(οοσίς
ΤΗΐΪς ἴς ἃ ἀἰρίτα] ΘΟΡΥ Οἵ ἃ ΒΟΟΚ [Ππαὶ νγὰς ργεβθγνϑα ΓῸγ 56 Πογα οη5 Οὴ ΠΡΓΆΓΥ 5ΠΟΙνο5 ΒΘίογο ἰΐ ννὰ5 ΘγΘ ΓΆΠν βοαπηθα Ὀ. ΘΟΟΡΙΟ 5 ρατί οἵ ἃ ργοΐθοῖ ἴο πιο [Ππ ὑϑογ] Δ᾽ 5 ῬΟΟΚ5 ἀἸβοονθογαδ!6 οπΠΪπο.
Τι Πᾶβ βιιγνίνθα ΙθπΡ ΘποιΡἢ ἴογ [πὸ σορυγίρηΐ ἴο ἐχρίγο Ἀπα [π6 ΒΟΟΚ ἴο δπίο [πὸ ρα δ]. ἀοπιαῖπ. Α ΡΌΒΙΪς ἀοπιαῖπ ΒΟΟΚ ἰ5 ὁπθ {Πα νγὰ5 Πδνδῖ βυιδίθοι ἴο σορυγίρῃΐ οὐ νυ ΠΟ ΙΕΡᾺΪ σορυγίρηΐ ἴθ γπὶ Πὰ5 Θχρίγθά. ὙΥ πεῖ μεγ ἃ ΒΟῸΚ ἰδ ἰπ {πὸ ριιδ]ῖο ἀοπιαΐῃ ΠᾺΡ ΝΆΓΥ ΘΟΙΠΙΓΚ ἴο Θομπίγγ. ΡΕΘΙΪο ἀοπιαίῃ ΒΟΟΚΒ ἌΓΘ ΟἿ Ῥαΐθνναν5 [0 {Π6 ραβδί, γεργθϑα πέρ ἃ ὑνθΆ ἢ οἵἉ Ηἰβίογυ, οὐ]ταγα ἀπα Κπονν]θαρο {Πα 5 οὔϊεη αἰ οι το αἰδοονεγ.
Μαγᾷς, ποίαιοπβ ἀπα ΟἴΠΘΓ ΠΙαΓΡΊΠΑΠΪα ργοβθηΐ ἴῃ [Π6 ογΙσίπᾺ] νοϊαπηθ 1] ἀρρθαγ ἵπ [ηἰς ΠῚ - ἃ γι ποῦ Οὗ [Π|5 ΒΟΟΚ᾽ 5 ΙΟΠΒ ἸοΌγΠΟΥ ΠτῸπὶ [Π6 ῬΆΒΙΪΣΠοτ το ἃ ΠΡΓΆΓΥ ἀπ ἤΠΆΠΥ ἴο γοιι.
ὕκαρε συϊαε!πος
ΘΌΟΕΙΘ ἰ5 ργουιά ἴο Ῥαγπογ νυ ΠΗ ΠΡΓαγ θα το αἰ β εἴΖο ρυδ]1ο ἀοπιαίῃ πιαϊθγία!β ἀπα πιᾶκο {ΠῸ πὶ νν Δ ΟῚν ἀοοθϑβίδ!θ. ΡΌΡΙο ἀοπιαίη ΒΟΟΚα ΒΕΘΙΟΘηΡ ἴο [πὸ ῬΌΒΙΪο ἀπα ννα ἅγθ ΠΊΘΓΟΙῪ {Ποῦ ουιβιοαΐαης. ΝΘνοτΙΠ6 658, [Ηΐ5 ὑμΟΓΚ ἰ5 Ἐχροπβῖνθ, 50 ἐπ ογάογ ἴῸ ΚΘΘρ ργον ατπρ [Πἰ5 γθβοιιγοθ, ννα Πᾶν [ἌΚΘη βίθρϑ ἴὸ Ῥτγονθηΐ ἅθυῖϑ ὈῪ ΘΟπΙΠιΘΓΟΪ] ραττίθς, ἱπο! αἴ ηρ; ΡΙΔοίηΡ ἰϑοππίοαὶ γϑίγιουο 5 ΟΝ δυϊΟπιαῖθα αμογν ἴῃς.
Ὗ Ὲ αἴβὸ 85Κ [Παΐ νοι:
τ Μαζο ποη- οοηιμιθγοῖαὶ τδὸ ΟΥ̓ 6 ἤ]ος να ἀδδῖπθα ΘΌορ]α ΒΌΟΚ ΒθΆγοῃ Γογ πβ6 ΌῪ ἱπαϊνίἀυαῖ5, ἀπ να γεαμιθϑὶ {Πα γοι! αι58 ἴΠ656 ΠΙΘ5 [Ὸγ ῬΘΙβοπα!, ΠΟΠ- ΘΟΠΙΠΙΘΓΟΙΑΪ ρυγροβ 65.
-ἬἮ Κεβαΐη βόμι αμίονιαΐθα φμθνγίης 0 ποῖ 58 πα δυιϊοπγαίθα ἀμιογίθ5 οἵ ἅν βογί ἴο ΘΟΟΡ θ᾽ 5 5υβίθπη: ΠῚ νου! ἄγε ΘΟπα πιο [ΠΡ ΓΕΒΘΆΓΟΙ Οἡ πηδοῃΐ πα {γα ηβ] αιίοη, Οριϊσα] ΟΠμγδοίθι ΓΘΟῸΡ Πἰ ΠΟ ἢ ΟΥ ΟἴΠΘΓ ἀΓΘἃ5 ἡ ΠΘΓΘ ΔΟΟ655 ἴ0 ἃ ΙὩΓΡΘ ἃπιοιιηΐ ΟἵἉ Τδχί ἰ5 ΠΕ ΙΡΓΠ], ρΙβαβα οοηίδοι τι5. ΝῈ ἐποοιγασο ἴΠ6ὶ 158 ΟΥ̓ ρυδ]ῖς ἀοπιαίῃ πιαίθγία!5 ἴογ [Π 686 ρΌγρΟβ 5 ἈΠ πηᾶν θ6 δ ]6 το ΠΕΡ.
{ Μαϊπιαΐη απιὶ ρετίου ΤΠα ΟΟΟΡ Ια “νναϊθγπιαγ κ᾽ γοῖ! 566 οὴ ΘΆ ἢ ἢ] ἰ5 Ἔββθ ΠΕ] ΓῸΓ ἱπίογπιΐ πρὶ ΡΘΟρΙΘ δου [ῃΐ5 ργοΐθοῖ ἀπά Περί πρ ἴποπὶ πα δααϊείοπαὶ πιαίθγία!ς Ἰῃγουιρ ἢ Οοορθ ΒΌΟΚ 5θάγοῃ. ΡΙθαβα 40 ποῖ γθπῖονε ἴ{.
Ἢ Κρερ “τ ἸΙεραὶ ὙΝΠναΐθν εν γ Οἱ 156, ΓΕ ΠΊΒ ΠΊΡΘΓ {Πᾶϊ γΟΙ] ἅΓΘ ΓΒ Π5 1016 ἴον δπδαγίηρ {πᾶ ννῃδΐ νοι ἀγα ἀοίπρ ἰ5 Ιθρα]. ΠῸ ποί ἀβϑβιιπιθ {Παᾶΐ {5 Ῥεοδιδα να Ὀθ]ΐθνα ἃ ΒΟΟΚ ἰ5 ἰπ {Π6 ΡῈ] Ὶς ἀοπιαίῃ ἔῸΓ πιβογβ ἴῃ {ΠῸ {Ππ|166 Βιαίε5, [Πα] [Π6 ννογκ ἰ5 αἴ50 ἰπ [Π6 Ρι] 1. ἀοπιαΐπ ἴῸΓ τι5Ὲγβ ἰπ Οἵ ΠΘΓ σοιιπίτίο5. ΝΥ ΘΙ ΠοΓ ἃ ΒΟΟΚ ἰ5 511] ἴῃ σορυγίρη ναγίθϑ ἔΓΟΠῚ ΘΟΙΠΐΓΥ [0 σΟιΠίγν, ἈΠ6 ννα οΔΠ᾽ ἵ ΟΥ̓ΟΓ συϊάαπος οἡ νυ ΠΘίΠ δου ἂην βρβοϊῆς τι56 οὕ ΠΥ βρβοίῆς ΒοῸΚ ἰ5 ἉΠοννεα. ΡΙβαβθ 40 ποῖ ἀβδιιπιδ {Ππαΐ ἃ ΒΟΟΚ᾽ 5 ἀρρβαγαποα ἴῃ ΘΌΟρΡΙΒ ΒΌΟΚ ΒΘΆΓΟΝ πΠιθαπ5 ἰΐ οδη δ6 τ58 ἴῃ ΔΠῪ ΠΙΆΠΠΘΟΓ ΠΥ ννΠΟΓ ἴῃ {Π6 ννογ!α. Οορυγίρηι ἱπίτίπρϑπιθπὶ ΠᾺΡ ΠΥ σα 6 ἡαΐτ8 βανθγα.
ΑΒΡουΐ ΘΟοορῖε ΒΟΟΚ ϑθαγοῃ
ΟΡ θ᾽ 5 πιϊββίοη ἰ ἴο ὀγρᾷῃίζο [Π6 ὑψογ δ᾽ 5 ἱπέογπιιίοη ἀπ το πιο ἐξ πΠί νου Βα Πν ἀοοοβϑίδίς ἀπ πιο]. ΟΌΟΡΙα ΒΟΟΚ Βαγοι ΠΘΙρ5 γθθοια ἀἴδοονεγ [πὸ ὑνογ! Δ᾽ 5 ΘΟΟΚΚ ΜΝ ΗΪ]6 ΠΟΙΡί ΠΡ ἀυίμοτβ πα ΡῈ 5ΠΟΓΒ γάρ πονν ἀπά ΐοποοΒ. Ὑοιι οὰπ ΒΘΆΓΟΗ ἸὨΓΟΌΡῊ 1Π6 ΜΗ] τοχί ΟΕ [ηἰ5 ΒΟΟΚ οα [πὸ ννε Ὁ αἰπεερ: ΡοοΚβ. σοος1ε. ςοπι
πὸ τ΄
πχυπλῦν Κπὸν τῆς
ΒΎΓΓΙΑΥΝ ΒΞ
ον τῆς
ὃς " Ρ ἦν 8: οἷθσ᾽ ἔι τατῃ Υ
᾿ΑΒΒΟΟΙΆΤΙΟΝ ΠῚ ἘΠΕῚ θρκου τὸ
ξ Τηΐβ Βοοκ πιᾶγ Ὁ υαγῦο Ἰορίτνο γνβοκς ἢ ἢ ῬῸΣ ὁβοῖ ἄγ Κορὲ Ἴνον ἔμ βθονὸ ἐτηδ, ἐμοὶ Ν Μοὶδον ΠῚ ὅο βιδίοοὲ ἐο αὶ τοτίοία ου μνο ἢ ΠΝ 5 πὰ ννοῖὶς οἵ ον ψοϊσιπιὸ δ πτϑυτοὰ οττοκέ, ἢ Ἵ ὅνο βαπηο ἕο να χεικᾶο κοοά (ο ἔδιο ΤΑ τασίπα. ὦ Τα νοϊαπιο αΣ χμοτὸ οἵ ἃ βοὲ οὐ ϑθοχᾳ ὅθ ν ιυβατοᾶ ου Ἰοβὲ, μο ὉΠ] γαῖα οἵ {δ βοὲ ποσὰ δ ναιᾷ.
Ῥεββ.
ΙΒΘΌΒΑΤΙ τ΄
ΟΒΆΑΤΙΟΝ Ἢ Κ,
ΜΕΘΟΘΝΟΥ͂ΙΤ ΡΑΛΕΡΑΤΌΒ ΕΒΤ ΠΥΡΙῸΕΝ ΝΟΜΙΝΌΝ ἌΒΡΙΡΙΤ
ΟΟΝΤΑΥΤΘΑ ΒΗΠΑΒΙΠΣ ΒΕΝΒΕΙΕΗ.
ΜΟΙ. Π.
ἴΞ
ΨΙΡΒΙΑΕ ΒΌΜΡΤΙΒΟΒ ΕΤ ΤΥΡΙΒ Β. 6. ΤΕΌΒΝΕΒΙ,
ΜΩΟΟΟυχνΙ.
- ᾿ αν ΣῈ
μ-
.Δφ4.16. ἈΡΆ 35 1808
υ
31 χαλεπὸν ἐξισῶσαι τοὺς ἐπαίνους. ἀλλ᾽ ὅμως οὐδὲν μᾶλλον ἀποστατέον αὐτῶν ἐστὶν ἀλλ᾽ ἐπιτελεστέον, ἣν περ ἔτι ξῆν δυνηϑῶμεν. ἄλλως τε καὶ πολλῶν μὲ παροξυνόντων γράφειν αὐτὸν, πρῶτον μὲν τῶν εἶϑι-- σμένων ἀσελγῶς κατηγορεῖν τῆς πόλεως ἡμῶν, ἔπειτα, τῶν χαριέντως μὲν, ἀπειροτέρως δὲ καὶ καταδεεστέρωβ α΄
88 ἐπαινούντων αὐτὴν, ἔτι δὲ τῶν ἑτέρων μᾶλλον εὐλογεῖν τολμώντων οὐκ ἀνθρωπίνως ἀλλ᾽ οὕτως ὥστε πολλοὺς ἀντιτάττεσθαι πρὸς αὐτοὺς, πάντων δὲ μάλιστα τῆς ἡλικίας τῆς παρούσης, ἣ τοὺς ἄλλους πέφυκεν ἀπο- τρέπειν ἐλπίξω γὰρ, ἣν μὲν κατορϑώσω, μείξω λήψε-. σϑαι δύξαν τῆς ὑπαρχούσης, ἢν δ᾽ ἐνδεέστερον τύχω, διαλεχϑεὶς, πολλῆς συγγνώμης τεύξεσϑαι παρὰ τῶν ἀκουόντων.
89 (εδ΄.) Ἢ μὲν οὖν ἠβουλήϑην καὶ περὶ ἐμαυτοῦ καὶ ἃς περὶ τῶν ἄλλων ὥσπερ χορὸς πρὸ ἀγῶνος προαναβα- λέσϑαι, ταῦτ᾽ ἐστίν. ἡγοῦμαι δὲ χρῆναι τοὺς βουλο-- μένους ἐγκωμιάσαι τινὰ τῶν πόλεων ἀκριβῶς καὶ δι-- καίως μὴ μόνον περὶ αὐτῆς ποιεῖσθαι τοὺς λόγους ἧς, προῃρημένοι τυγχάνουσιν, ἀλλ᾽ ὥσπερ τὴν πορφύραν καὶ τὸν χρυσὸν ϑεωροῦμεν καὶ δοκιμέξομεν ἕτερα πα- ραδειχνύοντες τῶν καὶ τὴν ὄψιν ὁμοίαν ἐχόντων καὶ δ
40 τῆς τιμῆς τῆς αὐτῆς ἀξιουμένων, οὕτω καὶ ταῖς πόλεσι, παριστώναι μὴ τὰς μικρὰς ταῖς μεγάλαις, μηδὲ τὰς πάντα τὸν χρόνον ὑφ᾽ ἑτέραις οὔσας ταῖς ἄρχειν εἶϑι- σμέναις", μηδὲ τὰς σώξεσϑαι δεομένας πρὸς τὰς σώξειν δυναμένας ἀλλὰ τὰς παραπλησίαν καὶ τὴν δύναμιν ἐχούσας καὶ περὶ τὰς αὐτὰς πράξεις γεγενημένας καὶ
᾿ς ταῖς ἐξουσίαις ὁμοίαις κεχρημένας" οὕτω γὰρ ἂν μά-
ἰ λιστα τῆς ἀληϑείας τύχοιεν. ἢν δή τις ἡμᾶς τὸν τρό-' πον τοῦτον σχοπῆται καὶ παραβάλλῃ μὴ πρὸς τὴν τυ-- χοῦσαν πόλιν ἀλλὰ πρὸς τὴν Σπαρτιατῶν, ἣν οἵ μὲν
ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (ἰ5
συμβεβηκότων κατὰ μὲν τοὺς νόμους τάς τε πόλεις καὶ τὰς χώρας τούτων εἶναι δοκούσας τῶν ὀρθῶς. ψομίμως κτησαμένων, κατὰ δὲ τὴν ἀλήϑειαν τούτων γιγνομένας τῶν τὰ περὶ τὸν πόλεμον μάλιστ᾽ ἀσχούν-- τῶν καὶ νικᾶν ἐν ταῖς μάχαις τοὺς πολεμίους δυναμέ-. νῶν, ταῦτα διανοηϑέντες, ἀμελήσαντες γεωργιῶν καὶ τεχνῶν καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων, οὐδὲν ἐπαύοντο κατὰ Ὁ μέαν ἑκάστην τῶν πόλεων τῶν ἐν “Πελοποννήσῳ πο- λιορκοῦντες καὶ κακῶς ποιοῦντες, ἕως ἁπάσας κατε-
4“ στρέψαντο πλὴν τῆς ᾿Δργείων. συνέβαινεν οὖν ἐξ ὧν μὲν ἡμεῖς ἐπράττομεν, αὐξάνεσϑαί τε τὴν Ελλάδα καὶ τὴν Εὐρώπην κρείττω γίγνεσθαι τῆς ᾿Ασίας, καὶ πρὸς τούτοις τῶν μὲν Ἑλλήνων τοὺς ἀποροῦντας πόλεις λαμβάνειν καὶ χώρας, τῶν δὲ βαρβάρων τοὺς εἶθε- σμένους ὑβρίξειν ἐκπίπτειν ἐκ τῆς αὑτῶν καὶ φρονεῖν α ἔλαττον ἢ πρότερον᾽ ἐξ ὧν δὲ “Σπαρτιᾶται, τὴν ἐκεί-: νῶν μόνην μεγάλην γίγνεσθαι, καὶ πασῶν μὲν τῶν ἐν Πελοποννήσῳ πόλεων ἄρχειν, ταῖς δ᾽ ἄλλαις, φο- βερὰν εἶναι καὶ πολλῆς ϑεραπείας τυγχάνειν παρ᾽ αὖ--
᾿ς «τῶν. ἐπαινεῖν μὲν οὖν δίκαιόν ἐστι τὴν τοῖς ἄλλοις πολλῶν ἀγαθῶν αἰτίαν γεγενημένην, δεινὴν δὲ νομές ἕξειν τὴν αὑτῇ τὰ συμφέροντα διαπραττομένην, καὶ φίλους μὲν ποιεῖσϑαι τοὺς ὁμοίως αὑτοῖς τε καὶ τοῖρ ἃ ἄλλοις χρωμένους, φοβεῖσθαι δὲ καὶ δεδιέναι τοὺς πρὸς σφᾶς μὲν αὐτοὺς ὡς δυνατὸν οἰκειότατα διακει-- μένους, πρὸς δὲ τοὺς ἄλλους ἀλλοτρίως καὶ πολεμικῶφ τὴν αὑτῶν διοικοῦντας. τὴν μὲν οὖν ἀρχὴν ἑκατέρα τοῖν πολέοιν τοιαύτην ἐποιήσατο.
40 (ιξ.) Χρόνῳ δ᾽ ὕστερον γενομένου τοῦ Περσικοῦ πολέμου, καὶ Ξέρξου τοῦ τύτε βασιλεύοντος τριήρεις, μὲν συναγαγόντος τριακοσίας καὶ χιλίας, τῆς δὲ πεξῆς στρατιᾶς πεντακοσίας μὲν μυριάδας τῶν ἁπάντων, ἃ
36 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (13)
τινὲς παραινῶσι τοῖς ἄλλοις χρῆσϑαι τούτοις, ἅπερ ἂν σφίσιν αὐτοῖς συμφέρειν ὑπολάβωσιν" “ακεδαιμόνιοι δὲ κατέστησαν οὔϑ᾽ ὁμοίαν τῇ παρ᾽ αὑτοῖς οὔτε ταῖς ἄλλοϑί που γεγενημέναις, ἀλλὰ δέκα μόνους ἄνδραρ, κυρίους ἑκάστης τῆς πόλεως ἐποίησαν, ὧν ἐπιχειρήσας 6 ἄν τις κατηγορεῖν τρεῖς ἢ τέτταρας ἡμέρας συνεχῶς οὐδὲν ἂν μέρος εἰρηκέναι δόξειε τῶν ἐκείνοις ἡμαρτη--
δῦ μένων. καϑ᾽ ἕκαστον μὲν οὖν διεξιέναι περὶ τῶν τοῦτ οὕτων καὶ τοσούτων τὸ πλῆϑος ἀνόητόν ἐστιν" ὀλίγα ὃὲ καϑ᾿ ἁπάντων εἰπεῖν, ἃ τοῖς ἀκούσασιν ὀργὴν ἀξίαν ἐμποιήσειεν ἂν τῶν πεπραγμένων, νεώτερος μὲν ὧν ἴσως ἂν ἐξεῦρον, νῦν δ᾽ οὐδὲν ἐπέρχεταί μοι τοιοῦτον, ἀλλ᾽ ἅπερ ἅπασιν, ὅτι τοσοῦτον ἐκεῖνον διήνεγκαν ἀνομίᾳ καὶ πλεονεξίᾳ τῶν προγεγενημένων, ὥστ᾽ οὐ μόνον αὑτοὺς ἀπώλεσαν καὶ τοὺς φίλους καὶ τὰς πατρίδας τὰς αὑτῶν. ἀλλὰ καὶ “ακεδαιμονίουξ πρὸς τοὺς συμμάχους διαβαλόντες εἰς τοιαύτας καὶ τοσαύτας συμφορὰς ἐνέβαλον, ὅσας οὐδεὶς πώποτ᾽ ὃ αὐτοῖς γενήσεσϑαι προσεδόκησεν.
58 (08... Μάλιστα μὲν οὖν ἐντεῦϑεν ἄν τις δυνή- ϑείη κατιδεῖν, ὅσῳ μετριώτερον καὶ πραύτερον ἡμεῖξ τῶν πραγμάτων ἐπεμελήϑημεν, δεύτερον δ᾽ ἐκ τοῦ ῥηθήσεσθαι μέλλοντος" Σπαρτιᾶται μὲν γὰρ ἔτη δέχα μόλις ἐπεστάτησαν αὐτῶν, ἡμεῖς δὲ πέντε καὶ ξξήκοντα συνεχῶς κατέσχομεν τὴν ἀρχήν. καίτοι πάντες ἴσασι δ τὰς πόλεις τὰς ὑφ᾽ ἑτέρων γιγνομένας, ὅτι ἡλεῖστον χρόνον τούτοις παραμένουσιν, ὑφ᾽ ὧν ἂν ἐλάχιστα
57 κακὰ πάσχουσαι τυγχάνωσιν. ἐκ τούτων τοίνυν ἀμ φύτεραι μισηϑεῖσαι κατέστησαν εἰς πόλεμον καὶ τὰς ραχὴν, ἐν ἦ τὴν μὲν ἡμετέραν εὕροι τις ἂν, ἁπάντων
, αὐτῇ καὶ τῶν Ἑλλήνων καὶ τῶν βαρβάρων ἐπυϑεμές ψῶν, ἔτη δέκα τούτοις ἀντισχεῖν δυνηϑεῖσαν, Δακε-
28 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (13)
καὶ πρὸς τοὺς αὐτοὺς γενομένων ἐν τῷ παρόντι ταῦτ εἶχον εἰπεῖν.
6; (αβ΄.) Οἷμαι δὲ τοὺς ἀηδῶς ἀκούοντας τῶν λόγων. τούτων τοῖς μὲν εἰρημένοις οὐδὲν ἀντερεῖν ὡς οὐκ ἀληϑέσιν οὖσιν, οὐδ᾽ αὖ πράξεις ἑτέρας ἕξειν εἰπεῖν, περὶ ἃς Δακεδαιμόνιοι γενόμενοι πολλῶν ἀγαθῶν αἴτιοι τοῖς Ἕλλησι κατέστησαν, κατηγορεῖν δὲ τῆς πότ᾽
68 λεως ἡμῶν ἐπιχειρήσειν, ὅπερ ἀεὶ ποιεῖν εἰώϑασι, καὶ διεξιέναι τὰς δυσχερεστάτας τῶν πράξεων τῶν ἃ ἐπὶ τῆς ἀρχῆς τῆς κατὰ ϑάλατταν γεγενημένων, καὶ τάς τε δίκας καὶ τὰς κρίσεις τὰς ἐνθάδε γιγνομένας τοῖς συμμάχοις καὶ τὴν τῶν φόρων εἴσπραξιν διαβα- λεῖν, καὶ μάλιστα διατρίψειν περὶ τὰ Μηλίων πάϑη καὶ Σκιωναίων καὶ Τορωναίων, οἰομένους ταῖς κατη-- γορίαις ταύταις καταρρυπανεῖν τὰς τῆς πόλεως εὖ-
ΘῈ εργεσίας τὰς ὀλίγῳ πρότερον εἰρημένας. (χγ΄.) Ἐγὼ δὲ πρὸς ἅπαντα μὲν τὰ δικαίως ἂν ῥηϑέντα κατὰ τῆς πόλεως οὔτ᾽ ἂν δυναίμην ἀντειπεῖν οὔτ᾽ ἂν ἐπιχειρήτ- ὃ δαιμι τοῦτο ποιεῖν" καὶ γὰρ ἂν αἰσχυνοίμην, ὅπερ εἶπον ἤδη καὶ πρότερον, εἰ τῶν ἄλλων “μηδὲ τοὺς ϑεοὺς ἀναμαρτήτους εἷναι νομιξόντων ἐ ἐγὼ γλιχοίμην. καὶ πειρῴμην πείϑειν, ὡς περὶ οὐδὲν πώποτε τὸ χοι-
65 νὸν ἡμῶν πεπλημμέληκεν" οὐ μὴν ἀλλ ἐκεῖνόγ᾽ οἶμαι. ποιήσειν, τήν τε πόλιν τὴν Σπαρτιατῶν ἐπιδείξειν περὶ τὰς πράξεις τὰς προειρημένας πολὺ πικροτέραν καὶ χαλεπωτέραν τῆς ἡμετέρας γεγενημένην», τούς ϑ' ὑπὲρ ἐκείνων βλασφημοῦντας καϑ' ἡμῶν ὡς δυνατὸν ἀφρονέστατα διακειμένους καὶ τοῦ κακῶς ἀκούειν
60 ὑφ᾽ ἡμῶν τοὺς φίλους αὐτῶν αἰτίους ὄνταρ- ἐπειδὰν γὰρ τὰ τοιαῦτα κατηγορῶσιν, οἷς ἔνοχοι “ακεδαιμότ- ψιοι μᾶλλον τυγχάνουσιν ὄντες, οὐκ ἀποροῦμεν τοῦ ἢ
- περὶ ἡμῶν δηϑέντος μεῖξον ἁμάρτημα κατ' ἐχείνων
80 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥ͂Σ (13)
μαρτεῖν, ἃ πολλοὶ τῶν Ἑλλήνων οὐδ᾽ ἴσασιν, ἐκεῖνοι δὲ τὰς μεγίστας πόλεις τῶν ἐν Πελοποννήσῳ καὶ τὰς πανταχῇ προεχούσας τῶν ἄλλων ἀναστάτους ποιήσαν--
ΤΙ τες αὐτοὶ τἀκείνων ἔχουσιν, ἃς ἄξιον ἦν, εἰ καὶ μηδὲν αὐταῖς πρότερον ὑπῆρχεν ἀγαϑὸν, τῆς μεγίστης δω-- φεᾶς παρὰ τῶν Ἑλλήνων τυχεῖν διὰ τὴν στρατείαν 5 τὴν ἐπὶ Τροίαν, ἐν ἧ σφᾶς τ᾽ αὐτὰς παρέσχον πρωτευ-- οὔσας καὶ τοὺς ἡγεμόνας ἀρετὰς ἔχοντας οὐ μόνον τὰς τοιαύτας, ὧν πολλοὶ καὶ τῶν φαύλων κοινωνοῦσιν, ἀλλὰ κἀκείνας, ὧν οὐδεὶς ἂν πονηρὸς ὧν δυνηϑείη
72 μετασχεῖν. “Μεσσήνη μὲν γὰρ Νέστορα παρέσχε, τὸν φρονιμώτατον ἁπάντων τῶν κατ᾽ ἐκεῖνον τὸν χρόνον γενομένων, Δακεδαίμων δὲ Μενέλαον τὸν διὰ σωφρο-- σύνην καὶ δικαιοσύνην μόνον ἀξιωϑέντα “Ζιὸς γε- ἃ νέσϑαι κηδεστὴν, ἡ δ᾽ ᾿Δργείων πόλις ᾿ἀγαμέμνονα τὸν οὐ μέαν οὐδὲ δύο σχόντα μόνον. ἀρετὰς ἀλλὰ πά- σας, ὅσας ἂν ἔχοι τις εἰπεῖν, καὶ ταύτας οὐ μετρίως ἀλλ᾽ ὑπερβαλλόντως: οὐδένα γὰρ εὑρήσομεν τῶν ἁπάντων οὔτ᾽ ἰδιωτέρας πράξεις, μεταχειρισάμενον οὔτε καλλίους οὔτε μείξους, οὔτε τοῖς Ἕλλησιν ὠφελι- μωτέρας οὔτε πλειόνων ἐπαίνων ἀξίας. καὶ τούτοις οὕτω μὲν ἀπηριϑμημένοις εἰκότως ἄν τινες ἀπιστή-- σειαν, μικρῶν δὲ περὶ ἑχάστου ῥηϑέντων ἅπαντες ἂν ἃ ἀληϑῆὴ μὲ λέγειν ὁμολογήσειαν.
(χξ.) Οὐ δύναμαι δὲ κατιδεῖν ἀλλ᾽ ἀπορῶ, ποίοις, ἂν λόγοις μετὰ ταῦτα χρησάμενος ὀρϑῶς εἴην βεβου-- λευμένος. αἰσχύνομαι μὲν γὰρ, εἰ τοσαῦτα περὶ τῆς ᾿Δγαμέμνονος ἀρετῆς προειρηκὼς μηδενὸς μνησϑήσο-- μαι τῶν ὑπ᾽ ἐκείνου πεπραγμένων ἀλλὰ δόξω τοῖς ἀκούουσιν ὅμοιος εἶναι τοῖς ἀλαξονευομένοις καὶ λέ- γουσιν, ὅ τι ἂν τύχωσιν" ὁρῶ δὲ τὰς πράξεις τὰς ἔξω 6 λεγομένας τῶν ὑποϑέσεων οὐκ ἐπαινουμένας ἀλλὰ
ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (13)
ϑείας, ἀλλὰ τοιοῦτος γενόμενος ἐλάττω δόξαν ἔχει τῶν οὐδὲ μιμήσασϑαι τολμησάντων αὐτόν.
19 (κϑ'.) Οὐ μόνον δ᾽ ἐπὶ τούτοις ἄν τις ἐπαινέσειεν αὐτὸν, ἀλλὰ καὶ ἐφ᾽ οἷς περὶ τὸν αὐτὸν χρόνον ἔπρα-- ἕεν. εἰς τοῦτο γὰρ μεγαλοφροσύνης ἤλϑεν, ὥστ᾽ οὐκ ἀπέχρησεν αὐτῷ λαβεῖν στρατιώτας τῶν ἰδιωτῶν ὁπόσους ἐξ ἑκάστης ἠβουλήϑη τῆς πόλεως, ἀλλὰ τοὺς βασιλέας τοὺς ποιοῦντας ἐν ταῖς αὑτῶν, ὅ τι βουλη- δ ϑεῖεν, καὶ τοῖς ἄλλοις προστάττοντας, τούτους ἔπεισεν ὑφ᾽ αὑτῷ γενέσϑαι, καὶ συνακολουϑεῖν, ἐφ᾽ οὖς ἂν ἡγῆται, καὶ ποιεῖν τὸ προσταττόμενον καὶ βασιλικὸν
80 βίον ἀφέντας στρατιωτικῶς ξῆν, ἔτι δὲ κινδυνεύειν χαὶ πολεμεῖν οὐχ ὑπὲρ τῆς σφετέρας αὐτῶν πατρίδος καὶ βασιλείας, ἀλλὰ λόγῳ μὲν ὑπὲρ Ἑλένης τῆς Με- νελάου γυναικὸς, ἔργῳ δ᾽ ὑπὲρ τοῦ μὴ τὴν Ἑλλάδα πάσχειν ὑπὸ τῶν βαρβάρων μήτε τοιαῦτα μήϑ᾽ οἷα πρότερον αὐτῇ συνέπεσε περὶ τὴν Πέλοπος μὲν ἁπά- σης Πελοποννήσου κατάληψιν, “αναοῦ δὲ τῆς πόλεως, τῆς ᾿ἀργείων, Κάδμου δὲ Θηβῶν " ὧν τίς ἄλλος φανή- σεται προνοηϑεὶς, ἢ τίς ἐμποδὼν καταστὰς τοῦ μηδὲν ὃ ἔτι γενέσϑαι τοιοῦτον, πλὴν τῆς ἐκείνου φύσεως καὶ
81 δυνάμεως; (λ΄. Τὸ τοίνυν ἐχόμενον, ὃ τῶν μὲν προ-- ειρημένων ἔλαττόν ἐστι. τῶν δὲ πολλάκις ἐγκεκῶ- μιασμένων μεῖξον καὶ λόγου μᾶλλον ἄξιον" στρατός πεῦον γὰρ συνεληλυϑὸς ἐξ ἁπασῶν τῶν πόλεων, τοσοῦτον τὸ πλῆϑος, ὅσον εἰκὸς, ὃ πολλοὺς εἶχεν ἐν αὑτῷ τοὺς μὲν ἀπὸ ϑεῶν, τοὺς δ᾽ ἐξ αὐτῶν τῶν ϑεῶν γεγονότας, οὐχ ὁμοίως διακειμένους τοῖς πολλοῖς οὐδ᾽ ἴσον φρονοῦντας τοῖς ἄλλοις ἀλλ᾽ ὀργῆς καὶ ϑυμοῦ α
82 καὶ φϑόνου καὶ φιλοτιμίας μεστούς" ἀλλ᾽ ὅμως τὸ τοῦς οὔτον ἔτη δέκα κατέσχεν οὐ μισϑοφοραῖς μεγάλαις οὐδὲ χρημάτων δαπάναις, αἷς νῦν ἅπαντες δυνας
ἸΣΟΚΡΑΤΟΥ͂Σ (52)
σαφῶς εἰδὼς τὴν μὲν περὶ τὸν λόγον ἀκαιρίαν ἀδοξό--α τερον ἐμὲ ποιήσουσαν, τὴν δὲ περὶ τὰς πράξεις εὖ- βουλίαν αὐτοὺς τοὺς ἐπαινουμένους ὠφελήσουσαν" ἀλλ᾽ ὅμως ἐγὼ τὸ λυσιτελὲς ἐάσας τὸ δίκαιον εἴλόμην.
87 οὐ μόνον δ᾽ ἂν εὑρεϑείην ἐπὶ τοῖς νῦν λεγομένοις ταύτην ἔχων τὴν διάνοιαν ἀλλ᾽ ὁμοίως ἐπὶ πάντων, ἐπεὶ καὶ τῶν πεπλησιακότων μοι φανείην ἂν μᾶλλον. χαίρων τοῖς ἐπὶ τῷ βίῳ καὶ ταῖς πράξεσιν εὐδοκιμοῦσιν, ἢ τοῖς περὶ τοὺς λόγους δεινοῖς εἶναι δοκοῦσιν. καίτοι ἃ τῶν μὲν εὖ ῥηϑέντων εἰ καὶ μηδὲν συμβαλοίμην, ἅπαντες ἂν ἐμοὶ τὴν αἰτίαν ἀναϑεῖεν, τῶν δ᾽ ὀρϑῶς πραττομένων εἰ καὶ πάντες εἰδεῖέν μὲ σύμβουλον γε- γενημένον, οὐδεὶς ὅστις οὐκ ἂν αὐτὸν τὸν μεταχειρι-- ξύμενον τὰρ πράξεις ἐπαινέσειεν.
88 (λγ΄. ᾿ἀλλὰ γὰρ οὐκ οἶδ᾽ ὅποι τυγχάνω φερόμε- φος" ἀεὶ γὰρ οἰόμενος δεῖν προστιϑέναι τὸ τῶν προ- εἰρημένων ἐχόμενον, παντάπασι πόρρω γέγονα τῆς δ ὑποϑέσεως. λοιπὸν οὖν ἐστὶν οὐδὲν ἄλλο πλὴν αἰτὴ- σάμενον τῷ γήρᾳ συγγνώμην ὑπὲρ τῆς λήϑης καὶ τῆς μακρολογίας, τῶν εἰθισμένων παραγίγνεσθαι τοῖς τη-᾿ λικούτοις, ἐπανελϑεῖν εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον, ἐξ οὗπερ
89 εἰσέπεσον εἰς τὴν περιττολογίαν ταύτην. οἶμαι δ᾽ ἤδη 35 καϑορᾶν, ὅϑεν ἐπλανήϑην. λδ΄.) Τοῖς γὰρ ὀνειδές- ξουσιν ἡμῶν τῇ πόλει τὰς Μηλίων καὶ τὰς τῶν τοῖ- οὕτων πολιχνίων συμφορὰς ἀντέλεγον, οὐχ ὦ ὡς οὐχ ἡμαρτημένων τούτων, ἀλλ᾽ ἐπιδεικνύων τοὺς ἀγαπῶ- μένους, ὑπ᾿ αὐτῶν πολὺ πλείους πόλεις καὶ μείξους, ἡμῶν ἀναστάτους πεποιηκότας, ἐν οἷς καὶ περὶ τῆς ἀρετῆς τῆς ᾿Δἀγαμέμνονος καὶ Μενελάου καὶ Νέστορος διελέχϑην, ψεῦδος μὲν οὐδὲν λέγων, πλείω δ᾽ ἴσως
90 τῶν μετρίων. τοῦτο δ᾽ ἐποίουν, ὑπολαβὼν οὐδενὸς Ὁ ἔλαττον ἁμάρτημα τοῦτο δόξειν εἶναι τῶν τολμησόν-
36 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (12)
ταιέων δὲ τοὺς περιγενομένους πολίτας ἐποιήσαντο, καὶ τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῖς ἁπάντων μετέδοσαν. ὥστ᾽ εἰ μηδὲν ἔχοιμεν ἄλλο περὶ τοῖν πολέοιν εἰπεῖν, ἐκ Ὁ τούτων ῥάδιον εἶναι καταμαϑεῖν τὸν τρόπον ἑκατέρας αὐτῶν. καὶ ποτέρα πλείους πόλεις καὶ μείξους ἀνα- στάτους πεποίηκεν.
95 (15. «Αἰσϑάνομαι δὲ πάϑος μοὶ συμβαῖνον. ἔνανς-. τίον τοῖς ὀλίγῳ πρότερον εἰρημένοις" τότε μὲν γὰρ εἰς ἄγνοιαν καὶ πλάνον καὶ λήϑην ἐνέπεσον, νῦν δ᾽ οἶδα σαφῶς ἐμαυτὸν οὐκ ἐμμέυδυσα τῇ πραύτητι τῇ περὶ τὸν λόγον, ἣν εἶχον, ὅτ᾽ ἠρχόμην γράφειν αὐτὸν, ἀλλὰ λέγειν τ᾽ ἐπιχειροῦντα, περὶ ὧν οὐκ μην ἐρεῖν, α, ϑρασύτερόν τε διακείμενον ἢ κατ᾽ ἐμαυτὸν, ἀκρατῆ τε γιγνόμενον ἐνίων ὧν λέγω διὰ τὸ πλῆϑος τῶν
96 εἰπεῖν ἐπιρρεόντων. ἐπειδή περ οὖν ἐπελήλυϑέ, μοι τὸ παρρησιάξεσϑαι, καὶ λέλυχα τὸ στόμα καὶ τοιαύτην τὴν ὑπόϑεσιν ἐποιησάμην ὥστε μήτε καλὸν εἶναί μὸε μήτε δυνατὸν παραλιπεῖν τὰς τοιαύτας πράξεις, ἐξ ὧν οἷόν τ᾽ ἐστὶν ἐπιδεικνύναι. πλείονος ἀξίαν τὴν πόλιν ἡμῶν γεγενημένην περὶ τοὺς᾿ Ἕλληνας τῆς Δακεδαυ- ἃ μονίων, οὐ ᾽ κατασιωπητέον οὐδὲ περὶ τῶν ἄλλων κα- κῶν τῶν οὔπω μὲν εἰρημένων, ἐν δὲ τοῖς Ἕλλησι γε- γενημένων, ἀλλ᾽ ἐπιδεικτέον τοὺς μὲν ἡμετέρους ὄψι- μαϑεῖς αὐτῶν γεγενημένους, “ακεδαιμονίους ὃὲ τὰ μὲν πρώτους, τὼ δὲ μόνους ἐξαμαρτόντας.
97 (λξ..) Πλεῖστοι μὲν οὖν κατηγοροῦσιν ἀμφοῖν τοῖν πολέοιν, ὅτι προσποιούμεναι κινδυνεῦσαι πρὸς τοὺς, βαρβάρους ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων οὐκ εἴασαν τὰς πόλειᾷ αὐτονόμους εἶναι καὶ διοικῆσαι τὰ σφέτερ᾽ αὐτῶν, ὅπως ἑκάστῃ συνέφερεν, ἀλλ᾽ ὥσπερ αἰχμαλώτους ὃ εἰληφυῖαι διελόμεναι κατεδουλώσαντο πάσας αὐτὰρ, καὶ παραπλήσιον ἐποίησαν τοῖς παρὰ μὲν τῶν ἄλλων
ἹἸΣΟΚΡΗΑΤΟΥ͂Σ (Ὁ)
103 (λ΄. ) Τὸ τοίνυν τελευταῖον, ὃ μόνοι καὶ καϑ΄ αὐτοὺς ἔπραξαν, τίς οὐκ οἶδεν. ὅτι κοινῆς ἡμῖν τῆς ἔχϑρας ὑπαρχούσης τῆς πρὸς τοὺς βαρβάρους καὶ τοὺς Φ΄ βασιλέας αὐτῶν, ἡμεῖς μὲν ἐν πολέμοις πολλοῖς γι- γνόμενοι καὶ μεγάλαις συμφοραῖς ἐνίοτε περιπίπτον-. τες καὶ τῆς χώρας ἡμῶν ϑαμὰ πορϑουμένης καὶ τε-- μνομένης οὐδεπώποτ᾽ ἐβλέψαμεν πρὸς τὴν ἐκείνων, φιλίαν καὶ συμμαχίαν, ἀλλ᾽ ὑπὲρ ὧν τοῖς Ἕλλησιν ἐπεβούλευσαν μισοῦντες αὐτοὺς διετελέσαμεν μᾶλλον ἢ τοὺς ἐν τῷ παρόντι κακῶς ἡμᾶς ποιοῦντας" “ακε-- 85) δαιμόνιοι δ᾽ οὔτε πάσχοντες κακὸν οὐδὲν οὔτε μέλ-- λοντες οὔτε δεδιότες εἰς τοῦτ᾽ ἀπληστίας ἦλθον, ὥστ᾽ οὐκ ἐξήρκεσεν αὐτοῖς ἔχειν τὴν κατὰ γῆν ἀρχὴν, ἀλλὰ καὶ τὴν κατὰ ϑάλατταν δύναμιν οὕτως ἐπεθύμησαν λαβεῖν, ὥστε κατὰ τοὺς αὐτοὺς χρόνους τούς τε συμ-- μάχους τοὺς ἡμετέρους ἀφίστασαν ἐλευϑερώσειν αὖ-- τοὺς ὑπισχνούμενοι, καὶ βασιλεῖ περὶ φιλίας διελέ- γοντο καὶ συμμαχίας, παραδώσειν αὐτῷ φάσκοντες ἅπαντας τοὺς ἐπὶ τῆς Δσίας κατοικοῦντας" πίστεις δὲ Ὁ δόντες τούτοις ἀμφοτέροις καὶ καταπολεμήσαντες ἡμᾶς, οὗς μὲν ἐλευϑερώσειν ὥμοσαν, κατεδουλώσαντο μᾶλλον ἢ τοὺς Εἵλωτας, βασιλεῖ δὲ τοιαύτην χάριν ἀπέδοσαν, ὥστ᾽ ἔπεισαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Κῦρον ὄντα νεώτερον ἀμφισβητεῖν τῆς βασιλείας, καὶ στρα-- τόπεδον αὐτῷ συναγαγόντες, στρατηγὸν Κλέαρχον
100 ἐπιστήσαντες, ἀνέπεμψαν ἐπ᾿ ἐκεῖνον: ἀτυχήσαντες δ᾽ ἐν τούτοις καὶ γνωσθέντες, ὧν ἐπεθύμουν, καὶ α μισηϑέντες ὑπὸ πάντων εἰς πόλεμον καὶ ταραχὰς το-- σαύτας κατέστησαν, ὅσας εἰκὸς τοὺς καὶ περὶ τοὺς Ἕλληνας καὶ τοὺς βαρβάρους ἐξημαρτηκότας. περὶ ὧν οὐκ οἷδ᾽ ὅ τι δεῖ πλείω λέγοντα διατρίβειν, πλὴν ὅτικαταναυμαχηϑέντες ὑπό τετῆς βασιλέως δυνάμεως.
40 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (Ὦ
110 τοῖς ὑπ᾽ ἐμοῦ λεγομένοις, τοὺς ὃὲ φαυλοτέρους οὐ μόνον τούτων ὄντας ἀλλὰ καὶ τῶν πολλῶν, καὶ περι μὲν ἄλλου πράγματος οὐδενὸς ἂν οἵους τε γενομένους ἀνεκτῶς εἰπεῖν, περὶ δὲ Πακεδαιμονίων οὐ δυναμένους σιωπᾶν ἀλλὰ προσδοκῶντας, ἢν ὑπερβάλλοντας τοὺς ἐπαίνους περὶ ἐκείνων ποιῶνται, τὴν αὐτὴν λήψεσθαι δόξαν τοῖς ἁδροτέροις αὐτῶν καὶ πολὺ βελτίοσιν εἶναι
111 δοκοῦσι" τοὺς δὴ τοιούτους, ἐπειδὰν αἴσϑωνται τοὺς ἃ τόπους ἅπαντας προχατειλημμένους καὶ μηδὲ πρὸς ἕν ἀντειπεῖν ἔχωσι τῶν εἰρημένων, ἐπὶ τὸν λόγον οἶμαι τρέψεσϑαι τὸν περὶ τῶν πολιτειῶν, καὶ παρα- βάλλοντας τἀκεῖ καϑεστῶτα τοῖς ἐνθάδε, κοὶ μάλιστα τὴν σωφροσύνην καὶ πειϑαρχίαν πρὸς τὰς παρ᾽ ἡμῖν. ὀλιγωρίας, ἐκ τούτων ἐγκωμιάσειν τὴν Σπάρτην. (μβ΄. Ἣν δὴ τοιοῦτον ἐπιχειρῶσί τι ποιεῖν, προσήκει δ τοὺς εὖ φρονοῦντας ληρεῖν νομίξειν αὐτούς. ἐγὼ γὰρ, ὑπεϑέμην οὐχ ὡς περὶ τῶν πολιτειῶν διαλεξόμενος ἀλλ᾽ ὡς ἐπιδείξων τὴν πόλιν ἡμῶν πολὺ πλείονος ἀξίαν Μακεδαιμονίων περὶ τοὺς Ἕλληνας γεγενημέ- ψην. ἣν μὲν οὖν ἀναιρῶσίτι τούτων ἢ πράξεις ἑτέρας κοινὰς λέγωσι, περὶ ἃς ἐκεῖνοι βελτίους ἡμῶν γεγό- νασιν, εἰκότως ἂν ἐπαίνου. τυγχάνοιδν" ἣν δὲ λέγειν 35 ἐπιχειρῶσι, περὶ ὧι ὧν ἐγὼ μηδεμίαν μνείαν ποιησαίμην, δικαίως ἂν ἅπασιν ἀναισϑήτως ἔχειν δοκοῖεν. (μγ7..)
118 Οὐ μὴν ἀλλ᾽ ἐπειδή περ αὐτοὺς οἶμαι τὸν λόγον τὸν περὶ τῶν πολιτειῶν εἰς τὸ μέσον ἐμβαλεῖν, οὐκ ὅς χνήσω διαλεχϑῆναι περὶ αὐτῶν" οἶμαι γὰρ ἐν αὐτοῖς τούτοις τὴν πόλιν ἡμῶν ἐπιδείξειν πλέον διενεγκοῦ- σαν ἢ τοῖς ἤδη προειρημένοις.
1:4 (μδ΄.) Καὶ μηδεὶς ὑπολάβῃ μὲ ταῦτ᾽ εἰρηκέναι περὶ ταύτης τῆς πολιτείας, ἣν ἀναγκασθέντες μὲτ- ἐλάβομεν, ἀλλὰ περὶ τῆς τῶν προγόνων, ἧς οὐ κατατ ὃ
42 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (13)
πάσχειν αὐτοὺς καὶ τοῦ μὴ δικαίως τῶν ἄλλων ἄρχειν, μᾶλλον ἢ φεύγοντας τὴν αἰτίαν ταύτην ἀδίκως Ἴακε-
118 δαιμονίοις δουλεύειν. ἅπερ ἅπαντες μὲν ἂν οἵ νοῦν ἔχοντες ἕλοιντο καὶ βουληϑεῖεν, ὀλίγοι δ᾽ ἄν τινες τῶν προσποιουμένων εἶναι σοφῶν ἐρωτηϑέντες οὐκ ἂν φήσειαν. αἴ μὲν οὖν αἰτίαι, δι᾽ ἃς μετέλαβον τὴν πο- λιτείαν τὴν ὑπό τινων ψεγομένην ἀντὶ τῆς ὑπὸ πάν- τῶν ἐπαινουμένης, διὰ μακροτέρων μὲν αὐτὰς διῆλ-- ϑον, αὖται δ᾽ οὖν ἦσαν.
119 (με΄) Ἤδη δὲ περὶ ϑ᾽ ἧς ὑπεθέμην καὶ τῶν προγό-- νῶν ποιήσομαι τοὺς λόγους, ἐκείνων τῶν χρόνων ἐπι- λαβόμενος. ὅτ᾽ οὐκ ἦν οὔτ᾽ ὀλιγαρχίας οὔτε δημοκρα- τίας ὄνομά πω λεγόμενον, ἀλλὰ μοναρχίαι καὶ τὰ γένη α τὰ τῶν βαρβάρων καὶ τὰς πόλεις τὰς Ἑλληνίδας ἅπά--
120 σας διῴκουν. διὰ τοῦτο δὲ προειλόμην πορρωτέρωθεν ποιήσασϑαι τὴν ἀρχὴν, πρῶτον μὲν ἡγούμενος προσ- ἤχειν τοῖς ἀμφισβητοῦσιν ἀρετῆς εὐθὺς ἀπὸ γενεᾶς διαφέροντας εἶναι τῶν ἄλλων, ἔπειτ᾽ αἰσχυνόμενος. εἰ περὶ ἀνδρῶν ἀγαθῶν μὲν, οὐδὲν δέ μοι προσηκόν-- τῶν πλείω διαλεχϑ εὶς τῶν μετρίων, περὶ τῶν προγόνων. τῶν τὴν πόλιν κάλλιστα διοικησάντων μηδὲ μικρὸν ἃ ποιήσομαι μνείαν, οἱ τοσοῦτον βελτίους ἐγένοντο τῶν τοιαύτας δυναστείας ἐχόντων, ὅσον πὲρ ἄνδρες οἵ φρονιμώτατοι καὶ πραότατοι, διενέγκοιεν ἃ ἂν ϑηρίων. τῶν ἀγριωτάτων καὶ πλείστης ὠμότητος μεστῶν. (ς. ) Τί γὰρ οὐκ ἂν εὕροιμεν τῶν ὑπερβαλλόντων Ι ἀνοσιότητι καὶ δεινότητι. πεπραγμένον ἐν ταῖς ἄλλαις πόλεσι, καὶ μάλιστ᾽ ἐν ταῖς μεγίσταις καὶ τότε νομι- ξομέναις καὶ νῦν εἶναι δοκούσαις; οὐ φόνους ἀδελφῶν δ,
125 καὶ πατέρων καὶ ξένων παμπληϑεῖς γεγενημένους; οὐ ] σφαγὰς μητέρων καὶ μίξεις καὶ παιδοποιίας, ἐξ ὧν ἐτύγχανον αὐτοὶ πεφυκότες; οὐ παίδων βρῶσιν ὑπὸ ]
Ϊ
Ϊ
Ϊ
46 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (13)
μεις τῶν πολιτειῶν οὕτως ἔχουσιν, ἡγοῦμαι δὲ ταῦτα, μὲν ἑτέροις πολὺ πλείους λόγους παρέξειν τῶν νῦν εἰρημένων. ἐμοὶ δ᾽ οὐκέτι περὶ ἁπασῶν αὐτῶν εἶναι διαλεκτέον ἀλλὰ περὶ μόνης τῆς τῶν προγόνων᾽ ταύ-᾿ τὴν γὰρ ὑπεσχόμην ἐπιδείξειν σπουδαιοτέραν καὶ πλει- ὄνων ἀγαϑῶν αἰτίαν οὖσαν τῆς ἐν Σπάρτῃ καϑεστη- ἃ κυίας. (νδ΄.) Ἔσται δ᾽ ὁ λόγος τοῖς μὲν ἡδέως ἂν ἀκού-- σάσι πολιτείαν χρηστὴν ἐμοῦ διεξιόντος οὔτ᾽ ὀχληρὸς οὔτ᾽ ἄκαιρος ἀλλὰ σύμμετρος καὶ προσήχων τοῖς πρό-- τερον εἰρημένοις, τοῖς δὲ μὴ χαίρουσι τοῖς μετὰ ποῖ-- λῆς σπουδῆς εἰρημένοις ἀλλὰ τοῖς ἐν ταῖς πανηγύρεσε μάλιστα μὲν λοιδορουμένοις, ἢν δ᾽ ἀπόσχωνται τῆς μανίας ταύτης, ἐγκωμιάξουσιν ἢ τὰ φαυλότατα τῶν ὄντων ἢ τοὺς παρανομωτάτους τῶν γεγενημένων. τού- τοις δ᾽ αὐτὸν οἶμαι δόξειν πολὺ μακρότερον εἶναι τοῦ δ 136 δέοντος. ἐμοὶ δὲ τῶν μὲν τοιούτων ἀκροατῶν οὐδὲν, πώποτ᾽ ἐμέλησεν, οὐδὲ τοῖς ἄλλοις τοῖς εὖ φρονοῦσιν, ἐκεῖνα δὲ τῶν ἅ τε προεῖπον πρὸ ἅπαντος τοῦ λόγου μνημονευσόντων, τῷ τε πλήϑει τῶν λεγομένων οὐκ 98 ἐπιτιμησόντων, οὐδ᾽ ἢν μυρίων ἐπῶν ἢ τὸ μῆκος, ἀλλ᾽ ἐφ᾽ αὑτοῖς εἶναι νομιούντων τοσοῦτον ἀναγνῶναι μέ-- ρος καὶ διελϑεῖν, ὁπόσον ἂν αὐτοὶ βουληϑῶῦσιν, πάν-- τῶν δὲ μάλιστα τῶν οὐδενὸς ἂν ἥδιον ἀκουόντων ἢ λόγου διεξιόντος ἀνδρῶν ἀρετὰς καὶ πόλεως τρόπον 181 καλῶς οἰκουμένης, ἅπερ εἰ μιμήσασϑαί τινες βουλή. ϑεῖεν καὶ δυνηϑεῖεν, αὐτοί τ᾽ ἂν ἐν μεγάλῃ δόξῃ τὸν βών διαγάγοιεν καὶ τὰς πόλεις τὰς αὑτῶν εὐδαίμονας ποιήσειαν. οἵους μὲν οὖν εὐξαίμην ἂν εἶναι τοὺς " ἀκουσομένους τῶν ἐμῶν, εἴρηκα, δέδοικα δὲ μὴ τοι οὕτων γενομένων πολὺ καταδεέστερον εἴπω τῶν πραγμάτων, περὶ ὧν μέλλω ποιεῖσϑαι τοὺς λόγουρ. ὅμως δ᾽ οὕτως, ὅπως ἂν οἷός τ᾽ ὦ, πειράσομαι δια-
48 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (ι3)
τοὺς τὰ μὲν τῶν ἄλλων κτήματα τῆς πόλεως εἶναι Ὁ φάσκοντας, τὰ δὲ ταύτης ἴδια κλέπτειν καὶ διαρπά-. ἕξειν τολμῶντας, καὶ φιλεῖν μὲν τὸν δῆμον προσποί-- ουμένους, ὑπὸ δὲ τῶν ἄλλων ἁπάντων αὐτὸν μισεῖ- σϑαι ποιοῦντας, καὶ λόγῳ μὲν δεδιότας ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων, ἔργῳ δὲ λυμαινομένους καὶ συκοφαντοῦν-- τας καὶ διατιθέντας αὐτοὺς οὕτω πρὸς ἡμᾶς ὥστε τῶν πόλεων τὰς εἰς τὸν πόλεμον καϑισταμένας ἥδιον ἂν καὶ ϑᾶττον ἐνίας εἰσδέξασϑαι τοὺς πολιορκοῦντας ἢ τὴν παρ᾽ ἡμῶν βοήϑειαν. ἀπείποι δ᾽ ἄν τις γράφων, ἃ εἰ πάσας τὰς κακοηϑείας καὶ πονηρίας ἐξαριϑμεῖν ἐπε-- χειρήσειεν. (νξ.) Ἣς ἐκεῖνοι μισήσαντες καὶ τοὺς ἔχοντας αὐτὰς ἐποιοῦντο συμβούλους καὶ προστάτας οὐ τοὺς τυχόντας ἀλλὰ τοὺς βελτίστους καὶ φρονιμω-- τάτους καὶ κάλλιστα βεβιωκότας, καὶ τοὺς αὐτοὺς τού- τοὺς στρατηγοὺς ἡροῦντο καὶ πρέσβεις, εἴ που δεή- σειεν, ἔπεμπον, καὶ πάσας τὰς ἡγεμονίας τὰς τῆς πότ' λεῶς αὐτοῖς παρεδίδοσαν, νομίξοντες τοὺς ἐπὶ τοῦ βήματος βουλομένους καὶ δυναμένους τὰ βέλτιστα ἃ συμβουλεύειν, τούτους καὶ καϑ᾽ αὑτοὺς γενομένους ἐν ἅπασι τοῖς τόποις καὶ περὶ ἁπάσας τὰς πράξεις τὴν αὐτὴν γνώμην ἕξειν" ἅπερ αὐτοῖς συνέβαινεν, (νη΄.) Διὰ γὰρ τὸ ταῦτα γιγνώσκειν ἐν ὀλίγαις ἡμέ θαις ἑώρων τούς τε νόμους ἀναγεγραμμένους, οὐχ ὁμοίους τοῖς νῦν κειμένοις, οὐδὲ τοσαύτης ταραχῆς καὶ τοσούτων ἐναντιώσεων μεστοὺς ὥστε μηδέν᾽ ἂν δυνηθῆναι συνιδεῖν μήτε τοὺς χρησίμους μήτε τοὺς ὁ ἀχρήστους αὐτῶν, ἀλλὰ πρῶτον μὲν ὀλίγους, ἱκανοὺς δὲ τοῖς χρῆσϑαι μέλλουσι καὶ δᾳδίους [συνιδεῖν], ἔπει-- τα δικαίους καὶ συμφέροντας καὶ σφίσιν αὐτοῖς ὅμο-. λογουμένους, καὶ μᾶλλον ἐσπουδασμένους τοὺς περὶ τῶν κοινῶν ἐπιτηδευμάτων ἢ τοὺς περὶ τῶν ἰδίων
80 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (2)
κοὺς ὄντας ἐκβαλὼν, τελευτῶν τόν τε δῆμον κατέλυσε α καὶ τύραννον αὑτὸν κατέστησεν.
:9 (ξ.) Τάχ οὖν ἄν τινες ἄτοπον εἷναίμε φήσειαν, οὐδὲν γὰρ κωλύει διαλαβεῖν τὸν λόγον, ὅτι τολμῶ λέγειν ὡς ἀκριβῶς εἰδὼς περὶ πραγμάτων, οἷς οὐ παρ- ἣν πραττομένοις. ἐγὼ δ᾽ οὐδὲν τούτων ἄλογον οἶμαι ποιεῖν. εἰ μὲν γὰρ μόνος ἐπίστευον τοῖς τε λεγομένοις. περὶ τῶν παλαιῶν καὶ τοῖς γράμμασι τοῖς ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου παραδεδομένοις ἡμῖν, εἰκότως ἂν ἐπιτι-- μῴώμην" νῦν δὲ πολλοὶ καὶ νοῦν ἔχοντες ταὐτὸν ἐμοὶ
150 φανεῖεν ἂν πεπονθότες. χωρὶς δὲ τούτων, εἰ κατα- σταίην εἰς ἔλεγχον καὶ λόγον, δυνηϑείην ἂν ἐπιδεῖξαι πάντας ἀνθρώπους πλείους ἐπιστήμας ἔχοντας διὰ Ὁ τῆς ἀκοῆς ἢ τῆς ὄψεως, καὶ μείξους πράξεις καὶ καλ-- λίους εἰδύτας, ἃς παρ᾽ ἑτέρων ἀκηκόασιν, ἢ ᾽κείνας, αἷς αὐτοὶ παραγεγενημένοι τυγχάνουσιν. ἀλλὰ γὰρ οὔτ᾽ ἀμελεῖν καλῶς ἔχει τῶν τοιούτων ὑπολήψεων, τυχὸν γὰρ μηδενὸς ἀντειπόντος λυμήναιντ᾽ ἂν τὴν ἀλήϑειαν, οὔτ᾽ αὖ πολὺν χρόνον ἀντιλέγοντα δια- τρίβειν ἐν αὐταῖς, ἀλλ᾽ ὅσον ὑποδείξαντας μόνον τοῖς ἄλλοις, ἐξ ὧν ληροῦντας ἂν αὐτοὺς ἐπιδείξαιμεν, πά-- λιν ἐπανελϑόντας περαίνειν καὶ λέγειν, ὅϑεν ἀπέλε- α πον᾿ ὅπερ ἐγὼ ποιήσω.
(ξα΄.) Τὸ μὲν οὖν σύνταγμα τῆς τότε πολιτείας καὶ τὸν χρόνον, ὅσον αὐτῇ χρώμενοι διετέλεσαν, ἐξ- αρκχούντως δεδηλώχαμεν - λοιπὸν δ᾽ ἡμῖν τὰς πράξεις τὰς ἐκ τοῦ καλῶς πολιτεύεσϑαι γεγενημένας διελθεῖν. ἐκ τούτων γὰρ ἔτι μᾶλλον ἔσται καταμαϑεῖν, ὅτε καὶ τὴν πολιτείαν εἶχον ἡμῶν οἵ πρόγονοι βελτίω τῶν ἄλ- λῶν καὶ σωφρονεστέραν, καὶ προστάταις καὶ συμβού- ἃ λοις ἐχρῶντο τοιούτοις, οἵοις χρὴ τοὺς εὖ φρονοῦντας,
158 (ξβ΄.) Οὐ μὴν οὐδὲ ταῦτά μοι πρότερον λεκτέον ἐστὶ,
δ ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (15)
166 σχαίνοντας καὶ μιμεῖσθαι γλιχομένους. (ξε΄.) Ποιή- σομαι δὲ τὴν ἀρχὴν τῶν λεχϑησομένων ἀκοῦσαι μὲν ἴσως τισὶν ἀηδῆ, δηϑῆναι δ᾽ οὐκ ἀσύμφορον. εἰ γάρ τις φαίη τὼ πόλεε τούτω πλείστων ἀγαϑῶν αἰτίας γε- ἃ γενῆσϑαι τοῖς Ἕλλησι καὶ μεγίστων κακῶν μετὰ τὴν Ξέρξου στρατείαν, οὐκ ἔστιν ὅπως οὐκ ἀληϑῆ δόξειεν ἂν λέγειν τοῖς εἰδόσι τι περὶ τῶν τότε γεγενημένων.
151 ἠγωνίσαντό τε γὰρ ὡς δυνατὸν ἄριστα πρὸς τὴν ἐκεί-- ἐψου δύναμιν, ταῦτά τε πράξασαι, προσῆκον αὐταῖς καὶ περὶ τῶν ἐχομένων βουλεύσασϑαι καλῶς, εἰς τοῦτ᾽ α ἦλθον οὐχ ἀνοίας ἀλλὰ μανίας, ὥστε πρὸς μὲν τὸν ἐπιστρατεύσαντα καὶ βουληϑέντα τὼ μὲν πόλεε τούτω παντάπασιν ἀνελεῖν, τοὺς δ᾽ ἄλλους Ἕλληνας κατα-
158 δουλώσασϑαι, πρὸς μὲν τὸν τοιοῦτον, κρατήσασαι ῥαδίως ἂν αὐτοῦ καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ ϑάλατταν, εἰρήνην εἰς ἅπαντα συνεγράψαντο τὸν χρόνον ὥσπερ. πρὸς εὐεργέτην γεγενημένον, φϑονήσασαι δὲ ταῖς 38 ἀρεταῖς ταῖς αὑτῶν, εἰς πόλεμον καταστᾶσαι πρὸς ἀλ-. λήλας καὶ φιλονεικίαν, οὐ πρότερον ἐπαύσαντο σφᾶς τ᾽ αὐτὰς ἀπολλύουσαι καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας. πρὶν κύριον ἐποίησαν τὸν κοινὸν ἐχϑρὸν τήν τε πόλιν τὴν ἡμετέραν εἰς τοὺς ἐσχάτους καταστῆσαι κινδύνους διὰ, τῆς δυνάμεως τῆς Πακεδαιμονίων, καὶ πάλιν τὴν ἐκεί--
160 νῶν διὰ τῆς πύλεως τῆς ἡμετέρας. καὶ τοσοῦτον ἀπο-- λειφϑέντες τῆς τοῦ βαρβάρου φρονήσεως, οὔτ᾽ ἐνὺ ἐκείνοις τοῖς χρόνοις ἤλγησαν ἀξίως ὧν ἔπαϑον οὐδ᾽ ὡς προσῆκεν αὐτοὺς, οὔτε νῦν αἴ μέγισται τῶν Ἔλ- ληνίδων πόλεων αἰσχύνονται διακολακευόμεναι πρὸς τὸν ἐκείνου πλοῦτον, ἀλλ᾽ ἡ μὲν ᾿Δργείων καὶ Θη- βαίων Αἴγυπτον αὐτῷ συγκατεπολέμησεν, ἵν᾿ ὡς με- γίστην ἔχων δύναμιν ἐπιβουλεύῃ τοῖς Ἕλλησιν, ἡμεῖς δὲ καὶ Σπαρτιᾶται συμμαχίας ἡμῖν ὑπαρχούσης ἀλ-
δ4 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (13)
164 τὸν χρόνον ἐπιβουλεύοντας ἡμῖν. τοῦτον δ᾽ ἀρηνα τὸν λόγον οὐκ αὐτὸς εὑρὼν ἀλλ᾽ ἐκ τῶν ἐκείνοιϑ᾽ πεπραγ- μένων συλλογισάμενος. (ξξ΄.) Ὁρῶντες γὰρ τὰς μὲν, ἄλλας πόλεις ἐν πολλοῖς κακοῖς καὶ πολέμοις καὶ τας φαχαῖς οὔσας, τὴν δ᾽ αὑτῶν μόνην καλῶς διοικουμέ- α νην, οὐχ ἡγήσαντο δεῖν τοὺς ἄμεινον τῶν ἄλλων φρο- ψοῦντας καὶ πράττοντας ἀμελεῖν, οὐδὲ περιορᾶν τὰς τῆς αὐτῆς συγγενείας μετεχούσας ἀπολλυμένας ἀλλὰ σκεπτέον εἶναι καὶ πρακτέον, ὅπως ἁπάσας ἀπαλλά--
166 ἔουσι τῶν κακῶν τῶν παρόντων. ταῦτα δὲ διανοη-- ϑέντες τῶν μὲν ἧττον νοσουσῶν πρεσβείαις καὶ λόγοις ἐξαιρεῖν ἐπειρῶντο τὰς διαφορὰς, εἰς δὲ τὰς μᾶλλον στασιαξούσας ἐξέπεμπον τῶν πολιτῶν τοὺς μεγίστην ἃ παρ᾽ αὐτοῖς δόξαν ἔχοντας, οἵ περί τε τῶν παρόντων πραγμάτων αὐταῖς συνεβούλευον, καὶ συγγιγνόμενοι τοῖς τε μὴ δυναμένοις ἐν ταῖς αὑτῶν ξὴν καὶ τοῖς χεῖ- ρὸν γεγονόσιν ὧν οἵ νόμοι προστάττουσιν, οἴπερ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ λυμαίνονται τὰς πόλεις, ἔπειϑον μεϑ᾽ αὖ-- τῶν στρατεύεσϑαι καὶ βίον ξητεῖν βελτίω τοῦ παρόν--
166 τος. πολλῶν δὲ γιγνομένων τῶν ταῦτα βουλομένων. καὶ πειϑομένων, στρατόπεδα συνιστάντες ἐξ αὐτῶν, δ τούς τε τὰς νήσους κατέχοντας τῶν βαρβάρων καὶ τοὺς ἐφ᾽ ἑκατέρας τῆς ἠπείρου τὴν παραλίαν κατοι- κοῦντας καταστρεφύμενοι, καὶ πάντας ἐκβαλόντες, τοὺς μάλιστα βίου δεομένους τῶν Ἑλλήνων κατῴκιξον, καὶ ταῦτα πράττοντες καὶ τοῖς ἄλλοις ὑποδεικνύοντες διετέλουν, ἕως ἤκουσαν Σπαρτιάτας τὰς πόλεις τὰς ἐν “Πελοποννήσῳ κατοικούσας, ὥσπερ εἶπον, ὑφ᾽ αὗ- τοῖς πεποιημένους μετὰ δὲ ταῦτα τοῖς ἰδίοις ἠναγκῶξ ξοντο προσέχεϊν τὸν νοῦν.
161 (ξγ..) Τί οὖν ἐστὶ τὸ συμβεβηκὸς ἀγαϑὸν ἐκ τοῦ πολέμου τοῦ περὶ τὰς ἀποικίας καὶ πραγματείας ς
ΦΛΆΣΡΕ
56 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (3)
171: ἁπάντων τῶν Ἑλλήνων. ὧν ἀκούσαντες οἵ κύριοι 0 τότε Θηβαίων ὄντες οὐχ ὁμοίως ἔγνωσαν οὔτε ταῖς δόξαις αἷς ἔχουσί τινες περὶ αὐτῶν, οὔϑ᾽ οἷς ἐβουλεύ-- σαντο πρότερον, ἀλλὰ μετρίως περὶ αὑτῶν τε διαλε-- χϑέντες καὶ τῶν ἐπιστρατευσάντων κατηγορήσαντες
172 ἔδοσαν τῇ πόλει τὴν ἀναίρεσιν. (οα΄.) Καὶ μηδεὶς οἶ-- ἔσϑω μ᾽ ἀγνοεῖν, ὅτι τἀναντία τυγχάνω λέγων οἷς ἐν τῷ Πανηγυρικῷ λόγῳ φανείην ἂν περὶ τῶν αὐτῶν τούτων γεγραφώς" ἀλλὰ γὰρ οὐδένα νομίζω τῶν ἢ ταῦτα συνιδεῖν ἂν δυνηϑέντων τοσαύτης ἀμαϑίας εἶναι καὶ φϑύνου μεστὸν, ὅστις οὐκ ἂν ἐπαινέσειέ με καὶ σωφρονεῖν ἡγήσαιτο τότε μὲν ἐκείνως, νῦν δ᾽
118 οὕτω διαλεχϑέντα περὶ αὐτῶν. περὶ μὲν οὖν τούτων οὗδ᾽ ὅτι καλῶς γέγραφα καὶ συμφερόντως ὅσον δ᾽ ἣ πόλις ἡμῶν διέφερε τὰ περὶ τὸν πόλεμον κατ᾽ ἐκεῖνον
. τὸν χρόνον, τοῦτο γὰρ ἀποδεῖξαι βουλόμενος διῆλϑον τὰ γενόμενα Θήβῃοιν, ἡγοῦμαι τὴν πρᾶξιν ἐκείνην α ἅπασι σαφῶς δηλοῦν τὴν τὸν μὲν βασιλέα τὸν ᾿4ργεέ- ὧν ἀναγκάσασαν ἱκέτην γενέσϑαι τῆς πόλεως τῆς ἧ-
174 μετέρας, τοὺς δὲ κυρίους ὄντας Θηβαίων οὕτω δια-- ϑεῖσαν ὥσϑ᾽ ἐλέσϑαι μᾶλλον αὐτοὺς ἐμμεῖναι τοῖς λόγοις τοῖς ὑπὸ τῆς πόλεως πεμφϑεῖσιν ἢ τοῖς νόμοις τοῖς ὑπὸ τοῦ δαιμονίου κατασταϑεῖσιν" ὧν οὐδὲν ἂν οἵα τ᾽ ἐγένετο διοικῆσαι κατὰ τρόπον ἡ πόλις ἡμῶν, εἰ μὴ καὶ τῇ δόξῃ καὶ τῇ δυνάμει πολὺ διήνεγκε ἃ τῶν ἄλλων.
178 (0β΄.) Ἔχων δὲ πολλὰς καὶ καλὰς πράξεις περὶ τῶν προγόνων. εἰπεῖν, σκοποῦμαι, τίνα τρόπον δια- λεχϑῶ περὶ αὐτῶν. μέλει. γάρ μοι τούτων μᾶλλον ἢ τῶν ἄλλων τυγχάνω γὰρ ὧν περὶ τὴν ὑπόϑεσιν, ἣν ἐποιησάμην τελευταίαν, ἐν ἡ προεῖπον, ὡς ἐπιδείξω τοὺς προγόνους ἡμῶν ἐν τοῖς πολέμοις καὶ ταῖς μάχαις
38 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (3)
λικοῦτον ἀπονεῖμαι μέρος τῆς χειρίστης ὥστ᾽ ἐπιπόνως ἐργαζομένους μόλις ἔχειν τὸ καϑ᾽ ἡμέραν" μετὰ δὲ ταῦτα διελόντας τὸ πλῆϑος αὐτῶν ὡς οἷόν τ᾽ ἣν εἰς ἐλαχίστους εἰς τόπους κατοικίσαι μικροὺς καὶ πολλοὺς, ὀνόμασι μὲν προσαγορευομένους ὡς πόλεις οἰκοῦντας, τὴν δὲ δύναμιν ἔχοντας ἐλάττω τῶν δήμων τῶν παρ᾽
180 ἡμῖν" ἁπάντων δ᾽ ἀποστερήσαντας αὐτοὺς, ὧν προσ-- ἥκει μετέχειν τοὺς ἐλευϑέρους, τοὺς πλείστους ἐπι- ὁ ϑεῖναι τῶν κινδύνων αὐτοῖς " ἔν τε γὰρ ταῖς στρατείαις αἷς ἡγεῖται βασιλεὺς, κατ᾽ ἄνδρα συμπαρατάττεσθϑαι 37 σφίσιν αὐτοῖς, ἐνίους δὲ καὶ τῆς πρώτης τάττειν, ἄν τέπου δεῆσαν αὐτοὺς ἐκπέμψαι βοήϑειαν φοβηϑῶῦσιν ἢ τοὺς πόνους ἢ τοὺς κινδύνους ἢ τὸ πλῆϑος τοῦ χρό-- νου, τούτους ἀποστέλλειν “προκινδυνεύσοντας τῶν ἄλλων. καὶ τί δεῖ μακρολογεῖν ἁπάσας διεξιόντα τὰς ὕβρεις τὰς περὶ τὸ πλῆϑος γιγνομένας ἀλλὰ μὴ τὸν μέγιστον εἰπόντα τῶν κακῶν ἀπαλλαγῆναι τῶν ἄλλων: τῶν γὰρ οὕτω μὲν ἐξ ἀρχῆς δεινὰ πεπονθότων, ἐν δὲ τοῖς παροῦσι καιροῖς χρησίμων ὄντων, ἔξεστι τοῖς ἐφό- φοις ἀκρίτους ἀποκτεῖναι τοσούτους, ὁπόσους ἂν βου- ληϑῶσιν. ἃ τοῖς ἄλλοις Ἕλλησιν οὐδὲ τοὺς πονηρο-- τάτους τῶν οἰκετῶν ὅσιόν ἐστι μιαιφονεῖν.
182 (οδ΄.) Τούτου δ᾽ ἕνεκα περὶ τῆς οἰκειότητος καὶ τῶν ἡμαρτημένων εἰς αὐτοὺς διὰ πλειόνων διῆλθον, ἵν᾽ ἔρωμαι τοὺς ἀποδεχομένους ἁπάσας τὰς Σιπαρτια- ἃ τῶν πράξεις, εἰ καὶ ταύτας ἀποδέχονται, καὶ τὰς μάχας εὐσεβεῖς εἶναι νομίξουσι καὶ καλὰς τὰς πρὸς τούτους
188 γεγενημένας. ἐγὼ μὲν γὰρ ἡγοῦμαι μεγάλας μὲν αὖ-- τὰς γεγενῆσϑαι καὶ δεινὰς καὶ πολλῶν αἰτίας τοῖς μὲν ἡττηϑεῖσι κακῶν, τοῖς δὲ κατορϑώσασι λημμάτων, ὧν-- περ ἕνεκα πολεμοῦντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦ-- σιν, οὐ μὴν ὁσίας οὐδὲ καλὰς οὐδὲ πρεπούσας τοῖς ἀρε--
ου ἸΣΟΚΡΑΤΟΥ͂Σ (2)
ὅσιον οὔτε καλόν ἐστι τῶν μὴ μετὰ δικαιοσύνης καὶ
188 λεγομένων καὶ πραττομένων. ὧν Σπαρτιάταις μὲν οὐδὲν πώποτ᾽ ἐμέλησεν" βλέπουσι γὰρ εἰς οὐδὲν ἄλλο,
-πλὴν ὅπως ὡς πλεῖστα τῶν ἀλλοτρίων κατασχήσουσιν.
(ος΄.) Οἱ δ᾽ ἡμέτεροι περὶ οὐδὲν οὕτω τῶν ὄντων ἐσπού- δαξον ὡς τὸ παρὰ τοῖς Ἕλλησιν εὐδοκιμεῖν ἡγοῦντο ἃ γὰρ οὐδεμίον ἂν γενέσϑαι κρίσιν οὔτ᾽ ἀληϑεστέραν οὔτε δικαιοτέραν τῆς ὑπὸ παντὸς τὸν γένους γνῶ--
180 σϑείσης. δῆλοι δ᾽ ἦσαν οὕτως ἔχοντες ἔν τε τοῖς ἄλλοις οἷς διῴχουν τὴν πόλιν καὶ τοῖς μεγίστοις τῶν πραγμώς-- τῶν. τριῶν γὰρ πολέμων γενομένων ἄνευ τοῦ Τρωξ- κοῦ τοῖς Ἕλλησι πρὸς τοὺς βαρβάρους, ἐν ἅπασι τού-- τοις πρωτεύουσαν αὐτὴν παρέσχον. ὧν εἷς μὲν ἦν ὃ πρὸς Ξέρξην, ἐν ᾧ πλέον διήνεγκαν Λακεδαιμονίων α
190 ἐν ὥπασι τοῖς κινδύνοις ἢ ᾽κεῖνοι τῶν ἄλλων, δεύτε-- φος δ᾽ ὁ περὶ τὴν κτίσιν τῶν ἀποικιῶν, εἰς ὃν “ωρεέ-- ὧν μὲν οὐδεὶς ἦλθεν ἡμῖν συμπολεμήσων, ἡ δὲ πόλις ἡμῶν ἡγεμὼν καταστᾶσα τῶν οὐκ εὐπορούντων καὶ 31 τῶν ἄλλων τῶν βουλομένων τοσοῦτον τὰ πράγματα μετέστησεν, ὥστ᾽ εἰϑισμένων τῶν βαρβάρων τὸν ἄλλον χρόνον τὰς μεγίστας πόλεις τῶν Ἑλληνίδων καταλαμ-- βάώνειν ἐποίησε τοὺς Ἕλληνας, ἃ πρότερον ἔπασχον, ταῦτα δύνασϑαι ποιεῖν.
(οξ..) Περὶ μὲν οὖν τοῖν δυοῖν πολέμοιν ἐν τοῖς ἔμπροσϑεν ἱκανῶς εἰρήκαμεν, περὶ δὲ τοῦ τρίτου ποι-- ἥσομαι τοὺς λόγους, ὃς ἐγένετο τῶν μὲν Ἑλληνίδων πόλεων ἄρτι κατῳκισμένων, τῆς δ᾽ ἡμετέρας ἔτι βασι-- λευομένης. ἐφ᾽ ὧν καὶ πόλεμοι πλεῖστοι καὶ κίνδυνοι Ὁ μέγιστοι συνέπεσον, οὗς ἅπαντας μὲν οὔϑ᾽ εὑρεῖν οὔτ᾽
19} εἰπεῖν ἂν δυνηϑείην, παραλιπὼν δὲ τὸν πλεῖστον ὄχλον τῶν ἐν ἐκείνῳ μὲν τῷ χρόνῳ πραχϑέντων, ῥηϑῆναι δὲ νῦν οὐ κατεπειγόντων, ὡς ἂν δύνωμαι συντομώτατα
62 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (3)
τὸν τοῖς διὰ μὲν τὸ καλῶς καὶ φρονίμως βουλεύσασϑαι καὶ πλούτους μεγάλους καὶ δόξας καλὰς κτησαμένοις, διὰ δὲ τὰς ὑπερβολὰς τὰς τούτων ὑπερηφάνοις γενο- μένοις καὶ τὴν φρόνησιν διαφϑαρεῖσι καὶ κατενεχϑεῖ- σιν εἰς χείρω πράγματα καὶ ταπεινότερα τῶν πρότερον.
197 αὐτοῖς ὑπαρχύντων, ἀλλὰ πάντα τὰ τοιαῦτα διαφυ- γόντες ἐνέμελναν τοῖς ἤϑεσιν οἷς εἶχον διὰ τὸ πολι- ἃ τεύεσϑαι καλῶς. μεῖξον φρονοῦντες ἐπὶ τῇ τῆς ψυχῆς ἕξει καὶ ταῖς διανοίαις ταῖς αὑτῶν ἢ ταῖς μάχαις ταῖς γεγενημέναις, καὶ μᾶλλον ὑπὸ τῶν ἄλλων ϑαυμαξό-- μενοι διὰ τὴν καρτερίαν ταύτην καὶ σωφροσύνην ἢ διὰ τὴν ἀνδρίαν τὴν ἐν τοῖς κινδύνοις αὐτοῖς παρα-
198 γενομένην ἑώρων γὰρ πάντες τὴν μὲν εὐψυχίαν τὴν πολεμικὴν πολλοὺς ἔχοντας καὶ τῶν ταῖς κακουργέαις ὑπερβαλλόντων, τῆς δὲ χρησίμης ἐπὶ πᾶσι καὶ πάντας ἃ
δυναμένης ὠφελεῖν οὐ κοινωνοῦντας τοὺς πονηροὺς, ἀλλὰ μόνοις ἐγγιγνομένην τοῖς καλῶς γεγονόσι καὶ τες ϑραμμένοις καὶ πεπαιδευμένοις, ἅπερ προσῆν τοῖς τότε τὴν πόλιν διοικοῦσι καὶ τῶν εἰρημένων ἀγαϑῶν ἅπάν- τῶν αἰτίοις καταστᾶσιν.
(π΄) Τοὺς μὲν οὖν ἄλλους ὁρῶ περὶ τὰ μέγιστα τῶν ἔργων καὶ μάλιστα μνημονευϑησόμενα τοὺς λό- γους καταλύοντας, ἐγὼ δὲ σωφρονεῖν μὲν νομέξω τοὺς ταῦτα γιγνώσκοντας καὶ πράττοντας, οὐ μὴν συμβαέ- Ψει μοι ταὐτὸν ποιεῖν ἐκείνοις, ἀλλ᾽ ἔτι λέγειν ἀναγ- χάξομαι. τὴν δ᾽ αἰτίαν, δι’ ἣν, ὀλίγον ὕστερον ἐρῶ, μικρὰ τῶν πάνυ προδιαλεχϑείς.
300 (πα΄) Ἐπηνώρϑουν μὲν γὰρ τὸν λόγον τὸν μέχρι τῶν ἀναγνωσθέντων γεγραμμένον μετὰ μειρακίων. τριῶν ἢ τεττάρων τῶν εἰϑισμένων μοι συνδιατρίβειν" ἐπειδὴ δὲ διεξιοῦσιν ἡμῖν ἐδόκει καλῶς ἔχειν καὶ προσ- δεῖσθαι τελευτῆς μόνον, ἔδοξέ μοι μεταπέμψασθαέ τι-
64 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥ͂Σ (ἢ)
τῶς ἐχόντων εἰ μὲν τυγχάνεις ἀληϑῆ λέγων. τούτους φάσκων εὑρετὰς γεγενῆσϑαι τῶν καλλίστων ἐπιτη-- δευμάτων, ἀναγκαῖόν ἐστι τοὺς πολλαῖς γενεαῖς πρός τερον γεγονότας πρὶν Σπαρτιάτας ἐνταῦϑα κατοικῆ- σαι, μὴ μετέχειν αὐτῶν, μήτε τοὺς ἐπὶ Τροίαν στρα-- τευσαμένους μήτε τοὺς περὶ Ἡρακλέα καὶ Θησέα γε- γονότας μήτε Μίνω τὸν “Διὸς μήτε Ῥαδάμανθυν μήτ᾽ “Αἰακὸν μήτε τῶν ἄλλων μηδένα τῶν ὑμνουμένων ἐπὶ ταῖς ἀρεταῖς ταύταις, ἀλλὰ ψευδῆ τὴν δόξαν ταύτην ἅπαντας ἔχειν. εἰ δὲ σὺ μὲν φλυαρῶν τυγχάνεις, προσ-- ἥκει δὲ τοὺς ἀπὸ ϑεῶν γεγονότας καὶ χρῆσϑαι ταύταις μᾶλλον τῶν ἄλλων καὶ καταδεῖξαι τοῖς ἐπιγιγνομένοις, οὐκ ἔστιν ὅπως οὐ μαίνεσϑαι δόξεις ἅπασι τοῖς ἀκούσια. σιν, οὕτως εἰκῇ καὶ παρανόμως οὖς ἂν τύχῃς ἐπαινῶν." Επειτ᾽ εἰ μὲν εὐλόγεις αὐτοὺς οὐδὲν ἀκηκοὼς τῶν ἐμῶν, ἐλήρεις μὲν ἂν, οὐ μὴν ἐναντία γε λέγων ἐφαί-- νῦν δ᾽ ἐπῃνεκχότι σοι τὸν ἐμὸν λόγον, τὸν ἐπιδεικνύοντα πολλὰ καὶ δεινὰ “ακεδαιμονίους περέ τε τοὺς συγγενεῖς τοὺς αὑτῶν καὶ περὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας διαπεπραγμένους, πῶς οἷόν τ᾽ ἣν ἔτι σοὶ λέ- γειν τοὺς ἐνόχους ὄντας τούτοις, ὡς τῶν καλλίστων ἃ 308 ἐπιτηδευμάτων ἡγεμόνες γεγόνασιν; (πγ΄.) Πρὸς δὲ τούτοις κἀκεῖνό σε λέληϑεν, ὅτι τὰ παραλελειμμένα τῶν ἐπιτηδευμάτων καὶ τῶν τεχνῶν καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων οὐχ οἱ τυχόντες εὑρίσκουσιν, ἀλλ᾽ οἵ τάς τὲ φύσεις διαφέροντες καὶ μαϑεῖν πλεῖστα τῶν πρό-- τερον εὑρημένων δυνηϑέντες καὶ προσέχειν τὸν νοῦν τῷ ξητεῖν μᾶλλον τῶν ὄλλων ἐθελήσαντες. ὧν Δακε- ἃ δαιμόνιοι πλέον ἀπέχουσι τῶν βαρβάρων οἵ μὲν γὰρ ἂν φανεῖεν πολλῶν εὑρημάτων καὶ μαϑηταὶ καὶ διδά-- σχαλοι γεγονότες, οὗτοι δὲ τοσοῦτον ἀπολελειμμένον τῆς κοινῆς παιδείας καὶ φιλοσοφίας εἰσὶν, ὥστ᾽ οὐδὲ
66 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (13)
14 γιγνώσκοντας; οἵ μὲν γὰρ ἄλλοι τοὺς κακουργοῦντας καὶ κλέπτοντας πονηροτάτους τῶν οἰκετῶν νομίξου-- σιν, ἐκεῖνοι δὲ τοὺς ἐν τοῖς τοιούτοις τῶν ἔργων πρῶ- ἃ τεύοντας βελτίστους εἶναι τῶν παίδων ὑπολαμβάνουσι καὶ μάλιστα τιμῶσιν. καίτοι τίς ἂν τῶν εὖ φρονούν- τῶν οὐκ ἂν τρὶς ἀποϑανεῖν ἕλοιτο μᾶλλον ἢ διὰ τοιῖ- οὕτων ἐπιτηδευμάτων γνωσθῆναι τὴν ἄσκησιν τῆς ἀρετῆς ποιούμενος ;""
16 (πε΄. Ταῦτ᾽ ἀκούσας ϑρασέως μὲν οὐδὲ πρὸς ὃν ἀντεῖπε τῶν εἰρημένων, οὐδ᾽ αὖ παντάπασιν ἀπεσιώ- πῆσεν ἀλλ᾽ ἔλεγεν, ὅτι ,σὺ μὲν πεποίησαι τοὺς λό-- γουρ ἐμὲ λέγων ,,ὡς ἅπαντ᾽ ἀποδεχομένου μου τἀκεῖ α καὶ καλῶς ἔχειν νομέξοντος " ἐμοὶ δὲ δοκεῖς περὶ μὲν τῆς τῶν παίδων αὐτονομίας καὶ περὶ ἄλλων πολλῶν εἰχότως ἐπιτιμᾶν ἐκείνοις, ἐμοῦ δ᾽ οὐ δικαίως κατηγο--
416 ρεῖν. ἐγὼ γὰρ ἐλυπήϑην μὲν τὸν λόγον ἀναγιγνώς- σκῶων ἐπὶ τοῖς περὶ “ακεδαιμονίων εἰρημένοις, οὐ μὴν οὕτως ὡς ἐπὶ τῷ μηδὲν ἀντειπεῖν ὑπὲρ αὐτῶν δύνα- σϑαι τοῖς γεγραμμένοις, εἰθισμένος τὸν ἄλλον χρόνον ἐπαινεῖν. εἰς τοιαύτην, δ᾽ ἀπορίαν καταστὰς εἶπον, ὅπερ ἦν λοιπὸν, ὡς εἰ καὶ μηδὲν δι᾽ ἄλλο, διά γ᾽ ἐκεῖνο δικαίως ἂν αὐτοῖς ἅπαντες χάριν ἔχοιμεν, ὅτι τοῖς καλλίστοις τῶν ἐπιτηδευμάτων. χφώμενοι τυγχά-
217 νουσιν. ταῦτα δ᾽ εἶπον οὐ πρὸς τὴν εὐσέβειαν οὐδὲν πρὸς τὴν δικαιοσύνην οὐδὲ πρὸς τὴν φρόνησιν ἀπο-- βλέψας, ἃ σὺ διῆλϑες, ἀλλὰ πρὸς τὰ γυμνάσια τάκεϊ καϑεστῶτα καὶ πρὸς τὴν ἄσκησιν τῆς ἀνδρίας καὶ τὴν ς ὁμόνοιαν καὶ συνόλως τὴν περὶ τὸν πόλεμον ἐπιμέ- λειαν, ἅπερ ἅπαντες ἂν εἴποιεν, καὶ μάλιστ᾽ ἂν αὐτοῖς πρηρόυς χρῆσϑαι φήσειαν. γε
318 (πς΄.) Ταῦτα δ᾽ αὐτοῦ διαλεχϑέντος ἀπεδεξάμην μὲν οὐχ ὡς διαλυόμενόν τι τῶν κατηγορημένων, ἀλλ᾽
68 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥ͂Σ (3)
μῶς καὶ καλῶς χρωμένους οἷς ἐμελέτησαν ἐπαινεῖν καὶ, τιμᾶν, τοὺς δὲ πλημμελοῦντας καὶ κακουργοῦντας ψέγειν καὶ μισεῖν καὶ φυλάττεσθαι τὸν τρόπον αὐτῶν, ἐνϑυμουμένους, ὡς οὐχ αἱ φύσεις αἵ τῶν πραγμάτων οὔτ᾽ ὠφελοῦσιν οὔτε βλάπτουσιν ἡμᾶς, ἀλλ᾽ ὡς αἴ τῶν ἀνθρώπων χρήσεις καὶ πράξεις ἁπάντων ἡμῖν αἴτιαι τῶν συμβαινόντων εἰσίν. γνοίη δ᾽ ἄν τις ἐκεῖ-- ϑεν" τὰ γὰρ αὐτὰ πανταχῇ καὶ μηδαμῇ διαφέροντα α τοῖς μὲν ὠφέλιμα. τοῖς δὲ βλαβερὰ γίγνεται. καίτοι " τὴν μὲν φύσιν ἔχειν ἕκαστον τῶν ὄντων τὴν ἐναντίαν αὐτὴν αὑτῇ καὶ μὴ τὴν αὐτὴν οὐκ εὔχολόν ἐστιν" τὸ δὲ μηδὲν τῶν αὐτῶν συμβαίνειν τοῖς ὀρθῶς καὶ δι-- καέως πράττουσι καὶ τοῖς ἀσελγῶς τε καὶ κακῶς, τένε τῶν ὀρϑῶς λογιξομένων οὐκ ἂν εἰκότως ταῦτα γίγνε- σϑαι δόξειεν; (πϑ'.) Ὁ δ᾽ αὐτὸς οὗτος λόγος καὶ περὶ τὰς ὁμονοίας ἂν ἁρμόσειεν᾽" καὶ γὰρ ἐκεῖναι τὴν φύσιν ἃ εἰσὶν οὐκ ἀνόμοιαι τοῖς εἰρημένοις, ἀλλὰ τὰς μὲν αὖ-- τῶν εὕροιμεν ἂν πλείστων ἀγαϑῶν αἰτίας γιγνομέναξ, τὰς δὲ τῶν μεγίστων κακῶν καὶ συμφορῶν."“ οἷον μίαν εἶναί φημι καὶ τὴν Σπαρτιατῶν" εἰρήτ σεται γὰρ τἀληϑὲς, εἰ καί τισι δόξω λίαν παρέ, 336 δοξα λέγειν. οὗτοι γὰρ τῷ ταὐτὰ γιγνώσκειν περὶ τῶν ἔξω πραγμάτων ἀλλήλοις στασιάξειν τοὺς Ἕλλης νας. ὥσπερ τέχνην ἔχοντες ἐποίουν, καὶ τὸ χαλεπώτα- ἴον ταῖς ἄλλαις πόλεσι τῶν κακῶν γιγνόμενον, τοῦϑ᾽ αὑτοῖς ἁπάντων συμφορώτατον ἐνόμιξον εἶναι" τὰς γὰρ οὕτω διακειμένας ἐξῆν αὐτοῖς, ὅπως ἠβούλοντο, διοικεῖν. ὥστ᾽ οὐδεὶς ἂν αὐτοὺς διά γε τὴν ὁμόνοιαν δικαίως ἐπαινέσειεν, οὐδὲν μᾶλλον ἢ τοὺς καταπον-- 3ὲ τιστὰς καὶ λῃστὰς καὶ τοὺς περὶ τὰς ἄλλας ἀδικίας ὄντας" καὶ γὰρ ἐκεῖνοι σφίσιν αὐτοῖς ὁμονοοῦντερ, 391 τοὺς ἄλλους ἀπολλύουσιν. εἰ δέ τισι δοκῶ τὴν παρᾶ--
το ΙΤΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (Ὁ)
οὐ πρότερον ἐπαυσάμην, πρὶν ὑπέβαλον τῷ παιδὶ τὸν λόγον, ὃν ὀλίγῳ μὲν πρότερον μεϑ᾽ ἡδονῆς διῆλ-. ϑον, μικρῷ δ᾽ ὕστερον ἤμελλέ με λυπήσειν. τριῶν 3 γὰρ ἢ τεττάρων ἡμερῶν διαλειφϑεισῶν ἀναγιγνώς- σχων αὐτὰ καὶ διεξιὼν, ἐπὶ μὲν οἷς περὶ τῆς πόλεως ἣν εἰρηκὼς, οὐκ ἠχϑόμην, καλῶς γὰρ καὶ δικαίως ἣν
533) ἅπαντα περὶ αὐτῆς γεγραφὼς. ἐπὶ δὲ τοῖς περὶ 4ακε- δαιμονίων ἐλυπήϑην καὶ βαρέως ἔφερον" οὐ γὰρ με-- τρίως ἐδόκουν μοι διειλέχϑαι περὶ αὐτῶν οὐδ᾽ ὁμοί-- ὡς τοῖς ἄλλοις ἀλλ᾽ ὀλιγώρως καὶ λίαν πικρῶς καὶ παντάπασιν ἀνοήτως" ὥστε πολλάκις ὁρμήσας ἐξ-ὺ αλείφειν αὐτὸν ἢ κατακάειν μετεγίγνωσκον. ἐλεῶν τὸ γῆρας τοὐμαυτοῦ καὶ τὸν πόνον τὸν περὶ τὸν λό-- γον γεγενημένον.
333 (ᾳβ.9 Ἐν τοιαύτῃ δέ μοι ταραχῇ καϑεστῶτι, καὶ μεταβολὰς ποιουμένῳ πολλὰς ἔδοξε μὲν κράτιστον εἶναι παρακαλέσαντι τῶν πεπλησιακότων τοὺς ἐπι-- δημοῦντας βουλεύσασϑαι μετ᾽ αὐτῶν, πότερον ἄφα- νιστέος παντάπασίν ἐστιν ἢ διαδοτέος τοῖς βουλο-- μένοις λαμβάνειν, ὁπότερα δ᾽ ἂν ἐκείνοις δόξῃ, ταῦτα « ποιεῖν. τούτων γνωσθέντων οὐδεμίαν διατριβὴν ἐποιησάμην, ἀλλ᾽ εὐθὺς παρεκέκληντο μὲν, οὗς εἶπον. προειρηκὼς δ᾽ ἦν αὐτοῖς, ἐφ᾽ ἃ συνεληλυϑότερ ἦσαν, ἀνέγνωστο δ᾽ ὁ λόγος, ἐπῃνημένος δ᾽ ἦν καὶ τεϑορυ- βημένος καὶ τετυχηκὼς ὦνπερ οἵ κατορϑοῦντες ἐν
351 ταῖς ἐπιδείξεσιν. (ῳ΄ ) ἱἁπάντων δὲ τούτων ἐπιτετε- λεσμένων οἵ μὲν ἄλλοι διελέγοντο πρὸς σφᾶς αὐτοὺς, δῆλον, ὅτι περὶ τῶν ἀναγνωσθέντων ὃν δ᾽ ἐξ ἀρχῆς μετεπεμψάμεϑα σύμβουλον, τὸν “ακεδαιμονίων ἐπαι- ἃ νέτην, πρὸς ὃν πλείω διελέχϑην τοῦ δέοντος, σιωπὴν ποιησάμενος καὶ πρὸς ἐμὲ βλέψας ἀπσρεῖν ἔφασκεν,
1 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (13)
ἐναργέστερος εἶναι δόξει τοῖς ἀκούουσι καὶ σὺ μενεῖς ἐν τοῖς αὐτοῖς, ὃ μᾶλλον ἄν τινες ϑαυμάσειαν τῶν τοῖς 389 ἄλλοις γεγραμμένων. ἐν ἀρχῇ μὲν οὖν οὕτω μοι φαί- νει τάξασϑαι καὶ βουλεύσασϑαι περὶ αὐτῶν. (ς:΄.) Εἰ- ἃ δὼς δὲ σαυτὸν ἐπῃνεκότα τὴν Σπαρτιατῶν διοίκησιν ὡς οὐδεὶς ἄλλος, φοβεῖσϑαι τοὺς ἀκηκοότας, μὴ δότ᾽ ξῃς ὅμοιος εἶναι τοῖς λέγουσιν, δ τι ἂν τύχωσι, καὶ τούτους νῦν ψέγειν, οὗς πρότερον ἐπήνεις μᾶλλον τῶν ἄλλων" ταῦτ᾽ ἐνθυμηϑεὶς σκοπεῖσϑαι, ποίους τινὰς ἂν ἑχατέρους εἶναι φήσας ἀληϑῆ τε λέγειν δό-- ξειας περὶ ἀμφοτέρων, ἔχοις τ᾽ ἂν τοὺς μὲν προγό- νοῦς ἐπαινεῖν, οὕσπερ βούλει, Σπαρτιατῶν δὲ δοκεῖν 6 μὲν κατηγορεῖν τοῖς ἀηδῶς πρὸς αὐτοὺς διακειμένοις, μηδὲν δὲ ποιεῖν τοιοῦτον ἀλλὰ λανθάνειν ἐπαινῶν 310 αὐτούς" ξητῶν δὲ τὰ τοιαῦτα, ῥᾳδίως εὑρεῖν λόγους ἀμφιβόλους καὶ μηδὲν μᾶλλον μετὰ τῶν ἐπαινούντων ἢ τῶν ψεγόντων ὄντας ἀλλ᾽ ἐπαμφοτερίζειν δυναμέ- 38 νοὺς καὶ πολλὰς ἀμφισβητήσεις ἔχοντας, οἷς χρῆσϑαι περὶ μὲν συμβολαίων καὶ περὶ πλεονεξίας ἀγωνιξό-- μενον αἰσχρὸν καὶ πονηρίας οὐ μικρὸν σημεῖον, περὶ δὲ φύσεως ἀνθρώπων διαλεγόμενον καὶ ; πραγμάτων καλὸν καὶ φιλόσοφον. οἷός περ ὁ λόγος ὁ διαναγνῶω- σϑείς ἐστιν, ἐν ᾧ πεποίηκας τοὺς μὲν σοὺς προγόνους εἰρηνικοὺς καὶ φιλέλληνας καὶ τῆς ἰσότητος τῆς ἐν ταῖς πολιτείαις ἡγεμόνας, Σπαρτιάτας δ᾽ ὑπεροπτυ- ὃ κοὺς καὶ πολεμικοὺς καὶ πλεονέκτας, οἵους περ αὖ- τοὺς εἶναι πάντες ὑπειλήφασιν. ((ς΄.) Τοιαύτην δ᾽ ἑκατέρων ἐχόντων τὴν φύσιν τοὺς μὲν ὑπὸ πάντων ἐπαινεῖσϑαι καὶ δοκεῖν εὔνους εἶναι τῷ πλήϑει, τοῖς δὲ τοὺς μὲν πολλοὺς φϑονεῖν καὶ δυσμενῶς ἔχειν, 245 ἔστι δ᾽ οὗς καὶ ἐπαινεῖν αὐτοὺς καὶ ϑαυμάξειν, καὶ τολμᾶν λέγειν, ὡς ἀγαθὰ μείξω τυγχάνουσιν ἔχοντες
12 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥ͂Σ (13)
ἐναργέστερος εἶναι δόξει τοῖς ἀκούουσι καὶ σὺ μενεῖς, ἐν τοῖς αὐτοῖς, ὃ μᾶλλον ἄν τινες ϑαυμάσειαν τῶν τοῖς 389 ἄλλοις γεγραμμένων. ἐν ἀρχῇ μὲν οὖν οὕτω μοι φαί- νει τάξασϑαι καὶ βουλεύσασϑαι περὶ αὐτῶν. (ς ε΄.) Εἰ- ἃ δὼς δὲ σαυτὸν ἐπῃνεκότα τὴν Σπαρτιατῶν διοίκησιν ὡς οὐδεὶς ἄλλος, φοβεῖσϑαι τοὺς ἀκηκοότας, μὴ δό-: ξῃς ὅμοιος εἶναι τοῖς λέγουσιν, ὅ τι ἂν τύχωσι, καὶ τούτους νῦν ψέγειν, οὖς πρότερον ἐπήνεις μᾶλλον τῶν ἄλλων" ταῦτ᾽ ἐνθυμηϑεὶς σκοπεῖσϑαι, ποίους τινὰς ἂν ἐχατέρους εἶναι φήσας ἀληϑῆ τε λέγειν δό-- ξειας περὶ ἀμφοτέρων, ἔχοις τ᾽ ἂν τοὺς μὲν προγό- νους ἐπαινεῖν, οὕσπερ βούλει, Σπαρτιατῶν δὲ δοκεῖν δ μὲν κατηγορεῖν τοῖς ἀηδῶς πρὸς αὐτοὺς διακειμένοις, μηδὲν δὲ ποιεῖν τοιοῦτον ἀλλὰ λανθάνειν ἐπαινῶν 30 αὐτούς - ξητῶν δὲ τὰ τοιαῦτα ῥᾳδίως εὑρεῖν λόγους ἀμφιβόλους καὶ μηδὲν μᾶλλον μετὰ τῶν ἐπαινούντων ἢ τῶν ψεγόντων ὄντας ἀλλ᾽ ἐπαμφοτερίξειν δυναμέ- 38 ψοὺς καὶ πολλὰς ἀμφισβητήσεις ἔχοντας, οἷς χρῆσϑαι περὶ μὲν συμβολαίων καὶ ερὶ πλεονεξίας ἀγωνιξό-- μενον αἰσχρὸν καὶ πονηρίας οὐ μικρὸν σημεῖον, περὶ δὲ φύσεως ἀνϑρώπων διαλεγόμενον καὶ ᾿ πραγμάτων καλὸν καὶ φιλόσοφον. οἷός περ ο λόγος ὁ διαναγνω- σϑείς ἐστιν, ἐν ᾧ πεποίηκας τοὺς μὲν σοὺς προγόνους εἰρηνικοὺς καὶ φιλέλληνας καὶ τῆς ἰσότητος τῆς ἐν ταῖς πολιτείαις ἡγεμόνας, Σπαρτιάτας δ᾽ ὑπεροπτι- ὃ κοὺς καὶ πολεμικοὺς καὶ πλεονέκτας,, οἵους περ αὖ-- τοὺς εἶναι πάντες ὑπειλήφασιν, (ἃς. δ Τοιαύτην δ᾽ ἑκατέρων ἐχόντων τὴν φύσιν τοὺς μὲν ὑπὸ πάντων ἐπαινεῖσϑαι καὶ δοκεῖν εὔνους. εἶναι τῷ πλήϑει, τοῖς δὲ τοὺς μὲν πολλοὺς φϑονεῖν, καὶ δυσμενῶς ἔχειν, 345 ἔστι δ᾽ οὖς καὶ ἐπαινεῖν αὐτοὺς καὶ ϑαυμάξειν, καὶ τολμᾶν λέγειν, ὡς ἀγαθὰ μείξω τυγχάνουσιν ἔχοντες
τά ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (12)
δὲν ὅμοιον τοῖς ἄλλοις, ἀλλὰ τοῖς μὲν ῥᾳϑύμως ἀνα- γιγνώσκουσιν ἁπλοῦν εἶναι δόξοντα καὶ ῥάδιον κατα-- μαϑεῖν, τοῖς δ᾽ ἀκριβῶς διεξιοῦσιν αὐτὸν, καὶ πειρῶ- μένοις κατιδεῖν, ὃ τοὺς ἄλλους λέληϑεν, χαλεπὸν φα- νούμενον καὶ δυσκαταμάϑητον, καὶ πολλῆς μὲν ἴστο- ὁ φίας γέμοντα καὶ φιλοσοφίας, παντοδαπῆς δὲ μεστὸν ποικιλίας καὶ ψευδολογίας, οὐ τῆς εἰϑισμένης μετὰ καχίας βλάπτειν τοὺς συμπολιτευομένους ἀλλὰ τῆς δυναμένης μετὰ παιδείας ὠφελεῖν ἢ τέρπειν τοὺς ἀκούοντας ὧν οὐδὲν ἐάσαντά με φήσεις τὸν τρόπον τοῦτον ἔχειν, ὡς ἐβουλεύσω σὺ περὶ αὐτῶν, ἀλλὰ τήν τε δύναμιν τῶν λεγομένων διδάσκοντα καὶ τὴν σὴν διάνοιαν ἐξηγούμενον οὐκ αἰσϑάνεσϑαϊ τοσούτῳ τὸν λόγον ἀδοξότερον δι᾽ ἐμὲ γιγνόμενον, ὅσῳ περ αὐτὸν ἃ φανερώτερον ἐποίουν καὶ γνωριμώτερον τοῖς ἀναγι-- γνώσκουσιν" ἐπιστήμην γὰρ τοῖς οὐκ εἰδόσιν ἐνεργα-- ξόμενον ἔρημον τὸν λόγον μὲ ποιεῖν καὶ τῆς τιμῆς ἀποστερεῖν τῆς γιγνομένης ἃ ἂν αὐτῷ διὰ τοὺς πονοῦν-- 248 τὰς καὶ πράγματα σφίσιν αὐτοῖς παρέχοντας. (χή. Ἐγὼ δ᾽ ὁμολογῶ μὲν ἀπολελεῖφϑαι τὴν ἐμὴν. φρόνησιν τῆς σῆς ὡς δυνατὸν πλεῖστον, οὐ μὴν ἀλλ᾽ ὥσπερ τοῦτ᾽ οἶδα, κἀκεῖνο τυγχάνω γιγνώσκων, ὅτι τῆς πόλεως τῆς ὑμξεέρας βουλευομένης περὶ τῶν μεγίστων οἵ μὲν ὄρφιστα φρονεῖν δοκοῦντες ἐνίοτε διαμαρτάνουσι τοῦ συμφέροντος, τῶν δὲ φαύλων νομιξομένων εἶναι καὶ καταφρονουμένων ἔστιν ὅτε κατώρϑωσεν ὃ τυχὼν καὶ 38 349 βέλτιστα λέγειν ἔδοξεν" ὥστ᾽ οὐδὲν ϑαυμαστὸν, εἰ καὶ περὶ τοῦ νῦν ἐνεστῶτος τοιοῦτόν τι συμβέβηκεν, ὅπου σὺ μὲν οἴει μάλιστ᾽ εὐδοκιμήσειν, ἢν ὡς πλεῖστον χρό-- νον διαλάϑῃς, ἣν ἔχων γνώμην τὰ περὶ τὸν λόγον ἐπραγματεύϑης, ἐγὼ δ᾽ ἡγοῦμαι βέλτιστά σε πράξειν, ἦν δυνηϑῇς τὴν διάνοιαν, ἣ χρώμενος αὐτὸν συνέϑη--
τὸ ἸΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (3)
πόλεις τὰς αὑτῶν ἀδόξους καὶ μικρὰς καὶ πολλῶν ἐν-- δεεῖς οὔσας, ὑπεριδόντες ταύτας ἐστράτευσαν ἐπὶ τὰς ἐν Πελοποννήσῳ πρωτευούσας, ἐπ᾿ "άργος καὶ Μακεδαί- 254 μονα καὶ Μεσσήνην, μάχῃ δὲ νικήσαντες τοὺς μὲν ἧτ-- τηϑέντας ἔκ τε τῶν πόλεων καὶ τῆς χώρας ἐξέβαλον, αὐτοὶ δὲ τὰς κτήσεις ἁπάσας τὰς ἐκείνων τότε κατα- ὃ σχόντες ἔτι καὶ νῦν ἔχουσιν, οὗ μεῖξον ἔργον καὶ ᾿ϑαυμαστότερον οὐδεὶς ἐπιδείξει κατ᾽ ἐκεῖνον τὸν χρό-- ψοὸν γενόμενον, οὐδὲ πρᾶξιν εὐτυχεστέραν καὶ ϑεοφι-- λεστέραν τῆς τοὺς χρησαμένους τῆς μὲν οἰκείας ἀπο-- ρίας ἀπαλλαξάσης, τῆς δ᾽ ἀλλοτρίας εὐδαιμονέας κυ-- 255 φίους ποιησάσης. καὶ ταῦτα μὲν μετὰ πάντων συστρα-- τευσαμένων ἔπραξαν. (ρ΄.) Ἐπειδὴ δὲ πρὸς ᾿Δργείους καὶ Μεσσηνίους τὴν χώραν διείλοντο καὶ καϑ'᾽ αὑτοὺς α ἐν Σπάρτῃ κατῴκησαν, ἐν τούτοις τοῖς καιροῖς τοσοῦ-- τον φρονῆσαι φὴς αὐτοὺς ὥστ᾽ ὄντας οὐ πλείους τότε δισχιλίων οὐχ ἡγήσασϑαι σφᾶς αὐτοὺς ἀξίους εἶναι ξῆν, εἰ μὴ δεσπόται πασῶν τῶν ἐν Πελοποννήσῳ πό-- 356 λεῶν γενέσϑαι δυνηϑεῖεν, ταῦτα δὲ διανοηϑέντας καὶ πολεμεῖν ἐπιχειρήσαντας οὐκ ἀπειπεῖν, ἐν πολλοῖς, κακοῖς καὶ κινδύνοις γιγνομένους, πρὶν ἁπάσας ταῦ-- τας ὑφ᾽ αὑτοῖς ἐποιήσαντο πλὴν τῆς πόλεως τῆς ᾿4ρ- ἃ γείων, ἔχοντας δ᾽ ἤδη καὶ χώραν πλείστην καὶ δύναμιν, μεγίστην καὶ δόξαν τοσαύτην, ὅσην προσήκει τοὺς τηλικαῦτα διαπεπραγμένους, οὐχ ἧττον διακεῖσθαι φιλοτίμως, ὅτι λόγος ὑπῆρχεν αὐτοῖς ἴδιος καὶ καλὸς, 351 μόνοις τῶν Ἑλλήνων ἐξεῖναι γὰρ εἰπεῖν αὐτοῖς, ὅτε σφεῖς μὲν ὄντες οὕτως ὀλίγοι τὸν ἀριϑμὸν οὐδεμιᾷ πώποτε τῶν μυριάνδρων πόλεων ἠκολούϑησαν οὐδ᾽ ε ἐποίησαν τὸ προσταττόμενον ἀλλ᾽ αὐτόνομοι διετέλε-- σαν ὄντες, αὐτοὶ δ᾽ ἐν τῷ πολέμῳ τῷ πρὸς τοὺς βαρ-- βάρους πάντων τῶν Ἑλλήνων ἡγεμόνες κατέστησαν,
ΤΆ ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (3)
δρῶν καταπεφρόνηκεν, ἀλλ᾽ ἐπιϑυμοῦντες τυχεῖν αὖ-- τῆς οὐκ ἔστιν ὅντινα κίνδυνον οὐχ ὑπομένουσι, τὴν δὲ κατὰ τὸν λογισμὸν τῶν πειρωμένων στοχάξεσϑαι τῆς ἀληϑείας, παρ᾽ οἷς εὐδοκιμεῖν ἄν τινες ἕλοιντο μᾶλλον ἢ παρὰ τοῖς ἄλλοις διπλασίοις γενομένοις ἢ ε νῦν εἰσίν."
265 (ρβ΄.) ,᾿ἡπλήστως δὲ διακείμενος ἐν τῷ παρόντε πρὸς τὸ λέγειν καὶ πόλλ᾽ ἂν εἰπεῖν ἔχων ἔτι καὶ περὲ σοῦ καὶ περὶ τοῖν πολέοιν καὶ περὶ τοῦ λόγου ταῦτα μὲν ἐάσω, περὶ ὧν δὲ παρακληϑῆναί με σὺ φὴς, περὶ 938, τούτων ἀποφανοῦμαι. συμβουλεύω γάρ σοι μήτε κα- τακάειν τὸν λόγον μήτ᾽ ἀφανίξειν, ἀλλ᾽ εἴ τινος ἐν-- δεής ἐστι, διορϑώσαντα καὶ προσγράψαντα πάσας τὰς διατριβὰς τὰς περὶ αὐτὸν γεγενημένας διδόναι τοῖς
363 βουλομένοις λαμβάνειν, εἴπερ βούλει χαρίξεσϑαι μὲν
ἐπιεικεστάτοις τῶν Ἑλλήνων καὶ τοῖς ὡς ἀληθῶς φιλοσοφοῦσιν ἀλλὰ μὴ προσποιουμένοις, λυπῆσαι δὲ Ὁ τοὺς ϑαυμάξοντας μὲν τὰ σὰ μᾶλλον τῶν ἄλλων, λοι-- δορουμένους δὲ τοῖς λόγοις τοῖς σοῖς ἐν τοῖς ὄχλοις τοῖξ πανηγυρικοῖς, ἐν οἷς πλείους εἰσὶν οἵ καϑεύδοντες τῶν ἀκροωμένων, καὶ προσδοκῶντας. ἢν παρακρού- σῶωνται τοὺς τοιούτους, ἐναμίλλους τοὺς αὑτῶν γενή-- σεσϑαι τοῖς ὑπὸ σοῦ γεγραμμένοις, κακῶς εἰδότας, ὅτε πλέον ἀπολελειμμένοι τῶν σῶν εἰσὶν ἢ τῆς Ὁμήρου δόξης οἷ περὶ τὴν αὐτὴν ἐκείνῳ ποίησιν γεγονότερ." (ργ΄.) Ταῦτ᾽ εἰπόντος αὐτοῦ καὶ τοὺς παρόντας ἀξιώ- σαντος ἀποφήνασϑαι, περὶ ὧν παρεκλήϑησαν, οὐκ ἐθορύβησαν, ὃ ποιεῖν εἰώϑασιν ἐπὶ τοῖς χαριέντως διειλεγμένοις, ἀλλ᾽ ἀνεβόησαν ὡς ὑπερβαλλόντως εἴ-- φηκύτος, καὶ περιστάντες αὐτὸν ἐπήνουν, ἐξήλουν, ἐμακάριξον, καὶ προσϑεῖναι μὲν οὐδὲν εἶχον τοῖς εἴς: “ρημένοις οὐδ᾽ ἀφελεῖν, συναπεφαίνοντο δὲ καὶ συνε--
80 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (13)
δ᾽ ἔχων. ἐφ᾽ οἷς εἰπεῖν ἐτόλμησαν, ἐπείσϑην, τί γὰρ δεῖ μακρολογεῖν; γενέσϑαι πρὸς τῇ τῶν λοιπῶν πραγ-- ματείᾳ, γεγονὼς μὲν ἔτη τρία μόνον ἀπολείποντα τῶν ἑκατὸν, οὕτω δὲ διακείμενος, ὡς ἕτερος ἔχων οὐχ ὅπως ἃ λόγον ἂν γράφειν ἐπεχείρησεν ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἄλλου δει-- χνύοντος καὶ πονήσαντος ἠθέλησεν ἀκροατὴς γενέ- σϑαι.
(φε΄.) Τίνος οὖν ἕνεκα ταῦτα διῆλϑον; οὐ συγ- γνώμης τυχεῖν ἀξιῶν ὑπὲρ τῶν εἰρημένων, οὐ γὰρ οὕτως οἶμαι διειλέχϑαι περὶ αὐτῶν. ἀλλὰ δηλῶσαι βουλόμενος τά τε περὶ ἐμὲ γεγενημένα, καὶ τῶν ἀκρο-- ατῶν ἐπαινέσαι μὲν τοὺς τόν τε λόγον ἀποδεχομένους τοῦτον καὶ τῶν ἄλλων σπουδαιοτέρους καὶ φιλοσοφω- ε τέρους εἶναι νομίξοντας τοὺς διδασκαλικοὺς καὶ τεχνι-- κοὺς τῶν πρὸς τὰς ἐπιδείξεις καὶ τοὺς ἀγῶνας γεγραμ- μένων, καὶ τοὺς τῆς ἀληϑείας στοχαξομένους τῶν τὰς δόξας τῶν ἀκροωμένων παρακρούεσϑαι ξητούντων, καὶ τοὺς ἐπιπλήττοντας τοῖς ἁμαρτανομένοις καὶ νου-- 99 ϑετοῦντας τῶν πρὸς ἡδονὴν καὶ χάριν λεγομένων,
3 συμβουλεῦσαι δὲ τοῖς τἀναντία τούτων γιγνώσκουσι πρῶτον μὲν μὴ πιστεύειν ταῖς αὑτῶν γνώμαις, μηδὲ νομίξειν ἀληϑεῖς εἶναι τὰς κρίσεις τὰς ὑπὸ τῶν ῥᾳϑυ-- μούντων γιγνομένας, ἔπειτα μὴ προπετῶς ἀποφαίνε- σϑαι περὶ ὧν οὐκ ἴσασιν, ἀλλὰ περιμένειν, ἕως ἂν ὁμονοῆσαι δυνηϑῶσι τοῖς τῶν ἐπιδεικνυμένων πολλὴν ἐμπειρίαν ἔχουσιν" τῶν γὰρ οὕτω διοικούντων τὰς αὑτῶν διανοίας οὐκ ἔστιν ὅστις ἂν τοὺς τοιούτους, ἀνοήτους εἶναι νομίσειεν.
ΙΣΟΚΡΗΑΤΟΥΣ (15)
μῶντες, ὡς νοῦν ἔχοντες διδάσκαλοι τῶν ἄλλων ἀξι-- οὖσι γίγνεσθαι. καὶ λέγουσι μὲν, ὡς οὐδὲν δέονται χρημάτων, ἀργυρίδιον καὶ χρυσίδιον τὸν πλοῦτον α ἀποκαλοῦντες, μικροῦ δὲ κέρδους ὀρεγόμενοι μόνον οὐκ ἀϑανάτους ὑπισχνοῦνται τοὺς συνόντας ποιήσειν. 5 δδὲ πάντων καταγελαστότατον, ὅτι παρ᾽ ὧν δεῖ λαβεῖν αὐτοὺς, τούτοις μὲν ἀπιστοῦσιν, οἷς μέλλουσι τὴν δι-- καιοσύνην παραδώσειν, ὧν δ᾽ οὐδεπώποτε διδάσκαλοι γεγόνασι, παρὰ τούτοις τὰ παρὰ τῶν μαϑητῶν μεσεγ-- γυοῦνται, πρὸς μὲν τὴν ἀσφάλειαν εὖ βουλευόμενοι, 8 τῷ δ᾽ ἐπαγγέλματι τἀναντία πράττοντες. τοὺς μὲν γὰρ ἄλλο τι παιδεύοντας προσήκει διακριβοῦσϑαι περὶ τῶν διαφερόντων - οὐδὲν γὰρ κωλύει τοὺς περὶ ἕτερα δει-- νοὺς γενομένους μὴ χρηστοὺς εἶναι περὶ τὰ συμβόλαια" τοὺς δὲ τὴν ἀρετὴν καὶ τὴν σωφροσύνην ἐνεργαξομέ- ὃ νους πῶς οὐκ ἄλογόν ἐστι μὴ τοῖς μαϑηταῖς μάλιστα πιστεύειν; οὐ γὰρ δή που περὶ τοὺς ἄλλους ὄντες κα-- λοὶ κἀγαϑοὶ καὶ δίκαιοι περὶ τούτους ἐξαμαρτήσονται, Ἴ δι᾽ οὗς τοιοῦτοι γεγόνασιν. (δ΄.) Ἐπειδὰν οὖν τῶν ἰδιωτῶν τινὲς ἅπαντα ταῦτα συλλογισάμενοι κατίδωσι τοὺς τὴν σοφίαν διδάσκοντας καὶ τὴν εὐδαιμονίαν παραδιδόντας αὐτούς τε πολλῶν δεομένους καὶ τοὺς μαϑητὰς μικρὸν πραττομένους, καὶ τὰς ἐναντιώσεις ὃ ἐπὶ μὲν τῶν λόγων τηροῦντας, ἐπὶ δὲ τῶν ἔργων μὴ καϑορῶντας, ἔτι δὲ περὶ μὲν τῶν μελλόντων εἰδέναι 8 προσποιουμένους, περὶ δὲ τῶν παρόντων μηδὲν τῶν δεόντων μήτ᾽ εἰπεῖν μήτε συμβουλεῦσαι δυναμένου, ἀλλὰ μᾶλλον ὁμονοοῦντας καὶ πλείω κατορϑοῦντας τοὺς ταῖς δόξαις χρωμένους ἣ τοὺς τὴν ἐπιστήμην ἔχειν ἐπαγγελλομένους, εἰκότως. οἶμαι, καταφρονοῦσι καὶ νομίζουσιν ἀδολεσχίαν καὶ μικρολογίαν ἀλλ᾽ οὐ τὴς ἃ φυχῆς ἐπιμέλειαν εἶναι τὰς τοιαύτας διατριβάς.
84 ΙἸΣΟΚΡΑΤΟΥ͂Σ (3)
ουμένους, οἵ ποιητικοῦ πράγματος τεταγμένην τέχνην παράδειγμα φέροντες λελήϑασι σφᾶς αὐτούς. τίς γὰρ οὐκ οἷδε πλὴν τούτων, ὅτι τὸ μὲν τῶν γραμμάτων ἀκι- νήτως ἔχει καὶ μένει κατὰ ταὐτὸν, ὥστε τοῖς αὐτοῖς ἀεὶ περὶ τῶν αὐτῶν χρώμενοι διατελοῦμεν, ᾿ τὸ δὲ τῶν λόγων πᾶν τοὐναντίον πέπονϑεν" τὸ γὰρ ὑφ᾽ ᾿ ἑτέρου ἁ ῥηϑὲν τῷ λέγοντι μετ᾽ ἐκεῖνον οὐχ ὁμοίως χρήσιμόν ἐστιν, ἀλλ᾽ οὗτος εἶναι δοκεῖ τεχνικώτατος., ὅστις ἂν ἀξίως μὲν λέγῃ τῶν πραγμάτων, μηδὲν δὲ τῶν αὐτῶν 18 τοῖς ἄλλοις εὑρίσκειν δύνηται. μέγιστον δὲ σημεῖον τῆς ἀνομοιότητος αὐτῶν" τοὺς μὲν γὰρ λόγους οὐχ οἷόν τε καλῶς ἔχειν, ἣν μὴ τῶν καιρῶν καὶ τοῦ πρεπόν- τῶς καὶ καινῶς ἔχειν μετάσχωσιν, τοῖς δὲ γράμμασιν οὐδενὸς τούτων προσεδέησεν. ὥσϑ᾽ οἱ χρώμενοι τοῖς 6 τοιούτοις παραδείγμασι πολὺ ἂν δικαιότερον ἀποτί- νοιὲν ἢ λαμβάνοιεν ἀργύριον, ὅτι πολλῆς ἐπιμελείας αὐτοὶ δεόμενοι παιδεύειν τοὺς ἄλλους ἐπιχειροῦσιν. (7. Εἰ δὲ δεῖ μὴ μόνον κατηγορεῖν τῶν ἄλλων ἀλλὰ καὶ τὴν ἐμαυτοῦ δηλῶσαι διάνοιαν, ἡγοῦμαι 38 πάντας ἄν μοι τοὺς εὖ φρονοῦντας συνειπεῖν, ὅτε πολλοὶ μὲν τῶν φιλοσοφησάντων ἰδιῶται διετέλεσαν ὄντες, ἄλλοι δέ τινες οὐδενὶ πώποτε συγγενόμενοι τῶν σοφιστῶν καὶ λέγειν καὶ πολιτεύεσθαι δεινοὶ γε- γόνασιν. αἴ μὲν γὰρ δυνάμεις καὶ τῶν λόγων καὶ τῶν ἄλλων ἔργων ἁπάντων ἐν τοῖς εὐφυέσιν ἐγγίγνονται καὶ τοῖς περὶ τὰς ἐμπειρίας γεγυμνασμένοις- ἡ δὲ παίδευσις τοὺς μὲν τοιούτους τεχνικωτέρους καὶ πρὸς τὸ ξητεῖν εὐπορωτέρους ἐποίησεν οἷς γὰρ νῦν ἐντυγ-ῦ χάνουσι πλανώμενοι, ταῦτ᾽ ἐξ ἑτοιμοτέρου λαμβάνειν αὐτοὺς ἐδίδαξεν, τοὺς ὃὲ καταδεεστέραν τὴν φύσιν ἔχοντας ἀγωνιστὰς μὲν ἀγαϑοὺς ἢ λόγων ποιητὰς οὐκ “ἦν ἐποτελέσειεν, αὐτοὺς δ᾽ ἂν αὑτῶν προαγάγοι καὶ
Πῶσ ἸΣΟΚΡΑΤΟΥ͂Σ (3)
οἵτινες ὑπέσχοντο δικάξεσϑαι διδάξειν, ἐκλεξάμενοι Ὁ τὸ δυσχερέστατον τῶν ὀνομάτων, ὃ τῶν φϑονούν- τῶν ἔργον ἦν λέγειν ἀλλ᾽ οὐ τῶν προεστώτων τῆς
30 τοιαύτης παιδεύσεως, καὶ ταῦτα τοῦ πράγματος, καϑ᾽ ὅσον ἐστὶ διδακτὸν, οὐδὲν μᾶλλον πρὸς τοὺς δικανι-- κοὺς λόγους ἢ πρὸς τοὺς ἄλλους ἅπαντας ὠφελεῖν δυναμένου. τοσούτῳ δὲ χείρους ἐγένοντο τῶν περὶ τὰς ἔριδας καλινδουμένων, ὅσον οὗτοι μὲν τοιαῦτα λογίδια διεξιόντες, οἷς εἴ τις ἐπὶ τῶν πράξεων ἐμμεί- νειὲν, εὐθὺς ἂν ἐν πᾶσιν εἴη κακοῖς, ὅμως ἀρετὴν ἐπηγγείλαντο καὶ σωφροσύνην περὶ αὐτῶν, ἐκεῖνοι δ᾽ ἐπὶ τοὺς πολιτικοὺς λόγους παρακαλοῦντες, ἀμελή-- σαντες τῶν ἄλλων τῶν προσόντων αὐτοῖς ἀγαθῶν, πολυπραγμοσύνης καὶ πλεονεξίας ὑπέστησαν εἶναι διδάσκαλοι.
Καίτοι τοὺς βουλομένους πειϑαρχεῖν τοῖς ὑπὸ τῆς φιλοσοφίας ταύτης προσταττομένοις πολὺ ἂν ϑᾶτ- τὸν πρὸς ἐπιείκειαν ἢ πρὸς ῥητορείαν ὠφελήσειεν, ἃ καὶ μηδεὶς οἰέσϑω με λέγειν, ὡς ἔστι δικαιοσύνη δι-- δακτόν: ὅλως μὲν γὰρ οὐδεμίαν ἡγοῦμαι τοιαύτην. εἶναι τέχνην, ἥτις τοῖς κακῶς πεφυκόσιν ἀρετὴν ἂν καὶ δικαιοσύνην ἐμποιήσειεν οὐ μὴν. ἀλλὰ συμπαρα- κελεύσασϑαί γε καὶ συνασκῆσαι μάλιστ᾽ ἂν οἶμαι τὴν τῶν λόγων τῶν πολιτικῶν ἐπιμέλειαν.
(ιβ΄. Ἵνα δὲ μὴ δοκῶ τὰς μὲν τῶν ἄλλων ὑπο- σχέσεις διαλύειν, αὐτὸς δὲ μείξω λέγειν τῶν ἐνόν- δ τῶν, ἐξ ὧνπερ αὐτὸς ἐπείσϑην οὕτω ταῦτ᾽ ἔχειν, ῥαδίως οἷμαι καὶ τοῖς ἄλλοις φανερὸν καταστήσειν.
«είπει πολλά.
88 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (3)
μένων; ὅμως δὲ πειρατέον οὕτως ὅπως ἂν δυνώμεθα
5 φανερὰν καταστῆσαι τὴν τούτων παρανομίαν. πολὺ ἃ δὲ μάλιστ᾽ ἀγανακτοῦμεν, ὅτι τοσούτου δέομεν τῶν ἴσων ἀξιοῦσϑαι τοῖς ἄλλοις Ἕλλησιν, ὥστ᾽ εἰρήνης οὔσης καὶ συνθηκῶν γεγενημένων οὐχ ὅπως τῆς κοι-- νῆς ἐλευθερίας μετέχομεν ἀλλ᾽ οὐδὲ δουλείας μετρίας τυχεῖν ἠξιώϑημεν.
(δ΄) Δεόμεϑ᾽ οὖν ὑμῶν, ὦ ἄνδρες ᾿4ϑηναῖοι. μετ᾽ εὐνοίας ἀκροάσασϑαι τῶν λεγομένων, ἐνῚθυμη-- ϑέντας, ὅτι πάντων ἂν ἡμῖν ἀλογώτατον εἴη συμβε-- βηκὸς, εἰ τοῖς μὲν ἅπαντα τὸν χρόνον δυσμενῶς πρὸς ὁ τὴν πόλιν ὑμῶν διακειμένοις αἴτιοι γεγένησϑε τῆς ἐλευϑερίας, ἡμεῖς δὲ μηδ᾽ ἱκετεύοντες ὑμᾶς τῶν αὖ- τῶν τοῖς ἐχϑίστοις τύχοιμεν.
ἢ (ε.) Περὶ μὲν οὖν τῶν γεγενημένων οὐκ οἶδ᾽ ὅ 39 τι δεῖ μακρολογεῖν" τίς γὰρ οὐκ οἶδεν, ὅτι καὶ τὴν χώραν ἡμῶν κατανενέμηνται καὶ τὴν πόλιν κατεσκά-- φασιν; ἃ δὲ λέγοντες ἐλπίξουσιν ἐξαπατήσειν ὑμᾶς, περὶ τούτων πειρασόμεϑα διδάσκειν.
(ς9 Ἐνίοτε γὰρ ἐπιχειροῦσι λέγειν, ὡς διὰ τοῦτο πρὸς ἡμᾶς οὕτω προσηνέχϑησαν, ὅτι συντελεῖν αὖ-- τοῖς οὐχ ἠθέλομεν. ὑμεῖς δ᾽ ἐνθυμεῖσθε πρῶτον μὲν, εἰ δίκαιόν ἐστιν ὑπὲρ τηλικούτων ἐγκλημάτων οὕτως " ἀνόμους καὶ δεινὰς ποιεῖσϑαι τὰς τιμωρίας, ἔπειτ᾽ εἰ προσήκειν ὑμῖν δοκεῖ μὴ πεισϑεῖσαν τὴν Πλαταιέων πόλιν ἀλλὰ βιασϑεῖσαν Θηβαίοιξ συντελεῖν. ἐγὼ μὲν γὰρ οὐδένας ἡγοῦμαι τολμηροτέρους εἶναι τούτων, οἵτινες τὰς μὲν ἰδίας ἡμῶν ἑκάστων πόλεις ἀφανέ- ἕξουσι, τῆς δὲ σφετέρας αὐτῶν πολιτείας οὐδὲν δεο--
9 μένους κοινωνεῖν ἀναγκάξουσιν. πρὸς δὲ τούτοις οὐδ᾽ ὁμολογούμενα φαίνονται διαπραττόμενοι πρός ὃ τὸ τουὺὺς ἄλλους καὶ πρὸς ἡμᾶς. ἐχρῆν γὰρ αὐτοὺς,
ΠΛΑΆΤΑΙΚΟΣ. 89
πείθειν. ἡμῶν τὴν πόλιν οὐχ οἷοί τ᾿ ἦσαν,
τοὺς Θεσπιέας καὶ τοὺς Ταναγραίους, συντε-. πχαρ εἰς τὰς Θήβας ἀναγκάξειν" οὐδὲν γὰρ ἂν ὧν κακῶν ν ἦμεν πεπονϑύτες. νῦν δὲ φα--
ἔτωᾳ “γεγόνασιν οὐ τοῦτο διαπράξασϑαι βουληϑέντες.
Ὁ ἀλλὰ τῆς χώρας ἡ ἡμῶν ἐπιϑυμήσαντες. ϑαυμάξω δὲ, “πρὸς τί τῶν γεγενημένων ἀναφέροντες καὶ πῶς ποτὲ ἃ τὸ δίκαιον κρίνοντες. ταῦτα φήσουσι προστάττειν ἡμῖν. εἰ μὲν γὰρ τὰ πάτρια σκοποῦσιν, οὐ τῶν ἄλλων αὐὖ- τοῖς ἀρκτέον ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον Ὀρχομενίοις φόρον οἰστέον οὕτω γὰρ εἶχε τὸ παλαιόν εἰ δὲ τὰς συνϑή-. κας ἀξιοῦσιν εἶναι κυρίας, ὅπερ ἐστὶ δίκαιον, πῶς οὐχ ᾿ ὁμολογήσουσιν ἀδικεῖν καὶ παραβαίνειν αὐτάς, ὁ-- κι γὰρ τάς τε μικρὰς τῶν πόλεων καὶ τὰς μεγάλας
εἶναι κελεύουσιν.
- (0 Οἷμαι δὲ περὶ μὲν τούτων οὐ τολμήσειν α αὐτοὺς ἀναισχυντεῖν, ἐπ᾽ ἐκεῖνον δὲ τρέψεσϑαι τὸν λόγον, ὡς μετὰ Μακεδαιμονίων ἐπολεμοῦμεν, καὶ πάσῃ τῇ συμμαχίᾳ διαφϑείραντες ἡμᾶς τὰ συμφέ-
12 ροντα πεποιήκασιν. (η΄) Ἐγὼ δ᾽ ἡγοῦμαι μὲν χρῆναι μηδεμίαν μήτ᾽ αἰτίαν μήτε κατηγορίαν μεῖξον δύνα-- 590. σϑαι τῶν ὅρκων καὶ τῶν συνθηκῶν οὐ μὴν ἀλλ᾽ εἰ δεῖ τινὰς κακῶς παϑεῖν διὰ τὴν “Δακεδαιμονίων συμ- μαχίαν, οὐχ ἂν Πλαταιεῖς ἐξ ἁπάντων τῶν Ἑλλήνων προὐκρίϑησαν δικαίως" οὐ γὰρ ἑκόντες ἀλλ᾽ ἀναγ-
13 κασϑέντες αὐτοῖς ἐδουλεύομεν. τίς γὰρ ἂν πιστεύ-- σεῖεν εἰς τοῦϑ᾽ ἡμᾶς ἀνοίας ἐλθεῖν ὥστε περὶ πλεί-- ονος ποιήσασθαι τοὺς ἐξανδραποδισαμένους ἡμῶν τὴν πατρίδα μᾶλλον͵ ἢ τοὺς τῆς πόλεως τῆς αὑτῶν υ μεταδόντας; ἀλλὰ γὰρ, οἶμαι, χαλεπὸν ἦν νεωτερίξειν αὐτοὺς μὲν μιχρὰν πόλιν οἰκοῦντας, ἐκείνων δ᾽ οὕτω μεγάλην δύναμιν κεκτημένων, ἔτι δὲ πρὸς τούτοις,
90 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥ͂Σ (ἢ
ἄἅρμοστου χαϑεστῶτος καὶ φρουρᾶς ἐνούσης καὶ τηλι- 14, χούτου στρατεύματος ὄντος Θεσπιᾶσιν, ὑφ᾽ ὧν οὐ μόνον ἂν ϑᾶττον ἢ Θηβαίων διεφϑάρημεν ἀλλὰ καὶ δικαιότερον" τούτους μὲν γὰρ εἰρήνης οὔσης οὐ προσῆκε μνησικακεῖν περὶ τῶν τότε γεγενημένων, α ἐκεῖνοι δ᾽ ἐν τῷ πολέμῳ προδοϑέντες εἰκότως ἂν παρ᾽ 16 ἡμῶν τὴν μεγίστην δίκην ἐλάμβανον. ἡγοῦμαι δ᾽ ὑμᾶς οὐκ ἀγνοεῖν, ὅτι πολλοὶ καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλή-- νῶν τοῖς μὲν σώμασι μετ᾽ ἐκείνων ἀκολουϑεῖν ἦναγ-- κάξοντο, ταῖς δ᾽ εὐνοίαις μεϑ᾽ ὑμῶν ἦσαν. οὖς τίνα χρὴ προσδοχᾶν γνώμην ἕξειν, ἣν ἀκούσωσιν, ὅτι. Θηβαῖοι τὸν δῆμον τὸν ᾿4ϑηναίων πεπείχασιν, ὡς οὐδενός ἐστι φειστέον τῶν ὑπὸ Μακεδαιμονίοις γενο-- 16 μένων; ὁ γὰρ τούτων λόγος οὐδὲν ἄλλ᾽ ἢ τοῦτο φα- ἃ νήσεται δυνάμενος - οὐ γὰρ ἰδίαν κατηγορίαν ποιού- μένοι κατὰ τῆς πόλεως τῆς ἡμετέρας ἀπολωλέκασιν αὐτὴν, ἀλλ᾽ ἣν ὁμοίως καὶ κατ᾽ ἐκείνων ἕξουσιν εἶ- πεῖν. ὑπὲρ ὧν βουλεύεσθαι χρὴ καὶ σκοπεῖν, ὅπως μὴ τοὺς πρότερον μισοῦντας τὴν ἀρχὴν τὴν “ακε- δαιμονίων ἡ τούτων ὕβρις διαλλάξει καὶ ποιήσει τὴν ἐκείνων συμμαχίαν αὑτῶν νομίξειν εἶναι σωτηρίαν.
1 (ϑ΄.) Ἐνϑυμεῖσϑε δ᾽ ὅτι τὸν πόλεμον ἀνείλεσϑε Ἴ τὸν ὑπογυιότατον οὐχ ὑπὲρ τῆς ὑμετέρας σωτηρίας ὁ οὐδ᾽ ὑπὲρ τῆς τῶν συμμάχων ἐλευϑερίας, ἅπασι γὰρ ὑπῆρχεν ὑμῖν, ἀλλ᾽ ὑπὲρ τῶν παρὰ τοὺς ὅρκους καὶ τὰς συνθήκας τῆς αὐτονομίας ἀποστερουμένων. ὃ δὴ καὶ πάντων σχετλιώτατον, εἰ τὰς πόλεις, ἃς οὐκ
ὥεσϑε δεῖν Πακεδαιμονίοις δουλεύειν, ταύτας περυ- 800 ὄψεσϑε νῦν ὑπὸ Θηβαίων ἀπολλυμένας, οἱ τοσούτου .18 δέουσι μιμεῖσϑαι τὴν πραότητα τὴν ὑμετέραν, ὥσϑ᾽ . ὃ δοκεῖ πάντων δεινότατον εἶναι, δοριαλώτους γενέ- σϑαι, τοῦτο κρεῖττον ἦν ἡμῖν παϑεὶν ὑπὸ ταύτης τῆς
9: ἸΣΟΚΡΑΤΟΥ͂Σ (Ὁ
38 οἵ μηδὲν τῶν αὐτῶν τοῖς ἄλλοις γιγνώσκουσιν. οἶμαι γὰρ ἅπασι φανερὸν εἶναι, διότι προσήκει τοὺς εὖ φρονοῦντας ἐν μὲν τῷ πολέμῳ σκοπεῖν, ὅπως ἐκ παν-- τὸς τρόπου πλέον ἕξουσι τῶν ἐχϑρῶν, ἐπειδὰν δ᾽ εἴ-- φήνη γένηται, μηδὲν περὶ πλείονος ποιεῖσϑαι τῶν ὅρ--
31 κων καὶ τῶν συνθηκῶν. οὗτοι δὲ τότε μὲν ἐν ἁπάσαις ταῖς πρεσβείαις ὑπὲρ τῆς ἐλευϑερίας καὶ τῆς αὐτονο-- μίας ἐποιοῦντο τοὺς λόγους ἐπειδὴ δὲ νομίζουσιν αὑτοῖς ἄδειαν γεγενῆσϑαι, πάντων τῶν ἄλλων ἀμε- Ὁ λήσαντες ὑπὲρ τῶν ἰδίων κερδῶν καὶ τῆς αὑτῶν βίας
35 λέγειν τολμῶσι, καὶ φασὶ τὸ Θηβαίους ἔχειν τὴν ἡμε- τέραν, τοῦτο συμφέρον εἶναι τοῖς συμμάχοις, κακῶς εἰδότες, ὡς οὐδὲν τοῖς παρὰ τὸ δίκαιον πλεονεκτοῦ-- σιν οὐδὲ πώποτε συνήνεγκεν, ἀλλὰ πολλοὶ δὴ τῆς ἀλ- λοτρίας ἀδίκως ἐπιϑυμήσαντες περὶ τῆς αὑτῶν δι- καίως εἰς τοὺς μεγίστους κινδύνους κατέστησαν.
36 (ια΄.) ᾿ἡλλὰ μὴν οὐδ᾽ ἐκεῖνό γ᾽ ἕξουσι λέγειν, ὡς, αὐτοὶ μὲν, μεϑ᾽ ὧν ἂν γένωνται, πιστοὶ διατελοῦσιν α ὄντες, ἡμᾶς δ᾽ ἄξιον φοβεῖσϑαι, μὴ κομισάμενοι τὴν χώραν πρὸς Μακεδαιμονίους ἀποστῶμεν" εὑρήσετε γὰρ ἡμᾶς μὲν δὶς ἐκπεπολιορκημένους ὑπὲρ τῆς φι- λίας τῆς ὑμετέρας, τούτους δὲ πολλάκις εἰς ταύτην
21 τὴν πόλιν ἐξημαρτηκότας. (ιβ΄.) Καὶ τὰς μὲν παλαιὰς προδοσίας πολὺ ἂν ἔργον εἴη λέγειν γενομένου δὲ τοῦ Κορινϑιακοῦ πολέμου διὰ τὴν ὕβριν τὴν τούτων, καὶ “ακεδαιμονίων μὲν ἐπ᾽ αὐτοὺς στρατευσάντων, δι᾽ ὑμᾶς δὲ σωϑέντες οὐχ ὅπως τούτων χάριν ἀπέδο- ἃ σαν, ἀλλ᾽ ἐπειδὴ διελέλυσϑε τὸν πόλεμον, ἀπολιπόν-- τες ὑμᾶς εἰς τὴν Δακεδαιμονίων συμμαχίαν εἰσῆλϑον.
38 καὶ Χῖοι μὲν καὶ Μυτιληναῖοι καὶ Βυξάντιοι συμπαρ-- ἥβδιναν, οὗτοι δὲ τηλικαύτην πόλιν οἰκοῦντες. ποινοὺς σφᾶς αὐτοὺς παρασχεῖν ἐτόλμησαν ἀλλ᾽ εἰς
ΠΑΛΜΤΑΙΚΟΣ.
τοῦτ᾽ ἀνανδρίας καὶ πονηρίας ἦλθον, ὥστ᾽ ὥμοσαν ᾿ ἢ μὴν ἀκολουϑήσειν μετ᾽ ἐκείνων ἐφ᾽ ὑμᾶς τοὺς δια-- σώσαντας τὴν πόλιν αὐτῶν- ὑπὲρ ὧν δόντες τοῖς Θ᾽ ϑεοῖς δίκην καὶ τῆς Καδμείας καταληφϑείσης ἠναγ-- χκάσϑησαν ἐνθάδε καταφυγεῖν. ὅϑεν καὶ μάλιστ᾽ 30 ἐπεδείξαντο τὴν αὑτῶν ἀπιστίαν: σωϑέντες γὰρ πά-- λιν διὰ τῆς ὑμετέρας δυνάμεως καὶ κατελθόντες εἰς "τὴν αὑτῶν οὐδένα χρόνον ἐνέμειναν ἀλλ᾽ εὐθὺς εἰς 808. ““ακεδαίμονα πρέσβεις ἀπέστελλον, ἕτοιμοι δουλεύειν ὄντες καὶ μηδὲν κινεῖν τῶν πρότερον πρὸς αὐτοὺς ὦμολογημένων. καὶ τί δεῖ μακρολογεῖν; εἰ γὰρ μὴ προσέταττον ἐκεῖνοι τούς τε φεύγοντας καταδέχεσϑαι καὶ τοὺς αὐτόχειρας ἐξείργειν, οὐδὲν ἂν ἐκώλυεν αὖ- τοὺς μετὰ τῶν ἠδικηκότων ἐφ᾽ ὑμᾶς τοὺς εὐεργέτας στρατεύεσθαι. ᾿ (γ΄. Καὶ τοιοῦτοι μὲν νεωστὶ περὶ τὴν πόλιν τήνδε γεγενημένοι, τὸ δὲ παλαιὸν ἁπάσης τῆς Ἑλλά-"Ὁ δὸς προδύται καταστάντες, αὐτοὶ μὲν ὑπὲρ οὕτως ἑκουσίων καὶ μεγάλων ἀδικημάτων συγγνώμης τυχεῖν ἠξιώϑησαν, ἡμῖν δ᾽ ὑπὲρ ὧν ἠναγκάσϑημεν, οὐδε-- μέαν ἔχειν οἴονται δεῖν, ἀλλὰ τολμῶσιν ὄντες Θηβαῖοι λακωνισμὸν ἑτέροις ὀνειδίζειν, οὗς πάντες ἴσμεν πλεῖ-- στον χρόνον “ακεδαιμονίοις δεδουλευκύτας καὶ προ-- ϑυμύτερον ὑπὲρ τῆς ἐκείνων ἀρχῆς ἢ τῆς αὑτῶν σω-- 81 τηρίαρ πεπολεμηκότας. ποίας γὰρ εἰσβολῆς ἀπελεί- φϑησαν τῶν εἰς ταύτην τὴν χώραν γεγενημένων; ἢ α τίνων οὐκ ἐχϑίους ὑμῖν καὶ δυσμενέστεροι διετέλεσαν ὄντες; οὐκ ἐν τῷ Δεκελεικῷ πολέμῳ πλειόνων αἴτιοι κακῶν ἐγένοντο τῶν ἄλλων τῶν συνεισβαλόντων; οὐ δυστυχησάντων ὑμῶν μόνοι τῶν συμμάχων ἔϑεντο, τὴν ψῆφον, ὡς χρὴ τήν τε πόλιν ἐξανδραποδίσασϑα: καὶ τὴν χώραν ἀνεῖναι μηλόβοτον ὥσπερ τὸ Κρισαῖον
“ὔ
9͵ ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (1.4)
82 πεδίον; ὥστ᾽ εἰ “Πακεδαιμόνιοι τὴν αὐτὴν γνώμην ἔσχον Θηβαίοις, οὐδὲν ἂν ἐκώλυε τοὺς ἅπασι τοῖς ἃ Ἕλλησιν αἰτίους τῆς σωτηρίας γενομένους αὐτοὺς ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων ἐξανδραποδισϑῆναι καὶ ταῖς μεγέ- σταις συμφοραῖς περιπεσεῖν. καίτοι τίνα τηλικαύτην εὐεργεσίαν ἔχοιεν ἂν εἰπεῖν, ἤ ἥτις ἱκανὴ γενήσεται. δια- λῦσαι τὴν ἔχϑραν τὴν ἐκ τούτων δικαίως ἂν ὑπάρ- χουσαν πρὸς αὐτούς;
33 (ιδ΄) Τούτοις μὲν οὖν οὐδεὶς λόγος ὑπολείπεται τηλικαῦτα τὸ μέγεϑος ἐξημαρτηκόσι, τοῖς δὲ συναγο-- φεύειν βουλομένοις ἐκεῖνος μόνος, ὡς νῦν μὲν ἡ Βοι- ὁ ωτία προπολεμεῖ τῆς ὑμετέρας χώρας, ἢν δὲ διαλύ-. σησϑε τὴν πρὸς τούτους φιλίαν, ἀσύμφορα τοῖς συμ- μάχοις διαπράξεσϑε" μεγάλην γὰρ ἔσεσϑαι τὴν ῥοπὴν, εἰ μετὰ «Τακεδαιμονίων ἡ τούτων γενήσεται πόλις.
38 (με.) Ἐγὼ δ᾽ οὔτε τοῖς συμμάχοις ἡγοῦμαι λυσιτελεῖν 808 τοὺς ἀσϑενεστέρους τοῖς κρείττοσι δουλεύειν, καὶ γὰρ τὸν παρελϑόντα χρόνον ὑπὲρ τούτων ἐπολεμήσαμεν, οὔτε Θηβαίους εἰς τοῦτο μανίας ἥξειν ὥστ᾽ ἀποστάν-. τας τῆς συμμαχίας “Πακεδαιμονίοις ἐνδώσειν τὴν πό- λὲν, οὐχ ὡς πιστεύων τοῖς τούτων ἤϑεσιν, ἀλλ᾽ οἷδ᾽ ὅτι γιγνώσκουσιν, ὡς δυοῖν ϑάτερον ἀναγκαῖόν, ἐστιν αὐτοῖς, ἢ μένοντας ἀποϑνήσκειν καὶ πάσχειν, οἷά περ ὃ ἐποίησαν, ἢ φεύγοντας ἀπορεῖν καὶ τῶν ἐλπίδων ἅ--
36 πασῶν ἐστερῆσϑαι. πότερα γὰρ τὰ πρὸς τοὺς πολέτας αὐτοῖς ἔχει καλῶς, ὧν τοὺς μὲν ἀποκτείναντες, τοὺς δ᾽ ἐκ τῆς πόλεως ἐκβαλόντες διηρπάκασι τὰς οὐσίας, ἢ τὰ πρὸς τοὺς ἄλλους Βοιωτοὺς, ὧν οὐκ : ἄρχειν μό- νον ἀδίκως ἐπιχειροῦσιν, ἀλλὰ τῶν μὲν τὰ τείχη κατ--
86 Ὡσκάφασι, τῶν δὲ καὶ τὴν χώραν ἀπεστερήκασιν; ἀλλὰ μὴν οὐδ᾽ ἐπὶ τὴν ὑμετέραν πόλιν οἷόν τ᾽ αὐτοῖς ἐπ-- ανελϑεῖν ἐστὶν, ἣν οὕτω συνεχῶς φανήσονται προ- ὁ
96 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (9)
πόστατον δοκοῦσαν εἶναι κατέλυσαν, μικρὰς μὲν ἀφ- ορμὰς εἰς τὸν πόλεμον τὸν κατὰ ϑάλατταν τὸ πρῶτον ἔχοντες, διὰ δὲ τὴν δόξαν ταύτην προσαγόμενοι τοὺς Ἕλληνας, καὶ πάλιν ὑμεῖς τὴν ἀρχὴν ἀφείλεσϑε τὴν ἐχείνων, ἐξ ἀτειχίστου μὲν τῆς πόλεως ὁρμηϑέντες α καὶ κακῶς πραττούσης, τὸ δὲ δίκαιον ἔχοντες σύμμα-- 41 χον; καὶ τούτων ὡς οὐ βασιλεὺς αἴτιος ἦν ὁ τελευ-- ταῖος χρόνος σαφῶς ἐπέδειξεν" ἔξω γὰρ αὐτοῦ τῶν πραγμάτων γεγενημένου, καὶ τῶν μὲν ὑμετέρων ἀν-- ελπίστως ἐχόντων, Λακεδαιμονίοις δὲ σχεδὸν ἁπασῶν τῶν πόλεων δουλευουσῶν, ὅμως αὐτῶν τοσοῦτον περιεγένεσϑε πολεμοῦντες ὥστ᾽ ἐκείνους ἀγαπητῶς ἰδεῖν τὴν εἰρήνην γενομένην. 4) (γ΄) Μηδεὶς οὖν ὑμῶν ὀρρωδείτω μετὰ τοῦ δὲ- “καίου ποιούμενος τοὺς κινδύνους, μηδ᾽ οἰέσϑω συμ-- μάχων ἀπορήσειν, ἂν τοῖς ἀδικουμένοις ἐθέλητε βοη- ϑεῖν ἀλλὰ μὴ Θηβαίοις μόνοις" οἷς νῦν τἀναντία ψηφισάμενοι πολλοὺς ἐπιϑυμεῖν ποιήσετε τῆς ὑμετέ- ρας φιλίας. ἢν γὰρ ἐνδείξησϑ᾽ ὡς ὁμοίως ἅπασιν 43 ὑπὲρ τῶν συνθηκῶν παρεσκεύασϑε πολεμεῖν, τίνες εἰς τοῦτ᾽ ἀνοίας ἥξουσιν ὥστε μετὰ τῶν καταδουλου- μένων εἶναι μᾶλλον ἢ μεθ᾽ ὑμῶν τῶν ὑπὲρ τῆς αὐ- ε τῶν ἐλευϑερίας ἀγωνιξομένων ; εἰ δὲ μὴ, τί λέγοντες, ἣν πάλιν γένηται πόλεμος, ἀξιώσετε προσάγεσθαι τοὺς Ἕλληνας, εἰ τὴν αὐτονομίαν προτείνοντες ἐνδώ- σετε πορϑεῖν Θηβαίοις, ἥντιν᾽ ἂν βούλωνται τῶν πό-- 4 λεων; πῶς δ᾽ οὐ τἀναντία φανήσεσϑε πράττοντες ὑμῖν αὐτοῖς, εἰ Θηβαίους μὲν μὴ διακωλύσετε παρα-- βαίνοντας τοὺς ὅρκους καὶ τὰς συνθήκας, πρὸς δὲ “ακεδαιμονίους ὑπὲρ τῶν αὐτῶν τούτων προσποιή-- σεσϑε πολεμεῖν; καὶ τῶν μὲν κτημάτων τῶν ὑμετέ-- φῶν αὐτῶν ἀπέστητε, βουλόμενοι τὴν συμμαχίαν ὡς
ΠΛΑΤΑΙΚΟΣ. 97
μεγίστην ποιῆσαι, τούτους δὲ τὴν ἀλλοτρίαν ἔχειν ἐάσετε καὶ τοιαῦτα ποιεῖν, ἐξ ὧν ἅπαντες χείρους ἢ 45 εἶναι νομιοῦσιν ὑμᾶς; ὃ δὲ πάντων δεινότατον, εἰ τοῖς μὲν συνεχῶς μετὰ Δακεδαιμονίων γεγενημένοις δεδογμένον ὑμῖν ἐστὶ βοηϑεῖν, ἤν τι παράσπονδον αὐ- τοῖς ἐκεῖνοι προστάττωσιν, ἡμᾶς δ᾽ οἵ τὸν μὲν πλεῖ-- στον χρόνον μεθ᾽ ὑμῶν ὄντες διατετελέκαμεν, τὸν δὲ τελευταῖον μόνον πόλεμον ὑπὸ “ακεδαιμονίοις ἦναγ- κάσϑημεν γενέσϑαι, διὰ ταύτην τὴν πρόφασιν ἀϑλιώ-- τατα πάντων ἀνθρώπων περιόψεσϑε διακειμένους. α 46 (ι9..) Τίνας γὰρ ἂν ἡμῶν εὕροι τις δυστυχεστέρους, οἵ τινες καὶ πόλεως καὶ χώρας καὶ χρημάτων ἐν μιᾷ στερη-- θέντες ἡμέρᾳ, πάντων τῶν ἀναγκαίων ὁμοίως ἐνδεεῖς ὄντες ἀλῆται καὶ πτωχοὶ καϑέσταμεν, ἀποροῦντες, ὅποι τραπώμεϑα, καὶ πάσας δυσχεραίνοντες τὰς οἰκή-. σεις" ἤν τε γὰρ δυστυχοῦντας καταλάβωμεν, ἀλγοῦ-- μὲν ἀνογκαξύμενοι πρὸς τοῖς οἰκείοις κακοῖς καὶ τῶν ἃ 4 ἀλλοτρίων κοινωνεῖν- ἤν ϑ᾽ ὡς εὖ πράττοντας ἔλϑω-- μὲν. ἔτι χαλεπώτερον ἔχομεν, οὐ ταῖς ἐκείνων φϑο- νοῦντες εὐπορίαις ἀλλὰ μᾶλλον ἐν τοῖς τῶν πέλας ἀγαϑοῖς τὰς ἡμετέρας αὐτῶν συμφορὰς καϑορῶντες, ἐφ᾽ αἷς ἡμεῖς οὐδεμίαν ἡμέραν ἀδακρυτὶ διάγομεν ἀλλὰ πενθοῦντες τὴν πατρίδα καὶ ϑρηνοῦντες τὴν μεταβολὴν τὴν γεγενημένην ἅπαντα τὸν χρόνον δια-- 48 τελοῦμεν. τίνα γὰρ ἡμᾶς οἴεσϑε γνώμην ἔχειν ὁρῶν-- α τας καὶ τοὺς γονέας αὐτῶν ἀναξίως γηροτροφουμένους. καὶ τοὺς παῖδας οὐκ ἐπὶ ταῖς ἐλπίσιν αἷς ἐποιησάμεϑα παιδευομένους, ἀλλὰ πολλοὺς μὲν μικρῶν ἕνεκα συμ-- βολαίων δουλεύοντας, ἄλλους δ᾽ ἐπὶ ϑητείαν ἰόντας, τοὺς δ᾽ ὅπως ἕκαστοι δύνανται τὸ καϑ᾽ ἡμέραν πο- 806 ριξομένους, ἀπρεπῶς καὶ τοῖς τῶν προγόνων ἔργοις
καὶ ταῖς αὐτῶν ἡλικίαις καὶ τοῖς φρονήμασι ἘΣ ἡμε- ᾿Ἰβοοπατεβ, 11.
98 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (3)
49 τέροις ; ὃ δὲ πάντων ἄλγιστον, ὅταν τις ἴδῃ χωριξο-- μένους ἀπ᾽ ἀλλήλων μὴ μόνον πολίτας ἀπὸ πολιτῶν ἀλλὰ καὶ γυναῖκας ἀπ᾿ ἀνδρῶν καὶ θυγατέρας ἀπὸ μητέρων καὶ πᾶσαν τὴν συγγένειαν διαλυομένην, ὃ πολλοῖς τῶν ἡμετέρων [πολιτῶν] διὰ τὴν ἀπορίαν συμβέβηκεν᾽ ὃ γὰρ κοινὸς βίος ἀπολωλὼς ἰδίας τὰς Ὁ
80 ἐλπίδας ἕκαστον ἡμῶν ἔχειν πεποίηκεν. οἶμαι δ᾽ ὑμᾶς οὐδὲ τὰς ἄλλας αἰσχύνας ἀγνοεῖν τὰς διὰ πε-- νίαν καὶ φυγὴν γιγνομένας, ἃς ἡμεῖς τῇ μὲν διανοίᾳ χαλεπώτερον τῶν ἄλλων φέρομεν, τῷ δὲ λόγῳ παρα- λείπομεν, αἰσχυνόμενοι λίαν ἀκριβῶς τὰς ἡμετέρας αὐτῶν ἀτυχίας ἐξετάξειν.
δι (κ'.). Ὧν αὐτοὺς ὑμᾶς ἀξιοῦμεν ἐνθυμουμένους ἐπιμέλειάν τινα ποιήσασϑαι περὶ ἡμῶν. καὶ γὰρ οὐδ᾽ ὁ ἀλλότριοι τυγχάνομεν ὑμῖν ὄντες, ἀλλὰ ταῖς μὲν εὖ-- ψοίαις ἅπαντες οἰκεῖοι, τῇ δὲ συγγενείᾳ τὸ πλῆϑος ἡμῶν: διὰ γὰρ τὰς ἐπιγαμίας τὰς δοθείσας ἐκ πολι- τίδων ὑμετέρων γεγόναμεν" ὥστ᾽ οὐχ οἷόν ϑ᾽ ὑμῖν.
δ ἀμελῆσαι, περὶ ὧν ἐληλύϑαμεν δεησόμενοι. καὶ γὰρ ἂν πάντων εἴη δεινότατον, εἰ πρότερον μὲν ἡμῖν μετέ- δοτε τῆς πατρίδος τῆς ὁ ὑμετέρας αὐτῶν, νῦν δὲ μηδὲ τὴν ἡμετέραν ἀποδοῦναι δόξειεν ὑμῖν. ἔπειτ᾽ οὐδ᾽ εἰχὸς ἕνα μὲν ἕκαστον ἐλεεῖσϑαι τῶν παρὰ τὸ δίκαιον ἃ δυστυχούντων. ὅλην. ὃὲ πόλιν οὕτως ἀνόμως διε-- φϑαρμένην μηδὲ κατὰ μικρὸν, οἴκτου δυνηϑῆναι τυ-
χεῖν, ἄλλως τε καὶ παρ' ὑμᾶς καταφυγοῦσαν, οἷς οὐδὲ τὸ πρότερον αἰσχρῶς οὐδ᾽ ἀκλεῶς ἀπέβη τοὺς ἱκέτας,
58 ἐλεήσασιν. (κα΄.) Ἐλθόντων γὰρ ᾿Αργείων ὡς τοὺς, προγόνους ὑμῶν καὶ δεηϑέντων ἀνελέσϑαι τοὺς ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ τελευτήσαντας, πεισϑέντες ὑπ᾽ ἐκείνων καὶ Θηβαίους ἀναγκάσαντες βουλεύσασϑαι νομιμώ- 8 τερον οὐ μόνον αὐτοὶ κατ᾽ ἐκείνους τοὺς καιροὺς εὖ-
ΠΛΑΛΤΑΙΚΟΣ. 99
δοκέμησαν, ἀλλὰ καὶ τῇ πόλει δόξαν ἀείμνηστον εἰς ἅπαντα τὸν χθόνον κατέλιπον, ἧς οὐκ ἄξιον προδότας γενέσϑαι. καὶ γὰρ αἰσχρὸν φιλοτιμεῖσϑαι μὲν ἐπὶ τοῖς 307
τῶν προγόνων ἔργοις. φαίνεσθαι δ᾽ ἐκείνοις τάναν-- δ, τία περὶ τῶν ἱκετῶν πράττοντας. (χβ΄.) Καίτοι πολὺ περὶ μειξόνων καὶ δικαιοτέρων ἥ: ἥκομεν ποιησόμενοι τὰς δεήσεις" οἵ μὲν γὰρ ἐπὶ τὴν ἀλλοτρίαν στρατεύς- σαντες ἱκέτευον ὑμᾶς, ἡμεῖς δὲ τὴν ἡμετέραν αὐτῶν ἀπολωλεκότες, κἀκεῖνοι μὲν παρεχάλουν ἐπὶ τὴν τῶν νεκρῶν ἀναίρεσιν, ἡμεῖς δ᾽ ἐπὶ τὴν τῶν λοιπῶν σωτη--
δ ρέων. ἔστι δ᾽ οὐκ ἴσον κακὸν οὐδ᾽ ὅμοιον τοὺς τε- ϑνεῶτας ταφῆς εἴργεσϑαι καὶ τοὺς ξῶντας πατρίδος, ἀποστερεῖσθαι καὶ τῶν ἄλλων ἀγαϑῶν ἁπάντων, ἀλλὰ τὸ μὲν δεινότερον τοῖς κωλύουσιν ἢ τοῖς ἀτυ-- χοῦσι, τὸ δὲ μηδεμίαν ἔχοντα καταφυγὴν ἀλλ᾽ ἄπο-- λιν γενόμενον καϑ᾽ ἑκάστην τὴν ἡμέραν κακοπαϑεῖν καὶ τοὺς αὑτοῦ περιορᾶν μὴ δυνάμενον ἐπαρκεῖν, τέ δεῖ λέγειν, ὅσον τὰς ἄλλας συμφορὰς ὑπερβέβληκεν; 86 (γ΄. Ὑπὲρ ὧν ἅπαντας ὑμᾶς ἱκετεύομεν ἀπο--
δοῦναι τὴν χώραν ἡμῖν καὶ τὴν πόλιν, τοὺς μὲν πρε- α σβυτέρους ὑπομιμνήσκοντες, ὡς οἰκτρὸν τοὺς τηλικού- τοὺς ὁρᾶσϑαι δυστυχοῦντας καὶ τῶν καϑ᾽ ἡμέραν ἀποροῦντας, τοὺς ὃὲ νεωτέρους ἀντιβολοῦντες καὶ βοηϑῆσαι τοῖς ἡλικιώταις καὶ μὴ περιιδεῖν 51 ἔτι πλείω κακὰ τῶν εἰρημένων παϑόντας. ὀφείλετε δὲ μόνοι τῶν Ἑλλήνων τοῦτον τὸν ἔρανον, ἀναστάτοις ἡμῖν γεγενημένοις ἐπαμῦναι. καὶ γὰρ τοὺς ἡμετέρους
προγόνους φασὶν ἐκλιπόντων τῶν ὑμετέρων πατέρων ἃ ἐν τῷ Περσικῷ πολέμῳ ταύτην τὴν χώραν μόνους τῶν ἔξω Πελοποννήσου κοινωνοὺς ἐκείνοις τῶν κιν-- δύνων γενομένους συνανασῶσαι τὴν πόλιν αὐτοῖς" ὥστε δικαίως ἂν τὴν αὐτὴν εὐεργεσίαν, ἀπολάβοιμεν,
Ἵ
το ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ ((ὉὮ
ἥνπερ αὐτοὶ τυγχάνομεν εἰς ὑμᾶς ὑπάρξαντες. (κδ΄.) 8 Εἰ δ᾽ οὖν καὶ μηδὲν ὑμῖν τῶν σωμάτων τῶν ἡμετέ- ρῶν δέδοκται φροντίζειν, ἀλλὰ τήν γε χώραν οὐ πρὸς ὁ ὑμῶν ἐστὶν ἀνέχεσθαι πεπορϑημένην, ἐν ἧ μέγιστα σημεῖα τῆς ἀρετῆς τῆς ὑμετέρας καὶ τῶν ἄλλων τῶν 589 συναγωνισαμένων καταλείπεται" τὰ μὲν γὰρ ἄλλα τρόπαια πόλει πρὸς πόλιν γέγονεν, ἐκεῖνα δ᾽ ὑπὲρ ἁπάσης τῆς Ἑλλάδος πρὸς ὅλην τὴν ἐκ τῆς ᾿4σίας δύ-- ψναμὶν ἕστηκεν. ἃ Θηβαῖοι μὲν εἰκότως ἀφανίξουσι, τὰ γὰρ μνημεῖα τῶν τότε γενομένων αἰσχύνη τούτοις σεῦ ὑμῆν δὲ, προσήκει διασώξειψ 8 ἀα ΠΕ ΤΟΣ οὺ τῶν ἔργων ἡγεμόνες κατέστητε τῶν Ἑλλήνων. ἄξιον δὲ καὶ τῶν ϑεῶν καὶ τῶν ἡρώων μνησϑῆναι τῶν ἐκεῖ-- γον τὸν τόπον κατεχόντων καὶ μὴ περιορᾶν τὰς τι-- μὰς αὐτῶν καταλυομένας, οἷς ὑμεῖς καλλιερησάμενοι τοιοῦτον ὑπέστητε κίνδυνον, ὃς καὶ τούτους καὶ τοὺς ἄλλους ἅπαντας Ἕλληνας ἠλευϑέρωσεν. χρὴ δὲ καὶ τῶν προγόνων ποιήσασθαί τινα πρόνοιαν καὶ μὴν παραμελῆσαι μηδὲ τῆς περὶ ἐκείνους εὐσεβείας, οὗ πῶς ἂν διατεϑεῖεν, εἴ τις ἄρα τοῖς ἐκεῖ φρόνησίές ἐστι περὶ τῶν ἐνθάδε γιγνομένων, εἰ κυρίων ὑμῶν ὄντων αἴσϑοιντο τοὺς μὲν δουλεύειν τοῖς βαρβάροις ἀξιώ- σαντας δεσπότας τῶν ἄλλων καϑισταμένους, ἡμᾶς δὲ τοὺς ὑπὲρ τῆς ἐλευϑερίας συναγωνισαμένους μόνους τῶν Ἑλλήνων ἀναστάτους γεγενημένους, καὶ τοὺς μὲν ἃ τῶν συγκινδυνευσάντων τάφους μὴ τυγχάνοντας τῶν νομιξομένων σπάνει τῶν ἐποισόντων, Θηβαίους δὲ τοὺς τἀναντία παραταξαμένους κρατοῦντας τῆς χώ- 652 ρας ἐκείνης; ἐνθυμεῖσθε δ᾽ ὅτι “ακεδαιμονίων με-- γίστην ἐποιεῖσϑε κατηγορίαν, ὅτι Θηβαίοις χαριξόμε. νοι τοῖς τῶν Ἑλλήνων προδόταις ἡμᾶς τοὺς εὐεργέτας διέφϑειραν. μὴ τοίνυν ἐάσητε ταύτας τὰς βλασφημίας
ΠΕΡῚ ἈΝΤΙΔΌΣΕΩΣ. 10:
περὶ τὴν ὑμετέραν γενέσϑαι πόλιν, μηδὲ τὴν ὕβριν ἃ τὴν τούτων ἀντὶ τῆς παρούσης ἔλησϑε δόξης.
ΓῚ (χε. Πολλῶν δ᾽ ὄντων εἰπεῖν, ἐξ ὧν ἄν τις ὑμᾶς ἐπαγάγοι μᾶλλον φροντίσαι τῆς ἡμετέρας σωτηρίας, οὐ δύναμαι πάντα περιλαβεῖν, ἀλλ᾽ αὐτοὺς χρὴ καὶ τὰ παραλελειμμένα συνιδόντας καὶ μνησϑέντας μά-- λιστα μὲν τῶν ὅρκων καὶ τῶν συνθηκῶν, ἔπειτα δὲ καὶ τῆς ἡμετέρας εὐνοίας καὶ τῆς τούτων ἔχϑρας, ψη-- φίσασϑαί τι περὶ ἡμῶν δίκαιον.
ξ 16. ΠΕΡῚ ΑΝΤΙΔΟΣΕΩΣ.
(α.) Εἰ μὲν ὅμοιος ἦν ὁ λόγος ὁ μέλλων ἀνα- 810 γνωσϑήσεσϑαι τοῖς ἢ πρὸς τοὺς ἀγῶνας ἢ πρὸς τὰς ἐπιδείξεις γιγνομένοις, οὐδὲν ἂν οἶμαι προδιαλεχϑῆ-- ναι περὶ αὐτοῦ" νῦν δὲ διὰ τὴν καινότητα καὶ τὴν διαφορὰν ἀναγκαῖόν ἐστι προειπεῖν τὰς αἰτίας, δι᾽ ἃς οὕτως ἀνόμοιον αὐτὸν ὄντα τοῖς ἄλλοις γράφειν προειλόμην" μὴ γὰρ τούτων δηλωϑεισῶν πολλοῖς ἂν Ὁ
α ἴσως ἄτοπος εἶναι δόξειεν. (β΄) Ἐγὼ γὰρ εἰδὼς ἐνίους τῶν σοφιστῶν βλασφημοῦντας περὶ τῆς ἐμῆς διατριβῆς καὶ λέγοντας, ὡς ἔστι περὶ δικογραφίαν, καὶ παραπλήσιον ποιοῦντας, ὥσπερ ἂν εἴ τις Φειδίαν τὸν τὸ τῆς ᾿4ϑηνᾶς ἔδος ἐργασάμενον τολμῴη καλεῖν κο-- ροπλάϑον, ἢ Ζεῦξιν καὶ Παρράσιον τὴν αὐτὴν ἔχειν φαίη τέχνην τοῖς τὰ πινάκια γράφουσιν, ὅμως οὐδὲ πώποτε τὴν μικρολογίαν ταύτην ἠμυνάμην αὐτῶν,
3 ἡγούμενος τὰς μὲν ἐκείνων φλυαρίας οὐδεμίαν δύ- ς ναᾶμιν ἔχειν, αὐτὸς δὲ πᾶσι τοῦτο πεποιηκέναι φανε-
102 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (5)
ρὸν, ὅτι προήρημαι καὶ λέγειν καὶ γράφειν οὐ περὲ τῶν ἰδίων συμβολαίων ἀλλ᾽ ὑπὲρ τηλικούτων τὸ μέ- γεϑος καὶ τοιούτων πραγμάτων, ὑπὲρ ὧν οὐδεὶς ἂν ἄλλος ἐπιχειρήσειε πλὴν ἐμοὶ πεπλησιακότων ἢ τῶν τούτους μιμεῖσϑαι βουλομένων. [
Μέχρι μὲν οὖν πόρρω τῆς ἡλικίας ἤμην καὶ διὰ τὴν προαίρεσιν ταύτην καὶ διὰ τὴν ἄλλην ἀπραγμο-- σύνην ἐπιεικῶς ἔχειν πρὸς ἅπαντας τοὺς ἰδιώτας " ἤδη δ᾽ ὑπογυίου μοι τῆς τοῦ βίου τελευτῆς οὔσης, ἀντιδόσεως γενομένης περὶ τριηραρχίας καὶ περὶ ταύ-- της ἀγῶνος, ἔγνων καὶ τούτων τινὰς οὐχ οὕτω πρός μὲ διακειμένους, ὥσπερ ἤλπιξον, ἀλλὰ τοὺς μὲν πολὺ διεψευσμένους τῶν ἐμῶν ἐπιτηδευμάτων καὶ δέπον-- τας ἐπὶ τὸ πείθεσθαι τοῖς ἀνεπιτήδειόν τι λέγουσι, τοὺς δὲ σαφῶς μὲν εἰδότας, περὶ ἃ τυγχάνω: διατρέ- βων, φϑονοῦντας δὲ καὶ ταὐτὸν πεπονϑότας τοῖς σο- φισταῖς καὶ χαίροντας ἐπὶ τοῖς ψευδῆ περί μου δό--
5 ἔαν ἔχουσιν. ἐδήλωσαν δ᾽ οὕτω διακείμενοι " τοῦ γὰρ ἀντιδίκου, περὶ μὲν ὧν ἡ κρίσις ἦν, οὐδὲν λέγοντος Ὁ δίκαιον, διαβάλλοντος δὲ τὴν τῶν λόγων τῶν ἐμῶν δύναμιν καὶ καταλαξονευομένου περί τε τοῦ πλούτου καὶ τοῦ πλήϑους τῶν μαϑητῶν, ἔγνωσαν ἐμὴν εἶναι τὴν λειτουργίαν. τὴν μὲν οὖν δαπάνην οὕτως ἠνέγ-- χαμεν, ὥσπερ προσήκει τοὺς μήτε λίαν ὑπὸ τῶν τοι- οὕτων ἐκταραττομένους μήτε παντάπασιν ἀσώτως μηδ᾽ ὀλιγώρως πρὸς χρήματα διακειμένους.
(0 Ἠισϑημένος δ᾽ ὥσπερ εἶπον, πλείους ὄντας, ὧν ὥμην τοὺς οὐκ ὀρθῶς περί μου γιγνώσκοντας, ἐνεθυμούμην, πῶς ἂν δηλώσαιμι καὶ τούτοις καὶ τοῖς, ἐπιγιγνομένοις καὶ τὸν τρόπον, ὃν ἔχω, καὶ τὸν βίον, ὃν ξῶ, καὶ τὴν παιδείαν, περὶ ἣν διατρίβω, καὶ μὴ πε-- φιέδοιμι περὶ τῶν τοιούτων ἄκριτον ἐμαυτὸν ὄντα,
ι
1:
18
-"
104 ἸΤΣΟΚΡΑΤΟΥ͂Σ (5)
ηκόντως τοῖς ὑποκειμένοις. τοσοῦτον οὖν μῆκος λότ- ο γου συνιδεῖν καὶ τοσαύτας ἰδέας καὶ τοσοῦτον ἀλλῆ-- λῶν ἀφεστώσας συναρμόσαι καὶ συναγαγεῖν καὶ τὰς ἐπιφερομένας οἰχειῶσαι ταῖς προειρημέναις καὶ πάσας ποιῆσαι σφίσιν αὐταῖς ὁμολογουμένας οὐ πάνυ μιε- κρὸν ἦν ἔργον. ὅμως δ᾽ οὐκ ἀπέστην, καίπερ τηλι-- κοῦτος ὦν, πρὶν αὐτὸν ἀπετέλεσα μετὰ πολλῆς μὲν ἀληϑείας εἰρημένον, τὰ δ᾽ ἄλλα τοιοῦτον, οἷος ἂν εἶναι δόξῃ τοῖς ἀκροωμένοις. (ς.) Χρὴ δὲ τοὺς διεξ-- ἰόντας αὐτὸν πρῶτον μὲν ὡς ὄντος μικτοῦ τοῦ λό- ἃ γου καὶ πρὸς ἁπάσας τὰς ὑποθέσεις ταύτας γεγραμ-- μένου ποιεῖσϑαι τὴν ἀκρόασιν, ἔπειτα προσέχειν τὸν νοῦν ἔτι μᾶλλον τοῖς λέγεσϑαι μέλλουσιν ἢ τοῖς ἤδη προειρημένοις, πρὸς δὲ τούτοις μὴ ξητεῖν εὐθὺς ἐπ-- ελϑόντας ὅλον αὐτὸν διελϑεῖν ἀλλὰ τοσοῦτον μέρος, ὅσον μὴ λυπήσει τοὺς παρόντας. ἣν γὰρ ἐμμείνητε τούτοις. μᾶλλον δυνήσεσϑε κατιδεῖν, εἴ τι τυγχάνο-- μεν λέγοντες ἄξιον ἡμῶν αὐτῶν.
(ζ.) Ἃ μὲν οὖν ἀναγκαῖον ἦν προειπεῖν, ταῦτ᾽ ὁ ἐστίν: ἤδη δ᾽ ἀναγιγνώσκετε τὴν ἀπολογίαν τὴν προσποιουμένην μὲν περὶ κρίσεως γεγράφϑαι, βου-- λομένην δὲ περὶ ἐμοῦ δηλῶσαι τὴν ἀλήϑειαν, καὶ τοὺς μὲν ἀγνοοῦντας εἰδέναι ποιῆσαι, τοὺς δὲ φϑο- νοῦντας ἔτι μᾶλλον ὑπὸ τῆς νόσου ταύτης λυπεῖσθαι" 8! μείξω γὰρ δίκην οὐκ ἂν δυναίμην λαβεῖν παρ᾽ αὐτῶν.
(γ.0. Πάντων ἡγοῦμαι πονηροτάτους εἶναι καὶ μεγίστης ξημίας ἀξίους, οἵτινες οἷς αὐτοὶ τυγχάνου-- σιν ὄντες ἔνοχοι, ταῦτα τῶν ἄλλων τολμῶσι κατηγο-- φεῖν, ὅπερ Δυσίμαχος πεποίηκεν. οὗτος γὰρ αὐτὸς συγγεγραμμένα λέγων περὶ τῶν ἐμῶν συγγραμμάτων πλείω πεποίηται λόγον ἢ περὶ τῶν ἄλλων ἁπάν-- τῶν, ὅμοιον ἐργαξόμενος, ὥσπερ ἂν εἴ τις ἱεροσυλίας
ΠΕΡῚ ΑΝΤΙΔΟΣΕΩΣ. 105
ἕτερον διώκων αὐτὸς τὰ τῶν ϑεῶν ἐν τοῖν χεροῖν Ὁ
15 ἔχων φανείη. πρὸ πολλοῦ δ᾽ ἂν ἐποιησάμην οὕτως αὐτὸν νομίζειν εἷναί με δεινὸν, ὥσπερ ἐν ὑμῖν εἴρη-- κεν" οὐ γὰρ ἄν ποτέ μοι πράγματα ποιεῖν ἐπεχείρη-- σεν. νῦν δὲ λέγει μὲν, ὡς ἐγὼ τοὺς ἥττουρ λόγους κρείττους δύναμαι ποιεῖν, τοσοῦτον δέ μου καταπε- φρόνηκεν, ὥστ᾽ αὐτὸς ψευδόμενος ἐμοῦ τἀληϑῆ λέ--
16 γοντος ἐλπίζει ῥαδίως ἐπικρατήσειν. οὕτω δέ μοι δυσ-- χόλως ἅπαντα συμβέβηκεν, ὥσϑ᾽ οἵ μὲν ἄλλοι τοῖς α λόγοις διαλύονται τὰς διαβολὰς, ἐμοῦ δὲ “υσίμαχος αὐτοὺς τοὺς λόγους μάλιστα διαβέβληκεν, ἵν᾽ ἣν μὲν ἱκανῶς δόξω λέγειν, ἔνοχος ὧν φανῶ τοῖς ὑπὸ τού-- τοῦ περὶ τῆς δεινότητος τῆς ἐμῆς προειρημένοις, ἢν
᾿ δ᾽ ἐνδεέστερον τύχω διαλεχϑεὶς ὧν οὗτος ὑμᾶς προσ-- δοχᾶν πεποίηκε, τὰς πράξεις ἡγήσησϑέ μου χείρους εἷναι.
1 “Ιέομαι δ᾽ οὖν ὑμῶν μήτε πιστεύειν πω μήτ᾽ ἀπιστεῖν τοῖς εἰρημένοις, πρὶν ἂν διὰ τέλους ἀκού- ἃ σητε καὶ τὰ παρ᾽ ἡμῶν, ἐνθυμουμένους, ὅτι μηδὲν ἂν ἔδει δίδοσθαι τοῖς φεύγουσιν ἀπολογίαν, εἴπερ, οἷόν τ᾽ ἦν ἐκ τῶν τοῦ διώκοντος λόγων ἐψηφίσϑαι τὰ δίκαια. νῦν δ᾽ εἰ μὲν εὖ τυγχάνει κατηγορηκὼς ἢ κακῶς, οὐδεὶς ἂν τῶν παρόντων ἀγνοήσειεν" εἰ δ᾽ ᾿ἀληϑέσι κέχρηται τοῖς λόγοις, οὐκέτι τοῦτο τοῖς κρύ-- ψοῦυσι γνῶναι ῥάδιον, ἐξ ὧν ὁ πρότερος εἴρηκεν, ἀλλ᾽ ἀγαπητὸν ἢν ἐξ ἀμφοτέρων τῶν λόγων ἐκλαβεῖν δυ-α
18 νηϑῶσι τὸ δίκαιον, (ϑ΄.) Οὐ ϑαυμάξω δὲ τῶν πλείω χρόνον διατριβόντων ἐπὶ ταῖς τῶν ἐξαπατώντων κα- τηγορίαις ἢ ταῖς ὑπὲρ αὑτῶν ἀπολογίαις, οὐδὲ τῶν λεγόντων, ὡς ἔστι μέγιστον κακὸν διαβολή" τί γὰρ Ε: ἂν γένοιτο ταύτης κακουργότερον, ἣ ποιεῖ τοὺς μὲν 811 ψευδομένους εὐδοκιμεῖν, τοὺς δὲ μηδὲν ἡμαρτηκότας
τὸῦ ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (15)
δοκεῖν ἀδικεῖν, τοὺς δὲ δικάξοντας ἐπιορκεῖν, ὅλως δὲ τὴν μὲν ἀλήϑειαν ἀφανίξει, ψευδῆ δὲ δόξαν παρα-- στήσασα τοῖς ἀκούουσιν ὃν ἂν τύχῃ τῶν πολιτῶν ἀδέ- 19 κως ἀπόλλυσιν; ἃ φυλακτέον ἐστὶν, ὅπως μηδὲν ὑμῖν συμβήσεται τοιοῦτον, μηδ᾽ ἃ τοῖς ἄλλοις ἂν ἐπιτι-- μήσαιτε, τούτοις αὐτοὶ φανήσεσϑε περιπίπτοντες. οἷ-- μαι δ᾽ ὑμᾶς οὐκ ἀγνοεῖν, ὅτι τῇ πόλει πολλάκις οὔ-- τῶς ἤδη μετεμέλησε τῶν κρίσεων τῶν μετ᾽ ὀργῆς καὶ μὴ μετ᾽ ἐλέγχου γενομένων, ὥστ᾽ οὐ πολὺν χρόνον διαλιποῦσα παρὰ μὲν τῶν ἐξαπατησάντων δίκην λα-- βεῖν ἐπεθύμησε, τοὺς δὲ διαβληϑέντας ἡδέως ἂν εἶ-- 30 δὲν ἄμεινον ἢ πρότερον πράττοντας. ((.) Ὧν χρὴ μεμνημένους μὴ προπετῶς πιστεύειν τοῖς τῶν κατη-- γόρων λόγοις, μηδὲ μετὰ ϑορύβου καὶ χαλεπότητος ἀκροᾶσϑαι τῶν ἀπολογουμένων. καὶ γὰρ αἰσχρὸν ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων πραγμάτων ἐλεημονεστάτους ὁμολο-- ὃ γεῖσϑαι καὶ πραοτάτους ἁπάντων εἶναι τῶν Ἑλλήνων, ἐπὶ δὲ τοῖς ἀγῶσι τοῖς ἐνθάδε γιγνομένοις τἀναντία τῇ δόξῃ ταύτῃ φαίνεσθαι πράττοντας" καὶ παρ᾽ ἑτέ- θοιξ μὲν, ἐπειδὰν περὶ ψυχῆς ἀνθρώπου δικάξωσι, μέρος τι τῶν ψήφων ὑποβάλλεσϑαι τοῖς φεύγουσι, παρ᾽ ὑμῖν δὲ μηδὲ τῶν ἴσων τυγχάνειν τοὺς κινδυ-- νεύοντας τοῖς συκοφαντοῦσιν, ἀλλ᾽ ὀμνύναι μὲν καϑ᾽ ἕκαστον τὸν ἐνιαυτὸν ἢ μὴν ὁμοίως ἀκροάσεσθαι τῶν ἃ 25 κατηγορούντων καὶ τῶν ἀπολογουμένων, τοσοῦτον δὲ τὸ μεταξὺ ποιεῖν ὥστε τῶν μὲν αἰτιωμένων ὅ τι ἂν λέγωσιν ἀποδέχεσθαι, τῶν δὲ τούτους ἐξελέγχειν πειρωμένων ἐνίοτε μηδὲ τὴν φωνὴν ἀκούοντας ἀνέ- χεσϑαι, καὶ νομέξειν μὲν ἀοικήτους εἶναι ταύτας τῶν πόλεων, ἐν αἷς ἄκριτοί τινες ἀπόλλυνται τῶν πολι- τῶν, ἀγνοεῖν δ᾽ ὅτι τοῦτο ποιοῦσιν οἱ μὴ κοινὴν τὴν ας 33 εὔνοιαν τοῖς ἀγωνιξομένοις παρέχοντες. ὃ δὲ πάντων
108 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (8)
. μηδὲν ἐξαμαρτάνειν, ἀδικούμενος δὲ μὴ μετὰ δικα- στηρίου ποιεῖσϑαι τὰς τιμωρίας ἀλλ᾽ ἐν τοῖς φίλοις τοῖς ἐκείνων διαλύεσθαι περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων.
428 ὧν οὐδέν μοι πλέον γέγονεν, ἀλλ᾽ ἀνεγκλητεὶ μέχρι ταυτησὶ τῆς ἡλικίας βεβιωκὼς εἰς τὸν αὐτὸν καϑέ- στηκὰ κίνδυνον, εἰς ὅνπερ ἂν εἰ πάντας ἐτύγχανον ἠδικηκώς. ε
Οὐ μὴν παντάπασιν ἀϑυμῶ διὰ τὸ μέγεϑος τοῦ τιμήματος, ἀλλ᾽ ἄν περ ἐθελήσητε μετ᾽ εὐνοίας ἀκρο-- σασθαι, πολλὰς ἐλπίδας ἔχω τοὺς μὲν διεψευσμέ- 816 νοῦς τῶν ἐμῶν ἐπιτηδευμάτων καὶ πεπεισμένους ὑπὸ τῶν βουλομένων βλασφημεῖν ταχέως μεταπεισϑήσε- σϑαι περὶ αὐτῶν, τοὺς δὲ τοιοῦτον εἶναί με νομέξον-- τας, οἷός περ εἰμὶ, βεβαιότερον ἔτι ταύτην ἕξειν τὴν
40 διάνοιαν. ἵνα δὲ μὴ λίαν ἐνοχλῶ πολλὰ πρὸ τοῦ πράγματος λέγων, ἀφέμενος τούτων, περὶ ὧν οἴσετε τὴν ψῆφον, ἤδη πειράσομαι διδάσκειν ὑμᾶς. καί μοι τὴν γραφὴν ἀνάγνωϑι.
ΤΡΆΦΗ.
30 (γ΄... Ἐκ μὲν τοίνυν τῆς γραφῆς πειρᾶταί με δια-- βάλλειν ὁ κατήγορος, ὡς διαφϑείρω τοὺς νεωτέρου λέγειν διδάσκων καὶ παρὰ τὸ δίκαιον ἐν τοῖς ἀγῶσι. πλεονεκτεῖν, ἐκ δὲ τῶν ἄλλων λόγων ποιεῖ μὲ τηλι-- κοῦτον, ὅσος οὐδεὶς πώποτε γέγονεν οὔτε τῶν περὶ τὰ δικαστήρια καλινδουμένων οὔτε τῶν περὶ τὴν φι-- λοσοφίαν διατριψάντων᾽ οὐ γὰρ μόνον ἰδιώτας φησί α βου γεγενῆσϑαι μαϑητὰς ἀλλὰ καὶ ῥήτορας καὶ στρα- τηγοὺς καὶ βασιλέας : καὶ τυράννους, καὶ χρήματα παρ᾽ αὐτῶν παμπληϑῆ τὰ μὲν εἰληφέναι, τὰ δ᾽ ἔτι καὶ νῦν
31 λαμβάνειν. τοῦτον δὲ τὸν τρόπον πεποίηται τὴν κατ τηγορίαν, ἡγούμενος ἐκ μὲν ὧν καταλαξονεύεται περί
10 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (5)
πεπόνϑασι, τὴν μεγίστην παρ᾽ ἐμοῦ λαβεῖν τιμωρίαν. 85 ἀλλὰ γὰρ οὔτε πρότερον οὔτε νῦν οὐδείς μοι φανή- σεται τοιοῦτον οὐδὲν ἐγκαλέσας. ὥστ᾽ εἰ συγχωρή-- σαιμι τῷ κατηγόρῳ καὶ προσομολογήσαιμι πάντων ἀνθρώπων εἶναι δεινότατος καὶ συγγραφεὺς τῶν λό-- γῶν τῶν λυπούντων ὑμᾶς τοιοῦτος, οἷος οὐδεὶς ἄλλος γέγονε, πολὺ ἂν δικαιότερον ἐπιεικὴς εἶναι δοκοίην ἢ 86 ξημιωθϑείην. τοῦ μὲν γὰρ γενέσϑαι προέχοντα τῶν ἄλλων ἢ περὶ τοὺς λόγους ἢ περὶ τὰς πράξεις εἰκό- ἃ τῶς ἄν τις τὴν τύχην αἰτιάσαιτο, τοῦ δὲ καλῶς καὶ μετρίως κεχρῆσϑαι τῇ φύσει δικαίως ἂν ἅπαντες τὸν τρόπον τὸν ἐμὸν ἐπαινέσειαν. (ις..) Οὐ μὴν οὐδ᾽ εἰ ταῦτ᾽ ἔχων περὶ ἐμαυτοῦ λέ- γειν, οὐδ᾽ οὕτω φανήσομαι περὶ τοὺς λόγους τοὺς τοι-- 37 οὕτους γεγενημένος. γνώσεσϑε δ᾽ ἐκ τῶν ἐπιτηδευμά- τῶν τῶν ἐμῶν, ἐξ ὦνπερ οἷόν τ᾽ ἐστὶν εἰδέναι τὴν ἀλή-: ϑειαν πολὺ μᾶλλον ἢ παρὰ τῶν διαβαλλόντων. οἶμαι γὰρ οὐδένα τοῦτ᾽ ἀγνοεῖν, ὅτι πάντες ἄνϑρωποι περὶ α τὸν τόπον τοῦτον εἰώϑασι διατρίβειν, ὅϑεν ἂν προέ- 88 λῶνται τὸν βίον πορίξεσϑαι. τοὺς μὲν τοένυν ἀπὸ τῶν συμβολαίων τῶν ὑμετέρων ξῶντας καὶ τῆς περὶ ταῦτα πραγματείας ἴδοιτ᾽ ἂν μόνον οὐκ ἐν τοῖς δικαστηρίοις, οἰκοῦντας, ἐμὲ δ᾽ οὐδεὶς πώποϑ᾽ ἑώρακεν οὔτ᾽ ἐν τοῖς 818 συνεδρίοις οὔτε περὶ τὰς ἀνακρίσεις οὔτ᾽ ἐπὶ τοῖς δι-- χαστηρίοις οὔτε πρὸς τοῖς διαιτηταῖς, ἀλλ᾽ οὕτως ἀπέ- χομαι τούτων ἁπάντων, ὡς οὐδεὶς ἄλλος τῶν πολυ-- 89 τῶν. ἔπειτ᾽ ἐκείνους μὲν ἂν εὕροιτε παρ᾽ ὑμῖν μό-- νοὶς χρηματίξεσϑαι δυναμένους, εἰ δ᾽ ἄλλοσέ ποι πλεύσειαν, ἐνδεεῖς ἂν ὄντας τῶν καϑ᾽ ἡμέραν, ἐμοὶ δὲ τὰς εὐπορίας, περὶ ὧν οὗτος μειξόνως εἴρηκεν, ἔξωϑεν ἁπάσας γεγενημένας" ἔτι δὲ τοῖς μὲν πλησιά-- ἃ ἕξοντας ἢ τοὺς ἐν κακοῖς αὐτοὺς ὄντας ἢ τοὺς ἑτέροις
ΠΕΡῚ ΑΝΤΙΔΟΣΕΩΣ. ΜΠ:
πράγματα παρέχειν βουλομένους, ἐμοὶ δὲ τοὺς πλείς-
40 στην σχολὴν τῶν Ἑλλήνων ἄ; ἄγοντας. ἠκούσατε δὲ καὶ τοῦ κατηγόρου λέγοντος, ὅτε παρὰ Νικοκλέους τοῦ Σαλαμινίων βασιλέως πολλὰς ἔλαβον καὶ μεγάλας δω- ρεάς. καίτοι τίνι πιστὸν ὑμῶν ἐστὶν, ὡς Νικοκλῆς ἔδωκέ μοι ταύτας, ἵνα δίκας μανϑάνῃ λέγειν, ὃς καὶ τοῖς ἄλλοις. περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων ὥσπερ δεσπό- α τῆς ἐδίκαξεν; ὥστ᾽ ἐξ ὧν αὐτὸς οὗτος εἴρηκεν, ῥάδιον
εἴν, ὅτι πόρρω τῶν πραγματειῶν εἰμι τῶν
41 περὶ τὰ συμβόλαια γιγνομένων. ἀλλὰ μὴν κἀκεῖνο πᾶσι φανερόν ἐστιν, ὅτι παμπληϑεῖς εἰσὶν οἵ παρα-- σκχευάξοντες τοὺς λόγους τοῖς ἐν τοῖς δικαστηρίοις ᾿ἀγωνιξομένοις. τούτων μὲν τοίνυν τοσούτων ὄντων οὐδεὶς πώποτε φανήσεται μαϑητῶν ἠξιωμένος, ἐγὼ δὲ πλείους εἰληφὼς, ὥς φησιν ὁ κατήγορος, ἢ σύμ-- παντες οἷ περὶ τὴν φιλοσοφίαν διατρίβοντες. καίτοι ἃ ἥεῶς εἰχὸς τοὺς τοσοῦτον τοῖς ἐπιτηδεύμασιν ἀλλή-- λῶν ἀφεστῶτας περὶ τὰς αὐτὰς πράξεις ἡγεῖσϑαι δια-- τρίβειν;
Γ [08] Ἔχων δὲ πολλὰς εἰπεῖν διαφορὰς περὶ τοῦ βίου τοῦ τ᾽ ἐμοῦ καὶ τῶν περὶ τὰς δίχας,, ἐκείνως ὡμᾶς ἡγοῦμαι τάχιστ᾽ ἂν ἀφέσϑαι τῆς δόξης ταύτης,
᾿ εἴ τις ὑμῖν ἐπιδείξειε μὴ τούτων τῶν πραγμάτων μα- ϑητώς μου γιγνομένους ὧν ὁ κατήγορος εἴρηκε, μηδὲ α περὶ τοὺς λόγους ὄντα με δεινὸν τοὺς περὶ τῶν ἰδίων 3 συμβολαίων. οἶμαι γὰρ ὑμᾶς, ἐξελεγχομένης τῆς αἷ- τίας ἧς εἶχον πρότερον, ξητεῖν ἑτέραν μεταλαβεῖν ππκΟλη καὶ ποθεῖν ἀκοῦσαι, περὶ ποίους ἄλλους λόγους γεγενημένος τηλικαύτην δόξαν ἔλαβον. εἰ μὲν 819 οὖν μοι συνοίσει κατειπόντι τὴν ἀλήϑειαν, οὐκ οἶδα" χαλεπὸν γὰρ στοχάξεσϑαι τῆς ὑμετέρας διανοίας" οὐ μὴν ἀλλὰ παρρησιάσομαί γε πρὸς ὑμᾶς. καὶ γὰρ ἂν
112 “ ἸΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (15)
αἰσχυνϑείην τοὺς πλησιάσαντας, εἰ πολλάκις εἰρη-- κὼς, ὅτι δεξαίμην ἂν ἅπαντας εἰδέναι τοὺς πολέτας καὶ τὸν βίον, ὃν ξῶ, καὶ τοὺς λόγους, οὗς λέγω, νῦν μὴ δηλοίην ὑμῖν αὐτοὺς ἀλλ᾽ ἀποκρυπτόμενος φα- νείην. ὡς οὖν ἀκουσόμενοι τὴν ἀλήϑειαν, οὕτω προσ- Ὁ ἔχετε τὸν νοῦν.
(υγ.) Πρῶτον μὲν οὖν ἐκεῖνο δεῖ μαϑεῖν ὑμᾶς, ὅτι τρόποι τῶν λόγων εἰσὶν οὐκ ἐλάττους ἢ τῶν μετὰ μέτρου ποιημάτων. οἵ μὲν γὰρ τὰ γένη τὰ τῶν ἣμι-- ϑέων ἀναξητοῦντες τὸν βίον τὸν αὑτῶν κατέτριψαν, οἵ δὲ περὶ τοὺς ποιητὰς ἐφιλοσόφησαν, ἕτεροι δὲ τὰς πρά- ξεις τὰς ἐν τοῖς πολέμοις συναγαγεῖν ἠβουλήϑησαν, ἄλλοι δέ τινες περὶ τὰς ἐρωτήσεις καὶ τὰς ἀποκρίσεις
46 γεγόνασιν, οὗς ἀντιλογικοὺς καλοῦσιν. εἴη δ᾽ ἂν οὐ ὁ μικρὸν ἔργον, εἰ πάσας τις τὰς ἰδέας τὰς τῶν λόγων ἐξαριϑμεῖν ἐπιχειρήσειεν" ἧς δ᾽ οὖν ἐμοὶ προσήκει, ταύτης μνησϑεὶς ἐάσω τὰς ἄλλας. εἰσὶ γάρ τινες, οἵ τῶν μὲν προειρημένων οὐκ ἀπείρως ἔχουσι, γράφειν δὲ προήρηνται λόγους οὐ περὶ τῶν ὑμετέρων συμβο- λαίων ἀλλ᾽ Ἑλληνικοὺς καὶ πολιτικοὺς καὶ πανηγυ- φικοὺς, οὗς ἅπαντες ἂν φήσειαν ὁμοιοτέρους εἶναι τοῖς μετὰ μουσικῆς καὶ δυϑμῶν πεποιημένοις ἢ τοῖς
41 ἐν δικαστηρίῳ λεγομένοις. καὶ γὰρ τῇ λέξει ποιητι- ἃ κωτέρᾳ καὶ ποικιλωτέρᾳ τὰς πράξεις δηλοῦσι καὶ τοῖς ἐνθυμήμασιν ὀγκωδεστέροις καὶ καινοτέροις χρῆσϑαι ξητοῦσιν,, ἔτι δὲ ταῖς ἄλλαις ἰδέαις ἐπιφανεστέραις καὶ πλείοσιν ὅλον τὸν λόγον διοικοῦσιν. ὧν ἅπαντες μὲν ἀκούοντες χαίρουσιν οὐδὲν ἧττον ἢ τῶν ἐν τοῖς μέτροις, πεποιημένων, πολλοὶ δὲ καὶ μαϑηταὶ γίγνεσϑαι βού-- λονται, νομίξοντες τοὺς ἐν τούτοις πρωτεύοντας πολὺ σοφωτέρους καὶ βελτίους καὶ μᾶλλον ὠφελεῖν δυνα- δ
48 μένους εἶναι τῶν τὰς δίκας εὖ λεγόντων. συνίσασι
ΠΕΡῚ ἈΝΤΙΔΌΣΕΩΣ. 118
τοὺς μὲν διὰ πολυπραγμοσύνην ἐμπείρους τῶν γεγενημένους, τοὺς δ᾽ ἐκ φιλοσοφίας ἐχεί- νῶν τῶν λόγων ὧν ἄρτι προεῖπον τὴν δύναμιν εἰλη-- 820.
φότας, καὶ τοὺς μὲν δικανικοὺς δοκοῦντας εἶναι ταύ- τὴν τὴν ἡμέραν. μόνην ἀνεκτοὺς ὄντας, ἐν ἧπερ ἂν μένοι. τυγχάνωσι, τοὺς δ᾽ ἐν ἁπάσαις ταῖς, ὁ-
μιλίαις καὶ παρὰ πάντα τὸν χρόνον ἐντίμους ὄντας 49 καὶ δόξης ἐπιεικοῦς τυγχάνοντας" ἔτι δὲ τοὺς μὲν, ἣν ὀφϑῶσι ὃὶς ἢ τρὶς ἐπὶ τῶν δικαστηρίων, μισουμέ-. ψοῦς καὶ διαβαλλομένους, τοὺς δ᾽ ὅσῳ περ ἂν πλείοσι
καὶ πλεονάκις συγγίγνωνται, τοσούτῳ μᾶλλον ϑαυ- Ὁ, μαξομένους᾽ πρὸς δὲ τούτοις τοὺς μὲν περὶ τὰς δίκας δεινοὺς πόρρω τῶν λόγων ἐκείνων ὄντας, τοὺς δ᾽ εἰ βουληϑεῖεν ταχέως ἂν ἑλεῖν καὶ τούτους δυνηϑέντας. δ0 ταῦτα λογιξόμενοι καὶ πολὺ κρείττω νομίζοντες εἶναι τὴν αἵρεσιν, βούλονται μετασχεῖν τῆς παιδείας ταύ-- τῆς; ἧς οὐδ᾽ ἂν ἐγὼ φανείην ἀπεληλαμένος ἀλλὰ πολ--- λῶν χαριεστέραν δόξαν εἰληφώς. (ι8΄.) Περὶ μὲν οὖν τῆς ἐμῆς εἴτε βούλεσϑε καλεῖν. δυνάμεως εἴτε
εῶχΩ εἴτε διατριβῆς, ἀκηκόατε πᾶσαν τὴν ἀλή- ὁ
ΕἾ ΠΝ δὲ περὶ ἐμαυτοῦ καὶ νόμον θεῖναι χα-- λεπώτερον ἢ περὶ τῶν ἄλλων καὶ λόγον εἰπεῖν ϑρα-- σύτερον ἢ κατὰ τὴν ἐμὴν ἡλικίαν ἀξιῶ γὰρ οὐ μό-- νον, εἰ βλαβεροῖς χρῶμαι τοῖς λόγοις, μηδεμιᾶς σὺγ--
τυγχάνειν παρ᾽ ὑμῶν, ἀλλ᾽ εἰ μὴ τοιούτοις, οἵοις οὐδεὶς ἄλλος, τὴν μεγίστην ὑποσχεῖν τιμωρίαν, οὐχ οὕτω δ᾽ ἂν τολμηρὰν ἐποιησάμην τὴν ὑπόσχεσιν, εἰ μὴ καὶ δείξειν ἤμελλον ὑμῖν καὶ ῥᾳδίαν ποιήσειν ἃ
53 τὴν διάγνωσιν αὐτῶν. (κ΄. Ἔχει γὰρ οὕτως" ἐγὼ καλλίστην ἡγοῦμαι καὶ δικαιοτάτην εἶναι τὴν τοιαύ-- τὴν ἀπολογίαν, ἥτις εἰδέναι ποιεῖ τοὺς δικάξοντας ὡς
᾿ἸΒΟΘΆΛΤΕΒ. 1]. 8
114 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (5)
δυνατὸν μάλιστα, περὶ ὧν τὴν ψῆφον οἴσουσι, καὶ μὴ πλανᾶσϑαι τῇ διανοίᾳ μηδ᾽ ἀμφιγνοεῖν τοὺς τά-- 68 ληϑῆ λέγοντας. εἰ μὲν τοίνυν ἠγωνιξόμην ὡς περὶ πράξεις τινὰς ἡμαρτηκὼς, οὐκ ἂν οἷός τ᾽ ἦν ἰδεῖν ὑμῖν αὐτὰς παρασχεῖν, ἀλλ᾽ ἀναγκαίως εἶχεν εἰκάξον- τας ὑμᾶς ἐκ τῶν εἰρημένων διαγιγνώσκειν, ὅπως 6 ἐτύχετε, περὶ τῶν πεπραγμένων" ἐπειδὴ δὲ περὶ τοὺς λόγους ἔχω τὴν αἰτίαν, οἷμαι μᾶλλον ὑμῖν ἐμφανιεῖν 84 τὴν ἀλήϑειαν. αὐτοὺς γὰρ ὑμῖν δείξω τοὺς εἰρημέ-- ψοὺς ὑπ᾽ ἐμοῦ καὶ γεγραμμένους, ὥστ᾽ οὐ δοξάσαν-- τες ἀλλὰ σαφῶς εἰδότες, ὁποῖοί τινές εἶσι, τὴν ψῆφον οἴσετε περὶ αὐτῶν. ἅπαντας μὲν οὖν διὰ τέλους 39; εἰπεῖν οὐκ ἂν δυναίμην" ὃ γὰρ χρόνος ὁ δεδομένος ἡμῖν ὀλίγος ἐστίν - ὥσπερ δὲ τῶν καρπῶν, ἐξενεγκεῖν. ἑκάστου δεῖγμα πειράσομαι. μικρὸν γὰρ μέρος ἀκού-- σαντες ῥᾳδίως τό τ᾿ ἐμὸν ἦϑος γνωριεῖτε καὶ τῶν λό-- δῦ γῶν τὴν δύναμιν ἁπάντων μαϑήσεσϑε. δέομαι δὲ τῶν πολλάκις ἀνεγνωκότῳν τὰ μέλλοντα δηϑήσεσϑαι μὴ ξητεῖν ἐν τῷ παρόντι παρ᾽ ἐμοῦ καινοὺς λόγους, μηδ᾽ ὀχληρόν μὲ νομίξειν, ὅτι λέγω τοὺς πάλαι παρ᾽ υ ὑμῖν διατεϑρυλημένους. εἰ μὲν γὰρ ἐπίδειξιν ποιού-- μένος ἔλεγον αὐτοὺς, εἰκότως ἂν εἶχον τὴν αἰτίαν ταύτην νῦν δὲ κρινόμενος καὶ κινδυνεύων ἀναγκά-. δ6 ἕομαι χρῆσϑαι τοῦτον τὸν τρόπον αὐτοῖς. καὶ γὼρ ἂν πάντων εἴην καταγελαστότατος, εἰ τοῦ κατηγόρου διαβάλλοντος, ὅτι τοιούτους γράφω λόγους, οἵ καὶ τὴν πόλιν βλάπτουσι καὶ τοὺς νεωτέρους διαφϑεί- φουσι, δι᾿ ἑτέρων ποιοίμην τὴν ἀπολογίαν, ἐξὸν αὖ- τοὺς δείξαντι τούτους ἀπολύσασϑαι τὴν διαβολὴν α τὴν λεγομένην περὶ ἡμῶν. ᾿γμᾶς μὲν οὖν ἀξιῶ μοι διὰ ταῦτα συγγνώμην ἔχειν καὶ συναγωνιστὰς γίγνεσϑαι τοῖς ἄλλοιρ, τοὺς δὲ
ΠΕΡῚ ΑΝΤΙΔΟΣΕΩΣ. 115
λόγους ἤδη περαίνειν ἐπιχειρήσω, μικρὸν ἔτι προ-- εἰπὼν, ἵνα ῥᾷον ἐπακολουϑσι τοῖς λεγομένοις. (κα΄.) 51 Ὁ μὲν γὰρ λόγος ὁ μέλλων πρῶτος ὑμῖν δειχϑήσεσϑαι κατ᾽ ἐκείνους ἐγράφη τοὺς χρόνους, ὅτε “ακεδαιμό-- νσιοι μὲν ἦρχον τῶν Ἑλλήνων, ἡμεῖς δὲ ταπεινῶς ἐπράττομεν. ἔστι δὲ τοὺς μὲν Ἕλληνας παρακαλῶν ἃ ἐπὶ τὴν τῶν βαρβάρων στρατείαν, “ακεδαιμονίοις δὲ 88 περὶ τῆς ἡγεμονίας ἀμφισβητῶν. τοιαύτην δὲ τὴν ὑπόϑεσιν ποιησάμενος ἀποφαίνω τὴν πόλιν ἁπάντων τῶν ὑπαρχόντων τοῖς Ἕλλησιν ἀγαϑῶν αἰτίαν γεγε-- ᾿ ψημένην. ἀφορισάμενος δὲ τὸν λύγον τὸν περὶ τῶν τοιούτων εὐεργεσιῶν καὶ βουλόμενος τὴν ἡγεμονίαν ἔτι σαφέστερον ἀποφαίνειν, ὡς ἔστι τῆς πόλεως, ἐν-- α ϑένδε ποϑὲν ἐπιχειρῶ διδάσκειν περὶ τούτων, ὡς τῇ πόλει τιμᾶσϑαι προσήκει πολὺ μᾶλλον ἐκ τῶν περὶ 59 τὸν πόλεμον κινδύνων ἢ ἢ τῶν ἄλλων εὐεργεσιῶν. ἤμην μὲν οὖν αὐτὸς δυνήσεσϑαι διελϑεῖν περὶ αὐτῶν νῦν δέ με τὸ γῆρας ἐμποδίξει καὶ ποιεῖ προαπαγορεύειν, ἵν᾽ οὖν μὴ παντάπασιν ἐκλυϑῶ πολλῶν ἔτι μοι λεὲ- 8325 κτέων ὄντων, ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς παραγραφῆς ἀνά- νῶϑι τὰ περὶ τῆς ἡγεμονίας αὐτοῖς. ἘΚ ΤΟΥ͂ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΥ͂.
Ἡγοῦμαι δὲ τοῖς προγόνοις ἡμῶν οὐχ ἧττον ἐκ τῶν κινδύνων τιμᾶσϑαι προσήκειν ἢ τῶν ἄλλων εὐ-- ἐργεσιῶν (ρ. 51, 8. 51) μέχρι τοῦ
καὶ τότε προταχϑέντες ὑπὲρ ἁπάντων νῦν ἑτέ- 885. φοις ἀκολουϑεῖν ἀναγκασϑεῖμεν (φ. 61, 5. 99). ἩΡΗ (β΄. Περὶ μὲν οὖν τῆς ἡγεμονίας, ὡς δικαίως ἂν εἴη τῆς πόλεως, ῥάδιον. ἐκ τῶν εἰρημένων κατα- μαϑεῖν. ἐνθυμήθητε δὲ πρὸρ ὑμᾶς αὐτοὺς. εἰ δοκῶ τοῖς λόγοις διαφϑείρειν τοὺς νεωτέρους ΑλλΣ μὴ προ-
116 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (15)
τρέπειν ἐπ᾽ ἀρετὴν καὶ τοὺς ὑπὲρ τῆς πόλεως κινδύ-- νους, ἢ δικαίως ἂν δοῦναι δίκην ὑπὲρ τῶν εἰρημένων ἃ ἀλλ᾽ οὐκ ἂν χάριν κομίσασϑαι παρ᾽ ὑμῶν τὴν μεγέ- στην, ὃς οὕτως ἐγκεκωμίακα τὴν πόλιν καὶ τοὺς προ-- γόνους καὶ τοὺς κινδύνους τοὺς ἐν ἐκείνοις τοῖς χρό-- ψοις γεγενημένους, ὥστε τούς τε πρότερον γράψαντας περὶ τὴν ὑπόϑεσιν ταύτην ἅπαντας ἠφανικέναι τοὺς λόγους, αἰσχυνομένους ὑπὲρ τῶν εἰρημένων αὑτοῖς, τούς τε νῦν δοκοῦντας εἶναι δεινοὺς μὴ τολμᾶν ἔτε λέγειν περὶ τούτων ἀλλὰ καταμέμφεσϑαι τὴν δύναμιν τὴν σφετέραν αὐτῶν.
[ (γ΄) ᾿4λλ᾽ ὅμως, τούτων οὕτως ἐχόντων, φα-- νήσονταί τινες τῶν εὑρεῖν μὲν οὐδὲν οὐδ᾽ εἰπεῖν ἄξιον λόγου δυναμένων, ἐπιτιμᾶν δὲ καὶ βασκαίνειν τὰ τῶν ἄλλων μεμελετηκότων, οἱ χαριέντως μὲν εἶ- ῥῆσϑαι ταῦτα φήσουσι, τὸ γὰρ εὖ φϑονήσουσιν εἰ-- πεῖν, πολὺ μέντοι χρησιμωτέρους εἶναι τῶν λόγων καὶ κρείττους τοὺς ἐπιπλήττοντας τοῖς νῦν ἁμαρτα- νομένοις ἢ τοὺς τὰ πεπραγμένα πρότερον ἐπαινοῦν-- τας, καὶ τοὺς ὑπὲρ ὧν δεῖ πράττειν συμβουλεύοντας
68 ἢ τοὺς τὰ παλαιὰ τῶν ἔργων διεξιόντας. (κδ΄.) Ἵν᾽ οὖν μηδὲ ταῦτ᾽ ἔχωσιν εἰπεῖν, ἀφέμενος τοῦ βοηϑεῦν τοῖς εἰρημένοις πειράσομαι μέρος ἑτέρου λόγου τοσοῦ-- ὃ τον, ὅσον περ ἄρτι, διελϑεῖν ὑμῖν, ἐν ᾧ φανήσομαι περὶ τούτων ἁπάντων πολλὴν ἐπιμέλειαν πεποιημέ- νος. ἔστι δὲ τὰ μὲν ἐν ἀρχῇ λεγόμενα περὶ τῆς εἰρήνης
6ὲ τῆς πρὸς Χίους καὶ Ῥοδίους καὶ Βυξαντίους, ἐπιδείξας δ᾽ ὡς συμφέρει τῇ πόλει διαλύσασϑαι τὸν πόλεμον, κατηγορῶ τῆς δυναστείας τῆς ἐν τοῖς Ἕλλησι καὶ τῆς ἀρχῆς τῆς κατὰ θάλατταν, ἀποφαίνων αὐτὴν οὐδὲν δια- φέρουσαν οὔτεταῖς πράξεσιν οὔτε τοῖς πάϑεσι τῶν μο- α ναρχιῶν" ἀναμιμνήσκω δὲ καὶ τὰ συμβάντα δι᾽ αὐτὴν
118 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (15)
68 γνωσμένοις. οὗτοι μὲν γὰρ τὸ λεγόμενον ὁμολογού-- μενον ἀεὶ τῷ προειρημένῳ καὶ συγκεκλειμένον ἔχου-- ἃ σιν, ἐν δὲ τούτῳ τοὐναντίον" ἀπολύσας γὰρ ἀπὸ τοῦ προτέρου καὶ χωρὶς ὥσπερ τὰ καλούμενα κεφάλαια ποιήσας πειρῶμαι διὰ βραχέων ἕκαστον ὧν συμβου--
δ λεύω φράξειν. τούτου δ᾽ ἕνεκα ταύτην ἐποιησάμην τὴν ὑπόϑεσιν, ἡγούμενος ἐκ τοῦ παραινεῖν τήν τὲ διάνοιαν τὴν ἐκείνου μάλιστ᾽ ὠφελήσειν καὶ τὸν τρόπον τὸν ἐμαυτοῦ τάχιστα δηλώσειν. διὰ τὴν αὐ- τὴν δὲ ταύτην πρόφασιν καὶ νῦν αὐτὸν ὑμῖν δεῖξαι α προειλόμην, οὐχ ὡς ἄριστα τῶν λοιπῶν γεγραμμένον, ἀλλ᾽ ὡς ἐκ τούτου μάλιστα φανερὸς γενησόμενος, ὃν τρόπον εἴϑισμαι καὶ τοῖς ἰδιώταις καὶ τοῖς δυνάσταις πλησιάξειν" φανήσομαι γὰρ πρὸς αὐτὸν ἐλευϑέρως καὶ τῆς πόλεως ἀξίως διειλεγμένος, καὶ οὐ τὸν ἐκεί- νοῦ πλοῦτον οὐδὲ τὴν δύναμιν ϑεραπεύων ἀλλὰ τοῖς ἀρχομένοις ἐπαμύνων, καὶ παρασκευάξων καϑ᾽ ὅσον ἠδυνάμην τὴν πολιτείαν αὐτοῖς ὡς οἷόν τε πραοτά-- την. ὅπου δὲ βασιλεῖ διαλεγόμενος ὑπὲρ τοῦ δήμου τοὺς λόγους ἐποιούμην, ἤπου τοῖς ἐν δημοχρατίᾳ πο- λιτευομένοις σφόδρ᾽ ἂν παρακελευσαίμην τὸ πλῆ- ϑὸς ϑεραπεύειν. (χς΄. Ἐν μὲν οὖν τῷ προοιμίῳ καὶ τοῖς πρώτοις λεγομένοις ἐπιτιμῶ ταῖς μοναρχίαις, ὅτι Ὁ δέον αὐτοὺς τὴν φρόνησιν ἀσκεῖν μᾶλλον τῶν ἄλλων, χεῖρον παιδεύονται τῶν ἰδιωτῶν. διαλεχϑεὶς δὲ περὶ τούτων παραινῶ τῷ Νικχοκλεῖ μὴ ῥαϑυμεῖν μηδ᾽ ὥσ-- περ ἱερωσύνην εἰληφότα τὴν βασιλείαν, οὕτω τὴν γνώμην ἔχειν, ἀλλὰ τῶν ἡδονῶν ἀμελήσαντα προσ--
72 ἔχειν τὸν νοῦν τοῖς πράγμασιν. ἐπιχειρῶ δὲ καὶ τοῦτο πείθειν αὐτὸν, ὡς χρὴ δεινὸν νομίξειν, ὅταν ὁρᾷ τοὺς ς μὲν χείρους τῶν βελτιόνων ἄρχοντας καὶ τοὺς ἀνοη-- τοτέρους τοῖς φρονιμωτέροις προστάττοντας, λέγων,
ΠΕΡῚ ΑΝΤΙΔΟΣΕΩΣ. 119
ὡς ὅσῳ πὲρ ἂν ἐρρωμενέστερον τὴν τῶν ἄλλων ἄ- γνοιαν ἀτιμάσῃ, τοσούτῳ μᾶλλον τὴν αὑτοῦ διάνοιαν ἀσκήσει. ποιησάμενος οὖν ἀρχὴν, ἣν ἐγὼ τελευτὴν, ἀνάγνωθι καὶ τούτου τοῦ λόγου τὸ λοιπὸν μέρος αὐτοῖς.
ἘΚ ΤΟΥ͂ ΠΡῸΣ ΝΙΚΟΚΜΒΑ͂.
“Μάλιστα δ᾽ ἂν αὐτὸς ὑπὸ σαυτοῦ παρακλη-- ϑείης, εἰ δεινὸν ἡγήσαιο τοὺς χείρους τῶν βελτιό-- νῶν ἄρχειν καὶ τοὺς ἀνοητοτέρους τοῖς φρονιμῶω-- τέροις προστάττειν (φ. 17| 8. 14)
μέχρι τοῦ σοφοὺς νόμιξε μὴ τοὺς περὶ μικρῶν ἀκριβῶς ἐρί- ἔοντας ἀλλὰ τοὺς εὖ περὶ τῶν μεγάλων λέγον-- τας. χρῶ τοῖς εἰρημένοις, ἢ ξήτει βελτίω. τούτων (- 87, 5. 89).
τ (ας. "α΄... Τῶν μὲν τοίνυν λόγων ἅλις ἡμῖν ἐστω τα: τῶν ἀναγιγνωσχομένων καὶ τηλικοῦτο μῆκος ἐχόντων ε ἐπεὶ μικροῦ γε μέρους τῶν πάλαι γεγραμμένων οὐκ ἂν ἀποσχοίμην ἀλλ᾽ εἴποιμ᾽ ἂν, εἴ τί μοι δόξειε πρέ- πον εἶναι τῷ παρόντι καιρῶ" καὶ γὰρ ἂν ἄτοπος εἴην, εἰ τοὺς ἄλλους ὁρῶν τοῖς ἐμοῖς χρωμένους ἐγὼ μόνος, ἀπεχοίμην τῶν ὑπ᾿ ἐμοῦ πρότερον εἰρημένων, ἄλλως τὸ καὶ νῦν, ὅτ᾽ οὐ μόνον μικροῖς μέρεσιν ἀλλ᾽ ὅλοις εἴδεσι προειλόμην χρῆσϑαι πρὸς ὑμᾶς. ταῦτα μὲν οὖν, ὅπως ἂν ἡμῖν συμπίπτῃ, ποιήσομεν.
τὸ Εἶπον δέ που πρὶν ἀναγιγνώσκεσϑαι, τούτους, ὡς ἄξιος εἴην οὐ μόνον, εἰ βλαβεροῖς χρῶμαι τοῖς λό- γοις, δοῦναι δίκην ὑμῖν τὴν μεγίστην, ἀλλ᾽ εἰ μὴ τοι-- οὕτοις, οἵοις οὐδεὶς ἄλλος, τῆς μεγίστης τυχεῖν τιμω-- φίας. εἴ τινες οὖν ὑμῶν ὑπέλαβον τότε λίαν ἀλαξο-- νικὸν εἶναι καὶ μέγα τὸ ῥηϑὲν, οὐκ ἂν δικαίως ἔτε
γνώμην ταύτην ἔχοιεν" οἶμαι γὰρ ἀποδεδωκέναι
120 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (18)
τὴν ὑπόσχεσιν καὶ τοιούτους εἶναι τοὺς λόγους τοὺς
1ὸ ἀναγνωσϑέντας, οἵους περ ἐξ ἀρχῆς ὑπεϑέμην. βού-
τος Ἤομαι δ᾽ ὑμῖν διὰ βραχέων ἀπολογήσασϑαι περὶ ἑκάστου καὶ ποιῆσαι μᾶλλον ἔτι καταφανὲς, ὡς ἀληϑῆ
καὶ τότε προεῖπον καὶ νῦν λέγω περὶ αὐτῶν. (χς΄." β΄.)
Καὶ πρῶτον μὲν ποῖος γένοιτ᾽ ἂν λόγος ὁσιώτερος ἢ δικαιότερος τοῦ τοὺς προγόνους ἐγκωμιάξοντος ἀξέως
τῆς ἀρετῆς τῆς ἐκείνων καὶ τῶν ἔργων τῶν πεπραγ-
ΤΊ μένων αὐτοῖς; ἔπειτα τίς ἂν πολιτικώτερος καὶ μᾶλ-- λὸν πρέπων τῇ πόλει τοῦ τὴν ἡγεμονίαν ἀποφαίνον-- τὸς ἔχ τε τῶν ἄλλων εὐεργεσιῶν καὶ τῶν κινδύνων ἡμετέραν οὖσαν μᾶλλον ἢ “ακεδαιμονίων; ἔτι δὲ τίς ἂν περὶ καλλιόνων καὶ μειξόνων πραγμάτων τοῦ τοὺς Ἕλληνας ἐπί τε τὴν τῶν βαρβάρων στρατείαν παρα-- καλοῦντος καὶ περὶ τῆς πρὸς ἀλλήλους ὁμονοίας συμ-
18 βουλεύοντος; ἐν μὲν τοίνυν τῷ πρώτῳ λόγῳ περὶ τούτων τυγχάνω διειλεγμένος, ἐν δὲ τοῖς ὑστέροις περὶ ἐλαττόνων. μὲν ἢ τηλικούτων, οὐ μὴν περὶ ἀχρηστο--
- τέρων οὐδ᾽ ἧττον τῇ πόλει συμφερόντων. γνώσεσθε δὲ τὴν δύναμιν αὐτῶν, ἢν παραβάλλητε πρὸς ἕτερα τῶν εὐδοκιμούντων καὶ τῶν ὠφελίμων εἶναι δο-- κούντων.
19 Οἷμαι δὴ πάντας ἂν ὁμολογῆσαι τοὺς νόμους πλείστων καὶ μεγίστων ἀγαϑῶν αἰτίους εἶναι τῷ βίῳ τῷ τῶν ἀνθρώπων ἀλλ᾽ ἡ μὲν τούτων χρῆσις τοῦτ᾽ ὠφελεῖν μόνον πέφυκε, τὰ κατὰ τὴν πόλιν καὶ τὰ συμβόλαια τὰ γιγνόμενα πρὸς ἡμᾶς αὐτούς: εἰ δὲ τοῖς λόγοις πείϑοισϑε τοῖς ἐμοῖς, ὅλην τὴν Ἑλλάδα καλῶς ἂν διοικοῖτε καὶ δικαίως καὶ τῇ πόλει συμφε--
80 ρόντως- χρὴ δὲ τοὺς νοῦν ἔχοντας περὶ ἀμφότερα μὲν ταῦτα σπουδάξειν, αὐτοῖν δὲ τούτοιν τὸ μεῖξον 60 καὶ τὸ πλείονος ἄξιον προτιμᾶν, ἔπειτα κἀκεῖνο γι--
125 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (18)
τὴν ὑπὸ τῶν ἄλλων μὲν ἀγνοουμένην, ὑπ᾽ αὐτῶν δὲ τούτων ἀντιλεγομένην, ἐγὼ δ᾽ ἐπὶ τὴν ὑπὸ πάντων 8ὅ ὁμολογουμένην κἀκείνοις μὲν ἀπόχρη τοσοῦτον, ἣν ἐπαγαγέσϑαι τινὰς τῇ δόξῃ τῇ τῶν ὀνομάτων δυνη-- ϑῶσιν εἰς τὴν αὑτῶν ὁμιλίαν, ἐγὼ δὲ τῶν μὲν ἰδιω-- τῶν οὐδένα πώποτε φανήσομαι παρακαλέσας ἐπὶ ἐμαυ-- τὸν, τὴν δὲ πόλιν ὅλην πειρῶμαι πείϑειν τοιούτοις πράγμασιν ἐπιχειρεῖν, ἐξ ὧν αὐτοί τ᾽ εὐδαιμονήσουσι. καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας τῶν παρόντων κακῶν ἀπαλ--
86 λάξουσιν. καίτοι τὸν πάντας τοὺς πολίτας προτρέ- πειν προϑυμούμενον πρὸς τὸ βέλτιον καὶ δικαιότε-- ρον προστῆναι τῶν Ἑλλήνων, πῶς εἰκὸς τοῦτον τοὺς συνόντας διαφϑείρειν ; τίς δὲ τοιούτους λόγους εὗὑρί-- σκειν δυνάμενος πονηροὺς ἂν "καὶ περὶ πονηρῶν πραγμάτων ξητεῖν ἐπιχειρήσειεν, ἄλλως τε καὶ διαπε- δὰ πραγμένος ἀπ᾿ αὐτῶν ἅπερ ἐγώ;
87 (ας. γ..) Τούτων γὰρ γραφέντων καὶ διαδοϑέν- τῶν καὶ δόξαν ἔσχον παρὰ πολλοῖς καὶ μαϑητὰς πολ- λοὺς ἔλαβον, ὧν οὐδεὶς ἂν παρέμεινεν, εἰ μὴ τοιοῦ-- τὸν ὄντα μὲ κατέλαβον, οἷόν περ προσεδόκησαν" νῦν δὲ τοσούτων γεγενημένων, καὶ τῶν μὲν ἔτη τρία, τῶν δὲ τέτταρα συνδιαιτηϑέντων, οὐδεὶς οὐδὲν φανήσεται
88 τῶν παρ᾽ ἐμοὶ μεμψάμενος, ἀλλ᾽ ἐπὶ τελευτῆς, ὅτ᾽ ἤδη μέλλοιεν ἀποπλεῖν ὡς τοὺς γονέας καὶ τοὺς φίλους τοὺς αὑτῶν, οὕτως ἠγάπων τὴν διατριβὴν ὥστε μετὰ πόϑου καὶ δακρύων ποιεῖσϑαι τὴν ἀπαλλαγήν. καίτοι πότερα χρὴ πιστεύειν ὑμᾶς τοῖς σαφῶς ἐπισταμένοις καὶ τοὺς λόγους καὶ τὸν τρόπον τὸν ἐμὸν, ἢ τῷ μη- δὲν μὲν εἰδότι τῶν ἐμῶν, προῃρημένῳ δὲ συχοφαν--
89 τεῖν ; ὃς εἰς τοσοῦτον πονηρίας καὶ τόλμης ἐλήλυϑεν, ὥστε γραψάμενος, ὡς λόγους διδάσκω, δι᾿ ὧν πλεο-- νεχτήσουσι παρὰ τὸ δίκαιον, ἀπόδειξιν μὲν οὐδεμίαν
ΠΕΡῚ ΑΝΤΙΔΟΣΕΈΩΣ. 128
τούτων ἤνεγκε, λέγων δὲ διατετέλεκεν, ὡς δεινόν ἐστι διαφϑείρεσθαι τοὺς τηλικούτους, ὥσπερ ἀντιλέ-. γοντός τινος περὶ τούτων, ἢ τοῦτο δέον αὐτὸν ἀπο- φαίνειν, ὃ πάντες ὁμολογοῦσιν, ἀλλ᾽ οὐκ ἐκεῖνο μό-- νον διδάσκειν, ὡς ἐγὼ τυγχάνω ταῦτα διαπραττόμε--
80 νος. καὶ εἰ μέν τις τοῦτον ἀπαγαγὼν ἀνδραποδιστὴν καὶ κλέπτην καὶ λωποδύτην μηδὲν μὲν αὐτὸν ἀπο-- φαίνοι τούτων εἰργασμένον, διεξίοι δ᾽ ὡς δεινὸν ἕκα-- 68. στόν ἐστι τῶν κακουργημάτων, ληρεῖν ἂν φαίη καὶ μαίνεσϑαι τὸν κατήγορον, αὐτὸς δὲ τοιούτοις λόγοις,
9ι κεχρημένος οἴεται λανθάνειν ὑμᾶς. ἐγὼ δ᾽ ἡγοῦμαι τοῦτό γε καὶ τοὺς ἀμαϑεστάτους γιγνώσκειν, ὅτι δεῖ πιστὰς εἶναι καὶ μέγα δυναμένας τῶν κατηγοριῶν, οὐχ αἷς ἔξεστι χρήσασϑαι καὶ περὶ τῶν μηδὲν ἠδικηκότων, ἀλλ᾽ ἃς οὐχ οἷόν τ᾽ εἰπεῖν ἀλλ᾽ ἢ κατὰ τῶν ἡμαρτη-- κότων" ὧν αὐτὸς ὀλιγωρήσας οὐδὲν προσήκοντας τῇ
95 γραφῇ λόγους εἴρηκεν. ἔδει γὰρ αὐτὸν καὶ τοὺς λ6-- γοῦς δεικνύναι τοὺς ἐμοὺς, οἷς διαφϑείρω τοὺς συν-- ὄντας, καὶ τοὺς μαϑητὰς φράξειν τοὺς χείρους διὰ τὴν συνουσίαν τὴν ἐμὴν γεγενημένους" νῦν δὲ τού-- τῶν μὲν οὐδέτερον πεποίηκε, παραλιπὼν δὲ τὴν δι-- καιοτάτην τῶν κατηγοριῶν ἐξαπατᾶν ὑμᾶς ἐπεχείρη-- σεν. ἐγὼ δ᾽ ἐξ αὐτῶν τούτων, ἐξ ὧνπερ προσήκει καὶ δίκαιόν ἐστι, ποιήσομαι τὴν ἀπολογίαν.
93 Καὶ τοὺς μὲν λόγους ὀλίγῳ πρότερον ἀνέγνωμεν ὑμῖν, τοὺς δὲ κεχρημένους ἐκ μειρακίων μοι μέχρι γήρως δηλώσω. καὶ μάρτυρας ὑμῶν αὐτῶν παρέξο-- μαι, περὶ ὧν ἂν λέγω, τοὺς κατὰ τὴν ἡλικίαν τὴν ἐμὴν γεγενημένους. ἤρξαντο μὲν οὖν ἐν πρώτοις Εὔ-- νομός μοι καὶ “υσιϑείδης καὶ Κάλλιππος πλησιάξειν, μετὰ δὲ τούτους Ὀνήτωρ, ᾿Δντικλῆς, Φιλωνίδης, Φι- λόμηλος, Χαρμαντίδης. τούτους ἅπαντας ἡ πόλις 64
134 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥ͂Σ (15)
χρυσοῖς στεφάνοις ἐστεφάνωσεν, οὐχ ὡς τῶν ἀλλο-- τρίων ἐφιεμένους ἀλλ᾽ ὡς ἄνδρας ἀγαϑοὺς ὄντας καὶ πολλὰ τῶν ἰδίων εἰς τὴν πόλιν ἀνηλωχότας. πρὸς οὖς ὅπως βούλεσϑε ϑέτε μὲ διακεῖσθαι" πρὸς γὰρ τὸ παρ--
ὁ ὃν πανταχῶς ἕξει μοι καλῶς. ἤν τε γὰρ ὑπολάβητε σύμβουλον εἶναί μὲ καὶ διδάσκαλον τούτων, δικαίως, ἂν ἔχοιτέ μοι πλείω χάριν ἢ τοῖς δι’ ἀρετὴν ἐν πρυ-- τανείῳ σιτουμένοις" τούτων μὲν γὰρ ἕκαστος αὑτὸν μόνον παρέσχε καλὸν κἀγαϑὸν, ἐγὼ δὲ τοσούτους τὸ
6 πλῆϑος, ὅσους ὀλίγῳ πρότερον διῆλθον υμῖν. εἴ τε τῶν μὲν πεπραγμένων ἐκείνοις μηδὲν συναίτιος ἐγε- νόμην, ὡς ἑταίροις δὲ καὶ φίλοις αὐτοῖς ἐχρώμην, ἴκα-- νὴν ὑπὲρ ὧν φεύγω τὴν γραφὴν ἡγοῦμαι καὶ ταύτην εἶναι τὴν ἀπολογίαν" εἰ γὰρ τοῖς μὲν δι᾽ ἀρετὴν δω- φεὰς εἰληφόσιν ἤρεσκον, τῷ δὲ συκοφάντῃ μὴ τὴν αὐτὴν ἔχω γνώμην. πῶς. ἂν εἰκότως γνωσϑείην. τοὺς συνόντας διαφϑείρειν; ἢ πάντων γ᾽ ἂν εἴην δυστυ-- χέστατος, εἰ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων ἔκ τε τῶν ἐπιτη-- δευμάτων καὶ τῶν συνουσιῶν τῶν μὲν χείρω, τῶν δὲ βελτίω δόξαν λαμβανόντων ἐγὼ μόνος μὴ τύχοιμι τῆς δοκιμασίας ταύτης, ἀλλὰ τοιούτοις μὲν ἀνδράσι συμ-- βεβιωκὼς, ἀνέγκλητον δ᾽ ἐμαυτὸν μέχρι ταυτησὶ τῆς ἡλικίας παρεσχηκὼς, ὅμοιος εἶναι δόξαιμι τοῖς ἔκ τὲ τῶν ἐπιτηδευμάτων καὶ τῶν ἄλλων συνουσιῶν δια-- δ βεβλημένοις. ἡδέως δ᾽ ἂν εἰδείην, τί ποτ᾽ ἂν ἔπαϑον, εἴ τίς μοι τοιοῦτος ἦν συγγεγενημένος, οἷός πέρ ἔστιν ὁ κατήγορος, ὃς μισῶν ἅπαντας τοὺς τοιούτους καὶ μισούμενος εἰς τουτονὶ καϑέστηκα τὸν κίνδυνον.
98 Καὶ μὴν οὐδ᾽ ἐκεῖνος ὁ λόγος δικαίως ἄν μὲ βλά-- ψειεν, ὃν ἴσως ἄν τινες τολμήσειαν εἰπεῖν τῶν παν-- τάπασι πρός μὲ δυσκόλως διακειμένων, ὡς τούτοις μὲν οἷς εἴρηκα τοσοῦτον μόνον ἐχρώμην, ὅσον ὀφϑῆ--
-
136 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (8)
103 τὰ πράγματα διέφερεν αὐτῶν. περὶ μὲν γὰρ ἐκείνων οὐδὲν φλαῦρον εἰπεῖν ὁ κατήγορος ἐτόλμησε, περὶ δὲ τὴν Τιμοϑέου κατηγορίαν μᾶλλον ἐσπούδασεν ἢ περὶ ὧν ἀπήνεγκε τὴν γραφήν ἔπειϑ᾽ οἵ μὲν ὀλίγων ἐπε-- στάτησαν ἀγώνων, τῶν δ᾽ ἑκάστῳ προσταχϑέντων οὕτως ἐπεμελήϑησαν ὥστε τυχεῖν τῆς τιμῆς τῆς ὀλίγῳ πρότερον ὑπ᾽ ἐμοῦ λεχϑείσης, ὁ δὲ πολλῶν καὶ μεγά-- δ᾽ λῶν πραγμάτων κατέστη κύριος πολὺν χρόνον. ὥστ᾽ οὐκ ἂν ἥρμοσεν ἅμα περὶ τούτου καὶ τῶν ἄλλων χρή-- σασϑαι τοῖς λόγοις, ἀλλ᾽ ἀναγκαίως εἶχεν οὕτω διε-.
104. λέσϑαι καὶ διατάξασϑαι περὶ αὐτῶν. χρὴ δὲ τὸν ὑπὲρ ἐκείνου λόγον οὐκ ἀλλότριον εἶναι νομέξειν τοῖς ἐνε-- στῶσι. πράγμασιν οὐδ᾽ ἐμὲ λέγειν ἔξω τῆς γραφῆς" τοῖς μὲν γὰρ ἰδιώταις ὑπὲρ ὧν ἕκαστος ἔπραξε προσ- ἥκει διαλεχϑεῖσι καταβαίνειν ἢ δοκεῖν περιεργάξε-- σϑαι, τοῖς δ᾽ ὑπολαμβανομένοις συμβούλοις εἶναι καὶ διδασχάλοις ὁμοίως ὑπὲρ τῶν συγγεγενημένων ὥσπερ ὑπὲρ αὑτῶν ἀναγκαῖον ποιεῖσϑαι τὴν ἀπολογίαν, ἄλ- λως τ᾽ ἢν καὶ τύχῃ τις διὰ τὴν αἰτίαν ταύτην. κρινό-
100 μένος" ὅπερ ἐμοὶ συμβέβηκεν. ἑτέρῳ μὲν οὖν ἀπέ- χρησεν ἂν τοῦτ᾽ εἰπεῖν. ὡς! οὐ δίκαιόν ἐστι μετέχειν, εἴ τι Τιμόϑεος πράττων μὴ κατώρϑωσεν" οὐδὲ γὰρ τῶν δωρεῶν οὐδὲ τιμῶν οὐδεὶς αὐτῷ μετέδωκε τῶν ἐκείνῳ ψηφισϑεισῶν, ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἐπαινέσαι τῶν ῥητόρων οὐδεὶς ἠξίωσεν ὡς σύμβουλον γεγενημένον" εἷναι δὲ δίκαιον ἢ καὶ τῶν ἀγαϑῶν κοινωνεῖν ἢ μηδὲ
106 τῶν ἀτυχιῶν ἀπολαύειν. ἐγὼ δὲ ταῦτα μὲν αἰσχυν- ϑείην ἂν εἰπεῖν, τὴν αὐτὴν δὲ ποιοῦμαι πρόκλησιν, ἥν- περ καὶ περὶ τῶν ἄλλων. ἀξιῶ γὰρ, εἰ μὲν κακὸς ἀνὴρ γέγονε Τιμόϑεος καὶ πολλὰ περὶ ὑμᾶς ἐξήμαρτε, μετέ- χειν καὶ δίκην διδόναι καὶ πάσχειν ὅμοια τοῖς ἀδι-- δὲ κχοῦσιν" ἢν δ᾽ ἐπιδειχϑῇ καὶ πολίτης ὧν ἀγαϑὸς καὶ
ΠΕΡῚ ΑΝΤΙΔΟΣΈΩΣ. 127
στρατηγὸς τοιοῦτος, οἷος οὐδεὶς ἄλλος ὧν ἡμεῖς ἴσμεν, ἐκεῖνον μὲν οἶμαι δεῖν ὑμᾶς ἐπαινεῖν καὶ χάριν ἔχειν αὐτῷ, περὶ δὲ ταυτησὶ τῆς γραφῆς ἐκ τῶν ἐμοὶ πε- πραγμένων, ὅ τι ἂν ὑμῖν δίκαιον εἶναι δοκῇ, τοῦτο γιγνώσκειν.
(ας΄." ε΄) ᾿Ιϑροώτατον μὲν οὖν τοῦτ᾽ εἰπεῖν ἔχω περὶ Τιμοϑέου καὶ μάλιστα καϑ᾽ ἁπάντων, ὅτι το-- σαύτας ἥρηκε πόλεις κατὰ κράτος, ὅσας οὐδεὶς πώ- ποτὲ τῶν ἐστρατηγηκότων, οὔτε τῶν ἐκ ταύτης τῆς πόλεως οὔτε τῶν ἐκ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος, καὶ τούτων ἐνίας, ὧν ληφϑεισῶν ἅπας ὁ τόπος ὁ περιέχων οἰκεῖος, ἠναγκάσϑη τῇ πόλει γενέσϑαι" τηλικαύτην ἑκάστη
08 δύναμιν εἶχεν. τίς γὰρ οὐκ οἷδε Κόρκυραν μὲν ἐν ἐπικαιροτάτῳ καὶ κάλλιστα κειμένην τῶν περὶ Πελο-- πόννησον, Σάμον δὲ τῶν ἐν Ἰωνίᾳ, Σηστὸν δὲ καὶ Κριϑώτην τῶν ἐν Ἑλλησπόντῳ, Ποτίδαιαν δὲ καὶ Τορώνην τῶν ἐπὶ Θράκης; ἃς ἐκεῖνος ἁπάσας κτησά-- μενος παρέδωκεν ὑμῖν, οὐ δαπάναις μεγάλαις, οὐδὲ τοὺς ὑπάρχοντας συμμάχους λυμηνάμενος, οὐδὲ πολ-- λὰς ὑμᾶς εἰσφορὰς ἀναγκάσας εἰσενεγκεῖν, ἀλλ᾽ εἰς μὲν τὸν περίπλουν τὸν περὶ Πελοπόννησον τρία καὶ δέκα μόνον τάλαντα δούσης αὐτῷ τῆς πόλεως καὶ τρι- ἥρεις πεντήκοντα Κόρκυραν εἷλε, πόλιν ὀγδοήκοντα τριήρεις κεκτημένην, καὶ περὶ τὸν αὐτὸν χρόνον 4α- 69. κεδαιμονίους ἐνίκησε ναυμαχῶν, καὶ ταύτην ἠνάγκα- σεν αὐτοὺς συνϑέσϑαι τὴν εἰρήνην, ἣ τοσαύτην με-
τὸ ταβολὴν ἑκατέρᾳ τῶν πόλεων ἐποίησεν, ὥσϑ᾽ ἡμᾶς μὲν ἀπ᾽ ἐχείνης τῆς ἡμέρας ϑύειν αὐτῇ καϑ᾽ ἕκαστον τὸν ἐνιαυτὸν ὡς οὐδεμιᾶς ἄλλης οὕτω τῇ πόλει συνε- “Ψεγκούσης, “ακεδαιμονίων δὲ μετ᾽ ἐκεῖνον τὸν χρό-- τὸν μηδ᾽ ὑφ᾽ ἑνὸς ἑωρᾶσϑαι μήτε ναυτικὸν ἐντὸς Μα- λέας περιπλέον μήτε πεξὸν στρατόπεδον δὲ ᾿Ισϑμοῦ
138 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (5)
πορευόμενον, ὅπερ αὐτοῖς τῆς περὶ Δεῦχτρα συμφο-
111 ρᾶς εὕροι τις ἂν αἴτιον γεγενημένον. μετὰ δὲ ταύτας τὰς πράξεις ἐπὶ Σάμον στρατεύσας, ἣν Περικλῆς ὃ μεγίστην ἐπὶ σοφίᾳ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ σωφροσύνῃ δόξαν εἰληφὼς ἀπὸ διακοσίων νεῶν καὶ χιλίων τα-- λάντων κατεπολέμησε, ταύτην οὔτε πλέον οὔτ᾽ ἔλατ-- τὸν παρ᾽ ὑμῶν λαβὼν οὔτε παρὰ τῶν συμμάχων ἐκλέ- ξας, ἐν δέκα μησὶν ἐξεπολιόρκησεν ὀκτακισχιλίοις, πελτασταῖς καὶ τριήρεσι τριάκοντα, καὶ τούτοις ὅπα--
113 σιν ἐκ τῆς πολεμίας τὸν μισϑὸν ἀπέδωκεν. καίτοι τοιοῦτον ἔργον ἄν τις ἄλλος φανῇ πεποιηκὼς, ὅμο-- λογῶ ληρεῖν, ὅτι διαφερύντως ἐπαινεῖν ἐπιχειρῶ τὸν, οὐδὲν περιττότερον τῶν ἄλλων διαπεπραγμένον. ἐν-- τεῦϑεν τοίνυν ἀναπλεύσας Σηστὸν καὶ Κριϑώτην ἔλαβε, καὶ τὸν ἄλλον χρόνον ἀμελουμένης Χερρονή-
113 σου προσέχειν ὑμᾶς αὐτῇ τὸν νοῦν ἐποίησεν. τὸ δὲ τελευταῖον Ποτίδαιαν, εἰς ἣν ἡ πόλις τετρακόσια καὶ Τὸ δισχίλια τάλαντα τὸ πρότερον ἀνήλωσε, ταύτην εἷλεν ἀπὸ τῶν χρημάτων ὧν αὐτὸς ἐπόρισε καὶ τῶν συν-- τάξεων τῶν ἀπὸ Θράκης᾽ καὶ προσέτι Χαλκιδέας ἅπαν- τὰς κατεπολέμησεν. εἰ δὲ δεῖ μὴ καϑ᾽ ἕκαστον ἀλλὰ διὰ βραχέων εἰπεῖν, τεττάρων καὶ εἴκοσι πόλεων κυ φίους ὑμᾶς ἐποίησεν, ἐλάττω δαπανήσας ὧν οἵ πατέ. ρὲς ἡμῶν εἰς τὴν Μηλίων πολιορκίαν ἀνήλωσαν.
1:1 Ἠβουλόμην δ᾽ ἄν, ὥσπερ ἐξαριϑμῆσαι τὰς πρά-- ξεις ῥάδιον γέγονεν, οὕτως οἷόν τ᾽ εἶναι συντόμως δηλῶσαι τοὺς καιροὺς, ἐν οἷς ἕκαστα τούτων ἐπρά-- χϑη, καὶ τὰ τῆς πόλεως, ὡς εἶχε, καὶ τὴν τῶν πολε- μίων δύναμιν" πολὺ γὰρ ἂν ὑμῖν αἵ τ᾽ εὐεργεσίαι, μείξους κἀκεῖνος πλείονος ἄξιος ἔδοξεν εἶναι. νῦν δὲ,
116 ταῦτα μὲν ἐάσω διὰ τὸ πλῆϑος. (ας΄."ς.) ἘΡΟΝ δ᾽ ὑμᾶς ἀδεῶς ἂν ἀκοῦσαι, διὰ τί ποτε τῶν μὲν εὐδο--
180 ἸΣΌΚΡΑΤΟΥ͂Σ (15)
τοῦτο συντάξαι καὶ χρήσασϑαι συμφερόντως. ὡς μὲν τοίνυν ἠπίστατο χρῆσϑαι καλῶς, αἴ πράξεις αὐταὶ δε-- δηλώκασιν" ὡς δὲ καὶ πρὸς τὸ παρασχευάσασϑαι με- γαλοπρεπῶς καὶ τῆς πόλεως ἀξίως ἁπάντων διήνεγ-- κεν, οὐδὲ τῶν ἐχϑρῶν οὐδεὶς ἂν ἄλλως εἰπεῖν τολ-- 130 μήσειεν. ἔτι τοίνυν πρὸς τούτοις, ἀπορίας ἐνεγκεῖν. στρατοπέδου καὶ πενίας, καὶ πάλιν εὐπορίας εὑρεῖν, τίς οὐκ ἂν τῶν συνεστρατευμένων πρὸς ἀμφότερα ταῦτα διαφέρειν ἐκεῖνον προκρίνειεν; συνίσασι γὰρ αὐτῷ κατὰ μὲν ἀρχὰς τῶν πολέμων διὰ τὸ μηδὲν παρὰ τῆς πόλεως λαμβάνειν εἰς τὰς ἐσχάτας ἐνδείας καϑι-- στάμενον, ἐκ δὲ τούτων εἰς τοῦτο τὰ πράγματα περι- ἐστάναι δυνάμενον ὥστε καὶ τῶν πολεμίων περιγί- γνεσϑαι καὶ τοῖς στρατιώταις ἐντελεῖς ἀποδιδόναιτοὺς 1321 μισϑούς. οὕτω τοίνυν τούτων μεγάλων ὄντων καὶ σφό-- δρα κατεπειγόντων ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις δικαίως ἄν τις «αὐτὸν ἔτι μᾶλλον ἐπαινέσειεν. ὁρῶν γὰρ ὑμᾶς τού- τους μόνους ἄνδρας νομίζοντας, τούς τ᾽ ἀπειλοῦντας καὶ τοὺς ἐκφοβοῦντας τὰς ἄλλας πόλεις καὶ τοὺς ἀεί τι νεωτερίζοντας ἐν τοῖς συμμάχοις, οὐκ ἐπηκολού-- ϑησε ταῖς ὑμετέραις γνώμαις, οὐδ᾽ ἠβουλήϑη βλά- πτῶν τὴν πόλιν εὐδοκιμεῖν, ἀλλὰ τοῦτ᾽ ἐφιλοσόφει καὶ τοῦτ᾽ ἔπραττεν, ὅπως μηδεμία τῶν πόλεων αὖ-- τὸν φοβήσεται τῶν Ἑλληνίδων, ἀλλὰ πᾶσαι “ϑαρρή- 1525 σουσι πλὴν τῶν ἀδικουσῶν. ἠπίστατο γὼρ τούς τε δὲ- 13 διότας, ὅτι μισοῦσι, δι᾽ οὕς ἂν τοῦτο πεπονϑότες τὺυγ- ] χάνωσι, τήν τε πόλιν διὰ μὲν τὴν φιλίαν τὴν τῶν ἄλλων εὐδαιμονεστάτην καὶ μεγίστην γενομένην, διὰ δὲ τὸ μῖσος μικρὸν ἀπολιποῦσαν τοῦ μὴ ταῖς ἐσχάταις, δυμφοραῖς περιπεσεῖν. ὧν ἐνθυμούμενος τῇ μὲν δυ- νάμει τῇ τῆς πόλεως τοὺς πολεμίους κατεστρέφετο, τῷ δ᾽ ἤϑει τὴν εὔνοιαν τὴν τῶν ἄλλων προσήγετο;
155 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (15)
φήσαν, ὥστε μόνος ὧν ἡμεῖς μνημονεύομεν ἀνέγκλη--
138 τὸν τὴν πόλιν τοῖς Ἕλλησι παρέσχεν. καίτοι χρὴ στρα-- τηγὸν ἄριστον νομίξειν, οὐκ εἴ τις μιᾷ τύχῃ τηλικοῦ-- τόν τι κατώρϑωσεν ὥσπερ “ύσανδρος, ὃ μηδενὶ τῶν ἄλλων διαπράξασϑαι συμβέβηκεν, ἀλλ᾽ ὅστις ἐπὶ πολ-- λῶν καὶ παντοδαπῶν καὶ δυσκόλων πραγμάτων ὁρ-- ϑῶς ἀεὶ πράττων καὶ νοῦν ἐχόντως διατετέλεκεν, ὅπερ Τιμοϑέῳ συμβέβηκεν.
(ε: Ἐξ.) Οἷμαι δ᾽ ὑμῶν τοὺς πολλοὺς ϑαυμά- Ἰὸ ξειν τὰ λεγόμενα καὶ νομίζειν τὸν ἔπαινον τὸν ἐκεί- νοῦ κατηγορίαν εἶναι τῆς πόλεως, εἰ τοσαύτας μὲν πόλεις ἑλόντα, μηδεμίαν δ᾽ ἀπολέσαντα περὶ προδο- σίας ἔχρινε, καὶ πάλιν εἰ διδόντος εὐθύνας αὐτοῦ, καὶ τὰς μὲν πράξεις Ἰφικράτους ἀναδεχομένου, “τὸν δ᾽ ὑπὲρ τῶν χρημάτων λόγον Μενεσϑέως, τούτους μὲν ἀπέλυσε, Τιμόϑεον δὲ τοσούτοις ἐξημέωσε χρήμασιν, ὅσοις οὐδένα πώποτε τῶν προγεγενημένων. ἔχει δ᾽ οὕτως βούλομαι γὰρ καὶ τὸν ὑπὲρ τῆς πόλεως λόγον εἰπεῖν. εἰ μὲν ὑμεῖς πρὸς αὐτὸ τὸ δίκαιον ἀποβλέπον-- τες σκέψεσϑε περὶ τούτων, οὐκ ἔστιν ὅπως οὐ δεινὰ καὶ σχέτλια πᾶσιν εἶναι δόξει τὰ πεπραγμένα περὶ Τιμόϑεον. ἣν δ᾽ ἀναλογίσησϑε τὴν ἄγνοιαν, ὅσην ἔχομεν πάντες ἄνϑρωποι, καὶ τοὺς φϑόνους τοὺς ἐγγιγνομένους ἡμῖν, ἔτι. , δὲ τὰς ταραχὰς καὶ τὴν τύρβην, ἐν ἡ ξῶμεν, οὐδὲν τούτων ἀλόγως οὐδ᾽ ἔξω τῆς ἀν-- ϑρωπίνης φύσεως εὑρεθήσεται γεγενημένον, ἀλλὰ καὶ.-Τιμόϑεος μέρος τι συμβεβλημένος τοῦ μὴ κατὰ τρόπον γνωσθῆναι περὶ αὐτῶν. ἐκεῖνος γὰρ οὔτε μι- σύδημος ὧν οὔτε μισάνθρωπος οὔϑ᾽ ὑπερήφανος οὔτ᾽ ἄλλ᾽ οὐδὲν ἔχων τῶν τοιούτων κακῶν διὰ τὴν μεγαλοφροσύνην τὴν τῇ στρατηγίᾳ μὲν συμφέρουσαν, πρὸς δὲ τὰς χρείας τῶν ἀεὶ προσπιπτόντων οὐχ ἀρ--
“ΠΕΡῚ ΑΝΤΙΔΟΣΕΩ͂Σ. 135
μόττουσαν, ἅπασιν ἔδοξεν ἔνοχος εἶναι τοῖς προειρη- Τὸ μένοις" οὕτω γὰρ ἀφυὴς ἦν πρὸς τὴν τῶν ἀνθρώπων ϑεραπείαν ὥσπερ δεινὸς περὶ τὴν τῶν πραγμάτων 5. ἐπιμέλειαν. καίτοι πολλάκις καὶ παρ᾽ ἐμοῦ τοιούτους λόγους ἤχουσεν, ὡς χρὴ τοὺς πολιτευομένους καὶ βουλομένους ἀρέσκειν προαιρεῖσϑαι μὲν τῶν τε πρά-- ξεων τὰς ὠφελιμωτάτας καὶ βελτίστας καὶ τῶν λόγων τοὺς ἀληϑεστάτους καὶ δικαιοτάτους, οὐ μὴν ἀλλὰ κἀκεῖνο παρατηρεῖν καὶ σκοπεῖν, ὕπως ἐπιχαρέτως καὶ φιλανϑρώπως ἅπαντα φανήσονται καὶ λέγοντες καὶ πράττοντες" ὡς οἱ τούτων ὀλιγωροῦντες ἐπαχϑέστε-- θοι καὶ βαρύτεροι δοκοῦσιν εἶναι τοῖς συμπολιτευο-- 8 μένοις, οὁρᾷς δὲ τὴν φύσιν τὴν τῶν πολλῶν ὡς διά-- κειται πρὸς τὰς ἡδονὰς, καὶ διότι μᾶλλον φιλοῦσι τοὺς πρὸς χάριν ὁμιλοῦντας ἢ τοὺς εὖ ποιοῦντας, καὶ τοὺς μετὰ φαιδρότητος καὶ φιλανθρωπίας φενακίξον-- τας ἢ τοὺς μετ᾽ ὄγκου καὶ σεμνότητος ὠφελοῦντας. ὧν οὐδέν σοι μεμέληκεν, ἀλλ᾽ ἢν ἐπιεικῶς τῶν ἔξω πραγμάτων ἐπιμεληϑῇς. οἴει σοι καὶ τοὺς ἐνθάδε 34 πολιτευομένους καλῶς ἕξειν. τὸ δ᾽ οὐχ οὕτως ἀλλὰ τοὐναντίον φιλεῖ συμβαίνειν. ἣν γὰρ τούτοις ἀρέ- σκῃς, ἅπαν, ὅ τι ἂν πράξῃς, οὐ πρὸς τὴν ἀλήθειαν χρινοῦσιν ἀλλὰ πρὸς τὸ σοὶ συμφέρον ὑπολήψονται, καὶ τὰ μὲν ἁμαρτανόμενα παρόψονται, τὸ δὲ κατορ-- ϑωϑὲν οὐρανόμηκες ποιήσουσιν" ἡ γὰρ εὔνοια πάν--
8δ τας οὕτω διατίϑησιν. ἣν σὺ τῇ μὲν πόλει παρὰ τῶν ΤἹ ἄλλων ἐκ παντὸς τρόπου κτήσασϑαι ξητεῖς, ἡγούμε-- νὸς μέγιστον εἶναι τῶν ἀγαθῶν. αὐτὸς δὲ σαυτῷ παρὰ τῆς πόλεως οὐκ οἴει δεῖν τὴν αὐτὴν ταύτην πα- φασκευάξειν, ἀλλὰ πλείστων ἀγαθῶν αἴτιος γεγενη- μένος χεῖρον διάκεισαι τῶν οὐδὲν ἄξιον λόγου διαπε-- 8δ πραγμένων. εἰκότως" οἵ μὲν γὰρ τοὺς ῥήτορας καὶ
134 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (Ὁ)
τοὺς ἐν τοῖς ἰδίοις συλλόγοις λογοποιεῖν δυναμένουξ καὶ πάντα προσποιουμένους εἰδέναι ϑεραπεύουσι, σὺ δ᾽ οὐ μόνον ἀμελεῖς ἀλλὰ καὶ πολεμεῖς τοῖς μέγιστον ἀεὶ δυναμένοις αὐτῶν. καίτοι πόσους οἴει διὰ τὰς τούτων ψευδολογίας τοὺς μὲν συμφοραῖς περιπεπτω- κέναι, τοὺς δ᾽ ἀτίμους εἶναι, πολὺ σπουδαιοτέρους καὶ πλείονος ἀξίους γεγενημένους τῶν ἀδομένων καὶ 137 τραγῳδουμένων; ἀλλ᾽ οἱ μὲν, οἶμαι, ποιητῶν ἔτυχον καὶ λογοποιῶν, οἵ δ᾽ οὐχ ἔσχον τοὺς ὑμνήσοντας. ἣν οὖν ἐμοὶ πείϑῃ καὶ νοῦν ἔχῃς, οὐ καταφρονήσεις τῶν ἀνδρῶν τούτων, οἷς τὸ πλῆϑος εἰϑίσται πιστεύειν οὐ μόνον περὶ ἑνὸς ἑκάστου τῶν πολιτῶν ἀλλὰ καὶ περὶ ὅλων τῶν πραγμάτων, ἀλλ᾽ ἐπιμέλειάν τινα ποιήσει καὶ ϑεραπείαν αὐτῶν, ἵν᾽ εὐδοκιμήσῃς δι᾿’ ἀμφότερα, καὶ διὰ τὰς σαυτοῦ πράξεις καὶ διὰ τοὺς τούτων λό- 138 γους.“ ταῦτα δ᾽ ἀκούων ὀρϑῶς μὲν ἔφασκέ με λέγειν, οὐ μὴν οἷός τ᾽ ἣν τὴν φύσιν μεταβαλεῖν, ἀλλ᾽ ἦν μὲν 18 καλὸς κἀγαϑὸς ἀνὴρ καὶ τῆς πόλεως καὶ τῆς Ἑλλάδος ἄξιος, οὐ μὴν σύμμετρός γε τοῖς τοιούτοις τῶν ἀν-- ϑρώπων, ὅσοι τοῖς ὑπὲρ αὑτοὺς πεφυκόσιν ἀχϑόμενοι. τυγχάνουσιν. τοιγαροῦν οἵ μὲν ῥήτορες ἔργον εἶχον αἰτίας περὶ αὐτοῦ πολλὰς καὶ ψευδεῖς πλάττειν, τὸ δὲ 139 πλῆϑος ἀποδέχεσϑαι τὰς ὑπὸ τούτων λεγομένας. περὶ ὧν ἡδέως ἂν ἀπελογησάμην, εἰ καιρὸν εἶχον" οἶμαι γὰρ ἂν ὑμᾶς ἀκούσαντας μισῆσαι τούς τε προαγα-- γόντας τὴν πόλιν ἐπὶ τὴν ὀργὴν τὴν πρὸς ἐκεῖνον καὶ τοὺς φλαῦρόν τι περὶ αὐτοῦ λέγειν τολμῶντας. (κς΄."η΄.) ΠΡ οΣ ταῦτα μὲν ἑάδαι, περὶ ἐμεύτου δὲν ες ἀπ ἑστώτων πραγμάτων πάλιν ποιήσομαι τοὺς λόγους. 50 ᾿Απορῶ δ᾽ ὅ τι χρήσωμαι τοῖς ὑπολοίποις καὶ τέ- νὸς πρώτου μνησϑῶ καὶ ποίου δευτέρου: τὸ γὰρ ἐφεξῆς μὲ λέγειν διαπέφευγεν. ἴσως οὖν ἀναγκαῖόν
ΠΈΡΙ ἈΝΤΙΔΌΣΕΩΣ.
ἐστιν, ὡς ἂν ἕκαστον τύχῃ προσπεσὸν, οὕτως εἰπεῖν περὶ αὐτῶν" ἃ δ᾽ οὖν μοι νῦν ἐπελήλυϑε, καὶ περὶ ὧν ἐγὼ μὲν ἐνόμιξον εἶναι δηλωτέον, ἄλλος δέ τίς μοι συνεβούλευε μὴ λέγειν, οὐκ ἀποχρύψομαι πρὸς 41 ὑμᾶς. ἐπειδὴ γὰρ ἀπήνεγκε τὴν γραφὴν, ἐσκόπουν περὶ αὐτῶν τούτων ὥσπερ ἂν ὑμῶν ἕκαστος, καὶ τόν τὲ βίον τὸν ἐμαυτοῦ καὶ τὰς πράξεις ἐξήταξον καὶ πλεῖστον χρόνον περὶ τὰς τοιαύτας διέτριβον, ἐφ᾽ αἷς μην ἐπαινεῖσϑαί με προσήκειν. ἀκροώμενος δέ τις 19 τῶν ἐπιτηδείων ἐτόλμησεν εἰπεῖν πρός με λόγον πάν-- τῶν σχετλιώτατον, ὡς ἄξια μὲν εἴη τὰ λεγόμενα φι- λοτιμίας, οὐ μὴν ἀλλ᾽ αὐτός γε δεδιέναι ταῦτα μάλι-- δ στα, μὴ πολλοὺς λυπήσῃ τῶν ἀκουόντων. ,,οὕτω γὰρ" " ἔφη «τινὲς ὑπὸ τοῦ φϑόνου καὶ τῶν ἀποριῶν ἐξη-- γρίωνται καὶ δυσμενῶς ἔχουσιν, ὥστ᾽ οὐ ταῖς πονη-- φίαις ἀλλὰ ταῖς εὐπραγίαις πολεμοῦσι. καὶ μισοῦσιν οὐ μόνον τῶν ἀνθρώπων τοὺς ἐπιεικεστάτους ἀλλὰ καὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων τὰ βέλτιστα, καὶ πρὸς τοῖς ἄλλοις κακοῖς τοῖς μὲν ἀδικοῦσι συναγωνίξονται καὶ συγγνώμην ἔχουσιν, οἷς δ᾽ ἂν φϑονήσωσιν ἀπολλύ-- 48 ουσιν, ἤνπερ δυνηϑῶσιν. ταῦτα δὲ δρῶντες οὐκ ἀγνοοῦσι, περὶ ὧν τὴν ψῆφον οἴσουσιν, ἀλλ᾽ ἀδική-- σειν μὲν ἐλπίξοντες, ὀφϑήσεσϑαι δ᾽ οὐ προσδοκῶντες, σώξοντες οὖν τοὺς ὁμοίους σφίσιν αὐτοῖς βοηϑεῖν ψομίξουσιν. τούτου δ᾽ ἕνεκά σοι ταῦτα διῆλθον, ἵνα προειδὼς ἄμεινον προσφέρῃ καὶ τοῖς λόγοις ἀσφαλε- στέροις χρῇ πρὸς αὐτοὺς, ἐπεὶ νῦν γε τίνα χρὴ προσ-- δοχᾶν γνώμην ἕξειν τοὺς τοιούτους, ὅταν τόν τε βίον τὸν σαυτοῦ καὶ τὰς πράξεις διεξίῃς μηδὲ κατὰ μικρὸν ὁμοίας οὔσας ταῖς τούτων, ἀλλ᾽ οἵας περ πρὸς ἐμὲ λέ- Ὁ γειν ἐπιχειρεῖς; ἀποφαίνεις γὼρ τούς τε λόγους, οὕς γέγραφας, οὐ μέμψεως ἀλλὰ χάριτος τῆς μεγίστης
186 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (15)
ἀξίους ὄντας, τῶν τε πεπλησιακότων σοι τοὺς μὲν οὐδὲν ἠδικηκότας οὐδ᾽ ἡμαρτηκότας, τοὺς δὲ δι᾿ ἀρε-- τὴν ὑπὸ τῆς πόλεως ἐστεφανωμένους, τά τε καϑ᾽ ἡμέ- ραν οὕτω κοσμίως καὶ τεταγμένως βεβιωκότα σαυ-- τὸν ὡς οὐχ οἶδ᾽ εἴ τις ἄλλος τῶν πολιτῶν, ἔτι δὲ μήτε δεδικασμένον μηδενὶ μήτε πεφευγότα πλὴν περὶ ἀν- τιδόσεως μήϑ᾽ ἑτέροις συνηγωνισμένον μήτε μεμαρ-- τυρηκότα μήτ᾽ ἄλλο πεποιηκότα μηδὲν, ἐν οἷς ἅπαν-- 3 τες πολιτευόμενοι τυγχάνουσιν. πρὸς δὲ τούτοις οὔ τῶς ἰδίοις οὖσι καὶ περιττοῖς κἀκεῖνο λέγεις, ὡς τῶν μὲν ἀρχῶν καὶ τῶν ὠφελειῶν τῶν ἐντεῦϑεν γιγνομέ- νῶν καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων τῶν κοινῶν ἐξέστηκας, - εἷς δὲ τοὺς διακοσίους καὶ χιλίους τοὺς εἰσφέροντας καὶ λειτουργοῦντας οὐ μόνον αὑτὸν παρέχεις ἀλλὰ καὶ τὸν υἱὸν, καὶ τρὶς μὲν ἤδη τετριηραρχήκατε, τὰς δ᾽ ἄλλας λειτουργίας πολυτελέστερον λελειτουργήκατε καὶ κάλλιον ὧν οἵ νόμοι προστάττουσιν. ταῦτ᾽ ἀκού-- οντας τοὺς τἀναντία πᾶσι τοῖς προειρημένοις ἐπιτε- τηδευκότας οὐχ οἴει βαρέως οἴσειν καὶ νομιεῖν ἐλέγ-- χεσϑαι τὸν βίον τὸν αὑτῶν οὐ σπουδαῖον ὄντα; καὶ γὰρ εἰ μὲν μετὰ πόνου καὶ ταλαιπωρίας ἠσϑάνοντό σε ποριξόμενον εἴς τε τὰς λειτουργίας καὶ περὶ τὴν ἄλλην διοίκησιν, οὐκ ἂν ὁμοίως ἔμελεν αὐτοῖς - νῦν δὲ τά τε παρὰ τῶν ξένων σοι γιγνόμενα πολὺ πλείω ψομίξουσιν εἶναι τῶν διδομένων, αὐτόν τε σὲ ῥαϑυξ μότερον ἡγοῦνται ξῆν οὐ μόνον τῶν ἄλλων ἀλλὰ καὶ 8᾽ τῶν περὶ τὴν φιλοσοφίαν καὶ τὴν αὐτήν σοι πραγμα- τείαν ὄντων. ὁρῶσι γὰρ ἐκείνων μὲν τοὺς πλείστους πλὴν τῶν τὸν σὸν βίον καὶ τὸν τρόπον ἠγαπηκότων ἔν τε ταῖς πανηγύρεσι καὶ τοῖς ἰδίοις συλλόγοις ἐπι-- δείξεις ποιουμένους καὶ διαγωνιξομένους πρὸς ἀλ- λήλους, καϑ᾿ ὑπερβολὴν ὑπισχνουμένους, ἐρίξοντας,
ΠΕΡῚ ἈΝΤΙΔΟΣΕΩΣ. 1871
148 λοιδορουμένους, οὐδὲν ἀπολείποντας κακῶν, ἀλλὰ σφίσι μὲν αὐτοῖς πράγματα παρέχοντας, τοῖς δ᾽ ἀκρο-- ὡμένοις ἐξουσίαν παραδιδόντας τοῖς μὲν καταγελάσαι τῶν λεγομένων, ἐνίοις δ᾽ ἐπαινέσαι, τοῖς δὲ πλείστοις, μισῆσαι, τοῖς δ᾽ ὅπως ἕκαστοι βούλονται διατεϑῆναι πρὸς αὑτούς σὲ δ᾽ οὐδενὸς μετέχοντα τούτων ἀλλ᾽ ἀνομοίως ξῶντα καὶ τοῖς σοφισταῖς καὶ τοῖς ἰδιώταις καὶ τοῖς πολλὰ κεκτημένοις καὶ τοῖς ἀπόρως διακει--
149 μένοις. ἐφ᾽ οἷς οἵ μὲν λογίξεσϑαι δυνάμενοι καὶ νοῦν ἔχοντες ἴσως ἄν σε ξηλώσειαν, οἱ δὲ καταδεέστερον πράττοντες καὶ λυπεῖσϑαι μᾶλλον εἰωϑότες ἐπὶ ταῖς τῶν ἄλλων ἐπιεικείαις ἢ ταῖς αὑτῶν ἀτυχίαις οὐκ ἔστιν ὅπως οὐ δυσκολανοῦσι καὶ χαλεπῶς οἴσουσιν. ὡς οὖν οὕτως αὐτῶν διατεϑησομένων σκόπει, τέ σοι λεκτέον τούτων καὶ τί παραλειπτέον ἐστίν."
160. Ἐγὼ δὲ κἀκείνου τότε ταῦτα λέγοντος καὶ νῦν ἡγοῦμαι πάντων ἀνθρώπων ἀτοπωτάτους εἶναι καὶ σχετλιωτάτους, οἴτινες βαρέως ἂν ἀκούοιεν,, εἰ λει-- 82 τουργοῦντα μὲν ἐμαυτὸν τῇ πόλει παρέχω καὶ ποι-- οὔντα τὸ προσταττόμενον, μηδὲν δὲ δέομαι μήτε κλη-- ροῦσϑαι τῶν ἀρχῶν ἕνεκα μήτε λαμβάνειν, ἃ τοῖς ἄλλοις ἡ πόλις δίδωσι, μήτ᾽ αὖ φεύγειν δίκας μήτε
151 διώκειν. ταῦτα γὰρ συνεταξάμην οὐ διὰ πλοῦτον οὐδὲ δι᾿ ὑπερηφανίαν οὐδὲ καταφρονῶν τῶν μὴ τὸν αὐ-- τὸν τρόπον ἐμοὶ ξώντων, ἀλλὰ τὴν μὲν ἡσυχίαν καὶ τὴν ἀπραγμοσύνην ἀγαπῶν, μάλιστα δ᾽ ὁρῶν τοὺς τοιούτους καὶ παρ᾽ ὑμῖν καὶ παρὰ τοῖς ἄλλοις εὐδο-- κιμοῦντας, ἔπειτα τὸν βίον ἡδίω νομίσας εἶναι τοῦ-- τὸν ἢ τὸν τῶν πολλὰ πραττόντων, ἔτι δὲ ταῖς διατρι-- βαῖς ταῖς ἐμαῖς πρεπωδέστερον, αἷς ἐξ ἀρχῆς κατε-
152 στησάμην. τούτων μὲν ἕνεκα τοῦτον τὸν τρόπον ξῆν προειλόμην" τῶν δὲ λημμάτων τῶν παρὰ τῆς πόλεως
188 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (5)
ἀπεσχόμην, δεινὸν ἡγησάμενος, εἰ δυνάμενος ἐκ τῶν ἰδίων τρέφειν ἐμαυτὸν ἐμποδών τῳ γενήσομαι τῶν ἐντεῦϑεν ξῆν ἠναγκασμένων λαβεῖν τὸ διδόμενον ὑπὸ τῆς πόλεως, καὶ διὰ τὴν ἐμὴν παρουσίαν ἐνδεής τις γενήσεται τῶν ἀναγκαίων. ὑπὲρ ὧν ἐπαίνου τυγχά--
188 νειν ἄξιος ἦν μᾶλλον ἢ διαβολῆς. νῦν δ᾽ εἰς πολλὴν ἀπορίαν καϑέστηκα, τί δρῶν ἀρέσαι δυνηϑείην ἂν τοῖς τοιούτοις. εἰ γὰρ ἅπαντα τὸν χρόνον ἔργον ποι-- οὔμενος, ὅπως μηδένα μήτ᾽ ἀδικήσω μήτ᾽ ἐνοχλήσω μήτε λυπήσω, δι᾽ αὐτὰ ταῦτα λυπῶ τινὰς, τί ποιῶν ἂν χαριξοίμην; ἢ τί λοιπόν ἐστι πλὴν ἐμὲ μὲν ἀτυχῆ, 88 τοὺς δὲ τοιούτους ἀμαϑεῖς δοκεῖν εἶναι καὶ δυσκό-- λους τοῖς συμπολιτευομένοις ;
158. (ας."8.. Πρὸς μὲν οὖν τοὺς μηδὲν τῶν αὐτῶν τοῖς ἄλλοις γιγνώσκοντας ἀλλὰ, χαλεπωτέρους ὄντας τοῖς μὴ κακῶς πράττουσιν ἢ τοῖς, ἀδικοῦσι μωρόν ἐστιν ἀπολογίαν ξητεῖν" ὅσῳ γὰρ ἄν τις ἐπιεικέστε-- ρὸν αὑτὸν ἐπιδείξῃ, δῆλον ὅ' ὅτι τοσούτῳ χεῖρον ἀγω- ψιεῖται παρ᾽ αὐτοῖς" πρὸς δὲ τοὺς ἄλλους, περὶ ὧν “Ἱυσίμαχος διέβαλεν, ὡς παμπληϑῆ κεκτήμεθα τὴν οὐσίαν, ἀναγκαῖόν ἐστιν εἰπεῖν, ἵνα μὴ πιστευθεὶς ὃ λόγος εἰς μείξους καὶ πλείους ἡμᾶς ἐμβάλῃ λειτουρ--
τοῦ γίας ὧν ὑπενεγκεῖν ἂν δυνηϑεῖμεν. ὅλως μὲν οὖν οὐδεὶς εὑρεθήσεται τῶν καλουμένων σοφιστῶν πολλὰ χρήματα συλλεξάμενος, ἀλλ᾽ οἵ μὲν ἐν ὀλίγοις, οἵ δ᾽ ἐν πάνυ μετρίοις τὸν βίον διαγαγόντες" ὃ δὲ πλεῖσται χτησάμενος ὧν ἡμεῖς μνημονεύομεν, Γοργίας ὃ Αεον-- τῖνος, οὗτος διατρίψας μὲν περὶ Θετταλίαν, ὅτ᾽ εὖ- δαιμονέστατοι τῶν Ἑλλήνων ἦσαν, πλεῖστον δὲ χρό- ψνοὸν βιοὺς καὶ περὶ τὸν χρηματισμὸν τοῦτον γενόμει
156 νος, πόλιν δ᾽ οὐδεμίαν καταπαγίως οἰκήσας οὐδὲ περὲ ὦ τὰ κοινὰ δαπανηϑεὶς οὐδ᾽ εἰσφορὰν εἰσενεγκεῖν ἄναγε,
14 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥ͂Σ (15)
τῶν ὄντων ἐκπεπτωχότας ἢ τοὺς δίκην ὑπὲρ τῶν 161 ἁμαρτημάτων δεδωκότας. καὶ τί δεῖ λέγειν περὶ τῶν κοινῶν; αὐτὸς γὰρ οὐ μικρὸν διήμαρτον διὰ ταύτην τὴν μεταβολὴν τῶν ἐμαυτοῦ πραγμάτων. ὅτε γὰρ ἐπα- μύνειν ἠρχόμην τοῖς ἰδίοις ἀπολομένων ἐν τῷ πο-- λέμῳ τῷ πρὸς Πακεδαιμονίους ἁπάντων τῶν ὑπαρ- χόντων ἡμῖν, ἀφ᾽ ὧν ὁ πατὴρ ὅμα τῇ τε πόλει χρή-- σιμὸν αὑτὸν παρεῖχεν ἡμᾶς ϑ᾽ οὕτως ἐπιμελῶς ἐπαί-- δευσεν ὥστ᾽ ἐπιφανέστερον εἶναί με τότε καὶ γνῶρι-- μώτερον ἐν τοῖς ἡλικιώταις καὶ συμπαιδευομένοις ἢ 16) νῦν ἐν τοῖς συμπολιτευομένοις, ὅτε δ᾽ οὖν, ὥσπερ εἶπον, ἠρχόμην πλησιάξειν τισὶν, ἤμην, εἰ δυνηϑείην πλείω κτήσασϑαι καὶ περιποιήσασϑαι τῶν ἐπὶ τὸν αὖ-- τὸν βίον ὁρμησάντων, ἀμφότερα δόξειν, καὶ περὶ τὴν φιλοσοφίαν διαφέρειν καὶ κοσμιώτερον βεβιωκέ-- 168 ναι τῶν ἄλλων" ἐμοὶ δὲ τοὐναντίον ἀποβέβηκεν. εἰ μὲν γὰρ μήτ᾽ ἄξιος μηδενὸς ἐγενόμην μήτε περιεπου-- ἡσάμην μηδὲν, οὐδεὶς ἄν μοι πράγματα παρεῖχεν, ἀλλὰ φανερῶς ἀδικῶν ἀσφαλῶς ἂν ἕξων ἕνεκά γε τῶν δᾶ συκοφαντῶν νῦν δ᾽ ἀντὶ τῆς δόξης ἧς προσεδόκων ἀγῶνες περί με καὶ κίνδυνοι καὶ φϑόνοι καὶ διαβολαὶ 164 γεγόνασιν. οὕτω γὰρ ἡ πόλις ἐν τῷ παρόντι χαΐρει τοὺς μὲν ἐπιεικεῖς πιέξουσ᾽ ἂν καὶ ταπεινοὺς ποιοῦσα, τοῖς δὲ πονηροῖς ἐξουσίαν διδοῦσα καὶ λέγειν καὶ ποι-- εἴν ὅ τι ἂν βουληϑῶσιν, ὥστε Λυσίμαχος μὲν ὁ προ- φρημένος ξῆν ἐκ τοῦ συκοφαντεῖν καὶ κακῶς ἀεί τινα ποιεῖν τῶν πολιτῶν κατηγορήσων ἡμῶν ἀναβέβηκι ἐγὼ δ᾽ ὃς οὐδὲ περὶ ἕνα πώποτ᾽ ἐξήμαρτον. τῶν μὲν ἐνθένδε λημμάτων ἀπεσχόμην, παρὰ δὲ καὶ νομιξόντων εὖ πάσχειν ἐπορισάμην τὰς λείας, ὡς δεινὰ ποιῶν εἰς τηλικουτονὶ καϑέσ 166 δυνον. καίτοι προσῆκε τοὺς εὖ φρονοῦνταρ Ε
142 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (5)
τῆς ταραχῆς ταύτης, οὐκ ἀλόγως ἀλλ᾽ ἐκ τῶν εἰ- κότων ὑπολογισάμενος καὶ παραμυϑησάμενος ἐμαῦ-
110 τόν’ τούς τε γὰρ ἐπιεικεῖς ὑμῶν, πρὸς οὔσπερ ἐγὼ ποιήσομαι τοὺς λόγους, ἠπιστάμην οὐκ ἐμμένοντας 88 ταῖς δόξαις ταῖς ἀδίκως ἐγγεγενημέναις ἀλλ᾽ ἐπακο- λουϑοῦντας ταῖς ἀληϑείαις καὶ μεταπειϑομένους ὑπὸ τῶν λεγόντων τὰ δίκαια, τήν τε φιλοσοφίαν ἐκ πολ--" λῶν ἐνόμιξον ἐπιδείξειν ἀδίκως διαβεβλημένην καὶ πολὺ ἂν δικαιοτέρως ἀγαπωμένην αὐτὴν ἢ μισουμέ- νην, ἔχω δὲ καὶ νῦν ἔτι ταύτην τὴν γνώμην.
17| Οὐκ ἄξιον δὲ ϑαυμάξειν, εἴ τι τῶν καλῶν ἐπι- τηδευμάτων ἠγνόηται καὶ διαλέληϑεν, οὐδ᾽ εἰ διεψευ-- σμένοι τινὲς αὐτοῦ τυγχάνουσι" καὶ γὰρ περὶ ἡμῶν αὐτῶν καὶ περὶ ἄλλων πραγμάτων ἀναριϑμήτων οὔ-- τῶς ἔχοντες ἂν εὑρεϑεῖμεν. ἡ γὰρ πόλις ἡμῶν πολ-- λῶν ἀγαϑῶν αἰτία καὶ νῦν οὖσα καὶ πρότερον γεγε-- νημένη καὶ τοῖς πολίταις καὶ τοῖς ἄλλοις Ἕλλησι καὶ πολλῶν ἡδονῶν γέμουσα τοῦτ᾽ ἔχει δυσκολώτατον" διὰ γὰρ τὸ μέγεϑος καὶ τὸ πλῆϑος τῶν ἐνοικούντων οὐκ εὐσύνοπτός στιν οὐδ᾽ ἀκριβὴς, ἀλλ᾽ ὥσπερ χει- μάρρους, ὅπως ἂν ἕκαστον ὑπολαβοῦσα τύχῃ καὶ τῶν ἀνϑρώπων καὶ τῶν πραγμάτων, οὕτω κατήνεγκε, καὶ δόξαν ἐνίοις τὴν ἐναντίαν τῆς προσηκούσης περιέϑη- κεν" ὅπερ καὶ τῇ παιδείᾳ ταύτῃ συμβέβηκεν. ὧν ἐν-- ϑυμουμένους χρὴ μηδενὸς πράγματορ ἄνευ λόγου καταγιγνώσκειν, μηδ᾽ ὁμοίως διακεῖσϑαι δικάξοντας ὥσπερ ἐν ταῖς ἰδίαις διατριβαῖς ἀλλὰ διαχριβοῦσϑαι περὶ ἑκάστου καὶ τὴν ἀλήϑειαν ξητεῖν, μεμνημένους 8ὃ τῶν ὅρκων καὶ τῶν νόμων, καϑ᾽ οὗς συνεληλύϑατε δικάσοντες - ἔστι δ᾽ οὐ περὶ μικρῶν οὔϑ᾽ ὁ λόγος οὔθ᾽, ἡ κρίσις, ἐν ἡ καϑέσταμεν, ἀλλὰ περὶ τῶν μεγίστων" οὐ γὰρ περὶ ἐμοῦ μέλλετε μόνον τὴν ψῆφον διοίσειν.
144 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (5)
νον, ἐφορῶν οὕτως αὐτὴν ὥσπερ νῦν παρ᾽ ὑμῖν φερο-- 118 μένην. τῆς μὲν οὖν ἐπιϑυμίας οἶδ᾽ ὅτι πολὺ καταδεέ- στερον ἐροῦμεν ὅμως δ᾽ ὅπως ἂν δύνωμαι πειράσο-- μαι διελϑεῖν τήν τε φύσιν αὐτῆς καὶ τὴν δύναμιν, ἣν. ἔχει. καὶ ποίᾳ τῶν. ἄλλων τεχνῶν ὁμοιοειδής ἐστι καὶ τί τοὺς συνόντας ὠφελεῖ, καὶ ποίας τινὰς ἡμεῖς ποι-- οὐμεϑα τὰς ὑποσχέσεις - οἶμαι γὰρ ὑμᾶς μαϑόντας τὴν ἀλήϑειαν ἄμεινον καὶ βουλεύσεσϑαι καὶ διαγνώ-- 179 σεσϑαι περὶ αὐτῆς. ἀξιῶ δ᾽ ὑμᾶς, ἢν ἄρα φαίνωμαι λόγους διεξιὼν πολὺ τῶν εἰθισμένων λέγεσϑαι παρ᾽ ὑμῖν ἐξηλλαγμένους, μὴ δυσχεραίνειν ἀλλ᾽ ἔχειν συγ-- γνώμην, ἐνθυμουμένους, ὅτι τοὺς περὶ πραγμάτων 9) ἀνομοίων τοῖς ἄλλοις ἀγωνιξομένους ἀναγκαῖόν ἐστι καὶ τοῖς λόγοις τοιούτοις χρῆσϑαι περὶ αὐτῶν. ὑπο-
μείναντες οὖν τὸν τρόπον τῶν λεγομένων καὶ τὴν παρρησίαν καὶ τὸν χρόνον ἐάσαντες ἀναλῶσαί με τὸν δεδομένον ταῖς ἀπολογίαις, ὅπως ἂν ὑμῶν ἑκάστῳ δοκῇ δίκαιον εἶναι καὶ νόμιμον, οὕτω φέρετε τὴν ψῆφον.
180 (ας. "ιγ΄. Βούλομαι δὲ περὶ τῆς τῶν λόγων παι--
δείας ὥσπερ οἵ γενεαλογο: ὑμᾶς. ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν φύσιν ἡμῶν ἔκ τε τοῦ σώματος συγκεῖσϑαι καὶ ψυχῆς. αὐτοῖν δὲ τού-- τοιν οὐδεὶς ἔστιν ὅστις οὐκ ἂν φήσειεν ἡγεμονικωτέραν. πεφυκέναι τὴν ψυχὴν καὶ πλείονος ἀξίαν" τῆς μὲν γὰρ ἔργον εἶναι βουλεύσασϑαι καὶ περὶ τῶν ἰδίων καὶ περὶ τῶν κοινῶν, τοῦ δὲ σώματος ὑπηρετῆσαι τοῖς ὑπὸ τῆς 181 Ψυχῆς γνωσθϑεῖσιν. οὕτω δὲ τούτων ἐχόντων ὁρῶν-- τές τινες τῶν πολὺ πρὸ ἡμῶν γεγονότων περὶ μὲν τῶ! ἄλλων πολλὰς τέχνας συνεστηκυίας, περὶ δὲ τὸ σὰ καὶ τὴν ψυχὴν οὐδὲν τοιοῦτον συντετα; φόντες διττὰς ἐπιμελείας κατέλιπον ἡμῖν.
ΠΕΡῚ ΝΤΙΜΟΣΈΩΣ. 145
σώματα τὴν παιδοτριβικὴν, ἧς ἡ γυμναστικὴ μέρος, ἐστὶ, περὶ δὲ τὰς ψυχὰς τὴν φιλοσοφίαν, περὶ ἧς ἐγὼ μέλλω ποιεῖσϑαι τοὺς λόγους, ἀντιστρύφους καὶ σύ- ξυγας καὶ σφίσιν. αὐταῖς ὁμολογουμένας, δι᾿ ὧν οἵ προεστῶτες αὐτῶν τάς τε ψυχὰς φρονιμωτέρας καὶ τὰ σώματα χρησιμώτερα παρασκευάζουσιν, οὐ πολὺ δια- στησάμενοι τὰς παιδείας ἀπ᾿ ἀλλήλων ἀλλὰ παρα- πλησίαις χρώμενοι καὶ ταῖς διδασκαλίαις καὶ ταῖς 88 γυμνασίαις καὶ ταῖς ἄλλαις ἐπιμελείαις. ἐπειδὰν γὰρ λάβωσι μαϑητὰς,, οἱ μὲν παιδοτρέβαι τὰ σχήματα τὰ πρὸς τὴν ἀγωνίαν εὑρημένα τοὺς φοιτῶντας διδά- σκουσιν, οἵ δὲ περὶ τὴν φιλοσοφίαν ὄντες τὰς ἰδέας, ἁπάσας, αἷς ὃ λόγος τυγχάνει χρώμενος, διεξέρχον-- [84 ται τοῖς μαϑηταῖς. ἐμπείρους δὲ τούτων ποιήσαντες καὶ διαχριβώσαντες ἐν τούτοις πάλιν γυμνάξουσιν αὐτοὺς καὶ πονεῖν ἐθίξουσι καὶ συνείρειν καϑ᾽ ἕν ἕκαατον ὧν ἔμαϑον ἀναγκάξουσιν, ἵνα ταῦτα βεβαιό-- τερον κατάσχωσι καὶ τῶν καιρῶν ἐγγυτέρω ταῖς δό-- ξαις γένωνται. τῷ μὲν γὰρ εἰδέναι περιλαβεῖν αὐτοὺς οὐχ οἷόν τ᾽ ἐστίν" ἐπὶ γὰρ ἁπάντων τῶν πραγμάτων διαφεύγουσι τὰς ἐπιστήμας᾽ οἱ δὲ μάλιστα προσέχον-- τες τὸν νοῦν καὶ δυνάμενοι ϑεωρεῖν τὸ συμβαῖνον 6 ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ πλειστάκις αὐτῶν τυγχάνουσιν. τοῦ-- τὸν δὲ τὸν τρόπον ἐπιμελούμενοι καὶ παιδεύοντες μέχρι μὲν τοῦ γενέσϑαι βελτίους αὐτοὺς αὑτῶν τοὺς μαϑητὰς.. καὶ ἔχειν ἄμεινον τοὺς μὲν τὰς διανοίας, τοὺς δὲ τὰς τῶν σωμάτων ἕξεις, ἀμφότεροι δύνανται προαγαγεῖν" ἐχείνην δὲ τὴν ἐπιστήμην οὐδέτεροι. τυγχάνουσιν ἔχοντες, δι᾿ ἧς ἂν οἵ μὲν ἀϑλητὰς οὗς τ ἱ δὲ ῥήτορας ἱκανοὺς ποιήσειαν, ἀλλὰ τισυμβάλοιντο, τὸ δ᾽ ὅλον αἱ δυνάμεις
146 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (15)
αὗται παραγίγνονται τοῖς καὶ τῇ φύσει καὶ ταῖς ἐπι-- μελείαις διενεγκοῦσιν.
186 Ὁ μὲν οὖν τύπος τῆς φιλοσοφίας τοιοῦτός τίς ἐστιν. (κς΄." κδ΄.) Ἡγοῦμαι δ᾽ ὑμᾶς μᾶλλον ἂν ἔτι καταμαϑεῖν τὴν δύναμιν αὐτῆς, εἰ διέλϑοιμι τὰς ὑπο-- σχέσεις, ἃς ποιούμεθα πρὸς τοὺς πλησιάξεῖν ἡμῖν
18] βουλομένους. λέγομεν γὰρ, ὡς δεῖ τοὺς μέλλοντας διοίσειν ἢ περὶ τοὺς λόγους ἢ περὶ τὰς πράξεις ἢ περὶ τὰς ἄλλας ἐργασίας πρῶτον μὲν πρὸς τοῦτο πεφυκέ- ναι καλῶς, πρὸς ὅπερ ἂν προῃρημένοι τυγχάνωσιν, ἔπειτα παιδευϑῆναι καὶ λαβεῖν τὴν ἐπιστήμην, ἥτις ἂν ἢ περὶ ἑκάστου, τρίτον ἐντριβεῖς γενέσϑαι καὶ γυμνα- σϑῆναι περὶ τὴν χρείαν καὶ τὴν ἐμπειρίαν αὐτῶν" ἐκ τούτων γὰρ ἐν ἁπάσαις ταῖς ἐργασίαις τελείους γέ-
188 γνεσϑαι καὶ πολὺ διαφέροντας τῶν ἄλλων. εἶναι δὲ τούτων προσῆκον ἑχατέροις, τοῖς τε διδάσκουσι καὶ τοῖς μανϑάνουσιν, ἴδιον μὲν τοῖς μὲν εἰσενέγκασϑαν τὴν φύσιν, οἵαν δεῖ, τοῖς δὲ δύνασϑαι παιδεῦσαι τοὺς τοιούτους, κοινὸν δ᾽ ἀμφοτέρων τὸ περὶ τὴν ἐμπει- ρίαν γυμνάσιον" δεῖν γὰρ τοὺς μὲν ἐπιμελῶς ἐπι- στατῆσαι τοῖς παιδευομένοις, τοὺς δ᾽ ἐγκρατῶς ἐμ-- μεῖναι τοῖς προσταττομένοις. ταῦτα μὲν οὖν ἐστὶν, ἃ κατὰ πασῶν λέγομεν τῶν τεχνῶν εἰ δὲ δή τις ἀφέ- μενος τῶν ἄλλων ἔροιτό με, τί τούτων μεγίστην ἔχει 9 δύναμιν πρὸς τὴν τῶν λόγων παιδείαν, ἀποχριναίμην ἂν, ὅτι τὸ τῆς φύσεως ἀνυπέρβλητόν ἐστι καὶ πολὺ πάντων διαφέρει" τὸν γὰρ ἔχοντα τὴν μὲν ψυχὴν εὗ- ρεῖν καὶ μαϑεῖν καὶ πονῆσαι καὶ μνημονεῦσαι δυνα- μένην, τὴν δὲ φωνὴν καὶ τὴν τοῦ στόματος σαφήνειαν τοιαύτην ὥστε μὴ μόνοις τοῖς λεγομένοις ἀλλὰ καὶ. ταῖς τούτων εὐαρμοστίαις συμπείϑειν τοὺς
190 τας, ἔτι δὲ τὴν τόλμαν μὴ τὴν ἀναισχυντίας,
148 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (5)
πλείω τοῦ καιροῦ τοῦ παρόντος" ἃ δ᾽ αὐτὸς ἀποφαί- νομαι πειράσομαι διελϑεῖν ὑμῖν. ἄρχομαι δ᾽ ἐνθένδε ποϑέν. ἙἘΚΤΟΥ͂ ΚΑΤᾺ ΤΩΝ ΣΟΦΙΣΤΩ͂Ν. Εἰ δὲ δεῖ μὴ μόνον κατηγορεῖν τῶν ἄλλων ἀλλὰ καὶ τὴν ἐμαυτοῦ δηλῶσαι διάνοιαν (ρ. 298, 5. 14) πύρῆτοῦ
καϑ' ὃ δ᾽ ἂν ἐλλειφϑῇ τι τῶν εἰρημένων, ἀνάγκη ταύτῃ χεῖρον διακεῖσϑαι τοὺς πλησιάξοντας (ρ. 295, 3. 18).
Ταῦτα κομψοτέρως μὲν πέφρασται τῶν ἔμπρο- 9 σῶεν εἰρημένων, βούλεται δὲ ταὐτὰ δηλοῦν ἐκείνοις. ὃ χρὴ μέγιστον ὑμῖν γενέσϑαι τεκμήριον τῆς ἐμῆς ἐπιεικείας" οὐ γὰρ, ὅτε μὲν ἦν νεώτερος, ἀλαξονευ-- ὄμενος φαίνομαι καὶ μεγάλας τὰς ὑποσχέσεις ποιού-- μένος, ἐπειδὴ δ᾽ ἀπολέλαυκα τοῦ πράγματος καὶ πρε- σβύτερος γέγονα, τηνικαῦτα ταπεινὴν ποιῶν τὴν φιλο-- σοφίαν, ἀλλὰ τοῖς αὐτοῖς λόγοις χρώμενος ἀκμάξων καὶ παυύμενος αὐτῆς καὶ ϑαρρῶν καὶ κινδυνεύων καὶ πρὸς τοὺς βουλομένους πλησιάξειν καὶ πρὸς τοὺς 98. μέλλοντας περί μου τὴν ψῆφον οἴσειν, ὥστ᾽ οὐκ οἶδ᾽ ὅπως ἄν τις ἀληϑέστερος, ἢ δικαιότεροβ περὶ αὐτὴν ἐπιδειχϑείη γεγενημένος.
Ταῦτα μὲν οὖν ἐκείνοις προσκείσθω τοῖς πρότε-- ρὸν περὶ ἡμῶν εἰρημένοις. (κς΄." τς.) Οὐκ ἀγνοῶ δ᾽ ὅτι τοὺς δυσκόλως διακειμένους οὐδέν πω τῶν εἰρη-- μένων ἱκανόν ἐστιν ἀπαλλάξαι τῆς διανοίας ταύτης, ἀλλὰ πολλῶν ἔτι δέονται λόγων καὶ παντοδαπῶν. εἰ μέλλουσιν ἑτέραν μεταλήψεσϑαι δόξαν ἀνθ’ ἧς νῦν
197 τυγχάνουσιν ἔχοντες. δεῖ δὴ μηδ᾽ ἡμᾶς προαπειπεῖι διδάσκοντας καὶ λέγοντας, ἐξ ὧν, δυοῖν ϑάτερο:
150 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥ͂Σ (15)
ἁπάντων τῶν διδασκαλείων ἀγωνιστὰς γιγνομένους, τοὺς δ᾽ ἄλλους ἐξ αὐτῶν ἰδιώτας ἀπαλλαττομένους. 305 καίτοι πῶς οὐκ ἄφρονας εἶναι χρὴ νομίξειν τοὺς τὰς. δυνάμεις τὰς ἐν ταῖς ὁμολογουμέναις τῶν τεχνῶν " οὐκ ἐνούσας, ταύτας ἀπαιτεῖν τολμῶντας παρὰ ταύ-- της; ἣν οὐκ εἶναί φασι, καὶ πλείους τὰς ὠφελείας ἄξι-- οὖντας γίγνεσϑαι παρὰ τῆς ἀπιστουμένης ὑφ᾽ αὑτῶν 908 ἢ παρὰ τῶν ἀκριβῶς εὑρῆσϑαι δοκουσῶν; χρὴ δὲ τοὺς νοῦν ἔχοντας οὐκ ἀνωμάλως ποιεῖσϑαι τὰς κρές- σεις περὶ τῶν ὁμοίων πραγμάτων οὐδ᾽ ἀποδοκιμάξειν τὴν παιδείαν τὴν ταὐτὰ ταῖς πλείσταις τῶν τεχνῶν ἀπεργαζομένην. τίς γὰρ οὐκ οἷδεν ὑμῶν πολλοὺς τῶν ὑπὸ τοῖς σοφισταῖς γενομένων οὐ φενακισϑέντας οὐδ᾽ 304. οὕτω διατεϑέντας, ὡς οὗτοι "λέγουσιν, ἀλλὰ τοὺς μὲν αὐτῶν ἱχανοὺς ἀγωνιστὰς ἀποτελεσϑέντας, τοὺς δὲ παιδεύειν ἑτέρους δυνηϑέντας, ὅσοι δ᾽ αὐτῶν ἰδιω-- τεύειν ἠβουλήϑησαν, ἔν τε ταῖς ὁμιλίαις χαριεστέρους ὄντας ἢ πρότερον ἦσαν, τῶν τε λογῶν κριτὰς καὶ συμβούλους ἀκριβεστέρους τῶν πλείστων γεγενημέ- ψους; ὥστε πῶς χρὴ τῆς τοιαύτης διατριβῆς καταφρο-- Ψεῖν τῆς τοὺς κεχρημένους αὐτῇ τοιούτους παρασχευ-- 906 ἄξειν δυναμένης; ἀλλὰ μὴν καὶ τόδε πάντες ἂν ὃμο-- λογήσειαν, ὅτι τούτους τεχνικωτάτους εἶναι νομίξομεν ἐπὶ πασῶν τῶν τεχνῶν καὶ χειρουργιῶν, οἵτινες ἂν τοὺς μαϑητὰς ὡς οἷόν ϑ᾽ ὁμοιοτάτους ἐργάτας ἀλλή-- λοις ἀποδείξωσιν. τῇ τοίνυν φιλοσοφίᾳ φανήσεται 306 καὶ τοῦτο συμβεβηκός. ὅσοι γὰρ ἡγεμόνος ἔτυχον, ἀληϑινοῦ καὶ νοῦν ἔχοντος, εὑρεϑεῖεν ἂν ἐν τοῖς λό--, γοις οὕτως ὁμοίαν τὴν δύναμιν ἔχοντες ὥστε πᾶσιν εἶναι φανερὸν, ὅτι τῆς αὐτῆς παιδείας μετεσχή: Ι καίτοι μηδενὸς ἔϑους αὐτοῖς ἐγγενομένου μηδὲ διατριβῆς τεχνικῆς ὑπαρξάσης οὐκ ἔστι
152 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (18)
τὰ δὲ πραότερα, τὰ δὲ φρονιμώτερα ποιοῦσι, περὶ τὴν᾿ τῶν ἀνθρώπων φύσιν μηδεμίαν οἴονται τοιαύτην εὖ-. ρῆσϑαι παιδείαν, ἥτις ἂν αὐτοὺς ἐπί τι τούτων ὧν-- 313 πὲρ καὶ τὰ ϑηρία δυνηϑ᾽είη προαγαγεῖν, ἀλλὰ τοσαύ-- τὴν ἁπάντων ἡμῶν ἀτυχίαν κατεγνώκασιν, ὥσϑ᾽ ὁμολογήσειαν μὲν ἂν ταῖς ἡμετέραις διανοίαις ἕκαστον τῶν ὄντων βέλτιον γίγνεσϑαι καὶ χρησιμώτερον, αὖ-- τοὺς δ᾽ ἡμᾶς τοὺς ἔχοντας τὴν φρόνησιν ταύτην, ἧ πάντα πλείονος ἄξια ποιοῦμεν, τολμῶσι λέγειν, ὡς οὐδὲν ἂν ἀλλήλους πρὸς ἐπιείκειαν εὐεργετήσαιμεν. 318 ὃ δὲ πάντων δεινότατον, ὅτι καϑ᾽ ἕκαστον τὸν ἐνιαυ- τὸν ϑεωροῦντες ἐν τοῖς ϑαύμασι τοὺς μὲν λέοντας πραύτερον διακειμένους πρὸς τοὺς ϑεραπεύοντας ἢ τῶν ἀνθρώπων ἔνιοι πρὸς τοὺς εὖ ποιοῦντας, τὰς δ᾽ ἄρκτους καλινδουμένας καὶ παλαιούσας κεὶ μιμουμέ- 313. νας τὰς ἡμετέρας ἐπιστήμας, οὐδ᾽ ἐκ τούτων δύναν-- ταὶ γνῶναι τὴν παιδείαν καὶ τὴν ἐπιμέλειαν, ὅσην ἔχει δύναμιν, οὐδ᾽ ὅτι ταῦτα πολὺ ἂν ϑᾶττον τὴν ἧ-- μετέραν φύσιν ἢ τὴν ἐκείνων ὠφελήσειεν: ὥστ᾽ ἀπορῶ, πότερον ἄν τις δικαιότερον ϑαυμάσειε τὰς πραύτητας τὰς τοῖς χαλεπωτάτοις τῶν ϑηρίων ἐγγι- γνομένας ἢ. τὰς ἀγριότητας τὰς ἐν ταῖς ψυχαῖς τῶν τοιούτων ἀνϑρώπων ἐνούοα 315 Ἔχοι δ᾽ ἄν τις πλείω ὶἡ τούτων εἰπεῖν" ἀλλὰ γὰρ ἣν πολλὰ λίαν λέγω περὶ τῶν παρὰ τοῖς πλεί- στοις ὁμολογουμένων, δέδοικα, μὴ περὶ τῶν ἀμφισ- βητουμένων ἀπορεῖν δόξω. (χς΄."ιξ.) Παυσάμενος οὖν τούτων ἐπ᾽ ἐκείνους τρέψομαι τοὺς οὐ καταφρο-- νοῦντας μὲν τῆς φιλοσοφίας, πολὺ δὲ πικρότερον κα-- τηγοροῦντας αὐτῆς, καὶ μεταφέροντας τὰς πονὴ τὰς τῶν φασκόντων μὲν εἶναι σοφιστῶν, ἄλλο δ. πραττόντων ἐπὶ τοὺς οὐδὲν τῶν αὐτῶν ἐκχϑέ
154 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥ͂Σ (δ)
ἀποτρέπουσιν. ὥστε τίς ἂν ἐν τούτοις τὸ κρεῖττον τὸ ἀγνοήσειεν, οὕτω μεγάλην τὴν διαφορὰν τῶν πραγ-- μάτων ἐχόντων;
321 (ας λιη Ἴσως οὖν ἄν τις πρὸς ταῦτα τολμήσειεν εἰπεῖν, ὡς πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων διὰ τὰς ἀκρασίας οὐκ ἐμμένουσι τοῖς λογισμοῖς ἀλλ᾽ ἀμελήσαντες τοῦσυμφέ- φοντος ἐπὶ τὰς ἡδονὰς ὁρμῶσιν. ἐγὼ δ᾽ ὁμολογῶ καὶ τῶν ἄλλων πολλοὺς καὶ τῶν προσποιουμένων εἶναι,
395 σοφιστῶν ἔχειν τινὰς τὴν φύσιν ταύτην. [ἀλλ᾽ ὅμως οὐδὲ τῶν τοιούτων οὐδείς ἐστιν οὕτως ἀκρατὴς, ὅστις, ἂν δέξαιτο καὶ τοὺς μαϑητὰς εἶναι τοιούτους " τῶν μὲν γὰρ ἡδονῶν τῶν διὰ τὴν ἀκρασίαν ἐκείνοις συμ-- βαινουσῶν οὐκ ἂν δύναιτο μετασχεῖν, τῆς δὲ δόξης τῆς διὰ τὴν πονηρίαν γιγνομένης αὐτὸς ἂν τὸ πλεῖ-- στον μέρος ἀπολαύσειεν. ἔπειτα τίνας ἂν καὶ δια-- φϑείραιεν καὶ τοὺς πῶς διακειμένους λάβοιεν ἂν μα-- ϑητάς; ἄξιον γὰρ καὶ ταῦτα διελϑεῖν. πότερον τοὺς ἤδη κακοήϑεις ὄντας καὶ πονηρούς; καὶ τίς ἂν, ἃ παρὰ τῆς αὑτοῦ φύσεως ἐπίσταται, ταῦτα παρ᾽ ἑτέρου μαν-- ϑάνειν ἐπιχειρήσειεν; ἀλλὰ τοὺς ἐπιεικεῖς καὶ χρη-- στῶν ἐπιτηδευμάτων ἐπιϑυμοῦντας; ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἂν εἷς, τῶν τοιούτων τοῖς κακόν τι λέγουσιν ἢ πράττουσι. διαλεχϑῆναι τολμήσειεν]. (κς΄." ι9΄.) ᾿Αλλὰ γὰρ οὐ δίκαιον διὰ τοὺς ἀκρατεῖς καὶ πονηροὺς διαβάλλεσϑαι, καὶ τοὺς καλῶς τῇ φιλοσοφίᾳ χρωμένους - οὐδὲ γὰρ, εἴ τινες τῶν σοφιστῶν συκοφάνται καὶ κακοπράγμο- νες τυγχάνουσιν ὄντες ὥσπερ ὁ κατήγορος, προσήκει, καὶ τοὺς ἄλλους ἅπαντας δοκεῖν εἷναι τοιούτους, δεῖ χωρὶς περὶ ἑκάστου διαγιγνώσκειν" τούτου ἕνεκα καὶ τοὺς λόγους ὑμῖν προανέγνων καὶ τὸ σιάσαντάς μοι διῆλϑον, [δηλῶσαι] βουλό; διέσταμεν ἀλλήλων" εὑρήσετε γὰρ οὐδὲν
ΠΕΡΙΑΝΤΙΔΟΣΕΩΣ. 155
ἡμᾶς οὔτ᾽ ἐπιτηδεύοντας οὔτε λέγοντας οὔτ᾽ ἀσκοῦν-- τας οὔϑ᾽ ὑπισχνουμένους. ἀλλ᾽ οὐδὲ τοὺς πλησιά-- ξοντας ἑκατέροις τῶν αὐτῶν ἕνεκα συνόντας" ἀλλὰ τοὺς μὲν ἀλαξονείας, τοὺς δὲ παιδείας μετασχεῖν βου-- λομένους. πρὸς δὲ τούτοις ἴδοιτ᾽ ἂν τοὺς μὲν δικαί- ὡς ἂν μισηϑέντας ἐν ἁπάσαις ταῖς Ἑλληνίσι πόλεσιν ἐνοχλοῦντας καὶ ξητοῦντας, οὕστινας ἐξαπατήσουσιν., ἐπὶ δὲ τοὺς ἀληϑεστέρους καὶ σπουδαιοτέρους ἐξ ἅ-- πάντων τῶν τόπων αὐτοὺς πλέοντας. περὶ ὧν ἂν ἡδέως Δυσιμάχου πυϑοίμην, τίνα ποτὲ γνώμην εἶχε
περὶ τῶν ἐκ Σικελίας καὶ τοῦ Πόντου καὶ τῶν ἄλλων το06. τόπων δεῦρο πλεόντων ὡς ἡμᾶς, ἵνα παιδευϑῶσιν. πύτερον αὐτοὺς οἴεται σπανίξοντας ἐκεῖ πονηρῶν ἀνθρώπων ἐνθάδε ποιεῖσϑαι τὴν πορείαν; ἀλλὰ παν-- ταχοῦ πολλὴν ἀφϑονίαν εὕροι τις ἂν τῶν συμπονη-- θεύεσϑαι καὶ συνεξαμαρτάνειν βουλομένων. ἀλλ᾽ ἵνα κακοπράγμονες καὶ συκοφάνται γένωνται, πολλὰ χρήματα τελέσαντερ; ἀλλὰ πρῶτον μὲν οἵ ταύτην ἔχοντες τὴν γνώμην πολὺ ἂν ἥδιον τὰ τῶν ἄλλων λά-- βοιεν ἢ δοῖεν ἑτέροις ὁτιοῦν τῶν σφετέρων αὐτῶν" ἔτι δὲ τίνες ἂν ὑπὲρ πονηρίας ἀργύριον ἀναλώσειαν, ἐξὸν αὐτοῖς μηδὲν δαπανηϑεῖσιν εἶναι τοιούτοις, ὁπό-- ταν βουληϑῶσιν; οὐ γὰρ μαϑεῖν ἀλλ᾽ ἐπιχειρῆσαι. 6 μόνον δεῖ τοῖς τοιούτοις τῶν ἔργων. ἀλλὰ δῆλον ὅτε καὶ πλέουσι καὶ χρήματα διδόασι καὶ πάντα ποιοῦσι. νομίξοντες αὐτοί τε βελτίους γενήσεσθαι καὶ τοὺς ἐνθάδε παιδεύοντας πολὺ φρονιμωτέρους εἶναι τῶν “παρὰ σφίσιν αὐτοῖς - ἐφ᾽ οἷς ἄξιον ἦν ἅπαντας τοὺς ᾿ φιλοτιμεῖσϑαι καὶ περὶ πολλοῦ ποιεῖσθαι
156 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (5)
προεστῶτας τῆς παιδείας οὐδὲν κακὸν ἐπιτηδεύοντας, ἀλλ᾽ ἀπραγμονεστάτους μὲν ὄντας τῶν ἐν τῇ πόλει καὶ πλείστην ἡσυχίαν ἄγοντας, προσέχοντας δὲ τὸν νοῦν σφίσιν αὐτοῖς καὶ τὰς συνουσίας μετ᾽ ἀλλήλων
338 ποιουμένους, ἔτι δὲ τὰ καϑ᾽ ἡμέραν εὐτελέστατα καὶ, κοσμιώτατα ξῶντας καὶ τῶν λόγων ἐπιθυμοῦντας, οὐ τῶν ἐπὶ τοῖς ἰδίοις συμβολαίοις λεγομένων οὐδὲ τῶν λυπούντων τινὰς ἀλλὰ τῶν παρὰ πᾶσιν ἀνϑρώ- ἡ ποις εὐδοκιμούντων, ὅμως τολμῶσι βλασφημεῖν περὶ αὐτῶν καὶ λέγειν, ὡς ταύτην ποιοῦνται τὴν μελέτην,
929 ἵν᾽ ἐν τοῖς ἀγῶσι παρὰ τὸ δίκαιον πλεονεχτῶσιν. καί-, τοι τίνες ἂν ἀδικίαν καὶ κακίαν ἀσκοῦντες σωφρονέ-. στερον τῶν ἄλλων ξὴν ἐϑελήσειαν; τίνας δὲ πώποϑ᾽ ἑωράκασιν οἵ ταῦτα λέγοντες ἀναβαλλομένους καὶ ϑησαυριξομένους τὰς πονηρίας ἀλλ᾽ οὐκ εὐθὺς τῇ φύσει τῇ παρούσῃ χρωμένους;
380 (ας.5χ'.) Χωρὶς δὲ τούτων, εἴπερ ἡ περὶ τοὺς λό-- γους δεινότης ποιεῖ τοῖς ἀλλοτρίοις ἐπιβουλεύειν, προσῆκεν ἅπαντας τοὺς δυναμένους εἰπεῖν πολυπράγ- μονας καὶ συκοφάντας εἶναι" τὸ γὰρ αἴτιον ἐν ἅπασι ταὐτὸν πέφυκεν ἐνεργάξεσϑαι. νῦν δ᾽ εὑρήσετε καὶ τῶν ἐν τῷ παρόντι πολιτευομένων καὶ τῶν νεωστὶ τετελευτηχότων τοὺς πλείστην ἐπιμέλειαν τῶν λόγων ποιουμένους βελτίστους ὅντας τῶν ἐπὶ τὸ βῆμα παρ-- ἐόντων, ἔτι δὲ τῶν παλαιῶν τοὺς ἀρίστους ῥήτορας καὶ μεγίστην δόξαν λαβόντας πλείστων ἀγαθῶν αὐτ΄ τίους τῇ πόλει γεγενημένους, ἀρξαμένους ἀπὸ Σότ
382 λωνος. ἐκεῖνός τε γὰρ προστάτης τοῦ δήμου καταστὰρ οὕτως ἐνομοθέτησε καὶ τὰ πράγματα διέταξε καὶ πόλιν κατεσκεύασεν ὥστ᾽ ἔτι καὶ νῦν ἀγαπᾶσϑαι τὴν διοίκησιν τὴν ὑπ᾽ ἐκείνου συνταχϑεῖσαν" μεῖ ταῦτα Κλεισϑένης ἐκπεσὼν ἐκ τῆς πόλεω
158 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (5)
331 (ας." κα΄.) Ἔχω δὲ δεῖξαι καὶ τόπους, ἐν οἷς ἐξ-- ἐστιν ἰδεῖν τοῖς βουλομένοις τοὺς πολυπράγμονας καὶ τοὺς ταῖς αἰτίαις ἐνόχους ὄντας, ἃς οὗτοι τοῖς σοφι- σταῖς ἐπιφέρουσιν. ἐν γὰρ ταῖς σανίσι ταῖς ὑπὸ τῶν ἀρχόντων ἐκτιϑεμέναις ἀναγκαῖόν ἐστιν, ἐν μὲν ταῖς τῶν ϑεσμοϑετῶν ἀμφοτέῤους ἐνεῖναι, τούς τε τὴν πόλιν ἀδικοῦντας καὶ τοὺς συκοφαντοῦντας, ἐν δὲ ταῖς τῶν ἕνδεκα τούς τε κακουργοῦντας καὶ τοὺς τούτοις ἐφεστῶτας, ἐν δὲ ταῖς τῶν τετταράκοντα τούς τ᾽ ἐν τοῖς ἰδίοις πράγμασιν ἀδικοῦντας καὶ τοὺρ μὴ
338 δικαίως ἐγκαλοῦντας" ἐν αἷς τοῦτον μὲν καὶ τοὺς τούτου φίλους εὕροιτ᾽" ἂν ἐν πολλαῖς ἐγγεγραμμέ- νους, ἐμὲ δὲ καὶ τοὺς περὶ τὴν αὐτὴν ἐμοὶ διατριβὴν ὄντας. οὐδ᾽ ἐν μιᾷ τούτων ἐνόντας ἀλλ᾽ οὕτω τὰ Τῇ περὶ ἡμᾶς αὐτοὺς διοικοῦντας ὥστε μηδὲν δεῖσθαι
389 τῶν ἀγώνων τῶν παρ᾽ ὑμῖν. καίτοι τοὺς μήτ᾽ ἐν ταῖς πραγματείαις ταύταις ὄντας μήτ᾽ ἀκολάστως ξῶντας μήτε περὶ ἄλλην πρᾶξιν μηδεμίαν αἰσχρὰν γεγενημέ- νους πῶς οὐκ ἐπαινεῖσθαι προσήκει μᾶλλον ἢ κρένε- σϑαι; δῆλον γὰρ, ὅτι τοιαῦτα τοὺς συνόντας παιδεύ- ὁμεν, οἷά περ αὐτοὶ τυγχάνομεν ἐπιτηδεύοντες.
310 (ας. νβ΄.) Ἔτι τοίνυν γνώσεσϑε σαφέστερον ἔχ τῶν ῥηϑήσεσϑαι μελλόντων, ὡς πόρρω τοῦ διαφϑεί- θεῖν τοὺς νεωτέρους ἐσμέν. εἰ γάρ τι τοιοῦτον ἐποι- οὔμεν, οὐκ ἂν Δυσίμαχος ἦν ὁ λυπούμενος ὑπὲρ αὖ- τῶν οὐδ᾽ ἄλλος οὐδεὶς τῶν τοιούτων, ἀλλὰ τοὺς πατέρας ἂν ἑωρᾶτε τῶν συνόντων. ἡμῖν καὶ τοὺς οἵ- κείους ἀγανακτοῦντας καὶ γραφομένους καὶ δίκην ξητοῦνταρ παρ᾽ ἡμῶν λαμβάνειν. νῦν δ᾽ ἐκεῖνοι μὲν συνιστᾶσι τοὺς παῖδας τοὺς αὑτῶν καὶ χρήματα δι- δόασι καὶ χαίρουσιν, ὁπόταν ὁρῶσιν αὐτοὺς μεϑ᾽ ἡμῶν ἡμερεύοντας, οἵ δὲ συκοφάνται διαβάλλουσι καὶ
10 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (5)
ναι παραπλήσια τοῖς ἐρῶσι" τίνα γὰρ ἄν τις αὐτοῖς 346 ἐπενεγκεῖν αἰτίαν ἔχοι πρεπωδεστέραν ταύτης; οἴτι-- ψὲς μακαρίξουσι μὲν καὶ ξηλοῦσι τοὺς καλῶς χρῆσϑαι τῷ λόγῳ δυναμένους, ἐπιτιμῶσι δὲ τῶν νεωτέρων τοῖς, τυχεῖν ταύτης τῆς τιμῆς βουλομένοις. καὶ τοῖς μὲν ϑεοῖς οὐδεὶς ἔστιν ὅστις οὐκ ἂν εὔξαιτο μάλιστα μὲν αὐτὸς δύνασϑαι λέγειν, εἰ δὲ μὴ, τοὺς παῖδας καὶ τοὺς οἰκείους τοὺς αὑτοῦ" τοὺς δὲ πόνῳ καὶ φιλοσοφίᾳ τοῦτο κατεργάσασθαι πειρωμένους, ὃ παρὰ τῶν ϑεῶν αὐτοὶ βούλονται λαβεῖν, οὐδέν φασι τῶν δεόντων πράττειν, ἀλλ᾽ ἐνίοτε μὲν ὡς ἐξηπατημένων. καὶ πεφε- νακισμένων προσποιοῦνται καταγελᾶν αὐτῶν, ὁπόταν δὲ τύχωσι, μεταβαλόντες ὡς περὶ πλεονεκτεῖν δυνα- 338 μένων τοὺς λόγους ποιοῦνται. καὶ συμβούλοις. μὲν, ὅταν κίνδυνός τις χε αλι ίβῃ τὴν πόλιν, τοῖς ἄριστα περὶ τῶν πραγμάτων λέγουσι τούτοις χρῶνται, καὶ πράττουσιν, ὅ τι ἂν οἵ τοιοῦτοι παραινέσωσι" περὶ δὲ τοὺς ἔργον ποιουμένους, ὅ: ὅπως χρησίμους αὑτοὺς ἐν τοῖς καιροῖς τοῖς τοιούτοις τῇ πόλει παρασχήσουσι, βλασφημεῖν οἴονται χρῆναι. καὶ Θηβαίοις μὲν καὶ τοῖς, ἄλλοις ἐχϑροῖς τὴν ἀμαϑία ὀνειδίζουσι., τοὺς δ᾽ ἐκ παντὸς τρόπου τοῦντας τί ὴν νόσον ταύτην διαφυγεῖν 349 λοιδοροῦντες διατελοῦσιν. ὃ δ᾽ οὐ μόνον ταραχῆς ση- τ μεῖόν ἐστιν ἀλλὰ καὶ τῆς περὶ τού; ϑεοὺς ὀλιγωρέας" τὴν μὲν γὰρ Πειϑὼ μίαν τῶν ϑεῶν νομίξουσιν εἶναι, καὶ τὴν πόλιν ὁρῶσι. καϑ' ἕκαστον τὸν ἐνιαυτόν ϑυ- σίαν αὐτῇ ποιουμένην, τοὺς δὲ τῆς δυνάμεως ἧς ἢ ε ἔχει μετασχεῖν βουλομένους ὡς κακοῦ πράγματος, 360 ϑυμοῦνταρ διαφϑείρεσθαί φασιν. ὃ δὲ πάντι εν. τατον, ὅτι προκρίνειαν μὲν ἂν τὴν ψυχὴν σ φᾶν εἶναι τοῦ σώματος, οὕτω δὲ γιγνώσ χονται μᾶλλον τοὺς γυμναξομένους τῶν φι
102 ἸΣΟΚΡΑΤΟῪΥΣ ((5)
δώμῃ καὶ ταῖς ἄλλαις εὐπορίαις καταδεέστεροι τυγχά-
264 νομὲν ὄντες" ἐγγενομένου δ᾽ ἡμῖν τοῦ πείθειν ἀλλή-- λους καὶ δηλοῦν πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς, περὶ ὧν ἂν βου-- ληϑῶμεν, οὐ μόνον τοῦ ϑηριωδῶς ξῆν ἀπηλλάγημεν ἀλλὰ καὶ συνελθόντες πόλεις ὠκίσαμεν καὶ νόμους ἐϑέμεϑα καὶ τέχνας εὕρομεν, καὶ σχεδὸν ἅπαντα τὰ δι᾿ ἡμῶν μεμηχανημένα λόγος ἡμῖν ἐστὶν ὁ συγκατα- σκευάσας. οὗτος γὰρ περὶ τῶν δικαίων καὶ τῶν ἀδέ- 118 κῶν καὶ τῶν καλῶν καὶ τῶν αἰσχρῶν ἐνομοθέτησεν, ὧν μὴ διαταχϑέντων οὐκ ἂν οἷοί τ᾿ ἦμεν οἰκεῖν μετ᾽ ἀλλήλων. τούτῳ καὶ τοὺς κακοὺς ἐξελέγχομεν καὶ "τοὺς ἀγαϑοὺς ἐγκωμιάξομεν. διὰ τούτου τούς τ᾽ ἀνο-- ἥτους παιδεύομεν καὶ τοὺς φρονίμους δοχιμάξομεν" τὸ γὰρ λέγειν ὡς δεῖ τοῦ φρονεῖν εὖ μέγιστον ση-- μεῖον ποιούμεϑα, καὶ λόγος ἀληϑὴς καὶ νόμιμος καὶ
356 δίκαιος ψυχῆς ἀγαϑῆς καὶ πιστῆς εἴδωλόν ἐστιν. μετὰ τούτου χαὶ περὶ τῶν ἀμφισβητησίμων ἀγωνιξόμεϑα καὶ περὶ τῶν ἀγνοουμένων σκοπούμεθα ταῖς γὰρ πίστεσιν, αἷς τοὺς ἄλλους λέγοντες πείϑομεν,, ταῖς ΤῊ οἰξιταύταις, βουλευόμενοι χρώμεθα ἈΔΕΩ͂Σ ΟΣ κοὺς μὲν καλοῦμεν τοὺς ἐν τῷ πλήϑει λέγειν δυνα- μένους, εὐβούλους δὲ νομίζομεν, οἵτινες ἂν αὐτοὶ πρὸς αὑτοὺς ἄριστα περὶ τῶν πραγμάτων διαλεχϑῶ- σιν. εἰ δὲ δεῖ συλλήβδην περὶ τῆς δυνάμεως ταύτης εἰπεῖν, οὐδὲν τῶν φρονίμως πραττομένων εὑρήσομεν. ἀλόγως γιγνόμενον ἀλλὰ καὶ τῶν ἔργων καὶ τῶν δια- νοημάτων ἁπάντων ἡγεμόνα λόγον ὄντα καὶ μάλιστα χρωμένους αὐτῷ τοὺς πλεῖστον νοῦν ἔχονταρ. ὧν οὐ- δὲν ἐνθυμηϑεὶς “υσίμαχος κατηγορεῖν ἐτόλμησε τῶν ἐπιϑυμούντων τοιούτου πράγματος, ὃ τοσούτων τὸ ἢ πλῆϑος καὶ τηλικούτων τὸ μέγεϑος ἀγαϑῶν αἴτιόν ἐστιν.
164 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (5)
νεῖν ταῖς τῶν μαϑόντων διὰ τὸ μήτε τῷ βίῳ παρακο- λουϑεῖν μήτε ταῖς πράξεσιν ἐπαμύνειν ἀλλ᾽ ἔξω 308 παντάπασιν εἶναι τῶν ἀναγκαίων. ἐγὼ δ᾽ οὔϑ᾽ οὔ- τῶς οὔτε πόρρω τούτων ἔγνωκα περὶ αὐτῶν, ἀλλ᾽ οἵ τε νομίζοντες μηδὲν χρησίμην εἶναι τὴν παιδείαν. ταύτην πρὸς τὰς πράξεις ὀρθῶς μοι δοκοῦσι γιγνώ- σκχειν, οἵ τ᾽ ἐπαινοῦντες αὐτὴν ἀληϑῆ λέγειν. διὰ τοῦτο δ᾽ οὐχ ὁμολογούμενον αὐτὸν αὑτῷ τὸν λόγον εἴρηκα, διότι καὶ ταῦτα τὰ μαϑήματα τὴν φύσιν οὐ-. 536 δὲν ὁμοίαν ἔχει τοῖς ἄλλοις οἷς διδασκόμεϑα. τὰ μὲν γὰρ ἄλλα τότ᾽ ὠφελεῖν ἡμᾶς πέφυκεν, ὅταν λάβωμεν αὐτῶν τὴν ἐπιστήμην, ταῦτα δὲ τοὺς μὲν ἀπηκριβω- μένους οὐδὲν ἂν εὐεργετήσειε πλὴν τοὺς ἐντεῦϑεν ξὴῆν προῃρημένους, τοὺς δὲ μανϑάνοντας ὀνένησι" περὶ γὰρ τὴν περιττολογίαν καὶ τὴν ἀκρίβειαν τῆς 306 ἀστρολογίας καὶ γεωμετρίας διατρίβοντες καὶ δυσχα- ταμαϑήτοις πράγμασιν ἀναγκαξόμενοι προσέχειν τὸν νοῦν, ἔτι δὲ συνεϑιξόμενοι λέγειν καὶ πονεῖν ἐπὶ τοῖς λεγομένοις καὶ δεικχνυμένοις καὶ μὴ πεπλανημένην ἔχειν τὴν διάνοιαν, ἐν τούτοις γυμνασϑέντες καὶ παρ- οξυνϑέντες ῥᾷον καὶ ϑᾶττον τὰ σπουδαιότερα καὶ πλείονος ἄξια τῶν πραγμάτων ἀποδέχεσϑαι καὶ μαν-- 366 ϑάνειν δύνανται. φιλοσοφίαν μὲν οὖν οὐκ οἶμαι δεῖν προσαγορεύειν τὴν μηδὲν ἐν τῷ παρόντι μήτε πρὸς τὸ λέγειν μήτε πρὸς τὸ πράττειν ὠφελοῦσαν, γυμνα- σίαν μέντοι τῆς ψυχῆς καὶ παρασκευὴν τῆς φιλοσο- φίας καλῶ τὴν διατριβὴν τὴν τοιαύτην, ἀνδρικωτέραν μὲν ἧς οἵ παῖδες ἐν τοῖς διδασκαλείοϊς ποιοῦνται, τὰ 367 δὲ πλεῖστα παραπλησίαν" καὶ γὰρ ἐκείνων οἵ περὶ τὴν γραμματικὴν καὶ τὴν μουσικὴν καὶ τὴν ἄλλην παιδείαν διαπονηϑέντες πρὸς μὲν τὸ βέλτιον εἰπεῖν. ἢ βουλεύσασϑαι περὶ τῶν πραγμάτων οὐδεμέαν πῶ
ΠΕΡῚ ΑΝΤΙΔΟΣΕΏΩΣ. 165
λαμβάνουσιν ἐπίδοσιν, αὐτοὶ δ᾽ αὑτῶν εὐμαϑέστεροι γίγνονται πρὸς τὰ μείξω καὶ σπουδαιότερα τῶν μα-- 68 ϑημάτων. διατρῖψαι μὲν οὖν περὶ τὰς παιδείας ταύ-- τας χρόνον τινὰ συμβουλεύσαιμ᾽ ἂν τοῖς νεωτέροις, μὴ μέντοι περιιδεῖν τὴν φύσιν τὴν αὑτῶν κατασκελε-- τευϑεῖσαν ἐπὶ τούτοις μηδ᾽ ἐξοκείλασαν εἰς τοὺς λό-- γους τοὺς τῶν παλαιῶν σοφιστῶν, ὧν ὃ μὲν ἄπειρον τὸ πλῆϑος ἔφησεν εἶναι τῶν ὄντων, Ἐμπεδοκλῆς δὲ τέτταρα καὶ νεῖκος καὶ φιλίαν ἐν αὐτοῖς, Ἴων δ᾽ οὐ πλείω τριῶν, ᾿Δλκμαίων δὲ δύο μόνα, Παρμενίδης δὲ
9. καὶ Μέλισσος ἕν, Γοργίας δὲ παντελῶς οὐδέν. ἡγοῦ-- 118 μαι γὼρ τὰς μὲν τοιαύτας περιττολογίας ὁμοίας εἶναι ταῖς ϑαυματοποιίαις, ταῖς οὐδὲν μὲν ὠφελούσαις, ὑπὸ δὲ τῶν ἀνοήτων περιστάτοις γιγνομέναις, δεῖν δὲ - τοὺς προὔργου τι ποιεῖν βουλομένους καὶ τῶν λόγων τοὺς ματαίους καὶ τῶν πράξεων τὰς μηδὲν πρὸς τὸν βίον φερούσας ἀναιρεῖν ἐξ ἁπασῶν τῶν διατριβῶν. (ας." κε.) Περὶ μὲν οὖν τούτων ἀπόχρη μοι τὸ νῦν εἶναι ταῦτ᾽ εἰρηκέναι καὶ συμβεβουλευκέναι" περὶ δὲ σοφίας καὶ φιλοσοφίας τοῖς μὲν περὶ ἄλλων τινῶν ἀγωνιξομένοις οὐκ ἂν ἁρμόσειε λέγειν περὶ τῶν ὀνομάτων τούτων, ἔστι γὰρ ἀλλότρια πάσαις ταῖς πραγματείαις, ἐμοὶ δ᾽ ἐπειδὴ καὶ κρίνομαι περὶ τῶν τοιούτων καὶ τὴν καλουμένην ὑπό τινων φιλοσοφίαν οὐκ εἶναι φημὶ, προσήκει τὴν δικαίως ἂν νομιξομένην δρίσαι καὶ δηλῶσαι πρὸς ὑμᾶς. ἁπλῶς δέπως τυγχά-- ψῶ γιγνώσκων περὶ αὐτῶν. ἐπειδὴ γὰρ οὐκ ἔνεστιν ἐν τῇ φύσει τῇ τῶν ἀνθρώπων ἐπιστήμην λαβεῖν, ἣν ἔχοντες ἂν εἰδεῖμεν ὅ τι πρακτέον ἢ λεκτέον ἐστὶν, ἐκ τῶν λοιπῶν σοφοὺς μὲν νομίξω τοὺς ταῖς δύξαις ἐπιτυγχάνειν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τοῦ βελτίστου δυναμέ- νους φιλοσόφους δὲ τοὺς ἐν τούτοις διατρίβοντας,
ἸΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (ἰδ)
512 ἐξ ὧν τάχιστα λήψονται τὴν τοιαύτην φρόνησιν. ἃ δ᾽ ἐστὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων ταύτην ἔχοντα τὴν δύνα-- μιν ἔχω μὲν εἰπεῖν, ὀκνῶ δὲ λέγειν" οὕτω γάρ ἐστι 15 σφόδρα καὶ παράδοξα καὶ πολὺ τῆς «ὧν ἄλλων ἀφε- στῶτα διανοίας, ὥστε φοβοῦμαι, μὴ τὴν ἀρχὴν αὐτῶν ἀκούσαντες ϑορύβου καὶ βοῆς ἅπαν ἐμπλήσητε τὸ δικαστήριον. ὅμως δὲ καίπερ οὕτω διακείμενος ἐπι-- χειρήσω διαλεχϑῆναι περὶ αὐτῶν αἰσχύνομαι γὰρ, εἴ τισι δόξω δεδιὼς ὑπὲρ γήρως καὶ μικροῦ βίου προ--
918 διδόναι τὴν ἀλήϑειαν. δέομαι δ᾽ ὑμῶν μὴ προκατα- γνῶναί μου τοιαύτην μανίαν, ὡς ἄρ᾽ ἐγὼ κινδυνεύων προειλόμην ἂν λόγους εἰπεῖν ἐναντίους ταῖς ὑμετέραις γνώμαις, εἰ μὴ καὶ τοῖς προειρημένοις ἀκολούϑους αὐτοὺς ἐνόμιξον εἶναι καὶ τὰς ἀποδείξεις ἀληϑεῖς καὶ
314 σαφεῖς ὦμην ἔχειν ὑπὲρ αὐτῶν. ἡγοῦμαι. δὲ τοιαύτην μὲν τέχνην, ἥτις τοῖς κακῶς, πεφυκόσιν ἀρετὴν ἐἔνερ- γάσαιτ᾽ ἂν καὶ δικαιοσύνην, οὔτε πρότερον οὔτε νῦν οὐδεμίαν εἶναι, τούς τε τὰς ὑποσχέσεις ποιουμένους " περὶ αὐτῶν πρότερον ἀπερεῖν καὶ παύσεσϑαι ληροῦν--
315 τὰς πρὶν εὑρεϑῆναί τινα παιδείαν τοιαύτην, οὐ μὴν ἀλλ᾽ αὐτούς γ᾽ αὑτῶν βελτίους ἂν γίγνεσθαι καὶ πλείονος ἀξίους, εἰ πρός τε τὸ λέγειν εὖ φιλοτίμως διατεϑεῖεν καὶ τοῦ πείϑειν δύνασϑαι τοὺς ἀκούον-- τας ἐρασϑεῖεν καὶ πρὸς τούτοις τῆς πλεονεξίας ἐπι-- ϑυμήσειαν, μὴ τῆς ὑπὸ τῶν ἀνοήτων νομιξομένης ἀλλὰ τῆς ὡς ἀληθῶς τὴν δύναμιν ταύτην ἐχούσης.
316 καὶ ταῦϑ᾽ ὡς οὕτω πέφυκε ταχέως οἶμαι δηλώσειν. 131 πρῶτον μὲν γὰρ ὁ λέγειν ἢ γράφειν προαιρούμενος λόγους ἀξίους ἐπαίνου καὶ τιμῆς οὐκ ἔστιν ὅπως που- ἥσεται τὰς ὑποϑέσεις ἀδίκους ἢ μικρὰς ἢ περὶ τῶν ἐδίων συμβολαίων ἀλλὰ μεγάλας καὶ καλὰς καὶ φιτ λανϑρώπους καὶ περὶ τῶν κοινῶν πραγμάτων: μὴ
108 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (18)
381 (κς."κξ.) Τὸ τοίνυν περὶ τὴν πλεονεξίαν, δ δυσχερέστατον ἦν τῶν ῥηϑέντων᾽ εἰ μέν τις ὑπολαμ-- βάνει τοὺς ἀποστεροῦντας ἢ παραλογιξομένους ἢ κακόν τι ποιοῦντας πλεονεκτεῖν, οὐκ ὀρθ ὡς ἔγνωκεν" οὐδένες γὰρ ἐν ἅπαντι τῷ βίῳ μᾶλλον ἐλαττοῦνται τῶν τοιούτων, οὐδ᾽ ἐν πλείοσιν ἀπορίαις εἰσὶν, οὐδ᾽ ἐπονειδιστότερον ξῶσιν, οὐδ᾽ ὅλως ἀϑλιώτεροι τυγχά--
382 νουσιν ὄντες" χρὴ δὲ καὶ νῦν πλέον ἔχειν ἡγεῖσθαι καὶ πλεονεκτήσειν νομίξειν παρὰ μὲν τῶν ϑεῶν τοὺς εὐσεβεστάτους καὶ τοὺς περὶ τὴν ϑεραπείαν τὴν ἐκεί-- νῶν ἐπιμελεστάτους ὄντας, παρὰ δὲ τῶν ἀνθρώπων τοὺς ἄριστα πρὸς τούτους, μεϑ᾽ ὧν ἂν οἰκῶσι καὶ πολιτεύωνται, διακειμένους, καὶ τοὺς βελτίστους αὖ-- τοὺς εἶναι δοκοῦντας. καὶ ταῦτα καὶ ταῖς ἀληθείαις, οὕτως ἔχει καὶ συμφέρει τὸν τρόπον τοῦτον λέγεσθαι περὶ αὐτῶν, ἐπεὶ νῦν γ᾽ οὕτως ἀνέστραπται καὶ συγκέχυται πολλὰ τῶν κατὰ τὴν πόλιν, ὥστ᾽ οὐδὲ τοῖς ὀνόμασιν ἔνιοί τινες ἔτι χρῶνται κατὰ φύσιν ἀλλὰ μεταφέρουσιν ἀπὸ τῶν καλλίστων πραγμάτων ἐπὶ τὰ
384 φαυλύτατα τῶν ἐπιτηδευμάτων. τοὺς μέν γε βωμολο-- χευομένους καὶ σκώπτειν καὶ μιμεῖσϑαι δυναμένους εὐφυεῖς καλοῦσι, προσῆκον τῆς προσηγορίας ταύτης τυγχάνειν τοὺς ἄριστα πρὸς ἀρετὴν πεφυχότας τοὺς δὲ ταῖς κακοηϑείαις καὶ ταῖς κακουργίαις χρωμένους, καὶ μικρὰ μὲν λαμβάνοντας, πονηρὰν δὲ δόξαν κτω- μένους, πλεονεκτικοὺς νομίξουσιν, ἀλλ᾽ οὐτοὺς ὁσιω- τάτους καὶ δικαιοτάτους, οἱ περὶ τῶν ἀγαϑῶν ἀλλ᾽ οὐ
385 τῶν κακῶν πλεονεκτοῦσι." τοὺς δὲ τῶν μὲν ἀναγκαΐ- ων ἀμελοῦντας, τὰς δὲ τῶν παλαιῶν σοφιστῶν τερα- τολογίας ἀ ἀγαπῶντας φιλοσοφεῖν φασιν, ἀμελήσαντες ἐπαινεῖν τοὺς τὰ τοιαῦτα μανϑάνοντας καὶ μελετῶν-- τας, ἐξ ὧν καὶ τὸν ἴδιον οἶκον καὶ τὰ κοινὰ τὰ τῆς πό--
ΞΕᾺΝ ΠΕΡῚ ΑΝΤΊΔΟΣΕΩΣ. 169
λεὼς καλῶς διοικήσουσιν, ὧνπερ ἕνεκα καὶ πονητέον καὶ φιλοσοφητέον καὶ πάντα πρακτέον ἐστίν. ἀφ᾽ ὧν ὑμεῖς πολὺν ἤδη χρόνον ἀπελαύνετε τοὺς νεωτέρους, ἀποδεχόμενοι τοὺς λόγους τῶν διαβαλλόντων τὴν τοι-- 86 αὕτην παιδείαν. καὶ γάρ τοι πεποιήκατε τοὺς μὲν ἐπιεικεστάτους αὐτῶν ἐν πότοις καὶ συνουσίαις καὶ ῥαᾳϑυμίαις καὶ παιδιαῖς τὴν ἡλικίαν διάγειν, ἀμελή-- σαντες τοῦ σπουδάζειν, ὅπως ἔσονται βελτίους, τοὺς δὲ χείρω τὴν φύσιν ἔχοντας ἐν τοιαύταις ἀκολασίαις ἡμερεύειν, ἐν αἷς πρότερον οὐδ᾽ ἂν οἰκέτης ἐπιεικὴς οὐδεὶς ἐτόλμησεν" οἵ μὲν γὰρ αὐτῶν ἐπὶ τῆς Ἐννεα- χρούνον ψύχουσιν οἶνον, οἵ δ᾽ ἐν τοῖς καπηλείοις. πίνουσιν, ἕτεροι δ᾽ ἐν τοῖς σκιραφείοις κυβεύουσι, πολλοὶ δ᾽ ἐν τοῖς τῶν αὐλητρίδων διδασκαλείοις δια-- τρίβουσιν. καὶ τοὺς μὲν ἐπὶ ταῦτα προτρέποντας οὐ-- δεὶς πώποτε τῶν κήδεσϑαι φασκόντων τῆς ἡλικίας ταύτης εἰς ὑμᾶς εἰσήγαγεν - ἡμῖν δὲ κακὰ παρέχουσιν, οἷς ἄξιον ἦν, εἰ καὶ μηδενὸς ἄλλου, τούτου γε χάριν ἔχειν, ὅτι τοὺς συνόντας τῶν τοιούτων ἐπιτηδευμά-- 88 των ἀποτρέπομεν. οὕτω δ᾽ ἐστὶ δυσμενὲς ἅπασι τὸ τῶν συκοφαντῶν γένος, ὥστε τοῖς μὲν λυομένοις εἴς: κοσι καὶ τριάχοντα μνῶν τὰς μελλούσας καὶ τὸν ἄλλον οἶκον συναναιρήσειν οὐχ ὅπως ἂν ἐπιπλήξειαν, ἀλλὰ καὶ συγχαίρουσι ταῖς ἀσωτίαις αὐτῶν, τοὺς δ᾽ εἰς τὴν αὑτῶν παιδείαν ὁτιοῦν ἀναλίσκοντας διαφϑείρεσθαί, φασιν. ὧν τίνες ἂν ἀδικώτερον ἔχοιεν τὴν αἰτίαν 89 ταύτην; οἵτινες ἐν ταύταις μὲν ταῖς ἀκμαῖς ὄντες 155 ὑπερεῖδον τὰς ἡδονὰς, ἐν αἷς οἵ πλεῖστοι τῶν τηλικού-- τῶν μάλιστ᾽ αὐτῶν ἐπιϑυμοῦσιν, ἐξὸν δ᾽ αὐτοῖς ῥᾳ-- ϑυμεῖν μηδὲν δαπανωμένοις εἵλοντο πονεῖν, χρήματα τελέσαντες., ἄρτι δ᾽ ἐκ παίδων ἐξεληλυϑότες ἔγνωσαν, 80 ἃ πολλοὶ τῶν πρεσβυτέρων οὐκ ἴσασιν, ὅτι δεῖ τὸν
110 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (15)
ὀρϑῶς καὶ πρεπόντως προεστῶτα τῆς ἡλικίας καὶ κα-᾿ λὴν ἀρχὴν τοῦ βίου ποιούμενον αὑτοῦ πρότερον ἢ τῶν αὑτοῦ ποιήσασϑαι τὴν ἐπιμέλειαν, καὶ μὴ σπεύ-. δεῖν καὶ ξητεῖν ἑτέρων ἄρχειν, πρὶν ἂν τῆς αὑτοῦ ] διανοίας λάβῃ τὸν ἐπιστατήσοντα, μηδ᾽ οὕτω χαέρειν Ὁ μηδὲ μέγα φρονεῖν ἐπὶ τοῖς ἄλλοις ἀγαϑοῖς ὡς ἐπὶ τοῖς, ἐν τῇ ψυχῇ διὰ τὴν παιδείαν ἐγγιγνομένοις. καίτοι τοὺς τοιούτῳ λογισμῷ κεχρημένους πῶς οὐκ ἐπαινεῖ-. σϑαι χρὴ μᾶλλον ἢ ψέγεσϑαι, καὶ νομίξεσϑαι βελτί-. στους εἶναι καὶ σωφρονεστάτους τῶν ἡλικιωτῶν ἢ Θαυμάξω δ᾽ ὅσοι τοὺς μὲν φύσει δεινοὺς ὄντας ] εἰπεῖν εὐδαιμονίξζουσιν ὡς ἀγαϑοῦ καὶ καλοῦ πράγμα: τος αὐτοῖς συμβεβηκότος, τοὺς δὲ τοιούτους γενέσθαι βουλομένους λοιδοροῦσιν ὡς ἀδίκου καὶ κακοῦ παι-- δεύματος ἐπιθυμοῦντας. καίτοι τί τῶν φύσει καλῶν ὄντων μελέτῃ κατεργασϑὲν αἰσχρὸν ἢ κακόν ἐστιν οὐδὲν γὰρ εὑρήσομεν τοιοῦτον, ἀλλ᾽ ἔν γε τοῖς ἄλ-- λοις ἐπαινοῦμεν τοὺς ταῖς φιλοπονίαις ταῖς αὑτῶν ἀγαϑόν τι κτήσασϑαι δυνηϑέντας μᾶλλον ἢ τοὺς παρὰ ἢ τῶν προγόνων παραλαβόντας, εἰκότως" συμφέρει 18 γὰρ ἐπί τε τῶν ἄλλων ἁπάντων καὶ μάλιστ᾽ ἐπὶ τῶν λόγων μὴ τὰς εὐτυχίας τὰς ἐπιμελείας εὐδοκε- μεῖν. οἱ μὲν γὰρ φύσει καὶ τύχῃ δεινοὶ γενόμενοι λέ γειν οὐ πρὸς τὸ βέλτιστον ἀποβλέπουσιν, ἀλλ᾽ ὅπως Ἴ ἂν τύχωσιν, οὕτω χρῆσϑαι τοῖς λόγοις εἰώϑασιν" οἵ δὲ φιλοσοφίᾳ καὶ λογισμῷ τὴν δύναμιν ταύτην λα-- βόντες, οὐδὲν ἀσκέπτως λέγοντες, ἧττον περὶ τὰς 303 πράξεις πλημμελοῦσιν. ὥσϑ᾽ ἅπασι μὲν βούλεσθαι προσήκει πολλοὺς εἶναι τοὺς ἐκ παιδείας δεινοὺς εἰς πεῖν γιγνομένους, μάλιστα δ᾽ ὑμῖν καὶ γὰρ αὐτοὶ προέχετε καὶ διαφέρετε τῶν ἄλλων οὐ ταῖς περὶ τὸν πόλεμον ἐπιμελείαις, οὐδ᾽ ὅτι κάλλιστα πολιτεύεσϑε
ΠΕΡῚ ΑΝΤΙΔΟΣΕΩ͂Σ. 1τι
καὶ μάλιστα φυλάττετε τοὺς νόμους, οὖς ὑμῖν οἵ πρόγονοι κατέλιπον, ἀλλὰ τούτοις, οἷσπερ ἡ φύσις ἣ ᾿ τῶν ἀνθρώπων τῶν ἄλλων ξώων καὶ τὸ γένος τὸ τῶν Ἑλλήνων τῶν βαρβάρων, τῷ καὶ πρὸς τὴν φρόνησιν καὶ πρὸρ τοὺς λόγους ἄμεινον πεπαιδεῦσϑαιτῶν ἄλλων. ὥστε πάντων ἂν συμβαίη δεινότατον, εἰ τοὺς βουλο- μένους τοῖς αὐτοῖς τούτοις διενεγκεῖν τῶν ἡλικιωτῶν, οἷσπερ ὑμεῖς ἁπάντων, διαφϑείρεσθαι ψηφίσαισϑε, καὶ τοὺς τῇ παιδείᾳ ταύτῃ χρωμένους, ἧς ὑμεῖς ἦγε-- μόνες γεγένησϑε, συμφορᾷ τινὶ περιβάλοιτε. (ς΄. "κη.) Χρὴ γὰρ μηδὲ τοῦτο λανθάνειν ὑμᾶς, ὅτι πάντων τῶν δυναμένων λέγειν ἢ παιδεύειν ἡ πόλις 11 ἡμῶν δοκεῖ γεγενῆσϑαι διδάσκαλος, εἰκότως - καὶ γὰρ ϑλα μέγιστα τυϑεῖσαν αὐτὴν ὁρῶσι τοῖς τὴν δύναμεν ταύτην ἔχουσι καὶ γυμνάσια πλεῖστα καὶ παντοδα-- πώτατα παρέχουσαν τοῖς ἀγωνίξεσϑαι προῃρημένοις καὶ περὶ τὰς τοιαύτας γυμνάξεσϑαι βουλομένοις, ἔτι Ὁ δὲ τὴν ἐμπειρίαν, ἥπερ μάλιστα ποιεῖ δύνασϑαι λέγειν, ἐνθένδε πάντας λαμβάνοντας πρὸς δὲ τούτοις καὶ τὴν τῆς φωνῆς κοινότητα καὶ μετριότητα καὶ τὴν ἄλ-- λὴν εὐτραπελίαν καὶ φιλολυγίαν οὐ μικρὸν ἡγοῦνται. συμβαλέσϑαι μέρος πρὸς τὴν τῶν λόγων παιδείαν. ὥστ᾽ οὐκ ἀδίκως ὑπολαμβάνουσιν ἅπαντας τοὺς λέγειν ὅ᾽ ὄν-- Ϊ τας δεινοὺς τῆς πόλεως εἶναι μαϑητάς. σκοπεῖτ᾽ οὖν, μὴ παντάπασιν καταγέλαστον τῆς δόξης ταύτης. φλαῦρόν τι καταγιγνώσκειν ᾿ ἣν ὑμεῖς ἔχετε παρὰ τοῖς Ἕλλησι πολὺ μᾶλλον ἠγὼ παρ᾽ ὑμῖν" οὐδὲν γὰρ ἄλλ᾽ ἢ φανερῶς ὑμῶν αὐτῶν ἔσεσϑε κατεψηφισμένοι τὴν: Β τοιαύτην ἀδικίαν καὶ πεποιηκότες ὅμοιον, ὥσπερ ἂν, εἰ “ακεδαιμόνιοι τοὺς τὰ περὶ τὸν πόλεμον ἀσκοῦν-- τὰς ξημιοῦν ἐπιχειροῖεν ἢ Θετταλοὶ παρὰ τῶν π- πεύειν μελετώντων δίκην λαμβάνειν ἀξιοῖεν. ὑπὲρ ὧν
173 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (5)
φυλακτέον ἐστὶν, ὅπως μηδὲν τοιοῦτον ἐξαμαρτήσε- σϑὲ περὶ ὑμᾶς αὐτοὺς, μηδὲ πιστοτέρους ποιήσετε τοὺς λόγους τοὺς τῶν κατηγορούντων τῆς πόλεως ἢ 3 390 τοὺς τῶν ἐπαινούντων. (κς΄. " κϑ'.) Οἷμαι δ᾽ ὑμᾶς οὐκ ἀγνοεῖν, ὅτι τῶν Ἑλλήνων οἵ μὲν δυσκόλως πρὸς ὑμᾶς ἔχουσιν, οἵ δ᾽ ὡς οἷόν τε μάλιστα φιλοῦσι χαὶ τὰς ἐλπίδας τῆς σωτηρίας ἐν ὑμῖν ἔχουσιν. καί φασιν οἵ μὲν τοιοῦτοι μόνην εἶναι ταύτην πόλιν, τὰς δ᾽ ἄλλας κώμας, καὶ δικαίως ἂν αὐτὴν ἄστυ τῆς Ἑλλάδος προσαγορεύεσϑαι καὶ διὰ τὸ μέγεθος, καὶ διὰ τὰς εὐπορίας τὰς ἐνθένδε τοῖς ἄλλοις γιγνο- μένας καὶ μάλιστα διὰ τὸν τρόπον τῶν ἐνοικούν- 300 των" οὐδένας γὰρ εἶναι πραοτέρους οὐδὲ κοινοτέρους, οὐδ᾽ οἷς οἰκειότερον ἄν τις τὸν ἅπαντα βίον συνδια- τρίψειεν. οὕτω δὲ μεγάλαις χρῶνται ταῖς ὑπερβολαῖς, ὥστ᾽ οὐδὲ τοῦτ᾽ ὀκνοῦσι λέγειν, ὡς ἥδιον ἂν ὑπ᾽ ἀν-- δρὸς ᾿Αϑηναίου ξημιωϑεῖεν ἢ διὰ τῆς ἑτέρων ὠμότη-- τος εὖ πάϑοιεν. οἱ δὲ ταῦτα μὲν διασύρουσι, διεξ- ιόντες δὲ τὰς τῶν συκοφαντῶν πικρότητας καὶ καχο- πραγίας ὅλης τῆς πόλεως ὡς ἀμίατον. καὶ χαλεπῆς οὖὔ- σης κατηγοροῦσιν. ἔστιν οὖν δικαστῶν νοῦν ἐχόντων τοὺς μὲν τῶν τοιούτων λόγων αἰτίους γιγνομένους ἀποκτείνειν ὡς μεγάλην αἰσχύνην τῇ πόλει περιποι- οὔντας, τοὺς δὲ τῶν ἐπαίνων τῶν λεγομένων περὶ αὐτῆς μέρος τι συμβαλλομένους τιμᾶν μᾶλλον ἢ τοὺς ἀϑλητὰς τοὺς ἐν τοῖς. στεφανίταις ἀγῶσι νικῶντας" 305 πολὺ “γὰρ καλλίω δόξαν ἐκείνων κτώμενοι τῇ πόλει, τυγχάνουσι καὶ μᾶλλον ἁρμόττουσαν. περὶ μὲν γὰρ! τὴν τῶν σωμάτων ἀγωνίαν πολλοὺς. τοὺς ἀμφισβη-. τοῦντας ἔχομεν, περὶ δὲ τὴν παιδείαν ἅ: ᾿ὅπαντες ἂν ἡμᾶς πρωτεύειν προχρένειαν. "χρὴ δὲ τοὺς μικρὰ ἐραίς, σϑαι δυναμένους τοὺς ἐν τοῖς τοιούτοις τῶν ἔργωι
ΠΕΡῚ ἩΝΤΙΔΟΣΕΩΣ. 1718
διαφέροντας, ἐν οἷς ἡ πόλις εὐδοκιμεῖ, τιμῶντας: φαίνεσϑαι καὶ μὴ φϑονερῶς ἔχειν μηδ᾽ ἐναντία τοῖς, 08 ἄλλοις Ἕλλησι γιγνώσκειν περὶ αὐτῶν. ὧν ὑμῖν οὐ-- δὲν πώποτ᾽ ἐμέλησεν, ἀλλὰ τοσοῦτον διημαρτήκατε τοῦ συμφέροντος, ὥσϑ᾽ ἥδιον ἔχετε, δι᾽ οὗς ἀκούετε κακῶς ἢ δι᾽ οὗς ἐπαινεῖσϑε, καὶ δημοτικωτέρους εἶναι. νομίζετε τοὺς τοῦ μισεῖσϑαι τὴν πόλιν ὑπὸ πολλῶν αἰτίους ὄντας ἢ τοὺς ἅπαντας, οἷς πεπλησιάκασιν, ιοᾳ εὖ διακεῖσϑαι πρὸς αὐτὴν πεποιηκότας. ἢν οὖν σω-- φρονῆτε, τῆς μὲν ταραχῆς παύσεσϑε ταύτης, οὐχ οὕτω δ᾽ ὥσπερ νῦν οἵ μὲν τραχέως, οἵ δ᾽ ὀλιγώ- φῶς διακείσεσϑε πρὸς τὴν φιλοσοφίαν, ἀλλ᾽ ὑπο-- λαβόντες κάλλιστον εἶναι καὶ σπουδαιότατον τῶν ἐπιτηδευμάτων τὴν τῆς ψυχῆς ἐπιμέλειαν προτρέ- Ψετε τῶν νεωτέρων τοὺς βίον ἱκανὸν κεκτημένους. καὶ σχολὴν ἄγειν δυναμένους ἐπὶ τὴν παιδείαν καὶ )δ τὴν ἄσκησιν τὴν τοιαύτην, καὶ τοὺς μὲν πονεῖν ἐθέ- λοντας καὶ παρασκευάξειν σφᾶς αὐτοὺς χρησίμους τῇ πόλει περὶ πολλοῦ ποιήσεσϑε, τοὺς δὲ καταβεβλη-- μένως ξῶντας καὶ μηδενὸς ἄλλου φροντίξοντας, πλὴν 180. ὅπως ἀσελγῶς ἀπολαύσονται τῶν καταλειφϑέντων, τούτους δὲ μισήσετε καὶ προδότας νομιεῖτε καὶ τῆς τῶν προγόνων δόξης" μόλις γὰρ, ἢν οὕτως ὑμᾶς αἴ- σϑῶνται πρὸς ἑκατέρους αὐτῶν διακειμένους, ἐθελή-- σουσιν οἵ νεώτεροι καταφρονήσαντες τῆς δαϑυμίας προσέχειν σφίσιν αὐτοῖς καὶ τῇ φιλοσοφίᾳ τὸν νοῦν. ὑ6 ἀναμνήσϑητε δὲ τὸ κάλλος καὶ τὸ μέγεϑος τῶν ἔργων τῶν τῇ πόλει καὶ τοῖς προγόνοις πεπραγμένων, καὶ διέλ- ϑετε πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς καὶ σκέψασϑε, ποῖός τις ἦν καὶ πῶς γεγονὼς καὶ τίνα τρόπον καὶ πεπαιδευμένος ὃ τοὺς τυράννους ἐκβαλὼν καὶ τὸν δῆμον καταγαγὼν καὶ τὴν δημοχρατίαν καταστήσας, ποῖος δέ τις ὁ τοὺς.
114 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (8)
βαρβάρους Μαραϑῶνι τῇ μάχῃ νικήσας καὶ τὴν δό- ἕξαν τὴν ἐκ ταύτης γεγενημένην τῇ πόλει κτησάμενος, τίς δ᾽ ἦν ὁ μετ᾽ ἐκεῖνον τοὺς Ἕλληνας ἐλευθερώσας καὶ τοὺς προγόνους ἐπὶ τὴν ἡγεμονίαν καὶ τὴν δυναστείαν, ἣν ἔσχον, προαγαγὼν, ἔτι δὲ τὴν φύσιν τὴν τοῦ Πει- ραιέως κατιδὼν καὶ τὸ τεῖχος ἀκόντων Δακεδαιμονίων τῇ πόλει περιβαλὼν, τίς δ᾽ ὁ μετὰ τοῦτον ἀργυρίου καὶ χρυσίου τὴν ἀκρόπολιν ἐμπλήσας καὶ τοὺς οἴκους τοὺς ἰδίους μεστοὺς πολλῆς εὐδαιμονίας καὶ πλούτου ποι-- ἥσας" εὑρήσετε γὰρ, ἢν ἐξετάξητε τούτων ἕκαστον, οὐ τοὺς συχοφαντικῶς βεβιωκότας οὐδὲ τοὺς ἀμελῶς 8] οὐδὲ τοὺς τοῖς πολλοῖς ὁμοίους ὄντας ταῦτα διαπε- πραγμένους, ἀλλὰ τοὺς διαφέροντας καὶ προέχοντας. μὴ μόνον ταῖς εὐγενείαις καὶ ταῖς δόξαις ἀλλὰ καὶ τῷ φρονεῖν καὶ λέγειν, τούτους ἁπάντων ἀγαθῶν αἷ- τίους γεγενημένους. ὧν εἰκὸς ὑμᾶς ἐνθυμουμένους ὑπὲρ μὲν τοῦ πλήϑους τοῦτο σκοπεῖν, ὅπως ἔν τε τοῖς ἀγῶσι τοῖς περὶ τῶν συμβολαίων τῶν δικαίων τεύξον- ται καὶ τῶν ἄλλων τῶν κοινῶν μεϑέξουσι, τοὺς δ᾽ ὑπερέχοντας καὶ τῇ φύσει καὶ ταῖς μελέταις καὶ τοὺς τοιούτους γενέσϑαι προϑυμουμένους ἀγαπᾶν καὶ τι- μᾶν καὶ ϑεραπεύειν, ἐπισταμένους, ὅτι καὶ τὸ καλῶν καὶ μεγάλων ἡγήσασϑαι πραγμάτων καὶ τὸ δύνασϑαι. τὰς πόλεις ἐκ τῶν κινδύνων σώξειν καὶ τὴν δημοκρα- τίαν διαφυλάττειν ἐν τοῖς τοιούτοις ἔνεστιν ἀλλ᾿ οὐκ ἐν τοῖς συκοφάνταις."
810 (αξ.) Πολλῶν δ᾽ ἐφεστώτων μοι λόγων ἀπορῶ, πῶς αὐτοὺς διαϑμαι- δοκεῖ γάρ μοι καϑ' αὑτὸ μὲν ἕκαστον ὧν διανοοῦμαι ῥηϑὲν ἐπιεικὲς ἂν φανῆναι; πάντα δὲ νυνὶ λεγόμενα πολὺν ἂν ὄχλον ἐμοί τε καὶ ἃ τοῖς ἀκούουσι παρασχεῖν. ὅπερ καὶ περὶ τῶν ἤδη προειρημένων δέδοικα, μὴ τοιοῦτόν τι πάϑος αὐτοῖς
1τ0 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (8)
τῶν ἄλλων. καίτοι προσῆκεν αὐτοὺς νῦν μισεῖϊ
816 μᾶλλον ἢ κατ᾽ ἐκεῖνον τὸν χρόνον. τότε μὲν γὰρ ἐν τοῖς ἐγκυκλίοις μόνον καὶ τοῖς κατὰ τὴν πόλεν ἔβλα- ἃ πτὸν τοὺς συμπολιτευομένους " ἐπειδὴ δ᾽ αὐξηϑείσης, τῆς πόλεως καὶ λαβούσης τὴν ἀρχὴν οἵ πατέρες ἡμῶν μᾶλλον ϑαρρήσαντες τοῦ συμφέροντος τοῖς μὲν κα- λοῖς κἀγαϑοῖς τῶν ἀνδρῶν καὶ μεγάλην τὴν πόλιν ποιήσασι διὰ τὰς δυναστείας ἐφθόνησαν, πονηρῶν δ᾽ ἀνϑρώπων καὶ μεστῶν ϑρασύτητος ἐπεθύμησαν, οἰη- ϑέντες ταῖς μὲν τόλμαις καὶ ταῖς φιλαπεχϑημοσύναις ἱκανοὺς αὐτοὺς ἔσεσθαι διαφυλάττειν τὴν δημοχρα- τίαν, διὰ δὲ τὴν φαυλότητα τῶν ἐξ ἀρχῆς αὐτοῖς ὑπαρ- ξάντων οὐ μέγα φρονήσειν οὐδ᾽ ἐπιϑυμήσειν ἑτέρας πολιτείας; ἐκ ταύτης τῆς μεταβολῆς τί τῶν δεινῶν οὐ συνέπεσε τῇ πόλει; τί δὲ τῶν μεγίστων κακῶν οἵ ταύ-᾿ τὴν ἔχοντες τὴν φύσιν οὐ καὶ λέγοντες καὶ πράττον-
818 τες διετέλεσαν; οὐ τοὺς μὲν ἐνδοξοτάτους τῶν πολε- τῶν καὶ μάλιστα δυναμένους ποιῆσαί τι τὴν πόλιν ἀγαϑὸν, ὀλιγαρχίαν ὀνειδίξοντες καὶ λακωνισμὸν, οὐ, πρότερον ἐπαύσαντο πρὶν ἠνάγκασαν ὁμοίους γενέ- σϑαι ταῖς αἰτίαις ταῖς λεγομέναις περὶ αὐτῶν; τοῦς, δὲ συμμάχους λυμαινόμενοι καὶ συκοφαντοῦντες καὶ τοὺς βελτίστους ἐκ τῶν ὄντων ἐκβάλλοντες οὕτω διέεν ϑέσαν ὥσϑ᾽ ἡμῶν μὲν ἀποστῆναι, τῆς δὲ “ακεδαιτ.
819 μονίων ἐρασϑῆναι φιλίας καὶ συμμαχίας; ἐξ ὧν ε πόλεμον καταστάντες πολλοὺς ἐπείδομεν τῶν πο τοὺς μὲν τελευτήσαντας, τοὺς δ᾽ ἐπὶ τοῖς γενομένους, τοὺς δ᾽ εἰς ἔνδειαν τῶν ἀναγκαίων στάντας, ἔτι δὲ τὴν δημοκρατίαν δὶς καταῖυ καὶ τὰ τείχη τῆς πατρίδος κατασκαφέντα, τὸ, στον, ὅλην τὴν πόλιν περὶ ἀνδραποδισμοῦ κιν σασαν καὶ τὴν ἀκρόπολιν τοὺς πολεμίους οἵ
ἸΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (ἰδ)
10. ΠΕΡῚ ΤΟΥ͂ ΖΕΥΓΟΥ͂Σ.
(α΄. Περὶ μὲν οὖν τοῦ ξεύγους τῶν ἵππων, ὡς οὐκ ἀφελόμενος ὁ πατὴρ Τισίαν εἶχεν ἀλλὰ πριάμε- ψος παρὰ τῆς πόλεως τῆς ᾿ἀργείων, τῶν τε πρέσβεων τῶν ἐκεῖϑεν ἡκόντων καὶ τῶν ἄλλων τῶν εἰδότων ἀκηκόατε μαρτυρούντων τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον ὅπαν-
τές εἰσιν εἰθισμένοι με συχοφαντεῖν. τὰς μὲν γὰρ δίς: κας ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἐγκλημάτων λαγχάνουσι,, τὰς δὲν κατηγορίας ὑπὲρ τῶν τῆς πόλεως πραγμάτων ποιοῦν- ται, καὶ πλείω χρόνον διατρίβουσι τὸν πατέρα μου δια-
- βάλλοντες ἢ περὶ ὧν ἀντώμοσαν διδάσκοντες, καὶ τοσοῦτον καταφρονοῦσι τῶν νόμων, ὥστε περὶ ὧν ὑμᾶς ὑπ᾽ ἐκείνου φασὶν ἠδικῆσϑαι, τούτων αὐτοὶ δί-
8 κην παρ᾽ ἐμοῦ λαβεῖν ἀξιοῦσιν. ἐγὼ δ᾽ ἡγοῦμαι μὲν οὐδὲν προσήκειν τὰς κοινὰς αἰτίας τοῖς ἰδίοις ἀγῶσιν" ἐπειδὴ δὲ Τισίας πολλάκις ὀνειδίξει μοι τὴν φυγὴν α τὴν τοῦ πατρὸς καὶ μᾶλλον ὑπὲρ τῶν ὑμετέρων ἢ τῶν αὑτοῦ σπουδάξει πραγμάτων, ἀνάγκη πρὸς ταῦτα τὴν ἀπολογίαν ποιεῖσϑαι" καὶ γὰρ ἂν αἰσχυνοίμην, εἴ τῷ δόξαιμι τῶν πολιτῶν ἧττον φροντίζειν τῆς ἐκείνου δόξης ἢ τῶν ἐμαυτοῦ κινδύνων.
(β.) Πρὸς μὲν οὖν τοὺς πρεσβυτέρους βραχὺς ἂν ἐξήρκει λόγος - ἅπαντες γὰρ ἴσασιν, ὅτι διὰ τοὺς αὖτ τοὺς ἄνδρας ἥ τε δημοκρατία κατελύϑη κἀκεῖνος ἔκ τῆς πόλεως ἐξέπεσεν" τῶν δὲ νεωτέρων ἕνεκα, οἵ τῶν ἃ μὲν πραγμάτων ὕστεροι γεγόνασι, τῶν δὲ διαβαλλό τῶν πολλάκις ἀκηκόασι, πορρωτέρωϑεν ἄρξομαι δι- δάσκειν. Ι
ἸΣΟΚΡΑΤΟΥ͂Σ (ὦ)
λιν, ὥστ᾽ εἰς "άργος ἐλϑὼν ἡσυχίαν εἶχεν, οἵ δ᾽ εἰς το-- σοῦτον ὕβρεως ἦλϑον, ὥστ᾽ ἔπεισαν ὑμᾶς ἐλαύνειν αὐ- ἃ τὸν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλλάδος καὶ στηλίτην ἀναγράφειν καὶ πρέσβεις πέμποντας ἐξαιτεῖν παρ᾽ ᾿Δργείων. ἀπο-- ρῶν δ᾽ ὅ τι χρήσαιτο τοῖς παροῦσι κακοῖς καὶ πανταχό-- ϑὲν εἰργόμενος καὶ σωτηρίας οὐδεμιᾶς ἄλλης αὐτῷ φαινομένης τελευτῶν ἐπὶ “ακεδαιμονίους ἠναγκά- ὄϑη καταφυγεῖν.
τὸ (δ΄) Καὶ τὰ μὲν γενόμενα ταῦτ᾽ ἐστίν - τοσοῦτον δὲ τοῖς ἐχϑροῖς τῆς ὕβρεως περίεστιν, ὥσϑ᾽ οὕτως ἀνό- μῶως τοῦ πατρὸς ἐκπεσόντος ὡς δεινὰ δεδρακότος αὖ- ὃ τοῦ κατηγοροῦσιν, ὡς “εκέλειάν τ᾽ ἐπετείχισε καὶ τὰς νήσους ἀπέστησε καὶ τῶν πολεμίων διδάσκαλος κατέ- στη. καὶ ἐνίοτε μὲν αὐτοῦ προσποιοῦνται καταφρο- νεῖν. λέγοντες, ὡς οὐδὲν διέφερε τῶν ἄλλων, νυνὺ δ᾽ ἁπάντων αὐτὸν τῶν γεγενημένων αἰτιῶνται καί φασι παρ᾽ ἐκείνου μαϑεῖν “ακεδαιμονίους, ὡς χρὴ πολε- μεῖν, οἵ καὶ τοὺς ἄλλους διδάσκειν τέχνην ἔχουσιν. ὃ ἐγὼ δ᾽ εἴ μοι χρόνος ἱκανὸς γένοιτο, ῥαδίως ἂν αὖ- τὸν ἐπιδείξαιμι τὰ μὲν δικαίως πράξαντα, τῶν δ᾽ ἀδί- κῶς αἰτίαν ἔχοντα. πάντων δ᾽ ἂν εἴη δεινότατον, εἰ
φυγὴν δωρεὰν λαβόντος ἐγὼ διὰ τὴν ἐκείνου φυγὴν ξημιωϑείην.
1: (ε.) Ἡγοῦμαι δ᾽ αὐτὸν παρ᾽ ὑμῶν δικαίως ἂν πλείστης συγγνώμης τυγχάνειν" ὑπὸ γὰρ τῶν τριά- κοντ' ᾿ ἐκπεσόντες. ταῖς αὐταῖς ἐκείνῳ συμφοραῖς. ἐχφήτυ σασϑε. ἐξ ὧν ἐνθυμεῖσϑαι. χρὴ. πῶς ἕκαστος ὑμῶν διέκειτο καὶ τίνα γνώμην εἶχε καὶ ποῖον κένδυνον ὁ ἂν ὑπέμεινεν, ὥστε παύσασϑαι μὲν μετοικῶν,, .ϑεῖν δ᾽ εἰς τὴν πατρίδα, τιμωρήσασϑαὶ δὲ τοὺς
18 τας. ἐπὶ τίνα δ᾽ ἢ πόλιν ἢ φίλον ἢ ξένον οὐ δεησόμενοι συγκαταγαγεῖν ὑμᾶς; τένορ δ᾽ ἀξ
ἸΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (16)
μέοις τὴν πατρίδα παραδοῦναι μᾶλλον ἢ τοῖς ὑπὲρ᾽ τῆς πόλεως στρατευομένοις τῆς πολιτείας μεταδοῦναι. Ι 18 τοιαύτην μὲν τῶν πολιτῶν γνώμην ἐχόντων, κρατούν- τῶν δὲ τῶν πολεμίων καὶ τῆς γῆς καὶ τῆς ϑαλάττης, ἔτι δὲ χρημάτων ὑμῖν μὲν οὐκ ὄντων, ἐκείνοις δὲ βα-- σιλέως παρέχοντος, πρὸς δὲ τούτοις ἐνενήκοντα νεῶν ἃ ἐκ Φοινίκης εἰς Ἄσπενδον ἡκουσῶν καὶ παρεσκευασμέ- νῶν Δακεδαιμονίοις βοηϑεῖν, ἐν τοσαύταις συμφοραῖς 19 καὶ τοιούτοις κινδύνοις τῆς πόλεως οὔσης, μεταπεμ-- ψαμένων αὐτὸν τῶν στρατήγων οὐκ ἐσεμνύνατ᾽ ἐπὶ τοῖς παροῦσιν, οὐδ᾽ ἐμέμψατο περὶ τῶν γεγενημένων, οὐδ᾽ ἐβουλεύσατο περὶ τῶν μελλόντων, ἀλλ᾽ εὐθὺς εἵλετο μετὰ τῆς πόλεως ὁτιοῦν πάσχειν μᾶλλον ἢ μετὰ «Ἱακεδαιμονίων εὐτυχεῖν, καὶ πᾶσι φανερὸν ἐποίησεν, ὅτι τοῖς ἐκβαλοῦσιν ἀλλ᾽ οὐχ ὑμῖν ἐπολέμει, καὶ ὅτι ἃ κατελθεῖν ἀλλ᾽ οὐκ ἀπολέσαι τὴν πόλιν ἐπεϑύμει. 530 γενόμενος δὲ μεϑ᾽ ὑμῶν ἔπεισε μὲν Τισσαφέρνην μὴ παρέχειν χρήματα Μακεδαιμονίοις, ἔπαυσε δὲ τοὺς συμμάχους ὑμῶν ἀφισταμένους, διέδωκε δὲ παρ᾽ αὖ- τοῦ μισϑὸν τοῖς στρατιώταις, ἀπέδωκε δὲ τῷ δήμῳ τὴν πολιτείαν, διήλλαξε δὲ τοὺς πολίτας, ἀπέστρεψε δὲ α 31] τὰς ναῦς τὰς Φοινίσσας. καὶ ἢ μετὰ ταῦτα καϑ᾽ ἕκαστον μὲν, ὅσας τριήρεις ἔλαβεν ἢ ἢ μάχας ἐνίκησεν ἢ ἢ πόλεις κατὰ κράτος εἷλεν ἢ λόγῳ πείσας φίλας ὑμῖν ἐποίησε, πολὺ ἂν ἔργον εἴη λέγειν - πλείστων δὲ κινδύνων τῇ πό-- λει κατ᾽ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν γενομένων οὐδεπώποτε τοῦ πατρὸς ἡγουμένου τρόπαιον ὑμῶν ἔστησαν οἵ πολέμιοι. 3 Περὶ μὲν οὖν τῶν ἐστρατηγημένων οἶδα μὲν, ὅτι 8δὶ πολλὰ παραλείπω, διὰ τοῦτο δ᾽ οὐκ ἀκριβῶς εἴρηκα ὦ περὶ αὐτῶν, ὅτι σχεδὸν ἅπαντες μνημονεύετε τὰ πρα- χϑέντα. (η΄.) Δοιδοροῦσι δὲ λίαν ἀσελγῶς καὶ ϑρασέως καὶ τὸν ἄλλον βίον τὸν τοῦ πατρὸς, καὶ οὐκ αἰσχύτ
184 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (δ) κιβιάδης καὶ Κλεισϑένηρ, ὁ μὲν πρὸς πατρὸς, ὁ δὲ ΄ῦ
πρὸς μητρὸς ὧν πρόπαππος τοῦ πατρὸς 7 στρατηγήσαντες τῆς φυγῆς κατήγαγον τὸν δῆμον καὶ
31 τοὺς τυράννους ἐξέβαλον, καὶ κατέστησαν ἐκείνην. τὴν δημοκρατίαν, ἐξ ἧς ἧς οἱ πολῖται πρὸς μὲν ἀνδρίαν οὕτως ἐπαιδεύϑησαν ὥστε τοὺς βαρβάρους τοὺς ἐπὶ πᾶσαν ἐλθόντας τὴν Ελλάδα μόνοι νικᾶν μαχόμε- ψοι, περὶ δὲ δικαιοσύνης τοσαύτην δόξαν ἔλαβον ὥσϑ᾽ ἑκόντας αὐτοῖς τοὺς Ἕλληνας ἐγχειρίσαι τὴν ἀρχὴν τῆς ϑαλάττης, τὴν δὲ πόλιν τηλικαύτην τὸ μέ- γεϑος ἐποίησαν καὶ τῇ δυνάμει καὶ ταῖς ἄλλαις κατα- ν᾿ σκευαῖς ὥστε τοὺς φάσκοντας αὐτὴν ἄστυ τῆς Ἑλλά- δὸς εἶναι καὶ τοιαύταις ὑπερβολαῖς εἰθισμένους χρῆ-᾿ σϑαι δοκεῖν ἀληϑῆ λέγειν.
28 (ια΄) Τὴν μὲν οὖν φιλίαν τὴν πρὸς τὸν δῆμον οὕτω παλαιὰν καὶ γνησίαν καὶ διὰ τὰς μεγίστας εὐερ- γεσίας γεγενημένην παρὰ τῶν προγόνων παρέλαβεν" αὐτὸς δὲ κατελείφϑη μὲν ὀρφανὸς, ὃ γὰρ πατὴρ αὖ- τοῦ μαχόμενος ἐν Κορωνείᾳ τοῖς πολεμίοις ἀπέθανεν, ἐπετροπεύϑη δ᾽ ὑπὸ Περικλέους, ὃν πάντες ἂν ὃμο- λογήσειαν καὶ σωφρονέστατον καὶ δικαιότατον καὶ σο- φώτατον γενέσϑαι τῶν πολιτῶν. ἡγοῦμαι γὰρ καὶ τοῦτ᾽ εἶναι τῶν καλῶν, ἐκ τοιούτων γενόμενον ὑπὸ τοιούτοις ἤϑεσιν ἐπιτροπευϑῆναι καὶ τραφῆναι καὶ
39 παιδευϑῆναι. δοκιμασϑ εὶς δ᾽ οὐκ ἐνδεέστερος ἐγένετο. τῶν προειρημένων, οὐδ᾽ ἠξίωσεν αὐτὸς μὲν ὀεϑύμος ξῆν, σεμνύνεσϑαι, δ᾽ “ἐπὶ ταῖς τῶν προγόνων ἀρεταῖς, ἀλλ᾽ εὐθὺς οὕτω μέγ᾽ ἐφρόνησεν, ὥστ᾽ ῥήϑη δεῖν δ αὑτὸν καὶ τἀκείνων ἔργα μνημονεύεσϑαι. (ιβ΄) Καὶ ἃ πρῶτον μὲν, ὅτε Φορμίων ἐξήγαγεν ἐπὶ Θρῴκης χε λίους ᾿4ϑηναίων, ἐπιλεξάμενος τοὺς ἀρίστους, μετὰ τούτων στρατευσάμενος τοιοῦτος ἦν ἐν τοῖς κινδύνοις,
ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (ἰδ)
σας, ὃ τῶν εὐδαιμονεστάτων ἔργον ἐστὶ, φαῦλος δ᾽ οὐδεὶς ἃ ἂν ποιήσειεν, οὐ μόνον. τοὺς ἀνταγωνιστὰς ἃ
84 ἀλλὰ καὶ τοὺς πώποτε νικήσαντας ὑπερεβάλετο. ξεύγη. γὰρ καϑῆκε τοσαῦτα μὲν τὸν ἀριϑμὸν, ὅσοις οὐδ᾽ αἴ μέγισται τῶν πόλεων ἠγωνίσαντο, τοιαῦτα δὲ τὴν ἀρετὴν ὥστε καὶ πρῶτος καὶ δεύτερος γενέσϑαι καὶ τρίτος. χωρὶς δὲ τούτων ἐν ταῖς ϑυσίαις καὶ ταῖς ἄλ- λαις ταῖς περὶ τὴν ἑορτὴν δαπάναις οὕτως ἀφειδῶς, διέκειτο καὶ μεγαλοπρεπῶς ὥστε φαίνεσϑαι τὰ κοινὰ 8. τὰ τῶν ἄλλων ἐλάττω τῶν ἰδίων τῶν ἐκείνου. κατέ-: λυσε δὲ τὴν ϑεωρίαν, τὰς μὲν τῶν προτέρων εὐτυχίας μικρὰς πρὸς τὰς αὐτοῦ δόξαι ποιήσας, τοὺς δ᾽ ἐφ᾽ αὑτοῦ νικήσαντας παύσας ξηλουμένους, τοῖς δὲ μέλε δῦ λουσιν ἱπποτροφεῖν οὐδεμίαν ὑπερβολὴν καταλιπών.
85 περὶ δὲ τῶν ἐνθάδε χορηγιῶν [καὶ γυμνασιαρχιεῶν] καὶ τριηραρχιῶν αἰσχύνομαι λέγειν" τοσοῦτον γὰρ ἕν τοῖς ἄλλοις διήνεγκεν, ὥσϑ᾽ οἵ μὲν ἐνδεεστέρως ἐχεί- νοῦ λειτουργήσαντες ἐκ τούτων σφᾶς αὐτοὺς ἐγκῶ- μιάξουσιν, ὑπὲρ ἐκείνου δ᾽ εἴ τις καὶ τῶν τηλικούτων ὦ χάριν ἀπαιτοίη, περὶ μικρῶν ἂν δόξειε τοὺς λόγους ποιεῖσϑαι.
36 (ε΄) Πρὸς ὃ δὲ τὴν πολιτείαν. οὐδέ γε τοῦτο πα- ὃ φαλειπτέον" οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνος αὐτῆς ἠμέλησεν ἀλλὰ τοσούτῳ τῶν μάλιστ᾽ ὑδοκιμησάντων ἀμείνων περὶ, τὸν δῆμον “γέγονεν, ὅσον τοὺς μὲν ἄλλους εὑρήσεθ᾽, ὑπὲρ αὑτῶν στασιάσαντας, ἐκεῖνον δ᾽ ὑπὲρ μ κινδυνεύοντα. οὐ γὰρ ἀπελαυνόμενος ἀπὸ τῆς γαρχίας ἀλλὰ παρακαλούμενος ἦν δημοτικός " πολλάκις ἐκγενόμενον αὐτῷ μὴ μόνον μετ᾽ τῶν ἄλλων ἄρχειν ἀλλὰ καὶ τούτων αὐτῶν ἔχειν, οὐκ ἠθέλησεν ἀλλ᾽ εἴλεϑ᾽ ὑπὸ τῆς πῦ,
37 κηϑῆναι μᾶλλον ἢ τὴν πολιτείαν προδοῦναι.
ΠΕΡῚ ΤΟΥ ΖΕΥΓΟΥ͂Σ. 189
(ζ.) ᾿Δλλὰ γὰρ περὶ μὲν τῶν Τισίᾳ πεπολιτευ-- μένων ἴσως πότ᾽ ἐν τοῖς τούτου κινδύνοις ἐγγενήσε-- ται καὶ διὰ μακροτέρων εἰπεῖν" ὑμᾶς δ᾽ ἀξιῶ μὴ προ-- ἔσϑαι μὲ τοῖς ἐχϑροῖς μηδ᾽ ἀνηκέστοις συμφοραῖς, περιβαλεῖν. ἱκανῶς γὰρ καὶ νῦν πεπείραμαι κακῶν, ὃς εὐθὺς μὲν γενόμενος ὀρφανὸς κατελείφϑην, τοῦ μὲν πατρος φυγόντος, τῆς δὲ μητρὸς τελευτησάσης, δ οὔπω δὲ τέτταρ᾽ ἔτη γεγονὼς διὰ τὴν τοῦ πατρὸς
6 φυγὴν περὶ τοῦ σώματος εἰς κίνδυνον κατέστην, ἔτι. δὲ παῖς: ὧν ὑπὸ τῶν τριάκοντ᾽ ἐκ τῆς πόλεως ἐξέπε-- σον. κατελϑόντων δὲ τῶν ἐκ Πειραιέως καὶ τῶν ἄλ-- λῶν κομιξομένων τὰς οὐσίας ἐγὼ μόνος τὴν γῆν, ἣν ὑμῖν ἀπέδωκεν ὁ δῆμος ἀντὶ τῶν δημευϑέντων χρη-- μάτων, διὰ τὴν τῶν ἐχθρῶν δύναμιν ἀπεστερήϑην. τοσαῦτα δὲ δεδυστυχηκὼς καὶ δὶς τὴν οὐσίαν ἀπολω-- λεκὼς νυνὶ πέντε ταλάντων φεύγω δίκην. καὶ τὸ μὲν ἃ ἔγκλημ᾽ ἐστὶ περὶ χρημάτων, ἀγωνίξομαι δ᾽ εἰ χρὴ
Ἴ μετεῖναί μοι τῆς πόλεως. τῶν γὰρ αὐτῶν τιμημάτων ἐπιγεγραμμένων οὐ περὶ τῶν αὐτῶν ἅπασιν ὃ κέν-- δυνός ἐστιν, ἀλλὰ τοῖς μὲν χρήματα κεχτημένοις περὶ ξημίας, τοῖς δ᾽ ἀπόρως ὥσπερ ἐγὼ διακειμένοις περὶ ἀτιμίας, ἣν ἐγὼ φυγῆς μείξω συμφορὰν νομίξω᾽ πολὺ γὰρ ἀθλιώτερον παρὰ τοῖς αὑτοῦ πολίταις ἠτιμωμέ- α
Β νὸν οἰκεῖν ἢ παρ᾽ ἑτέροις μετοικεῖν. δέομαι δ᾽ οὖν ὑμῶν βοηϑῆσαί μοι καὶ μὴ περιιδεῖν ὑπὸ τῶν ἐχ- ϑρῶν ὑβρισϑέντα μηδὲ τῆς πατρίδος στερηϑέντα μηδ᾽ ἐπὶ τοιαύταις τύχαις περίβλεπτον γενόμενον. δικαίως δ᾽ ἂν ὑφ᾽ ὑμῶν ἐξ αὐτῶν τῶν ἔργων ἐλεηϑείην,, εἰ 851 καὶ τῷ λόγῳ τυγχάνω μὴ δυνάμενος ἐπὶ τοῦϑ᾽ ὑμᾶς ἄγειν, εἴπερ χρὴ τούτους ἐλεεῖν, τοὺς ἀδίκως μὲν κιν-- δυνεύοντας, περὶ δὲ τῶν μεγίστων ἀγωνιξομένους, ἀναξίως δ᾽ αὑτῶν καὶ τῶν προγόνων πράττοντας,
190 ΠΣΟΚΡΑΤΟΥ͂ΣΙ
πλείστων δὲ “χρημάτων ἰὐφηρον νγ΄ . μεταβολῇ τοῦ βίου κεχρημένους.
. "Πολλὰ δ᾽ ἔχων ἐμαυτὸν ὀδύρασϑαι μάλι τούτοις ἀγανακτῶ, πρῶτον μὲν εἰ τούτῳ δώσω δύ παρ᾽ οὗ λαβεῖν μοι προσήκει, δεύτερον δ᾽ εἰ διὰ, ποῦ πατρὸς νίκην τὴν Ὀλυμπίασιν ἀτιμωϑήσομαι,
30 ἣν τοὺς ἄλλους ὁρῶ δωρεὰν λαμβάνοντας, πρὸς δὲ τούτοις εἰ Τισίας μὲν μηδὲν ἀγαϑὸν ποιήσας τὴν πότ λὲν καὶ ἐν δημοκρατίᾳ καὶ ἐν ὀλιγαρχίᾳ μέγα δυνή- σεται, ἐγὼ δ᾽ εἰ μηδετέρους ἀδικήσας ὑπ᾽ ἀμφοτέρων. κακῶς πείσομαι» καὶ περὶ μὲν τῶν ἄλλων τἀναντία, τοῖς τριάκοντα πράξετε, περὶ δ᾽ ἐμοῦ τὴν αὐτὴν ἐκεί-. νοις )νώμην ἕξετε, καὶ τότε μὲν μεϑ᾽ ὑμῶν, νῦν δ᾽ ὑφ᾽ ὑμῶν τῆς πόλεως στερήσομαι.
11. ΤΡΑΠΕΖΙΤΊΚΟΣ.
(α΄) μὲν ἀγών μοι μέγας ἐστὶν, εὖ ἄνδρες δι- κασταί. οὐ γὰρ μόνον περὶ πολλῶν χρημάτων κινδυ- ψεύω ἀλλὰ καὶ περὶ τοῦ μὴ δοκεῖν ἀδίκως τῶν ἀλλι τρίων ἐπιϑυμεῖν- ὃ ἐγὼ περὶ πλείστου ο οὐσία μὲν γὰρ ἵχανή μοι καταλειφϑήσεται καὶ τῶν στερηϑέντι" εἰ δὲ δόξω- μηδὲν προσῆχον. σαῦτα χρήματα ἐγκαλέσαι, διαβληϑείην ἂν παντα βίον.
(β΄. Ἔστι δ᾽ ὦ ἄνδρες δικασταὶ πάντι πώτατον τοιούτων ἀντιδίκων τυχεῖν. τὰ
104 [ΠΣΟ ΚΡΑΤΟΥ͂ΣΙ (Ὁ)
ξεσϑαι καὶ περὶ τῆς παρακαταϑήκης καὶ περὶ ὧν οὖς
1 τὸς ἡμᾶς ἠτιάσατο. “Πασίων δ᾽ εἰς τοῦτο τόλμης ἀφί- κεϑ᾽ ὥστ᾽ ἀφῃρεῖτ᾽ αὐτὸν ὡς ἐλεύϑερον ὅ ὄντα. χαὶ οὐκ ἠσχύνετ᾽ οὐδ᾽ ἐδεδοίκει, ὃν ἔφασκεν ὑφ᾽ ἡμῶν ἠνδραποδίσϑαι καὶ παρ᾽ οὗ τοσαῦτα χρήματα ἡμᾶς ἔχειν, τοῦτον ἐξαιρούμενος εἰς ἐλευϑερίαν καὶ κωλύων βασανίξεσϑαι. ὃ δὲ πάντων δεινότατον" κατεγγυῶν- δ τος γὰρ Μενεξένου πρὸς τὸν πολέμαρχον τὸν παῖδα, Πασίων αὐτὸν ἑπτὰ ταλάντων διηγγυήσατο. καί μοι, τούτων ἀνάβητε μάρτυρες.
ΜΑΡΤΥΡΕΣ..
15 (8. Τούτων τοίνυν αὐτῷ πεπραγμένων, ὦ ἄν- ὄρες δικασταὶ, ἡγούμενος περὶ μὲν τῶν παρεληλυϑό- τῶν φανερῶς ἡμαρτηκέναι, οἰόμενος δ᾽ ἐκ τῶν λοις πῶν ἐπανορϑώσεσϑαι, προσῆλθεν ἡμῖν φάσκων ἕτοιμος εἶναι παραδοῦναι βασανίξειν τὸν παῖδα, ἑλότἃ μενοι δὲ βασανιστὰς ἀπηντήσαμεν εἰς τὸ Ἡφαιστεῖον. κἀγὼ μὲν ἠξίουν αὐτοὺς μαστιγοῦν τὸν ἐκδοϑέντα καὶ στρεβλοῦν, ἕως ἂν τἀληϑῆ δόξειεν αὐτοῖς λέγειν" Πασίων δ᾽ οὑτοσὶ οὐ δημοκοίνους ἔφασκεν αὐτοῦξ ἐλέσϑαι, ἀλλ᾽ ἐκέλευε λόγῳ πυνϑάνεσϑαι παρὰ τοῦ
16 παιδὸς, εἴ τι βούλοιν διαφερομένων δ᾽ ἡμῶν οἵ βασανισταὶ αὐτοὶ μὲ σαν δὲ Πασίωνα ἐμοὶ παραδοῦναι τὸν παῖδα. δ᾽ οὕτω σφόδρα ἔφευγε τὴν βάσανον, ὥστε περὶ μὲνε, τῆς παραδόσεως οὐκ ἔϑελεν αὐτοῖς πείϑεσθαι, τὸ δ᾽ ἀργύριον ἕτοιμος ἦν ἀποτίνειν, εἰ καταγνοῖεν αἱ ν καί μοι κάλει τούτων μάρτυρας.
ΜΑΡΤΥΡΕΣ.
1 ((.) Ἐπειδὴ τοίνυν ἐκ τῶν συνόδων, δικασταὶ, πάντες αὐτοῦ κατεγίγνωσκον. δεινὰ ποιεῖν, ὅστις τὸν παῖδα, ὃν ἔφα
196 [ΣΟ ΚΡΑΤΟΥ͂ΣΙ (1)
τοὺς, κατακαῦσαι τὸ γραμματεῖον, εἶ δὲ μὴ, Σ ἀποδοῦναι.
(ια.) Τὰ μὲν οὖν ἡμέτερα, ὦ ἄνδρες δικασταὶ, οὕτω διεπέκραντο" “Μενέξενος, δ᾽ ὀργιξόμενος ὑπὲρ, τῆς αἰτίας ἧι ἧς κἀκεῖνον Πασίων ἠτιάσατο, λαχὼν ἐξήτει τὸν Κίττον, ἀξιῶν, τὴν αὐτὴν “Πασίωνε ψευδο- δ μένῳ γίγνεσθαι ξημίαν, ἧσπερ ἂν αὐτὸς ἐτύγχανεν, εἴ τι τούτων ἐφαίνετο ποιήσας. καὶ οὗτος, οὗ ἄνδρες δι΄ κασταὶ, ἐδεῖτό μου ἀπαλλάττειν Μενέξενον, λέγων, ὅτι, οὐδὲν ούτρ πλέον ἔσται, εἰ τὰ μὲν χρήματα ἐκ τῶν συγγεγραμμένων εἰς τὸν Πόντον εἰσπλεύσας ἀποδώ- σει, αὐτὸς δ᾽ ὁμοίως ἐνθάδε καταγέλαστος ἔσοιτο" ὃ γὰρ παῖς, ἐὰν βασανίζξηται, περὶ πάντων τἀληθῆ κατ- εροῖ. ἐγὼ δ᾽ ἠξίουν πρὸς μὲν Μενέξενον πράττειν ὅτι βούλοιτο, πρὸς δ᾽ ἐμὲ ποιεῖν αὐτὸν τὰ συγκείμενα, ἐν ἐκείνῳ μὲν οὖν τῷ χρόνῳ ταπεινὸς ἦν, οὐκ ἔχων. ὅ τι χρήσαιτο τοῖς αὑτοῦ κακοῖς. καὶ γὰρ οὐ μόνον περὶ τῆς βασάνου καὶ τῆς δίκης ἐκείνης ἐδεδοίκει τῆς εἰληγμένης ἀλλὰ καὶ περὶ τοῦ γραμματείου, ὅπως μὴ
3 ὑπὸ τοῦ “Μενεξένου συλληφϑήσοιτο. (β΄. ᾿Δπορῶν͵ δὲ καὶ οὐδεμίαν ἄλλην εὑρίσκων ἀπαλλαγὴν. τες
" Ν δὴ τυρὸν λαβεῖν, εἰ μή μ᾽ ἀπαλλάξειεν οὔτ ἐπτὸ ΤῊΝ ἔφϑη διαπραξάμενος ταῦτα καὶ ϑρασύτατος ἁπάν- , τῶν ἀνθρώπων ἐγένετο, καὶ οὔτ᾽ εἰς τὸν Πόντον,
μοι συμπλευσεῖσϑαι οὔτ᾽ εἶναι πρὸς ἔμ᾽ ἀμκτςς βόλαιον οὐδὲν. δε ίον ὦ τ᾽ ἐκέλευε τὸ
ΟΝ ἐγτῦδεν ἁπάντων τῶν ὑπ᾽ ἐμοῦ.
3: (,γ΄..) Τὰ μὲν οὖν γεγενημένα, ὡς ἀμριβίιοΣ
902 [ΠΣΟΚΡΑΤΟΥ͂ΣΊ (1)
πολλὰ χρήματ᾽ ἐνθάδε καὶ ταῦτ᾽ ἐπὶ τῇ τούτου τρατ- ἃ πέξῃ κεῖταί μοι, καὶ ἐκ τῶν ἔργων τῶν Πασέωνος ὑμῖν δεδήλωκα καὶ παρὰ τῶν ἄλλων τῶν εἰδότων ἀκηκόατε.
45 (αγ΄.) Δοκεῖτε δέμοι, ὦ ἄνδρες δικασταὶ, ἄριστ᾽ ἂν γνῶναι περὶ ὦν ἀμφισβητοῦμεν, ἀναμνησθέντες ἐχεῖνον τὸν χρόνον, καὶ τὰ πράγματα πῶς εἶχεν ἡμῖν, 8 ὅτ᾽ ἐγὼ Μενέξενον καὶ Φιλόμηλον προσέπεμψ᾽ ἀπαι- τήσοντας τὴν παρακαταϑήκην, καὶ Πασίων τὸ πρῶ-- τὸν ἐτόλμησεν ἔξαρνος γενέσθαι. εὑρήσετε γὰρ τὸν μὲν πατέρα μου συνειλημμένον καὶ τὴν οὐσίαν ἅπα- σαν ἀφῃρημένον, ἐμοὶ δ᾽ οὐχ οἷόν τε ὃν διὰ τὰς παρ- οὔσας τύχας οὔτ᾽ αὐτοῦ μένειν οὔτ᾽ εἰς τὸν Πόντον
46 εἰσπλεῖν. καίτοι πότερον εἰκὸς ἐμὲ ἐν τοσούτοις ὄντα ὃ κακοῖς ἀδίκως ἐγκαλεῖν, ἢ Πασίωνα καὶ διὰ τὸ μέγε- ϑὸς τῶν ἡμετέρων συμφορῶν καὶ διὰ τὸ πλῆϑος τῶν χρημάτων ἐπαρϑῆναι τὴν ἀποστέρησιν ποιήσασθαι; τίς δὲ πώποτ᾽ εἰς τοσοῦτον συκοφαντίας ἀφέκετο ὥστε αὐτὸς περὶ τοῦ σώματος κινδυνεύων τοῖς ἀλλο- τρίοις ἐπιβουλεύειν; μετὰ ποίας δ᾽ ἂν ἐλπέδος ἢ τί διανοηϑεὶς ἀδίκως ἦλϑον ἐπὶ τοῦτον; πότερον ὡς δείεν σας τὴν δύναμιν τὴν ἐμὴ ιδλλὲν εὐθὺς ἐμοὶ δώσειν ἀργύριον; ἀλλ᾽ ΤῊΝ οὕτως. ἑκάτερος ἡμῶν ἔπραττεν. ἀλλ᾽ εἰς ἀγῶνα καταστὰς μην καὶ παρὰ τὸ δίκαιον πλέον ἕξειν Πασίωνος παρ᾽ ὑμῖν ; ὃς οὐδὲ μένειν ἐν- ϑάδε παρεσκχευαξύμην, ϑεδιῶ, μή μ᾽ ἐξαιτήσειε Σά- τυρος παρ᾽ ὑμῶν. ἀλλ᾽ ἵνα μηδὲν διαπραττόμενος, ἐχϑρὸς τούτῳ κατασταίην, ᾧ μάλιστ᾽ ἐτύγχανον τι τῶν ἐν τῇ πόλει. χφώμενος; καὶ τίς ἂν ὑμῶν ἀξιώ καταγνῶναί μου τοσαύτην μανίαν, καὶ ἀμαϑίαν.
(αδ΄.) Ἐνϑυμηϑῆναι δ᾽ ἄξιόν ἐστιν. δικασταὶ, τὴν ἀτοπίαν καὶ τὴν ἀπιστίαν ὧν
[ΙΣΟΚΡΑΆΤΟΥ͂ΣΙ (11)
λοντος ποιήσειν, ἃ ἐκεῖνος δικάσειεν, οὕτω δὲ σφόδρ᾽, ἐνόμιξεν ἀδικεῖσθαί με, ὥστε συγκαλέσας τοὺς ναῦ- πλήρους ἐδεῖτ᾽ αὐτῶν βοηϑεῖν ἐμοὶ καὶ μὴ περιορᾶν ἀδικούμενον, καὶ πρὸς τὴν πόλιν συγγράψας ἐπιστο- λὴν ἔδωκε φέρειν Ξενοτίμῳ τῷ Καρκίνου. καί μοι ἀνάγνωϑι αὐτοῖς.
ἘΠΙΣΤΟΜΗ.
(αξ.) Οὕτω τοίνυν, ὦ ἄνδρες δικασταὶ, πολλῶν μοι τῶν δικαίων ὑπαρχόντων, ἐκεῖν᾽ ἡγοῦμαι μέγε- στον εἶναι τεχμήριον, ὡς ἀποστερεῖ μδ Πασίων τῶν χρημάτων. ὅτι τὸν παῖδα οὐκ ἠθέλησε βασανέξεεν ἔχ-- δοῦναι τὸν συνειδότα περὶ τῆς παρακαταϑήκης. καί- τοι περὶ τῶν πρὸς τοὺς ἐπὶ ταῖς τραπέξαις συμβολαίων τίς ἂν ἔλεγχος ἰσχυρότερος τούτον γένοιτο; οὐ “ὰρ
54 δὴ μάρτυράς γ᾽ αὐτῶν ποιούμεϑα. ὁρῶ δὲ καὶ ὑμᾶς καὶ περὶ τῶν ἰδίων καὶ περὶ τῶν δημοσίων οὐδὲν πι- ἃς στότερον οὐδ᾽ ἀληϑέστερον βασάνου νομίξοντας, καὶ μάρτυρας μὲν ἡγουμένους οἷόν εἰ εἶναι καὶ τῶν μὴ ψεγενημένων παρασχευύσασϑαι, τὰς δὲ βασάνου φα- νερῶς ἐπιδεικνύναι, ὁπότεροι τἀληϑῆ λέγουσιν. ἃ
οὗτος εἰδὼς ἠβουλήϑ᾽ εἰκάξειν ὑμᾶς περὶ τοῦ πράγ- βᾶτος μᾶλλον ἢ σαφῶς εἰδέναι. οὐ γὰρ δὴ τοῦτό γ ἂν εἰπεῖν ἔχοι, ὡς ἔλαττον ἔμελλεν ἕξειν ἐν τῇ βασά- ϑόνῳ, καὶ διὰ τοῦτ᾽ οὐκ εἰκὸς ἦν αὐτὸν ἐκδοῦναι. πάν- τες γὰρ ἐπίστασϑ᾽ ὅτι κατειπὼν μὲν ἤμελλε τὸν ἐπίτ ε΄ λοιπὸν χρόνον ὑπὸ τούτου κάκιστ᾽ ἀνθρώπων ἀπο- ῦ λεῖσϑαι, διακαρτερήσας δὲ καὶ ἐλεύθερος ἔσ μεϑέξειν, ὧν οὗτος ἐμὲ ἀπεστέρησεν. ἀλλ᾽ δι σούτῳ μέλλων πλέον ἕξειν, συνειδὼς αὑτῷ, πραγμένα, ὑπέμεινε καὶ δίκας φεύγειν καὶ τὰρ ἄ αἰτίας ἔχειν. ὥστε μηδεμίαν βάσανον περὶ τοῦ πε ματος τούτου γενέσϑαι.
ΠΡῸΣ ΚΑΛΑΙΜΑ͂ΧΟΝ. 309
“Νικομάχῳ διαιτᾶν, ὃν ἠπίστατο πάλαι χρώμενον ἡμῖν, καὶ ὡς οὐκ εἰκὸς ἦν αὐτὸν ἀντὶ μυρίων δραχ- α
4 μῶν διακοσίας ἐθελῆσαι λαβεῖν. ὑμεῖς δὲ ἐνθυμεῖ-- σϑε πρῶτον μὲν, ὅτι τὴν δίαιταν οὐκ ἀμφισβητοῦν-- τες ἀλλ᾽ ἐπὶ ῥητοῖς ἐπετρέψαμεν, ὥστε οὐδὲν ἄτοπον ἐποίησεν, εἰ Νικόμαχον εἴλετο διαιτητὴν, ἀλλὰ πολὺ 814. μᾶλλον εἰ περὶ τῶν πραγμάτων ὡμολογηκὼς περὶ τοῦ διαιτητοῦ διεφέρετο. ἔπειτ᾽ ὀφειλομένων μὲν αὐτῷ μυρίων δραχμῶν οὐκ εἰκὸς ἦν αὐτὸν ἐπὶ δυοῖν μναῖν ποιήσασϑαι τὴν διαλλαγήν ἀδίκως δὲ αἰτεώμενον καὶ συκοφαντοῦντα οὐδὲν θαυμαστὸν τοσοῦτον ἐθελῆσαι λαβεῖν. ἔτι δὲ, εἰ μεγάλα ἐγκαλῶν ὀλίγα ἐπράξατο,
οὐ τούτῳ τοῦτο τεχμήριόν ἐστιν, ὡς ἡ δίαιτα οὐ γέ- Ὁ
γονεν, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἡμῖν, ὡς καὶ τὴν ἀρχὴν οὐ δικαίως ἐνεκάλεσεν. ϑαυμάξω δ᾽ εἰ αὑτὸν μὲν ἱκανὸν γνῶναι νομίέξει, ὅτι οὐκ εἰκὸς ἀντὶ μυρίων δραχμῶν διακοσίας ἐθελῆσαι λαβεῖν, ἐμὲ δ᾽ οὐκ ἂν οἴεται τοῦτ᾽ ἐξευρεῖν, εἴπερ ἠβουλόμην ψευδῆ λέγειν, ὅτι πλέον ἔδει φάσκειν τούτων δεδωκέναι. ἀξιῶ δὲ, ὅσον περ ἂν τούτῳ σημεῖον ἦν, ὡς ἡ δίαιτα οὐ γέγονεν, ἕλόντι τὰ διαμαρτυρηϑέντα, τοσοῦτον ἐμοὶ γενέσϑαι τεκμή-- α ὁιον, ὡς ἀληϑῆ λέγω περὶ αὐτῆς, ἐπειδὴ τῷ μάφευρυ φανερός ἐστιν οὐδ᾽ ἐπεξελϑεῖν ἀξιώσας.
- . Ἡγοῦμαι; ὁ δὲ εἰ μήτε ἡ δίαιτα ἐγεγόνει, μήτε τῶν πεπραγμένων ἦσαν͵ μάρτυρες, ἔδει δ᾽ ἐκ τῶν εἰ-- πότων σχοπεῖν, οὐδ᾽ οὕτω χαλεπῶς ἂν ὑμᾶς γνῶναι τὰ δίκαια. εἰ μὲν γὰρ καὶ τοὺς ἄλλους ἀδικεῖν ἐτόλ-- μῶν, εἰκότως ἄν μου κατεγιγνώσκετε καὶ περὶ τοῦτον ἐξαμαρτάνειν" νῦν δὲ οὐδένα φανήσομαι τῶν πολι-- τῶν οὔτε χρήμασι ξημιώσας οὔτε περὶ τοῦ σώματος ἃ εἰς κίνδυνον καταστήσας, οὔτ᾽ ἐκ μὲν τῶν μετεχόντων
τῆς πολιτείας ἐξαλείψας,, εἰς δὲ τὸν μετὰ πω ᾿βοῦπατεβ. 11.
215 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (18)
36 ὅρκους παραβήσεσϑε᾽ καὶ τοῖς μὲν εἰρηκόσιν. τὰς συνθήκας ἐξαλείφειν, ὠργίξεσϑε, τουτονὶ δὲ, γεγραμμένας αὐτὰς τολμᾷ παραβαίνειν, ἀξήμιον ἀφή- σετε. ἀλλ᾽ οὔτ᾽ ἂν δίκαια οὔτ᾽ ἄξια ὑμῶν αὐτῶν οὔτ᾽ ἂν πρέποντα τοῖς πρότερον ἐγνωσμένοις ποιήσαιτε.
ΕῚ (β΄. Ὁ Ἐνϑυμεῖσϑεδὲ, ὅτιπερὶ τῶν μεγίστων ἥκετε ς δικάσοντες περὶ γὰρ συνθηκῶν, τὴν ψῆφον οἴσετε, ἃς οὐδὲ πώποτε οὔϑ᾽ ὑμῖν πρὸς ἑτέρους οὔτ᾽ ἄλλοις ὦ πρὸς ὑμᾶς ἐλυσιτέλησε παραβῆναι, τοσαύτην δ᾽ ἔχουσι δύναμιν, ὥστε τὰ πλεῖστα τοῦ βίου καὶ τοῖς Ἕλλησιἀ
38 καὶ τοῖς βαρβάροις διὰ συνθηκῶν εἶναι. ταύταις γὰρ, πιστεύοντες ὡς ἀλλήλους ἀφικνούμεϑα καὶ ποριξό- ͵ μεϑα, ὧν ἕκαστοι τυγχάνομεν δεόμενοι" μετὰ τούτων. καὶ τὰ συμβόλαια τὰ πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς ποιούμεϑα καὶ τὰς ἰδίας ἔχϑρας καὶ τοὺς κοινοὺς πολέμους διᾶτ᾿ λυόμεϑα" τούτῳ μόνῳ κοινῷ πάντες ἄνθρωποι δια- τελοῦμεν χρώμενοι. ὥστε ἅπασι μὲν προσήκει; βοη-
39 ϑεῖν αὐταῖς, μάλιστα δ᾽ ὑμῖν. (ιγ΄..) Ὑπόγυιον γάρε, ἐστιν, ἐξ οὗ καταπολεμηϑέντες, ἐπὶ τοῖς ἐχϑροῖς γενότ μενοι, πολλῶν ἐπιϑυμησάντων διαφϑεῖραι τὴν πόλιν, Ὁ εἰς ὄρκους καὶ συνθήκας κατεφύγομεν, ἃς εἰ “Δακε- δαιμόνιοι τολμι παραβαίνειν, σφόδρ᾽ ἂν ἕκαστος,
80 ὑμῶν ἀγανακτήσειεν. καίτοι πῶς οἷόν τ᾽ ἐστὶν ἔτει κατηγορεῖν, οἷς αὐτός τις ἔνοχός ἐστιν; τῷ δ᾽ ἂν δό- Ἰ ξαιμεν ἀδικεῖσθαι παρὰ τὰς συνθήκας κακῶς πάσχοντ Ὁ τεῦ, εἰ μηδ᾽ αὐτοὶ ᾿φαινοίμεϑ᾽ αὐτὰς περὶ πολλοῦ ποι-- οὐύμενοι; τίνας δὲ πίστεις, πρὸς τοὺς ἄλλους εὑρήσομεν, εἰ τὰς πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς γεγενημένας οὕτως εἰκῇ λύτ,
81 σομεν; ἄξιον δὲ καὶ τῶνδε μνησϑῆναι, διότι πολλῶν καὶ καλῶν τοῖς προγόνοις ἐν τῷ πολέμῳ πεπραγμε- ὦ νῶν οὐχ ἥκιστα ἡ πόλις ἐκ τούτων τῶν διαλλαγῶν εἰ
ἡ Ἵ ]
ΠΡΟΣ ΚΑΛΑΙΜΑ͂ΧΟΝ. 218
δοκχίμησεν. πρὸς μὲν γὰρ τὸν πόλεμον πολλαὶ πόλεις ἂν εὑρεϑεῖεν καλῶς ἠγωνισμέναι, περὶ δὲ στάσεως οὐκ ἔστιν ἣν ἄν τις ἐπιδείξειεν ἄμεινον τῆς ἡμετέρας βε-- βουλευμένην. ἔτι δὲ τῶν μὲν τοιούτων ἔργων, ὅσα μετὰ κινδύνων πέπρακται, τὸ πλεῖστον ἄν τις μέρος τῇ τύχῃ μεταδοίη τῆς δ᾽ εἰς ἡμᾶς αὐτοὺς μετριότητος οὐδεὶς ἂν ἄλλ᾽ ἢ τὴν ἡμετέραν γνώμην αἰτιάσαιτο. ᾿ ὥστ᾽ οὐκ ἄξιον προδότας ταύτης τῆς δόξης γενέσϑαι. α (ιδ΄.) Καὶ μηδεὶς ἡγείσϑω με ὑπερβάλλειν μηδὲ μείξω λέγειν, ὅτι δίκην ἰδίαν φεύγων τούτους εἴρηκα τοὺς λόγους. οὐ γὰρ μόνον περὶ τῶν ἐπιγεγραμμέ-. νῶν χρημάτων ἐστὶν οὗτος ὁ ἀγὼν, ἀλλ᾽ ἐμοὶ μὲν περὶ τούτων, ὑμῖν δὲ περὶ τῶν ὀλίγῳ πρότερον εἰρη-- μένων" ὑπὲρ ὧν οὐδεὶς οὔτ᾽ ἂν εἰπεῖν ἀξίως δύναιτο οὔτ᾽ ἂν τίμημα ἱκανὸν ἐπιγράψαιτο. τοσοῦτον γὰρ αὕτη διαφέρει τῶν ἄλλων δικῶν, ὥστε τῶν μὲν τοῖς, ἀγωνιξομένοις μόνον προσήκει, ταύτῃ δὲ τὸ κοινὸν ἃ τῆς πόλεως συγκινδυνεύει. περὶ ταύτης δύο ὅρκους ὀμόσαντες δικάξετε, τὸν μὲν, ὅνπερ ἐπὶ ταῖς ἄλλαις εἴ-- ϑισϑε, τὸν δ᾽ ὃν ἐπὶ ταῖς συνθήκαις ἐποιήσασϑε. ταύ-- τὴν ἀδίκως γνόντες οὐ τοὺς τῆς πόλεως μόνον νόμους ἀλλὰ καὶ τοὺς ἁπάντων κοινοὺς παραβήσεσϑε. ὥστε οὐκἄξιον οὔτε κατὰ χάριν οὔτε κατ᾽ ἐπιείκειαν οὔτε κατ᾽ ἄλλο οὐδὲν ἢ κατὰ τοὺς ὅρκους περὶ αὐτῶν ψηφίσασϑαι. ὁ ὃ (ε΄) 'Ὡς μὲν οὖν χρὴ καὶ συμφέρει καὶ δίκαιον ὑμᾶς ἐστὶν οὕτω περὶ τῶν συνθηκῶν γιγνώσκειν, οὐδ᾽ αὐτὸν ἡγοῦμαι Καλλίμαχον ἀντερεῖν " οἶμαι δ᾽ αὐτὸν ὀδυρεῖσϑαι τὴν παροῦσαν πενίαν καὶ τὴν γεγενημέ- μὴν αὑτῷ συμφορὰν, καὶ λέξειν, ὡς δεινὰ καὶ σχέτλια 518. πείσεται, εἰ τῶν χρημάτων, ὧν ἐπὶ τῆς ὀλιγαρχίας ἀφῃρέθη, τούτων ἐν δημοκρατίᾳ τὴν ἐπωβελίαν ὀφλή- “σει., καὶ εἰ τότε μὲν διὰ τὴν οὐσίαν τὴν αὑτοῦ φυγεῖν
ἸΣΟΚΡΑΤΟΥ͂Σ (8)
ἠναγκάσϑη, νυνὶ δ᾽ ἐν ᾧ χρόνῳ προσῆκεν αὐτὸν δίς 86 κην λαβεῖν, ἄτιμος γενήσεται. κατηγορήσει δὲ καὶ τῶν ἐν τῇ μεταστάσει γενομένων ὡς ἐκ τούτων μάλισϑ᾽ ὑμᾶς εἰς ὀργὴν κατασεήσων- ἰσὰς γάρ ινοᾷ! ἈΣΑΥΝ ὡς ὑμεῖς, ὅταν μὴ τοὺς ἀδικοῦντας λάβητε, τοὺς ἐν-᾿ τυγχάνοντας κολάξετε. ἐγὼ δὲ οὔϑ᾽ ὑμᾶς ταύτην ἔχειν τὴν γνώμην ἡγοῦμαι, πρός τε τοὺς ὑπειρημένους λότ' 31 γοὺς ῥάδιον ἀντειπεῖν νομίξω. (ις.) Πρὸς μὲν οὖν τοὺς ὀδυρμοὺς, ὅτι προσήκει βοηϑεῖν ὑμᾶς, οὐχ οἵ-, τινες ἂν δυστυχεστάτους. σφᾶς αὐτοὺς ἀποδείξωσιν, ἀλλ᾽ οἵτινες ἂν περὶ ὧν ἀντωμόσαντο δικαιότερα λέτ᾽ γοντες φαίνωνται. περὶ δὲ τῆς ἐπωβελέας, εἰ μὲν ἐγὼ τούτων τῶν πραγμάτων αἴτιος ἦν, εἰκότως ἂν μέλλοντι ξημιώσεσϑαι νήχϑεσθε: νῦν δ᾽ οὗτός ἐστιν. ὃ συκοφαντῶν, ὥστ᾽ οὐδὲν ἂν δικαίως, αὐτοῦ λέγον-. 88 τὸς ἀποδέχοισϑε. ἔπειτα κἀκεῖνο χρὴ σκοπεῖν, ὅτι, πάντες οἱ κατελϑόντες ἐκ Πειραιέως ἔχοιεν ἂν τοὺς αὐτοὺς λόγους εἰπεῖν, οὕσπερ οὗτος, ὧν οὐδεὶς ἄλλος ἢ τετόλμηκε τοιαύτην δίκην εἰσελϑεῖν. καίτοι χρὴ με- ἢ σεῖν ὑμᾶς τοὺς τοιούτους καὶ κακοὺς πολέτας νομξ ῦ Ὃς ξεῖν, οἵτινες ταὶ ᾿χέχρηνται, τὰς δὲ᾽ διαφόρους τῶν ἄλλων ἀξι- ἃ 80 οὖσι ποιεῖσϑαι. πρὸ τούτοις ἔτι καὶ νῦν ἔξεστιν. αὐτῷ, πρὶν ἀποπειραϑῆναι τῆς ὑμετέρας γνώμης, ἀφέντι τὴν δίκην ἀ Ἰλλάχϑαι πάντων τῶν πραγμά- τῶν. καίτοι πῶς ὐκ ἄλογόν ἐστιν ἐν τούτῳ τῷ κιν- ἢ δύνῳ ξητεῖν.. αὐτὸν ἐλέους παρ᾽ ὑμῶν τυγχάνειν. οὗ κύριος. αὐτός ἐστι; καὶ εἰς δὶ ὃν αὐτὸς αὑτὸν καϑέστησι,, καὶ ὃν ἔτι καὶ νῦν ἔξεστιν. αὐτῷ μὴ κινδυνεύειν: ἢ 40 (,ξ.) Ἣν δ᾽ ἄρα μι ὁ γενημένων, ἀξιοῦτε αὐτὸν μὴ ᾿κείνων κι ὺ ὑπὲρ ὧν οὐδεὶς ἀπολογήσεται, ἀλλ᾽ ὡς ἐγὼ τὰ χρή-
ΠΡΟΣ ΚΑΛΑΙΜΑ͂ΧΟΝ. 215
ματα εἴληφα διδάσκειν, περὶ οὗπερ ὑμᾶς δεῖ ψηφίξε- σϑαι, μηδ᾽ ὡς αὐτὸς δεινὰ πέπονθεν ἀποφαίνειν, ἀλλ᾽ ὡς ἐγὼ πεποίηκα, ἐξελέγχειν, παρ᾽ οὗπερ ἀξιοῖ τὰ 819 ἀπολωλότα κομίξεσϑαι- ἐπεὶ κακῶς γε αὑτὸν πράτ-- τοντα ἐπιδεῖξαι καὶ πρὸς ἄλλον ὁντινοῦν ἀγωνιξόμενος. τῶν πολιτῶν δύναται. καίτοι χρὴ μέγα παρ᾽ ὑμῦν δύνα-. σϑαι τῶν κατηγοριῶν, οὐχ αἷς ἔξεστι χρῆσθαι καὶ πρὸς τοὺς μηδὲν ἡμαρτηκότας, ἀλλ᾽ ἃς οὐχ οἷόν τ εἰπεῖν ἀλλ᾽ τὴ δ᾽ κηκότων. πρὸς μὲν οὖν τούτους τοὺς λό- γους καὶ ταῦτ᾽ ἴσως ἀρκέσει καὶ τάχα ἀντειπεῖν ἐξέσται. (η΄) Ἐνϑυμεῖσϑε δὲ, εἰ καί τῳ δόξω δὶς περὶ Ὁ τῶν αὐτῶν λέγειν, ὅτι πολλοὶ προσέχουσι ταύτῃ τῇ δίκῃ τὸν νοῦν, οὐ τῶν ἡμετέρων πραγμάτων φροντί- ἔοντες ἀλλ᾽ ἡγούμενοι περὶ τῶν συνθηκῶν εἶναι τὴν κρίσιν. οὗς ὑμεῖς τὰ δίκαια γνόντες ἀδεῶς οἰκεῖν ἐν τῇ πόλει ποιήσετε- εἰ δὲ μὴ, πῶς οἴεσϑε διακείσε-- σϑαι τοὺς ἐν ἄστει μείναντας, ἵν᾽ ὁμοίως ἅπασιν ὁρ-- γιξόμενοι φανήσεσϑε τοῖς μετασχοῦσι τῆς πολιτείας ; τένα δὲ γνώμην ἕξειν τοὺς καὶ μικρὸν ἁμάρτημα σφί- α σιν αὐτοῖς συνειδότας, ὅταν ὁρῶσι μηδὲ τοὺς κοσμέως πεπολιτευμένους τῶν δικαίων τυγχάνοντας; πόσην δὲ χρὴ προσδοκᾶν ἔσεσϑαι ταραχὴν, ὅταν οἵ μὲν ἐπαρ-- ϑῶσι συκοφαντεῖν ὡς ὑμῶν αὐτοῖς ἤδη ταὔτ᾽ ἐγνω-- κότων, οἵ δὲ δεδίωσι τὴν παροῦσαν πολιτείαν ὡς οὐ-- δεμιᾶς αὐτοῖς ἔτι καταφυγῆς ὑπαρχούσης; ὧρ᾽ οὐκ ἄξιον φοβεῖσϑαι, μὴ συγχυϑέντων τῶν ὅρκων πάλιν εἰς ταῦτα καταστῶμεν, ἐξ ὧνπερ ἠναγκάσϑημεν τὰς ἃ συνθήκας ποιήσασϑαι; καὶ μὴν οὐ δεῖ γ᾽ ὑμᾶς παρ᾽ ἑτέρωνμ μαϑεῖν, ὅσον ἐστὶν ὁμόνοια ἀγαϑὸν ἢ στάσις κα- χόν" οὕτω γὰρ ἀμφοτέρων σφύδρα πεπείρασϑε, ὥστε καὶ τοὺς ἄλλους ὑμεῖς ἄν ἄριστ' ἂν διδάξαιτε περὶ αὐτῶν, 5 (.9΄.) Ἵνα δὲ μὴ δοκῶ διὰ τοῦτο πολὺν χρόνον
316 ἸΣΟΚΡΑΤΟΥ͂Σ (18)
περὶ τὰς συνθήκας διατρίβειν, ὅτι δάδιόν ἐστι περὶ αὐτῶν πολλὰ καὶ δίκαια εἰπεῖν.» τοσοῦτον ὑμῖν ἔτιε, διακελεύομαι μνημονεύειν, ὅταν φέρητε ψῆφον, ἢ ὅτι πρὶν μὲν ποιήσασϑαι ταύτας ἐπολεμοῦμεν, οἵ μὲν τὸν κύκλον ἔχοντες, οἵ δὲ τὸν Πειραιᾶ κατειληφότες, ὦ μᾶλλον ἀλλήλους μισοῦντες ἢ τοὺς ὑπὸ τῶν
46 νῶν πολεμίους ἡμῖν καταλειφϑέντας, ἐπειδὴ δὲ τὰς πίστεις ἀλλήλοις ἔδομεν εἰς ταὐτὸν συνελϑόντες, οὔ- τῶ καλῶς καὶ κοινῶς πολιτευόμεϑα, ὥσπερ οὐδεμιᾶς ἡμῖν συμφορᾶς γεγενημένης. καὶ τότε μὲν ἀμαϑεστά- τους καὶ δυστυχεστάτους πάντες ἡμᾶς ἐνόμιξον" νῦν δὲ εὐδαιμονέστατοι καὶ σωφρονέστατοι. τῶν Ἑλλήνων
41 δοκοῦμεν εἶναι. ὥστ᾽ ἄξιον οὐ μόνον τηλικαύταις ζη- μέαις κολάξειν τοὺς. αραβαίνευν τολμῶντας τὰς συν- ϑήκας ἀλλὰ ταῖς ἐσχάταις, ὡς τῶν μεγίστων κακῶν Ὁ αἰτίους ὄντας, ἄλλως αἱ τοὺς ὥσπερ Καλλίμαχορν, βεβιωκότας. (κ΄.) Ὃς δέκα μὲν ἔτη συνεχῶς ὑμῖν α- χεϑαιμονίων πολεμησάντων οὐδὲ μίαν παρέσχεν αὖ-
45 τὸν ἡμέραν τάξαι τοῖς στρατηγοῖς, ἀλλ᾽ ἐκεῖνον μὲν ὦ τὸν χρόνον διετέλει ἀποκρυπτόμενος,
ΚΣ
ϑύμει μετασχεῖν ἐχείνης τῆς πολιτείας, ὥστ᾽ οὐδ᾽ εἰς, κακῶς ἔπαϑεν, ἠξίωσεν ἀπελθεῖν, ἀλλ᾽ ἡρεῖτο μετὰ εἰς αὐτὸν πολιορκεῖσϑαι μᾶλλον ἢ
τῆς ἡμέρας ἐκείνης, παι
ἐν ἡ προσβαλεῖν: ἠμέλλετε πρὸς τὸ τεῖχος" τότε δ᾽ ἐξῆλ- ὦ ϑεν, οὐ τὰ παρόντα μισήσας ἀλλὰ δείσας τὸν ἐπιόντα κένδυνον, ὡς ὕστερον ἐδήλωσεν. ἐπειδὴ γὰρ Δακεδαι- ὦ
μονίων ἐλθόντων ὁ δῆμος ἐν τῷ Πειραιεῖ κατεκλείσϑη, ἃ
ΠΡΟΣ ΚΑΗΑΛΑΙΜΑ͂ΧΟΝ.
τὸς πράγματος, ταύτης δὲ μνησθήσομαι πρὸς ὑμᾶς. 89 ὅτε γὰρ ἡ πόλις ἀπώλεσε τὰς ναῦς ἐν Ἑλλησπόντῳ καὶ τῆς δυνάμεως ἐστερήϑη, τῶν μὲν πλείστων τριη-- ράρχων τοσοῦτον διήνεγκον, ὅτι μετ᾽ ὀλίγων ἔσωσα τὴν ναῦν, αὐτῶν δὲ τούτων, ὅτι καταπλεύσας εἰς τὸν 60 Πειραιᾶ μόνος οὐ κατέλυσα τὴν τριηραρχίαν, ἀλλὰ α: τῶν ἄλλων ἀσμένως ἀπαλλαττομένων τῶν λειτουρ-- γιῶν καὶ πρὸς τὰ παρόντα ἀϑύμως διακειμένων, καὶ τῶν μὲν ἀνηλωμένων αὐτοῖς μεταμέλον, τὰ δὲ λοιπὰ ἀποκρυπτομένων, καὶ νομιξόντων τὰ μὲν κοινὰ διε-- φϑάρϑαι, τὰ δ᾽ ἴδια σκοπουμένων, οὐ τὴν αὐτὴν ἐκείνοις γνώμην ἔσχον, ἀλλὰ πείσας τὸν ἀδελφὸν. συντριηραρχεῖν, παρ᾽ ἡμῶν αὐτῶν μισϑὸν διδόντες τοῖς ναύταις κακῶς ἐποιοῦμεν τοὺς πολεμίους. τὸ δὲ τελευταῖον προειπόντος Μυσάνδρου, εἴ τις εἰσάγει ἃ σῖτον ὡς ὑμᾶς, ϑάνατον τὴν ξημίαν, οὕτω φιλοτέμως εἴχομεν πρὸς τὴν πόλιν, ὥστε τῶν ἄλλων οὐδὲ τὸν σφέτερον αὐτῶν εἰσάγειν τολμώντων ἡμεῖς τὸν ὡς ἐκείνους εἰσπλέοντα λαμβάνοντες εἰς τὸν Πειραιᾶ κατήγομεν. ἀνϑ᾽ ὧν ὑμεῖς ἐψηφίσασϑε ἡμᾶς στεφα-- νῶσαι καὶ πρόσϑε τῶν ἐπωνύμων ἀνειπεῖν ὡς μεγά-- 62 λῶν ἀγαϑῶν αἰτίους ὄντας. καίτοι χρὴ τούτους δη-- μοτικοὺς νομέξειν, οὐχ ὅσοι κρατοῦντος τοῦ δήμου ὁ μετασχεῖν τῶν πραγμάτων ἐπεϑύμησαν, ἀλλ᾽ οἵ δυσ-- τυχησάσης τῆς πόλεως προκινδυνεύειν ὑμῶν ἠϑέ- λησαν, καὶ χάριν ἔχειν, οὐκ εἴ τις αὐτὸς κακῶς πέ- πονϑεν, ἀλλ᾽ εἴ τις ὑμᾶς εὖ πεποίηκε, καὶ πένητας 888. γενομένους ἐλεεῖν οὐ τοὺς ἀπολωλεκότας τὴν οὐσίαν ἀλλὰ τοὺς εἰς ὑμᾶς ἀνηλωκότας. (κδ΄ ) Ὧν εἷς ἐγὼ φανή-- σομαι γεγενημένος, ὃς πάντων ἂν εἴην δυστυχέστατος, εἰ πολλὰ τῶν ἐμαυτοῦ δεδαπανημένος εἰς τὴν πόλιν. εἶτα δόξαιμι τοῖς ἀλλοτρίοις ἐπιβουλεύειν καὶ περὶ
290 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (18)
μηδενὸς ποιεῖσϑαι τὰς παρ᾽ ὑμῖν διαβολὰς, ὃς οὐ μό- νὸν τὴν οὐσίαν ἀλλὰ καὶ τὴν ψυχὴν τὴν ἐμαυτοῦ περὶ ἐλάττονος φαίνομαι ποιούμενος τοῦ παρ᾽ ὑμῖν".
6ὲ εὐδοκιμεῖν. τῷδ᾽ οὐκ ἂν ὑμῶν μεταμελήσειεν, εἶ καὶ μὴ παραχρῆμα ἀλλ᾽ ὀλίγον ὕστερον, εἰ τὸν μὲν συ- κοφάντην ἴδοιτε πλούσιον γεγενημένον, ἐμὲ δ᾽ ἐξ ὧν ὑπέλιπον λειτουργῶν, καὶ τούτων ἐκπεπτωκόται καὶ τὸν μὲν μηδὲ πώποτε ὑπὲρ ὑμῶν κινδυνεύσαντα μεῖξον καὶ τῶν νόμων καὶ τῶν συνθηκῶν δυνάμενον,
86 ἐμὲ δὲ τὸν οὕτω πρόϑυμον περὶ τὴν πόλεν γεγενητ μένον μηδὲ τῶν δικαίων ἀξιούμενον τυγχάνειν; τίς δ᾽ οὐχ ἂν ὑμῖν ἐπιτιμήσειεν, εἰ πεισϑέντες ὑπὸ τῶν Καλλιμάχου λόγων τοσαύτην πονηρίαν ἡμῶν κατα- γνοίητε, οὗς ἐκ
ϑίαν ἐστεφανώσατε, ὅτ᾽ οὐδ᾽ οὕτω ῥάδιον ἦν ὥσπερ, 6 νῦν τυχεῖν ταύτης τῆς τιμῆς; τοὐναντίον δ᾽ ἡμῖν
συμβέβηκεν ἢ ἢ το ἄλλοις" οἵ μὲν γὰρ ἄλλοι τοὺς εἴτ ληφύτας τὰς δωρεὰς ὑπομιμνήσκουσιν, ἡμεῖς δ᾽ ὑμᾶςα τοὺς δεδωκότας ἀξιοῦ μεν Βνημονεύειν, ἵν᾽ ὑμῖν τε- κμήφιον τῶι εἰρημέ ἁπάντων καὶ τῶν ἐπιτηδευ- 61 μάτων τῶν μι ὧν γένηται. δῆλον δ᾽ ὅτι ταύτης τῆς τιμῆς ἀξί ι ὀλιγαρχίας ἰλλότρια διαρπάξοιμεν, ἀλλ᾽ ς οἵ τ᾽ ἄλλοι τὰ σφέτερ᾽ αὖ-
χάρις ὀφείλοιτο᾽ ἔχειν τοῦ δικαίοι
κηκότας πιμωφίας, ἀφεῖναι κύριαι γένοιντο, ἐφ᾽ δὲ τοῖς εὖ: πεποιηκόσιν ἄ; ἄκυροι κατασταϑεῖεν. τὴν παροῦσαν τύχην διαφυλάττειν, ἐνϑυμο
9396 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (!
οὐδ᾽ ἐν τούτοις τοῖς κακοῖς ἠγάπησα, εἰ τοὺς « τοὺς ἐμαυτοῦ διασῶσαι δυνηϑείην, ἀλλ εἰδὼς Σ μὲν ἀποδημοῦντα, αὐτὸν δ᾽ ἐκεῖνον ἀρρώστως. μένον, συνεξεκόμισ᾽ αὐτῷ καὶ τὴν μητέρα κι ἀδελφὴν καὶ τὴν οὐσίαν ἅπασαν. καίτοι τένα δι τερον αὐτὴν ἔχειν ἢ τὸν τότε μὲν συνδιασώσ
δὲ παρὰ τῶν κυρίων εἰληφότα;
31: (α΄. Τὰ μὲν τοίνυν εἰρημένα ταῦτ᾽ ἐστὶν, ἐκινδύνευσα μὲν τ φλαῦρον δ᾽ οὐδὲν ἀπέλαυσα᾽ δὲ καὶ τοιαῦτ᾽ εἰπεῖν, ἐξ ὧν ἐκείνῳ χαριξόμενος. ταῖς μεγίσταις συμφοραῖς περιέπεσον. (ιβ΄.) Ἐ γὰρ ἤλθομεν εἰς Μῆλον, αἰσϑόμενος,, ὅτι μ' αὐτοῦ καταμένειν, ἐδεῖτό μου συμπλεῖν. εἰ. Τρο καὶ μηδαμῶς αὐτὸν ἀπολιπεῖν, λέγων τὴν ἀρ τοῦ σώματος καὶ τὸ πλῆϑος τῶν ἐχϑρῶν, καὶ φὶς ἐμοῦ γενόμενος οὐδὲν ἕξοι χρῆσϑαι τοῖς α
33 πράγμασιν. φοβουμένης δὲ τῆς μητρὸς, ὅτι τὸ χῶ ἐπυνϑάνετο νοσῶδες εἶναι, καὶ τῶν ξένων λευόντων αὐτοῦ μένειν. ὅμως ἔδοξεν. ἡμῖν ἐκ. ριστέον εἶναι. καὶ μετὰ ταῦτ᾽ οὐκ ἔφϑημεν εἰς Ἰ ξῆν᾽ ἐλθόντες, καὶ οιαύταις, νόσοις ἐλήφϑημε: ὧν αὐτὸς μὲν παρὰ μικρὸν ἦλθον ἀποθανεῖν, φὴν δὲ κόρην τετρακαιδεκέτιν γεγονυῖαν ἐντὸς τ' κονϑ᾽ ἡμερῶν κατέϑαψα, τὴν δὲ μητέρ᾽ οὐδὲ πα ἡμέραις ἐκείνης ὕστερον. καίτοι τίν᾽ οἴεσθέ μὲ μὴν ἔχειν τοσαύτης μοι μεταβολῆς τοῦ βίου γε μένης; ὃς τὸν μὲν ἄλλον χρόνον ἀπαϑὴς ἦν νεωστὶ δ᾽ ἐπειρώμην φυγῆς καὶ τοῦ παρ᾽ μετοικεῖν, στέρεσϑαι δὲ τῶν ἐμαυτοῦ, πρὸς τοις ὁρῶν τὴν μητέρα τὴν αὑτοῦ καὶ τὴν ἀδι μὲν τῆς πατρίδος. ἐκπεπτωκυίας, ἐπὶ δὲ ξένης, ὶ ἀλλοτρίοις. τὸν βίον τελευτώσας. ὥστ᾽ οὐδεὶς ἄ
φ928 ἸΣΟΚΡΆΤΟΥΣ (19)
οὐδὲ γὰρ ἀπελϑεῖν οἷόν τ᾿ ἦν. ἢ δοκεῖν. ἀμελεῖν, ἀμει δ πολὺ δεινότερον ἦν τῶν κακῶν τῶν παρόντων.
38 (δ. Ἠβουλόμην δ᾽ ἂν ὑμῖν οἷός τ᾽ εἶναι ποιῆ- Ὁ σαι φανερὸν, οἷος περὶ αὐτὸν ἐγενόμην" οἶμαι γὰρ, οὐδ᾽ ἂν τὴν φωνὴν ὑμᾶς ἀνασχέσϑαι τῶν ἀντιδίκων. ὦ νῦν δὲ τὰ χαλεπώτατα τῶν ἐν τῇ ϑεραπείᾳ καὶ δυσχε-. φέστατα καὶ πόνους ἀηδεστάτους ἔχοντα καὶ πλεί- στῆς ἐπιμελείας δεηϑέντ᾽ οὐκ εὐδιήγητ᾽ ἐστίν. ἀλλ᾽ ὑμεῖς αὐτοὶ σκοπεῖτε, μετὰ πόσων ἄν τις ἀγρυπνιῶν ὃ καὶ ταλαιπωριῶν τοιοῦτον νόσημα τοσοῦτον χρόνον
30 ϑεραπεύσειεν. ἐγὼ μὲν γὰρ οὕτω κακῶς διετέϑην, ὥσϑ᾽ ὅσοι περ εἰσῆλϑον τῶν φίλων, ἔφασαν δεδιέναι, μὴ κἀγὼ προσαπόλωμαι. καὶ συνεβούλευόν μοι φυ- λάττεσθαι, λέγοντες, ὡς οἱ πλεῖστοι τῶν ϑεραπεὺυ- σάντων ταύτην. τὴν. νόσον αὐτοὶ προσδιεφϑάρησαν.. πρὸς οὗς ἐγὼ τοιαῦτ᾽ ἀπεχφινάμην, ὅτι πολὺ ἂν ϑᾶτ- τον ἑλοίμην ἀποϑανεῖν ἢ ᾽κεῖνον περιιδεῖν δι᾿ ἔνδειαν δ τοῦ ϑεραπεύσοντος πρὺ μοίρας τελευτήσαντα.
30 (ιε΄. Καὶ τοιούτῳ μοι γεγενημένῳ τετόλμηκεν ἀμφισβητεῖν τῶν των ἡ μηδ᾽ ἐπισκέψασθαι πώ- ποτ᾽ αὐτὸν ἀξιώσασα σαντα, πυνθανομένη διέκειτο, ῥᾳδίας δ᾽ αὐτὸν ἀδελφίξειν ἐπ᾿ υσιν!, ὥσπερ οὐχ ὅσῳ περ ἂν οἰκειότερον προσείπωσι τὸν τεῦὐνεῶτα,
8: δόξουσαν αὐτὴν μείξω καὶ δεινότερ᾽ ἐξαμαρτεῖν" ἥτιρα, οὐδ᾽ ἐπειδὴ τελευτὰν ἤμελλε τὸν βίον, ὁρῶσα τοὺς πολίτας τοὺς ἡμετέρους, ὅσοι περ ἦσαν ἐν Τροιξῆνι,., διαπλέοντας εἰς “4ἴγιναν, ἵν᾽ αὐτὸν συγκαταϑάψειαν, οὐδ᾽ εἰς τοῦτον τὸν καιφὸν ἀπήντησεν ἀλλ᾽ οὕτως ὠμῶς καὶ σχετλίως εἶχεν, ὥστ᾽ ἐπὶ μὲν τὸ κῆδος οὐκ ἠξίωσεν ἀφικέσϑαι, τῶν δὲ καταλειφϑέντων οὐδὲ δέχ᾽
380 ἹΣΟΚΡΑΤΟΥΣ (9)
πάντες ἂν μαρτυρήσειαν Σίφνιοι τοὺς προγι τοὺς ἐμοὺς καὶ γένει καὶ πλούτῳ καὶ δόξῃ καὶ ἄλλοις ἅπασι πρώτους εἶναι τῶν πολιτῶν. τι ἢ μειξόνων ἀρχῶν ἠξιώϑησαν, ἢ πλείω χρήματ᾽ εἰσή-, νέγκαν, ἢ κάλλιον ἐχορήγησαν, ἢ μεγαλοπρεπέστερον τὰς ἄλλας λειτουργίας ἐλειτούργησαν; ἐκ ποίας δ᾽ οἰκίας τῶν ἐν Σίφνῳ πλείους βασιλεῖς γεγόνασιν; δ 31 ὥστε Θρασύλοχός τ᾽ εἰ καὶ μηδὲ πώποτ᾽ αὐτῷ διελέ-. χϑην, εἰκότως ἂν ἠβουλήϑη μοι διὰ ταῦτα δοῦναι τὴν ὦ ἀδελφὴν, ἐγώ τ᾽ εἰ καὶ μηδέν μοι τούτων ὑπῆρχεν, ἀλλὰ φαυλύτατος ἦν τῶν πολιτῶν, δικαίως ἂν παρ᾿ αὐτοῦ διὰ τὰς εὐεργεσίας τὰς εἰς ἐκεῖνον τῶν μεγί- ὦ στῶν ἠξιώϑην. ᾿ 38 (γ.) Οἷμαι τοίνυν αὐτὸν καὶ Σωπόλιδι τἀδελτ φῷ μάλιστα κεχαρίσϑαι ταῦτα διαϑέμενον. καὶ γὰρ ἐχεῖνος ταύτην μὲν ἐμίσει καὶ κακόνουν τοῖς αὑτοῦ, πράγμασιν ἐνόμιξεν, ἐμὲ δὲ περὶ πλείστου τῶν αὑτοῦ φίλων ἐποιεῖτο. ἐδήλωσε δ᾽ ἐν ἄλλοις τε πολλοῖς καὶ ὅτ᾽ ἔδοξε τοῖς συμφυγάσιν ἐπιχειρεῖν τῇ πόλει μετὰ ᾿ τῶν ἐπικούρων. ᾿ αἰρεϑεὶς γὰρ ἄρχειν αὐτοκράτωρ, ἐμὲ καὶ γραμματέα: προσείλετο καὶ τῶν χρημάτων ταν μίαν ἁπάντων κατ » καὶ ὅτ᾽ ἠμέλλομεν κινδυ- δ΄ 39 νεύειν, αὐτὸς αὗτι σφόδρ᾽ αὐτῷ συνήν. ἐν τῇ προσβολῇ φήσεως « οὐχ οἵας, ὀνεή τλὺ αὐτὸν καὶ βαδίξε τὰ ἀπεχόμισ᾽ ἐπὶ τὸ πλοῖον μετὰ τοῦ ϑει τοὐμαυτοῦ, φέρων ἐπὶ τῶν ὦ; ὦμων, ὥστ᾽ ἐκεῖνον ποῖλ- ε΄ λάκις καὶ πρὸς πολλοὺς εἰπεῖν, ὅτι μόνος ἀνϑρώπων Τ 40 αἴτιος εἴην αὑτῷ τῆς σωτηρίας. καίτοι τίς ἂν μείξων. ]
ταύτης εὐεργεσία γένοιτο: ἐπειδὴ τοίνυν εἰς Αὐκέαν, Π
ἹΝΗΤΊΚΟΣ, 381
αὕτη μὲν οὐ πολλαῖς ἡμέραις
ὕστερον μετὰ τὴν ἀγγελίαν ἔϑυε καὶ ἑώρταξε καὶ
οὐδὲ τὸν ἀδελφὸν ἠσχύνετο τὸν ἔτι ξῶντα, οὕτως ὀλέ-
᾿ς γὸν φροντίζουσα τοῦ τεϑνεῶτος, ἐγὼ δ᾽ ἐπένϑουν
" αὐτὸν, ὥσπερ τοὺς οἰκείους νόμος ἐστίν. καὶ ταῦτα πάντ᾽ ἐποίουν διὰ τὸν τρόπον τὸν ἐμαυτοῦ καὶ τὴν ἃ
φιλίαν τὴν πρὸς ἐκείνους ἀλλ᾽ οὐ ταυτησὶ τῆς δίκης
ἕνεκα" οὐ γὰρ ὥμην αὐτοὺς οὕτω δυστυχήσειν ὥστ᾽
ἄπαιδας ἀμφοτέρους τελευτήσαντας εἰς ἔλεγχον κα-
ταστήσειν, ὑποῖός τις ἕκαστος ἡμῶν περὶ αὐτοὺς
ἐγένετο. .
(ι9..)) Πρὸς μὲν οὖν Θρασύλοχόν τε καὶ Σώπολιν ὡς αὕτη τε κἀγὼ διεκείμεϑα, σχεδὸν ἀκηκόατε" τρέ- ψΨονται δ᾽ ἴσως ἐπ᾿ ἐκεῖνον τὸν λόγον, ὅσπερ αὐτοῖς α λοιπός ἐστιν, ὡς Θράσυλλος ὁ πατὴρ ὁ ταύτης ἡγοῖτ᾽ ἂν δεινὰ πάσχειν, εἴ τίς ἐστιν αἴσϑησις ξοῖς τεθνεῶσι. περὶ τῶν ἐνθάδε γιγνομένων, ὁρῶν τὴν μὲν ϑυγα- τέρ᾽ ἀποστερουμένην τῶν χρημάτων, ἐμὲ δὲ κληρο-
45 νόμον ὦν αὐτὸς ἐκτήσατο γιγνόμενον. σ΄. ) Ἐγὼ δ᾽ ἡγοῦμαι μὲν οὐ περὶ τῶν πάλαι τεϑνεώτων ἀλλὰ 898. περὶ τῶν ἔναγχος τὸν κλῆρον καταλιπόντων προσή-- κειν. ἡμῖν τοὺς λόγους ποιεῖσϑαι. Θράσυλλος μὲν γὰρ, οὕσπερ ἠβούλετο, τούτους κυρίους τῶν αὑτοῦ κατέλιπεν" δίκαιον ὃὲ καὶ Θρασυλόχῳ ταὐτὰ ταῦτ᾽ ἀποδοϑῆναι παρ᾽ ὑμῶν, καὶ γενέσϑαι διαδόχους τῆς κληρονομίας μὴ ταύτην, ἀλλ᾽ οἷς ἐκεῖνος διέϑετο" οὐ μέντ᾽ ἄν μοι δοκῶ φυγεῖν οὐδὲ τὴν Θρασύλλου
ἄπ γνώμην. οἶμαι γὰρ ἂν αὐτὸν πάντων γενέσϑαι ταύ- ὃ τ χαλεπώτατον δικαστὴν, εἴπερ αἴσϑοιτο, οἵα περὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ γεγένηται. πολλοῦ ἂν δεήσειεν ἀχϑεσϑῆναι κατὰ τοὺς νόμους ὑμῶν ψηφισαμένων, ἀλλὰ πολὺ ἂν μᾶλλον, εἰ τὰς τῶν παίδων διαϑήκαξ.
ἸΣΟΚΡΑΤΟΥ͂Σ (10)
90. ΚΑΤΑ ΛΜΟΧΙΤΟΥ͂ [ΜΆΡΤΥΡΙ Α1].
(α΄) Ὡς μὲν τοίνυν ἔτυπτέ μὲ Δοχίτης, ἄρχων: χειρῶν ἀδίκων, ἅπαντες ὑμῖν οἵ παρόντες μεμαρτυ- φήκασιν. (β΄. Τὸ δ᾽ ἁμάρτημα τοῦϑ᾽ οὐχ ὅμοιον δέῖ ψομίξειν τοῖς ἄλλοις οὐδὲ τὰς τιμωρίας ἴσας ποιεῖσθαι ὦ περί τε τοῦ σώματος καὶ τῶν χρημάτων, ἐπι νους, ὅτι τοῦτο πᾶσιν ἀνθρώποις οἰχειότατόν ἐσέι, καὶ τούς τε νόμους ἐθέμεϑα καὶ τῆς δημοκρατίας", ἐπιϑυμοῦμεν καὶ τἄλλα πάντα τὰ περὶ τὸν βίον ἕνεκα. τούτου πράττομεν. ὥστ᾽ εἰκὸς ὑμᾶς ἐστὶ τοὺς περὶ τοῦτ᾽ ἐξαμαρτάνοντας, ὃ περὶ πλείστου ποιεῖσθε, τῇ ' μεγίστῃ ξημίᾳ κολάξειν. Ὶ
(χ.. Εὑρήσετε δὲ καὶ τοὺς ϑέντας ἡμῖν τοὺς νό-- μους ὑπὲρ τῶν σωμάτων μάλιστα σπουδάσαντας. πρῶτον μὲν γὰρ περὶ μόνου τούτου τῶν ἀδικημάτων καὶ δίκας καὶ γραφὰς ἄνευ παρακαταβολῆς ἐποίησαν, 6 ᾿ ἵν᾽ ὅπως ἂν ἕκαστος ἡμῶν τυγχάνῃ δυνάμενος, οὔτ τῶς ἔχῃ τιμωρεῖσθαι τοὺς ἀδικοῦντας. ἔπειτα τῶν μὲν ἄλλων ἐγκλημάτων αὐτῷ τῷ παϑόντε μόνον δ᾿ δράσας ὑπόδικός ἐστιν περὶ δὲ τῆς ὕβρεως ὡς κοι- νοῦ τοῦ πράγματος, ἔξεστι τῷ βουλομένῳ τῶν πολι- τῶν γραψαμένῳ πρὸς τοὺς ϑεσμοϑέτας εἰσελϑεῖν. εἶδ
ὃ ὑμᾶς. (δ΄.) Οὕτω δ᾽ ἡγήσαντο δεινὸν εἶναι τὸ ὐ πτειν ἀλλήλους, ῦ
πεντακοσίας ἜΡΕΣ ὀφείλειν. καίτοι μθον τς Ἴ χρὴ ποιεῖσϑαι τὰ τιμωρίας. ὑπὲρ τῶν ἔργῳ τ τῶν κακῶς, ὅταν ὑπὲρ τῶν λόγῳ μόνον ἀν οὕτως ὀργιξόμενοι φαίνησϑε;
ΠΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣΊ Δι)
14 ναι. καὶ ταῦϑ᾽ ὅτι ἀληθῆ λέγω, αὐτὸς ἂν ὑμῖν Εὐ-᾿ ϑύνους μαρτυρήσειεν᾽ ἐπίσταται γὰρ, ὅτι Τιμόδημος τουτονὶ τριάκοντα μνᾶς ἐπράξατο, οὐ χρέος ἐγκαλῶν ἀλλ᾽ ἀπάξειν ἀπειλῶν. καίτοι πῶς εἰκὸς Νικίαν εἴς ὦ τοῦτ᾽ ἀνοίας ἐλϑεῖν ὥστ᾽ αὐτὸν περὶ τοῦ σώματος
15 χινδυνεύοντα ἑτέρους συχοφαντεῖν καὶ μὴ δυνάμε- ἃ ] ψον τὰ αὑτοῦ σώζειν τοῖς ἀλλοτρίοις ἐπιβουλεύειν ὦ Ϊ καὶ πρὸς τοῖς ὑπάρχουσιν ἐχϑροῖς ἑτέρους διαφόρους ποιεῖσϑαι καὶ τούτοις ἀδίκως ἐγκαλεῖν, παρ᾽ ὧν οὐδ᾽ ὁμολογούντων ἀποστερεῖν οἷός τ᾿ ἂν ἦν δίκην λαβεῖν, καὶ τότε πλέον ἔχειν ξητεῖν, ὅτε οὐδὲ ἴσον ἐξῆν αὖ- τῷ; καὶ δ ὅτε ἃ οὐκ ἔλαβεν ἀποτίνειν ἠναγκάξετο, ΒΝ καὶ ἃ μὴ συνέβαλεν ἐλπίξειν πράξασϑαι;
16 Περὶ μὲν οὖν τούτων ἱκανὰ τὰ εἰρημένα. Γ- Ἴσως δ᾽ Εὐϑθϑύνους ἐρεῖ, ἃ καὶ πρότερον ἤδη, ὅτε ἄν ποτ᾽ ἀδικεῖν ἐπιχειρῶν τὰ μὲν δύο μέρη τῆς παρα- καταϑήκης ἀπέδωκε, τὸ δὲ τρίτον μέρος ἀπεστέρη- σεν, ἀλλ᾽ εἴτε ἀδικεῖν ἐπεϑύμει εἴτε δίκαιος ἐβούλετο, εἶναι, περὶ ἁπάντων ἂν τὴν αὐτὴν γνώμην ἔσχεν.
11 (ιβ΄) Ἐγὼ δ᾽ ἡγοῦμαι πάντας ὑμᾶς εἰδέναι, ὅτε πάν- τες ἄνϑρωποι, ὅταν περ ἀδικεῖν ἐπιχειρῶσιν, ἅμα καὶ τὴν ἀπολογίαν σχοποῦνται- ὥστ᾽ οὐκ ἄξιον ϑαυμά- ξειν, εἰ τούτων ἕνεκα τῶν λόγων οὕτως Εὐθύνους ἠδίκησεν. ἔτι δ᾽ ἔχοιμ᾽ ἂν ἐπιδεῖξαι καὶ ἑτέρους, οἷ᾽ χρήματα λαβόντες τὰ μὲν πλεῖστ᾽ ἀπέδοσαν, ὀλίγα δ᾽ ἀπεστέρησαν, καὶ ἐν μικροῖς μὲν συμβολαίοις ἀδικήπ σαντας, ἐν μεγάλοις ὃὲ δικαίους γενομένους" ὧδ οὐ μόνος οὐδὲ πρῶτος Εὐϑύνους τοιαῦτα πεποίι
18 ἐνθυμεῖσϑαι δὲ χρὴ, εἰ ἀποδέξεσϑε τῶν τὰ λεγόντων, ὅτι νόμον ϑήσετε, πῶς χρὴ ἀδικεῖ!
τοῦ λοιποῦ χρόνου τὰ μὲν ἀποδώσουσι, τὰ ὃ λείψονται. λυσιτελήσει γὰρ αὐτοῖς, εἰ μέλλοι
ἘΠΙΣΤΟ 4ΑΑ1. 941 δεὶς γὰρ ἔστιν, ὅστις οὐ κατέγνω προπετέστερόν σε κινδυνεύειν ἢ βασιλικώτερον, καὶ μᾶλλόν σοι μέλειν τῶν περὶ τὴν ἀνδρίαν ἐπαίνων ἢ τῶν ὅλων πραγμά-: τῶν. ἔστι δ᾽ ὁμοίως αἰσχρὸν περιστάντων τε τῶν πο-- α λεμίων μὴ διαφέροντα γενέσϑαι τῶν ἄλλων, μηδεμιᾶς τε συμπεσούσης ἀνάγκης αὑτὸν ἐμβαλεῖν εἰς τοιού-- τοὺς ἀγῶνας, ἐν οἷς κατορϑώσας μὲν οὐδὲν ἂν ἦσϑα μέγα διαπεπραγμένος, τελευτήσας δὲ τὸν βίον ἅπασαν.
4 ἂν τὴν ὑπάρχουσαν εὐδαιμονίαν συνανεῖλερ. χρὴ δὲ μὴ καλὰς ἁπάσας ὑπολαμβάνειν τὰς ἐν τοῖς πολέμοις. τελευτὰς, ἀλλὰ τὰς μὲν ὑπὲρ τῆς πατρίδος καὶ τῶν γονέων καὶ τῶν παίδων ἐπαίνων ἀξίας, τὰς δὲ ταῦτά τε πάντα βλαπτούσας καὶ τὰς πράξεις τὰς ἃ πρότερον κατωρϑωμένας καταρρυπαινούσας αἰσχρὰς νομίζειν καὶ φεύγειν ὡς αἰτίας πολλῆς ἀδοξίας γι-- γνομένας.
“5. (γ᾽. Ἡγοῦμαι δέ σοι συμφέρειν μιμεῖσϑαι τὰς πόλεις, ὃν τρόπον διοικοῦσι τὰ περὶ τοὺς πολέμους. ἅπασαι γὰρ, ὅταν στρατόπεδον ἐκπέμπωσιν, εἰώϑασει τὸ κοινὸν καὶ τὸ βουλευσόμενον ὑπὲρ τῶν ἐνεστώτων
᾿ εἰς ἀσφάλειαν καϑιστάναι διὸ δὴ συμβαίνει μηδὲ “μιᾶς ἀτυχίας συμπεσούσης ἀνῃρῆσϑαι καὶ τὴν δύνα-- ο΄ μὲν αὐτῶν, ἀλλὰ πολλὰς ὑποφέρειν δύνασϑαι συμ--
6 φορὰς καὶ πάλιν αὑτὰς ἐκ τούτων ἀναλαμβάνειν. ὃ καὶ σὲ δεῖ σκοπεῖν καὶ μηδὲν μεῖξον ἀγαϑὸν τῆς σω-- τηρίας ὑπολαμβάνειν, ἵνα καὶ τὰς νίκας τὰς συμβαι-- νούσας κατὰ τρόπον διοικῇς. ἴδοις δ᾽ ἂν καὶ “ακε-- 408. δαιμονίους περὶ τῆς τῶν βασιλέων σωτηρίας πολλὴν. ἐπιμέλειαν ποιουμένους καὶ τοὺς ἐνδοξοτάτους τῶν πολιτῶν φύλακας αὐτῶν καϑιστάντας, οἷς αἰσχιόν ἐστιν ἐκείνους τελευτήσαντας περιιδεῖν ἢ τὰς ἀσπίδας
Ἴ ἀποβαλεῖν. ἀλλὰ μὴν οὐδ᾽ ἐκεῖνά σε λέληϑεν, ἃ Ξέρξῃ
ἘΠΙΣΤΟΛΑ͂Ι.
λοις καὶ μετασχόντας τῆς αὐτῆς φύσεως περιορᾶν παρ᾽ 5 ἑτέροις μετοικοῦντας. ϑαυμάξω δ᾽ ὅσαι τῶν πόλεων μειξόνων δωρεῶν ἀξιοῦσι τοὺς ἐν τοῖς γυμνικοῖς ἀ-- γῶσι κατορθοῦντας μᾶλλον ἢ τοὺς τῇ φρονήσει καὶ τῇ φιλοπονίᾳ τι τῶν χρησίμων εὑρίσκοντας, καὶ μὴ ς; συνορῶσιν, ὅτι πεφύκασιν αἴ μὲν περὶ τὴν ῥώμην καὶ τὸ τάχος δυνάμεις συναποϑνήσκειν τοῖς σώμασιν, αἴ δ᾽ ἐπιστῆμαι παραμένειν ἅπαντα τὸν χρόνον ὠφελοῦ- ἃ σαι τοὺς χρωμένους αὐταῖς. ὧν ἐνθυμουμένους χρὴ τοὺς νοῦν ἔχοντας περὶ πλείστου μὲν ποιεῖσϑαι τοὺς καλῶς καὶ δικαίως τῆς αὑτῶν πόλεως ἐπιστατοῦντας, δευτέρους δὲ τοὺς τιμὴν καὶ δόξαν αὐτῇ καλὴν συμ- βαλέσϑαι δυναμένους" ἅπαντες γὰρ ὥσπερ δείγματι ἃ τοῖς τοιούτοις χρώμενοι καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς συμ-- πολιτευομένους ὁμοίους εἶναι τούτοις νομίξουσιν.
(δ΄) Ἴσως οὖν εἴποι τις ἂν, ὅτι προσήκει τοὺς εὑρέσϑαι τι βουλομένους μὴ τὸ πρᾶγμα μόνον ἐπαι- νεῖν ἀλλὰ καὶ σφᾶς αὐτοὺς ἐπιδεικνύναι δικαίως ἂν τυγχάνοντας, περὶ ὧν ἂν ποιῶνται τοὺς λόγους. (ε.) Ἔχει δ᾽ οὕτως. ἐγὼ τοῦ μὲν πολιτεύεσθαι καὶ ῥητορεύειν ἀπέστην: οὔτε γὰρ φωνὴν εἶχον ἱκανὴν οὔτε τόλμαν οὐ μὴν παντάπασιν ἄχρηστος ἔφυν οὐδ᾽ 6. ἀδόκιμος, ἀλλὰ τοῖς τε προῃρημένοις λέγειν ἀγαϑόν τι περὶ ὑμῶν καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων φανείην ἂν καὶ σύμβουλος καὶ συναγωνιστὴς γεγενημένος, αὐ- τός τε πλείους λόγους πεποιημένος ὑπὲρ τῆς ἐλευϑε-- 426 φίας καὶ τῆς αὐτονομίας τῆς τῶν Ἑλλήνων ἢ σύμπαν--
8 τες οἵ τὰ βήματα κατατετριφότες. ὑπὲρ ὧν ὑμεῖς ἄν μοι δικαίως πλείστην ἔχοιτε χάριν" μάλιστα γὰρ ἐπι-- ϑυμοῦντες διατελεῖτε τῆς τοιαύτης καταστάσεως. οἷ-- μαι δ᾽ εἰ Κόνων μὲν καὶ Τιμόϑεος ἐτύγχανον ξῶντες,, ““Διόφαντος δ᾽ ἧκεν ἐκ τῆς ᾿Ασίας, πολλὴν ἂν αὐτοὺς
214 [ΠΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ)] ἘΠΙΣΤῸ Α41 (10).
λακον ἔχεις δερμάτινον" ϑνητὴν γὰρ ἔχεις ἐκ προ- οιμίου τὴν σύστασιν. τί δῆτα τὸ κενὸν τοῦτο καὶ κοῦφον δοξάριον ἐπὶ τοσοῦτο τὸν πήλινον ἀσκὸν διε- φύσησε; μεγάλης ἀνοίας ἐνεφορήϑης,, ὦ δύστηνε, καὶ ἃ τῆς φύσεως τὴν γνῶσιν ἀφήρησαι" οὕτω τὰ μετ- ἔωρα τῆς τύχης κινήματα ἐκστῆναί σε τῆς πάλαι ϑεωρίας ἠνάγκασε καὶ τῆς σώφρονος ἐχείνης μαᾶ- νίας ἀπαναχωρεῖν παρεσκεύασε. ἣν σοι πάλαι μετάρ-- σιον τὸ χαμαίξηλον, νῦν δὲ καὶ χϑαμαλὸν καὶ περί γειον ὁ τῆς τύχης ὅρος ἀκρότατος. οὐκοῦν τῆς ψευ- δοῦς εὐδαιμονίας ἀφίστασο, καὶ τὴν δραπέτιν τύχην δραπέτευε" προφϑάνων γαρ τὴν ἀγνώμονα, ἄφνω τὴν μεταβολὴν οὐ δυσφορήσεις προσπίπτουσαν.)
“ΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ. 319
᾿ 9, Πάλιν δὲ ἐρομένου
ππὰ, Υ. Ρ. 465, 10, Υ. Ηέγπιος. 1Π. Ρ. 82, 17. 138,18. 459,12. Τιοηρίη. πε, ὕψους 89, 1 37. θ0γεὶ!. δρροοτ, ν, 86, 8, 105, 8. Βυϊάκδ ἈΚ, Απορὰ, ρ. 449. δ δ᾽.) 1. Ἰσοκράτης εἰπόντος αὐτῷ τινος, ὅτι ὁ δῆμος ὑπὸ τῶν βητό. ὧν ἁρπάζεται, τί θαυμαστὸν, εἰ Κόρακος ἐφευρόντος τὴν ῥητορικὴν οἵ ᾿ ἐκείνου κόρακές εἶσιν. Ατϑεπι. ὙἹοίεὶ, εὰ. αϊΣ, ρ. δ06. 3. Οὗτος ἀκούσας παρώ τινος, ὅτι ὁ δεῖνα ἐπ᾽ ἐμοῦ τάδε κατὰ σοῦ δόρει" Εἰ μὴ σὺ, εἶπεν, ἡδέως ἤκουσας, οὐκ ἂν ἐκεῖνος ἐλοιδόρει. ἦται. Οοη 685. ϑόστι, ρὲ ἔχοεγρι. ρ. 568. εὰ. Οοπινεῦ, 8. Καὶ ᾿ωβερνήτης ἀγαϑὸς ἐνιότε ναυαγεῖ καὶ ἀνὴρ σπουδαῖος ἀτυ- Τοϊὰ. ρ. 589. 4. Εὐτυχίας ὥσπερ μέϑης ἄφρων ἐπὶ πλεῖον ἀπολαύσας ἀνοητότε-
γέψρται. Ἰοϊά. Ῥ. 590, ΠΡ οὐ ζῶν εὐτυχύντων ἐνταγωνιστὴς ὁ φθόνον. τᾶ, 8. Ὁ μεμνημένος τί ἐστιν ἄνϑρωπος, ἐπ᾿ οὐδενὶ τῶν συμβάντων υσχαιφανεὶ. Τυϊὰ. Ἴ. Εἰς μὲν τὸ εὐπλοῆσαι κυβερνήτου καὶ πνεύματος, εἰς δὲ τὸ εὐἰ- μονῆσαι λογισμοῦ δεὶ καὶ τέχνης. Τοϊὰ, ρ. 591]. 8, Τῆς εὐτυχίας ὥσπερ ὀπώρας παρούσης ὠπολαύειν δεῖ. Τοϊὰ, 9. ᾿Αλόγιστός ἐστιν ὁ ἐν τοῖς συμβαίνουσι κατὰ φυσικὴν ἀνάγκην 'ϑόμενος. Τοϊὰ. 10. Φαύλου ἀνδρὸς καθάπερ κυνὸς σιγηροῦ δεῖ τὴν σιγὴν ἢ τὴν τὴν εὐλαβεῖσθαι. Ἰοϊά. Ρ. 697. 11. Τύμναξε τοῖς μὲν πόνοις τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν γενναίως πομένειν τοὺς κινδύνους, Ἰυϊὰ. Ῥ, 621. 15. Ὧν τὰς δόξας ξηϊοῖς, τούτων καὶ τὰ ἀγαθὰ πράξῃς, Ιϑἱὰ. 18. Νόμῳ καὶ ἄρχοντι καὶ τῷ σοφωτέρῳ εἴκειν κόσμιον, Ἰυϊὰ, ν 1 τ ἄν σοι λογιξομένῳ βέλτιστα, ταῦτα τοῖς ἔργοις ἐπιτέλει, .Ῥ. 15. Δεῖ ὥσπερ ἐξ εὐνομουμένης πόλεως φυγαδεύειν στασιαστὴν γϑρωπον, οὕτως ἐκ τῆς ψυχῆς τὸν πρὸς τὰ φαῦλα κεκλικότα 1ο- Τοῖὰ, 16. Τῷ γὰρ πάϑει τοῦ σώματος καὶ τὸ νοερὸν τῆς ψυχῆς συνο- ἀνέχεται, Τοϊὰ. 17. Προαιρετέον μέτριον μετα δικαιοσύνης μᾶλλον ἢ μέγαν πλοῦ- ὃν μετ᾽ ἀδικίας, Τοϊά. ρ. : ᾿ 18, Ἢ ἀληϑινὴ φιλία τρία ξητεῖ μάλιστα" τὴν ἀρετὴν, ὡς καλόν" τὴν συνήϑειαν, ὡς ἡδύ᾽ καὶ τὴν χρείαν, ὡς ἀναγκαῖον. δεῖ γὰρ ᾿ ἰμάθ αι κρέναντα καὶ χαίρειν συνόντα καὶ χρῆσϑαι δεόμενον. υἱὰ, Ρ. 648.)
τ, ἡ. “Αὐδέιίες, Τινουϊάϊς εὲ Ῥεϊοὶ διϊυα, αἂ δῖ "σα; Ττοϊδηυπι τηΐδδυβ Χ,, 52, ἐπ {0 ΘΕ] οαπηϊδυδ, Αἰ 5 δαί δος ον ΙΧ, 1π. 18. ἀκρόπολις: τόπος ὑψη- ἷ:. τὰ δὲ ὑπ᾽ αὐτὴν ὑπόπολις ὠνομάσϑη. Βενκ. Απεοὰ, 212, --- ΧΨΊ, 18. 30. ν ὙΠΙ, 47. 128. ΧΥ͂, 2341 Αἰγατίνά, Ταλαὶ Γι, τὲχ ΑΙ νοταπι, Αἰβεπιενδίνυ Βαρρίοχ ἐδπιρογα Τθδδειν, ἀυΐα Θοσὶρὶ Βηΐαπι ΡοΙγμίσευ ἴὰ τοξηαπὶ τεδιείαταδ τδιὶ δὰ ΤΙΝείναι πιδ!8 βοδϑεγαί. ΤΥ, ὅ4. ΧΗ, 168 -- 170, Χ, 31. Θενὰ μὲν ᾿Αὐδοιίδηβοδ ἐδὲ δοπαερυΐίαδ, υπα μείο- ναὶ, ΑΥ̓͂, 58. τε Ν Αἀτίας (᾿ἀδρίας: ὃ καὶ Ἰωνικὸν πέλαγος λέγεται, λέγεται δὲ καὶ ᾿Αδριατικὸν πέλαγος τὸ αὐτό. τὸ δὲ ἐθνικὸν ᾿ἀδριανός, ὡς ἀπὸ τοῦ Φά- σιδὸς Φασιανός. Βεκκ, Απερά. 346.) ΜΙγεῖ! δοθοϊανε, 31. ΝΙδοοΙ 8. βεπετὶβ δὰ- εἴοτεδ. Π], 42, βειπίδευγαπι ἃ [ον 6 ρτο-
Αὐξῖοι ὀχϑιτακόταηι. ΤΧ, 14, Ῥοδί ἀδὶ-
ἴωπι 6 ἕοστα Ραίοηὶ δὲ Ριοϑεΐρίηαα ἀδαὶς Ῥοτμ νοέων, ΙΧ, 16, (Δἑακὸς ἢ
Ῥαδάμανθος ἢ Μίνως: οὗτοί
εἶσι κριταὶ τῶν κατοιχομένων. Βεκκ.
Αποεὶ. 911.) Εἴαα ΒΙ} Τεϊδαιοι οἱ Ρος
διε, ΙΧ, ιῦ.
Αερενμα, μεῖον Τινεκεῖ, Χ, 18.
᾿Ἀερέπα' ἰπδαῖα, ΧΙΧ, 34. 31., ἴα ὰ
Ογαδοῖ φάθ φοπηπαπα ἰοπηρίωπι δοια!-
δἄεται, ΙΧ, 15.
Αερίνιείαε ἰανοταηίων ΧΙΧ,, 1. 18, 14,
34. Ἕοτυμι Ιεχ ΧΙΧ, 12.
τεανοα ρετάϊμετυαι (Ἱ ἐποιν τὰ Βερυγ
383 ἸΝΘΕΧ ΝΟΌΜΙΝΌΝΜ.
εγόνασιν οὗτοι, πατὴρ καὶ οἷός, σατο ϑο παν φυμμαχήκεν ἤλθεν τὸν πρὸς Λε Ἵν πόλες μον. ρων μέμνηται Θεόπομ- πὸς ἐν ΩΣ, τ λ Φιλιππικῶν. Παγρ.) ὁ παλαιὸς, αυεπι Αἰδεπίενβεν. φολανε ργορίος δυϊοιήααι ἴω Ὀμεγθοιεδο. ᾿Ἄνιπτοπεν, ΔΗ Αἰλιειν, Ψι
εἰ ἀυποιὶ το !οίας ας εἰκάθ δουερί τεβθο δύῃ μεϊναίαε, ΙΥ, 70.
Αιιρλϊείψοιεε συνέδριόν τί ἐστιν το ΟΥ̓ οα Α ον δ κα γειτις πύλαις. ὠνομάσθη δὲ ἥτοι ἀπὸ ᾿φμφικτύονος τοῦ Ζευκαλίωνος, ὅτι αὐτὸς συνήγαγε τὰ ἔϑνη βασιλεύων͵ ὥς φησι Θεόπομπος ἐν η΄ ---ταῦτα δ᾽ ἣν ιβ΄, Ἴωνες Δωριεῖς Περφαι- βοὶ Βοιώτοι Μάγνητες ᾿άχαιοὶ Φϑιῶται Μηλιεὶς “όλοπες Αἰνιᾶ- ψὲς “Δελφοὶ Φωκεὶς -- ἢ ἀπὸ τοῦ περιοίκους εἶναι τῶν Δελφῶν τοὺς συναχϑέντας, ὡς Ἀναξιμένης ἐν α΄ Ἑλληνικῶν. {Ππτν.). 1ν ΟἸ δείνεινεα ρετ-
αν, ἀὲ δἰδὶ Ὀεὶ ρεεπηίοπι ππαΐααπι ἀιτειί, ΧΡ, 222.
“Απηραϊειμονέαε δοεὶϊ φανιὶ ΡΒΠΙρρο δὰ. ἀϊειί, ν, τά.
Αμιραϊοιῃμοπίσμν, οται. Ἰϑοστ. ἰηϊατία, ἀτίδαια, ν. ἅποσπ. 1.
Ἀνυρμίροίε (᾿ἀντιφῶν περὶ τοῦ Λιν- δίων φόρου. πόλις αὕτη τῆς Θρᾷ- κης. πρότερον δὲ Ἔννεα ὁδοὶ ἐκα. λεῖτο. ὡς ᾿ἀνδροτίων ἐν ιβ΄ ᾿ἀτϑέ- δος. Μαρσύας δ᾽ ἐν Μακεδονικαῖς διὰ τὸ περιοικεῖσϑαι τὸν τύπον Ἀμφίπολιν ὠνομάσϑαι, πρότερον ἥχραν καλουμένην. οἱ δὲ Ἴἄρεος πόϊις. Πατρ.). Βυοκ ξοίοποα φυδέεγ καὶ
μηὐ μα δ ρκγάϊάϊε. Υ, 6, Βταρίάκα ἴδ
δ, αι. 424. (ὕϑιυς, Υ, οϑδδβδίο ἤεάυε Ριὶ᾿ Ἰΐρ αν δεᾷτα Αὐβκιἠκινβίινια απ. Ψ, δ. δ. ΨΗΙ, 99. δε! !απι ἐαπιδα ἀθ Ἀπιρμίμοι! ἵνῖνε ἀεϊιπιηΐθιιβοα εἰ ΡΜ ρράπι πια!εα- ἕαπι δα και αύαπι εκυβα. Υ, ἢ, ἰδοογαίεα
ἢν ὧδ τὰ ὁγαινοινεπι Ἐς τί μδοται,
47, ρεϊυβαυατι ΡΠ ρρίσαπι σόα.
ἼἌνακτες καὶ Ἄνα
υἱοὶ τοῦ βασι
᾿Απαχίπιειιεα ἱνλταμβαδειαβι. Βείεπα βοτιρία, Ὑπόϑ-. τῦ.. (Απιαίοἰ ἀπε) μᾶκ' ἘΣ δ. ὦ, τ, ΨΗΙ, 68. ΧΙ, 106. Ῥαε ἀνᾶτα (είναι, ἀτπιμῇ ατένε γε ἔπίτα «ποειία,
Θεάεεια Θταεοίδε ΕΥ̓,
Ἀντέδοσις:τὸτὴν. ναί τινϑά τινι εὖ: τι τὴν δοϑεῖσαν
οὖσαν, ἐκεῖνον. ἢ οὐ δέοντα παρά
ἀντιδοῦναι τὴν ἑαυτοῦ. ἀντιλαβόντα Ε ᾿Απεοᾶ, [97 εἰ 406. Βοείρεα εδὶ
Ἐρ. ΙΨ, 9. δοπι ἴῃ Ἐρίδιοῖα φυκτία κά εὐαὶ τὴ ᾿Απψίων οατὶ ΤΗγαδυϑαΐο.
-
Ἐιρέμ
ἢ ε ΓΗ - 3 ἵν
814
δουα ϑαφεερία ἀορεάϊ,, δὰ ΑἸκπιεδατα ΑΔΩΡΒΙ ΣΟΙ δἰτα!!8, δὰ Ὀδηδεπ [ῃ ἔδει ππύτοιι πιαϊαύαα, 1 δἰπατα Νοπι. ὡδ εἰ κὰ [(δάλτα οοιία ἄρυτα. Χ, ὅθ. Ἐκ ἀπῆοτο Αἰσπιεπβο εἰ [ϑάκο Πϑετὶ βαπὲ ἔξοαῖφαι! Βεῖοαε οὐ ἤερευοε ΕΥ, 60, Χ, Ι6, 23, 38. 42. 43. 68. Ερ. ΙΧ. 3. ἀπάς Μοιεῖααα εἰωα αἴβη!α. ΧΙΙ, 72. Ἠεδᾶι- ἀπ Ἠογουίετα ΔΙΙααὶ Ρτορίο Υἰτίαίεπι Μαιπιοτία!επι, δβεὰ Ταπίδιατα βγορίεγ ἱπι- τοδί δέοι ΒΤΑΥΪΘϑίποΐα ροεπὶ8 αδφοῖξ. δ0. Οαπι ὅετετε βευαὶξ Ργοϑετρίααια,
ἸΝΡΕΧ ΝΟΜΙΝΌΝ.
Ἂς Δ. Του πιῶ τα!ε Ραίοὲ Αερκὶ ΙΣ,
[εὲ δὶς δαοίοτ κεπετὶ8 Εναξοτε τὰ πίκοίῖο ἀὰ, α. ΥΣ, 81.) Ἐρερὶὶ χὶ, 10. 36. ΜΙιποῖε ΧΙ, 205. Ρετβεὶ ΧΙ, 21. εἰ ϑατροάοοϊε. Χ, 51.
Ζευπίδωαα, Ῥαΐες Ατοδίδατ. πόϑ. 6.
Ζευεί.. Ἰσοκράτης περὶ τῆς ἐντιδύ. σεως (2.), ἄριστος τῶν κατ᾽ ἐκεῖνον τὸν χοῦν
νον ζωγράφων. (Πατρ.)
Ι 58 1ῆν
3 Β105 ΠΠ5
5ΤΑΝΕΟΒΌ ὑΝΙΝΕΚΒΙΤΥ [ΙΒΒΑΒΙΕ5 ΠΕ΄ΙΙ Η. ΘΒΕΕΝ ΠΒΒΑΒΥ ᾿ 5ΤΑΝΕΟΆΡ, ΘΑΠΕΟΆΝΙΑ φ4805.6004 [415] 723.-1493 ΑΙ! -- παν δ6 γϑςα θα σἤογ 7 ἀογς ὈΑΤΕ ουε
Ἐπ ππ αῦτας Ξ