LIBRARY OF THE UNIVERSITY OF ILLINOIS AT URBANA-CHAMPAIGN 530.5 LI V .5 Biolcp-y Digitized by the Internet Archive in 2011 with funding from University of Illinois Urbana-Champaign http://www.archive.org/details/linnaea05schl LINNAEA. Ein Journal für die Botanik in ilircin ganzen Uinfan£;e. n «> r a 11 s f^ c g c 1) c 11 D. F. L, von Schleclifendaly der Med. Cliir. uml Plnlus. Dr.. Professor nii der rniversitiit zu Uerlin und mehrerer Colchrtcn Gesellschaften MitiUe-^ Fünfter Band. Jahrgang 1830* Mit eilf Kupfcrtafeln. Berlin 1830. Gedruckt auf Kosten des Herausgebers. In Coramission bei L, Oelimiske, ■j Inhalt. Original-Abhandlungen. Seite 1. De Synantliereis herbarii Rcgii Bcrolinensis, auctore Clir. Fr. LesSing. Dissertatio ^cciinda. N.issauvicac (c. tab. I.) • . . . 1 Disserlatio tertia. Mutisieae (c. tab. III. et IV.) . . 237 Ejusdem Cotitinuatlo 337 2. De plant is in expeditione spcculatoria Romanzoffiaiia obscr- vatis (lisscrere pergunt Ad. de Cliamisso et D. de Sclilech- teiidal. Rutaceac aTictore solo Ad. de Chamisso 43 3. Bemerkungen über die Floren der Koragiiis- Inseln und eines Theils des Landes an der Belirings-Strafse» aus den Briefen des Dr. Mertens an die Herren Fischer und Trinius . . 60 4. Plantarum mexicanarum a cel. viris Schiede et Deppc collec- tarum recensio brevis, auctoribus D. de Schlechtendal et Ad. de Chamisso (c. tab. II.) 72 Continuatio prima 206 Continuatio altera 497 5. Pflanzenmifsbildungen, gesammelt von D. F. L. v. Schlechtendal 175 Fortsetzung derselben 492 6. Florula insulac St. Thomae Indiae occidentalis, coucinnata a D. F. L. de Schlechtendal (Continuatio) 177 Continuatio , 682 7. Ueber eine neue Edwardsia unserer Gärten vom Prof. AVende* roth in Marburg 201 8. Drei neue mexicanische Palmen, bestimmt vom Hofrath Dr. V. Martius in München 204 9. Ueber den Blüthenbau der Gramineen von Dr. "Wilhelm Crusc Priv. Doc. in Königsberg 299 IV . Seite 10. Mantlssa in geuus Ceratopliyllum (Linn. IV. p. 505) auctore Ad de Cliamisso (c. Cig. A. B. in tab. IV.) ...... 336 11. Synonyma ad plantas Humboldtianas e Mantlssa tertia Roe- mcri et Scliultesü relata a Car. Sigism. Kuntli .... 366 12. Observatio in Plectroniae genus. auctore D. F. L. de Sclilecli- tendal 370 13. Plantas quasdam novas in liorto Hamburgensfum botanico cultas descripsit J. G. C. Lehmann horti dircctor (c. tab. V.) 371 14. Observationes mycologicae in specics fungorum tarn novas tarn male cognitas auctore Franc. Junghuhnio med. stud. (c. tab. VI. et VII.) 38S 15. Plantarura rariorum et minus coguitarum fasciculus, auctore Lud. Griesselitli Med. Drc 411 16. Plantarum quaruiidam dcscriptlones, auctore H. Wydler, Ti- gurino- Hei Veto (o. tab. VIII.) 423 17. Beitrag zur Kenntnils der Varietäten und Bastardformen ein- heimischer Gevväcli.se. Von F. Lasch in Driesen . • . 431 IS. Botanische Berichte aus Mexico, mitgetheilt vom Dr. Schiede. (Aus Briefen an den Herausgeber.) Vierter Bericht. Excursionen in der Gegend von Ja- lapa und Reise von dort nach Mexico 463 19. Ueber das Auftrocknen und Aufbewahren der Fleischpilze, vorzüglich der Blätterschvv<ämme , zum wissenschaftlichen Gebrauch. Von Lasch in Driesen 478 Nachtrag zur Erläuterung der zu diesem Aufsatze ge- liörlgen Tafel IX 6-26 20. Eclogae fuTigurum prnecipue ex herbarlis Gcrraanorum de- scriptorum ab Elia Fries (c. tab. X. et XI.) 497 21. Beitrag zur Ivenntnifs der Familie der Restiaceen in Rücksicht auf Gattungen und Arten von Dr. C. G. Nces v. Esenbeck 627 22. Ueber die Thymelaeen und eine neue ihnen verwandte Pilan- zenfamilie, die Penaeaceen, von C. S. K.unlh 667 23. Et%vas iiber die Anlage zu einer dreizähligen Frucht bei den Gräsern. Von Nees von Esenbeck, Professor zu Breslau. (Hierzu die Abbildung Taf. XI. f. 6.) 679 24. Agaricos synonymes in Persoonii Mycologia Europaea HI. et Systemate suo mycologioo rcconciliat Elias Fries ...» "SJ Register '^'^^ DE SYNANTIIEREIS HERBARII REGIT BEROLINENSIS DISSERTATIO SECÜNDA, AUCTORE CHR. FR. L E S S I N G. NASSAÜVIE.\E. (Cass. Dlct. d. sc. nat VIII. p. 395. Ej. oeyl. II. p. 174.) Capiluluni 5 - florum honiocarpuni. Acliaeniiim oro- slrc, übpyramidatum, 3 — 4-quelrum lolldcniquc cosla- i tum, apice globosum, basi atlcnuatum, glabcrrimum, luci- ! dum , disco cpigyno parvo, callo basllari. arcüla lalcrall. I Pappus 1-scrialis, paleaccus, longus, acqualis, paleis la. ; iis. .siibconduplicatls, Icrnls, apicc recurvo longo iimbria- tis inlusqiie **) pilosis. Corollae labium cxlcrius inlerlori longius. Rhacbis minula, piloso-limbrillifcra, ebracleolata. Involucrum floribus brevius, 2-seriale, 10-phyllum, folio- lis coriaeeis, siccis, rigidis, carinalis, spina ierminalis, sub- acqualibus, inleriorlbus ercclis, niarglne late scariosis, ex- terioribus patentibus, lotis coriaeeis, angustioribus. Tr. spjnosinn (R. et P. syst. veg. p. 185. Tr. la- ciniatnm W. sp. pl. 3. p. 1626. Ej. herb. N. 14805.) — Cel. de Chamisso legit prope Talcaguano et Pöppig in montibus aridis ad Concon in regno Chilensi.***) Fig. 4, Achaenium. — 5. Pappi palca quaedam. — 7. CoroUa explanata. *) Vix a sequente satis distinctum. **) Nee extus, quod Cass. 1. c. ■^***) cf. de reliquis speciebus Edwards bot. reg. X. t. 853. 1* 4. NASSAUVIA. (Commerson. Juss. gen. pl. p. 196. Cand. d. 1. Ann. d. Mus. XIX. p. 67. Cass. oeuvr. phylol. 2. p. 176. Ca- lopiUlum Lag. Amen. I. p. 34. Sphaerocephalus Lag. Ined. Cand. d. 1. Ann. d. Mus. 1. c.) Capilulum 4 — 5 - florum (ex Cass.), homocarpum. Athaenium erostre, compressum, oblonge -obovalum, gla- brum (ex Cass.). Pappus 1-serialis, paleaceus, serratus, aequalis, longus, paleis paucis (4 — 5), valde caducls, linearibus, angustis, planis. Rhachis ebracteolata. Invo. lucrum flores aequans (ex Cass.), sub-S-serlale, foliolis membranaceis , siccis, apice subspinescenfibus, seriei ex- lerioris brevioribus. — Herbae perennes, ramosae, reglo- nes Magellanicas habitanles, foliis imbricalis, parvis, iner- mibus, capiluHs in capita lerminalla, foliis intermlxtis, densissime collectis. f 1. N. suavcolcns (Lam. ill. t. 721. W. sp. pl. 3. p. 2396.) — Ad fretum Magellanicum Commerson. 2. N. serpens (d'Urv. in Mem. Soc. liinn. Par. IV. p. 609.) Folia densissime imbricala, coriacea, exstipulala, semiamplexicaulla , brevia, ovata, acuminala, multipliner- via, nervis simpllcissimis, parallelis, apicem atlingenlibus, utrinque prominulis, versus apicem argute serrata, supra sericeo - pilosa , sublus dense sericeo - villosa , \*^ longa, ^" lata, inferiora et ramorum sterilium squarrosa, supe- rlora erecta. Involucrum 2 - seriale , foliolis pellucidis, 3 nerviis , stramineo - fuscis , extus sericeo - pilosis versus- que apicem longe ciliatis, oblongo - elliplicis, acutis. — Differt a praecedente secundum iconem Lamarckianam fo- liis minus squarrosis , minus dense imbricatis minusque profunde serratis, capite valde convexo nee planiusculo. ■— D'Urville legit in insulis Malouinensibus. (v. sp. 1. in h. Cham.) Fig. 8. Pappl palea quaedam. — 5. POLYACHYRUS. (Lag. Amen. nat. I. p. 37. Cand. Annal. Mus. XIX. p. 68. Cephaloseris Pöppig syn. pl. Amer. austr. ms.) Capitulum 2-florum, helerocarpum; florc, ciil pappus longior est, prlus evoluto. Ovarlnm erostre, pllis raris obsitum, alterum altero brevius. Pappus 1-scrialis, palea- ceus, subplumosus longus, palcis mullis, linearibus, angu- slis, planis, caducis, achaenii brevioris inaequalibus et co- rolla brevioribus, lojigiorls aequalibus et coroUam aequan- tibus. Corolla labiis aequaliler longis. Antherarum cau- dae integrae, alae longae. Pollen in flore, cujus ovarium pappo gaudet longlori, manifesle crebrius. Slyli rami cono minimo superantur. Rbacbis punctlformls, 1 - bracleolata, bracteola involucri follolo simllllma, florem alterum ab al- tero dislinguente. Involucrum laxe inibricalum, 2-seriale, floribus brevius, foliolis membranaceis, siccis, inermibus, 1-nerviis, glabris, exterioribus longioribus, interioribus ternis. C, Püppigii (Kunze in Pöppig Coli. pl. Chil. I.). Herba caule adscendente vel procumbente, tereti, ramo- so (?), obscure purpurascenle, inferne glabro, superne aphyllo tomentoque albo, magis minusve obsoleto, vestito. Folia pinnatisecta, alterna, confertä, membranacea, iner- mia , exstipulata , semiamplexicaulia , reliculato - venosa, adulta glabra — pilosiuscula , basi late auriculata, auricu- lis orbicularibus , segmento autem quadrato superiori dex tro exscisso, laciniisque horizontaliter divaricatis, lineari- bus — Iriangularibus integris, circiler 1\" longa, 8'" lata. Involucri 3'" alti, 1'^' lati foliola stramineo - fusca , seriei exterioris longiora, linearia, longe acuminata, squarrosa, obscuriora, interiora multo latiora, breviusque acuminata. Capitula multa in receptaculo, lanuglne densa alba vestito, densissime glomerulata, foliis inlerjectis nuUis, glomerulis subglobosis, summo, primo evoluto caulem, lalerallbus pe- dunculos ex axillis foliorum prodeuntes, eaque superantes, ierminantibus in specimine unico, quod vidi, tribus, quo- rum duo superiores brevissimi, glomerulls ipsis breviores, summo quam maxime adproximali sunt, tcrtius autem, 1\ pollicaris, tres circiter pollices ab bis distat. — Pup- pig in rupibus et declivis montium maritlmorum ad sca- turigines grope Concon. Flor. Septbr. Fig. 6. Involucri foliolum ex inlerioribus qnoddam. — 9. ex exlerioribus. — 10. Stylus. — 11. flos alter. — 12. flos alter. — 13. Pappi palea quaedam. — 14. Co- rolla explanata. t 6. CALOPT]LIUM. (Lag. Amcnid. nat. I. p. 34. Sphacroccphalus Lag, ined. (1805.) Cand. 1. c.) Sublrib. II. Trixidea. Capitulum plus quam 5-florum. Involucri leretis fo- liola omnia plana aut aequaliter magis minusve carinala, seriei interioris plus quam quina. A. Rhachis aut tota ebracteolata aut nonnisi margiuc bracteolata. Capitulum homocarpum. 7. PAMPHALEA.*) (Lag. Amen. nat. 1. p. 34. Cass d. 1. Bull. d. scienc. Juillet 1819. et d. 1. Diel. d. sc. nat. v. 37. p. 345.) Acliaenium eroslre, obcomprcsso — tetraquetrum, (2 — 4-) costatum, obovalum, papillosum, intcriora pro- pter angustlas saepe abortlenlia, disco epigyno parvo, areo- la terminali, callo basilari. Pappus omnino nullus. Co- *) Geuus a dar. Sprengclio omnino neglectum. rolla pilis carnosis, brevissimis, sparsis Inferne extus ob- slla, labils apice revoluüs, exlerlori ampliori, apice 3-cre- niilato, interlori inlegerrlmo. *) Anlherarum alae apicales obtusiusculae , longae; caiulae intcgiae. Rhachis plana, Iota ebracteolata, minutissime paleaceo - fimbrillifera. In- volucrum 1-serlale, campanulalum , floribus brevlus, basi saepe auclum, foliolis paullulum carinatis, ellipHcis, gla- brls, irregulariter triincatis, denticulalis, marglne lalissimc scnriosis, medlo coriaceo, sicco, plurlnervio, in acumcn breve excurrente. — llerbae BrasIIieuses, paludosae, luci- dae, aut glaberrimae aut pllls brevissimis, rigidissimis, pa- pillaeformibus hinc indc asperae, fragiles, mono- aut rhi- zocarpicae, caulibus terelibiis, tenuilcr slrialis, dicbotome magis mlniisve ramosis, raniis elongatis, folia, e quorum axillis orlunlur, longe superanlibus, subfasligialis, divarica- iis, noiniisl supeilorlbus aut omnibus florigcris, capitulis solitariis et parvis terminatis, filiformibus , foliis menibra- naceis teneris, exstipulatls , reticulafo.vcnosis, inermibus, apice dentibus laciniisque, si adsunt, mucronulatis, supe- rioribus sessilibus, inferioribus petiolatls, petiolis basi dila- tala caulem imum amplexanlibus, corollis parvis, albis. 1. P. Commersonii (Cass. 1. e. Lag. 1. c. sine nomine speclfico.) — Foliis caulinis omnibus integerrlmis, radica- libus rotundis aut subrotundls. — Planta tota (acbaenüs cxceptis) laevis. Rliizoma tu- berosum inferne fibras simplices, medlo incrassatas, satis longas, superne caules plures, circiter semlpedales, erectos, graciles, filiformes ramis flexuosis protrudit. Folia plura, radicalia, longissime petlolata, peliolis 1 — 2 pollicaribus, flexuosis, quintupllnervia , tenerrlma, rotunda aut subi'o- tunda, profunde cordata, saepissime 5 — angulato - lobata, ■^) 2-dcntato ex Lag., S-firlo ex Cass., C({uidcm integcrrimum vidi, ncr%'umque labii interioris axiii occupaiilcm simplicissimum. 8 lobis apiculatls, inlegerrimis, terminall obtuslssimo quam laterales acuti majori, 5 — 8"' longa, 5 — 10'" lata; caulina sessllla, allerna, linearia, acunilnala, integerrima, basi aequali, 3 — 10'" longa, \ — 1"' lala, supenie sen- sim sensimque minora et rariora. Capitula 2'" alla, sub 10-flora. — Sellow misit e Brasilia tropica, (v. sp. s. co.). Fig. 15. ilos. — 16. achaenium e. neclarium, — 17. Involucri foliolum quoddam. 2. P. bupleurifoUa n. sp. Foliis radicalibus elon- gatis, lineari-lanceolatis, inlegerrimis. Planta Iota (achaeniis exceptis) laevis. Caules 1| — 2 et ultra pedales, rigidi, erecti, superne ramosissimi, ramis divaricalissimis valdeque elongalis, basi in rhizomata tube- rosa non incrassali, unus rarius duo, accessorio tune de- blliori, e radice fibrosa, forsilan annua^ fibris plurimis va- lidis simpliciusculis , oriunlur. Folia radicalia conferta, mulla, elongala, lineari - lanceolala , obtusa, inlegerrima, penninervia, nervis secundariis cum primario angulum acutissimum formantibus siniplicissimisquc, aut uninervia, basi in petiolos piano -dilalatos caulemque imum vaginan- tes longissime attenuala, 3 — 6" longa, 2'" lata; caulina altenia, dislanlia, linearia^ obtusa, basi magis minusve cor- dala, saepius denliculala, caulem amplexanlia, 3< — 1" longa, 2'" lala, summa minima, squamaeformia , basi ae- qualia. Capllula iis praecedentis parum majora. — Sel- low legit in Brasilia meridionali. (v. sp. s. oo.) 3. P. Iteterophylla n. sp. Foliis caulinis pinnati- fido - dentatis, ramis inflorescenliae omnino laevibus. Planla tota laevis. Caules filiformes, erecli s. pro- cumbenles, simpllces, in inflorescenliam parum ramosam, ramis elongalis valde divaricatis, divisi, 4 — 6" alti, plu- res (2 — 6) e radice fibrosa, verisimiliter annua, fibris tenerrimis, parum ramosis, prodeunt. Folia tenerrima, pel- lucida, radicalia petiolata, lyrala, lobo lerminali maximo. rolundo, magis minusve denlato, multiplhiervio, 6"' longo lotideniquc lato, laterallbus saepe aborlis, cum pellolis planis basique dilalata caulem imum amplexantibus, 6 — 12'" longa, caullna rarissima, dislanlia, ex axillis ramos florl- geros prolrudentia, ovata — subrotunda, amplexicaulia, basi latissima pinnatifido dentata, denlibus loboque termi- nali acuminalo mucronaiis, 3 — 6"' longa, 2 — 5"' lata. Capilula eorum P. Conimcrsonii magniludine. Radius al- bus, discus luteus (e nota Sellowii)? — Scllow in humi- dis Brasiliae meridionalis. (v. sp. oo.) 4. P. maaima n. sp. Foliorum radicalium lacinia tcrniinali integra, ramis inlloresccntiae praecipue supcrio- ribus aspeiis. Radix fibrosa, iibris validis, simplicibüs , perennis (?). Caulis e radice solifarius, rigidus, erectus, cavns, basi dia- nielro circiler bilincari, usque ad 3' altus, erectus, sim- plex, inllorcscentiae ramosissimae ramis praecipue superio- ribus pilis brevissimis rigidissimis, papillaeformibus muri- catis. Folia penninervia, nervo primario lalissimo, slrialo, laevia, ex petiolalis, lyrato — pinnatisectis, laciniis rolun- dis aut subrotundis, grosse, acute et inaequaliler crenato- dentatis, terminali paululum ampliori, integro, cordato, ob- lusissimo, una cum pcliolis 5 — 13'^ longis, 1 — 2" la- lis in ovata, basi lalissinia amplexicaulia, acuminata, pro- funde dentata, circiter 6'" longa, 8"' lata. Capitula acque magna ac in P. buplcnrifoUa. — Sellow in Brasilia me. ridionali. (v. sp. 3.). 5. P. cardaminifolia n. sp. Foliorum radicalium lacinia terminali lobata, lobo medio produclo, ramis inflo- rescentiae asperis, Caules erecti, rigidi, ramosi, < — 1|' alti, praecipue superne ramique pilis brevissimis, rigidissimis , papillae- formibus asperi, pl. plures, quorum unus autem caeteris vegelior, e radice fibrosa, fibris plurimis;, validis, simpli- 10 clusculis orluntur. Folla penninervia, ex confertis, laevl- bus, usque ad 5" longis, 10'" latls, petiolatis, peliolls 1 — 2|" longis nervisque primaiiis planis et striatis, pin- naliseclis, lacinia terminali, subrotunda, lobata, non cor- dala, lobis aculis, medio producto, reliquis majori, latera libus acutis, inlegerrimis s.- dentibus profundis, uno s. duo- bus instructis, horizonlaliter divaricalis, opposilis aut sub-^ oppositis in semiamplexicaulia , raiiora, aspera, lineari- lanceolata, basi ima profunde pinnatifida aut integerrima, 1| — 3//; longa, \ — 1'" lata. Capilula circiter 1|'" longa. — Sellow in Brasilia meridionali. (v. sp. 00.). t 8. CEPILiLOPAPPUS. *) (Nees et Mart. in Nov. Act. phys. med. v. 12. p. 5. lab. 1. Sparganophori sp. Sprg. syst. III. p. 458.) t 9. LEUCIIAERIA. (Lag. Amenid. natur. 1. p. 32. Cand. d. 1. Annal. d. IMus. 19. p. 66.) 10. LASIORRHIZA. (Lag. I. c. p. 32. (1811.) Cass. oeuvr. pbytol. 2. p. 152 et 158. et d. 1. Dict d. sc. nat. v. 8. p.. 46. (excl. syn. Bhinactina). Chahraea Cand. 1. c. 19. p.65. (1812.)**) Bertolonia Ej. ibid. in icone. Perdicii sp. Vabl. ) Achaenium erostre, papillosum, basi altenuatum, disco epigyno magno, areola terminali. Pappus 1-serialis, plu- mosus, longus, aequalis , angusle paleaceiis , paleis lineari- bus. Corolla glabra, labiis revolulis, intcgris, exteriori *) Ex iconc satis apparet, acliaeninm esse rostrat um. Capituli achaeuia coronantis indolem non satis intelligo. '^*) Observatloncm Candolleanam, florcs marginales starainibus ab- ortis locmineos esse, jam rcfutavit ccl. Cassini 1. c. 11 ampliori, lingulaeformi, 3-dentato, inlerlori 2 - denlalo. Anlherarum alae apicales oblusiusculae, longae, caudae iii- tegrae. Rhachis tola ebracteolala , nuda (ex Cass. 1. c), plana. InvolucrJ polyphylll, subbiserialis^ floribus brevlo- ris t'ollola aequalia, membranacea, sicca, acuta, plana, ad pressa. — Herbae rhizocarpicae, regioncs Magellanicas aut regnum Chilense Jiabllanles, caulibus teretlbus, magis ml- niisve tomentosis, Immillbus, siiperne subaphylHs aut fo- liis parvis obsessis, simplicissimis aut jam e basi in plu- res ramos cauliformes simplices divisis, foliis membrana- ceis, exslipulatis, alternis, aveniis, inferioribus penniner- viis, pinnalifidls aut pinnatisectis, petiolis planis, basi di- lalata caulem amplexanlibus, floribus purpureis, pappis ar- genteis. 1. L. j)urpui'ea * {Chnhraea purpurea Cand. 1. c. p. 71. tab. 14. Pcrdichnn purpureum. Vahl. in Skrivl. al" Nat. Hist. Selsk. 1. p. 9. tab. 3.) Involucro campanulato, foliis glabris. Caulis ereclus ramosus, subsemipedalis , ramique sub- radlcales, subaphylli, lana valde obsolcla vesliti. Folia glabra, e confertis, petiolafis, pinnatisectis, laciniis inte- gerrimis — denlatis — 2-lobiS;, aculis, obovalis, sine pe- tiolis ad 1<" longis, 5'" latis per pinnatifida, in sessilia, integerrima, distantia, linearia, circiter 4'" longa, 1'" lala. Petioli adulti glabri, 3 — 6'" longi, basi lana cincli, fo- lia fere aequant. Capitula erecta, solitaria, circiter 5'" al- la, 6'" lata, ramos supernc subnudos terminant. Involu- cri campanulati foliola basi pilosa, oblonge -elliptlca, in- terlora latiora margineque late scariosa. — Ad fretum Ma- gellanicum. (v. sp. 1. in. h. W.) Fig. 21. Pollen. — 23. Corolla. — 24. Pappi palea quaedani. — 25. Achaenium. 2. L. cctcrachifoUa (Cass. Dict. 1. c. XLIII. p. 80? 12 Perdicium suaveolens d'ürv. In Mein. Soc. LInn. Par. IV. p. 611.) Involucro turbinato. Caulis basi infima reliquiis foliorum jam demortuorum filiformibus (nee lana intermixlis ) , nigricantlbus denslssl- meque imbricatls tectus decumblt, tunc folla sie dicta ra- dlcalia prolrudens creelus adsurgit, foliis raris usque ad basin capituli obsessus, lanato — tomentosus, 6 - pollica- ris, capituloque in siecis 12'" lato totideraque alto termi- natus. Folia supra pilosa, sublus lanato — pilosa, e eon- fertis, peliolatis;, peliolis lanato -villosis, 6 — 9'" longis, folia subaequantibus, pinnatifidis, lobls semiellipticis, inte- gerrimis, sursum spectantibus, pl. obtusis, rarius acutis, mediis quam reliqui paiillulum majoribus, una cum pelio- lis 2 — 2|" longis, circiter 6'" latis, per subamplexicaulia, rcmota in magis conferta, integerrima, e basi dilatata longa rectilineo - acuminata, 6 — 9'" longa, f — 2'" lata. Involucri lurbinati foliola linearia, angusta, breviter acu- minata, circiter 6'" longa, vix 1'" lata, exteriora lanata. — In insulis Malouinensibus legit d'ürville. (v. sp. 1. in h. Cham.) *) 3. L. tomentosa * {Homocanthus? tomentosus Pöp- pig syn. pl. Amer. auslr. mss.). Involucro campanulato, foliis tomentosis. Caulis e radice perpendiculari, subfusiformi, nigricante prodit, jam e basi ima in plures ramos cauliformes. vix 5-pollicares, erectos s. adscendentes, simplices, lanato-pi- losos, pilis adpressis, serieeis, superne subnudos divisus. Folia tomentosa, tomento niveo, juniorum densiori, subla- nato, paginae superioris fugaci, e petiolatis, petiolis la- nato-pilosis, quam folia brevioribus, confertis, pinnatiiidis, laciniis subaequalibus, obtusis, rarius acutis, pl. apiculatis, *) Synonymum Cassinianum non Satis certum est. L. viscosa Ej. .ib L. cctcrachi/olia Ej. vix atque nc vix quidem est distincta. 13 lobatis — dcniaiis, circiter 4" longis, 6 — 10''^ latls, in semiamplexicaulia , remota , rarlora , sub - 3 - loba , lobis acuminalis integriusculis , intermedio longe producto, late- rales basales, auriculas sistenles, superantc. Involucri cam- panulati foliola ciliata, subcllipllco-ovata, obtusa aut acu- ta, obscure purpurascenlia, 2'" longa, 1'" lata, exleriora pilis rigidls obscurls hirsula, pIHsque albis basi lanato- pilosa. Capitula in infloresccnliam tcrminatam, suprafasti- gjatam, oligo - (pl. 3) - cephalann disposita, lateralia pe- dunculata, pedunculis simplicissimis, vJx pollicarlbus, quam capitula longioribus, folia autcm, c quorum axillis oriun- lur, subaequanlibus. — Pöppig legil in arenosis maritimis ad Concon. Florct Auguslo, (v. sp. 1. s.) Fig. 26. Fructus. 11. DUMERILIA. *) Achaenium rostratum, papillosum, areola lerminall, disco epigyno magno, nectario slyliformi. Pappus 1-se- rialis, paleaceus, longus, aequalis, paleis linearibus, serru- lalis. CoroUae glabrae lablis in floribus marginalibus ae- qualibus, exteriori latiori 3-denlato, interiori 2-fido. An- tlierarum alae apicales breves, caudae integrae, basi trun- catae. Rbacbis tota ebracteolata. Involucrum imbricatum, 3-seriale, cylindraceum , floribus brevibus, foliolis coria- ceis siccis, plurinerviis, planis, adpressis, interioribus gra datim longioribus. — D. Humholdtii n. sp. {Perdicium senecioides W. herb. N. 16095.) Planta probabiliter fruticosa. Ramus, quem vidi, est sulcato-striatus, teres, liispido-puberulus, rubicundus, us- que ad apicem summmn simplex. Folia penninervia^ membranacea, rigida, alterna, exstipulata subimbricatim *) Nee Lag. et Cand. quod cum Jungia conjungendum est. 14 conferia, Inermia, utrinque scabra, glandulosa, glabra ner- visquc prominentibus rellculalo - venosa, supra paruni lii- clda, ovata, ex semiamplexicaulibus, profunde cordatis, aii- rlculis aplce parum decurrenlibus et adnalis, basi llberis; acutis, denticulatis , 3^" longis, 2" latis, ad apicem raml ia i" longa, ^" lala, sessilia, ecordata, inlegerrima , aca- mlnata. Capitula in siccls 6'" longa, 2'" lata, brevissime pedicellata, terna, ramum ramulosque e summi raml foliis prodeunles eaque aequantes aut siibaequanles, simplices, subfastiglatos, in specimiue, quod examinavi, tres, quorum longissimus pollicaris est, lerminant, Involucri foliola gla- briuscula, margine tenuiorl fmibriato-ciliata, acuta aut ob- tusiuscula, superne magis minusve obscure purpureo-colo- rata, ex ovalis, mucronatis per obovata in oblonge -ob- ovata. Corollae albidae. — Clar. de Humboldt ex Ame- rica meridlonali reportavit. *) (v. sp. 1. in h. W.) Fig. 27. Stamen. — Acbaenium immaturum longitu- dinaliter sectum, h. pappi basis, i. album cmbfyonem in- cludens. 12. PEREZIA. (Lag. Amen. 1. p. 29. (1811). Cass. oeuvr. phytol. 2. p. 153 et 164. Clarionca Cand. Ann. d. Mus. 19. p. 65. Clarionea Cass. 1. c. p. 165. Drozia Cass. Dict. V. 21. p. 413. et oeuvr. pliji;. 2. p. 170. Homoianthus Bonpl. ined. Cand. d. 1. Annal. d. Mus. 19. p. 65. (1812). Cass. Dict. 21. p. 413. et oeuvr. pbyt. 2. p. 154. Ho- manthis Kunlh nov. gen. 4. p. 10. Ej. syn. 2. p. 357. Platycheilus Cass. Bull. soc. phil. 1818. p, 73. et Dict. d. sc. nat. v. 21. p. 306. (sub Holocheilo). Ej. oeuvr. phyt. 2. p. 153. et 162. Perdicil sp. Vabl. Chaetanthe- rae sp. Bonpl. et Sprg.) *) Planta in Kuntliiano operc pretioslssimo a me frustra quaeiita. 15 Achaenlum erostre, pilis vlllosum, areola termlnali, disco epigyno magno. Pappus 2 — plurl • serlalis , plli- forml-paleaceus, serralus, longus, subaequalis, flavidus. Corollae glabrae lablum interlus 2-fldum, in iloribus exte- rioribus exterlori apice 3-denliculalo minus. Anlheramm alae longae, caudae integrae. Rhachis tota ebracteolata. Involucrum teres, floribus bievius, foliolis interioribus Ion gioribns. — Herbae meridionali americanae, annuac s. per- enncs, caulibus ereclis, lerclibus, slriatis, foliis exstipula- lis allernis, glabris aut subglabris, infcrioribus peliolatis, confertis, petiolis slrlalis, planis, basi dilatala caulem ani- plexanlibus, «uperloribus sessilibus, minoribus, saepissime rarioribus. Sect. I. Jlomocanthus. Rhachis piloso-limbrillitera. Invohicrum pauci (2 — 3)- seriale, foliolis mucronalo -spinosis, caclcrum incrmibus. Corollae coeruleae. Folia spinoso-ciliata, membranacea, penninervia. Caulis simplex, in inflorescentiam dichoto- mam divisus. 1. P. squarrosa*) caule oo-cephalo, involucri folio- lis integerrimis , intimis aculis aut obtusis, foliis scaberri- mis. {Perdicium squarvosiim Valil in Skrivt. af N. H. Selskab. 1. p. 11. lab. 6. Homoianthiis ambiguiis Cass. oeuvr. phylol. 2. p. 167.) Caule cx)-cephalo, involucri foliolis integerrimis, intimis obtusis aut aculis, foliis sca- berrimis. Ilerba rhizocarpica. Rhizoma praemorsum fibras plu- rimas, validas, simplices, rufas deorsum demittit. Caulis 1 — 2-pedalis, simplex, superne in paniculam, dichoto- mam, magis minusve ramosam, cujus rami, si perfecli *) Clar. Sprengelio eadem plauta ac ChaetantJiera ciliata R. et P. esse placuit! 16 sunt, elongati et divarlcali folia parva, c quorum axlllls oriunlur, longe supcranl, divisus, hispido-pubescens, piljs brevibus, crassis, obscuris, pl. 2-apiculalls longloribus, ra- ris albldis inlermixlis. Folia rigida, nervo primario utrin- que piano et prominente, lucida, scaberrima, glaberrima — liirsuta , supra venosa et venis ncrvisque secundariis pro- ininulis rngulosa^ subtns plana, subavenia, nervis secunda- riis impressis, margine ciliato-spinosa ciliaque spinescenli terminala, ciliis argenleis, apices loliorum dentesque ter- minantibus longioribus, e confertis, brevissime peflolalis, oblongo-obovatis, acutis — obtusis, basi in petiolos lon- gissime angustatis, '2 — 6" longis, 3 — 8'^' latis, dentato- pinnaliiidis — sublyrato-pinnatifidis, laciniis nempe modo profundioribus, denticulatis, inaequalibus ciliisque termina- libus lateralibusque aequalibus inslruclis, modo dentiformi- bus^ subaequalibus , integerrimis, ciliis lerminalibus quam laterales longioribus inslruclis, in rariora, minora, oblongo- ovala, acuta, basi vix atque ne vix quidem cordala, circi- ter 1 — 1<" longa^ 2| — 4'" lala, denlato-pinnatifida s. dentala, denlibus ciliis nonnisi terminalibus inslruclis. In- volucrum cylindraceo . campanulalum, sub 2-s8riale, A'" longum, foliolis 3-nerviis, nervo medio extus prominente paululum carinatis, acutis aut obtusis, vix unquam brevi- ter acuminalis, spinoso-mucronalis, margine integerririio inermibus, extus hispido - pubescentibus, pilis brevibus, crassis, obscuris, saepe 2-apiculatis longioribus, raris albi- dis intermixlis, ex elliplicis s. ovalis^ rigidissimis, tolis subfoliaceis et viridibus in oblongo - elliptica s. oblongo- ovata medio subcoriacea et viridia, margine late scariosa et diapbana, nonnunquam purpurascentia. Corollae la- bium exterius breve nee oblongum. Rliachis piloso - lim- brillifera. — Commerson in Monte Video; Sellow misit e Brasilia meridionali. (v. sp. s. oo ). 2. P. cuhataensis n. sp. Caule oo-cephalo, invo- lucri 17 lucri foHolis integerrimis , inlimis acutis aut obtusis, follls laevibus. Herba rhizocarpica. Rhizoma praeraorsum fibras plu. rimas, valldas, simpliciusculas , albidas deorsum demitllt. Caulis 1 — 2-pedalIs, omnino erecUis aut basi infima procumbens et tunc ereclus, sImplex, Inferne pilosus, su- perne pills brevibus, obscuris, crassis, pl. 2-apiculatis lon- gloribusque mollibus intermixlis hispido-pubescens, et in paniculam dichotomam, corymbosam, divaricatam, magls minusve ramosam divisus, cujus rami elongati folia, e quo- rum axillls prodeunt, longo supcrant. Folia Icnera, nervo primario piano -dilatato, striato, reliquls magis minusve obsolelis, laevia, hinc inde pilo uno alterove obsita, utrin- que plana, profunde dentato-serrata, inferiora saepe sub- pinnatifido- vel duplicato - serrata, serraturis apiceque in- nocue mucronalis, ex confertls, brevissime peliolatis, ob- longo -obovatls, aculis, 2-^ — 5'' longis, ^ — 1" latis in semiamplexicaulia , basi dilalala cordala , oblongo - ovata, magis minusve acuniiuata profnndequc serrata, -j — 1" longa, 3 — 6'" lata. Involucruni campanulatum, 3''' lon- gum, subbiseriale, foliolis niucronatis, marglne integerrimo inermibus, pilis brevibus, crassis, capitatis exlus puberu- iis margineque ciliatis, ex triplinerviis, tolis foliaceis, ova- lis, saepius acuminatis in oblongo -subelliptica, obtusa aut acuta cum mucrone, medio membranacea, sicca, 3-nervia, et viridia, margine late scariosa et diaphana, circiter 3"' longa, 1"' lala. Corollae labium exterius breve. — Dif- fert a P. squarrosa foliis laevibus, ntrinque planis, tene- ris, superioribus basi dilatata cordatis, ciliis multo brevlo- ribus et rarioribus, non argenteis, omnibus dentes termi- nantibus vix uUa laterali, fibris radicis albidis nee rufis, caule altiori, inflorescentia ramoslori, magis divaricata et corymbosa; a P. laevi statura omiiium partium minori, foliis inferioribus multo profundius serratis, mucronalis 5r Bd. U Heft. 2 18 nee sinualo - denticulatis, denticuHs apiculalo-mucronula- tls, foliolis involucri intimis obtusis aiit acutis nee aeiimi- natls. Rhachls piloso - fimbrillifera. — Sellow leglt ad Santa do Cubatao Brasiliae meridionalis in altltudine 2400 pedum Oclbr, 1827. (v. sp. s. oo.). 3. jP" laevis n. sp. Caule oo-cephalo, involucri fo- liolis integerrimis , inlimis aeuminatis, ramis inflorescen- tiae folla, e quorum axillis orluntnr, longe superantibus. Herba rbizocarpica. Rbizoma praemorsum fibras plu- rimas, validas, albas, simpliees deorsum demittil. Caulis inanis, | — 2i' altus, simplex, saepe obseure purpura- scens, superne foliis minoribus rarloribusque obsitus, pilis brevibus, capitatis, obseuris hispido-pubescens et in pani- culam suprafastigiaiam, longissimam, dicbotomam , valde divaricatam divisiis, cujus ranii folia parva, e quorum axil- lis oriunlur, longe supcranl. Folia lenera, utrinque plana, nervo primario piano - dilalato, slrialo, rcticulato - venosa, laevia, lucida, glaberrima, ex conferlis, brevlssimc petiola- tis, obovato-lanceolalis, basi quam longissime anguslalis, sinuato- denticulatis, denticulis apice apiculato-mucronula- tis, \ — 1-2' longis, 2 "" I2" 1^^'* "^ semiamplexicaulia, rariora, basi lalissima profunde cordata, apice longe recti- lineo-acuminata , oblongo-ovata , profundius sinuato-den- tata, dentibus apiccque mucronulatis, -^ — 1" longa, 6 — 8'" lata. Involucrum campanulalum, subbiseriale, fo- liolis planis, saepe obseure purpurascentibus , margine in- tegerrimo inermibus, pilis brevibus, capitatis, obseuris ex- lus puberulis marglneque ciliatis , oblongo-ovatis, in mu- cronem aeuminatis, ex triplinerviis, totis foliaceis in multi- nervia, medio sicca, membranacea et viridia, margine sca- riosa, 4'" longa. CoroUae labium exterius breve. Rha- cbis piloso -fimbrillifera. — Differt a P. multiflora pube hispidiori, radice perenni nee annua^ caule crassiori, su- perne foliis rarioribus minoribusque obsito nee e basi us- 19 quc ad apicem ita folioso ul aegre conspiciatur, foliis tcnc- rls ncc rigidis, sinualo - dcnliculalls s. dentatis ncc pro- funde denlato-spinosis, denlibus squarrosis, reticulato-ve- nosis, laevibus nee scabriusculis, glaberrimis, panJcula dl- chotoma, suprafasliglata, longissima, dlvaricala, ramis fo- lia, e quorum axillis prodeunl longe superanlibus, nee co- rymbosa, brcvlssime contraela, ramis valde abbrevialis, la- blls corollarum exterioribus brevibus, subrolundo ellipücis nee linearl-oblongis. — Sellow misit e Brasilia, (v. sp. s. oo.). Fig. 22. stamen, f. valva poslica, g. anlica. 4. jP. multiflora.* Caule oo-cephalo, involucri fo- liolis integerrimis, inlimis aeuminatis, infloreseenliae ra- mis quam folia, e quorum axillis oriuntur, brevioribus. {Chaetanthcra mulüßora Humb. et Bonpl. pl. aeq. 2. p. 168. t. 135. Homonthis muhißorus Kunlh nov. gen. 4_ p. 11. Ej. syn. 2. p. 358. Clarionea poJyccphala Cass. I oeuvr. pbyt. 2. p. 167. Scolymanthus cnlcdides W. herb. N. 16439.) Herba pedalis aut scsquipedalis, annua, spinosissima (ex Bonpl. 1. c). Caulis simplex, ab ipsa basi foliosus, pube eadcm ac in praecedenlibus obsilus, pilis longioribus mollibusque aulem multo crebrioribus. Folia rigida, cau- lina alterna, sessilia, subamplexicaulia, approximala, ovale- lanceolata, basi magis minusve eordata, profunde dentato- spinosa, dentibus squarrosis, nervo primario piano, striato, seeundariis obsolelissimis, avenia, scabriuscula , hinc inde pilis sparsis obsila, !< — 3-pollicaria. circiter 6 — S'M lata. Capilula subsemipollicaria ( quam ca Arctii Lappae minora; cf. Kunih 1. c.) in paniculam corvmbosam, diclio- tomam, coniractam, brevissimam, disposiia, cujus rami fo- lia dentato-spinosa, e quorum axillis prodeunl, acquant aut paruni superant aut sacpe iis breviores sunt. Involu crum cylindraceo - campanulatum , sub 3 - seriale , foliolis 20 membranaceis, sub (?) siccis, triplinervlis, extus pilosiuscu- lis, mucronalo-acuminatis, margine interlorum lallssime scarioso integerrimis. Rhachis plloso - fimbrlllifera ( ex Kunlh 1. c. ), Labium corollae exlus lineari - oblongum (ex Kunth 1. c. ). — Humboldt in scopulosls montis An- tisanae, alt. 1700 hex. Flor. Januario. (v. sp. 1. s. in h. W.) Sect. IL Drozia, Rhachis nuda. Involucrum multi-seriale, foliolis mu- cronato - spinosis , exlerioribus dentato - spinosis. Flores coerulei(?). Folia ciliato-spinosa. Capitula solitaria. 5. P. pimgcns * Foliis membranaceis , radicallbiis lanceolatis. {Chactanthei^a pungens Bonpl. pl. aequin. 2, p. 146. tab. 127, Ilomanthis pungens Kunth nov. gen. 4. p. 11. ej. syn. 2. p. 358.) Herba 2 — 3-pedalis. Radix annua, perpendlcularis, teres, ramosa (Kunth). Caulis erectus, teres, inferne sub- puq)urascens, glaber, supeme ramo uno alterove instructus (Kunth) vel simplcx, versus apicem hlspido - pubescens, pilis brevibus, capitatis, crassis, obscuris. Folia rlgida, membranacea, penninervia, nervis secundariis obsoletis, ^ glabra, radlcalia lanceolala, acuta, basi valde angustata, grosse et argute serrata, venosa, aspera (Kunth); caulina amplexicaulia, magis minusve cordata, ovalo-lanceolata, ' dentibus apiceque mucronato-spinosa, avenia, 5'" — 2" longa, 1| — 4i" lata. Involucrum cylindraceo-campanu j latum, imbricatum, multiseriale , foliolis breviler acumina lls, spinoso-mucronatis, extus pilis brevibus, rigidissimis, capitatis hispido-pubescentibus, ex cartilaglneo (Bonpl.) — foliaceis, dentato - spinosis, patentibus in coriacea, sicca, 3-nervia, erecta, margine latissime scarioso, integerrimo aut rarissirae denliculato inermia, supeme obscure purpu- rascentia. Capitula solitaria caulem ramosque terminant, 21 iis Carliiiac vulgaris parum minora, in siccis circiter 1" longa, 8'" lata. Rhachis glabra (Kunlh). Corolla coc- rulea, labio exterlori florum exlcrionim semipolllcari , f'" lato, oblongo - subelliptico , apice 3 - denticiilato, inleriori 2-parlito, laclniis angustis, tortls. — Humboldt in regni Quitensls montlbus ignivomis, v. c. in devexis Pichinchae et Anlisanae, altit. 1600 hex. Jauuario floret. (v. sp. s. 2. in h. W.) •f 6. P' diccphala * {Drozia diccphala Cass. oeuvr. pliyt. 2. p. 171.) Foliis membranaceis, radicalibus elliptl- cis, obtusissimis. 7. P. recurvata * Foliis coriaceis. {Perdicium rc curvatum Vahl in Skrivt. af N. H. Selsk. v. 1. p. 13. t. 7. Chnetanthera rcan^ata Sprg. syst. III. p. 503. d'Urv. in Mem. Soc. Linn. Par. IV. p. 611. Clarioneae sp. Cass. oeuvr. pbyt- 2. p. 166.) Herba pcrennis. Caulis basi ramosus, flexuosus, cre- ctus ramique foliis subimbricatis tecli, obscure purpura- scentes, glabri, apice liispido-pubescenlcs, pIHs obscurls, crassis, capitatis. Folia coriacea, 1-nervia, nervo supra impresso, subtus crassissimo, lato, prominente, linea- ria, obtusa, margine integerrimo valde rcvoluta, glabra, laevia, confertissima , supra Iransverslm rugulosa, spinu- loso-eiliata, ciliis 2-seriaHbus, inferiora petiolata, petiolis brevlbus, dilatatis, membranaceis, plloso - cilialis, amplexl- caulibus, quam folia ipsa multo latioribus ramorumque sterilium div.iricata et recurvata, 1 — 2" longa, f'" lata, superiora sessilia, rami florlgeri crecta. Capitulum sollta- rium pari cm caulis superiorem, foliis rarioribus, sessilibus et erectis obsitum termlnat. Involucrum campanulatum, imbricatuni, multi-seriaie, 6'" altum, follolis planis, pluri- nervlls, spinuloso-mucronatis, pilis brevissimis, crassis, ca- pitatis extus hispIdo-puberuHs (nee pulverulentis, ul Vahl 1. c.) ex oblongo-elllptlcis, oblusis s. acutls, foliaceis, sub- 22 patulis, spinuloso - ciliatis in oblongo - ovata , acumlnataj multo longiora, margine integerrimo inermia, corlacea, sicca, adpressa, purpurascentia (Vahl). Flores perfecti desiderantur. — Ad fretum Magellanicum ( Commerson ) ; in insulis Malouinensibus (d'Urville). (v. sp. 1. s. in h. Cham.) Sect. III. Platycheilus. Rhachis nuda. Folia foliolaque involucri inermia. Caules in inflorescentiam divisi. •f 8. P. ochroleuca * {Platycheilus Cass. oeuvr. phyt. 2. p. 153 et 162. Ilolocheilus ochroleucus Ej. in Bull, mai 1818. p 73. Dict. v. 21. p. 306.) Sect. IV. Clarionea. Rhachis piloso - iinibrilllfera. Involucri pauciscrialis foliola foliaque integerrima, inermia. Pelioli foliis ipsis longiores. Flores sulphurei. Caules simpllclssimi. 9. P. lactucoldes * {Pcrdicium lactucoides Vahl in ' Skrivt. af N. H. Selsk. 1. p. 11. tab. 5. Clarionea gla. ■■ berrima Cass. oeuvr. phytol. 2. p. 166. Chaetanthera magellanica Sprg. syst. III. p. 503. Aster magellanicus Lam. Enc. 1. p. 305.*)) Herba perennis. Caulis 6 — 12" altus, glaberrimus, nonnisi apice summo pilis obscuris, erassis, capitatis hi- spido - puberulus , simplicissimus , capitulo solltario, erecto, 7'" alto terminatur. Folia integerrima, utrinque glaberri- ma et laevia, margine plana, penninervia, nervo primario utrinque piano, striato, membranacea, subavenia, obtusiu- scula, e lanceolatis basi in petiolos longissimos, 2^ *— 4" longos, striatos attenuatis, confertis, 1 — 1^" longis, ^\ — 3'W latis per oblongo-ovata, subamplexicaulia , in *) quoad descriptionem. 23 lariora, remotlora, semiamplexicaiilia , lincaria, angustiora, 4 — 8'" longa, \ — I'" lala. Involucrum pauciserialej campanulalum, in siccis 5" altum, follolis meinbranaceis, siccls, adpressis, planis, 1-nerviIs, glaberrimis , ex semi- lanceolatis, longe acuminalis, loiis virldibus, marginp ci- lialls in oblongü-ovata, acula aut breviler acuniinala, mar- gine scariosa, medio virldia, 4"' longa, 1'" lala. Corollae sulphureae labiis ext. oblongo-ellipticis. Rhachls piloso- fimbrillifeia (Cass. 1. c). — Ad fretuni IMagellanicum. (v. sp. 1. in li. W. ) Sect. V. Perczia. Rhachis nuda. Involucri pauciscrialis foliola foliaque pinnaüsecla incrmia. Pclioli foliis ipsls longiores aut iis aequalcs. Flores siilphurei. Caules simplicissimi. 10. P. magellanica * {Perdicium magellanicmn L. suppl. 376. Forst, in Comment. Götl. v. 9. p. 37. Valil 1. c. p. 10. t. 4. >V. sp. pl. V. 3. p. 2117. Clarionea i magcllanica Cand. 1. e. Herba perennis. Caulis 4 polllcaris, nonnisi basi in- fima foliatus, caelerum subnudus, pilis purpurascentibus, brevibus, crassis, capitalis lilspido-pubcscens, simplicissi- mus, capilulp solilario, parum nutante, circiter 9'" alte terminalur. Folia 1-ncrvia, nervo utrinque piano, striata, avenia, camosula, glabra, margine pilis capitatis ciliata, radicalia conferla, peliolata, pinnatisecta, sectionibus oppo- sitis, semiellipticis , obtusissimis aut rarius obtusis, supe- rioribus quam inferiores paullulum majoribus, una cum petiolis circiter semipollicaribns pilis iisdera liinc inde ob- silis, circiler 1" longls, 2'" latis, caulina sessilia ravissima (in specimuie, quod vidi, tria) dislantia, minora, aut den- tato - pinnalitida s. inlegerrima. Involucrum pauciseriale, campanulalum, in siccis 5'" altum, foliolis 1 (?) - nerviis, adpressis, planis, ex ellipticis, oblusis, subfoliaceis , pilis 24 capitatis cilialls in oblonge - elliptica , pl. acuta, minus ci- liata, margine late scarioso saepe purpurascentia , medio sicca, viridia, circiter 5'" longa, 1'" lata. Corollae sul- phureae, labiis exterioribus oblongo-ellipticls, in floribus marginallbus 6'" longis, 1'" latis. Rliachis glabra (ex Lag. 1. c.) — Ad frelum Magellanicum (Forster). "f Species dubiae. f 11? Homocanthus pinnatißdus (Humb. et Bonpl. pl. aeq. 2. p. 170. t. 136. Kunth nov. gen. 4. p. 243.) — Achaenia ovata, glaberrima. — Crescit regione frigida Regni Quitensis, in decllvitate montis Cotopaxi, alt. 1070 , hex. Floret Julio. t 12? P. turbinata Llav. et Lex. descr. nov. veg. fasc. 1. p. 25. — In regno Älexicano pr. Vallisoletum et la Jordana. 1 t 13 ? P. fruticosa Llav. et Lex. 1, c. p. 26. — J Crescit cum praecedente. t 14 ? P.1 moschata Llav. et Lex. 1. c. p. 26. »— In montibus Vallisoletanis. 13. TRLXIS. (P. Brown Nat. Hist. Jaro. p. 312. Lag. Amenid. 1. p. 35. Cand. Annal. Mus. 19. p. 66. Perdicii sp. L. W. Kunth. ) Achaeniuni breviter rostratum, multi-costalum, hispi- do - pubesccns , teretiusculum , oblongo-ovatum aut ovato- lanceolatum, disco epigyno magno, nectario styliformi, callo basllari, areola terminali. Pappus 2 — pluri-seria- IJs, piliformi-paleaceus, subaequalis, mediocris, serratus s. subplumosus. Corolla pilis brevissimis, crassis, capitatis extus hinc inde obsita, labio interiori 2-tido, rarius inte- gro, 2-dentato, exteriori 3 - denticulalo. Antherarum alae longae, caudae integrae. Involucrum teres, floribus bre- 25 vius, polyphyllum, laxe imbricatum, pauci (1 — 2)-se rialc, foliolis planis, interioribus longioribus. — Ilerbae aut fmlices erecti, Americam meridionalem aut Indiam occidentalem habitantes, foliis altcrnis, pennlnerviis, mem- branacels, exslipulalis. 1. T. striata * (Onoseris stricta Sprg. syst. v. 3. p. 503!) Herba, caule simplici, superne foliis nonnisi ini nutis, remotis obsilo, foliis inlegcrrlmis, involucrl foliolis interioribus acuminalis. Radix annua (?), pl. horlzontalls, subfusiformls , sub- simplex, pennae corvinae vix crassiludine. Caulis teres, striatus, strictus, pedalls et parum ultra, pilosus — magis minusve vlllosus, basl infima folia sie dicta radicalia con- ferta, caeterum nonnisi pauca, parva et rcmota protrudens, pl. simplicissimus , rarius simplex, superne 2 aut 3-fidus, ramique alterni^ capitula plus quam triplo superantes ca- pitulis singulis, in siccis circiter 15'^' altis tolidemque la- lis, aeque magnis ac in Arnica montana, terminantur. Folia integerrlma , scabra, sessilia, infima conferla, relicu- lato-venosa, nervo primario subtus convexo, supra piano, subrotundo - obovata s. spalbulato - obovata , obtusissima, supra glabra, subtus pallidiora, glabra s. praeeipue ad ner- vös pilosa, 6"' — 2" lala, 1\ — 2" longa, reliqua sparsa remota, lineari - elliptica , obtusa aut acuta, summa squa- maeformia, semi-lanceolata, acuminata, circiter ^^' longa et 1"' lala, villosa. Involucrura late campanulalo -hemi- sphaericum, subbiseriale , foliolis integerrimis, multipliner- vHs llnearibus — lanceolatis, acuminatis, extus villosis — sublanatis, intus glabris , exterioribus totis foliaceis, inte- rioribus basi coriaceis, siccis, circiter 6 — 7"' longis, 1 — 1|^"' latis. Pappus rufescens. Corollae in siccis lu- teae, pilis rarissimis obsitae, labiis exterioribus oblonge - el- lipticis, in floribus marginalibus, pollicem fere longis, cir- citer 6"' longis, 1'" latis. Rhachis piloso-firabrillifera. — 26 Sellow In Campo Colonla Brasiliae meridionalis Decbr. 1822. (v. sp. s. oo.). 2. T. hrasilicnsis (Cand. 1. c. Perdicium hrcisi- liense L. Vahl in Skrivt. af N. Ih Selsk. v. 1. p. 12., W. sp. pl. V. 3. p. 2119, Poir. Enc. meth v. 5. p. 179, Reich, syst. veg. V. 3. p. 837 , Houtluyn Pflz. Syst. v. 9. p. 452. ) Herba caule simpllci, follis inferioribus mucronato-denti- culalis, superloribus aperte minoribus remolioribusque, fo- llolls involucri acuminatis. Rhizoma perenne, cavum, fibras crebras, validas, sim- pliclusculas deorsum demiltit. Caulis tcres, strialus, sim- plex, superne follis aperte minoribus rarioribusque in- siructus alque in inflorescentiam terminatam, dichotomam, magis minusve ramosam sub - s. suprafastigiatam, rarissl- me nondum fastigiatam, divaricatam divisus, cujus rami ob- scure villoso-pubesccnlcs folia, e quorum axillis prodeunt, scmper superantes, saepe in medio folium unum alterumve, dichotomiae abortae vestiglum, gereutes, ullimi capilulis singulis, in siccis circiter 8'" allis terminantur, eaque vix aut parum superant. Folia sessilia, laevia, utrinque mol- liter pubescentia (hispida auct.), nervo primario sublus piano, dilatato, slrialo, ex confertioribus , mucronato-den- ticulatis, denticulis horizonlalibus aut deorsum spectanli- bus, obovato-oblongis, aculis aut obtusis, rarissime brevi- ter acuminatis, pl. latis, rarius elongatis, anguslis^ obova- lo-linearibus, 4 — 8|" longis, 4'" — 4" latis, basi longe s. longissime altenuatis, per decurrenlia in rariora minora- que, magis minusve acuminata, oblonga, inlegerrima, \ — 2" longa, 2 — 4'" lata, non decurrenlia. Involu- crum sub — 1-serIale, campanulato-hemisphaericum, fo lio utrinque aequaliler pubescente uno alterove saepe au- ctum, foliolis multiplinerviis, linear! -lanceolalis, acumina- tis (obtusis auct.), utrinque, sed extus magis, subvilloso- pubesccntibus, demum reflexis, exterioribus totis foliaceis, 27 inlcriorlbus basi corlacels, siccis. Achaenium obscurc vll- losulo-pubescens, pllis alteris moUibiis, paiillulum loni^Io- ill)us, alteris crassis, capitatis, rigulis. Corollae, teste amicissimo Beyrlchio, piirpiireae, siccatae luteae. Pappus 1 iifescens. Rhachls plloso - timbrillifera. — Exslat var. aquatica, foliis clongatis. obovato-lineavibus, breviter acu- inlnatis, basI loni2,issinie altcnuatis, 6" longis, 5"Matis, in. llorcscentiae nondum fasligialae ramis simplicibus, paucis, brevibus, ereclo-palenlibus, folla, e quonim axillis oriun- lur, vix superanllbus. Beyvich Icgit ad Rio Janeiro, Scl- low misit e Brasilia acqulnocliali. (v. sp. s. oo.). 3. T. othonndidcs * Cacalia scnhra Valil ! ! ! Ilerba caule simplici, foliis inlimis sinuatis, siiperioribus aperle mi- noribus remotiorlbusquc, foliolis involucri obtusis aut acutis. Herba radice librosa, llbris valldis, simplicluscuUs, caule \ — 2' allo, simplici, inrcrne glabro s. hirsuto, su- perne magis minusve hispido-pubescente, pilis crassis, ca- pitatis, fiiscescenlibus, alque in Inflorescenliam divarica- tam, terminalam , dicliotoniani , magis minusve ramosam, saepissime subfastigiatam aut suprafastigialam, ramis infe- rioribus clongatis, superioribus sensim brevioribus, divisus, rarissime abortu simplicissimus, capilulo solitario termina- tus. Folia scabra, liispida — glabra, ex peliolatis, con- fertis, 1\ — 7" longis, 4'" — 2|" latis, sinuatis, sinubus denticulatis s. integerrimis , aut sinuato - denticulatis, el- lipticis s. obovatis s. oblongo - obovalis , obtusissimis — acutis s. rarissime breviter acuminatis, basi in petiolos 3 — 15'" longos, piano - dilalatos, striatos, versus basin ampliatam, amplexicaulem canallculatos , glabros — hirsu- tos longius brevin«ve attenualis in rariora , semiamplexi- caulia, non decurrentia, integerrima^ ovata, acuta s. ob- longo - ovala acuminata, \ — 2" longa, 2 — 12'" lata. Capilula in siccis 4 — 6'" lata. Pappus albus. Involu- crum canipanulatuni, 8 — 12-phyllum, sub 1-scrIale, fo- 28 liolis obovato - oblongis , obtusissimis — aculis , extus hi- spido-pubescentibus, coriaceis, siccis, oo-nervils, margine scarioso fimbriato - cllialis. Corolla lactea. Achaenium 3"' longum, sub 4-gono-obcompressum, pilis crassls, ca- pltatis hispido-pubescens, cujus tunicas quatuor ut reprae- sentarem mihi conligit; adglutinalus est nempe calyx tener- rimus, evasculosus tunicae seminis exteriori, vasorum fa- sciculis simplicjssimis percursae, hyalinae, quae iterum tu- nicam seminis interiorem crassam, atropurpuream albumen- que vasis destitulum cingentem induit. Rhachis piloso- fimbrillifera. — Exstant specimina plura, habitu satis alie- no insignia, quae a reliquis distinguuntur, caule Lumiliori, 4 — 6" alto, capitulo solitario terminato aut in inflore- scentiam 2 — r)-cephalam, irregulärem, nondum fastigia- tam, ramis brevibus, erecto-palenlibus diviso, folia infima longius petiolata, angustiora, breviter acuminata, oblongo- obovata, sinualo-denticulata, glabra non multo excedente et foliis crebrioribus majoribusque quam in forma typica obsito. — Sellow legit ad margines sylvarum prope Rio Pardo Oclbr. 1823. (v. sp. s. oo.). Fig. 35. embryo. — 36. Sectio achaenii transversa, k. calyx, 1. testa externa, m. interna, n. albumen, o. em- bryo. 4. T. phmatifida n. sp. Herba caule simplici, fo- liis infimis runcinato-pinnatiüdis, superioribus multo mi- noribus, rarissimis, foliolis involucri obtusis aut acutis. Herba. Caulis simplex, inanis, 2 — 6' allus, baj^i glabriusculus, superne magis minusve hispido - pilosiuscu- lus, nudus atque in inflorescentiam terminalam, corymbo- sam, dicbotomam, magis minusve ramosam, laxam, dlvari- catam, pl. suprafastigiatam dlvisus, cujus romi ex axillis foliorum lineari-lanccolaiorum, inlegerriniorum, ne lineam quidem latorum oriunlur, inferiores valde elongali su})crio- res gensim breviores cvadunt. Folia scabra, magis minus- 29 ve hispida, nervls primariis 1-costatIs, modo utrlnque planis, modo gupra planls et infia convexis, e confer- tls, runcliialo-pinnatifulis, (apiccs iobique horizontaliter pa- tentes, pl. mucronato-denticulati magis minusve acuti), basi in pcliolos sub 2-pollicares, piano - convexos , hispido-pi loslusculos longissime aciimlnatfs, 9 — 18" longls, 1^ — 2" latis in rara, remota, oblonga, semiamplexicaulla, basI di- latata inciso-dentala, apice longissime acuminata, nonnun- quam aborta, squamaeformia, 1| — 2|" longa, 2 — 3'" lata. Involucrum 1-seriale, 8-phyllum, follolls plurlner- vüs, subcoriaceis, siccis, cxlus Iiispido pilosiusculis, ver- sus apicem cllialis, oblongo-obovalis, obtusis aut acutis, aequalibus. libachis nuda, plana. Corollae in siccis pal- lide sulphureae. Pappus pallide flavescens. — Beyrich legit pr. Rio Janeiro; Sellow misil e Brasilia acquinoctiali. (v. sp. s. oo.). Fig. 31 et 32. Corollae. — 33. Achaenium. — 34. Ej. apex longlludinaliler sectus, i. albumen, b, apex em- bryonis. 5. T. verbasciformis n. sp. Herba caiile simpllci, usque ad inflorescentiam foliis confertis, subtus albo-to- mentosls obsesso. Herba perennis. Caulis elatus, 4-pedalis et ultra, in- ferne diametro circiter semipollicari, foliis aequaliter cre- bris usque ad inflorescentiam instruclus, medullosus, basi glabriusculus , caeterum magis minusve fulvo-tomentosus. Folia ad nervös utrinque fulvo-villosa, supra magis mi- nusve fulvo-pilosa, subtus tomenlo albo vestita, conferta, saepissime decurreniia, angusfe s. elliptico-lanceolata, ob- tusa — acuminata, inferiora 5 — 12" longa, 1 — 3" lala, irregulariter crenata, crenis apiceque apiculatis, superiora sensim parum minora, subinlegerrima. Capitula 8 — 12- flora, brevissime pedicellata, pedicellis quam folia, e quo- rum axillis prodeunt, brevioribus, in racemum pyramidem 30 elegantissam , floridam, saepe pedalem sisteniem, aut dc- composllum, racemulls inferloribus elongalis, axi autem primaria brevioribus, validis, atqne racemulos parvos ite- rum protrudentibus , aut rarius compositum, racemulis Omnibus pauci (3 — 5)-floris, subae(jualibus , disposita, Involucrum subbiseriale, foliolis oblongis, aculls aut bre- viler acu'minatis, coriaccis, siccis, subtrinerviis exlus villo- sis; pili subsericei, molles longi brevissimis, rigldls, crassis, capilatis intermixti. Corollae in siccis flavidae. Rhachis piloso-fimbrlllifera. — Sellow e Brasilia meridio- nali et aequinoctiali. (v. sp. s. oo. ). 6. T. pallida n. sp. Herba caule foliis conferti.<, pilosis usque ad apicem obsesso. Herba rhizocarpica , rhizomate valido, lignoso, cauli- bus herbaceis, teretibus, subliliter strialis, glabris, vix alios ramos nisi apice florigcros subfasligiatosque superne pro- trudentibus, usque ad apicem densc fuliatis, meduUosis, 3 — 4-pedalibus, pennae anserinac crassitudine vcl pa- rum crassioribus. Folia valde confcria, late decurrcnlin, nervis supra planis, subtus convexis, reliculalo-venosa, pal- lide viridia, pilosa, pilis sublus et in junioribus crcbriori- bus , in adultis supraque saepius nuUis , subtus glandulis sessilibus obsessa, denliculata, ciliata, acuta, e subrotundo- obovatis, 1 — 3" longis, 1 — 2" latis in elliptico-ovala. 1 — 2" longa, \ — 1" lala. Racemi compositi, caulem ramosquc breves, subfastigiatos, e foliorum axillis superio- rum prodetintes iisque multo longiores terniinantes, pedun- culis abbreviatis, folia, c quorum axillis proficiscuntur, vix atque ne vix quidem superantibus, 2 — 5 capitula 5-flora, 6"' alta, brevissime pedicellala gerentibus, rarius abortu monocepbalis minimisque bracteolis instructis. Involucri cylindracei, 2-serialis foliola ciliata, extus villosa glan- dulisque sessilibus, saepe nigricantibus conspersa, serici cxterioris pauciora, multo breviora, ovata, acuminata. 31 foli'acea, penninervia, inteiiora quina, oblonge -elllptica, acuta, coriacea, sicca, 3-nervia, concava. Rhachis plana, piloso-fimbrillifcra. Pappus niveus. — Sellow e Brasilia aequinoctiali. (v. sp. s. oo.), 7. T. divaricata (Spvg. syst. III. p. 501. T. aiiri- cnlata Ilook. bot. mag. t. 2765. Pcrdiciwn divaricatum Kunlli nov. gen. IV. p. 122. l. 354. Ej. syn. II. p. 441. Prionanthes antmenorhca Scbrank hört. Monac. II. t. 51. Cacalia flexuo.sa W. herb. N. 15066.) Frulex volubills, involucrl foliolls acuminalis, coroIHs albis. Frutex volubilis, 5 — 6-pedalis, foetidus, ramosissimus, ramis allernis, divaricalis, teretibus, striatis, pilosis, pilis longloribus, mollibus cum brevibus, capitalis, rigidls inter- mixtis, adultis magis minusve glabris. Folia tenera, mu- cronulato-denticulata s. integerrinia, aut sessilia et aurlcu- lata, aut brevissune peliolata et exauriculata , supra pi- losa, pilis ad nervös prlmarios magIs confertis, subtus pal- lldiora, subtomentoso-villosa, acuminata, ex obovatoob- longis , basi longissime acuminatls , usque ad 7" longis et 2'' latis in oblongo-ovata, basi brcviler acuminata, 2" lon- ga, I" lata. Paniculae oligocephalae, laxae, divarioatae, dichotome magis minusve ramosae, terminales laterales- que in terminales abeunles, foliis, ramos inflorescenliae primarios s. paniculas laterales stipantes protrudentibus, quae eos aequant s. subaequant exceptis, aphyllae, ramis subfiliformibus , ullimis quam capitula oo-flora, 8'" longa brevioribus. Involucrum cylindraceum , subbiseriale folio- lis linearibus aut sublinearlbus , acuminalis, longe et molliter ciliatis, exterioribus foliaceis, pilis longis molli- bus cum brevioribus, capitalis intermixtis pilosis, patenli- bus, penninerviis quam interiora 3-nervia, membranacca, sicca, simpliciter pilosa multo brevioribus. Corollae al- bae. Rhachis piloso-fimbrillifera. Pappus flavesccns. — Humboldt legit in collibus siccis pr. Cavico ad ripam flu- 32 vii Chamayal (Prov. Jaen de Bracamoras) Aug.; Beyrich pr. Rio Janeiro; Sellow misit e Brasilia aequinocliali. (v. sp. oo. s. et viv.) 8. T. ßexiiosa (Sprg. syst. III. p. 501. Perdiciuni ■flexuosuvi Kunlb nov. gen. IV. p. 21. Ej.syn. II. p. 440.)?? Frutex, involucri foliolls exterlorlbus acutls, corollis albis. Frutex volubIlIs(?) ramls dlvaricalls, strialls, ierctl- bus, alternis s. pseudo-oppositls, juniorlbus magis minusve dense subflavesccnti-villosls, adullls magis minusve gla- bris, cinereis, follis delapsis nodulosis. Folia crebra, inte- gerrima s. serralo-denliculata, pellolata, supra magis mi- nusve pilosa, pllis flavidi^, e tuberculis minimis visu ncc tactu percipiendls , ad nervös primarios, subtus aeque ac petioli 3 — 12'^' longi magis minusve sericeo - vlUosa, lanceolata — elHplico - lanceolata , basi et apice longlus breviusve acuminata, apice nonnunquam acuta, 2| — 5" longa, 1 — 2" lata. Paniculae maximae, pyramidales , ra- mosissimae, dichotomae, nonnisi terminales, ramis prima- rils inferioribusque folIa, c quorum axiilis prodeunt, nun- quam, reliquls rarius superantlbus, axi primaria magis minus flexuosa. Capilula mulli-(plus quam 20-) flora, brevissl- me pedicellala, clrciter 6'" longa. Pappus palllde flave- scens. Corollae albae. Involucrum subblserlale, foliolls sericeo -vlUosIs, follaceis, pennlnervils, pl. oblongo-ellipli- cis, obtusis aut acutls, rarius acuminatis, exlerloribus pa- tentibus, nunquam acumlnalis quam interlora (clrciter 10) erecta , saepius acuminata parum breviorlbus. Rhaclils pi- loso-fimbrlllifera. — E notis, a cel. Kunthio 1. c. relalis hae non consenliunt: folia integerrima, brevissime pello- lata, sesquipollicaria , 5''' lata, supra liispido-pubescenlia, subtus cano-tomentosa. — Differt a T. divaricata pubc totlus plantae mullo densiori, sericea, foliis nunquam au- rlculatls et sesslllbus scd semper longius peliolatis, cou- sistentia firmlori, saepe serrato-denliculatls ncc mucronu- lalo 33 l;il()-(li'nli. aculis quam inleriurn rarius ucuniinata parum brcvioribus, Uenique ramis slerllibus, stuloiiilonnibus, qiii saope liillo- resocnliis adislaiit. — Humboldt in bxi.s lemporalis pr. Son/aiiaiiia Ouilensiuin all, 1000 licx. Juliu; Sollüw in braijilla inerliiioiiali. (v. sp. s. oo.) 9. T.Jvutesccns (P. Br. Jain. p. 312. lab. 33. f. 1. Sprg. sysl. ni. p. r)Ol. Tf'iiovui raJycuIata Bericro (liliiii. IV^. 53. lill.) PcriJichnn rddudc L. s\;»l. vcir. cd. Ucicb. p. 837. Vahl in Skrlv». af N. II. Sclsk. I. p. 12. Lam. Enc. inclh. V. p. 179. Id. tab. 677. f. 2. ImiJa Trlx'is L. Aiiioen. V. p. 406. Prcnnnthcs frutirosn ^V. Jiorb. N. 1458*J. Tri.ris mcjricaua IMoric. iii pl. sicc. a Ber- landicio in Mexico leclis, (nee LIav. ) Trixis havancii- sis Sprg. syst III. p. 501. Pcrdicimn havaneusc Ivunlli 110 V. j;cn. IV. p. 121. Ej. syii. II. p. 440. ? Triais hir- vigata Lag. Amcnid. iialur. I. p. 35. Sprg. 1. c. Perdi- cium laevigatum Berg. Act. Holm. XXXIII. et Lex. L c. T. senecioides Hook. exot. fl. t. 101., T. othonnoidi uotis speciiicis simillima, et forsitan Leuchaeriae species. 35 14. JUNGU. (L. ill. suppl. 58. Schrb. gen. pl. II. p. 389. Lag. Amenid. nai. I. p. 36. Cand. d. 1. Annal. d. Mus. XIX. p. 67. Dumcrüia *) Lag. incd. Cand. 1. c. p. 63. Mar trasia Lag. 1. c. I. p. 36. Tr'macte Gaertn. d. sem. IL p. 415. Bhinactlna Willd. im Mag. d. nalurf. Fr. z. Bcrl. 1807. p. 139.) . Capitulum liomocärpiim. Achaenium breviter rostra- tum, oblongum, bispido-pubcscens, mulli-costalum, disco epigyno magno, neclaiio slyliformi, callo basilari, areola lerminali. Pappus 1-serialis, angustlssime paleaceus, pa- leig lineavibus, plumosus, aequalis, mediocris. Corolla glabra, labio ext. apice 3-dentato, florum marginalium Iln- gulaeformi, ampliori, interiori 2-fido. Anlherarum alae lanceolatae, obtusiusculae, longae. Involucrum 2-senale, polypbyllum, florlbus brevius, foliolis oblongis, foliaceis, subtriplinerviis , pilis brevissimis, capilalis longlorlbusque mollibus extus hispldo-pubesccntlbus, ciliatis, bracteolas aequantibus, sericl exterloris inaequalibus, patentibus, pla. nis quam ea interioris concava, amplcxiflora, margine sub- scarlosa, aequalia , erecta brevioribus, multoque pauciorl- bus. ßracieolae rhachidis membranaceae, siccae, oblon- gae, amplexiflorae. — Herbae forsitan rhizocarpicae, caule strlalo , lereti , ereclo , medulloso , supernc magls minusve pubescente, foliis conferlis, alternis^ longe pellolatis, mem- branaeeis, siccis, 3 — 5 - tuplincrviis , nervis sublus con- vexe promin entibus, reliculato - venosis , 5 — 7 - rarius 3-lobis, rotundis s. subrotundis, siibtus glandulis sessili- bus, luccntibus pubeque varia obsitls, slipulatis, slipulis geminis, sessillbus, multiplinerviis, mullilobatis, foliis cae- *) Dameriliam. distinguit quidem Gas», d. 1. Dict. d, sc. nat. V. 29. p. 295. et ocuvr. pliyt. II. p. 152. a Marlrasia ac'naeniis ro- stratis et ePo«tribus sed utrumque non yidit. 36 terum simllllmis , quam petioll teretes cum caule contlnul mullo brevioribus, corollls flavis. (?) f 1. J. axillaris (Sprg. cur. posl. p. 301. Dume- rilia amllavis Lag. Cand. 1. c. p. 72. tab. 15.) Foliis, quorum axillae capitula singula prolrudunt, perfeclis. 2. «/. rugosa n. sp. {Ciiieraria stipulacca W. herb. N. 15992.) Foliis supra nervis venisque impressis bul* lato-rugosis, quorum axillae capitula siugula protrudunt, imperfeclis. Caulis ramosus ramique magis minusve hispidulo-pu- beruli, juniores glutinosi. Folia supra scabra, glabra, ner- vis V€nisque impressis bullato- rugosa, sublus, nervis pl. subglabris exceptis, villoso-tomentosa, 2 — 2^" et ultra longa, Idbis crenatis, pl. subaequalibus, acutis, rarius ob- tusis. Pelioli 1 — 2" longi, punctato-scabri, magis mi- nusve pilosi. Slipulae sessiles. Paniculae oligocephalae, dichoiome magis minusve ramosae, terminales lateralesquc in terminales abeuntes, foliis, quorum axillae ramos in- florescentiae primarios subhorizontaliter divaricatos, infe- riores protrudunt, peliolalis quidem, sed minutis, subinte- gerrimis, exstipulatis, quorum autem axillae ramos inflo- rescentiae reliquos superiores pedicellosque capitula, sae pissime excedentes protrudunt, sessilibus, liuearibus, exsti- pulatis , integenimis iisque semper brevioribus. Involucri campanulati foliola subobovato - oblonga , acuta. Rha- chidis bracteolae oblongo-obovatae, acutae, supeme cilia- tae, extus pilis difformibus, alteris brevibus, capitatis, car- nosis, alteris tenuibus, longioribus, mollibus obsilae. Pap- pus niveus. — Differt ab J.fevrugiiiea caule vix gluti- noso, striato, foliis supra nervis venisque impressis bulla- to-rugosis, subtus nervis pl. subglabris, villooO-tomentosis nee villosis, lobis pl. acutis, inflorescentiis pyramidalibus, minoribus, meiöcephalis , minus ramosis, magis divaricatis terminali'bus lateralibusque, nee capitulis in nubes fastigia- 37 las colleclis, cl pills bvacteolanim difformibus ; ab J.axil- lari quae racemis foliosis, brevibus, ramos cnulemque lerminnnlibiKs gaudel, foliis, quae capilulorum slngulo- lum pcdicellos slipant, miiiiilis, lincarlbus, exstipulalis, Jn- tegerrimis, scssilibiis, et quam ii semper brevioribus, nee perfectis, petiolatis, lobalis, stipulatis, eosque aequanlibus aut excedentlbus. — Clar. de Humboldt ex illnere repor- tavit. (v. sp. 2. In herb. W.) 3. J. ferraguica (L. fd. suppl. 390. Jih'macthia cmerarioUhs W. herb. N. 16424. Mag. d. nalurf. Fr. 1807. p. 139. DtimcrUia pajiiaihita Lag. Cand. 1. c. p. 71. lab. 16. Kunlh nov. gen. IV. p. 122. Ej. syn. II. p. 441. Cass. oeuvr. phyt. I. lab. 12.) Foliis supia planis, sub- tus villosis, quorum axillae capitula singula protrudunt, imperl'eclis. Caulis sublilisslme striatus, rubicundus, gUitinosus, ma- gis minnsve birsulo-pubesccns, simplex. (?) *) Folia su- pra scabra, plana, iiervis venisque proniinulis reliculato- venosa, pllosa, pilis in adultis obsolelis, subtus-villosa, 2 — 21" et ultra longa, l\'i et ultra lala, lobis crenatts, adultorum oblusis, medio caeleris (semper ?) majori. Pe- lioli pollicares aeque ac nervi subtus obscure villoso-lanati. Slipulae sessiles. Panicula terminalis, maxima, dichotoma, ramis primariis folia, e quorum axillis prodeunt, perfecta, lobata, stipulala etc. longe superantjbus, varle ramosis, ulle- rioribus confertis, brevibus, fastigialis; foliis, quorum axillae pedicellos capilulorum singulorum fastiglalos, confertos, quam capitula 5"' longa breviores protrudunt, minulis, scssilibus, linearibus, intcgerrimis , exstipulatis. Involu- crum campanulatum , foliolis ser. exlerioris linearibus, an- gustisslmis; interioris extus villosis, acuminatis, sublineari- *) Ramosus scc, Cand. 1. c. ; fruticosus , voluliilis ex Bonpl. cf. Kuntli. 1. c. 38 bus. Rhachldis bracleolae, oblongo-obovatae, breviler acu- minatae, praecipue versus apicem pilis longioribus, molH- bus ciliatae extusque pilosae, sub 1-nerviae, nervls acces- sorlls obsolelissimis. Pappus niveus. — In Peruvia (ex Cand. 1. c.) et locis frigidis, in radiclbus montis Cbimbo- razo all. 1860 hex. Regno Quilensi (Humboldt).*) (v. sp. 2. in herb. W.) 4, J. ßorilmnda n. sp. Foliis supra planis, subtus pubescentibus, quorura axillae capitula singula prolruduni, imperfectis. Caulis 3 — 5-pedaIis et ultra, basi diamclro sacpc semipollicari, non glutinosus, luteus — fuscus, simplex, pubescens , pube flavida , inferne magis minusve obsoleta. Folie qulnque et pluri-rarius triloba, lobis adullonim ob- iusis, apiculalis, crenatis — lobatis, scabriuscula, subtus, praecipue ad nervös eximie prominentes et venas pubc- scentia, supra glandulis deslitula, pilosluscula , ad nervös planes nee venas pubescentia, pube llavida, 3 — 4^" lon- ga, ^\ — 6" lata, superiora gradatim ininora nee mani- feste rariora, Pelioli pubescentes, basi parum dilalata se- miamplexicaules. Stipulae parvae , mulli - lobatae , lobis saepissime aculis, inaequalibus, circiler 8'" longae, 12'" la- tae, eadem pube ac folia, quibus caeterum simillima, ob- sitae. Involucrum turbinatum, foliolis oblongo-ovatis, aeu- minatis. Bracteolae circiter 3'" longae, 1'" latae, oblongo- ovatae, acuminatae, exteriores multinerviae , inleriores sub I-nerviae, nervis rufis, subdiaphanis, margine latissimc scariüsae, ciliafae, cxlus praecipue versus apicem pilis lon- gis, mollibus uniforniibus pilosae, stramineae. Pappus albo- flavescens. Cyma dicholoma, ramosissima, irregulariter *) Sprgl. 1. c, a Sellowio ad fJuvium magnum quoquc lectam re- fert , sed in plaulis Sellowianis nulluni J. Jerrugineac specimen mihi occurrit. Num compinxit eam cum sequente? 39 scorploidea , niaxlma , pyramidalis terminal caulem , ramis divaricatis, lolia, c quorum axIUis prodeunt, superanlibus, primarlis suiuiuis gcminis, caeteris accessoriis, altcrnis, ex axillis füiioruin siiperiorum minulorum, modo squamae- formium prodemilibus , pcdunculis 2 — 5-cephalis. Ca- pilula circiler 12 -flora, circiter 4'" longa, pseudo-alaria lalcraliaqne longius broviusve pediccliala. Corollae siccae pallide sulphureae. — Dislinguitur ab J. fcmiginea caule altiori, crassiorl, non glulinoso, l'oliis mullo majoribus, subtiis pubescenlibtis nee villosis, involucro turbinato, ca- pitulis minoribus, meionanllils, eyma rainosissima, irregu- lariler scorpioidea, maxiina, pyramidal!, nee ramis ultimis abbrevialis, subaequalibus, i'asligialis aut subfasJiglalls ca- pifulaque in nubes dislinctas, modo linmiliores modo al- llores quasi eolligenlibus, pappo flavescente, corollis gracilioribns, bracleolis longius acnminalis. — Sellow in Brasilia aequinocliali. (v. sp. s. oo. ). 15. MOSCHARIA. *) (R. et P. prdr. ilor. peruv. et cliil. II. p. 103. Eor. syst. veg. fl. per. et chil. I. p. 186. Mosigia Sprg. syst. lil. p. 366.) Capitulum heterocarpum. Achaenia seriei cxtimae (circiler 8) fertilia, compressa, obovala , obliqua, breviter roslrala, roslro inaequali , extus gibboso, glabro, callo ba- silari, disco epigyno magno instrueta, bracleolis rhachidis suis omnino involula atque pappo 1-seriali, paleaceo, plu- moso, brevi, aequali coronata, reliqua sterilia, calva. Co- rolla tenerrima, hinc inde pilosa, labio exteriori apice 3-dcnticulato, florum marginalium lingulaeformi, mullo am- pliori, interiori 2-fido. Antherarum alae lanceolalae, lon- *) Genus propter corollam, ab auctoribus ipsis liiigulatam di- ctam, in Ciclioraceis a dar. Sprengelio perperam colk)catum! 40 gae; cauJae iiitegrae. Involucrum 1-scrialc, campanula- tum, iloribus brevius, 6-phylliim, follolis ovalis, acumlna- tis, concavis, foliaceis, teneris, mulllplinerviis, aequalibus. Bracleolae rhachidls planae, in media leviter alveolatae extimac condupllcatae, obliqiiae, siibpenninerviae, rcli- qiiae magis minusve planae , uninerviae et linear! - lan- ceolatae. M. pinnatißJa (R. et P. 1. c. Jlosigia pinnatifida Sprg. 1. f. p. 661.) Herba annua(?), clrcller tripedalis, caiile virldi, gra- ciii, erecto (?), simplici (?), slriato, iereli, glabrlusculo^ supernc in paniculam dicliotomam, subfastlglatam , divari- catam divisus, cujus rami versus apices pllis brevibus, ca- pitatis et longloribus, gracilibus obsiti, folia, e quorum axilüs prodeunt, longc superant, supcriores sensim breviores eva- dunt, ulllml autem subaequales capitula, quae gerunt, ex- cedunt. Folia penninervia, membranacea , tenera, allerna, ulrinque pilis raris, brevibus, carnosulis obsita, ex confer- tis(?) petiolalis (?), circiter 6" longis, 2^^" latis, pinnati- seclis, segmentis aculis, pinnatilldis s. denlatis, superiori- bus confluentlbus, nervo medio ulrinque piano, pilis bre- vibus capitalis puberulo, pluricostato, in minora, remota, oblong© -ovata, amplexicaulia , basi profunde cordala, ma- gis minusve pinnatifida, laciniis auriculisque rotundalis in- tegerrimis s. denliculatis , atque ramos inflorescentiae ex axilHs prolrudentia, circiter li" longa, \>' lata. — Crescit secundum Ruiz et Pavon 1. c. in regni Chllensis aridis, arenosis et pelrosis locis ad Aconcaguae, Quillotae el Ran- caguae Provincias et copiose versus S. Jacobi Cbilensis urbem; Pöppig legit in ruplbus et ruderatls convallls „los Chorillos." Flor. Septbr. el Octbr. (v. sp. 1. s.) Fig. 39. Corolla. — 40. Stylus. — 41. stamen. — 42. Foliolum involucri extus visum. — • 43. Bracleola cx- terior quacdam. — 44. ex extimis quaedam a latere visa. 41 — 4'). Eadem anticus visa. — 46. interlor quacdam. — 47. Fruclus. — 48. Rhacliis. — 49. Eadcm siipra visa. — ■f Genern dubia. f 16. Panakgykus (Lag. 1. c. p. 33.) t 17. Mic«osPEKMüiM (Lag. Gen. et spec. pl. p. 2.').) t IS. Pi,AziA (U. et P. fl. per. prdr. p. 104. cf. Cass. ocuvr. pliyt. IL p. 185.) Conspectus gcnermn. Subtrib. L Nassaiwicac. A. Pappi palcae planae, latae, persistentes, flagellilbrmes, 2 - seriales (?). 1. ßlasiigophorus Cass. B. PappI paleac condupllcatae, latae, caducae. f) non fimbriatae. f 2. Triachne Cass. tt) fimbrlatae. 3. TriptiUon IL et P. C. Pappi paleae planae, angustlssimae, caducae. f) Rhacbis 1-bracteolata. 4. Polyachyrus Lag. •ff) Rhachis ebracteolata. a. Pappus serratus. 5. Nassaiwla Comm. b. Pappus plumosus. t 6. Caloptilium Lag. Subtrib. IL Trixideae. A. Rhachis tota ebracteolata aut nonnisi margine bra- cleolata. f) Pappus nullus. a. Achaenium erostre. 7. Pamphalea Lag. b. Achaenium rostratum. f 8. Cephalopappus IV. et Mart. ■ff) Pappus uniserialis. a. Rhachis margine bracteolata, j;^.LeiichaeriaLag. b. Rhachis tota ebracteolata. 42 a) Achaenium erostre. 10. Lasiorhiza Log. p) Achaenium rostratum. 11. DumerUia Less. •fff) Pappiis bi — pluri-serlalls. a. Acliaeniuni erostre. 12. Perezia Lag. b. Achaenium rostratum. 13. Triccis Lag. B. Rhachis tofa bi-acleolata. f ) Achaenla omnia pappo coronata. 14. Jungia L. /iL ff) Achaenia nonnisl seriel exllmae coronata. 15. lllo- scharia R. et P. P L A N T I S IN EXl»EUlTfOi\E SPECULATORIA RO^IÄISZOFFIAINA OBSERVATIS DISSEREHE PEliGUM ADELBERTUS de CIIAMISSO ET DIEDERICUS DE SCIILECIITENDAL. RUTACEAE. (Dnce: Ad. ile Jussieu Memoire siir les Ihitacees in ßlcm. d. Mus. Vol. \.%) Auetore solo ADELBERTO de CHAIVUSSO. Conspectus. Insulfte ocqiiinoctiales maris pacißci: 0. TVahn: Tribulus cistoiiles L. Lu(;oma. Zanthoxylum Lainarkia- num N. Brasilia. Almcida myrlanlha N. Promontorium honac Spei ex hcrbariis regiis. Zy- gophyllnm fulvum h., debile N., horridum N., mlcrocaiv piim herb. Licht. , Liclitenstelnianum N., dichotomum lierb, Licht.; Diosma recurva N. ; Acmadenia altcrnifolia N.; Barosma pulchra N.; Agalhosma alaris N., elegans IN.. blaerioidcs N., Mundtii N. 44 Asiatlcae ex herbariis regiis, Zygophyllum pinna- tum N., miniatum N., portulacoides N. Adnot. Recensenlur modo, quae capensium Inier Eklonianas, a Schlechtendalio recoguitas, desiderabantur. — Supersunt Sellowianae brasilienses. ZYGOPHYLLEAE. TRIBÜLUS. (Charact. Ad. iL Juss. Rntaceae, p. 68. Man. du Mus. n.) 1. Tribulüs cisloldes L. Ad porlum Hana-ruru in planille liltorall aprica at- que sitiente insulae 0-Wahu. Forma exlmie sericeo-villosa, humislrata, macllenta, pedunculis minus elongalis, floribiis minoribus, foliolis an- gustioribus, acutioribus quam in speciminibus americanis nostris; fructu caeterum et o. mibus characteribus con- veniens. ZYGOPHYLLUM. (Charact. Adr. d. Juss. Rntaceae p. 72. Mcm. d. Mus. 11.) Foliis bifoliolatis. (Capensla lierbarii regii. ) OßS. Zygophylhnn fulviim L. (Burm. Afr. t. 3. iig. 1.) species est reslituenda, fruclu a Zygophyllo .scssilifolio L. (Burm. Afr. t. 2. fig. 1.) satis superque distincta, di- versn ellam colore florum, ramls tctragonis acutangulis, liabllu proprio. Vidimus ulramque suis instruclum fructi- bus. — Forsilan sub Zygophyllo sessilifolio plures adhuc latent species in vivis recognoscendae. Disqulsitio partium in siccis clifficilllma, fructus sape deficlens. — Laciiiiae ca- lycinae in aliis acutae, in allis oblusae. 1. Zygophyllum debile N. Cango. Groeneberg. Majo 1819. ]>Iundt. A Zygophyllo 3Iorgsana L. (Burm. Afr. t. 3. fig. 2.) floribus pentarneris, foHis teniiiorlbus, foliolis ellipticis acu- tis el habllu debili diversum; a Z. sessiJifolio et fulvo foliis pctiolulalis, habilu caclerisquc. Glabrum. Caulis c radice lamosa llgnescens, teres, crassitie pcnnae gallinaceae, brevissimus, jam basi delique- scens in ramos oppositos, gemlnatosque ex eodem lalere. Rami herbacei, filiformes, telragoni, slriati, decumbentes, diffusi, sesqui-bjpedalcs et ultra, ramosi; ramulis allernis; internodiis inierne circiter polllcaribus, apices versus ad i2|- poll. elongatls. Folia brevilcr peliolala; peliolo lincani sesquilineamque longo persistente, muerone aculo subspi. nescenle; follola tenuia, exsiccata pellucida, elliptica, basi paululum obllqua, antice nenipe pauliilum excisa, apice acuta mucronata , vel potius acute acuminulata , uninervia, reticulato-venosa, margine magis pellucido sub lenle forti punctis prominulis crebris quasi crenulala, non tarnen sca- bra; maxima poUicem longa, 5 lineas lata; apices ramo- rum versus minora; floralia circiter semipollicaria. Stipu- lae membranaceae, minulae, reflexae, deciduae, trianguläres acuminatae, acutae. Flores interpetiolares, solltarii, magni- tudine circiter florum Morgsanae; pedunculus filiforniis, folium longe superans, circiter pollicaris. Calyx 5-parli- tus, laciniis ellipticis, exterioribus acutis, interioribus ob- lusis erosis. Petala calyce ter longiora, cuneato-late ob- ovata, obtusa, subemarginata, ungue maculata. SUmina calyce longiora, dimidiae circiter pelalorum longitudinis; filamentis basi squamiferis ; squama parvula, filamento ter brevior, linearis, truncata, sursum et antice dentata, me- dia supera parle libera. Stylus longiludine staminuni. 46 Frucius immaturus oblongus, 5-alalus. stylo 5 lincas longo aplculatus, calyce reflexo suffultus. 2. Zygopiiyllum horridiim N. Glabruiiij erecliim; caule valiilo tereli; ligiio albo le- vller flavicanle; cortice cinereo. Ramosissltmim; ramis opposilis dlcliolomisque crebrls, ereclis, saepius rectis, sub- splnescentibus; inlernodils iinguicularibus ; l'ollis mlnutis; floribus conspicuis flavis solltariis longe peilunculatis. Fo- lia petiolaia. Petiolus dilatalus, foliola subaequans, dlmi- diae tertlaeque coruni longitudinis, mucrone late triangu- lari brevi inter foliola inslniclus. Foliola coriacea, car- nosa, oblique angusle et lale elliptica, exius arcuala et in petiolum decurrenlia, intus excisa, apicc obtusa; maxinia 4 lineas longa, lineam lata; utplurimum sesqui-lineam longa, lineam lata. Slipulae membranaceae, minutae, tri- anguläres, acutae, basi sphacelatae, apicc albae, caducae, rarae visu. Peduuculus filiform is semipollicaris longior- que. Flos pentamerus, expansus diametro circiter 9-lineari. Calyx 5-partilus, laciniis ovalis obtusis. Petala calyce triplo longiora, lamina late elliplica; in siccis flavida, un- gue maculata. Stamiua calyce duplo longiora, ßlamen- tis basi squamiferis; squama dimidiae fere filamentis longitudinis, fimbriata, ad medium adnata. Stylus sta- mina paululum superans. Fructus eximie 5-alatus, cum alis arcualis, nervo marginaiis, reticulato venosis sphae- roideus, basi et vertice cxcisus, slylo tres circiier lineas longo apiculatus, calyce persistente reflexo suifultus, axi diametroque transverso circiter 4-linearibus. 3. Zygophyllüm microcarpum herb. Licht. — Herb. TVilld. n. 8093. Garieprivier , Lichtenstein. — Olifantrivier, Mundt et Maire. Caules ramique lignescentes, teretes, ad genicula pau- lulum incrassati, erecti, inlernodiis brevibus, duas lineas, , 47 ad siimmiim pollicem loiigis; provectiori aetate laeves, cpidermidc pallide grlsco-lulescenlc; juulorl statu striati; apicibiis pilosiusculis. Ranriuli saeplus allerni. Fulia pc- tiolala, carnosa. Foliola anguste elliptica, acutiuscula, 4 circlter lineas longa, vix scsquilineam lata ; petiolus lon- «^iludlne circiler foliolorum, mucroiie debili semilineam longo termlnalus. Stipulae menibranaceac, hyalinae, albae, ex ovala basi acuminatae, aculae, parvulae. Flores penta- merl, solitarii, breviter pcduncnlali, cxpansi diamelro vix 4-lineari. Pedunculus pellolo brevior. Calyx 5 - sepalus, sepalis ovatis aculls sub grossificallone deciduis. Petala iisdem sesquilongiora , cuneato-obovala, angusta, in siccis alba. Stamina calyce paulo longiora, iilamentis squami- feris; squama dimidiae feie lilamenli longltudinis, cuneala, denticulalo-truncata, basali tantum parle filamento adnata. Germcn tomentosura , Stylus stamina longe supcrans, lon- glludine petalorum. Fructus parvulus, piloslusculus, late ö.alatus, alis suborbiculalis, obscure radiatim reliculato- venosis, nervo marginali nullo; quibus alis auctus depres- sus est, vertice profunde exciso, diametro transverso 4 li- neas metiente, axi sesquilineari, ante maturitatem stylo in- slruclus duas lineas longo. Supersunt species herbarii Liclitensfeinianl ineditae duae, ob specimina manca, fructu floribusque perfectis carentia, haud rite describendae: 4. ZYGOPHyLLTOi Lichtenstcinianum N. Zygophyllum Morgsana Licht, herb, item herb. Willd. 8094. /o/. 1. A Zygophyllo 3Iorgscma diversum: floribus penta- meris; foliis coriaceis minoribus longius petiolalis; foliolis obliquis, extus arcuatis, intus excisis. apice rotundatis; nonnunquam exlrorsum leviler emarginatis, obscure tri- nervibus. Glabnim. Rami lignescentes, saepius oppositi, leviter flexuosi. Petioli decidui minime spinescentes, duas 48 lincas longi , dilatali, mucronulo debill tcrmlnali. Foliola ad 8ummum 5 lineas longa, tres lala. Slipulae minimae caducae. Flores sollfarli, floribus ßlorgsanae minores. Pedunculus 5 circiter lineas longus; laciniae calycinae ova- iae, obtusae; pelala in siccis flava, obovat;»; slaniina squa- mifera; squama tertiam circiter filamenll partem aequans, apice dllalala, arcuata, fimbriata. 5. Zygophyllum dichofonnmi herb. Licht. Ramus spithamaeus, validus, crassilie pennae anseri- nae, oclies dichotonms. Folia quae supersunt pauca ml- nuta, breviter peiiolata, coriacca; foliolis oblique obcorda- lis, duas circiter lineas longis. ,,Arbor alla. Gariep ri- vier." Licht, in schedula. Zygophyllnm fasciailatum herb. Licht. IMinime est Zygophyllum ; quid autem sit, non liquet. Foliis multijugis. Tres hujus novae sectionis in herbarils regiis hospl- tantur species, asialicae duae, tertia incerlae patriae, quam pariter esse asialicam suspicamur. 6. Zygophyllum pinnatum JN. Palria ignola. Glabrum. Rami floriferi herbacei, striati, recti; fructi- feri lignescentes, teretes, striati, leviter flexuosi, pallide griseo-flavicantes. Folia sub praelo exsiccata tenuia, pel- llicida, inlernodiorum longitudine longioraque, 2 — 4 juga, petiolata ; petiolo rachique anguste alalis, trinerviis, ad pin- narum inserlionem coarctalis, apice rotundato, mucrone apicali debili brevi. Foliola subaequalia, interslilia jugo- rum paulo superanlia, ad summum sex lineas longa, 2| lata, oblique lanceolata vel anguste elliptica, acuta, apice extrorsum vergente, binervia, altero nervo principe, altero laterali exteriori, utroque in siccis utrinque leviter promi- nulo. Peliolus 6 — 9 lineas longus. Stipulae parvulae, Irian- 49 trianguläres, acumlnatae, margine laccro albo. Florcs pcu- iamcri, sat magni, solilarii gcmlnlque, breviler peduncu- lati, petiolum haiid superaiites. Calyx 5-parlilus; lacinüs ovatls oblusiusculis tencris, margine liyalinis, duas cir- cller lineas longis. Pelala tencrrima. Stamina calycem superanlla, illamenlis basi squama instruclis. Fruclus 5-alalus, alis arcuatis aniplis tenuibus lacvibus, vix con- splciic lenuissime radlalim venoso-reticulatis, nervo mar- ginali nullo; maturus stramincus, cum alis spliaeroideus, axi 9-lineari, diamelro Iransvcrso paulo majori. Stylus dcbilis ante maturitatem evanescens. 7. ZvGOPiiYLLUM miniatum N. Prope Agelma versus Bucliaram cüulibus humifusis ex- pansis solum arenosum protegens. Evcrsmann. Superiori speciei proxima, diversa: foliis 1 — 3 ju- gis, foliolis obovatis obtusis, slipulis majoribus obtusis caelevisque. Specimina nostra juniori statu sunt collecta; caulcs illis, aplcibus nondum evolutis, inferne florifcri, herbacei, digitales spltliameique, plures ex eadem radicc, collo crassa, descendenle, ramosa, albida; qui caulcs leretes, striati, fistulosi, humifusi, dicholomi, aliero ramo vegctiori citius magisque evoluto caulem innovante, allere tardius evolulo, floribus ad alas geminis. Folia intcrnodiis evolutis bre- viora 1 — 3-juga, cum peliolo rachique carnosula; petio- lus 3 — 5 lineas longus ; rachis sursum dilalala ; lacinula pro mucrone apicali membranacea lincam clrcitcr longa. [ Foliola subaequalla, vel inferiorum jugorum paulo minora, ! intervalla jugorum circiler acquantia, obovala, ovalia sub- I rotundaque, obtusa, obliqua, ad summum 5 lineas longa, 3 lineas lata. Slipulae tenuiler membranaceae , obovatae ; ovataeque subobliquae, sesqui - Ires lineas longac, dorso vi- ! rides, marginibus hyalinis laceris:, apice saepius obtusis. Flores pcntameri, brcviter pedunculati, pedunculo petiolum 5r Bd. U Heft. 4 50 subaequanlc. Calyx 5-partitus, laciniis elllptjcis obtusis, marginibus hyaliiiis albls, Ires lineas circiter longis. Pe- tala tenera, calyce sesquilongiora, in siccis ungiie et inira calycem miniata, apice decolora hyalina. Slamina pcta- Hs longiora, cum squamis infera parte nilniata; sqnama angusle linearis, fimbriata, maxima ex parte filamento ad- nata, terliae circiter ejusdem longitudinis. Fructus desl- deratur. 8. Zygophyllum portulacoides N. In itinere versus Bucbaram lectum misit Evcrsmann. Herba portulacoides, carnosa, crassa, glabra, ramosis- sima, ramis oppositls dichotomisque; floribus solitariis, ad alas geminis. Folia peliolata, internodiorum circilcr lon- giludine, 1 — 2-juga; in allcro vegeliori specimine maxi- ma, saepius unijuga, foliolis scsquipollicaribus majorlbus- que; in allero minora, bijuga, foliolis semipollice paulo majoribus. Foliola oblique obovala, obtusa , 3 — 5-ner- via; maxima subemarginata , subbiloba; jugi inlcrioris tcr. minalibus paulo minora. Petiolus racbisque crassa; mu? crone apicali parvulo debili. Stipulae majusculac, semi circulares, membranaceae, marginali latiori parte hyalinae, Pedunculi maxime evoluli subsemipollicares, pctiolis Ion- giores, sursum incrassati, sub grossiücatione mngis. Flu- res pentameri, apclali, calyce pentasepalo deciduo, sepala creeta, late obovata, oblusissima, margine hyalina; cxte- rlora duo laliora majoraque, Ires lineas et ultra longa. Stamina generis, calycem superanlia, filamentis squamife- ris. Squama lanceolata, fimbriata, ima basi filamenti ad- nata, sursum libera, dimidiae circiter filamenti longitudi- nis. Stylus longitudine circiter staminum. Germen gla- brum, pentagonum (5-alatum?), sub grossificationc lincari- clavatum, cicatrice calycis in pcdunculo incrassato basi cinclum, stylo trilincari marcescentc evanescenle superalum, Fructus malurus desideralur. 51 DIOSMEAE. 2. Capenses. DIOSMA. (Chnract. Bart, et Wendl Beitr. 1. /;. 10. ~ Ad. d. Jiiss. Kutaccac p. 89. mem. d. miis. 12. J 1. DiosMA recurva N. In promontorlo bonae spei ad Cango, Majo 1819 le- gere MuikU et Mairc. — Spcclmen unicum. Frutex glaberrimus, crcctus, ramosisslmiis; ramis cre- clis, (leiiso foliosis, ex iuflorescenlia dichotomis vcl rarlus pseudo-umbellatis lernis pluribiisve; floribus termiiialibus paucis (3 — 9) subcymosis scssilibus^ singulis ramo abbrc viato Insidentibus. Specimen nostrum ramus 14-pollIca- rls, sexies octicsquc dichotomus, crassllic pennae colum- blnac, infera dcnudata parte luclde cinereus, ligno albo, inteiiori cortice cinnamomea ; ramulis flavido-viresccntlbus. Folia pseudo-opposita alque sparsa, brcvissimc pcliolulala, spccle sessilla, basi adpresse erecta, apice recurva, lineari- lanccolala, duas circiter lineas longa, semilincam lata, ob- tusa, coriacea, crassa, concolora, laele viridia; siipra plana, subtus convexa et glandulis marginalibus dorsalibusqnc utrinsecus uniserlatis impresso- notata; glandulae vero saepc aegre conspicuac. Flos parvus. Calyx foliis floralibns subsepaliformibus suffultus , giabcr, ad medium nsque 5 fidus; laciniis ovatfs obtusiusculis, Petala ovata, con- cava, erecta, calyce vix duplo longiora. Slamina longllu dine calycis. Discus bypogynus rudimentis minutis in structus staminum sleriliuni pctalis oppositorum. Germcn slylusque generis. Petala genitaliaquc oranino glabra. Fruclus desideratur. 52 ACMADEjNIA. (Chnract. Bart, et Wend. l. c. p. 59. — Ad. d. Jnss. I. c. p. 90.^ 1. AcMADEMA altevnifolla N, C. B. S. ad Hangklipp, Juli 1821. Mundt el Malro. Habitus Diosmac vulgaris Schldl. {oppo.sitifoliae, ruhrac , loiigifoliac et amblguae Bart, et Wcnd.). Spe cimina nostra spllhamaca sesquipedaliaque: Cauics ramive erecti, ramosissimi ; ramis el ramulis ex inflorescentia plu ribus pseudo-umbellatls, ereclis, densc foliosis; novellls puberiiHs. Folla subacerosa, petlolulata, lincaria vel li- nearl-lanceolata, triquelra, carinata, acuta, scabrida, su- pra nitida, subtus opaciora et una serie ulrinsccus rari- Icr glandidoso- punctata, glandulis vero saepe inconspicuis vel deficicnlibus; 3 ad 5 lineas longa, alterna, sparsa, nunquam opposita, erecta, leviter incurva. Flores termi- nales pauci, sublerni, sessiles, singiilis raino abbreviato in- sidentes, minores quam in Acm. ohtusata et Jiinipcriua., gemmis stipati exterioribus pluribus, mox in ramos abitu- ris. Calyx 5-partilus, foliis floralibus suffultus cjusdem circiler longitudine, linearibus, basi clliatis, subsepalifor- mibus. Laciniae calycinae ovato-acuminatae, obtuse cari- natae, latiori ferruginco-hyalina parte villoso-ciliatae; apice recurvo phylloideae , virides. Petala cuneato - anguste ob- ovata, acuta, eximie ciliata, lamina cum uiigue subcon- fluente; unguis lougiludine calycis, rariler brevilcrque bar- batus, nervo medio crasso, in siccis ferrugineo , signalus. Genilalia fere Acm. jiiinper'inae. Fllamenia breviora, cras- siora, opaca, tertiae circiter unguis petalorum longitudinis, antherae ovatae, appeudiculo byalino brevij filamenla ste- lilia tertiae circiter ferfilium longitudinis. Slignia capita- tum, sub anthesi discum vix superans. Fruclus in speci- minibus nostris desiderabalur. 53 BAROSIMA. (Charact. Bart, et Wendl 1. c. p, 94. — Ad. d. Juss. 1. c. p. 91.^ 1. Barosma puhhra N. Caput bonae vspci. Miindt et IMaIrc. Siinilllma Barosmnc puJchcllae B. et W. cujus vegellorcm esse varletatein facile crederes: dlffcrt vero, praeter majorem (dupllccm et plusquam duplicem) omnium partium dlinensionem, charactcre gravioris pon- deris: lllamcntis lerlllibus basi, slerllibus ex loto cilia- tis. Caelera convenuiiit. Nee fructus (unicus in nostris speciminibus adest) vidclur differrc, nisi fors carpellis brevius roslralls. Pelala eximic glanduloso-puiiclata. AGA'rUOSI^IA. (Charact. Bart, et Wmdl 1. c. />. 121. — Ad. d. Juss. 1. c. p. 92.^ 1. Agathosma alaris jN. E capite bonae spei specimen unicum ad Plettenbergs- bay leclum miserc Mundt et Mairc. Frulex, e ramo quindecimpolllcari, erectus, ramosissi- mus; ramis ex inflorescenlia psendo-umbellatis ternis qua- lernisque, ereclis, densc foliosis, apicibus resinoso-puberu- lis; foliis erectis laxe imbricatis; umbellis florum alaribus, tardius ramis eas stipantibüs evolutis. Folia in inferiori ramo ex ovata basi lineari-lanceolata, 4 lineas longa, li- neam lata; ramulorum lale ovata, subcordata, duas circi- ter lineas longa, sesquilineam lata; omnia petlolulala, acu- ta, mutica, coriacea, crassiuscula, supra nitida, subtus opaciora nervoque crasso prominulo nolata; juniori prae- serlim actale punctis resinosis minutis scabrida glandu- losaque, glandulis immersis sparsis adversa luce demum conspicuis; caeterum glabra. Pseudo-umbella laxi-mulli- 54 flora, inagnitudlnc Ccrasi , in penultima terliavc ramorum dlvlsionc alaris. Pedunculi sie ut folia resinoso-scabiidi, nee pilosi nee pubescentcs, instructi bracleolis linearibus allernis duabus, calycem versus inerassali. Calyx ultra medium quinquefidus , laeiniis ovalis obUisis villoso-cilia- tis. Petala tenera, lactca, calyee duplo longlora ; ungue viUoso; lamina angusle cUiptica, intus medio nervo villis ab ungue excurrentibus instrucfa. Slamina ferlilia 5 co- rollam superantia; filamentis filiformlbus inferne parcc vil- losis; sterilia exiniic villosa, glandula terminali lutcscenle calycem superanlia. Stylus glaberrimus , slaminibus bre- vior, stigmate apicali minuto. 2. Agatiiosma clegans N. • Promontorium bonae spei. Mundt et Maire. Magna speciminum copia. Frutex ereetus, ramosissimus, ramis ex infloresccnlia pseudo-umbcllatis pluribus erectis dense foliosis, altero saepe vegetiori caulcm ramumve primarium innovante. Flores in apice ramulorum pseudo-umbellali, ramulis flo- riferis, in apice ramorum vegetiorum brevibus, dense atque eleganter racemoso - corymbosis. Apiccs ramorum pilis longiuseulis patentibus birtelli. Folia patula, (nunc ere- cta, mmc patentia,) pctiolulata, ovata oblongaque, basi ob- tusa, apice acutiuscula mutica, marginibus reflexis; coria- cea, pilis quam ramorum brcvioribus ulrlnque obsita et supra scabrida; supera pagina nilidula, viridia, convexius- cula, marglnem versus pilis longloribus et glandulis impressis non semper conspicuis inslructa; infera palli- diora, canescentia, quasi trisulcala, plica jugove inter mar- ginem et nervum prominulum longiludinaliter decurrente; tres circiter lineas longa, lineam lata. Bracleae oblongae, obtusae, pubescentcs, lertiae circiter folioruni longitudinis, iisdem tcneriores, in apicibus ramorum capitatim conge- stacj c quibus pedunculi Ircs circiter lineas longi, filifor- ' ^ 55 incs, stirsiim pauhilum Incrassali, pubesceiiles, nullis in- slrucll bracteolis prodeiinl. Calyx pubescens.. ultra me- dium ö-fidus, laclnlls leiiuitcr cillalis ovalis carlnatis, apice aul obUisis aut aciilhisculis mulicis. Pelala calyce plus duplü longlora, unguc brcviler parcc cilialo,' lamina an- gusle cllipllca oblusa. Slainina fcrlilia 5, corolla longiora, glabra; hleillla calyce paulo longlora, media parle ciliata, anlice parcc piiosa. Slyhis longiludine slaminum. Fructus dcsidcralur. 3. Agatiiosma hlacrloidcs JN. C. B. S. iu inonle Laiigekloofs Mordkuilsboogle Jan. 1822. Mundt et IMairc. Spccimen unicum. Fruliculus 10-pollicaris, erectus, ramosissimus. Ra- dix ramosa alba. Caulis crassilic pennac anscrinae; ligno albo; cortice cinnamonico. Ranii raniiilique parum regula- riter opposill, di- cl üicliülomi pseudo-umbellatique, erecli, leviler llexuosi, dense foliosi, apices versus pilis patenti- bus hirteilis; floribus pscudo-umbcllalis lerminalibus. Fo- lia sparsa, breviter peliolulata, palentia, paululum incurva, hirtella, sesqullincam longa; specie terclia, subtus cana- liculala; revera elliptica, obtusa, coriacea, marginibus glan- dulosis revolulis. Bracleolae minulae umbellam involucran- tes stipantcsve vix conspicuae» Pedunculi hirtolli, ad sum- mum sesqullineam longi, ebracteati. Calyx parvus, haud profunde 5-fidus, basi hirtellus, laciniis dentibusve obtusis puberulis. Petala breviter unguiculala, cuneato - anguste obovala , intus infera parte puberula , calyce ter longiora, Slamina ferlilia 5, corolla longiora, glabcrrlma; slerilia pe- taloidea, brevia, calyce paulo longiora, leviler tenuitcr ci- liala. Stylus glaberrimus. Fructus prodest unicus, car- pellum abortu solitare, parvulum, vix scsqui- lineare, ro- slro brcvissimo recto. Semen unicum, crusta alerrima nitente. 56 4. Agatiiosma ßlimdtii N. C. B. S. Aluiidt et Mairc. Spccimcn unicum. rruliculus crectus, ramosissinius.ranils gracillbiis tlense follosls dicliotomis trichotomis pscudo-unibellalls palulis; floribus pseudo-umbellatis terminallbiis. Specinien spilha- maeum, dempta radice , videlur esse Iota planta. Caulis cinnamomeus. Ranuili pills brevlbus rclrorsls hirfelli. m Fülla palula, brcviter peliolala, glabra, anguslc lanccolala, " acuta, marginibiis glandulosis reflexis, Ircs llneas longa, lincam clrciter lala. Bracleolae minutae, puberulae um- bellam multl- et laxifloram involucrantes. Pedunculi fdifor- mes, glaberrimi, imdl, tres circiler lineas longi, sursuni . vlx incrassati. Calyx glaber, haud profunde 5-fidus; la- ciniis ovalis oblusiusculis carinatis tenuissime ciliatis. Pe- tala brevlter unguiculala, oblonga, oblusa calycem tcr qua- tcrque supcrantla, ungue et Inferiori intcrloil parle piibc- scentia (vix villosa). ^larnina ferlilia glabra, corollam superanlia; sterilia calyce diiplo longiora, pclaloldca, an- gusta, clllata. Stylus glaber longitudine stamlnum. Fru- ctus abortu ex unico c duobusve carpellls constans. Car- pella nigra, duas clrciter lineas longa, lineam lata; rostro brevi aculo rccto. 4. A m e r i c a n a e. Sectio altera. A L M E I D A. (Charact. Aug. St. HU. plant, us. t1. Bras. p. 14''2. c. ic. — Ad. d. Jiiss. Hat. p. 109. c. ic.) f^AucuBA ISecs et ßlart. act. acad. Lcop. itat. cur. 11. p. 172. cum ic.J Almeida myrianiha N. Ad frclum Sanctae Catharinae Brasiliae Icgimus ipsi. 57 Avbor vcl arbuscula vcnusla, floribus albis onusla gralissinio frai^rantibiis odorc. inflorescentia a congcneribus divcrsa, folüs cllipllco-lanccolalis acuminalis breviter pe- liolalls, raccmis axillaribiis simpllcibus 5 — lO-florls fo- lio breviorlbus. RamI terctcs, grlsel; novclli pilis stellalis niiiiiitis adpressis tenuiter furfuraceo pubcsccntes. Folia sparsa, approximala, meinbranacea, subpergamentacea, pen- nincrvia rcticulalo - vciiosa ; rcle vasculoso supra promi- nub», siibliis promincnlc; axillis vcnarurn subtus inslgne scroblculalls, mernbrana venam basi cum costa conneclenle (in siccis) rugosa. Follum caelerum epunctalum cglan- (lulosumqiic videlur; puncta elevata nigra, in supera pa- gina sparsa, pro fungillorum rudinicntis habuimus. Utra- que pagina folii glabra; nervus, venae callique earum axillares pilos slellalos gerunl sparsos; petlolus , crassliis- culiis, canaliculatus, densius illis vestitus est. Longltudo folii 4 — 5^ pollices; lalitiido 1* — 2; petiolus 3 — 4- linearis. Racemns ex omnis folii axilla crectus, sparsi- florus, circiter pollicaris; racbis angulata, pube stellata ra- morum vestita ; pcdunculi bracteola angusla pariter pu- bescente dccidua suffulli, cum rachide articulati, cum ca- lyce conlinui, 4 — 5 lineas longl, angulali, bracteola mi- nima, superius inferiusve inslructi, una cum calycc pubc stellata quam ea ramorum multo lenuiori et adpressiori vestlti: lepidotos diceres. Calyx profunde urceolatus, 2 — 3 lineas longus, limbo quasi truncato denlibus 5 mi- nutis dislantibus instruclo, intus glaber. Corolla dimidio pollice calycem superans, crassiuscula, tenuissime pube- scens, facilc pro glabra babenda, peculiari stellata pube nilente; nee inlus omnino glabra, petalis apicem versus intus pubcscentibus. Tubulosa est, petalis intra calycem coalitis, apice demum revolutis, aeslivatione valvata; pe- lala lineari-lanceolala, acuta. Stamina 5; filamenta infera sua parle cum lubo coroUino coalita, a barbala sua parle 58 faucem coroUae quasi muniente sursum libera, brevia; aii- therae filamentorum circiter longltudinis, lineares, ereclae, pilis slellalis nonnuUis instructae, petalis breviores. Ger- men pube slellata vestilus; Stylus glaber longiludinc sta- minum, sligmate capilellalo terminalus. — Fructus nos cffugit. ZANTIIOXYLEAE. ZANTHOXYLUM. (Charact. Ad. d. Juss. Rat. p. 120^ 1. Zanthoxylum Lamarkianum N. Fagara tripliylla Lam. Enc. 2. p. 447. (non Booch.) Speclmina mere femlnea florifera fructiferaquc ipsi c Lugonia Philippensium relulimus. Alia Zanthoxyli specles est philippensis nostra , cui Lamarkii haud dubilamus adjicere synonymon alquc no- men; alia a Pulo-Penang adlata iudica species Zanthoxy- lum Roaburghianmn N. Fagara tviphylla Roxb. Ind. 1. p. 436. excl. syn., utraque apud DC. prod. 1. p. 724. sub Evodia triphylla degcns. — Ämpacus angustifolia Rumph Amb. 2. p. 188. t. 62. an bulc, an illi, an terliae forsilan spccici pertincat synonymon, lelinquinius dubium; foliis vero majoribus a nostra recedere vidcüir. Tertia aute;n species nobis crit Zanthoccylum Rumphianum, Ampacus latifolius Rumph 1. e. p. 186. t. 61, ulteriore indigens de- scriptlonc. Flores e Roxburghio suae speciei hermaphrodili; no- strae dioici (vel Acerum more polygami?) — differt prae- Icrea germinc glabro, ncc lanato; ramisquc omnino gla- bris; fiuclu minori: capsulis sacpius quaternis subglobosis monospcrnüs magniludine granum piperis haud acquanli- 59 biis , axl ncmpc sab - scsquillncari , scminc capsulaiit iin- plenlc, quac capsulae in Roxburgliiana specic magnllu- dinc Fabae arveii.si.s X^\Q\i\ bcan), ut plurimum dlspcr- iiiao, scniiac quoquc iriagnitmlinc grani Piperls njgri. — Fuliola noslrorum spcciininiun niaxima quadrlpollicana, qiiiiidecini lincas lala, in peliolum brevem altcnuata, apicc acuniinala, oblusa. Florcs lelraincri. — 60 Bemerkungen über die Floren der Kora- gins- Inseln und eines Tlieils des Landes an der Behrings -Strafse, aus den Brie- fen des Dr. Mertens an die Herren Fi- scher und Trinius. *) St. Peter- und Pauls -Hafen October 1828. Unsre ersle Station hatten wir nach unsrer Abfahrt aus dem liiesigen Hafen auf Koragins - Insel unter dem 58. Gr. N. Breite. Hier herrsclit noch eine ziemlich üp- pige, wie ich glaube, den ächten Charakter des nördli- chen Kamtschatka tragende Vegetation. Während das südliche Ende der Insel sich fast ganz abflacht und nur durch einige einzelne Berge wieder aus dem Meere her- vor zu treten scheint, macht ein bedeutendes Gebirge den nördlichen Theil uneben, von welchem überall oft ziem- lich reichliche Wasserbäche dem Meere zu rieseln; in dem flachen Theile der Insel und selbst auf den Hoch- ebenen trifft man sehr häufig auf mehr oder weniger grofse Seen,. Lachen und Teiche, die in dem torfigen Boden zer- streut liegen, und an manchen Stellen, von den Höhen betrachtet, dem Lande ein etwas siebartiges Ansehn ge- ben- Die Gipfel der Berge selbst sahen wir am Ende Julv noch ganz mit Schnee bedeckt, und selbst auf dem südlichsicn Ende der Insel lag unter einer Erdschicht, *) Gütigst mitgcthcilt vom Vater Prof. Mertens in Bremen. 61 die mit Vegetation bedeckt war, hart am Strande des iMeores mehrere Arschinen dicker Schnee. *) Pulmonaria maritima und vielleicht hin und wieder auch Var. parviflora, die indefs ihre eigentliche Ileimath nörd- licher findet, und Arenaria lateriflora, sind die Pflanzen, auf welche man zuerst slöfst, wenn man an den flachen Stellen dieser Insel landet. Sic bilden grofse saftreiche Rasen, und vorzüglich lieferte uns die erste ein äufserst angenehmes Gemüse; zwischen ihnen zeigten sich uns hin und wieder die kaum hervorbrechenden wolligen Kö- pfe der Arnica maritima, die im Norden fast immer ein- blüthig vorkommt und klein , während sie hier in Peter Paul wohl 12 Blüthen zur Zeit trägt, und eine Höhe von mehreren Fufsen erreicht. Gleich hinter ihnen beginnt die Region des Elymus arenarius -), der ein trauriges ein- rörmiges Ansehn hat, das graue Colorit, die abgestorbenen Bläller und Aehren des vorigen Jahres, der unfruchtbare aus lauter kleinen Kieseln zusammengesetzte Boden, alles trägt dazu bei, diese Ansicht unangenehm zu machen. Zwischen diesem dürren Grase erscheint aber doch ein- zeln eine kleine Stellaria, die ich für unsere crassifolia halten mögte, die kleine bescheidene Trientalis, hin und wieder eine kleine Viola, die wie uliginosa aussieht, oder ein Ranunculus, der unserm auricomus ähnelt, oder end- lich eine Arabis, die der Thaliana gleicht, — Da wo das Erdreich etwas weniger reich an Kieseln ist, tritt hier .schon Phalaris arundinacea auf, und mit ihr ein Allium, welches recht gut schmeckt, dessen Blüthen ich aber nie gesehen, und unsre Angelica sylvestris; auch Artemisia vulgaris findet sich hier sehr häufig, und nimmt zugleich mit einem Equisetum bcdculende Strecken ein. Jetzt tritt man an den Rand der grofsen oft weit ausgcbreile- ten trockenen Heideplälze, wo das Pfeifen der schnell verschwindenden Ebpamka alle Augenblicke unsre Auf- 62 mcrksanikcit ablenkt. Empelrum nigrum ist hier die vor- züglich herrschende Pflanze, ihr Teppich Mird aber niar- morirt durch die eingemischten Rasen der Reinithier- flechte. Doch fehlt es auch hier nicht an hübschen Pflänz- chen, wodurch man sogar diesen dürren Plätzen einiges Interesse abgewinnt. Bald sind es die schönen duftenden blauen Blüthcn eines Cheiranthus, bald eine Pedicularis, bald ein kleiner Aslragalus, oder ein Hedysarnm, was Mannigfaltigkeit in die Einförmigkeit bringt, bald ist es Polygonum ßlstorta, dessen Thyrsus aber gewaltig zusam" mengedrängt erscheint, bald ein anderes Polygonum mit lanccttförmigcn Blättern und welfsen stark nach Honig riechenden Doldentrauben, bald iat es Rubus Chamaemo- rus, bald Vaccinium Vitis idaea, uliginosum oder Oxycoc- cos. die uns bedauern lassen, dafs die Zeit der Früchte noch nicht gekommen ist. Cornus suecica, Salix reticu- lata und mehrere andere kleine Weiden, Betula nana, Juniperus prostrata, drängen sich ebenfalls hier unter das Empctrum, und wo es nur etwas feuchter ist, sieht man hier auch gleich Eriophorum polystachyum und vagina- tum und Andromeda polifolia, während sich die kleinen Frühlings -Carices, IIolcus borealis, und Luzulae mit den trockensten Stellen begnügen, über welche auch hier Ly- copodium clavatum seine langen Arme ausstreckt. Da aber, wo sich das Erdreich etwas erhebt, macht das Em- pctrum der Azalea procumbcns, Diapensia lapponica, Ar- butus alpina und dem Lcdum palustre Platz, die die kleine Tofieldia alpina zwischen sich beherbergen. Die Myoso- tis rupicola^), eine allerliebste Primula, mehrere Potentil- lae, ein Symphytum, eine Claytonia? mehrere Cerastia, die Frilillaria (Sarana), ein Chrysanthemum mit grofser Blüthe und saftreichen dreigezähnten Blättern, Dryas oclo- petala, Polygonum viviparum, eine allerliebste Artemisia und mehrere Saxifragae bilden jetzt aber einen äufserst . 63 lieblichen und hunlfnrblgen Teppich, auf welchem man sich vor laulcr Lust gar nicht nunuhen mögte zu walzen, wenn die verwünschten Mücken einem dieses Spiel nicht verdürben, doch will ich mir die Rückerinnerung nicht trüben durch diese tyrannischen Quäler des Nalurforschers, schweige daher ganz von ihnen, und wende lieber meine Ausen auf die herrlichen Blumen des Rhododen- dron chrysanihum, das hier alle Hügelabhänge überzieht, und über die sich hier keine menschliche Seele freuen kann. Eine ganz andere Vegetation, wie die eben be- trachtete herrscht aber, wenn man die fruchtbaren Stellen der Inseln aufsuclit, und sich zu diesem Behufe in die Nähe der Seen begiebt, wo ruhig im hohen Grase der Bär liegt, und plützllch aufgeschreckt Einem eine Zeitlang grade in die Augen schaut, dann aber, wie vom bösen Dämon getrieben, seinen Weg in vollem unbehülfllchen Galopp gegen die Höhen nimmt, wo er im Erlen- und Birkengebüsch verschwindet. Das hohe Gras, welches, wie die Rispen des vorigen Jahres anzeigten, zum gröfs^ ten Theile aus Calamagrostis- Arten besteht, nimmt doch auch eine gute Menge Phalaris arundinacea und einige hohe Festucae unter sich auf. Das Veratrum album, ein grofser mächtiger Senecio, Epilobium angustifolium, Gera- nium pratense, ein Aconitum, Rubus arclicus, mehrere Salices, die Polentilla fruticosa, und selbst auch hier die Frilillaria, die eine Art, die Sarana liefert, eine hohe Iris, deren Blätter ich aber nur sah, bilden hier die Flora, zugleich mit Rhodiola rosea, die ich nirgends so üppig sah, Anemone narcissiflora, Artemisia sanlonica (?) Saxifraga Geum(?), rivularis, Polemonium coeruleum. End- lich zeigen Spiraea Aruncus, crenata, ein grofses Cirsium, Cacalia sagittifolia und eine andere Art, mehrere üppige Aspidia, Viola biflora, Cardamine amara, Tanacetum und andere, die Vegetation in der Nähe der einzigen Geslräu- 64 che an, die diese Insel birgl, und die zugleich die Stelle der Bäunjc vertreten , und den Lauf der Bäche anzeigen. Diese sind der Kamtschadalische Sorbus, ^) Alnus, Betula, Pinus, die alle vier vvahrschcinlich sehr von den respek- tiven europäischen Formen verschieden sind. Die letztem drei, vorzüglich aber die Alnus, Pinus bilden hier, wie um Peler Paul vollkommen undurchdringliche Gebüsche, nur sind sie hier bei weitem niedriger und haben noch weniger das Anselm von Bäumen. Ist man aber glücklich genug, zwischen denselben einen der Durchgänge aufzu- finden, und gelangt man jelzt zu den nackteren Orten der verwitterten Berge, so IrifFl man auf eine ganz alpinische Flor, die hier freilich nur aus wenigen Bürgern besteht, aber doch in diesen Gegenden vielfaches Interesse erregt. Silene acaulis bietet sich in ihren reichbeblümten Rasen am häufigsten dar, zunächst ihr kömmt Saxifraga biflora mit ihren wirklich bezaubernden Blumen, eine grofse Ra- sen bildende Arenaria, die Primula minima, und noch eine andere Art, ein Chrysanthemum, ein Aster gesellen sich hinzu, sogar Statice pubescens, Linnaea borealis ge- hörten hier nur den höhern Regionen an, Saxifraga bran- chialis und mehrere andere Arten erfreuen uns hier, meh- rere Astragali, ein kleines Bupleurum, Thalictrum alpi- num, verschiedene kleine Potentillae, eine Orobanche, wie die Ueberreste des vorigen Jahres zeigten, Rhododendron Kamlschaticum, mehrere Pediculares, ein Dianthus, den ich für alpinus hallen mögle, Dryas integrifolia-octope- lala, Epilobium lalifolium, jetzt aber nur in Blättern, eini- ge Ranunculi , Androsace chamaejasme und septentriona- lis, Luzula spicata, Avena subspicala , Poa bulbosa, Papa- ver nudicaulc, mehrere Alpen- Carices und kleine Weiden sind hier für den Botaniker sehr angenehme Erscheinun- gen, über die er sich um so mehr freuen kann, da er auf diesen Höhen von Mücken nicht molestirt wird. Ist man 65 man von diesen Bergen aber wieder allmählig in die Tiefe gelangt, so kömmt man nicht selten in sumpfig morastige Gegenden, die einen besondern Charakter an sich tragen. Es bestehen diese nämlich oft aus einer Ebene, die durch zahllose kleine Hügelchen, die Maulwurfshügeln gleichen, uneben gemacht wird. Keiner dieser Hügel ist höher als 3 Fufs, einer gränzt aber dicht an den andern, und das Gehen zwischen denselben ist, da sich in den Tiefen da- zwischen zahllose Heere Mücken bergen, sehr beschwer- lich; hier findet man indefs manche hübsche Pflanze. Auf diesen Hügelchen traf ich hier allein die Andromeda Doboecia an, sehr selten auch zwischen denselben, aber ganz verkümmert und kaum kennbar Andromeda calycu- lata, häufiger schon Myrica Gale, ein kleines, meist ein- blüthiges, mit gestreiften Blüthen versehenes Anthericum, die Chamissoische Gymnandra sehr häufig, dann und wann Trollius europaeus, Juncus glaucus, Ranunculus aleuti- eus (?) Rumex digynus und Acetosa, Drosera anglica, Pin- gulcula alpina^ eine Gentiana und ein hochstämmiges Chae- rophyllum, unserm sylvestri nicht unähnlich, aufserdem mehrere Carices, Weiden und Pedicularis- Arten, ein Ga- lium, welches unserm uliginoso nicht unähnlich ist, aber weder Blüthe noch Früchte zeigte. In den Lachen und Teichen selbst wächst Cicuta virosa, wie die Blätter, das einzige, was sich jetzt davon zeigte, darthun, Caltha pa- lustris, Menyanthes trifoliata, Hippuris vulgaris, ein Ru- mex mit weidenartigen Blättern, ein kleiner schwimmen- der Ranunculus und einige Carices. — Rechnen Sie zu diesen aufgezählten Pflanzen an den nackten abhängigen Ufern Sisymbrium Barbarea, Leontodon Taraxacum, Seli- num und einige kleine Potentillen und im Meere selbst Zostera marina , so haben Sie , glaube ich ein ziemlich vollständiges Verzeichnifs der Flora dieser von Menschen unbewohnten Insel. Da, wo früher Menschen wohnten 5rBd. IsHeft. 5 J G6 in der Nähe verfallener Balagcnaea(?) wuchert Urtica dioica, Sisymbrium, Alsine media, die ich aber an keinem andern Orte der Insel angetroffen habe. Dieses sind die Bemerkungen, die sich in dem oft unterbrochenen achttägigen Aufenthalt auf verschiedenen Stellen dieser Insel machen liefsen. In der Behrings - Strafse selbst konnte ich nur an zwei verschiedenen Stellen das Land besuchen. Zum er- sten Male vom 18 — 19 Juli in der Buc^ht St. Laurentii, zum zweiten Male südlicher in der nach dem Siniavin be- nannten Durchfahrt vom 28. Juli bis 6. August. Die Flora war an beiden Orten fast gleich, so dafs sie recht gut von einem Gesichtspunkte aus betrachtet werden kön- nen, wie denn auch der ganze Unterschied zwischen bei- den Orten nicht mehr als einen Breitegrad beträgt. Der Anblick des Landes ist höchst traurig und ein- förmig; vpn dem sandig steinigen Ufer des Meeres erhe- ben sich bald allmählich, bald plötzlich wie in der Sinia- vin.Strafse nackte Berge, deren höchste Höhe kaum 1000 Fufs beträgt; eine höhere Bergkette indefs begränzt den fernen Hintergrund in der Lorenz-Bucht. Einzelne Schnee- felder senken sich von den Gipfeln dieser Berge bis ge- gen das Meer hinab, und schmelzen hier wahrscheinlich nie. Zwischen den Bergen hin zieht sich ein melankoli- sches moorigt- sumpfiges Erdreich, in welchem man be- ständig mit dem Stocke auf Eis stöfst. *) Dieses Terrain, und einzelne schmale Streifen vegetabilischer Erde, die sich durch das lockere schwarze Gestein bis zu den Hö- hen der Berge winden, so dafs sie fast verschlungene Pfade darzustellen scheinen, ist alles, worauf sich die Ex- cursionen des Botanikers hier beschränken müssen. Kaum erkennt man am Strande des Meeres in den einzel- nen magern Aesten die südlicher so üppige Pulmonaria 67 maritima, die indefs hier häufiger als parviflora erscheint. Eben so kümmerlich tritt hier Arenaria laterlflora auf. Dagegen aber erfreut die Cochlearia danica und eine Saxi- fraga mit 3 -lappigen Blättern den Gemüse suchenden See- mann, und ein Rumex, den ich für bucephalophorus hal- ten mögte, ist ihm eine angenehme Erscheinung, well er massenweise vorkömmt. Elymus arenarlus ^) Ist hier sehr verkümmert, eben so Arnica maritima, selbst die hart- näckige Artemlsia vulgaris, wenn es sonst dieselbe Art ist, will hier nicht recht gedeihen, und Sisymbrium So- phia erkennt man kaum in der gedrängten Form. Leon- todon sallnum? Artemlsia alpina? dagegen gedeihen vor- trefflich, und an andern Stellen ergötzt sich das Auge an reichen Feldern einer kleinen Primula und den gro- fsen goldgelben Blumen einer Büschelwelse vorkommen- den Potentilla. Verläfst man den Strand des Meeres, so geräth man bald in das kalte moorigte Erdreich, und ganz andere Pflanzen treten auf. Polemonlum eoeruleum imd die Gymnandra drängen sich hier durch die feuch- ten Rasen, die die Koenigia islandica bildet, hervor, die wohlriechenden Blumen einer grofsen TussIIago erfüllen die Luft mit wohlriechendem Dufte, während der Anblick des lieblichen Dodecalheon selbst den rohsten Menschen er- götzen mufs. Anemone narcissiflora und alpina kommen hier gemeinschaftlich nebeneinander vor, eben so die Clay tonia mit einfacher Blüthe und eine Valeriana, Saxlfraga hirculus, pensylvanica ? , nivalis, stellata, machen sich ein- ander den Platz streitig. Reicher und üppiger wird die. ser Teppig indefs dort, wo ein Bächelchen durch das Moor rieselt, da sieht man jetzt auch die kleine weifs- blüthige Anemone, die unsrer nemorosa gleicht, die Co- rydalis bulbosa? sehr verkümmert, eine hübsche Cinera- rla, Rumex dlgynus, Rhodiola rosea, Epilobium angustifo- llum, mehrere Pedicularis und Weidenarten, Rubus Cha- 68 I maemorus, CardamJnc amara, und eine neue Art mit H- nienförmigen Blältern, Cluysosplcnlum opposilifollum, ein kleines Ornilhogalum , die Saxifraga rivularis, Andromeda polifolia und tetragona, Ranunculus acris? und mehrere andere Arien, Eriophorum vaginalum und polystachyum, mehrere Carices und Gräser-Arten, von denen ieh es aber nicht wage, Ihnen die Namen vorzulegen, worunter sich indefs eine interessante, auf dem Boden ausgebreitete Agrostis auszeichnet, kommen hier vor zwischen Empe- trum, durch welches die kleine Betula nana und Lycopo- dium clavatum sich drängen. Noch andere Stellen neh- men allein die gesellig lebenden Sphagna und Cyperaceen ein. Da wo sich diese Sümpfe gegen die Berge legen und auf den einzelnen Fortsetzungen derselben, die sich als trockne Pfade zwischen dem lockeren schwarzen Ge- stein bis zu den Höhen der Berge erheben , haben sich die alpinisch -nördlichen Krauler angesiedelt; sie zeichnen sich fast sänrnntlich durch sehr starke Wurzeln aus, und es schein l, dafs in gewöhnlichen Jahren nur durch sie die Art erhalten wird, du der plötzlich während der warmen Tage im Anfange des Augusts eintretende Frost die Frühlingsblüthen der Art zerstört, dafs sie keinen Saamcn bringen können. ^) — Ich habe hier keine phanerogami- schen Pflanzen in Frucht oder Saamen gesehen; wir ver- liefsen die Senlaviustrafse, wie sämmlliche dort vorkom« mende Pflanzen sich entweder in Blüthen oder Knospen zeigten, es herrschte daselbst Frühling, und nur 10 Tage später, 16. Aug. bot sich mir in der Bucht des heiligen Kreuzes im Anadirischen Meere kaum ein einziges Pflanz-, cheu dar, welches noch eingelegt werden konnte!! Hier sehen Sie Polygouum Bistorla, viviparum und sehr selten auch alpinum, einzelne gelbblühende Potenlillen, Rasen von Silene acaulis, und die an Lieblichkeit alles über- treffende Saxifraga blflora oder oppositifolla. Diapensia 69 fopponlca, Dryas oclopetala seil integrifolia, Azaica pro nimbens, Rhodotlendron Kamlschalicum und eine andere Ali mit viel kleinern Blättern und kleinern Blütlien, Sa- lix herbacea und die noch kleinere Form polaris sind hier sehr häußg und Myosotls rupicola^) glänzt mit ihren gro- Iscn Blumen, steht aber an Lieblichkeit der nana weit nach, zwischen beiden befindet sich noch eine drilte intermediäre Art, eine kleine Lychnis, mehrere Artemisien, der Juncus biglumis , Ledum palustre, die kleine Helonias, die Astragali, Pliaca-, Pedicularis- Arten mit gelben und rothen Blumen, Arbutus alpina, das Aconitum biflorum, obwohl sehr selten, Luzula glabrata, Holcus odoratus, ein sehr grofs blühendes Chrysanthemum, die Gentiana pra- tensis und nivalis, eine Swertia, eine Andromcda, und einige sehr hübsche Carices - Arten siedeln sieh hier an. Die Saxifragae hingegen, von denen ich 12 Arten in Zeit von 2 Stunden fand, die Androsace Chamaejasme, septentrionalis und lactea? eine niedliche Aretia, die Ar- meria pubescens, 2 sehr hübsche Arien Geum, einige Ce- rastia, Papaver nudicaule, Thalictrum alpinum, eine kleine I Campanula, mehrere Drabae, das Gnaphalium dioicum, ein Cheiranlhus, ein kleines Erigeron begnügen sich mit einzelnen Spalten zwischen dem Gestein, zugleich mit dem Aspidium fragile und der Woodsia hyperborea, während I I die Sibbaldia procumbens die dürrsten Plätze zu wählen scheint. Ich mag wohl in diesem Verzeichnisse einige der gefundenen oder beobachteten Arten übergangen ha- I ben, aber auf 10 Speeies beläuft sich ihre Anzahl gewifs nicht. Sie ersehen daraus den ärmlichen Zustand der dortigen Gegend. Die hier wohnenden Menschen schei- \ wen der Pflanzen durchaus zu entbehren, sie leben nur vom Meere oder dessen Erzeugnissen, oder sie ziehen mit ihren Rennthieren in das Innere des Landes, und auch diese letztem gebrauchen keine Kräuter. Die sitzenden 70 Tscimkischen haben sich meist auf Landzungen angesiedelt, wo auch kein Pflänzchen vorkommt, sie brennen in ihren Hütten Wallfischthran , und befinden sich wohl bei See- hunds- und Celacecnfleisch, welches sie mit Schneewas- ser herunter spülen. ^) Fast alle Pflanzen, die ich hier fand, traf ich schon im vorigen Jahre auf Unalaschka, mit vielen andern an, aber welch ein Unterschied in der Nalur! Freilich blickt man sich auch dort vergebens nach Bäumen um, man ge- wahrt ebenfalls kaum erbärmliches Strauchwerk. Von den vor 25 Jahren durch den Hrn. v. Resanoff dahin ver- pflanzten Nadelhölzern leben nur noch wenige, und diese beßnden sich, so geschützt auch ihre Lage, fast durchaus noch in demselben Zustande, in welchem sie hergebracht wurden. — Aber welch ein üppiges Grün bedeckt die ho- hen Berge bis zu ihren Gipfeln, oder bis zur ewigen Schneegränze ! Welche liebliche Malten überziehen die ganze Insel. Man söhnt sich aus mit der Baumlosigkeit durch den Anblick dieser modifizirten Fruchtbarkeit, die auch ihre Reitze hat, und die einem gewifs sehr lieb und theuer werden kann; aber den Gegenden der Behrings- Slrafse vermogte ich keine angenehme Seite, keine Licht- Partie abzugewinnen, so sehr und so ängstlich ich mich auch darnach umsah. Von Röttlitz hat einige hübsche Pflänzchen von sei- nen Sommerreisen mitgebracht. Am liebsten war mir darunter Salix berberidlfolia von Pallas. Kusmischeff scheint nach meiner Beschreibung und Zeichnung Dracon- tium Kamtschaticum bei Meelki gefunden zu haben. Go- lenischelT erzählt von einem Gärtner, der her kommen werde, von hier anzulegenden Treibhäusern u. s. w. alles dieses macht mir den Kopf schwindeln. — Sitcha ist und bleibt die Krone der nordischen Län- der. In die amerikanischen Colonien, das heifst in sämml- 71 liehe von Callfornicn bis nach Alaska, auf 5 Jahre zu gei hon, bin ich gleich bereit. Diese Küsten erschöpfen sich nicht so leicht. Anmerkungen. 1) Hier also auch unter der vegetabilisclien Erddecke exvigcr Frost. 2) Elymus villosus Trinius. 3) Myosotis aretioides N. Linnaea 4. p. 443. 4) Pyrus (Sorbus) sambucifolia N. Linnaea 2. p. 36, 5) Dafe unter diesem winterlichen Himmel viele Pflanzen meist unvermögend sind, ihre Frucht zur Reife zu bringen, haben wir sel- ber bemerkt und an verschiedenen Orten aufgczeiclinet. 6) "Wir haben bei den nordischen auf thierische Nalirung ange- wiesenen Völkern das Bediü'fnifs dieser Nalirung vegetabilische Stoffe lieizugesellen , sehr ausgesprochen angetroffen. Die Tschuktschi der 8t. Lauren/, - Bucht namentlich essen und brachten uns zu Kauf: die Beeren von Empetrum nigrum, ein Alliura, und die selir kleine und schwer zu gew^innende Knolle vermuthlich einer Claytonia.' Vergleiche meine Bemerkungen und Ansichten (Kotzebues Reise 3) p. 155 — 17S. ; — Linnaea 1. p. 2. und 4. p. 58. Ad. V. Chamisso. 72 PLANTARUM MEXICANARUM A CEL. VIRIS SCHIEDE ET DEPPE COLLECTARUM RECENSIO BR E VIS AUCTORIBUS D, DE SCHLECHTENDAL et AD. de CllAIMISSO. Cclerius quam apud nos fieri solet, vegetabilia mexi- cana ab amicissimis peregrinatoribus Schiede el Dcppe collecta comparavimus , ad specles generaqiie sua redegi- mus et absolvimus ; hinc vero nonnulla dislinclu dilHci- liora sllentio quasi praeterire aut extremis tantum digitis iangere cogebamur. Verbis nostris nominibusque ut lides sit major graviorque auetoritas, juneta vi omnia perscru tavimus auctoresque herbariaque sedulo cilavimus descrl- plionesque variasque addidimus adumbrationes , dubia de- nique et difficullates notavimus. Speciebus generibusque novls auetores Schiede et Dcppe adponi jubemus, exce- ptis iis, quibus ipsa pereginatorum nomina affigimus, qul- bus nos auclores evimus. Loca natalia tempusque florendi e schedis Scbiedeanis religiöse notavimus, plura qul vult scire de illa regione, adent itineraria ab amicissimo Schiede in Linnaeae Tomo quario deposila. Ordinem sequimur a Kunthio in Synopsi institutum, vix unquam a via deflecten- tes; Monocotyledoneas vero post Dlcotyledoneas recensurl et postremo Acotyledoneas subnectenles. Quum non omnium spccierum adsit sufficiens copia, quum singulis immo comj)lures provenlanl speciminibus , omnibus ncc 73 oiiiiiia, iicc cadeiii dare possumus seil c subscqucntibus coUeclionibus damnuin^^rcsllliierc speraimis. — Mox rcli- qua inscqucnlur, quibus nunc «tudla damus. — DICOTYLEDONEAE. PIPERACEAE. { JJicotyledoncis ccrte adnumcraiidac.) PIPER R. et P. 1. F o l i i s V 0 u o s t s. 1. PifER auritnm H. B. K. 1. p. 45. Herb. WJlld. n. 678! — P. caracasanum Reliq. Haenk. 3. p. 155! (nee Bredem. H. W. n. 679, cui spadices 15 — 18 pol- llcares, folia majora, petioli haud membranaceo- marginal! ). — — In sylvls prope Jalapam. Aug. 2. Piper macrophyllum Sw. — Sloan. 1. t. 88. — H. W. n. 640. ( spec. ab Isert communicalum. ) Spe- cimina nostra a supra laiidalo difTerunt: foliis subtus ad venas pubescenti-hirtellls. Spadices vix bipollicares pe- dunculo subsemipollicari (nee 5 — 6 polücares, folia sub- aequantes, ut H. B. K. 1. p. 39.). Spadices denudato ra- chidis apice longiiis breviusve sunt mucronati. — — In syivis Jalapae. Oct. 3. Piper aduncum L. Jacq. in H. W. n. 663. — Vix diversum P. celtidlfolimn H. B. K. in H. W. n. 664, insufficiens vero speeimen. •— — Haeienda de la La- guna. Sept. 4. Piper ohlongnin IL B. K. 1. p. 44. H. W. n. 671! — P. secundmn H. W. n. 647. (spec. Humb.) nee R. et P!, quae proxima spccics foliis basi aequalibus et ra- mis scabriusculis diffcrt. — — Prope Haeienda de la La- muna. Sepl. 74 2. Foliis nervoiis. 5. Piper discolor Sw. flor. ind. 1. p. 52. — — In sylvis umbrosis prope Jalapam. Aug. 6. Piper affine dUcolori Sw. Spadicibus cylindricls densifloris et foliis brevius obtuse acuminatis diversum. An nova species? — — Prope Vera-CruK. Jul. 7. Piper melastomoides n. sp. frulicosum, dichoto- mum; ramis teretibus, tenuiter striatis, hirsutis, llexuosis, ad genicula paululum incrassatis; foliis membranaceis, ovatis, elongato-acuminalis, breviter peliolatis^ basi rotun- data subaequalibus, quinque - nerviis , transversim reticu- lato-venosis, supra calvis rele vasculoso leviter impresso pllis raris munilo, subtus hirtellis rete vasculoso promi- nenlc cum petiolo hirsuto; spadicibus oppositifoliis , cy. lindricis, brevibus, crassis, longius pedunculalis paluHs. — Internodia 2 — 4 pollicaria. Folia 5 — 7 pollicaria, li — 2 pollices lata, petiolo 4 — 9 lineari. Peduncu- lus pollicarls alque longior; spadix amentum femincum Betulae referens, vix unquam longitudine pedunculi, saepc multo brevior. Pili patentes, laxi, creberrime arliculati, (in siccis) fuscescentes. In sylvis umbrosis prope Jalapam. Aug. PEPEROMIA R. et P, 1. Foliis altemis. 8. Peperomia — Piper obtusifolium Herb. VVilld. n. 714. (an ipsius W. et auclor.?). Specimen unicuni. _ _ In arboribus vetustis prope Jalapam. Aug. 9. Peperomia dendrophila n. sp. glabra; caule diffu- jjo, radicanle, slolonifero; ramis ereclis, apice densc folio- sis; foliis carnosis, rhomboideo-ellipticisj in peliuluni al- lenualis, apice oblusiusculis et sub lenle pubeseenli-cilia- tis, immcrsc tvinerviis; spadice icrniinali, breviter pedun- 75 culalo, cylintlraceo, tenui, dcnsifloro, folla siiperante. — — A P. trinervl R. et P. dlversa: |;labrllic cl spadiclbus ter- luiiialibus subsolllarlls; gcmniac ncmpe axillares ramos abbrevialos spadiclferos polllcerl videntur. Folia sub-scs- ((uipollicaria, 8 — 10 lineas lata, neliolo 2 — 4 llnearl. Spadix 2 — 3 pollicaris , pedunculo ad summuin scmipol- licari. In arborlbus vetuslis prope Jalapam. Aug. 10. Pepekomia asarifolia n. sp. glabra, brachycau- lls; caulc erecto, oligo-(3 — 5) pbyllo, subflexuoso; fo- llis longe petiolatis, tenuibus, cOrdalo-suborbiculalis, ob- tiisis, immerse tenuiler multi.(9) nerviis et rariter vcno- sls; fjpadice ierminali subsesslli, cylindrico, caulc et Ibliis multo longiori; spadicibus axillarlbus terminali brevioribus. Caulis subpoUicaris. Folia sub lente tenuiter pellu- cido- punctata et margine pilis brcvissimis pubcscenti-ci- liata; infcrius circiter sesquipollicare, latitudine longitudi- nem saepe superante, peliolo laniina longiori; superiora minora, brevius petiolata, petiolo demunn lamina breviori. Spadix lerminalis myosuroides, 3 — 4 pollicaris, axilla. res pro terminalibus in ramis abbreviatis sunt habendae* — — Ad rupes humidas. Sept. 2. FoUis oppositis et verticillatls. 11. Peperomia quadrifotia H. B. K. 1. p. 57. — Piper quadrifoUum L. et auct. , H. W. no. 754. (spec. Humb.) — Folia in nostris paulo angustiora magisquc cu- neata, quam in speciniine laudato; minus tarnen cum P, portulacoide H. B. K., H. W. no. 755. convenientla. In truncis arborum vetustarum prope Jalapam. Aug. 12. Peperomia Deppeana n. sp. caule dichotomo-ra- moso, radicante, in summitatibus pubescente; foliis ternis, petiolatis, subrotundis, basi subcuneatis, obtusissimis, car- nosulis, margine tenuissime (sub lente) ciliolatis, subtri- nervlis, venosis, nervo venisque immersis; pedunculo 76 pseudo-lcrminali evidenter pilis palenlissimis brcvibus pii- bescenle; spadicecylindrico.— — Maxime affinisP/^m /«««- riliano R. S. manl. 1. p. 245. {P. cUipticum H. W. no. 750. — Sieb. fl. Mamil. exs. no. 377.), quod vero differt gla- britie omnium parüiim; foliis puncUs nigris undlque ad- spersis, magis orbiculalis nee cuneatis. — Folia 3 — 4 lln. longa tolidemque lata, petiolo semilineari; peduncuhis semipollicaris; spadix 8 — 10 lin. longus. Inier muscos a Dcppeo in primo itinere Mexicano ad plantas servan- das adhibilos reperta. CONIFERAE Juss. PINUS L. 13. PiNüs Teocote n. sp. foliis acerosis lernis linea- rlbus dorso convexis, margine serrulalo - scabris , inlns concavis nervo medio argule carinato percursis, 3 — 5 pol- licaribus; squamis tegentibus ovatis longe acuminatis fer- ruglneis membranacels , margine albido fimbrialo-lacero; strobili deflexi squamis apice incrassatis, maluritate sub- recurvato - patentibus ; apex earum inerassatus, in juniori statu angulato-depresso-conoideus truncatus, area irregu- lari rhomboidea subumbonala , mucronulo medio obtuso notata, opaca est terminatus, faciebus lateralibus lucidis; in statu maluro haec omnia paululum obliterantur ; strobi- lus acque magnus ac ille Pini sylvestris. Flores mascu- los non vidimus. — — Teocote Mexicanorum. Ad radi- ces et in adscensu montis Orizabae. Sept. 14. PiNUS occidentalis H. B. K. n. gen. 2. p. 4. — — Strobilus maturus 6-pollicaris, squamarum apice in- crassato subrlionibeo angulato conoideo, anguHs diametrum Iransversum sequentibus magis produelis argulioribus, aream medlam clevaJam simul percurrentibus , mucronulo medio hinc subirigono subacuto, paululum cum lote apice deorsum 77 propendcnle. Ocolr Mexicanorum. Inter Perotc et Hacienda de Tlacbicliuca , ad rndicem et in ipso monle Orixaba. Sept. — — Varlctas hujus speclei censelur forma, ad speluncam in monle Orixaba in alliludine 11000 ped. observata, foliis ternis qualeinisquc simulque brevio- ribus inslructa, ccterum vcro nuUas differenlias praebens, strobilo ignolo. ABIES Juss. 15. Abies religioso, — Pmus rel. H. B. K. I. c. Oyamel Mexicanomm. In monte Orizaba ad nllimos «s- qua arbprum fines Sept. JUNIPERUS L. 16. JuNiPEKUS mexicana n. sp. — Species aftlnls ,/, vlr2;lnlitiine et harbadcnsi sed distinguenda: ramnlis angn- lalis; foliis ternis ovatis acuminalis acutis, dorso convexo- subcarinatis, cglandulosis, junioribus arclc imbricalis, se- nioribus palulis; galbulis ovoideo - globosis , superne com- pressiuscnlis , sqnamarum apicibus hinc inde libere promi- nulis, axi 5 circiter lineas longis. — — Llanos de Pe- rote. Sept. CUPULIFERAE Rieh. QUERCUS L. 17. QüERCus mexicana H. B. plant, aeq. 2. p. 35. t. 82. H. W. n. 17589. — Q. crassipes H. B. 1. c. p. 37. [| t. 83. H. W. n. 17590. c. variet. 1. c. t. 84. n. 17591. — Infera follorum pagina quasi granulata, iomento subfloccoso denso detergibili, e pilis ramosis vix stellatis constante, vestita. Pili in ramulis manifeste stellati, discreti. In adscensu montis Orizabae. Sept. 18. QuERCUS xalapensis IL B. I. c. p. 25. t. 75. H. W. n. 17614. Jalapae. Nov. 78 19. QuERCUS olmngucrcnsis H. B. 1. c. p. 157. t. 131. — — Jalapae. Aug. 20. QüERCus poJymorpha n. sp. foliis membianaccis, siipra glabris, prlmiiiii toniento lanuglnoso floccoso flavi- cantc detergiblli veslllis, dein denudalis glaucescentibiis et pilis minulissimis albls adpressis conspersis; nervo venis- que crebrls parallelis supra impressis, sublus prominenli- bus; nunc longe petlolatis, ex inaequallter cordata basi ovato - oblongis , angustatis, obtusis, subintegerrimis ; nunc brevius petlolatis, obovato- oblongis, obluse sinuato-denta- tis, dentibus calloso-mucronatis, (foliis Q. Roboris sub- similibus); f'ruclibus subsessilibus conferlis in apieibus ra- mon^m, terminalibus axillaribusque in summorum foliorum axillis. — — Folia 3 — 4 pollicaria, peliolo ad summum pollicari. Fructus immaturus quam in sequente minor. — — Hacienda de la Laguna. Oct. 21. QüERCus germana n. sp. a superiori ut Q. pc- dunculata a Q. Robori diversa, — — Folia subsessilia, basi acuta et obtusa, nunquam manifeste cordata. In spe- eiminibus nostris, quam superioris speciel provectioribus deest tomentum detergibile, an aelate jam delapsum? Fru- ctus in pedunculis axillaribus subterminalibus brevibus crassis gemini vel terni. Cupula depresso-turbinata, glan- dem includens, adpresse squamosa, squamis rbomboideo- ovatis, dorso gibbosis et tomentosis, apicem versus obso- lete ciliatis. Glans tomenlosa, sphaeroidea, conico-acumi- nata, acumine perigonium slylumque crassum trifidum e cupula emergcntem suffulciente. — Folia maxime evoluta sexpollicaria, antica parte sesquipollicem duos pollicesque lata. Glandis axis 8 lineas, cupulac diameter maximus 11 lineas melientes. Jalapae. Aug. 22. QüERCüS lancifolia n. sp. glabra; foliis breviter petiolalis, anguste oblongo-lanceolatis, antice parce sinua- to-undulato-dentatis, pergamentaceis , subcoriaceis , supra 79 nitentibuS; pennlnervns, rcliculato-venosis, rete vasculoso supra prominulo, subius prominente; carlilagineo-margina- tis; petiolo incrassato; pedunculo axillarl (in specimJne nostro) trlcarpo; fruclibus sessilibus; cupula subhemisphae- rica, adpresse squamosa ; squamis acuminatis, obtusis, mar- gine reverse cilialis, dorso lomenlosis; glande conoidea, obtusa, apice subumbonata, slylo brevi trifido apiciilata, duas tertias partes exserla. Folia 3 — 5 poll. lon- ga , usque ad pollicem latg. Pedunculus sesquipollicaris. Axis glandis 9 Hncas longa. Prope el molino de la Pedreguera. Aug. 23. QüEHcus oleoides n. sp. foliis corlaceis, breviler petlolatis, obovato-ellipticis, basi angustatis acutis, autror- sum nonnunquam obsolete paucidenlatls, apice acutis, mar- gine reflexis ; penninerviis , venis utrinsecus 6 — 8 supra cum nervo impressis, subtus prominentibus; supera pagina nitente, juniori aetate pilis stellatis puberula; infera le- nuissime adpresse cano-tomentosa, pilis insuper majoribus stellatis adspersa; fructibus geminis in pedunculo brevi crassissimo ; cupula juniori aetate obconica, squamosa, squamis lanceolatis subcarinatis leviter tomentosis, glan- dem acuminatam glabram ad duas tertias partes usque in- cludente. — — Folia tripollicaria, sedecim lineas lata, pe- tiolo trilineari. Glans vix semipollicaris, an matura? — — Hacienda de la Laguna. Oct. 24. QuERCüs calophylla n. sp. foliis membranacels, breviter petiolatis, obovatis, acuminatis, deorsum angusta- tis, basi subinaequali obtusis, antrorsum inaequaliter si- nuato-duplicato-dentatis, dentibus cuspidatis; penninerviis, reticulato venosis, venis utrinsecus sub-duodenis subparal- lelis; rete vasculoso supra paululum impresso, subius pro- minente; supera pagina pilis stellatis adspersa, aetate, praeter nervum venasque prImarias, glabrescente ; infera albido- adpresse densissime tomentosa; pilis stellatis.- 80 Folia 6 — 10 pollicaiii» , 3 — 5 poU. lata, pctiolo senii- polllcari. Fructus clesidcratur. Prope Jalapani. Aug, CARPINUS L. 25. Carpinüs amcricana Michx. FI. \V. no. 17699. — — In sylvis prope Jalapani. Aug. MYRICEAE Rieh. MYRICA L. 26. MvRiCÄ cx^alapensis H. B. K. 2. p. 13. H. W. sub 31. carolinensi n. 18315. fol. 3. (non hujus loci 31. mexicana H. W. no. 18325.) — — In collibus apricis prope Jalapam. Aug. 27. Myrica a 31. ccalapensi diversa: folils (in spccl- minibus noslris) inlegerrimis, punclis resinosis sublus de- slitutis, supra in nervo etiam glabris, subtus rariter pube- scenlibus. Prope Haclenda de la Laguna. Ocl. BETULINAE Rieh. ALNUS Tournef. 28. Alnus jorulcnsis H. B. K. 2. p. 16. — — In monte Orizaba. Sept. SALICEAE Rieh. SALIX L. 29. Salix Humboldtiana H. B. K. 2. p. 18. t. 99 et 100. H. W. n. 18108. Hacienda de la Laguna ad torrentes. Sept. PLATANOIDEAE Schldl. PLATANUS. 20. Platanus a PL occidentali H. W. diversa. — Specimen unicum mancum. — — Ilacicnda de la Laguna •d torrentes. Oct. URTI- 81 URTICEAE Juss. CELTIS L. 31. Celtis affinis ripariae et canescenii H. B. K. 2. p. 23. et forsltan haud diversa. — — Prope Hacienda de la Laguiia. Sept. 32. Celtis altera. — — Plan del rio. .Tul. — — (Totum genus quo ad specles recognoscendum.) BPiOUSSOINETIA Venten. 33. Broussonetia tiiictoria II. B. K. 2. p. 26. {Mo- rus tinctoria L. ) Varict. « integrifolia , cujus varielatis specimina exstant: H. W. n. 17465. Swarlzii et Humbold- tii (Cumana), alterum d* amentis gracillbus erectis sesqui- poUicaribus. — 31orus padifolia H. W. no. 17462. Specim. 2 Humboldlli Sta. Fe. — — Specimina 2 prope Los Cocos, Vera -Cruz. Jullo. BOEHI\IERIA Jacq. 34. BoEHMERiA petiolaris H. B. K. 2. p. 29? — Sub nomine B. scabrellae in hortis culta. — — Arborescens. Folii semipedalis petiolus ad summum bipollicaris. — — In rupibus prope Jalapam. iVug. 35. BoEHMERiA elongata Fisch. Apud nos hortensis. Link En. alt. 2. p. 384. Prope Jalapam ad sepes et in ruderatis. Aug. URTICA L. 36. Urtica caracasana Jacq. Enc. bot. 12. p. 225. — TJ. aestuans Sieb, plant, exsic. Mart. n. 209. — — Arborescens, fructu baccalo coccineo. — — Prope Ha- cienda de la Laguna. Sept. 37. Urtica repens Sw. ! H. W. n. 17411. — — In sylvis umbrosis prope Jalapam. Aug. 5r Bd. Is Heft. 6 82 38. Urtica pumila L. — — Caule pcllucido. Prope Jalapam. Oct. 39. Urtica. Species eadem quam Berlandler e Tam- plco de Tainaiillpas sub iio. 73. comnuinicavit — — Ad sepes prope Jalapam. Aug. 40. Urtica. U. Intifoliac Sieb. IMarl. no. 212. fo- lils simllis. — — Ad lalera monlis Orizabae In spelun- cis. Sept. PARIETARIA L. 41. Parietaria species. Llaiios de Pcrole? Sept. DORSTE?sIA L. 42. Dorstenia Contrayerva L. Ip sylvis um- brosis Jalapenslbus. Aug. FICUS L. ,. 43. Ficus species. Hacienda de la Laguna. OcL 44. Ficüs altera. Vera Cruz In sylvis. Jul. EUPIIORBIACEAE Juss. EUPHORBIA L. Juss. 45. Eupiiürria callilrlchoides IL B. K. 2. p. 42. — — E. Chamacsycac proxima, vlx rite distinguenda species. — — Vera- Cruz, in plaleis et prope urbem. Jul. — Prope Jalapam. Aug. — Tierra Iria. Sept. 46. EuPHORiiiA hYpcriclfolia L. — II. B. K. 2. p. 44. II. W, no. 9286. et (E. polygonoides) 9285. — E. mii- cronata Ht VV. no. 9284. Iloffmaunsegg Bras. — E. hy- ])cricijo]ia et macuJaia Link En. alt. 2. p. 11. In collibus arenosis prope Vera- Cruz. Jul. — Prope Jala- pam. Aug. 47. EüPiioRRU maculata L. — H. W. no. 9270. — E. _ 8.J procnmhcns Link En. all. 2. p. 11. — — Inier Sia. Fe et Plan del rio. Jul. 48. Euphorbia pihdifern L. — E. glolmlifcrn FI. B. K. — H. W. no. 9295. Specimina HumbolcUiana et Iloff- mannseggiana. In colllbus arenosis prope Vera - Cruz — Varletas i3 minor, palniaris vix dlgltalis, caullbus diffu- sis huniilusis, foliis tres llncas circiter longis. Ilabitu ad E, Chamaesycen accedens, cacterum semine, Capsula, in- florescenüa, foliorum forma, indole et copia pilorum ad amussim cum claliori forma conveniens. 49. Euphorbia grcnuinea L. Jacq. obs. l. 31. p. 5. H. W. n. 9303. Rieh, insul. St. Crucis. — E. picta Jacq. H. W. n. 9271. — E. Humboldtii W. E. et H. n. 9272! Villosllale niajori minorique ludens et foliorum for- ma a lale ovala in lanccolalam vergenle, margine inleger- rimo rariusque repando. — — Jalapa. Aug., Sepl. — Barranca de Tioselo. Od. 50. Euphorbia orymoleh's L.? — ~ In gramlnosis prope Jalapam. Aug. — Ilacienda de la Laguna. Oct. 51. Euphorbia hctcropJiylla L. — II. B. K. 2. p. 50. II. W. n. 2956. — Variet. isophylla, ft an iipi? an uliUssinia? — — Culla prope la 1 laden da de la Laguna. Sepl. CNIDOSCOLUS Pohl. 75. Cnidoscolus Michauxli P. — — In arcnosis prope Vera -Cruz. Julio. 76. Cnidoscolus napaeifolius P. Vera -Cruz, arborescens. .lul. ADENOROPIUM P. 77. Adenoropiüm gossypifoUum P. Vera- Cruz. 'Julie. PHYLLANTHUS L. 78. Phyllanthüs Nlruri L. ad quem plures erunt re- ducendac species utriusque orbis: Ph. cognatus Spr. syst. 3. p. 23. — Ph. lathyroides H. B. K. % p. 87. (H. W. sub Ph. Niruri fol. 6,) aliaeque. Prope Jalapam. Augl — Hacienda de la Laguna. Scpl. 88 _ 79. Phyllanthüs acuminatus Vahl! H. W. no. 17968. — Ph. lycioides H. B. K. 2. p. 89! {Ph. attenuatus H. W. no. 17967.) — Ph. rmcoides H. B. K. 2. p. 90! {Ph. cumanensis H. W. no. 17977.) Inter Vera- Cruz et Sta. Fe, arboreus. Jul. CUCURBITACEAE Juss. SICYOS L. 80. SicYos an nov. spec? A notis speclebus differre videtur; follis late cordatis subseptemlobis , lobis acutis- sime acuminatis, medio producliore, lateralibus decrescen- tlbus, marglne argute denticulatis, iitrinque pilis brevibus conicis asperrimis, racemis masculis elongalis, fructibus glomeratis ovatis subglabrJs, sed splnis retro-scabris vali- dis horridis. — Folia \\ poll. longa et Infernc lala ; flores quam in S. rmguJata minores, quam in S. jinrv'iflora majores; fructus fere magnitudine seminis Citri medicae. -— — Jalapa. Oct, PASSIFLOREAE Juss. PASSIFLORA Juss. Seci. V. Decaloba DC. prdr. 3. /;. 325. 81. Passiflora rubra? L., DC. 1. c, Hb. W. n. 12366. — — In sylvis prope Jalapam. Aug. 82. PAssiFLoiLi biflora Lam., DC. I. c. 326. — P. hinata Smith et liortul. — Planta mexicana differre vide- tur folio basi rotundalo subcuneato, nee subcordato; lobis minus divaricatis; ncrvis angulum recto minorem nunquam majorem sistentlbus. Hacienda de la Laguna. Sept. 83. Passiflora sicyoides n. sp. foliis membranacels cordatis trilobis argute subdentatis integerrimisque , lobis triangulär! -acuminatis medio productiori, subtus glaucis Iiirtcllis ad sinus biglandulosis , supra glabriusculis ; petio- 89 lis hirtellls medio biglandulosis, glandulis magnis clavalis; stipulis parvulis dinildiato - ovatis cuspidato - acuminatis ; pedunculis gemiiiis; bractei» filiformibus parvis flori ap- proxlmatis. Facies et habilus omiiino Bryonlae; flo- res pallidi , diamelro sesquipolHcari ; fnictiis coeruleo - lü- grescens. Foliorum axis 3^ — 4 pollicaris, diamclcr in- tcr lobos laleiales non minor. In sylvis prope Jala- pam. Aug. Sect. FI. GrcwadUla JJC. /. c. 327. 84. Passiflora stipnlata DC. I. c. 329, Aubl. Cui. t. 325. — In sylvis prope Jalapam. Aug. SccL VII. Dysosmia DC. h c. 331. 85. Passiflora ocerifolia n. sp. tota scabrido - liir- lella; foliis profunde cordatis, pedatim 5- (et 7) - nerviis, intra sinum cuneaiis, ö-lobis (interdum sub- 7-lobis), lo- bis e latiori basi acuminatis acutis subserratis, dentibus mucronatis; subtus pallidioribus eglandulosis; petiolls juxta folium biglandulosis; glandulis longe slipitatis capilato-sub- clavatis, apice recurvis; stipulis semiorbicularibus sinuato- dentatis, dentibus subulalis; pedunculis geminis, medio in- volucratis, involucro e foliolis tribus parvis laeinialo-mul- tifidis (vix glandulosis). Folium secundum nervum medium 4-pollicare, in diamelro maximo subsexpoliicare. Flores quam in P. foctida paulo majores esse videnlur. In sylvis prope Jalapam. Aug. THYMELEAE Juss. DAPHNE L. 86. Daphne Bonplandiana H. B. K. Synops. 1. p. 446. — . D. obovata Hb. W. n. 7550. Wickstr. Daphne p. 40. Arbor. Vera-Cruz, Jul. — Specimina ad Plan 90 del rio Jul. sub anthcsi collecta differre vidcnlur; l'oliis lenuioribus acutioribus , florlbus paulo majoribus , pislillo pilosü. — LAURINEAE Vent. PERSEA Gaertn. fll. 87. Persea amplcxicauUs n. sp. follis coilaceis gla bris subsessilibus cordatls amplexicaulibus oblongis, longe acumlnatis, acumine obtuslusculo, paululum marginatis; cy- mis axillaribus pauclfloris longe pedunculatis; pedunculis filiformibus ; calyce inlegro persistente; fructu olivaeformi. — — Folia 4| poll. longa, 14 lin. lata; cymae 2* circi- Icr pollices longae; fructus axis circiter 5 -linearis; flores haud visi. Serro colorado. Aug. POLYGONEAE Juss. POLYGONUM L. 88. PoLYGOMUM (icrc H. B. K. 2. p. 143, Linnaea 3. p. 45. In fossis prope Jalapam. 89. PoLYGONM Mcisncrianitm Cham, et Schldl. Lin- naea 3. p. 40. — — In lacu Jalapensi. Sept. RUMEX L. 90. RuMEX spec. Tierra Iria. Sept. Spcciniina haud sufficiunl. CHENOPODEAE Juss. CHENOPODIUM L. 91. Cjienopodium gravcolens Willd. En. cjusque Hb. n. 5350. Llanos de Pcrole. Sept. 92. CuENOPODHJM rubrum L.? — — J^lanos de Pe- rolc. Scpl. 91 RIVINA L. 93. KiviNA humlUs L. Propc Vera -Cruz. Jul. PmTOLACCA L. 94. Pjiytolacca octandra L. — — Haclenda de la Laguna. Sept. 95. PiivTOiACCA dccnndra L. ^ — Intcr Jalapam et cl inolhio de la Pcdrcguera. Aug. AMARANTHACEAE Juss. AMARAINTHUS L. 96. Amahantiius spino.sr/s L. la arcnosls prope Vera -Cruz. Jul. Prope Jalapam. Aug. 97. Ajiaiiantiiüs spec. Tierra fria. Sept. GOMPHRENA L. 98. GoMMiKENA decumbeus ^Villd. En. 1. p. 293. — — Prope Vera- Cruz. 99. GojiPHREXA spec. In sylvaiicis prope San Andres. Aug. APLOTHECA RIarl. 100. Aplotheca interrupta IVIart., Gomphrena int. L., Hb. W. n. 5431. — — In arenosis prope Vera- Cruz. Jul. IRESINE L. SpecJes tres hujus generls accepimus, quas l'ruslra comparavimus cum notis speciebus, quae male descriplae et distinctae innumeris vexantur dubils. 101. Iresine spec. Ilacienda de la Laguna. Sept. 102. Iresine spec. Circa urbem Jalapam. Aug. 103. Iresine spec. frulescens. — — Haclenda de la Laguna. Sept. 92 NYCTAGINEAE Juss. BOERFIAVIA L. 104. BoERiiAviA vlrgata IL B. K. 2. p. 173., Hb. W. n. 766. In coliibus arenosis prope Vera-Cruz. Jul^ 105. BoERHAViA polymorpha Rieh. Aet. soc. h. nat. Paris. 1. p. 105. In arenosis prope Vera-Cruz. Jul. OXYBAPHUS. 106. OxYBAPiius glabrifolius Vahl. — A planta hor- lensi diflert spontanea: foliis eximie cordatis el longe pe- tiolalis. Plan del rio Jul. OKENIA n. gen. Involucrum Iriphyllum, uniflorum, minimum. Calyx corollaceus, limbo quinquefldo regulari, lobis emarginatis. Stamina 15 — 18, filamentis basi monadelphis. Achae- nium basi ealycis tectum demum indurata, suberosa, 10- co- stata, apice clausa. 107. Okenia hypogaea n. sp. — Radix profunde in arenam intrans, uti videlur perennis. Caules complures prostrati foliaque glutinosa. Involucrum triphyllum , uni- llorum, minimum. Calyx corollaceus hypocraterilormls, fauce ventricosa , quinquefidus , purpureus , extus pallidior et villoso-glutinosus; lobi emarginali. Filamenta 15 — 18, divcrsae longitudinis, tenera, basi monadelpha, thalamo in- serta. Anlherae subglobosae, bivalves, bilobae. Pollen glo- bosum. Stylus filiformis stamina non superans, stlgmate pellato. Praefloratio complicata ut in Convolvulo; limbus post antliesin vero involutus. Pedunculi ex alis oriundi post anthesin terram petunt, tresque pollices inIran t fru- clusque, uti in Arachi hypogaea nonnullisque aliis Legu- minosis, in terra maturantur. Achaenium oblongum, basi paululum attenuatum et curvalum, tectum substanlia tenui 93 suberosa, longitudlnallter lOcosfala, interstitils transver- sim plicatis. Pulamcn facile fiaclu. Semen oblongum, iibi basin fruclus spectat acumlnalum. Integumentum semi- nis tenue. HUus basin fructus spectans. Embryo curva- Ihs, periphericus; radicula liilum speclans et totam semi- nis longiludinem percurrens in parle ejus convexa. Cotyle- dones magnae obovatae, totam partem seminis peripheri- cam radiculae obversam occupanles. Albumen amylaceum, magnum^ a radicula cotyledonlbusque omni ex parte tectum. Crescit haec planta in collibus arenosis prope Vera -Cruz, Julio et forsan per totam aestalem florens. Tempore ma- lulino flores explicantur. PLUMBAGINEAE Juss. PLUMßAGO L. 108. Plumbago scandens L., H. B. K. 2. p. 178, Hb. \>?illd. n. 3605. Puente del Key. Jul. PRIMULACEAE Vent Juss. ANAGALLIS L. 109. Anagallis arvensis L. flore phoeniceo. Circa Jalapam. Aug. CENTUNCÜLUS L. HO. Centünculus pentandnis R. Bi-.» Linnaea 1. p. 226. — Anagallis pumila S\v. In humidis prope Hacienda de ]a Laguna. Oct. MICRANTHEMUM Mx. 111. MicRANTHEMUM orolculatum Mx. — — Ad mar- gines lacus Jalapensis. Aug. 94 I LENTIBULARIAE Rieh, R. Br. UTRICULARIA L. *) ll^. Utkiculakia hißova Lam.?? non apliylla. In uliglnosis prope-Haclenda de la Laguna. Ocl. PINGUICULA L. 113. PiNGüicULA lilaclna n. sp. folils rotundalo-ova- tis oblusis, utrinque nigro punclulatis, supra pllosiusculls; pedunculis puberiilis; calcare cylindrico obtiiso coroUae tollus quarlam partem aequanle. Folia rosulata, ' terrae adpressa, rotundato - ovata, obtusa, integerrlma, in statu sicco tenuissime membranacea et hyalina, uninervia, ' leviler venosa . utrinque punctis nigris ope lentis conspi- cuis lecla, supra praeserllm in medio versusque basin pi- lis nonnullis brevibus crassiusculis albidis adspersa, 8 — 9 lin. longa, 6 lin. lata. Pedunculi filiformes, \.\ — 2 poll. longa, pilis patentissimis brevibus crassiusculis, non raro capilalis s. glandulosis, basi apiceque frequenlioribus ob- sili. CoroUa lilacina, pilis aliquot glandulosis extus tectn, laciniis obtusissimis integerrimis; calcar breve, cylindri- cum, obtusum, sursum versum, quarlam totius corollae longiludinis partem aequans, (1| lineare in corolla 6 li- neari), Capsula an matura? subglobosa, diamelri linearis, calyce subregulari vix major. PLANTAGINEAE Juss. PLANTAGO L. 114. Plantago meaicana Lk., Linnaea 1. p. 171. San Andres. Aug. *) Utriculariae gracili H. B. R. addaiitur svnonyma: Utricula- ria alba Hb. W- n- 441, Link Jahrb. I. 3. p. 54. R Seh. Mant. 1. p. 172. — — , 95 115. Plantago tomenfosa Lam., Linnaea 1. p. 169. — — In gramiiiosis prope Jalnpam; San Andres. Aug. ACANTHACEAE Juss. JUSTICIA Kunlli. 116. JusTiciA proxima interrnptoe H. B. K. 2. p. 188, H. W. no. 364. an satls dlversa: caule hcrbaceo; spica glabriorl; corolla (quae in illa pubescens) glabra majori- que, lubo gracillori 9 lineas longo, laclniis limbl oblusisj foliis tenuioribiis , minus nitidls minusque glabris, (quac nee in illa omnino glabra). — — In sylvis Jalapensi- bus. Aug. 117. JüSTiciA* heteropJiyUa n. sp. anthcrae lobis apice obtusis connexis, basi acutis dlvaricalis; erecla, hir- tella ; foliis , eaulinis rameisque petiolalis ovatis, basi acu- lis, apice obtuse acuniinatis; floralibus rotundioribus, sub- cordatis, subsessilibus, breviier acuminatis; pedunculis tri- cholome eymosis Icrminalibus, pilis dense obsitis palulis, nigrieanlibus, viscldulisj corolla densissime pubescente pol- lieari. — — Braeteae sub raniificalionibus superioribus mi- nutae, folia sub infimis heteromorpha. Serro Colo- rado. Aug. APHELANDKA 11. Br. 118. ApiiELANDRA Schicdcütia n. sp. Arborescens. Folia membranacea , elliptico-lanceolata, ulrinquc acunii- inata, petlolata . pilis raris uhiiique adspersa. Spica sim- plex terminalis ; braeteae oblongo - ellipticae, inferiores acu- minulatae acutae, superiores obtusissimae, omues tenuissl- nie pnbescentes et ciliafae. Laciniae calycinae suldiyali- nae, setaceo - acuminatae, villosulo ciliatac. Corolla pu- bescens, ringens; labiuni superius inlegrum fornicaium ; in- ferioris lobus medius obovatus, lalerales lineares deflexi. Folia semipedalia, diios poll. lala, peliolo polllcari. 96 . CoroUa 2-\ poll. longa. — — llacienda de la Laguna, Barraiica de Tioselo. Ocl. 119. Aphelandka Dcppeann n. sp. Arboresceiis. Fo- lia pergameniacea, elliptico-lanceolala, utrinqiie aeuminata, subsessllla, sabtiis deiise vclulino-pubescenlia, supra nili- dula et subscabrido - pilosa. Spicae terminales panicula- tae; bracleae ovato-acuminatae, acutae, selaceo-serratae, villosulae. Laciniae calycinae subhyallnae, acutae, cilla- tae. Corolla hirsuta; lablum superius bifidum; inferioris lobi laterales truncati, subnulli. Folia 4 poll. longa, sesquipollieem lata; corolla sesquipollicarls. — — Ha- cienda de la Laguna. Sept. RUELLIA R. ßr. 120. RuELLiA ovata Cav. H. W. no. 11627. (spec. hortense). Vera -Cruz in pascuis. Jul. 121. RuELLiA strepcns L. , H. W. no. 11626. — — Hacienda de la Laguna. Oct. 122. RuELLiA quiteiisis? H. B. K. 2. p. 195. H. \V. no. 11651. quae a iiostra differt: antheris basi trisetosis (nee unisetosis). — Est forsiian mexicana noslra planta: R. prostrata Herb- Juss. , cui dicilur Humboldtiana pro- xima, cujus descriplio autem non exstat. alia enim //. pro- strata Encycl. — — In collibus apricls prope Jala- pam. Aug. 123. RuELLiA lacustris n. sp. Herbacea ; caule sur- sum piloso, caeteruni glabra. Folia linear! -lanceolata, ses- silia, margine scaberrima. Laciniae calycinae angustae, setaceo-acuniinalae. Corollae labium superius leviter bi- fidum, inferius leviter trifidum. Herba habitu I^si- machiae thyrsiflorae, pedalis, sesquipedalis. Folia 2| pol- - lices longa, 5 lineas lata; corolla alba, Ires lineas longa. — — In ipsa Laguna (lacu) de Jalapa. Sept. VER 97 VERBENACEAE Juss. HOSTA Jacq. 124. HosTA grandifolia n. sp. ramls obsolete letra- gonis; follis late ovatis, sinuato dentalis integerrimisque, in peliolum decurrentibus , siipra hirto - pilosis , subtus to- mentosis; corolHs pubescentibus. Folia 6 — 7 pol- licaria , 4 circiter pollices lata , peliolo circller pollicari. Flores coerulei. In sylvis prope Jalapam. Aug. CALLICARPA L. Juss. 125. Callicarpa proxima subintegerrimac H. B. K. (C mollis H. W. no 2856.), e speclmine manco haud rite determinanda Tierra calienle inter Vera- Cruz et Plan del rio. Jul. DURANTA L. 126. DüRANTA Plumieri L. (vix diversa: D. ccala- pens'is H. B. K.) In dumetis prope Jalapam. Aug. CITHAREXYLUM L. 127. CiTHAREXYLUM retlculatiim H. B. K. 2. p. 208. Ehretia articulata H. W. no. 4532. R. S. 4. p. 805. — — Folia elliplica, ovalia ovataque, opaca, rele vasculoso utrinque prominente. Vera -Cruz. Jul. 128. CiTHAREXYLUM lucidum n. sp. glaberrimum; fo- liis lanceolalls ellipticisque, basi cuneatis, breviter pelio- latis, apice breviter acuminatis, mucronatis, coriaceis, su- pra lucidis, subtus pallidioribus opacis; racemis simplici- bus composilisque terminalibus et axillaribus erectis. Folia majora semipedalia, 2|^ poU. lata, petiolo 3 — 6 li- neari. Flores albi, odoratissimi. In sylvis Jalapen- sibus. Aug. — Hacienda de la Laguna, Sept. 5r Bd. Is Heft. 7 98 LANTANA L. 129. Lantana Camarn L. Vera. Cruz. 130. Lantana cancsccns IL B. K. 2. p. 209. -^11. W. no. 11504. Inter Sla. Fe et Plan del rio. Jul. 131. Lantana sp. ■ Prope Jalapam. Aug. LIPPIA L. 132. LippiA nodißora Rieh. H. B. K. 2. p. 213. — Verhena nodißora L. Vera - Cruz. Jul. 133. LiPFiA myriocephala n. sp. follis elliptico-lan- ceolalis, brevlter petlolatis, obsolete scrratis, supra sca- brido-hlrtellis glabrescenllbus, subtus (in rele vasculoso) puberulo - hirtellis ; penninerviis, nervo venisque supra leyi- ter inmpressis ; reliculato - venosis , rete subtus prominente ; capitulis globosis axillaribus subquinis fasciculatis , pedun- culis filiformibus folio dimidio brevioribus; bracteis ovatis, aeuminatis, acutis, patulis, puberulis. Rami tetra- goni , pubescentes. Folia inferiora maxima , cum petiolo sexpollicaria , latitudine bipollicari. Capitula magnitudine grani Piperis. In sylvis Jalapensibus. Oct. VERBENA Juss. 134. Verbena caroliniana L. — Exstant in H. W. no. 11132. fol, 3 (et 4?) specimina Humboldtiana , altere signato ,,4066. Ad Moran Mexicanorum. " Jalapae in plaleis et circa urbcm. Oct. 135. Vekbena species. — — In graminosis prope Jalapam. Aug. PRIVA Adans. Juss. 136. Priva mea-icana Pers. — P. hispida Juss., H. B. K. — Verhena mea-icana L. — - -— Fructus dicoccus, coccis dorso convexis, facie concavis, reticulatis ; impresso- 99 punctatis, dlspcrmls. — — In dumelis prope Jalapam. Augusto. 137. Priva lappulacea Pers. — P. echinata Juss. H. B. K. — Vcrhena lappulacea L. Fructus inte- ger, tetragonus, angulis spinoso-cristalis, quadrllocularis, tetraspermus. Inter Sla Fe et Plan del rio, Jul. TAMONIA Aubl. 138. Tamoniä scabra n. sp. ex toto scaWido-pube- scens, fructu quadri.splnoso. Habitus Verbenae., spl- cis gracilibus sparsifloris elongatis; foliis ovatis, acutis, grosse serratis, in petiolum brevem anguslatis ad sum- mum sesquipollicaribus. Flores coerulei. Fructus spinne duae longiores distantes, duae breviores approximatae. Tierra caliente, Puente del Rey. Jul. Hacienda de la Laguna. Oct. LABIATAE Juss. SALVIA L. 139. Salvia occidmtalis Sw. Vera -Cruz. Jul. 140. Salvia tiliaefolia Vabl. Jalapa. Aug. 141. Salvia afßnis n. sp. , a S. Boosiana diversa praesertim* glandulis duabus sub insertione petioli; caly- cibus minoribus, canescenli-pubescentibus, dentibus longo subulatis; corolla graciliori, longiori, pubescente (nee vil- losa), labio superiori longius porrecto. Flores pal- lide violacei. Jalapa. Aug. NB. Species duo e speciminibus mancis haud re- cognoscendae. MONARDA L. 142. M.o^KKDk fistulosa L. In dumelis prope Jalapam. Aug. . 7* ■ 100 STACHYS L. 143. Staciiys agrariß ii. sp. a St. arvensi, cui pro- xima, differt: pills caulis brevioribus, rigidioribus, manifeste reflexis; calyclbus paulo minorlbus, multo magis spinescen- tibus, mullo brevius ciliatis. Statura speciminum nostro- rum vegeliorum pedalis et ultra , macilentorum subspitha- maea. Jalapae, circa urbem. Aug. 144. Stachys boraginoides n. sp. herbacea, perennis. Caulis tripedalls, subsimplex, tetragonus, ad angulos pilis reflexis asperrimus, quibus velustate detritis, basis eorum callosa, conica, acnlelformis persistit. Folia remota, pe- tiolata, cordato-ovata, acuta, crenata, ulrinque hirsuta, sub- tus ad nervös et in petiolo pilis caulinis similibus aspera, pollicaria sesquipollicariaque, petiolo semipollicari. Pseu- do-verlicilH remoli, subsexflori, breviter pedunculati. Flo- res semipollicares, corolla calycem plus duplo superante; lablum superius integrum, pilosum; dentes calycini subu- lato-acuminali, hirsufi. ^ In umbrosis in monte Macul- tepec et versus S. Andres. Jalapa. Aug. LEPECHIiNIA Willd. 145. Lepechinia spicata W. In pratis prope Jalapam. Aug. THYMUS L. 146. Thymus .ralapensis H. B. K. 2. p. 254. — — In humidis prope Jalapam. Aug. HYPTIS Jacq. 147. Hyptis capitata Poit. monog. in Ann. d. Mus. 7. p. 464. t. 27. flg. 1. -'■ Hacienda de la Laguna in du- melis apricis. Sept. 148. Hyptis rädiata Poit. I. c. p. 446. t. 27. fig. 2. — — Cum praecedente. 101 149. Hyptis maveolms Poit. 1. c. p. 472. t. 29. f. 2. — — Hacienda de la Laguna. Oct. 150. Hyptis polystachya H. B. K. 2. p. 259. In dumelis prope Jalapam. Sepi. 151. Hyptis prociimbcns n. sp. ex tolo hirsuto-pi- losa; caulc perenni decumbenle radicante, apiclbus adscen- dentibus; foliis ovatis, acutiusculis, ^errato-crenatis, in pe- tlolum altenuatis lamina dimidio brevioreni, subtus palli- dioribus et nigro - punctatis; capilulis axillaribus allernls (rarius oppositis) pedunculatis , folio brevioribus, involu- cratis ; bracteis ovatis acutis nervosis glabriusculis ciliatis calyces fructiferos subaequantibus. — — Caules ulnares ; folia pollicaria; capitula ceraso minora. — — Hacienda de la Laguna in umbrosis. Sept. 152. Hyptis lilaciiia n. sp. moUiler pubescens; fo- liis petiolatis, ovatis ellipticisve, basi atlenuatis, acutis, du- plicato-serratis, supra pubescentibus, subtus canescenti-to- menlosis; capilulis pedunculatis axillaribus opposills par- vis; bracteis filiformibus calyces fauce viUosos aequantibus; corollis parvis. Caulis ereclus, bipedalis et ultra, quadrangulus, angulis haud eximius pubescentibus pilosisve. Capitula pauci (5 — 7) flora, pedunculis filiformibus pu- bescentibus vix unquam pollicaribus. Calyx urceolatus, hirsutus; laciniis patulis, acuminalo-subulatis, longius ci- liatis; fauce villis subclausa. Corolla lilacina , puberula, calyceni limbo bilablato solummodo superans. — — In dumetis prope Jalapam.. Aug. DRACOCEPHALUM L. 153. Dracocephalum meocicanum H. B. K. 2. p, 259. t. 160. — — Colilur in hortis Jalapensibus. Aug. PRUNELLA L. 154. Prunella vulgaris L. — P. pensyhanica \V. 102 Hort, bcrol. t. 9. — P. aequiiioctlaUs H. ß. K. 2. p. 260. (P. mariquitensis) H. W. no. 1111! — — Species in novo orbi sie ut apud nos ludens formis. — — In grami- ., nosis propc Jalapam frequens. Aug. \ SCUTELLARIA L. 155. ScUTELLARiA riunicifoUa H. B. K. 2. p. 261. — — Ilacienda de la Laguna. Oct. PERILOMIA H. B. K. 156. Perilomia fruticosa n. sp. Rami teretiusculi, juniores cum petiolis et nervis foliorum in infera pagina tenuissime adpresse pubescentes. Folia ovata ellipticave, acuminata, grosse inaequaliter serrata subintegerrimaque, membranacea, glabrescentia , pilis subtus et in margine sparsis, discolora; lamina in alils speciminibus 4 pollicari, in aliis pollicari, petiolo tertiam circiler laminae partem lon- gus. Racemi pauci (3 — 9) flori, oppositiflori, peduncu- lati, terminales axillaresque oppositi. Pedunculus proprius sesquilinearis. Calyx generis glabriusculus, duas lineas circiter longus. Corolla speciosa, coccinea, longo tubu- losa, 15 circiter lineas longa, valde arcuata, limbo valde obliquo, genilalia conspicua; dorsalis inferioris tubi pars extus tenuissime pubescens. Fructus non visus. — — Jalapae in dumetis, Serro colorado. Aug. SCROFULARINEAE R. Br. I. Rhinantheae H. B. K. CASTILLEJA Lin. fil. 157. Castilleja integrifolia H. B. K. 2. p. 266. — >— In monte Orizaba. Sept. * 158. Castilleja scorzonerifolia H. B. K. 2. p. 267. t. 165. — — In monte Orizaba Sept. 103 159. Castillejä arvensis n. sp. caule herbaceo, slm- plici aut ranioso, piloso - hispido ; foliis spathulato - lanceola- lls oblongo-lanceolatisve, obtusis, basi angustatis, trinerviis, integris, pubescenti-hirsutls; floribus spicatis; corolla caly- ccm vix superaiite? — Species C. Utiwspermoidi affinis, distinguenda foliorum forma; Capsula latiore majore sub- orbiculari; seminibus cuneatis, nulla membrana alatis, testa reliculalim impresso punctata laxa. Specimina plerumque fructifera vix flores praebuere. — — Parce prope Jalapam, inter segetes inter San Andres et Scrro eolorado.. Aug. PEDICULARIS L. 160. Pedicularis Orizahae n. sp. caule erecto sim- plici, foliis peclinalo - pinnalifidis, laciniis lobalo - pinnati- iidis, glabris, ealyce 5-dentato, denlibus lobulatis, galea brevissime rostrato-truncala. — — Caulis 6 — IS polli- caris, folia radicalia 3 — 4 poll. longa, 4 — 5 lin. lata, copiosa ; caulina pauca, multo minora, sessilia, pinnis infe- rioribus majoribus, in bracteas iranseunt. Calyx 5 lin. cir- citer longusj corolla purpnrea, tota \ p. longa, labio infe- riore trifido, lobis rotundatis integerrimis , galca fornicala, antrorsum paululum producta in rostrum brevisisimum trun- catum, interdum leviter bidentatum. Capsula elliptica, acuta, compressa, circiler 10 lin. longa, seminibus magnis ovallbus, fere \\ 1. longls. — AfUnis sibiricae P. clatae Willd. Hb. n. 11202. at satis superque diversa. An P. data Pursh Am. 2. p. 425. in planitie ad Clarke river eadem? In monte Orizaba Sept. LAMOUROUXIA IL B. K. 161. Lamoürouxia cordata n. sp. Intermedia inter L. viscosam H. B. K. et L. rhinantifoliam H. B. K. ; a viscosa: foliis cordatis sessilibus subamplexicaulibus bre- vioribus lalioribus diversa; a rJdnanthifolia: uberiori pu- 104 be, in inflorescentia viscosa , laciniis calycinis integerrimis S discrepat. Habilus pecullaris; caulis strictus, virgatus, dense follosus, follis apicem versus valde decrescenlibus nee jam florifejls. Corolla eoccinea. Folia maxima 1^ p. longa, f p. lata. Inter Tenestepeque et Quantotalapa. Sept. 162. LAaiouROTxiA multifida H. B. K. 2. p. 273. — Stenochilum elegaris Hb. \Y. n. 11694. — — In dume- tis pr. Jalapam, inter la Joya et las Vigas. Aug. 163. Lamourouxia aalnpensis H. B. K. 2. p. 272. ' — — In sylvls prope Jalapam raro. Oct. GERARDIA L. Rieh. 164. Gekardu jmrpiirea L., Hb. W, n. 11234. Hacienda de la Laguna. Sept. 165. Gerardia dasyaiitha n. sp,, habltu G. purpu- reae, sed diversa: dentibus calycinis elongatls, herba fere glabra , corollls tomenloso - pubescentibus. Calyces 5 lin. alli, laciniis 3 lin. longis; corolla 9 lln. longa. Caulis tetragonus bifariam pubescens. Folia glabra, maxima pol- licaria, lineam lata. — — Tierra fria. Sept. VEROINICA L. 166. Veronica agrestis. Circa urbem Jalapam. Aug., Oct. IL Scrophularinae Juss. BUDDLEA L. 167. BuDDLEA sphaerantha n. sp. ramls compresso- letragonls foliisque basi connatis, sesslllbus, lanceolatis, acu- minatis, crenalis, praesertim subtus rugosis mollller sub^ velutino-tomentosis; floribus capitatis; capilulis bibractea- iis, pedunculatis, axillaribus, — Species pulchra, tomenlo aurato, in partibus emorienlibus albido cinereoque, induta; foliis Salviae 2 — 2^^ poll. longis, 6 — 9 lin. latis, mar- 105 gine latiorl angusliorive connaüs, hinc perfoliatls, subtus rele vasculoso valde prominente, supra impresso sed ob densnm tomentmn vix conspicuo. Internodia brevia, apice latiora subtetragona compressa, poUice semper videntur breviora. Capilula florum exacte globosa, aureo-lomen- tosa, diametro 4 — 5 lineari, pedunculo brevi vlx unquam semipollicari suffulta, bracteis duabus lanceolatis tomenfo- sis capitulo minoribus insideniia, axillaria, opposita. Co- rollae extus ameo-tonienlosae, intus glabrae. Lla- nos de Perote. Sept. .168. BvuDLZA deairrens n. sp., ramls letragonis, aii- reo-tomentosis, folils elllplicis, acnminatis , basi longe in petiolum decurrentibus , subcrenato-serratis, äsupra glabris, sublus canescenti-aureo-tomentosis; paniculis terminalibus patentibus, floribus glomeratis. Affmis ß. acumina- tae H. B. K. , diversa: foliis in petiolum decurrentibus et tomento laxiorl quasi lurturaceo vel floccoso, in parlibus junioribus aureo, mox vero canescenti-aureo. San Andres. Aug. CAPRARIA L. 169. Caprauu hirsuta H. B. K. ! Inter Maran- tial et Puente del Rey. Jul. 170. Capraru saxifvagacfalia n. sp., ramis hlrsu- j,is; foliis spathulato - obovalis cuneatis, duplicato - inciso- serratis, pilosiusculis , pedunculis subsolitariis abbrevialis hirsutis. — — Ab affini C. hirsuta discerniiur: foliorum forma, calycis laciniis brevioribus, late linearibus aequila- iis, nee longe acuminatis, birsutie caulis pcdunculorum et calycum insigniori. An forma constans? Prqpe Vera - Cruz. Jul. POLYPREMUM L. (Genus proximum Scopariae^ a Sprengelio cum In- terrogalionis signo perperam ad Caryopbylleasü ducitur.) 106 171. PoLYPREMUH procmnbens L., Hb. W. n. 2862. In arenosis prope Vera -Cruz. Jul. RUSSELIA Jacq. 172. RussELU floribunda H. B. K. 2. p. 289., co. rymbi ex Kunthio sessiles, nostrae sunt pedunculati; vix diversa quoque R. sarmentosa H. B. K., Hb. W. n. 11585. (Havanna Humb.), de qua vero nobis dubium an sit vera Jacquini planta. In graminosis prope Haclenda de la Laguna. Oct. CHELONE L. 173. CiiELONE gentianoides H. B. K. 2. t. 172, Hb. W. n. 11243! In monte Orizaba. Sept. Corolla violacea. HERPESTES Gaertn. * Calyce bibracteato. 174. Herpestes 3Ionnieria H. B. K. , LInnaea 2. p. 572. In humidls prope Vera -Cruz. Jullo. 175. Herpestes tomentosa n. sp., candide lanata, cau- libus repentibus ramosis flagelliformibus ; folüs spathulalo elllpticis aculiusculis, sessilibus, apicem versus subcrenato- serratis; lloribus axillarlbus sessilibus, calycibus bibractea- tis, bracteis calycisque laciniis linearibus acuminatis aul acutls. Caules 1 — 2 pedales, prostrati, in inferiore praeserlim parle radicantes, radiculis subsimpliclbus filifor- mibus alle intranlibus ; ramosi , ramis alternis, lana candi- dinsima undique dense obleeti. Folia sessilia, spathulato- elliptica, acutiuscula, in basi altenuala, integerrima, in apice dilatalo plus minus ve conspicue suberenato - serrata , supra leviter lanuginosa, subtus dense lanata, internodiis plerum- que mullo minora, ad summum 8 lin. longa et 3 lin. lata. Florcs alterni aut oppositi axillares, sessiles, folio brevio- 107 res, bracteis 2 calyce brevioribus suffulti. Bracteae et ca- lycis laciniae lineares acuminatae aeutae, extus lanatae, in- tus glabrae. Corolla calyce vix duplo longior, subglabra, laciniis extus apice pubescentibus , fauce intus parcc pilo- siuscula. Pistlllum glabrum, stigmale bilabiato antheras breviores altingens. In arenosis propc Vera -Cruz. Julio. •* Calyce chracleato. 176. Herpestes repcns. — Gratiola repens Sw., Hb. W. n. 11538. fol. 2., foliis ovails, caule nervoquc fo- liorum sublus strigoso-pilosis; floribus coeruieis. — Ab hac diversa Herp. obovata Pöppig pl. Cub. exs. {Gra- tiola repens Hb. W. 1. c. fol. 1 et 2, Gratiola parvißora et Hydrotrida Beccabunga in schedulis adpellata ) : foliis obovatis, caule lanuginoso piloso. — — Ad marginem la- cus Jalapensis. Aug. 177. Herpestes chamaedryoides H. B. K. 2. p. 296. — Lijidernia dianthera Sw. ; Herp. colubrinam. H. B. K. vix differentem ab hac specie credimus, nee H. caprarioi- dem eorundem auctorum distinguere mallemus. Flos fla- vus. Ad vias circa urbem Jalapam, Aug. ; ad Hacienda de la Laguna. Sept. GRATIOLA L. 178. Gratiola acuminata Vahl En. p. 92.; Hb. W. n. 371. (specim. a Bosc. acc.) In aquosis prope Jalapam. Aug. 179. Gratiola?? Congcner et affmis Grat, hysso- pioldi L. (specim. Kleinii in IIb. Gen.) a qua differt: flo- ribus plus dimidio minoribus et caule ramoso. — — In paludosis prope Hacienda de la Laguna. Oct. MIMULUS L. 180. MiMULUS glabratus H. B. K. 2. p. 297. 108 Prope Jalapam ad rivulos prope el molino de la Pedreguera, Aug.; ad aquaeductum in radice montis Orizaba prope el Palenque. Sept. ESCOBEDIA R. P. 181. EscoBEDiA laevis n. sp. Species Esc. scabri- foliae habilu et ampliludine florum similis, scd optime distincla : foliis linearibus integerrimis laevibus, 2^ — 3< poll. longis, 2 — 4 lin. latis. Calyx 2 p. 4 1. longus, corolla alba, 5f poll. longa. In dumetis apricis prope la Hacienda de la Laguna. Oct. ANGELONIA H. B. 182. Angelonia salicariaefoUa H. B. K. pl. aeq. 2. p. 92. \. 108.? Speciniina incompleta differre videntur fo- liis in racemo terminali multo magis decrescentibus, flori- bus minoribus et caule glabro; an species dislincta? Flo res violacei. — — In pratis prope Sta. Fe regionis call dissimae. Jul. CALCEOLARIA L. 183. Calceolaria species, afflnis C. gracili H. B. K. (Hb. W. n. 405.) sed jam floribus minoribus diversa, spe- cimina haud suppetunt. — — Ad aquaeductum in radice montis Orizaba. Sept. LYNCEA n. gen. Calyx laxus pentagonus 5-fidus, dein inflalus. Co- rollae tubo brevissimo campanulalo-infundibuliformis, limbo bilabialo 5-lobo, labio superiori bilobo, inferiorl 3-lobo, lobis subaequalibus. Stamina 4 subdidynama, glabra, jn- clusa, basi corollae inserta, Anlherae loculis oppositis nic- dilixae. Stigma clavalum integrum. Capsula subglobosa, calyce aucto laxe cincta, bilocularis, placentis scplo adna 109 tis, ( — ? dehiscens). Semina numerosa, elongato-cunei- formia. — Genus dictum in honorem Joan. Terrentii Lyn- cei reliquorumque Lyneeorum, qui nolas observationes ad- dilionesque ad rerum medicarum novae Hispaniae thesau- rum addiderunt. — Genus scrofularineum ob ignotam de- hiscentiam fructus band rite coUocandum sed ex flore jam distinetum. 184. Lyncea hispida n. sp. Planta tota praeler co- Tollam capsulamque pilis palentibus albis rigidis plus mi- nusve hispida, pilisque defrifis callis eorum praeserlim in foliorutn superficie densius remanentibus asperrima. Radi- cem inferioresque plantae partes non vidimus, habuimus cau- les 3 pedes et ultra altos, leviler quadrangulos, faciebus sulco notatos, inferne simpllces jfoliosos, superne parce ra- mosos et cum ramis floriferos. Folia, inferne alterna, su- perne pseudo-opposila, breviter petiolata, lanceolata, plus minusve acuminata et acuta, basi in petiolum longius at- tenuata, subintegerrima aut sinuato-denticulata, nervo ve- nisque prlmariis subtus prominenlibus , supra hispida et dein calloso- asperrima, subtus pallidiora ad nervum venas- que majores pilis longioribus hispida; maxima cum petiolo 4 poll. longa, ultra pollicem lata. Folia sursum sensim minora, tandem in bracteas anguste lanceolatas sensim de- crescentes abeunt. Flores pcdunculati, axillares, pseudo-op- positi, bibracteali. Pedunculi ad summum pollicares, bra- chiato- patentes, hispidi, apice sub calyce bracteis subop- positis pedunculatis anguste lanceolatis patenflbus reflexis- ve ornati. Calyx sub anlhesi 9 — 10 lin. longus, dein auctus ultra pollicem elongatus, campanulato-pentagonus laxus, 5fidus, laciniis triangularibus submucronulatis tri- nervibus. Corolla glabra, fere 1| poll. longa j venosa, e tubo brevissimo obliquo, oblique subvenlricose-campanulato-in- fundibüliformis , lobis ovalibus obtusis integerrimis. Sta- mina brevia, deflexa, glabra, antheris oblongis medifixis, 110 . apice apiculatls, loculls opposilis rima longltudinall dehl. scentibus. Stylus incurvus. Capsula subglobosa paululum compressa (immatura), diametri circiter semipollicaris, api- culata, bilocularis, dissepimento extus sulco notato, medio utrinque placenlifero. Semina immatura \.\ lin. longa, elongato-cuneiformia, lesta laxe reticulata uti videlur in- duta. — — In sylvaticis prope Hacienda de la Laguna. Septbr. GESNEREAE Rieh. GESNERIA L. 185. Gesneru spicata H. B. K. 3. p. 316. t. 188.? — Differt a Kunthii descriptione (specimen Humboldtia- num non habemus) planta mexicana: foliis saepius qua. ternis supra scaberrimis; caule pilis subadpressis sordlde fulvescentibus nee purpurascentibus tecto; corollis purpu- rascenti - hirsutissimis. Icon 1. c. haud optime cum de- scriptione convenit. — — In umbrosis prope Hacienda de la Laguna. Sept. 186. Gesneria Deppeana n. sp. — Gesneriae elon- gatae H. B. K. 3. p. 318. t. 192. {G. velutina Hb. W. n. 11253.) proxima, distingui videtur: tomento superioris paginae molli nee strigoso - scabro , inferioris paginae lu- tescenli-albido nee fuscescenti, crenis in adultioribus foliis valde manifestis potius scrraturas adpellandis; tomento caulis et pedunculorum patentissimo nee adpresso; calycis laciniis angusliorlbus acutioribus triangulis; antheris exser- tis, et foliis denique magis elongatis. An varielas? Haec planta in liorto nostro botanico sub G. elongatae H. B. K. nomine colilur e seminibus a dar. Deppe jam prius tra- ditis. — Affinis quoque G. aggregata Bot. Reg. 329, quae calycibus late ovatis acuminatis acutis corollisque minori- bus jam diversa. — — In sylvis Jalapensibus. Oct. 111 NB. Supersunt species Ires, ad hanc aut praeceden- tem familiam pertinenles, ob imperfecta speclmina liaud tute recensendae. — SOLANEAE Juss. NICOTIANA L. 187. NicOTJANA plumbaginifolia Viviaii. R. S. 4. p. 321. — Species hortensis vulgarior. Vera -Cruz. Jul. DATURA L. 188. Datura Stramonium L. variet. Tatula L. Prope Jalapam ad margiiies sylvarum. Aug. 189. Datura Metel variet. deiitata, herbacea, foliis pubescenlibus ovalis acutis angulato - dentatis, dentibus acu- lls; corolla infundibuliformi, limbo patente decemdentato, dentibus setaceo - acuminatis ; capsulis spinosis pendulis, spinis validis. D. guajaquilensis H. B. K. forsitan ad D. Metel reducenda, foliis subintegerrimis a nostra differl. In arenosis prope Vera -Cruz. Jul. PHYSALIS L. 190. PiiYSALis curassavica L. — — Vera- Cruz in collibus arenosis. Jul. 191. PmsALis pensylvanica L. Mühlenberg H. VV^. no. 4294. Jalapa. Aug. NB. Supersunt species 2 — 3 e speciminibus insuf- licicntibus vix determinandae. SOLANUM L. I. Inermia — * Foliis pinnatis. 192. Solanum tuberosum L. — — Spontaneum ad radices montis Orizabae, in ipso monte et prope lacura de Huetulaca. Sept. Stirps in horto nostro intro- 112 ducta, tubera solvit exigua, piso niajora, teraso niullo mi- nora. — An rcvera ^S". tuberosum sit persecuta cultura nos doceant, cel. virl horti praefecti: gravis enim est quaestio. Foliis iniegris. 193. Solanum n. sp.? Specimen nnicum. Jalapa. 194. Solanum nigrum L.? hirlellum, graclle, foliis Integerrlmis. An proprla species? — — Ad iS". nigrum plures erunt revocandae species Injuria infirmis characte. ribus conditae. ^ — Jalapa. Aug. 195. Solanum diphyllum L. Dun. mong. p. 172., R. S. 4. p. 603. Vera -Cruz prope los Cocos. Jul. 196. Solanum micranthum Willd. herb. n. 4342. fol. 1. (Spec. Humb. ,,no. 335. Cumana, Sta. Cruz"). R. S. 4. p. 663. — Solanum nudum Sieb, plant, exsic. no. 22. (an Dun. H. B. K. 3. p. 36, cui folia glaberrima?) iS*. dlphyllo proximum: diversum foliis acutis, subtus te- nuissime granulatis inque venarum axillis pilosis. Prope Jalapam. Aug. 197. Solanum sylvaticum Dun,, H. B. K. p. 29. — S. umhellatum H. W. n. 4316. {S. cumanense R. S. 4. p. 662.) Prope Vera -Cruz. Jul. 198. SoLANUitt geminiflorum n. sp. früticosum, ramis, inflorescentiis foliisque subtus lenuiter ochroleuco-tomen- losis, foliorum supera viridl pagina ovariisque tumescen- iibus pilis stellatis sparsis tenulter albo-punctatis. Folia geminata, allero minor! obovalo obtuso, altero majori ovato acuminato acuto, brevissime peliolato, basl rotundato sub- cordatoque nunc aequali, nunc valde inaequali; omnia re- tlculato-venosa, rete vasculoso supra impresso, subtus pro- minente; maxime evoluta 3^- poll. longa, 22 lin. lata, pe- liolo sesquilineari. Cymae terminales, hinc laterales, pe- dunculaiae, multiflorae. Flores floribus Solani nigri vix majores. Calyx suburceolatus , 5-dentatus, dentibus rotun- daiis 113 datis obtusis. CoroUa In speciminibus noslris clausa, ca- lyce duplo longlor, extus tomenlosa. Baccac globosae, immaturae magniludine pisi. In sylvis prope Jala- pam. Aug. 199. Solanum similllmum proximumque lanceolato Cav., indole tomenti pracscrlim dlversum, quod e pilis constat stellatis, niaximis, laxis, (mlnime pulvemlentis et inconspicuis). Cyma multiflora ierminalis, lünc lateralis. Flores albi. Prope Jalapam. Aug. II. Armata. 200. Solanum ohtusifolium Dun., R. S. 4. p. 614. — t S. claeagnifoUnm H. W. n. 4418. fol. 2. (sub noni. S. ob- tuslfolii acceplum). Flos niaxlmus, primarius inflo- I rescpntiae tanium aculeaius, reliqui inermes. In speclmine ' Willd. omnium calyces aculeis minoribus sunt niuniti. -— ; — Prope Vera -Cruz. — Intcr Sla. Fe et Plan del rio. ■ — — ^ (iS*. obtiisifolhnn W. En. snppl., quod S. fVilldeno- wil R. S. 4. p. 661., ad S. nigriim vel ad scctionem S» ; iiigri perlinet). I 201. Solanum forvum Sw. fl. Ind. 1. p. 456^ Dun. Sol. p. 203. t. 23, quod in Hb. Willd. n. 4390. sub no- mine S. inaequale, a planta mexicana dlffert: pedunculis j calycibusque glanduloso-pilosis, nee dcnsissime stellato-to- I mentosis eglandulosis ; corollls albis nee coerulois. Affinis ; quoque species iS". paniculotiim L, (R. Scb. syst. 4. p. 636, Hb. Willd. n. 4376. specimen Hoffmannsegg. e Bras. , cui I folia vero haud inermia, sed nervis in ulraque pagina plus ; minusve armatis), sed nostrum diversum: i'oliis supera pagina tomento stellato ubcriori vestilis, basi rarius cor- datis, floribus majoribus. In monle Macullepec pr. j Jalapam. Aug. ; 202. Solanum acuhatissimum Jacq., Dun. 1. c. p. 219. R. S. 4. p. 645. — — Prope Jalapam. Aug. 5r Bd. Is Heft. 8 114 CAPSICUM L. Gaertn. ^03. Capsicüm, specles frutescens colitur prope la La- guna. Oct. — — Specimina manca. CESTRUM L. 204. Cestrüm, species filamenlis edentatis. — — Prope Vera -Cruz. 205. Cestrüm pendulinum Jacq.? Prope Jala- pam. Aug. Speclmen mancum. BORAGINEAE Juss. (Cliam. Linnaea 4. p. 435.) NUCULATAE. MYOSOTIS R. B. 206. Myosotis grandißora. II. B. K. 3. p. 71. t. 199. — — In montc Orizabae. Sept. LITHOSPERMUM L. 207. LiTHOSPERMUM affine stricto Lehm. asp. p. 303. Differre videtur: foliis utrinque pilis callo insidenlibus te- clls, bracleis flore brevioribus, corolla non villosa nee lu- tea, sed strigoso - pubescente et rubra? — — Ad radicics moniis Orizabae. Sept. CYNOGLOSSUM Juss. Lehm. 208. Cynoglossum mexicanum n. sp. nuclbus depres- sis, exterloti latere aculels glochidiatls teclis. Caulis ere- ctus, listulosus, hirtus, foliosus, supera parte ramosus. Folia radicalia elllplica, eximie mucronala, longe pcliolata, hirto-pubescentia, demum supra aspera; caulina simiHa, magis in peliolum breviorem altenuata, sursum decrescen- tia; superiora lanceolata, sessilia. Racemi laxe panicu- lati. Flores coerulei. Fructus cernui, distantes, magnitu- 115 dine grani piperis. Herba biennis vcl perennls bi- et tri- pedalis. — — In monte Macultepec. Aug. HELIOTROPIEAE. TIARIDIU31 Lehm., Cham. 1. c. p. 452. 209. TiARiDiüM indicum Lehm., Cham. 1. c. Vera -Cruz. Jul. HELIOTROPIUM L., R. B. 210. Heliotkopium curassavicum L., Cham. 1. c. p. 456. Vera- Cruz ad vias. Jul. 211. Heliotkopium inimdatum Sw., Cham. 1. c. p. 456. Vera- Cruz. Jul. 212. Heliotkopium parvißorum L., Cham. 1. c. p. 455. — ^ — Vera -Cruz. Jul. CORDIEAE. CORDIA L., R. Br. (Subgenus Gerascanthus.) 213. CoRDiA (lentata Vahl. — C. divaricata H. W. no. 4581. In calidis prope Puente del Rey. Jul. (Subgenus Varronia.) * Cyma dcrnum cvoluta. 214. CoRDiA hcrmanniaefolia Cham. Linnaea 4. p.486, Varlet. calycina ibidem. — — Haclenda de la Laguna. Septbr. ** Flor es capitati. 215. CoRDiA serratifolia H. B. K. 3. p. 59. — — Plan del rio. Jul. 216. CoRDiA ambigua n. sp. — — A C. dasycc phala H. B. K. {sphaerocephala H. W. no. 4544.) ca- 8* 116 pitulls dlffert minoribus, longlus pedunculatis; denlibus ca- lycinis calvescenlibiis ; pilis ramorum et pedunculoruni longis patentibus; folils crebrius at multo lenuius albo- punctatis, pilis neinpe tenuioribus minusque callosis ob- sitis. — — A C serratifolia H. B. K. hirsutie differt omnium in illa canescenli - pubcscentium partium; foliis supra magis asperis, subtus ad nervös praeserlim hirlis; iloribus calycibusque multo majoribus, laciniis calycinis longe acumlnalis. — — A C. inonosperma Jacq., H. W. n. 4556., flore differt ampliori, ampliorisque calycis denti- bus longe acuminatis; pilis caulls longloribus, patentibus; n^ajorique aspcritate. In sepibus prope Jalapam. Aug. *** Flor es spicati. 217. CoumA fcrrugmea H. B. K. 3. p. 56. — f'ar- ronia ferruginea Lam., Desv. journ. d. Bot. 1. p. 266. t. 60. — — In apricis prope Jalapam. Aug. HYDROPHYLLEAE. (Propria Familia R. Br.J PHACELIA Michx. R. Br. 218. PjucELU peruviana Spr., Cham. Linnaea 4. p. 493. In raonte Orizabae cum Solana tuberoso. Septbr. CONVOLVULACEAE Juss. I. Ovariuni unicum. CONVOLVULUS L. 219. CoNVOLVULüs variabilis n. sp. volubilis, 2 — 3- pedalis, molliter pilosus. Folia petiolata, profunde cor- data, longe acuminata, integerrima, aut basi angulato - den- tata, aut hastato-subtrilobata, aut triloba, utrinque pilis 117 mollibus adpressis praesertim infra molllter hirsuta. Cau- lis, pedunculus communis et petloli simili modo hirsuti, pllis palenlibus; pedunculi partiales breves, subglabri, mu- ricato - scabri. Pedmiculus axillaris, folio longior, apice cymosus, plm-iflorus (floribus 2 — 7). Sepala elliptica, breviter mucronato-acuminata, subglabra; exteriora ad mar- ginem ciliis longis patentibus instructa. Corolla magna, rosca, infundibuliformis, IJ poll. fere longa. — — Ha- cienda de la Laguna. Sept. 220. CoNVOLATJLUS polyauthus ii. sp. Caulis fruti- cosus, volubilis, leres, pilis slellalis brevibus albidis sub- adpressis sparsis (2 — 3 radialis) veslitus. Folia petio- lala, pcliolis dimidiam laminam aequanlibus, oblongo-ova- la, cordata, longius acuminata, discolora, (3 poll. longa, \.\ p. lala in maximis), supra ut caulis parce subpilosa^ subtus molliler sordide flavescenli - tomentosa. Cymae pluries dichotomae, axillares, longe peduncutatae ; pedun- culus 3 — 4 pollicaris, densius pubescens, ramis inferiori- bus elongatis, superioribus brevioribus (floribus hinc fasci- culatis congestis), omni ramo b'ractea lanceolata acuta parva suffulto. Sepala inaequalia, late ovata, breviler acu- minata, exteriora majora, dorso et margine praesertim sub- lomentoso - pilosa. Corolla inlundibuliformis, coerulea, B lin. longa. — An C. violaceus Vahl? cujus diagnosis fere quudvat, cujus specimina non sunt visa. — K C. par- vifloro Vahl, {indico Hb. W. n. 3690.) pube et majori in- florescenliae evolutione differt. — — In dumetis ad Ha- cienda de la Laguna. Sept. 221. CoNVOLVULüs apocynoides n. sp. herbaceus? volubilis, ex toto villoso- pubescens, pube stellata, pilis brevibus nigro - glandulosis villisque intermixlis ; pilis in superiori foliorum pagina eximie ternatis altero longiore; foliis oblongo-ovatis acumlnatis acutis; pedunculis axilla- ribus, folio longioribus, 3 — 7-floris; sepalis ovatis acu- 120 Adn. Cuscuta funiformis IIb. W. n. 3156. (quae C. fusiformis R. Seh. syst. 6. p. 205.) est Cassythae species. HYDROLEACEAE R. Br. HYDROLEA L. 235. Hydrolea spinosa L. — — In aquis fluenti- bus. Ocl. NAIMA L. 236. Nama jamaicensis L., Hb. W. n. 5450. spec. Swartz. — — Circa urbem Jalapam. Novbr. 237. Nama undulata H. B. K. 3. p. 101. — Hydro- lea congesta Hb. W. n. 5456. Tierra fria. Sept. 238. Nama dichotoma* * — Hydrolea dichotoma R. P. ! Hb. W. n. 5457. — Planta mexicana a peruana vlx dIflFert pilis paulo magis viscidulis. N. undulata ab hac specie, cul habitu similis, rccedit pube majori canescente; capsulis paulo majoribus, floribusque magis confertis. — — Prope la Hacienda de Tlachichuca. Sept. BIGNONIACEAE Juss. AMPHILOPHIUill H. B. K. 239. Ajipdilopuiüm panicidatum H. B. K. 3. p. 116. H. W. n. 11427. In sylvis Jalapensibus scandens. Aug. Hacienda de la Laguna. Sept. 240. Amphilophiüm molle n. sp. vel varietas A. pa- niculati, A genuino A. paniculato diversum: foliolis or- biculatis cordatis acumlnulatls , subtus pilis ramosis stella- tis dense adpresse rufescenti-tomentosis (sub lomento le- pides adsunt ut et in supera pagina); ramis hexagonis ex toto (nee solis angulis) adpresse tenuitcr tomentosis. Cae- terum differentia observata nulla. Occurrunt et A. pani- culati specimina uberiore veslita tomento; pili illis sem- 121 per longlores laxloresque quam A* molli noslro. -^ — In dumetis prope Vera- Cruz. Jul. MARTWIA L. Juss. 241. Martynia diandra Jacq., Willd., H. ß. K. 3. p. 119. — Martynia angulosa Lam. Encycl. 2. p. 112. Prope Vera -Cruz. Jul. 242. Martynia triloba n. sp. Folils pseudo-opposi- tis, apices versus allernis, oblonge -deltoideis; maxime evo- lutis trilobis, lobo medio maxime producto; basi Inaequa libus subcordatls, in peliolum productis; margine sinuatis, undulatis, obsolete tenuiter denllculatis; floribus tetrandris; calycibus breviter bibracteolalis , 5-lobis, obllquis, antice fissis (exacte 31. annuac L. minores tarnen et minoribus instructi bracteolis). Habitus, pilosilas viscositasque con- generum. Prope Vera- Cruz. Jul. CRESCENTIA L. 243. Ckescentia alata H. B. K. 3. p. 123. Puente del Rey. Julio. POLEMONIACEAE Juss. POLEMONIUM L. 244. PoLEMONiüM? affine Humboldtianis mexicanis P. achillaeifoUo H. W. no. 3777, bursifolio H. W. no. 3774, pimpinelloidi H. W. no. 3776, illis certe congener, at speeie diversum, cum illis ulteriorl commendatum exa- mini. Acaule, floribus pallide coeruleis in monte Orizaba. Sept. HOITZIA Juss. 245. HoiTziA coccinea Cav., H. B. K. 3. p. 127., H. W. no. 3739. — — Tierra fria. Sept. 120 Adn. Cuscuta funiformis IIb. W. n. 3156. (quae C. fusiformis R. Seh. syst. 6. p. 205.) est Cassythae species. HYDROLEACEAE R. Br. HYDROLEA L. 235. Hydkolea spinosa L. — — In aquis fluenti- bus. Oct. \ NAIMA L. ; 236. Nama jamaicensis L., Hb. W. n. 5450. spec Swartz. — — Circa urbem Jalapam. Novbr. 237. Nama undulata H. B. K. 3. p. 101. ~ Hydro- lea congesta Hb. W. n. 5456. Tierra fria. Sept. 238. Nama dichotoma» * — Hydrolca dichotoma R. P. ! Hb. W. n. 5457. — Planta mexicana a peruana vlx dlflfert pIHs paulo magis viscidulis. N. undulata ab hac specie, cui habilu similis, rcccdit pube majori canescente; capsulis paulo majoribus, floribusque magis confcrlis. — — Prope la Hacienda de Tlachichuca. Sept. BIGNONIACEAE Juss. AIMPHILOPHIUill H. B. K. 239. Amphilopüium panicidatum H. B. K. 3. p. 116. H. W. n. 11427. In sylvis Jalapensibus scandens. Aug. Hacienda de la Laguna. Sept. 240. Amphilophiidi moUe n. sp. vel varietas A. pa- niculati, A genuino A. paniculato diversum: foliolis or- biculatis cordatis acuminulatis , subtus pilis ramosis stella- tis dense adpresse rufescenti-tomentosis (sub lomento le- pides adsunt ut et in supera pagina); ramis hexagonis ex tote (nee solis angulis) adpresse tenuiter tomentosis. Cae- ierum differentia observata nulla. Occurrunt et A. pani- culati speeimina uberiore veslita tomento ; pili illis sem- 121 per longiores laxioresque quam A* violli nostro. -^ — In dumetis prope Vera -Cruz. Jul. MARTITNIA L. Juss. 241. Martyma diandra Jacq., Willd., H. ß. K. 3. p. 119. — Martynia angnlosa Lam. Encycl. 2. p. 112. — — Prope Vera -Cruz. Jul. 242. Martynia triloba n. sp. Folüs pseudo - opposl- tis, apices versus allernis, oblonge -deltoideis; maxime evo- lulis trilobis, lobo medio maxime producto; basi inacqua libus subcordalis, in pellolum produetis; margine sinuatis, undulatis, obsolete tenuitcr denticulatis; floribus letrandris; calycibus brevilcr bibracteolalis, 5-lobis, obllquis, anlice lissis (exactc 31. anniinc L. minores tarnen et minoribus instructi bracteolis). Habitus, pilositas viscositasque con- gcnerum. Prope Vera -Cruz. Jul. CRESCENTIA L. 243. Ckescentu alata H. B. K. 3. p. 123. Puente del Rey. Julio. POLEMONIACEAE Juss. POLEMONIUM L. 244. PoLEMONiüM? affine Humboldtianis mexicanis P. achillacifoUo H. W. no. 3777, bursifolio H. W. no. 3774, pimpinelloidi H. W. no. 3776, illis eerte congener, at specie diversum, cum ilHs ulteriori commendatum exa- mini. — — Acaule, floribus pallide coeruleis in monte Orizaba. Sept. HOITZIA Juss. 245. HoiTZiA coccinea Cav., H. B. K. 3. p. 127., H. W. no. 3739. — — Tierra fria. Sept. 122 GENTIANEAE Juss. SWERTIA L. 246. SwERTiA plantaginea H. B. K. 3. p. 136. — Srvertia pauciflora H. W. no. 5475. In monle Ori- zabae. Sept. 247. SwEKTiA parvißora H. B. K. 3. p. 136. a. Variet. angustvfolia 1. c. descripta. — Serro Colorado, et in monte Macultepec prope Jalapam. Aug. — — /3. Variet. latifoUa, vegetior; statura bipedali; pluribus luxurians florlbus foliisqiie latioribus, ovalis ellipticisque, saepius oblusis; inferloribus spathulato- ovalis, superioribus ovato-Ianceolatis; laciniis calycinis lanceolalis ovato-lan- ceolatisque, utplurimum duas corollae tertias partes aequan- tibus; capsulis 5 circiler lineas longis, tertia sua parte co- roUam superantibus. Caeterum discrimen nullum. Sta. tus plantae normalis, cujus variet. a. forma est macilen- tior minusque evoluta. — In dumetis prope Jalapam. Aug. 248. SwEUTU 31ichaucciana R. S. 6. p. 130 {S. cor- niculata Pursh. Am. 1. p. 100.)? — — * Caulis sesquipe- dalis, subsimplex, ramls floriferis e summis tantum nodis ornatus, gracilescens , paribus folionim remotis 4 — 5 in- struetus. Folia ovata, acuta; inferiora spathulato - subor. biculata, in petiolum laminam aequantem longioremque attenuata. — ' — Serro colorado. Aug. LISIANTHUS L. 249. LisiANTöUS eocaltatus Lam. — Gentiana exal- iata L. — Icon Plumier. t. 81« %, 1. In gramino- sis prope VcraXruz. Jul. SPIGELIA L. 250. SwGELiA Humholdtiana Cham, et Schldl. Lln- naea 1. p. 200. In sylvis Jalapensibus. Aug. 123 VILLARSIA Vent. — R. Br. 251. ViLLAKSiA Humboldtiana H. B. K. 3. p. 145. — — Prope Vera -Cruz inque lacu prope Hacienda de la Laguna. Aug. APOCYNEAE Juss. I. Asdepiadeae R. ßr. ASCLEPIAS R. Br. 252. AsCLEPiAS Linaj'ia Cav., H. B. K. 3. 150., hor- lensis apud nos bene nota species. — Humeros de los Relumbados. Sept. i 253. AscLEPiAS citrassavica L, Vera -Cruz. 254. AscLEPiAs glaucescejis IL B. K. 3. p. 149. t. 227. — — IlaeJenda de la Laguna. Sept. 255. AscLEPiAS affinis niveae. — — Speclmen unl- cum prope Jalapam. Aug. 256. AscLEPiAS ocnothcroides n. sp. caule herbaceo erecto, foliis oppositis petiolatls ovato-oblongis oblusiuscu- lis, umbellis iiiterpetiolaribus subsessilibus. Pedun- culi, oaulis, pctioll foliaque niarglne et subtus in nervis plus minusve hirta. Statura pedalis et sesquipedalls. Fo- lia membranacea , venosa, apice nunc rotundata mutica, nunc acutluscula mucronulata, 2 — 4 pollicaria, 9 lineas sesqulpollicemque lata, petlolo sub-semipoUicari. Umbel- lae sub-12-florae, pedunculo rarlus ad 4 lineas elongato, involucratae , foliolis linearibus vix sesquilineam longis, vix in conspectum venientibus. Pedicelli semipollicares, semper hlrti. Flores magnitudine florum A. syrlacae. Folliculi glabri laevesque. In arenosis prope Vera- Cruz. Jul. OXYPETALUM R. Br. 257. OxYPETALUM riparium H. B. K. 3. p. 154, t. 231. 124 — — In dumetis prope Hacienda de la Lagnna. Sept. — — Alia hujus generis species verosimililer Humbold- tiana (Guigne, Caracas 762. 765.) sub Cynancho plani- ßoTO in Herb. Willd. no. 5225. fol. 2. latel, foliis glabris ab 0. ripario polissimum diversa. MACROCEPIS H. B. K. 258. Macrocepis obovata H. B. K. 3. p. 157. t. 233. — «—In dumetis prope Vera -Cruz. Jul. CYiNÄNCHUM R. Br. 259. Cynancuüm lanceolatum H. B. K. 3. p. 149. — Periploca tenuifolia H. W. no. 5213. R. S. 6. p. 129. — — In sylvis prope Jalapam, Aug. In dumetis prope Hacienda de la Laguna. Sept. METASTELMA R. Br. 260. Metastelma parviflora R. Br. Mem. Wem. Soc. 1. p. 52., R. S. 6. p. 120. — Cynanchum parviflo- rum Sw. A Cynancho mucronato diversum: foliis ellipti- cis basi rotundatis; a C. serpyllifolio umbellis (breviter) pedunculalls et floribus quam flores Solani nigrl multo minoribus. — — In dumetis prope Hacienda de la La guna. Sept. GONOLOBUS Rieh. — R. Br. 261. GoNOLOBUS harhatus H. B. K. 3. p. 163. t. 239. — Inier Vera -Cruz et Santa Fe. Jul. IL Apocyneae verae. TABERNAEMONTANA L. 262. Tabernaemontana foliis ad 21 Sananho R. et P., calyce ad grandiflorarn L., IL W. no. 5193,. acce 125 Jens. Folliculi magnl aurantiaci. Semina pulpae aurantlacae immersa. In sylvis prope Hacienda de la Laguna. Od. RAUWOLFIA L. 263. Raüwolfia heterophylla H. W. no. 5098. R. S. 4. p. 805. ' Rami angulati, glabri. Folia tema, qua- terna quinaque, inaequalia, elliplica, aeuminata, acuta, basi cuneala et brevisslme petlolala, merabranacea, penninervia, reticulato-venosa, venis prlmarlis patentibus arcuatis; dls- colora, supra glabra, oculo armalo punctis elevatis tenui- tcr granulata, (juniori aelate in nervo impresso et ima basi puberula); sublus in nervo atque venis leviter pro- minentibus puberula. Petlolus canaliculalus, alatus, supra aculeolis antrorsis muricatus. Cymae plures ad nodos congestae, foliis breviores, pubescentes. Calyces ciliali. Fructus magnitudine baccarura Soloni nigri. Puente del Rey. Jul. NB. Supersunt Apocynearum specles 3 — 4 e spe- ciminibus insufficientibus haud determinandac. MYRSINEAE R. Br. ARDISIA Sw. 264. Ardisia rcvoluta H. B. K. 3. p. 193? Inflorescenlia a Kunihio ex unico fructifero specimine de- scripta, descriplo in nostris est divitior. Panicula utpluri- mum composila, pyramidalis, altitudine quinquepoUicari^ sessilis; racliide ramisque compressis; ramis allernis, sub- divaricatis, ramulosis; floribus pedicellatis , in apicibus ra- mulorum approximatis pseudo-umbellatis 3 — 5. A. cre^ natae similis sed omnino glabra et floribus majoribus de. cora. Folia non semper integerrima, juniora nonnunquam obsolete obluse dentata. In sylvis umbrosi« prope Hacienda de la Laguna. Octob. 126 JACQUINIA Juss. 265. Jacqcinia? macrocarpae Cav. proxima, folils pauIo angustioribus, longius mucronalls. — — Ranius steriliSj hinc incerta, Plan del Rio. Jul. STYRACINAE Rieh. SYMPLOCOS L., L'Herit. 266. SYMPLOCOS coccinea Humb. Bonpl. pl. aeq. 2. p. 185. t. 52. Jalapae in sylvis. ERICEAE Kunth. ARCTOSTAPHYLOS Adans. 267. Arctostapiiylos pungens H. B. K. 2. p. 218. t. 259. — Arbutus rigida Hb. W, n. 8310. et Arh. myr- tifoUa Hb. W. n. 8311. — — In monle Orizaba cum Solano tuberoso. Sept. GUALTHERIA L., R. Er. 268. GuALTHERiA cUiata n. sp. fruticulosa, glabra, floribus axillaribus solitariis, pedunculis pubescentibus basi bracteolatis , foliis coriaceis subsessllibus lanceolalis acutis argute serrulatis, denlibus (juniori saltem statu) setigeris. — Folia ^ poll. longa, 2 lin. lata. — In monte Ori- zaba cum Solano tuberoso. Sept. 269. GuALTHERiA aciiminata n. sp. fruticosa, glabra, ftoribus racemosis axillaribus ; foliis breviter petiolatis ova- tis acuminatis acutis tenuiler serrulatis, serraturis mucro- I natis, coriaceis reticulato-venosis discoloribus ^ subtus ni- gro-punctatis, utrinque punctis elevatis scabriusculis. — Folia 3| poll. longa, 1| p. lata, peliolo circiter 4 lin. longo. Serro colorado. Aug. 127 CHIMAPHILA Pursh. 270. Chimaphila maculata Pursh. — — In sylvis umbrosis Jalapensibus. Aug. CLETHRA L. 271. Clethra tlnifolia Sw., Hb. W. n. 8338. — In Clethra tinifolia foHorum buperficies non plane est gla- bra, sed pilis brevissimis fasciculalis sunt in mexicanis nostris adspersa, — — In sylvis Jalapensibus etiam in summo monte Serro colorado. Aug. CAMPANULACEAE Juss. CAMPANULA L. 272. Campanula perfoliata L. — — Propc Jala- päm. Aug. LOBELIA L. 273. Lobelia cardinalis L. , Hb. \V. n. 3985. — — In dumetis prope Jalapam. Aup. 274. LoBELU laxißora H. ß. K. 3. p. 242.; Loh, fissa Hb. W. n. 3993. In dumelis prope San An- dres atque in sylvaticis pr. Jalapam. Aug. 275. Lobelia Cliffortiana L., Hb. W. n. 3978. Ad hanc speciem quoque pertinet L. ocalapensis H. B. K. 3. p. 246. {Lob. palmaris Hb. W. n. 3977.) In um- brosis prope Jalapam alque prope Hacienda de la La- guna. Aug., Oct. 276. LoBELU pauciflora H. B. K. 3. p. 245; Loh. simplex Hb. "W. n. 3971. — — Ad radiccs monlis Ori- zabae. Sept i 128 . SYNAJVTHEREAE Rieh. Cass.*) Tribus I. Cynarcae. **) (Cardulneae, Centaurieae, Echinopsideae, Arctotideae, Calenduleae et Carllnearum pars minor Cass.) Capilula, si heterogama, floribus in ambllu semper 1-serialibus, nunquam foemineis, saepius dioica. Stylus (Tab. IL flg. 2.) 2-lidus, superne nodoso-incrassatus, su- perne rainique extus puberuli, pilis infimis longloribus at- que in coronam incrassationem cingentem confertis. Stig- matis series obsoletae, haud prominulae apicem ramorura styli perlingunt ibiqiie confluunt. Corolla staminigera dlsci 5-fida, regularis s. subregularls. Pollen globosum; echinulatum, in unico***) ellipticum laeve. CARDUUS L. (Carduus et Cnicus s. Cirsium auct.) 277. Carduus cernuus. * — Cirsium cernuum Lag. nov. gen, IV. et sp. p. 24? — Iiivolucri folioHs siccis, inlegerrimis, ex oblonge -ovatis^ in spinam longissime aeu- minatis, reflexis in linearia, acuminata, inermia, erecta; pappo plumoso, capitulis cernuis, solltariis, ramos elonga- tos, foliis parvis, remotis, semiamplexicaullbus , margine apiceque spinosis, semllanceolatis obsessos lerminantibus, foliis subtus albo-tomentosls, inferioribus brevissime de- curren- •) Auctorc Clir. Fr. Lessing. •*) Quae tribus earumque dispositio, in qua characteres firroos speciei externac semper praetuli, et notae, in posterum, si plura quo« que genera eaque satis accurate examini subjicere mihi licuerit, for- tasse mutandae nil sunt nisi primae lineae tentaminis. Difficillimum enim est, quod omnes sciunt, familiam, a finitimis naturis et habitu rccedentem in systeraa redigere earaque in tribus, et characteribus es- seutialibus nitente», et diagnosticia non plane egentes distribuere. •*•) Echinope. 129 currenlibus, obovato-lanceolatis, pinnatifido-denlatis, den- tibus marginc apiceque spinosis. Cauli's plus quam IrJpedalis, tomentoso-pilosiusculus, superne dichotome ra- mosus et lomentoso-villosus. Folia inferiora 4-pollicarIa, li" lala. Foliola involucii intima 10"' longa, ne unam quidem lincam lata. CoroUae violaceae. Capitula aeque magna ac in sequcntc. Acbacnia nitida, fusco-badia, 2'" longa. Ilacienda de la Laguna. Octbr. 278. Carduus lappoidcs n. sp. Involucri foliolis ex foliaceis, spinoso-dentalis, arachnoideo-tomcntosis, erectis, adpressis, spina termlnatis (quorum aiitem nonnisi pau- cissima sunt) per integerrima, coriacea in longiora, sicca, tenuiora, glabra, inermia; pappo plumoso, capitulis glome- ratim congestis, foliis sessilibus, noh decurrentibus, subtus albo-tomentosis, inferioribus subruncinato-pinnatifidis, la- ciniis ovatis, aculis, apicc margineque breviter spinosis, superloribus semiamplexicaulibus, remotis, dentatis, denti- bus in spinam aenminatis splnosoque ciliatis. — Folia in- fima 10 — 12-pollicaria, obovalo-lanceolata, supra scabra, viridia, laciniis horizontalibus , acutis, integris. Corollae violaceae? Capitula iu siccis pollicem circiter longa. — — In pralis pr. San Andres. Aug. 279. Carduus jorullensis.* — Cniais jorullensis H. B. K. IV. p. 17, Cirsium Sprg. syst. IIL p. 376. In descriptione Kunthiana dlssentiunt nonnisi folia glabra, quae sunt in nostris speciminibus subtus magis mlnusve tomentoso-pilosa, radiealia 8-poilicaria, quae autem 5 pol- lices non excedunt. In monte Orizaba. Septbr. 280. Carduus nivalis.* — Cnicus nivalis H. B. K. 1. c. p. 18. — — Specimina missa caulc simplicissimo gaudent. Involucri foliola ex tofis foliaceis, marginc -spi- nosis, longissirae densissimeque lanatis in integerrima, sicca. Inferne obsolelissime lanata, 1|" longa abeunt. — Sprg. syst. III. p. 372. »dem ac Cirsium ccrnuum Lag. 5r Bd. U Heft. 9 130 esse censult sed certo temerius! In brevissima enim La- gascae diagnosl oppugnant jam folia subamplexicaulla, lan- ceolala, subarachnoidea (T. IL f. 1. stamen). In ca- cumine montis Orizabae. Septbr. 281. Carduus subcoriaceus n. sp. Involucri foliolis e foliaceis, patenlibus, apice spinosis, margine spinulosls in sicca, erecta, inermia; pappo plumoso, capilulis erectis, solilariis, foliis semiamplexicaulibus, non decurrentibus, subcoriaceis, linearibus, acuminatis, siibtus niveo-tomento- sis, ex pinnatifidis, laciniis sursum spectantibus, aequall- bus, dentatis dentibusque spina terminatis in ininora nee tarnen rariora, denlata, denlibus apice spinosis. Cau- lis ramosus, foiiasse elatus, piloso-tomenlosus. Folia in- feriora 11" longa, 3" lata, superiora ciiciter 3" longa, ^" lata. Foliola involucri intima linearia, acuminata, 22'" longa, 1"' lala, glabra, exteriora arachnoideo-tomen- tosa. Corollae omnino reguläres, limbo (usque ad basin) 5-parlito, laciniis apice gibbis, tubo longioribus^ fortasse violaceae. — - — In monte Macultepec pr. Jalapam. Aug. 282. Carduus pyrochros n. sp. *) Involucro conico- cylindraeeo, foliolis glabris, extus scabris, integerrimis, ex iotis foliaceis, squarrosis, viridibus, spina terminatis spi- nisque brevioribus superne ciliatis in elongata, erecta, Iota sicca, inermia, igneo-purpurea; pappo plumoso, capitulis perfectis solilariis et cernuis, foliis non decurrentibus, ses- silibus, supra hirsutiusculis, subtus pallidioribus et toinen- toso-pilosis, inferioribus profunde pinnatifidis, laciniis pa- lenti - divergentibus, linearibus dentibusque squarrosis apice spinosis, in inlerstiliis spinoso- ciliatis, superioribus aperle minoribus remotioribusque, — — Planta orgyalis, bien- *) Quem hospitem hortl Goettingensis et Berolinensis sub nomine Erythrolaenae conspicuae Sweet (ubi?) militantem et horti Vmtisla- viensis anonymum plures ante annos vidi. 131 nis, pulcherrlma. Capllula slylo demum longlssime ex- serto adjecto 2|" longa, diameiro 8 -linear!, quibus per- fectis unum plurave aborla pl. adstant. FoUa infima cir- citer sesquipedalia, |' lala, summa llnearia , clrclter ses- quipollicaria, P" lata, denlata, dcnlibus spina longa, rigida lerminata spinisque bveviorlbus ciliata. Corolla glabra, purpurascens, regularis, limbo a lubo distinclo eumque su- peranle, laclnils parte ir.lcgra totius corollae brevioribus. (T. II. f. 2. Stylus). In dumetis pr. Jalapam. Aug. Tvibus II. Blutisieae. (Mulisieae et Carlinearum pars major Cass. , Labiatl- florarum pars major Cand. Lag. Spreng ) Capitula nunquam dloicaj si heterogama, floribus 9 s. $ s. neutris, 1 — co - serialibus in ambllu. Stylus 2-fidus, rarlssime supernc obsolete nodose -incrassatus; aut crassus, (T. II. f. 4.) ramls tunc obtusis s. aculis, extus valde convexis, in 2 extus s. acque ac parte integri supe- riore aequaliter puberulls et brevissimis s. glabcrrimis et parum longioribus; aut tcnerlor (T. II. f. 3.) ramis lon- giusculis, truncatis, in staminigeris floribus extus pubescen- tibus. Stigmatis scries anguslae, haud prominulae apicem ramorum pcriingunt ibique conßuunt. Corolla staminigera pl. 2.1abiata, rarius subrcgularls s. regularis, llorum 2 nun- quam fdiformis. Antherac rigidae, albicantes, rarissime ecaudalae. Pollen saepissime laeve. LERIA Cand. 283. Lekia mit ans Cand. d. 1. Ann. d* Mus. XIX. p. 68. L. lyrata Cass. d. 1. Dict. d. sc. nat. XXVI. p. 101. Tussilago nutans L. Amocn. acad. V. p. 406. T. lyrata Pers. syn. II. p. 4r)6. (T. II. fig. 3. pars styll superior floris cujusdam 5.) Pr. San Andres et in collibus pr. Jalapam, Aug. 9* 132 Tribus III. Cichoraccac. Capitula radlatlfomiia , homogama, aequaliflora, nun- quam dioica. Stylus (T. II. f. 5.) 2-fldiis, superne aequa- lis, superne ramique longi extus acqualitcr pubesccnles. Stigmatis series prominulae, angustae, ante medios styli ramos desinunt nee uspiam confluunt. Corolla llngulata. Antherae caudatae. HIERACIUM L. 284. HiERACiüM abscissnm n. sp. Rhizoma oblique descendens, crassum, praemorsum, fibras crebras, validas, simpllccs deorsum demiltit. Caulis stolonibus deslitulus, erectus, simplex, 1 — 2-pedalis, gracilis, teres, striatus, magis minusve liirtus, pilis albis divergentibus , basi folia plura conferta, superne remota, pauca at aperte angu- sliora prolrudit- Folia sessilia^ altcrna, mcmbranacea, pen- ninervia, magis minus hirsuta, lacvia, subtiis pallidiora, ciliata, acuta ex conferlis, oblongo-obovatis, mucronulalo- denticulalis , saepe parum sinuatis, 2" plus minus longis, \ — 4" l^tis in paucissima, remota, basi subauriculata. scmiamplexicaulia, linearia, integerrima, mullo angustiora, \ — 2" longa, 2'" lata. Involucrum subbiscriale, calycu. latum, foliolis anguste linearibus, acuminatis, aequalibus, integerrimis , margine angusle scariosis, glabris, 3'" lon- gis. Achaenia cylindracea, sulcata, sursum scabra, nigra, ne lineam quidem longa, glabra. Racemus evolutione cen- trifuga,*) lerminalis, ramis allernis, filiformihus, pilis capi- latis filii'ormibusque magis minusve crebris intermixtis hir- *) Cum termini pro modificationibus Omnibus utriusqac inflore- scentiae classis, quas cl. Roeper acutissime exposuit, adhuc desidcran- tur, indorescentiam evolutione centrifuga spicam s. raccmum s, paui-. culam etc. fingentem, spicam s. racemum s. paniculam etc. termina- tam dicam. 133 sutiusculis^ basi follis selaceis brevibus stipatis iisque lon- giorlbus, aut simplex, ubi tunc capilula lateralia aborta perfecto terminali brevius longlusve adstanl- aul composl- tus, ubi capitula lateralia perfecta pedicellis magis minus longis slipanlur. Capltula 3"' longa, in siccis 1'" circiter lala. Corolla tenerrima, lutea, glabra, ne duas quidem lineas longa. In dumetis pr. Jalapam. Aug» 285. HiERAciUM mcjcicawtm n. sp. — Caulis stoloni- bus destitus, erectus, simplex, magis minusve flexuosus, inferne pilosiusculus , superne hispidiusculo - pubescens, 2 — 4 - fidus , ramis alternis foliis minutis anguslissimc lincaribus basi stipatis, magis minusve longis capitulaque singula, in siccis 3'" longa totidemque lata, apice gerentl- l)us, I — 1\' altus. Folia penninervia, membranacea, pi- lis albis hirta iisdemque clliata, laevia^ sublus pallidiora, acuta, ferc omnia ex inlima caulis basi prolrudentia , pe tiolata, oblongo-obovata, mucronulato-denliculala, petio- lis planis basique dilatata caulem amplexantibus adjectis, in quos longe sunt acuminata, 1^" longa, 4 — 6"' lata, inaequalia, raro vix unum altcrumve ex parle quadam caulis superiori oriundum, basi angustala sessile, lanceo- latum^ integerrimum, 1|" magis minusve longum et 2" la- tum. Involucrum campanulatum, subbiseriale, foliolis sub- aequalibus, linearibus, acuminalis, ercctis, pilis longis, ni- gris, capilatis hirsutis iisque cilialis, interioribus magis glabrls et margiue angustc scariosis, circiter 3'" longis. Achaenia nigra, cylindracca,^ llneam longa^ glabra, sulcata, sursum tcnuissime scabriuscula , scabritle nempe lentis valde augentis ope nonnisi videnda. Corolla lutea, gla- bra, 3''' longa. In monte Orizaba. Septby. ACHYROPHORUS Scop. 286. AciiYROi'iioRus roscns n. sp. Pappo scabro. — Glaber. Caulis tcnuis, erectus, sexangularis , slmplcx 134 aut ramo uno alterove instructus, superne aphyllus aut fo- llis nonnisl squamaeformibus , magis minusve raris obses- sus, pedem magis minusve longus. Folia sessilia, alterna, inferlora conferta, obovato — linearl - lanceolata , pinnati- fido - dentata aut saepius inlegerrima, 2< — 5" longa, i^ — 3'" lata, superiora linearia. Capilula terminalia, solitaria, in siccis f" longa et 3'" lala. Involucri ioliola numerosa, ex obovatis, acutis aut obtusis, appendiculo sca- rtoso basi colorato, apice emarginalo et mucronulalo su- peratis, inferne viridibus, membranaeeis, siccis in tota sub- scariosa, longiora, acuta, rorius acuminata, superne angu- stata, circiter 6'" longa. Corollae roseae In mediis pilo- sae. Achaenia sulcata, laevia. (T. IL f. 5, slylus; f. 6. stamen.) — - — In gramlnosis prope Jalapam et in Serro Colorado. Aug. Trihus IV. Kernoniaceae. Capitula homogama, floribus omnibus 5» aut rarissime beterogama, radiata, radio tunc 1-seriali, 9 et disco 5. Stylus (flg. 10.) 2-fidus, superne aequalis, superne rami- que pl. long! et acuminati, rarissime breves et obtusi ae- qualiter pubescenles. Sligmalis series prominulae, angu- stae ante medlos styli ramos desinunt nee uspiam con- fluunt. Corolla florum $ saepissime 5-fida, regularis, ra- rius palmata, rarissima 2-labIala, labiis tunc fasiigiatis, exteriori 4-dentato, quam interius simplex mullo latiori, Antherae ecaudatae. Pollen globosum, echinulalum. Subtrib. 1. Pectidcae.*) Styli rami semicylindracei, saepe breves. Capilula radiala. Folia opposila. *) Huc quoquc pertinent genera: Pectis, Andromachia , Liahum et Cacosmia. 135 LORENTEA/ *) Pappiis disci 2.serialis, ser. ext. pilifonni, brevi, iu- leriüii anguste paleacea, serrata, longa; radii imllus aut dimidialus, coroniformis, brevis. 287. LoRENTEA saturcjoidcs.* — Inula Saturejae Sprg. syst. III. p. 520. Inula saturejdides Mill. Dict W. sp. pl. ni. p. 2104. Aster saturejaefolius Rellq. Houst. p. 8. t. 19. Differt ab altera specle L. ca- ncsccnti* {Pectis caiiesccns H. B. K. IV. p. 206. t. 393. Stammarunn hyssopifoUum W. h. N. 16384.) slatura for- tiori, pappo radii nullo nee coroniformi , dimidiato, foliis glabris, majoribus, serrulato-cilialis et inferne setis pluri- bus longioribusque utrinque inslruclis, omnibus mucrona- tis alque eo, quod verisiniiliier percnnis est. (T. II. f. 7. flos $; f. 8. Corolla ej. explanala; f. 9. stamen; f. 10. Sty- lus ej.; f. 11. flos 2- f. 12. Stylus ej.) Inter Santa Fe et Plan del rio. Jul. Subtrib. 2. Elephantopeae. Capilula diseoidea. Corolla palmata. Involueruni com- pressum, plurlseriale, foHolis serlei cujusque quaternis, al- ternis conduplicatis, alternis planis, conduplicatis disticbis. Folia allerna. ELEPHANTOPUS Cass. 288. Elephantopus carolinianus W. sp. pl. III. p. 2390. Prope Jalapani Aug., et pr. Ilacienda de la Laguna. Septbr. *) iNeque Lag., «juod a Pcctide haud diilert; ucquc Ort., quod idcm est ac Sanvitalia. 136 ELEPHAJNTOSIS. Linnaea IV. p. 322. 289. Elepiiantosis quadriflora 1. c. — — In collibus apriels pr. Ilacienda de la Laguna. Septbr. *) Subtrlb. 3. Vcrnonieae. Styli raml semisubulati. Capilula discoidea. Involu- crum tercs. Corolla regularis. LAGASCEA Cav. 290. Lagascea mollis Cav. in Ann. des scienc. nat, VI. p. 333. t. 44. Desv. in Journ. d. Bol. I. p. 28. t. 2. Linnaea IV. p. 333. Noccaea mollis Jacq. fragm. bot. X, 83. Santa Fe. Jul. Trihus V. Eupatorieae. Capitula aeqiialiflora, homogama, discoidea, nunqiiam dioica. Stylus (T. II. f. 15.) 2-fidus, superne aequalis, rarais longis pl. longissimis et obclavatis, rarissime linea- ribus et acuminatis, extus superne puberulis s. papillosis. Stigmalis series angustae, haud prominulae ante medios styli ramos desiuunt ncc uspiam confluunt. Corolla regu- laris, 5 - dentata. Antherae ecaudatae. Pollen globosum, echinulatuiii. 1. Rhachide ebractcolata» EUPATORIUiyi L. (Eupatorium et Mikanla auct.) 291. EuPATOiuuM prnneUoefolium H. B. K. IV. .p. 96. — — In monte Orizaba. Septbr. 192. EüPATOKiUM macrocephalum n. sp. llerba crec- ia, involucro campanulato, sub 3-seriali, loliolis aequalL. *) Distreptus est hujus subtribus gcnus tcrtiura. I 137 biJs aut subacqualibus e totis follacels, multiplinervüs, ex- tus hirsutis in sicca, oc nervia, obovato-lanceolata, acu- minata, multo angustiora, superne nonnisi hirsuta; foliis pseudo-oppositis*) membranaceis, triplinerviis, hirtis s. hls- pidls, scaberrimis, ciliatis, anlice remote serrato-crenatis, superioribus manifeste rarioribus minoribusque , paniculis terminalis, supratasligiatis, dichotomis, capilulis magnis, plurimifloris, corollis glabris, limbo a tubo haud distineto eoque ampliori. — Folia ovato — elliptico — obovato- lanceolata, basi et apice acuta — longissime acuminata, rarius ovata, acuta, 1^ — 2|" longa, ^ — 1" lata. Co- rollae 2-^"' circiter longae. Pappus subplumoso-serratus, mediocris. Achacnia nitida. Capitula in siccis 6'" longa totidemque lata. In graminosis pr. Hacienda de la Lagiina. Octbr. **) 293. EuPATORTUm oUganthes n. sp. Herba erecla, involncri turbinati foliolis numerosis, siccis, niultinerviis, planis, creclis, mucronulatis ex rotundis, obtusissimis, ml- nulis, cilialis, extus sparse pilosis in linearia, elongata, margine scariosa, glabra, acuta; foliis oppositis s. alternis, breviter peliolatis, coriaceis, triplinerviis, utrinque obtusis aut acutis, supra scabris, glabris, subtus pubescentibus, capitulis aut solitarils terminalibus aut in cymam sim- plicem 2 — 3 - cephalam , nondum fastigiatam disposl- tis, capitulis multlfloris, corollis cylindraceis , glabris, ge- nitalibus inclusis, achaeniis cylindraceis, sulcatis, hirsufo- villosis. — Pappus serratus, longus. Corolla 3'^' longa. — Aeque ac E. nepetaefoUum Kuntli, cui affine, a typo ge- nerico parum recedunt. (Tab. II. f. 13. corolla.) In collibus apricis pr. Hacienda de la Laguna. *) cf. Liunacam I. p. 207. adnot; ) Est quoque c plantis Brasiliensibus , quas Bcyrlchius et Scllo- wius reportaverant. 138 — 294. EüPATORiUM dlvergens n. sp. lierba erecta, ra- mls elongatis, divcrgenlibus, opposilis, involucri oblong!, cylindracei foliolis crebris, erectis, siccis, glabris, obtusis- sltnis, intimis sensim longloribus et oblusis, foliis opposi- tis, membranaceis , triplinervlis, breviter petiolatis, ovato- lanceolatis, longe acuiiiinalis, basl oblusis — brevissime curvilineo-acuminatis, sparse hispicio - pllosiusculis, scabris, inferne magis minusve obsolete crenalo-serratis, paniculis parvis, oligocephalls , fasligialls, pedunculls opposilis basi- que foliis perfectis slipatis iisque bievioribus, capitulis oo (20 — 25)-floris, corollis glabris, limbo ampliori in lu- bum sensim abeunle. — Rami teretes, virides, pilo non- nisi imo alterove obsessi. Folia 1 — 2" longa, 3 — 9'" lala, sublus pallidiora, pl. reflexa, petiolis basi connatis. Capitula 5'" longa, pedicellis longiora. Involucri foliola pallide lutescenlia, nervis viridibus percnrsa, apice obso- lete cillala, intima 3'" et parum ultra longa, <'" lata. Corollae lilacinae. Pappus longus. Achaenia 4 — 5- quetra totidemque coslala, costis liispidiusculis, If "' longa. E. odoratum ab hoc diversum foliolis involucri ex- terioribus obtusis, intimis saepissime acuminalis rarius acu- tis; E. conyzdides Vahl iionnisi pappo achaeniis 2<'" lon- gis paululum breviorl, foliis non rellexis, magis serratis, majoribus, ramis palentibus capilulisque 30 et ultra - floris, — — ' Prope Hacienda de la Laguna. Octbr, 295. Eüi'ATOKiUM micrcmthum Lag. Gen. et sp. p. 25. (ex diagn.)?*) Frulex, involucri turbinato - cylindracei, pauciserialis foliolis siccis, erecto- palentibus, exlus pllosls, apicc ciliatlsj llnearlbus, interiorlbus longloribus marglne- *) Cl. Sprengelius, put ans Eupatoriurn coelestinum idem ac Coe- lestinam coeruleam esse atquc affinitate, qua E. micranl/iutn cum E. coelcstino conjunctum esse Lagasca ipse reicit, pcrductus, Code- stiiiac gcacri illud temeiius adscripsit. 139 que scariosis, acutis; foliis oppositis, peliolatis, papyraceis, penninervils, laevibus, glabris, ovato s. elliptico-lanceo- latis, aculiusculis aut aculis, in niediis remote serratis, paniculis ramosissimls, subl'asllgiatis, tricliotomls , capitulls parvis, 7 s. 8 florls, corollls glabris, llmbo turbinato, am- plo, a tubo (listlncto eumque superanle. — Folia subtus pallldiora denseque (nee pellucido-) glandulosa, 1| — 3 pollicaria, | — 1" lata. Capilula 2'" longa pedicellos ex- cedunt. Inflorescenliae folia siiperiora vix aut non longe superantls rami graclles, pubescentes. Corollae If" lon- gae. Pappi corollis paullulum brevioris paleae angustissi- 1 mae lineares , serralae. — A quo diversum est Eupato- rium fastigiatum Kunth nov. gen. IV. p. 98, t. 347, cui simile, foliis aculis, coriaceis, subviscosis, nitidis, capitu- lis majoribus, circiter 12-lloris, involucris subcampanula- tis, foliolis obtusis, extus viscosis elc. — — In sylvis Jalapae. Oetbr. 296. EuPATOiuuM denticulatum Vahl symb. 3. p. 93. Mihania dcnticulata W. sp. pl. III. p. 1744.*) In sylvis Jalapensibus.- Novbr. AGERATUM L. 297. Ageratüm conyzdides L. sp. pl. cd. 2. II. p. 1175. Circa urbem Jalapam. Aug. STEVLA Cav. 298. Stevia purpurea W. en. IL p. 855. ncc Lag. ; gen. N. 339. — Pappus saepissime Iriaristalus, aristis basi paleis connatis. Involucri foliola cuspidala. — St. •) Eupa(orium et Mihania uullo modo difi'erunt nee speciei ex- ternae ratlonem habent; scandunt enira non pauciora Eupaioria quam erectae sunt Mikaniae et suppetunt plura Eupatoria, quae capitulis 3 — 5 -iioris hinc indc occurrunt. 140 purpurcae Lag. nomen igllur muletur in St. quinqueari. stanif quod auctor ipsc inter parentheses illi apposulh Ad radices montis Orizabae. Septbr. 299. Stevu rhombcifolia H. B. K, IV. p. 112. In sylvis prope los humeros de los retumbados. Septbr. 300. Stevia fascicularis n. sp. Achaeniis capituli cujusque blnis pappo brevissimo, mutico, reliquis pl. 3-ari- stalo coronatis, foliis oppositis, rhomboideo - lanceolalls, profunde et argiite serratis, vix pilosiusculis , superioribus sessilibus, ramis inflorcscenliae fastiglatis aui subl'astlgia- tis, plerlsque oppositis, capitulis fasciculatim congestis, corollis glabris. — St. paniculata Lag. gen. et sp. p. N. 343. differt ab hac: foliis inferioribus ovalis, superiori- bus sparsis, acliaeniis capiluli cujusque ternis muticis, duo- bus reliquis 1 — 3 - aristalis ; St. monardaefolia Kunth nov. gen. IV. p. 115. foliis latioribus, pnbe totius planlae hirsutiori multoque densiori et longiori, achaeniis Omni- bus muticis, corollis pilosis elc; St. ovata foliis minori- bus praecipue brevioribus, minus serratis, non vere oppo- sitis, caule magis ramoso, ramis non fastigiatis, vix pri- mariis oppositis, capitulis non fasciculatim congestis, achae- niis cujusque capituli semper ternis muticis, reliquis 1 — 3 -aristalis, denique foliis, quae capitula s. pedicel- los stipant, multo latioribus nee angustissime linearibus. — — Circa urbem Jalapam ubique Aug. et pr. Hacienda de la Laguna. Octbr. 301. Stema arhutifolia W. herb. N. 15214. -^ A^e- ratum arhutifolmm H. B. K. IV. p. 457. — — In monte Orizaha. Septbr, COELESTINA Cass. 302. CoELESTiNA cuerulea Cass. oeuvr. phyt. I. t. 4. Agcratmn corymhosum Pcrs. syn. 11. p. 402. W. h. l4l N. 15196. (spccimen ab ipso Balbislo communicatum.) In dumclis pr. Jalapam. Aug. PIQUERLi Cav. 303. PiQTiEiiiA trinei-via Cav. ic. III. p. 19. t. 235. W. sp. pl. III. p. 174S. Prope Jalapam. Octbr. 2. Rhachis hractcolata. ISOCARPHA n. g, Achaenia calva. 304. IsocAKPiiA cchio'idcs n. sp. — Herba fortasse i perennis habilum Hicracli echioidls refcrt. Caulis ercclus, Simplex s. ramosus, inferne densc foliatus , superne subnu- dus, 2 — 3 - pedalis aequc ac folia opposita, sessilia li- neari lanceoIaJa, inlegerrima, triplinervia hispida et sca- i berrima. Panicula (evolulione centripeta?) coiymbosa, conferta, brevis, terminalis ramls abbreviaiis, quam folia angustlssime lineavia, quibus basi stipanlur, brevioiibus i aut ea subaequanllbus, inferioribus oppositis. Capilula brevissime pedicellata , 2^"' longa. Corolla lineam circi- ler longa, praeclpue apice pilosiuscula, Acliaenium gla- brum, angulatum, basin versus acuminalum. Involucrum floribus aequale, cylindraceo - campanulalum , polyphyllum, foliolis canaliculatis linearibus, ciliatis extus hirsulis, ex- tcrioribus quam interiora margine latius scariosa parum brevioribus, 3-nerviis, apice purpurascentibus, circiter 2"' longis. Bracteolae rhachidis conicae foliolis simillimae, scd angustiores, tenuiores, glabriores, pallidiores, ante api- ccs purpurascentes, apice autem ipso luteis. (T. II. f. 14. stamen; f. 15. Stylus; f. 16. corolla explanata.) In graminosis pr. Hacicnda de la Laguna. Octbr. *) Nee R. JSr. quod gcnus idcm ac Calydermoi Lag. est. 142 Trihus VI. Asteroldeae. (Aslereae, Tagetineaej Inulearum et Heliantheavura pars minor Cass. ) Capilula saepissimc helerogama , floribus 9 , s. 2 s. nculris ,1 — oo - seriallbus in ambitu aut dioica. wStylus superne aequalis, in flor. $ : (T. IL f. 17.) 2-üdus, ramis longis , lincaribus, aculis pl. longe reclilineo aciiminalls, rarissinie obtusis, extus siipernc aequaliler piibescenlibus, in fior. cT superne pubescens, aculus aut acuminatus, sim- plex aut longius brcviusvc S-fidus. Siigmalis series in $ ' angustae, prominulae, ante apicem slyli ramoium desinunt s. ibi confluunt aut si rami sunt obtusi, apicem perlin- gunt ibique confluunl. Corolia slaminigera dlsci regularis 5 - raro 4 - denlala. Antherarum alae pl. oblongae, angu- i slae. Pollen globosum, echlnulatum. Sublrib. I. Astevcac. Rbachls ebracteolala. Antlierae ecaudalae. Capilula si helerogama, floribus in ambilu aut 1 - seriallbus aüt 2 -seriallbus, corollis tunc lingulalls lloribusque $ in cen- tro; nunquam dioica. ASTER. (Asfcr, Solidago et Erigcron sp. auct. ) Radius pappusque 1-serialis. Discus $. 305. Aster aspcrrimus n. sp. Herba perennis, co- rollis lingulatis luteis, involucri turbinati ioliolis siccis, glabris, ex oblongo-elliplicis, aculis in longiora, linearia, acuta pl. oblusa, margine scariosa; foliis membranaceis, alternis, conferlissimis , sessilibus, lanceolalis, ereclo-pa- lentlbusj, marginc integerrimo ( ? ) reflexis, supra asperri- mis, liispidls, sublus albo-pllosiusculis, laevibus et palli- dioribus, superioribus minoribus nee rarioribus, cymis 143 scorpioideJs terminal ibiis ].ateralibusque in terminales abeun- tibus, capitulis discoideis , pedicellatis, pedicellis peduncu- lisque fdiformibus. — Caulis sirictus, teres, striatus, sca- ber, albo-pilosiusculus, circller sesquipcdalis. Folia infe- riora 2 — 2|" longa, 3 — A'" lala. Inflorescenllae py- ramidem floridam pl. acuniinatam sistunt, capiJulis 16 — 20- fioris, parvis, IV" longis, pedunculis cymae terminalis maximae rigidioiibus , co-cephalls, usque ad 1|" longis. — Solidagini asperae quidem afiinis sed capitulis disco'i- deis, foliorum forma, etc. salis superque diversa. In dumetis apricis pr. Hacicnda de la Laguna. Septbr. 306. Aster dlvergejis Ait Kew. ed. 1. III. p. 205. W. sp. pl. p. 2052. In dumetis pr. Jalapam. Aug. 307. Aster inconspicuiis.* Erlgeron eccpansus Popp. Sprg. syst III. p. 518. Prope los Cocos in conllnio Verae Crucis Jul. et in humidis pr. Jalapam. Aug.*) 308. Aster scaherviimis n. sp. Involucri campanu- lati, subbiserialis foliolis anguste linearibus, longo acumi- natis, exlus pilosis, subaequalibus ; lingulls albis, longissi- mis angustissimlsque, caule hercaceo, erecto, superne aphyllo, simplicissimo o-fido, ramis elougatis, aut totis aut superne apbyllis, 1-cepbalis, foliis alternis, membra- naeeis, semiamplexicaulibus, subcordatis, remole serratis, scaberrimis, supra lilrsutis, subtus pilosis, ex obovato s. oblonge - ellipticis acutis in oblongo-ovata acuminata. — Folia 1 — 2" longa, 2 — 5'" lata, infima emarcida. Ca- pitula aeque magna ac in Erigcronte philadclphico , cui caeterum est simile. In sylvaticis pr. Jalapam. Aug. 309. Aster rivularls. * — Erigeron rivulare Sw. 11. ind. occ. III. p. 1346. Nostris speciminibus Omni- bus caulis est simplicissimus^ monocephalus. — — In graminosis pr. Jalapam. Aug. *) Quem pr. Rio Janeiro quoque Icgit araicissimus Beyrichius. 144 310. Aster jamaicensis. * — Erigcron jnmaicense L. Sw. obs. bot. p. 305. t. 8. f. 2. Prope Vera -Cruz iiiler IVutIces. Jul. DIPLOPAPPÜS Cass. (Dlplostcpblum Kunlh. Chrysopsis Nutt.) Radius 1-scrialis. Discus $. Pappus 2-serIalis. 311. Dii'LOPAi'PUS graminifolius.* — Imila gramini- folta Älx. fl. am. IL p. 122. Sprg. syst. III. p. 524. Chrysopsis grarniuifoHa Nutt. gen. IL p. 151. — Cum spcciminibus , nequc minoribus neque vegclioribus neque folUs angustloribus neque latioribus instruciis, quae aut in herbariis noslris aul in Hafniensibus obscrvavi, glanduLie in foliolis iiivolucri non desunt, fere absque dubio huc perlincnt: Erigeron glandulosum Poir. enc. VIII. p. 487; Erlgeron ncrvosiim W. sp. pL IIL p. 1953! et Inula ar- geiilea Pers. syn. II. p. 452. — — In graminosis ad la- lera monlium prope Hacicnda de la Laguna. Octbr. DIPLOCOIMA Sweet. •) Radius uniserialis. Pappus biserialis, radio soli fer- tlli nullus. 312. DiPLOcoMA villosa Sweet. 1. c. — Doronicimi mecclcanum Cervantes in litt. Lk. u. Otto Abbild. I. t. 22. — — Herba erecta, 1 — 2-pedalis, perennis, magis mi- nusve hirsula et ramosa. Folia membranacea, penniner- via , alterna , pL intcgcrrima , ex undulatis, peliolatis, ova- tis s. ellipticis, acutis, 2 ^- — 3" longis , f — |" latis per petlolata, pcliolis basi late auriculatis, in sessilia, oblongo- ovata s. elliplica, mucronala, acuminala s. acuta, 1^" lon- ga^ 3 — 8"' lata. Corollae luleae, glabrae. Achaenia glabrius- *) Flower garden, 'sccundum cl. Ottoncm. — Stylo dificrt a Do- ronico (Pardalianche). 145 glabrluscula , 3-gona, 3-coslata, obpyramidata. Involucrl imbricati foliola linearia, acuminala, exteriora breviora. (T. II. f. 17. Stylus.) Prope la Haclenda de Tla- cbichuca. Septbr. ERIGERON. Radlas pluriserialis. Pappus uniserialis. — Erigeron- tis sp. auct. 313. Erigeron canadcnse L. W. sp. pl. III. p. 1954. — Ad vias, in dumetis pr. Jalapam. Aug. 314. Erigeron Schiedeanmn n. sp. foliis uni — aut 3-nerviis, alternis, confertlssimis , semlamplexicaulibus, cordalis, auriculis cauli adnatis, linearibus, obtusis — acu- tls, summis exceptis, serratis, serraturis apiceque mucro- nulatls, cllialis, pilosiusculis, creberrimequc glandulosis. — E radicc fusiformi, lignosa, diametro circiler 1^ linearl caules plures adsurgunt erecti, simplices, 4 — 10 polli- cares, aequaliter follati. FoHa 4 — |" longa, 1 — 2'" lata. Inflorescentia terminata, 3 — 6 pollicaris racemum simplicem aut compositum fingit, cujus pedicelii, si sim- plex, s. pedunculi, si composita est, foliis, e quorum axil- lis orluntur, superantur, caulemque terminat. — — In Llanos de Perote, Seplbr. lecla atque cum Conyza sO' phiaefolia mixla. Subtrib. 2. Baccharideac. Rhachis ebracleolata, rarissime *) in capilulis 2 non- nisi bracleolata. Anlherae ecaudalae. Copi(ula aut dioica aut subdioica **) aut floribus 9, pluriserialibus coroUisque iiliformibus instructis in ambilu. ) Hete/ot/ialamus, novum genus Brasilicnse, siugulare, subdioi- cum, ßruniac facie, Melananthera aliena Sprg. ! **) cF. Cass. oeuvr. phyt. II. p. 138. ör Bd. Is Heft. 10 146 COINYZA Lin. Juss. 315. CoNYZA sophiaeJoUa H. B. K. IV. p. 56. t. 326. In Llanos de Perote. Septbr. 316. CoNYZA obtiisa H. B, K. IV. p. 56. Ad pedem montis Orizabae. Septbr. 317. CoNYZA myosotifolia H. B. K. 1. c. p. 54. Prope Jalapam. Aug. BACCHARIS L. Rieh. 318. Baccharis scandens n. sp. Frulex volubills, fo- liis alternls, breviler petiolatis, membranaceis , penniner- viis, pilosiusculis, sublanceolalo - ovatis , acuminalis, basi obtusis — breviler curvilineo acuminalis, serratis, serratu- ris apiceque mucronulatis , summis integerrimis , capitulis parvls, pedicellatls foemineis 2 s. 3-flores masculos in cen- tro gerentibus, inflorescentiis lermlnatis dicholomis corym- biformibus ; involucri turbinato - campanulatl foliolis linea- ribus aculis ciliatis, interiorlbus margine late scariosis, lon- gioribus, exterioribus extus pilosis. Rami divaricatl, strlato-sulcali, sordide magis minusve pubescentes. Folia opaea, subtus pallldiora, 1 — 2" longa, 5 — 10'" lata. Capilula 2'" longa. Inflorescentiae rami basi follis slipan- tiir caeterum aphylll. Corollae glabrae. Achaenia pilosa. In dumetis pr. Jalapam. Aug. 319. Baccharis multißora H. B. K. 1. c. p. 46. — Planta mascula desideratur. In sepibus prope Jala- pam. Aug. 320. Baccharis parviflora n. sp. Caule erecto fru- ticoso, foliis coriaceis, triplinervlis, brevissime petiolatis, alternis, elHptico- s. obovato-lanceolatis, acutls — acumi- natis, basi cunealls, antice mucronulato-serrulatis — sub- integerrimis, laevibus, glabrls, squamulis adpressis obsessis, paniculis pyramidalis, terminalibus, dicholomis, capitulis 147 5 s. ö'floris, quam pedlcelli, quibus stipantur, breviorlbus, involucrl turblnali foliolis glabris, acutis, interloribus lon- gloribus et linearibus. Rami glabri, tereles, striali, juniores sulcati, graciles. Folia * — V longa, 3"' lala. Capitula 1|'" longa. Corollae glabrae. In dumetis ad Hacienda de la Laguna. Seplbr. 321. Baccharis phiUppensis H. B. K. 1. c. p. 43. — — In collibus apricis pr. Jalapam. Aug. Sublrib. 3. Tavchonantheae. Rhachis ebracleolata aut imperfecle bracleolata. An- therae caudatae. Capitula aut dioica aut heterogama, flo- tibus 2, pluriserialibus in ambitu. EPALTES Cass.*) CEtJudiae sp. auct.J 322. Epaltes niexicana n. sp. Foliis decurrentibus, involucri foliolis adpressis. — Sufftulex? caule ereclo (?), inferne lignoso et subaphyllo, ramis herbaeeis, alternis, foliis decurrentibus 4-alaiis, alis integerrimis ; apice in pa- niculam terminalam, dicbotomam, simplicem, dicephalam, s. pl. magis minusve ramosam, oligocephalam, fasligiatam divisis, cujus rami abbreviatl foliis e quorum axillis pro- deunt, superanlur. Folia alterna, membranacea, late de currenlia, pennlncrvia, obovata — spalhulata — oblongo- obovala, denticulata-serrulata, subglaberrima, 1 — 2'' lon- ga, 3 — 9"' lata. Involucri campanulati subbiserialis fo- liola inermia, adpressa, foliacea, ovata, acuta, aequalia, vix 1"' longa. Corollae florum 9 filiformes, superne atte- nuatae stylum includunt. Stylus florum d* superne puberu- "^) Bull. soc. phii. Scptbr. 1818. et Dict d. sc. uftt. XV. p. 6. 10* 148 lus, breviter 2-fidus, corollas parum excedit. In humidis pr. Vera -Cruz. Jul. *) Subtrlb. 4. Heliantheae. Rhachis bracteolata. Anlherae ccaudalae. Capitula heterogama, iloribus $ in disco, nunquam dioica. WIBORGIA Roth. Kuntli. {Galinsogea Cass. Gnlinsogcae sp. pliir. auct.) 323. WmoRGiA Acmella Rolh Catal. II. p. 112. W. parviflora Kunlli I. c. IV. p. 201. Galitisoga parvißora Cav. ic. III. p. 41. t. 281. G. quinqucradiata R. et P. syst. veg. I. p. 198. Ad urbem Jalapam. Aug. SABAZIA Cass.**) Corollae disci 5 - dentatae , pentandrae. Acbaenia calva, striata. 324. Sabazia sarmentosa n. sp. Caule sarmentoso. — Folia teneia, triplinervia, pilosiuscula, subtus pallidiora, ovata, acuminata, antice remote serrata f — |" longa, ^ — f" lata. Involucri foliola obtusa, interiora ciliata, ampliora. — Serro Colorado. Aug. ECLIPTA Cass.***) (Ecllptae sp. auct.) 325. EcLiPTA crecta Linn. Gaerln. fruct. II. p. 411. Ad fossas pr. Jalapam. Aug. *) Reliquac hujusce generis specles sequenti modo difiFerunt: E. divaricata Cass. foliis decurrentibus, involucri foliolis squarrosis; E. australis n. sp. foliis neu decurrentibus. **) Dict. sc. nat. XL VI. p. 'iSO, cliaractere ex Kunthiana de- scriptione excerpto. ^"^*) Dict. sc. nat- XIV. p. 231. 149 GEORGINA WiUd. (Dahlia Cavan.) 326. Geokgina variabilis var. ß. caule pruinoso H. B. K. IV. p. 191. Pr. San Andres et in dumetis pr. Jalapam. Aug. Subtrib. 5. Melampodieae. Rhachis bracteolata. Antherae ecaudatae. Capitula aut dioica*) aut radiata, disco masculo. POLYMNIA Linn. Schreb. 327. PoLYMNiA maculata Cav. ic. III. p. 14. t. 227. Prope San Andres. Aug. MELAMPODIUM L. R. Br. (Dysodium Rieh. Aleinia Cav.) 328. IVIelampodiuu americanum Rel. Houst. t. 21. p. 9. Gaertn. fruct. II. p. 436. t. 169. f. 8. — Herba pro- cumbens, foliis integris s. 3 • s. 5-fidis, supra strigoso-hl- spidis, subtus junioribus sericeo-hirtis, folioHs involucri interioribus **) achaenia obtcgentibus costatis, muricato-tu- berculaiis, apice eucullalis, cucuUo extus aspero, margini- bus inflexo, exapiculato. Santa Fe in savanis. Jul. 329. Melampodiüm paludosum H. B. K. p. 215. M. ovatifolixim Reichenb, icon. exot. p. 30. t. 42. (caule au- lem undique piloso) TVedelia minor Hörnern, hört. hafn. 855. Link. En. II. p. 362. /F. ovatifolia W. En. suppl p. 61. Dysodium divoricatum Rieh, in Pers. syn. II. p. 489. Aleinia ovatifolia Lag. nov. gen. et sp. N. 403. Intcr segetes et circa urbem Jalapam. Seplbr. *) Euxenia Cham. **) Potius quam bracteolis , cum omuia , quae extra llorcs posita siat, involucri foliola dici ncccssc est. 160 Tribus VII. Adcnostyleae. *) (Adenostyleae et Tussilagineae Cass.) Capitula, sl lieterogama, floribus 9, 1 — pluriscriali- bus in ambitu, rarissimc subdioica. Stylus florum 5 2- fidus, siipcrne acqualis, superne ramique longl exlus pa- plUosi; florum cT superne papillosus, saeplus nodoso-in- crassatus, integer s. longius breviusve 2-fidus. Sligmalis series angustae, prominulae, apicem ramorum pertingunt Ibique confluunt. Corolla staminigera regularis, 5rdentata. Antherae ecaudalae. Pollen echinulatum globosum. PALEOLARIA Cass.**) (Palafoxia Lag.) 330. Paleolaria carnea Cass. 1. c. — Palafoxia linearis Lag. nov. gen. et sp. p. 26. Ageratum lineare Cav. le. IIL p. 3. t. 205. Stcvia linearis W. sp. pl. III. p. 1774. St. lavandulaefolia W. En. suppl. p. 57.***) In coUibus arenosis propc Vera • Cruz. Jul. Tribus VIII. Senecioneae. (Senecioneae, Antliemideae , Holianthearum et Inulea- rum pars Cass.) Capitula saepissime heterogama, floribus 2 s. ncutris, 1 — oo-seriallbus in ambilu, aut dioica. Stylus superne aequalis, florum $: 2-fidus, ramis longis, linearlbus, Irun- catis (f. 43.) aul conis aeutis, multolies quam ipsi brevio- ribus (f. 44.) s. appendiculis llnearibus quam ipsi angu- *) Hinc Eupatorieis, inde Senecioneis proxima; sed affinitas illa ordine directo exprimt nequilur. *') Dict. d. sc. nat. I. suppl. p. 59. Bull. soc. phil. dec. 1816. p. 198. Bull. m.-irs 1818. p. 47. ***) Huc (sec. lirb. horti) ucc ad Sleviam pubescentem pertüiet, ut Link En. II. p. 308. coaiciidit. 151 stioribus puberulisque superatis, *) apice ipso penicIUatis aut rarius apicem versus extus pubescentibus, pilis tarnen, ubi Stigma intus desinit, manifeste longioribus et confer- lloribus; florum d": aut simplex, truncatus, obclavatus et apice pubescens (f. 31.) aut 2-lidus, ei in $ simillimus. Stigmatis series in flor. 2: latae, valde perspicuae et pro- minentes apicem styli ramorum pertingunt et vix ibi con- fluunt. Corolla staminigera, regularis, 5 -^ raro 4-den- tata. Anlherarum alae pl. angustae, ovatae, obtusae atque a valvis sinu utrinque distinctae. (f. 20. 39.) Pollen glo- bosum echinulatum. Sübtrib. I. Ambrosieae. Rhachis bracteolata. Antherae ecaudatae. Capitula aul Iielerogama, floribus in cenlro masculis, aut monoica. AMBROSIA L. 331. Ambrosia cumanensis H. B. K. IV. p. 216. — — In pascuis pr. Vera -Cruz. Jul. IVA L. Juss. 332. Iva asperifol'ia n. sp. Herhacea, involucris ga- mophyllis. — Caulis adscendens, \ — 1-pedaIis. Folia lanceolato-linearia, basin versus angustala, acuta, strigosa, integerriraa, inferiora opposila, 4 — 6'" longa, circiler 1"' lata. Capitula clrciter V» longa, cemua, spicata, al- terna, foliis, c quorum axillis prodeunt, breviora. Involu- crum obpyramidatum, 3-gonum, 3-denliculatum. In pascuis pr. Vera -Cruz. Jul. PARTHENIUM L. 333. Partheniüji Hysterophorus L. Argyrochaeta ■") Quae styli structura in floribus ante antliesiu opttmc obscr- valur. 152 bipinnatifida Cav. Ic. IV. p. 59. t. 378. — — Prope Plan del Rio. Jul. 334. Partiienitoi fruticosum n. sp. Frutex. — Fo- lia alterna, peliolata, membranacea , triangularia , acuta, basi subcordata, noniiunqiiam in peliolos decurrenlia eos- que appendiculalos sistenlia, siipra asperrima, sublus vil- loso - tomentosa , inaequaliter sinuato - dentata , 2 — 3-j" longa, li — 2'^ lata. Panicula terminala, corymbosa, ter- minalis, dichotome ramosissima, ramis ulteriorlbus sensim brevissimis. Involucri semiglobosi, circiter 3-serialis fo. liola rotunda, oblusissima, concava, adpressa, extus pilosa. In Plan del Rio. Jul. SCOLOSPERMUM n. gen. Achaenia calva, foliolis involucri intimis capsulatim inclusa, iriquetra. Embryo iriqueter, cotyledonibus con- duplicatis. *) 335. ScoLOSPERMüM haltimoroklcs n. sp. — Herba Baltimorae erectae simlllima ab eaque parlibus nonnisi internis distinguenda. Involucri triserialis foliola in serie- bus duabus exterioribus septena, subaequalia, extus hir- sula, acuminata. Bracteolae breviter reclilineo-acumina- tae, supcrne ciliatae. Achaenia superne ad angulos pl. 2- spinoso - tuberculata, caeterum minute luberculata et apice hirsutiuscula , viridia, foliolis autem sublatis glaber- rima, laevia, atra, transverse rugulosa. Corollae disci ob- conicac, dentlbus extus hirsutiusculis et extra ramos ner- vorum inJramarginales impellucidis ; radii 2^"' longa. — — Santa Fe. Jul. (T. II. f. 19. bracteola, 20. slamen, 21. co- tyledon alter, 23. alter, 24. embryo integer, 25. ej. sectio transversa, 26. achaenium, 27. idcm foliolo sublato, 28. *) Differt a Melampodio }>tylo masculo et cotyledonibus condu- plicatis. 153 flos d", 29. ej. coroUa explanata, 30. flos 9, 31. Stylus florls d*. Sublrib. 2. Coreopsideac. Rhachis bracteolata. Antherae ecaiidatae. Capitula radiala, disco tunc hermaphrodilo , nunquam monolca. Slyli rami conis acutls aut appendiculis linearibus superati nee apice solo penicillati. HELIOPSIS Pers. 336. Heliopsis laevis Pers. syn. II. p. 473. — Buph- thalmum hcUanthdides L. Herit. slirp. p. 93. t. 45. He- lianthiis laevis L. sp. pl. 1278. IludbecJiia oppositifolia L. sp. pl. 1280. Silphiiim soUdagindides L. sp. pl. 1302. In dumetis pr. Jalapam. Aug. ACIVIELLA Ricli. 337. AcMELLA hirta Lag. nov. gen. et sp. p. 30. N. 383. — Herba simpliclssima — ramosissima, 3-polli- caris — 3-pedalis, erccta. Folia trlpllncrvla, subtus pal- lidiora, inlegcrrima — remole apiculaio-serrulata. Corol- lae dlsci lubo brevi cxlus plloso; radii lingulata, lingula obovata, emarginata, lubum brevissimum longe excedenle. Involucrum hirturn radium aequai. Bracleolae reclllinco- acumlnalae, apice cilialac, Achaenia nitida, 4-gona, calva. —■ In aquosis pr. Jalapam. Aug, *) GYMNOLOMIA Kunth. 338. Gymnolomia microcephala n. sp. Herba foliis triplinervils, capitulis parvis, cyllndraceis, discoidels, brc- *) Per tota Americac meridionalls litora orientalia rlivuloata vi- detur, ex Brasiliae cnim partibus variis n Beyrichii) et ScUowio Iraas- snissam habcmus. 154 vissime pedicellalis. — Folia peliolala, opposita, sublus pallidiora, oblongo-ovata, longe acuminata, basi obtusis- sima, argute serrala, hirsuto-hispida, scabra, \ — 2" longa, 5 — 14'" lata. Involucrl floribus aequalis foliola ex fo- liaceis, semilanceolalis, planis, foliaceis, hirsutis in rhachi- dis bracteolas siccas, nervis viridibus, pluribus percursas, lineares, breviter acuminatas, glabras, apice fimbrialo - den- tatas, margine scariosas, longiores et latiores, 2"' circiter longas abeunt. Rami oppositi, divergentes apice in pe- dunculos tres, breves, filiformes superneque capitiila plura, 2'" longa gerentes divisi. — — Propc Hacienda de la La- guna. Octbr. ALD.\]\IA Llav. et Lex.*) Radius neuter. Achaenia pappo brevissimo, coroni- formi coronata, bracteolis capsularibus , ipsa superantibus pappumque coroniformem fingentibus inclusa. 339. Alda3ia dentata Llav. et Lex. 1. c. (ex descr.). Herba ereeta (procumbens Llav. et Lex. 1. c), hirsula, simplex s. superne diehotome ramosa, 1 — 2-pedalis. Folia triplinervia , breviter petiolala, scabra, hirsuta, ob- longo-ovata, longe acuminata, remote serrulata aut inte- gerrima, 1 — 3" longa ^ \ — 1" lata, inferiora opposita. Corollae luteae. Achaenia subtrigono-compressa, bracteo- lis rugosis, angulo interiori carinalis capsulatim inclusa, iisqnc sublatis nigra, nitida, subtilissime striata, obovata, crosiria, areola latcrall, dlsco epigyno parvo, intima pro- pler anguslias aborta bracteollsque suis minus dense in- clusa. Involucri campanulati, biserialis foliola plana, ad- pressa, extus hirsula, longe ciliata, foliacea, acuta, exte- riora qulna, ovata, interlora obovata, laliora, parum lon- giora, basin versus margine scariosa. — — Inter segeles I ') Descr. nov. vcg. I. p. 14, J 155 et ad margines dumetorum pr. Jalapam. Aug. — T. IL f. 3!^. Corolla radii; 33. ex iisdem altera; 34. achaenlum ex in- terioribus quoddam, bracleola siia inclusum; 35. achaenium ex intimis quoddam, bracteola sua inclusum, abortum; 36. achaenium ex intimis quoddam, bracteola sua incla^ sum et a latere visum; 37. idem a fronte visum; 38. idem transverse sectum: a. carina, b. bracteola, c. achaenium, d. embryo; 39. stamen; 40. achaenium bracteola sublata; 41. Stylus; 46. nectarium. VERBESINA L.*) 340. Verbesina Kumboldtii Sprg. syst. III. p. 577. F. helianthoidcs H. B. K. IV. p. 160? Disscntit autem in nostra planta caulis fruticosus , folia supra stri- goso-aspera, bracteolae carina nonnisi pilosiusculae, saepe emarginafae, lingulae 2^ (nee 5)'" longae. In colli- bus apricis pr. Hacienda de la Laguna. Octbr. BIDENS L. Kunth. 341. BiDENS domUaefoJia n. sp. Herba glabra, fo- liis triparlitis, segmentis sessilibus, obovalis, acutis aut ob- tusis, apice serratis, basi cuneatis; summis simplicibus ra- misque subtetragonis oppositis, capilulis radialis, geminis, longissime pedunculatis. — Capitula aeque magna ac in Anthcmlde arvcusi. Lingulae circiler 3'" longae, sulphu- reae. Folia s.segmenla poUice dimidio vix longiora,2|^ — 4'" lala, peliolis basi dilalatis et connalis subaequalia. Invo- lucri foliola exteriora, numerosa, squarrosa. Achaenia bi- aristata. Rami plures steriles. Prope Vera -Cruz. 342. BiDENS alausensis H, B. K. IV. p. 184. B. di- verslfolin W. hb. n. 15036. (spccim. lacAaim). — Tola autem planta magis minusvc hirsula, — —^ In summo Serro Colorado. Aug. *) Achaeuia pl.\iio-comprc.ideat. Ico- nem addo, qualia sunt in Perdicio Taraxaci (f. '17.). 5r Bd. Is Heft. 11 162 stipanlur longiores. Corollae lulcae. In Llanos tle Perole. Seplbr. 362. Senecio grandifoliiis n. sp. Arborescens, pa rum ramosus, foHis alternis, petiolatis, penninerviis, mem- branaceis, irregiilariter inciso-dentalis, amplissimis, ellip- ticis, acutis, subcordatis, supra glabris, siibtus petiolisque leretibus tomento tenui, floccoso, slellalo obsessis, pani- culis termiualis , supradecompositis , di- aut ravius tricho- tomis, fasligiatis, terminalibus, capilulis clrcller 11-floris, radialis, brevissime pedicellatis , involucri 5-phylli foliolis siccis, oblongo-elllplicls, acutis, glabris, margine latissime scariosis, achaeniis glaberrimis. Folia adulia 7 — 8<" lata, 10 — 14" longa, nervis primariis subtus valde con- vexis, secundariis divergentibus. Petioli 2 — 4 - pollica- res. Infloresccntlae ranil pilosiusculi, sulcati, foliis squa- maeformibus basi stipati, primarii inferiores elongali, ulte- riores sensim breviores. Radius patens 3 — 5 ■ , discus 6 — 8 - florus. Corollae luteae. Involucri basi foliolis minutissimis , pllosis, paucis aucli foliola trinervia, parum conduplicata, aequalia, 2'" longa. — — In svlvis pr. Jala- pam. Octbr. CACALIA L. 363. Cacalia runcinata H. B. K. IV. p. 130. -- In- volucrum roseum. — — Orizaba. CRASSOCEPHALUM Moencli.*) (Cremocephalum, Synoxys, Synura et Emilia Cass.) Pappus pluriserialis. Slyli rami appqndiculali. Ca- pitula si heterogama, llovis 2 l-serialibus corollasque fili- formes gerentibus in ambitu. *) Meth. p. 516. A quo differt ErechthUes Haf. floribus $ raul- tiserialibus in ambitu. 163 364. Crassocepiulum valcrianaefoHmn.* — Seneclo va1cvianai\folius Wolr. ind. seini Ii. berol. 1825. Sprg. sysl. III. p. 565. Reiclieub. icon exot. I. p. 59. t. 85. In sylvaticis pr. Jalapam. Aug. Subtrib. 5. Artemi sicae. Rhachls ebracteolata. Anlberae ecaiulalae. Floribiis capllulonim marglnallbus foemineis coroüae sunt filifor- mes, stylis corollisque uiriusque sexus sibi dissiinillbus et achaenlls aiil calvis aul pappo brevi coroniformi coronatis. ARTEMISIA L 365. Artemisia (OUgosporus Cass.*)J mexicaiia W. hb. n. 15368. Sprg. syst. III. p. 490. — Herba perennls. Radix villosay übrosa. Rhizoma repens. Caulis magis minusve albo-lomentosus, pedalis et ultra, superne ramos breves, simplices, saepissime florlgeros protrudit. Folia allerna, conferlissima, sessilia, pinnalisecta, segmenlls mar- gine revolutis, linearibus, eloiigalls, angustissimis. paucis, saepissime inlegerrimis, pl. 4'" lalis, circiler 5'" longis, superiora sensim inlegerrima , segmentis inferlorum simil- linia. Spica terminalis composita laleralesque simplices, in terminalem abeunles. Capitula deinde nulanlia, vix 1^'" longa, circiter 22-flora, lloribus nempe masculis 16. Involucri globoso-campanulall lollola extus pilosa, ex an- gustissimc semilanccolatis, loliaceis, paucis in sicca, el- liptica, oblusa, uiargine lalissime scariosa, croso-denlicu- lata, circiter 1\'" longa. Rhachis plana, imda. Lla- nos de Perdlc. Scptbr. Sublrib. 6. Gnayhalieac. Rhachis ebracteolata. Anlherae caudalac. Capilula *) Dict. sc. uat. XXXVl. p. ^24. 11* 164 aut herogama , florlbus 9 , pluriserlallbus corolllsque fili- formibiis inslructis in ambitu aut diolca. GNAPEL\LrüM R. Br. *) 366. ex in- sula Martinica (Hed. bracteatum Sieb. cxs. Martin, n. 183.^, ex Amerieae eonlinente (Hcdys. coUinum Hb. Willd. «. 13774. et Hedys. distichum ibid. n. 13773 ^, utrumqnc specim. HumholdtianumJ , e Senegalia (Zornia gloehi- diata lichb. in Sieb. exs. Seneg. n. 40.^. Species pau- lulum variäbilis nunc glabra nunc pubescens, foliis nunc minoribus nunc majoribus, semper vero rccognosccnda; bracteis eglandulosis eiliatis 5-nervIis et reticulalo-vcno- sis, nunc magis lanceolatis, nunc magls acutis, appendice deorsum veiso magis minusve pi'oduclo, foliis angustiori- bus latioribus; quae dlffercntiae ex varia slatlone, ex soli diversa indole pendere videntur. Ineertum habemus an Hedys. filicaule Hb. Willd. n. 13770. ab Humboldlio ad Orinocum leclum ad hane speciem pertineat, inslgnes dif- fercntiae characlcrcs non reperimus. — Z. gracilis (ÜC. 1. c. ), cujus specimina autographa non vidimus, convcnire non videlur cum planta quam in Ilerbario Willdcnowlano sub nomine Hedys. gemelJi (n. 13778.) in Brasiliac \v, >- sis siccis pvope Pavä leclam observanms, quae disliii ,i!l mcretur ab omnibus: braclcls lanecolalis parvis, longiludi- 184 naliter 5-striatis (nervis 5 elevatls) pubescentibus dense- que ciliatis, pellucido-glandulosis, appendice brevissimo. Legumina bracteis 3-linearibus plerumque duplo longiora nigricanlia, aculeis retrorsum scabris fuscis, artlculis cir citer 6 pubescentibus, diametro | linear!. Caulis infra Simplex superne dichotome ramosus, fere bipedalis, folio- 11s inferioribus more generis lalioribus, superioribus angu- stioribus. — Species Humboldtianae Z. scilicet puhescens et thymifolia salis distinclae nobis apparent. — Z. dyctio- carpae vero specimen a Siebero venditum nimis incom- pletum judicii faciendi haud praebet ansam. — Z. angu- stifoUam et •zcylonensem species agnosco, neque minus Z. latifoliam Aubletii. STYLOSANTHES Sw., DC. l c. p, 317. 75. Stylosantiies procumbens Sw., Hb. TViUcl. n. 13742. Specimina vidimus ex inss. Porloricco, Sto. Domingo et Sti. Thomae. AESCHYNOMENE L., DC. l. c. 320. 76. Aesciiynomene cnncricana L., DC. l. c. Caulis in planla Thomasiana glaber laevisque , inflo- rescenliae ramificatio scabro-hispidula. Foliorum pinnae 3 — 5 nerviae, in altero latere versus apicem ciliato-ser- ralae. Leguminum articuli primo laeves convexi, dein sub dcbiscentia gibbosi cristato-tuberculali; Gaertneri icon legumen haud plane maturum sisterc videtur. DESIMODIUM DC. l c. p. 325. 77. Desmodium htcnnum Sw. , Hb. PVUhl. n. 13783. (spcchnen Srcartziaimm) ; Ilcdysarum adscendens Sieb, exs. 3Inrtin. siippL n. 40. Exsiccatione plerumque nigrescit haec species. quac ■ — 185 figura follorum mire variat. Specimina Hcdys. mauritiani Hb. WlUd. n. 13794. nostris lanlopere similia ut diversa haud censereinus. VIdImus ex inss. Cuba, Portorlcco et Martinica. 78. Desmoditoi tortuosum Sw. , Hb. Willd. n. 13803. specimen Swartzianum. Vidimiis hanc plantam ex insulis Sil. Thomae, Marti- nica et Slae. Crucis. Foliis accedit ad D. incaniim, sed stipiiHs, pediccllls filiformibus , calyce, corolla, legumine et pube brevi unci- nata caulis abunde est diversum. Racemus nondum evo- lulus bracteis longe acuminatis confertis et imbricalis in- signis. 79. Desmodium molle Vahl, DC. l. c. p. 332. Specles singularis arliculo terminali leguminis lielcro- morpho solummodo fertili. Provenit ad vias in Sii. Tho- mae insula. 80. Desmodiuji Spirale Sw., Hb. Willd. n. 13824. specimen Swartzianmn. Specimine autographo Swartz,ii lisus speciminibus no- stris Thomasianis D. spiralls do nomen, e Candollii dia- gnosibus D. tcnnicuhmi DC. habuissem, cujus diagnosis optime in noslram quadrat slirpem, quae nee seandcns nee basi radicans, sed digilalis vix spithamea, a basi ra- mosa, lamis palcnlibus caulis longiludinem attingentibus, intimls proslratis. Ad vias provenire solet. 81. Desmodiü3I trifloriim L. sub Hedysaro. Hedysarum Irlflorum Hb. Willd. n. 13830. — Iledys. emarginatum Sieb. exs. 3Iaurit. IL n. 231. — Ilcdys. ad- scendcns? Sieb, exs, Trinit. n. 80. Planta Inier Iropicos Jale vagans, vldlnmis specimina e Tranqucbaria , Ccylona, insula Mamitli, (juiana, insulia Sti. Thomae et Trlnilalis. Ad vias crcseit. ISO ALYSICARPUS Neck., DC. l. c. p. ,352. 82. Alysicari'US nnmmnlarifolius L. sub Hcdysaro. Hedysarum monlliferiim Hb. WUld. lu 13762. foJ. 2. (Joh 1. verum H. nionUlJcrnm.) — Hed. nummularifoliuin Hb, Willd. n. 13761. fol 2. (fol 1 et 2. Alys. vagl- jiaHs.J MagnaiTi speciminum copiam ex insula Sti. Thomae acccpimus ab Indicis nullo modo differentium. Maximo- pere variat foliorum forma et magnitudo in eodem IndIvI duo, nunc 2, nunc 9 lin. meliuntur, nunc suborbicularia sunt, nunc elllplico-oblonga. Trib. V. Phascoleac DC. l. c. 381. AßRUS I)C. l. c. 83. Abrus precatorius L. Plantae inter Iropicos nunc vulgaris ex insula Sti. Thomae accepimus formam communcm seminIbus rubris nigra notalis macula. RHYNCIIOSIA DC. l. c. p. 384. 84. RmTyciiosu punclala DC. Leg. p. 365. t. 56, Prodr. 2. p. 385. Specimina nostra exacte descriptionem figuramque Candollli reddunt, specie vero diflerunt a Glycine pun- ctata Hb. Willd. n. 13469. (ex ins. Dominica spec. Vahl). Legumina nostrae malura seeunda deflexa scmipollicaria brunncscentia leviter pubcscentia, plerumque dlsperma, basi altenuala, apice acuta slylique basi apiculala. Semina subreniformia griseo-olivacea maculis dllulcls nigricantlbus- que orbicularibus irregulariler adspersa. Foliolorum am- plltudo valde variabilis, nunc \^ poll. ferc sunt longa, nunc 9 vix lineas. Puncia creberrima minula nigrlcantia in pagina infera tantuni conspiciunlur. 1- 187 85. RiiYNCiiosiA retlculata DC. l. c. Glycine reii- culata Fahl Hb, Willd. n. 13442. spec. Fahl. Foliola Irlnervia, liaud resinoso - punctata. Racemi follis saepius longiores. Legiimlna polllcaria, 4 lln. lala, ploruniqne di.sperma. Semina, quadrato - sublentiformia, lusca, maculis dilulioribus obscurioribusque variegala. PHASEOLUS L., 2>a /. c. p. 390. 86. Phaseolus semi ' erecius L. , DC. l. c. p. 396. IIb. Willd. n. 13387, Sieb. exs. 31artin. n. 186. Ad vias In Sti. Thomae insula. Legumina gemina terna per racemum remotifloruni, 3 — 4 pollicarla deflexo-patenlia, junlora plumbeo-seri- cea, adulta glabrescentia , matura dehiscentia, valvls arcle circlnatim contortis. Semina plm-a parva oblonga {i\ lin. longa) olivacea maculis nigris nebulosisque valde irregu- laribus notata. DOLICHOS L., DC. l c. p. 396. 87. DoLicHos unguiculatus Jacq. , DC. l. c. p. 400, Hb. Willd. n. 13392. spec. hortense et D. subracemosus Hb. Willd. n. 1404. spec. Iserti ex ins. Stae. Crucis. Planta glabra praeter petlolos foliolorum partlales pi- lis albis hispidos, praeter stipellas, bracteas subflorales ca- lycesque pilis rariorlbus adspcrsa, praeter rhachin, pedun- culos ramosque juniores pilis albis reflexis raris inslrucla, praeter legumina juniori tantum aelate pilis dispersls ad- pressis, in unci dorso autem saepius patulis tecta. Foliola venis infimis oppositis e basi nervi orientibus trinervia. In Sti. Thomae insula in locis graminosis humidiusculis re- perilur. LABLAB Adans,, DC. l c. p. 401. 88. Lablab vulgaris Savi, DC. l. c, DoUchos Lab- lab IIb. Willd. n. 13390. 188 All vJas hl scplbus provenit haec per Iropicos vulga- ris cultaijuc planla in Sil. Tliomae insula. CANxVVALIA DC, Leg. p. 375. 89. Canaa ALU ohinsifoUa DC. Prodr. 2. p. 404 ,• Do- lichos obtusifolnis Hb. fVilhl. ii. 13394. (.spccim. Ciyla- nicum.) In llllorallbus insulac Sil. Thomae. Foliorum margo dense et adpresse clllatiis, paglnae pllls parvis sparsis dein evenescentibiis instructae. Folio- rum forma variabilis, ovala, ovalis, elliptica, basi acuta v. obtusa, apice autem semper obluso saepius emarginato. Corolla pollicaris rubra, vexillum venis saturatioribus no- tatum. CAJANUS DC. Prodr. 2. p. 406. 90. Cajanus ßavns IJC. 1. c, Cylisus Cajaii L. et Auct, In insula 5ti. Thomae frequcnler colitur, quum se- mina in usum cibarium adhiberi soleant. ERYTHRINA L., DC. l. c. p. 410. 91. Ekytiirina Corallodendron L. DC. 1. c. JNolissima arbor in Sti. Thomae insula colitur. Trib. FL Dalbcrgieae DC. l c. 415. FXASTAPHYLLUM P. Br., DC. 1. c. 420. 92. EcASTAPiiYLLUM Brownci Fers., DC. 1. c. Ramorum apiccs et foliorum pagina inferior praeci- pue ad nervös, pedunculi et petioli, pills adpressis serieeis dllute brunneis: sunt tecla. Foliorum superficies pills mi- nuiis dispersis adpressis nudo oculo vix percipiendis tegi- tur. Lcgumliia slipllala juniora brunncsccnli-scricca, dein 189 calvcscunt et rcliculato - venosa fiunf pllosquc ex parte peidunt. Tvih. VIIL Mimoseac B. Br., DC. /. c. 424. MIMOSA na 1. c. 425. 93. MiMosA piidlca L. , DC. 1. c. 426. Ad vias in insula Sti. Tliomac ci'esclt. Foliola sub- lus pllis nonimllis arcte adpressis inslructa. Caulis pvae- sciiiin apicem versus, petioll communes et parlialcs in primis ad articulaliones palentim hispido - pilosa. Stipu- lae lanceolatae acuminatae nervosae hispido - pilosae et ciliatae. 94. IMiMosA Ceratonia L., DC. 1. c. 429. UtI praecedcns ad vias. Caulis, petioli omncs, pe- dunculi angulati, ad angulos aculcati. Legumina vidimus fcre matura nondum dehiscentia. INGA DC. l c. 432. ' 95. Inga Unguis cati h , DC. l c. 436. Florum capllula globosa racemos formant terminales 1. e. ramum lerminantes, et axillares s. laterales i. e. ra- mos axillares haud evolutos terminante!^, c sinu aculcorum sHpularium. Foliola in speclmlnibus nostris parva 6 — 9 lin. longa, rarius pollicaria aut pollice longiora. Legu- mina varie torta, seminibus atcrrimis, nilidis, oblique sub- cordiformlbus. DESMANTHUS W., DC. l c. 443. Sect. 2. Desmanthca DC 1. c. 444. Species in hac sectione conjunctae, nimis levibus vi- dcntur esse dislinctae nolis, numerus pinnarum variabllis in uno eodcmque spccimlne, numerus seminum non mi- nus inconslans, hinc et legmninum exlensio, glandula ca- 190 lyclformis in omnibus ad apicem pelloH aui aliis verbis infra jiigum Inferius. Accuratlsslmo examinl subjiciendae enint liedecim in Candollii opere enumeratae species. 96. Desmanthus deprcssus W. , DC. l. c, Hb. JV. 11. 19134. spcc. Humboldtianum. Specimina ex insula Sti. Thomac inlcr se variant: pinnis bljugls, trijugis, quadrijugis, pinnulis s. foliolis 8 — 20-jugis latioribus anguslioribus, oblusis acutisye, scd nulla alla occurrit nota differentialis . omnibus glan- dula calyciformis nigra ad basin primi pinnaruni jugi, vel in apice pelioii nunc brevis nunc longioris, omnibus spi- cae capitatae pauciflorae floribus decandris, omnibus legu- mina linearia utrinque acuta 1\ lin. circ. lala, 6 — 9 — 12 lin. longa, omnibus stipulae breves selacae, caulis a basi ramosus, diffusus, angulosus. 97. Desmamiius vivgatus W. , DC. 1. c. 445., Hb. iVUld. n. 19106. specimina varia, partini ex India brien- tali. — Desm. sirictus DC. l. c. — Acacia virgata Gärtn. Sem. % f. 148. ;;. 317. Specimina si inspicio Asiatica et American a dlfferen- tiam reperire nequeo, nee inter diagnoses a Candollio da- las aliud reperio discrimen nisi piimarum et seminum ma- jorem numerum in Asiatica planta. Sin vero respicis ad plantam Thomasianam, video folla pinnis bijugis, trijugis et quadrijugis, legumina 15 — 20 — 25 — 30-sperma. Species igitur supra nominatas in unam conlralio speciem per tropicos vulgatam, cujus variae formae in utroque orbe occurnmt nee segregari distinguique merentur. — Des- mantlius dijpisus Hb. W. n. 19105, secundum specimina asservala, inter quae et Humboldliana , distingui aegre est visus. ADENANTHERA L., DC. 1. c. 446. 98. Adenanthera pavonina L. 191 Iconem Lcgumlnis v. np. Gaertn. Sem. 2. t. 149. Ar- bor in Sli. Thomac insula colllur. Aestivalio valvala. ACACIA Willd. , BC. /. c, 448. 99. AcACfA midißora Willd., DC. l c. 457. n. 88, Hb. Willd. n. 19130. Exsiccalione nigrescit. Pubes flavicans ramos junio- res, spicas, foliorum petiolos communes et parliales folio- lorumqne nervum in juniori aelate obducit. Spinae axil- lares sub anlhcsi cum pedunculo semipedales. Glandulae nigrac subnitidae subrotundae deprcssae inier omnia lere pinnarum juga. 100. AcAciA tortuosa W., DC. l. c. 461. u. 132. Aculei sesquipollieares et ultra, basi connati ex ala foliuni emlttenles, albi apice fuscescentes , a basi ad me- dium iisque pubem eandem ac ramus petiolique gereutes. Glandula angustc elliptica excavata sub infuno pinnarum jugo, altera magis orbiculari ad summi jugi basin sub- veniente. 101. AcAciA Farnesiana W., DC. l. c. n. 138. Aculei parvi ad siimmum 3 — 4 lin. longi. Glandula parva in media niida parte petioli. 102. AcACiA Wcstiana DC. /. c. 464. n. 165. Floret Junio, in arbores scandif. Legumina breviter slipiiata 3 — 4 poll. longa, 7 — 8 lin. lata, plana, compressissima, marginc incrassalo, tenuis- slme et densissime molliterque flavicanti - pubescentia, 8 — 10 - Sperma. Semina valde compressa ovalia , brmi- nea, funiculi flexuva parva. In foliorum nervo sublus prope basin barba pilorum albidorum. Glandulae nigri- cantes patelliformes. Spccies pulchra ob florum coplam, capitulis in paniculam subapbyllam e racemis composilam, terminalem collectis. 192 103. AcAciA Lel^bck Wmd., DC. l c. 466. n. 184. In Sli. Tliomac Insula culta. Trib. IX. Gcoffrcac DC. l. c. 473. AISDIRA Lam., DC. 1. c. 475. 104. Andika incrmis IT. B. Ktli., DC. I. c, Hb. Willd. n. 13651. spccim. Iserti hand flovcns. Specimina accepimus florenlia. Stlpulae lineares acu- minatae cllius decidunt quam siipellae subulalae nunc par- vae nunc magis evolutae. Paniculae rami angulaii eodem modo ut calyces pubescenlcs. Trib. X. Cassieae DC. l. c. 478. IMORINGA Burm., DC. 1. c. 105. MoRiNGA pterygosperma Gaerln., DC. l. c. x\.d plantaria in Sti. Thomae insula provenit arbor, ex vclere orbe nota, leguminibusque insignis. GUILANDINA Juss., DC. 1. c. 480. 106. GuiLANDiNA Bonduc All., DC. 1. c. Frulex spinosissimus in littorallbus insulae Sli. Tho« niae crescens, aculeis caulinis rameisque crebcrrimis reclis, foliorum deorsum curvatis. Specimina iiostra ad Var. p. pertlnent, aculeis ad peiiolos foliorum subgeminis, reliquis vcro dispers Is creberrimis. LIBIDIBIA DC. (Caesalpiniae sectio) I. c. 483. E leguminis structura proprium genus. Legumen a latere curvatum altero latere convexo, altero concavo, apice basin fere attingente, sarcocarpio spongioso saporis adstrin- gentis amari, ehdocarpio chartaceo arcte invicem concreto, seminibus tantum loculamenta relinquens. Semina ovalia, utrin- -^. . 193 utrlnque convexa, laevisshiia, nitida, dilule brunnea, albu- mine corneo, embryone luteo. 107. LiBiDiBiA coriana. — Caesalpiiiia coriaria K(h. — Poinciana Jacq. Specimina noslra Tliomasiana punctis in pagina aversa folioloruni, utrinque inler nervuni et marginem simplici plerumque serie dispositis, nigricantibus, rolundis insignia sunt. Lente fortiori inspecla sunt paululum elevata, me- dio leviter impressa, an fungilli? POINCIANA L., DC. l c 108. Poinciana pulcherrima L., DC. l. c 484. Prius culta dein efferata est haec florum ornamento excellens planta in Sti. Thomae insula. PARKINSONIA L., DC. l. c. 485. 109. Parkinsonia aculeata L. , DC. l. c. 486. Foliis insignis arbor, Sparlia s. Genistas aemulans, hine nomen aptum vernaculum. TAMARINDUS L., BC. l c. 488. 110. Tamarindus indica L., DC. 1. c. In utraque India eadcin species crcscit, ab altera in alleram certo translata. CASSIA L., T)C. l c. 489. 111. Cassia obtusifolia L. JJC. l. c. 493. Folia non semper oblusa interdum angulo acuto ter- minantur. Pili ramos juniores, petiolos, folioruni paginam inferam marginemque, pcdunculos et calyces investiunt, in stipulis cilias formant. Glandula oblonga nunc ad duo in- feriora juga, nunc ad infimum modo rcperitur. Specimen ex insula Mauritii a Siebero sub no. 241. communicatum ad hanc speciem perlinere videtur. Sr Bd. 2s Heft. 13 194 112. Cassia bicapsularis L. DC. l. c. 494. In montibus umbrosis insulae Stl. Thomae. Mucronem brevissimum in follorum apice oblusissimo semper fere observamus. Glandula capitato-clavata, apice nigra. Stipulae citius deciduae nonnisi in summis apici- bus conspici possunt. Planta glabra praeter summitates ramorum pilis raris fugaeibus albis liinc inde adsporsas, praeter calycum marginem apicalem sub lente lenuiter ci- lialum. — Ad lianc speciem pertinere videtur: Cassia emarginata Sieb. exs. Martin, suppl. n. 37. 113. Cassia occidentalis L., DC. l. c. 497. In Sti. Thomae insula ad montium radices ad vias locisque tullis crescit. — Candolllus e Burmanno Javae incolam esse adnolat, nos e Tranquebaria habemus speci- men loliolorum paribus 7 — 8, eundem numerum in spe- .ciminibus Tbomasianis animadvertimus, licet minor in aliis proveniat, ternarius, quaternarius et sie porro. 114. Cassia Chamaecrista L. , DC. l. c. 503. Ad vias in montosis insulae Sli. Thomae. Nomine C. Chamaecristae designo plantam Thomasia- nam, quamvis plura non exacle cum descriplionibus con- veniant; sed plures confinium specierum conlrahantur, huicce inter varietatcs ut addanlur necesse videtur. Va- riantia credimus : glandularum crebrilatem, extensionem sti- pitum, pilorum in omnibus parlibus copiam, florum deni- que magnitudinem ; glandulae aliis in speciminibus plures, in aliis solitariae, in aliis tenues longe slipitatae, in aliis latiores breviter stipitalae aut subsessiles. Non minus va- riabilis foliorum numerus, juga in aliis sex, in aliis viginli quatuor numeramus. HY3IENAEA L., Hayne Arzen. XL 115. Hymenaea Conrbaril L. , Hayne l. c. t. 10. Jacq. Amer. (^descriptio bona.) 195 Ab Omnibus auctoribus patri.T hujus arboris nimis arctis includilur fiiiibus, non solum in continenle Ameri-. cae meridionalis a sinu Mexicano usque ad Erasiliam pro- venit, sed etiam in Anlillarum insulis, scilicet in Martinica Jacq,, in Jamaica P. Browne et Sti. Tliomae ins. C. Eh- renb., ubi Gummi ex ipsa stillans sub nomine Gummi Anime notum, uti ex schedtila amicissimi Car. Ehrenberg patet*); Anime mexicannm ab ignota producitur arbore. COMBRETACEAE DC. prodr. 3. p. 9 BUCIDA L., DC. h c. 116. ßuciDA Buccras L. Cornua interdum longissinia (4 poll. longa), cylindrica, apice attenuala, saepe sulcala, varie curvala, intus cava et materie grumosa repleia, in speciminibus nostris Thoma- sianis semper ex ovario oriunlur, quod insecti ictu affici'*) mirumque in modum elongari videtur; nunc plures nunc unum alterumve in eadem spica florem in cornu videmus mutatum. Folia saepius Erineo Bucidae ***) maculala et bullata, semper in apicibus ramulorum conferta, luci ob- versa tenuissime pellucide punctata, punctis lentis ope in superficie visibilibus. Spinas observamus hinc inde bre- ves subulatas e ramulis aborllvis ortas, ad divisuras ramo- rum slantes. *) P. Browne idem conteudil. Tliis tree yields a fiiic clear re- sin, ■which is called Gum Anime in our shops. (P. Browne Jara. p. 222.) ) P. Brow^ne qui optime hanc excrcsccntiam dcscribit iconeque illustrat, naturam ejus ignorat. (P. Br. Jani. p. '221. t. 23, f. 1.) ***) Kunze mycol. Hefte II. p. 14S. Obscrvandura , fungillum in utraque foliorum pagina nasci et prima actate dilutiorem esse; co- lor ejus fusco-aurcus demum brunneus cvadit (color uicotianae ster- nutatoriae obscurioris ). 13' 196 CONOCARPUS JJa I. c. p. 16. 117. CoNocARPüs crccta DC. 1. c. Folia et juniora in iiostvis Thomasianis speclminibus oninino glabra, figura variantia, obovala ol)lusa aut elllptica ulrinque acuminata, basi semper in petiolum brevem atlo- nuaia eumque marginanlia, in hoc margine utrinque iina rarius duac glandulae, sibi haud opposllae, cvassiusculae medio collapsae aut poro quasi apertae, similcs glandulae polO apertae (scrobiculi) in axillis venarum majorum et nervi medii paginam inferann ornant. Pubesccnlia subsericea le- nuis in raniulis inflorescentiae praescrtim in pedunculis sub florum capilulis adesi. Petiolos foliorum paniculam comi- tantium eadem pubescentia inlerdum invadiU LAGUNCÜLARIA Gärtn. DC. L c. p. 17. 118. Laguncularia raccmosa Gärtn. In litlorallbus maritimis insulae Sti. Thomae t?. Pedunculi simili modo ut in Conocarpo glandulis dua- bus sunt inslructi, minoribus vero, in pedunculo nudo prope laminae basin sitis sibique magis approximalis. Scrobiculi axillares nulli, sed marginem laminae versus puncta elevata in utraque pagIna animadvertere licet, quae in infera poro apertae saepius reperiuntur, an glandulae? Folia omnino glabra. Spicae sparsiflorae axillares opposi- tae, et terminalis trichotoma, ramis cum calyce argenteo- sericeis. Florcs ebracteali dicuntur, sed bracteam parvam, lale ovatam, acutam, minus sericeam, fuscescenlem, sca- riosam, patentem, mox deciduam, sub alabastro sallem videbls. RHIZOPHOREAE //. Br., DC. l. c. p. 31. RHIZOPHORA L., DC. 1. c. 119. RiiizopHORA Mangle L. , 197 In uliglnosis marilimls insuJae Sti. Thomae, Descriptionem optimam hujus arboris Jacquinius in planus dedit Americanis. LYTHRARIEAE Jms., DC. l. c. p. 75. AMMANNU L., BC. t c. p. 11. 120. Ammannia sanguinolcnta Sw., DC. 1. c. p. 80. Ad rivulos in insula Sli. Thomae. Planta glabra, ramis patentibus. Caulis anguli lae- ves, linea prominula notati. Folia rarius 3 p. longa ^ di- niidlum lata, plerumque 1 — 1< p» longa, 2 — 2| lin. lata, margine seabra, Icnuissimc eroso-serrulala. Cymae triflorae axillares breviter pedunculatae, floribus brevissime pedicellatis, bracteolis 2 parvis sub pedunculi divisione, duabus sub floribus laleralibus, e quarum axillis nunquam flores vldimus pvovenientcs, pedicellus floris medli alaris et lerminalis nudns. Petala 4 fugacia (in siccis colorem Lythri ostendunt). Stamina 8, diutius persevcrantibus fda- mentis conspeclu faciliora. Capsula subglobosa, verlice inier calycis dentes dilatato rubicundo. Semina minuta subrotunda laevia altero lalere convexa, altero eoncavius- cula, dilute fusea. ANTHEPiYLIUM Piohr, DC l c. p. 91. 121. Antheryliüm Jlohvii Vahl, DC. 1. e. Anguli ramorurn angustc alati sub folio in aculeos ex- currunt persistentes. Foliorum vcnac primariae versus marginem inter se connccluntur ncrviimque submarginalein crassiorem interiorem eflieiunt, nervus aller tenuior exle- rior juxla marginem decurrens, e vena infima secundaria oritur, venasque laterales e nervo inlerno progredientes ex- clpit. Specimina noslra ex insula Sli. Thomae Iruetliera, seminibus jam dispersis. 198 MELASTOMACEAE Don, DC. l c. p. 99. TETRAZYGIA Rieh., BC. l c. p- 172. 122. Tetkazygia elaeagnoides Sw. sub Melastomale. Rami, pelioli et nervi inl'erioris paginae pnbe cinna- momea rufescenti sunt tecli, pagina infera; foliorum vero lutescenti alba. Ex ins. Sti. Thomae pauca florifera acce- pimus specimina. MYRTACEAE R. Br., DC. l c. p. 207. PSIDIUM L., DC. l. c. p. 232. 123. PsiDiüM pomifcrum L., DC. l. c. p. 233. In Sti. Thomae insula frequens, montes hinc inde ob- legcns. — Fruclus globosus; pedunculi l-flori axillares. CALYPTRAWTHES Sw., DC. l. c. p. 256. 124. Calyptranthes Syzygium Sw. Fl. ind. occ. 2. p. 919. Quae ex insula Sti. Thomae fruclifcra Myrtaceae plan- tae habemus specimina, ad nullam melius referre credi- mus quam ad illam a Patr. Browne in statu fructifero de- lineatam stirpem, quum icon optime nostram repraesentet plantam nee in descriptione quid similitudini sit contra- rium. Semina 1 — 4,*) si plura exlus sunt convexa, in- tus angulala, sphaerae sectionem referentia, epispermio charlaceo firmo lucido albide testaceo. Embryo Myrciarura. EUGENIA DC. 1. c. p. 262. Eugeniae species eadem inter se affinitale ac cognalo- rum gcnerum sunt junclae ; ita ut, recognilu dlfficillores, *) Browne de fructu haec aEFert: „Bacca glabra, calyce coronata, 4 seminibus glabrls subangulatis referta. Obs. Semen uuum vel alte- rum tantuni plerumque ad maturitatem pervenit." 199 vix iiisi perfeclis tarn floriferls quam frucfiferis queant di- gnosci speciminibus autographis. Descriptiones auctorum niinis breves, icones rarae et veterum pejores, synonyma false adhibila, slalus aller aut florifer aut fruclifer igno- tus, specierum numerus ingens, formarum forsan liaud ex- igua sed igno*a copia, specierum Studium arduum reddunt et moleslum. 125. EuGENiA cordata DC. L c. 272. Myrtus cor- data Sw., Hb. Willd. n, 9555. specim. Vahh Bacca ovali subglobosa, calyce usque ad basiu seee- dente matura haud coronata, monosperma, corlice v. peri- carpio ienui corlaceo, perispermio (testa seminis) charta. ceo testaeeo, embryone ovoldeo partibus omnibus arcte conferruminatis, hinc mera Eugeniae species. 126. EuGENiA huxifolia W., DC, l. c. p. 275., M. TVilld. n. 9523. specimina Swartziana. J^arietas parvifolia. Specimina, quae ex insula Sti. Thomae accepimus numerosa, in eo differunt a Swartzianis, quöd foHa sint minora, magis lanceolata, i. e. a medio ad apicem magis attenuata (semper vero oblusa), 15 lin. ad summum Ion- ga, vixque dimidium pollicem lata; quod exsiccando vi- ridem servarint colorem. Pubescentia patens inflorescen- tiae ramificaiiones petiolosque occupat calycemque aggre- ditur, sed oculo nudo conspici vix polest; pubescentia vero in M. huxifolia Sw. ab armato vix discerni potest oculo. Omnibus praelerea notis convenil cum BL huxifoVia Swart- zii, sed fructus non visus, quo novum de hac specie du- bium. Eugenia ßorihimda, cujus specimcn exslat Vah- lianum in Hb. Willd. n. 9524, a nostra stirpe pluribus est diversa noiis. Eus^enia lancea Poir. forsan ad hanc aut ad scquenlem perlinet Thoinaslanam planlam. 127. EuGENiA virgulto.sa DC. /. c. p. 280, Myrtus vivgiiltosa Hb. JVilld. ii. 9569. .specimen Snuirfziauuni. 200 Nee de hac specie, cujus speclmina videmus autogra- pha, certissimi sumus, noslris enim speciminibus , quam- quam simillimis, sunt folia latlora breviora brevius acumi- nala (in aliis vero sunt onuilno congrua) fructusque mo- nospermi. JAMBOSA Rumph, DC. 1. c. 286. 128. Jambosa vulgaris DC. 1. c. In Sti. Thoniae insula colli ur. ( Contlnuabilur. ) t>01 Ueber eine neue Edvvardsia der Gärten vom Prof. Wenderoth in Marburg. Wie man sonst wohl Edwardsia grandiflora und microphylla m'd einander verwechseln, für einerlei halten und mit ein und demselben Namen (Sophora tetraptcraj bezeichnen kotniJe: so mag es jclzt den Besitzern der Edwardsia rnyriophylla ergelm, dafs sie in dem Glauben stehn, sie besitzen darin die Edw. microphylla, und nur wer beide neben einander sieht wird schon durch den Habitus auf die Verschiedenheit aufmerksam gemacht, durch die nähere Untersuchung und Vergleichung aber vollkommene Bestätigung darüber erhalten. — Ich besitze durch die Güte meines Freundes, des Hrn. Obermedicinal- Assessors Dr. Wild in Cassel zwei Prachtexemplare der grofs- und der vielblällrigen Edwardsia von 18 — 20 Fufs Höhe; ein ähnliclics der kleiiibläHrigen verdanke ich be- reits seit längerer Zeit einem andern Freunde. — Beide lelztern verdienen ebensogut, wie die erste, das Prädicat ,.arborea', nur die Edw. myriophylla ist etwas schmäcli- tiger, schlanker, (daher allenfalls arborescens), ihre Zweige sind gebogener herabhängender, als die der Edn\ micro- phylla. Ihre Ilauplunlcrschicde bestehn jedoch in der Zahl der Fiederpaare ihrer Blätler und den abweichenden Formen der Blättchen dieser. — .lener nämlich linden sich bei ersterer, der Edn-. myrioj>hylla stets 20 — 25, bei lelzterer der Edw. microphylla nie über 12 — 15. Die Blättchen dieser sind im Ganzen etwas gröfser, immer Q^ rundlicher, alle an der Spitze ausgerandet; die jener läng- licher, elliptisch oder verkehrt- eiförmig, nnr die gröfscren unpaaren an der Spitze ausgerandet; die Fiederblätter so- wohl wie die Blätlchen stchu zerstreuter, entfernter von einander bei der kleinbliiltrigen Edwardsie; gehäufter, in dichtem Reihen die lel/Jern, dichlere Büschel an den En- den der Zweige bildend bei der vielblättrigen ; daher auch bei dieser die vorjährigen Zweige von den abgefallenen Blättern dicht, stark und auffallend höckerig sind. Jene blüht reicher als diese und die Blüthen sind um ein Merk- liches gröfser. Früchte haben sie mir noch nicht gebracht. Ich unterscheide die drei verwandten Arten auf die übliche Weise durch folgende Phrasen : 1. Edwausia macrophylla: arborea, foliis impari-pin- natis 7 — 10 jugis, fuliolis oblongis subemarginatis reti- culato-venosis utrinque pubcscentibus. Edwardsia grandlflora Salisb.f Edwardsia telraplera Poir., Sophora tetraptera Ait. 2. Edwardsia microphyUa: arborea, foliis impari-pin- nalis 12 — 15 -jugis, foliolis subrolundis obcordaiis (emar- ginatis) glabriusculis (subtus pubcscentibus). Edw. microphylla SaJisb.? Sophora microphylla Ait.? Sophora tetraptera L. ßl.? 3. Edwardsia myriophylla : arborescens, foliis impari- pinnatis sub - 20 - jugis , foliolis obovatis integerrimis (im- paribus emarginatis) glabriusculis (subtus pubcscentibus). Edw. microphylla Auct.? Ich bemerke noch, dafs da die Gröfse der Blume bei allen drei Arten ziemlich gleich ist, die der Blätlchen, ihre Zahl und Form sie aber am bestimmtesten luiter- scheidet: so dürfte die Veränderung des specifischen Na- mens der erstem dadurch gerechtfertigt seyn. Die Blätlchen keiner sind glall (unbehaart) wie sie Sprengel der grofsblällrigcn oder grofsblumlgen Form 203 zuschreibt, aber auch nicht „ villosiuscula " wie Aiton und Willdenow wollen, dafs beide die grofs- und klein- blältrige haben sollen; vielmehr sind die aller auch der vielblätlrigen , mit ziemlich steifen etwas seidenartig glän- zenden dicht aufliegenden Haaren versehn, und zwar bei No. 1. beide Flächen dicht damit bedeckt; bei No. 2. die Oberfläche weniger und bei No. 3. nur sparsam ; bei den beiden letztern sind sie weifser als bei crsterer, wo sie auf der Miltelrippe zum vollkommen rostfarbigen Filze werden. i>04 Drei neue inexicanisclie Palmen bestimmt vom Hofratli Dr. v. Martins in München. Die drei Palmenarten, welche Herr Dr. Schiede aus IMe\ico eingesendet hat, gehören zu der Galtung Cha- macdorca W. Ich dctlnire und benenne sie folgender- mafsen : 1. CiuaiAEDOREA Schicdccma Mart. C. petiolis ad tertiam partem usque nudls , pinnis lato-lanceolatis falcalo-cuspldatis, spadicibus slmpliciter ra- mosis, masculis adscendentibus, baccis globosis. Der Slamm ist ohngefähr 6 Schuhe hoch. Diese Art steht der Ch. gracilis am nächsten, unterscheidet sich: durch die am Grunde keine Fiederblättchen tragenden Blattstiele, durch die länger zugespitzten Blältchen, die gröfseren Spadices und die runden , nicht eiförmigen Bee- ren von der Gröfse einer Zuckererbse. Von Schiede bei Jalapa in Mexico entdeckt. '2. CiiAMAEDOREA elegaiis Mart. C. pinnis angusto-lanceolatis acuminatis rectis, spadi- cibus subpaniculato-ramosis, masculis ereclo-patulls, bac- cis globosis. Caudex striclus, 6-pedalis, mullinodis. Eine sehr zierliche Art, welche Dr. Schiede bei Barranca de Tioselo im Monate Oclober mit Blülhcn und reifen Früchten fand. Nach spätem Berichten desselben ist sie in den schattigen und zum Thcil sumpligen Wäldern der Tierra caliente 205 sehr häuGg, und bildet (Woselbst mit Hellcoinen oft ganz undurchdringliche Gebüsche. 3. Chamaedorea claiior Mart. C. pinnis lanceolalls utrinque acuminalis rcctis. spa- dicibus simpliciter ramosis, baccis globoso-subovatis. Die gröfste bekannte Art der Gattung. Der Stamm 12 Fufs hoch, einen Zoll dick, mit entfernteren Ringen; und gekrönt mit herabhängenden Wedeln, unter welchen ein grofser aber einfacli verjistclter Spadix hervorlrilt, des- sen Sliel bei weitem nicht so lang ist, als die Rhachis, woran die Aeste; ein Merkmal, wodurch sie sich auch be- sonders noch von Ch. elcgans unterscheidet, deren Spadi- ces pedunculos rhachi longiores haben. — Wächst mit Ch. elegans bei Barranca de Tioselo und an ähnlichen Orten. München, den 18. Aug. 1829. 206 PLANTARUM IVIEXICANARUM A CEL. VIRIS ; V SCHIEDE ET DEPPE COLLECTARUM RECENSIO BREVIS AÜCTORIBÜS D. DE SCHLECHTENDAL et AD. de CHAMISSO. (Contiuu atio.) 4 UMBELLIFERAE Juss. ERYNGIUM Lin. GramwifoUa. 410. Eryngidm proteaeßorum Laroch. monog. p. 62. t. 30. — — In monte Orlzabae, in planitiem eliam de- scendens, Llanos de Perole. Sept. 411. Eryngiüm Carlinae Delar. p. 53. t. 23. Inier la Joya et las VIgas, prope Perote et in monle Ori- zabae. Sept. 412. Eryngiüm Schiedeanum n. sp. foliis membrana- ceis, uninerviis, tenuiter reliculato-venosis, marginatis, in-, ermibus; radicalibus petiolatis , elliplico- vel lanceolato- oblongis, obtusis acutisve, crenatls, infera praesertim parte nonnunquam serralis, serraturis acuminatis rarius subspi- nescentibus; cauHnis sessilibus, aeutis, inferne grosse in- ciso - serralis (rarlusque lacinialo - pinnalilidis), serraturis apicem versus obsoletis; floralibus semiamplexicaulibus, brevibus, dilatata basi inciso-paucidentatis vel lacinialis, caule slrlalo, basi simplici; cyma bis-dichotoraa (rarius trichotoina) fastigiala, ampliata ramis axillaribus alternis 207 cymiferis, eandern allUudlne aeqiiantibus ; capitulis alarl- bus longe pedunculatis, rainos laterales subaequantibus ; capitulis globosis; involucri foliolis paleas paulo exceden- tibus lanceolatis utrinsecus unidenlatis. — — Herba perennis, pedalis tripedalisque, e tenerioribus congenerum, foliis ludens omnibus, nunc ladicalium inore crenatis, sub- integerrimis , nunc superiorum more serratis et inciso-sub- ladniatis, serraturis subspinescentibus. Folia radicalia brevius et longissime petiolala cum peliolo ad summum spithaniaea. Capilula piso paulo majora. E. Bonplandi Laroch. p. 52. t. 22. (ad quod reducendum E. microcc phalmn H. W. n. 5558. Spr. syst. 1. p. 871.) foliis ad nostriim accedens, inflorescentia diJBTert ramis alternls oli- gocephala, foliolis involucri integerrimis caeterisque.. {E. ramincitloides H. W. n. 5ä59. ad E. hnmilc Larocli. va- riet. /3. pertinet, nee ad E. Bonplandi ut incaiite Spr. 1. c.) In graminosis prope Jalapam. Aug. 413. Ekyngium Deppeanum, foliis gramineis lineari- bus, spinescenti- serratis 1. ciliato-spinosis; caule slricto, crassiusculo , fistuloso, leviter striato, subsimplici, ramis axillaribus brevibus debilibusque mono- et Iricephalis ; um- bella terminali 3 — 5-radiataJ, radiis triccpbalis, capitulis ovoideis, alaribus longe pedunculatis ramos laterales sub- aequantibus; involucri foliolis lanceolatis integerrimis pa- leas plus duplo excedentibus. Sesqui- et tripedale. Folia radicalia numerosa, ad similitudinem E. paniculaü cilialo-spinosa, spinis magis patentibus obsolete inconspi- cue duplicatis; 4 — 10 pollices longa, lamina 5 circiter lineas lata, aucta utrinsecus serraturis spinisve tres circi- ter lineas longis. Capitulum axi 4-lineari, diametro irans- verso trilineari, foliolis 4 lineas longis involucratum. Serro colorado. Aug. * 208 SANICULA L. 414. Sanicüla lihcria Cham, et Sclildl. Linnaea 1. p. 253. Serro colorado, in sylvis umbrosis prope Jalapam. Aug. HYDROCOTYLE L. 415. Hydrocotyle umbcllata L. Rieh. mon. p. 28. t. 70. f. 3. '^ — ümbella saepius radlalim prollfcra. - — H. bonaricnsis Lam,, Cham, et Schldl. Linnaea 1. p. 256. statura multo majori, vix aliis nolis diversa, an mera hujus varietas? ■' — — In inundatls prope Vera- Cruz. Jul. Specimina teneriora. — Ilacienda de la La- guna in graminosis. Oct. Specimina vegetlora, ad //. bonariensem magis accedentia. 416. Hydrocotyle mcxicana n. sp. caulibus e ra- dice rcpente (ramis e caule reptanle) erectis, foliis renl- formlbus, subnovemnerviis , leviter lobalis, connalis, hir- tis; umbellis longe pedunculatis, mulllfloris, simplieibus, laxis, globosis; floribus longe pcdlcellatis Pelioli pedunculique pills retrorsis sursum crebrescentibus in- slructl ; fructus pedicellique glabriusculi ; pili in supera fo- liorum pa^ina rlgiduli, sparsi, nonnunquam deficientes; molliores in infera pagina nervös vcnasque densius munien- tes, pedicelli fructus 3 — 4 lineas longi. Ab H. leucocephala Cham, et Schldl. diversa: caulibus erectis, floribus minoribus viresccntibus; stylls brevioribus patulis, dimidiani axin fructus subaequantibus (nee deflexis longi- tudine axeos), caeterisque. Ab H. Bonplandii Rieh, di- versa: caulibus erectis, umbellis laxis, floribus longius pe- dicelblls, caeterisque. — — In sylvis umbrosis prope Jalapam. Aug. SPA- 209 SPANANTHE Jacq. 417. Spananthe panicidata Jacq. — — Haclenda de la Laguna. Oct. SISON L. 418. SisoN Ammi L., Cham, et Schldl. Linnaea 1. p. 386. In monle Macultepec, florae Jalapensis. Aug. CICUTA L. 419. CicuTA maculata L. In lacu prope Jala- pam. Septbr. DAUCUS L. 420. Daücus montanus H. W. n. 5687. Spr. syst. 1. p. 897. Serro colorado. Aug. ÜMBELLATARUM supcrsunt species Ires, e monte Orizaba duae, terlia inier las Vigas et Perofe lecta, fruclu defi- ciente indelerminandae. RANUNCULACEAE Jiiss. CLEMATIS L. 421. Clematis Caracasana DC. syst. 1. p. 142, H. W. n. 10480. fol. 1. spec. Bredcmeyer. Caracas 2, fol. 2. spec. Humboldt. Caripe cT ( C. caripcnsis H. B. K. 5. p. 29. DC. prod. 1. p. 4.) E speciminum collalione nullum ex- oritur de idenlitatc dubium. Speclmiiia nostra 2 in sylvaticis prope Jalapam. Aug. 422. Clematis sericea H. B. K. 5. p. 39, DC. syst. 1. p. 144. vel ad illam accedens. cT Rami deceni- striati, pelioli, pedunculi, calyces et iufcra foliorum pa- gina pilis flavidis subsericeis vestita. Folia ternala, t'olio- lis ovatls acutis subacuminatis quinquenerviis pauci-den. talis, dentibus rotundatis mucronatis, supra adpresso-pilo- 5r Bd. 2s Heft. 14 tk 210 gis, subtus subsericeis. Petiolus communis et partialcs cirrhosl. Panlcula elongata, folium longe siiperans, e ra- morum oppositorum parlbus trlbus qualuorve conslans, qiiorum inferiores vel Irichotomi, vel paribus ramubtrnm duobus ornati; ramulis apice pseudo-unibclliferis muUiflo- ris, floribus pedicellaüs. Braclcae sub ramificationibus pe- tiolatae, ovalae, subinlegerrimae, saepius obtusae, mucro- natae; psendo-umbellas fiilcrantes sessiles, lanceolatac. In svlvis pvope Ilacienda de la Laguna. Octbr. RANUNCULUS L. 423. Ranuncülüs tridentatus II. B. K. 5. p. 34, DC. syst. 1. p. 252, II. W. n. 10548! Ad ripas lacus subsalsi de Guasulaca. Sept. 424. Ranüncllus gcoidcs H. B. K. 5. p. 37. t. 429, DC. syst. 1. p. 293. — R. viUosus H. W. n. 10594. In montc Orizaba. Sept. 425. Ram.xculus fascicularis ]>Iühlcnb. Schldl. Ran. 2. p. 30. t. 2, H. W. n. 10599. Slatura elaiiori (sesqui- pedali), floribus minoribus magnitudine florum Flamnlae, achaenio tnberculis paucis (2 — 3) in ntiaque facie no- tato (character inconstans ad speciem condendam insulß- ciens). Finitima simillimaquc species li. petlolaris H. B. K. 5. p. 36. t. 428, R. acutifoUns H. W. n. 10601. pilis in caule sie nt in pedunculo adpressis dififerre videlur; pe- dunculi in nostra specie adpresse pilosi, pilis caulis et petiolorum palenlissimis. — — In graminosis propc Jala- pam. Aug. 426. Ranuncülüs dichotomus Mocin et Sesse DC. syst. 1. p. 288. Folia, flores fructusque describuntur ut in nostra planta sunt. Habitus parum congruil. Caulis sae- pius more R. repentis radicans, rarius ut poscitur dicho- tomus, nee foliis radicalibus brevior. — — • In graminosis prope Jalapam. Aug. 211 MAGNOLIACEAE DC. DRYMIS Forst. — DC. 427. Drymis grauatensis H. B. K. varlet. Sylvatica Aug. St. Ilil. planl. us. d. Bras. t. 27. — Corymbiis um- bellarum sub anthesi terminalis; sub grossificatlone fructus, gemma apicali evoluta, armillaris. — — Friiticosa ad latus montis Serro colorado prope San Andres. Aug. fructlfera. ANONACEAE Juss. ANONA L. 428. Anona paliisfris L. Conf. Linnaea 3. p. 256. cum planta Ins. St. Thomac convenit mexicaua nostra. — — Vera -Cruz. 429. Anona cinerea H. B. K. 5. p. 44. , A. squamosa H. W. n. 10407. (spec. Bredemeyerlanum, et Humboldlia- num „Rinon incolarum"). — A. rcticulata H. W. 10409. f. 2. Vix ab A. squamosa diversam credldcrlmus, quae glabra dicitur; nostra vcro haud glabra, sed pube mullo rariori tecta quam A. cinerea Ins. St. Thomac, Lin- naea 3. p. 257. MIrum quoque, Humboldtium vulgarem A. squamosam haud reperlsse. Vera -Cruz. Jul. 429 a. Anonacea an XJnona violacea Dun. DC. sysl. 1. p. 490. Plan del rio. Jal. ME N ISP ER ME AE Juss. CISSAMPELOS L. 430. Cissajipelos Pareira L., DC. syst. 1. p. 533. — — Uterque sexus in sylvis prope .Talapam. Aug. Bac- cac coccineae diamelro sebquilinearl. BERBERIDEAE Juss. IMAHOiNIA Nutt. 431. M^uiOxMA trifolia n. sp. follls impari-pinuatis 14* 212 uni-bijuglsque longe pctlolatis, follolis ovatis sinuato spi- noso-paucl (4 — 6) denlatis. Folia coriacea, eximie ner- voso - venoso - reticulata, marginala, spinis validis armata. — — In planilie inier Guaniotalapa et Tlachichuca. Sept. slerilis. CRUCIFERAE Juss. NASTURTimi R. Br. 432. Nasturtium impatiens n. sp. Ilerba annua ha- bitu et faeie Cardammcs impatientis , caulc, petlunculis petiolisque et nervo follorum pllis ramosis pubescenlibus, follis superiorlbus glabrescentibus. Folia radlcalia in adulta planta deficientla ; inferioris caulis saepc bipinnata , pu- bescentia ; caulina rameaque profunde pinnalifida pinnata- qiic, pinnls paucis antrorsis lanceolatis aeutis, saepius in- tegerrimis, rarius incisis aut pinnatifidis, terminali majori. Flores parvi lutei. Siliquae patiilac, semipollicares, pe- duncuio 4 — 5 lineas longo insidenles, tereles, ulrinque paululum atlenuatae, sligmate obtuso sessili termlnatae, seminibus majusculis subtorulosae, valvis parallelis tenui- bus nevoso-venosis; dissepimcnto tenuiter membranaceo hyalino, nervo vel fibrarum fasciculo medio, millisque venis notato. Semina uniseriala , funiculis umbilicalibiis pendula, ovoidea, semilineam circiter longa; cotyledones accumbentes. — — In spelunca regionis subnivalis mon- tis Orizabae. Sept. 433. Nasturtium? Orizabae n. sp. maxime affine proxiniunique Arahidi resediflorae H. B. K. 5. p. 63. {Nasturtium? arahiformc DC. syst. 2. p. 200.) in herb. Kunthiano asservatae, levioribus diversnm notis: pedunculis floribus siliquis semlnibusque longioribus etmajoribus; ra- cemi minus elongati dlametro majore, et minorl glabritie. — — Ilerba non glaberrima, caulis foliaque inferiora nee 213 non superiora in costa media pilis simplicibus patulis sparsis hirtella. Caulis sesquipedalis et altior; subsim- plex, erectus, crassus, fistulosus, sursum ramis floriferis erectis instructus. Folia simplicia, oblonga, lobis rotunda- tis sagittata et semiamplexicaulia ; inferiora basi angustata, laniina sursum dilalata; superiora triangularia; omnia mar- glne obsolelius manifestiusve denticulala ; maxima quadripol- licaria, 9 lineas lata. Flores albi, calyce pallido. Siliqua erecta 10 lineas longa, pedunculo arcualo 5 lineas longo suflFulla, super torum subslipilata, tercs, subulata, stylo brevi et stigmale obtuso subbilobo terminata; dlssepimento lenui hyalino persistente ^, nervo medio at venis nuUis no- tato; valvis parallelis concavis nervoso - vcnosis. Semina uniseriata, funiculis umbilicalibus pendula, immatura (em- bryone haud explorando) elliptica, ferruglnea, quam A. Tha- lianae, JSast. sylvestris et palustris majora, vix minora quam Nasturtii amphibii. In monte Orizaba. Sept. DRABA L., R. ß. 434. Draba toluccensis IL B. K. 5. p. 60., H. W. n. 11801. speeimina superiora. — Specimina nostra vegeliota sunt Humboldtianis, pedalia, habitu Cochleariae officina- lis, fruetifera, siliculis magis evolulis ovato-lanceolatls qua- tuor lineas longis, fere sesquillneam lalis, pilosulis et gla- brescentibus , palenlissimis subreflexis. Nee omnino gla- brae siliculac in Humboldtianis. — Vix diversa D. joru- leiisis H. B. K. 1. c. , II. W. 1. c. specimen inferum, hir- sutior vero, siliculis hirsutis, stylo paulo longlori aplcula- tis. In monle Orizaba. Sept. LEPIDIUM R. B. 435. Lepidium virgimawi h., DC. syst. 2. p. 538, Linnaea 1. p. 31, Ad vias propc Jalapam. Aug. 436. Lepidium Humboldtii DC. sysl. 2. p. 532., L. 214 coronopifoUum H. W. n. 11825., Senebiera dubia H. B. K. 5. p. 59. — — Speciniina nostra magis pubescunt Humboldtianis 1. c, sillcula inarglne manit'esle pubcscenle; depressa sunl ramis proslralis, apicibus et inflorescentiis erectis; in caeleris (.onveniunt. Ad radices monlls Orizabae. Sept. RAPHANUS L., R. B. 437. Raphanus Raphanistrum L. lloribus pallidis — — Ad vias et In cultis prope Jalapam. Aug. CAPPARIDEAE Juss. CLEOME L. 438. Cleome speciosa H. B. K. 5. p. 65. t. 436. Cl. longifolia H. W. n. 12262. Follis brevloribus aculioribus et floribus majoribus decora in hortis Jalapeii- slbus colebatur. Aug. SAPINDACEAE Juss. CARDIOSPERMUM L., Camb. 439. Cardiospermum Halicacabum L. et auct. forma minor (speclm Sieb. Marl. n. 104.). Vulgaris hör torum nostrorum hospes: fructus, rami novelli, pedunculi, petioll, folia, praesertim in nervis et marglnibus, hirtella, nee glabra ut vulgo dieuntur. — — Hacienda de la La- guna. Seph SERIANA Plum. Schum. Camb. 440. Seriana Cambessedcana n. sp. — — RamI sexanguli, sexsulcati, glabrl, scandentes, juxta quodque fo- Ilum cirrho simplicl , vel apices versus inflorescenda in- structl. Folia ambitu triangularla, bipinnata, subtrlpin- nala; maxime evolula in petlolo bipolllcarl quinquepolli- — rr:- 215 caria, latitudine piiinis infimis expansis longitudlnem ex- cedenle; quadrijiiga, piiiiiis superioribus simplicibus, infe- rioribus tiljugis, plnulis inferioribus trifoliolalls ; rachis, iil petiolus angulata, iiuda, angusle modo alata iiiter ex- lima pinnarum paria: foliola uiiguiciilaria ad suinnmm bi- pollicaria, ovata ellipticaque, subsessiUa, in peliolum atle- iiuata, aciiminata, mucronala, grosse inaequaliter dentata, dentibus antrorsis; (erminalia majora, basi longlus atle- nuala ; omnia juniori aclalc tenuisslme, vJx conspicue pel- lucido- punctata, vetnsiiora omnino opaca; omnia penni- nervia, supra, praeter nervös promlnulos atque pilosos, pi- lis in racbide decurrentibus, glabra atque laevia nee ni- tentia, saturate viridia; subtus pallidiora, nervis planis gla- bra, nee in venarum axillis pilosa. Panicula racemifor- mis, cirrhis deslituta, pubescens, ramis brevibus subquin- quefloris, floribus pedicellatis, ramis pedicellisque bracteo- lis membranaceis lanceolaiis acutis suffuliis. Flores e mi- noribus congenerum. Fructus glaber axi subpollicari , sa- marae semicordatae, alis deorsum dilatatis. Maxime affinist S. acutifolia H. W. n. 7727. foliis simplieioribus biternalis et fruclu apice levlter puberulo dlversa. Affinis quoque S. scandens Plum. p. 103. t. 112. foliolis subin- tegerrimis obtusis (si fides est scriplis) diversa. Male ad hanc ducitur Cordisindi Pluck Alm. 1. 168. fig. 5. (spec. in herb, reg. gen. et H. W. Scriana polypkylla) a qua foliis differt magis composltls, foliolis minoribus latlorlbus profunde paucidcnlalis, trldentatis subirllobisque; a nostra iisdem notis et axillis venarum subtus pllosls diversa. In sylvls prope Jalapam. Aug. PAULINIA Schum. Camb. 441. Paulinia ptcvopoda flor. mex. DC. prod. 1. p. 605.? Raml striati, inflorescentlae, pctioli follaque subtus molllter dcnsc pilosa, axillis venarum venularumque ils- 216 dem pilis insigniter farclis; supera föliorum pagina nitl- dula rariter pilosa, nervo venisque primariis pubescentibus. Folia impari-pinnata bijuga, rachls inter foliolorum paria alala petlolo nudo; foliola inferiorls parls pellolulata, basi rotundata, ovala; superioris subsessilia, basi acutlora, in lanceolatam vergentia forinam; impar majus (subtripoUi- care, latitudlne 16 lln. sesquipolHcarive) basi cuneatum, sublobatum; omnia acuta, inaequaliter paiicidentata, denli. bus antrorsis; penninervia, reliculato - venosa, membrana- cea, impunctata, rete vaseuloso tenuiori pellueido. Cirrhi bifidi, hinc racemi basi bieirrhosi. Flores in racemo elon- gato pedicellall, fasciciilati (ramuli abbreviati), bracleolis liliformibus brevibus stipali, magnitudine florum Serianae panicnlatae H. B. K. , congeneribus similes. FrucUis non Visus; ovariiim tumescens globosum tomentosum , stylo trifido apiculatum, nidimenlis alarum nullis, triloculare, lo- culis uniovulalis. — Folia pelioli ramique Sphaeria Sph. ar- focreati Tod. subsimili saepius sunl afflicta. In syl- vis prope Jalapam scandens. Aug. — Ramus sterilis, fo- liis oblusis crenatis, crenis mucronalis diversus Vera -Cruz. 442. Paulinia costata n. sp. Specimen no- strum ramus est fructifer, slans, ecirrbosus, panieula lermi- natus e racemis ecirrhosis quatuor conslante, foliis brevio- ribus. Folia impari-pinnata, bijuga, peliolo racliique nu- dis; foliola breviter petlolulata, ovata, integerrlma; termi- nale basi acutum, laleralia rotundata subcordataque, omnia acumine anguslo obtuso terminata, membranacea, fir- mia, penninervia, reticulalo- venosa, nervo venis primariis utrinsecus 5 — 6 arcuatis releque venoso sublus promi- nentlbus, rete vaseuloso tenuiori pellueido ; glabra praeter axillas venarum in inferiori pagina pilis farclas; terminale lateralibus longius, 3 — 4 poU. longum, 1| — 1| latum. Capsula pedicellata, calyci persistenti insidens, pyriformis, infera parte slipitiformi , supera depressiusculo • spbaeroi- I 217 dea; jugis sex iosigniter costata in acumine verlicali brevi acuto concurrentlbus, crassloribus tribus dlssepimento atque valvarum marginibus respondenlibus; superficle tomento quasi detrilo opaca, substantia crassiuscula sublignosa. In- ierna fabrica, semen, arillus generis, ut apud Camb. fl. bras. 1. p. 369. Fructus axis 10 linearis, dlameter sphae- roideae parlis semipoUicaris longiorque. Hacienda de la Laguna. Sept. HIPPOCRATEACEAE Juss. LACEPEDEA II. B. K. 443. Lacepedea insignis H. B. K. 5. p. 109. t. 444. Trlceraja tinifolia H. W. n. 4734. — — In sylvis prope Jalapam. Aug. fmctifera. MALPIGHIACEAE Juss. MALPIGHIA Rieh. 444. Malpighia glabra L. DC. prod. 1. p. 578. In sylvis prope Jalapam, Aug.; Hacienda de la Laguna, Oct.; Vera- Cruz. GAUDICHAUDIA H. B. K. 445. Gaudiciiaudia albida n. sp. Banistcria alhida H. W. n. 8850. Bredem. Caracas. — — Caule frulicoso volublli, foliis petiolatis ovalo - oblongis obtusis breviter mucronatis, subtus sericeo-canescentibus, supra rariler ad- presse pilosis, petiolis cglandulosis, umbellis 2 — 4 flo- ris terminalibus, apicibns folioso-paniculalls. — — Folia majora bipollicaria, 8 lineas lata, pcllolo 4 lincari. FIo- res magniludine ßlalpighiae ghiLrae. Filamenta slerilia ferlilibus longiora. — — Hacienda de la Laguna. Sept. 218 HETEKOPTEUIS H. B. K. 446. Heteropteris species. Specimina frucfifera iii- sufficienlia. — -— Ilaclonda de la Lagiina. Sept. TETRAPTERIS Cavaii. 447. Tetraptehis Schiedeana n. sp. scandens, follis lanceolatis acuminatis acutis brevilcr petiulatls glabresccii- tibus, nervo subtus prominente slrigoso, umbellis subqua- driflorls in apicibus paniculalis, fructu isoplero. Flores aurantiaci. Differt a T. aciitifolia Cav. foliis dimi- dio minoribus (ad suinmum bipollicaribus novem lincas latis), et petalis oblongis basi sagitlalis. — — In sylvis prope Jalapam in arborlbus scandens. Aug. Hacienda de la Laguna. Sept. HYPERICEAE Juss. HYPERICUIM L. Chols. ( Herhacea crecta ßoribus cymoso paniculatis.) 448. Hypericum formosum H. B. K. 5. p. 152. 1. 460. H. maculatum {Humholdtii Schldl. pat.) H. W. n. 14466. — — Varietas glandulis nigris fere deficientibus , foliis marglne vix undulato crispis. Serro colorado. Aug. 449. Hypericum quinquenervium Walt. — H. parvi- florum Pursh, Willd. herb. n. 14442. (Mühlenb. et Rieh.) nee non sub H. alare n. 14441. — — Ad margines la- cus Jalapensis. Aug. 450. Hypericum pratcnse n. sp. glabrum, glandulis nigris expers. Statura bipedali ramosum, ramis subradica- libus caulinisque elongalis caulem subaequanlibus striclis, cymis myriopbyllis, ramulis erectis. Statura spilhamaea simplex, internodiis superioribus elongatis, cyma 3 — 7- flora, Caulis tetragonus, angulis subalatis; rami inflores- ccnllac subancipiles. Folia erecta, angusta, linearia vel 219 oblonga, apice alteimata, sub-mucronata, temiiler pelluci- do-punctulata, marglnibus (in siccis) reflexis vel revolu- lls; floralia (bracteae) subiilala, parva, longiludine ciiciter pedicelloruni. Flores Irigyni, icosandri (stam. 20; — 25), stylis slamina superanlibiis ; parvi, expansi diametro eirci- ter trilincari; foliola calycina e lallori basi lanceolata, acuta, integcrrima, plana, Irinervia. Capsula ovoidea, acuta, calyccni quarta vel tertia parle superans, duas circiter li- neas longa, stylis lineam longis apiculata, purpurascenti- brunnea. — — In graminosis prope Jalapam. Aug. 451. Hypericum philonotis n. sp. glabrum, glandulis nigris expers, spitbamaeum. Caulis strlclus, nervis qua- tuor subalatus. basi teretiusculus, sursum ut rami floriferi comprcssus aiiceps. Folla slrlcla, oblonga, trinervia, inte- gcrrima, plana, marginibus (exsiccatione) reflexis, grosse pellucido - punctata; flor;ilia (bracleae) minuta, acuta, pedicellos vix aequanlia. Rami caulini internodiis vix lon- giores siricti. Cymae paniculalae. Flores minuti, sesqui- lineam circiter melientes, pentandri, trigyni; foliola caly- cina acuta, integcrrima, plana, uninervia. Capsula ovoi- dea, vix acuta, calyce duplo Iriploque longlor, sesquilinea- ris, stylis brevibus semilinearibus saepe deciduis haud sem- per apiculata, purpurascenti -brunnea, exsudata resina pas- sim micanti-pustulata. In humidis prope Jalapam. Augusto. 452. Hypericum coUhmm n. sp. glabrum. Caulis fusco-purpureus, teres, non alatus, sesquipedalis, ramosus vel simplex apice tantum ramis floriferis ornatus elonga- tis, paniculam fastigiatam sistentibus. Folia laxa, obovata, apice rotundata, oblusa, basi cuneata, sessilia vel breviter petiolulata, integcrrima, plana, penninervia, grosse pellucido- punctata, glandulis opacis nigris raris immixiis; floralia (bracteae) caulinis vix minora. Cyma apicalis pauci- (3 — 7) flora, ramis infcrioribus acccssoriis ampliata ra- 220 mullferis floriferisqtie. Flores pedicellati, expansi subseml- polllcares, icosandri, trigyni. Foliola calycina oblonga, ob- tusa , pellucido - punctata et lincolata glandulisque nigris adspersa. Capsula ovoidea, acuta, calyce plus duplo lon- glor, corollam subaequans, Ires lincas longa, stylis sesqui- linearibus apiculala. — — Prope Jalapam, Serro Colo- rado. Aug. ASCYRUM L. Chois. 453. AscYRTiM hypericoidcs L. slylis duobus nee iri- bus. In dumelis prope Jalapam, Serro colorado. Auguslo. GUTTIFERAE Juss. 454. Generis ignoti, forsan novi species. Flores (f, quos solos observavimus, praebent: Calycem octosepalum, sepalis quadrlfariam imbricatis; petala quatuor coriacea, crassa; discum centralem, obconicum, quadrangulum , in piano superficial! filamentis numerosis brevibus papillae- formibus obsitum, in quibus antherae loculi sublaterales introrsi apice conniventes; vestiglum pislilli nulluni. Flo- res iricbotome cymosi, cyma terminalis sub ramificatloni- bus bracleis oppositis rotundatis instructa, quae bracteae omnino similes infimis sepalis, flore caso etiam persi- stunt. Folia lanceolata, utrinque acuta, coriacea, laevia, venis crebris obliquis parallelis ; 3 — 4 poll. longa, | — | poll. lata. Specimina manca. — —• In sylvis prope Ha- cienda de la Laguna raro. Sept, TERNSTROEMIACEAE Mrbel, Camb. TERNSTOEMIA L. 455. Ternstroemia syivat'wa ry. sp. a T. fineata DC. (Tcrnstr. p. 17. l. i- Prodr. 1. p. 523.) cui valde affinis, 221 diversa: ramls laevibiis (truncuui fruticis non vidimus), foliis plerumque majoribus magis lanceolatis, obtuse acu- minatis, bracleis sub calyce persistenlibus ovatis acutis, petalis linea niilla (in siccis sallem) notatis, antheris api- culatis. Cetera conveniunt. Forsitan species haud diver- sae, cum Candolleanae plantae nolio ex ieone sit incom- plcta aique haud sufficiens. In sylvaticis inter Jala- pam et San Andres Aug. atque prope San Miguel dei Soldado reg. tenip. Nov. SAURAUJA Willd. 456. Saurauja serrata DC. Ternstr. p. 28. t. 3 Prodr. 1. p. 526. ex M09. et Sesse Fl. mex. ined. — — Arbor prope Jalapam ad radices montis Macultepec. Aug. MELIACEAE Juss. TRICHILIA Lin. 457. Tticuilia spondidides L., H. W. n. 8075. (spec. Humboldtianum)? Folia 8 — 12 juga, foliolls quam in specimine laudalo angustioribus et maxime inaequi- lateris; antlierae hirsutae — — Arbuscula prope Vera- Cruz. Juli. AMPELIDEAE II. B. K. CISSUS L. 458. Cissus eUiptica n. sp. C. sicyoidi L. , smila cinae H. B. K. {sicyoides H. W. n. 3009.), et ovatac Lam. maxime afßnis, foliis ab omnibus diversa nee cor- datis, nee aeuminalis, ncc subtus glabris. An forma, an species! confcr.' Schldl. Linnaea 4. p. 83. Rami terelius- culi vel obscure quadranguli, ad nodos paululum incras- sali; juniores cum pedunculis et petiolis liirtelli. Folia elliptica, ovata et obovata , basi obtuse cuneato-truncala, 222 laterlbus saepe subparallelis, apice vix acuta minime acu- minala, argute subselaceo.serrata, serraturis mlnutis Iiaud creberrimis; a peliolo quinquenervia , pennlnervia, vena- runi primarlarum paribus tribus quatuorve; reticulato - ve- nosa, rete vasculoso utrinque prominulo; supra glabra, vix in nervis birlella; subtiis in rete vasculoso tenulori dense liirtello-pubescentia; membranacea, reie vasculoso opaco, parenchymate pellucido, punctis magis pellacidis quasi perforato, quae lexlura et finilimis speciebus communis est; 2 — 3 poll. longa, 1 — 1| poll. lala, peliolo 3 — 6 lineari. — — Prope Vera -Cruz in dumetis. Jul. 459. 60. Supersunt species Irlfolialae duae, analo- gice e speeiminibus insufficientibus pro Cissis habitae, in- ter descriplas vero haud reperiundae. — — Vera -Cruz. Hacienda de la Laguna. VITIS L. 461. ViTis caribaea DC. prod. 1. p. 634., V. in- dica Sw. , H. B. K. , Pöppig plant. Cub. et plur. — T^. tilinefolia FI. W. n. 4968. — Proxima 7^. Labruscae a qua tomento laxiori, e longioribus pilis texto, jam primo intuilu differt. — Diversa est V. indica H. W. n. 4967. Klein, et Herb. gen. John, ex India orienlali, quae est Ci&sus angulata Lam. ! H. W. n. 3010., foliis minoribus brevioribus latioribus obtusioribus quinquelobis , dentibus crenisve crebrioribus profundius obtuse sinuato-dentatis. — — In sylvis prope Jalapam sterilis. GERANIACEAE Juss ERODIUM L Herit. 462. ICrodh M drutarium Auct. recent. — Synony- mon est Er. hirtum H. W. n. 12405., Er. morancnse H. B. K. 5. p. 177. a Kunthio non visum Nulla ne mi- 223 nima quidem ab indlgena nostra stirpe differentia. Ad radices monlls Orizabae. Sepl. GERANIUM L Heril. 463. Geraniuji mexicarmm H. B. K. 5. p. 178. Ad baiic speciem perünere videtur G. liiriinn H. W. n. 12569., quocum speclmina iiosiva omnino conveniunt; sed qui in Ilumboldliana planta glanduloso-pilosi dicuiitur pe- duncull, in Willdeuowiana sunt pilosi eglandulosi; inter mexicana nostra autem varielates inveniuntur pedunculls nunc glandulosis nunc eglandulosis. Credendum, a G. Her- nmidesii DC. prod. 1. p. 640. non diversum esse. Planta nostra nunc pusilla digitalis, nunc tripedalis, nunc pilosior, nunc pilis duplicis generis inslructa , majoribus scilicet et minoribus. Cocci cum aristis piiosi, in illis interdum glan- dulae et duplex pilorum genus. Semen elevato - reticu- latum. — — Serro colorado^ in graminosis prope Jala- pam. Aug. Genera n f f i n i a. OXALIS L. 464. OxALis latifolia H. B. K. 5. p. 184. t. 457, Zucc. Ox. p. 23. — O. mnbrosa H. W. n. 8972. — Fo- lia nostris magis excisa sunt , lobis angustioribus acutiori- bus, caetera conveniunt. Prope Jalapam. Aug. 465. OxiLis corniculata L. utplurimum variet. a pilosiuscula Zucc. Ox. p. 34, O. pilosiuscula H. B. K. 5. p. 188, O. humistrata H. W. n, 8995. in alias vergens formas. Circa urbem Jalapam. Aug. Ad radices montis Orizabae. Sept. 466. OxALis peritantha Jacq., Zucc. p. 52., H. B. K. p. 191, H. W. n. 9015. Caules nostris spithamaei. Styli breviores ut Jacquinianae genuinae plantae. — — <■ 224 Prope Manantlal in collibus. Jul. Haclenda de la La- guna rarius. Sept. 467. OxALis acumjnata n. sp. Ox. rJwmbifoliae Jacq. proxima , diversa : foliolis ovalo - rliombeis longlus- cule angusle acule acuminatis; pedunculis 1 — 3 floris brevioribus; flore minori; fractu oblongo glabro; pube parciori adpressa, fade glabra. — Stnminum filamenta ut Ox. rhomhifoliae , breviora glabra, longiora edenlala hir- suta. Hacienda de la Laguna. Sept. 468. OxALis dendroidcs H. B. K. 5. p. 194., Zucc. p. 59. O. Viva H. W. n. 9026. Folla tripol- llcaria, 20 juga. — — Hacienda de la Laguna. Oct, EURYAINTHE n. gen. \ Ch. gen. Calyx usque ad basin 5-parlifus, aestiva- tione quincunciali, lacinils subacqualibus. Petala 5 (aequa- lia?), aeslivatione spiraliter conturta. Slamina numerosa, hypogyna, libera. Filamenla, vix ima basi monadelpha, inaequalia, allerius lateris diiplo fere longiora .validioraque; antherae lineares, biloculares, basifixae, loculis oppositis longiludinaliler dehiscentibus. Ovarium superuin, ovoi- deum, triloculare, spermophoris angulo centrali affixis multiovulatis. Stylus simplex, deciduus, stigmate lermi- nali simplici. Fruclus .Capsula (baccata?), trilocularis, (trivalvis, valvis medio septiferis ? ). Semina numerosa — ? • Herba malvoides, alternifolia ; foliis digitato-parti- tis, slipulatis; floribus racemosis; racemis bracteatis termi- nalibus, evolutione gemmae axillaris oppositifoliis. — — Genus singulare a Geraniaceis affinibusque fructu et sta- minibus indefinitis; a Malvaceis aestivatione calycis, sta- minibus liberis in altero floris latere longioribus, filamen- tis vix ima basi monadelphis, antherls linearibus bilocula- ribus ; a Büttticriactis iisdem notis et staminibus omnibus fertllibus abhorrens. 469. Eü- 225 469. EüRYANTHE Schieilccma n. sp. Specimina nostra summifates pedales, herbaccae, ramosac, ramis axll- laribus laidlus evoluüs caule brevioribus. Caulis leres, laevis, infernc glaber. Apices leiicriores, inflorescentiae cum calycibus, pelioli nervique foliorum brevissima tenuis- simaque pube subfascieulala canescenti quasi pruinosa, herba caeterum glabra. Folla anibitu cordato-orbicularla, 5 — 9 digitato-partita , laclnlis spalhulatis obtusis inae- qualiler subduplicato - serralls, sinubus rotundatis; nervis subtus promiuentibus , venis pInnatis crebris tenuibus sub- immersis; inferiora longissime petiolata, petiolo adscen- denle supra levlter canaliculaio semipedali, dum lamina (laciuia media) 2| pollicaris sit; superiora brcvius petio- lata. Slipulae juxta basin petioli liberae, lineares, acumi- natae, subtiliformes, ereetae, marcescentes, trilineares semi- pollicaresque. Raceml secundi, pedunculali, sub anthesi densiflori, dein elongati basi simul fructiferi et apice flo- riferi circiter semipedales. Flores magni , speciosi. Pedi- celli sub anthesi semipollicares erecli, sub fructlücatlone paululum longiores nutanles. Laciniae calycinae oblongae, lanceolalae, aculiusculae, octo lineas longae. Corolla te- nera, glabra, colorala (flammea); petala pollicaria. Sta- mina glabra, filamenta anguste linearia; longiora longitu- dine calycisj antberae duas lineas longae. Pistillum sta- mina majora aequans, germine pubescente, stylo glabro. Fructus immaturus ovoideo - globosus , subpollicaris , valvis tribus sub praclo deliiscens. Semina immatura, corrugata, inania, sesquilinearia, (reniformia?). — — Inter Maran- tial et Paso de Ovejas. M A L V A C E A E H. B. K. SIDA Cav. DC. 470. SiDA carpinifolia L., H. W. n. 12652. — — Ubique circa Vera -Cruz. Jul. 5r Sd. 2% Heft. 15 226 471. SiDA amplexifoUa fl. mex. DC. prod. 1. p. 469. — Diagnosis brevis, spccimen mancum. Flore flavo O. Hacieiula de la Laguna, 472. 3. SiDAE species duae e sectionis primae 31a]- vindae iribu prima, ad S. angiislifolimn, linearem y spi- jio.sam affmesque accedenles. Hacicnda de la La- guna in coUibus apricis. ANODA Cav. 474. Anoda DUleniana Cav. Diss. 1. p. 40. f. 11. f. 1. — Skia DlUemana H. W. n. 12724. Jalapae circa urbem. MALVA L. Cav. 475. ÄIalva spicata L. Prope Jalapam. Aug. 476. Malva tricHspidatn Ait. DC. prod. L p. 430., Linnaea 3. p. 262. — Sida coromandeliana Hortul. — — Vera -Cruz. 477. Malva geranioldes n. sp. herbacea, caulibus diffusis, pilis fasciculatis longiusculis canescenti-tomentosa, supera foliorum pagina viridi, pilis simplicibus obsila. Fo- lia ambitu Iriangularia , longiludine latiludinem superante, profunde trifida; lacinia media basi cuneata, Iri-quinque loba, laterallbus bilobis; lobis omnibus rolundatis, inciso- crenalis, nervis venisque supra impressis, subtus proml- nenlibus; petiolo longitudine cireiter laminae. Flores in apicibus ramorum glomerati; glonierulis axillaribus pedun- culalis. Calyx clausus, corolla non visa; exterior trisepa- lus, sepalis angustissimis. Cocci cireiter viginti, in dorso pubescentes. — Caules spilhamaei. Foiia unguicularia et poUicaria. Calyx clausus magnitudine grani Piperis, laci- niis cireiter bilincaribus. Llanos de Perote. Sept. 227 IMALACIIRA L. . 478. M^VLACUUA capitata L. Vera- Cruz. Jul. MALVAVISCUS Cav. 479. Malvaviscus avhorcus Cnv. , DC. prod. 1. p. 445. — — In {lumetis prope Vera -Cruz. Jul. 480. Malvaviscus conchnms IL B. K. 5. p. 222.? {UUnscm raccmosus iL W. no. 12870.) PL^nta Ilumboldtii Peruana a Mexicana paululum differt: tomento inferloris foliorum paginae dupllci, minorl scillcel molllori slellato, cul immixtum est majus laxlus sparsum; quum in Mexicana solummodc majus laxius sparsum adsit, fre- quenüus in nervis, rarius in parenchymale. In se- pibus prope Jalapam. Aug. HIBISCUS L. 481. Ilmiscus e sectionc quinla Fiircaria DC. prod. 1. p. 449. — An H. uncinclhis fl. mcx. DC. 1. c. Raniis pedunculis peliolls nervisque foliorum sublus aculeolalis. — — Prope los dos puenies, Hacienda de la Laguna. Scplbr. BÜTTNERIACEAE R. Br. RIEDLEIA Vent. DC. 482. RiEDLEiA serrata Vent. DC. prod. 1. p. 492. ex auctoritale DC. apud Wydler plant, exsic. Portoricens. no. 372. — Mehchia dcpressa Pöppig plant. Cub. 3Ie- lochia hirsuta H. W. n. 12344. — Specimina nostra a supra laudatis recedunt: folils angustloribus aculioribus minus etiam villosis. — 3Ielochia hirsiila Cav. ex H. B. K. (sub Mougeotia) 5. p. 257. et ibidem laudatis longe alia est foliis latioribus mollibus, uhinque sericeo - hirsutis, supra cancscentibus, subtus incanis. — Nostrae folia sunt 15* 228 viridia, nudiuscula, in peliolo et nervis subtus villosa, Corolla purpurea, — — In collibus apricls prope Ha- cienda de la Lagima. Sept. WALTHERIA L. Cav. 483. Waltheria nmericana L. — — Vera . Cruz sterilis. GUAZUMA Plum. 484. An GüAZUMAE species, (non autem G. ulmifo- tia DC. Pers.). Frutox cujus speclmina slerllia collecta sunt Hacienda de la Laguna in calidioribus. Sept. TILI ACE AE Kunth. CORCHORUS L. 485. CoRciioRus pilosus H. B. K. ö. p. 263. t. 487, H. W. 110. 10274. Hacienda de la Laguna. Sept. TRIUMFETTA Plum. L. 486. Tkiumfetta proxime affinis Lapjmlne L.: di- versa, ut videtur, acuniine foliorum angusto, aculo, longe producto. Deficit fructus. — -— Hacienda de la La- guna. Sept. 487. Tkiumfetta species e tribu Bartramia, folio- rum acumine acutiori longius producto a T. Bartramia H. W. no. 9149. diversa. A T. angulata Lam. Indiae Orientalis floribus majoribus et longius pedunculatis , pilis quoque validioribus discrepans. Flores lutei. — — In dumetis prope Jalapam. Aug. 488. Tkiumfetta mollissima H. B. K. 5. p. 268. t. 488. — Specimlna manca. Fructus deficiens. — — Prope los dos Puentes, Hacienda de la Laguna. Sept. 489. Tkiumfetta ohovata n. sp. Rami hirsuto- _ 229 tomeiitosi. Pili oinnium partium longiusculi, terni seni- que fasciculati. Folia hrevissime petiolala, obovata, basi levitcr cordata, apice acutiuscula, minime acuminata, mar- gine argute haud profunde serrala, serraluris basilaribus saepe egregiis; quinque et septemnervia, reüculalo-venosa, iiervis venisque primariis supra impressis, sublus promi, nentibus; infera pagina dense tomentosa, supera pilis cre- bris sparsis obsessa et scabriuscuJa ; quadripollicaria, lati- tudine 2^ poll. , petiolo 1 — 3 lineas longo. Flores com- pleti, polyandri, flavi. Calyx tubulosus, 10 lin. longus, hirtello-lomentosus. Friictus magnitudine Cerasi hirsutis- simi. Pro aculeis selae debiles, pili simplices patentes validi, apice pilo vix rcliquis validiori terminali, vix un- einati. Hacienda de la Laguna. tt- Sept. CISTINEAE DC. HELIANTHEMÜM Tourn. et recent. 490. Heliantiiemum gloinevatum Lagasc. DC. prod. 1. p. 269. — Cistus ßexuosus H. W. no. 10201. (Spec. Humboldt. Rio del monte mex.) — — Llanos de Pe- rote. Sept. 491. Helunthemüm canadense MIchx.? Specimen fruslulum mancum. Llanos de Peroie. Sept. VIOLA L. ,. 492. Viola, species proxima barhatae H. W. n. 4897. et /^. obliquae L. — Flores albi, petalis duobus laterali- bus basi barbatis^ — — In grarainosis prope Jalapam». Auguste. 493. Viola striata Ait. Kew,, H. W. n. 492L —. Specimina borlensibus graciliora et niinora. Flores lulei. — — In adscensu montis Orizabae. Sept. 230 JOMDIUI\I Vent. 494. JoNiDiUM ripariwn II. B. K. 5. p. 295. — J. attenuütuin H. W. no. 4874. — Flores coerulei. In cultis el iiicullls prope Jalapam. Aug. POLYGALEAE Juss. POLYGALA L., H. B. K. 495. PoLYGALA paniculnta L. , H. W- n, 12960. Floribus carneis. In sylvalicis graminosis prope San An- dres. Aug. 496. PoLYGALA pubcsccns Mühlenb. ; Spr. syst. 3. p. 169. — P. vcrsicolor H. W. no. 12972. (Fol. 1. spe- cimen Miihl. sub nomine P. pnhcsccntis. Fol. 2. speclm. domlngense sub nom. P. grand'iflorae.) — '■ — In grami- nosis prope Laguna. Sept. 497. PoLYGALA caracassana H, B. K.! P. nemo- rosa H. W. no. 12989. „Flores coerulei. Radicis sapor prorsus idem ae P. Senegae, nee tamcn, me judice prorsus aequalis. " Schiede in schedula. In dumetis prope Hacienda de la Laguna. 498. PoLYGALA pulchella n. sp. ex toto pubescens. Caules e radice lignescente herbacei 2 — 3, palmares, flexuosl. Folia brevissime petiolata, membranacea, firmia, internodiis duplo vel Iriplo longiora, ulrinque acula, apice breviter acuminata acutissima, reticulato - venosa, supra plana, nervo venisque sublus prominentibus , maxime evo- luta cum petiolo et acumine pollicaria, semipollicem lata. Racemi terminales (demum laterales?) laxiflori. Flores breviter pedicellati, bracleis caducis ante anthesin tribus' suffulti, ecrislati, pubescentes, floiibus P. vulgaris paulo majores. — ■ — Intcr JMarantial et Paso de Ovcjas. MONINA R. et P. 499. MoNiNA ccalnpensis H. B. K. Hebeandra cvo- 231 nymoicles Bonpl H. W. n. 13044. Floribus coem- leis in dumclis inier Jalapam el Molino de la Pedre- guera. Aug. 500. MoNiNA sylvatica n. sp. herbacea, ramis lereti- bus glabris, foliis obovatis ovalibusve ulrinque acuminalis membranaeeis glabris, raeemis simplicibus laxifloris, brac- leis laneeolato- acuminalis pubescenlibus ciliatisque flores longius superantibus. Hcbeandrae IntifoJiae Bonpl. (Berl. Mag. 1808. p. 43, H. W. no. 13046. deficiens in H. B. K.) simillima, diversa: foliis minoribus, subius ad nervös haud pubescenlibus, sed omnino glabris; ramis te- relibus; raeemis non paniculatis, simplicibus, laxifloris nee densifloris; bracleis paulo longioribus. „Tota planta, eaulis, folia, flores, pallidiora quam M. jalapen- sis." Schiede in schedula. In sylvis Jalapae. Oct. RUTACEAE Ai\. de Jiiss. TRIBULUS L 501. Tribulus mcurimus L. Vera -Cruz in are- nosls. Jul. XANTHOXYLUM L. 502. Xanthoxylum mclanostictnm n. sp. Spe- clmina omnia mascula. Glabcrrimum, subinerme, aculeo- lis conicis rectis ramos ncc non loliorum petiolos et ra- cliides plus minusve munientibus. Rami hornotini dense foliosi; annotini denudati, grisci. Folia impari - pinnata, bi- et unijuga, 8 - pollicaria; foliola peliolala, elliptica, basi acuta, apice breviler et saepius obluse acuminata, margine levilcr reflexo, intcgerrima, coriacea, nitida, sub- ius pallidiora et tenuiter glanduloso-nigro- punctata, nervo supra impresso, subtus prominente, venis crebris subrecti. lineis patulis subtus promlnulis ; ad summum 4 poll. lon- ga, sesqulpoll. lata, petlolo 4-llneavi. Paniculae anguslac, 232 laxiflorae, erectae, axillares, lollo breviores. Flores pen- tamerl, expansi diametro circlter IrlHneari. Slamina lon- gitudiiie petalorum erecta quinque. Germinum rudimenla totidem. CARYOPHYLLEAE Juss. DRYMARIA. W. 503. Drymaria gracilis n. sp. A cel. Deppe intro- ducta ab anno 1827 in horto berolinensi colitur. D, cor- datae proxima, diversa: foliis magis ovalis nunquam dila- tato-reniformibus; petiolis capillaribus longioribus^ pedun- culis calycibnsque glabris , nee glanduloso-puberulis; co- lore laetius viridi; seminibus, quae in D. cordata mullo (quadruple) majora caelerisque. — Viva recognoscenda et ullerius describenda. In umbrosis prope Jala- pam. Aug. 504. Drymaria palustris n. sp. a D. cordata rece- dens: habilu multo graciliorl, foliis multo (ter) minoribus, bracteis latioribus obtusioribusque , seminibus minoribus echinato-muricatis nee granulatis, pedunculis calycibusque omnino glabris. Caules inlerdum, ramuli novelli semper pilis articulatis patentibus longis laxis sparsis sunt villosi. Folia subrotundo - ovata, subeordata, acutiuscula, juniori aetate ut eaules villosa, maxlma ires lineas longa, duas lala. Semina quam D. gracilis majora. ^- -^ In palu- dosis prope Jalapam. Aug. 505. Drymaria villosa n. sp. vel superioris varletas, iisdem nolis a D. cordata diversa et insuper ingenti om' nium partium, pedunculorum etiam et calycum villositate, qua D. palustrem antecellit. Ab hae vero differt et vil- lositate et seminibus minoribus tuberculatis nee echinato- -muricatis, semina D. gracilis haud superantibus. Paulo robustior est, et foliis gaudel paulo majoribus, Flores 233 illi non majores. — JJ- palustris et vlllosa an extreniae cjusdem speciei formae? In aquosis prope Jala- pam. Aug. STELLARIA L. 506. Stellaria cuspidata W., H. B. K., Linnaca 1. p. 52. Ciiulis nostris specimlnibus haud omulno glaber. — — Prope Jalapam. Aug. 507. Stellaria ovata H. B. K. 6. p. 22., IL W. n, 8700. Specimen unicum insufiiciens , follis rigldloribus crassioribus vlx ciliatis. Prope Jalapam. Aug. CERASTIUM L. 508. Cerastiüm semidecandrum L. habitu omnino cum vulgarl nostra plania coiivcniens, floribus pariter lu- dens pentandris et dceandris, Capsula vero breviori vix e calyce excrescente et foliis lanceolatls acutioribus paulis- per recedens. — — In regione subnivali montis Oriza- bae. Sept. 509. Cerastiüm arvense L.? Cum praecedente. 510. Cerastiüm affine nutanti Raf. DC. prod. 1. p. 420. (C pcdunculatum H. W. no. 9081.), diversum: pe- dunculis dimidio breviorlbus, minus gracilibus; pefalis ca- lycem haud excedentibus , foliis caulinls spalhulato.linea- ribus. — -— In graminosis prope Jalapam. ARENARIA L. 511. Arenaria leptophylla n. sp. A. tenuifoliac la- cie et habitu simillima, at diversa: foliis slipulalis, slipu- lis selaceis scariosis albis ; floribus alarlbus subsessilibus, pedicello ncmpe bmctcas vix aequante, bracteis omnino scariosis albis. Ab A. scgeiafi pariter slipulala slipula- rum figura differl, inflorescentia habituquc abhorrens. Ad radices montis Orizabac. Sept. 234 . 512. Arenaria scopulorum H. B. K. 6. p. 25. A. di- gyua H. W. n. 8738. — — In regione subnivall montis Orizabae. Sepl. 513. Arenaria dccussaia II. B. K. 6. p. 28., H. W. 11. 8794. {A. lycopodioides H. W. n. 8793, speclmen ste- rile vix sulficlens, non videtur diversa.) — Caiilibus elon- galls flagelllformibus. Ad radlces moiills Orizabae. — Caiilibus contraclis abbreviatis caespitosa. In regione sub- nivali ejusdem monlis. Sept. 514. Arenaria nemovosa H. B. K. 6. p. 28. A. al .s'moidcs II. W. n. 8735. Stclldria piibesccns H. W. 8710. Slatura ludeiis el foliis nunc lineari-lanceolalis, nunc ova- lo-lanceolatis. Prope Jalapam, in graminosis aliis- que locis. San Andres. Aug. LYCIINIS L. 515. Lychnis pulchra n. sp., H. W. n. 9035. (spec. Humboldtil Mexicanum), perennis, canescenti - viscidulo- pubescens. Caulis ereclus, pauciflorus. Folia lanceolala, acuta; inferiora in petioluni brevem altenuata; superlora sessilia, seniiamplexicaulia. Flores longa pedunculati, magni, Acribus Lychnidis sylvestris duplo fere majores, rubri. Calyx tubulosus, 10 Hneas longus, lO-strlatus, 5- dentatus, denlibus late pcllucido-marginatis, nervo viridi subexcurrente acutis. Petala quadrltida, laciniis latera- libus minoribus. — — Ad radices monlis Orizabac ra- rius. Sept. L I N E A E DC. umm L. 51(i. LiNUM mexicanum H. B. K. 6. p. 31. In sylvalicis prope Jalapam, San Andres. Aug. • 517. LiNUM Schicdeanum n. sp. L. vlrgiiiiano af- 235 line, pcrenne, glabram. Caiilis e radice sublignescente descendenlc ramosa adscendenles plures, graciles, teretius- ciili, obsolete quadilnerves, subsimpliccs, inflovescentia cy- moso-fafetigista läxa terminali. Folla pseudo-verticlllata qualerna pseudo-oppositaque ferc semper alterna^ ex ob- ovato lanoeolala linearl-lanceolataque, basi atlenuata, ses- silia, opicc mucronulala , margine scabrlda, tenuiter uni- et triplinervia, venis immersis paucls; ad summum 7 lin. longa, 2 lin. lata. Rami infloiesceniiae primarii axillares alterni, in cymas abeunt pluries exacle dichotomas, ramis inaeqnaliter iinilaleraliter evolutis, post primam — quin- tam dicholomiam lloribus aborlu allerius rami solilariis bi- bracleatis ornali. Bracteae lineares, aculae, margine glan- duloso-serrulatae et fimbrialac, flores circiter aequantes. Flores pentameri, parvi, flavi, brevissime pedicellati. Sc- pala ovato-lanceolata, acuta, carinala, glanduloso-serru- lata et {Imbriata. Fructus calyce brevior, mucronulatus, quam Z/. catJiaviici paulo major. In sylvalicis prope Jalapam, San Andres. Aug. 518. LiNUM tcnellum n. sp. perenne, villosum. Ra- dix sublignescens, descendens, ramosa, albida. Caules ad- seendentes, teretes, filiformes plures, subsimplices; steri- les digitales spilhamaeique, dense foliosi; fertiles ad in- ilorescenliam usque palmares digital csque, sub inflorescen- tia bis terve dichotomi, ramis elongatis palmaribus semi- pedalibus longioribusque ercctis floriferis, florlbus pedicel- latis solilariis alternis; follis floralibus minutis pseudoop- positis approximalis alternis, allcro flovifero. Folia in in- feriori caule pscudo-verticillata quaterna pseudo-opposita- que, ulplurimum alterna, erecia atque patula, elliptica in obovatam et lanccolalam Indenlla l'ormam, basi acuta, sub- cuncata, apice aaitluscula et mucronulala rarius rolimdata et obtusa, membranacea, plana, uninervia, vix manifeste iriplincrvla, venis paucis immersis; villosula et villoso-cl- '2Sb ■ liata, raarglne scabrida, antice glandulls paucis stipitalls fimbrlata; maxima 5 Hn. longa, 2 lin. lata; in caullbus fiucüferis emarcida deficiunt. Floralia inferiora lineam circitcr longa, siiperioia minima angusta, acuta, carinata, glanduloso-seiTulala el timbriata. Pedicelli semi- et ses- quilineares. Flores pentameri flavi. Flos et fructus magni- tudine ut in L. cathartico. Sepala ovato-lanceolata, ca- rinata, acuta, nervo excurrente mucronata, nervoso - retiou- laia, marglne glanduloso-fimbriato subserrulalo. Fructus generis, globosus, muticus, calyce paulo brevior. Semina ferruginea, laevia, splendcntia. Prope Jalapam in sylvaticls. Aug. •237 DE SYNANTHEREIS HERBARII REGII BEROLINENSIS DISSERTATIO TERTIA, AüCTORE CHR. FR. L E S S I N G. *) MUTISIEAE. {Miitislrae et Carlhicarum pars major Cass. Dict. VIII. p. 394. Oeuvr. pliyt. II. p. 95; Onoseridac (oxci. Homanthi) et Barnadesiac (excl. Triptilion) Kunth; Chaenotophorarum ha^, , Labiati/Iorai'um Cand. , el Pe7'- diccarum Sprg. pars major.) Capitulum nunquam dioicum; si hcterogamum flori- bus 9, nonnunquam $ s. neutrls, 1 — oo - serialibus in ambitu. Corolla staminigera pl. 2-Iabiala s. irregularis, *) Gel. Hornemann singulare ingenuiatis suae exemplum statult, cum mihi, aestate praetcrlapsa Hafuiam profecto, obscuro atque ex. iguo vcniam dedit, non solum lierbaria ditlssima et suum et Valilia- num perlustrandi sed etiam Synanthereas eas, quas propter temporis angustias examini subjicere liaud potui, domum mecum ferendi. Quamobrem gratias plurimas ex imo corde viro dignissimo ago. Vix itiaere reduci 111. Kunth ^ patriae redditus, qui liorto nostro salutem sempiternam adferat, usum lierbarii sui magnificentissimi libcrrimum concessit eoque gratias meas nunquam persolveiidas obligavit. — Quae de tribu Mutisiearum observandi in hisce lierbariis occasio mihi data est, jara huic dissertatiunculae inscrui; quae autem de Vcrnonie's et Nassauvieis observavi, ea quam proxime edere studcbo, cum mulla emendanda multaque addenda mihi sunt. 238 . rarius rcgularls, 5-fula, rarlssime 5-tlenlala, llorum 9 fere nun([uam fillformis. x^ntherac rlgldae, albicantes, alis la- tls, connatae, rarlssime ccaudalae. Polleu saeplssime laevc. Stylus 2-iidus, rarlssime superne obsolete nodoso-incras- satus (flg. 52.); aut crassus (fig. 64 71. 73. 85. 86. 102 d. etc.), ramis lunc obtusis s. acutis, extus valde con vcxis, in ? extus s. aequc ac parle inlegvl superiore ae- qualiter puberulls et brevisslniis s. aeque ac semper in florlbus 2 glaberrimis et parum longlorlbus; aut tenerior ramis longiusculis, truncatis, in stamlnigeris florlbus exlus pubescentibus. Sligmatls scrles angu.stae, haud aut vlx prominulae apicem ramoruni pcrtingnnt iblque confluunt. Acbaeniura callo basilari, disco epigyno magno. Pappus perfectus, multiradlatus, saeplssime longus, nunquam nullus. Rhachis ebracteolata, plana aut planiuscula. Involucruni teres, polypbyllum, imbricalum. — Tribus Cynureis ita affinis ut iionnunquam tantum toto characlere bene com- prehenso nee aulem singula nota dlstinguatur; a rcliquis stylo corollaque praeclpue diversa. Ex Synanthereis 4050 adhuc descriplis perlinent 99 ad lianc trlbum sisluutque igitur partem circiter quadra- gesimam toüus familiae. Incolunt 70 Americam meridio nalem, India occidenlali addita, 19 Africam, 4 Asiam, una Americam borealem, uUa neque Europam neque Novam Hollandiam neque simul plures terrae partes. Regionibus tropicis sunt 63, quae praeter unam africanam (Dicomam tomentosainj unamquc aslaticam ( Ärnicam hirsutam Forsk.^ omnes americanae sunt, quarum sola Leria nu- tans lalissime omnium nempe e 35° lat. austr. usque ad 20" lat. bor. divulgata circulum Capricorni transgreditur; zonae teniperatae boreali tres: Chaptalia tomentosay in- ter 30 — 50° crescens, Anandria radiata, terras, e 52" usque ad 62" lat. bor. porrectas, occupans, denique A. discoidea, quae omnium maxime borealis e 60 — 70° lat. 239 bor. (llvulgaJa est atqiie arcticum Ipsum circiilum parum transgretlilur; zonae tempcialae aiisirall 33, quarum iiulla graduiii liiceslmuni quintum superal. Memoralu eliani lUgniim esse videtur, Bariiadcs'unn splnosam*) m reguo Novü-Granadensi slinul ae in provincia Rio Janeiro, per 32" ab illo dislante crescere; Loxodontcm hrevipcdcm in Monte Video et in regni Cliilensis eodcni fere latitudinis gradu; Chcvrenllmn stolonifcravi in Monte Video et in insnia Tristan d'Acugna, eliarn sub eodem circiter laliludl- nis gradu sila, esse repertani. Alpes quoque adscendere et quidem Onoscrin hievaciöidcm altitudinem ipsam 1800 licx. attingere apparet ex ob^ervationibus celeberrinils ili. de Humboldt. Conspcctus gcJierwn. Subtrib. I. Mi/tlsicae. A. Antherae ecaudatae. f) Capituluni multiflorum. a. Corolla palmata. 1. Schicchteiidcdia . * «. fl. $ 2-labiala. * Capitulum homocarpum. 2. Diacantha. * ** Capitulum heterocarpum. aa. Disco trifloro. 3. Barnadesia L. bb. Disco unifloro. f 4. Bacazia R. et P. (3, ü. $ regularis. f 5. DasyphyUam Kth. ff) Capituluni uniflorum. 6. Fidcaldea Poir. B. Antlierae caudatae. f) Pappus uniserialis. ■*) Estnc fortassc Barnadesia. spinosa Linnaci vera, cujus speci- men ab ipso quidem Mutisio commnuicatuni scd singulum nimiscjue mancum in herbario Kunthiauo vidi» a stirpe brasiliciisi divcr«a? 240 a. Stylus fl. $ glaberrimus. a. Corolla intus villosa. 7. Flotovia Sprg. ß. Corolla iutus glabra. * Laciniis parte integra longloribus. 8. Oldenbur- gia 71. g. ** Lacinüs parte integra brevioribus. 9. Seris. * h. Stylus 11. $ superne puberulus. «. Corolla fl. $ glabra. 10. Lycoseris. * p. Corolla fl. $ exlus intusque villosa. 11. Chiiqui- raga Juss. ff) Pappus bi — mulliserlalis. a. Stylus fl. $ glaberrimus. a. Achaenium erostre. 12. Gochnatia Kth. ß. Achaenium rostratum. * Filamenta laevla. 13. Stiftia Mikan. ** Filamenta papulosa. 14. Mutisia L. b. Stylus fl. 2 superne puberulus. «. Pappus annulo non caducus. * Achaenium erostre. aa. Filamenta laevia. aa. Corolla fl. $ regularis. aaa. Capitulum radiatum, radio 2. 15. Printzia Cass. bbb. Capitulum, si radiatum, radio neutro. 16. JDl- coma Cass. ßß. Corolla fl. $ 2-labiata. aaa. Capitulum discoideum. 17. Proustia Lag. bbb. Capitulum radiatum. aaa. Involucrum appendiculatum. 18. Chaetan- thera R. et P. ßßß. Involucrum exappendiculatura. f 19. Che- rina Cass. bb. Filamenta papillosa. 20. Trichocline Cass. ** Achaenium rostratum. aa. Fi. 241 aa. Filamenta superne terelia. 21. Gerhcra Gronov» bb. Filamenta plana. aa. Papillosa. 22. Onoseris Cand, p^. Laevia. aaa. Corolla 11. $ regularis. f 23. Isotypus Kth. bbb. Corolla 11. $ 2-labiata. 24. Anandria Siegesh, ß. Pappus callo apicali annuliformi caducus. 25. Per diciwni Lag. Subtrib. II. Lerieae. A. Pappus pluriserialis. f) Achaenium rostralum. a. Corolla stamlnigera 2-labIata. a. Filamenta papillosa. 26. Chaptdlia Vent. ß. Filamenta laevia. * Labia exteriora s. lingulae 11. 2 tubum slylumque superant. 27. Lasiopus Cass- ** Labia exteriora s. lingulae 11. 2 interiorum tubo slyloque superalis. aa. Flores centrales $. 28. Leria Cand. bb. Flores centrales cT. 29. Lieherhifinia Cass. b. Corolla staminigera regularis. 30. Oxydon n. g. tt) Achaenium erostre. 31. Loxodon Cass. B. Pappus uniserialis. 32. Chevreulia Cass. Subtrib. III. Facclideae. A. Pappus pluriserialis. 33. Lucilia Cass. B. Pappus uniserialis. 34. Facelis Cass. Subtrib. \. ßlutisieae. Capitulum homogamum, floribus $ aul heterogamum, iloribus 2 uniserialibus in ambitu, rellquis $ ; rarissime uniflorum. Stylus saepissime crassus, ramis obtusis s. aculis, extus valde convexis, in 2 exlus s. acque ac parle 5r Bd. 2« Heft. 16 242 integri superiori aequaliter puberulis et brevissimis s. gla- berrimis parumque longioribus, rarissime superne obsolete nodoso - incrassatus. Pollen (praeter Printziam aromati- ccnn) laeve, saepe elllplieum. — Saepius frulices quam herbae superne aphyllae, capiUilis pl. speciosis, magnis. A. Antherae ecaudatoe. Pappus iiniserialis , pa- leaceus, longus. 1. SCHLECHTENDALIA/ *) Capitulum multiflorum, homocarpum , aequallflorum, dlscoideum, homogamum. Achaenium crostre, turbinatum, breve, longe denseque villosum. Pappus paleis latis, sub uninerviis, subintegerrimis, longe acuminatis, inaequalibus. Corolla palmata, subcoriacea, laciniis extus serieeis par tem integram extus intusque sericeo-villosam longe exce- dentibus. Anlberae inclusae, alis brevibus, integris ob. longo - ellipticis, obtusis, fllamentis laevibus, distinclis, pla- nis. Stylus longe exsertus, supra medium paullulum sub- nodoso - incrassatus , breviler 2 - lobus ^ ramis aequalibus, extus parteque styli supra incrassationem sita aequaliter minuteque puberulis. Rhachis paleaceo-fimbrillifera, fim- brillis achaenia dimidia vix aequantibus. Involucrum cam- panulato-turbinatum, foliolis mullinerviis, planis, ciliatis, extus pilosis, longissime mucronato- acuminatis, ex semi- lanceolatis, subfoliaceis, pungentibus, per oblongo-ovala *) Genus meinoriac ill. D. F. L. de SchlecJitendalii immortali CDiisecratum . Willdeuowium acque ac Sprengelium plantls Schlechten^- daliae nomCn frustra composuisse (iUum scilicet Djssodiae Ca. -vanillesii. Lag., hunc Molliae speciosae Marl.) quam maxime gau- deo, cum. eo mihi sit occasio data sisteudi monumentulum aliquod pii gratique animi mei. Sicut enim dar. de Schlechtendal et Adalh, de Chamisso inter viros botauicos semper celebrabuntur eorumque no- mina bidera quasi gemLiia fulgebunt» ita coniunctos eos ob innumera erga me bencficia sempiterna memoria tenebo. 243 in corlacea, sicca, llncarla, coroUIs ipsis longloraj mermla, deinde reflexa. Schi, luzulaefolia n. sp. — Herba pulcherrima , rhi- zocarpica, 8" — 2' alla, radice fibrosa, fibris crassis, slm- plicibus, unum — tres caules sursum emittente* Caulis teres, erectus, siraplex, magis minusve serlceo villosus^ 1 — oo-cephalus, basi ima folia conferta gerens eorum- que demortuorum vestigiis bulboso-incrassatus, caeteruni paribüs foliorum paucis (circiter tribus) remofis obsessus ad eorumque originem paullulum incrassatus. Folia Lu- zulae al^idae^ sessilia, coriacea, mulllnervia, tiervis pa- rallelis, plurimis, siraplicissimis, avenia, integerrima, linea^ ria , longe acuminata , magis minusve pilosa s. glabra , ju' niora villosa, pilis serieeis, albis, mollibusj laevia, pallide viridia, infima plurima, conferta, 5'^ — 1' 6''' longa, ^^ — 3"' lata, superiora sensim breviora, opposila, in unico specimine terna, basi connata, remota, summa ri- gida, subpungentia, 8"' longa, basi 3'" lata. Capitula dia- metro circiter 6-lineari, aut solilaria caulem simpllcissi- mum s. ramos simplices sub capilulo terminali primoque evoluto ex axillis foliorum paris summi s. duorum supe- riorum prodcuntes, aphyllos s. rarius singulo foliorum pari inslructos, saepissime suprafasligiatos termlnant. Involu- cri foliola substraminea, inlima circiter pollicaiia et lineam lala. Corollac aurantiacac, 7'" longae. — Sellow legit in Brasilia meridionali. (v. sp. s. oo.). Fig. 51. Corolla. — 52. Eadcm explanala. — 53. Styli apex, ramo allero truncato; d. sligma. — 54. Stamen. — 50. Pollen. — 55. Acliaenium. 2. DIACANTHA.* *) {Barnadesiae sp. Bonpl. et Kuntli ncc L.) I»- *) Nee Lag. quod idetn ac Barnadesia h. fil. 16 244 Capllulum inulllflorum , homocarpum, hoinogamum, acqualiflorum , discouleum. Achaenium lurbinatum, dense villosum, nectarlo alveolari. Pappus plumosus, aequalis, flavescens, paleis linearibus, angustls, basi coadunatis. Co- rolla bilabiata, exüis villosa, membranacea , labio exter. lingulaeformi , 4-dentalo, inlerlori riliformi, torto, breviori. Anthcrae alis ov^lo-lanceolalis, brevibus, Integris, obtu- siusculis, iilamenlis planis, laevibus. In tubum connalis^ nee pvocul a basl labiovum corollae exsertis. Stylus gla- ber, bllobus, ramls subelllplicis , obtusis, aequalibus, bre- vissimis, inferne aequalis, e cenlro basis truncalae proces- sum slyliformem in neclavium alveolare cmillit. Rhaebis piloso-fimbrillifera (Kuntb). Involucrum floribus brevius, ovAto.cylindraceuni, arcte imbricalum , foliolis creberrimis, coriaeeis, integerrimis , l-nerviis, planis, cxterioribus bre- viter mucronato-spinosis, inlerioribus elongatis. D, arhorca * {Barnadesia arhorea Kunth nov. gen. IV. p. 13. B. spinosa W. hrb. N. 14989. neque L. fil. ncque Bonpl. el Kuntb.) Differt a Barnadesia spinosa nonnisi capilulis soli- tariis foliisque firmioribus et brevioribus. — In frigidis monlis Guamani alt. 1600 hex. (Kegno Quitensi). Flor. Febr. (v. sp. 2. in h. Willd. et Kth.) Fig. 56. Flos. — 57. Stamina duo. 3. BARNADESIA. (L. fil. siippl. 348. Scbreb. gen. II. p. 540. Lara- Ene. meth. L p. 378. pl. 660. W. sp. pl. III. p. 1705. hiacaniha Lag. 1. c?) Capitulum mulliflorum, hcterocarpum, honiogamum, inaequaliflorum , longc radialum, radio 1-scriaii discoque 3-floro 2. Acbacnium lurbinatum, densissirae scricco-vil- 245 losum,*) obloiiguiri, angiislum, centralium brevius crassius- que. Pappus basi in annulum conferrumiiialus , aequalis, paleis centralium cornels, validissimis , intcgeiTiniis , rell- qiiorum plumosis, gracilibus, coriaceis. CoroUa membra- nacea, extus ad tubi apicem longissime villosa, bilabiata, labio interiori inlegerrimo, 2-nervio, angustissimo, exte- riori 4-fido, maximo, lingulaeformi, 5-iiervio, extus longc piloso, in disco: ulroque aequall, tubum abbrevialum, am. plum superante, in radio: inaequali, iubo graciK, longo brevioribus, cxteriori longiori. Antherac exsertae, in flori- bus radli polline rariori rcplelae, alis brevibus integris, oblongo-elliplicis, oblusis , lilamenlis glabris, planis in ra- dio connatis, in disco distinclis. Stylus glaber, inferne aequalis, apice crassiori brevlssime bllobus, ramis aequali bus, intus stigmalis serics haud proniinulas gerenübus. Rhachis piloso fimbrillifera, plana. Involucrum radio. bre- vius, turbinatum, foliolis coriaceis, siccis, 1-nerviis, exlus magis minusve pilosis, interiorioribus tenuioiibus , lineari- bus, elongatis, acutis. — Frutices s. arbores Aniericae nie- ridionalls, ramis alternis, basi aculeis geminis, reclis sti- patis, adultis apbyllis, annolinis abbreviatis foliaque alter- na, pennincrvia, integerrima, plana, glabra s. pilosa, ob. longo -obovala, basi longc cuncala basiquc aculeis geminis tenulbus, deciduis, brevissiinis, reclis sulTulia, subfascicula- tim conferta gerenlibus, coroUis alro- purpureis, involucris circiter sesquipollicaribus. 1. B. spinosa (L. iil. I. c. Ilumb. el Bonpl pl. aeq. II. p. 176. 1, 138. Ktb. n. g. IV. p. 13. (excl. Lam. ilL)). Pappo disci corolla sua plurics longiori. Arbov? ramis alrofuscis, lerellbus, slrialls, aculeos va- lidos, usque ad 10'" longos gercnlibus. Folia mcmbrana- cea, subsessilia, rcliculato-venosa, spalbulalo-oLovala, mu- •) Pills rcvems L. liL 246 cronalo-acuminata aut rarius obtusissima ctrelusa, pilosa — glabra, sublus pallidiora, 6 — 12"' longa, 4 — 6'" lala. Panicula aphylla, corymbosa, terminalis, dichotoma. Iii- volucri foliola stramineo-fusca, acuta, exteriora ovata, mu- cronulata. Pappus in disco spirallter retroflexus, corolla sua apice glabra longior, ei in radio aequalis. — • 111. de Humboldt legit in Andibus Quitensibus, Novo- Granatensi.- bus et Peruvianis alt. 1300 — 1600 hex., florentem Jan. -— Martio; Beyrich in nemoribus ad montem Corcovado et in montibus Serra dos Orgos (provinciae Rio Janeiro); Sellow misit e Brasilia aequinocliali. (v. sp. s. oo.). Flg. 58. Corolla disci. — 59. Flos disci. — 60. Achae- nium disci. — 61. Radii, utrumque pappo sublato. — 62, Styli apex, ramo altero truncato; d. stigma. 2. B, Domhey ana n. sp. (^. spinosa Lam. 111. l, 660. f, 1. nee Enc. meth. I. p. 378.) Pappo disci co^ rolla sua breviori. Rami superne junioresque sordide pubescentes. AcU' lei ad basin eorum longissimi, ipsos superantes , pollicares. Folia glaberrima aut obsoletissime pilosa, papyracea, ner- vis subtus prominulis, avenia, oblongo-obovata rarius ob- ovata, acuta, subspinoso-mucronata, rarius mucronato - acu- minata, breviter petiolata, petiolis subtus convcxis adjectis 8 — 12'" longa, 3'" fere lata. Involucri foliola erecta, lucida, ex ovato-semi-lanceolatis, in spinam acuminatis, circiter 3'" longis, stiamineis in mutica, angustiora, su- perne atro-purpurascentia, apice barbata, 11"' longa, cir- ciler I"' lata. Pappus disci recurvatus, 3|"' longus, co- rollis suis circiter semipollicaribus ad faucem lanato - villo- sissimis, apice breviter sparseque pilosis, caeterum gla- bris brevior. — In Peruvia Dombey. (v, sp. 1. in h. Kth.) 247 t 4. BACAZIA. (R. et P. Gen. pl. flor. per. et chil. p. 105. ic. 22. Eor. syst. reg. I. p. 188. Lag. 1. c. p. 41.) 1. B. spinosa (R. et P. syst. 1. c.) Capitulis so- litariis. 2. B. corymbosa (R. et P. 1. c). Capitulis co- rymbosis. t 5. DASYPHYLLUIVI. (Kth. n. g. IV. p. 18. t. 308. Ej. syn. IL p. 360.) B. argenteum (Kth. 1. c). 7. FULCALDEA. (Poir. Enc. bot. suppl. V. p. 375. (1817.) 111. 3. p. 679. t. 982. Tnrpijiia Bonpl. et Humb. pl. aeq. L p. 113. Kunth syn. IL p. 374. Voigtia Sprg. syst. IIL p. 367. N. 2914. Dolichostylis Cass. Dict. LVL p. 139. (1828).) Capitulum uniflorum. Acliaenium erostre, cylindra. ceum, oblongum, sericeo-villosum. Pappus plumosus, ae- qualis, paleis angustis, acuminatis, flavescentibus. CoroUa subcoriacea, limbo a tubo haud dislincto, inacqualiter 5-fido, laciniis parte integra brevioribus, una profundiori, extus tota, intus ad exsertiones fllamentorum, ubi jam nervi bi furcati, villosa. Antherae inclusae alis intcgrls, filamentis glabris, planis, dislinctis. Stylus glabcrrimus, 2-lobus (sim- plex Cass. 1. c), infra aplcem nodoso - incrassalus , basi aequalis. Involiicrum subcylindraceum , flore brevius, fo- liolis coriaceis, siccis, obsolete plurinerviis, planis, adpres. sis, extus pilosis s. glabris, ex ovalis, acutis, mucronulatis in oblongo . elliptica , acuminata, inermia, superne ciliata. — Frutices Americae naeridionalis superioris foliis alter- nis, peliolatis. 1. F. lauriJ'oUa (Poir. l. c. Turpiuia lauriJoUa 248 Bonpl. et Humb. 1. c. t. 33. Kunlh syn. II. p. 374. J^oigtia Sprg. syst. III. p. 673. DoUchostYlis Cass. 1. c.) Foliis utrinque glabris. — - In calidis Andium Peruviano- rum inter vlcum Lucarque et amnem Macara Novbr. legit III. de Humboldt, (v. sp. s. ) Fig. 63. Corolla. — 64. Styli pars superior. — 65. Stamen. f 2. ? F. tomcntosa ' ( Turpinia tomentosa Llav. et Lex. descr. nov. veg. I. p. 24.) Foliis sublus lanatis. — Mexico. B. Anthcrae caudatae. CapiUilum multiflorum ho- mocarpum. Filamenta distincta, f ) Pappus uniserialis. 7. FLOTOVIA. (Sprg. syst. III. p. 359.) Capitulum aequaliflorum , homogamum,*) discoideum. Achaenium erostrc, cylindricum, breve, longe denseque villosum. Pappus paleaceus, persistens, longus, plumosus, aequalis, paleis angustissimis , acuminatis. Corolla subco- riacea, 10-nervia, limbo a tubo haud dlstinclo, palmata aut inaequaliter profunde 5-fida,*) laciniis acutis, apice extus barbatis, unica saltem partem integram superante, intus e basi usque ad exsertiones lllamentorum villosa glandulosaque. Aniherae inelusae, breviter caudatae, alis apice 2-fidis, brevibus, fdamentis planis, glabris. Stylus glaberrimus , 2-lobus, Jobis brevibus, longe exsertus, basi aequalis. Rhacliis piloso-fimbrillifera. Involucrum cam- panulato-turbinatum, flores aequans, foliolis coriaceis, sic- cis, obsolete multinerviis, acutis, planis, ex ovatis, mucro- natis in sublinearia, elougala, inermia, deinde squarroso- *) Clar. Sprengelius 1. c. flores 2 et c? mixtos vidisse autunaat. **) Semel rcpcri G-fidam et hexandram ia f7. ßlahra. 249 reflcxa. — Frulices Brasilienses facle Turpiniae laurifo- liae, aculeati, aculeis vices stipularum gerentibus, gemi- natls petiolorumque basibus utrinque adstantibus, ramosi, ramis alternis, divaricatis, slriatis, tereliusculis , lentlcellis petiolorumque delapsorum cicatricibus obsessis, foliis pe- tiolatis, petiolis intus canaliculatis , cum ramis articulatis, alternis, conferlis,*) triplinerviis , reticulato - venosis, nervis venisque utrinque prominulis, papyraceis, margine piano integerrimis, foliolis involucri castaneo s. slramineo - fuscis, ciliatis. 1. F. glahra (Sprg. syst. III. p. 506. Joannea bra- siliensis Sprg. N. E. IL p. 133. **) Bacazia inermis Sprg. in hrb. Ott. ironice!) Corollis basi extus glabris, foliis inermibus, foliolis involucri exterioribus apice non- nisi pilosiusculis. Rami cinerei, glabri, aculeis elongatis reclis aut pl. conicis, brevibus, recurvis. Folia breviter petiolala, pl. breviter acuminata, rarius acuta, inermia, basi pl. obtusa aut acuta, rarius acuminata, saepissime ovato - elliptica, superiora oblongo - obovata , nonnunquam mucronulata, adulta utrinque nitida, juniora sublus raro-pilosa, 8 — 16'" lata, 2 — 4" longa. Capitula circiter 7"' longa, pedicel- lata, pedicellos pubescentes, cum pedunculis articulalos, aequantia, iis breviora s. rarius longlora, in racemos (evo- lulione centripeta) terminales, circiler sesquipollicares, oligocepbalos, subcorymbosos, simplices s. compositos dis- posita , quorum summa in verticillos pl. plusquam 2-ra- dialos collecta ex axillis squamarum, reliqua alterna, in- fima ex axillis foliorum quam ipsa majorum prodeunt. Involucri foliola exteriora versus apicem extus pilosiuscula, *) remotis Sprg. N. E. p. 132. **) Nescio utrum synonymum Sprengelianum lm)usce »pccJci sit. an F. lanceolatae. 250 — caeterum glabra. Corollae iiiaequaliter 5-fidae, basi extus glabrae. — Sellow in Brasilia acquinoctiali. (v. sp. s. oo.) 2. F. tomentosa (Sprg. syst. III. p. 506.*)). Co- rollis basi extus glabris, foliis inermibus, foliolis involu cri sericeo-villosis. Rami divaricati, epidermide pamm rugosa, griseo- s. nigro-fusca, juniores apiceqne flavescenti-pubescentes, acu- leis in speciminibus, quae suppetunt, rarissimis, rectis 4 — 8'" longis. Folia brevia, pl. elliplica, s. sublanceo- lato-elliplica, inermia, utrinque obtusa aut acuta, basi sae- pius inaequalia, rarius superiora obovala, innocue mucro- nata basique cuneata, supra nitida, subtus villosa s. pi losa, pilis flavescentibus, 1 — 5" longa, \ - - 2^^' lata. Petioli 1 — 6"' longi, villosi s. pilosi. Involucri foliola pilis flavescentibus extus sericeo- villosa. Capitula circiter 7'" longa, pedicellis saepe pluries longiora, rarius iis ae- qualia, in racemos terminales, oligocephalos, subcorymbo- sos, circiter sesquip(dlicares , simplices s. compositos dis- posita, quorum summa in verlicillos pl. plusquam biradia- tos coUecta ex axillis squamarum, reliqua alterna, inlima ex axillis foliorum quam ipsa majorum prodeunl, ramis flavido - tomentosis , sulcatis crassis. Corollae inaequaliter 5-fidae, basi exlus glabrae. — Distinguitur a praecedenle ramis pubescenlibus, aculeis rarissimis, foliis majoribus, brevius peliolatis, subtus villosis s. pilosis, pedunculis pl. brevioribus, multo crassioribus , sulcatis pubeque densiori vestitis nee gracilibus , esulcatis , subfiliformibus , glabrius- culis , foliolis involucri totis sericeo - villosis nee extimis apicc nonnisi pilosiusculis , caeterum caeterisque glabris. — Sellow in Brasilia meridionali lectam transmisit. (v. sp. s. oo.) *) Neque tarnen folia sunt subtus tomentosa, ucque vidi spcci- men authenticum. 251 3. F. spincscens n. sp. CoroUis basi extus glabris, foliis Spina {.erminatis. Rami rugulosi, obscure fusci, glabri, apice summo pllosi, aculeis rectis, longis, satis crebris. Folia breviter petiolata, ulrinque obtusa aut acuta, rarius breviler acu- minata, oblongo-elliptica spinaque terminata, ultimis rami unlus alterlusve exceptls, quae quandoque elHptica, iner- mia, nonnunquam subrotunda sunt, utrinque nitida, nondum perfecta raro-pilosä et ciliata, pl. 2 — S-rarius l-poUi- caria, 6 — 8'" lata, Petioli glabri, 1 — 2"^ longi. In- volucri foliola exteriora extus glaberrima, lucida, interiora pilosa. Ramum unicum florentem, quem vidi, terminal capitulum solitarium, dum reliqua quatuor pedunculata ex axillis foliorum superiorum, folio uno allerove sterili inter- jecto prodeunt, pedunculis monocephalis , capilula aeque magna ac in praecedente superahtibus, solitariis, lignosis, striatis, glabris lenticellis vestigiisque foliorum (?) notalis. Corollae inaequaliter 5-fidae, basi extus glabrae. — Haec species, adhuc dubia, differt a F. lanceolota coroUis ex- tus basi glabris aliisque notis, a F. glabra forma folio< rum, Spina terminatorum, involucri foliolis exterioribus apice non pilosiusculis, aculeis longis, reclis, nunquam un- cinatis etc. — Sellow in Brasilia, (v. sp. s. 1. flor., oo ster.) 4. F. lanceolata n. sp. {Joamiea triplinervis Sprg. in hrb. Ott. *) ) CoroUis extus basi villosis. Rami fusci, aculeis uncinatis, brevibus, crebris. Fo- lia breviter petiolata, lanceolata, longe acuminata, iner- mia, utrinque nitida, subius pallidlora, 2 — 2|" longa, 6 — 8'" lata. Petioli glabri, 2'" longi. Involucri foliola extus scrlcco- pilosa. Capitula aeque magna ac in prae- cedente, umbellala aut subumbellata, pedicellis subscricco- *) cf. F. glahram. 252 villosis, quam capitula miilto brevioribus, inlerioribus ex axillis squamarum. exterioribus ex axillis folioruni per- fectorum capitulaque superantium prodeunllbns; iimbellis oHgo-(circiter 3 — 5)-cephalis breviter aut pl. brevissime pedunculatis , in racemos brevissimos, subumbellaeformes, subpolHcares dispositis. Corollae basi extus villosae, pilis flavescentibus, palmatac, apice S-fidae, laclniis aequalibiis, integra parte multo brevioribus. — Sellow in Brasilia aequinoctiali. (v. sp. s. oo.) Fig. 66. Stylus. — 67. Idem supra visus, ramo al- tero truncato; d, stigma. — 68. Corolla, — 95. Stamen. 8. OLDENBURGLi n. gen. *) Capitulum inaequalifloruni , radlalum, homogamum. Acliaenium croslre, turbinalum, breve, villosum. Pappus paleaceus, longus, aequalis, breviter plumosus, paleis li- nearibus, angustissimls, acuminatis. Corolla glabra, lubo a limbo haud distincto, disci aut regularis, 5-fida, laclniis apice gibbosis, quam pars integra longioribus aut 2-la- biata, labiis fastigiatis, parte integra longioribus, exleriori s. interiori modo e duabus s. tribus quintis partibus con. slante, radii 2-labiata, labio exteriori lingulaeformi, 3-den- tato quam interius 2 parütum s. integrum bidentatum longiori multoque latiori. Antberac, caudis integris, libe ris, basi subtruncatis, alis brevibus, oblongo-ovatis, brevi ter acuminatis, filamentis planis, laevibus, sub laciniarum basibus corollae exserlis. Stylus glaber, ramis brevissi- mis, subellipticis , oblusissimis, aequalibus. Rhachis. . . . Involucri foliola inermia, plana interiora lierbacea, sicca, linearia, longiora, angusta, acuminata, plurinervia, floribus breviora. •) In honorem Sueci Oldenburg, indefessl florae capensis iavesti- gatoris, cujus raentioncm facit Thonberg in praef. fl. cap. p. X. 253 O. paradoxa n. sp. — Sp€clminis unicl Vernoniae villosissimae ramo cuidam summo habitu simillimi , quod exslat, descriptlo: Folia plurima, coriacea, sessilla, uni- nervia, nervo utrinque glabro, supra obsoletissimo , subtus corneo, late convexo, laevia, avenia, lingulata, obtusa, basi longissime attenuata, marglne integerrimo revoluta, supra glabra, luclda, transversim rugulosa, subtus lomento den- sissimo, facile detergendo, sordidlusculo vestita, 2 — 3 pollicaria, 3''^ lata, e basi usquc fere ad dimidia lana Ion- gissima, densissima, alba obvoluta, congregata sunt in vo- sulam subglobosam , e cujus centro prodit supra capilu- lum solitarium sessile^ foliis brevius, infra processus ligno- sus (num radix?). Involucri foliola interiora rubro-fusca, magis minusve pilosa, basi |^'" lata, 11"' longa. — Mundt et Maire specimen unicum, in Capite bonae spei lecturDi transmiserunt. Fig. 69. Corolla radii. — 70. CoroUa disci. — 71. Styli disci apex ramo altero truncalo; d. stigma. — 72. Styli basis longitudinaliter secta. — 73. Stylus disci inte- ger. — 74. Stamen disci. — 75. Achaenium. 9. SERIS.* *) Achaenium eroslre, oblongum, cylindraceum , longe denseque villosum, nectario alveolari. Pappus paleaceus, longus, aequalis, paleis angustissime linearibus, serratis. Corolla extus praecipue inferne pilis sparsis, brevissimis, crassis obsita, in floribus $ regularis, limbo 5-fido, laci- niis revolutis, apice gibbis, linearibus, quam pars integra brevioribus, a tubo distincto eoque breviorl; in 2 lingu- lala aut bilabiata. Antherae exsertae in 5 caudis laceris, laciniis piliformibus sursum spectanlibus, alis brevibus, oblongo-ellipticis, breviter mucronato-acuminalis, lilameu- *) Nee >Villd., quod idem ac Isofjpus KuHtli. 254 tis laevibus, planis; In $ abortae, disllnctae. Stylus gla- ber, ramis brevibus, erectis, aequalibus, in 9 parum lon- gioribus. Rhachis nuda. Involucrum floribus aequale, fo- liolls adpressis, anguste linearibus, acuminalls coriaceis, siccis, planis, interiorlbus longioribus. — Herbae Brasi- llam tropicam habitantes, inermes, perennes, caulibus erectis, simplicibus, teretibus, lanato-lomcntosis, foliis ex- stipulalis, integris, coriaceis, penninerviis, retlculalo-veno- sis, nervis venisque utrinque prominentibus , margine pla- nis, sublus punetatis, inümis peliolatis, superioribus si ad- sunt, sessilibus. 1. S. polymorpha n. sp. Capilulis radiatis. Radix perennis, fibrosa, fibris validis, simpliclusculis. Rhizoma petiolorum delapsorum vestigiis imbricatis lana- que intermixtls obsessum simplex s. pluriceps. Caules ex quoque rbizomatis capite uniis pluresve, aphylli, vix una alterave squama instructi, simplicisslnii , 1| — 2-pe- daies, Capitulisque solitariis terminati. Folia omnia e cau- lls parte infima oriuntur, 2 — 8 s. plura, petiolata, subro- tunda — obovata — oblongo-obovala, obtusissima — acu- ta , sinuato - dentata — integerrima , junlora utrinque to mento tenui, albo, obsoleto veslita, adulta aut utrinque lucida, glabra — hirta aut subtus nonnisi hirla, una cum petiolis, canaliculatis , quoad longitudinem valde polymor- phis \^ — 5" longa , 1 — 1 4" lata. Involucrum subhemi- sphaericum, pauciseriale , foliolis lanceolato - linearibus, longe angutlssimeque rectilineo - acuminatis , exlus magis minusve lanato-tomentosis • — subglabris, interioribus cir- citer semipollicaribus, vix \*^> latis. Capitula heterogama, inaequaliflora, radiata, radio uniseriali, 2, antheris abor* tis. CoroUa radli lingulata aut bilabiata, lingula s. labio exterlori lingulaeformi lineari - clliptica, apice 4 -dentata, iubum superante, labio interlori, si adest, simplici, spira- liler torto, minori. Pappus flavescens. — Exstant speci- 255 mina nonnulla, ab inventori ipso sub numero diverso transmissa, quae a caeteris foliis oblonge- obovatis, acutis, brevius pellolatis, involucro magis tomentoso parum rece- duiit sed formae intermediae satis patent. — Sellow in Brasilia aequinoctiali. (v. sp. s. oo.) Fig. 76. Corolla radii. — 77. Styli disci pars supe- rior, — 78. Ejusdem ramus alter, intus visus. — 79. Pol- len. — 80. Corolla disci. — 81. Stamen. 2. iS". discdidea n. sp. Capitulis disco'ideis. Caulis 2 — 3 pedalis, superne aphyllus, in panicu- lam dichotomam corymbosam divisus, ramiflcalionibus, squamas utrinque tomentosas, ovatas, acutas, circiter bi. lineares, quibus stipantur, longe superantibus , ultimis au> tem quam capitula in siccis circiter 7'" longa brevioribus. Folia supra lucida, glabra — - pilosiuscula » subtus piloso- tomentosa — subglabra, infima (radicalia sie dicta), quo- rum duo lantum suppetunt, breviter peiiolata^ rotundo-el- liptica, obtusa, nervo primario excurrente mucronulata, 22'" longa, 14'" lata, superiora sessilia aut subsessilia, acuta , obovata s. oblongo - obovata — ovata s. oblongo- ovata, 2|^ — 5" longa, 10 — 14'" lala. Involucrum plu- riseriale, turbinato -campanulatum, foliolis extus lanatis ex ovatis, subpatentibus in angustiora, lincaria, circiter 6'" longa, I'" vix lala. Capitula homogama, aequaliflora, discoi'dea. — Sellow in Brasilia aequinoctiali. (s. sp. s. 2.) 10. LYCOSERIS. {Lycoseridis sp. Cass. oeuvr. phyt. IL p. 96 et 112. Onoseris sp. W. Kunth. Atractylidis sp. L.) Capitulum inaequaliflorum , heterogamum , radiatum, radio 1-seriali, $. Achaenium eroslre (?). Pappus ae- qualis, palcaceus, longus, paleis angustissimis , longe acu- minatis, scrralis. Corolla disci regularis. linibo a tubo haud distincto, 5'rida, laciniis (juam pars integra breviori- 256 bus; radü lingulata, lingula tubo breviorl. Antherae in disco: caudis iritegris, alis lanceolatls, obtuslusculis , lon- gis, filamenlis laevibus, planis; in radio aborlae. Sty- lus cylindraceus, basi bulbosus, ramis ereclis, inaequali- bus, in $: aequc ac integri parle superiori hispidis, in- clusis;, in 9 glabris, tubum excedenübus. Rhachis Involucrum arcte imbricatum, multiseriale, floribus brevius, foliolls coriaceis, siccis, inermibus, longissime rectilineo- acuminatis, oblonge - ovalis, planis, interiorlbus longioribus. — Herbae suffrulicosae (?), inermes, Novo - Granatenses, foliis exstipulatis alternis, breviter petiolatis, subcoriaceis, reticulato-venosis, nervis venisque ulrinque prominenlibus, margine planis, supra glabris, lucidis, laevibus, corollis forsiian purpureis. 1. L. mcxicana (Cass. I. c. Otwseris mexicana W. sp. pl. III. p. 1703. Kunth Nov. gen. IV. p. 350. W. herb. N. 14987. Onoseris turhacensis Sprg. syst. III. p. 502. Atractytis mexicana L. fil. suppl. 350. Sm. ic. 3. p. 66. tab. 66. ) Foliis penninerviis subtus albo - to- mentosis. Rami alterni, ramuli albo - lanato - tomentosi. Folia penninervia ovalo - lanceolata acuminata, basi obtusa aut acuta, integerrima, subtus petiolique 1"' longi tomento albo lenuissimo obducta, 3 — 5" longa, 14 — 16'" lata. Capitulum unicum, quod vidi, terminat ramulum brevem ex axilla folii superioris prodcuntem eoque breviorem. In- volucrum lurbinalum, in siccis 9"' longum lolidemque cir- citer lalum, foliolis tomento arachnoideo , magis minusve obsoleto instructis. Pappus 5 - paleaceus , paleis corolla brevioribus. Corollae glabrae s. extus interdum tenuissime lanatae (ex cl. Kunthio 1. c); lingulis radü apicc 3-den- lalis. — Humboldt in locis temperatis pr. Turbaco Novo- Granatensium Seplbr. (v. sp. s. 1.) Fig. 82. Flos disci. — 83. Flos radü. — 85. Stylus disci. 2. L. den- 257 2. L. denüculata n. sp. {Onoserls denticulata W. hrb. N. 14988.) Foliis penninerviis subtus ^labris. Suppelit nonnlsi ramuli glabri rudimenlum folium unl- cuin gerens, e cujus axllla caplluluni pedunculatum, illo brcvius, prodit et lolluni singuhun. Involucrum est cam- panulalum, glabium, in slccis 6'" longum, 9'" latum. Pappus mullipalcaceus. Corollae glabrae. Folla, quae ex- stant, sunt brevissime peliolala^ iitrinquc glabra, subellip- tica, basi oblusa, apicc breviler acuminata, 2 et 3^'' lon- ga, 11 et 18'" lata, argulc serralo- denticulata, caetemm eadeni ac in praecedenle, a qua differt ramis, petiolis et foliis glabris nee sublus albo-tomenlosis, foliis argute ser- rato-denticulatis nee integerriniis, involucro campanulato, breviori, pappo multipaleaceo lingulisqne radii 4-dentatis. — Clar. de Humboldt fortasse ex itinere reportavit. 3. L. tripÜHcrvia n. sp. ( Ätractylis tripUnervia Vabl hrb.) Foliis liiplinerviis. Frutcx? ramis lerclibus, slriatis, lomenlo fugaci ob- duclls. Folia menibranacea, rigida, Iriplinervia, nervis praecipue sublus prominentibus, inlcgerrima, elliptico-lan- ceolala, utrinque acuminata, subtus lomento tenero incana, 1| — 5|'/ longa, 7 — 17'" lata. Pclloli tomento fugaci, albo vcslili, 2 — 3'" longi, sublus convcxi, supra canali- culati. Capitula in siccis 8'" longa, ramos ex foliorum superlorum quibusdam axillis prodeunles iisque breviores et foliis nonnlsi parvis pauclsque (2 s. 3) instructos ter- minanl. Involucri campanulati, floribus parum brevioris foliola plurincrvia, fusca, apice araclmoideo - lomenlosa, marginc tenuiora, integerrima, 1'" lala, ex semi-lanceola- lis, 3'" longis, adpressis in lincaria, 6'" longa, squarrosa. Pappus mullipalcaceus. Corollae glabrae, disci: laciniis in spcciem corollae bllabialae reflcxis; radii: lingulis el- lipticis, Iruncalis, 3-denlatiä. Acbaenia desidcranlur. Re- cedit a praecedentibus foliis triplinerviis , ulrlnquc acumi- 5r Bd. 2s Heft. 17 258 nalis; a L. mcoclcana involucro campanulato et pappo oo-paleaceo; a L. ilcnticiilata i'ollis sublus albo-tomento- sls inlegerrimisque nee non lingulis 3-dentatls. — Prope urbem St. Marlham Novo-Granalcnslum legit van Rohr- (v. sp» \. in hrb. Vahl.) 11. CIIUQUIRAGA. (.Tuss. gen. p]. p. 178. Johanina W. sp. pl. III. p. 17Ö5.) Capitulum homogamum, aequaliflorum, discoideum. Achaenium erosfre, turl)lnalum . pilis flavescentibus dense villosüm, nectario alveolar!. Pappus paleaceus, plumosus, longuS, aequalls, paleis linearibus, angnslissimis, basi coa- dunatis. Corolla subcoriacea , praeelpue extus inferne ad nervös et ad apicem laciniarum, intus ad basin lacinia- rum longe villosa, tubo a limbo haud distincto, irregulari- ter S-fula, laciniis creclis, fastigiatis quidem, sed (1 s. 2) inaequaliter profunde orientibus, quaruni saltem unica par- tem integram superat. Antherae inclusae, caudis basi la- ceris, alis lanceolatis, obtuslusculis, longis; filamentis gla- bris, planis, basi corollae infimae exsertis. Stylus cylin- draceus, longe exserlus, breviter 2-fidus, ramis aequalibus, aculis, extus parleque integri superiori aequaliter bispido- pubescenlibus. Rhacbis piloso-fimbrillifera (Kunlli). In- volucrum floribus vlx brevius, arcle imbrlcalum, foliolis creberrimis , coriaceis, siccis, planis, 1-nerviis, aculis, ex ovatis longiusque mucronalo-spinosis in elongala, linearla, tenuiora. — Fruiices Americae acquinoctialis, humiles, ra- mosissimi, ramis subcymosis, confertis, subfastigialis, adul- tis epidermide rugosa; in superloribus partibus foliis oppo- silis, confertis, sessilibus, coriaceis, lucidis pl. glaberrimis, integerrimis, marginibus incrassatis, avcniis, nervo prlma- rio subtus promiuentc, in mucronem rigidum pungenteni acuminatis tecti; capitulis solilariis, niagnis, speciosis, ra- 259 mos usque ad aplces siiinmos folüs tectos terminanlibus; involufcri arcte imbricali foliolis pilis flavescenlibus longe denseque cilialis, exlerloribus fuscis, interioribus aureis, elongatis; corollis atro- purpureis. 1. Ch. insignis (Humb. et Bonpl. pl. aequin. I. p. 153. Kunlli nov. gen. IV. p. 15. Lam. ill. t. 691.). Iner- mis ioHis ovatis. Rami grisei, superne pubescentes adulti folüs de- lapsis areolati (glabri Bonpl. 1. c). Folia conferlissima imbricata, exstipulata, glaberrlma, erecto-patentia, subpen- ninervia, nervis secundarlls magis minusve obsolells, ova- la, 3 — 4'" longa, 2'" lala. Involucrum campanulato- turbinaluni, 2-polllcare, foliolis glabriusculis. — Humboldt in declivitale montis Antlsanae alt. 1700 hex. (Regne Qui- lensl), Junio florentem; Jos. Jussieu in Peru. (v. sp. s. 2. in hrb. W.) Fig. 84. Corolla disci. — 86. Styli discl apex ramo altero truncalo; d. sllgma. 2. Ch. lancifolia (Humb. et Bonpl. 1. c. Kunth 1. c. Johaimia clegans W. hrb. N. 14991.). Inermis folüs ova- lo-lanceolalis. Rami glabri, juniores pubescentes. Folia reflexa, ova- tolanceolala, glaberrima, exstipulata, 1-nervia, circiter 3'" longa, 1'" lata, supra valde salurate viridia, sub 1-ner- via , nervis secundarüs nempc vix atquc ne vix quidem perspicuis. Involucrum turbinalum, 1| pollicare, foliolis subglabris. — Differt a praccedenle ranns gracilioribus, junioribus pube lenuiori leclis, folüs 1-nerviis, angustiori- bus, oblongis, ovato-lanceolalis ncc brevibus et ovatis, re- flexis, minus densis, nee erecio- patentibus et imbricatis, supra valdc saturatc viridibus; involucris turbinatis nee campanulato-turbinatis, \^- nee 2-poiricaribus. — Hum- boldt cum praccedente. (v. sp. s. 1. in hrb. \V. ) 3. Ch. .sf)inosa n. sp. Aculeala. 17* 260 Ramus suppetens est ligiiosus, snperne vlllosns, ra- mulosus, ad bases foliorum aculeos geminos, rectos, vali- diusculos, semipollicares sUpulanimque vices gerenies emit- lit atque lerminatur capitulo solitario, sub quo plures oriuntur ramuli steriles eo mullo longiores. Folia Iriner- via, nervo medio carlilagineo, sublus valde convexo, su- pra piano, in mucronem longiusculum excurrente, latera- libus obsoletissimis, glaberrima aut subtus villo sericeo in siccis rufo vestita, oblongo-ovala, longe acuminala, rarius ovata et breviter curvilineo-acuminata, patentia, 6 — 9'" longa, 2 — 3'" lata. Involucri subturbinato-cylindracei, 14'" longi foliola acuta, exlus dense villosa, spinoso-mu- cronata, «xteriora late rotundo- ovata. — Differt a Ch> in- sigtii capitulis niinoribus, foliis acuminatis, longlus spi- noso-mucronatis, minus confertis, saepissime oblongis; a C/t. lancifolia foliis palenlibus, majoribus, nee saturate viridibus; ab ulraquc slipulis aculeii'ormibus , ioliis triner- vlis, pl. subtus vaniisque superne dense villosis, foliolis involucri extus quoquc villosis omnibusque spinoso-mu- cronatis, exterloribus paucioribus anipHorlbusque. — — Dombey in Peru s. Cbili. (v. sp. 1. in hrb. Ktb.) ') ff) Pappus hi — multiserialis, 12. GOCHNATIA. (Kunlh nov. gen. IV. p. 15. Ej. syn. W. p. 362. excl. syn. Stiftia Mik.) Acliaenium erostrc, cyllndraceum , vlllosum. Pappus pluriserialis , longus, inaequalis, setaceo-paleaceus, paleis apice paullulum latiorlbus, profundius serratis aut breviter plumosis. Corolla glabra, florum $ rcgularis, 5-nervia, llmbo a lubo parum distlncto, 5 -Mo; florum 2 2-Iabiata, *) Quartam spccicm Cit. mtcrophyllam ITuinb. et Boiipl. 1. (^. t 43. nisi Ch. insignis solam vnrietalcm liaud vidi. 261 labio ext. llngulaetbrini , apice 3-deiiticulato, interlori 2- parllto. Anllierae in florlbus $ caudatae, caudis longis, aus elllpücls, brevibus, mucronulato-aeuminatis, in flori- bus 2 abortae, polline destitulae. Slyli basi bulbosi rami breves, obtusissimi , glabri. Rhachis nuda. Involucri fo- llola membranacea , sicca, obsolete plurinervia, interiora longiora. — Caulis teres. Folia alterna, reliculato-venosa, siibtus, foliola involucri ramique juniores tomentosa., Sect. /, Gochnatla. Capitulum homogamum, aequaliflorum, discoideum. Iiivolucrum Acribus brevius. Frulices foliis petiolalis, sub- lus albo-tomentosis. 1. G. vernmiidldes (Kunth 1. c. tab^ 309.), Capitu- lis solilarüs, foliis membranaceis. 2. G. iUcifolia n. sp. {Vcruonia bifvoiis Vahl hrb.) Capilulls solilarüs, foliis coriaceis. Rami alterni, tereles, cicalricibus foliorum delapsonim obsessi, tomento denso, albo s. sordido superne vesliti. Folia corlacea, penninervia, nervis supra planis aut pa- rum inipressis, sublus prominentibus, conferta, elliptiea s. obovata, utrinque obtusa s. acuta, inlegerrima aut dentato- spinosa, supra nitida, subtus nivca, 1 — 1|" longa, 6—9'" lata. Involucri campanulali, floribus parum brevioris fo- liola plana, exlus tenuiter lanala, clliata, longo rectilineo- acuminata, ex oblongo - ovatis, ercctis, rigldioribus in linea- ria, squarrosa, 5'" longa, ^''' lala. Capilula in siccis 8'^' alla, 5"^ lata ramos usque ad apices summos folialos ter- minant. Corollarum laciniae apice gibbae. Styli rami longiusculi. Antlieraruni caudae intcgrae, Achaenia im- perfecta villosa. Pappus flavescens. — Riebard in Ame^ rica (Guiane?). (v. sp. 1. in hrb. Vahl.) 3. G. speciahilis * {Lcucomcris spcctahilis Don fl. nep. p. 169.) Capilulis fasciculalis. 262 Rami adulti cicalricibus foliorum delapsorum crebrls magnisque iiotati, glabri, tereles, crassi, epidermide rimosa et sordide cinerea; juniores sulcato-angulali, tomento albo, tenuissimo, quo apice induunlur, magis minusve denudati, epidermide integra, straminea, laevi. Folia membranaeea, rigida (nee coriacea ut Don I. c.) penninervia, inlegerri- ma, margine plana, oblongo-obovata et acuta, summa lan- ceolata, basi in petiolos stramineos, glaberrimos, infra valde convexos, supra planos, 6 — 8"' longos acuminata, supra subtusque adultorum nervi valde prominentes glabra , luclda et laevla , subtus subfloccoso - tomentosa, 3 — 6" longa, 1 — 2" lala; in specimine suppetente multa reflexa. Fasciculi terminales, convexi, foliis sum- mis breviores, polycephali, quorum rami albo-tomentosi, teretes praeter ramos prlmarios intinios foliis, e quorum axillis prodeunl, breviores foliis perfectis nullis stipantur; nlteriores sensim breviores evadunt et ultimi foliolis invo- luori parvis sparsisque obsessi, subumbellati vix 2''' exce- dunt. Involucri arcte imbricati, subcylindraceo-turbinati, floribus multo brevioris follola glabra , ienuiter fimbriato- ciliala., slraminea, margine apiceque obscuriora, concava, acuta, ex minutis, subrotundo - ovatis in oblongo - ovala, margine anguste tenuiora, 3|'" longa, |'" lala. Capilula 4flora, subpollicaria , angusta. Acliaenia oblonga, obco- nica, longe albo- villosa, 1^'" longa. Antberarum caudae retrorsum plumosae. Corollae Stiftiae chrysanthae sed nonnisi 9"' longae, laciniis apice gibbis. Pappus fla- vescens. — In Nepalia clar. Wallich. (v. sp. 1. in hrb. Hörnern. ) Sect. IL Involucrum subturbinatum, flores $ subaequans, folio- lis linearibus, acuminatis, adpressis, planis, inermlbus. Caudae antlierarum lacerac. Herbae rhizocarpicae (?) Bra- 263 slllae merldlonalis, foliJs integerrimis , coriaceis, cauferlis, scssilibus. 4. G. cordata n. sp. Capitiilis dlscoüdeis. Caulis lignosus, Simplex (?), tomenlo albo, crassis- simo denslssimoque vestitus , diametro 1 - lineari. Folia penninervia , ovata aut oblongo - ovata s. elliplica , acuta, cordata, supra glabra aut junlora toniento lenuiori quam subtus indula, laevia, subtus tomento albo, cirassissimo densissimoque vestita, l — 3^" longa, 8'" — \\» lata» Capitula in apice caulis s. rami spicato- racemosa , in sic- cis circiter semipollicaria, vaga, folia, e quorum axillis prodeunt, uliinque tomentosa stiperant. Involucri foliola, cxtus lanalo- tomentosa. Pappus flavescens. — Sellow i» Brasilia meridionali. (v. sp. s. 2.) 5. G. corymbosa n. sp. Capitulis radiatis* Caulis inferne lignosus, viridis, glaber, striatus, su- perne pl. rarnosus, ramique striato-subangulati, apice flo- rlgeri magls minusve sericeo-tomentosi. Folia Iripliner- via, subtus sericeo- tomentosa, supra nitida, glaherrima au| juniora sericea, ex rotundis, utrinque obtusissimis s. ob- ovalis et oblusis, i\ — 2i" longis, circiter l|" latis in ova- ta s. elliplica s. oblongo- ovata^ acuta, basi obtusa, 1^ — 2|" longa, 9 • — 18'" lata. Poniculae termlnatae, subfastigia- tae, magis minusve raraosae, ramificationibus ultimis foliis squamacformibus , minulls obsessis eapitulaque ipsa circi- ter 6'" longa, hetcrogama, inaequaliflora, radiata superan- tibus, tcrminant caulem ramosque, si adsunt; laterales (rameae) autem caulinas excedunl. Pappus lilacinus. — Sellow in Brasilia meridionali. (v, sp. s. oo.) 13. STIFTIA. (Mlkan delect. flor. et faun, fasc. l. (1820.) Cass. Diel. d. sc. nat. XLl. p. 9. Augusla Lcandr. in d. Denk- 264 Schrift, d. Münclin. Acad. VII. p. '235. Gochnatiae sp. Kunth. Plaziac sp. Sprg. Capitiilum homogarnuni , aequaliflorum, dlscoideum. Achaenium brcvllcr roslratum , lanceolatura, glabrum, ob- tuse costatum. Pappiis multiserialis , paleaceus, scrratus, longus, inaeqiialis, palels anguslis, linearibus, apice parum crassloribus. Corolla subcoriacea, regulails, glabra, 5-fida, laciniis parte Integra miilto brevioribus, limbo a tubo haud distincto,*) lO-nervia. Antherae exsertae, longissime cau- datae , caiidls integris , alls oblongo - ellipticis , brevibus, acuminatis; filanientis glabris, planis ad basin laciniarum corollac exsertis; polllne lanceolato-elliptico. Stylus cy- lindraceus, glabcr, breviter 2-fidus, ramis aequalibus, acu- tis. Rhachis planiuscula, ebracteolata , nuda. Involucrum floribus miillo brcvius, tuibinatum, arcte imbricatum, fo- liolis glabris, coriaceis, siccis, obsolele multinerviis, mar- gine tenuioribus, planis, ex ovatis, subrotundis in elon- gata, linearia, superne tenuissime ciliata. — Arbores s. frutices Brasiliae aequinoctialls, inermes. 1. S. chrysantha (Mlk. 1. c. Angusta grandi/lora Leandr. 1. c. t. 14. f. 2. Plnzia brasiliensis Sprg. syst. III, p. 503.) Capitulis solitariis s. geminis. Arbor 12' raro excedcns, inermls, ramis alternis, tere- tlbus, striatis;, albidis, glabris, divaricalis, usque ad apices foliatis; epidermide fissuris superficialibus nolata (Leandr. 1. c). Folla alterna, exslipulata, conferta, petiolala, pen- ninervia, reticulato-venosa, nervis venisque utrinque pro- minenlibus, papyracea, subarida (Leandr.) margine piano inlegerrima, nitida, lanceolato-elliptica, acuminata, basi obtusa — acuta , rarius brevissime curvillneo - acuminata, 2| — 6" longa, I — 1|" lata. Petioli glabri, intus ca- naliculall, cum ramis arliculati, 2''' longi. Capitula soli- *) Limbo quam tubus aiigustiori Cass. 1, e. 265 larla, larius gemina, speclosissima, maxima , pappo aureo- ferrugineo, 1|" longo, corollis aurantlacis bipollicaribus superblenlia, siccata 3" longa, 5" lata, ramos annotinos, apice per circilcr dimidiuni pollicem squamatos termi- nant. — Sellow misit e Brasilia aequinocliali ; Beyrich legit in Corcovado et Serra d'Estrella. (v. sp. s. oo.) Fig. 91, Achaenium. — 92. Corolla. — - 94. Pollen. — 111. Pappi palea. f 2. S. parviflora * { August a parvijlora Leandr. I. c. t. 14. f. 1. Plazia parviflora Sprg. syst. cur. post. p. 301.) Capllulis paniculatis, confertis. Coiollae Iiileo-albicantes. 14. MUTISIA. (L. fil. suppl. 57. Schreb. gen. pl. p. 557. W. sp. pl. p. 2068. R. et P. gen. pl. fl. et chil. p. 107. Ic. 23. Guarij'unia , Aplophylhnn et 3Iutisia Cass. oeuvr. phyt. II. p. 96 et 107.) Capitulum lieterogamum , inaequaliflorum , radiatum. Achaenium rostratum, costatum, glabrum. Pappus biseria- Hs, plumosus, longus, aequalls, paleis angustis, linearibus, basi in annuhim conferruminatls eoque caducis. Corolla pappum excedens, disci: bilabiata, limbo a tubo liaud di- stincto, labiis fastigiatis, exteriori tres, inleriori duas par- tes quintas amplectanli; radii: 2-labiata s. lingulata, la- blo ext. s. lingula tubo pl. breviori. Antherae in disco cxscrtae, longissinie caudatae, alis obtusiuscule acumlna- tis, longis, fdamenlis papillosis, planis; in radio abortae. Stylus cylindraceus, glaber, breviter 2-fidus. Rhacbis nu- da. Involucrum floribus brevius, multiseriale, foHolis in- tegerrimis, planis, inleriorlbus longioribus. Frutices merldionali-americani, raniosi, ramis foliisquc alternis, ca- pltulis solitariis. 260 Sect. I. IWttisia. Folia pinnallsecta, in cirrhiim vamosum dcsluentia, segmentis integerrimis. Involucri foliola ex.ippendiculala, adpiessa, obtusa aut acuta. Scandentes. Incolae Amcri- cae meridionalis occidentalls. t l. ßl. grandißora (Humb. et Bonpl. pl. aeq. I. p. 177. t. 50. Kunth nov. gen. IV. p. 12. Ej. syn. II. p. 359. ) Floribus involucruni duplum aequanllbus. *) 2. M. Clematis (L. fil. snppl. p. 373. Cav. Ic. rar. V. p. 63. t. 492. Lam. enc. meth. XII. p. 38, III. t. 690. f. 1.) Floribus quam involucrum duplum brevioribus, co- rollis radli 2 -labialis, labiis interioribus 2-parlitis. Caulis orgyalis, angulalus, tomento denso, ferrugineo, in adulto magis minusve obsoleto vestitus. Foliorum seg- menta subsessilia — brevissime pedicellata, octona^ allerna s. opposita (Cav. 1. c), tomento fulvo, supra fugaei, sub- tus persistenti, dcnso, ferrugineo, subfloccoso obsita, el- liptica s. oblong© -elliptica, obtusissima, brevissime niucro- nulata, basi saepe inaequjili obsolete cordata, penninervia, avenia, 13 — 18'" longa, 6 — 8"' lata, adulta subcoria- cea et rigida, quorum infima minora, cauli approximata et roflexa stipulas menliuntur. Nervi primarii flexuosi, crassi, non alati, cireiter 3-pollicares, intus canaliculali extus convexi tomento fulvo magis minusve obsessi. Ra- mus capitulo terminatus fulvo- tomentosus, basi folio nno insiructus, caeterum aphyllus, folio ipso, e cujus axilla prodit, brevior, in speciminibus, quae vidi, pollicaris. In- volucrum cylindraceum, 1|" altum, foliolis extus praecipue apicem versus fulvo - tomenlosis , acutiusculis, ex ovato- oblongis, in oblongo - obovata. Corollae radii (ex Cav. 1. c.) bilabialae (?), purpureae, labiis exter. elliplicis, acu- *) Corollas disci dicuiit atque dcpingiint Humb. et Bonpl, 1. c. cgularcs, 5-dontatas. Aut error, aut genus distinctuni. 267 tis, Irldenlatis , glabvls, clrciler 9"' longis, inlerlorlbus 2- parfllis, in fauce staminnm rudimenJis insiruclae. — In regno Peruviano ; v. c. in Andibus lemperatls, alt 800 — 1000 licx. Sopfhr. (Humboldt); pr. San ßtienaventura el viejo Jun. .Till. (Cavanilles). (v. sp. in hrb. AYilld. et Kunih.) t 3. -7/. peduncnlaris (Cav. Ic. IV. p. 62. t. 491. Polr. enc. suppl IV. p. 38. W. sp. pl. III. p. 2068.) Flo- ribus quam involucrum duplum brevioribus, corollis radii 2- labialis, labiis interioribus integris, exterloribus mani- feste tridentalis, 4. M. viciaefolia (Cav. Ic. IV. p. 62. Poir. enc. suppl. 1. c. Lrmi. III. t. 690. f. 2.) Floribus quam invo- lucrum duplum brevioribus, corollis radii lingulalis, 3 -den ticulatis, denliculis oculum nudum fugientibus. Caulis stramineo-fuscus — saUirate purpurascens (Poir. 1. c), teres, subtilissime slriatus, circiter 3-pedalis (Poir. 1. c), ad exortum foliorum et superne obsoletissime et subpulverulento tomenlosulus. Foliorum segmenta penni- nervia, avenia, membranacea, rigida, sessilia, nitida, nu- merosa (circiter 22), plana, oblongo-elliptica, obtusa — acutiuscula, brevissime mucronulata, basi antica angustata, postica decurrenlia, circiter pollicarla, 4 rarius 5'" lata, inferiora opposita, infima cauli approximata et reflexa sti- pulas mentiunlur. Nervi psimarii 5.pollicares, alati, su- pra plani, sublus convexi, in cirrhum pinnatum desinunt, cujus cirrbos partiales ex foliorum segmentis summis me- tamorphosi orlos praeclare vidi (quod ex eo quoque pa- tet, quod nonnisi speclcbus foliis pinnalisectis instructis cirrhi sunt pinnati). Ramus capilulo terminatus glaberri- mus, slriatus, basi folio unico instruclus, caelerum apbyl- lus, folio ipso, e cujus axilla orilur, parum brevior, in specimine suppetenle S^-pollicaris. Involucri cylindracei, oblongi, lo pcllicaris foliola glaberrima, apiculata, purpu- 268 rea (Polr. 1. c), ex rotimdo-ovatis, aculJs in oblongo-ob- ovata, obtusa. retusa. In Chili (sec. Cavan.); Peru (Dombey). (v. sp. 1. in h. Kth. ante anthesln). *) Sect. II. ßlutisiastrum. Folia in cirrhunrx ramosum desinenlia, pinnatisecta, segmentis inlegerrimis, membranaceis. Involucri foliola exleriora foliacea squarrosa, acuminata. Brasilienses, scan- dentes. 5. 31. speciosa (Hook. bot. mag. n. ser. I. t. 2705.) Involucris cylindraceis. Caulis angulatus, subglaber s. tomenio tenero, albo, valde fugaci obsitus, rarius ioliis parum decurrentibus ala- ius. Foliorum segmenta alterna s. subopposita , dena — sedena, supra glabra — pilosa, subtus glabra — albo-to- mentoso-pilosa, basi saepe in formam peliolorum breviter anguslala, Iriplinervla, obsolete venosa, in forma typica subundulata, ovata s. ovato -lanceolata — elliptica s. el- liptico- lanceolaia, acuta — acuminata, mucronulato - api- culala, 1 — 2" longa, 4 — 12"' lata, quorum infima mi- nora caulique approxiniata stipulas mentluntur. Nervi pri- marii flexuosi, circiterS — 5" longi, glabriusculi. Rami ca- pitulis lerminaLi 3 — 12-pollicares, aut omnino apbylli aut basi folio perfeclo s. squaniaeforrai uno alierove in- strucli. Involucrum cylindraceum, 2" altum, diametro 5- lineari, foliolis ex foliaceis, oblongo-ovatis, longe acumi- natls , apice subglabris , divaricatis , in oblong© - elliptica, obtusissima — acuta, crecla, membranacea, sicca, mar- gine scariosa, apice pl. albo-lanalo-iomenlosa. Corollae radii 2-labiatae, (circiter 46), labiis interioribus 2-parli- ^) M. lanata et M. acuminata R. et P. syst. veg. I. p. 192, fortasse hujus sectiouis sunt species dubiae et ab auctoribus receutio- ribus ueolectac. . 269 tis, exterloribus apice 2 — 3-denticulatis, kerraesino- pur- pureis, lineari- oblonge -ellipticis, extus glabrls — tomen- sls; fauce rudimentis staminum instructae; radii circiter 15'" longae, glabrae, superne fuscescentes, inferne pallidae, supra mediam inflatae, caelerum subfiliformes, labiis rcvo- lutis, extus saepe cohaerentibus et secundis. Siccata tota nigricat. — In Brasilia y. c. ad pedem montis Scrra d'E- strella in paludosis (Beyrich, Burchell); ad Ponte alta (Sellow); in sinu St. Catharinae (Chamisso). Spontanea floret Octbr., culta Jul. Aug. (v. sp. s. et v. oo.) Formae duae, fortasse species disiinctae, memoratu sunt dignae : 1) dealbata quae a 31. speciosa segmenlis foliorum multo minoribus 3 — 4'" lalis, 5 — 6'" longis, sublus to- menlo albo, persislenti vestitis, pl. obovatJs s. ellipticis, obtusissimis , apice ne minimum quidem vestigii apiculi gerentibus. — Vidi specimina duo a Sellowio leela, quo- rum involucra quidem jam reflexa observare potui, quo- rum partes autem fiuctifiealionis jam dejectae erant; et 2) M. microphylla (W. herb. 15989.) quae scgmen- tis foliorum oblongo-ovatis, acutis, (et mucronulatis), basi magis minusve cordalis, 7 — 9'" longis, 3'" Litis differt. Vidi specimina tria in hrb. W-, a dar. Humboldlio et Bonplandio inter montem ignivomum de Pichincha et op- pidum Quito, alt. 2000 hex. lecta, quorum in Humb. et Bonpl. pl. aequ. I. p. 179. jam menllo fit, quibus autem locus dubius est, quia nequc involucra ncque flores sup- pclunt. Fig. 99. Styli basis, nectario longltudinalitcr secto (e) cincla. — 100. Eadem integra. — 102. Ej. disci apex, ramo allero Iruncalo; d. sligma. 6. M. canipmiulala n. sp. Involucris campanulalis. Caulls angulalus, glabcr s. obsolelissime lomcnlosus, foliis decurrenlibus alalus, alis dentato-undulalis. Folio- 270 rum segmenla allcrna s. subopposita, dena — duodena, supra glabra — pilosa , sublus glabra — albo - lomentoso- pilosa, basi in formam petiolorum saepe breviler angu- stata, iriplinervla, venosa, tenera, ovato-lanceolata — lan- ceolato-elHptica, acuta, rarius breviler acuminata, semper mucronulata - apiculala , 2 — 3|" longa, 6 — 10'" lata, quorum infima minora stlpulas sistunt. Nervi primarii 11c- xuosi pl. 4 s. 5-pollicares, glabriuscull. Rami capitulis terminati basi foliis perfeclis duobus s. pluribus instructi, superne 2 — 12'' longi aphylH. Involucrum campanula- tum, I — 1|" longunri, in siccis 1^ — 2'' latum, foliolls ex foliaceis, oblonge - ovatis, longissime reclilineo-acumina- tis, apice reflexis, subglabris in oblongo - elliptica, obtu- sissima , erecta , membranacea , sicca , margine tenuiora, apice pl. albo - lanato - lomentosa. Corollae radii 2-polli. cares, lingulatae, quandoque bilabiatae, labiis lunc interio- ribus integris, valde obsolelis, lingulis s. labiis exteriorl- bus lanceolato-ellipticis s. rarius ovatis, apice 3-denticu- laiis, extus magis minusve albo lomentosis. Siccata ni gricat. DifTert a M. speciosa involucro canipanulato nee cylindraceo, ramis florigeris basi folia perfecta duo aut plura gerentibus, coroUis radii aut lingulaiis aut 2 -labia- lis, labiis inter. tunc integris, valdeque obsolelis, denique stalura omnium partium majori, caulequc semper alaio. — Sellovi' misit e Brasilia, (v. sp. s. oo.) Sect. III. Gaarivuma. Folia pinnalifida — dentata. Involucri foliola exti- ma foliacea acuminala, squarrosa. f 7. M. siihsplnosa (Cav. 1. c. t. 495. Hook. bot. misc. I. t. 7.) Involucri foliolis extimis non cordalis, fo- liis cirrhosis, sinualis, caule alato. t 8. M, retrorsa (Cav. 1. c. t. 498. p. 65. J/. rnn- dnata W. sp. pl. III. p. 2069. Hook. bot. misc. I. t. 5.) 271 Involucri foliolis extimis non cordatis, follls sinuatis, clrrho- s'is, siibtus tomenlosis, caule non alato. t 9. M simiata (Cav. 1. c. p. 66. t. 499. W. sp. pl. III. p. 2070. nee ej. hrb.) Involucri foliolis extimis non cordatis, foliis cirrhosis, sinuatis, subtus glabrls, caule non alato. 10. M. taraxacifolia n. sp. {31. sinuata W. hrb. N. 15990. nee Ej. sp. pl. et Cav.) Foliis cirrho desli- tutis. Frutex humilis, repens, flexuosus, ramosissimus, caule inferne aphyllo, tereli, non alato, juniori subangulato, ala to, alis profunde dentatis. Folia alterna confcrtissinia, scssilia, membranacea , rigida, penninervia, avenia, nervo primario in mucronem brevissimum, subpungentem, saepe uncinaium nee in cirrhum excurrente, ulrlnque lomento obsoletissimo albida, obovalo-linearia, runclnato-pinnaü- fida, laciniis subspinulosis, deorsum spectantibus, inleger- rimls, triangularibus, \ — pl. 1" longa, 1 — pl. *2'" lata. Involucrum cylindraceum , 9"' altum, 3'" latum, floribus brevius, imbricatum, foliolis corlaceis, siccis, inlegerrimis, glabriusculis, appendlculis foliaceis destitutis, ex ovatis acu- ininatis, subsquarrosis in oblongo - elliptica , oblusissima multo longiora. Capitulum ramum usque ad apicem fo- llalum terminat, 1^" longum, 3'" laium. Corolla radii 2-lablata (?), labio exleriori lingulaeforml, obovalo-lineari, apice aperte inaequaliter 3-dentato, denlibus linearibus, intermedio pl. minori, 1" longo, 1'" lato. — Differt a M, linearifolia Cav. et; M. Uni folia Hook. bot. mlsc. p. 12^ tab. 9. quibuscum eo convenit quod cirrbis destituta sit, foliis runcinato - pinnatifidis nee integerrlmls, a M. sinuata Cav. et caeleris follils cirrho destitulls. — A dar. Nee in regno Chilensi lectam conimunicavil cel. de Iluin- boldt. (v. sp. s. 1. in hrb. W.) 11. M. spinosa (R. et P. syst vcg. ^n. 193. 31. an- 272 — riculata Kunze in Popp. syn. pl. Amer. austr. mss, ) In- volucri foliolis extimis profunde cordatis. Frutex arbores scandens, caule alato, glabro, angu- lato, alis sinuato-dentatis, denlibus frequenlibus , subspi- nulosis. Folia sessilia, alterna, conferlissima , inembrana- cea, rigida, penninervia, reticulato-venosa, supra glaber- rima, subtus tomenlo albo-virescente, paulo post evanido vestita, elliptica, niargine plana, subspinuloso - dentata, paucissima capitulis proxima integerrima, cmarginata, ob- tusissima, nervo prlmarlo in cirrhum simplicem, folia longe superantem excurrente, cordala, 1|" longa, 9 — 12"' lata. Involucrum cylindraceum , foliolis ex ovalis, profunde cor- datis, longe acuniinatis, subpungentibus , totis foliacels, circiter 4'" latis, 6"' longis per coriacea, sicca, appendicu- lata, appendiculis foliacels, foliolis extimis simillimis in tota coriacea, oblonge -elliptica, obtusissima, inermia. Ca- pitulum, quod vidi, solilarium, speciosissimum, circiter 2- poUicarc terminat ramulum superne non alatum foliisque minoribus et remotioribus instructum. Corolla radii 2-la- biata, labio ext. maximo, llngulaeformi , glabro, obovato- lanceolato, apice inaequaliler 2 — 3-dentalo, tubum su- perante. — Pöppig in monte Mauco pr. Concon. Septbr. (v. sp. s. 1.) Sect. IV. Odontophyllum. Folia dentata. Involucri follola exappendiculala, ad- pressa, obtusa aut acuta. t 12. M. ilicifolia (Cav. 1. c. p. 63. t. 493. W. sp. pl. 1. c. p. 2069. Hook. bot. niisc. I. t. 4.) Sect. V. Holophyllam. Folia integerrima. Involucri follola exterlora folia. cea, acuminata, squarrosa. t 13. 31. 273 t 13. 31. hastata (Cav. I. c. p. 64. t. 494. M. sa- gittata W. 1. c. p. 2070.) Foliis margine planis. 14. M. subulata (R. et P. syst. veg. p. 193. M. in. flexa Cav. ic. p. 66. l. 409. W. sp. pl. III. p. 2070. Hook, bot. mlsc. I. p. 9. t. 6.) Foliis margine revoluli.s. Fruticulus humifusus, scandens (?) ramosissimus, gla- ber, nunc subarachnoideo . tomentosus (Hook. I. c.) caule non alato, inferne subapbyllo aut foliis remotioribus et reflexis instmcto, tereti, siiperne dense foliato, sulcato, flexuoso. Folia eessilia, conferla, coriacea, glaberrima, glandulosa, linearia, angustissima, margine revoluta, 1-ner- via, nervo, summis nondum evolutis exceplls, in cirrbum simplicem folio ipso breviorem desinente, supra impresso, 1 — li'" longa, i'" lata, modo erecto-palenlia, modo di- varicata, modo reflexa. Capitula terminant ramos usque ad apices folialos, clrciter 2'" longa, 5'" lata. Involucri cylindracei foliola muliinervia; glabra, fusca, inleriora ob- longo-elliptica, obtusissima, erecta, margine scariosa et pallidiora. Corollae disci lingnlalae, lingula obovato-lan- ceolala, glabra, atropurpurea?, apice 3-dcnticulata, denti- tulis sublinearibus, 1 — 1|" longa, 2 — 3'" lata. — E regno chilensi reportavit quoque clar. de Cbamisso. (v. sp. s. oo. ) Fig. 87. Stamen disci. — 93. Achaenium. Sect. VI. Aplophyllum. Folia integcrrlma, Involucri foliola exappendiculata, adpressa, obtusa aut acuta. t 15. M. dccurrcns (Cav. 1. c. p. 65. t. 497. W. 1. c. p, 2070.) Foliis cirrbosis. t 16. M. linearifoUa (Cav. 1. c. p. 6b. t. 500. W 1. c. p. 2071. Hook. bot. misc. I. t. 8.) Foliis clrrbo de- stitulis, margine revolutis. 5r Bd. 2« Heft. 18 274 f 17. M. Unifolia (Hook. bot. misc. I. p. 12. t, 9.) Foliis cirrho destilutis, margine planis. 15. PRINTZIA. ( Cass. Dict. sc. nat. XLIII. p. 324. Inula sp. Berg. L. Asteris sp. L. Sprg.) Capitulum helerogamum , inaequallflorum, radialum, radio 1-seriali, $. Achaenium erostre cylindraceum , vil- losum. Pappus pluriserialis , longus, setoso - paleaceus. Corolla 5-nervia, glabra, disci: regularis, 5.fida, laciniis parte integra brevioribus, revolutis; radli: lingulata s. 2- labiata. Antherae disci: exsertae, alis brevibus; filamen- tis planis, glabris. Styli rami obtusi aut aculi, in disco: breves, aequales, aeque ac integri pars summa puberuli; in radio: longiores. — Frutices Capenses, foliis sessilibus membranaceis , allernis, conferlis, iomenlo supra magis minusve obsolelo, subtus persistenti vestilis, capilulisque solitariis ramos usque ad apices dense foliatos termi- nantibus. 1. Pi\ Bergii (Cass. I. c. Inula coerulea L. Mant, 147. Aster polifolius L. sp. pl. II. p. 1224. Inula cer- nua Berg, cap» p. 288. Aster fruticosus africanus foliis parvis Chamaedryos, floribus coeruleis Raj. suppl. p. 160. n. 29. Asteropterus fruticosus coeruleus, polii foliis Vaill. act. 585. Aster papposus W. hrb. Sprg. syst. III. p. 525! A. chamaedryfolius Lain. sec. Sleud. et Sprg. sed ubi?). Foliis obovatis s. oblongo-obovatis. Caulis bipedalis, inferne simplex, debilis s. rigidus, crassus, superne ramosus, foliis decurrentibus alatus et an- gulatus riiagisque minusve tomentosus, ramls aUernis ra- mulos steriles, breves, ereclo- patentes, creberrimos emit- tentibus. Folia aut majora lenerrima, pcnninervia et ve- nosa aut minora, firmiora, 1-nervIa et avenia, decurrentia, oblongo-obovata s. obovata, apice reflcxo brcviter et mu- 275 cronato-, basi longe acumlnala, supra (scabriuscula Berg* mss.) glabra s. tomento obsoletissimo , sublus incano (in siccis rufescenii) et persistent! obsessa, margine undulata^ hinc inde spinuloso-denticulala, 3'" — |" longa, 2 — 5'^' lata. Radii paientissimi corollae staminum rudimenlis in- structae, circiter 12, lingulatae s. 2-labiatae, labiis inte^ rioribus, integris angustissimisque , exterioribus lingulae- formibus s. lingulis liibum quadruple superantibus , apice 3-rarissime 5-dentatis, 6'" longis, ^"' latisj violaceo - coei- ruleis» Corollae disei: flavae, circiter 18, limbo inflato, lubuni excedente, laciniis f' longis, aculis. Antberae disci caudis laceris, alis ovalo-lanceolalis, obtusiusculis* Stylus basi bulbosus. Rliachis alveolata (Berg, mss.)* Pappus breviter plumosus, aequalis. Involucrum floribus brevius, campanulatum , tomentoso-viscidum (Berg* mss.) foliolis adprcssis, basi conduplicalis , semilanceolatis , acu- minatis, subcoriaeeis , siccis, cilialis, ciliis apicem versus confertis, extus glabris s. obsolete tomentosis, interioribus 4'" longis, 1'" latis, quam exleriora vix brevioribus. Ca-^ pilula erecta (cernua Berg. 1. c), in siccis absque radio pollicem longa* — Bergius in declivitate boreali-occiden- tali montis diaboli medio Seplbr. 1817 loco umbroso in- ier Proteas crescenlem legit. (v. sp. s. oo.) 2. Pr. uromatica * {Innla aromatica Amoeil. öcad; VI. p. 103. L. sp. pl. 1241. W. sp* pl in. p* 2104. Lam* Enc. IIL p. 262. Leyssera Callicornia W. lirb. N. 16143.) Foliis linearibus. Rami tereles, albo - tomentosi. Folla obsolete l-net- via, non decurrentia, linearia, margine inlcgerrimo rellexa^ obtusiuscula, lanato-lomentosa, tomento glandulis lucenti- büs adsperso, paginae inferioris juniorumquc nivco, crecto- patentia, ramorum juniorum 3 — 4'^' longa, vix -^'H lata^ adultorum majora. Involucrum cylindraceo - turbinatüm^ floribus disci aequale^ pluriserialcj foliolis linearibus j inte- 18* 276 gerrimis, planis, erectis, ex foliaceis, oblusiusculis, utrin- que albo-tomentosis, foliis simillimis, 1-nerviis in sca- riosa; breviter rectilineo-acuminata, glabriuscula , in me- diis et superne pallide virldia ciliataque, apice summo pur- purea, majora, 4'" et parum ultra longiora, i''' lala. Rha- chis nuda. Capitula erecta, in siccis 5 — 6'" longa* Co- rollae albae?; disci: 5'" longac, limbo liaud inflato; radii: lingulatae, 7'" longae, lingulis ellipticis, apice 3-crenatis, lubo subaequalibus aut eo brevioribus. Antherae in disco : polline globoso, scabro repletae, alis oblongo- ellipticis, oblusis caudisque loiigis; in radio: ne vesligia quidem. Stylus basin versus attenualus. Pappus argenteus, oo-se- rialis, inaequalis, serratus, 3n'W longus. Achaenia imma Iura punctata, villosa. — C» B, S» (v. sp. a cel. Siebero lecta.) lö. DICO]\L\. (Cass. d. i. Dict. sc. nat. XIII. p. 194. Bull. soc. phil. Janv. 1817.) Capitulum si radiatum, radio neutro. Acliaenium ero- sire, turbinatum, brcve, longe villosum. Pappus 2 — oo- serialis, inaequalis, longus, paleaceus, coroUae subae- qualis. Corolla pilis sparsis, brevissimis, crassis extus obsita, disci regularis, limbo 5-parlilo a tubo distincto, eumque superante radii 2 labiata. Antherae caudatae, ctmdis laceris, laciniis piliformibus sursum speclantibus, alis oblongo -ellipticis, breviter acuminatis, fdamentls pla- nis, glabris. Stylus breviter 2-fidus, ramis erectis, aequa- libus, acutiusculis , extus versus apicem hispidiusculis. Rhachis paleaceo-fimbrillifera, finibrillis in alveolos laeves connatis Involucrum campanulatum, flores $ subaequans, loliolis coriaceis, siccis, rigidis, lucidis, integerrimis, obso- lete multinerviis, acuminatis, pungentibus. — — Frulices s. suörutices Capenses s. Senegalenses humiles, dichotome 277 ramosi, foliis alternis, aveniis, capitulis solitariis, ramos teretes, fere ad apiccs usque folialos terminantihus. Sect. 1. Capilulum liomogamum, discoideum. Pappus 2-se-v rialis, palels angustis, linearibus, seriel interioris basi lUrinque alis scarlosis auctis. Achaeniiim 10 - costalum, coslis versus aplcem eximle prominentibus, basi praecipue villosum, neclario alveolari. Stylus basi haud bulbosus. 1. D, capeiisis n. sp. {Berckheya alhida Licht, mss. W. hrb. N. 16522.) Pappi paleis superne plumosis. Caulis iiiferne albo- superne niveo-lanato-tomeiilo- sus, teres. Folia flaccida, membranacea , l-nervia, brevi- ler petiolala utriiique lanato - tomentosa , lomento autem paginae superioris tenuiori magisque praecipue in adultis obsoleto, subcrenato-undulata, obovato-lanceolata, basi in petiolos 1 — 2 -lineares altenuata, pollicem longa, \\ — 4"' lata , in ramis adultis remota , in annotinis conferta. Ca- pitula in siccis 8'" longa ramos saepius brevissimos ler- niinant. Involucruni campanulatum, foliolis obsolete to- mentosis s. subglabris, adpressis, ex angustissimis, circiter 4'" latis, semilanceolatis , longissime acuminatis, pallide viridibus, in latiora oblongo-subelliptica, slraminea, bre- vitcr acuminala, margine tenuiora, 8"' longa, f' lata. Corollae 3'" longae laciniae apice revolutae. Pappi pa- leae superne plumosae, interiores alis scariosis, brevibus angustis. Villus basilaris acbaenium vix aequat. — Clar« Lichtenslcin legit ad lluviuni Orangerivier et Groot Ri" vicrspoort. (v. sp. s. oo. ) % D. iomenlosa (Cass. in Bull. soc. philom. Mars 1818. Diel. sc. nat. XUI. p. 195. et XLVII. p. 503.) Pappi paleis serratis. Radix flexuosa, perpendicularis, lusiformis, simpli- cluscula, epldermide cinereo-fusca, iirma. SuflVutex hu- 278 milis, caule adscendente, ramosissimo , lignoso. Caetera prorsus ut in D. capensi ^ cui similllma, a qua nonnisi corollis parum brevioribus, laclniis erectis, pappi paleis nonnisi serratis, interiorum alls apices pertingentibus la tioribusque, denjque villo basali achaenium totum occul- tante diversa. — !• Ad Senegal legit Prieur. (v. sp. oo in hrb, Kill.) SecU IL Capitulum inaeqiialiflorum, heterogamum , radiatum, radio 1-seriali, neutio. CoroUa radii labiis partem inte- gram siiperantibus , inleriori integerrimo, lineari, exteriorl oblongo-subelliplico, apice 3-denticulato, multo ampliori. Pappus mulliserialis, serralus, paleis angustissimis , linea. ribus. Achaenium ecoslatum, ubique longe denseque vil- losum. Stylus basi aequalis nectario alveolar! , alte, ore obsolete dentato, cingitur. Antherae exsertae. 3. D. radiata n. sp. Caulis superne ramosissimus, ramis nigro - fuscis, sub- fastigiatis, costatis, costis in adultis irregularibus epider- midemque rugosam sislenlibus, glabris, valleculis in junio- ribus magis niinusve obsolete tomentosis. Folia in parti- bus inferioribus jam delapsa, in superiorjbus sparsa, pe- tiolata, coriacea, 1-nervia, nervo subtus nee supra promi- nente, margine plana, integerrima, supra magis minusve obsolete tomenlosa, viridia, subtus tomentq tenero, ad- presso alba, spalhulata, mucronulalo-apiculata, basi in pe- tiolos 1 — 2'" longos longe acuminata, 4 — 10'" longa, 2'" lata. Capitula in siccis 7"' longa, 8'" lata terminant ramos, quibus folia superiora multo rariora minoraque sunt. Involucri foliola glaberrima, adpressa, longe reclili- neo - acuminata, e pallide viridibus in laliora, margine sca- riosa, nervis pallide viridibus exceplis nigricantia, circiter 279 5'" longa, i'i' lata. — Mundt et Maire legerunt ad Log- gerenberg C. B. S. Septbr. J820. (v. sp. s. 2.) Sech in. Capitulum aequaliflorum, homogamum , discoideum Pappiis pluriserlalis, argenleus, paleis latis, acuminatis, serratis exterioribus quam interiores mnlto brevioribus. Achaenium ccostatum, iiblque longe denseque villosum. Stylus basi bulbosus. Antberae inclusae. — Rami usque ad apices foliis inlegerrlmis, coriaceis, unl- aut enerviis, in superioribus pavübus confertis in inferioribus jam de- lapsis obsili. 4. D. rdhanididcs n. sp. Foliis enerviis. Habilu Relhaiiinc juiiigenti quoad descriptiones si- millimus. Caulis inleine nigricans, superne magis minus- ve sericeo - tomentosus. Folia in partIbus superioribus subimbricatim conferfa, subsemiamplexicaulia, enervia, co- riaceo-papyracea, semilanceolala, aut rarius ramorum infinia ovala, e basi dilatata in mucronem subpungentem longis- sime rectilineo-acuminata, pungcntia, concava, supra to- mento adpresso, tenero, albo dcmum in adultis sordide fuscescenli facillimeque detcrgendo vcslita, sublus pallide viridia, glaberrima, nitida, \ — 1" longa, 2'" lata. Capi- lula in siccis circiter 9'" longa, 6'" lata, Involucrum glo-, boso-campanulatum, ex rotundis spinoso- acuminatis, me- dio pallide iusccfecenlibus , margine albis in oblongo-ova- ia, subrcctillnco-acuniinata, margine apiccque lalius alba, in mediis pallide rubenlia. — IMundt et Mairo in Gamkas Karroo Majo 1819. (v. sp, s, 2,) 5. D. duicanthoides * {Elichry.mm spinosuin Tbunb. 11. cap. p. 664. W. sp. pl. III. excl. syn. L. et Burrm,) Foliis uninerviis, spatbulalo-obovalis. Folia brevissime peliolala, nervo sublus nee supra prominente, margine plana, inlcgerrima, aut denliculo uno •280 allervo mMgis nilnusve profundo inslructa, supra obsole- tissimc lomenlosa, vlrldla, siibtus lomento lenero, adpresso nivea, spalliulalo-obovata, mucronulalo-apiculaia, basi in pellolum brevissimum, vix 1"' longum atlenuata, 4 — 5"' longa, circiter 2'" lata. Capitula in siccis 7'" longa, 4"' lata, ea, quae ramls sub se orlis alaria facta erant, in specimine, quod vidi, aborta fuerunt eorunique superstites nonnisi Spinae validae, adgregatae. Involucrum globoso- campanulalum, foliolis ex semilanceolalis, fuscescenti-slra- mineis, in spinam ligidlssimam, validam rectilineo-acumi- natis, in oblongo-ovala, subrcctilineo-acuminata, margine aplceque alba, in medio sublivida, — C. ß. S. (v. sp. s. 2.) *) 6. D. Burrmmmi * {Xevanthemum spinosnm L. sp. pl. 1203. Burrm. afr. 182. t 67. f. 3. W. hrb. N. 15539; nee Tliunb. et W. sp. pl. ) Foliis lanceolalo-linearibus, margine late revolulis. Folia sessilia, nervo snbtus nee supra prominente, margine intcgerrimo lato revoluta, supra lucida, glabra, rugulosa, sublus albo tonientosa, lanceolalo-linearia, mu- cronulato-apiculata, 3 — - 6'" longa, 1'" lata, Capitula iis praecedentis paruni minora. Involucrum subgloboso-cam- panulalum, foliolis margine apiceque albis, caelerum sub- lividis, ex semilanceolalis in oblongo-ovala, mullo laliora. — C. 13. S. (v. sp. 1. s.) 17. PROUSTI/V. (Lag. Amoen. I. p. 33. Cand. d. 1. Ann. d. Mus. XIX. p. 67 et 70. Cass. Dict. LV. p. 395.) Capitulum 5-ßorum, bomogamum, discoideum. aequa- liflorum. Acbaenium erostre, teres (?), oblongum, pilo- •) Specimen herbarii Valilin ni ab Ipso Thunbergio missum differt nonnisi foliis fere omnibus dcnliculatis. 281 sum, callo apicali. Pappus blserialis, aequalls, paleaceus, scaber. longus, paleis aiiguslissime lliiearibus apice paul- lulum incrassalis profundlusque serratis. Corolla 2-la- biata, glnbra, labiis fastigialis, revolulis, exteriori lallori, modo apice S-dentatOj tiinc interiori 2-fido, modo apice 4-dentalo, tunc inleriori simplici et angustiori.*) Anthe- rae inclusae, caudalae, caudis laceris, longis, alis brevi- bus, lanceolatis, filamentis glabris, planis. Styli basi late bulbosi rami aeqiiales, obtusi, breviusculi, extus superne hispidiusculo - puberuli. Rhachis piloso-fimbrillifera. In- volucrum florlbus multo brevius, lurbinatum, breve, folio- lis coriaceis, siccis, planis, adpressis, exlus glabris, obti»- sissimis, margine teniiioribus, eiliatis, extimis minimis. P. pyrifolia (Cand. 1. c. iab. 13. p. 70.) Frulex Yolubilis (?), leres, corpusciilis elalis, obscuris asper, ramosus, ramis divaricatis, junioribus albo tomen- tosis, flexiiosis, ad exortum petiolorum aculeos breves, co- nicos, recurvos, geminos, stipularum vices gerentes pl. pro- Irudit. Folia peliolata, alterna **) conferta, pemiinervia, coriacea, ovala, pl. elllptica, mucronata in ufraque fine oblusissima, basi nonnnnquam subcordata, intcgerrima aut praecipue in ramis sterilibus mucronato - dcnticulata , su- pra liicida, relicuialo - venosa, glabra, laevia — aspera, subtus petiolique 3 — 4"' longi lomento denso, albido, demum fiigaci veslita, quo deperdito aspera et pallidiora. Capilula 4'" longa. Paniculae terminales, pyramidales, 3 — 6 -pollicaros, ramis quam folia, e quorum axillis oriuntur, brevioribus — parum longioiibus, divaricalis, pol- licaribus — sesquipollicoribus, superne pedunculos brevis- simos, basi squamls sulTullos, adgiegatos, simplices vel *) Omncm ; observavit Cand. 1. c. ; rarlus reguläres, laciniis brevioribus, rarius labia ext. 3^fida vidit Cass. 1. c. **) Et oppositii Cand. 1. c. 282 iterum in pedicellos ternos, brevissimos, vix |'" longosv prolrudentibus. Pappus speciosus, lilacinus, corollae ae- qualis. — In regno Chilensi pr. Talcaguano leglt cel. de Chamisso. (v. sp. s. oo.) *) 18. CHAETANTHERA. (RuJz et P. Gen. pl. flor. Chil. et Per. p. 106. Ic. 23. Eor. syst. reg. fl. per. et chil. p. 190. Cand. d. 1. Annal. d. Mus. XIX. p. 65 et 69. pl. 12. f. 8. Lag. Amoen. I. p. 37. Cass. Dict d. sc. nat. VIII. p. 53.) Capitulum hcterogamum , aequaliflorum , radialum. Acliaenium eroslre, turbinalum, oblongum, papulosum. Pappus pluriserialis, selaceo-paleaceus, serratus, longus, subaequalis. Corolla limbo a tubo haud distincto, 2-la- biata, labiis in disco: fastigiatis, exleriori 3-dentato, la- liori, interiori bidentalo; in radio: inaequalibus, exteriori lingulacfonni, multo ampliori, apice 3-dentato, interiori, cirrhiformi, aut 2-parlito aut pl. integro parumque laliori. Antherae caudatae, caudis laceris, alis obtusis, oblonge -el lipticis, longis; filamenlis planis, laevibus, polline ellipli- co; in radio aborla. Styll basi aequalis rami breves , ob- tusi, in disco subrotundo - ellipiici , extus hispidiusculo- pubescentes. Rhacbis nuda. Involucrum campanulalum, foliolis planis, e totis foliaceis divergenii-patenlibus per inferne sicca foliolisque intimis simillinia, superne folia- cea foliolisque extimis simillima, erecla, in tota sicca, mar- glne scariosa, erecta, longiora vel sublongiora. — Herbae Chilenses, humiles, foliis sessilibus, niembranaceis , uni- nerviis, aveniis, laevibus, exstipulatls, integris, margine planis, capitulis terminalibus, solilariis. •) Proustiam doniingensem. Sprg. syst. III. p. 502, vix congene- rem, uou vidi. 283 1. Ch. ciliata (R. et P. syst. p. 190.) *) Folils foliollsque involucri intlmls acumlnatis. Herba annua? Radix perpendicularis , ienuiter fusi- formis simplex. Caulis ereclus, leres, pilosus, in speci- mine perfeclo, quod vidi, trlpollicaris et inferne in ramos tres verticillatos , florigeros quarlumque abortum, brevissi- mum, sterilem deliquescens. Rami florigeri adscendentes folia remota gerunt, capituloque erecto, quam in sequenti vix majori, terminantur. Folia rigida, nervo perspicuo subtus prominulo, lucida, glabra, argute serrata, serratu- ris apiceque in spinulam longiusculam desinentibus, ovato- linearia, aciiminata, circiter 9'" longa, vix i^'» lata, re- mota, in specimine altero allerna, in altero opposila et ad basin ramorum leyna. Involucri disco parum longioris foliola subaequalia, rectilineo-acuminata, 4 — 5'" longa, foliaceis crebris, ovato - linearibus , patenti - divergentibus, 1-nerviis, longissime acuminatis, argute serratis, serraturis apiceque in spinulas aeque longas ac foliola sunt lata, desinentibus , glabris, viridibus, intermediis spinulas mol- liores, purpurascentcs multoque longiores gerentibus, inli- mis siccis, linearibus, breviter acuminatis, integerrlmis, apice nigro-maculatls, margine inferne late scariosis, su- perne exius pllosis, Corollae luteae, disci 4'" longae, ra- dii 7'" longae, labiis ext. exlus pllosis, oblongo obovatis, llnea parum anguslioribus. — In colllbus et campis Regni Chilensis (R. et P.) Peru (Dombey). (v. sp. 2. In h. Klh.) 2. Ch. chilensis (Cand. d. I. Ann. Mus. XIX. p. 70. Pcrdicium chileiise W. sp. pl. III. p. 2118.! Chaetan- thcra spinulosa Cass. oeuvr. phyt. II. p. 103. Ch. ser- *) Quacum Perdicium squarrosuTn Vahl miriiicc compegit. ill. Sprg. in syst. III. p. 503. — Chaetantheram. recurvatam. et magel- lanicam Sprg. 1. c. aeque ac Chaetantheras Bonplandianas ex hoc genere esse excludendas nemo est, qui dubitet. 284 rata R. et P. syst. veg. fl. peruv. p. 191.?) Folils folio- lisque Involucri intimis acutis. Rhizoma lignosum, perenne, longe repens, liiiic inde iiicrassatum folia conferta ex eorumque axillls caules plu- res (2 — 4) glabros — praecipue apice vIUosos protru- dit, quorum unus s. plures steriles, densius praecipue apice foliali stolones sislunl, reliqui erecti s. adscendenles, su- perne foliis nonnisi remotis instructi, 1" — 1' alli, tere- ies, graciles, simplices, capitulo solilario in siccis circller 6'" longo, 1"' lato terminantur. Folia alterna, calloso- mucronata, glabra — villosa, nervo perspicuo subtus pro- minente, ex oblongo-obovatis, basi longissime attenuatis, amplexicaulibus, acutis, confertis, 1 2" longis in rara, linearia aut sublinearia, basi anguslala, pl. pollicaria, |"^ lala. Involucri floribus disci acqualis foliola 1-nervia, li- nearia, extima fqüacea, patentia, involucro toti nonnun- quam subaequalia, ciliato-serrala, pauca, interiora sicca, acuta, margine apiccque late scariosa, apice nigro macu- lata, extus glabra s. in medlis pilosa, intimis exceptis ari- stala. Labia ext. in corollis radii semipollicarlbus extus pilosa. — Ch. spinulosani Cass. 1. c. ne varietateni quidem esse, satis ex optima descriptione apparet. Ch. scrratain R. et P. 1. c. quoquc huc pcriincrc verisimillimum est, quia diagnosis et patrIa quadrat. — Ad Concepcion in regno Chilensi legit quoque dar. de Cbamisso. (v. sp. S. CO.) 3. Ch. incana (Popp. syn. pl. amer. austr. mss.) Foliis obtusissimis, labiis exterioribus radii oblongo ovatis. Herba annua, inermis. Radix lignosa, albida recte descendlt, supra caules mullos (in specimine, quod vidi 9) procumbenles, 1| — 2|" altos, sericeo-pilosos, in axillis foliorum et superne sericeo lanatos, albido-stramineos, te- retcs, simplices aut lamos steriles, stoloniformes protru- dcnles emiltit, quorum quinqne fertiles, capitulis solila- . 285 liis aeqiie magnis ac in Ch. spathiilata termlnantur , re- liqui steriles, densius praecipue apice foliati, stolones si- stunl. Folia alterna, nervo nonnisi in demortuis satis per- spicuo percursa, ulrlnque sericeo-pilosa, juniora sericeo- villosa, obtusissima , basi inlcgerrima, superne argute ser- rata, serraluris apiceque brevissime calloso-mucronulatis, ex confertis, spathulalis, versus basin caulem imum am- plexantem longissime attenuatis, circiter poUicarlbus, 2 — 3'" latis , in remola , oblongo - obovata , 4 — 6'" longa, \^ — 2"' lala, capitulls adstanlia in eorumque involucra abeuntla. Involucri disco aequalis foliola exteriora seri- ceo-pilosa, oblongo -obovala, superne serrata, capllulo ipsi saepe aequalia, interiora glabriuscula , margine lato apice latissime scariosa, integerrima , obtusissima, apice purpu- rascentia. Corollae disci croceae, radii supra sulphureae, subtus purpurascentes , labiis exterioribus oblongo -ovalis, extus pilosis. — Differt a Ch. spathiilata statura omniuni partium valldiori, corollarum radii labiis exter. oblongo- ovatis nee obovato-ellipticis, sulphureis, subtus purpura- scentibus, nee croceis, pube tolius plantae densiori el se ricea, foliolis involucri involucrum tolum non rarius quam in Ch. spathiilata dimidium superanlibus. — Pöppig in montlbus arenosis, maritimis pr. Coiicon Septbr. flor. (v. sp. s. 1.) 4. Ch. spathiilata (Pöppig 1. c.) Foliis obtusissi- mis, labiis exterioribus radii obovalo-elliplicis. Herba annua, inermis, radice lignosa, albida, simpli- ciuscula, recte s. oblique dcscendenle, supra caules plu- res, procumbentes prolrudenle omnes lere fertiles, capitu- lis solilariis, 5'" longis, 6'" lalis termlnalos, 1 — 2-pol- licares, teretes, pilosos, superne villosos, foliis sparsis ob- sitos, simplices. Folia allcrna, nervo nonnisi in demor- tuis satis perspicuo percursa, pilosa, juniora vlllosa, obtu- sissima, basi integerrima, superne argute serrata, serralu- 286 ris apiceque brevissime calloso - mucronulatis, ex confertis, spathulatis, versus basin cauleni imum amplexantem lon- gissime attenualis 4 — 8'" longis, 1 — 2'" laus In re- mota, oblonge -obovata, 3 — 4'" longa, 1 — |'" lata, ca- pitulis adstantia in eorumque involucra abeuntia. Involu- cri disco aequalis foliola, exteriora pilosa, obovato- linea- ris, versus apicem serrata, capitula dimidia saepe superan- tia, interiora glabriuscula, margine latissime scariosa, apice virescentia, obtusissima, integerriraa. Corollae croceae, in radio labiis exter. obovato -ellipticis, 3 - denticulatis , exlus pilosis. — Poppig in aridissimis collium ad Concon. Sepibr. flor. (v. sp. s. 3.) t 19. CHERINA.*) (Cass. Bull. soc. pbll. Aoüt 1817. p. 67. dict sc. nat. VIII. p. 67.) Ch, microphylla (Cass. 1. c. ) 20. TRICHOCLINE. (Cass. Bull. Janv. 1817. p. 13. Dict. sc. nat. LV. p. 216. Doronici sp. Lam.; Onoseridis sp. Sprg. ) Capitulum heterogamum, aequaliflorum, radlatum* Achaenium erostre, lurbinatum, papulosum. Pappus mul- tiserialis, setoso-paleaceus, serralus, longus, subaequalis. Corolla llmbo haud inflato, 5-nervia, 2-labiata, labiis disci: fastigialis, exleriori latiori 3-, interiori 2-dentato, radii: inaequalibus, exteriori lingulaeforml , multo am- pllori, apice truncato 3-dentato, inleriori spiraliler torto, 2-partito, quandoque simpllci, ubi tunc latiori. Anlherae in disco: caudis longis, laceris, alis oblongo- ellipticis, ob- tusiusculis, brevibus; filamentis planiusculis, papillosis; in radio: abortae, distinctac. Styli basi aequalis rami bre^ *) Genus cum Chaetanthcra prorsus conjungeadum. 287 ves, obtusi, aequales, extus superne puberuli. Rhachls breviter (longe Cass. 1. c.) piloso - fimbrilllfera, Involu- crum campanulalum , foilolis integerrimis , planis, e totis follaceis, quam proxima longioribus, patentibus in mem- branacea, sicca, lincaria, erecta, magis minusve longiora. — Herbae Brasilienses, inermes, rhizomate crasso, perenni, lignoso, subrepenti, fusco-nigro, diviso s. simplici deor- sum fibras validas, simpliciusculas , sursum caules uiium pluresve teretes, slriatos, simplicissimos, nonnisi basi ima folia exstipulata, conferta, plana protrudenles; caeterum aphyllos, vix una alterave squama hinc inde instructos quolannis emittente, corollis croceis. 1. Tr. incana (Cass. 1. c. Doronicum incanum Lam. Enc. meth. IL p. 513. 111. t. 679. f. 3. Arnica in- cana Pers. syn. II. p. 454.) Foliis sublus niveo-tomen- losis, foliolis involucri acuminatis. Caulis ereclus, foliis longior, albo-lanato-lomentosus, \ — 1" altus, basi ima petiolorum delapsorum vesfigüs imbricalis et lana longissima , alba intermixtis teclu». Fo- lia coriacea, peliolata, penninervia s. uninervia, avenia, nervo primario lalo, utrinque piano, subfus sulcalo, supra nitida aut juniora tomenlo fugaci, tenero obsessa, infra lomento lanato, niveo, persistenli vestita, oblongo - ob- ovata, integerrima — prolunde pinnalifida, laciniis aculis, integerrimis, sursum spectanlibus s. horizontalibus, obtusa — rarius aeuminata, basi longissime in petiolos albo. la- nato-tomentosos, intus canaliculatos , basi dilatata caulem imum amplexanles atlenuala iisque addilis 2|^ — 5" Ion- ga, 4 — 8'^' lata. Capitula in siccis circiler 10'" longa, 12'" lata. Involucri foliola linearla, acuminala, extus la- nato-tomentosa, foliacca, numorosa. Corollarum radii la- bia exteriora obovato-oblonga , subtus lomcnloso - vlllosa, circiter 8 — 10'" longa, 1-, — 2'" lata. — Commerson 288 in Monte -Video et Paraguay; Sellow misit e Brasilia me- ridionali. (v. sp. s. oo.) 2. 7V. macrocephala n. sp. Foliis sublus nlveo-to- mentosis, follolis involucri exterioribus obtusis aut acutis. Caulis adscendens, obsolete tomentosus, foliis humi- lior, 1|" allus, capitulo maximo, in siccis 2^" lato, l^^f longo terminatur, basique neqiie follorum delapsorum ve- stigia neque lanam gerit. Folia sessilia, coriacea, penni- nervia, nervo primario subtus latissimo, piano et striato, avenia, oblongo-obovata, acuta, integerrima , snpra plana, opaca, (in siccis rugulosa) subtus tomento albo, densis- simo, persistenti vestlta, glandulis immersis nullis notata, 2i^ — 3" longa, 9 — 15'" lata. Involucri foliola linea- ria, foliacea, extus albo-tomentosa, obtusa aut acuta, pau- ciora quam in praecedente, intima angustiora, acuminata, glabra, margine anguste scariosa, pallide virescentia. Co- rollarum labla exteriora radli oblongo-obovala s. subllnea ria, extus tomentosa. — Diffcrt a praecedente: caule fo- liis ipsis humillori, adscendente, basi vestlgiis foliorum delapsorum lana intermixtis carenle, capitulo multo am- pllori, foliis sessilibus, saltem in specimine suppetente in- tegerrimis, multo latioribus, supra opacis, subtus tomento firmiori magisque adpresso veslitis, foliolis involucri folia- ceis aculls aut obtusis, multoque rariorlbus. — Sellow in Brasilia acquinoctiali. (v. sp. s. 1.) 3. Tv. Juimilis XX. sp. Foliis subglabris , foliolis in- volucri intimis acuminatis. Caulis ereclus, foliis humilior, magis minusve obso- lete tomentosus, superne squamis hinc inde obsitus, < — 3" altus, basi ima pctlolorum delapsorum vestiglis imbrit catis lanaque longa, alba inlermixlis tcctus. Folia brevi- ter peliolala, subcorlacea, penninervia , nervo primario su- pra piano; sublus convexa, supra avenia, spatbulato-ob- ovato-oblonga, acuta, basi In petiolos albo-pilosos s. gla- bros. 289 bros, intus canaliculatos, basi dilalala caulcm imum am- plexantes longe atlenuata, rarissime integerrima, saepissime lyrato — profunde pinnatitida, laciniis tunc lincaribus, sur- sum speclantibus, inlegerrimis aut denticulalis, opaca, pl. glaberrima, rarlus in inferlorl pagina excavato -punctata ob- solelissime tomentosa, li — 4" longa, 3'" — V lata. Capilula magnitudine eadem ac in Tr. incana. Involucri foliola magis minusve obsolete tomentosa, foliacea linea- ria, acuta — breviter acumlnata, crebra, sicca, margine scariosa, acuminata, saepe purpurascentia, 3nervia magis> que glabra. Corollarum radü labla exteriora oblongo ob- ovata — linearia, exlus tomentosa — glabra. — Sellow legit pr. S. Jose ad fluvium Uruguay Brasiliae meridiona- lis Febr. 1823. (v. sp. s. oo.) 4. Tr. hcterophylla * ( Onoseris heterophylla Sprg. syst. III. p. 503.) Foliis glabris s. obsolete tomentosis, foliolis involucri intimis obtusis aut acutis, margine vLx parum scarlosis, neque undulatis. Caulis erectus, parum flexuosus, adultus foliis semper longior, Z\ — 12" altns, obsolete albo-tomentosus — gla- ber, basi ima petlolorum delapsorum vestigiis imbricatis lanaque longa, alba intcrmixtis teclus. Folia petiolata, subcoriacea, uni- s. penninervia, avenia, nervo primario utrinque piano , lanceolalo - elliptica — obovato - oblonga, pl. acuta, rarlus oblusa (nunquam acuminata) obsolete to- mentosa — glaberrima, opaca, glandulis immersis exca- vato-punctata, integerrima — pinnatifido-crenata, petiolis intus canallculatis, basi dilatala caulem imum amplexanti- bus additis 2 — 6'" longa, 6 — 15'" lata. Capitula in siccis pollicem longa totidemque lata, Involucri foliola tomentosa — subglabra, foliacea pauca, obovalo-Iinoaria, intima obtusa aut acuta. Corollae radü circitcr polllca- res, labils exleriorlbus obovato -oblongis, 1 — 1.'"' lalis, 5r Bd. 2« Heft. 1 9 290 extus tomentoso-villosis. — Sellow in Brasilia meridio- nali. (v. sp. s. oo.) Fig. 113. Stamen disci. — 114. Ej. Stylus. 5. Tr. maxima n. sp. Foliis glabris, foliolis invo- lucri obtusis aut acutis, inlimis apice latissime scarioso undulatis. Caulis striclus, squamis omnino destilutus, obsoletis- sime tomentosus, erectus, usque ad 2' et ultra altus folia longe excedit atque vesligia peliolorum delapsorum imbri- cata, quibus basi ima tectus est, lana non intermixta ha- bet. Folia consislentia et colore eodem ac in Sisymbrio austriaco vel Rhci cujusdam, submembranacea, laete viri- dia, penninervia, nervo primario subtus convexo, parum venosa, petiolata, petiolis canaliculatis, \ — 3" longis, basi dilalata caulem imum amplexantibus , glabris s. obso- letissime lomeutosis, undulata, oblonge - obovata, acuta, basi longissime atlenuata, inlegerrima — runcinato-pinnatifida, lobo terminali maximo, lalerallbus divaricatis, obtusis, ulrinque glaberrima, margine hinc inde breviter albo-to mentosulo, subtus glandulis sessilibus, immersis rarius notata, 4'' — 1' longa, 1 — 2|" lata. Capitula in siccis circiter 1" longa, 1^" lata. Involueri foliola exlus obso- lelissime tomenloso-pilosa, foliacea pauca, obtusa aut acu ta, intima obtusissima, multo longlora, ciliata, margine late, apice latissime scariosa et undulata, pallide viridia. CoroUae glabrae, in medio glandulosae, radii labiis exte» rioribus oblongt) - obovatis, 9'" circiter longis et 14; — 2'" lalis. — Sellow in Brasilia meridionali. (v. sp. s. oo.) 21. GERBERA. (Gronov. ined. Linn. gen. pl. ed. 1 et 2. Cass. Bull, fevr. 1817. p. 34. Dict. sc. nat. XVIII. p. 459. Ej. oeuvr. pliytol. H. p. 98. Aphyllocaulon Lag. Amoen. nat. 1. c. Arnicae sp. auct., Doronici sp. Lam.) 291 Capitulum heterogamum, aequallflomm, radiatum« Achaenium roslratum, compressum, paucicostatum, sparse papulosum, nectario alveolari. Pappus 2-senalis, seloso* paleaceus, serralus, aequalis, mediocris. Corolla 2 - la- biata, glabra, limbo haud inflato, labiis in disco: aequali- ter longis, exteriori 3-dentato, latiorl; inleriori 2-fido; in radio : labio exteriori lingulaeformi , 3 - dentato , inleriori 2 partilo, laciniis anguslissimis , cirrhiformibus. Antberae in radio: caudis basi laceris, alis lanceolatis, paullulum obliquis, brevibus, sublruncatis, filamenlis glabris, tereti- bus; in radio: abortae. Styli basi aequalis rami breves, oblusi, aequales, extus in floribus $ carnoso-pilosiusculi. Rhachis nuda. Involucrum discura aequans, foliolis ob longis ; semilanceolatis, siccis, plurinerviis, adpressis, pla- nis, interioribus longioribus, margineque scariosis. — Her- bae Capenses, inermes, pulcherrimae , tenebris autem Thunbergianis nimis obrutae, rbizomate perenni,*) repente, deorsum fibras validas, simpliciusculas , sursum caulem unum pluresve ereclos s. adscendenles, leretes, strialos, simplicissimos, nonnisi basi inia folialos protrudente, fo- liis peliolatis, confertis, exstipulalis, peliolis intus canali- culalis, basi ampliata caulem imum amplexantibus ibique lana longa, sericea cincLis. Sect. I. Gcrhera. Involucrum campanulatum, floribus radii multo brevius foliolis coriaccis. Folia coriacea, adulta supra nitida. 1. G. Linnaci (Cass. oeuvr. phyt. II. p. 256. Dict. d. sc. nat. XVIII. p. 460. Gerhera asplenüfolia Sprg. syst. III. p. 576. Doronicmn asplcniifoUum Lam. Enc. *) Radicem quidem aanuam dicft Thunb. 1. c. in yi/^nicct cor"" data et A. sinuata, cui autem coutrarium in earum specimluibus sic- cis obseryavi. 19' 292 II. p. 315. Avnica Gerbern L. sp. pl. 1246. W. sp. pl. III. p. 1213. Reich syst. p. 834. Thunb. fl. cap. p. 669. Ic: Burrm. afr. 155. t. 56. f. 1. Buxb. cent. V. p. 12. f. 24. Pluk. alm. 336. t. 313. f. 5. Lam. III. t. 679. f. 5.) Foliis subpinnallseclls, lobo terminal! rcliquis non majori, subtus tomento ferrugineo, persisstente dense vestitis. Caulis erectus flexuosus, albo-lomenlosus — glaber, \ — V et ultra altus, squamis rarissimis, anguslissime li- nearibus, acuminatis hinc inde obsitus. Folia uninervia, sublinearia, profunde lobato-pinnatifida, lobis usque lere ad nervum supra planum , subtus valde convexum excisis, retrorsum imbricalis (L. sp.), modo opposilis, modo alter nis, rotundatls, inlegerrimis) margine reflexis, terminali ovato acuto s. acuminato, lateralibus sensim remotiovibus, profundioribusque parumque minoribus, supra avenia aut parce venosa, subtus tomento denso, ferrugineo, persistente vestita, 3 — 9" longa, 8 — 9'" lata. Petloli 1— 3-pol- licares, nervoque subtus tomento albo magis minusve fu- gaci obtecti. Involucrum ita ut partes fructificationis in speciminibus, quae vidi, haud suppelunt. — In summis laleribus montis tabularis. Novbr. (Thunberg). (v. sp. s. 3.) 2. G. sinuota (Sprg. syst. III. p. 576. Arnica ser- rata Thunb. fl. cap. p. 669. aut Ä. siniiata Thunb. 1. c. Doronicuni aspleniifolium var. /3. Lam. Enc. II. p. 315.?) Foliis aut Integris aut lyrato - subpinnatifidis, subtus to- mento subferrugineo , persistenti dense vestitis, foliolorum involucrl intimorum marginibus rectilineis aut concavis. Caulis adscendenS) gracills, magis minusve luscus et tomento fugaci veslitus, squamis lincaribus, acuminatis, angustissimis, brevibus hinc inde obsitus, circiter pedalis. Folia penninervia, parum venosa, lineari — elliptico — rarius obovato-lanceolata, margine leviter reflexa s. plana, sinuata — lyrato« subpinnatifida, sinubus aut inlegerrimis, obtusissimis , aut apiculalo denticulatis, supra lucida, sub- . 293 tus tomenlü denso, siibferrugineo , persistente obtecla, nervo sublus convexo el petiolis, 1 — 2" longis tomento albü, fiigacl magis minusve orbatis, 1^ — 3" longa, 3 — 12"' lata. Involucri foliola longe rcclillneo- acuminata, magis minusve pallide viridia, et extus lomenloso-pilosa margineque scarioso ciliata, inlimn circiter 6"' longa, V" lata margine superne saepe purpurascentia. Capilulum in siccis 8'" latuin, 6'" allum. Flores radii poUicares labio exlerlorl oblongo-clliptlco, 1'" lalo, subtus atropurpureo, supra — • Inier Aniicani sinuatam et serratam ex flora Tlmnberglana nulla clucct differentia. — Bergius Icgit in monte diaboli Oclbr. 1816; est quoque e planiis Capcnsibus, a Mundtio et Maire nee non a Zeyhero (n, 43.) leclis. (v. sp. s. CO.) 3. G. microcepliala n. sp. Foliis aut integris aut sinualo - sublyralis, subtus tomento subferrugineo, persi- slenli, denso veslitis, loliolorum involucri intimorum mar- ginibus apicalibus convexis. Caulis adscendens, sqiiamis minutissimis, et obsoletis hinc inde obsllus, magis minusve albo — s. superne sub- ferrugineo - tomentosus , 1\ ' — ' 10" alfus, gracllis, Folia uninervia, avenia, supra nitida subtus tomento denso, sub- ferrugineo, persistenti veslita, nervo utrinque piano, sub- tus albo-lomentoso, striato, obtusa aut obtusissima aut ra- rius acutiuscula, margine plana, pl. ovata s. elllptica, corda- ta et inlegcrriraa, rarius oblongo-obovata, basi sublyrato-pin- natiflda, lobis tunc integerrimis, rotundalis, 1 — 2" longa, 6 — 12"' lata. Pelioli i — 1" longi, superne plano- compressi, coslali, tomento magis minusve denudali. In- volucri foliola extus magis minusve subferrugineo -tomen- tosa, breviter ciliata, margine scarioso et nervo medio ma- gis minusve obscure purpurascentia et glabra, ex semilan- ceolatis in oblongo- ovata, acuta aut quam brevissime mu- cronato- acuminata, 4'" longa, 1'" lata. Capitulum in sie- 294 eis circiter 6'" latum, 4"' altum. Corollae radli 6'" lon- gae labiis exterioribus V" latis, supra flavis sublus atro- purpurasccntlbus. — In descriptlone Arnicae sinuatae Thunb. 1. c. oppugnant folla oblonga, acuta, subtus albo- tomentosa, digitalia, pollicem lala; A. scrratae folla li- nearia, margine revolula, uiiguem lata, palmaria. — Dif- fert G, microccphala a praecedenle foliis multo mlnori- bus, aut IIs Parnassiac palustris simillimis aut oblongo- obovatis basi siiblyrato - pinnalifidis , lobis tunc integerri- mis, margine in speciminibus, quae exstant, nunquam re- volutis, pl. obtusis s. oblusissimis, aveniis, 1-nerviis, nee venosis et pcnninerviis, nervo sublus piano nee valde con- vexo, brevius petiolatis; caulibus humilioribus , eapitulis floribusque praesertim radli multo minoribus, involucri fo- liolis nervo mcdio niarginequc obscure purpurascenlibus et subglabris, quorum inlima marginibus apicalibus con- vexis gaudent, neque 4"' cxcedunt, nee omnibus longe reeli- lineo-acuminatls, palllde viridibus, Interioribusque 6"^ lon- £;is. — Mundt et Mairc ad Hangklipp Jul. 1821. (v. sp. l 4.) 4. G. Biirrmanni (Cass. Dict. 1. e. DoTonicmn py^ rolacfölium Lam. Ene. II. p. 315. Ariiica pyrolaefoUa Pers. syn. 11- p 454, Arnica crocca Tbunb. 11. eap. p. 668. Arnica crocea L.*) sp. pl. II. p. 1246. ex parte. Ic: Burrm, afr, t. 56. f. 2.) Foliis subtus glabris aut ju- nioribus tomento albo, tenui, fugaei vestitis, foliolorum in- volucri intimorum marginibus apicalibus convexis. Caulis ereclus — adscendens, flexuosus, gracilis, flavo- fuscus, tomento brevi, fugaei magis minusve orbalus^ 6 — • 16" altus, basi diamelro vix 1-lineari, squamis erebris an- gustisstme linearibus obsitus. Folia penninervia, relieu- *) Cl. Vahlius quotjuc in mss. Arnicae croceae Doronicum j)y- volaefolium Lam. synonymum scc. ej. hrb. adscribit. 295 lato-venosa, nervo prlmarlo supra piano, subtus convexo, reliquis venisque ulrinque promineniibus, margine plana, frequenter sinuato - denticulata , subrotunda s. elliplica, ob- tusa aut acuta, basi truncata aut brevissime cuneallm in petiolos tereliusculos, tomento fugaci^ albo magis minusve vestitos, 1 — 6" longos acuniinala, supra nitida, sublus glabra vel juniora tomento fugaci albida. Involucri foliola pallide viridia, vix apice purpurascenlia, extus magis mi- nusve albo - tomentoso - pilosa , margine anguste scariosa, vix ciliata, ex semilanceolatis, acumlnatis in oblongo-el- liptica s. sublinearia, acuta aul rarius brevissime mucro- nato-acuminata, saepissime latiora, nonnunquam angusliora, 7"' longa, V" lata. Capitulum in siccis circiter 4" ^^n- gum, 1" latum. Corollae radii circiter 9"^ longae, labium exterius 1^'^' latum, colore petalorum Anemones corona- riae (ut ex unico specimine patet) insigne. — Bergius in monte Tabulari et in Rondebosch Novbr. 1815 et Apr. 1816. (v. sp. s. c».) 5. G. macroccpJiala n. sp. Foliis subtus glabris, foliolis involucri omnibus longe et anguste rcctilineo-acu minatis. Caulis flexuosus, erectus s. adscendens, inanis, casta- neo-fuscus atque tomento fugaci obteclus, basi diamelro 2 — 3-liueari, 1 — \\' altus, praecipue apice squamis obsessus. Folia penninervia, rcliculalo-venosa, nervo pri- mario supra piano, subtus oonvexo, reliquis venisque ulrin- que promineniibus, coriacea, rigida, margine plana, magiä minusve siuuato - denticulata, subrotunda — oblonga , acu- ta — obtusa , basi obtusissima — breviler cunealim in pe tiolos f — 2" longos, tomento tenero, fugaci vestitos acu- minata, utrinque nitida, sublus pallidiora. Involucrum noii profunde campanulatum, sub 4-scrialc, foliolis semilanceo- latis, e basi usque ad apicem longe angustissimcque recti- ineo-acuminatls, superue praecipue marginibus Icnuiori- t2% bus ncrvoque nit'dlo puipurascentlbus, ex tenuiter cilialis extusque tomentoso-pilosis in glabra, non cillata, circiler 8'" longa, i"i lata. Corollae radll pollicares, labiis ext. elongalis, anguslc lanceolalis, obsolelissime 4-nerviis, car- nosis, supra croceis subtus purpurasceniibus. Capitula in siccis 2" lata, 4" longa. — G. Burrmanni (pyrolaefoliae) valde affinis sed diversa: statura omnium partium majori praecipue capiluli, involucri minus profunde campanulali foliolis superne purpurasceniibus, omnibus aequaliter an- gustissime longeque retlilineo-acuminatis, nee intimis aeu- lis aut brevissime mucronalo-acuminalis, foliis firmioribus, multo amplioribus, eaulibus multo-crassioribus, colore ra- dli etc. — Lamark 1. c. construxit ex Arnica crocea L. duas species, Doronirmn sjnnulosum et pyrolaefolium, Illud non vidit et conslituit nqnnisi icone et descriptione Burrm. afr. p. 154. 1. 5ö. nitens, quae a noslra recedit: foliis dentalis, dentibus spinaeformibus, subtus tomenlosis, eaulibus squamis deslilutis et praecipue eo quod Burrman- nus 1. c. plantam suam caulescenlem dicit, et Poiret Enc. meth. X. p. 516. Uoroiiicum spimilosum Lam. synony- mum Arnlcfiß tabiilnri Tliunb. a Gerhera macrocephala diversissimae adscribit. — Bergius reperit in montis Ta. bularis declivitate meridionali-occidentali Decbr. 1826. (v. sp. s. 3.) Sect, IL Piloselldides. Involucrum turbinatum foliolis herbaceis, anguste li- neari-lanceolalis, longo reclilineo-acuminatis, interioribus margine anguste scariosis, radio parum longioribus. Fo- lia membranacea, pennlnervia, avcnia, pilis longis e tu- berculis orienlibus, in nervo primario confertis supra hir- suto-pilosa margineque piano ciliata, peliolis utrinque pla- nis, lanatis. Pappus rufescens. Caulis erectus, nulans, flexuosus. gracilis squamis omnino caret. Labia exleriora in ilor. radii anguste lincaria. 297 6. G, cordata * {Arnica cordata Thunb. 11. cap. p. 668.*)) Folüs subtus tomento adpresso, persistent» albis> Ilnbltnm Leriae nutantis eximle repraesentat. Cau- lis \ — \\^ altus, villosus, versus apicem lanato-villosus. Folia longe petiolata, rotundo-elliplica, obtusissima, rarius acutiuscula, basi cordala, integerrlma s. minute mucronu- lato-dcnliculala, sublus tomento persistenle, denso nivea, nervjs pilis longls, magis minusve ferruginels hirsula, nervo primario utrinque piano, sublus costato, 2 — 4" longa, I — ^" lata. PetioII usque ad 5" long!. Capitulum in slccis circiter 8'" longum, apice 12'" latum. Involucri fo- liola extus lanalo-villosa. Corollae sulphureae, glabrae. Thunberg in sylvis Hautniquas Oclbr. et Novbr. (v. sp. s. OD a Mundtio et Malrio lecta.) 7. G. pilosello'ides (Cass. oeuvr. pliyt. IL p. 256. Dlct.^ 1. e. XVIII. p. 461. Arnica pilosello'ides L. Amoen. acad. VI. p. 103. Vahl symb. 3. p. 99. W. sp. pl. III. p. 2106. Doronicum piJoselldides Lam. Enc. II. p. 314.) Folüs sublus pilosis — villosis. Caulis 5" altus, tlexuosus, praecipue apice lanato-to- meniosus. Folia elllplica — obovata, obtusissima, basi saepius leviter cordala obtusa — rarius acuminata, inte- gerrlma s. repanda, sublus pllosa — villosa, 1 — 2" lon- ga, 6'" — 1'' lata. Pelioli ad summum 6'" longi. Capi- tula in siccis 8'" longa, apice tolidem lata. Involucri fo- liola atropurpurea , exlus villosa, radio parum breviora. Corollae radii 6'" longae labüs exterioribus i'" latis, atro- purpureis. — C. B. S. (v. sp. s. 3. a Krebsio lecta.) Flg. 115. Stamen dlsci. — 116. Ej. corolla. — 118. Corolla radii. — 119. Acbacniuni. *) Quam cautlem ac Jmicam piloselloidcm h, esse jussit Sprg, sysl. III. p. '»<)S. 298 Obs. 1. Arnica hirsuia Forsk. descr. p. 151. Vahl symb. TU. p. 99., cujus specimen quamvis satls mancum in herbario Vahllano vidi, est Gerbcrae sp. , habet folia longissime petiolala, elliptica, acuta, cordata, supra glabra, juniora hirto-pilosa, subtus pellolosque 5 — 6" longos la- iiata, 4 — 5" longa, circiter 2" lata cauleque breviora, atque a G- piloseUöide quidem vix diftcrt nisi foliis lon- gissime petiolatis, statu majori et ex Vahl mss. radio in- volucrum excedente (?) ejusque corollis extus violaceis et intus albis nee purpureis a G. cordata autem, quam pilo- selldiden cel. Vahl in herbario suo asservat, satis super- que pube paginae foliorum inferioris recedit. Obs. 2. Gerbera crcriata (Edw. bot. reg. X. t. 855. Sprg. syst. III. p. 575. Arnica crenata Thunb. fl. cap. p. 668. Lodd. bot. cab. t. 901.) ad tribum ne ßlutisea rum quidem sed Asterearum verarinn pertinet atque ab ipso Gerbcrae genere stylo, corollis disci 5-dentatis, re- gularlbus, anlherisque ecaudatis toto coelo abhorret. — Ar- nica coronopifolia L. et A. serrata Thunb. (?) sunt Ger- bcrae^ quas observare mihi adhuc non licuit. ( Continuatio in sequenti fasciculo.) 290 Ueber den Blütlienbau der Gramineen von Dr. Willielm Cruse, Prh'at - Doccntcn an der Universität zu Königsberg in Pr. ,,Alle Gestalten sind ähnlich, und keine gleichet der andern; ,,Und so deutet das Chor auf ein geheimes Gesetz; „Auf ein heiliges Räthsel. " -^- • V, Goflihe. Der Genitalapparat der Gramineen ist umgeben von einer Anzahl mehr oder weniger blattförmiger Organe, welche von Linne als Theile der Blume unter den Namen Kelch, Krone und Nectarien beschrieben wurden. Dafs diese Theile nicht eine und dieselbe Bedeutung haben mit den in höhern, namentlich dicolyledonischen Pflanzen durch dieselben Benennungen bezeichneten Organen, dar- über ist man zum Theil lange einig. Ob sie aber über- haupt alle zur Blume (flos) gehören oder nicht? welche Bedeutung ihnen in der Reihe der metamorphosirten Blät- ter zukommt? — darüber sind die Ansichten der Schrift- steller noch sehr getheilt. Wir werden in den folgenden Blättern versuchen, die Analogie des Bliithenbaues der Gramineen mit dem Bau der Blumen der übrigen mono- cotyledonischen Pflanzenfamilien nachzuweisen; wir wer- den in dieser Absicht zuerst die Gesammtheit der Organe, die den Gegenstand unserer Deutungsversuche bilden, ganz einfach beschreiben und ganz besonders das Verhältnifs 300 ihrer gegenseiligen Stellung berücksichllgcn ; werden dann die Ansichten anderer Beobachler vou der Bedeutung die- ser Organe durchgehen und endlich unsere Ansicht dem ürlheil der Botaniker vorlegen. Ehe wir uns aber an die Behandlung unserer Aufgabe begeben, müssen wir unsere Leser mit den Grundsätzen bekannt machen, die uns bei der Ausführung unseres Vorhabens geleitet haben. Eine gedrängle Darlegung unserer Ansicht von der Pflanze und der Bedeutung ihrer Theile im Allgemeinen wird dieser Ansicht am besten genügen; sie wird zeigen, dafs wir die der Goetheschen Metamorphosenlehre zum Grunde liegende Idee als die Basis betrachten; geleitet haben unsere Stu- dien die Schriften vou Rob. Brown, De Candolle, Turpin und andere, vor allen aber das Studium in dem grofsen Buche der Natur. Welchen Einflufs auf unsere Betrach- tungsweise der Pflanze der vertraute Umgang unseres ver- ehrten Freundes Ernst Meyer ausgeübt hat, werden die- jenigen bald erkennen, die mit seinen Ansichten bekannt sind. V\ir freuen uns der Gelegenheit unserm lieben Freunde unsern Dank aussprechen zu können für manche Stunde reich an Belehrung, die uns durch seine Freund- schaft zu Theil wurde! — Wir betrachten den Knoten, die Wurzelfaser und das Blatt mit seinen Mebenblältern (stipulae) und der axilla- ren Gemme als die Grundorgane der Pflanze; sie bilden das Element, die Einheit, die in der ganzen Pflanze sich immerfort wiederholt, in der Wurzel mit der vorwalten- den Richtung jedes Elementes nach dem Mittelpunkt der Erde, im Stamm mit überwiegender Richtung von der Erde ab, dem Lichte entgegen; in der Wurzel entwickelt sich daher nur das der Erdrlchtung entsprechende Organ, die Wurzelfaser, welche in dem zum Lichte aufsteigenden Tlicil der Pflanze unterdrückt wird, während sich nur das 301 Lichtorgan, das Blatt ausbildet. Jede höhere Pflanze stellt sich uns dar, als ein organischer Körper, der, an die Erde gebunden, sich dem Lichte enlgegen entwickelt und über der Erde das Ziel aller höhern organischen Körper, Er- zeugung eines Individuums derselben Art, in Erfüllung bringt. Die Wurzel erreicht in der Beziehung, welche sie zwischen der Erde und dem Theil der Pflanze, wel- chem die Erhallung der Art obliegt, setzt, ihre Bestim- mung; ihre Elemente, bald gänzlich beschränkt auf die Richtung nach der Erde, erreichen in der Entwicklung der AVurzelfaser ihr Ziel; sie bleiben ungemndert, die ganze Wurzel bleibt eine Knolenmasse. Anders ist es in dem aufsteigenden Theil der Pflanze, dem Slamm im weitesten Sinn; ihm liegt die Erhaltung der Art ob; die Elemente sondern sich bestimmt, entfernen sich zu freierer Ent- Wicklung ihrer Organe von einander (es schieben sich In- ternodien zwischen je zwei Knoten ein); sie erreichen mit dem immer bestimmtem Ueberwiegen der einen Rich- tung von Knoten zu Knolen höhere Ausbildung ihrer Or- gane in Form und Gewebe. An den unlern Knoten des Siengels, so wie an niederliegenden Stengeln sehen wir häufig an den blätterlragenden Knoten noch Wurzelfusern erscheinen ; je naher nach der Blume , desto schwerer scheint dieses zu geschehen, bis an den obersten Knolen selbst unter den günsllgslen Vcrhällnissen keine Wurzel- fasern mehr entwickelt werden können. Nachdem so (im vegetativen Thcll der Pflanze) die Richtung in den Ele- menten nach abwärts völlig unierdrückt ist, nähern sich die vorher weit ausein.nider gelreteuen Elemente einander wiederum, bis in dem innigsten Verschmelzen einer ge- wissen Anzahl von Knoten (mcistentheils vierer, wenig- stens zweier) in der Blume, das höchste Ziel der Vege- tation in der Diflerenzirung der Organe zweier Knoten, zu Erzeugung eines neuen Individuums derselben Art durch 302 thäliges Ineinanderwirken, erreicht ist. In dieser Ver- schmelzung geht alle fernere Wiederholung des Elemen- tes unter, die Pflanze ist vollendet.*) Wenn nun die Ansicht richtig ist, dafs die ganze Pflanze aus einer Reihe Knoten mit ihren Organen be- sieht, von welchen in der Wurzel die eine Form, im Stamm die andere unierdrückt wird; dafs im Stamm sich das Blatt mit seinen Nebenblättern von Knoten zu Knoten höher entwickelt, bis es in der Blume zur Erzeugung eines neuen Individuums geschickt geworden ist; dafs also jedes Element als solches in jedem Theil der Pflanze stets eine und dieselbe Bedeutung hat, dafs den einzelnen Elementen nur als Gliedern einer durch die Blume ge schlossenen vegetabilischen Reihe oder Achse eine ver- schiedene Bedeutung, die wir durch verschiedene Benen- nung der an sich immer gleichbedeutenden Organe aus- drücken, beigelegt werden kann, — wenn diese Ansicht die richtige ist, so werden wir die Organisation der Blume nur verstehen können, indem wir auf den Bau des Grund- elemenles, welches als Grundlage aller durch Wiederho- lung desselben entstandenen Elemente, als das typische Element angesehen werden mufs, zurückgehen. Dieses typische Element finden wir in dem sogenann- ten ersten Knoten des Stammes und seinem Organe, dem Blatt. Die besondere Bedeutung desselben für die ganze *) Der Sprachgebrauch des gemeinen Lebens bezeichnet schon sehr richtig die drei Hauptbezichungen der Pflanze durch Wurzel, Kraut und Blüthe. In der Wurzel ist die Beziehung zur Erde ausgesprochen; im vegetativen Theil (dem Kraut) sucht sich das Individuum als sol- ches gegen die Aufsenverhältnisse zu behaupten; erst wenn ilun die- ses gelungen, geht es an das Geschäft der Rcproduction ; erst nachdem im Kraute ^edes Element gewissermaafsen selbstständig «eine Kräfte versuclit hat) vereinigen sich mehrere zu Erreichung des höchsten Zieles. 303 Pflanze ist iheils durch die Bezeichnung der Blätter des ersten Knotens mit einem eignen Namen ( Cotyledonen, Samenblätter), theils auch dadurch anerkannt, dafs man die Organisation dieses Haupielemenles zum bezeichnenden Moment der Zerfällung der höhern Pflanzen in zwei sehr natürliche ITaupigruppen gewählt hat; je nachdem nem- lich sämmtliche Gefäfsbündel aus dem ganzen Umfange des Knotens sich nach einer Seite hin sammeln, um sich als ein Blatt mit seinen Nebenblättern zu entfalten, oder der ganze Kreis der Gefäfsbändel sich nach zwei entgegen- gesetzten Seiten hin zur Bildung von zwei gegenüberste- henden Blättern theill, welche beide gegenüberstehende Blätter eben so den Knoten mit ihrer Basis umfassen, wie das eine im erstem Falle allein. ( Monocolyledonen — Di- cotyledonen ). Ist nun die Blume nichts als die Verschmel- zung einer gewissen Anzahl von Knoten unter höclister Entwicklung ihrer Organe, so wird sich der im Grnndele- ment ausgesprochene Typus auch in jedem der zur Blume verschmolzenen, nur durch ihre Organe sich als besondere Knoten documentirenden Elemente mehr oder weniger deutlich wiedererkennen lassen. Gewöhnlich sind es vier, nie weniger als zwei Elemente, die sich zu Erzeugung eines neuen Individuums in der Blume verbinden ; wir nennen die Organe der vier Knoten Kelch, Blumenkrone, Staubfäden und Stempel; die der beiden letztern, als die- jenigen, durch welche das Geschäft der Reproduction zu Stande gebracht wird, fehlen nie, während die beiden er- ßtern (Kelch und Krone) zum Theil oder ganz fehlen kön- nen, ohne dafs dem Wesen der Blume Eintrag geschehe. Nicht selten verdoppelt sich einer oder der andere dieser Knoten in seinen Organen, so dafs eine doppelte Reihe von Organen derselben Bedeutung in der Blume wahrge- nommen wird^ oft aber auch scheinen die Organe eines Knotens unterdrückt zu werden, fehlgeschlagen, was wir aoi . theils aus der scheinbaren Verletzung des Gesetzes der Alternation, llieils aus dem Erscheinen der fehlgeschla- genen Organe an verwandten Formen schliefsen, wie wir namentlich bei der Blüthe der Gräser darauf aufmerk- sam zu machen Gelegenheit haben werden. Eben so wenig selten ist der Fall, dafs sich zwischen den genann- ten Knoten noch ein oder der andere einschiebt, dessen Organe eine eigne Bedeutung zu haben scheinen, wenig- stens sich unter keine der vier genannten Blattformen in der Blume unterbringen lassen. Linne brachte alle solche Organe eines accessorischen ßlumenknotens zu seinen Nectarien, Turpin fafste sie als verkappte Staubfäden un- ter seinem Phycosteme zusammen, Link benannte sie nach der nähern Aehnlichkeit mit einem der vier constantern Blattkreise der Blume (Parapctala, Paraslemones); es ward aber durch diese Veränderungen der Terminologie die Be- deutung in der Reihe der Blüthenorgane nicht bestimmt und ist es auch noch nicht. Die besondere Bedeutung, welche die in der Blume verbundenen Elemente durch ihre alleinige Richtung auf die Reproduclion erhallen, theilt ihnen auch in Stellung, Form und Gewebe ihrer Organe einen eigenthümlichen Characler mit^ der sie von den Vegetationsblättern so sehr unterscheidet, dafs schon der Sprachgebrauch des gemei- nan Lebens sie als besondere Blallformen bezeichnet. Die gedrängte Stellung rührt zum Thcil von der Verschmol- zung der Knoten her, zum Theil davon, dafs die Neben- blätter sich stärker entwickeln, dem Blatte selbst an Aus- bildung gleich kommen, ja es oft ganz imterdrücken ; es erklärt sich daraus die Anzahl von Blattorganen an einem Knoten, die, ohne die Entwicklung der Nebenblätter an- zunehmen, nicht als Produkte eines Knotens angesehen werden könnten. Dafs es aber wirklich die Nebenblätter sind, die durch höhere Entwicklung zur Bildung des Quirls (ver- 305 (verllcillus) beitragen, wird sich bei der Betrachtung un- regelmäfsiger Blumen sehr einleuchtend zeigen. Die Un* terdrückung der axillaren Gemme, eine andere Eigenthüm- lichkeit der in der Blume verschmolzenen Knoten, mag zum Theil von der grbfsern Entwicklung der Nebenblätter abzuleiten sein; die Nebenblätter kommen vielleicht nur auf Kosten der axillaren Gemmen zu dem Grade der Aus- bildung, der sie oft schwer oder gar nicht von dem Haupt- blatttheil unterscheiden läfst. Demungeachtet sehen wir das Gesetz der Alternation in den Organen zweier benach- barten Knoten in der Regel sehr bestimmt ausgesprochen. — In Bezug auf Form und Gewebe zeichnen sich die Or- gane der Blume Im Allgemeinen nicht minder aus, beson- ders die der beiden mittlem Knoten (Krone und Staubfä- den), während Kelch und Stempel sich mehr den Vege- tationsblättern verwandt zeigen. Es scheint überhaupt auch zwischen Kelch und Stempel eine nähere Beziehung statt zu fmden, als zwischen Kelch und Krone, zwischen Staub- faden und Stempel, und umgekehrt die Beziehung der mitllcrn Organkreise zu einander inniger zu sein, als zu Kelch und Stempel. Das zeigt sich einmal in Form und Textur, zweitens in der gleichmäfsigen Hinfälligkeit der beiden miltlern Organkreise, ferner in der häufigen Ver- wachsung der zu einander in näherer Beziehung stehenden Organe des Kelches mit dem Ovarlum, der Krone mit den Staubfäden. Wenden wir uns jetzt zur Betrachtung der Blume mono- und dicotylcdonlscher Pflanzen und untersuchen, ob der Typus des Grundelcmentcs auch der Blume ihren allgemeinen Character glebt, in Bezug auf die beiden gro- fsen Hauplablhellungen, die in der Organisation des ersten Knotens begründet sind. Wir wissen, dafs In der Blume der Monocolyledonen die Drei herrschende Zahl ist, in den Dicolylcdonen die Fünf eine grofsc Rolle spielt. Die 5r Bd. 2s Heft. 20 306 — Drei der Monocotyledoncn erklärt sich leicht durch gleich- mäfsige Entwicklung eines Blattes mit seinen beiden Ne- benblättern; bei Tradescantia, Commelina ist es sehr deut- lich, indem die beiden durch Entwicklung der Nebenblät- ter zu erklärenden Blättchen der äufsern Reihe des Pe- rianthii etwas höher stehen, doch aber bestimmt als dem- selben Knoten angehörlg erkannt werden; eben so in der äufsern Reihe des Perianthii der Scitamineae; an der in- nern Reihe des Perianthii der Orchldeae und Scitamineae ist dasselbe auf das Bestimmteste ausgedrückt. In dem männlichen Apparat der Scitamineae und Orchidcae fin- den wir die auffallendste Bestätigung der Ansicht, dafs die Drei dem Blatt und zwei Nebenblättern ihren Ursprung verdankt; die Staubfaden bei der letztern Familie sind be- kanntlich in eine Säule mit dem Stempel verwachsen; bei den meisten Orchideen entwickelt sich blofs das Haupt- blatt als fruchtbarer Staubfaden, während die Nebenblätter unentwickelt bleiben und sich als Hockerchen oder An- hänge darstellen (Staminodia Rieh.). Um so beweisender scheint der oben angeführte Fall, da sonst im Staubfaden- kreise die höchste mögliche Gleichmäfsigkeit 'erreicht zu werden pflegt. Dafs das sogenannte 6-theilige Perianthium vieler Monocotyledonen (Liliaceae, Asphodeleae) keinen Einwand gegen unsere Ansicht abgeben kann^ glauben wir kaum erwähnen zu dürfen, da selbst in dem Perian- thium derjenigen Asphodeleae^ Liliaceae u. s. w., wo die äufsere und innere Reihe in einen Tubus verwachsen ist, drei mehr äufsere und d!rei mehr nach iimen stehende Blättchen sowohl am Tubus, als in der Knospenlage der Blume nicht zu verkennen sind. Eben so wenig darf übersehen werden, dafs die Staubfäden der hexandrischen Monocotyledonen, sich immer nur zu drei und drei gleich- zeitig im Akte der Bestäubung thätig zeigen. Selbst im Stempel zeigt es sich oft genug deutlich, dafs, wo 3 Ova- 307 ria sinllfintlen, 7Avci woht nur aus dck gesteigerten Ent wicklang der Nebenbläller lierzuleilcn sind; indem sie sclir leicht durch die Ausbildung des dem Blatte selbst entsprechenden Ovarii unierdrückt werden. Wir erinnern nur an einige Palmen, deren Blume drei Ovaria zeigt, von denen sich aber nur eins zur Reife entwickelt. Bei den Dicotyledonen finden wir auch wieder die Betrachtung der s. g. unregelmafsigen Blumen fruchtbarer, als die der regelmäfsigcn. Wir wissen, dafs der Knoten der dicotyledonischen Pflanzen zwei gegenüberstehende Blätter trägt, deren jedes die Hälfte der Gefäfsbündel aus dem Umfange des Knotens in sich aufnimmt.. Die regel- mäfsig 5-theilige Blume der Dicotyledonen giebt uns we- nig Licht, welcher Metamorphose die Blätter der Blumen- knolen unterliegen. Glcichmöfsige Entwicklung der Ne- benblälter, die uns die monocotylcdonischc Blume so gut erklärte, gäbe die Zahl sechs, die bei den Dicotyledonen in der Blume zn den seltensten Fällen gehört. Für die Zahl fünf haben wir dadurch noch keine Erklärung. Be- trachten wir aber einmal eine unregelmäfsige Blume, etwa ein Stiefmütterchen (Viola tricolor) oder eine Schmetter- lingsblume, so werden wir bald in dem Vexillo und den Alis, so wie in dem gröfsten Blumenblatt des Sliefmütler- clnnis und den beiden ihm zur Seite stehenden 2- farbigen das Blatt der einen Seile des Knotens mit seinen Neben- blättern erkennen; am Kelch nehmen wir dasselbe Ver- hältnifs wahr, nur dafs auf derjenigen Seite des Kelchkno- tens, auf welcher dl* Corollenknotcn das Blatt mit seinen Nebcnblällern sich ausgebildet zeigte nur zwei Blättchen slattfmden, die wir für die auf Kosten des Blattes selbst entwickelten Nebenblätter halten müssen. Die fünf Thelle einer in Kelch, Krone und Staubfäden regelmärsigoii Blume sind also nicht durch Metamorphose gleichbedeutender Thelle entstanden und daraus erklärt sich, warum in Fa 20* 308 milien mit rcgelmäfsigcr Blume fast immer einzelne Bei- spiele unregelmäfsiger Blumenbildung vorkommen ; die na- türliche Neigung 5-theiliger Blumen geht auf Unregelmä- fsigkeit; die beiden in der Anlage symmetrischen Seiten des Knotens werden in ihrer gleichmäfsigen Entwicklung aufgehalten, daher wird der Blattkreis des Knotens un- symmetrisch. Die Familien der Borragineae, Labiatae, Primulaceae und andere geben die auffallendsten Beweise für die eben ausgesprochene Ansicht; die uns, soweit wir die verschiedenen Formen übersehen, durch nähere Be- trachtung der scheinbaren Ausnahmen immer mehr bestä- tigt wird. Die drei Staubfäden auf der 5-lheiligen Krone von Valeriana sind nur so zu verstehen, wenn wir drei Lappen der Krone als das Blatt der einen Seite des Kno- tens mit seinen Nebenblättern betrachten, die beiden ge- genüberstehenden Lappen als die Stipulae des gegenüber- stehenden Blattes; zwei Staubfäden entsprechen dann den entwickelten Nebenblättern des Blattes der einen Seite, der dritte Staubfaden ist Blatt der andern Seite, dessen . Nebenblätter fehlgeschlagen sind, wie an der einen Seite /lec L Aex Corolle der Hauptblattkiei nicht zur Entwicklung kam. Die Krone von J^cronica hat vier ungleiche Abschnitte; der gröfste ist das Blatt der einen Seite des Knotens mit seinen Nebenblättern verschmolzen, die drei kleinem Ab- schnitte sind das gegenüberstehende Blatt desselben Kno- tens, wo die Stipulae den Hauptblatttheil an Gröfse über- bertreffen; der Knoten der die Staubfäden trägt, kreuzt sich mit dem Corollenknoten in seinen Organen; wir se- hen die Staubfäden, zwei an der Zahl immer zu beiden Seiten des gröfsten Lappens der 4-lheiHgen Krone. Die Blume der Cvuclfcrcn zeigt uns in der Krone nur die Nebenblätter der beiden Blätter des Knotens, im Staub- fadenkreise beide Blätter mit ihren Stipulis entwickelt; die beiden kürzern, dickern Staubfäden entsprechen dem 309 Blatt selbst, die vier längern den Nebenblättern, die, wie CS auch häufig bei den Vcgelationsblätlern der Fall ist, Neigung zur Verwachsung zeigen. Wie in den Staubfä- den der Crucifcrcn, so ist auch in dem Slaubfadenkreise bei der Gattung CorydaUs, der Unterschied zwischen nie- tamorphosirtem Blatte und Nebenblatt sehr deutlich; Co- rydalis hat bekanntlich 6, zu 3 und 3 auf jeder Seite des Ovarii verwachsene Stamina ; der mittlere jeder drei Staub- fäden ist mit einer 2-lachrigen, die beiden seitlichen mit einfächrigen Aniheren versehen. In den Huhiaccis stel- hitis ist die Blume so regelmäfsig, weil lauter gleichbe- deutende Organe die Blume bilden; es sind lauter Neben- blätter; wir können daher Jiichardsonia, deren Arten oft 6-theilige Blumen haben für eine der höhern Spcrmaco- ceen halten, wie wir überhaupt die hexandrischen Dico- tyledonen mit vollständigem Kelch und Krone für die höchsten Pflanzen halten; es spricht dafür vielleicht auch die Seltenheit des Falles. Durch diese Beispiele glauben wir die Art und Weise, wie wir in der Untersuchung der Bedeutung der Theile der Blumen verfnhren, dargelhan zu haben und wenden uns nur zu der Ausführung unseres Vorhabens, beginnend mit der Beschreibung der Theile der Grasblülhe im Lln- nclschen Sinn. Wir legen die Form triandrischer Blu- men, wie sie die Gattung Bromus darbietet zum Grunde; die abweichenden Formen werden uns in der Folge be- schäftigen. Das einfache Ovarlum ist zunächst umgeben von drei hypogynisch • inserirten Staubfäden, deren Stellung gegen das Ovarlum folgende ist. Einer derselben entspricht der vordem oder äufsern, etwas gewölbten (Embryonal-) Flä. che, die beiden andern der hintern, gegen die Khachis ge- richteten, meist etwas flachern, oft durch eine Längsfurchc bezeichneten Fläche des Ovarü. Alle drei Staubfäden ste. 310 heil in tlcrsclben, horizonlal gcdachlen Ebene in einem Kreise, nicht in einem Ilülbkreise an der vordem Flache des Ovarii, der erst diircli das Hinzutreten noch dreier Staubfäden an der hintern Seile zu einem vollen Kreise würde.*) Es folgert nach aufsen auf die Staubfäden bei den mcislcn Gräsern ein paar kleine, einander sehr ge- näherte > oft fast verwachsene, fast nervenlose, oft kaum deutlich aufserhalb des Staubfadenkreises hypogynisch in- serirte Schüppchen (Corolla Micheli , Ncctaria Z/., Lo- dicula Pal. Bcanv.^ Squamae hypogynae R. Brown), Grüfsere Blumen, wie z. B. die von Bambusa, zeigen auf das bestimmteste, dafs die Schüppchen aufserhalb der StaubHiden sitzen. Wo ihrer nur zwei vorhanden sind, sitzen sie jederzeit an der vordem Fläche des Ovarii, also vor dem einen Staubfaden und zwar mit ihm alternircnd; manchmal erscheint noch ein drittes eben so zartes Schüpp- chen an der entgegengesetzten Seite des Ovarii, welches dann mit den beiden der hintern Fläche des Ovarii ent- sprechenden Staubfäden allernirt, z. B, bei Stipa, Bam- busa. Es scheinen aber diese Schüppchen, wenn ihrer drei vorhanden sind, nicht alle in einer Ebene zu stehen; das einzeln an der luickseile des Ovarii stehende hat, wenigstens bei Bambusa, nicht ganz dieselbe Gestalt, steht auch etwas hoher, als die zu zweien an der entgegenge- setzten Seite inserirten. Dafs diese Schüppchen nicht un- entwickelte Staubfäden sein können, beweist die Gattung Bambusa, wo sich 6 Staubfäden vorfinden und bei alle- dem die hypogynen Schuppen vollkommner ausgebildet sind, als bei irgend einer triandrischen Gattung der Gräser. Zunächst auf die hypogynen Schuppen folgen zwei häutige, von Nerven durchzogene Organe, welche die bis- *) Link in den Abhandl. der Bcrl. Acad. d. W. aus dem .Talire 1S25. Berliu, 4to. 311 her genannten umfassen und cinschliefsen , nicht selten bei der Reife des Ovarii mit demselben eine mehr oder weniger innige Verbindung eingehen und von Linne Co- rolla, von Jussieu Calyx, von R. Brown Perianthium ge- nannt wurden. Wir nennen sie Valveln. Sie sind unter sich sehr ungleich, sowohl in Textur und Form, als durch ihre Anheftung auf ungleicher Höhe. Die obere derselben deckt die hintere Fläche des Ovarii und wird von der lie- fer angehefteten mit deren Basis und Rändern umfafst, so dafs die erslere aus der Axille der letztern entsprungen zu sein scheint und oft sanunt den höher als sie stehen- den Organen (den hypogynen Schuppen und dem Genilal- apparat) in der Wölbung der untern Valvel enthalten ist. Die obere oder hintere dieser beiden Valveln zeichnet sich fast immer durch ihren sehr zarten Bau aus, ist meistens ganz dünn, durchscheinend, in der Regel von wenigen, aber mit wenigen Ausnahmen paarigen Nerven durchsetzt und zwar so, dafs zwei Hauptnerven, beide gleich weit von der Mittellinie entfernt, den beiden an dieser hinlern Fläche des Ovarii stehenden Staubfäden gegenüberstehen, also zu der dazutretenden dritten hypogynen Schuppe oder deren frei bleibendem Platze in demselben Verhällnifs ste- hen, wie die beiden hintern Staubfäden, (mit ihr alterni- ren). Diese obere Valvel legi sich sehr häufig mit ihren äufsersten Rändern nach dem Ovario zu, nach innen, um und wird an diesen einwärts geschlagenen Rändern von dem meist etwas zarler auslaufenden Rande der untern Valvel umfafst. Sehr viel fester, rigider ist die unlere Valvel gebaut, die von mehreren Nerven durchsetzt, immer einen Miltelnerven hat, durch dessen stärkeres Vortreten sie oft gekielt wird; sie hat überhaupt viel mein- Aehn- lichkeit mit einer Blallscheide, deren Lamina abortirt oder in der Form einer Granne zusammengezogen ist. In den monströsen Formen der blühenden Gräser, die wir als vi- 312 viparae bezeichnen, sehen wir diese Bedeutung bestätigt, indem die Valvcl sich 7ai einem wahren Vegetationsblatt ausbildet. Bei vielen Gräsern sind die bisher genannten Organe noch von 2 Schuppen unterstützt, deren eine eben- falls tiefer sitzt als die andere, und die beide wiederum den beiden Flächen des Ovarii entsprechen. Sie haben im Bau und der Textur mehr Aelmlichkcit mit der un- iern Valvel, sind aber einander auch nicht immer gleich, namentlich wird die untere oft sehr unscheinbar und scheint sogar zu fehlen. Oft verlieren sie fast ganz ihre Nerven, und werden fast ganz scariös, seltner bieten sie die Form einer begrannten Valvel dar. Linne nannte sie Gluma und betrachtete sie als Kelch, Jussieu und die Neuern aber als Involucrum, da dieses Schuppenpaar sehr häufig mehrere Blumen unterstützt, die dann zu beiden Seiten einer gemeinsamen Achse (Rhachis) ansitzen, so dafs nur die beiden untersten Blümchen an der Rhachis, das eine von der obern, das andere von der untern Schuppe des Linneischen Kelches gedeckt oder unterstützt werden, für jede der folgenden Blumen aber die zunächst untere Blume an derselben Seite der Rhachis in derselben Bezie- hung der Stellung zur obern Blume steht, wie die Kelch- schuppen für das unterste Blumenpaar. Linne nannte den Kelch, wenn er mehrere (2 -^ 20 und mehr) Blumen enthielt, Calyx communis, und betrachtete ihn mit sei- nen Blumen als flos compositus; nach neuern Ansichten ist dieser flos compositus eine Inflorescenz , der s, g, Kelch ein Involucrum. So genau der Bau der einzelnen Organe der Gras- blüthe im Linneischen Sinn untersucht und beschrieben worden ist, so bleibt doch immer zu bedauern, dafs die meisten Agrostologen ihre Kräfte nur auf den descriptiven Theil der Agrostologic verwendet haben. Man erkannte 313 zwar sehr wohl, dafs die Analogie, die durch die Linnei- sche Terminologie angedeutet wurde nicht treffend war; man suchte auch passendere (wenigstens andere) Benen- nungen an die Slelle zu setzen, glaubte aber damit alles gethan zu haben. Wir finden daher die Terminologie der Grasblülhe sehr mit Synonymen überladen, ohne dafs da- durch eine klarere Einsicht in die wahre Bedeutung der vielfach benannten Organe gewonnen wäre. Zu diesem Ziele können nur vergleichende Untersuchungen führen. Wie aber in allen sehr natürlichen Gruppen, so wurde man auch in der Familie der Gräser bald die grofse Schwierigkeit inne, die sich der Begrenzung der Gattungen entgegenstellt. Diese Schwierigkeit in der innern Anord- nung der Familie auf der einen, die sehr bestimmte und scharfe Abgrenzung derselben in ihrer ganzen Organisa- tion gegen alle übrige Monocolyledonen auf der andern Seite; — diese beiden Momente scheinen uns die Ursache der Vernachläfsigung vergleichender Untersuchungen rück- sichts der Familie der Gräser gewesen zu sein. Bei deni Zustande der Kindheit, oder wenigstens der zarteren Ju- gend, in welchem sich gegenwärtig noch die Morphologie befindet, kann es kaum befremden, die Gräser bisher so wenig in den Kreis morphologisch -vergleichender Unter- suchungen gezogen zu sehen. Die jugendliche Lehre konnte sich nicht sogleich mit scheinbar so abweichen- den Formen befreunden! — Die erste Ansicht von der Bedeutung der Theilc der Grasblüthe, in der sich ein Bestreben den Typus der übrigen Monocotyledonen wiederzufinden, deutlich kund giebt, verdanken wir Rob. Brown; er hält die Linneische Corolla, ungeachtet der Anheflung ihrer beiden Schuppen auf ungleicher Höhe für die äufserc Reihe des 2 -mal 3- iheiligen Perianthü der Monocolyledonen, die hypogyncn Schuppen für die innere Reihe; er betrachtet die obere. 314 gewölinlicli von zwei Hauptncrven durchzogene Valvcl üIs aus zwei Tliellen zusanimengetlossen, wodurch denn mil der untern Corollenvalvel eine 3-lheilige Hülle gehildct wird. R. Brown erwähnt zwar der Achnlichkeil der Co- rolla L. mit der Bractee und der Spathella der Irideen, wonach denn die äufsere Reihe des Periantlili fehlgeschla- gen gedacht werden müfsle, wahrend nur die derselhcn entsprechenden Staubfaden entwickelt sind; verwirft aber diese Ansicht, theils als aller Analogie bei Monocotyledo- nen wi(^iersprechend, theils auch wegen der in der' innern Reihe (den hypogynen Schuppen) staltfindenden analogen Unregelmäfsigkeit, indem auch hier zwei Theile der Reihe mehr nach einer Seite gerichtete Neigung zur Verschmel- zung^ zeigen.*) Turpin **) stimmt R. Brown in so fern bei, als er auch die obere Valvel als aus zwei Stücken verwachsen betrachtet, er verwirft aber die Ansicht von der Linnei- scheu Corolla als Reihe des Porianthiums , indem er dar- auf aufmerksam macht, dafs die obere Valvel das erste Blatt einer andern Reihe von Knoten , einer Gemme sei, die als axillare Gemme dem Blatt angehört, welches wir mit Linne äufsere Corollenvalvel zu nennen pflegen. Durch die Analogie der obern Corollenvalvel mit dem er- sten Blatt einer axillaren Gemme, welches wieder analog ist d'cm ersten Blatt der Saamenknospe (Cotyledo), zeigt Turpln ferner, dafs die von Linne als Corolla betrachte- ten Organe gar nicht zur Blume (flos) gehören, sondern in derselben Beziehung zur Blume stehen, wie die Bractee und Spathclla der Irideen und anderer monocotyledoni- scher Familien. Soweit hat Turpin unsere Einsicht in *) Verm. Sehr, lierausgcg. v. Nccs v Escnbeck, I. p. 107 sq. **) Mem, s. rinflor. des Cyper. et Gram, in Mem. du Mus. d'liist. ual. Vol. 5. p. 426 u. f. 315 die BedeuUmg der Organe der Linneischen Grasblume wahrhaft gcf()rdcrl; wenn er aber die hypogynen Schup- pen durchaus als verkappte Staubfäden gellend machen wjj], wogegen wir uns schon oben erklärt luiben, und sie Phycoslönie nennt, so können wir dem eben so wenig beistimmen, als seiner Ansicht von der Bedeutung des Scutelli als Cotyledon der Gräser. *) Ueberhaupt können wir uns nicht mit der Turpinschen Grundansicht, nach welcher die Pflanze ein lodtes Rohr darstellen soll , auf *) Welcher Theil der keimenden monocotyledonischcn Pflanze für den Cotyledon zu halten sei, ergiebt sich sehr einfach, sobald wir den Begriff des Cotyledons , als Blatt des ersten Knotens der Pflanze als Lichtorgan des die ganze Pflanze bestimmenden Elementes festhal- ten, -wie wir an e. a. O. (De Asparagi officinalis germinatione Diss. Regiom. 1828. S.) auszuführen gesucht haben. Wir halten dieser Grundansicht gemäfs, das schcidenförmige, mehr oder minder deutlich 2 -nervige Blatt (Pileole, Coleoptile Br. Mirb., Vagina Perembi-^i Link), welches vor der EntAvicklung die ganze Gemmula des in das Scutel- lum eingesenkten Embryo's der Gräser einschliefst, für den Avahren Cotyledon der Gräser. Dieses erste Blatt zeichnet sich in seiner Or- ganisation von allen übrigen Blattern des Individuums dadurch aus, dafs der Haupttheil des Blattes unierdrückt und nur die Nebenblätter entwickelt sind, Avns durch die 2 seitlichen Nerven ohne Hauptncr- •ven angedeutet, durch Vergleichung mit analogen Bildungen in der- selben und in andern monocotyledonischcn Familien uns sehr ein- leuchtend scheint. Wie nun eigentlich jede axillare Gemme als eine eigne vegetabilische Reihe, als ein eignes Individuum betrachtet -wer. den kann, welches in dem Knoten, dena die Gemme angehört, wur- zelt (das Wurzelsystem der Gemme geht in dem Element unter, das schon mehr oder minder die Erdrichtung überwunden hat) — so se- hen wir auch in jeder zu eiuem Individuum entvt^ickelten Gemme, das Blatt des ersten Knotens des neuen Individuums, sich eben so von den folgenden Blättern unterscheiden, wie der Cotyledon in der entwickelten Saamenknospe. Jeder Zweig, jede Blume der Gräser ist ein solches Individuum, welclies sich durch die Analogie der Bildung seines ersten Blattes auf das bestimmteste ausspricht. Dasselbe ist der Fall bei allen Monocotyledonen, deren Cotyledon statt eines Haupt- nerven, 2 mehr oder minder deutliclie Seitcnncrven zeigt. In der ganzen Pflanze entwickeln sich die Nebenblätter nicht wieder so über- wiegend, bis iu der Blume sie nach und nach möglichst glciclicu Au- 316 welchem altcrnirend oder schraubenförmig oder gegen- überstehend lebendige Keime vegeliren und sich rcprodu- ciren, befreunden, einer Ansielit, die uns aller Wahrheil bar scheint. Dies nur beiläufig. An Turpin's Ansicht von der Bedeutung der Llnncischen Corolla als den Deck- blällern entsprechenden Organen schliefsen sich an Link, De CandoUe und Nces von Esenbeck. Ueber die Bedeu- tung der hypogynen Schuppen sprechen sie sich nicht nä- her aus. Link hält sie für corollinisclie Theilc *) und nennt sie wegen ihres zarleren Baues, der aber dennoch stattfindenden Unähnlichkeit mit wahren Corollenblättern, Parapetala- Necs von Esenbeck für eine Art Pcrianthium,**) eine Meinung, für welche sich auch De Candolle er- klärt. ***) Einen Versuch, die Bedeutung der Blülhenorganc der Gräser aus physiologischen Grundsätzen abzuleiten, gab C. B. Trinius in seinen Fundamentis Agrostographiae. Er legte die einfache vollständige Blume im Linneischen Sinn, wie sie seine Gattung Agrostis (A. alba, vulgaris) darbie- tet, zum Grunde und hielt die beiden äufsersten von Linne Kelch genannten Schuppen nebst der, diesen mehr als der obern Corollenvalvel ähnlichen untern Valvel für Or- gane einer Reihe, die, noch dem vegetativen Apparat ange- hörend, die Function des Kelches höherer Pflanzen vertre- ten sollten, während er die obere Corollenvalvel mit den beiden hypogynen Schuppen als Organe einer andern, dem llieil mit dem Blatte selbst am Geschäft der I^eproduction erlangen. — Das Scutellum hallen wir mit Itichard für einen der Wurzel aii- gchörigen Theil. *) Hortus Bcrolin. I. p. 261. — Abhdlgen der physical. Kl. der 13crl. Acad. der W. aus d. J. 1825. p, 30. •*) Agrostologia brasil. Stuttgardt. 1829. p. 8. ***) Orgonogr. vt'gc't. I. p. ÜO. u. p. 5U4. 317 Genitalnpparat vcnvancltcrn Reihe, die den Functionen der Corolla vorständen, betrachtete; — bemerkte aber gleich dabei, dafs man diese Ansicht zu weit ausdehnen würde, wenn man etwa in dieser Biparlilion der 3 Schuppen- paare, neben der Dreizahl der Staubfäden, den in Dicoty- ledonen so deutlichen Unterschied zwischen Kelch und Krone wiederzufinden vermeinte und die drei unlern ve- getativen Schuppen wirklich Kelch, die drei obern wirk- lich Krone nennen wollte; es sei hier vielmehr nur ein successlver Uebergang aus dem Blatle zum Blüthenblatt, oder aus dem vegetativen zum reproductiven System der Pllanze, anhebend von den untersten Schuppen, stufen- weise sich forlbildend, bis die höchste Stufe Im Genital- apparat erreicht Ist. Es handle sich nur darum, wo? der Uebergang von einem System zum andern gedacht wer- den müsse? und diesen glaubt Ilr. TrInius, In Erwägung der grofsen Aehnlichkelt der drei untern Schuppen unter sich In Substanz und Form, so wie ihrer Verschiedenheit von den drei obern, die wiederum unter sich in näherer Beziehung ständen und corollinischer Natur seien, — in dem von Linnc Corolla genannten Schuppenpaare erkannt zu haben. Dafs In der mehrblumigen Spicula die Llnnei- schen Kelchschuppen nur einmal vorkommen, erklärt Hr. TrInius nur durch Verwachsung, indem die in nä- herer Verwandtschaft zu einander stehenden Organe ver- schmelzen, so dafs die untere Kelchschuppe und die un- lere Corollenvalvel miteinander verwachsen, die obere Kelchspitze aber in die Rhachis aufgenommen werde, mit- hin nur die beiden untersten Blumen jeder Spicula die untere Kelchschuppe frei behalten.*) *) C. B. Trinius fundamenta Agrostographiac s. Thcorla coivstru- ctionis rtoris gTaminei. Vicnnac 1820. 318 Diese Theorie der Crasblüthe ist thelLs *) mll so Iril- tlgen Gründen widerlegt worden , dnfs wir nichts weiter 7Ai eriiniern wufslen, dns nicht an andern Orten dieser Abhandlung zur Sprache käme; theiis hat sie der Ver- fasser der Fundamenta Agroslographiae in neuerer Zeit selbst aufgegeben.**) Wir haben ihrer nur hier erwähnt, well das Wesentliche derselben in der l'rcnnung der, zweien verschiedenen Reihen angehörigen Organe beruht, einer Scheidung die zwischen die untere und obere Co- rollenvalvel fällt. Turpin's vergleichende Untersuchungen haben aufser Zweifel gesetzt, dafs die von Linne Kelch und Krone ge- nannten Organe nicht der Blume (flos) angehören: dafs die Blume der Gräser immer axillar ist, eine eigne Gemme ausmacht, die aufser der Blume selbst kein zu völliger Entwicklung gelangendes Blatt trägt- dafs die uKere Co- rollenvalvcl nichts als das unter der Form einer Braclee sich darstellende Blatt ist, ans dessen Axlllc sich die Blume als Gemme erhebt ; dafs endlich den Linneischen Kelchschuppen auch nur die Bedeutung von Bracteen zu- kommt, in deren Axillc aber keine Gemmen zur Entwick- lung kommen, ein Fall der bei den Cyperaceen auch häu- fig stattfindet. Als dem Perianthio der Monocotyledonen vergleichbare Organe bleiben uns also nur die s. g. hypo- gynen Schuppen. Wir haben oben bemerkt, dafs ihrer gewöhnlich nur zwei und dann nach einer Seite conver- glrend , vorhanden sind ; dafs die hinzukommende dritte Schuppe, so weit es in gröfsern Blumen z. B. von Bam- busa die Beobachtung mit Bestimmtheit zeigt, in Gestall *) Uczens. in Göttiug. gel. Anz. ISS'i. No. 94. **) Ejusd. Diss. de GramiuiLu.s uuifloris et sesquifloris. Pctro- poli 1S24. 8vo. Cap. I. §. 20 oi 22, 319 und Hohe der Insciilon nicht ganz mit den beiden ge- wöhnlich vorhandenen übereinstimmt; — Momente, die nicht gut eine Erklärung dieser drei Orf^ane als eines Knotens zuzulassen scheinen. Die Stellung der drei hy- pogynen Schuppen, wenn wir sie als gleich annähmen, llefse sich freilich als einfache Reihe eines 2 -mal 3-thei- ligen Pcrianlhii betrachien; die Verschiedenheit der ein- zelnen Schuppe an der hintern Seile des Ovarii, von den beiden an der vordem würde auch die Bedeutung der drei Schuppen als eines Blattes mit zwei Nebenblättern bestätigen; es könnte aber dann das Blatt selbst, (d. h. die dem Hauptlheil des Blattes entsprechende Schuppe) nicht höher stehen als die Nebenblätter; es pflegen ferner, wenn der Haupttheil des Blattes fehlschlägt, die den Ne- benblättern entsprechenden Theile nach dem Platze des Hauplblatttheils näher zusammenzurücken , wenigstens stände der Fall ohne Analogie, dafs die Nebenblälter bei fehlschlagendem Blatte auf der entgegengesetzten Seite sich zu verschmelzen strebten; — alle diese Zweifel lö. sen sich einfach und leicht, sobald v»ir die drei hypogy- nen Schuppen als zweien Knoten an gehörig; als aus zweien der in der Blume verschmolzenen Knoten hervor- gegangen betrachien; und nicht allein das, es lösen sich in dieser Betrachtungsweise die der Dreizahl der Gräser widersprechendsten Zahlenverhältnisse auf die zwanglo- seste Art. Indem wir so die beiden gewöhnlich vorhandenen Schuppen an der Embryonalseile des Ovarii als Rudiment der äufsern Reihe des Perianthii ansehen ; der nur in we- nigen Fällen an der hintern Seite sich einz-ln entwickeln- den hypogynen Schuppe aber die Bedeutung der inncrn Reihe zuschreiben, erkennen wir auch in der Blume der Gräser vier verschmolzene Knolcn, deren Organe, indem sie sich nicht gleichniäfsig cnlwickcln, den lypus niaski- 320 ren. In der äufsern Reihe, die nur durch zwei Schüpp- chen repräsentirt wird, sehen wir die Nebenblätter des mit seinem Mitl einer ven der Vorderseite des Ovarii ent- sprechenden Blattes entwickelt, welche den Haupttheil des Blattes unierdrückt haben, indem sie an seiner Stelle zur Vereinigung streben. Der umgekehrte Fall findet bei der innern Reihe statt, wo die eine Schuppe an der Hin- terscite des Ovarii als Blatt mit fehlgeschlagenen Neben- blättern angesehen werden mufs. Dieses Blatt, das die innere Reihe repräsentirt, allernirt sowohl mit der äufsern nur in den Nebenblättern entwickelten Reihe so wie mit dem Blatte des dritten Blumenknotens, dessen Haupttheil und Nebenblätter als Staubfäden sich in gleichmäfsigster Entwicklung darstellen ; der Staubfaden an der Vorderseite des Ovarii entspricht dem Blatt selbst, die beiden andern sind mctamorphosirte Nebenblätter. Wie Blatt und Ne- benblätter im Pistill melamorphosirt sind, darüber sind wir nicht recht einig mit uns geworden. Der von Neos von Escnbeck beschriebene Fall eines dreiweiblgen Sehe- donorus elalior Pal. Beauv. *) scheint uns dafür zu spre- chen, dafs im Ovarium der Gräser in der Regel sich zwei Theile eines in der Anlage dreiweiblgen Pistills entwickeln, wofür einmal die häufig sich auf der Rückseite zeigende Furche, zweitens die zwei Griffel Beweise zu enthalten scheinen. Es würden dann diese beiden zur Entwicklung gelangenden Theile den Nebenblättern des Blattes des vierten Blumenknotens entsprechen, was auch durch die häufig sehr an der Vorderseite des Ovarii sich befindenden zwei *) R. Brown Verm. Sehr. Bd. I. p. 111. Anmerkung. Es ist Avohl nur ein Schreibfehler, wenn der fchlsehlagende Theil des drei- fachen Fruchtknotens der äufsere genannt w^ird; (p. 113.) die äufsern beiden Tlicile sind es, die sich cntw^ickehi; der nach der Aclisc des A«Iirchens gerichtete oder imicre ist der fehlschlagende. 321 zwei Griffel noch wahrsdieinlicher würde. Doch darüber behalten wir uns nähere Untersuchungen vor. Ist diese Ansicht richtig, so wird sich die Erkhärung abweichender Formen aus ihr ergeben, ja die abweichen- den Formen werden eine neue lieslaligung unserer Theo- rie werden; es werden terncr auch abweichende Formen in andern Familien in derselben Theorie ihre Erläuterung linden. Die scheinbar abweichenden Zahlenverhällnisse in der Blume einiger Gramineen beschränken sich auf die Staub- fäden. Vermehrung der Zahl der Slaubfiiden um das Dop- pelte ist immer nur die Wiederholung eines Knotens mit Blättern von derselben Bedeutung als die des vorherge- lienden; die Entwicklung beider Reihen von Staubfäden im Acte der Bestäubung zu verschiedenen Zeilen spricht diese Entstehungswcise der Donpclzahl in allen hexandri- schen Monocotyledonen auf das bestimmteste aus. So se- hen wir es auch in den Gattungen Bambusa, Ehrharta unter den Gramineen. Wo wir nur zwei Staubfäden ent- wickelt sehen, können zwei Fälle gedacht werden; ein- mal kann derselbe Fall eintreten, wie in der äufsern Reihe des Perianthli, indem sich die Nebenblätter ent- wickeln und das Blatt selbst unterdrücken; wir sehen es so bei Dioi'r/icna Schmalz (Fcstuca diandra Michx.). Nur die äufscrc Reihe des Perianthii ist ausgebildet, die bei- den Staubfäden stehen, ebenfalls als Nebenblättern ent- sprechend, an derselben Seite des Ovarii, so dafs jeder Staubfaden aus der Axille einer der beiden hypogynen Schuppen sich zu erheben scheint; ohne dafs wir einen zwischen beiderlei Organen liegenden Knoten annehmen (die innere Reihe des Perianth.) wäre dies ein Wider- spruch gegen das Gesetz der Alternalion; dafs noch ein Knoten dazwischen liegt, beweist die s. g. dritte hypogyne Schuppe. Eben so scheint es bei Anthoxanlhum zu sein; 5r Bd. 2s Heft. 21 32-2 die Inserllonsverliällnisse sind aber nichl so deullicli, da das Perlanihium ganz fehlt. Ein z weiter Fall wäre es, wenn sich von einem verdoppelten Slanbfadenkreise nnr die beiden den Hauptblaltheilen entsprechenden Staiiblä- den ausbildeten; dann niüfsten aber beide Staubfäden den beiden Flächen des Ovarii entsprechen, einer an der hin- tern, einer an der vordem Fläche stehen; bei Antho\an- thum ist es nicht so, da die Staubfäden den beiden zuc,e- schärften Rändern des etwas zusammengedrückt cn Ovarii entsprechen, oder vielleicht mehr der Embryonalseite, we- nigstens bestimmt nicht an beiden Flächen des Ovariums stehen. Wenn wirklich monandrische Gräser vorkommen, so kann der eine Staubfaden immer nur zwischen den bei- den der äufsern Reihe entsprechenden Schuppen seinen Platz finden. Wir haben nicht Gelegenheit gehabt ^ar- dus aristala L. (Psilurus Cavan.) zu un I ersuchen , welche Trinius allein in die Monandric stellt; Palisot de Beau- vois's Gattung IMonerma ist aus monandrischen und Irian- drischen Arten zusammengesetzt, wo schon die so nahen triandrischen Formen für unsere Ansicht sprechen. Dafs wir Link nicht beistimmen können, wenn er sagt, dafs bisweilen einer der beiden seitlichen, den Nebenblättern entsprechenden, Staubfäden fehlt, leuchtet aus dem vor- hergehenden ein. (Abhdigen der Berl. Acad. d. W. Phy- sical. Kl. p. 33.) Da uns die Betrachtung eines einfachen Staubfaden- kreises den Schlüssel für die diandrischen Blumen der Gräser gegeben hat, so liegt es wohl am nächsten, dafs wir die Erklärung der tetrandrischen Grasblume in einem verdoppelten Staubfadenkreisc aufsuchen. Ein einzelnes Element kann uns bei monocotyledonischen Pflanzen keine Vier geben. Wir betrachten daher die vier Staubfäden der Gattungen IVIIcrolacna und Tetrarrhena als die Neben- blätter eines verdoppelten Sfaubfadenkreises, in welchem 323 tlle beiderseitigen Hauplblatlllicilc unlerdmckt sind. Es spricht dafür: 1) die so nahe Verwandtschaft der beiden tctrandrischen Gattungen mit der hexandrischen Ehrharla (Labillardiere beschrieb die Tctrarrhena dislichophylla zu- erst als Ehrharta; Sprengel vereinigt Microlaena und Tc- trarrhena mit Ehrharta); — 2) das Vorkommen desselben Falles in einer Familie, deren Blume in der Regel einen verdoppelten Slaubfadenkreis aufzuweisen hat. Wir mei- nen die als Smilacina oder Majanthcmum von Convallaria abgetrennten tctrandrischen Arten, in deren s. g. 4-lappi- cem Perianlhium wir blofs die Nebenblätter der als äufsere und innere Reihe des 2 - mal 3-lhciligen Perianlhil der hexandrischen Convallarien bezeichneten Blattes zu erken- nen glauben , welches für die Staubfäden eben so gelten würde. Bei Convallaria bifolia kommen manchmal trian- drlsche Blumen mit 4 - theiligem Pcrianthio vor, wo die drei Staubfäden entweder einem Knoten angehören kön neu, oder zwcitju; in welchem letztern Falle ein Staub- faden dem Blatltheil des einen Staubfadenkreises, die bei- den andern Stamina den beiden Nebenblättern des andern Kreises von Staubfäden hexandrischer Blumen entsprechen würden. Uns scheint der letztere Fall wahrscheinlicher; eine genaue Beobachtung der Reihenfolge in der Ausstäu bung wärdc es bestimmt entscheiden. Dafs die monoco- tyledonlsche Zwei, wenn sie sich in einem Elemente zeigt, nur der auf Kosten des Hauptblatttheils vor sich gegan- genen Entwicklung der Nebenblätter zuzuschreiben sei, sehen wir aufser der Familie der Gräser auch anderweitig bestätigt. Wir wissen, dafs in den monandrischen Orchl dcen die Staminodia von Richard nichts anders sind , als die Nebenblätter desjenigen Blattes, dessen HaupUheil an- iherenlragend geworden ist. Bei der diandrischcn Gattung Cypripcdium sehen wir die Nebenblätter entwickcll, näher zusammengerückt, den Hauplblattthcil aber (Stamlnodium 21 • 322 die Inserlionsverhällnisse sind aber nichl so deulllcli, da das Perianihlum ganz fehlt. Ein zweiler Fall wäre es, wenn sich von einem verdoppelten Slawbfadenkreise nin' die beiden den Ilauptblattbeilen entsprechenden Slanblä- den ausbildeten; dann niüfsten aber beide Staubfäden den beiden Flächen des Ovarii entsprechen, einer an der hin- tern, einer an der vordem Fläche stehen; bei Anlhoxan- thum ist es nicht so, da die Slau!)r;iden den beiden zn£,e- schärflen Rändern des etwas zusammengedrückten Ovarii entsprechen, oder vielleicht mehr der Embryonalscite, we- nigstens bestimmt nicht an beiden Flächen des Ovariunis stehen. Wenn wirklich monandrische Gräser vorkommen, so kann der eine Staubfaden immer nur zwischen den bei- den der äufsern Reihe entsprechenden Schuppen seinen Platz finden. Wir haben nicht Gelegenheit gehabt i\ar- dus aristala L. (Psilurus Cavan.) zu unicrsuchcn , welche Trinius allein in die Monandric stellt; Palisot de Beau- vois's Gallung ]\h)nerma ist aus monandrischen und Irian- drischen Arien zusammengesetzt, wo schon die so nahen Iriandrischen Formen für unsere Ansicht sprechen. Dafs wir Link nicht beistimmen können, wenn er sagt, dafs bisweilen einer der beiden seitlichen, den Nebenblättern entsprechenden, Staubfäden fehlt, leuchtet aus dem vor- hergehenden ein. (Abhdigen der Berl. Acad. d. W. Phy- sical. Kl. p. 33. ) Da uns die Betrachtung eines einfachen Staubfaden- kreises den Schlüssel für die diandrischcn Blumen der Gräser gegeben hat, so liegt es wohl am nächsten, dafs wir die Erklärung der tetrandrischen Grasblume in einem verdoppelten Staubfadenkreise aufsuchen. Ein einzelnes Element kann uns bei monocolylcdonischen Pllanzen keine Vier geben. Wir betrachten daher die vier Staubfäden der Galtungen Microlacna und Tetrarrhena als die Neben- blätter eines verdoppelten Sfaubfadenkreises, in welchem 323 die beiderseitigen Hauptblalülicile unlerdmckt sind. Es spricht dafür: 1) die so nahe Vcrvvandlschaft der beiden Icirnndriscben Gatlungeu mit der liexandrischen Ehrharla (Labillardlerc beschrieb die Tctrarrhena dislichophylla 7AI- ersl als Ehrharla; Sprengel vereinigt Mlcrolaena und Te- Irarrhcna mit Ehrharla ) ; — 'i) das Vorkommen desselben Falles in einer Familie, deren Blume in der Regel einen verdoppellcn Slaubfadenkreis aufzuweisen hat. Wir mei- nen die als Smilacina oder Majanlhemum von Convallaria abgelrennlen tetrandrischen Arien, in deren s. g. 4 -lappi- gem Perianlhlum wir bloFs die Nebenblältcr der als äufsere und innere Reihe des 2 - mal 3-lheiligen Perianlhii der liexandrischen Convallarlen bczeichnelen Blattes zu erken- nen glauben, welches für die Staubfäden eben so gellen würde. Bei Convallaria bifolia kommen manchmal Irian- drlschc Blumen mit 4 - iheiligem Perlanthio vor, wo die drei Staubfäden entweder einem Knoten angehören kön nen, oder zweien; in welchem letztern Falle ein Staub- faden dem Blattlhell des einen Staubfadenkreises, die bei- den andern Stamina den beiden IScbenblättern des andern Kreises von Staubfäden hexandrischer Blumen entsprechen würden. Uns scheint der letztere Fall wahrscheinlicher; eine genaue Beobachtung der Reihenfolge in der Ausstäu bung wärdc es bestimmt entscheiden. Dafs die monoco- tyledonische Zwei, wenn sie sich In einem Elemente zeigt, nur der auf Kosten des Hauptblaltlhells vor sich gegan- genen Entwicklung der Nebenblätter zuzuschreiben sei, sehen wir aufscr der Familie der Gräser auch anderweitig beslätlgt. Wir wissen, dafs in den monandrischen Orchi dccn die Stamlnodia von Richard nichts anders sind , als die INebcnblätlcr desjenigen Blattes, dessen Haupllhcil an- ihercnlragcnd geworden ist. Bei der diandrischcn Ca l long Cypripcdium sehen wir die Nebenblätter entwickell, näher zusammengerückt, den Hauplblattthcil aber (Slamlnodium 21 • 326 - auf gleich mäfsigc Entwicklung slufeinveise ausgeglichen werden müssen. In einer Zeit, wie die gegenwärtige, die einst in der Geschichte der Wissenschaft bezeichnet werden wird durch das Bestreben, die Einholt eines allgemeinen Bildnngs- gesetzes für die gesammtc Pllanzenwelt nachzuweisen; in einer solchen Zeit mufs es um so mehr auffallen, wenn sich Beobachter vernehmen lassen; die, thcils durch zu ausschllefslichc Beschäftigung mit einer einzelnen Gruppe höherer vegetabilischer Organismen, thells durch zu vor- eilig auf nicht ganz genaue Beobachtungen gegründete Analogien, verleitet, für eine einzelne Pflanzengruppe ein besonderes Bildungsgesetz geltend zu machen suchen. In diese Kathegorien müssen wir die beiden jüngsten Theo- rien der Organisation der Gräser stellen, die wir absicht- lich nicht früher berührt haben, weil wir durchgängig ab- weichende Ansichten nicht gerne eher verwerfen woll- ten, als bis wir an die Stelle der uns unrichtig scheinen- den Theorien, eine, unserer Ueberzeugung nach natürlich richtigere, gesetzt hatten. Es sind: 1) die von Trinius in seiner Diss. de Graminibus uni- et sesquifloris gege- bene Ansicht; und 2) die von Raspail in den Annales des Sciences naturelles aufgestellte abcntheuerliche Theo- rie der Ablösung des Miltelnerven, — die uns hier noch anhangsweise beschäftigen werden. Die erstere gehört einem Beobachter an, der sich als Agrosfolog Autorität erworben hat, letztere ist theils mit eben so selbsigefälli. ger Beslinunlheit vorgetragen, als sie auf ungenauer Be- obachtung beruht, theils sofort zur Basis einer syslemali- schen Anordnung der Gräser erhoben worden, dal's wir nicht umhin können, hier noch auf die Unhaltbarkcit der Grundprinzipien beider Theorien aufmerksam zu machen. 327 In einem, ad Theoriam überschriebenen Capltel der Einlekung zu seiner Üiss. de Gram, uni- et sesqulfloris verläfst Hr. Trinius die in den Fundamenlls Agrostogra- pbiac ausgesprochene Ansicht von der (jrasblume und setzt an deren Stelle eine andere Tlieoric, die freilich in besserm Einklänge steht mit der den Gräsern im Allge- meinen (schon in den Fund. Agroslogr, Cap. XII. p. 59.) zngeschriebenen Bedeutung als Blume; jedoch fast noch weniger in der ISalur begründet scheint, als die frühere. Bei der in den Fund. Agr. aufgestellten Theorie legte Hr. Trinius die Blume von Agrostis zum Grunde, glaubt aber nun in der einfachsten Form der Giamineen, wie sie sich in seiner Gallung Epiphystis darstellt, den wah- ren Schlüssel zur Erklärung der Organisation der Gräser gefunden zu Iiabcn. (1. c. Cap. I. §. 1.) Der Halm von Epiphystis soll sich an der Spitze in 2 Klappen spalten, die den Genilalapparat einschllefsen; die obere dieser bei- den Klappen soll einer folgenden; eben so nur aus dem zwischen 2 Klappen enthaltenen Genilalapparat besiehen- den Blume als Pedicellus dienen und so fort, bis die oberste (End-) Blume der Inflorescenz zvvisclicn zwei freien Klappen den Genitalapparat enthält; es soll also eine Blume auf der andern sitzen, ohne Rhachls, oder vielmehr die obere Klappe jeder Blume soll immer zu- gleich die Rhachls bilden; jeder Blume obere Kla^ic zu gleich Stelle dc^ Pedicellus der nächst obern Blume ver freien. (1. c. Tab. I. iig. 1.) Aus dieser einfachen Orga nisalion schliefst Hr. Trinius: 1) Jedes Inlernodium sei nichts als Blume (§. 3.) d. h. es thelle sich von seiner Basis aus in zwei Klap- pen, deren eine, die untere, Blatt, deren andere, die obere Halm-lnlernodlimi werde, welcher das folgende wiederum In Halm mul lilatl gespaltene Inlernodhnii eben so unler- slülzt, wie jede untere Blume der Epipbyslls die obere. 328 Diese zwclgclheillcn Inlernodien seien nun im untern Thell des Halmes in der niedern Sphäre der Vc2;elalIoii befangen und erscheinen daher als Halm und Blall, cr- schliefsen sich aber in der Blume, d. h. sobald sie in den hühern Kreis der lieproduclion treten ; wenn also^ schliefst Hr. Trinius weiter, jedes Inlernodium selbst nichts ist, als Blume, und die Blume nicht, wie in höhern PJlanxen, durch Zusammenwirken der gewissermaafscn zur Calmi- nation gelangten Theile der Pflanze selbst entsteht, so ist dem ganzen Grase wohl die Natur der Blume zuzuschrei- ben, ohne dafs es als spielende Allegorie angesehen wer- den darf. (§. 4.) 2) Schliefst Hr. Tr.: der Saamc (?) sei eine Fort- setzung des Halmes; die centralen Gefäfsbündel des Hal- mes würden Frucht, die seitlichen bildeten das Involu- crum, welches bei Epiphyslis nur 2 -klappig sei und für Kelch (Calyx L.) genommen werden müsse, da sich ein inneres Involucrum (Corolla L. ) nicht entwickelt habe. (§. 5.) Die mehrfachen Schuppen, die gewöhnlich den Genitalapparat umgeben, erklärt Hr. Tr. durch ein fort- gesetztes Ablösen, der, je näher sie dem allein fruchtbrin- genden Cenlrum kommen, desto zarteren und successiv fei- neren Schuppen, bis zulelzt das Ovarium, als Ende der centralen Gefäfsbündel IVci wird; die allmählig erfolgende Befreiung von dem niedern Einflufs der Vegetation, die endlich im Slaubfadenkreisc erreicht wird, schreibt Hr. Tr. der Alternalion der Schuppen zu, welclie daher auch in den Staubfäden gänzlich aufgehoben ist. (§. 6.) Die Ent- stehung der Grasblüthe müsse demnach so gedacht wer- den, (§. 9.) dafs die in dem Pedicellus zusammengehalte- nen Gefäfsbündel sich allernirend ablösen, um je nach dem ihnen zugewiesenen Entwicklungsraum Blältchen zu bilden, die um so edler, d. h. um so mehr zur Fruclili- cation beitragen werden, je näher sie sich um das Ccn- ;j29 Iralgcfäfsbündcl, welches zur Frucht wird, befinden. Es werden sich daher um so mehr Blättchen ablösen, um so mehr Hüllen des Ovarii (Kelch, Krone) sich bilden, je mehr die Infcrnodicn von materia floralls strotzen. Bei noch gröfscrer Praegnanz werden sich aus den Internodien ganze Blumen ablösen (Ophiurus — Rottboclla) oder das ganze Internodium wird sich in mehrere Blumen spalten, ja das ganze Blatt, das sich ablöst, sich in seine Gefäfsbündel zerlegen, als eben so viele neue Internodien, die jedes einzchi sich durch Ablösen von Blältchen aus dem nie- dern Kreise der Vegetation hervorarbeiten. So sollen die Rispenäste entstehen, die sich oft nur als halbe Wirtel darstellen.*) So tr^wrt Herr Trinius. — l-/^Cl Die blof'sc Betrachtung des vom vaginirenden Blatt- stiel umfafsten Internodiums ausgewachsener Gräser, mag immerhin das Anselm haben, als enlslände das Blatt durch Ablösung der aufscrn Lage des Internodiums; daraus folgt aber nicht, dafs dem wirklich so sei; denn, betrachten wir das Internodium in seiner Entwicklung, so erscheint Hrn. Trinius's Ansicht unrichtig. Die Gemme zeigt uns lange die vollkommensten Blätter, ehe noch ein sichtba- res Internodium vorhanden ist; das Internodium entsteht erst durch die Entfernung zweier Knoten von einander, durch gemeinsame Thäligkeit je zweier Knoten, durch die Thätigkeilsäufserung des einen Knotens abwärts, des an- dern aufwärts, durch ein gegenseitiges Abstofsen beider Knoten, wodurch ein Theil der im Knoten unentwickel- ten Tracheen auseinandergezogen wird und sich parallel im Internodium lagert. Das Internodium ist durchaus späterer Entstehung; das frühere Organ, das Blatt, kann also Ullier keiner Bedingung durch Spaltung des Inter- nodii enislanden sein. Ilr. Tr. verkennt offenbar die Bc- *) Anmürkung zu Raspail's «Abhdlg. u. s. \\: p. 119. 330 deulung des Knolcns. dessen Idee iinii in seinem Citllus vorgeschwebt z,u haben scheint. J)ie Orgniiisalion \on Epiphyslis hnllcn wir allerdings auch für sehr einlach und erklären uns die Blumen als nackte axillare Blumen ohne Perianihlum, In der Axillc des Blattes, das eben dadurch, dafs es als Braclee erscheint und die Blume in seinem Winkel entwickelt eine und dieselbe Betleulung mit der untern Corollenvalvel Linne's an den Tag legt. Die eigne Form des Internodiums kann nichts beweisen, wie überhaupt die Gestalt bei der ])eutnng der Organe der Pflanz,c nur einen sehr untergeordneten Werth haben darf, Dafs übrigens die Blume der Gräser, so wie die Blume aller höhern POanzen, nur aus zur ,, Culminallon gelangten" Blättern besteht, haben wir kaum mehr nölhig nachzuweisen; die von Hrn. Trinlus dem Grase im All- gemeinen zugeschriebene Bedeutung als Blume, kommt mit eben demselben Rechte jeder vollkommenen Pflanze zu, jeder phanerogamischen Pflanze; es ist dasselbe Or gan, das sich in der Vegetalionssphäre als Blatt zeigt, in der reproducliven als Blumenblatt, Slaubfaden, als Ova- rium. Wir können daher auch nicht zugeben, dafs der Saame (?, soll doch wohl heifsen: das ganze Ovarinm) das letzte Ende der, von allen vegelativen Theilen durch AWösen in Blätlchen befreiten Gefäfsbündel des Pedicellus der Blume sei. Dafs das Ovarium Blatt sei, mufs jedem einleuchten, der die ihrer Saamen entledigten und oft zu- rückgeschlagenen Pericarpia vieler Pflanzen, z. B. vieler Liliaceae, aufmerksam betrachtet; es ist das Blatt des letzten in der Blume verschmolzenen Knotens, metamor- ]dioslrt zu derjenigen Bedeutung, die dieses Blatt mit sei- nen ISebenblällern geschickt macht, \mter dem Einflid's der Organe des vorhergehenden Knotens ein oder mehrere neue Individuen zu entwickeln. In dem Knoten, der die Ovarien trägt, ist die Pflanze vollendet; es wiederholt sich 331 der Knolen nicht wieder, es ist also aucli d.is Iloivorlrc teil eines neuen Internodiums nicht diMikb.u-. — Die An- nahme einer materla lloralis, von welchen die Internodien stvol/.en sollleii, wenn sich viele Blumen aus ihnen hisen, scheint unnolhig. Kurze Zeit nach Herrn Trinius Dissertation trat Raspail*) in Paris mit einer Theorie der Grasblüllie her- vor, welcher man im Allgemeinen mehr Aufmerksamkeit geschenkt hat, als es vielleicht der Fall gewesen wäre, wenn man die Basis derselben gleich scharf ins Auge gc- fafst halte. Hr. Raspail betrachtet die Blume der Grami- neen im Linncischen Sinn, als eine Reihe zweizeilig al- ternirender Schuppen, zählt die hypogynen Schuppen und die Staubfäden zu einer Schuppe, nimmt das Pericarpium wiederum für eine Schuppe, in welcher sich das Ei ent- wickelt; er zählt nur die Schuppen von unten auf und läfst demnach die fünfte (oder wo der Calyx L. fehlt, wie in den obern Blumen einer mehrbliithigen Spicula, die dritte) Schuppe sich durch Tlieilung ihrer Gefäfsbün- del zu hypogynen Schuppen und Staubfäden entwickeln, *) Sur la formation de l'cmbryon dans Ics Gramin^cs. Annal. des Sc. natur. Tom. IV. p. 271 — 315. Essai d'une Classification generale des Graminoes, fondi'c sur I'i'liide physiologiqnc des caracteres de cette Familie, lere partie. Ann. d. Se- nat. Tom. IV. p. 423 — 51. '2e. part. ibid. Tom. V. p. 2b7 — 311.; p. 433 — 4G0, Die erste Abhandlung und die erste Ablli. des Essai etc. crscliio- iien in euicr Ucbersetzung mit Anmerkungen von C. B. Trinius, un- ter dem Titel: Hr. Haspails Abhandlung über die liildung des Embryo in den Gräsern und Versuch einer Classification dieser Familie. Sl. l'elers- burg 1S"26. mit Anmerkungen von Trinius. Hr. .1. .1. C. de la Uarpc hat im 5ten liande der Ann, d. Sc uat. ßcracrkungen gegen Hr. l{, gemacht, die uns nicht unbekannt geblie- ben sind, auf die wir aber durch unsere Gruudansicht auch seihst ge- leitet werden mufsten. 332 tlie sechste (oder vierle) zum Ovarium. Die Bedeuliing der Schuppe als Blalt setzt Ilr. R. voraus und erklärt die Organisation seiner vierten (oder zweiten) und fünften (oder dritten) Schuppe durch eine eben so neue als un- haltbare Theorie. Die obere Corollenvalvel nemlich (Ra- spail's vierte oder zweite Seh.) hat, wie wir wissen, in der Regel zwei Ilauplnerven , die gleichweit von der Mit- tellinie entfernt, diese Valvel oft zweikielig machen. Diese Gleichnervigkeit *) der obern Valvel leitet Hr. R. davon ab, dafs der IMiltelnerve sich abgelöst habe, um eine neue Achse zu bilden, wie die Anlage der Mittclnerven zu sol- cher Li)sung theilweise durch die Grannen angedeutet werden soll. Es schliefst nun Hr. R., dafs alle wahrhaft einblumigen Gräser eine obere Valvel zeigen werden, die uichl paarige, sondern durch einen Mitlelnerven unpaarige Nerven hat, eine ungleichnervige Valvel. Slatt nun aber erst zu untersuchen, ob diese Beobachtung durchgreifend ist und dann das Gesetz zu suchen, stellt Ilr. R. erst das Gesetz hin und erklärt die seiner Gesetzgebung sich nicht schmiegenden Formen, durch Abortion des abge- trennten Nerven. Es ist nur zu bedauern, dafs gerade so vollkommen organisirle Gräser, wie Agrostis, Stipa u. a. nur in dieser Art erklärt werden können! Wie grofsen Werlh Hr. R. auf diese Erklärung der Ungleichncrvigkeit der obern Valvel legt, zeigt er dadurch, dafs er die Gleich- nervigkeit und Ungleiehnervigkeit zum Prinzip der Zer- fällung der Gräser in zwei Hauptgruppen erhebt. •) Hr. R. nennt die Valvcln, je naclidcm sie paarige oder unpaarc Nerven haben, parinervees und iraparinervo es; Hr. Trinius übersetzt sie mit .,glciclinervig und ungleich nervig." Wir beliahen diese Benennungen bei, da die von Hrn. Mohr gewählten: „gerade- und ungeradenervig," obgleich eigentlich richtiger, einen auf die iUchtung der Nerven dcutcudcn Nebcnsiuu veranlassen könnten. 333 Wenn aber dieses Prinzip in der Bcobaclilung rich- tig wäre, wenn der Pediccllus der obern Blume einer mebrblüthigen Spicula, durch die Abtrennung des Mitlel- nerven der obern Valvel entstanden wäre , so müfsten nothwendig dieser Blumenstiel gewordene Mitlelnerve und die obere Corollenvalvel aus derselben Basis sich erheben. Dafs diesem aber nicht so sei, lehrt die Beobachtung, welche zeigt, dafs die obere Corollenvalvel mit allem was über ihr steht zu einer Gemme gehört, die aus dem durch den Pedicellus der obern Blume und die unlerc Corollenvalvel gebildeten Blallwinkel sich entwickelt ; dafs die obere Corollenvalvel das erste Blatt einer eignen Reihe von Knoten ist, welches also durchaus nicht demselben Knoten angehören kann, aus welchem sich der Pediccllus der obern Blume als Internodium erhebt. Was nun die Ungleichnervigkeit der obern Valvel betrifft, so ist es uns eben so wenig als Hrn. Trinius gelungen bei mehrern Gattungen, denen Ilr. R. diese Bildung der obern Valvel zuschreibt, die Ungleichnervigkeil bestätigt zu linden. Na- mentlich haben wir uns bei der Galtung Hievocliloc Gmel. die gröfste Mühe gegeben, die Ungleichnervigkeit der obern Valvel (natürlich nur an der hermaphrodilischen Endblume des Aehrchens) zu erkennen, müssen aber ge- stehen, sowohl in II. borealis als II. australis immer eine 2 -nervige Valvel gefunden zu haben. Wir haben absicht- lich gerade diese Gattung angeführt, weil der Bau der Spiculae in derselben, so wie in den sehr verwandten Gat- tungen Phalaris und Anthoxanthum uns noch mehr Argu- mente gegen Hrn. Raspail's Theorie von der Ablösung des Mittelnervcn zum neuen Blüthenstiel an die Hand zu geben scheint. Denn, wäre Hr. R.'s Theorie richtig, so könnte die hermaphr. Endblume der Hierochloü unmög- lich eine 2 -nervige obere Valvel haben, Gesetzt aber, dieses wäre der Fall, wie licfse sich die Theorie des 334 Jim. R. auf einige Phalaris- Arten, auf Anthoxantlium an- wenden, (leren Spicula im Wesentlichen eben so gebaut ist, wie bei Ilierocliloü, nur mit dem Unterschiede, dafs die beiden seillichen (untern) Blumen noch unvollkomm- ncr, mir auf die untere Valvcl reduzirt sind; die axillare Gemme dieser Bläiter sich also gar nicht entwickelt hat, während sie hei lllerochloe sicii zu einer männl. Blume ausbildet? Woraus hat sich da die obere unvollkommene (auch nur als unlere Valvel allein vorhandene), woraus die oberste vollkommne Blume entwickelt; da die obere Valvel, deren IMiltelnerve sich lösen sollte, gar nicht ent- wickelt war? Aus einem Theil der nicht cxislirt, kann sich doch nichts ablösen!*) Fast noch abentheuerlicher ist die Erklärung, die Hr. R. von der Entwicklung der hypogynen Schuppen und der Staubfäden aus einer Schuppe giebt. Nach Hrn. R. sollen nemlich die INerven der ftinflen (oder dritten) Schuppe auscinandertreten , sich selbstständig lösen, ihre Spitzen sollen sich mit Pollen inUlliiren , und daraus An- theren werden; die Resle vom Zellgewebe, die zwischen den sich liiscnden Staubfäden übrig bleiben, sollen das sein, was wir hypogyne Schuppen genannt haben, die Hr. R. daher auch nur Schuppen , Reste genannt wissen will , um iimen nicht einen griifsern Werlh beizulegen, als ihnen zukommt. Dennoch benutzt Hr. R. diese Schup- pen, diese Reste als Galtungscharaclere ! ? Die AA idcrlegung dieser Theorie der Bildung der Staubfäden, werden uns unsere Leser hoffentlich erlassen; *) Eine Beobachtung, von Runtli in den Anna!, des Sc. nat. Tom. XIII. p. 224. mitgctheilt, zeigt, dafs bei Anthoxantlium odoratum, die nur als ein paar Schuppen sich darstellenden untern Blumen, sich zu voUkommnereu Blumen ausbilden können, indem sich eine obere Val- vel zugesellt. Es wird dadurch R. Brown's Bemerkung bestätigt. Prodrom, fl, N. Hell. Ed. Nces ab Escnbcck. Pag. 65. 335 '\\'i6 crebrls, purpurasccn- libiis, divergcnlibus, rigldls, brevibus hispido-pubesccns la- iiaquc magls mlnusve vestitus, apice in ramos paiicos, erecto-palenlcs, capilulis primuin ccrnuis, disco 6'" longo, longc radialis singullsquc Icrniinatos dividitur. Folia su- pra adulla praeter nervös primarios angustos lanalos gla- bra, sublus tomenlo-niveo, denso vcsllla, pcliolis alho-to- nicntosls, supra planis, snbtus promincntibus, usquc ad basin appendirnlalis adjeclis 4 — 6" longa, runcinalo -sub- pinnalisecta, laciniis acuininatis, grosse sacpc dnplicalo- sinualo-denlala, denlibus apiccque mucronnlalis, Icrniinali 340 triangularl, quintuplincrvio, maximo, Iruncalo-hastato, vix oblter cordato, 3 — 5'' longo, 2 — 5"^ lato, lateralibus pefiolorumque appendiculls oppositis, oblongo - ellipticls, dcorsum speclantibus, multo minorlbus, penninerviis, basi lata sesslllbus, \ — 1" circiter longis, Inferloribiis scnsim decresccnllbus sensimquc magls adproximatis, inlerslitüs angustisslinis inlegerrimisque, interne nullis. Involucii lurbinato-campanulati, floribus disci aequalls, foliola slra- mineo-vircscenlia, superne et ad nervum medium purpu- rascentla, extus hirsutiuscula, multinervia, superne serrato- clllata, apice patenlia, inlima 8'" longa, 1'" lala. Corol- lac disci: 10-nerviae, nervis quam laciniae vix longiori- bus, laciniis semilanceolatis, duabus parum majoribus, in cisura altera prolundius, altera ei proxima serius Oriente; radii: (masculae L. suppl. ), circiter 10"' longae, t'auce pi- losiuscula. Acbacnia villosa, 4|"' longa, areola terminali. Pappus rufesccns, semipollicaris. — Flumboldt in rcgno Novo - Granatensi pr. Guay^avalilo Jul. (v. sp. 2. in h. W. Ol Klh.) 3. O. speciosa (Kth. nov. gen. IV. p. 6 t. 305.). Foliis lyrato-subpinnatlsectis, lobis lateralibus remotis di- vergenlibus, paucis. Rhizoma lanuginosum, pcrpcndiculare, superne folio- rum jam delapsorum vcstigiis teclum. Caulis simpliclssi- mus s. 2-fidus, ramis monoccphalis, striatus, \ — 1 pcda lis, pube cadcm ac in praecedente induJus. Folia supra obsoletissinie, subtus niveo-lanalo-tomentosa, pctiolis albo- tomentosis, supra cauallculalis, fere exappendiculatis, ba- slque dilalalis additis 4 — 5-pollicaria, lyralo-siibpinnati- secta, interstitiis integerrimis, angustis, laciniis oblusis — rarius acuminatis, mucronato-dcntatis, terminali bastato- cordata, subrotunda, maxima, multlpllnervia, nervis subtus prominenlibus, circiter 1|" longa, lateralibus ovatis, multo minoribus, suboppositis, dislantibus, ulrinquc circiter binis 341 s. ternis, circiler 4'" longis, inferiorlbus decrescentibus. Capilula crecla, magnitudine eadem ac in Gerbcra macro- ccphala, disco pollicari. Involucri hemlsphaerlci, disco parimi brevioris follola purpurascenlia, subinnocue mucro- iiala, erecla, superne ciliata, extus pilosa et purpureo-lilr- suta, inliina circiter 10'" longa, vix 1"' lata, mnltinervia (enervia Kth.), margine anguste scariosa. Corolla disci- lulea, circiter 7|'" longa, 5-nervia, laciniis semilanceola- tis incisurisquc subaequallbus; radii; circiter 17'" longae, lablis exleiioribus 1^^'" laus, roseis (Kth.). Ovaria sub- glabcrrima, areola terniinali. — 111. de Humboldt in colli- bns siccis pr. urbcm Alausi Novo-Granatensiuin et juxta montcm Sitzan alt. 1250 — 1500 liex. Septbr. (v. sp. 4. in h. KUi.) Fig. 120. Stylus disci. — 121. Ej. basis infra visa. — 126. Stamina duo aborla radii. t 4. O. hicrarldidcs (Kth. nov. gen. IV. p. 5, t. 304. Ej. syn. II. p. 355.). Foliis inferne obiter sinuato-run- cinatisv Scct. III. Cladoscris.*) Herbae ramosae, inferne sparse foliatae. 5. O. annua n. sp, Foliis sessilibus. Radix flexuosa, perpendicularis , tenuiter fusiformis, fusca. Caulis eroctus, flcxuosus, albo-laxe tomentoso-la- natus, in specimine suppclenle 5-pollicaris, inque ramos qualuor, graciles, pnrpurascenles, allernos, superne longius breviusve aphyllos et squarnls nonnisi sctaceis, ereclis, pau- cis, remotis instruclos^ circiter 3-pollicares capituloquo cernuo, demum erecto, quam in O. salicifolia satis mi- nori terminatos deliquescit. Folia membranacea , fiaccida, *) Nomen e vocabulis graccis xXaöoq, quo(t ramum siguificat et . cauli, caulibus lerellbus, ereclls, simplicissiniis, capitulis solilariis ierminatis, nonnisi basi ima folia mcmbranacea, penninervia, nervis primariis utrinque subplanis, venosa, peliolata, petiolis basi dilalatis, exstipulata, conferta geren- tibus eaque superantIbus. 1. A. rad'iata * {Lcihniizla phancrogama Cass. 1. c. Tassilago lyrata W. sp. pl. III. p. 1693. T. Anandria [i. L. sp. pl. p. 1213 Tiis.siJdgo scapo uiilfloro, calyce sub- aperlo Gmel. fl. sib. II. p. 143. t. 67. f. 2. L. hört. Ups. t. 3. f. 2.), Pappo corollas disci subaequante^, iis radii miilto breviori. Caulis albo - lanalo - (omcntosus, 2 — 6" altus, pl. squamis omnino caret. Capilulum radialum, in siccis 5'" longum, 4"/ lalum. Folia petiolis additis 2 — Si" longa, minule mvicronato-denticulata, inlegra — pl. lyrata. lobo, terminali maximo, triangulari - clliptico, acuto, circilcr 1 — Ij" longo, 5 — 10'" lalo, utrinque albo-tomcnlosa, tomcuLo aulem paginac supcrioris magis miiiusvc fugaci. 347 Involiicrum apcrlnin, turblnalum, disco aequale, foliolis planis, muUinerviis, glabrls — obsolete totnenlosis, e se- milanceolalls, anguslLs , aciiininatls, in oblongo-clliplica, laliora, oblusa aut acuta, piirpurascentia. Pappus coroUis discl aeqiialis, iis radii muUo brevior. Corollac dlsci: la- blis ext. pl. 3-dentatis, latiorlbus et interiorlbus 2-parti- Hs, rarius exterloribiis 2-denlalls, angustioribiis et interio- ribus 3-partifis; radii: labiis exl. oblongo - subellipiicis, lingnlacrormibus, apice 3-crenatis, crena intermedia ma- jori, lubuin superante, interioribus 2 - partitis. Antherac disci alis elUptiels rclusis instruclae earumqiie aulem ve- stigia nulla in radio. Acbaenia maliira haud vidi. — In niontosis, asperis et apricis locis ad Uschakovam amnem, ad Angarani et Irculum (Gmel.); inier Jacutiam urbem et Odiolenseni poilum (Steller); Daburiae ( Pall. ex brb. W. et Ktb.): provinciae Transbaicaleiisis ( Fiseber in brb. W. ) (v. sp. s. oo. ).*) Fig. 105. CoroUa radii. — 110. Corolla disci cxpla- nala. — 108. Stylus disci. — 109. Stamen- 2. A. discdidca * {Lclbtiilzia rjyplogaina Cass. 1. c. CliapSalla Anandvia Sprg. syst. III. p. 504. Pcrdichmi Aiifiitdria 11. ]];•. bort. Kew. ed. 2. V. p. 84. Tnssilago .tnandria Turscn. 1. c. W. sp. pl. III. p. 1692. (exci. bcnnaplnodita Gmel. sib. II. p. 141. t. 67. f. 1. quod sy- nonymon iorlassc ad praecedentem pertlnet). Tnssilago scapo unilloro, calyce clause Gmel. sib. 1. c. p. 141. t. 68. f. 1. L. b. Ups. p. 259. t. 3.). Pappo corollas longe su- perante. Caulls squamis linearibus, angustissimis, acumlnatis, salis crebris obscssus, albo-lanalo-tomentosus — glabcr, *) Pirdtiium tomcntosuTn Tliunb., cujus specimcii mnucum in lirb. Valili.nu), ab ipso Tliunbcr^io missum, vidi, forlassc uuii solum cuiu;ciicr bcd ctiam uc spccics quidcm diversa. 348 5 — 12" et ultra allus. Capiliilum tllscokleum, 6'" lon- gum, tliamelro 4-lineari. Folla sinuaio — mucronulalo- denticulata^, lyralo-pinnalifida, lobo terminali maximo, cor- dato aut subcordaio, triangulari - ovalo s. Iriangulari - ob- longo-ovato, aculo s. acuminato, 1 — 3.j'' longo, 1 — IV' lato, laterallbus subrotundls, multo-minoribus, saepius mi nimis, rarissime iiulüs, junlora tomento albo, fugaci, su- pra fugacissimo induta petlolisque additls 1^ — 10" longa. Involucrum conico - lanceolatuin , fiores superans eosque arctlssinie includens, fructibus subaequale, foliolis obtuse carinatis, margine scariosis, acumlnatis, angusle semi-lan- ceolatis, extus tomento albo, lanalo magis minusve fugaci obductis, superne cilialis et purpurascentibus. Corollae pappo breviores, minores quam in praecedente, albae, sub- filiforines, labiis abbreviatis, exterioribus lalioribus, 3-den- ticulatis, interioribus simplicibus s. 2-fidis alque In 11. 9 saepius rudimenlariis. Anlherae in $: exiguae, alis ova- iis, obtusis; in 9: abortae. Stylus basi subaequalis, in 2 corolla longlor, in $ brevior — paullulum longior. — Ob- servavi flores monstrosos 2 s. $ stylis 3- s. 4-fidis, co- rollisque pluripartitis. — Crescit copiose in campis mon- tosis Krasnojarii urbis et hinc in omnibus ejiisdem genc- ris campis superioris Jeniseae fluvii regionis ad Sajancnse usque monumenlum nee alibi Gmel. 1. c. (v. sp. s. et culi. viv.) Fig. 103. Corolla Q. — 88. Eadem supeme fissä. — 104. Corolla 2. — 101. Slamen. — 106. Stylus $. — 107. Stylus 2 monslruosus. 25. PERDICIUM. (Lag. Amenid. nat. I. p. 39. Cand. d. 1. Ann. d. Miis. XIX. p. 66. Cass. Dict. sc. nal. LV. p. ö{)d. Pardisium Burrm. fl. cap. p. 26. cf. Cass. Diel, sc, nat. LV. p. 218 et p. 393. Pcrdicii sp. L. Vahl.) 349 Cnpllulum tliscoi'deum , aequalilloruin, heterogamum, floribus 9 uniserialibus in ambllu. Achaenium eroslrc ob- compressum, mullicostatum, papulosiim (cf. Linn.V. p. 161. Tab. IL f. 14.), callo apicali annuliformi basin pappi iinani extus cingentc, ncciario alveolari. Pappus nuilli- serlalis, piliformis, scabcr, longus, subaequalis, ante an- tbesin involucro brcvins, posl cain id superans, iina cum callo apicali ni)nuliformi ") radncus. Corolla 2-labiala, 2;labra. siib anlbosin pnppo aoqualis, post cam nmllo bre- vlor, ilorum $: 10-nervia labiis fastigialls, exteriorl aut 2-dontato lunc interlori 3-tido, aut 3-dcntato tunc inlc- riovl 2-partito; florum 9: labio exteriorl Ilngulaeformi, apice 3-denlaio, interlori bipartllo. Anlherae in floribns $ inclusae, caudatac, alls oblongo-ovatis, obtusis; fdanicnlls planis, glabris; in floribus 9 ne vesligia quldem. Styli basi acqualls raml breves, aeqnales, truncali, florum $ ex- tus supcrne plloslusculi , florum 9 parum longioros . extus glabri. Rbachis brcvller paleaceo-flmbrlllifera, fimbrlllls in areolas non profundas connalis (nuda Cass. 1. c. ). In- volucrum cyllndraceuni (Berg, niss.) foliolls ioliacels, mul- ilpllncrviis , planis, oblongo-ovatis, subreclilineo-acumina- tls, interloribus niullo longloribus et laliorlbus. P. Taraxaci (Vabl. in Skrivt. af ]N. IT. Selsk. KIö- bcnh. I. p. 9. t. 1. Wllld. sp. pl. III. p. 2117. Perdi. cimn semißosciilarc L. Printx, Amoen. acad. VI. p. 113.). Radix percnnls (biennis? 13crg. niss.) ilbrosa; fibvls validis, slmpllcliKsculls. Rlilzoma 1 — cx)-caule pracmor- sum, fibrls teneris, vestigiis peliolorum jam dcmorluorum, densissime tectum, Folla membranacea^ pcnnlnervia, ncr- vls secundariis obsolelis, prlmarlo supra piano, subtus con- vcxo, siriato; avenla , glabra , pcllolala, oblongo-obovata, runcinata, laciniis acutls , subrotundis, sumnio rchorsuni *) Ut in Carduo. 350 denlnio, aplciilato, caeloils inlegcrrlmls aut subinlc2;cril- mis, slollalü-palenlla, circiler duodciia, iiilia opaca, 1| — 2" longa, 4 — 1" lala, pl. omniu e rhlzomalc larliis unuin allcrumvc lineare, iutegeniinuni , sessile, clrcIlcr 6'" longum, l'" laUim, qiinqne e caiilc superiori prodlt. Pctloli sublerranei lere uncinol« s. canaliculatl, llbris tene- ris, orcclls, plurlmls iiilcvnii\li. Caulcs aphylll aut lere aphylll, lereles, erecll, slriali, obsoletissime tonientosi, fusco- violacel, foliis breviores aut iis aequales, | — 1^" longl. Capitulum solilarium, terminale, eernuum, subcy- llndraccum (Berg, mss.), in slccls circiler 8 — 12'" lon- gum. Involucrum tomento l'ugacl obsllum vel glabrum, follolis aplcc fusco vlolacels (Berg, mss.), exterloribus pa- lulls, jnlerloribus adprcssls. Corollae albae. Flores 2 circiler 12 tolldcmque 2. Pappns flavescens. — Occnr- runt saepius varietates monslrosae slylis triildis, corollis 6-fulis, hexandrls, jam a Bergio mss. observatae. — Ber- glus in monle Leonino et versus Drieankerbay Cap. b. spei. Oclbr. jNovbr. (v. sp. s. co. ) ') wSublrlb. II. LcvlcdC. Capitulum mulliflorum, homocarpum, heterogamimi, florlbus 2 pluriserialibus in ambllu, reliquis saepius pro- pler Ovaria aborla (nee propter dei'cctnm sllgmalls) mascu- lis. Involucrl lollola membranacca , sicca, plana, erecta. Pappus caplllaris. Corolla Icuerior, glabra, limbo liaud Inllato, staminigera r)-nervia, saepissimc in $ s. cT lutea, 11. 2 nonnunquam lilirorniis. Anibcrac caudatae, aus Inle- grls, brcvibns, iilanienlis dislinctls, planis, poUine globoso, laevi. Stylus tenerior, basi bnlbosus. ramls in 11. '^ s. cT ae- qualibus, truncalls, extus supcruc pubescenlibus. - Ilerbae *) IIuc pcrtinet vix atxiuc ne vix quicleiii Perdicium nervosum Tliuub. et P. cordatum Llav. et Lex. dcscr. vcg. I. p- '-^7. inermes, humlles, iomentosae capilulls inconspicuis, soli- lariis, caulem nonnisi basi foIiaUim iermlnautibus, follis membranaceis, exstipulalis. 26. CHAPTALIA. (Vent. Jard. d. Cels. 1. 61. Cand. d. 1. Annalcs du Mus. p. 66. Cass. Dict d. sc. uat. VIII. p. 161. Tii.ssila- g'uüs sp. L. W. Pers. Pcrdicii sp. \V. ) Capltulum inaequaliflorum, radiatum, florlbns cT in ccniro, 2 2-serialibus in and)itu. Aehaenlum roslialum, rostro valido, glabrum, oo-costatum. Pappus 2-serialis, Jongus, aequalis. CoroUa maiiuni 2.1abiata, lablis fasLi- giatis, exteriori apice profunde 3-dentalo^ interiori 2-par- lito, segmentis omnibus apice gibbis, pappunri aequans, florum 9 lingulata, lingulis seriei exl. involucrum slylnm- quc excedenlibus, seriei int. uiroque brevioribus. Anlbe- rae alis oblusis, fdamentis pubesccnlibus; in floribus 2 nc vesllgia quidem. Slylus basin versus atlenuatus^ ovario marlum inani, llneari. Involucrum flores d^ aequans fo- llolls lincaribus, acuminatis, 1-nerviis, extus albo - to- mentosis. 1. Ch. tomentosa (Vent. 1. c. Tussilago integvifo- lia Mx. W. sp. pl. in, p. 1964. Pcrdicium scmifloscu- lare Walt, carol. 204.). Leriae nutantls forniae inIcgrifoUac siniillima. Ra- dix iibrosa, 2|i. Folia penninervia, alterna, avenia, rigida, sessilia, spatbulalo-oblongo obovala, nmcronulato-denti- culala, oblusa, supra glabra aut lonienlo fugaci magis mi- nusve obsita, infra tomento denso, albo, adpresso, persi- slenti veslita, 1 — 24" longa, 7 — 9" lata, in rosulam 2 — 3 serialem conferta. Gaules slmpllclssiml, nonnisi basi iraa foliali, unus pluresvc e radicc, nulantcs, in spe- cimine, quod vidi, 7-pollIcarcs folllsquc Iripio longiores. Capltulum in siccis 5'" longum. Flores albl, purpura 352 palllila siilTusi (radii pallldc violacel^ cllscl albull ex Venl. 1. c), disci 3"^ longi. Pappiis rurescens. — In sylvis et canipls arenosis e Carolina iisque ad Florldam. (v. sp. 1. in li. W. a dar. Richardlü lectum). t 2. Ch. dcntaia (Cas.s. j)lct. d. sc. iiat. XXVI. p, 401. T(i.ssUn.) caerulea, glabrareticulato-venosa; tubus subcylindricus, limbus quinquefidus : laciniis aequa- libus ovatis, tubo corollae longioribus, erccto-patentibus. Fornices ((?•) erecti, lanceolati, albo-lanuginosi, dorso stamini- leri. Filaraenta erecta, fdiformia, glabra, corolla mullo *) A >jo,3dg et atrißov. 379 loiiglora: antheris subglobosis. Stylus fillformis glaber longitudine staminum: stigmate simplici. Nuces (d.e.) gra- nulatae. Obs. Ab Omnibus hujus famlHae generlbus facile di- stinguilur fornicibus dorso slaminiferis. 10. MARICA COELESTIS. M. foUis ensiformibus pUcatis scapo multißoro bre- vioribus, laciniis corollae majoribus subrotundis ungui- culatis minoribus cuculhitis basi ncctarifcris. Ind. se- min, hört. Hamburg. 1826. pag. 17. Habitat in Brasilia. 2ji. Bulbus ovatus, magnitudine nucis juglandis, squamis fuscis nitentibus. Scapus leres, tenuis, subereclus, sim- plex vel apice subdivisus, glaucus, foliis longior. Folia radicalia 2 — 3, basi vaginata, scapum ampleclenlia ensi- formia, aeuminata, integerrima, glabra, septemnervia, ulrin que 4 -plicata, 1 — H' longa, pollicem lata. Spallia ler- minalis, bivalvis, multiflora, herbacea, ovato - lanceolata, hiferior carinafa, acuta, supcrior apice scariosa. Pedun- culi subtrigoni spalhis breviores. Germen trianguläre ex- sertum. Corolla caerulea basi flava, lineis undulatis fus- co-purpurois picta; laciniae majores subrotundae, ungui- culalae, deflexo - patentes, minores spatlmlatae, acutac, basi unguiculatae , foveola nectarifera insiructae, in medio deflexae cucuUatae: cucuUo lateribus coeruleo piloso, me- dio intense flavo. Filamenta linearia ad basin corollae inserJa laciniisque majoribus opposita. Anlherae üavae, lineares, didymae, margine dehiscentes : polllne coeru- leo. Stylus triangularis , clavatus, pallide-coeruleus; Stig- mata petaloidea, coerulea, rolunda, apice laera, mnrgini- bus reflexis. Variat laciniis corollae minoribus flavis, cucullo coe- ruleo. 380 11. MENTHA BREVISPICATA. M. Spiels cylindricis ohtiisis ahbreviatis , staminibus inclusis , stylis cxscrtis, foViis puhcscentibus suhtiis pitn- ctatis oiHito-oblortgis acuminatis profunde serratis^ scr- raturis suhulatis. Ind. semin. hört. Hamburg. 182S. pag. 16. Habitat In monllbus Allaicis. 2].. Caulis erectus, 2 — 2i', geniculatus, quadrangularis, pubescens, ramosus: ramis opposllis decussatis, erecto-pa- tentibus, inferloribus caule brevioribus, superioribus cau- lem aequantibus. Folla opposita, tenuissime-pubescentia, subtus punctata, ovato-oblonga, acuminala, profunde ser- rata: scrraturis dlstantibus, subulatis, apice subinflexis. Pelioli pubescentes, snpra applanali, 2 — 3 lineas longi. Spicae terminales, pedunculatae, cylindricae, obtusae, \ — ^ pollices longae, e verticillis densissimis valde approxi- matls bracteatis compositae. Bracteae ad basin verticillo- junri 4 — 6, lineares, duac floribus longiores, reliquae bre- viores. Pedicelli brevissimi, pubescentes. Calyx campa- nulatus, epunclatus, patenti-pilosus: dentibus acuminatis cillatis. CoroUa glabra, violacea, magnitudine corollae M. piperitae. Stamina longiludine tubl corollae; Stylus co- rolla longior: stigmate bifido. Achaenia ovata, nigra, ru- gosa, juniora apice pllosa. Specles jnaxime distincta, ab omnibus congeneribus diversa follls subtus punctatis, forma serraturarum , sp^pls abbrevlatlst 12. PENTACRYPTA.*) Chur acter gejiericus naturalis. Involucrum universale nullum. Involucella dimidiata oligophylla. Flores polygami. Calyx margo obsoletus. •) A xivit quioquc et x^vjt/ij locus abditus^ 381 Petala aequalia, lanceolala, aciiminata, inflexa, intus carl- nala. Crcmocarpium oblongo - elHplicum, soHdum, basl emarglnatum, latere compressum, stylis reflexis coronatum. Carpophorum bipartibile. Carpella(a.Ä.c.) qulnquejiigala: ju- gis primariis tribus elevalis, aculJs, lateralibus marginantibus rotundatis. V^alleculae concavae 1-vitlatae: vltlis magnis semilunarlbus. Comniissura planiuscula medio excavata, 1 - viüata. Semen stellato -qulnquangulare: angulis ro- tundatis. Character gencricns csscntialis. Flores polygami. Petala aequalia, lanceolafa, acuml- nala, inflexa. Crcmocarpium oblongo - ellipticum , latere compressum, Carpclla 5-jugala: jugis dorsalibus tribus elevatis, acutis, lateralibus marginantibus, rotundatis. Valleculae 1-vittatae. Semen quinquangularc : angulis ro- tundatis. PENTACRYPTA ATROPURPUREA. Tab. V. f. -2. Ind. semin. bort. Hamburg. 1S28. pag. 17. Habitat in terris Mexicanis. t?. Caulis erectus, debilis, basi suffruticosus , teres , gla- ber, striatus, iistulosus, geniculaius, 3 — 5 pedalis, interno- diis aequalibus, 4 — 9 pollicaribus, ramosus: ramis cauli similibus, junioribus pruinosls. Peliolus communis teres, fistulosus, striatus, purpurascens, superne sulcatus, \\ — 3" longus, in vaglnam fere bipolHcarem desinens. Vagi- nae magnae, herbaceae, laxae, pallide purpureae, pruino- sae, nervoso-strialae. Folia ad genicula alterna, borizon- talia, pinnato-trilernata, 6 — 8" longa: foliolo lermlnali profunde tripartito vel ternato. Foliola membranacea, ovato-oblonga, acuta, inicgra vel irregularilcr inclsa, du- plicato-serrata, supra pallide viridia, subtus glaucesccntia. reticulalo-venosa, {> — 14'" longa, 6 — S"' lala. Um- 38-2 bellae laterales primo adspectu terminales apparenles, pla- nae, 12 — 20 radiatae: radiis siilcatis, subpuberulls, in- aequallbus, exterloribus longioribus, bipollicaribus. Pedun- culus communis fistulosus, sulcalus, pruinosus, in fructu 6 — 8" longiis. Involucrum nuUum. Umbellulae mulli- florae polygamae: floribus intermediis subsessilibus. Invo- lucella dimidiata, 1 — 3 phylla, suberecta: foliolis lan- eeolatis , subserralis. Flnres masculmi: calyx margo sub- inleger; pelala quinque aequalia, lanceolala, aemninata, inflexa, uninervia, inlus carinata, atropurpurea ; filamenla cum petalis alternanlia iisque mullo longiora, lineari-su- bulata, atropurpurea, superne albida ; anlberae subrolundae, biloculares, purpureae: polline albido; rudimentum subglo- bosum ovarii imperfecti in medio llorc. Flores herma- phroditi: calyx margo obscurus; ovarium ovatum, com- pressum; styli fdiformes, re^lexi: stigmatibus simplicibus, ceterum struclura floris masculini, Fruclus 3'" longus, \\'" latus. Obs. I. Genus Pentacrypta proxime accedit ad Ära« cociam Bancroft (in Transact. of tbe agricultural and hor- ticultural society of Jamaica Jul. 1825. Conium Araca- clia Hooker Exotic Flora Vol. 3. tab. 152.). Consentit enim cum illa floribus polygamis, petalis aequalibus intus carinatis, forma cremocarpii subcompressi ad basin emar- ginati; difFert vero carpellis, quac in Pentacrypta tria Iia- bent juga dorsalia et dua lateralia marginantia, raphen planam cremocarpii formantia; in Aracacia autem quinque juga dorsalia invcniuntur, quae raphen excavatam relin- quunt. Praeter lias differentias structura albuminis imprl- niis respicienda est. Hoc enim, transverse sectum, in Pentacrypta cxcellit pentagoni stellaris forma, quam vittis debet quinque semilunaribus, iisque, si cum aliarum plan- larum umbclliferarum vittis conferantur, permagni«. Ara- cacia vero, cujus vallcculac sunt multivittatae secundum 383 effiglem In Hookerl Exotic Flora, albumcn habet ad com- missuram excavatum, celerum vero, transversc seclum, plane teres. Hac albuminis forma Pentacrypta etiam ab Apio, Ligustico nonnullisque aliis structura externa cre- mocarpii cum illa cognatis Imjus familiae generibus dlfferl, a quibus praeterea florlbns polygamis, forma pelalorum alilsque characteribus discedit. Obs. II. Generi nostro Pentacryptae fortassis Conium liioscjiatum Kunlh (Nova genera et species plantarum Tom. V. pag. 14. Tab. 420.) adnumerandum est. Planla enim loco citato descripta et adumbrata Pentacryptae atro- purpureae proplus certe accedit, quam Aracaciae xan- torrhizcie Bancroft (Conio Aracachae Hooker 1. c.) cui a nonnullis adjecla est. FoHa, flores iotusque habitus Co- nii moschati secundum eftigiem , loco citalo ante oculos positam, cum Pentacrypta atropurpurea consentiunt. Iiivo- lucrum autem universale, quo umbella Conll moschati in Ista effigle munita est, minus ad rem pertlnere videlur, cum nullo modo formam vulgarem talis Involucrl, sed po- tlus Illam folil caulinl cum vagina plane evoluta referat. Cremocarplum quidem ab Illo Pentacryptae differre vide- lur, sed celeberrimo Kunthio hoc tantum in statu minus perfecto observare licuit. In loco odoris moschati, quo Cenium moschatum insignitur. in Pentacrypla atropurpu- rea odor saporque intensus illi Petroselini salivl similis animadvertitur. ' ^ 13. PHLOX PROCraiBENS. P. caule procumbente ramoso, foUis .spnthulato-lmi- ceolaiis ciUalis, pcdunculis terminal ihn s suhqnatcrnis ra- lycihusque viUosis, Jaciniis coroUae cmargiiiaiis aplce ' dcnticulatis. Ind. semin. hört. Hamburg. 1828. pag. 17. Habitat in America scptcnlrionali. 2^.. Radix repens. Caules ex cadcm radice plurCvS pro- 384 cumbentcs, teretes, subvillosi, rudimentis ramulorum In axillis foliorum. Folia sessilia, opposita, spathulato-lan- ceolata, integerrima, acuta, glabra, ciliata, superiora sen- sim majora. Pedunculi Icrminales, 3 — 5, aequales, laxl, villosi, subpollicares. Calyx pubescens, profunde quinque- parlilus: laciniis llnearibus, basi membrana palllde-viola- cea connatis, superne clliatis, palentibus. Corolla lllacina; tubus pubescens, subincurvatus, 8'" longus, limbus planus: laciniis obovatls, emarglnatls, apice denticulatis , basi ma- cula V-forml violacea notatls. Stamina tubo corollae af- fixa, inaequalla, Inclusa: anlheris lincarlbus, aurantlacis, ad faucem porrectis. Stylus fillformis, longiludlne lubi: stigmate capitato: germen ovatum, glaberrlmum. 14 SCILLA ROSEA. S. hulho suhrotundo , folils suhtcrnis lanceolatis ca- naliculatis crecto-patcntibus ^ scapo angnlato ramoso pediccUis inferioj'ibus /oi/gissimis, bractcis minutisy co roUis plajiis crcctis. Ind. semin. hört. Hamburg. 1828. pag. 17. Ex Hollandia nomine Scillae bifollae accepimus "A-. Bulbus rotundus e squamis albls compositus, 1|" In diametro. Folia radicalla 2 — 3, lanceolata, canaliculata, apIce In cucullum brevem subcallosum conlracta, subtus saturate virldia, supra pallidiora fere glaucescentla , subnl- lentla, 5 — 8" longa, 6 — 8"' lata. Scapus solltarlus, angulatus, racemosus, pallide viridis, apicc rubescens, punclls minulis albidls adspersus, longltudinc foliorum vel paullo longlor. Racemus 8 — 12 florus, dein elongatus. Pedicelli |bracteatl, angulatl, erecti, Inferiores longls- slml (3 - pollicares et ultra) superiorcs sensim breviores, In summo scapo semipolllcares. Bracleae membranaceae, exiguae, lineares, obtusae, pallide roseac. Corolla rosea, plana, (10'" In diametro) petalis oblongis, obtusis, apice con- 385 contractis. Fllamenta subulata, plana, pallldc-rosea, peta lls (Umidio breviora: anlherls incumbentibiis, coerulco ni- grcscentibus. Gcrmcn irlgonum scxsulcatum colorc peta- loium pistillo subulato slamlnibus paiillo longiorc Coro- na lum. Diffcrt ab affine Scilla bifolia praecipue bulbo rolundo (in illa ovato) duplo majori, scapo angulato, floribus du- plo majoribus et foliis laliorlbus. 15. STYLOLEPIS/) Anlbodium imbricatum, subcampanulatum : sqnamis lincaribus, apice scarioso-dilatatls. Floscnli radiales lin- gulati. Recentaculuni planum, nudum. Pappiis sessilis; pilosus: radiis scabris. Semina elliptica papillosa. Proxime acccdit ad Podolcpidcm La Billard. Plant. Nov. Holland. Vol. 2. pag. 56. tab. 208. planlam, quam in horto nostro colimus. Facilc distinguitur flosculis lin- gulatis (in illa infundibuliformibus). . — STYLOLEPIS GRACILIS. Ind. semin. hört. Hamburg. 1828. pag. 17. rx. glahra. Tota glaberrima foliis laele viridibus. p. aracJmoiclco. Foliis saluratc viridibus cum caule juniori sparse aracbnoidcis. Habitat in Nova Hollandia. Semina cx Anglia sub nomine Cenlaureae speciei acccpimus. O. Radix annua. Caulis 1 — 2 pedalis, fuscuSj Icretius- culus sub foliis obscure tetragonus, glaberrimus, laevis, rigidus, simplex, superne corymbosus: ramls paucifloris subapbyllis. Folia laele viridia, scssilia, scmianiplexicau- lia, lanceolala, basi vel aequalia in caulem subdccurren- tia vel obliqua uno laterc cordata altero allcnuala subde- *) A crru>j05 Stylus et /^SÄt'g squama. 5r Bd. 3s Heit. 25 386 ciirrcntla, integcrrima, crassiiisciila , sub lente dcnsc pun- ctala, 3 — 5 nervia, ncrvis vcnis sparsis conjunclis; Co- sta media supra impressa dorso valde protubcrantc ; infe- riora basi altenuata plana, spbacelato-apiculata, siipcviora basi cordata, margine rcflcxa, siiprema acuminata. FIo- res terminales, rosei;, corymbosi. llnmi 1 — 3 flori, bra- clcati: bracleis sub pedicello subulalis. Pedicelli rigidi, fusci, supernc scarioso-squamati: squamis infcrioribus sub distanlibus, sessilibus, superiovibtis stipitatis et in antlio- dio abeuntibus. Anlbodlum subcampanulatum e viride ar- gcnteum, imbrlcatum: squamis linearibiis, papillosis, apicc scarioso - appendicnlatis. Squamarum infcriorinn appcn- diculus rhombeo - ovatus, marginatus, uninorvius: nervo parum producto, snpcriormn elliplico-lanccolalus, dccur- rens, subemarginatus: nervo producto. Flosculi permulti, disci inferne albidi, tubo apice incrassalo, demum cur- vato: dentibus roseis; rodii reguläres, llngulati, apice 2 — 3 dentati. Stigmata reflexa. Varieias p in omnibus parlibus illi pcrsimilis est; differt tantum loliis saturate- viridibus cauleque juniori tela arachnoldea tenui instruclis. 16. UTRICULARIA NEGLECTA. U. ncctario conico snbcomprcsso , lahio siiperiorc palnto suhtriplo longiore , inferiore dcflexo lateribiis injlcxis^ foJiis subbinatis bipinnatis cauleque vesiculijc- ris. Ind. scbolar. in Hamburg. Gymnas. acad. 1828. ba- bcnd. pag. 38. Crescit in agro Hamburgcnsi, pracsertim prope Ep- pendorf, locis paludosis uliginosis turlosis. 2|.. Caulis natans, filiformis, 10 — 18" longus, sub lenlc aculeolatus, simplex vel ramosus: ramis distantibus. Fo- lia subdistanlia, binala, bipinnala: (in ambitu ovata) pin- nis subulalis, aculeolatis. Vesiculae galeiformes, apice se- ~ 387 tJs duabus longis instructae, inier foliola prlmordialJa et pctiolum communcm sessiles. Praeter has etiam in caiile ad basin petiolorum duae vesiculae stipulaceac forma illarura vsed minores inveninntur. Scapiis solitarius, ercctus, 8 — 12 polllcaris, raccmo 4 — 8 floro terminatus, bisquamo- sus: squamis membranaceis, cordatis obtusis, scapo ad- prcssis. Racemus erectus, post florescentiam irregulariter arcualus. Pedicelli bracteati, erecto - patenies, frucliferi cernui. Bracteae ovalae, membranaceae, obtiisae. Caly- cis foliola membranacea, ovata, striata: alterum ereclum, obtusum, integerrimum, alterum emarginatum. Corolla personata, aurantiaca; labio supcriore palalo subtriplo lon- giore^ elliptico- oblonge, obluso, vel retuso, plicato, con- colore, margine subundulato, inflexo; labio inferiore ro- tundato, deflexo, undulato: lateribus inflexis; palalum sub- roiundum rubro-striatum; nectarium adscendcns, conicum, subcompressum, c viride flavcscens, siipra et subtus fusco nervosum, lateribus non striatis. Stamina basi corollae adnata, semilunaria, comj)ressa, apice latiora: anlheris ovatis, planis, liberis. Stylus brevis, teres: sligmate piano, lanceolato, medio reflexo, pubescente, inferne glabro. , . Medium fcre inter U. vulgarem et intcrmcdiam te- net, foliis illi, floribus Imic simills. Dlffert ab U. vul- gari caule lemiiore, foliis magis distanlibus minoribus subregulariter bipinnatis, vesiculis non solum foliis sed etiam caulibus adbaerentibus , forma corollae, quae slru- ctura omnino ad U. iiüermediam acccdit, antberis liberis (in ü. vulgari connafis). Ab U. intfrmcdia diversa magnitudine corollae, (ma- joris fcre quam in U. vulgari) labio supcriore concolore, (nee strialo) foliis majoribus bipinnatis vcsiculiferis. 25* ;i88 OBSERVATIONES MYCOLOGICAE IN SPECIES FUNGOR UM TAM NOVAS TAM MALE COGNITAS. AUCTOP.E FRANCISCO JÜNGIIÜIINIO MED. S T U D. (Cum tabulis VI. et VII. ) Gelieimnifsvoll am lichten Tag, Iiäfst sich Natur des Schleiers nicht berauben. Und was sie deinem Geist nicht offenbaren mag. Das zwingst du ihr nicht ab mit Hebeln und mit Schrauben. Göthe. GENERALIA QUAEDAM DE FUNGIS. Intcr omncs, quas quidem lerrarum orbis profcrt, plan- tas, vix qiiacdam rcpcriimtur, quae mixlione, proveiitu et incrcmcnto tantiim a ccterls differant, quam fiingi: sed ta- rnen his et ipsis solet accidere, ut a Botanicis vel maximc negliganlur. Idque polisslmum proplerea, quod multi eo- rum nonnisi magno cum labore, et tamen impcrfectc pos- sunt asservari.*) At ex mea quidem scntcntia, si quis naluram impensc amat, magnique creatoris opera ingenue eolit, is arefactarum plantarum coUeclioncs, tamquam fu- *) „Hacc quoquc ratio vidctur, cur multi botanici hodieriii, ad augcnda Iicrbaria curiosissimi, magis quam -vcteres, scieiitiam in natu- rac grcmio colcntcs, fungos viüpendant. " Friesius. 389 ncra rerum, modo hactenus aestimabit, quoad per eas, ctiam deficienllbiis vivis, notio plantamm, licet manca, acquiri potcrit. Mullo majorem Botanicae utllilatem affc- riint, qui ei operam navant sub divo, arcanam nalm-ae cf- iicaciam, quasi in ipsius gremio, indagaturi. In rerum na- tura inesse multa fateor, ad quae hominibus varie prae- cluditur adilus: verumlamen confido, siquidem imperfectio- res, quas terra effert, plantae, ac nominatim fungi, pcni- tius inspicerentur, fore, ut non solum dubilationes de sin- gulis speciebus earumque constantla et inconstanlia*) paul- lalim lollanlur sed quoque in universam planlarum pby- siologiam lux magna diffundalur. Etenim fungi , quasi in line regni organici constituti, ideoque prae ceteris a coeli temperie aliisque rebus externis pendenles, phaenomena offerunt atque mutaliones proponunt, quae in perfe(;tiori- bus planlls nnnquam deprehenduntur. Id quod fieri vi- dcmus idcirco, quia plerique fungi cito proveniunt, cllo cvanescunt. Atque haec ipsa ratio est, cur oculos men- lesque observantium prae ceteris alliclant. Quasi uno na- turae nisu, uno crealoris edicto, progerminant^ ac prius- quam cxspecles, evanuerunt. Qu\s non mirctur, siquidem viderif, (quod mibimet coniigit videre,) Bovistam g'igantema P. perquam uda calidaque aeris temperie, unius noctis spatio oriri eandem- que eo ipso loco^ quo pridie vesperi ne vestigium quidem apparebat, postero mane in cucurbilae ingenlis ambitum cxcrevisse? (^nis non agnoscat pracpotcnlera alque infi- nilam vim, quae e maleria organorum cxperte **) tarn brevi tempore lolies millcna millia sporidiorum, eaquc cuncta pari forma, et ad ccrlam quandam normam cxacla '^) Bcsttändigkeit oder Artigkeit und Unart, "*) unor";aniscIi. 390 fieri jussent, floccis pcrtcxucrlt, ac dcnso pcridio iuclu serit? Atque hacc oninia una nocie! Pacnc cicdas, slqu'i- dein juslo tempore el idoncis inslrunicnlls aeeederes, le possc videre crescenles, adeoquc in penclralia nalurae actuosae adyta inlrolre! Hunc fungum, quem confcsllm describam, vidi equi- dem crcscere. .Tarn sacpenumcro globulos lacleos rcpereram in pii- tridis lignis aveüssime juxta sc posilos, organorum, ut vi- dcbalur, expertes, qui cum ex mucore lantum consiarent, a plurlmis agnili non sunt, a quibusdam pro ovis inseclo- rum ( ! ) habili. Quum tandem contigissct, quosdani prope domicilium meum rcperire, statui mlcroscopio cos conlcm- plari alquc singulis deinccps lioris reviserc. Primo die manc nibll in iis pcrcipiendum erat, nisi piluila quaedam; et ad mcridiem usque mcdiocriter calidum ne minima qui- dem mulalio subsccuta est. Sed indc ab hocce tempore longiores evascrunt, forma corum primitus globosa, ad ob- ovatam forniam propius acccssit; tum quidem ope lentis in oblrilis individuis pcrspicua sporidia vidi, ac paulo posl in inferiore ac tenulore globuli pcllucidi parte lilum fus- ciori colore insigne ac magis magisque prolongatum, i. e. slipllem futurum. Ac praeterea ad vespcram usque nihil amplius conspiciendum se dcdll, nisi globulus ex albo co- lore in subrubrum transgressus, ejusque basis arctius paul- latlm conlracla ac denlque fdum illud fuscum, antea slm- plex, at nunc in duos ramos arcualo-dlvlsum. Sed lum quidem solis occasus mels observationibus metam posuit. Postero mane, slmul ac dlluxlt, Slemonilidcni lyphi nam P. admlrabundus dcprchcndi, forma prorsus exculta, capllulo oblongo, fcrruglnco, quod quidem fult mucosum et ullldum. Slipes usque ad cuspldem capilull jamjam prolcnsus, ramugculos cmlscrat liorixonlales , lunc tcmpo- 391 ris arborum niore parce tantum divisos, ex quibus postca capillitium constituerelur. Exlerior mcmbranula nondum adciat, praclerquam quod in infcriorl parle alquc in ciis- pide capiluli pleraeque ilbrae in longum et in transvcrsum juxta se posilac apparebanl, quac inaiiifesto et evidenter augebantur, donec, textura inde orta et magis maglsque extensa, post meridiem alterius diei pcridium absolulum erat. Sub vesperam ejusdem diei siccum quidem extcrius peridlum nee amplius splendens, atlamen inlcrlor massula etiamlum subfluxilis (pulticulosa*)) erat. •— Terlio die sporidia jam in aerem dissipari. Quamquam, hoc fungo a prima inde orlgine diligcn- ter observato, experlus cognovi, incrementa ejusdem biduo esse confecta, lubenter tarnen concedo, pendere ca c re- bus externis v. c. e vehemenliore calore aut frlgore, a majore aeris aut siceilate aut udore, ideoque modo brc- viori, modo longlori tempore consummalum iri. — Cerle equidem hujus fungi exemplarla quaedam adspexl, quae cum in obscuro, corticem inter et truncum, esscnl nata, nigrum colorem prac se ferebant, sed poslquam cortice remoto, solis appulsui erant exposita, brevi tempore fer- rugineum colorem induebant. Difficillimi omnium fungorum citra controversiam Agarici sunt. Mulli eorum non modo occurrunt in Omni- bus, qui cxistunt, coloribus, verum ctiam forma mullis- que aliis, quibus insigniantur, nolis**) tantopcre variantur, multique insupcr fungi pro aclatis diversllalc adco mulan tur, ut mulli Botanici, hoc non agnoscentes, vcl forte ac- "'') breiartig. ' ' - " *^) IIijc pcrtinct pubcsccntl.i A. mnllci Valil. r{ucm pilco pror- sus laovi insignem vidi, vcl plana pilci superlicics A. graiiulosi Batscli, cujus varictalcin quandam nuUibi dcscriplam, crpiidcni ia llcrcynia mt\;iiori, pilco scnipcr plicatu-rugoso, frcipcntcm iuvcui. 392 cidentia pro csscnlialibus notis habcntcs, haud raro nul- lius momenli varietales, aut varios variarum aetalum Sta- tus ila descripserint, quasi variac species essent, et e con- trario csscntiales notas at non conHmio in oculos curren- tes, ita neglexerint, ut species vere inlcr sc discrepantes in unam conjicerent; quocirca mirandum non est, ctiam- nune mullum confusionis superesse in Agaricoruni histo- ria, licet Friesii aliorumque opera summopere landanda jam pridem prodierinl. Ob lias difficultates in fungis magis, quam in ceterls planlis necesse est, ut diligentissimc considercntur sub dio- ac si quis forte quodam in loco fungos deprehende- rit, is nolit acquiescerc in eo, ut duos vel trcs secum por- tal singulos, sed potius persequatur, quatcnus adspeclui se offerant, a monte usque in vallem, a locls apricis in umbrosa atque uda; nam sie denium fiel, ut spccierum in alias transitio detegalur et maxime inslgnes earum pro loci natalls diversitate mutallones rllc observcntur. Se- cundum sporidia et velum ad conslltucndos Agaricoruni orgines, formam lamcllarum ad species inlernoscendos per- peluam et conslanlem nolam repcri, atque in mullis, quae nullam inter se simililudinem habere videbantur, lamclla- rum tarnen eandem formam vidi, qua proptcr magis atlen- dendum ad lamellas censco, ideoquc fungos, licet exteruis exigui momenti notis diversos, adunandos esse, siquldem unam eandemque lamcllarum formam habeant. Hoc modo ingens specicrum numerus valde diminui potest, eaque via ae metliodus nalurae prorsus convenil. Elenim omnes species vicissim in se transeunles, nullae sunt species, ideoque falsa est quorundam Botanicorum opinio, qui spe- cies imperfectiorum plantarum vacillanles ac inconslanles esse dicant. Quaelibet species in scmet conckisa est, ac fmibus tarn gubtilibus et accuralis sejuncla, ut alia in aliam neutiquam Iranseal, Sicut mundorum conformatio ad ac- 393 curalissimns leges est cxacla, adco ut luna numquam con- vcvlalur in solcm, ita e monadc vcgetante nunqiiam cx- istet muscus frondosus; et aeque determinala atquc in aelernum sibi constans est illa iKiLiirae vis, quae Bovistain et Sclerodcrma fieri jubet. Culpa unice sIta est in erro- nca, quam Botanici de fungorum speciebus eftinxerunl, notione, atque in manca de nolis characteristicis cogni- lione. Quas notas aliquando invcsligatum e!, cognituni iri, a conjunclis Botanicomm conallbus exspeciandum est. Odoralu credllum est reperire perpetuum hujusmodi crlte- rlum, (ut et nonnulli saporcm adn:oduni peculiarem lia- beiiL;*)) verum in una eademque spccic modo accrrlmum, modo prorsus deficienlem odorein percepi. Eiiam omnia fungorum systemala manca et lacunosa sunt; ac sicubi la- cuna aiiimadvertitur, sicubi duo gencra praecise a se se- juncla juxta se consliluunlur, ibi jure praesumilur, non- duni delcclos superesse in rerum natura fungos, qui inlcr utrmiiquc collocati, ordinis perpetuilatem perficianl; ita ut notum illud Linnaei apophlegma confirmelur: „Natura non facit saltus." PSamque opinio eorum, qui fungorum propagationem admodum lale patere autumant, multas profccto exccptio- nes patitur. Quodsi in diversis Germaniac provinciis, ac multo raagis in divci"sis Europae Iractibus aliae spccics et genera invcniunlur, quam immcnsani incognilarum Imcus- quc formarum mullitudincm e. g. in sylvis ad Orlnoco Humen sitls rccondltam putcmus? (^)ui igilur siatuunt, ignotas esse totldem duntaxat fungos, quot hucusquc de- scrjpli sunt, ii profccto nihil pracsumunt, quod ultra Icgi- ^) c. g. jigaricus epiphyllus Pcrs. (lui, quamq.im id iiuspiara commcmoniLum rt;[)crl, saporcm Iialjct acrom cL rcfrigcraalcin parilcr ac si uitrum in liu^ua diillucict. tlinos vcii fincs progrcdi ac modum, qui esse debet in rebus, cxccdcre videalur. ADUMBRATIONES FUNGORUM. AGARICUS L. 1. A. FKiESii mihi. Sporidiis albls, velo fibrilloso fugaci, pilco carnoso convexo umbonato subfibrllloso gri- sco-nigricante, lamellls libevis emarginalis basi*) cmargi- nato-angulaljs, slipile aequali solido fibrilloso -slrialo albo. Specles maxime varians magnitudlne, pubesccntia, Crescendi modo, colorc, odore, forma, — quo factum est, ut apud auclores divcrsac unius spcciei formae fere tot diversac spccics descriptac sint. A. gravcolens Pers. , A. sejunclus Sow., A. myomyces Pers., A. virgatus Fr. et A. gausapatus Fr. in systemalc mycologico Fricsii distin- cli ad unam candemque speciem perlinere persuasum mihi liabco, plurcsque alias jam distinclas formas ejusdem spc- ciei esse, valde suspicor. Omnium Iransitus muluos in Hercyniae sylvis vidi nee exiguam individuorum copiam in omni aelalis statu, in quovis loco nalali, in apricis, um- brosis, pinctis, fagelis etc. observavi. — Pileus 1 — 3 unc. latus, ambiiu semper pallidior, plcrumque griseus, ni- gricans, sacpc albidus, subferrugineus , lutescens, innato iibrillosus, fibrillis tomcnlum dcnsum formanlibus, jove pluvio saepe in flocculos coalitis. Nonnisi in junioribus abradi possunt, si quidem pilci subslantiam laedcre nolis. Variat glabriusculus , adpresse squamosus. Caro alba, *) Eam lamcllarum p.irtcm, qua ad stipitem vcl vspcctant, vcl co adnatac sunt, hasin, — Iiuic opposilatn, s. llnem carum, apicem, — cam, qua cum pileo conciclae suut, dorsum, — huic dcniquc opposi- fani, acieiiL lamcllarum appcllo. 3iJ5 firma. Lamcllae simplices, inacquales 2 — 3 lineas la- tae, crenulalae, mecllo cmarginalae, basi conslantcr angu- lalo-emarginalac, angulo obtuso, rariiis subaculo. ]Non- numqiiam situm obliquum habcnt. Slipes 1 — 3 unc. loii- gus, 2 lin. — ^ unc. el ultra crassus, slriatus h. e. iibril- losus fibrillis cum stipllc homogcncis concrclis, mcdlo subaraneosus. In loco praeclpill curvalus, adsccndens cvadit. Varietalcs frequenliorcs occurrunt: 1. Pileo laevi medio verrucoso, siipile squamuloso squamulis adprcssis. — Sordidus llvido-subciiierasccns. 2. Pilcü laevi nllldo vcnoso- virgato, venis obscurio- ribus. Haec forma praeserüm aulumno scriori occurrlt, post mullas pluvias demissas, quo saepe magna llbrillarum pars abhiilur. Fibrillae concrelae sunt, lanlum vcnac ap- parcnt! 3. Pileo brunneo-lulescenle, lamellis slipitcque lade lütcis. Odor saporquc non constantcs. Odor plcrumquc la- rinac rccenlls, subrancidus, scd in cadem variolale saepe nullus. — Plerumque grcgarius occurrit, saepe caespilo sus, quo plleus liaud raro irregularis, dcpressus, (repan- dus) cvadil. 2. A. ANGiNACEüS mihi. Sporidiis albis, velo fiigaci, pileo carnoso convcxo glabro obscurc nebuloso, lamellis sid)distanlibus adnato - decurrenlibus arcualis, siipile ac- quali solido albo - lulescenlc inflato - tomenloso. Tab. VI. f. 1. Plleus carnosus, unclam latus, lacvls, carnc linua alba. Lamcüac simplices, inacquales, V^ — 2 lln. l.Uae, arcualae, adnalo-dccurrenles, crassiusculac. Sl'tpcs in pi- leum diflVisns 2 unc. circiter longus, 4 lln. crassus, me- dio (ubi in juniori statu velum aflixum est) lomcnlüsu- mcmbranaccus mollis, lomento subinflalo. 31)6 Odor saporque non cximil. Inveni solitaiium in pi- neto Ilercynlae inf. versus Mollen dorf.*) Oclbr. 3. A. STOLONIFER mihi. Spoiidiis albis, velo nullo, pileo tcnui-carnoso convexo-explanato glabro brunnco-nc- buloso margine slrlato, lamellis adnalis lato - lanccolalis basl roliindatis albis, slipite aequali lisfuloso nebuloso sub- citido, radice longa repenle stolonifera. Pilcus unciam latus, murinus subbrunneus. Lamcl- lac simpllccs, inaequales, flaccidae, subdistantes, apice ae- quali tcr attcnuatae acutae, basi rotundatae 3 lin. latae. Sti])cs sursum albus, celerum pileo concolor, laevis, ela- slicus, 2 unc. longus, lineam crassus. lladix exiniie re- pens, stolones cmittens, subglabra. — Tria ad quinque sacpc inveni individua ex una radice horizontaliter re- pentc orlunda, inlerstitiis biuncialibus. — Odor saporque subnulli. Inv. in pineto Hcrcyniae ad Rammelburg inter folia atque conos pini putrescentes. Scplbr. 4. A. CHLOKOTicus mihi. Albus^, sporidiis albis, velo nullo , pileo submembranaceo campanulato laevi ambitu sulcalo-striato, lamellis liberis ulrinque subaequalibus dein incarnatis, stlplte striato longo fisluloso basi strigoso ra- dicalo. Tab. VII. f. 1. Albo-subflavescens. Pilcus \ — 1 unc. latus, cani- panulalus, subumbonatus. LameUae simplices, inaequa- les, 2 lln. latae. Stipes subtislulosus, radice cxcepla, 3 — 4 unclas longus, 2 lin. circiler crassus, subclaslicus, eximie s. profunde strialus, basi strigosus, radice subin- crassala profunde in terrani intrante. *) Non pcssum ejusdcm opinlonis esse cum illis, qui fuiigos nullo lüco natali teneri contendant, quia omnes fungos, terrestres et ligna- tilcs, liucusquc mihi visos, codcm scmpcr loco, quo superiori ajuio ia- Ycneram, sequente certe repcri, atcjuc Trichiam clavatam Pcrs. iu uno .taatum intcr sexcentos alios truuco cjuovis anno vidi. Odor saporquc nulli. A. polygrammns Bull, praeter phvsiognomiam longe allam, tliffert pilco subclnereo, la- mellis attenualo-adnexis, (in nostro liberis,) slipite argen- leo s. caesio etc. Iiiveni solitarium in sylvis Herc. sub Corylo. Septbr. 5. A. CASEOSUS inilii. Velo sporldiisquc niillis, pileo carnoso campanulato - convexo pallido lomentoso - granu- loso, lamellis liberis nebulosis emarginalis, stipite aeqiiali pallido fistuloso scrlceo-fibrilloso. Sporidia in decem juniorlbus atque aelate magis pro- vectis individuis cbartae nigrae et albae impositis non vidi. Pilctis canipaiuilatus, subumbonatus, margine sub- iiiidulato- contractu, 3 — 4 lin. latus, pallidus, subargen- leus, nudo oculo glaber, sub lenle tomentoso - granulosus, (cascosus quasi). Tomentum cullro abradi potesl. La- mcJlac simpliccs, inaequalcs, \ lln. et ultra latae, basi subangulalae, medio emarginatae. St'ipcs pileo concolor unciam longus \ lin. crassus, sericeo librillosus subfloccu losus, subliliter fistulosus. — Odor forlls alcalinus, sapor farinae rccentis. Inv. in Ilerc. sylvis socialem. Septbr. 6. A. ELEGANS Pers. Pileo carnoso livido-llavescenle siriato, lamellis subliberis basi altenualis lividis;, margine croceo, slipite laevi nitido pileo concolorc basi hirsuto. Odor plcrumque subnullus ; sed varietates inveni, quac odore exiniio alcalino, colore cinerasccnte, lamellis cine- rcis margine albis, mediae inier A. elegantem P. et alca- linum Fr. starenl, ut, ni lamellarum iormam respiccres, plane nescires, ad utrumque eas referrcs! Omnes alias notas ab una ad alteram speciem tarn paullatim translen- tes vidi, ut, neglecta lamellarum forma, specie eas dislin- guere non possim. Non magniludinem et colorem etc. variantes vidi, sed quoque odorem, qui, quo magis A. ele- gans ad A. alcalinum accedebat, co magis acrilatc augc- 398 ' batiir. Scd forma lamellarum vitlctiir constans, ut in in- (livkluls, tola externa forma et colore B. alcalinum rcprac- senlantibus, primo lamcllarnm inlullu A. clcganlcm rite cognoverim. Hie habet lamellas basi acuminalas, snb- cmarginato-altenuatas, apicc iatiorcs; ille lamellas apice basique acqualiler altenuatas. 7. A. AcicoLA mibl. Parvus, albus, sporidlls albls, velo nuUo, pilco membranacco tenaci convcxo - umbonato laevi, lamellis adnalis inaequalibus, slipilc fisluloso basi in bulbum viUosum incrassato. Tab. VI. f. 3. Species tenera ^ unc. alla. Lamellae simpliccs, in- aeqiiales, lanccolalo-subensilormes. Stipes c villo basi- lari denso bulbum formanle, surgcns, apice in nodalum dilalalus. Inv. in Hercynia acubus pinuum dejectis innatum. Scplbr. 8. A. CARNEO . viOLASCENS mihi. Sporidiis lutcscerili- bus, velo mdlo, pileo carnoso convexo -piano deniuni de- presso laevi incarnato-lestaceo sublivido juniori invohilo, lamellis adnatis inaequalibus confcriis incarnato-violascen- libus, stipilc bulboso solido faino albo-tomenloso. Solilarlus. Sporidia rosea s. alba in colorem roseo- lutescentem lendenlia, nunc diluliora, nunc obscuriora. Plleus 3 — 4 unc. latus, lacvis, epidermide facile sece- dente. Siipcs 2 — 2^ unc. longus, \ — \ unc. crassus, in pileum diffusus , e tomenlo albo villoso-striatus, sub villo remoLo violascens. Lamellae simpliccs, inaequaics, scrrulatac, arcuatac, juniores hamatae, apicc allenualae, proprio liberac, sed ob stipilis formam difiFusam spurie adnatac s. decurrenics. Caro pilci slipilisque firma, am- bilu subviolascens. Sapor dulcis. Odor dulcis, cum odorc carnis porcinae coctae comparandus Crcscit in sylvis Ilercyniae frondosis. Pctbr. 9. A. CAUNEO-viKENS mihi. Sporidiis ferrugineis, velo 399 nullo, pileo tcnui-carnoso luteo-viridi convexo slriato sul- cato nilentc, lamellis libcrls lalls distanlibus incarnalis, sllpilc acquall solido luteo-aeruglnoso «Iliilo. Tab. VI. f, 2. Solilavlus. PUeus 1| unc. latus, sUialo-siiIcalus, sub Icnte adprcsse fibrillosus s. venosus, subumbonalus. La- 7«^//«^ secedenti-liberae, subtrlquelrae, acie basiqiie reclae, basi 4 lln. circiler latae, apice allenualac aciilae, e sporis hinc indc fusco - maculalae. Stipes in pileum subdiffusus \\ lln. crassus, 2 — 3 unc. longus, laevis, solidus, basi albo - tomentosus subincrassatus. — Odor saporquc sub- nulli. — Inv. in friiticetis Hcrc. umbrosis, im Selkelbal prope Anhallburg, ncc non ad Uanimclburg. Octbr. Cf. A. dichroiim Pers. qui diflert sporidiis roseis, pi- leo violaceo umbone subrufesccnle, lamellis conferlls in- c.unalo-gviseis, stipite subfarinaceo. — A. cxilis Fr. pi- leum habet cincreum, sporidia rosea stipitcmque fislu- losum. 10. A. LUGENS mihi. Sporidiis ferruginels, velo nullo, pileo carnoso convexo - explanato iestacco - pallido giabro, lamellis subliberis pallidis dein brunnescenlibus, n.argine fusco- punctato, slipile solido slriato albo basi in- crassato sursum albo-pruinoso. Socialis. PUeus 2 — 3 unc. latus, laevis, sub lentc areolato-strialus, e brunneo-expallens, sublutescens. Caro moUis alba. Lamellae simplices, inaequales, leviter ad- nexac s. liberae, apice acutae 2 lin. circiter latae, mar- gine (a sporidiis) i'errugineo-maculalo s. crenulato. Stl pes 3 — 4 lin. crassus, 2 — 3 unciäs longus; striatus 1. fibrillosus, fibrillis stipite homogeneis, concretis, sursum albo-farinaceus s. flocculosus, basi subbulbosus. Odor subalcalinus. Velum non vidi, licet pcrmulta individua vix e terra emersa, capitulum aciculae refcrcntia , per to- tum constantiae suae tempus, exploraverim. In sylvaticis montosis Hercyniac inf. Seplbr. 400 11. A. FüSCESCENS miJn. Sporkllls fcrrugineis, velo fibrllloso, pllco Icniii-carnoso laevl fulvo-fusccsccnte, la- mcllis lalls versus dorsum pllcalls rubro-brunncis slmpH- clter adnalis, stipite acquali solido lirmo fibrilloso pileo concolorc. Tab. VI. f. 9. Tcnax, siccus, carne firma, sicca, sordide rubescente. P'ileus tcnuis, fulvo-fuscus, nilens, 2 unc. latus. Lomcl- lae simpllces, inaequales, 4 lin. et ultra latae, acic reclae, dorso pllcatae plicato-connexae, flaccidae, subundulalac, purpureae, a sporidiis brunneae, decolorantes, nonnisi mar- gine rubescenles. Slipes in pileum diffusus, solidus, carne tirma sordida^ 2 unc. et ultra longus, 4 lin. crassus, pileo concolor, sed dllulior, in superiori parte fibrillis adpressis obsctnioribus a velo fugaci relictis striatus. Oder pecu- liaris subdulcis. Inv. subcaespilosum in pineto Herc. versus IMöllcn- dorf. Oclbr. 12. A. ciNNAMOMEüS L- PIleo levilcr carnoso obtuse umbonato sericeo subcinnamomco, lamcllls adlLxis confer- tis, stipile tenui aequali lutescente. Fr. Describam hie nonnullas hu jus fungl definitu difficil- limi varielaies. Friesius islo nomine junxit multas sibi similcs formas, sed vereor, ne earum nonnullae spccie dl- versae sint. Observationes omnium varietalum in nalurae gremio diligenter institutae, pcrquc omne earum existen- tiae tcmpus continuatae, haec illuslrare possunt dubia, quod de omnibus aliis fungorum speciebus valet. — Tran» silum mutuum formarum hie describendarum vidi, formam- que lamcllarum, omnibus aliis spccierum nolis, colore, magnitudine, forma pilci etc. variantibus^ nunquam varian- tem observavi. Sporidia ferruginca, velum fibrillosum fugax, pileus a prima infantia umbonalus, 1 — \\ unc. latus, slipes 2| unc. longus, 2 lineas crassus, lamellac simplices inaequa- les, 401 les, 3 lin. et ultra latae, eniarginato-adnatae — omnibus communes. Gregani in graminosis sylvaticis etc. oceur- runt. Septbr. A. ciimamomeiis var. I. pileo convexo- explan ato um- bonato primum subcampanulato brunneo-clnnamomeo in- nato - fibrilloso , lamelHs] emarginato - adnatis dilutioribus, stipiie aequali albido- fibrilloso. Pileiis nitens sub lente fibrillosus; flbrillae nudo oculo aegre conspiciuntur. LameJlae emarginato -adnatae plica decurrente. Dublus sum, an stipes fistulosus sit, vel a vermibus excavatus^ quos non vidi. Odor saporque sub- nuUi. A. cinnamomeus var. II. pileo laevi subnitente, fibril- lis albis superficialibus concentricis vestito, lamellis plica decurrente adnatis. Pilejis reliquis var. paullo latior. Fibrillae parcae superficiales, adflatae quasi. Lamcllas in nonnullis vidi liberas. Odor saporque subnulli. , A. cinnamomeus var. III. pileo rufescente hurnido nitente, margine reflexo albido araneoso- fibrilloso, lamel- lis subemarginato - adnatis stipiteque fistuloso fibrilloso albidis. In bis lamellae magis confertae, quam antecedentium, sporidiaque minus ferruginea, sed obscure brunnea mihi visa. Odor nullus, sapor ingralus, nauseosus. His similis videtur A. hemllricbus Pers. 13. A. BRüNNEo«viLLOsus mihi. Cervinus, brunneüs, sporidiis brunneis, velo fibrilloso, pileo carnoso explanato subdepresso floccoso- fibrilloso, lamellis simpliciter adnatis obscurioribus , slipite floccoso -tibrilloso fistuloso deorsum attenualo. Tab. VI. f. 5. Sporidia obscure brunnea. Velum fugax. Pileus 1 — 2 unc. latus stipiteque floccoso -villosus mollis, carne lutescente, subconcolore. Lamellae simplices inaequales 5r Bd. 3s\Heft. - 26 402 3 lineas latae proprio liberac sed ob stipllis formam in pileum diffnsam spurie adnalae s. decurrenles. Slipes in pileum diffusiis, unclam loiigiis, 3 lln. crassus, slriclus, lirmus, deorsum attenuatus. Odor saporqiie dulces. Gregarium in terra nuda in sylvis Hercyniae inveni. Seplbr. 14. A. ALBO - CRENATüS mihi. Sporidüs brunneis, velo nullo, pileo lenui-carnoso convexo subcampanulato umbo- nato brunneo squamoso - iibrilloso margine deflexo , la- mellls liberis lalis subrotundis crenalis basi emarglnalis, slipite aequali solido albido glabro sursum pruinoso. Tab. VI. f. 4. Sporidia obsciire brunnea. Velum? fugacissimum ; sed non vidi. Pllcus subspadiceus, ^ unc. latus, ambitu te- nuis membranaceus deflcxus, margine subinflcxo. Lamel- lae simplices inaequales 4 lin. et ultra lalae, eximie cre- natae, crenis pallidioribus, albidis. Stipes 2 unc. circiler longus, 2 lin. crassus. Gregarius cum Ag. cinnamomeo in Hercynia. Septbr. 15. A. MOROSUs mihi. Sporidüs brunneis, velo nullo, pileo carnoso campanulato-subconvexo umbonato innato- fibrilloso e cinereo - lutescente subbrunuco, margine con- iraclo, lamellis liberis apice latioribus albis dein nebulo- sis subbrunneis, stipite albo laevi solido nitente subbul- boso. Tab. VI. f. 6. Sporidia obscure brunnra. Velum non vidi; ? fuga- cissimum. Pllcus squamoso - fibrlllosus , unciam circiter latus, margine plicato-conlracfo, carne firma, alba. La- mellae simplices, inaequales, 3 lin. lalae, albae dein sub- brunneae, basi attenuatae, acuminatae, versus apicem la- tiores ventrlcosae. Stipes a pileo discrelus substrialus 1| — 2 unc. longus, 2 lin. ultra crassus. Odor nauseo- sus. — Gregarius in sylvis Hercyniae. Septbr. 403 Cf. A. leucopoda Bull, pileo laevl insignem et A. sca- briim Sow. — subsimiles. 16. A. TOMENTOSUs mihi. Sporicliis brunneis, velo fibrilloso persistente, pileo carnoso convexo brunnescente fibrllloso-tomentoso, lamellis dilute brunneis margine al- bidis simpliciter adnalis acie subrectis, stipite aequali so- lido fu-mo striato- fibrilloso supra velum pruinoso. Tab. VI. f. 7. ' ' Sporidla obscure brunnea. Velum fibrillosum, album, subpersistens, in superiori stipitis parte annulum tomen- tosum, spurium conslitult. Pileus unciam et ultra latus. Lamellae 4 lin. latae, simplices, inacquales. Stipes in pileum diflfusus Ih une. circiter longus, 4 lin. crassus. In sylvis Hereyniae inferioris passim. 17. A. GiLvo-BKUNNEUS mihi. Gilvus, sporidiis ferru- gineis, velo nullo, pileo tenui- carnoso campanulato ob- tuso laevi, lamellis liberis brunneo-cinnamomeis apice la- tioribus ventricosis , stipite aequali fistuloso gracili laevl nilente. Tab. VI. f. 12. Pileus \ unc. latus, gilvo - stramlneus. Lamellae sim- plices, inaequales, ternae, 3 lin. latae, subdistantes, basi attenuatae aculae, apice laliores ventricosae, infra pilei marginem descendenics. Stipes elasticus, lineam crassus, 3 unc. longus, basi subincrassatus. Solitarius crescit in graminosis siccis Mansfcldiae. Septbr. — Cf. Ag. melinoldem Pers. a quo dlffert: pileo mar- gine laevi, lamellis liberis margine inlegris obscure brun- neo-fuscis subcinnamomeis, slipife laevi nunquam com- presso. IS. A. UNDULATUS mihi. Brunneus, subspadiceus, spo ridiis ferruglneis, velo nullo, pileo ambitu membranaceo campanulato -convexo umbonalo laevi nitido, lamellis di- stanlibus adnatis basi subrotundatis apice nculis, slipite aequali solido undulalo nilido tenaci. Tab. VI. f. 14. 26* 404 Pileus f — ' I uiic. latus, ambllu membranaceus, um- bone carnoso. Lamellae simplices, inaequales, blnae, 3 lin. et ultra latae, ovato-Ianceolatae. Stipes in pileum subdiffusus, pileo dilutlor, 1^ lin. crassus, 2 unc. longus, nitidus, superficie undulata. Odor non eximius. In siccis graminosis, immo calcareis apricis! Mans- feldiae. Aug. — Septbr. Cf. A. temulentum Fr. qui diflfevt stipite fistuloso, basi fibrilloso, albldo, apice subpruinato, pilei indole, co- lore, forma, loco nafali elc. 19. A. STEKiLis mihi. Sporidlis nullls, velo fibrilloso, pileo carnoso acute convexo glabro violaceo, lamellis li- berls angustis crassiusculis brunneis, stipite aequali solide, violaceo sursum pruinoso basi substriato. Tab. VI. f. 8. Elegans. Velum fibriilosum, fugax. Sporidia non vidi, licet baud exiguam individuorum copiam chartae im- posuerim! Pileus convexus, acutus, (subumbonatus,) un- ciam circiter latus, carne alba. Lamellae simplices, in- aequales, crassae, subliberae, utrinque aequaliter attenua- tae, dorso rectae, brunneae, cervinae, Hneam, vix ultra, latae. Stipes 2 lin. crassus, 1 — i^ unc. longus, apice floccoso-pruinatus, deorsum e venis homogeneis subslria- tus. Odor saporque nulli. Inv. solitarium in sylvis Hercyniae inf. ad Harzgerode, Falkenstein, passim. Septbr. — Octbr. Ag. geophyllus Bull. P. longe alius. 20. A. PURPüKEO - BRUNNEUS mihi. Sporidlis purpureis, velo araneoso, pileo carnoso convexo subumbonato flaves- centi-brunneo innato- fibrilloso margine involuto, lamellis liberis ventricosis apice acutissimis pnrpureo -brunneis mar- gine albis, stipite aequali cavo adpresse fibrilloso pileo concolore apice albo. Sporidia fusco purpurea nigricantia. Velum araneo- sum, fugax, album, intus e sporis delapsis purpureum. 405 Pileus 3 unc. latus fibrillosus, (ad marglnem magis,) ob- luse umbonatus, margine tenui deflexo, subinvolato, carne lulescente. Lamellae simplices, inaequales, obscure brun- neo-purpureae, subnigrae, basi emarglnato-acutae, medio ventricosae, 4 lln. et ultra latae, apice acutissimae, ob pl- lei formam hamatae. Stipes ilrmus, piieo pallldior, 3 unc. longus, 4 liii. crassus, superne a velo fibrillosus, fibrillis adpressis nigris, apice albus. Oder saporque nulli. luv. im Wipperlhal. Aug. — Seplbr. 21. A. süPEKBüS mihi. Sporidiis pnrpureo - nigris, velo nullo, pileo lenui-carnoso laevi campanulalo lules- centi-pallido, larnellis liberis purpureo- nigris utrinque ae- qualiter attenuatis dorso rectis, stipite fisluloso albido gra- cili laevi sursum aequaliter atlenuato. Tab. VI. f. 11. Pileus 1^ unc. latus, medio carnosus, ceterum sub- membranaceus, tenax, siccus, alutaceo-pallidus subnitens. Lamellae 3 lin. latae subconferlae, nigro-purpureae, ver- sus aciem obscuriores, persistentes, subarescentes! neuti- quam deliquescentes. Stipes 3 lin. circiter crassus, fragi- lis, basi albo-tomentosus, pileo dilutior, versus apicem sensim attenuatus. Species solitaria, pulchra. luv. in locis Hercyniae inf. uinbrosis, pinguibus inter i'olia atque acus pinuum de jectos. Oclbr. Cf. A. conocephalum Bull. A. S. p. 206, a quo differt praeter physiognomiam longe aliam, pileo omnino laevi, substantia tenaci persistente etc. A. campanulatus Bull, praeter alias notas , velum habet, stipilem tenuiorem, la- mellasque rufo-lutescentes. Cum ceteris Coprinis nulla affinitas. 22. A. CALIGINOSUS mihi. Sporidiis nigris, velo nullo, pileo lenui-carnoso laevi campanulalo brunneo-nigrescenle, larnellis liberis fuligineis apice basique aequaliter attenua- 406' tis aculls, stipite plleo concolorc aequali fistuloso lacvi fiaglli. Tab. VI. f. 13. Pllcus submembranaceiis , ^ unc. circller latus, cam- panulatus, obtusus, brunncus. Lamellac slmpllces, inae- quales, 2 lin. latae, nlgrae, persistentes, arescenlcs! singu- larl gaudentes forma, llnteonis naviculam referente. Sü- pes lineam vix latus, 2 unc. et ultra longus. Species ob lamellas non deliquescentes locum nata- lem lempusque vigendi mibi maxime memorabllis. Inveni copiosam zwischen Tresenburg und der liofstrappe in gra- minosis rupestribus siccis, non sine pcriculo ascendendis, in ipsisque ruplum rimis! in consortio Potentillae rupe- stris et Lactucae perennis L. Julio ineunte. 23. A. scEPTKUM mihi. Parvus, gregarius, tenerrimus, cinerascens, sporidils nigris, velo nullo, pileo membrana- ceo campanulalo umbonato sulcalo lacvi, lamellis lanceo- latis adnatis dislantibus, slipiteque aequali lisluloso gla- bro cinereo-albidis. Tab. VL f. 10. Pellucidus, fugax, deliquescens. Stipcs 1 — 2 unc. longus, lineam crassus, sursum incrassatus, (sceplrum quasi referens,) umbonatus, uinbone papilialo. Pilcus margine dilullor, 3 — 4 lin. latus, tenuissimus, profunde sulcalo plicatus, sulcis lamellis parallelis. Pilcus nil aliud viilelur, nisi lamellae arcualo-explanatae. Lainellae sim- Tilices, inaoquales, lanceolatae, lineam latae, duplo angu- ; ribus, quae autem fere ejusdem longitudinis, inter- liixtae. In graminosis pinguibus arcis Mansfcldiensis. Septbr. Cf. Ag. papillalnm Batsch, diversum: pilco furfuracco, margine striato, dein lacero, lamellis atris marginc albis, slipile apice atro - furfuroso. CLAVARIA VaiU. 24. Cl. CRISTATA Ilolmsk. Cacspllosa, ramosa, lac- 407 vis, glabra, nivea 1. albida, dein fuliginea, ramis superne dilatatis crislalis aciitis. Fr. Cl. cristaia var. ßexuosa mihi, solifaria gracilis, sub- incarnala, subramosa^ ramis paucis elongatis flexuosis acu- tis. Tab. \II. f. 2. a. Uncias 5 circiter alta, medio arcuato - divisa , ramis superne saepius ileriim convergenlibus , concretis, dein hinc inde a sporidiis albo prulnosis. — Inter muscos la- tentem inveni. Cl. cristata var. curia mihi, caespitosa, irregularis, alba, ramis concretis s. conferlis, superne dilalatis setaceo- villosis. Tab. VII. f. 2. b. Caespites 1 — \\ unc. allae, 3 unc. longae, unciam latae. Rami sursum incrassati, plerumque recli, conferti, inter se concreti, rarlus concentrice divergentes, e crusta alba, vel uniformi, ramos dejectos saepe lale obducenle, vel in terra alque in muscis stellatim explanata , surgunt. Ab hac Clavariae massa Polytrichum undulatum L. , prae- ter aplcem, in mullis liberum viridem prominentem, to- lum obductum vidi, quo fungus completam musci formam induens, supra stellatim cxplanatus cum vicinis concretus atque e foliis Polylrichi subvcrticillatus, evasit. — Quis ambas has formas ejusdem speciei esse pulet? Sunt. Vidi enim formas intcrniedias ad utramque paulla- lim transienles. » 25. Cl. ociir.vceo - vire: .s mihi. Gregaria, ochracea, sursum virens, ramosissima, sporidiis ochraceis, ramis e Irunco brevissimo albo-villoso divisis, confcriissimis, plano- compressis superne in ramulos oblusos brcvcs digllalos approximalos divisis. Tab. VII. f. .3. Unciam circiter alla, unciam lata, curla, subobconica, obscurc ochracea, trunco brevi, albo-villoso, mox in ra- mos laeves, compressos, conlcrtos, densissinie cacspilosos, 408 — : apice virescentes, abeunte, Odor non eximlus. Sapor In- gratus subacris. — Ab Cl. abielina P. diversissima. In pinelo Hercyniae iuf. prope Möllendorf, Seplbr. HIMANTIA Pers. 26. H. FLÄMMEA mihi. Miniala, flammea, clavaefor- mis;, apice explanato byssoide, dilutiore, Ubero, vel foliis adhaerente. Tab. VII. f. 4. Unciam alta, deorsum altenuala, Ilneam vix lata, sur- sum dilatala. Superior fungi pars, (apex,) lutea, mollis, byssoides, plerunique in iacie loliorum oblegenlium ad se spectanle, superiore aut inferiore, explanala est alque cum ea arcte concreta, quo fit, ut in opposita foliorum facie macula lutea appareat, Rarius libera est. Hiinanlia lalerilia Bull, iioslrae e longinquo similis est, sed apex cristatus, neutiquam byssoides pictus est, ut potius ad Clavarias pertinere videatur, Inv. in sylvis Hercyniae frondosis, foliis putridis in- natam, foliis obleclam, folia saepe perforantem e. gr. im Wipperthal, raro. Septbr, BULLARDIA mihi. Uterus sessilis, irregularilcr rumpens, membranas fre- quentissime anaslomosantes cavernulas copiosas formantes includens. Cavernulae fibris parcis, ramosis, apice liberis, pulpaque sporidiorum replctae, 27. B. iNQüiNANs mihi. Suhierraiiea, rotundo-dlffor- jnls, gibbosa, laevis, intus alra, fibrillis radicalibus parcis peridio arcte adpressis vel cum eo concretis. Tab. VI. f. 15. ' Rlagnitudo nucis avellanae ad juglandis. Intus ater- rlma, inquinans. Textura celluloso-spongiosa per se alba, sed a sporis atris colorata, Peridluui in membranas fre- quentissime anaslomosantes conlinuatum, inter quas caver. . 409 nulae, ab auclorlbus sporangiola diciae, remanent. Caver- nulae praeter sporidiorum pulpam, fibras parcas, strictas, ramosas, pellucidas, radice fixa ex interna cavernae facie orlunda, apicibus oblusis in pulpa libere natantibus, vix radici suae oppositam cavernae parlem attingentibus, con- tinent. Quid? In sporangüs Tuberi proprils fibras Bovislae! amborum characleres in uno fungo conjunclos! — — Cavernulas habet ampliores et lexturam laxiorem, quam Rhizopogon albus et luteolus Fr., quorum sporangia meras iovent sporas. — - Odorem liabet dulcem, gratum, fere aromalicum, sed non moschalum; saporem dulcissi- mum, gralum. Peridiunri externum demum irregulariler rumpit, rimis alris inquinantibns. — Cf. Tuber moschatum Bull. t. 479, specieni nostrae simllem forsan eandem! Inv. Seplbr. post mullas pluvias demissas sub Corylo Avellana L. in terra a strato foliorum putrium crasso ob- tecta , zwischen Rammelburg und der Klaus, nee non in arce Mansfeldiensi der Thiergartenthür gegenüber. Nomen, feci a BuUardo, viro de fungis meritissimo. SPHAERIA Hall. ^ 28. Spii. lucifuga mihi. Virescens, peritheciis ag- gregatis confertissimis ovalis villosis, ostiolo elongato lu- tescenle. Forma valde singularis^ conica, obclavata, a latere visa lanceolala. Lineam alta. Perithecia villosa confertissima villo inter se connexa crustam late effusam formantia, vi- ridia, in ostiola pallidiora lutescenlia, continuala. Inveni autumno, ligno pulrido innalam in spccorc quodam obscuro, profundo, aquis irrigato, der Titianshühle im Selkelhal. E lenebris in lucem protracta, colorcm peri- thecii viridcm in lutescentem, ostioli in pallidum mutavil. 410 nie non possum non menllonem facere fungl cujus- dam memorabllis, de quo dubius sum, an verus fungus sll, (Sphaeria?) nee poüus animalis orlginls. Inveni tem- pore, quo lente ad ulleriorem indagatlonem necessaria plane carebam. Postea, summa adhibila diligentia, reve- nire non polui. Iconem tamen quidve tum de forma ip- sius notavi^ hie communicem. Sessile, globosum, firmum, laevc, roseum, intus car- nosum, receplacula gelatina repleta, includens, odore exi- mio dulci moschato, sapore dulci gralo. * Inv. autumno radici semiputri arbusculae adhuc vigen- tis innatum, in sylvula ad Burg-Oerner prope Mansleld am Harz. JNonnulla exemplaria a formicarum turba e vi- cino domicilio suo adgrcssarum, adesa fuerunt. Uneiam et ultra latum. ■:V-I 411 PLANTARUM RARIORUM ET MINUS COGNITARUM FASCICULUS. AUTORE LUDOVICO GRIESSELICH, MED. D O C T 0 R E. 1. GEIGERIA AFRICANA*). • Chnr. gener. — Aiithodlum imbricatum , foliola om- nia coriacea. Receplaculum conicum pilosum. Pappus paleaceus. — Dcscriptio speciei. Jladi.x**) Simplex llgnosa, sacpiiis praelonga el pcr- penclicularls, tenax, exlus albido-flavicans, intus flava. Caulis***) humillimus, feie iiullus, glaber, simpliclssi- mus, mox infloresceniiam formans. Folia lineaiia integra aut dcnticulata, unlnervia, uirin- que punctata vel porls minutis obsessa, omnia pilis raris scabra, levlter cillata, basl magis dilatata et subvaginantia, 1 — li poll. longa, 1 lln. vel paullo ultra lata, inflores- centlam fere omnia excedentia. AntJiodium basi saepius foliis suffullum; foliola infe- rlora ovata, hinc inde apice in laminam loliaceam teiml- nata, margine ciliata, carinata, superiora lanceolata, lon- giora, acuminafa, ciliala, apice magis pilosa, omnia coria- cea apiceque fusca. '*') Dizonium longifolium Hb. W. n. 14S20 est eadem planla. Editor. **) Potius rliizoraa vel caulis sublcrrancus milii vidctur. ***) cpigaeus. 412 Inflorescentia semper dicholoma, confertissima, (capi- lula tantum conferla*) videntur). Calathidium magnitudine Asteris bicoloils aut paiilo majus. Flores omnes flavl, (discus radiusque concolores). Flores radli feminei et ferliles, patentes; tubus limbo bre- vior, glaber; limbus planus tridenlatus, denies minuti; vasa primaria qualuor, secundaria nulla. Flores disci herniapbrodili tubulosi; tubus glaber; limbi laciniae quinque, lineares, acuminatae, clliatae; vasa 5 cum lacinlis allernantia, bifurca, tum laciniarum mar- ginl dense adpressa. Antherae elongatae, lineares, basi biselae, corollam nunquam excedenles, setae basilares longae albae non pol- linifcrae, inciso - barbatae; apopbysis apicalis acuminata, nervo medio percursa. Pollen flavum. Filamcnta glabra, e lubi basi orientia; arliculus su- perior setis anlberarum brevior. Stylus semper glaber, bifidus, aequalis; rami stigma- tophori semper erecti, (non divergentes), exlus convexi, superne pilis minutissimis raris obsessi, obtusi, papillis stigmalicis marginalibus biserialibus circumscripti (excepto apice); quartam circiler parlem styll longltudinis Iiabent. Nectarinm (in sensu Casslniano) alveolus parvus fla- vus, stylum per articulationem excipiens. Pappi paleae 8 — 12, lanceolatae, partim in ari- slam asperam protraclae, partim aplce incisae. Frucfus basi magis attenuatuS;, apice obtusior, obso- lete trigonus, pilis albis dense obsessus, erostris.**) Areola axilis/**) *) Terminus hic vagus ncc ultra in usum traliendus. •*) Conf. quae Lcssingius in Linnaea April. 1829 dixit, et quae ego de Tragopogone in „Geigers Magaz. für die Pharm. Juli 1829. ***) Conf. Linnaeain 1. c. 413 Iteceptaculnm conicum pllis albldo - flavis dense ob- sessurn. Floret Majo et Junio. — Habitat in Africa australi prope Beauford. — Perennis. — Secundum stvll et anllierarum formaiionem ad Inii learum tribiim Cassinianam pcrtinel. — Planta Solidagi. nein minutissimam refert. — Radix paruin aromatico sapore salivam non flavam reddit. In foliorum poris minutis massulae parvae nigri- cantes resinosae reperiuntur, ut in Labiatarum foliis. Pori hi rarius in Compositis observantur; vide Hellan- iheas, Tagetineas aliasque. Folia in aqua fontana friglda macerata valde resinoso-amara rcperi. — Antonius Sprengelius in tentamine suo (1828) geniis novum, Zeyheriam, exslruxit, et sequentibus dedil: ,,Ra. diata , radio neulro. Anthodio subimbrlcato cainpanulato inaequali, basi foliaceo; Receptac. pilosiim. Semina vil- losa. Pappi paleis aristatis. Genus pone Ursiniam po- nendum." Zeyheria 3Iartii Sprengelio cum Spathodea Synonyma videtur, quod vero mihi alilsque perquam du- binni est. Ex icone Zeyheriae monlanae Mart., quae mihi ante oculos est, affinitas illa generica inier Zeyhe- rlam et Spalhodeam minime elucet. Cerlo diversissimae sunt et porro generlce sejungeudae. Zeyheriam bonum esse genus nuper omni juie defendit in lilteris Zeyhero Schwelzingensi missis Marlius ipse, et Schraderus in ,,Goett. gel. Anz. Dec. 1828." Quae quum ila sint, Zey- heria Martii vindicanda, et illa Sprengclii aliter denomi- nanda est. In honorem Doctoris Laurenlii Geigerii, phar- maclae professoris in universitale Heidelbergcnsi, viri de rebus pharmaceullcls, in specie de botanica pharmaceutica merillssiml, Geigeriae nomen dedl. Qua ex causa A. Sprengelius Zeyheriae suae acaull (Geigeriae africanae) radium tribuit neutrum, quum scm- 414 per femineus et aeque ferlllls sJt, plane nescio. Ge- nus nosirnm modo descripliim ad radiatas ponendiim est, (secundum subdlvisloncs Sprenselii in sysl> vegelab.), et qiildem in radialarum primam cohortem „radio femi- neo aeque fertili; in hujus cohorJis divisione locum te- neat ,,pappo arislato seit poleaceo," ibique Roseniae proxima est; quae vero foliolis anlhodii scariosis et re- ceptaculo paleaceo (secundum descriptionem) difiert. Cum Ursinia nuUa est certissime affmitas. — 2. URSINIA FILIFORMIS. Char. gener. — Radiala, radio neutro. Receptacu- lum paleaceum. Pappus paleaceus. Rami stigmatophori apice truncati et ciliati. Anthodium imbricalum; foliola in laminam scariosam termlnala. Fruclus in villum album longum basi implexi. Descriptio spec'iei. — Frutex 1 — li pedalls. CauUs ercctus, ramosus, gracilis, puberulus, leviter striatus, foliis densissime obteclus. Bmni patentes virgati, in panlculam laxam digesll, foliis sparsis tecti. Folia caulina pinnatifida , laclniae lineari 0 filiformes, glabrae, in mucronem album lerminatae, punctalae (ut in Urs. scariosa); parenchyma crassum vide'iur. Folia ramea ima pinnatifida ut caulina ; superiora minus divisa, summa saepius indivisa et transitum in pedunculi foliola facientia. Pedunculi glabri elongati, foliis parvis paucisque li- neari - setaceis glabris punctatis tecti- Anthodli foliola exteriora minima linearia, margine levissime scariosa et cillata; inleriora latiora majora, mar- gine scarioso albo praedita, oblusa, intima in laminam la- lam albam scariosam producta, maxima, fere glabra, ovato- lanceolata, medio brunnca; foliola omnia corpusculis fla- 415 vis reslnosis (marglne scarioso exceplo) obsessa. — An- thodium ovatum, demum magis patens. Hcceptncuhnn planum; paleae longltudine fere disci florum, eos quasi involventes, albae, basi saepius fuscae, scariosae, lanceolatae, oblusae, subcilialae, apice inciso dentatae. Flores radii foliolis antbodii louglores; lubus glaber Icnuis, longitudine fere limbi plani et margine demum in- voluti, corpusculis flavis rcsinosis obsessus; limbus irldcn- latus, extus Arctolidum more brunneus; limbi denies ml- nuti. Flores disci vix lineam long!, tubus flavescens; lim- bus 5-iidQS, laciniae lanceolatae, aculae, inlensius flavae. Vasa primaria 5.*) — Stylus glaberrimus basi albus ibique incrassatus, bi- fulus ; rami sligmatopbori breves, irunco paullo latiores et cum boc conlinui, non articulati (ut in Carduaceis), extus convexuli, intus parum concavi videnlur, papillulis, (ut vi- detur),**) biserialibus obsessi, apice oblusissimi et trun- cali ibique ciliati. Nectarium (in sensu Cassin.) stylo paullo anguslius, (in planla sicca). AntJierae basi obtusae; apopbysis apicalis reniformi- rotundata ; filamenta antheris breviora , glabra ; eorum ar- liculus superior antherae approximatus. Anlherarum tu- bus longitudine floris, stylo parum brevior (florendi tem- pore). — Pappi paleae 5, ovatae., (juniores flavescentes, de- mum fuscae) margine parvo albo scarioso se tegentes. Fructus erostris ecostatus , reclus aut levissime in- Curvus, icres, tenuissime striatus, glaberrimus, fuscus, basi attenuatus, apice obtusior, 1 lin. et ultra longus, villo *) Potius 10, ut alio loco dcmonstrabo. **) Plantam solummodo siccam examinavi. 416 albo molll (e fructus Jpslus basi Oriente) implexus. Areola axilis. — Ursinia haec U. scarlosae, U. dentatae et (secundum diagnosin Brownianam) U. crllhmifoliae est affinis, se- quenti vero diagnosl ab bis facilllme distingui potest; Caule gracili erecto, ramoslsslmo, ramis paniculalis virgatis palentibus, foliis caulinis densissimis pinnatlfidis, laciniis lineari fdiformibus punctatis mucronalis. Synonymum est Thelylhamnos fdiformis Ä. Spr. Ge- nus vero, Tbelylhamnus audiens, omnino erroneum est. A. Sprengelius dixit in tenlamine: „Radlata, radio aeque fertili. Antbodium polypbyllum ovatum imbricatum in- aequale. Rccept. paleaceum. Semina (!!) villo albo basi cincta. Pappus paleaceus. Genus locum tenens inter Oederam et Amellum." Nostra vero Ursinia (seu Thely- tbamnus) gaudet: florlbus radii semper onininoque neutris, sine ullo styli rudimento. Thelytbamnos si revera genus esset proprium, minime locum inter Oederam et Amel- lum teneret. Idem vero est genus ac Ursinia Gaertneri et Sphenogyne R. Br. Omnla quae a Sprengelio (in sy- stemate ) et a R. Brownio (verm. Sehr. II. 448.) de Ur- sinia et Spbenogyne dicuntur, etiam in Thelythamno ob- servari possunt. Nulllbi vero apud hosce autores de villo albo ad fructus basin lit menlio, quod mirum est, cum et in Urs. paleacea Spr. (Arctotide paleacea L.) et in U. an- themoide (Arct. anlbem. L.) reperiatur. — Thelylliamnos hac ex causa cerlissime cum Ursinia (a qua Sphenogyne non nisi pappo differt) idem constituit genus, cujus cha- racterem novum supra dedi. Secundum styli formalionem in tribum Chrysanthe- mearum vel Anthemidearum Cassinii perlinet; Stylus idem ac in Acbillea, Artemisia, aliisque. — Magnam speciminum copiam, ab Jacobo Zeyhero ex Africa 417 Africa auslrall missum, in hcrbario Zeyhcriano Schwetzin- gensi ditissimo examinare licuit. 3. BARKHAUSIA GLANDULOSA. Barkhausiae charactcr genericus. — Anthodil fo- liola imbricata, exteriora multo mlnora. *) Receplaciilum pllosum. Fructus sensim in roslrum elongatum atte- nuatus. — 7?. glandulosae descriptio. — ■- Radix ut in B. noslra foetida. Calais hispidus strictus simplex vel ramosus, 1 — 1^ pcd. altus, angulato-strialus. Pedimcidus siiperne glanduloso- hispidus, 2—3 poll. longus; pedunculi**) in corymbum digesti. Folia radicalia***) oblongo-ovata, petiolata, lyralo- runcinata vcl pinnatifida, plus minus hispida, nervo me- dio albido hispidissimo percursa; laciniae oblique dcltoi- deae, acutae, mucronalae, denticulatae vel integerrlmac, caullna inferiora sinuato-dentata, incisa, denies aculi mu- cronulati, reflexi; caulina superiora ovaio - lanceolata vel lanceolala, inciso -dentata, subamplcxicaulia, incisurae 11- neari-lanceolatae; caulina summa linearia iutegerriraa. Anthodii foliola exteriora 10 — 16 minora angu- stiora, linearia, 1 — 3 lin. longa, medio hispida, mar- gine leviter scarlosa; interiora longitudine aequalia circi* ter 12, lanceolala acuta, 4 vel 6 lin. longa, exlus medio hispidissima, margine subscariosa, intus glabra. Calathidium flavum speciosum^ llores 5-dentali. Vasa 6 primaria; secundaria 0. *) Antliodium calyculatum \Tilgo. **) Potius ramuli, cum sie dictus flos /iorum est in communi axi collectio. ***) Potius cauliiia ima. 5r Bd. 3« Heft. 27 418 Itcceptaculinn dense pllosum, pili flavescenles. Pappus argenleus splendens, pili (per leiilem) serra- turis asperi. Fructus flavescens lenuissime costatus, coSlae aspc- rae; rostrum tenue, asperum, teretiusculum. Quae nova species cum nulla alia qnadral; secundum diagnoses vcro Sprengelianas (v. syst, veget.) cum B. mu ricata, B. raphanifolia et B. nicaeensi affinifatem aliquan dam habere videtur; prima vero foliis summis oblongis amplexicaulibus, aiilbodio bispidulo gaudet- altera involu- crum scariosum habet; tertiae involucrum caducum antho- diumque glanduloso - torulosum esse dicitur. Cum aliis speciebus commutari iiequit. — Barkhausiae vero species e Compositarum difticillimis esse, lubentissime ialeor, et diagnoses, e solis foliis desumtas, maxime claudicantes esse et falllbiles, ex autoribus ipsis facillimc observarl potest. Quum vero omnium Barkhausiarum fructus ma- luros mihi videre nondum licuit, diagnosin characteristi- cam et stringentem dare nequeo. In fructibus Barkhau- siarum, ut in omnium fere Compositarum ^ certissime di- stinctiones optimae inquirendac sunt. — Characlerem genericum supra dedi emendalum se- quenti e causa: in Sprengelii systcmatc vcgelabil. Leon- todontem et Barkliausiam reperire et distinguerc non pos- sumus, quum juxla positi eodcm characlere generico gau- deant, ,,anthod. polyphyll. involucratum, receplaculum nu- dum (!!!), pappus stipilatus." In curis vero posterlori- hus Sprcngclius celeberrimus ait (pag. 304): ., in distin- guendis Barkhausia et Leontodonte, utpole eosdem cha- racteres gercnlibus, magnopere haereo, ni ad caulem fo- lialum Barkhausiae, scapum vero subnnillorum (!!) Leon- lodontls rcspicialur. " Quod dictum admiratione dignum est; Leonlodon enim et Barkhausia minimc eodem cha- raclere gaudent; in illo receplaculum glabrum, punctalum, 419 hl hac pilosum, quod sempcr et constanter rcperl in B. bellidifolla, alpina, aparglolde, vcsicaria, pnrpurea, rubra, liyemali, burslfolla, leontodontoide, taraxacifolia, foelida et hispida; in illo fructus roslrum tenuissimum, filiforme, longissimum, e fruclus parte inferiore, semen continente, subilo, non sensim oriens; in hac, qualem dixi in cha- ractere generico. Cel. Don*) in anlheris differentiam reperit; quam agnoscere nequeo, cum non characteristica et conslantis- sima sit. **) Sprengelius Crepidem glandulosam Gussonii cum Bark- hausia sua Candollei synonymam facit;***) diagnosis vero hujus speciei, in tertio volumine syslematis vegetabil. data, cum illa plania^ cujus multa exemplaria originalia, e Sici- lia missa, ante oculos habeo, minime quadrat. — B. glandulosa ergo vindicanda est. Seriolae potius, quam Barkhausiae habitum prae se fert et odore pene- trante resinoso-balsamico B. foetidae gaudet. 4. LOBELIA LEPTOCARPA. Diagnosis. — Caule herbaceo decumbente ramoso, ramls flaccidis, foliis ovato-lanceolatis argute serratis niar- gine cartilaginels glaberrimis, pedunculis abbreviatis, Cap- sula clavata elongata setoso- hispida. — Descriptio. — Caiilis decumbens, flaccidus, ramosus, pilis raris albis patentibus obscssus, V fere altus. Rcimi elongati flaccidi, pilis albis obsessi. Folia argute -serrata, margine parvo cartilagineo, al- terna, 2 — 6 lin. longa, sessilia. *) I3olan. Litteraturbl. II. Heft 1. '^'^) De liis alio loco fusius tractaboj Cassinlum Doniumque com- paraiis. — ***) Vide cur. poster* ■ ' . 27 * 420 Flores axillares rarl, solltarii, petlunculati, pcduncu- lus folla aequans vel brevior, hispulus. Cnlycina segmenta seloso-hispida, lincaria, 1 — \\ lin. longa, acuminata. Corolla puberula alba, 4 — 5 lin. longa, laciniae apice barbatae, marglne ciliolalae. Stamina corollac loiigiludine. Antherae ovato -lanceolatae, apice pilis albis bar- batae. Filament a glabra. Stylus glaber, antherarum liibo inclusus. Capsula 5 — 6 lin. longa. Planta perennis in Africa australi ab Jacobo Zey- hero detecta est. Floret Januario et Februario. — Perti- net in subdivisionem Thunbergianam, foliis dentatis, caule decumbente," et hie, secundum diagnosin, Lob. erinoidi proxima est. (Flor. cap. vol. II. fasc. I. pag. 38.) In Sprengelii subdivisione sequenle locum habeal: ff foliis crenatis, dentatis, scrratls, |3 perennes, procumbentes, et hie Lob. erinoidi proxima est; data vero diagnosi facile distingul potest. — In herbario Zeyheriano sub nomine Lob. ihermalis reperi, quacum vero nulla nota convenil. — 5. CYPinA VOLUBILIS ß RACEMOSA. Dlagnoses Cyphiac volubilis Berg. Sprengellana, et Lobeliac volubilis Thunbergiana , cum nosira planta opti- me, excepto pedunculo capillari, quadrant. Quum et de- scriplio brevis in Thunbergii flora cap. verbolcnus caete- rum congruat, pedunculum capillarcm in Lac Cypbia non semper provenicntem opinor. Qua ex causa plantam mcam solummodo pro varietale, ncc specle, (ut saepius mos est hodierna taediosa!) habeo. 421 Caulis 1 — 2 pcd. allus, flaccidus, dcbilis, volubl- lls, glaber vcl pubescens^ leres; subsulcalus, herbaceus, Simplex. Folia lliiearla | — 1| poll. longa, \ — 1 lin. lata, obsolete serrata, glaberrima, acuta, venoso-rcticulata, mar gine revoliila, (parenchyma lenue pellucidum vidclur). Flores pedunculati solitaril, laxe racemosi, racemus 4" — 1' longus. Pedunculus V" vel paullo ultra longus, glaber vel pwbescens vel albo-villosus, bracteatus; bracteae binae op positae, llneari-subulatae. Calyx glaber vel pubescens vel albo-villosus, seg menta lanceolata, acuta, glabra vel pubescentia, \ lin. longa. Corolla glaberrima 3 — 4 lin. longa (albido-rubella in siccit.). Stamina corollam aequanlla vel breviora. Antherac distinctae, ovalo - lanceolatae, . pilis albis barbatae. Filamenta pubescentia. , Stylus staminibus paullo brevior, glaber. Stigma in- dusiatum. Capsula ovato-subrolunda, glabra, bilocularis, loculi polyspermi. Ilabitat prope Uitcnbngen in Afiica auslrali, ubl ab Jac. Zeyliero lecla est. Florct Jan., Febr. et Marlio. — Perennis. — Quam plantani in herbario Zeyhcriano Sehwct- zingensi sub nomine LIghlfootiac sessiliÜorac reperi !1 *) 6. MOQUINIA. RUBRA ANT. SPB. Fructus maturos, nuper ab Jacobo Zeyliero ex Africa auslrali missos examinare licuit. Fruclus carnosus est, et •) Schcdulam cclcberrimus botauicus quidam scripsit. 422 ' cum maleria viscosa iiberrlma repletus; loculum con- linct unlcum, in quo est scmen album Inversum; albu- men carnosum, (colore radicis Rhei muscovilici); embryo in seminis centro, fcre cylinchicus, nigro - fuscus, extus vi- scosus; pars radicularis magis crassa, rotundata versus hi- lum special; cotyledones binos reiteratls observationibus reperirc non potui; sintne connati? videlur. — Corolla mo- nopelala, ovario adnata ; stamina corollae lacinils opposita, non alternantia cum bis. IMoquiiiia itaque ad Lorantbeas, nee ad Lobeliaceas, ut A. Spvengelius (cum?) voluit, cerlo pertinet, Planta speciosa Hörens Caprifollaceam repraesen- tal. Secundum observationes indefessi Jac. Zeyheri Mo- quinia in Acacia capensi, Rhoe villosa et glabra aliisque arboribus capensibus parasilica est. — Fusiorem hujus plantac descriplionem proxime dabo. (Continuatlo sequitur.) 423 PLANTARUM QUARUNDASI DE- SCRIPTIONES AUCTORE H. WYDLER, TIGÜRINO-UELVETO. GOETZEA Wydler. Novum plantarura gcnus, c. tab. VIII. Arbuscula e familia Ebenacearum, dixi in honorem Jo. Aug. Ephr. Goeize, pastori ollm Quedlinburgensi, na turae scrutatori felicissimo, cujus scripta in prima mea ju- venlute mihi nulrimenlum Spiritus praebuerunt suavissimi- mum saluberrimumquc. Speciei descripiio : Goetzea cle^ans. Tnincus arborescens, erectus, cortice glabro, ramosis- sislmus, ramis sparsis erecliusculis. Folia allerna; breviter petiolata, pollicaria, bipollica- ria et ultra, petiolis mullo brevioribus, pilis adpressis fer- rugineis, ovata, utrinque acuta, interdum apice retusa, pen- ninervia, nervis parallelis marginibus folii anastomosanti- bus, reticulala, nervo medio subtus prominente, ferrugi- neo, subundulata, integerrima, glaberrima, nitida. Florcs vix pollicem longi, axillares, plures, pedicel- lati, plus minus penduli, elcgantissimi. Pcdicelli brevcs, scmipollicarcs, teretes. Calyx corolla quadruplo brevior, gamosepalus, basi sphaerico -ventricosus, subcampanulatus, supra medium paulo conlractus, scxlidus, lobis aequalibus, corollae ad- pressis, lanceolalis, aculis, creclis, intus cum fundo caly 424 eis reticulato - vcnosis concaviusculls, exlus media linca elevatiore nolatis, ore ciliatis, persistens. Corolla aurantiaca, decidua, hypogyna, gamopelala, regularis, tubuloso-campanulata, limbo sexfido, coriacea, puberula. Lobi coroUae (aestivatione valvata?) revoluti, apice acutiusculi; tubus basin versus attenualus, ad ejus inserlionem pentagonus. Stamina sex, cpipetala, basi coroUac inserta, maxime parte libera, exserta. Filamcnta lobis corollac allerna, aequalia, gracillima, leretia^ glabra, antberam versus attenuata, stylo longiora. Anthcrcie basi affixae, oblongae, subsaglttatae, versa- tiles, bilocularcs, pilosiusculae; loculis lateraliter a basi ad apicem dehiscenlibus, diaphanis. Pollen album, glo- bosum. Glandula annularis s. verticillus nectarifer germen cingcns, hexagonus, tenuis. Ovariuin subrolundo - conicum parvum pilosum bilo- culare loculis uni ?-ovulatis, ovulis ab apice loculi pen- dulig. Stylus 1, staminibus brevior, leres, glaber. Stigma magnum, cmarginatum, lateribus sulcalum. Bacca maguitudlne fruclus Coryll Avellanae, ovata, au- rautiaca, coriacea, exsucca, pendula, abortu ? 1-locularis. Semen pendulum abortu ? 1, ovatuni, 2 lincas lon- gum. Älhumcn cartilagineum, album. Embryo lateralis, obliquus, albumiue dimidio brevior. Struclura seminis non saiis nota. Legi plantam haue pulchram in insula Puerto -rico; a. 1827 crescit in sylvis primaevis et in sepibus Brome- liao Karalas; floret et frucliücal Julio, Augusto. Iconem Hcylandianam humanissime mecum comraunicavil D. Pb. Mcrcier, qui amabilem scicnliam magno amorc colil. 425 Tabulae expUcatio. Tab. VIII. f. 1. Ramus floriferus fmctiferusque , ma- gnltudine naturali. — f. 2. Florls partium analysis; a. flos; b. calyx; c. corolla aperta; d. calyx aperlus cum verll- cillo nectarifero et pistilli partem inferiorem; e, f. sta men e. stamen a latere exteriore f. idem a lalere inte- riore; g. h. i. h. sligma; /. fructus cum calyce persistente; m. fructus sectio longitudinalis; n. semen. LAGUROSTEMON Cassin. (Dict. d. sc. nat. Tom. LIII. p. 466.) Cnici sp. Linn. — Serralulae sp. Jacq. — Cirsii sp. Scop. — Saussureae sp. Spr. Character generis naturalis. Fructißcatio: > Capituliiin magnum discoidcum mulliflorum: flosculis Omnibus lubulosis, hermapbrodilis, uniformibus. Involucrum subcampanulatum, pluriseriale: foliolis s. bracteolis slerilibus liberis, imbricatis, subadpressis, e basi lata lanceolalis acutis, utrinque apiccm versus margineque villosiusculis ciliatis, dorso subcarinatis , exterioribus her- baceis latioribus, interioribus angustioribus subbrevioribus, basi utrinque glabris scariosis, nitidis, striatis, omnibus acutis, apiccm versus sulco transversali parum profundo notatis, vix appcndiculatis, Receptaculum paleaceum: paleis subulalis, inaequali- bus, brevibus, scariosis, nilidis. Calyx ovario adbaerens, limbo papposo. Corolla glabra tubulosa incurva: tubo longissimo basi ventricoso dein gracillimo, supernc ampliato, subcampanu- lato, limbo 5-fido, lobis clongalis linearibus acqualibus. Stamina 5: filameutis iiliformibus glabris; aulheiis 426 oblongis exscrlis, basi appendiculatls, appendiclbus filifor- mibus genlciilalis, fasciculo pJlorum simplicium crisporum deorsum versis vestilis, apicc appendicibus liberls, liiieari- conlels, conniventibus, caiiilagineis, obtusis. Ovarinm coronula clrculari elevata membraiiacca ter- mlnatum, uniloculare, uniovulalum. Stylus videtur articulatus, sola basi pcrsistenti, fdifor- mls, glaber, staminibus longior, apice incrassato-fusiformls, blfidus, ramis filiformibus aequalibus pilosiusculis, post an- thesln revolulis. Ächacniimi pcnlogono - compressluvsculum, incurvatum, arcola basilari iinpressiuscula, erostre, papposum. Pappits duplici Serie dispositus, uterque multlradialus : exterior bre- vissimus caducus, radiis gracilibiis pilosiusculis; interior multo longior, persistens; radiis filiformibus, basi dilatatis cobaerenlibus, plumosus, pilis simplicibus. Seminls tesla ienuissima. Embryo orlhotropus subtrigono-compressius- culus, albus. Radicula crassiuscula. Plamula inconspicua. Alba- mc7i membranaceum. J^cgetatio', ■ Plantae herbaceae, biemies, percnnes. Canlis sim- plex plus minus hirsutus, basi foliosus, supcrne floriferus. Folia radicalia limbo deslituta sed peliolis membranaceis, valde dilatatis, semivaginanlibus, imbricatis, ovalis, conca- viusculis, striatis, apice valde attenuatis donata; caulina inferiora approximata, pctiolo ut in radicalibus, limbo pcn- nincrvio elongato, lanceolato, lineari, plus minus dcnlicu- lalo, petiolum versus attenuato ; superiora magis dislantia, angusliora, minora, inlegcrrima; omnia sparsa plus minus villosa. Iiißorcsccntla icrmiiialis: capilulo unico, et late- ralis corymbosa. 427 Species. 1. L. pygmaeus (Cassini dicL sc. nal. t. 53. p. 467.) caule brevi, simplici, hiisulo; capitulo florum solilario Ler minali; foliis inferioribus approximatis, Iilnc el indc re- molo denticulalis, superioribus brevioribus, remolioribus integerrimis, omnibus llneari-acutis, plus minus vlllosis. (Cnicus pygmaeus Lin., Serralula pygmaea Jacq. auslr. 5. t. 440. p. 20. c. synon.) p^ar. ß Schanginiana, caule elaliore, foliis longiori- bus, lato linearibus, magis denliculatls. Habitat var. « in alpibus Aiislriae, in summis montis Scbneeberg Iiaud vulgaris (Jacq. Vind. ); in praecipilis la- leri Grindoviz (Scop. carn.); var. /3 in alpibus altaicis, praesenlim cargonensibus (vidi spec. sicca in herb, amiciss. Dr. Fischeri, var. a comm. a cl. Schott, p a Dre. Schan- gin.) 2. L. Uatroides (Fisch, ined.), caule clongato, inferne folioso, glabriusculo, superne hirsulo florifero; ramulis flo- rallbus multis corymbosis; foliis approximalis angusto-lan-* ceolatis, acnlls, sinuato acute denticulalis glabris s. pllo- siusculis. (Serralula liatroides Adams in herb. Fisch.) Habital in monlosis ad Baikalem lacum (Adams, 1806), in pratis subalpinis inier Alsan et Obloz: Tusczaninoff 1829. (Vidi spccini. Adamslana et Tusczanin. in herb. Fisch. ) Dcscriptio: Radix biennis (?) simplex, corpore cras siusculo fibroso, fibris longis, gracilibus, simplicissimis, ni- gro-fuscis. Caulis- simplex, bipedalis, ereclus, hslulosus, teres? sulcalus, ad basin saepe glaber, iolilferus, superne plus minus, praeserlim ad originem ramorum iloralium villosus llorlferus. Folia parlem caulis inferiorem occu- panlla sparsa, (nonne primo anno roselala?) valde appro- ximata, crcctiuscula, 4 — 5 j)oll. longa, vix semipoliicem 428 lala, peliolo longo membranaceo, basi dllatato; Hmbo an- giisto-lanceolalo acuminato, sinuato- acute -dentato, glabro, dentibus palulis gracilibiis basin respicientibus , sinubus tenuissimc ciliatis, nervo intermedio latiusculo. Rami fo- liiferi nulli. Inflorcscentia corymbosa. Bracteae foliis similes sed minores, 2 — 1 pollicares, a basi lata caulem semiampleclenli sensim angustata, lanceolata, acuta, den- tata, summa saepe integerrima, plus minus villosa. Rami ßorales maximam parlem caulis occupantes, alterni, axil- lares, breves, a basi ad apicem caulis longitudine decres- centes, inferiores 1< poll. longi, patuli, angulum acutum efficientes , superiores breviores cauli subadpressi , apice plus minus incrassati villosi. Efßorcsccntia ramorum flo- ralium cenlrifuga, capitulorum centripeta. Capitulum ma- gnum. Involucri foliola (bracteolae steriles) semipollica- ria, lanceolata, acuta, vix appendiculata, villosiuscula , ci- liata, colorata. Rcccptciculi paleac lutescentes, lineam longae. Corolla majuscula purpurea. Obs. Pars bracteo- larum slerilium inferior, conlinua verus peliolus mihi esse videtur, pars autcm apicalis s. appendicularis limbi folia- cei rudimentum. CRYPTOCORYNE Fischer. Nomen a icqvXToq occultus et y^o^-vv)] clava. Genus singularissimum x\mbrosiniae generi solummodo affine, unica specie ab auctoribus sub Aro enumerata ad- liuc constans. Ambrosinia relrospiralis et ciliata Roxb. h. bengal. , mihi plane ignotae, an ad genus noslrum refe- rcndae? 1. Cryptocoryne spiralis Fisch. Arum Spirale Retz obs. 1. n. 103., Willd. sp. 4. p. 486. n. 24., Sims bot. mag. t. 2220. Ambrosinia spiralis Koxb. hört, bengal. (1814) p. 65. 429 Descriptlo: Radix fasciculala, fibrls fere pedalibus, terellbus albescentibus., crassiusculis , ramulis filiformibus, stoloilirera, stolonibus longis, nodosis, squamalis, fibrillas plurimas emitteiitibus. Calais abbrevialiis. Folia omnia radicalla, pellolata, semipedalla et ultra, vernatione a lalere spiraliter imbrlcato-involuta. Pciioii basi vaglnantes, vaglnis latls membranaceis, sulcatis, albe- scentibus, dein semiterctes, solidi, purpurascentes. Limhus folil oblonge lanceolalus, leviter sulcatus, acuminatus, marginlbus saepe crispus, undulatus, nervo Intcrmedio la- to, sublus prominente, pallide viridis. Spathae 1 — 2, radicales ex axillis foliorum erumpen- t.es, suaveolentcs, pedicellatae. PediceUi breves, crassius- cull, semllereles s. obsolete Irigoui, glaberriml. Inferior pars spathae tubulosa, iubo inter foliorum axillas incluso, subterraneo, crasso, trigono, semipollicarl, albo, ad orifi- clum ejus hinc compressiusculo , illinc ventricoso et hic spatha spiraliter lorta ; superior longe producta, lanceolala, marginala, marginlbus crassiusculis in acumen longum her- baceum desinens, cujus margo posterior iterum spiraliter torlus est. Facies ejus exterlor, ad tubi instar in longi- tudinem parallele striata; facies interior obscure s. fusco- purpurea est, concava, sulco longitudinali notata, pllcis gaudet transversalibus parallells, undulatis, quarum inferio- res magis sunt produclae quam superiores. Hae longitu- dlne scnsim sensimque decrescunt. Plicae praesertim in- feriores ad spathae margines in denticulos saepe laceros, herbaceos, coloratos desinunt. Caeterum colore gaudent diverso; plicae inferiores luteae, intcrmcdiae purpureae, superiores pallldlores. Orificium tubi plica clausum est infima, omnium maxime producta, cujus margo posterior auriculam cilicit membranaceam , diaphanam, in centrum tubi dependenlem, quac lalere exleriore tccta est parte 430 ejusdem plicae anteriore et paulo inferiore, Auricula est ovata, colore albo, texluram habet teneram corollinam et faciem inleriorem concavam; haec spadicis parlem antlie- riferam partim obtegit. Ex medio spaihae et parte ejus tubulosa inclusus, spadix surgit 12 — 14 lin. longus, inferne foemlneus, me- dio niidus, gvacillimus 5 — 6 lin. longns, teres, glaber, al- bus, purpurco-striatus, apice valde incrassatus, antherife- rus, verlice suo cum plica infima (tubum claudente) mem- brana conjunctus. Ovariinn conicum, 2 — 3 lin. longum, glabrum, albl- dum, scxloculare, ovulis multis in qunque loculo, bisera- tim dispositis, latcribus compressiusculis, placentae cen- tral! crassiusculae affixis. Styli duodecim, biseriales, radiatim disposlti, seriei ex- ierioris styli crassi, triquctri, uli ovarium purpureo-pun- clali, seriei inferioris angustiores, omnes glabri, Stigmata exteriora extrorsa, peltata, marglnala, im- presso-concaviuscula, interiora a praecedentibus paulo di« versa, minus evoluta. Stamina: Filmncnta nulla. Anthcrae spadicjs par- tem terminalem valde incrassatam obtegentes et capilulum ovatum formantes, sine ullo ordlne dispositae. Quaque anlhera fere cyalhiformis , bilocularis, emarginata, erecta; loculls amplis cellulaeformibus marginalis, septo valde di- stincto separatls. In quoque loculo corpusculum (peilen?) teres, conicum, a basi ad medium crassiusculum , apicem versus attenuatum, clavatum, exscrlum, post anlhesin de- liquescens. Quamquam planta adhuc flores ad centenos in horto nostro produxit, nun quam friictus fert. Habilal in India orieniali; „in Tranquebaria Retz", verosimilller in China (ox bot. mag.) 2\.. Florct sub dio in horto impeiiali Pelropolitano. 431 Beitrag zur Kcnntnifs der Varietäten und Bastardfonnen einliehnisclier Gewächse. Von F. Lasch in D r i c s e n. POTENTILLA. Die PotcntiUa argentea L. findet sich oft in Gesell- schaft mit siihacanlis und opaca L. . Es kann daher, bei der naüirlichcn Verwandtschaft dieser Arten , eben nicht sehr auffallend sein, wenn sich mittelst geschäftiger, pol- lenbestäubter Inseclen, Bastarde unter ihnen erzeugen. Im 4. Bande dieses Journals, pag. 427, beschrieb ich in der Hauptsache letztere mit ihren Abarten und Vermi- schungen, hier werde ich vorzüglich crstere in dieser Hin- sicht zu bezeichnen suchen. 1. PoTENTiLLA orgeiitea L. Schlechtend. Fl. b. 1. p. 280. Bl. et Fgh. Compend. 1. p. 648 a, ß et 6. P. caule adscendente Icviter tomcntoso, foliis quina- tis oblongo-obovalis subpinnatifido-serralis basi cuneatis margine revolutis supra viridibus subglabris (pilis sinipli- cibus sparsis) subtus candido-lomentosis, stipulis subinci- sis, petalis retusis calyce tomcntoso paulo longioribus, re- ceptaculo pubescenti, achaeniis rugulosis. Variat: dense albo - tomcntosa : caule e basi magis erecio: foliis septenatis quinatisque v. quinalis snbtcrna- lisque: foliolis obovato- v. oblongo-cuneatis, obtusis v. aculis V. c basi fere pinnatifido-incisis v. profunde -serra- tis V. superne lougc- incisis: incisuris lanceolatis v. line- aribns. integcrrimis, subserratis v. iterum subincisis v. mar- 432 glnc fcrc planis v. siipra pubescciitibiis v. subtus incanis: stlpulls integerrlmis V. siibdentatis: lacinüs calycinis latio- rlbus V. anguslioribus, abbreviatis v. elongatls v. rarius inaequllongis : petalis obovatis oblusis v. calyce sesquilon- gioribus. 2. *) P. argcntea y., caule decllnalo glabro ramls ad- scendenlibus obsolete -tomentosis, foliis quinatis subterna- lisque follolis oblonge -cuneiformibus acutis superne 3 — 5 dentatls margine planis supra viridibus subglabris subtus leviler tomentosis, stipulis inlegris, petalis calycem supe- rantibus etc. 3. PoTENTiLLA suhacauU-argentea a. P. caule albido-tomentoso, foliis quinatis subternatis- que, foliolis inciso-serralis snpra pubescentlbus (pilis sub- stellatis intermixtis) subtus albo- tomentosis margine pla- nis, stipulis integerriinis, petalis emarginatis lacinias caly- cinas aequilongas superantibus. Varlat: foliis septenatis quinatis ternatisque v. foliolis obovato-cuncatis minus Inciso-serratis: stipulis rarius sub- dentatls: petalis calyce duplo-longioribus. p. foliis quinatis ternatisque. foliolis obovato-cuneifor- mlbus superne acute -serratls margine planis, supra pube- scentlbus (pilis substellatis sparsim intermixtis) subtus le- vlter cano-tomentosis, stipulis integerrlmis. Varlat: foliolorum dentibus magis incisis: petalis ob» cordatis. y. caule albido-tomentoso, foliis quinatis ternatisque, foliolis obovato-cuneatis oblusc- serratls margine planis su- pra subcano-pubescentibus (pilis stcUatis intermixtis) sub- lus albido- tomentosis, stipulis subdenlatis. Va- *) N. 2 — 4 und 3 a — S Ijczielicn sich alle auf N. 1, entlialtcn tlalier nur die Abweichungen \on dieser Dingnose. Dasselbe findet bei N. 3 — C der nachfolgenden Gattung Crataegus Statt. 433 Vaviat: caiile magis miniisve abbreviafo: foliolls vel e basi fere [v. superne inciso - serralis: laciniis calycinis aequi- v. inaequiloiigis: pctalis calycem superantlbus. S. caule ereclo albido-lomenloso, foliis quinatis ter- natisque foliolis abbreviatis obovato-cuneatis obtuse-serra lis margine siibreflexis supra cano-pubescentibiis (pilis stel- latis dcnsis) sublus Icviter-tomentosis, slipulis siibincisis, pelalls obcordatis lacinias calycinas iiiaequiloiigas siipe- rantibiis. 4. PuTENTiLLA opQCO -argentca? P. caule adsccndentc Icvlsslmc tomentoso, foIIis qiil- nalis lernatisqiie foliolls obovatls protiinde- serralis apice rolundatis inferne cuneiformibus margine planis supra vl- rldibus subpubescentibus (pilis simplicibus) sublus incano- pubescentibus v. subtomentoso-pilosis, slipulis integerri- mis, pelalls obcordatis calyce subtomenloso-villoso lon- gioribus. N. % halte ich für eine, durch sandigen etwas ge- düngten Boden veränderte Form von N. 1. iSie hat viel Aehnlichkeit mit der /3. dentcda, Wallr. schcd. p. 237. N. 3., CA. — (5 bezeichnen verschiedene Bastardformen, deren es gewifs noch mehrere giebt; vorzüglich solche, die zu- nächst an P. suhacanVis gränzen, und welche auch, nach einigen unter letztem aus meiner Sammlung geschöpften Bemerkungen, vermuthlich exisllreu. N. 3., /3 ist P. üihi- tlicvi Spr.^ auch P. cancsccnsi Poir. coli Ina Wib. nebst IScstlcriana Tratt. v. Bl, et F. Comp, 1. p. 648 — 50. schei- nen ähnlichen Ursprungs zu sein. Das Hauplkcmizeiclien dieser Bastarde ist zwar nur sehr klein, aber, wie ich hofle, unlrügHch, ich meine die auf der Oborfläche der Blätteben sparsamer oder dichter eingeslreulcn slernfr)rmi- gen Haare, die N. 1. niclit besiizt und wclclic ])ei den ihr sehr genälierlen Formen, fast ganz wieder verschwin- den. Der BUilhenstand von N. 3., y zieht sich öfters mehr r.r BJ. os Heft. 28 434 zur P. snhacanlis hin; bei «S, einer etwas abweiclientlen Form, ist derselbe ganz so wie in N. 1. Ueberhaupt hat letzlere Kelch, Blumen und Ueberkleidung der Blatter mit P. subacauUs, den starkern, geraden und filzigen Stengel hingegen mit argentea gemein; die Einschnitte an den Blättchen halten die IMitte zwischen beiden und die Klein- heit der letztem ist Ausnahme. N. 4. gehört wahrschein- lich zu den Bastardformen von P. opnca und N. 1.; de- ren ich noch mehrere aufzufinden hoffe. GEUM. An Bastard - Individuen von Geum urbanum. und ri- vale, bemerkte ich einige Verschiedenheiten, die ich nir- gends aufgezeichnet finde. Die Wurzel geht nämlich auch scbeitelrecht oder schief in die Erde, ist abgekürzt oder mehr verlängert, von ziemlich starkem nelkenarligen Ge- ruch und Geschmack. Die Blätter, deren Unterschied in beiden Arten eben nicht bedeutend ist , kommen bei die- sen Bastardformen bald mehr mit der einen, bald mehr mit der andern überein ; nur die Afferblätter nähern sich ausschliefslich denen von G. urbanum. Die Blumenblät- ter, welche bei der einen Art meist elliptisch mit sehr kurzem Nagel und nicht so lang als der grüne Kelch, bei der andern breitrund in einen langen Nagel auslaufend, oben bisweilen eingedrückt, und ungefähr eben so lang als der unterhalb dunkelrolhe Kelch erscheinen, findet man in den Bastardformen breltlich- oder fast zirkelrund mit etwas vorgezogenem Nagel, an der Spitze selten et- was abgestutzt, und bald etwas kürzer, bald eben so lang als den unterhalb dunkelrothen Kelch. Die umgekehrt läng- lich-eiförmigen Früchte von G. urbamnn sind mit feinen Ilaaren bedeckt, die sich schon unten an der Granne mit einigen Borsten verlieren; der obere Grannenschenkel ist bis ungefähr zur Mitte mit kurzen, steifen, abstehenden 435 Haaren umgeben, und nicht kahl^ wie einige Schriftsleller behaupien. Bei den gleichgeformten, dichter behaarten Früchten des Geum rivale, gehen die Haare bis gegen die Mitte des Unterschenkels der Granne hinauf, wo sie an Länge zunehmen, mehr abstehen und sparsam mit an- dern kleinen, Drüsen tragenden, noch weiter hinaufgehen- den untermengt sind; der obere fast dreimal so lange Grannenschenkel als bei der vorigen Art, ist bis fast zur Spitze dicht mit langen, weichen Haaren befiedert. Die meisten Baslardformen zeigen die Gestalt und Bekleidung der Früchte von ersterer Art, und nur selten finden sich auch einige Härchen am untern Schenkel der Granne, de- ren oberer Schenkel etwa halb so lang, wie in der vori- gen, und bis unter oder über die Mitte sparsamer, wie jene, mit langen, steiflichen Haaren versehen ist. Im Ganzen läfst sich die Neigung dieser beiden Ar- ien, Miltelbastarde zu erzeugen, nicht verkennen; ich be- sitze jedoch ein Exemplar, welches mehr dem G. rivale gleicht, und vielleicht gehört auch die Varietät /3 in Sm. Fl. br. 1. p. 555. zu dieser Seitenform, von welcher ge- naue Untersuchung der Verschiedenheiten an dazu geeig- neten Orten noch mehr Ausbeute zu versprechen scheint. RANUNCULUS. Von den märkischen Ranunkeln, mit Einschlufs des hier häufigen R. lanuginosus L. , findet man an vielen Stellen mehrere Arien beisammen; doch nur zwischen fol- genden beiden erkannte ich Vermischungen: 1. Ranünculus polyanthemus L. Schlecht end. Fl. b. 1. p. 308. R. Patenlim villosus, radice praemorsa fibrillis circum- data, foliis 3 — 5 partills partitionibus profunde 2 — 3 fidis incisi« saepe subpetiolatis laciniis lanceolatis subserralis, 28* 436 foliolis calyclnis patenlibus, fructibus slylls subbrevibus uncinalis lerminalls. Variat: subvlllosus: follorum partltiouibus omnibus profunde - qulnquefidis v. rarlus iiregulariter divlsis v. laci- nlis llnearlbus, ovatis v. integerrimis. reclis v. falcatls. Jii collibus lierbosis et in graminosis sylvarum passlm, prope Driesen frequens. 2. RanüNCülus bnlbosus L. Sclilechtend. FI. b. 1. pag. 309. R. patcntim villosus vel pubescens, bulbo subrotundo dlslinclo basi übvllloso, follls tripaitilis parlitlonibus 2 — 3 fidls subincisis medils saepius petiolalis lacinlls subovalis, füllolls calyclnis reflexis, fructibus stylis brevissimis ler- mlnatis. Variat: fcre glabcr: foliorum parlitionibus omnibus- mediis longe petiolatis v. superficialibus rolundatis crena- tis V. laclnlis lanceolatis : petalis saturate • aureis v. rarius dilule-citrlnis. In locis graminosis ubique. 3. Ranünculus poJyanthcmo- bnlbosus. R. palenlim villosus, bulbo minori indisllnclo inferne fibrilloso, foliis triparlilis partitionihus protunde 2 — 3 fidis incisis saepc inaequaliter petiolalis laclnlis lanceolatis sub- serralis, foliolis calycinis partim reflexis, fructibus stylis bre- vibus subcurvalis terminalis. Reliquae forniae hybridae vel ad fl. polynntJiammi vcl ad bulbosinn accedunt. In- tel utrosque antecendenlcs. Demnach bestellen die Hauptunterschiede der mittlem Bastardform vorzüglich: 1) in einem mittlem Stocke, der zwar weniger ausgezeichnet als in N. 2., doch aber zuge- rundet, und wo dieser nur in der Milte, jener hingegen auf der ganzen untern Seite mit Fasern besetzt ist; 2) in den von N. 1. mehr ähnllclion Blätfern und 3) in nur theilweise (bisweilen nicht mehr wie eins von den fünfen 437 einer lagelang gei'tlTiieten Blume) zurückgeschlagenen Kelch- blältern. Auch bemerkt man an ihnen etwas gri)fsero Sten- gel und Blumen, und längere, krummere Sclniäbel an den Früchlen, als bei IN. 2. Die andern Formen füllen die noch fehlenden Lücken zwischen beiden Arten aus, jedoch nicht in allen Thellen in gleichem Verhältnlfs; denn bald zeigen sich die Wur-- zeln oder die Blätter, bald die Blumen oder die Früchte mehr der einen oder der andern genähert. PULSATILLA. Im vierten Bande dieses .Tournals p. 429 bestimmte ich im Aligemeinen die Kennzeichen der Bastarde zwi- schen P. patens und vcvnalis. Der bessern Uebersicht wegen, sei es mir, ehe ich welter gehe, erlaubt, hier noch einige Eigenhellen dieser Bildungen anzumerken. Es ent- stehen nämlich auch Formen darunter, mit nicht überwin- ternden Blättern, die bisweilen denen von ersterer, bis- wellen von letzterer Art mehr ähnllcli sind, wälirend die Blumen gerade das umgekehrte Verhältnlfs der Aehnllch- kelt zeigen. Auch giebt es Individuen, die bei einer der P. jialens gleichen, grauhülligcn Blume, die immergrü- nen, lederartigen Blätter der P, vcrnalis bosllzen, und so umgekehrt. AVelche Mannigfaltigkeit bei Vermischung so kleiner Unterschiede! Nächst diesen kommen hier am häufigsten die aus Kreuzung der /-*, vcrnalis und pratensis entstandenen For- mengruppen vor. Erstere, am nächsten stehende, erkennt man vornehmlich an tiefern und schmälern Einschnitten der Bläl leben, welche in der mittlem mehr häutig, noch feiner zerthellt, dreijoclilg und etwas verlängert erschei- nen. Die Blumen sind nur wenig kleiner und fast wie bei P. vcrnalis. In der dritten 1^'ormengruppe , die sich bis zur P. pralensis hinziehl, llndcl man sehr fein zcr- 438 schlitzte Blätlchen, mehr oder weniger grofse Blumen, mit oft an der Spitze geraden, hellfarbigen und längern Blu- menblättern als die Geschlechtsthelle. Alle diese Formen gehören zwar nur zu einem Ba- stard, es scheint jedoch, als ob zwei derselben sich öfters wiederholten: nämlich eine mit fast dreljochigcn, halb- lederartigen, lanzettförmig- zerschlitzten Blättchen und gro- fsen glockenförmigen Blumen, und die andere, mit Blät- tern, wie P. pratensis, aber der vorigen ähnlichen Blumen. Letztere wird in der IMark Brandenburg gewöhnlich für P. vulgaris gehalten, und erstere kann, wenn man es mit der Consistenz der Blätter nicht so genau nimmt, nach der gewöhnlichen Beschreibung, ebenfalls dafür genommen werden; obgleich es beide nicht sind. Anders hingegen ist es mit den Bastarden von P. patens und pratensis. Sie kommen wegen des meist frühern Abblühens der er- stem hier zwar seltner vor, aber Individuen sind darun- ter, die jeder Botaniker für P. vulgaris erkennen würde; obgleich diese in der seit mehreren Jahren sehr oft ge- nau durchsuchten, an der sonstigen polnischen Gränze bei Modderwiese belegenen, migefähr eine Melle im Umfang haltenden Heidegegend, nicht wächst, und gedachte Form mit genauer Berücksichtigung der sie umgebenden Ge- wächse, wirklicher Bastard ist. Alle jene kleinen Ver- schiedenheiten von der Llnnälschen Art fallen hier weg: die Blätter sind 2 — 3- jochig mit gvöfsern oder kleinem Endblättchen, die Blumen aufrecht, grofs, mit grauer Hülle, die Blumenblätter viel länger als die Geschlechlstheile, blafsviolett, mehr oder weniger zugespitzt und oben ge- rade; kurz, ganz so, wie ich selbige aus südlichem Ge- genden besitze. Hieraus geht nun im Allgemeinen her- vor: 1) dafs unter obigen Arten eben nicht selten Bastard- formen vorkommen; 2) dafa einige von diesen der/*, vul- garis sehr ähnlich sind, und 3) dafs wenn nicht alle P. 439 vulgaris bezeichneter Bastardform ihren Ursprung ver- dankt, doch das Entstehen derselben auch auf diesem Wege nicht zu leugnen ist. CRATAEGUS. Bei den mannigfaltigen Verschiedenheiten, welche die beiden einheimischen Crataegi darbieien , ist es schwie- rig, die ächten Arten herauszuiinden ; daher folgende Ver« gleichung: 1. Crataegus Oxyacantha L. C. spinosa, foliis obovatis tri - subquinquelobis intc- grisque, lobis patentibus acutis superne inaequaliler serra- lis inferne ad marginem cilialis supra saturatioribus niti- dis, nervis veuisque pilosulis, subtiis pallidioribus glabris basi cuneiformibus, peliolis pilosulis, floribus cymosis 2 — 3 gynis, pedunculis pedicellis calycibusque glabris laci- niis patenlibus breviusculis oblusis acutisque supra margi- neque subpilosulis, bractcis lanceolatis falcatis serralis, fructibus subglobo.sis vel elliplicis glabris 2 — 3-pyrenis basi subretusis. Variat: foliis subrhombeis v. minoribus subrotundis trilobis basi rotundatis v. lobis subincisis v. subtus pilo- sulis: laciniis calycinis omnibus oblusis v. aculis v. de- mum subreflexis: fructibus magis ovatis v. basi oblusis, acutiusculis v. rctusis. 2. C. subspinosa, ramis extremis pubesccnlibus, fo- liis minoribus subrotundis obsolete 3 — 5 lobis basi cunea- lis lobis oblusis inaequaliler dentatis ulrinque nervis vc- nisque pubcscentibus , laciniis calycinis oblusis, bracteis rectiusculi?. Variat: inermis: foliis subrolundo-obovalls v. inlcgris subdupllcalo-dcntalis: laciniis calycinis dense cilialis: flo- ribus subsolltariis. 3. Ckataegüs monogyna W. 440 C. splnosa, follis rhonibels obovalisque qulnque-sub- Irilobls intcgvisijue lobis acuminalis supra ex tolo sublus iicrvis venisque pilosulls, flovlbus monogynis, peduncvüls pediccUis calyclbusque dense villosulis lacinüs reflexis elon- galls aculls obtusisque glabriusculls, braclels latioribus sub- seriatis, fruclibus ovatis v. elllpLicis magis minusve pube- scentlbus monopyrenis basi retusis. 4. C foliis obovalis et subrotundo-rhombeis tri-qinn- quelobis siibintcgrisquc lobis subdivarlcatis oblusis supernc subdenlafls subtus versus basiu rotundalam vlx cunealam subpubescentibus, pefiolis fere glabris , llorlbus 1- rarlus 2 gynis:, lacinüs calyclnis reflexis obtusis. bracleis integer- rimis, fruclibus subrolundis 1 — 2 pyrenis basi rotundalis vel relusis. 5. C. foliis rhombeis et obovalis quinque - subtrllo- bis iiilegvisque lobis acuminalis sublus ad venarum axll- las pilosulis, petiolis subpilosulis, floribus 1 — 2 gynis, la- cinüs calycinis elongatis aculis glabris inlcrdum sparsim cilialis dein reflexis, fructibus elliptlcis 1 — 2 pyrenis basi retusis. Yariat: pedicellis calycibusque subvlllosulis: fruclibus subpilosulis. 6. C. foliis rliombeo - subrotundis et obovalis quin- que-subtrilobisque lobis subdivaricalls acuminatis supra praeseriiin pilosulis basi rotundalis subcuneaüs, floribus 1 — 2 gynis, lacinüs calycinis elongatis obtusis, fruclibus subovatis 1 — 2 pyrenis. N. 1. und 3. unterscheiden sich am meisten von ein- ander. An dem Orte, wo ich selbige in ])Ienge gemein- schaftlich wachsend vorfand, nalnn ich von Ihnen Zwischen- bildangen, wie N. 5. und 6., luid nillunter eine der N. 1. ähnlichen Form, mit fast nur einweibigcn Blumen oder elusaamigen Früchten, oder die \ arictät von N. 5., mit vielen 2- auch biswellen 3-wcIbigen Ijliilhen wahr. Diese =■ 441 halle Icli für Bastarde; wenigstens lassen sie sich nicht anders, als durch Vermischung enlslandeu, erklären. Die Steinkerne, der auch hei derselben Art bisweilen urns dop- pelle grüfsern, etwas 4 — 5 seiligen Früchte, sind wenig von einander verschieden. Ist nur einer in der Frucht, so hat er eine rundliche oder eiförmige, doch auch eine mehr oder weniger längliche Geslall, auf der vordem we- niger gewölbten Seite desselben, belindet sich zwischen zwei gegen einander gebogenen, länglichen Gruben eine Furche, in welcher unler der Mitte die Nabclöffnung als ein kleines Grübchen sich zelgl. Der Rücken ist mehr ge- wölbt und mit 3 — 5 Längsfurchen oder irregulären Run- zeln versehen. Bei 2 oder 3 Sleinkcrnen, nimmt jeder derselben nur die Hälfte oder den dritten Thell vom Raum des vorigen ein. Erstere sind daher auf der Innern Seite flach, die Blittelfurchen sehr fein, und die Seltengruben eben nicht gleichförmig. Von lelzleren bildet jeder nach Innen eine dreickige Oberfläche, deren mittlere Ecke bis zum Nabel die feine Furche enthält. Auf den beiden fla- chen Selten sieht man die Gruben, und der Rücken ist wie bei dem vorigen, entweder oberflächlich 2 — 3 -furchig oder rnnzlich. Hiernach möchte also weniger die Form, als die An- zahl der Sleinkerne in jeder Frucht, zum Unlerscheidungs- kennzelchen obiger Arten sich eignen; die überhaupt für solche fast zu nahe verwandt sind. Die Zahl der Lappen In den Blättern variirt auch sehr, doch habe ich an den hlütbenlragenden Aeslchen selten mehr als 5bemerkl; an den jungen Trieben hingegen finden sich bisweilen breit- eirunde, am Grunde etwas herzförmige, fast fiedcrspaltig 7 — 9 -lappige Blätler, deren unteren Lappen wieder lap- pig eingeschnitten sind. — Im 4. Bande dieses Journals, pag. 372. hat der Doctor C. A. Flngevhulh eine neue Art unter dem iSamcn C. l,yvloslyla aufgeführl. Diese kommt 442 in der Hauptsache fast ganz mit N. 3. der oben beschrie- benen überein, nur sind die Blätter bei letzterer mehr keil- förmig und die Griffel oft weniger gekrümmt. Wegen Gleichförmigkeit in der Bildung ihrer einzelnen Tlieile, bei mehrern hinler dem hiesigen sogenannten Holm wach- senden Bäumchen und Sträuchen, und vorzüglich wegen des sehr vollkommenen einzelnen Steinkerns in jeder Frucht, halte ich sie für die ächte C. monogyna dieser Gegend. N. 2. und 4. führte ich nur zum Beweise der Veränderlichkeit dieser Gewächse ohne Vermischung an. Die Abart mit ganzen Blättern und wenigen Blumen wächst in der hiesigen kleinen Heide in einem Buchenwalde. RIUNANTHUS. Bhinantlms major und minor Ehrh., wo sie in gro- fser Menge neben einander vorkommen, scheinen, wie schon Wallroth (Sched. crit. n. 266. p. 319.) bemerkt hat, Verbindungen einzugehen. Unter den von mir gesammel- ten, dahin gehörigen Individuen besitzen einige weniger hervorslehende, blassere oder weifsliche Seltenzähne an der Oberlippe der Blumenkrone, als erstere; finden sich jedoch selten und sind im Ganzen weniger deutlich für Bastarde zu erkennen, da beide Arten unter sich eben nicht grofse Verschiedenheiten darbieten, und ähnliche Formen bisweilen auch da entstehen, wo erstere allein wächst. Uebrigens ist unter oben erwähnten Umständen bei der in ersterer Art gewöhnlich hervorstehenden Narbe, die Wahrscheinlichkeit ihrer Befruchtung in der freien jNatur durch Insekten, mit dem Pollen der zweiten, nicht zu bestreiten; besonders, da dieselben Insekten beide Ar- ten besuchen. Mehr Hindernisse stellen sich dagegen der Befruchtung letzterer durch erstere in den Weg, weil deren Narbe weniger frei ist und gleichsam von den nahestehen- den, ja bisweilen sie umgebenden Staubbeuteln, bewacht 443 wird; deshalb habe ich auch keine Ihr zunächstslchendc Vermlschungsform wahrgenommen. AJUGA. Die drei märkischen Glnsclarten waren schon öfler der Gegenstand von Bemerkungen, die zwar vieles auf- klärten, jedoch manches noch zu wünschen üluig liefsen. Ich fand selbige unter sich durch stufenweise Uebergange verbunden, und genaue Beobachtungen setzen die Verml- schung zweier von ihnen aufser allen Zweifel. Zur bes- sern Ucbersicht gebe ich sie mit ihren Formen in folgen- der kurzen Beschreibung: 1. Ajüga pyramidalis L. Schlechlend. Fl. b. 1. pag.311.*) A. villosa e basi ad apicem follls sensim decresccn- libus tetragono - pyramidata , braclcis inferioribus obtuse- dentatis supcrioribus 3 — 5 lobis flores summos supcranll- bus, calycibus ultra medium quinquefidis corollam diml- diam subaequantibus, radice repente. Variat: valde villosa v. contracte- v. elongato- v. vix pyramidata: caule unciali v. fere bipcdall, solitario v. cau- libus 2 — 3: follis inferioribus caule brevioribus v. eum longc superantibus, ovatis v. elliplicis v. oblongis v. lato- V. oblongo-lanceolatis basI atlenuatis, oblusis v. aculis, in. tegcrrimis, rcpandis, crenatis, dcnlalls v. obluse-serralls V. fere glabris: bracteis coloralis v. viridibus v. summis '^) Nach den so eben vom Verfasser mir gütigst mitsetheiltcn Exemplaren bemerke ich, clafs es nicht die A. pyramidab's der Flora Berol. und Linne's (s. Hayne Arzneigew. IX. t. l9.) ist, von der hier gesprochen ^vird, sondern eine Form der A. gcncvcnsis mit pyramida- lischem AV'uchs, welche man meist für A. pyramidalis zu halten pMegt, daher ist die hier so bezeichnete Form nur eine localc Abänderung der vielgestaltigen A. genevensis. Der Herausgeber. 444 ilore brevioribiis v. inferiorlbus obtiise-dentatis v. sublo balis V. superloribus profunde -lobatis v. simiato-dcntatis: coiolla alba, nibella, coerulea v. violacea v. labio supc- riori intcgerrimo v. emarglnato v. labli inferioris lobo me- dio obcordato passimque miicioiiato: radice subicpenil. 2. Ajjjga genevcnsis L. Scblecblend. FI. b. 1. p. 312. A. villosa, follis radicalibus caulinisve inferioribus quam sxiperiora minoribiis vel ea subaequantlbus, bracteis sum- mis trilobls supcrioribus quam llorcs breviorlbus, calycibus usque ad medium quinquefidls corollae teiilam partem subaequantlbus, radice subrcpente. Variat : villosisslma : caulc unclall v. pedali , solilario V. caulibus pluribus: folils elllplicis v. obovatis v. oblon- gis, repando'dentalis, crenalis v. obtuse-serratis v. acule- denlatis: bracteis saepc coloratis v. inferiorlbus obtuse v. repando-dentatis v. supcrioribus subintegrls v. flores subae- quantlbus: calycibus ultra medium inclsls v. corollam dl- midlam subaequantlbus; corolla alba, rubclla, violacea v. coerulea v. lablo superlorl rotundato v, emarglnato v. lo- bls lateralibus labil inferioris elongalls v. abbrevlalls v. lobo medio emarglnato Interdumque mucronato: radice fdjrosa. o. Ajijga rcptans L. Scbleclitend. Fl. b. 1, p. 312. A. glabrluscula , follis nltldulis radicalibus quam cau- llna majoribus, bracteis Integris Integerrlmlsque summls quam flores breviorlbus, calycibus usque ad medium quln- quelidis corollae Icrtlam partem subaequantlbus, slolonlbus replantlbus. Variat: fere glabra: caule blunclall v. pedali, solitarlo V. caulibus pluribus: stolonibus nullis: follis obovatis v. subrotundls v. elllplicis, integerrlmis , rcpandis v. crena- lis: bracteis inferioribus flores superantlbus , crenulalls v. subrepandis, coloratis v. rarius viridibus: calyce corollam dinildiam subaequante v. laciniis magis profundls: corollae labio superiori brevissimo v. rctuso, emarglnato v. bilobo, 445 lobis ovalls acutis v. lobo medio labil inferloiis iiitcger- rimo V. emarginato: coiolla alba, rubella, violacea v. coe- rulea. 4. Ajüga süh^cncvensi-rcptans. A. subvillosa, caule erecLo slolonibus brcvibiis v. mil- Ils, foliis crenalo-repandls radioallbus cauiiiiis majoiibiis, bracteis inlerloribus obtiise-denlatis trllobisqiie superiorl- bus quam llores brevloilbiis integris integerrlmlsque. Varlat: caulibus pluribus. f). Ajüga gcnevcnsi -reptan.s. A. subvillosa v. villosa, caulibus laieralibus adscenden- tibus slolouibus nullis, foliis radicalibus crenato-repandis caulinis obtusc-dentatis majoribus, bracteis integris inferio- ribus subdentatis. Variat: caule solitario. 6. Ajuga siihrqylanli gcncvrnsis. A. villosa, caulibus lateralibus ereclis v. subadscen- deulibus stolonibus nullis, foliis dcntalis radicalibus cauli- nis majoribus, bracteis inferioribus subdentatis superioribus integerrimis. Variat: bracleis inferioribus trilobis subdentatis. 7. A. fere glabra, caulibus plurimis lateralibus sub- adscendenlibus stolonibus nullis, foliis nitidulis integerri- mis radicalibus caulinis multo majoribus, bracteis integris integerrlmisque. Variat: foliis repandis. 8. A. villosa, caulibus plurimis lateralibus adscenden- tibus ex foliorum axillis ramosis, foliis oblongo-cllipticis radicalibus repandis caulinis obtuse -dentalis majoribus, bracteis inferioribus obtuse- dentalis sublobatisque superio- ribus inlegerrimis. N. 1. ist xwar nicbt die Alpenpflanze, aber docli die A. pyramidalis dieser ebenen Gegend, und gewifs eine ci- gentbümlicbe nicht mit N. '2. zu verwechselnde Bildung. 446 Seit mehr als zehn Jahren beobachte ich sie an Stellen, wo sie in Menge vorkommt und wo an keine Vermi- schung mit den andern beiden zu denken ist, weil sich dort nie früher als im August ihre Blumen entfalten, wenn jene längst verwelkt sind. Wohl habe ich auch an an- dern Orten viel früher blühende gefunden, diese waren jedoch oft weniger gleichförmig und näherten sich biswei- len sehr N. 2. Für Bastarde halte ich letztere nicht, wenn auch einige Individuen darauf hinzudeuten scheinen, denn ihr Ilauptcharakter, die von unten nach oben allmählich kleiner werdenden Blätter, zeigt sich unverändert, und die Unterschiede zwischen diesen (wie allen deutschen) Ar- ten sind überhaupt zu gering, als dafs die bildende Natur bei durch einander geworfenen Standörtern nicht hinrei- chenden Spielraum finden sollte, ähnliche Formen, sogar ohne die hier so leicht mögliche Vermischung, erzeugen oder eine von diesen sogenannten Arten in ihren Formen der andern allmählig sehr nähern zu können. In den wirklichen Bastarden (N. 4 — 8.) ist die ge- genseitige, vielfältige Einwirkung nicht zu verkennen und der Habitus nicht selten sehr verändert. Die Stolones von N. 3. verwandeln sich öfter in aufwärtssteigende Sten- gel, welche sich bisweilen so häufen, dafs sie ordentliche Büsche bilden, die als Ausnahme sogar ästig werden (N. 8.). Formen, die nur geringe Kennzeichen ihrer Vermischung an sich tragen, etwa wie N. 2., mit gröfsern Wurzel- als Stengelblältern, oder N. 3., ohne Wurzelsprossen und ganz gleichen Blumen auf fruchtbarem Boden, kann mau sehr leicht mit ähnlichen Abweichungen, welche sich un- ter den scheinbar nie vermischten finden, verwechseln; sie bilden jedoch die Gränze zwischen Varietät und Ver- mischung. Die Blumen von N. 2. und 3. sind zwar be- sonders auch durch die Länge, Breite und mehr oder we- nigere Annäherung der Seitcnlappen an die Unterlippe 447 versclileden , aber doch im Ganzen zu veränderlich, um die Bastarde daran genau unterscheiden zu können. Ich wählte daher die Blätter, welche an der Wurzel bei letz- teren oft viel gröfser als am Stengel erscheinen. Von den vier (ohne die Bracteen) meist vorhandenen Stengelblättern beider Arten sind die untern gewöhnlich kleiner oder doch nur mit den obern gleich grofs ; welches sich eben so bei den Bastarden findet und als Unterschied von N. 1. dient. HEERACimi, ist eine Gattung, deren Arfen richtig zu sondern, unge- wöhnliche Schwierigkeiten darbieten. Die Hauptursachc hiervon ist bei sich 'ähnlichen Arten ihre Vermischung, von der ich hier mehrere Formen anführe: 1. HiEKACiUM Pilosella L. Schlechtend. FI b. 1. p. 408. H. caule erecto simplicissimo (basi excepta) nudo in ferne pilis dupliclbus densioribus leviter tomenloso-subhir- suto : stellatis brevibus longisque sparsis, stolonlbus repcn- tibus, foliis obovatis lanceolatisque subdenticulatls ciliatis basi altenuatis supra simpliciter pilosls subius albido-to- mentosis, capitull majoris anthodio pedunculoque superne pilis Iripliclbus tomentoso - hirsulls : glanduliferls sub- sparsls. Variat: magis minusve albido- v. rufo-villosum: caule semipollicari v. fcre bipedall, stricto v. dcclinato v. e basi ad medium versus folioso sloloniferoque v. scapis 2 — 8 aggregotls: stolonibus nullis, abbreviatis v. valde elongatls V. adscendenlibus capituliferls v. ex follorum axillls ramo- sis passimquc scapigerls: foliis semi- v. 6 pollicarlbus v. obovalo-spalhulatis, v. obtusis v. acutls v. Integerrimis v. supra subtomenlosis v. subtus dense albo- v. Icvissime- tomentosis: capitulis binis basi connatls v. rarissime capi- tulis binis solitariis in caule simpliciler furcalo: anthodio 44S pcclunciiloque siiperne pilis glandiillferis miillis v. omnino pilis mollioribus longis: llosculls subtus concolorlbus. 2. HiERACiCM siibdilhio - P'ilo.sclla. H. caule ereclo simplicissimo (basi excepta) subbifo- lio Inferne pilis dupllcibus dcnsloribus levlter tomenloso- subhlrsuio: slellaüs densls longisque sparsis, slolone re- penli, iollis obovalls lanceolatisque vlx denticnlatis basin versus praesertlm cUIatls attenualls supra glabrls sublus levlssime tomentosis^ caplliili majoris anibodio peduncülo- que superne pilis ülpllcibus lomentoso - hispidls: longis subsparsis. (FloscuU sublus pmpurascentes.) Varlat: caule uniramoso blfolio: iollis niargine toto cUiatls V. supra subpllosis v. subtus albido -tomentosls: anibodio pcdunculoque superne pilis Iriplicibus: longis mullis. 3. IIiEHACiUM PlloscUo- chihunn. II. caule erecto uniramoso unifollo Inferne pilis du- pliclbus denslorlbus levlter lomentoso -subbirsulo: stcllatis densis longisque sparsis, stolone repcnti, follis obovatis lanceolallsque vlx denticnlatis ciliatis supra glabi'is sublus levlssime lomentosis , capitulorum submajorum anlhodiis pedunculisque superne- pilis dupllcibus lomentoso - hispi- dls: longis nullls. (FIosculI sublus concolores.) Variat: caule 4 v- 6-pollicari v. simplicissimo unifor Ho v. stolone adscendente florifero: anibodio pcdunculo- que superne pilis triplicibus: longis rarls. 4. HiERACiUM PUoscllo-fhihiinn. H. caule podaH adscendente simplici folioso, slolone nüllo, follis supra subpllosis subtus levlssime tomcnlosis, capitulis binis mcdlocribus brevllcr pedicellalls, anlhodiis pilis sublripllclbus: longis rarls. 5. 449 5. HiERACiuM duhiian W. Auricula L. Sclilechtend. FI. b. 1. p. 408. H. caule erccto simplicl (basi excepta) 1 — 2 folio inferne sparslm dupliciter piloso, foliis obovato-lanceola- tis oblongisque integerrimis glabris versus basin ciliatis, capitulis minoribus paucis, anthodlis pedicellisque brevi- bus pilis duplicibus subtomentoso-bispidis: longis nullis. Variat: caule tripollicari v. \\ pedali v. simplicissimo V. magis glabro: slolonibus nullis v. 'brevibus, raris v. mul- tis V. ex parte capituliferis v. adscendentibus scapigeris v. magis minusve dense-pilosis: foliis lanceolalis v. sublinea- ribus, obtusis v. aculis v. glaucis v. basi longe attenuatis V. margine nudis v. ad apicem fere ciliatis v. supra pilo- sis: capilulis 1 — 6 submajoribus v. subsessilibus v. longe pedicellatis: anlhodiis pedicellisque pilis subtriplicibus: longis raris. 6. HiERACiUM praealto — Auricula. H. caule adscendente simplici subfolioso inferne den- siori simpliciter piloso substolonifero, foliis obovatis lan- ceolatisque acutiusculis integerrimis glabris glaucis mar- gine costaque subtus basin attenuatam versus ciliatis, ca- pitulis minoribus paucis, anlhodiis pedicellisque longlus- culis pilis subtriplicibus leviter tomentoso-hispidis: longis rarissimis. Variat: caule \ — 1 pedali v. erecto v. supra medium ramo unifloro v. inferne pilis basi albido- v. purpureo-tu- berculalis: slolone nullo v. elongato: foliorum costis sub- tus uec ciliatis: capilulis 1 -- 5 v. submajoribus v. longe- pedicellalis: anlhodiis pedicellisque pilis duplicibus: lon- gis nullis. 7. IIiERACiüM Auriculo 'praeaUum. H. caule e basi ramoso subfolioso inferne simpliciter piloso stolonifero, stolonibus subflexuosis aut partim ad- 5r Bd. 3s Heft. 29 450 scendenlibus caullformibus foHosis aut superne scapigeris aut partim repenlibus, capituHs 2 — 15 in quovis ramo valde inaequaliler corymbosis, reliq. ul in //. praealto. Variat: caule 1 — 2 pedali v. versus medium furcato, ramis longissimis paucifloris v. basi stolonibus repentibus V. Omnibus adscendentibus caullformibus capitullferis: fo- liorum costis subtus fere glabris. 8. HiERACiuM praealtum Vill. Scblechtend. Fl. b. 1. p. 409. H. caule erecto slmpllci (basi excepta) 2 — 3 folio inferne densiori simpllclter piloso, slolone nullo, foliis an- guste-lanceolatis acutis glabris glaucis, margine subdenti- culato costaque sublus clHatis, basi atlenuatis, capitulis mi- noribus corymbosis, anthodlis pedicelllsque longlusculis pi- lis tripllclbus sublomentoso-hispidis: longis sparsis. (Pili in parte caulis inferiori longi, basi incrassati purpurei. ) Variat: caule 1 — 2 pedali v. glabriusculo v« caullbus 2 — 3 lateralibus incompletis v. stolonibus brevissimis mar- cescentlbus: foIlis oblongo-lanceolatls v. inferioribus obo- valo-attenuatis v. basin versus clliatis: corymbo pauci- v. muUifloro (2 — 20): anthodiis pedicelllsque pilis triplici- bus: longis multls v. rarissimis. 9. HiERAiü3i echioides Lumn. a. Scblechtend. FJ. b. 1. p. 409. H. caule 'erecto simplici (basi excepta) 2 — 3 folio inferne pilis duplicibus pubescenti-birsuto: stellatis sub- densis et rigldis longiusculis densis, stolone nullo, foliis oblongo-lanceolalis subdenllculatis acutis utrinque subpu- bescentibus valdeque hirsutls basi attenualls, capitulis mi- noribus cymosis, anthodiis pedicelllsque breviusculis pilis subtripllcibus tomenloso-hirsutis: glanduliferis raris. Variat: pilis scaberrimis valde hirsulum: caule 1 — 45i 2| pedall: folils angusto-lanceolalls v. inlegerrimis; capi- lulis paucis corymbosis. 10. HiEKACiüM Piloscllo-echioides. ad a. H. caule erecio simpHci 1 — 2 folio inferne piHs du- plicibiis pubescenti-hirsuto: stellatis longisque densis, sto- lonibus repentibus, foliis oblongo-lanceolatis subdenticula- tls acutls utrlnque hirsulis , siibtus praeserlim pilis stella- tis iiitermlxlis, basi aüenuatis, capilulis 2 — 5 majoribus, antbodiis pedicellisque inaequalibiis pilis subtriplicibus to- menloso liirsutissimls: glanduliferis raris. Variat: caule ^ — 1 pedali v. basin ad apicem versus 1 — 3 furcalim ramoso: pedicellis elongatis. 11. HiERACiüM echioides. [i. H. caule erecto simplicl 2 — 3 folio inferne pilis du- plicibus densis pubescenti-hirsuto: slellalis et longis mol- liusculis, stolonibus nullis aut incomplelis, foliis obovatis et angusto -lanceolatis subdenticulatis acutis et oblusis utrinque sparsim pubescentibus molliterque hirsulis basi longe-attenuatis, anthodiis pedicellisque breviusculis pilis subtriplicibus tomentoso-hirsutis: glanduliferis raris. Variat: pilis dupliclbus subpubescenli - villosum vix hirsulum v. glabriusculum: foliis oblongo-lanceolatis: an- thodiis pedicellisque pilis Iriplicibus: glanduliferis longis- que subsparsis. 12. HiERACiUM PiloscUo - echioides ad ß. H. caule erecto 1 — 3 furcatim ramoso subbifolio in- ferne pilis dupliclbus pubescenti - subhirsulo : stellatis et longissimis densis, stolonibus repentibus, foliis obovatis et oblongo-lanceolatis subdenticulatis obtusis et acutis longc- subhirsuto-pllosls subtusque praeserlim pubescentibus, ca- pitulis majiisculis in quovis ramo subbinis, anihodiis pe- dicellisque elongatis pilis triplicibus tomentoso-hirsutis. (Flosculi sublus concolorcs.) , , 29 * 452 Variat: caule 1 — 1|^ pedali folilsque magis villosis V. e basi fere- v. superne ramoso v. nudo v. ramis Infe- riorlbus inlerdum longissimls : slolone nullo v. adscendenle florifero: foliis subtus pilis stellatls sparsis v. densissimls : capitulis solitarlis v. siiperiorlbus ternis quaternisve, an- ihodiis pedicellisque pilis duplicibiis : longis nullis v. tri- plicibus : glanduliferis et longis sparsis. 13. HiERACirai snhecliioidi-Pilosella ad p. H. ab antecedenti differt: caule subtomentoso, foliis supra nee pubescentibus subtus albido - tomentosis basi saepe minus longe-atlenuatis, capitulis majoribus. (Flosculi sublus inlerdum rubescentes. ) Variat: caule f — \\ pedali: foliis subtus albo-to- mentosis v. supra etiam subpubescentibus: capitulis so- lilariis: anthodiis pedicellisque pilis duplicibus tomentoso- hispldis. 14. HiERACiUM echioides. y. H. caule erecto simplici 2 — 3 foHo pilis duplicibus pubescenti-hirsutiusculo: slellatis minutis et brcvibus den- sis, foliis obovato- v. oblongo - lanceolatis subdenticulatis obtusis et acutis utrinque pilis duplicibus leviter pube- scenti-blrsutiusculis: stellatis incompletis et brevibus spar- sis basi longe-attenuatis, capitulis minoribus cymosis, an- thodiis pedicellisque pilis duplicibus leviter lomentoso- hlspldls: longis nullis. Variat: foliis utrinque sparslm pubescentibus: antho- diis pedicellisque pilis subtriplicibus : longis sparsis. 15. HiERACiUM Pilosello- echioides ad y. H. caule erecto simpllciter furcato nudo vel unIfolio Inferne pUIs duplicibus leviter tomentoso - hirsullusculo : stellatls densissimls et longlusculls sparsis, stolonlbus repenllbus, foliis dupllciter pllosis supra fere glabrls sub- tus albido -tomentosis, capitulis majoribus sublernis, anlho- 453 düs pedunculisque longis superne pilis sublripllclbus to- menloso-hlrsutis: glanduliferis sparsis. Varlat: caule § — 1 pedali v. inferne- v. superne- v. bi-furcato v. interdum bifolio v. rarius simplicissimo: sto- lone nullo: folils supra glabris v. subtiis levlter lomenlo- sis: pedunculls longlssimis v. anthodiisque pills triplici- bus: glandulil'eris densis. 16. liiERACiUM suhechioidi-Pilosella ad y. H. caule erecto e basi 1 — 2 furcatim ramoso subuni- folio inferne pilis duplicibus leviter tomentoso-subhirsuto: stellatis et longis, stolonibus repentibus villosis, foliis Om- nibus obovato-attenuatis ciliatis utrinque subbirsuto-pilo- sis sublus eliam albido-tomentosis, capitulis solitariis ma- gnis, anlhodiis pedunculisque longissimis pilis Iriplicibus tomentoso - hirsulis. 17. HiEKACiüM cchioides S. H. caule erecto simpHci 2 — 3 folio pilis duplicibus leviter tomentoso- subhispido: slellatis densis et glanduli- feris sparsis, stolone nullo, foliis ulrinque pilis stellatis subpubescentibus, capitulis minoribus cymosis, anlhodiis pedicellisque longiusculis pilis duplicibus leviter tomentoso- hispidis : longis nullis. Variat: pilis longiusculis subhirsutis rarlssimis inter- mixtis. 18. Hiekäcium PiloscUo-echioidcs ad 5. H. caule erecto 1 — 3 furcatim ramoso 1 — 2 folio in- ferne pilis duplicibus lomenloso- subhispido: slellatis den- sissimis et glanduliferis raris, stolonibus repentibus, foliis supra sparsim pilosulis sublus albido-tomentosis, capitulis majusculis subsolitariis, anlhodiis pedunculisque elongalis pilis duplicibus tomentoso-hlspidis : longis nullis. Variat: pilis longiusculis subhirsutis raris. 19. IIiEHACiüM cchioides. e. II. gracilius glabriusculuni vcl pilis abbrcviatls vix 454 hirsuüusculuin , caule ereclo simplici 1 — 2 folio, slolone nullo, folils lenuloribus basi longe-attenuatis peliolalis, ca- pltulis valile minorlbus elongato-corymbosis, anthodlis pe- dlcelllsque elongatis pills trij)liclbus minus confertis. 20. HiERAciuM echioides 4- H. caule erecto simplici bifolio inferne pilis dupHci- bus dense pubescenti-hirsuliusculo: stellatis et longiuscu- lis, stolonibus nullis vel incompletis, foliis obovato-et ob- longe-lanceolalis subdenticulalis obtusis et acutis utrinque pilis duplicibus subpubescenli-hirsutiusculis basi attenuatis, capitulis maju&culis aequaliter cymosis, anthodiis nigrican- tibus pedicellisque brevibus pilis triplicibus densis sublo- mentoso hirsutis. 21. HiEKAciüM Pilosello -echioides ad ä,. H. caule subadscendente simplici bifolio inferne pilis duplicibus leviter lomentoso - hirsuto: slellatis et longis, slolone incomplelo, foliis subtus leviter tomenlosis, capi- tulis majoribus paucis (3), anthodiis pedicellisque elonga- tis pilis triplicibus tomentoso -hirsutis: glanduliferis sub- sparsis. 22. HiERACiiTM echioidi-PiloscIla ad c,. H. ab antecedenle difl'ert: caule erecto duplo breviori superne simpliciter-furcato inferne pilis duplicibus leviter tomentoso-hirsuliusculo: slellatis et longiusculls ; capitulis solitariis, anlhodiis pedunculisque superne pilis duplicibus tomentoso-hirsutis: glanduliferis nullis. Variat: caule superne bifurcato: anlhodiis pedunculis- que superne pilis sublriplicibus: glanduliferis sparsis: flos- culis subtus rubescentibus. 23. HiEiiACiüM cymosum L. Schlechtendal Fl. b. 1. p. 410. H. caule erecto subelongato (2 pedali. basi excepta) 1 — 3 folio versus basin praesertlm pilis duplicibus sub- pubescenti- hirsuto: slellatis sparsis et longis densis, slo- 455 lone nullo v. incompleto, foliis obovatls et oblonge -lan- ceolalis subdenticulalis obtusis et acuiis dupliciler pllosis: stellatis sparsis, subhirsuto-villosls densiusculis basi attc- nualis, capilulis majusculis cymosis, anthodiis pedicellis- que brevibus pilis tripliclbus subtomerxioso-hirsutls. (Pili passim rufescentes. ) 24. HiERACiUM cymosnm ß. H. caule erecto abbreviato (pedali) folüsque acumina- tis magis dense-pubescentibiis villosisque, stolone nullo, capitulis minorlbus paucis, anthodiis pedicellisque elonga- lis pilis triplicibus: glanduliferis subsparsis. 25. HiERACiuitt cymosum y. H. caule eredo elongato (2i — 3 pedali) minus pu- bescenti-villoso, foliis lanceolatis subdentatis simpliciter pilosis basi longe-attenuatis, capilulis majusculis cymosis, cyma aequali vel inaequali: ramis inferioribus passim valde distantlbus abbrevialisque. 26. HiERAciUM cymosum S. H. caule basi slolonibus repcntibus v. adscendentibus floriferis, capitulis majusculis paucis v. multis. 27. HiEKACiüM suhpiloseJlo- cymosum. H. caule erecto v. adscendcnte abbreviato 1 — 2 folio, stolono nullo, foliis oblongo - lanceolatis subdenticulatis acutis dupliciler pilosis, capitulis majoribus subelongato- corymbosis, anthodiis pedicellisque longiusculis pilis tri- plicibus tomentoso -hirsutissimls. Variat: caule | — 1 pedali: stolone brevi v. subelon- galo: foliis lanceolato-ellipllcis v. pilis stellatis supra ra- rissimis: corymbo ramis inferioribus distanlibus inaequial- lis V. capilulis 6 — 11: anthodiis pedicellisque tomentoso- hirsutis. 28. HiERACiUM Pilosello -cymosum. H. caule erecto abbreviato e basi 2 — 3 furcallm ra- moso ramis subfasligialis floriferis inferioribus longissimis. 456 slolonibus repentibus, follis oblonge -lanceolalis aculis ulrln- que subdupliclter pllosis: longls subdensis slellalis supra rarissimis, capitulis 3 — 5 majoribus in quovis ramo, an- thodlJs pedicellisque subelongatis pilis triplicibus tomen- toso - hlrsullssimls. Varlat: pilis partim rufescenlibus : caule 1 — 1^ pc- dali : stolonibus abbreviatis v. elongatis v. adscendenlibus floriferis : pedicellls valde elongalis fasligialis. 29. HiERACiUM suhcymoso -Pllosella. H. caule erecto valde abbrevialo subbifolio basin ver- sus ramo abbrcviato florifero pilis duplicibus subpubescenti- villoso, slolonibus repentibus multis, folils supra vlx pube- scentibus, capitulis majoribus paucis, anlhodlis pedicellis- que subelongatis pilis triplicibus iomentoso-liirsutis. Variat: pilis partim rufescenlibus: caule <-—f pedali: slolonibus brevibus v. longls: capitulis 2 — 6: anthodiis pedicellisque pilis subtriplicibus tomentosO'birsutissimis: glandullferis sparsis. Von den liier so oft erwähnten dreierlei Haaren un- terscheiden sich die längern von den beiden übrigen, hin- länglich bezeichneten, durch die feinen hervorstehenden Spitzen, w^omlt sie besetzt sind, und durch den mehr oder weniger verdickten Grund. IL Pllosella kömmt in dun- keln Buchenwäldern als Abart mit langem, dünnem, nie- dergedrücktem und beblättertem Stengel und oft blumen- tragenden Wurzeksprossen vor, und nur bisweilen unter mizähllgen Individuen an den Ilauptstandörtern, eins mit zwei am Grunde verwachsenen Köpfchen, oder, am sel- tensten, mit einfach -gabelästigem Stengel. Hier ist die Gränze, welche diese Art ohne Vermischung nicht über- schreitet. Die meisten vom Professor Tausch in der Beil. der Flora 1828 B. 1. p. 52. unter e furcatum aufgeführten Varietäten gehören zu den Bastarden. Bei N. 2 — 4 läfst der Standort mitten unter N. 1 und 5 fast keinen Zwei- 457 fcl, dafs selbige beiden Ihre Entstehung verdanken. Ich fand sie selten, und letzlere aufsergewöhnliche Form nur einmal. H. Auricula und dnbiinn W. sind niclit wesent- lich von einander verschieden; die mit N. 8. entstehende Bastardform N. 6. ist beim Habitus von erstercr, öfter so- gleich an den reichlichem, am Grunde dunkelrothen Haa- ren des untern Stengellheils zu erkennen. N. 8. hat nur selten einen oder den andern unvollständigen Ausläufer oder Nebenstengel, die gewöhnlich bald absterben. An- ders dagegen verhält sich N. 7., welche, mit Berücksich- tigung aller bekannten Einwirkungen, nur durch den, aus Befruchtung des H. praenltum mit dem Pollen des du- hium erzeugten Saamen, entstanden sein kann, und so- wohl vollständige Stolones, als auch viele fruchtbare Sten- gel treibt. Die verschiedenen Formen vom II. echioidcs^ unter denen N. 19. am meisten abweicht, scheinen haupt- sächlich durch den Standort hervorgebracht zu werden. Auf humusreichem Boden sammelte ich sie mit weichern, langen; auf kalkigem mit stärkern, rauhern; in Fichlen- schonungen mit sehr kurzen Haaren , und unter dunklem Gebüsch welcher Und kahler. Wo N. 1. sie in reichlicher Menge umgiebt, erzeugen sich gewinhnllch auch Bastarde; die nicht selten sogar die feinern Kennzeichen der Abar- ten des vielgestalteten II. cchioidcs besitzen und beide Arten durch viele Formen verbinden. H. cymosum ist unter gleichen Umständen veränderlich; N. 24. liebt torf- gründlge Wiesen. Die Ausläufer llndet man nur selten an unvermischten , da hingegen sie an den Blendlingen mit N. 1. häufig entstehen; N. 26. vereinigt beider Gränzen. Im Allgemeinen zeigen sich demnach obige Ilicrncia für Vermischung empfänglich. II. Pilosclla mit Auricula zwar weniger, dagegen mehr mit cchioidcs und cymosum, und die Bastarde sind bei beiden letztern ausgezeichneter. Hieraus schliefsc Ich auf nähere Verwandtschaft oder grö- 458 ~ fsere Aehnlichkeit der Innern Bildung zwischen ersterm und lelzterm als '^wischen jenem und N. 5,, und aus eben dem Grunde zwischen diesem und H. praealtum als den andern Arten. Verbindungen einer geradslenglichen Art mit einer andern mit Ausläufern bilden auch Formen, die sich wie bei Ajiiga durch aufwärtssteigende Stengel auszeichnen. Der oben ästige Stengel von H. echioides und cymosum thellt dem ganz einfachen von II. Pilosella Aesle mit; deren untere, wo sie vorhanden sind, ein Bestreben zei- gen, sich zu einer Doldentraube zu verlängern und aus- zubilden. Die Bedeutung der beblätterten Ausläufer, als einer unvollkommenen Art Stengel, wird hier am klarsten; sie verwandeln sich sehr oft in wirkliche fruchtbare, wenn die Stengelbildung der einen Art vorherrschend Ist. Einige als sogenannte Arten In mehreren Büchern schon aufgenommene, hierher gehörende, und auch ähn- liche Bastarde, hoffe ich durch Obiges hinreichend kennt- lich gemacht zu haben. FRAGARIA. Zu den, wegen ihres seltenern Vorkommens, nicht ganz bestimmten Vermischungen rechne ich die von Fra- garia vesca und collina. Ich fand nämlich an Orten, wo beide Arten gemeinschaftlich wachsen, folgende Formen: 1. Fkagaru vesco ■ collina? Fr. laciniis calycis fructui pubescenti subadpressis erec- tis, pills petiolorum divergentibus , pedunculorum patenti- bus, pedicellorum adpressis vel patulls. 2. Fkagaria suhcollmo -vesca? Fr. laciniis calycis fructui sparslm piloso subadpres- sis crcctis, pllls pedicellorum adpressis. Selbige sind weder so stark Im Stengel, noch so dicht zottig und ganz so grofsblumig, als die gewöhnliche F. collina; auch die Früchte sind oben nicht so breit wie 459 bei dieser, und lösen sich etwas leichter ab. Wenn an ersterer sich nicht der dicht behaarte Fruchtboden fände, ■welches Unterscheidungszeichen bei den Diagnosen nicht ganz zu übersehen sein möchte, so würde man sie in der Blüthe leicht für F. vesca halten können. ARCTIUM. Unler den, von neuern Botanikern angenommenen, drei Klettenarten giebt es eine Menge mehr oder weniger abweichender und Uebergangs- Formen, so, dafs es schwer wird zu bestimmen: ob selbige der vielfachen Veränderung des Bodens elc. oder der gegenseitigen Vermischung ihr Entstehen verdanken. Zwischen Arct. Bardmia W. und einer Form von majus (Lappa ofjlcinalis Wallr. sched. 449.^, welche an einer Stelle häufig vorkommen; bemerkte ich folgende zwei Formen, die Bastarde zu sein scheinen t die Köpfe der ersten sind gröfser als von A. Bardana, sehr dünn spinnenwebig - filzig mit llnienlanzettlichen In- nern Blättchen, die oben bisweilen sich ausbreiten und in einen weichen Stachel endigen, die Blätter unterhalb fein graufilzig; die Köpfe der andern sind so grofs wie von A. Bardana, doch nur unten mit den Blumenstielen et- was spinnenwebig filzig, die Innern Blältchcn dunkelroth gerandet, abgestutzt oder eingekerbt mit kleiner krautar- tiger Spitze und unterhalb sehr lelchtfilzigen Blättern. Erstere nähert sich durch die felnfilzlgen Köpfchen und untere Seite der Blätter, letztere durch das Filzige an Köpfchen und Blumenstielen und die Form der innern Hüllblättchen mehr dem A. Bardana\ wie diese durch die kahlern Köpfchen und jene durch die Form der HüU- blättchen sich mehr dem A. majus anschliefsen. CAREX. Die lockern, sandigen Stellen des hiesigen Mielitzwin- 460 kels sind häufig mit den fedeikieldicken Wurzeln der Ca- rex arenaria durchzogen, deren zur Erde geneigte 2 — 3 - zöllige Aehren, bisweilen aus lauter gehäuften Aehrchen bestellen. Von der rechten Seite, die Wiesen, Felder und etwas fruchtbarere sandige Hügel begränzen, breitet sich eine andere Carcx in nicht geringerer Menge nach diesen Stellen aus. Selbige wächst gedrängler, ihre Wurzeln sind dünner, besitzen jedoch einen nicht minder starken Ter- penthingeruch wie crstere; die dünnern geraden Stengel, mit den schmalen eben nicht langen Blättern und kurzen Aehren, unterscheiden sie sogleich fast mehr von ersferer, als die genauere Beschreibung ihrer Theile ergiebt. Nach den mir zu Gebote stehenden Werken halte ich sie für Carcx schocnoidcs Host. Wo nun beide durch ihr Um- sichgreifen seit wenigstens zwölf Jahren gemeinschaftlichen Standort einnehmen, giebt es Formen, in welchen die Un- terschiede sich mehr oder weniger auflösen und bei einem und dem anderen Individuum ungewifs lassen, zu welcher CS zu rechnen sei : diese halte ich für Bastarde. In Hinsicht der Geschlechtstheile stehen keine Schwierigkeiten dieser Vermischung entgegen, da selbige frei liegen; auch ist die Aehnlichkeit beider Gewächse in ihren einzelnen Theilen so grofs, dafs letztere vielleicht nur für eine Unterart gel- ten möchte. Der Carcx intermedia gleicht sie weniger als der Schreheri W. , welches auch Hoppe, v. Beilage der Flora 1826, 2. Bd. p. 12 und 23 bemerkt hat; doch sind die Blumen in ihren Aehrchen nicht nur unten männ- lich, sondern meistens auch an der Spitze, ja bisweilen minder regelmäfsig vertheilt. Eine dieser sehr ähnliche Form besitze ich aus der berliner Gegend, die C. Schre- heri W. bezeichnet ist. Ich kann sie jedoch nicht dafür hallen, weil ich unter diesem Namen eine ganz dünnhal- migc, sehr schmalblällrige Art mit kurzen dünnen Ach- 461 ren, deren wenige Achrclien unten jederzeit männliche wie oben weibliche Blumen besitzen, erkannt habe. Zum Schlüsse gebe ich hier noch die kurze Beschrei- bung von beiden Gewächsen, wie selbige sich da vorfin- den, wo sie unvermischt zu sein scheinen: Cakex arenaria L. C. culmo superne triquetro scabro nutante, foliis la- tiusculis canaliculatis apice triquetro margineque scabris carina glabris culmum saepe superanlibus, spica conipo- slla fruclifera lineari-oblonga acuta, spiculis ovatis alter- nis, inferioribus subaggregatis foemineis, superioribus ma- sculis, intcrmediis apice masculis, stigmatIbus binis, gla- mis ovalo-Ianceolatis acumlnatis mucronatis, fructibus ova- tis acuminatis basin versus usque ad apiccm bifidum mcm- branaceo-marginatis ciliato -scabris, seminibus ovatis sub- digono - compressis. Variat: culmo superne minus scabro v. scaberrimo: spica subabbreviata v. valde elongata v. lanceolato-oblonga V. acuminata: spiculis omnibus fere aggregatls (2 — 6) v. solitariis v. confertissimis v. inferioribus praesertim distan. tibus V. inferioribus apice v. basi masculis v. superioribus lloribus foemineis intermixlis: bracteis inferioribus spica multo-brevloribus v. longe eam superanlibus. Carex schoenoides H. C. culmo superne triquetro scabriusculo dein cernuo, foliis angustis canaliculatis apice triquetro margineque sca- bris carina glabris culmo brevioribus, spica composlla fruc- lifera subovata oblusiuscula spiculis ovatis alternls inferio- ribus subaggregatis basi apiceque masculis medio foemi- neis, StigmatIbus binis, glumls ovatis acuminalls, fruclibus late- ovatis acuminatis versus medium usque ad aplcein bifidum membranaceo-marginatis ciliato- scabris, seminibus obovatls subdigono- compressis. 462 ^ VarJat: culmo supcrne magis scabro, spica fruclifera capiluliformi-conlracta v. ovala v. oblonga v. acuta v. ob- tusa: spiculis omnibus fcre aggrcgatis (2 — 7) v. confer- tissimis v. distantibus v. dlstichis v. inferioribus foemineis V. superiorlbus magis masculis v. florlbus foemineis et masculis intermixtis : bracteis inferioribus spica duplo bre- vioribus v. 2 — 3 plo eam superanlibus: seminibus ovatls. 463 Botanische Berichte aus Mexico, mitgetheilt vom Dr. Schiede. {Aus Briefen an den Herausgeher.) Vierter Bericht. Excurslonen in der Gegend von Jalapa und Reise von dort nach Mexico. Mexico, den 26. October 1829. Ich säume nicht, Ihnen, mein lieber Freund, wie ich in meinem letzten Briete von Jalapa versprach, meine Ankunft in der Hauptstadt anzuzeigen, und Ihnen zugleich das Interessanteste, was mir seit dem Anfange Mais vor- kam, zu berichten, da mir kurz vor meiner Abreise von .Talapa die Zeit dazu fehlte. Sie wissen, dafs Deppe zu jener Zeit Jalapa verliefs, und dafs seitdem Mexico und dessen Umgebungen das Feld seiner Untersuchungen war, werden auch wohl schon seine Ausbeute an Cac- ins*) gesehen haben, die er im Juli von hier abgesendet hat. Ich blieb, wie Sie ebenfalls wissen, in Jalapa zu- rück, vorzüglich deswegen, weil ich schon damals die Aus- sicht hatte, in der Folge längere Zeit in Mexico zu blei- ben, und mir noch so mancherlei in der tierra tem- plada zu ihun übrig Mar. Bis zu den letzten Tagen des Septembers hielt ich mich zum Xheil in Jalapa auf, un- *) Diese schöne Sendung ist leider vom Winterfrost getödtet hier angekommen. Herausgeber. 464 lersuchtc seine nähern Umgebungen genauer, als es mir früher möglich war, machte einige weitere Excursionen, hielt mich auch einmal wieder sechs Wochen bei meinem Freunde Ileaven auf der Ilacienda de la Laguna auf, welche Ihnen botanisch schon durch meine früheren Briefe bekannt ist. — In den ersten Tagen des Juni machte ich eine Excursion nach la Joya und von da über San Sal- vador, am östlichen Abhänge des Cofre de Perotc herab nach Jalapa zurück. Bei San Miguel del Sol- dado fand ich eine Art der Gattung Abatia, einen Strauch mit gelben Blütentrauben. Im Malpays de la Joya stand gerade die ährenblütige Agave in Blüthe, von der ich schon früher gesprochen habe. Der Blülhenschaft wird kaum über Mannshoch, die Blumen zeichnen sich von allen mir bekannt gewordenen durch ihre dunkelröthllche Farbe aus, weswegen ich sie Agave obscura nenne. Unter andern noch nicht gesehenen Pflanzen fand ich hier auch ein neues Solanum mit knolliger Wurzel und dunkelblauer Blume, welches icii damals für Solanum tuberosum, hielt, bis ich es vor kurzem, als ich abermals die Gegend besuchte, für eine neue Art erkannte, die sich durch lange und spitze Früchte auszeichnet. Die Knollen sind denen des wilden S. tuberosum ganz ähnlich. Die Pflanze wächst in den mit Dammerde ausgefüllten Klüften basaltischer Lava. Das Volk nennt auch diese Kartoflfclart Papas cimaj^^o- nas. Von la Joya schlug ich den Rückweg über San Salvador, auf einer Stufe am Abhänge des Cofre de Perote liegend, ein. Der Weg dahin führte mich durch eine flache Gegend, deren dünner Rasen zum Theil aus einer kleinen Gcntiane mit fleischfarbigen Blumen und aus einer Lobelia bestand. Unter den Büschen der Bac- charis jalapcnsis *) blühete mit grofsen hellblauen Blu- men *) Dies ist Baccharis pliilippensis Linn. V. p. 147. Herausg. 465 men ein Gercmium und eine gelbe Pcdiculavis. Das Dörf- chen San Salvador mag etwa 6000 Fufs oder etwas höher über dem IMeeresspiegel erhaben liegen. Man hat von da eine weite henliche Aussicht nach der Gegend von Jalapa und der Küste hin, über den vielfältig durch- furchten ösUIchen Abhang des Cofre. Von San Salva- dor trat ich bald in eine waldreiche Gegend der tierra t e m p 1 a d a. TVeinmmmicn, PaJavien und baumartige Eri- ceen standen in voller Blüte , uud unter ihnen fing eine schöne Magnoliacce, wahrscheinlich eine neue Art der Jussleuschen Gattung Talaiimn^ an ihre Knospen zu ent- fallen. Diese Art Ist verschieden von Blngnolia mcxi- cciiia D C. , welche, wie De Candolle vermulhet, eben- falls zu Talauma gehört, deren Blütenknospe mir von MI s an l ha geschickt wurde, die aber auch, obwohl spar- sam, in der Nähe von Jalapa gepflanzt zu werden scheint, den Baum habe ich nie gesehen, wohl aber die reife Frucht deren Carpella nicht stehen bleiben, sondern stückweise abfallen. — Nachdem ich zu Ende Augusts, nach einem Aufenthalte von fünf Wochen auf der llacicnda de la Laguna, nach Jalapa zurückgekehrt war, blieb mir noch eins vor meiner Reise nach Mexico übrig, nämlich einen Ausflug in die Heimat der Piirga oder Jalapenwurzeln zu machen. Wlrkllcli war das Beobachten dieser Pflanze an ihrem natürlichen Standorte die Hauptveraulassung zur Reise nach Chicouquiaco, die ich In den ersten Tagen des Septembers mit einem der Gegend genau kundigen Manne machte. Wir vcrllefsen Jalapa an einem schö- nen Morgen und kamen in wenigen Stunden in dem Freunds liehen Indianerdörfchen Chili oyaqua an, welches an ei- nem Thalabbauge sehr malerisch gelegen ist. Wir traten von hier bakl in das Malpays de Naullngo, dessen Vegetationscharakter ich Ihnen schon in einem meiner letzten Briefe schilderte. Es ist derselbe Lavastrom, welcher 5r Bd. 3s Hefj. 30 466 weiter oben an der nordösllichcn Seite des Cofre de Perote den Namen Malpays de la Joya führt. Bei der grofsen Uebereinslimmiing beider Gegenden in geogno- stischer Hinsicht, bei der auffallenden Aehnlichkeit, welche ihnen durch eine acht mexicanische Pflanzenform, die der Agaven aufgedrückt wird, unterscheiden sie sich doch sehr merklich dadurch, dafs die höhergelegenen des Malp. de la Joya von Baumformen vorzüglich die Föhren nährt, welche Form dem Malpays de Naulingo so gut als ganz fehlt. Nur ein einziger Stamm der Pinns patula kam mir in dem letztern vor, dem man es gar wohl ansah, dafs er ein Fremdling war unter den Guttiferen, den Plii- merlen und den Bombax. Mit diesen letztem bemerken vdr auch verschiedene Cerei, Mamillarien und einen Cac- tns, welcher dem alatus ähnlich ist, sich aber durch seine viel gröfseren (zinnoberrothen?) Blumen unterscheidet. Die Form der Cacti fehlt dagegen ganz bei la Joya, wohl mehr wegen der regnichten und nebligen Lage, als wegen der durch höhere Lage bedingten Kälte, denn die Hoch- ebene hat ja den gröfstcn Reichtlium an diesen sonderba- ren Pflanzenformen. Ueber die obere Glänze der Cacii kann ich noch keine bestimmte Beobachtungen anführen, doch habe ich sie an der dürren Sandküsle von Vera- cruz und noch häufiger und formenreicher in der Nähe der verödeten Villarica, so wie auf den hohen Ebenen von Tlachichuca am westlichen Fufse des Volcan de Orizaba gefunden, die säuerlichen saftreichen Früchte der Opuntien laben eben so den Wanderer im drückenden Sonnenstrahl der höchsten, wie in den Steppen der kal- ten Region, wo die rauhen Nächte nicht einmal die Frucht der eingewanderten Obstbäume des gemäfsigten Europas zur Reife gedeihen lassen. Unter den Hauptabiheilungen der Linneschen Gattung Cactus ist Opuntia diejenige, welche vorzüglich reich an efsbaren Arten ist; sie gehen 467 Iiler alle unter dem Colleclivnamen Tinias. Aus den an- dern Ilauptablhellungen ist mir eigentlich nur ein drei- eckiger Cercus mit efsbarer Frucht bekannt, der hier im Lande unter dem Namen Pitaya geht. Die Frucht ist zugleich die edelste und gröfste Cactusform, welche ich kenne, denn sie hat mitunter die Gröfse eines Gänseeies. — Wenn sich aber auch die Verbreilung der Cacti durch eine Scala von 8000 Fufs zieht, so fällt doch der Aknngel derselben in einigen Gegenden, die innerhalb derselben liegen, oft sehr merklich in die Augen; die Gegend von Papantla hat sehr wenige Cacti, noch weniger Ja lapa, die wenigsten und vielleicht gar keine die tierra fria vor Chiconquiaco. Ohne Zweifel liegt die Ursache die- ser Erscheinung in dem regenreichen Winter der letzge- meinten Gegenden, der dem Forlkommen dieser Form un- günstig ist, während sie überall da zu Hause ist und oft durch Masse den Charakter der Gegend bestimmt, welche einen trocknen Winter haben, wie dies vorzüglich der Fall ist bei Veracruz, Villarica, in der Nachbarschaft der Laguna verde, so wie auf den hohen Ebenen im Innern des Landes. — Das spontane Vorkommen eines Baumes, ich meine die Plameria alba, giebt mir Veran- lassung, etwas länger bei demselben stehen zu bleiben. Er ist mit seinen Spiel- oder Unterarten eine der belieb- testen Zierpflanzen der heifsen Region, so wie derjenigen, welche an die heilse gränzt; er steht daselbst fast in der- selben Achtung, wie bei uns die Gartenrose, und führt in der Aztekensprache den Namen Snchifl, d. h. Blume; also gleichsam die Blume aller Blumen. Interessant ist, dafs auch in Peru die Pflanzcngaitung, und zwar wenig- stens zum Theil in denselben Spielarten, in Gärten ge- pflanzt wird. Es wirft sich daher unwillkührllch die Frage auf, ob auch dort eine wilde Stammarl zu finden sei, wo- für hier im Lande ohne Bedenken die PI. alhn cor. odo- 468 ral'isshnn faiice miiis ßava gelinllen werden kann, welche nicht allein In dem Lavagcsleln des IMalpays de Nau- llngo, sondern auch an den nn/ugängllchen Abgründen der tiefen Schluchten, abwärts von der Hacienda de la Laguna unbezweifelt wild wächst. In dieser letzlern Ge- gend ist sie noch häufiger als in der erstem und bildet höhere Bäume, als Ich sie je im culllvlrten Zustande sah. Es ist hier nur meine Absicht Ihnen das Faktum mllzu- thellen; weitere Nachforschungen und Folgerungen In ei- nem Gebiete, zu weldiem am wenigsten jetzt meine Arme reichen, mufs ich andern Gelehrten überlassen. Nur eins will ich noch an dieser Stelle erinnern, dafs nämlich die Kartoffel auch eine von den Pflanzen ist. welche schon vor der Eroberung von Peru durch die Spanler dort ge- baut wurde, nnd wie unsere Beobachtungen beweisen, in Mexico wirklich wild wächst, eine Beobachtung, welche aus höhern pflanzengeographischen Rücksichten noch da- durch Ihre Bestätigung erhält, dafs in den Felsen von la Joya eine zweite Kartoffelart wächst, die der alibekann- ten sehr nahe verwandt ist. Ja ich habe sogar nun von meinem lieben Freunde Sartorlus, einem eifrigen, vielsei- tig gebildeten Forscher, von einer dritten wilden Karlof- felart sprechen hören, welche in der kalten Region von Mexico wachsen soll. Interessant wäre die \erglelchung aller wilden Solarien mit knolliger Wurzel, ich meine na- mentlich der beiden, von welchen IMoüna versichert, dafs sie in Chili wild vorkämen, mit den mexicanischen. Ha- ben denn die reichen Sendungen unsers Sello , der ja in ähnlichen Breiten botanisirte als Molina, keine Solann mit knolliger ^^ urzel dargeboten?*) — Doch wir kehren *) Allere! ings entliaUcn diese Sendungen aucli dem Sol, tuberosum verwandle Formen, ■welche aber mit diesem noch iiiclit genau \ergli- tlicu sind. Uerausg. 469 wieder zu dem tiefen Thale zurück, dessen Boden gröfs- ientheils von dem erslarrlen Lavastrome ausgefüllt ist, an dessen Rande aber die üppigsten Zuckerpflanzungen ge- deihen, luul steigen aus ihnen die hohe Cuesta deNau- lingo hinan. JNoch ehe wir das Dorf N aulin go errei- chen, welches auf einer nach Westen nach der Sierra de Magdalena ansteigenden doch etwas unebenen Flä- che liegt, bemerken wir an einigen Sträuchern, dafs wir wieder höher sieben als .Talapa. Wie der ßlais unter den Cerealien ein Beispiel grofser Biegsamkeit im Aus- dauern sehr verschiedener Temperaluren darbietet, so ha- ben wir schon in einem der frühern Briefe die Bacchci- vis jalapensis als ein ähnliches Beispiel unter den Sträu- chern kennen gelernt. Es giebt aber auch Pflanzen , de- ren Höhenvcrbrellung innerhalb so naher Gränzcn hinfällt, dafs man aus ihrem Vorkommen mit Wahrscheinlichkeit auf die Höhe der Gegend schliefsen kann. Ein schöner kaum über Manns hoher Croton liefert ein solches Bei- spiel. Etwa 1000 Fufs höher als Jalapa fängt er mit einemmalc an häufig zu werden, hört aber, so wie man noch andere 1000 Fufs höber steigt, wieder auf. Ganz in der Nähe von Jalapa habe ich ihn nur ein einzlges- mal am Ufer eines Baches gefunden, ofi'enbar aus Saamen, der vom Wasser herabgeschwemmt wurde, gekeimt. Nau- lingo mag etwa 5000 Fufs über dem Meeresspiegel lie- gen, die Baumcultur hat daher aufgehört; dagegen gedei- hen hier besser als in Jalapa der Apfel- und Birnbaum und die europäischen Gemüse, namentlich der Kohl. Von N aulin go führt der ^'^ og immer ein wenig l)crgan, an einem Kcgclberge, den Cerro de Acatlan rechts vorbei nach dem Totouekendorfe Acatlan. Die Fläche ist meist bedeckt mit Tcrnstroemien- und i>V/cc//r7r/.9- Gebüschen, die mit Erlenwäldern abwechseln. Die Bacrhavis jala- pcnsis^ wie die Erle, kommen beide oft gesellig vor. Sie 418 erinnern uns an das, was R. Brown von den geselligen Pflanzen zwischen den Wendekreisen sagt, dafs sie näm- lich nur in bedeutenden Höhen oder an den Küsten ge- funden würden. Ich habe dies meistens bestätigt gefun- den. Beispiele geselliger Waldbäume und Sträucher aus den kalten Regionen bieten dar die verschiednen Nadel- hölzer, Yucca c . eine Erle, die Baccharis jalapensis; unter den Küstenpflanzen des tropischen Mexico nenne ich vorzüglich die lihizophora , eine Ocotca, Chrysoba- lanus Jcaco, eine strauchartige Malvacee, eine Cocco- loba, welche alle vom Ausflusse des Rio de Tecoluta bis zum Ausflusse des Rio de Nanlla gesellig vorkom- men. Auch Convolvuhis Pes caprae kann man hierher zählen, luid eine oder einige Opuntien, welche beide einen grofsen Theil der Sandhügel von Veracruz bedecken. Nur eine merkwürdige Ausnahme von dem Brownschen Erfahrungssatz haben wir beobachtet, es ist die dornige Bamhu.se, welche einen grofsen Theil der Niederungen in der Region von Papantla bedeckt, oft unterbrochen von andern Bäumen, oft aber auch, gleich den Nadelhöl- zern, alle übrige Vegetation verdrängend. — Von Nau- lingo bis Acatlan ist die Vegetation sehr einförmig. Von dem letztern Dorfe aber steigt man von einem Berg- abhange hinauf und tritt in einen dichten Wald der tier- ra fria von eigenthümlichcn Charakter. Wir sahen hier Eichen, Symplncos, verschiedene Corni, eine Pyrus mit efsbaren reifen Früchten, eine neue Laccpedea, viele Lor- Ä^^r-Bäume, Chiococca, Viburnum, eine Clethra und an- dere bäum- und strauchartige Ericineen , TVeirnnannien. An ihnen steigen empor Dioscorinecn und Smilaccs, ein Zanthoxylon und die Purga de Jcdapa, welche gerade ihre purpurrothen Blumen entfaltet; auch Passifloren und rankende Asclcpiadccn sind noch nicht aus dieser Region verbannt. Es leuchtet schon von fern die prächtigste La- 471 mourouxia mit scharlachrothcn Blumen aus dem Gebüsche hervor, neben ihr neigt ilire zarten Zweige eine niedliche rosenroth blühende Fuchsia über ihre niedrigem Nach- barn. Auch ein Lyc'unn mit prächtig bluthrothen Bhnnen finden wir. Melastomen sind selten in dieser Region; desto häufiger Rh-cocien und mit ihnen vermischt niedrige Vaccinien mit weifsen Blumen und schwarzen Beeren. So kommen wir am ersten Abende noch in Chicon- quiaco an, wo wir beim Schullehrer, dem einzigen Creo- len des Dorfes, absteigen, denn die Bevölkerung dessel- ben besieht aus Totoneken. — Es wurde nun der Plan gemacht, am folgenden Tage nach der Cambre dcl Obispo zu gehen, um von da die Cuesta grande de Chiconquiaco so weit herabzusteigen, als es mit Ein- flufs der Rückkehr zu unserm Standquartier möglich sein würde. Wir nahmen einen indianischen Führer mit, und kamen, nachdem wir einige Stunden zurückgelegt hatten, durch Wälder, die den gestern gesehenen seht ähnlich waren, am Rande eines steilen felsigen Abhanges, d. h. auf der Cambre del Obispo an. Da liefsen wir die Pferde mit meinem Bedienten zurück, und wir begannen bergab zu steigen. Von einem Rasen von Gentiancn, umgeben von einem Walde von Eichen, Liquidamhar, Erlen und Lorheer -Timmen, in deren Schalten sich blau- beerige 3lelastomen, eine Drimys und ConvaUarien ver- bargen, traten wir auf einen steinigen Abhang. Es be- gleiteten uns anfangs Palavien, Rhexlcn, Fuchsien, Be- gonien mit grofsen, saftstrotzenden Blättern und weifsen Blumen. Unter die Baumformen mischen sich bald Lin- den, Lobelien und Loasen blicken aus ihren Schatten hervor. Wir steigen weiter herab, linden eine Zamia in Menge, und treten endlich in einen Wald von wilden Orangen, Coccolobcn u. s. w. So sind wir in wenigen Stunden aus einer subalpinen nebligen Region in ein war- 472 mes Thal herabgestiegen, welches uns alle die reizenden Pflanzengestalten des kühlen Thcils der lierra calienle zeigt, liier haben die Indianer von Chiconquiaco ihre JBauaneji-Pihmungen; die schon ohnehin weite Enll'er- nung , die felsigen Wege konnten sie nicht abschrecken, sich diese edle Tropentrucht anzueignen. Die Orange, von der ich eben sprach, ist hier, wie in einem grofsen Theile der Region von Papantla, wirklich wild, der Baum gleicht vollkommen der süfsen und bittern Orange der alten Welt, auch die Frucht ist ihr höchst ähnlich in Gestalt und Gröfse, aber sie ist, ihrer herben Säure we- gen, ungeniefsbar oder wenigstens nnr der Citroiie zu snb- stiluiren. Aber auch eine Citronenart wächst in der lier- ra caliente von Papantla wild, und wird in vielen andern Gegenden der tierra templada, ja sogar in Me- xico angepflanzt. Sie gleicht unserer europäischen in Stamm, Dornen und Blättern sehr, ihre Früchte aber sind kaum den dritten Theil so grofs und nicht so rein citro- nensauer, sondern mit einer herben Schärfe vermischt. In den Küchen dient sie wie unsere Citrone. — Die aus der alten ^Velt eingeführte süfse Orange ist jelzt überall von der Küste bis zu einer Höhe von 4- — 5000 Fufs eine der gemeinsten Früchte, Die aus der Gegend von Papantla und Misantla ist von vorzüglicher Güte. — Am Fufse der Cuesta grande angekommen, halten wir das Ziel unserer Reise erreicht. Gern|wäre ich nach Yecoatla und Misantla fortgewandert, hätten mich nicht mancher- lei Umstände gezwungen, die Reise so viel als möglich abzukürzen. \S\x kehrten also nach der Cambre del Obispo zurück, wurden aber auf halbem Wege dahin von dem heftigsten Regengusse ereilt, der den steinigen Pfad in einen Bach ver^^a^dclte, und nicht eher nachlief«, als bis wir den Abhang erklimmt hatten. So kamen wir mit Einbruch der Nacht in unserer Uütlc in Chicen- qiiiaco an, welche uns alle Bequemlichkeiten gewährte, deren wir hetlurfleu. — Ehe ich Chiconquiaco ver- lasse, theile ich Ihnen das Interessanteste mit, was ich über das Vorkommen des Convolvulns Jalapa selbst be- obachtete, so wie dasjenige, was ich über das Einsammeln der Wurxel und deren Zugulemachung erfuhr. Mit mei- ner letzten Sendung von Jalapa habe ich Ihnen eine grofse Anzahl blühender Exemplare geschickt und densel- ben auch eine kurze Beschreibung beigefügt, weswegen ich hier die lelzlcrc übergehe. Die kraularlige Pflanze, deren knollige ^Vnrzel das nun fast unentbehrliche Arz- neimittel liefert, wächst nicht in den nächsten Umgebun gen von Jalapa, sondern mehreie tausend Fufs höher am östlichen Abhänge der mexicanischen Anden, nament- lich hei Chiconquiaco und den nahegelegenen Dörfern, und, wie ich höre, auch bei San Salvador, am östlichen Abhänge des Cofre de Perote. Die mittlere Höhe, in welcher sie vorkommt, mag etwa 6000 Fufs bei ragen. Es regnet in diesen Gegenden fast das ganze Jahr hindurch. Im Sommer folgen in der Regel auf schitnc heilre IMor- gen INachmiltags heftige Regengüsse; im Winter fehlen diese lelztern zwar, aber es liegen dicke Nebel Tage und Wochen lang, mit geringen hellcrn Unterbrechungen auf den Bergen wie an ihren Gehängen. Die Pflanze liebt den Schalten, man findet sie nur in Wäldern, sich an den benachbarten Bäumen und Sträuchern emporschlingend. Ihre Blumen entwickelt sie im August und September. Die Wurzel wird zwar das ganze Jahr hindurch gegraben, aber wahrscheinlich hat diejenige Vorzüge , welche man im Frühjahr, che die jungen Sprossen erscheinen, v»elchos im März und April der Fall ist, sammelt. Die Knollen sind bald länglich, bald rund, und cndni immer mit einem Würzelchcn. Frisch sind sie immer weifslich, mit einem etwas klebrigen Safte versehen, fast ganz geruchlos, der 474 Saft aber, mit der Zunge in Berührung gebracht, hinter- läfst einen eigcnlhümlich scharfen Geschmack. Nach dem Einsammeln werden die gröfsern der eingeöammelten Knol- len zerschnitlen, die kleinern läfst man ungetheilt. Da das Trocknen derselben an der Sonne vielleicht unaus- führbar seyn würde, so legt man sie in ein Netz und hängt dasselbe über dem fast stets brennenden Feuerheerde auf, wo sie nach und nach trocknen, dadurch erhalten sie denn fast immer ein rauchiges Ansehen und einen russi- gen Geruch. In etwa zehn bis vierzehn Tagen ist die Purga trocken und wird nun von den Sammlern, meist Indianern, nach Jalapa gebracht, wo sie aufgekauft wird und über Vera Cruz in den europäischen Handel gelangt. Die Indianer von Chiconquiaco fangen an, die Pflanze in ihren Gärten anzubauen. Die Zukunft wird lehren, ob sie durch die Cultur nichts von ihren Kräften verliere. Der Anbau würde den Vorlheil haben, dafs man die Wur- zel zur günstigsten Jahreszeit sammeln könnte, welches in den dichten Gebüschen mit Schwierigkeit verbunden ist. Ich gebe die Hoffnung nicht auf, dafs der Convolvulus Ja- lapa einst in unsern Gärten im Grofsen angepflanzt werden könne ; stammt ja die Kartoffel aus einer ähnlichen Region. Den deutschen Winter hält die Pflanze wohl schwerlich im Freien aus, aber ich glaube, die Frühlings- und Herbst- fröste werden ihr nicht schaden, da sie dieselben auch in ihrer Heimat zu dulden hat. — Ich höre jetzt, dafs die Pflanze auch in Tampico ausgeführt werde, dann würde sie auch mehr nördlich vom Gebirge von Chiconquiaco zu Hause sein, vielleicht in der Sierra madre. — Der Rückweg führte mich wieder über Acatlan nach Nau- lingo, wo ich diesmal übernachtete. Vom Malpays de Naullngo schlug ich einen mehr rechls gelegenen Weg ein, über das freundliche Indianerdörfchen Gilotepec, welches in einem engen Thalc gelegen, rings von male- 475 rlschen Bergen umgeben, eine der schönsten Lagen hat, welche ich In der INähe von Jalapa kenne. In Jalapa langte ich am vierten Tage unserer Reise an und fand Briefe von Deppe, welche meine Heraufreise nach Me- xico sehr beschleunigten; deswegen konnte ich zum Ord- nen der grofsen Anzahl Pflanzen, welche schon vorräthig lagen und noch vor der Reise nach Chiconquiaco zu trocknen waren, nicht so viel Zeil verwenden, als ich wohl gewünscht hätte. — Am 28. Scptbr. nahm ich Abschied von dem schönen Jalapa, welches mich mit einigen Un- terbrechungen über ein Jahr beherbergt halte, und trat die Reise nach der Hauptstadt an. Ich machte sie in der Kutsche, konnte also nur selten meiner Neigung folgen Pflanzen zu sammeln, und da die Wege meist gut sind, so sah ich Alles nur im Fluge. Nehmen Sie also mit dem flüchtigsten Blicke fürlieb, den ich auf die bei mir vorbeieilenden Gegenden warf. Die Gegend von Jalapa nach Perote ist Ihnen schon aus früheren Briefen be- kannt. Von da oder etwas früher beginnt die Hochebene^ welche uns bis Mexico nicht verlafst, obwohl sie mehre- remale durch höher gelegene Gebirgsthäler wie durch fla- chere Niederungen unterbrochen wird, welche Indefs nie lange Zeit vermögend sind, das Plateau als die Basis der Gebirge, die wir sich erheben sehen, unkenntlich zu ma- chen. Von Perote nach Tepeyaualco, unserm zwei- ten Nachtquartiere, sehen wir eine einförmige Ebene, von welcher sich meist kahle, nur mit Opuntien und Yucca bewachsene Hügel und Berge erheben; die Ebene ist voll- kommen baumleer, in der Nähe der Hacienden mit 3/ö^/Au« rückblieb, es waren weniger und kleinere Blatter als sonst. 5. PLANTAE PARTIßUS VARIEGATIS. Die durch das Fehlen des grünen oder eines andern Farbestoffes auf gröfsern oder kleinern Stellen im Zellge- webe hervorgebraclilen weifsen oder gelben Stellen des- selben zeigen sich bei verschiedenen Gewächsen : wie es scheint, durch zufallige Localursachen hervorgerufen oder wohl mehr durch eine eigen ihümllche krankhafte Indivi- dualität bedingt. AVir bezeichnen diese Erscheinung durch das Wort ,, scheckig, varicgatus". Früher hielten die Gar- tenliebhaber viel auf diese bunten Formen, in neuern Zei- len duldet man sie nur einzeln, meist ali^ Ueberbleibsei einer frühern Zeit und Liebhaberei. Durch Entziehen des Sonnenlichtes rufen wir ähnliche Erscheinungen bei den Pflanzen hervor, wir bleichen oder elioliren sie, aber dann sind die ganzen Pflanzen, oder die ganzen Pflanzenthelle, ungefärbt weifs oder gelblich, und sobald das Sonnenlicht auf sie wieder ungehindert wirkt, färben sie sich allmäh- lig wieder grün. Eine eigene Erscheinung bieten die in den beweglichen Sandsteppen der norddeutschen Ebene wachsenden Riedgräser (Carex arenaria^ hirta) im Früh- jahr dar. Es zeigen sich dann nämlich die vorspriefsen- den Blätter der Ouere nach mit bleichem 2;elblichen und dunklern Streifen gebändert. Es ist dies die Wirkung eines mehrfach wiederholten Etiolirens durch den beweg- lichen Sand, der, vom Winde getrieben, die Blätter bald bedeckt, bald frei läfst, während die Blätter selbst empor wachsen. Aber bei den scheckigen Pflanzen hebt das Son- nenlicht die bleiche Farbe nicht auf, mag sie sich mit Grün vereint nur theilweise zeigen oder ohne Grün gan- zen Theilen (z. B. jungen Schössen von Scnnhucus nigra) eigenlhümlich sein, hier entsteht diese bleiche Farbe im 495 Sonnenlichlc; es müssen also im Innern die Bedingungen fehlen, um die grüne Färbung durch Sonnenlicht z,u er- zeugen *) , offenbar also ein krankhal'tcr Zustand, der sich auch sonst kund glebt, durch häutiger geringere Enlwik- kelung der Blätter, welche kleiner bleiben, welche in Rücksicht auf Ihren Umfang schlecht ausgebiklet werden, ferner durch eine griifsere Zärlllchkeit des Gewächse?;, welches leichler von äufseren Einflüssen leidet. Der Aus- bildung der Blatt- Parasiten, der Urcdines, scheint das Feh- len des grünen Farbestofl's nicht zu schaden, wenigstens konnte Ich auf scheckigen Blättern der Salhv aquatica, welche vom Cacoma Capracariim befallen waren, eben keinen bedeutenden Unterschied zwischen den griuien und weifsen Stellen der Blätter bemerken. — Meist werden diese scheckigen Varleläten durch Stecklinge, Pfropfreiser, Ableger oder junge Brut fortgepflanzt, aber auch durch den Samen lassen sie sich vermehren, wiewohl dies kein ganz sicheres IMItlel ist. Sonst aber kennt man kein JMit- lel, diese Farbenverschiedenheit hervorzurufen, sie iindet sich zufällig und wird erhalten. Die Art und Welse, wie sich dies Geschecktsein zeigt, ist verschieden, bald sind es Flecken verschiedener Gröfse, welche sich In weifsli- chen und gelblichen oder grünlichen Schatllrungen zwi- schen dem uonnal gefärbten Zcllgawebe zeigen, bald sind es weifse oder gelbe Ränder, welche sich um die Blätter ziehen, bald Ist es die iMIttclrlppc nebst den zunächst lie- genden Thellen. Uebrigens zeigt bald die ganze Pflanze, bald nur einzelne Theilc derselben diese Flecken: die Blätter, die jüngere Rinde, die Blumen. Als normalen ') Ist CS die von Macairc Prinscp sogenannte Cliromule, wclclie liier die Ersclieiiiung hervori-ult, odei- fehlt dieser Stoll und das Chlo- ropliyll ganz? Darüber würden cliemische vergleichende Prüfungeu Auskunft geben können. 496 Zustand findet sich das Geschecklo an den Blättern der Aiicuha japojilca, oder giebt es auch davon eine unge- scheckte Urform? Sonst kommen wohl welfsliche Flek- ken *) auf den Blätlern mancher Pflanze, z. B. einiger lin- nuncnlus-Kxien, bei Cyclamcn, Snaifraga sarmaitosa, Euphorbia marglnotn , vor, aber liier ist es auch nicht immer etwas besüindiges, denn einige Individuen zeigen sie, andere nicht. Wahrscheinlich verdanken diese Fär- bungen auch wohl verschiedenen Ursachen ihre Entste- hung. Folgendes sind aber die Pflanzen , welche ich bis jetzt mit gescheckten Blättern sah: Phalaris arundinacea. Agave americana. Fritillaria imperi;dis. — lalifolia? Salix aquatica. — pentandra. Quercus pedunculata. Carplnus Betulus. Ulmus glabra Mill. Fraxinus excelsior. Ligustrum vulgare. Buxus sempervirens. Plantage major. Cornus sanguinea, Sambucus nigra. Lonicera Caprifolium. Ribes rubrum. Pyrus communis. Crataegus Oxyacantha. Spiraea Ulmaria. Hex Aquifolium. Acer Pseudo-platanus. Pelargonium zonale. Citrus Aurantium. Aesculus HIppocastanum. *) Aber von mehr bestimmter Gestalt. (Wird fortgesetzt.) ECLOGAE FUNGORUM, PRAECIPÜE EX HERBARIIS GERMANORUM DE SCRIPTORUM AB ELIA FRIES. Conscripiuro commenlariiim , ad botanicen descrip- tivam pertinentem, actis seclioni's bolanicae ad comitia naturae curiosorum Germaniae Berolinl 1828 habita in- serendum, nulla in memoriam horum dierum festorum ap- tior mihi subministratur materies, quam ut offeram descrip- tiones et observationes circa rarissimos fungos, quos isto tempore iiiclytissimi Germaniae bolanici insigni, qua pol- lent, liberalitate examinandos praebuerunt vel larga manu condonarunt. Non is eram, qui coetum illustrissimorum botanicorura peterem!, ut doccrem, sed qui discerem, nee in ulla scientiae parle spes me fefellit. Quod in unica tanlum profecerim, hoc modo rationem reddere, et quibus clarissimis viris hoc insigne augmentum Mycologiae de- beatur, gralissimo animo agnoscere fas est. Sic Bcyrich, quo majorem fungis alten llonem nemo peregrinatorum di- cavil, Brasiliensia sua spolia rara liberalitale mecum com- municavit et describenda concessit; Cham'isso et Schlech- tcndal tarn suos, quam Willdenowii thcsauros candide apc- ruerunt; BudolpJii, magna botanices spes, fungos rarissimos 5r Bd. HS Heff. 32 498 undlqiic collectos obtullt; lleichenhach Welgellii collec- tiones Surinamenses demonstvavlt e. s. p. ßerollnl simul obvlam venerunl fungi novi inslgnes ab amico antiquissimo Kunze transmissi. His celeberrimis virls polissimum de- betur praesens Syslemafis nostri mycologlcl aiigmentiim, addills quibusdam speciebiis a Lnnd, Diifour ^ liichard, Mougeoty Guepin, Fee, Levieux elc. communicatis, quod myeologis haud ingraliim fore spero. At priusquam ad novorum generum et specierum de- scriptiones transeo, pauca circa lungoriim vegetationem et propagationem praemitlere debui, cum jam a celebrallssl« mis viris praedicarl videamus opinionem, inter nonmyco- logos indies lallus serpenlem, fungos non esse vegctabl- lia, nullam ipsis esse fructilicalionem, sporidia eorum nil ad propagationem conferrc, sed ex bis naturae lusu dlver- sas oriri plantas (v. c. Himantias e sporidiis Clavariae) — vel, ut ajunt, fungos mea naturae poesi acrisque mias- mate enasci e. s. p. — Verum quidem est, omnia natu- rae Corpora naturae poesin, a vatibus nempe, non male dici ; sed minorem vim miasmati ocris ad fungos eniten- dos, quam idcarnm ad iheorlas poeticas divulgandas, fri- buens, nosfram simplicem experienliam hoc loco addere volui, ut verum e duobus paene oppositis emicet. Et ut allerius pariis tbeoriam ut criticam in senlenliam, quam variis locis professi sumus, cum principio cognoscendi prorsus abborreve videalur, non considero, sie et nolo, ut haue sibi inimicam censeant alias et magis speciosas pro- ducenles. Ilae sane per nie polleant, quanlum valere pos- sunt; sed omnem, quam par es\, tribucns allentionem in- genii humani poesi, naiurae ipsius, cujus auctor Dens est, adhuc sublimiorem mibi videri ingenue profiteor. Ceterum amicus leclor hoc loco plenam vege talionis fungorum hi- sloriam non exspeclet (talem enim in peculiari libro fini- iis jam per viginli annos instilulis observalionibus divul- 499 gatam fore spero); sed tantum allam varlorum pliaeno- menorum explicatlonem, quam cum supra indicatis con- ferendam vellem. Stirpes, quae sub fungorum lltulo vulgo comprehen- duntur, inter se magis differunt, quam ut plenior Omni- bus communis vegetationis iheoria proponi possil. Ento- phyti enim, quorum in pcculiari commentario suelice con- scripto exponere studui ortum , quem ad reliquos exten- dendum nonnulli crediderunt, hac rallone cum reliquls pa- rum commune habent, ut omnino dubium vitleatur, an veri fungi sint, immo an autonomae planlae. Sed et hos de- fmitus slatus morbosus matris potius, quam miasma aeris enititur, ut e multis notlssimis experimentis palet. Sic V. c. eadem planta pcrennis Jjredinihus etc. per plures annos inquinalur, dum vicinae semper incolumes pcrsls- tunt. Etiam in alium solum iranslatae inqulnatae manent. Turiones hoc morbo aegrotantes in trunco sano persistente inserti contaminati manent; at sani in trunco Entopliytis infesto morbo vix corripiuntur. Theoria Willdenowii de ortu Pucciniae graminis ex Aecidio Berberidis jam explosa est. Cerlum autem est, ex Entophylis solum ad omnium fungorum vegetationem concludere pracceps esse opus. Missis vero et bis, inter genuinos fungos observantur va- riae anomaliae insignes, quae seorsim tractandae v. c. My- noogastrium, quorum vegetationem plene, ut potui, in Sy- stematis mycobigi vokmi. III. exposui. Perfectiores et quidem plurimos fungos utpole cen- Irum pofissimum consideratos volo. üt reliquae plantae e duplici syslemate, vegetalionis et fruclificalionis, con- stituli sunt; hoc vero ita excellit, ut totum fungiim effi- cere vulgo dicatur. Adest vero etiam systcma Vegetati- vum, mycelium vulgo dictum, cum Algarum maxime ana- logum, ut limites vix ponantur, immo planlarum perfec- liorum succulcnlarum aphyllarum saepe simillimum. Sic 32* 500 V. c. Rhizomorpha ccylostroma Acli. Vet. Ac. Handl. 1814 t. 9. f. 7, quae mycellum Agarlcl, ab Helosis gnyanen- sis externa facie dislingui non polest, vel si Phallus com- paretur, analogia vaginae radicalis et volvae adhuc eviden- lior. Certe non fungis, nisi simiil omnlbus islis vegeta- billbus, quae Hysterophyta dlximiis, jus civitatis In regno vegetabili denegemus» Recedit quidem mycelil structura, sed exinde etlam peculiarem classem constlluunt. Qua- ienus Lichenes cum Fungis conjungendl sint, est disqulsl- tlo a scopo nostro aliena; Id tantum adnotandum est, om- nes in hunc finem prolatas argumentatianes a LIchenibus maxime aberranllbus desumtas esse, dum centrum Liehe- num, slve major et melior pars, e Phyceis luculenter ad- scendit et In statu elementarl inter Phyceas frequenter ad- huc enumeratur. Testatur vero hie reticulatus transitus inter Fungorum et Algarum ordines, neutros e vegetabilium censu esse excludendos. Ceterum color, licet a nobis non resplclatur, purpureus , olivaceus etc., qui pro signo certo Phyceas ad vegelabilia referente habetur, inter Fungos et Lichenes mlnime desidcralur. Mycelium observatorum oculos vulgo effugit, cum ple- rumque In terra, ligno putrido e. s. p. delitescal; at his locls late saepius serpit, vegetatione fere Algarum et ra- dlcum Balanoplioi-arum , quarum -vicibus fungilur, ut non possit non pro systemate vegetativo harum stirplum ha- berl. Fornias Indult diversisslmas floccorum (Racodia, De- malia, Sporolricha multa etc.), fibrillarum (Fibrillarlae etc.), membranarum (HImantiae, Xyloslromata etc.), radicum (Rhizomorphae), tuberum, linearum nigrarum ligno Inna- tarum (Rhizomorpha Intestina Dec), macularum lignum peregrino satiantium e. s. p. , quas omnes singulas hoc loco describere nimis longum foret. Cum plerique myco- logi ejus nexum cum fungo Ipso non observarint, ex hac fungorum parte numerosa genera et species ut autonomae 501 plantae constituta sunt, sed Iransllus iam evidens , ut vlx ampUus in dubium vocarl possit. Rarius mycelium su- perficiale est, quales fungi byssisedi vocantur. Quod vero hoc loco praecipue observatum et memoriae commendalum volo, ut fungorum ortus rite perspiciatur, est, mycelium in plerisquc pereimare et sacpins sterile occurrere ^ et fructißcationem 1. fungum ipsum, tantum cniti vel defi- nito tempore vel, ut in Hysterophylls Phanerogamis, jove favente. Ex silva exemplorum hanc thesin lirmantium pauca tantum vel notissima vel observatu facillima addam. Agariciis platyphyllus mycelio gaudet insigni, Rhizomor- phae instar in terra et fruncis late repentc (unde olim Agaricus repens a nie dicta est isla specles), omni anni tempore conspicuo, per intervalla distantia aeslatis fine plures fungos perfectos proferente. Idem mvcclium jam per Septem amios reviviscere vidi, annis humidis plures, siccis paucos, siccissimo 1826 vix ullos perfectos pileos edens. Idem in quamplurimis Agaricis etc. vidimus; et e mycelii indole pcndet situs determinate gregarius in mnl- tis. Polyporjis tiiberaster in usum cibarium in Europa australi passim cultus , etiam in boreali a Gada, T^oigt etc. ; ex horum, Michelii Ballaraeque observationibus lucu- lenter constat, hanc speciem per plures annos haberi re- divivam, etiam si fungi novelli mox dissecenlur, si terra matrix hujus mycelio intertexta apto loco deponitur. In simili vero terra, nisi adfueril mycelium 1. sporidia advene- rint, nulli oriuntur fungi. Mycelium floccosum Polyporo- rum plurimorum, v. c. P. abietini, quotannis reviviscere facillimum est observatu; ul taceam Polyporos stratosos. Hydnnm, coralloides, Evinaceus e. s. p. juvenilia saepis- sime a me abscissa sunt, sed ex eodem mycelio quotan- nis redierunt. Tubera perennia Pezizarum elc. singulo anno novas enili cupulas satis notuni est. In Hydno au- reo, Thelcphora sanguinea, Peziza aeruginosa etc. my- 502 celium tanlum iit macula colorala , lignum inIrans , appa- ret; nlhilo tarnen minus ex eadem macula novi fungl ite- ralls viclbus crumpunt; Pczizam acrtiginosmii hoc modo ex eodem mycelio per 13 annos reducem liabul. Cfr. Theleph. puteanam in Sommerf. Siippl. Fl. Läpp. In genere mycellum annis humidis plures et magis evolutos fungos producit, siccis vero minores et saepe aborlivos. Fruclificalionis itaque cxplicalio in bis utique mulium pendet ex aeris constitutione; sed falsum omnino est fun- gos tantum aeris miasmatc oriri. Vidimus etiam perfec- tiores plantas e tempeslate pbis minus favente singulis annis plus minus luxuriare et praecipue parasilas, orclii- deas etc. valde meteoricas esse. Est itaque fungorum pro- ventus non ita lemerarius ut vulgus lingit; semper e prae- via vegetatione pendet et iiigacilas iructificationis cum re- liquis plantis potius convenit, Algis exceptis, quam discre- pantiam indicat. Mycelium enim vulgo omni anni tem- pore persistit, etlamsi locis 1. annis fructificationi baud faventibus sterills saepe perslslal; tum, praecipue in cry- plis, eo magis liixurlal; quando fructificalio explicatur, in hac ex parte 1. in Myxogaslribus, quorum mycelium la- men perenue non est, plene absorbelur. Ceterum variam mycelli, ut ipsius frucllficatlonis, mctamorpbosin hoc loco exponere non licet. Id tantum addendum et respectu pro- venlus evidenlem esse fungorum cum Inseclis analogiam, (varias alias aliis locis nolavi); Insecla plurima tenera sunt, subito prodcunl, brevi evanescunt, quare vulgus et haec naturae poüsi et aeris niiasmate procrcari credit; eorum vero metamorpboses sana ratione observantes melius sa- piunt. Ilorum larvae, ut slratus larvatus fungorum, in terra, lignis putrldis etc. latent. Ex jam allatis illucescerc spero, illani partem, quam vulgo fuugum nuncupamus, totam esse fructificationem vel saltim frucllficationis analogon in bis plantis. Extra du- 503 bium ponunt sporidia copiosa, quae a quovis, ul puto, mycologo saltim aliquotles sata speciem e qua sumta sunt, lideliler enituntur. Michelius in his ut ubique fidus est; vix alium novl auctorem accuraliorem; vix alium magis inemendabilem, quam vero plures magis cerlaiim emen- dare studuerint. Jam satls cavillatus est, ut tandem ejus vestigia premamus. Id tanlum observem, ob locum mi- nus aplum aliasque caussas e sporidils saiis fungum mi- nima semper progerminare, quod etiam inter perfectiores plantas^ v. c. Orchldeas, accidit; porro sporidia primo anno plerumque mycelium tantum, et quidem saepe parum con- spicuum, eniti; sequenle, immo ierlio demum anno et for- san adhue serius fruetificationem edere. Cel. TVeinmann e sporidiis disseminatis Agaricmn hpideinn jam sequente anno perfectum habult; equidem Ierlio demum, jam eodem autumno mycelium prodilt, At sporidia germinare res tarn nota est, ut fructifica- tionis fungorum inimici non dencgent. Ex eo vero, quod non mox e sporidiis perfcclum fungum reducem liabue- runt, aut potlus ex experimento accuratissimi Ehrenbergii, qui ex salis sporidiis Clavariae Himantiam educavit, male intelleclo contendunt, sporidia non speciem, sed lusu na- turae alium alius generis fungum propagare adeoque se- minum vicibus non fungi. At num e scminibus Pyri mali satls mox pomum habebis ? Primum sine dubio enasce- tur arbuscula; sie inter fungos mycelium. Hlmanliam ci- lalam fuisse mycelium Clavariae ejusdem speciei nemo, qui vegelallonem speciei islius generis observavit, dubitare polest. Vel si hoc nimis moleslum videalur porsequi, conlemplcrls velim Clavarinm byssiscdam, in qua myce- lium himanlioideum pcrsistlt et cum clavula ipsa maxime conllguum est. Tam simplex, tarn aelcrnis legibus fida est natura probe observata, miraculis inimica. Me vero non fuglt, alteram magis porlentosam ex- 504 plicatlonem defendi posse novo miraculo, sivc recenllori theoria metamorphoseos planlarum inferiorum, ex qua al- tera species in alteram, immo alius generis, classis et re- gni, abire potest, et tarnen tolldem dislinclas species ef- ficere. Hac facile quidem refutantur observationes pluri- mae de identitate Variolariarum, Isidlorum cum perfeclio- ribus Lichenum, Phycearum variarum Inter se et cum Li- chenibus, plurimorum mycellorum, cum fungis, quos eni- tunlurj immo larvarum Inseclorum cum imaginlbus. De hac vero theoria nil aliud afferre lubet^, quam eam a mea videndl ralione prorsus abhorrere. Quod ad fungos alti- net, addere tanlum juvabifc, ex elsdem sporidiis semper idem mycelium, ex eodem mycello eandeni fungi speciem, nee hanc alio modo, semper prodire, eaque tam intime cohaerere, ut fruslraneum videalur dicere allcram in altera parasitäre. Levioris momenti sunt rellqua argumenta contra sporidlo- rum vim speciem propagandi. Frlgore nempe deslrui dicun- tur, ut ia sequenlem annum persistere non possint. Hoc loco desunt dirccla experimenta, vlx autem subllliora sunt horum sporidia quam Fillcum, Muscorum, Algarum; quae non deslruunlur. Porro dimldla saltim fungorum pars, immo multi Agarici v. c. A. vehitipes, scrotinus etc. etc., ipsa hleme per intervalla congelati nihilolamen minus hoc anni tempore optime vigent. Cum satis notum sll, semina vegetabilium ad- modum vivacia esse nee frigore destrui, cum ipsa planta perit, huic asscrlioni parum verltatis subcsse vldetur. Denique nil omnino demonstrat haec supposilio contra fungorum ortum per sporidia, cum jam ante frlgus hiemale autunmo ger- minent et mycelinm persistat. Mirc congrult haec argu- menlatio cum rusticorum , urgenlium insecta tam tenera esse, ut nee ipsa nee eorum ova per hiemem persistere possinl. Vidimus vero jam utrorumque status larvalos aliis locls degerc vilam. Ceterum vix credam, cum „Dens 505 et natura nil fruslra", sporidia in eum lantum finem pro- gigni, ut a frlgore enecentur. Nescio quis primus in medium prolulerlt singulare illud effatum, sporidia fungorum propter exiguilalem con- splci non posse, eoque phanlasiae campum in eorum pro- pagalione explicanda aperuerit; id autem novl, neminem haclenus mycologum refutatione dignum illud censuisse; omnes tantum sporidia ipsa et modum, quo disperguntur, dcscribunt. Clusius jam nolat puerulos sui aevi pulveris semlnalls explosiones ludi instar contemplatos et sane, qui surgenti fumo sporidiorum Lycoperdeorum etc. exponitur, visum potius amiltere, quam sporidia non vidcre pcrlcli- tatur. Tenerrima sunt in Helvellaceis, eisque simlllima in Phacidlaceis innatls , nihllo tarnen minus a Michelio ad Greville (Crypt. Scot. t. oQ.J auram sporidiorum in ae- rem surgenlem fere omnes plngunt. Ut a Theologis gravissimum censetur peccalum de gralla desperare et ad idola refugere, sie etlani in lilstoria naturali gravissimus videtur error de naturae verhale et constantia dubltantem qualltates occultas amplecti. Me- dia, quibus natura utitur, licet nobis diu lateant, allquando tarnen detegi , semper sperare liceat. Diu saepe impossi- blle mihi fuit explicare, quo modo lilc vel ille fungus pro- pagetur; rem vero diuilus exploranti satis darum evasit. Sic diu intelllgere non potui, quo modo Sphaerobolus cum similibus, sporangio numquam ruplo, propagarelur; demum vero perspexi, sporanglum e perldio ejectum, visciditate lignls etc. adfixum, sensim collabi et malri applanari, ex quo nunc demum mycellum tenerrimum, sensim in ma- culam byssaceam expansum, oritur et sequente anno per- fectos fungos enititur. Liceat hoc loco, quae in Rhytis- maie Ändromcdae^ salicino etc. conspcxi, repelere, cum in dubuini vocalum videamus , licet jam a varlls observa- lum sil. Prlnia vice Iiaec in statu xylomaceo asporo, in 506 quo descripta erant, colligenti mihi in mentem non venit ea per sporldia propagari posse; dein vero eadem verno tempore, vernantibus arboribus, quibus innascuntur, riipta observavi, laele fructlficantia fumumque sporidiorum ela- stice, ut in Elvellaceis, assurgentem. Singulare quoque est, istas species tanlura in fruliculis 1. foliis" prope ter- ram observari. At non per sporidia tantum, sed etiam granulis, cum gonidiis Lichenum analogis, in mycelio praecipue slerili V. c. Himantiarum praesentibus, individua propagari, jam nobis constat. Quaeritur igiturj an fungi eliani genera- llone aequivoca orianlur. Hanc olim fere ubique rejec- tam iheoriam nunc plurimos habere propugnatores novi- nius, ut dubia contra illam afferre anceps videatur. Quan- tum quoque nunc perspicere valemus, hiter ca naturae Corpora, qiioriim vita et vcgctatio , a matrice tantum derivata est, nee autonoma^ vere exsistit, v. c. inter Enlozoa, Infusoria animalium, Entophyta, Phylleriaceas, Variolarias plantarum; sed de his plantis quoque dubium est, utrum aulonomae censendae sint, an non. E contra- rio nullum satis conteslatum novi exemplum, plantas vege- tatione aulonoma et libere evoluta nunc temporis aliler ac per sporidia oriri. Nee equidem credam, v. c. Phallum 1. Agaricum sine sporidiis enasci facilius^ quam plantas perfectas, praecipue Hysterophyta *). Utcumque vero sit, CO non demonslratur, Fungos ad Vegetabilium orbem non pertinere. *) Latliraeam e transformatione radiciB Fagt oriri demonstralum audivimus- Dubia tarnen paeiies nie restaat. In Succia Lathraea non in Fago, sed in Corylo, Alno etc. nascitur et plures gradus septcntrio- uem versus altius adsceadit quam Fagus. 507 DESCRIPTIONES GENERUM ET SPECIERUM. 1. Agaricüs (Lepiota) cingulatus Almfeit! plleo car« noso convexo-expanso squamuloso-fibrilloso livido-fusco, lamellis adnalls pallidis, stipite solido laevi annulo con- lexto cinctö. Tab. X. In Scaulae campis gramlnosis detexit Älmfelt. Medlas est inter Leplolas et Armillarlas. Stipes so* Hdus, 2 unc. longus, \ unc. feie ciassus, aequalis, livldo- albldus; non squamosus, sed supra medium ex annulo con- lexto subpersistenle flocculosus. Pileus e campanulato- convexus, mox expansus et rimose incisus, obtusus, 2 — 3 unc. latus; superticle fibrillosa, squamulosa, livido-fusca. Caro alba, fragills. Lamellae adnatae, sed postice angu- slalae, subdistantes, biaut quaternatae, carni pilei lati- tudine aequales, albido-livenles. Post Agaricinn ramcn- taceinn inserendus. 2. Agaricüs (CoUybla) syuodicus Kunze! plleo sub- membranaceo piano ruguloso lamellisque adnatis subveno- sls distantibus albidis, stipite arrhizo pubescente. In stipulis Surlnami. TVeigelt. Habitus Agarici ramealis, sed vegetatio A. stipitarii. Situs pulchre gregarius. Stipes obsolete fistulosus, aequa- lis, semper albidus, puberulus, | unc. vix longus, filo te- nuior. Pileus admodum ienuls, 2 — 3 lin. latus, rugulo- sus, sed non striatus, facie fere sericea. Lamellae om- nino adnatae, immo Icviter decurrentes, cum pileo homo- geneae, sed latiusculac et eumorpbae, valde distantes. 3. Agaricüs (Mycena) hamhusinus, tenerrimus, pileo convexo plicato rufescente, lamellis paucis aequalibus ad- natis;, stipite glabro. Ad folia ßambusae, in Brasilia. Beyrlch. Ad Agnricnm slipiilarem prorsus accedit, sed magis te- nax, persistens et stipilc fuscescentc notisquc datis divcrsus. 508 4. Agaricus (Omplialia) velutinus, tenax, pileo car- noso planiusculo profunde umbilicato stipiteque brevi ad- scendente velutinis alutaceis, lamellis decurrenlibus obscu- rloribus. In truncis arborum Brasillae. Decembri. Beyrichl Substantia tenaci ab omnibus genuinis Omphaliis re- cedit, ut ad Pleurotos referendus esset, nisi pileus regu- laris et centralis. Stipes solldus , durus, brevis, vlx un- cialis, velutinus, pileo concolor. Pileus 4 — 5 unc. latus, cxplanatus, centro profunde umbilicatus, azonus, laevis, carnoso -tenax et exsiccalus subcoriaceus. Lamellae vere decurrenles, latae, inaequales, integerrimae, lulescentes. — Locus in Systemate pone Ag. trullaeformem. 5. Agaricus (Pleurotus) hirtus, tenax, pileo submem- branaceo hirlo cinnamomeo, stipite sublaterali brevissiino liirlo lamellisque conferlis pallidloribus. In truncis demortuis Brasiliae. Januario. Beyrichl Stipes 1 — 2 lln. tantum longus et aeque crassus, la- teralis, sed saepius postlce marglne promlnulo cinctus, ut plurimae aliae species demonstrans , quam difficilis sit et inconstans Pleurotorum divisio in excentricos et laterales ; ceterum tenax, undique hirtus, albldus. Pileus cxplana- tus, 2 — 3 unc. latus, suborbicularls, tenuls, fere papyra- ceus, praeclpue singularls vestitu sctoso-hirto Lentinorum tropicorum, quo ab omnibus affmibus longe distat; cete- rum aequabilis, azonus, marglne integro tenuissimo, sicci- tale inflexo. Caro tenulssima, vix ulla, concolor. Lamel- lae oranino generls, nee Lentinorum; decurrentes, lalae, confertae, integerrimae, inaequales, siccRaie maxime fle- xuosae (Lentinorum semper striclae), pallldae. Locus in Systemate pone Agaricum saUgnum. 6. Agaricus (Pleurotus) pilosus, pileo menibranaceo orbicularl plloso subümbriato, slipite laterali tenui basi nl- gricante, lamellis angustissimis. 509 Cum praecedentibus delexit Beyrichl Color lotius fungl pallescens, subtus paulo saluratior. Stipes exacte lateralis, tenuis 2 — 3 lin. longus, teres, filo vix multo crassior, hasi nigrescens; character in nulla affini specle observalus. Pileus orbicularis, horizontalis, tenerrimus, 1 -r- 1| unc. latus, laevis, pilosus, margine acu- lissimo subfimbriato. Lamellae e slipite radiantes, iiiter affines angustissiinae, integerrimae. Locus in Systemate prope Agaricum Teniformcin. [Ag. pilosus Florr. Europ. est varietas tum Ag. filopedis Bull., quum A. galericu- lati Schaeff.] 7. Agaricüs (Flammula) Brasiliensis , pileo leviler carnoso planiusculo laevi glabro sulphureo, lamellis adna- tis ferrugineis, stipite aequali fistuloso glabro. In truncis Braslliae. Januario. Beyrich! Lund! Habitus quodammodo Cantharelli, quare sub nomine Canth. Brasilicnsls asservalus erat. Slipes tenuis, lincam haud crassus, aequalis, sed saepe flexuosus, glaber, fusce seens. Pileus leviler carnosus, planus, obtusus, \ unc. et ultra, sulphureus aut laete ochraceus. Lamellae adnatae, conferlae, angustae, siccae crispatae, sed cerle generis et inaequales. Locus in Systemate juxta Agar, peregrinum Elencbi Fung. 8. Agakicus (Crepidolus) hmatus, sessilis, reniformis, glaber, ferrugineus, margine inflexo, lamellis determinate desinenlibus latis ferrugineo-fuscis. In truncis Brasiliae. Bcyrichl Basi byssinae, s. mycelio superficiali, insidet ipse pi- leus apus, pulcbrc reniformis, fere lunulatus, carnosulus, planus, laevis, glaber, 3 — 7 lin. latus, ferrugineus. Blargo inflcxus, inlegerrimus. Lamellae determinate desinentes, quod huic peculiarc inter affines, quaternalae, fcrrugineo- fuscae. Locus in Systemate pone Agaricum möllern, qui 510 eliam una cum Ag. perpuslllo alilsque Europaeis, tarn in herbarlo Bcyrichii, quam a Liindio missi adsunt. 9. Agaricus (Psilocybc) lysiophyllus, pileo leviter carnoso planiusculo laevi auranlio-fiilvo, lamellis liberis nigricanübus, stipite farCto siibvelulino. Ad terram Brasiliae Liind. Communicavit Horne- mann Agorico cricaeo adeo similis, ut eundem facile dlce- rem, nisi lamellis liberis a slipite fere remolis reccderet, quibus accedunt aliae differeniiae. Stipes aequalis, lineam crassus, fragilis! Pileus vere, at leviter, carnosus, siccus fragilis et rugosus, sed non striatus, planus, haud umbo- natus, quin potius centro depressus; recens, ut apparet viscidulus. Lamellae fermc nigrae, leviter ventricosae, 1 — \\ lin. latae, persistentes et siccae crispalae. An po- tius Coprlnarius? 10. Lentinus vchitimis, pallide cinnamomeus , pileo coriaceo tenui infundibuliformi vclutino, margine reflexo, lamellis confevüs subintegris, slipite elongato gracili ve- lutino. Ad radices arborum in Brasilia. Februario. Beyrich! Stipes solidus, palmaris aut spitbamaeus, radicatus, 1 — 2 lin. crassus, sursum attenuatus, ipso apice vero ite- rum dilatatus et in pileum expansus, flexuosus, tenacissl- mus; extus villo denso erecto persistente ferruglneo velu- tinus; intus floccosus , candidus. Pileus centialis, tenuis, sed admodum lenlus, vere coriaceus, umbilico profundo in- fundibuliformi, margine aequaliter reflexo, 2 unc. circiter latus, azonus, persistenter velulinus, celerum laevis et aequabilis. Lamellae decurrentes fornicatae, determinafe desinentes, confertae, perangnstae, pileo homogeneo non latiores, eumorphae, interniixtis paucis brevioribus, longlo- ribus adfixis. — Peculiarcm secllonem in hoc natural! ge- 511 nere repraescnlal, medlam inier primam et secundam Mc- sopodum. FAVOLUS. Ohs. De novo hoc genere conferas Elenchum fungo- rum 1. p. 44. Ad genus illustrandum addo hoc loco ico- nem unicae lum rite cognitae speciei. Favol. Brasilicnsis , pilco subcoriaceo glabro albido, postice depresso, in slipilem brevissimiim lateralem por- recto, lamellis decurrenlibus in alveolos oblonges anasto- mosanlibus. Tab. XI. f. 1. Ilulc generi accedunt duae novae ex eadem patria: 11. Favolüs flaccidus , sessilis, albidus, pileo mem- branaceo flaccido lobalo glabro, alveolis lamellosis elonga- tis tenuibus. In truncis emorluis Brasiliae. Beyrich! in cujus her- barlo Cantharellus aeqidnoctialis Link diclus. Decembri. Sessilis, multiplex, expansus, difformis. Substanlla tcnnis, raembranacea, lenta, sicca fragills, recens llaccida. Pileus lobatus, laevis, glaber, alulaceo-pallidus. Lamellae ienues, concolores aut albidae, in alveolos oblongos ana- stomosantes. In Agarico ostreato adest nisus ejusmodi alveolos ad basin formandi; minime aulem comparandi sunt cum sinulis Daedalearum aut poris lalcscentibus Po- lypororum nonnullorum. Ohs. Fungoides reticulatum, flabelliforme. Plum. FiL Amer. \. 167. f. 8. speciem inier hanc et priorem mcdiam exhibet. 12. Favolüs piisll/ns, plleo submembranaceo reni- formi glabro subfulvo, slipite glabro brevissimo nigricante, alveolis porosis flexuosis. Tab. XI. f. 2. In truncis demortuis Brasiliae, Februarlo. Beyrich! Subimbricatus, reniformis, imguicularis. Subslanlia carnoso- lenta, tenuis. Stipes exacte lateralis, 1 — 1| Jin. 512 longus, horizonlalis, tenuls, aequalis, teres, fusco-niger. Pileus 4 — 7 lln. iransversim lalus, postice emarginatus ad inserlionem stipllis, nee umbllicalus ut Favolus Braslllcn- sis, glaber, lacvis, fulvus 1. ferrugineo-fuscus, immo spadi- ceus. iMargo tenuis, acutus inflexus. Alveoli oblonge le tragonJ, evidenter lamellosi, fuscescentes. CYCLO]\IYCES, nov. gen. CnAR. Hymenium concentrice lamellosum, lamellis cum pileo concretis dentato - incisis. Asci immersl. — Pileus coriaceus, zonatus. Obs. Singulare genus, quäle existere diu mente finxi prius, quam hunc fungum Berolini sub hoc nomine (ne- scio a quo, Kunzeo*) forsan, imposilo) accepi. Quoad locum in Systemate genus potius Polyporeum, quam Aga- ricinum mihi videtur, nam pilei substantia et zonis ab Agaricinis omnino recedit et lamellae marginales saepe in porös anastomosant. 13. Cyclomyces fuscus. Tab. XI. f. 3. Ad truncos in insul. Mauritii. Sub nomine allato, ut puto Kiinzeano., communicavit Lucae Pharmacopola et Botanicus Berolinensls. Pileus coriaceus, sat tenuis, sessilis, dimidiato-elon- galus, 2-uncialis, velutlnus, umbrinus, sulcis concentricis concoloribus zonatus. Margo acutus patens. Lamellae transversae, ab altero margine ad alterum porrectae, con- centricae, tenues, confertae, sed plurimae distinctae; mar- ginales tanlum rarius in porös anastomosantes , fuscae; margine plus minus inaequales, incisae et praclpue ad ba- sin dentatae. Contextus lloccosus, umbrino-ferruglneus. Asci immersl, nee ut in Polyporls plerisque ejusdera in- dolis llberi. 14. *) Kunze in Sieber crypt. exs. u. 63. (Editor.) 513 14. Daedalea (Apus) interrupta^ pileo suberoso co- rlaceo velutino zonalo umbrino, lamellls radlantibus stric- tls dicholomis basi interruplis, immixtis brevioribus, ligneo- umbrinis. Ad truncos vetustos, in tropicis. Sine loco et nomine in Hcrbario WiUdeiwrvii. In Guinea. Speclabilis species et hymenio insigniter abnormis, pollus Agaricus, sed affinitas certe in hoc genere natura- llssinio, sed hymenio variabili, retinet. — Totus fiingus renilomiis, 3 — 4 unc. longus, 2 — 3 nnc. latus. Pileus suberoso -coriaceus, tenax, flexilis, exirnie velutinus, zonis concoloribus. Margo acuminatus, adscendens. Lamellae allae dicholomae, aliae dimidlatae et basi interruptae, sed vix anasloniosantes. Locus prope Daedaleam ahictinam {qnae Agaricus seuesccns Willd. Ber. p. 376 ex herb.) 15. Daedalea (Apus) furcata Link in herb. Beyr., pileo coriaceo tenui applanato velutino zonato fusco-fer- rugineo, lamellis radianlibus strictis contiguis furcatis pal- lescentibus. In ramis dejectis Brasiliae. Beyrich! Praecedenti cognata. Multorum fungorum tropicorum more ulrinque valde applanata^ reniformis ; supra velntino- villosa, 2 lin. circiter lata, sulcis plurirais concentricis mi- nus villosis zonala. Lamellae basi porosae, ceterum om- nino reclae, haud anaslomosantes 1. interruptae, sed für- catac, immixtis sublnde brevioribus; ceterum valde angu- slac, I lin. latae, obtusae, integerrimae, colore et subslan* tia Daedaleae quercinae. 16. Daedalea (Apus) dcplanata Link 1. c, pileo co- riaceo suberoso rcniformi utriuque piano, supra alutaceo- albo azono pubescenle, sinulis rectis paraUelis pallescen« tibus. Ad truncos Brasiliae. JBeyrichl Pileus superne inaequabilis, fcrc ut D. qucrcinac, cui 5r Bd. 4s Heft. 33 514 affinitate proxima. Ex hymenio et hacc ad Agaricoicleas perllnet, sed lamellae in veros sinulos coeunt, dissepimenia crassiuscula, sed angustlssima, basi venosa et margine po- roso-anastomosantia formantes. 17. Daedalea (Apus) jioJlta, pileo explanalo tenul glaberrimo azono albido, margine acutissimo, lamellis ra- diantibus poroso - anastomosantibus. In truneis ins. Bourbon. Bory. Herb. Willdenow. Disiinclissima et pulcherrima pileo latissime expla- nato, utrinque planissimo, tenui (3 — 5 unc. lalo et 1 — 3 lin. tanlum crasso), supernc laevissimo, glaberrimo, azono, fere nitido. Margo tenuis, striclus et acuminatus. Forma subrotunda aut obovafa. Lamellae perangustae, dichotomae, fere parallelae, sed frequenter anaslomosantes porosae, ligneo-pallescentes. 18. Daedalea (Apus) Pini, pileo siiberoso pulvinato fusco, fasciis eievalis rimoso-scruposis aspero, sinulis inae- qualibus porosis luteo-lateritiis. — Syst, Myc. 1. p. 336. Elench. fung. 1. p. 68. Ad truncos Pini maritimae in Europa occidcntali- meridionali. E Galiia australi Dufourl Paruni cognitam spcciem hoc loco inscrere debui, cum descriptio desideretur et ipsam cum maximc diffini- bus confusam videamus. Vere perennis , 2 unc. lata et demum adhuc crassior, unguliformis. Pileus lignoso- suberosus, annoLinus tolus, in pcrennibus margine tan- tum rugoso - hispidus, fusco - ferrugineus; strata vero an- norum praecedenlium in annosis sulcis profundis con- cenlricis dislincta, numerosa, fusco -nigricanlia, glabrata, sed maxime rimoso-rugosa, scruposa et inaequabilia, om- nino emortua. Contextus floccosus, fulvo - ferrugineus, admodum compaclus. Subtus plana est, sinulis porifor- mibus, aliis rotundis, aliis clongatis , linearibus, rectis; dissepimentis oblusis, quotannis produclis et minime stra- 515 tosis ut In Polyporis pcrcnnibus; basis cmortua scnsim in pilei substantlam convcrtitur. Nulli, nisi D. sepiariac, affinis; nee desunt rationes pro ejusdem statu perennanli lypice habendi. Z>. cojifragosa et cinerea ad aliam se- riem pertinent. 19. PoLYPORUS (Mesopus) ßexipcs^ pileo subcroso-co- rlaceo piano -Infundlbuliformi stipitcque flexuoso glabrls lu- tescenlibus, porls tenellis angulalis lutescentibus. Specimen descrlptum ex America meridionali. Puto hanc speciem inter Brasilicnses Beyrichii adesse, sed spe- cimen, comparalionls gratla, non adest. Slipes uncialis, tenuis, aequalis, glaber, flexuosus, te- nax, pallescens; basi concolori, nee nigrlcanle. Plleus valde lentiis, unciam et infra latus, scrobilatus, glaber, azonus, lutescens. Porl 4 — 6 angull, aequalcs vcro, fere concolores, disscpimenlls tenellis. Glabritie ete. a P. ar- culario et brumali recedit. 20. PoLYPORUS (Mesopus) pulcher, pileo suberoso te- nui piano slipileque aequali glabcrrimis cnslancis, poris minutis albls. Ad truncos in Guinea. AfzcUus. Est e pulcherrimis , colore, poiorum praecipue, inter suberosos niaxime insignis. Proximus P. umbraculo, sed minor. Stipes clongatus, tcres, aequalis, laevis^ glaberri- mus. Pileus exacte centralis, orbicularis, azonus, 1 — 2 unc. latus, obscure castaneus. Pori obtusi, aequales. 21. PoLYPORUS (Mesopus) nigripcs, pileo suberoso con- vexo- piano glaberrimo porisque minutis aequalibus fusco- . ferrugineis, stipite radicato laccato-nilente alro. Ad basin truncorum in Brasilia. Bcyrich! Stipes cximie radicatus, teres, laevigatus, 3 — 4 unc. altus, 2- — 3 lin. crassus, aequalis, non lanlum glaberri- mus, sed crusta simul laccala, quasi pice navali, obductus. 33* 516 Plleiis verc subcrosus, convexo- planus, nzonus, glaberrimus, at non laccalus, 2 U7ic. latus, inaequalis, rcpandus, fusco- ferruglneus aut subfuscus. Margo obtusus. Pori plani, niinuti, sed valde profundi, acquales, rotundati. 22. PoLYPOKUS (Pleuropus) ohsoletus, pileo lignoso planluscnlo velutino subzonato ferrugineo fusco, siipite brevi lateiali, poris subobsolells ferruglnasceniibus. Ad ligna Brasiliae. Bcyrichl Forma et Facies Polyp, varii a., sed abuude diversus et prope P. gihbosiim insercndus. Pileus-omnlno ligne- scens, renifovmls, 2 — 3 unc. latus, plus minus fcrrugineo- fuscus. Margo acutus, reflexus. Substantia floccosa, di- lule feiTUginea. Pororum Stratum subsirntia crassius, un- clam attingens, ligneo-ferrugineum, sed eorum os obtusis- slmum minimum et velo floccoso granulöse obluratum, unde obsoleti fiunt et hymenium primo obtulu laeve ap- paret. Ohs. Polyp, sculigerum Fries El. fung. 1. pag, 73 (e Brasilia) etiam in Bengalia prope Calcutlam legit Sun- dewall! 23. PoLYPORUs (Pleuropus) fojmicatus, pileo suberoso- rigido glaberrimo azono ferrugineo, poris minimis nudis pallidioribus, inargine prominente a stipite discretis. Ad truncos Brasiliae. Liindl Beyrichl Versiformis. Initio conicus, dein apice dilataiur et laccato- nltens evadit, adultus, in forniam obovato-lingula- tam pronascilur et simul peculiari modo fornicatam. Pi- leus 4 — 6 unc. longus, apice 3 unc. latus, laevigatus, gla- berrimus, azonus; margine obtuso sterili. Hymenium mar- gine prominente obtuso a stipite ceterum contiguo et si- milari discrelum, poris lenuissimis aequalibus, e ferrugi- neo ligneo-pallescentibus. Substantia admodum dura, ri- gida, ut demum fragilis. Affinis Polyp. Linguae. Nees. Obs. Est cum P. pinsito inter paucas species, quas 517 et a BeyricJtio et a Lundio simiil e Brasilia recepi. Ad- sunt vero in utviusque collecllone varil Europaei v. c. intcr Beyricliii: P. pnhcsccns ^ P. vcrsicolov var. , Daedalca qucrciiia, ahietina, Agai'icns mollis c. s. p. immo africa- iius liaclenus Polypoviis tovridus. Sequenles ßrasiliani in ditissima hujus collectione dcsiinl. 24. PoLYfOKüS (Apus, Perennis) n'itens^ durlssimus, basi ponecta stipIUformi pendulus, pileo pulvlnalo laccato- nitenle castaneo, po:is minimis iimbrlnis. Ad truncos Americae calidioris. Ihidolphil Pileo integro, posllce slipiliforml porreclo Polypo- rinn betiilinum, superficle laccalo-nitente P. hicidmn in menioriam revocat, at nculri afflnis. Extus durissimus est; contextus vero floecosus ruhiginoso-fidvus , salis la- xus est. Forma pulvlnata, obliqua, umbone stipitiformi tereli subelongalo; versus marglnem deorsum speclantcm leviter proniinulum maximc declivis. Superficies crusta laccata solito magis crassa obducta, unde strils conccnJri- cis notata, unicolor, nigro-castanea. Pagina inferior Irun- cata, tota fertllis, poris densissimis, minutissimis, aequali- bus, oblusis, exlus canescente unibrinis, intus longissimis dilute umbrinis. Sporidia umbrina. Valdc singularis. 25. PoLYPORus (Apus, Perennis) squalidns, suberoso- lignosus, pileo applanalo glabrescenle azono isabellino- cano, postice nlgricanle, poris fusco-pallentibus exlguis. Ad truncos Brasillae. Limd! Evidenter stralosus, indeque forma applanata, mar- glne acuto, huic omnino priva est. Pileus subroniformis, lenuis, ulrlnque planus, in vetustis lignosus, superficle pri- mllus canescente serlcea, dein glabra, laevi, rlglda, dc- mum nigricante. Azonus ouinino est, scd accrelioncs an- notinae sulco profundo disccrnuntur el facile separari pos- sunt. Cüulcxlus floecosus, fcrruginascens. Singuli anni 518 slralum porosum anguslissimum est, sacpe Intcrruplum; velusla matcria floccosa alba infarcluntur. 26. PoLYPORUS (Apus, Blennis) Fcei^ pilco subcroso- coriaceo, villo adpresso inaequabill, zonalo, fusco-caiic- sccnle, contextu porisque miniitis carneis. Ad Iruncos Brasiliae. JMIsIt Fcel Annuis coriacels superne simllis, sed contextu sporl- dllsque coloratis eximle diversiis. Pilci subimbricall , di- latati, 2 unc. circlter lati, planlusculi, postice saepius no- diiloso-tuberculati, inacquales, ob vlllum depressum gla- brlusculi, fusco-canescentes. Contextus floccosus, reccns carneus. Fori minuti, in situ piano rolundi aequalcs, in obliquo lalcre hiantes. Proximus Polyp, carneo. 27. PoLYPORüs (Apus, Biennis) cingulatus, pileo co- coriacco tuberculoso-inaequabili villoso- hirto helvolo, zo- nis glabrescentibus rufesccntibus, contextu porisque mediis cinnamomeo - pallidis. Ad truncos Brasiliae. Liindl Irrcgularis, varie concrcscens, 3 unc. usquc latus, for- ma et supcrficie inaequabilis, coloi-e et veslitu ThclcpJt. lohatae simillimus • zonis deterininate glabrcscenlibus a reliquis suac scctionis rcccdens. Margo acutus, iiiflexus, nigrescens. Pori mediac magnitudinis, subrolundl, oblusi, cinnamomco-pallentes. Ohs. Simillima specimina, sed effuso-reflcxa, poris irregularlbus, inaequalitcr hiantibus, collecta a Bcyvich! 28. PoLYPORUS (Apus, Biennis) Bcyrichii, pilco co- riaceo planissimo laevi subazono pallescente, contextu po- risquc obtusissirais ligneo -pallidis. In truncis Brasiliae. Beyrich sub varils formis. Conjungo sub hoc nomine varias formas, adeo affi- nes ut ad candem speciem pertlneanl. Prorsus sessilis, coriaccus, lenuis, reniformis, magnitudinc admodum va- rius, alia specimina 3 — 4-uncialia, alia spilhamaea. RIargo 519 acutissimus, paleus, in majoribiis repandus. Superficies subazona, laevis, fere glabra, sub lente vero adpresse ve- lutina. Pori maxime reguläres, roUindl, brcves, ligneo- pallescentes, dissepimcntis crassis obtusisslmis. 29. PoLYPORUS (Apus, Annuus?) modestus, pileo co- riaceo applanato, obsolete velutino et zonato^ cinnamomeo- pallescente, poslice attracto, poris minutis oblusis lacteo- pallescentibus. — Kunze l in FFcig. exs. In truncis Surinami. TVeigelt. Ambigit inter Annuos et Bienncs, immo Pleuropodes. Adest enim stipes brevissimus quidem, sed etiam in hori- zonlalibus perspicuus, inferne marglne tenui ab hymenio discretus, superne glbbosus pallidior; sed ad utrumque latus pileus, Spathulariae instar, decurrens, stipitem obli- terat. Pilei vere coriacei, tenues, dilatati, valde appla- nati, 1 — 2 unc. lati, margine patente acuto integro; su- perne obsolete zonati, facie velutina, sed tomentum per- spicuum non est. Pori minuti, rotundi, reguläres, brevis- simi, obtusissimi, laclei, pallescentes. Contextus laxe floc«» cosus, pileo fere concolor, hinc ab Annuis recedil. 30. PoLYPORüS (Apus, Annuus) detonsuSy coriaceo- membranaceus, pileo acutissime marginato glabrato griseo, zonis badiis, poris aequalibus lutescentibus. Ad truncos ßrasiliae. Beyrichl Est quasi forma tropica P. versicoloris, (quarum plu- rcs diversae tarnen e Brasilia etiam adsunt^) sed tenuior, glabratus (facies tarnen sericea), pori minimi^ aequalcs, acuti, e pallido lutescentcs. Zonae inaequalcs, aliae la- tiores, allac angustiorcs, magis confertae. Specimina mi- nora uncialia cuncato-rcniformia et margine adnafa; ma- jora plures uncias attingunt, orbicularia, poslice adnala. 31. PoLYPORüS (Apus, Annuus) Umbatas, pileo corla- cco subvelulino conccnlricc sulcalo ferruginascenlc , mar- 520 gine subtiis sterlli, poris minulis apquallbus pallldioribus. Boletus limbatus. Linli in herb. Beyr. Ad ligna putrida Brasillae. Bcyrichl Subsessilis sed poslice emarginatus cum rudimeuto stipitis horlzontalis. Pileus reniformis, planus, 2 unc. cir- citer latus, azonus, sed concentrioe sulcatus, velulinus, sed vlllus valde adpressus, poslice glabralus, ferruginascens. Margo acutus, sublus eximie et determinate sterilis; sed in meis speciminibus hie llmbus pallldus est nee flavus. Conlexlus floccosus omnino albus. Pori mlnuti, lineam profundl, aequales, oblusi, integerrimi, ligni colore 1. di- lute ferruginascentes. Collocandus prope Polyp, casta- iieum. 32. PoLYPORUS (Apus, Annuus) fimhriatus, pileo co- riaceo villoso azono canescenie, marglne limbriato, poris magnis Inaeqnalibus gyroso-laceris obscure fuscis. Et hanc speciem ad truncos Brasiliae detexit Bcyrichl Valde singularis. Pileus coriaceus, tenuis, subrotun- diis, unclam vix attingens, prorsus absque zonis et sulcis., canescens, vlllosus, villo versus marginem, inde fimbrla- lum, radiato. Nee pororum structura minus propvia; sunt nempe pori magni, gyroso-laceri, sed non dentilormcs, curti, versus marginem evaneseentes, obscure l'usci. In- ficrendus pone Polyp, ahictinum. 33. Hydnüm (Merisma) corrugatnm, album, pileo car- noso-compacto crasso corrugato tomentoso immarginato, aculeis subulatis longissimis aequalibus. b. m ver persistens, pileo nigricante. Syst. myc. l. p. 414. Ad truncos velustos Betulae, Aut. — ^, est idem fun- gus in ver persistens. Legi in Suecia, eximiorum Hydno- rum feraci. Poslquam plura et perfecta speclmina hujus speciei colleglmus, dubia 1. c. allala de hac specie solula sunt. 521 Proximum est Hydno Erlnaceo et H. cirrhato, scd ab ulroque diversum pileo In ambilu rotundato immarcjinato, dum in illo in aculeos findllur, in hoc inflexus est, acu- tus et in leger. Forma regularis globosa, sed in tubercula undulata saepe concrescit. Caro compactior et omnino similaris. Color non lutescens et superficies non fibrll- losa. Aculei longi, sed cum H. Erinacei comparati bis multo breviores. 34. Hydnüm (Apus) septentrionale, pallescenti - album, pllels carnoso-fibrosis maxime imbricalis postice connatis planis inaequalibus, margine integro, aculels conferfissimis gracilibus aequalibus. Syst. myc. 1. p. 414. ad fragm. siccum. Ad Iruncos maximos carlosos Fagi, Jul. Aug. in Smo- landia Succiae legimus. Porlenlum admirabile, maximum Hydmim in orbe; cum Polyporo gigantco fere comparandum; sed pilei in Hydno septcntrionali plures imbricati, quam in uilo alio fungo. Caespites densissimi, 1 — 3 pedales, pllcolls mil- lenis scalaribus in corpus crassum solidum, basi plana truncis adnatum aut cuneala inIrans, coalitis. PileoUis singulus 2 — 6 unc. transversim latus, utrinque planus, unclam baud crassus, superne azonus, inaequabilis, su.bnu- dus, sed exslccando fit villosulus. Caro carnoso-fibrosa, lenla, succosa tarnen, indurescens, alba, zonis concenlri- cis concolorlbus. Color albus aut pallescenli- albus, exsic- catione lutescens, exoletus fuscus, villo obduclus. Margo slrictus, acutus integer, tactus saepe nigrcscit, ut in Po- lyp, adusto. Aculei confertissimi, graciles, maxime acqua- les, 3 — 5 lln. longi, marginales vero tantum papillacfor- mes. — E duabus fagis aliquot caespites ex eodcm quo- tannis mycelio per tres annos reduces babui. 35. Hydnubi (Apus) Barhirussa, pilco corlaceo velu- 522 tino azono albo, aculeis dififormibus acutis subcomprcssis palle^icentibus. n. Barbirussa. Kunze! in litt. In truncis Madeirae Holl. Sesslle, reniforme, unciam circiter transversirfi lon- gum, I unc. lalum. Pileus coriaceus, lenuis, flexilis, pror- sus azonus, villo denso adpresso albo tectus, margine pa- tente acuto. Aculei conferti, inordinali, inter se liberl, sed inaequales, alii subulati, alii dilatati et apice incisi. Proxime ad Hyditnm Rhois accedit. Obs. Ex herbario Willdenowii didici 1) Hydn. Hollii Syst. myc. 1. p. 420 genulnam et dlstinctam esse Hydni speciem, nee, ut voluit Sprengel, cum Polyp, abietino conjungendam. 2) Hydnum purpureum Willd. in Ust. Bot. Magaz. 4. esse Hydnum suhcnrnaceum S. M. 36. SiSTOTREMA (Merisma) crispum, caespitosum, con- crescens, album, lobis membranaceis erecliuscnlis varie laciiniatis, lamellulls varlis, superne subulatis. Agaricus niveus, brassicam crispam referens. Plum. Filv.c. Am. t. 168. f. H. proxime accedit. Ad basin truncorura demorluorum in Brasilia. Bey- richl Laminae plures erectae I. adscendentes, a basi angu- statii sursum dilatalae, difformes, lacinialae, varie concre- scenles, in cacspites densos 2 unc. alios congestae, pro situ vario sublus tantum 1. utrinque Iiymenio tectae. Sub- stantia tenuis, carnoso-membranacea, siccata rigida et fra- gllis, totusque fungus pallescit. Hymenium subdiscre- tum, varie effiguratum, inferne venoso-lamellosum, su- bindc anastomosans , interruptum, superne in dentes bre- vissimos irreguläres diruptum. Eximium ornamentum gene- ris, cujus unica haclcnus spccies tantum cognila, nempe : SisioiR. (Mesopus) conjlucnSy simplcx, confluens, can- 523 didum, pilels carnosis reflexis villosls, lamcllulis flexuosis. Syst. myc. 1. /;. 426. 37. Ikpex { A\)us ) farinaccus, cffaso - reflexus , pileo coriaceo - seriatim elongato concentrlce sulcalo umbrino, dentibus griseis isubfarinaceis. Sistolrema farinaceum. Link. Ad corticcs Brasiliae. Beyrich.l Vegetallone Polypori abictini, serialis etc., ceterum optime distluctus et hymenio omnino generls gaudens. Pi- lei eflusi, clongati, margine angusto (2 lin. tantutn lalo) rcflexo, serlalim concrescentes , concenlrice sulcati, sed unlcolores, umbrini, villosi. Dentes seriatim connexi, com- pressi, inaequales, grisei, farina saepius conspersi. 39. TnELEPHORA (Mesopus) cyathifonnis, pileo coria- ceo tenui latc cyalhifoimi setoso, hymenio laevi glabro stipiteque pallidis. Fungoides cyaihiforme, candidum, intus villosum. Pluni. fil. amev. t. 168. /. A. Ad terram in Columbia! Adest quoque in hcrbario Willdenowii sine loco. Va'lde spectabilis, solitaria aut aggregala. Slipes bre- vis, ad dimidiam unciam accedens, subaequalis, firmus, laevis, glaberrimus, hymenio fere simllaris. Pileus cen- tralis, tenuis, cyatliiformis, dilatalus, 2 unc. circiter latus, azonus, margine acuto repando. Praecipue vero eminet setis longis, ramosis, quibns totus obtectus est, qualcm veslitum in fungis tropicis v. c. Lenihds, Polyporo llyd- Tioldc e. s. p. praecipue observamus. Hymenium prorsus absquc plicis et papillis, ascis immersis. Color in siccis tolius fungi albo-pallescens. Nimis forsan affinis est TJiel. infundlhnliforriüs Hook, in Kunth Syn. p. 12, quae, quan- ium e diagnosi sola dljudicare licet, colore fusco , vcstilu squamoso-hirsuto, pileo lobato et stipite croso rccedit. 39. TiiELEPUCRA (Mesopus) curta^ coriaceo - mcmbrana- 524 ^ cea, untllque glaberrima, pileo piano- depresso subfulvo fascialo iillente, Iiymenlo lacvi stipilcque brevissimo pal- lidioribus. Ad ligna, certe in tropicis, ut e vegetatione, quae prorsus Polyp, xanthopodis ^ patet; adest vero in herba- rio fViUdenoivii sine loco, inventoris et proprio nomine. Valde ab omnibus cognitis recedens, stipitis indole et omnium partium colore Polyp, xantliopodcm mox in memoriam revocans. Statura minuta, curta; totus fungus 2 unc. tartum altus et latus. Stipcs basi peltato-dllatrta ramulos et ligna amplectcns, glaberrlmus, mox in pileum piano -depressum expansus. Pilcus centralis, regularis, in- teger, glaberrimus, laevis, nitens, subfulvus, fasciis satura- tioribus concentricis, haud vero impressis elevatisve, pic- tus. Hymenium, ascis immersis, laeve et glaberrimum. A proxima Thel. cartilaginea Elench. fung. substanlia, colore, fasciis et tota statura maxime diversa. 40. TiiELEPiiORA (Merisma) Damaccornis, coriacca, in- tus helvolo-filamentosa, pileo ad stipitem velutinum fusco- atrum in lobos düalatos incisos diviso, rugoso, glabro, hy- menio badio setuloso. Stereum Damaecorne. Link in Bcrl. Mag. f. natiirf. Freund. 1808. — Cfr. Syst. myc. 1. p. 436. Ad terram Brasiliae. Vidinms tantum in herbario TVilldcnowicmo. Slipes brevis, varie divisus, velutinus, fusco-ater, basi bulbillosus e terrae glebulis conglobalis, superne in lobos 3 — 4, pileum conslituentes multipartltum, dilatatus, ut non desint rationes lianc speciem eliam Th. mesopodibiis, suadcnte Thcl. multipartita, adscribendi. Pileus diffor- mis, expansus 2 — 3 unc. latus, sed ad stipitem usque parlltus; lobis vero omnino pilei indole, utrinque planis, sursum eximic ad 1| unc. dilalalis, varie incisis et laci- niatis {Plum. l. c. t. 168. f. H. et hujus formani non 525 male exprimit), siccis passlm convolulis. Pagina superlor, iit in Pileatis solemne est, prorsus slerilis, glabra, rugosa, rugis jelevatis subparallelis, passim vero anastomosantibus. Pagiiia loborum inferior lantum hymenio tecta, laevis, ba- dla, ex ascis emersis setulosä, ceterum vero glabra. Snb- slanlia coriacea, sicca ferme fiagilis. Contextus, qui op- timas dljfcrenticts Thclephorarinn ojfcrt^ omnino talis, qiialem in Apodibus e sectione Stereorum in El. fung. 1. p. 172 descripsi; Stratum intermedlum evidenter longitu- dinalller filamenlosuiu, helvolum. Obs. Jam, ut puto, salls superqne demonstravi, The- lephorae genus e pilei figura plus minus integra et divisa in plura divelli non posse, et praecipue genus Merisma Pcrs. nullo modo esse separandum. Tam praecedens, quam scquentes species nostrum de Mcrismate Judicium insi- gnitcr confirmant. Perinde est, utrum Thelephoras, an Merismala sensu Persoonii dicas. Majoris sane momenti est ascorum sItus et indoles, cum ipsius fungi contexlu intime saepius congrucntes, ut v. c. Sterca facile consi- derarl possint pro peculiari serie, cujus species tam pileo inlegro, quam ramoso-lacinialo, dimidiaio-sessili et effuso- resupinato occurrunt. Inter Resupinalo-effusas vero Sle- rea cum reliquis Thelcphoris ita confluunt , ut omnes li- mites prorsus oblitterentur et asci eodem modo emersi in plurimis Polyporis, textura similibus, eliam obviam ve- niant. 41. TiiELEinoRA (Merisma) spcciosa, coriacea, undique velutina, ferruginea, piieo in lacinias plures ercclas repan- das diviso, hymenio subsulcato setuloso. Coralloides fusca et laciniata. Pluin. Fil. t. 168. y. K. Speciosissima haec species ad tcrram in America ca- lidiorl nascilur. E Brasilia tam a Lund collecta vidi, quam a Bcyrich, in cujus lierbarlo adesl varielas slipitc 526 longiore, pileoque profumlius diviso, Stcrcum stipitatum Link dicta. Stipes nunc brevlor i\ unc. longus, nunc gracilior ad 2 — 3 unc. productus, torulosus, velutinus, ferrugineus. Plleus erectus, in plures lacinias profunde et saepe ad sli- pilem usque flssus, laclnlls rcpandls sursum dilatatis, apice irregulariter fimbriatls. Superficies laciniarum superior pro more sterilis, laevis, velulina, azona ; sed color et substan- tla tenax totius fungi cum Polypori perennis conveniunt. Hymenium subsulcatum, (in fungo Beyrichii fere laeve,) non tantum Slereorum more setulosum, sed insuper pube brevi velutinum. Contextus hujus speclei quoque privus est; intermedlum Stratum filamentosum obsoletum, sed hymenium a pilco separari potest. 42. Thelephokä (Merisma) rudis, connalo-caespltosa, ligneo-pallens, protrudens ramos coriaceos inaequales com- pressos velulinos acumlnatos. Ad terram Braslliae, Augusto. Beyrichl Haec species ad typum Europaeum IMerismatum, im- mo ad Th. (Merisma) spiculosam prope accedit. Ut om- nes fungi incrustantcs, rudis est et valde versiformis; sed facile dignoscitur ramis e stromate communi quasi egre- dientibus, inferne connalis, sursum liberis acuminatis sim- plicibus brevibus. Hymenium velutinum quidem est, sed non setulosum ut in praecedentibus. — Proxima T/i. spi- ciilosa etiam variat laevigato-effusa, omnino ut Thelepli*. Resupinata; forsan et Th. rudis. 43. Thelephora (Apus) luteo-badia, corlaceo-membra- nacea, pileo villoso-rugoso. glabrescente concentrice sul- cato badio-fcrrugineo, hymenio glabro lulescente. Th. badia. Kunze! in M'^cigelt cxs. Ad truncos Surinam!. TVeigelt. Tota facies Th. tahacinae et a^ocatae, sed hyme- nium non setulosum, nee adest Stratum intermedium dis- 527 tincte filamenlosum ut ad seriem Auriculariamm referenda Sit et prope Th. atratam collocanda. Dimidiata, imbri- cata, varie concrescens et undulata, transversim elongata, 2 unc. usque lata, et, licet siibstantia ilrma arldissima sit, ob tenultalem fere flaccida. Superficies superior valde in- aequabilis, villoso-rugosa, dein glabrata, sulcis concentri- cis zonata, sed unicolor, badio - ferruginea. Hymenium absque papillis, setulis villoque colore dignoscitur pecu- liari olivaceo-aut cinnamomeo-luteo inlenso, ad habilum Stereorum, nee ad Th. hirsulae, accedente, licet cum hac ascis conveniat. Obs. Specimen Th. badloe Hook, {cinereo-hadia for- san dicendae) visum ad Th. versicolorem, in Omnibus regionibus calidioribus admodum vulgarem et colore muta- bilem, propius accedere videiur zonis tantum glabratis, nigris, Iiymenio cinereo pallescente. — Agaricits amplis- simis squamis Plum. fil. t. 168. f. I. ex hac regione est, sed ob colorem neglectum haud tute determinandus. 44. Thelepuora (Apiis) lobata^ umbonato-sessilis, co- riacea, rigida, undulata, sordide helvolo- villosa, zonis mar- glneque badiis, hymenio glabro cinnamomeo- cinereo. Th. lobata. Kunze! in Weis:, exs. Ad truncos Brasiliae. ßcyrichl Surinam!. Wei^ßltl Ampla (praecipue Brasiliensia specimina), pluj.es un- cias longa et lata^ varie concrescens et eximie undulata, anfractuosa, unde lobata apparet, posti(;e umbone promi- nente sessilis, quo plures species tropicae ab Europaeis effuso-reflexis dignoscuntur, dura, coriacea et rigida. To- menlum pilei densissimum, aequale (nee fasciculatmn), hel- volo-sordidum, versus marginem acutissimum, patentem et in zonis rufescenli -badiis evancscens. Hymenium laeve, glabrum , in Brasiliensi magis adulta cinnamomeo - cinc- reum. Ceterum perfeclc congruunt, ncc hymenii colori nimis fidendum, testanlc jam vulgalissima nostra Theleph. 528 hirsuta. Esscnllales pollus differeiUlae In conlexlu posl- tae sunt; in specie praesenLe sat singulares; adest onlm Stratum inlermedium longlludinalltcr fibrosum, dense com- pactum, album; tarn a superlori e fioccis densis suberec- tis constipato, quam hymenio Ilnea fusco-nigricante dis- ilnctum. Hymenium in Omnibus Auriculariis fere ejusdem slructurae est, licet cum pilei contexlu in Europaeis ma- gis contiguum, quam in plerisque speciebus tropicis. — Inserenda est inter Thel. versicolorem et mytilinam, quam etiam saeplus laudatus Beyrich in Brasilia colleglt. 45. TuELEPiiOKA (Apus) Anricula Cati, sessilis, coria- cea, auriformis, pileo azono ya*c/cw/ß/o-/«Wo helvolo-fus- cescente, hymenio glabro cinereo-incarnato. In ligno carioso Insulae Bourbon, ubl ab incolis „Orcille de Chat" dicitur. Bory. Ex herbario Willde- nowii, in quo Anricularia Cati dicitur, descripsi. Forma auris, late cucullata, uno lalere incisa, posllcc sessilis, "varie contorta , sed horizontaliter nascens, 2 — 3 unc. longa et lala. Margo integer, obtusus, subinflexus. Pagina sterills azona, fasciculatim hirta, quo eximie di- gnoscitur. Hymenium glabrum et papiilis destitutum, sed passim costis elevatis raris ornatum, clnereo- carneum aut lividum. Slructura priva; exlimum Stratum e fibris erec- lis compactum; sequitur medium nigrum, longiludinaliter obsolete fibrosum, linecla alba ab hymenio distinctum. — Ab Exidiis mcis distincta est, sed forte cum TJicleph. jiiescntcrica Pers. peculiare genus, cum varias species ejusdem structurae e tropicis viderimus. 46. TiiELEPnoRA (Apus) Bojyana, basi umbilicala ses- silis^ pileo subpapyraceo velutino zonato fuscescente, hy- menio glaberrimo alutaceo-pallido. a. Auricul. chartacea. Boryl j\on Th. chartac. Meyer. b. Auricul. ostracea. Boryl non Th. ostrca. Nees. In 529 In Iruncis insulae Bourbon. Bory. Vidi in herba- rlo Wilidenowii. Cum sequente a reliquis differl substantia coriacea quidem, sed adeo tenul, ut potissimum papyracea dicenda sil. Ceterum inter pulcherrimas specles numeranda est, suborbicularis, 4 unc. lata, eximie explanala; superne ve- lulina, zonis demum glabrescentibiis notata, colore plus minus obscure fuscescente lincta, maigine tenuissimo pa- tente concolori. Hymenium prorsus Auriculariarum, glabrum, laevissimum. 47. Thelephora (Apus) mcmbranacea, sessills, expla nata, pileo subpapyraceo velutlno unicolori umbrino, hy- mcnlo glaberrlmo fusco - purpureo. Auricul. membrana- cea. Bory! Cum praecedente. Herb. Wüld. A praecedente, cum qua forma et structura convenit, differt praecipue colorlbus, vel eodem modo ac Th. pur- purca a Th. hirsuta. Ut Tlielephora Boryana valde ex- planata et tenuls, sed pileus non zonatus, licet villus In llneas concentricas condensetur. Hymenium recens viola- ceum. 48. Thelephora (Apus) Beyrichü, effuso-reflexa, pl- leo molll villoso umbrino, margine pallidlori, hymenio laevl velutlno pallescenle. Ad llgna putrida Braslllae. Beyrich! Ex hymenio ad suberosas pertineat; at substantia molll a reliquis recedit. Crescendi modus et color oni- nino Irpicis farinacel; longltudinaliter extensa, plleo pe- ranguste reflexo \ lin. lato superne marginala et concen- trice sulcata. Reliqua ut supra. 49. Thelephora (Resuplnatus) conspersa, latissimc ef- fusa, membranacea, indetermlnala , aurea, pulvere leproso ollvaceo-cinerco adspersa. Ad cortices pulridos in Brasilia. Fcct 5i Bd. ks Heft. 34 530 Rleilla inlcr Tlieleplioras c\ Ilypochnos, ab omnlbus dcsnlplis ONlmic dislinclo. SIslIt mciiibranani lallssiniam, e filamenlls tencnimis ilensissime intertexiam et unilam omnino, adhacrentem, ut a matiice fnisiulalim tanlum solvi possit, ambltii intleterminato luteo; subtus aurea est el oculls armatls sericea. Color hynicnll? (ascls desll- tuti!) denso pulvere, e sporls minimis coiiglobatis al nul- lls iloccls involutis conslanle, insperso obliteratur, sed pulvere delerso apparet. Obs. Nulkun genus fungos fructificaiione adco dl- versos ac Tbelepbora conipleclitur. Quo plures vero cxa- mlnaveris specles, eo diHlcillus in phna genera separes. Addas, indlgenarum morpbosln plurimas diffcrcnlias tan tum aiiomalias esse iestavi. 50. TiiELEPiiOKA (Resupinatus) vosco-cinctn, aeqiiall- ter effusa, tenerrime nicmbranacea, ambitu determinato sanguineo-rosco, hynicnio? cinerascentl-pruinoso. Fig. 5. In Brasilia ad cortices arborum. Fee! Cum Hypochno ruhro-c'incto, multo vulgatiori non commutanda. Membranam sislit Icnerrlmani, a matrice Sülubilem, ambitu determinato glaberrimo sublibero; su- pra roseo, subtus Sünguinco. Contexlus tenerrimus, lon- giludinaliter fibrosus, superne glabralus, subtus adpressc sericeus. Hymenium verum nullum cum ascis setisve, sed membr.ina pruina tenuissima nudo oculo non conspicua adspersa. Simile vidi in variis Europaeis in statu non perfecto. Cfr, Fleuch. Fangor. Tab. XL (ig. 5. a. magn. natur. b. paginam inferio- rem, c. contextum cum pruina disci magn. aucl. sistit. 51. TnELEPifOKA (Apus) crinifa, acqualiler efiiisa, ro- tundata, submarginala, subtus setoso - hispida, hymenio glabro pallescenfe. In Iruncis Brasiliae. Beyr'ichl Effusa, tenuis, rotundala, contorla, flaccida, 2 unc. 531 circitcr lafa, marginc libcro obtuso patente concolori. Pagina adnata sterilis azona, ollvacea, setis Polypon Hydnoidis similibus obsessa, quibus ab omnibus differt. Hymenium in hac adest perfectum et genuinum, glabrum, rimoso-diffractum, subsecedens, quäle in Thelephoris ce- raceis. 52. Cläyaria fiirceUata, adscendens, subferruginea, ramis solidis repetito-dicholomis distantibus tenacellis ve- lulinis acuminatis. Coralloldes ramosissima, purpurascens. Pliim. Fil. t. 168. /. L. ex habilu. Ad ligna putrida in tropicis. Vidi e Guinea, ins. Bourbon et Brasilia. (Roxburgh, Bory, Bcyrich.) Clavariae Iropicae, quarum vero paucae innoluerunl, ab Europaeis hymenio velutino recedunt, quod momen- lum, si in plurlbus deiegendis confirmetur, eas in pecu- liarem seriem colligit. — Praesens species 3 — 5 unc. alta est caule tenui pro tanta magnitudine, adscendente vel in specc. ex Ins. Bourbon (Bory) decumbente, subvilloso. Rami a basi regulariter et repetito dichotomi, simülque aequaliter altenuati, solidi, distantes, laeves, sub lente ve- lutini, apice simplici cuspidati. Proxima Clav, tuhulosa recedit slalura, ramis tuhulosis fragilllmis confertissimis, colore ocliraceo, qui in Cl. furcellata plus minus pallide ferrugineus, sed in specim. Brasiliens. Deyrichii ochra- cco - ferrugineus. PTERULA. Cfr. Syst. Myc. 1. /;. 496. Syst. orb. veg. 1. p. 90. CirAR. Receplaculum subcoriacenm, filiformi-setaceum, erectum, strictum, cum slipite confluens, circumcirca hy- menio cinclum, apice sterili multifido. Hymenium ascis destitutum! sporidiis immersis. Obs. Inter genera Hymenomycelum maximc aberran- 34" 532 lia Plerula certe nnmeranda, seil aplior locus non adest et habitiis prorsus Clavariae leiiiiloris. llymenlo ^labrato absque sporldlls nudls ab Isarlis omnlno distant. Sub- stantia subcoriacea, tenax. Receptaciilum teres, aeqiiale, iilo fere tenuius, apice sterlli inultifido. Asci formari ne- qiieunt ob hymenil indolcm; est enim c conlexlu tener- rimo stipatissimo floccoso compactum, sed in supcrllcle unitum et glabralum. Nee pro statu thallino alius fiingi liaberl possunt hiijus specics, cum non solum ipsae llbere evohitae, verllcalitcr et in luce nascenles, sed eliam pro- prio discrclo mycelio instructae sint. — Nascuntur ad ler- ram in regionlbus calidioribus. Huc rcferendae. 53. Pterula 1. pciiicillatn, elongata, simplex, lutea, apice penlcillata. — Vaill. par. t. 8. f. 3. BuU. chanip. p. 207. t. 448. /. 3. sub Cbvaria. Ab hac disiingullur CI. peiiicUlata Sclium. colore atrofusco, sed non satis cognita est. 54. Pteküla 2. plumosa, ramosissima, albida, demum fuliginea, apicibus dilatalis plumosis. Schwein.! Cur. n. 1089. sub Clavaria. 55. Pteküla 3. sjihulafa , densissime sllpata, ramis concrcscentibus albido-cinereis, apicibus mulllfidis subu- latis glabris lufescentibus. Tab. XI. Jig, 4. In terra humida Galliac occidenlalis circa Angers. Guepin. t Stirps valde singularis, cum qua nulla in Europa bo- teali lecla comparanda mibi videlur. Clavulae, si ita di- calur receptaculum setaceo - filiforme et aequale, lilo tenui haud crassiorcs et quasi subangustalae, erectae, striclae, \\ — 2 unc. altae, tenaces, in caespitem densissimum in- iricalae et, quod valde singulare, inlcr se concrescenles. Apices glabrati 1 — 2 lin. longi, rare simplices, saepius multifidi, subulati, ferrugineo-lutescentes, ob defectum ve- stitus hymenini albido-cinerei clavulas ceterum ambienlis. 533 56. Caloceka dclicnta, cacspitosa, simplex, subulala, fulvo-rufa, apicc dilulior. In iruncls dcmorluis silvarum BrasIIIac. Beyrichl Spcclcs pulchf^lla et delicala, Calocerae corlicali per. quam affinis. Clavulae plures üliformi-subulatae, glabrae, opacae (nee pcllucidae), fulvo-rufae, aliquot llnearum lon- giludlne (varia in eodem cacspitc), per corlicem eaespi- tose erumpunt et divergunt. Sub cortice, ut In Caloc. iahcrosa, nidulatur tuberculum commune, e quo egrediun- lur. Obilcr inspecta hoc tuberculum pro conceptaculo Sphaeriae iubcrculatae et clavulae pro ostiolis sumi pos- sunt, sed slruclura omnino generis. LASCHIA. (Novum gcnus e familia Trcmelllnarum.) Chak. Keceplaculum gelalinosum, expansum, pilealo- dimidiatum, supra sterile, sublus fructificans , favoso-reti- culalum, persistens. Ohs. Habitus MeruIIi Apodis, sed valde diversum ge- nus ob substanliam tolam gelatinosam, similarem, hyrae- nio nullo discreto. Ob paglnam inferiorem fructificanlcm cum Gaepinia potissimum comparandum, sed, praeter su- perfidem in hac numquam reliculato-favosam, hymenlum Guepiniac a receptaeulo discrelum est inlusque tubulis slriaeformibus, ascorum cxpcrimenlis, instructum. In La- schia exsiccala contextus cum Tremellis genuinis omnino convenire vidctur. Dixl In memoriam Clar. Lasch, qui Agaricos sagaciler determinavit multasque eximias spccies, ut e specimlnibus communicalls video, dctexiJ. 57. Lasciiia dellcata, pileo glabro. JMerulius? favosus. Ilcrh. JViUden.l Ad truncos in Guinea. In variis herbarlis vidi. Sicca papyro ienulor, rigidula; Immeclala maxime flaccida, lenacella, minus vero quam Trcmcllae, quibus in 534 ßtatu exslccato slmills, turgct. Plleus suborbicularls , po- stice prope marglnem adnalus, 1 — l|unc. loiigus, glabcr, riigiilosus, niargine inlegro. Pagina inferior hynienina (li- cet nulluni liymenium dlscrcluni adsll) cum conlextu Ic- nerrlmo pilei contigua, favoso-reticulala, dissepimenlls Ic- nu'tbus membranacels inaequallbus, saepe dentato-produc- lls et interruptls. Color fuscescens. 58. Tkemella auricjilaris, cupularLs, uno latere Inci sa, subdimidiala, ulrlnque glaberrima, fusco-succinea. Ad llgna pulrlda Braslliac. Bcyrichl Solltarla, sessilis, unclalls, Pezizam cochlealam relc- rens, at magis rcgularis nee contorta. Substanlla tenuls, sed gclatinosa, flaccida, diaphana, ulrlnque similarls, liinc et confirmanle conlextu omnino Tr. auranliae cerle hu- jus generls. Addas Tremellas omnes, in aqua maccra- taSf hfinc color e percgriuo tlf?gcre, quo momenlo jam primo intuitu ab affinlbus gencribus dignoscunlur; T. an- ricularis aquani dilute fuscam, proxima T.ßmbriata ful- vam tingit. 59. TiiAMNOMYCES c/iorclalis, caespitosus, slrictus, fdl- forniis, simplicissimus, subfarclus, ater, perltliecils ad la- lera proluberantibus. In silvls Cayennenslbus. Richard! Dufojirl Spllliamaeus et ultra, filo vlx crassior, eximle strlc- tus, rigidus et tenax, sursum aequallter sed ratlonc vlx palpabill allenualus, In cuspidem longlsslmum passlm fle- xuosum productus, laevis, glaber, fusco-aler; intus farc- tus aut obsolete fistulosus. Licet ilaque forma a Tham- nomycc Chamissonis Ehr. diversissimus slt, conlextus e floccis brevissimls maximc compactis carbonaceo-corneus cum eodem prorsus convenit. Perlthecia superficialla, dl- stanlla, In medio confcrtlora, globosa aut ovala, oblusa. dein poro (demum submarglnato) aperla, demum evacuata, Cava. Aöci fixi, lincarcSj sporldils globosis. 535 Ohs. Ilabllu a Spliacrils valile divcrsiini j^eiius, sed cliaraclercs (Hllicllcs. Slroiiia ojusdcm fonnie in iitioque gciicre occiinll; in niiillls SpliaciIIs fisUilosmu esse jain iiGvinuis. Asci in v.ulis Sphaeiiis iion peilecllus cxpli- call, quam in Tliamnomyce. Diffcrcnlia essenllalis, jam obscrvanic acuraiiss. Ehrenberg, in perilhcciis a siromale füiniatis et cum codem conliguis poslla. — Ob locuui „m rupe quadain" Thamnomyccn in Syst. Mycol. rcciperc non ausus simi, cum nullum novisscm fungum in rupibus na- sccntem ncc, considerala eorum vegctallonc, provenire pos- sent fungi. Demaüum enini peiraetiin Pers., By.ssiis JoU- l/ius L. similesque evidenter c classe Algarum sunl. Cum vero jam in herb. Chamissojiis, Beyrlc/iii etc. plurima spc- cimlna examinare licucrit, eademque Ilgnis puhidis evi denler adnata, locum supra indicatum ex crrore quodani irrcpsisse credo gciuisque sine omni baesltalione Pyreno- mycetibus adscribo. Sic el quaedam alia genera, Byssa- ceis In Sysl. Orb. Vcg. ex aliis Auetoribus potissimum subjuncta, aut vcri fungi, aut fungorum incunabula, qui- bus exclusis hie ordo maxime naturalis vidclur, cum Li- chenibus blastemate homoeomer. fere congruens, colh'gens omnes formas, de quibus Lichenologi et Phycohigi discep- tant, nempc genera: CoUema (Nostoc) eiqne certo maxi- me affine Lichinam, EpJiehen, Thcrimitin, Cil'ieinm, Coc- nogonium, Dichoncma, Byssinn etc. Coenogoninm v. c. per Thermnllii et floccosas formas v. c. Coli, laceri ila cum Collcmatibus cohacret, ut, me qnidem jndice, non longe removeri possint liaec genera. Si nuMa ratione ha- blla vegelationis et IhalU slructurac, Collcma cum Par- meliis, Coenogoninm cum Bialoris (sive Patellaviis lAIeyer) conjungere malles, vix evidenlcs vidco valloncs PcAizas a Parmeliis, Sphacrias a Verrncariis, I^ystcria ab Opegra- phis e. s. p. distinguendi vel, \\\ exemplnm sumam e pcr- feclioribus planlis, Alismam a Uanunculaccis. Thalli for 536 ma parnm valet, sed structuram, opllmc demonslrante II- luslr. Link, non tcmerc vilipendamus. Seil liacc baclenus. 60. SpHAEKiA (Cordyccps) pnpyrifera Link, carnoso- suberosa, clavaeforniis, simplcx, laevis, nigricans, intus de- tcrminatc cava, stipite glabro. In Brasih'a ad basin truncorum. Beyrich. Etiam mi- nus perfeclam a Liind rccepi. Cum Sphacria Gompho comparanda, licet eidem pa- rum affinis sil. Tres uncias alta, simpIex, clavaefornn's, sed sursum altenuata, ncc apice rolundala oblusa ul Sph. Gomphns; slipite brevi glabro exceplo, undique perilbe- ciis cincta. Corlex subcrustosus quidem est, sed non lac- catus ut in Sph. Gompho, laevis, subglaber, fuliginoso- aler. Stroma valde fragile (durissimum in Sph, Gompho)^ e floccis laxius contextum, sordide albo-pallescens, in- ferne solidum, ex maxima vcro parte detcrminate cavum, inlusquc strato subpapyraceo vestitum, quod rationem no- minis oblulit; deest omnino in Sph. Gompho. Peritliccia in Strato peripherico nigro, at non discreto, immersa, sti- pata, globosa aut mulua pressione angulata, extus inlus- que atra, in meis specc. evacuata. Ostiola minula, punc- tiformia, prominula atra. 61. Sphaeria (Cordyceps) multiplex Kunze, caespi- tosa, suberosa, fusco-atra, clavulis tereti - compressis sub- divisis laevibus intus albis, slipitibus elongalis leproso-vil- losis. Ad truncos Surinami. TVeigelt. Obilcr inspecta formis quibusdam Sph. Hypoxyli valde similis est, sed revera diversa. Stipiles fere iidem, sed magis caespitosi, tomcnlo magis leproso obducti, superne demum glabrati et rugoso-lacunosi. Clavulae multo lon- giores (biunciales in speciminlbus visis), magis turgidac, tereti -coinpressae, sublinearcs, apice simplici aculo, inac- qualcs, laeves, simplices aut furcalae, 1. polius geminalim 537 connatae, fusco-alrae. Stroma angustum, album, in ani- bitu vero fusco-a{rum. Perlthecia prorsus Immcrsa, nc in vetustissimis quidem prominula, (ut semper in Sph. Hypoxylo), globosa conferta, solito magis tenuia, vegeta alba, evacuata extus inlusque atra. Osiiola sola promi- nent, saepe in lineas nigricantes seriatim disposifa, primo punctiformia minima, adulta vero in papulas planiusculas lenuissime marginatas et centro perUisas dllatata. Cele- rum tolus fungus rigidior et fragilior, quam ulla spccies e vicinia Sph. Hypoxyli, ut Sph. digitatae potissimum sit postponenda. 62. Sphaeria (Cordyceps) adsccndcns, suberosa, Sim- plex ramosave, clavulis compressis longitudinalitcr coslato- rugosis laccatis atris, stipitibus adscendentibus subglabris lacunoso-sulcatis. In truncis dcmortuls prope Tifuea Braslliae. Majo. Beyrich, in cujus herbario adcst nomine Merismatis par- titi Lk. Mutabilis stirps, perfecta 3 — 4 unc. alta. PerllhccIIs pallidis, ostiolis latenlibus, superficic crustaceo-laccala et rugosa (modo autem diversissimo) cum Sph. Gompho qui- dem convenire videlur; ceterum vero longe diversa et Sph. Hypoxylo similior; eadem cum hac formae, rami- ficationis et staturae varielas, sed et ab hac et a Sph. vwltiplici nolis maximc insignibus diversa. Stipes, basi leproso-villosa excepta, prorsus glaber, crusla laccata opa- ca atra obductus, lacuuoso-sulcatus, primo decumbens sim- plex, dein adscendens subramosus, lenuis, acqualis, lon- giludine varius. Clavulae, seu rami terminales, cum sli- pite contiguae eoque latiorcs, compressae, valdc inncqua- les, nunc apice dilatati, nunc acuti, glabri, longitudinalitcr costato-rugosi, ceterum colore et superficie stipitis. Peri- thecia peripherica quidem, sed ut in praeccdcntc prorsus immersa, haud prominula, globosa, ampla, plerumque spar- 538 sa, osüolls latenlibus. Stroma solldum; album. — Adcst quotjuc siniilis slirps in Herb. Bcyr., 31cr'isma adimüim diclo, quac junior vidclur planfa, jam Fcbruario lecla. Obs. Pracicr novas niinierosas species, quas ex Ame- rica calidlori jam novimus, ibidem quoquc adsunt: Sphae- ria (Ugitata, poJymovpJia, Ifypoaylon etc. 63. Si'UAEUiA (Cordyceps) pinnila, niollis, fragilis, cla- vala, difformis, glalcrrinm, alra, pcrilheciis periphericis pallidls. In ramis virescenlibus Lantanae mutahUls in Bra- silia. Beyricli. Pro SpJi. hotryosa noslra habita fuissc videlur el in statu sicco dccumbons 1. eliam sessilis lubcrcnlosa varians cidcm sat simills, verum nnlli descriplae affinis. Vegeta- ilo bujus et sequcnlis ab or.miiim cognitarum recedil; in carnosis (Hypocrcis) lliallus est mycelium flocculosum, om- nino ut in ITynienomycellbus; in Hypocrylis est Khizomor- pba corticala; in Sph. piimila et gracillima, aulem ma- Irlci stroma innatum; nempe in iS". /w/w/V« maculae nigrae corlici innatae coiiliguae difformes, c quibus receptaculum plerumquc soÜtariiim erumpit. — Stipes simplex, clavula brevior et subinde obsoletus, compressiis et inaequalis. Clavula simplex, conica, oblonga aul difformis, nunc acu- la, nunc obtusa, inaequabllis, subrugosa, intus solida alba. Pcritbecia sparsa, globosa, pallida, ostiolis promlnulis. Praecipue ceterum dignoscitur substantia molli, fragili, ve- geta subcaniosa; asci vero ut in seric Hypoxylorum, nee ut in Ilypocreis. 64. Spjiaeria (Cordyceps) gracillima^ simplex, tenax, teres, subcapIUaris, lineolis nigris in ligno serpens, nigrc- sccns, apice tcstacco-pallcns, peritbcciis lalcralibus. Ad ligna pulrida silvarum Cayennensium, cum Tham noniyce. Sub priori specic jam observalum est, hujus vegcta ^ 539 tionem a rellquis Sphnerils clavalls dilTerre; in ipso llgno eniin innalac serpunl lineolac iiigrac, lililzornorplnini iii- tcsihunn Dec. , [quae eodem niodo ad Sphaeriam splno- sam, imincrsam etc. peilinet,] omnio refcrenles, modo le- niiiorcs. Ilis abimde dlffert a ccfcruni sinilli S])h. ßlifor- mi Alb. et Schwein, s. Rhlzomorpha simpliclssluia Pers. Clavulae filo lenuiores, 4 — 6 lln. longae, simpliclssiaiae, ercctae, leretes, tenaces, acqualcs, laeves, glabrac, nigri- canles, aplce stcrill lestaceo-pallido, stipile coniiguo et similarl. Perilhecia latcralia, rara, immerso-latentla, glo- bosa, nigra nee c stromale formala; hinc sine dubio a Thamnomyce diversa. 65. Spilvekia (Poronia) ciipnlavis, carnosa, cupularis, marginala, lutea, extus villosa, dlsco dcpresso pcritheclis peripliericis tecto. Ad ligna pulrida Germanlae. Copiose adcst in Herb. FFilldenowii sub nomine Sph. pallidac Pers. Optima Hypocreae specles (Cfr. syst. niyc. et Syst. orh. vcg,)\ adeoque maxime exoptata, cum liaclenus ex illa naturalissima serie, genus distinctnm consliUienle, nulla cognlta fuerit species cupularis, cum Poroniis liypoxylis analoga. Celerum Sph. geJatinosae Tod. revera aflinis, sed forma rcgularl et conslanle eximie diversa. Vegelatio primordialis flocculosa. Slroma carnosum, sisllt cupulas sessiles, reguläres, 2 — 3 lin. latas, crassiusculas, marginc aequali obtuso cinclas; extus steriles, pubescenli-villosas. Perilhecia in disco peripherica, globosa , menibranacca, puncta obscuriora refcrentia. Asci, prorsus quah's in Sph. militari etc., fditbrmes, erumpentes, (characlerem essen li;»- lem Hypocrearum ofierentes.) unde discus in maluris mu- cedine alba obduclus apparel. 66. Si'iiAEKiA (Pulvinala) Placenta Link, hemisphae- rico-globosa, exlus intnsquc alra, intus a/.ona , perilheciis peripliericis globosis, osliolis p.'ipuloso-hcmis[)Iiacricis. 540 In Irunco ad Friburgo novo Brasiliac, Januarlo. Beyrich. Speclabills, liabitu SpJi conccntricoe ; sed perilliecio- rum forma el stromale carbonacco alro azono slmilarl iule dlslingiiitur. Superficies quoquc e perilheciis acqualiter prominulls papulosa, papulis ex ostiolis porosis pertusis; cetcrum laevigala et uniformls. Perithccia admodum tcnula, membranacea, fragilia, polysticha, in hac tribu majuscula. In speeiminibus examinalls evacuata erant. 67. Sphaekia (Pulvinala) Asphalatum Link, globoso- difformis, crusta aira nilida discrela obducla, inlus fuligi- noso'atra obsolete zonata, perilheciis linearibus periplic- rico-immersis. Ad Iruncos demortuos arborum Brasiliae. Jjeyrlchl Non sine dubitallone a Sph, concenirica per omnem orbcm terrarum obvia, dislinguitur, sed iit valde specta- bilis haud omittenda. Forma nunc globosa, nunc turbi- nalo-siipitata, apice convexo-plleata submarginata, unciam altingens, omnino superficialis et facile libera. Crusta ex- terlor laccata, glaberrima, unde similarls, a perilheciorum Strato separabilis. Stroma compaclum, fere similare, sed lineis concenlricis obscurioribus obsolete zonatum, nee ita cellulosum ut in Sph. concenirica. Peritliecia sub crusta peripherica, admodum tenuia, omnino linearia, extus in- lusque (evacuata) atra, admodum fragilia. Osliola mini- ma, punctiformia. 68. Si'iiAEKiA (Pulvinata) caelata, lurbinata, submar- ginata, disco convcxo, stromate suberoso-indurato nigri- cante, apice delerminate cxcavalo, slratis cellulosis verti- calibus referto, perilheciis in crusta exteriori cornea pc- riphcricis minimis. Ad truncos putrides in silvis Cayennac. Fee. Adeo diversissima, ut facile sui gcneris specics, at cum pracccdcnli et S. concenlricae proxima videalur, hoc 541 loco pollssimum inscrcndam pulavi. Superficialis, leviter adnata, \ unc. alta, regularitcr turblnala, obtuse margina- ta, siipra convexa, vcrlicc vero truncata; tota extus ob- ducia Strato crasso durissimo corneo extus inlusque alro (slruclura Thamnomycis), in quo nldulantiir pcrithecia mi- nima subcellulosa, quorum ostiolis extus undique sublili- ler punctata, ceterum nuda et glabra. Intra hanc cru- stam adest slroma subcrosum, firmum, fuliginoso-atruni a basi radians, superne inchulcns cavitatem determinatam magnam, stratis cellulosis Sphaeriae concentricac simiJi- bus, sed verticalibus, laxius farclam. Primo obtutu baec strata pro perilheciis linearibus habita sunt, sed nee cum ostiolis conjuncta sunt, nee indoles eis inest peritbecio- rum, quanlum quidem e fungo exsiccalo eruere potuimus. Adest insignis analogia bujus et Lycoperdi caelati. 69. Spiiaekia (Pulvinata) Phoenix Kunze, convexa, lestaceo-pallens, peritbecüs periphericis ostiolisque nigris tuberculosa, stromale carnoso-suberoso albo. In caespitibus Graminum semicombuslis, Surinam!. Communicavit Kunze! Proxima Sph. glohosac, sed colore et superficie pe- rilheciis prominulis tuberculosa, ut in Sph. multiformi^ loTige distat. Tubercula sistit convexa, irregularia, soli- taria aut conglomerata, 2 lin. circiter lata, extus velafa et testaceo-pallida. Stroma genuinum, carnoso -subero- snm, similare album. Pcrilhecia prorsus Sph. glohosae, sed ob slroma tenuius prominent et apice papilla nigra Icrminanlur. Stromatis indole quidem hacc et Sph. glo- bosa Hypocrels accedunt, sed mullo solidius est et pcri- thecia omnino Hypophericarum. Forsan serlem inter has mediam constiluant. Obs. Sph. perforata (Sph. fuscae proxima) et Sph. i^dicalis Schwein., hactenus tantum Americanae, jam in Gallla occidenlali-meridionali a Gel. Dufour collectae sunt. 542 — 70. Spiiaeria (Connala) micropiis^ nigra, pcrllhcciis Slipatis ovali-oblongis apicc liberis conico-papillafis, dcor- siim slipilato-productis, basi slromate elTnso coiijuncUs. Sphaeria concreraeutosa, Lh. in Herb. Beyr. Ad Iruncos arborum in Brasilia; Octobri. Beyrlchl Haec et sequens ad peculiarem typum, inter Sphae- rias hactenus ignolum, cum Tympnni conspersa reinotius analogum, forinatae sunt. Concrcscendo lale effusae, in- aequabiles, alrac, slromate communi superficiali conjunc- tae. Ex hoc assurgunt slipites perbreves et inaequales; sed nunc utriusque speciei analogia subsistit. In S. mi- cropode enim perithecia ipsa simplicia sunt, tantum ob silum maxime stipatum plus minus connala, apice vero libera, ampla, ovali-oblonga, extus rugoso-scabra, firma, cxlus intusque [evacuata] atra- Ostiola valde prominula, conica, laevia. Obs. Sancte ubique servare sludens nomina, sub qui- bus species indescriptas in hcrbariis servatas video, in bac et sequente specie eadem mutare, iiberalitale amicis- simorum determinatorum fidens, mihi indulsi, cum reli- quae affmcs species eodem modo connatae sint, concre- scentis vero nomine ad omnino diversam vegetationem in Syst. Myc. designandam usus sim. 71. Sphaeria (Connata) coenopus, nigra, tuberculis planis deorsum angustatls substipilatis in crustam unduha- tam stipatis, perilheciis subinnncrsis, osliolis puuctifor- mibus. Sphaeria concrescens. Kunze! in litt. Ad corliccs putrescentes in Cuba et Surinamo. De analogia vegelationis, ob quam in hac tribu col- locavi, nam e situ pcrilheciorum glebosis magis accedit, sub priori specie disserui; ceterum vero maxime diversa est, nam in hac specie non singulum perlthecium liberum subslipitatum, sed tuberculum plura perithecia includens. i34.J Extus iniusqiic nlra, ndiilta riglda cl fragllis, slruclnra cvldenlcr magis Glebosarum. Slroma commune inacqiia- lltcr effusum, crasslusculimi, ex quo oriunlur liibercula plii- rlma omnino libcra, clopreäsa, rolunclala, scd ob siluni ma- xime slipalum sacpe difformla; basi anguslata, subsllpl- tala; superne, osliolis conico-puuctiformibus sparsim prf>- miuulis exceptis, laevia. Perilhecla in singulo tubcrculo pauca^, magiia^ ovata, prorsus inclusa, absque slronialc heterogeneo. 72. Sphaeria (Glebosa) Chivus, suberosa, glaberrima, rapitulo rolundalo subdepresso laevl, stiplle brcvl cylin- drico arrhizo, pcrllbecüs immcrsls amplis. Sph. pilulifera. Lhih\ in herh. Beyricli — non Sysl. IMycol. In truncis pulrldls silvarum Brasiliae. Decembii. Bcyrichl Gratum sane visu, eliam Sphricrias TTypophericas ad formam capllatam et slipitatam adscendcre cujus unlcum hacicnus exemplum obtulit slatus luxurlans'Sphaerlac deu- stae, ante quam speciein haec maximc insi'gnis inserenda est. Formae stipilatae JJypopbericarum , praeter perithe- ciorum structuram et silum, a Perlpherlcis analogis mox reccdunt forma, in illis enim stroma dilatalur, in bis in clavam ramosve elougalur. — Tota fiagilis, glaberrima, fere undique laccalo-crustacea, aterrima. Stipes omnino arrbizus, basi facile secedcns, teres, aequalls, laevis, 1^ — 3 lin. tantum longus. Capilulum reguläre, globoso-depres- sum, immarginalum, 1^ — 2 lin. latum, lacve; intus abs- que slromale heterogeneo, totum farcluni peritheciis pau- cis, amplis, connalis. Osliola minima, punctiformi pro- minula. 73. Sphaeria (Glebosa) arecaria, effusa, applanafa, crassluscula, rigida, peritheciis stipalis iiuearibus, ostiolis ckmum cingulo albo cinclis. 544 In llgno Palmarum emorluo Insul. Bourbon Bory, sub nomine ITypoxyli arecarli. Herb. Willd. Dura et rigida, at non fragills, admodum lata, aequa- llter effusa, conllgua, 2 — 3 Hn. et ultra crassa, tota atra, superficie laevi, nuda- Perilliecia magna, llnearla, stro- matl tenui tarn imposita, quam tecta, maximam partem internae substantiae constlluunt; ut fungus, evacualis pe- ritliecils , Iransverslm sectus Polyporum fere referat. In- serenda pone Sph. Tubulmam. 74. Sphaeria (Lignosa) anthracodcs , subeffusa, con- ligua, laevis, aterrima, stromate carbonaceo, perithecils ir- regularibus, ostloHs minimls punctiformibus. Ad ramos dejectos in Brasilia. Fee! Sphaeriae stigmati et platystomati affinis, ab illa difTert stromate proprio carbonaceo aterrimo, ab hac ostio- lls minimls band explanatisj ab utraque maculis minus cfl'usis conliguis, peritheciis irregularibus polyserialibus. Lineae nigrae circumscribentes non lantum inter corticem et lignum, sed eliam per lignum interius late serpunt. 75. Sphaeria (Versalilis) Ulicis, verrucaeformis, subli- bera, extus intusque carbonacea atra, peritheciis membra- naceis amplls, osliolis tuberculosis. Ad ramos Ulicis in Europa australi. Dufour! Similis Sphaeriae scahrosae ß, at vix alii peraffinis. Stromate haud discreto neque circumscripto utique ex hac tribu est, sed a reliquis eodem tenuiori proprio carbona- ceo rigido fragili abunde dignoscitur. In plerisque enim a cortice formatum. SIstit in Sph. Ulicis verrucas erum- penles, valde prominulas, superne liberas, subrotundo-in- aequales, lineam latas, conferlas, subconfluentes, super- ficie inaequabili et ostiolis poroso-apertis tuberculosa. Pe- rithecia conferta, ampla, membranacea, irregularia, primo gelatina nigra referta, mox evacuala, fragilia. 76. 545 76. Spiiaeria (Concresccns) aulcicosLoma , pevitheclis inaequalibus in stromate ienui conliguo tecto fuHginoso stipalis, ostiolis in tubcrculis discrelis erumpentibus sul- calis 4 — 5-gonis. — Kimzel in IVcigelt exs. In ramis siccis SurJnami. J-Veigelt. Ob stroma tenuissimiim, effusum, haud determinatum, corlicl innatum, epidermldc tectum, et perithecioriim struc- luram, fere Sphaeriae latoc, optime in hac Iribu colloce- tur, licet tubcrculis erumpcnlibus Sphaeriam e tribu Vcrsa- lllium aemuletur. Hac nota et osliolis brcvibus sulcalo- angulatis a rqliquis dignoscitur. Perithecia quam Sphae- riae latae magis irregularia , conferliora^ nee cvacuata tapetio candido veslila. 77. Sphaeria (Circinata) j^egmostoma, peritheciis con« gcstls globosis, ostiolis stipatls maximis globosis liberisj rima longitudinali dehiscentibus. Ad cortices truncorum Braslllac. Beyrich. A SpJi. Hysirice abundt^ di versa. Adsunt duo cha- racteres, quibus haec ab omnlbus aftinibus hactenus de- scriptis recedit, ncmpe pcrilhecia circa centrale quoddam in circuluni sinipllcem digcsla et osllola riniose dehlsceu- tia. Color suctus, nigcr, opacus. Pcritbecia erecta, glo- bosa, aequalla, glabra, collo vlx ullo. Discus nullus. Ostiola maxima, lacvia, erumpcntia, Sphaeriam cacspilo- sam cximie referunl. 78. Spiiaeria (Seriata) Donacina, crnmpens, snbllnea- rls, opaca, atra , pcrilheciis imnicrsis cellulosls irrcgulari bus nigro-farctis, in Collum allcnuatis. Ad culnios cxsiccatos Arundlnis Donacis in Europa australi. Levieux. ' "* Media inier Sph. cacnosam et rimosam sed cum neu- tra conjungl polest. Sirlas sistit f — 1 unc. longas, 4 — 1 lin. la!as, ulrinquc acutissimas, simplices aut rarius dua- bus parallclis confluenlibiis gcminatas, culmo immcrsas, 5r B — Prope Jalapam ad latera monlis Macultepec, San Andres inque grarainosis. Sab- 577 Suhtri/ms 3. CLITORIAE DC. INDIGOFERA L. DC. 603. Indigofera Anil L., DC. prod. 2. p. 225. defi- clente fruclu maturo nonnihil dubii superest. — — Va- rietas polyphylla^ nunc foliolis rotundiorlbus, Vera -Cruz. Jul. nunc oblongloribus, Misantla Mart. et Ilacienda de la Laguna. Sept. 604. Indigofera sp. ab Anil diversa: habitu minus slricto, foliis 10 — 11 jugis racemisque fructiferis elongatls illa superantibus palulls palentibusque; majori copia flo- rum; floribus fcre duplo majoribus; legumlnibus gracillo. rlbus longioribus rcclis, stylo longiorl acumlnalis, nudius- culis; strigis inflorcscenliae caulis et pellolorum fuscescen- ilbus. — Legumen nondum maturum pollice longius, 5 — 6 spermnm. Flores alropurpurei. — Confcratur 1. Tibaii- diona DC. prod. 2. p. 225. In dumells propc Ja- lapam. Aug. 605. Indigofera ornithopodmdes n. sp. folüs pinna- lis bijugis. Herba perennis, pilis more gcnerls strigosis cinerea scabridaquc. Caulibus diffusis prostralis, racemis longe pedunculalis pauci- (4 — 8) floris, pcdunculo folium superante, floribus ercclls, lacinils calyclnis subulato- acuml- nalis coroUam subaequantibus, legumlnibus deflcxis rec- tis lerellusculls octospermls. — Habitus /. enneaphyllae L. Radix profunde dcscendens, multiceps. Caules digitales el pcdales filiformes. Foliola maxline evoluta in summita- libus speciminum vegclionmi oblonge -cuneata, oblusa, mu- cronala, 8 llneas longa, sesquilineam lata- inferlus in caule in obovatam transeuntia formam, breviora , obtusiora, imo relusa et emarglnata. Stipulae brevissimae subulalac. Ra- ceml longitudine variant, sacplns vero folium duplo supc- rant. Calyx cum corolla 3 lin. metiens. Legumen 9 lin. longum. In graminosis propc Vera -Cruz. Jul. 5r Bd. /1., Ilftft. 37 578 CLITORIA L. DC. 606. Clitoria mariana L., DC. prod. 2. p. 234., HW. no. 13482. — — Majori omnium partium pilosJtate a de- scriplo et a speclmine laudato recedens, vix aliis notis. — — Floribus pallide carneis in dumetis inter Jalapam et Hualepeque. Oct. prope San Andres. Aug. 607. Clitoria virginiana L. , DC. prod. p. 234. — Linnaea 5 p. 178. Sub variis förmig Vera- Cruz in du- metis. 608. Clitoria? fruclii deficiente recognoscenda. Floribus lilacinis. In dumetis prope Jalapam. Aug. Ha- cienda de la Laguna. Sept. 4. GÄLEGEAE Bronn. DC DALEA L. — DC 609. Dalea alopcciiroidcs W. sp. 3. p. 1336, herb, no. 14110. Species hortensis vulgarior, a sequente diversa: foliis 10 — 15 jugis, corollis pallidis caeterisque. — — Prope los humeros de los retumbados Sept. In cultis prope Jalapam. Aug. 610. Dalea CUffortkina W. sp. pl. 3. p. 1336, herb, no. 14109. (Spec. Ilumboldlianum e lierra firma.) Lin. hört. Cliff. p. 363, t. 21. A superiori diversa: foliis 5 — 6 jugis, corollis (in siccis) carneis caeterisque. — — In- ter Mesachica et Mapilque in pratis. Dec. (floribus viola- ceis). 611. Daleae Cliffortiünae varlet. vel finitima species habitu praeserlim diversa, quo cum D. gracUi Kuntb. plant, leg. t. 48. convenit. Caule abbreviato, spicis longissime pe- dunculatis, foliis 6 -jugis, foliolls retusis nee acutiusculis, coroUa carmeslna ncc saturale caerulea, caeterum vix diffe- rentiam invenies. Ad littora maris arenosa prope Tecolulam. Jan. » 579 612. Dalea citriodora W. sp. pl. 3. p. 1339, DC. 2. p. 245, Psoralea citriodora Cav. Ic. 3. p. 36. t. 271. — Et in horto bolanico nostro colebatur A. D. 182S. Prope los humeros de los retumbados. Sept. (odore citrino, floribus purpureis). 613. Dalea mutahiUs Sims bot. mag. t. 2486, DC. prod. 2. p. 245. — D. bicolor W. hört, berol. t. 89, herb, no. 14117! — HBK. 6. p. 381. nunc in horlis sub nomine: 2>. foetentis vel foetidae obvia. Specimina nostra, in aridis collecta, pube uberiori et longiori quam horten- sla donala sunt. Llanos de Perote. Sept. 614. Dalea domingejisis DC. prod. 2. p. 246, Psora- lea enneaphylla Bertero. Speeiminibus nosfris caly- ces sunt subnudi, eximie resinoso-glandulosi, villoso-ciliali. Folla 5-juga (enneaphylla) minus velutina, caeterum cerle ejusdem speciei. — Dalea enneaphylla W. sp. pl. 3. p. 1338, herb. 14119. (spcc. Humboldt.) foliis 2 — 3 jugis, calyce dense sericeo- villoso, dentibus longloribus instructo difierl. In ipso pago Papantlensi. Jan. 615. Dalea verhenacea n. sp. affinis Psoraleae to- mentosae Cav., diversa : foliis bijugis utrinque sublanuginoso- parce tomentosis, sublus nigro-punctatis, foliolis mucrona- tis, Spiels conicis. Fruticosa^ erecta, virgato-ramosa, Fo- lia pseudo-fasciculata, brevia, breviler petiolata. Foliola obovato-cuneata, tres lineas longa. Stipulae acuminato- subulatae. Spicae terminales, semipollicares, ad summum pollicarcs, bractels subulalo-acuminalis calyces superantibus imbricatae, tomentosae, amentis Salicis incubaceae aeqiii- parandae. Calyx 5-denlatus. Corolla purpurea. Ha- eienda de la Laguna. Oct. Varietas sericea differt: foliis qnadrijugls (superioribus ut in specie uni- el bijugis) densius sericeo -tomentosis, punclis glandulosis paginae in- ferioris iomenlo occultis, spicis brevioribus (vix semipolli- carlbus) colore florum pallidiori (in vivis recognoscendo). 37* 580 An spcclcs, iit ccleb. invenlorcs opinati sunt? — — Prope Jalapam in apricis. Aug., Ilacicnda de la Laguna. Oct. 616. Dalea nncifcra n. sp. caule herbaceo ramoso glanduloso patentim plloso, foliis quadrljugls, foliolis gla- bris, margine ciliatls, sublus punctatis, obovatis oblusis mu- cronulatis pctiolulalis inaequallbus, superiorlbus majorlbus; stipulls fdiformibus; spicis termlnalibus ovalls cylindrlcls- que, braclels calyce longioribus navicularibus subulato-acu- minatis, acumine unciualim recurvo; calyce eglanduloso breviter 5-denlalo, corolla violacea. — — Caulis spilha niacus ulnarlsve, ereclus vel adscendens. Folia petiolala, petiolo rachique pilosis. Foliola maxima 8 lineas longa, 3 lata; infima ejusdem folii ter circitci* minora; slipulae 3 lineas longae. Spica seniipollicaris sesquipollicarisque, capilulo Trijolii frogifcri quodammodo similis Brac- teae glandulosae cilialae, acumine clliis piloso. Calyx mar- gine ciliatus. Florcs quam D. mutahUis paulo minores. 617. Dalea thymoidcs n. sp. cinereo-pubescens, fru- liculosa, caulibus decumbcnlibus, raniis ereclis nigro-punc- tatis, foliis petiolatis quadrijugis, foliolis petiolulatis ellip- tico-lanceolalis obtusis, subtus nigio -punctatis; slipulis se- taceis; spicis tevminalibus conicis dein cylindraceis laxi- floris; bracleis lanceolatls acuminatis calyces vix superan- tibus; calycis cglandulosi quinquefidi laciniis subulatis sub- aequalibus, flore purpureo, vexillo pallido (flavido?). — — Ilabllus et color Thymi vulgaris. Folia semipollica- ria; foliola duas lineas longa, saepissime (in siccis) com- plicata. Spicae semipollicares dein elongatac sesquipolli- cares et ultra. Florcs magnitudine floruni D. mutahilis. — Inter Hacienda de Tencslepeque et Ilacicnda de Quan- totülapa in sylvalicis. Sept. TEPHROSIA Pers. DC. 618. Tepürosia Ultovalis Pers., DC. prod. 2. p. 253. 581 GaJcga Uttoralis W. herb. n. 13920 (spcc. Iscrt. Amer.) Vicia Utioralis Jacq. Am. p. 206. t. 124. — Galcga pii- mila Wilkl. herb. iio. 13945. (spec. IserL Guiiieense) an Lam. Encycl. ? Planta blpedalis, folils bipollicaribus 5 — 7-jngls. Inflorescentia fefclllt Willdenowium G. pumi- lam describentem. Racemus congcneruni opposllilolius, pedicellls sublernis, Inicriorlbus folio sulTullis. Speclnien laudalum guinecnse noslris humilior alque macilenllor, foliis 3 — 4 jugis. 619. Tephuosia sp. maxime affinls Tcph. domingensi Wühl. herb. no. 13942. (sub Galcga') et forsiian varlclas ejus villosa. Summllates, rachides foliorum, inflorescenllae pllis patcntibus rufescentibus villosa. Folia adulla sublus adpresso- pilosa, supra nudiuscula. .vi.vii. 620. Tei'iirosia? ovohoides IIBK. 6. p. 362. t. 578 et 579. — Galcga vicioldcs. HW. no. 13940. Spcci- men iinicum mancum. Ccrte Ilumboldtianae planlae cou- gencr, species forsitan diverse foliis 2 — 3 -jugis. LONCnOCARPUS IIBK., DC. Ad hoc dubiis plurlbus vexatum genus, dubllanter Ires referimus species, inier descripfas fruslra quacsilas, in ni«lIo- ribus recognoscendas speciminibus et ullra describendas. 621. Primam inter Vera -Cruz, et Santa Fe. Jul. Flo- res purpureo-violacei. 622. Allcra7n frulicosam propc Mapilque. Dec. 623. Tcvtlam (foliolls slip^llalisl) IruLicosani, floribus roseis in sylvis Papanllae. Jan. DIPHYSA Jacq. 1)C. 624. Dn'jiYSA carÜiagincnsis Jacq., DC. prod. 2. p. 269. — — Hacienda de la Laguna. OcL (arborescens). 582 5. ASTRAG ALEAE Adans. DC. PHACA L. DC. 625. Phaca mollis HBK. 6. p. 388. t. 585., DC. prod. 2. p. 274. Llanos de Pcrote et Inter Teneslepeque et Qiiantotalapa. Sept. fructifera et florifera. ASTRAGALUS DC. 626. AsTRAGALUs cciuadcnsis L., IIW. no. 13986. Hör lorum vulgaris hospes. Specimina cullis graciliora. A. strigulosiis IIBK. {A. tcnellns ll\Y. no. 13989.) floribus tri- plo majoribus est diversus. — — Llanos de Perote. Sepl. Trib. IIL HEDYSAREAE DC. mbir, 2. Eahedysareae, AMICIA IIBK. 627. Amicia zygomcris DC. 2. p. 315. —In syl- vis prope Jalacingo. Nov. ZORiNIA Gmel. DC. 628. ZoRNiA reticulata Smith, DC. prod. t. 2. p. 316. Schldl. Linnaea 5. p. 183. Marantial. Jul. 629. ZoKNiA thymlfolia HBK. 6. p. 402., DC. p. 317. {Hedysarum clandcstinum HW. no. 13772)? Planta nostra major, ramosior, foliis impunclalis; bractels parum punctalis, glabris, cilialis, ciliis antrorsis (nee puberulis, ci- liafls, ciliis patulls) ditlere videtur, an species? In collibus apricis prope Jalapam. Aug. 630. ZoRNiA laevls n. sp. glabra, bracteis sub 7-ner- viis parce punclalis cilialis, ciliis antrorsis, leguminibus lae- vibus (aculeolis destruclis, sed more generis reliculalo-ve- nosis, rete nigrescente) inter articulos tenuiter puberulis.— — Superioribus major. Caules ulnares. Folia variabilia, ovata, ex ovato anguslc lanccolata, acuta. — — In colli- bus apricis prope Jalapam. Aug. 583 STYLOSAINTIIES SW. DC. 631. Stylosam'iies guiancnsis Sw. HBK. 6. p. 397. spec. Humboldt, in HW. no. 13748. Hacienda de la Laguna. Sept. 632. Stylosantiies vlscosa Sw., HW. no, 13744,; m- mis altinis est St. glnliuosa HBK. 6^ p. 396. t. 595. HW. no. 13745. an satls diversa? Foliola nostrae llneo- lalae. Mananlial. Jul. AESCHYNOMENE L. DC. 623. Aeschynomene hirsuta DC. prod. 2. p. 322., Ae. h'irta Lag.? Noslra ab aftinl Ac. americana differt,: hirsutie viscidula ingcnti totius plantae, exceptis paglnis follorum co- rolllsque; leguniinlbus mlnorlbus brevloribus, artlculis(4 — 6) suborbicularibus, siniibus minus profundis dlsfinctls. Flores intense lutei. Heibacea. In apricioribus Papanllae. {Species Kunthio chihiae forsan ut novum gcmis distin- guendae. Charact, HBK. 6. j). 415.) 634. Aeschynomene elegans n. sp. herbacea, caulibus dlffiisis debllibns Icretibus, apice palentim pilosis, foliis paripinnalis 5 — 8 jugis, foliolis elliplicis obtusis mucro- natis pennlncrvüs, utrinqnc adpresso- pilosis. Slipulis lan- ceolalis acumlnalis nervosis subserrato ciliaiis, raeemo 5 — 7-floro laxo folium longe superantc, Icgumine longissimc slipitalo subscxarliculalo puberulo, slipJte apice palei>fim piloso longiludine dimidii legumlnis. — — Gaules subfle- xuosi, ulnares. Folla pollicaria, breviter petlolata; foliola aequalia , 4 llneas longa, petiolata. Petiolus, racbis, ra- cemus cum pedunculis pilosa. Pill ilgidi, artlculall, e callosa nigra basi orli, inlor quos pubes subslrigoso - ad- prcssa. Lcgumen septcmlincarc, arllculis obliquls. In collibus apricis prope Jalapam. August. Ilacicnda de 584 la Laguna. Sept. — Allcra simillima nostrac spccies pa- rlier Mexlcana est; Ae. mimosoidcs IIW. no. 13730. (spc- clm. Humboldlli) diversa defeclu pilorujn patentlum, loüls quadrijugls, foliolis aciiliorlbus^ articulis demum leguminls majoribus sesquilinearibus. 635. Aesciiynomene fasclcularis ii. sp. ejusdem sec- lionls ac Ae. clegaus, Pube subslrigosa adpressa subcine- rascens, fruticosa, erccta, ramls angulalls, folils miilll-(plns 20-) jugis, foliolis linearibus aculis mucronalis, inconspl cuc penninerviis, supra glabrcscenübus, racemis abbrcvla- tis axillaribus (fiorlbus fasciculalis breviter pedicellaLis), Icgumine breviter slipltato quadriarliculalo. — Micropbylla, macrocarpa. Foliola 5 circitcr lineas longa. Legu inis articuli 3 lineas longi, duas lineas lati, slipite vix e ca- lyce exserto, Sllpulae lanceolalae, acuininalae, nervosae. Inier la Laguna verde et Aclopan. RIart. (frulicosa, corollis flavis). NICOLSONIA DC. 636. NicoLSONiA vUlosa n. sp. bcrbacea, percnnis, caii- libus ereclis ferrugineo-patentim villosis, foliolis elliplicis, subtiis glaucescenli- serieeis, supra glabriusculis, leguniini- bus pubcrulis triarliculatis. — Ulnaris elatiorque. Foliola sesquipollicaria, oclo lineas lala. Peliolus 6 — 9 lineas longus. Kami axillares, apice floriferi, folio vix longiores. Inflorescenlia, racemi conlracti densi, et flotes similes illis lledysari vcniistuli HBK. DESI^IÖDIUIM DC. 636. Desmodiüm acumlnatinn DC. prod. 2. p. 329. — Jffcdysanim acunilnatnm MIcbx. — H. glutinosum H\V. no. 13821. Propc Jalapam. Aug. .638. Desmodiüm Aparines Link En. alt. p. 247., DC. p. 330. — An vegetior forma niagisquc pilis uncinatls mu- 585 nlla et follis majorlbus gaudens Desmoäii arcnarii IIBK. {llcdysavum ramosimi IIW. no. 13789.), a quo verbis aegre diagnosccndum. Vera -Cruz. 639. Desmodiüm Irlflonim DC. prod. 2. p. 334, Lin- naea 5. p. 185, Hcdysannn trißüvum L. Haclenda de la Laguua. Oct. 640. Desmodium scrotinnm DC. p. 338, Tlcclysarum. sc- rotinum AYilld. En. p. 777, licrb. no. 13800. — Dcsmo- dio incfino proximum, majori petlolorum atque venarum hirsutie polissimum dlvcrsunn. An species? — — Spcci- mcn unicum mancum prope Jalapam. Aug. 641. Desmodium cumanensc Willd. herb. no. 13793., II. siipinmn IIBK. 6. p. 409. — (Non Desmodium ciima- neitse DC. prod. 2. p. 331. quod lapsu calami pro cdvi- pcnsc: Ilcdysormn caripcnsc HBK. — Non Ilcdysariim suplniiin Sw. cujus speclmen aulographuni exstal IIW. no. 13802.) — Prosimae species sunt H. panicidainm L. et supimnn Sw. — — Prope Jalapam, San Andres. Aug. 642. Desmodium pliccdum n. sp. Caule frulicoso ereclo tereli, sursum subreverse tomentoso, inferne canescenli- dense pubescente, foliis brevitcr peliolalis, foliolis oblongo- elliplicis, apice subrctusis mucronatls, supra pubescenll- bus, sublus lomenlosis, sllpulis et slipcllis longo acumina- lis palulis, spicis piniculatis, floribus fasciculalim disposi- tis, bracleis angusllssimis acullssimis calycem superanti- bus, leguminlhus tomenlosis, arliculls paucis (3 — 4) varic inviccm compllcalls. Tola planta lutesccnti- cinerea. Spccimina noslra rami bipedales superne praeserlim ra- mosi, ramis brevlbus spiclgerls. Foliola majora 1'- — 2 poli. et ultra longa, 6 — 8 lln. lata; iuipar longlus; onujia pcliolulala. Peliolus communis 1[ — 2 lin. longus, tomen- tosus. Slipulae circiter trilineares. Spicarum raclils ca- lyces et braclcac lomcnlosa. Flores parvi, fasciculalim disposili in racbidc, hinc spica infernc intcrrupla, superne 586 contigua. Corolla violacea. Legumina immatura et ju- niora lantum vldlmus. — — Ilabitu quodammodo accedit ad H. cajan'ifoUum IIBK. 6. p. 410. t. 598. {multißornm HW. 110. 13797.) sed jani tomenlo dlffert et leguminum natura, qua pluribus Anlillarum speciebus affinius. In pratls Inter Blisantlam et Colipam. Mart. 643. Desmodium sp. ab Hedynaro marilandico L. dl- versum: foliolis laie rbombeis, stipulls ovatis acutls, ha- bifu deblliori. — — Speclmina pauea insufficientia prope Jalapam. Aug. 644. Desmodium sp. affine canadensi, scabrldo-uncl- nato-hirtum adhaerensque. Specimen unicum man- cum prope Jalapam. Aug. 645 — 46. Des310dii supersunt species duae Jalapenses, facile novae, e speciminlbus unicis mancis fruclu carenti- bus, band rite describcndae. Tnhus IV. VICIEäE Bronn. DC. VICIA Tourn. Ser. apud DC. 647. ViciA humllis IIBK. 6. p. 389. t. 581, DC. prod. 2. p. 360. Speclinina nostra paulo vegctiora decrip- tis alque adumbratls Folia laliora semper bijuga. — — In dumetls prope Jalapam. Aug. Trihus V. PHASEOLEAE Bronn. DC. 648 — 654. Phaseolearum species septem, e speclml- nibus singularum singulis mancis vix- delerminandas, repo- suimus. RHYNCHOSIA Lour. DC. 1. Monophyllae. 655. RnwcKosiA meiüspermoidea DC. legum. p. 364. l. 55, prod. 2. p. 384. Caulcs bumifusi (nee volu- biles), pilis palentibus (nee retrorsis) veslili; foIIa ob tu- sissima (nee, ul in icone, brevller acute acuminala). In collibus arenosis prope Vera -Cruz. 2. Phascoloideac. 656. RiiYNCHOSiA rctfculata DC. prod. 2. p. 385, Gly- cine ret'iculata Valil! IIW. no. 13442. Floribus fusco- flavescenlibus, in dumelis prope Jalapam. Aug. — JVlisantla. Mart. 657. RiiYcnosiA erythrinoides n. sp. frulicosa, scan- dens, glabriuscula , follolls late rhombeo-ovatis acumlna- tis acutis trinervlis penninerviis, utrinque resinoso-punc- talis, racemls axillaribus, fructlferis folium subaequanli- bus, calyce 5-fido, legumine sessili dispermo toruloso, antice inter semina sinu obtuso i.*xciso, semlne compresso- globoso nigro, liilo arcola coccinea cinclo. Pubes tenulssima in junioribus ramis petlolls pedunculis et caJy- cibus densior, in nervis venisque foliorum utrinque rare- scens, pllis brevibus raris per paginam supcram dispersis. Petiolus communis bipollicaris; partialis folioli imparis, vel potius racliis, ad pollicem usque elongata. Foliolum impar fcre tripolllcare, dlamelro subaequilalo; laleralia paulo minora, brevissime petiolulala. Pimcta reslnosa opaca in infcrlori pagina crcl)riora, rcte vasculosuni te- nulus pellucldum. Lcgumen poUicare, tenuissime pube- scens et resinoso-punclalum. Semina quam Abri prcca- iorli paub) majora. Inlcr Misanllam et Nanilam in sylvis. Marl, fruclifera. 3. Eriosema (an potius gcnus proprium DC. p. 388^. Glycine sp. JIBK, 658. RiiYNCHOSiA diffusa DC. 2. p. 388, GJyrinc dif. fnsa HBK. 6. p. 329. t. 572, Glycine procumhens JIW. no. 13452. Spccinüna liumboldlianis majora, caule 588 ercclo vel adscemlente uliiari. In aprlcls Haclenda tle la Laguna. Sept. 659. RiiYNCiiosiA grnndißora n. sp. fruticosa, erecta, ramis angulatis sublrigonls, pcliolis brcvissimis, nervo venisquc foliorum siiblus brevitcr mollifer rufo - sericels, calycibus leguminibusque rufo-scricco-villosis, folils utrln- qiic corollisquc mollifer puLesccntibus , follolis oblongo- elllpticis mucronalis, venis utrinseciis 10 — IGprimariis pen- natls, bractels rotundato-ovalls aciilis subscriceis clllaüs barbalisque, raceinls termlnalibus axillaribusquc panicula- tis, Icguminibus ovallbus compressis oblique (subuncinaio) rostralis. Simillima Jl. rnfac HßK. 6. t. 574. a qua differt: grandiflora, longlfolia, floribus plus duplo majori- bus, bracleis lalioribus suflullis; leguminibus paulo majo- rlbus, oblique rostralis; pilis caulis brevioribus adpressis; follolis longioribus crebrius venosis (venac in riifa ulrin- sccus primariae 5 — 7. in nostra 10 — 15.). Foliola 2o — 3 poll. longa, 9 lineas poUicemve lata. Racemus ante explicalionem llorum conoideus, bracteis imbricatus squamiformibus laiis, demum deciduis. Flos 10 lineas lon- gus pedunculo sesquilincari insidens. Leguincn S lineas longnni, 5 latum. In apricis prope la Ilacienda de la Laguna. Oct. floribus et fructibus gaudens. PHASEOLUS L., DC. 660. PiiASEOLUS spcciosus IIBK. 6. p. 354,, DC. prod. 2. p. 391, Ph. grandißorus IIW. no. 13372. In dumctis propc Blisanllara. Feb. Marl. CANAVALIA DC. 661. Canavalu ohiusifolia DC. prod. 2. p. 404, Lin- naca 5. p. 188, Ad litlora niaris intcr Tccolutam €l Naullam. Feb. 589 RIUCÜNA Adans. DC. 1. Zooplitahmnn P. Browne. {Sect. 1.) 662. MucuNA urens DC. prod. 2. p. 405. — DoJichos iirens L., ISegrctia scricea \VsS. no. 1.3424. (specim. Hum- boldt. Cumana). Frulicosa, pedunculis fructiferis valde clongalis. In sylvis Papantlae. Jan. specimina stcrilia. LUPINUS L. DC. 663. LupiNUS perennis \u., DC. prod. 2. p. 408. Ab hoc forsan non disiingal merelur L. mcxicaiiiis Ccvv. DC. 1. c. qui annuus. Planta noslra pllis patenllbus carct, qui in Iiorlensi adesse solent. Inter Perote et Tla- chlchuca. Sept. 664. LüPiNüs campestvis n. sp. fruticosus? dense ca- nescenti-pubescens, ramis angulaiis ramulosis, ixjliolis 7 oblongo-lanceolatls obtnsiusculis mucronatls, supra vlvidl- bus, stlpiilis subulatis brevibus, ima basi petiolo adnatls, racemis terminalibus subpaniculatis, floribus (pseudo-) ver- ticlllatis, calycis basi blbracteolati labils intcgris inaequa- libus, inferiore productiore, leguminibus (juniori saltcai s(atu) hirsutis. Peliolus 2< pollicarls, Foliohnn me- dium If poll. longum, 5 lineas latum. Stipula o lineas longa. Bractcae lineares, acuminatac, minulae, caducae. Flores violacei? magnitudine L. angustifolii. L. pcrcmii aftinis et facic similis. — — Llanos inier Perolc et Tla- cbichucam. Sept. 665. LüriNüS Icptophyllns n. sp. fruticosus ? ramis an- gulaiis adpressc pubcsccnllbus ramulosis, foliolls 9 linea- ribus aculls utrinquc parce pilosis, pilis serieeis, sllpulis foliaccis linearibus basi petiolo adnalls, racemis laxillorls terminalibus pedunculalls , floribus (pseudo-) verticillatls, calycis pubescentis labiis subaequilongls inlegris, superiorc laliore, leguminibus (juniori sallem slalu) birsulls. 590 — Specimina noslra raml pedales longioresque , infera parte dense follosi, ramulis folllferls ex omni axilla propullanli- bus. Folia parva, petiolo scnilpollicarl , foliolo medio ad summum decemlineari, sllpnla petioluin subaequanfe. Flo- res violacei? magnitudine L. liitei. Bracleae lanceolalae, aculae, parvulae, caducae. Llanos Inter Tiachicbu- cam et Tepelillan. Sept. 666. LupiNUS vag'matus n. sp. petlolls vaglnantibus inslgnis. Perennis, sericeo-subvillosus. Stipulae fere to- lae petiolo adnatae, maximae, vaginam ad instar pelioli iimhelUferaruni sislentes amplexicaulem, niembranaceam, 5-nerviam, pubescentem, apice utrinsecus in dentem par- vum productam, ramum axillarem foventem. LIbera pe- tioli pars vagina brevior. Pcliolus integer 4-pollicaris, vaginanie parte 1\ pollicari, libera sesquipollicari. Fo- liolall— 13 lanceolato-linearia, subtus sericeo-pilosa, su- pra glabra; medium 3j poll. longum, 4 — 5 lineas latum. Caulis teretlusculus, obluse angulalus, leviter sulcalus, pubescens, fistulosus. Flores (pseudo-) veriicillati, magni- tudine circiter florum h. perennis, bracteis oblongis, longe acuminatls, membranaceis , deciduls suffulli. Pedunculi breves bilineares. Calyx bilabiatus, labio superiore pro- funde blfido, inferiore longiore acumlnato integro. Corolla caerulea. Legumen (juniori saltem statu) hlrsutissimum 5 — 6 spermum. — — In monte Orizaba. Sept. ERYTHRINA L. DC. 667. Erythrina sp. Specimina manca. Mlsantla. Mart. RUDOLPHIA W. DC. 668. RuDOLPHiA dubia HBK. 6. t, 591, DC. 2. p. 414. — Glycine sagittata IIW. no. 13473. — — Specimina sterilia. Hacienda de la Laguna. Oct. 591 Subordo HL 3113IOSEAE. Trlbus VIIL MIMOSEÄE HB., DC. MIMOSA Aclans., DC. 669. MiMOSA -ßorlbunda Willd. herb. n. 19066., HBK. 6. p. 197., DC. 2. p. 426. — Noslra speciminibus lauda- tls vegetior, pllls longioribus Iiirsulior, follis supva sem- per glabeirlmis. — Proxima specles est M. strigosa WJI. no. 19065. foliis supra strigoso-pilosis diversa. In dumells prope Jalapam. Aug. sensltlva. 670. MiMOSA tricephala n. sp. folIIs conjugatis, par- tialibus duodeclm-jugis, foliolis oblique ovato-elliplicls mu- cronatis adpresso-ciliatis, supra glabris nitidls, subtus slrl- goso-pllosis, petiolo brevi, stipulis filiformlbus parvis, ra- niis, pcliolls, rachJ follorum peduncullsque scabrido-pilosis, capItuHs longo pedunculalis ternls axillarlbus racemum ter- minalem laxum inferne foliosum sislentibus. Petiolus semipollicarls; pinnae bi- et tripolllcares; follola semipoK llcaria, latiludine trilineari. Pedunculi semipollicares; ca- pilula magnitudine et facle capilulis 31. sensitivae similia. Fructus ignoius. — — Fruticosa, floribus carneis inter La. guna verde et Actopan. Mart. 671. MiMosA asperata W., DC. prod. 2. p. 428. — Specimen sterile unicum. Vera -Cruz. INGA Plum. DC. Vcrae. 672. Inga spuria Willd., HBK. 6. p.' 228, Plant, leg. p. 36. t. 12., DC. prod. 2. p. 433., IRV. no. 1902. Ad ripas fluminis MIsanllensIs prope Misanilam. Arborca. Mart. — Ad rlpas torrentum. Hacienda de la Laguna. Sept. 673 — 74. Lngae vcrae^ peliolo alalo, duae supersunt species e speciminibus sterilibus mancis haud determlnan- dae. Ulraque in sylvls prope Jalapam. Aug. 592 675. Inga? — Inicuil IMcxicanonim. Species c follls /. coruscanti IIBK. IIVY. no. 19038. valdc simills. — Spcci- mina adsunt sterilia et legumlnls valvulae. Glandulae inlcr- dum obsoletae. Legumen semipedale, pollice lalius, rec- tum vel curvatum, 6 — 10 spernmm, glabrum, valvis cras- sis pulpa edull farclls. Jalapae. Aug. Oct. 676. Inga? praecedcnti Irtlanl foliis slmilHma, nee nisl defeclu glandularum diversa. Inflorescenlla: capitula pauclllora breviter pedunculaia plura fasciculatim congesta in axillls foliorum praelerlapsi anni. Alabastra parva, 11- neam clrclter longa, calycis glabri marglne breviler ciliato, bracteolis minutis ciliatis pedunculoque puberulis. — — Arborea^ floribus albldis, inter Collpam et llltora maris rcglonls calidae. ]\Iart. Ilymcnacodcac DC. 677. Inga jmngcns IIB. apud W., WIT. no. 19008., HBK. 6. p. 232., DC. prod. 2. p. 436. Frulicosa floribus albis. Prope Actopan. Marl. 678. Inga canescens n. sp. incrmis, ex tote pilis rnol- libus patcntibus pubescens , foliis conjugato-pinnatis, pin- nis bijugis, foliolis jugl inferioris niinoribus, Interno mi- nimo, Omnibus oblique elliplicis obtusis breviter mucrona- lis, petiolo eglanduloso mucronato , capitulis axillaribus solitarils longc pedunculatis. — — Frutex ramosissimus. Foliola lerminalia 9 llneas longa. Pcliolus subpollicaris. Pedunculus bipollicaris, ereclus. Capitulum sub-viginti- florum, Calyx ires lineas longus. Corolla duplo longior. Stamlna ultra corollam inonadelpha, bipolllcaria. Fructus non VISUS. Inier IMaranlial et Puente del Rey. Jul. 679. Inga species proxima liymeneacjoHae HIM., di- versa foliolis laliovibus el intlorescentia densius sericeo- pubescenli. Speciniina manca floribus nondum evolutis. — — Arborea. Papanllae. Dec. Du 593 Duhiae. 680. Inga? Houstoni DC. prod. 2. p. 442. In sylvis prope Jalapam. Aug. 681. Inga? Pennatida n. sp. ramis flexuosis angula- lis striatis pubescenlibus, foliis subsessilibus pinnisque mul- ti- (40 — 50) jngis, foliolls minimis (lineam lougis) oblon- gls obtusis ciliatis dcnse imbricalls, glandiila magna ovali sub infimo pinnarum jugo, aculeis slipularibus connatis ereclo - patulis rectis conico - subulatls (semipollicaribus), summitatibus, racbi folioruni et pinnarum pedunculisque fa- rlnaceo-tomentosls; inflorescentia axillarl capitata brcviter pedunculata; legumine (immaluro) puberulo utrinque-bre- viter acuminato ( tripollicari , 9 lineas lato) carnoso. — Seminum rudimenla pulpae immcrsa. — — Arbuscula in calidioribus prope llacienda de la Laguna. Sept. -— In apricis prope Jalapam. Aug. SCHRAINKIA W., DC. 682. ScnR4NKiA aculeata W., DC. prod. 2. p. 443. — Banks, rel. Houst. p. 11. t. 25. (icon bona). Pinnis bi- rarius trijugis. — — In coUibus arenosis prope Vera Cruz. .Tul. 683. SciiRiNKiA species an nova? caulc retrorsum aeu- lealo et piloso, foliis 5 — 6 jugis, capilulis geminis brevi- tcr pedunculatis, fructu ignoto. — — llacienda de la La- guna. Oct. ACACIA. Glohißorae. *Aculeatae. Sub Acncia cornigcra plures certe commisccniur spe- cies, quarum mexicanae nobis adsunt duae, altera sphctcvo- cephnla, altera spadiclgcra ; spccimina autcm slerilia sle- rilisque stirps horlensis, synonyma, icones sterilem iislen- r.r Bd. /IS Heft. 38 594 tes stirpem, Ilo'itzmamaxaUl Hernand. Mex. p. 86., ad quam speclem sint ducenda, dubium relinquimus. 684. AcvcTA sphaeroccphala. — Prosopis species Schiede in schedula. Inflorescenlia: racemi axilla res subterni, folio brcvJores, bi-lripolücaresque. Capilula (spicae infra describendae) brev^iter pedunculata, fasciculata sparsaque, bractea squamiformi squarrosa acuta suffulla; quodque e gemma eruinpens persistente, calycifoimi, limbo quadrlfido patulo, laclniis ovatis aculls. Pedunculus spica brevior, crassus, crassilie circiler rachidls racemi. Spica sphaeroideo-ovata in rachide lumescente densissima, axi sub anthesi ad summum Irilineari. FJores minimi, den- sissime aggregati, ante explicationera squamis ovatis ci- lialis longe pedicellalis imbricatis abscondili, sub anthesi eas superantes, polyandri, brachystemones. Legumen in- flatum. acinaciforme. utrinque altenuatum, pediceKalum, ro- stratum, 3 — 4 polllces longum, diametro 8 lineari, laeve, olivaceum. fragile, co.isislentia chartacea. Semina 12 — 18 olivaceo-atra, nitida, ovoideo • compressa , in vacuo legu- minis resonantia (sie in speciminibus exsiccalis nostris.). Foliis caelerisqi'e cum slirpe hortensi ad amussim conve- niens. Aculei, qui vulgo nigri dicantur, ut in hortensi stirpe albidi, eburnei, apice sphacelati, in specimine tan- tum Irdctifero basi nigrescentes; facile creditu Iruncorum vetusliorum mygis magisque nigresccre. Arborescens prope Actopan ]\Iartio florifera. — In calidioribus prope la Hacienda de la Laguna. Oct. fruclifera. — Vera -Cruz sterilis, ideo incerla. 685. AcACiA spadlclgera. — Prosopis species Schiede in schedula. — Inflorescentia: racemi subgemini, foliosi, 5- pollicares. Spicae spadicem Aroidcarinn belle referentes, clavato-cylindraceae, solitariae folio aculeolisque stipularl- bus binis suffultae, e gemma erampentes calyciformi per- sistente, limbo quadrifido, laciniis ovatis acutis. Pedun- 595 culus crassissimus, racblde racemi crassior, semipollicar's. Spica densisslma, ad summum sesquipollicem longa, dia- metro 4 — 5-Hnean. Flores polyandri, brachyslemones, minimi, densissime aggregatJ, squamis ut in superlori spe- cle suiTulli, quaruni laminae ovatse, acummatne, integcf- rimae, nee clliatae. Fructus desideralur. Aculei, folia caeteraque, sl e speclmine unico, nee sufficiente, judicare licet, siiperiofis specie*. — — Prope la Laguna verde. Marl. 686. AcACTA edi'Tis W. En. p. 1056. (min-.me Proso- pls diilcis HBK.). — Prosopls species Gvlsacha Misant- IcDsIum Schiede in ocliedula. — Proxima congenerque Acaciae farneslanae antlöanae, quacum fruclu omnino convenil, diversa: foliJs tenuioribus, capilulis florum )egu- miniLusqüe minorlbus, serainibus dimidio minoribus, in- primis autem spinis mullo longioribus, alque vaUdioribus pollicem excedenlibus. Flores lutel. In ipso pago Papantlensi Jan. florifera. — Inter Mesachique et Mapil- que. Dec. — Nantlae fructus. — Vera -Cruz sterilis. 687. AcACi macracantholdes Bert, in herb. Balbis! DC. prod. 2. p. 463. vix ab A. macracantha HBK. HW. no. 9168. diversa. Specimina sterilia. Vera -Cruz. Julio. 688. AcAciÄ ßexuosa HBK. 6. p. 214., HW. n. 19172. — — Inter Puente del Rey et Plan del Rio. Jul. ** Inermes. 689. kcKCikßUcina WiUd., HW. no. 19154, DC. prod. 2. p, 468. Hacienda de la Laguna. Sept. 690. AcAciA portoricensis W. herb. no. 19146, DC. prod. 2. p. 467. 691. AcAciA tetragona W. herb. no. 19147. variet. hirlella A. quadrangula Link En. alt. 2. p. 445. DC. prod. 2. p. 468. Hirsutie ludit majori minorique, habe- 38* 596 . mus et speciminä glabrescenlia ßredemeyeiiano herbarii Willcl. simillima. — — Floribus candidls fiullcosa In syl- vls Papanilae Jan. sub antbesi. — — Misantlac Marl. Ma- tura jam dispergens semlna. 592 — 597. — Supersunt species globiflorae inermes sex quas e speciminlbus vJx sufficlcntibus pro novis descri- bere iiequimus. — Prima, prope San Andres. — Altera prope flacienda de la Lagona et prope Jalapam in syl- vis. — - Tertia arborea , floribus albis , ad ripam fluminis Misantlensis prope San Antonio rcgionis calidae. Feb. — Quarta Inter Vera -Cruz et Plan del rio. Jul. — Quinta legumlnibus coecineis, arbor alta, in sylvis prope Jalapam. — Sexta slipulis cordalis maximis ad A. iamarindifoliam accedens, foliolis minutis diversa. Speciminä sterilia sum- milates inermes. In calidioribus prope Hacienda de la La- guna. Subordo IV. CAESALPINIEAE R. Br. Tribus X. CASSIEAE JDC. GUILANDINA Juss. DC. 698. GüiLANomA Bonduc L. noslra ab iconc Rumph. 5. t. 48. foliolis magis ovatis, acumine productiori rece- dens; a speclminibus anlillanis, quac polius ad varieta- tem minorem G. Bonducellam L. sunt ducenda , ilsdem nolis, .foliolis insuper majoribus et aculeis caulis rariori- bus. Fruticosa, diffusa. Papantlae. Dec. POINCIANAL., DC. 699. PoiNciANA pulchcrrima L., DC. pr. 2. p. 484. — — Papantlae culta. Dec. Jan. CASSIA L., Collad., DC. Chamaefistula DC. 700. Cassia puberula HBK. 6. p. 268., DC. 491. — 697 C. carthaginensis HW. no. 7932. (specim. Humb.) — Le- gumen Chamacfistularum, immalurum 7 pollicare. ■ — — In dumelis prope Vera -Cruz. Jul. 701. Cassia laevigata Willd. En. p. 441. herb. no. 7952., Coli. t. 5., DC. prod. 2. p. 491. Prope Ja- lapam. Aug. 702. Cassia astroites n. sp. HW. no. 7963. (specimen, e Willd., Flumboldtianum, Am. merid. t?). — — Species tomento stellato subfloccoso insignls. Pili stellali stipitati et, in supera foliorum pagIna, sessiles. Folia semipedalia, 3 — 4 juga, suprema floralia bljuga, foliolis supra viridi- bus, subtus canescentibus, ex ovato- oblique lanceolatis acu- lis, ultimis paulo majoribus, sublripolllcaribus, 11 lineas latis. Glandula clavata inter infimum vel inferiora duo pinnarum paria. Stipulae setaceae, deeiduae. Racemi axil- lares, pedunculati, pedunculo peliolum superante; sub an- thesi corymbosi, densiflori, 10 — 20-flori. Bracteae fdifor- mes, alabastra superantes, deeiduae. Flores quam C. ma- rylandicae minores. Sepala oblonga, obtusa, latifudine inaequalia, intus glabra. Petala subaequalia, flava venis obscuris reticulata, calyce dimidio longiora. Slamina Sep- tem longiora, calycem aequantia, fertilia, poro dehiscen- tia; tria minima, efioeta. Ovarium dense pubescens, slylo glabro. Legumlna (e specimine IIW.) sub incipiente gros- sificalione gracilia, elongata, submoniliformia ; matura re- cognoscenda, et verificanda Iribus, cui species sit adnu- meranda. — — Plan del rio. Jul. Chamaescnna DC. 703. Cassia scincea Sw., DC. prod. 2. p. 493., IIW. no. 7950. Prope Actopan. Marl. 704. Cassia humilis DC. in Collad. p. 96, prod. 2. p. 493. — — An peliolo uniglanduloso salis divcrsa ab indica C. Tora. Plurlbus sub nominibus in hortis hospi- tatur. — — In collibus arenosls prope Vera- Cruz. Jul. 705. C^ssiA occldentciiis L., DC. prod. 2. p. 497, HW. 110.7955. — Vera-Cruz ublque frequens. Jul. — Hacienda de la Laguna. Sept. 706. Cassu an nova hujus sectionis spccies. Specl- mcn iinicum mancum absque Iruclu. — — In sylvaticls prope Hacienda de la Laguna. Oct. Chamaecrlsta Breyn. DC. 1. Bauh'mlanae. 707. Cassia diphyUa Lam., DC. prod. 2. p. 501., HW. no. 7917. — — In pralis inter Mesachica et Mapilque. Decbr. 708. Cassia Kunthiana n. sp., C. hamllis HW. no. 7941. (spec. Humboldt. Oilnoco 838.) nee Collad. Species in Nov. Gen. et sp. deficiens. — — Caullbus e radlce lignosa plurlbus filirormibus humilusis simpllcibus ramosis- que puberulis glabresccniibusve, foliis subdisllchis trijugis, jugis approximatis , rachl setaceo - mucronata, follolis cu- iiealo-dimidiato-obovalis oblique muoronulatis trlnerviis eximie reliculato-venosis, rete utrinque prominulo, glabris, obsolete clllatis, peliolo supra canaliculato et pubescente, glandula stipitata sub infimo pari; slipulls cordalo-ova- tls acuniinatis acullssimis subpungcnlibus, peliolo longio- ribus^ nienibranacels niulllnervils, nervo crassiori margina- iis, cUlatls, pedunculis axillaribus solltarlls bibracleatis, in- terlori latere puberulis, folium superanlibus, unifloris; ca- lyce basi piloso, sepalls ovalis acuminalis acutis; leguml- ne (pedunculo apice inüexo) pendulo compresso substri- goso-pubescente 3— 4-spermo. Caules dlgilales, pe- dales longioresque. Foliola ad summum 5 lineas longa, 2 lineas lata^ petiolo bilineari. Stipulae 5 lineas longae, iuternodlls saepe brevlorlbus Imbrlcatae. Pedunculus 9 li- neas longus. Flos parvus^ dlainclro clrclter Irilineari. — 599 Specimen Hiimbolcltianum e minoribus, junius, sterile, ma- gis pubescens. Specles C. dipliyJlae quam maxime affi- ni's. — — Subherbaeea, procumbens, sensitlva, prope el Eslero. Feb. — In coliibus prope Hacienda de la La- guna. Sept. Chamaecrista. 2. Bfimosoidcae. 709. CASSfA tristicnla HßK. 6. p. 288. — C. Mrta UVV. no. 7988. A specimine laudalo noslra paulu- lum recedunt: habltu strictiorl et pinnarum majori niimero, per paria 20 — 25 (pro 14 — 16) dispositarmn. In gra- minosls prope Jalapam. Aug. 710. Cassia propinqua ITßK. 6. p. 289. C. crecta IIW. no. 8009. (speeim. Humboldt, e nova Andalusia). — • — A specimine laiidato recedens: Jeguminibus brevioribus, LirsulioritijLis, 8 — 10-spermis (nee 14 — 16 spermis) et hir- sulie omnium partium majori. Ilerbacea, floribus fla- vis parvis, in pralis prope ])Iesacbica. Dec. 711. C4SSIA cinerea n. sp. stirps maritima arenicola, miQ.x Cassias mimosoideas agnatas facile diagnoscenda pube. cinerea adpressa molli, e pilis albis anirorsis constanle. Fruticulus circiter pedalis, ramosissimus, decumbens, ra- mis alternis adscendentibus leviler flexuosis. Folia semi- poUicaria, ad summum pollicaria, brcviter petiolata, 12 — 15-juga, ambilu ovato-oblonga; foliola linearia, subcultri- formia, dimidiafa, semicordata^ mucrone marginal! intror- so; maxima ires lineas longa; glandiila pezizaeformis infra infimum par. Stipulae ovalo-lanceolatae, aeuminatae, acu- iissimae, membranaceae, 5-nerviae. Flores solitaril gemi- nive (allero tardius evoluto), axillares et supra -axillares, pedimculali, pcdunculo sui'sum bibracteato 2 — 6 lineas longo; üos inter aftlnes magnus. Calycis sepala inaequa- lia, ovalo-lanceolata, acuminata, acutissima. Petala inae- qualia et dissimilia; minora duo parabolica, duo majora 600 dlmidlalo-parabollca; qulnlum his aequale, lale obovatum, basl subcuncatum. Slamina omnia fertilla biporosa, tria majora longc cornuta, septem breviora. Germen densc pubcsccns, stylo elongato glabro stamina majora aequanlc. Legumeu varlae longiludinls, \ — 1| — 2 pollices longum, 2 — 2| lineas latum, 4 — 12 spermum, nigrum, pllis gros- sificallonc rarescentibus , glabrescens. Semen nigrum, ir- regularller sparsJm impresso -punctatum. Pulchclla, sufFruticosa , floribus aurcis. In littorc maris arenoso in- ter TecoluLa et Villa rica frequens. Jan. BAUIIINIA Plum. DC. 712 — 14. Bauiiinue specles Ires speclmlnibus insufll- clenlibus : Prima e sectione Casparia^ B. porrectae S\v. affinis. Pato de Venado Papanllensibus. — — Arborescens, flo- ribus albidls. In sylvis Papanilae. Dcc. Altera arborescens, inier Papantlam el San Pablo. Jan. Tertia prope Plan del rio. Jul. TEREBINTHACEAE Kunlli. RIIUS L., Kunlh. 715. Riius tercbinthlfolia n. sp. frulicosa, ramis laxls diffusis lerellbus slrlclis lerrugineo-punclatls, sursum Icvi- ter lomenlosis, spicas apice gcrentlbus laxe paniculatas, i'oHis 2 — 4 jngis, racbide nuda, l'oliolis inlegcrrimis obli- que ovalls vel ovato-lanceolalis acutls mucronalis, mar- gine subrcflexo, supra, pracsertim in ncrvis venisque Im- pressis, plloslusculls; sublus cancsccntibns et, in primis ad nervös venasque prominentes, pllosis; pctiolo racbide- qiic incano-lomcnlosis. Folia dimidio pcde breviora. Foliola sesquipollicaria majoraque, lallludine circiler 9-lin. Racemi spicarum in apicibus axillares, foliis sufTulli decrc- scenlibus, in paniculam conflucnlcs amplam laxam. Flo- 601 res sesslles, parvl; quilibet bractels siiffuUus iernis ovalls concavis. Calyx quinque-partilus, glaber, ciliolaius. Pe- tala ovata, obtusa, infernc cillata. Discus 5-lobus. Siyli 3 brcvissimi, stlgmatlbus terminalibus oblusis. In sylvis Papantlae. Jan. BÜRSERACEAE Kimtli. ICICA. Aubl., Kunth. 716. IciCA? — Copal Misantlensium et Papantlen- sluni. Genera Biirseracearum e fructu lantum lute sunt recognoscenda: ovarium quadriloculare, petala et sla- mina llbera noslrae sthpis Icicam praenunliare vklentur. - — Arbor balsamiflua, praeter inflorescentiam glabra. Fo- lia spithamaea et pedalia, nuuiero jugorum ludentia bi- nario ad quaternarium. Foliola subcorlacea, oblongo-elllp- tlca, acuminala, acumine obluso; basi acuta; 4 — 7-polli- caria, latltudine 15 — 28 linear! ; longiuscule petiolata; pe- liolo basi et apicc calloso-incrassato, 6 — 9 lineas longo; folioll imparls longiore, pollicarl scsquipollicariquc ; pe- tiolus communis 2 — 3|^ polllcarls. Tota inflorescenlia, in- clusis corollis, pilis adpressis sparsis puberula. Racemi subpaniculati, axillares et supra- axillares, aggregali, petio- lis longlores, foliis miilto breviöres, vix semipedales. Flo- res lelrameri, glomerali, parvuli, duas circller lineas lon- gi, diamclro linearl; glomerulis dissilis. Kn Burscra acuminataY^'iWd.. herb. no. 19263? (follum tantum a Brede- meyero c Caracas acceplum, scbedula ipsius deficienle, qua- drijugum, foliolis exiinius acuminalis). — An Ainyris am- hrosiaca IIW. no. 7287 ibl. 1.? (specimen Humboldllanum, mancum, Cumanae leclum). Folia ad amussim conveniunt. — — Misantlae. Mart. BURSERA Jacq., KunJh. 717. BuRSEKA gummifcra Jacq. Am. p. 94. t. 65, DC. 602 prod. 2. p. 78. — — Folla nosUis speclminibus 3 — 4- juga. Arbor alta, balsamiflua, cortice rulllo. Palo mulato (ob tolorem truncl) Papantlenslbus. Papantlae. Jan. 718 — 20. Supersunt Terebhilhaccarum Juss. specles tres, e specimlnibus irancis proi^us indetermlnandae. RHAMNEAE R. Br., DC. CEANOTHUS L., DC. (Sectio Scufia Lam.) 721. CEiiNO'iacs Alamaai DC. prod. 2. p. 31. Vix diibltando ad hanc speclem duclmus stirpem nostram alternirollam et, haud secus ac simiUImus C. cabensls, aeu- lifoliam. Fraclu aiilem deficiente, genus recognoscere ne- quimus. Flores flavescenles. Papantlae. Jan. 722. Ce.4\otiius celiidifolius n. sp. arborcus, alternlfo- lius, folils cordato -ovatis longe acuminatls acutls, basl in- aequalibus aequalibusque, trinerviis, breviter intra nervös in peliolum attenualis. obsolete tenuiler adpresso-serratls, siipra glabrls laevibusque, neryis venisque impressis, sub- liis pallidioribus molliter pubescenlibus, nervis prominen- libus, venis prominulls; cymis axiilaribus petlolos subae- quanllbus. — — Macrophyllus , macrocarpus. Folia 3 — 4 pollicaria, 2 — 2^ poll. lata, petiolo semipollicari. Fruc- lus depresso-globosus, axi 4 — 5 lineari, persistente caly- cis parte basi cinctus, tricoccus, coccis lignescentibus de- mum interna sutura hiantibus et semibifidls. Semina glo« boso-lentiformla, atra, nitida, tardlus ac cocci decldua. Flores non visl. In sylvls Jalapenslbus. Aug. 723. 24. Ceanothi supersunt specles duae, altera Scu- tiay altera Euceanothus, e specimlnibus insufiicientibus in- determlnandae. GOUANIA Jacq. DC. 725. GouANiÄ tomcntosa Jacq. DC. 2. p. 39., HW. no. 1S09S. (speeimina Humb. Cuba^ Bredemeyer S. Do- 603 niine,o et Portorico in sylvis). Haclenda de la La- guna. Sepl. florifera, fructu deficienie. 726. GouANiA species superlori proxIma,at foliis diversa minoribus angustioribus , hlrsiilie niinori donalis. Folia ovaia, paucldenlata , supra glabra, subtus pubescenlia. — — Haclenda de la Laguna. Sept. florifera. CELASTRINEAE R. Br., DC. MYGINDA Jacq. DC. 727. Myginda Uragos;a Jacq. Am. p. 24. t. 16., DC. prod. 2. p. 12. — Varietas duplex. AUera cum icone lau- data optime conveniens. Plan del rio. Jul. — Allera fo- liis augusliorlbus ex ovato lanceolalis, inlerdum lernis. Papantlae sufiiuticosa, baccis rubrls. Dec. 728. Myginda latifolia Sw., IIW. no. 3226. (specimcn Vahl.)j DC. p. 12. Baccis nigris. Tecoluta. Jan. BEGONIACEAE Bonpl. BEGONIA L. Kunth. Sectio 1. Verae, 729. Begonia heraclcifolia n. sp. acaulis, foliis sub- aequalibus, ambitu orbiculavibus, cordalis, profunde scptem- lobatis lanceolalis inaequalitcr sinuato-sublobatis denlicu- lalisque, cilialis, ulrinque rariter sparsim pllosis, supra pla- nis obscuris, subtus pallidis vesiculifcris, nervis prominu- lls fuscescentibus liirtellis, peliolo pedunculoque patcnlim hirsxilis. Folia exsiccala tcnuiter membranacea; lobus medius ab insertione pelioli circiter semipedalis; potiolus 8- ])ollicaris. Peduuculus (scapus) pedalis. Infloresccnlla cy- ma inaequalitcr evoluta, sub dicbolomiis bracleis inslructa pellucide membranaceis, nervosis, glabrls, argule subcilialo- denliculatis. Calyx floris masculi disepalus, scpalis sub- 604 orbicularlbus, leviler cordalls, inlegerrimls , nervosis, gla- bris. Stamina 24. Flos femineus vix evoluliis. Fructus deficiens. In umbrosis Jalapae Mart. Prope Hacienda de la Laglina Sept. ßaranca de Tioselo. Oct. 730. Begonia nelumbiifolia n. sp. acaulis, foliis pel- talls, oblique suborblculatls, breviler acute acuminalis, ob- solete denticulatis, subintegerrimis, cilialis, umbone deprcsso excenivlco duabus circiter diamctri majoris terliis partibus ab apice remoto; utrinque glabris, subtus pallldioribus ve- ' siculiferls, novemnerviis ; nervis ter dichotomis supra planis, subtus prominenlibus fuscescentibus retrorsum hirlellis, rete vasculoso tenuiori elegantlssimo; peliolo pedunculoque re- trorsum hirtellis. Folia exsiccala tenulter membrana- '^ea; dlamelro laminae majori 13-pollican, minorl 10 — 11 pollicari; petiolo 10 poUIcari. Peduncülus (scapus) pe- dalis, sursum praesertim hirtellus. Cyma subfastigiata, quirquies dichotoma. Bracteae membranaceae, fuscescen- les, pellucidae, compllcato-concavae, acutae, caducae sub dicholomüs. Flores nondum explicati. In sylvls umbrosis MIsanllae. Feb. Altera Sectio. 731. Begonia popuUfoUa HBK. 6. p. 142. t. 643. In bumldis prope Ilaclenda de la Laguna. Sept. 732. Begonia Martiana Link et Otto. Abbild, t. 25. — — In umbrosis prope Jalapam. Aug. 733. 34. Supersunt spccimina sterlHa speclerum dua- rum, quarum altera, acaulis, asarifolia, insignis, si planta adulta. 605 FILICES L. /. POLYPODIACEAE B. Br. ACROSTICHÜM L. Sw. 735. AcRosTiciiüM vest'dinn n. sp. follo simplicl i'nle- gro. Caudex abbrevialus, repcns, ex aplce plura edens folia conferla; dense vesiltus paleis e diJatata basi longe ncuminalls, acutissimls, clllatls, purpureo-fuscls. Fo- lia Jongiuscule peliolata, linear! lanceolala, basi longe at- tenuata; apice acuniinata, acuta; utiinque veslita lonnenlo lannglnoso, rufo-feiiiigineo, deterglbili, in supera pagIna rariori et citius evanescente, e paleis constante peltalis, lacinialis aut palmato-laciniatis. Peliolus semiteres, su- pra canaliculalus, ut lamina vestitus, paleis insuper caiidi- cls patentibus adspevsus, quae paleae et in costam folli ad- scendunt. Folium fertile sterili ter angustius, paulo lon- gius petiolaLum, ejusdem circiter longiludinis. — — Filix bi- Iripedalis, peliolis semipedallbus; foliis sterilibus ad summum sesquipollicem, ferllli qualuor lineas latis. — — In Iruncis arborum prope Jalapam. Aug. 736. AcKOSTiCHUM prope San Andres, Aug. leelum dif- fert: slatura minori, foliis sterilibus 7 pollices longis^ semipollicem latis, fertilibus longius petiolatis slerilia su- peranlibus, 9-pollicaribus; caeterum diflerentia nulla. — Varietas minor praecedenlis? 737. AcRosTicniM peltatum Sw. ! (sub Osmundo) W. sp. pl. 5. p. 110, herb. no. 19529. — Jalapae. — Cuesta grande, in arborum tvuncis. Dec. 738. AcRosTiciiüJi anreumh., W. sp. pl. 116, herb. no. 19540, IIBK. 1. p. 2, Kaulf. En. filic. p. 59. Ilortorum hospcs — In Rhizoplioretis Tecolutae. Jan. G\MNOGRAMMA Desv. 739. Gymnogkamma lartareum Desv. Kaulf. p. 75. Hc- 606 . mionitJs dealbata W. sp. pl. 131, herb. 19568. (spec. Iliimb ) lIßK. sp. 3. — In Iiorlls culta. In praeruptis prope Jalapam. Aug. 740. Gymnogr«'"! Calomcianos Kaulf. p. 76. Äcro- .stichum calomelanos L. W. sp. pl. p. 123, herb. 19548. HBK. 1. p. 2. — In horlis colitur. Cuesta grande de Chlconquiaco. Marl. POLYPODIUM Sw. 741. PoLYPODiüM Icpidoünn W. in herb. no. 19612. (spec. Aub. du Petit Thouars. C. B. S.) Schldl. adumb. plant. p. 17. t. 8. ubi synonymorum copla. Pleopeltis genus haud servandum. In Iruncis arboram prope Jala- pam. Aug. 742. PoLYPODiüM, taeniosum W. sp. pl. p. 155, herb. 1963, HBK. 1. p. 6. (excluso synonymo P. fasclale W. herb. 19622. quod dlversa est specles). — P. eiisifolium W. sp. pl. p. 152, herb. 19610. — Jalapae in truncis ar- borum velustiorum. Aug. 743. PoLYPODiüiVi crassifolium L. W. sp. pl. p. 161, herb. 19623, Kaulf. p. 93. Et in hortis colitur. In sylvis Jalapae. Aug. 744. PoLYPOD(üM areolatum W. sp. pl. p. 172, herb, no. 19645. — P. sporadocarpum W. sp. pl. p. 171. (ex- cluso fors syn. Cav.) herb. no. 19644. (specim. lide W. Humboldtianum. Folium e maximis, tripedale, soris non- dum evolutis). In horto colitur. — — In truncis arborum prope Jalapam. Aug. 745. PoLYPODiUM caVijornicuin Kaulf. p. 102. — — Specimina mexicana, soris nondum evolutis, obnoxia du- biis. Folia illis quam specimini californico in herb, pro- prio unico superstite duplo longiora, cum petiolo pedalia, pinnis sesquipoUicaribus utrinsecus sub- 24-nis, serraturis 607 Iiilerdum obsolells: caeterum belle conveniunt. — — In umbrosis prope Jalapam ad arborum truncos. Aug. 746. PoLYPODiu.i plebejum n. sp. c villorl grege P. vulgaris a quo dlffert: paleis caudlcis rigidis, niedio dorso atris, marglne fuscis et lacJnlato-Iacero-cilialis, majorisque momenti charactere: capsul'S mullo minorJbus. Hac au- tem nota cam P. Catharlnae Langsd. et FJscb. convenit, pinnis dlversum eroso-crenalls, pa'eJ.s caiidicis lacinjalo- clliatis, caelerisqae. — Foüa peJiolo msiructa longitudine laminae majoilque, cam peliolo pedalla et fere sesqoipe- dalia. — In Iruncis arboram prope Jalapam. Aug. 747. PoLYPOD'üM puberiihnti n. r^p. alTine P. vnlgarl a quo differt: folco magis ovalo, pxnjiato , pinnis iiiferiori- bus discrells, et pube, quae rara et tenuis ulramque folil paginam obduclt, in costa media et nervis uberior crebre- scens. Paleae caudicis paleis P. vulgaris similes, at dorso puberulae. Folium cum petlolo, icrl'am laminae partem aequanlc, pede longius^ latiludlne 5| pollicari, pinnis sub- opposills, inferioribds reflexis, mediis expansis reelis, su- perioribus paululum antrorsis. Speeimen unicum. 748. PoLiPODiüM Plumula W. sp. pl. p. 178, herb, no. 19655, HBK. 1. p. 7. In truncis arborum prope Jalapam. Aug. 749. PoLYPODiUM subsimile Plumulae, soris majoribus in pinnarum basi binis juxta costam mediam positis, rarius pluribus. Folium inter alia occurrit ppice bis-dicliotomum; an Status morbosus? — — Unicum insufiiciens speeimen in sylvis prope Jalapam. Aug. 750. PoLYPODiCTi furfuraccum n. sp. folio pectinalim pinnalifido, habitu P- Plumulae et sepulti ^ Insigniler le- pidolum. — — Caudex abbreviatus, repens, ramosus, fo- lia confcrta ex apicibus edens, quae paleis dense vesliun- tur ex ovata basi longe acute acuminatis, dorso dilule fer- rugineis, marginibus albis pectinatim obsolete ciliatis, ante 608 folia deciduis. Folia petlolato, lincaria, acuta, pecllnallm profunde pinnatifida. Pinnae oppositae et alternae, linea- res, acutiusculae, patentes rectae vel rarlus paululum sur- sum arcuatae, intervallis suis paulo angustiores, sinubus rotundalis. Petiolus lerliam circiter laminae parlem ae- quans, semiteres, supra planus; costa folii utrinque pro- minens, subtus magls. Infera folii pagina ex toto squamis densisslme est vestila pcltatis, tcnuiler membranaceis, pel- lucidis, albls, margine fimbrialis, umbone saepius spbace- latls. Palcae quam caudicis laliores, brevlores, margine magis fimbriatae et sqiiamae lllae simul pellolum et cos- tam folii subtus vestlunt ulraeque detergibiles. Supera fo- lii pagina, costa praesertim et margo, squamis adspersa. Sori in pinnis inlra nervum et marginem uniserlati, crebri, parvl, squamis immersi, vix in conspectum venientes. — Filix spithamaea, pedalis elatiorque, foliis expansis nunc 9 lineas, nunc 2| poU. latis. — — Ad Iruncos arborum prope Jalapam. Aug. 751. PoLYPODiLM incaniim Sw. ! W. sp. pl. p. 174, herb. 19650, HBK. 1. p. 8, Kaulf. p. 103. Ad trun- cos arborum prope Jalapam cum praecedente. Aug. 752. PoLYPODiUM squamatum L. W. sp. pl. p. 190, Plum filic. p. 61. t. 79. Non omnino supra denu- dantur pinnae, sed squamis adspersae sunt, ut in icone de- pictae. In truncis arborum prope Jalapam. Aug. 753. PoLYPODiUM fratcrnnm n. sp. quam maxime P. sororio AV., HBK. affine, diversum: foliis ex toto pinnalis; pinnis linearibus angustis, apice longe attenualls, basi in petlolum brevem allcnualis, superioribus sessilibus adna- tis, infero latere paululum decurreniibus , vix autom con- fluentibus; absoluta glabritie {P. sororio pubescunt costa media utrinque et nervi foliorum supra); soris orbiculari- bus; subslanlia foliorum rigidiorl. Rete vasculosum ex- acte P. sororii, quam P. altcnuati simplicius, nee ut in illo (309 illo soros binos lernosve Intcr venariim pari. Inno bt- et Irlserlatos, admiltcns, glabrilie cum illo con^viüt. Sesqui- bipedale et alliuSj pcliolo tlimieliam folii partem aequanle; pimiis ulriusecus 9 — 15 ereclo-pa Ullis semi- pedalibus (4 — 7 poll.), fniclüeris 3 — 5 lineas, slerllibus semlpollicem lalis. — — In (riincis arborum prope Jala- pam. Aug. 754. PoLYi'ODiU3i hcIcromorpJiinn Hook, et Grev. ici filic. t 108. — Specimiiia nosira ad simpUciorem ut pluri- inum perlinent formam flg. 1. In frigidis montis Ori- zabae in spelunca. Sept* 755. PoLYPODiLiM concinnum W. sp. pl. p. 201, licrb. no. 19098. In sylvis piope Jalapam. Aug. — In sylvali- cis bumidis Misanllne rcgionis subcalidae. Febr. 756. PoLYPoDuiM prumntinn Sw., W. sp. pl. p* 207, herb. no. 19723., Kaulf. p. 122. ^- San Andres. Aug; 757. PoLYPODiUM foliis bipinnalis, pinnis profunde pln- nalifidis, arborcum, aculcaluni, maxime afllne /-*. proccvo W. , a quo diilert: aculels, foliolis profiuidius pinnatiü- dis, laciniis subintegerriun's* Aflioe et A pungenti W.j a quo diffcrt: foliolis brevius acuminatls, profuiulius pin- natifidls, laciniis laüoribus oblusis aj)ice paululum dilatatis, et soris discrclis ncc conliguis. An nova specics? — — Arbor. Pars racliidls inferne aculeala. Inier Iluilamalco et Cuapa regionis calidae. Dec. 758. PoLYPODiüM? /«//«^r. n. sp. folilspinnaiis, caudice vage repeule. Filix yisplcmo germantro foliis accedensi qnae vero dinildio minora, lanccolata magis et foliolis direr- sa Innccolalis pinnatiildo-incisis; caeterum diversissinia cau- dice lillfornii ramoso in truncis arborum vage rcpcnte fo- liis sparsis ornalo. Radiccs caudcxipie junior sul)lcrrancus ferrngineo-tonicnlosa* Folia pollicaria blpoüicariaque bre- vlter pcliolala; pinnis ulrinsceus 4 — 8 nlteriils ereclo-pa- tulis scssilibus, basi cuncatis; maxime cvolulis lanceölatis, 5r isa /IS llf.fi. 89 610 pinnatlfido-seclis; laclnüs 4 — 6 antrorsis simpliclbus ob- tusiusculis, rarius emarginatls subbifidls. Folia fertilia mi- nus evolvuntur, pinnls brevioribus contraclis subslmplici- bus, soro quasi truncatis. Pellolus rachisque capillaria, concolora, paleis angustis ferrugineis adspersa. Pagina fo- lii infera squamis orbicularlbus lacerls stellatis ferrugineis, centro nigricantibus, et paleis simul pelioli rarlter est ad- spersa. Sorus (exindusialus ? folia ferlllia speciminum pro- vectiori sunt aetate) solitarlus, globosus, pro ralione folii magnus, sinum laciniarum oecupans, pinnaeque evolutionem inde prohibens. In truncis arborum Misantlae regio- nis subcalidae. Febr. ASPIDIUM Sw. 759. AspiDüM trifoliatum Sw. ! W. sp. pl. p. 213, herb. no. 19732, HBK. p. 10. Horlorum hospes. Cuesla grande de Chiconqulaco regionis temperatae. Mart. 760. AspiDiUM nobile n. sp. folio pinnato. Gla- brum. Folium longe peliolatum, late lanceolatum, pinna- tum. Pinnae erecto-patulae, lanceolatae, acutissime acu- minatae, basi in petiolum breviter acutalae, membranaceae, cartilagineo-marginatae, argutissime subspinescenti serra- tae, cuspidibus serraturarum in acumine folioli antrorsis rectis, inferius inflexis, speciem marginis repando-crenati praebentibus. Sori parvi, crebri, a nervo remoii, in serie- bus 3 — 4 parum regulariter sunt digesli. Indusium orbi- culare, integerrimum, peltatum, umbonatum, umbone spha- celato. Peliolus et rachis supra profunde canaliculata, paleisque filiformibus adspersa, quae paleae ad basin pe- lioli majores et latiores. — — Folium sterile maximum, cum petiolo bipedali 3f pedale, pinnis utrinsecus 8 semi- pedaiibus^ lalitudine polllcis; fertilia minora, pinnis utrin- secus 5 — 11. Hacienda de la Laguna. Dec. 761. AspiDiüM patens Sw., W. sp. pl. p. 244, herb. 611 no. 19773, HBK. 1. p. 10, Schldl. adumbr. pl. p. 22. In hortls occurrit. — Ad ripas torrentum Misantlae Febr. Ibidem in sylvis. umbrosis sterile Mart. — Cuesta grande de Chiconquiaco, lierra templada. Mart. 752. AsPiDiüM aculeatum Sw. ? vel propinqua specles. Specimen unicum provecliori aetate. Cuesta grande de Chiconquiaco, reg. temp. Mart. 763. AspiDiUM fragile Sw. , W. sp. pl. p. 280, herb, no. 19824. Specimina mexicana ab europaeis recedunt: paleis caudicis raris. A. atomarium W. p. 279, herb. no. 19824. specie diversum non putamus. Ipsi Willdenovio dubium Nephrodium tenue Micbx. , quod nee iili nee no- his visum. In sylvis umbrosis prope Jalapam. Aug. 764 — 66. AspiDii supersunt species Ires. E viliori grege folio bipinnato duae : altera in sylvaticis prope Ja- lapam Aug.; altera Cuesta grande de Chiconquiaco reg. temp. Mart.; tert'ia (Nephrodium) folio supra-decomposito, soris solitariis, Cuesta grande de Jalacingo reg. temp. Dec, — •— Specimina pauca, vix sufficientia. WOODWARDIA Sm. 767. WooDWÄRDiA radlcans Sw., W. sp. pl. p. 418j herb. no. 20048, Kaulf. p. 163. In horlis vulgaris. In sylvis prope Jalapam. Aug. ASPLENIUM L., Sw. 768. AsPLENiüM castnneum n. sp., inter Aspt. viride et melanocaulum ambiguum, diversum ab utroque: habitu robusliorl, slatura elatiori (follis circiter semipedalibus), indusiis majoribus imbricalis, capsulis majoribus. Ab AspL viridi insnper stipitc rachique ex toto, nee sola basi, ca- staneis nilidis. Ilabilu et statura magis cum Äspl. tricIiO' mane convenit, a quo forma pinnarum ovala aculiuscula, 39* 612 inpvlmls autcm iiulusils mi!]|() nmpliorlbiis imbricalls tllf- fert. — — In monlo Ori/,n!)a In spelunca. Sept. 769. Asi'LENiüM pmiiilmn Vs . sp. pl. p. 308, licrb. no. 19S74, riBK. 1. p. 12, Kaulf. p. 177. In umbrosis prope Jalapam. Aug. 770. AspLEMUM formnsimi Vs\ sp. pl. p. 329, herb. HO. 19908, IIBK. 1. p. 12, Prcsl rcl. Ilacnk. 1. p. 44. llacienda de la Laginia. Oct. 771. Asi'LENiüM monantlicmuin L., Schldl. adumbv. p. 27., W. sp. pl. p. 322., Pres! rcl. Ilacnk. 1. p. 4i. In syh'is unibiosis prope .lalapam. Aug. 772. Asi'LENiUM evccium Bory, Sclildl. adumb. pl. p. 28. \. 15. (hie ducunlnr Äspl. inaeqiulatercdc W. et A. mutlloLum Kaulf.) Jalapae? 773. Asi'i.ENiUM aurhiiin Sw., W. sp. pl. p. 326, herb, no. 19903. et variet. minor Äsph cuvvatinn Kaulf! En. p. 168. herb. Cbam. In sylvJs prope Jalapam. Aug. 774. Asi'i.ENiuM furccilinn L. , Scbldl. Adumbr. p. 30. (ad hoc revocantur Aspl. prciemovsmn Sw. et canaricji.se ^ 'SS.). In sylvls umbrosis ad arborum truncos prope Jalapam. Aug. 775. AsPLENiUM laccvinn n. sp. superiorlbus flnltima. Ab AspL aurito jara raclil non dllatala diversum, shuilius est A. fiircato qaocum lege dlvlslonis folii convenit; dif- fert veroT palcis insignibus squamiformibus hnlls brevibus oblusis inlcgcrrlmis grisels in basl peliolorum paucis, cau- dice peliolls racbidibusque caelerum nudis; segmentis fo- liorum pauclus grossius et obtusius dentatis; et denique nervis inconspiculs. In sylvis umbrosis prope Jala- pam. Aug. 776. AsPLENiUM cicui avium Sw., IIBK. p. 12, D circa cicutaria W. sp. pl. p. 300, herb. no. 19856. — — In sylvls Papantlac opacis rcgionis calidac. Jan. 613 x\NTKOPinUM Kaulf. 778. Antropiiyum Irmccohilnm Kanlf. p. 198, Ilcm'io- nitis laiiceolald L. , W. sp. pl. p. 1'27, herb. no. 11)557. (spec. S\vail7>li). Cucsia grande de Chiconquiaco re- glonis tempcratac. IMart. BLECHlNUIM L. (Blechnmn et Lomaria II •) 779. Blechnüm (occidentaJc?) voußiinis, an varielas an species? x\b omnibiis speclminibiis 1>L occulaitalis collatis, boc unico cbaractere diversum: folio pinnalifido, nee pinnalo; pinnis basi scmper confliienllbus, nee discrc- (Is aurieulatfs. Hacienda de la Laguna. Ocl. 780. Blechnum oiiocleoides Sw. ? W. sp. pl. p. 409. (species nobis ineognila). In S3lvis prope Jalapam. August 7S1. Bleciinum (Lomaria) sp. an nova? L. variahiJi W. sp. pl. p. 294, Iieib. 110. 19849. (eul synonymon L. acro- stichoides Kanlf. mspt. in Sieb. pl. exslc. Maiirit. iio. 22.) proximum, acnmine pi'iinarurn argnlc serrulato diversum. A L. striata W. sp. pl. p. 291. (e deseriplionc) diver- sum: pinnarum basi ellipltca obtusa, nee subcordata.— — In sylvis iimbrosis prope Jalapam. Aug. PTERIS L. 782. Pteuis grandifolia L., \\\ sp. pl. p. 369, berb. 110. 19973., IIBK. 1. p, 14. Folinm pinnalnm, pin- nis inferloribus tcrnatis, ideoqnc subbipinnatum. Jn sylvis Papanllae umbrosis. Jan. 783. Pteris Phimicri W. Eu. su])pl.? specimcn uni- cuni. — — In sylvis prope Cuap.i rcgionis calidae. Dec. 784. Pteius iiUramarp^'iiuiVis Kaidf. inspL. in bort, berol. ubi inlvoducla colilar. — — in umbrosis piope Ja- apam. Aug. 614 785 Pteris flexuosa Kaulf. mspt. in hört, berol. Ra- chlde insignius flexuosa magisque pubescente vJx salls a Ptcride cordata Sw. diversa. W. sp. pl. p. 392, herb. iio. 20005. (spec. Humb.), HBK. 1. p. 15, a qua non dlffert Pt. sogittota W. herb. no. 20006. (spec. Humb.) HBK. 1. p. 14. In sylvls prope Jalapam. Aug. 786. Pteris aculeata Sw.! W. herb. no. 20015, sp. pl. p. 398. Cuapa. Dec. In sylvls Misanllae. Febr. 787. Pteris jmlchra n. sp. glabra paleisque denudala. Specimina noslra quadripedalia (,,pinna primaria frondis" Schiede in sched.), bipinnata, elongata, pinnarum subop- positarum parlbus circiter 6 instructa; infimi paris 2^ pe- dales subbipinnatae, ramo interne minori, externoque ma- jori ornalae. Pinnulae alternae, oblongo-lanceolatae, basi inaequales, obliquae, latere inferiori adnato-subdecurrente (maxime evolutae infimae subpetlolaiae), apice longe acu- minalae et argute serrulatae; maximae septempollicares, pollicem latae. Sori lineares, continui, totam occupantes marginem, praeter imam basin et summum acumen. Tex- tura folli, venarumque decursus ut in Pt. grandifoUa. — — Inter Rllsantlam et Colipam, regionis subcalidae. Febr., 788. Pteris podophylla Sw., W. sp. pl. p. 403. . In sylvalicis prope Jalapam. 789. Pteris lanuglnosa Bory, W. sp. pl. p. 403, herb. 20023., Kaulf. 189., Presl reliq. Haenk. p. 58. — Pt. aqui- lina Schiede Linnaea 4. p. 219 et 559. — A Pt. aqui- lina vero vix specie diversa. — — In apricis sylvalicis prope Jalapam. VITTARIA Smilh, 790. 91. Vittaria lineata Sw. In truncis arbo- rum prope Jalapam. Aug. Hacienda de la Laguna. FoHis brevioribus lalioribusque, an diversa species? Huita- malco. Dec. 615 ADIANTUM L. 792. Adiantüm macrophyllmn Sw., W. sp. pl. p. 429, herb. no. 20066., HBK. 1. p. 16. t. 666, Hook, et Grev. ie. filic. t. 132, Presl rel. Haenk. p. 60. Cuesta grande de Chlconquiaco, rcgionis temperalae. Marl. 793. Adiantum radiatum L., W. sp. pl. p. 437, herb. 20076., Kaulf. p. 203. Hacienda de la Laguna. Oet. 794. Aduntum tetraphyllum W. sp. pl. p. 441, herb, no. 20082. (spec. Humb. et Vahl.). — Ad. carlbaeum H. W. 20107. (sp. DC.) — Ad. prionophyllum HBK. 1. p. 16. Cuesta grande de Chlconquiaco reg. temp. Marl. 795. Adiantuji trapeziforme L., W. sp. pl. p. 447, herb. no. 20091., Presl reliq. Haenk. p. 63. — — Hacienda de la Laguna in sylvis umbrosis. Oct. 796. Adiantum Capillus -Keneris L., W. sp. pl. p. 449, herb. no. 20094. Hie revocandum Ad. affine W. sp. pl. p. 448, herb. 20096. (nee Forst.! nee Schldl.) spec. a Sprengelio communicatum. — — In sylvis prope Jalapam et Hacienda de la Laguna. Sept. 797. Adiantum cuneatum W. sp. pl. p. 450, herb. n. 20096. (spec. Langsdorf.), Kaulf. p. 206, Hook, et Grev. icon, filic. l. 30. San Andres. Aug. 798. Adiantum tenermn Sw., W. sp. pl. p. 450, herb. no. 20097, Presl rel. Haenk. p. 63. In sylvis Pa- panllae. Jan — Juniori statu vix tute cognoscendum, in sylvis prope Jalapam. Aug. — Plnnularum lobis obsoletius dentatis subinlcgcrrimis, caelerum vix diversum. An varie- tas, an species? Hacienda de la Laguna in sylvis umbro- sis. Oct. CHEILANTIIES. 799. Cheilanthes ferrugiuca W. herb. no. 20113, (spec. Humb.), Kaulf. p. 209., deficiens in HBK., in hör- 016 iis culliim. — — Inlcr Tcnestepeque et Quantotalapa. Septbr. 800. CiiEiLANTiiES microphyUa Sw,, \Y, sp. pl. 5. p. 458, herb. no. 20118. (spec. Swariz.). Ch. puhcscats lIBk". 1. p. 18, IIW. 110. 201 '2 [. (spec. liiimb.). Speclmina iioslrallumboldlianis et Swarlxianis niagis piil)escenli-liirla, petiolo liaucl seniper, scd nctalc laiilum glabra. — Ila- cicnda de la Ljagujia. Oc!. — Jalapani. Ang, ClBOrimi Kaulf. 801. CiBOTiUM Schicdri n. sp. follo blpJnnalo, plnnu- lis pinnalo-plnnalißdis (fol. tripliinalo Kaulf.). Glabium (praeter pllos quosdam iii racbidis plnnanim sulco occur- rcntcs, pinnulanimque basiii municnles). Iiifera pagina glaiico-prulnosa. Pinniilae longe caudaloracumina'ao; la- ciniis lanceolalo-anlrorsum subarcualis, acuiuisculls, cre- nalo-dcnlatls; inl'erioribus discretis; superioribus confluen- tibus, lalere inferiore baseos decniTente. vSori subdeiii apl- pes deiillum occupanfes, apicibus laciniarum sinubusque cas sejuiigentibus slerllibus. — ^ Pvlajus, graciliiis, elegan- llus coiigoneribiis. ludtisla more generis capsuliformia, quam C^ CJ/cnirissüiiis mullo iiiluora, niagiiitudiiie circifcr iconis Kaulf., quae eadcni iiimis parva sistit, vix majora indusiis C. Bdlardicri. Specimina: pinnac scsqui- et bipedales, lauccolatae, piiinulis maximis 6 — 7 polllcaribus, laciniis ö — 7 llueas longis, 2 — 3 lotis. Hacienda de la La- muna, Scpt, CYATHEA r^. ^ Cyatfwa, Alsophila , Jlcmilclia K. Br. 802. CvATiiEA mc.riraiia n. sp. Al.sop/iilac selosae Kaulf. quam niaximc affinls, gravissiniis, gcncricis ex auc- lorltalc öuimnorum virorum, diaracleribus, sororum silu (.'t vcnaruni cuvsu, divcrsa, cactcrum quaque vcl minima 017 iiola ad amusslm convenicns, ncc ab illa facilc illogno- scciida, nüsl cosla (raclikle) plnnulonmi rccia et sororuni basin lacliilanini occupanllnm copia miiiorl. i'^ollum bipinnatuin, pinnulis pinnalifitlls. Petlolus cum racliide su- pra canallculatns, basi aculcolis obslliis et exaspcratus, aciileis validioribus nee mas;nis marglnem canalis nuniien- libus. Fol'min laneeolaluin. Pinnac lanceolatae. Hatbls j)rlmaria secundaria cnstaqiic plnniilanim snpra lonicnto fiisco delergibill obsitae. Neivus lacinlanun glaber apiccni versus pilo uno alterove antrorso rigido albido munllvis; supera lolii pagina caelcrum glaln-a alque salure viridis. Inlera pallida, glabra, Costa pinnulartnn ncrvlsquc Jacinia- rum pilis ^inlrosls sparsim obsitis. Pinnulae lata lineares, acuminatae, ad duas lalltudinis lertias partes pinnatilldo- incisae; laciniis acutis apico serrulnlis. Venao simpb'ces; una allerave rarius a medio bifurca. Sori in quaqiic baci- nia pauci, versus basiu siti; singnhis venae juxta nervuni insldens, Induslum globosum, iransverslm laceratini debi- seens; reeeplaculo In media cupuLi ccntrali, globoso, de- mum obliterantc. Folium 6-pedale majusque, pinnis ma- ximis sesqulpedalibus. Jabipa. Oet. — Junius iene- riusquc folium , costa pinnuLarum non omnino rccta, sub- Inde paiduknn flexuosa. Ibidem. Aug. Obs: vSIeber pl. cxsic. Mart. no. 162 et 348. sub no- mine Alsophildf wartii/iccnsls Spreng, duas vendilat spc- cies gcncris Polypodil. DAVALLIA Smilb. 803. Davauja djvarlcata n. sp. SpccImIna nostra ex toto sunt fertilia; folium sierllc desideralur. Filix berba- cca, glabcrrlma, laevis, caudice abbreviato caespltoso, i"b- llls clongalis bi- Iripedalibus et ultra, laliludinc semipe- dali pedalique. — Caudcx paleis tricboldcis articubuis sub- Ucxuosis farrtus. Folium tri- cl qaadrlpiimatimi; pinnis 618 pseudo - opposills et alternis remotis; inferloribus saepe* quam iiüervalla brevioribus ; teiiil vel quarti ordinis pln- nalisectis, laclnulis linearibus (vix cuneatis) bifidls divarl- calis. Racliis plus minusve flexuosa, supra inira margines prominentes plana, dorso convexo. Sori terminales parvi. — Omnium lenerrima et tenuissime dissecta species, gi- ganteam Trichomanem menliens. TRICHOMANES L. 804. Trichohunes trichoideum Sw. ! W. herb. no. 20200, sp. pl. p. 509. In umbrosis prope Jalapam in trun- cis Cyatheae. Aug. (Receplaculum exsertum.) 805. Tkichomanes pyccidiferum L.? et plurlum. (non W. herb., nön Schkuhr) Difficillima extricatu sunt Synony- ma, cum saepius cum alia fuerit commutata specie, nem- pe: Tr. hilabiatum Neos et Blume Act. Leop. Car. XI. p. 123. t. 13. fig. 2. (aplissimum nomen), Sieb. pl. maurit. no. 131, Hymenophyllum alatum Schkuhr t. 135. b., Hym. Filicula Bory, W. sp. pl. p. 528, herb. no. 20233. Tri- choinanes pyxidiferum HW. no. 20199. spec. sinistrum, hoc eliam in America (Brasilia Rio!) provenit. Differt mexi- canum ore indusii campanulati non manifeste bilabialo, la- biis non porreclis mitraeformibus, simile est colore viridi vivido caeterisque. — — Cuesla grande de Chiconquiaco reg. lemp. Mart. 806. Tkichomanes radicans Sw. , W. sp. pl. p. 513, herb. no. 20203. Cuesta grande de Chiconquiaco, Mart. slerilis. HYMENOPHYLLUM. Smilh. 807. H^TaENOPHYLLUM pulchellum n. sp. herb. W. no. 20239. (specimen Borboniense Desf. e Willd.). Specimina noslra laudatumque slerilia; hine quo ad genus incerta et recoguoscenda species. — Rufe - cinereum , pilis stellatis 619 sericels ex toto vestitum. Caudex Irlcholdcs repens, folia hinc inde edens linearia, obtusa, plnnata; petlolo rachldc- que irlcholdlbus minime alatls; piniiis petiolulatls , sub- rbombeis, basi cunealis, pinnalifido-disseclis; lacluils infe- rlorlbus bifidis; omiiibus änirorsis llnearibus obtusis, mar- gine argule sermlalls, serraturis apice stellalim pllosls. — Folia sesqnlpollicaria et semiped^illa, laliludine 6 — 8 li- neari. Ad rupes umbrosas prope Jalacingo, reg. temp. Novbr. 808. Hymenophyllum undulatum Sw., W. sp. pl. p. 533, herb. no. 20238. Specimina sterllla, laudalo at- que dcscriplis minora, follo lanceolalo, tenulus dlviso, ha- bilu et statura ad H. thunhridgcnse nostrum accedentia. — — Ciicsla grande de Jalacingo. Jan. 809. Hymenophyllum ciJiatnm Sw. sp. pl. p. 519, herb. 20222. — — In ruplbus umbrosls prope Jalacingo, reg. temp. Nov. [. 810. Hymenophyllum affine ciliato Sw. simlleque, dlf- ferre videtur: petlolo ex toto raclildeque infera parte non alatis, Omnibus parlibus majus, foliis semipedalibus. — — Mixtim cum sequenle H. fucoide. 811. Hymenophyllum //fcoiWf?* Sw.! W. herb. no. 20227, sp. pl. p. 522. — Trlchomancs fucoides Hedw. fil. c. icon. Cuesta grande de Jalacingo reg. temp. Jan. 812. Hyivienopiiyllüm jalapense n. sp. Folia elliplico- lanceolala, glabra, subtripinnallfida, vel (rachidibus alalis) tripinnata. Pinnae terliariae bifidae, laciniis integerrimls linearibus obtusis subretusis. Sorl apicem folil versus in laciniis terminales solitarii, indusiis bilabiatis, lablis rolun- dato-ovatis subinlegerrimis. Petiolns teres, sursum , la- mina folii Icviter decurrente, paululum alalusj pollicaris bipollicarisque ; folio cum pcüolo 4 — 6 pollicari. Specl- minibus cxsiccatls color est fuscus, nigrescens. — — In umbrosis prope Jalapam. Aug. 813. II\MENOi']iviJ,UM lUillcfoTnun n. sp. ab affinl prae- ccdente diversuni: follo iriagis lanceolalo, lenulus diviso, pinnis plnniillsquc palcnlioribus subdlvaricalis, inprimls aiitein frucliricalione. Pinna icrliac oidinls infnna interna cujusvis piniiae seciindariae solnmniodo fruclificat abbre- viaLa, soro terniinala niajusciiio, suhiiloboso, diamctro lali- iHilincni ipsius mul[<» superanie; binc sori juxta racbidem primaviam et secundariani uliinsccus uniseriati, expansione folii undlquc siipcrall. Folia sex- et octopollicaria, Cuesla grande de Jaiacingo reg. tcmp. Jan. //. GLTJCJJEmEAE Jl. Bv, GLEICHEMA K. Br, Subgeniis. IMcrlcnsla W. 814. Cleiciienia Jfcrmaunl 11. Br., Hook, et Grev. Fil. l. IL — — Intcr Metapalco et Cuapa reg. calidae. Dee. 810. Gleiciiema y///ro/a Willd. %v\^ Mertensia sp.pl. p. 71, berb. n. 194()2. — — Cuesla grande de Jahicingo reg. tcmp. Dec., San Andres. Ang. ///. 0S3IUNDACEAE H. Br. LYGODimi Sw. 816. Lygodium mc.ricanum Presl Reliq. Hacnk. p. 72. cum aliis forsitan specicbus ad L. polymorphiim revocan- duni. Speciniinibus luijus pluriumquc speciei'um autogra- pbis dcficienlibus rem in dubio rclinquinius. Mexicana planta cum L. puhcsccntc Kaulf. luconiensi, praeter pu- bescentiam infcrioris folii paginae deficientem, ad amus- sim convcnlt. In dumelis Papanllae scandens. Jan. ANEDIIA Sw. 817. Aneimia pJiyllilidis. Sw., W. sp. p}. p. 89. hcrl). no. Ü)iü3, Kaulf. p. 5/, IIBK. 1. p. 26. — A. cordlJoUa et IlacuJicl Presl bic, procul dubio ^ revacaiidae. — — In nemorosis propc Jalapam (Paclio). Aug. — Ilacicnda de la Laglina . Oct. 818. A^ED^A mVianllJollayS . sp. pl. p. 9i, licrb. ii. 1949S, lloük. et Grev. t. 16, A. aduniilJ'oUa el asjilail- jolla Sw. In sylvis aprlcloribus Papantlae. Jan. — An liujus, an divcrsac speciei speciniina parva, inacra, fo- llo maxlmc contraclü, sImplIcUer pinnalo: llacienda de la Laguna. Sept. //: OPJIIOCLOSSEAE IL JJr. OPIIIOGLOSSUM L. 819. OwiioGLossL'M rclicnldiimi L., W . sp. pl. p. 60, licrb.n. 19443, Hook, et Grev. Fil. t. 20. Idcni cKio Janeiro retulit Beyricli. Jalapae in arboribus. Sept. BOTRYCflimi Sw. 820. BoTKYniiuM obliquimi XsL sp. pl. p. 63, lierl). no. 19449, Plum. fil. 1. 159. fignra accessoria, pinna iantuni. — — Scrro Colorado. Aug. 821. BoTYCHiüM vlvß;inicimi W. sp. pl. p. 64, herb. no. 19451. — Nonne hie revocanda: Osmimda AspJiodcli ra- d'irc Plum. Fil. p. 136. t. 159.? quae liotrychhnn ciculd- riinn Lam. et Aiict. Foliunri caulininn illi petiolatuni: an satis conslans flnnusqiie characler specilicus? In syl- vis Jalapae. Oct. — Cuesta grandc de Cbiconquiaco reg. lenip. lAIarl. LYCOPODINEAE Sw. BERNHAUDIA ^\. 822. Berniiardia cowpJavata. W. sp. pl. p. 57, herb, no. 19i.l7. Ad Iruncos Cyathcnc prope Jalapain. Aug. — Ad rupes prope Hacicnda de la Laguna. Sept. LYCOPODIÜM. L. 823. Lycopodium davatum L.? \ arielas tencrior alqiie 622, ^ laxlor, folns angustloribus patentibus. Herb. W. sub h. clavato n. 19350. fol. 5. et anonymon n. 19433. — Spe- cimina brasillensia e Scrra d'Eslrella commiinicavlt Bcy- rich. — Specierum exotlcamm plures commode ad L. cla- vcitnm L. revoccntur, hanc autem formam inter dcscriplas friistra quaesivimiis. — — Ad lerram in sylvaticis prope San Andres. Aug. sterile. 824. Lycopodiüm thyoides HB., W. sp. pl. p. 18, herb, no. 19352. HßK. 1. p. 31, Presl. Rel Haenk. p. 77.! Bra- silia, Serra dos Orgos, Beyrich; quod mullis collalis spe- ciminibus a L. complancUo L. europaeo et boreali-ameri- cano haud diversum arbitramur. — — Ad terram in syl- vis prope San Andres Aug. slerile. 825. Lycopodiüm circinalc L.? W. sp. pl. p. 32, herb, no. 19372. (excl. specimine. fol. 1. sinistro). — Folia no- stro tenuilcr praesertim basi ciliata. An L. paUesccns Presl Rel. Haenk. p. 79, quod non vidimus? Folium ,,acuminc longo albido reflexo" in noslrum parum convenit. In horlo berolinensi nunc colitur. Plan del rlo. Jul. — In syl- vis inter Actopan et Jalapam reg. calid. Mart. 826. Lycopodiüm stoloniferum Sw., W. sp. pl. p. 40, herb. no. 19391. — L^ ßohellato L., W. herb. no. 19396. certe proximum; habitu laxiori et caule angulato diversum. Ad lerram in umbrosis prope Jalapam. Aug. — In horto nostro bolanico vivum. 827. Lycopodiüm serpens Desv.! herb. W. no. 19375, Spr. syst. 4. p. 17. In sylvis prope Papantlam. Dec. 828. Lycopodiüm limfoVmm L., W. sp. pl. p. 47, herb, no. 19407. (INee in sylvis S. Antoni), HBK. 1. p. 33, Presl Rel. Haenk. p. 81. — Ex ins. Domingo Berlcro. E Brasilia Beyrich. Prope Huitamalco ad arborum Iruncos. Dec. 829. Lycopodiüm rigldnm Sw., HBK. 1. p. 33, Presl Rel. Haenk. p. 82, L. squarrosum Sw., L. bißdumW. herb. no. 19421. — Hie etiam rcvocandum censemus L. refleacum 623 W. sp. pl. p. 51, herb. no. 19419. (Nee ex volcano de Tun- guragua), PresI I. c. — E Brasilia, Sellow et Beyrich. — — In pracruplis prope Jalapam ad laciim. Aug. 830. Lycopodium filiforme Sw., W. sp. pl. p. 54. col- lalo specimine 0-Waihensi Menzicsii in herb, reg. generale asservato. In arboribus vestutis prope Jalapam. Aug. 831. Lycopodium nitens n. sp. Caulls sesqui- et Iri- pedalls, flagelliformis, quater-sexiesve dichotomus, maxima superlori parte ex loto fructifer, foliis veslilus quadrifarils pseudo-verlicillalls, erectis, laxis, lanceolalis, planis, longo acuminalis, acutis, Integerrimis, enervlls, laete-viridibus, intenlibus. Folia in inferiorl cnule fere pollicaria, sursum sensim decrescentia; capsulas fulcientia summitatum bre- vlora, strlcliora, basi dilatata; novissima tres circiter llneas longa. Maxime affine Zi. verlicillato L. e W. sp. pl. p. 75, herb. no. 19412., diversum foliis quadrifariis ereclis, rec sexfariis patentibus subrellexis. In arboribus ve- tuslis prope Jalapam. Aug, 832. Lycopodium pithyoides n. sp. affine L, dichotomo Sw. at duplo crasslus, foliisque duplo longioribus ornatura. Specimina noslra juniora nondum fructificantia, pro prole Pini sylvestris faclle haberes. — Caulls adscendens cras- sllle pennae anserinae, sanguineus, bis et ultra dichotomus. Folia acerosa, anguste linearia, acuta, nervo medlo margini- busque tumldls bisulcala, multifaria, sparsa, patenlia, sub- recurva, in inferiorl caule scsqul - pollicaria. L. man- dioccamnn Rad. nobis ignotum, ut, conferalur optandiim. Idem nostrum L. pithyoides c Brasilia, Serro d'EstrclIa, relullt ßcyrich fruclifcrum. In arboribus veluslis prope Jalapam. Aug. EQUISETACEAE Rieh. EQUISETÜM L. 833. Equisetum myriochaetum n. sp. in stlrpe fcrtill 624 . recognosccnda, cum sfcrlüs solummodo nobis adsit. Caiilc Icrcli stiblacvi slmpliciler ramoso, raiiils lilif'orniihus clv- citer 30^ ocllcs arliculalis, arliculis infcriorlbus sexsulcalls, siiperloribiis ictraquetris, aiiiiulis scabridis, vaginis slrialis laxiusculls inincalis, (dciillbiis excisis) crenulatls, denllbus lugaclbus lanccolalis acuminalis spbacclalo-scarlosis, dorso paplllis iiigris cxasperatis (nonnisi in vaglnulis ramoruin obscrvandis). E maxlmis. Caulls basi crassillc pol- llcls, orgyalis, rainis pedalihus et longioribus. In svl- vaticis bumldis Misantlac. Febr. 834 — 35. Equiseti spccies duae siipersunl, c specimi- nlbus mancis prorsus indelcrminandac. MARSILEACEAE R. Er. IMAliSILEA L. 836. M.^usiLEA polyciirpa Ilook. et Crev, Fil. t, IGO. Omnibus parllbus, cxccpla IVucliUcationc, cum vidgariorl forma 31. qiiailrifollac subinlcgrifolia in udis degentc con- veniens, foliis quam in icone laudato minoribus. Pedunculi monocarpi, breves, racemosi, secundi, 5 — 8 basin petlolo- rum ornanles. Fruclus (junlori slalu) cernul, parvi, sub- globosi, ad inscrtlonem pedunculi edcnluli, laeves, pilosi, demum calvcscentcs, superlores taruius inferioribus evQluti {ardiusquc malurcscentes. — — In aqiiis stagnantibus prope IMesacbica. lieg, calid. Dec. SALVIMA Scbreb. 837. Salvinia lacvis;aia W. sp. pl. p. 537, herb. no. 20251, HBK. p. 37. Folia utilnqne convexa, intus cellulosa. In slagnanllbus prope Tecolutam. Jan. sterllis. 838. Salvinia rotundifolia W. ? Junlori statu sterllis, foliis minoribus vlrldlbus, vix supra fuscesccnilbus, pa- plllis conlcls elongatis, apice Stellalis; caulc brevi, foliis con- 625 confcrtis. — — Prope Tccolulam, ad ripas fluminis in slagnanlibus. Jan. AZOLLA Lam. 839. x\zoLLA spccies ut videtur nova mcxicana, quam in vivls recogiioscat ipse invcnlor, nos c siccis mancam desumere diagnosin noluimus. — — Inicr Serpillo et Estero in aquis stagnantibus reg. calidae. Jan. A d n o t a 1 1 0. Monocotyledoneas et supplemcnta ad priores Dicoly- ledonearum famillas a PIperaceis scillcet inclplenlia in se- quenlibus dabimus fasciculis. 5r BJ na Heft. 40 626 Ueber das Auftrocknen und Aufbewahren der Fleischpilze, vorzüglich der Bläiter- scliwänune, zum wissenschaftlichen Ge- brauch. Von Lasch in Driesen. (Nachtrag zur Erläuterung der Kupfertafel IX.) Dem S. 484 gegebenen Versprechen gemäfs erfolgt auf der 9len Tafel eine Darstellung der zu bewahrenden Theile von Agariciis vaginatiis Bull. 1) Junger Pilz im ^Vulst, vordere äufsere Seile dessel- ben. 2) Mittlerer dünner Ausschnitt des noch im Wulst einge- schlossenen Pilzes. 3) Hintere innere Seite desselben, um das hinfällige ve- lum partialc am Hutrände und Strünke zu erkennen, 4) Aeulsere Seite des aus dem Wulst hervorgetretenen Pilzes, der halbe halbkugelförmige Hut vom Fleisch befreiet, der feinfasrige ringlose Strunk und der halbe Wulst. 5) Von demselben Zustande ein mittlerer dünner Aus- schnitt mit den spinnwebenartigen Flocken des In- nern Strunkes. 6) a. Ein Stückchen Papier mit einem Abschnitt der äu- fsern ungeprelsten Fläche des Strunks. 6) b. Ein dergleichen mit einem horizontalen dünnen Ab- schnitt des Strunks. 7) Ausgewachsener Pilz, halbe äufsere Seite, auf dem Hut ein Stückchen des Wulstes und anklebend ein Fiederchen der Pleris aquilina. 8) Ausgewachsener Pilz, mittlerer dünner Ausschnitt mit 2 einzelnen Lamellen. 9) Ausgewachsener Pilz^ innerer Ausschnitt der andern Hulhälfte mit den Lamellentheilchen am Rande. 10) Ganz alter Pilz, mittlerer dünner Ausschnitt. 11. 12) Zwei halbe Hulllächcn ausgewachsener Individuen, von der äufsern Seite von verschiedener Farbe. An allen Figuren zeigen die überliegend angedeuteten Bänder die zur Befestigung dienenden Papierslreifen an. 627 Beitrag zur Kennt nifs der Familien der Restia- ceen in Kücksiclit auf Gattungen und Arten von Dr. C. G. Nees von Esenbeck. Breslau, den 22. Juli 1830. Durch Ihre geneigte Rllllheihmg in gar mancher Hin- sicht hei meiner Arbelt über die Ecklon'schen licsüacccn vom Vorgcbürge der guten Hoffnung gefördert, will ich meinen schuhligen Dank mit einigen Bemerkungen beglei- ten, die ich der LInnäa anbiete, wenn Sic, als Herausge- ber, dieselben der Aufnahme werth finden sollten. Erlauben Sic mir zuvördovst einige Worte über die, als Autorität zu betrachlendcn, Exemplare des Willdenow- schen Herbariums. Die Art, wie Thunberg die Restiaceen des Caps beschreibt, läfst bei dem genauen Beobachter fast überall Zweifel übrig, die aus der Unklarheit und Unbeslimmt- heit der gebrauchlen Kunstausdrücke und aus der ober- flächlichen Auffassung des Baues dieser Pflanzen entsprin- gen. IMan sucht gern bei andern Schriftstellern Ralh, aber man findet überall fast nur die wörtliche Wiederholung der 'rimnbergischen Phrasen, und selbst der fleifsige Will- denow geht auf diesem Wege einher^ was man um so mehr bedauern mufs, da sein Name gerade in diesem Fa- milienkreise vei'ewigt werden solllc. Der Grund, weshalb Willdenow hier zurückbleibt, leuchtet schon bei einem flüchtigen Blicke auf dessen Herbarium ein. Wo nicht Rottböll nachhalf, liegt auch dieses im TrübeUj und 40* 028 selbst Roltböll wurde iiiciiL seilen nach Thunbcrgs flüch- tigem Vorschrltlc unrichtig angeführt. IJer secl. Willde- now fühlte nämlich den IMangel vollständiger und sicher bestimmter Original -Exemplare; er begnügte sich daher mit den Angaben der Vorgänger und liefs sich auf eigene Untersuchungen nicht ein. Von Thunbergs Hand finden wir in Willdenows Her- barium nur folgende Cap'sche Arten: TVilldenowia teres Thhg. 9, Elcgia juncea Thbg. cT, Rcstio paniailatus liotth. cf und vielleicht licsiio argcntcus Thbg. cT- Die übrigen Exemplare sind gröfstentheils mit IMeuron bezeich- net, und hier finden wir häufig unrichtige Bestimmungen. Ich will einiges hierher Gehörige anführen. Restio articnlaius (von Rottler) ist ein Scirpus, und gewifs , wie Poiret schon vermuthet , der Scirpus coinjcr Poir. Restio voglnaliis: unter diesem Namen finden wir hier zwei Exemplare, eins in Blüthe, das andere noch un- entwickelt; jenes gehört zu Restio comprcssus 2, dieses zu Restio thyrsifcv Rotth., der nicht mit Elegia juncea Thbg. {Restio jimceus miJiiJ verbunden werden darf. Bei einem Exemplare von Restio cirgcntcus, das ich für die wahre Tlmnbergsche Species dieses Namens er- kenne, finden wir noch ein Stück des männlichen Restio scariosns. Restio T/iamnochortus TVilld. Herb, ist eine Form, die ich vorläufig noch zu Restio panicithitiis bringe, die aber wahrscheinlich eine selbslständige Art ausmacht und in sich wieder grofse Verschiedenheiten der Bildung zeigt. Restio dichotomus enthält neben dem wahren Restio dichotomus , noch zwei Exemplare des Restio triticeus Thiinb.., nämlich d" und 2. Elegia juncea lehrt ims die wahre Elegia juncea 629 Thunh, kennen, wobei aber nocb ein Ilalm von Resfio parvißoriis liegt. Nach diesen beiläufigen Bemerkungen will ich Ihnen nun meine Ansicht der Gattung llcstio mittheilen und eine kritische Aufstellung der von Flerrn Eckion gesammelten Restiaceen beifügen, wobei auch die übrigen Arien mei- ner Pflanzensammlung nebst mehreren, mir von meinen Freunden, dem Herrn Geh. Ilofr. Zeyher, Herrn Hofr. Reichenbach und Herrn Medicinal- Assessor Günther gütigst verliehenen, in Erwähnung gebracht werden sollen. Eine genaue Untersuchung vieler zu verschiedenen Gattungen gebrachten Arten der Restiaceen-Famiiien hat mich überzeugt, dafs man nicht wohl thue, wenn man die Gattungen Thamnochortus und Elcgia von Ilestio trennt. Ja selbst die Gattung JVilldcnorvia scheint mehr künst- lich als naturgemäfs begründet. Ilestio und EJegia un- terscheiden sich nämlich blofs durch den Blüthenstand, welcher sich bei Restio als eine dicht beschuppte Aehre, fast in Zapfenform darstellt, bei Elrgia aber sich schein- bar zur Rispe auflockert. Dazwischen liegen jedoch alle erdenkliche üebergangsstufen. In gröfster üebereinstim- mung haben alle hier xu berückslehtigenden Arten sitzende ßlülhen an einer gemeinschaftlichen Achse, an welcher unter jedem Blümchen ein Deckblatt steht. Wo sieh nun diese Deckblätter einander sehr nähern, grofs und breit, dabei ziemlich steif sind und dicht über einander liegen, da drücken sie das tief sechstheilige, oder vielmehr meist sechsblättrige Periantbium, dessen äufsere Blättchen *) hier *) Icli bediene mich dafür im Latemischcn des Ausdruckes: val- vulae, ^vcil mir kein besserer zur Hand ist. BlSttclien (t'oliola) sind es niclit, weil sie nur Sclieiden entspreclicn,^ und sepala will mir- aucli niclit zusagen. Scheiden (spatbae) unter den Blüthcn pHegt maa nacli Klappen, valvulae, zu sondern, und so wälilc ich dieses Wort» statt des Brownsclicn: gluraae; statt bractcae aber setzte id» spalliacv welche den Scheiden, vaginae, des Halms enlspreclicii. 630 gewölinlicli gWifser, oiler doch solider als die inneren sind; flach -zusammen. Die beiden seitliclien Blätlclicn sind ■zu- weilen breit und fast flügclarlig gekiell, das dritte der üu- fsern Reihe Ist der Periplierle zugekehrt und flach; die drei Inneren sind meist dünn und häutig. Wo dagegen die Deckblältchen unter den Blümchen schlaff, zarl, schmal oder sehr klein sind, da behalten diese mehr oder weni- ger Ihre runde Gestalt, rücken zuweilen mehr aus einan- der und die äussern BläUchen des Perlanthiums sind hier oft bei der männlichen Blülhe kleiner und zarter als die inneren, die bei einigen sogar knorpelarllg erscheinen. Die Zahl der Blümchen in einem solchen Aebrchen ist je nach Verschiedenheit der Arten sehr verschieden, und smkt endlich bis auf ein einzelnes Blümchen herab, wel- ches nun mit seinem Deckblättchen von der Achse, als von seinem Slielchen, getragen wird. \Vje sich so das sogenannte Aebrchen allmälig aus der Zapfengestalt auflöset und ganz unkennllich wird, so selzt sich umgekehrt der aus dergleichen Aebrchen gebil- dete Blülhenstand mehr oder weniger zusammen. Sei- len trägt der Stengel oder Halm nur ein Aebrchen auf semer Spitze, häufiger stehen mehrere derselben gegen das Ende des Halms, mehr oder weniger genähert, ohne Stielchen. Jedes Aebrchen wird wieder von seinem eige- nen Deckblatlc gestützt, welches bald stehen bleibt, bald ablälll. Bei andern Arten stehen einige Aehrchen im Knaul beisammen, und haben dann ein gemeinsehaflliches Deck- blatt und jedes für sich wieder ein besonderes , kleineres unter sich. Stall des Knauls zeigen andere Arten Ver- zweigung des Blülhenstands: Ein Aeslchen theilt sich vom Grunde an In mehrere ungleiche Zweige, spaltet sich gabelig mit ungleichen Zwelglein, und diese Theilung schreitet oft durch viele Slufon fort. Die letzten Zweig- lem tragen die Spiculae, und wenn diese armblülhig oder 631 einblülliig mit kleinen schlaffen Schüppchen sind, so nä- hert sich der BliUhensland dadurcli völlig der Rispe, noch mehr aber dem Anthurus der Junceen. Jeder Theilung dos Blülhcnslandes entspricht ein stufenweise kleiner wer- dendes Deckblättchen; die allgemeinen Deckblätter aber oder Scheiden werden in dem Maafse gröfser, wie der Blüthenstand mehr zusammengesetzt wird, sind aber zu- gleich oft vergänglich, indem sie sich am Grunde ringför- mig abirennen und mit Hinterlassung eines Absatzes, gleich den Scheiden am Stengel, abfallen. Die übrigen Fruclificationstheile stimmen, wie auch der äufsere Blumenbau und Blüthenstand abweichen möge, sehr genau überein. Drei Staubfäden, mit kurzen Trägern nnd einfächerigen Staubbeuteln, stehen in der männlichen Blülhe, den inneren Blumenblättchen gegenüber, auf dem Fruchtboden. Die Anthere ist unter der Mitte des Rük- kens angeheftet und die Ränder ihrer etwas eingerollten nach innen gerichteten Nath sind oft weifs eingefafsl; die etwas knorpelige Spitze ist ebenfalls oft weifs. — Die weibliche Blume ist gewöhnlich etwas gröfser, hat gleich- grofse oder doch gleichlange Blättchen und befindet sich oft in einem weniger zertheiltcn Blülhcnstande. Nicht selten findet man die Spur der Staubfäden als drei, an den Seiten des dreiseitigen Fruchtknotens anliegende Spitz- clien oder Fädchen. Der Fruchtknoten ist stets dreiseitig, dreifächerig und enihält in jedem Fache ein an der Achse hängendes Ovulum. In einigen Fällen glaubte Ich zwei zu bemerken, und vcrmutbllch ist dieses die wahre Zahl derselben. Bei den genannten Gattungen, nämlich lieslio und Elcgia, ist die Frucht eine dreifäclulge an den drei, den Innern Blumenblältehen zugekehrten Kanten aufsprin- gende, dreisaamige Kapsel, die auf dem Scheilel die Spur der drei, bis zum Grunde gelrennten Griffel als drei Ilök- kerchcu zeigt. Zuweilen findet man nur ly^qü Fächer und 632 zwei Griffel, welche dann gewöhnlich eine Strecke weit vom Grunde an verwachsen sind. Der Bau des Saamens und des Embryo zeigt in dieser ganzen Abiheilung der llestiaceen keine erhebliche Abweichung. Vergleichen wir hiermit die Galtungen Thamnochor- ins R. Jji\*) und Leptocarpus R. Rr., so finden wir im Ganzen die übereinstimmendsten Formen, die sich sogar zwischen nahe Verwandte in den früher genannten Gat- tungen auf das Naturgemäfseste einreihen. Der Unter- schied von Thamnochortus beruht iheils auf den noch breiteren, deutlich geflügelten Seitenblä liehen des äufseren Perianthiums , iheils und vorzüglich aber auf dem einsaa- migen geschlossenen Pericarpium und dem einfachen Grif fei des Stempels. Aber der Fruchtknoten ist in seiner frühern Epoche ebenfalls dreifächrig mit drei Eychen, wir finden nicht selten zwei bis drei Griffel, die bis zum Grunde gelheilt oder auch verv/achsen sind, und dann mögen sie auch wohl drei Saamen ausbildeu. Meist aber ist nur ein Griffel ausgebildet, der Fruchtknoten ist schief, zwei Fä- cher sind sehr klein, und nur das dritte enthält ein deut- liches Eychen. Es verdient erforscht zu werden, ob die drei- und zweisaamigen Früchte von Thamnochortos bei der Reife geschlossen bleiben oder aufspringen. Das hier Gesagte gilt in noch höherem Maafse von Leptocarpus, wo die Form des Perianlhiums ganz der bei den gewöhn- lichen Restionen vorkommenden entspricht. Näher noch, als Thamnochortus und Leptocarpus, scheint sicli Lcpynodia R. Rr. anzuschliefsen, indem sich diese Gattung vorzüglich durch die beiden unter jedem Blümchen stehenden besondern Deckblältchen unterschei- det. Da wir uns indefs hier blofs auf die Capischen Arien beziehen wollen, so müssen wir diese Gattung übergehen. *) Bergen gab nur den Nameu, uicht de« Begriff dieser Gattuug. . 633 Hypolacna und J^V'dhlcnowla endlich sind ebenfalls weit näher mit den vorerwähnten Arten verknüpft, als man nach den Unterscheidungskennzeichen vermutheu sollte. Die Fruchtbildung ist hier wie bei Leptocarpus und Thamnochortus, aber das Aehrchen ist unterhalb ste- ril, übrigens jedoch vom Baue einer genuinen Restio-Art. Die stehenbleibenden, die Nufs einschliefsenden Valvulae sind allen genamitcn Reslionen gemein. Der Orbiculus sexlobus hypogynus der TV'dldenowia ist das sich lösende Endglied der Achse. Wir glauben indefs, dafs sowohl iVilldenowia als Hypolacna vorläufig für sich bestehen können, und wollen nur vorschlagen, die vier in deutli- chen Uebergängen verschmelzenden Gattungen Resiio, Elc- gia, Leptocarpus (wenigstens die Caspischen zu Leptocar- pus gestellten Arten) und Thamnochortus unter dem gemein- schaftlichen Namen RESTIO zusammen zu hallen. *) Was endlich die Arten anlangt, so sind diese theils durch die unvollständige Kenntnifs der beiden Geschlech- ter, theils und vorzüglich aber durch das ganz irre lei- tende Eintheilungsprincip der Arten nach dem einfachen oder ästigen, mit sterilen Aesten oder sogenannten Blät- tern versehenen, oder blattlosen Halme, häufig unklar und verstümmelt, oder in widersprechenden Abiheilungen dar- gestellt worden, indem weder die Verzweigung des Halms noch die Bildung steriler Acsle als standhafte Blerkmale zu betrachten sind. Nicht ganz mit Unrecht hat man übrigens dieses merk- würdige Hervortreten steriler Aeste einer Blatlbildung ver- glichen, denn wirklich sind hier die wahren Blätter der Pflanze mehr, als an andern Stellen^ ausgebildet j nur ■*) Die Gattungen mit zweifäclierigcn Anthcren sclieineii sich scliärfcr abzusoiidcm, ohwolil der ungegliederte Halm der Gattung Anarthria R. Br. auch bei einer, unten zu crwähnendcu Restio-Art vom Cap, deren Staubbeutel einfächrig bind, vorkommt. 634 mufs man nicht den ganzen, vielfach gabllg geflieilten und mehr oder weniger in Bogen gelockten Ast als ein Blatt- gebildü betrachten. Die Blälter der Restiaceen der hier in Frage stehenden Gruppe sind nämlich dreiseilig, pfrie- menförmig, meist mit stumpf - gerundeter Rückenkante; sie fehlen den untersten Scheiden des Stengels ganz, und treten auf den oberen und auf den Deckblättern oder Blü- thenscheiden bald mehr, bald weniger deutlich als pfric- meniiVrmige Spitzen hervor. Bei den sterilen Aesten aber nähern sich die Scheiden, werden bei der im Fortschrei- ten der Zertheilung zunehmenden Zartheit der Theile en- ger und kleiner, und nun erlangt das pfriemen- oder bor- slenförmige, etwas ab- oder zurückgebogene krautarlige Blatt eben das richtigere Verhältnifs zur Scheide und den entschiedenen Charakter des Blattes. Ich lasse nun die Charaktere der Capischen Restia- ceen-Gattungen mit Aufzählung der Arten meines und der oben erwähnten Herbarien folgen. I. RESTIO. RESTIO LiN., THAMNOCFIORTÜS Berg., ELEGIA TiiuNB. et LEPTOCARPI spp. R. Br. Flores dioeci. Perianlhium sexvalve, rarius quadri- valve *), basi nudum, spathä, seu squama spiculae, singula suffullum. Flos masculus: stamina 2 — 3; antherae unilo- culares. Flos femineus: Stylus bi-tripartitus, vel simplex. Germen triloculare. Capsula trilocularis, Irisperma, angu- lis dehiscens, vel aborlu monosperma indehiscens. Inflorescentia propria: vel spicala, saepe strobilifor- mis, squamis omnibus, vel plerisque sallem, florigeris; •) In Restione tetrapliyllo Lahill. Q loco valvularum cxteriorum laterallum auriculac duüc ex utroquc lalcrc squamae spatliali spiculae acceduut« 635 vel (ob splcas depauperalas laxlusque squamulalas) paiü- culala. SecU 1. Restiones pkop-kii. (Sp. 1 — 17.) Spiculae squamls (i. e. spaüiellls, seu spalhls florum slngulonim proprils) riguUilis, flove coiiipresso, perianlhü aequalis valvulis exteriorlbus rigidloribus. Styli lies, ra- riusve iinus vel gemini. Capsula trisperma. 1. Reslio alboarislatus K. ab E. R. culaio simplici apbyllo eiiodi! compresso, spicis lermlnalibus ternis erectis, squamis albo-aristatis. cT. Hab. In C. b. sp. Vidi In Ilerbarlo cl. Güniherl, Rc stionis vaginaii , li. acmninatl et JVilldcnowiae tcrciis iiominibus inscripta cxcmpla. Culml plures ex uno rblzomafo, dense caespitosi, erecti, pedales circller, crassitie pennae passerlnae, slm- pllclssiml, modice compiessl, lacvcs, tusco punclall, om- nino cnodes, basi vaglnis dense Imbiicatls aphyllis obtu- siusculis castanels nitidls vestlll, caelerum nudl. Spiculae in apicc culml tres, approximatae, alternae sessllcs, rlia- chl semiterell Impositae. Spathac communes lanceolatae, selaceo-acumlnatae, basi vaginantes, dorso fuscescenles, cliartaceae, marglne flavescenles: Inferior spicula sua lon- gior, vellquae paidlo longlores spiculls seu easdem aequan- les. Spiculae 4 llneas longae, ovales, obtusac erectae. Squamac dense Imbricalae, carlllagineae, ovatae, fuscae, in cuspidem subulatum album rectum longiludlne fcre ip- slus squamae excurrenles margineque etiam ad apicem al- bldo cinclae: Inferiores vacuae. Perlanthlum magnum, eompressum, ehartaceo - mcmbranaccum, laeve, nitidum, laete brunneum; valvulis subaequallbus lanceolaiis acutls, basi llnea media palllda Inscriplis. Stamina irla: fda- inenta brevia; anlberae IncumbcnlcSj lineares, aculae, fer- ruglneac, uniloculares. Feniina ignota. . > 036 ^ Ilabilu cum Anarthrla cl. Braunü coiivenlt, sed dif- fert Iloribus et spiculls, quac sane Resüonum slmillima, anlherls maximc miilocularibus, neque diilymls. 2. Kestio aris latus Thunb. R. culmo simplicl apbyllo, arficulato, spicis termina- libus 2 — 5 ereclis, squamis arislatis concoloribus. Resüu aristalus Tliunh. Prodr. p. 15. Diss. p. 10. n. 3. /. 4. FL Cap. I. p. 83. w. 4. fVI/ld. sp. pL IV. P. 2. p. 719. n. 5. Spr. S. V. I. p. 184. n. 4. cxcl. synoii. IL hifidi Thbg. In praeruplls ad planlliem tabularem (^^aiif der Platte des Tafelberges") C. b. sp., „altil. IV." (Eckl.) Jul. et Augusto mensibus. 3. Restio vaginatus Thbg. R. culmo subslmplicl stricto , vaginis arctis mucrona- tJs, spicis alternis solilariisve, squamis ovalo-elliptlcis acu- mlnalis, perianlhii valvulis carinalibus in carina villosis. Restio vaginatus Thimh. Prodr. p. 15. Diss. p. 10. n. 2. FL Cap. I. p. 83. n. 2. mild. sp. pL IV. 2. p. 719. n, 4. Spr. S. V. I. p. 184. w. 3. Variat spicis 1 — 2, culmis liinc inde ramulo prae- ditis. Squamae spiculae 7-nerves. In summitate monlis Tabularis, Januario et Aprili. Femlnae maribus rariores, mense Aprili fructu semiadullo reperlae sunt. *) 4. Restio bifidus Thunb. R. culmo filiformi bifido dichotomove Inxo, vaginis arctis foliaceo mucronatis, spicis alternis rariusve solitariis, squamis orbiculato-ovalis mucronatis, perianlhii valvulis carinalibus carina fulvo-hlrsutis» "^) W'o bei näheren Angaben des Stanttorlcs kein Autor angeführt wird, sind diese Bestimmungen Herrn Eckloa zuzusclireibcn. 637 Restio blfulns Thh^. Flor. Cnp. I. p. 87. Rosllo filironnis Poir. Enc. m. V. p. 173? Variat splcis 1 — 4. [i. culmo flexiioso, 1 — 2-floro, vaglnls In mucroncm longiim lilgono-subulalum foliaceiim palulum excnntibus. In flssura montis tabularis, allll. IVta. Aug. in an- thesi. cf 2 — J3. cum praecedente normal. cT. Novembri, de- floratus. Adnot. Simills licstioiii vagiuaio (sp. 3.), a quo differl: culmo debili, magis ramoso; spicis mlnorlbus; squa- mis Ifitioribus , breviori mucrone praedilis, nssarglne mem- branacco-albis, quinqucnervibus. 5. Retio distichus Rollb. R. culmo ramoso tereti punctulalo, spicula solitarla lermlnali oblonga dislicha, squamis lanceolatis acullssimls basi tiimcatls patulis. cf. Rcstio dislichus llottb. Diss. p.W. Dcscr. et ic. Gram, p. 6. n. 6. t. 2. /. 5. TVilhl sp. pl. IV. 2. p. 725. //. 20. Spr. S. yeg. 1. p. 183. n. 32. In Cap. b. sp. habliat Plantam masculam possidco, in moule Tabulari lectam. Femina latct. Descriptio, a Rollboelllo 1. c. cdila, elcgantissima est, Specics liaec omnibus sui generis praeccllit spiculis vere disticbis compressis, squamis lanceolatis convoluto-acumi- nalis basi truncata rhacbin ampleclentibus. Valvulae perlanthü exleriores subcarlilagineae: altera paullo major, evidenter carinata, carina ciliata, altera opposila oblusc carinala; anlica conveviuscula. Inferiores valvulae longl- tudine exterlorum, mcmbranaceae, albae, oblongae, aculae, aequales, basi brevi spalio cobacrentes. Obscrv. Rcstionem aispiclatum Thunh. ad Jl. dlsli- cJnnn laudat cl. Sprengel 1. c, nescio qua fldc. ,,Spicae duac vel tres, terminales, ovatae" in nostrum non con- gruunt, neque iconi Roltboelllanac respondent. Deficienle 638 In Reslionum Tliunberglanorum numero ista specie, latcrc eam quitlem sub allqua rcccnsitamm snspicarl licet, sed desunt, quae In li. ciispidatinn cadere vidcantur. Cur aulem in cerllssima speclc Rotlboelllanam auctorltatem ta- cult Thunberglus? quae donec doceanlur, missum faclmiis istboc synonymon, et Restioncm cuspidatiim Thunbergll, obsciiram sane vspcciem, loco longe diverso seponimus. ,,FolIa, In supremo culmo, trlgona, unita vaglnis slipula- rlbus scariosis" isti speclel prae caelerls a Tbunbergio Irl- biita, nisi communes omnium vaginas esse inteHIgas, In miicronem trigoiium abeuntes, diversi lere generls eam aestimandam suadent. Sin vero vaginas solitas bis ver- bls circumscriptas esse censes, nullis omnino fere nolls distingui banc speclem ab allls invenies: lunc enim iilbll restat, nisi „culmus snperne ramosus, flexuoso — ercctus, glaber, pedalls, et spicae duae vel lies terminales, ovatae, glabrac, squamls aristatls," cpiae cuncta, praeter aristas squamarum,^ Rcstlonum plurimls communia sunt. De flore non agit descriptio Tbunbergiana. 6. Restio digitatus Tbunb. R. culmo simplici dicbolomovc terell punctulato, ra- mulis sterilibus fasligiatis rectis, vaglnis spalbisquc subu- lalo-cuspldatls, spicis terminallbus ternis ovalibus squa- mlsque obtusis laevibus: a. culmo graclliore dicholomo: Restio digitalus Thunh. Prodr. p. 15. Diss. p. 18. n. 21. FL Cap. I. p. 88. n. 25. TVUhl sp. ph IV, 2. p. 727. n. 25. Spr. S. V. L p. 186. n. 34. (3. culmo simplici crasslore: Willdenowla tristacbys Spr. in herb. Zeyheri. cT In montlbus circa IMusenberg. Aprill. Eckion. — Var. [i benignissime donavit cl. Zeyher, in C. b. sp. (nc- sclo an ab Ecklonio) lectam. Femlna non Innotult. In nostris exemplis varielatls a culmi scmipcdales, 639 teretes, punctulatl, glaucesccntes, a basi dicliotomi, fasli- giali; rami compressiusculi vel semiteretes. Vaginae ova- tae, longe cuspidatae, amplectcntes, sirialae: inferiores ci- nereae, superiores fusco-irroralae. Spiculae 3 — i in rha- chi flexuosa dlstichae, approximalac^ sessiles, oblongae. Squamae arcle imbricalae, ovatae, obtusae, laeves, niti- dae, stramineae, apice fuscescenles. Perianthium mascu- lini floris nondum perfccli minutum sexvalve (hexaphyl- :lum), valvulis exterioribns linearl-filiformibiis apice non- ! nihilo latioribus acutls et fuscidnlis, inlerioribus lineari- lanceolatis latioribus obtusiusculis hyalinis. Filamenta brevia: antherae ovato - oblongae, acutae, apice bifidae, uniloculares, brunneae. Var. ß differt culmo pedah% crassitie pennae galllna- ceae, subspongioso et spiculis 7 — S lineas longis ferrugi- neis. Reliqua omnia conveniunt utrisque. Flores, in boc eliam masculi, magis perfccli sunt et plena sub anlbesi 1 veram oslendunt siructuram. Valvulae exterlores, ut in Sectione sequenti (sp; 18 — 23), membranaceae, quarum duae laterales, dimidiato- ovatae, comprcssac, carinatae, ob- iusae, dorso fuscescentes; anterior angustior, lanceolato- linearis, truncata; interiores paullo breviores, oblongae, obtusae, membranacco - hyaiinac, tenuissimae. Antherae fuscae, limbo albo. 7. Restio quinquefarius N. ab E. R. culmo decumbente dichotomo laevi, vaginis lierba- ceo cuspidatis, spiculis paucis (solilariisvc) approxiniatis appressis oblongis, squamis ovalis obtusiusculis submucro- natis inflatis quinquefariis. cT. — 2 spiculis crassioribus distinguenda. Varia t culmo simplici. In piano monlis tabularis, Aprili; tum in planitie Capensi, locls arenosis, Augusto, c. fr. mat. cT, 2. Eckion. Squamae trincrvcs, brunneae, nilidac. Pcriantbii (d* ' 640 et 2) valvulae aequales, lanccolatac: cxteriorcs duae in caiina fulvo villosac. Stigmata Iria. Capsula trilocularis, trisperma. Differt a Restione triticco (v. sp. 8.) ciii proximus, spiculis majoribiis, squamls obtusiusculis, culmo laevi al- que vaginis lierbacco-subulatis; a Restione Jnjldo (sp. 4.) culmo robustlorc, spiculis duplo majorlbus, squamis neque margine membranaceis neque tarn evidenter mucronalis, trinervibus nee quinque- nervlbus ; a Restione incurvato (sp. 11.) ramis minime flexuo- sis et spiculis majorlbus mullifloris brunneis nee fulvls. 8. Restio triticeus Rottb. Descr. et ic. p. 7. t. 3. /. 1. T/iimb. Prodr. p. 15. Diss. p. 17. n. 18. FL Cap, L p.%1. n. 22. WWd. sp. pl IV, 2. p. 726. n, 22. Spr. S. V. I. p. 185. n. 29. — Planta aphylla seu ramis sle- rilibus destltula. cT ?• p. foliosus. d" $. In dorso Leonis, altit. IL, inlcr frulices, Jul. mense. Adnot. 1. Planta mascula frequcntissimc culmo aphyllo (quem dicunt) gaudet. Rami steriles in utroque sexu plerumque radicales. Species, culmo punctato-sca- bro et spicularum forma situque facilis dislinctu. Adnot. 2. A Restione dichotomo (sp. 9.) differt culmo multo rigidiore, spiculis majoribus struclurae diver- sac, et slylo triparlilo. 9. Restio dichotomus Thunb. R. culmo basi folioso simplici dichotomove, vaginis apice membranaceis infra apicem mucronatls, spicis 1 — 6 oblongis acutis apprcssis, squamis imbricalis obtusis cum mucronulo infra apicem: cT 9: Restio dicbotomus Tluinh, Prodr. p. 16. Diss. p. 21. n. 26. Fl. Cap, L p. 89. n. 30. Wilhl sp. pl. IV. 2. p. 729. //. 30. Re- . 641 Rcslio vlmlneus Bo/fb. Descr. et ic. p. 4. /. 2./. 1. 'J'liamnocliorlii.s illcholomus Spr. S. V. 1. p. 187. n. 2, [i. culmo simplici: Rcslio triflorus llotth. Dcscr. et ic. p. 3. /. 2./. S.d". Thimb. Prodi: p. 15. Diss. p. 16. n. 16. FL Cup. /. p. 86. n. 17. Liiu Syst. vcg. p. 38. TViJId.sp.pl IF.% p. 714. n. 18. Spi\ S. V. /. /;. 185. n. Tl. 9 In monle Diaboll, all. IL, inter frutices. Decembri florciis. Eckion. Etiam in herb. cl. Zeyiier; qui mihi exeniplum exhibuit. Ailnol. Srylus ultra medium bifuhis. Fructus igno- tus, hinc inccrlum, utrum Thamnochorti sit generlsj an Reslionis. — Cl. R. Brown inier Thamnochorlos reponil, prater alios ellam liest ioncm dichotoimim Rotthoel Jii, qui Itcst'io iliamiiochortiis Tliunh.., quo forlassc synonyme neglecto Sprcngclius Thunbcrgianam ejusdcm iiomlnis speciem Thamnochorlls adiunxil. : •: 10. Rcstio debilis. R. culmo liliiormi dichotomo Icrcll punctulalo, vagi- nls convolutis sctacco- acuminalls, spiculis alternls sessili- bus pauciiloris, sub anihcsi cuneilormibus, squamis ovatis obtusiusculis. d". Thamnochorlus debilis Spr. in herb. Zcyh. Habitat ad C. b. sp. Zcyhcr. j . Similis Iiestioui dichotomo , scd tcnerlor et abimde disliuclus .spiculis. Culmus pcdnlis circitcr, dichotomus, ramls fastigiatis fililormlbus. Vaginac convolulae, fuscao, strialae, oblusae, mucrone selaceo licrbaceo slriclo longi- ludinc partis vaginalis auClae. Spiculac terminales saepe qualcrnac, approximalac, nequc vcro imbricalae, allernac sessiles, circiler bilineares, subrccurvac: juuiores oblongac, süb anthesi cuneiformes vel obovatae 4 — 5-florae. Spa- iha sub singnla spicula vaginis siuiills, mucrone subulato .spiculam supereminente, dorso grisea, lusco - punclala, 5r Bd. ka Ilelt. 4 1 642 marginem versus fiisca, Ipso lamen marglne palllJo mem- branaceo. Squamac ovalae, coucavae, obfuslusculae, lae- ves, slramlneae, ante apicom macula magna e punclis con- fluenübus purpureo-fuscis nolalac. Perlanlhium squamae longitudlne; valvulae linearl-lanceolatae, aequales: exle- rlores pauUo firmiores, apicem versus nonnihll dllatalae, oblusae, carlnalae, pallide slramineae; inleriorcs acutae, membranaceo-hyalinae. Anllierae incumbenles, lineares, uniloculares, fuscae, llmbo suturali lato apiceque albis. — Fcmina nobis non nota. 11. Restio incurvatus Thh^. Prodr. pAh. Diss. p. 18. 72. 20. FL Cap. L p. 88. n, 24. Willd. sp. pL IV. 2. /7.726. «.24. Spr. S. V. 1. p. 185. «.30. Locis lapldosis ad radiccs monlls Diaboli et tabularis: altlt. II. et III. Aprili, Novembri. Eckion. Ad not. Hcstlo incurvatus „foliosis" quos dieunt, adscribendus est. Occurrit enim ranriis sterilibus decom- posltis, ramulls brevibus incurvls. DIstinguitur a reliquis affinibus: culmo ramisque serpenlinis, vaglnis ovatis dehi- scentibus arlstatls, spiculls parvis ovatis acutis, squamis ovatis mucronatis stramineis tenuibus. 12. Restio compressus Rottb. Descr. et ic. p.6. t. 2. /. 4. Willd. sp. pl. IF. 2. p. 725. n. 19. Spr. S. V. 1. /?. 185. w. 31. exci. synon. lt. cuspidati Thbg. cui cul- mus teres. Locis humidis in planitie tabulari. Aprili. d". FemIna spiculis squamisque spicularum maiorlbus, ne- que distichis, differt. 13. Restio tetragonus Thunh. Prodr. p. 15. Diss. p. 17. Tl. 17. Fl. Cap. I. p. 87. n. 20. Willd. sp. pl. IV. 2. p. 725. n. 21. ß exaltatus: culmo alto folioso, panicula virgata spi- culis sessilibus pedunculatisque. cT. Provenit a 2 ad pedem montis Diaboli, altlt. IL, in 643 ler frutices; Auguslo. — (3 Ad catarraclas montis DIabolJ; Junio. Eckion. FemIna ramosior, spica composita, ramis inferioribus geminis. Periantlilum subaequale, valvulis interioribus an- gustioribus. Germen trigonum; Stigmata tria, longa, vil- losa, in germine subsessilia. Var. ß est planta speciosa, ramis sterilibus densis ere- ctis multoties divisis compressis, vaginis ovalis cuspidalis amplexicaulibus herbaceis margine membianaceis, ramulis curvis. Panicula fere pedalis, erecta, ramificationibus tri- chotomis, spicula intermedia sessili vel pedicellata, divi sionum laleralium 2 — 3 sessilibus allernis. 14. Restio squarrosus Spreng. S. V. L p. 186 n. 48. culmo humlllorl graciliori magls ramoso glauccscenle scabrlusculo, panicula mascula non minus quam icminea contracta spatliisque circumvolula , delapso apice saepe unispathata. cT 2. a. Ad Gnadcnthal, altit. V. et VI., Marlio et Aprlli ab Ecklonio lecla cxempla vidi in herb. cl. Zcybcr. — p in planilie iabulari, Jan. et Aprili mensibus. Eeklon. Vidi etiam in herbb. cl. Zeyber et Reicbenbaeh. 35. Restio verticillaris Lin. R. floribus spiculatis, panicula terminali ramisque ste- rillbus vertieillatis^ spalliis communibus caducis, valvulis pcrianibii masculi exterioribus dimidio minoribus. cT 2. Restio verticillaris Lin. SiippJ. p. 425. S. V. p. 881. Willd. sp. pl. IV. 2. ;;. 727. n. 26. Thunh. Pvodv. p. 15. Diss. p. 19. n. 22. /. 7. FL Cap. I. p. 88. n. 26. Restio verticillatus Spr. S. V. I. p. 186. n. 44. — Z. et N. ah E. in Nov. Act. Ac. Nat. Cur. XV. 2. ined. 2. Calcdons Bad. Fcbruario mense. Lcgit Zeylier; vidi in herb. cl. Zcylicr. cT. Ad Gnadcnthal. ISovembri. Eeklon. IL NEMATANTIIUS N. al3 E. Flores dioeci. Perianlhiuni (masc.) scxvalvc, valvulis elongatis lineari-fdiformibus, allernis brcvioribus. Siamlua Irla, anlhcris incumbcnlibus uniioculaiibus. 2 igiiüta. 602 • HabJtas Restionis, sed florum masculinorum Indole sa- tls (liversiis. Nematanthus Ecklonli N. ab E. Ilab. in planitie arenosa infra Platte Kloof ad pe- dcm montls Tigridis et inter Weinberg et montem Stel- lenbüsch. Floret Maio, Junio et Jullo mensibus. Eckion. Culmiis erectus, pedalis, bipedalis, crassitie pennae anserlnae tenuloris, teres, strialus, farctus, firmus, diclio- tomus, di VISUS in ramos plures erectos fasligiatos. Vagi- nae breves^ oblongae, basi amplexicaules, coriaceae, fusce- sccntes, — apice palulae mcmbranaceac acuminatae et fcre aristatae, dorso fusco-purpureae, margine albae. Inflorc- scentia masculina terminalis, vix poliicaris, oblonga, ob- liisa, racemoso.composila, densa, basi tecta vagina culmeis simili decidua. Racemus composilus, ad ramißcatlones spathis longis patentibus membranaceis rufis moUibus dis- tinctus, quarum inferiores linearl-lanceolatae, superiorcs lineares vel lineari-subulatae, omnes autem acutlssimae. Rbacbis communis compressa, flexuosa. Rami inferiores lincam longi, superiores brcvissimi. Flores minuti, pedi- ccllo brevi gracili apice incrassato rufescenti inserti spa- Ibciiaque insirucli fdiforml florem duplo superante in basi pcdicelli, quocum defluit sita. Periantbll valvulae sex, li- neari- filiformes, tenuissimae, flaccldae, torquescentes , ru- fescentes, staminibus fere duplo longiores, nonnibil inae- quales : exteriores breviores cum staminibus alternantes. Slamina tria: filamentum breve incurvum; anthera rationc floris magna (quo fit, ut racemus masculus tolus ex an- ibcris, Jmmixlis setulis spathisque pluribus praelongis, con- slare videalur), ovata, acuta^ supra basin filamenlo inscrta, mcmbranacea, rufo-brunnea, margine pallida, unilocularis, rima una introrsum dcblscens. Variat ramis aliquot caulis brcvioribus dense vagina 663 tis strobiliformlbus, vaginis, slraclurae communis, In spi ris disposills. III. HYPOLAENA R. Br. Flores dioeci. Perianthium sexvalvc, basi nudmn. Flos niasculus spatha seu squama spiculae mulüflorae sin- igula suffultus. Stamina tria. Antberae uniloculares. Flos femineus in spicula inferne slerili terminalis. Styhis bi-tripartitus. Nux ossea, monosperma, basI perian- ihio brevi cincta. Inflorescentia spicala, amentiformis. Spicula mascula sub Omnibus squamis florifera, feminea uniflora, disco hy- pogyno infra florem terminalem dcstituta. 1. Hypolaena laxiflora N. ab E. H. culmis ramosis teretibus punctulato - exaspcratis, ramis serpentinis fasliglatis , perianthii fructiferl valvulis minutis linearibus, spiculis masculinis laxis subquadrifloris. In fissurls rupium versus planum montis tabularls. Octobri. ^ 2. Eckion. Culmus a basi dichotomo-divisus, semipedalis, filifor- mis teres, scrpenlinus, punctulato -exasperatus. Vaginac breves, convolutae, arctae, subcoriaccac, giiseae, punctu- latae, arctae, subcoriaccac, griscae, punclulalac, äpice mem branaceae et infra membranam illam mucronc brevi subu lato praeditae, superiorcs ex apice mcmbranacco in acu mcn membranaceum subulalum productae nee raro lacc- rae. Spiculae masculinae in panicula bifida laxa et valde flexuosa disposilae, remotac, patentes, sessiles; in feriorcs geminalae, superiores solilariae. Spalha seu bra clea communis spicula brcvior aul eandem aecpiaiis , slru cturac vaginaruni culmi supcriorum, patula. llhacbis pro pria flexuosa. Flosculi rcmoliusculi sub spalbcllis pauUo ()0i • lougiorlbus vel aequantlbus lanccolnlls aciimlnalls mcm- hran.iceus albis. Perianlhlum scxvalvc, valvulis lanceola- lls subacqualibus, tribus cxLerloribiis aculls carlnatis sub- carlllagincis flavicanllbus, U'll)us interioribus paullo brcvlo- rlbns anguslioribus oblusls membranaceo-albls. Filamenla flusculi longitudliie; anllierae pallidae, unlloculares. — Spicula femlnea solilaria, termlnalis, oblonga, squamis dense inibricatis: iiiferiorlbus ovatis longc ciispidalls, apice patiiljs, (in nosiro) vacuis; terminalibus brevibus ovaljs ro- tiindatis oblusis subarlllagineis, flosculum umini (ut in JVilldcnowlis) involucranlibus. Perlanlhium femincum cx- plicare non pi'occssit. Germen magnum, trigono - ova- tvini, apicc callo pallido pileatum; slyliis simpIex, acutus. Squamas sex mijmlissimas ad basiu germinis perianlliii vesligia duco. Adiiol. Thamnochortus clchiJis Spr. incd. liabilu quodamiiiodo similis, sed longe distal slructura. IV. WILLDENOWIA Tiiunb. Florcs dioeci. Pcriantblum sexvalvc, disco lobalo Ijv- pogyno (una ia specle obsolelo) inqiositum, in spicula im- biicata inferne steril! terminale. Flos masculus: Sla- inina Iria ; anllierae incumbentes, uniloculares. — Flos fe- mineus: slylus bi-lrilidus; drupa (?) ossea, monosper- nia, perianthio persislcnlc cincla, disco iobato osseo im- püsita. Inflarescenlia spicata. Spicula utriusque sexus dense iudjricala, squamis rigidls vacuis, uniflora. Flos lermi- iialls, 1. \Yilldcnowia leres Thiinh. Act. Hohn. a. 1790. /7. 28. t. 2. /. 2. Prodv. p. 14. FL Cap. /. p, 82. mM sp. pl IV. 2. /;. 717. ;/. 2. . — 605 Vidi 2 in Herb. Wllld. 2. Willilenowia comprcssa Tliunh. Act. Hohn. a. 1790. p. 28. /. 2. f. 3. Pvodr. p. 14. Fl. Cup. 1. p. S2. 11. 3. IVilld. sp. pl IV. 2. /;. 717. n. 3. Spr. S. V. 1. p. ISS. n. 2. d". Hab. in ncmore Diaboll (Dlevelsbosch), prope Zwcl- lendam. Oclobri. Adnol. Perlantliliim in fiuclu perfecio luiic magis elongalum, ferc pcricarpii longiludlnc. Discus hypogynus parvus , minus conspicuus. An Hypolaenac liacc potius generls? V. LEPIDANTIIUS N. ab E. Florcs diocci in spicam Icrmlnalcm mulllfloram dl- gesli, squama suflulli. Perlanlliium florls niasciili Iripar titum, basi squamis 2 ( — 3?) brevloiibus cinclum. Sta- mina tria, basi perianlbii inserla. AnÜierac incunibenles biloculares. — Femineus flos ignoUis. Lepidantbus Willdenowia N. ab E. Willdenowia striata Spr. S. V. 1. p. 188. n. 3. Culmus sesquipedalis, gvaclHs, simplicissimus, com- pressus, nervoso-shiatus, avLiriilaUis. Vaginae (3.) oblon- gae, convolulac, strlalac, mucronc brevl ienulquc sclaceo lerminatac. Spica Icrminalis , 4 llncas longa ovalis, basi spalba ovala cuspidala fnscesccnle spica brcviorc involula. iSquamae onnics florlgcrae, inihvlcalac, ovalo-eniptlcac, ob- lusae cum brevl mucrone, lacves, briinncae, marglnc mem- branaceo palUdlorc. Perianlbiuni sqnamac longiludinc, membranaceum: valvulae tres, lanccoialae, acullnsculac, basi abbrevlatac et brevl spallo connatac fuscesccnles; squaniulae, (qiiae lorle valvulae ]icrlanlbll cxtcriores libe- i*ac), lineares duplo breviorcs, tubulum periantbii ambien- 600 Ics. Filamenta basi tubi Inserla, valvulis perianlhü Inle- rloribus opposita, elongata, filiformia, palllda, apice incur- va. Anlberae iiicumbentcs, lineares, dorso fuscae, marglne et facle albae, bilüculares, rlina loccllorum fusca.— Fe- milla non est nola. Ad not. Vidi in herb. cl. Gucntheri, fVUldcnow'iac slriatae nomine Sprengelii maini inscriplum, exemplum. Est igllur IVilldcnowia striata Spr. S. V. l. c. , at mi nime species Thunberginna, quae culmo tereli gaudet mul- tisque aliis notis differt. 667 lieber die Thymelaccn und eine neue, ih- nen verwandte Pflanzenfamilie, die Pe- naeaeeen. Von C. S. K u n t h. Wenn uni^cachtet der grofsen Fortsclirlllc, welche das ; Sludlum der VerwnndJscharicn seit zwanzig Jahren gemacht hal, mehrere Pflanzengatlungen In unsern natürlichen An- i Ordnungen nocli uneingcschaltet geblieben sind*), so ist es wohl meistens der unvollkommenen Kcnnlnifs zuzu- schreiben, welche wir von der Struktur dieser Gewächse haben. Die Abbildungen und Beschreibungen der äüern botanischen Werke sind oft so unvollkommen und fehler- haft, dafs es in vielen Fällen unmöglich ist, die Organi- sation dieser Pflanzen zu begreifen, ohne sie von neuem zu untersuchen. Leider Ist es aber dem Botaniker nicht immer vergönnt, sich dieselben Gegenstände zu diesem Zweck zu verschalTen, er ist vielmehr oft gezwungen, seine weltern Forschungen auf unbestinmite Zeit aufzuschieben. Nur eine geringe Zahl von Gewächsen, deren Struktur uns genau bekannt ist, haben sich allen Versuchen, sie mit Sicherheit zu klassiren, bis jclzt auf das IJarlnäckig- ste widersetzt. Sie gehören wahrscheinlich Pflanzengrup- pen an, welche später, durch neue Entdeckungen erklärt *) Ich werde in einer andern Abhandlung beweisen, dafs die Gattung Stiihe, weiche Herr v. Jussieu unter die Pllanzen inccriac sedis stelh, eine neue Familie l)ildet, welche den Selaginecn am näch- sten verwandt ist. 6G8 und bereichert, ihren Platz in der nalürllchen Reihe der Familien finden werden. Die Gattung Pcnaea ist in einen ganz, besondern Falle, denn bis auf die unvollkommene Kenntnifs des Samens und die nnridiligc Benennung der vorhandenen einfachen Blülhcnhülle, lassen die gegebenen Beschreibungen in der Ilauptsaclie wenig zu wünschen übrig. Allein gerade dieser Irrlhum, die vorhandene Blumenhülle nicht als Kelch, sondern als Korollc zu betrachten, war vielleicht hier der Ilaupigrnnd des Mifslingens aller bis- herigen Klassificalions -Versuche. Hierzu kam noch der Umstand, dafs gerade die Familie der Tliymeläen mit wcl- eher Pcnaea die nächste Verwandtschaft hat, nicht hin- länglich gekannt war, man vielmehr einige wichtige Ka- raktere, auf .welche es gerade bei der Verglelchung an- kommt, gänzlich übersehen hatte. Ehe ich daher von der Organisation dieser Gattung spreche, ist es nöthig die Tliymeläen näher zu beleuchten. Die in dieser Familie vorhandene einfache gefärbte Bli'ithenhülle ist vom Herrn v. Jussicu ganz richtig als Kelch betrachtet worden, und wenn Herr Decandolle *) die innerste der beiden Membranen, in welche sie sich zuweilen trennen läFst, als Korolle hat ansehen wollen, so läfst sich aus dem daraus nothwendig folgendem, alle Ana- logie widersprechendem Gegenüberstehen der Einschnitte leicht das Gegentheil beweisen. Der Rand des Kelclis ist meist vieriheilig und fast regelmäfsig, selten fünflhei- lig. Vor dem Entfallen der Blüthen liegen die Einschnitte so aufeinander, dafs die zwei gegenüberstehenden, etwas gröfseren, die beiden kleinem einhüllen. Es sind acht, selten zehn Slaubgefäfse vorhanden, welche am obern Thcilc der KclchriWne so entspringen, dafs die eine Hälfte, meist höher stehend, den Einsclinitlen des Kelchs entspricht, *) Flore francoisc 3. p. 355. 009 die andere Hälfte mit ihnen nbwecliselL Slnilh'wla zeigt blofs vier Slamina, und zwar abwechselnd mit den Kinschnitlen des Kelchs; die vier hohem, den Lacinicn jreaenübersiehcnden. scheinen sich nämlich in diesem Fall nicht entwickell zu haben, ein wichliger Umsland, der bisher übersehen worden ist. Wahrscheinlich ist es eben- so in Drapetes; leider waren die Exemplare, m eiche ich davon uniersuchen konnte, zu unvollständig, um dies aus- milleln zu können. In der Gattung P'micha sind blofs zwei Stamina vorhanden, die, unler sich gegenüberslel.end,, den beiden äufsern Einschnilten des Kelchs entsprechen!. Die Anlheren sind jederzeit zweifächrig, öffnen sich in- wendig der Länge nach, stehen auf meistens sehr kur- zen Filamenten , und befinden sich selten aufserhalb der Röhre des Kelchs. In einigen Gattungen ist das Konnc- xiv sehr entwickelt und übertrifft an Länge die Fächer der Anlhere. Der Pollen besteht aus höchst kleinen, ein- fachen, runden und durchsichtigen Körnchen. Die Lage der Slaubgefäfse in der Blüthenknospc ist gerade, die Fi- lamente erleiden darin keine Art der Beugung oder Krüm- mung. Am äufsersten Ende der lu')hrc des Kelchs befin- den sich in den meisten Gattungen 4, 8 oder 12 fleischige Schuppen, welche entweder einzeln oder je zwei oder drei mit den Einschnilten des Kelchs abMcchseln, im erslern Falle sind sie zuweilen zweilappig. Ich möchte sie eher für unvollkommene Slamina, als, mit Herrn v. Jusslcu, für Petalaartigc Körper halten. Der Fruchtknoten ist frei, einfach, schief, einfäclirig und enthält ein einziges Ovulum, welches an der gera- dern AVand aufgehängt ist. Der Stylus entspringt meist seilwärls an der Stelle, wo das Ovulum befestigt ist; er zeigt sich ungelheilt, trilt mu' sehr seilen aus der Röhre des Kelchs hervor, und endigt sich in eine einfache, oft kopfförmig verdickte Narbe. Wenn Ich auch nicht in einer 670 monstruösen Blülhe von Gnidia simplcx twci Ovarien, wovon eines unvollkommen war, und in einer andern Blü- lhe derselben Pflanze einen zwelfiichrlgen Fruchlknoten *) gefunden hätte, so deutet schon seine Obliquität und die seitliche Anheftung des Eichen offenbar an, dafs diese Fa- milie einer Pflanzenreihe angehört, wo bei einer vollkom- menen Ausbildung aller Theile der Fruchlknoten mehr- fach oder mehrfächrig erscheint**) ein Umstand, auf den wir in der Folge bei Klassifikation der Gattung Penaca Rücksicht nehmen werden. Es ist zu verwundern, dafs Herr Robert Brown in den Thymcläen des Discus nicht erwälmt hat. Dieser zeigt sich im Grunde des Kelchs bei Struthiola als ein fleischig häutiges Röhrchen oder Näpfchen, bei Plmdca als eine oder zwei häutige Schup- pen, bei Daphne als eine fleischige Wulst, bei Gnidia dagegen ist es ein ganz schmaler, ringförmig zurückge- schlagener Rand, welcher an der innern Seile des Kelchs etwas oberhalb seiner Basis entspringt. Bei Lachnaea sind wahrscheinlich die 8 fleischigen Glandeln unterhalb der Staubgcfäfse als solcher anzusehen. Die Frucht ist einsamig vom untern stehenbleiben- den Theile der Kelchröhre umgeben. Dieser schwillt zu- weilen fleischig an. Das Pericarpium ist dünn, hart und Irocken. Es ist kein Albumen vorhanden. Der Embryo ist gerade; die Cotylcdonen nach aufsen gewölbt, nach *) Wenn Phaleria Jack wirklicli zu den Thymdaeen gehört, so best/itigt sie gleichfalls diese meine Ansicht. Sehr zweifelhaft scheint mir noch die Verwandtschaft von Drimyspermum zu seyn , welches nach Hrn. Reinw^ardt eine zw^eifächrige, zweisamige Frucht, ein Al- hnmen und einen Emhryo superus (?) haben soll. Den Thymelaeen s(;heint diese Gattung wohl nicht anzugehören. ^**) Herr Robert Brown, indem er die Verwandtschaft der Gat- tung- jiquilaria mit den Thymelaeen andeutet (Botany of Congo, p. 25./ scheint dieselbe Idee zu haben« 071 innen flach, sind durch eine kurze nach oben gekehrte Radicula verbunden. Die meisten Gewächse dieser Familie sind strauch- oder baumartig, nur wenige zeigen einen krautartigen Sten- gel. Ihre Rinde ist meist zähe, die Blätter sind abwech- selnd oder gegenüberstehend, einfach, ungetheilt, ganzran- dis und ohne Punkte oder Glandeln. Es sind keine Af- terblättchen vorhanden. Die Blüthen silzen an den En- den der Zweige oder in den Achseln der Blätter, erschei- nen köpf- oder ährenförmig, und sind zuweilen am Grunde mit zwei sich gegenüber, den Blättern aber seitwärts sie- henden Bracteen oder Nebenblällchen versehen. Nach diesen vorläufigen Erläuterungen wird es mir leicht werden, die Charaktere herauszuheben, worin die Penaeen mit den Thymelaeen übereinstimmen, und die Unterschiede anzugeben , welche mich zur Trennung der- selben als eigene Familie *) nöthigen. Die Gattung Pciiaca bietet drei Hauplformen dar, wovon die dritte auf jeden Fall als eine eigene Gattung betrachtet werden mufs. Die erste Form, v/elchc Penaca fruticulosa, myrtiUoides und mucroiiata in sich begreift und der ich den Namen Penaca lassen möchte, zeigt einen kurzen, glockenförmigen, am Rande in 4 gleiche, eiförmig - dreieckige Lappen gelheilten Kelch und 4 am obern Theile desselben befestigte Staubgefäfse , welche mit seinen Lappen abwechseln. Das Connexivum bildet den gröfsern Theil der Anthcre, welche zweifächrig ist und nach innen der Länge nach aufspringt. Man bemerkt im Innern des Kelchs weder Schuppen noch Discus. Das Ovarium ist frei und enthält 4 Fächer. Zwei Ovula in *) Herr Sweet (Hort. Brit.) ist der erste, welcher sich des Na- mens Pe/meaceae berlieut, ohne jedoch das Geringste ülier den Clia- rakter und die Verwandtschaft diesec neuen Familie hmzuzutiigeii. 672 _ jedem Fache sind neben einander am innern Winkel he festigt und aufrecht stehend. Ein nach oben vlerlheillgcr mit 4 Flügehi veisebencr Griilel endigt das Ovarium. Die Narben sind abgestutzt. Die Frucbt ist eine viereckige, vierfächrige Kapsel vom stehenbleibenden Kelche umge- ben, und öffnet sich mit vier Klappen, welche in der Mitte die Scheide^vand tragen. Ein Zentralsäulchen ist nicht vorhanden. Die beiden Samen, von denen sich zu- weilen nur einer ausbildet, sitzen am Grunde der Klap- pen fest. Herr Gärlner, der Sohn, hat blofs unreife Sa- men von P. mucronala bescbrieben und abgebildet, die- jenigen von P. friitlculosa , myrtilloidcs und mucronatfi^ welche ich untersucht, waren es gleichfalls, und ich habe daher nicht ausmilleln können, ob ein Eiweifskörper vor- handen ist, oder nicbt, das crstere ist mir jedoch wahr- scheinlicher. Eben so sind die Lage und Struktur des Embryos noch gänzlich unbekannt. Die- Samen sind läng- lich, nach aufsen gewölbt, nach innen etwas flach, an der Basis wulslartlg angeschwollen, und stehen auf einem flei- schig-schwammigen Arillus. Eine breite, linienartige, dicke JiJiapJic befindet sich an der nach aufsen gekehrten Seite des Samens. Zwei Hüllen, wovon die äufsere hart imd zerbrechlich, die innere dünn und häutig ist, umschliefsen einen mit fleischiger Substanz angefüllten, nach oben spit- zen Sack. Die eigen (liehen Pcnaecn sind sehr ästige Sträuche mit harten, gegenüber und sehr dicht stehenden, einfachen, ganzrandigcn ßlällern; die Blüthen brechen an den Enden der Zweige einzeln oder zu- mehreren beisam- men hervor und sind von blaltartigen, gefärbten Bracteen umgeben. Penaca sqiianiosa, imhr'icata *) SarcocoUa und for- mosa ') P. imhricata Graham und Hook, scheint von P. squamosa niclit vcrscliicdcn zu sein. 673 mosa bilden die zweile Gruppe, welche SnrcocoUa ge- nannt werden könnte. Sie unterscheidet sich von der vor- hergehenden durch einen meist sehr verlängerten, röhren- förmigen Kelch, durch die nach unten breiten Einschnitte desselben, durch den einfachen Staubweg und eine stum- pfej fast kopfförmige, kaum bemerkbar viertheilige Narbe. An der Stelle, wo sich die Filamente vom Kelche lösen, zeigt sich zuweilen ein höchst schmaler, kaum bemerkba- rer ringförmiger Rand. Der Habitus ist im Wesentlichen derselbe, wie in der ersten Gruppe. Was die dritte Form betrifft, so hat schon Venteiiat in seinem Jardin de la 3Ialmaison auf die grofse \>r- schiedenheit im Habitus und in der Struktur der Blüthe der Penaea marginata aufmerksam gemacht, und bemerkt, dafs sie unfehlbar ein neues von Penaea sehr Verschie^ denes Genus bilden müsse , dem ich mit Herrn Liudley den Namen Geissoloma *) beigelegt habe, und zu der ich Penaea laterißora und tomentosa ziehen möchte. Der Kelch hat keine Röhre, er ist vielmehr tief viertheilig, die Lappen sind eiförmig, am Rande zurückgebogen, gleich grofs und ausgebreitet. Acht Stamina **) wovon vier, wel- che den Lappen gegenüber stehen, länger sind, entsprin- gen am Grunde des Kelchs. Die Antheren sind zweifäch- rig, am Rücken befestigt und öffnen sich inwendig der Länge nach. Das Pistill ist frei und flaschenförmig. Der Fruchtknoten ist vierfachrig, und jedes Fach enthält izwei Ovula, welche an seinem innern Winkel befestigt sind und neben einander herabhängen. Der Griffel ist unge- *) Als ich bei meiner Anwesenheit in London Herrn Lindlcy meine Ideen über diese Pllanzcngruppe mittheiltc, überzeugte idi micli, dafs ßr in seinem HcrlDarium die Fenaecn "Iciclifalls als Ijcsonderc Familie getrennt und Pertaea. marginata als eigenes Genus unter dem Naracit Geissoloma aufgestellt hatte. **) Vcnteilat giebt irrigerweise nur sieben all. 5r Bd. 4s Heft. 43 674 iheilt mit einfacher Narbe. Die Frucht ist noch unbe- kannt. Die BUilhen stehen einzeln in den Achsehi tler Blätter, sind kurz gestielt und von sechs Bracteen umge- ben, wovon die vier inncrn gröfser und kreuzförmig ge- genüber stehend sind. Diese drei Gruppen oder Gattungen, welche die Fa- milie der Pcnaeaceen bilden, stimmen in folgenden we- sentlichen Charakteren überein. Der Kelch ist gefärbt, mehr oder weniger tief vieriheilig, regelmäfsig und slehenblei- bend. Die Staubgefäfse sitzen auf dem Kelche fest, es linden sich vier, seltner acht an der Zahl; im erstem Falle wechseln sie mit den Lappen des Kelchs ab, im zweiten Fall sind vier kürzer und mit den Lappen des Kelchs abwechselnd, vier länger und ihnen gegenüberste- hend. Die zweifächrigen Staubbeutel springen nach innen und zwar der Länge nach auf. Das Ovarium ist frei, vier? fächrig und enlhält in jedem Fache zwei Ovula, welche am innern Winkel desselben befestigt aufrechtstehend oder hängend sind. Der ungetheilte oder viertheilige Staubweg endigt sich in eine vierlappige oder vierfache Narbe. Die Kapsel ist vierfächrig, theilt sich in vier Klappen, welche in der Mitte die Scheidewand tragen und an der nach unten zwei Samen befestigt sind. Ein Centralsäulchen ist nicht vorhanden. Der Stengel ist strauch- oder baumar« tig. Die Blätter sind einfach, gegenüberstehend, unge- theilt und ohne Afterblältchen. Die Blüthen sitzen am Ende der Zweige oder in den Achseln der Blätter und sind mit gefärbten Bracteen umgeben. Das Vaterland ist das Vorgebirge der guten Hoffnung. Vergleicht man diese Charaktere mit denen der Thy meläen, so findet man die auffallendste Uebereinstimmung in der Natur des Kelchs, der Abwesenheit der Korolle, der Zahl und Anheftung der Staubgefäfse. Ihr wesent- licher Unterschied besteht blofs in der Struktur des Pi- 675 stills, einfäclirlg und einsamig in den Thymeläen, vlerfäch- rig mit zweisamigen Loculamenten in den Penäaceen. Wahrscheinlich bietet die innere Beschaffenheit des Sa- mens noch mehrere andere Aehnh'chkeiten oder Unter- schiede dar, worüber^ sich jedoch nichts bestimmen läfst, so lange man nicht reife Früchte von Penaea untersucht haben wird*). Nach dem hier gesagten, ist es wohl kei- nem Zweifel mehr inilerworfen , dafs die Linneische Gat- tung Penaea eine neue, aus drei Gallungen bestehende, den Thymeläen am nächsten verwandle Familie bilden mufs. Es bleibt mir noch übrig von einigen andern Ver- wandtschaften zu sprechen, welche diese Familie darbie- tet. Herr Jussieu fragt, ob Penaea nicht den Acanthaceen verwandt sei, ich finde bei ihr so wenig Aehnlichkeii, selbst im äufsern, mit dieser Familie, dafs es mir überflüssig scheint, das Gegcntheil zu beweisen. Wohl aber haben Penaea myrtilloides und fniticidosa eine auffallende äu- fsere Aehnlichkeit mit J^accinlum und einigen Salicarienf Penaea mucronata mit Styphelea, und P. Sarcocolla und formosa mit manchen Ericen und mit Crassula coccinea^ Dies sind aber nur Aehnlichkeiten des äufsern Ansehns, durch die man sich nicht irre führen lassen mufs, und welche bei Klassificalion dieser Familie keine besondere Berücksichligung verdienen. Auffallender und grofser ist dagegen ihre Verwandlschaft mit den Rhamneen und na- mentlich mit Colletia, welche gleichfalls der Korolle be- raubt ist und deren Stamina zwischen den Lacinien des Kelchs stehen. Das Ovarium ist aber dreifächrig, blols dreisamig, die Blätter sind mit Afterblältchen versehen und die Zahl der Slaubgefäfse übersteigt nie die der Ein- *) Die innere Strnktur des Samens ist Herrn Lindlcy gleichfalls ! bis jetzt mibckannt geblieben. 43* 676 schnitte des Kelchs. Auch hier beslätigt sich wieder, was ich so oft zu bemerken Gelegenheit hatte, dafs un- geachtet der nelzlormlgen Verbindung der Galtungen und Familien, und ungeachtet der zahllosen Uebergänge der einen in die andere, man doch gewisse natürliche Reihen wahrnimmt, in welchen diese Gruppen zu den vorherge- henden und nachfolgenden näher als zu den übrigen stehen. PENAEACEAE. Calyx coloralus, magis minusvc profunde quadridivisus, regularis, pertistens. Corolla nulla. Stamina calyci inserta, nunc 4, cum laciniis calycinis al. ternantia, nunc octo, quorum quatuor laciniis calycinis opposila longiora. Antherae biloculares, interne seeundum longitudinem de- hiscentes. Ovarium liberum, quadriloculare ; ovula duo in quolibet loculo, collateralia, erecla vel pendula. Stylus 1, indivisus vel 4-ridus. Stigma nunc simplex, indivisum vel quadrilobum , nunc quadruplex. Capsula quadrilocularis, quadrivalvis ; valvis medio sep- liferis, semlniferis. Axis centralis nullus. Semina arillo incompleto, tuberculiforml fungoso et ad latusj exterius rhaphe lata instructa. Integumentum simplex, vel duplex. Nucleus carnosus; structura interna mihi adhuc ignota. Frutices (Capitis bonae spei) oppositifolii. Folia simplicia, integerrima, coriacea. Stipulae nullae. Flores termina- les et axillares, bracteati. 1. PENAEA. (Penaeae species Linn. et auct,) Calyx campanulatus , coriaceus; Hmbo quadriparllto; 677 laclnlis inaiigiilari-ovalis. Praefloratio valvata (?). Stamlna qualuor, summo lubo calycis Inserta, cum ejus ladniis allernanlia iisque breviora. Antherae cras- sae basl affixae, cum filamento conlimiae (semper?); loculi parli luleriori connexivi adnatl ipsoque breviores. Discus nullus. Ovula crecla. Stylus quadrifidus, quadrialatus. Sligmata truucato-rolundata. Capsula telragona, quadrisulcaia, quadrllocularls, calyce persi» stente obtecla, 4-valvis; valvis corlaceis, medio septi- feris. Axis centralis millus. Semina valvis versus basin affixa, oblonga, externe convexa, interne planius- cula, basi annulato-inflata, arillo incompleto fungoso in- sidentia. Rhapbe late linearis, crassa, ad latus exteiius seminis. Integumenlum duplex; exterius durum, fra- gile; interius tenue, membranaceum. Frutices ramosissini. Folia opposita, simplicla, coriacea, integerrima. Flores terminales j solitarii vel pauci con- gesti, bracteis coloratis cincti. "' ' Hujus generis sunt: Pcnaea mucronata Linn. et Penaea myrtilloldes et fruüculosa Thunb. 2. SARCOCOLLA, (Penaeae specics Linn. et auct,) Calyx lubulosus, rarius campanulalus, coriaccus, lirabo quadriparllto; laciniis subrotundo-ovalis, basi latis. Prae- floratio convoluto - imbricativa. Stamina qualuor, summo lubo inserla, cum ejus laciniis allernanlia iisque breviora. Antherae basi affixae, creclae; loculi con- nexivo inlerne adnatae, ipsumque longiludine subaequan- tes. Discus nullus; rarius mnrgo anguslissimus ad sumnunn lubum, irilcr bascs lilamentorum. Ovula erecla. Stylus ferminnlis, lililorniis. Stigma capila- tum, integrum vcl c>bsololc quadribtbum. Capsula te tragona, quadriloculariü, loculicido-quadrlvalvis, calyce 678 persistenle obtecla; valvis coriaceis; axi centrall nullo. Semina oblonga, ad basin valvarum affixa. Inlegu- mentuni sImplex? crassum. Rbaphe linearis crassa, ad latus exterius semlnis. Nucleus ovatus, carnosus. Frutices viscoso-resinosi. Foüa opposita, imbricala, coria- cea, simplicia, inlegerrima. Flores terminales, solitarii vel pauci congesli, sesslles, bracteati. Hujus generis sunt subsequentes : Penaea Sarcocolla LInn. , Pcnaea formosa Thunb., Pe- iiaea lojigiflora Meerb. , Penaea squamosa Li im. et Penaea acuta Tbunb. 3. GEISSOLOMA Lindley herb. (Penaeae species Linn. et Thunb.) Calyx quadriparlitus, crassiusculus; laciniis ovatis, aequa- libus, patentibus. Stamina octo, imo calyci inserta ipsoque breviora; quatuor cum laciniis alternantia reli- quis breviora. Filamenta subulata, ima basi per mar- ginem obsoletum conjuncta. Antherae elliplicae, api- culataC;, basi bifidae, dorso afßxae, apertae reflexae. Ovula pendula. Stylus subulatus, erectus. Slignia simplox. Fructus band suppetit. Frulices foliis opposilis, slmplicibus, integerrimis ; floribus axillaribus, pedicellalis; pedicellis basi scxbracteatis, bracleis quatuor decussato-opposltis, duabus exterioribus unilaleralibus (respectu ramuli inlerioribus?). Species genuina est Penaea marginata Linn.; dubiae: Penaea latcriflora et iomcntosa Thunb, 079 Etwas über die Anlage zu einer clrelzälillgen Frucht bei den Gräsern. Von Nees V. Esenbeck, Professor zu Breslau. (Hierzu die Abbildung Tab. XI. f. f>J Eine Stelle in Herrn Cruse's Abhandlung über den Blüthenbau der Gramineen (Linnaea V. 2. S. 320) veran- lafst mich, meine dort angeführte Beobaclilung eines drei- weibigen Schcdonorns elntior wörtlich so milzutheilen, wie ich sie während der Untersuchnng aufzeichnete, und die dabei entworfenen Abbildungen , w eiche den Gegen- stand zur Genüge erläutern werden, hinzuzufügen. Au- fser der, mir damals von der nächsten Anschauung einge- gebenen Anwendung auf den gewöhnlichen Bau des Stem- pels der Gräser, will ich nichts, was sich auf spätere mor- phologische Ausdeutungen dieses Theils bezieht, beifügen und nur dieses Einzige erinnern, dafs jedeni Karpell des Grasstempels ein, mehr oder weniger tief zweispaltiger Griffel zukommt, und folglich, wo von zweiweibigen Grä- sern in Linne's Weise gesprochen wird, eben so wohl nur ein Karpell entwickelt ist, wie da, wo nach dieser Sprech- weise die Blüthe einweibig genannt wlid. Schedonori clatioris Pal. Beauv. ovarium triplex. In Schedonorn elatiori ovarium inveni (Tab. XL f. 6. a.) obovato-globosum, sulcis tribus divisum, Iricollc, sly- lis Iribus sligmatibusquc binis solllae foruiae praedilum. 680 Posillo cülllum ea erat, uL duo cxtrorsiim spectarcnt unus autem axin respiceret; qui cwicli magniludlue aequales, | in circulo positi, fruclnm complelutn numerö partium Icr- iiario monslravere- Ad lioii/,onteni dissectum ovarium (Fi^. 6. b.) Irilocuiare videbalur, scu polius in massa, ad spe- ciem solida, arcubus tribus connivenübus axin medullärem ampleclenlibus, viridis coloris, dlvisum^ qui arcus cavuni carpclli indicabant. Ovarium struclurae communis, in eadem panicula ob- servatum, obcordatum est^ stylisque duobus (simplicibus) coronatum, axin versus (Fig. 6. c) planiusculum et in lon- gitudinem nonnihil depressum , macula lanceolata viridi circa basin notalum, cui in exteriori seu averso latere ova- rii (Fig. 6. d.) macula major, ovaia, viridis, liypoblastum orienlem tegens, respondel. Transversim dissectum, (Fig. 6. e.), arcum viridem, seu polius maculam semilunarem, sinu axin speclantem, ostcndit, quales Ires in illo prae- gnanle (Fig. 6. b.) cenlrum eingebaut. Quo tenerius ovarium eiusmodi est, eo magis arcus contrahllur nuclcumque fere medium reniformem exhibet (Fig. 6. i.)j in adultiore aulem ovario arcus ille viridis ex- tenuatur atque expanditur. Est itaque ovarium communis structurae pars lerlia perfectioris illius, ad numerum completum Classis Mono- colyledonearum comparati; sulcus autem, in matura ca- ryopsl (structurae communis) conspiciendus, axin fructus centralem prodit, ubi carpella tria, invicem conluncta, co- Iiaerebant, quorum duo, abortu deficientes, regulam prae- bent huius Familiae. Observandum autem, stylum, in triplici ovario triplicem, singulum basi integrum apice bifidum seu stigmallbus binis coronatum, ul)icunque singu- lum carpellum residuum sursum magIs tumcl, in duo crura ad basin divelli, quo facto Aus digyaus prodit stigniatibus . 681 slngulis. scUicet, uno solo carpcllo apice profundius in lacinias solulo *). Lodiculas in floribus ovariis eiusmodi friplicibus praedltis, ut in floribus stiuclurae communis, duas tantum observavi; sed laceras eas et solilo paullo latiores; nee defuere Slamina tria perfecta. In flore comniuni huius speclei lodlculae contra ea e basi ovata subglandulosa in apicem abeunt subulalum integrum et glaberrimum. *) Von den drei Karpellen erlischt also normal aufser dem hin- tern, der Achse zugekehrten, eines der beiden vorderen, und daher erklärt sich vielleicht die schiefe Stellung der meisten Grasfrüchte. Eine Frage bleibt aber noch übrig: ob die obige Erklärung der Fur- che der meisten Caryopsen die richtige sey, und ob nicht etwa das der Achse zunächst liegende Karpell allein sich ausbilde. Die Lage des Embryo scheint dafür zu sprechen, obwohl der übrige Bau der gewöhnlichen Grasfrucht die erste Meinung zu rechtfertigen scheint. 682 FLORULA INSULAE STI THOIVIAE INDIAE OCCIDENTALIS. CONCINNATA A D. F. L. DE SCHLECHTENDAL. (ContinuatiOf v. Linn. 5. p. 177 J Siipplementum ad Leginninosas. 129. Desmodiusi scorphirus Sw. fl. ind. occ. p. 1263 sub Hedysaro? Tota herba c glauco viridis. Caules debi- les, fcre flagelliformes, procumbentes vel vicinis innixi plan- tis, non radicanles, angulosi, subtrigonl, striali, follosi, prae- sertim in superiori parle scabro-hirtclli (pilis scilicet par- vis rigidulis, albis, patentissimis vel erecto-patulis, apice deorsum uncinatis plus minus dense obsessl). Folia pe- iiolala, petiolo foliolum medium circiter aequanfe pollicari leviter sulcalo pilis rectis et uncinatis hirto. Foliola ellip- tica , basi interdum subovala , obtusiuscula , ulrinque pilis siniplicibus rectis subadpressis adspersa. Slipulae dimi- dialo-cordatae, aculissime acuminatae, subtus nervis promi- nentibus multinerviae, dein arescenles; stipellae subula- iae, pctiolum partialem paullo supcrantes vix lineam lon- gae. Racemi opposilifolii multifiori , sensim magis elon- gali, floribus subgcmiuatis, parvis, pedicello calycem su- perantc ad summum Irilineari suffultis, ex axilla bracleae ovato-lanceolatae acute acuminatae sesquilinearis porrec- tis. Calyx parvus cum pedicello pilis uncinatis aliisque rectis hirtus, laciniis angustis subulalo-acumiualis, acumine pilis rigidis rectis tanluin ciliato. CoroUa non visa, ex re- liquiis videlur parva. Legumcn circiter poUicare, articu- 683 lalum, Uli caulis pilis unclnails levltcr hirlellum, subrec- luia, articulis subsenis angustc cllipticis, ullimo subacu- minalo, ita ut totum haud male scorpionis referat caudam. In Sil. Thomae insula ad vias legitur. 130. AcACiA frondosa W. sp. pl. 4 p. 1076, Hb. W. n. 19162, V^ar. eghindnlosn. Novani proponere spcciem inon audemus, quum tanta affinitas inter nostram america- nam et Illam intercedat indicam , quum porro alia in IIb. W. reperlalur forma proxima Acaciä biceps (n. 19161 e Brasilia ab Hoffmannseggio petita) quae aegre differenlia- les praebit iiolas, atque ex Steudelio A. glaucae foret varietas. Sed nostra Acacia nequit esse glauca, quum le- : gumina ei sinl sat conspicue pedicellata, scmipedalia lon- ; glorave, 8 1. lata, leviter puberula, nee tamen omnino ma- tura. Folils convenit cum A. bicipiti et frondosa variat pinnis 4 — 6, pinnulls 12 — 18 jugis. Capilula solilaria ge* minave. Piibes mollis tcnuis repcrilur in apicibus ramo- rum, petlolis, pedunculis, floribus, fructibus ; in ioliolls am- bilum saltem ciliatum reddit. Glandulae foliis uullae. CUCURBITACEAE Juss. 131 — 134. Slirpcs bujus familiac, quae inter exsic- catas e tropicis ad nos vehuntur, difficiliores sunt extrica- tu, quum saepenumero cbaraclerisücis egeant nolis, speci- mina iVuclibus, inlerdum et lloribus carere solenl; quod in nostris quoque accidit exemplis, inter quae Momokdicam Balsamincnn L. probe dignoscimus, reliquas vcro tres spe- cics, quae parlim Bryonus adnumerandae videnlur, inlac- las relinquimus. PASSIFLOKEAE Juss. Gencris Passiflora qualuor acccpimus spccics, quas nolas credidlmus, sciliccl; 684 135. Passiflora suhcrosa L., DC. prodr. 3. p. 325. 136. Passiflora peltata Cav., DC. 1. c. 137. Passiflora laurifolin L., DC. 1. c. p. 328. 138. Passiflora /o sa- ponaccmn, quem in Anglia A. gvavcol entern, In Gallia A. friimenlareum, In Germania A. luridum, otrovirentem etc., in Dania A. fus'ifovnicin et alboumhrinmn dicunt. -^ At i si, scientia hac ratlone unita et firmala , ad prlstlnam II- ' centlam reverlimur, pristIna quoque redit confusio, nova radicall cxpurgalione tollenda ; Ipsa vero scienlla, eundem < circulum describendo, nil, nisl baibarie, crescit, cum cul-'j leres tantum In speclebus reformandls versentur. Agari- i corum synonymia hoc modo ita Immensa crevit, nt qui- ' dam, nee pauci, se ex hac cxiricaiuros desperantcs, notls- slmls quibusdam exccptis, reliquos pro novis descripse- rlnt, sibl persuasum habentes, confuslonem hoc modo tol- lendam. At historicum fundamentum scienliae nllor et robur; speclebus sine synonymis raro iides habetur et ab* unico tantum observalls dubii quid saeplus Inhaeret; no- vis nomlnibus confusio magis augctur, quam tollltur; sal- tlm labores et molesliae futuri delerminatoris non suble- vanlur, sed multiplicantur. Nova nomina sunt tantum gut- lulae In insigni illo marls oblivlonls sinu, quem Agarlco- rum nomina ]am emortua formant. Fellciorcs, quibus adl- tus Bibliotliecarum patel, Icone cllata salis factum credunt, setl ob Illlmllalas fere colorls et slalurae mulaliones Ico- nes, utpote individua repraesentantcs, magIs saepc fallen- , 691 les, quam dcscriptlones, ubi non et hae ad specimlna pauca faclac sunt. Fatendum vero est, tlcscriplores in ge- nerc spccies suas accuratius detcrminasse et esscntlales differentias genulnumque specierum ambllum magis atlcn- dlsse, quam iconograplios, figuia omnia suppleri sperantes» Etiam apud aceuratissinios iconograplios una alterave for- ma, ut ampJiibola, indeterminata mihi restat, qualis et fuit Ag. necatov Bull. t. 14, ob colorcm inconsuetum ad A. nccntorcm Pers. et S. M. citata, licet ad dlstinctissimi A. torminosi formam insolilo obscuram, ccrte pertineat. Sed apud Albcrlini et Schweiniz, vitam et hlstoriam sln- gulae speciei eximie cnarrentcs, ne unica quidem spccies 1. varietas (nam variclas apud auctores laudatos majoris ponderis est quam aliorum species) mihi non tam ccrie cognita restat, ut de ea me falli posse non credam. Per plures annos vix umquam accidit, ut non Agaricos ab eis descriptos, prima vice obvios, vel perlectis tantum aliorum descriptionibus mox agnoverim ; nam, qui Agaricorum Syn- onyma conciliare studet, horum a variis datas descriptio. nes tamdiu perlegat, donec in memoria fida nidulcntur* Si quid tenax propositum, nullo ncglecto subminiculo, cfficere valeat, haue nominum diversorum silvam plane exslirpalam spero, quod eo magis nccessarium videtur, cum scienüac, haue metam non assecutae, nulla fides et au- ctoritas. Qui in natura viva et a Bibliolhecis remoti de- gunt non posse omnia exotica et omissa nossc synonyma facile pcrspicilur; ab operc vero universali conscribcntc, ut haec noscat et conciliat, jure postulatur. Illc cnim, ut Albertini et Schweiniz, suae regionis species descri bendo maxima quoque ad scicntiam ampllficandam con- fert; si aulem in opere universali omnia diversa nomina compilanlur et nova sine scdula comparalione adduntur, errorcs tantum cumulantur. Nimia In spccicbus fingcn- dis licenlia et levilate antccessorum dclcrminationcs ne- 692 gligenle, non tanlum scientla obfuscatur, sccl In ipsam eliam contemtus redundat. Multi Botanici spcciosos et ubique obvios Agaricos se non pernosse indignantur, sed ab eorum sludio, perspecta in infinila hac varietate con- stantia jucimdissimo, facile lerrentur, videnies Auctorlbus ne ipsorum specics esse cognilas, alterum alterius specics vix umquam determinare allosque horum vitae et vegeta- lionis tarn parum curlosos esse, ut mycelia pro novis ge- neribus recipiant; paucls, omnia ad scientiam diffusam reddendam ejusque faciem miitandam lendere. Scienllam hac ratione nee benevolentiam captare nee auctoritalem sibi aiTOgare facllc patet. In aliis rel herbarlae partibus, Algis forsan exceplls, illud minus noxium est, nam si su- bito e levissimis dlfferentlis centuria Salicum, Rosarum etc. sine synonyniis emcrgerct; seu notis speciebus nova nomina tribucrcnlur; scu ad folia viridia, glauca, argentea c. s. p. specles disponcrentur; plurimi melius sapientes e' praenolionibus stabilitis, quid de ejusmodi innovationibus ' judicandum sit e praenotionibus stabilitis norunl. At non ita inier planlas Ilomonemcas. Pauci fmgunt, id quod Vera ralio est; Boletus cnim ßavidiis et badius olim de- scripli erant, licet dein confusi sinl; ad hunc spectat Schacff. t. 126.) ex itigente grege Boletoruin (sensu no- slro) jiGvoriim post BuUiardum dist'mctoriim nniccnn tan- iiim speciem esse certo et vere distinctam. Cfr. El. Fung.! Longe minorem vim tribuo novae deteclae speciei (no- vis tanlum synonymis negativam), quam dubiae illuslratae et resuscitalae. Ad hoc Studium nil magis contulit, quam egregiae descriptiones Agaricorum a Cel. Lasch in Linn. \ 1828, 1829 dalae. Huic felicissimo fungorum indagatorij non tantum plures cximias specics detegere conligil, quam alii recenliorum; sed, quod magis delector, per hos plu- rimos in syslem. mycologico ut dublas omissas aut minus bene descriptas et collocatas, fidc invenlorum, restitucrb 693 et extra dubitationis aleam poncre. Eo sensu, quo ipse indicavit, nempe ad Systcma mycologlcum cxaminalae, plu- rlmae iiovae sunt; at plurimorum nobls adsunl synonyuia, verac specici critcria , cel. Lasch sempcr laudi erit, eas non tantum denuo rile determinassc, sed tarn accurafe eliam collocasse et descripsisse, ul specles iam vivas, quam olim descilptas a me visas mox agnovtrhn. Mullae ob- servationes cum meis recenliorlbus schedulis exlmie con- spirant, quasi ex bis vel mcnte mea cxscriptac essent. Exemplo sIt Elcnchus nosler fimgorum, qui Auclorl co- gnitus non fuit; facile patet nos eodem fere tempore ne- sclos exposuisse varias identicas specles v. c. A. hirichis Lascb n. 504 est A. porteiitosus El. t'ung. p. 5, A. quer- cicola Lascb n. 572 est A. speciahilis El. fung. p. 28, A. flaimniger Lascb n. 573 est Agaricns villosus Bolt., El. fung. p. 28, yl. molestus Lascb = A. togtilaris Bull. El. fung. p. 38 , A. Jiorriclulus Lascb == A. Icmughwsus El. fung. p. 32. At diiricilius aliquid oculalissimum virum celare videtur consideranti , ipsum quoquc et plerasque meas reperlsse plurimasquc alias addldisse. Ex bis A. parvanimhitiis, /tirsutus, rhodomclas, adsccndcns et pauci alii mlbi innotuerunt. De varils, ad sectiones a cel. Per soonio tractatas perlinenlibus, infra disserendi et Synony- ma prisca conferendi aplior subministrabitur occasio. Hoc loco tantum affcrenda nonnulla exempla specierum in Syst. Myc. non receptarum vcl ex aulopsia tum milii non co- gnilarum, quae ab Auetore scientiae vindicatac vcl extra dubium positae, A. amhiguus Lascb 78 est A. ramcn- tacciis, post BidViardum a nemlne repcrtus. A. ohtcx- ins Lascb 1. c. n. 101 est Status iu)rmalis A. sot'darii Pers. syn. ab ipso, ut a me, ut dubii prorsus omlssi. A. fiimoso purpiircus Lascb n. 428 exacte est A. ccJtlna- tus [i. Alb. et Scbwcin. , ab ipsis vero dnbic propositus indeque ab omnibus ncglectus. In Scania quoquc legit 094 amiciss. Alinfclt. A. igncsccns Lasch n. 588 est A. py- rotrlcJius Holmsk. , cujus iniduni nomen ut ab A. Jacry- mabundo, cui et ex Auclore proxiinus, forte divcrsi in S. M. occurrit. A. medcalis Lasch videtur A. crcnulatus Schum, , ob sporldla ignota dubhis, quare nomen certum et optima descripiionc suffultum rccipiendum est. A. re- calvus Lasch n. 434 est hactcnus ut dublus suppressus A. sphalcromorphiis Bull, et per Ä. i/ißrmum Lasch n. 581 reviviscere spero primarium /i. conuccpJialum, Bull., pro quo alia spccies subslitula est. Al haec omnia, v. c. Pa- lrum Synonyma Auctoris studio dcclarata, cxponere, nimis a praesenlis Commcntarii fme deduceret. Nonnullae quo que potius variciales vldenlur, v. c. A. hispidas A. clypc- olaris, A. sol'idus A. diatrcti, A. ßavus A. cerini, A. atvl- des A. serrulati, A. iinpcaus A. scabri- at cum Cel. Au- etor meas dillgentcr scmper contulerit, haec Auctoris exa- mini subjiciam. McrnUus fnlvus omuino est Phlehia mc- risnioidc's, cujus gcnerls spccies vix anlea in Germania repcrta est, et M. intcrplicntas forte PJd. vaga ß. alöa, merito spccie distinguenda. Laetamur simul videnles prisca studia non in caput morkium aborlare, sed easdem plcrasque species in onmi- bus lerrls tempcratis dillgculius in sllvarum penetrallbus vaganli obviam venire. Vegetationis fungorum geographi- cam extensionem considcrantes, duas tantum Zonas, quoad spccies dill'crenfes, tropicmn nempe et tcmpcvatam, assu- merc del)emus, ita vcro ut nonnullae Europae maxime au- slralis ad tropicas spccies magis appropinquenlur. Sed haec convenicntia adhuc major est inier Agaricos lerrestrcs, quam inier fungos parasllantes. Longe minus quoque Aga- rici tropici, (juam Polyporl, Tliclcphorae elc. a borealibus diffcrunt. Lenlini lanlum versus scplentrioncm evidenter dccrescunt. Sed cosdem Agaricos in Croenlandia , Kamt- schatka et Lapponia ac in Europa media occurrcrc e spc- 695 cimlnibus collalls conslal. Rcvcr. Soimncrfelt in suinmo septcnlrionl vix alios iiivenit, quam qiios slmul e Gallia recepimus; immo, A. ephemeroides Bull, in Gallia et Lap- ponia hactenus tanlum repertus est. A. arcücus, Lappo- niae privus Auetori visus, non tantuin c varils Europae regionibus, sed e Kamtschatka et Carolina Americae simul qdest. Facil«? crederes, fungos lenlos et suberosos altius versus septenirionem et in alpibus adscendere, quam car- nosos et succulentos, hoc vcro naturae confrarium uec mi- rum; suberosi enim lente incresccntes a l'rlgorc niagis lae- duntur, quam carnosi aestate miti et brevi cito absoluti. Vix ullas habcmus species Icnlas et longaevas, regionibus frigidis privas, multas vero regionibus calidloribus. Fungi varii perennes stratosi etlignosi, quasi arbores inier fungos, in frigidloribus evadunt, qui in calidloribus vitam intra an- iium absolvunl ; natura enim, quando speciem per sertiina conservare nequit, ad individua conservanda tendit. {Fries nov. /7. Saec. p. 270.) Valde errant, qui ob patriam dlver- ßam, ceterls congruis species galllcas et succanas diversas habent. Polysoccum tubcrosmn*) olim tanlum a IMIche- *) Cum nuUam in Syst. Myc. III. dccriptlonem cximiae spcciei nobilissimi geaeris altere wiiuerim, hoc loco addere liceat: Polysaccum tuherosum. Fuiii^us arrliizus, rotuiidato-difForniis, saepe obloiigus et repandus, lubora Solani eximic rcrcreiis, maguitudiac nucis Juglandis et ultra, junior moUis, cxolelüs induiatus. Pori- dium commune simpIex, coriaceum; extus ferrugincum, lacvc, sub Icnte quasi innato -pruinosum; sponte vix dehiscens. Inlcrior massa peridiolis,?vcnis albidis aut ferruginascciilibus distinclis, tota ccUulosa. Peridiola alcrrima, juniora cellularia. magna, rotundalu- dilFoimia, primo lalicc viscido alramciitarlo farcta, qui iuiigo fracto aut dissecto ubcrrime prolkiit et focdc atroinqiimat; ma- tura sporidiis concoloribus compactis rofcrta. Capillitium vix di- sccmitur; vidi quidam libras seLifoinics atias in gluliulos convo- lutas, verum cas pro cxcremcuto inseeti nidulantis haI)co. i'cri- diola ainliilus aboriuntur! — In pmiis cakarcis ad Mahnoc Scaniac cum UodcHu iuhcroiu^ Au'iciiu. 696 lio in Ilalla repertum, hoc anno in Suecia inventum est. Specics Bullianll paucas mihi Syst. myc. ediluro ignolas, jam rcpcri (v. c. Dacddlcam bicnncm, ab AhnfcUio nieo indigitatam) vel ad jam cognitas Suecanas (v. c. A. stria- tus Bull, ad A. pUcalUcm Sow.) perlinere perspexi vel denique ex aliis tciris boreallbiis recepi. Annotandum tan tum est, species omni fcrc colorc hidentes in alia terra alio colorc vulgatiores esse v. c. A. pratensem, quem in- fra conferas. Characteres c colore exlcrnarum partium, lamella- rum forsan excoplo, ut olim jam bcne pcrspcxit Ilallcr, desumti, Icgilimae spccicrum delerminalloni maximc noxii fuerunt; disposilloncs e colore omncm characterum essen- tialium et allinitatis ideam tollunt. Colorem igllur in S. M. in omnIbus specicbus colorc inconslanli ludentibus prorsus omisi; in reliquis vero, iibi definitus color eviden- ter Primarius, a quo roliqui variantes circumstantiis con- sidcratis facilc derivanlur, hunc ila recepi, ut cum ad spe- cies dlscernendas ulilem, non vero efficiendas nccessarium haberem. Cum vero nonnulli e coloris levissima modi- iicalionc mox allam specicm iuigant, necesse duxi, colo- rem pilel et slipltls (stlpltis cornei excepto) in dctinlllo- nibus exciuderc nolasque magis essentialcs tantum recl- pere; quo jam per plures annos, naturam assldue consulens, occupalus sum labore. Quamdiu' cnim species Agarlcoruni e colore partium exlernarum dislluguunlur, spuriarum spc- cicrum, uullus ßnis; mihi non numerandum videtur, quam muUae species' in libro recenseanlur, sed quam paucae falsae. — Suul iamen coloris mulallones non prorsus ano- malae; mentc animoquc allenlo lustranti plurima anoma- liae evanescunt. Sic Agarici Leucospori, plleo albido, sub pluviis continuls lacile rubescunt; jovc siccissimo autcm hitcscunl. In rcllquis serlebus mulüsque Leucosporls co- lor ex acris copia humidlalis scmpcr terc mulalur; jove I 697 sicco expallent. — Colores magis intcr se affines inter se facilius comniutanlur, quam magis remollores ; color cine- icus in album facilius, quam cinereus in rubrum, abit. Albus color omnium maxime inconstans est; non tanlum e cinereo, sed facile quoque e luteo, rubro, virldl c. s. p. cxpallenle oritur. Ne unicam quidcm Mycenam conslan- ler albam agnoscimus. — IMullae coloris mulationes e loco sicco et humido, aprico et ncmoroso, ab assuelo facile di- scernuntur; at norma universalis difficilius proponllur. Allae specics in umbrosis obfuscanlur, aliae pallcscunl; locis apricis aulcm vulgo puriores sunt. — At maxime at- tendendae coloris varictates ex ipsa aeris constitutione. Plurlmae specics c serle Leucospororum aetale vigenles laete coloratae (candidae, lulcac, rubentes etc.) scro au- tumno cinerascunt; immo, aliae simul vere 1. praecoces virent. Ilic concinnus nalurae lusus cum mulatlonibus co-'" loris e singuli individui aelate , v. c. Clavnriae hitcolac P. in ferruglnasccntem CInv. ligi/Iam P., statum cxliiben- tein, non commutandus; hoc modo enim omnes Russulae albae a primitus laellus coloratis expallucrunt, licet et il- lae specie dlstinclae siiit. Diversis auni temporibus, de quibus heic loquor, jiovi ex codcm myccllo (veras igitur varietates non ccnsco) cmcv^unt pllcl, diverso colore jcnn primitus imbuii. Notlssimum est, /igaricimi conicum praecocom flavovircsccre, aestatc colore aurantio aut luteo persistente supcrl)irc landemquc aulumno serotino jam pri- mitus fuligineum in Iriste spcctaculum nigrescere. Eviden llus adhuc Ag. vdgindLus vere virens, aeslate fulvus , au- lumno llvidus, incunle Lyeme hyallnus saepissime oritur. Ag. Phallüidcs^ praecox saepe viridis, aestate candidus 1. lutcus, serotinus cmerglt olivaceus et fuscus. Ita fere A. ruhesccns, cujus variclas Am, vircsccns Pers. omnino est; A. cinereus Otto aulem est A. cxcehus. Russulae plurl- mae lianc rcgidam quo(iuc cximic scrvanl. /i. odorus prae- 098 cocior laelius viret;. dein candicat; sero auiumno griseo- acruglnosus est. A, wnhcllijerus L. (ericetorum P.), vere virens lectus, aeslate candidus aut luleus, autumno squall- dus et griseus vulgo occurrit. Tot vero adsunt tamque nota sunt exempla specierum aestate laete coloratarum, auiumno vcro cinerascentium , ul ea referre non opus sit. Etiam neminem fugcre potest, spccies constanlius laete coloratas, v. c. Leucosporos (Pleurolis exceplis) et Coiil- narias, praecoces esse; squalidas vero et fuliginosas, v. c. Pratellas et Coprinos, nebulosi et Iristls autumni esse munera. Vix ulla re in specierum delermlnatlone (de magis universalibus, dispositione etc. non loquar) Cel. Persoon et cgo tantum dissenlimus, quanlum de coloris valore ad species distinguendas, quem ille affirmat, equidcm vero nego, observationibus ex parle jam allatis ductus. Cre- dit saepius Cel. Vir in formis diversi coloris a me alla- tis plures coacervatas esse species; at si, id quod non nisi fulura expericnlia menle praerepla praedicare llceret, aeque certus testari anderem species numquam nimis an- gusto sensu sumtas esse, quam mihi plene persuasum est, easdam nunquam nimis lale esse extenlas, laelus ovarcm. Per decennium post Syslemalis Mycologici elaborationem praeterlapsum , quolannis jove favenle locis quoque anlca non visitatis huic dilectissimo generi omnem dicavl atten- lioncm simulque quolannis plures spcclmlnum oplime con- servalorum et iconum centurias, undlquc fcre missas, lu- stravi; lanlum vero abesl, ut specierum Europacarum numerus auctus sit, nt potius diminutus ftierit. Recipienli mihi Persoonii mojiograpJiiam Jgarico- rrmi, cujus pars divulgala 3Iyc. Eur, particulam tcrtiam elficit, primo gaudium excitavit spcs fore, ut et explicatas reperirem species Synopseos adhuc dubias et affinllatc in- cerlas et confirmatam dclcrminalionem specierum BuUiar- 699 (li, in syst. myc. dubie rcceplarum, cum Ccl. Vir Bulliardi vestigia repctat. At mox vidi illas, c memoria forj^aii clapsas, partim ab ipso oblivionl Iraditas, (quod ctiam va- TÜs non sine labore mllii, ut spero, rlle cognitis accidil), partim prisco modo tanlum repctilas; paulo posl perspcxi, iion tantmn Bulliardi et mcas specics, sed cliain ipsius Auctoris pro novis ilennn dcscriptas. Cum insuper om- nes fere recentius distinctae recipiantur, (e mcis vix aliac omissae, quam quae cum novis Auctoris verbotenus con- venire videntur), singula fcre specics bis, ter, quater plu- riesve redil. Viro, cui Mycologia tot dcbct, quot Ccl. Per- soonio, omnes sibi obvias iormas, aliorum detcrminalioni- bus neglectis, novo nomine describere si concessum sit, (ut alii imitentur nolim), ncccssc tarnen vidcatur, ut Syn- onyma concilienlur. Facile enim fingam, Cel. Auctorem has spccies jam ante Systematis Mycologlci divulgationcm dcterminasse et descripsisse, quarc cum meis conferre non polucrit. Haec autem conciliarc miiii potius injunctum crcdidi, qui in Persoonii Synopsi primarium meum ma- gistrum vencror adeoquc ejus dcscribcndi et dcterminandi genium notissimum rcddidi, quam Cel. Viro, aetatc sua jam venerabili, a quo inique pctcrcm, ut meam propo- iiendi ralioncm sibi vindicnrcl. Mibi vero l'acilior islc labor, cum et familiaria mihi sliil loca, quibus quotannis singulas specics repclam sinnilque quotannis c plurimis Calliae Mycologis ditissimas litngorum collcctiones, ut e vaiiis familiis major mlbi speciminum Gallicorum, quam Suecanorum copia, rcporlem. Mullas in bis diversas Vi- deo specics Pyrenomycctum; vix ullas aulem carnosas al- Icrutri regioni privas rcperio, Scrupulosc itaque singulo verbo descrlpllonum Agaricorum P. pcrpenso, natura dein iterum collata, plerasquc nostras specics mibi contigit certc conjnngerc. Nonnullos tamen dclcrminarc 1. inter meos rcclpere non ausus suni, ob sporldia vulgo ncglccta 700 I et vclum non satls observalum, qui apud me characteres primi ordinis offerunt. Cel. Auclor velum tanium persi- stens allendil; equidem nTJijorem scmper vidi affinilalem inter species velo persistente et fugaci, in eadem specie vario, quam inter Agaricos velo, sive persislenle sive fu- gaci, et velo prorsus deslitulos. Nee temere statuere mihi videor, Agaricos quo ad sporldia et velum ignolos haud melius esse cognitos quam Umbelliferas sine semine et involucro, 1. Muscos .sine peristomio et calyplra. INec ca- lyx Papaveracearum 1. calyplra IMuscorum ob fugacitalem negligenda sunt. DilTicIlIus quidem in exoletis observalur, sed tirones numquam justo cilius evolutionis seriem sequi addiscunt, sine cujus observatione omnis determinatio vaga est. Deniquc fatendum me nomina specierum in Aucto- ris synopsi, majoris milii auctorllatls llbro, proposila, sive tanlum mutata sint, sive, speciebus ipsis pro novis descrlp- ils, prorsus obllvioni tradita, lubentlus servare et ad syn- opseas species delerminandi ratlonem proplus accedere, ut ils, qui nominibus secterlcis delectantur, strlcllor sim Persoonianus, sensu Synopseos, quam Auetor ipse in My- cologia Europaea. — Celerum non est quod moneam, me non cum esse, qui postulem mels delerminatlonibus coece fidendum, quin potius exborter omnes, qulbus certum et verum cordi curaeque, nee nomen tantum sine cognilione specierum genuini ambllus satisfaclt, ut solllclle et integre consulant naturam, opLimam magistram. Si certac et es- sentialcs dlfferentlac indicenlur, equidem novas species fa- cilllmus agnoscam. At quamdlu mente non perspicitur vel verbis exprImi non potest, qulbus differenliis species dignoscatur, eam prorsus omiücrc consultius duco. Species in Mycologia Europaea I. et II. descriplas, quotenus ad volumina Syslematis mycologici edita speclant et non prorsus ampbil)olae sunt v. c. mycella magnani parlem prioris scclionis cfficicntia, ad nostras species in 701 Elencho fungoriim citavi. Adclendae tantum hoc loco non- nullae species ex Sowerby 1. c. receptae, quarum icones in exemplaii antea viso, desidcratas , Berolini dcmum lu- strare conliglt. Helotlum coccineum Myc. Eur. I. p. 346 e Sow. t. 294 est Tiibcrcularia vulgaris. Hypolyssus ventrlcosus Myc. Eur. II. p. 7 c Sow. t. 402 est Sphaeria laterllia, hymeiiluin Agarici obdiicens. Merulius pseudocantharellus Myc. Eur. II. p. 26 est Chan- tharclhis auranüaciis. Polyporus gibhosiis Myc. Eur. II. p. 67 est forma Po- lyp, fmnosi. Polyporus irregularis Myc. Eur. II. p. 75 ex Sow. t. 423, est Polyporus amorplms. Polyporus rugosus Myc. Eur. II. p. 76, e Sow. t. 422 varielas Polyp, alligaii El. Fung. Boletus leucophaeus Myc. Eur. p. 140 e Sow. t. 421 est Boletus scaher. — Bol. solldus Sow. t. 419. />. cdu- lis vetustus; et B. lact'ißuus Sow. t. 420. B. granu- latus L. Dacdalea vermicularis Myc. Eur. p. 2. est D. latissi- ma. — Sow. t. 424. Schizonia vulgaris P. dicitur ScJiizophyllum commune; cui bono, non facile persplcitur. Dicit quidein: ,,uon equidem ad communes species pertinet", sed ipsam esse Omnibus reglonibus per tolum terrarum orbcm plurimisquc arboribus communem mox iufra obscrvaf. Communis itaque optime dicitur; minus bene aulem vidgaiHs. His pracraissis ad Agaricos transco: AGARICUS. 1. A. Epiocylon Myc. Eur p. 15 cum *A. corrodc p. 17. 2. A. merulinus 1. c. p. 17. (Sowerb. t, 301.^ 3. A. tricholis 1. c. p. 18. , 702 Ilas tres species, ut jam e synonymis palet, siib A. applicato S. M. complcctor, ncc Ita difTernnt, ut va- rlelates dicam. Nomen antlquius et ubique rcceplum Batschii aptius quoquc videtur. 5. A. elathius 1. c. p. 18. Speclmina a me visa ideiititatem cum A. violacco- fulvente Batsch et S. M. demonstrant, quare hoc no- mcn aegre supprlmam. 6. A. cynotis 1. c. p. 19. Conferenti hujus iconem (t. 23. f. 5. d.) cum A. nl- gidi S. M. in FI. Dan. t. 1556. f. 2, 1552. f. 1. lia- rum identilas mox patet. A. olgidimi A. cynoli si- mlllimum saepe legimus. 15. A. scohigena 1. c. p. 25. Collatls speclminibus faclle vidimus hunc fungum esse formam parum memorabilem A. Pannoidis S. M., ad quem insuper absolute perllnent A. mollis* heterodi- tus Myc. Eur. p. 24, A. atrotomcntosus y. 1. c. p. 46 et Gomphus Pczizoides iVIyc. Eur. II. p. 10. 16. A. dubiiis 1. c. p. 23. 18. A. buhnlinus I. c. p. 24. Formae Ag. mollis 1. c, cujus vero varielas longe di- stal ab bac specie. A. mollis var. stipitata insuper est A. applcmatiis Myc. Eur. p. 30. 22. A. horridus 1. c. p. 26. Est mens A. mastrucatus S. M., nescio cur, mutato nomine. Tlorridi saltim minus convenit. 26. yi. voriahilis 1. c. p. 28. IIujus subspecies ; Ag. chioneus ei hypnophilus, Auc- iori dubii, dubli manent. Videtur ille modo stirps infanlills, hujus icon A, dcplucntcjn refcrt. 30. A. applannlus 1. c. p. 30. Cfr. Ag. scobigena u. 15. 31. A. iimbrinus 1. c. p. 31. 7o;i Cerlissime est A. hanstcUoris S. M. — Myc. Eur. p. 27 n. 23 plleo sporidlis tecto, ul in omnlbus afll- nibus videre licet, iude obscuriori et pulverulcnto. 34. A. petalodes 1. c. p. 31 et 35. A. spaihulatus 1. c. p. 32, excl. var. analina. A. petalodes S. M., cujus forma normalis omnino convenit cum fungo Bulliardi et A. spathulalo A. S. — A, spathulatiis P. , secundum specc. aulheiitica, ccrte varietas. Huc quoque periiiiet A. Auricula Myc. Eur. p. 51, ut taceam alios a vetcribus receptos. 40. A. ostreatus * gyrinus 1. c. p. 36. Minime ad A. ostreatum, cujus omnes affines eradi- cati; sed ad Lepiolarias, quibus stipite radicato et lamellls lutesccntibus gaudere privum est, ccrte per- tinet. Est nempe varietas A. dryhii Myc. Eur. p. 40 cujus varietas gihbosa potius hujus loci sit. 42. A. Cornucopiae 1. c. p. 37. Est omnino yi. conchatiis Bull, et Syst. Myc, una cum A. fornicato, toruloso et inconstantc Myc. Eur. p. 43—45. 47. A. juglandinus 1. c. p. 40. Ne levissimo quidem characterc dilTcrt ab A. tcssel- lato Bull, et Syst. Myc. — Myc. Eur. «. 63. 57. A. fornicatus et * forulosus 1. c. p. 43, 44. Cfr. n. 42 et El. Fung. p. 23. 59. A. cajidldus 1. c. p. 45. Omnino A. cortlcatus. S. M. — ßfyc. Eur. p. 44. 60. A. inconstajis 1. c. Cfr. n. 42. 64. A. idmarius I. c. p. 48. 65. A. aiistcrus 1. c. p. 49. üterque, ut ex nutopsia teslor, eandcm consllluil spe- ciem; illc est forma «), hie forma h) Syst. Myc. — Slipilem plus minus villosum in liac spccic nil va- 704 lere, cuiquc observalorl notissimum est; hinc etiain ad A. uhnarium, 66. A. dasypoclcm I. c. p. 50. Diu mihi dubium, referre vix ambigo. 67. A, Auricula 1. c. p. 51. Forma A. petaloidisl 70. A. polyinorphus I. c. p. 52. A. lepideus S. M., nomen sinp ralione sufficienle rc- jcctum, nam omnes fere affines eodem modo mutan- tur V. c. A. tigrinns, serotinus, lignatilis elc. etiam in cryptis clavaeformes protruduntur. Cctcrum var. ö) exacte cadem est ac a; et e) ad Ag. tigriniim per- tinet. Cfr. Dcscriptiones eximias in Linnaea 182S, p. 395. 72. A. Dnnalii 1. c. p. 54. Hujus contra varietas p. evidenter est A. lepideus. 16. A. chrysoleiicus 1. c. p. 56. Dubia species. Videtur forma Iruncicola A. melizei S. M., sed hunc, saepius jam Icctum, truncicolam non- dum vidimus. Rellqua congruunt. 77. A. sphndens 1. c. p. 56. Hunc, nondum visum, in S. M. admisi; secundum vcro gpccimina a Cel. Prof. Promberg allata, descrip- lioni optime rcspondentia, est varietas A. ßaccidi. 79. A. squamulosus 1. c. p. 57. Omnino noster in Obs. Myc. et S. M. descriptus. 84. A. gihbus 1. c. p. 59. Cfr.F/vr.9 El. Fung. p. 12. Melius yi. infundibuliformis (Schaeff. t. 212, Bull. l. 286, 553) dicitur; celerum hanc prislinam speciem, per omnem Europam longe vulgatissimam, oblilus esse videtur Cel. Auelor, cum in Germania nasci tan tum dicatur, ipsissimusquc mox infra sub variis nominibus dcscribatur. 85. 705 85. A. suavh 1. c. p. 59. Ipsisslmiis A. gilfbus. Pcrs. syn. el Syst. Myc. 88. A. ßavicans 1. c. p. Gl. Inter inquirendos citavi in S. M.^ jara A. sapinei esse formam pcrsonatam nobis ccrlo conslat. 91. A. propinquus 1. c. p. 63. Haec certa et pulchra est species, in Syst. Myc. no- stro desiderata; at mirorj synonyma Auclorem Bul- liardi vesligia prementem cffugisse ; est nempe A. vi nosus Bull. Champ. t. 54. Dec. fr. 2. p. 173 etc., quem ob afünilalem dubiam in S. M. omittcrc coactus ful, postquam ab A. hntyraccOy cui in Pers. syn. ad- scriptus erat, excluseram, Acceplls vero spccimini- bus, tarn iconi Bulliardi^ quam dcscriptloni Pcrsoonli respondenlibus, in schedulis inter A. Leplstani el A. involutum, servato tarnen nomine Bulliardi, in- serui. 93. A. turfosus M. E. 1. c. p. 64. A. pyaridatus S. M. et Myc. Eur. p. 67. 98. A. anthodius 1. c. p. 67. A. umbratills? 1. varietas A. pyocidnti, cum quo var. ß. omnino convenit. 101. A. Swartzii I. c. p. 69. Pristinam haue mcam spcciem ul varletalem A-ßbii- lae in S. M. proposuJ; rcstiluit Auclor, at lueulenler confluit. Sic et A. ßbidac niniis pcraffinis A. amoc nus Lasch etiam slipite unicolori el apice fusceseenle variat. Oecurrit quoque A, fibula candidüs, cine- reus, qui 102. A. urccolatus I. c. p. 69. Jam oplinic a Cel. Lasch ut a, fibula y. proposllus. 103. A. Vaillantii 1. c. p. 70. Haec Parisicnsis species oculls observatoris sesc sub , 5r Bd. 5s llcfr. 45 706 — duccre vlx poluil, llcel non visa dicalur; est quoqiic infra sub A, anguJaio tlcscripla. 101. A' Lepismn 1, c. A. Lepista. S. M. I. p. 271 , ob formam exactam Ic pislae sie diclus, sed nullo modo squamosus, quare haue, ut rellquas nomlnum immutationes , minus fau- slam censeo. — Ceterum slalura nee praecedenlis, nee sequentls; sie variae cnini nolae comparalivae non ordlnem speelerum in Mye. Eur., sed in libris, ex qui- bus exscriplac sunt, respiciunt. 105. A. pgmdcus 1. c. Emendandns ad El. jiin^. p. 10. 108. A. phneophthahmis 1. e. p. 72. A. hydrogrmninus scmiexpallcns. Cfr, n. 127. 109. A. sicrcopus I. c. Omnino Ag. gihbiis ß. S. M. 110. A. tabulavis 1. c. p. 73. A. grmimiopodius S. M, , qui forsan Auclorl Ipsl ni mis airinls visus, cum haec Bulliardlana species, ut saepe elsdem sub nominlbus novis descriplis, prorsus omlltatur. Affinis A. gibho, at dislinclus. 111. A. leucophacus I. c. A. Tricholoma S. M. velustior. Cfr. S. M. 112. Ä. Ncapolitanus 1. c. Prae eeteris suspectus; ob ortum paradoxum et ab- normem genuina species esse ncquit; nam pro nova nostro dcmum aevo progenIta spccie, mea experien- tia ductus, babere non possum.* Varlos vidi analogo singulari loco enatos et pcrsonalos, v. c. A. dealbatum in farina Irumcnli putrida sed accuralius inquirens formam normalem in vicinia legi et e sporidiis for- mae personalae normalem educavi. Sic et A. nca- politammij facile ab A. phyllophilo, nulla nola rece- 707 denlc, orlum flngo, Locis nalalibus Iiaud iialurallbus naturales specics non occurrunl. 115. A. polycephahis \. c. p. 75. A. hebcpodins S. M. I. p. 97, nterqiie ex eodem fönte, minusque cerlus. Antecedcnics sublerraneas monslro sllates transeo. 120. A. plicains 1. c. p. 78. Mire et singulo verbo convenit cum A, pasaio ß costato S. M. (ubi iutegram hujus monstrositalis de scriplionem inscrere non licuit), sed sporidüs non iu- dicalis dublus manet. 121. A. hedcosmus 1. c. p. 78. A> cervinus S. M., species A. gibho^ ad quem et A. hedcosmus ß. pertinet, peraffinis. 123. //. pintyccps 1. c. p. 79- Ipsi Auetori A. cyallnjorinis Bull, variclas, milii e descr. plane idem videtur. 124. A. tardus 1. c. p. 80, cum ß (priori) et y, A. cyatiiiformiü S. M.; sed p (posterius) ad A. me tachroinn, in Gallia vulgarem (Auelori ut germanicum tanlum cognilum) non potcst non perlinere; * einer eus cum A. ojiisco congrult. 126. A. dicolor 1. c. p. 82. A. mctachrous S. M. ; nomen dicoloj% et radice Iiy bricUim el per se minus apium est. Celerum ex nie moria auctoris excidissc videtur. 127. A. sircplopus el ß. oHhopus 1. c. p. 82, 83. Sine dubio A. //ydrogrammi/s S. M. ; noviim vero no men c nota , ipsi inconslanle non Bulliaxdiano prae- ferendum videtur. 128. A. acrcus l. c. p. 83. Jam e loco suspectus; nee ullo modo dllTert ab A. 45* 708 cyatinformi. h. S. M. (siiprn n. 124, 123), qui eliam apud iios in piilvore covlario observalus est. 129. Ä. affricains 1. c p. So. Non (liiTert A. nffr'icaiiis ^lyc. Eur. p. 83; quis vero per „antecedentem", cum quo ultimo loco compara. tur inlelligcndus sit, non vidco. 133. A. syringalls 1. c, p. 85. Ad A. jiefrcntcm S. M. co tullus refero, cum hunc cisdem locis Icgcrim. 135. A. ohliquus 1. c. p. 86. Quid hie dubius semel Icctus fungus esset, me diu latuit. Tandem A. hirneoli varielatcm esse intellexi. — A. ohliquus Lasch, qui aculo Auclori etiam diver- sus videtur, ex spcc. amice missis, scquens est. 136. A. cimicavius 1. c. A. pnrilis S. IM. I. p. 168 s. A. cayallcns * parilis Rlyc. Eur. p. 81, alia est variabilis hu jus specici for- ma. Species haec /lV)^'.9/. 3Tyc. cdlluro. ut scmper spe cies, ad unicnm formam cognitae, mihi minus evidens J eral; dein vero copiosius Iccla foit et undique fere, e Gallia sub nomine allaio, e Germania (Cfr. prae- ced.), e lijiihcnia elc. missa. In statu perfcctissimo pileus extenuatus, unduhito-k)batus, indumenlo tectus flücculoso aut glabrescente, omuino ut Cantharelli^ quibus insuper lamellis pkulmis striciis dichotomis et alTinitatc quadam cum CanihnrcUo umhonalo ila ac- cedit, ut scnlcnliam Cel. Wclimianui, Cantharelli esse speciem, naturae proximam lacile crcdam. 137. A. griseolus 1. c. p. 87. Speciminibus et hu jus primi invcntoris, Cel. Dcsma- ziercs, munilus sum, sed de vero loco aüquantum dubius sum. Forfe dislinclus; invenloris nomen, A. griseopallidtis, vix rejicicndum. 138. A. Ilypnicola 1. c. I 709 Omnino A. setipcs S. M. 139. A. cricctormn 1. c. Est forma b. Agarici cricctormn S. IM., vcl ut rec- tlus (licilar, A. umbelliferi LInn. — El, fung. p. 22. Credit venerandus Auetor, specics jam potissimum e colorc dctermlnaiis, quem vcro fallacissimum esse om- nis bcne cognita specles Icstatur, plurimas a me al- latas formas et varletates distinctas esse specles, sed praeter colorem nuUo evidenli eharactere recedunt; omniumque transitus saepius observatus. Non easdem modo varletates confirmarunt, sed plurcs insuper non minus recedentes addiderunt sollerllssimi observatores Sommcj'fclt^ Lasch etc. — Speeiem ipsam Auclori me- lius olim cognitam fuissc, luculentcr testalur synony- mon FL Dan. t. 1015 f. 1, huc optime in Synopsl relalum, nunc, facilc credam lapsu calami, A. vu'oi. T2C0 (!) affine babitum sistit icon laudata, observanti- bus Alb. et Scbw., sine dubio formam primariam, cu- jus levcs modificationes certc censcndne sunt sequen- tes in Myc. Eur. valde dispcrsae specics: A. criccto- riim cum omnib. excl. varr., A. grossulus (pilcus cnim et convexus), A. Jiygrophihis, ßJei'ulins inrfosns elc. 140. A. pUeolarius 1. c. p. 89. Duplex species commixta, cerlissime diversa; utrlus.- quc ßda synonymia haec est: 1) A. ncbulav'is. Batscb, Pcrs. syn., S. M. — x\. pilcolarius BitU. t. 400. Pcvs. Myc Ein\ /. p. 89 excl. syn. A. gcotropi. Bull. 2) A. gihhus [i. major, S, IM. x\. gcolropus BnU. t. 5731 A. pilcolarius. Soiverh. 1. 61! A. gilvus Grev\ Crypl. ScoL l. 41. A. pilcolarius y. et (1 Pcrs. Myc. Eur. p. 89, 90. 142. A. glamVifcnis 1. c. p. 91. Intcr inquircndoö in ö. M. citavl, ejus affinitalcrn, 710 nim A. camarophyllo dlvlnans; IiujuvS esse slaluin In- fanlllcni, jam certisslinus lestor. 148. A. vllcUlcolov I. c. A. //ypothcj'us S. M., absque dubio; nll^ ipso nionenle Auclorc, obsial. nisi quod fungum variablleni dixi, quod Auetor dencgare videlur. Sed et in Suecia et in Germania plurimas vidi formas, quas Auclor faoile dislingueret, inter quas et ipsius A. bnfoniiis infra. — Sic in parte secunda ex speclmine sicco concludit, meum Polyporum aviorphnm non irregulärem esse indequc P. nurcolinn dicit; at si species isla genuino ambitu coguila fuissel, non inlVa ipse P. amorphnin nomine P. irre^nlaris (Myc. Eur. IL p. 60, 75) ul speciem distinclam dcscripsisset. 149. A. Umaclnus 1. c. p. 94. A. oUodci'o albus S. M. ^ ncc primarius A. Ihnacinus Scop., (jui dcinccps cum variis commutalus, erroneae descriptionis synopseos fungorum ansam dedit. Iliuc ncc Auetori nee aliis talis iungus, „sti/nfe iransver- sim rimoso" etc. obviaiu venil ; liaec enim est nota yt. 4:oJH/i'itL Est iiaque subspecies * oUvacco-alha 1. c. p. 95 normalis species, et forma primaria delenda. 153. A. rommisliis 1. c. p. 97. Varielas A, nmari, S, M. et Myc. Eur. p. 107. 154. A. ficoides 1. c. A. pralcrms Syn. fung. (ubi oplime limilatur) et Syst. Myc. (ubi genuino ambitu sumitur); at In praescnti opcre variolales islas lcvissi;nas, colore lantiim roce- dentes, pollus excludcre v^dt. IToc vero loco, ul ple risque, vclcriorem Auctoris dctcrmlnationcm longe pradcro; in Siiccia merldionali sacpius cincrascil; in m(>dla albt'scil (Wabl. Succ. n. 1690); tales ionnae albentcs nunc ad A. viri^iiicuin Irahunlur. 156. A. uemorcus I. c. 711 Ex icone data hunc a priori non differre, facile elu- cet. Esl ilaque dclciulus in S. RI. I. p. 99, nisi po tiiis ad mentein CI. Lasch relonnanduSj cujus fungus pUeo vir^nto elc. insignior videlur. 157. A. sapidus \. c. Ä. tornalus S. M. I. p. 91! 158. A. virginciis I. c. et S. IM. Delcanlur formae et synonyma ad A. pratensem al bum spectantia, 160. A. dolosus 1. c. Pileo obscuriori unicc ab A. purpiirascenlc A. S. (iu- fra n. 166) recedere videlur. In hujus spcc. a mc visis pileus ferc rufus. 161. A. gjimmosus 1. c. A me ad A. chrysodon relatus fult; an rite, dljudi- cent dcnuo observanles. 162. A. subopocus 1. c. p. 102. Ad A. ccrassalmn S. M. cerllssinic special una cum A. ppaco Myc. Eur. n. 170, A. ccrnssalo ii. 195; ad variet. caespilosam vero pcrlinenl A. dilataliia n. ISS et A. cretaccus n. 190. 173. A. rivulosus I. c, p. 108. A. dcalbail var. ! Delealur ilaque quoque e Syst. Myc. 176. A. subcaes'ms 1. c. p. 110. 177. A. porphyropus I. c. Variis acccdunt; prior pr;icci[»ue incoiiiplcle dcocii ptus, ut forsan iiuruquani delerniinari pobbiL 178. A. gros.sulus 1. c. A. umbcHifcriis L.! Clr. n, i;)9. 179. A. bnccinulis I. c. p. 110. A. siellalus. S. M. piorsus lilcm. ISl. A. undulatns I. c. p. U2. 182, A. phdceUus I. c. Hie est A. hlnicolus w S. IM! illt hhttcolus [^. S. IM. 712 Ad eandcm speciem perlincnt A. obllr/uiis M. E. n. lob] et A, hirneolus ib. n. 131. Icones diffcrre nll aüincl; natura omncs conjungit. 183. A, hygrophiliis 1. c. p. 113. A. umhcllifcrns L. , forma primaria et nobis sallim ] vulgalissima. | 184. A. leucoccphalus 1. c. A. albus Scbaeff., Bollon, S. IM. — IIujus forma lu- tcscens omniiio est A. leucoccphalus Bull. t. 428 f. 1. t. 536. 185. A. albus 1. c. (E synonymo erroneo Batschii huc relatum iiomen.) Status imperfccllor subscquentis, s. A. Columbellac S. M. — Verc diversum censeo A. impoUtum Lasch. 188. A. dilatatus 1. c. p. 115. A- cernssatus ß. S. IM. 189. A. poiidcrosus 1. c. p. 116. Optima forma A. Columbcttac S. IM. 190. A. crctaccus 1. c. A. cerussatus p. S, IM, — „Pileus semuncialis" est spbalma. \ 191. A. lignatllis 1. c. Dubilanlc licet Auclore, una est ex multls formls A. rignatills S. IM. Hie potius A. polymorphi nomine, quam A. Icpideiis paruni mutabills (nam monstroslta- Ics non variclates suni) merclur; nam noii tanlum in cryplls vario modo mulatur, clavarlaeformls fit e s. p. , scd et slalus cvolutus plurimas offcrt varielales insigncs. ' 195. A. cerussatus 1. c. p. 119. Cfr. n. 162, 170, 188, 190, quae, hujus synonyma aut formac. . " 197. A. scpincola 1. c. p. 120. A. olorims S. IM. 1. p. 92! 713 198. A. peltldcus 1. c. p. 121. Vix dubie A> dcalbaius S. M., b. c. idem qiii n. 173 ct> 196 Myc. Europ. 200. A. avgillaceus 1. c. A. geophyllus a S. M., sie a Bulliardo et Sowerby ob colorem lerrciim lamellamm dlctus; quod nomen in A. gcophilum, hoc solo sublnde iruncicola inier omncs affines absolute terrestrcs, non mulandum. — - Species e colore distlnctas, liuc a me rclatas, vindi- care sludet Cel. Auetor; sumraam affinilalem conce- dens, colore vero semper diflerre A. gcopJiilmn P. perhibens. Apud nos vero color lilaciitus, oplimc jam observanle La seh ^ fugax est, ut singulum fere exemplar A. gcophylli P. vetustum ipsisslmum A. ar- glllacenm P. sistat. — Exslant ceterum variae formae intcr hunc et A. rimosum prorsns mediae, quae qui- dem hos non jungunt, sed tarn arfines reddiint, ut novas species inlermedlas non admiltam. Ex Ins A. rimosiis * plcoccps Myc. Eur. p. 196 ad A. gcophyl- hun; A. phacolepis et A. phacocomis P.^, licet sta- tura A. gcophylli^ ad A. rimosum rcfcrendi. 201. A. holohucns 1. c. p. 122. Prioris forma sterilis. Cfr. Alb. et Schw. consp. 203. A. cucnllatus 1. c. p. 123. A> cucullntus Fries obs. 2. p. 147. A. lacvigalus Lasch in Linn. 1. c. n. 186. — Vulgalissiinns in liumidis mu- scosis pinelorum et facllc jtto peculiari specic su- mcndus. Dubiuni mllii oliin vidcbalur Porsoonii syn- onymen, non ob discrepanliam descripllonis (pileus enim carnosulus et lacvigalus), sed ob locuni iiiler Cymnopodcs, nam evidens Mycena est. At jam in Myc. Eur. addills evidcnlibus Ag. galcriculaii vor., nulluni diibium rcslare videtur. Est ilacpie forma aesli- valis, laelius coloiata, A galcriculaii^ cisdcm locis 714 autumno clncrascenlls; paucis ipse A. galericulatns If. amocnc candidus S. ]\I. I. p. 143. — CIV. A^. la- cteinn infra n. 465. 204. A. mitvatus I. c. p. 123. Celle aul A. golcriculatl aul potius forsan A. me- tati analoga forma. 205. A. cirvatus I. c. p. 125. A. occllatus S. IM.; forsan et A. iuhcrostis basi scle- rotlacea destitutus. Neutrius obviani mihi veneruiit varietatcs seorsim notalu dignae. 209. A. Lycoperdoidcs I. c. p. 127. A Astcvophora, Agaricoides et Lycoperdoidcs S. M., qiiae oimrlno dilTeruni; tertia 1. c. addlla spccies hoc gcnus ad Trichodermaceos evidenter trahit. 212. A. croccus I. c. p. 129. Varietas 7., speciminum fidc, est exacle A. porrcus Myc. Eur. n. 210. — Var. ß. est vulgatissimus A. crocatus Schrad., absolute inodorus, certe forma pri- maria, ctiam si huc referalur A. pvassiosinus , quod cum eum nondum viderim, in mcdio relinquo. 214. A. ceratopus p. 131. Est A. calopus P. Syn., in hoc opcrc omissus, vahle afllnis ejusque altera forma in S. M. mcmorata. Va- riat enim stipes, pro more, elongalus inter folia de- cidua, brevis in versuris. Ceterum A. fiiscopurpureo clongalo cliani persimilis. 215. A. crythropus [i. 1. c. p. 132. An A. coutortus Bull.? Ab A. erytliropode vere di- versus. 218. A, lugubns 1. c. Slipes, ut in Iota Flamniularuni Iribu, acqualis. Toto fungo 6 pallido fcrriiglnasceule diclo, hoc spcciatim de lamellis rcpelorc duxi supcriluum. 219. A. archyropus 1. c. — 715 Varielas est A. terginl S. M. et ]Myc. Eur. p. 136, qul idem cum A. Icptopode Pcrs. ic. pici. , qul in hoc operc prorsus oniissus est. — Ä. tcrgbius* pa- Lillus {J. pulUliis S. M.) ab illo veio divertus est. 222. A. pcronatus 1. c. p. 137 et S. M. Var. p. Ureas est nostra var. apricarva Obs. Myc. 1. Rlle eundem esse A. urcntcin Bull, obscrvat Auetor, at elsi mihi quoque Bulliardi ante blenulum lustrandi data occasione mera A. pcrojiati videbatur, jam, duce Oarlss. Lasch,, l'acile dlstlngucndum video. Est nenipe A. rctipes Lasch. I. c. n. 145. — Var. 2, riigatiis dicla, ipso concedeute, magis diversa et cum A. plaiico S. M. et Myc. Eur. p. 144. n. 232 omniuo idenllca est. 227. A. plolyphyllus 1. c. p. 141 ef S. M. Excludilur ab hoc yi. gvammocrphdlus Bull , sed cc* terum omittitur, nee, quorsuiii perllueal, indicalur. Re- ccdit quidem Icou colore lutescenlc, sed hoc cum mul- lls Bulliaidi tabulis, cum coU)rIbus impressis, com- mune habet; vldiquc] A. pJaiyphyUnin ipsum hile- scenlcm, immo candidum. — A. snhulatus Raddi, huic subjunclus, longe dislat. 236, A. Dauc'ipcs 1. c. p. 147. Spccimina mihi missa, huic rcspondentia, ad A. ocdc- matopodem vSchaefl'. et S. M. (species apud Auclorem ncglecla esl) rctuli. 239. yL dijophihis 1. c. p. 149. Color jiisto anguslius indlcatur. IIujus varielas quo- (pie est yl. Jciuocrocns Pcrs. syn. p. 'Mu, ut jdiucs ipsius Auctoris species, oblivloni tradllus et in IMyc. Eur. omissus. llas leie onmes mihi resliluere et de tcrminare conligisse gaudeo. Sic alter Cyumopus pi Ico albo, i;iiu a Persoonio ipso, quam a me omissus. yi, sordciriiis Pcrs. syn. p. 370 est yl. oütcxLus Lasch 710 1, c. , cujus nomcn vcro pracfcro, utpote magis cha- racleristicum, hononymia non pressum cl slalum per- l'cclum respicicus, cum anüqulus slatuni casu sordi- dum spectat. 243. A. Clavus 1. c. p. 150 (non Syn. Fung., S. M., Wahlenb. Ups. etc.). ^A. pcrpcmVicularis 1. c. p. 151. 244. A. ocior I. c. Has species sub A. esculcnto S. ]M. complexus sum, iicc ullo modo separarl merenJur. A. ocior est A. esculeutus y. Fries Obs. myc, sed in S. M. rcpctere superfluum duxi. 248. Ä. conigcims * spinipcs 1. c. p. 153. Non ad hanc speciem pcrtinel, sed est A. tcnaccllus L c. p. 152 ipsissimus. 252. A. ongiäotus 1. c. p. 155. Omnino slatus junior A. Vaillaniil ^ n. 103, quem conferas. 255. A. caiilicuialis 1. c. p. 156 (non Sow.). A. stipitariiis S. IM. et Pers. IMyc. Eur. p. 275, et vix alius n. 256. A. clrcellatus p. 157. 263. A. polius 1. c. p. 160. Est supra p. 158 allalus A. pclighiosns S. M. et A. rnfipes Pers. ic. et descr. , qui vero ut rcllquae spe- cies in Germania lectac Auclori jam excidissc viden. tur. Est A. pctiginosus in Gallia et circa Parisios obvius. 264. A. muscophiliis 1. e. Est A. escharoldcs S. M. et IMyc. Eur. p. 159. Sli- pcs Junior furlure liigaci tegllur. 268. A. dispert;iis 1. c. p. 161. Exacte convenit dcscriplio cum lenella illa A. Jitr- Jnracei (Myc. Eur. p. 161) lorma, quae IVequens est 717 in humosis sub arborum icgmine, quarc scparare non possim. 269. A. umbrlncUus 1. c. p. 172. Vldelur A. gramiiilcola JNces, S. M., Myc. Eur. p. 159. Cfr. Lasch I. c. 270. A. jmmilus 1. c. p. 163. Forma primaria est vcra specics et in statu perfecto Pholiota. Cfr. Elcnch. ßnig. et Lasch, Linn. 1. c. (Ag. mycenoides p. lu I. est). Var. [3. longe distal utpote, quod jnm in S. M. I. p. 504 indicavi, omnlno A. arvalis S. IM., Myc. Eur. p. 152. Tcrlia forma, phacosjwra^ haud ccrle mihi cognila, iiisi A, scgc- striiis S. M. ;271. A. rufidus 1. c. p. 164. Ab A. inqitiUno S. M. et Myc. Eur. p. 165 separare non valeo. '272. A. laevis 1. c. A. pjisiohis S. M. I. p. 262, qnoad iconem exacle, omnino idem. A. pusillns M, Eiir. p. 165. 276. A. amadclphus ßl cjncJadiis 1. c. p. 166. Omnimo A. ramcalis 1. c. p. 124, qui ad truncos ellam, nee ranmios lanlum occurrit. 281. A. sinuatus 1. c. p. 1()9. A. grandem Pers. Syn. et Myc. Eur. p. 169, quem dubilalionis signo in S. M. citavi, Auetor vero ex- cludll, eundcm esse jam plane convictus sum. 286. A. frumcniacciis L c. p. 171. Cum A. lurido Auct. p. 181, atrovircnlc p. 182, my- osmo p. 203 aliisquc perl Inet ad Ä. saponaceinn, quem infia sub n. 344 fiisius cxponam, cum baec spccies, genuino ambilu in S. IM. proposita, varias spe- cics tum a me non vlsas, nee, ob anomalias descrip- tionum, agnilas colligat. 287. A.Jasfibi/is 1. c. p. 172. - 718 : Omnino S. M., scd liulc subjunclae species, A. vihra- tilis et saginiis, non Innliim nolis maxlme essenlia- libus, velo ncmpe, quoil siimmi poiulcrls esl, spori- diorum colore, lamcllarum intlole, seil cliam lola sfa- tura, odore et s. p. diverslsslmae, iit quomodo III. Sprengello eas huc (rahcrc in raentem venire potue- rit, cerle non facilc intelligalur. '288. A. arcuatiis I. c. p. 174. Specirnina nöstra, quac cum rcliquis fere omnIbus BuUiardi speciebus, a mc ipso non lectis, sollerlissimo Agaricorum venatori, Lascb, dcboo, cum Bulliardl icone adhuc cxacllus congruunl, pileo nempe rufe-' scente subfibrilloso etc. Optima .species et ab A. ccly- ' po, cui justo affiniorcm credidi, distinctissima. 290. A. ruf US 1. c. p. 175. Exactissime A. iinhricnius S. M. I. p. 52, quem cl ipso in Obs. Myc. 1. p. 27 A alhohrunneo proximum dixi; dein faciem extcrnam ab aftuiilaie discernere edoctus A. vaccino affmiorem perspexi. Perlinent ilaque ad hanc specicm apud Auct. A. vaccinus im- bricatus p. 184 hujusque descriptio A. picreo^ e com- mutatione quadam, Myc. Eur. p. 190 tribula. 291. A. olhohnmneus 1. c. Videtur et alias species complecti, saltim y. (posterius) polius sequens A. ßavohrunncus. 301. A. leucosanthus 1. c. p. 180. Noster A. scjunclus Sow. certe non differt. 302. A. hiridus 1. c. p. 181. Cfr. A. saponnccum, infra sub n. 344. 304. A. alrovircns 1. c. p. 182. Prioris Status; at A. prasinus Schaeff. Imic subjun- clus, ut jam certissimus teslor, esl varielas A. equc- slris Linn. s. A. ßavovircni'is Myc. Eur. p. 179. 305. A.ßavorufus 1. c. p. 183. 719 Cum forma A. rutilantis, ii mc lecla, prorsus conve- iiit; sed ingeniie faleor, mihi melius videri, priscas illas MichcVn et Batarrae species, ad genium Iio- dleroae JMycologiae non dcscriptas, omillere 1., ut in S. M. plerumque factum est, inter inquircndas segre- gare, douec Bolanlci Ilali restltuant. 307. A. vaccinus * imhricatus 1. c. p. 184. Idem ac A. rufus supra ii. 290. 309. A. ectypus 1. c. p. 185. Ob faciem extcrnam A. mcJlei, a me I. c. indicatam, hujus varietatem crediderunt nonnulli; sed exlerna facies non est aflinitas, qua ccrle A. laccalo pro- ximus. 311. A.felleus 1. c. p. 186 (non S. M.) Ilunc ut A. aromaticum Sow. et S. M. servo. 312. A. phaeochrous 1. c. Videlur A. polyphyüus Dec. et Syst. Myc; praeci- puc cum hie ab Auctorc omlllatur. Ccterum, ob lo cum, suspecta species; tcrrci forte var. 316. A. schaceus 1. c. p. 188. Certissime A. suhalutaceus S. M. 317. A. Liquiriliae 1. c. Dubius manol ; puto tarnen polius eum esse A. asfra^ galmmn S. M., quam A. saplncinn, ut Autor suadet. 318. A. picrciis 1. c. Delealur dcscriptio As;, hnhricaii. 321. A. cr'maccus 1. c. p. 191. In formam obscurlorem A. pyriodori quadral. 322. A. viamillcums 1. c. A. sambucinus c. Fr. Mscr.? 323. A. incisus 1. c. A. gcntiUs 6. S. M. 324. A. phaeolcpis 1. c. p. 192. A. rhnosus^ minor. 720 325. A. phaeocomes 1. c. A, lanuo;tnosjis Bull, et S. M. — Hanc speciem ip- sam antiquilus Parlslis, a J^a'illnntio, Bnlliardo elc. nolatam ab Auetore prorsus omllti vicllmus. Est quo- que A. horriditlus Lascli. 1. c. ii. 378. 326. A. amhiguiis 1. c. A. rlmosus, minor. Oplinie nolat Lasch, plures esse formas inter A. rimosinn et geopJiylluni fere amplii- bolas, quibus A. phaeocomes et amhiguus cerle ad- inimerandi. 327. A. aridns 1. c. p. 193. ; A. er'inaceus. Fries El. Fung. p. 33 et A. lanatus Sowerb. t. 417, ut visis demum Berolinl, aulumno proximo, ultlmis Sowerbyi tabulis, perspexi. Maxime afiinis Ag. slpario Fr. Pers. Myc. Eur. p. 158. IIuc quoque Jf. vcsiUus Chcv. par. p. 215. l. 6. f. 9. 331. A. rlmosus * pleoceps M. E. p. 19ö. meo sensu A. geophylhis. 332. A. fusco grlseus 1. c. p. 197. A. scaher S. IM., nisi forma A. laceri. 333. A. squarrulosiis 1. c. A. laccrus S. UA 334. A. diilcamarns 1. c. A. lucifugns S. M. — Cfr. El. fung. p. 32. 335. A. ccrvicolor 1. c. p. 198. Iterum A. Icniuglnosus S. M.! 337. A. trachcl'nius 1. c. et S. ]\I. Certe nulla evidentior exstat Mycena. 339. A. coufonms 1. e. p. 199. 340. A. hacUlnrls 1. c. Valde affuics A. laccnlo dicunlur; atlamen ob lamel- las anguslas conferlas, nisi merc monstrosilates sint (hujus unicum individuum Icclum!) diversa videntur. 341. . . 721 341. A. succulentns 1. c. p. 200. A. demissus. ]i. Fr. S. M. ? Cerle non obstat 344. A. myomyces 1. c. p. 202. Vix alius fungi tlUiius lam vagus quam praesens. Alliis est A. myomyces Swarlx, alius A. myomyces Whlb. Ups., alius A. viyomyces S. M. — Hoc edi- luro nullus alius mihi cognitus erat, ad quem Per- soonii synonymon referre poteram; at tanlum recede- bat ab iconibus citalis, ut omnia Synonyma, praeter Schumacheri et proprium, dubia viderenlur. Nuperius et ab Ahnfclt, fVchimann^ Lasch etc. verus A. ter- rcns communicalus est et in Scania mihi obvius luit copiosus; est hie ab A. myomyce S. M. prorsus di- versus et synonyniorum fide A. myomyces P. , licet nobis prorsus fere iuodorus. Hiuc binas has specles hoc loco exponere necessarium duco, pr.iecipue cum plures hactenus dubias subjungere llceat: - 1. A. saponaceus, olldus, firmus, pileo compacto con- vexo-explanalo obtuso sicco glabro subsquamulosOj margine subnudo, lamellis emarglnatis subdislanti- bus, stipite solido inaequali. — Fries Obs, Myc* 2. }). 101. A. myomyces Fncs Syst. 3Iyc. 1. p. 44/ exclus. syn. sequent. — ^ Pers. myc. 1. c. ex parfe* a. lamellis albis, pallidis aut cinerascenlibus. a. pileo cinereo, livido-fusco, subumbrino. Ag. ma- dreporeus. Baisch cent. 2. f. 103 b. ex toto habitu. A. graveolens Sowerb. t. 231 ! oplime. b. pileo alrovirenle. A- atrovirens. Pers. syii. p. 319. Myc. Etir. p. 182. Certissime. Cfr. S. M. 1. /;. 45 obs. *— De pileo faliscente nulla mentio fit in Myc. Eur. r. pileo alutaceo, rufescente, sacpiusrufo-maculalo. -s.Br Bd. 5s Heft. 46 7-22 A. IVumenlaceus. Bull. t. 371 f. 1. A. fuslfor- mls. A. myomyces. Schimi SoclL 2. p. 318. A. myomyces. FL Dan. t. 1729. A. myomyces y. Lasch in Linn. d. tolus albus. Quaedam figurae A, argyracei Bull, hunc bene rcferuHl. p. lamellis luleis, aut lulcscenllbus. S. M. 1. c. a. plleo cinereo, fiisco elc. A. albo - umbrluus. Schum.! Sa eil. p. 337. b. pileo lurido-virescente. A. luridus. Schaeff. t. 40. Pei'S. syn. p. 321 ex descriplione in Myc. Eur. III. p. 181. emendata. c. pilco pallido rubro maculato anl rufescentc. AI hert. et Scliwcin. Consp. p. 168. Vulgaris in silvaticis, praecipue monlosis. Var. a) se rolina est et vulgatior apud nos; ß) In regionibus auslra lioribus, sed etlaai in borealibiis aestale. More specierum gonuino anibilu sinntarum valde va riat; at duae modo separaiidac varietates; reliquae e ma- gnitudine, slalura, pilei slipilisqne forma, colore et super- ficie niniis vagae sunt. Ab omnibus vero aftinibus sequen- libus notls dignoscunlnr: 1) Odorc vere diagnostico, abi omnium Agaricorum mihi cognitorum divcrso, polisslmum saponaceo dicendo. 2) Sapore amaricanle, al non urente 3) Carne lam pilei quam slipltis , compacta, firma, alba, sed dissecta plus minus c teslaceo rubello-maculata; saepc eliam extus maculae rubellae conspiciunlur. 4) Slipite crasso, inaequali (nunc sursum, nunc dcorsum alfenuatOj saepe insuper curvato et adscendentc), in pilei substan. liam solito magis dilTuso. 5) Velo tenui, fugacissimo. f)) Pileo e convexo explanalo, inaequabili ant subrepando, vere «btuso (licet in disco passini adsit gibbosilas) nee raro depresso. 7) Superficie vcvera glabra, sed saepe ri- mose fissa et In squamulas innalas eltigurata. 8) Margine 723 luox glabro et explanalo. 9) Lamcllis emarglnalis , siib- (llslanllbiis , latlusculis. De varüs lormi« jungcndls jam , bene disseruit cel. Lasch 1. c, 2. A. terreus, plleo leviter carnoso c coiiico cxpanso acute umbonalo sicco fibrilloso-sqamoso, lamcllis adnexis confertis, slipilc solido acquali. A. lerreus ScJiaeJf. t. 64. Sowcrb. t. 76. A. argy- raceus Bull t. 423 /. 1.513. /. 2. A. madre- poreus Batsch ex parte. A. myoinyces Pers. CSV Syn. saltini pro parle, noster vero siibino- dorus. b. A. nigromarginatus Lasch! in Litm. 1829 ii. 505. In rcgionibus campestribus ad lerram; vulgaris in Sca- mia ad saepes salicinas. Statura tenui, fragiliore, pileo baud glabro, vclo evi- ! denli, reliqnisqiie nolis a praecedente longe distat; major allinilas cum A. gnusapato, at et ab hoc diversus pileo prlmilus conico, expanso acute umbonalo; lamcllis angu- slato-1. Iruncalo- adnexis, subcrenulatis; stipile tenuiore- praecipue vero velo llbrilloso laxo ncc pllei oras tomen- losas efficiente, et superficie squamulis adnalis lecla, cum A. gaiisapatus Indumento ilbrilloso superliciali baud squa- moso obducitur. Omnium vero proximi sunt A. rnmen- taceus Bull. (A. ambigims Lasch! qui acute aflinitalem cum Tricholomalibus perspexil) et A. cingiilatus Ahnfeit, velo anmdalo polissimum dlstincti. Teslentur vero lii, quam inconsultc Tricholomata cum Gymuopodlbus com- niisceantur. — Color ,/. tcrrel solilo mimis varius; pileus fuscus, griscus 1. albidus; lamellae wlbae 1. cinereae, in varielalc data a Lasch (qui solilo acumine el bfuic spe- cicm distinxil) uigro-marginalae. 346. Ä. ßlclcagr'is 1. c. p. 204. Species in caldarlis aliisquc locis solum minus natu- rale exhibcalibus nalas aliarum esse aberralioncs, diligen- 46* 724 — ilus qiiaerenli semper apparull ; qiiare et haec Sower byana specics maxime dubia est. A.t utrum ab A. citnei folio y ein habitu simllis, an ab A. saponaceOy cujus gaudel carne rubente et firma, ovlum ducat, in medio re- linquam. 347. A. obscurus 1. c. p. 205. A. ovinus Bull, et Syst. IMyc. ! 348. A. microlepidcus 1. c. A. myomyces. Smart z In Vct, Ac. Handl. ISIS p, 88. Dublto quoque an alller ac varletatis loco ab A. lerreo dislinguendiis sIt. 349. A. subacidiis I. c. Adsunt formae A. hordi S. M. haud discrepantes. 350. A. opicus 1. c. p. 206. Dlstlnctisslmus ab A. i^ausopatol sed A. sulpbureo afluiis, Al in dispositione e colore sumta affuiium consocialionem quaeri non posse, facile video. 352. A, phimosiis 1. c. A, lanuginosi Bull, varietalem habeo. 355. A' consabrinns I. c. Hie, elivimsi A. adusUis excluditur, numquam a Rus sulls spparandus. 359. A. nltrains 1. c. p. 209. A. vmrinaceus Bull. Sow. Fries S. M. non varielas sed idem fungus. 360. A, tumidns 1. c. p. 210. 36 !• A. muliicolor 1. c. Vix allanun specierum determlnalio me magis vexa Vit, nee Auelori ipsi denuo innotuerunt. Illum ad A^ tiimidtnn nostrum retuli; al aequo jure ad ,/. porten- tosum referri possil. Ilic vix dubie est A. portento- sus , licet notae essenllales haud Indlcenfur. Species a meis vere dlversae sub bis nominibus vix latent. 362, A. ampliis 1. c. p. 2U. — 725 Special ad maxima specimina A. J'umosi, qualia de- scriptioni exacle respoiidentia et ego legi. 3b3. A. humilis 1. c. De hoc sub n. 375, ubi idem nomen, eadeni descrip- tlo redit. 364. A. pullus 1. c. Est quoque hie jam sub n. 144 allalus. 365. A. fumosus * virgatus 1. c. p. 2 12. Vere ol'Slupui, cum hune A. leucoxanthi P. 1. sejun- cti Sow. vicinum jam altera vice cum A. fumoso comparatum viderem. Nam exstant inter Leucospo- ros magis essentiales differcntiae, quam quae has spe- cies distinguunt? \ 366. A. atrocincreus 1. c. Ob stipilem ,,1| unc. longum, 1 crassum" in Synopsi dictum (eisdem vcrbis in Myc. Eur. descriptum) a nemine agnila fuit haec specles; crediderunt enim omnes stipitem unciam crassum, ideoque A. S. spe- ctabilem A. felleum varielatem habuerunt. Sit vero stipes lineam tanlum latus, nam unciam crassus cum pileo unciam modo lato conjungi nequit. Hoc modo explicatus fit omnino A. cuneifoHusl 367. A, nycthemerus 1. c. Recenlior A. cunc'ifolii descriptio, quae species a Bulliardo Parisiis lecta Auctorem vix lugere potuit, licet sub n. 373 ut sJbi non visam attulerit. 369. Ä. umbrinus 1. c. p. 214. Ni mei"a A. nebiilaris varietas sliplte aequali, ad A. cojfeatuni ob colorem pilei referrem. Cum A. cof- Jeatus omillatur, forsan Auetor ipse ilUua ei nimis affinem censuit. 370. A. btifonius 1. c. Valde laelamur, specicm per triginta annos non ob- icrvalam nobis demum innoluisscj eyl A. hypothcjus 726 I pilco jove sereno sicco, velo süpilem flocculosum reddente! 371. A. nitens I. c. Non Batschü fungiis jam cognifus, sed A. irrigatus* ungiiinosus Auctoris p. 231, scu A. unguinosus S. AI. 375. A. humilis I. c. p. 216 (211). Varietates coloris a nie allatas omnes hujus esse loci, iterum affirmare llceat, cum Auetori diversas specles indicare vidcantiir; at A. oreinum hiic r«ferenti con cedere non debeo, cum niox infra ab ipso distinctus proponalur. Ceterum A. Jmmilis in slalu vetusto la- mellis spiirje decurrciitibtis, normalis vero Status sub A. molyhdeo n. 378 ab Auetore, nostram observatio- nem (S. M. I. p. 49) de varletate inserlionis lamella- rum in Tricholomatibus personatis non attendente, de- scriptus est. 376. A. brevipes I. c. jßulllardi specles, cui aucloribus et ipso et Decan- dolle lamellae emarglnatae nee deeurrentes, vix dubie ad praecedenlem pertinet, cujus vidi varietatem sti- 1 pite demuin nudo, in (piain exaete quadral. Aucto- ris Myc, Eur. , ul videlur, eadem, licet ellam ad A. cnrtipedem S. RI. accedat; vix ac ne vix quidcm ab ulroque dlstincta est. 377. A. tcstudincus 1. c. p. 218. Ipsissimus A, oreinus S. M., sub n. 375 ut var. al-^ latus. 378. A. moJybdeus 1. c. Cum n. 3G3, 375 et fere ellam 376 A. humilem S. M. efficit, 379. A. myochroiis 1. c. p. 219. Exacle A. exschsus S. M., qni idco omissus videtur. Subspecies stilbopus dieta non dclerniinanda, cum cr- roie ,,lamcllae nlgrac" irrcpserlnt. 727 380. A. leucophacus 1. c. Sine dubio ui. mclaleucus S. 31. et Myc. Eur. p. 216. 381. yi. trochaeits 1. c. p. 220- A. luscinus S. M. et IMyc. Eur. p. 92. Paulo lenulor. 382. A. tephrophyllns 1. c. p. 221. Cum A. compresso S. M. comparandus. 385. A. leptocephalus 1. c. A. alcalinns ß. S. öl. et certe non separaudus. 386. A. bicolor 1. c. p. 222. Unica e cenlenis A. personati formis. 389. A. purpureus I. c. A. persicinus S. M. quem, vIsa quoque forma vlola- cea ab oplimo Lasch s. n. A. fallacis missa, cerlis- simus ad A. jonidem Bull, refero. BuUiardi autem nomen servandum esse, vix moncre necesse est. 391. A. geophilns I. c. p. 226. Levissima et inconstans A. gcophylli S. M. forma. Cfr. n. 200. 392. A. incurvus 1. c. p. 227. 393. A. eumorphus 1. c. Formae A. anomali S. M. 394. A. amethysteus 1. c. A. laccatus b. S. ]\I. s. A. farlnaceus M. E. p. 199 (non p. 42). Nulla diffcrcnlia, praeter eolorem, qui. quanti pondcris, icones Fl. Dan. t. 1249 et 1250 te- stentur. 395. A. irrigatus * imguinosns I. c. A. imguinosns S. M. ab A. irrigato S. M. diversus. Ab Auetore supra s. n. 571 dcscriplus est. — Medium locum inter hunc et A. psltlacinum lenct A. squali- dus Lasch! oplime distinclus, 404. A. ccraceus 1. c. p. 233. Duae dlstinclissimae specles i A. ccraceus et A. chlo- rophanus S. M. cummixtae. Illc A. co/iico, ille A. 728 laeto proxlmus. Auctoris vero Ä. ceraceus est om- niiio A. chlorophanus S. IVl.,' sed synonyma Sowerhy, GrevUle etc. Ag. ccraccmn S. M. spectant. fVnl- fenii synonymon amphibolum esse, in S. M. obser- vavi. Cui vero ceracei nomen tribuendum , vix du- biiim erit, cum A. ceraceus S. M. ,,colore et substan- tia fere cerae" (Wahl. Suec. n. 1822) gaudeat, qulbus nil a fragillimo et albido-luteo chlorophano magis alicnum. 407. A. coccineus 1. c. p. 235. Contra morem hac ex reglone pauciores Auetor quam ego, distinxit; nee adversus eos, qui species conlra- hani, a me mullum dlsputabitur, quatenus nempe non diffines contrahunt. At A. pimiceus est A. conico proximus, non A. cocclneo, A. puniceus A. turimdo' (A. specioso LascJi!) 409. A. Zephirus 1. c. S. M. Ex errore vero huc quoque cllatur A. splnipes Sow. jam supra, etiam male, sub A. conigeno ei tatus. 417. A. filicmus 1. c. p. 243. A. pterlgenus S. M. Cur hoc inventoris nomen reji* ciatur ? 419. A. sangulnolejitus * cruentus 1. c. p. 244. A. cruentus S. M., A. haematopodi P., non A. san- guinolento^ aflinis. 424. A. areolarum 1. c. p. 248. Evidenter A. alcalinus S. M. et Myc. Eur. p. 253 425. A. rhizogcnits 1. c. Aperle A. plexipes S. M. et Myc. Eur. p. 253 quem| licet noQ ab Auetore, Parisiis lectum novimus. 426. A. atroalbus 1. c. ^ In S. M. ab hac specle exclusi A. atroalbnm A. S tum temporis dubium; Auetor ut varielalem subjun L 729 git. Est tarnen oranino diversus, a Cl. Lasch resti- tulus el prima vice pleiie dcscriptus, iiempe A. atro- marginatus Lasch in Linn. 1. c. n. 18L 427. A. stcnopodius 1. c. p. 250. A. vitreus S. M. ! infra ab Aiictorc cum A. avenaceo conjunctus. Synonymon Bulliardi huc relatum ma- neat sub A. ßlopede, tarn ob iconem exacte congruam, quam descriptionem Decandollei: ,-,Les feuillets sont blancs, Ubres". 436. A. laevigatus I. c. A. metatus a. S. M. — Videlur var. /3. 1. c. a Lasch sub A. ollgophyllo dislingui. 437. A. exasperatus 1. c. Auetori dubius et semel rarlssime obvius, nee facile umquam certe determinandus , cum utrum Leucospo- rus an Hyporhodius ambigatur. Posito posteriori, quod suadet pilei indoles, a variis meis et Laschii specie- bus non dignoscitur. 439. A. griseus 1. c. p. 255. Videtur A. griseus Syst. Myc, non citatus. 441. A. Icpforhizus 1. c. Cum Parisiis jam lecto A. umhraüH ß. saltim de- scripfio convenit, quod hac specie non recepta vero- similius fit. 442. A. pruhiatus I. c. p. 257. Ad A. atrocyaneum S. IM. et Myc. Eur. p. 431 om- nino speclat. 443. A. galopns ß. p. 258. Ex meo synonymo abique dubio A. galericulatus. 444. A. epibryus I. c. p. 252. A. speirens S. M. ! et Myc. Eur. 445. A. qnlsqiiiliaris 1. c. Perlinet ad formas Mycenarum locis udis umbrosis 730 eracilesccntes ; a simili A. galcrimlati mihi obvia vix rccedit Cfr. S, 3L I. p. 144. Obs. 460. A. hypn'icola 1. c. Anceps. Num forma lenuior A. luteoalbi, slipile pal- lente, an polius A. lacteus S. M.? 462. A. ncnmtopus 1. c. p. 266. A. capillaris S. M., valde variabiiis. 464. A. Hoffmanni 1. c. A. filopes S. M. pallcsccns. 465. A. lacteus 1. c. p. 267. Omnes Mycenae lacteo fcre colorc variant; vix in ulla hunc colorem conslanlcm inveni. Hinc sub A. lacteo Mycenas albas caute inquirendas monui el A. lactei nomen vagum speciel servari saepius lacleae, ceterum vcro etiam flavae obviae; minime dubitans Auetores cum reliquarum varictales lacteas^, tum prae- clpue A. metatum album, retullssc. A sie fixo ./. lacteo, a Persoonio varielatis loeo posito, cbaraetere non recedit A. terrenus Pers. n. 463 et parum ad- modum A. ochvaccus n. 264. — Si alibi, ceile non in Myeenis distinguendis nlmis parcus lul, spero po- tius fore, ut dies futura Ingenlem Myeenarum cohor- tem adhuc magis esse reducendam doceat. 467. A. lencopilns 1. c. Ne levissimam quidem ab A. galcriculato invenio dif- ferentiam. 474. A. stipitcllus 1. c. Auetori /i. epiphylli var. videlur el locus, A. epiphylla cliam communis, non dislinguil. 475. A, leuccllus 1. c. 476. A. capillaris 1. c. * acicularis 1. e. p. 272. Cum A. nematopode, supra allalo, sunt A. capillaris S. M. formac. ^31 479. A. jwrforans * Splachnoides I. c. p, 275. ISon A. pcrforanii, scd A. androsacco affinis. ,480. A. slipitariits 1. c. p. 275. Idem, qul y/. cyiulicinalis Myc. Eur. 481. A. liotula 1. c. Var. i3. Alb. et Schw., a nemine Recentlorum memo^ rafa, est A. rctljollus L.isch et vera species. 488. A. piloscUns I. c. p. 280. Species ab A. tencro male denuo separata. 489. A. inclinoidcs I. c. Oinnlno 8. M.; licet sine synon. descriplus sIt. 492. A, racemosus 1. c. p. 282. A. tuherosi monsfrosa progenies. Obs. Celeium o.nisl omnes, et quidem copiosas, e '\eteribus tanlum, BlichcUo nempe et Batarra, receptas l^pec.es, quarum lere omnes i.lterius invesligandae, prius- quam m hcdierna mycologla recipiantur. - Aliae species snblorraneae ad monsirositales pertinent. Sed et his alils- que bis eodem nomine et dcscriplione repetitis exclusis, e mea saltim species determinondi ralione vix dimidius specierum numerus persislere polest. Register der in den Abhandlungen entlialtenen Pflanzen- Namen. (Die GattungS'Namen sind nur aii/genommen, wenn die Charaktere der Gattung gegeben sind. Abies religiosa 77. Abrus precatorius 186. Acacia biceps 6S3, capensis 422, comigera 593, edulis 595, Farnesiaua 195, 595, filicina 595, flexuosa 595, frondosa 683, glnuca 683, I^eb- bek 192, macracantha 595, macracanthoides 595, nudiHora 191, por- toricensis 595, quadrangula 595, spadicigera 593, 4, spliaerocepiiala 593, 4, tamarindifolia 596, tetragona 595, tortuosa 191, virgata 190, Westiana 191. Acaena elongata 574. Acalypha spp. 87. Acer Pseudo-platanus 496. Achillea Millefolium et Ptarmica 159. Achyrophorus roseus 133. Acmadenia altem ifolia et juniperina 52, Acmella hirta 153. Aconitum biflorum 69. Acrostichum nureum 605, Calomelanos 606, peltatum 605, vestltum 605. Actiuea commutata 158. Adenanthera pavonina 190. AHenoropium goss>^ifoliura 87. Adiautum atfitie, capillus veneris, caribacum, cuneatum, macropliyl- lum, prionopliyllum, radiatuni, tenerum, tetraphyllum, trapeziforme, omn. 615. Aecidium Berberidis 499. Aegipliik arborescens 366, Aesclivnomene atnericana 184, 583, aristata 182, elegans 583, 4, fascf- culnirs 584, hirsuta 5S3, mimosoides 584. Aesculus Hippocastaiium 496. Agaricns achyropus 714, acicola 398, aclcularls 730, adscendens 693, adusLus 724, aereus 707, aßxicatus 708, agaricoides 7l4, albobrun- iieus •cuatus /xo, areoiarum / ^o, argmaceus /iv>, argyraceus dus 7'20, aromaticus 719, arvalis 717, asterophora 714, astragalinus 719, atrainentarius 484, 6, atrides 694, atro- albus 72S, atro-ciuereus 725, atro-cyaiieus 7'29. .T^n.^.Tn-iT-o;v.-.t„o 70C) ,f„^ i^ mentosL- '^^'^ -* '•'"— '''*" rus bicc bull caliginosus 405, calopus 714, camaropliyllus 710, campanulatus 405, Candidas 703, capillaris 730, carneo-violasceiis 39S, carneo-Tirens 398, caseosus 397, caulicinalis 716, 31, ceraceus 7'27, ceratopus 714, cerinus 694, cerussatus 711, 2, cervicolor 720, cervinus 707, cliio- neus 702, chlorophauus 727, 8, cliloroticus 396, chrysodon 711, chry- soleucus 704, cimicarius 708, cinereus 697, 707, cüigulatus 507, 723, cianamoracus 400, 2, circellatus 710, cirratus 714, clavus 716, cly- '--■ - ^^^- • 728, coccodes 701^ coffeatus 725, colUnilus lis 399, expallens 708, exscissus 726, fallax 727, fariiiaceus 727, fa- stibilis 717. lellcus 719, 25, fibula 705, ficoides 710, filicinus 728, filopes 509, 729, 30, llaccidus 704, ilammigcr 693; flavicaus 705, llavobrunneus 718, flavo-rufus 718, liavo-virens 718,' flavus 694, fornicatus 703, fragüis 484^ 5, Friesü 394, fnimentaceus 690, 717, 22, fumoso-purpureus 693, fumosus 725, fum. * virgatus 725, furfu- lU 708, 30, livpnophilus 702, liypotlicjus 710, 25, i'gncsccns G94, ilH- niliis 'iHS, iinl)ricatn.s 71S, 0, impcxiis 694, impolhus 712, incisus 719, iiicoiistans 7ÜJ, incurvus 727, iiifirmus OÜÜ, iiit'uiidil)iiliformis 704, iiiquilhius 717, involutus 705, jouides 727, irrigatus 727, irrig. *■ uiiwuiiiosus '726, 7, iuolaiidinus 703, laccatus 719, 20, 7, lacerus copiliis 730, Icucopus 403, Icncosanthus 71h, leucoxantlius 725, li- enatilis 704, 12, limacinus 710, Liquiiltiae 719, lucifugus 720, lu- gei.s 399, lugubr;s714, luitatus 509, luridus 690, 3, 717, 8, 22, lus- cinus 727, luteu- albus 730, lycopcrdoides 714, lysioplijllus 510, madreporeus 721, 3, mammillauus 719, mastrucatus 702, niedea- lis 694, melaleucus 727, meleagi-is 723, melinoides 403, 731, meli- -rn/. ~„11„..o :\(ii 7tft v^„...,i;»,,.o 7f)i ^o^l,..-:>„o 707 ~„»., ipli ^,4, nea- nemato- iiitratus C93, 715, ocellatus 714, ocluaceus 730, ocior 716, odorus 697, oede- matopus 715, olivaceo - albus 710, oligophyllus 729, olorinus 713, oiiiscus 707, üpacus 711, opiscus 724, oroades 690, oreinus 726, ostreatus 511, 703, oviuus 7'i4, paunoides 702, papillatus 406, pa- _!l:„ laü „,„„ U*.... hO?. K.^c, 707 — l^■vl.,.,7; 7i;"i ^ :.„,„ 0, perpen- 727, peta- irous 719 rilis 708, parva nnulatu.s 693, pascuus 707, peltideus 713, pereg 509, pcrforans 731, perf. * splachuoidcs 730, peronatus 715, pei dicularis 716, pcrpusillus 510, persicinus 727, personafus 727, lodes 703, 4, petiginosus 716, phatellus 711, pbacochrous . --, pliaeocomes 713, 20, phaeolepis 7i3, 9, pliaeoplillialmus 706, phaeo- sporii 717, plialloides 697, pliyllopliilus 706, picreus 718, 9, pileo- larius 709, pildsellus 731, pilosus oOS, 9, plancus 715, piatyceps 707, plaLyphyllus 501, 715, plexipes 728, plicatilfs 696, plicatu 707, plumosus 724, Pluteus 690, polius 716, polyccplialus 707, po rufipes 716, rut'us 71S, 9, rugatus 715, rutilans 719, sagiuus -718, salignus 508, sambuciiius 719, sanguinoleritus 728, saug. ''' cruentus 728, sapidus "U, sapineus 705, 19, saponaceus 690, 717, 8, 21, 4, 735 «.^.,u.i» , ^„...„.^„u , ^„» „ , ,.«„ , ■.l.v^..^_.l^.J.ll^ 706, tricliotis 701, trochaeus. 727, truUaeformis 508, tuberosus 714, 31, tumidus 7'24, turfosus 705, turundus 7'2S, ulmarius 703, 4, um- telliferus 698,709, 11, 2, umbratilis 705, 29, urobrinellus 717, um- IjriiJijs 702, 25, undulatus 403, 711, unguinosus 726, 7, urceolatiis 705, urens 715, uvidus 488, vaccinus 718, vacc. * imbricatus 719, vaginatus 484, 626, 97, Vaülantü 705, 16, variabilis 702, veluliuus 508, velubipes 504, vestitus 720, -vibratilis 718, villosus 693, -vino^ sus 705, violaceo-fulvens 702, viresccns 697, virgatus 394, virgineus 709, 10, 1, vitcllicolor 710, vifreus 729, zcphirus 728. Agathosma alaris 53, blaerioides 55, elegans 54, Muiidtii 56. Agave americana 496, obscura 464. Ageralum arbutifolium 140, conyzoides 139, corymbosum 140, line- are 150, ■ Agriraonia parviflora 572. Agrostis alba et vulgaris 316. A]uga gcncvensis 444, pyramidalis 443, reptans 444. Alcliemilia alpiiia 573, ciliata 368, 573, diandra 368, liirsuta 572, pe- ctinata 368, 573, pentapliylla 573, rupestris 368, sibbaldiacfolia 573^ venusta 573, vulcanica 573. vulgaris 573j 4« Alcinia ovatifolia 149. Aldama dentata 154. Alraeida myriantlia 56. Alnus jorullensis 78. Als ine media 66, jAisophila martiiiicensis 617, setosa 616. Alstrocmcria psittaciua 372. Alysicarpus nummularifolius et vaginalis 186. Amarantlius spinosus 91. Ambrosia cumanensis 151. Ambrosiriia ciliata, retrospiralis et spiralts 428. Amicia zygomeris 582. Ammannia catliolica 568, sanguiuolenta 197, 568. Ampacus angustitolius et latiiolius 58. Amphilopliium moUe 120, 1, paniculatum 120, Amyris ambrosiaca 601. Auagallis arveusis et pumila 93. Anandria 346, discoidca 347, ladiata 346. Andira incrmis 192. Andromeda calyculata 65, Daboecia 65, polifolia 62, 8, tctragotia 68. I Androsacc Chamacjasme 64, 9, lactca 69, septentrionalis 64 ^ 9. 47 * 736 Anclmia adiantifolla G21, asplenffolla 021, corclifolia 620, Haenkci G2Ö, phyllitidis 620. Anemone alpina 07, narcissiflora 63, 7, nemorosa 67. Anethum Foeniculum 605. Angelica sylvestris 61. Augelonia salicariaefolia 108. Anotla Dilleniana 226. Anoua cinerea, palustris, reticulata» squamosa, omn. 211. Antliemis arveiisis 155. Antlicrylium Rolirii 197. Antlioxanthutn odoratum 334. Antropliyum lanceolatuin 613. Apliclaudra Deppcana 96, Schiedeana 95« Aplotheca intcrrupta 91. Arabis rescdiilora 212, Tlialiaua 61, 213. Ai'acacia xaiithorrliiza 383. Arachis hypogaea 92. Aialia capitata 173, digitata 173, echlnops 174, floribuntla 173, xala- pensis 173. Arbutus alpina 62, 9, myrtifolia 126, rigida 126. ; Arctium Bardaua 459, Lappa 19, majus 459. Arctostapliylos pungeus 1-0. Arctotis antliemoides et paleacea 416. Arcytophyllum blaerioides 36(). Arenaria alsinoides 234, decufsata 234, digyna 234, latcriflora 61, 7, leptophylla 233, lycopodioidcs 234, nemorosa 234, scopulorum 234, segetalis 233, tenuifolia 233. Ardisia crenata 125, ferruginea 367, revoluta 125, tetrandra 367, tur- bacensis 367. Argyrochaeta bipinnatifida 151. Armeria pubescens 69. Arnica cordata 291, 7, coronopifolia 298, crenata 298, crocca 294, 6, cordata 29 J, Gerbera 292, hirsuta 298, incana 287, maritima 61, 7, montana 25, piloselloides 297, pyiolaefolia 294, serrata 292, 3, 8, sinuala 291, 2, 3, tabularis 296. Artemisia alpina 67, mexicana 163, santonica 63, vulgaris 61, 7. Arum spir.ile 428. Asclepias curassavica, glaucesceas, Linaria, nivea, oenotlieroides, sy- riaca, oran. 123. Ascyrum lij'pericoides 220. Aspidium aculeatum 611, atomarlura 611, fragile 69, 611, nobile 610, pateas 610, tritoliafum 610. Asplenium auritnm 612. canarlense 612, castaneum 611, cicutarium 612, curvatnm 612, erectum 612, formosum 612, furcatum 612, ger- manicum 609, inacquilaterale 612, lacerum 612, mclanocaulon 611, monantliemum 612, mutilatum 612, praemorsum 612, pumilum 612, tricbomanes 61 i, viride 611. Aster asperrimus 142, chamaedryfollus 274, divergcns 143, jamaicensis 144, inconspicuus l'l3, magellanicus 22, papposus 274, polifolius 274^ rivul.'U'i.s 143, saturejaefolius 135, i Astragalus caiiadensi.s, strigulosus, tenellus omn. 582, Athrixia capensis 365. Atractylis mexicana 256, purpurca 339, triplinervia 257 i 737 Augusta 263, grandlflora 264, parvlflora 265. ^ Auricularla Caü 528, cliarlacea 52b, osUacca o-b Avena subspicata 64 Azalca procumbens 62 AzoUa mexicana 625. RarazJa corvmbosa 247, inermis 249, spinosa 247, SaHs SenJS^ 464, 9, 70._ mullLflira 146, pa.viflora 146, pluhp- pensis 147, 464, scaadens l^'^- Bahia artemisiaefolia et siiiuata 16Ü. Balbisia elongata 156. Baltimora evecta 152. BaäSSall'pflS, apargIoiaes419. belMifolIa 419, bursifolla 419, foeUda 4179 glaadurosa%17. 9, hispida 419, hye^ahs 4 9, leou- iodontoides 4l9rxnuricata 418, rüc.ccus.s 418, purpurea 419, rapha- nifolia 418, rubra 419, taraxacifoUa 419, vcsicana -llJ. Barleria hirsnta 170. ni/, r; fi BarnadesLa 244, Dombeyana 246, spmosa Mi, D, 0. Barosma pulchella et pulchra 53. Bauhinia porrecta 600. ^ -c v^ ^^C^'t r^nr^^^^^l?n. Be-ouia lieracleifolia 603, Martiana 604, nelumbufolia 60i, popuUto- Ua 604. Berkheya alblda 277. Bernhardia complanata 621. Bt£sXf;U-155. cHnensi, 156, dlve.ifolia 155. aonaiacM, 155, leucantha 156, rubifolia l.j6, squarrosa loö. Bleclmum eontluens. occidcntale, ouocleoides, omn. 01^. Boehmeria elongata, petiolaris. scabrclla, omn. bl. Boerhavia polymorpha et virgat^ 92. .,,.„„, n ., ^ r.M „_, Boletus badim'692rcyauescens 484. 6. edul.s 70 , '^f^,^^-' f^' nulatus 701, lactUluus 701, Icucophaeus 7ül, limbalus o-O, .Labe. 701, soUdus 701 Borreria vaginata 686, verticillata Ibo, bbO. Botrychium cicutarium, obliquum, vicgiiucum, omii. w-i. Bouvardia Jacquiuii 169. BoTista gigantea 389, suberosa 6Jo. Bromelia Karatas 424. ^ Brous,sonetia tinctoria 81, Bucida Buceras 195, ,f.y Buddlea abbrevinta 366, acumfnata lOo, brevif.; ba o66, decurrcviiv 10^. occidcutalis 366, rufesccns 366, sphaerautiia iOi. Buena paiiamen.sis 170. ^ BuUardia inquiuans 408. Buuoplüla lycioides 366. Bupliilialmum lieliautlioidcs la-J. Bur.scra acuminata et gummitera 601. Buxus sempcrvircn.s 496, 548, Byssus JoUthus 535. CacaUa llcxuosa 31, runchiata 162, sa-ittifoUa 63, icabia 27. Caclus alalus 466. 73S Cncoma capracai-ura 495. Cacsalpiiiia coriaria 193. Cajnnus llavus IHS. Calccolaria gracilis 108. Caloa cacosm(jifles 157, 8, cordala 159, cymosa 15S, jamaicensis 159, multiplhiervi^ 159, nitida lo^, pctluncularis 157, S, pinnntifida 15S, prunifolia 158, scssiliflora 15S, scrrata 158, soUdagiuoides 157,^8, ternitolia 159, unillora 158, 9, uilicaeroUa 159. Ciloacte rotuadifolia 158. Calendula pluvialis 344, Callicarpa discolor 366, moUis 97, subiulcgcrrima 97. Callitriclie autunmalis 568. Cialoccra corticalis, dclicata, lubcrosa, omii. 533. Cnloptilium 4, 6, 41. Callha palustris 65. Calydcrmos scabcr 157. Calvplrantlies Syzygium 198. Campanula pcit'oliata 1"27. Canavalia obtusitolia 188, 588. Cantliarellus acquinoctialis 511, brasiliensis 509 (s. Chantluirellus). Canthium Thunbergiauum 370. Capraria hirsuta et saxitragaefolia 105. (>apsicum sp. 114, Cardaminc amara 63, 8, Cardiospcrmuni Halicacabum 214. Carduus cernuus 1-8, ionillciisis 1-9, lappoidcs 129, nivalis 129, py- rocliros 130, subcoriaceus 130. Caicx arenaria 460, 1, 94, liiita 494, intermedia 460, schoenoidcs 460, 1, Sdireberi 460. Carica Papaya 553, Carlina vulgaris 21. Cai'piuus amcricaua SO, Rctulus 496. Cn.ssia astroites 597, bicapsularis 194, cartliaginensis 597, Cliamaccrista 194, cinerea 599, diphylla 598, 9, emaiginata 194, crocta 599, liirta 599, humilis 597, 8, 'Kunthiana 598, lacvigata 597, marylandica 597, olitusiFolia 193, occidoutalis 194, 598, "propinqua 599, pubc- rula 596, .sericea 597, Tora 598, tristicula 599. Ciistillcja arvcnsis 103, intcgrifolia 102, lithospermoidcs 103, scorzo- ncritolia 102. Catcsbaea strigosa 366. Ccanotlius Alamani, celtidifolins, cubcnsis, omn. 602. Cellis caiiescens et riparia 81. CentunculiJS pcntandrus 93. Ceplialopappus 10, 41, Ccplialoseris 5, 6. Ccrastium arvcnsc, nntans, pcdunailalnm, scniidccan, polymorpha 166, Kadula 165, rigida 687. Diosina ambigua 52, longifolia 52, oppositifolia 52, recurva 51, rubra 52, vulgaris 52. Dipliysa cartliagenensis 581. Diplocoma villosa 144. Diplopappus dioicus 345, graminifolius 144. Dizoniiim longifoliutn 411. Doliclilasium 365. Dolichos Lablab 187, obtusifolius ISS, subracemosus 187, unguicula- tus 187, urens 589. Dolichostylis 247, 8. Doronicum aspleniifolium 291, 2, incanum 287, mexicauum 144, pi- loselloides 297, pyrolacfolium 294, 6, spinulosum 296. Dorstenia Contrayerva 82, palmata 368. Dothidea betuUna 548, bullata 548, Melastomatis 548, orbiculata 550, pollta 548, Ribesia 548. Draba jorullensis et toluccensis 213. Dracoceplialum mexicanum 101. Dracontium kamtschaticum 70. Drosera anglica 65. Drozia 14. Dryas integrifolla 64, 9, octopetala 62, 4, 9. Drymaria cordata 232, gracilis 232, palustris 232, 3, villosa 232, 3. Dryniis granateusis 211. Drypetes giauca 549. Dumcrilia 13, 35, 42, axillaris 36, Humboldtii 13, pauiculata 37. Duranta Plumicri et xalapcnsis 97. Dvsodium divaricatum 149. Dyssodia Cavanillcsii 242. Ecastapliyllura Browne! 188. Eclieveria coccinca et racemosa 554. Ecliium lucidum 374, sphaeroccplialum 378. Edwardsia grandiÜora 201, 2, macropliylla 202, micropliylla 201, 2, myriophylia 201, 2, telraptera 202. Eliretia articulata 97. Elcüia bracteolata 655, pjncea 628, 54, 5, 8, mucronata 660, pauicu- lata 645, racemosa 653, 742 . Eleplmntopus caroliniaiiiis 135. Elepliantosis qu^driJlora 136. EUchrysum montevidense 36'2, spinosum 279. Elymus arenarius 61, 7, villosus 71. Empctrum nigrutn 62, 71. Eiialcida foeniculitolia 160. Epactiuni arenarium 368. Epaltes ausnalis 148, divaricata 148, mcxicana 147. Epllobium angustifoliuni 63, 7, latil'olium 64, mcxicauum 556. Ecjuisctuni myriochaetum 6"23. Erineum Bucidae 195. Erigerou canadense 145, diffusus 345, cxpansus 143, glandulosus 144, jamaicensis 144, nervosus 144, philadelpliicus 143, rivularis 143, Schiedeanum 145. Eriophorura polystacliyum 62, S, vaginatum 62. Ernodea litloralis 687. Erodium cicutarium, liirtum, moranense, omn. 222. Eryngium Bonplandi 207, Carlinae 206, Deppcanum 207, humile 207, microcephalum 207, paniculatum 207, pruleaellorum 206, ranuncu- loides 207, Scliiedeanum 206. Erythraea quitensis 366. Ervthrina Corallodendron 188, sp. 590. Eiythrolaena conspicua 130. Escobedia laevis, scabrifolia 108. Eugenia buxifolia 199, cordata 199, florlbunda 199, macrocarpa 560, virgullosa 199. xalapensis 560. Eupatorium coelestinum 138, conyzoides 138, dcnticulatum 139, di- vcrgens 138, niacrocephalum 136, micrantlium 138, nepetaefoiiuni 137, ndoratutn 138, oliganthcs 137, pruncllacfolium 136. Evodia tripliylla 58. Evolvulus angustissinius, argenteus, cuspidatiis, dcbilis, flliformlt'j llnl- folius, Nuttallianijs, sericeus, virgatus, omu. 119. Exacum patens, stricturn 366. Excipula gregaria 552. Exoitemma caribaeum 6SS Farclis 364, apiculata 364 l'arclis oo», apiculata ooi. Fagara dubia 367, incrmis 367, peruviana 367, Iripliylla 58. Favolus brasiliensis, llaccidus, pusillus, omu. 511. 17^^ j:,„j.,_ '.Wi Fcstuca diandra 321 Ficus spp. 82. Floto-.na 248, ^labra 248. 9, 51, lanccolala 249, 51, spiiicsccus 2ol. lomeiitosa 2o0. , ragaria coUina 459, vcsca 458, 9, 572 l'iMxiuus cxcelsior 496. Fritillaria imperialis 492, 6, lalilülia 496. 743 Fuclisia arborescens et niicrop!iylla 556. Fulcaldea 247, laurifolia 247, tomentosa 248. Galactia dubia 178, 9. Galega cinerea ISl, filifonnis 179, littoralis 580, pumila 581, vicioi- des 581. Galinsogca parviflora et qulnqucradiata 148. - Galium adsceudcns 367, Aparinc 164, cuspidatum 164, mcxicaiiura 164, 367, obovatum 164, pauciilorum 367, uliginosum 65. Gardcnia parvillora 36o, spp. 17Ü. Gaudichaudia albida 217. Gauia angnstifolia, cpilobioides, tripctala, oinn. 556. Geigeria africana 411, 3. , Gcissoloma 678. 1 Genti )ua exaltata 122, nivalis 69, pratensis 69. '[' Geolicrpum alsinefolium 369« "t Georgina yariabilis 149. Geranium Heniandesii 223, Iilrtum 223, mexicanum 223, pratcnsc 63. 1, Gerardia dasyantlia et purpurea 104. Gerbera asplcniifolia 291, Burrmatini 294, 6, 343, cordata 297, 8, crenata 298, Linnaei 291, macrocepliala 295, 6, 341, micrucepliala 293, 4, pilosclloidcs 297, 8, 352, sinuata 292. I Geronlogca coiymbosa, Dcppcana, niicrotlieca, omn. 169. I Gesneria aggregata, Deppeana, elongata, spicata, velutina, omn. HO. ' Geum rivale 434, 5, urbanum 434, 571. Gleicbenia turcata et Hermanni 620. Glycine diffusa 587, procumbens 587, punctata 186, reticulata 187, 587, sagiltata 590. Gnaplialium calycinum 360, Commersonii 362, dioicurn 69, falcatiitn-^ 364, lycopodioides 360, pcllitum 164, retusum 364, sylvaticum 164. Gnidia simplex 670. Gochnatia 260, cordata 263, corymbosa 263, ilicifolia 261, spectabi- lis 261, vornonioides 261. Goetzea clegans 423. Gomphrena decumbens et interrupta 91, Gomplius pezizoides 702. Gongylocnrpus 557, rubricauUs 558, Gonolobus barbatus 124. Gonznlagunia Coccocypselum, cornifolia panamensis, omn. 170. Gouania tomentosa 602. Gratiola acuminala, liyssopioides, parviflora, repcns, omn. 107. Grindeb'a coroiiopitblia 376. Gualtlicria acuminata et ciliata 126. Guazuma ulmilolia 228. Guilandina Uonduc 192, 596, BonducccUa 596. Gymnogramma Calomclnnos ()06, tartarcum 6U5. Gymnolonui microcepbala 153. Haraeliac specc. 170. Hcbeandra cvoiiymoidcs 230, jalapcnsis 231, latifolia 231. Hedysariim acuminaluni 5S'l, adsccu'Uuis 184, 5, braclcaljitn 183, ca- jaiiil'oliuni 5S(), ciripcnsc 7^5, clauileslinum 5S2, colliimtn 1S3, di- pliyllum 183, disticluim 183, cmarginaLum 185, llUcaulc 183, go- 744 mellum 183, glutinosum 5Si, marilancHcum 586, maurltianum 185, moniliferum ISO, niultillorum uSö, uummularifolium 186, panicula- tum 5b5, ramosum 5bo, serotinum 585, sunüiuni 585, tritlorum 185, 585, "venustulum 584. Hedyotis caracasana 366, Cervantesii 168, longülora 688, pumila 168. Helianthemum canadense et glomeratum 2"29. Helianthus laevis 153, ovatus 376. Helfopsis laevis 153. Heliotropium curassavicum, inundatum parviilorura, oran. 115. Meiosis guyajiensis 500. Hclotium coccineum 701. Hemiouitis dealbata 605, lauceolata 613. Herpestes caprarioides 107, chamaedryoides 107, colubriua 107, Mon- nieria 10b, obovata 107, repens 107, loraentosa 106. Heteropteris sp. 218. Hibiscus raccmosus et uncinellus 227. Hieraciurii abscissum 132, Auricula 449, 57, cymosum 454, 5, 57, 8, dubium 449, 57, echioides 141, 450, 1, 2, 3, 4, 7, 8, mexicanum 133, Pilosella 447, 56, 8, pracaltum 450, 7, 8. Himantia flammea et lateritia 408. Hipjjuris vulgaris 65. Hoitzia coccinea 121. Holcus borealis 62, odoratus 69. Holochilus 14, ocliroleucus 22. Homantliis 14, multiflorus 19, pungens 20. HoraocTuthus 14, ambiguus 15, pinnatifidus 24, tomentosus 12. Hosta grandifolia 97. Iloustonia coccinea 169. Hvdnura aureum 501, Barbirassa 521, 2, cirrliatum 521, Icoralloidcs '501, corrugatum 520, Eriiiaceus 501, 21, gelatiuosum 489, HoUii 522, purpureum 522, Khois 522, septentrioaale 521, subcarnaceum 522. Hydrocotyle bouarieiisis, Bonplaudii, leucocepliala, mexicana, umbel- lata, onui. 208. Hvdrolea congesta, dichotoma, spinosa, omn. 120. Hydrotrida Bcccaburiga 107. Jiymenaea Courbaril 194. Hymcnophyllum ciliatum 619, fucoides 619, jalapense 619, Millefolium 620, pulchellum 618, tliunbridgense 619, undulatum 619. Hypericum alare 218, coUiuum 219, formosum 218, Humboldtii 218, maculatum 218, parviilorum 218, philouotis 319, prateuse 218, quia- quencrvium 21b. Hypocluius rubro-ciiictus 530. Hvpolaena 663, laxiflora 663. Hypolyssus vcntricosus 701. Hvpoxylou arecarium 544. Hyptis capitata 100, lilacina 101, polystacbya 101, procumbens 101, Vadiata 100, suaveolcns 101, Hysterium conÜucns, Lauri, rufulum, scirpinuro, omn. 553, Jacquinia macrocarpa 126. Jarubosa vulgaris 200. Jatropha Curcas 87. Icic^T? Copal 601. 745 llcx. Aquifolium 496, cmssifolia 36S, clllptica 368, myricoidcs 369, orbicularis 36S, Paltoria 3bS, rupicola 36S, scopulorum 36S. Iiidigofera Anil t78, 577, enneapliylla 577, ornithopodioides 577, Thibaudfana 577. Inoa canescens 592, coruscans 592, Houstoni 593, liymenaeaefolia 592, luicuil 592, Pciiiiatula 593, pungens 592, spuria 591, unguis cati 189. Iiiula aromatica 275, cernua 274, coerulea 274, graminifolia 144, Sa- turejae 135, saturejoides 135, Trixis 33. Joaunea brasiliensis 249, triplinervis 251. .l(;lianiiia 258, elegaas 259. .Toaidium atteauatum et riparium 230. Jpomoea coccinea HS, 9, eustachiana HS, funis 118, hederacea HS, maritima HS. I res ine spp. 91. Iris clandestina 377. Iipex farinaceus 523, 9. Isocarplia ecliioides 141. Isotypus 345, onoseroides 345. .Tuncus biglumis 69, glaucus 62. Jungia 35, 42, axillaris 36, ferruglnea 36, 7, 8, 9, floribunda 38, ru- gosa 36. Juniperus barbadensis 77, mexicana 77, 172, prostrata 62, virglniana 77. Jussiaea hirta, mollis, oclofila, octovalvis, patibilcensis, polygonifolia, polygonoides, portulacoides. omn. 557. Justicia lieterophylla 95, iiiteirupta 95, secunda 170. Iva asperifolia 151. Knoxia simplex 166. Roenigia islandica 67. Krameria canescens, Ixiae, llnifolia, trlandra, omn. 368. Lablab vulgaris 1S7. Lacepcdea insignis 217, Lactuca perennis 406. Lagascea mollis 136. Laguncularia racemosa 196. Laguncuiana racemosa lyb. Lagiirostemon 425, liatroldes et pygmacus 425. Lamourouxia cordata 103, multifida 104, rhinanthifolia 103, •vlscosa 103, xalapensis 104. Landolfia owariensis 550. Lantana Camara 96, t;anc3ccns 98^ mutabilis 538. Lappa officinalis 459. Lascliia 533, delicata 533. Lasiopus ambiguus 352. Lasiorihiza lU, 42, ceterachifolia II, 2, purpurca H, lomenlosa 12, vlscosa 12, Laurus canariensi» 551. Lcdum palüstre 62, 9. Leibnitzia cryptogama 347, plianerogama 346. Lentinus velutinus 510. Leontodon salinum 67, Taraxacum 65, tomcnlosum 355, Lcpcchinia spicata lüO. 746 Lepulantliiis 665, Willclcnowria 665. Lcpidium coronopifolium 214, Humbolcltii 213, virginicum 213. Leptocarpus ilistachys et imbricatus 648. Leria 353, albicans 354, cespilosa 360, dentata 351, exscapa 358, in- teorifoUa 354, lyrata 131, 354, nutans 131, 297, 331, 4, pumila 355, Leuchaeria lÖ, 34, 41. Lcucomeris spectabilis 261. Lcyssera Callicornia 275. Libidibia coriaria 193. Lieberkubnia 355, bractcata 356, nudipcs 455. Ligbtfootia sessilifloia 421. Ligustrum vulgare 496. Lindcinia dianthera 107. Linnaca borcalis 64. Linum catharticum 235, 6, incxicanum 234, Sclifedeanum 234, teucl- lum 235. Lippia myriocepliala et nodiflora 98. Lisiantlius exaltatiis 122. Litliospermurn strictum 114. Lobtlia cardinalis 127, CliiFortiana 127, erlnoidcs 420, fissa 127, laxi- ilora 127, leptocarpa 419, palmaris 127, pauciJlora 127, simplex 127, tliermalis 420, voliibills 420, xalapensis 127. Lobostemon echioides 378. Lomaria acrostichoides, striata, variabilis omn. 613. Lonchocarpus spp. 581. Lonicera Capritolium 496. Lopezia hirsuta 557. Loranthus Deppeanus 172, formosus 172, ligustroides 550, quercicola 173, Scliiedeanus 172, uuiflorus 685. Lorentea caneseens et saturejoides 135. Loxodon 358, brevipes 358, longipes 357. Lucilia 361, acutifoiia 362, gnaphalioides 363, tnicropliylla 362, ui- teus 363. Lupinus angustifolius 5S9, campestris 589, Icptopliyllus 589, luteus 590, mexicanus 589. 90, vaginatus 590. Luzula albida 243, glabrata 69, spicata 64. Lyclmis pulclira et sylvestris 234. Lycoperdoii caelatura 541. Lyc Lycoseris 255, denticulata 257, 8, mexicaua 256, 8, triplinci Lygodium mexicanum, polymorplium, pubescons, omn. 620. Lyncea 108, bispida 109. Lvsimaclila thyrsiflora 96 Lythrum maritimum 568. Macrocepis obovata 124. Magnolia mexicana 465. Mahouia trifolia 211. Malachra capitata 227. 747 Malpigliia glabra 217. Malva geranioides, spicata, tricuspidata, omn. 226. Malvaviscus arboreus et concinnus 227. Manettia cuspidala, havaneiisis, tenuiflora. unillora, omn. 367. Maniliut Aipi et utilissima 87. Marica coelestis 3/9. Mars Ica polycarpa et quadrifolia 624. IXlartrasia 35. Martynia aiigulosa, aunua, dinndra, triloba, omn. 121. Mastigophorus 2, 41, Gaudichaudii 3. Matricaria Cliamomilla 151*. Molampodium americantirn, ovaiifoliiim, paludosum, omn. 149, Melananthera aliena 145, Liiinaei 156. Mclida Psidii 549. Melocactus comraunis 684. Mclocliia depressa et hirsuta 227. Mentha brevispicata 380. Mcnyanthes trifoliara 65. Merisma adnatum 538, partitnm 537. Merulius tavosus 533, fulvus 694, interplicatus 694, pseudocantliarel- lus 701, turfosus 709. Metastcbna parviilora 124. Micranlhcmum orbiculatum 93. Microsperraum 41. Mikaiüa denticulata 139. Mimosa asperata 591, Ceratonia 189, Horiliunda 591. pudica 189, scn- sitiva 591, strigosa 591, triccphala 591. Mimulus glabratus 107. Mitracarpum sp. 166. Mocinua brasilieusis 158. Mollia speciosa 242. Moraordica Balsamina 683. Monarda fistulosa 99. Monina sylvatica 231, xalapcnsi.s 230. Moringa pterygospcrma 192. Morus padifolia et tinctoria 81. Moscharia 39, 42, pinnatifida 40. Mosigia 39, pinnatifida 40. Moquinia rubra 422. Muciiiia urcns 589. Mutisia 265, ncuminata 26S, auriculata 271, campannlata 269, Clcma- tis 266, dcalbafa 269, dccurrens 273, grandiflora 2(i(», haslata 273, 1 ilicifolia 272, iuHcxa 273, lanata 268, liueariloÜa 271, 3, linilulia Myginda latiFolia <)0o, myricoi..^,, , e-n- Myosotis aretioidcs 7], grandiflora 114, uana 69, rupicola 62, 9. 748 Myrica carolincnsis SO, Gale 65, mexicana 80, xalapcnsis 80. Myrsiiie popayauensis 367. Myrius axillaris 560, Capuli 561, cordata 199, Pimenta 559, Tabasco 559, trunciflora 561, virgultosa 199, xalapcnsis 560. Nama dicliotoma, )amaicensls, undulata, omn. 120. INardus aristata 322. Nassauvia 4, 41, Gaudicliaudii 3, serpens 4, suavcolcns 4. iSasturtium arapliibium 213, ai'abiformc 212, impaticus 212, Orizabae 212, palustre 213, sylvcstre 213. Ne^retia sericea 589. Nematantbus 66l, Ecklonii 662. Nepbrodium tenue 611. Nertcria depressa 369. Nicolsoiiia villosa 584. Nicotiana plumbaginifolia 111. Nidularia plicata et striata 553. Noccaea mollis 136. Oenothera Cbamissonis, dentata, sinuata, tctraptcra omn. 556. 0-Higginsia racemosa 366. Okenia hypogsea 92. Oldenburgia 252, paradoxa 253. Onoseris 337, acerifolia 342, annua 341, denticulata 257, heterophylla^ 289, 345, hieracioidcs 341, Jiyssopifolia 344, intcgTÜelia 343, mexi- cana 256, montevidensis 345, nepalensis 33S, purpurata 339, cifolia 342, 3, 4, speciosa 340, stricta 25, 345, turbacensis 256. sali- speciosa Onosuris Cbamissonis 556. Ophioglossum reticnlatum 621. Oxalis acuminata 224, comiculata 223, dcndroides 224, Immistrata 223, latifolia 223, pentantha 223, pilosiuscula 223, rliombitblia 224,1 umbrosa 223, viva 224. Oxybapbus glabrifolius 93. Oxyodon 357, bicolor 357. Oxypetalum riparium 123, 4. Palafoxia linearis 150. Paleolaria carnea 150. Palicurea crocea et petiolaris 167. • PampUalea 6, 41, bupleurifolia 8, 9, cardaminifolia 9, Coramersonii. 7, 9, heterophylla 8, maxima 9. ■ Panargyrus 41. | Papaver nudicaule 64, 9. i Parietaria sp. 82. | Parkiusonia aculcata 193, | Parouvcbia ramosissima 554. i Partbenium fruticosum 152, Hysterophorus 151. I Passiflora acerifolia 89, biflora' 88, foetida 89, 684, laurifolia 684, lu _ nata 88, peltata 684, rubra 88, sicyoides 88j stipuUta 89^ suberosa 684 Pauliuia costata 216, pteropoda 215* Pcctis canescens 135. Pcdicularis clata et Orizabae 103, Pelargonium zonale 496, P< 749 nervosum 350, ctucoides ii, laevigatum oo, 4, mageuanicum ^o, nervosum o^\}, pi- loselloides 336, purpureum 11, radiale 33, recurvatum 21, seraiflos- culare 349, 51, senecioides 13, squarrosum 15, 283, suaveolens 12, Taraxaci 161, 349, tomentosum 347, Perezia 14, 42, cubataensis 16, dicephala 21, fruticosa 24, lactucoldes 22, laevis 17, 8, magellanica 23, moschata 24, multiflora 18, 9, •■' oehroleuca 22, pungeus 20, recurvata 21, squarrosa 15, 7, turbi- nata 24. Perilomia fruticosa 102. Persea amplexicaulis 90. Petitia quinduensis et tenuitblia 366. Peziza aeruginosa 501, 2. Phaca mollis 582. Phacelia peruviana 116. Phacidium coronatum 551, 2, Delta 551, Tetracerae 551. Phalaris arundinacea 61, 3, 496. Phallus impudicus 489. Phascolus grandiliorus 5SS, semi-erectus 187, speciosus 588. Phlebia merismoides et vaga 694. Phlox procumbeus 383. Phyllantlius acuminalus 88, attenuatus SS, cognatus 87, cumauensis 88, latliyroides 87, lyci' Ides 88, jNiruri 87, ruscoidcs 88. PhysalJs curassavica et pensylvanica 111. Phyloiacca decandra et octandra 91. Pictetia aristata 182. Pinguicula alpina 65, lilacina 94. Pinus occidentalis 76, patula 466, rcligiosa 77, sylvestris 76, Teo- cote 76. Piper aduncum 73, auritum 73, caracasauum 73, celtidifolium 73, dis- color 74, ellipticum 76, macrophyllum 73, maurilianum 76, mela- stomoidcs 74, oblongum 73, obtusifolium 74, quadrifolium 75, se- cunduni 73. Piqueria trinervia 140. Piscidia Erythrina 182. Plantago major 496, mexicana 94, tomentosa 95. Platanus occidentalis 80. Platychcilus 14, 22. Plazia 41, 365, brasiliensis 264, parviflora 265. Plectronia coryrabosa et ventosa 370. Plumbago scandens 93. Plumeria alba 467. Poa bulbosa 64. Poinciana coriaria 193, pulcherritna 596. ^ 5r Bd. 5s Heft. 48 750 PolemonJum achillacifolium 121, bursifollum 121, coeruleum 63, 7, Simpiiielloidcs 121. yat^yrus 5, 41, Poeppigii 4. Polvgala Caracasana, gTaiidiflora, ncmorosa, paniculata, pubescens, pul- cliella, Senega, versicolor, vulgaris, oran. 230, Polygonum acrc 00, alpinura öS, Bistorta 62, 8, Meilsnerianum 90, vi^ •vipanini 62, 8. Polytnnia maculata 149. Polypodium areohitum 606, attenuatum 60S, calironiicum 606, Catha- rinae 607, coiiciniium 609, crassiloliuin 606, cii&ifoiium 606, falLix 609, fasciale 606, fraternum 608, furturaccum 607, heteromorphum 609, incanum 608, Icptriotuni 606, plcbcjum 607, Pluniula 607, pro- c«rum 609, pruinaluoi 609, pubciuliini 007, pungens 609, sepultum 607, sororium 608, sporadocarpum 606, squamatum 608, taeniosum 606, vulgare 607. Polyporus abieliiius 501, 20, 2, 3, atlustus 521, alligatus 701, amor- phus 701, 10, arcularius 515, aui-culus 710, lieluliniis 517, Bcyiichii 518, brumalis 515, carncus 518, castaucus 520, ciiigulatus 5 18, de- tonsus 519, Feei 51S, llmbiiatus 520, llcxipes 515, tVirnicatus 516, lumosus 701, gibbosiis 516, 701, gigauteus 521, hydnoides 52J, ine- gularis 701, 10, Umbatus 510, Lingua 516, lucidus 517, modestus 519, nigripcs 51.), nilcns 517, obsolctus 51(>, percmi's 526, piusitus 516. pubescons 517, publior 515. lugosiis 70 1, sculiger 516, scrialis 523, squalidus 517, torridus 517, tubciastcr 50l, umbraculus 515, varius 516, versicolor 517, 9, xaiitliopus 524. ;! Polypremum procuinbens 106. ._' Polytriclium undulatuni 407, ; Polysaccum tuberosum 695. Portulaca oleracea 684, pilosa 555, 684. Potaroogetoii angustissimum et exstipulatum 096. Poteutilla alba 572, argentea 431, 4, candica- ; 572. ranescens 433, collina 433, fruticosa 63, Giintlicri 433, bienialis 572, iNtstlertaua 433, opaca 431, 4, rupestris 406, subacaulis 431, 3, 4. Pothos aurita, microstacliya, quinqueiiervia, tripliylla, vcuosa, vioia- cca, omn. 368. Prenanthes fruticosa 33, 4. Primula minima 64. Printzia 274, aromatica 275, Bergii 274. Priouiiatlics antimenorlica 31. Prlva ecliinala 99, hispida 98, lappulacea 99, mexlcana 98. Proserpinaca palustris 558. Prosopis dulcis 595. Proust ia 280, domingensis 282, pyrlfolia 281. Prunella aequiuoctialis 102, mariquiteusis 102, pensylvanica 101, vul- garis 101. Prunus occidentalis 570. Psidium pomiferum 198, 549, 59. Psoralea citriodora, enneaphylla, toraentosa, omn. 579. Psychotria alba 167, cordifolia 367, crocea 167, padifolia 167, Pall courca 167, pallida 167. Pteris aculcata 614, aquilina 614, cordata 614, flexuosa 614, grandi< I 751 folia 613, intramarginalis 613, laniiginosa 614, Plumieri 613, podo- phylla 614, pulclirä 614, sagittata 614. Pterula 531, pcnicillata, plumosa, subulata, omn. 532. Puccinia graminis 499. Pulmonaina maritima 61, 6. Pulsatilla pntcns 437, 8, pratensis 437, 8, vernalis 437, 8, vulgaris 438. Pyrus communis 496, sambucilolia 71. iQucrcus almaguerensis 78, calopliylla 79, cnccifera 551, crassipes 77, fermana 78, lanciLolia 78, mcxicana 77, olcoides 79, pcdunculata 78, 96, poljTnorpha 78, Kobur 78, xalapcnsis 77. Ranunculus acris 68, acutifolius 210, aleaticus 65, auricomus 61, bul- bosus 436, dichotomus 210, iViscicularis 210, Flammula 210, gcoides anuncmus acris v^:>, acutiiouus ^lu, aiei bosus 436, dichotomus 210, iasciculari; 210, lanuginosus 435, 6, petiolaris 210, 210, trirlcntatus 210, yillosuH 210. RaphauTJS liaphanistmm 214. Rauwolti« beteroph-^'Ua 125. Kestio 634 squarrüsus T" rus 641, triticeus 628, 40, 5, umbellatus 648, vaginatus 628, 35, 6, 7, Tcrticillaris 661, vcrticillatus 6l)l, vimiueus 641, 50, -virgatus 645, 6. Rliexia Deppeana 566, divcrsifolia 565,, iuacquilatcralis 567, Schiedea- na 565, A'crsicolor 505. Rhinactina 10, 35, cinerarioidcr. 37. Khiuanlhus major et minor 442. Rhipsalis sp. 555. Rliizomorpha intestina 500, 39, simplicissima 539, xyloslroma 500. Rluzophora Mangle 196. Rhizopogon albus et lutcolus 409. Rliodiola rosca 63, 7. Rhododendron kamtsdiaticum 64 Rl R] Rl-.^ ----.—_ , -.- , ,- , — 551, querciiium ;.>•>!, salicinuni 50(>. Ribcs ciliatuin 555, ioruUensc 555, rubrum 406. Riiliardsonia scabr* 166. Riedlcia scrrata 227. 752 Rivina acurolnata 36S, humilis 91, lanceolata 368, MutisH 368, octan- ara 368. Robinia florida 181. i Rondeletia pilosa et triflora 688. Rotala mexicana 567, verticillaris 567, 8. Rubia incana 164, oiinocensis 367. Rubus arcticus 63, Chamacmorus 62, 7, fagifolius 571, lloribuuclus 571, occideutalis 571. Rudbeckia oppositifolia 153. Rudolphfa dubia 590. Ruellia barbata 170, lacustris 96, ovata 96, prostrala 96, quitensis 96, strepens 96. Rumex Acetosa 65, buceplialophorus 67, digyiius 65, 7, sp. 90. Russelia lloribunda et sarmentosa 106. myricoides, myrtitolia, saligaa, omn. us'bipinnata l'71, nigra 171, 494, 6, Sabazia sarmentosa 148. Sabinea florida 181. Salix aquatica 495, 6, berberidifolia 70, lierbacca 69, Ilumboldtiaiia 80, incubacea 579, penta'ndra 496, polaris 69, reticulala 62. Salvia affinis, Boosiana, occideutalis, tiliaefolia, omn. 99. Salvinia laevigata et rotundifolia 624. Samara myricoides, mvrtifolia, saligaa, omn. 367. Sambucus bipinnata Sanicula liberta 208. SarcocoUa 677. Saurauja serrala 221. Saxifraga biflora 64, 8, bronclilalis 64, Geum 63, Hirculus 67, nivalis 67, oppositifolia 68, pensvlvanica 67, rivularis 63, 8, sarmentc^sa 496, stellata 67. ^ Schizonia vulgaris 701. Scliizopliyllum commune 701. Schlechtendalia 242, luzulaefolia 243. Schoenus capcnsis 650. Schraukia aculeata 593. Scilla bifülia 384, 5, rosea 384. Scolospcrmum baltimoroidcs 152. Scolymantlius cnicoides 19. Scutellaria rumicifolia 102 Senebiera dubia 214. Senecio beliidifolius 161, calcarius 161, /laccidus 161, grandifolius 162, valeriauncfolius 163. Seriana acutifolia 215, Cambessedeana 214, pauiculata 216, polvplivlL' 215. scandens 215. Seris 253, discoidea 255, polymorpha 254. Serratula acutit'ulia 362, liatroidcs 427, pygmaea 42' Sibbaldia procumbens 69. Sicyos angulata et parvillora 88. Sida amplexifolia 226, angustifolia 226, carpinifolia 225, coromaude liana 226, Dillcniana 2/6, linearis 226, spinosa 226. Siderodendron pauiculatura 307. Silene acaulis 68. Silpliium solidaginoides 153. 753 Solidago aspera 143. Sophora niicropliylla 202, tetraptera 201, 2. Spananthe pauiculata 209. Sparassis crispa 484, 7. Sparganophorus 10. Spermacoce divcrsifolia 166, echioides 166, longiflora 165, rubra 165, teauior 166, 687, Sphaerocephalus 4. Spigelia Humboldtiana 122. SpiLmthes fimbriata et Pseudacmella 157. Spiraea Aruncus 63, creiiata 63, Ulmaria 496. Stacliys agraria, aivensis, boragiiioidcs, ormi. 100. Stacbelina dubia 344. Stammarium hyssopit'olium 135. Statice pubesccns 64. Stellaria crassiFolia 61, cuspidata 233, ovata 233, pubcscens 231. Stemonitis typbiua 390. Stenochibim clcgans 104. Stereura damaecornc 524, stipitatum 526. Stevia arbutifolia 140, fassicularis 140, lavandulacfolia 150, linearis 150, monardaefolia 140, ovata 140, paniculata 140, pubesccns 150, P'jrpurea 139, rhonibcilolia 140. Stittia 26ü, 3, chrysantha 262, 4, parviflora 265. Strigula abietiua 551, ell'usa 550, lobulosa 550, orbicularis 549, sma- ragdula 550. Slylolcpis gracilis 385. Stylosaullies glutinosa 583, guiancnsis 583, procumbens 184, viscosa •>b3. 754 Swcrtia cornlculata, Micliauxi.inaj parviflora, paucillora, plaiitagmea, omn. l--i- Symplocas cocclne.-^ 126. Tabernaementsna grandiflora et Sananlio 124. Tagetes olandestina, lucida, micrantha, stricta, oma. 160. Tanionia scabra 99. Tcphrosia carlbaca 180, cinerea 180, 1, domiogcnsis 581, Ultoralfs 180, ü80, oroboides 581. Ternstroemia lineata et sylvatica 220. Tetraccra volulnlis 551. Tetrapteris aciititi>b'a et Scliiedeana 218. Tetrarrhene disticliopliylla 323. Tctrazygia elacagnoides 198. Thamnoichortus dcbilis <»'«!, 64, dichotomus 641, frulieosus 650, scari- osus 650, spicigerus 647. Thaninomyces Chamissonfs et chordalis 53i. Thalictrura alpinum 64, 9. "versicolor 527, 8. Thelythamnos filiformis 416. Thymus vulgaris 580, xalapensis 100; Tiaridium indicum llo. Tillaca diffusa et rubcsccns 369. Tclieldia alpina 62. Tragia nepctaei'olia et ■volubilis 86. Tremella auranlia, auricularis, fttubriata, omn. 53i. Triachnc 3, 41, TriantJiema niouogyna 684. Tribulus cistoidcs 4'/, maximus 231. Tricernja tinil'olia 217. Trichia clavata 396. TricliiHa spondioidcs 221. Trichociine 286, beteropliylla 280, 3i3, hurnills 288, fncana 287, 9, macrocephila 288, maxinia 2'JO. Trichomaites alatnm 618, bilabintum 618, Filiruli 618. fucoides 619, pyxidifepum 618, radicans 618, triclioideum blS. Tridax procumbei»s 156. Trifolium amabile 576, fragiferum 5S0, pauciflorum 576, rcllexum 576. Trinactc 35. TiLplilion 3, 41, laciniatuni et spinosum 3. Triumfelta angulata, bartramia, Lappula, mollissiuia, obovata, omn. 228. Trixis 24, 42, auriculata 31, brasiliensis 26, cacaboides 34, divaricata 31, 2, liexuosa 32, trutesccus 33, liavancasis 33, mexicana 33, 4, 755 Michüacana 34(, othonnoidcs 27, 34, palllda 30^ paradoxa 34, pi«. iiatilida -8, senecioid<^s 34, stricta 25^ 345, verbasciformis 29. TroUius europaeus 65. Tuber moschatum 409. Tubercularia vulgaris 701. Turnera ulmiLblia 558. Tuipinia laurifolia 247, 9, tomentosa 24S. Tussilngo albicans 354, Auandiia 346, 7, bicolor 357, dentata 352, exscapa 358, iiitegrlfolia 351, lyrata 131, 346, 54, nutans 131, 354, piloselloides 356, pumila 355, sarmeiitosa 360. Tympanis conspersa 54^ Ulmus glabra 496. Uuona vioiacea 211. Uuxia acliillaeoidcs 159. Ursinia antliemoidcs 416, filiformis 414, paleacea 416. Urtica aestiians Sl, caracasana 81, dioica 66, latifolia 82, pumila 82, repeus 81. Utricularia alba 94, billora 94, gracilis 94, intermedia 387, ncglecta 386, vulgaris 3S7. Vaccinium Oxycoccos, uliginosum; viti?» idaca, omn. 62. Valeriana Scannens 164. Varronia f'erruginea 116. Veratrum album 63. Verbena caroliniana 98, lappulacca 99, raexicana 98, nodillora 98. Veibesina helianthoides et Humboldlii 155. Vcrnonia bifrons 261, villosissiraa 253. Veronica agrestis 104. Viburnum miciocarpura 170. Vicia humilis 586, littoralis 581. Villarsia Hiimboldtiana 123. Viola barbata 229, bitJora 63, obliqua 229, striata 229, tricolor 307, uliginosa 61. Viscum angustifolium, falcatum, vaglnatum, omn. 172. I Vitis caribaca 221, indica 221, Lalu'usca 221, tiliaefolia 221, vinifera 493. Vittaria lincata 614. Voigtia 247, 8. Waltlierla amcricana 228. Wedelia minor et ovatil'olia 149. Weinmannia Jiirta, intermedia, piibcscens, omn. 555. Wiborgia Acmclla et parvillora 148. AVilldeiiowia compressa 665, striata 665, 6, tercs 628, 35, 6'i, trisla- cliys 638. [ Woodsia hypcrborca 69. [ ^Yoodwardia radicans 611. Xantlioxylum mclanostictum 231 (v. Zantliox.). Xeraiitlicraum cespitosum 360, spiuosum 280. 756 Zanthoxvlum affmc 367, Culantrilo 367, Lanmrckianum 58, Roxbur- gliianuiu 5S, Rumpliiaiium 58 (v. Xantliox.). Zevlieria acaulis et moiitana 413. Ziiinia tcnuillora 156. Zornia angustit'olia 184, dyctiocarpa 184, glochidiata 183, gracilis 183, laevis 582, latifolia 184, pubesceus- 184, reticulata 183] 582, thyrai- folia 184, 582, zeylonensis 184. Zosteia marina 65. Zvgophyllum debile 4o, dichotomum 48, fnsciculatum 48, fulviitn 44, 5, horridum 46, Lichtcusteiiiianum ■^?, raicrocarpuni 46, miniatura. 49, Morgsana 45, 7, S, pinnatum 48, poitulacoides 50, sessilifolium 44, 5. Gedruckt bei Trowitzsch und Sohii. TJ.E. Ü TJ.E. lliLTJl. Zrv^^z S^I'A'-Z 7a/..Vl. ■i.^„^,., £r.j!loj- fernen ecÄioi(/<;o r.2. ^^£rt/^&z aA~y,urT>ureu 1 /0. Zin^t^ T}i I! 'ULM. Tal ML. -mik Wp, mi TalAU. Tal\W. j,i„^,^a. v:b.ji. Td\W. '. T^^iJX. ■«uol 7^.X. -/'- Cuz^mfuZj'c TdJ^. Td.Xl ^ # Litter atur-BericIlt zur LINNAEA für das Jahr 183 0, Herausgegeben i von D. F. L, von Schlcchtcmlal, der Meil. Chir. und l'liilns. Dr., I'rofcssnr ;in der Uiiiverüilit zu lioiliii und mclirfrer gelehrten Gesellsclinften Mitglied. Borllu 1830. Gedruckt auf Kosten d<:s Herausgebers. In Commission Itti L, ()tliiiii"ke. .11 o f 1. L i 1 1 e r a t u r der d e u t s c Ii e 11 Länder. Jussleu's und De Candolle's natürlicLe Pflanzen -Sy- steme, nach ihren Grundsätzen entwickelt und mit den Pflanzen - Famihen yon Agardh, Batsch und Linne, so wie mit dem Liune'schen Sexual -System verglichen. Für Vorlesungnn und zum Selbstunter- richt, von Carl Fuhlrott, Mitglied des naturhistori- schen Seminars zu Bonn. Mit einer VoiTede von Dr. C. G. Nees von Esenbeck. Bonn 1828. 8vo. VI. u. 242 S. nebst einer Tabelle. In einer Zeit, wo zum Heil der Wissenschaft die Verwandschaflcn der Pflanzen immer mehr anerkannt und igeprüft werden, zeigt sich auch bald die Nothwendigkeit, einen Leitfaden zu haben, welcher angicbt, welches Er- gebnifs die bisherigen Forschungen hatten und zu welchen Resultaten man gekommen ist. Ebenso wird es dem An- fänger nothwcndlg, sich mit dem Bcgrifi" eines Systems, eines natürlichen und künstlichen bekannt zu machen. Vorliegende Schrift soll diese Zwecke erfüllen und wnrde Linnsea är Bd. Liiterat. 1 vom Verf. nach dem Vortrage des vorredenden Gelehrlen bearbeitet. Sie enthält nach dem Abschnitte: Ueber den Begriff des natürlichen Systems in der Pflanzenkunde, Jussieu's und De Candolle's Grundsätze des natürlichen Systems der Pflanzen in Uebersetzungen. Dann folgt Linne's Pflanzensystem erläutert, und endlich die Ueber- sicht der natürlichen Familien nach De Candolle, den bei- den Jussieu, Agardh, Linne und Batsch, indem die Gat- tungsnamen in ihren Familien zusammengestellt werden. Für den Anfänger ist das Buch recht brauchbar, für den Botaniker würde die Arbeit noch nützlicher geworden seyn, wenn jeder Gattung die vorzüglichsten zu ihrer Kenntnifs nöthigen Citate zugesetzt wären, was freilich das Volumen, aber auch den Werth des Buchs vergröfsert hätte. In eine Kritik der Stellung unter den Gattungen darf man sich nicht einlassen, da der Verf. nur seine Vor- gänger benutzte, nicht selbst umschmelzen oder anordnen wollte. Ein Register und die übersichtliche Tabelle der Systeme machen den Beschlufs. Conspectus regni vegetabilis per gradus naturales evoluti. Tentameii auctore H. Th. L. Reichen- bach etc. Pars prima. Inest clavis herbariorum hortorumque seu dispositio regni vegetabilis secun- dum classes, familias, ordines, tribus, formationes. genera et subgenera, adjeeto indice locupletissimo generum, subgenerum synonymorum et nominum francogallicorum. Lipsiae 1828. 8vo. XIV. u. 294 S. Dedication an R. Brown, A. L. (de) Jussieu und C. S. Kunth. Vorrede ist auch deutsch zu haben. Eine vorläufige Einleitung oder Erklärung zu des Verf.'s Sy- stem und darin enthaltener Anordnung findet sich in des- selben Handbuch der Botanik für Damen. Clavis her- barlorum hortorumque das wäre zu brauchen gewesen! aber wir geriethen mit unsern Jussieu'schen und De Can- dolle'schen Ansichten in ein Labyrinth von Namen, wufs- ten nicht hin noch her, und da warten wir auf die Ariadne, den oder die folgenden Bände, und wollen uns führen lassen, stehn aber nicht dafür, ob wir nicht auch die Ariadne irgendwo sitzen lassen. Einiges, was wir so von ferne sahen, wollen wir berichten und ein für allemal warum? dabei fragen: Riccia steht so wie Azolla und Sal- vinia im Anfange der Moose, während Pilularia und Mar- silea die erste Familie der Farrn ausmachen und Isoetes einer andern Klasse angehört, der Zostera und Potamoge ton zunächst steht! selbst nach Bischoffs neuesten Arbei- beiten haben jene Gattungen der Marsileaceen die gröfste Aehnlichkeit unter einander und sind gewifs verwandt. Dracaena steht unter n. 1412. in der Familie der Coro- narien, Asparagus unter n. 1319. bei den Sarmentaceen, die Unterschiede zwischen den Blüthen und Fruchltheilen dieser Gattungen sind aber äufserst gering. — Schelhammera von R. Br. zu den Melanthaceen gerechnet, steht hier bei den Coronarien. Wie Chara, Ceratophyllum, Lycopodlum, Balanophora und Cytinus als Repräsentanten benachbarter Familien in einer Ordnung sich zusammen finden kön- nen, begreifen wir nicht. Equisetum steht bei den Za- pfenbäumen, mit welchen man es sonst nur seines äufsern Ansehn's wegen zu vergleichen pflegte. Die Santaleen werden zwischen die Taxineen und Strobilaceen gestellt. Carpinus steht unter den Amentaceen bei Belula und Al- nus und wird durch Platanus von Corylus und Quercns getrennt. Die \ acciniccn stehen zwischen den Rlii/opho- reen und den Lonicereen unter den Caprifoliaceen, zu eben dieser Familie gehören die Opcrrularien, die Dipsa- ceen und Ccphalanthus nebst Nauclea, friedlich neben und 1 * durcheinander. Canthium steht 2035, Vangueria n. 2103, beide sind nur durch ein Paar Fächer mehr in der Frucht verschieden. — Centralherum n. 2193. ist Synonym mit Ampherephis n. 2198; Pollalesta n. 2197. ist Synonym mit Oliganthes n. 2221. — Lepidaploa wird von Cassini selbst Subgenus Vemoniae genannt, es steht aber hier n. 2216. und Vemonia n. 2185. Die Gattung Distreplus ist aus Elephantopus spicatus gebildet, sie steht 2193, Elephantopus aber n. 2344. Diplopappus 2528. ist einer- ■■ lei mit Diplostephium 2550. — Centrospermum n, 2701. ist dasselbe mit Acanthospermnm n. 2713. Die Cardua- ceae stehen p. 101, die Centaureae aber p. 111! Prlo- nanlhes gehört nicht als Synonym zu Nabalus n. 2170, sondern zu Trixis. Rhinaclina n. 2278. ist einerlei mit - Fungia aber nicht mit Lasiorrhiza, welchen Irrlhum Cas- sinis schon Kunlh wiederlegt hat. Chrysopsis Nutt. gehört einmal zu Diplopappus n. 2528. und dann zu Diploste- phium n. 2550. Felicia steht einmal als eigene Gattung n. 2560. und dann als Synonym von Munychia n. 2547. Shawia steht n. 2223. und n. 2436. Solidago sieht n. 2527. und Aster, so gering davon verschieden, n. 2551. Es feh- len Ligularia Cass., Wiborgia Roth, Cephalopappus Nees, Andromachia Kunlh. Liquidambar steht dicht hinler Xan- ihium! Kolbea Pal. Beauv. ist die ältere Gattung dieses Namens, Kolbea Schldl. mufste umgetauft werden; dage- gen ist Oreas Cham, et Schldl. älter als Oreas Brid. und diese daher zu verändern. — Lopezia steht neben Qualea, und Circaea neben Salvcrlia unter den Myrobalaneen ! in der Familie der Onagreen! ebenda folgt später Hirlella, Combretum^ Conocarpus, Terminalia und Dirca nebsl La- getta! lauter Myrobalaneen! u. s. w — Die von Blume in den Kruidkundige Warnemingen bekannt gemachten Gat- tungen sind zum Theil nicht aufgenommen. Der Index galllco-latinus würde besser ein latino • gallicus seyn, denn i kennt man einmal die französische Benennung, so braucht man sie nicht im Register aufzusuchen; gewöhnlich aber weifs man nur die lateinische und dann kann man nur durch die Supplementbände den Namen finden, unter welchem sie die Encyclopedie auftührt. Terminologie der phanerogamischen Pflanzen durch mehr als 600 Figuren erläutert und besonders zum Unten'lcht für Seminarien und Realgymnasien be- stimmt, nebst einer Anleitung für den Lehrer, wie er in der Botanik mit Nutzen zu unterrichten hat, von Albert Dietrich etc. Berlin 1829. Querfolio. 26 S. u. Vni Steindrucktafehi. Das vorliegende Werk und die Methode des Verf. mag wohl geeignet seyn, einer Mehrzahl von Schülern eine trockne Terminologie einzulrichtern , aber was erhal- ten diese dadurch, auch nicht eine Idee von dem Geiste der in der Wissenschaft lebt, von der Beziehung und Ana- logie der Theile zu einander. Uebrigens fehlen mehrere Termini und manche sind doch sehr diVrflig erklärt oder falsche Beispiele gegeben: Arlllus, amentum sind z, B. nicht ordentlich erklärt, Robinia hat keine Spinae, son- dern die Stipulae haben hier die Form der Aculei; die Schmetterlingsblumc besteht aus 5, nicht aus 4 Blumen- blättern; die Dolden haben keine zusammengesetzten Blät- ter sondern zerlhciltc, dafs es keine einfachen Dolden giebt ist falsch; der Anlhcra unilocularis so wie der in- trorsa luul cxtrorsa und anderer Benennungen wird nicht gedacht. Bei den Früchten sieht es etwas bunt aus. Der \c\L will, wie er sagt, streng Linneisch seyn; aber das ist niclit der Fall, selbst beim Linn. System läfst er die Syngcncsia Monogamia fehlen so wie die Polygamia Tri oecia, eifert aber dabei gleich: Linncs Classen sind un- verbesserlich und eine Sünde ist es, auch nur eine der- selben entbehrlich oder gar schlecht zu nennen. — • Achilles Richaixl's neuer Grundrils der Botanik und der Pflanzenphysiologie, nach der 4ten mit den Characteren der natürlichen Famihen des Gewächs- reichs vermehrten und verbesserten Originalaus- gabe übersetzt und mit einigen Zusätzen, Anmer- kungen, einem Sach- und Wort -Register versehn von Mart. Bald. Kittel ^'tc. Mit 8 Steindruckta- feln. Nürnberg 1818. 8vo. XXVIIL u. 642 S. Diese Ueherselzung von RIchard's brauchbarem Hand- buch macht eigentlich einen Theil des Werks: Vollstän- diger Inbegriff der Pharmacie, aus. Wir zweifeln nicht, dafs sie schon deswegen viel Beifall finden wird, weil sie die Aufzählung der nat. Familien und der Charactere voll- ständig enthält, was nur seilen in Handbüchern gefunden wird, und deren Kenntnifs man Immer weiter verbreitet wünschen mufs. Die Uebersetzung Ist sehr gut. Die Kupfer sind auch Im Original dürftig. Amoenitates botanicae Monacenses. Auswahl merk- würdiger Pflanzen des k. botanischen Gartens zu München in Abbildungen und Beschreibungen nebst Anleitung rücksichtlich Ihrer Cultur, von Dr. C. F. Ph. von IVIarlius etc. 1. Lieferung. Frankfurt a. M. 4to. In diesem ersten Htflo, worin der Gattungs- und Ar. ten -Character deiilsch und französisch, die Beschreibung lateinisch, die weitem Milflieilungen aber wieder deutsch und französisch und die Kupfererklärung lateinisch abge- fafst sind, finden wir die sauber lllbographirlen und co- lorirtcn Abbiltlungeii 1) der Anda örasiliensis, 2) des Aeolanilms suavis (nov. gen. Calyx cylindrlcus Irunca- lus, limbo fructlferi clauso, basi circumscissus. CoroUa bilabiala resupinaia, labio inferiore indiviso cueullato ; n. sp. foiiis obovatis, floribus biseriatis secundis spicalis, bracteis apice glandulosis. Colitur in Brasilia); 3) der Sagittaria echinocarpa (n. sp. foiiis ovalo-sagillatis, lobis ovatis ob- tusis dente terminaüs, scapo simplici, floribus hermaphro- diliiS racemosis, carpellis niuricalis. In aquis slagnantibus prov. Parä Braslliae ) ; 4) und 5) der Astrapaea Wallichii. Es Weibt iur Kenntnifs der hier abgehandelten Pflanzen wohl kaum etwas zu wünschen übrig und so hoffen wir, dafs günstige Abnahme auch das Fortbestehn dieses Werks möglic!^ machen möge. Abbildungen neuer u. seltener Gewächse des kön. bot. Gart. z. Berl. etc. v. Link u. Otto. Bd. 1. Heft 3. (s. Linn. III. Litt. p. 115 u. 177.) 13. Begonia sanguinea Raddi. 14. Begonia mono- ptcra n. sp ., fol. cuneiformibus oblique Iruncatis irregula- riter subcrenatis papillosis sublus sanguineis, germinis ala unica. Mexico. 2].. 15. Echhiococtus tortuosiis n. sp., caulc subgloboso supra deprcsso viridi costis 14 arcuatis, spinis mediis 4 — 6 parum majoribus crassioribus , reü- quis plurimis, omnibus subacqualibus patentibus tortis. Brasilia, tr- 16. Echinocactus Otionis Lehm. 17. Alfium glandulosum n. sp., fol. radicalib. carnosis supra planis sublus cavinatis glaucescentibus , scapo auclpiti, germine Irlglandnloso. IVIexico. Coetocnpu'iu *) n. gen. Amarylli- deariim. Inüorescenlia racemosa Cor. supera incurva lu- *) Ex •x.o(?fji', cubile; y.a,7ivQq, fumus : SlubeiiMiich, sine dubio in aratiam cujusdam hoc nomcu gercntis. — Genus a Brat>oa Lex. vix diversum. (Editor.) 8 bulosa sexfida laclnils apice glaudulosis. Stigma conca- vum fimbrlalum. Pericarp. hlloculare, seminibus centra- libus. 18, Coeiocapnia geminißora fol. carinatis, pedl- cellis geminls. Mexico, ^j.. Genus Cyrtantho proximuni differt inflorescentia tum dcnlibus corollae glandulosis et stigmatis forma. Bd. 1. Heft 4. Auf Kosten der Verfasser. 19. Segonia incarnata n. sp. caule ramoso, folüs dimidiato - cordalis acuminatis angulato - denlatis et acute crenatis subciliatis, germinis alis 2 angustioribus, terlia maxima obluse triangulari. Mexico. 2J.. 20. Allium coeru- leum Pall. 21. Ilydrocotyle leucocephala Cham, et Schldl. 22. Doronicnm mexicanmn Cerv. in litt., caule pilosissimo, fol. scabro.lilrtis, inferioribus petiolatis ovali- bus oblusiusculis medio crenato- denlatis, superioribus se- miamplexicaulibus oblongis integerrimis mucronatis sum- mis lanceolatis. IMexico. cf. 23. Escallonia bifida, ra- mis lerelibus fol. oblongis et lanceolatis basi altenuatis ob- lusiusculis saepissime bilidis serrulatis venosis sublus fus- co - punctatis , thyrso ramosissimo. (Esc. floribunda? ]3. montevidensis Cham, et Schldl.) 24. 31elastoma suhtri- plinervium n. sp., caule ramoso, fol. ovalibus obtusiuscu- lis versus apicem trinlinerviis in petiolum attenualis, pilis adpressis, panicula ramorum tcrminali, calyce 4 -lobe, lo- bis acuminatis. Mexico, t?. Band I. Heft 5. — 25. Begonia viartiana n. sp., caule ramoso, folüs dimidiato -cordatis angulatis acute cre- natis glabcrrimls, germinis alls 2 angustioribus, tertia la- tiori. Mexico, t?- 26. MmnmiUavia rhodaniha n. sp., subramosa, viridis, oblonga et subcylindrica, tubercuiis (ramulis) subcylindrlcis apice spinis radlantibus e flaves- centl-albis demum rubescentlbus. Mexico, t?. 27. Bletia humilis n. sp., vaginis bulbcscentibus , folüs lanceolatis, pedunculls radicallbus umfloris, labellum basi subtus sub- trilobum, lobis laterallbus erectis. Mexico. 2|i. 28. Her- mannia inflata n. sp., tomentosa, fol. ovalibus crenulatis rugosis quinqnenerviis, calycibus inflatis reticulatis. Mexi- co, t?. 29. Alstroemeria acutifolia n. sp., caule subvolu- bili, foliis peliolatis lanceolatis longe acutalis, subtus pu- bescentibus umbella simplici, pedunculis pubescentibus, laciniis aequalibus. Mexico. 2^. 30. Achyropappus schhuh- rioides n. sp., caule foliisque scabris, horum laciniis linea- ribus, radii flosculis 1 — 3. Mexico. ©. Iconographia botanica s. plantae criticae etc. auctore H. G. Ludovico Reichenbach etc. Centuria sexta. Lipsiae 1828. 4to. Indem der Verf. uns mit dem Schlüsse der 6ten Cen- lurie beschenkt, erbalten wir auch die dazu gehörige Vor- rede, in welcher der Verf. uns die Fortsetzung dieses und seines andern Kupferwerks verspricht, und uns ein neues Werk: Uebersicht des Gewächsreichs in seinen natürli- chen Entwickelungsstufen, ankündigt. Folgendes sind die in dieser 2ten Hälfte enlhaltenen Abbildungen. 551. Camp, lamiifolia M. B. 552. Camp, lunariaefolia W. 553. Camp, glomerata L. 554. dieselbe. 555. Camp, aggre- gata W. a farinosa. 556. C. aggr. /3 corniculata. 557. C. aggr. y viridis. 558. Camp, speciosa Hörn. 559. Camp, elliplica Kit. 560. Camp, foliosa Ten. 561. Orchis py- ramidalis L. 562. Orch. globosa L. 563. Orch. mascula L. 564. Orch. latifolia L. 565. Orch. majalis Rchb. 566. Orch. maculata L. 567. Orch. coriophora L. 568. Nigritella angusiifolia Rieh. 569. Orch. ustulata L. 570. AUium flavum L. var. tauricum Bess. 571. Campanula \ petraca L. 572. Camp, ccrvicaria L. 573. Camp. ccrv. /3 multiilora W. K. 574. Camp, lingulata W. K. 575. Camp. 10 — ^ capitaia Sims. 576. Ruincx crispus L. ö77. Trigonella platycarpos L. 578. Pocockia crelica DC. 579. Audro- sace carnca L. u. Andr. oblusifolia All, 580. Androsace villosa L. u. Andr. Chnniacjasme Wulf. 581. Primula mi- nima L. 582. dieselbe. 583. Pr. minima hybrida. 584. Prim. Candolleana Rchb. 585. Nepeta racemosa Lam. 586. Nepeta lanceolata Lam. 587. Nepeia Mussini Spr. 588. Prunella longifolia Pers. 589. Polentiila chrysantha Trev. 590. Pot. intermedia L. 591. Dianlhus Bisignani Ten. 592. Campanula alliariaetolia \\. 593. Listera ovala 1». Br. 59 i. Gynmadenia viridis Rieb. 595. Gym- nadenia odoratissima Hieb. 596. Gynmad. eonopsea Rieb. 597. Gymnad. cucullata Rieb. 598. Gladiolus commu- nis L. 599. Glad. imbricalus L. 600. Glad. segetum Ker. — Centuria septima. 601. Analyse der Blumen von Viola camina L., V. Riviniana Rchb., \. sylveslris Lam. 602. Bisculella auri- culata L. b03. Bise, erigerifolia DC. 604. Bise, bispida DC. 605. Blsc. eicboriilolia Lois. 606. Bise, lyrala L. 607. Bise, erucifolia Rcbb. 608. Bise, maritima Ten. 609. Bise, rapbanifolia Poir. 610. Bise, ciliata DC. 611. Bise, depressa W. 612. Bise. Columnae Ten. 613. Bise, apula L. 614. Bise, obovala T)etA\ 615. Bise, obcordata Rcbb. 616. ßisc. laevigata L. 617. Bise, coronopifolia All. 618. Bise, ambigua DC. 619. Bise, saxatilis Sebl. 620. Saxifraga umbrosa L. 621. Sax. hirsula L. 622. Sax. punctata L. 623. Sax. punet. var. muliiflora. 624. Sax» serralilolla. 625. Sax. elegans Mack. 626. Sax. modesta Rcbb. 627. Sax. polila Haw. 628. Sax. Geum L. 629. Primula carniolica Jacq. 630. Pr. venusta Host. 631. Pr. intrusa Rcbb. 632. Pr. ciliata Morelli. 633. Pr. hirsula Vill. 634. Pr. villosa Jacq. 635. Pr. pubescens Jacq. 11 636. Pr. latlfolia Lapeyr. 637. Pr. crenata Lam. 638. Pr^ uralensis Lam. 639. Xeranlhemum cylindraceum Sibth. et Sm. 640. Xer. inapertum W. 641. Xer. annuum L. 642. Centaurea pectinata Lam. 643. Gladiolus byzantinus Mill. 644. Veronica filiformis Vahl. 645. Ver. biloba Vahl. 646. Stachys corsica Pers. 647. Euphorbia fragi- fera Jan. 648. Kernera auriculata Rchb. 649. Jonopsi- dium acaule DC. 650. Sagina decandra Rchb. Zeitschrift für Natur- und Heilkunde, herausgegeben V. d. Proff. d. Chirurg, medic. Akademie in Dres- den etc. 8vo. lieber einen muthmofslich neuen in Deutschland einhei- mischen Cucuhalus (mit AbbildungJ von Ficinus etc. Bd. L p. 73. Merhwürdige Ernährung und J^er zweigung einiger Lin- dcnwurzeln von Schmalz etc. Bd. II. p. 107. Verhandlungen der Gesellschaft naturforschender Freunde in Berlin. Erster Band. Sechstes Stück mit 2 Kupfert Berlin 1829. 4to. Bemerkungen über die Tradescantia Zanonia, welche in unsern Gärten kultivirt wird. V. Hr. Peter Carl Bouchc. p. 392. Unler dem Namen Trad. Zanonia wird in den Gär- ten eine Pfl. kullivlrt, welche von der gleichnamigen von Svvarlz beschriebenen verschieden ist imd welche der Verf. mit dem Namen marginata belegt u. folgende Diagnose giebt. Tr. caule ereclo superne ramoso; fol. oblongo-lan- ccolalis acuminalis, basi in peliolum villoso-ciliatum atte- nuatis, margine pilosis undulalis snbtus vaginisque pnbes- centibiis; pednnculis extrafohaceis solitariis mullifloris, me- dio geniculalis; bracteis geminis planis cordato-ovatis acu- 12 minatls rcflexis; filamentis iiudis. Es untcrscheldel sich daher diese Pll. von der Tv. Zcmonia durch zolllaiige dem Stengel anliegendcBlatlscheiden; durch Blumenstiele, welche aus der Basis der Blaltscheide entspringen und am Grunde von einer röhrigen, dicht anliegenden Scheide umgeben sind, endlich durch ganz, kahle nicht zottige Staubfäden. Auseinandersetzung der Celsia Arcturus L. und Celsia glandulosa mihi. V. Hr. Peter Carl Bouchc. p. 493. Der Verf. hält die aus cretischem von Sieber mitge- brachtem Samen gezogene Celsia für die richtige A. Arctu- rus L. und die unter diesem Namen bisher in den Gärten kultivirte für eine neue Art, Celsia glandulosa benannt. Folgende Charactere dienen zu ihrer Unterscheidung. Cel- sia Arcturus caulc foliisque sublanato-villosis, pilis ramo- sis, foliis plerisque alternis obtuse subserrato-crenatis, in- ferioribus sublyralis, superioribus oblongis; bracteis sub- integerrimis glabris nilidis, pedicellis bracteis longioribus calycibusque glabris nilidis. — Celsia glandulosa caule foliisque glanduloso-pubescenlibus pilosisque, pilis sim- plicibus; foliis plerisque oppositis acute serralo - crenatis, inferioribus lyratls superioribus oblongis, bracteis serratis glanduloso - pubescentibus; pedicellis bracteis longioribus calycibusque glanduloso - pubescentibus. Versuche über die Resorption der Pßanzen. Von H. F. Link. Vorgelesen am 16. Januar 1827. p. 396. Der Verf. bog Zweige verschiedener Pfl. in Auflösun- gen von arseniger Säure und sah in kürzerer oder länge- rer Zeit die Pfl. danach absterben , Pfl. mit saftigen und festen Blättern wiederstanden länger; es wird daraus der Schlufs gezogen 1) dafs die Pfl. durch die Oberfläche der Blätter Flüssigkeiten resorbiren; 2) dafs diese Resorptioi aber nur dann geschehe, wenn die Pfl. derselben zur Er^ 13 nährung bedarf, daher leicht bei schnellem Wachsthum, wenn die Pfl. viele Triebe macht; schwer wenn sie sich aus den Blättern noch ernähren kann. Handbuch der medicinisch-pharmaceutischen Botanik. Nach den nalürl. Familien des Gevvächsreiches be- arbeitet von Dr. Th. Fr. Ludw. Nees v. Esenbeefc und Dr. Carl Heinr. Ebermaier. — Erster Theil. Düsseid., bei Arnz et Comp. 1830. VIII. u. 392 S. Bei dem unaufhaltsamen Forlschreilen der Nalurwis- senschaften, woran Botanik und Heilmittellehrc nicht ge- ringen Theil nehmen, kann ein Werk, welches die neue- sten Entdeckungen beider Fächer und das danach sich immer in etwas anders zurundendc Tolum, wie es diesen Tag steht, den Sludirenden, aber auch zum Nachschlagen dem Botaniker vom Fache, zweckmäfsig zusammengestellt vorführt, nicht zu früh kommen, da seit der verdienst- lichen Verpflanzung von Richards med. Botanik auf deut- schen Boden, mit Ergänzungen, vieles neue IMalerial hin- zugekommen ist und Manches sich anders stellt, Geigers sehr vollständige und gute pharmac. Bot. aber zu einem voluminösen theuern Werke gehört, welches das in vor- liegendem Werke befindliche IMedicinische als aufser dem Plane liegend, nicht enthält, auch nicht im natürlichen System abgefafst ist. Seitdem schon Linne, dann De Can- doUe, auch Cassel, auf die — ähnlichem Baue parallel gehende — Aehnlichkeit der Bestand Iheile natürlich ver- wandter Gewächse immer mehr aufmerksam gomacht ha- ben , ist besonders für eine mcdicinische Bot. das natür- liche System das zweckmäfsigstc , und dieses in Deutsch- land mehr einzuführen wird vorliegendes ^^ crk sicherlich I beitragen, da es die fast mivermeidlichc Trockenheit sy- I stematischer Werke demnach glücklich vermeidend, nicht 14 — minder Alles mit den schärfsten Charakteren bexeiclmet. Das Wichtigste der ]\Ierkmale ist oft — sehr zweckmä- fsig — durch den Druck hervorgehoben; und obgleich das Register erst am Ende des Ganzen kommen kann, so ist doch so schon der Ueberblick und das Auffinden augen- blicklich zu gewinnen durch die jeder Hauptabiheilung vorangehende kurze Uebersicht der Abth. , dann an be- treffender Stelle des Einzelnen eine Erinnerung an jene Uebersicht, endlich durch die Columnentitel. Das Ganze ist nach Jussieu's Systeme, namentlich wie es in Richard's Elementen der Botanik, ausgeführt ist (nicht wie in des Letzteren medic. Bot., — auch werden wir mit den zwei- deutigen und sprachwidrigen französ. Klassen-Namen als: Epislaminie etc. verschont), nur mit einigen Aenderungen,' z. ß. Zusammenstellung aller diclinischen Gewächse als erste Reihe der Monochlamydeen d. i. der ersten und un- terstcn Abth. der Dicotyledonen. Dieser Band, mit den Pilzen beginnend, schliefst mit den diclinischen Familien, deren Uebersicht wir hier mittheilen, um zugleich zu zei- gen, wie sehr verwandte Familien auch im Druck in eine Zeile zusammen gestellt nur durch Commata getrennt, als eine natürl. Klasse bildend bemerklich gemacht sind: Cy- tineae R. Br. (excl. gen. non parasit.) — Cycadeae Rieh., Coniferae Rieh., Myriceae Rieh. — Cupuliferae Rieh., Be- tulinae Rieh., Platanaceae, Salicinae Rieh. — Urticeae DC, Artocarpeae DC, Monimieae .Tuss., Antidesmeae DC. — Osyrideae DC. (cum Hippophae. ) — Euphorbiaceae Juss. — Daliscinae R. Br. — Begoniaceae DC. — My- risliceae R. Br. — Im Einzelnen findet man die neuesten! Arbeiten z. B. von Bischoff, Humb. et Kunth, Blume, Ri-! chard d. ä. (Coniferae) u. a. benutzt und das Ganze (wel- ches zugleich als Commentar dient zu den durch Fr. N. V. E. fortgesetzten Düsseldorfer Arzneipflanzen, deren Ab- bild, angeführt werden und nach dem Buche nun geord- _ 15 net werden können, deren Ites Supplementheft auch bald vollendet ist) sichtbar mit Liebe bearbeitet, eben so wie sichtlich der medicinisch- pharmakologische Inhalt vom an- deren Hrn. Verf., dem auch durch mehrere bolan. Schrif- ten, z. B. s. Diss. PI. Papilionacearum monogr, med., be- kannten Sohne des seel. berühmten Ebermaier: — bei der medic. Anwendung wird auch die Meinung der Alten oft unter Nennung der Einzelnen, kurz erwähnt, auch der zuweilen abweichenden Wirkung auf Thiere gedacht; viele in andern Ländern oder Welttheilen als Arznei gebräuch- liche werden kurz berührt, wobei sich der Werlh des natürl. Systems gleichfalls zeigt. Auch das Chemische ist überall gehörig und befriedigend in Kürze beigebrachl. Das Werk wäre sonach — während andere ähnliche theils blofs medicinische Botanik, theils medic. Bot. verbunden mit botanischer Pharmakologie sind — als (medicin.) Bot. veibunden mit Maleria medica (des Pflanzenreichs) zu charaktcrisircn. — Druck und Papier sind ausgezeichnet schön. (Eingesandt.) Pharmaceutisrh-medicinisclie Botanik oder Beschrei- bung und Abbiklung aller in der letzten Aus u. 112 S. Frankfurt a. M. 1828. 8vo. Nach natürlichen Familien in deutscher Sprache; vor- 30 angeschickt ist eine Uebersicht der Gattungen nach Lin- nelschenn Syslem. 1409 Phanerogamen werden aufgezählt und 2708 Cryptogamon. Jede Art ist mit deutschen und laicinischcn Namen, mit Diagnose, einigen Synonymen, Standort, Blüthezeit und dem Zeichen der Dauer ver sehen. De plaiitis quibiisdaiii Italiae borealis et Germauiae' auslralis rarioribiis. Dissert. inaug. bot. etc. ai'ctore Jul. Leop. Eduard. Ave-Lallemant Liibecensi. Be- rolini 1829. 4to, 20 S. u. eine scliwarze Kpftfl. Der Verf. beschreibt in der vorliegenden Disserlatiort einige ihm in verschiedener Hinsicht merkwürdige PflanJ zen, welche er auf einer Reise, im Jahre 1826 von BerJ lin aus unternommer , sammelte. Die Anzahl aller von ihm gesammelten Pflanzen beläuft sich auf 1200. FolgenJ des sind die abgehandelten Pflanzen: 1. Valeriana moii- tajia, davon wird eine Var. parviflora beschrieben (F. l.)j 2. Fcilia trldentata Stev. mit 2 Var. 3. Globidaria cor- difolia mit einer Var. tridentata. 4. Scabio.sa amhigna n. sp. , (F. 2.) glabra foliis coriaceis, decursive pinnatis. inferioribus obluse pinnatis, corollac 5-fidae laciniis lan-l ceolatls, repando-crenalis. Prope Nicaeam. An var. Scab, pyrenaicae glabra floribus nonnihil monstrosis. 5. Sca- biosa agresfis, mehrere monstriise Blülhenformen werden hiervon bcscli rieben (F. 3 — 12.). 6. Jndrosace carned L. nat einer ^ ar. serrata. 7. Primula pubesccns LoiS' (Fl. gall. excl, syn. Jacq. Pr. hirsula /3. Pr. glandulosa Scr. DC.) wird ausführlich beschrieben. 8. Campanulä rotimdifolia L. Var. gracilis (F. 13.). 9. Campamda fragilifi Cyr. vom Verf. bei Nizza beobachtet und zwar die kahle Abänderung. 10. Lonicera implexa Ait. Var. splnescens wird beschrieben. 11. Genliana prostrata 31 Haenke vom Heillgenbluler Tauern. 12. Buplcurum pro- tractum Link, bei Nizza. 13. Ileradcimi caucasicom Sfev, auf dem Monte Baklo. 14. Tamavix ajricana Desf. am Meeresufer bei Menton. 15. TamavLv devurica Willd. var. ilalica, ausfülirlich bescbricben, mit der vorigen bei Menton. 16. Stalicc cchidiäca L. var. mucronata (St. spl- nosa All. n. L.) 17. Biilbocodhnn- vernum L. über dem Dürfe Ponte chlanale in monle Vesulo. 18. FritiUaria ^Meleagris L. var. alpina und var. lutea. 19. Silcne acou- aulis L. mit 2 Varietäten a. vulgaris (aeaulis All.) F. 14. 15. — i3. exscapa (S. exscapa All.) F. 16 — 19. incl. 20. Silene bicolor Tliore. 21. (Xvalis villosa M. B. 22. Lythriim. punicifoUinn Cliam. et Schldl. 23. EupJiorbla üinea L. sämmtlich bei Nizza. 24. Euphorhia laeta Ait. (divaricata Jacq. ) beschreibt der Verf. Meitläuftig und hält sie eher für eine ausgezeichnete Monstrosität von E. den- droides als für Art. 25. Cistus croceus Desf. bei Nizza. 16. Aquilcgia vlscnsa Gouan, L. auf der Kühvvegeralp 11 Kärnthen. 27. Aquilcgia vulgaris L. var. atroviolacca luf dem Col de Tende. 28. Ihtimiiciihis montanjis \S. /ar. personatus (F. 20. ) von der Kirschbuuiueralp. 29. Pt'- licularis gyrojlecca W. ausfüliilich besclnlcbcn, dazu ge- lört Ped. fasciculata Bell, aber wohl nicht Pcd. gyroflcxa ^ill. Delph., welches nur eine rolhblühenc'.e Var. v. P. uberosa scheint. 30. Polygala vulgaris L. var. pyxo- )hylla beschrieben (F. 22.). oi. Ceui.sLa scricca "Wulff. ). Nizza. 32. Gen. germanica L. var. spinosior. 33. La- hyrus hetcrophyUns L. var. platyphyllus. 34, Hippocrc- lis ciliata \V. b. Nizza. 35. .istragahis montanus L. \. aeaulis, b. caule.sccns, c. grandistipulatus (F. 22.). 56. Lotus hispidus Desf. b. Nizza, 37. Tragopo^on .si- uiatus n. sp. caule glabro, anlhodio llosculls radii sesqui- ongiore, fol. undulalo-sinuatis, superne lloccoso-lanatis; b. Vizza, vielleicht Var. von Trag, porrifolius. 38. Srorzo- ■i^ 32 iiera iaraocacifoUa Jacq. var. hirta b. Ventimiglla. 39 Lcontodon hispidmn L, var. y. b. Nizza. 40. Hieraciim pilosrUdidcs Vill. in der Islau bei Lienz. 41. Hier '^randiflonim All. var. taraxacifolium, Mout Cenis. 42. An drvala laiiata L. var. uniflora b. Nizza. 43. Cirsium cniv hlgiinni All. 44. AcJdllea Clavennaa^ var. glaberrimp. 45. Ccntaurea montana var. discolor, Vochiner Alpen^ 46. Typha nana n. sp. spica foeminea ovali - oblonga, masculae conligua, filamentis indivisis, foliis anguste linea ribus, semicylindraceis, leviter canaliculalis (F. 23.). Iq flum. Var prope Nicaeam. Vollständige Beschreibung und Abbildung der sämmt- liehen Holzarten, welche im mittlem und nördlichei:| Deutschland wild wachsen. Für Gutsbesitzei^ Forstmänner, Oekonomen und Freunde der Natur» Nach den besten Hülfsmitteln bearbeitet und her- ausgegeben von F. L. Krebs etc. Braimschwei^ 1827. fol. In Heften v. 6 Tafeln. Das ersle Heft enthält folgende Abbildungen in colo- rirtem Steindruck: 1. Acer plalanoides L. 2. Acer Pseudo platanus. 3. a. Acer campeslre, b. autriacum. 4. Acei tataricum. 5. Aesculus Hippocaslanum. 6. Alnus ghili, nosa. Die Bilder geben gute Vorstellungen von blühender und huchltragendcn Endspitzen ab; die Darstellung dci,, Knospen, der blattlosen Zweige und des Baumwuchsei überhaupt fehlt und grade dies halten wir in solchen forst botanischen Werken nicht für überflüssig, denn dies ist schwer zu beschreiben aber in seinen feinen IModilicalio neu leicht abzubilden. ., 33 Car. a Linne eq. systema vegetabilium etc. Volumi- nis septimi pars prima curantibus Jos. Augusto Scliiiltes M. D. et Prof. et Jul. Herrn. Schultes M. et Ch. D. Stuttgardtiae 1829. 8vo. XLUI. u. 753 S. Die erste Abtheilung des siebenten Bandes, einen Theil der Hexandria enthaltend, ist endlich erschienen und damit die Gewifsheit, dafs das mühsame Werk fort- gesetzt wird, welches die Stelle einer Bibliothek fast ver- treten könnte. Die frische Kraft des Sohnes kommt dem Fleifse des Vaters zu Hülfe und so sehen wir in dem vor- liegendem Bande mit grofser Genauigkeit alles zusammen- gebracht und gelragen, was nur den Verfn. zu Gesicht kam und selbst Neues ausführlich beschrieben mit aufge- nommen. Nachträge werden, wie überall in den vor- schreitenden Wissenschaften, auch hier bald nüthig wer- den, denn mit jedem Tage zeigen sich jetzt fast neue Entdeckungen. Möge den ileifsigen Verfn. nichts störend in den Weg treten, was sie an der möglichst schnellen Fortsetzung des Werkes hindern könnte. Dem Verneh- men nach ist schon viel vorgearbeitet und der nächstfol- gende Band fertig. Flora Brasiliensis seu enumcratio plantarum in Bra- silia tarn sua sponte quam accedente ciiltura pro- venientimn, quas in itinere auspiciis Maximilian! Joseplii I. Bavariae regis annis 1817 — 1820 per- acto collegit partim descripsit; alias a Maximiliano seren. principe Widensi, Sellovio aliis({uc ad^ectas addidit, commimibus amicorum propriisque sludiis secmidum melhodum naturalem disposilas et illu- stratas edidit C. F. Ph. de Marlius Vol. IL Pars Liiinaea Sr Bd. Litterat. 3 34 prior. Gramineae, a Neeslo ab Esenbeck exposi- tae. Stuttgartiae et Tubingae 1829. 8vo II u. 606 S. Auch unter dem Tilel: Agrostologia Brasiliensis seu descriptlo graminiim in imperio Braslllensi huc usqiie detectorum auclore G. G. Neesio ab Esenbeck etc. Hiermit hat die botanische Welt ein Stückchen der Brasilischen Flor erhallen , welche alles in Brasilien bis jetzt Entdeckte zusammenfassend, im \ erein mehrerer Ge- lehrten, von Martins in IMünchen herausgegeben werden soll. Es umfafst diese ersle Abtheilung des zweiten Ban- des den Anfang der Monocotylen: die Gräser, und der erste Band wird die Cryptogamen in vielen Ablheilungen von verschiedenen bearbeitet uns nachbringen. Nach kur- zen Vorreden von Martins und Nees von Esenbeck sen. folgen die Beschreibungen der brasilischen neuen Gräser mit ausführlicher Betrachtung der schon bekannten. Die- sen schliefst sich am Ende eine botanisch -geographische Abhandlung an über die Vertheilung der Gräser in Bra- silien so wie über deren ökonomische und technische Anwendung daselbst. Den Beschlufs macht: Prudenlii Amaralii Brasiliensis de sacchari opificio Carmen. Ein vollständiges Begister macht den Gebrauch des ganzen Buches bequem. Nova genera et specles plantarum quas in itinere per Brasiliam etc. etc. siiscepto collegit et descri- psit C. F. P. de Martins etc. Vol. III. ultimum Fase. 1. Tab. 101 — 131. Monachii 1829. fol. Diese Abiheilung enlhält wiederum treffliche Beiträge nicht nur zur Flora Brasiliens, sondern auch durch die 35 sich anreihenden Belrachtungen über verwandte Gegen- stände, monographienartige Bearbeitungen theils kleiner Familien theils einzelner Gruppen und Gattungen. Die Galtung Physocalyx erhält durch die hier beschriebenen und abgebildeten beiden neuen Arten: major und minor erst rechte Haltbarkeit und Sicherheit. Darauf folgen die Gattungen Kirgularia R. Pav. und Gerardia L. , von cr- sterer sind 5 Arten aufgeführl , zum Theil schon früher als Esterhazya und Gerardia bekannt geworden, von letz terer 7 Arten aufgezählt, von denen 2 abgebildet sind. Zu eben dieser Familie der Scrofularinen gehört die fol- gende Gattung Mecnrdonia mit einer Art pusilla^ die dazu gehörigen Observationen bezeichnen die Verschiedenheiten der nahe verwandten Geschlechter und geben die Cha- ractere für die Gattungen Herpestes Gaerln. (typus Herp. Ictnigera Cham, et Schldl.) und Bramia Lam. {Calytri- plex R. Pav.; typus Gratiola 3lonnieria L. s. CaJytrU plex ohovata R. Pav.) — Die Gallung 3Icndozia von den Acanthacecn wird durch 5 Arten erläutert und dabei noch einer merkwürdigen neuen Gattung Clistax hrasi- liensis derselben Familie ausführlich gedacht. Mit der nun folgenden Gattung Gcsncra hebt eine Monographie der Familie der Gesnereen an, 4 Gesneren werden abge- bildet, und 8 andere brasilische kürzer abgehandelt. Von den übrigen Gesnereen werden in der Anmerkung zwei Gattungen Conradia und Uytidophylhnn gebildet. Dann folgt die Gattung Episcia Mart. zu welcher aufscr zwei hier abgebildeten Arten auch die Bcslcria mclittifolia L. gehört. Die Gattung Bcslcria ward mit drei Arten in Brasilien gefunden, von denen eine abgebildet ist. JVcma- tanthus Schrad. erhält hier eine neue Art. Hyporyrta ist eine neue Gattung mit 5 Arien, von denen drei abge- bildet sind. Alloplectus Mart. (Cranlzia Scop. Oroban- chiae spcc. Vcllozo) tritt mit 2 Arien auf, welche zu den 3* 36 schon bekaiinlen kommen, nämlich Bcsleria crislata L., hispida Kth., coccinea Aubl. , bicolor Schott? u. B. san- guinea Pers. ? — Bcsleria scrrulata Jacq. und vielleicht auch B. spcctahilis Kth. bilden mit der hier abgebildeten Art (Dr. calcarata) die neue Galtung Drymonia. Die Gesneria harhata Nees et Mart- wird hier zu einer neuen Galtung Tapina erhoben und erhält noch eine Art T. pu- silla, Gloochüa L'Her. wird in einer neuen Art darge- stellt u. Sirmingia Nees damit vereinigt. In einer An- merkung werden die Gattungscharactere der noch übrigen Gesnereen: Colinnnea, Trevirania^ Sarmienta und Mi- traria gegeben und dann eine Uebersicht der Gattungen dieser kleinen Familie gewährt, über welche die folgen- den Seiten noch weitere Erläuterungen und Erörterungen enthalten. FFitheringia L'Her. aus den Solaneen erhält einen Zuwachs von drei neuen Arten und Thryallis L. von den Malpighiaceen wird durch die Abbildung zweier Arten bereichert Reise in Brasilien auf Befehl Sr. Majestät Maximi- lian Joseph I. Königs y. Baiem in den Jahren 1817 — 1820 gemacht und beschrieben von Dr. J. B. V. Spix etc. und Dr. C. F. Ph. v. Martius etc. 4to. Erster Theil München 1823. X u. 412 S. Zweiter Theil bearbeitet und herausgegeben von Dr. C. F. Ph. V. Martius. München 1828. VIII u. 884 S. Wenn einerseits die Erzählung einer Reise schon der Begebenheiten wegen das Interesse erregt, so wird dies noch vermehrt, wenn naturgetreue Schilderungen der Na- tur, des Landes, der Eingebornen, der natürlichen Kör- per hinzugefügt sind. So erhält eine solche Reise mehr- faches Interesse auch für den Naturhistoriker, der sich \n 37 das Land versetzt glaubt und eine deutlichere Vorstellung von den Gegenständen erhält, da er sie in Verbindung mit der sie umgebenden Natur sieht, weither sie den Character verleihen. In der vorli'^genden Reisebeschrei- bung, deren erster Band von beiden Reisenden gemein- schaftlich, deren zweiter aber nach Spix Tode von Mar- tins allein besorgt ward, fmdet sich für alle Arten von Lesern gesorgt und so geht der Botaniker denn auch nicht leer aus. Wir wollen hier in der Kürze auf diesen bota- nischen Theil aufmerksam machen und das Ausziehbare miltheilen, die durch und in das Ganze verwebte Darstel- lung des Auftretens der zum Theil colossalen Pflanzenvege- tation läfst sich natürlich nicht in einem Auszuge wieder- geben. Theil L Seile 14 findet sich eine Aufzählung von den bei Triest gesammelten Algen. Im zweiten Capitel befindet sich ein Verzeichnifs der bei Pola gesammelten Pflanzen, sowie eine Florula Melitensis. Ueber die Pflan- zen von Gibraltar giebt das 3te Cap. S. 54 ein Verzeich_ nifs. Seite 86 ist eine geographisch -botanische Darstel- lung der vier Regionen auf Madeira, analog den vier un- tern Regionen auf den canarischen Inseln, Ueber die in der Capitanie von St. Paul gebräuchlichen allgemein be- kannten Pflanzen fmdet sich S. 279 ff. Nachricht, wobei einige neue diagnosirt werden: Miliania opifera, glabra, caule angulato scandcnle, fol. lato-ovalis acuminatis cor dalis, repando - denlatis vel subiniogcrrimis, adultis oblu- siusculis , floribus corymboso - paniculatis. Der M. scan- dens verwandt. Gomphrcna ofßclnalis ist schon abge- bildet inid beschrieben. Tradcscantia diurciica, caule erecto glabro, fol. ovato - lanceolalis acuminatis serrulalo- ciliatis, subtus pubesccntibus, vaginis ventricosis liirsutis longe cilialis, pcdunculis gcminis terminalibus umbcllato- multifloris. Croton antisipJiililiami Marl., sufliutlcosum ereclum, pilis slcllatis hispido - scabrum subpulvcrulenlum, 38 fol. lalo lanccolatis basi cuneatls inaequallter duplicato- serratis, capsulis hispidis. Croton fulvinn iMaii., siiffruli- cosuni, caulc ramlsque fiilvo - hispidis, fol. subsessilibus ovato-clllpticis basi rolundatis brcvissinie mucronalis su- pra piloso-scabris, subtus sfellato - tomenlosls junioribus fulvis subinfegerrimis, floribus sessilibus in spicis axillari- biis termiiialibusque. BigJionia antisiphilitica Mart, caulc arboreo fol. inferioribus diiplicalo - pinnalls, superloribus digitalo-quinatis, follolis ovatls longe acuminatis glabvis, paniculis llorum viridium dicholomis, calycibus inflafis, Ic- guminlbus linearibus planis. Smilajc gJaiica IMart., caule flexuoso - torto angiilato aculealo glauco, fol. lato - ovalis utrinque rolundatis 3 -— 5 - nerviis mcdio nervo aculcatis spinuloso-dentatis glaucis, umbellis breviter pedunculaiis axillaribus. ßlikama officinnlis Mart., glabra, caule sub- slmplici erecto fol. sublriangulari-ovatis , sinu grosso -cor- datis, lalere denfatis, anlice integerrimis decussatis cer- nuis, paniculis corymbosis terminalibus. Phyllanthüs ini- crophyllus Mart., suflVuticosus glaber ramosissimus , ramis pinnaeformibus, foliolis allernis obovato-orbicularibus sub- lus glaucis, pedunc. solitariis geminisve superioribus mas_ cuHs, inferioribus femineis. Cassine Gongonha Marl., ra- mulis lerelibus, fol. oblongis basi rolundatis, apice brevl» ler acuminatis marginatls remote serratis, racemis axilla- ribus parce ramosis, floribus sessilibus. 3Iyrtus cauli- flora Marl,, trunco ramlsque excorllcantibus florigeris; fol, lanceolalis longe acuminatis, basi acutis, glaberrimis, flo- ribus congestis, baccis globosis violaceo-purpurascenllbus. Polygula Poaya IMart. (ist in den offic. Pfl. von Martins abgebildet und beschrieben). Bidciis graveolens Mart., fol. decussatis oblongo - lanceolatis crenato -serratis, basi caneata integerrimis, retlculato-venosis, floribus longe pe- dunculaiis subpaniculalis. Cnscuta raccmosa Marl., flori- bus pedunculatls cymoso-racemosis , corollis calyce duplo 39 longiorlbus pentandris, fauce squamis ciliatis clausa. Cus- cuta miniata Marl. , raceniis pedunculatis 6 — 8 - floris, coroUis fauce squamis cillalis clausa, genitallbus inclusis. Cissus tinctoria Mart., caule arllculato subtetragono, fol. ovatis cordatls subqulnquangularibus acutis remote mucro- nato-serralis utrinque glabrlusculis , pedunculis axiilaribus solitarlis umbelllferis, umbellae radiis 4 — 6- dicholomis. — IL Band. 3Iabea fisUiliJcra Mart. , fol. oblongis aeu- minaiis serrulatis, subliis Incanis medioque ferrugineo-to- nientosis. Cucurbita ccratocreos Ilaberle, fol. cordatis suborbicularibus obtuse subquinquelobis dentlculatis, fructi- bus maximis oblongo - pyriformibus v. cyllndrlcis longltu- dinallter llnealls glabris carne subgranulosa. Cucumis ma- crocarpos Wenderotli, fol. cordalis, subangulatis acutlus- culls argufe denllculalls scabriusculo-hlrlis, peponibus ob- longis obsolete strialis maculalisque remole tuberculalls* S. 543 ist ein VerzeicLnlCs der Pilanzen , welche in der Provinz Minas wegen ilirer Heilkräfte oder anderer nütz- llclien Eigenschaften bennizt werden, darunter sind fol- gende sonst noch nicht bekannte Arten: 3Iyristica ofßci- naVis Mart., fol. ovato -oblongis acuminatis glabris nllldis basi rcvolutis, petlolis tomentosis, capilulis racemosis sli- pulisque caducis tomentosis, nucleo globoso. Palicurca noxia Mart., glabra, fol. membranaceis oblongis acumina- tis, basi rotundatis brevitcr petiolalis, paniculis divarica- lis, pedicellis sublrifidis, corollis veiulinis. Palicurca so- nans Marl., Iota glabra, fol. coriaceis oblongis utrinque atlenualis acuminatis aut retusis, racemis subcorymbosis in paniculani magnam pyramidalem dispositis, corollis vc- hitinis. Palicurca diuretica Mart, stipulis landcm mar- gine incrassato revolutis subtus Inter cosfas vcnasque vc- lutlnis, racemis in paniculam subcorymbosam dispositis, floribus Icnuiler vclutinis. Palicurca officinalis Mart., tola aureo - pubcscenii - scabriuscula , fol. angusto-elliplicls 40 — breviter petiolalis apice aculis vel rotundalis cum mucrone, basl paullo attenuatis, corymbis in paniculam coarctatis. Palicurca strepens Mart. , cortice suberoso, fol. coriaceis rigidis ulrinque glabrls subsessilibus lato-ovatis ulrinque obtusis, margine incrassalo revolulis, sublus flavescentibus, corymbis in paniculam pyramidalem composilis, corollis lenuissime velutinis. Policurea aurata Mart., fol. qua- ternis membranaceis rigidiusculis oblongis vel obovatis longe petiolatis obtuslusculis glabris subtus aureo flavis, racemis in paniculam coarctatis, corollis tenuiter velutinis. Herreria Salsaparilha Mart., caulibus terelibus aculeatis, fol. lanceolatis v. lanceolato - oblongis acuminatis stellato- fasciculatis, racemis erectis quam foHa brevioribus, perian- thii foliolis linearl- lanceolatis obtusiusculis. Momordica purgans Mart., caule angulato scandente superne resinoso- farinoso , fol. orbiculari - ovalis acuminatisj sinu rotundo cordatis obsolete quinquelobis denticulatis, corymbis mas- culis erectis floribusque foemincis solitarils tandem cer- nuis axillaribus, peponibus oblongis, longitudinaliter mu- ricato-cristatis. Trichilia cathavtica Mart., trunco hu- mili, fol. impari-pinnatis 5 — 7-jugis foliolis lanceolatis 5. ovato- acuminatis praesertim subtus uti petioli commu- nes dense pubescentibus, racemis paniculatis terminalibus, lubo stamineo integro incluso, capsulis tenuissime veluti- nis. Ipomoea opcrculata Mart, (Convolvulus operc. Go- mes Memor. corresp. da Acad. de Lisboa 1812. p. 27. c. ic), radice magna tuberosa, caulibus scandenlibus alatis folüsque pedalo-quinqucpartitis glabris, laciniis lato -lan- ceolatis acuminatis integerrimis s. repando-dentatis pedl- cellis solitariis v. geminis incrassatls alatis, Capsula de- prcsso - globosa circumscissa. Plumcria drastica Mart., fol. breviter et crasso- petiolatis obovato . oblongis obtusis cum brevl acumine, junioribus basi cuneatis, adultis ro- iundatis glabris distanter coslatis paniculis corymbosis gla- — 41 bris multifloris quam folla brevioribus bractealis, corollis albis. Ferraria purgans Mart., rhizomate sursum conico- squamato, fol. junccis teretibus glaucis, scapo paulo bre- vioribus, floribus geminis ternisve, spalhis pruinoso- glau- cis mucronulatis v. obtusiusculis , petalis interioribus du- plo minoribus ; ( die äufsern Blumenblätter sind aufsen vio- lett-hellbraun, innen goldgelb, die inncrn goldgelb mit violettrolhen Querflecken). Ferraria cathartica Mart., rhizomate sursum conico-squamato, fol. junceis teretibus scapo longioribus, floribus geminis ternisve conferlis, spa- lhis acuminatis, pelalis interioribus paulo minoribus, (die Blumen menniggelb'). Jatropha opifera Mart., radice tuberculata, caule sufiruticoso, fol. oblongo b lanceolatis eroso-denticulalis, denticulis stipularum bi- aut trlfidarum laciniis dicbotomis glanduliferis , calycibus tenuissime ci- liatis, corollis patenti-reflexis. Cassia cathartica Marl., frutescens, pilis basi glandulosa viscidulo-pubescens, pe- tiolis eglandulosis , foliolis 8 — 10-jugis oblongo - ellipti- cis obtusiusculis submulicis basi parum inaequalibus , pe- dunculis axillaribus , leguminibus linearibus parum conve- xis pollicaribus. Acacia adstringens Mart., inermis, trunco humili, fol. bipinnatis, foliolis pinnisque quadri- vel quin- quejugis, pinnis glaucescentibus lato-ovatis basi inaequila- teris obtusis glabrls, glandulis intra paria superiora, petio- lis ramulisque novellis castaneo-tomentosis, spicarum cy- lindricarum axillarium rhachi calycibusque tomentosis, le- guminibus oblongis comprcssis. Polygonum antiliaemor- rhoidale Mart., caulibus glabris, fol. lanceolatis acumina- tis glabris, marginc nervoque tenuiter strigulosis, ochrcis strigosis et margine setosis, racemis laxifloris gracilibus, floribus octandris trigynis «. ripariinn fol. lato- lanceolatis acuminatis ß. aquaiile fol. lanceolatis utrinquc acumina- tis caulibus radicantibus. Styrax rcticidatum Marl., fol. ovatis v. obovalo- oblongis acutis margine landcm subrc- 42 pandis, supra glabris niüdis, subtus vcnis parallells cl vc- niilis reliculatls vakle promlncnlibiis, calyclbus albido-lo- mentosis petala subaequanlibus. Styrax aureimi Mart., fol. ovaiis acutis supra stellato- punclalis tandeni nitidis, subtus ramulis calyclbusque quam petala parum breviori- bus aureo-tomentosis. Icica amhrosiaca Willd. (Ic. he- ptaphylla et gujanensis Anbl.), fol. cum imparl-pinnatis, foliolis quinis septenis v. uovenis oblongo-lanceolatis cus- pidato-acuminatis basi inaequalibus glabris, racemis co- rymbosis axillaribus et laterallbus, drupis apice acufo cur- vatis cortice ramuloso cinerascenti-albido. Bursera lepto- ^ phloeos Mart., truuco inferne ramoso, cortice nitido lae- vigato papyraceo frustatim solubili, ramulis foliisquc c. impari - pinnatis pubescentibus, foliolis quinis seplenisve oblongis acutis antice subdentatis, racemis paucifloris la- teralibus axlllaribusque. T^ismia micraniha Mart., ramu- lis tetragonis apice, petiolis paniculisque ferrugineo - to- menlosis, foliis oblonjjis v. lato-lanceolalis acuminatis basi aculis, antice crenulatis nigro-punctatis pubescentibus sub- tus nervis venisque rufis, calycibus obtusis petalis longe barbatis. J^ismia laccifera Mart., ramulis alternatim compressis apice, petiolis paniculisque ferrugineo tomen- iosis, fol. ovatis v. oblongis cuspidatis basi acutiuscuüs antice crenulatis, praeserlim subtus pubescentibus, calyci- bus ferrugineis obtusis, petalis longe barbatis. Tunicra opifcra Mart., pubescenti-liirtula, caule suffruticoso ramis subvirgatis , fol. linearl - lanceolatis v. lanceolatis acutis basi biglandulosa altenuatis, remote acuieque serratis, flo- rum pcllolarium bracteis quam calyces brevioribus. Bro- vielia tinctoria Mart., fol. e basibus oblongis tubuloso- convolutis lanceolatis, antice grosse serrato-spinosis apice revolulis, scapo simplici albo-lanuginoso bracteis lanceo- latis veslito, spica dcnsa cylindrica albo - lanuginosa non comosa. Anoua sp'uiesccns Mart., arbuscula, ranmlis cre- 43 bris abbreviatis saepe spinescentibus, fol. elllpllcis v. ob- longis obtusis glabris sublus glaucesccntibiis, pedunculis geminis ereclis, lacinlis calycis triai)gularlbus acuminatls, pclalls cxleriorlbus suborbicularlbus interioribus ovatis, tViiclu oblongo-areolato. Pcrlchia bauhinioides IMart. vom Ansehn einer klelnblältrigen Bauhinie, aber durch die viel- fächrige Hülse (ähnlich der von Prosopis) verschieden, mit slarkcn Slachehi statt der Aflerblätter. Acacia ho- stilis Mart., frulescens, ramis elongatis patentibus, aculeis sparsis rectis, fol. bipinnalis pubescenti-viscidulis, pinnis 4 — 6-jugis, foliolis linearibus 20-jugis, aculeis stipularibus aculeolisque inter stipulas reclis, spicis solitarlis, legumi- nibus menibranaceis lineari-oblongis 2 — 3 - spermis pu- bescenlibns Acacia inundata Mart., arborea glabra, pe- liolis in mcdio et apice glandulosis, fol. bipinnatis, pinnis trijugis, foliolis 12 — 13-jugis oblongo - lanceolatis sub- dimidiato-inaequilateris nervosis, supra nilidis, subtus glau- cescentibus, capilulis secus rhachim foliis breviorem pu- bescenlem in peliolis pubescentibus. S. 569. Myrtns dy- senierica Mart., trunco ramisque tortis, fol. breviter pc- iiolatis oblongis acutis glabris subglaucescentibus, floribus 4 — 6 - axillaribus v. terminalibus, calyce quadrifido, bacca depresso-globosa sulcata citrina succosa, squamis gemma- rum ciliatis. S. 581. Zizyphus Joazeiro Marl., coma densa subglobosa, aculeis geminis rectis, fol. trincrviis la- to-ovatis basi cordatis breviter acuminatls crenatls supra glabris subtus subpubescentibus, racemis brevibus subglo- bosis axillaribus, drupis globosis pallide llavis. S. 582. Pourretia (CavaniUesia) tubcrculata Marl., Irunco cnor- mi medio intumido cortice suberoso-tuberculalo, fol. lalo- ovalls übtuslusculis basi cordalis subtus pubescentibus, to- menlo inter alas fruclus fuscidulo pruricnte. S. 51)6. Cap- paris Tco Mart., caule arboreo, fol. coriaceis oblongis ra- mulisquc flavcsccnli- pulvcrulcnlo - tomcnlosis, supra tau- 44 dem glabresccntlbus, peduncuHs termlnalibus subtetragonis corymbiferis , floribus polyandrls monadelphis , bacca sub- globosa longc pediccllala pulverulento-tomenlosa. S. 612. Euphorbia phosphorea IMart., fruticosa aphylla, caulibus ramisque pluribus sparsis s, nonnullis aggregalis, faciebus concavis, involucrls 3 — 6 in verrucis lateralibus sessUi- bus, squamis lanatis crurlbus acutis, Capsula globoso-lrl- gona angulis aculis, glabra laevigala. Der Saft dieser bla Illosen Wolfsmilch phosphorescirt bei höherer Tempe- ratur, das Phaenomen ist S. 726 beschrieben und S. 746 erörtert. S. 627 steht eine ausfiilirliche Nachricht über die Benutzung mehrerer Palmenarten in Brasilien. S. 787 befindet sich wiederum ein Verzeichnis der aufser den frülier genannlen, in den Provinzen Bahia, Pernambuco und Piauhy noch überdies gebräuchlichen Arzneimittel und ökonomischen Gewächse, von denen wir hier die neuen Arten anführen. Dorstenia opifera Marl., radice tuberosa placentaeformi v. napaeformi landem cicatricosa et sursum squamosa; fol. radical. pubescenti-hirtulis ob- longo-ovatis sinu profundo cordalis dentatis; receptaculis orbicularibus superne planis. Sebipiran. gen., (Cassieae). Cal. tubuloso-cylindricus subaequaliler 5-dentatus. Cor. 5-petala subpapilionacea , petalis erectis unguiculatis pla- nis crenulatis. Vexillum subquadratum, alis et petalis ca, rmalibus brevius. Stam. 10 libera, aniheris globosis. Stigma capitatum. Legumen compressum lineare, niem- branaceum, 1 loculare, polyspermum hinc alatum. Sem. obovata, embryone recto. S. major , fol. pinnatis multi- jugis, foliolis alternis oblongo - lanceolatis oblusis subtus glaucescentibus incanis; paniculis patulis. Geoffroya ver- mifuga Mart., trunco inermi, ramulis spongioso-corlica- lis, foliolis 9 — 11 breviter et rotundato - elliplicis, supra glabris, petiolis apteris sulcatis foliorumque venis prima- vüs subtus ferrughico -toracntosis; racemis paniculato - py- 45 ramidatis calycibnsquc fulvo-tomenlosis. Geoffroya spi- nulosa Mart., trunco inermi, ramulis spongioso-corticatls, foliolis 7 ovato - obtusis sublus reliculatis pubescentibus, petiolls alatis, alis ad foliorum basin spinulosls, racemis patentl-paniculalis. Exostcmma SouzanumMixxt,, fol. ob- ovatis V. ovatis acutis glabris, corymbis paucifloris termi- nalibus, caps. vix pollicaribus obervatls compressis, valvu- lis subquadrinerviis , semlnibus transverse oblongis utrin- que late marginatls. Ocymum incanescens Mart., caule frutescente, ramls tetragonis striciis subfastigiatis retror- sum hispidulis foliisque ovato -lanceolalis basi attenuatls acutis canescenlibus , verticillis 6-floris in spicis elongatis remotiusculis, bracteis lanceolatis basi atlenuatis, labio su- periore medio liirto-barbalo, lacinias inferiores aculas aequante. Semina in horto botanico Hamburgensi 1829 collecta, quae pro mutua commutatioue ojfferuntur. Ham- burgii 1829. 4to. 9 S. Folgende neue Pflanzen sind hier vom Prof. Lehmann beschrieben: 1. Lindenbergia urticifolia Lehm. (Didyn. Angiosp. — Scrofularincae). Cal. campanulatus, ö-lidus: lacin. inaequalibus palentibus. Cor. tubulosa bilabiata^ la- bio superiori bilobo reflexo , inferiori 3 — 4 - fido : lacin. deflexis ad faucem gibbosis. Slam, bißda dianthcra. Stigma dilalatum. Capsula bilocularis. In hon. cl. J. B. G. Lindenberg J. U. Dris, ditlonis Bergedorfensis prae- fecti, auctoris synopseos hepalicarum Europaearum etc. Proximc acccdit ad Stemodiam: difTert corolla fauce gib- bosa, calycc 5-fido, stigmalc dilatato. llerba annua digi- talis ramosa pilosa; foliis ovatis grosse scrralis subtus pur- purascentibus 3 Acribus axillaribus subsessilibus secundis luteis extus purpurasccntibus. Ilab. in INepalia. Semina 46 sine nomine ex Anglia acccpimus. 2. Lychnis inchisa Lehm. , caule erecto villoso superne glanduloso, iol. lan- ceolatis acutis pilosis suniniis subamplexicaulibus glandu- losis; panicula paiiciflora dichotoma, petalis coronatis emarginalis vix longitudlne calycis. Hab in Sibiria. 0. Seniina sine nomine ex horto Pelropolitano accepimus. 3. T'iola occulta Lehm., caule tereti debili, fol. inferio- ribus obovatis remote - crenatis obtusissimis glabriusculis, pedunculis axillaribus longissimis nudis, calycibus bibra- cieatis , corollis calyce triplo minoribus. Proxime accedit ad V. arvensem, satis superque lamcn differt: caule tereti biacleis subulatis minimis calyci adpressis elc. Hab. in: Sibiria. 0. Semina sub nomine S. arvensis? misil cl. Fi- scher, horti Pelropolilani praelectus. Ucbersicht der Pflanzen - Familien nach verscliiede- nen Autoren, mit Angabe der bekannten Gattun- gen, nebst einer kurzen Darstellung des Linnei- schen Systems. Berlin 1829. 4lo. xVllI u. 214 S. Das Werk eines Ungenannten, hervorgerufen durch das allgemein gefühlte Bcdürfnifs, eine vollständige Ueber- sicht des natürlichen Systems zu haben, woran es ganz fehlt. Die vorliegende Zusammenslellung, welche, wie das kurze Vorwort sagt, für den Anfänger als Leitfaden dienen soll und nicht auf kritische Genauigkeit und Voll- ständigkeit Ansprüche macht , entspricht auch nicht ganz jenem Bedürfnisse, denn dazu war es doch nöthig Alles mit aufzunehmen , was sich als einigermafscn hallbar be- wies, um die gröfste Vollständigkeit zu haben. Hier ist aber manches Wichtige ganz unberücksichtigt geblieben, so z. B. die IMonographle von Martins über Amarantheen, die Arbellen von Cassini u. s. w. Für den Anfänger ist fast schon zuviel gegeben, denn da findet sich manche 47 Gattung, deren Formen nie einem Anfänger zu Gesicht kommen. Die Familiencharaclere sind kurz mit deut- schen Worten angegeben. Dann folgen die Namen der Galtungen mit laufender Nummer alphabetisch geordnet und endlich kommt unter der Rubrik „Beslandlheile" die chemische Zusammensetzung und die Nutzbarkeit oder Schädlichkeit fin- den Menschen durch einige Arien kurz erläutert. Die Anatomie, tier Chemismus und die PJiysiologie der Pflanzen, von Dr. J. Cli. Hundeshagen, Prof. in Gleisen elc. Tübingen, bei H. Laupp, 1829. 8vo. YII u. 372 S. Dies Werk bildet auch die zweilc Abiheilung des ,, Lehrbuch der land- und forstwirlhscJiafllichen Natur- kunde" desselben Verf. Obwohl der gohallreichc Stoil', welchen der Titel ankündigt, hier nur auf einen geringen Haum beschränkt zu sein scheint und man daher vcrmu- ihen könnte, dafs vieles unvollständig oder nicht genü- gend behandelt sei, so crgicbt sich doch bei genauer Durchsicht das Gegentheil. Wir finden eine hübsche Zu- »ammenstellung der bis jetzt gemachten Erfahrungen über lle genannten Gegenstände und die belgefiigten Noten lienen durch die Beispiele, welche sie geben oder andeu- en, sehr zur gröfsern Versländlichung des Ganzen, wel- i:hes uns ein sehr brauchbares Hand- und Lehrbuch zu i ein scheint. oremelnfafsllclie Anleitung, die Baume und Slr.'iuche Oesterrelclis aus den Blättern zu erkennen. Zum Selbstunterricht entworfen von Franz Höss, Prof. 48 in Mariabrunn bei Wien etc. Wien 1830. 12mo. mit 10 Kupfertafeln. LXXVUI u. 380 S. Dies für den Forstmann beslimmte Werk giebt zu- erst gleichsam als Einleitung einen Abrifs der Termino- logie und Erklärung des Linneischen Systems; dann fol- gen die Beschreibungen der Holzgewächse nach der ver- schiedenen Natur und Beschaffenheit der Blätter in ein System gebracht, von welchem jedoch die Weiden ihrer wandelbaren Formen wegen getrennt und in einem An hange besonders behandelt werden. Auch folgt am Ende die Zusammenstellung der Holzarten nach dem Linnei sehen System. Die Kupfer dienen zur Erläuterung dei Kunstausdrücke. Ueber die Bastarderzeugimg im Pllanzenreiche. Ein^ von d. königl. Akademie d. Wissenschaften zu Ber lin gekrönte Preisschrift von A. F. Wiegmann Dr. med, u. privatis. Apoth. etc. Braunschweij 1828. 4to. XII und 40 S. nebst kolorirter Stein drucktafel. Die Versuche zur Erzeugung von Bastarden bei Pflan f zen um dadurch den Beweis von dem Dasein zweier au einander wirkender Geschlechter Im Pflanzenreiche zi führen, sind in neuerer Zeit vielfach angestellt und älter wiederholt worden, da sich Zweifel gegen die Sexualltä der Pflanzen mit Beredsamkeit erhoben und durch Vei suche unterstützt wurden. Die Preisaufgabe der Berline Akademie der Wissenschaften gab dem Verf. Veranlassung - seine Versuche anzustellen und deren Beschreibung un 1, Resultate nebst Product (getrockneten Exemplaren, Frücl f ten und Zwiebeln) der Akademie einzureichen, welch Ihm den einfachen Preis dafür zuerkannte, einiges al nicht gehörig erwiesen und ausgeführt tadelnd, wogege sie i 49 sich der Verf. in der Vorrede zu verthcldigen bemüht ist. Die eingesandten Exemplare, welche als Beweise der an- gestellten Versuche dienen müssen, befinden sich gegen- wärtig bei den König!. Herbarien und können hier von jedem, welchem daran liegt, eingesehen werden. Die Ver- suche waren iheils nach Kölrcuters Weise angestellt, tlieils durch Beisammenstellen mit Hülfe der Insekten versucht, theils ward die Hülfe des Windes dazu in An- spruch genommen, alle wurden an Pflanzen im freien Lande angestellt. Der Verf. schlielst aus seinen Ver- suchen, dafs es eine Bastarderzeugung im Pflanzenreiche gebe; dafs solche Bastarde seilen das Mittel zwischen den Acllern halten , mehr sich einer oder der andern er- zeugenden Form nähern, die Veränderungen bald in die- sem bald in jenem Theile zeigen; dafs die Pflanzenba- slarde fruchtbaren Saamen geben, wenigstens wenn sie aus verwandten Arten oder Varietäten entstanden sind; dafs manche Arten und beständige Spielarten Bastardfor- men durch die Kultur hervorgerufen sein mögen ; dafs es möglich sei eine Art in die andere überzuführen durch fortgesetzte Befruchtung des Bastardes mit dem Pollen eines der Aeltern; dafs endlich die Bastarderzeugung nur bei verwandten Pflanzen sich zeigen könne und dafs, wenn die Bastarde zwischen den Aeltern grade die IMIUe halten sollen, es nölhlg sei, dafs der Mutterpflanze die Aniheren genommen oder nicht zur gehörigen Zeit stäubend gewor- den oder sonst entartet seien. Die beigefügte Tafel zeigt einen Bastard vom Kopfkohl (9) und Savoycrkohl (cf); so wie eine Bastardzwicbel von der gemeinen Zwiebel ($) und dem Porree (d*). Liiinaea Sr Cd. Litterat. 50 — Pedllonia, novum plantarum geniis. Descripsit C. B. Presl M. D. etc. Pragac 15. Maji 1829. 4to. 1 fol. c. tab. aen.*) Pedilonia (Ordo nat. Haemodoraceae — Trlandr. Monog.). Perigonium telratepalum, tepala 3 exleriora pa- tentia, siipremum basi calcaralum , tepalum inlerius defle- xum concavum externis aequilongum. Slam. 3 tepalo in- teriori incumbentia, filamenta subiilata plana; anlherae aii- licae ovatae, loculis basi divergentibus. Ovar, obcorda- lum trilocularc , loculis 2 — 3 - ovulatis. Styl, filiformis. Stigma obtusum. Caps, supera triloba trivalvis ? trilocu- laris , loculis 1 - spermis ? Semina .... Pedilonia vio- Jacea (Aspidislra lurida Sieb. FI. cap. exs. n. 256. non Ker.). Thysanachne nov. plant, gen. Descripsit C. B. Presl etc. Pragae 30. Maji 1829. 4to. 1 fol. c. tab. aen. Thysanachne (0. n. Gramineae Bromeaceae — Tri- andr. Digyn.), Panicula composita. Spiculae binae biflo- rae, altera brevius pedicellata. Glumae membranaceae, superior acutissima, inferior minor acuta. Flos inferior masculus bipaleaceus, paleis mcmbranaceis, inferiore trun- cata biloba> lobis ciliatis, superiorc minore integra ciliata. Stam. 3. Flosculus superior $, basi pubescens bipalea. ceus, palea inferior arista fracta torlili terminata, superior bidentata ciliata. Stam. 3. Lodicula non visa. Caryopsis oblonga llbera, basi styli coronata, Thysanachne scopa- ria. Hab. in ins. Marlinica, Sieb. tl. mart. exs. n. 264. \ •) Wir wissen nicht, ob diese und die folgenden Abhandlungen desselben Verfassers, -welche uns durch dessen Güte zugekommen sind, Thcilc eines gröfscrn Werks oder besondere kleine Brochüren sind, ' die jedoch nicht in den Buchhandel gekommen zu sein scheinen. _^ 51 Didymonema nov. plant, gen. Descripsit C. B. Presl etc. Pragae 30. Maji 1829. 4to. 1 fol. c. tab. aen. Didymonema (0. n. Cyperaceae — Hexandr. Monog.), Panlcula follata. Bracteae aristatae trilobae suprema florl- fera. Perigon. tritepalum patens, tepalls ovatis mucrona- tis. Slam. 6, filamenlis per paria approximalis. Ovar, ovato - lanceolatum. Slyl. filiformis declduus. Stigni 3 filiformia. Caryopsis ovato -lanceolata trlquetra. Sem.' ob- longum. Didymonema filifolia (Gabnia psiltacorum Sieb, agrostogr. exs. n. 13, Epiandria terelifolia Presl in Isis 1828. Tom. 21. fasc. 3. 4. p. 270.). Lepisia n. pl. gen. Descripsit C. B. Presl etc. Pra- gae 30. Maji 1829. 4to. 1 fol. c. tab. aen. Lepisia (0. n. Cyperaceae — Triandria Monog.). Panicula racemosa siibsimplex. Bracteae undequaque im- bricatae ovatae, supremae duae florifcrae. FIos supremus $ , infer. cT pistillo incompleto. Rhachis rccta, Slam. 3. Ovar. lanceolatum Iriquetrum basi squamulis 3 membra- naceis cinctum. Styl, filiformis basi dilatata trlquetra mu- ricata persistente. Stigm. 3 filiformia. Caryopsis lanceo- lata triquetra basi styli acuminata. Sem. oblongum. Le^ pisia ustulata Schoenus ustulatus L. et auct. Schoenus Rottb. gram. p. 63. t. 18. f. 1.) 1 Polpoda n. pl. gen. Descripsit C. B. Presl etc. ^Pragae 30, Maji 1829. 4to. 1 fol. c. tab. aen. Polpoda (0. n. Portulaceac — Tetrandr. Monog.). ipal. persistens 4.sepalus, sepalis carlilaginco-marginatis. Cor. 4-pctaIa, pet. membranaceis fnnbriatis. Stani, 4 pe- talis altcrna. Ovar, superum ovatum. Styl, siniplex cy- lindricus. Stigm. 2 filiformia. Caps, styli basi persistente mucronala bivahis unilocularis dispcrma. Sem. subglobosa 62 i 1 verrucosa. Embryo peripliericus. Polpoda copcnsls i (Planta dubia Sieb. fl. capens. exs. n. 151.) Scypliaea n. pl. gen. Descripsit C. B. Presl etc. i Pragae 30. Maji 1829. 4to, 1 fol. c. tab. aen. j Scyphaea (0. n. Hypericinac — Polyandria Monog.). Cal. 5-sepalus deciduus. Pet. 5 acqualla oblonga, sepa- lis allerna. Stam. bypogyna numerosa ordine multiplici disposita, ßlamentis antlieras supcrantibus apice dilatalts et cyathiformibus. Ovar, scssilc lineari-lanceolatum 4-lo- culare. Stigma sessile capilatum. Caps. lineari - lanceo- lala 4-loeularIs 4valvis? Placentae centrales 4, valvis oppositae. Scyphaea racemösn (Monoporina oenotheroi- des J. S. Presl rosllln. tom. 2. pars 2. p. 277. t. 41. f. 2; Capparls commutata Sieb, martin. exs. n. 304. et auctorum). Die Galtung Monoporina war von J. S. Presl gegründet, aber auf falsche Charactere und den Capparideen zuge- zahlt, daher veränderte C. B. Presl Namen und Character. Steudelia n. pl.! gen. Descripsit C. B. Presl etc. Pragae 1. Julii 1829. 4to. 1 fol. c. tab. aen. Steudelia (0. n. Paronychiac — Pentandr. IMonog. ). Cal. persistens 5-scpalus, scpalis margine et inlerne pe- taloidcis. Cor. 0. Stam. 5, sepalis allerna imo calyci in- serta. Ovar, superum subglobosum. Styl, simplex. Stigma globosum. Caps, lenticularis oblique acuminala punctata evalvis indehiscens Lsperma. Steudelia galidldcs (Phar- naceum glomeratum Steud. et Höchst, pl. exs. cap. n. 828.). Abbildungen neuer u. seltner Gewächse des k. bot. Gart. z. Berlin etc. v. Link u. Otto. Bd. 1. Heft 6. (s. Linn. HI Litt. p. 115, 177. V. p. 7.) Das sechste lieft enthält folgende Pflanzen: 31. Fi- 53 cus Rcinwardti, fol. 3-lobis subquinqiielobis dentatis su- pra scabris, subtus molliter subtomentosis, tomento ful- vescente, fructibus globosJs sessilibus aggregalis. Hab. in Java t?- 32. ISicotiana alata, caule erecto glandulose piloso, fol. oblongis et lanceolalis, repando-dentatls, sca- bris glandulose ciliatis, calycis dentibus longe acutatis, lubo corollac longlssimo, laciniis obtusis. Hab. in Brasi- lia australi. 7\.. 33. Passißora alba., fol. glabris subtus glaucescenlibus basi subcordatls 5-nerviis Irilobis, lobis ovalibus basi subserrato-glandulosis, petiolo medio biglan- duloso, stipulis cordatis, pedunculis superioribus petiolo longioribus. Hab. in Brasilia, t?- (?• Raddianae maxime affinis). 34. Dactyliocapnos thalictrifoUa Wallich fl. Nep. p. 51. t. 39. 35. Majnmillaria densa, cylindrica glaucescens, luberculis conicis densis, spinis plurimis fla- vicanlibus, una majore. Hab. in montibus Mexicanis. t?. 36. Geroutogea Dcppcana Schldl. et Chanj. Linn. 5. p. 169. Index seminum horti academici Marburgensis , anni MDCCCXXIX *) 4to. Bei diesem Samenkalaloge finden sich folgende Be- merkungen vom Prof. Wenderoth, welche wir hier unver- ändert mitlheilen: 1) Aconitum leucantheminn Wndr. Cum hocce perdito, tamen aplissimo nomine speciem po lymorphi Aconitorum generis salnlavi exquisitam et pul- cherrimam, quac ab omnibus descriptis alque depictis, imo etiam ab Aconito varicgato et rostrato floribus albis, quibuscum commutatum est, longe recedit. Stirj>s perrara et cultu diflicillima aeque ac stabilissinia ; nee iiaquc sola unius alleriusve illorum varietas. Frustra enm in celebcr- rimis, quos invisi, hortis Germaniac seplcnlrionalis, Isna- *) Errorc typogTapliico MDCCCXIX positum. 54 censi nimimm, Erfurf.ensi, Jenensi, Vismarlensibus , Lip- siensibus, Dresdensibus, Beioliiiensi, Gollingensi, Herreii- husano etc. inquisivl. AHo forsan loco fusius de ea aliis- que hiijus generis speciebus, adliucdum in obscuritale la- tenlibus, loquar; hic adnolare sufficlat, dlfTerrc nostmni ab Ac. rostralo, cui proximum, habitu alieno, aliaque forma et albedine (rubore, nee coeruleo colorc perfusa et variegata) coroUae foliorumque, quae firmiora et vernice quasi obducta splendentia, laciniis latioribus parvloribus- que incisuris praedita sunt. Verum est Ac. album Moench, neque unum idemque cum ejusdem Ac. variegalo, quod plane diversum. — 2) Anthyllis macrocephala Wndr. Hanc Anthyllidis speciem iam per plurimos annos in horto nostro cullam; pro Anth. rustica Miil. habul et sub Anth. rusticanae lilulo in catalogo slirpium h. n. commemoravi; , me invito autcm cum exleris communicatam nunc falso j nomine A. polycephalae et A. polyphyllae recepi. Jam vero quum mihi persuasum habeam, peculiarem esse, a rellquis et quidem inprimis ab A. Vulneraria diversam speciem, eam supra allegata denominatione sequentique defmitione distinguere conalus sum: A. herbacea, erecta, fol, pinnatis, foliol. 5 — 10 subaequalibus , capitulis ter- nis plurimisve, Flores ochroleuci (nee albi) mox flavo et rubro variegati. 2^. Patria? — 3) Corydalis capndides et lutea verae tamen species esse videntur, etsi perennes ulraeque et deiinitionibus haud facile distinguendae. Jam per plurimos annos nostro in horto cultae, aeque ac spon- laneae quasi in eo, immutatae perstiterunt. Cor. acaulis vero ea quidem, quam MüUerus e Sardinia attulit et no- biscum sub hoc nomine communicavit, certe mera est va- rielas. Quid autem Fumaria capnoides floribus rubris (!) in Kniphofil eclypis sub n. 1045. repraesenlata? — 4) Crcpis sagittata Wndr. Caulis ercctus firmus superne subcorymbose ramosus glaber. Fol. inferiora longa in pc- 55 tiolum decurrentia, supcriora saglttafo-amplexicaulla, om- iila inaequaliier dentala, glabrluscula. Anthodium scto- suni. Nunc forte cadem c. C. grandiflora? sed caulis iicc duplicitcr pllosus, iiec folla superiora integcrrima. 2!.. Pa- Iria? — 5) Orohus linifolius Wndr. Fol. conjugata linea- ria glabra nervosa. Kacemi pedunculati axillares multi- flori; flores secundl alropurpurel. Caulis obsolete telra- gonus ramosus. Nee itaque O. atropurpureus Desf. quo nomine accepimus esse potest. 2(i in frigid. — -6) Papa- vcr hracteatuvi Lindl. differt, praeter reliqu. stigmate ex- cavatoradiato, radiis disco brevioribus a P. oricnlali, cui Stigma umbonalo-radiatum, radiis longioribus. — 7) Py- rus sitaveolens Wndr. Arborea spinosa. Fol. ovalia et Gvato - »blonga , acuta et aeuminata, serralula glaberrima; pelioli hirsullusculi. Flores corynibosi, suaveolentes ; co- rymbi pauciflori laxi; pedunculi subtomentoso-pilosi; ca- lycis hciniae intus tomentosae migues petalorum superan- tes; petala amoene rubra, dein albida, styli tomentosi. Fruclu» magnitudine nucis moscbatae angulatus, basi co- ronaque excavatus viridis acerbus. Floret omnium serius. — 8) Salvia pratensis v. alhijlora^ v. bicolor et v. ru- bicund% Wndr. Tres islaec species memorabiles Salviae pratenas varietates, in horto nostro e cultura ejus ortac, eximiae et pulcherrimac sunt, spontaneas, quoad magnilu- dinem florum eorumque amoenitatem colorum, longe su- peranles, id, quod imprimis de varr. rubieunda et bicolori valet, hujus nempe corollae labium superius laele coeru- leum, inferius candidum est; illius vero flores nee mino- res ut in S. pral. v. rubra sponlanea, sed majores nee purpurasccntes sed rosci sunt. Monograpbia Rhizospeniiarum et Hepaticorum, Die Wui'zelfaiTen und Lebermoose nach iliren Gallim- geii und Arien, organograpliisch-pliytolouiisch be- 56 arbeitet von Aug. J. Corda. I. Heft Prag 1829. 4to. YI u. 16 S. und 6 Steindrucktafehi. Der Verf. giebt in diesen den Manen Dillcn's, B. Jussleu's, Linnes und Micbeli's gewidmeten Werke Ab- bildungen und Beschreibungen von den Gattungen Pilula- ria und Salvinia unter den Rhizospermen , und von den Gattungen Grlmaldia, Anthoceros, Corslnia unter den IIc- paticis. Zuerst vv^erden die Gattungscbaraclere aller die- ser Gattungen aufgestellt und dann folgt die Bcscbreibung der einzelnen Arten, ibeils lateinisch theils in weiterer Ausführung deutsch, nebst Angabe der Synonyme, des Vaterlandes und Wohnortes und der Erklärung ter Ab- bildungen, An Arien finden sich folgende: PUiilana glo- bulifera, Salvinia natans Mich., Salvinia Spiaigelii Corda, welches die norddeutsche, bisher als Salviiia na- tans beschriebene Art ist, während die Michelische Pflanze nur in Italien zu Hause zu sein scheint. GriinaJiia di- chotoma Raddl, Anthoceros lacvis L. , Anthoceros pnncta- tus L., Anthoceros Racldii Corda aus Brasilien eine neue Art mit gestielter Kapsel; Corsinia marchantioidcs. Der Verf. nimmt bei allen diesen Gewächsen wirkliche Ge- schlechtsverschiedenheit an und spricht von mäiml leben und weiblichen Blumen, Anlheren, Pollen, Samen n. s. w., das scheint uns nicht angemessen bei diesen niedern Ge- wächsen, wo der Geschlechtsunterschied verschiedener Ge- bilde wohl angenommen und behauptet, aber nicht bewie- sen und nicht wahrscheinlich Ist. Uebrlgens sind die Zer- gliederungen und deren Beschreibungen mit Flelfse ange fertigt, wir vermissen nur die Zergliederung des Laubes und der dazu gehörigen Theile, da überhaupt nur dk Fruchltheile im engern Sinn der Untersuchung unterwor fcn sind. Bischoff"s Untersuchungen scheinen dem Verf noch nicht bekannt geworden zu sein, ebenso wenig Du 57 veraoy's Arbeit. Tadeln müssen wir, dafs der Verf. bei seinem ersten Auftreten die frühern Arbeiten über diesel- ben Gegenstände nicht alle beachten will. Soll dies wei- ter nichts heifsen, als dafs er seine Vorgänger nicht copi- ren will, so ist dies eigentlich eine Sache, die sich bei einem Beobachter von selbst versteht. Aber es ist noth- wendig, sich zuerst auf den Punkt zu stellen, auf welchem die Wissenschaft steht, wenn man öffentlich auftreten will, sonst ist man jedem Tadel preisgegeben. Ten tarnen supplementl ad systematis Vegetabilium Linnaeaiii editionem decimam sextam, auctore An- tonio Sprengel Ph. D. Gottingae 1828. Svo 35 S. Dieser über 117 Arten sich erstreckende Nachtrag zu der sechszehnlen Ausgabe des Linncischen Systems von C. Sprengel von dessen Sohn Ant. Sprengel herausgege- ben und dem Vater dedicirt, enthält aufser schon be schriebenen Arten auch neue besonders vom Vorgebirge d. guten Hoffnung von Zeyher gesammelle. In der Forni und Einrichtung schliefst es sich an das Hauptwerk an, aber aufser den Diagnosen finden sich auch vollständige Citate und gröfscre oder kleinere Beschreibungen. Coinnientatio de Psarolithis ligni fossilis genere. Au- ctore Antonio Sprengel, Pliil. Dr. c. tab. acri in- cisa. Halae 1828. 8vo. 42 S. Nachdem der Verf. dieser kleinen dem Director der Forslakadeinie zu Tharandt H. Cotla gewidmeten Schrift, in der Vorrede den Männern gedankt, welche ihn unter- stützten, handelt er im ersten Kapitel im Allgemeinen über die fossilen Pflanzen und Thiere; betrachtet im zwei- ten die Meinungen der verschiedenen Schriftsteller über die Sl aarsteine und beschreibt im drillen 6 verschiedene 58 Arien derselben: 1) Endogcnites Psarolilhus (Farrtis lamme), 2) Endog. Solenilcs (Farnwurzel), 3) Endog. Asterolilhus (Pflanzenstämme von einer unbekannten Familie, zu der sich nichls ähnliches unter den lebenden findet), 4) Endog. Plelmintholithus (Pflanzenstämme, wohin zu rechnen eben- falls ungewifs), 5) Endog. Palmacites (Palmenstamm), 6) Endog. Didymosolen (wahrscheinlich Cycadeenstamm). Die beigefügte Abbildung giebt uns vergröfserle Darstel- lungen der meisten genannten Versteinerungen, so wie zur Verglelchung Durchschnitte der Stiele von Polypodium aureum. 5 Uaoi- Miiscl frondosi qiios in Alsätia variisque Ilelvetlae et Gernianiae partibus collegeriuit F. G. Knelff et Ch. Ph. W. Maeiker. Srasburg 1825 — 27. 8vo. Sieben Lieferungen. Plantae ciyptoganiicae , quas in magnoducatu Badensi collegerunt F. G. Kneiff et Em. Fr. Hartmann Strasburg 1828. fol. Abhandlungen der naturforschenden Gesellschaft zu Görlitz. Erster Band Ites u. 2tes Heft. Görlitz 1827. 8vo. Prodromus Florae Lusaiiae, Heft 1. S. 41. Continua- tlo Jleft % S. 61. Dies Verzeichnifs der Lausitzer Pflanzen geht in den beiden Heften bis zum Ende der Gymnospermia und ist vom Hrn. Apotheker Burckhardt in INIesky. Es enthält die Namen nebst Angabe des Standorts, der Blüthezeit und der Dauer und hier und da eine kleine Bemerkung. Im Eingange wird bemerkt, dafs die meisten Pflanzen in „Oellels Verzeichnifs der iu der Obcrlausitz wachsenden 59 Pflanzen" welche mit den Zeichen Gm. oder Fr. aufge- nommen sind , zweifelhaft und falsch seien und von nie^ mand später aufgefunden wurden. Ueber das oft prötzliche Erscheinen von Pflanzen an Orten, wo man sie nicht vermuthen sollte, Heft 1. iS". 153. Der Verf. des vorigen Aufsatzes macht hier auf die eigenthümlichen Erscheinungen aufmerksam, welche man beim Ausroden bewaldeter Stellen, bei Entwässerung von. Teichen, Abtragen von Wällen beobachtet; dafs sich näm- lich besondere vorher daselbst nicht gesehene Pflanzen ge- wöhnlich in grofser Menge an solchen Orten einfinden, und schreibt dies dem Vorhandensein des Samens in der Erde zu, da demselben eine langdauerndc Keimkraft, welche sich auf Jahrhunderte erstrecke, beigelegt werden könne. 2. Der Franzosen. Flore Lyonnaise, ou description des plantes, qui crois- sent dans les environs de Lyon et sur le Mont- Pilat; par le Docteur J. B. Balbis, professeur de botanique etc. Tome premier, premiere et deu- xieme partie. Lyon 1827. XVI, 890 u. 30 p,ag.; j/Tome second Lyon 1828. VIII u. 371 pag. 8vo». r' Der erste Band enthält die Gefäfspflanzen, der zwtntc die Zcllcnpflanzen ; aufser den wildwachsenden Gcwäidi- sen sind auch die gewöhnlich kultivirlen Pflanzen mit auf- genommen, jede Art ist mit lateinischer Diagnose nebst Synonymie und einer kleinen Beschreibung in französi- scher Sprache versehn, in welcher Sprache auch der Stand'. 60 > ort, die Eigenschaften und Benutzung so wie die Galtungs- Characlere angegeben sind. Zur Synonymie sind aufscr all- gemeinem Werken besonders die allem Floren der Ge- gend von Lyon berücksichtigt. In der Vorrede werden die frühem Versuche zu einer Flora dieses Landes aufge- zählt, und am Ende dc8 ersten Bandes eine synoptische Tafel der Galtungen nach Linneischen System, da das ganze V^erk nach natürlichen Familien geordnet mit den Hanunculaceen beginnt. AVir hätten gewünscht, der würa dige Verfasser hätte eine Zahlenzusammenstellung rück- sichlllch der einzelnen Familien gegeben, um das Werk auch in pflanzengeographischer Hinsicht nützlich zu ma-J eben. Bei den Zellenpflanzen sind nur die ganz sicher bestimmten Arten aufgeführt, was sehr zu loben. Neuei Arten haben wir nicht bemerkt. " Manuel complet de botanique, deuxieme partie. Flore frangaise par M. F. A. Bolsduval, 3 Vol. in 18. de Ul, 370 et 396 pag. Paris 1828. Enthält die Aufzählung der Phanerogamen Frankreichs nach natürlichen Familien, Gattungs- und Arlencharactere iVanzösisch beschrieben, das Habilat bei jeder Art hinzu-i gefügt. Die Cryptogamie nur im Allgemeinen abgehan- delt, nimmt die letzte Hafte des dritten Bandes ein. ('Bitll. d. sc. nat. Sept. 1828. p. 113.^ Alj^ues de la Normandie, recueillies et publiees la partie des articulees par M. Roberge, et la partie des inarticulees par M. Chauvin. Caen 1827. fol. j Soll in Lieferungen erscheinen, jedes Heft von 25 Tai fein, zu einem Preise von 10 Fr. (Bull. d. sc. nat.\ Sept. 1828. p. 122J 61 Essai historique et critique sur la phytonomie ou no- meiiclature vegetale; par M. A. Fee. Paris 1827. 8vo. 24 S. Der Verf. beleuchtet die von Linne zuerst über die Namengebung in der Philosophia bolanica gegebenen Re- geln und spricht gegen die Wuth der Neuern neue Gat- tungen und Arten auf eine für die Wissenschaft unfrucht- bare Weise anzuhäufen. (Bull. d. sc. not. Ort. 1828. p. Ibl.) Precis elenientaire de botanique par H. Lecoq. Pa- ris 1828.' 8vo. 1 Vol. Resume metliodique des classifications des Thalassio- pliytes par Benj. Gaillon. Strasbourg 182 "<. 8vo. 59 S. (Article extrait du 53e vol. du Dict. d. sc. nat.) Eloge historique de M. Lamouroux; par un de ses eleves. Caen 1828. 8\o. 38 Pag. Remarques lues ä la societe philomatique le 17. Aout 1816 sur une note relative au Cambiuni et au Li- ber, lue par M. Mirbel, a la meine societe le 6. Juillet 1816 par Aubert du Petit- Tliouars. Pa- ris 1828. 8vo. 20 S. (nicht im Buchhandel). Le "guide de l'amateur botaniste ou clioix description et culture des plantes etrangeres. de serre et na- j turalisees, les plus interessantes par leur feuillage, ■ leurs fleurs et leur odcur, suivi etc.; par J. F. 01ao;nier anc. offic. de caval. Paris 1826. 12nio. 62 ^ Flore generale de France oii Iconogi'aphie descriptive et histoire des toutes les plantes phanerogames, cryptogames et agames, qui croissent dans ce royaume, disposees suivant les familles naturelles; par M. M. Loiseleur-Deslongchamps, Persoon, Gaillon, de Brebisson et Bois-Duval. Paris 1828. grand in 8vo. Erscheint in Heften 7ai 12 Tafeln mit 2 Bogen Text,| enthält in den 3 ersten erschienenen Heften die Ranun- culaceen. iHtßtod f'ih ft'Wi Observations botaniques et zoologiques par M. Des- mazieres. Lille 1826. 8vo. 52 pag. av. fig. Cours de phytologie ou de botanique generale, divisei en 20 seances, qui doivent etre publiees successi-' vement dans un ordre methodique; par A. Du Pe-i tit-Tbouars. Paris 1818. 8m , inoffiCiJ- .IM ob 9jjpiioJ8ii . ,.-X 8C .0/8 .8^81 fl'3ß0 . >l sirplJßmoIiiia iit^iaoa ßl ß 89oI aau 3,j, . iP e r A mi e .r i k a n e r. Journal of the Aeademy of nat. sc. of Philadelphia Yol. V. (Fortsetzung, s. Linn. Litt. IV. p. 44.) Description of two new genera of the natural order Cruciferac. By Thomas JSuttalL Read October 4, 1825. /7. 132. Tab. 6. 7. Selenia. Cal. basi aequalis coloratus patens: silicula' magna polysperma elliptica compresso -plana marginata 63 subsessills, valvulis disscpimento minoribiis parallells: glandulae 10, per paria inlra calycis follola et so- lltaiiae emarginatae inter stamina minora et pistillum. Ilerbacea annua, caule angulaio Iriquetro, foliis pinnati. iidis; flores aurei axillares: Brassicae Habitus sed fructus Lunariae. Selcnia aurea Tab. 6. Radix*) fibrosa annua. Caulis simpliciter a basi subdivisus, acute triqueter, gla^ bcr, 4 — 5 poll. altus, fere crectus. Folia glabra, sub succulenta, radicalia et inferiora caullna subbipinnatifida; sessilia, 2 — 4 poll. longa, segmentis primariis partint runcinatis aculis, ultimis s. denticulis sursum versis. Pe- dunculi axillares, angulati, 1 — 1^ poll. longi, inlerdum jam fere a radice inclpientes. Flores fragrantes. Calyx luteus paiens, sepalis oblonge -ovaiis concavis, longitudine ungues pelalorum fere aequantibus. Petala vivide aureo- lutei , cunealo - oblonga , unguibus conniventibus erectis, laminis palentibus. Glandulae 10, 8 per paria ad basin cujusvis sepali, 2 emarginatae, potius 4? per paria ad ba- siii slaminum minorum interne adnatae. Stylus conspi- cuus, ensiformis; stigma parvum integrum , valvulae germi« iiis convexae. Capsula elliptica aut oblonge - elliptica, piano - compressa , subsessilis, margine crassiusculo in styi um terminalem exeunle; valvulae disscpimento parallelae, ioque angustiores, planae membranaceae. Semina pauca, otundo - reniformia , plana ac ut in Lnnaria marginata. ^otyledones similes iis Lunariae. In locis depressis ad lumcn Arkansa et rivulos coUium abs Point Pleasant ad 5elle Point prope Pottoe fluvium. Flor, a Marlio ad inem Aprilis. '*' Streptanthus. Cal. crectus coloratus: petala dilalata, *) Die Beschreibung ist hier und lici der ft)lj;cndca englisch, wir tbersctzeu sio zu allgemeiner Vcrsländlichkeit ins Lateinische. Herausircber. 64 ungulbiis canaliculata torluosa: glandulac nullae: stamina iilamentls subulatis basi incrassatis: sillqua longiesiina an- gulata compressa. Semlna uniseriala plana marginata; colyledoncs accumbentes. llerba annua foliis integerrlinis; flores purpurci ; giliqua longissima ancipiti-tetraedra stricta. Slrcptanthus maculatus Tab. 7. Annuus, lolus glaucus. Caulis erectus, simplex aut superne ramosus, teres, gla- berrlmus, 1 — 2 pcd. altus. Folia amplexicaulia , cor dato-ovata, acuta, integra, glabra. Flores in corymbosa racemo lerminali. Calyx erectus, oblonge- ovatus , colora- tus, sepalis ungues petalorum circiler aequantibus. Pe- tala unguibus canaliculatis tortuosis, laniina lata, obovata, diiatala purpurea, ad basin macula obscura quasi sericeo- pannosa (velvet- llke) noiala. Staminum filamenta subu- lala, basi dilatata, antberls linearibus subsagillatis. Clan-' dulae 0. Stylus vix ullus, stigma emarginatum subbila; mellalum. Siliqua 4 — 5 poU. longa, erecla, brevitei pedlcellata, linearis compressa, angulata, aliquantulum te- traedra. Semina oblonga, plana, margine membranaceo, In saxis collibusque praecipitibus ad fluv. Red - river in territorio Arkansa. FI. Majo. Observation s on a speclcs of Anemone , of the sectlon ■ PuJsaliUa^ indlgenous to the nnitcd States. By Thor mas JSnttalL Read Octoher 11, 1825. p. 158. p' Tab. 8. * : jjö Der Verf. giebt hier eine Abbildung von DC. Ane-|, mone Nultalliana und dazu die Synonymie, welche wir in \ DC. prodr. 1. p. 17 finden. Wächst auf kahlen Hügeln |f(j in ansehnlichen Büschen am Zusammenflufs des Missouri fta: und Plalle- river und blüht früh im April. Die Blumen uj. sind graulich -dunkelblau. Ji,$ 65 4. Fortsetzung der Litteratiir der deutschen Länder (s. S. 1.). Characteristik der deutschen Holzgewäclise im blattlo- sen Zustande von Dr. Jos. Gerli. Zuccarini etc. Mit Abbildungen nach der Natur gemalt und auf Stein gezeichnet Aon Sebast. Minsinger. München 1829. 4to. (Erstes Heft von 16 S. Text und 9 Tafeln.) Nicht allein dem Forstmanne, für den diese Arbeit zunächst bestimmt erscheint, sondern dem Pflanzenforscher überhaupt mufs es von grofsem Interesse sein, eine genaue Betrachtung und Darstellung der noch unentwickelten Knospe in allen Beziehungen bei den deutschen Holzge- wächsen zu erhalten. So wie die Befrachtung der Blu- menknospe in Rücksicht auf die gegenseitige An- und In- einanderfügung der Thelle wichtig geworden ist, so ver- spricht auch das genauere Studium der Blatt - und Zweig- knospen im Winterzustande eine reiche Ausbeute in Be- zug auf Kenntnifs der Arten, der Gattungen und vielleicht auch mancher Familien zu gewähren. Wir wünschen dem Verf. recht sehr, dafs eine lebhafte Unterstützung des bo- itanischen und forstwissenschaftlichen Publicums ihn ver- anlassen möge, seine Untersuchungen auch über die jetzt gezogene Schranke hinaus zu verfolgen. Der Text ist deutsch und lateinisch. Die Abbildungen sehr kenntlich und deutlich in trefflichem Steindruck. Das erste vorlie- gende lieft enthält die Darstellung folgender Gewächse: T. 1. Salix praecox, Populus nigra. T. 2 Carpinus Betu- lus, Fagus sylvatica. T. 3. Corylus Avellana, Quercus pedunculala. T. 4. Juglans regia. T. 5. Syringa vulgaris, Fraxinus excclsior. T. 6. Evonymus latifollus v. verruco- jsus. T. 7. Evon. curopacus, Phlladclphus coronarius. :T. 8. Acer campestre u. Pscudoplalanus. T. 9. Acer pla- Itanoides, Tilia parvifolla. Linnac.T är Tu}. T.illpraf. 5 66 Flora der Gegend um München von Dr. J. G. Ziic- carini etc. Erster Tlieil. Plianerogamen. Mün- clien 1829. 8vo. 418 S. (Auf dem Umschlags- titel: Erste Abtlieilung I — XI. Classe.) Ganz In deutscher Sprache nach Linneischem System. Dedication dem Gründer vaterländischer Naturforschung Fr. von Paula v. Schrank. Vorangeschickt eine Ueber- sicht aller Gattungen, dann eine Uebersicht der Gallun- , gen nach natürlichem System. Jede Art mit Diagnose ' wenigen Citaten, Slandort, Blühezeit, Dauer, und einer kurzen Beschreibung. Diese Flor gehört zu den guten, wel- che aus eigener kritischer Betrachtung der Gewächse enl-i stand, nicht durch Zusammentragung des oft Gedruckten, i Manuale botanicum peregrinationibus botanicis ac-i commodatum sive Prodromus enumerationis plant, phaenogam. in Germania sponte nascentium ab Al-| berto Guilielmo Roth etc. Fase. 1. Classis I — VIII. Lipsiae 1830. 12mo. VI. u. 578 S. Ein Auszug aus der im Jahr 1827 erschienenen Enu- meratio plant, phaenog. in Germania sponte nascentium von demselben Verf. Es hätte dieser, für Excursionen auch im Format reducirlc Auszug Gelegenheit darbieten sollen, neuere Berichtigungen und Supplemente zur deutschen! Flor hinzuzufügen, wovon wir aber keine Spuren bemerk- ten. Druck und Papier sind gut, doch wären etwas kleinere Typen der Stärke des Buchs weniger günstig und daher angenehmer gewesen. So wird die Flora germanica von Bluff und Fingerhuth, trotz mancher Mängel zum Ge- brauch bequemer bleiben, um so mehr, da sie durch einen cryplogamischen Theil vom Dr. Wallrolh verfafst, wie wir vernehmen, vermehrt werden wird. 67 Handbuch der botanisclien Terminologie und System- kunde von Dr. Gotilieb Wilhelm BischofF etc. Als zweite nach einem völlig veränderten und erwei- terten Plane umgearbeitete Ausgabe der botani- schen Kunstsprache in Umrissen. INürnberg bei Schräg 1830. 4to. XII. u. 260 S. nebst 21 Stein- drucktafeln u. 8 S. dazu gehörigen Erklärungen. Es ist gewifs ein sehr verdienstliches Unternehmen von Zeit zu Zeit die von den Botanikern gebrauchten Ausdrücke zusammenzufassen und geordnet zur klaren Uebersicht vorzulegen. Die von Linne gegebenen Aus- drücke sind theilweise verändert, erweitert und verengert, neue sind ohne Uebersicht des Ganzen geschaffen, beson- ders von denen, welche nur einzelne Gruppen oder Fa- milien vor Augen hatten, und man hat die Terminologie von der Einfachheit entfernt, welche sie haben könnte, hätte ein umfassender philosophischer Geist die Zügel bei manchem gutgemeinten Unwesen halten können. Wie aber die Sachen jetzt stehen, haben wir eine zu grofse Masse von Kunstausdrücken, von denen einige fest und deutlich, andere schwankend und vag, einige weitumfassend, andere engbedeutend sind^ nach verschiedenen Grundsätzen auf- gestellt und gemodelt; da ist es denn trefflich den ganzen Wust gesichtet und geordnet vor sich zu sehen, und dem Laien und Anfänger, wie dem Bewanderten nützlich. So ist das vorliegende Werk, auch durch eine grofse Menge sehr guter Sleinzcichnungen den Worten zu Hülfe kom- mend, ein solcher Codex termlnologicus, welcher in dem ; vorliegenden ersten Theile nach der Einleitung im ersten I Abschnitte die allgemeinen Kunstausdrücke, im zweiten •o* einen Tlieil der besondern enthält. Die Anordnung des Verf. scheint sehr zweckmäfsig, wir werden vom Allge- le i 5* meinen auf das Besondere geführt. Dafs eine solche Ar- 68 belt nichl blofse Compilation sei, ist zu wünschen, und so finden wir hier nach ^^ unsch auch den ordnenden Geist mit Selbslbetrachtung hier und dort verweilen und ver- bessern, und meinen und vorschlagen, dadurch wird die Arbeit eine lebendige, wie wir sie denn auch nicht an- ders erwarten konnten von dem Bearbeiter der cryptoga- mischen Gewächse Deulschlands^, welche leider durch diese Arbeit etwas zurückgelegt wurden, nun aber, wie wir ver- nehmen, mit verdoppelter Thätigkeit fortgesetzt werden sollen. Wir wünschen aber diesem Werke die gute Auf- nahme seines Vorgängers, dessen ganz veränderter, ganz uuigearbeiteter Nachfolger es ist. Die säubern und zahl- reichen Bilder haben ihren Werlh, denn sie sind grofsen- theils frisch nach der Natur entnommen. Wir hoffen auf ein vollötändiges Register am Ende des zweiten Theils, das die Brauchbarkeit des Werks nur erhohen kann. Griindrifs der Pflanzenkimcle, in Gestalt eines Wör- terbuchs der botanischen Sprache. Beigefügt: Ta- bellarische Uebersicht des LInne'schen Systems nach Thunberg's Abänderungen. — Deutsches Wör- terbuch für die botanischen Ausdrücke. — Anhang, enthaltend das neueste System: Uebersicht des Ge- wächsreiches in seinen natürlichen Entwickelungs-^ stufen. — Gedrängte Darstelliuig dieses Systems in Tabelienform. Für Freunde der Gewächskunde eine umfassende Anleitung zum gründhchen Selbst- studium. Für Botaniker ein bequemes Nachschla- gebuch. Von Johann Kachler etc. Wien 1830. 8vo. XII u. 302 S. Nichts bequemer und jedem passender als die alpha- betische IMcthode, daher auch Terminologien nach diesem 69 allgemein bekannten System angelegt immer Beifall ge- funden haben, den sich auch die vorliegende erwerben wird, da sie zugleich Uebersichten des künstlichen und natürlichen Sysicms giebt; warum aber unter letzterem nicht das von Jussieu, R. Brown, De Candoile, Kunlh u. a. bearbeitete als das allgemein angewandte und erprob- lere, statt des erst vorgeschlagenen von Reichenbach? — Mit der Vollständigkeit geht es an, es fehlen z. B. die Ausdrücke für die Richtung des Embryo: orlhotropus, am- phitropus etc., für die Knospenlage u. s. w. Auch die Erklärung mancher Ausdrücke ist dürfllg z. B. iheca. Be- quem ist noch die Illnzufügung des alphabelischen Ver- zeichnisses der deutschen Benennungen. Systema orbis vegetabillmn (dissertatio Inang.) auclore Frid. Carol. Lud. Rudolphi Ratzeburgensi, Phil. Dr. A.A. L.L. M. Soc. bot. Ratisb. Sodal. Gry- pliiae. Svo. 73 S. Dedlcatlon den Proff. Berndt und Hornschuch. Ein kühnes Unternehmen eines jungen Mannes, ein System der ganzen vegetabilischen Welt aufzustellen. In kurzen Sätzen finden wir die leitenden Ansichten des Verf. aus- gesprochen. Im ersten Abschnitt: Fundamentum syste- malis geht der Verf. von der Philosophie aus,, als dem Inbegriff aller Wissenschaft^ und gründet darauf zweierlei Systeme: Systema nalurae Iranscendentale-phllosophicum et S. n. naturalc-philosophicum. Der Abschnitt 2. handelt vom Numerus systematis, der ote über die Organa plan- tarum, hier sind wir mit manchen Erklärungen nicht ein- verstanden, z. B. wenn es helfst: 80. Produclum dilapsus Vasorum spiraliuui caulis gcmma; und: 82. Productum di- lapsus vasorum splrallum folii pollen; und: 81. Produc tum dilapsus lelae cellulosae folii semcn! Der 4le con- 70 slriiirt das Systema plantarum, der 5te giebt die Syslc- matls dispositio, welche wir hier in der Synopsis mitlhei- len, da sich daraus der Character des Systems ergiebl: 117. Synopsis. Classis 1. Rhizophyta. Sporidiaceae. Ordo 1. Rhizoph. genuina. Fungi. — 2. Caulo - Rhizoph. Lichenes. Classis 2. Caulophyta. Sporangiaceae. Ordo 1. Cauloph. genuina. Algae. — 2. Phyllo- cauloph. Hcpaticue. — 3. Anlho - cauloph. Musci. ^ — 4. Carpo- cauloph. Filices. Classis 3. Phyllophyta. Pcrigoniaceae. Ordo 1. Caulo -Phylloph. Glumaceae. — 2. Phylloph. genuina. Spadicineac. — 3. Anlho -phylloph. Liliaceae. — 4. Carpo -Phylloph. Irideae. Classis 4. Anthophyla. Coronaccac. Ordo 1. Caulo -Anihoph. Micranthcae. — 2. Phyllo -Anihoph. Charantheae. — 3. Anihoph. genuina. Hypantheae. — 4. Carpo -Anthoph, Epantheae. Classis 5. Carpophyla. Corollaceac. Ordo 1. Anlho- Carpoph. Calycaniheae. — 2. Carpoph. genuina. Thalamantheae* Nun folgl im 6ten Abschnitt die Adumbralio systemalis, wobei die Aufzählung und Charaktere der Familien selbst, deren Anzahl auf 276 steigt, da eine grofse Menge Tren- nungen vorgenommen sind, wodurch aber die einzelnen Familien nicht mehr in gleichem Werth zu einander ste- hen, denn so stehen z.B. alle Scctionen der Composilae, welche Link angab (warum grade diese mit Uebergehung von Cassini), zu Familien avancirt, neben Dipsaceen und JasionecQ Rud. und Ccphalanlheen (?!) Rud. — Uebri- 71 gens sind die Charaktere der Familien sehr kurz angege- ben, ob wir aber die Linneische Kürze und Schärfe der Kennzeichen auch bei natürlichen Familien anwenden kön- nen, fragt sich. Es fehlt die Angabe der Gattungen, wel- che zu jeder Familie gerechnet werden. Wir geben hier Beispielsweise die Charaktere der Euphorbiaceae: Flores diclines pl. solitarli. Perigonium 1-pliyllum 3 — 6 parti- tum. Stamina co , interdum abortu pelaliformia. Styll 3-00, Stigmalibus subternis bilobis. Fructus Capsulae 3, connatae, l-spermae, elastice 2-valves; vergleicht man damit den von Adr. de Jussien gegebenen, so wird man jenen viel zu eng finden, da eine Menge Gattungen nicht hineinpassen, und so mit vielen. Wenn wir den Versuch, ein genügendes System zu begründen, loben müssen, so glauben wir doch, dafs der Verf. selbst am Abende seines wissenschaftlich - botanischen Lebens uns nicht dasselbe geben würde. Icones selectae plantarum cryptogamlcanim quas In itinere per ßrasiliam annis 1817 — 1820 jussu et auspiciis Maximiliani Joseph! I. Bavariae regis au- gustissimi suscepto coUegit et pingendas curavit Dr. C. F. P. de Martins etc. Fase. I. c. tab. I — XIV. Algae et Liclienes. Monacliii, 15. April 1828. 4to maj. 30 S. Wir erhalten In diesem Werke unscrs trefflichen Mar- tlus nun auch Abbildungen brasilischer Cryptogamen, und zwar zuerst von Algen und Flechten. Noch ist von die- sen niedern Vegelablllen wenig bekannt, und es Ist auch nicht zu verwundern, dafs jeder Sammler, auch der Kun- dige, von diesen kleinem und verstecktem wenig in die Augen fallenden Gewächsen abgezogen wird, durch die die 72 ganze Thatkr?ft einesMenschcn In Anspruch nehmende Masse der höhern Vegetation, an Formen so unendlich reich und in ihrer Ausdehnung so imposant. Der Text ist in dem vorliegenden Werke nur zur nothwendigen Erklärung der Tafeln, nämlich aufser den Gattungs- und Arten -Diagnosen finden wir den Fundort, wo es nothwendig war die Sy- nonymie und endlich eine ausführliche Erklärung der Ab- bildung. Die Beschreibungen der abgebildeten nebst den übrigen Arten und Gattungen werden wir in der Flora Brasiliae finden, von welcher bis jetzt nur der die Gräser enthaltende Theil erschienen ist. In diesem Hefte sind folgende Arten abgebildet: Ulva Mertensii Mart. , Schroe- deri Mert. ; Zonaria fuliginosa Mart., variegata Mart.; Sphae- rococcus Chamissoi (onis) Ag., ramulosus IMart., Maximi- , liani Älart. ; Sargassum slenophyllum Mart. , Diorygma \ insculptum Eschw. (Fissurina Dumastii Fee), Graphis tec- ligera Eschw., nivea Fee (nivea et frumentaria Fee), au- rita Eschw. ; Leiogramma scalpturatum Eschw. ( Graphis Ach.), lartareum Eschw., sericeum Eschw., pruinosum Eschw. , puncliforme Eschw. ; Ustalla speciosa Eschw. (Graphis cinnabarina Fee), fasciata Eschw.; Ärthonia po- lymorpha Ach., polym. maculans Ach.; J^errucaria au- rantiaca, cuprea, arlhonioides , aenea, ochroleuca omnes Eschw., aspistea Ach.; Pyrenastrum cchinatum, sulphu- reum, album, cinnamomeum omnia Eschw. ; Porothelium rufo-fuscum Eschw.; TrypctJicUmn madreporiforme Eschw., Astrothclimn album et isabcllinum Eschw., Glyphis an- gulosa Eschw.; Thelotrema marginatum Eschw.; Parme- lla urceolata, rufa, aurata, crenulata, comosa, cinnamomea omnes Eschw.; Collcma oblique peltatum Eschw.; Lcci- dea ferruginea Eschw. (Liehen ferr. Iluds., Lecidea cine- reo-fusca, erythrocarpla, caesio-rufa, ammiospila, atro- flava, Turneriana, Lecanora rubricosa et Icicholyta Ach. syn.) Cladouia sanguiaea Eschw. Die Abbildungen gehen bis zur Parm. auiata, sie sind in Steindruck und sauber colorirl. Genera Hepaticarum. Die Gattungen der Leber- moose von A. J. C. Corda. (Besonders abgedruckt aus Ph. M. Opiz Beiträgen zur Naturgescliiclite S. 643-055.) Schon früher haben wir den Anfang eines Werkes über die Hepaücae und Rhizospcrmen von demselben Verf. angezeigt, und wollen von diesem Vorläufer einer gröfsern Arbeit über die Hepaticae vollständige Kenntnifs nehmerw Wir finden zuerst, was wir in jenem Werke vermifsten, auch die Anatomie berücksichtigt, und zwar wird uns mit. getheilt, dafs die Parenchymzellen der Stromatopteriden (siehe unten) denen höchst entwickelter Gewächse glei- chen, dafs sie Saft mit Bewegung enthalten, dafs sie eine wahre Oberhaut mit Spaltöffnungen verschiedener Natur, selbst 3- und 4 -klappige, haben. Laub, Fruchltheil, Fruchtträger und Wurzelfasern der Marchantien besitzen wahre (?!) Gefäfse, welche in Bündeln siehn, einzelne Gefäfse in die Zellenmasse aussenden , die sich viel- fältig um die Zellen winden und verlieren. Gefäfse fin- den sich einfache, punktirte, rosenkranzförmige, Treppen- gef. und eine neue Art Kniegcfäfse (also doch keine Spi- ralgefäfse ! ). Das Laub der Marchantien ist Phjllodie (nicht ein Vermittler der Thallusbildung bei den Fle(;h- len), und der Fruchllheil blos Intcrnodie j^leich der Bil- dung der blattlosen Acacien (?!). Fruchtträger und Laub sind derselbe Körper, gleiche Theile durch Internodic (der Fruchtstiel) getrennt. Die bei den Targioniaceen und An- thoceriden etc. als Kelch betrachteten Organe sind Frncht- i träger. Samen sind meist zu 3 in einer cic,encn EibanI, welche später aufgesogen wird , vereinigt. Bei der Pieifc 74 sind sie freie, meist 3 -lappig aufspringende od^r mll ei- nem elastischen Ringe versehene undurchsichlige Körper, enthaltend einen ölicht- körnigen, reizenden, beifsenden oft hitlerlichen Keimstoff. Die Schleuderer sind nackte oder mit einer Scheide bekleidete Spirale, sie sind abortive Organe, nicht an dem Samen befestigt, auch nicht ledig- lich zu deren Ausstreuung bestimmt. Nach diesen kiinf- lig auszuführenden Andeutungen folgt der Conspectus ge- nerum: Classes et ordlnes Hepaticarum-Stromatoplerideae: Ordo 1. Marchantiaceae, 2. Targloniaceae, 3. Anthocerideae, 4. Corsiniaceae, 5. Ricclaceae. — Hepaticini : Ordo 1. Jungermanniaceae , 2. Andreaeae, 3. Sphagnoideae. Ord. I. Marchantiaceae, — 1. Grimaldia Raddl: Rcceptaculum fr. com. pedunculatum, loculiferum; loculis fructif. inferis. Calyx o. Calyptra brevis. Capsula trian-' gularis, operculata! Semina annulala; elateribus spirali- bus vaginatis mixta. Organa mascul. adhuc ignota. (Man- nia. Opiz.) Gr. Raddii Corda (dichotoma Raddi), Gr. Mi- chelii Corda (M. angustifol. Linn.). — 2. Marchantia Midi. F. Recepl. fr. com. pedunculatum, radiatum, (non loculiferum); perichaetils frugiferls inferis. Perichaetia membranacea, blvalvla, fructibus 2 — 6. Calyx tetraphyl- lus. Calyptra tubulosa, 2 — 4-dentata. Capsula pedicel- lata, membranaceo-corlacea, 4 — 8-denlata. Semina glo- boso-triangularla; laciniis ternis dehiscentia. Elateres spl- rales duplicati, vaginatI, longi. M. Recept. peduncul. pel- tatum; superücie ostlolato -punctata. Antherae superficiei receptaculi immersae, lageni-vel sacciformes, ostiolatae, membranaceae. Cupulae calyciformes dentato - crenatae, sessiles, bulbillis marginatls, punctatls plenae. March. polymorpha LIn. , macrocephala Corda, coarctata Corda, Kabliklana Corda, stellata Scopoli emend., elliptica Corda. — 3. Chlam'idium Corda. Recept. fr. com. peduncula- tum, peltalo -hemisphaericum, dimidialum, subtus peri- 7o chaetiis frugiferis. Perichaetia bivalvia, polycarpa. Calyx tubulosus, quadridenlatus , calyptra brevior. Calyptia lu- bulosa, qiiadridenlata, membranacea. Capsula pedunc. Cor- nea, dein laciniato-secedens. Semina Iriangularia , annu- lata. Elateres spirales, duplicali, vaginaii. Organa mas- cul. adhuc ignota. Chi. indicum Corda. Sieber flora mart. exsicc. No. 375. an March. chenopoda Linn? — 4. Prcis- sia Corda. Recept. fract. com. angulato-liemisphaericum, centrale -pedicellalum, biloculare; loculis oppositis dlcar- pis. Calyx nullus. Calyptra campanulata, brevipedicel- lata, primum clausa, dein crenato-aperta. Capsula subpe- dunculata , cornea, quadridentata. Semina triangularia, annulata. Elateres spirales, duplicati, non vaginati. Or- gana masc. adhuc ignota. Nomen in honor. Cl. Dr. Med. PmA Botanophili Rhizograplii. P. ilalica Corda. — 5. Cho- miocarpon Corda. M. Recept. fr. com. peltaium, subtus loculiferum; loculis mono-vel polycarpis. Calyx o, Ca- lyptra membranacea, irregulariter laciniata. Capsula Cor- nea, sessllis, ovala, dein laciniato-secedens. Semina an- nulata. Elateres spirales, duplicati, nudi. M. Recept. pe- dunculatum, angulato-peltatum, concavum, marginatum; superficie ostiolato - punctata, margine erecto. Antherae superficiei receptaculi immersae, ovatae, ostiolalae, mem- branaceae. Ch. angulatum Corda. (IVIarch. hcmisphaerica Opiz, Büheims Gew. non Micheli, Linn.) Ch. cruciatum Corda. Dresd. leg. et com. dar. Holl. — 6. Fimbraria Nees. Fructif. complcta mihi ignota. F. tenella Nces, pa- leacea (March. Berloloni). — 7. Hypenantron Corda. Re- cept. fruct. com. pedunc. excentricum digilaliforme, sub- tus biloculare; loculis mono-vel polycarpis. Calyx o. Ca- lyptra cum superficie infcra receptaculi coalila, brevis, co- lorata, iitnbriis longissimis coronata. Capsula coriacea, piano -convexa, marginala, sublaccrata. Semina globosa, annulata. Elateres duplicati, vaginati. Organa maris ig- IC) . nota, H. clllatum Cord. Helvelia. — 8. RhaJdocarpon Corda. Recept. fr. com. pedunculalum, laterale, elonga- lum, uni-vel multiloculare. Calyx calyptraque nulla. Capsula coriacea, subsessilis, campanulata , laciniato-den- iata. Semina triangularia , annulo elastico cincta. Elale- res vaginaii; spiralibus compositis. Vasa geniculala. Rhak. conspersum Corda. Prope Pragam, — 9. DiivaUia Nees vid. ic. — 10. Sindonisce Corda. Recept. fr. com. hemi- sphaericmn, 4-lobum, cenlrale pedunculatum, iion loculi- ferum. Calyx calyptraque nulla. Capsula evalvis, sacca- ia, lateraliler ad inferiorem paginam receptaculo adnato, coriacea. Semina globosa, annulata, elateribus vaginatis spiralibus, dupSicatis mixta. Organa maris ignota. Gem- mae circa germen collectae, ovatae, membranaceae, be- siminibus ellipticis, rima debiscentibus, plenae. Sind, fra- gans (March. Balbis, Weber et Mohr. pag. 391? non Wall- roth). — 11. Otlona Corda. Recept. fruct. com. pedunc. 4-lobum; lobis cruciato-oppositis, inter lobos frugiferum. Calyx calyptraque nulla. Capsula primum sphaerica, dein irregulariter laciniata, coriacea. Semina annulata, trian- gularia, elateribus spiralibus, duplicaiis vaginatis mixta, Organa maris ignota. Planta fronde ramosa, pedunculo brevisslmo, centrali, raro terminali. Ol. crinita Corda. (March. crin. Mx.) Madeira. — 12. Achiton Corda. Re- cept. fructus com. pedunc. peltatum^ semiquadrilobum, subtus perichaetiis valvatis. Perichaetia bivalvia, colorata. Calyx calyptraque nulla. Capsula sessilis merabranacea, colorata, sphaerica, dein crenato — rarins laciniato — se- cedens. Semina triangularia; laciniis ternis, corculo co- loralo ceraceo suffultis, dehiscentia; elateribus spiralibus, simpliclbruS, diaphanis vaginatis mixta. Organa maris ad- huc ignota. Ach. quadratum Corda, (March. Scopoll, M. hemisphacrica Funk! Schwaegr., Sprengel (non Linn, MI- cheli.). — 13. FcgateUa Raddi. F. Recept. fruct. com. 77 conico-angulatiim, siibtiis loculis 4 — 6. Calyx o. Cap- sula brevi peduncuiala, subsphaerlca, lacinlato-secedens. Seniina lacinüs ternis delilscentia, elaterlbus vaginalis com- positis mixta. M. Receptacula sessilia, IVonde innata, coii- vexo - disciformia ; disco verrucoso-punctalo. Antherae su- perficiei receplaculi immersae, ovatae, osliolatae membra- naceae. Feg. conica (March. conica Linn. et Auct. ), Mi- chelii (Hep. Mich. gen. nov. Tab. 2. fig. 4.). Ord. IL Targioniaceac. — 14. Torgionia Älich. Recept. fruct. siib apice frondis, bivalve. Calyx o. Rudimentum calycis viride, breve et irreguläre adest. Calyptra bivalvis, mem- branacea, hyalina. Capsula ovata vel globosa, Cornea, scs- silis, dein irregulariter secedens. Semina annulata, elate- rlbus splralibus, duplicatis, vaginalis mixta. Organa ma- ris ignota. Targ. Micbelii. Cord. Mich. gen. Tab. 3. Targ. germanica Cord. — 15. Sphacrocarpos Micheli. Spl». lerreslris Mich. Ord. III. Anthocerideac. — 16. Blan- dovia Willd. Bl. striata Willd., Mlchelii (Micheli Nov. gen. Tab. 4. Hg. 5.) — 17. Änthoceros Micheli. F. Re- cept. fr. tubulosum in superficie frondis. Calyptra basi solula, conica. Capsula bivalvis, sessilis; columclla cen- tralis. Semina triangularia , lacinüs ternis dehiscentia, punctata vel aspera, elaterlbus membranaceis convolulls mixta. M. Recept. verruciforme, primo clausum, dein den- tato-dehlscens, in superficie frondis; anlheris glomeratis sacciformibus. Anlh. laevis Linn., punctatus Linn.; 8ub- gen. Anlhocerltes. Recept. (Calyptra?) ovalum, coloralum. Capsula valvala, peduncuiala; valvis tortuosis, Frons ner- vosa^ radicibus fuslformlbus, torluosis. Anlh. Raddii Corda. (Anlh. polymorphus Raddi). Ord. IV. Corsiniaceae. — 18. Corsinia Raddi. Recept. fruct. pedunculatum, globo- sum, clausum, in. superficie frondis, includens capsulam hemisphaericam. Calyx o. Capsula hemisphaerica, cornea, dein irregulariter secedens. Semina globosa, lacinüs ler- 78 nis dehiscentia. Elateres nulli. Frons lobata, favacco- cellulosa ; stipulls inferis; radicuHs fasciculalis, piinclalis. Cors. marchantioides Raddi! — 19. Ititpinia Linn. emend. Recept. fruct. in superficie frondis, pyramidatiim^ semitri- fidum. Capsula globosa, ad dimidium receplaculo conna- ta, Cornea, sessUis, dein inegulariter aperta. Semina trian- gularia, Cornea, opaca, massa punctato- oleosa farcta. Rup. pyramldata Cord. (Riccia p. \A illd.) Ord. V. Riccia- ccae. — 20. Riccia Mich. F. Receptaculum cavum, frondl immersum, dein secedens. Capsula primum receptaculo immersa, dein nuda, ore hiante, fusco-atra, seminibus plena. Semina triangularia, opaca, annulata. M. Anthe- rae nudae, superticie frondis insertae, clavatae, exacte cel- lulosae. Riccia glauca Linn. — R. ciliata Hoffm. — R. bifurca Hfm. — 21. Ricciocarpos Corda. F. Recept. ca- vum frondi immersum, dein secedens. Capsula o? — Semina aspera. Rice, natans (R. Linn.). — 22. Ricciella Braun. Rice, fluitans. — — Hcpaticini. — Ord. L Jun- gcrnicniniaccac. — '1. Gymnomitrion Corda. 2 Calyx o! Calyptra infera membranacea, stylo coronata. Pedunculus erectus. Capsula 4-valvis Cornea. Elateres simplices v. duplicali, nudi. Semina globosa, laevia. cT Anth. in axil- lis foliorum terminalium. G. Hookeri (J. Hooker M. tab. 54.). G. juniperinum (J. Sw. Hook, t, 4.). G. concinna- tum (J. Hook. tab. 3.). — 2. Chcilocyphos Corda. 9 Cx. bilabialus; labiis aequalibus, dentalo-emarginatis, basi sti- puligeris. Calyptra calycem duplo superans, hyalina; slylo deciduo. Pedunculus erectus. Capsula quadrivalvis. Se- mina globosa laevia. Elateres duplicati^ nudi. d" Anlbe- rae globosae, brevi pedicellatae. Ch. polyanthos St. ic. ined. (J. polyantha L.). Ch. Helferi Corda. Salisburg. leg. Helfer. — 3. Jungermcnniia Ruppius. 2 Cx. tubulosus, monophyllus, terminalis v. lateralis, includens calyptram inferam, stylo instructam. Pedunculus erectus. Capsula J . 79 quadrivalvis, Cornea. Elateres non vaginati. Semina glo- bosa. cT Anlherae nudae, in axillis follorum slipularum- que. Gemmae piilverulentae, ad margines foliorum; be- siminlbus angulatis, rarius ovatis. — 4. hejeunla Llhert. \ eraend. 2 Cx. tubulosus monophyllus , lateralis v. tern^i- inalis. Calyptra infera, stylo coronata. Capsula quadrival ' vis V. quadripartita, membranacea. Elateres vaginati, sim- iplices V. duplicati. Vagina tubulosa hyalina. Semina glo- Jbosa V, oblonga, glabra v. aspera. cT Antherae stipitatae, iin axillis stipularum foliorumque. Lej. Hutchinsiae (Jung. IHook. t. 1.), dilatata (L. Hook. t. 5.), Tamarisci (L. 1. c. lt. 6.), platyphylla (L. 1. c. t. 40.), serpillifolia Sprengel ;(Hook. t. 42.), calyptrifolia Sprengel (1. c. t. 43.), hamali- ifolia Spr. (1. c. t. 51.), minutissima Spr. (1. c. t. 52.), "Maekaii Spr. (1. c. t. 53.). — .5. Sarcocyphos Corda, 2 Cx. (carnosus, incisus; fauce pquamis 6 — 10, acutis, basi coa- |i litis clauso! Calyptra infera, stylo coronala. Peduiriilus erectus. Capsula quadrivalvis, Cornea. Elateres nudi, du- plicati. Semina globosa, laevia. cT Antherae in axillis foliorum. Sarcoc. Ehrhardli C. (Jungerm. emarginata Ehrh. Hook. tab. 27.). — 6. Alicularia Corda. 2 Cx. ventrico- sus; ore inciso, coarctato. Pericliaelium coriaceum, co- loratum , calyce inclusum. Calyptra basilaris , membrana- icea, stylo coronata. Pedunculus erectus. Capsula 4-v. polyvalvis, Cornea. Elateres nudi, duplicati. Semina glo- bosa. cf Antherae stipitatae in axillis foliorum. Alic. sca- laris C. (Jung, scalaris Schrad. Hook. tab. 61.). — 7. Sy- korca. Corda. 2 Cx. pendulus membranaceus , velo clau- sus, dein apertus, basi stromate instructus. Calyptra in- fera, Stromali insidens. Pedunculus erectus. Capsula qua- drivalvis, Cornea. Elateres simplices, nudi. Semina glo- 'bosa. cT Antherae in axillis stipularum. Gemmae ad mar- gines foliorum. Syk. viticulosa (Jungerm. vitic. Linn. Hook, tab. 60.). Nomen in honorem dar. Syhora, Secrct. Bola- 80 noplillo et Astronomo diligentissimo. — 8. Calypogcia Raddi emeiul. 9 Cx. pendulus, carnosus, primum clau- sus, dein apertus. Calyptra infera, membranacea. Pedun- culus ercctus. Capsula quadri-vel polyvalvis, Cornea; val- vis primum contortis, dein iortuoso-reflexis. Elateres du- plicati, cornei. Semina globosa. cf Antherae adlmc igno- lae. Gemmae conglomeralae, in pedunculo erecto, sub- aphyllo. C. Tricbomanis Raddi ! (Jung. Diks. Hook. t. 79.) — 9. Blasia Micheli emcnd. 2 Cx. membranaceus , cavitall tubiformi frondis immersus, apice hians, basi stromale duplicato inserlus. Calyptra calyce duplo minor, membra- nacea. Pedunculus adscendenii-erectus. Capsula quadri- valvis, Cornea. Elateres duplicali, nudi. Semina globosa, gelalina arillata juncta. cf Calyx frondis cavitati ventricoso- lubilormi immersus, ovatus, membranaceus; stomate ro- lundo subregulari. Cavitas frondis ventricosa immersa v. in superficie frondis; collo elongato, cylindrico, aperlo. Antherae subglobosae, polyedrae, cellulosae, fdamento septato V. nullo. Gemmae oblongae, convexae, frondi ubique immersae, epidermide teclae; besiminibus minutis- simis globosis. Blasia Ilookeri Corda, Bl. Funkii Ca., Bl. germanica Ca. — 10. Diplomitrion Corda. 2 Cx. in superficie frondis membranaceus, albus, tubulosus, calyp- trae similis! — Calyptra tubulosa, membranacea, stylo coronata. Pedunculus erectus. Capsula 4-valvis, Cornea. Elateres spirales, nudi. Semina globosa. cf Antherae in axillis stipularum. Dipl. Lyellii. (J. Lyellii Hook. 77.) — D. hibernicum (J. Hook. tab. 78.). — 11. Pellia Raddi emend. 2 Cx. nullus! Calyptra in superficie frondis, tu- bulosa; texturae carnoso - cellulosae! basi stipula cyathi- fr)rmi cincla. Pedunculus erectus, cavus. Capsula qua- drivalvis, coriacea. Elaleres longissimi, duplicali, vagi- nali. Semina ovata. cT Aniherae ignotac. Gemmae con- vexae, marginatae, besiminibus globosis. Pellia epiphylla (J. 81 (J. Uim. Hook. I. c. lab. 47.). — 12. Metzgcria Raddi einend, 9 Calyx iiullus! Calyplra tubulosa, basi stipula cyathiforml cincta. Pedunciiliis erectus. Capsula 4-val- vis, Cornea. Elateres simplices, nudi. Semina globosa, cT Anlherae sllpllatae. Gemmae conglomeratae. M. mul- tifida (Junger. Auct.). M. pinguis (Jung. Auct.). M. fur- cata (Jung. Auct.) ? M. palmata (J. Hedw.). — ^ Ord. 2. Andreaeae. — 1, Andreaca Ehrh. 9. Calyx nullus, Ca- lyplra membranacea, basi secedens, valvis capsulae parte j persistente apice nexis. Pedunculus erectus, apice dila- I latus. Capsula quadrivalvis Cornea. Semina columellae icentrali imposita, triangularia, laciniis iernis dehiscentia, icT Antherae in axillis foliorum. A. alpina Hedw., A. tRothii W. M. Ord. 3. Sphagnoidcae. ~ 1. Spha^ gnnm L. Dill. 2 Receptaculum fruct. commune pedunca- llatum, capituli forme, convexum, supra frugiferum. Cx. o. iCalyptra receptaculo innata, cyathiformis , dein irregulari- ter aperla et lacerata. Capsula erecta, poculiformis, oper- culata, Cornea. Columella nulla. Semina Iriangularia, laciniis ternis debiscenlia. cf Anlherae longe pedicellatae in axillis foliorum lerminalium. , Caroli LInnaei eq. literas Xl-nas ad Alex. Gardemimi D. Med. Carolinensem datas necdum promulgatas edidit A. F. Liieders M. D. Prof. P. O. Kil. Re- giis impensis. Kiliae Holsatorum MDCCCXXIX. 4to. 16 S. Wiewohl des botanischen nur wenig in diesen Brie- |ifen Linne's an Garden enthalten ist, so glaubten wir doch eine Anzeige dieser Briefe des unvergefslichcn Mannes den Botanikern schuldig zu sein, da auch aus ilmcn die lie- benswürdige Emsigkeit und der unermüdliche Eifer und die Liebe für die Naturwissenschaften hervorleuchtet, wo- Linnaea 5r Bd. Litteraf. 6 Am 82 durch er auch die Botünik auf einen Standpunkt erhob, auf welchem sie vor ihm noch nicht gestanden hatte. Beiträge zu Deutschlands Flora, gesammelt aus den Werken der ältesten deutschen Pllanzenforscher von Dr. J. H. Dierbach etc. Zweiter Theil. Mit dem Bildnisse des Leonhard Fuchs. Heidelberg und Leipzig 1828. 8vo. 94 S. — Dritter Theil. Mit dem Bildnisse des Carl Clusius. Heidelberg 1830. Svo. 94 S. (s. Linnaea I. S. 263.) Wir erhalten hier die Fortsetzung der Bemühungen des verdienten Hrn. Verf. die Synonymie der ältesten deut- schen Pflanzenforscher geordnet zusammenzustellen. Es befinden sich 10 nat. Familien im zweiten und 14 im dritten Theil, unter denen manche, durch die Schwierig- keit, die Arten zu unterscheiden und auf die jetzt ange-' nommenen zurückzufüliren , viel Mühe verursacht haben mufs. Interessant werden diese Aufzählungen durch die Vergleichung dessen, was damals und was jetzt und wie es bekannt ist, interessant durch die historischen Andeu- tungen über die Zeit der Einführung mancher ausländi- schen Gewächse, interessant durch die Angabe mancher Localilät, welche wir in unsem deutschen Floristen noch nicht finden möchten. Schätzbare Beiträge zu Monogra phicn finden sich unter den Labiaten bei den Gattungen Mentha und Origanum, die so sehr eine ordentliche Bear beitung veidlenen. Die Zugabe der Brustbilder von Leon hard Fuchs und Carl Clusius ist angenehm. (Sollte nicht eine Sammlung von Abbildungen der ausgezeichneten Bo taniker älterer und neuerer Zeit in Steindruck, etwa in der Art, wie das in München erschienene Brustbild LIn nes, hinreichenden Absatz und also auch einen Unter nehmer finden?) « 83 Ueber die Poren des Pflanzen -Zellgewebes von Hugo Mohl, Dr. etc. Mit IV Kupfertafeln. Tübingen 1828. 4to. Diese Abhandlung eines uns schon durch seine vor- trefflichen Untersuchungen über das Winden der Pflan- zen bekannten Verf. war eigentlich dessen Dissertation zur Erlangung der medicinischen Doctorwürde in Tübingen. Sie schlichtet den Streit der Pflanzen -Anatomen, ob in den Wandungen der Zellen Oeffuungen enthalten sind, durch genaue Beobachtung und Darstellung. Die Wan- dung der Pflanzenzelle ist in der Jugend immer ganz ein« fach, dünn, homogen aus einer Masse gebildet und besitzt die Fähigkeit die Pflanzensäfte durchzulassen, im hohem Alter wird sie dicker, besteht aus mehreren Lagen aber nicht ihrer ganzen Ausdehnung nach, sondern einzelne Stellen von verschiedener Gestalt bleiben so dünn als sie anfangs waren, während das üebrigc sich verdickt. Diese dünnen Stellen erscheinen dann als Oeffaungen in der dickern Wand, und haben zu der Meinung Anlafs gege- ben, als seien sichtbare Poren vorhanden. Diese dünnen Stellen haben ein sehr verschiedenes Ansehn und eine «ehr verschiedene gegenseitige Lage bei an einander grän- zenden Zellen. Die Abbildungen sind vom Verfasser sehr sauber gezeichnet und gestochen. Wir wünschen dem Verf. alle mögliche Mufse und jede Unters lülzung, um in seinen trefi^llchen anatomischen Untersuchungen fortfahren zu können, da es der Dunkelheiten noch genug glebt. üeber einige bei pflanzengeographiscbcn Verglcichun- gen zu berücksichtigende Punkte in Anwendung auf die Flora Schlesiens. Aus der litcrar. Beilas;e z. d. scldes. Provinzialblättern Novbr. u. Decbr. 1829 84 , besonders abgedruckt. Breslau 1829. 8vo. 39 S. und eine Tabelle. Der am Ende genannte Verf., Hr. Apotheker Beil- schmied in Ohlau, macht in dieser Abhandlung, welche eigentlich einer Reccnsion der trefflichen Flora Silcsiae von Wimmer u. Grabowski gewidmet ist, auf manches aufmerksam, worauf bei pflanzengeographischen Verglei- chungen zu achten ist und was meist übersehen oder nicht gehörig beachtet wurde. Es sind vorzüglich folgende Punkte : 1) dafs die zur Zäldung und Vergleichung benutzten Ar- ten auch von gleicher Umgrenzung seien, da der eine Schriftstellern geneigt ist alle Formen als Arten aufzu- stellen, ein anderer die Formen auf verschiedene Weise unter Arten bringt ; 2) dafs die natürlichen Familien in gleicher Umgrenzung genommen werden ; nach den ver- schiedenen Ansichten und Vorbildern erscheint unter dem- selben Familiennamen bald eine gröfsere, bald eine klei- nere Anzahl von Gattungen; 3) dafs die zu vergleichenden Theile der Erdoberfläche gleich grofs sind; die verschie- denen Verbreitungsbezirke der Pflanzen machen dies nolh- wendlg; — und dafs 4) die zu vergleichenden Länder glei- che Erhebung haben, wobei Berg und Thal besonders zu beachten sind. Der Verfasser berücksichtigt nun zugleich einige auf die pflanzengeographische Verhältnisse Deutsch- lands Bezug habende Werke, als Lachmanns Flor von } Braunschweig, Schübler und Wiest Untersuchungen über (k die pflanzengeogr. Verhältnisse Deutschlands, und geht jilii dann in Bezug auf die Umgrenzung der Arten zu den le Floren von Schlesien und der von Freiburg von Spenner jiei über, welche in dieser Hinsicht kritisch beleuchtet wer- j den. Endlich giebt er uns eine Tabelle, worin die Pflan- ll[ zenverhältnisse mehrerer Familien in Deutschland, Frank- 8 ( reich, der Schweiz und einigen Localfloren nach verschie- i 85 denen Schrift siel lern und nach den oben gegebenen Punk- ten neu berechnet xur Vergleichung /Aisamaiengestellt wer- den. Es ist schade, dafs dieser Aufsatz in einer nicht bo- tanischen Zeilschrift, deren Verbreitung wohl nicht über Schlesien hmausgehi, abgedruckt ist. Deiilschlands gcfälirlicliste Giftpflanzen, mit erläutern- dem Texte, -worin ihre Wirkungsart und die wirk- samsten Hiilfsmittel bei Yergiflungen angegeben sind, nebst einer lelchtfafsllclien Anleitung zur Pflan- zenkunde. Nach der Natur gezeichnet und heraus- gegeben von Johann Gottlieb Mann. Stuttgart 1830. fol. Vier und zwanzig auf Stein radirtc Tafeln nebst 30 Seiten Text, aufser Titel und Vorrede, bilden dies gut, ge- meinte aber nicht besonders ausgeführte ^\crk, welches keinen wissenschaftlichen Wcrtli hat. Die ausländischen Arznei- Pflanzen. Gezeichnet imd herausgegeben TOn Joh. Gottl. ]\Iann. Stuttgart 1830. fol. (In Heften.) Das erste Heft dieses neu beginnenden Werkes ent hält Abl)ihk]ngen von Laurus Camphora, Cassla obovata, C. lanceohTta, Bixa Orellana, Stryclmos nux vonilca, Theo broma Cacao: zu jeder lilhographirtcn Tafel ein Blatt dürftiger Text. Die Abbildungen sind meist copirt und kelnesweges gut. Das Werk cnispricht weder dem jetzi- gen Stande der Kunst noch dem der Wissenschaft. Kurze Anweisung für junge Pharmaceutcn, das Stu- dium der Botanik zweckeatsprecliend und scll)sl- im 86 ständig zu betreiben. Von Dr. Wilh. Ludw. EvVä Scliniidt etc. Stettin 18.30. 8vo 72 S. Eiile recht gute, wohl zu beachtende Anweisung für junge Pharmaceuten ohne weitern Unterricht die Botanik zu erlernen. Möchte der Sinn für diese Wissenschaft un- ter ihnen doch zunehmen und dies kleine Werk es be- fördern, noch herrscht bei den meisten grofse Unkennt- nifs und Nichtachtung der Botanik. 5. Der Schweden. Elenchus Fungorum sistens commentarium in sy- stema mycologioum auctore Elia Fries etc. Gry- pliiswaldiae 1828. 8vo. Vol. I. VI u. 238 S. — Vol. IL 154 S. Dies Werk enthält Nachträge und Verbesserungen zu dem Fries'schen Systema mycologicum und schliefst sich Band an Band den schon erschienenen Theilen an, wobei die Ergänzungen aus den neuesten Werken nicht fehlen. Icones Algarum Europaearum. Representation- d'Al- gues Europeennes suivi de celle des especes exo- tiques les plus remarquables recemment decouver- tes publice par C. A. Agardh, Prof. etc. Livrai- son 1 — 3. No. 1 — 30. Leipsic 1828 u. 29. 8vo. Dedicalion lateinisch der Stockholmer Academie; dar- auf die Beschreibungen der einzelnen Arten, so dafs jede Art ein besonderes Blatt erhält, es sind folgende: 1. Fru- stulia appendiculala, 2. coffeaeformis, 3. Schizonema tenue, 4. Micromega corniculalum , 5. Homoeocladia Martiana, 6. Sphacelaria Callitricha, 7. crassa, 8. Dasia spinulosa, 9. Alsidiuni corallinum, 10. Thawnasia ovalis, 11. Proto- 87 coccus Monas, 12. Palmella botryoides, 13. minula, 14. ter- minalls, 15 Telraspora lubrica. \on diesen sind auf den 10 illuminlrten Tafel^ abgebildet No. 1 — 10. Jede Arl hat Diagnose, Synonymie, Vaterland und Vorkommen in lateinischer Sprache, und einen weitläuftigen Excurs oder Adumbration in französischer Sprache. Wozu dieses sei, können wir nicht einsehen, es wäre auf jeden Fall bes- ser gewesen, alles lateinisch zu schreiben. — Das zweite Heft enthät: 16. Ulva compressa, 17. Ulv. clathrata, 18. Chondria muscoides, 19. Rytiphlaea obtusiloba, 20. Ryt. Duperreyi^ 21. Protococcus nivalis, 22. Haematococcus Noltil. Die Abbildungen umfassen No. 11 — 20 incl. — Das dritte Heft giebt uns die Beschreibungen von: 23. Hae- matacoccus Grcvillü, 24. H. sanguineus, 25. Bangia atro- purpurea, 26. u. 27. Porphyra laciniata, 28. P. vulgaris, 29. Ulva aureola ; und das Bild von 30. Sporochnus adria- iicus Ag. Adnotationes botanicae, quas rellquit Olavus Swartz etc. etc. Post mortem Auctoris collectae, examlna- tae, iii orclinem systematicum redactae atqiie notis et praefatione iiistructae a Johanne Em. Wikstrüm, Accedit Biographia Swarlzii, auctoribus C. Spren- gel et C. A. Agardh. Adjectis efOgie Swarlzii, de- lineatione monumenti ejus sepulcralis atqiie duahus tabulis botanicis. Ilolnüae 1829. 8vo. LXXIV u. 188 S. In einem lateinisch geschriebenen Vorvvorlc setzt uns der Herausgeber auseinander, was für nachgelassene Beob- achtungen von Swartz in dem vorliegenden Werke zu fin- den sind, Sie betrclTcn Moose, Orchideen, Gräser und einige neue von Forsström in den Antillen gesammelte Gewächse: es ist aus diesem handschriftlichen Nachlasse 88 " nur das aufgenommen, was bisher noch nicht anderwellig bekannt gemacht wurde. Darauf erwähnt der Hr. Heraus- geber die Ehrenbezeugungen, welche dem Andenkeh Ol. Swartz von der Academle der Wissenschaften und seinen Freunden gewidmet wurden : eine Gedächtnifsrede von Pon- tin gehalten, eine Medaille (welche als Vignette auf dem Titelblatle dargestellt ist) und ein Denkmal aus braunem schwedischen Marmor, von welchem die beigefügte Tafel eine deulliche Vorstellung glebt. Ein nicht unähnliches Bild findet sich von Swarlz in Schraders Journal f. d. Botanik Bd. 1., ein anderes, von lluckmann gestochen, ist bei dem vorliegenden Werke ; das ähnlichste ist auf sei- nem Monumente. Die beiden von C. Sprengel und Agardh vorhandenen Biographien folgen dieser Vorrede, und dar- auf eine vom Prof. Wikström in deutscher Sprache bear- beitete Lebensgeschichte, welche ein Verzeichnifs der von dem so ausgezeichneten Botaniker herausgegebenen Werke beschliefst. Nun folgen die Adnolationes nach Linnei- scliem System geordnet, keines Auszuges fähig, die darin aufgeführten neuen Arten von Guadeloupe sind vom Her- ausgeber W ikström in den Actis Holm. v. 1827 ausführ- lich beschrieben. Die beiden Kupfertafeln geben die Ab- bildungen und Analysen mehrerer Orchideen, De Campaniills Suecanis dlssertalio, quam venia exp. facult. med. Ups. P. P. Car. Petr. Forsberg Med. Dr. Ch. M. Boian. demonstrator E. O. et Job. Phil. Arenander Slip. Flodin. Ostrogothiis in aiidit. med. dieXVLMajiMDCCCXXlX Upsaliae. 4to. 9S. Die in dieser Dlsserlalion aufgezählten und beschrie- ff benen Campanulae Schwedens sind C. uniflora L., rotundi- folia L, mit 2 Varietäten [^ linlfolla und y parviflora; ferner C. patula L. mit der Var. ß pllosa, C. Rapunculus, /p 89 L., lalifolia L. mit Var. ß flore albo (warum wird solche Farbenabiinderung noch immer zu den Varietäten gerech- net?), C. persicii'olia L. mit 2 Var. « glabra und ß dasy- carpa; C. rapunculoides L. , C. Trachclium mit 2 Var. a Simplex und J3 racemosum; 9. C. glomerata L. und 10. C. cervicaria L. Bei allen fehlt die Beschreibung der Kap- sel und der Samen, was bei einheimischen Pflanzen nicht fehlen sollte. Den americanska Agave's eller den sä kallade liun- dradeärlga Aloe'ns Natural -Historia af J. E. Wik- ström (Frän K. V. Acad. Arsb. för är 1827. pa^ 294 — 30S.) Stockholm 1828. 8vo. 15 S. Die Gelegenheit zu dieser kleinen Schrift über die sogenannte hundertjährige Aloe (Agave americana L.) gab das Blühen eines Exemplars auf einem dem Freiherrn ' Sixten Sparre gehörigen Güte. Es wird theils das Ge- schichtliche dieser Pflanze, d, h. eine Aufzählung der Ab- handlungen über dieselbe, ihells das zur Cullur gehörige, das auf die Beschreibung bezügliche, so wie das ökono- i.mlsch wichtige von diesem nun schon zum Thell in Eu- ropa eingebürgerten Gewächse mitgelheilt. Ofversigt af ön Guadeloiipe's Flora af Joli. Em. Wik- ström (K. Vetenskaps Academ. Handlingar 1827, St. 1. p. 51 — 79). Der verstorbene Probst Forsström brachte eine Samm- lung von Pflanzen auf Guadeloupe zusammen und theilte sie Swartz und Cassstiöm mit, deren Sammlungen der Verf. zu seiner Arbelt benutzte. Er glebl uns zuerst kurz tj eine Ansicht der Insel , und spricht dann über die Vcr- '' Ihellung der von dort bekannten 711 Arten nach natürli- chen Familien, so wie über die Pflanzen, welche zugleich \km 90 europäisch sind. Darauf folgt ein blofses Namenverzeich- nifs ohne Citate nach Linneischen Classen. Nur folgende Arien sind als neu diagnosirt und mit Beschreibungen ver- sehen: Piper emarginclliim Sw. *), HcUotropiuni micro- phyllum Sw. , T^arronla paniculata Wikslr., ramis sca- bris sursum pubescentibus, folils ovatis acute serratis su- pra scabris selosulis, sublus pubescentibus discoloribus, paniculis subtermlnallbus, lloribns capilalis; Convolvuhis pilosus Wikstr. , caule scandente piloso glabratove, foliis quinalis longe petiolatis pilosis: foiiolis oblongo-lanccola- tis acutis integerrimis, pedunculis calyceque hispido -pilosis nitentibus; Evoivulns mucronaius Sw., J^accinium? gua- dalnpcnse Sw., 31clastoma icosandrum, Sw., Melast. pmic- talatuni Sw., 3Ielast. fariniilcntum Sw., 31alpighia pla- iyphylla Sw., Rubiis fcrrugineiis Wikstr., caule aculeato setosoque, aculeis recurvatis compressis, fohis tsrnatis longe petiolatis: foiiolis ovalibus acuminatis acute -serratis, sub- tus ferrugineo-tomentosis, paniculis crectis oblongis pe- dunculis pedicellisque villosis setosisque; Eupatorium bra- chiatum Sw. , Kernonia punctata Sw. , J^crnonia emar- ginaia Wikstr., caule fruticoso, ramis sursum villosis, foliis ovalibus integerrimis apice emarginatis impresso- punclatls subtus pubescentibus, floribus paniculatis; Cranichis ovata Wikstr., radicibus..., caule paucifollo, fol. radicalibus pe- tiolatis ovatis aculis obsolete nervosis, caulinis subsessili- bus, spica pauciflora^ bracteis ovato-Ianceolatis, labello..., capsulis subelliplicis; proxime afünis Cr. muscosae Sw., cujus diagnosis nunc erit: radicibus fasciculaiis filiformibus lomento^is, caule folioso, foliis radicalibus petiolatis ova- ■'') Diese von Swartz bestimmten Arten finden sich auch in den oben erwähnten Adnotationet hotanicae,' aber hier sind erst Beschrei- bungen von Wikström zu den Diagnosen von Swartz gegeben. Herausgeber. l 91 1 . . .... llbus nervosis reticulato-venosis, splca multiflora, labcllo intus punctalo, capsnlls ovalibus; Sei eria nervosa ^i]i.sV\\ culmo inferne subcomprcsso , siirsum siibtriquetro glabro, füllis longe lanceolalis acunriinalis nervosis subtus margi- neque scabris, paniculis elongalis, pedunculis angulatis sca- briusculis, nucibus laevibus. Taxus? laneifolia Wikslr., fol. lanceolatis acumlnalis integerrimis coriaceis glabris, fructibus pedicellalis oblongis. — Beräitelse om en botanisk Resa tili Osterrike dcli Nordüslra Italien är 1827. af C. A. Asiardli. s. ti- tulo. 8vo. 15 S. Stockholm 1828. O'^ l Dieser Reisebericht, für die botanischen Jahrberichte *von 1827 bestimmt, entbält eine kurze Angabe der voiR Verfasser besuchten Gegenden und seines Verkehrs mit iden Botanikern, so wie seiner botanischen Untersuchun- gen, die er vorzüglich am adriatiscben Meere angestellt. 6. Der Italiäiicr. Sfcirpium sardoarum Elenclius. Fasciculus II. 4to. 12 S. (auctore J. H. Morls.) S. Liiiii. IV. Litt, p. 59. Ein Nachtrag zu dem früher angezeigten Werk, am Ende steht: Carali Typis regils, und der Verf. unterzeich- net mit seinem Namen und dem Datum (18. Dcc. 1827.). Wir geben hier die Diagnosen der neuen Arten und bei den Familien die Zahl der genannten Spccics. Crueife- rae 10 Arten, Cist'mcae 8 Arten, dabei lieseda scsanioi des L. mit einer Var. foliis crassis spathulatis. Caryo- j)hyllcae 4 Arten. Blalvaccac 1 Art. Jihamneae liliam- nus persicifolia, erecta, ramis apice spinesccntibus, foliis crenalis oblongo- lanceolalis oblusis, subtus reliculalo-ve 92 nosis pllosis. — Frutex altlludinis 2 — 3 metrorum: bacc.i lelraspevma: folla neuliquam coriacea : flores hactenus noa vidi. Hab. in sylvis Barbarglarum. Deleas in Elennchi fasc. 1. pag. 11. Rh. amygdallnam Desf. , quam pro hac liabui. Lcgmninosac 11 Arien, BIcdicago ollvaeformis Guss. ined., pubescens, foliolis rhombeo-obovalis denliculatis sli- piilis lanceolalis denlatis, pedunculis paucifloris, legumini- bus coclileato-ovatis pubescentibiis, anfractibus senis cras- sissimis subconcretis reticulato-nervosis, margine verrucoso- tuberciilatis. 0. Hab. in arvis. Fl. Aprili, Majo. Rosa- ccae 3 Arten, Pyrus Malus L. var. erioslyla N. au spec? in sylvis Monlls Rasu Aprili, Majo. Salicariae 1 Art. Portulaceac 1 Art. Saarifrageae 1 Art. Umbelliferae 7 Arten. Caprifollacene 1 Art. Valerianeae 4 Arten. Ccntrantlius ncrvosiis Psb. (Val. trincrvis Viv. fl. Cors.), fol. Omnibus oblongo-lanceolatis in peliolum atlenuatis, 3 — 7-nerviis, integiis glaberriiuis floribus corymbosis sub- caudalis. Cor. rosea, gcnitalia vix ipsa longlora , stamen 1. Hab. in montanis Oliena ; fl. Junio. '2\-. Dipsaceae 1 Art. Compositac 22 Arten; Cardiuis fastigiains, fol. sinu- alo-pinnatifidis intcrrupte decurrentibus bublus lanalis, la- ciniis palmato-angulalis spinoso-dentatis , pedunculis 1 — 2 floris fastigiatis, squamis anlliodii araclinoidei lanceola- lis brevi spinulosis reclls laxis, summis scariosis. AfF. Card, corymboso Ten., liab. ad margines agrorum, il. vcre; flores purpurascentes. 0. Carduus coTifcrtus , foliis inter- rupte decurrentibus sinuato-pinnaliiidis subtus tomentosis, laciniis palmalo-angulatis dentato-spinosissimis, floribus terminalibus confertis subpedicellatis, squamis antbodii cy- lindrici subulatis glabriusculis divergenlibus, summis iner- mibus. O? Hab. secus vias Sardara, S. Luri; flor. Aprili, IMajo; flores albi. — Carlina macroccpfiala, caule sub- biuq^lioi, fol. lanceolatis sinualo-pinnatiridis denlatis spi- nosis sublanatis, floribus subcorymbosis, invttlucro foliaceo 93 nnihotllo lanalo diiplo longiorc. 2|.. AlT. Carllnae lanalae L., sed anihodio majori, caule nunquam di-trichotomo cacterisquc diversa. Squamae radü extus subvlolaceae iinlus et in apice albae. Hab. in pascuis saxosis aridls 1 montis Genargentu Fl. Julio. Scnccio Marmorae^ glauco- jprüinosus, caulibus caespitosis adscendentibus fistulosis, tfül. semiamplexicaulibus oblongo-obovalis integvis denJar Itisve, corymbo terminali, radlo revolulo. O. Hab. in uli- iglnosis circa Ariola et Pauli - latlno : fl. Apr. Maj., flor. I flavi. Species dicata egregio viro Alberto Ferreiro a ]\Iar- imora ilinerum milii socio dcvinclissimo, de historia Sar- I doarum rerum naluralium opllme merito. — Centianeae ;2 Arten. Convolviilaceac 1 Art. — Borragineac 5 Ar- \ icn ; Anchiisa Capellii, strigoso-hirta, procumbens, iol. lan- I ceolalis obiler denliculatis radicalibus inidulalis; bracLeis ovato-lanceolalis semiamplexicaulibus, floribus laxe race- mosls, calyce 5-fido, frucüfcro inflalo nutanle. Specicm ab alTmibus Ancli. officlnali et aiigustifolia L. floribus band imbricatis foHis caelerisque abunde diversam nuncupavi clariss. Taurinensi Bolan. Prof., qui Florani Sardoam jani- pridem mecum suscipere avcbat, susceptam enixe adjuva- vit. Lithosperminn minimum, Iiispidum, caule crccto sub- ramoso, fol. oblonge -linearibus, infimis spalbulatis, tubo corollae hirsuto calycem subduplo superanle, fructibus mu- ricatis. Planta palmaris: cor. coerulea in centro flavescens: hab. in pascuis maritimis aridis S.Elia; fl. Mart. Apr. 0. Solaneae 3 Arten, JS'icotlana auriculata Bertero ined., fol. oblonge -lanceolatis acuminatis, basi omnibus auricu- latis amplexicaulibus , corolla fauce inflata , lacin. acumi- natis. 2|/. Est spontanea et vulgatissima ad marglnes agro- rum circa Orosei: originis, probabili conjeclura, exolicae. Fl. IMajo. J^erhasciim coiiocarpmn^ albo-tomentosum, fol. subcrenatis, inferloribus ellipticis oblongisve petiolatis,sum- mis ovato- acuminatis subdecurrentibus, florum fasciculis 96 — mahpoidcs (3 corsicum DC. prod., Spr. syst.), pubescens, tolüs cineraceo-tomentosis ovalis crenato-lobatis basi cu- neatis subcordatisve, radicallbus longe peliolatis, pellolis caullbusque adsccndentibus rigidis, pediinc. 1 — 2 floris, arlslls barbatis. Hab. ad rupes marilimas. Fl. Aprili, Majo. Peiala obovato-vel obcordato-cuneata, calyce lanceolato duplo longiora pallide violacea, venis purpurascentibus va- riegata ut iti Cynogl. picto; caulcs adulli ramosl. Spe- cies ab Er. malapoide W. foliis lobalis ovatis non siib rotundl^, raro basi subcordatis , saeplus cuneatis , pedunc. ' conslanter 1 — 2 floris etc. diversa. Rhamneae 1 Art. Lea^uminoscie 13 Arten, aus den frühern Heften sind zu streichen : Luphius varius L., 3Ieclicogo ciliaris W. Neue Arten sind: Ononis bicolor, villoso-viscosa, glandulosa,; foliis trifoliolalis, foHolis oblonge -obovatis superne serrato-l denlalis, stlpulis niagnis pelioli longitudine, pedunculls, axlllaribus aristalis 1 — 2 floris folia subaequanlibus, co- rolla duplo, leguminibus cernuis triplo calyce longioribus. Hab in campis Sard. austr. Fl. Mart. Apr. Annua. Cor. albo - flavescens carina apice pnrpurea. Habitu accedit ad On. viscosam a L., sed enim foliolis omnibus aequalibus, pedunc. 1 — 2 fl., corolla leguminibusque calyce multo lon- gioribus noslram speciem facile distinguas. Ab On. gemini« flora Lag. et biflora Desf. dlfl^crt pilis apice glandulosis, glandulis rubris, corolla majori nusquam praeter carinae apicem purpurascente , foliis non magnit. On. Natricis Lin. etc. Vicia trichocaJyx, pubescens, foliolis elliptico- oblongis mucronulalls, cirrhis ramosis, stipulis semisagit- talo-lanceolatis dentaiis, pedunc. multifloris folia subae- quanlibus, flor. sccundis confertis, calycis villosissimi dens tibus setaceis tubo multo longioribus, leguminibus hlrsu- lis. O. Inier segeles. FL Apr. Maj. Species valde affuiis V. alro-purpureae Desf. difl'ert: florescenlia aliquanto tar- , diori, partium omnium dupla iriplave magniludine, calyci! bus 97 bus vlllosiorlbus , corolla alba versus apicem rosca. Var? — Rosaceae 2 Arten, Poterium Sanguis. L. ist im Elen- cbus zu streichen. Onagrariae 3 Arten. Paronychieae 1 Art. Umbelliferae 6 Arten. Rubiaceae 1 Art, Asperula scabra u. Gal. microspermum sind in Elench. auszustrei- chen. Compositae 7 Arten, wobei Carduus cephalanthus Viv. fl. cors, spec. diagn. p. 14, caule interrupte alato, su- perne pedunculisque breviter ramosis dense lanato, fol. si- nuaio-pinnalipartitis) lacin. palmatis spinulosis, flor, ter- minalibus confertim aggregatis subcorymbosis, anthodii cy- lindrici squamis adpressis lanceolalis laevibus; inl'erioribus brevi- spinulosis sublanuginosis. Spec. in solo natali om* nium pulcherrima. In ruderatis Longo -sardo etc. fl. Apr. Maj. Accedit ad Card, liligiosum Nocca et Balb., Card, acanlhoidem All., differt: foliis arachnoideis quidem sed utrinque virentibus, Costa media lanugine canescente, flo- ribus 20 — 40 dense aggregatis, corolla omnino purpurea, sqamis anthodii adpressis brevl- spinulosis. Santolina cha- maecyparissus u. Anfhemls secundiramea sind aus dem Elench. fortzulassen. Oleincae 1 Art. Borragineae 1 Art. Anchusa crispa Moris Sprengel ist Var. von A. arvensis MB. Antlvvhineae 1 Art. Rhlnanthaceae 2 Arten. La- hiatae 1 kxi, Nepeta foliosa, villoso-viscosa, fol. ovato- aculiusculls rugosis serratis, basi cordato cuneatis, inferio- ribus pcliolatis, cyniis axillaribus pauclfloris brevi -pedun- culatls, summis congeslis, omnlbus foliosis, foliis lanceo- lalis, calycibus striatis 5-fidis acuminatls. In montib. calc. Oliena, 11. Majo, Jun. Corolla caerulea. Specles vlsco- sitate cymisque follosis a caeterls maxime dislinguenda. Plumhcii^uime 3 Arten. Chenopodeae 2 Arten. Santa- hae 2 Arten, Thesium Linophyllum ist fortzulassen. Ajuen- inccae 1 Art. Orchidcae 4 Arten. Smilaccnc 2 Arten. Cyperaceae 8 Arten, Carex flava ist wegzulassen. Cva- Linnnoa 3i- J5«l. Liltcrat. 7 98 •mincae 6 Arten. LycopocViaccae 1 Art. Muscl 92 Arten. Hepatlcae 28 Arten. Lichciics 90 Arten, darunter Stereo- caulon intricaiimi Morls (St. corslcuni de Pouzolz et Sol Ined.?) Thallo cinereo-flavescente ramosissimo, verriicoso- fibrilloso, ramJs longiusciilis confertis tortuosis implexis, apotheclls solltarns lalcralibus terminalibusque ollvaceo- fuscis demum subglobosis. Äff. St. ramuloso Acli. Ad arbores in monte Burcci. Fungi 1 Art. Tuber arenarium Moris, arhizon subglobosum solldum inodorum extus nl- grescens laeviusculnm intus albldum demum flavescens venosum. Edule. Vulgo: Tuvara de arcna: copiosissime provenit Martio, Apr. sub terra arenosa marilima Terralba, Oristano, Sorso elc. Species a caeteris odore omnino uuUo aliisque memoratis notis diversa. Quae exteriori ejus superficiei propior est caro tenuissimas arenae mo- leculas referre solet. yiigne 68 Arten, darunter: Ceramium Morisianum Bertol. in litt., caspitosum, violaceo-rufescens, fronde capillari ramosisslma laevi, ramis ramullsque aller- nis dense implexis, articulis brevibus cylindrlcis peliuci- dis, sporangiis lateralibus subsessilibus turbinatis. Griffi- thia x\g.? Hab. in Mari Porto -scuso ad rupes; sub forma flocculorum pollicem vix longiorum ejus caespites se prae- bent. Ceromium pcnicWatinn Bertol. fl. it. ined. non DC, roseum dichotomum ramosissimum pellucidum, geniculis vcrticlllalo-filamentosis, filamentls terminalibus coadunato- pedicellatis, sporangiis subpedicellatis turbinatis. Filamenta verliclllorum tenuissima plus quam capillaria, creberrlme articulata, in vetuslioribus ramis evanescentia; sporangia alia sunt terminalia, solitaria in medio penicillo, alia la- leralia, omnla turbinata. Dasla Ag.? Hab. in stagno salso S. Antioco ad Zosteras allaquc corpora. Species in Lunae porlu jampridem inventa a celeberrimo Bertolonio. r • 99 Algologla adrlatlca del cavaliere Fortimato Lulgi Nac- cari vice-console di S. Majesta il re delle due Si- cilie, Professore etc. Bologna 1828. 4to, 97 S. Dedication dem Prof. Ant. Bertoloni. Der Verf. sagt in der kurzen Vorrede, dafs er dies Werk, die Algen des adrialischen Meeres enthaltend, auf den Wunsch mehrerer Freunde nur als einen ersten Versuch, nicht als ein voll endetes Werk, herauszugeben sich entschlossen habe, und dafs er durchgängig sich der italienischen Sprache bedient habe, zum Besten der inländischen Sammler und aus Ach- tung gegen seine Muttersprache. Das Ganze ist nach Agardh's System geordnet, die nöthigen Citate sind hin- zugefügt nebst dem systematischen Namen, so wie dem speciellern Standorte. Es enthält dies Werk 197 Arten, unter denen nur sehr wenige neu sind. Plantae rariores quas in itinere per oras Jonii ac Adriatici maris et per regiones Sanmii ac Aprutii collegit Joannes Gussone Med. Doct. et pracfectus H. R. Botanici in Boccadifalco. Neapoli 1826. 4to, 401 S., Dedication und Vorrede 4 S. Plantae rariores, quas etc. etc. Icones. NeapoH 1826 4to, 11 S. u. 60 Kpfrtfln. Wir wollen hier wenigstens die Namen der abgebil- deten Gewächse aufführen, da ein weiterer Auszug nicht gut möglich ist. Tab. 1. Callitriche Brutia. 2. f. 1. CalL pedunculata. 2. f. 2. Call, truncala. 3. Veronica anagalloi- des. 4. f. 1. Fedia spliaerocarpa. 4. f. 2. Polycncmum ar- vense rccurvum. 5. f. 1. Agrostls pallida. 5. f. 2. Poly- pogon maritimum. 6. Festuca dimorplia. 7. Fest, rigida. 7* 100 8. f. 1. Bromus lanceolalns. 8. f. 2. Br. fasciculalns. 9. Avena fallax. 10. f. 1. Av. vlllosa. 11. Hordeum secalimim. 12. Scablosa pilosa. 13. f. 1. Asperula neglecta. 13. f. 2. Asp. nltens. 13. f. 3. Plantago monlana. 14. Hypecoum pro- cunbens. 15. Hyp. glaucescens. 16. Anchiisa undulata. 17* Ecliium arenarlum." 18. Campanula nutabunda. 19. Phy- teuma collinum. 20. f. 1. Tbesium Intermedlum. 20. f. 2. Tb. bumile. 21. Verbascum viminale, 22. Bupleurum odon- tites. 23. f. 1. Bupl. aristatum. 23. f. 2. Bupl. glaucum. 24. Myrrbls cynaploides. 25. Ammi crinitum. 26. Ligusli- cum cuneifollum. 27. Ileracleum Orsini. 28. Rumex elon- galus. 29. Rum. uliginosus. 30. Gypsophila Arroslii. 31. Saponaria calabrica. 32. Dianthus velutinus. 33. D. cilia- tus. 34. Silene Graefferi. 35. S. multicaulis. 36. S. tenul- ilora. 37. f. 1. Stellaria saxifraga. 37. f. 2. Sedum litto- reum. 38. Euphorbia cunelfolia. 39. Pyrus cuneifolia. 40. Spiraea flabellala. 41. Ilelleborus inlermedlus. 42. Satureja canescens. 43. Scropbularia lucida. 44. Scr. blcolor. 45. Scr. chrysanlhemlfolla. 46. f. 1. Teesdalia Lepldlum. 46. f. 2. Aubrielia deltoidea. 46. f. 3. Aubr. Coluranae. 47. Alyssum Icucadeum. 48. Ononls poly- morpba. 49. Lalbyrus cllialus. 50. Hedysarum ecblna- liim. 51. Trifolium praelulianum. 52. Medicago obscura. 53. Scorzonera trachyspernia. 54. Sc. Columnae. 55. f. 1. Sc. Tenorii. 55. f. 2. Sc. oclangularis. 56. Crepis glandu- losa. 57. Carduus affmls. 58. Santolina alpina. 59. Fi- lago eriocepbala. 60. Anihemls chia. 61. Centaurea am. bigua. 62. Juniperus phoenicea. 63. Fraxlnus rostrala. 64. Asplenlum obovatum. 65. Aspl. angusUfoHum. 66. Mcii- iba suavis. 101 7. Der Engländer. The British Flora; coniprising the pliaenogamoiis, or flowering plants, and tlie ferns by WilHam Jack- son Hooker etc. etc. London 1830. 8\o, X imd 480 S. Ein zwcckmäfsiges Handbuch für die enghsche Flora nach Linneischem System, als der fiir den Anlänger be- quemsten Anordnung, mit möglichster Berücksichligung des Raums das Nölhigste sowohl zur Belehrung des An- fängers als zur Einsicht des Geübten enlhallend, mit um- sichtiger Erfahrung die neuern Beobachtungen und Unter- suchungen benutzend. Die Einrichtung ist folgende: Jede Gattung mit lateinischem und englischem Namen hat ih- ren Gattungscharacter an der Spitze, die Angabe der na- türlichen Familie und die Etymologie des Namens. Dann folgen die Arten mit Diagnosen, einigen wichtigen beson- ders auf die Flora Englands bezüglichen Citaten, mit der Angabe des Standortes, Blühezelt und Dauer. Darauf folgt eine kürzere oder längere Beschreibung oder sonstige Be- kungen mancherlei Art. Einige Gattungen sind ausführli- eher behandelt, z. B. Rosa, Rubus. In einem Anhange befindet sich ein kurzer Abriss des natürlichen Systems, welches aufserdem an mehreren Stellen in Rücksicht auf einzelne Familien erläutert wird. Neue Pflanzen enthält dies Werk einige, unter andern z\^ei neue Farrn: Hyme- nophyllum Wilson! und Equiselum Drummondü. Flora horeali-Americana; or the Botany of the nor- thcrn parts of British America: coinplled princi- pally from the plants collected on the lale northern land expeditions, under comniand of capitain Sir John Franklin etc. to whicli are added, (by per- 102 misslon of tlie hortlcullural Society of London) those of Mr. Douglas, from north -west America; and of otlier naturalists by William Jackson Hoo- ker etc. etc. Illustrated by numerous plates. Pii- blislied undcr tbe autbority of tbe riglit bonoura- ble tbe secretary of state for colonial affaires. Lon- don 1829. 4to, Part. 1. 48 S., eine Cliarte und 18 Kpfrtlln. Eine Zusammenstellung und Bearbeitung aller der Pflanzenschätzc, welche die Kühnheit englischer Reisen- den in den nördlichen Gegenden Nordamerika's jüngst in verschiedenen Kichlungen znsammengebracht hat. Die bei- gefügte Karte giehl von diesen Streifzügen ein deutliches Bild. Die Anordnung ist nach natürlichen Familien, be- ginnend mit den Ranunculaceis, aufser welchen im ersten riefte, die Menispermaceae, Berberideae, Podophylleae, Nymphaeaceae, Sarracenieae, Papaveraceae, Fumariaceae und ein grofser Theil der Cruciferae. Die Bearbeitung der Arten ist trefflich, der Verf. sah viel und wendet eine tüchtige Kritik an. Diagnosen und Beschreibungen latei- nisch, sonstige Bemerkungen und Angaben des Vaterlands englisch. Abgebildet sind in diesem Hefte 1. Clemalis Douglasii. 2. Thalictrum Cornuti «. 3. A. Anemone del- loldea; B. An. pensylvanica. 'i. A. Anem. Richardsoni; JB. An. virglniana. 5. A. Ranuncululus glaberrimus ; B. Ran. cardiuphyllus. 6. yl. Ran. affinis; JB. Ran. ovalis. 7. A. Ran. brevicaulls; B. Ran. Purshii. 8. A. Ran. fas- cicularis; B. Ran, pedatifubis. 9. Ran. orthorhynchus. 10. Caltha leptosepala. 11. Coptls aspleniifolia. 12. Ach- lys triplrylla. 13. Epimediuni hexandrum. 14. Corydalis Scoulcri. 15. Parrya macrocarpa. 16. Vesicaria didynio- carpa. 17. A. Braya? pllosa; ß. Ibilchinsia calycina. 18. A. Thysanocarpus curvipes; B. Plalysperumm scapigerum. 103 Transactions of tlie medico-botanlcal socIety of Lon- don. Edited by tlie Secretaries. London. No. 1. June 1828. 8vo. Rcmarhs on tlie naiive oil of Laurel, by Thomas Hancock etc. p. 18. Im spanischen Guinea wird das flüchtige Oel, wel- ches aus einem grofsen Waldbaume durch Einschnitte ge Wonnen wird, Azeyte de Sassafras genannt, wahrschein- lich möchte der Baum, der es liefert, Ocotea cymbarum HBK. sein. Es ist ein kräftiges Mittel bei Rheumatismen, Anschwellungen der Gelenke, kalten Geschwülsten, Glie- derreifsen u. s. w. Remarks on tlie Euphorbia JlypericifoUa ^ by Wm, Zollikofer etc. p. 21. Der Verf. giebt zuerst eine kurze Nachricht über die Pfl., deren Wirkungen er sehr rühmt, sie soll sich kräftig adslringirend und gelind narcotisch zeigen, daher beson- ders bei manchen Krankheiten des Darmkanals, besonders Diarrhoeen und Dysenterien, indicirt sein. An account of some of the articles of thc Materia medica employed by the ChVncsc, by John Ree- ves etc. p. 24. Enthält eine ziemlich unbestimmte Aufzählung der bei den Chinesen als Medicin jrebräuchiichen Pflanzen. ft'^ On thc specific d'iffcrences cjcistin^- belween 3Iela- leiica Cajuputi and Bf. Lciicadendron, by thc late TV. Roxburgh etc., and Henry Thos. Colebroo- ke etc., accompanied by twn plates, p. 27. Bisher hatte man die Melaleuca Lcucadendron für den Baum gehalten, welcher das Cajcput-Oel liefert; wir wer- 104 . , den liier aber belehrt, dafs es ein von diesem verschiede- ner, wiewohl sehr älinlicher, Baum sei, aus dessen Blät- tern dies Oel gewonnen wird. Mit Recht legt Roxburgh dieser Art den Trivialnamen Capipuii bei, und cllirt dazu Rumph Amb. 2. p. 76. t. 17. f. 1., und glebt davon fol- gende Beschreibung, welche wir hier in der Kunstsprache wiedergeben: Arbor 20 — 30 pedalls, trunco erecto sed tortuoso et ratlone aetatis tenul. Cortex dilute aut albldo- clnereus, mollis, crassus et suberosus, omnino glaber, epi- dermlde In laminas tenues secedenle, cortice ipso in nume rosas laminas fisslli. Rami sparsi cum ramulis saepe de- pendentes, teretes, glabrl, juniores sericei. Folla juniora sericea, adulta glabra obscure virldia, saepe levlter fal- cala, 3 — 5 poll. longa, ^ — f poll. lata, anguste lanceolata 3 — 5-nervia, breviter petlolala, alterna. Spicae termina- les et axillares ex ultimls follis, comosae, villosae, densi- florae, bracteatae. Bracteae lanceolatae sericeae 3-florae. Flores sesslles parvi albi inodori. Calyx urceolalus seri- ceus, laclnlis 5 semirolundis declduls, Petala 5, orbicu- laria, breviter unguiculata, alba^ llmbo calycis multo-ma- jora, Slam. 30 — 40, basi in phalanges 5 connata , ler quater petalis longlora et cum iis calyci vllloso inserla. Antherae ovato - cordatae glandula lutea apicall. Stylus staminibus paene longlor, stigmate obscure trilobo. Cap- sula calyce persistente crasso carnoso gibboso inclusa 3- loba, 3-locularis, 3-valvIs, valvls tenuibus rigidls elasticis medio sepliferls apice dehiscentibus. Spermophora trian- gularia tenula applanata in angulo interno central! locu- lorum, Semina numerosa regulariter cunelformia. Die- ser Baum wird von den iWalalen: Cajupuli, Daun Kltzjil und Kaju-Kllan genannt. Ein Zweig nebst Zergliederung ist Tab. I. abgebildet. Melaleuca Leucadendron , wozu Rumph Amb. 2. t. 16. gehör!, unterscheidet sich von M. Cajupuli durch die Unbchaarlheil aller Thelle, durch mehr 105 unterbrochene Aehren, durch breitere und mehr schiele Bläüer, welche gerieben wenig oder gar keinen Geruch von sich geben. Auch dieser Baum ist ausführlich be- schrieben und auf Tab. II. abgebildet. Traiisactions of the Horticiiltural Society of London Yol. YII. Part. II, Report lipon the new or rare plant s wJiich flow er ed in the gardcn of the Horlicultural Society at CInswicl hclwecn March 1825 ard 3Iarch 1826. Part 11. Hardy plants. By Mr. John Lindley etc. p. 224. lio.sa Dichsoni (Cinnamomea) ramls flexuosis aculeis raris gracilibus sparsis ariiiatis, foliolls complicatis, grosse duplicalo - scrratis inaequalibus, slipulis pcliolis scpalis- que glandulosis aequalibus , fruclu niido. Strauch vom Habitus und allgemeinem Anschn einer aufrecht wachsen- den R. cinnamomea. Junge Schösse lichtgrün , sehr zart mit braun gefärbt, bewaffnet mit wenigen zerstreuten, leicht sichelförmigen, etwas ungleichen, dünnen Dornen. Alte Schösse hin und her gebogen, dunkil purpurbraun, über- all bedeckt mit einem zarten blaugrünem Reif, mit sehr wenigen, zerstreuten, graden , dünnen Dornen, zuweilen wehrlos. Biätler grofs, grau, malt, Nebenblätter groHs, breit, zugespitzt und leicht gesägt gegen die Spitze, weich- : haarig, mit feinen Drüsen gewimpert, welche sich unten \ nahe dem Rande belinden; Blattstiele weichhaarig, uiil)c- wehrt, mit wenigen Drüsen auf der Oberseite; Blältcben oval, zusammengcfalten, kurz und doppelt gesägt, auf bei- den Seiten weichhaarig, unten sehr wenige sehr kleine Drüsen habend, daher keinen Geruch nach Terpenthin, Endblältchen gr()fser als die untern. Blume in lünfblüthi- gen Afterdolden. Bracteen weichhaarig, am Rande und 104 — . den liier aber belehrt, dafs es ein von diesem verschiede- ner, wiewohl sehr ähnlicher, Baum sei, aus dessen Blät- tern dies Oel gewonnen wird. Mit Recht legt Roxburgh dieser Art den Trivialnamen Cajuputi bei, und cilirt dazu Rumph Amb. 2. p. 76. t. 17. f. 1., und giebt davon fol- gende Beschreibung, welche wir hier in der Kunstsprache wiedergeben: Arbor 20 — 30 pedalis, Irunco erecto sed tortuoso et ratione aetatis tenui. Cortex dilute aut albido- cinereus, mollis, crassus et suberosus, omnino glaber, epi- dermide in laminas tenues secedente, cortice ipso in nume rosas laminas fissili. RamI sparsi cum ramulis saepe de- pendentes, teretes, glabri, juniores sericei. Folia juniora sericea, adulla glabra obscure viridia, saepe leviter fal- cata, 3 — 5 poll. longa, \ — f poll. lata, anguste lanceolata 3 — 5-nervia, breviter petiolata, allcrna. Spicae termina- les et axillares ex ultimls ioliis, comosae, villosae, densl- florae, bracteatae. Bracteae lanceolatae sericeae 3-florae. Flores sessiles parvi albi inodori. Calyx urceolalus seri- ceus, laciniis 5 semirolundis deciduis. Petala 5, orbicu- laria, breviter unguiculata, alba, limbo calycis multo-ma- jora, Stam. 30 — 40, basi in phalanges 5 connata, ier quater petalis longiora et cum iis calyci villoso inserla. Anlherae ovato - cordatae glandula lutea apicall. Stylus staminibus paene longior, stiginate obscure trilobo. Cap- sula calyce persistente crasso carnoso gibboso inclusa 3- loba, 3-locularis, 3-valvis, valvis tenuibus rigidis elasticis | medio sepliferis apice dehiscenlibus. Spermophora trian- | gularia tenuia applanata in angulo interno centrali locu- | lorum, Seniina numerosa regulariter cuneiformia. Die- ] ger Baum wird von den Malaien: Cajuputi, Daun Kitzjil \ und Kaju-Kilan genannt. Ein Zweig nebst Zergliederung j ist Tab. I, abgebildet. Melaleuca Leucadendron, wozu \ Rumph Amb. 2. t, 16. gehört, unterscheidet sich von M. ^ Cajuputi durch die Unbchaarlheit aller Theile, durch mehr ] 105 unterbrochene Aeliren, durch breitere und mehr schiefe liliitler, welche gerieben wenig oder gar keinen Geruch von sich geben. Auch dieser Baum ist ausführlich be- schrieben und auf Tab. II. abgebildet. Traiisactions of tlie llorücultural Society of London \ol. YII. Part. II. Report lipon ihe new or rare planis n-hich ßoivered in ihe gordcu of ihc Ilorliciilliiral Sorieiy at Chiswick hclween March 1825 ard March 1826. Part 11. llardy planls. ßy Mr. Jolni Lindley etc. p. 224. liosa Dicliaoni (Cinnarnomca) ramis flcxuosis aculeis raris gracilibus sparsis arnialis, foliolis complicalis, grosse duplicato - scrratis inaequalibus. slipnlis pcliolis scpalis- cpje glandulosis acqualibus, Iruclu nndo. Straucli vorn Habitus und allgemeinem Anschn einer aufrecht wachsen- den K. cinnamomea. Junge Schösse lichtgrün, sehr zart mit braun gefärbt, bewaflnet mit wenigen zerstreuten, leichl sichelförmigen, etwas ungleichen, dünnen Dornen. Alle Schösse hin imd her gebogen, dunkel purpurbraun, über- all bedeckt mit einem zarten blaugrünem Reif, mit sehr wenigen, zerstreuten, graden , dünnen Dornen, zuweilen wehrlos. Blätler grofs, grau, matt, Nebenblätter grofs, breit, zugespitzt und leicht gesögt gegen die Spitze, weich- haarig, mit feinen Drüsen gewimpert, welche sich unten nahe dem Rande befinden; Blattstiele weichhaarig, unbe- wehrt, mit wenigen Drüsen auf der Oberseile; Blältcben oval, zusammengefallen, kurz und doppelt gesägt, auf bei- den Seiten weichhaarig, unten sehr wenige sehr kleine Drüsen habend, daher keinen Geruch nach Terpenlhin, Endblättchen gröfser als die unlern. Blume in fünfblüthi- gen Aflerdolden. Bracteen weichhaarig, am Rande und 106 unleii drüsig, die untere meistens mit einem langen End- blätlchen, das eben so lang als die Kelchröhre. Blumen- stiele borstig. Kelchröhre eiförmig, blaugrün, kahl oder selten mit wenigen Borsten ; Kelchblätter borstig und drü- sig auf dem Rücken, lang, schmal, alle fast gleich, mit einem langen, linealisch -lanzettlichen, blattartigen, gesäg- ten Ende. Blumen duiikelroth, mittlerer Gröfse, im Juni erscheinend. Blumenblätter ganz, ausgerandet, mit einem Spitzchen verschen, viel kürzer als die Kelchblätter. Nar- ben in einem niedrigen Kopf, haarig. Frucht roth, unbe- wehrt. — Rosa ßanhsiae Gartenvarietät j/?«/?;«. — Bosa alpina Gartenvar. speciosa. — Pyrus arbutifolia, caule ereclo, fol. obovato oblongis acutis subtns calycibusque tomenlosis, corymbis paucifloris foliis brevioribus, fructi- bus pyriformibus. Verschiedene Pflanzen gehen unter die- sem Namen bei den Schriftstellern , folgendes seien , bei der Schwierigkeit die Synonymie zu entwirren, die Cha- raktere der ächten : Stamm grade nackt. Zweige choco- ladenfarbig. Blätter klein, blafsgrün, oval, an beiden En- den zugespitzt, nach der Basis ein wenig schmäler, oben kahl, unten lilzig, mit sehr feinen Kerben, von denen jede eine kleine braune Spitze hat. Blumen zahlreich, in viel- blumigen Doldenlrauben. Kelche filzig. Frucht roth glän- zend, in Menge erscheinend, klein, umgekehrt eiförmig, leicht filzig. Folgendes sind noch Varietäten /3. interme- dia fructu subgloboso fusco; y. serotina , fol. nilidis sub- tus velulinis, fructu serotino versicolore. Pyrus florihan- da Lindl., ramis cinereis reclinatis, fol. oblongo-lanceola- lis aculis longe petiolalis, subtus calycibusque tomentosis, fructibus sphaericis, corymbis multifloris, foliis longioribus (Bot. Reg. fol. 1006). Unterscheidet sich von der vorigen durch gedrängten zurückgebogenen Habitus und schwarze Frucht. Pyrus depressa, caule huniili reclinato, fol. oblon- gis übtusis subtus calycibusque tomenlosis, fructibus pyri- ll 107 formibus corymbis foliorum longitudine. Aehnllch der P. melanocarpa, sehr klein, 1^ F. hoch, Zweige zurückgebogen, aschfarben, chocoladenfarben , mit sehr kurzen Aestchen. Blätter klein, oblong, an der Spitze abgerundet, mit sehr feinen Kerben, oben glänzend, unten filzig. Die Dolden- Irauben nicht länger als die Blätter und sehr zahlreich. Frucht sehr klein, zahlreich, fdzig, dunkel purpurn, fast rund (Pyrus prunifolia Hortul). Pyriis vielanocarpa caule humili erecto glabro, fol. oblongis acutis nitidis gla- berrimis subeglandulosis mox discoloribus, fructibus rotun- dato-turbinatis calycibusque glaberrimis (Mespilus montana et Pyrus pensylvanica Hortul.); 1\ — 2 F. hoch; Zweige aufrecht, immer kahl. Blätter blafsgrün, umgekehrt eiför- mig oder oblong, spitz, kurz gekerbt, kaum mit einigen Drüsen am Rande oder auf den Nerven, bei vorrückender Jahreszeit dunkelrolh werdend. Blumen kleiner als in den Arten mit fdzigcn Kelchen, Kelch kahl, eben so die rund- lich kreiseiförmige schwarze glänzende Frucht. Die Kno- spen und Schösse oft hochroth. Hierher rechnet der Verf. als Var. die MespiUis xanthocarpa Hortul. als /3, snhpiibc- sccns, fol. junioribus subtus tomcntosis adultis glabris, co- rymbis paucifloris. Pyrus piibcns, caule erecto, ramis pu- bescentibus, foliis oblongis obovatisve abrupte acumina- lis , fructibus sphaericis calycibusque glaberrimis, corym- bis polycarpis laxis, disco glabro (P. capitata Hortul.). Stamm aufrecht kräftig. Zweige aschfarben filzig. Blälter oblong oder umgekehrt eiförmig, abgebrochen zugcspilzt, an der Basis verschmälert, biaftigrün, gekerbt, fast olme Drüsen, auf beiden Seilen kahl. Doldentrauben zahlreich, vielblumig, kurzer als die Blätter. Kelche ganz kahl. Frucht grofs , dunkel purpurn , rund , glänzend , in schlaf- fen Doldcnliauben. DIscus und Spitze des Ovarium fast 1 kahl. Pyrus p^andifoliaf caule erecto ramisque glabrius- culis, fol. oblongis obovatisve acutis glabris, fructibus sphae- 108 ricis calycibusque glabris, corymbis ollgocarpis; coarclalis, disco villoso. Gleicht im Allgemeinen P. Chamaemespi- lus. Stamm aufrechl, kräftig; Zweige braun, leicht weich- haarig. Blätter grofs, lebhaft grün, breit, oblong oder ver- kehrt eiförmig, abgebrochen /ngespitzt, kahl auf beiden Seifen, oben glänzend, fein gesägt mit wenigen Drüsen. Blumen gröfser als gewöhnlich. Frucht dunkelpurpurn. Kelche ganz kahl. Discus und Spitze des Ovarium zot- tig. Pyrus Aria Ehrb., hierher werden folgende Abarten aufgezählt: 1) obtusifolia fol. planis ovalibus obtusis sim- pliciter serratis adullis supra glabris (P. Aria ovalis Hor- tul. ); 2) undiilata, foliis planis ovali-lanceolatis latis un- dulalis, inaequaliler inciso-serralis acuminatis, adullis su- pra araneosis; 3) wigustlfoJia fol. ovalibus obtusis conca- vis subsimpliciter serratis : adultis supra hie illic lanatis ; 4) acutifoUa, fol. ovalibus rigidis utrinque aculis conca- vis duplicato-serralis caesiis, supra araneosis; 5) rngosa^ fol. magnis ovato- clllplicis duplicato-serralis supra lucidis rugosis sublus niveis ; 6) cretica, fol. planis orbiculalo- clliplicis crcnato- serratis retusis basi cuneatis ramulis are- ueosis (P. Aria rotundifolia et cretica Hortul., P. graeca Horlul.); 7) huUata, fol. concavis elliplicis acuminatis bul- latis, apice grosse serratis, basi integris (P. Aria acuminata Horl.). Ulex europaeus mit gefüllten Blumen, der Kelch ist wie gew()hnlich , auch die Krone ist normal gebildet, aber aus einander getrieben durch die Menge der innern aus den Staubgefäfsen gcbildelen Blumenblätter, da wo das einzelne Slamen sein müfste, ist ein der Fahne ähn- liches Blalt, und so sind auch die übrigen Stamina ähn- lich den Blättern goblldel, denen sie zunächst stehen. Das Ovarium ist ein Pelalum, dessen Mittelnerve, der sterilen INalh entsprechend, haarig und anders gefärbt ist, während die iläuder gefärbt und blumenblatlartig sind. Prunus scr- rulala, foliis obovatis acuminatis selaceu-serrulalis glaber- 109 rlmis, pellolls glanJulosls, floribus fasciculalis; nus China, ähnlich der gemeinen Kirsche, gewöhnlich gefüllt, hält die Winter aus. Primus salicina , floribus subsolitarils foliis brevioribus, fol. obovalis acuminatis glanduloso-serratls gla- bris, stipulis subulatis glandulosis, ramis inermibus; aus China. Schösse blaugrün, schmächlig, ohne Stacheln, Blätter von dünnerer Textur als die der gemeinen Pflau- me, umgekehrt eHörmig zugespitzt, fein gesägt, auf jedem Sägezahn eine sehr kleine halb durchscheinende gelbliche I Drüse, unten sind sie fast kahl und leicht adernetzig, oben glänzend und etwas runzlich. Blattstiele kurz ohne Drü- sen, Nebenblätter so lang als die Blattstiele, pfriemlie}i, stehenbleibend, häufig fiederspaltig an der Basis, mit Drü- sen, ähnlich denen der Blätter^ gefranzt. Blumen klein, iweifs, einzeln oder einige zusammen auf kurzen vollkom- men kahlen Stielen. Kelchabschnitte eiförmig ohne Drü- sen. Frucht ungefähr von Form und Ansehn wie von Pr. cerasifera. Ribes aiireum Pursh, unter diesem Namen kommen in den Gärten zwei Arien vor, von denen die eine sich in mehreren Abarten zeigt. Zu R. aureum rech- net der Verf. die in Bot. Reg. t. 125 abgebildete als R. aureum praecox. R. aureum serolinum, die zweite Abän- derung unterscheidet sich von voriger durch 10 — 14 Tage späteres Blühen, durch unten kahlere Blätter, die an der Basis meist abgestutzt, nicht keilförmig sind, besonders, wenn sie dreliapplg sich zeigen. Die Blumen sind gleich, aber die Bracteen sind kleiner und fallen ab, so dafs sie an den Fruchtlrauben fehlen ; diese selbst haben weniger und sphaerische nicht kreiseiförmige Beeren. Die dritte Abänderung R. aureum sanguineum ist der zweiten ähnli- cher, aber die Blätter werden im Herbst tief scharlachroth und die sphärischen Beeren haben grofse bleibende Brac- iteen. R. auvciim u praecox , flor. praecocibus ; fol. basl cuneatis subtus pubescentibus, lobis grosse inciso serratis. 110 . baccis copiosis praecoclbus turbinatis racemis bractealls. R, aiireum ß scrotmum, flor. serotinis; fol. heleromorphls basl truncalis sublus glabrlusculis, lobis inciso-serralis, baccis rarls serolinis spbaericis, racemis nudis. I{. aurcuin y sangnineum, flor. serotinis, fol. basi truncalis mox san- guineis, baccis copiosis spbaericis, racemis bracteatis. Die andere Art ist liihes tenuißorjim, inernne, fol. subrotundis trilobis farinosis mox glaberrimis cruentis, lobis apice ob- tuse dcntatis racemis pendulis multifloris, calycibus tubu- latis glabris pedicello longioribus coloralis, petalis integer- rimis calycis laciniis linearibus obtusis duplo brevioribus, baccis glabris*). Bihcs setosum^ ramis dense setosis, acu- leis inaequalibus subulatis, fol. subrotundis basi cordalis pubescenlibus 3 — 5 lobis alte crenatis; pedunc. bifloris subebvactealis; calycibus tubulato-campanulatis, lacin. li- nearibus obtusis patcntibus petalis integerrimis duplo lon- gioribus ^, baccis hispidls. Ein niedriger Strauch, dessen Zweige dicht mit Borsten besetzt sind, zwischen denen sich, vorzüglich gegen die Basis der jungen Aeste, viel ungleiche grade pfriemliche Dornen befinden. Blätter rundlich, tief herzförmig, nebst den Stielen von einer klei- nen drüsigen Pubescenz bedeckt, der Rand ist 3 — 5 -lap- pig oder eckig, mit zahlreichen, fast gleichen rundlichen Einschnitten. Blumen weifs, röhrig, halb so lang als die von R. aureum , paarweise hängend. Beeren schwarz, sphärisch, steifhaarig, von etwas säuerlichem, angenehmen, i ein wenig moschusarligen Geschmack. V. Sascatchewan , River in Nordamerica. Rihcs alpinnni var. pumilum. Ca- i prifoUum Douglasil, fol ovalibus utrinque acutis petiola- tis glabris ciliatis subtus tomentosis summis connatis, flo- *) In der Appendix III. zum Hort. Ripul. Ton CoUa, Ist R. au- reum s.inguinoum als eigene Art R. flavum aufgestellt, und R. tcnut- /lürum für das ächte H. aureum genommen. 111 ribus capitato-spicatis pllosis, stigmale exserto, stamlnlbus inclusis. Aus Canada, ähnlich C. pubescens, verschieden durch kahle dunkel gefärbte Zweige und sehr grofse ge- stielte, breite, elliptisch spitze, runzliche Blätter, welche dunkelgrün, oben kahl, unten weichtilzig sind. Die obern Blätter sind verwachsen und weniger filzig unten. Die Blumenköpfe erscheinen zu dreien, fast sitzend in der Achsel des obern Blattes. Die Krone ist weichhaarig fil- zig und gelb aufscn, innen hoch orange, die Oberlippe auf- recht, 4 -lappig mit runden Lappen, von denen die seitli- chen zurückgeschlagen sind, die Unterlippe spathelig und am Ende concav, aber gegen die Basis convex. Staubge- i fäfse kürzer als die Krone. Narbe grofs, grün, kopfför- i mlg. Auch mit C. ciliosum Pursh hat diese Art eine 1 grofse Aehnlichkeit, aber das Verhältnifs der Genilalicn - zur Corolle unterscheidet sie schon. Anagyris indica (Virgilia sericea Hnrlul. Thermopsis laburnifolia Don, Th. ncpalensis DC. Baptisia? nepal. Ilooker). Dem Verfasser scheint diese von Hooker (Exot, bot. t. 131) abgebildete Pflanze zur Gattung Anagyris zu gehören. Rubus parvi- foUns L. , Bot. Reg. fol. 496. Podanihus 31ifigui, fol. rhombeo-ovatis dentatis glandulosis, capituHs solitariis pe- dunculatis. Von Valparaiso in Chili, nach La Gasca's Auto- rität ein Podanthus. Aestiger gedrängter Strauch, etwa 3 F. hoch. Blätter gegenüber, gestielt, scharf anzufühlen, unten mit ein wenig Filz und kleinen drüsigen Punkien, rhomboidalisch- eiförmig, nach der Spitze verschmälert und am Blattstiele herablaufend, ganzrandig oder gewöhnlich unregelmäfsig gezähnelt, oben von einem maticn Oliven- grün, unten viel blasser. Blumenköpfe hemisphäriscli, ein- zeln auf dünnen filzigen Blumenstielen. Involucrum aus- gebreitet, sehr filzig, aus ungefähr 11 Blättchen, welche in Länge und Breite ungleich und kaum ziegcldachartig gelegt sind. Blülhenbodcn hemisphäriscli, mit keilförmigen 112 häutigen, nach der Spitze leicht getüpfelten, Spreublält- chen bedeckt, welche so lang als die Blumen sind, denen sie dicht anhängen. Blumen alle röhrig und $, matt grün- lich-gelb, mit aufgeblasenem Schlünde, der aufsen filzig ist und mit einer kahlen nach unten sich vexschmälern- den Röhre. Antheren 5, zusammenhängend, kahl mit rund- lichen braunen Spitzen. Ovarium umgekehrt eiförmig, leicht lilzig, mit wenigen langen, drüsigen Haaren gegen die Spitze. Pappus fehlt. Griffel fadig, aufrecht, sitzend auf einem langen umgekehrt eiförmigen Discus. Narbe spindelförmig, 2-lapplg, aufsen steifhaarig. Sehr ähnlich im Aeufsern der Euxenia grata Cham., aber von ihr, so wie von Ogiera, schon durch die verwachsenen Antheren verschieden. Astragalus chlorostachys , caule erecto pu- bescente, stipulis llberis, foliolis 11 — 12 jugis, oblongis pubescentibus , racemis pedunculatis multifloris foliis lon- gioribus , leguminibus subarcuatis inflatis glabris. Nepal. Stamm rund, rothbraun, filzig. Blätter, zahlreich, filzig, von 12 Paar ungefähr. Blättchen linealisch, oblong, stumpf, nach der Spitze kleiner. Nebenblätter vom Blattstiele und von einander gelrennt, eiförmig zugespitzt, ganz zurückge- schlagen. Traube straff, achselständig, gestielt, gegen das Ende der Schösse erscheinend, länger als die Blätter. Blumenstiel leicht eckig und wie die Kelche mit feinen zerstreuten schwarzen Haaren bedeckt. Kelch mit Purpur gefärbt. Blumen grünlich -gelb. Hülse gestielt, etwas si- chelförmig, aufgeblasen, 3 — 4 -sämig, fast reif sehr roth- bunt. Eccj'emocarpiis scaher R. P. 3Iilcmia scandens W. Lespedeza capitata Mx. Althaea nudiflora , fol. cordalo- rotundis 5-angulalis triloblsve crenatis scabro-pilosis, caule petiolis pedunculisque hispidls, racemo ebracteato nudo, iloribus geminis, petalis cuneatis emarginatis. Zweijährig, 6 F. hoch, vom Ansehn der gemeinen Althaea. Blätter grofs, 113 grofs, rundlich herzförmig, 5- eckig oder 3 -lappig, gekerht, ein wenig leuchtend, rauhhaarig auf beiden Seilen. Blalt^ stiele und Stengel sleifhaarig siechend. Stamm dimn, auf- recht, 4 F. hoch, rund, steifhaarig mit Büscheln von stei- fen zerbrechlichen Ilaaren. Nebenblätlcr halb eiförmig, abgeschnitten, abfallend, mit breiter Basis. Blumen grofs, weifs, gestielt, paarweise wachsend, ohne Bracteen. Blu- menstiele steifbaarig mit kurzen büscblichen Haaren. In- yolucrum 6 — 7 -spaltig, Lappen eiförmig, stumpf, 5-ner vig. Petala weifs, mit grünlich gelber Basis, keilförmig, ausgerandet, ihre JNägel mit zottigen Rändern. V. Allai, Nohina fcjiclhi, viscido - pilosa, caulc fdiformi , peliolis cilialis, foliis ovalis utrinque obtusis, calyce bilobo .'i-au gulari campaiiulato, ovario 5 - lobo. Chili. Im Bot. Mag. t. 2604 mit des Verf. Nolana paradoxa verwechselt. Die ganze Pflanze mit schmierigen Haaren bedeckt. Stamm fadig, blafsgrün. Blätter häulig, sehr zart, gestielt, eiför- mig, stumpf an jedem Ende und häufig etwas ungleich an der Basis; die Blattstiele ungefähr halb so lang als die Blätter und mit langen Haaren gewimpert. Blume ein zeln in den Achseln, aufrecht, länger als die Blätter. Blu- menstiele fadig, haarig. Kelch 2 -lappig, 5 -eckig, glockig, haarig, ein Lappen ausgerandet, der andere 3 - zähnig. Blumenkronc sehr ähnlich der eines Convoivulus, blafsblau mit weifsem Grunde, der himmelblau gestrichelt, Same 5-eckig ein wenig zurückgebogen. Stamina ungleich, kür zer als die Corolle, Staubfäden zottig; Pollen blau, oval, Ovarium 5 -lappig. Griffel einfach, mit undeutlich kopf- förmiger leicht zusammengedrückter Narbe. An Account of the spccies of Calochortim a Gcniifi of amcrican plants. By Mr, David Douglas etc. p. 275. Calochortus char. gen. Blumenbläller 6, ausgebreitet, Lriinnpa r>r Bd. I.lltrrat. Ol 114 aufrcclu oder herabhängend, auf einander Hegend, die drei Innern grr)rscr, nnlt einem haarigen Büschel über dem Na- geh Staubfiidon 6; kurz, an der Basis des Nagels einge- fügt, Slaubbeulcl oblong, 4-seitIg, halb so lang als die Krone. Ovarium obersländlg, 3-seitig; Griffel sehr kurz, Narbe 3 lappig, zurückgeschlagen, Kapsel in Form ver- schieden, linealisch oder ovgl, 3-fächrig, vielsamig, von der Spilze in drei Klappen aufspringend, welche die Schei- dewände spalten. Samen zahlreich, wagerecht, flach, oval, halbrund oder eckig, in einer Reihe, mit häutiger Testa. C macrocarpus^ caulc 3 — 5 phyllo, bifloro; petalls infe- rioribus praeter fasciculum pllorum glabris, capsulis ere- clis lineari-oblongis (T. VIII.). Wurzel zwiebelig dicht. Stengel rund, aufrecht, kahl, 3 — 5-blällrIg, 18 Z. — 2 F. hoch, Blätter linealisch, blaugrün, kahl, kürzer als der Stengel, zusammengerollt, und stark nervig. Bractecn zugespitzt , länger als die Blumenstiele und häutig geran- det an der Basis. Blumen endständig, 2, mit ungleichen Stielen, der eine doppelt so lang als der andere und dik- ker als der Stengel. Aeufsere Blumenblätter lanzeltlich zugespitzt, 1 -nervig, oft unregclmäfsig gefranzt, die Natur eines Kelchs annehmend, länger als die Innern, welche umgekehrt eiförmig -kiciförmig, häutig, prächtig purpurn, mit einem braunen Querfleck unter dem gelben Haarbü- schel. Anthere tief purpurn, Ovarium 3-fächrig, mit Ei- chen in doppelter Reibe, Narben rölhlich. Kapsel linea- lisch, oblong, spitz. Samen oval, blafsgelb, in einfacher Reihe. Am Columbia im trocknen, welligen, nicdern Bo- den. Cfdochortus nitidus, Tab. 9. A., caule 2 — 3 phyllo 5 floro, pelalis interioribus praeter pilorum fasciculum sparse lanatis, capsulis erectis ovalibus. Wurzel zwieblig dicht. Stengel rund, aufrecht, kahl und glänzend. Wurzelblätler lang, linealiscb, stumpf, zusammengerollt und stark ge- nervt. Bracleen zugespitzt, kürzer als die Blumenstiele — 115 sie selbst ungleich, zwei doppelt so grofs als die andern, die beiden kleinem im Mlltelpnnkt. ßlnmcn endsländlgj unveränderlich vier. Aeufsere Blumenbläller lanzetlllch zugespitzt und wie bei der vorigen Art gerippt und ge- M'Impert an der Basis. Innere Petala umgekehrt eiiürmig^ keilförmig, bedeckt mit sehr langen, lockern, verwirrten, zerstreulcn, weifsen Haaren. Staubfäden dünn, Anlheren oblong und spitz. Narbe fast sitzend, gelb. Capsel el- liptisch, 3-seitig. Samen schief- keilförmig. In Bergthä- Icrn bei den blauen Bergen und am Columbia. 3. Ccüo- chovLus cicgans, Tab. 9. B. , caule 1-folio, 3 — 5 floro, petalis inlerlorlbus praeter pilorum fasciculum sparsc la- nalls, floribus cernuis, capsulis reflexis ovalibus6 Wurzel zwiebellg dicht, fast kugelig. Stengel einfach, kahl, rund, 2 — 8 Z. hoch mit 3 — 5 Blumen. Blätter länger als der Slengel, kahl, zusammengerollt und genervt. Bracleen ei- förmig zugespitzt, kürzer als die Blumenstiele, welche dünn sind. Blumen schlaff, wcifs. Aeufsere Blumenblät ler lanzetlich, innere eiförmig, haarig an der inneren Seile, Haarbüschel schwarz. Anlheren wcifs. Narbe tiefgespaL ten, Abschnitte linealisch, gelb. Capsel oval. In den sub- alpinen Regionen derselben Gegenden Nordamcrika's* In den Thälern 4 — 8 Z. hoch, nahe dem ewigen Schnee nur 1 — 2 Z. — Eine vierte Art kommt in derselben Gegend vor, deren Wurzel im Frühjahr eine Speise den Wilden glebt und Koo-e-oop genannt wird. Sie hatte nach der Erinnerung 9 — 15 Z. Höhe, 2 — 3 grofsc blaue Blumen, sehr lange, linealische, kahle blaue Blätter« — Die Frilil- laria barbata IIBK. aus Mexico mag eine fünfte Art dieser Gattung; sein. — 'o Plantae asiaticae rarlores or descrlpilons and ilgures of a select niimber iinpiibllslied Easl-indian plants by N. Wallicli etc. Dedicalcd by pcrmlssion lo 8* 116 tlie honorable court of directors of llie East India Company. London fol. No. 1—2. 1829. Dieses Prachtwerk glebt in Heften, deren jedes 25 schön iHuminirte lllhographirte Tafehi nebst Text enthält, eine Auswahl bisher noch nicht bekannt gewordener ost- indischcr Pflanzen , zum Tb eil von ausgezeichneter Far- benpracht, zum Theil von eigenlhümlicher Form und in- teressantem Bau. Bei den Arten bekannter Gattungen ist Diagnose, Vaterland und Standort, nebst Beschreibung, lateinisch, sonstige Anmerkungen englisch. Der Gattnngs- character ist bei bekannten Gattungen nicht angegeben, auch kein Autor dafür citirt. Die neuen Gattungen sind aber mit ausfiilirlichem Charakter, Angabe der Linnelschen Klasse, der natürlichen Familie und der Etymologie des Namens versehen. Folgende Pflanzen sind in den zwei ersten Ileflcn abgebildet. Tab. 1. 2. Amherstia nobilis; 3. Sterculia populifolia; 4. Hibiscus Lindlei; 5. Auneslea fragrans; 6. Phaseolus fuscus; 7. Caralluma crenulala; 8. Caralluma flmbriata; 9. Curcuma Roscoeana; 10. Cur- cuma cordata; 11. 12. Melanorhoea usitata; 13. Iliraea hirsuta; 14. Cardiospermum canescens; 15. Abelia tri- flora; 16. Matonia pectinata; 17. Comeles surattensis; 18. Com. abyssinica; 19. Impatiens reticulata; 20. Clematis subpeltata; 21. Eranthemum cinnabarinum; 22. Dillenia scabrclla; 23. Dill, ornala; 24. Gastrochilus pulcherrima; ^5. Gastr. longiflora; 26. Urena speciosa; 27. Kaempferia elcgnns; 28. Justicla 'guttata; 29. Dendroblum amplum; 30. Podocarpus lalifolia; 31. Ruellia alata; 32. Knoxia plantaginea; 33. Aphanochilus polystachyus ; 34. Aph. fla- vus ; 35. Liparls longipes ; 36. Eria paniculata ; 37. Uraria cordifolia^ 38. Coelogyne Gardneriana; 39. Dendrobium formosum; 40. D. densiflorum; 41. Aconitum ferox; 42. Ruellia gossypina; 43. Convolvulus alropurpureus ; ^'*' 117 Abclmoschus crinitus; 45. Cenlranlhcra Iilspida; 46. Qiier- cus spicala; ]>[ucuaa niacrocarpa; 48. Sphaeropterls bar- bata; 49. Ediilcs ihynchospcnna; 50. Chirila grandiflora. An Olliline of the first principles of botany by John Lindley. London 1830. 12nio, VIII. und 106 S. (Preis 3 Shill.) In kurzen Salzen enihäll dies kleine für den Anfän- ger bestimmte Werkehen die Grundzüge der bolanischen Wissenschaft nach den Ansichten des Verfassers. The genera »nnd species of orcliideous plant s by John Lindley. Part. I. Malaxideae. London 1830. 8vo, M S. u. Index. (Preis 7 Shill.) Eine Synoposis der bis jetzt bekannt gewordenen Or- c])Ideen, deren Anzahl durch die neuern Entdecknngen so bedeutend erweitert worden ist. Solche Zusammenstel- lungen sind, selbst wenn sie nicht ausfüluUch mit Be- schreibungen und allen Cilalen versehen sind, von grofser Annehmlichkeit für den arbeitenden Botaniker, wenn gleich sie nicht die Hülfe einer ausgearbeiteten Monographie ge- währen. Icones Filiciim etc. By W. J. Ilooker and K. K. Gre- ville. Fase. IV— IX. Londini 1829. (s. Linn. 111. Litt. p. 25. IV. p. 29.) Wir müssen uns aus Mangel an Raum boi^nügpn, fer ner nur die Wamen der In diesem vorlrclllidicn kupfcr- wcrke so klar und dcutUch abgebibletcn Arien anzugeben: 61. Acrosllc'hum viscosum Sw. 62. Cranunllis fuscata n. sp. 63. Taenllis inlenupla n. sp. 64. ilrinioiillis «oidala n. sp. 65. Polyp, longihons n. sp. 66. l*olyp, criniluni U8 Polr. 67. Pleopcltis percussa (Polyp, aiict). 68. Wootlsla Pcnlniana (Alsophila Spr.). 69. Aspid. caryolldouin ii. xp. 70. Nephrodlum fragvans Richards. 71. Asplenium ensi- t'orme n. sp. 72. Aspl. dentaluin L. 73. Aspl. Cllllesia- num n. sp. 74. Anlropbyum Boryaiium Spr. 73. Lindsaea polymorpha n. sp. 76. Hymenoph. badlum n. sp. 77. lly- inenopli. crispalum n. sp. 78. Trieb, venosuin R. Br. 79. ßolrycbium laniiginosum n. sp. 80. Opbiogl. lusiUmi- cum Lin. 81. Polybolrya cervina Kaulf. 82. Bolrych. siin- plex Ilitcbc, 83. rjymenopb. semlblvalve n. sp. 84. lly- iiienopb. hirsutum S\v. 85, Trieb, buinile Forst. 86. Acro.st. Jamesoni n, sp. 87. Lindsaea sagillata Dryand. 88. Aspl. iriphyllum Presl. 89. Gyinonogr, Lovcii. n. sp. 90. Gyiu- iiogr. rutacfolia (Granimiüs R. Br.). 91. Gymn. subglandu- losa n. sp. 92. Aspl. focniculaccuni IIBK. 93. INipliobo- lus vnpeslris Spr. 94. Niph. spbaerocepbalus. 95. Acrosl. villosum Svv. 96. Aspid. prolifcruni n. sp. 97. Parkeria pleridoides Ilook, 98. Adiant. ])cnladaetylon Langsd. et Fiscb. 99. Acrost. apodiim KauU. lüO, Aspl. Menziesii n. sp. 10 1. Tüdea Fraseri n. sp. 102. Nepbrodiuni Gol- diamiin (Aspid. Gold. Hook.). 103. Adlanluin anioenuin 11. sp. 104. Ad. luimlatuui Sw. 105.-DavaUia Einersoni 11. sp. 106. Cyalbca sinuata n. sp." 107. Pleris ebryso- carpa n. sp. 108. Polypodium beleroinorpbum ii, sp. 109. Lycopodiuui telragonum n. sp. 110. Acrosl, suberc- uatum n. sp. .111. Lindsaea cnsifolia Sw. 112. Lycopod. variun» R. Br. 113. Lycop. beleropbyllum n. sp. 114. Aspl. reseetnm Sm. 115. Triebom. qnereifolium n. sp. 116. Pleris anrienlalu Tbbg, 117. Triebom. apodiim n. sp. 118. Acrosl. Iriparlilum n. sp. 119. Acrost. loenicnlacouni. n. sp. 120. IMenIseiiiin Irlpbylluin Sw. IMIt dieser Tal'el schliefst sich der erste Band. — - 121. Aspid. confcrluni Kanlf. 122. Triebom. slricluni n. sp. 123. Hymenoplh Plumicrl n. sp. 124. Hymen, axillare Sw. 125. Polyp^ ^- 119 , hloidos Polr. 126. Plcris tcrnlfolla Cav. 127. Hymen, ablclhium n. sp. 128. Hymen, polyanlhos Svv. 129. Hy- nicn. torluosum n. sp. 130. P(erls stenophylla n. sp^ 131. Lycop. laxilollum Sw. 132. Adlanl. macrophyllum Sw. 133. Hymen, secmidum n. sp. 134. Chcilanlhes fa- rinosa Kaulf. 135. Hymcn. elasllcum Willd. 136. Aspl. hilegcrrimum Walllch mspt. an Spr.? 137. Asplcn. ala- lum Hmnb. in Willd. 138. Davallia parvula n. sp. 139. Dav. pectinata Sm. 140. Aspid. glandulosum n. sp. 141. Dav. conllgua Sw. 142. Pteris biaurita L. 143. Dav. Bo- ryana Presl. 144. Lindsaea cultrata Sw. 145. Acrost. di- morphum n. sp. 146. Acrosl. ovatum n. sp. 147. Aspl. obovalum Viviani. 148. Hymen, cristalum n. sp. 149. Tri- cliom. Krausil n. sp. 150. Aspl. Douglasii n. sp. 151. Cheilanlhes squamosa n. sp. 152. Aspl. Pelrarchae Spr. 153. Gymnogramma triangularis Kaulf. 154. Deparia Ma- craei n. sp. 155. Trlchom. Bojeri n. sp. 156. Gymno- gramma cordata Sclildl. 157. Plcopellis plnnalifida n. sp. 158. Cryptogramma Brunoniana vom Himalaya n. sp. ; hier- bei wird noch eine Art dieser GaUiing diagnosirl: Cryp- togr. Jamesoni von Felsen bei Quito. 159. IMarsilea vc- slita n. sp. 160. Marsilca polycarpa n. sp. 161. Bolrych. daucifolium Wall. 162. Nephrodium pubcscens (Aspid. et Polyp, aucl.). 163. Polyp, rigidum n. sp. 164. Acrosl, Langsdorfii n. sp. 165. Aspl. imbrlcalum n. sp. 166. Tri- chom. anguslatum Carm. 167. Hymen, mullifidum Förster. 168. 169. Polyp. Wallichii K. ßr. Mss. 170. Lycopod. volubile Forst. 171. Aspld. caducum Wall, in Catal. 172. Aspl. varians n. sp. 173. Adiant, chllense Kaulf. 174. Adcnophorus bipimiatus Gaudlch. 175. Adenoph. Tama- jisci (Polyp, tamariscinum Kaull".). 176. Adenoph. minuius Gaudich. (Polyp, hymeuophylloides Kaull.). 177. Lycop. ovalifülium n. sp. 178. Jamesoula pulchra n. s[). 179. Tri chom. muscoides Sw. 180. Aspl. uuigcllanicum Kaull". 120 , The Eilinburgh Journal of sclence, conducted by Da- vid ßrewster etc. Aprü 1828. 8vo. (Vol. VIU.) On the natural hislory and propertlcs of Tabashccr the siliceous coucrction in ihe Bamhoo. By Da- vid Brewster etc. /;. 285. Chemical ea^amination of Tabasheer. By Edward Turner etc. p. 335, Wir fassen diese beiden Aufsätze über die in so vie- ler Beziehung merkwürdigen Concrelionen an den Knoten des Bambusrohrs, welche unter dem Namen Tabasheer bekannt sind, zusammen. In dem ersten Aufsatze glebl uns der Verf. zuerst einige Nachrichten aus dem Sanscrllt- Werke über Medicin über dieses als Arznei gebräuchliche Producta und giebt dann seine eigenen Beobachtungen, welche er zum Thoil an noch nneröffneten ibm zugesen- deten Bambusröhren machte. Da es nur in einer kleinen Anzabl von Bambusröhren vorkommt, so kann es kein Produkt gesunder Pflanzen sein. Ein Eingeborner von Vizagapatam balle beobachtel, dafs immer an den Knoten, wo sieb Tabasheer findet, eine Durcbbobrung, walirschein- llch von einem Insekt hervorgebracht, statt finde, durch diese Oeffimng soll nun der Saft aus dem Aeufsern in die innere Ilöblc dringen und hier verhärten, dies scheint dem Verf. nach eigenen Untersuchungen nicht ganz richtig. Das Innere der Internodicnhöhlen wird von einer Mem- bran ausgekleidet, durch welche die Säfte der Pflanze im gesunden Zustande nicht dringen können, findet sich aber in jener Membran eine verletzte Stelle, oder ist der Kno- ten nicht gehörig ausgebildet, so ergiefsl sich der Saft in die Höhle und verhärtet ; die gröfsere Menge von Tabasheer wird auch bei sehr desorganisirten Inlernodien gefunden. Die gefundenen Stücke zeigen verschiedenes Ansehn, ist die Röhre mit Löchern durchbuhrl, so hat es ein braunes 121 schmutziges Anschn, Gcgcnihcils ist es hell und rein, doch mit sehr verschiedenem Ansehn, bläulich, gelb, ganz oder nur an den Ecken durchscheinend, oder dunkel. In Wasser gelegt, saugt es einen Theildessselben ein, undläl'stdie Luft, welche es in seiner porösen Substanz besitzt, fahren, dabei vermehrt sich die Durchsichtigkeit, nur nicht bei den opaken Abänderungen. Wenn aber auf die durch- scheinendsle Abänderung ein Tropfen Wasser fällt, wird er sogleich absorbirt und die Stelle undurchsichtig, wie mit Bleiweifs bedeckt. Das undurchsichtige Tabasheer mit Oel getränkt wird durchscheinend , verliert diese Eigen- schaft durch die Kälte und gewinnt sie wieder durch Wärme. Auch nicht flüssige Körper vermag es zu absorbiren, wik- kelt man ein Stück in Papier und verbrennt dies, so wird das Tabasheer glänzend schwarz, nur rothes Licht durch- lassend, wiederholt man diese Operation mehrmal, so wird es durch und durch lief schwarz, aber in Glühhitze ge- bracht, verliert es die Schwärze und erlangt sein früheres Ansehn und Eigenschaften. Die geringe Refractionskraft ist eine der merkwürdigsten Eigenschaften des Tabasheers, i denn sie ist geringer als die irgend eines andern flüssigen oder harten Körpers. In der zweiten Abhandlung schliefst der Verf. aus seinen verschiedentlich angestellten Untersuchungen, der Tabasheer aus Ostindien bestehe aus Kieselerde iTud einer geringen Menge Kalkerdc und vegetabilischer Stofib. The Eilinburgli Journal de. by David Brewsler etc. New Serics Vol. IL Oclober — April 1830.*) Account oj i/ic ficw gcnus Mchuiorrhoca or iJic Bur- mese Varnlsh Trcc with rcmarks on cach of ihe *) Im eibleu Eando dieser neuen Serics ist nichts Botanisches enthalten. Der HcMusecbcr. 122 gencra to wliich it approachcs. By iV. WaUich etc. p. 66. Wir finden diese Abhandlung in der Planlls asialieis rarlorlbus desselben Verfassers im Wesenlliclien und W icli- tigslcn wieder, wo aueli die IMclanorrlioca im ersten ßande auf Tab. 11 u. 12 abgebildet ist. The quarlerly Journal of science literature and art. New Series. January to April 1828. London ^\o. An account of a new genns of plantSy named 3Ia- craea. — By John Lindlcy etc. p. 104. Aus der Sammlung von Chili- Pflanzen, welche die Londoner Gartenbau -Gesellschaft besitzt, beschreibt der Vcrl^ die Gattung Jlacraca, deren Stellung im natürlichen System noch ungewifs bleibt aus mangelnder Kennlnifs der Samen, welche aber in die Nähe der Geraniaceen, Ru- iaceen wahrscheinlich ihren Platz finden wird. Macraca. Cal. inferus campanulatus 5-dentalus, coslis cuique laci- iiiae Iribus, quarum 2 marginales sub sinu confluenles. Petala 5, toro brevi inserta, unguicularia arida pcrsistenlia immutala, aestivatione contortiva. Slam. 10 apici tori bre- vis inserta; filamcnta filiformia , anlherae innalac anticae biloculares longitudinaliter dehiscentes. Ovar, superum 3- loculare, ovula cuique loculo 2, altero adscendente, altere suspenso; placenla parva in medio ovario ad basin axeos. Stylus brevis; stigmata 3, linearia marginibus reflcxis. Caps, veslita papyracea 3 - locularis semitrivalvis, valvls loculicidls ab axi scccdentibus usque ad placentam. Se- mina . . Suffruliccs .'uidac (Chilcuses). Fol. opposila cx- fellpulala pube simplici, subtus lanala. Petala alba v. ro- sca. 1. M. grandifolia, iol. subtus griseis glandulosis: venis prominentibus, nervis pubcsccutibus , pcdunculis fo- !iü breviorlbus. Juxta vicum Colina, uibis Santiago fini- 123 llinum leg. M'Rac 1S25. 2. 31. parvifolla^ fol. subtus nl- vcls glanclulosis, vcnls obscurls, ramls arachiioldcis, pe- dunculLs folio brcvioribus. C praeccdente leg. M'Rac. 3. M. rosca , fol. dislanllbiis subtus nlveis eglandulosls, ra- mls pubesceulibus, pcdunculis clongalls. Ad Cumbrc An- dium clauslrum, Novcmbre floridaui leg. IM'Rac. Die Blu- men sind axillares und terminales, wie aus der englischen Beschreibung hervorgeht. The quarterly Journal etc. July to September 1828. Alt accouiit of a ncw p^cnus of plants callcd Diplo- men ca. By John Lindlcy Prof. etc. p. 121. Der Verl", sah Exemplare in Blüthe ohne Frucht im Herbarium der Londoner Garlenbaugcsellschaif, sie waren von Mr. John Forbcs auf IVIadagascar gesammelt; er giebl aulser einer aubführlichen Beschreibung in englischer Spra- che folgende Characterislik der Galtung: Uiplogenca. INat. ord. Melaslomaceae; Conostegiac proxima. Calyx superus limbo calyptriforinl conico deciduo. Petala 4, lanceolata, jn margine disci carnosi ovarinm tegentis inserta. Stam. 8, circa discum inserta, anlheris ovatis basi bicalcaratis, poro aplcis dehiscentibus. Ovarlum calyci omnino accrc- lum, 4-locularc polyspermum, disco magno carnoso coro- nalum. Stylus falcalus clavalus. Stigma simplex. — Fru- tex parasiticus? glabcrrimus (Madagascariensis). Raml car- nosi diohotomi, junioribus compressis, Visci lere habilu. Folia oblonga rctusa carnosa triplicostata avenia recepla- culis olcl inlra paienchyma lalentlbus. Florcs albi? parvi in racemis brevibus axillaribus disposili. Calycis lubus rc- ceplaculis okl ropictus — 1. JJlpIoi^cnea viscoides. Ad 1 portum Sae. IMaiiae insulac xMadagascariac Icgit J. Forbcs. The Edinburgh new philoso[)hical Journal etc. cou- 124 ducted by Professor Jaiueson. Oc lober 1827. . . . March 1828. Edinburgh 1828. 8vo. Dcscription of several nerv or rare plants, ivhich Jiavc ßowcred in the lioyal Botaidc Garden^ Ed'nibiiri^h , diiring the last ihree months. By Dr. Graham. (Januar — 3Iärz 1828 p. 389.^ Acginetia capitata, hcrba pJlosa, caule radicanli, flo- ribus capitatis. Rio Janeiro, folgt eine Beschreibung in englischer Sprache und sonstige Benierkungeu, wir heben daraus folgendes heraus: Caulis herbaceus teres, ramosus. Folia petlolata ovata {i\ p. longa, 1 p. lata) in petlolum leviler decurrenlia, peliolus dlmldlo folio longlor. Pcdun- cnli axillares follo longlorcs aut breviores. Stlpulae fili- formes \ p. longae. Calyc. laciniac 4, oblongo-spathula- lae tubum cor. acquantes. Cor. infundlbulif., extus levlter pubescens, faux dilalata luteo-pubesccns, segmenla obo- valo-elliptica, lilacina. Der Verf. spricht auch über die Verbindung der Gattungen Acginetia und Boiivardia, wel- clic er dahin gestellt sein läfst, und erwähnt, dafs seine Pilanzc mit Aeg. longiflora bestimmt in eine Gattung ge- höre.— Arlocarpus iutcgrij'olia, fol. obovalo-oblongis acu- niinalis, spathae valvls inlegerrlmis, amenlis masculis pa- tenlibus. Aus d. Kew. Garten, man hat gewöhnlich eine A. integrifolia, deren Blätter scharf und nicht selten ge- lappt sind, diese hat immer ganze und auf beiden Seilen glatte Blätter; hierzu Beschreibung — Dodonaea atte- mtata Cuningh. wird beschrieben, Nov. lioll. — Heterop- teris fnigens, fol. elllplicis mucronulalis sublus sericeo- ferrnglneis, serie glandularum versus margincs nolalls, su- pcvne pilis deciduis ferrugincis teclis, pclioHs mcdio bi- glandulosis, ramulis verrucosis cumrpie petiolls adpresse terruglneo-pubescentibus, paniculis lerminalibus. — Bc- bchrcibung. An llel, nitida |3 Bot. Reg. t. 950?, ohne 125 Vaterland, geht in den Carlen als Banistcria fulgens, wcl che es nicht sein kann. — Lohelia raccmosa Bot. Mag. t. 2137. Rio Janeiro nebst Beschreibung, die Blätterbe- schreibung an der angezogenen Stelle stimmt weder mit der dabei befindliclien Abbildung noch mit der hier beschrie- benen Pflanze, das Bild dagegen ist sehr gut. — Blcn- tJia? piimi/a, caule erecto, calyce 4-fido ovato, cor. 4-fida subregulari (clausa?) filamentis subexsertls, pilis arlicula- tis medio cinclis; fol. verticillatis 4-nis obovato-lancco- lalis serratis O. Napaulia. Der Beschreibung nach nicht vollkommen ausgewachsene Pilanze. — Primitla vcrlicil- lata Forsk., unter dem Namen P. involucrala Aegypten aus dem Berl. bot. Garten erhalten , wird ausführlich be- schrieben. The Edinburgh new pliilos. Journal etc. by Prof. Ja- mcson etc. April ... September 1828. Dcscription of scvcral iicni or rare plcmts rvhirh havc flowcred in the neigJiboiirJiood of Edinburoh^ and cJiief/y in ihe Jioyal Botanic Garden^ du- rins; tJic last iltrce mont/is. By Dr. Graham. (April — June 1828 p. 169.^ Begojtia dipetala, fruticosa erecla, fol, semicordalis, supra glabriuscnlis macuialls, infra sanguincis ad venas subhirsutis; slipulis semicordalis subpellucidis mucronula- tis integerrimls; floribus dipelalls, foemineis inaoqtialibus; rapsulae alis subaeqnalibns , rotundatis. Bescbreibung. Bombay. — Begonia papillosa^ caule rotnndato ereclo, lol. inaequalilcr cordatis, snpva albo-mactilalls paplllisqne acuminalls raris, inlVa ad venas pubescentibus; slipulis ova- lis acuminalis inicgenimis, capsulac alis subaequalibus oblusangulis. I)(\schreil)ung. Vaterland? — Cattleya in- termedia^ pcrianihio «ubaequali subaculo, labello trilobo, 126 lobo mcdlo cordalo snbrotnndato, spalha obtusa subhcr- bacea lala comprcssa pccbinciilum subaequanli, caiile arli- culalo clavalo vlx bulbo.so compresso. Bcsdireibiing. Rio Janeiro. Hat ibeiUveisc Acbnlicbkcit mit C. LodJigesii, Forbesii und labiafa. — Conospermuin cricifoJium R. Br. Bcscbreibiing. — Draha gracili.s, caule folloso ereclo ra- mo.so pubcscenü; fol. ovalis scrralis stellatim pilosis, pi- lis ramosis , pedunculo oppositifollo, ad basin piloso, su- pra cumque pedicillls et silicula oblonga glabro; calyci- bus pilosiuscub's ; pedicellis flore longioribus (D. lutea ß longipcs Richardson). Bescbrclbung. — Eriostcmon sali- cifoUus Smith (foliis scabris cauleque subtereti diversus vidctur) New-Holland. — Ileclysariim nutons, frutex ra- mo.sus, racemis compositis lerminalibus axillarlbusque ra- misquc pendulis, folioHs rbomboidcis integerrimis utrinque lomcntosis, stipulis subulatis. Bcsclivcibung. Ex horto Calcutlensi. — Iris lutcsccns Lam. \A illd. mit Beschrei- bung. — Nicotiana glmica, caule suffrulicoso erccto ra- moso, fol. inaequaliler cordato-ovatls acutis obsolete si. nualis nudis glaucls longe pctiolalls, floribus paniculatis tcrminalibus, calyce 5-dentato, coroUae limbo regularl, la- cinils acutis brevissimis. Beschreibung. Buenos Ayres. — Polygala paucifolla Auct. (Triclisperma grandiflora Raf.) mit Beschreibung. Accojint of n dcpositc of fossil plants discovercd in thc coal formation of tJic ihird secondary lime- stone ncar Scarboi'or/ok. T'Vith a pJatc (V). By Peter 3Iiirray M. D. Communicated by thc autor p. 311. In Grislhorpe Bay, nahe bei Scarborough in York- shire, wurde kürzlich eine grofse Niederlage fossiler Pflan- zen aus der Kohlenformation entdeckt, unter denen sich mehrere bis jetzt unbeschriebene Formen fanden. Es sind 127 meist Farrn, aber verschieden von denen anderer Kohlen- gruben Englands, schon sind über 50 Arien aufgefunden, von denen einige noch deulllchc Fruclilicalion zeigen. Abgebildet sind vier verschiedene, eines einem Blechnum ähnlich, ein zweites fructificirend für ein Polypodium ge- halten, ein drittes vielleicht ein Aspidium, und endlich eins für ein Equiselum angesehn. Auch fand man ein dem Isoetes ähnliches und mehrere andere alle sehr gut er- halten, i Description of sevcral ncw or rare plant s which havc flowered iti ihc jicighbonrhood of Edinburgh and chicßy in tJte royal hoianic gardcn, during the last tJirce vwntlis, By Dr. Graham, p. 371. Caiccolaria arachnoidca; caule herbaceo ramoso pa- Itnlo foliisque lingulato -oblongis subdentalis oppositis, la- nato; pcdunculis terminalibus geminails elongalis dlcholo- mis; calycibus pcdiccilisquo arachnoideis. Beschreibung folgt hierauf. Aus Chili von Dr Giilies. — Caiccolaria connata llook. msc. ; caule ercclo herbaceo ramoso pube- srcnti; fol. oppositis ulrinquo pubcsccntibus, inferioribus in peliolos atlenunlis, dupllcalo-'dcnlalo-serratls, supcrio- ribus ovatis scsslllbus connalls dcntato-serralis, floralibus inlcgcrrimis; corollne labiis oblongis compressis parallelis. Vaterland unbekannt. Zunächst mit C. petiolaris verwandt. • — Caiccolaria ihyrsißora; frulicosa ramosa, fol. opposi- tis lincaribus, basi allenualis linealis, serrato-dentatis gla- bris viscosis sessilibus, ibyrsis terminalibus confcriis, pc- dicellis dccompositis umbellatis. Ebenfalls von Dr. Cil- lies aus Chili. — CoUomia grandißora (Bol. Reg. 1. 117 i). Beschreibung. — Coli, linearis (Bot. Bcg. t. 1166). Be- schreibung. — Crotalaria angulosa Lam. Cav., (Cr. ver- rucosa L , Cr. coerulca .Tacq.) Mit ausführlicher ßescbrei- bung. — Eutoca Franldinii R. Br. mit Beschreibung. — 128 ■ Gernmnm cciroHnianmn L. mit Beschreibung, die Samen von RIchardson crlialten. — Llparis Correana Spr., Ma laxis CoiT. Bar(on ii. Niillall, Malaxls longifolia Bart. Flora of N. America, mit Beschreibung. — Petunia acmninala; fol. ovato-acuminatls subslnuatis, tubo corollae limbum quadruple superante. Vollsländige Beschreibung. Aus Samen von Mcndoza in Chili von Dr. Gillies eingesandt. — Podolepis gracilis herba erecta gracllls ramosa , follis sparsis integerrimls glabris, inferlorlbus ovalo-oblongls su- perlorlbus ovato - acumlnatls. Ausführliche Beschreibung. Von Mr. Fräser als eine Art Cenlaurea aus Neu Süd Wa- les gesandt. — Slsymbrlum hrachycarpon Richards, mit Beschreibung. — Sisymbriinn cnnescens? Richards. DC; caule tereti ramoso creclo folllsque pinnalls subpubescen- , tibus, pllis adpressls; follolls lanceolatis serrato-incisis; florlbus corymbosis, racemls fruclus elongatls; sillquls sub-, erectis ellipllcls pedicello longlorlbus; pelalls calycem vlx superan tibus. Die Saamen von RIchardson erhalten; dem Verf. scheint die Pfl. von der von Nuttall n. De Candolle verschieden. — Tvachymenc caerulea^ herbacea; fol. pal- matis triparlltis, laclniis Incisis mucronatls; umbella sim- plici; petala obovala subrotunda slamina aequantla. Be- schreibung. Von Mr. Fräser aus Neu Südwales. Den Namen erfuhr der Verf. von Alphonse De Candolle als von dessen Vater gegeben, der die Pfl. von der von Rudge als specidsch verschieden ansieht. — Villarsia lacuTiosa?i Vent. (VIll. aqualica Gmel. , Menyanthes trachysperma Michx.?); acaulis, follis coriacels ovato -reniformibus, sub- peltatls crenatis sublus concavis maculato-punctalls obso- lete venosis, peliolls radicanllbus fJorIferls, florlbus fasci- culatis, coi'ollls lalcribus glabris apicibus obtusis crenula- tis, calycibus aculls. Der Verf. ist, da er seine Pfl. mit den Werken der Autoren nicht vergleichen konnte, zwei- felhaft, ob es die von Ventenat beschriebene sei. Er er- hielt 129 hielt slo nus Obc'r-Canada. — In einer naclilräglichen Note bemerkt der Verl., dafs er nach den näher angege- benen Erfahrungen jetzt geneigt sei, die von ihm im vo- rigen Hefte (s. oben) aufgestellte Callleya intermedia für eine schöne Varietät der C. Forbesil zu halten. — The Edinb. new philos. Journal etc. by P. Jameson etc. October 1828 ... March 1829, On tlie gcncird presence of spiral vcsscls in the ve- getable strncturc-^ and on the ])ecuJiar nioiion observahle in dctachcd piccea of the Uving hark of Urtica nivea, By 3Ii\ David Don etc. Com municatcd hy the Autor p. 21. Es ist allgemein geglaubt worden, dafs Spiralgefäfse selten in den Fruclificalionstheilen zu finden seien, aber wiederholte Beobachtungen haben mich überzeugt, dafs sie fast in jedem Theile von vegetabilischer Siructur anzutref^ fen sind. Ich habe sie im Ivelch, der Krone, den Staub- fäden und Griffel der Scabiosa atropurpurea und des Phlox; im Kelch und den Blumenblättern des Geranium sangui- neum, in dem Perlanthium von Sisyrinchium slriatum^ in der Kapsel und den Griffeln von Nigella. hispanica aufge- fimdcn. Sie sind ebenso gegenwärtig im Pericarpium der Onagrarien , der Composilae und Malvaceen* Ich bin zu diesen Bemerkungen bewogen durch die in einer neuern Nummer des Bolanical - Regisler enthaltenen sinnreichen Beobachtungen des Mr. Lindlcy über den Bau der Samen von Collomia, welche er mit einem Geflecht von Spiral- gefäfsen umhüllt sah. Diese Gefäfse bei den Polemonia- ceen scheinen der llaarkrone oder der Samenkrone, wo- mit die Samen mancher Bignoniaceen, Apocyneen und Malvaceen versehen sind) analog zu sein; aber fernere Be- obachtungen scheinen nothwendig, bevor wir schliefsen J.inniRa 5i- TA. Litl«rati y 130 können, dafs es wahre Spiralgefafse sind. Spiralgefäfse sind sehr liäufig In den Stengeln von ürllca nivea, Cen- taurea atropurpurea , Hellopsis laevis, Helinnihiis allissl- mus, Aster novi Belgli u. salicifolius , bei welchen allen sie dem blofsen Auge deutlich sichtbar sind, und in die- ser Hinsicht mögen diese Pflanzen als solche empfohlen werden, welche für den Anfänger die schönsten Beispiele von Spiralgefäfsen darbieten. Wenn die Stiele behutsam nach der Längenrichtung zerrissen werden und ein klei- nes Pflöckchen in das Ende der Spalte gebracht wird, so stellen sich die Spiralgefäfse deutlicher dar als bei einem Querrifs. Zuweilen findet man Beugungen (folds) dieser Gefäfse in dem Marke liegen , wie in Malope trifida und Heliopsis laevis, aber man kann leicht ihrem Ursprünge zwischen den Holzfasern nachspüren. Keine Spur von ihnen ist In der Aufsenrinde gefunden, aber sie sind in grofser Menge im Bast oder der Innern Rinde von Pinus und ebensowohl im Splint. Ich bin gleichwohl nie im Stande gewesen, sie In den Blättern dieser Gattung, noch in denen von Podocarpus zu entdecken, und es scheint, dafs sie Im Allgemeinen selten in den Blältern immergrü- ner Bäume vorkommen. Die Stengel und Blätter der Po- lemoniaceen, Irldeen und Malvaceen sind reichlich verse- hen mit SpIralgefäfsen , aber vielleicht sind sie in keiner Familie so häufig als bei den Compositls. Sie sind sel- ten bei Cruciferen, Leguminosen und Gentianeen. Ich habe oft bemerkt, dafs Spiralgefäfse, welche ich von jun- gen kräftigen Schüssen krautartiger Pflanzen ablöste, hef- tig bewegt wurden. Die Bewegung, welche einige Se- cunden anhielt, schien mir der Wirkung des Lebensprln- cips zuzuschreiben, analog dem, welches beim tliierischen Haushalt statt findet, und nicht einer rein mechanischen Bewegung. Während Ich ein kleines Stückchen der Rinde von Urtica nivea zwischen meinen Fingern hielt, welches 131 Ich eben vom lebenden Stamm abgelöst hatlc, ward meine Aufmerksamkeit sogleich durch die eigenihiimliche Splral- b~ewegung, welche es äufserte, angezogen. Das Experi- ment ward einigemale tiach und nach mit andern Stücken der Rinde wiederholt, und die Bewegung war jedesmal ähnlich der ersten. Es war augenscheinlich die Wirkung der zusammenziehenden Kraft der lebendigen Faser, well die Bewegung aufhörte, nachdem die Stücke der Rinde wenige Minuten In meiner Hand gehalten waren. Diese kurze Nachricht möge die Aufmerksamkeit der Nalurfor- scher auf dies hübsche Phänomen richten. Descriptioji oj Cohimellia,, Tovaria and Francoa; tvith remarks on their affinities. By Mi\ David Don etc. Commimicated by the author. p, 46. Der Verf. bildet aus der Gattung Columellia mit Ib ren drei Arten C. oblonga, obovata u. scricea eine eigene Familie, die Columellieae, zu welcher er auch die Gat- tung Menodora zu rechnen scheint, und sie den Jasmineen für sehr verwandt hält. Wir heben hier die Gattungsbe- schreibungen aus: CohimclUa R. P. (Uluxia Juss.) Cal. 1-phyll., turbinalo - tubulatus adnatus^ levlter ancipiti^ compressus: limbo persistente 5-lobo, lacin. subaequall- bus. Cor. summo tubo calycis inserta, rotata, limbo 5- lobo concava, lobis aequalibus rotundatis integerrimis, ae stivatione convoluto imbricalis, calyc. lacin. alternantibus* Stam. 2, corollae fauci Incrassatae inserta, angulis calycis opposita: filam. brevissima dilatala complanafa: anlherae tripllci modo bicrures, replicatae (hinc Irilobalae dcpictae in Fl. Per. Gen. T. 1.) loculus unicus lanlum, pcr omnes convolutiones conlinuatus^ angustissimus^ cartilagincus, fis- sura longiludinali dehiscens. Pollen angulatum resinosum. Ovar. Inferum biloculare, ovulis indctiniüs. Styl, declind- tus, corolla brevior, compressus j levlter sulcalus, disco 9* crasso imposilus. Sligma dilalalum subcapitalnm, supra convexinii, obsolclc cruclrilo - sulcatiim. Caps, lurblnafa lignosa bllociilarls bivalvis, calycls tubo arcle connata ejus- clemque laclniis cum disco pen2,yno coronata , apice riina crucialim dehiscens; localis polyspermls : valvls apice bi- tidis. DIsscp. compressioni peduncnli conlrarlum crassum coriaceum, e dupbcl laniina solubili capsulae parietis iutro- flexa consiitutum, lobis niavgine Interiore reflexis et in ulvoque loculo pvonis, placenliferis, medio hinc soUilum. Sem. adscendeTitia obovala compressa, margine obliiso in- evassaia, badia: umbllico basilari: tesla siniplex crassa co- riacea laevissiuia, apice callosllale nitida fulva nolata: al- bumen carnosum lutescens. Embryo creclus axilis lacteus: cotylcdones ovales oblusae: radicula cylindracea recia co- lyledonibus longior infcra centripeta. Plumula inconspi- cua. Arbores v. frutices (Peruviani) frondosi, sempervir renles. Fol. oppos. petiol. infegra. Flor, terminales bre- vissime pedunculali lutei. Pedunc. basi bibracteali. — Folgt die Autzäblung der oben genannlen Arten mit kur- zen ßcscbreibungen. In einer Observatio folgt dann der Characler v. BIcnodora Cal. ovario adhaerens, campanu- lalus, limbo mulli- (10 — 11-) partito, lacin. subulatis. Cor. 1-pet. , tubo brevissimo, limbo concavo 5 — 8 -parti- to, lobis ovatis acuminatis aestivatione convolutis. Stam. 2, fand inserta: filam. capillaria glabra: antberae biloc. sagittatae ereclae apice mucronulatae: loculis parallelis, rima longitud. debiscentibus, basi produclis in lobis 2, bre- vissimis obtusis snbdivaricatis superne confluentibus. Ovar, infer. biloc. ovulis indellnitis. Styl, declinatus filiformis tenuis glaber corolla longior. Stigma truncatum pruino- sum. Caps, lubo calycis connata, bilocularis, septicide debiscens polysperma. Ilerba mulficaulis, fol. oppos. in- tegris ; florib. solitariis pedunculalis flavis. — Die Gattung Tovaria R. P. rechnet der Verf. zu den Capparideen bei Cralaeva u. Morisoiiia, denen er auch Reseda zugesellen inüchle, wrswcgen er auch einen sehr auslührlichen Gat- tungscharacter derselben aufliilui; von Tovarla ist er so: Cal. plerumque 8-phyllus (rarius 6, 7. v. 9-phyll.) palens deciduus: foliol. ovato-lanceolalis. Pet. loliolis calyc. nu- mero aequalia et alterna, disco elevato carnoso tubercU' lato inserta obovata 5-nervia venis dislinclis, ungulbus dense papllloso-barbatis. Stam. tot quot petala iisdemque alterna et disco magis ad iaterius inserta: Ulam. subulata, inferne pilis simplicibus copiose ornata: antherac inirorsae biloc. basi insertae, primum erectie, demum uiaturescen- les incumbentes et saepe quasi exlrorsae: loculis paralle- lis, basibus soluüs, rima longilud. dehiscent.; valvulis cras- siusculis. Ovar. 1-loc. , laeve, sphaericnm , disco iniposi- tum; ovulis pluribus parietalibus. Slyl. breviss. crassus tcres glaber. Stigma 8-lobum, lobis tubercullforni., pri- mum connivenlibus subtus sulcalis, hinc cupulalum, su- pra concavum, 6 — 8-sulcatum, copiose papiüoso-pube- rum, disco umbilicatum. Bacca globosa l-loc. crustacea, stylo persistente coronata, disco elevato imposita, intus pulpa succulenta omnino repleta, nervis stiginatis lobis numero aequnlibus peragrala, irregulariler rumpens poly- sperma. Sem. numerosiss. simplici gyro cochleala, in pulpam nidulantia: testa duplex; exterlor crustacea badia, minute punctata, inlerior mendnanacea diaphana alba ceL lularis, apice chalaza minuta fusca proniinula notata; al- bumen o. Enibr. curvalus semini coufoimls lolcus; co- lyled. seniicylindr. ohiusae, i'adicula his paullo longiore irassioreque tereli oblusissima vaga, uinbilico laleraliler approximala. llerba (Peruviana) annua virens glabva, Cau- lis biulnaris creclus ramosus teres lacvis. Fol. alterna peliolala exslipulata Icrnata, ioliol. lanceolalis acuailnalis integerviniis, basi attejiualis, subtus pallidioiibus, cosla pru Qiinula^ venis priniarüs arcualis, rclicuLuim ramosisüiniis. iU o — 4 unclallbus, poll. fere laJis, lateralibiis obliquls, iu- termedlo longiore subslipllato. Pctlolus teretiusculus, su- pra leviier canaliculalus, basi incrassalus, exsiccatione alo- inis minutissimis resinosis adspcrsus, unclalis v. biuncia- lis. Racemus terminalls, solitariiis, inultiflorus, cernuus, spitbamaeus, frucliferus pcndiilus. Flores sparsi pedicel lall penduli secundi, mat^niludlne et facie Pyrolae unitlo- rae subsimiles. Pedicelli fllUorrnGs uiiciales, bracteola lan- ceolata caduca suffulli. Pet. alba calyce longiora. Bacca malura magniludine Cerasi sylvestris. Tov. pendit/a R. P. — Pie Gattung Francoa bringt der Verf. zu einer neu von ihm hier begründeten Familie: Galacinae, deren Character er iolgendermafsen angiebt: Cal. 4 — 5-partitus, persisteng. Pet. 4 — 5, hypogyna, calycinis segmentis al- lerna caduca. Stam. 10 v. 16, hypogyna in tubum apice 5-dentatum connata, aut dislincta: filamentis dentibusve allernis tantum anlheriieris, Ovar, (e 3 v. 4 folliculis com- pos.) 3 — 4 loculare; ovulis indefinitis. Stigma (e 3 — 4 comp.) indivisum v. 4-lobum, Caps. 3 — 4 locul, , 3 — 4- valvis, valvis medio septiferis, Placenta centralis o. Sem. numerosa minula scobiformia, angulo interlorl loculorum inserfa; lesta exlerior laxa, meinbranacea, cellularis; in- terior tenuissinia, albumini arcte adhaerens; albumen co- piosum carnosum, Embr. erectus tcres, cotyled. brevis- sJmae , radicula longa cylindracea centripeta. — Herbae (Americanae) perennes. Fol. radicalia simplicia v. lyrata, pinnatilida, serrata: dentibus glandula coronatis. Fl. ter- minales coplosi splcato-racemosi. Pedicelli 1-flori, basi bracteola persistente suffulli. — Obs, Filamenta in Galace 10, in tubum apice 10-dcntatum connata: dentibus aller- nis brevissimis rotundatis crassiusculis antheriferis , caete- ris petalis opposilis clongatis spathulatis nudis: aiitherae infra apicem latcriquc interiori lilamentorum inscrlae 1- locularcs, loculo transverso, rima bivalvi horizontall hian- 135 tes: sligma (e 3 arcte connatls) Irlgonum, trisulcum; Cap- sula columella destltuta, seniina ulrlnque mucronata om- nlno Acisporae DC. Familia prope Philadelpheas et Sa- xifrageas locanda. — Die Galtung Fraiicoa Cav. hat fol- gende Characlere: Cal. 4-part. persislens. Pet. 4, calycl- nls segmenlis alterna, spathulata decldua, nervis basi con- natls, superne diffuse pinnatimque ramosissiinis. Slam. 16, 8 ferlilia longiora, lilamentls subulalis v. setaceis, apice acuminalis; allerna caslrala complanata oblusa bre- viora et latiora. Anth. cordatae, bilocul. , basi bilobae, lo- culis apice confluentibus, suiuia marginali dehiscentibus. Pollen farlnaceum. Ovar, obtuse tetragonum, 4 locul., sulcis 4 septis opposilis exaratum, ovulls numerosisslmis adscendentibus. Styl, breviss. v. o. Stigma 4-lobum, lo- bis crassis. Caps, telragona, angulis apice paululuni pro- ductis 4-luberculata, 4 -locul., 4-valvis, loculis prominen- libus, sutura longiludinali dehiscentibus polyspermis: val- vis medio seplifeils. Dissepimenla e duplici iamina con- stituta, crustaceo-meinbranacea. Columella o. Sem. an- gulo loculorum interiori inserta, obovato-oblonga, fusces- centia laevia muliea, matura nondum vidi. — Herbae (Chi- lenses) perennes hirsutae, pilis simplicibus deciduis. Fol. lyrata fere Rapi retieulatim venosa: lobis rotundalis den- talis, terminali maximo cordato obtuso sinualo-dentalo: denlibus glandula terminalis. Fl. ievminales copiosi spl- catim racemosi. Pedicelli l-flori, basi bracteola lanceo- lata Ipsis longiore suffulti. — Drei Arten werden aufge zählt: 1) Fr. cippcndiculata Cav. 2) Fi\ sonchifoJia Cav. (Pankc sonchif. Wiild. ) und 3) Ft\ ramosa, caulcscens, fol. peliolatis, racemo spicato ercclo iaciniis calyclnis lan- ceolalis obtusis enerviis, slign)atc lobis cuneatis. Mab. in Chili ad Santiago urbem. Caldclcugh 2\.. (In HB. Lambert.) Caul. 3 pcd. creclns ramosus leres hinsnlus ad basin digi luui minorem crassilie fere aetjuans, lolils minoribus pe 136 iiol.nli» simplicibus , profundius clentatis hirsutis ornalus. Fol. radle, nondum vidi. Raccml erccti spicati. Flor, mi- nores et coplosiores erccll undiquc versi. Pet. obovala obtusa. Filam. setacea, alternis slcrilibus complanatis ob- lusis quadruple longlora. Slyl. dislinctus at brevlssimus. Sligma 4 lobum: lobis cujieatis emarglnalis v. bilobis cras- sis margine revolutis. — Obs. Pauke tinctoria Molina ge- liere omnino diversa videtur. J)escripiion of scveral jiero or rare plants which ha- ve flowercd in the neighhoiirhood of Edinburgh^ and chießy in the royal hotanic gürden, during the last thrce months. p. 173. Begonia inslgnis; subherbacca ; caule erecto ramoso nodoso glabro; fol. longe pctiolalis inaequallter cordalis acuminatis obsolete lobatis, duplicato serrato-ciliatis, su- pra sparse strigosis , sublus subrubris glabris ; stipulis li- iieari-lriangulavibus acuminatis inlegerrimis; pedunc. ter- mlnalibus nutanlibus bis lerve dichotomis multifloris; cap- sulae ala maxima acuta, reliquis obtusis. Folgt die Be- schreibung. Vom Berliner Garten als B. ciliata erhalten, welche es nach der Beschreibung von Kunlli nicht sein kann. — Brometia cruenta^ foliis postice glaucis ecarina- lis serrato-spinosis, obtusis mucronatis apice cruentis: spi- ca terminali conferta subsessili in cyalho foliorum; caly- cibus acuminatis nitidis; bracteis obtusis cuculialis viridi- bus. Vollständige Beschreibung. Von Rio Janeiro, -r- Erigeron humile; caule brevissimo unifloro; fol. integcr- rimis cilialis sursum pubescentibus patulis; radicalibus spa- thulatis basi longe attenuatls, caullnis lineari-lanceolatis acuminatis. Beschreibung. Samen von Richardson von der J^ordküste America's 1827 mitgebracht. — - Frankenia pauciflora DC.?, fol. linearibus oblusis margine revolutis rsmulisquc et calycjbus acutis Cimescculjbus ; peliolis ci- 137 Ilatis; caullbiis erecllusculis ; florlbus terminallbus solltarils. Beschreibung. Neu Holland. Die cnlschJeden scharfen Blätler, Zweige und Kelch erregen Zweifel, ob es die Pflanze von DC. sei. — Mentha veriicillata Don, zu die- ser Art gehört die Mentha? pumila Graham in diesem Jour- nal (s. oben). Eine ausführliche Beschreibung ist beige- fügt. — Pcrsoonia pallida, fol. filiformibus canaliculatis mucronalis aequalibusj floribus congeslls ; pedunculis axil- larlbus solilariis rectis 1-lloris, perianthiis subglabrisj sty- lis ovario 1-spermo longiorlbus rectis. Beschreibung. Aus Samen von Neu Südwales. Sieht zunächst der P, pini- fölia, welche sich durch Ihre dunkle Farbe, viel gröfsern Grad von Behaarung, weder flache noch gerinn te Blätler u. s. w. unterscheidet. A tour to the South of France and the Pyrenees in the ycar 1825, By G. A. JValkcp Arnott etc. /?. 250. Dies ist die Fortsetzung einer Im V. Bande S. 325 dieses Journals angefangenen Beschreibung, in welche eine Menge pflanzengeographischer und kritischer Bemerkungen über Pflanzen verwebt und verflochten sind, dafs sich dar- über kein Auszug geben läfst. Das hier beflndllche Slück umfafst eine Excursion nach Seo d'Urgel, und enthält un- ter andern Bemerkungen über die Gatlung Alyssiim, über die Stellung von Jiamondia u. o- m. Notice of a new Scottish loccdity for the Linnoea boreaiis. By John S. Bashneti ctc, Communic. hy the author. p, 300, Der Verf. führt alle Localllälen auf, in denen die LInnaea boreaiis in Grofsbritannlen gefunden isl, und fügt noch einen neuen hln/u, welcher der bis jetzt nördlichste sein möchte, wo sie ohne Schallen auf dem reinen Sand- 138 Steinfelsen üppig wuchert, fast alles andere verdrängend. Am Schlufs der Abhandlung giebt anhangsweise Mr. Mac- glllivray in Edinburgh noch ein Paar Standorte an. An attempt at a nerv Classification of the Cichora- ccoe, with somc ohservations on thc geogruphical distribution of tJiis family. By Mr. David Don etc. Commujiic. by the auihor. p. 305. Zuerst giebt der Verf. eine vergleichende Uebersicht des Verhältnisses der Cichoraceen zu den übrigen Compo- sitis in verschiedenen Ländern, sie verhalten sich nämlich zu diesen in: Grofsbritannien wie 1 zu 2. Nordafrika wie 1 zu 3. Schweden - 1 - 2^. Sibirien - 4. Lappland Schweiz .1-2. - 1 - li. Nepal Japan - 6. - 3. Griechenland - 1 - 2. Nordamerika - - 9. Crimm . 1 . Ol Südamerika - •45. Darauf giebt der Verf. folgende Uebersicht seiner Fami- lie, auf welche die Kennzeichen der neuen oder anders bestimmten Galtungen folgen: Cichoraccae Juss. Flosculi ligulati, 52, uniformes, li- gula apice 5-dentala 6 ncrvla, nervis rcctis parallelis, pa- rum infra dentium sinus furcatis. Anth. valvulis angustis- simls, crista membranacea pellucida cotonatae, basi bise- tae (selis dentibusve mcmbranaceis) s. ligula simplici trun- cata auclae. Stigmata llbera filiformia s. semicylindrica oblusa papulosa. Achenia nunc apice calva. Planlae lacles- cenles; folia alterna; florcs saepius lutei. Trib. 1. Hicraccac. Kecept, epaleatum. Anth. basi inleriore ligula simplici membranacea Iruncala auclae. In- volucr. polyphyllum. — Genera: Ilieracium. Hapalosfe- phium*. Crepis. Prenanlhes. Harpalyce*. Chorisma*. 139 Andryala L. Schreb. Rolhia Schreb. Willd. Lapsana L. Schieb. Trib. 2. Taraxaceae. Recept. epaleatum. Anth. basi bisetae. Pappus pleriimque persistens. Involucr. polyph. — Genera: Leontodon Schreb. Apargia Scop. Oporinia *. Thrincia Roth Calliopea*. Aelhonia*. Tolpis Adans. Gaertn. Hyoseris Schreb, Zacinlha Gaertn. Troximon. Cynthia*. Picris L. Helminthia Juss. Trib. 3. Hypochoerideae. Recept. paleis distinctis re- fertum. Anih. basi bidentatae. Pappus persistens. Invol. polyph. — Genera: Hypochoeris Gaertn. Achyrophorus Scop. Seriola L. Agenora*. Soldevilla Lag. Tvlb. 4. LacUtceac. Recept. epaleatum. Anth. basi bidentalae. Pappus fugax molllsslmus capillaceus. — Ge- nera: Lactuca L. Chondrilla L. Agalhyrsus*. Lygodesmia*. Atalanlhus*. Sonchus. Barkhausla Mocnch. i Trib. 5. Scorzonereae. Recept. epaleatum. Anth. basi bisetae, appendicula exigua reniformi coronatae. Stigmata' saepius fiüformia paplllosa. Invol. simplex s. imbricalum. — Genera: Scorzonera L. Picridium Desf. Arnopogon. Willd. Tragopogon L. Geropogon L. Trib, 6. Cichoreac. Recept. paleatum. Anlh. basi bi- dentatae, appendicula exigua marcescente coronatae. Stig- mata semicylindrica papulosa. Pappus persistens palea- ceus. Invol. polyph, squarrosum. — Genera : Cichorium L. ' Scolymus L. Trib. 7. Catanancheoc. Recept, paleatum. Filara. ar- tlculo superiore longo tereli. Anlh. basi biauriculalae ap- pendicula orbiculata coronatae. Stigmata crassa brevia li- •gulala obtusa pruinosa. Pappus paleaceus. Invol. scario- sum. — Genus: Calananche L. Von folgenden Gatlungen finden wir neue Characlere vor, welche wir hier unverkürzt millhcilen. 140 1. Ilieracntm Invol. imbricatum. Recept. subfavosum Achcnia aplce simpllcia. Pappl radils siinpllci ordine co- plosis, persistenllbus, setacco-pilosis. — Ilerbae polymor- phae, radice perenni. Flores lutei solitaiü v. corymbosi. Huc Hieracla fcre omnia auclorum. 2. Ilapalostcphium Invol. IripHci ordine polypbyllum laxe imbricatum. Recepl. scrobiculalum. Achcnia anciplli- comprcssa, laevia, apice altenuata: disco epigyno planlus- culo dilatalo! Pappi radlis duplici ordine copiosissimis ca- piliaceis mollissimis caducis. — Herbae (Europ., Amer. et Asiae Bor.) pcrennes pilosae. Fol, amplexicaulia sinuato- dentata. Flor, aurci corymbosi. Invol. saepius hispide pi- losissimum. Pappus niveus. TIuc liier, pyrcnaicum L. (Le- plcamie multicaulis Lapeyr.) paludosiun L. Crepis sibirica L. Hieracium macrophyllum Pursh. 3. Crepis. Invol, simplici ordine polypbyllum, con- nivens demum lorulosum, basi squamis plurimis acccsso- riis calyculatum. Recept. Icviler favosum. Flosc. fducc nuda. Achen. fusiformia, sulcis plurimis notata, apice at- lenuala, simplicia. Papp, tcnuissime capillaceus mollissi- mus fugax, radiis triplici serie conferlissimis. — Herbae (Europ.) radice annua caulescenles, Fol. saepius runcinala. Fl. aurei. Huc perllnent Crep. biennis L. Cr. Dioscori- dis L. Cr, teclorum L,; Cr, foelida L. 4. Prenantiies. Inv. 5-phyll, lubulatum, basi squamis plurimis breviss. imbricatis munitum. Rec. glabrum. Flosc. 5. Sligm. fdiformia hispidula. Acben. angusla hinc cou- vexa laevia, inde carinaia; disco epigyno coucavo parum dilalato. Papp, capillaceus molllss. fugax, radiis duplici ordine conferlis. — Ilerba (Europ.) perennis, rad. repcnte. Fol. integra amplexicaulia glaucoscenlla. Fl. parvi purp, diffuse paniculali. Papp, niveus. IIuc Prcn. purpurea L. 5. Havpalyce. Jnv. simplici ordine polypli. cylindr. basi squairiis aliquot brcvissimis adpressis inslruclum. Kec 141 levlter favosnm. Flosc. indcfinlll. Stigm. filiformla lilspl- dula. Acheii. angusla oiigulala sulcata apice slmpllcia. Papp, pilosus rigcns fragilis persislens coloralus, ladlls diipllci ordine conferlis, denllculato-scabris. Ilerbae (Am. bor.) peremies robuslae. Fol. saepiiis petlolata, lobala. FI. paniculatl albl v. rosci. Papp, fulvus. Ad hocce genus per- llnenl: Prenanlhes alba L. Pr. altissima L., Pr. cordata Pnrsh, Pr. serpcnlarla Pursh, Pr. virgata Mcbx. Pr. sim- plex Pursh, Pr. cicpidina ii. racemosa Mcbx. — Ligulae in H. virgata 10-vcrviae, norvis secundariis manlfeslis. 6. CJiorisma. Inv. 8-pliyll., baj^i squamis ovatls ali- quot munilum: foliol. lanccolatis margliie scariosis invi- rem se inibricatis. Rec. nud. Flosc. pliires (12). Stigm. fdHormia niiimte papulosa. Achen. siibfiisiformia compressa sulcata glabra apice aftenuata: disco epigyno dllalato pla- iiiusculo. Papp, capiilaris molliss. fugax: radiis triplici or- dine conferlis minnlissirne denticulaiis. — Herba (Ins. Cn- rll. babitans) pcrennis sarmentosa humifusa^ liabitu pecu- I liari. Caul. fdiformes longissinil repentes, ad arlicnlos ra- j dices eniittenfes. Fol. solitaria remota petlolata, tcrnata i s. profunde 3-partila; scgmentis latcralibus bilobis, inler- medio Irllobato. Petioli I7; — 3 p., canaliculati, dimidio inferiore subierraneo. Fl. pro ratione plantac magni, pal- lidc coeriilei subsolitarii remoti pedunculati. Pedunc. 3- unciales, 1-v. 3-flori. Inv. laeviss., longitudine unguicu- lare. Huc. Prcn. repens L. 7. Oporinia, Inv. profunde multipartitnm, basi squa- mis aliquot adpressis munitum. Reccpt. favosum. Anib. basi biselae. Acben. subfusiformia compressa sulcala, sul- cis Iransverse rugosis. Pnppi radiis simplicl ordine dis- llnells, pcrlslcnlibus plumosis, basi scarioso-dilalalis! — Ilcrba (Europ.) perennis, radice praemorsa. Fol. plurima radlcalia laeviuscula saepius pinnalifida. ScapI ramosi de- dinati glabri. Fl. pedunc. aurei. Pedunc. squamosi, fislulosi i 142 npice dilalali. Huc Apargla aulumnalls Wllld. Apargia longe diversa est involucro imbricato, pappi radiis duplicJ ordine digestis; exterior. simplicibus duplo brevioribus. 8. Calliopea. Inv. simplici serie polypli. subtorulo- sum, basi squamulis paucis instruclum. Rec. nudum punc- talum. Flosc. faiice extus imberbi! Antli. basi bisetae. Stigm. pruinosa. Achen. teretia laevia. Papp, capillaris, radiis simplici ordine confertis dcnticulalis acqualibus ca. ducis. — Herbe (Ei-r->p.) perennis caespitosa, radice fibrosa. Fol. radic. petiolata runcinata glabra. Scap. 1-fl. laevis. Flos saturate fulvus. Involucri squamis carlnatis, selis alerrimis hispidis apice membranaceis. Papp, niveus. Huc Leontodon aureum L. , 9. Actlionia. Inv. simplici ordine polyph. , basi squa- ,; mis breviss. adpressis munitum. Rec. scrobiculato - sca- J brum. Anth. basi bisetae. Sligm. Hneari-ligulala papulosa. | Achen. pentagona, angulis sulcatis laevibus. Pappi radiis 12, setaceis, denticulato - scabris aequalibus persistenlibus, ima basi callosis ! Plantae (Canarienses) suffruticosae. Fol. dentata. Fl. citrlni. Huc Hierac. fruticosum Willd. Cre- pis filiformis Hort. Kew. et Tolpis lagopoda Sm. Can. Tolpis genere cerle dislinclissima involucro squamis plu- rimis praelongis laxis calyculato, recept. alveolato, achen. anclpiti-compressis, pappo paleaceo difformi. 10. Troximon. Inv. duplici ordine polyph, , follolis aequalibus adpressis. Rec. favosum. Anth. basi biaristalae. Stigm. semicylindrica papulosa. Achen. elongata sulcala. Pappi radiis duplici ordine digestis persistentibus, setaceo- paleaceis, longis aequalibus. — Herbae (Amer. Bor.) per- ennes, fol. gramineis, scapis 1-fl., flor. luteis. Huc Trox, dandelion Gaertn. Tr. glaucus Pursh. Tr. cuspidatus Pursh. 11. Cynthia Inv. mullipartllum, segmentis duplici or- dine digestis. Rec. scrobiculatum. Anth. basi bidentatae.' 143 Stigm. llnean-ligulata pruinosa. Achen. ovalia complanata. Papp, duplex, exter. paleaceus breviss., inter. pilosus sca- ber. — Herba (Amer. Bor.) perennis glaberrlma glauca. Caules nudiusculi 2 — 3 florl. Fol. laevissima oblonga, ra- dlcalia lyrata, caullna superiora inlegerrima. Fl. aurei. luv. laeve. Huc Troximon virginicus Gaerln. 12. Hypochoeris. Inv. imbricatum. Papp, plumosiis; dlsci stipllalus, perlpherlae sessilis. — Ilerbae (Europ.) anniiae ramosae glabrae. Fol. slnuato.dentata. Fl. parvi aurei. Huc Hypoch. glabra L., H. minima Desf. j 13. Achyrophoriis. Inv. imbricatum. Papp, uniformis ' sfipilalus plumosus, radiis basi simplicibus. — Herbae (Eu- rop.) perennes. Fol. pilosa. Scapus simplex v. divisus. FI. aurei. Huc referendae Hypochoeris radicata et maculata L. 14. Seriola. Inv. simplici serie polyph. Papp, miifor- mis sfipilatus plumosus, radiis basi dilatato-paleaceis. — Herbae (Europae austr.) annuae ramosae. Fol. dentala. Fl. : aurei. Inv. hispide pilosum. Huc referendae Seriola aeth- ncnsis L. S. cretensis L. S. urcns S. 15. Agejiora. Inv. duplicl ordine polyph. subimbrica- tum. Papp, pilosus, dlsci stipitatus, radiis subsetaceis den- liculato-scabris. — Hcrba (Mnuritanica) perennis glabra. Scapus divisus. Fol. plurlma radicalla sinuato-dentata. Fl. aurei. Inv. laeve. IIuc Seriola laevigala L. — Obs. Rodl- gia commutata Spr. genere omnino diversa videtur. I' 16. Soldevilla. Inv. imbricatum, basi ventricosum. Achen. apice calva ! — Herba (Hispanica) annua, pilis ra- mosis hispida. Fol. inlegra. Pedunc. apicem versus dilatati PI. aurei. Inv. pilis ramosis sctaceis vestitum. Huc Soldev. »elosa Lag. 17. Agathyrsus. Inv. polyph., adpresse imbricatum, eres, basi imbricatum; squamls intimis elongatis conni- /entibus. Rec. glaberrlmum. Flosculi indefinili. Anth. basi jbtuse bidentatae. Achen. ancipiti compressa, facie utra- 144 . que 5-coslata', transversim rugulosa, apice paulo atlemia- ta, dlscü epigyno planiusculo dilatato! Papp, tenulssime caplllaceus fugax; radiis IripIIci ordine digestis copiosis- simis. — Herbae (Europae Asiae et Amer. frlgldior.) per- cnnes, caulcsceiiies. Fl. corymboso -paniculali, coerulei. Papp, nlveus. Ad hocce genus perlinent: Sonclms alpinus L. S. Plumieri L. S. floridanus L. S. coeruicus Sm. S. cyaiieus Fl. Nepal. S. spicatus Lam. S. prenanthoides Mß. S. cac.allaefolius MB. S. sibiricus L. S. tataricus L. S. pulchelliis Pursli. — Ad. Lactucam referendae Prenantbes minalls et vimlnea L. ; haec involucro struetura simili et receptaculo glabro Agalbyrso proxlma, sed pappo longe stipitato abundc diversa videtur. Chondrilla facile a Lac- Uua distinguenda Involucro simpllci ordine polyphyllo, basi- squamis pluribus calyculato. 18. Lygodesmla. Inv. 5-phyll. lubulatum, basi squa- mis plurimis breviss* imbric. rminitum; foliolis ligulatis carinatis margine scariosis. Reo. scrobiculatum. Flosculii 5. Anth. basi bidentatae. Acben. linearla compressa sul-i cata apice simplicia. Papp, capillaris, radiis mulliplici or- dine copiosissimis dcnJiculato-scabris subpersistenlibus. — Suffrutices (Amer. bor. et Syriae) facie Epbedrae, ramo-i sissimi apbylli; ramis terrlibus sulcaiis v. Iriquelris, squa i; mis (folioram rudimentis) subulatls patulis sparsis. Fl. so-; lifarii sessiles. Papp, comosus fuscescens. Huc Prenan- llies juncea Pursb. Pr. pumila Baldw. Pr. triquetra Labill Genus facie et characterc omnino diversissimum. 19. Ätalantlins. Inv. cylindr. polypb. imbricatum squa , mia membranaceis adpressis. Rec. favosum. Flosculi in definiti. Anth. basi biselae. Stigm. filiformia spiralitei ' tortuosa. Acben. linearia ancipili- compressa sulcata apic( simplicia. Papp, ienuissime capillaceus mollissimus tu gax; rad. basi fasciculatim connexis, aliis.intermediis Ion gioribus duplo crassioribusque» — Frutices (Ins* Canar. e iVIe 145 Metllterran. riipibiis lillorcis propril) ramosissiml. Fol. pin- natiflda. Flor, aurei solitarii v. corymbosi. Papp, niveus. Huc Prenanthes pinnala L. Pr. spinosa Vahl. 20. Sonchns. Inv. polypli. adpresse imbricaüim basi dllatatum apice connivens. Rec. scrobiculatum marginibus elevatis laceratis scabrum, leviter favosum. Flosc. indefi- iiiti; fauce exlus villoslss. Anth. basi acute bidentalae. Stlgm. hispidula. Achen. ancipill - compressa , sulcata, jugis Iransverslm rugosis scabra, apice simpllcia. Papp, tenuissime capillaceus mollissimus fugax, rad. copiosissi- mis inaequalibus basi fasciculatim connalis! — Herbae (Europ.) robustae radice perenni. Fol. saepius runcinata. Fl. aurei corymbosi raro subsolilarii. Huc Sonchus arven- sls L., S. palustris L., et planta Pallasiana lloribus subso- litariis, invol. laevibus. S. oleraceus parum differt radice annua et rec. glabro. 21. Barliliausia Inv. simplicl ordine poly(7 — 8)- pliyll. connivens torulosum, basi squamis pluribus (8 — SS) dilatatis scariosis calyculatum. Rec. favosum, lacin. cilia- lis. Flosc. indefmiti. Anlh. basi biselae. Stigm. fdiformia, spiraliter revoluta minule papulosa. Achen. fusiformia sul- cata leviter muricata , apice attenuato elongato scabro. Pappi radiis triplici ordine digestis, tenuissinie capillaccls denticulatis. — Ilerbae (Europ.) crectae ramosac, radice annua. Fl. solitarii longe pcdunculali. Huc rcfcrendae Cre- pls alpina L. Cr. rubra L. An ctiam Cr. vesicaria L. et Barkhausia purpurca et liycmalis Bivon,? # The unsaiisfactory noturc of the theories proposed io account for ihc dcscciit of ilic radlclcs in ihc s^crmhiatioii of sceds^ sJiewii hy expcvimcnts, By Henry Johnson Esq. etc. p. 312. Der Verf. machte verschiedene Versuche mit keimen- den Pilanzen, um zu sehen, was auf die Richtung des Lianaca Jr B.I. LiltcMl. 10 146 Würxclchcns Einflufs haben könne, indem er die Theorien von Parent, Du Ilamel, De la Hire, Darwin und Knight über diesen Gegenstand prüft. Wir wollen hier der Kürze wegen nur die Experimente wiedergeben: 1) Ein schma- ler Streifen von verzinntem Eisenblech, ungefähr | Z. im Durchmesser, wurde zirkeiförmig gebogen, und an den Seiten des so gebildeten Reifs wurden drei dünne Eisen- drnthfüfse befestigt. An der Unterseite ward irgend ein Fadennelz angeheftet, und, nachdem der Raum über dem selben mit angefeuchteter Erde angefüllt war, wurden 9 Senfsamen, welche ihre Würzelchen bereits getrieben hat- ten, so auf der untern Fläche des Netzes angebracht, dafs ihre Würzelchen durch dasselbe in die befeuchtete Erde gesteckt wurden. Acht von diesen lebten und wuchsen, abwärts, so dafs sie sich in den Maschen des Netzes an-, hakten. — 2) Eine gemeine Pferdebohne, welche ein sehr gerades Würzelchen hatte, das bereits ungefähr einen Zoll lang war, wurde sicher auf dem Grunde cii^cs Glases so befestigt, dafs das Würzelchen gerade aufwärts zeigte. Darauf ward es vollständig mit W^asser bedeckt. In we- nigen Tagen ward das Würzelchcn beträchtlich herabge- bogen, und der Keim, welcher nun auswuchs, hatte sicli aufwärts gerichtet. — 3) Ein dünner Eisendrathring, an welchem irgend ein Netz befestigt war, ward in der Mün- dung eines Bierglases befestigt. Er wurde ungefähr einen Zoll unter dem Rande angemacht, und nachdem der Raum über demselben mit Humus gefüllt war, wurden einige Senfkörner hineingesäet. Dieser mehrmals wieder- holte Versuch gab folgende Resultate : Nachdem die Wür- zelchen abwärts durch das Netz gedrungen waren, sind sie mehr oder weniger gerade in den Raum unter dem- selben herab gewachsen, aber sie haben nie versucht, durch Aufwärlskehren in die Erde wieder zurückzukehren, wenn sie gleich in manchen Fällen die Länge eines hal- 147 ben Zolls erreicht halten. — 4) Nachdem der kleine beim ersten Versuch beschriebene Apparat mitErde gefüllt war und einige Senfkörner hineingesäet waren die täglich befeuchtet wurden, ergab sich bei wiederholten Versuchen, das folgende sehr merkwürdige Resultat: Sobald das Keimen begonnen hatte, wuchsen die Würzelchen abwärls und zeigten sich an der untern Fläche des Netzes; aber nicht eher, als bis sie durch dasselbe gedrungen waren, begannen sie, anstatt ihre gewöhnliche Richtung fortzusetzen, wie in dem frü- heren Experiment, da sie gerade die Länge von ungefähr \ Z. erreicht halten, unveränderlich sich aufwärts zu wen- den, mit dem Bestreben die Erde wieder zu erreichen, öfters unter ihrer Unterfläche lang hinkriechend, oder selbst das Netz zwei- bis dreimal durchbohrend, und nur die neu hervorkommenden wuchsen gerade abwärts *). — 5) Ein Schwamm wurde in der Mündung eines Bierglases befe- stigt und seine Oberfläche mit dem Rande gleich abge- schnitten. Einige vorher wohl eingeweichte Senfsamen wurden ein wenig unter die Oberfläche des Schwammes gebracht, um ihre ganze Oberfläche feucht zu erhallen. Diese Vorrichtung ward nun im Garten aufgehangen , die Oeff"nung des Glases nach unten gekehrt und täglich be- feuchtet. In vier Tagen waren 12 gekeimt und drei wa- ren regelmäfsig aufwärts in den Schwamm gewachsen. Neun wuchsen abwärts, aber alle hatten mehr oder weni- ger versucht, die Feuchligkcit des Schwammes zu benut- zen, indem sie an seiner Unlerfläche entlang liefen. Bald nachher wurden sie krank. — 6) In einem dünnen Stück Holz ward ein aufrecht stehendes befestigt, welches an *) Dasselbe fand zuletzt aucli bei den "Würzelchcn beim ersten Experiment statt, nachdem sie aus der Erde Iicrvorgcl reten ^va^en: bei jedem derselben war ein sichtliches Bestreben gegen das Netz zurück- zukehren. 10* 14S seinem obern Ende einen Einscliniit baue, worin ein dün- ner hidzerner Querbalken, sich an einer feinen Nadel dre- hend, angebracht war. Dieser so eingerichlete Apparat wurde auf dem Grunde eines Kastens angebracht. Eine Bohne, deren Würzelchen horizontal von den Cotyledonen auslief, wurde mit einer Nadel auf dem untern dünnen Stück Holz festgestochen. Ein Faden durch die Spitze des Würzelchens gezogen, verband dieses rnit dem einen Ende des Querbalkens, dessen anderes Ende durch eine Last von 10 Gran im Gleichgewicht gehallen wurde. Endlich ward so viel Wasser in den Kasten gegossen, als hinreichte die Bohne zu bedecken. Vermittelst einer sehr einfachen Einrichtung konnte ich so die geringste Bewegung der Bohne bemerken, und in zwei Tagen belief sich dieselbe an dem Ende des Balkens, wo die Bohne befestigt war, auf ungefähr -pj Zoll. Derselbe Versuch ward an einer Bohne wiederholt, deren Würzelchen aufwärts gerichtet war wobei das Licht ausgeschlossen wurde. In zwei Ta- gen krümmte es sich sehr deutlich abwärts. — Description of sevcral nem or rare plant s, rvhlch have flowered in thc ncighhourhood of Edinburgh and chiefly in the Royal botanic garden, during the last three months. p. 385. Acacia lanigera Cunningh. mit Beschreibung. Bill- bergia iridifolia Bot. Reg. 1068 mit Beschreibung. Ste- nochilns viscosus, fol. ovato-lanceolalls serratis postice in-[ tegerrimis, ramulisque nitidis viscosis, floribus axillaribus solitariis. Beschreibung. Aus Neu -Holland. Tradcscantia crassula, caule adscendente radicanle ramoso glabro; fol. vaginantibus oblongo - lanceolatis ulrinque nitidis glaber- rimis integerrimis nervosis, vaginisque adpressis cilialls; umbellis simplicibus axillaribus termlnalibusque peduncu- latis sessilibusquc subsolitarils , pedunculis angulatis pedi 149 cellisqiie nitidis; filamenlis basi laiiatis. Aus d. Berliner bot. Garten als T. crassula Link und von Kob. Barclay als T. crassipes. The Edinburgh new philos. Journal etc. cond. by R. Jameson. April — October 1 829. Ohscrvations on ihe char acters and affinil'ics of Dar- winia, Brunfsehia, BrowalUa^ Argylia, Eccre- mocarpus, and of a plant impropcriy rcjevrcd to the lattcr genns. By 3Ir. David Don etc. Com. jnwi. by the author. p. 83. Der Verf. ist nicht der Meinung von Allan Cunning- ham, welcher Darwinia (von Rudge im Uten Bande der Transact. of ihe Linn. Soc. zuerst etwas mangelhaft be- schrieben) wegen habilueller Aehnlichkeit mit Cryptandra zu den Rhamneen bringt, sondern er stellt diese Gattung zu den Myrtaceen bei Calythrix, mit dem es bis auf die Abwesenheit der Blumenblätter übereinstimmt. Er gicbt nun folgende Beschreibung der Gattung und der beiden bekannten Arten. Darwinia (Dodec. Monog.) Cal. tubu- losus obtuse pentagonus coloratus, lubus e medio deorsum ovario arcle adbaerens; dimidio superlore membranacco deciduo! faux dilatalo-campanulala venosa; limbus 5-lo- bus: lobis subrotnndo-cordatis obluslssiinis concavis pcl- lucido-punclatis aestivatione inibricatis. Pet. o. Stam. in- detinila (10 v. 15) limbo calycino inscrta, saepius per tria approximala mcdloque sinus laciniarum occupanle: lilaui. breviss. angusle linearla complanala glabra; anth. subgb)- bosae bilocularcs basi inscriae: loculis tumidis rima Ion- gitudinali dehiscenlibus. PoU. pulvereum. Ovar, inferum pentagonum l-loc, ovulo solitario erccio. Styl, capillarls exsertus snpcrnc allenuatus apice barbatus. Stigma pun- ctum pruinosuni. Pericarpium capsularc 1-spcrm. 5-go- 150 num apice clausuni. Sem. etiam 5-gonum, pericarpio vlx dimidio brevius; testa membranacea spadicea exlus sero- biculata! albumen o. Embr. erectus cavitatem seminis om- nino implens angullsque ejusdem impressus obovalus lac- teus : cotyl. breviss. crassae obtusae ; radicula crassa Irun- cata colyledonibus duplo longior recta centripela. — Fru- tices (Australasici) decumbentes ramosissimi, foliosi. Fol. sparsa angusla pellucldo- punctata, basi ramis articulata. FI. terminales fasciculall (verumtamen axillares proprie dicli), rosei v. albi nunc paleis (fol. mutalis) scariosis in- tferstincti. 1. D. fascicularis, fol. acerosis, recepl. palea- ceo, style flore ter longiore (Rudge in Linn. Trans. 11, 299 t. 22). In nova Hollandia. Fol. acerosa uncialia. Fl. copiosi rosei, paleis scariosis lanceolatis v. selaceis dlslin- cti. 2. D. taxifoUa, fol. acinaciform., stylo flore breviore (Cunningh. in Field's geogr. Mem. p. 352). In nova Hol- landia. Fol. sparsa in apice ramulorum conferta fascicu- lata falcata acinaciformia mucronulata vix ultra semuncia- lia. Fi. pauciores, foliis raro mutatis interjecti. Cal. albus. Stam. 10. Peric. capsulare 1-sperm. 5-gon. Caetera ut in genere. — — Der Verf. hält Brunsfelsia und Franciscea für nicht verschieden, während Pohl das letztere Genus zu den Scrofularinen bringt und nur mit ßrowallia ver- gleicht, ohne ßrunsfelsia zu erwähnen. Ferner hält der Verf. die Franc. Hopeana Hooker in Bot. ]>Iag. t. 2829 für nicht verschieden von der nniflora des Pohl, und giebt noch eine genaue Beschreibung der Blume der letztern nach lebenden Exemplaren. Aber auch er sähe keine reife Frucht. Brunsfchla iinißora'. cal. lubulosus laxus car- tllaglneus 5-dent. , fauce parum venlrlcosa: denllbus ova- tis acutis conniventibus. Cor. hypocral. tubus inferne 5- gon. calycem longitudlne parum excedens; faux promlnu- la: limb. patens 5-lobus, lobis subrotundis integris pla- nis, aestivationc iinbricatis demum flaccidls. Stam. 4 didyn. 151 absque quinli rudimento; filam. glabra coroUae tubo lere omnino adhaerenlia, apitibus iantuni sohilis; anlh. bllo- bae, lobis apice confluenllbus hinc 1-locul.! iissura unica dehiscentes. Ovar. 2-loc., annulo carnoso basi cinclum, septo contrario placentifero, ovulis indelinitis ovallbus lae- vibus curvulis, hinc embryo (si nobis conjeclare licet) \e- risimiliter curvatus. Styl, compressus glaber superne la- Itior clavatus. Stigma nulans bilabiato-ringens; lobis (styli angulorum continuatio) crassis obtusis inaequalibus, glan- I dula (stigma verum) magna carnosa minutissime papulosa f madida interjeclis, lobo infer. minore. — In Brwisf. ame- ricana ovar. certe biloc, bacca septo disrupto 1-loc. po- llysp.; semina angulata, tesla exteriore crnslacea minute I scrobiculala badia, inleriore membranacea fragili! alba, al- bumine coploso dense carnoso lutescente; embryo curva- tus lacteus cotyledonibus ovalibus piano -convexis vascu- laribus! radicula iereti bis parum longiore obtusa umbi- lico opposita. — Bei dieser Gelegenheit erwähnt der Verf. noch einer neuen Art von Brunsfelsia in Peru bei Uchiza von Tafalla gesammelt und characlerisirt dieselbe : Brunsf, grandiflora fol. elliptico-oblongis acuminatis, florib. co- rymb., tubo corollae limbo vix longiore. Frutex ramis virgatis glabris. Fol. sparsa petiol. , plana, glabra, laele viridia, 3 — 6 poll. , latitudinc ll — 2 p. Petioli vix se- munciales. Fl. plures (6 — 8) terminales corymbosi, bre vllcr pedicellati. Cal. tubulosus, 5-dcnl., uiiguicularis, dcnlib. ovatis aculls. Corollae tubus cylindr. , uUra unc. long., limbus amplus diamclro lere 2-unc. Slam, subac- qualia. — Daraul" bemerkt der Verf., dafs BroivnUia we- gen der Gestalt und fälligen Knospenlage von den Scro- phularlnen zu den Solanccn gebracht werden müsse, und gicbt folgende auslührliche Gattungsbeschreibung: Cal. meuj- branaceus, tubulosus lO-coslalus (costls alteruls validiori- bus) limbo 5- dcul. 5 basi attciuialus, ulroquc lalerc pro- 152 fundius fissus; lacln. obtusis carinalis. Cor. hypocrat. (ob pcdunculi contorlionem flos resuplnatur!); tubo nervis 15 peragrato, supra ad apicem venUicoso; limbo obliquo 5- lobo, aeslivat. plicata! lobis rotundatis; super, (infer. vero proprie) majore 3-nervIo, caeteris 1-nerv. Stam. 4 dldyn.^ fertllla, 5li rudimento o ; filam. complanata apice barbala, pilis ramosis copiosis; inferiora (superiora vero prople) 2 longiora, apIce arciiata, cuneato-dllatata, truncata, colo- rata, antheras omnino tegentibus, hinc corollae faux quasi fornicibus clausa! Anlli. super, reniformes 2-loc. basi emar- glnalae, filamenlorum contortlone centrifugae; ilsdemque contrariae, loculis aequallbus tumidis, rima longilud. de- hiscentibus; infer. (vero proprie superiores) filamentls par rallelae, loculo superiore minimo. Pollen e granulis mi- nulissimis pellucidls compos. Ovar. 2-loc., ovulis nume- rosissimis. Styl, compressus glaber, angulls septo contra- rils. Stigma inclusum amplum, comprcssioni slyli paral- lelum, fissura leviter bilobum, 4-tuberculatum, dorso ex- cavationibus 2 depressum, pro receptione antlierarum su- perlorum, lobis glulinosis supra depressis. Caps, oblonga 2-loc., 2-valv. polysp.; valvis biparlibilibus. Dissep. con- trarium ob discum fronti dorsoque floris oppositum. Pla- centae 2 carnosae septo inserlae scrobiculatae seminiferae. Sem. angulata ad baseos latus superlus umbillco proml- iiulo nolala, extus puuclis exiguis depressis conferlissimis scrobiculata; lesta exter. ccllularis fuscescens crassluscula, ioler. tenuissime membranacea alba; albumen copiosum carnosum album. Embr. teres rectus oblique centralis ni- veus; cotyled. brevissimae rotundalae ; radicula bis duplo longior obtusa crassa centripeta, ad latus inferius uUra umbillco prona. — Hierauf folgen drei Gattungen der BI- gnoniaccen; die erste, Argylia, ist vom Verf. in diesem Journal (N. XVIII. Nov. 1823 p. 260) aufgcslcllt worden, aber er kannte damals niclit die reife Frucht, daher glebt 153 1 er hier eine neue Beschreibung und fügt zu der bekann- ten Art noch eine neue. Argylia: Cal. 5-part. Cor. basi tubulosa fauce ventricosa; limbo 5-lobo, subacquali, aesli- valione imbricata. Slam. 4 didyn. ferlilia. Anth. imber- bes bipartitae; lobis oblusis divaricatis, apice dislinclis, rima longitud, dehiscent. Ovar. 2-loc. Stylus fillformis laevis. Sligma bilamelloso-pariitum pruinosum. Caps, si- liquaeforniis 2-1üc. 2-valv. polysp. lorulosa, valvls crusla- ceis navicularibus. Sem. transversa aptera! obreniformia, apice biloba, margine obtusa, hinc concava striata, inde convexa iuberculata; testa exter. coriacea intus sulcata; inter. membranacea plicata! albumcn o. Embr. cavitali seminis conformisj cotyled. foliaccae undulatac basi emar- ginatae, radicula brevissima oblusa centrifuga. Plumula inconspicua. — 1) A. canescetis, cano-pubescens, foliorum segmenlis linearibus canaliculatis, corollae tubo calycem parum excedcnte. In Chili ad Coquimbo. Caldcleugh. 7\.. llerba habilu graciliore, pube coplosa brevi canescens. Fl. minores. 2) A. racUaia, glabra, foliorum segmentis pla- nis apice dllalatis, corollae tubo calyce duplo longiores. (Bignonia rad. LInn. ) — Eine zweite Gattung ist Eccre- mocarpus Rulz Pav., zu welcher der Verf. nur E. viridis R. P. und E. lougißovns HBK. rechnet, den E. scaher da- gegen gcnerisch unter dem Namen Calampclis trennt. Beide Gattungen machen mit Tourrelia eine eigene Scc- lion aus, welche die Bignoniaceen mit den Cobacacccn verbindet. Hier noch die Beschreibungen jener Gattungen. Eccrcmocarpus. Cal. amplus membranaceus 5-rulns colo- ratus. Cor. tubulosa, fauce aequalis, limbo 5 -lohn, lobis obtusis aequalibus. Slam. 4 fert. aequalla, 5-ti rudimenlo subulato. Aulh. lineares 2-loc. medio inscrtac vcrsaliles,^ loculis parallelis omnino eonnatisl Ovar, placenlis inler- vallo dislinctis l-loc, annulo carnoso basi cinctum. Stig- ma bipart., segmenlis rccurvis. Caps. 1-locul, 2-valv., val- 154 vis medio placentiferls. Placenfae 2 magnae carnosae. Sem. imbricata horizontalia complanala, margine membra- naceo, repando-sinuoso nervoso alataj umbilico basilari; testa exter. planiuscula crustacea; albumen o. Embr. lu- leolus; cotyled. subrotiindae piano -convexae; radicula bre- vissima teres oblusa. Frutices (Peruviani) scandentes. Fol. oppos. Irlpinnata , clrrho composito spirali terminata ; pin- nis primariis bijugis, foliolis integerrlmis. FI. longe pe- dunc. penduli racemosi. Racemus laxus opposilifolius. Cal. ruber apice pallidus. Cor. flava limbo vlrldi. Caps. magna laevigata. Calampelis. Cal. campan. semi- 5-fid. Cor. fauce ventricosa, basi lubulosa, ore coarctato 5-lobo. Slam. 4 didyn. fert, 5-tl rudim. o. Anth. bllocul. bipartitae; lobis obtusis divaricatis apice distiiictis; ovar. placentis intervallo distinclis 1-loc. Stigma bipart. , segm. obtusis canaliculatis apice hispidulls. Caps. 1-loc. 2-valv., valvis medio placenliferis. Placentae 2 magnae carnosae. Sem. horizont. obovala imbricata complanala, ala latius- cula repando-sinuosa niembranacea argenteo -nitida, sub- pellucida, pulcherrime nervosa, basi emarginata circumcin- eta; testa exter. atra crustacea rugulosa parum scrobicu- lata; inter. tenuissime membranacea; album. o. Embr. lu- teolus; cotyled. orbiculatae piano- convexae non follaceae; radicula crassa brevissima, cotyledonibus triplo brevior, in- fera, centripeta, basi oblusissima, funiculo umbilicali par- tim remancnte. Planta (Chllensis) suflVuticosa scandens. Fol. opp. peliolata bipinnata, cirrho composito spirali ter- minata; pinnis primariis bijugis, foliolis serralis. Fl. i:a- cemosi secundi. Racem. oppositifol. pedunc. multifl, Cal. brevis viridis. Cor. coccinea. Caps, magna muricala. — Description of scvcral Jinv or rare plant s wJiich havc flüwcrcd in the nelgJibourJiood oj Edinburgh, and 155 chleßy in ihe royal hotanic garden during fhe last three months. p, 178. Acacia verniciflua Cunningli. mit Beschreibung. An- dromeda hypnoides L. mit Beschreibung. Androsace ca- rinata Torry mit Beschreibung. Andros. linearis^ caes- pitosa, scapo umbellato, umbella sub-sexflora, radiis elon- gatis erectis, corolla calycem acutum excedente, lacin. 11- nearibus retusis, fol. supra subpubescentibus linearibus acutis apice subdenlalis. Aus Samen von Mr. Drummond aus Nordamerika. Bcgoida semperßorens Lodd. bot. Cab. t. 1439 (von Berlin unter dem Namen B. selaria erhalten). Bonatca speciosa Willd. (Orchis auct.) mit ausführlicher Beschreibung. DiJhvyuia juniperima Lodd. bot. cab. t. 401. Draba crassifolia, caespitosa perennis, fol. confer- tissimis lanceolatis subcarnosis glabris subdenticulalis, pi- lis simplicibus ciliatis; pedunc. multifloris cumque calyce et sillcula oblonga glabris ; petalis emarginatls calyce sub- longioribus; stylo abbreviato. Aus Samen von den Rocky mountains von Mr. Drummond; eine dieser ganz gleiche Pflanze ist aus Samen, von Dr. Richardson gesammelt, er- wachsen, welche sich nur durch ihre düstere Farbe, rölh- lichen Kelch und weifse Blume unterscheidet, während jene eine gelbe Blume hat. Draba glacialis Adams mit Beschreibung. Eulophia strcptopetala Bot. Reg. t. 1002 mit Beschreibung. Laittana mollis^ inermis, fol. opposlMs cordalo-ovatis acuminatis crenato-serratis ulrinquc pubc- scentlbus pedunculo longioribus, bracteis CordaLo-ovalls acuminatis crenalo-serratis ulrinquc pubescenlibus pedun- culo longioribus, bracteis cordalo-ovalis aculis. -Mit Be- schreibung. Aus Mexico. Lupinus littoralis Dougl. in Bot. Reg. fol. 1198. Mit Beschreibung. MltcUa Irifida, scapo erecto piloso; flor. 5-andris, pet. 3 fid., fol. cordalls lo- balis duplicalo - crenalis rugosls setaceo - pubescenlibus. 156 Mit Beschreibung. Aus Samen von Mr. Drumniond von der arclischen Ivüsle von Amerika. Phnelia clavata foem. Labill. nebst Beschreibung. Polcmoniinn moschatum Wormskiold mss., fol. pinnatis mullijugis foliolis cordato- rotundis subglabris, calicibus hirsutis, lacin. corollae oblu- sis, caulibus diffusis. Nebst Beschreibung. Aus Samen, von Mr. Drummond gesendet, ist dem P. mexicanum in seinen Charakteren nahe. Itannnculus affuiis R. Br. mit Beschreibung und einer Var. /3 ohne Pelala. Hart, ovalls Rafin. DC. mit Beschreibung. Ran. Scldechtcudalii Hook, mss. (R. fascicularis Schldl.) *) On the tertlary jvcsh-watcr formations of Aioo in Provence, inchiding the Coal -ßehl of Fuveaii. By liod. Impcy Miirchison and Ch. Lyell etc., ivith a descriplion of fossil insects, sheUs and plants contüincd i]ierein\ hy J. Cartis\ J. De C. Sowerby and J. Lindlcy etc. Commun. by the authors. p. 287. Seite 298 befindet sich die Bestimmung von Lindley über die in jener tertiären Süfsvvasscrformalion gefundenen Pflanzenabdrücke, von denen vier im Holzschnitt beigefügt sind. Der eine ist das unpaare Blätlchen ein Leguminose aus den Tribns der Loleen oder Pliaseoleen; der andere ist vielleicht Podocarpus macrophylla?;. ein dritter ist ein Zweig einer Thuja mit Th. arliculala nahe; ein vierter ist vielleicht von Laurus dulcis oder irgend einem andern un- bestimmbaren Lorbeer. Aufserdem sind noch vier nicht bestimmbare vorhanden. Descriptiojt of scvcral ncm or rare plants ^ ivhich *) Ist in der Flora borcali - amcricaua von Hoolcer jetzt sclion be- kannt gemacht. Der Herausgeber. 157 hnvc lately ßowercd in ihe ncx^hhourhood of Edinburgh and chicfJy in llie royal hofcmic gar- den; p. 344. Ahtroemcria pallida, caulc erccfo-flaccido; fol. lan- ceolato-lineiiribus denliculafls subamplcxicaiilibiis; pel. ex- Icr. obovalls, laleralibus latioribus, inier. longlorlbus lan- ceolalls, pcdunc. 1-fl. Mit Beschreibung. Aus Samen von Dr. Gillies aus Südamerika. Arabis retrofracta^ villosa, caule slricto, fol. subintegerrlmis basi sagittatis, infer. spa- thulato-linearibus, super, aculis; pediccilis secundis relro- fractis hirsutis. Mit Beschreibung. Aus Samen von Capl. Franklin's letzter Expedition. Draba muriceJla Wahlb. (nivalis Liljebl., liirta Fl. dan., LiJjebladii Wallm.) mit Be- schreibung. Eryngium comosum De la Koche mit Beschrei- bung. Mitella pcntandva Bot. Mag. 2933, nebst Beschrei- bung. 3Ionarda menthaefolia, caule piloso ; fol. cordatis acuminatis serralis undique pilosis brcviler petiolatis; fl. capilalis; invol. herbaceis venis purpureis. Nahe verwandt mit M. oblongala, aber verschieden: durch haarigere Sien» gel, rauhere, weniger zugespitzte Blätter tmd kürzere Blatt- stiele. Von Drummond zwischen Norway Ilouse und Ca- nada ges. Pentsicmon glancinn, caule herbaceo subglabro, fol. glabrls glaucis, radicalibus lanceolatis in petiolum at- tenuatis integerrimis , caul. lineari-lanceolatis acuminatis parce serrulatis; pedunc. elongatis dccussatis mulfillorls pedicellisque compositis, calyce corollaquc puberulis, lila- mento sterili barbato. Folgt Beschreibung. Aus Samen, von Mr. Drummond aus Nordamerika. Pen/st. procaum Dougl. mss., caulc herbaceo ramoso glabro ; fol. ovato- oblongis integerrimis; pedunc. glabris mullilloris axilhrl- bus terminallbusque; floribus congestis; calyce glabro, segmentis subulatis mcmbrana lacerata alalis. Nun Be- schreibung. Aus Samen von Älr. Drummond. Snxifmga femiginea, scapo glanduloso-villoso paniculato, ramulis 158 divaricatis inferioribus capitalis; fol. subcarnosis ellipllco- ovalls planis scrrato-crenatis, infra ferrugineo-tomentosis supra glabris peliolatis; petalis calycem superanlibus sta- mina aequantibus. Hierauf Beschreibung. Von Dr. RI- chardson ward der Samen gesammeil. Tiarella colorans, fol. cordatis acute lobatis denlatis clliato-mucronatis; caule subaphyllo; panicula terminali, florib. nutantibus. Darauf Beschreibung. Von den Rocky Mountains von Mr. Drum- mond eingesandt. Turritis patula ; caule erecto glabro; fol. radicalibus utrinque pilis ramosis adspersis petiolalis; petlolis pilis simplicibus clliatls; slliquis secundis pa- tentibus pedlccUum octuplicatum aequantibus. Hierauf Be- schreibung. Auf Capt. Franklin's Expedilion an mehreren Orten gesammelt. Turritis stricia, caule erecto glabro; fol. Omnibus glabris subintegerrimis , radicalibus in petio- lum attenualis, caulinis amplexicaulibus sagittatis; siliqiiis slrictissimis pedicello stricto glabro quadruplo longioribus. Nun Beschreibung. Aus Samen auf den Rocky Mountains von Mr. Drummond ges. Diese beiden neuen Arten unterschei- den sich von einander durch die Richtung der Blumenstiele und Früchte, welche bei der ersten ausgespreizt und ein- seitig stehn, In der andern vollkommen aufrecht und all- seitig sind. Im jungen Zustande sind die Wurzelblätler bei T. patula behaart und bei T. stricta kahl. The Edinburgh new phllosophlcal Journal etc. con- duct. by R. Jameson etc. January — April 1830. Additional remarks ori active molecules. By R. Brown etc. p. AI. Wir übergehen diesen Zusatz zu dem frühern Auf- satze R. Browns über die activen Molecülen, wie wir auch diesen weder wiedergegeben noch berührt haben, da wiedergebend und bekämpfend schon so viel über diesen 159 Gegensland geschviebeii wurde ehe wir Raum zur Auf- nahme in unsern Blättern fanden. Ueberdies ist nun auch eine Uebersetzung in dem neulich erschienenen 4len Bande von R. Browns vermischten Schriften zu finden. Jicpetitiou of 31. Dntrochet's experiments on the Mi- mosa pudica, ßy Roh. Splttal Esq. etc. p. 60. Der Verf. wiederholte mehrere von Dutrochet's Ver- suchen über den Sitz der Reizbarkeit bei der Mimosa pu- dica, deren Ergebnisse ganz mit denen jenes Schriftstel- lers im Einklänge waren. Observations on the afßnltles of Vellosia^ Barhacc- nia., GlaiiJC, Auciiba, Vivimiia^ Deutzla and of a ncw genus of the order Ihdnaceae. By Mr. David Don etc. Commiin. by the author. p. 164. Der Verf. glaubt, dafs die Gattungen Pdlosia, Bar- bacenia und ^erophyta den Hypoxideen näher ständen als den Haemodoraceen , zu welchen Martius die erstem rechnet. Die Untersuchung einer reifen Kapsel und Sa- men von Barbacenia purpurca fiilirten ihn jedoch zu dem Schlufs, dafs die oben genannten Gattungen eine Gruppe zwischen den Hypoxideen und Bromeliaceen, zu welchen letzten Kunth sie brachte, bilden müfsten. Die Samen der Barbacenia waren zusammengedrückt, keilförmig, an der Spitze abgestutzt, gegen die Basis verschmälert, welche mit einer Ilervorragung versehen ist, die von einer Ver- längerung der Testa und Nabelgefäfse herkommt. — Die Gattung Glaux will der Verf. lieber an das Ende der Plantagineae gesetzt wissen, als Verbindungsglied zu den Primulaceen, bei welchen sie jetzt steht. Er gicbt fol- gende Charactere von Glaux: Cal. libcrus 1-phyll. cam- panulatus coloratus 5-fid.; lobis oblongis obtusis concavis acstivatione imbricalis. Cor. 0, Stam. 5, hypogyna, caly- I 160 . cinis lacln. alterna; filam. siil)ula(a glabra inferne com- pressiuscula; anth. bilocul. peltatae basi emarginalae apice inappendiciilatae; locuHs parallelis rima longltudlnal. de- hiscentibus. Poll. farinaceum. Pist. : ovar. globosum l-lo- cul. pluriovulatunn ; styl, ieres glaber medio deflexus ! Stig- ma punctum obtusum prulnosum. Caps, sphaerico-ampul- laris, 1-locul. , 5-valv. , ollgosperma , calyce marcescenle basi obvolula et stylo persistente coronata. Placenla cen- tralis carnosa cavitatem capsülae implens. Sem. 5 circiler, nidulantia, hinc convexa inde angulala undique elevato- punclata; tesla simplex crassiuscula cellularis submuclla- ginosa-; albumen copiosum carnosum. Embryo axilis leres longitudine fere albuminis; colyled. obtusae brevissimae; radicula cylindracea oblusa infera centripeta. Plumula in- , conspicua. Herba (littorea) perennis, radice repente. Caul. leretes succulenli erecli subsimplices Fol. opp. sessilia li- gulata subcarnosa integerrima margine cartilaginea, supe- riora saepe sparsa. Fl. axillares solilarii subsessiles rosei. — Die Gattung Äucuha glaubt der Verf. den Lorantheen /Aiweisen zu müssen, und hält dafür, dafs sie ein Glied zwischen dieser Familie und den Araliaceen bilden werde. Da der Verf. auch nur die weibliche Blume kennt', wel- che er hier ausführlich beschreibt, diese aber bekannt ge- nug ist, so übergehen wir diese Beschreibung. — Aus der Hedyotis campanuUflora Hooker*), welche ihm der Po- max *) Diese Pflanze ist von Chamisso u. Sclileclitendal ohne Kennt- nifs der Fruclit zu Coccocjpselum gercclinet, mit -welcher sie im Ha- bitus übereinkommt (s. Linnaea IV. p. l^O)» clie unten erwähnte zweite Art möclitc wohl dem a. a. O. p. 139 Coccoc. canescens sehr ähnlich sehen, icli ^vage nicht zu sagen, angehören, denn es sclieint hier, wie bei den Spermacoceis, gröfste Aehnlichkcit im Habitus bei verschiedener Fruchtbildung vorzukommen, und alle jene dort neu be- schriebenen Arten, deren Frucht nicht gesehen ist, bedürfen eines Fra- gezeichens, riicksichtlich ihrer Gattung. Der Herausgeber. 161 max umbellata äufserst ähnlich scheint, bildet der Verf. mit einer andern neuen Art ein neues Genus der Rubia- ceen , welches den Uebergang zu den Opercularirien bil- den soll, welches er Lipostonia nennt und folgenderma- fsen characterisirt : Char. essent. : Cal. 4-fidus. Cor. tubu- losa 4-loba. Capsula opercularls! polysperma — Cal. liinbo 4-part. Cor. basi lubulosa fauce venlricosa campanulala, limbo 4-loba, lubo intus superne barbato; lobis ovalis patulis aestivatione valvatis (hinc limbus inexplicatus te- tragonus). Stam. 4, corollae lobis alterna faucique inserta; filam. compressa glabra inferne c. tubo corollae connata; anth. lineares medio insertae versatiles, loculis basi pa- rum divergent ibus, valvula exter. majore. Ovar, bilocul., calycis lubo arctissime adhaerens, apice prominulum emar- glnalum subinde bicallosum; disco epigyno planiusculo suborbiculato; ovulis in quoque loculo plurimis. Styl, ca- pillaris glaber. Stigm. 2 subulata undique papilloso-hispi- dula. Caps, globosa bilocul. opercularis! seplo medio mem- branaceo saepius disrupto 1-locul. polysp., operculo pla- niusculo deciduo. Placentae 2, sphaericae slipilatae septo infra medium insertae, stipite compresso adscendente. Sem. parva confertissima angulala scabra; tesia membranacea; albumen copiosum corneum. Embr. axilis erectus lacleus; cotyled. oblongae piano -convexae, radicula cylinJracea ob- tusa infera, cotyledonibus parum longior. — Herbae (Bra- silienses) diffusae pilosae. Fol. opp. peliol. Slipulae subu- latae interpeliolarcs. Fl. sessiles capitati bracteolis inter- jecti. Capitula pedunculata solilaria axillaria. Cor. coeru- lea. Ovaria saepius aborllentia 1) L. capitatiim, pilis pa- tulis fol. subrotundis (Aeginetia capitata Graham in Edinb. new phil. Journ. April 1828 p. 389; Ifedyotis campanuli- flora Ilooker in Bot. Mag. t. 2840). Wir übergehen die Beschreibung dieser Gartenpflanze. 2) L. sericcum, pilis adpressis, fol. ovatis acutis. Ilab. in Brasilia. Sello 0. Liniiaea 5r Bil. Litteraf. 1 l 162 (IIb. Lamberl.) Tota planta pills adpressis vestita siibseri- cea. Rad. fibrosa aniiua. Caulls \ p. divisus. Rami teretes paluli. Fol. oppos. petiolata ovata acuta membranacea basl parum atteniiata, piniiate nervosa, costa media sublus promlnula nervisque alternls opposilisve subarcuatis in- slructa, \\ — 2 poll., juniora subsericea. Pelloll semicylin- drici vix unciales, basl annulo connali. Stip. setaceae pe- tiolo duplo breviores. Capitula duplo minora pedunculata. Pedunc. capillares folio longiores sericeo - pilosi. Calycis dentes setacei. Cor. paiillo minor pilosa, calyce duplo lon- glor. Caps, operculum liberum nee calycis limbo conna- tum. Sem. triquetra atro-fusca, elevalo- punctata. — Die Untersuchung einiger Exemplare von Deutzia scahra Thbg. ' brachte den Verf. dahin, diese Gattung zu der von ihm gebildeten Familie der Phlladelpheen zu rechnen, von de« nen sie sich vorzüglich unterscheidet durch die vermin- derle Zahl der Staubgefäfse und durch die Bildung der Staubfäden; die Sternhaare finden sich auch bei Decuma- ria, bei welcher auch die Griffel und Narben der vierzel- ligen Kapsel in einen Körper verwachsen sind. Folgendje Beschreibung wird von der Gattung mitgetheilt: Cal. cam- pan. 5-dent., dentibus ovatis acutis ereclis. Pet. 5, lacin. calycinis allerna sessilla oblonga obtusa pube stellata lo- mentosa. Stam. 10, allerna petalis opposita breviora; filam. linearia complanata apice cuneato-lridentala! dentibus la- leralibus oblusis obliquis intermedio subulato longiore an- therifero. Anih. subrotundae bilocul., loculis tumidis lon- gitud. dehiscentibus. Ovar, tubo calycis adhaerens hinc in- ferum. Styli 4, longi complanati glabri. Stigm. capitata pruinosa. Caps, subrolunda lignosa 4-loc. polysp. apice quadrifariam dehiscens, loculis stylo verlicalibus. Placen- tae 4, axi insertae sublanatae. Sem. nondum vidi, Arbus- cula (Japon.) erecta ramosissima. Rami teretes, cortice spadiceo dein deciduo induti. Fol. opp. pet. ovata acu- 163 minata serrata (serraluris setaceis) membranacea nervosa, ulrlnque, sed praelerlim subtus, ramulisque pube stellata veslita, basi rolundata, 1\ p. ; nervis allernis oblique trans- versis. Petioli leretiusculi Hn. 1. Racemus lerminalis mul- tiflorus. Pedicelli brevissimi opposill, 1-v. 3 flori pilosi. Cal. et cor. alba, pube slellata siccitate fulvescenle copiose vestita. — Die Galtung Viviania Cav. (Anales de Cien- cias naturales VII. p. 211, t. 49) bisher vernachlässigt, dicht bei Mollugo stehend, wovon es sich nur durch Ge- genwart der Kronenblätler und gröfsere Menge von Grif- feln und Kelchabschnillen unterscheidet, indem Kapsel und Same ganz übereinstimmen, scheint gleich zu sein mit Macraea von Lindley (Brande Journal of Science Vol. XXV. p. 104); und Fiviania marifolia Cav. mit Ma- craea rosea Lindl. identisch zu sein, denn der bei erste- rer 5 -blätterig abgebildete Kelch beruht wohl auf einem Irrlhum. — — Noch macht der Verf. einige berichtigende Bemerkungen zu frühern Aufsätzen in diesem Journal. Zu dem über die Cichoraceen (N. 12, p. 306) bemerkt er, dafs die Antheren der Compositae irrlhümlich als einfächrig angegeben seien, sie seien 2-fächrig, und jedes Fach habe 2 ungleiche Klappen, die innere schmäler. Die Charac- tere von Troximon sind von Tr. glauciis und cnspidatus Pursh hergenommen; Tr. dandelion Gaertn. scheine zu Cynthia zu gehören, welche wohl verschieden von Krigia sei. — Von Calampelis giebt er folgende verbesserte Be- schreibung nach lebenden Exemplaren: Slam. 4, didyn. fertil.; 5-ti rudimento brevissimo obtuso glabro, inira sta- mina super, breviora; filamenta teretia glabra arcuata; anth. bilobae 2-locul. introrsae; loculis divcrgcntibus apice distinctis, disco magno carnoso hippoorcpico pnpilloso- glanduloso impositls, valvulls margine inflexis demum so- lutis interiore parum breviore. Styl, fusiformis glaber. Stigma oblusissimum, leviter bllobum, lobls margine revo- 11* 164 lulls miniitc papilloso-pruinosis. Ovar, placenlis 2 parie- tal, raagnis carnosis seminiferls, subinde intervallo dlstin- ciis 1-locul. DescriptioTi of several nctv or rare plants wMch have lately flowered in thc neighbourhood of Edinburgh, and chiefly in the royal botanic garden. By. Dr. Graham Prof. etc. p. 183. Begonia diversifolia , herbacea glaberrima, fol. radi- calibus reniformibus late crenalis, caulinis sublobalis inae- qualller argute serratis, superloribus inaequaliler cordatls, inferioribus reniformibus; floribus axillaribus congestis, pe- dunculis petiolos aequantibus vel superantibus ramosis; capsulae ala maxima acutangula. Nun Beschreibung. Aus Samen von Rigla In Mexico: durch Cap. Vetch. Gom- pholobium polyrnorphum var. luteum von Neu -Holland, unterscheidet sich von der im Bot. Mag. t. 1533 gegebe- nen Abbildung nur durch mehr linealische Blätter und hochgelbe Blumen mit schwacher rother Färbung auf der Rückseite der Fahne. Sphacele Lindleyi Benth. In Bot. Reg. fol. 1289 (Stachys salviae LIndl. bot. Reg. t. 1226). Hierbei Beschreibung. Lobelia mollis, annua, caule ere- cto, ramoso-pubescente; fol. petlol. subcordalo-ovatls acu- tls supra pubescentibus subtus ad venas solummodo, mu- cronulalo-duplicato- serratis, superloribus lanceolatis; brac- teis pubescentibus; pedunc. terminalibus elongalls race- mosls; pedicellls laxls; calyce Inferiore, lacin. subulatis coroUa breviorlbus. Hierauf Beschreibung. Aus Samen von Domingo durch Dr. Kraus. Ist der L. xalapensis sehr nahe, aber verschieden: durch pubescirende Bracteen und Stengel, durch die scharfen Blattzähne, durch die längern Blumenstiele und Slielchen und durch den Kelch, wel- cher nur der Röhre gleich kommt, nicht der ganzen Krone. Lobelia rugulosa, fol. subrotundis repandls nervoso - rugu- 165 lusls glabris, pedunculis folia longe superantIbus ; lacln. calycinis inlegerrimis, basi glaiululosis; caule maciilalo prostralo radicanti. Nun Beschreibung. Aus Neu- Seeland, muls der Lob. membranacea R. Br. zunächst stehen. ■ Ort the Hya - hya or 3Iilk tree of Demerara. In a Ictter to Prof. Jameson froni James Smith Esq. p. 315. Der Verf. fand nahe den Ufern des Demerara -Flus- ses *) einen Baum , von den Eingebornen Hya - hya ge- nannt, welcher einen weifsen trinkbaren und nährenden Milchsaft reichlich bei Verwundungen ergofs , und sandte davon Exemplare mit Blumen, Rinde und etwas des auf- gefangenen Saftes. Der Saft war dicker und nahrhafter als Kuhmilch, ohne alle Schärfe, aber auf den Lippen ein leichtes Gefühl von Ivlebrigkeit zuriicklassend. In warmem Kaffee getrunken verlor sich diese Klebrigkeit, und er war liier nicht von Kuhmilch zu unlersdiciden. Der Verf. meint, es könne Humboldts Palo de Vaca sein **). Der Stamm ist 30 — 40 F. hoch und 16 — 18 Z. dick, an der Spitze ästig, die Rinde ist graulich, etwas rauh, und un- gefähr \ Z, dick, zwischen welcher und dem Holze die Milch abgesondert zu werden scheint. Bei Längsschnit- ten lllefst v/enig oder keine Milch. Note relative to ihc dried spccimcn of the Hya - hya. By G. Ä. W. Ärnoit Esq. etc. p. 318. Nach den untersuchten Knospen-Exemplaren hält der *) Im brittisclieu Antheil von Guiana in Südamerilia. Der Herausgeber« *•) Galactodcndron Kuntli ist nacli dessen eigener Ueberzeugung ein Brosimum. ^Vic bekannt, giebt Brosimum Alicastrum ein treffli- ches Futter für Pferde, und wird zu diesem Zwecke sowohl auf den Antillen als in Mexico benutzt. Der Herausgeber. 166 1 Verf. diesen Milchbaum für eine Tabernaemontana (doch sah er nicht zwei Ovaria) und nennt sie utilis, fol. oppos. oblongis ncuminatis integerrimis subcoriaceis planis paral- lele venosis (glabris); pedunc. cymosis axillaribus, calyce obtuso ciliato, corollae limbi lacinils rotundatis brevissl- mis. Die Blumen zeigten folgende Kennzeichen: Kelch 5 -spaltig, sehr kurz, die Lappen rundlich und gewimpert. Corolle lederartig, abfallend, hypogyn, 1- blättrig, präsen- iirtellerf. ; Schlund nackt; Röhre verlängert (ungefähr ^Z. lang), ein wenig an der Basis und gegen die Spilze auf- geblasen, Samen 5 -spaltig, Lappen sehr kurz und rund- lich, Knospenlage ziegeldachartig. Staubgef. 5, mit den Kronenlappen wechselnd, in der Röhre eingeschlossen; Staubfäden getrennt, fadig aber kurz, ungefähr in der Mitte der Röhre angeheftet; Staubbeutel 2-fächrig, längs sich öffnend, pfeilförmig, am Ende zugespitzt, und zusam- mengeneigt; Pollen körnig. Fruchtknoten einzeln 2-fäch- rig; Eichen zahlreich ohne Haarschopf (scheinen von einer Art Gallerte umgeben). Griffel 1, fadig mit verdickter Spitze, von welcher eine zweispaltige Narbe ausgeht. Description of several nero or rare plants, rvhtch have lately florvered in thc neighbourJwod of Edinburgh, and chiefly in the royal botanic gar- den. By Dr, Graham Prof. etc. With a plate illustrative of the germination of the NepentJies destillatoria, p. 317. Cestrum bracteatum Lk. et Otto; mit ausführlicher Beschreibung. Conostylis aculeata R. Br. mit Beschrei- bung. Elephantopus Martii (Eleph. scaber Hb. Mart.), «aule ramoso piloso folioso; fol. subsessilibus undulatis rugosis supcrne hispidis, subtus tomentoso-pubescenlibus serrato-crenatis denticulalis, inferioribus spathulafo- oblon- gis breviter attenuatis , superior. lanceolalis. Darauf Be- 167 Schreibung. Samen von Rio Janeiro. Soll sich von E. scaber, welcher ein Bewohner von Ostindien ist, unterscheiden: durch bedeutendere Gröfse, melir verästelten Stengel, mehr runz- lige, mehr gewellte, stärker adernetzige Bläller, welche auf der untern Seite mit einer weichern Pubescenz; dich- ter bedeckt sind. Lobelia Krausü, caule herbaceo glabro erecto ramoso; fol. lanceolatis subsessilibus decurrentibus argutc serratis utrinque nudis; pedunc. axillaribus solita- riis, foliis longioribus; lacin. calycinis subulalis subdenta- iis palentibus corollaque glabris. Nun folgt die Beschrei- bung. Die Samen von Dr. Krauss aus St. Domingo er- halten. Ncpejithes clistiUatoria foeni. Im Sommer blühte beim Prof. Dunbar in Edinburgh eine weibliche Pflanze, welche, zu den männlichen des bot. Gartens gestellt, mit deren reichlichem Staub ihre Pistille bestäubt wurden, im December und Januar reifen Samen gab. Der Verf. fügt nun noch zu den Beschreibungen und Abbildungen der männlichen Pflanze in Edinb. New Philos. Journ. Octbr. 1827 und Bot. Mag. fol. 2798, und der weiblichen im Bot. Mag. fol. 2629 (unter dem Namen N. Phyllamphora) Zu- sätze und eine Erklärung der auf der beigegebenen Tafel befindlichen Figuren, das Keimen und erste Wachsen der Pflanze betrefi'end. Die männliche Pflanze in Edinburgh ist jetzt 164 ^' über der Erde und ganz gesund. The Transactions of Ihe Liiinean Society of Loiulon. Yolame XYI. Part tlie second. London 1830. 4lo. Account of a nem plant of the Gastromycous order of Fiingt. By J. E. Bowmati Esrj. de. licad Fchruary 19, 1828. — p. 151. Diese neue Gattung der Gasteromycelen ist auf Tab. 16. in ihren verschiedenen Zuständen abgebildet. Ener- thenema Peridium subglobatum pellucidum lacleo-albidum, 168 stipite perforanie, pileo terminali, filamentis ab infra sur- sum cirralis. En. ele^ans, sporanglum inprimis sessile, globosum, deinde slipilalum, stipite infra cylindraceo su- pcrne conlco, postremo peridio rimoso evanescenie. Cres* cit gregalim in sylvis opacis apud Quercus ramos decor- ticatos. An einem conischen Stiel befindet sich oben schildförmig angeheftet eine kleine runde Platte, an de- ren unlerer Seile lange hin und her gebogene Fäden an- geheftet sind, zwischen welchen die Sporen liegen, die ; Fäden und Sporen sind von einem dünnen später unregel- mäfsig abschelfernden Peridium umgeben, welches vom Rande der Platte ausgehend, sich kugelig ausbreitet und unterhalb wieder am Stiel festsetzt, so dafs der Stiel durch ' die Kugel hindurchgeht und dessen Platte das obere Ende ; derselben bezeichnet. • . On the orlgin and nature of the Ligulate Rays in Zinnia and on a remarkahle mrdtiplication ob- , scrved in the parts of fructißcation of that ge- nus. By Mr, David Don (Read November 18, 1828; p. 155. Der Verf. hält die zungenförmigen Strahlen bei Zin- nia für eine Verlängerung der äufsern Rindenlagen des Ovarii, welche bei den Central -Blumen zu einer Art von. spreuarligem Pappus entwickelt sind, der sich bei den Sirahlenblümchen nicht findet. Meist sind die Ovarien der Peripherie dreiseitig, und jede Ecke zeigt einen Ge- fäfsbündel, von denen zwei sich zu dem zungenförmigen Anhang entwickeln, während der dritte sich plötzlich an der Bucht endet. Der Verf. sieht daher die Corolle bei dem Strahl von Zinnia als fehlend an. — Bei Zinnia fand der Verf. auch die Ansicht R. Browns von der zusammen- gesetzten Natur des Pistills bei den Composilis dadurch bestätigt, dafs die Zweige des Griffels nur iheilweise zu- 109 sammenhingen und leicht theilbar waren, und von der Spitze der Narben, bis zu ihrer Verbindung mit den zwei fadenförmigen Strängen, an welche der Embryo befestigt ist. — Ferner fand der Verf. eine groFse Verschiedenheit der Zahlenverhältnisse in den Blumen der Zinnien, wel- che sich 'fast mit allen Zahlen zwischen 3 — 10 zeigen. Merkwürdig war eine Blume von Z. verticillata mit 10 Saumlappen, 10 Slaubgefäfsen , 10 Narben und 5 Embry- onen, und er fragt, ob dies nicht einen Zusammenhang mit den oft quirlständigen Blätjern verralhe? Descriptions of thc iicw genera and spccics of the Class Comjiositae belong'mg to the Floras of Pe* ru, Mexico and Chile. By Mr. David Don etc, (Read January 20, and 3Iarch 17, 1829; p. 169. Die reiche Sammlung Lambert's, welche die Samm- lungen von Ruiz und Pavon, Tafalla, Sesse und Mocino enthält, gab nebst Sendungen von Sello, von Schiede und Deppe den Stoff zu dieser weitläuftigen Arbeit, von der wir bedauern müssen, dafs sie in einer Gesellschaftsschrift niedergelegt wurde, nicht selbsständig auftrat. Wir wer- den durch Mangel an Raum bei unserm Auszuge nur eine Skizze des Inhalts geben können*). Zuerst giebt der Verf. die Characlere der Compositae an, dann die der ersten Familie derselben der Cichoraceae Juss. Unter diesen bil- den Trib. 1. Hicraceaei Rec. epaleatum. Anth. basi in- teriore ligula simplici Iruncata auctae! Inv. polyph. Ilicra- cium: Inv. imbricatum. Rec. subfavosum. Achen. apice •) Eine griinrlliche Beleuchtung dieser Arbeit hoffen wir von ei- nern unserer lleifsigen Mitarbeiter, dessen Arbeiten Don niclit gekannt zu haben scheint. Wir geben hier nur die wesentlichen Charactere der Tribus, der Gattungen und die Diagnosen dqr neuen Arten nebst Vaterland. Der Herausgeber. 170 simplicia. Pappi radils siinpHci ordlne copiosis, persisten- libus, setaceo pilosis. H. strigosum, pilosum, lol. linearl- lanceolatis acutis denticiilatls, caulln. sesslllbus; panicula lacemosa caule simpllcl fisluloso (H. hirsulum IIb. Sesse et Moc.) Mexico 2j.. H. Lagopus, vlllosissimum, iol. lanceol. subintee;errimis glaucis, caule ramoso multlfloro nudius- culo, ligulis 5-fidis. Mexico, Sesse et Moc. T\. — Trib. 2. Hypochoerideae : Rec. paleis distinctis refertum. Anth. basl bidentalae. Papp, persitileiis. Inv. polyph. Oreophila (Ilypoch. spec. Ktli.): Papp, plumosus sessilis. Inv. imbii- calum. 0. sessiliflora (Ilypoch. s. Klh.). — Trib. 3. La- ctuceae: Rec. epaleatum. Anth. basi bidentalae. Papp, fu- gax mollissimus capillaceus. ChondriUa L. : Inv. simplici ordine polyph. connivens, basi squarnulis pluribus calycu-' latuni. Rec. nudum. Achen. fusiformia tuberculata Papp, stipitalus. Sect. 2. Involucri calyculo polyph. lineari-sela- c;eo patulo. Flosc. numerosi. Herbae perennes, caulibus iiudiusculis sub 1-floris, Crinissa. Ch. paucißora, glabra fol. runcinatis, caule subbifloro. Mexico, Sesse et Moc. '2\'. Trachodes: Inv. imbric. Rec. laeve. Achen. subfusiformia Iransverse rugosissima. Papp, sessilis, radiis basi solutis. TV. paniculatiis (Sonchus p. S. et M.) Mexico cT« — Trib. 4. Scorzonereae : Rec. epaleatum. Anth. basi bisetae, ap. pendicula exigua reniformi! coronaiae. Stigm. saepius fili- formia papulosa. Inv. simplex v. imbricat. Picrosia, Inv. 8-phyll. Ligulae tridentatae 4-nerviac! Papp, capillaris stipitalus. P. longlfolin, Peruvia, R. el V.2\.. Die zweite Familie Labiatiflorae DC. u. Lag. — Trib. 1. Tri- cridcaeüec. epaleatum. Flosc. unifcrmes, bilabiali $. Stigm. soluta semicylindrica truncata papillosa. Planlae saepius fruticosae, fol. integris. Sect. a. Pappo piloso. Trixis P. Br. DC. (Perdicii sp. L.) Rec. villosum. Flosculi indefinili. Inv. aequale. *) Invol. foliolis simplici serie dispositis, Pro- priae. Tr. cacaloides (Perdicium cac. IIBK.) Tr. calycina^ 171 fol. petiolalis ovato lanceolatis denlatis subtus lanatis, inv. 10-phyllo: foliolis subulatis flosculis longlorlbus (Perdicium Martius mss.). In Bahia Brasilienslum tt. Tr. corymbosa^ fül. petiolatis lanceolatis integerrlinis puberulis, inv. 8-pbyl- lo, foliolis lineari- lanceolatis aculis (Perdicium Sesse et Moc.) Mexico t?. — **) Inv. squamis duplici ordine dispo- silis. Tr. glutinosay fol. sessilibus oblongis integerrimis subtus lanatis floribus corymbosis, inv. foliolis lineari- lan- ceolatis coriaceis (Perdic. brasiliense Mart. mss. non L.). In Brasiliae provincia Minas Geraes tf. Tr. divaricnta (Perdic. div. HBK., Perd. auriculatum Bot. Mag. t. 2765). '***)Inv. basi bracteis 5 amplis foliaceis obvallatum, foliolis simplici ordine digestis. Flosc. plurimi. Alcithoe. Tr. lon- gifoUa , fol. petiolatis lanceolatis acuminatis integerrimis laevibus (Perdic. Sesse et Moc.) Mexico, t?. Tr. alata, fol. decurrentibus ellipticis denticulalis scabris. Mexico, Sesse et Moc. t?. Tr. involucrata, fol. ovato- lanceolatis integer- rimis subtus sericeo-villosissimis. Mexico, de la Llave. t?. Cleanthes (Perdic. sp. L.) Rec. glabrum! Flosc. indefiniti. Inv. aequale. Cl. brasiliensis (Perdic. bras. L.). Cl. hiera- cioides, glabriuscula , caule subnudo tereti involucri folio- lis cuneato -lanceolatis acutis Brasilia, Sello t?- Proustia Lag., DC. Rec. pilosum. Flosc. 5. Pappl radiis penicilla- tis. Inv. polyph. imbricatum. *) Florib. thyrsoideis purpu- reis, achen. pilosis, pappo colorato. Propriae. Pr. pyrifo- lia Lag. DC. Pr. ohlongifolia fol. peliolalis oblongis sub- tus tomentosis Peruvia , Ruiz et Pav. '^^. **) Florib. pappo- que albis, acbeniis papilloso scabris teretiusculis. Pr. re- ticulata, fol. sessilibus oblongo-cuneatis serrulalis glabris, ihyrso composito laxo. Lag. mss. Mexico, Sesse et Moc. Pr. mexicana^ fol. amplexicaulib. cordatis acuminatis den*' ticulatis membranaceis, corymbis fasciculatis , invol. squa- mis ovato lanceolatis acuminatis Lag. mss. Mexico, Sesse 'et Moc. t7. ***) Fl. laxe splcali rosei. Achen. cunealo-trl- 172 gona, vlllosa. Papp, capillaris fusco-purpureus. Harmodla. Pr. cnneifolia, fol. lanceolalo-cunealis mucronulatis dcn- talis coriaceis glabris, floribus spicatis. Chili ad Coquimbo, Caldcleugh. t?. Acourtia Rec. nudum. FIosc. indeilniti. Pap- pi radiis penicillatis. luv. polyph. imbricat. A. formosa, Mexico, Sesse et IMoc. Planla fruticosa glauca, habitu Ser- ratulae. Clarionia Lag, DC. (Perezia Lag.) Rec. nudum. Flosc. indefiniti. Papp, capillaris. Inv. polyph. imbricat. *) Caulescentes fol. indivisls. 67. spatJiulata, fol. planls spalhulatls Lag. mss. Chili, Ruiz et Pav. '^^. Cl. rccurvata (Perdlc. rec. V^ahl). **) Acaules fol. plnnalifidls, achen. elon- gatis teretiusculls. Palesla. Cl. runcinata, follorum seg- mentis rotundatis spinoso-serratis undulatls scapis elonga- tls, inv. squamls integerrimis (Perezia Lag. mss.) Mexico, Sesse et Moc. 2\.. CL? virens, foliorum segmentis elllpti- cis splnuloso-cillatis planls, Acre sessill, involucri squa- mls dentatis. In Peruvlae summis alpibus Rulz et Pav. '^>. Homoianthus Bonpl. DC. (Homanthis HBK., Pereziae sp. Lag. Perdlcii sp. Vahl) Rec. tuberculatum. Papp, pilosus. Inv. duplici ordlne polyph. subaequale. H. pinnatifidus DC. H. multiflovus DC. — Sectio 6. pappo plumoso. Leuceria Lag. DC. Flosculi marginales radiatl. PappI ra- diis plumosis siniplici serle dispositis. Inv. Imbrlcatum. *) Inv. squamis multipllci serle imbrlcalis, intlmis intramar- ginalibus scarlosis paleas menlienlibus. Propriae. L. acan- thoides, caule suhslmplici, fol. amplexlcaullbus pinnali« fidis splnuloso-mucronatls. Chili, Rulz et Pav. 2|i. L. diva- ricata, caule diffuse ramosissimo, fol. amplexicaulib. in- ciso-pinnatifidis. Chili, ad Coquimho, Caldcleugh. ©. **)Inv. squamis dupllcl ordlne dlsposllls subaequallbus. Cas- siopea. L. cinerea, fol. petiolatls plnnalifidls, lobis subro- tundls dentatis, involucri squamis mucronulatis. Chili, in arldls arenosls ad urbeni Concepllonis, Ruiz et Pav. 0. L. pulchella, fol. amplexlcaullbus plnnalifidls, lacln. ovalo- 173 lanceolalis margine revolulis subintegerrimis, inv. squamis acumlnatls. Chili ad Coquimbo, Caldcleugh ©. L. glan- dulosa, fol. sessilibus sinualo-denlatis, fnvolucri squamis mucronulatis. C. praeced. Caldcleugh 0. Ptilurus^ Flosc. aequales. Pappi radiis plumosis duplici serie dispositis. Inv. subaequale. Pt, daucifolius. In Peruviae summls al- plbus Ruiz et Pav. 4. — Sect. c. Pappo paleaceo. Trip- tilion Ruiz et Pav. Reo. villosum. Flosc. 5. Inv. polyph. imbricatum.*) Pappi radiis apice penicillatis, Propiae. Tt\ . spinosum Ruiz et Pav. Tr. diffusum, fol. lineari-lanceo- latis inlegerrimis, floribus diffuse corymbosis, pappi radiis apice penicillatis. Chili ad Coquimbo Caldcleugh. 2|.. **) Pappi radiis apice ciliatis. Tr. cordifolium Lag. in Bot. Reg. t. 853. ***) Acheniis villosis. pappi radiis apice cilia- tis. Tr. gloinerulosum Lag. Amen. nat. 1. n. 1., fol. pro- priis ovalis, acumine trigono spinoso; secundariis glome- ralis muticis, floribus solitarils sessilibus. Chili in summis alpibus. Ruiz et Pav. 2^.. — Trib. 2. Jangeae Rec. palea- tum, paleis distinctis. Flosc. uniformes bilabiati $. Stigm. soluta angusla obtusa vlx papillosa. Frulices fol. saepius lobalis, floribus paniculalis. Jungia L. (Dumerilia Lag., DC. , Marfrasia Lag.) Inv. simplex. Pappus plumosus. J. ferrugincn L. J. spectabilis, fol. pubescentibus, lobis acu- tis, floribus radialis glomerato. paniculalis, llgulis patulis tridenticulatis. In Guayaquila, Tafalla t?- Plcocarphus. Inv. imbricatum. Pappus capillaris. PI. revoluttis, Chili ad Coquimbo, Caldcleugh. ti. Rami et folia linearia basi sti- pulata glandulis capilatis pedicellatis veslita. Flores lutei. Papp, cinereus. — Trib. 3. Polyachyrcae. Rec. paleatum. Flosc. nniformes $ bilabiati. Sligm. linearia Iruncata apice papillosa. Achen. diflormia. Ilcrbae fol, pinnatilidis. Sccl. a. Pappo difformi. Polyachyrus Lag. et DC. Involucclla 4-phylla biflora in capitulum congregala. Flosc. inacqua- les. Pappus flosculo interiori elongalus plumosus. P. spliac- 174 n roccphalns^ Periivla, Ruiz el Pav. O. Sect. b. Pappo un formi. Gastrocarpha. Inv. 5 phyllum. Rec. palealum, pa leis difformibus, exlerioribus cucullalis, basi gibbosa, apice truncatis cum miicronulo, llosculum quasi involucello pro- j prio obvallanlibus. Flosc. $ bilabiati aequales. Pappus pa- ' leaceus brevissimus polyphyllus. G.j'uricinataDon in Sweet brit. flower gard. t. 229. (Moscharia pinnatlfida R. et P.?) j Chili ad Coquimbo, Caldcleugh; Valparaiso (Bridge). — Trib. 4. Chaetantliereae. Rec. epaleatum Flosc. difformes, radii 2. Antherarum setis subplumosis! Stigm. crassa, oblusa ' partim connata. Herbae (Chilenses) plerumque caulescentes, florib. solitariis magnis. Chaetanthera (Chaet. sp. R. et P.) Inv. polypb. subaequale. Pappi radiis setaceis simplici or- dine dispositis. Ch. ciliataR. eiV.Proselia, Inv. imbricatum. Pappi radiis setaceis simplici ordine dispositis. Pr. serrata (Chaetanthera serr. R. et P., Ch. chilensis DC, Perdicium chilense W.). Blclienia. Inv. imbricatum. Flosc. radii la- bio exleriore mullinervio ! Pappi radiis triplice ordine dis- positis apice penicillatis. B. aurea. Chili ad Coquimbo, Caldcleugh. Herba perennis acaulis lanata fol. interrupte bipinnatifidis. Tylloma. Inv. imbricat. Flosc. marginales unilabiati! Pappus capillaris, radiis simplici ordine dispo- sitis. T, limhatum, Chili ad Coquimbo. Caldcleugh 0. Multicaulis lanugine laxa parca, procumbens fol. cuneato- lanceolatis limbatis integerrimis. — Trib. 5. Perdicieae. Rec. epaleatum. Flosc. diflformes, marginales 2; stigmati- bus semicyllndrlcis obtusis saepius laevibus. Antherarum setis plerumque nudis. Herbae perennes acaules scapis ple- j^ rumque 1-flor. Chaptalia Vent. DC. (Perdicii sp. Thbg., + Tussilaginis sp. Mich.) Flosc. peripheriae foeminei ligulati i radiati, disci masculi bilabiati. *) Flosc. foem. duplici oxr dine dispositi difformes, labello interiore aucti. Fol. inte- gerrimis. Ch. oblonga^ fol. petiol. oblongis, inv. hirsulis- simis (Perdic. R. et P. mss.). In Peruviac alpibus. Ch, 175 ovalls, fol. peliol. ovalibus iiiv. hirsullssimis (Pertllc. R. et P. mss.). In Peruvia. Ch. i'otimdifoJia, fol. petlol. sub- reniformibus , inv. laevlbus. In stagnatls altis frigitlls Pe- rurlae ad Piliao , Rulz et Pav. **) Flosc. marginales sim- pliei ordine uniformes foeminei ligulati unilabiali! Fol. sessilibus pinnaiiüdis. Ch. lyrata, fol. sessil. lyralis ciliato- denticulatis. (Hierac. stipitatum Sesse et Moe. mss.) Me- xico. ***) Inv. squamis elliplicis obtusis disco brevioribus. Flosc. marginales simplici ordine disposili, labello bipav- tito spirali. Anlherarum selis ramulosis. Stigmalis lobis brevibus. Fol. petiol. inlegris. Eurytis. CJi. heterophylla^ fol. lanceol. planls dentatis integerrimisve scapo esqua- mato, involucri squamis obtusis disco brevioribus (Onose- ris heterophylla Spreng.?) Monte Video Sello. 2^. Ch. in- iegrifolia, Perdicium piloselloides Vahl, Perdic. lomento- sum Tlibg. gehören in diese Gattung, Chaptalia maxima Don in Prodr. fl. Ncp. aber zu Perdicium und Chaptalia runcinala Kth. zu Onoseris. Onoscris DC. (Onoseridis sp. \V. Kth., Atraclylidis sp, L.) Flosc. peripheriae foem. ra- diati bilabiati, disci $ tubulosi, limbo regulari 5 - fldo. O. brcvifolia, fol. subsessilibus, elliplicis denliculatis scabris venosissimis, flosc. radii labello interiore indiviso. Monte Video, Sello. Zu dieser Gattung gehören nur Onos. pur- purala W., hieracioides und speciosa Klh. und Chaptalia runcinala Kth. Leria DC. (Tussilaginis sp. L.). L. nutans DC. (Tussilago L.). L. spathnlata, fol. petiol. integris, flosculis masculis indefinilis (Cacalia spalh. Sesse et Moc. mss.) Mexico. *) T)otijnical Miscellany, containing figures and desrrip- tions of such plants as rccommcnd thenisclves by *) Den Rest dieser Abhandlung so wie die iibrigeu noch in die- sem" Bande befindlichen lassen wir bis zum nächsten Hefte zurück. Der Herausgeber. 176 thelr novelty, rarlty, or lilstory, or by the nses to whicli tliey arc applied in tlie arts, in medicine, and in domestic oeconomy; togetlier with occasio- nal botanical notices and information. By Will. Jacks. Hooker etc. London. 8vo. Part. 1. 1828. Eine Art botanischen Journals, von dem^ wie wir hören, schon drei Nummern erschienen sein sollen, deren erste wir jedoch nur haben. Wir linden hier: Beschrei- bungen verschiedener Pflanzen mit schwarzen Abbildun- gen und Aufsätze verschiedenen Inhalts. Abgebildet und beschrieben sind: Tab. I. p. 1. Spiridens Reinwardtli Nees. Tab. II. p. 3. Bryum Gilliesii n. sp. T. III. p. 5. Astelia alpina R. Br. T. IV. p. 7. Mutisia ilicifolia Cav. T. V. p. 8. Mul. runcinata W. (retrorsa Cav.). T. VI. p. 9. Mut. inflexa Cav. T. VII. p. 10. Mut. subspinosa Cav. (sinuata Cav.). T. VIII. p. 11. Mut. linearifolia Cav. T. IX. p. 12. Mut. linifolla n. sp. T. X. p. 13. Jungermannia serrulata ß. purpurea T. XI. p. 14. Usnea fasciala n. sp. aus Neu- seeland. T. XII. p. 15. Usnea sphacelata R. Br. T. XIII. p. 17. Slicta macrophylla Delise T. XIV. p. 18. Sticta Humboldtii Hook. T. XV. p. 19. Adenocaulon bicolor nov. gen. fam. Composilarum von der Westküste Nordameri- ka's und von den Rocky mountains. T. XVI. und XVII. p. 21. Swietenia Mahagoni. T. XVIII. p. 33. Scouleria aquatica nov. gen. Muscorum, von Felsen in fliefsendem Wasser, auf der W^estküsle Nordamerlka's, im Columbia u. s. w. T. XIX, p. 36. Bryum Menziesii neue Art aus eben jenen Gegenden. T. XX. p. 37. Bryum giganteum, neu aus Nepal. T. XXI. p. 39. Dicranum phascoides, neue Art aus Sylhet in Ostindien. T. XXII. p. 41. Riccia na- tans L. T. XXIII. p. 43. Parnassia fimbriata König. T. XXIV. p. 45. Menyanlhes crista galli, neue Art von Nord- westamerika durch Menzies. T. XXV. A. p. 46. Vohiria aphyl- ■ — ^ . 177 aphylla (Gentlana aphylla Jacq.) T. XXV. B. p. 47. Vo- hiria tenella, neue Art von der Insel St. Vincenz. — Nun folgt Schultes botanischer Besuch in England, aus der bot. Zeitung ins Englische üerlragen p. 48. Eine Nachricht über den deutschen Reise -Verein, p. 78. Angabe der Standörter einiger sellenen Pflanzen, besonders in den Brcadalbane mounfains in Schottland von W. Wilson etc. p. 81. Eine kurze Nachricht, dafs Hooker's Freund R. T. Lowe auf Madera Materialien zu einer Flora und Fauna dieser Insel sammele p. 88. Nachrichten über die Sub- stanz, welche unter dem Namen Reispapier bekannt ist. p. 88. Anzeige über die vom Verf. herauszugebende Fh)ra der briltischen Besitzungen in Nordamerika p. 92. Abrifs einer Reise zu den Rocky -Mountains und zum Columbia- Flufs in Nordamerika p. 95 (ist nicht vollendet). Flora of Berwick-upon-Tweed. By George Johnston M. D. Vol. I. Pliaenogamous plants. An Encyclopaedia of plants; comprising the descrlp- tion, specific characier, culture, history, application in the arts and every other desirable particular re- specting all the planis indigenons, cultivated in, or introdiiced to Britain; combining all the advanta- ges of a Linnaean and Jiissieiian wSpecies planta- riim, an historia plantarum, a grammar of botany and a dictionary of botany and vegelable cullure. The wbole in Englisli; with the Synonyms of the conimoner plants in the different Europaean and other langnages; the scientific names a(!centuated, \ '■ their etymologies explained, the classes, Orders, and botanical terms, illustrated by engravings ; and with figures of nearly ten thousand species, exemplifyiiig Liiinnea 5r Bd. F.illprsl. LZ 178 several individuals belono-ing to eveiy geniis iiiclu- ded in tke work. Edited by J. C. London etc. (Complete in one large voliinie 8vo. Price L. 4: 14: 6.) Dies Werk enthüll die generischen und specifischen Charactere von 16712 Pflanzen, welche in Britannien wild oder kulllvirt gewachsen sind, und diese werden durch | fast 10.000 Holzschnitte nach Zeichnungen von J. D. So- | werby höchst sauber und hei ihrer Kleinheit höchst kennt- lich erläuterl. Die Anordnung ist nach Linneischem Sy- ' stem. Alles, was der Titel angiebt, findet sich, vieles ; durch Abkürzungen angedeutet, daher man sich diese erst ! zu eigen machen muls. Die Holzschnitte nehmen fast ; ein Viertheil jedes Blattes ein, und unter denselben ist noch ein Raum für die Kultur, Gebrauch, Geschichte etc. " Aufserdem ist noch ein Abrifs der natürlichen Anordnung (w-ahrscheinlich vom Prof. Lindley) und ein Glossarium J der Kunstausdrücke. Es ist ein Werk, ähnlich denen, -i welche uns die alten Botaniker in mehrern Folianten lie- ferten, hier ins Kurze gezogen, in compendiöser Kürze, recht für das practische Leben. 7. Der Niederländer. Onderzoekingen aangaande bet zwart in de Melis- brooden; door C. M. van Dyk en A. van Beek, le Utrecht. Uitgegeven door de eerstc Klasse van het Instituiit Te Amsterdam 1829. 8vo. 55 S. u. 2 Kpfrtfl. Seit 7 — 8 Jahren zeigten sich in den Zuckerraffine- rien zu Amsterdam an der äufsern Fläche der Melisbrode schwarze rundliche Flecke, welche bald von einander ge- . 179 treunl slanden, bald mclir verflossen. Die dadurch unan- sehnlich gewordenen Brode mulslen xu niedern Preisen losgeschlagen werden , und manche Rallinadeurs verloren jährlich mehrere J ausend Gulden durch diesen Uebelsland. Der Ursache ward vergebens nachgespürt und kein Millel wollle hell"en. Die Verlasser der obigen .Schrift wurden auch aufgefordert, der Ursache nachzuspüren. vSie unler- snchten den Stoff chemisch und microscopisch, kamen auf dem ersten Wege zu dem Resultate, dafs er ans Sauer-, Wasser-, Kohlen- und Stickstoff bestehe, hielten ihn für vegclabilischen Ursprungs, da der Stickstoff auch bei nie- dern Vegetabilien angetroffen wird. Die Unlersucbnng durch's Microscop lehrte, dafs es eine Conferve sei, wel- che der Conf. niucoroldes, die Sprengel in seiner Anlei- tung zur Kenntnifs der Gewächse abgebildet hat, sehr iihn- lich, etwa als eine Varietät derselben zu belrachlcn sei. Ihren Ursprung nahm die Conferve ans dem Wasser, womit die Formen, ehe sie gefüllt, gewaschen werden, dies Was- ser kommt meist in sogenannten Wasser-Schuiten aus der Umgegend von Wccsp, imd wird, in jenem \\a seh trog lange gelassen, sehr unrein, da auch wohl andere Gegenstände, selbst Kleider, darin gewaschen werden. Der Schleim an den Wänden und dem Boden des Troges gab, chemisch untersucht, fast dieselben Resultate als die schwarze I\Ia- terie, und ebenso setzte das Schuitwasser ganz ähnliche Stoffe ab. Als Gegenmittel sind Waschungen oder Aus- kochungen mit Kalkwasser empfohlen. Die Kupfer geben die Abbildimjien der Flecken auf den Broden und die An- sieht des schwarzen Stoffs unter dem Microscop. DIssertatio botanico - mecllca inaiigiiralis tlc radicum plantaruni pliysiologia earunique virtutibus medicis, plantanini pliysiologia illustrandis, aactorc Gerarilo 12* 180 I Backer Amstelodamensl , die XVII. Jim. 1829. Amslelodami 8yo. XVI u. 108 S. Der Verf. halte auf eine im Jahre 1826 von der Grö- ninger Academie aufgestellte Preisfrage, über die Wurzeln der Pflanzen, den zweiten Preis erhallen, mid benutzt diese Arbeit mit Hinzufügung eines pharmacologisclien Theils zur Inauguraldissertation, welche daher auch die Wurzeln zuerst in physiologischer Hinsicht, dann in me- dicinischer untersucht. Es ist eine Zusammenstellung des Bekannten. Eine von Grund aus neue Bearbeitung die- ses wichtigen Pflanzentheils wäre sehr zu wünschen. Enumeratio plantariim Javae et Insidarum adjacentinni minus cogiiitaruin vel novarum ex lierbariis Rein- wardtii, Kiihlii, Hasseltii et Blunili curavit Carol. Ludov. Blume etc. Fase. J. et 2. editioiiis novae. Ilagae 1830. 8vo. ' Diese Hefte, deren Tilel wir früher mit unrichtiger Jahrszahl anzeigten, sollen die Pflanzen -Familien mit ih- ren Gattungen und Arten enthalten, welche in den früher zu Batavia herausgegebenen siebenzehn Heften noch nicht bekannt gemacht worden sind, imd so enthält denn das,' erste Heft einen Theil der Monocolylen und einige andere dicotylische Pflanzen, das zweite nur Farrnkräuler. Bydragen tot de iiatuurkundige Wetenschappen, ver- zameld door H. C. van Hall, W. Vrolik, en G. J Mulder. Derde Deel voor 1828. Amsterdam 1828. Svo. Derde nalezing op de Flora Belgii scptentrionalis; door IL C. van Hall. p. 47. In dieser drillen Nachlese zur Flora Belgii sept. kom- 181 men folgende Pflanzen vor: Arundo baltica Insel Roltum; Festuca bromoides b. Dorfe Valkenswaard; Sagina mari- ilina Ins. Rotlum; Myosolis collina Ins. Roltum; Pimpi- iiella difisecta bei s' Gravenhage; Cerastlum triviale bei Ulrecbt, Groningen; Ranunculus Flammula ß. grandiflora V. Koerlenhof bei Amsterdam; Orobanebe elalior, Dünen bei Katvvyk, Geranium sanguineuni b. Ulrecbt; Malva mo- schata v. Ulrecbt u. Nymegen; Trifolium lepens ß penla- pbyllum b. Groningen; Leontodon Taraxacum y. paludo- sum b. Groningen; Doronicum Pardalianches z. Iloogesand in der Prov. Groningen. Oven den invJoed van vergiften op planten; door Clans Mulder etc. p. 112. Der Verf. sucht zuerst zu beantworten, welcbe die Grenzen der Untersuchungen beim Vergiften der Pflanzen seien, um nicht zu viel, nicht zu vi'enig zu thun, um nicht unvollständig zu sein. Er zieht aus seinen Betrachtungen, aus den Vergleichnngen fremder und eigener zum Thcll hier zuerst aufgeführter Versuche, dafs: 1) man für das Pflanzenreich mit demselben Rechte wie für das Thierreich eine allgemeine Begrenzung für den Begriff Gift annehmen kann. (Der Verf. hält die von Van der Ee)n imd van Leeuwen in den Verh. van het Gen. Servandis clvibus X. Deel (Amst. 1785) Iste Afd. gegebene Begrenzung des Be- griffs Gift für ganz zweckmiifsig.) Dafs man 2) bei fernem toxicologischen Nachforschungen besonders den Wirkungen der ächten und unächten (zuivere en onzuivere) Gifte nach- spüren solle, nm nachher zu bestätigen, ob nicht 3) alle ächten Gifte von solcher Art sind, dafs dieselben, ohne ir- gend eine Berücksichligung oder Kenntnifs des Gegenstan- des, welcher dieselben aufnimmt oder welcher denselben ausgesetzt wird, aufgenommen, immer und überall lödtlicli sein werden? Dafs man 4) auf den Unterschied von einer 182 . iinn)iLlelbareii, (im bcslimmtercn Sinne) äufsovllclien Wir kiujg des Giltcs auf die Sclbstsländii^keit der demselben blofsgegebenen Theile, und von einer durcb Anfsangnnj:i; allein möglichen Wirkung auf cnUemle Tiieile Bedacht nehmen müsse. Dafs 5) die durch Schübler und Zeller gefundenen Resultate durch seine Versuche bestätigt >vurden, Aanteekeningeii ovcr de zhjhnar-hloejende planten^ int de omsirclicii van Frcyv hy Dinant, in i}^. provincie Namcii ; incdi^'^cdeahl doov J. J. de Cloct, instltritcnr van den Herlog de Beaufort tc Brüs- sel, p. 138. Der Verf, giebt eine kurze Beschreibung der Gegend, ^velc]le an der Maas, an der Crimze der INiederlande, liegt, und führt die Pflanzen an, \vclche die Waldungen und das Schlagholz bilden, die, \velche in diesen Holzungen vorkommen und die, welche deren Ränder einnehmen, so wie diejenigen, welche auf den Feldern und Grasplätzen und an den Rändein der Wege und in den Dörfern gefim- den werden. Im Ganzen sind es 1134 Phanerogamen.. wel- che der Verf. seit 7 Jahren zwischen Dinant und Haslie- res gefunden hat. Unter diesen Pflanzen kommen zwei neue Arten vor: p. 141: AnagaUis serpyllifolia, caule capillari erccio siinplicissimo , fol. sessilibus ovatis subci^ liatis, ilore rubello solitario lerminali, petalis serratis. ün^ ter Krüppelholz im Busch von Freyr. Cerastium viosa- Jl mim (p. 144) caule subnudo duriusculo subglabro, fol. ses- ■ silibus lanceolalis, flore solitario terniinali, petalis calyce duplo longioribus, Capsula oblonga. Ist vielleicht nur ein- blumige Varietät von C. arvense. Noch erzählt ims der Verf, von dem Versteinern eines Pilzes des Agaricus rotula L. in einer Grotte durch das tropfenweise Herabfallen von 183 Wasser, welches vielen kohlensauren Kalk enlhäll, auf den Hui desselben. Over de vorming der Graslandcn in het als^cmccn en over hct gebriiih van liet Jiaygras ( Loliuni perennej tot het aanleggen derzelve. IJoor 7/. C. van Hall. p. 146. Der Verf. spricht zuerst von den Grasländereien und Weiden und giebt diejenigen Gewächse an, welche er an verschiedenen OerÜichkeilen auf denselben beobachtete; darauf verbreitet er sich weilläufliger über das Raygras und über dessen Anwendung zur Anlage von Graslände- reien. Eerste verhaiideling over de cryptogamische planten van Iiet Grootlicviogdom Luxemburg ; inedegedeld door L. Marchand etc. p. 252. In dieser erslen Abiheilung einer namentlichen Auf- zählung der Crypioganien des Grolsherzoglhums Luxem- burg befinden sich die Algen und ein Theil der Pilze. Es sind nur die Namen der Pllanzen, zuweilen mit einem Synonym, und der Standort angegeben. Unter den Pilzen befindet sich einiges Neue. Von Conoplea trennt der Verf. C, cyUndrica und atra, vv^elche eine neue Galtung Vanhallia (p. 261) bilden, mit folgendem ChanKler: Fi- lamenta plus minus ramosa byssoidea divergentia, como- sa; semina inclusa receptaculo subconico filamenlis agglu- tinatis constitulo. Von Conoplea ist aber der Clinracler so: Filamenla ramosa byssoidea, semina piilvciiileala fere globulosa gerentia, und dazu gehört C. puccln'ioldes. — Hydnuni ramosisshnmn (p. 268) stipite ramosissimo cras- so irregularlter compresso v. angulalo suhcoriaceo alho- lutcscenlc, ramis subdichotomis ereclls albescenlibus, pi- leis iufundibuliformibus umbilicalisque cinerasccutibus, 184 niarginibus sinuato - crenalis postea recurvis, aculeis nu- merosissiinis elongatls inferne perviis. Hydnum 10 — 12 poll., solilarium, rarlus in fagetis umbrosis sylvae Fried- biiscli dlctae prope Diekircb. Agaricus (Pleuropus Pers.) deiiterophyllus, pcdiculo subnullo vel tuberculoso. Pileo dimidialo conchlforml carnoso fusccscenle lamclHs dilutlo- rlbus basi liberls rotundatis crassioribus. Vere ad Iruncos prope Luxemburg rarius/ Agaricus (Coprinus Pers.) cono- truiicatus^ sliplle gracili fisluloso albo, basi lomenloso cum carne pilei confinuo pileo griseo membranacco strialo co- iio-lruncato; lamellis griseis llberis utrinque acutis. Soll- tarlus in graminosis prope Diekircb, Vere. Agaricus (Co- prinus P.) soUfugus, slipite cenlrali tenuissimo fragili can- dido; pileo subconico membranaceo striato transparente rufescenie, lamellis subdecurrentibus lulescentibus. Ag. 1 — 2 lin. fugax pileo gracillimo. In umbrosis graminosis ad lignum pulridum Salicis albae pr. Reisdorf. Ovcr de Tabasheer. Door van Rossem Med. Doct, tc Amsterdam, p. 29ö. Dies ist eine Zusammenstellung dessen, was vorzüg- lich von Brewsler über das Tabasheer bekannt gemacht worden ist (s. oben unsern Auszug aus Brewster's neue- ster Arbeit. S. 130.) Bydragen tot de uatuurkuiidige Wetenschappen etc. Vierde Deel. 1829. Aanteekeningcn over Diosma crcnata; door H. C, van Hall. p. 35. Im Jahr 1827 hat Ilr. F. G. Noury zu Groningen eine Disserlalion, belilell: Historia bot. chemico-pharmaceulica foliorum Diosmae serratifoliae (vulgo foliorum Buchu). Der Name D. serratifolia wurde auf des Verfassers Anra- 185 ihen nach Sprengel gegeben, er zweifelt aber jetzt, dafs D. crenata u. serratlfolia, welche dort unler letzlerm Na- men verbunden vorkommen, eine Art ausmachen, und glaubt mit Nees v. Esenbek j., dals die Buckublätlcr meist von D. crenata L. (oder sicherer Nees in den Düsseid. off. Pfl.) herrühren, bei welcher Art Linne den Ausdruck cre- nata für den Blälterrand nicht ganz richtig angewendet habe u. s. w. *) Tneede verhandcling over de cryptogamische plan- len van hei Groothevtogdom Luxemburg; jnede- gedeeld door L. Marchand p. 42. //. p. 263. Der Verf. fährt in der Aufzählung der Pilze fort, den Anfang machen die Uredines. Er bildet eine neue Gat- tung Pucc'inlola^ welche die gesliellen dunkeln Uredo- Arten umfafst, macht mehrere neue Arten durch Zusam- menziehung, ohne Berücksichtigung anderer Arbeiten, als De Candolle's, weswegen wir auch diese neue Arten hier nicht aufnehmen wollen. Noch wird aus Rhizoctonia Oro- banches Merat eine neue Gattung Parasiticola gebildet, tuberculis nigris pulverulentis inflalis infra epidermidem enascentibus, subslanliam pinguem includentibus. Nun. folgen die Hypoxyla, alles nach De Candolle u. Dumor- ticr. Bei Opegrapha und Verrucaria werden neue Arten durch Zusammenziehung von bekannten gebildet. ' Aantcclicmng over hct gesUicht Calochorius, Door JuL Herrn. Schultes jan. etc. p. 123. *) Wir sind der Meinung von Barfling und 'Wendland und Iial-i ten Diosma crenata u. serratlfolia für Blatt -Varietäten einer Art, de- ren Blumen und Kapseln sich gar nicht untcrÄchcideu. Auch fanden ^vir unter grofsen Massen der Buckublättor alle möglichen Uehcrgaings- forraen vou den breitern kiirzenx zu den langen lanzoti liehen Blättorn. Der Herausgeber, 186 Dem VcrF. sind zwei neue Arfen dieser interessanten Galtung aus IMexico, durch IJr. v. Karbinsky gesammelt, zu gekommen, welche eine Verbesserung und Erweite- rung des Gattungscharacters iiöthig machten, derselbe ist hier ausführlich gegeben, und darauf sind die Arten sämmt- lich aufgezähll, welche in zwei Ablheihmgen zerfallen, solche, deren innere Blumenblätter und solche, bei denen alle Blumenblätter gebartet sind, zu den ersten gehören: Calochortus macrocarpns Dougl., iiiiidiis Dougl. , iJou- ghisianns Schult, (eine von Douglas erwähnte unbeschrie- bene Art, s. oben d, Auszug aus den Horlic. Transact.), elcgans Pursli, und Bonplandianus Schult. (Frilillaria pur- purea HBK.). Zur zweiten Abtheilung gehören: Cal. pal- lidum Schult., fusciis Schult, (beide neu aus Mexico sehr ausführlich beschrieben), ßavus Schult. (Frilillaria flava HBK.). Wir haben die Charactere hier nicht mitgclliellt, da sie Jeder in der nächsten Abtheilung des 7ten Bandes V. R. Schultes System finden wird. P erspreide botanische Aanteekeningcn. BIcdegedecld door L. Marchand, p^ 134. 1) Der Verf. thellt aus einem ungedruckten Werke von H. J. Redoute (Bruder des her. Malers) eine Aufzäh- lung von Pflanzen mit, welche derselbe in Acgypten um Kairo, Alcxandrlen und sonst fand, es sind nur europäi- sche und meist solche, die auch in den INlederlanden vorliommen, daher müssen in jenen Gegenden die Bo- denarten wohl eine grofse Aehnlichkeit mit denen meh- reren Gegenden der INlederlande besitzen. — 2) Im Monat Auj:;ust des verflossenen Jahres sah der Verf. aus den Sta- cheln der Prunus splnosa, nach schwerem Gewitter, elek- irlsche Funken ausschlefsen. — 3) Pflanzen-Trocknen, be- sonders der Orchideen; der Verf. schlägt vor, die Exeni- plare 6 — 10 Stunden dem Tageslicht, aber nicht der Sonne I — 187 oder tler Feuchtigkeit, auszusetzen, dann» legt man über jede ein Stück grau Papier, bedeckt die wichtigern Theile noch mit kleinern Stückchen und beschwert Alles mit kleinen Gewichten, damit es in drr Lage verbleibe, und liifst es so 24 Stunden, oder sehr saftreiche Gewächse 48 Stunden, liegen, darauf nimmt man an der Sonne oder durch Feuer erwärmten Sand und bedeckt sie damit 2 — 3 -mal einige Zeit. Endlich wird jede Pflanze zwischen 6 — 8 Bogen grau Papier gelegt und 4 Tage schwach ge- prefst, dann in geleimt Papier gelegt, einige Zeit beson- ders bewahrt und dann ins Herbarium in anderes Papier gelegt. Sie sollen, so behandelt, sehr ihr natürliches An- sehn und Farbe behalten. — 4) Mifsbildung. Zwei Jahre hinter einander beobachlete er an Typha latifoUa^ die Bil- dung von einem oder mehreren oft bis zu einem Fufs langen Blättern an der Gränze der männlichen und weib- lichen Blumen oder zwischen den letztern. — 5) Bastarde. Im Garten der Thierarzneischule zu Utrecht standen vor drei Jahren Convallaria majalis, hifoJia, Polygonatum und nmltiflora. Im folgenden Jahre war C. bifolia und Polygonatum ausgegangen und an ihi'er Stelle stand ein Bastard, welcher elnigermafsen die Milte zwischen jenen hielt. Im Habitus kamen Stengel und Blatt wohl mit C. slel- lata und raccmosa überein, doch soll es keine derselben sein. Noch fübrt hierbei der Verf. einen Baslard zwischen Salvia ofßcinaVis und prafejtfsis an , welchen er durch künstliche Befruchtung im Garten seines Valers zu Die- kirch hervorbrachte, der aber im nächsten Winler starb. Clrcaca intermedia scheint ferner dem Verf. ein Baslard von C, alpiaa und Intetiana, In Paris sah er eine Li- lie, künstlich durch Befruchtung von L. candidum mit L. Indhijerum erzeugt. Endlich berührt der Verf. noch den Uaniincuhis beJgicus in Mecheln von Slofleis aus R. pla- ianifoUits und gramineiis erzogen. (Dumortier observ. 188 . botan. Tournay 1823 p. 52, Annales gener. des scIences phys. VIII. p. 352 mit Abbildung.) De Bysthouw^ in Ncderland beproefd; uit herigten, medegcdeeld door IL C. van Hall. p. 143. Der Verf. erzählt das Factum: dafs Hr. von Roche, fort zu Hoogezand in der Prov. Groningen im Jahre 1824 ein Stück Sandboden Ende April mit Reis besäet habe, welcher, im August zur Reife gekommen, geerndtet sei. Wegen der Schwierigkeit des Enthülsens sei der Anbau nicht ferner versucht. Waarneming van den groei van een blad van Ura- nia speciosa in den hruidtuin van 's ryks Athe- naeum, te Franeker; door den Hoogleeraar Claas Mulder. p. 251. Die Entwickelung eines Blattes von Urania speciosa wurde vom Verf. benutzt, um das Wachsen desselben und die Schnelligkeit des Wachsens zu messen, es geschah in der Zeit vom 12 — 25. Juni. Die speciellen Beobachtun- gen sind angegeben nebst den Temperalurverhältnissen, Himmelsbeschaffenheit u. s. w. Er zieht sich daraus das Resultat dafs von 11 — 1, oder höchstens bis 4 Uhr eine Art Stillstand des Wachsens statt findet, es scheine also, dafs bei den höchsten Wärmegraden des Tages und bei der stärksten Einwirkung des Sonnenlichts kein W achsthum in die Länge sich zeige. Vergleicht man denWachsthum von des Morgens bis Mittags und von Nachmittags bis zur Nacht mit einander, so bemerkt man, dafs er in der erst genannten Zeit im Allgemeinen geringer ist und abnimmt gegen Mittag, während er in der andern gröfser ist und nicht selten bis um Mitternacht zunimmt. f^crhandcling ovcr de wäre wyze, waarop de vort- 189 gang der Slandelkruiden (OrchidesJ met tweehiol- lige rvortcls plaats heeft, en bepaling van den natuurlyken vorm, dien zy zouden aanncmen, In- dien zy niet aan eene st an dv astige miswassing (Avortemejit) onderworpen waren; voorafgegaan van eenige aanmerkingen over de rvaardy van het kenmerh, genomen uit de verandering van plants, tot onderschciding van de beide ryken der levende wezens; door Charles F. A, Morrcn. p. 558. Mit Uebergeluing der einleitenden Untersuchung über den Unterschied zwischen den beiden Reichen der orga- nischen Wesen, weh^her von der Fähigkeit, seinen Stand« ort zu verändern, hergenommen ist, folgen wir dem Verf. in seinen Beobachlungen über die Orchiden -Wurzehi und deren Vermögen durch jährliche Bildung einer neuen Knolle auf einer Seite mit der Zeit eine geraume Slrecke grnd- linicht forlzuschreilen. In einer botanischen und anatomi- schen Beschreibung der Orchis lalifolia, welche von der Hochschule zu Gent 1827 gekrönt ist und in deren An- nalen erscheinen soll, hat der Verf. dieser Annahme schon widersprochen. Er beobachtete, dafs an dem obersten Theil der Knolle, die der früher entwickelten Pflanze als Wurzel dient, beim Anfange des Halses, d. h. ein wenig tiefer, als die untersten Wurzelfasern, sich eine halbrunde oder halbmondförmige, schwärzliche, uneben zerthellte Narbe befinde, deren äufsersler Rand gekerbt (gckarteld) und deren runde Seile der Erde zugekehrt wai*. Diese Narbe findet sich an allen Orchis -Wurzeln, sie ist immer an derselben Seite als die junge Knolle. JNImmt man diese junge Knolle bei einer Pflanze von einem gewissen Aller hinweg, bei welcher die hinzukommende neue Knolle bereits einige Gröfse erreicht halte, so überzeugt man sich leicht, dafs die Narbe, durch diese Wegnahme hervorge- 190 braclit, dieselbe Gestalt hat als die, welche wir an der al- ten Knolle sehen. Man sieht leicht ein, dafs da die Narbe, welche dnrch die Trennung der alten Knolle verursacht wird, sich stets an derselben Seile als die neue Knolle fin- det, diese auch ihrerseils eine jüngere Knolle an derselben Seile hervorbringen mufs, so dals die ganze Forlbewegung der Pflanze sich darauf beschränkt, dals sie im ersten Jahre nach der Verschiedenheit ihrer Knollenbildung, sicli niebr oder weniger dicht neben die vorjährige stellt, im zweiten Jahre deren Platz aber wieder einnimmt, im drit- ten wieder ungefähr auf den Platz des ersten Jahres kommt, und so fort. Der Verf. fuhrt dies bei Orchis Morio, niili- taris, bifolia, latifolia, maculata noch weilläuftig durch, indem er deren Knollen- und Wurzclbildung genau durch- nimmt. Diese Ausbildung von nur einer Knolle an einer Seile der allen schien dem Verf. aber gegen alle bei den Pflanzen sonst gewöhnliche Symmetrie zu sein, besonders da sich die Wurzelfasern zu vieren am Halse der W ur- zel zeigen, so dafs je zwei einander gegenüber stehn. Er entdeckte nun auch, dafs der sich entwickelnden Knolle ge- genüber an der andern Seile der alten, immer eine abor- tirende nicht zur Entwickelurig gelangende Knolle sich als Rudiment zeigt. Das Dasein und die Stelle dieses Rudi- ments wird dann an mehreren Orchis -Arten nachgewiesen. Der Verf. bekennt, dafs man die Entdeckung der Narbe und der unveränderlichen Stelh-ng derselben und der jun- gen Knollen Ilr. de Tristan (Mem. d. Mus. d'hist. nat. X. (1823) p. 36) verdanke, der jedoch keine weiteren Folge- rungen daraus gezogen habe. Het gevoelen van Lawson aangaande de oorzaal van de ziehte der grauen, behend onder den naam van Brand; medegedeeld en aan de ervaring ge- ioest door li. JVcstenJioJjf' etc. /?. 384. 191 Der Verf. bestreitet die Aiisidit Lawson's, welcher die Ursache des Brandes in einem zu geilen Wachsen, das durch die Art und Weise der Bewurzelung der Pflanze entsteht, zu linden glaubt. Ond er schied tusschen hct Brandkoren en hct zwart in de grancn ; door IL C. van Hall, p. 411. Der Verf. giebt die Unterschiede zwischen Schmier- und Flugbrand an, und führt die systematischen Namen von De Candolle für diese Pilze auf, ohne die Arbeiten der Deutschen In dieser Hinsicht zu erwähnen. fVaarneming van den groei eener bloemlnop van Cactus grandißorus, in den kriudtuin van 's ryks Athenacum, te Franeler; door den Hooglceraar Claas Blnldcr, p. 420. Der Verf. beobachtete messend die Entwickelung der Blume von Cactus grandiflorus, und fand, dafs des Nachts sehr geringer, oft gar kein Wachsthum statt hatte, dafs er sich am stärksten in der Mitte des Tages (bis zu 5 Nie- derl. Striche in einer Stunde) zeigte, wenn der Wärme- grad höher war und das Sonnenlicht mehr Einflufs zeigte. In der Nacht, welche der, worin sie blühle, voranging, scheint das Wachsen keinen Stillstand erlitten zu haben, am Vormittage machte es von 7 — 8 und 11 — 12 Uhr einen Stillstand, der jedesmal auf ein starkes Wachsen folgte, übrigens war an diesem Tage auch höhere Tem- peratur und hellerer Sonnenschein. Aantcehening over de onlkieming van zadcn op de oppervlalite van kwih, volgens Pinot : door dea Hooglecraar Claas Mtdder ie Franeker^ p. 42S. Die Versuche von Pinot, welche zeigen, dafs Samen auf Quecksilber liegend, oder über demselben schwebend, 192 . bei ihrem Keimen das Wüvzelchen in das Metall einsen- ken, wurden dem Verf. aus den Ann. d. scienc. nat. Juil- let 1829 bekannt, er siellte iihnliche Versuche an und liefs Samen von Vicia Faba und Polygonum Fagopyrum auf Quecksilber keimen, die der ersten schickten zum Thell ihre Würzelchen in dasselbe, die des letzt ern machten da- zu keinen Versuch, da sie wahrscheinlich zu schwach da- zu waren. Aus allen diesen Versuchen geht hervor, dafs die Wurzel durch eine innere Kraft nach unten wächst, und dafs die Unterlage dabei von keinem Einflufs ist, wenn sie nicht das Eindringen durch den nicht zu über- windenden Widerstand, welchen sie darbietet, verhinderl. Bydragen tot de natiiurkundige Wetenschappen etc. Vyfde Deel 1830. J^erhandeling over de Blnasjes veii het plantaardig cehvys -weefsel en de ontlasting van deelen uit dezelve; door Ch. F, A. Morren etc. p. 55. Der Verf. ist der Ansicht, dafs die Zellen der Epide- mis bei den Pflanzen nicht verschieden seien von denen des Innern oder des Parenchyms, dafs ersterc auch eben so gut gefärbt seyn könnten, ja dafs sie oft allein an der Farbe Schuld sind, welche wir an den Pflanzen sehen. Er ist ferner der Meinung, die Zellenwände möglen wohl gröfslentheils nur aus Kieselerde bestehen, da sie sich so wenig zerstörbar durch Säuren und Hilze zeigen, und da Davy in der Epidermis einiger Monocotylen bedeutend Kieselerde vorfand. Uebrigens ist zu bedauern, dafs dem Verf. die Arbeiten der Deutschen ganz unbekannt zu sein scheinen, welche in diesem Felde bei weitem mehr gelei- stet haben als die Franzosen. Eben dies bemerken wir bei der weitern Untersuchung über die Bildung neuer Zel- len aus den alten. Dafs diese zerspringen und die darin bc- 193 befindlichen Körner (globulincs nennt sie der Verf. mit Turpin) sich zu Zellen ausdehnen, glaubt er nicht, da man niemals Spuren der so festen Zellenhaut vorfindet; dagegen glaubt er durch eine Beobachtung an Palmella alpicoJa Lyngb. *) die wahre Weise der Zellenfortbildung erkannt zu haben, bei diesem Gewächse zeigen sich näm- lich die einzeln liegenden kugligen Zelle, jede von einer Schleimhülle umgeben, haben sie eine gewisse Gröfse er. reicht, so vermehrt sich die Schleimlage imd es zeigen sich in derselben Ringe, die, je welter von der Zelle, desto deutlicher und gröfser sind; dann vergehl die Zellenwand, wird auch zu Schleim, die innen enlhaltenen Kügelchen lie- gen nun im Schleim, wachsen gröfser," der Schleim verschwin- det imd sie bilden sich so welter, wie die Mullerzelle es gethan hat. Auf ähnliche Weise, glaubt der Verf., gehe auch die Zellenbildung bei den Pllanzen vor sich. Vierde Nalezing op de Flora Bclgii septCTdrlonalis ; door H. C. Van Hall, p. 78. Dieser Nachtrag enthält: Campanula glomcrata bei Nymegen ; Ciiscuta cpiliniim in Friesland ; Polygoninn Persicarln var. foliis subtus tomentosis; Sllene gallica bei Scheveningeu ; LycJmis coronavia längs dem neuen Stadlcanal in der Prov. Groningen, bei Arnheim; Spcrgula maxima Weihe fand der Verf. in Friesland, glaubt aber Zwischen formen gefunden zu haben, so dafs sie nicht als Art bestehen könne; Jinsa ioTJientosa bei Amsterdam; Rhinanthns minor bei Groningen ; 3Ialva fastigiata hol Nymegen; Corydalis fahacea im Haagschen Busch. *) Der Verf. ist selbst zwcifelhait , ob seine Pflanze, welche in einer Flasclie mit Brunnenwasser auf dessen OberJläche erzeugt wurflo, dieselbe sei, als die voa Lingbye, uns scheinen es zicmlicli gen ii's zwei verschiedene. Der Herausgeber. Linnaea 5r Bd. Litterat. lo 194 Botanische ivaarncinlngen van L. Marchand; p. 88. 1) Formenveiämlerungen von T^erhascum TJiapsus. In den wisscnschaftliclien Berichten zu diesem Journal, Bd. 3. n. 28S, hatte der Verf. schon eine Form von die- ser Pflanze beschrieben, und fügt nun noch die Beschrei- bung eines Exemplars bei, welches er aus dem Samen von jenem, an gleichem Orlc und in gleichem Boden wie je- nes gesäet halle, und macht dadurch aufmerksam, wie vorsichtig man bei Aufstellung neuer Arten bei dieser Gat- tung sein müsse. 2) Mifsbildung von Antirrhininn majns^ die Blume war viel kleiner als gewöhnlich, in 14 unregel mäfsige grüngefärble Zipfel getheiit, von denen 13 unten, ein breiterer 3 -spaltiger oben war; statt der Befruchtungs- organe sähe man 6 — 8 kleine grüne blattartige Theile. 3) Abänderung von Anilrrh. majiis. Der Stengel war un- ten behaart und hatte breitere Blätter, wurde plötzlich ästig, unbehaart und hatte schmälere Blätter, der Kelch und der Stiel unter der Blume war wieder bchaarl. 4) Phalaris arundinacca^ die gescheckte Abänderung dieser Pflanze zeigle sich im ersten Jahre, in einem Garten ver- setzt, unverändert, im zweiten aber verloren sich die wei- fsen Flecke ganz. 5) Bastarde. Der Verf. kommt hier auf seine ConvalJoria hyhrida zurück, welche sich im- mer mehr ausgebreitet hat, aber er zweifelt an ihrer Hy" bridität, und meint, es mitchte Conv. stellata sein. In einer Noic wird auch die I\Ieinung von Schuhes jun. an- geführt, dafs die Wurzeln der Convallarien sehr lange in der Erde liegen konnten und bei günstiger Gelegenheit dann wieder ausschlügen. VersJa^ tan Jict Jand, de bewoncrs cn vorthrengse- len van ccnis;e plaaiscn op de kust van Nieaw- Guinca, weihe in den loop van het jaar 1828, door de naiuurliundii^e commissiä in Oost-Indie, 195 aan hoord von Z. M. horvet Triton zyn hetocht, alsmede van de voorwcrpen van natuurlyke histo- ric, rveJJie gedarcnde de reis, van den 20. Mai tot den 30. Augustiis, op cn längs die kust\, door gemeide kommissie zyn versameld. p. 142^ Dieser interessante Reisebericht enthalt auch einiges die Botanik betreffend, ist aber eines Auszuges nicht gut fähig, am Ende finden wir die Namenverzeichnisse der ge- fundenen Naturalien, unter diesen auch das der Pflanzen, welches eine Menge neuer Namen enthält. Dcrde verhandcUng over de cryptogamiscke planten van hct groothertogdom Luxemburg, door L. Marchand, p. 184. Diese Abhandlung enthält die Lichenen, auch hier sind neue Arten durch Zusamn.en/iehung alter gebildet. Aus Parmelia exigua Ach., ejfusa Ach., Byssus cande- laris L. , Patellaria ruhra Iloffm. , Liehen hypnorum Wulf., Lieh, subfuscus L.^ Ferrucaria atra Hoffm^, Pa- tellaria dispersa DC. u. Lieh, angulosus Ach. wird eine neue Gattung Conrtoisia gebildet mit folgendem Charac- ter: Crusla solldluscula ; sculcllae n«embranaceae sessiles, margine crusta conformi cinclae, disco versicolore. Kruidkundig Leeiboek, iiizoiidei'helcl voor hen, die tot de Artsenymengkimde worden opgeleid; door N. Anslyn, met plateii. Eerste stuk, Amsterdam 1829. VllI eil 190 S. 8vo. Genera et species Orchidearum et Asclepiadearum, qiias in itinere per insulam Java collegerunt D)-. G. Kühl et Dr. J. C. van Hasselt. Editionem et descriptionem curavit J. G. S. van Breda, in uni- 13* 196 vers. prof. ord., horti Gandavensis praefecius. Yol. I. fasc. I. et IL 9. Der Franzosen. Manuel complet de botanique; par Mr. Bo'd*»rd 2e editlon. Paris 1828. 1 Vol. in 18 de 4()8 pag. Lichens de France, publies par D. Delise, chef de bataillon, membre d. plus. soc. sav. Premier fasci- cule de 25 especes ou varietes, aecompagnees d'uii texte explicatif de 24 pages. Vire 1828. 4. Essai sur la metamorpliose des plantes; par J. W. de Goethe. Trad. de lalleniand sur ledition origi- nale de Gotha (1790); par M. Fred, de Gingins- Lassaraz. Geneve. 1829. Principes de physiologie comparee ou histoire des phenomenes de la vie dans tous les etres qui en sont doues, depuis les plantes jusqu'aux animaux les plus complexes par Mr. J. Bourdon etc. Paris 1830. 8vo. Memoire sur le genre Pilobole et sur nne nouvelle espece decouverte par C. Montagne D. M. Bioch. in 8. de 7 pag. avcc une planche coloriee. Lyon 1829. Manuel de Physiologie vegetale, de Physique de Chi- mie et de Mineralogie, appliquees ä la culture; par M. Boitard. Paris 1829. In 18 de 356 pag., ay€C planch. ^ 197 Botaiiique, ou description faniiliere du regne vegetal, d apres la Classification de Liniie. Paris 1828. In- 18. • Revision des Grainine'es publiees dans les Nova ge- nera et species planlaruni de MM. Humboldt et Bonpland, precedee dun travail general sur la fa- niille des Graniinees; par C. S. Kuntli. Ouvrage acconipagne de 100 planches coloriees d'apres les desslns de Mad. Eulalie Delile. Paris 1829 fol. maj. Cruclferaruni, Elatinearuni, Caryopliyllearuin, Parony- cbiearuni Brasiliae meridionalis Synopsis. Auct J. Canibessedcs. Paris 1829. 8vo. 8 pag. Enlliidt die Namen und bei neuen Arien die Diagno- sen folgender Pflanzen: 1) Crucirerae: Naslurtliim piimi- litin n. sp. , honaricnsc Polr. ; Cardamine chenopodifo- Ha Pers., bonarierisis Pers., nasturl'ioides n. sp.; Ropis- Irum rtigosuni Berg.; Sisyinhrium ofßciiifile L. ; Senebie- ra pimtatlßda DC. ; JjCpldium rudcrale ( Lep. bonariense et niderale L., Tblaspl bonariense et mnllitidum Poir.). 2) Elalineae: Mcriinca n. gen. M. arenarioides. 3) Caryo- pbylleae: Sileiic galHca L. , cisplatensis n. sp. , antir- rldna L. ; Ccrdsthnn vulgntum L. , Commersonianum Seringo, rividarc u. humifasinn n. sp.; Stcllaria media Sniitb. ; JJrymaria cordata W., iMolhtgo vcrticiUata L., M. glinoidcs n. sp. ; Sng'uia apeffda L. ; Spcrgirhi hami- fu.sa Vi. sp. ; Aren a via Jii.ssiciii n- sp.; Spcrgiilaria (nov. gen. Avenariac et 8pergnlae sp. \u) Sp. levis n. sp., gran- dis (Spcrgwla Pers., Arenaria Klb.), ramosa n. sp., villo- sfi (Spergula Pers.), rubra (Arenaria L.), arveiisis (Spcr- gjila L.). 4) Paronycbieae: Balardia n. g. B. ptatensi.':; Polyrarpon letraphyllum L.; Polycarpaea brasiliensis 198 n. sp. ; Arversia n. g. ; Arv. frankenioides ; Paronychta brasiliana DC. , communis n. sp., camphorosmoides n. sp., ramosissima DC, , Rosetta n. sp. (Publlclrt August 1829.) Flore Bordelaise et de la Gironde; description ca- racteristique des plaiites, qui crolsseiit naturelle- ment aux environs de Bordeaux et dans les autres parties du departement avec letyinologie , le site, l'epoque de la floraison etc.; leurs proprietes et leurs principaux usages, pr^ci^dee de notions ele- mentaires de botanique par J. F. Laterrade 3e edit. Bordeaux 1829. In. 12, 591 S. Consideratlons sur la nature et les rapports de quel- ques-uns des organes de la fleur; par M. F. Du- nal, prof. etc. Montpellier 1829. 4to. 148 S- u, 3 lithogr. Tafeln. Portulacearum , Crassulacearum, Ficoidearum Ciino- niacearumque Brasiliae meridionalis Synopsis. Auct J. Cambessedes. Paris 1829. 8vo. 4 S. Enthält; 1) Portulaceae; Porlulaca 4 Arien, aulser der bekannten P. pilosa drei neue: P. Laruolteana, hir- sutissima n. grandlflora; Ta/hmm pateit.s ^\'iUd. 2) Cras- sulaceae: Crassula Bonariensls (Bullianlla bonar. DC, Tillaea peduncularis Smilh); Kalanchoe brcisiliensis. 3) Flcoideae: Teiragonia capansa All., Sesnvtnm Portida- castrumh. 4) Cunoniaceae: PVeinmannia hi j't a Sw., Be- langera n. gen. (distinclissimum pclaloriim defectu slanii- nibus numero indefinitis, semlnibus alatis) mit 4 Arten: B. glabra, cuneata, tomeutosa, spec'wsa. (Publicirl No- vember 1829.) 199 Catalogus plantarum Iiorti regii Parislensis c. adno- tationibus de plantls iiovis aut minus cognitis. Auct. R. Desfontaiues prof. etc. Edit o-a. Paris 1829. 8vo. 416 S. Traite du Citrus par Georges Galesio preccde d'un extrait dune lettre de ^h\ Oscar Leclerc-Tliouin ä M. C. 2e edit. Paris 1829. Monographie ou histoire naturelle du gcnre Groseil- 1er, contenant la description l'histoire la culture et les usages de toutes les groseilles coiiniies; par C. A. Tliory. Paris 1829. 8vo. a^ec portrait et 24 planclies. Essai nionograpliique sur les Hieracium et quelques genres voisins; par Auguste Monnier. Nancy 1829. 8vo. 92 S. Prodrome d'une histoire des ve2;(Uaiix fossiles. Par M. Adolphe Brongniart etc. Paris 1828. 8vo. VIII 223 S. Von grofsem Interesse ist diese Zusammenslellung der urweldichen Pflnnzcn imch ii.iliirUclien Familien und nach ihrem Vorkommen, sie läfst ahnen, welche Flor einst die Erde in den verschiedenen Epochen bedeckt habe, und fordert zu einer Verglcichung mit der Pflanxenmenge unserer jetzigen Erde auf, Mobel wir jedoch bald fühlen, fiafs wir nur dürftige Bruchslücke jener frühern Floren Vor uns haben und noch viel zu thun übrig hieibt. Wie schwierig übrigens die Unlersuchnng und Bestimmung sol- cher vegetabilischen Ueberreslc sei, ist leicht zu erachten, da uns meist nur Holzstückc, chizelne Blätter, Rinden 200 . und dergleichen t'csiere Theile der Pflanzen erhalten wor- den sind, deren äufsere Form wir meist nur sehen, nicht ihren innern Bau. Der Verf. iheilt die Pflanzen in 6 Klas- sen: Agames, Cryptogames celluleuses, Cryplog. vasculal- res, Phancrogames gymnospermes, Phaner. monocotyledo- nes, und Phaner. dicotyledones, welche er einzeln durch geht, zuerst im Allgemeinen über jede Familie in densel- ben spricht, und dann eine Aufzählung der Gattungen und Arten giebt. An diese Arbeit schliefsen sich noch die Aufsätze 1) desselben Verf.'s in den Annal. des sciences naturelles T. XV. p. 225 (übers, in Poggendorf; Annalen der Physik ßd. 91. Jahrg. 1829, p. 3ö5) und 2) unseres Frledr, Hoffmaun in Poggend. Ann. a. a. 0. p. 410: Be- merkungen über die gegenseitigen Verhältnisse der vor- weltlichen Floren , als eine berichtigende Kritik der eben erwähnten vorhergehenden Arbelt Brongniarts. Observations siir quelques plaiites de France suivies du catalogue des plantes vasculaires des environs de Nancy ; par H. F. Soyer - VVillemet etc. etc. Nancy 1828. 8vo. 195 S. Diese Beobachtungen sind das Ergebnifs einer Reise, welche der Verf. 1826 mit Mr. Monnicr im Osten, Süden und Westen Frankreichs machte, von welcher Reise er ungefähr 3000 Arten in 18^000 Exemplaren zurückbrachte, theils selbst gesammelt, theils von der Güte anderer Bo- taniker empfangen. Aufserdem sind Beobachtungen über die Pflanzen von Nancy beigefügt. Sehr wahr sagt der Verf.: ,,Une foule de plantes sont encore cachees sous de faux noms parceque nous croyons avoir bien detennine . l'espece, qui crolt sous nos yeux, et que nous refusons cette meme espece quand eile nous est offerte par nos correspondans." Der Beobachtungen sind 75, von sehr 201 verschieclenem Umfange und Gegenstand, meist kritischer Natur, Slclilung und Unterscheidung ähnlicher und ver- wandter Pflanzen hetreffend, mit Umsicht und treuer Na- turbeobachtung angestellt. Zuletzt folgt ein Namenver- zeichnlfs der Gefiifspflanzen um Nancy, bei denen Sland- ort, Bodenart, Vorkommen, Finder, Varietäten, Monstrosi- täten durch Zeichen und Buchstaben angegeben sind. Auch hier sind viele Noten eingestreut. Der Verf. zeigt eine erfreuliche und in Frankreich seltene Kenntnifs auch der deulscben Schriftsteller. Annales de rinstitut hortlculture de Froniont 1829. Germination da Cocoticr (Cocos nucifcra) par M. Poiteau; Aoüt 1829, p. 173. Nouvel herbier de l'amateur, contenant les descrip- tions, les fignres, la culture, Thistolre et les pro- prletes des plantes rares et nouvelJes cultivees dans les jardins de Paris; par M. Loiseleur Dcslonge- hamps et Madame Lueie Deville Paris 1830. 8vo. en Livraisons de 6 planch. Notice sur un genre nouveau (Durleua spicata) de la famille des Pediculariees ; par F. V. Merat. D. M. 8vo. avec une ^i^. lithogr. , 7 pag. (Extr. des Memoires de la societe acadeinique de Lille, 1829. Flore de Terre-neuve et des iles St. Pierre et Mi- clon avec figures dessinees par l'auteur sur la plante vivante. Paris 1829. 4to. (par Mr. Bachelot de la Pylaie. ) Flore de Maine et Loire; par M. Giu'pin Dr. ]\t. prof. etc. Angers in -12. Tome premier 1830. 360 pag. .' ÖÖ2 Flore de la Moselle, ou maniiel criierborisation , prc- cede d'un apercu geologlqiie sui' le departement et delemens abreges de botanlqiie par J. Holandre Prof. etc. Metz 1829. In- 12. Tome L LXXTIII u. 291 S. Tome II. bis 712 S. In einem Averlissement setzt ^er Verf, zuerst aus- einander, warum er seine Flora nach Linneischem System eingerichtet und wie er überhaupt seine Einrichtung, be- sonders für Anfänger, getroffen habe. Darauf folgt die geo- logische Beschreibung des Departements der Mosel. Dann folgen die Elemente der Botanik, welche zur Erklärung der in dem Werke gebrauchten Kunstausdrücke Anleitung geben und eine Einleitung in die Wissenschaft liefern. Nun folgt , die Flor selbst in französischer Sprache , die Arten ohne Diagnosen, dafür mit kurzen Beschreibungen. Den Gattungen ist der Name ihrer natürlichen Familie beigegeben. Aufser den Phanerogamen sind von den Cryp- togamen die Fillces und Equiseten aufgenommen. Ein An- hang enthält Zusätze und Berichtigungen, ein zweiter ein Tableau der cultivirten Pflanzen, nicht blofs derer, welche im Dep. der Mosel ihres ökonomischen Vprtheils wegen gezogen werden, sondern auch der Garten -Schmuckpflan- zen. Ein Verzeichnifs der citirten Autoren und eins der lateinischen und französischen Namen beschliefst dies kleine für seinen Zweck sehr passende Buch. Etat general des vegetaiix originaires ou moyen pour juger, meme de soii cabinet de la salubrite, de i'al- mospliere, de la fertilite du sol el de la propriete des liabitaus dans toutes les localltes de l'unlvers, par J. Lary D. M. cte. Paris 1830. 8vo. Biblioilieque universelle des sciences, belles lettres et 203 arts falsaiit suite ä la bibliotheque biitanniqueo Re- digee a Geiieve. Memoire sur la coloration automnale des fcidlle& par 3Ir. ßlacaire Princep (3Icmoires de la Soc. de Phys. et d'hist. nat. de Geneve T. IV. Part. IJ Octohre 1828. p. 125. Die Farbenveränderung, welche die Blätter vieler Ge- wächse, besonders vor ihrem Abfalle im Herbste, erleiden, ist der Gegenstand der Untersuchung, der Verf. glaubt nicht, dafs man die Farbenveränderung als einen Anfang des Absterbens ansehen müsse, sondern als ein Phänomen des Pflanzenlebens selbst, als eine Folge der beständigen Wirkung derselben Thätigkeiten , welche auch den übri- gen Functionen der Pflanze vorstehen. Der Verf. glaubt aus s'binen Beobachtungen folgende Schlüsse ziehen zu können: 1) Alle gefärbten Theile der Pflanzen scheinen einen eigenthümlichen Stoff (la chromule) zu enthalten, welcher einer Farbenveränderung in geringen Abstufungen fähig ist. 2) Einem Festhalten des Oxygens, einer Art Säue- rung der Chromule, verdanken die Blätter ihre herbstliche Färbung. Die Chronnile ist von pomeranzengelbcr Farbe, hat aber sonst alle Eigenschaften des Chlorophylls, und wird, wenn sie längere Zeit mit Alealien in Verbindung bleibt, grün wie dieses, wogegen das Chlorophyll seine grüne Forbe in eine gelbe oder rothe umändert durch alle diejenigen Körper, welche fähig sind, Oxygen abzutreten; da aber Chlorophyll durch Säure und Alealien wcclisclnd gefärbt werden kann, da es ferner nicht blofs in den Blät- tern vorkommt, so erschien seine Benennung unstatthaft und wurde in die von Chromule verändert. Relation ahregee de quelques observations inicros- copiques faites pendant Ics viois de Juin, Juillet 204 et Aoilt 1827 sur Ics particnlcs rontenncs ihins Ic pollen des piaiit.es et sur leAisieucc generale de moleculcs en moitvcment dans les eorps orga rdques et inorganiques; par Mr. liobert Bronii. Octobre 1828. p. 136. Eine Ucberselziing der bckannlen Bvownschen Schrill. Notice sur l Arracacha et quelques niitres raclncs legumieres de la JamilJe des omhcUiJ'eres par Mr. Je Prof. De Candolle Janvier 1S21J. p. 74. Der Verf. siclll liier die frühere Nachricht von Var- gas in den Annais ol" botany über die wohlschmeckende und in »:incni Thelle von Süd-Anrierika als NahrungsmlUel dienende Arracacha mit den neuern von Ilooker und 13an- crofl gegebenen vollständigem zusammen, vereinigt unter dem von Bancrofl gegebenem JNamen Ärracacia das Co- idum Arracacha der Autoren mit dem von Humboldt be- kannt gemachten Conium. moschatmn zu einer Art mit 2 Varietäten. Der V^erf. macht ferner aufmerksam auf eine in Aegypten und KIcinasien kullivirle ^^ urzel , von Rau- wolf schon unter dem jNamen Sekahnl bekannt gemacht, von den Botanikern als Tordyliinn und Pastinaca Seka- hd, als Pastinaca di.ssccta als Tordyliinn saaveolens be- schriebei>, welche zur Gattung Pastinaca gehört und wohl die An/Aicht in den Gärten Europas als Gemüsepflanze verdleiil. Der Verf. zeigt endlich, dafs die Wurzeln der Umhcllaten, so wie sie dick und fleischig sind, auch ein gesundes iNahnmgsinlllel abgehen, aulser den bekannten Belägen, welche uns unsere Gärten liierzu darbieten, zählt er als solche noch Carum Jjulbocnstaninn ^ Bnniuni de nudaium, Eryngiiim campestre auf, luid erwähnt, wie die Bewohner von Roussillon die Wurzel und die jimgcn elio- lirlen Schöfslinge von Molopospcnnuni cicttlariuut (Li- gusticum pelopoiuiesiacnmj als Salat genicfsen unter dem Wo Namen Couscoulh. Wie ferner die Bauern von Anjou die vorjährigen Wurzelknollen von Oenanthe pimpineUoi- th's, unter dem iNämen Jouamicttes zu Angers und unter der Benennung Mechoiis zu Saumur auf den Markt brin- gen. Es ist dies ein merkwürdiges Beispiel von der Ue- bereinstimmung der Eigenschaflen in denselben Theilen bei einer natürlichen Familie, da das Kraut der Oenanthe für äufserst giflig gehallen wird, und beweist aufs Neue, dafs man nur Organ mit Organ, nicht eine Pflanze als Ganzes mit einer analogen im Ganzen vergleichen müsse. Notice sur los dijß'crcns geures et especes dont les ecorces ont cte conjoiidiies .sous le jiom de quin- qtdna; par Mr. De CandoUe, Jniti 1829, /?. 144. Bulletin des sciences naturelles et de Geologie etc. et sous la direction de Mr. le baron de Ferussac. Tsotc sur le p;nirc BJilum par M. Pignal. JSovbr. 1828, p. 382. Der Verf. beobachtete, dafs bei Blitum virgatwn die Seitenblumen 3-lheilig, die Eudblumen fj-theilig waren, Avill es daher zu Chcnopodinm bringen, bei denen auch die Zahl abändere, z. B. bei Ch. ambrosioides u. bonus Henricus. Note sur un fjfct cn apparence ires singuUer que prcsente la coupe transversale du Pin maritime aux endroits des vcrticillcs ; par ßlr. ßJrnaid de la Croye, ßlai 1829. /;. 229. An den Stellen, wo die quirlförmigen Acsle der Pi- nus maritima natürlicher oder künsllicher Weise unter- drückt waren, fuidct sich im Innern beim Querschnitt ein mehr oder %venig gut ausgebildeter Stern, dessen Slrahlen um so deutlicher sind, je mehr sie von einer dichtem 206 Holzsubstanz, welche zugleich von einerhellern Farbe als das sie umschliefsende Holz des Stammes ist, gebildet werden. Note sur les noimeuuoc gcnres Semonvillea et Gaudu nia par 31. J. Gay; Septembre 1829. p. 412. Der Verf. macht hier 2 neue Galtungen votti Senegal bekannt, welche zu der von ihm bearbeiteten Familie der Phytolaceen gehören: Semonvillea, Slam. 7, filam. ciliato- fimbriatis. Carpella 2, perigonio 3—4 plo longiora, in carpophoro basi indiviso parallele equitantia, facle plana dorso convexa, ibidem grosse tuberculata margine in alam latam orbicularem basi profunde emarglnatam expansa, pe- ticarpio lignoso. Seminis integumentum proprium tenue membranaceum impunctatum. S. punctata. — Gaudinia^ Stam. 7, filam. glaberrimis. Carp. 2, perigonium vix ae- quantia, sessilia (nullo carpophoro suffulta) aptera facie planiuscula dorso convexa ibidem reticulatim rugosa pe- ricarpio lignoso. Seminis integumentum proprium ut in Semonvillea. G. diffusa, glaberrima, ramis diffusis, fol. lineari-lanceolatis in petiol. atlenuatis, florib. glomeratis, sessilibus, cotyledonibus albumlni accumbentibus. G, vis- cosa, tola pubescens, viscida, ramis erecto-patentibus, fol. petiolatis limbo obovato-oblongOj florib. cymosis, cymls pedunculatis , cotyledonibus albumini incumbentibus. Annales de la societe J innenne de Paris Vol. VI. 1827. Observations sur les enveloppes ßorales des vegctaux monocotyledons par Mr. Ale.x. Boreau 3Iai p. 138. Der Verf. untersucht, ob man eine oder zwei Blüthen- hüllen bei den Monocotyledonen annehmen müsse. {BulL d. sc. nat. OcU 1828. p. 269.) 207 Revue de la famille des Cactees avec des observa- tioiis sur leiir Vegetation et leur culture, ainsi que sur Celles des aiitres plantes grasses, par M. A. P. De Candolle. Paris 1829. 4to. 119 S. und 21 Ku- pfertafeln. (Besonderer Abdruck aus den Memoires du Museum d'hist. nat. Tome 17.) Der Verf. rechtict zur Familie der Catteen nur die GatUing Caclus L., welche er in 7 Gattungen zertheilt, wie dies aus seiner Anordnung im 3ten Theile des Pro- dromus bekannt ist. Hier läfst sich der Verf. weiter über diese Familie aus imd betrachtet im ersten Capitel die verschiedenen Organe dieser merkwürdigen Pflanzenfami- lic; spricht im zweiten von der Eintheilung derselben in Sectionen und Galtungen; im dritten bis neunten von den Gattungen Insbesondere, wobei auch Excurse über einzel- ne Arten vorkommen. Im zehnten Capitel wird von der Verwandtschaft dieser Familie mit andern gesprochen; dasj? cilfle enthält die Belrachtungen über die geographischen und topographischen Verhältnisse der Cacteen. Beobach- tungen über den Wachsthum und die Cultur dieser, so wie anderer Fetlpflanzen, sind im zwölften Capitel, wobei sehr interessante Thatsachen über die Verhältnisse der Spaltöffnungen in diesen Gewächsen. In einer Nachschrift wird gemeldet, dafs der Verf. eine Sammlung von 57 Ar- ten Cacteen so eben von Dr. ^oultcr aus Mexico lebend erhallen habe, unter diesen befinden sich 47 nicht im Pro- dromus aufgeführte, deren Namen und Beschreibungen gleich beigefügt werden. Auch in den numerischen Ver- hältnissen, welche In dem Abschnitt über die Vcrtheiinng der Gattungen und Arien dieser Familie gegeben sind, bringt dieser neue Zuwachs eine bedeutende Veränderung hervor. Die zu dieser Abhandlung gehörigen 21 Tafeln 208 geben Abbildungen von 21 Arten und Varietäten und auf der ersten einen Conspectus Cactearum synopticus. Note siir les Elatlnees, nouvelle famille de plantes, par J. Cambessedes. (Extrait des Mera. du Mus. d'hist. nat. Vol. 17.) Der Verf. zeigt, wie die Elatlneen sich von den Ca- ryophyllen durch die Naiur ihrer Narben und ihrer Frucht unterscheiden und dafs zu ihnen die Gattungen: Elatlne L., Bergia L. und Merlmea Cambess. gehören, welche letz- tere Gattung aus den Pflanzen von Aug. JSl. Hllaire be- schrieben wird und sich in der Flora Bras. merld. abge- bildet und erläutert findet. Ver- Verzeiclini£s der Scliiiflsteller, deren Werke oder Abliaiidlungeu angezeigt sind. Agardh 86^ 91. Anslyn 195. Arenandcr 88- Aubert du Pctit-TIioiiars Ol, bü. Avo-Lnllcmaiit 30. Baclielot dt la rylaic 201. Backer 179. Balbls 50. Becker 29. Bcek, van^ 178. Bischoft" 67. Blume 180. Boisduval ()0, 62. Boitard 196. Boreau 206. Bouclie 11, 12. Bourdon 196. Bowraan 167. Brandt 17. Brebisson 62. Breda, van. 195. Brcwhier 120. Brongniarl 199 Brown, R, 15*^, -iOi. Bushnen lo7. Caniljessedcs 197, 9S, 2US. Chauvin 60. Cloet, de, 182. Coleb rooke 103. Corda 55, 73. De Candollc 20 i, 5, 7. Delise 196. Dcsfontaincs 199. Liunaca 5r Bd. Litlci.ii. Desmazieres 62'. Dierbacli 82. Dictric'i 5. ^ Don 129, 31, 38, 49, 59. 68, 69. Dougla,'< 113. Dunal 198. Dyk, van, 178. libermaier 13. Feclincr 15. Föc 61. ricinus 11. Fischer 26. l'\)rsberg^ 88. Fries 8{). FuhUott 1. GaiUon 61, 62. Gay 206. Gingins -Lassaraz 196. Goebel 20. Graham 124, 25, 27, 36, 48, 5i, 56, 6i 66. Greville 117. Gnopin 201. Gussonc 99. Hall, van, 180, 83, ?)4, 88, 91, 93. Hancock 103. Hartmann ^yS. Haync 18. Holandrc 202. Hooker 101, 17, 76. Hliss '47. lluadcshajicu 47. 14 210 Jolmsou 14.">. Johnstüii 177. Kaclilcr 25, 6S, Kittel 6. Kneift" 5S. Krebs 32. KuHth 197. Lachmann 29. Lary 202. Laterrade 19S. Leclerc-Tliouin 199. Lecoq 61. Lindley 105. 17, 22, 23, 56. Link 7, 12, 26, 52. Loiseleur^Deslongclianips 62,201. Loudou 178, Lueders 81. Macaire-Princep 203, Macrker 58. Mann 85. Marchand 183, S5, 86, 94, 95. Martius, v., 6, 33, 34. 3(), 71, Mf^nard de la Groye 205. Mörat 201. Miltitz. V., 27. Molil 83. Monnicr 199. Monlagiio 196. Moris 91. Morren 189, 92. Muldcr 181, 8S, 91. Murray 126. Naccari 99. Necs von Esenlierk, C. G., 1, 34. Nccs von lisenbeck, Tli. l'r. L. 13. Nutlall 62, 64. Olagnlcr 61. Ollo 7, 52. Persoon 62. Poiteaii 201. Presl 50, 51, 52. Ratzeburg 17. Ileevcs 103. Reicheiib^i.:h 2. 9, 27. Hobergc 60. Hossem, van, ISl. Roth 66. Roxburgh 103. Rudolphi 69. Schmalz 11. Schmidt 85. Schultes, Jos. Aug., 33. Schnltcs, .lul. Hcl-m., 33, 185. Siehr 20. Smith, .Tamcs, 165. Soycr -Willem et 200, Spittal 159. Sprengel, Aut., 57. Thory 199. Turner 120. Vi£jnal 205. AVaguer i-y. AValker-ArnoH 13' Wall ich 115, 21. Waltl 16. Westcnhofl" 190. AVicgmann 'i8. Wikstroem 87, 69. '/.ollikofer 103. Zuccarini 65, 66. 65. 211 n z e 1 g e n. Nekrolog. Die Wissenschaft hat einen beklagenswerlhen Verlust erlitten. Heinrich Merlens slarb am INervenfieber eleu 30. Septenriber 1830. Als Zoolog und Botaniker gleich ausgezeichnet, hatte er mit dem Kapitain Lülke auf dem Seniawin eine Entdeckungsreise um die Welt gemacht und mit bewunderungswürdigem Fleifs und Anstrengung Sammlungen zusammengebracht, deren wissenschaftliche Bearbeitung das Werk seines Lebens sein sollte. Sein Eifer für die Wissenschaft hiefs ihn seiner schon befahr- deten Gesundheit zum Trotze, zur Vergleichung und Be- leuchtung des im Norden des grofsen Oceans Beobachte- ten und Gesammelten, seinem frühern Führer in den Nor- den des allantiscbcn Oceans folgen. Er brachte von dieser Reise her den Keim der Krankheit mit, der er unterlag. Was wird in fremden Händen aus den Schätzen werden, die nur er ganz verstand, und die keiner gleich umfassend mit gleicher Wissenschaft und gleichem Eifer benutzen wird? Wir hcifsen persönliche schmerzliche Gefühle schwei- gen, den wlssenschaftlichea Leser nur im Namen der Wis- senschaft anzureden. Erörterung. Die in dem 5ten Bande der Linnaea enthaltenen Ab- handlungen der Herren Professoren: Lehmann Planlac quaedam navac in horto Hambur gensium botanico cultae, und 212 • Fries Eclogae fungorum praccipue ex herbariis Gcr- manorum dcscnplorum, waren Behufs der im Jahre 1828 bei der Versammlung der deutschen Naturforscher zu Berlin projectirlen Heraus- gabc eines Werkes der damals versammeUen Bolaniker nach Berlin gesandt. Da aber aus Mangel an Theilnahme dieser Plan nicht ausgeführt werden konnte , erbat sich der Herausgeber der Linnaea die Erlaubnifs, diese Abhand- lungen in seine Zeitschrift aufnehmen zu dürfen. Dies zur Nachricht für diejenigen, denen der Eingang dieser Abband- lungen fremdartig oder auffallend gewesen sein möchte. V. Schlechtendal. Erscheinende ^V e r k e. 1. Von dem Professor Nees v. Esenbeck in Breslau ha- ben wir im Frühling des kommenden Jahres 1831 eine neue Bearbeitung seiner Synopsis Asterum zu erwarten, welcher zur näbern Erläulerung ein Kupferwerk: Icones Asterum in Lieferun£ren zu 25 Tafeln im Umrifs folgen soll, der Text dazu wird aus den wiederholten lateini-schen Diagnosen der Synopsis und einer kurzen deutschen Be- schreibung beslehen. Dies Werk wird nicht allein dem Botaniker, sondern auch dem Gartenfreunde und Cärlner angenehm sein , da nur die konstanten Formen , welche sich im Umrifs durch Definition und Beschreibung, wie durch Kullur, abgesondert halten, darin aufgenommen wer- den, da ferner das Einiheilungsprinzip so gewählt isl, dafs es, obwohl weniger natürlich, das Anffinden der Arien um vieles erleichtert. Bei der grofsen Verbreitung der zahlreichen Arten dieser schwierigen Galtung in unsern Gärten und Anlagen ist zu crwarlen, dafs eine lebhaflc Theilnahme dies Unternehmen kräftig unterstützen werde. 213 2. Unter der Presse ist: Robert Brown's vermischte botanische Schriften, in Verbindung mit einigen Freunden ins Deutsche übersetzt und mit Anmerkungen versehen, von Dr. C G. Nees von Esenbeck, dritten Bandes 2te Ab- theilung. Nürnberg bei L. Schräg. Diese Forl.setzung enthält nebst einigen andern Nach- trägen vorzüglich: Robert Brown's Supplementum primuni Prodrom! Florae Novae Hollandiae, sistens Proteaceas no- vas (über 100 neue Species) a Domm. Baxter, Cunning- ham al. in Auslralasia detectas, etc., und wird zur Be- quemlichkeit der Besitzer des ^\ erks sogleich nach dem Druck als erstes lieft der zw^eilen Abiheilung des drit- ten Bandes ausgegeben werden. 3. Unser botanisches Journal, Linnaea, wird im Jahre 1831 wie bisher forlgcselzt werden. Eine gröfsere Theil- nahme des botanischen Publikums würde eine Erniedri- gung des Preises herbeiführen können, oder eine reich- halligere Auslatlung mit Kupfern zur Folge haben, deren Anzahl jedoch, unserm Versprechen gemäfs, In diesem Jahrgange 1830 schon bedeutend vergröfsert worden ist. Wir halten es für unsere Pflicht, allen denen, welche uns In diesen ersten fünf Jahren des Bestehens unserer Zeilschrift freundlichst unlerstützt haben, unsern herzlich- sten und aufrichtigsten Dank öffentlich abzustatten, da ihre Arbeiten allein dem Unternehmen die Würde und das Ansehn gegeben haben, deren es in der lilterarlschen Welt, wie uns versichert wird, genlefst. Möge Ihre freund- liche wissenschaftliche Hülfe auch ferner unsern guten Willen unterstützen. D. F. L. V. Sohle eilten dal. 214 Von TrJnlus, C. B., Syslema gramlnüm iconibus descripllo- nibus illuslravlt habe ich kürzlich fasc. XIX. XX. XXI. aus Petersburg er- halten, auch sind die vorhergehenden Hefte bei mir zu haben» der Preis eines jeden Heftes ist 2 lUhlr. 8 Gr. Leipzig, den 18. October 1830. Carl Cnobloch. Pflanzen -Verkauf. Von den Schiede -Deppeschen Pflanzen aus Mexico erste und zweite Vertheilung sind noch einige kleine Sammlungen von etwa 80 Arten bei dem Unterzeichne- ten zu haben. Die dritte Vertlieilung fmdet im Anfange des Jahres 1831 satt. V. Schlechtendal. Reisende. Unser treuer Mitarbeiter Lessing wird von seiner nach Norwegen, Lappland und Schweden in diesem Jahre unternommenen Reise bald zurückkehren. Wichtig wird diese Reise auch durch eine genaue Prüfung der Compo- sitae vom Cap in Thunbergs Herbarium zu Upsala, und Verglelchung derselben mit denen der Berliner Sammlung. Wir hoffen, noch manches interessante Ergcbnifs unsern Lesern daraus vorlegen zu können. Berlin, im December 1830. Der Herausgeber d. L. :i^lf!;^illil'ii 580. 5LI LINNAEA 5 1830 UNIVERSITY OF ILLINOIS-URBANA C001 3 0112 009555050