro dentibus valde inaequalibus pilosis intermedio dente porrecto tubo calycis longiore. Hic inde in ditione praecipue solo calcareo. In Pedemontio (Lisa!), Lombardia, Dalmatia, Hungaria non desideratur. Aestate. 9|.. Specimina pulchella, vix spithamaea: Bozen, meist nur bis 2000' v. Hausmann! Tab. 86. MMCXXXVIL Caulis pars summa et basis. 1. Flos +. 2. Calycis pars intus visa +. 3. Corolla inferne +. 4. Corolla a latere vexillo deciso +. 5. Eadem, vexillo et ala et carina dimidio decisis +. 6. Corolla superne vexillo demto +. 7. Pars phalangis staminum +. 8. Ovarium apertum, apice stigmatis ab 64 artifice false verso. ne tigurae 3 nimis propinquus evaderet, quod nunc tantum video +. 10. Utriculus +. 11. Semen +. 10. T. alpestre L. Sp. 1082: caule erecto simplicissimo puberulo, stipulis parte libera lanceo subulatis. foliolis lanceolatis tenerrime crenulato dentatis. capitulis oblongis iuvolucratis, calyce villosulo dentibus subaequalibus , dente infimo tubo calycino vix aequali. St. H, 15. Jacq. Austr. 386. h. bicolor Rchb. Exc. 495: coroUa alba excepta carina rosea. Crescit in pratis subsiccis regionis planae, montosae, subalpinae. Aestate. 5}_. Varietatem pater legis in Saxonia, ego nuperrime in Bohemia prope Leitmeritz pul- cherrime observavi. Tab. 84. MMCXXXV. III. Caulis summitas +. 10. Ala +. 11. Carinae pars +. 12. Apex styli +. 11. T. sarosiense Hazsl. Ejsz. Magy. 76. tid. Neilreich Diagn. Ilng. Slav. 35: caulibus rauiis([ue prustratis, subglabris, stipuhxrum imrte libera latolancea, foliolis elliptico oblongis, spicis oblongo globosis exsertis, calycis tubo glabro (nunc parcissime piloso), dentibus lineari lanceis subaequalibus seu sulnnaequalibus (Juxta typum bene- volentissime alj egregio auctore transmissum). — Omnino T. medium calyce viginti nervio. In Hungaria. Aestate 5|_. Eperies Junio 1850. Hazslinski! Oestr. Bot. Zeitschr. 1869. 7: „Zwischen niederem Eichengebusch auf den Hiigeln liei Hollodu im tert. Vor- lande des Biharia-Geljirges zwischen Grosswardein und Belenyes. Tert. Lehmboden. 95 — 180 Met. F. Kerner. Forsan huc pertinet b^cus Kitaibelii „ad speluncam calcaream supra Rez banya."" Tab. 122. MMCLXXIII. I. Typi summitas. 1. Flos +. Obs. Vix operae pretium, dicere, speciem in „naturali" serie juxta T. medium L. colkjcandam. Equidem cupio, tabulam disjuncticam offerre. Trif ditlusum Ehr. et pallidum W. K. in serie j^roxima describentur. b. Annua seu biennia. aa. Calyx vigintistriatus (nervis viginti). Folia summa semper „opposita". 12. T. lappaceum L. Sp. 1802: caule glabro erecto seu diffuso ramoso, stipulis parte libera lanceosetaceis, foliis pilosulis, foliolis obovatis, capitulis globosis seu globoso cylindraceis, calycis tubo ghibro, limbi dentibus triangulis in setas ciliatas exeuntibus, corollam subaequantibus. Moris Fl. Sard. tab. 02. f. 1. Corolla pallide rosea. Crescit in pratis, agris, ad vias in ditione mediterranea et adriatica. ©. V^ere exennte. Tab. 91. MMCXLU. I. Pknta. 1. Apex vexilli +. 2. Vexillum +. 3. Ca- rina +. 4. Ahi +. 5. Calyx floridus +. 6a. Calyx fructifer. 6b. Pars calycis intus visa +. 13. T. Cherleri L. Sp. 1081: caule patule villoso ramoso ascendente seu prostrato, stipulis parte libei'a triangulo acuminatis, foliis villosis, foliolis cuneato obovatis seu cuneato obcordatis, stipulis summis quam maxime dilatatis, capitulis globosis, calyce inferne glabro seu subvilloso, superne villoso, dentibus a liasi lata triangulo setaceis ciliatis corolla longioribus. Moris tl. Sard. t. 61. Fl. Grraec. 745. T. phlebocalyx Fenzl. Tchich. As. min. I. 28. Corolla albida seu albido roseola. G5 Crescit in collibus, ad vias, in aridis, campis, arenosis maritimis. Aestate exeunte. ©. Tn ditione adriatica et mediterranea. Tab. 91. MMCXLII. II. Planta. 7. Folium e summis exijansum +. 8. Co- rolla +. 9. Ala +. 10. Basis alae +. li: Carina +. 12. Caly.x floridus +. 13. Ca- lycis fructiferi dimidium +. Fructus ad dextram sub 10. 14. 15. Embryones +. 14. T. hirtum All. Auct. 20: caule patule villoso simplici seu ramoso, erecto seu ascendente, imo tlexuoso, stipulis parte liljera lanceosetaceis, foliis pilosis foliolis cuneato obcordatis, capitulis globosis, calyce bene villoso, laciniis triangulis in setas ciliatas extensis corolla subbrevioribus. T. hispidum Desf. Atl. II. p. 200. tab. 209. f. 2. T. pictum M. B. Taur. Cauc. II. 210. Corolla roseola. Crescit in aridis, in sylvaticis. Vere. 0. In Pedemontii Monferrato Balbis. Tab. 96. MMCXL^^I. I. Planta. 1. FIos +. 2. Calycis pars intus visa +. 3. Corolla +. 4. 5. Alae +. 6. Carina +. 7. Semen +. bb. Calyx decemstriatus. (Nervi deni.) a. Folia summa alterna. Capitula exserta. 15. T. ligusticum Balb. Act. Acad. Taur. 23. 112: patentim hispidulum, ascen- dens. diftusum, nunc erectum, stipulis parte libera lanceosetaceis, foliolis obovatis, capitulis cylindraceis. calycibus hispidulis. intus supra nervum transversum marginalem incrassatum pilosulis. T. aristatum Lk. Enum. II. 162. T. arrectisetum Brot. Phyt. Lus. tab. 63. f. 1. T. gemellum Savi Att. Ital. I. 202. Crescit in pascuis, in sylvaticis. Vere exeunte. 0. Inter Savonam et Genuam Badaro. (Pisae uberrime vidi.) Tab. 102. MMCLIII. I. Planta. 1. Caulis pars cum stipulis +. 2. Flos +. 3. Calycis pars intus visa +. 4. Vexillum +. 5. Ala +. 6. Carinae pars +. 7. Pistillura +. 16. T. arvense L. Sp. 1083: molliter et adpresse pilosulum (cf. fig. II), caiile erecto ramoso gracili, stipuhs parte libera triangulis acuminatis, foliis subsessilibus seu breve petiolatis, foliolis cuneato linearibus acutiusculis hinc repandulo dentatis, capitulis cylindraceis, calycibus fusiformibus abrupte in dentes setaceos plumoso ciliatos elongatis, calycis fauce pilosula. St. H. 16. Flores alboroseoli. b. graciie D. C. FI. fr. IV. 530: gracile, pedunculis capillaribus, dentibus calycinis brevioribus, subglabriusculis seu parce pilosis. T. gracile Thuill. Par. ed. 2. 383. Ca- lycis dentes brunnei seu purpurei. — Planta in E,chb. exsicc. 1363. e ditione fluminensi (Noe!) edita est Tr. arvense L. b. strictius K. Syn. ed. 2. 188., planta pratensis vix ac nevix varietatis loco a planta genuina separanda. Crescit in arvis agrisque praesertim sabulosis. Aestate. Autumno. 0. b. gracile: m glareosis montanis supra pagum Svinicza ad Danubium inferiorem Bannatus, detexi mense Augusto 1867. legi 5 Octobri 1871. Victor Janka von Bulcs! Tab. 95. amCXLVI. I. Planta. 11. Pars caulis cum folio aucto ut videas pilos. +. 1. 2. Flores deflorati +. 3. Corolla a latere +. 4. Vexillum +. 5. Carina inferne +. 6. Ala +. 7. Carinae pars. +. 8. Stamina +. 9. Stylus +. 10. Fructus +. b. gracile DO. tab. c. III. Caulis pars 9|_. H. Calyx +. 17. T. angustlfolium L. Sp. 1083: hirtum, caule erecto, stipulis arctis caudis subulato linearibus, foliolis linearibus integerrimis, inflorescentiis spicatis cylindraceis, lcon. Fl. Germ. XXII. 9 66 calycis dentibus linearilanceis, dente iniirno longiori, corollae prope aeqauntibus. Fl. Graece 749. CoroUa rosea. In coUibus ac pascuis ditionis mediterraneae ac adriaticae. Vere 0. Tab. 93. MMCXLIV. I. Planta. 1. Flos +. 2. Calyx adultus +. 3. Idem longitudinaliter sectus +. 4. Pars suprema vexilli +. 5. Ala +. 6. Carina +. 7. Ala et carina +. 8. Styhis +. 18. T. intermedium GUSS. Prodr. 8ic. II. 508: recedit foliolis latioribus, bre- vioribus, calycis dentibus subaequalilnis, corolla albida. In Dalmatia: in arvis sterilibus scopuli Plocizza prope insulam Lesinae Stalio Vere. Aestate! 0. (Comm. ill. De Visiani). Tab. 94. MMCXLV. I. Planta. 1. Calyx +. 2. Vexillum +. 3. Ala +. 4. Carina +. 19. T. purpureum Lois. Gall. II. 125. tab. 14: pilosum, caule recto, stipulis arctis caudis linearisububitis, foliolis lancuulatolinearilnis, integerrimis, inflorescentiis spicatis cylindraceis, calycis dentibils linearilanceis subaequaKbus, corollae tubum non aequan- tibus. — Corolla purpurea. Planta in cultis Graeciae, Ottomanniae, Etruriae, Gralliae australis lecta apud nos vix dubie in ditione mediterranea seu adriatica adbuc legenda. Tab. 93. MMCXLIV. II. Caulis pars superior. 9. Flos +. 10. Vexilli pars +. IL Ala +. 12. Carina +. 13. Calycis pars intus visa +. 14. Styli apex stigmaticus +. 20. T. incarnatum Cesati in Linnaea 1863 p. 257: raolliter villosum, caule erecto, stipulis amplis, caudis angulatis subdentatis, foliolis cuneato obovatis retusiusculis sinuato dentatis, ca])itulis oblongo cylindraceis, calycis dentibus triangulolinearibus corolla brevioribus, fauce villosa. T. Molineri Balb. Cat. Taurin. 1813. T- incarnatum /9. Molineri Ser. in DC. Prodr. II. 374. T. Noeanum Rchb. H. Exsicc. 1366. Corolla albida seu roseola. Semina globosa lutescentia. b. elatius, mollius. Ces. 1. c. CoroUa sanguinea. Semina ovali compressa, straminea. Crescit in pratis collium ditionis mediterraneae et adriaticae Hic inde. Vere exeunte. 0. b. Colitur et inde faraosa loca oriunda in libris a credulis auctorilnis divulgata. Planta Liunaeana (Sp. 1083) mixta videtur ex utroque. Tab. 94. MMCXLIV. b. elatius. IL Caulis summitas. 5. Flos a latere +. 6. Calyx cum fructu transsectus +. 7. Corolla inferne + 8. Vexillum +. 9. Ala +. 10. Carina +. 11. Stamina duo +. 12. Stylus +. 21. T. stellatum L. Sp. 1083: molliter villosura, simplex seu raulticaule, caulibus erectis seu ascendentibus, stipulis ovatis seu obovatis seu obtuse rhorabeis denticulatis, foliolis obcordatis, capitulis glol)osis, calycis dentibus triangi;lis acutis aequalibus seu inaequalibus, corolla paulo brevioribus, post anthesin stellato patentibus. Corolla rosea. Crescit in arvis locisque sterilibus regionis mediterraneae et adriaticae. Vere 0. Tab. 92. MMCXLIII. Planta. I. Calyx pilis demtis +. 2. Flos calyce iniquitido +. 3. Dens calycis fructiferi intus visus +. 4. Calyx intus expansus fissus +. 5. Vexillum +. 6. Ala +. 7. Carina +. 8. Fructus transsectus +. 9. Pilus ex annulo +. 10. Pilus ex caule +. b. Folia evoluta summa suljopposita. Capitula exserta. (cf. Nr. 27.) §. Capitulura foliis reductis squaraiforniiljus cinctum. 22. T. cinctum D. C. Cat. Monsp. p. 52. FI. Fr. V. 559: patule villosum seu 67 subglabrum, stipularum caudis lanceolato subulatis, foliolis cuneato ellipticis acutis, summis suboppositis (raro solitariis), capitulis cylindraceis basi vaginis laceris trans- versis cinctis, calycis dentibus linearilanceis inaequalibus, varie connatis, corollam non aequantibus, calyce fructifero infra ostium su))eroso, ostio ipso carinato cincto, pilis minutissimis deciduis, dentibus basi trinerviis. T. succinctum Vis. Nov. Dalm. 32. Fl. Dalm. IIT. 203 s. Tab. XLIV. Corolla albida. In Dalmatiae pratis udis. Vere exeunte. 0. Sebenico. Salona. De Visiani! von Welden! Petter! Pichler! Tab. 97. MMCXLVIII. I. Caulis pars superior. L Flos +. 2. Calyx tloridus apertus expansus intus +. 3. Dens calycis extus +. 4. Ala +. 5. Vexillum a. latere +. §§. Capitulum basi foliis reductis non cinctum. 23. T. echinatum M. B. Taur. Cauc. II. 216. III. 511: iraberulum, caulibus pro- stratis arrectis ac ramosis, stipularum caudis lanceolinearibus, foliolis cuneato oblongo- ligulatis obtusatis, capitulis exsertis ex foliis suboppositis oblongis, calycis pilosuli dentibus subaeiiualibus seu aequalibus coroUam non attingentibus linearilanceis, post anthesin ampliatis, expansis, fauce calycis calloso constricta. T. supinum Savi! Obs. Trif p. 46 f. .2. T. reclinatum W. K. III. t. 269. T. prooerum Rocbel Bann. XIV., f. 3. cf. Janka v. Bulcs in Skofitz Oestr. B. XHI. 115. XVIII. 69. v. Uecbtritz 1. c. XXI. (1871) 342. T. pratence microphyllum Rochel ! in scheda herb. v. Uechtritz et in hb. proprio ex herbario Biener-Rodig. typis vetustis sat diviti. Specimen hortum olet: „E Bannatu o" Unde cognovit esse bienne?? — In herbario Uechtritziano locus contra classicus, Moldawa adscriptus dicitur. Habeo typum Tr. echinati et typum T. supini. Summa cura legi, quid dixerint auctores, et perlustravi vere copiosa specimina herbarii mei per dies, sed nunc credo, unam tantum esse speciem, quae calycis dentibus pari modo ludat, uti hidit Tr. striatum. Ab iU. De Visiani nuperrime (Fl. Dalm. Suppl. 144!) Tr. reclinatum uti videtur calyce praesertim distinguitur. Ego non amplius possum distinguere. Moneo, Tr. procerum Rochel, nuper al) ill. b. Neilreich, et Janka v. Bulcs et V. Uechtritz multum tractatum, jam a patre meo (fl. exc. 494) juxta iconem tantum pone T. reclinatum feliciter fuisse coUocatum. Dolendum, auctorem haud ita nobiliter ipsius speciem serius nomine alieno distribuisse. Crescit in pratis fossisque Hungariae et Dalmatiae Q. Bannatus: Moldawa Rochel! An Salzstellen unter dem Aliburnarer Sumpf. Inter Ulma et Verschetz. Junio 1846. Heuffel! (loc. ult. in herbario iU. archepisc. Haynald!). Dalmatia: Zemonico v. Welden! Sebenico Fleischer! Spalato Petter! Salona Pichler! Tab. 90. MMXLL: T. reclinatum W. K. I. Planta. 1. Flos +. 2. CoroUa a latere portione basilari decisa +. 3. VexiUi pars superior expansa +. 4. Carinae pars +. 5. Ala +. 6. Apex styU +. 7. Calyx fructifer expansus +. IL T. supinum Savi. II. Planta. 8. Calyx fructifer +. 9. CoroUa a latereidem superne +. 10. Idem transsectus +. 11. VexiUi expansi pars +. 12. Carinae pars +. 13. Ala +. 14. Stylus cum stigmate +. 24. T. alexandrinum L. Sp. 1085: parce pilosum, caulibus erectis ramosis flaccidis, stipuhuum caudis linearilanceis, foliolis majusculis eUiptico rhombeis sinuato dentatis, capituUs conicis demum cyUndraceis, calycis pilosuU dentibus triangulosubulatis basibus 9* 68 bene trinerviis, paulo inaequalibus, tubum corollae excedentibus, demum patulis, fauce calycis annulo pilorum clausa. T. constantinopolitanum Ser. in D.C. Prodr. II. 193. Corolla ochroleuca (seu roseola?). Yon der neuen Aufschlittung : Campo Marzo genannt. Siidistrien. v. Tommasini! — S. Andrea bei Triest. Juni 1843. Papperitz! Vere 0. Tab. 89. MMCXL. 11. Caulis sectus +. 7. Flos inferne +. 8. Flos superne +. 9. Carinae pars +. 10. Ala +. 11. Calyx fructifer apertus +. 25. T. leucanthum M. B. Taur. Cauc. 11. 214: basi patentim, superne adpresse pilosum, stipularum caudis lanceo acuminatis, foliolis cuneato oblongoligulatis obtusis, sinuato dentatis, capitiilis longe exsertis ex foliis geminis suboppositis, calycis dentibus subaequalibus corollae tubum attingentibus, tubo calycino velutino longioribus, basi bene trinerviis, demum patulis, fauce calycis pilis clausa Moris Fl. Sard. LXII. F. 2. Corolla albida. Crescit in herbidis Dalmatiae. Vere exeunte. 0. Circa Trau, Primorje et in insula Lissa. De Visiani! Tab. 97. MMCXLVIII. II. Planta. 6. Petiolus transsectus +. 7. FIos +. 8. Calyx fructifer +. 9. Idem apertus +. 10. Vexillum expansum +. 11. Ala et carina +. 12. Ala +. 13. Carinae dimidium +. 14. 15. Filamentorum apices cum antheris +. 16. Stigma +. 17. Fructus transsectus +. Obs. ,.Tr. leucanthum Bieb. var obscurum: foliolis omnibus obovatis emarginatis" De Vis. Dalm. III. 291. ab ipso cl. auctore benevolo teneo. Mihi potius videtur varietas quaedam Trif. echinati M. B. Numquam vidi T. leucanthum nisi calycis tubo egregie ac intense brunneo velutino. 26. T. panorinitanum Presl. fl. Sic. I. p. 20: parce hirsutum, caule valido, sti- pularum caudis linearibus, foliolis oldongoligulatis obtusiusculis, foliis summis oppo- sitis, spica conica seu conico cylindracea pedunculata, calycis dentibus triangulis mucronatis inaequalibus corollam non aeciuantibus basi trinerviis (non constanter), coroUae tubo subaequalilnis, demum patulis, ostio calycis calloso. Crescit in ditione mediterranea. Vere exeunte. 0 Ile St. Margerite Thuret & Bornet in Ardoino Fl. 103. Tab. 88. MMCXXXIX. I. Caulis pars superior. 1. Calyx a latere +. 2. Calyx apertus, intus visus +. 3. CoroIIa +. 3 b. Apex vexilli +. 4. Ala +. 5. Carinae pars +. 27. T. maritimum Huds. Angl. 284: calvum seu parce pilosum, caule recto nunc ramoso, stipularum caudis lanceolato subulatis, foliolis cuneato oblongis subintegerrimis, capitulis vulgo bene pedunculatis (nunc subsessilibus), calycis dentibus lanceis sub- trinerviis pilosis, inferioribus sublongioribus, corollae tubo subaequalibus, post anthesin dilatatis patulis, tubo calycis calloso clauso. T. rigidum Savi fl. Pis. 2. 159. Corolla alba seu i'ubella. Crescit in pratis humidis ditionis Venetae, Istriae ac Dalmatiae et Liguriae, vulgo haud procul a mari. (Pisae a mari remotissimum coi^iosissimum reperi). Vere exeunte. 0. Eovigno Istriae. Tommasini hd. Koch Syn. Dalmatia: Sebenico. Salona, Lesina, De Visiani! Petter! — Venetiis Kellner von Koellenstein ! — Grolf Jouan Thuret & Bornet ex Ardoino p. 103! Tab. 88. MMCXXXIX. II. Planta. 6. Flos +. 7. Calyx +. 8. Idem intus visus, sectus +. 9. Vexilli pars +. 10. Ala +. 11. Carina +. 12. Carina cum ala +. 13. Fructus +. 69 28. T. Clypeatum L. Sp. 1084: patentim pilosum, procumbens, ascendens, pluri- caule, stipularum eaudis semiovato triangulis, foliolis cuneato ellipticis retusis seu acutis, capitulis oblongo capitatis, calycis pilosi dentibus altius connatis, ovato triangulis, dente intimo maximo, omnibus dentibus corollae tubum non aequantibus, post anthesin valde ampliatis, fauce tubi annulo calloso clausa. Corolla roseo purpurea. Crescit in pratis. Vere medio. ©. Indicatum fuit: Casal Borgogne AUioni. Tab. 101. MMCLII. I. Planta. 1. Flos +. 2. Galycis dens +. 3. Vexilli apex +. 4. Ala et carina +. 5. Carinae pars +. (3. Calyx superne +. 7. Calyx sectus intus +. 8. Stylus cum stigmate laterali +. c. Folia evoluta summa opposit.a seu alterna capitulum sessile involucri instar cingentia. 29. T. diffusum Ehr. Beitr. VII. 165: patentim villosum, ascendenti multirameum, erectum, seu ditfusum, stipularum caudis lanceosetaceis, foliolis cuneato ellipticis nunc emarginatis seu obtusis, capitulis conspiciiis involucratis, calycis dentibus linearisetaceis plumosis coroUam aequantibus seu subaequantibus, calycis fauce aperta, pilis ornata. Trif. ciliosum Thuill. tl. Par. 380. W. K. Hung. t. 50. CoroIIa roseola. Crescit in Hungaria et Dalmatia. Transsylvanicum non habeo ad manus. Aestate ineunte. -5. Debrzin comm. de Pittoni v. Dannenfeldt! Vorosegyhaz Lang! Ad Tibiscum Sadler! Bannatus in sylvarum oris Heuffel! — Cittavecchia in insula Lesina. P. Nisiteo! C'omm. ill. de Visiani! Tab. 96. MMCJXLVII. II. Caulis pars superior. 8. FIos +. 9. CoroUa +. 10. Vexilli pars +. 11. Ala +. 12. Carina +. 13. Pilus tiliformis ex folio +. 30. T. pallidum W. K. Hung. I. p. 35. tab. 36: parcissime pilosum, caulibus erectis, seu ascendentilius. hinc arcuato ramosis, stipularum caudis abrupte setaceis, foliolis cuneato rhombeis obtusis obtusangulis pilosulis, capitulis conspicuis involucratis. calycis corollae tubum subaequantis dentibus setaceis plumosis. CoroIIa rosea. Crescit in inatis littoralis austriaci, Croatiae, Hungariae, Dalmatiae (De Vis. Dalm.!). Aestate. d- Monfalcone Pichler! Zwischen Fiume und Volosca, desgleichen oberhalb Volosca liings der Strasse, die auf den Monte Maggiore fiihrt, bei Vragna Noi?! — Lugos Heuffel! Orawicza, Brostians, Kakovat im Bannat Mai. ©. Wierzbicki! Subanya an der Sau. August. Hasstaffky! Tab. 82. :\OICXXXIII. II. Planta. 3. Flos +. Obs. 111. Koch habet: „neue Aufschiittung bei Triest." Tommasini! Ego inde tantum ab illustri viro teneo T. alexandrinum. 31. T. Bocconl Savi atti dell accad. ital. I. 191: pubescens, caulibus rectis seu ascendentibus, stipularum caudis triangulo setaceis, foliolis cuneato ligulatis obtusis, supremis vulgo oppositis, capitulis demum oblongo cylindraceis terminalibus saepe geminis. calycis corollam aequantis seu superantis dentibus inaequalibus, anguste trian- gulis uninerviis, fauce demum aperta, pilosula, ecallosa. Bocc. Mus. di piante rare t. 104. i. inf ext. CoroIIa rubella seu purpurea. Crescit in pascuis,inter frutices ditionis adriaticae. Vere exeunte. ©. BrioniTomma- sini! Xerava prope Zara et ad vineasprope lacum Boccaguezza. De Vis. Dalm. III. 292. Tab. 9(S. MMCXLIX. L Planta. 1. Flos +. 2. Apex vexilli +. 3. 5. Alae +. 4. Carinae pars +. 6. Pilus +. 7. Fructus +. 8. Semen +. 32. T. tenuifolium Ten. Nap. Prodr. 44. FI. Neap. L 177 f. 3: minute puberulum, caulibus uscendentil.ius divaricato ramosis, stipularum caudis subulatis, foliolis lineari- 70 lanceis seu lanceis acutis, capitulis involucratis ovatis seu cylindraceis, calycis liirti dentibus setaceo triangulis inaequalibus corollae tubum superantibus, inaequalibus, uninerviis, rectis. Tr. Tenoreanum Boiss. Spn. in Boiss. Diagn. Ser. I. 2. p. 26 teste ipsissimo ill. Boiss. T. Boconii b. longiflorum Bory et Chaub. Exp. Mor. 219. T. Bocconii b. tenuifolium Gris. Eum. II. 23. Crescit in asperis apricis Dalmatiae circa Trau. A. Andrich! Clissa Pichler mixtum cum Tr. dalmatico! Vere. 0. Icon nostra juxta frustula ab ill. De Vis. benigne certe ex praecordiis data. — Specimina taygetea bene flaccida, turcica, ab ill. Janka von Bulcs lecta, bene rigida. Tab. 98. MMCXLIX. II. Caulis summitas et basis. 9. Flos +. 10. Dens calycis +. 11. Pars vexilli +. 12. 13. Alae +. 14. Carinae dimidium +. 33. T. striatutn L. Sp. 1068: villosum, caulibus ascendentibus seu erectis, stipu- larum caxulis setaceo triangulis, foliolis cuneato oblongis sinuato dentatis, saepe retusis, capitulis ovatis demum cylindraceis, basi'bene invohicratis, nunc cum ramulo laterali monocephalo, calycis pilosi dentibus triangulo setaceis acuminatis inaequalibus corolla brevioribus usque longioribus. dente infinio maximo evoluto, calyce fructifero valde ampliato. St. 4. 16. Fl. D. 1171. Corolla rul)ella. Crescit in aridis graminosis hinc inde, imo in Dalmatia. (De Vis. Dalm. III. 292). Floret exeunte vere. ©. Tab. 100. MMCLI. I. Planta. 1. 2. Apices varii foliolorum +. 8. Flos +. 4. Calyx apertus, transsectus linea callosa intus vallum efferente non satis bene abrupte indicata +. 5. Apex vexilli +. 6. Ala +. 7. Carinae pars +. 8. Calyx tumidus fructifer +. 9. Fructus +. 10. Semen +. 34. T. scabrum L. Sp. 1084: basi villosum, superne adpresse pilosum, caulibus diffusis, ascendentibus seu prostratis, stipularum caudis triangulis acuminato mucronatis, foliolis bene lirmis, oblongis, minute sinuato dentatis, capitulis cylindraceis seu cylin- draceo couicis solitariis, calycis puberuli dentibus triangulis rigidis uninerviis demum patulis corollam prope aequantibus. Sow. Engl. Bot. 903. CoroIIa roseola. Crescit in ditione australi adriatica ac mediterranea, in Helvetia, Alsatia, Tiroli, Croatia, Dalmatia, Lombardia. Pedemontio, Liguria. Aestate ineunte. 0. Tab. 101. MMCLIL II. Planta. 9—11. Flores +. 12. Corolla +. 13. Vexilli pars superior +. 14. Ala +. 15. Carinae pars +. 16. Calyx intus visus apertus +. 17. Pistillum +. 35. T. dalmaticum Vis.i Ph Ear. Dalm. im ErgzbL zur Flora 1829. I. B. n. 31. Fl. Dalm. III. 293. tab. 45: basi villosum, superne adpresse pubescens, caule erecto vel ascendenti, stipularum caudis lanceolato sulnilatis, foliolis cuneato oblongis obtusis eroso dentatis, capitulis nunc geminis oblongis seu oblongo cylindraceis nec semper involucratis, calycis superne saltem hirsuti corolla brevioris dentibus linearilanceis in- aequalibus, fauce clausa callosa. Tr. lucanicum Gasp. Guss. Prodr. 11. 494. T. macu- latum Host. Austr. II. 373. Folia vulgo obscuro maculata. CoroIIa carnea. Crescit in herbidis Dalmatiae et Croatiae. Vere exeunte. Aestate. 0. E. g. Zemonico v. Welden! Lesina Botteri! Spalato Petter! Clissa Pichler! sine loco De Visiani! — Fiume Noe (Herb. Noeanum 153). Tab. 102. MMCLIIL II. Planta. 8. Folium in caulis particula +. 9. FIos +. 10. Pars superior vexilU +. 11. 12. Alae +. 13. Carina +. . 71 36. Tr. thymiflorum Vill. Prosp. 43. Yill. Dauph. III. 487: tenue, pluricaule. adpresse liirtuni, stipularum caudis lineari triangulis apice herbaceis, foliolis cuneato oblongoligulatis apice truncatis emarginatis. summis .,oppositis", capitulum subrotundum involventibus, calycis pelliti dentibus linearibus corolla paulo brevioribus, calyce fruc- tifero intus pilis clauso. T. saxatile AIl. Ped. I. 305. tab. 59. f. 3. Corolla albida. Crescit in glareosis ad glacierum moles aeternas. Aestate. S- (Sic crediderim. Annuum vix erit. Vestigia caulium iioridorum vetustorum nullibi in herbario meo reperio.) In Yallesia et in Pedemontio. Tab. 100. MMCLI. II. Planta. 11. Caulis pars +. 12. FIos +. 13. Calycis pars extus +. 14. Calyx intus, pilis neglectis ut nervatura appareat. 15. Yexillum +. l(j. Ala +. 17. Carinae pars +. 18. Fructus +. 19. Semen +. 20. Pilus +. II. Caiycomorpluim Presl. Symb. Bot. I. 80. Calycis taux nuda, non inflata. Flores sessiles ebracteati. Flores dimorphi: inferiores externi fertiles demum reflexi; flores interni steriles styliformes apice minute dentati. 37. T. subterraneum L. Sp. 1080. Engl. Bot. 1048. Hirsutum. Caulis prostrati demum, primum saepe erecti vel ascendentes. Stipulae semiovato triangulae. Foliola obcordata apice denticulata. Cajjitula primum florida floribus hemaphroditis. Calycis dentes setacei acuminati ciliati tubo prope aequilongi. CoroIIa dentes superans albida Texillo roseo seu roseostriato. Legumina ovata utrinque alata, hinc ancipitia, stylo persistente, valvis cartilagineis, demum ex calyce tisso paulo progredientia. Flores steriles succedanei, styliformi teretiusculi, apicibus breviter dentatis dentium calycis loco. Crescit in graminosis, apricis herbidis, vulgo siccis Liguriae (Ai-doino fl. AIp. mar.), Istriae et Dalmatiae. Floret vere. ©. Istria Muller U. J. 1826. Bei Stig- nano, Pola Tommasini! Isola Brioni minori, Parenio Papperitz! Kagusa, Cattaro. et in insuli Ossero, Yeglia, Brazza, Lesina De Yisiani Dalm. III. 298. Tab. 108. MMCLIX. I. Plantula juvenis. II. Ramus sai-mentosus adultior. 1. Inflorescentia floribus fertilibus semimaturis +. 2. FIos +. 3. Calycis secti pars +. 4. Yexillum +. 5. Ala +. 6. Carinae petalum -f. 7. Stylus +. 8. Fructus in calyce fisso +. 9. Fructus +. 10. Fructus apertus +. 11. 12. Semen +. 13. Idem transsectum +. Eadiculae linea a sculptore neglecta. ill. Galearia Presl. I. C. 49. Calycis membranacei faux nuda, tubus superior demum inflatus et auctus. Flores sessiles seu pedicellati bracteati. a. Species perennis. 38. T. fragiferum L. Sp. 1086. Fl. Dan. 1042. Engl. Bot. 1050. St. H. IG. Eepens. Glabriusculum. Stipulae lanceolatae ajnce subulatae. Foliola elliptica apice retusa denticulata. Pedunculi folia excedentes. Capitula globosa involucrata. In- volucrum multijiartitum calyces subaequans. Bracteae lanceolatae calycis tubum sub- aeciuantes, integerrimae, apice bifidae, trifidae. Calyces tandem aucti, superne gibbi, ventricoso inflati. Corolla carnea. b. ericetorum: multo minus, idem quod Tr. Biasolettianum in T. repenti L. Crescit in pratis humidiusculis, pro totam ditionem, tamen non ubi^iue. Lubenter solo salso. Aestate. 2^.. Tab. 106. MMCLYI. I. Ramus sarmentosus floridus. II. Pedunculus fruc- tifer. 1. Apex folii +. 2. Basis folii +. 3. Pars capituli demtis floribus, ut videas 72 bracteas +. 4. Flos +. 5. Flos alter calycis dentilnis multo magis inaeqxxalibus +. 6. Calyx cum bractea inferne +. 7. Calyx auctus a latere +. 8. Dentes duo supe- riores cum tubo calycino superne +. 9. Vexilli pars +. 10. Ala +. 11. Carinae peta- lum +. 12. Fructus +. 13. Idem apertus +. 14. Pistillum +. 15. Involucri pars +. 16. Dens calycis superior +. Tab. 113. MMCLIV. b. ericetorum. II. Planta. 8. Capitulum cum involucro bene evoluto +. 9. Caintulum deciso axi floi-ido ut involucrum bene appareat. b. Species annuae. 39. T. resupinatum L. Sp. 1086: caule ascendente seu ijrocumbente pedunculis folia aequantibus seu sujjerantibus, bracteis transversis connatis multiLabulatis involu- cralibus, calyce fructifero inflato piloso, dentibus calycinis partis superioris divaricato bisetis, dentibus inferioribus triangulis brevibus. T. bicorne Forsk. Fl. Eg. 139. T. suaveolens W. H. Berol. 108. T. Clusii Gren. Godr. Fl. Fr. I. 414. Planta saepissime densissime caespitosa, glabra. Stipulae membranaceae caudis triangulis seu triangulo subulatis. Foliola obovata seu obtusangulo rbombea, denticulata. Flores brevissime pediceUati. CoroUa violaceo purpurea. Crescit in pascuis praecipue subbumidis. Vere exeunte. 0. Crescit in ditione mediterranea atqiie adriatica. Mentone, Nicaeae sec. Ardoino Flor. des Alpes maritimes p. 103. Barla! — Triest: St. Andrea Papperitz! — Istria Hoppe! Mantua: Comes de Arcu! „In pascuis udis circa Zara, ad laciim Morinje prope Sebenico, circa Trau, Salona, Narenta et in insulis Ossero et Lesina." De Vis. Dalm. III. 299. Tab. 107. MMCLVin. II. Planta. 13. Folioli apex +. 14. Axis inflorescentiae floribus demtis +. 15. Flos a latere, resupinatus. 16. Vexilkim +. 17. Calycis pars inferior +. 18. Calycis pars superior +. 19. Ahx +. 20. Carinae petalum +. 21. Cal/x auctus a latere +. 22.'Calyx auctus inferne +. 23. 24. Fructus +. 40. T. tomentosum L. Sp. 1086: caule difl^uso. pedunculis folia non attingentibus, bracteis transversis lobubitis, calyce fructifero inflato tomentoso, partis tumidae majoris dentibus calycinis obcelatis, dentibus tribus inferioribus triangulo lanceis longioribus. Moris Fl. Sard. LXIV. Stipulae Uxnceolatae acuminatae. Foliola obovata retusiuscula denticulata, saepe retusa. Capitula globosa. CoroUa rosea. Crescit in berbidis bumidiusculis, agris sterilibus et apricis regionis mediterraneae atque adriaticae. Vere exeunte. 0. 'Niqe: au chateau Barla! — Istria Biasoletto fid. Kocb Syn. I. 191. — Circa Sebenico. Spalato, Salona, Ragusa et in insulis Brazza et Lesina. De Vis.! Vere. 0. Tab. 107. MMCL\'III. I. Planta. 1. Axis inflorescentiae cum bracteis lobu- latis. 2. Calycis labium inferius +. 3. Calycis labium superius +. 4. Flos a ]-a- tere +. 5. Flos defloratus calyce jamjam tumido +. 6. Corolla +. 7. Vexillum +. 8. Ala +. 9. Carinae petalum +. 10. Pistillum +. 11. Fructus +. 12. Semen +. IV. Vesicastrum K. Syn. ed. 2. p. I. (190) 442. Calycis faux intus laevis, tubus post antbesin jihis iiiinus adauctus, aequaliter inflatus, numquam gibbus uti in Gale- ariis; inter dentes superiores fissus. Corolla marcescens, ab initio multisulcata. Flores sessiles bracteati. 41. T. mutabile Portschh En. Dalm. p. 16. tab. XII. f. 1. De Vis. Dalm. III. 299 (optime!): calycibus fructiferis amplo cyHndraceis striatis, inter sti'ias laevibus atque opacis. — Planta vere speciosa, usque ultra pedalis. multicaulis. CauHs teretiusculo 73 - — multangulus. Stipularum caudae triangulo setaceae. Foliola elliptica aristata, sinuato denticulata, dentibus cartilagineis. Nei"vi bene prominuli. Folia summa „opposita". Capitulum cylindraceo conicum. Bracteae lanceolato subulatae tlores subaequantes, densissime nervoso striatae. Calycis tubus opacus, glaber, pallidus, ad iimbum viridis, decemnervius. Dentes brevissimi trianguli trinerves, in setas longas, corollae tamen haud aequilongas extensi. Corolla albida, dein rosea, exsiccatione badia. Crescit in herbidis insularum Lesina et Lissa. De Visiani! Lesina Botteri! Aestate. 0. Tab. 103. MMCLIV. Ramus plantae. Radix. Ad sinistram: Carinae pars +. FIos cum bractea +. Styli pars superior +. Ala +. Ad dextram: Vexillum +. Duae calycis portiones +. 42. T. vesiculosum Savi Fl. Pis. II. 165: calycibus fructiferis ventricoso turbinatis intlatis nitidis, trabeculis plurimis inter nervos primarios, calycis setis semper erectis. T. recurvum W. K. Hung. 11. 165. Gracilius videtur praecedenti. Stipularum caudae triangulo setaceae. Folia suprema opposita. Foliola obscura disco pallido. Flores albi (seu roseo irrorati). Crescit in pratis, arvis, locis salsis planitiei hungaricae. Aestate. ©? o? — Ad Tibiscum Sadler! — Cf. Beitr. Aufz. Ung. Slav. p. 345: Matra prope Gyongybs WK. Jakohalum in Jazygien, Tisza-Folvar Rel. Kit. Szolnokim, Comit Heves Heuffel in Rchb. Exc, Com. Bekes Kit. Add., westliches Bannat Heuffel. Tab. 104. MMCLV. I. Caulis pars superior. 1. FIos +. 2. FIos jam turges- cente calyce +. 3. Bractea +. 4. Calycis pars decisa seta +. 5. Vexillum +. 6. Ala +. 7. Carinae petalum +. 8. Styli apex +. 9. Semen +. 43. T. multistriatum K. Syn. ed. 2. 190: calycibus fructiferis ventricoso ovoideis, nitido pellucidis, trabeculis inter nervos primarios valde obscuris, calycis setis demum patulis recurvisve. T. vesiculosum var rumelicum Grisob. Spicil. I. 35. Planta vulgo praecedente videtur multo flaccidior, diffusa. Stipularum caudae lanceosetaceae. Foliola breviora minus acuta, prope elliptica, dum in praecedentibus, praesertim in T. muta- bili Ptchl. vere lanceolata. Serraturae dentes etiam in aristas exeuntes, uti in prae- cedentibus. Capitula videntur obtusiora, quam in praecedentibus, quae initio vere conica videntur. - — Summa benevolentia ill. de Tommasini, florae littoris austriaci pater, speciminis Kochio quondam submissi, typicam partem commodavit. Planta quidem ubi detecta aufuga visa, dum nuper pluribus locis lecta. CoroUa alba, exsiccatione badia. Auf der Aufschiittung bei Triest einmal gefunden, dann nicht mehr. M. v. Tom- masini! (Specimen, cujus pars superior a me delineata). In herbidis Dalmatiae circa Trau. A. Andrich! (ded. ill. De Visiani!) Aestate. 0. Tab. 104. MMCLV. II. Pars speciminis typici. 10. Flos +. 11. Idem junior dentium setis adhuc rectis +. 12. Bractea +. 13. Pars calycis decisa seta +. (Trabeculae formantur nervillis). 14. Vexillum +. 15. Ala +. 16. Carinae petalum +. Obs. Num characteres de setis deprompti calycinis sint constantes, ulterius obser- vandum est. — Moneo cl. Janka (Skotitz XVI. 245.) T. leiocalycinum Boiss. ad muta- bile Portschl referre, forsan haud incorrecte. Moneo, plantam Sprunerianam esse omnino eandem, quam cl. b. (iussone sub mutabili misit Pugliae lectam. Specimina „T. mutabilis" Cefalu, 12. Jun. 1840. de Heldreich, mihi ad T. multistriatum K. per- tinere videntur. Icon. Fl. Germ. XXH. 10 74 Sect. V. Lupinaster (Ser. e. p. in DC. Prodr. II. 201. scil. excluso Tr. unifloro L.). Calycis intus laevis tubus post anthesin non adauctus. Corolla marcescens speciosa. riores involucello generali sub pedicellis. Foliola coriacea prope dicenda. 44. T. alpinum L. Sp. 1080: acaule, dense caespitosTim , glabrum, rhizoiriate valde tibroso, stipulis longe adnatis parte libera longe cuspidatis, foliolis ternis lanceis denticukitis rigidis, pedunculo longe exserto, capitato, involucro geuerali ex bracteis conna- tis, sinuato dentato, floribus defloratis demum deflexis, calycis tubo campanulato, dentibus linearilanceis acuminatis, dente infimo longissimo, v^xillo longe producto, cum reliqua corolla ima basi cohaerenti seu ab ea omnino libero. St. H. 15. Corolla pulchra purpurea, raro alba. Fructus tandem ipse in Monte Cenisio 4. Sept. 1875 reperi. Legumen basi cuneatum valde inaequale, ol)longum, attenuatum, stylo persistente, monosijermum. Crescit in pratis alpium Helvetiae, Pedemontii, Tiroliae. Aestate 2|-. Tab. 114. MMCLXV. I. Planta. 1. 2. Apices foliolorum +. 3. Calyx a latere visus +. 4. Calyx expansus +. 5. Yexilli apex +. 6. Ala +. 7. Carinae dimidium +. 8. Stylus +. 45. T. Lupinaster L. Sp. 1079: caulescens, subglabrum, rhizomate a fibris calvo, stipulis ochreato connatis apice libero inaequaliter triangulo acutis, foliis quinquefolio- latis, foliolis sessilibus cuneato ligulatis acuminatis sinuato denticulatis, denticulis in subulas cartilagineas exeuntibus, capitulis lateralibus longe pedunculatis, capitulis subterminalibus sessilibus, involucro semicupulari sinuato dentato minuto (nunc bracteis quibusdam minutissimis) , calycis cylindracei dentibus tubum superantibus hinc pilosis, dente infimo longissimo, vexillo libero. Lupinaster pentaphyllum Moench. Meth. Suppl. p. 50. Pentaphyllum Lupinaster Pers. Syn. II. 352. Corolla purpurea, seu (fid. Garcke) albido flava. Legumen cuneato ligulatum seu ligulatum inter semina stran- gulatum, ubi pleiospermum ( — 4.). Crescit in sylvis acerosis ericetosis regionis maxime orienti borealis. Floret exeunte vere, ineunte aestate 2|_. „Nur bei Lyck in Preussen im Baranner Forste, im Jo- hannisburger Forste zwischen Schiast und Piskorzowen, Grabier Wald bei Thorn und friiher bei Allenstein."' Garcke. Lithuania: in Gubernio Grodnensi frequens. Gorski! Tab. 81. MMCXXII. Planta ramis decisis. 2. Flos a latere +. 3. Calycis pars expansa +. 4. Vexillum +. 5. Ala florem internum tegens +. 6. Carina florem in- ternum tegens +. Tab. 122. MMCLXXIIL 2. 3. Legumina +. 4. 4b. Semina +. Sect. VL Uniflorum. Calycis intus laevis tubus post anthesin non adauctus. Corolla marcescens. Pedunculi axillares, uni-, biflori bracteis hyalinis conspicuis. Corolla in tubum infra connata. 46. T. uniflorum L. Amoen. 4. p. 285: caule caespitoso, appresse pilosulo, ramis brevissimis, stipulis membranaceis apice triangulis setaceis, foliolis ellipticis parce serratis, pedunculis axillaribus, uni-, seu bifloris, bracteis scariosis pellucidissimis, calyce corolla plus duplo breviori, tubo cylindraceo, dentibus triangulis, mucronatis pilosis demum subsquarrosis, vexillo longe producto, inferne cum unguibus petalorum reliquorum connato. T. Buxbaumii Sternb. in Flora 1820 p. 600. T. Savianum Guss. Prodr. II. 488. Corolla purpurea seu alba. „Habitat in apricis saxosis ad Castel Muschio insulae Veglia, ubi legit Doct. Noe. 75 Flores albi lloret Apnh. ^." De Vis. Dalm. III. 398. „Ad Trifolium uniflorum L. observandum, plantam hanc a sok. Guilelmo Noe in ins. Vegha ad Castel Muschio lectam mihuiue^ communicatam, teste cL Tommasinio, circa Lazzaretto di Sanita di Martmschue ad Fu,me sohimmodo inveniri, et ab ipso Noe, utpote pLantam cu- Flumen ci-escentem, Tommasin.o ipsi datam fuisse. Hinc Dalmatiae hospes admodum cet:.- i8?a N:/^'"^- '''''' ''''■ ^'' '-'''■■ ""--- ^^-^- '- ^--tto St. FrZ Tab. 114. MMCLXVIL IL Planta. 9. FoHum foholis duobus demtzs +. 10 11 Calycis partes +. 12. Vexilli apex +. 13. Ala +. 14. Carina + r.n,t ^?.*" ■^"- ^'•'f""^^^'-"'" Ser. DC. Prodr. IL 198. Calycis intus laevis tubus post anthesm non adauctus. Corolla marcescens. Pedunculi axiilares seu ^.termin^es" Bracteae evolutae. CoroIIae vexillum a reliquo tubo corollae omnino seu propeTibe' uL.' * Capitula sessiUa. 47. Tr. suffocatum L. Mant. 276: glabrum seu parce pilosum, caulibus brevissimis fohohs txuxnguhs hmc retusis smuato dentatis, capituhs sessilibus, bractei^s lancei ap:ce hmc subtnlobuhs, calycibus cylindraceis pHosis seu glabris, corJlla calycis dent ZJZTT "" ;": ''" ^'"^'^ "•" ^""^'^"^•"'^ P^^^l-*^- t"bo coniato, stylo roseolo alba. '"""' ' '""" '""' ^"'- ''■ ^^" ^"^"^- ^^*' ^^^^- ^-°"- Crescit in aridis regionis adriaticae ac mediterraneae. Vere exeunte. 0. Lossino lommasmi! Veruda, Val Bandon bei Pola. Papperitz! Cherso Noe! In agris eT" l iJaim. iii. .^97! Niye: Ardomo Alp. Mar. 104 stipuhlt T"T.,''^''''^'f'- /• ^^^^^^^ '''^'- "■ I"- Caules. 1. Folium cum ?5 StvH 1 .«■ ].■ t^'"" +• ''• ''• ^'"■^"^ +• ^^- l^- Ovaria submatura +. 15. Styh apex +. 16. 17. 18. Semina +. 19. „12" Semen transsectum +. 48. T glomeratum L. Sp. 1084: glabrum, tenue, caulibus erectis hinc diffusis ramosis, stipuhs rhombeo acummatis, foHoHs cuneato lanceis seu cuneato ovatis sen^a ' apxtuhs sessahbus termmahbus axillaribusque, bracteis praesertim sub floribus supei- -' ntir:isr' T^^T' 'r^^^' '""''''^ ^-'^'"•'^^ aequldentato^ dimulio aequantlb:; vexS It 7 '^^''"^'''^' """-^^^t" ^^I"-l^^tis, calycxs tubum non aequantibus vexillo letusnisculo apice crenato libero, stylo uncinato. Sow. Engl. Bot 1062 doino rT'* 'V'^'''': adriatica ac med.terranea. Aestate. ©. Menton. Ni,e Ar- .r:V • Z v:!";.;'l:^-- - ^^^-^^ ^™- T—--' - Dalmat. s. I. Porten- schlag lid. De Vis. III. 297 Tab. 109. MMCLX. III. Planta pars r^lo^Ve -.^^^J^n '■ '^^^ ^«^-1^ +• ^O- ^los +. 11. Calycis pais +. 12. Vexillum +. 13. Carma a latere +. 14. Ala +. 15. Pistillum +. * * Capitula pedunculata. t Species annuae. ra,.n,f^' J' '^'"'9'*"'" ^'^^' ^tl. t. 208: glabrum, cauhbus erectis simplicibus vel riTr ; T ''"^!"".'^'^ ^'^^' oclii-eato connatis in margine glanduloso serratis, triangulo extensis, petiolis bene exsertis, foholis lanceolatis acutis glanduloso serratis, 76 peduncuHs folia excedeBtibus, capitulis globosis seu cylindraceo globosis densis, involucro b^siJarT dHr •'knduloso dentato humili, calycibus turbinatis decmervus dentibus H:— i:;: cLte inii.o longissi.o o.n.bus hinc ^^^o^^^^ ^111 7 dunlo excedente, vexillo libero. T. strictum L. Sp. 1079 e. p. W. K. Mung. 61. Solla rolea Observavi calyces supra nervos alatos. Legumen oblongum ovatumve ''''"^ ^in graminosis subhum.d.s seu s.ccis Istr.ae, Croa.iae, Hungariae M- f Vpvp Pxeunte G) Istria: auf Wiesen bei Magnandvorzi bei Barbana. 13. Mai "^l^^^r^:^^^ - F-eNo.! - Ad T.biscum Sa^er! Orsowa Rochel! Heiiffel! - In Dalmatiae pascuis Xerava prope Zara et mter Veriika et Sign. De ^''''Tab'99 MMCL. Planta elatior. 1. Apex folioli +. 2. Involucelli pars +. 3. Flos a latere +. 4. Portio calycis +. 5. 6. Apices vexillorum +. 7. Ala +. 8 Carina +. 9. Fructus +. 10. Semen +. . 50 T parviflorum Ehr. Beitr. VII. 165: glabrum, cauhbus erectis vel diffusis, stipulis ;-hombeo acumxnatis, foliis longipetiolatis, foholis Aombeo oblongis seu obo- S denticuhxtis, capituhs pedunculatis, peduncuhs petxohs bene brev.orxbus usque aequalibus, bracteis calycxs tubum pedkellatum sem.aec^antibus, flonbus demum deLis calycis dentibus summis corolla longioribus, lineanlanceis, medns brevionbus, dente infimo brevissimo, omnibus demum arcuatis, vexillo hbero, legumme mono- - dispermo T. strictum L. Sp. 1079 e. p. St. H. 15 (sub T. stncto). Flores albidi. Crescit in pratis apricis, coUxbus Halae Saxonum, ^^ B^^^^^^,^' Hungana, Trans- sylvania Vere ©. Halae 1776. Roth. Sprengel! Rchb. Rchb. f.! Wallroth! Garcke Irmisch' - Bohemia: Toplitz Winkler! Commotau ex Garcke. Prag: Opiz! Reuss! Leonhardi! - Hungaria: ad Tibiscum Sadler! An Salzstellen am Ahburnarer Sumpf im Bannat Heuflel! - Transsylvania: in colUbus apricis Torda: Barth! Loca salsa Tordae Goth! . 11 t^i Tah 111 MMCLXII. II. Planta. 1. Folium cum stipuhs +. 11. i^los cum bractea' +. 12. Calyx expansus +. 13. Flos vexilh dimidio demto, petahs gemims rephcatis +. 14. Vexillum +. 15. Idem a latere +. 16. Fructus +. 17. 18. Se- mina +. 19. Semen transsectum +. , . i^- , 51. T. nigrescens Viv. fragm. fl. ital. p. 12. t. 13: glabrum, plun- - multicaule, caulibus bene farctis ascendentibus seu dittusis, stipuhs latiuscuhs truncatis cum •miculo, foholis obovatis seu triangulis truncatis sinuatodentatis, peduncuhs axillanbus seu pseudoterminalibus, capituUs subglohosis, bracteis trianguhs mmutis, floribus deflo- ratis deflexis calycis glahri dentibus hnearilanceis dente infimo brevissimo, dentibus summis tuhum subaeciuantibus, vexiUo libero oblongo apicuhato seu emargmato longe porrecto, legumine elongato, margine inferiore sublobato (si mavis stranguhato). T. hybn- dum Sav. Bot. Etrusc. CoroUa alba seu albo flaveola. Crescit in pratis, ad vias. Vere exeunte. ©. Istria: Tommasini! — Venetiis Kellner von KoUenstein! Veronae in sylva mantica Bracht! - Tirol. austr. Monte Sadole. Ex Bertoh et v. Hausm. Fl. Tirol. 1059! - Genuae de Notans, Chiavan Turio ex Bert. VIII. 113! Jyrea de Charpentier! E. Thomas! (sub nomme T. angulati W. K.) In Dalmatia e. gr. Lesina Botteri! Nescio num vere huc pertmeat. Legumen est genuinum, sed vultus Trifolii Petrisavii Clem. et Jaminiani Boiss. 77 Tab. 110. MMCLXI. IV. Planta. 20. Folium cum ,stipiilis + . 21. Flos cum caulis particula et bractea +. 22. Calyx expansus +. 23. Vexillum +. 24. Vexilli apex +. 25. Ala et carina +. 26. Ala +. 27. Carina +. 28. Carinae pars +. 29. Flos post anthesin +. 30. Staminum phalanx +. 31. 32. Legumina +. 33. 34. (,,31") Semina +. 35. Semen transsectum +. 52. T. Petrisavii Clem. Sert. Orient. p. 32. tab. VII. f. 2: glabrum, caulibus validiusculis decunibentibus seu ascendentibus farctis, stipulis retusis apiculatis foliolis obtriangulis argute sinuoso dentatis serratisve, pedunculis axillaribus subterminalibusve, capitulis subglobosis, floribus defloratis deflexis, calycibus glabris, dentibus triangulo aristatis valde inaequalibus subaequalibusve, vexillo Ubero bene porrecto, legumine parvo monospermo seu dispermo, tum strangulato. T. bygrophilum Boiss. Diac^n. Ser. II. 2. p. 8. Fl. Or. II. 144. „Tr. prostratum Biasol." Gris. Spic. I. p. 29. Flores albidoflavi. Semen griseo viride. Crescit in Oriente. Comparandum addidi, vix dubie apud nos legendum. Vere. 0. Tab. 116. MMCLXVII. Trifolium molybdocalyx Rchb. f. I. Caulis. 1. Sti- pula +. 2. Flos cum bractea +. 3. Calyx expansus +. 4. Vexillum +. 5. Ala +. 6. Carina expansa +. 7. 8. 9. Pistilla +. 10. Semen +. 53. T. angulatum W. K. H. I. t. 27: glabrum, caulibus angulatis diffusis, stipulis latis semioblongis acuminatis, foliolis oblongis retusiusculis inaequabbus serratis, capitulis pedunculatis, folio subaequalibus, bracteis triangulis minutissimis, floribus demum de- flexis, calycis glabri dentibus linearilanceis, tubum excluso dente infimo brevissimo superantibus , vexillo libero longe producto, legumine trispermo. — CoroIIa rubella. Caulis usque ultra pedalis. Crescit in humidis sabulosis, seu salsis ijlanitiei Hungariae. Vere exeunte. ©. In graminosis ad Tibiscum. Sadler! Auf Wiesen bei dem Aliburnarer Sumpf. Heuflel! CI. Neilreich, Aufz. Ung. Slaw. Gefasspfl. p. 336. haec: „Im Hansag bei St. Johann und Andan (Wierzb. Mos.), auf den Ebenen des Pester Com., besonders gegen die Theiss zu (Sadl. 385), in den Com. Bekes, Bihar, Szaboles und Szatmar (W. K. I. c. 26. R. K. 52, 94). in Klein-Kumanien, bei Halasz im Com. Heves (Kit. Add. 313), in den Niederungen des Banats, am haufigsten bei Margita im Com. Torontal (Heufi'. 54.). Tab. 111. MMCLXII. I. Planta. 1. Folium +. 2. Particula inflorescentiae +. 3. Plos legumine submaturo +. 4. Calyx expansus +. 5. Vexillum +. 6. Ala +. 7. Carinae dimidium +. 8. 9. Legumina +. 54. T. Miclielianum Savi fl. Pis. II. 159: glabrum, caulibus erectis seu diffusis, fistulosis, stipulis lato semiovato acuminatis, foliolis cuneato oblongis retusiuscuHs ser- ratis, pedunculis folia superantibus, bracteis triangulis minutissimis, calycis tubo a den- tibus lanceosubulatis inaequalibus hinc pilosis superatis, corolla longe producta, vexillo apice rotundato nunc eroso, ima basi paulo cum reliquis petalis coalito, legumine ovato compresso dispermo, stylo uncinato. Corolla alboviridula seu alborosea. In pratis humidis Galliae ac Italiae. Aestate ineunte. ©. Apud nos certe reperiendum. Tab. 117. MMCLXVIIL L Caulis. 1. FIos cum axi inv. +. 2. Calyx expansus +. 3. Vexilli pars superior +. 4. Ala +. 5. Carinae dimidium +. 6. Carina et alae et staminum phalanx +. 7. Pistillum junius +. 8. 9. Legumina +. 10. Semen +. 11. Idem transsectum albumine bene evoluto +. Obs. T. Michelianum Kocli Syn. Add. et Corrig. p. 1020 M. Boiss. Orient. II. p. 144 est TrifoUuin Meneghinianum Clem. Sertum Or. p. 31 tah. VII. f. 1. Plantam in supplemento addere intendo. t t Species perennes. 55. T. Thalii Vili. Dauph. I. 298: gkbrum, dense caespitosum, multiceps, caulibus brevissimis, stipuhirum parte lihera abrupte cuspidata, folioUs ellipticis serrulatis, pe- dunculis folia excedentibus capituliferis, bracteis trianguUs minutissimis, floribus superio- ribus semper rectis, calycis calvi dentihus triangulis suhaeciuaUhus, vexiUo Ubero calycem excedente, legumine omnino aequali 1—3 spermo. Tr. caespitosum Reyn. in Hopfn. Mag. II. p. 78 t. 1. CoroUa alboroseohi. Crescit in pratis alpium TiroUae, Helvetiae, Pedemontii. Aestate. 2|-. Tah. 112. MMCLXIII. I. Planta. 1. Apex folioli +. 2. Stipuke in cauUs parte +. 3. Flos +. 4. Calyx expansus +. 5. Yexillum +. 6. Ala +. 7. Carina expansa +. 8. Legumen +. 56. T. repens L. Sp. 1080: glabrum (raro paulo sericeum seu pilosulum), caulihus prostratis radicantiljus, stipuUs hasi latiuscuUs ahrupte cuspidatis, foUoUs obovatis serrulatis, pedunculis folio longioribus, bracteis trianguUs minutis, pedicelUs defloratis detiexis, calyce glahro infundibulari, dentibus semilanceis, summis longiorihus, vexillo ima basi paulo cum petalis reUquis connato ceterum Ubero, legumine oblongo, margine haud energetice strangulato, 2 — 4 spermo. St. H. 15. Fl. D. 990. Sv. Bot. 344. TrifoUum neglectum Noe in herh. sched. Calyces bene palUdi, saepe punctulis sanguineis. Corolhi aU)a, alliidoviridis, carnea. b. Biasolettianum: rigidum, eximie minus. Tr. prostratum Biasol. ubi? Tv Biasolettianum Steud. et Hochst. in scheda unionis itinerariae (April. Miiller Istria 1826). Cf. Koch Syn. ed. 2. I, 192. Frequentissime in pratis, pascuis, juxta vias. CoUtur. A vere exeunte in autum- num. b. Biasolettianum: specimina ad manus ex Istria et Dalmatia. Tab. 115. MMCLXVL I. Planta vulgaris. III. Inflorescentia interrupta. IV. FoUum quadrifoliohitum. V. Folium quinquefoUolatum. 1. Stipulae cum petioli basi +. 2. Flos cum parte axeos et bractea +. 3. Calyx apertus expansus +. 4. Vexillum +. 5. Ala +. 6. Carinae pars +. 7. Pistillum +. 8. Legumen +. 9. Semen +. b. Biasolettianum. II. Planta e Dalmatia (prohabiUter a Pettero). 57. T. pallescens Schreb. in Sturm h. 15: glabrum, cauUhus herbaceis procum- hentihus, non radicantihus, stipulis rhomheis parte lihera cuspidatis, folioUs eUipticis serrulatis, pedunculis axillaribus cpam foUa longiorihus, capitulis rotundatis, bracteis triangulis minutis, pediceUis defloratis deflexis, calycis dentibus triangulosuhulatis sub- inaequalihus, seu inaequalihus, ciliatis, vexiUo longe producto Uhero, legumine ohlongo- Uneari 2—3 spermo, margine aequaU sc. non strangulato. — CoroUae albiddflavae, Crescit in pascuis alpium CarnioUae, Carinthiae, Tiroliae, SaUshurgi, Helvetiae. In monte Carpatho fid. Heuffel. (Cf. Neilr. Ung. Slav. 336). Tab. 112. MMCLXIII. I. Pars plantae +. 9. Caulis pars cum stipuUs +. 10. FIos cum bractea +. 11. Calyx expansus +. 12. Vexillum +. 13. Ala +. 14. VexiUum +. 15. PistiUum +. 79 58. T. glareosutn HegetscLw. Fl. Schweiz p. 703: teneriiis, laxius, stipulis melius cuspidatis, foliolis parvulis, corolla breviori, legumine ■ — . Vix a praecedenti satis recedit. Mibi potius ex solo glareoso exortum videtur, dum praecedens in pascuis pinguibus melius evolutum. — T. glareosum Scbleicb. exsicc. und E-chb. fl. exsicc. 1881. In summis pratis alpium Helvetiae atque Tiroliae. Aestate. 9|_. Tab. 113. MMCLXIV. „T. glareosum Scbleicb.-' Planta Schleicberi. 1. Caulis pars cum stipulis +. 2. Flos cum bractea +. 3. Calyx expansus +. 4. Vexillum +. 5. Ala +. 6. Carina expansa +. 7. Apex folioli +. 59. T. hybridum L. Suec. Ed. 2. 258: glabrum caulibus vulgo fistulosis elon- gatis erectiusculis seu procumbentibus, stipulis ovatis acutissime extensis, foliolis rhombeo oblongis obtuse acutis serrulatis, venulis ad vigenis usque ad marginem, peduncubs petiolos subduplo excedentibus, capitulis subrotundis, bracteis triangulis minutissimis, pedicellis parce pilosulis demum detiexis, calycis tubo infundibulari dentibus inaequali- bus subaequilongis, hinc limbo ciliatis, vexillo libero, legumine oblongoliguhito 2 — 4 spermo, stylo rectiusculo. Fl. D. 1706. Sv. Bot. 129. St. H. 15. Pedale et altius. Capituhi vulgo bicoloiua: corollae juniores ajbae, adultiores roseae. b. elegans Boiss. Or. II. 146 (1872): caulibus subfarctis, nervillis foliolorum evo- lutis subquadragintenis utrinque, capitulis minoribus. T. elegans Savi Bot. Et. IV. 422. T. VaiUantii Poir. Dict. 8. p. 4. Cf. Caruel Flora Toscan. 174. T. elegans Koch D. a. V. 290. Synops. ed. 1. 174. ed. 2. I. 193. Cf. etiam Bertol. Ital. VIII. Vulgaris planta in pratis humidis ad fossas usque regiones altiores. Desideratur • in flora Dalmata (De Vis. III. 297!). Aestate. 2|_. b. elegans Boiss. sat rarum. E. gr. Bitche F. Schultz! Sarrebourg Baudot! Moes bei Diisseldorf Vigener! — Eafel bei Zermatt E.chb. f.! — Valdieri Pedem. Echb. f. Tab. 117. MMCLXVIII. II. Planta. 12. Caulis segmentum transversum +. 13. Flos cum pedicello et bractea +. 14. Calyx expansus +. 15. Vexillum +. 16. Ala +. 17. Carina expansa +. 18. Legumen +. b. elegans Boiss. Tab. 116. MMCLXVII. Tr. elegans Sav. IL Plantae pars. 11. FIos cum pedicello ex bractea +. 12. Calyx expansus +. 13. Vexillum +. 14. Ala +. 15. Vexillum expansum +. 16. Pistillum +. 17. Legumen +. 60. T. montanum L. Sp. 1087: pilosiusculum, caulibus erectis vel ascen- dentibus mono- seu dicephalis, uni- seu bifoliatis, axillaribus ex rosula foliorum, sti- pulis parte Ubera lanceis, foliolis ellipticis serrulatis, capitulis longe pedunculatis globosis seu ovatocylindraceis , bracteis lanceis calycem non aequantibus, pediceUis tandem deflexis, calyce hirsutulo, dentibus lanceis subaequaUbus, vexiUo libero longe brevioribus. St. H. 15. FI. D. 1172. CoroUa albidoflava. b. Balbisianum: corolla roseo purpurea. Tr. Balbisianum Ser. DC. Prodi-. II. 201. Per multas centurias constans. Crescit in pratis montanis usque ad alpium juga editiora (Mont Cenis Echb. f.!). Etiam in Dalmatia. Vere exeunte. Aestate ineunte. 2|-. b. Balbisianum. In alpibus maritimis. Tenda, Col de Tenda, Mine de Tenda, Val Riofreddo supra Tendam Eeuter, Lisa, Echb. f.! Tab. 109. MMCIX. I. Planta. 1. Ehachis capituU cum bracteis +. 2. Flos +. 3. VexiUum +. 4. Ala +. 5. Carina +. 6. Pistillum +. 7. Pistillum monstrose duplum + . 80 , b. Balbisianum 1. c. II. Planta. Obs. T. ambiguum M. B. Taur. Cauc. II. 268. ab ill. Janka von Bulcs in Linnaea 1860 p. 564 fuit indicatum: .,in der Mezoseg in Siebenbiirgen." Specimen ibi lectum non obtinui, sed in supplemento depingere ex manibus cl. viri benevoli forsan licebit. Sect. VIII. Lotophyllum Rchb. Ic. Exot. p. 7 (1824!). Calycis tubus intus laevis, dentes valde inaequales. Vexillum a petalis reliquis liberum, ut in plerisque Trifoliastris, mo.v scarioso subpellucidum. Legumen in nostris abrupte stipitatum (in T. Sebastiani Sav. subsessile). Bracteae prope obliteratae, transversae, liumillimae limbo libero pilis glandulosis penicellatae. (Chronosemium Ser. in DC. Prodr. 11. 204. (1825!). * Spadicea: vexillum a basi sensim dilatatum, fornicatum, reliquum florem conchae instar demum amplexum. (Folia summa subopposita.). 61. T. spadlceum L. Sp. 1087: annuum, stipulis arctis parte libera semilanceis, foliolis oblongis, capitulis cylindraceis. St. H. 16. Planta gracilenta. Corollae pri- mum aureae, sed dein saturate castaneae, nitidae. Crescit in pratis praesertim uliginosis planitiei ac montium regiones subalpinas usque. Aestate ineunte. ©. Dalmaticum non habet ill. De Vis. Ardoino indicat: „Col de Fremamorte. Herb. Lisa", quod esset in Pedemontio supra Valdieri. Vix crediderim. Jam in Helvetia rarum. Tab. 118. MMCLXIX. II. Planta. 9. Pars inflorescentiae floribus demtis ut videas bracteas retusas penicillatas +. 10. Flos +. 11. Calyx expansus +. 11. Vexillum vi expansum, fissum +. 12. Alae et carina expansa +. 13. Ala +. 14. Carina expansa +. 15. Ovarium +. 16. Idem a carina inclusum phalange staminum supposita +. 17. Semen transsectum +. 18. Semen +. 19. Pili glandulosi ex limbo bracteae +. 62. T. badium Schreb. in St. H. 16: bienne (?), stipulis amplioribus parte libera semilanceis, foliolis oblongo ellipticis, capitulis sphaericis. Corollae primum croceae. dein saturate castaneae. Crescit in tractu alpium et Carpathorum. Aestate. (5? etiam. 9[.? Tab. 118. MMCLXIX. I. Planta. 1. Inflorescentiae rhachis floribus pluribus vi remotis ut bracteae conspiciantur +. 2. Flos +. 3. Calyx expansus +. 4. Vexil- lum +. 5. Ala +. C. Carina expansa +. 7. Flos longitudinaliter sectus ac vexillo remoto +. 8. Pistillum +. * * Agraria: vexillum a liasi angusta abrupte cochleariforme, sulcatum. Ahie patulae. (Folia summa vulgo distantia.). 63. T. agrarium L. Sp. 1087: stipulis angustis aequilatis parte libera cuspidatis, foliolo medio sessiH , leguminis corpore , stylo ac stipite aequilongis. T. aureum Poll. Palat. 2. 344. T. campestre Gme.l. Bad. III. 237, non Schreb. St. H. 16. Fl. Dan. 558. Omnium sequentium maximum. Corollae primum flavae, dein dilute fuscae. Crescit in graminosis, sylvis. Aestate ineunte. 9j_. Per ditionem Dalmatia ex- clusa. (Cf. De Vis. IIL). Tab. 119. MMCLXX. Planta secta. 1. Stipulae in caulis parte +. 2. Flos inferne visus +. 3. Flos a latere +. 4. Calyx expansus +. 5. Vexillum vi expan- sum. hinc fissum +. 6. Ala +. 7. Carina +. 8. Phalanx staminum pistillum 81 involvcns +. 9. Pistillum +. 10. Pilus glandulosus e bracteae liml)0 +. 11. Particula inHorescentiae pilis glandulosis limbi a sculptore potissimum omissis +. 64. T. procumbens L. Sp. 1688: stipulis latis ovato rhombeis breve acutis, foliolo medio petiolulato, legumine stipiti aequali. stylum multo excedente. T. agrarium Poll. 2. 342. Capitula pallide tlavo ochroleuca, demum badia. a. majus K. Syn. ed. 1. 175. ed. 2. 194: caule primario recto, capitulis majoribus. T. campestre Schreb. St. H. 16. b. minus K. 1. c. ed. 1. 1. c. ed. 2. I. 195: caule primario procumbente, capitulis minoribus. T. procumbens Schreb. ap. St. H. 16. T. pseudoprocumbens Gmel. Bad. III. 240. Crescit in agris, campis, pratis, ad vias. A vere exeunte in autumnum exeun- teni. 0. Ubique. A. majus: Tab. 122. MMCLXXII. I. Planta. 1. Stipula in caule +. 2. Rhachis inflorescentiae +. 3. Flos inferne +. 4. Calyx expansus +. 5. Pistillum+. 6. Yexillum fissum. expansum +. 7. Ala +. 8. Eadem fissa, expansa +. 9. Carina expansa + B. minus K. Tab. 122. MMCLXXIII. II. Planta. 65. T. patens Schreb. ap. St. H. 16: stipulis semiovatis acutis, basi semicor- datis, foliolo medio petiolulato, legumine stipiti ac stylo subaequali. T. aureum Thuill Par. 385. T. Parisiense D.C. Fl. Fr. V. 562. T. chrysanthum Gaud. Helv. IV. 603. T. filifoi-me Alsch. .ladr. 166. CoroUae intense flavae, demum pallide brunneae. Crescit in pratis, in humidis. ad rupes in ditione transalpina. ©. Aestate. Helvetia: M. Cenere Tessini E. Thomas! Muret! — Pedem.: Ivrea de Charpentier! Fontan Tendam inter et La Chiandola Lisa, Reuter, Rchb. f. — Nicaeae Barla ex Ardoino. — Tirolia: Botzen, sehr gemein auf Wiesen nach dem Grasschnitt. Geht ausnahmsweise in das Gebirge. v. Hausmann! Brixia Lanfossi! — Saule Tergesti Tommasini! Wippach in Krain Papperitz! Gottschee in Krain: Miiller U. J. 1826! — Auf salzigen Wiesen bei Xagy-Kapya nachst Szekelghid im Com. Bihar (.Janka 0. B. Z. XIII. 116). Neilr. Ung. Slav. 386. Croatia: auf Hugeln uud Aeckern bei Stubica, cf. Neilr. Croat. 245. Dalmatia: ad Zemoniko, in Petropopolja et circa Verlika. De Vis. m. 30. Tab. 120. MMCLXXL IL Planta caule demto +. 14. Folium +. 15. Rhachis inflorescentiae demtis floribus, ut videas bracteas retusas penicillatas +. 16. Flos +. 17. Calyx expansus +. 18. Yexillum expansum +. 19. 20. Alae +. 21. Carina aperta cum phalange staminali +. 22. 23. Pistilla +. Obs. „T. patens Schreb. genuinum Wiesb. Verh. Z. B. G. Wien 1874." N. Kapornak im Zalaer Comitat. Wiesbaur! P. Ernst! minime hoc sed lusus tenellus, elegans erectus simplex Trifolii procumbentis L. nostri. Hoc facillime comprobatur pistillo inspecto. * * * Filiformia: vexillum simpliciter complicatum. (Folia summa vulgo distantia). 66. T. filiforme L. Sp. 1088: stipulis ovatotriangulis basi extrorsum rotundatis, foliolis dentatis, foliulo medio petiolulato, inflorescentia capitata, pedicellis calycis tubum subaequantibus seu illo brevioribus. T. procumbens PoU. Pal. II. 345. T. minus Relh. Sm. Brit. III. 403. Plores straminei dein brunnei. Crescit in pascuis, arvis, campis. A vere in autumnum. ©. Vulgare prope ubique Icon. Fl. Germ. XXII. l^ 82 Tal). 12(1. MMCLXXI. I. Planta simplex. 1. Folium cum stipulis +. 2. Sti- pulae in caulis parte +. 3. Flos inferne visus +. 4. Idem a latere visus +. 5. Ehachis intiorescentiae +. 6. Calyx expansus +. 7. Vexillum tissum expansum +. 8. Carina expansa plialangi staminum adhaerens +. 9. Ala +. 10. Carina expansa +, 11. Pistilhim +. 12. Idem adultius stylo jam sicco, brevi +. 13. Semen +. 67. T. micranthum Viv. Lyb. 35. t. 19 f. 3: stipulis ovato triangulis obtusatis, basi extrorsum cuneatis, foliolis serratis, foliolo medio longius petiohdato, inflorescentia laxe racemosa 3—5 tiora, pedicellis calycis tubum aequantibus seu excedentibus. T. tiliforme Sm. Brit. 1464. Flores pallide tlavi, demum brunniusculi. In graminosis, collibus, pratis Istriae, Dalmatiae. Vere exeunte ©. Pola und in der Valle Baudon zwischen Pola und Fasana Tommasini! Dalmatia: „in graminosis apricis montium Eagusinorum, nec non in montosis inter Bogdassier et Mulla in Canale di Cattarc^ De Vis. Dalm. III. 3U1. Indicatum in Transsylvania in ripa torrentis Arpas. Schur. Exsicc. et Sert. 18. Cf. Neilr. Nachtrage Maly' 309. Tab. 121. MMCLXXII. II. Planta. 10. Folium +. 11. Ehachis infiores- centiae demtis floribus +. 12. Calyx expansus +. 13. Flos +. 14. Vexillum ex- pansum +. 15. Carina ala postposita, ala antica retlexa +. 16. Ala +. 17. 18. Ca- rinae petala +. 19. 20. Pistilla +. 21. 22. Semina +. Sub 1. Flos fructu maturo dente calycis supremo a sculptore vitiose aucto +. Obs. 1. Ex autoribus nonnullis synonymia nostra non correcta. 63. esset dicendum aureum PolL, 64. agrarium L., 66. minus Eelh., seu ex aliis procumbens L. non Sm., tandem, 67. esset verum tiliforme L. Ego specimina originalia Linnaeana nondum inspexi, quae ipsa forsan probabunt, virum insignem fugacissime species distinxisse. Inde satius duxi, nomina consueta servare. Obs. 2. In explicandis iconum tiguris analyticis ungues ab alis seu carinae petalis spatii causa decisos non specialiter dixi, hoc unus quisque facillime primo intuitu videre posset. Tribus IV. Loteae Benth. et Hook. Gen. I. p. 436. A Trifolieis nonnisi foliolis integerrimis distinguuntur. XX. Anthyllis L, — Boiss. (L. Gen. 864 e. p.) Boiss. Voy. 162. Calyx tubulosus quinquedentatus marcescens, nunc demum paubs ampliatus. Petala bene unguicuhita. Carina olitusa seu breviter carinata. Stamina monadelpha. Legumen monospermum membranaceum seu coriaceum. * Vulneraria Endl. Gen. p. 1267. Calyx ore obliquus. Ovarium abrupte tenue stipi- tatum. Legumen membranaceum, monospermum, dehiscens. I. A. Vulneraria L. Sp. 1012. Vulneraria heterophylla Monch Meth.. 146. a. vulgaris K. Syn. ed. 2. 175: caule paucifolio, vulgo bifolio, floribus flavis seu aureoflavis. St. H. 49. b. alpestris Echb.: luimilis crassa, macrocephala, floribus flavis. A alpestris Echb. Exc. 515. 83 C. bicolor Rchb.: gracilis, microcephala. floribus flavis, carina purpurea. „A poly- l)hYlla Kit." h. bieolor Echb. Exc. 515. d. mariiima K. Syn. ed. 2. 175!: altior, densius foliata, foliorum foliolis angustis, dense sericea. A. maritima Schweigg. in Hagen Chlor. Boruss. 265. e. rubra L. Suec. (rubriflora Ser. in D.C. Prodr. II. 170): floribiis coccineis rubrisre. A. Dillenii Schult. in Herb. Balb. A. Weldeniana Rchb. Exc. 515. f. polyphylla Ser. 1. c: floribus flavis, foliis multijugis, parce villosa. A. polyphylla ' Kit. ex Bess. in litt. fid. Ser. 1. c. g. Allionii Ser. I. c: parvula. hirsuta, floribus flavis, calycis limbo intense atro- purpurcu. Astragalus vulnerarioides All. Ped. 1278. t. 19. f. 2. excL fructu. (h. pulchella De Yis. Suppl. 141: ,.pusilla, calyois superne nigrescentis dentibus duobus superioribus obtusioribus brevioribiisque." An praecedens?). Plauta vulgaris prope per ditionem, hic inde in terrarum tractu vasto non adest, e. gr. in Flora Hambiirgensi non ad dextram Albis. Aestate ineunte. 2}.. b. alpestris Echb.: in subalpinis. c bicolor Echb.: in alpibus helveticis, ac in Cenisio. d. mari- tima K.: in maritimis Germaniae. e. rubra L.: in asperis Dalmatiae. f. polyphylla Ser.: in Hungaria. g. Allionii Ser.: in Monte Cenisio Bonjean! Huguenin! a. vuIgarisK.: Tab. 123. MMCLXXIY. Planta. 1. Yexillum +. 2. Ala carina postposita +. 8.- Carinae petalum +. 4. Carina et alae superne +. 5. Phalanx staminum +. 6. Pistillum +. 7. Idem longitudinahter apertum +. 8. Fructus +. 9. Fructus apertus +. 10. Fructus +. 11. Calyx +. 12. Idem a latere +. b. alpestris Echb.: Tab. 124. MMCLXXY. II. Planta. 2. Pistillum +. c. bicolor Echb.: Tab. c. III. Caulis summitas. d. maritima K.: Tab. c I. Pianta. 1. Fructus +. e. rubra L.: Tab. c lY. Planta. 4. Pistillum +. g. Allionii Ser.: Tab. 130. MMCLXXXI. Planta. 1. Flos +. 2. Fructus +. * * Pogonitis Echb. Exc 516. Calyx ore rectus. Ovarium sessile. Legumen durius. 2. A. aurea De Vis. in Host. Austr. II. 819: herbaceo snffruticosa, appresse sericea, ramis elongatis, subrectis, foliis 6—9 jugis, foliolis oblongo ellipticis, capitulis exinvolucratis, pistillo elongato, legumine . Yis. Dalm. tab. 42. ,.A polycephala Desf." Echb. Exc. 516. Corolla aurea. ,,In Dalmatia. In summo vertice montium Sniesniza et Ylastiza ditionis Eagusinae, ubi invenit Fr. Xeumayer. Junio. %.'■ De Yis. 1. c III. 277. Specimina mea ab ill. De Yisiani et tria "Weldeniana. Tab. 126. MMCLXXYIL Caulis sectus. 1. Flos a latere +. 2. Calycis pars ex- pansa +. 3. Yexillum +. 4. Alae et carina inclusa +. 5. Ala intus visa +. 6. Carina +. 7. Staminum phalanx +. 8. Styli apex +. 3. A. montana L. 1014: herbaceo sufiruticosa, subpatule sericea, ramis brevibus ascendentibus, foliis 10—15 jugis, foliohs oblongis acutis, capitulo involucrato, in- volucro diphj-Ilo pluripartito, legumine fusiformi acuminato, dehiscentia Ex florum colore discernuntur tres varietates, quae non melius jus specificum afterunt, quam A. Yulnerariae, imo pejus. a. genuina: flore acjuose purpureo. A. montana Kerner. b. Jacquini: tiore multo pallidiori, subcarneo. A. Jacquini Kerner. 11* 84 c. atropurpurea Yukot. Lika 537: floribus atropurpureis. A. atropurpurea Schloss. et Vukot. Syll. 122. Crescit in rupibus montium ditionis australis, praesertim transalpinae. Aestate ineunte. 2|-. B. a. genuina: in alj^ibus maritimis late dispersa ex Ardoino (ego tantum vidi in Col de Tenda et in Mont Gros). Helvetia occidentalis. Saleve Polil! Reuter! Dole ex Hegetschw. Sabaudia: Nivolet Huguenin! b. Jacquini: in Austria: Geissberg Dolliner! Czagl! Styria: ex K. Syn. Slavnik Illyriae Tommasini! Tirolia australis. „Baldo Valle Vaccaria (Pollini). Im Tridentini- schen auf dem Berge Maranza (Facchini) v. Hausmnnn fl. Tirol. 200! Tirol schon nach Laicharding v. Hausmann 1. c. Suppl. 1417. Croatia Sadler! phiribus locis Neilr. Croat. 242. Dalmatia: Velleliitli. Promine, Biokowo De Vis. l. 1. III. 278! c. atropurpurea Vul. In Tirolia: Tramin und bei Kalten v. Hausmann! Castelfondo im Nonnsberg Tappeiner et Dietrich! b. sericea. In Liguria: Nicaeae Bourgeau! c. microphylla. In Liguria: Col de Braus, Villafranca Rchb. f! 86 Tab 13.4. MMCLXXXV. I. Caulis portio. 1. Flos a latere +. 2. Vexillum +. 3. Ala +. 4. Carina +. 5. Stamina incluso pistillo +. 6. Pistillum +. 7. Fructus dehiscens +. 8. 9. 10. Valvae fructus +. 11 — 14. Semina +. b. sericea Coss.: II. Eamus. c. microphylla: III. Planta decisis ramis plurimis. 2. B. recta Rchb. 1. c 507 : herbaceosuffruticosa, exaltata, pilosa, foliis petiolatis, foliolis cuneato obovatis acutis, fioribus dense capitatis, legumine cylindraceo calycem pluries superante. Lotus rectus L. Sp. 1092. Dorycnium rectum Ser. DC. Prodr. II. 208. Poliola inferne glauca. Corolla alba carina purpurea. Crescit iu coUibus aridis regionis mediterraueae vulgaris. Aestate. 2(. — fi. Tab. 135. MMCLXXXVI. L Caulis summitas. II. Inflorescentia fructifera. 1. Flos +. 2. Vexillum +. 3. 4. Alae +. 5. 6. Carinae +. 7. Pistillum +. S. Fruc- tus +. 9. Valvae fructus intus +. 10. Semen transsectum +. 11. 12. Semina +. XXIV. Dorycnium T. Inst. 391. tab. 211. f. 3. Calyx tubulosus quinquefidus. Petala bene unguiculata. Carina obtusa. Legumen turgidum uniloculare pauciovulare. 1. D. herbaceum Vill. Dauph. III. 416: patule villosum, ramosum, ramis elongatis, foliolis oblongolanceohxtis acutis, capitulis multifloris (ad 20). Lotus Dorycuiiim Crantz Aust. V. 402. D. intermedium Led. Ind. Dorp. 1820 p. 14. D. sabaudum Uchh. Exc. 867. Dorycuium Pentaphyllum Scop. b. hirtum ISIeilr. Niederostr. 945. Corolla alba carina atropurpureo picta seu atrocoeruleo picta. Crescit in sylvaticis Sabaudiae Tessini, Tiroliae, Istriae, Austriae. Aestate. 21_. Tab. 137. MMCLXXXVIII. I. Caulis sectus. II. Capitulum fructiferum +. 1; Flos +. 2. Vexillum +. 3. Ala +. 4. Carina +. 5. 6. Valvae leguminis +. 7. Semen +. 2. D. gracile .Tord. Obs. Franc. 3. Fragm. p. 70. tab. 4. f. D.: multo gracihus, foliolis multo angustioribus, vexillo pandurato apiculato. — Flores albi carina coerulea. Loca inculta Xicaeae. Aestate. 2|_. Ad ostia flumiuis Var. Canut! Tab. 137. MMCLXXXVIII. III. Cauhs summitas. 8. Vexillum +. 3. D. suffruticosum Vill. Dauph. III. 416: appresse sericeum, ramosissimum, breve ramosum, foliolis liuearibus acutis, capitulis subdecemfloris. Lotus Dorycnium L. Sp. 1093. D. monspelieusium W. Sp. III. 1396. D. pentaphyllum Rchb. Exc. 507. D. fruticosum P. Syn. II. 354. Crescit in collibus apertis, in decliviis rupium. Aestate. f>. In Bavaria ac Austria. In regionibus transalpinis. Tab. 137. MMCLXXXVIII. IV. Ramus. V. Ramulus fructifer. 9. Capi- tulum +. 10. Idem fructiferum +. 11. Flos +. 12. Vexillum +. 13. 14. Alae +. 15. Carina +. 16. Stamina +. 17. Pistillum +. 18. Valva leguminis aperta +. 19. Semen +. Obs. 1. Scopolius utrumque conjunxit nomine Dorycnii Pentaphylli Carn. II. 87 ex auctoritate cl. Neih-eich Niederostr. 915. Ego non intelligo, quomodo hoc ex 87 diagnosi Scopolii possit probari, quod dicit ..folia quina sessilia." Contra verba „folia villosa" mihi videntur indicare D. herbaceum Vill. Dicit cl. Bellardi (cf. Mem. Acad. royale Turin. MDCOXCIII.) utrumque et cultum characteres conservare. Obs. 2. „D. diffusum Janka O. B. Z. XIII. 314. Foliolis oblongo cuneatis sparsim pilosis pilis accunibentibus, capitulis subvigintifloris, calycis dentibus tubo subtriplo brevioribus, vexillo panduraeformi emarginato-truncato, leguminibus subglobosis vel ellipsoideis. 2|-. In pratis Comit. Bihariensis (n. 337). .Junio. Julio. Caules pe- dales; corolla parva alba vel vexillum tinctu roseo, carina apice atroviolacea." Neih'. Diagn. Ung. Slav. p. 87. Ego plantam Iiaud obtinui. XXV. Lotus L. Gen. 879. Calyx tubulosus quinqefidus vel quinquedentatus. Petala breviter uuguiculata. Carina rostrata. Stamina diadelpha. Legumen oblongum vel cylindraceum apterum seu tetrapterum seu dipterum. I. Tetragonolobus De Vis. Dalm. 111. 301. Flores subsolitarii. Legumen cylin- draceum quadrialatum seu quadrangulare. 1. L. Tetragonolobus L. Sp. 1089: annuus, hirsutus, subdecumbens, stipulis semiovatis acutis, foliolis cuneato oblongis acutis, nunc ima basi retusiusculis seu subcordatis, pedunculo uni- — bifloro, folium aequante, calyce villoso, dentibus semi- lanceis tubo sublongioribus, coi-olla purpurea excluso vexillo atropurpureo, leguminis alis undulatis. Tetragonolobus purpureus Moench Meth 164. Fl. Graec. 755. In cultis agris ac olivetis. Vere exeunte. 0.- In Liguria: Ventimiglia Panizzi. Nicaeae ad flumen Var. Herb. Stier. Cf. Ardoiuo Fl. AIp. Marit. 108! Tab. 136. MMCLXXXVIL II. Caulis. III. Pars caulis cum fructu. 9. Ala- bastrum +. 10. Flos inferne visus +. 11. Idem superne -|-. 12. Ala +. 13. Ca- rinae petalum +. 14. Stamina et stylus +. 15. Pistillum +• 16. Legumen aper- tum +. 17. Idem transsectum +. 18. Semen +. 19. Idem transverse transsectum +. 20. Idem longitudinaliter sectum +. 21. Embryo +. 2. L. siliquosus L. Sp. 1089: perennis, hirtus, ascendens, stipulis oblongis, foliolis cuneato oblongis acutis, pedunculis imifloris folium excedentibus, calycis hirti denti- bus lanceotriangulis tubo lirevioribus, corolla ochroleuca vexillo luteo fusco nunc picto, leguminis alis rectis. Tetragonolobus siliquosus Roth Tent. I. 323. Jacq. Austr. IV. 361. Gartn. t. 153. Tetragonolobus prostratus Moench. Crescit in pratis humidis, praesertim locis subsalsis per ditionem hic inde. Aestate 2|_. Tab. 135. MMCLXXVI. IIL Caulis pars fructifera. IV. Planta florida +. V. Caulis pars fructifera valvis leguminis tortis. 13. Legumen. 14. 15. Alae +. 16. Carina +. 17. Staminum phalanx cum pistillo +. 18. Legumen transsectum +. II. Krokeria Ser. in DC. Prodr. 11. 209. Flores subsolitarii. Legumen ovatum turgidum longum. 3. L. edulis L. Sp. 1090: Cav. Ic. IL t. 157. FI. Graec. 756. Annuus. Pubes- cens. Ascendens. Stipulae oblongae acutae petiolos aequantes seu superantes. Foliola cuneato oblonga acuta. Pedunculus uni- seu biflorus folium longe excedens. Calycis 88 laciniae lanceofalcatae tubum superantes. Flos flavus, carinae apice obscuro. Legumen turgidum curvum stylo uncinato. Crescit in colKbus ac cultis. Vere exeunte. ©. In Liguria vulgaris. In Dal- matia: ad S. Stefano prope Spalato, circa Ragusa et in insulis Sansego, Veglia, Bua, Lesina. De Vis. IH. 302. Tab. 133. MMCLXXXIV. I. Planta. II. Pars caulis cum fructu +. 3. 4. Calycis partes +. 5. Vexillum +. 6. Ala +. 7. Carina aequaliter unguibus decisis +. 8. 9. Staminum apices varii +. 10. Legumen transsectum +. 11. Semen +. 12. Semen transverse sectum +. III. Lotea DC. Fl. Fr. IV. 554. Flores subumbellati. Legumen compressum longum. 4. L. ornithopodioides L. Sp. 1091. Cav. Ic. Pl. IL 163. Eivin. tet. irr. 75- Diffusus. Adpresse pubescens. Calyx bilabiatus. Labium superius bidentatum, inferius tridentatum dentibus lateralibus multo brevioribus. Flos luteus, carina apice obscura. Crescit in cultis ditionis mediterraneae et adriaticae inDalmatia aclstria. Vere. 0. Tab. 133. MMCLXXXIV. III. Planta ramis decisis. IV. Inflorescentia fructifera. 13. 14. Stigmata in stylorum apicibus beteromorpba +. 15. Calycis dimidium superius +. 16. Idem inferius +. 17. Vexillum +. 18. Ala +. 19. Carina +. 20. Stamina +. 21. Stylus cum stigmate +. 22. Pars leguminis intus +. 23. Semen +. IV. Eulotus Ser. in DC. Prodr. IV. 210. Flores (vulgo) umbellati. Legumen teres longum, in 5. turgidum. a. Annui. (Omnes patentius villosi, foliis prope iisdem.) 5. L. parviflorus Desf. Atl. II. 206. t. 211: inflorescentia pluriflora, leguminibus cylindraceo turgidis oligosjiermis. — Dorycnium j^arviflorum Ser. in D.C. Prodr. 11. 208. Corolla sicca virens. Semina flavoviridia. ,,In apricis maritimis scopuli CoUudraz dicti prope Lossino, unde communicavit cl. Tommasini.'- De Vis. Dalm. III. 303! Vere 0. Tab. 132. MMCLXXXIII. I. Planta ramis resectis. II. Inflorescentia fructifera bene evoluta. 1. Flos +. 2. Vexillum — pictum uti est siccum, viride. 3. Ala +. 4. Carina +. 5. Stamina cum stigmate +. 6. Flos fructifer valvis apertis +. 7. Semen +. 6. L. angustissimus L Sp. 1090: inflorescentia uni biflora, calycis dentibus semilanceis, coroUis siccatis flavis, vexillo emarginato, legumine teretiusculo elongato. Sow. Engl. Bot. 925. L. gracilis W. Kit. Hung. III. 254. tab. 229. — L. diffusus Sm. fl. Brit. 994. Semina sicca brunnea. Crescit in saxosis apricis, in pratis salsis. Aestate. 0. Nicaeae: Eisso et Mon- tolivo Ard. 1. c. 107! In saxosis apricis insulae Lissa, ubi invenit cl. Portenscblag. De Vis. 1. c. 303! In pratis et pascuis salsis comitatuum Bekes, Arad, Temes. W. Kit. Heuffel. Tab. 136. MMCLXXXVII. I. Planta. 1. Flos +. 2. Vexillum expansum +. 3. 4. Abie +. 5. Carina +. 6. Stamina et stylus +. 7. Legumen debiscens +. 8. Legumen cliiusum longius +. 7. L. hispidus Desf. Par. 190: inflorescentia tri quinqueflora, calycis dentibus linearisubulatis, corollis siccatis viridiprasinis, vexillo acuto, legumine teretiusculo 89 - elongato. Praecedenti saepe duplo major. Semina ochroleuca atropurpureo seu Ijadio punctata. Crescit prope Mentone: montagnes du Mulace et de TAgel. Ard. 1. c. 107! Tab. 132. MMCLXXXIII. III. Planta. IV. Intlorescentia fructifera. 8. Flos +. 9. Vexillum expansum colore statu sicco pictum +. 10. Ala +. 11. Carina +. 12. Stamina +. 13. Legumen debiscens +. 14. 15. Semina +. b. Perennes. aa. Calycis labium inferius iniquidentatum. 8. L. creticus L. Sp. 1091: argyreo sericeus, decumbens, foliis subsessilibus, le- gumine cylindraceo aequali sc. non strangulato. Cav. Ic. hisp. II. t. 1.56. CoroUa lutea. Carinae rostrum roseopurpureum. Crescit in ditione mediterranea. Haud dubie in Liguria reperiendus. Vere. 2[_. Tab. 134. MMCLXXXV. (Lapsu calami dicitur: Lotus creticus All. nec. L.). IV. Planta ramis quibusdam decisis. V. Fructus +. 11. Flos a latere +. 12. Alabastrum a latere +. 13. 14. Calycis labia +. 15. Vexillum +. 16. Ala +. 17. Carina +. 18. Stamina +. 9. L. Allionii Desv. Journ. Bot. III. 77: cinereo virens, diffusus, tenerior, foliis bene petiolatis, leguminibus cylindraceo torulosis strangulatis. L. cytisoides DC. Fl. Fr. IV. 555. L. prostratus Desf. Atl. II. 206. — All. Ped. 20. f. 1. Corolla flava. Crescit in ditione mediterranea ac adriatica. Vere. 2^. ..Q-a et la de Menton a Cannes.'- Ard. 1. c. 108! Nicaeae in portu Rchb. f.! St. Tropez Bourgeau! Baus Rous, Beaulieu Barla! Canut! — ,,Ad rupes et saxa circa Trau et Ragusa, et in insulis Ossero et Curzola. De Vis. 1. c. III. 303! Marincovacz Lesinae Botteri! Ragusa Pichler! Botticelle Petter! Scoglio Lussine piccolo Is. Brion. 1. Maj. 1843. Papperitz. Tab. 131. MMCLXXXII. II. Rhizoma et caulis. III. Intlorescentia fructifera. 6. Flos a latere +. 7. 8. Calycis labia +. 9. Vexilhim +. 10. Alae connatae! + 11. Carina +. 12. Stamina et styhis progrediens +. 13. Fructus valva intus visa ex parte +. Obs. 111. Boissier Pl. Or. II. 164. utramque sjjeciem 8. et 9. conjungit. bb. Calycis labium inferius aequidentatum. 10. L. COrniculatus L. Sp. 1092: procumbens, pedunculis subquinquefloris, carina prope rectangule abrujDta. Corollae flavae vexillo brunneo seu purpureo lavato. a. vulgarls K. Syu. Ed. I. 177: glaber vel sparse pilosus, foliolis stipulisque ellipticis acutis. L. arvensis Schk. t. 211. b. ciliatus K. 1. c: foliolis calycibusque longe ciliatis. L. ciliatus Ten. Prodr. 44. C. hirsutus K. 1. c 178: totus hirsutus. L. villosus Thuill. par. ed. 2. 387. d. tenuifolius L. Sp. ed. 1. („tenuifolia") 776: glaber vel sparse pilosus, foliolis stipulisque linearilanceis, alis angustioribus. L. tenuis Kit. in W. En. 797. L. tenui- folius Rchb. Exc 506. L. decumbens Forst. Engl. Bot. 2615. Crescit in pratis, pascuis, sylvis planitiei ac montium. A vere exeunte in autum- num. IJ. d. tenuifolius crescit in pratis salsis et ad mare. Tab. 129. MMCLXXX. L II. Caulis sectus. 1. VexiUum antice +. 2. Flos demto vexillo +. 3. Flos demtis vexillo ac alis +. 4. Ala +. 5. Stamina ac stylus +. 6. 7. Stamina +. 8. Stamina alternantia +. 9. Ovarium apertum +. 10. Valva Icon. Fl. Germ. XXII. 12 ■ 90 fructus +. 11. Fructus transsectus +. 12. Fructus maturus valvis convolutis +. 13. Semen +. b. ciliatus K. Tab. 130. MMCLXXXI. 11. Planta. c. hirsutus K. Tab. 129. MMCLXXX. III. Planta. d. tenuifolius L. (errore Led.!). Tab. 130. MMCLXXXI. III. IV. Planta et caulis pars. 1. Flos +. 2. Vexillum +. 8. 4. Alae +. 5. Carina +. II. L. major Scop. Carn. II. 86: erectiusculus, pedunculis subduodecimiioris longius productis, carina antrorsa. L. uliginosus Schk. tab. 211. In fossis et pratis humidis. Aestate. 11. In plagis australibus non adesse videtur. Tab. 131. MMCL XXXII. I. Cauhs pars. 1. Flos +. 2. Vexillum antice +. 3. Vexilhim +. 4. Ala +. 5. Flos demtis vexillo et aUs +. XXVI, Bonaveria Scop. Introd. Hist. Nat. 310. Calyx campanulatus quinquedentatus l)revis dentibus summis subconnatis. Petala breviter unguiculata. Carina obtuse rostrata. Stamina diadelpha. Legumen lineare compressum acuminatura vix dehiscens. — Folia imparipinnata. B. Securldaca Rchb. Exc. 541. — Coronilla Securidaca L. Sp. ed. 1. p. 743. ed. 2. 1048. Securidaca iuteaMill. Dict. n. 1. Securidaca legitima Gartn. Fruct. II. 153. Securigera Coronilla D. C. Fl. Pr. 112. 609. Planta annua. Foliohx cuneato oblonga retusa cum apiculo mediano. Corolla flava vexillo extus purpureo sti-iato. Semina purpureorufa Crescit in agris incultisque ditionis mediterraneae et adriaticae. Vere exeunte. 0 Tab. 138. MMCLXXXIX. L Planta secta. II. Fructus +. 1. Flos +. 2. 3 Alae +. 4. 5. Carinae +. 6. Stamina et styli apex cum stigmate +. 7. Pistilliim + 8. Particula fi'uctus ut videas semina matura +. 9. Fructus tranverse transsectus + 10. Embryo +. Tribus V. Galegeae Benth. Hook. Gren. I. 443. Stamina diadelpha seu submon- adelpha seu monadelpha iilamentis apicibus liliformibus. Legumen inarticulatum bi- valve dehiscens seu non dehiscens. Cotyledones foliaceae. — Herbae seu frutices et arbores fohis pinnatis cum impari seu trifoliolatis rhachi numquam cirrhosa. Subtr. 1. Eugalegeae Boiss. Or. II. 186. Legumen uniloculare sutura nulla in- siliente. XXVII. Psoralea L. Gen. 894. Calyx camj)anulatus quinquedentatus. Petala subaequilonga. Carina obtusa. Pistilli ovarium uniovulatum, stylus filiformis, stigma capitatum. Legumen ovatum indehiscens, cum stylo optime ensiforme, semini arcte adhaerens. — Suffrutex seu frutex trifoliolatus. P. bituminosa L. Sp. 107. Lam. III. 614. f. 1. Jacq. Vind. II. 184. Adpresse pilosa. Caulis rectus. Foliola ovato lanceolata acuta integerrima. Pedunculi folia 91 excedentes axillares. Flores capitati bracteis tridentatis trifidisve involucrati. Corolla violacea seu violaceopurpurea. b. plumosa: viUis longius evolutis, capitulis majoribus. Psoralea plumosa Rchb. Exc. p. 869. Crescit in coUibus siccis littoris istriaci, dalmatici ac mediterranei. Var. plumosa vix varietas aestimanda mihi videtur. Cl. Montolivo tamen Ezae 1877 me docuit, cl. Thuret plantam specifice diversam credidisse. — Cavrano Istriae. 19. Ap. 1843. Papperitz! Inter Altura et Carnizze Tommasini in Bert. It. VIII. 78. Tab. 139. MMCXC. Caulis. I. Bractea expansa +. 1. Flos a latere visus +. 2. Flos a dorso visus +. 3. Flos inferue visus +. 4. Flos a latere dente infimo calycis valde evoluto +. 5. Carina inferne decisa unguis parte +. 6. Ala +. 7. Carina. +. 8. Stamina et stigma +. 9. Eadem +. 10. Anthera cum filamenti filiformis, non dihitati parte superiore +. 11. Pistillum +. 12. Stigma cum styli apice +. 13. 14. Fructus immaturi a hxtere +. 15. 16. Fructus maturi — alter sectus +. var. plumosa. Tab. 140. MMCXCI. I. Caulis resectis partibus. 1. Fructus junior a latere rostro fructus abbreviato, quod non constans. XXVIII. Galega L. Gen. 890. Calyx campanulatus abrupte aristato quinquedentatus. Petala subaequalia. Ca- rina obtusa. Stamina monadelpha filamento vexillari vel versus apicem, vel inferne connato cum reliquis. Pistilli ovarium subsessile pluriovulatum. stylus fihformis ascen- dens. stigma capitatum. Legumen subteres (in nostra) pleiosporum nervis valvarum ascendentibus convergentibus. — Herba foliis imparipinnata. G. Officinalis L. Sp. 1063. FL Graec. 726. St. H. 6. Glabra, flexuosa. Folia 5— 8juga foliolis oblongoligulatis apiculatis. Stipulae semisagittatae. Racemi densi- riori folium excedentes. Vexillum albidolilacinum. Alae et carinae albae. Fructus erecti. In ditione media rarior. in ditione australi vulgaris. Aestate. 2|. Tab. 145. MMCXCVL Caulis pars superior. IL Pars racemi fructiferi. III. Pars rhizomatis. 1. FIos +. 2. 3. Alae +. 4. Carina +. 5. Tubi staminei pars superior. Stylus emergit +. 6. 7. 8. Stigmata +. 9. Pistillum +. 10. Idem aper- tum +. 11. Apex fructus +. 12. Semen +. 13. Idem transsectum +. XXIX. Colutea L. Gen. 880. Calyx amplus campanulatus brevissime quinquedentatus. Petala valde difl:ormia. Vexillum amplum intus supra unguem bicallosum. Alae angustae. Carina ascendens apice retusiuscula. Stamina diadelpha. Ovarium (in nostris) pluriovulatum. Stylus filiformis. Stigma capitatum infra rostratum. Barba de stigmate in lineam internam 12* 92 styli descendens superiorem. Legumen membranaceum vesicatoinflatum indehiscens seu apice bians. — Frutices foliis imparipinnatis. 1. C. arborescens L. Sp. 1045: foliolis ellipticis, pedunculis subsexfloris, vexilli callis ligulatis subparallelis, leguminibus clausis. Curt. Bot. Mag. 81. Corolla flava. Vexillum dorso superne brunneum seu rubro lituratum; intus rubro pictum. b. microphylla Tomm. : foliolis minutis, pedunculis subtrifloris. Intense glauca. Crescit in ducatu Badensi superiori: ,,bis jetzt nur auf der Schwarze bei Ober- weiler unweit Miillheim und im Breisgau auf dem Kaiserstuhl.'' DoU. Bad. 1147. In Alsatia, Helvetia, Pedemontio, Liguria, Longobardia, ditione Veneta, Tirolia, Istria, Dalmatia, Hungaria. Aestate B. Tab. 141. MMCXCII. I. Ramus floridus et fructifer. 1. 2. 3. 4. Alabastra varia +. 5. Ahibastrum longitudinaliter transsectum +. 6. Flos postice +. 7. Vexillum antice +. 8. Vexillum replicatum ungue deciso +. 9. Flos recisis parte calycis ac vexillo +. 10. Carina +. 11. Flos demto vexillo ac alis inferne +. 12. Stamina ac stylus cum stigmate +. 13. 14. 17. Apices staminum +. 16. Apex styli cum stig- mate +. 17. 18. Pistilhx — 17. transsectum longitudinaliter +. 19. Semen trans sectum + . var, microphylhi Tomm. II. Eami pars superior. 2. C. media W. En. 771: foliolis ellipticis emarginatis, pedunculis subsexfloris, vexilli callis liguhxtis subparallelis, leguminibus clausis. Frequentius culta. Patria? Aestate. t). Tab. 140. MMCXCI. II. Ramus. III. Fructus. 2. Stamina decisa parte basihari. 3. C. cruenta Ait. Kew. III. 55; foliolis ellipticis emarginatis, pedunculis bi- seu trifloris. vexilli callis brevissimis subparallelis, leguminibus apice hiantibus. C. orien- talis Lam. Dict. I. 353. Illustr. tab. 024. Corolhi lateritia basin versus alboflavo picta Crescit quasi spontanea Halae Saxonum juxta Rollsdorf et Hohnstadt. Eaiich! Naumburg a. S. der Rudolphsburg gegeniiber. W. Hofmeister! Aestate. B. Tab. 142. MMCCIII. IV. Ramus floridus. V. Pedunculus fructifer. 1. Pars rami ut videas stipulas +. 2. Vexillum antice +. 3. Ala +. 4. Carina +. 5. Styli apex. 6. Fructus transsectus +. 7. Fructus dimidiatus inversus. XXX. Robinia L. Gen. 879. Oalyx campanulatus quinquedentatus. Petala beue difformia. Vexilhim amphim intus ad basin ecallosum. Alae oblongae. Carina ascendens obtusa. Stamina diadelpha seu submonadelpha hhimento vexiHari plus minus cum tilamentis reliquis connato. Ovarium brevissime stipitatum seu subsessile multiovulatum. Stylus filifoi^mis superne ubique pilosulus. Stigma convexum. Legumen lanceolatum planocompressum suturis anguste alatis phiriovulatum. Semina oblonga compressa. — Arbores americanae foliis imparipinnatis apud nos nunc quasi subspontaneae. I. R. Pseudacacia L. Sp. 1043: racemis haxis pendulis leguminibusque glabris. Lam. lU. 606. f. 1. Duham. Arb. ed. nov. 2. t. 16. Corollae albae odoratae. Ex IUinois etc. Frequentissime culta et eiferata. Floret aestate ineunte. "^. J 93 Tab. 142. MMCXCni. I. Ramus ciim inriorescentia +. II. Ramus cum foliis. in. Ramus fructifer. Tab. 143. MMCXCIV. III. Ramus fx-uctibus haud omnino adultis concoloribus. IV. Ramus fructibus guttulatis. 0. Vexillum +. 7. Ala + 8. Carina +. 9. Carina superne +. 10. Stamina cum stylo +. 11. Cicatrix folio dejecto in rami portione +. 2. R. dubia Fouc in Desv. Journ. Bot. IV. 204: racemis laxis pendulis legumini- busque parce piloso glandulosis non viscosis. Corolla alba vexillo roseo lavato. Raro colitur. Floret aestate ineunte. t>. Tab. 144. MMCXCV. I. Rami floridi pars. II. Pedunculus fructifer. 3. Vexillum expansum +. 4. Ala +. .5. Carina +. 6. Styli pars superior +. 7. Stamina cum stylo +. 3. R. glutinosa Sims. in Bot. Mag. 560 (1801): racemis laxis pendulis, rhachi leguminibusque glanduloso viscosis. R. viscosa Vent. Jard. de Cels. t. 4. (1803). Duham. arb. ed. 2. nov. t. 17. CoroUae alboroseae inedorae. Ex Virginia. Frequenter culta. Aestate ineunte, li. Tal). 143. MMCXCIV. I. Rami floridi pars. II. Peduncuhis fructifer. 1. Ala- bastrum +. 2. Flos +. 8. ALi +. 4. Carina +. 5. Styli apex cum stigmate +. XXXI. Glycyrrhiza L. Gen. 882. Calyx cylindraceo campanuUitus hmbo aequaliter quinquedentato , dentibus quidem superioribus uunc minoribus. VexiUum ligulatum seu oblongum pro ratione generum affi- nium angustum more Astragalorum. Ala angustae. Carina dipetahi acuta. Stamina dia- delpha. Antherae connectivo apiculato seu mutico, loculis apice confluentibus. Ovarium pluri- onilatmn stigmate retuso seu capitato. Legumen ovoideo acutum turgidum seu lineare compressum indehiscens seu dehiscens. Genus a cl. Bentham ad Astragaleas relatum. Cum ordinem cl. viri secutus fuerim, post Astragahim in iconibus collocavi. Nunc, omnibus rite perpersis, mihi multo mehus juxta Psoraleas f)onendum visum. I. Gl. echinata L. Sp. ed. 1. 741: subglabra glandulis immersis, foliis imparipinnatis 3 — 6 jugis, foholis oblongis acutis, florum capitulis breve pedunculatis, leguminibus ovoideo acutis turgidis eclnnatis dispermis. Schk. Handb. 205. Gaertn. Carp. 148. Jacq. Vind. 95. Lam. En. c. 625. Sibth. fl. Gr. 708. Sims. B. Mag. 2154 (specimen cultum). Hayne VI. 41. Guimp. Schl. 157. Corollae violaceae. Radix Liquiritiae! Crescit in pratis, in saUcetis, ad ripas fluminum in Himgaria, Croatia et Dalmatia. Aestate 2|.. E. gr.: ad Tibiscum Sadler! Zwischen Basias uud Palanka. JuH — Sep- tember Wierzbicki! Mitrovic Sonnklar! Croatia: bei „Sisig" Schlosser! — Dalmatia: in valle Narcnitana ciixa Metcliovich et Fort Opus. De Visiani Dalm. III. 306. Tab. 176. MMCCXXVII. I. Caulis pars superior. 11. Pars radicis. 1. Bractea +. 2. Flos +. 3. Plos transsectus +. 4. Ala +. 5. Carina +. 6.— 11. Stamina varia +. 12. Ovarium +. 13. Idem longitudinaUter transsectum +. 14. 15. Processus glandu- lares +. 16. Semen traussectum +. 17. Fructus + 18. Idem apertus +. 19. Fructus +. 20. Idem apertus +. 94 2. Gl. glabra L. Sp. ed. 1. 742:*-glabra seu processibus glandulosis, foliis impari- pinnatis 4—7 jugis, foliolis oblougis acutiusculis vel obtusis, racemis demum laxiiloris, legumiuibus ensiformi ligulatis elongatis. Corolla albida lilacino suffusa. a. typica Reg. et Herder, Pl. Semen. p. 37: glabriuscula, foliis infra glutinosis. GlycjTrhiza glabra Auct. Lam. ni. 625 f 2. Hayne VI. 42. b. glandulifera Reg. et Herder 1. c. puberula, glandulosa, praesertim supra fructus stylis glandulosis ecbinata. Glycjrrbiza glandulifera W. Kit. Hung. I. 2L Gl. glabra Sibth. Graec. 709. Liquiritia officinalis Moeuch. Meth. 132. u. 152. Utraque haud distinguenda pro specie videtur. Crescit in arvis argillosis Hungariae, Croatiae, Dalmatiae. Aestate 2|-. Ipse legi prope Grross Kaloeza ducib. emin. Haynaild et Fenzl! Budae Gerenday! Croatia: Gol- dovo et Sisig. Scblosser! a. typica. Reg. et Sem. Tab. 177. MMCCXXVm. I. Pars caulis floridi. II. Pe- dunculus fructifer. 1. Flos +. 2. VexiUum +. 3. Ala +. 4. Cariua +. 5. Fasciculus staminum +. ti. Anthera +. 7. Stamina +. 8. Semen. 9. Semen +. 10. Idem transesctum + . b. glandulifera Reg. et Sem. III. Pars caubs floridi. IV. Racemus fructifer. Subtr. II. Astragaleae DC. Prodr. 11. 275. Boiss. Or. 11. 204. Legumen sutura dorsali in laminam extensa biloculare, nunc sutui-a ventrali etiam seu solum introrsum versa. Rarissime in quibusdam Astragalis (Phacis) suturae non prominent. XXXII. Biserrula L. Gen. 893. Calyx cylindracens quinquedentatus dentibus subulatis. Vexillum oblongum emargi- natuui bene stipitatum. Alae bene acutae liberae. Carina obtusa apice Oxytropidis more apiculata. Stigma capitatum Legumen omnino depressum utrinque crenatum siuubus magnis, sutura ventrali intrusa. B. Pelecinus L. Sp. 762. Lam. Hl. 622. FI. Graec. 737. Herba annua simplex seu diffusa, erecta seu prostrata, pilosa. Folia 8 — 15 juga cum impari. Poliola oblonga emarginata. Capitula pauciflora pedunculo folio multo breviore axillari. Flores albi et aquose coerulei, nunc etiam flavo suffusi mibi in speciminibus bene siccatis visa. Crescit in Liguria. Vere. 0 Savoua Apr. 1868. Traherne Moggridge! Ardoino p. 111 haec habet: ,.Tres-rare: Nice? (AIL); Antibes? (Hanry, G. et G.)" AlHonius, quem Nicaeae nuniiuam fuisse constat dicit: ,,Nicaeae inter segetes nou rara" I. 344. Tab. 175. MMCCXXVL HI. Planta. 6. Bractea +. 7. Lamella glandularis et pilus +. 8. Plos +. 9. Vexillum +. 10. Ala +. 11. Carina +. 12. Eadem superne +. 13. Stamen +. 14. Ovarium superue +. 15. Fructus transsectus +. 16. Particula fructus +. XXXIII. Astragalus A. Gr. Proceed. of tbe American academy of arts and sciences. Vol. VI. Jan. 1864. p. 188. Calyx cu}mlatus seu campanulatus seu vesicato cylindraceus limbo quinquedentatus dentibus geminis superioribus remotis. Vexillum vulgo augustius. Alae elongatae. 95 Cariua obtusa seu subobtusa, saltem non abrupte apiculata. Gvarium pluri ovulatum stigmate parvo. Legumeu sutura dorsali insilienti subbicameratum (exceptis Phacis), texturae membrauaceae, chartaceae, osseae. Semina reniforniia. Genus ex maximis regni vegetabilis, socium Agarico, Senecioni, Ericae, Epidendi^o. Cl. Bentham contendit „ultra 600". 111. Gray borcali americanas species habet 109 (1864). 111. Bunge gerontogeas 971 (18661 L. Gen. 892 exclusa Phaca. — Beutham et Hook. Gen. I. 507. De generis divi- sione ne verbum reperitur! — Bunge generis Astragal. species gerontogeae. Pars prior. Clacis diagnosticae 1866. Pars altera. Specierum euumeratio 1869. Opus ingens, eheu haud adeo nitide absolutum uti Oxytropidis monographia elegantissima, tamen nunquam satis agnoscendum. Claves diagnosticae pro dolor! solita methodo confectae, qua nemo sine temporis magno sacrificio aliquid reperiet. Doleo, claves meas iu Orchidographia europaea editas, quae imitationes clavium a. b. ill. Lindley aliisipie editarum, nou in usum fuisse receptas. 111. Bungo primus omnium pilos simplices basitixos et pilos bicuspidatos medio fixos iu omnibus speciebus inspexit. Opus est certe haud difficile, sed in tam iugenti copia specierum maguum et summis gratiis recognoscendum. Opinio mea est, ill. Bunge habitum plantarum iu mouographia sua paulo ueglexisse. Haec tameu tantum inspectis speciebus europaeis sciibo et facile aliter sentirem, si omues saltem herbarii mei species examiui subjicere licuisset. Ad uostrum usum mihi commodum visum est, Bungeanam methodum non omuiuo sequi, imo ejus subgenera et sectiones miscere. Primam divisiouem cepi ex foliis imparipiunatis et paripinnatis , quo plantae mono- carpicae et herbaceae perennes oppositae fiunt fruticibns. Tiimeniaei, species monocarpicae, sunt capitati et spicati, omnino pilosi. Herbacei primum suut iucompletissime biloculares (Phacae) et complete biloculares, quantum possunt esse. Hi dividuntur in species pilis simplicibus et pUis medio fixis. Lubentissime species acaules a caulescentibus magis separassem nisi fuissem prohibitus Astragalo exscapo! I. FoHa imparipinuata. Series A. Mouocarpici. Subs. Trimeniaeus Boiss. Or. IL 206. Pili basi fixi simplices. Legumen subbi- loculare. Obs. Nomen subsectionis primum ab ill. Buuge inventum species pilis basi et medio fixis continet. a. Liflorescentia capitata. I. A. sesameUs L. Sp. ed. 1. 759: carina alis breviori, legumine dm-o laevi recto dorso sulcato. Riv. t. 105. Bge. 1. c. L p. 12. IL p. 12. N. 46. Anuuus. Diffusus. Strigosus. Parvus. Folia ad duodecimjuga. Capitula subsessiha. Corollae aquose coeru- leae, siccae nunc fiavidae. Legumina fusiformia. mucronata, pilis minutis ac multo majo- ribus strigosa. Semina brunnea marmorata. (111. Bge. 1. c. Sectio Oxyglottis.) Crescit in aridis ditionis adriaticae ac mediterraneae. Vere. O- Dalmatia: Sebe- nico, Port Grippi Petter! „Zara, Sebenico, Trau, Spalato, Ragusa, etiam in montibus Vellebith, Ghujat." De Vis. Dalm. III. 109! Verona: Welwitsch! — Nicaeae: Chateau. Barla! 96 Tab. 146. MMCXVII. I. Planta. II. Ramus. — 1. Flos cum bractea +• 2. Bractea +. 3. Vexillum +. 4. Ala +. 5. Carina +. 6. Carina supenie +. 7. 8. Legumen +. 9. Legumen transsectum +. 9b. Stipulae connatae infimae, quod forsan rarum +. 2. A. pentaglottis L. Mant. 274: carina alis breviori, legumine duro recto dorso sulcato lamellis numerosis cristato. A. ecbinatus Lam. 111. 622. A. cristatus Gouan. m. Densissirae ac patulo albovillosus. Folia 7—10 juga. Foliola obovato oblonga. Ga- pitula globosa pedunculata pedunculo foliis subaequali seu longiori. CoroUa purpurata. (111. Bge. I. c. Sectio Pentaglottis.) Crescit in collibus ditionis ligusticae. Vere exeunte. ©. Oneglia. De Notaris. Porto Maurigio Berti fid. Bertol. It. VIII. 51. — Albenga Apr. 22. 1868. J. Traherne Mog- gridge! (Cl. Ardoino non habet). Tab. cf. supplementum. 3. A. contortuplicatus L. Sp. 1. 758: carina alis sublongiori, legumine membranaceo cyclico. Pall. Astr. 79. Procumbens. Villosus. Folia plurijuga. Foliola cuneata obovata emarginata. Capitula densa in pedunculis folio bene brevioribus. Calycis dentes tubum aequantes seu superantes. Corolla ochroleuea. Fructus maturus subniger. (111. Bge. 1. c. Sectio Cycloglottis.) Crescit in campis. aridis arenosis Hungariae Aestate. ©. Specimina mea numerosa. In der Ebene des Banats haufig. Juni — August. Heuffel! Donauufer bei Uj-Palanka. 1834. 1835. "Wierzbicld! In cannabetis ad Tibiscum Sadler! — Szarvas in campis b. Koren. J. L. Holuby! Tab. 149. MMCC. Planta. 1. Flos cimi bractea +. 2. Bractea +. 3. Vexillum +. 4. Ala +. 5. Ala +. 6. Carina +. 7. Carina superne +. 8. 9. Stamina +. 10. 11. Fructus immaturi +. 12. Fructus maturus +. 13. Fructus maturus apertus +. 14. Pilus uuicellularis filiformis saccharatus. Semina duo ad sinistram. b. Inflorescentia dense racemosa. 4 A. boeticus L. Sp. ed. 1. 758: carina alis breviori, legumine crasso duro oblongo- trigono compresso recto. Riv. tetr. irr. tab. 104. Sibth. Sm. Gr. 730. A. triangularis Zanon. Hist. ed. Mont. pag. 39. tab. 25. A. uncinatus Moench fid. Echb. Exc. et DC. Prodr. Hirtulus et glandipilis. Folia 8 — 15 juga. Foliola oblonga vel linearia retusa emarginata. Pedunculus folio semper brevior, Dentes calycini tubo breviores subulato trianguli. Corolla ochroleuca. Vexillum alis manifeste longius. Fructus arrecti, sricti, mucrone stylino uncinato. adpresse setuloso, 8 — 10 spermi. Semina brunnea. (Hl. Bge. 1. c. Sect. Cyamodes.) Colitur in usum culinarium ad praeparandam ebuUitionem seminum Coffeae tostorum spuriam abominabilem in ditione australi. Aestate. © Sponte crescit in regionibus medi- terraneis Aegypto, Madera, Persia. Vix dubie in quodam loco ditionis nostrae maxime australi reperietur seu repertus est. Tab. 148. MMCXIX. I. Planta. II. Pedunculus fructifer. 1. Bractea +. 2. Flos inferne +. 3. Ala +. 4. Carina +. 5. Carina superne +. 6. Fructus junior +. 8. Semen +. 9. Lamella glandularis +. 10. Pilus +. 5. A. hamosus L. ,^. ed. 1. 758: carina alis breviori, legumine dm-o cartilagineo subtereti falcato vel hamato pleiospermo. Giirtn. Sem. 154. Sibth. Graec. 728. Adpresse puberulus. Erectus simplex seu diffusus, vulgo multum elongatus, nunc brevissimus Astragali sesamei L. more. Folia 8 — 12 juga foliolis ligulatis retuso emarginatis inferne appresse pilosulis. — 97 — supra glabris. Stipulae abrupte acuminatae. Peduncuii floriferi foliis fulcrantibus breviores. Inflorescentia brevistachya, primum subcapitata; floribus patentibus, bracteis angustissimis apice subfiliformibus sufFuItis. Calyx tubulosus, appresse obscure-pilosus ; dentibus calycinis angustis, longe acuminatis, subulatis, tubo sublongioribus. Corolla ochroleuca vel lutescens; vexillo elongato, alis multo longiore. Legumina deflexa, subteretia, hamata vel sursum curvata, subulato-acuminata, bilocularia, multiovulata, appresse pilosa. Semina reniformia,' olivaceo-fusca. Crescit in locis herbosis, ruderatis, in agris regionis mediterraneae. Istria: Tergesti in Campo Martio (semel introductus); prope San Pietro d'IsoIa, Castel Yenere; eopiosius in ditione Istriae australis ac frequenter in insulis adriaticis nec non in Ualmatia tota. — Pervulgatus per totam ditionem florae mediterraneae. Tab. 147. (UMCXCVIII): I. Planta. 1. Flos cum bractea +. 2. Vexillum -(-. 3. Ala -|-. 4. Carina -f. 5. FIos defloratus -(-. 6. Caiyx -j-. 7. Legumen transsectum -f-. 8. Semen -j-. 9. Pilus -|-. 9b. Stipularum par -(-. Series B. Perennes. Subs. II. Phaca L., Gen. plant., ed. VI, 384 nr. 891 (s. gen.); Bunge, Astrag., I, 18; Boiss., FI. orient., II. 209. — Plantae perennes rarius frutices spinosi, pilis basifixis simplicibus praediti. Flores saepius breviter vel laxe racemosi. Calyx campanulatus vel tubulosus, basi obtusus, gibbosus, maturitate iramutatus, persistens. Petala plurimum decidua. Stamina dispariter connata. Legumina subunilocularia. 6. Astragalus alpinus L., Spec. plant., 760 (1753). — Phaca astragalina DC, AstragoL, 64 et fol. 52 (1802); Reich., FI. Germ., 507. — Ph. miniraa AIL, FI. Pedem., I, 338 (1785). — A. montanus Jacqu., Enum. stirp. Vind., 264 (1762) non L. — Caulis e basi procumbente v. subrepente squamato raraoso surrectus, appresse pilosus. Stipulae triangulares, connatae. Folia inferiora longe superiora brevius petiolata, imparipinnata; foliolis 5 — 12]ugis, ellipticis v. ovato-ellipticis, rotundatis v. retusis, utrinque pilosis. Pedunculi axillares et pseudoterminales, foliis fulcrantibus paulo longiores. Racemi breves; floribus deflexis, breviter pedicellatis; bracteis ovatis, membranaceis, pedicellis aequi- longis. Calyx campanulatus, pilis nigris appresse pilosus; dentibus acuminatis, tubo brevioribus. Vexillo obcordato, calyce 3 — 4plo longiore, coerulescente, carina antice rotundata et purpurascente aequilongo. Alae duplo angustiores, paulo breviores. Legumina stipitata, fusiformi^, dorso sulcata, pilis appressis albis et nigris dense tecta; dissepimento spurio carinaeformi ; semina reniformia, lutea. Crescit in saxosis herbosisque alpinis imprimis solo schistoso rarius calcareo, saepe rivulis delatus, per totum tractum Alpium usque ad Croatiam (Risniak f. Sadler). Carpati, (cfr. Sag. et Schneid., Flor. Carp., II. 120); montes Transsylvaniae, (cfr. Simonlc., Enum. pl. Transsylv., 187). Exsiccatae: Reichenb. nr. 1030; Fries XIV. nr. 56; Billot nr. 2245; Reliqu. Maill. nr. 1035, a et b; Soc. Dauph. nr. 95; Fellm. PL arct. 67; Kern., Flora exs. austro-hung. nr. 2007. Variat: CoroUis candidis (f. leucanthus). Icon. FI. Germ. XXII. (Autore Beck.) 13 — 98 — Cave ne cum Oxytropide montana DC. (calycibus majoribus, leguminibus majoribus, plus iiiflatis, carina apiculata excellente) profundas. Tab. 146 (MMCXCVII): III. Specimen minus. 12. Flos -|-. 13. Vexillum -f. 14, 15. Alae +• 16. Carina -j"- l^- Legumen -[-. 18. Ejusdem transsectus -\~. 19. Semen -(-. 20. Bractea -|-. 21. Pilus -(-. IV. Racemus fructifer. 7. Astragalus oroboides Hornem. in Flor. dan., VIII. fasc. 24, t. 1396 (1810). — Phaca oroboides DC, Prodr., II. 274 (1825). — A. leontinus Wahl., FI. Lapp., 191, t. XII, f. 14 (1S12) non Wulf. — Multiceps; caulis e basi procumbente adscendens, appresse pilosus. Stipulae ovatae, inferiores breviter connatae, superiores liberae: Folia breviter petiolata, imparipinnata; foliolis 5 — Ojugis, ovato-oblongis, rotundatis v. retusis, supra glabris. Pedunculi foliis fulcrantibus 2 — 3plo longiores; racemo brevi, primum densius- culo, deinde laxo. Flores patentes, demum deflexi; bracteis oblongis, membranaceis, pedicellis brevioribus. Calyx tubulosus, pilis numerosis nigricans; dentibus triangularibus, brevissimis. CoroUa intense violacea; vexillo e basi unguiculata obcordato-oblongo, alis paulo, carina multo longiore. Legumina pendula, breviter stipitata, ellipsoidea, utrinqua acuminata, calyce duplo longiora, dense nigro-pilosa subtomentosa; dissepimento spurio carinaeformi. Semina pauca, reniformia. Crescit in alpinis gramiuosis, subhuraidis imprimis solo schistaceo usque ad 2200 m s. m. In Alpium tractu : Hohe Tauern a monte Venediger usque ad montes Turracber Alpen, Tirolia: Kals in valle Teuschnitz ad montem Gross-Glockner (Huter in Flora exs. austro-hung. nr. 411), in valle Inner Gschloss (Beck). — Carinthia: Kareck, Mins- feldeck, Flaschauu, Malnitzer Tauern , Wolfsbachalm pr. St. Peter vallis Katschthal (Pacher 1852) (cfr. Pacher u. Jaborn., Fl. Karnth., 6. Theil S. 26 1. Stiria: Rotkogel prope Turrach (Sauter). Forsan etiam in Salisburiae declivibus septentrionalibus montium Hohe Tauern. Exsiccatae: Fries III. nr. 39; Fellm. Pl. arct. 68; Kern., Flora exs. austro-hung. nr. 411. Habitum A' alpini imitat, sed notis supra eminentibus bene distat. Tab. 150 (MMCCI): L II. Planta. IIL Fructus. 1. Foiiolorum par -f. 2. FIos -j-. 3. Vexillum -|-. 5. Ala -\-. 4, 6. Carina -j-. 7. Legumen -(-. 8. Leguminis trans- sectus -|-. 9. Germen -(-. 8. Astragalus australis Lam., FI. franc, II. 637 (1778). — Phaca australis L., Mant. 103; Wulf. in Jacqu., Miscell., II. 43 t. 3 ; DC, Astrag. 63; Reichenb., FI. Germ., 507; Koch, Syn. FI. Germ., ed. II, 200. — Colutea australis Lam., Dict., I. 354. — Phaca Halleri Vill., Hist. pl. Dauph., IIL 473 t. XLI (1789). — Multiceps. Caulis diffusus, cano-hirsutus v. subglabrescens. Stipulae ovatae, acutae, inferiores breviter con- natae. Folia breviter petiolata, imparipinnata ; foliolis 3—7 jugis, ovalibus v. oblongo- lanceolatis, obtusis v. retusis. Pedunculi foliis fulcrantibus longioribus; racemo brevi; bracteis linearibus, petiolo brevi longioribus. Flores patentes, demum deflexi. Calyx campanulatus, pilis nigris numerosis praeditus; dentibus triangularibus, tubo multo brevi- oribus. Vexillum carina antice atroviolacea v. coerulea multo longius, emarginatum, album V. ochroleucum. Alae antice emarginatae bifidaeve, carina longiores. Legumina pendula, in stipitem calyoe sub duplo longiorem attenuata, ellipsoidea-inflata, reticulato-nervosa, glabra, incomplete bilocularia. Semina plura, reniformia, fusca. — 99 — Crescit in locis saxosis alpinis et subalpinis solo schistoso et calcareo passim per Alpiiim tractum : in Delphinatu, Pedemontia, Helvetia, Tirolia, Salisburia, Bavaria, Carinthia, Stiria, Goritia (nec non in Carpatis et Transsilvania). Exsiccatae: Reichenb. nr. 1031; Huguenin, Pl. Savoie nr. 61: Bourgeau, Pl. Alp. marit. (1861) nr. 83 (v. glabra); Soc. Dauph. nr. 5573. Yariat: 1. v. glabrescens Wohlf., Synops. Fl. Deutschl., 4. Lief. 628(1891). — Phaca- glabra Clarion, Bull. Philom. nr. 61 f. Koch, Synops. Fl. Germ., ed. II, 200. — Fere glabra. Cum typo. 2. A. Gerardi Rouy, Fl.de France, V. 168 (1899). — Phaca Gerardi Vill., Hist. pl. Dauph., I. 302 (1786), III. 474. — Glabrescens; alis apice subrotundatis; stipite leguminum breviore. Alpes Delphinatus: Dep. Hautes et Basses Alpes, Savoie (cfr. Rouy 1. c). Tab. 151 (MMCCII); III. Planta. IV. Racemus fructifer. 1. Flos +. 2. Vexillum -|-. 3—4. Alae -(-. 5. Carina -(-. 6. Legumen longitudinaliter apertum -|-. 9. Astragalus frigidus DC, Astragol., (Fol.) 46 nr. 2; Bunge, Astrag., I 25 et II 28. — Phaca alpina L., Spec. plant., 755 (1753) et ed. II, 1064 p. p. — Ph. frigida L., Syst. ed. X, 1173, nr. 2 B (1759) non Fl. Suec; DC. Astrag. 57; Reich., FL Germ., 508; Koch, Syn. Fl. Germ., ed. II, 199. — Ph. ochreata Crantz, Stirp. Austr., V, 419, t. II. f. 2 (1769). — Pluriceps. Caulis erectus v. ascendens, parce patule pilosus. Stipulae late ovatae, membranaceae, acutae. Folia petiolata, imparipinnata; foliolis 3 — ojugis, ellipticis v. ovato-oblongis, rotundatis v. brevissime apiculatis, supra glabris. Pedunculi foliis fulcrantibus breviores v. longiores; racemo brevi, laxifloro ; bracteis ovato-oblongis, pedicellos breves longitudine superantibus, demum reflexis. Calyx campanulatus, parce nigro-pilosus ; dentibus triangularibus, brevissimis. Corolla ochroleuca; vexillo e basi cuueata obovato, alis antice rotundatis longiore. Legumina pendula, stipite calyce longiore praedita, fusiformia, utrinque attenuata, pilis appressis nigris tecta, unilocularia (dissepiraentum spurium carinaeforme in germine modo observatur) ; seminibus pluribus, reniformibus, fuscoluteis. Crescit in pascuis alpinis editioribus, solo calcareo et schistoso per tractum Alpium: Montes Delphinatus, Italiae borealis, Helvetiae, Bavariae, Tiroliae, Salisburiae, Carinthiae, Stiriae, Austriae utriusque. — Etiam in Carpatis et Transsylvaniae montibus. Exsiccatae: Reichenb. nr. 1032; Fries, Herb. norm. IX. nr. 51; Fellm., Pl. arct. nr. 66 ; Bourgeau, Pl. Alp. Sav., nr. 62; F. Schultz, Herb. norm., nov. ser. nr. 474; Soc. Dauph. nr. 5386 ; fverner, Fi. exsicc. austro-hung. nr. 14. Nunc humilis nunc major et luxurians. Tab. 151 (MMCCII) : I. Planta major sed uniracemosa. II. Racemus fructifer. — Tab. 150 (MMCCI) : 10. Alabastrum -j-. 11. Vexillum -^. 12, 13. Alae -f-. 14. Carina -|-. 15. Fructus -f-. 16. Leguminis transsectus. 10. Astragalus penduliflorus Lam., Flore franv., II. 636 ; Bunge, Astrag., I. 25, II. 30. — Phaca alpina L., Syst., ed. X, 1173(1759); Wulfen in Jacqu., Miscell., II, 93; Jacqu., Icon. pl. rar., 15, t. 151; DC, Astrag. 59; Reich., Fl. Germ., 508; Kocli, Syn. Fl. Germ., ed. II. 199; A. Kerner in Flora exs. austr.-hung. nr. 415. — Colutea alpina Lam., Dict., I. 154. — Caulis firmus, erectus, ramosus, patule albo-pilosus v. subvillosus. Stipulae oblongae, superiores linearilanceolatae. Folia breviter petiolata, imparipinnata ; foliolis 13* — 100 — 9— 15jiigis, oblongis, brevissime apiculatis, siipra glabris. Pedmiculi folia longitudine subaequantes v. superiores paulo longiores ; raceniis brevis, sublaxifloris ; braeteis linearibus, pedicellos breves subsuperantibus. Calyx campanulatus, parce nigro-pilosus; dentibus acutis tubo multo brevioribus. CoroIIa ochroleuca v. luteola ; vexillo e basi cuneata ovato, subretuso, alis rotundatis paulo longiore; carina alis paulo breviore. Legumina stipite calycem paulo superante instructa, semiovata, inflata, appresse nigro-pilosula; seminibus pluribus, reniformibus, fuscis. Crescit in locis saxosis et pratis regionis alpini, solo schistaceo et calearea passira per tractum Alpium: Montes Delphinatus (Basses et Hautes Alpes, Savoie, Haute Savoie) Helvetiae, Tiroliae, Bavariae, Salisburiae, Carinthiae, Carnioliae. — Carpati. Exsiccatae: Reichenb. nr. 1467; Huguenin, PI. Savoie nr. 327; Schultz, Herb. norni. nr. 245; Bourgeau, PI. Alp. Sav. nr. 60; Soc. Dauph. nr. 1177; Kern., FI. exs. austro- hung. nr. 415. Tab. 152 (MMCCni) : I. II. Planta (desunt autem ramuli et indumentum). III. Racemus fructifer. 1. Stipula caulis superioris -f. 2. FIos -(-. 3. Vexillum -(-. 4—5. Alae -|-. 6. Carina -f. 7. Germen -(-. 8. Legumen -\-. 10, 11. Semina -f. Inter fig. I. et II. foliolorum par -|-. Subs. III. Hypoglottis. Buuge, Astrag., L 46; Boiss., FI. orient., II. 208 (emend.). Plantae perennes, pilis basitixis simplicibus praeditae. Flores saepius congesti, dense capitati, subsessiles vel rarius racemosi. Calyx persistens, maturitate immutatus. Petala saepius decidua. Legumina plica dorsali bilocularia. * Racemi elongati, laxiflori. 11. Astragalus sulcatus L., Spec. plant., 756 (1753); Jacqu., Hort. Vind., IIL t. 40; DC, Astrag. 138; Reich., FI. Germ. 510; Koch, Syn. Fl. Germ., ed. II, 204. — A. leptostachys PalL, Astrag., 50. t. 40. — A. Jacquini Janka in Magy. Nov. Lap. (1886) 147. — Pluriceps. Caulis simplex v. ramosus, erectus, angulatus, glabrescens. Stipulae lanceolatae, longe acurainatae. Folia imparipinnata ; foliolis 7— 12jugis, oblongis v. linearibus, rotundatis, subglabris. Pedunculi foliis fulcrantibus 2— 3pIo longiores; racemo elongato, laxifloro ; bracteis angustis, acuminatis, pedicellos brevissimos longitudine superantibus ; floribus patentibus. Calyx oblique carapanulatus, parce nigro-pilosus ; dentibus angustis, acuminatis, tubo paulo brevioribus. CoroUa pallide violacea, lineis saepe saturatioribus picta; vexillo oblongo-rhoraboideo, profunde emarginato, alis antice rotundatis longiore. Leguraina erecta, oblonga, subtriquetra, utrinque attenuata, stipite calyce occulto praedita, iniperfecte bilo- cularia, extus retinervia. Semiua plura, reniformia, fusco-nigre maculata. Crescit in locis graminosis herbosisque regionis Florae pannonicae. Austria in- ferior: Inter Lundenburg et Feldsberg, passim in agro Vindobonensi, in planitie prope Schwechat, Bruck a. d. Leitha. Hungaria: Copiose circa lacum Peisoneni (Neusiedler See). — Rossia australis, Sibiria. Ex descriptione (Ledebur, Fl. Ross. I, 619) discrimina inter piantara Europaeam et Sibiricam (ibidem a. cl. Linnaeo indicatara) frustra quaesivi. Tab. 147 (MMCXCVIII) : II. Plantae pars superior. III. Racemi fructiferi pars. 10. Bractea -|-. 11. Flos -f-. 12. Vexillum -f. 13. Ala -f. 14. Carina -f. 15. Flos — 101 — defloratiis (Germen) -(-. 16. Fructus cum caiyce -(-. 17. Leguminis transsectus. -(- 18. Pilus -f. 12. Astragalus galegiformis L., Spec. pLint., 756 (1753); Palias, Astrag., 35. t. 29; DC, Astragal., 167 et fol. 133; Ledeb., Flor. Ross., L 622; Eeicli., Fl. Gerra., 512; Neilr., Diagn. 41 ; Boiss., Flor. orient., II. 269. — Caulis erectus, strictus, parce appresse pilosus V. subgiaber. Stipulae lanceolatae, liberae. Folia breviter petiolata, imparipinata: foliolis 12 — 16jugis, oblongis, retusis v. acutis, appresse pilosis, supra glabris. Pedunculi folia fulcrantia plurimum longitudine superantes ; racemo elongato, laxi- et multifloro ; bracteis linearibus, pedicellos longitudine aequantibus; floribus pendulis. Calyx breviter campanu- latus ; dentibus triangulari-lanceolatis, inaequalibus. CoroUa flavescens; vexillo oblongo, alis paulo longiore. Legumina penduia, longe stipitata, semiellipsoidea, triquetra, acuta, paulo curvata, glabra, bilocularia. Secus c. d. Simonkai (Enum. pl. Transsylv. 188 [1886]) recenter in locis a cl. Baum- gartenio (Enum. stirp. Transsylv., II. 361 — 362) laudatis: juxta Vajda Hunyad et versus M. Yulkany, prope Terspatak non repertus est. Etiam cl. Janka, qui autorum dicta ex- quisite inquisivit (Ost. Bot. Zeitschr. 1869, 117) stationes Astragali galegiformis nec transsylvanicos nec serbicos confirmare potuit. A. CI. Pancic in Hungaria prope Semlin et in Serbia errore indicatus (cf. Janka 1. c.) quare denique in Flora princ. Serbiae et addimentis neglectus est. Astragalus galegiformis, cuius sedes per provincias Caucasieas et transcaucasicas se difFundunt, in hortis botanicis frequenter colitur. Tab. 155 (MMCCVI): Plantae pars superior. 1. Folioli superficies. 2. Ejusdem pagina inferior. 8. Carina -j-. 4. Ala -|-. * * Racemi breves saepe capituliformes, densiflori. 13. Astragalus glycyphyllos L., Spec. plant, 758 (1753); DC, Astrag. 159; Reichenb. FI. Germ. 511; Koch, Syn. Fl. Germ., ed. II, 206. — Caulis procumbens, elongatus, sub- angulatus, siraplex rarius raraosus, parce appresse pilosus, subglaber. Stipulae inferiores magnae ovatae, superiores sensim angustiores, longiusque acuminatae. Folia breviter petiolata vel subsessilia, imparipinnata; foliolis 5 — 7jugis, ovatis, rotundatis, supra glabris. Pedunculi foliis multo breviores; racemo brevi, multifloro; bracteis linearibus, subfiliformibus,; pedicellos brevissimos longitudine ter superantibus. Calyx campanulatus, glabrescens dentibus subulatis. Corolla ochroleuca v. iuteola, raox in colorera fumeum abeuns; vexillo e basi cuneata ovato, saepe emarginato, alis antice rotundatis paulo longiore. Legumina linearia, utrinque attenuata, subtriquetra, profunde sulcata, paulo arcuata, parce appresse pilosa V. glabrescentia, maturitate bilocularia. Semina numerosa, hamato-reniformia, luteola. Crescit in sylvis, dumetis, sylvis caesiis, inter virgulta per totam aream. Exsiccatae: Billot nr. 1461; Soc. Dauph. nr. 2819. Variat: 1. Foliolis suborbicularibus (= A. rotundifolius Presl, FI. Cecb., 151; Reichenb., 1. c. 511 pr. sp. ; Celak., Prodr. fl. Bohra. 675 pr. var. A. glycyphylli). — Hinc inde. 2. Calycis dentibus imprimis inferioribus (longioribus) tubo aequilongis v. sublongioribus (= longidentatus) v. tubo multo brevioribus. — Frequenter. — 102 — 3. bosniacus G. Beck, Fl. StUlbosn. in Ann. naturli. Hofmus. XI. (1896) 75. — Spicae ihachis, bracteae, limbus calyeis pilis nigris praedita (in typo pallide-pilosa vel glabra); dentes calycis plurimum tubo longiores. — Bosnia, Hercegovina, Montenegro (cfr. Beck 1. c). Tab. 153 (MMCCIV): I. Plantae caput (color corollae nimis viridule depictus). 11. Pars inflorescentiae. III — IV. Foliolorum basis -\-. V. Germinis apex -|-. — Tab. 154 (MMCCV): II. Kacemus fructifer. 8. Flos -\-. 9 — 10. Flores adversi (sed corolla anthesi non viridula !). 11. Flos vexillo alisque remotis -)-. 12. Germen -f-. 13, 15. Alae -|-. 14. Carina superne spectata -\-. 16. Semen -]-• l^- Leguminis transsectus. Astragalus serbicus Pancic in Sched. — A. galegiformis Panc. in Abh. zool. bot. Ver. 1856, 482 non L., iide Janka in Ost. bot. Zeit. 1869, 117. — A. glycyphylloides Panc., Fl. Princ. Serb., 246 (1874) non DC, Prodr., II. 292 (1825). — A. glycyphyl- loides var. serbicus (Panc.) Beck, Fl. Siidbosn. in Ann. naturhist. Hofraus., XI. (1896) 75. — Differt caule surrecto, rigido, duro; foliolis suhacutis; raceinis nunc foliis fulcrantibus brevioribus nunc ea longitudine aequantibus; floribus minoribus; bracteis angustissimis, apice subulatis; racemi partibus calyceque pilis nigris copiosis nigricantibus. — Bosnia: Crnivrh montis Igman (Fiala). Montenegro: Perucica dol sub monte Kom (Pancic). Serbia: Rtanj, Ozren, Plez, Razovato Kamen, Suha Planina (Pancic 1. c). 14. Astragalus cicer L., Spec. plant, 757 (1753); Jacqu., FI. Austr., III. 29, t. 251; Reich., Fl. Germ., 511; Koch, Syn. FJ. Germ., ed. II, 205; DC, Astrag., 163; Bunge, Astrag. 51 nr. 334. — Pluriceps, plus miniis subappresse pilosus; caulibus procumbentibus, elongatis, sulcatis, saepe ramosis. Stipulae oblongae, acuminatae, inferiores latiores saepe connatae. Folia subsessilia, iraparipinnata; foliolis 8 — 14jugis, ovalibus v. oblongis, brevissime apiculatis, utrinque pilosis, subtus canescentibus. Pedunculi foliis fulcrantibus saepius breviores rarius longiores; racemo ovato demum oblongo, densifloro; bracteis oblongo- linearibus, acuminatis, calyce multo brevioribus. Calyx campanulatus, cum bracteis pilis nigris appressis munitus; dentibus subulatis, tubo multo brevioribus. CoroIIa subalba, ochroleuca v. luteo-viridis; vexillo oblongo-ihoraboidea, eraarginato, alis acutis et carina paulo longiore. Legumina patentia, ovato-globosa, inflata, dorso profunde sulcata, breviter rostrata, dense albo- et nigro-villosa, bilocularia, saepe nigricantia. Semina pauca, reni- formia, luteola. Crescit in pratis siccis, incultis, ruderatis, saxosis, ad vias fere per totam ditionem. — Per totam Europam meridionalem et orientalem pervulgatus. Exsiccatae: Reichenb., nr. 1883; Soc. Dauph. nr. 1590 et bis; Magn. FI. select. nr. 2171; Kerner, Flora exsicc. austro-hung. nr. 2003. Variat: longitudinepedunculorum, latitudinefolioruni, induraento. — Formaeinsigniores: 1. A. pseudocicer Opiz, Naturalientausch 118 (1825). — Foliolis glabriusculis, acutis. — • Bohemia: Prag (Opiz). 2. angustifolius Celak., Prodr. FI. Kohra., 675 (1874). — Foliolis oblongo-lanceolatis, longius apiculatis (mucronatis); racemis foliis fulcrantibus brevioribus. — Bohemia. Sec. c. Celakovsky priori aequalis ac raea sententia notis discrepans. Tab. 159 (MMCCX): I. Plantae pars raedia. II. Capitulura fructiferum rainus. 1. Foliolorum par +. 2. Stipulae apex +. 3. Flos +. 4 — 5 Alae +. 6. Carina +. 7. Legumen longidutinaliter et 8. transversaliter sectum +. 9 — 11. Semina +. — 103 — 15. Astragalus danicus Retz., Observ., II. 41; Lange, Haandb. Danske tl., ed. II, 470; Pugillus 373. — A. hypoglottis L. Herb. non Mant. IL 274; L., Syst, Nat., ed. XII, 199 (excl. Syn.); Kocb, Syn. Fl. Germ., ed. II, 203; DC, Astrag., 94. t. 14 (excl. descr. legum.); Bunge, Astrag., I. 51, 11. 83. — A. arenarius Palias, Astrag., 43. t. 34; Flor. dan. t. 614 non L. — A. microphyllus AVilld., Spec. plant, III. 1277 p. p. non L. — Pluriceps; caulibus diffusis, elongatis, simplicibus v. ramosis, teretibus, infra glabris supra sicut tota albo-pilosis. Stipulae connatae, oppositifoliae, plus minus bilobae; lobis plurimum rotundatis. Folia breviter petiolata, imparipinnata; foliolis 7 — 13jugis, elliptico-lanceohitis, superioribus oblongo-Iinearibus, emarginato-bilobis. retusis v. rotundato-acutis, apicem versus decrescentibus, utrinqne parce pilosis. Pedunculi tbliis fulcrantibus 2— 3pIo longiores; racemo capitato, ovato v. oblongo-ovato, densifloro; bracteis ovalibus V. oblongis, pedicello brevissimo nigro-piloso longioribus. Calyx tubulosus, albo- et nigro-pilosus; dentibus linearibus, tubo brevioribus. Corolla violacea, basim versus dilutius colorata; vexillo oblongo-ovato, profunde emarginato, alis oblongis sesqui- longiore; alis carina multo longioribus. Germen stipitatum, stipite ovarium dimidium aequante. Legumina erecta, subrotundato-ovata, dorso sulcata, basi cordata et non attenuata, apice apiculata, bilocularia, calycem vix excedentia. Semina pauca saepe in loculis solitaria, reniformia. Crescit in siccis et pratis apricis regionis montanae: Delphinatus; Depart Isere, Hautes Alpes, Basses Alpes, Alpes maritimes. Germania; Baden (Schwetzingen), Bayern (in der Pfalz, Aischthal, Schweinfurt), Rheinhessen, Hannover (Steigerthal), Thiiringen, Proviuz Sachsen, in Anhalt bis zum Harze, Mark Brandenburg (stellenweise), Schlesien (bei Breslau), Pommern (Stettin, Pyritz), Westpreussen (Berent), Ostpreussen (Lyck, Oletzko). Austria: Bohmen (im nordlichen und westlichen Theile von der Elbe bis zum Fusse des Erzgebirges) ; Miihren (im siidlichen Theile bis Znaim, bei Briinn, Gaya, Ung. Hradisch). Area geographica: Scottia, Britannia, Dania, Suecia australis, Pedemontia, Rossia, Sibiria, Songoria. Exsiccatae: Fries, Herb. norm. XI. nr. 49; F. Schultz, Herb. norm. nr. 1053; FI. Gall. et Germ. nr. 27; Billot nr. 2048; Rel. Maill. nr. 289; Soc. Dauph. nr. 1175 et bis. Tab. 160 (MMCCX]^; IV. Planta minor florifera et V. fructifera. 7—8. Foliola +. 9. FIos +. 10. Ala +. 11. Carina +. 16. Astragalus purpureus Lam., Encycl., I. 314 (1789); Reich., Fl. Germ. 509; Koch, Syn. FI. Germ., ed. II., 203; DC, Astrag., 117 t 12. — A. glaux VilL, Hist plant Dauph. III, 459 non L. — A. Gremlii Burnat, FI. AIp. marit., II. 157. — A. leontinus ^. Bertol. Amoen. Ital. 393. — Pluriceps, pilis simplicibus bipartitisve appressis caues- cens; caulibus gracilibus, procumbentibus, ascendentibus, saepe ramosis. Stipulae in- feriores concretae, oppositifoliae, plus minus exciso-bidentatae. Folia breviter petiolata, imparipinnata; foliolis 7 — 14jugis, ellipticis vel ovatis, superioribus ovato- lanceolatis, apice acute bidenta to-emarginatis, supra glabrescentibus. Pedunculi elongati, foliis fulcrantibus 2 — 3pIo longiores; racemo capituliformi; bracteis angustis, acuminatis, membranaceis, pedicello brevissimo nigro-piloso multo longioribus. Caly.x campanulatus, nigro-pilosus; dentibus angustis, acuminatis, tubo multo brevioribus. CoroIIa purpureo-violacea; vexillo oblongo-ovato, profunde emarginato, alis sesqui- — 104 — loii^"-iore; alis oblongis, augustis, carina paulo longioribus. Germina breviter stipitata; stipite sextani partem ovarii attingente. Legumina erecto-patentia, subrotuiicio-ovata, basi subcordata, utrinque paulo acuminata, vix stipitata, albo-hirsuta, calyce 3— 4plo longiora. Semina pauca, reniformia, fusca. Crescit in locis saxosis, glareosis, solo calcareo. Gallia meridionalis et austro- orientalis: Depart. Isere, Hautes Alpes, Basses Alpes, Provence. Italia: Pedemontia: (Tenda), Montes apuani, Montes apennini usque ad Etruriam. Austria: Tirolia (Schlern leg. A. Sauter, Predazzo in Fleims, Barsone leg. Porta tlor. exs. austro-hung. nr. 410. Exsiccatae: Billot nr. 1451; Huguenin, Pl. Div. nr. 499; Reliqu. Maill. nr. 1030; F. Schultz, Herb. norm., uov. ser. nr. 1546; Magn. , Fl. select. nr. 2967; Soc. Dauph. nr. 92 ; Kerner, Flora exs. austro-hung. nr. 410. Occurit etiam corolla alba (f. albiflora). AbAstragalo danico Retz. notis in descriptione supra eminentibus ac area geo- graphica bene distat. Cl. d. Rouy (Flore de Franve, V. 174 [1899]) Astragalo purpureo pedunculos floriferos foliis fulcrantibus multo breviores, fructiferos autera ea longitudiue aequantes vel superantes, legumina polyspermia attribuit, sed descriptiones autorum (Villars, De CandoUe, Grenier et Godron, Fl. frani,'., I. 443 etc.) repugnant. Tab. 159 (MMCCX): III. Plantae minoris pars. IV. Capitulum fructiferum. 12. Foliolorum par + (foliola apice parum emarginata). 13. Flos +. 14. Vexillum +. 15, 16. Alae +. 17. Carina + (nimis acuta). 18. Germen +. 19. Legumen. 20. idem transverse sectum +. 21. Pilus +. 22. Stigma ? 23. Stipularum par +. 17. Astragalus depressus L., Spec. plant, ed. II, 1073 (1763); AIL, Fl. pedem., t. 19 f. 3; VilL, Hist. plant. Dauph., IIL 455; Reich., Flor. Germ. 511; Koch, Syn. Fl. germ., ed. II., 206. — Subacaulis, appresse pilosus, initio subcanescens ; caulibus pro- cumbentibus. Stipulae late ovatae, acuminatae, merabranaceae. Folia longe petiolata; foliolis 9 — ISjugis, parvulis, obovatis, subtruncatis, supra glabris. Pedunculi foliis, fulcrantibus multo breviores; racemo brevi; tloribus brevissime pedicellatis ; bracteis linearibus, acuminatis, calyce plurimum brevioribus. Calyx campanulatus, pilis nigris appressis pilosus; dentibus acurainatis, tubo pluriraum brevioribus. Corolla albida; carina alis breviore violascente; vexillo e basi cuneata ovali, alis longiore. Legumina glabrescentia, defiexa, lineari-subtrigona, infra anguste sulcata, calyce 3 — 4 plo longiora; seminibus reniformibus, rubiginosis. In pascuis herbidis aridisque regionis alpinae. Gallia: Depart. Hautes Alpes (Gap, Embrun, Briangon, Grenoble etc). Pedemontia: Mt. Cenis, Tenda. Helvetia: Alpen der Kantone Wallis, Waadt, Freiburg, Bern, Berner Oberland, Unt. Engadin etc. Austria: Tirolia australis (Fassa, Fucchiata, Primiero, Livinalongo); Dalmatia (Mt. Biokovo leg. Fried. Augustus, rex Saxoniae) ; Hercegovina (Prenj Planina leg. Beck). Montenegro: Lovcen, Jastrebica leg. Pancic. Exsiccatae: Bourgeau, Pl. Alpes Savoie nr. 65; Soc. Dauph. nr. 1174 et bis ; Beck, Pl. Bosn. et Herceg. nr. 60. Variat: pedunculis abbreviatis, leguminibus brevioribus = A. helraintocarpus Villars, I. c. 456. t. XLII. — 105 — Tab. 157 (ilMCCVIII): II. Flanta. III. Fructus. 12. Folioiorum par -f. 13. Stipula r. 14. Flos +. 15. Vexillum +. 16. Alae +. 18. Canna. 19. Legumen transsectum +. 21 — 22. Semina +. 18. Astragalus exscapus L., Mant. II, 275 (1771); Reicli., Fl. Germ. 512; Kocli, Syn. plant., ed. II, 207; Jacqu., Icon. plant. rar. t. 561; DC, Astrag. 220. — Pluriceps, subacaulis v. caule abbreviato, iu omnibus partibus corolla excepta villosus. Stipulae ovatae, superiores oblongae, acuminatae, membranaceae. Folia basilaria, petiolata; foliolis 10 — l-5jagis, ovalibus v. ovatis, rotundatis v. brevissime apiculatis, utrinque villosis. Pedunculi brevissimi, axillares sed ad radicem congesti, pauciflori ; bracteis linearibus, pedicellos multo superantibus. Calyx tubulosus, pallidus; dentibus angustis, acuminatis, tubo brevioribus. CoroIIa citriua; vexillo oblongo-cuneata, paulo emarginato, alis angustis longiore; carina alis paulo breviore. Legumiua oblonga, inflata, apiculata, subbilocularia; seminibus pluribus, hamato-reniformibus, fuscis. In locis graminosis apricis, collibus siccis. Germania: rare, ad arcem Numburg, Georgsburg pr. Connern, Kaltenburg pr. Frankenhausen, Steinklippe pr. Wendelstein a. U., Vitzenburg pr. Nebra, Halle a. S., Magdeburg. Helvetia: "VVallis. Austria: Tirolia (im Vintscligau, Glurns, Schluderns, Sulden), Bohemia (Eadobil pr. Leitmeritz, Czernosek, Bilin, Saaz); Moravia (Miihlfraun, Czeitsch, Havrovan); Austria inferior (Pfaffenberg bei Deutsch-Altenburg). Hungaria: pr. Parndorf, Goysz, in pusztis plurium Comitatum imprimis Com. Pestinensis. Exsiccatae: Reichenb. nr. 220; Kerner, FI. exsicc. austro-hung. nr. 9. Variat exscapus (f. typica) et scaposus Reichenb. fil. pedunculis conspicuis. Tab. 156 (MMCCVII): I. Planta typica. II. f. scaposa. 1. FIos +. 2. Vexillum +. 3 — 4. Alae +. 5. Carina +. 6. Germen +. 7. Ejusdem sectus. 8. Pilus +. 9. Legumina maturescentia +. 10. Leguminum sectus longitudinalis et 11. transversalis + 12. Semen +. Astragalus transsylvanicus Barth ap. Schur Phytogr., 184 (1876); Janka in Term. Fiizet, VIII (1884), 307. — A. exscapus Baumg., Enum. stirp. Transsylv., II, 362 et aut. Transsylv. non L.; FJora exs. austro-hung. nr. 2813 — Transsylvaniae incola habitu cum Astragalo exscapo congruit, sed pediceliis tuboque calycino glabrescentibus, dentibus calycinis elongatis, tubo ^o longioribus, foliolis supra parcius pilosis, leguminibus semi- ellipsoideis, longe rostratis bene differt. 19. Astragalus dasyanthus Pallas, Iter, III, 749 (1776) et Astrag. t. 65; Reichenb., FI. Germ., 513; DC, Astrag. 212; Keilr., Diagn., 41. — A. pannonicus Schult., Ost. Flor., 2. Aufl., II, 335 (1814). — A. eriocephalus Waldst. Kit., Ic. pl. rar. Hung., I, t. 46 a800) non Willd., Spec. plant., III, 1333 (1800). — Totus villosus ; caule erecto V. ascendente, aut elongato aut saepe abbreviato v. subnullo et tunc foliis pedunculisque basilaribus. Stipulae triangulares v. lanceolatae, longe acuminatae, liberae. Folia petiolata, imparipinnata ; foliolis 10— ISjugis, ovalibus, brevissime apiculatis. Pedunculi firmi, foliis fulcrantibus breviores; racemo congesto, globoso-capitato, multifloro ; bracteis oblongo- linearibus, longe acuminatis, calyce brevioribus ; pedicellis brevissimis. Calyx villosissimus, campanulatus; dentibus longe acuminatis, tubo suo subaequilongis. CoroIIa ochroleuca V. saturate citrina; vexillo e basi cuneata oblongo, emarginato, dorso villoso, alis extus pilosis longiore. Legumina ovato-triquetra, inflata, acuminata, bilocularia, albo-villosa; seminibus paucis, reniformibus, fuscis. Icon. Fl. Germ. XXII. (Auture Beck.) • 14 — 106 — Crescit in collibus aridis, apricis arenosis et graminosis. Hungaria: frequens im- primis in ditione australi. Com. Neutra, Stuhlweissenburg, Szabolez, Bacs, Banat etc. — Transsylvania (Kolozs, Torda, Gyeres, Gyula Fehervar, Szaszszebes, Stolzenburg, Gr. Scheuern, Medgyes etc. cfr. Simonk., Enum. pl. Transsylv. 189). — Area geographica : Serbia (Dolina Ibra pr. Easkaj, Romania, Bulgaria, Rossia meridionalis. Exsiccatae: Kerner, Fl. exs. austro-hung. nr. 189 (Hungaria). Tab. 154 (MMCCV): I. Planta minor exscapa. 1. Flos (calycis dentibus nimis abbreviatis) +. 2. Carina +. 3. Germen +. 4. Legumen +. 5, 6. Legumen longi- tudinaliter scissum +. 7. Semen +. Subs. IV. Calycophysa Bunge 1. c. 56; Boiss., Fl. orient. H, 214. — Plantae perennes vel lignosae et tunc foliis semper spinosis, pilis basifixis, simplicibus praeditae. Calyx jam subanthesi vel fructifer inflatus, basi obtusus. Legumina subunilocularia, rarius bilocularia, mono- vel oligospermia. 20. Astragalus alopecuroides L., Spec. plant., 755 (1753); Villars, Hist. pl. Dauph., III, 464; Reichonb., FI. Germ., 512; Gren. Godr., FI. franr., I, 439; Rouy, FI. de Fran(,'e, V 176; Bot. Mag. t. 3193. — Totus molliter villosus; caulibus surrectis, simplicibus, fistulosis. Stipulae liberae, lanceolatae, acuminatae. Folia magna, imparipinnata; foliolis 18— 50iugis, ovalibus vel lanceolatis, obtusis. Racemi subsessiles, ovoidei, densi- et multiflori, bracteis lineari-lanceolatis comati. Calyx ovoideus, inflatus; dentibus linearibus, tubo iimlto brevioribus. Corolla luteola, calyce paulo longior; vexillo elliptico, ungue laminam aequante praedito: alis oblongis, obtusis. Legumina ovoidea, compressa, breviter rostrata, non sulcata; seminibus 2—4, reniformibus, fuscescentibus. Crescit in alpinis Alpium occidentalium. Delphinatus: Dep. Hautes Alpes (St. Andree prope Embrun, leg. Blanc, 1780) etc. Basses Alpes. Pedemontia: Cogne in Vallee d'Aosta (leg. Thomas, 1810). In Hispania testo Willk., Prodr. FI. Hispan., III 278 deest et cum A. narbonensi commutatus est. Exsiccatae: Billot nr. 3052; Soc. Dauph. nr. 1589; Magnier, Fl. selecta nr. 518; Cesati et Caruel, Ital. bor. nr. 319. Tab. 157 (MMCCVIII): I. Pars superior plantae florentis. 1 — 2. Vexillum +. 3. Ala +. 4. Carina +. 5. Stigma +. 5b. Androeceum +. 6. FIos defloratus +. 7. Legumen immaturum +; 8. idem longitudinaliter et 9. transversaliter sectum +. 10. Semen longi- tudinaliter sectum +. 11. Semen +. Astragaius narbonensis Gouan lllustr. 49; DC, Flor. fram,'., IV, 574; Gren. Godr., FI. frany., I, 440; Kouy, FI. de France, V, 177; Willk., Prodr. Fl. Hisp., III, 279; Pallas, Spec. Astrag. 13, t. X — habitu Astragalo alopecuroidi geminus et similiimus distinguitur: capitulis globosis, saepius pedunculatis ; floribus majoribus; calycis dentibus longioribus; vexillo brevissime unguiculato (cum ungue lOplo lamina breviore); leguminibus globoso- trigonis, dorso sulcatis. A. narbonensis crescit in locis aridis graminosis Galliae austra- lis (Dep. Herault, Aude), frequentius in Hispania. Subs. V. Cercidothrix Bunge, Astrag., I, 94; Boiss., FI. orient, II, 217. — Plantae perennes vel suffrutices, pilis bicuspidatis mediofixis, appressis, albis nigrisque praediti. Calyx tubulosus vel campanulatus, maturitate immutatus, persistens. Legumina plurimura perfecte bilocularia. — 107 — a. Caulescentes. Pedunculi axillares vel pseudoterrainales. Bracteolae desunt. * Stipulae liberae. 21. Astragalus asper "Wulfen in Jacqu., Miscellan., II, 335 (1781); Jacqu., Ic. pl. rar., I, t. 152; Reicbenb., Fl. Germ., 512; Kocli, Syn. Fl. Germ., ed. 2, 206; Neilr., Fl. Nied.-Ost, 951; Beck, Fl. Nied.-Ost., 863; Wohll, Syn. Fl. Deiitschl., 639. — A. chloranthus Pallas, Spec. Astrag., 30, t. XXV (1800). — Pluriceps, caulibus erectis, strictis, simplicibus vel ramosis, angulato-striatis, sicut tota pilis typicis appressis, verruculosis scabris. Stipulae liberae, triangulares, acuminatae. Folia imparipiniiata; foliolis 10 — 15jugis, lanceolatis V. linearibus, supra angustioribus, acutis. Racemi longe pedunculati, foliis fulcrantibus 2 — -Iplo lougiores, oblongi, multiflori, denuun elongati, lineares, laxiflori; floribus erectis; bracteis acuminatis, membranaceis, calyce brevioribus. Calyx tubulosus, pilis nigris appressis tectus; dentibus subulatis, tubo multo brevioribus. Corolla albida vel lutes- cens; vexillo oblongo, brevitor unguiculato, apice exciso, alis oblongis paulo longiore; carina alis paulo breviore. Legumina oblonga, subtrigona, dorso sulcata, acurainata, bilocularia, pilis typicis appressis saepe nigrescentia, rhachi appressa; seminibus reui- formibus, fuscis. Crescit in pratis et locis graminosis ditionis florae pannonicae. Moravia: prope Czeitsch (Makowsky, 1856), inter Bohuraelitz et Klobouk. Austria inf. : passim in agro Vindobonensi imprimis prope Himberg, Laxenburg usque ad Bruck a. d. Leitha. Hungaria: Copiose per planitieni paunonicam a iacu Peisone (Meusiedler See) usque ad Slavoniam, Serbiara, Transsilvaniara (ibidera non rare). Area geographica : Eoniania, Moldavia, Dobrudscha, Rossia raerid. (in planis ad Volgam et in deserto caspico). Exsiccatae: Reichenb. nr. 2442; Becker, Pl. Wolg. nr. 148, FI. exsicc. austro- hung. nr. 12. Tab. 160 *. I. Habitus totius plantae (diminutus). II. Pars superior plantae florentis. III. Racemus fructifer. 1. Flos +. 2. Vexillum +. 3. Ala +. 4. Carina +. 5. Le- gumen + ; 6. idem transvwsaliter sectum +. 7. Semina +. 22. Astragalus austriacus Jacqu., Enum. pl. Vindob., 130 et Observ. 263 (1762), Fl. Austr., II, t. 195; L., Spec. plant., ed. II, 1070 (1763); Reichenb., Fl. Gerra., 510; Koch, Syn. FI. Germ., ed. II, 204; Gren. Godr., FI. fran(,-., I, 443; Neilr., Fl. Nied.-Ost., 950; Beck, Fl. Nied.-Ost, 860; Wohlf. Syu. FI. Deutschl. 628. — A. dichopterus Pallas, Spec. Astrag., 49, t. XXXIX. — Onobrychis II * Clusius, Stirp. Pann., 752. — Pluriceps, caulibus prostratis, tenuibus, basi ramosis, typice albo et nigro pilosis. Stipulae parvulae, triangulares, acutae. Folia iraparipinnata, superioria sessilia; foliolis 7 — lOjugis, his fol. inferiorum obcordatis v. oblongis, illis fol. superiorum anguste linearibus, omnibus apice obtusis V. retusis. Racemi longi pedunculati, foliis fulcrantibus 3 — 5 plo longiores, elongati, laxiflori; bractcis ovalibus, membranaceis, pedicellis brevioribus; floribus patentibus, remotis. Calyx campanulatus, pilis nigricans; dentibus obtusiusculis, brevissimis. CoroIIa parvula; vexillo obcordato, alis antice profunde exscisis paulo longiore, purpurascente; carina alis multo breviore, albo-viridula, antice lilacina. Leguraina parvula, pendula, e basi attenuata trigono-fusiformia, acuta, dorso sulcata, pilis bifurcatis crispulis tecta, subbilocularia ; seminibus oblique reniformibus, fusco-olivaceis. 14* — 108 — Crescit iii apricis, pratis siccis, coliibus aridis imprimis ditionis florae pannonicae. Delphinatus: Dep. Hautes Alpes, Basses Alpes. Pedemontia: Oulx pr. Susa; Boiiemia: in regione septentr. occidentali imprimis in valle fluniinis Voltavae (Moldau) et Albis pr. Weltrus, Schlan, in M. Georgenberg, prope Leitmeritz, Aussig, Teplitz, Bilin, Saidschiitz a. 1. Moravia australis: in vaile 11. Thaya a Kiliolsburg usque ad Josiowitz, et ab eodem oppido usque ad Eibenschiitz, Austerlitz, Czeitsch, Goding. Austria infer.: freqneuter in agro Vindobonensi a 11. Danubio usque ad declivitates montium Wienerwald et Alpium, in agro Marclifeld, pr. Zwingendorf. Carniolia (sec. Koch sed?). Hungaria: copiose in planitie ; Transsilvania ; Galicia: in Podolia, ad fl. Dnjester. Eomania, Bulgaria, Rossia merid., Tauria, Armenia, Caucasus, Sibiria, Hispania. Exsiccatae: Keichenb. nr. 1718; Huguenin, Pl. Sav. nr. 500; Soc. Dauph. nr. 3(377; Reveroh., Pl. d'Esp. 1894 nr. 912; Fl. exsicc. austro-hung. nr. 11. Tab. 105 (MMCCXVI) ad dextram planta florifera minima, ad sinistram pars plantae fructiferae. 1, 3 Flores vix evoluti +. 2. Bractea +. 4. Vexillum +. 5. Ala +. 6. Ala cum carina +. 7 — 8. Legumen +. 0. Germen. 10. Legumen transverse sectum +. II. Dua Stamina +. 12. Pili +. 23. Astragalus Miilleri Steud. et Hochst. in Flora 1827, I, 72; Visiani, Fl. Dalm. III, 308 t. XLVI (sub A. argenteo Vis.). — A. argenteus Bert. apud Visiani Pl. rar. in Flora 1829, Erg. Bl. I, 18. — A. virgatus Reich., Fl. Germ. 510 et 8(i8 (p. p. quoad pl. dalmatica). — A. vegliensis Sadler, Fl. Pest., I, 199 in nota. — Multiceps, pilis typicis appressis cinereo-argenteus; caulibus ramosissimis, basi lignescentibus, prostratis V. erectis, angulato-striatis. Stipulae liberae, acuminatae, superiores angustiores, recurvatae. Folia petiolata, imparipinnata; foliolis 4 — 8jugis, liiieari-lanceolatis, subacutis, utrinque appresse pilosis. Pcdunculi elongati, qnadranguli, folia fulcrantia 3 — 4plo superantes; racemis capitatis, cllipsoideis v. oblongis, subdensifloris, saepius multifloris; bracteis miuimis, pedicellos brevissimos superantibus, persistentibus; floribus erecto-patcntibus. Calyx tubu- losus, appresse albo et nigro pilosus; dentibus subulatis, tubo multo brevioribus. Vexillum oblongum, productuni, lilacco-purpureum deraum virescens, calycem lYadpIo, alas oblongas carina longiores conspicue superans. Legumina sessilia, oblongo-trigona, apice curvato- rostrata, dorso leviter sulcata, calycem 2 — ^^/jplo superantia, pilis appressis subcandida, bilocularia; seminibus reniforraibus, luteo-fuscis. Crescit in saxosis apricis in ditione tlorae mediterraneae. Istria: in insulis Veglia, Cherso, Lussin (in monte Ossero (leg. Fried. August II, rex Saxoniae), Sc. Zabodarschi, Unie, Sc. Pervichio. Croatia: Sc. S. Marco (leg. Borbas), pr. Zengg, in monte Velebit (Beck). Dalmatia: frequenter in terra firma usque ad mont. Mossor, pr. Visosuica, Beljak, Sinj, Memedovac pr. Kojnsko; in insulis Pago (Beck), Lesina (Botteri). Montencgro: pr. Cetinje (f. Pancic). Exsiccatae: Exs. Unio itin. a. 1826; Petter, Dalm. nr. 50; Fl. exsicc. austro- hung. nr. 8. Tab. 164 (MMCCXV): II. Plantae pars. III. Racemi fructiferi pars. 7. Folii basis cum foliolorum pare +. 8. Flos +. 9. Vexilli apex +. 10, 11. Alae +. 12. Carina +. 13. Legumen junius; 14. idera maturum (sed rostro defracto) +; 15. idem transverse +, 16. longitudinaliter sectum +. — 109 — 24. Astragalus varius Umelin, Reise durch Kussl. I, 116, t. 17 (1770). — A. novus Winterl., Ind. liort. bot. Pest. (1788) f. 13. — A. virgatus Pallas, Spec. Astr., 20, t. 18 (1800); Ledebur, Fl. Koss., I, 624; Neilr. Diagn. 40. — Multiceps, pilis typicis appressis sericeo-canus: caulibus basi lignescentibus, erectis v. ascendentibus, ramosis, virgatis. Stipulae iiberae, lanceolatae. Folia imparipinnata ; foliolis 6 — lOjugis, oblongis obtusis V. Jinearibus acutis. Pedunculi longissirai, folia fulcrantia 4— 6 plo longiores ; raceuiis primum obiongis. apice caudato-pyramidato densifloris, deinde oblongo-cylindricis, laxifloris; bracteis subulatis, pedicellos minimos superantibus, persistentibus ; floribus erecto patentibus. Calyx tubulosus, subpatule albo nigroque pilosus; dentibus subulatis, tubo pluries brevioribus. Corolla violacea; vexillo calyce duplo longiore, e basi cuneata oblongo, subemarginato, alis oblongas carina longiores superante. Legumina calyce duplo longiora, erecto-patula sessilia, trigona, rostrato-acuminata, dense patule albo pilosa. Crescit in arenosis, aridis florae ponticae et pannonicae. Hungaria: in ditione orientali Com. Pest imprimis in insula Czepel; Com. Szabolcs, Banatu a. 1. — Rossia merid. et australis. Exsiccatae: Becker, PI. Wolg. nr. 150; Flor. exs. austro-hung. nr. 2410. Tab. 168 (MMCCXIX): I. Plantae (nimis viride depictae) pars. IL Racemus fructifer minor. 1. Flos -f. 2. Vexillum (color?) +. .3. Ala +. 4. Carina +. 5. Germen +. 6. Legumen transversalitor soctum +. * * Stipulae plus minus coniiatae oppositifoliae. 25. Astragalus arenarius Linne, Spec. plant, 759 (1753); FI. Dan. lY. t. 614; Retz, Observ. III, t. ;J ; Reiclienb., FI. Germ., 509; Koch, Syn. FL Germ., ed. 2, 204; Sturm, Deutschl. Fl., V, Heft 19; Dietr., FL boruss., IX, t. 606 ; Wohlf., Syu. FL Deutschl. 630. — A. incanus Gilib., FI. Litli., IV (1781) 112 non L. — Pluriceps; caulibus prostratis V. ascendentibus, tenuibus, sicut tota pilis typicis sericeo-canis. Stipulae plus minus connatae, oppositifoliae, bidentatae, membranaceae. Folia subsessilia, imparipinnata; foliolis 2— 7jugis, oblongis v. iineari-Ianceolatis, saepe mucronulatis. Racemi longe pedunculati, folia fiilorantia paulo superaiites, pauci- et laxiflori; bracteis parvulis, acuminatis, pedicellis brevioribus; floribus erecto patentibus. Calyx oblique campanulatus; dentibus brevissimis, triangularibus, tubo multo brevioribus. Corolla carnea rarius albida; vexillo oblongo, emarginato, alas rotundatas carina longiores superante. Legumina erecta v. suberecta, lineari-Ianceolata, basi attenuata, rostrato-acuminata, dorso subsulcata, pilis subappressis canescentia; seniinibus oblique reniformibus, fuscescentibus. Crescit in locis arenosis, aridis, in pinetis arenosis lucidis. Scania (Linne): Gotland (pr. Slite, introductus cum saburra navali). Fennia borealis : Uletlborg. Germania: Sehlesien, Lausitz, Prov. Sachsen, Brandenburg, Siidl. Mecklenburg, Pommern, Posen, West-, Ostpreussen, Bayern (Fiirth, Niirnberg, Roth, Dinkelsbiihl) ; Austria: in parte Bohemiae septentrionali pr. Lissa, Weisswasser, Reichstadt, Habichtstein etc. In Hungaria et Transsylvania deest (fide Neilr., Aufz. Ung. 340 et Simonkai); Galicia (sec. Kluk apud Besser) ; Rossia merid. occid. Exsiccatae: Reichenb. nr. 271; Billot nr. 1042; Schultz, Herb. norm. V nr. 459. Variat: glabrescens Reich. L c. 510; v. sylvaticus Bluff, Nees, Schauer, Comp. fl. germ., ed. II, II 214. — Glabrescens, viridis; foliola saepe latiora, plana; legumina giabrescentia. — 110 — Cum typo (v. sabulosus Bluff, Nees, Schauer 1. c.) in locis unibrosis. Boheuiia: Habichtstein ; Silesia: frequentius. Tab. 161 (MMCCXII): I. Planta florifera minor. 1, 2. Stipulae +. 3. Foliolorum par +. II. Kacemus fructifer. Tab. 163 (MMCCXIV) : 8. flos +. 9. Vexilli apex +. 10. Carina cum ala +. 11. Ala +. 12. Staminum inferiorum phalanx +. 13. Germen +. 14. Legumen longitudinaliter sectum +. V. glabrescens. Tab. 161 (MMCCXII): III. Plantae pars. 4. Stipulae +. 5. Foliolorum par +. 6. FIos +. 26. Astragalus onobrychis Linne, Spec. pl., 760 (1753); Eeich., FI. Germ., 510; Koch, Syn. FI. Germ., ed. 2, 204; Neilr., FI. Nied.-Ost., 950; Beck, FI. Nied.-Ost, 861. — Onobrychis I * Clusius, Stirp. Pann. 752. — Pluriceps; caulibus prostratis v. ascenden- tibus, supra ramosis, sicut tota pilis typicis appressis canescens (rarius glabrescens). Stipulae plus minus connatae, ovales, acuminatae. Folia imparipinnata; foliolis 8 — 16 jugis, oblongis, apice rotundatis vel lineari-Ianceolatis aut linearibus angustissimis, subacutis. Kacemi axillares et pseudoterminales, longe pedunculati, folia fulcrantia 2 — 5 plo superantes, e basi cuneata capitati, densiflori, fructiferi plus minus oblongi, basi saltem laxiflori, 2 — 14 cm longi ; bracteis ovato-oblongis v. oblongis, acumiuatis, membranaceis, calyce multo brevioribus; floribus subsessilibus, erecto-patentibus, 20 — 30 mm longis. Calyx tubulosus, copiose subappresse albo-nigroque pilosus; dentibus e basi triangulari subulatis, tubo niulto brevioribus. CoroIIa intense violacea; vexillo anguste oblongo- rhombeo, longe producto, antice retuso vel rotundata, calycem 1,5 — 3,5 plo et alas oblongas tertia parte superante ; carina alis multo breviore. Legumina parvula, calycem rumpentia, ei sesqui vix duplo longiora, ellipsoidea v. ovoidea, dorso paulo sulcata, utrinque attenuata, rostrata, subappresse pilosa, bilocularia; seminibus reniformibus, fuscis, nigromaculatis. Crescit in pratis siccis, arenosis, aridis imprimis in Europa orientali. Observatur in Gallia australi. Helvetia: Graubiindten, Tessin, Wallis. Bavaria: introducta pr. Miincben, Deggendorf. Brandenburg: Frankfurt a. 0. advena. Austria: Bohemia (Liblitz pr. Prag, Earlstein, inter Beraun et Neue Hiitte), Moravia. Austria inf. (frequenter). Carinthia (passim). Hungaria et Transsylvania (copiose). Galicia (frequenter). Italia: in editioribus Pedemontii (Oulx, Bardonneche, M. Cenis, Sempione). Bosnia: Vlasic pr. Travnik (leg. Brandis). Montenegro: pr. Grahovo, M. Jvica (f. Pancic). Serbia. Kossia australis, Lycia, Caucasus, Sibiria uralensis et altaica. Species polymorpha formas et varietates sequentes proferrt: a. Folia latiora, oblonga v. ovata. 1. alpinus DC, Prodr. II, 286 (1825); Jacqu., FI. Austr. I, t. 38; v. vulgaris Ledeb., FI. Koss., I, 608; genuinus Kouy, FI. de Fran^^^e, V, 182. — Caulis demissus V. ascendens; foliola oblouga; spicae oblongae. Pervulgatus. — Exsiccatae: Reichenb. nr. 2068; Billot nr. 1460; F. Schultz, Herb. norm. nr. 468; Soc. Dauph. nr. 360. Etiam corolla caudida [f. leucanthus — v. albiflorus Schur in Ost. bot. Zeitschr. 1870, 24] occurit 2. rigidus Schur in Ost. bot. Zeitschr. 1870, 24 — major Rouy, FI. de France, V, 182. — Caulis erectus v. surrectus, canus. Foliola oblonga, obtusa, — 5 nim lata. Saepe robustus, racemi majores. — Passim. — 111 — 3. raajor DC, Prodr. II, 286 (1825). — v. latifolius Bunge in Boiss., Fl. orient. II, 439. — Elatus, suberectus, canus; foliola ovata v. oblonga, magna, saepe poUicaria. — Sibiria, Turkestania. 4. moldavicus DC, Prodr. II, 286. — Demissus; foliola ovato-oblonga v. oblonga, glabra; racemi ovati. — In umbrosis, rare. b. Folia linearia vel lanceolata. 5. linearifolius Pers. Syn. II, 336 (1807); Simonk., Enuni. fl. Transsylv. 187 pr. sp. : Ledeb., Flor. Ross., I, 608 pr. var. — A. onobrychis v. angustifolius DC, Astrag., 125. — 0. arenarius et 0. hypoglottis Scheer, Sertum nr. 732, 734 et Enum. pl. Transsylv. 163 non L. — A. marusiensis Lerclienf. apud Schur (nom. solum). A. aduncus Janka in Linnaea XXX, 564 non M. B. — A. dacicus Heuff. in Ost. bot. Zeit. 1858, 26; Abh. zool. bot. Ges. 1858, 93. — A. Onobrychis v. albifiorus Schur Enum. 163. - v. stenophyllus Schur in Ost. bot. Zeitschr., 1870, 24. — Canus. Caules tenues, prostrati v. ascendentes. Foliola 14—16 juga, Jineari-lanceolata v. linearia, 5—15 mm longa, 1 — 2 mm lata. Eacemi multiflori, demum elongati; bracteis oblougis, acumiuatis; floribus saepe minoribus. — Passim inter typum ; copiosius in Transsylvania. 6. Rochelianus Heuffel Exs. 1835 et in Flora 1853, 622; Neilr. Diagn. 40 (excl. syn.) pr. spec. — A. arenarius b) multijugus Rochel, PI. Bauat. rar. 52, t. XV, f. 33 (1828). — A. Onobrychis ^. banaticus Rochel, Reise (sec. Maly). Cfr. A. Kerner in Ost. bot. Zeit. 1869, 35 et Grisebach ibidem 364: contra autem Janka ibidem 115. — Sericeocanus. Caules procumbentes v. ascendentes. Foliola 10 — 16juga, lineari- lanceolata v. linearia, saepe angustissima, acutiuscula. Racemi capitati, ovato-subrotundi, plurimum pauci- (4— 12) flori, rarius multiflori, serius non elongati; bracteis oblongis, acuminatis. Leguniina patule villosa. — Banatus : ad saxa inter Drenkova et Svinica (Heuffel). — Exsiccatae: Flor. exs. austro-hung. nr. 2812. Reichenbach f. Astra?^alum Rochelianum auctoritate c. d. Janka sub A". chloro- carpo subsumpsit et sub hoc nomine in tab. 164 depin.xit. A"™ chlorocarpum autem speciem propriam constituere, autoies florae balcanicae periti (c. d. Velenovsky, Halacsy et al.) consentiunt. 7. niicrophyllus Besser apud DC, Prodr., II, 286. — A. onobrychis B. Villars, Hist. pl. Dauph.. III, 461. — Minor. Caulis tenuis, prostratus. Foliola parvula, linearia V. lineari-oblonga, 4—8 mm longa, 1 — 1,5 mm lata. Racemi abbreviati. — Passim inter typum imprimis iu Alpibus. Exsiccatae: Schultz, Herb. norm. Nov. ser. nr. 44. Tab. 162 (MMCCXIID: A. Onobrychis. 1. alpinus DC. L Planta miuor. II. Pars racemi fructiferi +. 1, 2. Flores +. 3. Vexillum +. 4, 5. Alae +. 6, 7. Carina +. 8. Androeceuni +. 9. Germen +. 10. Legumen scissum +. 11. Legumen longi- tudinaliter, 12. transversaliter dissectum +. 13, 14. Semina +. Tab. 164 (MMCCXV): 6. Rochelianus (Heuffel) sub nomine „A. chlorocarpus" depictus. I. Caulis florifer. 1. FIos +. 2. Vexillum +. 3—4. Alae +. 5—6. Carina +. 6b. Legumen maturescens +. Tab. 163 (MMCCXIV;: 7. microphyllus Besser sub nomine „Alpinus Sieber". III. Caulis florifer et IV. fructifer. — 112 — 27. Astragalus chlorocarpus Grisebach, Spic. fl. Rum., I, 50 (1843) et Iter Hung., 29.3 (11)':'; Yelen., Fl. Bulg. 152; Halacsy, Consp. Fi. Graec. 431. — A. Onobrychis /?. chlorocarpus Boiss., Fl. orient., II, 438. — Pluriceps, appresse canescens; caulibus gracilibus, diffusis, ascendentibus. Stipulae connatae, bidentatae. Folia breviter petio- lata; foliolis 10 — IGjugis, parvis (3—14 mm longis, 1—2 mm latis) linearibus v. anguste lanceolatis, obtusiusculis, iis fol. inf. saepe oblongis. Pedunculi elongati, foliis fulcran- tibus 2 — 4plo longiores; racemis subglobosis v. ellipsoideis, 10 — 20 floris, fructiferis elongatis; bracteis anguste lanceolatis v. linearibus, calyce saepius paulo brevioribus; floribus subsessilibus. Calyx appresse albo et nigro pilosus; dentibus aequaliter lineari-subulatis, tubo 2 — 3 plo (saepe paulo) brevioribus. CoroUa violaceo-cyanea; vexillo oblongo-lineari, obtuso, calycem plusquam duplo alasque tertia parte superante. Legumina oblonga, rostrata, dorso sulcata, subpatule albo-hirta, calyce sesqui-vel duplo longiora. Semina reniformia, olivaceo fusca. Crescit in campis, aridis. Albania: pr. Uskiib (Formanek) Ochrida (Sostaric) ! Epiriis: Mt. Smolika supra Grizban! pr. Vzomonero, M. Maria distr. Ljaskovik (Baldacci). Macedonia inter Komanova et Strazin (Friedrichsthal), Bitolia (Formanek), Allchar (Hadkinson !, Dorfler). Bulgaria: frequenter cfr. Velenovsky 1. c, Dobrudscha, Thracia bor. pr. Philippopolin (Frivaldsky), in Haemo (Sibthorp). Exsiccatae: Bald. Iter alb. epir. IV, nr. 116. Sec. c. d. A. Kerner in Ost. bot. Zeitschr., 1869, 36 cum A" linearifolio Pers. congruit, sed notis eminentibus distiugui potest. Tab. 164 *. Astragalus chlorocarpus Gris. typ. (a Macedonia: Allchar). I. Plantae pars. 1. Flos +. 2. Legumen. Astragalus parvifolius Formanek (FLinfter Beitrag zur FI. v. Macedon. in Verh. naturf. Ver. Briinn 1898, Sep. 95) — in Macedoniae mt. Treskavec pr. Prilepe lectus, „caulibus subglabris, foliis perparvis, pedunculis folio subbrevioribus, vexillo supra alam paulo angustato, apice rotundato brevissime mucronata, alis sublongiore" mea sententia forma quaedam minor aegre ab A" chlorocarpo separanda esse videtur. 28. Astragalus Murrii Huter Exs. 1890; Murr in Progr. Oberrealsch. Innsbruck 1891, 53 et 57; Deutsch. bot. Mon. 1894, 31. — A. Onobrychis v. Murrii Wohlf. Syn. FL Deutschl., 634. — Pluriceps, parce pilosus, subviridis; caullbus procumbentibus, ascen- dentibus. Stipulae connatae, bidentatae. Folia breviter petiolata; foliolis 6 — lOjugis oblongis, rotundatis v. subacutis, parvulis 10 — 25 mm longis, 2 — 8 mm latis, adultis saepissime glabris. Racemi longe pedunculati, foliis fulcrantibus paulo, saepius 2 — 3 plo longiores, capitati, demum oblongi, densi et multiflori; bracteis oblongis, acuminatis, membranaceis, pedicellos brevissimos superantibus; floribus minoribus, 15 — 20 mm longis. Calyx campanulatus, pilis appressis nigricans; dentibus subulatis, tubo paulo brevioribus; Corolla dilute lilacina; vexillo oblongo, antice retuso vel subemarginato, calycem P/^ plo alis autem carinam superantibus carneis paulo longiore. Legumina oblonga, utrinque breviter acuminata, subrostrata, dorso sulcata, subpatule albo-nigroque pilosa, calycem rumpentia eique duplo longiora. Crescit in declivibus arenosis. Tirolia: inter Oenipontem et Matrei, pr. Schonberg solo arenoso, 700 m s. m. (Huter aliique; vidi spec. pulcherrima e manu c. d. prof. Murr) — 113 — Exsiccatae: Flora exsicc. austro-luing. nr. 2409. Variat: Corolla ochroleuca (f. ocliroleuca). Tab. 164*. II. Plantae bene evolutae pars. (Color sec. icon. cl. dominae Emma Pecblaner-.Stainer.) 3. FIos +. 4. Legumen +. 29. Astragalus leontinus Wulf. in Jacqu.. Miscell., II, 59 (1781); Jacqu., Icon. pl. rar. t. 154; Sturm, Deutschl. El., VI, Heft 24; Reichenb., FI. gerra., 509; Koch, Syn. FI. Germ., ed. II, 203; Wohlf., Syn. FI. Gerra., 633. — Pluriceps, subcaespitosus ; caulibus diffusis, abbreviatis, cum inflorescentia summum spithameis, pilis typicis appressis canescen- tibus. Stipulae connatae, bidentatae. Folia breviter petiolata; foliolis 6 — 12 jugis, eliipticis v. oblongis, rotundatis vel suberaarginatis, utrinque appresse pilosis, — 13 mra longis. Racemi longe pedunculati, folia fulcrautia paulo superante.s, fructiferi iis conspicue v.subduplo longiores, multi- et densiflori, capitati, deraum ellipsoidei ; bracteis angustis acuniinatis, calyce brevi- oribus; floribus brevissime pedicellatis, erecto-patentibus, 12 — 14 mni longis. Calyx tubulosus, pilis nigrescens; dentibus subulatis, tubo brevioribus. Corolla coerulea, roseo- carnea rarius albida; vexillo oblongo-rhombeo, eraarginato, alas carina longiores paulo sumrauni tertia parte superante. Legumina erecta, vix stipitata, oblongo-ovoidea, rostrato- acuniinata, dorso sulcata, appresse albo- et nigro-pilosa, bilocularia, calyce 2 — ^'/oplo longiora; serainibus reniforraibus, fuscis. In demissis asperis, arenosis, glarea fluviatili. Tirolia: pr. Leontinura (Lienz leg. Wulfen), Wind. Matrei, in valle Virgen — 1400 ni (Huter), inter Nauders et Finsterraiinz (Tappeiner). Helvetia: in montibus distr. CTraubiindten, Wallis. Delphinatus: Hautes Alpes (Brian^on leg. Sieber), Pic des Trois Eveches leg. 6. Bonnier. Venetia: distretto di Baggano a Bocaor. Carniolia (s. Hladnik':'). Stiria: Stroohauer u. Schwarzgullinger Gebirge (Gebhard nach Maly). Exsiccatae: Reichenb., nr. 1717; Soc. Dauph. nr. 4864; Flora exsicc. austro- luing. nr. 801. Variat: pallens Gander in Huter Exsicc. — Vexillura coerule.?cens v. roseura; alae carinaque albidae. — Tiroli^ : iu valle Virgen. Tab. 163 (MMCCXIV): I. Plantae pars. II. Racemus fructifer. 1, 2. Flores +• 3. Vexillum +. 4. Ala +. 5. Carina +. 6. Starainura inferiorum phalanx +. 7. Legumen maturans +. b) Subacaules. Pedunculi foliaque subbasilaria. Bracteolae duae minimae adsunt. Species sequentes crebrissime commutatae dificillirae, at leguminibus deficientibus nunquam certe distinguuntur. 30. Astragalus monspessulanus Linne, Spec. plant, 761 (1753); DC, Astrag., 190; Bot. Mag. t. 375; Reichenb., FI. Germ., 512 (pr. p.) ; Koch, Syn. FI. Germ., ed. 2, 207; Gren. Godr., Fl. fram;., I, 444; Rouy, Fl. de France, V, 183; Wohlf., Syn. FI. Germ., 642; cfr. Neilr. in Ost. bot. Zeitschr. 1860, 115. — A. praecox Baumg., Enum. stirp. Transsylv., II, 362 (1816). — Polygala, Camer. Epit., 929 (1586). — Pluriceps, subacaulis, pilis tyi)icis appressis canescens; caulibus hypogaeis crassis, lignosis, breviter ramosis, stipulis emarcidis irabricatis tectis. Stipulae oblongae, acuminatae, basi petiolo adnatae. Folia subrosulantla, petiolata; foliis 12 — 20jugis, parvulis, ovatis v. ellipticis, obtusis v. retusis, supra saepe glabrescentibus. Peduneuli scapiformes, folia subaequantes vel paulo longiores; racemis Icon. Fl. Germ. XXII. (Autore Beck). 15 — 114 — e basi attenuata capitatis, multifloris, demuni ovoideis et laxifloris ; floribus erecto-patentibus; bracteis oblongis, herbaceis, persistentibus, pedicello brevi sublongioribus; bracteolis minimis, linearibus. Calyx tubulosus, appresse pilosus ; dentibus linearibus, tubo dimidio brevioribus. Corolla saturate purpurea vel lilacina (rare albida) ; vexillo oblongo, producto, emarginato, calycem IVaPlo ^t ^'^s carina longiores multo superante. Legumina linearia, sub- teretia (non sulcata), longe acuminata, surrecta et arcuata, cum sutura ventrali concava, parce appresse pilosa, calycem 4 — 5pIo longiora, 2 — 5 mm lata; seminibus numerosis, oblique reniformibus, fuscis. Crescit in aridis, glareosis imprimis calcareis, montanis. Frerjuenter per Galliam meridion. et australim, Hispaniam et Italiam ab Alpibus usque ad mts. Aprutios; Sicilia; Helvetia: Cant. Graubiindten, Tessin, Wallis, Waadt; Tirolia australis : Yal di Non, Val di Sarca (St. Massenza, Comano, Stenico ), ad lacum Benacum, a. I. In littorali austro- hungarico deest et cum A. illyrico confusus est; item errore et in Carniolia (mt. Cavn f. Fleisehmann) et in Dalmatia indicatur. Frequenter autem occurrit in Transsylvaniae montibus. Exsiccatae: Reichenb. nr. 1035; Billot nr. 1462; Ces. et Caruel, It. bor. nr. 318; Bourgeau, PI. Alp. Marit. (1860) nr. 84, PI. d'Esp. (1851) nr. 1136, Pl. Pyr. Esp. nr. 644; Todaro, FI. Sic. nr. 110; Soc. Dauph. nr. 3678; Flora exs. austro-hung. nr. 408. Tab. 158 (MMIX); I. Plantae pars. II, III. Legumina. 1. Foliolorum par +. 2, 8. Flores + (Calycem rubromaculatum esse nusquam refertum iuvenio). 4, 5. Vexilli apex +. 6, 7. Alae +. 8. Carina +. 31. Astragalus illyricus Bernh., Sel. Sera. hort. Erfurt. (1836) Nota 1; Bluff, Nees, Schauer, Comp. Fl. Germ., ed. II, II, 220; Vis., FI. dalm., III, 310; Wohlf., Syn. Fl. Germ., 643; Marches., Fl. Trieste, 136. — A. monspessulanus Scop., FI. Carn., ed. II, II, 77, t. 45; Host, FI. Austr., II, 362; Sturm, Deutschl. FI., Heft 49; Vis., Stirp. Dalm., 27 non L. — A. incanus Wulf. in Jacqu., CoIIect. I, 320 non L. — A. incurvus Reich., Fl. Germ., 512 (p. p.) et Koch, Syn. FI. Germ., ed. 2, 1021 non Desf. — A. Wulfeni Koch 1. c. 207; Neilr. in Ost. bot. Zeit. 1860, 116. — A. monspessulano simillimus! foliolis rotundis, ovalibus v. ovato-oblongis. Pedunculi folia fulcrantia paulo, summum duplo superantes; bracteis oblongo-Iinearibus, pedicellis brevissimis conspicue longioribus. Calycis dentibus tubo paulo brevioribus. CoroIIa rubra (vini colore). Vexillo calycem duplo, alas tertia parte superante. Legumina cylindracea, lineari-oblonga, in rostrum re- curvum acuminuta, prona, curvata, cum sutura ventrali convexa supera, pilis appresis copiosis cauescentia, calyce 2 — 3 plo longiora, 4 — 6 mm lata. Cetera ut in priore. Crescit in locis aridis, siccis imprimis calcareis in ditione florae illyricae. Littorale austriacum: copiose circa Tergestum alibique. Istria: pr. Capodistriam, ins. Veglia (Bern- hardi), Cherso, Lussin, Unie. Croatia: Sc. S. Marco, in litorali croatico ; per totam Dal- matiam copiose; Hercegovina: Ljubuski (Fiala), Mostar (Struschka), Trebinji, Bilek (leg. Pantocsek s. A. monspessulano). Variat: «. Wulfeni Koch, Syn. Fl. Germ., ed. II, 207 (1843) p. sp. — A. incurvus V. macroceras Koeh I. c. 1021. — Flores subremoti. Corolla pallide rosea [f. Tommasiui, SuIIa Veg. deirisola Veglia 77 et 78 (1875)]. Legumina subbipollicaria, 30 — 43 mm longa, plus minus curvata. Imprimis in territorio Tergestino. — 115 — Exsiccatae: Schultz, TII, nr. 642; Fl. exs. austro-hung. nr. 7. jS. brachyceras Koch 1. c. 1021. — Foliola minora. Flores magis congesti. Corolla subcarnea (f. Tommasini 1. c). Legumina breviora, 18 — 22 mm longa, plus minus curvata. — Cum a. y. Soyeri Buchinger in Bunge, Astr. II, 199. p. sp. — A. dalmaticus Bunge, Herb. — A. monspessulanus Petter, Exs. dalm. nr. 52. non L. — Legumina acriter curvata, subsemicircularia, c. 20 mm longa. — Sec. Reichenb. fii. vexillo apice acuto excellit, quod dubito. — Istria (Cherso), Dalmatia. 6. microphyllus Marches., Fl. Trieste, 138 (1896/7). — Minor, canescens ; flores folio- laque minora ; pedunculi folia paulo superantes. — Litorale austriacum: pr. Scorcola et Oltre (Marchesetti). f. dinaricus. — Jlinor; foliolis 7 — 12 jugis; pedunculis foliis fulcrantibus sub- brevioribus. Flores 20 — 22 mm longi; calyce roseo, dentibus viridibus; corolla rubro- lilacina; vexillo emarginata. Legumina non vidi. — Dalmatia: In alpinis montis Dinara, c. 900 m sub m. (Beck). Tab. 167 (MMCCXYIII): v. A. WuHeni Koch. III. Plantae pars. IV. Racemus fructifer (legumina nimis recta delineata). 5. Yexilli apex +. 7. Carina -r. 8. Legumen transversaliter sectuni +. 9. Stipulae +. Tab. 167 (MMCCXYIII) v. A. Soyeri Bunge. I. Planta. II. Racemus fructifer. 1. Yexilli apex (vix naturae conveniens) +. 2. Ala +. 3. Carina +. 4. Legumen trans- versaliter sectum +. Astragalus atticus Nyman, Consp. Fl. Europ., 190; Halacsy, Consp. Fl. Graec, I, 432. — A. monspessulanus Sibth. Sm., Prodr. fl. Graec II, 89 non L. — A. Wulfeni Boiss., Fl. Orient., II, 472 non Koch. — Graeciae incola usque ad Epirum (Janina leg. Baidacci) pervulgata differt a priore legumine lato compresso rectiusculo, sutura crassa munito. Astragalus incurvus Desf., Fl. Atl., II, 182, t. 203 (1800); Neilr. in Ost. bot. Zeit. 1860, 116; Willk., Prodr. fWHisp. III, 284. — Prioribus simillimus excellit: indumento argenteo incano; foliolis 7— 14jugis, mucronatis (sec imag.) ; corolla pallide purpurea, vexillo obtuso; leguminibus crassis, teretibus, apicem versus paulo dilatatis, erectis, apice hamato-recurvis, cum sutura ventrali convexa, 8 — 18 mm longis, 5 nim latis; seminibus paucis. — Hispania centralis et australis (cfr. Willk. 1. c), — Algeria. — Exsiccatae: Bourgeau, Exs. Hispan. (1851) nr. 1550, (1854) nr. 2124. 32. Astragalus incanus Linne, Spec. pl-, ed. II, 1072 (1763) ; Gren. Godr., Fl. franQ. I, 445; Neilr. in Ost. bot. Zeit. 1860, 116; Willk., Prodr. fl. Hisp., III, 284; Rouy, Fl. de France, Y, 184. — Argyreo-incanus, foliolis 6 — 9jugis, obovatis v. oblongis, acutis v. mucronulatis. Pedunculi foliis subaequantes. Yexillum emarginatum, alas multo superans. Legumina erecta, cylindrica, dorso sulcata, basi attenuata, apice apiculo reflexo praedita, leviter arcuata, cum sutura ventraii convexa, 15 — 20 mm longa, c 4 mm lata; seminibus paucis. Cetera ut in prioribus. Crescit in locis aridis, sterilibus. Gallia: ab Delphinatus montibus (Dep. Hautes Alpes, Drome) per regionem australem usque ad Pyrenaeos. Ubique in Hispania. Exsiccatae: Bourg., Pl. d'Esp. (1852) nr. 1584 c; Billot nr. 2049; Soc Dauph. nr. 754. 15* — 116 — Tab. 158 (MMIX) : IV. Racemus florifer et folium. 9. Legumen +. Contra corollae colorem albidam (in icone nostro) autores (Willkomm, Rouy) indicant, corollam ex albo Tiolascentom v. purpurascentem esse. A. Spruneri Boiss., Diagn. I, 79 et Fl. Orient. II, 472; cfr. Halacsy, Consp. Fl. Graec, 1, 433. — A. incanus Sibtli. Sm., Fl. (iraec, YIII, 23, t. 732 non L. — est Graeciae 6t Thessaliae incola et ab A°. incano differt foliolis 5— 12 jugis; floribus majoribus; vexillo apice anguste protracto; leguminibus breviter v. longius mucronulatis, tuberculato-asperulis, appresse hirtis, 15 mm longis. A. Spruneri v. glabrescens Panc., Elench. pl. Crnagor. (1S75) 24. „Omuibus partibus minor, leguminibus 10 mm longis, 4 mm latis" in saxosis Mt. Kom. principatus montenegrini detectus, exactius examinandus sit. Subs. VI. Calycocystis Bunge, 1. c, 133; Boiss., 1. c, 221. — Plantae perennes vel suffrutices, pilis bicuspidatis, mediofixis, albis nigrisque praeditae. Calyx semper vel fructifer vesicarius, legumina includens. 33. Astragalus vesicarius Linne, Spec pl., 760 (1753); All., FI. Pedem. I, 341, t. 80 f. 1; Yill., Hist. pl. Dauph., III, t. 42; Reich., Fl. Germ., 510 p. p.; Koch, Syn. Fl. Germ., 205; Ledeb., Fl. Ross., I, 628; Gren. Godr., FI. franc., I, 443; Rouy, FI. de Frauce, V, 186; Wohlf., Syn. FI. Deutschl., 636. — Polyceps, pilis typicis appressis argenteus; caulibus basi lignescentibus et ramosis. Stipulae liberae, patentes, acuminatae. Folia breviter petiolata; foliolis ovalibus vel oblongo-Ianceolatis (rarius obcordatis), 3 — lOjugis. Pedunculi folia fulcrantia pluries superantes ; racemis capitatis, demum oblongis, deusi- et multifloris; tloribus subsessilibus, erectis; bracteis oblongis, calyce brevioribus, persistentibus, albo-villosis. Calyx campanulatus, demum ventricoso-inflatus, dense albo- et nigro-pilosus; dentibus triangularibus v. subulatis, tubo saepius multo brevioribus. Yexillum rhombeo- oblongum, emarginatum v. retusum, hinc inde in sinu apiculatum, alis et carina longius. Legumina erecta, oblonga, longe acuminata, imperfecte bilocularia. albo-villosa, calyce longiora, 10 — 20 mm longa; Seminibus oblique reniformibus, dilute fuscis. Yariat : a. typicus. Foliola elliptica v. oblonga, subobtusa, 3 — 6juga. Pedunculi 1 — 3plo foliis longiores. Calycis dentes triangulares, brevissimi. CoroIIa violacea; vexillo alis multo longiore. Crescit in pratis montanis, saxosis Alpium Delphinatus (Hautes Alpes, Savoie, Basses Alpes, Alpes maritimes), Pedemontiae, Tiroliae australis : In valle Yintschgau prope Eyers, Laas ; prope Glurns, Prad, Yalsugana. Exsiccatae: Soc Dauph. nr. 4078; Reich. Exs. nr. 1946. Formae leviores : 1. luteus Rch. fil. in T. 160 f. III. A. venostauus A. Kerner apud Wohlf., Syn. Flor. Germ., 637 (1891). — CoroIIa ochroleuca. Tirolia australis: in valle Yintschgau prope Prad et Mals (Facchini, Tappeiner). — 2. steuocarpus Rouy, IT. de F^rance, V, 187 (1899). Legumina lineari-oblonga, 14 — 16 mm longa, 4 mm lata (in typo oblonga, 10 — 12 mm longa, 5 — 6 mm lata). — Delphinatus moutes. Tab. 160 (MMCCXI); I. Planta major. II. Racemus fructifer minus. 1. Foliola +. 2. Jlos +. 3. Yexillum. 5. Ala +. 6. Carina +. — III. v. lutei Reich. f. inflorescentia. §. Pastellianus Poliini, Yer. pl. nov. 19 (1816) et Fl. Yeron., II, 500; Bert., Fl. ital. VIII, 40; DC, Prodr., I, 307 pr. sp. A. vesicarius /S. Pastellianus Marches., Fi. Trieste, — 117 — 136 (1896 — 1897). — A. caruiolicus A. Kern. in Sched. ad fl. exs. austro-bung. nr. 2408 (1896). — Major, parcius pilosus, saepe subviridis. Foliola oblonga saepe mucronata, superiora saepius lanceolata, arigustiora subacuta, 5 — 10 juga. Pedunculi 15 — 30 cm longi; racemis capitatis v. oblongis. Calycis tubus indumento nunc nigresceus nunc albidus, villis sparsis: dentibus tertiam vel dimidiam partem tubi longitudine aequantibus. Vexilluni calyce subduplo longius. Legumina calyce subduplo longiora, albovillosa. Crescit in calcareis saxosis, aridis atque ad regionem alpinam ascendit. Italia: Ms. Pastelli prope Veronam (Pollini). Caruiolia: Nanos (MuIIey), Zhaun. Goritia: Ms. Valentini : Littorale austriacum: Copiose in agro Tergestino, in montibus Opcina, Spaccato, Slavnik. Dalmatia. Hercegoviua: Li moute Velez ( — ISOO m), Leotar prope Trebinje (Beck). Montenegro: Vel. Stirovnik (Baldacci). Epirus: Ms. Olycika distr. Janina (Baldacci). Exsiccatae: Kerner, FI. exs. austro-hung., nr. 2408 (Nanos). y. hercegovinus. Humilliinus, argenteus, caulibus perbrevibus. Foliola elliptica, minima, 5 — 7 juga. Pedunculi scapiformes, summo 10 cm longi. Eacemi capitati. Calycis tubus rubro-viridis, indumento nigricans; dentibus tertiam vel dimidiam partem tubi longi- tudine aequautibus. Vexillum intense lilacinum, alas dilute lilacinas paulo superans, calyce duplo longius. Crescit in saxosis calcareis alpinis : Hercegovina: Visocica Planina in monte Leljen, 1900 — 1950 m (Beck); Baba PI. (Hawelka). d. albidus W. K., PI. rar. Hung., I, 39 t. 40 (1S02) p. sp. — A. mixtus M. B., Pl. rar. Ross., I, t. 26 und Fl. taur. cauc. III, 488. — Tota indumento argentea, subalbida. Foliola oblonga, 3 — 7juga. Pedunculi caule foliato longiores, folia fulcrantia 2 — 3pIo superantes, omnes aequilongi, 10 — 15 cm longi. Calyx 12 mm longus, dimidiam corollae aequans vel paulo brevior; dentibus nigro-pilosis et patule albo-villosis, quartam ad sextam partem tubi longitudine ^quantibus. Vexillum purpureum, alis carina flavescentibus. Legumina oblonga, acuta, albovillosa, calyce paulo longiora. Crescit in collibus et pratis montanis aridis ditionis florae pannonicae. Austria inferior: In agro Steinfeld, Marchfeld usque ad vallem flum. Pulka, Braunsberg pr. Hain- burg. Hungaria: copiose. Transsy Ivania, Rossia meridionalis et centralis, Bulgaria. Exsiccatae: Kerner, FI. exs. austro-hung. nr. 409. £. glaucus M. Bieb., FI. taur. cauc, II, 186 (1808) pr. sp. — A. dealbatus Pall., Astr., t. XXIII fig. 1. Foliola oblongo-lanceolata, 5 — 10 plurimum 6juga, glaucescentia. Calyx — 15 mm longus, dentibus subulatis, plus quam dimidiam tubi aequantibus. CoroIIa tota ochroleuca. Legumina oblonga, calyce hirsuto duplo longiora. Cetera ut iu A. albido. Crescit in collibus siccis. Rossia australis: Tauria (Pallas, M. Bieb.), circa Odessam (Pallas). A. hispanicus Coss. in Bourg. PI. Hisp. nr. 1584a; Willk., Prodr. fl. Hisp., III 285 regni Valentini et Granatensis incola difierre videtur leguminibus lanceolatis, pube appressa caneseentibus. 34. Astragalus Fialae Degen in Ost. bot. Zeit. 1900, 242. — A. Pastellianus V. bosniacus Fiala iu Wiss. Mitth. aus Bosn. Herc, VI (1899), 7 (nomen solura). — Polyceps, rhizomate ramoso, acaulis vel subacaulis, pilis appressis canescens. Stipulae basi petioli adnatae, ceterum liberae, longe acuminatae, membranaceae, superiores angustiores. — 118 — Folia breviter petiolata, radicantia; foliolis 8— ISjugis, oblongis, utrinque rotundato-acumi- natis V. rotundatis. Pedunculi floriferi foliis fulcrantibus breviores, saepe deficientes, fructi- feri folia paulo superantes; racemis capitatis, paucifloris; floribus erectis. Bracteolae calyce breviores, minimae. Calyx campanulatus, nigro- et albo-subpatula pilosus ; dentibus acumi- natis, tubo multo brevioribus. Corolla certe pallide lilacina ; vexillo oblongo, antice retuso, calyce sesquilongiore, alas carina longiores conspicue superante. Legumina calyce duplo longiora, oblongo-trigona, basi rotundata, apice rostrata, dorso sulcata, bilocularia, subpatule albo-nigroque villosa, pilis inaequilongis. Crescit in alpinis saxosis. Bosnia: Treskavica Planina juxta lacum Veliki jezero (Fiala, a. 1893). Montenegro: Ms. Dibala prope Katuna Kostica district. Kuci (Baldacci s. n. A. Pastellianus v.) Albania. Maja Linerzit loco Studenica vers. fines distr. Kuci (Baldacci). — Specimina omnia a. c. d. Degen benevolenter communicata inspexi. Exsiccatae: Baldacci, Iter alb. nr. 188; idem, Iter alban. sept. 1900 nr. 263. Tab. 164*: III. Plantae floriferae pars. 5. FIos +. 6. Legumen +. II. Folia paripinnata, rhachi spinescente praedita. Stipulae petiolo adnatae. (Traga- canthae DC, Prodr. II 295.) Subs. VII. Acanthophace Boiss., FI. Orient., II, 212 sub s. Phaca sect. — Aci- dodes Bunge, Astr., 1, 69. — Suffrutices spinosi, pilis basifixis simplicibus praediti. Calyx tubulosus v. campanulatus, fructifer non inflatus. Petala decidua. Legumina saepe unilocularia. 35. Astragalus sempervirens Lam., Enc. meth. I (1783) 320; Wohlf., Syn. FI. Deutschl., 641. A. aristatus L'Herit., Stirp. nov., 170 (1784—1785); DC, Fl. frany., IV, 575; Reichenb., FI. Germ., 513; Gren. Godr., FI. frang., L 447; Rouy, Fl. de France, V, 178; Koch, Syn. FI. Germ., ed. II, 206. — Phaca tragacantha AIl., Fl. Pedem., I, 338. — Ph. aristata Clairv., Man. 138. — A. tragacantha VilL, Hist. pl. Dauph., IIL 470 non L. — Humilis, suffruticosus, subcaespitosus; caulibus ramosis, in parte superiore rhachibus lignescentibus longis spinosis, floriferis abbreviatis, cum foliis copiose albopilosis. Stipulae petiolo adnatae, demum coriaceae, persistentes. Folia parimpinnata, rhachi lignescenti et persistente, spinoso; foliolis 6—11 jugis, oblongo-linearibus, apiculatis, molliter sericeo-villosis, supra glabris. Pedunculi foliis multo breviores; racemo capitato, pauci- (3—8) floro; floribus erectis; bracteis lanceolatis, pedicello brevi longioribus, membrauaceis. Calyx villosus; dentibus angustis, subulatis, tubum aequantibus vel paulo superantibus. Vexillum oblongum, apice paulo eraarginatum, alas elliptica albas conspicue superans, album, calycem tertia parte superans ; carina lilacina. Legumina calyce breviora, oviformia, acuminata, albovillosa, uni- vel subbilocularia ; seminibus reniforraibus, fuscis. Crescit in saxosis alpinis et subalpinis, in glareosis Delphinatus: copiose. Alpes maritiraes. Italia ab Alpibus usque ad montes Abrutios. Helvetia: Cant. Tessin, Wallis, Waadt, Freiburg, Bern. Pyrenaei. In Graecia deest. Exsiccatae: Billot nr. 756; Bourgeau, PI. Pyr. Hisp. nr. 239, AIp. mar. (1861) nr. 85, AIp. Sav. nr. 66; Bonj., PI. Sav. nr. 4; Schultz, Herb. norm., nov. ser., nr. 470; Magn., Fl. sel. nr. 3496; Soc. Dauph. nr. 3676. Tab. 166 (MMCCXVII) s. n. „A. aristatus L'Her." III. Plantae floriferae pars. IV. Racemus fructifer. 18. Stipulae +. 19. Foliolum +. 20. Bractea +; 21. ejusdem — 119 — pili, 22. glandula +. 23. FJos +. 24. Yexilli apex +. 25. Ala +. 26. Carina +. 27. Staminum phalanx +. 28 — 29. Legumina maturescentia +. 30. Legumen longi- tudinaliter, 31. tiansversaliter sectum +. Subs. VIII. Melanocercis Bunge 1. c. I, 131 ; Boiss. I. c. II, 220 pro sect. SufFru- tices spinosi, pilis medio fixis bicuspidatis appressis praediti. Calyx campanulatus, bibractoolatus. Petala decidua. Legumina bilocularia. 36. Astragalus angustifolius Lam., Enc. Meth., I, 321 (1783); Vis., Fl. Dalm., III, 310; Halacsy, Consp. Fl. Graec, I, 434. — A. olympicus Pall., Astrag., 4, t. IV, f. 3 (1800). — Humilis, suffruticulosus, ramis dense pulvinatis, spinis longis, erebris, horridis. Stipulae basi petiolo adnatae, ceterum liberae. Folia paripinnata, rhachi lignescente spinoso; foliolis 6 — lOjugis, ellipticis, oblongis v. linearibus, saepius complicatis, appresse sericeis V. puberulis. Pedunculi foliis multo breviores, folia paulo superantes; racemo capitato, brevi, paucitloro; floribus erectis; bracteis angustis, pedicellos plurimum superantibus. Calyx carapanulatus, appresse albo- et nigro-pilosus; dentibus subulatis, tubo 2 — 3pIo brevioribus. Corolla alba, carina interdum violacea; vexillo oblongo, integro, alis multo longiore. Legumina calyce sesquilongiora, oblongo-subtriquetra, acuta, dorso subsulcata, pilis appressis brevibus canescentia ; seminibus reniformibus. Crescit in alpinis saxosis. Dalmatia: Ms. Biokovo (Visiani). Montenegro: Ms. Lovcen loco Stirovnik (Pancic). Macedonia: Kossov pr. Zborsko (Dorfler), Athos. Copiosius in m^mtibus Epiri, (rriieciae totius, in insulis Cephalonia, Creta; Rumelia (Sedlarovo balkan); Anutolia; Syria. Exsiccatae: Heldr., Herb. norm. nr. 613, 1422; Orphan., Graec. nr. 130; Reverch., Cret. nr. 36. Tab. 166 (MMCCXVII) : I. Phintae floriferae purs. II. Racemus fructifer. 1, 2. Stipulae +. 3. Foliola +. 4. Bractea +. 5. FIos +. 6. Calyx cum carina +. 7. Vexilli apex +. 8. Ala +. 9. Germen +. 10. Legumen +; 11. idem transsectum. 12. Stigma +. 13—17. Pili +. XXXIV. Oxytropis. DC, Astrag., 19, 53 (1802) folio 24, 66; Benth. Hook., Gen., I, 507; Taubert in Engl. Nat. Pflauzenfam., III 3, 304; Bunge, Oxytropis in Mem. de Tacad. St. Petersb., ser. VII, XXII nr. 1 (1874). Spiesia Necker, Elem. bot., III 13 (1790) nomen forsan antiquius, non satis tutatur (cfr. Taubert 1. c). Carina apice acumine v. mucrone errecto vel recurvo praedita. Legumina sutura ventrali seminifera intrusa nunquam septo dorsali modo subbilocularia V. unilocularia, folliculi miido dehiscentia. Cetera ut in priore. „Genus Astragalo arcte affine et habitus idem, nec diifert nisi carina acuminata v. mucronata, septoque leguminis nunquam ut videtur e sutura dorsali intruso". (Hooker I. c) Sectiones tres a. c. d. Kittel (Deutschl. FI., ed. 3, 1261 f. [1853]) projwsitae riotis sat inconstantibus fundantur itaque melius negligantur. 1. Oxytropis pilosa DC, Astrag. 53 et fol. 27, 91 (1802); Reich., FI. Germ. 509; Koch, Syn. Fl. Germ., ed. 2, 202; Sturm, Deutschl. FL, 12, Heft 49; Bunge I. c 58 nr. 65; Beck, FI. Nied. Ost., 864; Rouy, FI. de Franee, V, 197. — Astragalus pilosus L., Spec. pl., 756 — 120 — (1753); Pallas, Astrg., 106, t. LXXX; Jacqu., Fl. Austr., I, t. 51. — Spiesia pilosa 0. Kunze, Revis., II, 207. — Polyceps; caulibus basi lignescentibus, ascendentibus v. erectis, copiose foliatis, simplicibus v. raraosis, sicut tota villosis. Stipulae subliberae, oblongae, acuminatae. Folia breviter i>etioIata, superiora subsessilia, imparipinnata; foliolis plurimum 6 — ISjugis, oblongis vel oblongo-Iinearibus, obtusis v. acutis. Pedunculi foliis longiores, plures, stricti; racemo oviformi demum oblongo, densifloro. Flores subsessiles; bracteis linearibus, acumi- natis calycis tubo albo- et sordide villoso sublongioribus. Calycis dentes subulati, tubo paulo longiores. Corolla ochroleuca ; vexillo e basi cuneata ovali, antice emarginato, alas paulo superante. Legumina erecta, calyce subtriplo longiora, sessilia, oblonga, acuminata dorso profunde peranguste sulcata, septo placentali primum carinato, demum conspicuo, albo villosa; seminibus reniformibus, nigricantibus. Crescit in saxosis arenosis aridis. Gallia: Dep. Isere, Hautes Alpes, Savoie, Basses Alpes, Drome, Alpes maritimes. Helvetia: Cant. Graubiindten, Tessin, "WaUis, St. Gallen. Germauia: ^'iirttemberg (Hohentwiel, Tubingen [Hirschauer-, Wurmlinger Berg]), Baiern (Alsleben pr. Konigshofen im Grabfeld), Thiiringen, Halle a. S., Magdeburg, Kreuznach, Brandenburg (Potsdam, Schwedt, Frankfurt a. 0.), Posen, Ostpreussen, Westpreussen. Austria: Bohemia in vallibus tlum. Moldau, Elbe (pr. Prag, Leitmeritz etc), Moravia australis (Polauerberge, Czeitsch, Auspitz etc). Austria inf. (Geissberg pr. Perchtoldsdorf, Eichkogl, Maaberg pr. Modling, Marchfeld, Staatz etc) Tirolia (pr. Innsbrucb, Lienz, Bozen, Trient etc). Hungaria: pr. Neusiedl, Budapest, ins. Czepel, Banatus etc, Transsylvania. Serbia, Romania, Rumelia, Rossia occidentalis et australis usque ad regnum sinense. Suecia merid. Italia (AIp. pedemontani et abrutii). Exsiccatae: Reichenb. nr. 1251; Fries, Herb. norm. 6 nr. 36; Schultz, Herb. norm. nr. 36; Billot nr. 961; Huguin., PI. Sav. nr. 325; Soc. Daui^h. nr. 359 et bis ; Magn., Fl. sel., nr. 235 et bis. Variat: |S. pygmaea Tausch in Heib. Prag. sub spec. — Astragalus nanus Sieber non DC. = Oxytr. nana Presl non Nutt. ibidem. Humillima subacaulis; caulibus brevissimis summum 3 cm longis, sicut tota patule pilosis. Foliola 6 — 9]"uga, parvula 0,3 — 10 mm longa, ovata vel elliptica. Pedunculi caulem multo folia paulo superantes, 1,5 — 4 cm longi; racemo capitato paucitloro; bracteis calyce multo brevioribus. Calycis dentes tubo multo breviores. Legumina ellipsoidea, calyce duplo longiora. — In alpibus Salisburiae et Tiroliae (Sieber, Exs. nr. 119 s. n. Astrag. pilosoj. Stationes certe comrautatae! Boheraia: prope Pragam (Tausch, Sieber). Tab. 168 (MMCCXIX) : III. Plantae floriferae minoris pars. IV. Racemi fructiferi. 7. Vexillum. 8. Ala. 9. Carina. 10. Legumen longitudinaliter, 11. transversaliter sectum +. 12. Seraen +. Tab. 169 *. I. V. pygmaea Tausch. 1. Flos +. 2. Legumen +. 2. Oxytropis foetida DC, Astrag., nr. XI, 60, in folio 75 (1802); Reich., FL Germ., 509; Gren. Godr., FL franc,'., I, 448; Bunge I. c 109 nr. 120. Astragalus foetidus Vill., Fl. Delph., 78 et Hist. pl. Dauph., III, 468, t. 43 ; AU., Fl. Pedem., I, 343; Rouy, Fl. de France, V, 191. — Subacaulis, viscosus, foetidus; caulibus basi ramosis, sicut tota glandulis sessilibus et pilis tectis. Stipulae ovato-lanceolatae, acuminatae, membranaceae. Folia radicantia; foliolis 15 — 25jugis, oblongis vel linearibus, margine revolutis, crassiusculis. Pedunculi 1 — 2, — 121 — scapiformes; racemis ovoideis, laxi- et pauci- (3 — 7) floris ; bracteis oblongis, acuminatis, albidis, pedicello longioribus. Calyx tubulosus, appresse nigro- et albopilosus insuper glandulosus ; dentibus linearibus, tubo multo brevioribus. Corolla lutescens ; vexillo e basi cuneata ovali, emarginato, alis multo longiore ; carina sub mucrone saepe nigreseente. Legumina subcylindracea, acuminato-rostrata, dorso profunde sulcato subbilocularia, appresse pilosa et glandulosa; seminibus numerosis, reniformibus, fuscis. Crescit in saxosis et herbosis regionis alpinae, solo scbistoso. Delphinatus: Montes Dep. Hautes Alpes, Savoie, Basses Alpes, Drome usque ad 2380 m. Pedemontia: Mt. Cenis, Val d'Aosta. Helvetia: Montes australes Cant. Wallis, copiose. Exsiccatae: Rostan, Pedem. nr. 153; Huguenin, Sav., nr. 323; Rel. Maill. nr. 187 ; Soc. Dauph. nr. 94; Magn., Fl. sel. nr. 3498; Soc. Rochel. nr. 3448. Tab. 170 (MMCCXXI): IV. Plantae floriferae pars. Y. Racemus fructifer. 6. Bractea +. 7—8. Pili +. 9. Flos +. 10. Ala +. 11. Carina +. 12. Legumeu apertum +, 13 — 14. idem transversaliter sectum. 3. Oxytropis campestris DC, Astrag., nr. X, fol. 74 (1802); Reich., Fl. Germ., 509; Koch, Syn. Fl. Germ., 181; Sturm, Deutschl. FI., V, Heft 19; Gren. Godr., Fl. fran?., I, 448; Wohlf., Syn. Fl. Deutschl., 622; Bunge, Oxytr. 1. c, 107 nr. 119. — Astragalus campestris L., Spec. pl., 761 (1753). — Phaca canipestris Wahl., Helv., 130. — Spiesia campestris 0. Kuntze, Rev. gen., I, 206. — Acaulis, subcaespitosus, foliis pedunculisque radicalibus, plus minus pilosis, eglandulosis. Stipulae petiolo adnatae, acurainatae, membra- naceae, ciliatae, saepius glandulis paucis obsitae. Folia petiolata, impari-rarius pari- pinnata, appresse pilosa; foliolis plurimum 10— 15jugis, ovatis vel oblongis, basi rotun- datis, acuminatis. Pedunculi folia fulcrantia longitudine subaequantes vel longiores, pilis minoribus appressis et longioribus subpatulis copiose tecti ; racemo capitato v. oblongo, densi- et multiflora ; bracteis oblongis, acuminatis, membranaceis, villosis basique glan- dulis paucis praeditis. Flores erecto-patentes, brevissime pedicellati. Calyx tubulosus, pilis nigris albisque villosus ; dentibus triangularibus, tubo multo brevioribus. Corolla ochroleuca coerulea v. violacea; vexillo emarginato, alis duplo longiore. Legumina ereeta, calycem rumpentia, ovoidea, in rostrum longum incurvum attenuata, follicularia, calyce sesquilongiora, pilis brevibus nigris et albis longioribus tecta. Semina reniformia, fusca. Variat: a. typica. Parcius pilosa, rarius villosa. Bracteae calycis tubum subaequantes vel eo sublongiores. CoroUa ochroleuca v. lutescens; vexilli lamina duplo longior quam lata, saepe maculis duabus lividis vel flavis notata; alae carinam vix vel paulo superantes; carinae lateribus saepius violaceo tinctis. Legumina pilis obscuris nigricantia. Formae sequentes offerunt: 1. ochroleuca. 0. campestris DC. et aut. Corolla tota ochroleuca vel lutescens. Crescit in locis alpinis saxosis, herbosis, imprimis graniticis et schistosis per totum Alpium tractum; fluminum glarea saepe devehitur. Gallia: (Alpes, Delphinatus). Helvetia: Vorarlbergia, Tirolia, Salisburgia, Carinthia, Stiria (Tauern, Reichenstein, Eisen- hut etc). Carnioria: (Krainer Schneeberg). Bosnia: (Treskavica, Bjelasnica). Heree- govina: (Visocica, Prenj). Montenegro: Kom. Hungaria: (Carpati, Transsylvaniae alpes). Aream geographicam extendit ad Pyrenaeos, Scotiam, Sueciam merdionalem, Sibiriam, Americam borealem. Icon. Fl. Germ. XXH. (Autore Beck). 16 — 122 — Exsiccatae: Fiies, Herb, norm, III, nr. 38; Eeichenb, nr. 1033; Schultz, Herb. norm., nr. 1051; Billot nr. 2050; Sieb., Fl. austr, nr. 227; Soc. Dauph, nr. 2029; Soc. Kochel, nr. 2617; Reliqu. MailL, nr. 385. 2. coerulea Koch, 1. c, 181 (1837) non DC. — v. violacea Koch, Fl. Deutschl., V, 221 (1839). — Astragalus diibius Mielichh. in Hinterh, Prodr., 57 (non DC). CoroUa coerulea vel dilute coerulea, vexillo in media parte macula livido-flava saepe coeruleo-striata picto; carina violacea antice non oculata. — Hinc inde inter typum. Formae leviores: villosa. — Astragalus campestris v. villosus Rouy, Fl. de France, V, 189. — Tota villosissima. i5. sordida Pers., Syn., II, 332 (1807); Koch, Syn. Fl. Germ, 181 (1837). — Astragalus intermedius Host, Fl. aust, II, 361 (1831); Orig. in Herb. Prag. — Astragalus tirolensis Sieb, Herb. fl. austr., nr. 230; Fritsch in Abh. zool. bot. Ges. (1888 1 89. — 0. tirolensis Fritsch, Exc. fl. Ost, 335 (1897). — 0. sordida Gaud, Fl. Helv, VI, 360(1830); Reioh, Fl. Germ, 50S. — Ast. campestris v. bicolor Rouy, Fl. de France, Y^ 188. — ? Astragalus sordidus Willd., Spec, III, 1313 = Phaca campestris /9. sordida Wahl, FI. suec, 461. — A. uralensis L, FI. suec, 257; FI. dan. t. 1041 non L. Spec. — Parcius pilosus, pilis magis appressis. Bracteae dimidiam tubi calycini vix superantes rarius longiores. Flores minores, — 15 mm longi. CoroUa ochroleuca vel lutescens, dilute coerulea vel violacea. Vexillum usque ad mediam viridi-violascens. (vel luteomaculatum et coeruleo striatum). Alae angustiores, carina utrinque maculis intense violaceis praedita longiores. Legumina nigro-pilosa. Crescit in Alpium tractu gregarie, typo non semper sociato per Delphinatum, Helvetiam, Tiroliam ad Salisburgiam et Carinthiam. Exsiccatae: Reichenb, nr 1033; Sieber, Herb. fl. austr., nr. 230; Kerner, FL exs. austro-hung. nr. 1033. Formae intermediae abundantes, O^ sordidam cum varietate «. conjungunt, nam corollae color, bracteolarum et alarum longitudo magnopere variant. Astragalus inter- medius Host e Salisburgiae alpibus est forma luxurians, stipulis longius productis, ciliatis et glandulosis, foliolis 10 — 12 jugis, pedunculis foliis brevioribus, bracteis calycem superantibus ceteris imprimis corollae colore cura 0' sordida congruit. n y. dlnarica Murbeck, Beitr. FI. Siidbosn. in Lunds Univ. Arsskrift, XXVII (1891), 143. — ? alpina Ten, Fl. Nap., V, 130 (1836). — Copiosius pilosus; petioli pedunculique patentim villosi. Foliola non sericeo-villosa. Bracteae dense albopiiosae, perbreves, calycis tubo duplo breviores, saepius pedicellos paulo modo superantes. Corolla ochroleuca, antice mox rufescens. Legumina pilis lucidis pilos nigricantes obtegentibus villosa. In saxosis alpinis. Vidi ex Croatia: (Velebit). Dalmatia: (Biokovo). Bosnia: (Alpes Dinara, Cincer, Maglic, Volujak). Hercegovina: Prenj, Cvrstnica, Velez. Mon- tenegro: (Zijovo). Icones: Tab. 169 (MMCCXX). 0. campestris DC. typica, ochroleuca. I. Pars plantae florentis. 1—2. Foliola +. 3. Stipularum par -f . 4., 5. Flores -f-. 6. Corollae frons -f • 7. Veiillum -|-. 8., 9. Alae -f-. 10. Carina +■ IL Pistillum -|-. 12. Legumen scissum -j-, 13. transversaliter sectum (falsum confer fig. 12, tab. 169*) -|-. 14. Semen -]-. II. Race- mus fructifer. — 123 — Tab. 170 (MMCCXXI) v. coerulea Koch florifer. 15. Vexilliim. 10., 17. v. sordida Pers. 16. Carina +. 17. Vexillum + (Color?). Tab. 169* V. dinarica Murb. III. Planta florifera. 8. Flos +. 9. Ala +. 10. Carina +. 11. Racemus fructifer. 12. Leguminis transsectus -|-. 13. Seinina -(-. Oxytropis sulphurea Ledeb., Fi. Alt, III, 285 (1831), (p. p.), Ic. fl. Koss. t. 55. — Fisch. sec. Bunge, Oxytropis, 80, nr. 89. — 0. campestris var. Fisch. in DC, Prodr., II, 278 — proles Altaica bene differt statura majore, foliolis 14 — 20-jugis, floribus horizontaler patentibus, dentibus calyciuis dimidiam tubi aequantibus, ovario glaberrimo. 4. Oxytropis sericeaDC, Prodr., II, 276 (1825) s. v. C* uralensis; — 0. uralensis Aut. fl. Germ. — Astragalus nitens Host, Fl. austr., II, 362 (1S31) (Vidi orig. in herb. Prag.) — 0. Halleri Bunge, Del. sem. hort. Dorp. (1840); mon. Oxytr., 1. c. 106, nr. 118 (1874). — Astragalus uralensis Wulf.inJacq., Misc.,1, 150; Jacqu., Ic. rar., L, 1. 155 nonL. — Phaca uralensis Wahl., Fl. Carp., 223. — 0. velutina St. Lag., Etude des fleurs, 193. — 0. variabilis Kouy, Fl. de France, V, 189 (1899). — Acaulis polyceps, caespitosus, foliis pedunculisque basilaribus, ubique dense sericea vel patentim albovilJosa. Stipulae petiolo adnatae, late ovatae, inferiores subito superiores sensim acuminatae, membranaceae plurinerviae, nervis reticulatis. Folia petiolata, imparipinnata; foliolis 12 — 15-rarius 9-jugis, ovatis vel ovatooblongis, acuminatis, decrescentibus. Pedunculi folia fulcrantia superantes, appresse pilosi insuper villosi; inflorescentia capitata vel ovoidea, dense- et multiflora; bracteis oblongis, acuminatis, caiycem aequantibus vel paulo longioribus, basi eglandulosis. Flores breviter pedicellati. Calyx campanulatus, nigro alboque villosus; dentibus angustis, */^ — */. tubi aequantibus. Vexillum calyce dupio longius, plus minus purpureum. Alae concolores, carina albida antice violascente paulo longiores. Legumina sessilia, erecta, ovoideo-oblonga, inflata, rostrato-acuminata, placenta intrusa et carina dorsali prominente subbilocularia, dense albo-nigro-pilosa, calyce duplo longiora. Semina reniformia, fusca. Variat: a. typica. 0. uralensis v. sericea DC. 1. c. — Astragalus velutinus Sieber, Herb. austr. nr. 229! — A. nitens Host, Fl. austr., II, 362 (1831) (Vidi orig. in herb. Prag.) — 0. uralensis Gaud., Fl. Helv. IV, 537 (1829) et var. velutina Wohlf., Syn. Fl. Deutschl., 621. — 0. Halleri v. velutina Gremli, Exc. Fl. Schweiz, 3. Aufl., 225. Foliola sericoo-vilJosa et lanuginosa. Pedunculi hinc inde etiam calyces et bracteae patentim lanuginosa. Crescit in alpinis saxosis, imprimis schistosis Alpium. Helvetia: (Wallis). Tirolia: (Geissstein pr. Kitzbiichl, Pregrattneralpe, Schlern, Kalser Tauern, Vintschgau etc.) Salisburgia et Carinthia: (Hohe Tauern). Stiria: (Tauern). Hungaria: (Hohe Tatra). Transsylvania: (Retyezat, Bucsecs). Pyrenaei: centrales et orientales. Exsiccatae: Sieber, Herb. austr., nr. 229; Reichenb., nr. 1714; Rel. Maill. nr. 11; Soc. Dauph. nr. 2817; FI. exs. austro-hung. nr. 2008. p". hyposericea Reichenb., FI. Germ., 508 (1832) pro var. 0* uralensis. — Foliola subtus sericea, supra viridia. — Inter typum. Exsiccatae: Reich. nr. 1034; Rel. Maill. nr. 1063; Bourg., PI. Pyr. Esp., nr. 9. y. intricans Thomas Exs. 1853; Cat. pl. Suisse (1837). — ? 0. intermedia Brugger in Jahresb. naturf. Ges. Graubiindt, XXV (1882), 64 non Bunge. — Parcius pilosa, 16* — 124 — subglabra, gracilior. Foliola parva, 5—11 mm longa, ovato-lanceolata, subglabra. Pedunculi parc^e pilosi. Flores 6—10, 10—14 mm longi. Saepe ad typum vergit. — Helvetia: (Unterengadin, Miinsterthal, Pilatus). Venetia: Mte. Cavallo (C. Kellner s. 0. montana). 6. ochroleuca Costa, Suppl. fl. Catal., 20 pro var. 0»= Halleri. — Humilis, gracilior. Foliola minora. Plores 4—8, minores. Corolla ochroleuca. — Pyrenaei orientales (Montes de Morens f. Rouy). Icones: Tab. 171. Oxytropis sericea (DC.) sub nom. 0. Halleri. IV, Planta florifera. — Tab. 196 (MMCCXLVII) v. typica sub nom. velutina Gremli. IV. Planta florifera, minor. 7. Stipula (minus pilosa delineata) -f. 8. Vexillum -f . 9. Ala -f . 10., 11. Carina -f. 12. Pistillum -f. 13. Legumen longitudinaliter scissum -f. Oxytropis uralensis DC, Astrag., nr. III, folio 68 (1802) p. p. rectius Pallas, Spec. Astr., 53, nr. 55, t. XLII et Bunge, Oxytr., 1. c, 104, nr. 106. — V Astragalus uralensis L. Spec, 761. Tab. nostra 171, fig. I— III, — crescit in montosis et subalpinis totius Sibiriae australioris usque ad lacum Baical et ab O^ sericea differt: statura majore, stipulis margine glandulosis, foliolis 12 — 18-jugis, dense subappresse sericeovillosis, pedunculis saepe pedalibus, dentibus calycinis longioribus, tubi Vs— V2 aequantibus. Tab. 171 (MMCCXXII): Oxytropis uralensis Pall., Bunge. I. Planta florifera. 1. Foliolum -f . 2. Stipulae -f . 3. Flos -f . 4. Vexillum -f . 5. Ala +. 6., 7. Carinae -f . 8. Pistillum -f. 9., 10. Legumina scissa -f. 11., 12. Pili -f. IL, III. Legumina. 5. Oxytropis prenja G. Beck, Flor. Siidbosn. in Ann. naturh. Hofmus., II (1887), 122 t. VI, f. 1—3, pro var. 0'^ Halleri et 1. c XI, 75. Acaulis, humilis, vix 10 cm altus, pluriceps, tota subappresse pilosa. Stipulae persistentes, membrauaceae, uninerviae. Foliola 6— 7 (5— 9)-juga, parva, 3— 8 mm longa, ovato-oblonga, subobtusa, supra parcius pilosa et saepius glabrescentia. Pedunculi folia superantes; inflorescentia subcapitata, saepe pauciflora. Floies minores, 15—19 mm longi. CoroIIa purpurea; vexillo alis paulo longiore, saepe emarginato; alis subacutis. Legumina ovoidea, acuminata, inflata, nigro- et sparse albo-pilosa, calyce vix duplo longiora, dissepimento dorsali destituta. Crescit in alpinis, saxosis, calcareis. Hercegovina: in montibus Prenj (Beck), Vran-Planina (Reiser), Cvrstuica (Brandis). Exsiccatae: Beck, Fl. Bosn. et Herceg., nr. 37, 191. 0. sericea notis supra eminentibus, 0. campestris DC. autem stipulorum nervis retieulatis, foliolis plurijugis, indumento patente partium inferiorum, corollae colore, leguminibus subbilocularibus beue differunt. Tab. 169*. II. Planta florifera major. 3. FIos -f . 4. Ala et carina -f . 5. Racemus fructifer. 6. Legumen sectum -f . 7. Semina -f . 6. Oxytropis montana DC, Astrag., nr. I, folio 66; Reich., fl. Germ., 508; Koch, Syn. fl. Germ., 182; Sturm, Deutschl. FI., XII, Heft 49; Gren. Godr., Fl. framj., I, 450; Wohlf., Syn. FI. Deutschl., 625; Bunge, Oxytr., 1. c, 11 nr. 6. — Astragalus montanus L., Spec pL, 760 (1753); Jacqu., FI. Austr., II, t. 167. — Phaca montana Crantz, Stirp., V, 422 (1769). — Polyceps, caulibus procumbentibus, abbreviatis rarius elongatis, simplicibus, patule pilosis. Stipulae ovatae, acuminatae, reticulato-nervosae, basi modo petiolis adnatae, subliberae. Folia imparipinnata; foliolis 8— 20 jugis, parvulis, ovato-oblongis, saepe acutiusculis, rarius obtusis. Pedunculi elongati, foliis paulo longiores; racemis ovato- rotundis, condensatis, multifloris; bracteis ovato-oblongis, pedicellis brevissimis paulo — 125 — longioiibus. Flores 11 — 13 mm longi. Calvx campanulatus, appresse nigro- et parcius albo-pilosus; dentibus triangularibus, subulatis, tubo multo brevioribus; Corolla violaceo-lilacina, sicca cyanea; Vexillum e basi cuueata obcordatum, in media macula alba, lineis purpureis radiantibus cincta ornatum; alae paulo breviores, auriculo majore obtuso praeditae, antice paulo retusae, carina vix longiores. Stylus uncinatus. Legumina pendula, stipitata, cum stipite calycem aequante vel paulo superante, oblonga,' inflata, utrinque acuminata, dorso profunde sulcata, breviter plurimum sordide, nigro- v. albido pilosa, 12 — 30 mm longa, 5 — 9 mm lata. Sutura dorsalis introrsum conspicue protensa. Semina reniformia. Variat: a. Jacqulni Bunge in Arb. naturf. Ver. Kiga, I (1847), 226; Beitr. zur Fl. Russl., 252 (76) f. Neilr. pr. sp. — Plus miuus, infra patule pilosa nec vero sericans. Flores 11 — 13 mm longi. Dentes calycini summum tertiam tubi aequantes. Corolla rubro-lilacina. Legumina ovoideo-oblonga, patentia demum erecta, pilis brevibus albis, sordidis vel nigris tecta. Crescit in alpinis per totum tractum Alpium: Delphinatus montes (Dep. Hautes Alpes, Savoie, Haute Savoie, Basses Alpes); Jura: (Reculet, Colombier); Alpes Helvetiae, Austriae: (Tirolia ad Austriam inf. et Carnioliam); Croatiae: (Snieznik, Debelobrdo); Bosniae: Treskavica-, Maglic Planina); Hercegovinae: (Prenj-, Velez Planina). Mon- tenegro: (Durmitor). Pyrenaei. Exsiccatae: Reichenb., nr. 650; Schultz, Herb. norm., nr. 845. Occurunt formae permultae: 1. candida G. Beck, Fl. Nied.-Ost, 865 (1893). Corolla candida. — Austria inferior. 2. acaulis. — Subacauiis, caule occulto, spica unica ornato. — Ubique (Tab. 174, f. I.) 3. carinthiaca Fischer Ooster in Flora, XXXVII (1854), I, 99 pr. spec. — G. Beck, Fl. Stidbosn. in Ann. naturh. Hofmus., XI (1896), 75. — Caulescens, caulibus 5 — 30 cm longis, spicis 2 — 3 ornatis. Legumina varie pilosa, carpophoro calyce plurimum longiore. In alpinis et subalpinis. Hinc inde in Alpium tractu; copiosius cum typo in alpinis Carinthiae: Gailthaler Alpen (Mussen, Schatzbiihel, Jauken), Carnische Alpen (Hoch- weisstein, Valentin, Wolayerthal, Ploken). Bosnia: Treskavica Planina. Hercegovina: Prenj-, Velez-Planina (Beck). Exsiccatae: Sieber, Alp. nr. 226, Kerner, FI. exs. austro-hung. nr. 2009. Tab. 173 (MMCCXXIV): I. Plautae floriferae pars. 1—2. Stipulae -f. 3. FIos -f . 4. Ala -(-. 5. -j- Carina. — Tab. 174, f. III. Plantae floriferae pars. 4. glabrescens. — F^oliola parcius pilosa, glabrescentia. Legumina breviter pilosa vel glabrescentia (Astragalus Jacquini Rouy I. c. 196). — Rarius inter typum. 5. sericea. — Astragalus montanus /. sericeus Rouy I. c. 196. — Villosa vel sericeo-villosa. Saepe caulescens. — Gallia: Mt. Ventoux (Reverchon, PI. Vent., 1877 sub 0. cyanea). Salisburgia: in monte Untersberg. Italia: Mtes. Abrutii (Huter Porta Rigo, It. ital. III, nr. 625). Tab. 174 (MMCCXXV): I. Oxytropis montana DC. (a. Jacquini f. acaulis). 1. Stipulae -\-. 2. Calyx -f-. 4. Vexillum -f . 5. Ala -f. 6. Carina -f. 7. Pistillum -(-. 8. Semen -f-. II. Fructus immaturi. III. (a. Jacquini f. caulescens) Plantae pars. §. carpathlca Uechtritz in Ost.-bot. Zeit. 1864, 218 et 1866, 319; Sagorski et Schneid., Fl. Carpat. II, 119 pr. spec. Calycis dentibus lineari-Ianceolatis, dimidiam tubi — 126 — aequantibus. CoroUa amoene coerulea. Legumina pilis brevissimis nigris dissitis tecta, denique glabrescentia. Crescit in montibus Carpatorum centralium usque ad Transsilvaniam. Tab. 174 (MMCCXXV). IV. Flantae tloriferae pars. V. Legumina -(-. 3. Calyx -(-. 7. Oxytropis pyrenaica Gren. Godr., Fl. fran^., L 449 (1848); Willk., Prodr. Fl. Hisp., III, 286. — Astragalus pyrenaicus Rouy, Fl. de France, V, 192. — Acaulis vel subacaulis villosissima. Stipulae lineari-lanceolatae. Calycis dentes lanceolati, tertiam tubi aequantes. Corolla coeruleo-violacea. Vexillnra late ovatum, retusum. Carpophorum calycem aequans. Ceteris 0' montanae simiilima. Crescit in glareosis pascuisque alpinis. Pyrenaei saitus centralis et occidentalis; ceterum a. cl. Amo in Aragoniae et Asturiae montibus, a. cl. Bunge in Delpiiinatu a. cl. Rouy prope Barcillonette (Dep. Basses Alpes) indicatur. Exsiccatae: Schultz, Herb. norm., nr. 1052; Bourg. Pl. Pyren., nr. 639; Soc. Dauph. nr. 4862. Tab. 196 (MMCCXLVII); I. Plantae floriferae pars. 1. Flos +. 2. Vexiilum -f. II. Legumina -{-. 8. Oxytropis negiecta J. Gay in Tenore, Syll. Fl. Nap., 368 (1831); Bert., Fl. ital., VIII, 29; Wohlf., Syn. Fl. Deutschl., 626. — 0. parvopassuae Parl., Viagg. in mte. Bianco, 12 (1850). — Astragalus parvopassuae Burnat, F). Alp. marit., II, 162; Rouy, Fl. de F^rance, V, 193. — Caespitosus, acaulis vel caulescens; caulibus abbreviatis, sicut tota sericeo-villosis. Stipulae inferiores ovatae, superiores oblongae longius acuminatae, uninerviae. F^oliola 7 — 11-juga, ovata vel oblonga, acuta. Pedunculi folia superantes, 3 — 10 cm longi. Bracteae pedicellos breves superantes. Calycis dentes lineares, dimidiam vel totam fere longitudinem tubi aequantes. Corolla coeruleo-violacea; vexillo alas conspicue superante, carina duplo longiore. Legumina breviter stipitata. eura carpophoro calyce duplo breviore, oblonga, aciiminata, erecta vel patentia, lireviter albo-pilosa. Variat: n. Gaudini Bunge in Arb. naturf. Ver. Riga, I (1847), 226; Beitr. z. Fl. RussL, 253 (Extr. 77), 1851); Oxytr., 1. c, 13, ur. 8. pr. sp. — Astragalus parvopassuae a. Gaudini Burnat, 1. c, 163. — 0. cyanea Gaud., F'I. Helv., IV, 536 non M. Bieb. et alioruni. — 0. amethystea Arv. Tourv., Essai pl. Dauph., Diagn., 24. — Spiesia Gaudini Kunze, Rev. gen., I, 206. — Tota plus minus molliter subpatule villosa. Stipulae apice saepe herbaceae. F^oliola parvula. Racemus 5 — 15fIorus. Bracteae angustae, pedicellos conspicue superantes. Flores 10 — 12mraIongi. Calyx subappresse villosus, nigrescens; dentibus dimidiam tubi aequantibus. Crescit in glareosis et alpinis imprimis schistosis Alpium: Gallia: Dep. Isere, Hautes Alpes, Savoie, Haute Savoie, Basses Alpes, Alpes maritimes. Italia septentrionalis. Helvetia: Wallis pr. Zermatt (Thomas, 1816), Bagnethal. Tirolia: (Dreiherrnspitz, Seiser- alpe, Hochederer u. a.). Carinthia: (Mallnitzer-, Heiiigenbluter Tauern). Salisburgia, Styria? Austria super.: (Stoderalpen?). Carniolia? Exsiccatae: Bourg., Pl. Alp. marit. (1861), nr. 82; Soc Dauph., nr. 752 et bis; Magn., FI. sel., nr. 815; Rel. Maill., nr. 188; Schultz, Herb. norm., nov. ser., nr. 2324. — 127 — Tab. 172 (MMCCXXIII). S. n. 0. neglecta. II. Planta florifera, III. fructifera. 7., 8. Stipuiae -(-. 9. Flos -f-. 10. Vexillum -)-. 11. Ala -)-. 12. Carina +. 13. Carpopliorum -|-. 14. Legumen -(-. /J. Huteri Reicli. f. in Tab. nostra, 196 (1885) pr. sp.; Bornmiill. in Bull. Herb. Boiss., IV, 150. — 0. generosa Briigg., Wildwaclis. Pflanz. Bast., 66 in Jahresb. naturf. Ges. Grau- bundt, XXV (1882) = 0. pyrenaica t. insubrica Briigg., ibidem 1878—1880, 56. — Astrag. parvopassuae ^. longidentatus Rouy, 1. c, 194. — Copiose patentini villosa. Flores 11 — 15 mm longi, 3 — 8. Calycis dentes -/3 tubi aequantes. Helvetia: Mt. Generoso (Salis Marsciilins, 1838). Tirolia. Stiria: (Reichenstein, Wildfeld 1. Zahlbrucliner). y. triflora Hoppe in Sturm, Deutschl. Fl., XII, Heft 49 (1830); Koeh, Syn. Fl. Germ., 182 pr. sp.; Wohlf., 1. c, 626 (1891). — Astragalus Parvopassuae var. Burnat, 1. c, 168; Rouy, 1. c, 194. — Spiesia triflora Kunze, Rev. gen, I, 206. Parcius et magis appresse pilosa. F^oliola parvula, ovata vel orbicularia. Pedunculi pauci- (plurimum 2 — 3) flori. Bracteae calyce breviores. Calycis dentes dimidiam ad totam lougi- tudinem tubi aequantes. Crescit in glareosis, saxosis schistosis. Holie Taueru: ab Tiroiia per Salisburiam et Carinthiam usque ad Stiriam: Krimmler-, Kalser-, Heiligenbluter-, Xassfelder-, Mallnitzer-, Radstiidter Tauern; Xiedere Tauern: Speiereck, Hohenwart, Reichenstein, Turracher Aipen. Exsiccatae: Kern., Fl. exs.. austro-liung, nr. 413. Tab. 170 (MMCCXXI). I. Plantae tloriferae et II. fructiferae pars. III. Racemus fructifer. 1. Flos -|-. 2. Vexillum -\-. 3. Ala -|-. 4. Carina -|-. 5. Leguminis pars inferior. Oxytropis cyaneus M. B., FI. taur. cauc, III, 502 non Gaud.; Bunge, Oxytr., 1. c, 31, nr. 33 incola Caucasi, differt statura majore, indumento appresso sericeo, pedunculis foliis bis vel ter longioribus, floribus ter majoribus, vexillo profunde bilobo, legumine ovoideo-oblongo. Tab. 172. Sub nomine 0. cyanea M. B. forsan a. cl. d. Reich. f. 0. albana Stev. in Mem. soc nat. Moscou, IV, 54; Bunge, Oxytr., I. c, 29, nr 30, itidem Caucasi cives egregius dentibus calycinis multo brevioribus, floribus minoribus depingitur. I. Planta florifera. 1. Stipulae -j-. 2. FIos -[-. 3. Vexillum -f-. 4. Ala -)-. 5. Carina. 6. Legumen -|-. 9. Oxytropis lapponica Gay in Flora (1827), 30; Gaudin, Fl. Helv., IV (1829), 543; Koch, Syn. FI. Germ., 182; Wohlf., Syn. Fl. Deutschl., 624. — Phaca lapponica Wahl., Fl. Helv., 131 (181.3), DC, Prodr., II, 274. — Astragalus lapponicus Burnat, Fl. AIp. Marit., II, 165; Rouy, Fl. de France, V, 196. — Ph. montana Wahl., FI. Lapp., 189, t. 12, f. 3 non L. — Spiesia lapponica Kunze, Rev. Gen., I, 207. — Caulescens, tota appresse pilosa, caulibus — 30 cm altis. Stipulae liberae, inferiores connatae et foliis oppositae, oblongae, acuminatae, apice herbaceae. Foliola 9 — 14 juga, oblonga V. lanceolata, acuminata. Pedunculi floriferi paulo, fructiferi conspicue foliis longiores, 6 — 12 flori. Bracteae lanceolatae, calyce breviores. Flores 10 mm longi. Calyx cam- panulatus, nigropilosus; dentibus linearibus, tubum aequantibus. Corolla ochroleuca, apicem versus coeruleo-violacea (rarius rosea ,sicca cyanea) ; vexillum e basi cuneata obcordatum, alis paulo longius. Legumina pendula. breviter stipitata, cum carpophoro dimidiam — 128 — calycis tubi aequante, oblonga, utrinque acuminata, sulcata, subtiliter appresse nigro- pilosa, 10—13 mm longa, 4—5 mm lata. Semina fusca. Crescit in glareosis, ad nives Alpium. Gallia: Montes Dep. Hautes Alpes, Savoie, Haute Savoie, Basses Alpes, Alpes maritimes. Helvetia: Wallis (Zermatt, Lens), Berner Oberland (Faulhorn), Graubtindten (Albula, Nufenen). Tirolia: Ob. Vintschgau, Reschen ad Nauders, Laaserthal, Htihnerspiel, Fiegerhorn, Kals, Teischnitzthal. Salisburgia: Gross Venediger, Heiligenbluter Tauern. Carinthia: Grossglockner, Heiligenblut. Italia septen- trionalis: Alpes Pedemontii (Mt. Cenisio, Mt. Rosa, Valtellina). Lapponia, Rossia arctica, Alpes Sibiriae et Asiae centralis. Exsiccatae: Fries, Herb. norm., V, nr. 47; Billot, nr. 2051; Schultz, Herb. norni., nov. ser. nr. 1755; Soc. Dauph., nr. 2030; Huguenin, Pl. Sav., nr. 324; Kern., Fl. ess. austro-hung., nr. 412. Tab. 173 (MMCCXXIV). 0. lapponica Gaud. II. Planta florifera, III. fructifera. 6., 7. Stipulae --|-. 8. Fios -f. 9. Vexillum -(-. 10. Ahx -f. 11. Carina -j-. 12. Pistilli pars +. 13.? 14. Leguminis sectus +. 15. Legumen junius cum calyce scisso +. Oxytropis hybrida Briigger in Jahresber. naturf. Ges. Graubiindt., Neue Folge, XXV (1882), 63, in horto cL domini I. M'Nab orta et pro 0. campestris X Halleri interpretata, non describitur. De origine Oxytropidis rhaeticae (campestris X lapponica) Briigger, ibidem, XXIII— XXIV, 1878—1880, 55, subdubitamus. Signatur habitu O^ Halleri minus pilosae, corolla ochroleuca purpurascente. Helvetia: (Alpe Pragiand inter Remiis et Samnaun). Trib. YI. HEDY8AREAE DC, Prodr., II, 307 (1825); Benth. Hook., Gen. I, 447; Taubert in Nat. Pflanzenfam., III 3, 309. — Coronilleae Spreng., Anl, II 2, 758 (1818). F"ructus lomentacens, articulis monospermis, clausis, plurimum indehiscentibus, saepius maturitate secedentibus articulatus vel uniarticulatus, clausus, monospermus. XXXV. Scorpiurus L., Gen., ed. VI, 382 nr. 886; EndL, Gen. 1280; Benth. Hook., Gen., I, 508; Taubert in Nat. Pflanzenfam., III 3, 309. Pedunculi 1 — pauciflori. CoroUa lutea. Carina rostrata. Stamen vexillare liberum, caetera connata. Lomentum teres, circinato-involutum, longitudine sulcatum, pluri articulatum. Cotyledones elongatae, contortuplicatae. Folia simplicia. 1. Scorpiurus subvillosa L., Spec, 745 (1753); Reich., FI. Germ. 541; Koch, Syn. FI. Germ., 207; Gren. Godr., Fl. fram,., I, 492; Rouy, Fl. de F>ance, V, 312. — 0. Radix fusiformis. Caules radiatim p rocumbentes, sicut tota parce pilosi. Stipulae petioli basi adnatae angustae, acuminatae. F'oIia oblongo-lanceolata, subtrinervia, in petiolum longe attenuata, inferiora spathulata. Pedunculi axillares, ascendentes, folia superantes. Flores 1 — 4, umbellati, nutantes. Calyx 5-dentatus, pedicello longior; dentibus acuminatis, tubo — 129 — sublongioribus. Corolla lutea. Lomentum 4 — 6 -articulatum; articulis curvatis; costis interioribus laevibus, 6 — 8 exterioribus spinis rigidulis, subconfortis, apice uncinatis vel glochidiatis praeditis. Semina fusca, semilunaria, utrinque attenata. Crescit ad vias, margines agrorum, in incultis et aridis per totam ditionem Florae mediterraneae a Lusitania asque ad Orieutem, in insulis Madera et Canariis. Gallia australis, Italia, Istria (Isola, Capodistria, Pola, Brioui), Croatia litoralis (Fiume), Insulae adriaticae, Dalnuitia etc. Variat: a. genuina Kouy L c. Lomenta longespinosa, glabra (= genuina Gren. Godr. 1. c, 493) vel pilosa (criocarpa Rouy L c. non Moris) — Pervulgata. i^. breviaculeata Batt. et Trab., Fl. d'Algerie, 285. — Lomenta spinis brevioribus praedita, crassiora, glabra vel villosa (= S. acutifolia Viv., Fl. Lyb. spec, 43, t. 19 f. 4. — S. sulcata Sibth. Sm., Fl. Graec t. 719 non L. — v. eriocarpa Gr. Godr., I. c, 493 non Moris). Gallia: Alpes maritinies (Nice, Cannes, Saint Marguerite, Corsica). Exsiccatae: Billot, nr. 2253; Petter, Pl. Dalm. nr. 342; Bourg., Pl. Alp. Marit. (1861) nr. 87; Soc Dauph., nr. 3249; Todaro, Fl. sicul., nr. 980. Tab. 178 (MMCCXXIX); I. Planta florifera minor. 11. Plantae majoris pars florifer, III. fructifer. — Ilb. Lonientum; ■ — 1. Vexillum ; 2 — 3. Flos inapertus; 4. Carina; 5 — 8. Phalanges; 9—11. Staniina, 1—11 +. Tab. 178*. 10— 11. Flores: 12. Petala. 13—14. Alae ; 15— 16. Pistilla; 17. Leguraen transverse sectum; 18 — 20. Semina. 21. Embryo ; 10 — 21 +. 2. Scorpiurus SUlcata L., Spec. plant, 745 (1753); DC, Prodr., II, 308; WiUk., Prodr. rt. Hisp., III, 250; Halacsy, Consp. fl. Graec, I, 415. — Priori simillinia, diftert autem pedunculis saepe trittoris, dentibus calycinis tubo brevioribus, lomentorum costis 4 externis modo aculeis subuncinatis praeditis, internis laevibus. Crescit in arvis, arenosis imprimis maritimis penninsulae Hispanicae, in insulis: Balearibus, Canariensibus, Madera nec non iu Africa boreali usque ad Persiam; denique iu Graecia (Attica), in insulis Creta et Corcyra. Tab. 178*. III. Plantae florentis pars. IV. Lomenta. 9. Semen +. Scorpiurus muricata L., Spec pl., 745 (1753); DC, Prodr., II, 308; Reicli., Fl. germ., 541 regionis mediterraneae caKdioris (Nizza, Sardinien etc.) incola praestat lomentorum costis exterioribus tuberculis conicis breviter muricatis vel etiam laevibus (= S. laevigata Sibth. Sm., Prodr. fl. Graec, II, 81 et Sibth., FI. Graec, t. 718). Scorpiurus vermicuiata L., Spec pl., 744 (1753); DC, Prodr., II, 308; Reicli., FI. Germ., 541 ; Gren. Godr., Fl. de France I, 495 ; WiUk., Prodr. fl. Hisp., IH, 250 ; Rouy, Fl. de France, V, 313, a Sc subvillosa L. diftert stipulis longius acuminatis, calycis dentibus tubo sub- longioribus, lonientorum costis omnibus tuberculis densis, apice valde dilatatis pileiformibus tectis, seminibus oblongo-reniformibus. In Graecia (Attica) olim reperta est, ubi sicut iu Gallia australi sine dubio e regiunibus mediterraneis calidioribus introducta fuit. Aream geographicam per Hispaniam australem, Italiam meridionalem (Nizzardo, Melfi, M. Pisano, Sardinia) et Africam borealem extendit. Tab. 178*. I. Plantae pars. II. Lomentum. 3 — 5. Ejusdem tuberculi +. 6. Semen. 7. Idem +. 8. Embryo +. Icon. Fl. Germ. XXII. (Autore Beck). 17 — 130 — XXXVI. Ornithopus L., Gen., ed. YI, 381 nr. 384 rectius Kocli, Syn. fl. Germ., 189 (1836); Endl., Gen. 1280; Benth. Hook., Gen., I, 509; Taubert in Nut. Pflanzenfam., III 3, 311. — Ornithopodium Adans.. Fam., II, 328. Flores longepedunculati, subcapitati ; capitulo folio uuico minore fulcrato rarius aphyllo (= Sect. Arthrolobium Desv., Jouni. bot., III, 121 t. 4 f. 10). Calvx 5 dentatus; dentibus superioribus saepe plus minus connatis. Vexillum obovatum v. suborbiculare. Carina obtusa. Stamen superum liberum. Stylus glaber. Lomenta linealia, paulo curvata, multiarticulata ; articulis obhjngis vel subglobosis, compressis v. subteretibus, laevibus v. venosis. — Herliae amiuae rarius perennes, saepius villosae, stipulis parvulis, foliis imparipinuatis. Sect. I. Euornithopus Willk., Prodr. Fl. Hisp., III 260: — Ornithopus Desv., 1. c, 121, t. 5 f. 14. — Herbae pilosae. Flores folio imparipinnato involucrati. Lomenti articula reticulato-venosa. 1. Ornithopus perpusillus L., Spec.pl., 743 (1753); Keich., Fl. Germ., 540; Koch, Syn. fl. germ., 209; (Jren. Godr., Fl. de France, I, 498; Wohlf., Syn. Fl. Deutsclil. 651; Beck, Fl. Nied. ()st., 866; Kouy, Fl. de France, V, 310. — 0. subumbellatus Gilib., Fl. Lith., IV, 108. — (_)rnithopodiuni perpusillum Med. in Vorles. churpf. Phys. Ges., II (1787), 369. — Annua. Caules prostrati, graciles sicut tota cojiiose pilosi. Stipulae triangulares, minimae. Folia imf)aripinnata; foliolis 7 — 12-jugis, ovalibus, obtusis v. mucronatis, parvulis. Pedunculi foliis longiores; floribus 2 — 3, folio minore, 1 — 3 jugo involucratis. Calycis dentes acuti, tubo multo breviores. Vexillum albidum roseostriatum. Alae obovatae, diluti roseae V. albidae, carina flavescente tertia longiores. Lomenti submoniliformis aiiicula orculiformia, compressa , nervis elevatis reticulata, copiose pilosa; articulo termiuali breviter acuminato. Semina reniformia, luteola, fusca v. olivacea, hilo punctiformi praedita. Crescit in arenosis iucultis, pinetis. Pervulgata ab Hispauia per Galliam et Germaniam usque ad Sueciam australem, Borussiam, Silesiam, Bavariam; Helvetia. In Borussia orientali et in Austria et Hungaria spontanea deest, interdum autem intro(Uicta est (prope Vindobonam leg. Kramer a. 1756). Exsiccatae: Reichenb. nr. 278; Ringi Herb. Suec. norm. , II, nr. 49; Ces. et Car., Ital. bor. nr. 33; Soc. Dauph. nr. 1180; Billot nr. 3569 (elongatus). Tab. 179 (MMCCXXX): Omithopus perpusillus L. IIL Planta minor. IV. Lomenta; 11. Bractea. 12, 13. Vexillum. 14. Ala. 15. Carina. 16. Stamina dua. 17. Pistillum. 18. Lomenti apex. 19, 20. Semina. 21. Semen dissectum. (11 — 21 +.) Variat: Planta luxurians in omnibus partibus major, ex solo fertiliore orta est var. /S. Linnaei, 1. c. = O. elongatus Lamotte, Prodr. &.. plat. centr., 227 = O. intermedius Roth, Tent. fl. Germ., I, 319; II 2, 215; minor autem ex solo exili nata, est v. minima Rouy, Fl. de France, V, 310, quae caule nano, 2 — 4 cm alto, foliolis minimis eminet. — 0. nodosus MiU., Gard. dict. (ed. VIII) nr. 2 = Ornithopodium radice tuberculis nodosa Bauh., Pinax, 250 = 0. perpusillus var. y. Linnaei 1. c. est status symbioticus cum Bacillo radicicola Beyrinck, qui sicut in numerosis Leguminosis radicis tuberculos affert. /?. roseus Duf. in Ann. sc. nat., serie 1, V, 84; Willk., Prodr. fl. Hisp., III, 260; Rouy, 1. c. 311 — V. grandiflorus Lois., Fl. Gall, ed. 2, 164. 0. sativus Gren. Godr., Fl. de France, I, 499 non Brot. — Pedunculi longiores. Folia involucrantia minora, vix — 131 — calycem longitudine aequaiitia. Calycis dentes tubuni aequantes. Corolla major, 6 — 7 mm longa, rosea. Crescit in Gallia centrali et occidentali, Hispania, Lusitania. Exsiccatae: Billot, nr. 1653; Reliqu. Maill., nr. 1044; Soc. Dauph. ur. 756. 2. Ornithopus sativus Brot., Fl. Lusit., II, 160 (1804); Willk., Prodr. fl. Hisp., III, 261. — 0. istlimocarpus Coss., Not. crit., II, 36. — 0. roseus Beck, FI. Nied. Ost., 866 non Duf. — Praecedenti similis, diftert auteni floribus adhuc majoribus, 8 — 10 mm longis; lomentis valde arcuatis, moniliformibus, saepius glabris; articulis orculiformibus, utrinque contractis, isthmo late lineari separatis, ultimo in rostrum longum curvatum attenuato ; seminibus ellipsoideis, fuscis. Indigena crescit in arenosis regionis litoralis Hispaniae australis et Lusitaniae, saepius autem in ditione nostru sub nomine BSeradeUa" colitur et silveseit ut in Gallia orientali, Germania (non rare). Austria: Moravia (pr. Wsetin, Wisowitz, Prossnitz) ; Austria inf. (Kappoltenkirchen, Modling, Voslau, in sylvis caesiis m. Todtenberg pr. Rossatz) ; Tiroha (pr. Roppen). Exsiccatae: Bourg., Hisp. (1849) nr. 153, Hisp. lusit. (1853) nr. 1852; Battand. et Trabut, Alger. nr. 232. Tab. 180 (MMCCXXXI). I. Planta florifera. II, III. PeduncuH fructiferi. 1—2. In- florescentiae. 3. Stipula. 4. FIos. 5. Vexillum. 5b, 6. Alae. 7. Carina. 8. Androeceum. 9 — 10. Stamina. 11. PistiUum. 12. Lomenti articula dua. 13. Semen. (1 — 13 +). Tab. 175 (miCCXXVI). I. Inflorescentia. 1. Flos. 2. Vexillum (male). 3. Ala. 4. Carina (color y). 5. Pistillum. (Omnia +.) 3. Ornithopus compressus L., Spec. plant., 744 (1753); Reichenb., Fl. Germ., 540; Sibth., Fl. Graec, t. 714; Gren. Godr., Fl. de France, I, 499; Willk., Prodr. tt. Hisp., III, 260; Rouy, FI.de France, V, 309; Halacsy, Consp. tt. Graec, I, 452. — Ornithopodium cona- pressum AIL, Fl. Pedem., I, 336. — Aunua. Caules erecti v. ascendentes, subsimphces, sicut tota molliter pilosi. Stipulae parvae, membranaceae, lanceolatae, petiolo adnatae. Foliola 7 — 18-juga, oblongo-elliptica v. subobovalia, in foliis superioribus sessilibus saepe subacumi- nata. Pedunculi demum folia superantes, 3 — 5-flori ; folio flores fulcrante 7 — 9-foliolato. • 'alycis dentes lineari-subulati, tubum subaequantes. Corolla flava; vexillo alis et carina inulto longiore. Lomenti vix moniliformis, penduli, curvati articula 5 — 10, oblonga, utrinque vix contracta, reticulato-venosa, dense puberula; ultimo rostrato-acuminato. Semina reni- formia, laevia, fusca. Crescit in arenosis, siccis, graminosis, in incultis per totam regionem florae medi- terraneae ab Hisjjania usque ad Orientem. Gallia occidentalis et australis, Italia, Dal- matia, Graecia etc. In Germania non numquam in agris ,SeradeUa" cultis. Exsiccatae; Bourgeau, PI. d'Esp. (1849) nr. 152, Pl. de Toul. nr. 147, PI. alp. marit. (1863) nr. 31; Billot nr. 1652; Ces. et Car., Ital. bor., ur. 461; Orphan., FI. Graec, nr. 580; Tod., FI. Sic. nr. 162; Soc. Dauph. nr. 2434; Bald., It. alban. (1896) nr. 18. Tab. 181 (MMCCXXXII). IV. Plantae floriferae pars. 15. Stipula. 16. FIos. 17. VexiUum. 18 — ^19. Alae. 20. Carina. 21. Androeceum. 22. PistiUum. 23. Lomenti articula tria. 24. Semen (reticulum elevatum non adest, ergo evertatur). (15 — 24 +). Ornithopus COmpressus X perpusilius. — 0. Martini Giraud. Soc. bot. Rochel. nr. 759 et ap. Lloyd et Fouc, FI. Ouest Frauce, 106; Cat. pl. Romorant., ed. 2, 137 fid. Rouy, 17* Fl. Je France, V, 311. — Ascliers. in Verli. bot. Ver. Brandenb. (1866), 118. — Pedunculi folia fulcrantia subduplo superantes. Corolla pallide fiava; vexillo purpureo-striato. Legumina pubescentia, falcata. Aiiicula pauca, ultimuni longe rostratum. Inter parentes: Gallia: Dep. Loir et Cher, Vendee (cfr. Kouy 1. c). Germania: Brandenburg prope Pritzerbe. Sect. II. Arthrolobium Desv., Journ. bot., III, 121, t. 4 f. 10 (sub gen.); WiUk., Prodr., III, 259. — ■ Um))ellae folio involucrante destitutae. Flores flavi. Lomenti articula sub- cylindrica, laevia. 4. Ornithopus exstipuiatus Thore, Chloris Land., 311 (1802—1803); Rouy, Fl. de France, V, 308. — 0. ebracteatus Brot., Fl. Lusit., II, 159 (1804) et Phytogr. I, 168, t. 68; Gren. Godr., Fl. de France, I, 498; WiUk., Prodr. 11. Hisp., III, 259. — 0. laevigatus Sm. in Rees, New Cyclop., XXV nr. 6. — 0. nudiflorus Lag., Nov. gen. et spec. ur. 300 et Varied. ann. 2, nr. 19 (1805), 40. — Arthrolobium ebracteatum Desv., Journ. bot., III, 121. — Astrolobium ebracteatum DC, Prodr., II, 311. — Ornithopodium ebracteatum 0. Kuntze, Revis. gen., I, 200. — Annuus. Caules erecti v. ascendentes parum ramosi, plus minus subappresse pilosi. Stipulae minimae ovales vel desunt. Folia omnia petiolata; foliolis 3 — 7-jugis, oblongis, basi cuneatis, nmcronatis. Pedunculi tenues, longitudine variantes. Flores 1 — 6 nudi, bracteis modo minimis, membranaceis suffulti. Calyces longe tubulosi dentes triangulares, tubo nuiltoties breviores. (]oroIIa luteola. Lomenti falcati, glabri articula subcylindrica, foveolata; ultimo rostrato. Semina ellipsoidea, luteola. Crescit in locis herbosis, graminosis, iu agris et in cultis totius regionis florae mediter- raneae Europae et Africae borealis occidentalis. Lusitania, Hispania, Gallia australis et occidentalis, Italia media et australis, Graecia etc. Exsiccatae: Billot nr. 3067: Kralik, Pl. Cors. nr. 563; Ces. et Car., Pl. Ital. bor. nr. 462; ChouL, fragm. Alg., ser. 2., ur. 340; Bourg., Pl. Alp. marit. (1861) nr. 88; Tod., Fl. Sic. nr. 204; Soc. Dauph. nr. 1179; Magn., Fl. select. nr. 241. Tab. 179 (MMCCXXX) sub nom. Arthrolobio ebracteato Desv. L Plantae flori- ferae pars. II. Pedunculus fructifer. 1. Flos inapertus. 2. Flos. 3. Idem superne. 4, 5.A^exillum. 6. Carina. 7. Ala. 8. Pistillum. 9. Idem superne ('?). 10. Semen. (1 — 10 +.) XXXVII. Coronilla L., Gen., ed. VI, 380, nr. 883; Endl., Gen., 1280; Benth. Hook., Gen., I, 509; Taubert in Nat. Pflanzenfam., III 3, 311. — jKrouwicke*. Calyx 5 dentatus, dentibus superioribus altius connatis. Petala longiuscule unguiculata. Vexillum suborbiculatum. Carina acuta vel rostrata. Stamen vexillare Hberum, caetera connata. Stylus glaber. Loraentum elongatum, teres, tetragonum vel leviter compressum; articuUs oblongis v. linearibus. Semina transverse oblonga. Herbae vel frutices, foliis impari- pinnatis, integerrimis ; jJeduncuIis axillaribus; floribus umbellatis, pendulis, non involucratis. Sect. I. Scorpius Medic, Vorles. churpf. Phys. Ges., II (1787) 369 et Phil. Bot., I, 209 (1789) sub gen. — Scorpioides Benth. Hook., 1. c 510 non Tournef. et Adans. — Artrolobium Desv., Journ. bot., III (1813) 121 p. p. — Astrolobium Desv. in Poiret, Encycl. meth., III (1816) spl. 73: DC, Prodi-., II, 311 p. p. — Herbae annuae. Foliola plurimum 3, terminali maximo. Flores parvi. Ungues petalorum calycem aecjuantes. — 133 — \. Coronilla SCOrpioides Koch, Svn. Fl. Germ., 188 (1837); ed. II, 209; WiUk., Prodr. Fl. Hisp., III 254; Wolilf., Svn. FI. Deiitschl., 6-49: Rouy, Fl.de France, V, 800. — Orni- thopus scorpioides L., Spec. pl., 744 (1753). — Ornithopodium scorpioides Scop., FI. Carn., ed. II, II, 73; AIL, Fl. Pedem., I, 330. — Ornithopodium triphyllum Moench, Meth., 121. — Artrolobium scorpioides Desv., Journ. Bot., I (1813), 121. — Astro- lobium scorpioides DC, Prodr., II. 311. — Annua, plurimum multicaulis. Caules erecti, simplices v. ramosi, sicut tota glaberrimi et glauci. Stipulae foliis oppositae, membranaceae, connatae, plurimuni Ijidentatae. Folia crassiuscula, infima simplicia, e basi cuneata obovalia, superiora sessilia, imparipinnatim-temata ; folio terminali maximo, ceteris multo majore, late ovali; duobus lateralibus stipuliformibus, transverse ovalibus, suborbicularibus v. reniformibus, basi' contractis. Pedunculi axillares, folio longiores, 2 — 4-flori. Flores subpenduli, breviter petiolati. Calycis subturbinati dentibus triangularibus, brevissimis. Corolla vitellina, parva; vexillo obovato, basi cuneato, subrostrato, aUs paulo longiore. Lomenta pendula, falcata, sursum curvata, multiarticulata ; articulis cylindricis, subhexagonis, ultimo rostrato. Semina oblongo-cylindrica, fusca. Crescit in agris, vineis, incultis per totam regionem florae mediterraneae. Variat: 1. quin([uefoIioIata — f oliolis omniljus 5. Hinc inde. 2. cuneifolia — foliolis 1 — 3-jugis, superioribus et terminali paulo majoriJjus, oblongis, basi cuneatis. — Rarius. Tal). 181 (MMCCXXXII). I. Plantae pars. II. Umbella fructifera. 1. Umbella florum. 2. 3. FIos. 4. Yexillum. 5, 6. Alae. 7. Carina. S. Stamina dua. 9. Pistillum. 10. Stylus. 11. Lomenti pars. 12. Articula ejusdem longitudinaliter secta. 13. Semen. 14. Articulum transversabter sectum. (1 — 14 +.) Exsiccatae: Reichenb., nr. 1040; Billot, nr. 349; Bourg., Hispan. (1850) nr. 630; Hisp. Lusit. (1853) nr. 1843; Choul., Fragm. Alg., ser. 2, nr. 127; Todaro. FI. Sic. nr. 513: Ruhm., Fl. Cyren., nr. 111; Soc. Dauph. nr. 755 bis, ter; Kerner, FL exs. austro-hung. nr. 2807; CaUier. Herb. ross. nr. 4L Sect. 11. Coronilla Adans., Fam., II, 328 pr. gen.; DC, Prodr., II, 309. — Sect. Eucoronilla Benth. Hook., Gen. I, 510. — Herbae v. frutices. Dentes calycis superiores alte connati. Ungues petalorum lamina breviores, calyce occulti. * CoroIIa lutea v. vitellina v. aurea. YexiUum exauriculatum. O Stipulae oppositifoliae. 2. Coronilla vaginalis Lam., Encycl. meth., II, 121; Reich., Fl. Germ., 541 et Icon. crit. I, 31, t. XXXI f. 65; Koch, Syn. FI. Germ., ed. II, 208; Neilr., FI. Nied. Ost., 953; Beck, FI. Nied. Ost., 868; Gaudin, FI. Helv., IV, 557; Rouy, Fl. de France, V, 299. — C. minima Jacqu., Fl. Austr., III, 39 t. 271; DC, Prodr.', II, 309 non L. — Suffrutex, humilis, pluriceps; caulibus prostratis v. ascendentibus, ramosis. Stipulae foliis oppositae, plurimum connatae, ovato-oblongae, membranaceae . ad basim pedunculorum multo majores, vaginif orraes. Folia petiolata; foUolis 3 — 6jugis, rotundis v. obovatis, incubis, dilute marginatis, glaucis, succulentis, sicut tota glaberrimis. Pedunculi foliis bis V. ter longiores, erecti; umbeUa capitata, multiflora; floribus breviter pedicellatis, subpendulis. Calycis turbinati dentes triangulares, minimi. Corolla intense lutea; vexiUi obcordati ungue calyce longiore; alis Ijasi truncatis, carina subduplo longioribus. Lomenta pendula, arcuata. — 134 — moniliformia, 2 — 6-articulata; articulis orculif ormibus , carinis 2 obtusis et 4 alatis prae- (litis, ad commissuras anniilatis. Semina oblonga, fusca. Crescit in saxosis calcareis usque ad regionem alpinam (1700 m) per totum tractum Alpium a Gallia usque ad penninsulam balcanicam et Austriam inferiorem. Prae- terea in Germania: Baden (Theerbuche im Donauthale), Thuringia (Freiburg am Schlifter, Amstadt, Martim-ode, Willingener Berg), am Harz, in Hessen am Glockenberg bei Datterode. Bohemia: pr. Leitmei-itz, Kralup, Peruz, Schhxn. Hungaria, Transsylvania, Croatia, Bosnia, Hercegovina, Serbia, Tauria. Exsiccatae: Reichenb. nr. 280; Reliqu. Maill. nr. 1040; Puel et Maill., Fl. Europ. (1854) nr. 44; F. Schultz, FL GalL et Germ. exs. nr. 126, 253; Soc. Dauph. nr. 1181; Sieber, Au.str. nr. 117, 503. Tab. 183 (MMCCXXXIV). L Phxntae floriferae pars. IL Umbelhi fructifera. 1. Foliolum (male). 2. Stipulae connatae. 3. Flos. 4, 5. Vexilla. (Rubro-Hneata nuncjuam observavi). 6. Calyx et carina. 7. Stamen. 8. Stylus. 9. Lomentum pauciai-ticulatum. 10. Articulum transverse scissum. (1 — 10 +.) 3. Coronilia minima L., Diss. cent. II (1756) nr. 186; Amoen. acad., IV 327 (1759); Spec. pL, ed. II, 1048; Reichenb., FL Germ., 542; Koch, Sjti. FL Germ., ed. II, 208; Gren. Godr., FL de France, I, 496; Rouy, Fl. de France, V, 297. — Suffruticosa, diffusa. Stipulae parvae, ad basim pedunculorum non majoribus. FoUola 3 — 4 juga, e basi cuneata oblongis V. obovatis, pari infimo basin petioli occupante stipuliformi. Pedunculi foliis pluries longiores; umbeUa 5 — 15-flora. Lomenti articula 2 — 4, oblonga, costis 4 obtusis praedita. Ceteiis priorem aequat. Crescit in kcis siccis saxosis imprimis calcareis copiose per Hispaniam et Galliam usque ad Belgiam. Helvetia: Wallis (Leuk, Sitten, Varona). Italia: Venetia circa Torri ad lac. Benacum, Broni pr. Paduam, Sicilia etc. — Africa borealis. Formae sequentes occurunt (cfr. Rouy L c. 298) : 1. minor Hornung in Reich., Iconogr. I, 31 t. XXXII f. 66 pro var. C. coronatae. — v. genuina Gren. Godr. 1. c. ■ — Humihs, multiceps, ramis caespitosis, procumbentibus V. diffusis, gracilibus. Foliola obovata. — Ludit caulibus elongatis, foholis majoribus (= C. extensa Jord., Pug., 61) et caulibus firmioribus, suffruticosis (= v. floribunda Rouy L c). 2. major Horn. in Reichenb., Iconogr. 1. c. f. 67 pro var. C. coronatae. — C. lotoides Koch, DeutschLFL, V, 199. — v. lotoides Koch, Sjai. FL Germ., ed. II, 208. — v. austra- lis Gren. Godr. L c, 496. — C. Clusii Duf. in Ann. sc. phys., VII, 307. — Fohohx oblongo- cuneata. Forma magis fruticosa est C. fruticans Jord., Pug., 22 = C. rupestris Mieg. in BuU. soc bot. de France, voL 38, p. XXXIV. Exsiccatae: f. minor: Reichenb. nr. 773; Schultz, Herb. norm. nr. 460; BiUot, nr. 3367; ChouL, Fragm. Alg., ser. 2, ur. 339; Soc RocheL, nr. 3001; Soc Dauph. nr. 3679. — f. extensa BiUot, nr. 3368. — f. major: Billot nr. 3841, Bourg., PL d'Esp. (1849) nr. 136. — i. fruticans: Soc. Dauph. nr. 2034 et bis; Magn., FL seL nr. 52; Losc et Pardo, Exs. fl. Arrag., cent. 2, m'. 19. Tab. 183 (MMCCXXXIV) f. minor. III. Plantae floriferae pars. IV. UmbeUa fructi- fera. 11. Stipularum apex. 12. Lomentum. 13. Articuli transsectus. (11 — 13+.) V. Plantae firmioris pars (s. n. b) coronata). — 135 — 4. Coronilla coronata L., Syst, ed. X. 1168 nr. 3 B. (1759) et Spec. plant., ed. II, 1047; Jiicqu., Fl. Austr., J, 59, t. 95; Neilr., Fl. Nied. ()st. 953: Beck. FI. Nied. Ost., 869; Rouy, Fl. de France, V, 296. — C. montana Jaciju., Enum. stirp. Vindob. 134 (1762); Scop., Fl. carn.. ed. II, II, 72, t. 44 (1772); Reichenl)., Fl. Germ., 542 et Iconogr., I, 32, t. XXXIII, f. 68: Gaudin, Fl. Helv., IV, 561 ; Koch, Syn. Fl. Germ. 188; Sturm, Fl. Deutschl., XII, 49; Gren. Godr., Fl. de France, I, 495. — Perennis. Caules herbacei, erecti, saepius ramosi. Stipulae membranaceae, inferiores oppositifoliae, connatae, bidentatae, superiores lineales hberae. Folia subsessiha, imparipinnata, sicut tota glauca, glaben-ima; foliolis 4 — 7-jugis, ovalibus vel obovatis, mucronulatis, duobus infimis cauli propinquis, ultimo saepius majore et retuso. Pedunculi foliis pluries longiores; floribus umbeUatis, numerosis mox pendulis; pedicellis calyce longioribus. Calycis turbinati dentes triangulares, brevissimi. Corolla sulphurea; vexillo obovato, abrupte unguiculata; alis carina rostrato-acuminata aequantibus. Lomenta pendula. moniliformia. 1 — 6-articulata; articuhs orcuhformibus, carinis duabus sutturahbus obtusis praeditis ; ultimo stylo rostrato. Semina cylindrica, fusca. Crescit in saxosis calcareis, fruticosis Gallia, Helvetia, rare in Germania occi- dentah (usque ad flum. Saale) et australi. Tirolia, Austria super. et inferior, Carinthia, Stiria.copiosein provinciis Austriae meridionahbus, Hungaria et Transsilvania, Croatia, Bosnia, Hercegovina, Serbia, a. 1. Italia, Rossia merid., Oriens. Exsiccatae: Reichenb. nr. 654; Billot nr. 3840; Reliqu. Maill. nr. 865 et a; F. Schultz, Fl. Gall. et Germ. exs. nr. 641; Soc. Dauph. nr. 1593; Broth., PI. cauc. (1881) nr. 246; Soc. et fl. fr.-helv. nr. 483; Kerner, FI. exs. austro-hung. nr. 2804. Tab. 175 (MMCCXXVI), II. Plantae florentis pars. Variat : ^. pauciflora Reichenb. f. in Tab. nostra 185 (MMCCXXXVI) pro var. C. montanae. Pedunculi foHis subbrevioribus, paucifloris, plurimum 6-floris. — Inter typum. Helvetia (Bex), Hungaria (St. Gotthard). Tab. 185 (IMMCCXXXVI). I. Plantae florentis pars. IL Caulium basis. HI. TJmbella fructifera. 1. FIos: 2 Calyx cum carina. 3, 4. Alae. 5. Calyx cum androeceo. 6. 7. Stamina. 8, 9. Stylus. 10. Pistillum. 11. Semen. (1-11 +.) O O Stipulae laterales. 5. Coronilla glauca L., Diss. Cent. I (1755) nr. 67; Amoen. Acad., IV 285; Spec. pl. ed. II, 1047; DC, Prodr., H 309; Bot.Mag. t. 13; Sibth., FL Graec. t. 711 ; Reich., Fh Germ., 542; Gren. Godr., FL de France, I 494; Willk., Prodr. FI. Hisp., III, 252; Boiss., FL Orient., II. 180; Rouy, FI. de France, V, 295. — Frutex humilis ramis flexuosis. Stipulae hberae, inferiores ovatae, superiores lineari-Ianceolatae, longiores modo. Foliola 2 — 3juga, infima a caule remota. Flores 5 — 10, fragi-antes. Lomenta 2 — 3 articulata, articuhs hneari-oblongis, obtuse bicarinatis. — Cetera ut in priore. Crescit in saxosis calcareis regioiiis florae mediterraneae. Lusitania, Hispania, Gallia australis (Narbonne, MontpeUier, Nizza), Italia, Macedonia, Graecia, Africa borealis. Exsiccatae: WiUk., PL Hisp. (1845) nr. 794; Bourg., PL d'Esp. (1849) nr. 136a, PL Hisp. Port. nr. 1851; Soc. Dauph. nr. 2433; Billot nr. 3065. — 136 — Tab. 184 (MMCCXXXV). I. Pars plantae florentis et II. plantae fructiferae. III. UmbeUa fructifera. 1. FIos. 2. Floris frons. 3. Vexillum. 4. Carina. 5. Stamen. 6. Pistillum. 7. Semina. (1 — 7 +.) 6. Coronilla valentina L., Spec. pL, 742 (1753); Reich., Fl. Germ., 542; Gren. Godr., Fl. de France, I, 494; Willk., Prodr. FI. Hisp., III, 251; Rouy, Fl. de France, V, 295. — C. stipularis Lam., Enc. nieth., II, 120; DC, Prodr., II, 309; Vis., Fl. Dalm., I, 312. — Fruticosa, ramosa; ramis flexuosis ; internodiis striatis, foliis approximatis multo brevioribus. Stipulae inferiores oblongae, superiores maximae, orbiculares vel reni- formes, foliolis saepe latiores, caducae. Foliola sicut tota glauca et glabra, 4— 6-juga, e basi cuneata obovata, retusa v. subobcordata, brevissime mucronulata. Pedunculi foliis longiores, floribus 6 — 12, pedicellatis, pendulis. Calycis turbinati dentes brevissimi, inferiores trian- gulares, superiores ovati. Corolla flava; vexillo obovato v. obcordato, abrupte unguiculato; alis obovatis, carina longioriljus. Lomenta pendula; articulis 4 — 7, orculiformibus, obtuse bicarinatis. Semina cylindrica, fusca. Crescit in rupestrilnis calcareis dumosis. Hispania, Corsica, Liguria (Menton, Nizza), Sardinia, Sicilia et Italia inferior, Dalmatia (Sebenico, Spalato, Ragusa, Lacroma, Lesina, Lissa a. I.). Saepius in bortis Europae austraUs colitur. Exsiccatae: Bourg., Alp. marit. (1863) 28; Petter, Dalm. nr. 113; Kerner, Fl. exs. austro-liung., nr. 2803; Reliciu. Maill., nr. 1042; Todaro, FI. Sic, ur. 313. Tab. 184 (MMCCXXXV). IV. Pars plantae fructiferae et V. floriferae. 8. Flos. 9. Calyx. 10. Vexillum. 11. Ala. 12. Carina. 13. Stamen. 14. PistiUuni. 15. Lomenti articulum. 16. Semina (ColorV). (8—16 +.) 7. Coronilla juncea L., Spec. pL, 742 (1753); DC, Prodr., II, 309; Vis., FL Dalm., I, 312; Gren. Godr., Fl. de France, I, 496; Bert., FL ital., VII, 577 ; WiUk., Prodr. FL Hisp., III, 252; Rouy, FI. de France, V, 294. — Fruticosa, ramosa; ramis erectis, junciformibus sicut tota glaucis ; internodiis foliis multoties longioribus, meduUosis. Stipulae parvae, oblongae, caducae. Folia crassa, superiora sensim minima; foliolis 2 — 3-jugis, e basi cuneata oblongo-Unearibus; rhaclu late Uneari. UnibeUae numerosae, pedunculis foliis multo longioribus suffultae, 5 — 10-florae. Flores pedicillati. Dentes calycis turbinati brevissimi, subobtusi. CoroUa aurea; vexiUo obovato, abrupte unguiculata; carina alas aei^uante. Lomenti penduli articula 2 — 10, lineari-oblonga, sulstetragona. Semina fusca. Crescit in saxosis dumosis calcareis regionis florae mediterraneae. Hispania, Lusitania, Gallia australis (copiose iu Dep. Var, Basses Aljjes, Bouches du Rhone), rarius in Italia (Mte. Gargano) et Dalmatia (ins. Curzola). Africa borealis. Exsiccatae: Bourg., PL ^VEsp. (1849) nr. 135; BiUot, nr. 3066; F. SchuUz, Herb. norm. nr. 643 et nov. ser. nr. 1555; Bourg., PL de Marseille nr. 145; ChouL, Fragm. Alg., ser. 2, nr. 126; Soc. Dauph., nr. 1592. Tab. 188 (MMCCXXXIX). I. Pars plantae floriferae. II. Umbella fructifera (lomenta erecta?). 1. Flos. 2. VexiUum. 3. Carina. 4. Ala. (1—4 +.) * * CoroUa alba, plus minus lilacina v. purpurascens. VexiUum ungueni versus auriculatum. 8. Coronilla varia L., Spec.pL, 743 (1753); DC, Prodr.,II, 310; Reich., FL Germ., 542; Sturm, Deutschl. FL, XII, 49; Bot. Mag., t. 258; Dietr., Fl. boruss., VI, t. 361; Gren. Godr., Fl. de France, I, 497; Neik., Fl. Nied. Ost., 953; Beck, FL Nied. Ost., 868; WohU., Syn. — 137 — Fl. Deutschl., 650; Rouy, Fl. de France, V, 299. — Astragalus glaucoides S. G. Gmel., Iter, I, 127 t. 21. — Ferenms, rliizomate repente. Caules prostrati, anguloso-striati , sicut tota glabri vel parce papilloso-pilosi. Stipulae liberae, parvae, acuminatae. Folia impari- pinnata. viridia : foliolis 6— 12-jugis, obovatis v. oblongis, mucronulatis, supra dense sub- tiliter purpureo-punctulatis. Pedunculi folia superantes; umbellis multiHoris, floribus pen- dulis, pedicellatis. Calycis turbinati dentes brevissimi, late triangulares, subulati. CoroUa alba. plus minus lilacina, demum saepius coerulescens. Vexilli lamina subrotunda, retusa, basi auriculis duobus triangularibus vel falcatis praedita, in unguem subito contracta. Alae late ovales, carinam rostro purpureo vel nigrescente ornatam aequantes. Lomenti erecti articula 1 — 5, orculi- vel fusiformia, subhexagona, nervis paucis transversis praedita; supremo rostrato. Seniina cylindrica, fusca. Crescit in pratis, locis saxosis, dumosis, in incultis et totius areae nostrae et plurium Europae terrarum. Exsiccatae: Billot nr. 127 ; Soc. Daupli., nr. 2822; Kern., Fl. exs. austro-hung. nr. 2805. Formas sequentes proferrt: 1. typica. — Caulis sublaevis. Foliola oblonga, elliptica v. ovalia, sujjra saepe angustiora, 1 — 2 cm longa, rarius parvula, 4 — 8 nim longa (= f. microphylla). Vexillum roseo- lilaciuum, demum coerulescens ; alae albae v. sublilaceae; carina alba, apice adusta, rarius corolla tota violacea (= f. violacea Briqu. in BuU. soc. bot. Geneve, VIII (1897), 70) vel alba (= f. allja Plusk. in Verh. zool. bot. Ges. [1854], 198). Umbellae simplices rarius pr. p. compositae, umbellulis pluribus, plurifloris [= f. composita Presl, Herb. univ. germ. Prag. Bohemia: pr. Bubenc (Presl!)]. — C. pendula Kit. in Linnaea, XXXII (1863), 634 stipulis subemarginatis, fohis obcordatis, leguminibus penduhs (maturis?) vix differt. 2. elegans Panc., FI. serb.; Veleu., Fl. bulg., 146 pr. sp. — C. varia var. latifolia Freyn in Verh. zool. bot. Ges. (1888), 602. — Robusta. Foliola late ovalia, infra glauca 3,5 — 5 cm longa, c. 2 cm lata, iis Robiniae pseudoacaciae similia. — ■ Bosnia: pr. Stojkovici (Brandis!). Serbia, Bulgaria. 3. hirta Bunge apud Boiss., FI. orient., II, 182 (1872). Caulis, pedunculi et foliorum stachis setuloso-hirta. Bosuia: pr. Fojnica (Schwarz!). Hercegovina: Mostar (Bornm.!), Avtovac (Vidovic!). Praeterea umbellis pauci- et multifloris, pedunculorum et pedicellorum longitudine variat. Tab. 186 (MMCCXXXVH) f. typica. I. Plantae florentis pars. II. Umbella. III. Eadem fructifera. 1. FIos. 2— 3. Calyx. 4— 5. Vexillum. 6— 7. Alae. 8, 9. Vexillum. 10, 11. Antherae. 12, 13. Pistillum. 14. Semina. 15. Stigma. 16. Lomentum. 17. Ejusdem articula. 18. Semen. 19. Androeceum. (1—19 +.) 9. Coronilla cretica L., Spec. i^L, 743 (1753); Jacqu., Hort. Vind., I, t. 25; DC, Prodi-., n, 310; Reich., FI. Germ., 542; Sibth., FI. Graec, t. 713; Koch, Syn. Fl. Germ., 188; Vis., Fl. Dalm., III, 313: WohK., Syn. FI. Deutschl., 649; Posp., FI. Ost. Kiistenl., II 1, 403; March., Fl. Triest., 140. — C. parviflora Monch, Meth., 121. — Astrolobium creticum Desv. f. DC. 1. c. — Annua v. biennis. Caulis nunc humilis, flexuosus, nunc luxurians, elatus, ramosus, ascendens, siccus angulatus, fistulosus, glaber v. cuui pedunculis setulosus. Stipulae liberae, minimae, subtriangulares, membranaceae. Foliola imparijjinnata; foliolis 4 — Sjugis, oblongis-obcordatis, basi paulum attenuatis, apice retusis, glaucis. Pedunculi primum foliis breviores, demum longissimi, 2 — 7-flori. Flores breviter pedicellati, penduli, Icon. Fl. Germ. XXII. (Autore Beck). 18 — 138 — 4 6 mm lonwi. Calyx turbinatus, dentibus brevissimis. Corolla alba v. lilacina; vexillo ovali, basi obtuse-auriculato saepe purpureo-striato ; carina alas obtusas aequante, apice adusta. Lomenta erecta, linealia, quadrangula, 4 — 9 - articulata , articulo terminali hamato. Semina cylindrica, luteola. Crescit in incultis, vineis, sasosis et graminosis florae mediterraneae. Litorale adriaticum: Istria: pr. Capo dlstria, Isola, Pirano, frequentius in Istria australi; Fiume; in insuUs Veglia, Cberso, Lussin etc; Copiose in Dalmatia; Hercegovina: pr. Stolac (Beck). — Floret: April — Junio. Exsiccatae: Reichenb., Exs. nr. 1371; Kera., Fl. exs. austro-bung. nr. 2806; Orpban., Fl. graec, m-. 572. Tab. 187. I, II. Planta florifera. III. Umbella fructifera. 1, 2. Flores. 3—5. Vexilla. 6, 7. Alae. 8. Carina. 9. Stamina. 10. Pistillum. (1—10 +.) Sect. III. Emerus (Touru., Inst., 650, t. 418); Adans., Fam., II, 328, s. g.; DC, Prodr., jj 309. — Frutices. Corolla lutea v. aurea; ungues petalorum longissimi, calycem con- spicue superantes. Staminum tubus basi supra rimosus. Calycis dentes duo superiores liberi, infimus major, saepe porrectus. 10. Coronilla emerus L., Spec pl, 742; DC, Prodr., H, 809; Reicb., Fl. Germ., 542; Kocb, Syn. Fl. tierm., 187; Gren. Godr., Fl. de France, I, 493; Rouy, Fl. de France, V, 293; Beck Fl. Nied.-Ost., 867. — Emerus major MiU., Gard. dict., ed. 8, nr. 1 et Icon., t. 132 f. 1; Moncb, Metb., 157. — E. caesalpina Med. in Vorl. churpf. Phys. Ges., II (1787), 368. — E. alpestris Scheele in Flora (1843) 443. — C pauciflora Lam., Fl. fram;-., II, 66L — C. emerus v. typica Heim. in Verh. zool. bot. Ges. (1884) 98. — Frutex minor, rarais angulatis, sicut tota parce pilosis. Stipulae minimae, ovales, membranaceae. Folia impari- pinnata; foIioUs 2 — 3-jugis, e basi cuneata ellijisoideis, apice obtusis, rarius retusis, v. obcordatis. Umbellae 2 — 3- (rarius 4 — 5) florae; flores 15 — 20 mm longi; pediceUis brevibus, calyce plurimum brevioribus. Calyx oblique campanulatus ; dentibus triangularibus , tubo multo brevioribus. Ungues coroUae aureae calyce bis v. ter longiores; vexilU lamina reflexa, ob- cordata v. cordata, saepe rubrostriata; alae antice obtusae, carinam viride rostratam aequantes. Lomenta pendula, teretia, elongata, saepe curvata, 2 — 13-, plurimum 8 — 10-articulata; articulis oblongis, elevatim nervosis. Semina cylindi-ica, fusca. In dumetis, saxosis, nemoribus, Hispaniae, Galliae australis, Helvetiae, Ger- maniae meridionaUs et occid., Austriae usque ad montes Ubumicos (Karst.). Etiam in Scandinavia mericUonaU. — Floret April — Junio. Formas sequentes offert: 1. praecox Beck, Fl. Nied.-Ost., 867. Flores foUis praecoces. UmbeUae floriferae ad ramos anni prioris subf asciculatae , foUis minimis (1 — 2) non evolutis cinctae; prima semper ex axiUa folii anni prioris orta. Internodii inter pedunculos floriferos vix 2 cm longos desunt vel brevissimi, fructus tempore brevissimi, vix 1 cm longi. — Prius vere florens. 2. intercedens. Flores et foUa coetanea. Rami hornotini foliati et umbella basaU et axiUaribus praediti. Internodii iuter pedunculos floriferos 2,5 — 4 cm longos conspicui. — Majo florens. 3. vulgaris Beck 1. c. — Flores foUaque coetanea. UmbeUae in foliorum axiUis ramorum horuotinorum plus minus evolutorum. Umbella basalis deest. PeduncuU longiores, 4 — 6 cm lougi. Flores majores, saepius 20 mm longi. Serius aestate florens. — 139 — Tab. 182 (MMCCXXXni). f. vulgaris. I. Ramus florifer, U. fructifer. 1. Flos. 2. Calyx carinaque. 3. Vexilluni. 4. PistiUum iu caljxe scisso. 5. Stamina. 6. Stylus. 7—9. Semina. (1—6, 8—9 +.) 4. minor Hall., Helv., 389 ^; Gaud., Fl. Helv., IV, 556. — Emerus minor Mill., Dict., ed. 8, nr. 2 et Icon. t. 132 f. 2. Statura minor. Foliola apice producta. Flores minores. (n. v.) Exsiccatae: Fries, Herb. norm. 4, nr. 60; Billot, nr. 757; Schultz, Fl. Gall. et Germ. m-. 639; Soc. Dauph., nr. 2820; Magnier, Fl. sel., nr. 1418. II. Coronilla emeroides Boiss. et Sprun., Diagn., ser. I, nr. 2, 100 (1843); Boiss., Fl. or., II, 179; HaL, Consp. fl. Graec, I, 446. — C. Emerus Sibth., Fl. Graec, VHI, 7, t. 710 non L. — C. Emerus v. emeroides Wohlf., Syn. Fl. Deutschl., 646 (1891); March., FI. Trieste, 139. — Cfr. Borb. in Ost. bot. Zeit. (1886) 230; Hirc in Ber. deutsch. bot. Ges., (1888) 232. — Differt a C. emero L. umbella 5 — 8-fIora, foliolisplurimum obcordatis V. retusis, distributione geographica (a sinu tergestino et flanatico per penninsulam bal- canicum ad Orientem). Planta repetite planeque examinata mihi persuasit, magnitudinem florum et petalorum, longitudinem unguis, longitudinem, numerum et formam lomenti articulorum eadem ratione fluctuare quam in C. emero. Itidem formas offert: 1. austriaca Heimerl in Verh. zool. bot. Ges. (1884) 97 pro var. C. emeri. — Flores foliis praecoces. Ranmli hornotini brevissimi, foliis paucis vix evolutis, internodiis brevibus, peduucuUs floriferis fasciculatis, basalibus et axillaribus praediti. Pedunculi primum 2 cm longi, fructu tempore elougati, — 7,6 cm longi, 4 — 7-, plurimum 5 — 6-flori. Flores vix 2 cm longi. Foliola 3 — 5-juga. — Crescit iu saxosis et dumetis florae mediterraneae. Litorale adi'iaticum : c Tergestum, Fiume, copiosius in Istria, Dalmatia, Montenegro, Albania, Graecia, NeapoUs, Sicilia. — Fl. Martio-Majo, p. p. aestate. — Exsiccatae: Kern., Fl. exs. austro- huug. m-. 2802. 2. typica. — C. emeroides Boiss. et. Spr. 1. c. ex diagn. — Flores magni et foha 2 — 3-juga coetanea. Rami hornotini internodiis elongatis praediti. Pedunculi elongati floriferi 5 — 8 cm longi, omnes modo axillares. — In saxosis et dumetis: ab oppido Fiume per Bosniam (pr. Sarajevo 1. Beck etc), Serbiani ad Banatum (Kazanthal) et per penninsulam balcanicam Orientem versus. — Majo. Tab. 182 (MMCCXXXIII). III. Plautae floriferae pars. (Flores parum magni.) IV. Lomentum. 10 — 11. Flos (nervi vexilli virides non observantur). 12. Carina. 13. Androe- ceuni. 14. Stamen. 15. Stylus. (10 — 15 +.) Exsiccatae: Orph., Fl. Graec, nr. 322; Heldr., Herb. norm., nr. 112: Sint., Iter thess. nr. 167 (fide Hal. 1. c). XXXVIII. Hippocrepis L., Gen., ed. VI, 381, nr. 885; Endl, Geu., 1280; Benth. Hook, Gen., I, 510; Taub. in Nat. Pflanz.-Fam., III 3, 311. Calyx 5-dentatus; dentibus superioribus plus minus connatis. Vexillum reflexum, longe unguiculatum. Carina rostrata. Stamen vexiUare Ul:)erum. Filamenta sub antheris dilatata. Stylus glaber. Lomentum sessile, plano - compressum , pluriarticulatum ; articulis supra ad 18* — 140 — semina sinuatis v. excavatis, itaque arcuatis v. hippocrepidiformibus. Semina arcuata, liilo rotundo impresso. * Perennes. Sinus lomenti articulorum latus, apertus. 1. Hippocrepis comosa L., Spec. pl, 744 (1753); Jacqu., Fl. austr., V, t. 431; DC, Prodr., II, 312; Gaud., Fl. Helv., IV, 566; Reich., Fl. Germ., 540; Koch, Sjm. Fl. Germ., 189; ed. II, 210; Greu. Godr., Fl. de France, I, 500; Vis., Fl. dalm., III, 314 (a) ; Willk., Prodr. fl. Hisp., III, 255; Wohlf., Syn. Fl. Deutschl., 653; Beck, Fl. Nied.-Ost., 869; Rouy, Fl. de BVance, V, 303. — H. perenuis Lam., Fl. fran?., II, 657. — Radix fusiformis, perennis, multiceps. Caules basi suffruticosi, ramosi, prostrati, sicut tota glabri v. appresse pilosi. Stipulae parvae, ovales, membranaceae. Folia petiolata, imparipinnata ; foliolis 4_7.jugis, obovatis-oblongis, apice saepe retusis, viridibus v. glaucescentibus. Pedunculi foHa pluries superantes, axiUares et pseudoterminales. Umbellae pluriflorae; floribus 10—12 mm lono-is pendulis; pedicellis brevissimis, bracteis semilunatis, minimis suffultis. Calycis dentes ovato-triangulares, tubo vix breviores. Corolla lutea. Vexilhim ungue calyce duplo longiore praeditum. Alae late obovales, carinam multo superantes. Lomenta undulata, 1 — 6 articu- lata. Articula supra conspicue sinuata, utrinque dilatata et compressa, plus minus resinoso-granulata; loculo seminifero semicirculari. Semen semiluuare, olivaceum. Crescit in saxosis et gTaminosis montanis usque ad regionem alpiuam imprimis solo calcareo. Germania media et australis, a Gallia per totum Alpium tractum meridiem versus copiosius. In Bohemia, Moravia deest. — Floret Aprih— JuUo. Occurit tota imprimis in calycibus appresse pilosa (= f. eriocalyx) velglabra (=f. gym- nocalyx). Formae luxuriosae, humiles (alpinae), exiles vix aegi-eque distinguuntur. (Cfr. Rouy 1. c. 303-304.) Exsiccatae: Reichenb., nr. 279; Bill., nr. 1463; Soc. Dauph. nr. 4501 et bis; Bourg., Pl. Pyr., m: 710; Sieber, Exs. alp. nr. 501. Tab. 189 (MMCCXL). I. Pars plantae floriferae (pedunculis brevibus). II. Umbella fructifera. 1. Bractea. 2. Pihis. 3. Flos. 4. Ala. 5. Carina. 6. PistiUum. 7. Stylus. 8. Lomenti articuhi (pessime). 9. Articuh sectus. (1—9 +.) — Tab. 189 *. II. Lomenti articula (+). 2. Hippocrepis glauca Ten., Fl. Nap., II, 165, t. 69; WiUk., Prodr. fl. Hisp., III, 256. — H. glandulosa Presl, Herb. — V H. comosa ^. glauca Vis., Fl. Dalm., HI, 315. — H. comosa subsp. Rouy, Fl. de France, V, 304. — Aegre diffeii ab H. comoso dentibus calycis semper puljeruU paulo longioribus, articulis lomenti copiose granulato-papillosi supra leviter sinuatis, loculo seminifero leviter arcuato nou semicirculari praeditis. Crescit in locis incultis, glareosis, saxosis Hispaniae, Galliae meridionalis , Italiae, Dalmatiae (?), Hercegoviuae (?), Crnagorae (?), Graeciae. — Floret ApriU-JuUo. Exsiccatae: Huet, Pl. Sic. (1856) nr. 77; Todaro, Fh Sic, nr. 743; Lojac, PL Sic nr. 274; Huter Porta Rigo, It. it. IH., nr. 310; Orph., Fl. Graec, nr. 10; Heldr., Herb. norm., nr. 1228. Tab. 189 (MMCCXL). III. Planta florifera. IV. Lomentum. Tab. 189 *. 3. Lomenti articula (+). — 141 — * * Annuae. Lomenti articula sinubus profunde excavatis saepe subclausis vel anguste apertis praedita. 3. Hippocrepis unisiliquosa L., Spec. pl., 744 (1753); DC, Prodr., II, 313; Gaud., FI. Helv., IV, 564; Koch, Syn. FI. Germ., 189, ed. H, 210; Gren. Godr., FI. de France, I, 502; Vis., FI. Dalni., HI, 315; WiUk., Prodr. fl. Hisp., III, 258: WohK., Syn. FI. Deutschl.,, I, 653; Rouy, Fl. de France, V, 306; Lam. lUustr., t. 630; Sibth., FI. Graec, t. 716. — H. unisiliqua Reich., FI. Germ., 540. — H. multisiliquosa Vis., Stirp. Dalm. 37 non L. ex ipso. — Ferrum equinum uniflorum Monch, Meth., 119 (1794). — 0. Multicaulis, glabra v. parce pilosa. Caules ascendentes, plurimum simpUces; stipulae oblongo-Uueares, acuminatae. Folia subsessiUa, imparipinnata ; foUoUs 3 — 6-jugis, e basi cuneata oblongis retusis v. obcordatis. Flores brevissime pediceUati, soUtarii et axillares, rarius 2 3 in pedunculo brevi umbellati. Calycis dentes acuti tubum aequantes, superiores altius connati, subdivaricati. CoroIIa lutea. VexilU unguis calycem paulo excedens. Lomenta recta v. sub- ai-cuata, 3 — S-articuIata, viricUa; articuUs hippocrepidiformibus , ambitu quadratis, plurimum 4 — 5 mm latis, loculo senUnifero subcirculari, elevato-nervoso, albo papiUoso praeditis. Semina ^l^ circularia, luteola. In saxosis, incultis, gi-aminosis totius florae mediterraneae. Goritia: Duino ; Istria: pr. Zaule (Host), S. Pietro di Isola, Citta nuova, Parenzo, San Catterino, Pola. Frequentius in Dalmatia, Montenegro, Albania et meridiem versus. Floret AprUi — Majo. Variat: 1. monocarpa M. Bieb., FL taur. caus., lU 480 p. sp. = v. leiocarpa Rouy 1. c. — Lomenti articula laevia. — Forma pedunculis 2 — 3-floris, cultura frequenter oria, est H. biflora Reich. \. c. et var. biflora Vis. 1. c. non Spreng. Exsiccatae: Kerner, FL exs. austro-hung. , nr. 5; Petter, Dalm. ur. 201; KraUk, PI. Cors. nr. 566; Heldr., Herb. graec. norm., nr. 251, 842; Reverch., Creta (1883) nr. 39; Mab., PI. Cors. nr. 373; Tod., FL sic, nr. 335; Ruhm., FL C.^Ten., nr. 141; Soc Dauph., nr. 96, 1187; BiUot, m-. 2446. Tab. 189 *. I. Planta. 1. FIos. 2. VexiUum. 3. Ala. 4. Carina. 5. Lomenti articula. 6. Semen. 7. f. monocarpa (M. Bieb.). Lomenti articulum. Hlppocrepls biflora Spreng., Pug., II, 73; DC, Prodr., H, 313; Boiss., FL Or., II, 185. Errore indicata in Dabnatia est species (?) orientaUs floribus geminis axiUaribus, lomentis rubeUis, 7 — 10-articulatis, articuUs 3 — 4 mm latis. 4. Hippocrepis Ciliata WiUd. in Mag. Ges. naturf. Fr. BerUn, II (1808), 173, t. V, f. 2; DC, Prodi-., n, 313; Reich., FL Germ., 540; Gren. Godi-., FL de France, I, 501; Vis., FL Dalm., m, 315; WiUk., Prodr. Fl. Hisp., HI, 257. — H. flexuosa Zahlbr. ap. Host, FL Austr., II, 348 (1831) sine dubio! Vidi in Herb. ZalUbr., Pragae. — H. multisiliquosa f. H. ciliata Rouy, Fl. de France, V, 306. — H. dicarpa M. Bieb., Fl. taur. cauc, HI, 480 (f. pedunc bifloris). — H. annua Lag., Nov. Gen. et Spec, 23 nr. 299 (f. pedunc trifloris). — 0. Caules graciles, ascendentes, parce villosi, simplices. Stipulae oblongae, acuminatae. FoUa imparipinnata, glaucescentia ; foUoIis 3 — 5-jugis, infra oblongis retusis, supra UneaUbus, truncatis. Pedunculi axiUares, foUis breviores vel ea aequantes; umbeUa 2 — 5-flora; floribus parvuUs, 3 — 4 mm longis, brevi.ssime pedicellatis. Calycis dentes acuti. CoroUa lutea. VexiUum abrupte unguiculatum. Lomenta pendula et arcuato - ascendentia, 4 — 9 - articulata, rubeUa, setulosa. Articula 3 mm lata, loculo seminifero subannulari, extus — 142 — copiose papiUoso-hirto praedita; sinus ad marginem concavum spectantes. Semina ^j^ circu- laria, lutescentia. Crescit in apricis, saxosis et arenosis per totam ditionem florae mediterraneae. Copiose in Gallia australi, Liguria, Italia meridionalis et austr., Dalmatia. Hungaria: in penninsula Tiliany ad lacum Balaton (Zahlbr. sub H. fiexuosa!) Certe introducta. Floret Aprili — Majo. Exsiccatae: Billot nr. 2828; Schultz, Herb. norm., nr. 461 et bis; Kralik, Cors., nr. 565; Heldi'., Herb. norm., nr- 250, 1135; Bourg., Pl. Hisp. (1850) nr. 632; Reliqu. Maill., nr. 392; Tod., Fl. sic, 234; Soc. Dauph., nr. 4866 et bis; Kem., Fl. exs. austro- hung. nr. 2401 ; Huter Poiio Rigo, It. hisp., (1879) nr. 612. Tab. 188 (MIMCCXXXIX). IH. Plantae florentis pars. 6 — 7. Bracteae (?). 8. FIos. 9. VexiUum. 10 — 11 Alae. 12. Carina. 13. PistiUum. 15. Lomentum. 16. Ejusdem articulum. 17. Idem sectum. 18. Semen. 19. Embryo. 20. PapiUi lomenti. (6 — 20 +.) 5. Hippocrepis muitisiliquosa L., Spec pl., 744 (1753); DC, Prodr., II, 312; Willk., Prodr. Hisp., III, 257; Rouy, Fl. de France, V, 305; Hal., Consp. FI. Graec, I, 451; Boiss., FI. Or., n, 185; Moris, Fl. Sard., t. 66. — H. multisiliqua Reich., FI. Germ., 540. — Ferrum equinum multiflorum Moench, Meth., 119. — Differt ab H. ciliata fioribus majoribus (6 mm longis), lomentis glabris, acrius curvatis, saepius ^/^ circularibus , 4 mm latis, viridibus, 8 — 12-articulatis; sinubus plurimum ad marginem convexum spectantibus. Crescit in ditione Florae mediterraneae: Liguria, Corsica, Sardinia, Italia australis, Graecia. Indicatur etiam in Istria: Cherso, Lussin et Dalmatia (certe errore). Floret Martio— Majo. Exsiccatae: Heldr., Herb. nr. 251, 842; Kral., Cors., nr. 566; Mab., Pl. Cors., nr. 373; Tod., Sic, nr. 235; Soc. Dauph. nr. 96. XXXIX. Hedysarum (Toum., Inst., 401, t. 225); L., Gen., ed. VI, 382, nr. 887 (ex p.); rectius Adans., Fam., II, 328; Endl., Gen., 1285; Beath. Hook., Gen., I, 510; Taubert in Nat. Pflanzenfam., III 3, 313. Calyx 5-dentatus, bibracteolatus, Vexillum obovatum v. obcordatum. Alae breves, carina saepius apice oblique truncata breviores. Stamen vexiUare hberum. Lomentum plano-com- pressum, 2 — multiarticulatum ; articula orbicularia vel subquadrata. Semina reniformia. Perennes, suffrutices v. frutices, pedunculis axillaribus, racemiferis. * Stipulae concretae, oppositifoliae. I. Hedysarum obscurum L., Syst., ed. X, 1171 nr. 27 G.; Spec pl. ed. II, 1057; VilL, Hist. pl. Dauph., HI, 390; Reich., Fl. Germ., 544; DC, Prodr., II, 343; Gaud., Fh Helv., IV, 567; Koch, Syn. Fl. germ., 190, ed. II, 210; Gren. Godr., Fl. fran?., I, 503; Beck, FL Nied.-Ost., 870; WohU., Syii. FL Germ., 655; Rouy, FI. de France, V, 288. — Astra- galus Hedysaroides L., Spec. pL, 756 (1753). — H. alpinum ^. L., Spec. pL, ed. II, 1057. — H. alpinum Jacqu., Enum. Vind., 133, 266 (1762) et FL Austr. t. 168 non L. — H. controversum Crantz, Stirp., V, 425, t. 2, f. 3 (fructus). — Radix cylindrica, perennis, multiceps. Caules basi ramosi, stipulati, suffruticosi , epigaei erecti, foliati, sicut tota plus minus pilosi. Stipulae magnae, membranaceae , in unam oppositifoUam apice bidentatam — 143 — concretae. Folia imparipinnata ; foliolis 5 — 10-jugis, ovatis eUiptisve, obtusis v. rotundato- acutis. Pedunculi pseudoterminales et axillares, elongati; racemo densi- et multifloro; brac- teis angustis, pedicellis longioribus; bracteoUs 2 angustissimis. Flores penduli, 18 — 29 mm longi. Calycis campanulati pilosi dentes acuti, tubum subaequantes. CoroHa e basi alba coccineo-lilacea, demum coerulescens. VexiUum obcordatum; alae oblongae, carina multo angustiores et breviores, auriculo falcato unguem aequante praeditae. Lomenta pendula, moniUformia, 1 — 5-articulata; articuUs rotundis vel ovaUbus, ad suturas carinatis, retinervus, laevibus, glabris v. pilosis; isthmis latis, articuUs modo abortivis saepius angustissimis. Semina reniformia, grisea. In alpinis saxosis, glareosis, pascuis irriguis, ad latera torrentium per totum tractum Alpium a Delphinatu usque ad Austriam infer. et CarnioUam. Praeterea in Sudetis (Teufelsgiirtchen, Kessel), Carpatis (Hohe Tatra copiose), Pyrenaeis, Europa arctica. — Floret JuUo — Augusto. Exsiccatae: Sieb., Alp. m: 220; FeUm., Pl. arct., 70; Fries, Herb. norm. Reich., nr. 1041; Schultz, Herb. norm., IX nr. 846; Bourg., Alp. sav. nr. 67; Hug., Sav., nr. 303; Soc. Dauph., nr. 1594; Magn., Fl. sel. nr. 1140. Formae sequentes occurrunt. 1. trichocarpum. Lomenta pilosa. 2. gymnocarpum. Lomenta glabra. 8. elongatum A. Kern. in Ost. bot. Zeit. (1874), 103 et Fl. exs. austr.- hung. nr. 2001 pr. sp. — Forma major, umbrosa, peduncuUs 2 — 4, plurimum 2, petalis roseis, obscui-ius striatis (an semper ?). — Alpes Veneti (Mt. deUe tre Croci, mtes. Lessinenses, mt. Raut pr. Pofabro) et Pedemontii, certe aliis locis. Tab. 195 (MMCCXLVI). II. Plantae floriferae pars. HI. Lomentum. 12. Flos (male). 13. Calyx. 14. VexiUum. 15. Ala. 16. Carina (nimis angusta). 17. Stamen. 18. PistiUum. (12—18 +.) 2. Hedysarum humile L., Spec. pL, ed. H, 1058 (1763); DC, Prodr., H, 341; Gren. Godr., Fl. France, I, 503; WiUk., Prodi-. fl. Hisp., HI, 263; Rouy, FI. de France, V, 289. — Onobrychis conferta ^. Fontanesii DC, I. c. 344. — H. Fontanesii Boiss., Elench., 28. — Suffrutescens, ramosus, pube cinerarescens. Stipulae concretae, oppositif oUae , bidentatae. Foliola 7 — 10-juga, obovata, oblonga v. linearia, supra glabra. Pedunculi plures, foliis duplo longiores; racemis multifloris, saepe elongatis. Flores 11 — 14 min longi, brevissime pecUceUati. Calycis dentes acuminati, tubum subsuperantes. CoroUa purpurascens ; vexiUo oblongo emarginato, alas parvas superante et carina breviore. Lomenta 1 — 3-articuIata; articulis orbicularibus v. ovalibus, pubescentibus, elevatim reticulato-nervosis, laevibus, tuberculatis v. hamato-aculeatis. In coIUbus siccis, sterilibus et ruderatis florae mediterraneae. — In Gallia modo austraU (Dep. Var, Vaucluse, Bouches de Rhone, Herault, Aude). — Copiosius in Hispania etc. Floret ApriU — Junio. Variat lomentis tuberculatis v. aculeatis (~ f. genuinum Rouy I. c.) v. laevibus (= f. laeve Rouy I. c). Exsiccatae: BiUot nr. 3068; F. Schultz, Herb. norm., nr. 462; Magnier, Fl. select., m-. 524; Bourg., Pl. Hisp. (1852) nr. 1794. Tab. 193 *. I. Plantae pars. 1. FIos. 2. Ala. 3. Carina. 4. Lomentum (f. laeve). 5. Articulum f. ffenuinae. — 144 — * * Stipulae laterales, basi petioli breviter adnatae. 3. Hedysarum spinosissimum L., Spec. pl., 750 (1753) ampl.; Rouy, Fl. de France, V, 290 p. p. — Radix amuia, gallifera, plm-icaulis. Caules decuuibentes, sicut tota pilosi. Stipulae lanceolatae liberae, petioli basi affixae. Foliola 4— 8-juga, obcordata, elliptica, oblonga lineariave, saepe parvula. Pedunculi foliis longiores, 4— 10-flori. Flores brevissime pedicellati subumbellati. Calycis pilosi dentes tubo longiores. CoroUa roseo - purpurea. Vexillum carinam aUs longiorem aequans. Lomenta 2 — 3-articulata ; articulis orbicularibus V. ovalibus, et pilosis et aculeis hamosis praeditis. Variat: a. genuinum Rouy, 1. c. 291. — H. spinosissimum L., 1. c. ; DC, Prodr., II 341; Willk., Prodi-. fl. Hisp., III, 261. — Pedunculi 4— 6-flori. Flores 11— 12 mm longi. Corolla pulcbi-e rosea. Articula lomenti copiose longe aculeata. — Hispania. — Exsicc: Bourg., Hisp. (1849) nr. 156, (1851) nr. 1149. /S. capitatum Desf., FI. atl., E, 177 ; Reicli., FI. Germ. 543 et Iconogr., V, 7, t. CCCCXI, f. 597; Moris, Fl. Sard., I, 548, t. 68, f. A. ; Vis., FI. Dalm., III, 315; Gren. Gocb-., FI. de France, I, 504 (excl. ^); Willk., I. c. 262; Hal., Consp. Graec, I, 453 p. sp. ; Rouy, 1. c pro forma. — • H. corsicum Balb., Hort. taur. (1813), 19. — H. variegatum Port., Enum., 15, t. 10, f. 2. — Pedunculi 6 — 10-flori. Flores 12 — 14 ram longi. Corolla roseo-purpurea. Articula lomenti brevius aculeata. — Crescit iisdem locis in Corsica, Sardinia, ItaUa merid. et austraUa, Dalmatia (1. Seenus !, Lesina !), Graecia etc. Exsiccatae: BiUot nr. 350 et bis; Petter, Dalm., nr. 192; ReUqu., MaiU. nr. 1979; Todaro, PI. Sic, nr. 198; Hut. Porta Rigo, Ital. II, nr. 316; Heldr., Pl. HeU., nr. 3511 etc Tab. 193 (M]\ICCXLIV). III. Planta florifera (Caulis non errectus! Indumentum neglectum est). IV. Pars racemi fructiferi. 5. Flos. 6. Alae basis. 7. PistiUi apex. 8. Aculea lomeuti. (5 — 8 +.) 4. Kedysarum pallens Moris, Fl. Sard., I, 548 t. 68 f. 73 ; Gren. Godr., FI. de France, I, 505. pro var. H. capitati; Hal., Consp. Graec, I, 453. — H. spinosissimum Sibtli. Sm., Fl. Graec, t. 721 et aut. GaU. et fi. pallens Rouy. FI. de France, V, 291. — H. Sibthorpii Nym., Consp., 197. — H. pallidum Biv., Ceui, II, 29 uon Desf. — Differt ab H. spinosissimi formis pedunculis 3 — 5-floris. floribus minoribus 7 — 8 mm longis, coroUa paUide rosea. Crescit in ditione florae mediterranea per Galliam australem (Dep. Pyrenees orien- tales — Alpes maritimes), in Corsica, Italia, Graecia etc — Floret Aprili-Majo. Exsiccatae: Hekk., Herb. Graec, nr. 459, 919; ReUqu. MaiU. ur. 1043; Soc Dauph. nr. 758; Hut., Porta, Rigo, Iter Hisp. (1879) nr. 567; Magn., PI. sel., nr. 2968; Reverch., Cors. (1880) nr. 354 etc Tab. 193 *. II. Plantae pars. 5. Hedysarum coronarium L., Spec pl., 750 (1753); DC, Prodr., II, 341; Reich., Fl. Germ., 544; WiUk., Prodr. Hisp., IH, 262; Hal, Consp. Graec, I, 453. — Perenne, caulibus ascendentibus elatis pilosis. Stipulae liberae, acuminatae. Foliola 2 — 5-juga, magna, eUiptica v. obovata, supra giabra, subtus appresse sericea. PeduncuU plures, superi folia superantes; racemis oblongis, multifloris. Flores speciosi, 18 — 20 mm longi, brevissime pediceUati, erecto patentes. Calycis dentes tubo longiores. CoroUa coccineo-purpurea. — 145 — Yexillum oblongum, carinam alis paulo longiorem superans. Lomentum 2 — 4articulatum; glabrum; articulis orbioularibus, copiose hamato-aculeatis. Crescit in pinguibus, pratis et cultis Hispaniae, Italiae calidioris, Sardiniae, Siciliae, Graeciae etc. Saepissirae in hortis colitur. — Floret Aprili — Majo. Exsiccatae: Bourg., Hisp. (1849), nr. 154; Bill. nr. 3069. Tabula 195 (MMCCXLVl). L Plantae floriferae partes. 1—2. Flores. 3. Vexillum. 4. Ala. 5. Carina. 6. Androeceum. 7. Stamen. 8. Pistillum. 9. Lomentum uniarticu- latum. 10. Idem triarticulatum. 11. Articulum a sutura. XL. Onobrycliis (Tourn.. Inst., 390, t. 211); Adans., Fam., II, 327 (1763); Scop., FI. Carn., ed. II, II, 76; Gartn., de fruct., II, 318; Endl, Gen., 1286; Benth. Hook., Gen., I, 525; Taub. in Nat. Pfl.-Fam., III 3, 314. Fructus coriacei nuciformes, inarticulati, indehiscentes, corapressi, plurimum semi- orbiculares, cristati, lacunoso-reticulati et echinati, 1 — 2 spermi. Caeteris cum Hedysaris congruit. Caules striati, racemis axillaribus et pseudoterminalibus, pedunculatis. Stipulae raembra- iiaceae plus minus connatae, bidentatae. Folia imparipinnata, inferiora longe, supera breviter petiolata v. sessilia. I. Perennes. Racerai multitlori. Foveae nucis biseriatae. (Spec. 1 — 8.) * Alae abbreviatae, calyce breviores vel eum longitudine aequantes. (Spec. 1 — 7.) 1. Onobrychis viciifolia Scop., FI. Carn., ed. II, II (1772), 176 (viciaefolia); Beck, FI. Nied.-Ost., 871; AVohlf., Syn. FI. Deutschl., 657 (p. p.); Rouy, Fl. France, V, 284. — Hedysarum onobrychis L., Spec, 751 a (1753); Jacqu., Fl. Austr., IV, t. 352; Sturm, Deutschl. FI., V, Heft 19. — H. echinatura Gilib.. Fl. lith., IV, 109. — 0. sativa Lam., Fl. franQ., II, 652 (1778); Reich., Fl. Gerni., 543; Koch, Syn. Fl. Gerra., 190, ed. II, 211 (a) ; Gren. Godr., FI. frang., I, 505 (aculta); Dietn, FI. boruss. t. 605. — 0. vicioides Med. in Vorl. churpf. Phys. Ges. II (1787) 372 sec. Kew Index. — 0. spicata Mouch, Meth., 122 (1794). — 0. vulgaris Gaud., FI. Helv., IV, 569 (1829). — Multiceps; caules suberecti, carinati, robusti, glabri v. sicut tota pilosi. Folia inferiora petiolata, superiora sessilia; foliolis 6 — 14-jugis, ellipticis v. oblongis, obtusis, iis foliorura super. angustioribus, oblongo-Iinearibus, acutis v. apiculatis. Racemi plures, longe pedunculati, folia superantes, priraum ovato-oblongi in apice cylindraceo-acurainati, plurimum densiflori, 20 — 25 mm lati; bracteis acuminatis, pedicellis brevibus longioribus; bracteolis subulatis. Flores 10 — 13 mm longi. Dentes calycis pilosi, subulato-filiformes, tubum bis v. ter superantes. Yexillum obcordatum, albidum v. roseum, nervis roseo-purpureis perductum, intus utrinque purpureo- punctulatum, carinani obtusam rubicundam longitudine aequans v. paulo superans. Nux pilosa, oblique obovata, rubrolunda, in lateribus convexis reticulato-foveolata; foveis raarginalibus minoribus, saepe aculeatis ; sutura ventrali obtusa, dorsali carinata v. cristata, aculeis 5 — 7 subulatis, cristae latitudine pluriraum brevioribus praedita. Crescit in pratis montanis, saxosis per totam ditionem. Saepius ad usum oeconom. colitur et hinc inde subspontanea occurrit. Floret Majo — Julio. Icon. Fl. Germ. XXII. (Autore Beck). 19 — 146 — Tariat: «. typica. — Nucium rugae pilosae. Alae minimae, calyce multo breviores. Ludit 1. caulibus: suberectis, firmis, multitloris [= sativa Lam. 1. c, p. sp.; Wallr. in Linnaea XIV, 616. — v. culta Gr. Godr. 1. c.| vel prostratis brevioribus nunc sicut tota subglabris (= glabrescens) nunc patule pilosis; — 2. Calycis dentibus: nunc tubo sesqui vel bis nunc ter longioribus [= pallens Lang, Enum., 2 (1822), p. sp.; cfr. Neilr., Aufz. Ung. 349. floribus minoribus 10 mm longis, vexiilo carinam superante. (Vidi Orig.)]; — porro 3. corollae colore: niveo (= nivea) pallide roseo (= roseola); — denique 4. longitudine nucis aculeorum: nuce breviter aculeata [cfr. Tab. 190 f. 11. — = 0. collina Jord. Pugill. 274 et in Linnaea XXV, 304 p. sp. habitu gracili, caulibus ascendentibus, subglabris, floribus nucibusque minoribus, anthosi seriore] vel inermi [= inerme Steven in Bull. soc. nat. Moscou XXIX (1856), II, 165, p. sp. — 0. sativa ^ subinermis Boiss. Fl. or., II, 532.] vel conspicue cristata et longius aculeata, aculeis cristae latitudinem aequantibus v. superantibus [= procumbens Stev. in DC. Prodr., II, 344 et in Ledeb., FL Eoss., I, 709 p. sp. — 0. decumbens Jord., Pug. 64 et in Linnaea, XXIV, 305. — 0. Gaudiniana Jord. ibidem p. p.j ; — 5. Forma monstrosa racemis apice foliis comatis est f. comosa Plusk. in Abh. zool. bot. Ges. (1853), 8. Exsiccatae: Billot nr. 2664; Callier, FI. sil., nr. 1338. coliina: Billot Exs. nr. 1772; Soc. Dauph. nr. 3250 et bis. Tab. 190 (MMCCXLI). I. Plantae florentis pars. II. Kacemus fructifer. 1. Caulis pars. 2. FIos (carinae color nimis intensus). 3. Vexillum (male). 4. Carina cum alis. 5. Androeceum. 6. (?). 7. Pistillum. 8. Stylus. 9 — 11. Nuces. 12 — 13. Eaedem sectae. 14 — 15. Semina. 1—15 +. jS. decumbens AVallr. in Linnaea XIV (1840), 616 p. sp. — Flores duplo majores (?); corolla saepe intensius colorata: alae calyceni longitudine aequantes. Nux dentato-cristata, rugis inermibus, glabris praedita. — Caules prostrati. — Germania: solo gypsaceo in territorio Hercynico (Wallr.). y. reticulosa Opiz, Natnralientausch 134 (1825) p. sp. Vidi orig. — Prostrata, minor (probabiliter depastione). Flores minores. Calycis dentes tubum aequantcs vel paulo superantes. Alae calycem longitudine aequantes. Nuces pilosae. Caetera ut in typo. Hohemia: prope Pag (inter Slichow et St. Proliop). 2. Onobrychis arenaria Ser. in DC, Prodr., II, 345 (1825)?; Reich., FI. Germ. 548; Koch, Syn. FI. Germ., 190 et ed. II, 211 (p. p.); Beck-, FI. Nied.-Ost. 871; Schinz KelL, Fl. Schvreiz, 296. — Hedysarum arenarium Kit. in Willd., Enum. hort. Berol. Suppl. 51 et in Linnaea XVI (1863), 636. — 0. supina Gaud., Fl. Helv., IV, 570 (non DC). — Hedysarum pallidum Schleich. Exs. — H. angustifolium Thom. Exs. — 0. carnea Schleich., Cat. Helv., ed. IV, 24 (1821). — 0. viciaefolia var. Garke, FI. Deutschl., 13. Autl., 102. — 0. onobrychis Karst, Deutschl. FI., 681 (1882). — Racemi longissime pedunculati, ante anthesin Myosuri modo fusiformes, longe acuminati, perbrevi laxiflori et longissimi, 15 — 20 mm lati. Flores 8 — 10 mm longL Calycis dentes tubum aequantes v. paulo superantes. Vexillum carinam aequans. Nuees 6 mm longae, pilosae, crista aculeis 4 — 5 brevibus et margine foveae internae crassissimo praeditae. Caetera ut in priore. Variat: a. typica — 0. arenaria Reich. 1. c; Kern. in Ost. bot. Zeit. (1869) 128. — Foliola foliorum super. anguste lineari-lanceolata. In arenosis graminosis. Helvetia: — 147 — Cant. Wallis, Tessin (V). Italia: Friaul. Istria: Karst (f. Pospichal). Borussia orientalis: Johannisburger Forst, Guszianka, Lyck. Copiose in Hungaria centr. et austr., Banatu, Serbia, Komania, Bulgaria, Rossia merid. et merid. occid. Exsiccatae: Kern., Fi. e.vs. austro-hung. nr. 401. §. austrlaca Beck 1. c. (1892). — Foliola foliorum inf. elliptica, ea foiiorum super. oblonga. Austria inf.: in arenosis montis Bisamberg copiose (Beck). Junio, Julio. Tab. 190 *. typica I. Fars plantae. 1. Flos. 2, 3. Nuces. 4. Nuces v. austriacae. (1—4 +,) 3. Onobrychis Tommasinii Jordan, Cat. jard. Grenoble (1851) 8 et in Linnaea XXV 303 (1852); Borb., Adat. Arbe in Akad. Kozl. XIV, 72, t. III ; March., Fl. Trieste, 142. — 0. arenaria Koch, Syn. fl. Germ. 190; ed. II, 211 (p. p.) et ji Posp., Fl. Istr., II 408 (1898). — 0. viciaefolia b. Wohlf., Syn. deutsch. Fi. 657 (1891). — Multiceps; caules suberecti v. ascendentes, infra patule supra cum foliis appresse pilosi. Foliola foliorum inf. elliptica, superiorum anguste oblonga v. linearia, apiculata. Racemi plures, longissime pedunculati, oblongi apice subcylindracei, demum elongati, laxiflori. Flores 10 11 mm longi. Calycis dentes subulato-filiformes, tubo subduplo longiores. Vexillum obovatum leviter emarginatura, carinam subaequans, carneura vel albiduni, nervis intensius coloratis. Nuces 5 — 6 mni longi, appresse pilosi, aculeato-cristati ; aculeis 4 — 6, brevibus, cristae latitudinem aequantibus vel superantibus. — A priore racemi forma, calycis dentibus longioribus, corollae colore, cristae aculeis pluribus et fovearum margine minus incrassato sat distinguitur. Variat : «. typica Synonymia et descriptio supra. Crescit in saxosis, graminosis, pratis. Istria copiose in montibus Karst circa Ter- gestum etc. et in insula Veglia ; Croatia: circa Fiume, Crkvenica. Hercegovina: pr. Mostar (Bornraiiller!). Montenegro: Antivari, Orahovo, Kom Vasoj. Albania. Floret Junio. Variat: longitudine nucis aculeorum, induraento appresso plus minus sericeo saepe argenteo (= fulgens — /J. argentea March. 1. c. non Boiss.). Exsiccatae: Schultz, Herb. norm. nr. 463; Kern., Fl. exs. austro-hung., nr. 2. Tab. 191 (MMCCXLII). I. Planta florens. II. Raceraus. III. Raceraus fructifer. 1. Flos. 2. Calyx cum carina. 3, 4. Vexillum. 5. Carina desuper. 6. Androeceum. 7. Pistillum. 8—9. Nuces. (II, 1—9 +.) /?. ocellata — 0. Tommasinii f. inermis Beck, FI. Siidbosn. VIII in Ann. natur- hist. Hofmus., XI (1896), 77. — 0. ocellata Beck in Sched. — Tota subglabra. Folia eliiptica, supra linearia, brevia. Spicae elongatae. Flores 10 mm longi. Calycis sub- glabri dentes tubo subtriplo longiores. Vexillum carinam violascentem aequans, roseum rubro striatum. Nuces 5 — 6 mm longae, inermes, cristatae, puberulae; fovea interna margine crassissimo glabro cincta. Crista lata, tuberculis 3 minimis distan- tibus praedita. An speciesy Habitu 0. gracilem aequans sed indumentu subnullo, floribus majoribus, vexillo carinam aequante bene difTert. Ab 0. arenaria glabritie, calycis dentibus multo longi- oribus, nuce inerme, subglabra et eiusdem crista solum trituberculata, distinguitur. Crescit in graminosis saxosis. Hercegovina: in mte. Podvelezpr.Mostar (Beck). — Junio. 19* — 148 — Tab. 190 *. II. Pars plantae. 5. Flos +. 6. Nuces. (5—6. +). 4. Onobrychis montana DC, FJ. fran(,., IV, 611 (1S05); Reich., Fl. Germ., 543; DC, Prodr., II, 344. — Hedysarum montanum Pers., Syn., II, 324. — 0. vulgaris «. Gaud., Fl. Helv., IV, 569. — 0. sativa /?. Kocii, Syn. fl. Germ., 190; ed. II, 211. — 0. viciifolia var. et f. Rouy, Fl. Fr., V, 285; Scliinz Kell., Fl. Sciiweiz, 296. — Multi- ceps, caulibus diffusis, brevibus, sicut tota appresse pilosis. Foliola nunc omnia ovato- oblonga v. elliptica nunc supra oblongo-linearia. Spicae 1 — paucae, oblongae, densiflorae, fructiferae elongatae laxiflorae. Flores 11 — 14 mm longi. Calycis dentes tubo sesqui v. bis longiores. Vexillum carina violascente conspicue brevius, roseum, rubrostriatum. Nuces 7 — 9 mm longi, calyce iongiores, pilosae, aculeato-cristatae; aculeis elongatis, cristae latitudinem plurimum aequantibus v. superantibus. Cave, ne 0-" viciifoliae specimina macra, procumbentia, solo sterili orta confundas. Crescit in saxosis et herbidis alpinis in Alpium tractu a monte Jura usque ad Alpes Dinaricas (Bosnia, Hercegovina, Montenegro, Albania). Floret Junio — Augusto. Ludit 1. Magnitudine foliolorum: 0. scardica Gris., Spic. fl. Rum., I, 65 (1843). — 0. sativa Boiss., Fl. or., II, 533 et subsp. Wettst., Alb., 39 est forma foliolis saepius minimis, iis foliorum inf. saepius vix 5 ram longis. — Montes Bosniae, Crnagorae, Albaniae usque ad Graeciam cum typo. — 2. Corollae colore: corolia nivea (= albiflora Lievre in Ost. bot. Zeit. (1860) 223). Passim. — 3. Longitudine et forma nucis aculeorum In typo aculei elongati, cristara latam longitudine aequantes v. superantes (= typica) ; porro aculeo supremo duplo majore et latiore, pronus curvato [= hamata Beck, Fl. Siid- bosn. VIII, in Ann. naturh. Hofraus. XI (1896) 77. — Bosnia: in monte Maglic (Beck)|; denique aculeis abbreviatis cristae latitudine brevioribus [= transsilvanica Simk. in Terni. fiiz. X (1886) 180 et Enum.Trans. 191 p. sp. (vid. orig. p. p. aculeis majoribus praedita) — Transsylvania ; Bosnia in mte. Cincer (Beck) inter typum.] — f. alpina Uechtr. f. Sag. et Schneid., FI. Carp., II, 123 excellit racemis valde confertis. Exsiccatae: Bourg., Pl. AIp. mar. (1861) nr. 99; Soc. Dauph. nr. 3251; Kern., FI. exs. austro-hung. nr. 3. Tab. 190 (MMCCXLI). III. Planta floreus, minima. 0. carpatica Ser. in DC, Prodr. II, 346 ; et Reuss in Ost. bot. Woch. (1854) 404. — Hedysarum carpaticum Wk. in Willd., Enum. IL 779 ; Schult, Ost. FL, ed. II, II 368. — H. petraeum Kit. apud Host, Fl. austr., II, 351 non Desv. describitur: Caulibus ascen- dentibus, appresse pilosis; foliolis lanceolatis. Alis longitudina. vexilli (?) et calyce duplo longioribus; nucibus pubescentibus et glabris (";'), aculeato-dentatis. — In montibus Car- paticis. Planta perdubia, nemine sat illustrata. 5. Onobrychis supina DC, Fl. fr., IV, 612 (1805); Gren. Godr., Fl. Fr., I, 506; Willk., Prodr. Hisp., III, 266; Rouy, Fl. Fr., V, 286. — Hedysarum supinum Chaix in Vill., Hist. pl. Dauph., I, 342, III, 394. — H. herbaceum Lapeyr., Hist. Pyr., 426. — Caules prostrati, humiles, subhirsuti; foliolis 7 — 12-jugis, oblongis v. sublinearibus. Spicae longe pedunculatae, ovato-oblongae, 3 — 5. Flores parvuli, —10 mra longi. Calycis dentes tubo bis vel triplo longiores. Vexillura oblonguni, eraarginatum, carina '/g longius, sub- albidura, rubrostriatum. Nuces 6 mra longae, cristatae; aculeis omnibus subulatis, plurimum latitudinem carinae superantibus. — U9 — Crescit iii iiicultis, aridis Galliae australis a Delphinatu ad Pyrenaeos, Italiae septentrionalis et Hispaniae. — Floret Majo — Junio. Ludit: intermedia Lec. et Lam., Cat. pl. centr. 141; Gren. Godr. et Rouy 1. c. Caulibus firmioribus, foliolis subglabris, nucibus crassioribus, breviter aculeatis. Exsiccatae: Billot nr. 1170; Bourg., Pyr., nr. 320; Soc. Dauph. nr. 2435; Schultz, Herb. norm., nov. ser. nr. 2328; Bourg., Pl. alp. mar. (1861) nr. 98 (intermedia). Tab. 194 (MMCCXLV). I— IL Partes plantae florentis. 1. FIos. 2. Vexillum. 3. Ala. 4. Vexillum cum ala. 5 — 7. Nuces in calyce. (1 — 7 +.) 0. gracilis Bess., Enum. Volhyn., 74 (1822); DC, Prodr., II, 345; Ledeb., EI. ross., I, 709; Boiss., ¥1 or., II, 535. — 0. conferta Stev. ex p. non Desf. — differt a priore caulibus adscendentibus v. erectis, foliolis anguste linearibus, racemis elongatis, laxiusculis, floribus 5 — 4 mm longis, nuce parvula 3—4 mm longa, margine foveae internae crassissimo, crista angusta, breviter 5— 6 aculeata. — Habitat in Rossia merid. (Podolia, Tauria), Romania, Bulgaria, Macedonia et in Oriente. In ditione nostra deest (0. gracilis Janka in Linn. XXX, 565 = 0. arenaria f. Simk.). Exsiccatae: Lang Szovits, Herb. ruth. nr. 59; Bourg., Rhodus, nr. 45; Bald., Iter alb. III (1895) 246; Calliet, Herb. ross., nr. 44 (?). — Tab. 194 (MMCCXLV) sub nomine 0. conferta Desv. II. Pars plantae tlorentis. IV. Nux in calyoe. 9. FIos. 10. Vexillum. 11. Carina cum ala. 12. Ala. 13 — 15. Nuces. (9 — 15 +.) 6. Onobrychis alba Desv., Journ. bot. (1S14), 82; DC, Prodr., II, 345; Reich., FI. Germ., 543; Neilr., Diagn. Ung., 41; cfr. Borb. Adat. Arbe in Akad. Kozl. XIV (1876—1877) 71 t. IIL — Hedysarum album W. K., Pl. rar. Hung., II, 115, t. 111 (1805): Host, Fl. Austr., II, 351. — Tota appresse pilosa, subsericea-cana ; caulibus erectis; foliolis oblongo-Iinearibus vellinearibus. Racemi ovati, donsiflori demum oblongi. Flores 10 — 12 mm longi. Calycis dentes filiformes, tubo bis v. ter longiores. Vexillum albidum, roseo striatum, carina brevius vel eam aequans. Nux sericeo-pilosa, 6 mm longa, aculeata, cristata, apice subtruncata; crista lata, aculeis 2—3 (rarius — 6) remotis, basi latis, cristae latitudi- nem saepe superantibus praedita. Crescit in rupestribus calcareis. Hungaria: Banatus (Csiklova, Svinitza etc), Romania, Bulgaria, Albania, Italia (?). Floret Junio — Julio. Exsiccatae: Kern., FI. exs. austro-hung. nr. 1601. Tab. 191 *. L Pars plantae. 1. Flos +. 2, 3. Nuces. (1—3 +.) 7. 0. Visianii Borb., Adat. Arbe in Akad. Kozl. XIV (1876—1877) 71 t. III et Ost. bot. Zeit. (1878) 37. — 0. alba Vis., Fl. dalm., III, 316 non Desv. — Differt a priore spica ovata demum oblonga, vexillo carinam aequante, nuce 6 — 8 mm longa, subvillosa, cristata; crista lata, dentibus 3 validis, saepe incurvis, cristae latitudinem bis vel ter superantibus praedita. Crescit et in saxosis, sterilibus et in graminosis. Istria: Veglia [Vidklau, Besca nuova (Borbas)]. Dalmatia: Mtes. supra Narenta (Vis.), Mt. Biokovo (Pichler!). Bosnia: pr. Glamoc (Brandis!) in monte Cincer (Beck) usque ad regionem alpinam; Zagorje; Vranica Pl. in mte. Locike (Beck). Hercegovina: in mte. Velez (BornmuIIer!), Radovan (Fiala). Montenegro: ms. Lovcen. Epirus. Exsiccatae: Kern., Fl. exs. austro-hung., nr. 4. Tab. 191 *. II. Pars plantae. 4. FIos +. 5, 6. Nuces. (4—6 +.) — 150 — * * Alae elongatae, calice manifeste longiores. 8. Onobrychis saxatilis Lam., Fl. franc,^, 11, 653; Seringe in DC, Prodr., II, 345; Reicii., Fl. Germ., 543 (?) ; Gren. Godr., Fl. fr., I, 506; Roiiy, Fl. Fr. V, 286; Willk., Prodr. Hisp., III, 264. — Hedysarum saxatile L., Spec, ed. II, 1059 (1763); Vill., Hist. pl. Daiiph., III, 393. — 0. tenuifolia Moench, Meth. Suppl. 41. — Caules ascen- dentes, breves, sicut tota appresse pilosi. Foliola anguste linearia, mucronata. Racemi longe pedunoulati, cylindrici, mox elongati et basi laxiflori. Flores 8 — 10 mm longi. Calycis dentes tubo 1,5 — 2plo longiores. Corolla ochroleuca, rubrostriata. Yexillum oblongum, emarginatum, carinam aequans. Alae calyce manifeste longiores. Nuces pubescentes, crista lata plurimum inermi praeditae. Ludit: Ducibus inermibus vel tuberculatis et crista breviter aculeata [— Allionii Jord. ap. Walp., Annal, IV, 546 p. p. ; Rouy, ¥\. Fr., V, 287. — 0. saxatilis Allioni, FI. Pedem., I, 323 t. XIX f. 1.] — Forma major caulibus suberectis [= virgata Presl., Delic. Prag., 43 p. sp.]. Crescit in saxosis Galliae australis et ab Alpibus ad flumen Rhodanum et in dep. Aude, Pyren. orieut.; Pedemontia (Nizzardo, Valle d'Aosta), Parma, Sicilia, Liguria, ? Tirolia (Gebhard ex Host, Fl. Austr., II, 351. — Floret Junio— Aug. Exsiccatae: Billot nr. 1171; Bourg., Pl. Esp. (1854) nr. 2205 et Pl. Alp. mar. (1861) nr. 97; Soc. dauph. nr. 1595. Tab. 195 *. I. Pars plantae. 1. Flos. 2. Vexillum. 3. Carina. 4. Ala. 5, 6. Nuces. (1-6 +.) 0. petraea Desv., Journ. bot. (1814) 82; DC, Prodr., II, 345; Led., Fl. Ross., I, 710. — Hedysarum petraeum M. Bieb., Flor. taur. cauc. II, 180, III, 484; Willd., Spec, III, 1217. Caucasi incola, caulibus errectis elongatis, calycis dentibus tubo paulo longioribus, alis calyce plusquam duplo longioribus, crista nucis aculeis brevibus armata, caulibus elongatis sat difiert. In ditione nostra deest. II. Annuae (v. bienues). Racemi pauciflori. Foveae nucis triseriatae. (Spec. 9 — 10.) 9. Onobrychis caput Galli Lam., Fl. fr., II, 652; DC, Prodr., II, 346; Reich., Fl. Germ., 542 ; Gren. Godr., Fl. fr., I, 507 ; Rouy, FI. Fr., V, 287 ; Wohlf., Syn. deutsch. Fl., I, 658. — Hedysarum caput Galli L., Spec, 751 (1753); Sibth., FI. Graec t. 723. — H. spinosissimum All., FI. Ped., I, 323 non al. — Apresse pilosus. Caules ascendentes V. diffusi. Foliola 5— 8-juga, obovata v. oblonga, basi cuneata, mucronulata. Racemi folia fulcrantia aequantes v. paulo superantes, 2 — 7-flori (culta saepe 10 — 12-flori), laxiflori. Flores 5 — 6 mm longi. Calycis turbinati dentes subulati, tubo subduplo longiores, subduplo longiores CoroIIa roseola purpurea, calycem subaequans. Vexillum carinam paulo superans. Alae calyce breviores. Nucis 8 — 11 ram longae, subrotundae appresse pilosae foveae crasse elevatim marginatae cum crista longe aculeata, aculeis subulatis apice glochidiatis. Forma nucibus glabris v. subglabris = depressa Presl., Fl. Sic, p. XXII p. sp. (Orig. in herb. Prag.) In arenosis, saxosis, aridis florae mediterraneae. Hispania; Gallia australis; Liguria, Italia, Sicilia. Littorale austriacum (Gorizia: Monfalcone (Pir.), Ins. Lussin. Dalmatia: Zara, Sebenico, Trau, Spalato, Ragusa. Hercegovina: Suttorina. Monte- negro: Pristari. Graecia etc Oriens. Floret Aprili — Majo. — 151 — Exsiccatae: Billot, nr. 2829; Petter Dalm. nr. 193; Bourg., Toui. nr. 149; Todaro, Fi. Sic, nr. 1161; Soc. Daupii. nr. 98; Revereii., Cret. (1883) 40; Heidr., Herb. norm. nr. 924; Sint., Tliess., nr. 399. Tab. 192 (MMCCXLIII). 4—7. Fiores. 8—9. Vexiiium. 10—13. Aiae. 14. Androe- ceum. 15. Antiiera. 16. Fistiiium. 17. Stigma. (4—17 +.) — Tab. 193 (MMCCXLIV). I. Piantae florentis pars. II. Racemus fructifer. 1. Caulis pars. 2. Caiycis dentes. 3. Nux. 4. Semen. (1—4 +.) 10. Onobrychis aequidentata D'Urv., Enum. 90 (1822); Ser. in DC, Prodr., II, 346; Vis., 1+ Daim., III, 316; Hai., Consp. Graec, I, 459. — Hedysarum aequidentatum Sibtli. in Sm., Prodr. Graec, II, 1752 (1813), Fi. Graec, t. 725. — 0. cretica Desv., Journ. bot. (1814), 83 t. 23. — 0. foveoiata Reich., Fi. Germ., 542. — Appresse piiosa, cauiibus erectis v. ascendentibus. Folioia 6 — 8-juga, obiongo-elliptica. Pedunculi foiiis multo longiores, remote 1— 5-flori. Flores 10—12 mni longi, Calycis pilosi dentes ianceo- lato-subuiati, tubo subquadruplo iongiores, antico multo minore, coroiia nibro-sanguinca breviores. Nuces appresse piiosae, 12—15 mm iongae; foveae crasse marginatae, margi- nibus muticis vel parce acuieatis; crista iatissima, dentes magnos 5 — 7, ovato-trianguiares acutos vei subulato-acuminatos portante. Crescit in arenosis, coiiibus aridis, saxosis incuitis florae mediterraneae. Dal- matia: Sebenico, Trau, Spalato, Ragusa, Lesina, Punta d"Ostro. Montenegro: Pristan. Graecia: Copiosius in ins. jonicis. Exsiccatae: Heldr., Herb. norm. nr. 779, 923; Kern., Fi. exs. austro-hung., nr. 1; Huet, Sic, (1856) 63. /9. foveolata Ser. in DC, Prodr., II, 346 (1825) p. sp.; Hai., 1. c, 460. — Nucis glabrescentis lateribus copiosius spinosis, cristae dentibus angustioribus longioribus, in- aequalibus. Cum typo in Dalmatia: (Pett. Exs. nr. 257) Lissa (Rex Fred. Aug. Saxoniae), Lesina. Itaiia merid., Siciiia (Huet, Sic (1856) nr. 62). Tab. 192 (MMCCXLIII). I. Planta florifera. II. Racemus fructifer. 1. Flos. 2. Nux. 3. Semen. (1 — 3 +.) 0. crista Galli Lam., Fl. fr., II, 652; DC, Prodr., II, 346. — Hedysarum crista Gaiii L., Mant. II (1771), 448; Sibth., Fl. Graec t. 724 differt nuce majore (16—18 mm longa), eiusdem crista iobis et dentibus 3—4, inaequalibus complanatis, in margine breviter aculeatis praedita. Hinc inde ex Africa boreali introducta. Gallia australis: Nizza. Graecia: Zante, Attica, Creta. — Tab. 190 *. III. Nux (+). Tribus YII. VICIEAE Benth. HooIj., Gen. 1, 450 ; Taubert in Nat. Pflz.-Fam., III 3, 350 ; Beck, Fl. Nied.-Ost., 871. Stamina plurimum diadelphia. Legumina bivalva. Cotj-ledones crassae, per germi- nationem hypogaeae. — Herbae vel perennes, foliis plurimum paripinnatis, cirrho vel apiculo setaceo praeditis; foliolis exstipulatis. — 152 — XXXI. Lathyrus (Tourn., Inst., 394, t. 216) L., Gen., ed. VI, 375 nr. 872 (ampl.); Bernb., Syst. Verz. Erf., 232 et 246; Gren. Godr., Fl. Fr., I, 478; Benth. Hook., Gen., I, 526; Beck, Fl. Nied.- Ost., 881 ; Taubert in Nat. Pflanz.-Fam., III 3, 353. — Walderbse. Calyx 5 dentatus. Vexilliim latum, erectum. Alae carinaque unguiculatae et auriculatae, plicis leviter adhaerentes. Stamina alte connata. Legumen compressum. Stylu» apicem versus dilatatus, facie interiore (nunc torsione exteriore) longitudina- liter barbata, exteriore glabra. Ovula numerosa. Sect. L Orobus (Tourn.) L., Gen., ed. VI, 374, nr. 871; DC, Prodr., II, 376; Reich., Fl. Germ., 536; Koch, Syn. Fl. Germ., 202, ed. II, 224 et autorum pro gen. — Gren. Godr., Fl. fr., I, 485 (ex parte); Taubert, 1. c, 353; Rouy, Fl. Fr., V, 264. — Perennes. Folia plurimum-imparipinnata, rhachi mucrone herbaceo vel seta nunquam volubili termi- nata. Stylus rectus, inflexus. * F^oliorum rhachis elongata, exalata. Foliola remota, patula. 1. Lathyrus vernus Bernh., Syst. Verz. Erfurt, 248 (1800); Wimm., Fl. Schles., 166 (1841); Gren. Godr., Fl. Fr., I, 485; Beck, Fl. Nied.-Ost., 886; Wohlf., Syn. Fl. Deutschl., I, 713; Rouy, Fl. Fr., V, 272. — Orobus vernus L., Spec, 728 (1753); DC, Prodr., II, 377; Reich., Fl. Germ., 536; Koch, Syn. Fl. Gerra., 202, ed. II, 224; Gaud., FL Helv., IV, 498; Alef. in Bonpland. (1861) 143; Bot. Mag., t. 521; Dietr., Fl. boruss., 483; Sturm, Flora Deutschl., II 7; Sibth., FI. Graec, t. 691. — 0. purpureo-coeruleus Gilib., FL Lituan., II, 100. — Rhizoma ramosum, partim nodosum, pluriceps. Caules erecti, quadran- guli, simplices, sicut tota subglabri; stipulae e basi semisagittata, late ovatae. F^oliola 2 — 3-juga, ovales, superiora lanceolata, omnia acuminata, in margine subtilitcr pilosa. Pedunculi axillares et pseudoterminales, racemo pauci- et laxifloro. Flores nutantes. Pedi- celli calyce campanulato saepe purpurascente multo breviores. Dentes calycini inaequales late triangulares-Ianceolati, acuminati, antico tubum aequante. CoroIIa purpurea demum coeruleo-viridis; vexillo obcordato, carina acuta. Legumina linearia, apice curvo acuminata, reticulato-nervosa, fuscescentia, giabra, 4 — 5 cm longa; seminibus ellipsoideis fuscis, laevibus. Crescit in silvis montanis frequenter nec ubique. Floret Aprii — Majo. Variat: «. latifollus Rouy, I. c 273. — 0. vernus «. latifolius Schur, Enum. Transs. 172. — Foliola 2 — 4-juga, late ovalia, acuminata, fructus terapore 2 — 3 cm lata, superiora sensim angustiora, lanceolata. Corolla purpurea demum coeruleo-viridis, rarius rosea [= roseus Beck 1. c.] vel alba [= albiflorus Wohlf. 1. c 714 (1891); Beck 1. c (1892). — 0. vernus v. albiflorus Reich., Fl. Germ., 536; Alef. in Bonpl. (1861) 143 V. albidus Doll, Fl. Bad. 1164.] — Pervulgata. Exsiccatae: Fries, Herb. norm. 16, nr. 54; Billot nr. 966; Bourg., PI. Pyr. Esp. nr. 325; Schultz, FI. Gall. et Germ. nr. 255; Soc Dauph. nr. 2442; Soc Roch. nr. 3450; Kern., FI. exs. austro-hung., nr. 2405. Tab. 215 (MMCCLXVI). Plantae florentis pars cura rhizomate. 1, 2. Flores. 3, 5. Carina cum calyce. 4, 11. Alae. 6. Flos desuper. 7. Androeceum. 8. Stamen. 9. Pistillum, 10. idem longitudinaliter sectum. 12. Carina. (1—12 +.) — Tab. 216 (MMCCLXVII). I. Plantae fructiferae pars. 1. F^los ab imo. 2. Vexiilum. 3 — 4. Semina. (1 — 4 +). — 153 — ^. flaccidus Wohlf., 1. c. 714. — ,9. angustifolius Rouy, 1. c. 273. — 0. vernus ^. flaccidus Ser. in DC, Prodr., II, 377 (1825); Koch, Syn. Fl. Germ., ed. II, 221. — O. flaccidus Radius apud DC, 1. c. — 0. flaccidus Kit. apud Reich., Fl. Germ., 536. — 0. pauciflorus, flaccidus, longifolius Kit. in Linnaea XXXII (1863), 632. — 0. stipu- laceus Hook. in Bot. Mag. t. 2937 (1829). — 0. vernus v. angustifolius Schur, Enum. Transs., 172 et v. medius Simk. in Term. Fiiz. IX (1885) 46. — Foliola 3 — 4-juga multo angustiora, 5— S cm longa, 10 — 12 mm lata, omnia longissime acuminata, flaccida, ea foliorum sup. sublinearia. Stipulae majusculae. — In silvaticis. Helvetia; Tirolia (ex Nyman); Goritia: "Woltschach, Matajur; Carniolia: Idria; Croatia; Bosnia: Osjecenica-, Klekovaca-, Romanja PI. (Beck). Serius quam a. Y- gracilis "Wolilf. I. c. — 0. gracilis Gaud., Fl. Helv.. IV, 500; Comoll., Com. V, 313. — 0. setiformis Schl. et Thora. Exs. — 0. vernus y. Koch, FI. Germ., ed. II 224. — L. Gaudini Rouy, Fl. Fr., V, 273. — Foliola 2— 3-juga, lineari-lanceolata v. sub- linearia, longissima et angustissima, ad 8 cra longa, 1 — 2 mm lata. Stipulae folioiis latiores. Flores minores. — ■ Rarius; in Helvetia (Tessin) ; Tirolia: Val Vestino; Italia sept.; Hungaria (BihariaX — Tab. 216 (MMCCLXVII). III. Planta florentis pars. ? 2. Lathyrus variegatus Godr. et Gren., Fl. franQ., I, 485 (1848); Vis., Fl. Dalm., III 330 (1852); Beck, FI. Nied.-Ost., 886. — Orobus venetus [CIus. Stirp. Pann. 742—743 (1583)] Mill., Gard. dict., ed. VIII nr. 8 (non t. 193 f. 2); Wohlf., Syn. Deutsch. Fi., I, 714. — 0. variegatusTen., Fl. Nap., II, 144, t. 68(1820); Alef. in Bonpl. (1861) 143.— 0. pyrenaicus Scop., FI. Caru., ed. II, II 59 non L. — 0. multiflorus Sieb. in Flora (1821) 97. — 0. vernus b. latifolius Roch., Banat., 54, t. XVI f. 36. — 0. serotinus Presl, Del. Prag., 41. — 0. vernus Sibth. Sm., Fl. Graec, t. 691 non L. — L. multi- florus Peterm., Fl. Deutschl., 155 (1849). — L. venetus Rouy, FI. Fr., V, 274. — ? 0. ruscifolius Willd. ex Poir., Dict. Suppl. IV, 203 = 0. vernus j^. Ser. apud DC, Prodr., II, 377 (fide Kew Ind.). — 0. aestivalis Schur in O.st. bot. Zeit. (1860) 325 et Enum. Transs. 173. — Foliola late ovalia, ea foliorum inf. obtusa, superiorum acuminata. Racemi densi- et multiflori, primum breviter pyramidales; rhachis, pediceili, calyces copiose pilosa et saepe subtiliter rubro-glandulosa. Flores 10 — 13 mm longa. Caiycis dentes inaequales, duo posteriores brevissimi, laterales ovales acuminati, anticus augustus saepe liliformis, tubo longior. Corolla rubrolilacina demum coeruleo-Iilacina rarius pallidior. Legumina primum subtiliter rubroglandulosa. Cetera ut in priore. Crescit in silvis et dumetis. Tirolia australis; Austria inf.: inter Wechsenberg et Reisenmarkt, Peilstein ; Carniolia; Istria; Goritia; Croatia; copiosius in Dalmatia; Bosnia; Serbia; Montenegro et in penninsula balcanica ; Hungaria; Transsylvania etc. — Corsica, Italia, Sicilia etc. Ludit: 1. rosaceus; vexillo roseo serius coerulescente, alis pallide coeruleis, carina albida. — 2. rigidus. [0. rigidus Lang ex Rochel, Pl. Ban. rar., 54. — 0. variegatus V. banaticus Heuff., Enum. 61. — 0. venetus /S. rigidus Hal., Consp. Graec, I, 474.] Calyce glabriusculo, legumine glabro. Exsiccatae: Reichenb. nr. 1951; Schultz, Herb. norm., nr. 848; Billot nr. 3063; Mabille, Cors. 21; Huet, Sic (1856) nr. 79 et Neap. (1856) nr. 486; Tod., Sic nr. 1160; Soc. Dauph., nr. 100 ; Kern., Fl. exs. austro-hung. nr. 2406. Icon. Fl. Germ. XXII. (Autore Beck). 20 — 154 — Tab. 217 (MMCCLXYIII) sub nom. L. variegato Yis. I, IL Plantae florentis et III. fructiferae pars. 1. Flos. 2. Vexillum. 3. Ala. 4. Carina. 5. Stylus. 3. Lathyrus niger Bernh., Syst. Verz. Erf., 248 (1800); Wimm., Fl. Schles., 166; Gren. Godr., Fi. Fr., I, 488; Bcck, Fl. Nied.-Ost,, 885; Wohlf., Syn. deutsch. Fl., I, 716: Rony, FL Fr., V, 271. — Orobus niger L., Spec, 729 (1753); Oeder, Fl. dan. t. 1170; Bot. Mag. t. 2261; Dietr., FL Boruss. t. 603; DC, Prodr., II, 378; Gaud., FL Helv., IV, 497; Reich., FL Germ., 538; Koch, Syn. Fl. Germ., 203; ed. II, 226; AleL in Bonpl. (1861) 143. — 0. paradensis Kit. in Abh. zool. bot. Ges. (1863), 554 L Janka in Ost boL Zeit. (1872) 156. — Rhizoma pluriceps, ramosum, incrassatum; caulis erectus, angulatus, ramosus, sicut tota parce pilosulus v. subglaber. Stipulae angustae, semisagittatae. Foliola 4 — 6-juga, ovalia v. oblonga, utrinque obtusa, rarius in apice subacuta, mucronulata, sicca plurimum nigrescentia. Racemi 3 — multiflori, folia superantes. Flores 10 — 15 mm longi. Calycis dentes superiores minirai, inferiores acuti. Vexillum obcordatnm, in margine sub- tiliter ciliatum, cum alis rubro-lilacinum saepe purpureo-striatum. demum coeruleum; carina rostrata, albo-virescens. Leguraina linearia, subteretia, acuta, reticulatim nervosa, atra, nitida, gjabra. Semina subrotunda, cinereo-fusca, 4 — 5 mm longa, hilo tertiam ambitus aequante. In silvis, dumetis, fruticetis per totara regionem. Floret Junio, Julio. Variat: a. foliolorum forma. In typo (f. genuinus et latifolius Rouy, I. c, 272) foliola ovali-oblonga, lata, niembranacea. Ludit foliolis lineari-oblongis, raulto angusti- oribus = f. angustifolius Rouy, 1. c, 272 (0. niger v. angulatus Peterm., FL Lips., 544) V. foliolis foliorum inf. anguste linearibus, iis sup. ovalibus = f. heterophyllus (Uechtr. in Fiek, FL Schles., 117 — Silesia — f. transiens Rouy, 1. c, 272) v. foliolis late ovalibus supra subrotundis = f. rotundifolius; rare. b. Corollae colore : albif lora, coroUis albis; rare occurrit; — f. tristis [= 0. tristis Lang in Reich., FI. Germ., 538; Peterra., Fl. Lips., 544. — 0. niger v. tristis Schkuhr, Handb., t. 200 fig. int. 8]. Corolla lurida. Excellit praeterea (L Peterm.) foliolis coriaceis neque siccis nigrescentibus, stylo utrinque (non intus modo) piloso, quod in spec orig. non observavi. — Passim. Exsiccatae: Billot nr. 744; Bourg., Pyr. Esp. nr. 321; Orphan., Graec nr. 571; Soc Dauph. nr. 1601; Callier, FI. Sil., nr. 1038. Tab. 226. 1. Plantae florentis et 2. fructiferae pars. 3, 4, 10, 12. Flores. 5. Carina. 6, 17. Alae. 7. Pistillum. 8. Stylus. 9, 11. Vexilla. 13—16. Semina. 18. Androeceum. (3—8, 10, 12—15, 17, 18 +.) 4. Lathyrus luteus Peterra., FL Deutschl., 155 (1849); Wohlf., Syn. deutsch. FL, I, 715; Posp., FI. ost. KiistenL, II, 442 non Moench. Noraen L. luteus Moench, Meth., 138 (1794), injuste mutatum modo pro L. annuo L. delendum esse, censeo. — Orobus luteus L., Syst., ed. X, 1164; Spec pl. ed. II, 1028; Reich., FL Germ., 538; Koch, Syn. FI. Germ., 203; ed. II, 226. — Lathyrus Linnaei Rouy, Fl. Fr., V, 267 (1899). — Rhizoraa lignosum ; caules simplices, sicut tota glabri, pilosi, partimque breviter glan- dulosi. Stipulae inferiores late ovato-lanceolatae, basi semisagittatae, superiores sensim angustiores, acuminatae, lineares. Foliola 6 — 10, ovato-elliptica, mucronata, acuta v. acumi- nata, subtus glaucescentia. Racemi pluriflori, laxiusculi, longe pedunculati, folia plurimuni superantes. Calyx pedicello paulo longior, campanulatus, inaequaliter dentatus, in limbo — 155 — saepius ciliatus. Flores 18 — 30 lum longi. Corolla ochroleuca, serius aurautiaco-fulva. Leguniina linearia, compressa, bicarinata, utrinque acuminata, elevatini nervosa, rufescentia, demum glabra. Stirps polymorpha, cuius greges mea sententia aliorumque propter inconstantiam vestimenti, formae foliorum et calycis deficillime distinguuntur, itaque vix pro speciebus vel subspeciebus habendae sunt. Cfr. dissertationem accuratam : Fritsch, Ubor einige Orobus-Arten in Sitzungsber. Kais. Acad. Wiss. Wien, math. naturw. Classe CIV (1895) 479. Variat: a. Gmellni Fritsch, 1. c, p. sp. non Rouy. — Orobus luteus L., Spec, 728 (1753) et V. orientalis Fisch. Mey., Ind. III. sem. hort. Fetrop. 42 (1837). — 0. Gmelini Fisch. in DC, Frodr., II, 37S (1825). — Glaber. Foliola 6—9, eliiptico-oblonga, acuta rarius acuminata. Calyx in margine modo ciliatus, dentibus brevibus triangularibus, iiiferioribus paulo longioribus et angustioribus. — Crescit in montibus Uralensibus et Asiae centralis a Turkestan usque in Davuriam. b. aureus Brandza, Prodr. FI. Rom. 546 (1883) p. sp. — Orob. aureus Stev. in Fisch. Meyer I. c 42 (1837); Alef. in Bonpl. (1861), 143; Fritsch 1. c. 494. — 0. Kole- natii Koch in Linnaea XXIV (1851), 96. — Orob. orientalis Boiss., Diagn., Ser. I 2 106 (1843). — Caulis sicut tota giandulifer et puberuhis v. subglaber. Foliola ovato- elliptica, acuminata. Calycis dentes superiores obtuso-triangulares, laterales lanceolati, in- timus subulato-Iinearis. omnium longissimus, tubuni aequans. CoroIIa f ulvo-lu tea, sub- aurea. Legumina juniora dense glandulosa. — Crescit in montibus Tauriae, Romaniae australis, Bulgariae. — Exsiccatae: Call., Hcrb. ross. nr. 40; Bornmiill., PI. Anat. (1890) nr. 2643. — Tab. 220 * *. I. Pars plantae florentis. 1. Flos. 2, 3. Vexillum. 4. Ala. 5. Carina. 6. Stamen. 7. Pistillum in calyce fisso. 8. Idem sectum. 9. Styli latus in- terior. 10. Legumen. 11. Semina. (1 — 9, 11 +.) c. transsylvanicus Reicb. f. in Tab. nostra 220 (1885) et Fiitsch, 1. c 517 et Rouy, Fl. Fr., V, 269 p. sp. — Orobus transsylvanicus Spreng., Syst., III, 260 (1826); Fritsch, 1. c, 497. — 0. laevigatus Baumg., Enum. Transsylv., 11, 329 non W. K. — Caulis sicut tota plus minus copiose pilosus, subhirsutus. Foliola 2 — 3-juga, raagna, late elliptica, acuta rarissime acuminata. Calycis copiose pilosi dentes superiores breves, triangulares, inferiores multo longiores, acuminati, tubum aequantes. — In montibus Transsilvaniae in silvis et ad sylvarum margines (Biikk pope Koloszvar, Torda, Schassburg, Segesvar etc.) — Exsiccatae: Kern., FI. exs. austro-hung. nr. 2403. — Tab. 220 (MMCCLXXI) sub nom. L. transsylvanicus Spreng. IV. Plantae florentis pars. 8. Calyx. 9—10. Alae. 11. Carina. 12. Stylus. (8—12 +.) d. occidentalis Fritsch, 1. c 517 (1895) et Rouy, FI. Fr., V, 268 (1899) p. sp. — Orobus luteusL., Spec, ed. II, 1028 (1763) p. p.; Gaudin, Fl. Helv., IV, 496 et v. occi- dentalis Fisch. Mey., Ind. III. sem. horti Petrop., 42 (1837). — Orobus montanus Scop., Fl. Carn., ed. II, II, 60 t. 41 (pessime) (1772). — Lathyrus ochraceus Kittel, Taschenb. FI. Deutschl., 2. Aufl., 1183 (1844). — L. montanus Godr. Gren., Fl. Franc, I, 486 (1848) non Bernh. — L. luteus Peterm., Deutschl. FL, 155 (1849) et Gren., Fl. Jurass., 192 (1865) non Moench (1794) et Baker (1879). — Orobus occidentalis Fritsch^ 1. c, 499 (1895). — Caulis sicut tota subglaber vel plus minus pilosus. Foliola 3— 5-juga elliptica v. elliptico-lanceolata, acuta v. acuminata. Calyx totus vel iu limbo modo moUiter pilosus; eiusdem dentes superiores breves, triangulares, inferiores 20* — 156 — aut elongati tubiim aequantes aut in eadem pianta abbreviati, tubo multo breviores. Calycis forma imprimis longitudine dentium et vestimento adeo variat, ut ad L. laevigatum sensim transeat utriusque gregis proprietates saepe in eodem individuo proferat. — A Pyrenaeis per totum Alpium tractum usque ad Austriam super., Stiriam, Carnioliam, Istriam, Croatiam, Serbiam. In Austria inf. deest; Apennini montes. — Exsiccatae: Reichenb. nr. 1256, 1257; Kern., Fl. exs. austro-hung., nr. 2402; Billot, Fl. Gall. Germ. nr. 969; Huguen. nr. 27; Magn., Fl. select, nr. 51. Formae sequentes observantur: f. velutinus St. Lager, Etude de fleures, ed. 8, 208 sec. Rouy. Foliola utrinque moUiter pilosa. — f. lanceolatus Rouy I. c. Foliola elliptico- lanceolata. — f. carniolicus (0. occidentalis f. montanus Fritsch, 1. c, 507.) Glaber. Foliola parvuLa. Calycis dentes abbreviati. Carniolia (Nanos, Krainer Schneeberg). Tab. 220 (MMCCLXXI). Sub nom. L. luteus Peterm. I. Plantae tlorentis pars. II. Legumen junius, III. maturum. 1. FIos c. dentibus calycis abbreviatis. 2. Calyx longidentatus. 3. Ala. 4. Carina. 5. Stylus. 6, 7. Semina. (1 — 7 +.) e. laevigatus Fritsch, I. c, 517 p. sp. — Orobus laevigatus W. K., Pl. rar. Hung.^ III (1812), 270 t. 243; Fritsch, I. c. 508; DC, Prodr., II, 878; Reich., FI. Germ., 536. — 0. luteus Baumg., Enum. Transs., II, 327 non L. — v. laevigatus Ledeb., Fi. Ross., 1, 690. — 0. subalpinus Herb., Stirp. Bucov., 49. — 0. glaberrimus Schur in Verh. Sieb. Ver., X (1859), 97 et in Ost. bot. Zeit. (1860), 324; Enum. Transs., 174. — 0. Ewaldi Meinsh. in Bull. soc. nat. Mosc, XLI 1, 354 (1868) = Lath. Ewaldi Meinsh., FI. Ingr., 90 (1878). — Lath. luteus b. styriacus et laevigatus Gremli, Neu. Beitr., 2. Heft, 6 (1882). — 0. styriacus Gremli in Dall. Torr., Anieit., 203 (1882). — ? L. Gmelini Rouy, FI. Fr., V, 267. — Caulis sicut tota glaber v. molliter pilosus. Foliola 3 — 5-juga, tenuia, ovato-elliptica, plerumque breviter acuminata. Calyx in limbo modo ciliatus; ejusdem dentes superiores subobsoleti, inferiores brevissimi, subulati. Variat foliolis et calycibus moUiter pilosis = f. subalpinus (Orobus subalpinus Herb., Stirp. Bucov., 49). Bucovina; Bosnia 1. c Crescit a Borussia orientali (Brodlaukener Forst) per Volhyniam et Galiciam et Buko- vinam in Hungariam orientalem, Transsilvaniam, Banatum; porro in Stiria media: Kreuzberg pr. Leibnitz, Mariatrost. Carniolia: Gottschee. Croatia: Mrzin, Pljesevica. Bosnia: Igman pr. Sarajevo (Fiala), Treskavica, Osjecenica (Beck). — Exsiccatae: Kern., Fl. exs. austro- hung. nr. 2404. — Tab. 220 *. I. Plantae tloriferae pars. 1. Legumina. 2. Semen. 3. FIos. 4. Calyx. 5. Vexillum. 6. Ala. 7. Carina. 8. Androeceum. 9. Stylus. (2 — 9 +.) * * Foliorum rhachis alata, brevior. Foliola stricta. 5. Lathyrus montanus Bernh., Syst. Verz. Erf., 247 (1800) non Gren. Godr. — Orobus tuberosus L., Spec, 728 (1753); Sturm, Deutschl. FL, I, Heft 21; Ser. in DC, Prodr., II, 378; Gaud., FI. Helv., IV, 499; Fl. dan., t. 781; Engl. bot. t 1153; Reich., FL Germ., 537 ; Koch, Syn. FI. Germ., 202 ; ed. II, 225 ; Alef. in Bonpl. (1861) 142. — 0. prostratus Host, FL Austr., II, 322 (1831). Caule procumbente. — Lathyrus macrorrhizus Wimm., FI. Schles., 166 (1844); Gren. Godr., FI. Fr., I, 487; Rouy, FL Fr., V, 269. — Rhizoma repens, ramosum, stoloniferum, ad articulos tuberosum. Caules ascen- dentes, alati, saepe ramosi, sicut tota glabri. Stipulae semisagittatae, saepe basim versus denticulatae. Foliola 2 — 4-juga, oblongo-linearia, mucronata, subtus glauca; rhaehis alata, — 157 — apice setifera. Racemi 2 — 5-flori, pedunculati, folia paulo superantes, aequantes v. paulo breviores. Flores bracteis minimis membranaceis sutiulti, pedicellati, 12 — 15 mm iongi. Calycis dentes pilosuli oblongi, acuminati, tubum aequantes, superiores abbreviati. Corolla rubra mox coerulea. Vexillum obcordatum v. retusum, incurvum. Stylus complanatus, demum tortus. Legumina subcylindrica, acuminato-rostrata, nervosa, glabra, nigrescentia. Semina subrotunda, griseo-viridia; liilo subdimidiam ambitus amplectente. Crescit in sylvis imprimis montanis passim per totam regionem. Fioret m. April. Junio. Variat: a. genuinus Godr., Fl. Lorr., 184 pro var. L. macrorrhizi. Foliola oblonga V. subelliptica, Litiora. — Pervulgatus. — Ludit corolla alba (= f. albiflora; 0. tub. var. Alef. 1. c.) v. luteola, vexilio roseo (= f. variegatus Rouy 1. c). Tab. 218 (MMCCLXIX). Planta llorifera minor cum rhizomate et fructibus. 1—3. Flores (color?). 4, 5. Vexillum. 6. Corolla. 7, 8. Alae. 9, 10. Carina. 11. Stamina. 12. Pistilli pars. 13. Flores juniores. 14. Caulis sectus. 15. Stylus. 16, 17. Semina. (1 — 17 +.) ^. pyrenaicus [Gren. Godr. 1. c. = 0. pyrenaicus L., Spec, 729 = Orob. tub. var. Ser. in DC, Prodr., I. c. — 0. Pluclienetii Lapey., Mem. mus., II, 299] foliolis late ovali-eilipticis, obtusis; stipulis latioribus. — Rarius. Y- emarginatus Hertzsch in Aschers., Fl. Brand., 169 (1866). — Foliola ovalia, emar- ginata. — Rarius. 6. dlvaricatus Gren. Godr. 1. c — Orobus divaricatus Lapeyr. I. c. = 0. tuberosus var. Ser. in DC. Prodr., ]. c. — Foliolis oblongis, basi cuneatis. — Rarius. f. tenuifolius Garclie, Deutsch. Fl., 9. Aufl.; v. linifolius Schinz Kell., Fl. Schweiz, 302. — Orobus tenuifolius Roth, Beitr. zur Bot., I, 78; Fl. Germ. I, 305. — 0. lini- folius Reich., Herb. sec Fl. Wett., III. 25. — 0. tuberosus var. tenuifolius Willd., Spec, III, 1074 et Ser. in DC, Prodr., II, 376 et aut. — L. Rothii Rouy, Fl. Fr., V, 271. — Foliola lineari-lanceolata v. linearia, saepe angustissima, longe acuminata, 1 — 8 ram lata. — Cum typo, passim. — Tab. 217 (MMCCLXVIII). IV. Plantae floriferae pars, foliolis minoribus. 6. Lathyrus filiformis J. Gay in Ann. sc nat., ser. 4, VIII, 315 (1857); Burn., FI. Alp. Mar., II, 205. — v. coerulea Cel. in Ost. bot. Zeit. (1888) 45. — Orobus fili- forniis Lam., Fl. Fr., II, 568 (1778). — 0. vicioides Vill., Prosp. 41 (1779). — 0. canes- cens L. fil., SuppL, 327 (1781); Bot. Mag. t. 3117; Alef. in Bonpl. (1861), 142. — 0. angustifolius Vill., Hist. Dauph., III, 435 non L. — Lathyrus canescens Godr. Gren., FI. Fr., I, 489 (1848); Rouy, FI. Fr., V, 276. — Rhizoraa repens. Caules ascen- dentes, simplices, angulati, sicut tota subglabri, laete virides. Stipulae semisagittatae, an- gustae, petiolos breves multo superantes et rhachim saepe aequantes. Foliola 2 — 3-juga, approxiraata, lanceolata-linearia, acuminata, rigida; rhachi brevi, appendice angusto termi- nata. Racemi pluri- (4 — 10-) flori, folia multa superantes, saepe singuli. Flores bracteis parvulis membranaceis suffulti, pedicellati. Calycis dentes ovali-triangulares, tubo breviores. Corolla purpurea v. lilacina mox coerulescens basi saepe lutescens v. albida. Vexillum sursum flexura. Styius dilatatus. Legumina linearia, compressa, breviter acuminata, ner- vosa, glabra. Semina subrotunda v. ovoidea, brunnea ; hilo tertiara anibitus aequante. Variat: «. genuinus — L. filiforrais J. Gay et Syn. s. c Humilior. Foliola breviora, abrupte acuminata. Carina in apice obtusa, antice alata. Filaraenta libera inaequilonga. Stylus spatulatus subrhombeus. Hilum ^s arabitus seminis amplectens. Ludit pedunculis — 158 — elongatis, cum racemis — 18 cm longis = f. peduncularis Kouy 1. c. 276. — Crescit in pratis et fruticetis, sylvis. Hispania, GalJia australis (passim a Pyrenaeis orient. ad Alpes), Italia superior (Pedemontiae Alpes, di Kauss, Molinetto, inter Agiion et Dea, Bellagio). — Exsciccatae: Billot nr. 3064; Kevercii. Derb., France (1886), nr. 195. — Tab. 228. II. Pars plantae florentis minoris. 10. Flos. 11. Ala. 12. Carina (nimis acuta). 13. Pistillum. 14, 15. Stylus. 16. Fructus junior. 17. Rhachis c. stipulis. 18. Folioli apex. (10 — 15, 17—18 +.) /5. Bauhini Genty in Bull. soc. Dauph., nov. ser. (1892) 90 p. sp. — L. ensifolius J. Gay 1. c, 313; Wohlf., Syn. deutsch. Fl., I, 713 non Bad. — 0. ensifolius Lapeyr. in Mem. Mus. Par., II (1815), 303 t. 12 exc). /?. — 0. canescens y. Ser. in DC, Prodr. 1. c. — 0. alpestris Mart. Kemml., Fl. Wiirtt., ed. 2, 139 non W. K. — 0. sessilifolius V. coeruleus Pant. in Ost. bot. Zeit. (1873) 80 non S. S. — Robustior. Foliola longiora, rigidiora, longe acuminata. Flores majores, c. 22 mm longi. Corolla purpureo-coerulea. Carina in apice integra, acuta, exalata. Fllamenta libera aequilonga. Stylus cuneato- oblongus, modice v. conspicue dilatatus. Semina majora. Hilum ^j^ — ^/g ambitus amplectens. Pyrenaei, Montes jurassici; Helvetia: Vallon di Brevine; Germania: Wiirttemberg, Hundsriicli prope Ontmettingen (cfr. Hegelm. in Jahresb. Ver. vaterl. Naturli. Wiirtt., 1886). Bosnia: Kupres, Glamoc, Dreznica pr. Malovan (Brandis!). Montenegro: Sinjavina, Mali Dormitor (Pant.). — Exsiccatae: Billot nr. 967; Magn., Fl. sel. nr. 1929; Soc. Daupli., 2. ser., nr. 623. 7. Lathyrus pallescens C. Koch in Linnaea, XV (1841), 723. — Orobus pallescens M. Bieb., Fi. Taur. Cauc, II, 153 (1808), III, 463; Reich., Fl. Germ. 537 a. — 0. canes- cens Neilr., Diagn., 48 non L. f. et v. pallescens Ser. in DC, Prodr., II, 376. — L. fili- formis v. albida Cel. in Ost. bot. Zeit. (1888) 45. — Differt a L. filiformi a cui proximus, area geograpliica orientali, pube molli omnium partium, habitu robusto, stricto, foliolis rigidis, longe acuminatis, saepe angustissimis, racemis pluriraum 2, calycis pilosi dentibus paulo lalioribus, corolla ochroleuca, rarius coeralea; stylo late spathulato ; liilo '/, seminis ambitus amplectente. Crescit in graminosis montanis. Hungaria centr. et australis: pr. Budam (Ofen) etc. Transsylvania (pr. Kolozsvar, Zah); copiosius in Rossia australi et meridionali. Exsiccatae: Lang Szov. Herb. ruth. nr. 128; Kern., Fl. exs. austro-hung., nr. Tab. 228. I. Planta florens c. rhizomate. 1. Flos. 2. Carina. 3, 4. Alae. 5. Pistillum. 6. Stylus. 7. Fructus. 8. Leguminis apex. 9. Folioli apex. (1 — 6, 8 — 9 +.) Lathyrus sessilifolius Ten., Fl. Neap. Prodr. App. 21, I, 103. — Orobus sessili- folius Sibth. Sni., Prodr., II, 64; Fi. Graec t. 692; Boiss., FJ. or., II, 618; Hal., Consp. Fl. Graec, I, 474. — 0. canescens var. Alef. in Bonpl. (1861) 142. — 0. digitatus M. Bieb., Fl. Taur. Cauc, II, 153 et suppl. 462 affinis duobus prioribus Bulgariae, Graeciae et Anatoliae civis est, et rhizomate brevi, longe et crasse fibroso, foliolis 1 — 2-jugis, confertis subdigitatis, stipulis petiolum superantibus v. aequantibus, coroUa coerulea, carina acuminata, antice alata etc. praestat. 8. Lathyrus alpestris Celak. in Ost. bot, Zeit. (1888), 86 ; Wohlf., Syn. deutsch. Fl., I, 712 (1891). — Orobus alpestris W. K., PI. rar. Hung., II, 133, t. 126; DC, Prodr., II, 377. — 0. vernus a. angustifolius Neilr. Diagn. 43 p. p. — 0. pallescens /?. Reich., FI. Germ., 537. — Rhizoma breve, fibris longis praeditum. Caulis ascendens, angulatus. — 159 — Stipulae semisagittatae, petiolum subaequantes, rhachi elongata 2— 3plo breviores. Foliola 2— 3-juga, oblongo-lanceolata, mucronata, remota. Pedunculi pluriflori, folia subaequantes y. superantes. Flores ebracteati. Calycis dentes lati, acuminati, vix longitudine tubi. Corolla purpurascens. Stylus oblongo-complanatus. Legumina subcompressa, acuminata. Semina subrotunda, fusca. Crescit in raontanis et subalpinis Croatiae et Slavoniae. Tab. 219 (MMCCLXX). Planta florifera. 1. Flos. 2. Yexiilum. 3. Ala. 4. Yexillum. 5. Stylus. 6. Pistillum (ap. 5, (5 vestimentum styli oblitum). (1—6 +.) 9. Lathyrus albus Kitt., Tasch. Fl. Deutsch., 1182 (1844); Beck, Fl. Nied.-Ost., 885; Rouy, Fl. Fr., Y, 274. — Orobus austriacus Crantz, Stirp., Y, 874 (1769). — Lathyrus asphodeloides Godr. Gren., FI. Fr., I, 488. — Orob. albus Koch, Syn., ed. II, 225; Alef. in Bonpl. (1861), 142. — L. pannonicus Garcke, FI. Deutschl., 6. Aufl. (1863), 112. — Rhizonia abbreviatum, fibris varie incrassatis tuberosis praeditum. Caulis strictus, angulatus, sicut tota glaber. Stipulae semisagittatae. Foliola 2— 3-juga, lineari-lanceolata V. linearia, acuminata ; rliachi alata, foliolo subsetaceo terminata, stipulas pluries superante. Eacemi plures, longe pedunculati. pluriflori. Flores pedicellati, secundi, ebracteati. Calycis dentes acuti, tubo breviores, superiores multo breviores. Corolla alba paulo sulphurea; vexillo sursum flexo, ovato-obcordato, in unguem contracto, dorso saepe pallide rubescente vel aurantio. Carina acuta, exalata. Filamenta libera subaequalia. Stylus linearis, com- pressus. Legumina linearia, acuta, fusca, glabra. Semina rotunda, fusca, saepe marmorata. Variat: «. pannonicus Beck 1. c. — Orobus pannonicus Jacqu., Enum. Yind. 128 (1762); FI. Austr., I, 25, t. 39; v. microrrhizus Neilr., FI. Nied.-Ost. 968; Keru., Schedae nr. 404. — 0. austriacus Crantz, Stirp., Y, t. I, f. 1. — 0. albus L. f., Suppj. 327 (1781); Reich., FI. Germ., 537: Koch, Syn. 202. — 0. asphodeloides Gouan, IUustr., 48. — L. albus v. microrrhizus Cel., Prodr. FI. Bohm., 691. — Radicis tuberi breves, crassi, clavati, oblongi v. fusiformes, circa 5 cm longi, 0,9 cm lati. Caulis hypogaeus modo ramosus. Pedunculi folia fulcrantia superantes, inferiores plurimum supra 10 cm longi. Crescit in pratis humidis, paludosis rarius montanis, passim. Gallia merid. et austr., Austria inf., Hungaria (copiose), Bosnia (Pale 1. Fiaia), Dalmatia, Ital. sup., Rossia etc. — Floret April.— Junio. Exsiccatae: Reich. nr. 2226; Billot nr. 968; Petter, Dalm. nr. 34; Guebh., Mold. nr. 114; ¥. Schultz, FI. Gall. Germ., nr. 442 ; Reliqu. Maill. nr. 1059; Magn., FI. sel., nr. 1426; Soc. Dauph. nr. 4506 et bis; Kern., Fi. exs. austro-hung. nr. 404. — Tab. 227. 1. Pars plantae floriferae et 2. fructiferae. 3. Rhizoma. 5. FIos. 6. CoroUa. 7. Folioli apex. 8. Semen. (5 — 8 +.) /?. versicolor Beck, Fl. Hernst., 229p. sp.; FI. Nied.-Ost., 885; Rouy, Fl. Fr., Y, 275. — Orobus versicolor Gmel., Syst. veg., II, 1108 (1791); Reich., FI. Germ., 537. — 0. varius Sol. in Bot. Mag. t. 675; Ser. in DC, Prodr., II, 376 = Lath. varius C. Koch in Linnaea XY (1841), 723. — 0. albus /?. versicolor Led., Fl. Ross., I, 692 (1842); Koch, Syn., ed. II, 225. — 0. lacteus M. Bieb., Fl. taur. Cauc, II, 152 (1808); Reich., FI. Gerra.^ 537. — 0. pannonicus V. collina Ortm.in Abh. zool. bot. Yer., II (1852), 13; v. macror- rhizus Neilr. I. c. — Lath. albus /?. macrorrhizus Celak. 1. c. — Radicis tuberi elongati, tenuiores, cylindracei v. fusiformes, 8—20 cm longi et 5 mm crassi. Caulis nonnunquam ramosus. Pedunculi plurimum foliis fulcrantibus breviores, rare supra 10 cm longi. — 160 — In pratis montanis, inter fruticetis, imprimis solo calcareo. Germania: Kirschauer- berg pr. Tiibingen. Bohemia: (Lobositz, Karlstein, Konigssaal, Jungbunzlau). Austria inf. Copiosius in Istria, Croatia, Dalmatia, Bosnia, Hercegovina, Montenegro. Italia sup. Hungaria, Transsylvania, Rossia austr. etc. — Exsiccatae: Reich. nr. 779; Kern., Fl. exs. austro-hung. nr. 40.S. — Tab. 227. 4. Rhizoma. Sect. II. Orobinia. (Jrobini Nym., Consp., 201 (exp.). Sect. Orobastrum Boiss.,^ Fl. or., II, 601 (p. p.). Perennes. Folia cirrhifera, foliola 1 — plurijuga. Vexillum non callosum. Carina ecristata vel cristata. Stylus demura tortus. * Carina cristata. 10. Lathyrus paluster L., Spec, 733 (1753) n. palustris; Fl. Dan. t. 399; Engl. bot. 1. 169; Dietr., Fl. Bor., t. 604; Koch, Syn., 202, ed. II, 224; Godr. Gren., Fl. Fr., I, 487; Alef. in Bonpl. (1861) 151 ; Beck, Fl. Nied.-Ost, 888; Rouy, Fl. Fr., V, 266 ; Wohlf., Syn., 709. — Orobus palustris Reich., Fl. Germ., 537; Alef. in Bonpl. (1861) 145. — L. incurvus Reich,, Fl. Germ., 536 non A. Br. — Perennis, rhizomate repente. Caules bialati, sicut tota virides, puberuli v. glabri. Stipulae semisagittatae, lanceolato-acuminatae, anguste lineares, acuminatae. Petioli apteri, angulati, rhaclii cirrhifera; cirrho simplice v. ramoso. Foliola 2 — 3-juga, elliptica. oblonga, obtusa v. lineari-lanceolata, acuminata, mucronata, nervis pinnatis subparallelis perducta. Pedunculi 2 — 8-flori, laxiflori. Flores pedicellati 11 — 20 mm longi. Bracteolae minimae. Calycis dentes superi triangulares, inferiores lan- ceolati tubum aequantes. CoroIIa purpurea, demum coerulescens, vexillo obcordato, ala antice cristata. Stylus complanatus, tortus. Legumina linearia, compressa, rostrata, glabra, nigrescentia, reticulato-nervosa, 3 — 5 cm longa, — 10 mm lata. Semina globosa, fusca, nigromaculata, hilo '/4 ambitus amplectente. Variat: «. genulnus Gren. Godr. 1. c. — v. latifolius Lambertye, Cat. pl. Marne 53; Rouy 1. c. — Foliola lata, elliptica v. oblonga, obtusa, mucrone imposito. — Ludit tota planta copiose pilosa (= L. pilosus Cham. in Linnaea VI, 548 p. sp. ; Ledeb., Fl. Ross., I, 686). /S. linearlfollus Ser. ap. DC, Prodr., II, 371. — L. viciaeformis Wallr. Sched. 388. — Foliola erecta, lanceolata v. linearia, plus minus acuminata, mucrone vix imposito. — Ludit foliis angustissimis vix 4 mm latis (= f. praesignis Beck 1. c). Crescit in pratis humidis paludosis, ad paludorum margines passim per regionem nostram. — Floret Julio — Aug. Exsiccatae: Reichenb. nr. 2227; Billot nr. 3567; Schultz, Fl. Gall. Germ. nr. 645; Soc. Dauph. nr. 3257 ; Fellm., Arct., nr. 74. Tab. 206 (MMCCLVII). I, IV. Plantae florentis partes c rhizomate (infra). II, III. Le- gumina. 1, 2. Flores. 3. VexiUum. 4, 5. Alae. 6. Carina. 7. Stamina. 8. Stylus. 9, 10. Pistilla. 11. Semen. (1—11 +.) V. f. pilosus Ledeb. Plantae pars. * * Carina ecristata. 11. Lathyrus maritimus Bigel., Fl. Bost, ed. II, 268 (264); Fries, FI. Scan., 106; Gren. Godr., FI. Fr., I, 486; Rouy, Fl. Fr., V, 265; Wohlf., Syn., I, 705. — Pisum maritimura L., Spec, 727 (1753); Fl. dan. t238; Sv. Bot t 656 ; EngL bot tl046; Koch, Syn. 199, ed.II, 220. — Orobus maritimus Reich., FI. Germ., 538; Alet in Bonpl. (1861) 144. — — 161 — Khizoma repens. Caules piocuinbentes v. ascendentes, angulati, apteri, simplices v. basi ramosi, sicut tota glauci, glabri v. puberuli. Stipulae ovato-triangulares, acuminatae, basi hastatae, deflexae. Fetioli angulati, rhachi folior. inf. setula, super. cirrho ramoso terminata. Foliola 3— 5-juga, remota, decrescentia, elliptica, v. obovalia, obtusa v. acuta, mucronata, reticulato-pinnatinervia. Fedunculi axillares, 4— 15-flori, foliis breviores. Flores pedicellati secundi, 15— 25 mm longi. Calycis dentes lanceolati, inferiores tubum aequantes. Vexillum obcordatum, bicallosum, rubrum, obscurius striatum; alae roseae, demum coerulescentes. Carina albida, virescens, ecristata. Stylus linearis, tortus. Legumina linearia, fusco-rubra, denuim fulva, 4—5 cm longa, S— 12 mm lata, pubescentia, saepe glabrescentia. Semina globosa, olivaceo-fusca, nigrescentia; hilo '/3 ambitus amplectente. Crescit in arenosis maritimis. Germania: ad litora maris Ostsee et Xordsee. Scliles- wig, llecklenburg, Fommern, AVestpreussen (Hela, Frische Nehrung), Ostpreussen (Filkui, Cranz). Istria: ad mare adriaticum pr. Kovigno. — Floret m. Junio Aug. Exsiccatae: King, Herb. norm. 2, nr. 50; Fellm., Arct. nr. 75; Keich. nr. 350; Billot nr, 3062: Puel et Mail., Herb. Eur. nr. 33; Soc. Dauph., nr. 1184. Tab. 205 (MMLVI). I. Flantae florentis pars. II. Legumina. 1 — 4. Flores. 5. Vexillum. 6, 7. Alae. S. Carina. 9. Androeceum. 10. Stylus. 11, 12. Semina. (1 12 -f.) 12. Lathyrus pisiformis L., Spec, 734 (1753); L., Hort. Ups., II, t. 20; Ser. in DC, Prodr., II, 371; Keich., Fl. Germ., 536; Ledeb., Fl. Koss., I, 685; Wohlf., Syn., I, 709. — Orobus pisiformis Wend., Ind. sem. h. Marb. (1837) f. Steudel et A. Br., Cat. sem. Berol. (1853), 13; Alef. in Bonpl. (1861), 145. — L. mutabilis Ivlinggr., FL Preuss., 524 (1848) non Sweet. — Rhizoma repens. Caules erecti, alati, sicut tota glabri v. pilosuli. Stipulae magnae, seraiovales et semisagittatae, saepe denticulatae v. repandae. Petioli anguste alati. Foliola 3— 5-juga, ovalia v. elliptica, rotundata v. subretusa, subtus glaucescentia, mucrone brevissimo. Pedunculi folio breviores, pluri— multiflori. Flores 15 — 18 mra longi. Calycis dentes superiores triangulares, inferiores oblongo-lanceolati, tubo longiores, pilosuli. CoroIIa turbato-rosea, vexillo rubro-reticulato. Carina ecristata. Legumina linearia, rostrata, vix compressa, glanduloso-granulata, glabrescentia, 4—5 cm longa, demura nigrescentia. Semina globosa, marmorata ; liilo i/q ambitus amplectente. Crescit in fruticetis, ad silvarum margines. Germania: Borussia orient: Kreis Neiden- burg inter Kommusin et Texten ; Borussia occid. : Mtinsterwalder Forsr, Kl. Krug, Fierllitz, (ir. Wesel, Mewe. Austria: Bohemia : Dymokur pr. Podiebrad, Budenic pr. Sehlan. Frequentius in Rossia media usque ad Sibiriam. — Floret ra. Junio. Tab. 204 (MMLV). III. Plantae florentis pars. IV, V. Stipulae. VI. Legunien. 0. Calyx. 4 (infra.) Pistillum. 4 (supra.) Vexillum. 5. Ala. 6. Carina. 7—8. Semina (3-S +.) 13. Lathyrus incurvus Willd., Spec, III, 1091. — Vicia incurva Koth, Beitr., II, 98 (178.3). — L. curvus Kotii, Abh. 13, t. 4 (1787). — Orobus incurvus A. Br., Ind. sem. Berol. (1853), 13; Alef. in Bonpl. (1861), 145. — Perennis, puberulus. Caules tetra- goni, anguste bialati, alis saepe ciliatis. Stipulae semisagittatae, oblongo-lanceolatae. Foliola 4— S-juga, remota, oblonga, obtusa, pinnatinervia, mucronata. subtus glauca et subtiliter puberula. Petioli c rhachi curvati, marginati ; cirrho ramoso. Pedunculi folia subaequantes, 8— 12-flori. Flores pedicellati. Calycis dentes acuti, tubo breviores. Corolla rubro-lilacina; Icon. Fl. Geim. XXII, (Autore Beck). OJ — 1(32 — alae et carina pallidae; carina ecristata. Stylus linearis, tortus. Legumina oblongo-linearia^ incurva, glabra, oblique reticul. nervosa. Semina laevia ; hilo */„ arabitus cingente. Crescit ia Kossia australi, Tauria, Caucaso etc. Tab. 212 (MMCCLXIII). IV. Plantae florentis pars. V. Legumina. 1. Calycis dentes. 2. Vexillum. 3, 4. Alae. 5. Carina. 6. Fistillum. 7. Stylus. (1—7 +.) Sect. III. Aphaca (Tourn.), Adans., Fam., II, 330 (1763); Alef. in Bonpl. (I8(il), 139 et Ost. bot. Zeit. (1861) 280 p. gen. ; Reicli., Fl. Germ., 533 et aut. — Orobussect. Aphyllon Doll, Rhcin. Fl. 788 p. p. — Plantae annuae. Caulis aphyllus (exclusa basi, quae duobus foliis evanidis, foliola parvula 2 gerentibus praedita est), inter stipulas folia aemulantes, latas, hastatas cirihifer. Corolla lutea. Vexillum gibbis duabus cavis j^raeditum. Carina anfice cristata, acuta. 14. Lathyrus aphaca L., Spec, 729 (1753); Ser. in DC, Prodr., II, 372; EngL bot., t. 1167; Keich., Fl. Cerm. 533; Koch, Syn , 199, ed. II, 221 ; Godr. Gren., Fl. Fr., I, 480; Rouy, Fl. Fr., V, 252: Wohlf., Syn., 694. — Aphaca vulgaris Presl in Weitenw., Beitr. zur Naturk. (1837); Alef. in Bonpl. (1861) 139. — Orobus aphaca DolL Rhein. Fl., 788 (1843). — Lath. segetum Lam., Fl. Fr., II, 571. — Annua, caulibus ascenden- tibus, ramosis, sicut tota glabris et glaucescentibus. Stipulae latae, ovales, hastatae. Cirrhi simplices. Folioki folior. primar. unijuga, oblongo-linearia, ante anthesim evanida.') Pedun- culi stipulas superautes, 1-, rarius 2-flori, articulati. Flores 6 — 12 mm longi, breviter pedi- cellati. Calycis dentes angusti, acuminati, tubo duplo longiores. Corolla lutea. Vexilluni obovatum. Carina anticc carinata, subacuta. Legumina complanata, rostrata, paulo curvata v. falcata, oblique nervosa, luteoLi, — 3,5 cm longa. Semina 4 — 6, paulo compressa, fusco- atra v. marmorata, uitentia. Ludit: 1. foliolosus Breb., Fl. Norm., ed. IV, 95. — Petioli acirrhosi. Cirrhi in phyllodia linearia v. sublanceolata mutati. — Exsicc. : Soc. Dauph. nr. 2411. — 2. ecir- rhosus Nym., Consp. Fl. Eur., 204. — Petioli acirrhosi, breves. Cirrhi in mucronem nmtati. — Exsicc: Billot nr. 1474b. — 3. micranthus = Aphaca vulgaris var. Alei. 1. c; floribus 6 — 7 mm longis. — 4. affinis Gussone, Fl. Sic. Syn. II (1845), 853; Borb. in Term. Fiizet., XIII (1890), 156 p. sp. ; Ces., Pass. Gib., Comp. Fl. Ital., 693. — Stipulis latioribus, infer. magis cordatis, obtusiusculis, earum auriculis fere rectangule paten- tibus, coroUa duplo majore, pallide lutea, 11 — 12 mm longa. Passim. Crescit in agris, ruderatis, inter fruticeta. Gallia et Italia tota, Helvetia, Germania calidior, Austria australis (St^Tia, Tirolia), Hungaria, Transsylvania, Croatia, in tota ditione florae mediterraneae; porro in terris Ijalcauicis: Hercegovina, Bosnia, Serbia. Hinc inde introducitur (c. Berlin, Hamburg). Exsiccatae: Reich. ur. 770: Billot nr. 1464; Welw., Cont. nr. 92; Heldr., Herb. norm. nr. 142 (affinis). Tab. 197 (MMCCXLVIII). I. Planta florifera minor. II, III. Legumina. 1. Vexillum. 2, 3. Alae. 4. Carina. 5. Duo stamina. 6, 8. Pistillum. 9 — 11. Semina; 12. semen sectus. (1_8, 10-12 +.) Sect. IV. Clymenum (Tourn.) Adans., Fam., II, 330; Moench, Meth., 150; Alef. in Bonpl. (1861), 127 pr. gen.; Ser. in DC, Prodr., II, 795; Reich., FI. Germ., 533 et aut. — ') Ctr. Innisc-li in Flora (1855) 627 vt Kouy, Fl. Fr., V, 251. — 163 — Annuae. Folia inferiora in phyllodia niutata, superiora foliola 1 — 8 ferentia. Vexilluni gibbis duobus cavis praedituni. Stylus apice utrinque niembranaceo applanatus, non tortus. t5. Lathyrus ochrus DC., Fl. Fr., IV, 578 (1805); Ser. in DC, Prodr., II, 375; Reicli., Fl. Genn. 533; Koch, Syn., ed. II, 221; Gren. Godr., Fl. Fr., I, 480; Vis., Fl. Dalm., III, 326; Rouy, FI. Fr., V, 256; Wohlf., Syn. DeutscL, I, 696. — Pisum ochrus L., Spec, 727 (1753J: Sibth., Fl. Gr., t. 689. — Ochrus uniflorus Moench, Meth., 163 (1794). — Lathyrus currentifolius Lam., FI. Fr., II, 571. — Ochrus pallida Pers., Syn., II, 305. — Clymenum ochrus Alef. in Bonpl. (1861), 127. — Annua, ghibra, glaucescens. PetioH fohorum late alati, hiuceolati v. elliptici v. ovales, decurrentes, infer. aphylli, phyllodinei, cirrhis 1 — 3 praediti, super. foliola 1 — 4 plurinmni alternantia, ovalia v. elliptica et rhachim alterue alatam cirrhiferam ferentes. Stipulae triaugulares v. auriculatae, ahi petiolorum connatae. Pedunculi articulati, 1-, rarius 2-flori, petiolis multo breviores. Flores pedi- cellati, 15 — 18 mm longi. Calycis dentes superiores triangulares, inf. angustiores, acuminati, tubo sublongiores. CoroUa pallide lutea, ochroleuca vel subvirescens. Stylus subspatulato- dilatatus. Legumen lato-oblougum , complanatum, rostratum , 4 — 8-spermum, ad marginem superiorem Inakitum, reticulato-nervosum. Semina subangulata, laevia, testacea; hilo oblongo. Crescit inter segetes, in incultis per totam regionem florae mediterraneae. Gallia austr., Italia, Istria, Dalmatia etc. Floret vere. Ludit petiolis omnibus aphyllis = f. petiolaris Rouy 1. c. — Rarius. Exsiccatae: Petter, Dalm. nr. 254; Billot nr. 8061; Kralik, Cors. nr. 571; Heldr., Herb. norm., nr. 1324. Tab. 198 (MMCCXLIX). I. Phmtae florentis pars. II. Basis eiusdem. 1. CoroUa. 2. Vexillum. 3. Ala. 4. Carina. 5. Stamina. 6. Pistillum supra. 7. Idem. 8. Stylus. 9. Legumen. 10 — 12. Semina. (2 — 12 +.) 16. Lathyrus Clymenum L., Spec. 732 (1753) ampL; Hal., Consp. Graec, I, 465. — Annua, ghibra, ghxuca. Caulis ascendens, angulatus et petiolis decurrentibus alatus, ramosus. Stipulae fol. inf. dentiformes, alis connatae, suj)er. lanceolatae, supra semihastatae. Petioli in basi caulis phyllodinei, superiores dua foliola et cirrhum, medii et .supremi rhachim elon- gatam, plus minus alatam cirrhiferam et foliola 2 — 4-juga reujota, oblonga v. linearia, mucronata ferentes. Pedunculi laxe 1 — 5-flori. Flores 15 — 20 mm longi. Calycis dentes triangulares, tubo breviores. Vexillum subrotundum, emarginatum. (Jarina obtusa. Stylus apicem versus utrinque membranaceo-dilatatus. Legumina oblongo-linearia, rostrata, compressa, glabra, dorso canaliculata. Semina ovoidea, fusca, marmorata. Crescit in graminosis, fruticetis in ditione florae mediterraneae. Gallia australis, Italia, Istria: Ins. Levano gr., Canidola, Unie; Dalmatia etc. Variat : a. genuinus. — L. Clymeuum L. et aut., DC, Prodr., II, 375: Gren. Godr., Fl. Fr., I, 479; Rouy, Fl. Fr., V, 254; Wohl., Syn. Deutsch., I, 697. — Clymenum uncinatum Moeuch, Meth., 150; Alef. in Bonpl. (1861), 127. — Corolla rubro-lihicina, unicolor. Stylus apice bubhamatus. Legumina non torulosa. Ludit: 1. latifolius Gren. Godr., 1. c — L. purpureus Desf. in Ann. mus. XII, 56. — L. auriculatus Bert., Pl. rar. It., dec II, 38; Amoen. 80. — L. alatus Ten., Fl. Neap. Prodr. 42, t. 175 f. 1.; Sibth., Fl. Graec t. 697. — L. spurius Willd., Enum. hort. Berol., 760. — Foliola lata, eUiptica v. ovaUa. Flores majores 17 — 20 mm longi. 21* — 164 — Exsiccatae: Soleir. Cors. iir. 1138; Bourg.. Cors. 1(31; Toclaro, Sic. nr. 112; Soc. Dauph. nr. 99. Tab. 201 (MMCCLIl). II. Plantae fiorentis partes. 1. Flos. 2. Vexillum. 3, 4. Alae. 5. Carina. (1— 5 +.) — Tab. 200 (MMCCLI). Forma minus alata. 1. Cahx. 2. Flos. (Color?) 3, 4. Vexillum. 5. Ala. 6. Carina. 7, 8. Androeceum cum stvlo. 10. Pistillum. 11, 12. Le- gumina. 13. Leguminis pars. 14, 15. Semina. (5, 7 — 8, 14 — 15 +.) 2. tenuifolJUS Godr. Gren. 1. c. — v. angustifolius Rouv 1. c. 254. — L. tenui- folius Lois., Fl. Gall., ed. 2, II, 144 an Desf.V — Foliola linearia. Flores 15 — 16 mm longi. — Exsiccatae: Soleir. Cors. nr. 1137; Ces. Car., Ital. bor. nr. 630. — Tab. 200 (MMCCLI). II. Planta florens minor. /?. articulatus L., Spec, 731; Gren. Godr., 1. c. 479; Rouv 1. c. 255 pr. spec. — Clymenum bicolor Moench, Meth., 150. — Cl. articulatum Alef. in Bonpl. (1861), 128. — Orobus articulatus A. Br.. Ind. hort. BeroL (1853), 13. — Foliola hmceolata. PeduncuH 1 — 2-flori. Calycis dentes angustiores et acutiores. CoroUa bicolor. Vexillum rubrum, alae albae v. pallide roseae. Stigma apice non hamatum, saepe obtuse mucrtmatum. Legumina in dorso non canaliculata, saepe torulosa. Ludit foliolis anguste linearibus, caljce angustioribus = tenuifolius Desf., Fl. Atl., II, 160; DC, Prodr., II, 375. — Climenum tenuifolium Alef. 1. c. 128. Gallla austr., Italia, Corsica, Hispania etc. — Exsiccatae: tenuifolius: Schultz, Herb. norm., nov. ser. nr. 1552; Soc. Dauph. nr. 3255; Bourg., Hisp. (1852) nr. 1730; Huter Porta Rigo, It. ital. III, nr. 28; latifoHus: Todaro, Fl. sic. nr. 238. Tab. 201 (MMCCLII). III. Phuita florens. IV. Legumen. 6. Stvlus. 7—8. Semen. (6-8 +.) Sect. V. Cicercula Med., PhiL Bot., I (1789), 203; Moench, Meth.. 163; Alef. in Bonpl. (1861) 147 p. gen. ; Godr. Gren., FI. Fr., I, 481 et aut. — Sect. Diplophaca Kitt, Taschenb., 3. Aufl., 1292. — • Plantae annuae, foliis sup. cirrhosis, foliolis uni - rarissime 1)ijugis. Vexillum ecallosum. Stylus rectus, demum tortus. Legumen in sutura ventrali Ijialatum v. bicarinatum. Semina angulata, securidiformia. 17. Lathyrus sativus L., Spec, 730 (1753); Ser. in DC, Prodr., H, 373; Reich., FL Germ., 534; Koch, Syn. Germ., 200, ed. H, 222; Godr. Gren., Fl. Fr., I, 482; Beck, FI. Nied.-Ost., 882: Wohlf., Svii., 697. — Cicercula alata Moench, Meth., 163. — Cicercula sativa Alef. in Bonpl. (1861), 147. — Eckerbse. — Annua. Caulis ascendens, duobus anguhs et duabus alis praeditus, sicut tota glaber. Stipulae semisagittatae , auriculo saepe bidentato. Foliola unijuga, hneari-lanceolata, longe acuminata; rhachi alata, iufra foliolo ])arvulo angustissimo, supra cirrho saepe ramoso terminata. Pedunculi uniflori, articulati, foliis multo breviores. Flores 12 — 20 mm longi. Dentes calycis longe acuminati, tubo niulto longiores. Vexillura late obcordatum, album, in media coerulescens et saepe rubro- maculatum. Alae coerulesceutes ; carina antice cristata. Legumina oblongo-elhpsoidea, com- pressa, rostrata, reticulatim nervosa, 1 — 5-sperma, in sutura ventrali bialata, curvata, c 15 mm lata, 2—3 plo longiores. Semina angulata, securidiformia, griseo-testacea, brunneo- marmorata, rarius albida, laevia; hilo parvo ellipsoideo. Crescit in regione florae mediterraneae. Saepius extra eiusdem territorium colitur et hiuc inde quasi spontaneus occurit. Italia, Istria, Dalmatia, Hercegovina, Albania, Graecia etc. — 165 — Ludit ])oiTo coroUae colore albo, coeruleo, rubescente et foliolis angustissimis -~ f. an- gustatus |Ser. apud DC. 1. c; stenophyllus Boiss., Fl. Or., II, G07J. — Forma floribus et leguminibus inferioribus subterraneis est f. amphicarpa Coss. Exsiccatae: Ces. Car., It. bor., nr. 314. Tab. 199 (MMCCL). I. Plantae florentis et II. fructiferae pars. III. Pars inferior f. amphicariiae. 1. Flos. 2. Vexillum. 3. Ala. 4. Carina. 5. Stylus. 6, 7. Semina (male). y. Androeceum sine antheris. 18. Lathyrus cicera L., Spec, 730 (1753); Ser. in DC, Prodr., II, 373; Reich., FI. , Germ., 534: Koch, Syn., 'JOO; ed. II, 222; Gren. Godr., FI. Fr., I, 481; Rouy, FL Fr., Y, 257; Wohlf., Syn., 698. — Cicercula anceps Moench, Meth. 163. — Cicercula cicera Alef. in Bonpl. (1861) 148. — Lath. erythrinus Presl, Fl. Sic, I, 23. — L. dubius Ten., Syll. 354. — L. pilosus Steud. Hochst., Exs. Istr. (1826) et apud Reich. I. c — Differt a priore: coroUa lateritia v. sordide rubra: carina ecristata, viridula, apice violacea; le- guminibus angustioribus , in sutura ventrali subrectis, anguste bicarinatis, c 10 mm latis, 3 — 4-plo longioribus et saepius indumento setuloso partium inferiorum. Crescit in aridis gramiuosis regionis florae mediterraneae. Gallia austr., Italia super., Helvetia ("Wallis, Neuenburg, Bern), Carniolia, Istria (imprimis in penninsula australi et in insulis), Fiume, Dalmatia, Hercegovina, Albania, Graecia etc Hinc inde colitur et extra aream geogr. subspontaneus evadit. — Floret Majo, Junio. Exsiccatae: BiUot nr. 1465; Soleir., Exs. nr. 1147: Callier, Taur. nr. 355. Tab. 203 (MMCCLIV). I. Plantae florentis pars cum radice. II— IV. Legumina. 1. FIos. 2. Vexillum. 3, 4. Al.ie. 5. Carina. 6. Pistillum. 8—10. Semina. (1—11 +.) Sect. VI. Lathyrella, — Eulathyrus aut. ex pte. ; Leptolathyrus et Lathyrus Kittel, Taschenb., 3. Aufl., 1294 — 1295 {p. p.)- — Plantae annuae. Rhachis foliorum infer. mucrone setaceo, sup. cin-ho simjilice v. ramoso terminata. Foliola unijuga, rarius (in L. saxatili) — 3-juga. Stylus tortus, modice aequaliter dilatatus. Semina globosa v. angu- lata, non securidiformia. * Semina laevia. 19. Lathyrus saxatilis Vis., Fl. Dalm., III (1852), 330, t. XLVH: Boiss., Fl. Or., II, 614: Willk., Fl. His])., IIL 319; Hal.. Consp. Graec, I, 472. — Orobus saxatilis Vent., Jard. Cels., t. 94 (1800). — Orobus ciliatus Alef. in Bonpl. (1861), 140. — Lathyrus ciliatus Guss., Pl. rar., 296, t. 49 (1826); Godr. Gren., FI. Fr., I, 492; Rouy, FI. Fr., V, 277. — L. aristatus Vis., App. sem. hort. Pat. (1826). — Ervum saxatile Chaub. et Bory, Fl. Pelop.. 48 (1838). — Annua. Caules simplices vel basi ramosi, decumbentes, angu- lati. sicut tota plus minus setulosi. Stipulae semihastatae, auriculo saepe inciso. Petioli exalati. Foliola 1 — 3-juga, ea foliorum inf. cuneato-obovata, apice tridentata v. truncata super. sensim linearia, longiora et angustiora, mucronata, rhachi apice setifera. Pedunculi uniflori, articulati, folio multo breviores. Flores 6 — 10 mm longi. Calycis glabri dentes triangulares, tubo breviores. CoroUa ochroleuca; vexillo obcordato, extus purpureo-striato. Carina obtusa. Stylus aequilatus. Legumina compressa, oblonga, acuta, brevia, 2 — 2,5 cm longa, ,gla1)ra. Semina globosa, marmorata ; hilo parvulo. Crescit in saxosis in Hispania, Gallia merid., Italia merid., Dalmatia: c Sebenico, Spalato, Ragusa, in ins. Lesina. Graecia. Floret vere. — 166 — Exsiccatae: Bourg., Hiap. (1851) nr. 1155li, Pyr. Hisp. nr. 742, Toulon. nr. 165; Heldr., Herb. norm. nr. 1140. Tab. 214 (MMCCLXV). IV. Planta minor c. flore (+). 8. Stipula. 9. Vexillum. 10. 11. Alae. 12. Stylus. 13. Pistillum. 14, 15. Semen. (8—15 +.) 20. Lathyrus sphaericus Ketz, Obs. bot., HI, .39; Ser. in DC, Prodr., II, 372; Reicli., Fl. Germ., 534 ; Koch, Syn. Germ., ed. II, 221 ; Gren. Godr., Fl. Fr.. I, 490 : Rouy, Fl. Fr., V, 280. — L. angulatus L. p. p., Sibtli. Sm., FI. Graec, VH, 84, t. 696. — L. coccineus AU., Fl. Pedem., I, 330. — Orobus sphaericus A. Br., Ind. sem. h. Berol. (1853); Alef. in Bonpl. (1861), 141. — Amiua, glabra. Caules angulati, saepe ramosi. Stipulae semi- sagittatae, angustae. Petioli angulati, infra setula subulata, sujjra seta longiore saepe eirrhifera terminati : cirrho simplice. Foliola unijuga, lanceolata, utrinque aeuminata. Peduu- culi petiolum aequantes v. breviores, articulati, ad pedicellum longius aristati. Flores 9 — 10 mm longi. Calycis dentes subulati, tuljo sublongiores. Corolla coccinea. Legumina elongata, linearia, compressa, acuminato-rostrata, in sutura ventrali bisulcata, subiiarallele reticulato-uervosa, glabra, polysperma. Semina subgiobosa, rubrofusca, laevia; hilo elliptico. Crescit in aridis, vineis, fruticetis in terris calidioribus imprimis mediterraneis. Hispania, Gallia, Italia, Helvetia (Tessin WaUis, Graubiindten), Tirolia (Bozen), Istria (Triest), Hungaria (Budapest), Terrae ])enninsulae balcanicae: Dalmatia, Bosnia, Hercegovina. Floret Majo — Julio. Ludit: foliis lanceolatis (= f. genuinus Rouy 1. c.) v. linearibus, angustioribus (^— f. stenophyllus Boiss., Fl. Or., 11, 613). — Seminis suborbicularibus v. angulatis, .sub- quadrangularibus (= f. ueapolitanus Ten. Syll. 374). Exsiccatae: Schultz, Fl. GaU. germ. nr. 643; Puel et Maille, Fl. loc, nr. 128; Tod., Sic nr. 750; Kern., Fl. exs. au.stro-hung. nr. 2809 (L. inconspicuus). Tab. 222. I. Planta florifera. II. Pars plantae fructiferae majoris. 1. Flos. 2. Calycis dentes. 3. Vexillum. 4. Ala. B. Carina. 6. Stylus. 7. Semen. (1—7 +.) Tab. 223. 11. fig. sinistra. Planta florifera minor. 6. FIos +. 10. Leguminis pars +. 21. Lathyrus inconspicuus L., Spec, 730 (1753); Koch, Syn. Germ., 199; ed. II, 221. — L. parviflorus Rotli, Cat., I, 88. — Orobus inconspicuus A. Br., Ind. sem. h. Berol. (1853), 13. — Graphiosa incouspicua Alef. in Bonpl. (1861), 128. — L. axillaris Lani. EncycL, II, 706 (f. Gren. Godr.) differt a L. sphaerico petiolis et pedunculis exaristatis, brevioribus, pistillo saepe appresse piloso, leguminibus magis teretibus, uiinus nervosis, intus inter semina meduUosis, etiam saepe puberulis. Crescit inter segetis, ad vineas in regione Florae mediterraneae. Gallia austraHs, Italia, Istria, Dalmatia, Hercegovina, Montenegro, Albania, Serbia. Variat: a. eriocarpus Gren. Godr., Fl. Fr., I, 491. — L. inconspicuus L. et aut. Folia acirrhosa v. superiora cirrhosa. Flores plurimum ■ — 8 mm longi. Pistilluni appresse jiilosum, rarius glabrum. Legumina puberula v. glabrescentia. — Tab. 223. I. Plantae floriferae pars. 1. Flos. 2, 7. Stylus (male). 3. Legumina (uervi desunt). II. figura dextra') 4, 9. Semina. 5. Pars leguminis. 8. Legumen scissum. /?. stans Vis. in Flora (1829), Erg. Blatt I, 19. p. sp.; FI. Dalm., III 328. — v. lasio- carpus Gren. Godr. I. c. — Folia omnia acirrhosa, rhachi arista terminata. Flores saepe majores, 12—15 mm longi. Pistillum glaber. Legumina giabra. ') 11. 1'iguni siiiif^tra, G, 10 ad L. s]ilirt('rieuin inTtiiient. — 167 — Exsiccatae: Reicli. nr. 349; Petter, Dalm. nr. 222; Soc. Daupli. nr. 363 et bis p. p.; Schultz, Herb. norm., nov. ser. nr. 1343; Soc. Roch. nr. 3062; stans: Reich. nr. 2445, Schultz, Herb. nonii., nov. ser. nr. 1554, Bald., It. alb. IV, nr. 22. Lathyrus odoratus L.. Spec, 732 (1753); Alef. in Bonpl. (1861). 151; Wohlf., Syn.. I, 699. — Annua, ghuica, tota pilosa. Caules et j^etioli anguste alati. Stipulae semihasta- tae. Foliola unijuga, ovalia v. elliptica, obtusa v. acuta, mucronata; cirrho ramoso. Pedun- culi 2 — 3-flori, folia superantes. Flores maximi, 25 — 35 mm longi, odoratissimi. Calycis dentes lanceolati, tubum subaequantes. Corolla varie coloratum. VexiUum c. alis atropur- pureum = (v. siculus L., I. c), v. roseum (= ceylanicus L., I. c), caraeum v. album (= album Alef., 1. c) etc Stylus tortus. Legumina oblongo-Iinearia, hir.suta. Semina glo- bosa, laevia. In Iiortis saepe colitur. Spontanea crescit in Italia australi, Sicilia. Trtb. 213 (MMCCLIV). I. Plantae florentis pars. II. Radix et caulis basis. III. Le- gumen. 1. Fhis. 2. Ala. 3, 4. Androeceum. 5. PistiUum. 6. Semen c. funiculo. 7, 8. Pili. (1— N +). Lathyrus tingitanus L., Spec, 732 (1753); Willk., Prodr. Hisp., UI, 314: Wohlf.. Syn., I, 699. — Navidura tingitana Alef. in Bonpl. (1861), 147 — affinis L. odorato et itidem floribus s]ieciosis egregius differt glabritie omnium partlum, pedunculis foliis sae]ie l)revioribus, floribus inodoris, coroUa intense rubra, vexillo alas multo superante, carina minore, angustiore, legumiuibus primum scal)ro-}mnctatis, demum laevibus, seminibus complanatis, etc. — In hoiiis colitur. Spontanea crescit in Hispania, Mauritania, ins. Madera, Sardinia. * * Semina tuberculato-verrucosa. 22. Lathyrus angulatus L., Spec, 731 (1753); DC, Prodr., II, 372; Reich., FI. Germ., 534; Koch, Syn., 200, ed. H, 222; Gren. Godr., FI. Fr., I, 490; Rouy, FI. Fr., V, 281. — Diftert a L. sphaerico: cirrho foliorum super. saepe ramoso, pedunculis petiolo 4 — 6-pIo longioribus, saepe foliola superantibus, coroUa pui-purascente, leguminibus sublaevibus, gracili- oribus, 2 — 5 cm longis, c. 3 mm latis, seminibus subcubicis, tuberculatis. OccuiTit foliolis linearilanceolatis et anguste linearibus, supremis subsetaceis {^^= f. angustifolius Rouy 1. c). Crescit in aridis. Gallia australis, Italia, Goritia, Istria, Croatia, Dalmatia, Herce- govina ('?). Exsiccatae: Schultz, Fl. Gall. et. Germ. nr. 644, Reliqu. Mail. nr. 1057; Kralik. Cors. nr. 160; Hut., Porta, Rigo, Hisp. (1879) nr. 673 et (1895) nr. 534. Tab. 222. 1. Planta minor. 2. Pedunculus c flore. 3. Flos. 4. Legumen. 5, 9, 10. Vexillum. 6,7.11 — 13.AIae. 8. Carina. 14. PistiUum. 15, 16. Stamina. 17, 18. Semina. (2-18 +). 23. Lathyrus setifolius L., Si^ec, 731 (1753); DC, Prodr., H, 373; Gren. Godr., FL Fr., I. 491; Koch, Syn., 200, ed. II, 222. — Orobus setifolius Alef. in BonpL (1861), 141. — Anuua, glabra. Cauhs anguste alatus. Stipulae semisagittatae, auri- culo saepe bidentato. Folia (exclusis infimis) cirrho ramoso praedita, breviter petiolata. Foliola unijuga, elongata, anguste linearia. Pedunculi uniflori, folio breviores, articulati, ad ]iediceUos bractea minima, deutiformi saepe subevanida obsiti. Flores 8 — 10 mm longi. Calycis dentes tubo sublongiores. Corolla coccinea. Pistillum puberulum. Legumina stipi- — 168 — tata, semielliptica, compressa, rostrata, reticulato-nervosa, puberula, glabrescentia, 2 — 3 sperma. Semina globosa, dense verruculosa, fusca et nigro maculata. Crescit in saxosis, graminosis, aridis totius regionis florae mediterraneae: Gallia australis, Italia, Istria, Fiume, Croatia, Dalmatia, Ilercegovina, Montenegro. Occurit fructibus h^-pogaeis = f. amphicarpos Gouan, Hort. Monsp., 368 (non L.) ]). sp.; Godr. Gren. I. c. Exsiccatae: Ces. Car., Ital. nr. 313; Petter, Dalm. nr. 221: Bald., It. alban. III., nr. 40 (ampliic). Tabula 224. I. Planta florens minor. II. Pars plantae majoris. 1. Vexillum. 2. Ala. 3. Carina. 4. Legumen junius. 5. Idem maturum. 6. Semen. (1 — 4, 6 +.) 24. Lathyrus annuus L,, Amoen., III, 417, Spec, ed. II, 1032; Koch, Sjai., 200; ed. [[, 222; Gren. Godr., Fl. Fr., I, 482; Bert., FI. ital., VII, 486; Rouy, Fl. Fr., V, 258. — Caules infra angulati, supra alati, sicut tota glabri. Stipulae semisagittatae, lineares, angu- stissimae, acuminatae. Petioli et rhacliis cirrhifera alata. Cirrhi ramosi. Foliola unijuga, lanceolato-linearia. Pedunculi 1 — 2-flori. articulati, ad pedicellos breviter bracteati, summo folium aequantes. Flores 12 — 14 mm longi. Calycis dentes acuminati, tubum aequantes. CoroUa lutea, rarius aurantiaca. Stylus tortus, dilatatus. Legumina late linearia, rostrata, reticulato-nervosa, sutura ventrali canaliculata, ■ — 7 cm longa. Semina angulata v. globosa, fusca, tuberculato-scabra. Crescit in cultis et incultis totius regionis florae mediterraneae: Gallia australis, Italia, Helvetia (Wallis), Istria (Ossero), Dalmatia (Zara, Castehiuovo, <,'attaro etc), Graecia etc. Ludit angustifolius et latifolius (cf. Rouy I. c). Exsiccatae: Billot nr. 1174: Heldr., Herb. graec, 543; Todaro, Fl. Sic. nr. 1127; Soc Danph. nr. 3254. Tab. 202 (MMCCLIII). II. Pars plantae florentis. III. Legumen. 1. FIos. 2, 3. Vexil- lum. 4. Carina. 5. Ala. 6. Stylus. 7. Semen. (1 — 7 -f.) Lathyrus Gorgoni Parl.. Giorn. di scienc. Sic, LXII, 3 et PL rar. Sic, L, 15, t. II. s. Alef. in Bonpl. (1861), 150; Vis., Fl Dalm., III, 327: Strobl in Ost. bot. Zeit. (1887) 398; L. sativo et L. cicera similis, Siciliae incola, a. c. d. Noe in Istria (Lussin, Sansego) indicatus et a. c. d. Visiani et Tommasiui dubitatus, differt stipulis latioribus lanceolatis, flore majore, corolla lutea, vexillo rubro striato, seminibus nigro maculatis, hilo minore. Tab. 202 (MMCCLIII). I. Pars plantae florentis. 25. Lathyrus hirsutus L., Spec, 732 (1753); Ser. in DC, Prodr., H, 373: Engl. Bot. t. 1255; Reich., Fl. Germ. 534; Rochel, Banat., t. XVI, f. 34; Gren. Godr., Fl. Fr., I, 481; Koch, Syn. Germ., 200; ed. II, 222; Rouy, Fl. Fr., V, 257. — Lastila hirsuta Alef. in Bonpl. (1861), 147. — Annua v. biennis, viridis, pubescens v. glaber. Caulis anguste alatus, ramosus. Stipulae semisagittatae. Petioli alati. breves, cirrho ramoso terminati. Foliola unijuga, oblongo-lanceolata, mucronata v. linearia. Pedunculi elongati, folia 2 — 3plo longiores, 1 — 3flori; bracteolis parvulis, subulatis. Flores 7- — ^12 mm longi. Calycis dentes tubum aequantes. CoroUa lilacina, demum coerulescens. Stj'Ius brevis, oblongo-dilatatus. Legumina linearia, paulo compressa, acuta, pilis basi tubercuhitis subhispida, 2,5 — 4 cm longa. Semina globosa, nibro-grisea, dense verruculosa, hilo elHptico. — 169 — In segetis passim per totam ditionem. Gallia tota, Germania imprimis occidentalis Thuringia, Silesia, Helvetia, Tirolia (Riva), Istria, Fiume. Italia, Hungaria, Traussylvania, terrae pennins. balcan., Dalmatia, Bosnia, Montenegro etc. Exsiccatae: Bourg. Esp. (1850) nr. 6U; Huet, Sic. (1856) nr. 75; Oi-pli., Fl. Graec, nr. 563; Todaro Sic. m: 296; Soc. Dauph. nr. 2039; Daveau, Lus., nr. 955; Bill. nr. 2053. Variat coroUa rosea et alba (= f. albiflorus Rouy 1. c). Tab. 203. (MMCCLIV). V. Plantae florentis pars. YI. Legumen. 12. Ala. 13. Cariua. 14. Pistillum (stylus nimis latxun). 15. Seniina. Sect. VII. Anurus E. Mey., Preuss. Pflanz. Gatt. 258 (1839) pr. gen. — Orobus subgen. Omicrusa AM. iu Bonpl. (1861), 140; sect. Aphyllon DoU, Rhein. Fl. 788 p. p. Nissolia (Tourn.) Adans, Fam., II, 330 (1763) non -lacqu. (1763). Lathyrus sect. Rchb., Fl. Germ., 533 et aut. Plantae annuae phyllodiiferae. PhyUodia acirrhifera, foUa aemu- lantia. VexiUum basi non bicaUosum. Carina acuminata antice subcristata. 26. Lathyrus nissolia L., Sisec pL, 729 (1753); Ser. in DC. Prodr., E, 372; Reich., Flor. Germ. 533; Koch, Syn., 199: ed. H, 221; Godr. Gren., Fl. Fr., I, 481; Beck, Fl. Nied.- Ost., 882; Rouy, Fl. Fr., V, 253; Wohlf., Syn. Deutsch. FL, 695. — Nissolia uuiflora Moench, Meth., 140. — Anurus nissolia E. Mey., Preuss. Pflanz. Gatt., 258 nach Linnaea XVIH, 223. — Orobus nissolia DoU, Rhein. FL 788 (1843). — Annua v. biennis, Caulis simplex, strictus, angulatus, sicut tota glaber v. puberulus. Stipulae minimae, subu- latae. PhyUodium Uneari-lanceolatum, longissime acumiuatum, paraUeU-nervosum, acirrhosum. PeduncuU 1-rarissime 2-flori, phyUodio breviores. Flores axiUares, longe pecUceUati, 8 — 12 mm longi. Calyces puberuU dentes angusti, acuminati, tubo lireviores v. eum aecjuantes. CoroUa carminea, demum coerulescens. VexiUum obcordatum, basi cuneatum; carina acuminata. Legu- miua subcyUndracea, acuminata. reticulo nervorum elongato praedita, obtusa, carinata, 3,5 ad 6 cm longa. Semina globosa, fusca, mai-morata, verruculosa; hilo brevi ovaU. Variat: a. puberulus Beck, FL Nied.-Ost. 1329; v. pubescens ibid. 882. — 0. nissolia genu- iuus Uechtr. in Ost. bot. Zeit. (1864) 195. — Legumina puberula. /?. gramineus A. Kern. in Ost. bot. Zeit. (1863) 188; Borb. in Tennesz. fiizet. XHI 4 (1890), 159 p. sp. — V. glabrescens Freyn in Abh. zool. bot. Ges. (1877) 325; v. leio- carpa Uechtr. in Res. Durchf. Schles. (1884). — Legumina glabra v. scabriuscula. — Rarius. Crescit in agris, graminosis. Helvetia. Germania occidentaUs et rhenana passim, ab Helvetia usque ad HoUandiam et Borussiam, in Silesia, Thuringia, Bavaria etc. — Austria inf., Styria, Carniolia, Istria, copiosius in Hungaria, Transsilvania, Croatia et terris penninsulae balcanicae: Bosnia, Hercegovina, Serbia etc Exsiccatae: Kovats, Austr. nr. 724 (/?); BUlot nr. 962; Ces. Car., ItaL nr. 315; Guebh., Mold. nr. 108; Huet, PL Sic. (1856) nr. 73; Soc Dauph. nr. 1599 et bis; Magn., Fl. seL, nr. 1424; Kem., Fl. exs., nr. 2810. Tab. 197 (MMCCXLVm). IV. Planta florifera. V. Legumen. 13. Stipulae. 14. Flos. 15. VexUIum. 16. Ala. 17. Carina. 18. Filamenta, 19. PistiUum. 20. Legumen, 21, 22, Semina. (13—20, 22 +.) Icon, Fl. Germ. XXII. (Autore Beck). 22 170 — Sect. VIII. Eulathyrus (Ser. in DC. Prodr., II, 369 ex pte) Gren. Godr., Fl. Fr., I, 482. — s. Lathyrus Kitt., Taschenli., ed. III, 1295 p. p. — Plantae perennes. Folia 1— 3juga. Braeteae setaceae. VexiUum basi ecaUosum. Carina (excl. L. pratensi) ante ecristata. Stylus tortus. * Caules et petioli exalati. 27. Lathyrus tuberosus L., Spec. pl., 752 (1753); Ser. in DC, Prodr., II, 370; Fl. Dan., t. 1463; Bot. Mag. t. 111; Reich., Fl. Germ., 535; Koch, Syn., 200, ed. II, 223; Gren. Godr., Fl. Fr., I, 484; Alef. in Bonpl. (1861) 151; Dietr., Fl. Boruss., t. 567; Beck, Fl. Nied.-Ost., 833; Wohlf., Syn. Deutsclil., I, 703; Rouy, Fl. Fr., V, 263. — Perennis; rhizoma repens, tuberibus oblongis v. rotundis praeditum. Caules procumhentes v. scaudentes, quadranguli, sicut tota glabri. Stipulae semisagittatae, acuminatae, angustae. Foliorum rhachis semiteres, exalata, cirrho ramoso terminata. Foliola unijuga, ovalia v. obovalia, plurimum obtusa, retinervia, 20 mm lata. Pedunculi foUa superantes; racemi pluriflori; bracteae subsetaceae. Flores 15—20 mm longi, pediceUati, odorati. Calycis dentes sinu- bus rotundatis separati, acuti, tubo breviores, inferiores patentes. VexiUum laete coccineo-, ruljrum, rotundum, transverse ovale, breviter unguiculatum. Alae antice violaceae. Carina rubra, ungue viridi. Stylus cui-vatus. Legumen oblongum, torulosum, primum glanduloso- punctatum, demum scabridum, 2,5—3,5 cm longum, 4—5 mni latum. Semina rotunda, atrofusca, 6 mm longa. Crescit inter segetes, in agris, incultis, pratis. Copiose per totam regionem. — Floret Junio-Augusto. Exsiccatae: King, Herb. norm. nr. 50; Soc. Dauph nr. 2040. Tab. 214 (MMCCLXV). I, II. Plantae pars. III. Rhizoma. 1. VexiUum. 2. Ala. 3. Carina. 4. Androeceum c. calyce. 5. Stamen. 6., 7. Styli apex. (1—7 +.) 28. Lathyrus pratensis L., Spec, 733 (1753); Sm., Engl. bot., t. 670; Ser. in DC, Prodr., II, 370; Fl. Dan. t. 527; Koch, Syn., 201; ed. II, 223; Godr. Gren., Fl. Fr., I, 488; Dietr., Fl. hor., t. 569; Beck, Fl. Nied.-Ost., 882; Wohlf., Syn., 704; Rouy, Fl. Fr., V, 264. — L. denudatus Gil, FI. Lith., IV, 98. — Orobus pratensis DoU, Rhein. FI., 787; Alef. in Bonpl. (1861) 144. — Rhizoma repens, ramosum. Caules procumbentes v. ascendentes et scandentes, quadranguli, ramosi. Stipulae semisagittatae vel obUque inaequaUter sagittatae, acuminatae, caule latiores. PetioU exalati, inferiores mucrone setaceo, superiores cirrho simpUce v. ramoso teiininati. Foliola unijuga, oblongo-lanceolata, utrinque acuminata, paraUeUnervia. PeduncuU 2— 12-fldri, foUa superantes. Flores 12 — 17 mm longi. Calycis pediceUari dentes subulato-acuminati, aequales, tubo paulo breviores v. eum aequantes. CoroIIa citrina, vexiUo obcordato, aUs pandurifonnibus, extus velutinis. Carina subrostrata, antice anguste cristata. Legumina oblonga, rostrata, obUque reticulato-nervosa, nigrescentia, 25-40 mm longa, 5—7 mm lata. Semina rotunda, fusca, splendentia, 2—2,5 mm lata; hilo '/5 — Vf, anibitus amplectente. Variat: a. pubescens Reich., FI. Germ., 535 pro var. L. sepii; Beck 1. c. — CauUs et foUola usque ad calyces copiose pUosa, interdum subgriseo-villosa (= f. velutmus DC, FI. franc, V. 575. — lanuginoso-villosus Fries, Nov. 229). Calycis dentes inferiores subtriangulares, tubo subbreviores. - 171 - Ludit foliolis subglabris (= f. glabrescens Beck 1. c), porro leguminibus junioribus pubescentibus et glabrescentibus v. rarius sericeo-villosis (f. dasycarpus). Crescit in pratis, fruticetis, ad sepes per totam regiouem. — Floret Junio-.Tulio. Exsiccatae: Billot nr. 2663; Kern., Fl. exs. austro-bung., nr. 1603. Tab. 207. I. Pars plantae florentis. II. Legumen. 1. A^exillum. 2., 3. Flores sine vexillo. 4. Ala (male). 5. Stylus. 6. Leguminis pars. 7. Semen. (1 — 7 -|— ) (i. Sepium Scop., FI. Carn., ed. 11, II, 64 pr. sp.; Beck, I. c, 883 non Kocli. — V. grandiflorus Bogenh., FI. Jena, 192 = v. Lusseri Heer: v. subalpinus Rouy I. c — Folia et caules glabra. Calyces et pediceUi pilosi. Calycis dentes angustiores, subaristato- acuminati, subaequales, inferiores tubum conspicue nervosum aequantes v. superantes. — Crescit inter «, imprimis autem in subalpinis. — Tab. 225. 1. FIos. 2. Vexillum. 3., 7. Calyx. 4. Ala. 5. Carina. 6. Caulis sectus. y. acirrhosus Beck, FI. Siidbosn. in Ann. nat. Hofiuus., XI (1896), 79 — ? L. binatus Pan6., Fl. Prine. Serb., 256 (1874). — Humilis, stolonifer. Foliola parvula, vix 15 mm longa, et 5 mm lata, lanceolata, acutissima, subaristata, subglabra; petioU mucrone filiformi, saepe deflexo terminati. Racemi pauci-(l — 4)-flori. Flores magni, 15 — 20 mm longi. Dentes calycis tubum aequantes v. superantes. — In alpinis et subalpinis; Bosnia: Sarajevo, Trebovid; Hercegovina: Prenj PL d. Hallersteinii Baumg., Enum. Transs., II, 333 (1816); Neih-., Diagn., 42; Heufi'. in Abh. zool. bot. Ges. (1858) 97 p. sp.; Reich., FL Germ., 535. — L. pratensis v. grandi- stipulus Roch., Banat., 54 t. XVI f. 35 (1823). — Exceptis pediceUis glaber, cirrhifer. Stipulae latiores e basi aequaliter sagittata ovales, acuminatae. Pedunculi uniflori. In silvis montanis Banatus (Domuglet) et Transsilvaniae (Broos, Czora, Poplaka, Hermannstadt, Hammersdorf, Kolozsvar etc), Serbia. — Exsiccatae: Kern., FL exs. austro- hung., nr. 1602. — Tab. 207 (MMCCLVni). III. Pars plantae auriculis magnis. * * Caulis bialatus. Rhachis alata, cirrho ramoso terminata. Stipulae semisagittatae. Bracteae setaceae. Cal}'cis dentes inferiores majores. Legumina oblonga, rostrata, compressa, glabra V. primum glanduloso-ijunctata, reticulato-nervosa. Cfr. Ginzberger in Sitz. Kais. Ak. Wiss. Wien, math. naturw. CL, CV, 281 (1896). 29. Lathyrus Silvestris L., Spec, 733 (1753); Reich., FI. Germ., 535; Godr. Gren., FL Fr., I, 483; Jur. in Ost. bot. Zeit. (1858) 391; Miinch, ibid. (1860) 401. — L. varie- gatus Gilib., PI. Lith. 260 (1792) non al. — Viridis. Stipulae caule multo angustiores. Alae petiolorum ala cauHna 1,5 — 5 mm lata, 2— 3-plo angustiores. FoHoIa lineari-Ianceo- lata, oblongo lanceolata v. eUiptica, nervis 3 firmioribus perducta, unijuga. PeduncuH multi- floii, longitudine variantes. Flores 14 — 18 mm longi. Calycis dentes superiores triangulares, inferores subulati, aequales, infimo tubum subaequante. VexiUum obcordatum, rubro-pur- pureuiu, dorso virescens. Alae purpureae. Carina virescens. Leguraina 5,5 — 7 cm longa, 8 — 10 mm lata. Semina rotunda, atrofusca v. fusca, rugosa-verruculosa, 4 — 5 mm longa. Hilum dimidiam ambitus amplectens. Variat: «. genuinus Godr. Gren., L c. — v. oblongus Ser. in DC, Prodr., II, 369. — V. vulgaris Alef. in BonpL (1861) 158. — v. typicus Beck L c — v. angustifolius NeUi-., FL Nied.-Ost., 966 non aL — L. silvestris Ginzb., L c 288; FL dan. t. 325. — Alae petiolorum ala cauUna 2 — 3-pIo angustiores. Foliola Uneari-Ianceolata (mm 60 — 130 22* — 172 — longa, 5—22 lat.), longe acuminata, mucrone vix imposito. — f. tirolieusis Ginzb. 1. c. 296 excellit alis angustis, foliolis imu 75 — 95 long., 3-5,5 lat., leguminibus brevioribus (44 mm longis); Tii-olia, Istria. Crescit in silvaticis et dumetis montanis per totam Galliam,Germaniam, Helvetiam et Austriam uscjue ad terras pennins. balcauicae, exceptis modo terris florae mediterraneae. Floret m. .lunio, .lulio. — Exsiccatae: Magn., Fl. sel. ur. 240; BiUot nr. 1466; Kern., Fl. exs. austro-hung. ur. 406. Tab. 211 (MMCCLXII). I. Pars plantae alis petiolorum latioribus praeditae. II., III. Le- o-umina. IV. Legumen junius c. cal^xe. 1. Pistillum. 2. Stigma. 3 — 5. Semina (minus rugosa delineata). /S. platyphyllos Retz., Fl. Scand., ed. II (1795), 170 pro var. L. latifolii; Fl. Dan. 785; Koch, Syu., ed. II, 443; Alef. in Bonpl. (1861) 153 p. sp.; Reicb 1. c; Beck., Fl. Nied.-Ost. 884. — v. latifolius Peterm., Fl. Lips., 545; Neilr., 1. c. — L. brachyphyllus Schur in Ost. bot. Zeit. (1861) 85. — Alae petiolorum alam caulinam latid. aecj[uantes vel dimidio angustiores. Folia latiora, oblongo-lanceolata v. eUiptica (mm 65 — 125 long., 12 40 lat.) acuta v. apice rotundata-obtusa, mucrone imposito = Lathyrus angustifolius [Roth, Tent. Fl. Gemi., II 2, 178 (1793) pro var. L. latifolii; Ginzb. 1. c. 297, non Med. — L. latifolius L., Fl. Suec, ed. II, 252 (1755) excl. cit, plur. — L. iutermedius Wallr., Sched., 386 (1822); Ser. in DC, Prodr., H, 369. Rarius occurit. Burgliebenau, Frankfurt a. 0., Breslau, per Galiciam, Hungariam prientalem, Transsilvaniam ad Bulgariam. — Exsiccatae: CaUier, Siles. nr. 189; Urumoff, Bulg., nr. 100. — Tab. 212 (MMCCLXIIT). I. Pars plantae florentis. II. CauUs pars. ni. Radix et rhizoma. j'. pyrenaicus Jord., Cat. jard. Dijon 27 (1848) et in Flora (1849) 420; Walp., Anu., n, 403; Ginzb., 1. c 301 p. sp.; Rouy, Fl. Fr., V, 261. — L. pyrenaeus Lange, Pug. pl, I — IV (1860 — 1865), 382. — Copiosius glandulosa. Alae petiolorum ala caulina tertia v. dimidia angustiores. FoHola breviora, elliptica v. oblonga (mm 48 — 80 longa, 10 — 25 lat.) apice rotundata, saepe splendida. Pedunculi 2 — 4-flori. Legimiiua breviora. Hilum tertiam vel submediam ambitus seminis amplectens. — Pyrenaei. — Tab. 204 (MMLY). I. Pars plautae florentis. II. Legumen. 1 — 2. Semina (+). 30. Lathyrus heterophyllus L., Spec, 733 (1753); DC, Prodr., H, 371; Koch, Syn., 201; ed. H, 224; Godr. Gren., Fl. Fr., I, 483; Dietr., Fl. bor., t. 794; Rouy, Fl. Fr., V, 262; Wohlf., Syu., I, 708; Ginzb. 1. c 306. — Stipulae caule saepe conspicue latiores. Alae petiolorum aecjue latae vel duplo latiores (2 — 5 mm) cjuam cauUs ala. Foliola foUor. infer. unijuga, super. 2 — 3-juga, ovaUa-lanceolata, glaucescentia, decrescentia (majora mm 45 — 105 long., 8 — 34 lat.). Peduncidi multiflori, plurimum foUo multo longiores. Calycis dentes superiores siuubus acutis separati, triangulares, laterales duplo majores, infi- mus longissimus, patulus. CoroUa rosea. VexiUum viride striatum. Legumina 67 — 75 cm longa, 9,5 — 11 mm lata. Semiua suborbicularia, 4 — 6 mm longa, rugoso-verruculosa; hUo Ya ambitus amplectente. Crescit in dumetis, silvaticis, pratis. Gallia, Pedemontia, Helvetia, Germania: Baden (am Bodensee, in der Baar), Wiirttemberg (Badingen, LautUngen), Bayern (Deggen- dorf, Regensburg), Harz, Thiiringen; SUesia; Austria: Bohemia (ms. Hrusina pr. Waltsch, Auscha, MiUeschauer); Tii-oUa (InnerviUgraten); Transsylvauia etc. Floret m. Junio — Aug. — 173 — Ludit: Foliis unijugis = unijugus Kocli, Sj-n. ed. II, 224. Exsiccatae: Fries, Herb. norm. 4, nr. 62; Reich. ni-. 1466; BiUot nr. 965; Soc. Dauph. nr. 3256; Kern., Fl. exs. austro-hung. ni-. 1604. Tab. 209 (MMLX). Pantae floriferae pars. 1. Vexillum. 2. Ala. 3. Carina. 4. Androeceum c. calyce. f. unijugus. Tab. 210 (MMCCLXI). I. Plantae floriferae pars. 11. Legumina. 1. Leguniiuis apex. 2. Semina. (1 — 1 -\-.) 31. Lathyrus latifolius L., Spec, 738 (1753) em. et aut.: Reich., Fl. Germ., 535; Gren. Godr., Fl. Fr., I, 483; Koch, Syn., 201; ed. II, 223; Alef. in Bonpl. (1861) 152; Jur. in Ost. bot. Zeit. (1858) 391; Miinch, ibid. (1860) 401; Beck, FI. Nied.-Ost., 884; Wohlf., S\Ti., I, 707. — Parce glandulosus, puberulus, ghibrescens, glaucesceus. Stipulae e basi semihastata late v. ovali-lanceolatae, caulem latitudine aequantes v. superantes, nervis validi- oribus perductae. Alae petiolorum ahun caulinam 2,5 — 6 mm latum latitudine sub- aequantes, paulo- sul) dupLi latiores, omnes in margine scabrae. Foliola unijuga, elliptica, oblonga, lauceolata-linearia. Pedunculi multiflori. Flores 20 — 22 mm longi. Calycis dentes superiores triangulares, sinubus rotuudatis separati, laterales acuti subduplo longiores, iufimus longissimus triplo et tubo subduplo' longior. Vexillum c. alis purpureo-rosea, carina alba virescente, rarius tota coroUa alba (= albus Alef. I. c). Legumina mm 62 — 75 long., 9 — 10 lat. Semina subglobosa v. angulata, brunnea, 4 — 5.5 mm longa, rugosa; hilo Vs ambitus amplectente. Variat: «. brachyterus Alef. in Bonpl. (1861) 151 p. sp. — v. rotundifolius Reich., I. c = L. rotundifolius .lauka in Linnaea, XXX, 565 non WiUd. — L. brachyphyllus Schur in Ost. bot. Zeit. (1861) 85 et Enum. Transsylv. 176 excl. syn. — L. silvestris y. latifolia Vis., Fl. Dalm., III, 329. — L. latifolius «. obtusifolius Beck, I. c. — L. megalanthus Giniilx, 1. c. 322 (p. p.). — Foliola fol. fulcrantium late ovalia v. obovalia, plurimum obtusa rarius subacuta, nervis 5 — 7 firmioribus perducta, mm 38 — 100 longa, 20 — 50 lat., c 2 — 2,5-plo longioria quam lata. Alae petiolorum ala caulina plurimum latiores. VexiUum cum alis rubroUlacina, carina ochroleuca. Crescit in pratis et dumetis imprimis montanis. Austria: Moravia australis et media; copiosius in Austria inf.; ubique in pro^anciis australibus, iu Tirolia australi, Carniolia, Istria, Fiume, Croatia, Bosnia, Hercegovina, Dalmatia, Montenegro, Hungaria, Transsilvania etc Floret m. Juuio-Sept. Hinc inde ex hortis eifugit. — Exsiccatae: Petter, Dalm., nr. 220; Sendt., Bosn., nr. 1036; Kern., Fl. exs. austro-hung., nr. 2808. Tab. 208 (MMLIX). Plantae floriferae pars. 1. Androeceum c. calyce. 2. VexiUum. 3. Ala. 4. Carina. (1—4 +■) /^. purpureus Gilib., Lith., 260 (1792) fide Ginzb., I. c, 331 p. sp. non Presl, Desf. — L. grandiflorus Lang, SyU. Ratisb. I (1824) 182 (non S. S. non al.) vidi orig. = L. mega- lanthus Steud., NomencL, ed. II, II, 14 (1841). — L. neglectus Puel, PI. Lot., 179 (184.5—1852). — L. latifolius a. genuinus Godr. Gren., Fl. Fr., I, 484. — v. angusta- tus Gremli, Neu. Beitr., IH (1883), 7. — v. typicus Beck I. c — Foliola elliptica v. ob- longa, utrinque rotundato-acuminata v. acuminata, nervis 5 firmioribus perducta, mm c. 40 — 85 long., 10 — 20 lat., c 3 — 4-plo longioria quam lata. Alae petiolorum cum ala caulina sub- aequilatae v. latiores. — 174 — Ludit: f. lanceolatus Freyn in Verh. zool. bot. Ges. XXVII (1878), 326. Foliolis minoribus et brevioribus, mm — 50 long., 5,5 — 17 lat., rotundatis v. acutis. Istria, Dal- matia, Albania, alibique. Crescit cum var. a. — Exsiccatae: Billot, nr. 3366; Soc. Dauph. nr. 4083; Daveau, Lus. nr. 1290; Todaro, Sic, nr. 1563. y. membranaceus Presl, Del. Prag, 40 (1822); Strobl in Ost. bot. Zeit. (1887) 434; Ginzb., I. c, 339 p. sp. — L. ensifolius Badaro in diar. phys. chem. Tic V (1824) nr. 13 f. Moretti, bot. it. I (1826), 38. — L. longifolius Ten., Ind. h. Neap. (1825) 12. — L. silvestris «. ensifolius Ser. in DC, Prodr., II, 369; Vis., Fl. Dahn., III, 329. — L. latifolius v. angustifolius Koch, Syn., ed. II, 224; Gren. Godr. 1. c — v. steno- phyllus Beck 1. c — v. neglectus, linifolius, corsicus, ensifolius Rouy, Fl. Fr., V, 261 — 262. — V. monspeliensis Burn., Fl. Alp. mar., II, 202. — L. monspeliensis Del. in Loret et Barr., Fl. Montp., ed. II, 147 (1886). — Foliola lineari lanceolata v. linearia, angustissima (= f. membranaceus PresL), basi breviter apice saepe longius acuminata, ]jim 70 — 120 long., 2 — 10 mm lat., 10 — 40-plo longioria quam lata, plurimum nervis 3 rarius etiam 2 debilioribus auctis perducta. Alae petiolorum cum ala caulina subaequantes V. latiores. Petala rosea, basi virescentia. Vexillum c. alis demum coerulescens. Crescit imprimis in territorio florae mediterraneae. Gallia australis, Italia, Corsica, Sicilia, Helvetia (VaUon di Brevine), Istria (Tergestum, Pola, ins. Cherso, Sansego), Fiume, Dalmatia, Hercegovina. — Exsiccatae; Billot, nr. 3365; Soc Dauph. nr. 4038; Reverch., Cors. nr. 444; Hut., Porta, Rigo, Ital. HI, nr. 808; MabiUe, Cors. nr. 71. Tab. 210 (MMCCLXI). III. Plantae florentis pars (male). IV. Legumina. 3. Flos (?). 4. Carina. 5. PistiUum. 6. Leguminis junioris sectus. 7. St^^lus. 8, 9. Semina. (4 — 5, 7-9 +.) XXXII. Vicia. L., Gen., ed. VI, 376 nr. 873 (ampl.); Benth. Hook., Gen. I, 524; Beck, Fl. Nied.-Ost., 871; Taubert in Nat. Pflanzenfam., IH 3, 350. — Stylus inflexus, non (rarissime paulo) tortus, ad apicem leviter complana- tus, antice sub stigmate terminali longe barbatus, postice glaber vel pubescens vel circumcirca pubescens. Semina globosa compressa neque lenticularia. Folia in apice plurimum cirrhifera rarius apiculata. Stipulae saepius nectario donatae. Ceteris cum Lathyris congruit. In radicis fibrillis tuberculi, Bacillo radicicola Beyr. formati, insunt. ViciOSae Alef. in Ost. bot. Zeit. (1859) 353 et in Bonpl. (1861) 68. — Stylus teres, paulo comphanatus, antice sub stigmate louge barbatus, postice glaber v. brevius pubescens. Stipulae plurimum nectariiferae. Pedunculi abbreviati. Sect. I. Faba (Tourn. Inst., 391 t. 212); Adans., Fam., H, 331; Moench, Meth. 150; Ser. in DC, Prodr., II, 354: Alef in Bonpl. (1861) 101; (s. gen.); Gray, Brit. ph, U, 617; Kittel, Tascheub., 3. Aufl., 1286; Beck, Fl. Nied.-Ost., 872. ~ Pedunculi abbreviati. Legumen subtumidum, medulloso-loculatum. Semina pauca, cylindrica, ellipsoidea vel complanata. Radix embryonis supera (placentam versus sita), ad apicem leguminis dirrecta. Hilum breve, anticum. Foliola margiue utrinque involuto praedita. — 175 — 1. Vicia faba L., Spec. pl. 737 (1753); Reich., Fl. Germ., 531; Hayne, Arzneigew. XI, t. 48; Kocli, Syn., 195, ed. H, 214; Godr. Gren., Fl. Fr., I, 462; Wohlf., Syn. Fl. Deutschl, I, 667; Beck, Fl. Nied.-Ost., 872. — Faba vulgaris Moench, Meth., 150 (1794); Ser. in DC, Prodr., U, 354; Gaud., Fl. Helv., IV, 519; Alef. in Bonpl. (1861), 101. — F. sativa Bernh., Syst. Verz. Erf., 250. — Annua, cauKbus erectis, carinatis, glabris. Stipulae semisa- gittatae. Folia mucronata, foliolis 1 — 3-jugis, ovatis, mucronulatis, obtusis, subglaucis. Racemi abbreviati, phiriflori, axillares; fioribus breviter pedicellatis. Calycis dentes acuminati, tubo breviores. V^exillum obcordatum, album, violaceo-striatum. Alae nigro maculatae, longe unwuiculatae. Carina apice nigrescens. Legumina clavaeformia, extus puberula, demum niorescentia. Semina 2 — 5, dihite vel intensius fusca rarius nigrescentia; hilo oblongo-hneari niffrescente. Patria Fabae ignota; sed ab antiquitate in hortis et agris ad usum oeconomicum coHtur. Variat: a. mlnor Beck, 1. c, 873. — ? v. minor Peterm., FL Lips. 549. — Faba vulgaris a niinor Harz, Landw. Samenk., II, 661; v. minuta Alef., I. c. Legumen tenue, teres; Semina 3—4, subrotunda, 10 — 13 nim longa. (i. equina Reich., Fl. Gemi., 532 pr. spec. — V. Faba ^ Linne, Spec, ed. II, 1039; Sturm, Deutschl. Fl., ^^11, 32. Legumina tenuia, teretia. Semina 4 — 5, oblongo-angulata, ad hilum crassiora. y. megalosperma Beck, 1. c. — Faba vulgaris v. Alef. 1. c; v. major Harz 1. c. — Vicia faba Reich. 1. c Legumina brevia, turgida, paulo complanata, apicem versus latiora. Semina alutacea, magna, 25 — 30 mm longa, subdisciformia, ad hilum crassiora, in lateribus concava. Tab. 238. 1. Plantae florentis pars. 2. Flos. 3. Florum dispositio et stipulae. 4. Stamina cura pistillo incluso. 5. Vexillum. 6. Carina. 7. Ala. 8. Carina secta, 9, 10 Stylus. (2 — 10 +.) — Tab. 240. IV. Legumen. 9. f. megalosperma: Semen. 10. f. equina: Semen. 11. Pars interior leguminis loculum, dissepimentum medullosum et funiculum demonstrans. Sectio n. Vicia Beck, Fl. Nied.-Ost., 872. — Vicia L., I. c (pro gen. ex parte). — Endl., Gen. 1279; Reich., Fl. Germ., 529; Peterm., Deutschl. FI., 152 (pro sect. ex parte). — Sect. Euvicia Vis., FI. dalm., UI, 817; Neik., Fl. Nied.-Ost., 960; Taubert in Nat. Pflanzen- fam., in 3, 351 (p. p.) — Vicioides et Vicia Moench, Meth. 135 et 147 (p. p.) — Hypechusa, Wiggersia, Vicia Alef. in Bonpl. (1861) 68 et 70. — PeduncuU 1 — pauciflori, abbreviati. Legumina coriacea, non subtumida, unilocularia. Semina plura. Radicula embryouis antica (in latere seminis ad apicem leguminis verso), cum apice ad placentam directa. Hilum breve, superum. Foholorum vernatio couduplicata. 1. Annuae (Spec. 2 — 14). A. Legumina hispida. Stijjulae magnae saepissime dentatae. Spec 2 — 4. 2. Vicia narbonensis L., Spec, 737 (1753); Reich., Fl. Germ., 531; Vis., FL dalm., m, 318; Koch, Syn., 195; Alef. in BonpL (1861) 100; Boiss., FL Or., II, 577; HaL, Consp. Graec, I, 482. — V. narbonensis /5 integrifolia Ser. in DC, Prodr. H, 365; Koch, Syn., ed n, 215; — V. narbonensis a genuina Godr. Gren., Fl. Fr., I, 463. — Faba bona Medic in VorL chui-ph. Phys. Ges. II (1787) 360 (fide Kew Ind.) — F. narbonensis Schur in Verh. naturf. Ver. Briinn XV (1877), 192. — Annua, caulibus suberectis, qua- drangulis; angulis foliiscum hirtis. Stipulae latae, semihastatae, integrae vel ad auricula varie — 176 — dentatae. Folia cirrho saepe ramoso terminata; foliolis 1- 3-jugis, e basi obliqua et subcuneata obovatis v. ellipticis, in foliis inf. subrotundis, supra nitentibus, integris (rarissime apicem versus paucidentatis). Pedunculi 1— 2-flori. Calycis dentes acuti, inaequales; infimo maximo, tubo sublongiore. Vexillum lilaceum vel cum alis carinaque coerulescens. Germeu lineare, pilosum. Legumina late linearia, compressa, utrinque attenuata, hamato-rostrata, in suturis pilis bulbosis muricato-liirta, nigra, intus paulo medullosa. Semina subglobosa, purpureo-nigra; hilo oblongo, parvo Forma rarior foliolis foliorum sup. apicem versus denticulatis est f. heterophylla Rouy, Fl. Fr., V, 221 = V. heterophylla Reich., Fl. Germ. 531 non Presl = ? V. platy- carpos Roth, bot. Beob. 10 et Alefekl in Bonpl. (1861) 100. — v.intermedia Strobl in Ost bot. Zeit (1887) 287. Crescit in cultis et satis per totam ditionem florae mediterraneae. Helvetia: (Genf, Basel, Isteinerldotz). Litorale austriacum: Triest (rare); copiosius in Istria australi (Salvore, Dignano ad Lissignano), pr. Fiume, Dalmatia, Herzegovina (pr. Mostar, Trebinje), Montenegro dn: Boljevic). Ubique in Gallia meridionali, Italia callidiore, Graecia etc. Hinc inde spontanea introducta [Helvetia (Basel), Germania (Hamburg), Batavia (Nijmegen)], rarius colitur (Baden: Kleinkems ad Istein et Effingen). Bohemia (pr. Ro^dalovic). Exsiccatae: Reich. nr. 2225; BiUotnr. 2248; PetterDalm. nr. 407; Soc. Dauph. nr. 5221. Tab. 241. Planta florens (dextr.); Legumen cum folio bijugo (sinistr.); porro flos, ala, carina, pistiUum, stylus, semen, funiculus et pUi bulbosi picta sunt. 3. Vicia serratifolia Jacqu., Fl. Austr., V, App. 30 t. 8; Alef. in Bonpl. (1861) 100; Beck, Fl. Nied.-Ost., 873. — Y. narbonensis a serratifolia Ser. in DC, Prodr., H, 365; Sturm, Deutschl. FL, Yin, Heft 32: Koch, Syn., Fl. Germ., ed. H, 215; Gren. Godr., Fl. Fr., I, 463; Rouy, Fl. Fr., Y, 221; Wohlf., Syn., I, 669. — Differt a priore caule saepius ramoso, firmiore, sicut tota minus piloso; stipulis semper dentatis; folioHs plurimum 3-jugis, saepe 4-juo-is, subsymmetricis, iis foliorum super. semper argute dentatis. Variat foUis integris (= f. integrifolia) et varie plurimum circumcirca, rarius ad apicem modo dentato-serratis (f. typica). Crescit in terris florae mediterraneae et ponticae. Gallia meridionalis, Italia caUdior, Corsica, Austria inf. (c. Yindobonam, in mont. Leithagebirge), Hungaria (copiose), Slavonia, Transsylvania, Istria (rare), Montenegro (pr. Yir leg. Beck), in terris bal- canicis, Rossia meridionaUs. In Germania modo introducta (BerUn). Floret Majo, Junio. Exsiccatae: Todaro, Sic. nr. 798; Reverch., Creta (1880) nr. 368. Tab. 240. Y. serratifolia f. typica L Pars plantae florentis. UL Legumen cum foliolo et stipula. 1. FIos. 2. YexiUum. 3. Ala. 4. Carina. 5. Androeceum, pistiUo incluso. 6. Stylus. 7. Semina. 8. Stiinila. (1 — 8 +). H. f. integrif olia: pars plantae florentis. 4. Vicia bithynica L., Spec, ed. II, (1763), 1038; Jacqu., Hort. Vindob., U, 69, t. 147; AU., Fl. Pedem., lU, t. 26 f. 2; Reich., Fl. Germ., 531; Koch, Synops. 195; ed. U, 215; Gren. Grodr., Fl. Fr., I, 463; Yis., Fl. dalm., lU, 320; Alef. in Bonpl. (1861) 100; Rouy, Fl. Fr., Y, 222 (cum v. variegata); Wohlf., Sjn. Fl Germ., I, 669. — Lathyrus bithynicus Lam., Encycl. II, 706; Ser. in DC, Prodi-., U, 374. — L. turgidus Lam. 1. c. Arachus Med., Phil. Bot., I, 205. — Annua, pluricaulis, parcepUosa. Stipulae latae, semi- hastatae, acuminatae, dentatae. FoUa exceptis infimis cirrho plurimum ramoso terminata, — 177 — infra foliolis uiiijugis minoribus rotundis v. obovatis, supra foliolis 1 — 2-jugis majoribus acuminatis, oblongis v. lanceolatis, saepe sublinearibus praedita. Pedunculi axillares, 1 — 2- flori, folio breviores, uunc elongati uunc abbreviati. pedicellos subaequantes. Calycis pilosi dentes angusti, acuininati, tubo longiores. Vexilluni apice emarginatum, ^-iolaceuni denium coeruleum; alae carinaque iis duplo brevior ochroleucae. Germen pilosum. Legumen compressum, utrinque attenuatum, in apice rostratum, parce in suturis crebrius hispidum. Semina globosa, fusco-purpurea; liilo ovali parvo. Forma pedunculis abbreviatis = f. sessiliflora = Lath. bithynicus (i sessiliflorus Ser. 1. c. — V. bithynica Hoppe in Sturm, Deutschl. Fl., VIU, Heft 32. — Lath. tumi- dus Willd., Spec. pl., IH, 1082. — Forma luxurians foholis latioribus, saepe trijugis = f grandifoHa Fosp., Fl. Ost. Kiistenl. H, 414, (1898). Crescit in pratis, graminosis, incultis ditionis florae mediterraneae. GaHia australis, ItaHa calidior, Litorale austriacum (Goritia, Ager tergestiuum, Istria), Fiume, Dalmatia (copiose). Hinc inde in Germania et Helvetia introducta. Floret April-Junio. Exsiccatae: Soleir., nr. 1113; Bourg., Toul. nr. 164 et bis; BiUot nr. 2249; Todaro, Sic. nr. 197; Soc. Dauph. nr. 3681. Tab. 242. Vicia bithynica L. L Planta florens. U. Folium formae grandifoliae cum pedunculo elongato legumina dua ferente. 1. Flos. 2. Ala. 3. Carina. 4. Germen. 5. Semina (1 — 5 -f-). B. Legumina hispida. Stipulae parvulae, integrae v. parce dentatae. VexiUum extus sericeum. Species nr. 5— 6. 5. Vicia pannonica Crantz, Stirp. V, 393 (1769); Jacqu., Fl. austr., I, 23, t. 34; Ser. in DC, Protk., H, 364; Sturm, Deutschl. Fl., VIH, Heft 31; Reich., Fl. Germ. 529; Koch, Syn., 196, ed. H, 216; Neik., Fl. Nied.-Ost., 961; Wohlf., Syu., I, 671; Beck, Fl. Nied.-Ost., 874; Rouy, Fl. Fr., V, 224; Posp., Fl. Ost. Kiist., II 1, 414 (c. var. ochroleuca Tonimas. Herb.) — V. lutea Kram., Elench. 216 non L. — Hypechusa pannonica Alef. in Bot. Zeit (1860) 165 et in Bonpl. (1861) 68. — Annua, cauHbus procumbentibus vel ascendentibus, ramosis, augulatis, sicut tota viUosis. Stipulae parvae, semisagittatae vel ovales, acuminatae. Folia cirrho ramoso terminata; foliola 5 — 9-juga, in foliis iu£ obcordata, in foliis super. oblonga, obtusa vel emarginata, apiculata. Racemi axillares, brevissime pedun- culati, 2 — 4-flores. Flores 15 — 20 mm longi, pedicellati, penduli. Calycis viUosi deutes filiformes, tubum longitudine aequantes. VexiUum calycem duplo superans, obovatiim, extus copiose appresse pilosum. Carina apiculata, alis multo brevior. PistiUum substipitatum, appresse pilosum. Legumina 30 — 35 mm longa, oblonga, utrinque attenuata, subrostrata, appresse viUosa, fusca. Semina subglobosa, 8 — 5 mm lata, fusco-nigra. Variat: «. typica Beck, 1. c. — Synonymia supra cit. — Petala ochroleuca. VexiUum dorso saepius paulo rubescens v. oUvaceo-striatuni, ungue mox lamina longiore praeditum. Semina velutino-nigi-a. Sec. Alefeld legumina nigra cum sutura ventraU lutescente, quater longiora quam alta, semina 4 — 5, globosa, hilo ^j^ ambitus amplectente; sed legumina matura fusca (sic Neih-eich 1. c.) saepe vix ter longiora quam alta, semina 3 — 8, hUo pluiimum i/^ ambi- tus amplectente praedita observavi. Crescit in agris, satis, inter virgulta ditionis florae pannonicae. Hinc inde intro- ducta in Germania, Austria sup., Bohemia (culta pr. Liebwerda). Spontanea in Moravia Icon. Fl. Germ. XXII. (Autore Beck). 23 — 178 — austr., Austria inf. (passim, imprimis iu agro Vindobonensi, Leithagebirge). Stiria, in Litt. austriaco. Istria, copiose in Hungaria, Transsilvania. Bosnia: (Banjaluka, Travnik, Zenica, Sarajevo etc). Hercegovina (Bilek). Italia. Terrae balcanicae, Tauria etc. Floret Majo-Julio. /!?. striata M. B., Fl. taur. cauc, II, 162 (1808) p. sp.; Wohlf., Syn., I, 671; Beck, 1. c, 874. — V. purpurascens DC, Hort. Monsp., 155 (1813). — V. pannonica Gren. Godr., Fl. Fr., I, 464. — V. pannonica (i purpurascens Ser. in DC, Prodr., H, 364; Koch, Syu., 196; ed. II, 216. — V. uncinata Reich. 1. c (ex parte). — V. Nissoliana ThuiU., Fl. Par., ed. U, 367 uon L. — Vicioides striata Monch, Meth., 137. — Hype- chusa purpurascens Alef. in Bot. Zeit. (1860), 166. — Petala sordide violacea, saepe latiora; unguis vexiUi laminam aequans. Semina marmorata. Sec Alefeld: legumina lutea, ter longiora quam alta, seraina 2 — 3, compressa, duplo majora, hilo i 3 ambitus amplectente. Legumina viva non observavi sed semina plura, ad 10, globosa, varia magnitudine et hilo 1/^ — i/e ambitus amplectente praedita vidi. — Forma foUolis elongatis, lineari-oblongis = linearifolia Ser. 1. c; f. in omnibus partibus minor, macra == minor Rouy, Fl. Fr.. V, 224. fi. In satis et incultis. Spontanea abundat in Gallia centraU et australi; in Germania hinc inde non rare introducta. Moravia (pr. Znaim semel introd.) Austria inf. (rare pr. Grossau); penninsula Istria (passim); ius. Veglia, Dalraatia, Hungaria (passim), Serbia; et terrae balcanicae. Tauria. Floret Majo-Junio. Exsiccatae: «. typica Guebh. nr. 101; SchuUz, Her)j. norm., nov. ser. nr. 773. Dorfl., It. turc (1893) nr. 156. — /S. striata Schultz, Herb. norm., nov. ser. nr. 2822; Kern., Fl. exs. austro-huug., nr. 1203; Dorfl., Iter turc. (1893) nr. 157; Sint., It. thess. nr. 398; Balansa, Orient. ra-. 1201; Petter, Dalm. m-. 409; Puel et MaiUe nr. 52; Heldr., Fl. Graec nr. 3077; Soc Dauph. ur. 1182; Ces. Car., Ital. nr. 316. Tab. 243. Vicia pannonica. I. Planta florens et fructifera. II. Radix. 1. FIos. 2. Ala. 3. Carina. 4. PistiUum. 5. Pars leguminis cum calyce secto. 6. Semina. IH. v. striata MB. Pars plantae floreutis. 7. Flos. (1—7 +). 6. Vicia hybrida L., Spec, 737 (1753); Sturm, Deutschl. FL, VIH, Heft 32; Jacqu. Hoi-t. Vind., t. 146; Engl. bot. t. 482; Ser. in DC, Prodi-., II, 363; Gaud., Fl. Helv., IV, 515; Reich., Fl. Germ., 529; Koch, Syn., 196, ed. E, 216; Gren. Grodr., Fl. Fr., I, 462; Wohlf., Syn., I, 672. — V. lutea (i Lam., Fl. Fl., II, 563. — Hypechusa hybrida Alef in Bot. Zeit. (1860) et in Bonpl. (1861) 68. — V. Linnaei Rouy, Fl. Fr., V, 220. — Annua, pluricaulis, cauUbus ascendentibus, raraosis, angulatis, sicut tota pUis rainus appresse pilosis. Stipulae parvulae, ovales, acutae vel semiha-statae, saepe paucidentatae. FoUa inf cirrho simpUce, superiora ramoso terminata; foliola 4 — 9-juga, infra parvula, obcordata, supra oblonga, truncata, omnia mueronata. Flores singuli, axiUares, breviter pediceUati, c 2 cm longi. Calycis dentes subulato-fiUformes, tubum aequantes. CoroUa ochroleuca; vexiUum obcordatum in dorso rubescens vel sordide viride, saepe viridi-striatum, extus sericeum; carina obtusa, luteo- viridis, apice fuscescens, alis multo brevior. PistiUum sericeum. Legumina oblique eUiptica, utrinque attenuata, rostrata, patule hirsuta, c 1 cm lata, bis v. ter longiora, fusca. Semina 1—3, eUipsoidea, velutino-fusca, nigro-marmorata, 5-7 ram longa; hilo minimo '/10 — Vi» ambitus amplectente. — 179 — Variat foliolis brevibus obcordatis et foliolis oblongis vix retusis = angustifolia Koch, Fl. Deutschl., V, 182 (1839) — An V. spuria Raf., Caratt. 72 (1810) egregia insuper floribus paulo majoribus coroUaque citrina (ffr. Strobl in Ost. bot. Zeit. (1887) 288. Crescit in cultis, satis, et in incultis graminosis per totam ditionem florae mediterra- neae. Gallia meridionalis, Italia calidior, Pedemontia, Lotliaringia, Helvetia (Cant. Waadt rare fluxecjue), Germania (rare introducta), in agro tergestiuo, Istria (copiose), Fiume (?), Insulae adriaticae, Dalmatia, Hercegovina (Trebinje, Mostar), Terrae bal- canicae, Hungaria (?), Transsijlvania (?). Floret Apr.-Junio. Exsiccatae: Reich. nr. 348; Orph., Fl. Graec. nr. 388; Billot nr. 3056; Schultz, Herb. norm., nov. ser., nr. 1550; Debeaux Cors. ni-. 106. Tab. 244. Vicia hybrida I. Planta florens. 1. Flos. 2. Vexillum. 3. Ala. 4. Carina. 5. Pistillura. 6. Legumen. 7. Semina. (1 — 6, 7 +). C. Legumina liispida. Stipulae parvae, integrae vel paucidentatae. Vexillum gla- brum. nr. 7. 7. Vicia lutea L. Spec, 736 (1753); Sturm, Deutschl. FI., Vffl, Heft 31; Ser. in DC, Prodr., II, 363; Engl. bot., t. 481; Gaud., Fl. Helv., IV, 516; Reich., Fl. Germ. 529; Koch, Syn. 196, ed. H, 216 (a); Gren. Godr., Fl. Fr., I, 462; Wohlf., Syn., I, 672 (a); Beck, Fl. Nied.-Ost., 875; Rouy, Fl. Fr., V, 218. — Wiggersia lutea G. M. Sch., Fl. Wett., ffl, 36. — Hypechusa lutea Alef in Bot. Zeit. (1860) 166 et in Bonpl. (1861) 68. — Annua, caulibus ascendentibus, sicut tota varie pilosis saepe hispidis v. giabrescentibus, v. glabris. Stipulae parvae, ovales v. semihastatae, saepe dentatae. Folia inferiora cirrho simplice saepe mucronato, superiora ramoso terminata. Foliola 5 — 8-juga. infra ovalia, supra oblongo- linearia, rotundata, apiculata. Flores singuli, axiUares, brevissime pediceUati, 20 — 25 mm longi. Calycis deutes inaequales, subulati, infimus tubo longior. CoroUa ochroleuca v. citrina (rarius tota violacea); vexiUum obcordatum, dorso saepe fuscescente v. fiiscostriato. Carina saepe viridula, subobtusa, alis multo brevior. Pistillum sericeum. Leguuiina reflexa, oblonga utrinque attenuata, rostrata, pilis bulbosis patule hirta (rarissime glabra), c. 12 mm alta, ter V. quater longiora, fusca. Seniiua globosa, fusca, marmorata, c. 4 mm longa, hilo i/g ambitus amplectente. Variat: a. typica Posp., Fl. ost. Kiist., U. 416. Synonymia supra. Tota planta parce pilosa, saepe subglabra. Legumina hispida v. cum folioUs glabra [= V. laevigata Smith, Engl. bot., t. 483, semel in Britaunia]. — Forma glaberrima Posp. I. c. exceUit glabritie omnium partium, leguminibus exceptis. (Istria, ad Risano. Pisino). Formam amphicarpam c. d. Goirau in BuU. soc. bot. ital. (1893) 460 descrip.sit. (i. hirta Koch, Syn. 196 (1837) et aut. — V. hirta Balb. in Pers., Syn., II, 308 (1807) = V. lutea V. BaUiis. Misc. ali, 22; Reich. 1. c. 529. v. pallidiflora Ser. 1. c. (1825). Major. Tota planta et legumina magis piloso-hispida. FoUola — 10 juga. CoroUa quandoque non semper paUidior, subalbida. Cum typo imjjrimis in ditione australi. — Forma coroUa purpurea V. violascente = f. purpureo-coerulea Strobl in Ost. bot. Zeit. (1887) 289. = violascens Rouy, 1. c. (1898); — f. copiosissime hirsuta = f. hirsutissima Ten., Fl. Nap., V, 119 (pro spec); Rouy 1. c. In cultis et incultis, graminosis per totam ditionem florae mediterraneae. Introducta et inconstans in Germania (Mittelrhein, Wetterau, Regensburg etc), Austria inf. et in 23* — 180 — territoriis extramediterraneis. Spoutanea et copiose in Gallia (imprimis merid.), Italia, Helvetia (rare, passim), Tirolia austr.; frequentius in agro Tergestino, Istria, in in- sulis adriaticis, Dalraatia; Bosnia (rare) et Hercegovina, Croatia, Transsilvania (rare); Terrae balcanicae. Floret Majo-Juni. Exsiccatae: Billot nr. 2247 bis et ter; Ces. Car., Ital. nr. 317; Soc. Daui^h. nr. 4080; Huter, Porta, Riga, Hisp. (1879) m-. 1219; Bourg. Esp. (1849) nr. 180; Kem., Fl. exs. austro-huug. nr. 1201; — /9. Bourg., Fyr. nr. 632; Billot ur. 3055: Huet. Sic. (1856) m: 58; Todaro, Sic. nr. 296; Huter, Porta, Rigo, Ital. nr. 109; Lojac, Sic. m-. 379. Tab. 245. Vicia lutea. I. Planta ilorens et fructifera. 1. Flos. 2. VexiUum. 3. Ala. 4. Carina. 5. Pistillum. 6. Legumen. 7. Semiua. 8. Stipulae. (1—5, 7,8 +). II. (S. hirta Koch. Plantae pars. D. Legumina breviter pilosa, pubescentia v. glabra. Stipulae parvae, saepe dentatae. VexLUimi glabrum. nr. 8—14. 8. Vicia melanops Sibth. Sm., Prodr. fl. Graec, U, 72; Sibth., Fl. Graec. VHI, 1 t. 701; Vis., Fl. Dahn., lU, 318; Boiss., Fl. Or., H, 571 (exc. legumine); Hal., Consp. Graec, I, 484; Wohlf, Syn., FI. Germ., I, 674; Rouy, Fl. Fr., I, 203. — V. tricolor Seb. Mauri, Fl. Rom., 245 t. 4; Ser. in DC. Prodr., E. 863. — V. triflora Reich., Fl. Gei-m., 531 nou Ten. — Hypechusa tricolor Alef. in Bot. Zeit. (1860) 166 et in Bonpl. (1861) 69. — Annua, caulibus ascendentibus, ramosis, angulatis, sicut tota appresse jDilosis. Stipulae parvulae, ovatae, marginatae, fere tota laiuina nectariiferae. Folia cirrho ramoso terminata; foUola 5 — 9-juga, eUiptico-obovata, retusa, mucronata. Racemi abbreviati, sessiles, 1 — 4-flori. Flores penduli, c. 18 — 20 lum longi. Calycis pUosi dentes subulato-acuminati, inaequales, superiores tubo breviores, infimus eum aequans. CoroUa calyce triplo longior. VexiUum obovatum, luteo-viiide, saepe in dorso fusco-verruculosum; alae latae, intense puUae, nigres- centes, carina obtusa viridi longiores. Legumina late Unearia, utrinque attenuata, fusca, in margine parce pUosa vel glabrescentia, saepe scaljra. Semina 5 — 7, globosa, fusca, nigro maculata, hilo parvo. Crescit in graminosis, dumosis et sUvaticis ditionis florae mediterraneae. Gallia (rare in Dep. Var.). Dalmatia australis (copiose), Hercegovina (Ljubuski leg. Fiala!). Monte- negro, Serbia, Italia austr., Graecia etc — Hiuc inde introducta iu agro tergestino, iu Germania. Floret Apr.-Junio. Exsiccatae; Heldr., Herb. norm. nr. 1425; Petter, Dahu. ur. 411, 1022; Ces. Car. Ital. nr. 393; Huet, Sic (1856) nr. 54; Schultz, Herb. uorm., nov. ser. nr. 2162; BiUot ur. 2052; Lojac, Sic, nr. 272; Soc. Dauph. ur. 2037. Tab. 246. Vicia melanops S. S. H. Plautae pars. 7. Flos. 8. Ala. 9. Carina. 10. Stylus. 11. Legumen. 12. Semiua. (7—12 -(-). 9. Vicia sativa L., Spec, 786 (1753) rectius AU., Fl. Pedem., I, 325; Reich., Fl. Germ., 530; Koch, Syn. Fl. Germ., 197; ed. 11, 217; Fl. Germ. V, 185; Gren. Godr., FI. Fr. I, 458; Alef. in Bonpl. (1861) 71; Wohlf, Syu., I, 676. — Faba sativa Bemh., Syst. Erf, 250. — Vicia notata Gilib., Fl. Lith., II, 105. — Annua v. biennis, caulibus ascendeutibus saepe ramosis, sicut tota plus miuus pilosis rarius glabrescentibus. Stij)ulae semiliastatae, inciso-dentatae. Folia cirrho ramoso terminata. Foliola 4 — 8-juga, subconformia, obovata (inferiora saltem obcordata) rarius obcordata vel oblonga angustiora, semper mucronulata. Flores 1 — 2 axiUares, subsessiles, 22 — 28 mm lougi. VexiUum late obcordatum, Ulaceum. — 181 — Alae inteusius coloratae, purpureae; carina alba v. rosea ad apicem purpureo maculata. Legumina linearia, rostrata, alutacea v. fusca, pubescentia (rarius glabra), 4 — 8 cm longa 7 — 8 mm alta. Semina subglobosa, hilo oblongo-lineari. Variat: I. foliorum forma. 1. typica Beck, Fl. Nied.-O.st. 876. — V. sativa L., l c. - a. obovata Ser. iu DC. Prodr., II, 361 ^-= v. nemoralis Pers., Syn., II, 307 (fid. Seringe), v. obcordata Neilr., Fl. Nied.-Ost. 962. — V. sativa Hoppe apud Sturm, DeutscU. FL, I, 1. — V. nemoralis Rouy, FL Fr., V, 209. v. triflora Rouy L c. 210 (forma fioribus 3-4 fasciculatis). Y. sativa v. pygmaea Ser. L c. = v. minor Gaud., FL Helv., IV, 510 (forma macra esse videtur.). — Foliola obovata (inferiora saltem obcordata), retusa, mucronulata. (Ubique.) 2. f. cordifolia — V. cordata Hort. — v. gigantea Freyn. Exs. — Foliola typice obcordata saepe apice subbiloba. CoroUam varie coloratam inveni, saepe albidam. 3. linearis Lange, Pug. 379 f. Willk., Prodr. Hisp., m, 294 — Wohlf L c. 677 Foliolis foL super. angustis, sublineraribus. (Floribus majoribus, leguminibus fuscis ab V. angustifoliae formis bene differt. 4. incisaMB., FL taur. Cauc. UI, 471 p. sp.; Boiss., Fi. or.,II, 574 — V.pimpinelloides Seb. Maur., Rom., 35 t. 1. Folia inciso serrata (Tauria, Messenia, terrae caucasicae). 5. imparipinnata Potonie in Sitz. bot. Ver. Brand. (1882) 138 p. sp. Folia non cirrho sed foliolo minore v. rarius mucrone terminata (Borussia). U. pubescentia. 6. Plauta glabra est V. glabra Schleich. Exs. et Cat. Helv., ed. IV, 37 = v. glaljra Ser. 1. c. 501. III. stipulis. 7. remrevillensis Hussen., Chard. Nanc. 105 f. Rouy. Stipulae parvulae, lanceolatae, integrae. IV. Corollae colore. 8. Forma coroUa rosea v. carnea = f. carnea. Forma coroUa alba vel ochroleuca = alba Moench, Meth., 148 (seminibus griseo-albidis.) p. sp. — v. albiflora Rouy L c. 209. V. leguminis forma et pubescentia. 9. Legumina formae normalis non vel vix torulosa; ludunt porro in i. torulosa Jord. ap. Boreau, FI. centre, ed. 3, 173 (\). sp.) conspicue torulosa. Legumina glabra possident formae sequentes. 10. luaculata Presl, Fl. Sic, 23 p. sp. (VicU Orig.) (foUoIis late obvovatis v. oblongis retusis, mucronatis; flores minores 17 mm longi; legumina — 6 cm longa, 6 mm alta, fusca.) 11. Cosentini Guss., Prodr. Sic, H, 426; Freyn in Abh. ZooL bot. Ges. (1877) 321; Wohlf., Syn., I, 677 p. sp. — foUoIis ebasi cuneata oblongis, supra suliUnearibus, apice retu!5is V. obcordatis. Leguminibus torulosis. (Istria, Dalmatia). 12. maerocarpa Moris, fl. Sard. I, 554; (Vidi orig.); Gren. Godr., 1. c; Freyn in Abh. zooL bot. Ges. (1877) 320; StrobL in Ost. bot. Zeit. (1887) 320 — V. macrocarpa Beri, FL it., Vn, 511; Wohlf., Syn., L 679 — V. Morisiana Jord. ap. Bor., FL centre Fr., ed. 3, 172 (£ Rouy). Foliola majora late elliptica, truncata v. retusa, rarius emarginata. Flores 2,5—3 cm longi. Legumina 50 — 70 cm longa, 9—12 mm alta, fusca, valvis crassis, con- spicue elevatim nervosis; semina 5 mm lata. — In satis Tergesti, Istria, Dalmatia etc — 182 — VI. Seminis colore: Semina typica olivaceo grisea, fusco vel nigro marmorata. Occurunt autem formae permultae colore seminis unicolore plurimum griseo-olivaceo = V. bacla Moench, Meth., 148. — rubro-fusco = erythrospernia Reicli, Fl. Germ, 530 — fuliginoso = melanosperma Reich. 1. c, — albo = leucosperma Moench, Meth., 148 p. sj).; Seringe 1. c. v. ochro- sperma Reich. 1. c. Crescit in agris, inter segetes, in incultis per totani ditionem nostram. Saepissime ad usum oeconomicum coKtur. — Floret Majo-Julio. Exsiccatae: typica: Reich. nr. 274; Billot nr. 2655; Callier, It. taur. (1896) nr. 77; macrocarpa: Tod. Fl. Sic. nr. 398. Tab. 248. Vicia sativa typica I. Plantae florentis pars. 1. FIos. 2. Ala. 3. Carina. 4. Pistillum. 5. Legumina. 6. Semina. 7. Stipulae. 8. Legumen f. torulosae Jord., 9. Semen f leucospermatis (Moench), 10. f. erythrospermatis Reich. U. FoHum c. leguminibus f. Cosentini (Guss.) III. Folium et legumen f. macrocarpae Moris (sec. orig.) Tab. 249. L V. sativa f. cordifolia G. Beck. V. Wiegmanniana (Vicia sativa X Pisum sativum) Hampe in Linnaea XVI 379 est planta originis incertae, exclusis seminibus non descripta (cfi'. Focke Pflanzenmischl. 513). 10. Vicia nigra L., Spec, ed. II, (1763), 1037 pro var. V. sativae — V. angusti- folia AIl., FL Pedem., I, 325 (1785), — V. angustifolia Reichdt, Fl. Moen. Fr., II (1778) 44. — V. augustifolia Roth, Tent Fl. Germ., I, 310 (1788); Sturm, Deutschl., Fl., VIII, Heft 31; Reich., FI. Germ,. 530; Koch, Syn. 197; ed. H, 217; Fl. Germ., V, 186; Gren. Godr., FI. Fr., I, 459; Rouy, FI. Fr., V, 212; Alef in Bonpl. (1861) 71 (ibidem formae nonnullae cultae descriptae). — V. Bobartii Forst. in Trans. Linn. Soc. XVI, 442. — V. sativa v. angusti- folia Ser. in DC. Prodr. H, 361; Beck, FI. Nied -Ost., 876; — V. scepusiensis Kit. in Linnaea (1863) 629 l Janka in Ost. bot. Zeit (1872) 156 — V. multicaulis Wallr. in Linnaea, XIV, 625. — V. stenophylla Schur, Enum. Transs., 169 (f Simonk.) — V. media Host, Fl. Austr., II, 335 (forma foHolis copiosius pilosa). — Subglabra v. rubescens, caules graciles. Foliola foliorum inf. late ovaUa v. subrotunda, plurimum obcordata, ea f oliorum sup. linearia v. oblongo-Iinearia, obtusa v. acuta, mucronulata. Flores minores 15 — 18 mm longi, singidi v. bini. Calycis dentes acuminati, omnes porrecti. Petala pluri- mum aequaliter colorata, jjurpureo-Iilacina. Legumina linearia, 40 — 55 mm longa, 6 — 7 mm lata, matura aterrima. Semina globosa, fusca, nigro maculata, — 3 mm lata. Cetera ut in V. sativa. Variat: I. foliolorum forma. 1. Forma luxurians, foliolis latioribus, iis fol. sup. oblongis est V. segetalis Thuill.. FI. Paris., ed. II, 367 (p. sp.); — V. luganensis Schleich., Exs. et Cat. Helv., ed. lU, 31 (Vidi orig.): V. sativa var. Gaud., Fl. Helv., IV, 512 (excl. Syn. pL); Sturm, Deutschl. FL. Heft 32; Reich., I. c. 530; V. sativa v. segetalis Ser. 1. c; v. variifolia Neilr., FL Nied.- Ost., 962. — V. angustifolia v. segetalis Koch, Syn., 197, ed. II, 217. — V. ciliata Schur, Enum. Transsvlv., 268 (fid. Simonk.) 2. Forma foliolis super. linearibus = Bobartii Forst. in Trans. Linn. Soc, XVI, 442 p. sp. — V. angustifolia v. Koch, Syn. 197 et v. collina Heuif. in Abh. zool. bot. Ges, (1858) 96. — 183 — 3. Forma foliolis angustissimis est V. uncinata Desv., Joum. hot. (p. sp.); Boreau, Fl. centr. Fr., ed. III, 173. 4. Forma foliolis exacte lanceolatis, longe aeuminatis = acuta Pers., Syn., 11, 307. (pro var. V. angustifoliae). II. inflorescentia. Forma racemo pedunculato 3 — 4-floro, unico tloro modo sessili aucto (cfi'. Koch, Fl. Germ., Y, 188). = f. racemosa (rare). in. corollae colore. CoroUa normaUter vexiUo coeruleo-lilacino, alis purpureo-violaceis praedita. Hinc inde vexiUum album. alae carinaque roseae = f. pulchella Pos^s., Fl. ost. Kiist., II, 419 (pro var. V. angust.) — - vel vexiUum dilute Ulaceum, alae lilaceae = f. roseiflora Rouy 1. c, 212 (pro f V. angust.) — V. Forsteri Jord. ap. Boreau, Fl. centi-., ed. III. 172. - vel coroUa tota ochroleuca = V. flavida Schur, Euum. Transsylv., 168. IV. floribus. f cleistogama — cfi-. Aschers. in Ber. deutsch. bot. Gres. (1884) 235 et sequ. c. fig. Flores bifomii. Epigaei normales. Hypogaei sterUes (?), 1 — 3 ad apicem stolonis abbreviati. congesti, folio et stipulis rudimentaribus suifulti, completi. Calyx eUipticus, utrinque attenuatus clausus. Petala completa, rudimentaria. PistiUum (glabrum?) 5-ovuIatum. Legumina? A Vicia amphicarpa Dorth. bene differt. — Forma floribus minimis, 12 - 13 mm longis = f. parviflora Rouy 1. c. (pro var. V. angust.). — V. arenivaga Lamotte, Prodr. Plat. centr., 214. V. fructibus. Ovaria et legumina glabra = longifolia Scliur (p. sp.) = angustif. var. Schur, Enum. Transs., 169. VI. Forma macra, in omnibus partibus minor est f nana Oborny, FI. Mahr., 1031 (pro f. V. angust.) (in turforis). Crescit iu agris, graminosis, apricis per totam ditionem. — Floret Majo-Julio. Exsiccatae: BiUot nr. 3362; Fries, Herb. norm., XH m: 56: Bourg., Hisp. ur. 633: segetalis: Billot nr. 2656; Soc. Dauph. nr. 2830; Reich. nr. 273. roseiflora: Soc. Dauph. nr. 3253. Tab. 250. Vicia nigra = angustifolia Roth. Planta flori- et fructifera. 1. Flos. 2. Ala. 3. Carina. 4. VexUIum. 5. Semina. 6. Stipulae (1 - 6 +). H. Pars plantae legumina matura ferentis. III. Folium formae V. segetalis Thuill. IV. £ uncinata Desv. Plantae pars. II. Vicia cordata Wulf ex Sturm, Deutschl. Fl., Heft 32 c. icone; Ser. in DC. Prodr., II, 362; Koch, Syn., FI. Germ., 197, ed. U, 217; Gren. Godr., FI. Fr., I, 459; Freyn in Abh. zool. bot. Ges. (1877) 321; Wohlf, Syn. I, 679; Alef in Bonpl. (1861) 72; Vis., Fl. Dalm., m, 319; Wulf., Fl. Nor. 662; Rouy, Fl. Fr., V, 210; Posp., FI. ost. Kust., H, 420. ? V. cordi- folia Wulf in Spreng., Syst. UI, 264. — V. intermedia Viv., Fl. Lib., 42, t. 19 f. 1; Ser. 1. c. 361 = sativa v. Vis. 1. c. — V. (ob)cordata Reich., FI. Germ., 530. — V. angusti- folia y cordata Boiss., FI. or., H, 575. — Annua. Caules graciles, saepe humUes, ascendentes, sicut tota puberuU. Stipulae semisagittatae, integrae v. dentatae. Folia inleriora mucrone, superiora cin-ho simplice v. ramoso terminata. Foliola foUorum inf 2 — 3-juga, parvula^ triangularia, profunde obcordata, ea fol. superior. 5 — 7-juga, e basi cuueata oblongo-Iinearia, — 184 — obcordata, oumia mucronata. Flores parvuli, singuli rarius bini, 10—15 mm longi, subsessiles. Calycis dentes acuminati, tubum aequantes. Vexillum obcordatum, purpureo-violaceum. Alae rubro^-iolaceae; carina albida, apice purpureo maculata. Legumina linearia, rostrata, puljerula, niatura nigrescentia, 4 cm longa, 5 mni lata. Semina subglobosa, nigra, 3 mm lata. Ludit: 1. typica Pospich. 1. c. Flores 1 cm longi. Corolla excepta carina purpureo-violacea. — 2. albiflora Boiss., 1. c. 575; Freyn apud Posp. 1. c. Petala candida. — 3. canescens Vis., Fl. dalm., III, 319; pilis brevibus moUibus cinereo-canescens. V. heteropbylla Presl, Del. Prag. 37 (Vid. orig.). = V. cuneata Gren. Godr., Fl. Fr., I, 459 non Guss. aegre diifert foliolis folior. sup. apice rotundatis; an = V. angusti- fola (i heterophylla Strobl in Ost. bot. Zeit. (1887) 822? — Etiam V. cuneata Guss., Prodr. Sic, II, 428 = V. angustifolia 6 cuneata Strobl in Ost. bot. Zeit. (1887) 322 (Sicilia, Hispania) foUoUs inf brevibus obcordatis, superis e basi cuneata Unearibus, profunde emarginatobilobis, longius mucronatis aegre a V. cordata distinguitur. Crescit in apricis, imprimis in ditione florae mediterraneae. Littorale austriacum, Goritia (Wulfen) Duino, Cognale; copiosius iu Istria mediterranea, Fiume, iu insuUs adriaticis, Dalmatia, Hercegovina, Helvetia (WaUis, f. Alefeld), Gallia austraU, Corsica, Italia, Graecia, terris ditionis fl. mediterraneae. Tab. 249. Vicia cordata Wulf II. Pknta flori- et fi'uctifera. 1. VexiUum. 2. Ala. 3. Cariua. (1 — 3 +)• 12. Vicia amphicarpa Dorthes, Joum. phy.s. 35 p. 131; Gren. Godr., FI. Fr., I, 461; Fabre iu BuU. soc. bot. Frauc, H (1855) 903: Alef in Bonpl. (1861) 72: Hal, Prodr. Graec, I, 478 — cfi-. etiam Aschers. in Ber. deutsch. bot. Ges.. (1884), 235 et sequ. — V. sativa f. amphicarpa Coss. et Ki-al. in BuU. soc. bot. France, IV, 140 — V. angusti- folia d amphicarpa Boiss., Fl. Or.. II, 575. — Aunua; basis cauUs stolonibus subterraneis elongatis, flexuosis, ramosis, ob stipulas foUaque minima rudimentaria aphyUis praedita. Caules asceudentes, parce pilosi. Foliola 3— 5-juga, ea fol. inf obcordata parvula, ea fol. raediorum magis Uuearia, saepe supra obcordata, latiora. Flores cUmorphi; subterranei plures, remoti, cleistogami, paUidi, apetali, calyce urceolato breviter 5-dentato, audroeceo diadelpho et pistiUo 3 — 4-ovulato, breviter glanduloso et piloso, styhim curvatum comosum gerente praediti. — Epigaei siuguU rarius biui, uoi-males, 15—25 mm longi. Leguminosa sub- terranea elUptica rostrata, semina 1 — 2 includentia; epigaea Uuearia, rostrata, puberula. nigres- centia v. fusca, semiua plura subglobosa includeutia. Floribus cleistogamis, floris epigaeis majoribus, folus couspicue obcordatis ab V. nigra differe videtur; V. cordatae magis affinis. Rouy I. c. f pseudosativam folioUs super. oblongo cuneatis, retusis v. emargiuatis et i. pseudoaugustifoliam foliolis sup. Unearibus, subtruncatis v. acuminatis distinguit. Exsiccatae: Magu., Fl. sel. ur. 2970; Porta, Rigo, Hut., Hisp. (1890) nr. 223; KraUk, Tun. ur. 377; Bourg., Hisp. (1850) m-. 640, (1852) nr. 1729; Welw., Lus. cont., nr. 105. Crescit in aridis imprimis ten-arum occideutaUum florae mediterraneae. Copiose in Gallia austraU, Hispania, Africa boreaU. Rare in Graecia. Italia et in Oriente. Tab. 249. Vicia amphicarpa Dorth. UI. Plauta. 4. Flos cleistogamus cum foiio et stipuUs rudimeutaribus. 5. Calyx (lougitudinaUter scissus) cum androeceo; pistiUum. 6. Lesuminis subten-anei sectus; ad siuistr. eius indumeutum. — 185 — 13. Vicia peregrina L., 8pec., 737 (1753); Scr. in DC, Prodr., II, 3G2; Sturm, Deutschl. Fl, Heft 32; Reicli., Fl. Germ., 530; Koch., Syu. Fl. Gerra. 197; ed. E, 217; Fl. Germ., V, 189; Gren. Godr., Fl. Fr., I, 461; Wohlf., Syn., I, 673; Rouy, FI. Fr., V, 217; Pospich., Fl. ost. Kiist., U, 416; — V. megalosperma M. B., Fl. taur. cauc, II, 161; III, 471. — Annua. Caules ascendentes, ramosi, sicut tota breviter pilosi. Stipulae angustae rectangule furcatae. rarius inferiores paucidentatae, nectario nullo. Folia cirrho ramoso terminata. Foliola 4— 7-juga, elongata, linearia, saepe angustissima, apice eraarginata, acute bidentata v. truncata, semper mucronata. Flores axiUares, singuli, breviter pedicellati, 12 — 20 ram longi. Calycis dentes 4 superiores sursum erecti, tubum subaequantes. • Vexillum obcordatum, lilaceum; alae coeruleo-violaceae, carina rubescente longiores. Legumen oblongum, rostratum, alutaceo fuscum, apresse puberulum, 3,5—4 cm lougum, 8 — 12 mm altum. Semina plm-imum 4, applanato-globosa, olivacea, nigro marmorata, 5 mm iata, hilo parvulo. — Notis eminentibus ab omnibus V. nigrae formis bene distinguitur. Ludit: 1. leptophylla Raf, Carat. 71 ]). sp. = v. angustifolia Rouy I. c. foliolis angustissimis, saepissime vix 0.5 mm latis. 2. f. latifolia Rouy 1. c. foliolis latioribus 1.5 — 2.5 mm latis. Crescit in cultis, vineis, incultis imprimis iu ditioue florae mediterraneae. Gallia australis, Italia, Helvetia (rare inter Chillon et Montreux). Tirolia australis (rare, Trient), in litt. austriaco: Triest, Istria, Fiume, Croatia (Zeng), in insulis adriaticis, Dalmatia (copiose), Hercegovina (Mostar, Stolac, Trebinje), Montenegro. Hinc iude introducta sicut in Styria (Cilli! Tiiff^er). — Floret April-Junio. Exsiccatae: Reich. nr. 2444; Soleir. nr. 1090; Billot nr. 1655; Petter, Dahn. nr. 410: Huet, Sic. (1856) nr. 55; Bourg., Toul., nr. 152: Esp. ur. 979; Soc. Dauph. nr. 4504. Tab. 246. Vicia peregrina L. I. Pars plantae flori- et fructiferae. 1. FIos. 2. Vexillum. 3. Ala. 4. Carina. 5. Pistillum. 6. Semina. (1 — 6 +)• 14. Vicia lathyroides L., Spec. pl., 736 (1753); Fl. Dan., I, t. 58; Jaqu., Misc, II, t. 18; AIl., Fl. Pedem., IH, t. 59; Ser. in DC, Prodr., II, 362; Gaud., FI. Helv., IV, 514; Sturm, Deutsch. FL, VIII, Heft 31; Reich., FI. Germ., 530; Koch, Syn. 198; ed. II, 218; Gren. Godr., Fl. Fr., I, 460; Dietr., Fl. Bor., t. 813; Wohlf, Syn., I, 670; Beck, FI. Nied.- Ost., 874; — Ervum soloniense L., Spec, ed. H, 1040. — Vicia minima (Riv.) Lam. Illu.str. t. 634 f. 2. — Wiggersia lathyroides G. M. Sch., Fl. Wett., III, 34. — W. minima Alef in Bonpl. (^1861) 69. — Annua, cauhbus ramosis, prostratis v. ascenden- tibus, sicut tota pilosis. Stipulae semisagittatae, integrae. Folia inf. mucrone terminata, foUolis 1 — 2-jugis, obcordatis; superiora cirrlio siraplice praedita, folioUs 2 — 4-jugis, ob- longis V. lanceolatis saepe lineari-lanceolatis, mucronulatis. Flores pavuU (minimi generis) axiUares, singuli (rarius bini), brevissime pediceUati. Calycis pUosi dentes acuminati, tubum aequantes. Vexillura obcordatum, subrotundum, violaceum, calyce vix duplo longius; alae dilute coeruleae, carina obtusa duplo longiores. Legumina compressa, utrinque attenuata, nigra, glabra. Semina globoso-cubica, verrucosa, fusconigra, 1,5 — 2 mm lata. Semini- bus verrucosis ab omnibus huius sectionis speciebus distincta! V. olbiensis Reut. et Shuttl. iu Rouy, Fl. Fr., V, 216, forma nusquam rara foUoUs angustioribus, elongatis esse videtur. Crescit in graminosis, arenosis per totam ditionem, rarius in regione florae mediterraneae. Floret Aprili-Junio. Icon. Fl. Germ. XXII. (Autore Beck). 24 — 186 — Exsiccatae: Reich. nr. 82; Schultz, FL Gall. Germ. nr. 29; Soleir., Cors. nr. 1118; Fries, Herb. norni., XIV, nr. 55; Bourg., Cors. nr. 155; BiUot nr. 174, 760; Soc. Dauph. nr. 760 et bis., Ces. Car., It., bor. nr. 32; Schultz, Herb. norm., nov. ser. nr. 475; Reliqu. Maill. nr. 77; Balansa, Or. (1854) nr. 203. Tab. 242. III. Vicia lathyroides planta minor florens. IV. Pars superior plantae fructiferae. 6. Flos. 7. Ala. 8. Carina. 9. Pistillum. (6—9 +). 2. Perennes. 15. Vicia truncatula Fisch., Cat. hort. Gorenk. (1812), 72; MB., Fl. taur. Cauc, lU, 478; Ser. in DC, Prodr., II, 364; Neilr., Diagn., 42; Boiss., Fl. or., II, 568; Alef. in Bonpl. (1861) 70 (c. var.) — V. chlorantha HeufP. Exs. — Orobus caucasicus Spreng., Syst., III, 261. — 0. anomalus C. Koch in Linuaea XXIV (1850) 96. — Rhizoma obliquum, longe fibrosum. Caules pedales saepe ramosi, sicut tota subglabri. Stipulae ovato-semi- hastatae, superae ovatae acuminatae. Folia mucrone terminata. Foliola 7— 13-juga, elhptica V. oblonga-linearia, apice rotundata v. retusa, mucronulata, pinnatinervia. Racemi axillares, breviter peduuculati v. subsessiles, 3— 6-flori. Flores secundi, 18—20 mm longi. Calycis os obliquus; dentes inaequales, acuminati, tubo breviores, superi conniventes. CoroUa ochro- leuca; vexiUum iu dorso ruljellum. PistiUum glabrum, stipitatum. Legumina oblonga, utrinque, basini versus longius attenuata, giabra, fusco-nigra. Semiua subglobosa, fusco-nigra, hUo fere 1/2 ambitus auiplectente. Crescit in pratis et silvaticis montanis Hungariae: Banatus (det. Heuffel), Csoba Tabus pr. Jabuka, Versec, Moutes Domugled, Kazan pr. Plavisevica. Transsilvania: in vaUe Hazegh (Kotschy in Herb. Zahlbr.), Serbia (NiS, Vranja), Caucasus, Orieus. Exsiccatae: Reich. ur. 1950; Schultz, Herb. norm. nr. 1964; Kern., Fl. exs. austro- hung. nr. 2811. Tab. 257. Vicia truncatula Fisch. L Planta florens. 2. FIos. 8. Ala. 4. Carina. 5. PistiUum. 6. Legumen. 7. Semina. 8. Stipulae. (2—5, 7-8 +). Sectio III. Atossa Alef. in Bonpl. (1861) 100 (pr. geu.); emend. Beck, Fl. Nied.-Ost., 872 — Cujunia Alef., 1. c. 101 (pr. gen.). Wiggersia G. M. Sch., Fl. Wett., HI 1, 6, 33 (p. p.) — Vicia sect. Vicia Reich., Fl. Germ., 529 (p. p.) — PeduncuU abbreviati, racemi- feri, rarius flores subsessiles. VexiUum glabrum (iu nostris). Radix embryonis postica (in latere seminis ad basim leguminis verso), apice suo a placenta aversa. Funiculus semen autice et infra amplectens. Hilum lineare ^/3 — ^/5 ambitus amplectens. Stipulae, legumina, foUorum vernatio ut in sect. Vicia. 1. Annuae. 16. Vicia grandiflora Scop., FI. Cam., ed. H, II, 65, t. 42 (ampl.); Koch, Syn., 196; ed. 11,216; Wohlf., Syn. Fl. Deutschl., I, 675; Beck, FI.Nied.-Ost.876; Posp., Fl. ost. Kiist., n, 417. — Cujunia grandiflora Alef. iu Bonpl. (1861) 101. — Annua v. biennis. Caules ascendentes, ramosi, sicut tota puberuli, rarius glabrescentes. Stipulae parvulae, inf. senii- hastatae, paucidentatae, superae ovale.s, integrae. Folia cirrho ramoso terminata. Foliola 3— 7-iuga. Fores axiUares, 1—4 plui-imum 2, breviter pediceUati, 25—35 mm longi. Calycis dentes acuminati, porrecti 1/3 — ^j^ tubi longitudinis aequantes. Vexillum magnum, emar- ginatum. Alae carina obtusa longiores. Pistillum puberulum. Legumina linearia, acuminatai puberula, glabrescentia et nigrescentia, 3.5 — 5 cm longa, 6^8 mm lata. Semina applanato- globosa, dilute fusca, nigromaculata, 3—3.5 mm longa; hilo ^/g — »/5 ambitus amplectente. - 187 — Variiit: «) typica Beck, Fl. Nied.-Ost, 876. — v. Scopoliana Kocli, 1. c, 197 et 217. — V. obcordata Neilr., Fl. Nied.-Ost., 961. — V. grandiflora Scop. et aut.; Ser. in DC, Prodr., II, 3(i3; Hoppe, Deutscbl. FL, Heft 82. — Cujunia grandiflora v. rotundata Alef, 1. c, 101. — Foliola rotunda. ebasicuneata late obcordata v. ovalia, retusa, (superiora saepe ellijitica) 1—3 X longiora quam lata. Corolla dilute lutea, vexillo in dorso \aolas- cente, vel in f. polycbroma: vexillum totum chalybeum, marginem versus luteo-viride, alae ocbroleucae demum paUide hiteae, carina subalbida. Crescit in pratis, dumosis, ad silvarum margines in Styria austrab, Carniolia, copiosius in agro Tergestino, Istria, insubs adriaticis, Croatia litt., Fiume, Dalmatia, Hercegovina, Montenegro. Hinc inde introducta in Germania, Austriae provinciis. — Floret Majo-Junio. Exsiccatae: Reich. ur. 1725; Kern., FI. exs. austro-bung nr. 1202; Sint., Thess. nr. 397. Tab. 247. I. typica Planta florens. 1. Ala. 2. Carina. 3. Pistilli apex cum stylo. 4. Legumina. 5. Semina. (1 — 3, 5 +). II. i. polychroma: Flos. (i. sordida W. K., Pl. rar. Hung., H, 143, t. 133; Stunn, 1. c, Heft 31 (p. sp.). — V. Kitaibeliana Kocb, I. c 197 et 217; Woblf., L c, 676. — v. oblonga Neilr., Fl. Nied.-Ost., 961. — Cujunia grandifl. v. sordida Alef., 1. c, 101. — FoUola foHor. inf. obcordata et fol. med. oblonga, in fol. superis e basi cuneata linearia v. lineari-oblonga, 3 — 5 X longiora quam lata. CoroIIa ochroleuca; Vexillum in dorso sicut carinae apex violaceum mox lurido viride. Crescit in cultis, graminosis et incultis. Austr. inf.: (passim in agro Vindobonensi etc). Croatia, Istria (rare). Copiosius in Hungaria, Transsylvania. Bosnia (Sara- jevo. Dolni Tuzhi) Hercegovina. Dalmatia, Montenegro. In Germania, Helvetia, Austriae provinciis hinc inde introducta. Exsiccatae: Dorfl., Herb. norm. ur. 3025 (V. Biebersteinii). Tab. 247. III. Plantae florentis pars. y. Biebersteinii Bess. Enum., pl. Volyn. 29 (1822) et in MB., FI. taur. cauc, Suppl. 492; Sei-. I. c 363. — V. Biebersteiniana Kocb, I. c 197 et 217. ■ — V. sordida v. Bieber- steinii Borb., Enum. Castrif. 320 (1887). — FoHoIa foliorum sup. exacte saepe anguste bnearia, 10 — 12 X longiora quam lata. CoroUae color varietatis prioris. Crescit passim in Hungaria, Transsylvania, Podolia, Rossia etc Tab. 247. IV. Plantae florentis pars. Vicia bungarica Heufl'. in Ost. bot. Wocbenbl. (1858) 26 et iu Abh. zool. bot. Ges. (1858) 95; cfr. Kem in ost. bot. Zeit. (1869) 86 est forma var. Biebersteinii Bess. flori- bus soUtarus, coroUa ocbroleuca. V. serrata Pantocs. in Ost. bot. Zeit. (1873) 80 et Annot. in Verb. Ver. Naturk. Pressburg (1874) 129 e Hercego^anae monte GUva prope Trebinje foUoUs praeter basim cuneatam integerrimam profunde serratis, serraturis nunquam mucronatis, coroUa 14 mm longa, ut in floribus V. grandiflorae colorata, leguminibus glandulosis — forma V. Barbazitae Ten. et Guss. in Ten., App., Fl. Nap., V, 28; Boiss., Fl. Or., II, 573 esse ^ddetur. 24* — 188 — 2. Perennes. 17. Vicia sepium L., Spec, 737 (1753); Fl. Dan. t. 699; Ser. in DC, Prodr., II, 364; Sturm, FL, Hett 31; Reich., FL Genu., 531; Koch, Syn., 196, ed. II, 215; Gaud., FL, Helv., IV, 518 (c. var. vulgaris, nana); Gren. Godr., Fl. Fr., I, 463; Rouy, FL Fr., V, 225; Wohlf., Syn., I, 674; Beck, Fl. Nied.-Ost., 875. — Vicia rotundifolia Gilib., FL Lith., JV, 106. — Faba sepium Bernh., Syst. Verz. Erf., 250. — Wiggersia sepium G. M. ScL, FL Wett., IH, 34. — Vicioides sepium Moench, Meth., 136. — Atossa sepium Alef. in Bonpl. (1861) 100. — Rhizoma repens, ramosum. Caules ascendentes, ramosi, sicut tota parce pilosi. Stipulae inferiores semicordatae, auriculo dentato, superiores semihastatae V. ovatae, saepe integrae. Folia subsessilia, cirrho ramoso tenninata. Foliola 3 — 8.-juga, decrescentia, ovata v. ovato-oblonga, paulo attenuata, truncata v. rotundata, mucronulata. Racemi sessiles, 2— 6-flori. Flores 12 — 15 nim longi. Calycis dentes plurimum triangulari- subulati, tubo breviores (rarius longiores). Corolla pallide rubro violacea, obscurius striata, Ijostea coerulea, demum viridula. Vexillum oljovatum v. paulo emarginatum. Alae carina obtusiuscula longiores. Pistillum parce pilosum v. glabrum. Legumina oblonga, rostrata, glabra, nigrescentia, 17—30 lum longa, 6—7 mm alta. Semina 3—6, subglobosa, dilute fusca, maculato-punctata, 3—4 mm lata, liilo ^ji — ^U inubitus amplectente. Variat : I. foliolorum forma. I. subrotunda Ser. I. c. foliola ovato-subrotunda. Stipulae latiores. — 2. vulgaris Koch, Syn. = ovata Schur, Enum. Transs., 167 = V. Drymeia Schur ibidem. FoHoIa ovata V. ovato-oblonga, in foliis infimis subrotunda (ubique . — 3. montana Froel. p. sp., Koch, Syn., 196. = v. angustifolia Koch, Syn., ed. II, 215; Celak., Prodr., 910. = V. oxyphylla Schur, 1. c. (f. Siraonkai). — Foliola e basi ovata oblonga v. oblongo lanceo- lata; ea ramorum sterilium saepe linearia. Stipulae angustiores. — 4. parvifolia Grogn. ap. Carion, Cat. Saone Loire, 145 (f. Rouy). = microphylla Schur, Enum. Transs., 167. — Foliolis parvuhs, subrotundo-ovatis, foliorum super. ovatis. Stipulis minimis partim integris. II. inflorescentia. 5. anomala Boenn., Prodr., Monast., 218. — Floribus partim in racemo longius pedun- culato partim axiUaribus dispositis (rare). IIL Calyce. 6. pratensis Walh-. in Linnaea, XIV (1840) 626 p. sp. dentibus calycis e basi ovata sensim lanceolatis, longe cuspidatis, inferioribus tubum calycis corollaeque aequantibus. — 7. eriocalyx Celak., Prodr., fl. Bohm., 910. Tota planta copiosius pilosa. Calyces patule longe pilosi. Foliola formae vulgaris (passim.) — IV. Corollae colore. 8. ochroleuca Bast., SuppL nr. 8: DC, Fl. Fr., V, 581; Ser. L c; — WaUr. in Linnaea, XIV, (1840) 626. — albiflora Gaud., L c. — alba Rouy, 1. c. — Corolla ochroleuca (carina autem apice saepe violacea). — 9. picta. Corolla ochroleuca, vexillo venis purpureis picto (cfr. Koch, Syn., ed. II, 216). Crescit in pratis, dumosis, silvaticis per totam ditionem nostram. — Floret Majo-Sept. Exsiccatae; Fellm., Pl. arkt. nr. 76; Billot nr. 2657; Soc. Dauph. nr. 4081. — 189 — Tab. 256. I. Vicia sepiiim f. vulgaris. I. Planta florifera. 1. Flos. 2. Ala. 3. Carina. 4. Tubi staminei basis (supra). 5. Pistillum. 6. Legumina. 7. Semina. 8. Foliolum. 9., 10. Stipulae. 11. Calyx formae eriocalycis. (1—5, 7, 9—11 +)■ 18. Vicia oroboides Wulf. in Jacqu., Coll., IV, 323 (1790); Waldst. Kit., Pl. rar. Hung., III, 2(39 t. 242; Sturm, Fl., Heft 31; Koch, Syn., 195; ed. II, 215; Fl. Deutschl., V, 178; Wohlf., Syn., I. 669; Beck, FI. Nied.-Ost., 873. — Orobus vicioides Ser. in DC, Prodr., II, 377. — Orobus Clusii Spreng., Syst., III, 259; ReicL, Fl. Germ., 53G. — Atossa Clusii Alef. in Bonpl. (1861), 101. — Rhizoma obliquum, breviter ramosum, subnodosum. Caulis erectus, plurimum simplex et glaber v. sicut tota parce pilosus. Stipulae parvulae, semihastatae. superae oblongae acuminatae. Folia breviter petiolata, mucrone terminata. Foliola 1 — 3-juga, ovata. eUijitica v. oblonga. Ijasi In-eviter apiceni versus longius attenuata. Racenii axillares, sessiles, 3— 7-flori. Flores secundi, 15 — 19 mm longi, breviter pedicellati. Calycis dentes angusti, acuminati, tubo breviores v. eum aequautes, patuU, sae^je undidati. CoroHa ochroleuca v. paUide lutea; vexiUum obovatum, retusum, dorso rubescens v. postea saepe coerulescens; alae carina saepe luteo-viridula longiores. PistiUum giabrum. Legumina oblongo-linearia, attenuata-rostrata, 30 — 40 mm longa, 8 — 9 'min lata, glabra, nigrescentia. Semina subglobosa, fusca, 3 — 3,5 mni lata, hilo ^/j ambitus amplectente. Ludit: f. sarajevensis K. Maly in Glasn. zem. muz. Bosn. Herc, XI (1899) 133 et in Wiss. Mitth. aus Bosn. Herz., VII, (1900) 533. — Luxurians. FoUa foUoUs 3— 4-jugis et saepe foliolo terminali praedita. Racemi multiflori. FIores7— 12. Calycis dentes latiores, tubum aequantes. (Bosnia, Trebovic pr. Sarajevo I. K. Maly!) Crescit in herbosis, dumosis et silvaticis subalpinis Alpium orientalium. Tirolia merid., copiosius in Austria inf., Stiria (Graz, Gosting, Radkersburg), Carinthia, Carniolia, Croatia, Fiume, Bosnia (imprimis in alpis dinaricis), Transsylvania (?), Serbia, Romania. — Floret Junio-Julio. Exsiccatae: Reich. nr. 1039; Schultz, Herb. norm., nov. ser., nr. 2930; Sendt., Bosu., nr. 1043; Kem., FI. exs. austro-hung. m-. 1609. Tab. 258. I. V. oroboides. Planta florifera. II. Racemus fructifer. 1. FIos. 2. Vexillum. 3. Ala. 4. VexiUum. 5. Pistillum. 7. Semina cum funiculo. (1 — 6 +)• II. Ervosae Alef. in Ost. bot. Zeit. (1859) 353. Vicia sect. Cracca Endl., Gen. 1279 (c. 1840). Pedunculi plurimum elongati, multi-rarius pauci- vel uniflori. Stylus teres v. complanatus, circumcirca pubescens rarius pilosus (antice in Abacosis modo longius barba- tus), in alienis etiam glaber. Hilum superum, variae longitudinis. Stipulae nectario carentes. Sect. IV. AbaCOSa Alef. in Bonpl. (1861) 102 pr. gen. Cracca aut. ex p. t. Sect. Pseudocracca Celak., Prodr. Bohm., 681 p. p. Stylus depressus, sub stigmate copiose pilosus et antice longius barbatus. FoUola condupUcata. Spec. 19 — 21. Perennes. 19. Vicia dumetorum L., Spec, 734 (1753); Ser. in DC, Prodr., II, 355; FL dan. t. 1464; Spreng., Fl. HaU., t. 7; Sturm, Deutschl. FI., Heft 31; Reich., Fl, Germ., 528; Gaud. Fl. Helv., IV, 502; Koch, Syu., 193; ed. II, 213; Gr. Godr., FI. Fr., I, 466; Rouy, FI. Fr., V, 228; Wohlf., Syn., I, 661; Beck, Fl. Nied.-O.st., 879. — Vicia variegata Gilib., FI. Lith., IV, 103 2. — Vicia tetragona Hort. Par. — Abacosa dumetorum Alef. in Bonpl. (1861) 104. — V. desertorum Link, Enum. hort. Ber., II, 238. — Rhizoma subteres, ramosum. Caules ramosi, quadranguli, sicut tota subglabri. Stipulae inaequales, semilunatae. — 190 — inciso-aro-ute dentatae, oppositae aiitem sicut superiores, minores minus dentatae, semi- hastatae vel lanceolatae. Folia subsessilia, cirrho ramoso terminata. Foliola 3 — 5-juga, saepissime remota, ovata v. oblonga, saepe utrinque attenuata, mucronata, parce pilosula v. subglabra; infimum a caule paulo remotum. Racemi lasi-, 4— 14-flori, longe pedunculati, foUum aequantes v. duplo superantes. Flores penduli, breviter pedicellati, 13 — 18 mm longi. Calycis dentes breves, triangulares, tubo multo breviores. Vexillum obcordatum, album, dorso rubescens. Alae sicut carina apice violascens viridulae. Legumina stipitata, pendula, oblonga, utrinque acuminata, fusca, glabra, 4—5 mm longa, 8 — 10 cm alta. Semina plura, globosa, atrofusca, 5—6 mm longa. liilo '/2 — ^/5 ambitus amplectente. Ludit: L forma foliorum. 1. grandifolia Schur, Enum. Transs. 166 foliola late ovata, cirrhum verus orbicularia (rare) — 2. rhombifolia foliola rhombea. (Austria inf., certe alibi) — 3. dentata Ser. 1. c. — V. dentata Fisch. in Herb. DC. FolioUs minoribus, approximatis, inferioribus apicem versus acute dentatis; floribus paucioribus. (Rossia australis). — n. Corollae colore. 4. albiflora Rouy, 1. c, 129. Corolla rarius alba vel flavescens = 5. flavescens Hausskn. in Bot. Ver. Thiir. (1884). CoroUam luteam (ut Alefeld, 1. c.) nunquam observavi. Crescit in dumosis, ad margines silvarum, in nemoribus passim per totam ditionem. — Floret Junio-Augusto. Exsiccatae: Fries, Herb. norm., XVI, m-. 53; Billot, m: 538 et bis; Reliqu. Maill., nr. 699 et a; Soc. Dauph., nr. 2829; Kern., Fl. exs. austro-hung., nr. 2002. Tab. 253. Vicia dumetorum L. I. Plantae pars media. 1. Flos. 2. Vexillum. 3. Ala. 4. Carina. 5. Pistillum. 6. Stylus (antice). 7. Legumen. 8. Semina cum funiculo (1—6, 8 +). 9. Foliolum f. rhombifoliae G. Beck. 20. Vicia aitissima Desf., Fl. Atl., H, 163; Gren. Godr., Fl. Fr., 1, 465; Vis., Fl. Dalm., III, 324; Strobl in Ost. bot. Zeit. (1887) 323; Rouy, FI. Fr., V, 226. — V. poly- sperma Ten., FI. Neap., V, 22, t. .73. — Perennis glabra. Stipulae semisagittatae, dentatae. FoIioIaS — 9-juga, e basi cuneata elliptica v. obovata, obtusa v. truncata, antice saepe denticulata. Racemi 5— 15-flori, folia aequantes v. superantes. Flores 13—18 mm longi. Calycis dentes inaequales, superiores brevissimi, inferi acuminati, tubum subaequantes. Petala alba, coeruleo- striata. Legumina stipitata, linearia, subglabra, alutacea, 4—4,5 cm longa, 5 — 7 mm alta. Semina 6—10 vel plura, globosa, nigra, hilo Vio ambitus amplectente. Crescit in fruticetis et silvis imprimis marinis florae mediterraneae. Italia merid., Sardinia, Sicilia, Corsica. Dalmatia (ubi? leg. Neumayer) etc. In Hercegovina non crescit. — Floret Aprili-Junio. Exsiccatae: Soleir., Cors. nr. 1116; Reverch., Cors. (1880) nr. 369; Kralik, Cors. nr. 568; Tod., Sic. nr. 1193. Tab. 236. Vicia altissima Desf. II. Plantae florentis pars. 6. FIos (+). 21. Vicia onobrychioides L., Spec, 735 (1753); Sturm, Deutsclil. FI., Heft 31; Bot. Mag. t. 2206; Ser. in DC, Prodr., H, 358; Gaud., FI. Helv., IV, 508; AU., FI. Pedem., II, 325 t. XXXXII f. 1; Reich., FI. Germ., 528; Koch, Syn., 196; ed. H, 214; Fl. Deutschl., V, 174; Gren. Godr., FI. Fr., I, 465; Rouy, Fl. Fr., V, 227; Wohlf., Syn., L 666. — V. pseudo- cracca Alsch., FI. Jadr., 174 non Bert. — Rhizoma Ugnosum, ramosum. Caules ascendentes, — 191 — ano-ulati, raniosi, sicut tota parce pilosi v. glabri. Stipulae magnae, semisagittatae, inciso- dentatae, superiores minus dentatae. Foliola inferiora mucrone superiora cirrho ramoso ter- minata, breviter petiolata. Foliola 4 — 8-juga, oblongo-linearia v. linearia, abrupte mucronulata. Racemi 4— 12-et laxiflori, longe pedunculati, folia superantes. Flores 20 — 24 mm longi, breviter petiolati. Calycis pilosi dentesinaequales, superitriangulares, tubo multobreviores, alteriacuminati, infimus tubum aequans. CoroUa excepta cariua albida alis multo breviore purpureo-^aolacea. Vexillum oljcordatum. PistiUum glabrum, stipitatum. Stylus sub stigmate longe antice longius barbatus. Legumina lanceolata, utrinque basim versus longius attenuata, 2,5 — 3,5 cm longa, 5 — 7 mm alta, fusca, glabra. Semina globosa, nigra-f usca ; hilo '/3 vel vix '/2 am- bitus amplectente. Ludit: f. angustissima Ser. I. c. = V. elegans Gr. Godr., 1. c. — foliolis angus- tissimis, subsetaceis, acutis, brevioribus (passim sub typo). Crescit in locis aridis, arvis, graminosis. Copiose in Gallia impr. meridionali et australi, Luxemburg, Italia, Pedemontia, Helvetia (Valesia), Croatia (rare), Istria media, Cernotic, ad Brest et Slum; S. Vincenti et Barbano ad Pisino, Dalmatia (rare, Boccagnazzo), Hercegovina (Mostar, Velez, Trebinje, Bilek), Hispania etc. — Floret aestate. Essiccatae: ReicL, nr. 277; Billot nr. 3057; Ces. It. nr. 144; Bourg., Esp. nr. 641, 1155; Huguen., Sav. nr. 305; Hut., Port., Rigo, Hisp. (1879) nr. 1196; Soc. Daupb. nr. 1596 et bis; Magn., FI. sel. nr. 1141. Tab. 236. Vicia onobrychioides L. l. Plantae florentis pars. 1. Flos. 2. Ala cum carina. 8. Pistillum. 4. Legumina. 5. Semen. (1-3, 5 +•) SectiO V. Vicilla Schur, Enum. pl. Transsylv., 170 (1866) (pro geu.); Rouy, FI. Fr., V, 229 (pro subgen.). — Sect. Pseudocracca Cel., Prodr. Bohm., 681 (1874). — Ervum Peterm., Fl. Lips., 552; Alef. in Ost. bot. Zeit. (1859) 360 et in Bonpl. (1861) 125. p. p. — Ervum sect. Wiggersia Kitt., Taschenb., ed. III, 1278. — Perennes. Stylus compressus, sub stigmate vel cum styli parte longiore cii-cumcirca pubescens (nec antice longius bar- batus). Foliola conduplicata. Spec. 22 — 26. 1. Cirrhosae. 22. Vicia pisitormis L., Spec, 734 (1753); Ser. in DC, Prodr., II, 355; Sturm, Deutschl. FI., Heft 31; .Tacqu., FI. Austr., IV, t. 364; Dietr., Fl. Bor., t. 517; Reich., Fl. Germ., 529; Gaud., FI. Helv., IV, 501; Koch, Syn., 192; ed. U, 212; Gr. Godr., Fl. Fr., I, 466; Rouy, FI. Fr., V, 229; Beck, Fl. Nied.-Ost., 878. — Vicia ochroleuca Gilib., FI. Lith., H, 102. - Ervum pisiforme Peterm., FI. Lips., 552; Alef. in Ost. bot. Zeit. (1859) 363; Wolilf., Syn., 688. — Vicilla pisiformis Schur, Enum. Transsilv., 170. — Ervilia pisiformis Schur, Sert. nr. 762. — Rhizoma teres, ramosum. Caiiles scandentes, angulati, firmi, sicut tota subglabri. Stipulae inaequaliter inciso-dentatae, superae lanceolatae. Folia sessilia, cirrho ramoso termiuata. Foliola 4 — 5-juga, remota, decrescentia, ovata v. subcordata, ob- tusa, mucronata, dua infima cauli contigua, stipulas occultantia. Racemi densi- et multi- flori, longe pedunculati. Flores 12 — 13 mm longi, bracteis filiformibus sufifulti. Calycis dentes inaequales, subulati, tubo breviores. Corolla oclu-oleuca. Vexillum obcordatum. Alae carina angustiores. Legumina stipitata, oblonga, utx-inque breviter attenuata, elevato-nervosa, glabra, 3 — 4 cm longa, 8 — 10 mm alta. Semina plura, applanato-globosa, fusca, 5 mm longa, hilo 1/2 ambitus amplectente. — 192 — Crescit in uemoribus et silvaticis, inter frutices fere per totam ditionem passim. lu ditione florae mediterraneae deesse videtur. — Floret Majo-Julio. Exsiccatae: Billot m. 2658; Fries, Herb. norm.. Y, nr. 48; Schultz, Herb. norm. nov. ser. nr. 1072; Soc. Dauph. nr. 762. Tab. 254. Yicia pisiformis I. Plantae flori- et fructiferae pars. 1. Flos. 2. Ala. 3. Carina. 4. Stylus. 5. Semina. 6. Stipulae (1 — 6 -|-.) 23. Vicia syivatica L., Spec pL, 734 (1753); Ser. in DC, Prodr., H, 855; Sturm, Deutschl. Fl., Heft 31; Reich., FL Germ., 528; Fl Dau. t. 277; Gaud., FL Helv., lY, 503; Koch, Syn.. 192; ed. IL 212; Gr. Godr.. FL Fr., I. 467; Rouy, Fl. Fr.. Y, 230; Beck, FL Nied.-Ostr. 879. — Y. foetens GiL, FL Lith., lY, 103. — Yicioides sylvatica Moench, Meth. 136. — Ervum silvaticum Peterm., FL Lips., 552; Alef iu Ost. bot. Zeit. (1859) 362; Wohlf., Syn., FL DeutschL, I, 687. — Wiggersia sylvatica G. M. Sch., FL Wett., III, 33. — Rhizoma repeus. ramosum. Caules angulati, fiesuosi, ramosi, sicut tota subghxbri. Stipulae inciso-deutatae, dentibus setaceo-cuspidatis. Folia parvula, subsessiha v. sessilia, cirrho ramoso terminata. Foliola 8 — 10-juga, remota, ovata v. oblonga, ea fol. inferiorum saepe ovalia v. rotunda, omnia mucrouulata. Racemi laxi- et plurimum multiflori, longe pedunculati, foliis longiores. Flores secuudi, breviter pediceUati, 16 — 18 mm longi. Calycis deutes subulati, tubo breviores. Corolla albida v. palhde Hlacea. Yexillum obcordatum, pulchre viohiceo-striatum. Alae carina apice violacea angustiores. Legumina stipitata, ob- longo-Ianceolata, rostrata, fusca, glabra, 1,5 — 3,5 cm longa, 6 — 8 mm alta. Semina pauca, subglobosa, 3 — 3,5 mm louga, fusco-nigra, hilo fere ^j^ ambitus amplectente. Crescit in silvis, inter fruticeta passim per totam ditiouem. — Floret Junio-Augusto. Exsiccatae: Reich., m-. 1038; Fellm., Arkt. nr. 77; Billot m-. 3058; Keru, FL exs. austro-hung. nr. 407; Soc. Dauph. nr. 2036; ReL MailL, nr. 103; Bourg., Sav. ur. 68. Tab. 255. Yicia silvatica L. I. Plautae floriferae pars. II. Racemus fructifer. I. FIos. 2., 3. Alae. 4., 5. Carina. 6. Stylus. 7 — 8 Legumina longitud. secta. 9., 10. Semiua. II. Stipulae. (1—11 +.) 24. Vicia cassubica L., Spec, 735 (1753); Ser. in DC, Prodr., II, 356 (excl. /^.); Reich.. Fl. Germ., 527; Koch, Syn., 193; ed. H. 212; Gren. Godr., FL Fr., I, 467; Rouy, FL Fr., Y, 231; Sturm, Deutschl. FL, Heft 31; FL Dan., t. 1395; Dietr., FI. Bor., t. 644; Wohlf, Syn., I. 687; Beck, Fl. Nied.-Ost., 879. — Y. militaus Crantz, Stirp., Y (1769), 388, t. I, f. 2. — Y. raultifiora PoU., PaL. II, 307. — Y. frutescens GUib., Fl. Lith., lY, 102. — Y. Gerardi .Jacqu., FL Austr., ffl (1775), 16 t. 229 non. YiU., AU. — Ervum cassubicum Peterm., FL Lips., 552 (1838); Alef iu Ost. bot. Zeit. (1859) 362. — Orobus silvaticus Bast., FI. Maine Loire, SuppL, 7 non L. — Yicilla cassubica Schur, Enum. Transs., 170. = Ervilia cass. Schui", Sert. nr. 764. — Rhizoma ramosum, .stoloniferum. Caules angulati, ramosi, flexuosi, sicut tota pilosi, rarius glabresceutes. Stipulae semisagittatae. Folia subsessiUa, cirrho ramoso terminata. Foliola 8 — 16-juga, ovata v. eUiptica, rotundata, mucronulata, infimum cauli appropiiiquatum. Racemi multifiori, foUis breviores. Flores 10 — 15 mm lougi, breviter pedicellati. Calycis dentes inaequales, subulati, tubo breviores. YexiUum obovatum, rubro-violaceum. Alae et carina pallide lilaceae, aequilongae. Legumina stipitata, oblonga, utrinque attenuata, rubro-fusca, 15 — 20 mm longa, 5 — 6 mm alta. Semiua 1 — 3, subglobosa, fusconigra, 4 mm longa, hilo '/; ambitus amplectente. — lt»3 — Ludit: 1. in onmibus partibus subglabra = glabriuscula Ser., 1. c. = glabrescens Wohlf. 1. c. 687; — v. pubescens = f. pubescens Cel., Prodr. Bohm., 683; — v. villis cinerea = villosa (Tausch) Cel., 1. c. 2. adriatica Freyn, Fl. Siidistr. in Abb. zool. bot. Ges. (1877) 318. — Cirrhi simplices. Racemi 2 — 7-pluiimum 3— 5-flori. Flores laxi, pauhj breviores. (Istria: St. Petrid, Croatia lit. [Orehovic] certe alibi.) 3. bosniaca. Stipulae mediae et superiores lanceolatae. Folia superiora sensim foliolis paucioribus praedita, summa bijuga. Cirrhi partim simplices, saepe mucronifprmes. Pedunculi pauci- sumnuun 5-flori, summi fohis saepe longiores, 1 — 3-flori. Flores 10 — 12 mm longi. Legumina subelliptica, utrinque acuta. (^Bosnia: in pratis mts. Krnin c. typo 1. Beck.) Crescit in silvis, nemoribus, inter fruticeta passim per totam regionem. Floret Junio — Julio. Exsiccatae: Fries, Herb. norm., III, nr. 40; Reich., nr. 275; BiHot, nr. 3059; Schultz, Herb. norm., nr. 1054; Tod., Sic, m-. 699; Kern., Fl. exs. austro-liung., nr. 1210; Callier, Siles., nr. 1037. Tab. 251. Vicia cassubica L. I. Plantae florentis et H. fructiferae pars. 1. Flos. 2. Vexillum. 3. Ala. 4. Carina. 5. Semina. 6. Stipulae. 7. Foliolum. — 8. Foliolum f. villosae tel (1 — 8-h). 2. Acirrhosae. 25. Vicia orobus DC, Fl. Fr., V, 577; Koch, Syn., 193; ed. E, 212; FL Deutschl., V, 166; Gren. Godr.. FL Fr., I, 467; Rouy, FL Fr., V, 230. — Orobus silvaticus L., Spec, ed. II, 1029 (1763), Reich., FI. Germ., 538; — Orobus aristatus Lap., Abr. Pyr. SuppL, 106. — V. cassubica /!?. orobus Ser. in DC, Prodr., II, 356. — V. cassubica Fl. dan., t. 98 non L. — Ervum orobus Kittel, Tascheub., ed. II, 1163 = Peterm., FL DeutschL, 153; Wohlf., Syn., I, 686. — Vicilla orobus Schur, Enum. Transs., 171, — Ervilia orobus Schur, Sert., nr. 765. Diff^ert a V. cassubica: rhizomate pluricipiti, non repente, indumento copiosiore, caulibus firmioribus, stipulis saepe dentatis, foJiis mucrone (vix cirrho simplice) terminatis, racemis folia aequantibus v. paulo longioribus, floribus majoribus c. 15 mm longis, leguminibus olilongis, 2 — 2,6 cm longis et area geographica occidentali. Crescit in pratis, inter frutices. Germania: Hessen, rare in mte. Spessart pr. Orb, Nordschleswig: pr. Teuriug, Kolsnap. Copiosius in Hispania cent., Gallia. Britannia Dania, Norvegia merid. Deest autem inTranssilvania (fideBaumg., cfr. Sim., FI. Transs.), Bosnia (fide Aschers. Kanitz, Catal. 105.) Floret Majo — Julio. Exsiccatae: Fries, Herb. norm., VII, nr. 41; Billot, nr. 1654; Schultz, Herb. norm., nr. 1055; Soc Dauph., nr. 2439; Magn., FL seL, nr. 819. Tab. 252. Vicia orobus DC 1. Planta florens. 2. Racemus fructifer. 3. Legu- mina scissa. 4. Stipula. 5. FIo.s. 6. Ala. 7. Stylus. 8. Pistillum. 9. Carina. 11. Caulis basis. 12. Vexilli apex. 1-3. Folioli apex. 14. Anthera. 15 — 17. Semina. (4—10, 12—17 +). 26. Vicia sparsiflora Ten., FI. Nap., V, 160; cfr. GabeUi in Malpighia (1895), 315. — Orobus ochroleucus W. K., PL rar. Hung., 11, 123, t. 118 (1805); Ser. in DC, Prodr., U, 378; Neilr., Diagu., 43. — Ervum ocliroleucum Alef., in Ost. l)ot. Zeit. (1859), Ic-on. Fl Germ. XXII. (.\utove Beck). 25 — 194 — 365. — Vicia pilisiensis Aschers. et Janka in Bot. Zeit. (1872), 142. — Lathyrus ochroleucus (W. K.), in Tab. nostra 229, non Hooker. — Perennis. Caulis elatus, angu- hitus, raniosus, sicut tota copiose pilosiis, subviUosus. Stipuhie ovatae, acuminatae, superiores :ingu.stissiuiae. Folia subsessiha, pariter pinnata; foliolis 8 — 10-jugis, remotis, oblongls v. ovah-oblongis, obtusiuscuHs, mucronatis, infra nitentibus; rhachi apice setuloso. Racemi phiri- et hixiflori, pedunculati, foliis hreviores. Flores subsecundi, c. 20 mm longi. Calycis pilosi dentes breves, trianguhares - subuhiti , inferiores paulo longiores. Corolla ochroleuca, vexillo obovato-obh^ngo, retuso. Stylus apicem versus dihatatus, a media utrinque pilosuhis. Legumina oblonga, complanata, utrinque acuminata, glabra. Crescit in Hungariae montibus Pilisiensibus, in silvis prope Budam (Ofen). Serbia, Bulgaria. Deest in Transsylvania (cnf. Siraonk., Enum. Transs.). — Floret Majo, Junio. Exsiccatae: Kern., Fl. exs. austro-hung., nr. 2407. Tub. 229. Sub noni. Lathyrus ochroleucus (W. K.). L Pars plantae florentis. 1. Flos. 2. Calycis pars. 3. Vexillum. 4. Ahi. 5. Carina. 6. Pistillum et stylus. 7. Legumen. 8. Semina. (1- — 8 +)• Sectio Vl. Cracca Gray, Arr. Brit. ph, II (1821), 613 (non L. s. gen.), — pariter Reich., Fh Germ., 527, et aut. ex pte. — Rectius Ceh, Prodr., Fl. Bohm., 683; Beck, FI. Nied.-Ost., 872. — Cracca Gren. Godr., FI. Fr., I, 468; Alef. in Bonpl. (1861), 104, (non L. pr. gen.). Perennes, biennes, rarius annuae. Folia semper cirrhosa. Foliola involutiva. PeduncuH plurimum raultiflori. Flores saepissime magni. Styhis compressus, sub stigmate ad germen versus circumcirca pubescens (nec antice longius barbatus). Spec. 27 — 35. a) Perennes. Racerai pluri- v. multiflori. Lamina vexilli unguem aequans vel longior. 27. Vicia cracca L., Spec, 735 (1753); Beck, Fh Nied.-Ost., 880; Rouy, Fh Fr., V, 232. Rhizoma ramosum, repens. Caules flexuosi, ramosi, angulati. Stipulae inf. semi- sagittatae, superiores lineares. Folia cirrho ramoso terminata. Foliola 8 — 15-juga, oblonga v. linearia, apice rotundata, acuta v. longe acuminata, semper mucronata. Pedunculi axiUares, multiflori, variae longitudinis, saepissime folia superantes. Flores plurimura 10 — 15 mm longi, breviter pedicellati. Calycis dentes inaequales, superi triangulares, attenuati, subulati, tubo )nulto breviores, inferi longiores, infimus tubuni subaequans. VexiUum pulchre violaceum, obcordatum, lamina sursum flexa i)lurimum unguem aequante, rarius ungue sesqui v. dujilo longiore. Alae pallide coeruleae (rarius violaceae), carinam antice pur- pureo-maculata subduplo longiores. Legumina stipitata, oblonga, utrinque attenuata v. apice acuta, glabra, fusca, 2—3 cm longa, 5 — 7 mm alta. Semina globosa, fusca et obscure marmorata, 2,5 8 mm lata; hilo ^j^ — '3 ambitus amplectente. Variat: a. typica. V. cracca L., h c. — V. Cracca v. vulgaris Gaud., FI. Helv., IV, 505; Koch, Syn., 193; — V. Cracca Reich., Fh Germ., 527; Koch, Syn., ed. U, 213, FL Deutschh, V, 168; Engh Bot., 1168; Fh dan., t. 804; Sturm, Deutschl. Flora, Heft. 31. — Cracca luajor Gr. Godr., Fl. Fr., I, 468; Alef hi Bonph (1861), 125. — V. Cracca subsp. iiu- bricata Rouy, Fh Fr , V, 233. — Ervum Cracca Trautv. in Act. hort. Petr., III, 49. — De var. confer: Timbal in Revue bot. (1892), 219. — Appresse pilosa v. subglabra. Stipuhie angustissimae. Foliola oblonga utrinque rotundata v. oblongo-linearia, saepe lincaria, acuta summum breviter acuminata. — 195 — Ludit: 1. latifoliii Neili-., Fl. Nied.-Ost., 959; Beck, I. c. — v. niacropliylla et nemorosa Schur, Eimm. Transs., 166. — Tab. nostra 230, 11. — Foliola obloiiga, utrinque rotuiidata vel apice acuta, in foliis mediis 4 — 7 mni lata, interdum infra copiosius sericeo-pilosa (= f. seri- cea Peterm., Fl.Lips., 548. = V. incana Thuill., FL Par., ed. H, 367, non Vill). Pedunculi folia superantes rarius breviores = pseudocassubica Klett et Richt., Fl. Leipz., scc. Peterm. 2. linearis Peterm., 1. c; Beck 1. c; Rouy 1. c. — Tab. nostra 230, L — V. Kitaibe- liana Reich., Exs. nr. 768, (excl. syn.) = V. Cracca var. Martr. Don., Fl. Tarn., 178 (f. Rouy). — V. Cracca v. vulgaris Neilr., 1. c. — V. Kitaibeliana Schur, L c — V. tenui- folia A. Kern., FL exs. au.stro-hung., nr. 1208 non Roth et V. luxurians Vis., FL Dalm., ni, 328. — V. rigida Herb. in Ost. bot. Woch. (1855), 183. — Folia oblongo-linearia v.' iinearia, plurimum 2 — 4 mm lata, utrinque rotundata vel frequeiitius in apice acuta (rarius paulo acuminata) muci-onata, saepius appresse pilosa. 3. Scheuchzeri Briigg., FI. Cur., 103 ct in Jaliresb. Graub. 1884/1885, 75. p. sp.; AVoliIf., Syn., I, 663. an = v. longiflora C. Koch, in Linnaea, XV, 721, „pedunculis logissimis". Pedunculi elongati, foliis fulcrantibus duplo longiores. Discrimina ulteriora frustra quaesivi. 4. nana Gaud., L c, flioribus minoribus. 5. alpestris Celak., Prodr. Bohm., 911. — Minor. Folia superiora 5 — 6-juga. Racemi breves. Fores majores quam in typo. (Bohemia: Rehkorn pr. Schatzlar). 6. alpina Verlot in Soc-Dauph., nr. 2827; Rouy, I. c. — Minor. Foliola fol. sup. bre- viora. Racemi foliis paulo breviores. Flores 9 — 10 mm longi. (Passim in alpinis). 7. brevifolia — ? v. tenerrima Schur, I. c. Habitus peculiaris. Caules graciles, copiose ramosL Foliola 4 — 10-juga, anguste oblonga, mininia, plurimum vix 10 mm longa, summo 15 mm longa. Pedunculi folia superantes. Flores 6-7 mm longi. Legmnina 1,5 2 cm longa. (Rare). 8. albida Peterm , Pflauzenschliiss., 98. CoroUa alba vel pallide lilacina; (rare). Crescit in pratis, dumetis, inter virgulta per totam ditionem. Floret Jun. Aug. Exsiccatae: Fries, Herb. nerm., VIII, nr. 12; Fellm., Arkt., nr. 78; Billot, ur. 351; Soc Dauph., nr. 2828; Kern., FI exs. austro-hung., nr. 1207. Tab. 230. Vicia Cracca L. L f. linearis Peterm. Plantae florentis pars. 1. FIos. 2. Vexillum. 3. Ala. 4. Carina. 5. PistiUum. 6. Calyx. 7. Legumina. 8. Semina. 9. FoUo- lum (1 — 6,8- 9-1-). — U. folium f. latifoliae Neilr. /S. incana ViU., Hist. pl. Dauph., I, 342; HI, 449 (non ThuiU., 1799), p. spec = Vicia nr. 5., Gerard FL Gallo-Prov., 497, t. 19. — V. Gerardi AU., Fl. Ped., I, 325, (1785), excl. Syn. .Jacqu. = ViU., I. c, I, 256 (1786); Koch, Syn., ed. II, 213; Wohlf., Syn.. 663, non Jacqu. (1775\ — Cracca Gerardi Gr. Godr., FL Fr., I, 469. — V. Cracca /J. Gerardi Gaud., FL Helv., IV, 506; Koch, Syn., 194. V. Cracca (i. incana Burnat, FL AIp. Mar., II, 182. — V. Galloprovincialis Poir., Enc meth., SuppL, V, 471. — V. Can- dolleana Ten.. FI. Nap., V, 111. — Tota planta (imprimis caules et rhachis foliorum) copiose patule pUosa, saepe sericeo-viUosa. Stipulae Iatioi"es. — Autores addunt: Peduuculi foliis saepe breviores. Legumina utrinque louge attenuata. Cai-pophorum tubo calyce longius. Hilum 1/4 ambitus seminis amplectens -- sed haec notae inconstantes, etiam V^. Craccae propriae. 25* — 196 — Ludit: 1. major. Caulis firmi, intemodiis elongatis. Foliola majora. Pedunculi foliis lon- ffiores, racemi multiflori. 2. alpicola. Minor, plurimum spithamea, vix pedalis: internodiis brevibu.s, foliis multo brevioribus, flexuosis. Pedunculi folia aequantes v. iis breviores. Petala omnia pulchre coeruleo-violacea. Foliolis saepe apresse pilosis et tota minus pilosa ad a trausit. (In alpi- bus Illyriae frequeus). Etiam albifloram inveni. 3. oxyphylla. Foliolis imprimis foliorum sup. longe acuminatis a priore diSert. (Alpes Bosniae inter j)riorem). Crescit in pratis montosis, nemorosis, inter virgulta. Gallia (Dauphine, Alpes mari- times, Provence), Helvetia. Passim in Tirolia, Carinthia, Carniolia, in agro ter- gestino, Istria (Karst). Copiosius in Bosnia, Hercegovina, Montenegro, Serbia Floret Majo — JuHo. Exsiccatae: BiUot, nr. 3363; Soc. Dauph., nr. 2437. Tab. 233. Vicia incana VUl., sub nom. Gerardi. I. f. major. Planta florifer. 1. Flos. 2. Caljx. 3. Legumina. 4. Semina. II. f. alpicola. Planta. HI. f. oxyphylla folium cum racemo. (1 — 4+). y. tenuifolia Roth, Tent. Fh Germ., I, 309, (1788); Ser. in DC, Prodr., II, 358; Sturm, Fl., Heft 31 (?); Reich., Fl. Germ., 528; Koch, Syn., 194: ed. II, 214; Deutsch. FL, V, 171; Wohlf, Syu., I, 664. pro spec. — Gaud., Fl. Helv., IV, 507; Beck, Fl. Nied.- Ost., 880; — sed Rouy, FI. Fr., V, 235, (excl. var. plur.). — Cracca tenuifolia Gr. Godr., Fl. Fr., L 469; Alef. in Bonpl. (1861) 880. — Ervum tenuifolium Trautv. in Act. Hort. Petr., lU, 50. — V. Gerardi Willd., Prodr. Berol., nr. 736, non al. — V. onusta Wallr. in Linnaea, XIV, (1840), 623. — V. Cracca v. augustissima Neib., Fl. Wien, 665 (1846). — Caulis appresse pilosus v. glabrescens. Stipulae angustae. Foliola linearia, basi bre- viter, apicepj- versus longe acuminata, vix 3 mm latae, plurimum ajjj^resse rarius patule pilosa. Pedunculi folia paulo v. saepius pluries superantes. Lamina vexUIi unguem nunc aequaus nunc eo sesqui v. duplo longior. Dlscrimina ulteriora frustra quaesivi et formis permultis frequentissime ad f. linearem transit. Crescit in pratis et pascuis sUvaticis per totam regionem. Floret Majo — Aug. Exsiccatae: Reich. nr. 769; Soleir. nr. 1112; Fries, Herb. norm., XIII, nr. 61; Billot nr. 2659; Schultz, Fl. Gall. Germ., nr. 254, Herb. norm., nr. 1056. Tab. 231. Vicia tenuifolia Roth. I. Planta floreus. 1. FIos. 2. Vexillum. 3. Ala. 4. Carina. 5. Stylus. 6. Legumina. 7. Semina, 8. Foliolum. (1 — 5, 7 — 8+). 28. Vicia dalmatica A. Kern. in Sched. ad fl. exs. austro-hung., nr. 1209, (1886). — V. tenuiflora /i. laxiflora Vis., FI. Dalm., III, 323 (1852), au Gris., Spic. FI. Rum., I, 82? non V. laxiflora Brot. — Vicia tenuifolia (i. stenophylla Boiss., FI. Or., II, 586 (1872), uon V. stenophylla Vog. — Ervum dalmaticum Beck et Szysz., PI. Mont. in Script. Acad. Krak., XIX, (1888) 126. — V. elegans Guss., Prodr. Sic, II, 438, bene diferre videtur. (Conf. Strobl in Ost. bot. Zeit. [1887] 362). — Differt a V. craccae for- mis angustifoliis: stipulis integris, foliolis 5 — 8-jugis, anguste linearibus, acutis, iis foliorum sup. convolutis, setaceis, paucijugis; pedunculis foliis semper saepe pluries longioribus, laxifloris: floribus horizomtaliter patentibus; corolla viva intense rubro-Iilacina, vexillo dorso sanguinea, panduriformi. — 197 — Exsiccatae: Kerner, Fl. exs. austro-hung., nr. 1209. Crescit in cultis et incultis, lapidosis. Dalniatia: rare ad Bostranani projie Spalato (Pichler), ins. Brazza: pr. Neresi (Vis.), in declivibus mts. S. Vito ad Bol (Beck); Lesina: pr. Lesina et Cittavecchia. Montenegro (Medun), Hercegovina (Trebinje). Thessalia, Oriens etc. Floret Majo, Junio. Tab. 232. Vicia dalmatica A. Kern. l. Planta fiorens. 1. Flos. 2. Vexillum. 3. Ala. 4. Carina. 5. Androeceum pistillumque. 6. Legumen. 7. Semina. 8. Foliolum. (1-5, 5-8+). 29. Vicia OChroleuca Ten., Fl. Neap. Prodr., 42 et Fl. Nap. t. 174; Vis., Fl. Dahii., 111, 323. — Cracca ochroleuca Alef. in Bonpl., (18()1), 123. — Perennis, glaucescens. Caules angulati, subglabri vel subtihter appresse pilosi. Stipulae semisagittatae , superae lanceolatae. P'olia cirrho ramoso terminata. Foliohi 5 — 12-juga, remota, oblongo-hnearia, mucronata, infra subtiliter appresse pilosa. Pedunculi elongati, cum racemis elongatis, multifloris, laxifloris folia pUuimum superantes, rarius breviores. Flores secundi, breviter pedicellati, parvuli, 5 — 10 mm longi. Calycis dentes inaequales, 4 triangulares, brevissimi, iufimus duplo hjugior, subuhxtus. tubo plurimum paulo brevior. Corolla ochroleuca. Vexillum panduriforme, cum lamina obcordata unguem in lateribus dilatatum aequante et eo sub- angustiore. Carina apicem versus purpureo-maculata, alis multo brevior. Legumina longe stipitata (stipite calycem superante), oblonga, utrinque attenuata, alutaceo-fusca, glabra 20 — 30 mm longa, — 7 mm lata. Semina 1 — 5, subglobosa, obscure fusca, 3 — 3,5 mm lata, hilo 1/4 ambitus amplectente. Crescit in herbidis silvaticis montanis. Copiose in Dalmatica merid. et austraH. Hercegovina (Velez pr. Mostar). Montenegro (Niegus). Italia raerid. et austr., Sicilia, A vere ad aestatem. Exsiccatae: Petter, Dahn., nr. 408; Huet, Sic. (1856), nr. 56; Ces. Car., It. nr. 392; Keni., Fh exs. austro-hung., nr. 6; Huter, Porta, Rigo, ItaL (IH), nr. 337. Tab. 237. Vicia ochroleuca Ten. L Plantae pars. 1. Flos. 2. VexiUum. 3. Ala. 4. Carina. 5. Pistillum. 6. Plantae fructiferae pars. 7. Semina. (1 — 5, 7 -)-). b) Annuae v. biennes. Racemi pluri- v. multiflori. * Lamina vexiUi unguem aequans. 30. Vicia picta Fisch. Mey., Index sem. hort. Petrop., I (1835) 41; Ledeb., Fl. Ross., I, 677; Boiss., FL Or., U, 509. — Ervum pictum Alef. in Ost. bot. Zeit. (1859) 365. — Vicia biennis Kit. in Abh. zool. bot. Ges. (1863) 91, non L. — Vicia cumana HazsL in Math. term. ert. (1872) 39. — Radix annua v. biennis, cauhbus angulatis, ramosis, sicut tota glabrescentibus vel subtiliter appresse pilosis. Stipulae semisagittatae, inferiores saepe ilentatae. Folia cirrho ramoso terminata. Foliola 3 — 6-juga, remota, oblonga v. superiora subUnearia, omnia mucronata. Racemi longi pedunculati, pauci- vel multiflori, mox laxiflori, foUis breviores vel ea superantes. Flores petiolo gracili calycem aequante praediti, 10 — 11 mm hmgi. Calycis dentes inaequales, superi brevissimi, inferiores subulati, infimus tubo paulo brevior. Lamina vexiUi obcordata, pulchre coeruleo-striata, sursum flexa, unguem suum album aequans. Alae carina coerulescente acuta paulo longiores. PistUium stipitatum, paulo pilosum. Legumina linearia, stipitata, utrinque attenuata, alutaceo-fusca, glabra, 5 — 6-sperma, — 198 - 3 3,5 cni longa, 6 — 7 mm alta. Semina subglobosa, marmorata; hilo i/, ambitus am- plectente. Crescit in fruticetis et salicetis, ab Hungaria ad Sibiriam. Hungaria: rare, Com. Jasz — Nagykun — Szolnok pr. Kisujszallas (Degen) et alibi. Rossia raerid. et orieni (Saratow, Charkow, Cherson, Sarepta). Armenia (rare). Exsiccatae: Kern., Fl. exs. austro-hung., nr. 8201; Becker, Wolg. nr. 156. Tab. 239. Vicia picta Fisch. et Mey. III. Plantae florentis pars. 4. Flos. 5. Pistillum c. calyce secto. (4 — 5 +)• **) Lamina vexilli ungue brevior. 31. Vicia viliosa Roth, Tent. Fl. Germ., H 2, 182; Sturm, Deutsch. Fl., Heft 31; Ser. in DC, Prodr., II, 359; Reich., Fl. Germ., 527; Wohlf, Syii., I., 064; Beck, Fl. Nied.- Ost., 880. — V. polyphylla W. K., Pl. rar. Hung., III, 282, t. 254 (1812), non Desf. — Cracca villosa Gr. Godi-., FL Fr., I, 470; Alef. in BoupL (1861), 122. — Ervum villo- sum Trautv. in Act. hort. Petr., HI, 47. — Vicia Godroni Rouy, FL Fr., V, 237. — Radix fu.siformi.s, annua v. biennis. Caules angulati, ascendentes, ramosi, sicut tota villosi. Stipulae semisagittatae, saepe curvatae. Folia cirrho ramoso terminata. Foliola 6 — 9-juga, remota, oblonga v. oblongo-lanceolata, rarius sublinearia, mucronata. Pedunculi axillares, foliis fulcrantibus breviores, cum racemis multifloris folio longiores vel ea aequantes. Flores breviter pedicellati, 15 — 20 mm longi. Galycis dentes inaequales, plumosi, subu- lato-filiformes, inferi longiores tubo sublongiores. Petala omnia lilacea v. pur- purea. Vexilli obcordati lamina ungue suo duplo vel ter brevior. Alae carina longiores. Legumina late linearia, utrinque acuta, fusca, glabra, 25 — 40 mm longa, 7 — 10 mm alta. Semina 5 — 7, globosa, velutino-nigra, 5 mm lata, hilo parvulo. Ludit foliohs etiam eUipticis = latifolia Rouy, 1. c. = V. Reuteriana Boiss. et Buhse, Aufz., 73, et foliolis oblongo-linearibus, sublanceolatis = stenophyHa Schur, Enum. Transs. 166 = angustifolia Rouy, L c. = V. Boissieri Heldr. et Sart. ap. Boiss., Diagn., nr. 2, fasc. 2, 40, demum floribus aH)is = albitlora Schur 1. c. Crescit in agris, cultis et incultis passim imprimis in ditione meridionali et orientali. — Floret Majo— Juho. Exsiccatae: Reich. nr. 276; Fries, Herb. norm., IV, nr. 61; BilL, nr. 759; Schultz, Herb. norm., nr. 37; Magn., Fl. seL, nr. 237; Soc. Dauph., nr. 208; Kern., Fl. exs. austro- hung., nr. 1204. Tab. 234. Vicia villosa Roth. I. Plantae florentis pars. 1. FIos. 2. Racemus fructifer. 3. Semen c. funicolo. (1 — 3 +). 32. Vicia dasycarpa Tenore, Viagg. Abruzz., 81, 1830 (ampl.) et FL Nap., V, 116, t. 224: Vis., Fl. Dalm., UI, 323; Strobl iu Ost. bot. Zeit. (1887) 361; Wohlf, Syn., I, 665; Rouy, FL Fr., V, 238. — Cracca varia Godr. Gren., FL Fr., I, 469; Alef in Bonpl. (1861), 122. — DifPert a priore: indumento nullo, parco vel appresse rarius patulo piloso, partibus junioribus nunquam pellitis, stipulis hinc inde bidentatis, floribus minoribus 10 — 15 ram longis, calycis dentibu.s glabris v. appresse pilosis, inferioribus tubo subln-evioribus. Variat: «. typica. V. dasycarpa Ten., 1. c. et a latilolia Rouy, 1. c. — V. varia Host, Fl. Austr., 11, 332 (1831) et v. parviflora Celak., 1. infr. cit., 466. — Cfr. Freyn in Abh. — 199 — zool. bot. Ge«. (1877) 318; Heimerl, eod. loco (1881) 174; Celak. K.-sult. (1889) in Sitz. bohm. Ges. Wiss. (1890) 464. — Peduuculi toliis tulcruntibus longiores, racemuni evolutum pauci- (6—12-) rarius multiflorum superantes vel euni aequantes. Flores 10 — 15 mm longi. CoroUa lilacea. limbuni versus coeruleo-lilacea. Leguniina plurimum 4 cm longa, 10 --12 nmi alta. Semina 2—6. — Ludit foliolis ellipticis et ungustioribus oblongis. Crescit ad saepes, inter virgulta in ditione florae mediterraneae. Copiuse in Gallia australi, Italia, Istria, Dalmatia, Bosnia, Hercegovina, Montenegro etc. — Floret Martio — Junio. Exsiccatae: Keich. nr. 2223; Billot nr. 539. 759b; Kern., Flora exs. austro-iiung., nr. 1206; Soc. Fr. Helv.. nr. 482. Tab. 235. Vicia dasycarpa Ten. L Plantae florentis pars. 1. FIos. 2. Racemus fructifer. 3. Semina c. funiculo. (1 — 3 +). /^. glabrescens Koch, Syn. 194, sed. ed., H, 214 (ex pte.); Neilr, Fl Nied.-Osi, 960. pro var. Viciae villosae, — V. dasycarpa b. grandiflora Wohlf., Syn., 666 (1891); V. angustifolia Rouy, 1. c. (1899). — V. glal)rescens Heim. in Abh. zooL bot. Ges. (IB^O^l^^; Beck, FI. Nied.-Ost., 880. — V. polyphylla Koch in Flora (1830), 114; Reich., FI. Germ., 527 (ex pte.), non W. K. — V. pseudovillosa Schur, Enum. Transs., 166. — V. varia v. grandiflora Celak. Result. in Sitz. bohm. Ges. Wiss. (1890), 466. — Pedun- culi (excl. racemis) folia non superantes. Racemi saepe multiflori. Flores 12—15 nmi longi. Legumina summo 9 mm alta. Crescit in satis, rarius in graminosis. Passini in Helvetia, Tirolia, Bavaria, (Franken, Miinchen), Salisburgia, Moravia, Bohemia: (Karlsbad, Milleschauer ad Wele- niin). Austria sup. et inf., Stiria. Copiosius in Hungaria, Transsylvania, Bosnia. Exsiccatae: Kern., Fl. exs. austro-hung., nr. 1205. Tab. 234. Vicia glabrescens (Koch). IL Plantae florentis pars. 4. FIos. 5. Plan- tae fructiferae pars. 5. Semen. (4, 6 +). 33. Vicia pseudocracca Bert., Rar. Ital. dec, 58; Amoeu. 90, FI. it. VII, 487; Reich., Fl. Germ., 528; WiUk., Prodr. Hisp., III, 304; Rouy, FI. Fr., V, 239; Strobl in Ost. bot. Zeit. (1887), 362. — Cracca Bertolonii Gr. Godr., FI. Fr., I, 470. - C. pseudocracca Alef. In Bonpl. (1861) 121. — Indumento brevi et patulo neque pellito (sed saepius sub- nullo), foliolis 3-5-jugis, pedunculis pauci (3-6-) et laxifloris, cum racemo plurimum folia superantibus, floribus 16 — 18 mm longis, corolla coerulea, alis fiavescentibus (an seniper?) lcguniinibus angustioribus, plurimum 5—8 mm altis a V. dasycarpa distingui potest. Ludit foliolis oblongo-elliplicis, obtusis = ambigua (Guss., Fl. Sic. Prodi-., II, 435; Strobl, 1. c, p. sp.; Bert., FI. It., VII, 487). vel anguste linearibus vix 1 mm Litis = littoralis (Salzm. in Flora (1821) 110, p. sp.; Rouy 1. c. — V. Bivouea Ser. in DC, Prodr., 11, 357, non Raf. = Cracca Bivonea Alef. 1. c.) — corolla tota flavescente = ochrantha (= ochroleuca Rouy I. c, uon al. =? V. consentina Spreng., Pug., II, 74, et Anl. (1818), t. XV, f. Reich.) Crescit in dumetis, ad saepes, in arenosis, in regione fiorae mediterraneae. Gallia australis, Italia calidior. et insulae. In Istria (f Nym., sec. Exs. cl. d. Tommasini false ileterm.) et in Dalmatia (f. WiUk.), autem deesse videtur. — Floret Majo. Exsiccatae: Billot nr. 2250; Mab. Cors., nr. 39; Hnet, Neap. (1856), nr. GO; Tndaro, Sic, nr. 1174: — f littoraHs: Soleir. Cors., nr. 1121. — 200 - Tab. 235. Vicia pseudocracca Bert. (Errore alae lilaceae non flavescentes depictae). II. Plantae florentis pars. 3. Flos (+). 4. Plantae fructiferae pars. 34. Vicia atropurpurea Desf., Fl. atl., 11. 164; Vis., Fl. dalm., III, 324; Willk., Prodr. Hisp., m, 805; Rouy, Fl. Fr., V, 240; — ? V. benglialensis L., Spec, 736 (1753). — V. Broteriana Ser. in DC, Prodr., II, 357. — Cracca atropurpurea Gr. Godr., Fl. Fr., I, 471. — V. lanata Vis., 1. c. — V. trichocalyx Moris, Stirp. Sard. Eleuch., III, 7. — Indumento molliter viUoso, habitu et inflorescentia 2 — 12-flora Viciae villosae persimilis, sed stipulis plurimum dentatis, calycis dentibus setaceis tubo longioribus, coroUa infra alba supra intense pupurea, leguminibus sericeo-viUosis bene difFert. Crescit in arenosis, graminosis et incultis in ditione occidentaU florae mediterraneae. Hispania, Gallia austraUs, Italia et insulae nec non in Dalmatiae insula Lesina, ubi in Iiortis (fide d. Visiani) sponte, mea sententia certe introducta est. Exsiccatae: Kral., Cors. nr. 569; Soleir., Cors. nr. 1119, 1120 a; Schultz, Herb. norm., nr. 644 et bis.; Huet, Sic. (1856), nr. 57; Tod. Sic, nr. 293; Soc Dauph., nr. 362; Lojac, Sic rar., nr. 480. Tab. 239. Vicia atropurpurea Desf. I. Plantae florentis et II. fi-uctiferae pars. 1. FIos. 2. Semina. 3. Foliolum. (1 - 3 +■). C. Annua. PeduncuU 1 3-flori, mucrone terminati. 35. Vicla calcarata Desf., FI. Atl., H, 166 (1800); Ser. in DC, Prodr., II, 360; WiUk., Prodr. Hisp., UI, 306; Boiss., FI. Or., II, 590. — Cracca calcarata Gren. Godr., FI. Fr., I, 472; Alef. in Bonpl. (1861) 118. — Vicia triflora Ten., FI. Nap., Prodr., XLII, t. 17. — Annua, appresse pubescens, caulibus ascendentibus, angulatis. Stipulae parvae, semiha- statae, bipartitae. Folia inferiora mucrone, superiora cirrho ramoso terminata. Foliola 5 — 8-juga, lineari-oblonga, obtusa, mucronulata. Pedunculi axillares conspicui, 1 — 3-flori mucrone terminati, folio fulcrante breviores. Flores brevissime pediceUati, parvuli 12 — 15 mm longi. Calycis dentes triangulares, acuti, tubo breviores. CoroUa lilacina. VexiUum oblonguni calyce pluries longius. Carina alis paulo brevior. Pistillum parce pilosum. Stylus utrin- que, antice vix longius barbatus. Legumina late linearia, utrinque attenuata, elevatim ner- vosa, fusca, glabra. Semina globosa, fusca, obscure maculata, hilo parvulo. Crescit in cultis ditionis florae mediterraneae, in ditione nostra introducta niodo. Gallia austraUs (pr. Bordeaux, Banyuls, Argeles sur mer.), Italia australis, Hispania, Africa borealis, Oriens etc Exsiccatae: Bourg., Hisp. (1850) 977; (1851) 1157. Tab. 244. Vicia calcarata Desf. II. Planta florens. 8. Flos. 9. Ala. 10. Carina. II. Pistillum. 12. Legumen. 13. Semina. (8-13 +). Sect. VII. Ervum L. Gen., ed. VI, 376, nr. 874, pro. gen. ex pte.; Gray, Arr. l)rit. PI., II, (1821) 614, et aut. pro. sect. — Ervilia, Parallosa, Endiusa et Ervum (ex p.) Alef. in Ost. bot. Zeit. (1859), 358-365. — Vicia sect. Ervoidea, Ervum, Ervilia Rouy, Fh Fr., V, 241—248. — Vicia sect. Ervilia Neilr., FI. Nied.-Ost., 956. — Annuae, gra- ciles. FoUa plurimum cirrhosa (rarius acirrhosa). Foliola involutiva. Pedunculi 1 — pauci- flori. Flores plurimum minoi'es. Stylus teres v. filifoi-niis, sub stigniate circumcirca pubes- cens. (Spec 36 — 43). — 201 — a) Folia cirrhifera. Legumina non moniliforinia, sed saepe torulosa. (Spec. 36 — 42). 36. Vicia monantha Desf., Fl. Atl., II. 1(15 = Koch, Syn., 192; Beck, FI. Nied.-Ost., 877; Rouy, Fl. Fr., V, 241. — Ervum monanthos L., Spec, 738; Ser. in DC, Prodr., II, 367; Reich., FL Germ., 526: Sturm, Fl. Deutschl., Heft 32; Koch, Syn., ed. H, 219; Wohlf., Syn., I, 684. — Vicia multifida Wallr., Fl. Hal., SuppL, UI, 85.— Lens monantha Moench, Meth., 131.— Parallosa monanthos Alef. in Ost. bot. Zeit. (1859), 359. — Vicia articulata WiUd., Enum. hort. BeroL, 764, non Horn. — Lathyrus monanthos WiUd., Spec, IH, 1083. — Gracca monanthos Gr. Godr., FL Fr., I, 471. — Radix annua. Caules angu- lati, ramosi. sicut tota subglabrL Stipulae unius paris inaequales, una lanceolato- linearis, acuminata, integra, altera saepe breviter petiolata semilunaris, inciso- dentata, dentibus longe filiformibus. Foliola 3— 9-juga, linearia, apice acuta, trun- cata vel cum mucrone breviter tridentato. PeduncuU unifiori, folio breviores, mucrone terminati. Flores 10 — 15 mm longi. Calycis dentes subaequales, lanceolato-subulati, tubo longiores. Petala alba, paulo coerulescentia; vexiUum obcordatum. Carina apice purpureo-maculata. Legumina Unearia, utrinque acuta, alutacea, glabra, 25—35 mm longa, 8—10 mm alta. Semina 2 — 4, applanato-globosa, dUute fusca, nigro marmorata, 4—5,2 mm lata, hilo >/io ambitus amplectente. Crescit in cultis et incultis per totam fere ditionem florae mediterraneae. Gallia merid. et australis, Italia et insulae, Dalmatia. Saepe ad usum oecononi. colitur (sicut in Austria inf. et Germania) et e culturis hinc inde evadit, ut in Germania, Austria etc — Floret Aprili — «Tunio. Exsiccatae: Reich. nr. 1885; Soleir., Cors. nr. 1085; Billot nr. 3838; Schultz et Wint., Herb. norm., nr. 36; Magn., FI. seL, 2447; Lojac, Sic. rar., nr. 483. Tab. 263. Vicia monantha Desf. L Pars plantae florentis et E. fructiferae. 1. FIos. 2. Ala. 3. Carina 4. PistiUum. 5. Semina c funiculo. 6, 7. Stipularum pares (1— 7+). 37. Vicia disperma DC, Hort Monsp., 154; Rouy, FL Fr., V, 243. — V. parviflora Lois., FL GaU., H, 460, ed. II. H, 149 non al. — Ervum parviflorum Bert., Amoen., 38; Moris, FL Sard., I, 570, t. 71. — Cracca disperma Gr. Godr., FL Fr., I, 478; Alef in Bonpl. (1861), 120. Annua. Caules angulati, ramosi, sicut tota parco pilosuU, subglabri. Stipulae semisagittatae, superae lanceolatae, integrae. Folia inferiora mucrone, supera cirrho saepe ramoso terminata. Foliola 6— 10-juga, oblonga v. oblongo-Iinearia, acuta v. obtusa, mucronata. Pedunculi 2— 6-flori, mucrone terminati, foliis multo breviores. Flores parvuli, 4_5 mm longi. Calycis dentes inaequales, duo superi minimi, convergentes, alteri acumi- nati, tubo multo longiores. Petala basi alba, apice paUide coerulea, calyce paulo longiora. Vexillum obcordatum, dorso saepe macula cruenta notatum. PistiUum parce pilosum. Legu- mina oblonga, utrinque attenuata, alutacea, glabra, 13-22 mm longa, 5—8 mm alta, dispei-ma. Semina globosa, velutino-fusco-nigra; hilo parvulo '/g ambitus amplectente. Ludit stipularum forma numeroque florum (cfr. Rouy 1. c). Crescit in arenosis, aridis, incultis in ditione florae mediterraneae. Gallia: (Dep. Alpes- maritimes, Vai-, Pyrenees or.); Corsica, Italia calidior et insulae; Dalmatia (Reich. ?). Hispania, Africa bor. etc — Floret Aprili— .Junio. Exsiccatae: Schultz, Herb. norm., nov. ser., nr. 1074; Tod., Sic nr. 1196; Reverch., Cors. (1885), nr. 494; MabiUe, Cors. nr. 372; Durieu, Hisp. nr. 361. Tab. 262. Vicia disperma DC I. Plantae florentis pars. 1. Flo.s. 2. Calyx (supra). Icon, Fl. Germ. XXTI. (Autore Beek). 26 — 202 — 3. Vexillum. 4. Ala. 5. Cariua. 6. Pistillum. 7. Legumina. 8. Semina c. funicolo. 9. Stipulae. (1—6, 8-9 +)• 38. Vicia leucantha Bivon., Stii-p. Sic, I, 3 (1813); Moris, Fl. Sard., I, 509, t. LXX; Vis., Fl. Dalm., III, 822; Strobl in Ost. bot. Zeit. (1887), 363. — V. Bivonea Raf., Prec. decouv., 37 non Ser. — Ervum agrigentinum Guss., Cat. liort. Boccadif. (1826), 4. Annua, copiose pilosa. Stipulae semisagittatae, inciso-dentatae. Folia cirrho ramoso terminata. Foliola 6 — 10-juga, oblongo-linearia v. linearia, obtusa, mucronata. Pedunculi 2 — 12-flori, folia subaequantes v. iis breviores. Flores 8 mm longi. Calycis pilosi dentes setacei, tubo longiores. Corolla calyce paulo longior, basi alba, supra carnea v. coerulea, vexiUo coeruleo-striato, carina apice atropurpurea. Legumina patula v. pendula, late linearia, pilosa, demum glabra), 2 — 3 cm longa, 7 — 10 mm lata. Semina 3 — 5, globosa, nigra. In coUibus florae mediterraneae. Dalmatia in cultis et hortis insulae Lesina (Vis.), Pelagosa (Marclies.), Italia merid., Sardinia, Sicilia (copiose). — Floret vere. 39. Vicia hirsuta S. F. Gray, Nat. Arr. brit. pl., II, 614 (1821); Koch, Syn. FI. Germ.. 191 (1837); Beck, Fl. Nied.-Ost., 877: Rouy, FI. Fr., V, 244. — Ervum hirsutum L.. Spec, 738 (1753); Ser. in DC, Prodr., H, 366; Sturm, FL, Heft 32; Gaud., Fl. Helv., IV, 521; Fl. dan., t. 639; Eugl. bot., t. 970: Reich., FI. Germ., 527; Koch, Syn., ed. H, 218; Wohlf, Syn., I, 685. — Ervilia vulgaris Godr., FI. Lorr., 173. — Cracca minor Gr. Godr., FI. Fr., 473. — Endiusa hirsuta Alef. in Ost. bot. Zeit. (1859), 360. — Ervilia hirsuta Schur, Sert. nr. 759. — Annua. Caules gi-aciles, angulati, ramosi, sicut tota parce pilosi V. subglabri. Stipulae semihastatae (saepe petiolatae et Ijidentatae), superae lanceolatae, acuminatae. Folia cirrho ramoso terminata. Foliola 3 — 10-juga, oblongo-linearia v. linearia, truncata v. emarginata, subtiliter mucronata. Pedunculi 2 — 7-flori. Flores 2,5 — 4 mm longi, secundi. Calycis copiose pilosi dentes aequales, angusti, subulato acuminati, tubo longiores. Petala calyce paulo longiora, dilute coerulea. Vexillum late obcordatum. Carina obtusa, albida apice purpureo-maculata, aUs paulo brevior. PistiUum copiose pilosum. Legumina pendula, linearia, utrinque breviter acuta, alutaceo-fusca v. fusco-nigra, pubescentia v. breviter pilosa, (rarius glabra), 2 — 3-sperma, 8 — 12 mm longa, 4 — 5 mm alta. Semina applanato-globosa, fusca, 2,5 — 3 mm lata, hilo '/^ — Vg ambitus amplectente, funiculi reliquiis obtecto. Ludit: I. stipulis. Stipulae seniihastatae , dente integro vel in dentes 2 — 4 subfilifonnes fisso praeditae = fissa [Beck, 1. c, 878. — Ervum hirs. v. fissum G. Frol. in Schrift. ok. Ges. Konigsberg (1885), 6.] II. leguminibus, quae plurimum puberula v. pUosa — typica [= eriocarpa Rouy, 1. c. = Cracca minor c. eriocarpou Gr. Godr., 1. c.] at glabra occurunt = Terronii [Burnat, FI. AIp. Mar., II, 188. — v. leiocarpa Vis., FI. Dalm., HI, 321. — Ervum Ter- ronii Ten., Fl. Nap. app., V (1826), 22. — E. sardoura Spreng., Syst. veg. cur. post., (1827) 346. — E. Loiseleurii Hohen., Unio. it., 1036 (non MB.) — E. hirsutum v. leiocarpon Moris, FI. Sard., I, (1837) 575; Somm. in Bull. soc bot. it, (1898) 124. — E. pubescens V. leiocarpon Ten., SyU., (1831) 864. — Cracca minor /J. leiocarpon Gr. Godr., 1. c. — ]. Rarius. Crescit in agris, arvis, incultis, ad saepes, inter virgulta per totam ditionem. — Floret Majo — fulio. — 203 — Exsiccatae: BiUot nr. 2660; Bourg., Pyr. nr. 331; Alp. mar. (1863), nr. 36; Tod., Sic. nr. 118; Soc. Dauph., nr. 4503. Tab. 260. Vicia hirsuta Koch. Flantae florentis pars. 1. Flos (latus); 2. idem (infra); 3. idem (supra) et pili calycis. 4. Ala. 5. Caxina. 6. Pistilli apex. 7—8. Foliola. 9—10. Stipuhie. 11. Kacemus fructifer. 12. Semina cum fuiiiculi rehquiis. (1 — 10, 12 +). 40. Vicia tetrasperma Moench, Meth. (17!t4), 148; Sturm, Fl., Heft 32. — Ervum tetraspermum L., Spec, 738 (1753); Fl. dan., t. 95; Engl. bot, t. 1223; Ser. in DC, Prodr., n, 367; Gaud., FL Helv., IV, 520; Reich., FI. Germ., 526; Koch, Syn., ed. H, 218; Gren. Godi-., Fl. Fr., I, 474: Alef. in Ost. bot. Zeit. (1859), 363; Wohlf., Syn., I, 689. — Vicia gemella Crantz, StiiiJ., V, (1769), 389; Beck, Fl. Nied.-Ost., 878; Rouy, FI. Fr., V, 245. — ' V. tetrasperma Koch, Syn., 191. — Ervilia tetrasperma Schur, Sert., nr. 760. — Annua: caules graciles, angulati, sicut tota parce puberuli v. subglabri. Stipulae semi- sagittatae, superae lanceolatae. Folia exceptis infiniis cirrho simplice (rarius ramoso) tenuinata. Foliola 1 — 5-, plurimum 3 — 5-juga, remota, oblongo-Hnearia v. linearia, plurimum rotundata et mucronata. Pedunculi axillares, graciles, 1 — 2-flori, vix vel post anthesim foUis paulo longiores, mucrone terminali saepe iuconspicuo. Flores 4—7 mm longi. Calycis subglabri dentes subtriangulares, acuti, tubo breviores. CoroUa calyce 1,5-pIo longior. VexiUum obovatum, retusum, coeruleum, violaceo striatum, in dorso mox viridulum. Alae coeru- leae, carina obtusa apice coeruleo-maculata paulo longiores. Legumina linearia, in stipitem brevem contracta, apice subrotundata, styU basi mucronata, alutacea, glabra, 3 — 6-, plurimum 3 4-sperma, 10 — 15 mm longa, 4 mm alta. Semina globosa, atrofusca, 1,5 — 2 mm lata; hilo c. V.i ambitus amplectente. Ludit leguminibus glabris = typica [= leiocarpa Rouy, I. c, 246. — Ervum tetra- spermum a. leiocarpon Gr. Godr., I. c] — vel viUosis = eriocarpa [Rouy, I. c et Gr. Godr., I. c.] Rare. Crescit in fruticeris, ad saepes, rarius in pratis et agris per totam ditionem. — Floret Majo — Julio. Exsiccatae: BiUot nr. 2261; Rel. MaiU., nr. 1053; Kern., FL exs. austro-hung., nr. 1211. Tab. 259. Vicia tetrasperma Moench. I. Plantae pai-s cum radice. 1. FIos. 2. Ala. 3. VexUlum. 4. PistiUum. 5. Stylus. 6. Legumina. 7. Semina. 8. Foliolum. 9. Stipulae. (1-9 +). 41. Vicia gracilis Lois., FI. GaU., 460, ed. E, 148, t. 12; Koch, Syn., 192; Vis., FI. Dalm,, UI, 321; Strobl in Ost. bot. Zeit. (1887), 364; Rouy, Fl. Fr., V, 247, (pro subsp. V. gemellae). — Ervum tenuissimum Pers., Syn., II, 309 an M B. ? — E. gracile DC, Hort. Monsp., 109; Reich., FI. Genn., 526: Gren. Godr., FL Fr., I, 475; Koch, Syn., ed. U, 219; Alef. in Ost. bot. Zeit. (1859), 363: Wohlf., Syn., I, 689. — E. tenuifolium Lag., Nov. Gen. et Spec, 22. — E. longifolium Ten., Fl. Nap. Prodr., 59. — E. aristatum Raf., Prec. Decouv., 38. — Differt a priore foUolis 2 -4-jugis, eIongati.s, Unearibus, acutis; peduncuUs 1— 5-floris, mucrone conspicuo terminatis, foUis semper denique duplo vel ter longioribus, leguminibus Unearibus, pluiimum hexaspermis, hUo seminis minore, Vs^-^^io ambitus amplectente. Ludit leguminibus glabris = leiocarpa [Rouy, I. c. — Ervum gracile var. leiocar- pon Gr. Godr., I. c.]. — vel villosis = eriocarpa [Rouy, \. c. — Gr. Godr., 1. c.]. — poiTo: agrestis Scheele in Flora (1843), 444 p. sp. = brevepedunculatum WUlk., Fuhr., 26* — 204 — 552. Pedunculi denique folio vix longiores. Legumina plurimum 4-sperma (Germania: Gottingen). — De formis alteris cfr. Rouy, 1. c. Crescit in agris et locis cultis. Copiose in Gallia et in terris Europae occidentalis, Italia, passim in Germania (Prov. Sachsen, Thiiringen, Saar-, Maiuthal, Lotlrringen). Litorale austriacum (Triest, Istria, insulae adriaticae) ; Dalmatia, Montenegro. Saepe introducta sicut in Helvetia (Yverdon). — Floret Majo — Junio. Exsiccatae: Reich. nr. 1369; Billot nr. 2251; Soc. Daupli., nr. 1597; Todaro, Sic. iir. 295; Schultz, Herb. norm., nr. 28, 1074; Bourg., Esp. nr. 642; Mandon, Mad. nr. 90. Tab. 264. Vicia gracilis Lois. I. Plantae pars. 1. Flos. 2. Ala. 3. Carina. 4. Pistillum. 5. Legumen. 6. Semina. (1 — 6 +). 42. Vicia pubescens Link, Handb., H, 199; Boiss.^ Fl. Or., II, 596: Strobl in Ost. bot. Zeit. (1887), 364; Rouy, Fl. Fr., V, 246. — V. ervoides Hampe in Flora (1842), 61. — V. tetraptera Moris, Fl. Sard., I, 567. — Ervum pubescens DC, Hort. Monsp., 109; Gr. Godr., FI. Fr., I, 474. — E. Biebersteinii Guss., FI. Sic. prodr., II, 445. — Differt a V. tetraspermate indumento copioso, foliolis ellipticis v. oblongo-lanceolatis, peduncuHs folia saepe superantibus, calycis dentibus tubo suo longioribus, leguminibus elongatis, 4_6-spermis, hilo seminis minimo, vix ^/lo ambitus amplectente. Ludit leguminibus pilosis = eriocarpa Rouy, 1. c, vel glabris -^ leiocarpa Ten., Fl. Nap., Syll. 104 et V, 122 B. — Ervum Salisii J. Gay ap. Salis Marsch. in Flora (1834), n. Beibl., 61. Crescit in graminosis, fruticetis, et nemorosis fere in tota ditione ttorae mediterraneae. Gallia merid.; Italia et insulae; Dalmatia (rare); insulae Jonicae, Graecia etc. Exsiccatae: Billot nr. 2662; Tod., Sic. nr. 397; Soc. Dauph., nr. 3593; Bourg., Toul. ur. 158; Auch. Eloy., Or. nr. 967; ChouL, Alg., nr. 331; Callier, Taur. (1896), nr. 75. Tab. 264. U. Vicia pubescens Link: Plantae pars. 8. FIos. 9. Semen. (8 — 9+). b) Folia acirrhosa. Legumina submoniliformia. (Sp. 43). [Ervilia Link, Enum. hort. Berol., H, 240 (1822); Gr. Godr., FI. Fr., I, 475; Alef. in Ost. bot. Zeit. (1859), 358. — Ervum sect. Ervilia Ser. in DC, Prodr., II, 366 (ex p.), rect. Reich., FI. Germ., 526; Wohlf., Syn., I, 683. — Vicia sect. Erviliae Koch, Syn., 191. — Vicia subg. Ervilia Rouy, FL Fr., V, 248]. 43. Vicia ervilia WiUd., Spec, m, 1103; Koch, Syii., 192; Vis., Fl. Dalm., m, 321; Beck, FL Nied.-Ost., 877; Rouy, FL Fr., V, 248. — Ervum Ervilia L., Spec, 738 (1753); Ser. inDC, Prodr., H, 367; Sturm, FL, Heft 32; Reich., FL Germ., 526; Koch, Syn., ed. II, 219; Wohlf., Syn., I, 683. — Ervilia sativa Link, Enum. hort. BeroL, II, 240; Gr. Godr., FL Fr., I, 475; Alef. in BonpL (1861), 126. — Ervum plicatum Moench, Meth., 147. — Annua. Caules angulati, pubescentes v. subglabri. Stipulae semihastatae , saepe setaceo- denticulatae, superae integrae. Folia mucrone terminata. Foliola 10 — 14-juga, remota, oblonga v. sublinearia, truncata, mucronata. Pedunculi 1 — 3-flori, folio multo breviores, saepe mucrone terminati. Flores 6 — 9 mm longi. Calycis dentes subulati, tubo longiores, coroUa breviores. VexiUum orbiculare, emarginatum, album v. paUide roseum, violaceo- striatum. Alae albae, carina in apice acuto violaceo-maculata paulo longiores. Pistilla juniora undulata. Legumina linearia, sinuato-torulosa, submoniliformia, 17 — 26 mm longa, 5 — 7 mm lata, luteo-fusca. Semina 2 — 6, securifonnia, angulato - globosa, rubrofusca, — 5,5 mm longa, hilo parvulo. — 205 — Crescit in agris, inter segetes per ditioneui florae mediterraneae. Passim culta et introducta in Germania (Mittelrliein, Nahe-, Glan-, Moseltlial), Austria inf., Helvetia, Bohemia, Carinthia, Tirolia. Spontanea in Istria (?), Fiume (?), Dalmatia (rare). Copiosius in Gallia, Hispania et in terris orientalibus. — Floret aestate. Exsiccatae: Reich. nr. 1370; Pett., Dahu., nr. 404, 1011; Balansa, Or. (1854), nr. 186: (1857), nr. 1197; Kotschy. It. Cil. Kurd., nr. 80: Willk., Hisp., nr. 752; Bornm., Pers. turc. (1892/3), nr. 3680; Bill. nr. 1173; Soc. Dauph., nr. 5387. Tab. 261. Vicia ervilia Willd. Plantae floriferae pars. 1, 2. Flores. 3. Ala. 4. Carina. 5. Stylus. 6. Legumina juniora. 7. Legumen. 8. Semina. 9. Stipula. 10. Folio- lum. (1—5, 8—10 +). XXXIII. Lens. (Toum., Inst. 390, t. 210); Adans., Fam., II, 331; Baumg., Enuni., II, 346; Gr. Godr., Fl. Fr., I, 476; Alef. in Bonpl. (1861), 128; Benth. Hook., Gen., I, 525; Wohlf, Syu., 680: Beck, FI. Nied.-Ost., 881; Taub. in Nat. Pflanzenfam., III 3, 852. — Ervum Koch, Syn., 198 (1837); Boiss., Fl. Or., II, 597. — Ervum sect. Lens Ser. in DC, Prodr., H, 366; (p. p.), rectius Reicli., Fl. Germ., 525; Neilr., Fl. Nied.-Ost., 963. — Lathyrus subgen. Lenticula Petei-m., Deutschl. FL, 155; sect. Lens Kittel, Taschenb., 3. Aufl., 1290; sect. Ervum Yis., FI. Dalm., III, 324. — Stylus superne leviter a dorso compressus, facie interiore pube brevissima lougitudinaliter barbatus, caeterum glaber. Ovula 2. Semina lenticularia. Caetera ut in genere priore. I. Lens culinare Med., Vorl. Chuipf. Phys. Ges., II, (1787) 361, fid. Kew. Ind. — Lens esculenta Moench, Meth. 131 (1794); Gren. Godr., Fl. Fr., I, 476; Alef. in Bonpl. (1861), 130; Wohlf., Syn., I, 681; Beck, Fl. Nied.-Ost., 881. — Ervum Lens L., Spec. 738 (1753); Ser. in DC, Prodr., II, 366; Gaud., Fl. Helv., IV, 519; Sturm, FL, Heft 32; Reich., FI. Germ., 526; Koch, Syn., 198, ed. H, 219. — Lens sativa HelL, FL Wii-c, H, 169 (1810). — L. vulgaris Delarb., FL Auv.. ed.II, 472. — Cicer Lens Willd., Spec, III, 1114. — Vicia Lens Coss. Gei-m., FI. Par., 143. — Lathyrus Lens Bernh., Syst. Verz. Erf., 248; Peterm., FI. DeutschL, 155. — Lathyrus Ervum Kittel, DeutschL FL, 356. — Lathyrus esculentus Grab. — Annua. Caules erecti, augulati, sicut tota pubescentes. Stipulae oblongo-lanceolatae, acumi- natae. FoUa inf. mucrone, supera cirrho plurimum simpUce terminata. FoUoIa 5— 6-juga, remota, elliptica, oblougo-Unearia v. lauceolata, obtusa v. emarginata. Peduuculi axiUares. 2 — 3-flori, mucrone terminati, folio breviores. Flores nutautes, pediceUati, 6—9 mm longi. Calycis pilosi dentes angusti, subsetacei, tubo pluries longiores, coroDam aequantes v. superantes. CoroIIa alba, coerulescens; vexillum subrotuudum, retusum, coeruleo-violaceo- striatum. Alae carinam apice violaceam aequautes. Legumina oblongo-trapezoidea, styli basi acuta, compressa, 8 — 15 mm longa, 6—8 mm alta, 1 — 2-sperma, alutaceo-fusca, glabra. Semina lenticularia , alutaceo-grisea, 3,5—7 mm alta; hilo parvulo Vs ambitus amplectente. Ad usum oeconomicum ab antiquitate ubique fere coUtur et hinc inde in agris, cultis, incultis, ruderatis et culturis crescit. Patria ignota, sed certe in ditione florae medit. sita. — Floret Junio — Julio. — 206 — Ludit: 1. macrosperma [Baumg., Enum., II, 346. — vulgaris Gren. Godr., 1. c.] Semina lenticularia, applauata, in margine carinata. 2. microsperma [Baumg., 1. c. — ^. subsphaerosperma Godr., Fl. Lorr., I, 172. — Ervum dispermum Roxb., ( ? ex Willd., Enum., 766, f. Gren. Godr.); Reich., 1. c, 525.] — Legumiua (1 cm longa) et semina minora. (3—4 nmi lata), lentiformia vel applanato-globosa, in margine rotundata, saepe nigra = f. nigra [Alef, I. c.]. — Forma copiose pilosa est f pilosissima Schur, Euum. Transs., 17L — De variat. alteris cfr. Alef, 1. c. Tab. 265. L Ervum esculenta Moench. vulgaris I. Planta. L, 2. Flores. 3. VexiUum. 4. Ala. 5. Carina. 6. Pistillum. 7. Stylus. 8. Legumen. 9. Semina. 10. Stipula. — 11. i. subsphaerosperma Godr. Legumen et Semina. 2. Lens nigricans Godr., Fl. Lorr., I, 173; Gr. Godr., FI. Fr., I, 476; Rouy, FI. Fr., V, 204. — Ervum nigricans M. B., Fl. taur. Cauc, 11 (1808), 164; Ser. in DC, Prodr., Ili 366; Moris, Fl. Sard., L 572, t. 71, f 2; Reich., Fl. Germ., 526; Koch, Syn., 198; ed. H, 219; Wohlf, Syn., I, 681. — Lathyrus nigricans Peterm., FI. Deutschl., 155 = Kittel, Taschenb., 3. Aufl., 1291. — Vicia Marschalii Arcang., Conip. fl. it., (1882), 206. — Vicia nigricans .Janka in Term. Fiiz., EX (1885), 138. — Ervum dalmaticum Presl in Weitenw., Beitr., II (1837), 31. — Bene diflert a priore stipuHs semihastatis, dentatis, foliis omnibus mucrone (rarius cirrho simplice) tenuinatis, foliolis 2—3-, vel 4-jugis, infra obovatis, supra oblongo-linearibus; pedunculis flliformibus, conspicue mucronatis, folia superantibus, l_2-floris; floribus 6 — 7 mm longis; seminibus marmoratis, nigricantibus. Ludit: 1. cirrhifera folior. cirrho simplice longiore, foliolis saepe 4-jugis. (Hercego- vina: pr. Mostar). — 2. Tenorii Lamotte, Prodr. pl. centr., 220 p. sp.; Burnat, FI. AIp. Mar., II, 191. — Ervum lentoides Ten., Fl. Nap. Prodr., Suppl. II, 68. Stipulis pauci- dentatis, foliolis plurijugis saepe sub 7-jugis, pedunculis breviaristatis, floribus minoribus, 4 — 5 mm longis. Crescit in aridis, areuosis, saxosis, sterilibus in ditione florae mediterraneae. Gallia au.stralis, Italia, Istria, Fiume, Dalmatia (copiose), Hercegovina (Mostar, Stolac), Albania. Terrae balcanicae, Tauria, Oriens etc. — Floret vere. Exsiccatae: Bourg., Esp. (1851), nr. 1156; Petter, Dalm., 149; Heldr., Herb. Graec. norni., m. 527: Ces. Car., Ital, nr. 395; Soc. Dauph., nr. 2440; Balansa, Or., nr. 398; Schultz, Herb. noi-m., nov. ser., nr. 1551; Magn., FI. sel., nr. 2174; Soc Roch., nr. 3757; Bald., Alb. IV, nr. 73. Tab. 266. I. Lens nigricans Godr. 1. Flos. 2. Pistillum. 3. Legumen. 4. Semina.' 5. Stipulae. (1 — 5 -+-). II. f. cirrhifera G. Beck. Pars plantae. 3. Lens ienticula Alef. in Bonpl. (1861), 129; = Wohlf., Syn., I, 682. — Ervum lenticula Schreb., ex Sturm, Fl. Deutschl., Heft 32; Ser. in DC, Prodr., II, 366; Reich., FI. Germ., 526; Koch, Syn., 198. — E. soloniense Wul£ ex Schrank, PL rar. Hort. Mon., t. 48 non L. — E. uniflorum Ten., Prodi-. Nap., Suppl. E, (1811) 68; Sebast., Pl. Rom., fasc II, 13, t. 4; Reich., FI. Genu., 526. — Cicer ervoides Brig., Pl. forejul., 27; Host, Fl. austr., II, 338. — Lathyrus lenticula Peterm., Fl. Deutschl., 155 = Kitt., Taschenb., 3. Aufl., 1291. — Vicia lentieula Ces., Pass., Gib., Comp. FI. Ital., 685; Arcang., Comp. FI. Ital., 206; Janka in Term. Fiiz., IX (1885), 138. — Stipulae semisagittatae v. oblique lanceolatae, plurimum integrae. Folia mucrone v. superiora cirrho simplice terminata. Foliola 2 — 4-juga, oblongo-linearia v. linearia, ea fol. inf saepe obovalia, latiora. Pedunculi graciles, — 207 — exaristati, 1-flori, folio longiores. Calyx corolla multo brevior. Legumina 1 — 2-sperma, puberula (vel glabra). Caetera ut in duabus speciebus praecedentibus. Crescit in agris, aridis, saxosis ditionis florae mediterraneae. Hispania, Sardinia, Italia austr. (passim). Littorale austriacum: Carintliia (semel f. Reichenb., certe introducta), Carniolia (?), Fiume, Istria (Duino, Monfalcone, in agro tergestino, in pen- insula istriaca, ins. Cherso), Dalmatia. Exsiccatae: Reich. nr. 1368; Balansa, Or. (1855), nr. 464; Noe, Fiume, nr. 112; Porta, Rigo. Hut., Ital. H, nr. 456; Willk., Hisp. I, nr. 860. Tab. 266. HI. Lens lenticula Alef. Planta. 6. Pistillum. 7. Stipulae. (6 — 7 +)• XXXIV. Cicer. (Tourn.. Inst. 389, t. 210), L. Gen., ed. VI, 377, nr. 875; Endl., Gen., 1278; Benth. Hook., Gen., I, 524; Alef. in Ost. bot. Zeit. (1859), 354; Taubert in Nat. Pflanzenf., HI 3, 350. Cfr. Jaubert et Spach in Ann. sc. nat., ser. II, XVIII (1842), 223. Alae liberae. Stylus filiformis, imberbis, stigmate terminali. Legumen turgidum. Seminum funiculus filiformis. Radicula embryonis brevis, recta. Herbae (v. suffrutices) saepius glanduloso-pubescentes, foliis abrupte v. imparipinnatis ; foliolis dentatis v. incisis. I. Cicer arietinum L., Spec, 738 (1753); Ser. in DC, Prodr., U, 354; Reich., FL Germ., 532; Koch, Syu., 191; ed. H, 212; Gr. Godr., FI. Fr., I, 477; Alef. in Ost. bot. Zeit. (1859) 355; Boiss., Fl. Or., II, 560; Wohlf, Syn., I, 659. — Annua; caules erecti, ramosi, sicut tota glanduloso-hirti. Stipulae semisagittatae , paucidentatae. Folia imparipinnata, foliolis 7 — 15, oblongis, plus minus serratis, basim versus integris. Pedunculi axillares, folio multo breviores, uniflori, pedicello fracto aequilongi, mutici vel mucronati. Flores 10 — 12 mm longi. Calycis egibbosi dentes lanceolati, corolla alba coerulescente v. dilute violascente bre- viores. Vexillum orbiculare, retusum, violaceo-striatum. Legumen ovato-oblongum, turgi- dum, glanduloso-villosum, stylo mucronatum, 2 — 3,5 cm longum, 1 — 1,5 cm altum, 1 — 2-spermum. Semen subglobosum, inter cotyledones sulco impresso, spermotylio cordato et rostro brevi hilum ovale ferente praedituni, plurimum alutaceum, 6 — 14 mm longum. Occurit seminibus corollaque albis = sativum Schk., Handb., 367, t. 202 (p. sp.) = album Gaud., Fl. Helv., IV, 524; Alef., L c. — macrocarpum Jaub. et Spach, 1. c, 226, et corolla coerulescente v. violascente, seminibusque nigris = nigrum Alef, 1. c. et semini- bus aurantiacis vix impressis, subglobis = globosum Alef., 1. c (C. rotundum Jord. ubi?) Ubique et in Europa australi et in territoriis florae mediterraneae ad usum oeconomicmu colitur. Hinc inde e culturis efl^ugit et subspontanea occurit. Patria in Asia minore quae- renda, ubi species perennes persimiles occurunt. Tab. 267. Cicer arietinum L. L Plantae pars. 1. FIos. 2. Ala. 3. Carina. 4. Androeceum c. pistiUo incluso. 5. Stamina. 6. Pistillum cum pilis biformibus. 7. Le- gumen. 8. Semina. 9. Pili plantae. (1 — 6, 8, 9 -|-). — 208 — XXXV. Pisum. (Tourn. Inst, 394, t. 215), L., Gen., ed. Yl, 374, nr. 870; Endl, Gen., 1279; Benth. Hook., Gen., I, 527; Taub. in Nat. Pflanzenf., III 3, 354; Alef. in Bonpl. (1861), 126. Alae carinae gibbis adhaerentes. Stylus dilatatus, infra marginibus antice retroflexis canaliculatus, supra marginibus complicatis a latere compressus et postice Isarbatus, caeterum glaber. Semina subglobosa, hilo parvulo. Folia cirrhifera, foliis conduplicatis, stipulis latissirais. Caetera ut in Lathyris. I. Pisum sativum L., Spec, 727 (1753), ampl.; Poir. in Encycl. meth., V, 455; Alef. in Bonpl. (1861), 126. — P. commune Clav., Fl. Gironde in Act. Linn. soc. Bord., XXXVIII (1884), 572 (f. Rouy). — Anuua. Caules angulati, ramosi, concavi, sicut tota glauci et glabri. Stipulae maximae, semicordatae , ad auriculum crenatae v. dentatae. Folia cirrho ramoso terminata. Foliola 1 — 3-juga, ovata v. elliptica, obtusa. Pedunculi 1 — 2-flores, variae longitudiuis, saepe deficientes. Flores longe pedicellati, 20 — 25 mm longi. Calycis gibbosi dentes ovales, acuminati, superi latiores, omnes tubo multo longiores. Vexillum latissimum, obcordatum. Alae subrotundae, basi abrupte unguiculatae. Cariua acuta, undu- lato-gibbosa. Legumina stipitata, linearia v. ensiformia, compressa v. subteretia, glabra, 5 — 11 cm longa, 10 — 27 mm alta. Semina globosa v. applanato-globosa; hilo ovali v. orbi- culari, minimo. Variat: «. elatius Steven apud M B., Fl. Taur. Cauc, II, 151; Gren. Godr., FI. Fr., I, 478; Boiss., Fl. Or., II, 623; Rouy, Fl. Fr., V, 281; Wohlf., Syn., I, 691. (p. sp.). — Pisum elatum Bieb. ap. Ser. in DC, Prodr., II, 368. — Pisum arvense Sibth. Sm., Fl. Graec, t. 687 non L. — P. granulatum Lloyd, FI. Loire inf., 75. — P. variegatum Presl, FI. Sic, I, 13. — P. Tuffetii Less., FL Rochef., 170 (f. Rouy). — Foliola oblonga v. elliptica. Pedunculi 1 — 3-flori, elongati, — 20 cm longi, stipulas 2 — 4-plo longiores et folia saepe superantes. VexiUum lilaceum, nervis paulo obscurioribus: alae ijhoeniceo-purpureae; carina saepe virescens. Legumina linearia, reticulato-nervosa, 5 — 10 cm longa, 12 — 15 mm alta. Semina globosa, griseo-fusca et nigro marmorata v. nigra, granulosa. Ludit seminibus laevibus = P. biflorum Raf., Caratt., (1810) 71; cfr. Freyn in Abh. zool. bot. Ges. (1877), 323 = v. leiospermum Rouy, I. c — Corolla in cultis alba = f. albiflora. Spontanea crescit ad saepes, inter fruticeta (nec in agris), in Hungaria (Ofen, Banat), Istria (passim), Dalmatia (Arbe, Clissa, Lesina etc), Italia: (Lago di Garda etc), Gallia (passim, rare) in terris balcauicis, Oriente etc Exsiccatae: Schultz, Herb. norm., nov. ser., nr. 1757; Kotschy, Cilic (1859), nr. 154; Magn., FI. sel., nr. 239, 1423; Kralik, Cors., nr. 570; Heldr., Herb. norm., nr. 2615; Soc. Roch., nr. 3060. Tab. 268. Pisum elatiusM. B. I. Plantae florentis pars. II. Pedunculus fructifer. 1. Semina (-|-). /9. arvense L., Spec, 727 (1753) et aut.; Boiss., FI. Or., H, 623, (p. sp.); Poir., Dict. V, 456 et aut. — Pisum sativum v. arvense Beck, I. c. — Foliola ovalia v. eUiptica saepe paulo attenuata. Pedunculi abbreviati, plurimum l-(rarius 2 — 3)-flori, stipulis breviores, eas aequantes v. superantes. Vexilluni pallide lilaceum, violaceo-nervosum, basim versus paUes- — 209 — cens. Alae plioeniceo-piuiiui-eae , ungue viridulo. Carina virescens. Leguniina ut in Piso elatiore. Semina angulato-globosa, laevia, cinereo-viridia, fusca v. nigropunctata. Crescit in satis et agris, rarius in incultis quasi subspontanea; saepe colitur. — Floret Aprili — Junio. Tab. 269. Pisum arvense L. L Plantae florentis pars. l. Flos. 2. Vexillum. 3. ALa. 4. Carina. 5. Andi-oeceum. 6. Pistillum. 7. Legumen. 8. Semina. (1 — 6, 8 -f-). y. typicutn Beck, Fl. Nied.-Ost., 887. — Pisum sativum L., 1. c; Reich., Fl. Germ., 532; Boiss., Fl. Or., H, 622. — v. hortense Neih-.. Fl. Nied.-Ost., 964. — Foliola ovata. Pedun- cuH abbreviati. plurimum 1-flori, stipulas aequantes vel iis breviores. Petala alba, basim versus viridula. Legumina breviora, 5—11,5 cm longa, 1,2 — 2,7 cm alta, reticulato-nervosa. Semina globosa, laevia. Permultae formae cohmtur (cfr. Alef. in Landw. Flora [Berhn 1866]; Harz, Landw. Samenkunde, II, 646), imprimis: 1. gullosum Risso. = saccharatum Ser., 1. c. Peri- carpium tenerum, camosum, edule. Pedunculi biflori; semina globosa. — 2. pachylobum Dierb. Pericarpium coriaceum, durum. Semina globosa v. dense aggregata, quadrata = quadratum L.. l. c. — 3. umbellatum L., 1. c. Peduncuh 4 — 5-flori. — 4. humile MilL, Gard. dict., ed. VIII, p. sp. nanuni, foliohs subrotundis; etc. LTbique cohtur et hinc inde e culturis eflngit. Tab. 270. Pisum sativum L. L Plantae pars. 1. Vexillum. 2. Ala. 3. Vexihum. 4. Androeceum. 5. Pistillum. 6. Stylus. 7. Semina, ununi sectum. {1—7 +). Trib. VIII. PHASEOLEAE Bronn, Diss., 133; DC, Prodr., IL 381; Benth. Hook., Gen., I, 451; Taubert in Nat. Pflanzen- fam., lU 3, 356. Stamina submono- vel diadelphia. Legumina bivalvia. Cotyledones saepe per germi- nationem subterraneae. Saepe volubiles, floribus racemosis v. fasciculatis, axillaribus. FoHa imparipinnata', plurimum trifoHata, acirrhosa; foliola saepissime stipeHata. XXXVI. Phaseolus. (Toum. Inst., 412, t. 232); L., Gen., ed. VI, 372, nr. 866; Benth. Hook, Gen., I, 538; Taub. in Nat. Pflanzenf, HI 3, 879; cfr. Savi, Observ. sopra Phaseolus (Pisa 1822); Finger- hut in Linnaea (1835 — 1836), 1; Martens, die Gartenbohnen (Ravensburg 1869); Harz, Landw. Samenkunde, II, 699; etc. Calyx 5dentatus, saepe bilabiatus. Stamina diadelphia, et cum carinae apice et stylo incrassato saepe barbato spirahter torta. Legumina bivalva, linearia v. moniliformia, recta V. falcata, compressa, 2- — polysperma, transverse medulloso-loculosa. Semina reniformia, compressa, ovoidea, globosa. Hilum ovale v. oblongum. Cotyledones amylum continentes. I. Phaseoius VUigaris L., Spec, 723 (ampL); Savi, Observ., III, 14 et aut. — Ph. nanus L., Amoen., IV, 284 (f. caule humili, vix volubili). — Radix annua. Cauhs erectus V. volubihs, pubescens v. subglaber. Stipulae ovato-oblongae, minimae. Foha imparipinnata, trifoliata; foliolum medium ovatum, acuminatum; lateraha oblique ovata. Stipellae foho- Icon. Fl. Gerni. XXTI. (Autore Bei-k). 27 — 210 — lorum lanceolatae. Pedunculi 1 — 2-flori v. flores racemosi, folio breviores. Bracteolae 2, calyci accumbentes, ovatae. Calycis dentes breves, triangulares, superiores truncati. Corolla alba, lutescens vel rubescens. Styli latus intemum barbatum. Legumina laevia, recta v. arcuata, saepe moniliformia, longe rostrata. Semina plurimum reniformia (etiam cylindracea, ellipsoidea v. globosa), varie colorata. Hilum appendiculatum. Cotyledones per germi- nationem epigaei. Permultae formae, seminis forma eiusdem colore diversae saepissime ad usum oeconomicum coluntur. Patria America centraKs. — Floret Julio — Aug. Tab. 272. Phaseolus vulgaris L. I — IL Plantae florentis partes. IIL Legumina. 1. Vexillum cum stamine vexillari. 2. Ala. 3. Carina c. androeceo. 4. Calyx. 5 — 7. Semina formarum variarum. (1 — 4 +). 2. Phaseolus multiflorus Lam., Encycl., lU, 70; Willd., Spec, m, 1030 et aut. — CauHs volubilis. Peduncub elongati, multiflori, longe racemosi, folia fulcrantia aequantes v. superantes. Flores 20 — 30 mm longi. Corolla coccinea (= Ph. coccineus L., Spec, 724) v. alba (= albiflorus Lam., 1. c). Germen pUosum. Styli latus externum barbatum. Legumina scabra, brevius ro.strata v. acuta, 3 — 5-sperma. Semina 13 — 25 mm longa, reniformia, plurimum roseo-blacina et nigro marmorata (v. alba etc). Hilum oblongo- lineare. Cotyledones per germinationem hypogaei. Permultae formae ad usum oeconomicum et in hortis coluntur. Patria America australis. — Floret Juho — Augusto. Tab. 271. Phaseolus coccineus L. I — 11. Plantae florentis partes. III. Racemus fructifer. 1. Vexillum c. stamine vexillari. 2. Ala. 3. Carina cum androeceo. 4. Androe- | ceum. 5—6. Stamen vexiUare. 7. PistiUum. 8. Calyx. 9 — 10. Semina. IV. Flos et V. semen Ph. multiflori f. albiflori. INDEX. Abacosa AJef. 189. — dumetorum Alef. 189. Acacia W. 1. — Farnesiana W. 1. — Julibrissin W. 2. Acacieae Benth. et Hook. 1. Adenocarpus DC. 33. — cebennensis Delil. 34. — commutatus Guss. 34. — complicatus Gay 34. — divaricatus Lowe 34. — grandiflorus Boiss. 34. — parvifolius DC. 34. — telonensis Robert. 34. — telonensis DC. 34. Albizzia Durazz. 2. — Julibrizzin Boiv. 2. Anagyris L. 5. — foetida L. 5. — neapolitana Ten. 5. Anthyllis L. 82. Pogonitis Rchb. 83. — alpestris Rchb. 82. — atropurpurea Schloss. Vukot. 84. — aurea Vis. 83. — Barba Jovis L. 84. — Dillenii Schult. 83. — Jacquini A. Kern. 84. — maritima Schweigg. 83. — montana L. 83. — montana Kem. 83. atropurpurea Vukot. 84, genuina Rchb. f. 83, Jacquini 83. — polycephala Rchb. 83. — polyphyUa Kit. 83. — tetraphylla L. 84. — Vulneraria L. 82. Allionii Ser.83, alpestris Rchb. 82, bicolor Rchb. 83, maritima K. 83, polyphylla Ser. 83, pulchella Vis. 83, rubra L. 83, rubriflora Ser. 83, Tulgaris K. 82. Anthyllis Weldeniana Rchb. 83. Anurus nissolia E, Mey. 169. Aphaca Ad. 162. — vulgaris Presl 162. micrantha Alef. 162. Arachus Med. 176. Argyrolobium Jaub. Spach 28; EckL Zeyh. 28. — argenteum Rchb. f. 28. — calycinum Jaub. et Spach 28. — Linnaeanum Walp. 28. Artrolobium Desv. 132. — ebracteatum Desv. 132. — scorpioides Desv. 133. Astragaleae DC. 94. Astragalus A. Gr, 94. Acanthophaca Boiss. 118, Aci- doides Bunge 118, Calycocystis Bunge 116, Calycophysa 106, Cercidothrix Bungel06, Hypo- glottis Bunge 100, Melanocer- cis Bunge 119, Phaca L. 97, Trimeniaeus Boiss. 95. — aduncus Janka 111. — albidus W. K. 117. — alopecuroides L. 106. — alpinus L. 97. — angustif olius Lam. 119. — arenarius Linne 109, Pallas 103, Schur 111. banaticus Rochel 111, glabrescens Reich. 109, multijugus Rochel 111, sabulosus Bluil 110, sylvaticui Blutf 109. — argenteus Bert. 108. — aristatus L'Hert. 118. — asper Wulf. 107. — atticus Nyman 115. — australis Lam. 98. Gerardi Rouy 99, glabresoens Wohlf. 99. — austriacus Jacqu. 107. 27* — 212 Astragalus boeticus L. 96. — campestris L. 121. bicolorRouyl22, villosusRouyl22. — cariiiolicus A. Eern. 116. — chloranthus Pallas 107. — chlorocarpus Griseb. 112. — cicer L. 102. angustifolius (ielak. 102, pseudo- cicer 102. — contortuplicatus L. 96. — cristatus Gouan 96. — dacicus Heufif. 111. — dalmaticus Bunge 115. — danicus Retz 103. — dasyanthus Pall. 105. — dealbatus Pall. 117. — depressus L. 104. — dichopterus Pall. 107. — dubius Mielichh. 122. — echinatus Lam. 96. — eriocephalus Waldat. Kit. 105. ■ — exscapus L. 105, Baumg. 105. scaposus Rchb. f. 105. — Fialae Degen 117. — foetidus Vill. 120. — frigidus DC. 99. — galegiformis L. 101. — galegiformis Pano. 102. — glaucoides S. G. Gmel. 137. — glaucus M. Bieb. 117. — glaux Vill. 103. — glycyphyllos L. 101. bosniacus G. Beck 102. longiden- tatus G. Beck 101. — glycrphylloides Panc. 102. serbicus Beck 102. — Gremlii Burnat 103. — hamosus L. 96. — Hedysaroides L. 142. — helmintocarpus Villars 104. — hispanicus Coss. 117. — hypoglottis L. 103, Schur 111. — Jacquini Janka 100. — illyricus Bernh. 114. brachyceras Schultz 115, dinaricus Beck 115, microphyllus Marches. 115, Soyeri Beck 115, Wulfeni Beck 114. — incanus Linne 115, Gilib. 109, Sibth. 116, Wulf. 114. — incurvus Desf. 115, Reich. 114. macroceras Koch 114. Astragalus intermedius Host 122. — lapponicus Burnat 127. — leontinus Wulf. 113, Wahl. 98. /S. Bertol. 103, palleus Gander 113. — leptostachys Pall. 100. — linearifolius Pers. 111. — marusiensis Lerchenf. 111. — microphyllus Willd. 103. — miitus M. B. 117. — monspessulanus Linne 113, Petter 115, Scop. 114, Sibth. 115. — montanus Jaequ. 97, L. 124. sericeus Rouy 125. — Mtilleri Steud. 108. — Murrii Huter 112. ochroleucus Beck 113. — nanus Sieber. 120. — narbouensis Gouan lOfi. — nitens Host. 123. — novus Winterl. 109. — olympicus Pall. 119. — onobrychis Linne 110. albiflorus Schur 110, 111, alpinus DC. 110, angustifolius DC. 111, banaticus Heuff. 111, chlorocarpus Boiss. 112, genuinus Rouy 110, latifolius Bunge 111, leucanthus G.Beck 110, linearifolius Pers. 111, major DC. 111, Rouy 110, micro- phyllus Besser 111, moldavicus DC. 111, Murrii Wohlf. 112, rigi- dus Schur 110, Rochelianus Beck 111, stenophyllus Schur 111, vul- garis Ledeb. 110. — oroboides Hornem. 98. — pannonicus Schult. 105. — parvifolius Form. 112. — parvupassuae Burn. 126. Gaudini Burnat 126, longidentatus Rouy 127, triflorus Burnat 127. — PasteUianus Pall. 116. bosniacus Piala 117. — penduliflorus Lam. 99. — pentaglottis L. 96. — pilosus L. 119. — praecox Baumg. 113. — pseudocicer Op. 102. — purpureus Lam. 103. — pyrenaicus Rouy 126. — Rochelianus Heutf. 111. — rotundifolius Presl 101. I — sempervirens Lam. 118. — 213 Astragalus serbicus Pauiic 102. — sesameus L. 96. — sordidus Willd. 122. — Soyeri Buch. 115. — Spruneri Boiss. 116. glabrescens PanJ. 116. — sulcatus L. 100. — tirolensis Sieb. 122. — tragacantha VilL 118. — transsylvanicus Barth 105. — trianguhxris Zan. 96. — uncinatus Mch. 96. — uralensis L. 122, 124 ; Wulf. 123. — varius Gmelin 109. — vegliensis Sadler 108. — vehitinus Sieber 123. — vesicarius Linne 116. albidus (W.K.) 117, glaucus (M.B.) 117, hercegovinus Beck 117, luteus Rch. 116, PastelHanua PoUini, Marches. 116, stenocarpus Rouy 116, typicus 116. — venostanus A. Kern. 116. — virgatus Pallas 109, Reieh. 108. — vulnerarioides AIL 83. — WuKeni Boiss. 115, Koch 114. Astrolobium Desv. 132. — creticum Desv. 137. — ebracteatum DC. 132. — scorpioides DC. 133. Atossa Alef. 186. — Clusii Alef. 189. — sepium Alef. 188. Bauhinieae Benth. et Hook. 3. Biserrula L. 94. — Pelecinus L. 94. Bonaveria Scop. 90. — Securidaca Rchb. 90. Bonjeania Rchb. 85. — hirsuta Rchb. 85. sericea Coss. 85, microphylla Rchb. f. 85. — recta Rchb. 86. Buceras eUiptica Moench 48. — grandiflora Moench 49. Cajanus argenteus Spreng. 28. Calycotome Lk. 32. — infesta Guss. 32. — intermedia Boiss. 33. — spinosa Lk. 32. — villosa Lk. 33. Cassieae Benth. et Hook. 4. Ceratonia L. 4. — Siliqua L. 4. Cercis L. 3. — Siliquastrum L. 3. Chamaecytisus Vis. 29. — dalmaticus Vis. 29. Chamaespartum (Spach) 26. Chasmone E. Mey. 28. — argentea E. Mey. 28. — calycina E. Mey. 28. Cicer L. 207. — arietinum L. 207. album Gaud. 207, globosum Alef. 207, macrocarpum Jaub. Spach 207, nigrum Alef. 207, rotundum Jord. 207, sativum Beck 207. — orvoides Brig. 206. — Lens Willd. 205. — sativum Schk. 207. Cicercula Med. 164. — cicera Alef. 165. alata Moench 164, anceps Moench 165. — sativa Alef. 164. Clymenum Adans. 162. — articulatum Alef. 164. — bicolor Moench 164. — ochrus Alef. 163. — tenuifolium Alef. 164. — uncinatum Moench 163. Colutea L. 91. — alpina Lam. 99. — arborescens L. 92. microphylla Tomm. 92. — australis Lam. 98. — cruenta Ait. 92. — raedia W. 92. — orientalis Lam. 92. Coronilla L. 132. Coronilla (Adans.) 133, Emerus 138, EucoronillaBenth. Hook. 133, Scorpius 132. — Clusii Duf. 134. — coronata L. 135, 134. major Hom. 134, minor Horn. 134, pauciflora (Rchb.) 135. — cretica L. 137. — elegans Panc. 137. — emeroides Boiss. 139. austriaca (Heimerl) 139, typica Beck 139. 214 Coronilla emerus L. 138, Sibth. 139. augtriaca Heim. 139, emeroides Wohlf. 139, intercedens Beck 138, minor Hall. 139, praecox Beck 138, tjfpica Heim. 138, vulgaris Beck 138. — extensa Jord. 134. floribunda Rouy 134. — fruticans Jord. 134. — glauca L. 136. — juncea L. 136. — lotoidee Eocb 134. — minima L. 134, Jacqu. 133. australis Gren. 134, coronata 134, floribundaRouyl34, genuinaGren. 134, lotoides Koch 134, major (Horn.) 134, minor (Homung) 134. — montana Jacqu. 135. pauciflora Rchb. 135. — parviflora Moench 137. — pauciflora Lam. 138. — pendula Kit. 137. — rupestris Mieg. 134. — Securidaca L. 90. — scorpioides Koch 133. cuneifoliaBeck 133, quinquefoliata Beck 133. — stipularis Lam. 136. — valentina L. 136. — vaginalis Lam. 133. — varia L. 136. alba Plusk. 137 , composita Presl 137, elegans Pani.137, hirtaBunge 137, latifolia Freyn 137, micro- phylla 137, violacea Briqu. 137, typica Beck 137. Coronilleae Spreng. 128. Cracca aut. 189, Gren. Godr. 194. — atropurpurea Gr. Godr. 200. — Bertolonii Gr. Godr. 199. — Bivonea Alef. 199. — calcarata Gr. Godr. 200. — disperma Gr. Godr. 201. — Gerardi Gr. Godr. 195. — major Gr. Godr. 194. — minor v. leiocarpon Gr. Godr. 202. — monanthos Gr. Godr. 201. — ochroleuca Alef. 197. — pseudocracca Alef. 199. — tenuifolia Gr. Godr. 196. — varia Godr. 6r. 198. — villosa Gr. Godr. 198. Cujunia Alef. 186. — grandiflora Alef. 186. rotundata Alef . 187, sordida Alef. 187. Cytiseae Benth. et Hook. 6. Cytisus (L.) 7. Eucytisus Benth. et Hook. 9, Lembotropis Benth. et Hook. 9, Sarothamnus Benth. et Hook. 7, Spartocytisus Benth. etHook.8, Teline Benth. et Hook.lO, Tubo- cytisus DC. 11. — affinis Reich. f. 15. — albus Hacq. 12. — alpinus Mill. 30. — Alschingeri Vis. 30. — argenteus L. 28. — argyreus Rchb. 11. — austriacus L. 12. albus Neilr. 12, augustifolius Tausch. 12, aureus Neilr. 12, leu- canthus Tausch 12, 13, pallidus Schrad. 12, virescens Neilr. 14. — austriaco-capitatus Neilr. 14. — biflorus L'Her. 15, Ten. 11. — bisflorens Host 13. — calycinus Bieb. 28. — cantabricus Reich. f. 16. — capitatus Grab. 13, Host 13, Scop. 13, 14, 15, Tommas. 14. bisflorens Neilr. 13, elongatus Reich. f. 13, lateralis Neilr. 13, Neilreichii 13, pauciflorus Ebel 14, terminalis Neilr. 13. — cinereus Host 15. — complicatus DC. 34. — creticus (Calycotome) Presl 33. — decumbens Gren. Godr. 8. diffusus Reich. f. 8, Halleri Reich. f. 8, procumbens Reich. f. 8. — divaricatus L'Her. 34. — emeriflorus Rchb. 9. — eriocarpus Reich. f. 15. — falcatus W. K. 13. — fragrans Vis. 31. — germanicus Vis. 17. — glabrescens Sart 9. — HeuffeUi Wierzb. 12. — hirsutus Crantz. 13, Kram. 13. — holopetalus Fleischm. 16. — infestus Guss. 33. — intermedius Salzm. 33. — 215 Cytisua Kitaibelii Vis. 8. — Laburnum L. 30. 31. — lanigerns DC. 33 — leiocarpus Kern. 14. — leucanthus W. Kit. 12. b. obscurus Roch. 12. — lotoides W. 28. — monspessulanus L. 10. — nanus W. 11, 28. — nigricans L. 9. — Noeanus Rchb. 13. — ovatus Vis. 23. — pallidus Kit. 12. — patens Reich. f. 15. — pauciflorus W. 28. — polycephalus Tausch 12. — prostratus Koch 13, Scop. 13, 14. — pulchellus Vis. 19. — purpureus Scop. 12. — radiatus Koch 15. — ramentaceus Sieb. 31. — ramosissimus Ten. 11. — ratisbonensis Schaeff. 16. — Rochelii Wierzb. 12. — sagittalis Koch 22. — scoparius Lk. 7. — sessilifolius L. 10. — spinesceus Sieb. 11, Presl 12. — spinosus DC. 11, Koch 33, Lam. 32. — supinus Crantz 15, Rohl. 13. — sylvestris Vis. 17. innocua Vis. 17. — telonensis Lois. 34. — tinctorius Vis. 22. — Tommasinii Vis. 14. — triflorus L'Her. 10. — Villarsii Vis. 18, 20. — Weldeni Vis. 31. — Welwitschii Reioh. f. 15. Dorycnium Toum. 86. — diffusum Janka 87. — fruticosum Pers. 86. — gracile Jord. 86. — herbaceum ViU. 86. — hirsutum Ser. 85. incanum Ser. 85. — Lntermedium Led. 86. — monspeliensium W. 86. — parviflorum Ser. 88. — pentaphyllum Rchb., Scop. 86. hirtum 86. — rectum Ser. 86. Dorycnium sabaudum Rchb. 86. — suffruticorum Vill. 86. Emerus alpestris Scheele 138. — caesalpina Med. 138. — major Mill. 138. Endiusa Alef. 200. hirsuta Alef. 202. BrviUa Alef. 200, Link 204. — cassubica Schur 192. — hirsuta Schur 202. — orobus Schur 193. — pisiformis Schur 191. — sativa Link 204. — tetrasperma Schur 203. — vulgaris Gr. Godr. 202. Ervum Alef. 200, Koch 205, L. 200, Peterm. 191. Ervilia Ser. 204, Lens Ser. 205, Wiggersia Kitt. 191. — agrigentinum Guss. 202. — aristatum Raf. 203. — Biebersteinii Guss. 204. — cassubicum Peterm. 192. — Cracca Trautv. 194. — dalmaticum Beck et Szysz. 196, Presl. 206. — dispermum Roxb. 206. — Ervilia L. 204. — gracile DC. 203. brevipedunculatum WiUk. 203, eriocarpon Gr. Godr. 203. — hirsutum L. 202. fissum G. FroL 202, leiocarpon Moris 202. — Lens L. 205. — lenticula Schreb. 206. — lentoides Ten. 206. — Loiseleurii Hohen. 202. — longifolium Ten. 203. — monanthos L. 201. — nigricans M. B. 206. — ochroleucum Alef. 193. — orobus Kittel 193. — parviflorum Bert. 201. — pictum Alef. 197. — pisiforme Peterm. 191. — pUcatum Moench 204. — pubescens DC. 204. lejocarpon Ten, 202. — SaUsii J. Gay 204. — sardoum Spreng 202. — saxatile Chaub. 165. — 216 — Ervum silvaticum Peterm. 192. — soloniense L. 185, Wulf. 206. — tenuifolium Lag. 203, Trautv. 196. — tenuissimum Pers. 203. — Terrouii Ten. 202, — tetraspermum L. 203. leiocarpon Gr. Godr. 203. — uniflorum Ten. 206. — villosum Trautv. 198. Eugalegeae Boiss. 90. Faba Adans. 174. — bona Med. 175. — narbonensis Schur 175. — sativa Bernh. 175, 180. — sepium Bernh. 188. — vulgaris Moench 175. major Harz 175, megalosperma Alef. 175, minor Harz 17.5, minuta Alef. 175. Falcatula falsotrifolium Brot. 48. Famesia Gaspar. 1. Ferrum equinum multiflorumMoenchl42. — — uniflorum Moench 141. Galega L. 91. — officmalis L. 91. Galegeae Benth. et Hook. 90. Gamochilum Walp. 28. Genista (L.) Benth. et Hook. 15. Chamaespartum Spach 26, Ge- nistella Spach 21, Genistoides Spach 22, Phyllobotrys Spach 20, Scorpioides Spach 21, Spartioides Spach 25, Sparto- carpus 15, Stenocarpus Spach 21. — albida W. 26. — anglica L. 20. — anxantia Ten. 24. — arcuata Koch 17. — argentea Noulet 28. — candicans L. 10. — carinalis Gris. 24. — cinerea DC. 25, 26, Rchb. 19. — Delarbrei Lecoq. et Lamotte 23. — depressa M. B. 24. — diffusa W. 8. — elata Wend. 22. — elatior Koch 22. — genuensis Pers. 24. — germanica L. 17. — Halleri Reyn. 8. — herbacea Lam. 22. Genista heterocantha Schloss. Vuk. 18. — hispanica L. 18. — holopetala Fleischm., Reichb. 16. — humiftisa Thore 26, Vill. 18, 20, Wulf. 8. — hungarica Kern. 23. — januensis Viv. 24. — incerta Fried. 24, 25. — juncea Deaf. 27. — lariocarpa Spach 23, 24. — mantica Poll. 23. — Meyeri Janka 23. — minor Lam. 20. — nervata Kit. 23. — ovata W. K. 23. — pilosa L. 26. — procumbens W. K. 8. — prostrata Lam. 8. — pubescens Lang 23. — pulchella Vis. 19. — radiata Scop. 15. holopetala Reicli. f. 16, nana Spach 16. — repeus Lam. 26. — sagittalis L. 22. — scariosa Viv. 24. — scoparia Lam. 7. — Scorpius DC. 21. — sericea Wulf. 26, Alsch. 19. — sibirica Rchb. 22. — spiniflora Lam. 21. — sylvestris Scop. 16, Koch 17. arcuata Tommas. 17, dalmatica Tommas. 17, genuina 17. — tenuifolia Lois. 22. — tinctoria L. 22, 23, 24. anxantia Rchb. f. 24, decumbens 24, Delarbrei Rchb. f. 23, elatior (Koch) 22, latifolia DC. 23 , man- tica Rchb. f. 23, ovata F. Schulz 23, pubescens Rchb. 23, vulgaris Spach 22. — triangularis W., Vis. 24. — triquetra W. K. 24. — Villarsiana Jord. 18. — Villarsii Clem. 18, 20. — virgata Biasol. 22, Saut. 22. Genisteae Bronn. 6. Genistella racemosa Moench 22. Genistoides tuberculata Moench 26. Glycyrrhiza L. 93. — echi nata L. 93. — 217 — Glycyrrhiza glabra L. 94, Auct. 94, Sibth. 94. glandulifera Reg. 94, typica Reg. 94. — glandulifera W. Eit. 94. Graphiosa iuoonspicua Alef. 166. Hedysareae 128. Hedysarum L. 142. — acquidentatum Sibth. 151. — album W. K. 149. — alpinum Jaoqu., L. 142. — angustifolium Thom. 146. — arenarium Kit. 146. — capitatum Desf. 144. pallens Mor. 144. — Caput Galli L. 150. — carpathicum W. K. 148. — controversum Crantz 142. — coronarium L. 144. — corsioum Balb. 144. — Crista Galli L. 151. — echinatum Gilib. 145. — elongatum A. Kern. 143. — Fontanesii Boiss. 143. — berbaoeum Lapeyr. 148. — humile L. 143. genuinum Rouy 143, laeve Rouy 143. — montanum Pers. 148. — obscurum L. 142. gymnooarpum Beck 143, elonga- tum (A. Kern.) 143, trichocarpum Beck 143. — onobrychis L. 145. — pallens Hal. 144. — pallidum Biv. 144, Sclileich. 146. — petraeum M. Bieb. 150. Kit. 148- — saxatile L. 150. — Sibthorpii Nym. 144. — spinosissimum L. 144, AII. 150. oapitatum Rouy 144, genuinum Rouy 144, pallens Rouy 144. — supinum Chaix 148. — variegatum Port. 144. Hippocrepis L. 139. — annua Lag. 141. — biflora Spreag, Reich. 141. — ciliata Willd., Rouy 14L — comosa L. 140. eriocalyx Beck 140, glauca Vis. 140, gymnocalyx Beck 140. Icon. Fl. Germ. XII. (Autore Beck). Hippocrepis dicarpa M. Bieb. 141. — eriocalyx 140. — flexuosa Zahlbr. 141. — glaudulosa Presl 140. — glauoa Ten. 140. — gymnocalyx 140. — multisiliqua Rchb. 142. — multisiliquosa L. 142, Vis. 141. — perennis Lam. 140. — unisiliqua Reich. 141. — unisiliquosa L. 141. biflora Vis. 141, leiocarpa Rouy 141, monocarpa M. Bieb. 141. Hymenocarpus Savi 85. — circinnata Savi 85. Hypechusa Alef. 175. hybrida Alef. 178, lutea Alef. 179, pannonica Alef. 177, purpurascenB Alef. 178, tricolor Alef. 180. Ingeae Benth. et Hook. 2. Laburnum Qris. 30. — alpinum Gris. 30. — vulgare Gris. 30. Alschingeri Rohb. f. 30. — Lastila hirsuta Alef. 168. Lathyrus L. 152. Anurusl69, Aphaca Reich. 162, CioerculaG. 6. 164, Clymenum Ser. 162, Diplophaoa Kitt. 164, Ervum Vis. 205, Eulathyrus G. G. 165. 170, Lathyrella 165, Lathyrus Kitt. 170, 165. Lens Kitt. 205, Lentioula Pet. 205, Lepto- lathyrus 165, Nissolia Rohb. 169, Orobastrum Boiss. 160, Orobini Nym. 160, Orobinia 160, Oro- bus Gr. Godr. 152. — affinis Guss. 162. — alatus Ten. 163. — albus Kitt. 159. macrorrhizus (ielak. 159, mioror- rhizus fiel. 159, pannonious Beck 159, versicolor Beck 159. — alpestris ielak. 158. — amphicarpos Gouan 168. — angulatus L. 167. — angulatus L. 166. — angustifolius (Roth) 172. — annuus L. 168, 154. angustifoliuB Rouy 168, latifolius Rouy 168. 28 218 Lathyrus aphaca L. 162. affinis Ces. Pass. Gib. 162, ecirrho- sus Nym. 162, foliolosus Breb. 162, micranthus Beck 162. — aristatus Vis. 165 — articulatus L. 164. — asphodeloides Gren. Godr. 159. — auriculatus Bert. 163. — axillaris Lam. 166. — binatus Panc. 171. — bithynicus Lam. 176. sessiliflorus Ser 177. — brachjqjhyllus Schur 172, 173. — canescens Godr. 157. — cicera L. 165, 168. — ciliatus Guss. 165. — Clymenum L. 163. angustifolius Rouy 164, articulatus (L) 164, genuinus Beck 163, lati- folius Gren. Godr. 163, Todaro 164. tenuifoliiis Desf. 164, Gren. Godr. 164. — coccineus All. i66. — currentifolius Lam. 163. — curvus Roth 161. — denudatus Gil. 170. — dubius Ten. 165. — ensifolius Bad. 144, J. Gay 158. — Ervum Kittel 205. — erythrinus Presl 165. — esculentus Grab. 205. — Ewaldi Meinsh. 156. — f iliformis J. Gay 157. albida iel. 158, Bauhini Genty 158, coerulea iel. 157, genuinus Beok 157, peduneularis Rouy 158. — Gaudini Rouy 153. — Gmelini Rouy 156. — Gorgoni Parl. 168. — grandiflorus Lang 173. — Hallersteinii Baumg. 171. — heterophyllus L. 172. unijugus Eoch 173. — hirsutus L. 168. albiflorus Rouy 169. — inconspicuus L. 166. eriocarpus Gren. Godr. 166, lasio- carpus Gren. Godr. 166, stans Vis. 166. — incurvuB Willd. 161, Reich. 160. — intermedius Wallr. 172. Lathyrus latifolius L. 172, 173. albus Alef. 173, angustatus Gremli 173, angustifolius Koch 174, Roth 172, brachyterus Alef. 173, cor- sicus Rouy 174, ensifolius Rouy 174, genuinus G. G. 173, lanceo- latus Ereyn 174, membranaceus (Presl) 174, monspeliensis Burn. 174, linifolius Rouy 174, neglectus Rouy 174, obtusifolius Beck 173, platyphyllos Retz 172, purpureus (Gil.) 173, rotundifolius Reich.173, stenophyllus Beck 174, typicus Beck 173. — Lens Bernh. 205. — lenticula Peterm. 206. — Linnaei Rouy 154. — longifolius Ten. 174. — luteus Peterm.154, 155, Moench 154. aureus Brandza 155, camiolicus Beck 156, Gmelini Pritsch 155, laevigatus Fritsch 166, Gremlil56, lanceolatus Rouy 156, styriacus Gremli 156, subalpinus Beck 156, transsylvanicus Reich. f . , Fritsch, Rouy 155, velutinus St. Lager 156. — macrorrhizus Wimm. 156. genurnus G. G. 157. — maritimus Bigel. 160. — megalanthus Ginzb., Steud. 173. — membranaceus Presl 174. — monanthos Willd. 201, — monspeliensis Del. 174. — montanus Bernh. 156, Gren. Godr. 155. albiflorus Beck 157, divaricatus Gren. Godr. 157, emarginatus Hertzsch 157, genuinus (Godr.) 157, linifolius Schinz Kell. 167, pyrenaicus Gren. Godr. 157, tenui- folius Garcke 157, variegatus Rouy 157. — multiflorus Peterm. 153. — mutabilis Klinggr. 161. — neglectus Presl 173. — niger Bernh. 154. albiflorus Beck 154, angustifolius Rouy 154, genuinus Rouy 154, latifolius Rouy 154, rotundifolius 154, transiens Rouy 154, tristis Beck 154. — nigricans Peterm. 206. — 219 Lathyrus nissolia L. 169. glabrescens Freyn 169, gvamineus A. Kern. 169, leiocarpus Uechtr. 169, puberulus Beck 169, pubescens Beck 169. — ochraceus Kittel 155. — ochroleucus (W. K.) 194. — oohrus DC. 163. petiolaris Rouy 163. — odoratus L. 167. ceylanicus L. 167, siculus L. 167. — pallescens C. Koch 1.58. — paluster L. 160. — palustris L. 160. genuinus Gren. Godr. 160, lati- folius Lambertye 160, linearifolius Ser. 160, praesignis Beck 160. — pannonicus Garcke 159. — pilosus Cham. 160, Steud. Hochst. 165. — pisiformis L. 161; — platj^ihyllos Retz. 172. — pratensis L. 170. acirrhosus Beck 171, dasycarpus Beck 171, glabrescens Beck 171, grandifiorus Bogenh. 171, grandi- stipulus Roch. 171, Hallersteinii Reich. 171, lanuginoso - villosus Fries 170, Lusseri Heer 171, pu- bescens Beck 170, sepium Scop. 171, subalpinus Rouy 171, velu- tinus DC. 170. — purpureus Desf. 163, Gilib. 173. — pyrenaeus Lange 172. — Rothii Rouy 157. — rotundifolius Janka 173. — sativus L. 161, 168. amphicarpus Coss. 165, angustatus Ser. 165, stenophyllus Boiss. 165. — saxatilis Vis. 165. — segetum Lam. 162. — sepium v. pubescens Reich. 170. — sessilifolius Ten. 158. — setifolius L. 167. amphicarpos 6. G. 168. — silvestris L. 171, Ginzb. 171. angustitoHus Neilr. 171, ensifolius Ser. 171, genuinus Godr. CTren.l7!, latifolius Peterm. 1 72, latifolius V is. j 73, oblongus Ser.l71,platyphylIos Rchb. 172, pyrenaicus Jord. 172, tiroliensis Ginzb. 172, typicus Beck 171. vulgaris Alef. 171. Lathyrus sphaericus Retz 166. genuinus Rouy 166, neapohtanus Ten. 166, stenophyllus Boiss. 166. — spurius Willd. 163. — stans Vis. 166. — tenuifolius Lois. 161. — tingitanus L. 167. — transsylvanicus Spreng. 155. occidentalis Fritsch 155. — tuberosus L. 170. — tumidus W. 177. — turgidus Lam. 176. — variegatus Godr. Gren. 153, Gilib. 171. rosaceua Beok 153, rigidus Beck 153. — varius C. Koch 159. — venetus Rouy 153. — vernus Bemh. 152. albiflorus Wohlf. 152, angustifolius Rouy 153, flaccidus Wohlf. 153, gracilis Wohlf. 153, latifolius Rouy 152, roseus Beok 152. — viciaeformis Wallr. 160. Leguminosae Juss. 1. Lens Ad. 205. — culinare Med. 205. "macrosperma Beck 206. — esculenta Moench 205. macrosperma Bmg. 206, micro- sperma Bmg. 206, Beck 206, nigra Alef. 206, pilosissima Schur 206, subsphaerosperma Godr. 206, vul- garis G. G. 206. — lenticula Alef. 206. — monantha Moench 201. — nigricans Godr-. 206. cirrhifera Beck 206, Tenorii Burn. 206. — sativa Hell. 205. — Tenorii Lam. 206. — vulgaris Delarb. 205. Liquiritia officinalis Moench 94. Lomentaceae R. Br. 3. Loteae Benth. 82. Lotus L. 87. Eulotus Ser. 88, Krokeria Ser. 87, Lotea DC. 88, Tetragono- lobus Vis. 87. — Allionii Desv. 89. — angustissimus L. 88. — arvensis Schk. 89. 28* — 220 Lotus ciliatns Ten. 89, 90. — corniculatus L. 89. ciliatus K. 89, hirsutus K. 89, tenuifolius L. 89, vulgaris K. 89. — oreticus L. 89. — cytisoides DC. 89. — decumbens Forst. 89. — diffusus Sm. 88. — Dorycnium Crantz, L. 86. — edulis L. 87. — graoilis W. K. 88. — Hrsutua L. 85. — hispidus Desf. 88. — major Scop. 90. — ornithopodioides L. 88. — parviflorus Desf. 88. — prostratus Desf. 89. — rectus L. 86. — siliquosus L. 87. — tenuifolius Rchb. 89, 90. — tenuis Kit. 89. — tetragonolobus L. 87. — uliginosus Schk. 90. — villosus Thuill. 89. Lupinaster pentaphyllum Moh. 74. Lupinus Tourn. 34. — albus L. 36. — angustif olius L. 37. — criticus Reich. f. 36. — hirsutus L. 35, Vis. 36. — linifolius Roth 37. — luteus L. 35. — micranthus Guss. 37. — pilosus L. 36. — reticulatus Desv. 37. — Termis Forsk. 36. — varius L. 35. Medicago L. 50. Falcago Rchb. 50, Lupulina Vis. 51, Scutellaria Gren. 51, Spirocarpos Gren. .52. — apiculata W. 55. — arabica Alb. 53. — arenaria Ten. 57. — braehyodon Rchb. 54. — Braunii Gren. 57. — carstiensis Jaeq. 52. — catalonica Schrank 55. — ciliaris W. 55. — circinnata L. 85. — conica Schk. 55. — cordata Desr. 53. Medicago coronata Lam. 54. — crassispina Vis. 56. — denticulata W. 55. brevispina Benth. 55, genuina Benth. 55, lappaoea Koch 55, tuberculata 55. — disciformis DC. 52. — doliata Carmign. 57. — falcata L. 50. glandulosa Koch 50, hybrida Gaud. 50, major Koch 50, versicolor Koch 50. — falcato-sativa Rchb. 50. — Gerardi W. K. 56. — glomerata Balb. 50. — hirsuta AIL 53. — intermedia Schult. 50. — intertexta DC. 55. — laciniata AU. 63. — lappacea Lam. 56. pentacycla Gren 55. — littoralis Rhode 57. — longiseta DC. 54. — lunata J. Bauh. 49. — lupuliua L. 51. Willdenowiana Koch 51. — maculata W. 53. — marginata W. .51. — marina L. 56. — media Pers. 50. — minima Lam. 53. moUissima Koch 54. — muricata Ley. 55. — obscura Retz. 52. microdon Vis. 55. — orbicularis AIL 51. — polycarpa y. denticulata Gren. 55. — polymorpha L. 53. arabica L. 53, ciliaris L. 56, coro- nata L. 54, laciniata L. 53, mi- nima L. 53, rigidula L. 56, scu- tellata L. 52, turbinata L. 67. — praecox DC. 54, Alsch. 55. — procumbens Bess. 50. — prostrata Jacq. 51. — pubescens DC. 54. — radiata L. 49. — rigida Lam. 56. — rigidula Roth 53, Thuill. 56. — sardoa 55. — sativa L. 50. versicolor Kooh 50. — 221 Medicago scutellata All. 52. — striata Bast. 57. — Terebellum W. 55. — tribuloides Desr. 56. — tricycla DC. 57. — tuberculata W. 54. — turbinata W. 57. — villosa DC. 56. — visoida Koch 54. — Willdenowii Bonn. 51. Melilotus Tourn. 57. Caelorutis Ser. 67, Campylo- rutis Ser. 60, Plagiorutis Ser. 60. — alba Desr. 59. — altissima Thuill. 59. — arguta Rchb. 59. — coerulea Lam. 47. densiflora Neilr. 47, laxiflora Neilr. 48. — dentata Pers. 59. — elegans Salzm. 60. — gracilis DC. 58. — heterophylla Scheele 58. — indica AU. 58. — italica Lam. 57. — Kochiana W. 59. — leucantha Koch 59. — Lippoldiana Lowe 60. — macrorrhiza Pers. 69. — messanensis Desf. 60. ■ — neapolitana Ten. 58. — officinalis Desr. 58. — ornithopodioides Pers. 48. — palustris Kit. 59. — parviflora Desf. 68. — permixta Jord. 58. — Petitpierreana Rchb. 59. — procumbens Bess. 48. — rotundifolia Ten. 57. — sulcata Desf. 60. — Tommasinii Jord. 58. — vulgaris W. 59. Nissolia Adans. 169. — uniflora Moench 169. Natrix rotundifolia Moench 43. Navidura tingitana Alef. 167. Ochrus pallida Pers. 163. — uniflorus Moench 163. Onobrychis Ad. 145. — aequidentata D'Urv. 161. foveolata Ser. 151. OnobrychisalbaDesv.l49,aIbaVis.l49. — Allionii Jord. 160. — arenaria Ser. 146, Koch 147, Rch. 146. austriaca Beck 147, tyinca 146. — caput Galli Lam. 150. depressa (Presl) 150. — carnea Schleich. 146. — carpatica Ser. 148. — collina Jord. 146. — conferta Desv. 149, Stev. 149. Fontanesii DC. 143. — cretica Desv. 151. — crista Galli Lam. 161. — decumbens Jord., Wallr. 146. — depressa Presl 160. — foveolata Rch. 161. — Gaudiniana Jord. 146. — gracilis Bess. 149, Janka 149. — inermis Slev. 146. — montana DC. 148. albiflora Lievre 148, alpina Uechtr. 148, hamata Beck 148, transsilva- nica (Simk.) 148. — ocellata Beck 147. — onobrychis Karst. 146. — pallens Lang. 146. — petraea Desv. 150. — procumbens Stev. 146. — reticulosa Op. 146. — sativa Boiss. 148, Lam. 145, 146. culta Gr.Godr. 145, montana Koch 148, subinermis 146. — saxatilis Lam. 150, All. 150. Allionii (Jord.) 150, virgata (Presl) 160. — scardica Gris. 148. — spicata Mnench 146. — supina DC. 148, Gaud. 146. intermedia Lec. Lam. 148. — tenuifolia Moench 160. — Tommasinii Jordan 147. argentea March. 147, fulgens Beck 147, inermis Beck 147, ooellata Beck 147, typica 147. — transsilvanica Simk. 148. — vioiifolia Scop. 146. — viciaefolia Scop. 145. arenaria Garke 146, comosa Plusk. 146, culta Gr. Godr. 146, decum- bens Wallr. 146, glabrescens Beck 146, inerme Beck 146, montana — 222 — Onobrychia viciaefolia porro: Rouy 148, nivea Beck 146, reti- oulosa Opiz 146, roseola Beck 146, Tommasinii Wolilf. 147, typica Beck 146. — vicioides Med. 145. — virgata Presl 150. — Visianii Borb. 149. — vulgaris Gaud, 145. montana Gaud. 148. Ononis L. 38. Bugrana DC. 38, Natrix Rch. 43. — alba Poir. 42. — alopecuroides L. 42. trifoliata Coss. 42. — antiquorum L. 39. diacantha Rchb. f. 39. — arvensis L. 39, Sm. 38. — barbata Cav. 41. — Bernhardii Vis. 38. — brachystachya Vis. 40. — breviflora DC. 45. — campestris K. et Ziz. 38. — cenisia L. 45. — Cherleri Host 44. — Columnae AU. 41. — Dehnhardtii Ten. 40. — diacantha Sieb. 39. — diffusa Ten. 40. — foetens AU. 39. — fruticosa L. 43. — hircina Jacqu. 39. spinescens Led. 39. — hispanica L. 46. — latifolia Asso 43. — laxiflora Viv. 44. — micrantha Lowe 41. — minutissima L., Jacqu. 41. — mitissima L. 42. — moUis Savi 44. — monophylla Ten. 42. — Natrix L. 46. ramosissima Vis. 46. — ornithopodioides L. 44. — parvula Steud. 44. — picta Desf. 46. — pinguis L. 46. — procurrens Wallr. 38. — ramosissima Desf. 46. — reclinata L. 44. minor Moris 44, tridentata Lowe 44. Ononis repens L. 38. procurrens Wallr. 39. — rosea Dur. 42. — rotundifolia L. 43. — Salzmanni Boiss. Reut. 42. — saxatUis Lam. 41. — serrata Forsk. 40. — spinosa L. 39, Wallr. 38. mitis L. 39. — striata Gouan 41. — subocoulta Vill. 41. — Tourneforti Coss. 41. — viscosa L. 45. breviflora Vis. 45. — vi.scosopubescens 40. Ornithopodium. Adans. — compressum All. 131. — ebracteatum 0. Kuntze 132. — perpusillum Med. 130. — scorpioides Scop. 133. — triphyllum Moench 133. Ornitliopus L. 130. Arthrolobium Desv. 132, Euorni- thopus Willk. 130. — compressus L. 131. — compressus x perpusillus 131. — ebracteatus Brot. 132. — elongatus Lamotte 130. — exstipulatus Thore 132. — intermedius Roth 130. — isthmocarpus Coss. 131. — laevigatus Sm. 132. — Martini Giraud 131. — nodosus MiU. 1.30. — uudiflorus Lag. 1.32. — perpusillus L. 130. grandiflorus Lois. 130, minima Rouy 130, roseus Duf. 130. — roseus Beck 131. — sativus Brot. 131, Gren. Godr. 130. — scorpioides L, 133. — subumbellatus Gilib. 130. Orobus L. 152. Aphyllon DoU 162, 169, Omicrusa Alef. 169. — aestivalis Schur 153. — albus Koch 159, L. f. 159. versicolor Led. 159. — alpestris Mart. Kemml. 158, W.K.158. — angustifolius Vill. 157. — anomalus C. Koch 186. — aphaca DbU 162. Orobus aristatus Laj). 193. — articulatus A. Br. 164. — asphodeloides Gouan 159. — aureus Stev. 155. — austriacus Crantz 159. — canescens L. 157, Neilr. 158. pallescens Ser. 158, sessilifolius Alef. 168. — cauoasicus Spreng. 186. — ciliatus Alef. 165. — Clusii Spreng. 189. — (Ugitatus M. Bieb. 1,58. — divaricatus Lapeyr. 157. — ensifolius Lapeyr. 158. — Ewaldi Meinsh. 156. — filiformis Lam. 157. — flaccidus DC. 153, Kit. 153. — glaberrimus Schur 156. — Gmeliiii Fisch. 155. — gracilis Gaud. 153. — inconspicuus A. Br. 166. — incurvus A. Br. 161. — Eoleuatii Koch 155. — lacteus M. Bieb. 159. — laevigatus Baumg. 155, W. K. 156. — linifolius Reich. 157. — luteus L. 154, 155, Baumg. 156. laevigatus Ledeb. 156, longifolius Kit. 153, occidentalis Fisch. 155, orientalis Fisch. 155. — maritimus Reich. 160. — montanus Scop. 155. — multiflorus Sieb. 153. — niger L. 154. angulatus Peterm. 154, hetero- phyllus Ueohtr. 154, tristis Schkuhr 154. — nissolia DbU 169. genuinus Uechtr. 169. — occidentalis Fritsch 155. montanus Fritsch 156. — ochroleucus W. K. 193. — orientalis Boiss. 155. — pallescens M. Bieb. 158. alpestris Reich. 158. — palustris Reich. 160. — pannonicus Jacqu. 159. coUinus Ortm. 159, maororrhizus Neilr. 159, microrrhizus Neilr. 159. — paradensis Kit. 154. — pauciflorus Kit. 153. — pisiformis Wend. 161. Orobus Pluokenetii Lapeyr. 157. — pratensis DoU 170. — prostratus Host 156. — purpureocoeruleus GUib. 152. — pyrenaicus L. 157, Scop. 153. — rigidus Lang 153. — ruscifolius Willd 153. — saxatUis Vent. 165. — serotinus Presl 163. — sessiUtoUus Sibth. Sm. 158. coeruleus Pant. 158. — setifolius Alef. 167. — setiformis Schl. et Thom. 153. — silvaticus Bast. 192, L. 193. — sphaerious A. Br. 166. — stipulaceus Hook. 153. — styriacus GremU 166. — subalpinus Herb. 156. — tenuifolius Roth 157. — transsylvanicus Spreng. 155. — tristis Lang 154. — tuberosus L. 156. albiflorus Alef. 157, divaricatus Ser. 157, pjrenaicus Ser. 157, tenui- folius WiUd. 167. — variegatus Ten. 153, Vis. 154. banaticus Heuff. 153. — varius Sol. 159. — venetus MiU. 153. rigidus Hal. 153. — vernus L. 152, Sibth. 153. albidus DoU 152, albiflorus WohU. 152, Reieh. 152, angustifolius Neih-. 158, Schur 163, flaccidus Ser. 153, gracUis Koch 153, Wohlf. 163, IatifoliusRoch.153, Schurl52, medius Simk, 153, rusoifoUus Ser. 153. — versicolor Gmel. 159. — vicioides Ser. 189, ViU. 157. Oxytropis 119. — albana Stev. 127. — amethystea Arv. Tourv. 126. — campestris DC. 121. alpina Ten. 122, coerulea Koch 122, 123, dinarica Mubeck. 122, 123, ochroleuca Beck 121, sordida Pers. 122, 123, typica 121, violacea Koeh 122. — campestris x HaUeri 128. — carinthiaca Fisch. Oost. 125. — carpathica Uechtr. 125. 224 — Oxytropis cyanea M.B.127,Graucl.l26. — foetida DC. 120. — genero.sa Briigg. 127. — Halleri Bunge 123. ochroleuca Costa 124, prenja G. Beck 124, velutina Gremli 123. — Huteri Rchb. f. 127. — hybrida Briigger 128. — Jacquini Rouy 125. — intermedia Briigger 123. — lapponica Gaud. 128, Gay 127. — montana DC. 124, 125. acaulis G. Beck 125, candida G. Beck 125, cai-intbiaca G.Beck 125, carpatbica Beck 125, glabrescens G. Beck 125, Jacquini Bunge 125, sericea G. Beck 125. — nana Presl 120. — neglecta J. Gay. 126. Gaudini Bunge 126, Huteri Rch. f. 127, triflora Wohlf. 127. — parvopassuae Parl. 126. — pilosa DC. 119. — prenja G. Beck 124. — pygmaea Tausoh 120. — pyrenaica Gren. 126. insubrica Briigg. 127. — rhaetica (campestris x lappoBica) Briigger 128. — sericea Beck 123. HaUeri 124, hyposericea (Rchb.) 123, intricans Thomas 123, ochro- leuea (Costa) 124, typica 123, uralensis 123. — sordida Gaud. 122. — sulphurea Ledeb. 123. — tiroliensis Fritsch 122. — triflora Hoppe 127. — uralensis DC. 124, Gaud. 123, PaU. 124, Aut. 123. hyposericea Rchb.123, sericea DC. 123, velutina Wohlf. 123. — variabilis Rouy 123. — velutina St. Lag. 123. Papilionaceae R. Br. 5. ParaUosa Alef. 200. — monanthos Alef. 201. Pentaphyllum Lupinaster Pers. 74. Petteria Presl 31. — ramentacea Presl 31. Phaca L. — alpina L. 99. Phaca aristata Clairv. 118. — astragalina DC. 97. — australis L. 98. — campestris AVahl. 121. sordida Wahl. 122. — frigida L. 99. — Gerardi ViU. 99. — glabra Clarion 99. — HaUeri ViU. 98. — lapponica Wahl. 127. — minima AU. 97. — montana Crantz 124, Wahl. 127. — ochreata Crantz 99. — oroboides DC. 98. — tragacantha AU. 118. — uralensis Wahl. 123. Phaseoleae Bronn 209. Phaseolus L. 209. — albiflorus Lam. 210. — coccineus L. 210. — multiflorus Lam. 210. — nanus L. 209. — vulgaris L. 209. Physanthyllis Boiss. 84. — tetraphylla Boiss. 84. Pisum L. 208. — arvenae L., Sibth. Sm. 208. — oommune Clav. 208. — elatius Stev. 208. — elatum M. B. 208. — granulatum Lloyd 208. — humUe MUl. 209. biflorum Rat. 208, leiospermum Rouy 208. — maritimum L. 160. — ochrus L. 163. — sativum L. 208, 209. albiflorum 208, arvense (L.) Beck 208, elatius (Stev.) 208, guUosum Risso 209, hortense NeUr. 209, humile (MiU.) 209, pachylobum Dierb. 209, quadratum L. 209, saccharatum Ser. 209, typicum Beck 209, umbeUatum L. 209. — Tuffetii Less. 208. — variegatum Presl 208. Podalyrieae Benth. 5. Polygala Camer. 113. Psoralea L. 90. — bituminosa L. 90. plumosa Rchb. f. 91. Robinia L. 92. 99.r^ — Robinia dubia Fouc. 93. — glutinosa Sims. 93. — Pseudoacacia L. 92. — viscosa Vent. 93. Salzwedelia sagittalis Fl. Wett. 22. Sarothamnus Wimm. — affinis Boiss. 15. — cantabricus Willk. 15. — eriocarpus Boiss. Reut. 15. — patens Webb 16. — scoparius Koch 7. — vulgaris Wimm. 7, 8. — Welwitschii Boiss. Reut. 15. Securidaca legitima Gartn. 90. — lutea Mill 90. Securigera CoroniUa DC. 90. Scorpioides Benth. Hook. 132. Scorpiurus L. 128. — acutifolia Viv. 129. — laevigata Sibth. 129. — muricata L. 129. — subvillosa L. 128. breviaculeata Batt. et Trab. 129, eriocarpa Gr. Godr. 129, Rouy 129, genuina Rouj' 129. — sulcata Sibth. 129. — sulcata L. 129. — vermiculata L. 129. Scorpius pilosus Moench 17. Spartianthus Lk. 27. — junceus Lk. 27. Spartieae Benth. Hook. 15. Spartium L. — cinereum Vill. 23. — decumbens Jacq. 8. — infestum Presl 32. — junceum L. 27. — lanigerum Desf. 33. — radiatum L. 15. — sagittale Roth 22. — scoparium L. 7. — Scorpius L. 21. — sericeum Presl 32. — spinosum L. 32, 33. — viUosum Vahl 33. Spiesia campestris 0. Kuntze 121. — Gaudini Kuntze 126. — lapponica Kuntze 127. Syspone sagittalis Gris. 22. TelLne candicans Webb 10. Tetragonolobus prostratus Moench 87. — purpureus Moench 87. Icon. Fl. Germ. XXII. (Autore Beck). Tetragonolobus siliquosus Roth 87. Trichasma Walp. 28. — calycinum Walp. 28. Trifolieae 38. Trifolium Torn. 60. Calycomorphum Presl 71, Ga- learia Presl 71, Lagopus Koch 60, Lotophyllum Rchb. 80, Lu- pinaster Ser.74,TrifoIiastrum Ser. 75, Uniflorum 74, Vesi- castrum K. 72. — agrarium L. 80, Poll. 81. — album Lois. 59. — alexandrinum L. 67. — alpestre L. 64. bicolor Rchb. 64. — alpinum L. 74. — ambiguum M. B. 80. — angulatum W. K. 77. — angustifolium L. 65. — aristatum Lk. 65. — armenium Baumg. 63. — arrectisetum Brot. 65. — arvense L. 65. gracile DC. 65, strictius Koch 65. — aureum PoU. 80, ThuiU. 81. — badium Schreb. 80. — Balbisianum Ser. 79. — Biasolettianum Steud. 78. — bicorne Forsk. 72. — Bocconi Savi 69. — Buxbaumii Stemb. 74. — caespitosum Reyn. 78. — campestre GmeL 80, Schreb. 81. — Cherleri L. 64. — chysanthum Gaud. 81. — cUiosum ThuUI. 69. — cinctum DC. 66. — Clusii Gren. 72. — clypeatum L. 69. — coeruleum W. 47. — constantinopoUtanum Ser. 68. — echinatum M. B. 67, 68. — elegans Koch 79, Savi 79. — expansum W. Kit. 61. — dalmaticum Vis. 70. — dentatum W. 59. — diffusum Ehr. 69. — filiforme L. 81, Alsch. 81, Sm. 82. — fragiferum L. 71. ericetorum Rchb. f. 71. — fulcratum Gris. 62. 29 226 Trifolium gemellum Savi 6h — glareosum Heg. 79, Schleicli. 79. — glomeratum L. 76. — gi'acile Thuill. 65. — hirtum All. 65. — hispidum Desf. 65. — hybridum L. 79, Savi 76. elegans Boiss. 79. — hj'grophihim Boiss. 77. — incarnatum Cesati 66. Molineri Ser. 66. — intermedium Guss. 66. — laevigatum Desf. 75. — lappaceum L. 64. — leiocalycinum Boiss. 73. — leucanthum M. B. 68. — ligusticum Balb. 65. — longistipulatum Ebel 62. — lucanicum Gasp. 70. — Lupinaster L. 74. — macrorrhizum W. K. 59. — maculatum Host 70. — maritimum Huds. 68. — Mauritanicum W. 60. — medium L. 61, Gris. 62. — Melilotus coerulea L. 47. — Melilotus italica L. 57. — Mel. ofiicinalis «. 58, 59. — Mel. ofiicinalis /?. L. 59. — Meneghinianum Clem. 78. — Messanense L. 60. — Michelianum Savi 77, Koch 78. — micranthum Viv. 82. — minus Relh. 8L — Molineri Balb. 66. — montanum L. 79. Balbisianum Rchb. f. 79. — multistriatura Koch 73. — mutabile Portschl. 72. — neglectum Noe 78. — nigrescens Viv. 76. — nivale Sieb. 61. — Noeanum Rchb. 66. — noricum Wulf. 62. — ochroleucum L. 63. — ornithopodioides L. 48. — pallescens Schreb. 78. — pallidum W. K. 69. — palustre W. K. 59. — pannonicum Jacqu. 63. — panormitanum Presl 68. — Parisiense DC. 81. Trifolium parviflorum Ehr. 76 — patens Schreb. 81. genuinum Wiesb. 81. — patulum Tausch 62. — pennsylvanicum W. 61. — Petitpierreanum Hayne 59. — Petrisavii Clem. 77. — phlebocalyx Fenzl 64. — pictum M. B. 65. — Pignantii Fauche et Chaub. 62. — pratense L. 61. alpinum Hoppe 61, frigidum Gaud. 61, microphyllum Koch 67, nivale K. 61, procerum Rochel 67, sati- vum Schreb. 61. — procumbens L., PoU., Schreb. 81. maius K. 81, minus K. 81. — pseudoprocumbens GmeL 81. — purpureum Lois. 66 — recUnatum W. K. 67. — recurvum W. K. 73. — repens L. 78. Biasolettianum Rchb. f. 78. — resupinatum L. 72. — rigidum Savi 68. — roseum Presl 63. — rubens L. 63. — sarosiense Hazsl. 64. — sativum Crome 61. — Savianum Guss. 74. — saxatile All. 71. — scabrum L. 70. — spadiceum L. 80. — stellatum L. 66. — striatum L. 70. — striatum 67. — strictum L. 76. — suaveolens W. 72. — subterraneum L. 71. — succinctum Vis. 67. — suffocatum L. 75. — supinum Savi 67. — tenuifolium Ten. 69. — Thalii Vill. 78. — thymiflorum Vill. 71. — tomentosum L. 72. — uniflorum 74, 75. — vaginatum Schleich. 61. — Vaillantii Poir. 79. — vesioulosum Savi 73. rumelicum Gris. 73. 227 Trigonella L. 47. Buoeras Ser. 48, Palcatula Ser. 48, Poenum graeoum Ser. 47, Grammocarpus Ser. 47, Pooockia Benth. Hook. 49. — Besseriana DC. 48. — coerulea Ser. 47. latiflora Rolib. f. 48. — oorniculata L. 49. — elatior Sibth. 49. — Foenum graeoum L. 47. — gladiata Stev. 47. — monspeliaca L. 48. — ornithopodioides DC. 48. — prostrata DC. 47. — radiata Benth. 49. Ulex L. 6. — australis Clem. 7. — europaeus Sm. 6, L. 7. — uanus Sm. 7. — parviflorus Pouit. 7. — provinoialis Lois. 7. Vachellia Farnesiana Wight 1. Vicia L. 174, Mch. 175. Abacosa Beck 189, Atossa Beck 186, Cracoa (Gray) 194, Craoca EndL 189, Ervilia Rouy, Neilr. 200, Eouy 204, Erviliae Koch 204, Er- voidea Rouy 200, Ervosae Alef. 189, Ervum Rouy 200, Ervum Gray200, Euvicia Vis. 175, Faba Gray 174, Pseudooracoa (ielak. 189, 191, Vicia Beck 175, 186, Endl. 175, Vicia 186, Vicilla (Schur) 191. — agi-estis Soheele 203. — alba Mch. 181. — altissima Desf. 190. — ambigua Guss. 199. — amphioarpa Dorth. 184. pseudosativa Rouy 184, pseudo- angustifolia Rouy 184. — angustifolia Reiohdt. 182, Roth 182, Allion. 182. acuta Pers. 183, amphioarpa Boiss. 184, Bobartii Koch 182, collina Heuff. 182, cordata Boiss. 183, cu- neata Sti-obl 184, heterophylla Strobl 184, longifolia Schur 183, nana Ob. 183, parviflora Rouy 183, pulchella Posp. 183, roseifloraRouy 183, segetalis Koch 182. Vicia arenivaga Lam. 183. — artioulata WiUd. 201. — atropurpurea Desf. 200. — Babazitae Ten. 187. — baola Moh. 182. — benghalensis L. 200. — Biebersteinii Bess. 187. — biennis Kit. 197. — bithynica L. 176. grandifolia Posp. 176, sessiliflora Beok 176, variegata Rouy 176. — Bivonea Ser. 199, Raf. 202. — Bobartii Forst. 182. — Boissieri Heldr. et Sart. 198. — Broteriana Ser. 200. — oalcarata Desf. 200. — Candolleana Ten. 195. — cassubica L. 192. adriatica Freyn 193, bosniaca Beck 193, glabrescens Wohlf. 193, gla- briuscula Ser. 193, orobus Ser. 193, villosa tel. 193. — chlorantha Heuff. 186. — eiliata Schur 182. — consentina Spreng. 199. — oordata Wlf. 183, Hort. 181. albiflora Boiss. 184, canesoens Vis. 184, typica Posp. 184. — cordifolia Wulf. 183. — Gosentini Guss. 181. — craoca L. 194. albida Peterm, 195, albiflora Beok 196, alpestris fielak. 195, alpicola Beck 196, alpina Verlot 195, an- gustissima Neilr. 196, brevifolia Beck 195, Gerardi Gaud. 195, im- brioata Rouy 194, inoana Burnat 195, Vill. 195, latifolia Neilr. 196, linearis Martr. 195, Peterm. 195, longiflora C. Koch 195, maoro- phylla Schur 195, major Beck 196, nana Gaud. 195, nemorosa Schur 195 oxyjihylla Beok 196, pseudocassu- bioa Klett et Richt. 195, Scheuch- zeri Wohlf. 195, sericea Peterm. 195, tenerrima Schur 195, tenui- folia Roth 196, typioa Beok 194, vulgaris Gaud. 194, Neilr. 195. — cumaua Hazsl. 197. — ouneata G. G. 184, Guss. 184. — dalmatica A. Keru. 196. 29* 228 Vicia dasycarpa Ten. 198. angustifolia Rouy 199, glabrescens Koch 199, grandiflora Wohlf. 199, latifolia Rouy 198, typica Beck 198. — dentata Fisch. 190. — desertorum Link 189. — disperma DC. 201. — Drymeia Schur 188. — dumetorum L. 189. albifloraRouyl90, dentataSer.190, flavescensHausskn.190, grandifolia Schur 190, rhombifolia Beck 190. — elegans G. Godr. 191, Ctuss. 196. — ErTilia WiUd. 204. — ervoides Hampe 204. — faba L. 175. equina Reich. 17.5, megalosperma Beck 175, minor Beck, Pet 175 — flavida Schur 183. — foetens Gil. 192. — Forsteri Jord. 183. — fi-utescens Gilib. 192. — GaUoprovincialis Poir. 195. — gemella Crantz 203. — Gerardi AU., ViU. 195, Jacqu. 192, WUld. 196. — glabra Schl. 181. — glabrescens Heim. 199. — Godroni Rouy 198. — gracilis Lois. 203, agrestis Scheele 203, eriocarjna Rouy 203, leiocarpa Rouy 203. — grandiflora Scop. 186. Biebersteiniana Koch 187, Bieber- steinii Bess. 187, obcordata Neih-. 187, oblonga Neilr. 187, poly- chroma Beck 187, Scopoliana Koeh 187, sordida W. K. 187, typica Beck 187. — heterophyUa Presl 184, Reich. 176. — hirsuta S. F. Gray 202. eriocarpa Rouy 202, fissa Beck 202, leiocarpa Vis. 202, Terronu Burn. 202, typica 202. — hirsutissima Ten. 179. — hirta Balb. 179. — hungarica Heuff. 187. — hybrida L. 178. angustitolia Koch 179. — incana Thuill. 195. — incisa M. B. 181. Vicia incurva Roth 161. — intermedia Viv. 183. — KitaibeUana Koch 187, Reich., Schur 195. — laevigata Sm. 179. — lanata Vis. 200. — lathyroides L. 185. — Lens Coss. 205. — lenticula Ces , Pass., Gib. 206. — leptophyUa Raf. 185. — leucantha Bivon. 202. — leueosperma Mch. 182. — Linnaei Rouy 178. — littoraUs Salzm. 199. — longifoUa Schur 183. — luganensis Schl. 182. — lutea L. 179, Kram. 177. amphicarpa Goir. 179, glaberrima Posp. 179, hirsutissima Rouy 179, hirta Koch 179, pallidiflora Ser. 179, purpureo-coerulea Strobl 179, typica Posp. 179, violascens Rouy 179. — luxurians Vis. 195. — macrocarpa Bert. 181. — maculata Presl 181. — Marschalii Arcang. 206. — media Host 182. — megalosperma M. B. 185. — melanops G. 6. 180. — mierophyUa Schur 188. — militans Crantz 192. — minima Lam. 185. — monantha Desf. 201. — montana Froel. 188. — Morisiana Jord. 181. — multicaulis WaUr. 182. — multifida Walk. 201. — multiflora PoII. 192. — narbonensis L. 175. genuina G. G. 175, heterophyUa Rouy 176, integrifolia Ser. 175, intermedia Strobl 176, serratifolia Ser. 176. — nigra L. 182. acuta Beck 183, Bobartii Beck 182, kleistogama Beck 183, longi- folia B. 183, nana B. 183, parvi- flora 183, puIcheUa Beck 183, racemosa Beck 183, roseifiora Beck 183, segetalis Beck 182, uncinata Beck 183. — 229 — Vicia nigrioans Janka 206. — Nissoliana Thuill. 178. — notata Gil. 180. — obcordata Reich. 183. — ochroleuca Ten. 197, Gilib. 191. — olbiensie Reut. et Shuttl. 185. — onobrychioides L. 190. angustissima Ser. 191. — onusta Wallr. 196. — oroboides Wulf. 189. sarajevense K. Maly 189. — orobus DC. 193. — oxyphylla Schur 188. — pannonica Crantz 177, G. G. 178. linearifolia Ser. 178, minor Rouy 178, ochroleuca Tomm. 177, pur- purascens Ser. 178, striata M. B. 178, typica Beck 177. — parviflora Lois. 201. — peregrina L. 185. angustifolia Rouy 185, latifoHa Rouy 185, leptophylla Raf. 185. — picta Fisch. 197. — pilisiensis Asch. et Janka 194. — pisiformis L. 191. — platycarpos Roth 176. — polyphylla Koch 199, W. Kit. 198. — polysperma Ten. 190. — pratensis Wallr. 188. — pseudocracca Bert. 199, Alsch. 190. ambigua Bert. 199, littoralis Rouy 199, ochrantha Beck 199, ochro- leuca Rouy 199. — pseudovillosa Schur 199. — pubescens Link 204. eriocarpa Rouy 204, leiocarpa Ten. 204. — purpurascens DC. 178. — Reuteriana Boiss. 198. — rigida Herb. 195. — rotundifolia Gilib. 188. — sativa L. 180. alba Beck 181, albiflora Rouy 181, amphicarpa Coss. KraL 184, an- gustifoHa Ser. 182, camea Beck 181, cordifoUa Beck 181, cosentini 181 , erythrosperma Reich. 182, gigantea Freyn 181, glabra Ser. 181, imparipinnata Pot. 181, in- cisa Boiss. 181, intermedia Vis. 183, leucosperma Ser. 182, linearis Vicia sativa porro: Lange 181, luganensis Gaud. 182, macrocarpa Mor. 181 , maculata 181, melanosperma Reich. 182, minor Gaud. 181, nemoraHs Rouy 181, nigra L.182, obcordata Neilr. 181, obovata Ser.181, ochrosperma Reich. 182, pygmaea Ser. 181, Rem- reviUensis Huss. 181, segetaHs Ser. 182, torulosa Beck 181, triflora Rouy 181, typica Beck 181, varii- foHa Neik. 182. — sativa x Pisum sativum 182. — scepusiensis Kit. 182. — Soheuchzeri Brugg. 195. — segetaHs ThuiU. 182. — sepium L. 188. alba Rouy 188, albiflora Gaud. 188, angustifoHa Koch 188, ano- mala Boenn. 188, eriocalyx (ielak. 188, montana Koch 188, nana Gaud. 188, ochroleuca Bast. 188, ovata Schur 188, parvifoUa Grogn. 188, piota Beck 188, pratensis (Wallr.) 188, subrotunda Ser. 188, vulgaris Gaud., Koch 188. — serrata Pantocs. 187. — serratifolia Jacqu. 176. integrifoUa Beck 176, typicaBeok 176. — sordida W. K. 187. Biebersteinii Borb. 187. — sparsiflora Ten. 193. — spuria Raf. 179. — stenophyUa Sohur 182. — sylvatioa L. 192. — tenuifoHa Roth 196, A. Kern. 195. laxiflora Vis. 196, stenophyUa Boiss. 196. — Terronii Burnat. — tetragona Hort. 189. — tetraptera Moris 204. — tetrasperma Moench 203, Koch203. eriocarpa Rouy 203, leiocarpa Rouy 203, typica 203. — torulosa Jord. 181. — trichooalyx Moris 200. — tricolor Seb. Maur. 180. — triflora Rch. 180, Ten. 200. — truncatula Fisoh. 186. — uncinata Desv. 183, Reioh. 178. 230 Vicia varia Host 198. grandiflora (ielak. 199, parviflora ielak. 198. — variegata Gilib. 189. — villosa Roth 198. albiflora Schur 198, angustifolia Rouy 198, latifolia Rouy 198, stenophylla Schur 198. — Wiegmanniana Hampe 182. Vicieae Benth. Hook. 161. ViciUa Schur 191. — cassubica Schur 192. — orobus Schur 193. VicLlla pisiformis Schur 191. Vicioides Mch. 175. — sepium Moench 188. — striata Mch. 178. — sjlvatioa Moench 192. Viciosae Alef. 174. Voglera spinosa Fl. Wett. 17. Wiggersia Alef. 175, G. M. Sch. 186. — lathyroides G. M. Soh. 185. — lutea G. M. Soh. 179. — minima Alef. 185. — sepium G. M. Sch. 188. — sylvatica G. M. Sch. 192. Prodieriint. 1) Auctore Reichenbach fil. Pag. 1—104, Tab. 1—220, anno 1867—1886. 2) Auctore Beck de Mannagetta Tab. 221—272 et Tab. * notatae et pp. 105—230. Fol. 13 (Dec. 1900), Fol. 14 (Apr. 1901), Fol. 16 (Jul. 1901), Fol. 16 (Oct. 1901), Fol. 17 (Jan. 1902), Fol. 18 (Apr. 1902), Fol. 19 (Jul. 1902), Fol. 20-21 (Sept. 1902), Fol. 22-27 (Apr. 1903). Delendum: p. 152 apud L. vernum Syn. cit. Sibth., Fl. Graec, t. 691. Jimu. 1 /'.•'\AtVC'il I, arnmana //'.' Il.JR.s i/.Af/az~ia JuMirmmBom. LIBRARY NEW YOWK BOTANICaL OAkOliM. miLM. Cercis Silujud.firuin L. X-hi ftl A? LIBRARY NEW YORK «OTAMICAL maii: (Vnrtiyiitn St7/(jiia Z. LiBRARY NEW YORK 60TANICAL QAKWEN. 4 MMLV. M. /4- /A:-l.y7n, •///////•/•//.( ^W-f.f. NHVV YORK BOTaNICAL UAKD6N. MnLVJ. s,-itfftn sc 7>M fil.dA. iNBW YORK BOTANICAL QAKeEN. nmvii. t^EV,' YORK botaN»c- :- QAK»eN. \DILVJI1. Liipinus liirsidiis 1. Nr^W YORK 30TANJCAL 2LMLIX. S. 1,-3. Lnpmiu^ vnrius L. LL. L.jnhsus L. MMLX. Lnpinn.^ Tei-mis For.fk. I IHRARY ^, vV YORK K' I ANICAU UAkBBN. /a MMIXI. 1.1-3. LiipJnu," iiiii/uxtifnJius Jj. E.i-n. L.nilnw' L. LIBRAKV NEW YORK «otanical OaKBEN. miLMf. LiipTuis linifhlias Eolh. LtBRARY NEW YORK eOlANICAL. UakOEN. MMLXm. #1 Lnpimts critifus }>cJiI>. m. SatrcHn. itM fi! d4 LLBHAKY NEW YORK BOTANJCAL QARBEN. MMISIV. L ■,^,n,,fmmy///:mulnlmalicus. U.i u.. \r;,,/n>h>/mw, L„i„aa„ium Walp. ^L;W VOtiK eUTAN»CAi, QARlf>&N. /^l. JDfUT. I.II./3.lahrimmaIf>mim frris. ///.IKi. L.i>a/(/arr fnr. jaaxvT. Ar^ijrM/i/m cahjrm/m B/7/tIi. . -.V YORK //;■. ALMLXm. II.f-i>. 6a/yaH'tmt' s/w/mi Ik. MIl:'/ini. i]i>ilIosa Ik. \LUxm. //./.-. Wa-eiiropaeusLE^^i>. ILjjarviflorns Tomr. W n^:7.lhumusH,i • YOR?< iiiCAL /Us, MMuavm. Cyitsus austrKici/s Z. lE /-7.//t7//ii)/i/.f. M. /{/•// ff/'I/'/. ir//-//i'////t////s T/i//s/:^. 2g. MMLXMX. U/-a. CTfiisi/smtmjyiefsdjrimZ. M^/e.f.spin&rc-ensSifk NEVV YORK MMLXXY. / , l7/r.v rnrovae,n^ Sm. ., Fmrnns Sm. II. Cyti.m. dn-nmhm Ihrn. M^ . Musn.. #/; .dr ir.ifferi. .-Sch.'!'^^ ■f^. '■K^ui:. Jff. jmzxai. (re7iisfa ,mfi/^/i/i^ Z. J/. MLLXXm. IrMjft frenipta Smfin.f JiC. 7f!T-^f2-2o: Cyiirus .rro-pariuj' I. in*:'. muxsnr. i2. II,->U}e,^ista v.^s-.. tM/>etak mschn. LUiKARV ^hW YOKK «"rANICAL iiAKUIdti. J3. MMLXmV. (?f?nsfy sijJpfstris fcop. ZJ. 7 rj?- a/'/ir/ina. M.narivatii fojmn.. LIBRARY NEW YORK 80TAN1CAL «JAKOEiN. 34. -maiMK Mf-'2.CTenist<7 /lu-pamcal. M.fo. Cr. si//vesirif Scop. oan lUlmct/im To lomm. LKBRASY ^BVV YO«K botanjcal QARt>eN. miATlPT. II.i--,o. Ge/iista ijtT7/i,miea Z. MrV,.i-25. Cr. a/ujliru L. LWRARY NEW YORK botanscal 36. JLULLLITJ/. I£M. /-/-' freiustti sfrwfii Vii//.' Jl. u-^». (lu//iii/i/r-7////////i (■a. MJlCapa/a FSc/nilU. Y Dclaclrri Itclil> /il BOTANICAL aAKiJEN. 39. JLVXC. I.t-4. 6yA'suy myricans Z. .ffMo-/6\ (rfjiis/a C(7rinalis (rris. tiAKBEN. 40. MMXCL &e7nsta friunijuLiris W. LIBRARY NEW YORK 60TAN1CAL UaKBEN. joaTir. II.1 n Gmista cmerm DC. JE-Kum. Cr.pulcIicUa Ik \h. MlViS,^ ^riPaOn .rtl B^ fii di7osa Z. W-V &.^uMieII.'7 Alis 80TANSCAL Qakjsen. jaarar. lt-4.(hJi/r<>fomf iiifmneifM ]>om. JI.M.';.i;. C.frtJlvtn ihfss: 7. C.i>iJJo.rRX eOTANSCAL aAKUBN. MXXCII. Onoiiis hircina Jiici/. Liv ... . BOTrtlNiCAL OAKaEN. 46. jmjrcw. ■f-7 Ononis jiirdfiei Jn/Y. IEfJ-0.a7m//f.i-//7x A^S 7i~. U. dnyviisL. LMtRARY NEW V^ V." SOTAN5<:,.l, MMXCVm. I.7-S Oiumis anti(jjwrum I. F. !>. diacajitha . II[.!)-/.i. O.bvacliijstacliija Ms. NSv/ ■•/•.,,:<-. MMvcn: liis.Oiwnismmiitissiiiid Z. E rj-Jti 0 mitissma L. LWRARY NEW YORIC 80TANICAL tiAKOblN. ,v. MUC. OTiojm Cohmiiac AU . LUiRARY NF.W YORK «»•! AMJCAL Uak»EIN. MMCr. I.Jl./ /0. Ononis striain Crai/i/n. W JV^ S3. 0. cenina L. LHif^ARV NEW Yf)KK botanical Uakben. JDICJT. 1.1-10. Ononu recInuTta L IJIl. it-ii. O.ornJthojnhhcides L. ist w yorK eOTANlCAL MMCm. L/ ir.OjwnifVVtcosa L. I.is.par. Ireviflora Lr Jfs. LWRARY NEW YORK BOTAMCaL QakOBN. MMLW Oyionhf /h//M>.ffi Z. LIRRARY ^KW Y<)«K BDI AMCAt OAKWtN. ^^ JHjrcK Chtojus rptimdifolia L. ^rw \oiiK «' rAMCAL CiAKBbN. mm. 1 1 ■B.Onoius Natri.x L. II. /4 /s. vai- rainosissimaJkYu. JU-U fj Jil JifrtJicId J.C LURRARY !<.-r-\\ YORK BVM aNICAL wfnn. I.II.i-e.TrujimeJla tjltuhirta STfu. W.U.^ t- //; Tr. oriutlmpotluuiles .L. NEVV YORK Bul anJcaL S7. jmcvm. l.n.t iO.Jri^o7iella Fo^num ffra^ann L. M.T.coirvh Srr.l hwnlora . pjc\V VORK MMCLX. IIM-i-s TriqoneTla cceriilea Ser IW o ii T.cornumlaia I. J9. MMCX. Il.i-t2.Trii]onclhi inciispcliara L.J/f. i.i-Ti.McJiraijc radiata L. "vV YORK . AiVJCAL .1£¥C17. Medicago saiiva L. jmcM. I.ILi-s. Mechciujo pmiratd Jaci]. KB.e-io. . Mvmiia Brs. ^ \V Vt»kK it . ( anical UAKUbN. MMCXUl. I.H.t-s.Medirdi/i' nuirinii L. llI.B^. 6-s.M.falcata L. LIBHARY ^HW YORK UOTaNICaL UAKUfcN. -ILMCA/i: I-M./-j.j¥eiIu-aijfl orlncuJam JH. #- Vf-e.MsL-ntf/IansAll. M.VV YORX «"I AiVJCAL Oll. MMCXV J.1-6 Me/Imiijn ciiromita Lam . F.y i.i^[ Liamrtta JU. '.'.' fil ^ti Ra^iiU «'•''JAMCal MMCXVl. Ji: M. Fi-g.M.fiir!nmita W. LIKRAkV NBW YOKK CiH. MMCXVIL 1 1[.i.2.Mcil{ciii]o ciir.fticn.ns .liicij. M.i-r.M.aliaris W li.lilj.fU.U l„ulia LIKKAKY NbW VOKK BU1 ANICAL QAKUBN. mavf/r. J.t i..UrdiriJi]o iniicidiifii ll. lI.ss.M.npiciildtti W. flrlit, ftl .M.LBrniir) LkRRARY NfiW VOkK 801ANICAL Oaku&n. JI.UC.W. I.Kt'.iMedmnjopraeaixT).C. Ilf.4 eM.olhri/n/ JiW:. LUiKARY NEW YORK suTanical MMCXX. Iii.MaJumjc Iisnfor7?iis D C E ss. M. CnrarJi WK. uwrarv .mr.m. I.Ki-s.Medu-ai3MTa\Mmn ¥. W.HfiM.mmima Imiii Wkmollisswial w.c.hmjisata D.C. uztd.hrachjodoliMh jmrjim: I.E.iJi.MediciU/cr Terehellvm V. ]E.Er-fi-M.hpu]iun L. Vi.s.ith.]kiIIih'nomutna}i. '• YC*RK vur.wi: I.K/j.MeUIotus mfssanensis Pest! 111.4-iM.suJcatn Besf. NE 30T^.i:- 13. jf.uivm. NBW YORK SOTANiCAL mrxtvs. Meliktus puri/inpra desf. 3c: Q.AK.C tal i , 7?. MAiaxm. IJ.1-3 Melilotiuf Tommasmi Jnrd. M.4.s.}I.peniiixta Jonl. NEW YORK BOTANICAL OAKOEN. jnncxxDL IJ. I L^feli]ohis7ifiip()Iita?ui Ihi. I/LiKir/vs/nifii /Ir li.fJ//[}s.M.fI,vmf Snlzln. LUBRAkV NEW YORK 80TANICAL UAkOtiN. jinnix. U 1 -tMelilohis aJlia Pexi: W-Y.s-n.M.oftmnalis lh'sr. R.'kb. ftl ^l Dfttdat. LBBKARY 8<>TAiVICAL so. MJTCXXJiJ. lE.hB.Melilofiuf (hntata F. E.B'. vm.MvuuTorvhna P. Ll«RARY NEW \OliK 8(;l ANICAL tlAKOtN. Jft. M-rcxxxz. Il.Trifolium piihihm Tausrh. Kse. T. Litpina.^^tfr L. '. ,Lt TirjrUft^f T^ru. m:\v Vi>KK «t.MANICAL UAKUbN. S2. HMcxszn. 1 1? TrifoUum expamiim WK. JI.3.T.paIlidtwi WF. RM. fU i^ PwnJ^. LtBRAKY NBW YOKK 80TANICAL QAKOtN. JHMCXXXIV IJ/.f /-». TnTii/ium pt-afense L. ////>. iiivaJe R~. LfcBKARY NBW YORK 80TANICAL OAKOEN. -manT IJ.i-ti.Tritolium mediiim L. llLhn.T.iilpcstre L. LI«RARY NHW \onK BOTANiCAL QAKUBN. <«. ji£¥rxor;7. //-./. Tnfohiin nim iioricmn Wulf. E.4-S T. oclirojeucum L. -mfXX.KVir. Trifolmm rubeus L. LI«RARY NSW YORK BOTANICAL GARUfciN. A'7. jmcxxxm. tJi fU 44. Trifoliujn pamwnicum Jaccf- LtBRARY a;i. mtcxxwc. 1.1-5. TnfoJhtm pamrmttanum Fml H.gu. T.inapitimum Uuib. YORK ■:.CAL I.i-fi.TrifoHim Fignaiitii Fauclie d- Chauh. JJjtiTaJcxandrimm L. LIBRARY NEW VORK eOTANICAL maiT. I.t-T.Triroliuw rtrliiiatitm WK Kf-t^i.Tr. supinvm Sav. LWRARY NEW YORK 80TANICAL jaC3M. Ij-fi. Tn'/i)I/iirn ////y/arevm Li/ f/, T.{7ii'rfi'n L. &ii./3.£T-fUfJity F4rr, LIBRARY NBW YORK BOTANICAL UAKDEN. mCXLE. ^kM^'' i j'U^- Trifoliim stcUatiim L. NEVV YORK SOTANSCaL moLiv: lis.Irifoliinu iinijiisfiloliiiiii L. lI.'i-iiT.]iiiriiiii'iun Loif. LWRARY PiEW YORK 'ioTANICAL MM.cxa^/: l.ii. Tnfolium mtennedium Gus.f. L'!'t2.T.mraniatum L. UWRARy f''f V YORK « -'rANICAI. ; •■/••< 15 SN. V • / \; MMCXLVl. lll.i-ni Trifoliiim arveiuc L. M.ii h. graciJc D. C. fle. JOfCIP/E I.i-7.TrifoImm /lir/umJH. l[j/-f.iT. Jiffh.mm Ehr. HBKARY NBW YORK eOTANICAL UaKUEN. mam. I.i-o.TrifoIiinu rinchtm IlC. E.e-n. T.h'iicimi]umiM.B. L1«RARY ^EW YORK BOTANICAL UaKUEN. MMCXUX:. T.ig. Trifohuni Boccom Sao. E.p-!6.T.tmuifoIium Ten. ' 1 « \i7 ■ii'' \i/'^/. \i W / . 1 h l i' Vs' ! / KJMANICALX' "^ / u/\Ki>aN. / ( 7 1 / i!^/ / 99. MfCL Trifolium hevicjatim Dcsf. i •'. .. \% ■ / HBR^RY . ~NfiW~YbRK UAKObN. ?^/ ^v: ...^A^^-"-^'^ /co. JffiCLL I.-fio.Trifhlmm j-tridhrm L. ////'/'. 7. tJiJ/iiiinoritvi WI . V .. ^^^! I ^^' r } / v-v \^, ■u^^ i ' 1 y.. 1 l <■ \ V N. 101. miCLR. 1.1-s.Trifolium dypeatum L Eo-ieT.milriiin L. LIBRARV NKW YOKK eiHAMCAL UAKUfciN. /(>->. MMCLlir. 1.1-7. Trifolmm hjnsticuvi Baib. I.s-n.T.dahuitiamVis. L18KARY ^EW YORK etll ANICAL UakUEN. MKCLW^ Tritolniiii iiiiitahile ForfinisTlsl. eOTANICAL tlAKOEN. 104^. if^fm. mcLv. I.i'!). \TrHi>liiim vcxiciilasm Sai). E.wic.T.multi^imlinn K. NSW YURX bOTANICAL UAROBN. miCLVL dOiionis vedincita L. ^.O.repens L.3 O.minuiissima L. i 0.fruliiv.uiL.I.E.o-9.0.aJba Poir. LIBRARY (SBW YOR.K. BOTANiCAL .^\ ■*.i. 10G. MMCLVil. Trifoluim fraqifcrmu L. BtriltcU < LISRARV NEW YCi',/ 80T/ ■■ 107. mCLVK. 1.1-12 Trifolijm tomentosum L. Kn-2.'i.T.n\nipinatum L. 109. /.',1\H' m^cix. li 7. TrifoJium montamm L. IvanBalbiswmvi. M.Tr.ghviemtum L. \i '■■■ . 110. MMCL:a. T~M.//i>. Trifolinm mfFocatian L. WI20-J5.T. lugre.^cens h'i>. 111. MMCLXa I.i-9.TnfoIinm angiilatian ^.K. EwniT.paroiflorum Elir. .V > KK liAKLtl^N. in. MMCLXM. \ >> Li-s.TiifoIium ThaliiVill. Kg-is.TpiiUescens ScJireb. LIPRARY ^EW YO«K eOTAMCAL UaxUEN. 113 MMCLXIV. Wm, Rttih.fxl dil. I.i-l Tritohiivi ijliirivsiiiii XrJ/Inrli Hs-nT.frdgiferiim L. Ii ericetoTum . LWKARY NBW YORK «'^TANICAL 11't MMCLXV. 1. 1 sTriMum alpmnm L KimTimifhntm L. I WKARY MiW Y<)«iC 6otanical Qakc-k^' m. MMCLXr,. Trifoliiim repem L. r-^ ^" YORK Ilei. MMCLXVU. I.hio. TrifoJiuin iiW/hjhdociilyxBclih. fl.n-ir.Iekgans Sd/>. LBRARV NBW YOf^ic eoT . , >^^i/ MMCLTW. V \t\\r/i I.r-it.Ti'ifoIiiimMichdiamm SaR Ei2-is.T.hjhridiim L. m. MMCLXIX. I.i-s.TriMium huliinn Schrd'. I.ii-niT.syaiiicmu L. LIBRARY NEW YOKK botanical aAKUHM. m mCLXK. Tpifoliiim agrarium L. LIBRARY NEW YORK eoTANICAL uakuen. rao. MMCLm I.i-hi. TvifbJii/m filifbme L li4-2sT.p(ifi'iisScfiir]j. LtBRARY ^FW YORK ICAL I2f. MMcim:. li-9.Trifolmm vrocmnlem L.a.majns K. E.io-riT. muTirnthim Vw. uAKuaN. liz. MMCLXm. 9-i:->.T.gIoineratuin 1. ^EW YORK 123. MMCLXXB.r. Anthij/lis Valneraria L. >• V YORK 12A. MMCLXKY. :1 ^-^^'^l^ Anthijllu Vulneraria L. li.var.iniu-itimib K U.i.var. alpfstru IliMi M.s.var Inrolor Kchh 1\a varndmflora V.C. LIBRARY NEW YORK 60TANICAL UAKueN. 125. mcLxm. I.i-iy. AnthyllismontmaL. In-zo mrJacguim Evar atropurpurea Vukot. LIBRARY NBW YORK 80TANICAL Ua^UEN. mfCLjOD/n. m. Anthylli^^ aiara Ms. Strthdet sc. Lk NEW Vv"-.-/- eOTANiC.L UArfUtiN. ■127. MMCLXXm. AntliijUis Baiiia -.JomsL. NEW VOkK BOTANjCaL oakdbn. 128. JDfCLXm. J.i-i^^t.Hijmtuiocaryox cii cinnata Saui MIj.^-2C.Fk/santfuj7Iis teirapluilla Bous. SM. fr^ ■3'! KBW YO«K s^rrANjCAj. jmcLixi: -129. (f 11.1-13. Lotus coruh-uhifiis L lilfhirsutus K Btrihold ■S B^U.fil-dA. NbW yCRiC sotaMjcal 130 MMCLXXXI. h2.AmJniB Wmrmia L var.Amoim D.C. ELofiis- cPrmcuIaUis L.llciMusK M.Wi -5. L temafolm L ei. 'Bet-thcld.-fc. sor/M-.Cr.. 131. MMCLXUE. li-e.Lotiis uliginosus Schk. M.M.e-i.r.L.AUiojui Df; ,SVA 8i)TANCCAL 132. micLxxm. Il.i-zLotiis -parviflmis Desf. llI.Ra-i,',. L. hispims Lesf Btrlli.,1,1 :r LIRRARY ^ i W YORK I .»MCAL ■t -..vUtiN. mcLXXxn: 11.1-12. Lotiis eMis L lEMn^^s l.orniilwv^dundes L. BiU.f.iil- LmKARY NEVV YORK 80TANICAL Qakdbn. mcLxxxv. LHo.Bonjeania Jnr.wtn Ifchb. E.var. sericen Coss. Kinn^mvrophjlln .nTiHS.Lm, creticm M. liM f U.. NHW YORK " •< -ANICAL jmcuwM. IIl.H2.Boiijeama rccta Bchb. m^is.hMs.ih^uosusL. Sfrihaid f^' ■ Schb.fcLdd- LIBRARY NGW YORK 8(>TAN!CA- UAKDEM. :v'0. mcLxm^E. Ii-s.Lotiis ancfiistissijniis L.EE.9-21.L. Tt-truifnmololms L. LVRRAm BUI m. imciiQocfin. Jl.i-i.doriimium lufhaccnm WI.M.s.D. gracile Joni .'lVV9-i;i D. mlfruticosum ViU. /3S. MICLXmX. Secn?-igern Coronilla D.C. I N!. 139. MMCXC.' Psoraleci hbiimnosa L. SM,- f. M. LtBRA: ■ NEW YC.,. bUTANICAL uo. MMCXCI. Ii.Psoralea phanosa Bchh. ]IM.2.3.Colntea.7imhi W. N5W YCtUC m. MMCXCE. I.i-20.Colutea arliorescmsL.lvoi: nihTophijUa Tomm. MMCXCm. lEM.Roiima Psmichvcta B(l^i'6. ColiitM cmcnta Ail. SgrthM !■ 143. MMCxm: II.i-6.Fu'l'iiiin nh^cosa Vent. M.I\-6niR.Pseudaama L. 144. .^DfCXCl: Rohinia diihia Fouc Sdil-t-del Lic 14^5. MMCXCU. Galega o/fTdimlis L. Lit--.- MM.CXCVJ. 1.1. 1-n. Astraqahs sesammL. M.N^n-21 A.alpinus L . -/■*7. MMCYCm. li-s.Astra/}dlm Mmosus L. EMio-is.±sulcatiis L. us. MMCXCTX. Astrugalus taeiinis L. GAf m-^ • de^Bec^pmjc zJ^^^a^^J yOrANICA.L UAKOiiN. . 158. mjx. I~III.i~xA,sira(ji/hs ///.'i/s//r.w/,/,/////.s' L^ I[^.'/A.///c//////.sL. LWRARY NBW YORK 60TAN1CAL uard^n. 159. imccx. II. i-ii.Astm/i/J//.^- firr'' l. JIIJI'' iy-2.tA .jmrjiiiiYii.'; L,mi. LlBRARY ISEW YORK 60TAN'C '- ^ao. MMCCXI. RJil -f. U- Kon. Il.i-GuUh'ni](tIus vrsicarim L. JU.B. luteus. W.V.j-ii.A.Eijpoglottis L. -Y r. .' YORK Bt;l7vN3CAL QAKOEN. 160' Beck^puhr c7M^la^ar/ir/J ARY liAKUbN. m MMCCXXV /~W/-d Oxulrop.is mon/anaD.CJKMs O. car//a//iica a UerA^. 'Vi MMCCXXV/. /7,7. /./-5. Omithufiussafwus Brot II CoroniUa monhriaS€v/iM6f6.ff/sfrru/aFp/m//usl. I ' m. /v/^coom. HMfdii Glifcurr/iiza ecAinaia Z, MMCCXXVm //7 /'7 C^/yc^rM/za ^/^/^ra L.///A''s-/o /^.//0^11/1^///^^^ l'V/^ /7S. nmtxxK. Sfor/U^^/ius su^o///osa /. /Jls-S'. Sco/p/ur/i'y o/'r//?/ru/a/a /. ^./Iks/ Sc su/ca/u /../a-j/ Sc su//;c//os// /. ''.M.fa^SeckdeZ. /7.9. Af/vccm: .ui (tbr /.//.i joAr//iro/o6iemi e/inic/en/j/mDesu. //f.A'i/-2i. Orni//iupiis perp/is///us L . ,'^vccnxi fj Or/ii//to//us sf///u/{s Bro/. /ti./dfi mccm// ' IffMf Cow///ffa sro/p/o/i/i 'i/i'^ K/ff ffji'/"/- Or//////o////sr///////n'.'.yi/5L.z>^'T 0.pi'rp//s/////s L mccxx?w flM ( tlil /.S /S Cor(//tf7/a £mcri/s L MA' /o-/s Ce//ifrocdfsJfoiss L., MMCCXXXIV. /.//.Ma 6or'om//a' oaf('/M//s La/fkM/k/Hj ^.m/m/nM- L.V. A.ooro/i/i/a^. B(^b f. del. MCAL /a'7. mcomm RM.f.dfl- Coron(7/a crc/ira L. LIBRARY ^EW YOkK BOTAMCaL QA«UtN. MMa:x)o/^,/^Ayv>uM^ ^^/:0i'JlI, 'iO. & ^,^u,>sruram / VukK iiurANlCAL UaRUEN. J9S: ryU^A^b -'ti-ai>c "-/■i-y MMccxm /J//S //rj//w/iis /ie/rena/'ca //oc/r. //re/i. Ms-ff. /^ //a/i?r/ 7-/j 0.//a^//m /^ /. i/g/ii/f/ia. RM.t M. UaHUEN. MMCCXU/m RM- f M. /-M t-n /.afAi/rus ,^phaca L /J'' /(' ^s-x. Z jVisso/ia L '/96> MMCCXUX haki dil La.^ms OcArus L . MMCCL. /.ff/ 8 Laf/n/rus sa//o//s /..///. 6 a/n/i//carpos f/?ss. botamcal qahdbn. MMCCU zoa /.HS.Laf/i^rus Cli//nmumL//J/ /friMfo/MsGre/i.God/^ LIRKAKY N» W YORK eoiAP^ICAL zoi NMCCIM. ^ RM.t.d,!. /.IIj-5 Lai^i/ms C/i/menum L . c aiaius /ff./\i6--s. L ar//cu/aius L fH \V YORK B«.l \MCAU 'm. MMCCLW. RM.r.M /.La///^r(/s /cf/yo/// /hr/ //M/-7. / m//////s/. M^rnmt. LIBRARY NHW YORK B< I ' amICaL MMU- /^/2 /,ff/Ayruj- /if/'f/ia/^^^^ c/^/t^^^^-^Z/^^^/wz-^Z. LIBRARY NEW YORK 80I aNICaL UAkUfiN. 20S MMLVl Laihurus manhmas BL^eioiv. LIBRARY NEW YORK eOTAMCAL OAKUfciN. '//W. y.mv.r//. //7M/-// Z/y//////y/.',y////u,'//r/9l. /^/M/b/Ms //^^- /^r////(/s//s-Z<'^ LIKRARY NfiW YORK K"IANICAL 'J i^-UHN. 207 MAffifLlW /^/-7ls///fms//M/m/s/,Mfrm^s///?^M//s/?M yirn/r LIBRARY NEW YORIC 60TANICAU QAkDbN. 208. N/iUX. Za/A^ras /a^/j/ff/msA. Hwamiksri, dtl SAti-r/fst L!»RARV f^F-W YORK ««'TANiCAL m MMIX LaiAi/rus Agiero/iif///i^s-L. LIBRARY NEW YORX eoTAr UAli_ ■ 2/^. MMCCLXh /2^/^ ///^/^///^/^<^/^/jr/ ^^/^^^ FiMfd" LIBRAn..' 60Tan:c. .- QaRDEN.. MMCCLXn Za^/A^r^^ssy/^t^S/^^Z. LIBR- NEW ■ MMCCtm. R-1'h r,i,i /-ELcdhyms /fM^/iA{//^ffs MzJI/.f^M.L.mr///'m^M. LIBRARY NEW YORK BOTANICAL Q^KUtN. 2/d flMccm. lff/A.///'/ys o(/o/-///i/s L. I IKRARY M \\ YORK K «viCAL mimxw /~^/- 7. Zr/^^j^^/S ////^/'/•t9S//S- Z /Z^--/^. Zs//Tff////S i^/S. ^tmirsc LIBRARY ^fiW YORK BOI ANICAL KN. MMceu^ Za^/^^/-us a/^^s-/r^s A/Y. Mi f M LI8RARY NEW YORK 6<»rANiCAL MMCCLXU 220. ///M-7L^M//m /////ws/i/mn /f^///'/j/issy/m//msSprfng . hixi fjb;. S- (^J__ -CiZ-ez '?M^<^/v/ ,J^t^fya/i- y , QakOuin. 220 >. S^chenM. fd. ^ Q.Seck deL c^/T Z/i e/-^ aiX. 1 7 -J .^MmuJ (yic<^n,!^J ycAenh. f deZ. GrSeck^pTnx. (Cffft .) ,i/ ^ 6' -U/ rif>. jAffiJ y Jid.TlbV sc. L!«RARY Ui>> ANJCAL 224-. G;Beck.del ^tpimc f/i/fJ JeM/€>^ccuJ ^ JuirWbV sc NtW YOKK eOTANiCAL QaRDSN. TffXnM del .=2^a:^Ui-U-:> yil<7.t€^?ZM.i =.^; C&,,W^^i<<';'/Z C1 ANICaL UAliUtN. SZez^i/-z^^i> a//'^uJ Iiztiel. 1yyZ^^i> IIRRARY M W VOKK e-' amcal U/vKUtlN. 228. SezcJieTid. fdeZ. Seck -pinx ^ /^ -/c? J/. c^neJi-i^yiJ Jvl tTbVsa LI8RARV NBW YORK BOf ANICaL 2 G-. Seck, del.. ,:^cc^%^A^J ■o-c.n^<>^'ef^uJ //■ A. / L13RARY Nt;VV YORX eoi AMCaL OaRDEN. 330. CTZ.e^t-ci !.^/ei^i??iy: _/^ ri^ ^f^/o /c/Z' r^y^rey^M L1M4ARY ivf.W YORK BOVANICAL Ua^DEN. 23J. G.£ec7; ptna' /tr/if/ /'f / ^ //■ ///'C/rr 'y^^r^t/i. .Tvl. Wblf.,: LIHRARY NHW YOKK B»n ANICaL O^ecerf afftf^fiyCC-^^cf^- ■ T: ^Ae-i- ?ze^l: 8 LIBRARY NEW YORK 60TANICAL QArtUbN. / /-^ ^^Vicicc^ Ac^ M, c^xy^AuMa. ^^.BecA yxi.z. LIBRARY NF;W YORK BotanicaL UaRUBIN. 2J4. Z/-J.'ii'fhrrr r^Z/^AjYr -/ir/' ^'^-^-^'frfa ^/^Ay^ej^J <^y^ Gr 3.Se(^pm^ ^P.t/esi: LIBRARY NEW YORK HuX J. \!CaL 235 G-.Meck, z?j7w. Z /~3 C/ccui i/a,jfy<(/y^tcK_ I. r-T ^^UtcicL ^w/vurCeuca^ Je^n LI8RARY NEW YORX BtVlANICAL oaroen. 238. ^•^ J^c€>C€zy cJ^c^ ^ LtBRARY NEW VORK B<'t AMcaL & Rec\^ / / / 3 '^l/tcict cttto/Jtt yji/tec/. 3^^' # ^ S '^IjMvtcL JUcA. ^t JIm. NEW YORK 8<'TanicaL 2W. ZM /-J' Beich. f et Gt 3e£eck deZ ir.9~// ^^ ^/^-.^ LI8RARY NEW YORK ROiANiCAL 2!tL (r Bnck. pirui^ cJe^azy -Ttca^whn.e-nJ-tj o-o! lCSgest. LIBRARY NPW YORK '- "ANiCAL 242. Zl^V-X ^/^'r/rr A/Ay,^/rrr .9". M W (>-^^- "^C^ ^My'>-^<'^^'*i NEW YORiC BOTANICAL Zl^ /-O.^^ruf /jrt.^/^fn^^ca Wmfi^x. III '/:% .i/^rrr/a ^^c!>S L!8RAS;Y NRW YORX boianjcal I,/-y. ^i^/l^a.. AuAa^ Jz. JT, S-/-1 T: ea/ca^M^, a .JZ^-c&d* LS3RARY IV EW YORK I / (S /n/V/ ////rrr S'^. Jl. /'. ///>/''/ ■^/>rr//. •;/.:a -NiCAL J^ /-6. r /r/r/ /jfYrc/ir/rr/ ?^" II '/-/^.^t n>r/rf??r>yj^ (^£/M. St?!. LSBR/.' /-^ XX n.: I. A7 y 'cr.tn ,■> (cffi 'a J/fS:/-^r > '>/r-^ o -^r' r/. 0. /f >, rr^yje-nnrt /-JUn rA-J, /r. eyu//^7n>/^fn,>a ■^rnj E r. Yr^^yrjrfrm rfif.,.y. M r. ,r>arirrrry>a. 2.nc^ud. LIBRARV NEW YOIoK BOTANICaL qarohn. 2m LIBRARY NEW VORX IT>Y 25/. ijj, /^y. f /c/r/ rfr-j,ji'//i/Vr/ ^~/. S. /; /'/'/ori^/i W/^A O^he/^f ' ^^//>i ' /. QMr>/:A. r/y^/ /^/ry //Y>^./n^ ^^ 9: LIBRARY NEW YOKK BOTANIC aL UAKUliN. 255. Q^^^fr ,jVrcrai. LIBRARY NEW YOr>K 26/. F e XoM rAN|CAL UA*fUHN. //'//.' ^-^//^:? r'ar^//r///.L (J.».». V ^0/^y?i da//. /yZ^///^i^. ■^ ' 'BRARY >. W VORK •-'«ANICAL UAkDKN, l UI i iC. ■^r/--iy>r,/^/j rr>r^:/:ne//tJ ^. B' rrjzd. //fr//////r'tUr:> ^/