I (' l i J i LINIVAEA. Ein Joiiriiai für die Botanik in ihrem ganzen Umfange. Herausgegeben von D, F, L. von SchlecJifendal ^ tler Med. , Cliir. u. Pliilos. Dr. , ordentl. Prof. an der Universil'äl zu Halle und nielirerer gelelulen Gesellschaften Mitglied. Zwölfter Band. Jahrgang 1838. Mit sieben Tafeln Ahl» i hin n gen. Halle a.d.S. 1838. gedruckt auf Kosten des Herausgebers. In Commission hei C. A. Schwetschke und Sohn. Digitized by the Internet Archive in 2011 with funding from University of Illinois Urbana-Chfampaign http://www.archive.org/details/linnaea12schl 1 ~r V. Inhalt. O r i g i n a 1 - A b h a n d 1 u n g e n. Seite 1. Plantas Cacteas novas et minus cognitas describit Fr.A. Guil. Miqiiel (Tal). 1 etil.) 1 2. Einige Bemerkungen über Cassia obovata und obtusataHaj'ne, vom Prof. Dr. Wenderoth in Marburg . . . .21 3. lieber das Steigen des IVahrungssaftes in den Pflanzen , von Fr. Kützing, Lebrer an der Realschule zu Nordhausen . 23 4. Nachträge zu Mej'er's Cbloris Hanoverana aus der Grafschaft Hohnstein, von Thilo Ir misch 38 5. Aufrage wegen Epilobium denticulatum Wenderoth . . 50 Bemerkung zu dieser Aufrage ...... 255 6. De Hedysareis Brasiliae, scripsit Dr. J. R. T h. Vogel . 51 7. Aufruf und Bitte, Scbimper's Abyssinische Reise betreflFend . 112 8. Ueber die Gattuug Laurophyllus Thbg. oder Botryceras W., vom Prof. Bernhardi 129 9. Ueber die Mammillaria Lehmanni und einige verwandte For- men, von Dr. L. Pfeiffer in Cassel 137 10. Nachtrag zu dem Aufsatze über die Gattung Canna, von P. C. Beuche, Institutsgärtner zu Neu -Schöneberg bei Berlin 143 tl, Bemerkungen über das Lycopodium lepidophyllum Hook, et Grev. Von Dr. C. F. Meissner, Prof. in Basel. (Hierzu Taf. IIIO 150 12. Ueber den Einfluss des Clima's auf die Begränzung der na- türlichen Floren. Von Dr. A. G r i s e b a c h , Privat - Docenten in Göttingen X59 13. De plantis Mexicanis a G. Schiede, M. Dr., Car. Ehren- berg io aliisque collectis nuntium adfert D.F.L.de S ch loch- te ndal. Continuatio 201 Continuatio 265 Continuatio J * 55g 14. Ericearum genera et species, auctore J. F. Klo tzs eh. Con- tinuatio ......... . 211 Additamenta et emendata in Ericearum genera et species, auct. eodem ' 497 15. Ueber die giftigen Wirkungen des Manschinell - Baums , von Robert Schomburgk 248 IV Seite 16. Alberta magna, eine neue Pflanzengattung, von E. Meyer 257 17. Einige Bemerkungen über ,die Wurzeln der Pflanzen. Von H. F. L ink 260 18. Bericlitigungen und Nachträge zur Kenntniss der Ceratophyl- leen, von Dr. M. J. Schlei den (Taf. IV. fig. A. 1 u. 2.) . 344 19. Nova Serapiadis species, auctore Ph. Pari at or e , Dr. CTaf. IV. fig. 1 u. 20 .* 347 20. Musci frondosi tres novi Florae Mexicanae, ab E. Hampe, Blankenb. propositi 349 21. Die heissen Bäder von Atotonilco el grande in Mexico und deren Umgebung. CAusz. aus einem Briefe a. d. Herausgeber) 351 22. Reliquiae Schraderianae, enthaltend H. A. Schrader's Lebensbeschreibung .... 353 Berberideae 360 Philadel i)hu.s 388 Cucurbitaceae 401 Gramineae . 423 23. Beobachtungen iiber einige europäische Gladiolus- Arten. Von Carl Bouche, Institutsgärtner ...... 477 24. Vorläufige Nachricht über die mexicaiiischen Coniferen, vom Herausgeber . . . 4g6 25. Ueber die Entwickelung der. Spaltöffnungen, vom Prof. H. Mo hl. (Hierzu Taf. V.) . • ....... 544 26. Jahresbericht für die Flora Hercyniae, Nachträge und Berich- tigungen zum Prodromus Flor. Herc. betreffend, von Ernst Hampe, Apoth. in Blankenburg 54'f 27. Beitrag zur Pflanzen -Missbildung, von Ernst Hampe . 57, 28. Beiträge zur Gattung Mentha. Von Anton Rochel. (Hierzu Taf. VI.) 5: r 29. Nachträgliche Bemerkungen über Papaveraceeu und Furaa- riaceen. Vom Prof. Bernhardi . . . . . , 651 30. Ueber den Blüthenbau der Balsamineen. Vom Prof. Bern- hardi ... . . . . . . . 6f.*> 31. Beobachtung der Luftröhrenhaare bei Limnanthemum Gmelin und Villarsia Venteii. Von Dr. Grisebach und Dr. Hoff- mann, mitgetheiit von Letzterem. (Hierzu Taf. VII.) . 78! 32. Pflanzen -Missbildungen, gesammelt von D. F.L. v. Seh l eeh- tendal . ' '.' - • . • . ' . . . . 68f. Register der in den 'Abhandlungen eilthaltenen Pflanzen- Namen 687 PLANTAS CACTEAS NOVAS ET MINUS COGNITAS DESCKIBIT FR. A. GUIL. MIQUEL, (Tal). I. et 11.) /Testate hiijus aniii iniioiis Cacteariiin , in tcrris mcxicanls colloctarnm copia, Loiuliuo in hortnm nostrnm raittebatur, qiiarnin modo aliquas emcre licnlt , cum magni pretii vende- rentiir. Intcr has autem, novae et memorabiles quaedam spe- cies erant, de qnibus hie agere animns est *). 1. Echinocactus :viphacanthus Mq, Depresso-he- niiisphaerieus j vertice impresso sordide albo-lannginoso, co- s^?s 34, approximatis, compressissimis, undnlato - flexuosis, ad areolas aicuatim promiucntibns, dorsis obtnsiusculis sinnatis, sinnbus angnstissimis, acutis, inferius dilatatls ; areolis dis- sitis, juuioribus albido-floccosis, inferioribns nudis, impres- sis. Spinis externis 4 — 5, brevioribns, panllo erectis, te- retlusculis; centralibus 1 — 3, suprema planissima longissi- ma, ensiformi - lauceolata basi subcarinata, arcuatim erecta; '•0 Ex eadem forte coUectione erant, quas Berolinum missas emen- das indicat Cl. Otto in Allg. Gartenzeitnng No. 32 hiijus anni- nr Bd. IS Heft. 1 duabns adstantibus dimidio brevioribiis, augustioribus , ma»is teretibns, ensiformibus, divergeutlbns (radiautibiis situ forma- que alic[iiomodo similibus), Specimen niajtis 13 centimetra in diametroj 6 — 7 al- tiiia; junius 5 in diametro, 4 altum. ütrnmquc 34 costis instructum, quae in juniore mnlto magis undulato-crispatae et spinis brcvioribus ornatae snut. Truncus pallide sordide viridis. Spinae omnes nascentes stramineo-alhidaCy apicibus subinde rubellae; juveniles stra- mineae ; adultae vioJaceo-fuscae nigricautes, subpruinosae obscnrae. Ex hac coloris differentia singularis plantae habi- tus. — • Centrales transvcrsc substriatae; maxima 2 — 6 cen- timetra longa, 4 — 5 miilem. basi latae. — Spinae externae \ — 3 — 3Y2 Cent, longae. Centrales tuberculorum inferiorum apicibus trunci apicem acquant superantque ; nascentes in vertice arcuatim implexae. Striae trausverae in senioribus et junio- ribus minus distiuctae. In Pfcifferi ennmeratione collocaudus in §. IV. p. 62, ex ibi descriptis accedit ad E, dicJiroacanthum Mart, (p. 62) , qui a nostro differt : Costis memhranaceis , areolis otnnihiis tomentosis, spinis mi- noribus i radiantibus alhis ^ centralibus atropurpureis y toto itaque liabitu. E, crispatus DC, (Revue p. 37. Tab. 8) Pfetfß p.62, differt triinco obovato , spinis recurvis, earumque /brwa et nt/mero, E. anfractuosus Mart, Pfeiffer p. 63, trunci forma 1 columnari y spinisque facile distinguitur. [ E. obvallatus DC. (Revue tab. 9) Pfeiff, ibid. quatuor f spinas centrales habet, caet. — 2. Echlnocactus holoptcrus Mq, Ovalis, costis octo altissimis plauissirais, foliaceis, spiraliter sinistrorsum adscen- • dciitibiis, dorsls acutis inter tubercula paullo impressis, ad latcra iiifra tubercula utrinque tumidulis; tuberculis remotis, juniorum arco?/s albo-vclutiuis, seuilium iiiidis, oranibus par- Tis ovalibus elevatis. Spinis ammhws homogeueis fusco-fla- vis subteretibus, basi fusca angulatis, ejcternis 6 — 7 erc- cto-pateiitibus, centrali una vix loiigiorc erecta. Specimeu paulo morbosum, costarum dorsls inaculis la- iiu"uiosis albis adspersis tirmitor adbacrontibus, iium mjcc- toideis? Truncus 7 coutim. altus; 7 — 8 iu diamotro. Co- stae 2 — 3 ccutim, altae, sintibus acutis amplis diremtae, spi- ralitpr circa caulem sitae, quaevis 1/3 spirarn fore efforraaiis ac si totus truucus contortus esset; iu yertice coeunt omues. Ad tubercula paullo elcvantur. Sinu;ularis plantae habitus ex costarum altitudiue et siuuuni proi'iinditate (Ya diaraetri totiiis trunci spatium) imprimitur , trunco teuuiori maguis tenuibus- que costis quasi alato. Tubercula 2 — -4 ccutim. distant. Spinae nascentes pallidiora, trausverse striulatae. Sp, ra- diantes 2 — 3 cent. lougae, per paria opposilae, rarius sn- prema scptima impari ; centralis %ii\\ et diroctione, nee forma distiucta; longissima 4 centim. metitur. Seniores minus spleu- deutes, subpruinoae. Collocandus in uumerosam tribum, quae costis acuatis praeditos Echinocactos coutiuet, a quibus omuibus costarum forma et maguitudine differt. Spiuarum situ et habitu ad K. recurvum Link et Otto (Verhandl. zur Beförd. des Gartenb. f. Preuss. T. III. p. 426. Tab. XX,) accedit, at costis pau- cioribus , viajoribus , non cretiatis , spinisque hofnogcncis Jiavicantibus distinctissimus. — JE", ojcypterus Zuccarini {Pfeiffer Enum. p. 57) a nostro differt: costis Ib^ sinuhus dein planiusculis (in nostro per totum truucum aeque altis), Spina centrali majori aliisque notis. 3. Echinocacto tubercnlato JLinJc et Otto {Pfeif- fer p. 60) affinis. 1 * 4 __..__ . Deplaiiato-sphaerirus, vcrtice sordide albo laniiginoso, costis primariis Septem, alternis plernmque sursum bifidis, crassis, latis , rotundatis, sinubus rectaugulis, acutis, iufe- rhis deplanatis et modo liuea pervirldi iiidicatis. ^reolis re- inotis in costarum olevatiouibiis tuberculosis, ovalibus, seuio- ribus uudis; spinae ejcternae 5 — 8, iiillma minori, arre- rtis , toreti - corapressiusciilis ; centrali una paiillo longiorc, subdeflexa, snbcorapressa, omnibiis trausverse striatis sevi au- nulatis, griseo prulnosis, nascentibns fuscis. Spcclnien iinicum 11 ceutim. in diametro, 7 altum. Tt'iui- cus pallide viridis. Costae iuferius 4 cent. latae, 5 a se iii- vicem distaut e ttiberciiJis mensiira facta; dorsis obtusjs ; su- perins alternis bifidis, unde major in siimmo truuco costarnm numerus. Tubercula2 — 3 ceutim. distaut. Lanugo in rev- tice vix impresso lloccosa. Spinae ejct, 1 — '^^U ceutim. longae, arrectae; 3 iuforioribus minoribus, teuuioribus, su- perioribns uiimero v^iriis, loiigioribus, crassioribus, iuprimis duac oppositae centrali forma affines, et situ magis iuterno facilc pro ceutralibns snraeudae. Sp. e.vternae plernmque 6, rarius in superiore trnuci parte 7-r-8, duabus snperiorum accessoriis iisqne fortioribus (snbinde tali solitaria una). Cen- tralis 3 ceutim. longa, hasi iuprimis complanata, a facie sup. subcarinata aiit tereti tetragona. Observatio. Non absque multa dubitatioue E. tubercu- lato haue speciem adscripsi; sed uoviim uomeu imponere uo- iui, cum E. tuberculatum uec viventem viderim nee accura- tam habeam ejus notitiam. Iconem, quam LinJi et Otto (I.e. Tab. XXVI. ) dederunt, qnoad truuci formam quadratj sed costas cum Pfeiffero (1. c. p. 60) compressas dicerc ue- queo nee in icone illa alias quam C. rotiindatas video. Siilci ptiam non sunt j^erangiisti , nt Link et Otto (1. c. p. 423) lia- bent. — Num Pfeifferi descriptio jiixta idem specimeu fa- cta sit, qnod Lihik et Otto depiuxerimt et breviter descripse-i ruut, iguoro. Qiiod aiiiem si ita se hahet, ex eo tempore quatuor costae accessoriae exortae sunt, quod i'iim iiostro bcne qiiadrat. Miror, auctores illos de spinarnin colore et forma plane silere: attaraeu in nostro distinctissimae smil. Spinanim directio cum icoue satis couvenil; ex iis, qiias de- linoavi coiistal, numerum, imo sitiim sibi noii coiistarc, de quihiis conferre velis expllcationem. — Niim iioster specimen iiolis majns sit, hinhii et Oltonis juvenile? 4. Melocactns Beslcri afjinh Hort. — Echin. robustus j E. sptralis Karw, Pfeiffer J. c. p. 60. ad unain utut dubiam planlam referuutur, cujus uon iiisi seminalia exemplaria hoc tempore iu Europa adesse videntur. luter Cacteas , quas Loiidino liuc missas vidi, perplura eaque pul- cherrima maximaque exemplaria admiratus sum . quorum duo specimiiia hortus noster jiuuc possidet. Afliues pjiires vidi species, procul dubio uovas. — Nomen supra indicatis aptius impono plautac uostrae, liabitn distinctissimae: Echinocactus curvicornis Mq» Deplauato-hemispliae- ricus aut subplacentiforrais, vertice paullo impresso nndo , glauco -viridis , costis 13, basi latis dorsis acuatis, iufra areolas tumidis , stilcis rectaugulis profundis, superius acutis, inferius obtusis deplanatis; areolis remotis, ovalibus supra appendice subtriangulari (iuaequaliter quadraugulari lateribus duabus concave areuatis) instrnctis, breviter fusco -albido- floccosis. Spints validis; internis 7 planis, tribus superio- ribns erectiusculis rectis, centrali validissima, longiore defle- xa, reliquis duplo latiore, costa longitudinali instructa, apice uncinata; duabus inferioribus minoribus rectis et tertia iniiraa impari minima subcurvata, pone illam affixis, et cum radian- tibus in eodem circulo sitis, at directione formaque distinctis; Spints ejcternis 10 — 11 — 12, multo tenuioribus, radianti- bus, liorizoutaliljus, adjacentes costas attingentibus; omnibus transverse striatis snbsulcatis, fusco- Davis, griseo-pniinosis. Spcciminis luijiis truncus 11 centimetra in diametro , 6 altiis est. In qiiavis costa 1 — 2 tubercula spinifera. Spina maartma centralis 3 — 3^2 centim. longa, basl 6 — 8 mil- lim. lata, plana, longitudinaliter costato-carinata; tres su- per, 21/3 cßiit« longae, praecedenti duplo angustiores. In- feriores tres liis breviores et teniii ores , et earuin infiraa a central! omnino tecta. Hae tres forte potins, si situm respi- cis , pro radianlibns sumendae , sed directione et forma nimis distinetae. — Radtantes multo tenuiores et pallidiores. Oranes sordide flavae fuscaeve, cera qnasi grisea snffusae. In sup. trunci parte oranes magis elevatae, erectae, in inf. trnnco potins inciirabentes. Forte rectius spinarum omnium situs in- telligitnr, si ponas centralem nnam, a circulo sex validarnra circnmdatam, et Iias internas radiantium circulo inclnsas. Cactiim hunc distinctissimnm, quem prins omnino uovnm existlmabam, nnnqnam E, spiraU Karw, {Pfeiffer p. 60) adscripsisscm, ratione seil, habita descriptionis Pfeifferi, nisi diio alia specimina viam mihi indicassent. Anno seil, praeterlapso J^ir Clariss. Ltchmann ex ditissimo Hamburgen- siiim Horto Botanico mecum commnuicavit Echinocactum no- mine Besleri afßnem^ e semine forte enatum, cujus forma, a specimine nostro mox dcscripto valde d\ versa, satis bene quadrat cum E» spirali , qualem Doct, Pfeiffer describit. Eu nostri speciminis descriptionem. — Depresso-sphaeri- cus, obscure glauco -viridis, vertice paullo impresso, costis 7 aciiatis e basi lata, subinde superius biüdis, sinuhus sn- pra acutis, inferius dilatatis; tuberculis 1 — 2 in qnavis Co- sta, fiisce floccosis. Spinae radiantes 6 — 8, suberectae, una centralis vix erassior aut longior, arcnato deflexa, apice uncinata; omnes pallide flavae citrinao, subdiaphauae, trans- vcrse striatac, juniores subinde basi purpureae, omnes panllo compressae. — Truficus 2 — 2^/2 Pfintim. altus. Congrult sane haec descriptio ea ratione cnm illa E, spi- ralis Pfeiffcri ut ejus specimeu juuius esse uoii diibitave- ris. Esse autem nostri prius descripti plautam juvenilem, at- qiic ita totutn E, spiralem esse formain nondum adultam nostri E, curvicorms, seqnenti speciraine, etiain e Mexico allato, priore illo paullo minore, edoctns sum. Sed sie de- scriljo : 8 ceutim. latnm, 5 altum, deplanato hemisphaericum, costis 13 instructum; iu quavis 1 — 2 tubercula^ spinae tii- bcrculorura sup. eadem ratione conformatae ac dispositae sunt ac in specimine majore, at in Universum paullo tenmores sunt, magis erectae , suhinde numcro pauciores; inferi^rum autem tuberculornm spinae tum numero, tum forma et situ cum iis speciminis Haralnirgcnsis E. spiralis (Bcsleri affinis) quadrant, ut de planti;rura identitate duitium nou sit. Solum- modo sunt aliquatenus crassiorcs et non diaphauae. Reliquae plantae partes optime conveniunt. — Spinarum itaque forma in hac planta mire Indlt, ad quam naturae viam saue nou satis ab iis respici potest, qui Cacteas plautas, inprimis Echiuocactos iiovos, describuut. Procul dubio pro diversis speciebus ejusmodi aetatis diversae formae descriptae sunt, adeo ut potius de spccicrum numero dimi- nuendo quam augendo erit cogitandum. Cum autem multum intersit, omues has aetatum diffcrentias uovissc , operae pre- tium erit eas describere et oblata fausta occasionc depingere, ut sie aliquando evolutiouis leges memorabilis hujus familiae rectius iutelligantur *). In Universum pl. juuiorum spinae *) Si singularem spinae centralis latissimae foruiam reputo, costani seil. longitudinalem et totiu.<« latitudinein, quod situ ceutrali quo- dammodo contrarium est, uon improbanda videtur seuteutia, e duabus connatis eam formatam esse, rare sane exemplo. Vidi autem inter specimina mexioana, Londiuum remissa, £chiuoca- 8 muho breviores sunt, uec nnquain ad earum, qnac in pl. lua- ' gis adulta formautur, magnitudinem excresciiut, ut veiissime nuper mouuit Clar. Ziiccarini *). 5. Echinocactus fnainmillifer Mq^ Sphaericus, pai- lide viridis, costis 8, paullo obliquis, vaJde cömpressis (fo- liaceis), dorsis in tuhercula conico-compressa elala tiivisis, iuterque tuberciila arcuatini profunde repando-siuualis, areo- lis ivi tubercnlorum apice rotuudis, jnvenilibns brevi-albo- || ia lloccosis, inferioribus nudis. Spinis omnibus liomogeueis, j croceis, snbdiaphauis 1)asi fuscis, ejcteNiis 8 arcnatini ra- diantibus, centrali erecta paullo aut non iongioribus. Forma distinctissima vidctur, cui siniilom uoc novi neo inter Cacteas descriptas inveni , quuni onines otiam quas Doct. Pfeiffer in gencris Ecliinocacti §. 2 dcscribit, lacili negotio a nostro distiuguantur. Speciinen Ech. nostri manimilliferi 41/2 centim. a/^ww est. Costae in trunci apice confluunt nee verticem formant lann- ginosnm, sed tubercula suprema lonj!,a tauniiam Corona eum circnmdant. Sulct siiperiiis acut! , inferius obtusi. Costae 1^2 centim. altae, mammülae 1 — 1 '/4. Sptnae 2 ceutim. longae, satis fortes, glabrae, at sub lentc papilloso- brevis- sime pnberulae. E longinquo tota plauta Mamniillariani 0 se- ctione lonüimaminarum siinuiat. — ctiim aut Meiocactiun , iiostio aut M. placentiforüii uou absimi- lem, latissimis validissiinisqae ejusinodi syiiiis ccntraliinis instru- ctiim, evideutissiuie iiuicostatis, quarum una, praeter norinain quideiii, ad medium bifida palam iudicare videbatur, has spiuas e duabus ceutralibus componi. Si cum 67. Zuccarinio ortum fo- liaceum .spinarum statuimus, res saue naturae neu est contraria. Accedit , spiuas centrales pl*irumque esse oppositasw *) Confer. Knospen und Blätter der Cacleen, von Herrn Dr. Zuc- ' ciivini^ in Allgeni. Garteniieltuug von Fr. Otto und A. Dietrich 1837: No. 25. •" • -' 6. Mamnrillaria Lehmanni"Hört. BeroL {Pfeiffer p. 23), ß. sulcimamma Mq. Clavato-coluraiiaris, gläüco- viridis, mamtm'llis remotis, erecto- patulis, aiigiilato-coriicls, farie inferioro snltcompressa eaque (iuprimls in junioribns) tlcciirrentibus, facie superiore loiija^^itiidinaliter sulcatis, ajcil- lis juiiiorum albo-floccosis, seuiorum maciila jilaudulosa pal- lide fusca, brevissimis pilis ciiicta, instnictls ; areoZes paiillo infra tubeiculorum apicom aiiticis, siiperiornm albo lanatis, inf. uiidis. Spinis externis 6 — 10, siibradiantibiis , cen- trali unCi dtiplo lon2;ioro, (iuauder trenueii lassen. Aber so wie sich aus dem früher hiuzugeströraton Nalirimgs safte wieder neue Spirahöhreu und Bastfasern gebildet haben, fängt auch das Zuströmen von Saft wieder in grösserer Menge an. Diese Erscheinungen wiederholen sich nun so oft, als die Bildung- und Verwach- sung jener Organe sich wiederholt. Untersuchen wir daher auch noch so viele Pllanzeu, einjährige, krautartige, peren- nirende und holzige, so werden diejenigen Stellen stets die saftreichsten sein, welche die weichsten und jüngsten sind, weil sich in diesen noch junge , abrollbare Spiralröhren und nicht verwachsene Bastfasern finden. Diese Thatsachen ste- hen fest! — Wir sehen hieraus, dass durch die Annahme, dass nur durch die Spiralröhren und Bastfasern im jugendlichen ^Iter das Aufsteigen des Nahrungssaftes veranlasst wird, sich alle darauf Bezug habenden Erscheinungen, sowol an Bäumen als auch an allen andern monocotyledonischen und dicotvledonischen Pflanzen, auf eine ganz einfache und durch- greifende Weise erklären lassen, ohne dass wir, wie es so häutig geschehen ist, nöthig haben, unsere Zuflucht noch zur Annahme anderer Eigenschaften der elementaren Pflanzenor- gane zu nehmen, die nicht erwiesen werden können. Aber wie kommen denn gerade die Jüngern Spiralröhren und Bastfasern zu dieser Pvolle ? — Dies zu erklären ist frei- lich schon schwieriger, doch versuchen wir es. Von dem Grundsatze ausgehend „kein Phänomen in der Natur steht allein da, eins ist mit dem andern und alle sind mit einander wieder verknüpft" wird es mir gestattet sein, wenn ich mich nach Aualogieen umsehe, denn sie sind es ja allein, die wir zu Hülfe rufen können, wo die Ursachen der Erscheinungen unserer Beobachtung entzogen sind. Freilich können hier oft auch arge Missgriffe gemacht werden, wie die Erfahrung lehrt, wenn man das Richtige nicht trifft. Ob 26 ich es getrofFeu habe, überlasse icJi dem Ürtheile der Sach- vers täudigen. Ich vergleiche die laugen in Spitzen sich endigenden Bastfasern mit zugespitzten Metalldrähteu. Welclie Rolle diese in der Physik beim Einsaugen der Electricität spielen, ist be- kannt. Die Spiralröhren vergleiche ich ebenfalls mit electro- maguetischen Spiraldrähten. Aber hiermit will ich nicht etwa gesagt haben, dass beim Aufsteigen des Nahriiugssaftes electri- sche Strömungen statt fänden, und dass die Spiralröhren und Bastfasern Electricitätsleiter seien. — Gegen diese Annahme würde der Mangel an jeder Erfahrung sprechen, dass diese Organe die Electricität besser leiteten , als jeder andere feuchte PflanzenstofT. Dagegen nehme ich aber an, dass die Spi- ralröhren und Bastfasern für die in den Pflanzen thü- tige ItehensJiraft dasselbe sind, was die Metalldrahte für electroinagnctische Strömungen, Ueberall avo wir eine Strömung von Electricität wahr- nehmen , wird sie auch auf das umgebende Medium übertra- gen, daher folgen auch Luft, Wasser u. s. w. den electrischen Strömungen. Dass sich durch grosse Massen von Electrici- tät auch bedeutende, ja ungeheure Wassermassen in die Höhe heben lassen, beweisen die Wasserhosen. Es kann uns da- her nicht mehr befremden, wenn wir in ähnlicher Weise das Steigen des Saftes in den Pflanzen durch jene Strömungen der organisirenden Kraft hervorgerufen sehen. Indem wir nun durch diese Annahme die Spiralröhren und Bastfasern als die Conductoren der organisirenden Kraft bezeichnen, so würde durch das Nebeneinanderliegen dieser Organe, das or- ganisirende Fluidum in Folge neuer seitlicher Berührung auch seitwärts und nicht gerade in die Höhe geleitet werden, wie es doch wirklich nach allen Beobachtungen der Fall ist, wenn nicht auch hier wieder von der Natur für einen Isolator gie^- sorgt wäre, welcher alle Jüngern Bastfasern und auch die 27 feiusteu Spiralfaseru umgibt und dadurch die direkte Berüh- ruug. der Faseru liindert. Dieser Isolator besteht in der schleimigeu Hülle, welche die innere, sehr feste und solide Masse dieser Organe umgibt, gleicbsam wie die Seide die electromagnetischen Leitungsdrähte. Diese Schleimhülle ist wirklich bei den jungen abrollbareu Spiralröliren , so wie bei den jungen Bastfasern vorhanden , aber sie schwindet mit der Zeit, die Bastfasern wachsen vermittelst dieser Schleimhülle zu- sammen und bei den Spiralröhren bildet sich aus ihr nachher die Membran, auf welcher wir dann oft die wahren Spiralfaseru nur noch als Punkte (pnuktirte Gefässe) oder Querliuien (Trep- pengcänge) erblicken. Findet erst das Verwachsen dieser Or- gane statt, dann fungircn sie auch nicht mehr so gut und zuletzt wahrscheinlich gar nicht mehr als die Reophoren der organisireuden Kraft, so wie auch die Strömung der Electri- cität unterbrochen oder unregelnitässig wird, wenn die Me- talldrähte sich seitwärts berühren. Daher lässt aber auch die Zuströmung von Saft besonders nach oben mit der Zeit nach. AVegen der soliden Substanz der Bastfasern und des Geschlossenseins derselben au beiden Enden, kann daher der Saft nicht innerhalb derselben strömen, sondern er strömt ausserhalb, in den Zivischenrüumen , zwischen den Bast- fasern und den Spiralröhreu. Diese Organe haben aber auch höchst wahrscheinlich ne- ben dem Aufsaugen des Saftes noch den Zweck, dass durch sie die Zersetzung der im Pflanzensafte vorhandenen anorga- nischen Verbindungen (des Wassers , der Kohlensäure u. s. w.) eingeleitet und die Bildung organischer Materie veranlasst wird, welche der Organismus assimilirt, weil durch sie das ofganisireude Fluidum in alle Theile der Pflanzen geleitet wird. Aber ausser der Bildung organischen Stoffes bezwecken sie auch jedenfalls noch die Erhaltung der bestehenden org^a- a^ — nisclien Materie, deuu die Zerstörung derselben durch Fänl- niss tritt nur daun, und an solchen Stellen eiu, wo die Bast- fasern und Spiralröhrcu durch völliges Verwachsen ihre wahre Funktion verloren haben (z. ß. die Innern, faulen Stellen al- ter hohler Bäume). Ich kann hier mich nicht enthalten, noch auf eine Ana- logie der Spiralröhren und Bastfasern mit den Nerven der Thiere aufmerksam zu machen. So oft ich mich mit Betrach- " tung der Nerven beschcäftigt habe, ist mir auch immer der Schweiggersche Multiplicator dabei eingefallen. Merkwürdig ist, dass sich beide — Nerven und Multiplicator — hinsicht- lich ihrer Empfindlichkeit, so genau entsprechen — und selbst die Plexus der Primitiv -Nervenfasern, verhalten sich ganz wie die Schlingen des Multiplicators! Aber gleichzeitig ver- wahre ich mich gegen die Ansicht das Nervenprincip mit der Electricität für gleichbedeutend zu nehmen. Sicher aber dürfte das Nervenprincip eine höhere Potenz des in dem Pflanzen- leben wirksamen Fluidums sein. So sehr man auch auf der einen Seite fehlt, wenn man das wirksame Princip in den Organismen als gleichbedeutend mit den physikalischen und chemischen Kräften (Electricität, Magnetismus, Chemismus) nimmt, eben so sehr fehlt man wol auch , wenn mau keine Aehnlichkeit in den Wirkungen dieser ihrer Natur nach einander entgegengesetzten Kräfte gelten lassen will. Dass viele Phänomene in der organiscl^en Natur selbst in Bezug auf Organisation physikalischen Ge- setzen unterworfen sind , beweisen die Bildungen des Auges, als des vollkommensten optischen Apparates, die Bildungen des Ohres, des Stimmorgans, des Athmungsapparates , die Bewegungen der Beine, Hände u. s. w. Manche Erscheinun- gen in der organischen Natur parallelisiren sich auffallend mit denen in der unoroanischen. Ich erinnere hierbei unter 29 auderu nur an die Wirkungen des nervus sympathicus im Yergleick mit denen der Cerebral- und Spiralnerven. Diese letztern sind so gnte Leiter des Nervenpriucips und in ihnen ist dasselbe so leicht zu erregen, dass auch die Wirkung au- genblicklich auf den Reiz erfolgt; aber auch eben so augen- blicklich lässt die Wirkung nach , so bald der Reiz nicht mehr einwirkt. Beim nervus sympathicus geht die Leitung und die Erregung langsamer von statten, aber die Wirkung hält auch um so länger an, — Wer findet hierbei nicht die grösste Aehnlichkeit mit den magnetischen Erscheinungen beim Stahl und weichen Eisen? Diese Analogieen führe ich nur an, um noch deutlicher zu zeigen , dass keine Erscheinung in der Natur allein steht und dass selbst die, bei den anorganischen Körpern vorkom- menden, denen bei den organischen entsprechen. Man würde viel früher manchen physikalischen Apparat erfunden haben, wenn man sich die Organismen zur Norm genommen hätte, und ich möchte behaupten, dass aus dem Bau der Organismen sich noch mancher sinnreiche physikalische Apparat construi- ren lasse, der bis jetzt noch nicht bekannt ist. Die Bemerkungen über die Ursachen des Aufsteigens des Nahrnngssaftes in den Pflanzen hatte ich schon im Jahre 1834 niedergeschrieben, in welcher Zeit ich sie auch bei einer An- wesenheit in Berlin den Herren Professoren Horkel und Ehrenberg mittheilte. Da mich jedoch damals meine Reise nach Dalmatien und Italien zu sehr beschäftigte, so stellte ich sie bis jetzt bei Sette, wo ich sie, kürzer gefasst, dem Drucke erst übergebe. Diese ?»Iittheilung an meine Leser halte ich desshalb für nöthig, weil mir hei meiner Anwesenheit in Bern, im Spät- sommer 1835, eine kleine Schrift von dem verstorlienen Dr» 30 : Schulthess in Zwr^cÄ „über Electromagnetismus" *) in die Hände kam , we:lchcr darin cLenfalls eine Analogie der Spi- ralgefässe mit den electromagnetisclien Spiralen der Physiker ausspricht. Die Stelle darüber (S. 71 bis 79) ist zu interes- sant, als dass ich sie den Lesern, welchen diese Schrift noch nicht zu Gesicht gekommen ist, vorenthalten sollte. Er sagt:- „Eine gewisse yieli7ilicTiJceit zwischen den Erscheinun- gen nnd Wirlcnngen der Electricität und der in den Nerven wirkenden Kraft , dem sogenannten Nervenßuidum , hat schon längst die Aufmerksamkeit der Physiologen auf sich gezogen, und einige zu der voreiligen Annahme der Identität dieser beiden Fluida verleitet. Sie bieten in der That sehr viele Vergleichnngspuukte dar. Die SchnelligTceit , mit welcher die Empfindungen von den peripherischen Nerven -Endigungen zum Gehirn geleitet werden und zum Bewusstsein gelangen, nnd hinwieder die Befehle des Willens zu den Muskeln ge- leitet und von diesen ausgeführt werden, ist der augenblick- lichen Schnelligkeit vergleichbar, mit welcher die Electricität durch die Leiter auf weite Strecken fortgepflanzt wird. Der Einfluss der Nerven auf die verschiedenen Secretionen , auf die Nutrition, überhaupt auf die zoochemischen Processe im Allgemeinen kann in Parallele gesetzt werden mit den che- mischen Wirkungen der voltaischen Electricität. Die Nerven sind bekanntlich sehr gute Electricitüts - Leiter **) und sehr empfindlich für die Einwirkung der Electricität; auch hat man in der Innern anatomischeti Bildung der Nerven des ganzen Nervensystems eine gewisse Aehnlichkeit mit ei- '•') Drei Vorlesungen, gehalten in der naturforschenden Gesellschaft zu Zürich. Zürich, 1835. 'i'*) Dies dürften sie wol nicht mehr sein, als alle andere nassen thierischen Theile. K. 31 iiem voltaischen Apparate von besonderer Constriiction zu er- kennen i^eglanbt; und bei den ivirlclicJi electrhchen ^rschei- uuugen der electriscTien Fische spielen die Nerven eine Hauptrolle. Zu dieseu Analogieeu kann man noch einige hin- zufügen, welche die electromagnetischen Apparate an die Hand geben. Die bewundernswürdige EmpSudlichkeit der Sinnesuerveu , vermöge welcher sie auf so unendlich feine Einwirkungen reagiren, wird diircJi diejenige der electromague- tischen Mtiltiplicatoren zum Theil erreicht oder in gewissen Beziehungen übertroffen; denn NobiWs Thermo -Multiplica- tor zeigt die von einem Menschen ausstrahlende Wiirme noch in einer Entfernung von 30 Fuss ; und die Kraft der Muskeln und die Schnelligkeit, womit sie durch den Nerveneinfluss er- regt wird, hat in den Elcctrofiiagneten ein Analogon gefun- den. Doch es ist nicht meine Absicht, diese Yergleichung zwischen dem Nervenfluidnm und dem electrischen hier weiter auszuführen und näher zu beleuchten ; nur eineu Gedanken erlaube ich mir noch auszusprechen. Sehr oft sind mir schon bei Betrachtung der electromagnetischen Schraubenspiralen die ' Spiralgcfüsse der Pflanzen in den Sinn gekommen , und da f fragte ich mich, ob nicht die äussere auffallende Aelmlich- keit der letztern mit den erstem auch auf eine tiefere, phy- sikalische Bedeutung schliesseu lasse." Der Verfasser beschreibt jetzt die Spiralgefiisse, was ich nicht wiederholen mag, da sie den Lesern bekannt sind. Nur will ich hierbei die Bemerkung hinzufügen , dass er noch darauf aufmerksam macht, dass die Aehulichkeit derselben rajt den electromagnetischen Spiralen um so grösser wird, wo die Spiralröhren durch eine doppelte oder mehrfache Spiral- faser gebildet werden, indem diese denjenigen electromagneti- schen Spiralen entsprechen, welche Lcbaiilif bei seinem Mul- tiplicator, und Henry und Ten Eyk bei ihren kräftigen Ele- ctromagneten anbrachten. Der Verfasser fahrt w^eiter fort : 32 „Mit zimehtncuder Ansbilduug der Pflanze bilden sich , ancli die Spiralgefässe selbst weiter aus und verändern ihre urspriiuüliche Form ; es entstehen alsdann aus ihuen die so- genannten Treppengänge, die netzförmigen und porösen Spiralgefüsse, Ich möchte aber diese Strucüirveräuderung nicht als eine höhere Ausbildung der Spiralgefässe ansehen, sondern eher als eine Erstarruiigs- Verwachsung, und sie mit dem Verholz ungsprocess in Zusammenhang bringen. Doch ist es nicht ausgemacht, ob ein wirkliches wahres Spiralge- fäss sich in poröse Gefässe Tcrwandele *). " „ Ueber die physiologische Rolle der Spiralgefässe weiss man durchaus noch nichts Bestimmtos. Früher hielt man sie für saftführendc Caucile, und diese Meinung behaupten zum Theil jetzt noch Mtrbel und Dutroohet. Dio Mehrzahl der Physiologen und Botaniker hingegen hält sie für luftführende Canäle, und setzt sie mit der Respiration der Pllanzen in Ver- bindung, und genaue Untersuchungen zeigten, dass sie im un- verletzten Zustande wirklich nur Luft, und zwar eine von der atmosphärischen nur wenig verschiedene Luft euthalten ; bloss wenn sie verletzt oder durchschnitten sind und iu eine Flüssigkeit gebracht werden, saugen sie diese vermöge der Capillarität ein. Dieser Meinung sind besonders Kieser , Erntet und De Candolle, Sie schliessen auf die Function der Spiralgefässe als Liiftorgane, 1) aus dem den Spiralge- fässen mangelnden Saftinhalt, 2) aus ihrem Auftreten erst in den etwas höher organisirten Pflanzen von zweifachem oder wechselndem Respirationsvermögen, 3) aus ihrer bis ins feinste Geäder der Blattflächen sich erstreckenden Vertheilung, also aus der besondern Verbreitung in einem Theile der Pflanze, 'O Diess dürfte doch wohl keinem Zweifel melir unterworfen sein. K. 33 der beinahe ansschliesslich jener zweifachen Respiration fähig ist. Diesem unbeschadet kann dem Zellgewebe die ihm eben- falls zukommende Respirationsfähigkeit, welche schon alle Zcllenpflanzen besitzen, nicht abgesprochen werden, beson- ders da sogar die grünen Algen jene höhere Respiration (Sauerstoffabscheidnng im Lichte) schon besitzen." „Bei dieser Unzulänglichkeit unserer Kenntnisse von den Funktionen der Spiralgefässe ist es wol zu entschuldigen, wenn ich es wage, mit einer neuen Hypothese aufzutreten, wozu mich jene Aehnlichkeit der Spiralfaser mit den electro- magnetischen Spiralen veranlasste. Man schreibt den Pflan- zen ziemlich allgemein eine gewisse Polarität zu. Der Ge- gensatz von Wurzel und Stengel wiederholt sich fast in allen Pllanzentheileu und je höher eine Pflanze gebildet ist, je man- nigfaltigere Theile sie entfaltet, desto bestimmter und man- nigfaltiger treten diese polaren Gegensätze auf, desto reicher ist dieselbe aber auch an Spiralgefässen. Die einfachem Pflan- Izen hingegen, wo jene Gegensätze sich noch nicht so bestimmt ausgeschieden haben, bei den Algen, Schwämmen und Flech- ten, haben keine Spiralgefässe. Könnten nun nicht die Spi- ralgefässe die Werkzeuge dieser Polarität sein? Das Zellge- iwebe wäre eine Art voltaischer Batterie, die Spiralgefässe !lie Reophoren, electromaguetische Spiralen, die an ihren )bern und untern Eudigungen entgegengesetzte Polarität ha- jen müssteu. Und so wären sie für die Pflanzen das, was 'die Nerven für die Thiere, Wie man bei den einfachsten Thiereu, den Polypen, den Corallenthieren, noch keine Ner- iren entdeckt hat, so fehlen die Spiralgefässe den einfachem 'flänzen. Erst wo vollkommenere Organe auftreten, wo die 'erschiedeuen Funktionen sich ausscheiden und sich bestimmte Gegensätze ausbilden, treten dort die Nerven, hier die Spi- ralgefässe auf, und werden immer zahlreicher und ausgebil- lieter, je höher und mannigfaltiger das Geschöpf organisirt Wr Bd. IS Heft. 3 34 ist. Bei den Pflanzen sind auch besonders diejenigen Theile reich an Spiralgcfässen , in denen wir eine gewisse, der thie- rischen verwand tswlielnende Irritabilität auftreten sehen. Die Spiral »efässe wären also die Organe des höhern pflanzlichen Lebens, wie die Nerven die des höhern animalischen: Die Träger eines dem electrischen nud magnetischen verwandten feinen Stoffes." „Diese Ansicht stelle ich freilich als blosse, unerwie- sene Hypothese auf ; zu ihrer Begründung würden sehr schwie- rige Untersuchungen erfordert ; es würde sich zunächst fra-^ gen, ob die Spiralfasern wirklich gute, oder wenigstens ver- hältnissmässig bessere Electricitätsleiter seien, als die andern Elementarorgaue der Pflanzen *), ob sich in der lebenden Pflanze wirklich eine durch äusserst empfindliche Galvanome- ter wahrnehmbare Electricität erzeuge nud durch die Spiral- gefässe circulire n. s. w. **). Untersuchungen, welche aus- *) Dies dürfte liier wol von geringerer Wichtigkeit sein, da, Avenr die 8piralfasern wirklich als bessere Electricitätsleiter hefiinder würden, dies nur beweisen könnte, dass das Spirairöhrenflnidure dem electrischen gleich wäre. Auch würde eine stärkere Erreg- barkeit bei den Spiralröhren durch electrischen Reiz so wenij' die Identität beider Fluida beweisen , als der electrische Reiz au; die Nerven die Identität der Electricität mit dem Nervenprincii beweist. Vergl. Müller's Physiol. I. p. 616 u. f. — Dass übrigens die Bastfasern und Spiralröhren Reizbarkeit nacli Art der Ner- ven und Muskeln besitzen, beweisen die schon längst bekanntet Versuche an Miniosa pndica, welche sowol Herr Link (,, Nach- träge zu den Grnndlehren" u. s. w. S. 25) als auch Giulio („Geh- lens Journ. f. Oiieniie u. Phys. VI. S. 461) u. a. m. angestellt ha- ben. K. '•'*) Auch durch Entdeckung von freier Electricität in den Pflanzen würde für Herrn Schult hess H3'pothese Nichts gewonnen sein denn da sich in den Pflanzen wirkliche chemische Verbindungen 35 ;er sehr vollkommenen Microscopen äusserst empfindliche Gal- ranometer, sehr wohl ausgedachte Verfahruugsmethoden und jehr gefihte Beobachter erforderten, und so delicat sind, dass «rir kaum hoffen dürfen, dass sie bei unsern gegenwärtigen Vlittelu zu einem Resultate führen könnten" *). „Erst während des Niederschreibens dieser Gedanken and ich, dass ich eine Hypothese als neu aufstellen wollte, lie bereits von Oleen aufgestellt, von wenigen aber beachtet, md von De Candolle verworfen wurde. Doch ist gewiss ^Icen auf einem andern Wege zu der nämlichen Ansicht ge- kommen. De Candolle sagt in seiner Organographie vege- ale (T. 1. p. 40, 41.): ^OJcen glaubt die Spiralgefässe re- iräsentlreu die Nerven der Thiere. Diese paradoxe Mei- mng ist, so viel ich weiss, von keinem Naturforscher an- ;enommen worden; man begreift wirklich, dass sie auf einer lossen Hypothese beruht, nämlich der von der Sensibilität bilden, so lässt sich hier eben so gut wie bei jedem andern che- mischen Process die Gegemvart von freier Electricität Ciuid Wär- me — woher auch wahrscheinlich die freie, selbstständige Wär- me der Pflanzen — ) bestimmt voraussetzen, wenn sie auch — wahrscheinlich ihrer Geringfügigkeit wegen — noch nicht nach- ' gewiesen ist. . K. *) Meiner Ansicht nach , dürfte ein Experimentiren mit dem or- ganischen Fluidura nur dann günstige Resultate liefern können, >veun es uns möglich wäre, die dazu erforderiiclien Apparate aus lebender organischer Masse darzustellen. Denn so wie unorga- , nische Körper vorzugsweise die Träger der, bei unorganischen Verbindungen wirksamen Kräfte sind , z. B.Metalle, so ist es ge- Aviss eben so sehr — und wolil noch melir — die organische Sub- stanz für die orgauisirende Kraft. Da hier aber die menschli- che Kunst Nichts vermag, so stellt sich die Natur in den Orga- nismen, wo sie deren bedarf, die erforderlichen Apparate selbst zusammen. K. 3* 36 «1er Pll.inzcn, iiiid dass, wouii mau auch die Existenz eiuesJ in Nervensystems bei den Pflanzen annähme, mau uumögiicli «i glauben könnte, dass dieses repräscutiit werde durch ein Or-^ gan, welches gerade allen denjenigen Pilauzon maugelt, wel-fj che den Thieren am ähulichsteu siud. '"' „Ich will gerue gelassen aufnehmen, wenn ich von Ih- nen, verehr teste Herren, eben so kurz abgefertigt werde, wie OJcen von De Candolle, Nur begreife ich nicht, wie der letztere Einwurf von De Candolle Stich halten soll , da ja gerade diejenigen Thiere, denen jene Pflanzen (Schwämme, und Algen) am ähnlichsten sind, nämlich den Zoophyten, so viel wir wissen, ebenfalls keine Nerven besitzen." So weit die Worte dieses aufmerksamen Naturforschers, so fern sie auf gegenwärtige Abhandlung Bezug haben. Mir bleibt nun noch übrig, mich darüber auszusprechen,!''' wie der Saft in den Pflanzen steige, welche keine Spiralröh- ren und Bastfasern besitzen. Dies geschiehet meiner Meinung nach durch die Haarröhrchenkraft , zu welcher Annahme der i ganze Bau dieser Pflanzen berechtigt. Mit dieser Annahme stimmt auch das gleichförmigere Einsaugen von Flüssigkeit in diesen Pflanzen überein , und das stärkere Aufsaugen von Flüssigkeit steht hier stets mit der Feuchtigkeit des Bodens im Verhältniss, auf welchem diese Organismen vegetiren. Es erklärt ferner diese Annahme auch noch die allgemein be- kannte Thatsache, dass getroclcnete ^Igeti , Moose y Flech- ten M. s. w, die FeuchtigJceit eben so gut wieder einsau- gen wie im lebenden Zustande, Diese letztere Thatsache beweist aber auch auf das Bestimmteste, dass das Einsaugen von Feuchtigkeit in diesen Fällen durch Haarröhrchenkraft stattfinden kann und muss. Mehrere Naturforscher, worunter auch Davy y haben die Haarröhrchenkraft auch zur Erklärung des Steigens des Saf- tes in den Spiralröhren -Pßanzen angenommen. Dass dies -:_rz_ — _ 37 hier aber nicht der Fall und diese Annahme falsch ist, be- " weist 1) nicht nur das hier vorkommende periodisch stärkere ■ niid langsamere Steigen des Saftes, welches durch dieselbe ■ nicht erkliirt werden kann , sondern auch 2) die ausseror- dentliche Kraft, mit welcher hier der Nahrungssaft in bedeu- ■ tende Höhe getrieben wird *), und 3) dass in höhern Pflan- ' zeu nach dem Tode , avo sie doch eben so porös noch sind, ' (lass die Haarröhrchenkraft wirken» könnte, dennoch nur die Flüssigkeit so Aveit in die Höhe steigt, als es unter jedem ^ ludern Verhältnisse durch Haarröhrchenkraft möglich ist; da- fitT die Flüssigkeit sieh in den abgestorbenen Stämmen nur jis zu einer gewissen relativen Höhe erhebt. *) Ich verweise hier auf die I>ckanutcn Vcr?s ovatis pubescentibus bracteisqne pellucido -punctatis , stipulis pctiolo longioribus, bracteis ovatis multinorviis, logumine pn- bescente et rctrorsum scabi o - aculeato. I _ 50 Media inter Zoriiiatn rctlcul. var. e et Z. pcrl'oratam , qui- bus habitii maxime similis; diversa caule pubesceiite, Ibliolis ovatis actitis latis piibesceiitibiis et pelliicido-punctatis polli- caribiis vel .semi-polliearibus. Slipulae ut in Z. reticiil. var. «, et persistentes, sed pariiiu latiores et petiolo longiores ! Hab. lu Bras. merid. ; Sellow leg. 3. Z, perforata n. glabra, caulc erecto , foliolis ex oblougo lanceolatis aciitis bracteisque peüncide puuetatis, le- gnraine scabro - aculeato. Caulis erectus, teres, ramosns, j» laber, frutescens, circ. l;ipedalis. Petiolus teres, supra canaliciilatus, glabcr, semi- poUicaris. Stipiilae lineares, basi appendicnlatae, acuminato- aciitae, eirc. 8'^' lg., deciduae, Foliola oblouga ant oblon- ge-lanceolata, acuta, mueronnlata, utrinqiie glabra, pellu- cide punctata, l'/a" lg., 3'" lt., superiora mullo angustiora sublinearia. Bractoae oblongae, acuniiuato-acutae, basi obli- que appendicuiatae, iiou vel vix ciliatae, sub-6-nerviae, hiuc inde pellucid" punctata*^, circ. 4"' lg., 1 — 2'" lt. Calyx bi- labiatus, ciliatus 2^" Ig.: laliium superius latius, emargina- tuiu; infcrius 3-ll(liim, lohis 2 lateralibus brevibus, iufimo elongato labiuin superius aequante. Corolla calyce triplo ma- jor, bracteas superans basi calycis inserta. Vexillum ungui- culatum, ovali - siibrotundum, plicatum, 5'" lg. et ultra. Alae brevi -stipitatae, erectao, oblongae, rotundatao, antice trunca- tae, subdiiuidiatae, basi antice rotundato-dentatae, vexillo breviorcs, foveolato-riigosac ut in toto generc! Carina pe- talis dorso connatis noii stipitatis, dorso rectangulatis, an- tice in rostri modiiin productis. Stamina 10 mouadelpba, va- gina antice fissa: antberis alternis minoriltus subglobosis, al- teruis majoribus oblongis. Leg. 6 — 7-articnlatuni, rectum, ant parum ciirvatiim, usque 9''' Ig.: articuH semi-globosi, anlice recti , dorso convexi, nervis et aculeis retrorsiim sca- 60 bris. Fiiuiciilus non conspiciiiis. Semen soini -oblongnm, com- pressiiisculiiin, inaj;iut. circ. seniiuis Violac trioolor. ; testa laevi nitida, bnmneo-olivacca, sacpe densis maculis nigris notata. — Floret niense April.; llores liitei. Hlit. In Brasilia nicrid. Scilow leg.; ad Bahia leg. Lnsi'linatli. 4. Z, tracJiycarpa n. pubcsccns, canle erecto gracili, foliolis lineariljns, hrartcis ohlongis ciliatis sparsc pellucido- punctatis, legiiminc scabro acnlcis longis retrorsnm scabris. Radix multiceps caules 8 — 10 circ. bipedales emittit. Canlis erectus, tercs, gracilis , apice subfiliformis , snffrnte- scens, pubesceus, intcrdum glabratus. Stipnlas non vidi. Pe- tiolns teres, supra canaliculatus, circ. somipollicaris, pube- scens ; foliola linearia, acuta, mucrouata, ntrinque pubesceu- tia, hinc inde (non pellucide) glauduloso-pnnctata, 1 — 1 Ya" lg. Bractcae angusto-obl-ongae, acuniinato-acntae, basi ap- pcndiculatae, hinc inde pollucido- pnnctatae, 4 — 6-nerviae, pnbescentes et ciliatae 5'" lg., sub 2"' lt., floribns siibbre- viores. Calyx ut in anteriore, pilis singnlis couspersns, mar- gine ciliatus. Corolla calycem diiplo superans : petala qnain, in anteriore miuora, longins stipitata. Leg. 5 — 6-articnla- tum, usque 8''' lg., multis pilis brevibus scabrum, acnleis \"' longis retrorsnm scabris tectnm. Semen lenticulari-com- pressum quam sequentis spccioi snbdnplo majus, testa laevi rufo- rubra. — Adsunt specimiua caulibns raulto minoribus foliisqac glabris. Hbt. In Brasil, merid.; Sellow leg. 5. Z, latifolia DC. (Pr. 2. p. 317. ) snbhirsnto - pube- scens, canle snberccto, foliolis oblongis acutis, bracteis ob- '< i longis piloso- ciliatis, legumine piloso-ciliato aculeato. Radix snbramosa. Caules pauci , erecti aut adscendeu les, teretes, dichotomo-ramosi, subhirsuto- pubescentes , spi- 61 thamei ugqne pedales, suffnitescentcs. Stipulac aiigusto-ob- longae, acuminato-acutae, hasi appendiculatae, semipollica- res usqne polllcares. Petlolus ut in ceteris, piloso-pubescens, 6 — 10'^' lg. Foliola oLloiiga, acuta, aiit iufcriora iiiterdum suborata, utriuque et imprimis margiiie piloso-pubesceiitia, 1 — lYa'' Ig.j Va" lt. et ultra. Bracteae oblougae, acumi- nato-acutae, eirc. 8-ncrviae, piloso-pubescentes et ciliatae, interdura parce glanduloso- puuctalae, 10'^' lg., 3 — 4"' lt. Flores quam bracteae minores. Calyx ut in ceteris, ciliatns, pilosns, 2"' lg. Vexillum calycem duplo snperans, ungui- cnlato-stipitatum, ovali-rotundum, apice emarginatum, com- plicatum; alae vexillo breviores, stipitatae, obovato-oblon- gac ; carina alis parnm brcvior, bipes, dorso acutangulo- convexa, apice rostrato- acuta. Leg. 4 — 5-articnlatum, snb- glabrum, margine piloso-ciliatum, aculeis brevibus laevibus ' tectum, aut scabrum aculeis retrorsum scabris tectum. Semen magnit. circ. seminis Sinapis nigr. lenticulari-compressum; ( testa laevis fnsco -rubra. — Speciraina fructifera v. lecta mcnse Novembr. Hijt. In Bras. merid. ; Sellow. leg. 6. Z. gemella (Hedys. geraellum W. Hrb. 13777.) caule adsceudeute glaliro, foliolis oblonge -linearibus acutis pube- : scontibus nigro-punctatis, bractcis lineari-oblongis pubescen- tibus pellucide punctatis, legumine scabro aculcato. Specluicn 1 mancnm loco cit. invenitur. Caulis adsccn- dcns videtur, teres, suffrutescens, ultra pedalis, glaber, apice I inter flores pubescens, parum ramosus ; ramuli pnbescentes. . Folia inferiora jam delapsa sunt, superiora oblongo-linearia acuta, utrinquo puboscentia, nigris glandulis punctata. Bra- cteae liueari- oblougae, angustissimae, acuminato-acutae, basi brevissime appendiculatae, pubescentes, distincte prominenti I 4f-nerviae (rarius et vix 5-nerviae ut Schldl. 1. c. omnino di- 02 oit) 2'" li?. , Va"' lt. Florcs lirncteas ae(|iiaiito<4 noii siippe- tuiil. Loji. i'irc, 6-ArluMiIatiim, srabruiii, arult-is mcdiocritor lon^iä soalnis. Semen lungnit. seminis Ljcliiii» dioicac, tc- sta laevi riifo -ruhra. Hl»t. In Brasilia: Siebor Jeg. .ad Para in liitosis siccis. Villi spocimon a Lnschnatli ad Baliia ( in canipis nt di- cit) lectiiin ipiod hnc porlinoro videtnr. Canlos adsccndcnlcs, basi pnbescoutcs , ultra podalos; foliola snperiora an^nstn- lancoolata, inforiora oblonga acuta, murronata, utrinquo pu- beseentia, onlandnlosa. Brartoac parum latiorcs. Roli<|ua i optime convcuinnt. Florcs Intci : florct incnse Jnlio. B. Folits ^ - foliolatis, 7. Z, Brasilicnsis n. tota subhirsuto - pubcsccns, folio- lis obovato- cuueatis, bractcis cxappeudiculatis oblougis acn- tinsculis pcllncide punctatis, legumine piloso et parcc (lacvi-) acnlcato. Habitu a cetcris differt. Vidi spec. 1 manciiim. Caulis adscendens? teres , frntesccns, pilis subvillosis dense pnbescons. Stipnlae oblouj;ac, acutac, basi longo ap- pendiculatae, 4-nerviac, pellucido-pnnctatac, 3''' lg., l"'lt. Petiolns tcres, supra canaliculatus , ut caulis pubescens, circ. 4'" lg. Foliola obovata, apice rotuudata, basi longe cuuea- ta, 6 — 8"Mg., 3'^' lt., ntrinque pubescentia. ünicnm folinm complctum vidi 4-foliolatum: foliola omnia ex pctioli apico oriuntur. Bracteae basi affixae cxappcndiculatae, breyi ob- longae, acutiusculae, obliqnae, 4-nerviae, pelliicido-puucta- tae, pnbesccntes, ciliatac, 3'" lg., 1'" lt. Calvx ut in ce- teris, brevissime ciliatus, 1'" longus. Corolla calyce duplo longior; pctala uon suppetunt. Leg. maturum nou vidi; iin- maturuin brevi apicnlatum, 4-articnlatura, articulis antice re- ctis dorso convexis nsqne ad basin partitis ferc Desraodii le- 6a giimeu imitans, non rofiriilatnm, pilosnm, pancis acnleis siib- glandnlosis tectiim. Hbt. In Rras. morid. ; Sollnw log. inter Campos et Vi- ctoria. STYLOSANTHES. Sw. Pr. 108. Act. holm. 1789. p. 296. f. 11. DC. Pr. 2. p. 317. Calyx: tnbiis longiis gracilis, limljo siibcampannlato 5-par- tito: lohis 2 snperioribns magis coiinatis, iufuno producto; basi bracteolis 2 scarioso-mombraiiaceis circiimdatns. Co- rnlla fanci calycis inserta petalis iiiaoquaiibus, alis foveolato- I rngosis. Slam! na 10 monadelpha, vagina antice fissa; an- l'therae alternae ol)lons:ae, alteruae rotiiudae. Ovarium sessile I minntum 2-OTnlatnm; stjlns filifonnis longissimus roctus apiee ; snbnncinatns; stiii,ma obtusum. Logiimou 1 — 2 - articnlatnm f styli basi (relloxo) niicinato-apiculatnm , articulis conipres- ^ sinsoulis socedontibns mcmbranacois apice siibdehiscentibus. I Semoji louticnlarl-compressum , radiciila snbinflexa. Herbae aut snffniticcs, folia trifoliolata; stipiilao pefiolo adnatae sub- vaninantes; flores in axiliis aut apico raniulornm in racemos oapitatos ant spicacforinos disposili braptcis iinl)ricatis. Sjnoptice liic de lior gonere ai?ons novam (|naniqun spc- ciem suo loco inseram. SecU L EU -STYLOSANTHES. Flos in bracteanim axilla sinp;nlus sine rndimento stipiti- formi lloris altcrins. 1. S. angustifolia \\. Caulp stipulisqno liispidnlis, fo- liolis elongato - linoaribns acuto-mncronatls, spicis mnltilloris graciiibns, Iiractois bispidis pilo?;isf|uo, Icsrnmino lona,p ari- atato - nncinato i^labrato. 64 Cauiis horbacciis videtiir iü uiiico qiioil adcst specimiue, tcros, ciirvatus, Icvissime striatiis, patcnti-hispidulus. Sli- pnlae apict» longe mucronato-aristatap, ut caiills hispidulae. Petioliis stipnlis siibquadruplo loiigior, circ. 16"' lg. Foliola 3, brcvissimo podolulata, liuearia, angiistissiina, apice acuta, muoronata, »labra; 1 apice petioli terminale, sub lYa'' 'o-» '/2"' lt.; 2 opposita pariini infra petioli apicem, pleriimque parain miuora, 1 — 3 nervis prominentibiis. Fiores spicato- raceinosi; spicae axillares et terminales, oblongae, graciles, 4 — I0-11orae, plcruraque semipollicom loiigae et ultra. Bra- eteae strpulis simillimae, medio lamina subfoliosa brevissima ant uulla, paucis pilis hispidis instructae et pilis multis ad- pressis subsericeae. Fiores non suppctunt: calyx ciliatus. Co- rolla bracteas superans. Bractcolae 2 scarioso-raembranaceae fructum circ. dimidium aequanles. Lcgumon inter bracteas ni- dulans; articulus inferior abortivus dense pilosus; superior plernmque glabratus, rcticnlato-nervosus, stylo fere toto per- sistente apice suturam non seniiuiferam versus uncinato-cur- vato pubesceute bracteas superante rostratus. Hbt. In Brasil, merid. ; Sellow leg. inter Campos et Vi- ctoria; inter Victoria et Bahia. 2. S. leiocarpa n. Caule snberecto-adsceudente bra- cteisqae hispidulo-scabris viscidulis, foliolis brcvi-oblongis mucronatis scabris, spicis multifloris, leguminc glaberrimo aristato - uucinato. ß. diffusa, caulibus plnribns brevibus. Suffrutex. Radix ramosa, saepius multiceps ; caules multi, basi adscendentes, tereles, pilis brevibus hispidulis scabri. Stipulae apice longe aristato -mncronatae. Petiolus aristas stipularum vix excedens. Foliola 2 lateralia opposita parum infra petioli apicem, brevissime petiolulata, ovali-oblonga vel oblonga, raucronata, imprimis mar^ine scabra, 4 — 6'^' Ig, '1 65 ultra 1 '" lt. ; foliolmn terminale similliraiim. Racemi spicae- formes axillares et terminales, multi-(nltra 12-)florae. Bra- cteae stipulis similes, laraina foliosa brevi instructae, sub- hispidae. Bracteolae 2 scarioso - membranaceae, 1'" lg., qnarum 1 suturae ovarii semiuifcrae opposita angustissime lan- ceolata, altera parti floris iuferiori opposita snbobovala apice profunde tripartita lobis acutls; saepe vero hi lobi secedunt uudc 3 — 4 bracteolae nou raro iuveniuntur; quura vero totus flos ab antica parte comprimatiir bracteolae quoque laterales sunt. Calyx ut in ceteris, \"' lg. Corolla albida (?) re- xillo medio violaceo fucato. Vexillum alis et carina subae- qnalibus longius. Leg. plerumquc 2-articiilatura, merabrana- ceura, reticulato-nervosjim, glaberrimum, styli parte apice tIx (reflexo -)imcinata glaberrima longe rostratnm; articuli oblqngl parumper compressiusculi secedeutes. Funiculus in- conspicinis. Semen lenticnlari compressum, ovato-oblongnm, ; exalhiiminosiim, testa nitida atra ; radicula parum curvata. Hbt. In Brasilia; Sellow leg. (typum) in Montevideo. ^ 3. S. elatior Sw. (act. holm. 1. c. t. 11. f. 2) caule sub- I erecto plerumquc nno latere pubcscente , stipulis bractcisqne »hispidis, foliolis ellipticis oblongisve mncronatis snbglabris, I spicis paucifloris , legumine brevissirae mucronato - nncinato leviter pnbescente. — "2/.. Plulc. t. 447. f. 7. — Trifol. biflorum sp. 1088. — Ara- chis aprica Walt, carol. 182. Stjlos. hispida Mich.! nee Rieh. Hab. In America bor.; Carolina! New Jersey! in Gua- delupa ex DC. (V. s.) I 4. S, glutinosa HK. ! (n. g. 6. 506. t. 595) glutinoso- pilosa procumbens ramosa, foliolis subobovato brevi- oblon- I gis, floribns axillaribus solitariis , stipulis ovato-lanceolatis ,|4-nervis. — % — Hrb. Willd. n. 13743. \ Hbt. In arenosis pr. Acapuleo. (V. s. s. fl. et fr.) , I2r Bd. is Heft. 5 66 5. -S. rtscosa Sw. (1. r. t. 9. 1.2) snberocta aiit tllffiisa, caulc visroso-liirsnto, foliolis brevi elllplico-oblongis iniicro- iKilis siihserrnlato -filiatis viseoso-sul)hirsiitis, spicis pliiri- lloris, bractpis hispidis ot iinpriinis mar<»:iiie suhserireo-pilo- sis, l»'£,umiiie brevissimo mucroiiato-imciiiato doiise piloso glabratisvc. — ^. Hbt. la America: Ins. AutilJ.! Mexico! Brasilia! (Rio; Minas Geraes; lus. S. Catharina etc.) ß. caule foliisqne pubcscentibus vel glabratis iion vi- scosis. Hbt. In Brasilia merid.; Sellow lesr. (V. s.) 6. .S. humilis HK. (n. -. 6. 506. t. 594) caulibns cae- spitosis subdichotomo-rainosis linea pnbcscente notatis, i'o- liolis oblougis calTcibusque ciliatls, stipiilis hispidis apice subulatis falcato-divaricatis, lloribus axillaribus sessililius, lc2;nmine arisfato-uncinato luspidiilo. Hbt. Ad fl. Oriuoco locis calidissimis. 7. S, guianensis Sw. (1. c.) caiile herbaceo erccfo lii- spido hirsuto plernmqiio linea pubescente notato, foliolis cl- lipticis mucronatis subliispidulo- pubcscentibus petiolo lougio- ribus, floribns capitatis, legumine glabrato brevissime mucro- nato - uuciuato. O« Trifol. Guiancnse Aubl. Gnian. 2. 776. t. 309. Hbt. In Americ. luerid.; Guiaua! NovaGranata! Brasi- lia! (Minas Geraes ; iuter Victoria et Bahia etc.) (V. s.) /?? S. gracilis HK. ! (1. c. t. 596) minus hispida, legn- mine Inberculato-glanduloso glabro. Hbt. In America merid.; Nova Andalusia! Brasilia! (In- 1 ter Campos et Victor.; ad Bahia etc.) (V. s.) ■ ■I' S. gracilis HK. a S. Guiaucnsi non differt nisi legnmiue Inberculato-glauduloso, scd qutim hac glandulae et dcGciant nee species lunc distingui possint potins varietatem habnerim. 67 Legumcn S. Gnianciisis ab Anhlot hirsiitiim vocatiir et deli- neatur qnod tarnen iiunquam vidi, sed quos obserravi fructns semper glabrati eiant. Caulis interdum riscosiis iureuitur. S. hispida Rieh. ( act. soc. hist. ii. Par. 1792. p. 112) et S. tenuifolia G. Don (Sjst. 2. 281) veresimile uon. diffcrunt. 8. S, montcvidensis n. Caule suberecto vel adsceudente subglabro foliis slipiilisque parce bispidis, foliolis lineari- ellipticis miicronatis petiolo brevioribus , bracteis pnbesccuti- bus glabrisre, spicis capitatis, le2;iimine latiore mucrouato undnato subpnbescente. ß. ( intermedia ) canle snperne stipulis bracteisqne hi- spidis. Canles singnli pluresve nascnntnr. Species priori ralde similis est, diversa canle tcnuiorc graclliore, capitnlis non bispidis magis glomeratis minoribns, leguraiue latiore di- stincte reticnlato-nervoso parnm longins mucrouato nnnqnam ! glanduloso , bracteis membranaceis rarius lamina foliosa et I tnnc breviore instrncta, foliolis ranlto angustioribus. Ilabitn 1 Tar, ß intcr ntramqne speciem intermedia, sed frnctn ad hanc accedit. Hbt. In Brasilia merid.; Sellow leg. in Montevideo aliis- 1 1 • I que locis. Scct. IL STYPOSANTHES *). In bractearnm axilla flos completus et rudimentiim stlpi- tiforme lloris alterius. 9. S, procujubcns Sw. (1. c. t. 11. f. 1) snbdiflTusa, canle apice bracteisqne bispidiilis glabrisve, foliolis ellipticis oblon- gisvc mucronatis subglabris, spicis pliirilioris, legnmine ari- stato nncinato snbsericco pnbescente glabratove. 1^. -'') Nomen deiivatum a aivnog fstipes) ob rudimentum stipitiforme floris altcrins. 5* Ö8 ■ Sloan. Hist. Jani. I. t. 119. f. 2. — lledys. Jiaraaluin, «. I.iuii. spoc. 1056. llbt. In Ins. Antillis! ad Carthag". di Colomh. ! 10. S. niucrnnata AV, (sp. 3, 1166) siibdiiTnsa, cniilc supornc puhoscenti -liiisiitf), fnliolis orali brevi -oblongis mn- rronatis snhliispido - ciliatis, spicis panriiloris, loguminc ari- stato-uncinato bractcisqnc pilosis aiit piiIiCsciMitibus. %. Hrb. Willd. 13745. — Biirm. Zeil. t. 106. f. 2. — Hc- dvs. hainatnm Biirm. Ind. 167. — Arachis friiticosa Rctz obs. 5. p. 26. Hai». lu India Orient. 11. S. erecta Beauv. (fl. o\v. 2. p. 28. t. 77) caiile erccto A'el adsccndeiite piiboscenlo glabrovo, brartcis imprimis mar- 2,inc piloao-pubpscentibus liispidnlisvc, foliolis oblongis vel elllpticis miicronatis snbglabris, spiris mnitifloris, Ipgnmine aristato-nncinato glabrato. %. ßl (S. gniiiconsis Schinn. pl. guin. 2. 131) oaiile cras- siore magis recto imprimis apice hispido, floribus bracteas supcrantibus. Varietas ß in (lor. Seneg:al. 1. p. 204 propria habetur species. Var. u valde caulil)us et foliis variat, sed inter for- nias diversas niillas constantcs repcri : foj-tasse caulis ercctus est si singnlus, adsecudciis si pliires ex eadem nascuiitiir ra- dice. Ex fl. Seuej^. 1. e. Ononis corilfolia Rchb. iu Sieb. pl. Seiieg. exs. 37 liiic pertinet. S. guineensis H. Don (Syst. 2. 281) iiiim diversa? — Hbt. In Africao ora occidenfali : Senogambia! Guinea. Ad Sinuni Delagoa! 12. S, Bojoi u. canle erecfo (?) bracteisqne hispidis et dense pubescentibus, foliolis ellipticis vcl suboblougis mu- cronatis subtns pubescentibus et parce hispido -ciliatis, spicis muitifloris, legumiue hispido subaristato- nncinato. 69 Habitus caulis et folia plane Stylosaiithem guiaueusem referuut. Fnictiis pleruraque IjiarticuJatus hispido -pilosiis. Kudiroentiim ßoris alterius patenti-pilosum Iriictiim aequans. Hbt. In Ins. Zaiigucbar, ubi Bojer leg. (V. s. in Hib. Kth. comin. a cl. Lessou.) 13. S. scahra n. raiile suborecto ramisque viscoso- scabris et pubescentibus, foliolis oblongis inucronatis subtiis bracteisque viscidulo- pubescentibus, sj»icis uiultilloris, legu- miue aristato-uncinato snbsericco. S. ligida Spr.? syst. 3. 310. Tota planta niagis niinusve viscosa et S. viscosae Sw. valde similis ut certe tanlum rudiraento stipitiforrai ab hac di- scerni possit. Caulis frutescens , subereetus, teres, raniosus; rami divaricati, teretcs, pilis brcvibus hispidis scabri et pn- bescentes , pilis hispidis interdum dclicieutibus. Petiolus teres, supra canaliculatus, stipnlarura processus parum snperans, ut rami scaber. Foliola subsessilia, oblonga, aut (impr. ter- minale) obovato- oblonga, apice subrotundata mucrojiata saepe plicato-rcflexo-ltrevi-acnminata, 2 inferiora parura aut vix infra petioli apicem inserta, supra subglabra, subtus pilis adpressis hispidis et pubescentibus tecta, margine saepe siib- serrato liispido-ciliata, utrinqne nervis primariis prominenti- bus, 4 — 6'" lg., circ. 2'" lt. Spicae axillares et termina- les raulti-(sub 12-)llorae. Bracteae exteriores stipulis simil- limae lamina foliosa 1. Bracteolae 2 (saepe altera bifida) lanceolatae, acutae, apicc ciliatae, scarioso-mcmbranaceae, \'^ji"' lg. Extra bracteolas basi earum easque superans su- turac leguminis seminiferae opposituui riidimenlum stipitiformc est teres basi adscendens pilis patcntibus sericels tectum. Ca- lyx tubo limbnm duplo siiperanle sab 2'" Ig., limbus cilia- tus, dens quintus ceteros duplo superans. Vexülum unguicu- latum, cetera pctala superans, obovatuui, apicc vix emargiiia- 70 tum. Alac brcvi-stipitatac, snfiscini-obovatao, basi intus deii- tatao. Cariiia bipes pctalis angustis lalcato -cnrvatis dorso connatis apicc obtusis. Lcj^. plcnuiKiuc blarlicnlatniii; arti- culi autice rccti, dorso convcxi, inferior pilis densis hirsuto- sericcus bracteolas aequans , snpcrior mnlto minns pilosns nervis prlmariis promiucntibus reticulatas, rudimeutnra stipi- tiformc superans. Hbt. In Brasil, merid. ; Scllow leg-, in Serra da Moeda; Lusclinath ad Bahia. 14. S, capitata u. caule adsctndcnte ('?) villoso-pu- besccnte, stipnlis subhLspidis, foliolis oblongis mncronatis pi- loso - pubescentibus liispido-ciliatis, floribns capitato-gloine- ratis, bracteis tenni-membranaceis sublüspidis piloso-ciliatis. Vidi specimen nnnni incoinpletum; ab omnibiis spoeicbus excepta sequeutc diffort bracteis tenni-membranaceis quam stipnlae latioribns magis oblongis lamina foliosa brcvissiraa instnictis. Capitiila plura appropinqnata; plerumque folinm e quariim axilla capituluin sossile oritur bractea apparet a fo- liis caiilinis non divcrsum nisi lamiua nnica foliosa instru- etnm. Bracteac roliquae plernmque riibiciindo fncatae, tantnm inferiores adhnc lamina foliosa angustissiraa instructae. Bra- cteolae 2 scarioso-membrauaceae, longo ciliatae, \^l Jufiin''^ ^^^^ {-^ — 6'" lg.) efoliolosus. Foliola pic- ninique 9 — 11-jiiga (interdum impr. folia superiora 4 — 9- juga sunt) brevissline petiolulata, plenimque opposita, liuea- ri-oblonga, apice rotnndata, mncronata, imprimis subtus parco adprossc pubcscentia, avenia, nervo medio subtns pro- minente, 2 — 3'" lg., 1'" lt. Racemi apice ramorum et cau- lis. Peduiiculi apice saepe nntanti-ciirvati, miiltaugnlati, caule donsins pubescentes et brevi-hispidi, varie (3 — 6") lougi. Flores plcrnmque intcr 12 — 20 remoti. Bractea lanceolata, acuta, subcomplicata, suh 2'^' lg., piibcsceus et hispidnla. Pedicelli teretes, bracteam aequantes aut duplo superantes, erecto- patentes aut fructifcri interdnm nutauti-curvatl, pube- scentes et hispiduli. Caljx usque ad medium 5-fidus, lobis aequalibus acntis subrigidis pubescentibus et viscoso -hispidis, 3'" longus. Corolla calyce duplo longior et genitalia Ad. pendulac supra descriptae simillimae, tantum tilamenta 2 su- periora lateralia minus alte cum vexilli stipite connata. Leg-, scniper tantum 2 articiilis pcrfectis vidi iuferioribus, superiora semper abortiva styJo apicülata. Hi articuli exculti ut in Ad. pendula formati (cui species omnino valde similis) sed deuso albido-cano pubescentes et hispidi aut pilis hispidis delapsis nigro punctati. §. 2. .Staminihus Omnibus liberis. 5. yi, trhti's n. pnbc brcvi viscidiilo- hispidnla tecta, caule erecto frntescente ramoso, foliolis siib-10- jiigis brevi- hus Jiuoari -oblnngis acntis, racemis iloxnoso -anl'ractis, ie- gumine sub-5-articuIato hispidulo. /?? (forma senilis?) fruticosa, ramosissima, glabrata.'-' 78 ni)f. In Bnisil. niprid.; SHlow \c^. lladix valde rainosa, siiponio iuerassata, subinulticeps. Caulis ciTctiis, i)l(M"iiin(|iic iiiox divisus, frulcsrons, lij^nosus, modiillaris, basi glalier stihsdiatiis supcrnc ot rami dcnsc vi- ecoso-liispidi, sub 1 '/2' «ill'i^. Folia sparsa ant ad ramu- los l)ina. Stipulao brevi-laiiccolatae, acutao, valde rigidae, siibgliilinosae, sub 2'" Iü;. , pcrsist«'ntcs. Petiolus teres, sii- pra ranaliciilalus, setiila terminatus iit catilis hispidus, iisque lYa" I2:. Foliola brevissime petiolulafa, siil>-10-jii!^a (inde a 4-jug.) Iiiieari-obloii2;a, miicronato- acuta, gliitiiiosa, im- | primis marrevi albida tectiis, ft\rc.\^/n^ii]i\i?,. Folia sparsa. Stipnlae oblongae, acuminatae, rigidae, Iiispidulo-ciliatae, \-^2,"' lg. Petloltis subconiprcssns, snpra oanaliculatns, sctula tormina- tüs, pUoso-hisiJidus, circ. pollioaris. Foliola 6 — 10-jugaj brevissime petiolnlata, plernmque usque «ad infiniani pctioii ba-^ sin inserta, brcvi oblonga, inucronata, avenia, liispido -ci- liata, alias glabra, avenia, nerTO niedio snbtus prominente, 3"' lg., siib 2'" lt. Floros raceniosi apice canlis et ramo- rum, axillares non vidi sed prope basin pednncnli jam pln- vimi nascnntur. Bractea stipnlis simillima. Pedicelli snbte- rotes, bracteis aequilongi ant dnplo longlores, piloso-hispidii Calvx profunde 5-partitiis, 2'" longus, parnm piloso-hispi- dus et pnbescens. Corolla calycem superans. Vexillum uh- guicnlatiim, rofundo-ovatnin , compliratum, inedio et basi rn- bcsccns , glabrum. Alae vexillo pariiui minores, stipite basi lioriznntali , laniina obovato-oblonga basi brcvi -dentata. Ca- 80 riua alas suliacqiians, l)ip('s, obvcrse uavicularis, apice acuta. Stainina 10 lilM>ra, anthcris rotimdato-ovaliljiis oonformihiis Itasi altlxls laleiilms (Icliiscontiliiis. Ovariiim sessilo, compros- sura, lineare, pilis sinyiilis siibsericcis couspersuni; Stylus sub rerto ft'rc aiigiilo curvalus, glabcrrimus ; Stigma capitol- latuiD. Leg. iguotuui. 7. A, psoralcofdes u. hirsuto-hispidula, caule erccto frutesccutc, foliolis 4 — ■6-jiigis oblongis mueronatis , race- mis termiualibus floribus plurimis approxiraatis. Ilht. Tu Brasil, merid.; Scllow log. Caulis frutesccns , liguosiis, raedullaris, ramosus aut sub- siraplex, sordido hispidulo-lilrsutus, ly^'''^^'"^' Folia spar- sa, plurinia, approximata. Stipulac laiiceolatae, acuminatao, 3/// ]jr, qi ultra, subrigidao. Petiolus teres, supra caualicu- latus, setnla plerumque loiigiore torrainatus, nt caulis liispi- dus, IV2'' ^D« Foliola brevissinio pptiolulata, infiina parum . supra potioli basiu jam iuserta, 4 — 6-juga, saepe vero cum 1 setula quoque foliolura impar adest lateraliter insertum ; elli- ptico aut oboratft- oblouga, apice subacuta, brevi acuminato - mucroiiata, hispida aut pilis delapsis punctata, avonia, nervo medio (latoralibus vix) subtus proiniuentc, y^'^lg., 2 — 3'" lt. Racerai apice ramulorum et caulis lloribus plurimis densis approximatis. Bractea e basi lata acuraiuato -lanceolata, sub- coraplicata, hispida, 3 — 5''' lg., inferiores inaues videntur. Pedicelli terofes , brevcs, hispidi. Calyx usque ad medium 5-parlitus, hispidus, 2 — 3'" lg. Vexillum substipitato- unguicnlatum, coraplicatura, oblongo-ovatura, rubescens, ce- tera pctala superans. Alae stipitc basi adscendente, lamina oblonga apice rotuudata basi dontata parum curvata antice parum concava postive couvexiuscula. Carina alas subae- quans, stipitato - bipcs, obvorse subtriquetra; posticc subre- cta, antice oblique truncata, apice subclongato - rostrata, \ 81 obtosinseula, basi ilentata. Stamiua 10 llbera sibi adpressa. Ovarium compressum, liueare, scriceo-hirsutnm; strlas sub rccto angnlo cnrvatus, snbfiliformis, glaber; Stigma capitcl- latiiin. Leg. ignotiim. AESGIIYNOMENE. L. gon. 888. Desr. j. bot. I. p. 124. t, 6. f. 26. DC. Pr. 2. p. 320. Calyx breyi campamilatiis ))ilabiato-5-fidiis bibracteola- ms. Corolla petalis subaeqiiiloiigis , aus foveolato-riigosis. Stamiua 10, filameutorum vagina basi pleriimque integra su- pra aiit postice tantiim ant antice ({iioque fissa *), antheris conforuiibus oblongis. Ovarium stipltatnm; Stylus filiformis ; ciiTTatus ; Stigma subsimplex. Legiimen stipitatum compres- sum cxsertum trausverse articolatnm snbsiiniatum, styli basi rellexo-uucinata apiculatiim, articiilis socedentibus monosper- mh dehiscentibus aut indchiscontibiis. Semen leiiticuJari - compressum teuuissimc albuminosum, radicula subinllexa. Herl)Ae ant frutices. Folia bistipulata subimparipinuata. "1 Raccmi axillares aut rarius terminales. Sect, L EÜ-AESCHYNOMENE. Stipulis (peltatis) basi appcndiculatis caducis bracteisque tenui-mcmbranaccis striatis (legumiuc plerumque parum aut vix sinuato ). *) JSaepe Alamenta in 2 plialanges aequales concreta dicuutur: sed basi senipei* va^iua iiitegra est, et in alabastro plcriiimiue tau- tiim inferne (qnod rarissime inter Ijcgiirainosas) e longitudiue fissa, postea quoque saepissime supcrnc; sed in nonmillis specie- Inis in flore jani apci'to snperne adhuc integram observavi, iiarBd. is Heft. 6 82 1. ^4, Kcnstlha ^w. II. Ind. on«. 3. 1276. D(\ IV. 2. p. 320. Sollow It'ü. iiiter Cainpos et Victoria; rt^lal)iis, pedici'llls 2 — 6 axillarilms lasciculatis breyissimis, Icgumiuc brpTis^iiup slipitalo siili-6-articiila(o siuualo articuiis Jiispi- (lulis mcdio muricalis, Raiuuluni tautiim iViictifenini vidi A. aiiieiiraiiac sal, si- njileni, statim vtTo cogiioscoudiim podicellis lasciciilalia noii racemosis. Ramuhis friUesceiis, glabor, strialug, SlipuJas iioii vidi, rotiolus torcs, snpra caiialiciilatuSj ibi^ue pariiin scabcr, sctiila terminatiis, clrc. 2" lü,. , iufra jiiga brevissi- miis* Foliola 30-JH^a aut pauciora, brevissiiuc petiolulata,, liuoaria, luucronnlata, glaborriina, aveiiia, uorvo mcdio ,pro- miuciito, summa et iiifuna dccresccutla, media 3''' J^. , Va''' It? Pcdicelli 2 — 6 axillares, fasciciilati, teretes, glabri, basi bra- ctoali, 2'" lg. Bractcae minutae, persisteiiXes, Bracteolas nou vidi. Calyx et filamenta siibmarcida, pcrsistciitia. . Le- giimen brcvi-stipitatum (stipite calyccm aequautc glabro snb- comprcsso) , 5 — 6-articulatiim, dorso siniiafiim, rectum, bn- vissime apiculatum, lolum hispidulum, ultra jiollicom longum; artiruli dorso roluudi, utriuque truiicati, 2Vis'" ^S- '^^ ^^«J vajvis liguosis medio iuerassato-tumidulis muricatis circa pia- no-compressis. Funicnlus brevissimiis. Semou leuticulari- compressum iVa'" lg., \"' If. testa nitida. Hl)t. In Brasil. meri'I. ad Rio Jan.; Luschnath leg. (V. s. in lirb. Lucae.) Scct. II. OCnOPODIUM. Stipnlis baslfixis siibpersistenlibns hravtcisqne rigide raom- branaccis norvoso -striatis (legumiue dorso profunde partito). 87 6. A. falcata DC. (Pr. 2. p. 322) rilloso-pubosccns, caule deciimliente graeii^, foliolis 2 — 3-jiigis ohovato-obJon- gis, racerais 2 — 3-iloris folia loiige superaulilius, legumiuc Joiiu-c stipitato falcato - ciirvato piloso pubesccnto, articul'S proiiindijssiine partitis silji iiR-iiiiibeutilnis. Hoilys. faloatiim Poir. (lict. 6. 448. — Hndys. diffiisum Vell. FI. flnm. 7. t. 153. Hab. lu Bras. merid. ; Sellow leg. ad Rio Jan. Pubescentia et pednncnli longitndiue sat variabilis. Lc- gumiiiis stipes filiformis, ijisiim longitudine fere aequans, pa- teuti-pilosus ; logumen interdum piibe et pilis subliispidls tc- ctum. Articiili dorso rotundi ibique dehisconfes, profundissime iisqiie ad suturam supcriorem partiti, scd margiiiibus sibl im- positi ut siuus intcr eos nou appareaut. 7. A, tecta n. tota liispido-pilosa, foliolis 5 — 10-jii- gis lato-liuearibiis rancrouatis pubescentibiis, raccmis simpli- fibiis paucifloris aiit compositis, legiimine louge stipitato sub- ialcato- ciirv.Uo 6 — 9-articulato deusc piibcscente articuÜs parvis profundissime partitis sibi incnmbeutibus. Caiilis subdifTasns, frntcscens, ramosus, pluripedalis, pu- be brevissiina dcnsissinie tecfns, insnper pilis mnltis hispidu- 11s tectiis. Eodeni modo rami, pctioli, pediinciili et pedicelli pubescentes et hispiduli sunt. Slipulae laiiceolatae, aeumi- nato-acntae, nervoso-striatae, ut caiilis pubescentes et pilo- sae, eirc. 5'" lg. Petiolns teres, supra ranaliculatns, 1 y^ — 2'^!^" \'^.^ iulVa juga slipnlis breyior. Foliola brcvissime pe- tiolulata, 10 — 21, subalterna, inipari aut pari numero, lato- linearia aut obovato-linraria, basi obliqua et inaequilatcra, apicc rotundato-obtusa utrinque nervosa et slrigoso-pubosceu- tia aut glabrata, cirr. y^" 'ö«? "'^'■'''' -^' '^-i menibranacea. Kaceml aut simpliccs sunt aut composili. Simpllces axiliaröf: 88 sunt, pcdiiuciilo loreli liliformi plorumquc 3-floro foliuin circ. dimidimii ;ipqiian(o; coiujinsiti sacju' ruiu raiiio ex eadeiu axilla oriiintiir foliimi p.liiries supcrantcs. Plciiiinfnjo basi tantiim 1 ramnni jicniut, qni racomus siinplrx ost ; prdiinculiis coiiiiini- nis ramis siinillimus siihsomipcdalis. Bractoa ovata, . miuiita, ucrvoso - slriala, plornmq(ie pubcscciis, uou raro iiupriniis niarjjiiio piloso-hispida, vix liiipam longa, pcrsistons. Pedi- cclli tcrctcs, liliformes, I usquc Z'" 1;;. Piaclrolac prrsisttMi- tes, obloiigo-lauccolalae, aciimiaatap, uervoso-striatac, mi- niilac, vix linca longloros, piiboscoiitps et hispldo-ciliatae. Calyx: campaiuilalus, siibbilahiatns, liispido -pubcsccns, bra- ctcolas panim siipcraiis ; labiiim suporins bi-, inferins tri- partiliim lobis omuibus aciitis iiifiino parum prodiieto. Cotolla calj'cpm siibtriplo siipöraiis. Ycxilliim erectnm, slipitatiiin, obovatiiin , rubro -sdiatiini, oxtiis pubcsfons, reliqiia petnla parum suporans; alae stipitatae , ercctae, obovatae, apice ro- tnndathc. Carina stipitato-bipes, potalis angnstis fere angnlo rccto anlicc ciirvatis, apire subroluiuli?. Stamiunni vagiua in alabastro iuferne tantnm fissa, deiude utrinqiio rupta. Ova- rium brcvissimc stipitaJum, angustissimo- lineare, albido hir- sutum ; Stylus filiforniis, glaber. Legumen longe sfipitatura, subfalcatum, 6 — O-articiiiatum, styli basi apiciilafnm , douse pubesrens, siue stipitc 1"' Iü;.; stipes flliforniis , erectus, pa- teiitim pilosus, basi filamcittis calvee et bracteolis i>ersistcn- tibus circnmdatus , cire. 4'" lg.; arliiiili dorso rotundi il>i«juo d«»hiBcciites, usque ad suturam superiorem pnrtiti, marginibus sibi 5iicurahentes, vaivis membranaeeis utriuque rouvcxis, l''' longi' ;(Tns et parre Jii- spidnla, caiile s>il»pioslrato graeili, t'oliolis siib-9-jiigis Ji- ncaribns, racemis pancifloris folio iniilto niinoribns, Jlore mi- nnto , leguminc brevissime stipitato rceto recnrvato 1 — 2- articulato pubescente. E radicis fiisifnriiiis coli» diiiidiiii cra^so iniilti nascuu- tur canles Irnlescenteij pios(rali aui siiborecti, liiaciles, tere- tes, ramosi , iisque pedales »•( uüra, pleriim(|iie vero minores dense adpresso-puhescentes et (iniprimis rainnli jnniores) pi- 91 lis singalis c basi £:laiidulosa ortis subliispidls couspcrsi. Sti- pulae laiiceolatae, puljosceiites, circ. IY3'" Jg. Petiolus te- res, snpra caiialiculatns, pubescens et hispidulo-pilosus, sulj S'" lg. Foliola 4 — O-juga, subalterna, brerissime petio- liilata, liiiearia aut oblongo- linearia, inaequilatera, rotuii- dato-obtiisa, brevissime mucroiiulata, ntriuqnc ad presse pn- besceiitia, 2,'" lg. uoii 1'" lt., superiora sacpe decrescentia. Rac^irii axillares, sirapllces, interduin gemiui, pleriimque fo- liis dlraidiis lAiuores rariiis ea snbaequantes. Pedimculus te- res, ut caulis ptibescens et hispidns, apieem versus 4 — 6- florhs, Pedicelli similes, 2.'" lg. Bractoa ovata, inimita, pu- besceiis, perslstons. Bracteolae obloiigae, quahi bracteae pa- nim iDiigioröB, ""alias simillimae. Caljx subbilablatus, ad- prcss'e piltiesctViS , 1'^' lg., dentibus 2 snperioribus miuiis pro- fiiiid(* partitis oranibns subacntiusonlis. Corolla caljcem siib- Jupld superaiii;' Tcxillum stipitato-ungniculatum, rotundo- oWovatiim, iMibro - striatiim , siibreliexum , extus pubescens; alae stipitatäe, 'oblorigäe, obliquae, apice rotmidatae, basi 1 ctoso - deiitä^ae ; ' ctirina brevi - stipitato -bipes , ex angnlo recto stibfalfrata, apicc hrutinscula. Stamiiia ragina inferiic flssa, deniqnp in 2 phalaiiges aequales partita. Ovariiun attenuato- sUpitatuin, liui^ari -compl-essnm, adprcsse Iiirsnliim ; Stylus tcr^^!, siibadscendens, glaber. Lognniina paiicissima vidi bre- vissirtie stipitata (stipite filameuta aeqnanfc) 1 — 2-articulata a^ieHilata ; articuii aiifice rccti, dorso rotmidi, profimdissime partiti, adprcsse pilosi. Directio logiiftiinis iit in soqiieute eltjus fortasse taiitiini varictas mitis est; Sellow euiiu iiiter Carapos et Victona ramulos paucos collegit liabitu et pube- sceutia plane ad A. incanani accedeutes, sed oaiilis apex et pediiiu'iiii magis liispidi sunt ut traiisiüiiu inter iifrainque spe- ciem efficiaiit: legumeii in hlvioe spctiiniiiibiis glabrum et mi- nus latnin quam in ceteris. llbl. In Montevideo; Sellow leg. 92 12. vi. Kchintis n. cftHlo fnitcsi-oiit»' potii)li3 rarcmis- quc pilis loiiü,i9 i!avi.'.si'Ciililms Jiispidis, loliolis 10 — 15-jii- gis liiioaiilHis nnicrouiilis siihliis inilicsvcntiljiis, raccmis axll- larilius siniplifibus sul)-0-llüiis l'olio iMoviorilms, llore mi- uuto , It'^niniue lirevi-stipilato rccio recurvato 2-artinihUo aculcato-pulxriilo. Caulis frutcscens , ultra palinaris, ramosus, iufima basi glalnatus, obsolete striatus, magis siipenie ut rami petioli pediiuculi et pedicelii piibe adprcssa albida et pilis liispidulis e basi ^landiilosa ortis siibgoiuiiiis liaveücoiitibus fcre 2^" Jöis« tectus. Stipulae autei iuris, apice pilo liispido corouatae. Ee- tiolus lYa" lif. Foliola subscssilia, 10 — 15-jiiga, linea- ria, luucronala, mucroiie saepc pilo hispido coroiiato, supra glabra, subdis piibcsceiitia, ^'" lg., \'" lt. Racemus ut in anteriore, ö — 9-llor»s. Bractea ovalo- obloujja, pubescen^^ et^^i§,pi,da , \'" V^. PcdicelJi teretes, patentes, apice recur^ yali, su|j .3'''. lg. Bracteolae oblongo-ovatae, p.ubjescentes et hispidae, \'" lg., calyccm aequantes. Flores qui in ante- riore. Legiimen brc.vi - stipilalum , 2-articiilatum, styli basi aj)ic"latum, 3-f' lg.; slipe^ teres, circ, 1'" lg., vix ca)jcem superans ,, recnrvns iui ut legmnon rectiiiu infra pedicellos pa- tentes pcdnnculmu \;er^us, l|isie parnlleJuni sil et sutiira infe- riore pedicellos spectel; apice sappc legumen pediineulum at- tingit.^ Artiruli dov>so roliiudi, nsque ad siUurani superiorem partiti., iueaibraiia<"oi,, valvi.s; convexis pube brevi sul)iine,inata il>iti ;tcpli,,,(deliiscentcs?) If/a"' lg. ot Jt. . Fuuiculus brevis fil^fpr^nis. Seinen roluudum , ^J^'" lg. et it., radiciila apice i^on infl.exa: cotyledones crsissiusculac. Hbt. In Brasil, nierid. ; Sellow log, 13. u-t, raceJHOsa n. jiubcriiia, eanje fruteseeiito, folin- lis 10 — 12-jugis l.'itK-linearibus nineronulatis , racemis ter- ^ 93 minalibus eloiij^atis , legumiue brevi - stipitato sub - 5 - articu- lato sinuato articulis scrai-oblongis pubesccutibns. Frnstnm tautum yidi , rarais adscendentibns frntescentibns (eretibiis gracilibiis scabro- pubenilis. Stipiilae lanceolatae, scabro - piibcrulac, persistentes, \^J»"' lg. Petiolus teres, supra canaliculatus, scabro -subpubescens, circ. 1" ]g., in- fra jiiga b'" lg". Foliola snbsessilia,' Jato-obloiisa, miicro- nulata, utriuqne et margine piibc hirta scabra, b'" lg., 11/.,'" lt., tenui-raembranacea. Apex caulis et ramorura ra- cemiim forraant saepc pedalem floribus plurimis sat remotis. PedicelU teretcs, filiformes, pulte scaltra basi glandiilosa pn- beruli, circ. Z'" lg. Braetea ovata, miniita, squamaeforrais, snb anthesi decidiia. Bracteolae lineari - obloiigae, pubcrulae, nervöse - striatae , 1'" lg. Calyx bracteolas snperans 5-fidus, Ht ceterae partes piibescons sub 1'" longus, lobis acutis, 3 inferioribus profundius partitis, iufimo parura producto. Co- rolla calycem diinidio superans : vexlllum stipitato -unguicu- latum, patenti-adscendens, lamina subrotunda extus pube- sceute; alae stipitatae, subobovatac, antice falcato - curvatae, basi dentatae; carina bipcs, petalis angustis sub angiilo fere reoto cnrvatis apice acutiusculis basi dentatis. Stamiunm va- gina inferne tantnin fissa. Ovarliim brevi -stipitatum com- i presse -lineare pubescens; Stylus filiformis, glaber, cum ca- rina curvatns. Legnraen (raaturnm non vidi) brevi stipita- tnm, rectum, 4 — 6-articulatum, brevi apiculatum, profunde '; sinuatum; stipes bractcolis calyce et filamentis inclusns, ea vix superans, 2" lg.; articuli semi-oblongi sinuni profun- , dum inter sc relinquentes Z'" lg., ly^" lt. , Hbt. In Brasil, merid.; Seliow leg. ad S. Antonio do i Monte. 14. A, paucfjlora n. cauic frutcscente foliolisque pi- \ lis hispidulis densis adpressis nitenlibus tectis, foliolis 20- 94 JMj^is linonriliiis niiirrffnafis, r.ioomis Axillarilnis lircvisaimis hil'.Dris, Icsjiiiuiuc lii«'vi - stipitalo pulioscpiitc articiilis 5 — 6 liiiic rutiiiiilis )iruftinilissiinc partitis. Raiuiilos 2 IriictilVros taiiliiin vidi fnitpsrouti's, "raeilos, pilis adpri'ssis hispitliilis donsissiinis o llavo iiilmti litis si-ri- ceo - pnln'soontcs. Stipnlao lancpolnfao, pnbonilac, ■sul»pprsi- s((Mit('s, suli 4'" Ij;:. l'ctiolns torcs, siipra caiiaiiciilatiis , ut cuiilis piiboscens, l^/vs" '?• •"' ultra. Foliola t"crc sempre 20-jai!:a, brovissiiuo pctioliilata, snliallorna, liiioaria, basi oblif|na, siibinaef|uilatcra, apice rotimdata, miitronnlata, utrin- quo piiboscpiilia, siibtiis inaijis ot striirnso-pilosa, siibavenia, uervo inodio siibtus piomiueute, 3 — 4'" J^,, 1"' lt. Race- mus axillaris, brevissimus; pediiiuMiliis tcrrs, strii^oso- piibo- scens, 1'" In.; podioclli 2 apice pcdiiiiciili orti eique siniil- limi sed duplo lougiorcs, basi iiterqiie bractoa stipiilis simil- llma sod vix 1'" lonja stipatiis. Calyx bractoolis 2 bracteae siniilliniis parum loiij^ioribiis peisistoiitibiis stipatiis, persisteus. Florcs null vidi. LoiriimtMi brcvi stipitatnni (stipite caljcem pariini superante filamontis brcvioro) rrctiuu aut vix curva- tum, brcvissime apiculatiim, 5 — 6-articiilatum, pubc uitenti flavida hirta douse pubescens; articnli profunde partiti, dorso rntiindi, lall, mar!;,iiiibus impositi (qiiare legiiininis uon si- nuatiiiu apparct) 1'" li?. et lt. Hbt. In Brasil, mcrid. ; Sollow leg. 15. ^L. paiicifolia n. caiile snllriitesccnte erecto slriato supernc angulato adpresse pilnso, l'oliis remotissiniis piibe- scentibiis, l'ollolis siib-20-jiigis diiuidiato-obloni^is minutis, racemls sinipliribiis aiit compositis birsiito -hispidiilis follo lon^ioribns, Icijumiiie brevissimc stipitato siib-5-articiilato, articiilis latis profunde parlitis densissimc piibcscentibus. Gaules plures, basi siiffrutescentes, snbterctcs, striati, basi ylabrali, folia valde rcniota pauca gereutes, vix pennae §5 corvinac crassitic, suhsirapllces, ultra pedales, siipernc sub- aii.^nlati, pilis liispi«liilis adpressis dense tocti. Stipiifae lan- ceolatae, pnbesccHtes, '2,'" Vx. Petiolns toros, siipra canali- culatiis, dense hispidiilus, usque \^l»" li^"., iulra juga bre- vissimn«. Foliola 16 — 20-jiii::a et plura, sessilia, soiiii-sub- rotiinda aut seraiobloii2,a, apioi» acuta, intcrdum siibrellcxo- nirvato- acuta, donique glabrafa, apicem petioli versus siib- decresceiitia, \^j'i,"' !??• , Va''' ^^' R'^cemi apicem caulis et ramorum versus axillares, sed plerumque ibi folia delapsa sunt taiituin stipiills pcrsistentihns, saepe ^eniini, plerumque simplices, iutcrdum compositi et tuuc multo lougiores. Pe- dunculns teres, hispidulo-birsutus aut sericens pilis siiii^ulis hispidulis, polliearis et ultra, plerumque floribus paucis (circ. 3). Pedicelli similes, teiiuiores, circ. V \%. Bractca ovata, miuuta, pubescens, persisteus. Bractcolae ovato-ob- lonirae, luiuutae, pubescentes, ut semper nervoso-striatae, Calyx 5-fidus, subbilabiatus, pubescens, sub 1'" lg., lobis 2 superioribus minus profunde partitls, intimo parnm distante vix prodiicto. Cornlla calycc duplo loni];;ior ; vexillum nngni- rulatum, rotundafum, oxtus pubescens, rubellum; alae brevi stipilalae, semi-rotundae; carina bipes , pcfalis sub recto aii2;nIo curvatis apice acutiusculis. Staminum vaüina Integra, Orarium attenuato-stipitatum, birsutum; Stylus filiformis, gla- ber. Legumen brpvi«;sime stipitatum (stipite calycem vix ac- quantc), rectum, 2 — 5-articulatum, apiculatum; arliruli latl, autice recti, dorso rotundi, profundissime partili, pubc hispi- dula hrevi densissimc tecti, 21/2'" Ig., 1'" lt. Hl)t. In Brasil, merid. ; Sellow leg. ad S. Antonio do Monte. 16. A, yanicidata AV. ! (Ilrb, n. 13740) glabra, canlc frutescente, foliolis sub-40-jugis liuearibus raucronatis subtus strigoso - pubcscentibus, infloresccntia ampla paniculata, llo- 90 rilma snbscrnmli'«, lpi::uinine brrvissimo Rtipitato siib-6-arii- Clilalo inoiiilironni i;lal>('rriiii(). Caiilis rriiloscons, pliiripi^dalis, grarilis, subsimiilex, gla- ber, striatiis. Stipiilae lancoolalac, 2'" lg. Petioliis toros, supra canalifiilatus, 2 — 3" lij. , iiifra Joga 3'" lg. FoJiola subsessilia, siib-40- jiiga, üjicaria, apicc rotuiidata, brc\is- siino inucronata, sulitus sliigoso - pjibfSfcnlia, siil»altcriia, apiccni polloli versus dccrescentia, iiifima ultra 3'" lg., lere 1 "' lt., summa cirr. 1'" lg. — Ai>icem caulis versus ex fo- lioruui axiliis rami prorumpuut aphylli apice llorcs raeemo- sos gereutes et iu ipso caulis apice plures racemi pauiculam fonuant. Peduuculus lougitudiuc variiis, spilhamcus et multo brevior, cauli simillimus 12 — 14 flores sat rcraotos gcrens. Bractcam caducam uou vidi. Pedicelli teretcs, filiformes, gla- bri, sceundi, b'" longi. Bractcolae ovatae, sfjuamaeformes, nervoso-striatac, glabrae, liuea miuores, persistcutes. Ca- lyx subbilabiatus; labium superius miuus profuudo 2-parti- lum Inlii-i obtusiusculis, iuferius magis profunde 3-partitum lobis acutis, iutimo producto. Corolla caljcc dnplo major. Stamiuuin vagiua iufcrne fissa. Legumeu brevi stipilatum, 4 — 6-articulatum, brevi apiculatum, glaberrimum; stipes bracteolis calvcc et vagiua iuclusus nee ea supcrans, vix qoam linca loiigior; articuli rotundi, compressi iucrassato -margi- nati, V" lg. et 1(. übt. lu Brasil, morid. ad Baliia: Sellow, Luschuath et (jromes leg. 06a-. Uedvsaruiu liirlum Vell. Fl. Ilum. 7. t. 151 siue dubio ad Acschynomeurn pertinet; valde similc est A. litto- rali m. sed legnmiue sessili ab omuibus liabitu similibus re- cedit si icou jiista e^l. I NICOLSONIA. DC. cf. Pr. 2. p. 325. N. caycnnetisis DC. Moni. loi^. p. 314. t. 51. per lungnam Aiiiericap ineridioiialis partein distribiifa est, ox (ota eniin Brasilia «'am vidi, nee N. vouiistnla DC. Pr. J. c. (llodys. ve- iiustnliuu HK.) (liffcrt. Caiile ot foliolornm fij^ura spcciraina Brasillensia valde vnriant ; canlcs cnim iiinic sinuiili nunc pliires, siniplices aut rainosi , liuiniles aut pedales et ultra, subprostrati aut erccti, glabri aut pubescentes interdnm snlj- villosi. Foliola magnitudine valde raria, oblonjra, utiiiujuc olttnsa aut emarglnata saepe obovata, quae iiitcrdnui satis constantia ut in specimiuibus al» ill. Chamisso in Iiisul. Set. Catliariuae leetls. Imprimis 2 specimina a ol. Mauso et Lliotzky in prov. Matto- Grosso locta a cetoris recedunt cau- libus altiorlbus adprcsse hirsutis et foliolis obloiigis aut obo- valo-oblougis longioribus iisque 2" lougis fere 1" latis. Cha- racteres quibus propriani coustituereut spociem non reperi, j tarnen legnmina non vidi ; staraina diadelpha. Var. ß quo- I que staminibus monadelphis in Brasilia iuvenitur, speciem non forinare videtur. — Hed jsarum lagocephalura Link ! (Uraria lagocephala DC.) eadem est planta; etiara Hedysarum procumbens Vell. fl. flum. 7. t. 150 veresiraile liuc pertinet. DESMODIÜM. (Dosv. ) DC. ef. Pr. 2. p. 325. Sect. CHALAillUM DC. * A. Lcgutmne monilfformt, % 1. iiiiifoliolata. 1. D, Puchyrhizu n. caulc crocto horbacco liirto-to- «»cutoso , foliis brevissiuic potiolatis inTcrioribus oblongis sum- mis lauceolato-Iincaribus hirtellis subtus iaeanis, raeemis 12v Bd. is Heft. 7 98 - - - iiMiniii.iiiliii:=; olnii-^atis, (loril)r.s siiliü;oininis , |('i;iiiniiio pubc- sctMitt' arlicillis D — 5 nvali -ohlouijis. Radix crassa, fusifonnis, inultas filtras omittons. Caiiles pliTUMUjiio iniilti c radicis rollo iiasouiitiir, liasi siiffrulescou- los , (li'iiidc lirrljacfi , (Mciti , siiiiplicos aiit apicc parum ra- juosi , toiM'tos, apifo snlicoinprossi, doiiso liirtclli, siiperuc hirtrllo -sul)toiacutosi, 3 — 4' alli; piilx's saopp subharaosa. Folia brovissiiu:» potiointa, iinifoliolata, oljloiiga vol obloiigo- laiu'Oülala, obliisiusciila aiit acuta, summa saepc laiiccolato- liiioaria, aciir.)iaa(o - anila, pb'nimfin»' miioroiiata, ulriuquc siibtns maiiis birtolla, snbtus lilaucosconti-incana ibique ner- vis iiromiiiciKÜnis roticiilata, subrii^ido-membranacca; iiifc- riiira sacpo 1 '/o" lg., siib 1" lt., summa uscjiin ultra 4" lg., 2 — 3'" lt. Potioliis siibplauo-comprcssns, basi latior, liirto- piibesroiis, vix 2"' \g. Stipiilao lato-lanccolatae, longis- siine Pt Unufi miicronatao, basi pi'tiolo vix adnatae, nervoso- sliiat;)**, liirlae, V-j." lg., dfu-idiiao. Slipcllae 2 eubulatae, persistciitcs, siib 2'" lg. Floros racomosi , racemis termina- libus et latPialibus apico caulis aphyllo collocatis, Peduncu- Ins siilicomprcssus, liirtollo -tomoutosus, loiigiliulinc varins, florcä miiltos goroiis, latoralis saepe basi stipiilis fiiltus. Bra- ctoa oblongo-lanceolata, stipiilis similis minor, 2 — 4''' lg., dciidiia. rcdicolli filiformes, tcretcs, subcrccto-patiili , liirto- £ piibcsrcntes, sacpe gomini, cirr, 3"' Ig. Calyx ciipulatus, basi aciitiiisciiliis, proriiiidc bilabiatus, pubernlus et hirto- pilosHS, 2''' lg.: labiiim siipcrins bidoiitatum, inferiiis pro- funde 3-lidiim, oiuiiildis dcntibns aciitis. Corolla calycem subduplo siiitorans, (coeriilea?): vexilltim patens, obovatura, basi ciiiK'atiim ; alac crcctae, rarinae adpressae, brovi stipi- tatao, lamiiia oblique oblouga dorso convcxa antice couca- viuscula apicc rotuudata basi brevi deutata; carina bipes, petalis toto dorso couuatis, apicc rotundatis. Stamina 10, i 9Ö antice' siipm diadelphca, filamcntorum vagiiia infra intcgra, scd dcnique tota fissa: anthcrae conformes, in alabastro li- neari-obloiigae, doniqiic suboralcs. Ovarium lincari-com- pressTim, adpresso-hirsutnm; Stylus comprcssns, apice cur- vatns, glabor ; Stigma capitellatum. Lcgumou sessile, basl I caljce et fiiamcnlis pcrsistentibus circumdatum , circ. 5-arti- ciilatiim, styli basi apiciilatnm, ^"' Jg., \"' lt.; articiili oTali- oblong!, comprossiiiscnli, iitraqne sutiira couvexi, basi i et apice cum aliis coiinati , hirtello- pubescentes et hirto-pilosi. > Unicum observavi spocimen fructu maturo , sed in hoc tantnm imicus aderat articulus , oblongus, parum compressus: valvis membrauaceis hirto-pilosis. Semen subreniforme, \"' lg,, ^jJ" lt., testa laevi nitida fnsca. Alburaen valde tenue. Co- tyledonos oblongae, crassiuscnlae ; radicula nnciuato-inflexa, semen dimidium aequans. Hbt. In Montevideo; Sellow leg. Var, ß. Alia specimina qnorum radicem non vidi dif- ferunt caulc inferne glabrato, foliis inferioribus angustioribns ; lanceolato -oblongis, Acribus saepe niajoribus calyccm triplo ( snperantibus. i Hbt. lu Montevideo aliisque locis Brasil, raerid.; Sel- low leg. §. 2. trifoliolata. 2. D. subsecundnm n. caule erccto ? sufl'nitescente snb- hamoso-pubescente, petiolo infra jugum brevissimo supra elongato, foliolis oblonge - lanceolatis snbacutis imprimis sn- btis pnbescentibns glancis, inflorescentia paniculata ampla, le- ^mine snbsecundo glabrato articulis sub-5 oblongis. Caulis erectns? supernc ramosus, pennae ci'assae oras- sitie, pubescens; pubes saepe apice lianiata. Folia sparsn, trifoliolata, superiora tantum vidi. Stipulae geniinac, «• basi 7* 100 lala iiiKoiia lancoolatac, animinatftp, scariosao, nervoso- slriatac, j)ari'o piloso - piilioscoiitivs , sulisoinipollicaics, deri- «Iiiae. Sliprllas iioii \iili, l'ctiolns iiilVa jnj;um hiovls vix W" lii. , siiina jiii;\iin ultra sciiiipollicaris, torcs , siipra oa- ualirnlatiis, sliialus, piilicscciiti - siiltliirsutiis. Foliola 2 liifo- ri(»ra ojjposiia , Iirevi pclioliilala , oliloiii^o-laiicoolata, suIj- anila, lirovissimc inuciouata, siipra paroo brovissimc piihi'- nila, suldiis adprpsse pubescciitia, norvoso -vcnoso reticiilata, r\ri\ 2'y(," lg'., Sil!) '/o" It., rigide iiKMiihrauacca; foliolnm terminale similliiniim, pl<'nim(|ii<' jjaiilo longiiis, Interdnm nl)tiisiim. Raooini amplam paiiiciiiain formanf ; pcdunculis pii- bcsrontiliiis 2 — 3" leiii^is. rcdicolli iniilti, lijiformps, teniips, piiliovHli, 4'" lg., frMftifcri siihspcundi. Floros non vidi. Le- üiimpn stipitatum, 2 — 5-articulatiiin, snbglahratum , siiliapi- culatiim, 4 — 9'" 1;^. Stipps tpips, siipcriip coinpressns, te- iinis, circ. 1'^^ lii,". , interdnm arlirnlo infuno ahortivo longinr. I' Arlirnli ovali - ohiongi valvis ronvcxis nprvoso - roticnlatis nipinliraiiaccis. Rempn ferp antprioris. ilal). In IJrasil. niPrld.-, Sellow jpg. 3. 1). brcvipcs n. canle pipcto frntpscpntP ramisfjue vii- gatis dpnsp tomentoso-])n]»PsrPntibns , foliolis obovato-ohlon- f!;is snittns pallidis ntiinfjne subtns magis pnbescentibiis, pp- tinlo brpvissinio, raccmis terminalibus, Ipgnminp piloso-pn- bpscentp articnlis 3 — 5 snl)ovali -rotnndis latis. Caulis Pi'Pctns, Ipfps, pariim siriatus, frntoscpns, apirc parura ramosns, podalis pt ultra, dpiisr pt molli tompiitoso- pnbpsrens; rajni prppto-patpntcs , virjiali; pnhps snbalbida aut px alliido fnsppsppns. Fi)lia sjjarsa. Slipnlap 2 snbn]ato> jancpolatap, lompntoso- pnbescontp.s, 3"' le:. , dpcidnap. Pc- tirtliis pprbrpvis; infra juirnm rix 2"' Ig'., sn])ra brovior aut 'üibnnllns (srd foliolnm lorminale spmppr pptiolnla(nm) sonii- tprps, iil ranlis pnbpscpns. Stippilap folioli (ermiualis 2 li- J . 101 uoari-subulatae, in lolioli lateralis latcrc cxtcrion; siugulae, iit caulis piibesceutes, rix 2'" Ig., deciduac. Foliola brc- vissime petiolulata, obovato-oblonga, basi ciineata, apice rotundata, mucromilala, sn])tns pallldiora, vciioso- nervosa, utrinque siibtus mai!,is albido adpresse pnbesceutia , paruin ultra pollicaria, 2 — 3^'' lt., terminale pleruraque lougins. Flores apice caulis et ramornm raccmosi inflarescentiam amplam f efficiunt, saepe basi raeemoruni teriniualium laterales i»ro- rnrapuut. Pedunciilus canli siinillimus, tennior, apice saepe curvatus, multiflorus. Pedicelli singnli binive teretes, erecto - patentes, dense pubescentes, sub 2'" lg., lloribiis articulatis. Bractea subulato-lanceolata, concava, extus dense pubcsceus, 2'" lg., caduca. Caljx bilabiatus, pubescens, vix 2''' lg.; labium superius bidentatum, inferins 3-partitiira, lacinia in- fima prodacta. Corolla caljcem dnplo triplove siiperans, Desmodii Pachyrliizi similliina. Stamina siiperne snpra dia- dclpha, infra yagiua integra dcuique fissa. Ovarium birsuto- piibesccns'; Stylus curvatus, apice glaliratus. Legumen bre- vissirae stipitatum, 4-artlciiiatum , antice minus profunde si- uuatum, piloso- pubescens, subpollicaro, 2''' lt. Articuli sub- compre'ssi, ex rotundo- ovali- oblongi , membrauacei, reticu- lati, maturi secedentes. Semen ut in D. Pachyrliizo, sed te- sta magis rubicuudo fucata. Hbt. In Montevideo; Sellow leg. 4. Z>. leiocarpum G. Don. (syst. G. B. 2. p. 294) caulfe erecto suffrutesc^nte hamato-pubcsceute, foliolis ovato elli- pticove oblongis adpresse pubescentibns memliranaceis, sti- pulis ovato- lauceolatis inaequilatcro-curvatis, iullorcscentia ampla paniculata, lej^umine subpuberuio articulis 2 — 5 ovali - oblongis. Hedysarum leiocarpum Spr. ! syst. 3. p. 316. Hbt. 1u Montevideo; S«'llow leg. 102 ß. foliolis parum ürniloribiLa siiliUis mai!;is pubcscciitibus; stipollis paniin lulioribus subscarinsis. Ilbt. hl Brasil, mcrid. ; Sollow loi?. iiitcr Campos et Victoria. Caulis leres, frutcsceiis, erictiis, siiporuc ramulosus, pii- besceiis, intcrdum riibcllo - maculatiis. Ptibes ut iu tota planta (excepto logumine) apice saepc haraata. Folia sparsa. Sti- pulae geminae, ovato-lancoolalac, acumiuato-acuta»^, basi iuaeqiiilaterao, obliqiiae, siibilimidiatao, hiuc convoxac, uer- voso-striatae, parcc pubcscoatcs, 4'" la^. , deiiiqiie dcciduae. Stipellae folioli tcrininalis 2 lincari - subiilatac, tomciitoso- pnbescentes , foliolorum latcralium siiiü,ula cxteriorc latcre lan- cpolato-subulata, 2"' lg. Potiolus iufra JTi2;um tercs, vix ca- naliculatus, basi panim dilatatiis, adpresse pubescens, 2 — 4"' lg., supra jugum snpra caualiculatus 3'" lg. Foliola brevi- petioliiiata (petiolulo tcreti liirsuto-pubcsccnte) 2 inferiora op- posita, obloiiga, apice rotuudata aut aoutiusciila, inucrouu- j lata, tcnui-raoinbranacea, supra biiic inde pilis couspcrsa, snbtus iucana adpresse pubescciitia ibiqtie proininenti -nervosa, 15'" lg., sub 10'" lt.; foliolum terminale ovato- aiit rhom- heo-oblongum, interdum lanceolato-oblongum, 2" lg., 1'/.:'^ it., alias simillimum. Indorcscentia ampla, paniciilata, ra- cemis terminalibiis et axillaribiis loiigis muUilloris. Pcduiicii- lus tercs, parum pu)>orulus, longiliuline varius. Pedicelli tcr retes , patiili , singiili bini ternive , imlxTuli, 3 — 4'" lg. Florcs omniiio anterioris; ovarinm parcc pubescens, stjlus glaber. Leg. artictilis inferioribus saepc pluribus abortivis longe stipitatum, plerumque 4-articnlalum. pnbcrulum ; arti- culi ovali- obloiigi , comprrssi, valvis parum convexis mem- branaccis Icviter reticulatis, 2'" longi, l^/.j^"' \sX\. — Var. /:/ l'raeter notas iudicatas simillima; legumcn 6-articulatnm vidi; seraina malura lenticulari-compressa, ovalia, tcsta uiti(|a laevi «»ubbruimoa, \'" longa, parum aiigustiora. 103 5. D* venosum u. caule siiffriitescente ciecto jjiiIh^ i»;i- inata liirto, foliolis obovato vcl elliptico obloiigis rigidis parce hirtellis suhtus pallldis, iiiÜoroscentia ainpla paniciilata, Ic- giiiniue pubescoiitc articulis sub-5 subovalibiis. Differt ab anteriore imprlmis foliolis rigide incmbraiia- ceis snbcoriaceis subttis voiiis multo mai^is proiniiientibns hinc iude pilis siugulis pubesceiitibiis , pctiolo iufia jni^mii sacpc multo longlore (ustjiie 9''' loni^o ) iutordiini veio etiam bro- vissirao, legumiiie magis piibosceute; sfipuias cadjicas uou vidi. Hbt. In Brasil, merid. ; Sello\? leg'. 6. D, cliscolor n. caiilc frntcsccnto orceto liirsiit'! - to- mentoso, stipiiüs e basi lata lauceolato -aciiminatis Scriceo- pubesccntibus fo.liolis v,x ovali ovatis aut obovatis ntrinqao molli et hirsuto pubescentibus subtus pallidis, inllorescentia ainpla pauiculala. Caulis teres, fnitcsccns, ot inllorescentia liirsnto - pnbi^- scens. Stipnlao o basi lata subtriquetra obliqna lanceolatn - acuminatae, hirsnto-pnbesccntes, 3'"lona:ae, in inllorescentia basi ramornm longins persistentes. Petiolns teres, nt caniis pubescens, inl'ra jiiga 10'^' supra 5'" longus. Stipcllae ut in ccteris disposilae, acuminato-lauceolatae, striatae, pube- scentes, sub 3'" Ij^. Foliola brcvi-petiolnlata," oblonga ova- tove oblonga, nUinfjuc subtus magis adpressc molli pubo- sccntia, subtus subglauio-incana et nervis magis prominen- til)U3, crasso-membranaeca, plerumquc l'/a^' lg., l" !(.; terminale saepe oboVatum majiis. Inllorescentia raniosa, pa- nieulata, apbylla, superne sordido pubescens, inferne ut cau- lis pube aureo-fusca subbirsuta. Peilicolli ti^rctos, filiformes, pubcscentes, plerumque bini vcl sInguli rarius terni pafenli- erecti, 3'" lg. Floros cneriilei, siib 3 "Mg. Calvx adpresse piloso -pubescens. Stamina antice supra diadelpba inlVa va- gina integra, 104 Adt'st siMfimou altcnim siinillimuiu scd v.ild»? mancuni, folinlis |)nriiin inajurlhus snpra trialti'is siuc $ti|)iili9 ad baslu raniniinn inllorosoontiap; liiijus logumina matiira vidi 3-arti- ciilala, piibe deiisa brcvi apice liamata tocta, arliciilis siil>- fompiTSsis ohloiigis. Halj. In Bras. mcrid. ; Sellow loa. B. Leguyninis articulis spiralücr contortis, 7. D. phi/socarpos n. canlc frnlesct'utc liamato- pubc- sceiito, t'oliolis laforalibiis ohiongis apico rotiindatis tcrrainali ovato - ohloiigo siibtus incaiiis piibescentibns , iullorcscentia ainpla paiiiciilata , lei^iiiniue ploruinque glabrato articulis 3 — 6 tiimidinscnlis siibdiaphauis torliiosis. Caiilis fnitescens, tores, parce pnbesccus, ramosus ; pu- bes ut iu tota planta brevis, apice haniata. Stipulac e basi lata laiiceolato-aciimiiiatae, norvoso-striafap, scariosae, pi- loso -pubcsfeiites, dcniasi calyce et staminum vagiiia primo cn- rolla quoqnc marclda iMclusnm; matnrnm uou completum vidi tautnm 4-artioiilatiiin. HL articuli cyliudrici sunt, ntroqnc fiiic trnncati ilii(|iie clansi et sccedoutes, iiidehiscentos, mono- spermi, crassitic fero canlis, pericarpio subcoriacco-mombra- naceo cxtirs Tiridi intus pilis contcxtis pnbescentp, lonj^itudine varii (3 — 6'"). Leguraeu spinimaturuni vidi integrum 10- articulatuin, ultra 3" longnm, in quo adhuc Stylus persistit scd crassior uou factus vcrosimilc postoa plus minus cvane- scit. Semen fiiniculo vix conspicno affixum, snbanatropum, lenticulari -comprcssum, angustura, circ. 3'" longnra, nou ^1-2,'" latum; testa nitida, subbiunuea; hilus impressio rotunda parum infra verticem sita. Embryo albuniine touui inclusus; cotylcdones teuues , subplanac, quam radicula triplo longio- res; radicula (supora) exserta, subrecta, apicc parumper cur- vata; plumula vix conspirua. Ad Cartliagcna de Colombia logit Bilbcrg. (V. s. in Hrb. R. Berol.) Sect. II. Ccdjj: tubuloso-campanulatus ^ orc b-dentato inter dcntes sctaccos sjibtruncato, 2. R, ßrasilicnsis w. foliolis 4-jugis subovaii obova- tis, iloribns subbinis axillaribns. Praeter sectionis eharacteres et florcs non raceraosos priori valdc similis, sed magis glaber. Petiolus teres, supra cana- liculatus, inferne saepe hispidulo-pubescens, 3*/^" longns, ut in priorc anfracto - flexuosus et foliola codem modo (quo superiora eo magis approximata) gerons. Foliola ovali vel oblonga obovata, raucrouulata, subtus glaucescentia , nsque 111 14'" Ig., 11'" lt. Stipulao c basi lata brcTi acuminatao, lirmac, pnbesceutes, persistentes, circ. 1 Y^'" lö« Fiores ple- nimqne bini in pcdunculo tercti brevissimo ; pedicelli teretes, subglabri et ipsi brevissimi (vix 1'" lg.). Calyx campanu- lato- tubulosiis, quam in anteriore longior, ore 5-dontato in- ter dentos subtruncato , dontibus setaceis tubo mnito breviori- biis subaequalibus. Coroila calycem subtriplo superans usque 9'" lg. Petala longe stipitata, stipitibus caljcem snperanti- büs. Vexilliim erecto-patens, obovato-rotundiim, ap'cc pro- funde eraarginatuni, basi in nnguem attenuatum; alac erectae, iamina oblonga apice rotunda basi antice dentata foveolato- ni^osa; carina stipitato -bipes, erecta petaiis oblougis apice lotiindatis antice liberis basi dentatis. Stamina et ovarinm ;iiilcrioris ; sed styliim incoluniem non vidi. Leg. non plane niaturum vidi, circ. 14-articulatiim, ad articnla parum raa- uis incrassatnra, apice longe apicnlatnm, e longitudine stria- tu'.a, snbglabrum, quam in anteriore parum crassius, 6'" longuni. H!jt. In Bras. mcrid. ; Sellow log. inter Campos et Vi- ctoria. 3. il. acutifolius n. foiiolis 4-jugis ellipticis ovatisvc acutis , lloribns subsingulis. Ab anteriore imprirais diffcrt foiiolis ellipticis aut ovatis .H-iitis mucronatis l'/o" Ig., 10'" lt. Fiores fcre semper ^iiiguii longius pediccllali, pedicelli circ. 4"' Ig. Fiores non 'i. Leg. tantum immaturum observavi anferioris simillimura. Ilbt. In Brasil, nierid. ; Sellow le;^. I A u f r u f II n d B i M e \ .1 11 d i e verehrlichen Mitglieder des Wiiitembcrgischcn naturhisto- rischen Reisevereins und an alle Freunde der Naturkunde, insbesondere der Botanik, zunächst Schimpers Abyssinische Reise betreffend. TT ir sind don Mitgliedorn iiusors Vereins, nachdem wir ge- raume Zeit denselben keine ]VIittheiliin<>:en i>omacht haben, anch wieder Nachricht über den Stand der Angelegtuiheiten des Vereins zu licben schuldig. Durch das ehrende Vertrauen, mit welchem so viole hochgeschcätzte Freunde, Gönner und Unterstützer der Sache des Vereins in den letzten Jahren uns erfreuten, und uns zugleich zu freundlichem Danke verpflich- teten, wurde es möglich, die Reise nach Aegypten, nachdem Sinai und in das glückliche Arabien ausführen zu lassen, während wir gleichzeitig durch Saniinluugen in Caucasien und Nordamerika den verschiedenen Wünschen unserer Freunde entgegenzukommen suchten. Grössteutheils sind die Ergeb- nisse dieser Sammlungen bereits in den Händen der Pränu- meranten, und die wenigen Mitglieder, deren Ansprüche noch 113 nicht vollständig befriedigt sejii sollten, werden das ihnen etwa noch Fehlende mit dieser Anzeige oder in kurzer Zeit erhalten. I Die schönen Resultate der Reise in Aegypten und Ära- ' bien ermuthigtcn uns, den nrspriingllcli von uns gefassten Plan, die Reise wo möglich bis nach u4.h)jssinien auszudeh- nen, laut unsrer Anzeige vom 16. Dec. 1836 auszuführen. I Die von manchen Seiten her gewünschte Untersuphung dieses I bis jetzt nur ganz oberflächlich gekannten, durch seine geo- \ graphische Lage nnd physische Beschaffenheit so ungemein : interessanten Erdstrichs (der Afrikanischen Schweiz) schien , uns ebenso sehr im Interesse der Mitglieder des Vereins wie der Wissenschaft zu liegen, und in der Hoffnung, bei dieser Unternehmung die nöthige Theilnahme und Unterstützung zu finden, rüsteten wir den Reisenden mit einer zur ersten Aus- führung nothwendigeu Summe Geldes aus. Wenn nun auch unsern Erwartungen in Hinsicht auf die Theilnahme der Ver- eins-3Iitglieder von manchen Seiten so entsprochen wurde, dass unsere ersten Vorschüsse zu dieser Reise, welche wir vorläufig für hinreichend gehalten hatten, gedeckt wurden, so zeigte sich doch bald, dass die Reise mit weit bedeuten- deren Kosten verbunden sey, als wir erwartet hatten. Schon die Ausrüstung cfazu, welche der Reisende in grösserem Maass- stab einrichten zu müssen glaubte, als wir uns gedacht hat- ton, dann Unglücksfälle, welche ihn unterwegs aufhielten, vorzüglich aber die Nothwendigkeit, durch wohl angebrachte bald freiwillige, bald abgedrungene Geschenke theils die Mög- lichkeit der Fortsetzung der Reise, theils die Gelegenheit zu sicherer Erreichung der Zwecke der Reise zu gewinnen, ver- anlassten diese nicht berechnete Vergrösserung der Kosten, Avonach der Reisende schon vor seiner Ankunft in dem Lande, wo er nun arbeite]! soll, die Hülfe eines Englischen Gousu- nr Bd. IS Heft. 8 114 lar- A2,ontoii njisiucilu'ii mnssic, iWv iluii .luf iinseru Credit ilic iliini!,onutiirii; zu l5 Fl. (oder 33 Frani^), den späler sicli ineldoudcn IJehlialK-rn aljer zu 20 Fl. rluin. (oder 42 Francs) zu iieieilinen seyn wird. Ueliris:ens neli- nien uir wie Iiisher für diese Reist' aiuh kleinere Präuunic- raliouen von 30 — 60 Fl. an, welche jedoch imr ein Pieclil auf 2 oder 4 Centiuien im ]*r;'numeralIons|)reise hpüriinden köni;!ii. jr/r sprechen nocinnals die Hoffnung ans, dass kein Freund der ßolaniJc , der 31ittcl hat y numenllich die öffentlichen Naturalien -Cahinctc , am ivcnigsten aber un- sere bisherigen T'^creins- Mitglieder uns bei dieser wich- tigen Unternehmung im Stiche lassen werden, und glau- ben, dass insbesondere für Deutschland diese Reise eine Ehrensache sey. Da der Reisende auch zooloüiscke Go,ü:enstäi!de saminelf, insbesondere Vonelhälife, Fische und Conchylien, so köiineii die Freunde dieser Gegenstände durch beliebige Pränumera- tionen sich einen yerhäUnissmässigen Antheil auch hievoii si- chern, wobei übrigens bemerkt wiid, dass Pränumerationen zu dieser -Pieisc die Natur von Actien liaben, deren Wcrili dnrcli die Umstände sinkt oder sleigi. Je grösser aber die Unterstützungen sind, die dem Reisenden znliicsscn und sei- nen Aufenthalt verlängern und sicherstellen, desto grössere HoiTnnngen dürfen sicli die Tlieiiueliuier machen. Den Freunden der Georgisch -Caucasischen Pllanzen er- theileii Avir die Nachricht, dass wieder neue Sendungen von Herrn Uohenacivcr angelangt sind. Diese werden 200 Arten enthalten, welche fast dnrchgeheuds früher 2,ar nicht 119 oder nur in einzelnen Exemplareu eingesaadl worden sind. N alleres liierüber besagt das nnlenstehende Verzeicliniss. Von Nordanierikanischeu Pllanzen des seel. Dr. I'ru/iA sind Sammlungen von 100 nnd 200 Arten vorhanden, welche z" 12 Fl. und 24 Fl. abgegeben werden , nachdem die Prü- numcratiouszeit zu 11 Fl. für die Centurie voriÜior ist. Endlich sind wir auch im Stande, uusern vcrehrtcu Ver- einsmitgliedern nnd andern Liebhaborn Sammlungen getrock- neter Pllanzen aus Neuholland anznbieten, nachdem die Kön. botanische Gesellschaft in Regensbnrg uns die von Dr. Lhotsli/ bei Sidnei/ nnd Port Jackson gesammelten Pllanzen, welche ihr von jenem Reisenden zur Verwerthung übersandt nnd von nns bestimmt worden sind, in (Kommission übergeben hat. Wir haben Sammlungen von 100 nnd 200 Arten anznbieten, jene zu 15 Fl., diese zu 30 Fl., und bemerken, dass diese Sammlungen für diejenigen, welche die Sieber^schcii Samm- lungen nicht besitzen, sehr interessant sind, um so mehr da die Exemplare ohne Vergleich schöner und vollständiger sind, als die anderwärts angeboteneu Reste der St'eber'' sehen Pllanzen. Esslingen bei Stuttgart, im Januar 1838. Professor Hochstefter, Dr. Sieudel, 120 V c r z e i 0 h II i s s der I»ci der Dircclion des iiatiirliistorisclieii Rpiscvcrcins in EssHni!,on (hei Stnftijart) vorr;itlii2;on Samnilimgcu getrock- iiotor Pflanzen. A. Georgisch ' Caucasische PJlanzen [\oü Hohenaclcr ge- sammelt) 3tc 11. 4te Lieferung, 150 Arten zn 18 Fl. rli. (= 39 Frcs.) 4lc Lieferung allein 120 „ „ 15 Fl. rh. (=. 33 Frcs.) 5te „ 200 „ „ 25F1. rh. (= 54Frcs.) B. Nordamerikamsche Pßanzcn (vom scel. Dr. Frank iin Staate X)hio gesanimcjl) Sammlungon von 100 Arten zu 12Fl.rh. (= 25 Frcs.) „ „ 200 „ „ 21 Fl. rh. (= 50 Frcs.) C. Arabische Pflanzen (von W. ScTtirnper theils Ära Sinai theils im Hedschas gesammelt) Hiervon sind noch übrig: Sammlungen von 200 Arten zu 30 Fl. (= 65 Frcs.) D. NeuhoUündische Pßanzcn (von Dr. Lhotsly gesammelt) Sammlungen von 100 Arten zu 15 Fl. rh. (= 33 Frcs.) „ „ 200 „ „ 30 Fl. rh. (= 65 Frcs.) E. Aul" die Ahtjssinischen Pßanzcn , welche zu erwarten stehen, wird in GemJissheit vorstehenden Aufrufs mit 30 — 60 — 120 — 180 Fl. rh. (= 65 — 130 — 260 — 390 Frcs.) pranumerirt. Bei allen diesen IMIanzen wird sogleidi liei der Bestel- lung portofreie Einsendung des Betrags erwartet, entweder ; 121 haar in g;uten Münzsorten , oder in sichern Wechseln aut Augsburg, Frankfurt oder Leipzig. Man wendet sieh an ei- nen der beiden Unterzeichneten. A. Verzeichniss einiger seltener Arten aus der 5ten Lieferung der Georgisch - Caucasischen Pflanzen. (Die mit * bezeiclineten Arten sind in den meisteu, die übrigen iu allen Sammlungen vorhanden.) Acer ibericum. MB, Aconitum Orientale. Mill, Aeluro- pus villosus. Trin, Aetliionema crist.ituin. 1)C, Alliiim pa- radoxura. Litt, * Amlilvocarpum inuloides. Fisch, et Meyer, Aminannia n. sp.? *Anlhriscus neraorosa. Spr, *Artcnii- sia alpina. Bhrst. A. anuua. hin, A. fasciculata. Bbrst, Aspidiiim affine. Fisch, et 3Ieijcr. Astragalu s brach rcar- puR. Bhrst. A. denudatns. Stev. A. pycnophjllus. Stcv. Atriplcx uiicranlha. 3Ietjcr, — Botryadenia (imelini. Fisch, et Mcijer, (Myriactis Gmelini. Dcc, Pr. V. 209.) *Bro- niiis albidus. Bhrst. *B. brizaeforrais. Fisch, et Metjer, Bunias orieutalis. li, — Cardaininc tenera. Gmeh jun. Car- pesium abrotaiioides. Lin, Carthanius Oxyacantha. 3IB, Cen- taurea ochrolouca. Bbrst, Ccrastium dahuricuni. I*?*sc7/, *Ce- rastinm argenleuni. Bbrst, C. rudcraie. Bbrst, Clematis orien- talis. Lin, *Cleome ornithopodioides. Bbrst, Cirsiuni inca- nuni. 3IB, C. setosuni. Bbrst. Corydalis Marschaliiana. Pers, Cousinia inicrocephala. Fisch, et 31c>jer, Cratae- gus Oliveriana. Bosc, Cr. pcctinata. Bosc, CrncianciJa chlo- rostachys. Fisch, et Mei/cr, Cuscula luonogyna. Vahl. Cy- clamen vernum. Sweet,. Cyperns globosns. ^U, — Oaucns i| pnk'herrimns. Koch. J)elphinium n. sp.? Digitalis ncrrosa. m - ' j Sieud. Diaiilliiis Llboscliilziaiius. UC, — lichiuops persi- di.s. n^ch, l^liiita mai^iiiata. Slcud, et Höchst, (sub l-]. iMi'ita in sihodiila,) Erviigiiim dicliotülnniu. Des/, Erysiinum vfisitolor. Drei Eiipliorljia iiiacroceras. Fisch, ct. Mcijcr. EvouYiniis vt'lutiua. Fisch, et 3Ieißcr. — Festiu-u ri^^scojis. Tritt. — Galatella piiiu'lata. Oiss. Gloditsihia caspica. /)c*/'. ülvcvrrliiza liirsiita. Liii. ldl>acliia lacvigafa. Dcc, Goiif- ' Icia Hüloslca. C. A. Mcijcr. — Ilaloj^otoii spinosissimus. Fische et Meijcr. ■ — : ^lIolKMiaikcra bupk'iirifolia. Fisch, et ßlcj/er, Ililiaiitlicmmn iiiloticiim. JJC. IlfiatliMMii i)ubesceiis. Bbrnt. Ilippomaratliniiu crispum. Koch, — Imperatoria caucasica. Spr, Jiirinoa spoctabilis. Fisch, et Mei/er, — . Lasouycliium Steplianiaiuiin. IFilld, Lepidium propinquuiii. , Fisch, et Mcijcr, L. vosicarimn. Lin, Llliiim mouadelphuiü. Bess, Linuiii squaiualum. Huds, — Matlhiola odoratissi- i ma. Rßr, — ■ ^Nitraria caspica. Willd, *Nolliolaeua ma- crantba. llBr, — Oldciilaiidia ramosissima. Fisch. Ouosma microcarpnm. Stev, 0. setosiiin. Ledeb. Orobus cjaneus. ; Ster, — Paconia coralliiia. Rctz. Pastinaca latifolia DC, \ Papavcr comimiiatnm. Fisch . et Mcjjer, Plauta^o c(isp\a. Fisch, i et Meyer, PI. villosa. Mönch. Priniula niacrocalyx. Bung, i PoaHolieuackeri.T/v'«. PolygalaHohciiackeri.jFe'Ac/j.c^ilifej/cr. i Pülysioiium tinrtorium. Lour, Psiloiicma dasycarpura. C. A, Mcijcr. *Ptprothoca bifida. Fisch, et 31c ijer. *Pvrethrinn mvriopliyllnio. Bbrst. *P. sericcum. Bbrst. — Qiiercus ca- staueaefolia. Fisch, et 3Jeijer, *Q. iborica. Stev. Q. ma- ■ i-rauthera. Fisch, et 3Ieijer. — * Reseda globiilosa. Fisch, et Mcijcr. Rbamnus jrrandifolia. /*'zsrÄ. c^Mt II. parviflorum Willd. — Cirsiuni altissimum sched. 1835 ist C. disco- lor Spr. {Willd.) — Coreopsis alata schcd, 1835 ist Helenium autumnale L, 125 C. Einige nähere Bestimmungen der Aegyptisch- Arabischen Pflanzen. CDa die Etiquetteii, unter welchen diese Pflanzen ausgegeben wur- den, Nummern haben, so genügt es, hier nur die Nummern zu citi- ren und die neueren Bestimmungen beizusetzenO Wenn es auffallon sollte, dass sich in die früheren Be- Rtimraiin.^en hin und wieder Fehler eingeschlichen hatten, so bitten wir zu bemcrlven, dass wir bei so vielen Arbeiten für den Verein nicht immer hinreichende Zeit auf die Bestim- mungen verwenden können, nicht im Besitze grosser Biblio- theken nns befinden und die neuesten literarischen Werk^ nicht so schnell zu Gesicht bekommen, als wir selbst wünschen möchten, ünsre ersten Bestimmungen sind aus diesen Grün- den immer nur als vorlauHge zu betrachten — solche vor- läufige Bestimmungen wünschen aber die meisten Theilnchmer Heber, als leere Nummern, die oft erst nach vielen Jahren einen Namen erhalten. Nro. 4. Trigonella arguta Visiant, 11. Francocnria crispa Cass. 12. Picris lyrata Del. (= P. radicata i^^orsX'.?) 17. Brassica Touruefortii Gouan, 48. PanicumPetiverii Trin, 54. Cyperns difformis L, 63. Corchorus olitorius l/. 74. Si- napis Allionii Jacq. 76. Siiene villosa DeL 87. Di[)Iotaxis hispida DC, 100. Peniiisetum macrostachvon Fresen. in Mus» Senk. 102. Stipa parviflora Desf, 115. Pennisetura fasci- culatum Trin. (= P. sinaicnm Decaime.) 123. Omphalo- des intermedia Dcrawjc. 131. Siiene conoidea I^, 133. Ko- chia eriophora ScJuad. ( K. latifolia Frcscn. noii dilTert) 147. Siiene macilenta Dccaisnc (mit sehr kleinen Blumen — es muss bemerkt worden, dass eine an- ihoiloii mit 147 Tcrmcii2,t wurde; . araliiciiui l'rcscn,) 169. Rocmo- n | ria n. sp.? (nnu R. liyhrida). 171. Sisymbrium Srhimperi Gat/ynscpt, 17ü. Care\ sinaicaiVecs. (m //"//. ii. sp.) 184. Sal- via descrti Decaisnc, 192. Nasturliiim coroiiopilolium J)cc, var. ■? 193. Spcrgularia (Arenaria) purpurea Pers. 197. Ern- dinm fflaucophyllum ^ft. 199. Erodium laclniatum €av» rar. 203. Plantaiio ariieiitea /?<'.s/". (PI. ovala ForsJc. forsan non diversa.) 205. Moiicaudia terctifolia DC. 220. Arenaria iili- fnrmis Lahiiil. 222. Silene linearis Dccaisne, 241. Re- seda subnlata Dch'le, 257. Liaosyris montaua DC, 258. AJ- linm paljens Decaisnc. 260. Dianthus crinitns Stn, (clef!;ans Urv.) 268 und 285. As(raj>aliis Eeliinus DC, 277. Avcna hirsuta Roth. 283 u. 422. Silene diaulhoidos Pcrs. ■ 291. Po- Ivpoj^ou aral)icus Nces in litt, n. sp. 293. Fraucocuria crispa Cass. 304. Ballota saxatilis Benth. (= Molucella micro- phylla DcL) 312. Piptatherum j;ranilillorum Trin, 313.Plilo- mis llavesccus 3////. (= Pill, aurca Decaisnc.) 320. Scro- pluilaria descrti Dclilc, 348. Arenaria deflcxa Dec, in Fl. sinalca, 356. Ouopordon ambiii;unm l'rcscn, in Mus, Sen- kenb. 372. Altliaea striata DC, 375. Capparis 2,aleata Frc- sen, in Mus. SenJcetib, 383. llordoum pratensc Huds, 391 n. 496. Elcctra araliiea Nces in litt. n. sp. a Schismo (Ele- elra) marijinato iliversa. 397. (iynmarrlicna micraufha DesJ'.? certe Gymnarrhenae species (Nces in litt.), 402. Pappopho- niiu sinaiciim Trin. in Mein, de St. Petersb, anni 1836 — »;ed nobis Boissiera bromoides novnm j^enns a Pappophoro lifue distinetiim et in honorem Dni Clariss. Enm. Boissier, acirriini plantarum senitaloris, qui Genevae domiciliiim habet • 1 nupcr itiT bofanicuni in Hispaniam snsccpit, constitutum. 127 421. Hypericum sinaicnm Höchst, et Steml.w. sp. 419. Men- tha lavendiilaofolia Willd, 444. iMoricaiulia crassifolia Gaij mscr. 512. Autliemis cairica Visianü 762. Cleome Yahliana Freseti. i7i Mus. Se/ilenb, 794. Eutriaua abyssiuica RBr, 796 u. 797. Ccnrliriis tiipsacoid.os RBv.l 813. AnticJiorus dopressiis X^. (siiie dnhjö rocto, scd = Corchoriis tVnticnlosiis p'isiani et C. mlcrnpltyllus Frcscn.) 812. Rhazya stricta Decaisne (in Ann. d. sr. natnr, T. IV.). 815. Diptervijiuni \ glaucnm Decaisnc (Ann. d, sc. nat.). 817. Dunireichera ara- bica Höchst, et Steud. = Scrraoa incana Decaisne in Ann. d. sc. uatur. T. IV, sed non Cavctnillesn y cujns descriptio inultis notis egrea,ie diffort. 832. Astragalus prolixns Sicher^ 836. Balsamodendron gileadcnse ßC, certe plnriraa exempla- \ ri^, praesertim fructifera, scd sjib codcm nnjuero cxcraplaria 1 j»aiLca florifora edita sunt, «jnao potiiis ad B. Opobalsamuni I pertinere videutur). 860. Favsotia longisiliqna Decaisnc, 862. Farsetiae spocicti. potiiis quam Mattliiolae — hinc Far- I selia prostrata Höchst, et Steud. 869. Vernonia cinerea />C. I 873. Glycine rliombifolia WiUd,'\ 898. Maeruae spccies scd I Tix M. unillova Vahl. 941. Diplotaxis eriicoides DC, var. ' 946. r.'rcwia popiilifolia Vahl. 970. [ndiiiofera scniitrijuga l'oisk. D. Bomcikun;; zu den NcuholliitKli.'sclieM Pllan/iCii des Dr. Lhoishy. AusüjOzcichnct scliön sind in diJ'seu S.iiiunlungoa die Fa- milien der Lei!,iiniinosen (Gomphololjiiiin , Viniinaria, Dillwy- nia, Pnltcnaea, Daviesia, Bossiaea, Acacia), der Myrtaceeu (Calythrix , Melali'iica, Eucalyptus, Tieplospcrmum) der Epi- 128 rrideoii ( Stypliclia, Ston.inthora, Loiicopoiidn, Monotocca, Eparris, S[irjMii::oli;i ) sod.iiiii mehrere (jraiuinocn , Cvperafeen, RcstiacciMi uiul die stliöiiea (ieiiora: Anigozauthes, Doryan- tlies, Dianolla, Patersonia ii. s. f. Professor Hochstctter, Dr. Sleudel, AVir 2;lau))oii, dass es nur der Losung dipser Anzeige liedürfc, um die Freunde «ler Botanik zn rerraog'en, durrh Vereinigung ihrer Kräfte znr Vollendung dieses Unternehmens mitzuwirken, wodurch wir mit einer Gegend genauer bekannt werden würden, welche nach dem Wenigen, was von ihr mit- getheilt worden ist, sehr viel Interessantes zu liefern ver- spricht. Die ehrenwerthcn Miinnor, welche sich an die Spitze des Wiirtombergischon nalurhistdrischeu Reisevereins gestellt haben, werden sich durch ihre nnermildlichcn Bemühungen für die Wissenschaft und deren Freunde nenc Verdienste und den lebhaftesten Dank verdienen, der ihnen mit allem Rechte von allen, welche an ihren Unternehmungen Thcil genommen haben, mit Freuden gezollt ist , da es durch sie möglich wurde, Sammlungen zusammenzubringen, welche man früher gar nicht, oder nur selten erwerben konnte. Der Name des Rei- senden hat für die Botaniker einen zu guten Klang, als dass mau nicht das Beste von ihm erwarten dürfte. Der Heraussrcber. U e b c r die Gattim^ LAüROPHYIiliUS THUNB. oder BOTRYCERAS WILLDENOTT V 0 III Professor B ernhardu JLFic (lattuii«»- Laurophyllus, von welcher man bis jetzt nur eine Art, L. capensis , kejint, nnterscliied TJiunberg^ zuerst im Prodrom, plant, capens. (1794) durch folgende Kennzei- chen: Flores polrgami dioici hermaphroditi et masculi. Calyx tctraphyllus. Corolla nuUa. Stamina 4. Germen superum. Stylus unicus. Mit dieser Charakteristik ist sie von Willde- now und sp.äter von Andern ins System aufgenommen wor- den; nur Sprengel weicht llarin ab, indem er sie mit Dilobeia Thouars in eine Gattung unter dem Namen Daphnitis, als D. capensis, vereinigen zu können glaubt, deren Charaktere in einem vierblätterigen Kelche und einem einfachen Griffel liei vier feinen gleich langen Staubfäden gesucht werden , ein Verfahren, über welches die Hrn. Schultes in der Mantissa I Vol. 111. p. 318. sich mit Redit tadelnd geäussert haben. r I Der Gründer der Gattung Laurophyllus hat die Kennzeichen derselben, wie die Flora capensis ed. Schultes |i. 153 lehrt, ' später folgendermassen zu verbessern gesucht: Calvx qnin- 12rBd. 2s Heft. 9 130 <|ii»Ml(Mitalii'^, laciiiiac ovalno olitiHac rroclao viridos, f|nartaiii naitt'in liiH'at" Imi^a»'. Cornlla prnlaiH'iala. Tctala laciniis «alvcis insiMta , liiiearia , loii;>itu(lino lariiiianim calvcis, ro- lloxa, pallidf viridia. Stamiiia: lilanionta qninipic filiforiuia piMM'ta allia liiu'aria loiii;a. Aiillnrat* ovatae didvinae llavao. IJrai-tpac siil» llnrc l)iiiai! altcriiai' suliiilalac orectac. Gcnnpu iiilVriMir^ Diosc C'Iiarakteristilv ist oliiu? ZwcilVI in mehrorcn I Stücken I icluincr als die friilicrc , denn die Blume fehlt nie- mals in den Bliithen; auch dürfte sich in den männlichen di»' «;cfiinrte /alil der Theik' weit liäiilincr als die gevierte zei- cen; doeh slelieii die Blumenblätter nicht auf den Abschnit- ten des Kelches, sondern zwisclien ihnen; auch wird der Kelch nnschiclvlich ein Calyx quinquedentatus genannt, denn L wenn auch die Abschnitte desselben bei seiner a;erinp:en Grösse klein genug sind, so reichen sie doch fast bis auf den Grund, und bilden zwar keinen Calyx 4 — 5 phylliis; wie die frühere Charakteristik angiebt, alier doch einen Calyx 4 — 5 parti- tus. Die I rsache, warum Thunberg über die Lage des Ovariums zweifelhaft wird, darf man wohl mit Recht darin suchen, dass er bei der spätem Charakteristik blos männ- liche Bliithen vor sich hatte; daher sagt er aucli von ihnen: „videntur esse dioici", und schreibt ihnen lange Filamente zu, wiewohl sie bei den Zwitterbliithen kurz genug sind. Die Frucht, welche Thunberg nnbeschriel)en lässt, kann fnglicli für ciiip trockene, stark zusammengedrückte eirundliche Steinfruciit erklärt werden, deren äussere Substanz aus einer dünnen bräunliehen Haut besteht, welche auf beiden Seifen der Länge nach von einigen Runzeln fast bis zur Spitze durch- zogen wird. Die von dieser Haut sehr. lose umgebene Nuss ist ebenfalls stark zusammengedrückt, oval, ziemlich hart, weisslich , und enibill in ihrer Hühlung einen einzigen Saa- men , welcher indi's;seii in den in unseren Gärten erzeugten 131 Friichtcu (vielleicht weil die Aiithereu der Zwitterblüthen kaum Tollkommeneii Pollen ausbilden, und keine männliche Pflanze in der Nähe ist) gewöhnlich unvollständig entwickelt gefun- den wird; ich habe wenigstens bei solchen Saamen in der Höhlung der Nuss statt des Embryo immer nur ein vertrock- netes Eichen gefunden. Dieses Eichen ist unter der Spitze inv einem Winkel der Hölile der Nass befestigt und hängt vom Nabelstrange herab. Die Früchte, welche ich bisher aus dem Vaterlande der Pflanze erhielt, waren alle, mit Aus- nahme einer einzigen, von Insccten angestochen, und da es mir nicht gelang, bei der Untersuchung dieser einzigen alles deutlich zu sehen, so bin ich ausser Stande, davon eine voll- ständige Beschreibung zu geben. Indessen ist so viel rich- tig, dass diese Saamen kein Eiweiss enthalten, und dass der Embryo, Avelcher die ganze innere Höhle der Nuss einnimmt, und bloss von einer dünnen Schale bedeckt wird, aus zwei etwas fleischigen, schwadi planconvexen , fast platten Koty- ledonen besteht. Wahrscheinlich liegt er umgekehrt, biegt das Schnäbelchen um , so dass es auf die Trennungslinie der Kotyledonen zu liegen kömmt, und richtet es nach dem Nabel. Die Gattung Botryceras, welche Willdenow im fünften Jahrgange (1811) des Berliner Mag. für d. n. Entdeckungen S. 396 nach don Charakteren, die ihm Villars milgetheilt hatte, nebst der Abbildung eines kleinen Zweiges der einzi- gen bekannten Art, B. laurinum, bekannt maclite, ist, wie bereits die Hrn. Herausgeber des Hort. reg. Monaccensis be- merkt haben, dieselbe, und Botryceras laurinum kann blos für Synonym von Laurophyllus capensis, oder, Avenn man es streng nehmen will, für das der Pflanze mit Zwitterl)lüthen gelten; doch erhielt ich schon vor zwanzig Jahren auch die männliche Pflanzen unter diesem Namen aus einem Garten. Die Ursache, warum man die Ucbercinstimmung dieser Gat- 9* I 132 tiing;on so laus,»' vi^kniint hat, sclicinl vorzügliili darin jj,e- siioht «(MiltMi zu iniissoii, «lass TJninliorj!: don Uiilprschied zwiscluMi iiKiiinliclii'ii und ZuillfrliliilluMi niclil dentlirli i!,"C- nnz darslt'llt, und «lic Friioht iiiilicscliriolioii lässt; dalior man ■* in niancjicn (i;iil«Mi dio männliclio Pllanzo für Laiirophyllns capcnsis und die zwitlorigc für nolrvicras lanrinnin zoi^. Viol- leirhl ha( anili dio nnriclif !::,•(' AnnalM-, da^s IctzttMo auf Nrn- holland zu llaiiso soy, dazn li»Müolraiicn, diesen Irrtlinm zn uutorhaltcn. Die Charaktere, uelelie >Villdenow a. a. Orte von BotrTceras niiltheilt, hedürfm lianptsäehlicli in Ansehnnii- der Frnelit einer Berielitignng: das Semen ovaliim compres- snra , wovon dasclhst j^esproclien wird, ist niinilieli nirlits an- deres, als die kleine Nnss, welelie die Driipa enthält. Die'Hrn. Verfasser des Hort. re«»-. Monacccnsis haben die Benenunng Botryeeras der von Lanrophyllus vorgezogen, und allerdings ist letzlere weder ganz spraehrirlilig, indem Lan- rns kein grieeliiseh AVort ist, noeli vollkommen treffend, da kein Botaniker so stark sägezälinigo Blätter, wie sie L. ca- pensis besitzt, den Lorbeerblättern sehieklieh vergleichen kann. Da indessen Lanrophyllns die bei weitein ältere Benennnng der Gattnng ist, so kann man sie bei!)eliahen, nnd zwar nm so mehr, weil, wenn alle nnrichtige Benennnngen ansgemärzt werden sollten, noch viele/ andere dies Schicksal tlieilen mnsstcn. Im natürlichen System bat man l»isber die riattiing Lan- rophyllus gewöhnlich zn den Gattungen von ungewisser Stel- lung gezählt, Botryeeras aber, wegen der Aehnlichkeit, wel- che AVilldenow zwischen ihr und Cenarrbenes zu finden glaubte, oft (jedocji meist zweifelhaft) zu den Proteaceen gestellt. In- dessen ist nicht nur die Aehnlichkeit mit Cenarrhenes blos scheinbar, sondern es lassen auch der nicht röhrige, oft fünf- theiliijp Kelch, die vorhandenen Blumenblätter und das hän- 133 lit-nde Eichen diese Stelluiiii iiiclit zu. Reiclienhach ziililt die Gattung Laiirophyllus zu den Santalaceen und Botrjceras zn den Aquifoliaceen, allein der uiclit röbrigc und niclit mit dem Orarium verwachsene Kelch, die vorhandenen Blumen- blätter und die eiweisslosen Saamen sind im Widerspruch mit den Kennzeichen der erstem Familie, so wie die mehrhlätle- rige Blume, das einfacherige Ovarium und der Mangel an Eiweiss mit denen der letzlern. Von den Verfassern des Hort. reg. Monaccensls wird Botryceras als eine zweite Gat- tung der Coriarieen aufgeführt, wozu wohl der Umstand, dass sowohl der Kelch, als die keichähnliche Blume stehen hlei- beu , die vorzüglichste Veranlassung gegeben haben mag, denn sonst findet man weder in der Tracht eine Ueberein- stimmnug mit Coriaria, noch kommen der Gattung Botryceras die wesentlichen Kennzeichen der Coriarieen zu, inde/n be- sonders die wahren Ovarien mit eben so viel Narben und die hypogynischen Staubfaden fehlen. Lindley, welchem noch unbekannt geblieben ist, dass Laurophyllus und Botryceras nur eine Gattung ausmachen, stellt in der zweiten Ausgabe seines natural System of Bntany Botryceras nach Reiihen- bach zu den A«|uifoliaceen , Laurophyllus hingegen zu den Urticacecn, unter welchen diese Gattung eine eigene Abthei- lung, Daphnitideae, Itilder, indem mit derselben nach Spren- gel die Gattung Dilobeia Thouars verbunden wird. Letztere Gcattnng ist indessen viel zu unvollständig bekannt, um ihre Stellung mit Sicherheit bestimmen zu können , mit Lnuro- phyllus .iber kann sie schon deshalb nicht wohl verbunden I werden, weil ihr die Blume fehlt, die bei Laurophyllus un- verkennbar vorhanden ist. Eben desshalb Kann aber letztere Gattung nicht zu den Urtlcaceen gehören. Ungeaclitet man nun die I'amilie, wozJi die Giduiig Lau- rophyllus mit vollem llecIiL geselzl werden Kann, bisher gänz- lieh verkannt ha( , so isl doch die Schwierigkeit nicht gross, 134 ihr einn soliho anznwriscii. Man darf in der Thal nur au dirsrm B.innicli(Mi ricclion , um dazu oinon Fiiiiforzciii; zu bo- kttnuucu. I\Iau llndet nänilicli iu der Rinde seines Stammes und der Zweij^e verliältuissmässij;' ucite Cauäle, welehe einen terpentinartigon Saft in reichliclier ^lengc entliallcn, und von diesen ndien zwei, wie liei vielen andern Terehinlhaceen in jedes Blatt, und theilen ihm den (icrueli iraeli Terpentin mit. Untersucht man dann weiter die BildunjJi, der Bliithen und der Fnulit, und l)eriieksichtij't die ganze Tracht des Bäumchens, so bleiht kein Zweifel iihrig, dass es zu den Terehinthaceeii im Aveitern Sinne gezählt werden müsse. Unter ihnen wird es aber am besten zu den Anacardiaeeen oder eigentlichen Terebiutheen gezogen, wenn man deren Kennzeichen in eine mehrblätterige Blume, perigyuischc Staubfäden, ein einfa- ches freies Ovariura, einzelnen eiwelsslosen Saamen und abwechselnde stipoUosc Blätter ohne durclisichtige Puncto setzt, denn alle diese Charaktere trägt Laurophyllus capeu- sls an sich. Aber auch andere 3Ierkmale, welche man häu- fig au den Terebinthaceen wahrnimmt, wie die Bliithen ge- trennten Geschledits, die kleinen bleibenden Kelche, die Stein- frucht, die von Deckl)lättern bekleideten achselständigeu Blü- thenrispeu etc. sind unserer Gattung niclit fremd. Insbesondere hat dieselbe in der Tracht einige Aelnilichkeit mit Duvaua, in der BeschafTenlicit der Frucht gleicht sie alier mehr der Galtung Uhus; sie ist nur stärker znsammengedriickl, ihre äussere Schale weit dünner, und der Embryo selbst von einer dünnern Haut eingeschlossen. iMan glaube auch nicht, sie schlicsse sich deshalb niclit gut an Rhus an, weil die Arten dieser Gattung Milchsaft enthielten, denn diesen sucht man in den Cap'schen Arten derselben mit dreizähligen Blättern veiiicbens. Diese entiialten vielmehr einen ähnlichen terpen- tinartigeu Saft, wie Laurophyllus, und scheinen eine eigene Gattung zu bilden, welche mau Tcrminlliia nennen könnte. 1 135 N.acli diesen Bemerkungen lassen sich di«' Kennzeichen liir Lanrophylliis so festsetzen: Flores polygarai dioici: herraaphroditi (authcris stcrilibus?) et masciili cum rudimento pistilli. Calyx persistens 4 — 5-partitus, laciniis linoarlbus oMon- gls patenti-erectis. Corolla persistens 4 — 5 pctala, petalis linearibus rellexis, calycis laciniis similibus , et ponc earnm iutcrstitia in- sertis. Filaraenta 4 — 5, calyci insorta ejusque laciniis opposita, in floriltus hermapliroditis ahbrcviata, in masculis lon- gitudine fere laciniaruni calycis. Antherae ovatae didymae erectae exsertac hiloculares, rima lougiludinali dehiscentes. Ovarium liberum, valde corapressnm ovato-subrotundum, nniloculare, nniovulatum, otuIo snb apicc loculi ex alttn-o angtilo pendulo. Stylus arcuato-adscendcns. Stigma capitatum retiisum. Drupa sicca compressa ovato-subrotunda: substantia cor- ticalis membranacea, extus longitudinaliter rugosa, facile separanda; nux compressa ovata diiriuscnla uni- locularis raouosperma. Semen nuci couforme. lutegnmentiim simplex membrana- ccum. Albumen nullum. l^^mbryo inversus? dicotyle- doueus, cotyledonibus piano -convexiusculis, rostello recnrvato carum coramissurac incumbente? Arbuscula succo tcrebinthiiiacoo roplcla, l'oliis simplicibus altcriiis denlato-serratis glabris, paniculis tbyrsnideis axillaribus siib lloribus et ad ramilicalioncs bractcatis. Paniculae masculac graciles longitiidiuem foliorum fero aequantes, ramis primariis alternis reniotis, braclcis tcrminalibus partim llorcs superantibus incurvalis. Pa- i 33(j iiioulac Icrlilcs abliroviatar roiulcns.itac , ramis ranin- lisqiie approxiinatis nun llorilms iutrorsiim vorsis ot valdc incrassatis, bractois latiorihiis pcrsistculiliiis iii- strnctis. In lloribiis inasnilis nuracrns partium (|iiina- rliis, in licrinaplirodilis (|iiatornarins pracvalcro vitlo- tiir. Arhnsciila liormaplirodita mascula robustior. 4 Scliliisslich bemorkc ich noch, dass auch Apodjtos di- " midiata K» Mct/cr einen terprntiuartiü^cn Saft enthält, und wahrscheinlicli zu den Tcrchintliaceen, doch zu einer andern Abthciliin^ derselben {gehört. Dieses Bäniuchen liat dies Jnlir hitM- zum ersten Male Jiebliihet, doch sehr nnvollkommen. U 0 b c r die MA30IILLARIA LEHMANNI uiul einige verwandte Formen vom Dr. L. Pfeiffer iu Cassel. (3chon soit oiuigen Jahren war «'s mir sehr zweifelhaft, ob die 3 Maramillarieu, welche iu meiner Eiiiimeralio pag. 23 et 24 unter (Jeu Namen : Lchmaimi , macrothclc II. Monac. und Plaschnicku beschrieben sind, wirklich 3 speciiisch verscliic- dene Formen seycn, und allmälii:: bin ich, thcils durch fort- gesetzte Beobachtungen, theils durch gefällige Mittheilungen des Herrn Carl Ehrenberg in Mexiko, zu der Ueberzeu- gung gelangt, dass alle 3 nur Alters- und Kulturverschie- dcuheiteu einer einzigen Art sind. Diese Art, welche längere Zeit hindurch in einigen (ifärten den Namen Cer. Lehmanni fiihrte (während mit dem Namen : Mam. Lehmanni hin und wieder die recurva Lehm, bezeichnet wurde), wächst bei war- mer Kultur schnell schlank in die Höhe, und zeigt dann nur einen Zentralstachel, wird aber, wenn man sie im Freien hält, viel gedrungener, dicker, und es erscheinen allmälig 2, 3, ja bis 4 Mitteldornen, wodurch dann die Form der M. 138 Plasrliiiirkii aus jener cnlNh-lit. Auch die Iici Main, ma- crolliile //. Monac. anjjcfiilirte Drüse aiil dem (iipfel der Warzen oberhall» des Stachollnindols ist kein konstantes Kennzeichen, indem sie Iiei allen diesen Formen Iiin nnd wieder erschein!, nnd oft die Stelle eines fehlenden Domes vertritt. Aus diesen Beoliachlnngen geht also licrvor, dass die 3 genauuten Arten als eine einziu:e nnter dem Namen M. Lch- manui //. BcroL, welclier die Triorilat für sich liat, zu Tcreinigen sind. Ob diese nun mit der von De CandoUc Lescliriebeuen 3Iamm. octacanlha (DC. Revue p. 113. Ennm. p. 23.) ganz zusammenfällt, muss ich daliin gestellt seyii lassen, da keine authentische rOanzc von dieser melir zu oxisliren scheint, und die Diagnose zwar im Ganzen aufnnsre M. Lehmann! passt, aber der charakteristischen Achseldrü- scu weder in der ersten Beschreibung, noch in den nacliträg- liclien Bemerkungen (Memoire p. 11.) gedacht wird. Die Diagnose der M. Lchraanni wäre demnach folgen- dermassen zu berichtigen: Mamm. Lehmann! LinJc et Otto. Mamm. Lehmanni, macrothele et Plaschnickii Pfeif/. cnum. p. 23. — Au j\Lamm. octacaiitha DC? M. simplex elongata; axillis primum lanatis, deinde glandnlis rnbris 1 — 2 instructis; mammillis elongatis soli- tariis, obtuse conicis, basi latissima subtetragonis, saepc re- cnrvalis; arcolis inl'raapicalibns, albo- tomentosis , interdnm glandula rubra supra aculeorum fascicuinm notatis ; aculeis subrigidis rectis , 7 — 8 regulariler radiantibns, corneis vel alliis", apice fuscis, centralibus 1 — 2, rarius 3 — 4, paiilo longioribus, fuscis. Diese sclione Pflanze wäclist in Mexiko, nach Kar- winski hei Aclopan auf Wiesen, nach Khrcnhcr^ bei den 139 heissen Bädorii ohinveit Atotouilco cl Grande in Lauberde auf Kalkstiiikstein, zwisclieii Pachiica und Mineral del 31onte in Lauberde auf Porphyr. Am erstem Orte fand Ehrenberg im März, am letztern, wo sie sehr häufig ist, im August die grossen gelben Blüthen, welche nahe am Scheitel zwischen den Warzen liervortroten, und auch in Europa zum ersten Male im August 1837 in der Sainjulung des Herrn Haage zu Erfurt beobaclitet worden sind. Dieselben sind grösser, als alle bisher bekannten Blüthen von Mammillarien^ 8'pg<'u 2^/2 Zoll im Durchmesser, mit kurzer, nackter, hellgrüner Kelchröhre und dicken, dunkel orangefarbigen Staubgefiissen, die Beeren nackt, hellgrün. Die Pflanze erreicht im Vaterlande eine Höhe von 3 Fuss, und ist von walzen-, birn- oder keulenförmiger, jung von runder oder länglicher Gestalt. In der Regel stehen sie ein- zeln, doch kommen oft aus dem untern Theile des Stammes junge Ptlauzen hervor und bilden dann häufig sehr schöne Gruppen. Wir kennen in Europa, wie es scheint, bis jetzt nur die cylindrischc Form, und die keulenförmigen scheinen eine konstante Abart zu bilden, da nach Ehrenberg die Dornen ]»ei den letzteren weitläufiger stehen und lieller sind, auch, der mittlere grösser und länger ist, als bei den walzenför- migen, wo die Mammillen gedrängter stehen, und die Dor- nen bräunlich sind. Icli holFc, im nächsten Frühjahr durch eigne Anschauung difc letzten Zweifel über diesen Gegenstand lösen zu können. — Vnu dieser Form dürfte nun aber eine andere spezifisch zu trejinen sevn, welche ich sowohl im Berliner botanischen Garten, als auch in einigen anderen Sammlnugeu unter dem Namen macrothcle traf, auch selbst aus \lünchen als zwei- I . • 1 fclhaflc Form erhielt, und weicht' ich, um lrruug<'U vorzu- 140 Iteogeu, inil «l«tn Namen eines unsrcr crstcu Kenner der Cacteeii liozcicluii'. Dioscilie w;iro zum Unlerscliicdo von der Mnmni. Lehinanni niil loli^ciiilcr l'lirase zu (letiiiircii : Mauitn. ^larliaiM PJciff. M. inaerotlu'lc //. Bcrol. nee Monuc, ]>!. simplex rvliiulrica pallide virens; axillis snhnudis i^landiilosis ; luammillis eioni;atis eonlcis, infra snliangn- losis ; areolis infraapicalilMis parvulis albo- tomentosis; acu- lei3 6 lncviliiis alljis; apice uigris, divcrgentihns, rariu» 1 central i. Sie untersclicidet sich von dor vorlj^en durch einen kon- stant gracilcren Wuchs, kleinere Warzen, welche an der nu- tern Seite etwas zugeschärft sind, hauptsächlich aber durch die ü;cringor(' Zahl der kurzen, weissen Stacheln (3 — 4 Li- nien laug) und das Frhlon des Milteldornes bei völlig glei- cher Kultu^ und Grösse. Die Bliithe dieser Form ist noch nicht bekannt, audi erwähnt Ehrenberg ihrer nicht, was daraus wohl zu erklären ist , dass dessen bisher mitgetheilte Beobachtungen nur auf die Umgegend seines gegenwärtigen Aufenthaltsortes (Mineral del Monte) beschränkt waren. Es ist mir nicht unwahrscheinlich, dass diese Art die Maram. leucacautha DC. (revue p. 113.*) sei, was sich jedoch ans den oben angogcbcuen Gründen nicht konstatiren lässt, um so mehr, da De Cunduiie im Mt'nioirc p. 11. sagt, sie sey vielleicht von der octacantha nicht hinlänglich verschie- den. — — -^) M. Itasi inulliiiicx, ovata; axillis midis; maniinis pauci.s ovato- tctragoiiis ; jiitiioriiin arcola ;;lahiiii>.ciila; aculcis 6 — 7 albis rigidis, nunc üiuuilniä radiautilms, uiuic uuo ccutrali crccto. _ — _ 141 Schliisslich füge ich nocli liiiizii, dass es iihprliaiipt miss- lieli Ist, über die Idoitilät der von J)c Candollc im Anhange zur Revne etwas oberllächlieli und zum Thcile nach nnvoll- komraenen Exemplaren beschriebenen Cacteen mit Bestimmt- heit zn entscheiden, da, wie schon erwälint, nur von den wenigsten aullientische Exemplare in den G;irtcn existiren. Man hat sich viele Mühe gegeben, diese Arten unter den in den Sammlungen lebenden, wenn auch schon unter anderen Namen verbreiteten, aufzuünden, und wo dies mit einiger Si- cherheit möglich war, mussten auch die Namen, unter Avel- chen De Candolle die Pilanzen zuerst beschrieben nnd publi- cirt hatte, wieder hergestellt werden, wie z. 13. bei Mamra. elegans, subangularls, tenuis, Cerews virens, marginatns, ci- nerascens, etc. Es sind aber noch viele, wo diese Identität zweifelhaft bleilit, und dies«', dürfen wir wohl vorerst nicht vereinigen, wenn es auch höchst Avahrscheinlich ist, dass z.B. Mamni. divergens DC. nichts anderes ist, als M. cirrhi- fcra Mart. Am wichtigsten ist jedodi bei allen solchen Ar- ten, die als noch in den Gärten fehlend neu eingeführt wer- den, die genaue Prüfung, ob ihre Charal«.tere sich auf keine der verlorenen Arten von I)c Candollc redueiren lassen, damit wir nicht eine Menge von neuen Namen erhalten, wäh- rend dieselben Pilanzen schon früher beschrieben nnd benannt waren. In dieser Beziehung hat mir die neuerliche Auffindung der Mamm. cornifera, radialis nnd caespiiicja T)C. (S. Otto's Garteuzeiluug 1837. No. 48.) grosse Freude gemacht, so wie auch der lange verlorene Echinoc. gladiatns Link et Otto jetzt wieder mehrfach in lebenden Exemplaren vorhanden ist. Doch würde dieser, wenn er auch schon früher wieder ein- geführt worden wfire, leicht haben verkannt werden können, I da «lie Abbildung desselben (in den \('r]ian(ll. des Vereines z. Beförd. d. Gartenbaues in d. pr. S(. Bd. III. T. 17.) nach einer halbtodtcn Prtanzc entworfen ist und die Rippen durch I4J die IMianla^iio des Malers iianz aiulors «larirosfcllt worden siiiil, als sie an der l<-l»eiideii orselieincii. Desliall) iniiss aiieh die Diaiiiiose dieser aiisiiezeicliiiel seliiiiien Art liericlilii^t und erNNeiterl, und diesclho an einer uaiiz anderen Sielle, naiiilieh neben Keliin. dieliroacanlhns Mart. inid ohvalliUus DC. einraii- iiivl werden. N a c h t r a £j * zu (1cm Aufsätze ü I) e r die Gattung C A N N A (Linnaea VIII. S. 141.) von P. C* B 0 u c h e y lustitutsgärtner zu Neu- Scliöiieberg bei Berlin. Seitdem icli jenen Anfsatz niedcrschricl» , hcahc ich wieder (Gelegenheit i!,ehaht, mehrere Arten dieser schönen IMlanzen- gattniii^ kennen zn lernen, die ich sogar, mit Ausnahme einer, alle selljst knltivire, indem mir davon gütigst Saamen oder Pflanzen raitgetheilt worden sind. 1. Canna Pocppigii. C. Taginis supernc laxis, glabris; foliis ovato- ohiongis, brcve- acnminatis , filiforrai -apiculatis; scpalis ovato- lanoeo- latis, ohtiisis, coloralis; laciniis lahii superioris ohlougo- spathnlatis, crectis, apice dellexis , rarissinie una alterave hi- partita; lahio inferiore snblineari, erecto- patente, apice de- llexo ; gerniiiie glolioso - obovoidco. Ilah. ad Humen Amazouicum. Poeppig. Foecnndatione indirccta. Capsula suhglobosa. 144 - Dit* r-üiifiilinmi!, in I^iiropa diosor iipiioii Canna haben wir Ilorin Pocppi:;:, tli-in ich sie zu I']|ireii ü:onannl, zu ver- danken, welilior Saamen davon am Amazonen -Fhiss gesam- incll lind «•ini::csandt hat. Die Steni!;el derselben erreicbeii eine ilidu- von 6 bis 7 Fnss. Die Blätter siud einen Fnss und darüber lanii , nnd 6 bis 8 Zoll ineit. Die Pet^jcellcn 3 Linien lani;. Die Bln- men haben eine Länge von 3 Zoll. Der Kelch ist 9 Linien lang, roth gefärbt. Der änsserc Limbns 2 Zoll lang, von bliitrotlier 1^'arlie und \V(MSs bereil't; der innere sehiin dnn- kelscharlachrolli, nnr die Unterlippe ist bis zur Mitte hinani' ganz gf Ib , von da ans aber zieht sich nur millen ein eben- falls gelber Streuen, in die obere scharlachrolhi' ilälite der- selben hinauf. Der Staubfaden ist von der Basis, bis zu seiner etwas ningeroUten Spitze, gelb, «liese aber wie die Blumenkrone scharlarhroth. Der Griffel roth. Am nächsten ist diese Art mit Canna Lamberli Lindl. verwandt. Sie kommt nicht leicht zur Bliilhe, nnd zeigt sich bei d«'r Cultur über- haupt etwas zärtlich. 2. Canna slricla. C. vaginis siipernc nndnlatis , laxis, glabris; foliia glan- cis, ovato-lanceolatis, acntis breve-liliformi- apicnlatis, infra apicem concavis ; sepalis oblongo - lanceolatis, obtusis; laci- niis labii snperioris oblongo - spatliulatis, «lellexis, una al- terave biparlita; labio inferiore lineari , apice revoluto; ger- mine ellipsoideo - ovoideo. Hab Foecundatione indirecta. Capsula ellipsoidea. Diese Canna, welche ich bereits seit mehreren Jahre cul- tivire, nnd die besonders in den drei letzt verllossenen, den Sommer hindurch im freien Lande, reichlich geblüht hat, steht in Hinsicht der Verwandtschaft der C. stolonifera Hort. 145 Berol., am näclistPii. llirc (lickon, steifen Stcn2:ol erreichen eine Höhe roii vior bis fiiiil" Fiiss. Die ziemlich dicken, stei- fen Bluttcr werden einen Fiiss und dariilier lan;;', nnd fünf bis sechs Zoll breit. Die Pedicellen sind eine bis zwei Linien lang-. Die Blumen haben eine Länge von drei Zoll. Die Kelchbhit- ter sind dreiviertel Zoll lang, grün mit weissem Rande. Die Zipfel des äussern Blumensaumes sind einen und einen halben Zoll lang, röthlich gelb. Der innere Saum ist blassgelb und geht zuletzt ins Weissliche über; die Zipfel der Oberlippe sind einen lialben Zoll breit. Der Staubfaden nnd Griffel sind ebenfalls hlassgclb, der Letztere ist, wie dies auch bei den verwandten Arten der Fall ist, ziemlich lang, ein wenig rinuig und etwas gedreht, 3. Canna Reevesii Lindl. C. vaginis . . . .; foliis ovato-lanreolatis. . . .; sepalis lanceolatis, acutis; laciniis labii suporioris patenti -dcflexis, uua altcravc bipartita; labio inferiore orbicnlato , bilobo, crecto ; germine ellipsoideo, Hab. in China. C. Reveesii Lindl. in Edwards Botan, Regist. Vol. X, Fase. XI. fig. 2004. (November 1837). ', Herr Lindlej, der diese neue Canna, nach Herrn Recves, durch welchen deren Saamen aus China nach England ge- kommen ist, benannt hat, cliaracterisirt dieselb»» in oben gedachtem Bot. Regist. folgendcrmasscn : C. foliis ovato- lanceolatis laetc viridibus, racemls pau- cilloris, bractois ovatis ovario brevinribus, corollao laciniis i'xterioribns ovalo- lanceolatis concavis roilexis tiiJti Inngihr- dine, iiiteriorilius paleiitibiis, diiabiis semilaiuenlatis apicula- lis altera oltcordata uudniata cuspidatn, filanientis diiobiis corollae laciniis majoribws ercclisj sterili maximo nbcordalo UrBd. 2^ Ililt. 10 146 undiilato fnllli minore somiubloiiii;o obtuso apice rcllexo, stvlo spallmlalo liim- aiii;iiIato. Narh Iliirii Liudlcv's AcMissoriini!: ist diescllie, wie auch tlio Al)I)iliih. 152 niiiis; piiirr aiialdi't'ii Ilonharlitimi:, wie »11«' an mrincr Pflanze ffpiiiacliic , (Ntimi Nfiilirit mir aiicli von nn-ini'm vcrolirlon FrtMinde, i'iof. 0, Ku/iz,f in Li'ipziu, «Icn ich Itriflliili ilar- jiImm- lirfrajflo, unlfiin 21sl«'n Apiil 1837 Iji'statit^l wurde. Iii/.wisrliiMi liallt' ich (icIci^cnluMt gi'halu, die als Siu'cios mir iniuu r noch zwcilVlIiuft« Pflanze jucinini verclirtea Frenndc, J{u/t. James Shuttlcworlh ^ zu zeigen, der sie alsobald als das Lijcopodiitm h'iiiilophjji/tdm ^ Jluoji. nnd Grcv. anci- kannto, wovon er scllist ein üxt-nipiar aus 3L'xico Ijcscsseii nnd an ClreTillc initgotheilt hallo. AVonn icli nun sowohl liicraii^, als auili itald darauf durch «lic Vcrjjleichnn'y der von Ilooker und Grovillc in den bot. Mise, 3, p. lOG, gc- gclicnon Diairnnso der Art, die mir mein Fround in wörtli- eher Alisclirift inil/.utlioilon die Ciite liatt«», die fast gän/lii'lio Uelierznnguug von dfr IdtMilitiit meiner Pflanze mit jener Art gewann, so Avar es mir dagegen höchst aufl'allend, dass die genannten Autoren, die doch sonst mit Reeht zu den ge- nauesten Beohaeliteru gehören, auch nicht entfernt der eigeu- tliiiuilichen AVarlislliumsweiso der Pflanze erwähnten, Avodurch sich dieselbe, in meinen Augen wenigstens, gerade am mci' sten auszeichnet. Diess bcwog mich denn, eine nähere Be- j;chreiliuug nebst einer Abbildung der Pflanze bekannt zu machen, aliein che icli noch zur Vollendung der letzlerii IMusse erlangt hatte, kam mir das vierte Heft von Sir W. S, Hooker's leones plantaruui zu (Besicht, worin (auf t, 162 u. 163.) gute Alil'ilduugt n des L. Icpidophyllum, nebst Diagnose njid Beuiei kuug'ii, sich befluden, die nun meine Beschreibung grossenlheils unnölliig machen. Da indessen Ilooker weder eine Abbildung der ganzen Pflanze im cnifaltelcn Zustande gielit, noch die Stellung der Aeste genau und richtig be-- tichreilil (er sagt blos: canlibn» pinrimis caespilosis slellalim il!S|iosiiis " ), so dürfte meine Zeichnung, von nachstehendeu lirl tiiteruugeu begleitet, doch nicht ganz iiberUiissig erschei- 153 non , lim die gonanero K(Miniui^i.s ilor gewiss sehr interessan- ten ninnze zu vervollständig cu. An dem In Rede stehenden Lycopodinra sneht man Ver- gehens einen sielitbaren Ilaiiptstengcl oder ein Ilanpt-Tlliizoin, dergleichen dodi die andern uns bekannten Arten der Gat-' tnng stets darbieten, sondern die Pflanze bildet einen Cacspes oder eine Rosette, bestellend aus zahlreichen, strahlenförmig von einem gemeinschaftlichen Mittolpnnct aflslaufenden und in mehreren Lagen übereinander liegenden, diehtbclnulitcn Stcngelchen (richtiger Aesten), deren eigentliche Ürsprungs- «tellon durch ihre dichte Znsammendränguug unsichtbar ge- macht sind. Die obersten dieser Stengelchen oder Aestc, die unmittelbar den Mittelpunct umgeben, sind nicht nur unter tiHcn die kürzesten und am wenigsten verzweigten, sondern auch unter einander von ungleicher Länge, und zwar derge- stalt, dass sie auffallend regelmässig stofenweise an Länge abnehmen^', je näher sie dem Mittelpnncte stehen. Dabei be- merkt man ferner, dass sie keineswegs quirlförmig, d. h. iu einer Ebene, um den Mittelpunct herumstehen, sondern dass der kürzeste (jüngste) Ast beinahe [ans dem Ccntrnm selbst entspringt, und dass die folgenden, allmälig an Länge zu- nelunenden Aeste sich nach einer Linie an einander reihen, die sich in einer bestimmten Richtung, nämlicJi (scheinbar) von Rechts nach Links um den Mittelpunct lierum mit sehr geringer Senkung abwärts windet und deren Fortsetznng durch die obersten Aeste verdeckt wird. Wenn die kürzesten, ober- sten Aestcheu als die jüngsten angesehen werden, was von sellist einleuchtet, da sie noch nnverzweigt sind und in ihrer ganzen Beschairenheit, namentlich in der Kleinheit und dieli- teren Gedrängtheit ihrer Blätter, unverkennbare IMerkmah^ ihrer erst beginnenden Entwickelung tragen, so können wir nicht umhin, anzunehmen, dass ihr Mittelpunct der (liplel ^iucr Centralachse, d. h. des cigeutlichcu Stammes, sev, >on 154 welchem allo jriic sclieiiiliarcii Stoiiü:olchcn als oiijcnlliclic Priinäriiste entspringpii, und zwar wiiklirli läii^s piucr dcii- scIIh'ii inchrinals iiin\viji(lni(lrn , fast iinmcrklicti aiifstci/^-eudcu Sclir.iuhcnliuio, dorcu waliro Richtiiiiij die nmj^ckflirlc von derjeiiineii ist, welche hei der AnsiclU von oheii her, wohel mau das Contriim als Anfani::.s|)iinet, statt als das Ende, an- iiiinml, sich darstellt. Demnach laufen «lic WindunüiCn, von nnlcu angefangen, von d<'r Linken zur Ucchlcn. Die Achse seihst, uju welche sie sich drehen, ist niri-ends sichthar, son- dern, wie schon hemerkt, durch die Aestc iiiier und ühcr verdeckt. Letztere entspringen n.inilich so hart nehen ein- ander und die WindtingiMi verlaufen so dicht und eng üher einander, dass die ausgebreitete Pilanze als eine ganz nie- drige, deprimirte Rosette erscheint. Bei dem auf meiner Zeichnung (lig. 2.) dargestellten Exemplar kann ich deutlich 9 vollkommene Windungen, d. h. ebenso viele übereinander liegende Lagen von Aesten, zählen, obgleich der Gipfel der Achse in senkrechter Richtung kaum 5 Linioi höher steht, als die Grundlage, worauf die Pilanze ruht. Es muss aber hemerkt werden, dass die Achse selbst eine schiefe Richtung verfolgt, indem ihr Gipfel, bei horizontaler Lage der Pilanze, nm 6 — 7 Linien seitlich von ihrer Basis, von welcher der dichte zaserige Wurzelschopf entspringt, abweicht, so dass eine senkrecht durch ihn gesteckte Aadel nm ebensoviel von der Basis (>nllernt seilw.arts auf die (irundlage (reifen würde. ])a die Achse nur durch Al)l()sung der Aeste, und folglich durch Zerstörung des Exemplares sichtbar zu machen ist, so muss ich, nm nicht eines der beiden unsrigen aufzuopfern, auf die Untersuchung derselben verzichten. Ich möchte aber dieselbe, vorzüglich rücksichllich der genauen Erörterung des Ursprungs und der respectiven Stellung der Aeste, denjenigen angelegentlich empfehlen, denen mehr Exemplare zu (rebotc stehen, und namentlich lleirn Ocravil E. Smith in Cliichefsler, 155 wolehor (laut Hookor's Beim'ikiinji^ zn tal). 163.) von Dr. Forbes eine Mehrzahl derselben erhalten hat, und sich mit Untersuchungen über den Bau dieses und andrer hygroscopi- scher Gewächse beschäftigt. Bereits hat derselbe einige sei- ner Bemerkungen der Ediuburgcr hotanischen Gesellschaft mitgetheilt, in deren Sitzung vom 9. Februar 1837 sie vor- getragen wurden, und deren gedruckte Verhandlungen*) einen Auszug davon enthalten. Obgleich die Pflanze daselbst i^/- copodium pallescens genannt und des älteren von Hookcjr und Grevillc ihr gegebenen Namens nicht erwähnt wird, so kann doch über ihre Identität mit L. lepidophyllum kein Zweifel bleiben, da Sir W. Hocker (ic. pl. 1. c.) die Smith- schen Exemplare als zn letztgenannter Art gehörig anführt, und einen Theil seiner eigenen Exemplare aus der gleichen Quelle, nämlich auch von Dr. Forbes in Chichester, erhielt. Smith's Notiz (a. a. 0.) betrifft hauptsächlich das hygrosco- pisclie Verhalten der Pflanze, wobei jedoch zugleich ihre eigenthümliche Vegetationsweisc mit folgenden wenigen, aher ziemlich mit meiner Ansicht übereinstimmenden, V» orten be- rührt wird: „This singular spccies, of which the ramiiicar- tions are symraetrically disposed round a depressed central axis, prospers under the tropical suu of Peru." Die Eigenscliaft, sich beim Vertrocknen ziisammeuzuku- gcln und die Enden der Zweige einwärts zn rollen, liabcn mehrere andere Lycopodien, ja vielleicht alle zur Verwandt- Rclialt des unsrigen gehörigen, mit diesem gemein, wie diess schon die Namen: L. circinnale und L. involvcns^'^'*)^ und '^') First aiinnal rcpcrt, laws and transactious of tlic Botanical So- ciety of Ediul)ur;^li. 1837. — pag. 41. '•'*) Swartz, synops. fil. p. 182. C= L. circinnale Tliiinl)., .Jap.]). 341 :^ L. depaiiperatum, Dcsv., Eiic. siippl, 3, p. 540, liilc Mprcng.j Cfr. Huck., bot. nli^c. II , p. 380. 156 ziiin Thcil aiirli die Diaj^nosoii «liosor Ar(on niizudr^ntoii schei- nen. IClicnso wird die FiihinKcit , im AVassor sicli wieder aii>7,iilMeitoii, von G. E. Smidi (a. a, 0.) inelireioii Arten der (lattiiiijr, die er jedorh nielit eiiuelii nennt, ztiiieseliriclten. Es verdient aber hiebei ausdriieklieh bemerkt zu ^verden, dass idie, olt selir mässis,e, Eiiirolliiiij^ der i^weisr-- Enden diirehaiis nur ein secnndiirer, beim Verdorren der Pllanzc eintretender Znstand, und keinoswetrs etwa als «ine den Filices analoge Vernatio cireiiinalis der Frons anzusehen sev, wofür die älteren Autoren die Erscheinung bei ihrem L. cireinnale gehalten zu liaben scheinen, wio man wenii^stens aus de« Worten: ,,nitiseu3 iilicinus" (Plurk., alm. 247.) und „ rarai eireinna- les ut in filicibus enascculibus ", und „media inter Filices et Mnscos" (Linn. suppl. p. 448.) zu sehliessen versucht ist. Vielmehr liabe ich mich vollkonuncMi davon überzeui^t, und die Betrachtung der jüngsten (innersten) Acsle auf meiner Fjr. 2. zeigt es hinreichend, dass die Verlcängernng der Zweige nicht durch Aufrollung einer spiralig eingewiekeUen Knosj>e oder Zweigspitze, sondern in gerader Richtung und auf ganz gleiche AVeise, wie bei den übrigen Lvcopodien , geschieht, und dass die jungen Zweige von Anfang an ilach und go- slrcckt sind. üooker's Abbildungen geben von der Pflanze eine sehr deutliche Vorstellung, nur muss ieh bemerken, dass sie die Aestc viel schmaler und die J}|;ilter kleiner darstellen, als ich sie an den vor mir liegenden Exemplaren sehe, und dass in der Erklürung der Figuren auf tab. 162. irriger Weise ßg. 1. als die untere, und fig. 2. die obere Seite eines Zweig- stücks vorstellend angegeben werden, während es sich in der Wirklichkeit damit gerade umgekehrt verhält. — Schliisslich erlaube ich mir, da die von Ilooker gegebenen Diagnosen nicht ganz Ijcfricdigcnd sind , und die neueste (in den ic. pl. 157 t. 162.) sonar die offoiiharc Uuriehtigkolt : „spicIs aciito tri- qiu'tris" enthält (da liiiii'pji,^^ in liot. misc. 3, p. 106 ganz richtig steht: „spikes 2 — 3 liiies long, aciitcly quadrangu- lar"), uaehstchende neue Deliuition der Species, nach meiner eigenen Untersuchung, vorzusrlilagen: L. ramis compresso- ancipitihus, 2 — 3-pinuatis, nndiquc foliosls, ex axi ((riinco) toto abscondito, deprcsso, perhrcvi, secunduni üncani spira- lerai ipsum pluries arcte circumvolTcntem nascentibus, ra- diatim- patcntibus, exsiccatione erecto-conniventibus apicibus- cjue invülutis incurvisve, globum (avis nidum simnlantem) formantibus; foliis disticliis, arctissime imbricatis, coriaceo- rigidis, latc ovatis, oblif|uis, obtusis, margine subscariosis, basl rainute ciliatis , snbtus pallidis raedioquc sanguineo-ru- fescentibus; stipulis folio subsimilibus, margine toto ciliola- tis ; spicis terminalibus geniinis v. abortu solitariis, atute 4-gonis, oblongo-pjraniidatis, acutis; bracteis adpresse de- enssato - imbricatis, cordato- ovatis acuminatis, acutissimis, dorso acute carinatis, Hah. in Mexici et Peniviae locis aridis. Lt. Jcpidophyllum , HooJc, et Grcv., enum. Fil. suppl. in Ilook. bot. Misc. 3. p. 106. Hook. ic. pl. t. 162, 163. L» pallesccns , G, E. Smith j in Trans. Soc. Bot. Edinb. 1837. p. 41. Meine Zeichnung stellt die Pflanze in natürlicher Grösse dar, und zwar ßg, 1. ein steriles, kleineres Exemplar im zusammengeknäuelten Zustande, wobei nur die Unterseite der Aeste zu sehen; und Jig. 2., ein fruchttragendes Exemplar, wie es sich im ^Vasser ausi;ebroit('t hat, von oIkmi gesellen, und hin und wieder noch eingckriinimte Zweig- Iiinilen zei- gend, — Die spiralige Stellung ist nur au den obersten, innersten Aesten deutlich, die weniger platt auf einander lie- 158 "on als «li<^ älteren (auf der Zcichminji: den Ifmf.ing oiii- in>lunoii(K'ii ), au ^vl•ll•luMl mau sie jedoch nm Exemplare sellist rheiilalls leirlit erkeimt. — Eine Analyse liciziilü^en , liielt ich, wo!?en der hei llooker (t. 162.) sehr richtig darii,oslcll- ten, für üherllüssig. Basel, den 6. Janaax 1838. I ü c b e r den Eiiifluss des Climas auf die BeoTäiiziiiig der natüiiiclien Floren. Vom Dr. A. Grisehachy Privatdoceiiten in Güttiugeu. His kann als eiue alli^emcin anerkannte Thatsache auge- sehen werden, dass die Erdoberlläche in eine Anzahl von natürlichen Floren zerfalle, die die Natur sowohl nacli der Polhöhe, wie nach Meridianen bekränzt. Dass an ihren Gränzen Terhiiltnissmässig" nur sehr schmale Mittelgebiete lie- gen, keineswegs aber, wie Herr Phillppi neulich behauptet hat*), allmählige stetige Uebergänge, z. ß. zwischen der süd- nnd mittel -europäischen Flora, beol»achtct worden, lehrt die Erfahrung jedes Reisenden, der in den Alpen auf den plötz- lichen Vegctations Wechsel an der untern Rhododendron- Gräuzc achtot, oder der in der Gegend von Montelimart eine solche Isaturgränze in der Ebene aufsucht, wo ihm nicht bloss neue Cultnrpflanzon bogoguou, von denen allein Herr P. die Thy- siüguomie Siid-Europa's ableiten will sondern wo neben an- *D In Wicgmaun's Artliiv für Naturgeschichte. 1836. 160 •Itrn frtMn. 425. 12r Bd. asHeft. 11 Ion: sie worden dann in «Ion moiston Pallou ziisammpn ^3 der ti<»samnUvt's;('(.ition bilden. ?s'ur von dicsrn vorherrschenden Familien gilt naeh meinen Uulersnihunj^en das lltimboldl'schc Gese-tr, dass die Summe der Arteji einer jeden derselben di- vidirt in die Summe aller Phanerogamen i^leiehe Quotienten an jedem Orte innerhalb derselben iiatiiriicheu Flora «iebt. Mau kann vielleicht mit Grniid behaupten, dass, da jene vorherrschenden Familien i^rösstentheils die natürlichsten sind, diese Verschiedenheit zwischen kleineren unt\ grösseren Familien auf der Uniih'ichlVirmiijkeit des BeiirilTs beruhe, den die sy- steraatischc rHauzenkunde bei der Aufstellung joner natür- lichen Grtippen befolgt hat, dass, wenn alle Pflanzen der Erde nach einem einfachen natürlichen Prineip in gleichför- mige Familien getlieilt ■werden könnten, alic Pllanzenarten einer Flora ein bestimmtes statistisches Yerhaltniss zeigen würden. Da wir aber das natürliche System als eine nn- vollcndetc Bemühung ansehen müssen, di<' Typen der vcge- (abili^^chen Organisation aufzustellen und sie nach dem Plane, der ihnen zu Grunde ivegt, zu ordnen, so wird es nicht auf- fallend erscheinen, dass jene Verhältnisse nur bis zn einem Grade gelten, der unserer Erkenntuiss entsprcclicu mag. Wenn man naeh dem Reichlhume an Arten für jede einzelne Flora eine Reihe ihrer vorherrschenden Familien bildet, so findet man, dass zwischen je zwei natürlichen Floren sowohl die Glieder der Reihe, als die Folge derselben verschieden sind, dass aber in verschiedenen Bezirken dersellicu Flora sich diese Reihcfolgo nie ändere. ^lan liatlc Anfangs eine solche Congruenz der Familien -Quotienten für ganze Zonen ange- nommen, später, als diese Annahme sich unhaltbar zeigte, dieselbe iji derselben Flora für alle Familien nachweisen zu können geglaubt: die Abweichungen in den kleinern Fami- lien, die sich aus vervielfältigten Berechnungen ergaben, ver- anlassten Beilschmied zu dem irrigen Schlüsse, dass mau 163 nur gleich j^rosse Gebiete vergleiche» dürfe, während es sich leicht darthun lässt, dass z. B. jene lleihefolgc für ganz Deutschland diesseits der Alpen dieselbe ist , wie für eine deutsche Ortsflora, oder hei Moskau dieselbe, wie von ganz England. So gültig die Beweise waren, die Humboldt für einige der grossen Familien geltend gemacht hatte, so glaubte man doch jene Abweichungen damit nicht vereinigen zu kön- nen, und meinte nur noch von allmäliger Zunahme und Ab- nahme der Familien in gewissen Richtungen der Erdober- fläche sprechen zu dürfen, was jede Begrenzung der natür- lichen Floren von dieser Seite aufhebt. Eine Nachweisung über specielle Untersuchungen, die zu den Humboldtschen Sätzen zurückgeführt haben, ist von mir an einem andern Orte versucht worden. Herr Meycn ist der Ansicht, dass die Eintheilung der Erde nach pflanzenphysiognomischon Mo- menten eine ganz andere s^i, als nach der Verbreitung der Pflanzenfamilien; ausserdem weist er für jetzt die Berceh- nnugen üher die letzteren zurück, weil die Erde noch nicht gleichförmig untersucht und hinreichend bekannt sei, so dass mau nur zu zuHilligen Resultaten gelange, die in der Natur I keine (»ellung haben. Es giebt indessen eine leichte und ein- fache Methode der Beweisführung: man braucht nur die Quo- tienten der vorherrschenden Familien eines Landes zu berech- nen, von dem wir eine Reihe von Floren besitzen, die zu verschiedenen Zelten erschienen sind und in der Summe der Arten je nach dem Standpuucte der Kenntniss bedeutend un- ter sich abweichen. Eine solche Reihefolge gewähren die Floren der vereinigten Staaten von Walter, Michaux, Pnrsh, Nuttall, Beck: man findet für die grossen Familien unter eini- gen Cautelen gleiche Resultate. Ein ähnlicher, anderswo mitgetheilter Beweis liegt in zwei der Huiuboldtschen Ver- zeichnisse der Andenflora atis ziemlich entfernt liegenden Orten, die eine analoge Familienreihe ergeben, so gross auch übrigens 11* 164 — i\or (lORfMisatz in (1"U \o!lH'rrsrlHMult'n FniullitMi tiopisolipr Floren i'^t. Ks vprliält siili hier, wie mit den UonMhiuina,»Mi «Irr initlh'rn NVürino: je niilicr dem A(H|iiiUor, desto wciiiifer Rpohachluiiütn sind zur IJostimmiiiif;; derselben erforderlich; je grösser die Familien einer Flora, desto früher tritt unse- rer Kenntnis« ihre Bedentsaniiveit ent;:ei!:en. Der andere Einwnrf des Herrn Meyen scheint eine ge- wisse Gleichliirmiiikeit der Pllanzen/br/wf/i in den ganzen Zonen im Sinne zu hahcn , woniil indessen die Physiognomie der Vegetation noch nicht erschöpft ist. Die Tropen haben überall ihre Palmen, ihre Bananen, ihre Pandanns -Arten, ihre iiedcrbliittrigen Dicotyledonenbiinnio ; in den gemässigten Erdstrichen der nordlichen Hemisphäre begegneh wir unter allen Meridianen Wählern von Coniferen, "Wiesen von diclilem Gras- wnchse. Gleicliwohl finden wir in Nord - Ameiica, dessen Eichenwälder und Astorngebiischc im Süden unmittelbar von tropischen Formen, von Yucca - Bänmen , liegränzt werden, nichts, was man mit der südeuropäischen Flora vergleichen könnte. Viel entschiedener aber ist dieser Gegensatz in der südlichen Hemisphäre: die Eucalyptus- und Acacien- Wälder nur in Nenholland, die Ericoiden, die Liliaceen nnd Iridcen dem südlichen Africa eigenthümlich , nichts von dem im ex- tratropischen Südamerica, dessen Formen mehr an europäische erinnern. Da indessen die Gleichartigkeit der Physiognomie eines Landes keineswegs bloss auf der Gestaltung der vor- herrschenden Formen, sondern anch wesentlich auf ihrer Grnp- pirnng beruht, so ergaben sich hieraus nicht minder bedeu- tende Differenzen unter den Floren derselben Zone. So kommt Pinus Ccmbra, die ausgedehnte Waldungen am Altai bildet, auf den Carpalen nnd Alpen nur in einzelnen Individuen vor. Es ist endlich eine willkührlichc Bestimmung, dass man in der Physiognomik der Natur nur so allgemein von Pflanzen- formen reden will, dass man etwa Laubholzwälder, Nadel- löö holz und Palmeu uutcrschcldet; jede Art, die iu j^rossen Mas- sen Verhältnissen aufliilt, hat vielmehr ihren eigcnthümlicheu Character, der dem Sinne des Malers nicht entgeht und zur Charai:teristik der Floren beuntzt werden kann; es ist schon oben bemerkt, dass die vorherrsclienden Glieder der Forma- tionen sich iu zwei Floren nicht wiederliolen, und dass mau also von diesem Gesichtspuucte allerdings zu denselben Gräuz- beslimmimgeu derselben gelangt, wie durch statistische Rech- uuugeu. Ausser diesen beiden Eigcnthüralichkeiten , die den Cha- racter jeder Flora bezeichnen, treten bei der Vergleicluing derselben in der Natur, die hier allein zu Resultaten führen kann, noch einige Verschiedenheiten unter denselben auf, die aber nicht zu Bestimmungen ihrer Gebiete benutzt werden können. Die erste hierauf bezügliche Bemcrknng betrifft die absolute Zahl der Pflauzcnarteu einer Flora. Vergleicht man z. B. die Anzahl der Pflanzen, die Perrottet und Leprieur auf vicljahrigen, mit besonderm Sammlertalent ausgeführten Reisen in der ganzen Ausdehnung der Küste von Senegam- bien bis tief in das Innere des tropischen Africa's gesammelt haben, und die kürzlich in einer sorgfaltig bearbeiteten Flora von Guillemin und Richard herausgegeben sind, so wundert man sich, dass sie nicht höher ist (nach einer Schätzung etwa 1200 Sp. ), als die Artenanzahl eines kleinen Bezirks der deutschen Flora, wahrend unter gleicher Breite, bei glei- chen cliujatischcn Verhältnissen, Reisi'iide im tropischen Ame- rica auch fern von den Anden über die (lr«'itache Zalil in viel kürzerer Zeit gesammelt haben, Avälirend am Cap der guten llolfniiiig in einem weit trocknern Cliiiia, auf einem kleinem und gleichartigeren Terrain einzelne Sanunler iilier 6000 Arten zusammenzubringen im Stande gewesin sind. Sei es, dass diese Verschiedenheiten g('(»l(igis( lie l r^.teben hal»en, sei es, dass sie in der iNatur des Zusammenlebens der Arten 166 jeder Flora hojrriiiulot sind ( — boidc Ilypatlieson sind für die ^^ isscnsfliaft \\<>rlhlo<3, da sie uiilickaniilc Grössen beriili- rcn — ): gcniij; sie oxistiren zwischou je zwei Floren und sie entziehen sich clinialischen Bestimninnffen. Eine andere Dif- ferenz der Floren, die man "leiehfalls nieht ans cüniatischen Ursarhen ahleiten kann, liegt in der DilFerenz der Formen selbst. AVarnm lehlen nns die Proteaceen, die Enealyplns, die Restiaceen, die nnter ähnlichen cliraatischen Verhältnissen auf der südlichen Ilennsphäre wachsen? warnm kommt im tropischen America nrspriiniilich fast keine einzii^o Art, vor, die in den Tropen des alten Contincnts ihre Ileimalh hat? Eine weitere Ansliihrnni^ würde in's Unbesninzte aehen, aber im Allgemeinen wird hier diese Erschcinnng erwähnt, nm anzndenten , Avic wenig natnrgemäss es zn sein scheine, die Floren nur nach willkührlichen climalisclien Bestimmungen zu begränzcn, Avic es der Erfahrung auf jedem Schritte wi- derspreche, dass gleiche climatischc Bedingungen auch gleiche Pflauzeuarten produciren. Ea soll nns hier die Frage beschäftigen, oh überhaupt climatische Bestimmungen der natürlichen Floren möglich sind, oder ob man sich mit ihrer Begränzung von botanischer Seite begnügen müsse. AVir wollen mit einigen Bemerkungen über den bisherigen Gang dieser Untersuchung beginnen. Die Ab- hängigkeit des Pllanzenlebens von Temperaturextremen *) musste eine der ältesten Erfahrungen des IMenschen sein: südliche Culfurpllauzen ertrugen ein rauheres Clima nicht, andere waren dagegen unempruidlichcr ; aber wenn aus dieser Beobachtung sich ergiebt, dass jede Pllanzenart ihre eigen- ■■') Der Eiiidiiss der Wärme auf die Pdaüzeii iniicrlialb dieser Kx- trcinc ;icliört nicht der Pflaiizciif;coyrai)liic , sondern der Pli^sio- lugic an. 167 thümllclie Temperatursphäre habe, eine Thalsache, die für die Pflaiizengeographie uufruclitbar ist, d«'ren Objoct die cli- matische Bedingung einer gauzeii Flora, also vieler Arten, die eine gemeinsame Abhängigkeit von physikalischen Ein- flüssen haben sollen, nachzuweisen fordert: so rausste^ wie dies der Grundgedanke vergleiclicnder Wissenschaften ist, erst ein grösserer, aus allgemeinern Anschauungen geschöpfter Maassstab au diese Verhältnisse gelegt werden, unter denen die Verschiedenheit in den Wärmesphären einzelner Arten derselben Flora ein verschwindendes Moment wird. Dazu gehörte zuerst die Beobachtung der Wiederkehr einer ganzen Flora ans höhern Breiten im Gebirge. W^ie nun dieser Er- t scheinung die Abnahme der Temperatur nach der Höhe und uach der Entfernung vom Aequator, die durch ihr arithme- tisches Mittel gemessen wird, parallel geht, so folgerte mau daraus folgenden Satz : Finde sich gleich, dass einige Pflan- zeuarten grosse Temperatur - Differenzen crtrageu köuueu und daher über einen grossen Theil des Erdbodens sich zu ver- breiten im Stande sein, so gelte doch bei AVeitem vou der Mehrzahl der nianzen, und somit als pÜanzengeographisches Gesetz , dass nur eine mittlere Jahreswärme unter engeu Gränzen einer jeden Flora entspreche, und dass die Arten derselben überall da auftreten können , wo diese mittlere Wärme vorkomme. Darüber ist hier vorläulig zu bemerken, dass man zwar die jährliche Temperaturcurve auf ein arith- metisches Mittel zurückführen köune, nicht al»er den Process der vegetabilischen Eutwickehnig, in der jede Stufe ein noth- wendigcs Glied bildet, das seine besondere Bediuguugeu, seine besondere Temperaturspliäre hat. Sodann ents[>rachen weitere Erfahrungen jener Hypothese nicht. INirgeuds zeigt sich eine grössere Mannichfaltigkeit der vegetabilischen 1^'oriaeu, eine engere Begränzung der natürlichen Floren, als unter dem Aequator, wo dagegen die mittlere Jahreswärme nur zwischen 168 27° und 29° ilUTiTirl; Nord- Amrrlca und Mittel -Europa haben nur einen kleineu Tlieil vtin IMlanzeii gcmeinsrhaftliclt, aber alle niittlcrcu Temperaturen von Mittel -Europa kommen iu den Tereinigten Staaten vor; Moskau hat eine niiitlerc Temperatur = 3,"9, AVarsehau = 8,"2, und doch gehiiren beide Städte zu derselben Flora u. s. y>. Ferner ist die Tliat- sachc, dass auf den Gipfeln der Alpen Pflanzen wachsen, die in Lappland und dem arktischen Asien und America wie- derum Torkonimen, viel zu sehr verallgemeinert worden. Srhon awi dem Aetna, auf dem Pic von Tcnerifl'a hört diese Uebcr- einsiimmunii," in den Arten auf; im tropischen America aber 4 wiederholt sich auf den Anden keine der Arten ^), die in Nord -America bei entsprechender mittlerer Jahreswärme wach- sen , und wenn Eichen und Tannen iu der Cordillere von Mexico wiederkehren, so sind es einmal von den nordischen verschiednc Arten, und „die Gruppirunj? derselben zu einem Ganzen nimmt dort den verschiedendsten Character an**)." Da diese einer gangbaren Hypothese entgegenstehenden Thatsachen theilweise hie und da ausgesprochen wurden, der Zusammenhang des Climas und der pnanzengcographisohen Phänomene aber im Allgemeinen nicht gelängnct werden konnte, so versuchte man, die Theorie dadurch zu verbessern, dass man aussprach: nur die mittlere Wärme des Sommers sei es, von der man bei solchen Untersuchungen ausgehen müsse. Man erkennt den Fortschritt der Erkenntniss, der die gleich- gültige Temperatur wiihrend des AVinferschlafs der Pflanzen von der wirksamen während ihrer Vegetation absondert, aber man siebt auch, wie willkührlich es sei, in dieser Rück- *) Befaria panicnicita Mich., die man zu diesem Zwecke anfiilirt, ist von den Arten in den Anden 8peci(i5cli verschieden. ••) A. V. Uamholdt Ansiclilcn der Natur p. 175. 169 sieht 6 Monate für alle Zonen der Erde festzustellen, wäh- rend anf den Alpen das thätige Fflauzeulebcn nur halb so lange dauert, in Italien fast 9 Monate, dass man ferner diese Bestimmung auf tropische Länder gar nicht anwenden könne, wo das Pllanzenh'ljcn in feuchten Gegenden gar nicht unter- brochen ist, in trocknen dagegen nur während der Regen- zeit flüchtig erscheint und bald wieder verschwindet. Es er- hellt aus diesen Gesichtspuncten hinlänglich, dass überhaupt diese Erscheinungen viel coraplicirter sind, wie es den An- schein hatte, und dass man daher, um zu sichern Principieu zn gelangen, zuerst alle climatischen Momente einzeln unter- suchen , ihre Beziehung zu den Pflanzen und zu den Floren würdigen müsse, und dann erst erfahren könne, wie gross der Antheil jedes einzojnen sei, wenn mau die Flora als ein Product mehrfaclier Bedingungen anzuschn sich gedrungen sähe, und in welchem Gesetze die Abhängigkeit der Floren von dem Clima begründet sei, oder ob sich ein solches überall nachweisen lasse. Um diese Frage indessen bestimmter zu stellen, müssen wir zuerst die Art der Schlussfolge näher zu bezeichnen suchen, die die cliniatiscljcu und pflauzengeo- graphischen Erscheinungen in Zusammenhang zu bringen sucht: 1) Welche climatische DilTereuzen, fragt es sich zuerst, las- sen sich innerhalb des Gebiets einer natürlichen Flora, so wie sie botaniscli bcgränzt ist, nachweisen, und müssen da- her von den climatischen Bedingungen ganzer Floren aus- geschlossen werden? sie können höchstens für die Verthei- lung (kr Formationen in der Flora wirksam sein , ohne für sich einen Einlluss auf die Gränzbestimmung derselben äussern zn können. So findet sich, dass diejenige Dilferenz in der jährlichen Temperatnrcurve, die das Inselclima von England dem Contiuentiilclima von Mittel -Europa gegenüberstellt, kei- nen solchen pllanzengeographischen Werth habe, um eine eigcnthümlichc Flora zu begründeii : denn sowohl die For- 170 ^ malioiH'ii Kiiülands sind «loa iinsriiion tilcicli, als die Qiio- lionlon der vorlierrsclMMulcu Familien übcrcinslimmoii. 2) Wel- che rlimatische ]Monio»{e bestimnieii den Umfang einer Flora? Dies kann nur von den cliinatisclicn (Irosscn iM'liauplct wor- den, die an (Im liotaniselien Grunzen der Flora glciehlalls eine wesenlliilie Modiliralioii erleiden, innerliallj derselben aber eine grossere (ileiehartigkeit zeigen, als anderswo. 3) Giebt es climatische Differenzen zwischen den Hauptzonen der Erde, die (>s nicht gestatten, dass dieselbe Flora aus einer Zone in die andere übergreife? Da nun, wie wir sehen werden, >\esentliche Differenzen dieser Art zwischen dem Cli- ma der Tropenlander und dem der übrigen stattlinden, so ist deren pllangengeographische Bedeutung wiedernni empirisch festzustellen, ob nämlich ein solches Uebergreifen derselben Flora über die Wendekreise hinaus beobaclitet werde. Gehen wir nun zu einer spcciellcn Betrachtung der climatischen Mo- mente selbst über, die auf die Verbreitung der Tflanzen von Einfluss sein kiiunteu. Da die mechanische Zusammensetzung der Atmosphäre auf der ganzen Erde und auf alleii der organischen Welt zu- gänglichen Höhen nach ihren beiden Hauptbestandtheileu die- selbe ist, so kann sie die Pilanzengeographie, die nur auf Differeiizcn in den Zuständen der Atmosphäre ihr Augenmerk richtet, nicht iuteressiren : ebenso wenig der Reiclithurn an Kohlensäure, deren Quanlitätsrerliältnisse keine allgemeine Beziehungen enthalten. Man könnte die Verminderung des DrucJcs der yifmo- sphüre für die diinatisrhc Ursache der Eigenthümlichkeiten alpiner Floren halten: aber die Wiederkehr von vielen dieser Pflanzen am Pol beweist das Unhaltbare einer solclien Hypo- these, die noch entschiedner durch den Umstand widerlegt w ird , dass man in botanischen Gärten alle jene Gewächse mit dem besten Erfolge cullivirt. 171 Man kann den Einfluss der atmosphärischen Feuch- tigkeit auf püanzeui^cographische Erschciauiijjcu auf eine drei- fache Weise betracliten, indem mau 1) tou der Tension des Wasserdampfs ausgelit nnd die mittlem Werthc desselben für verschiedene Floren vergleicht; oder indem man 2) die Ge- schwindigkeit voranstellt, mit der an einem Orte die Aggre- gatzustiindc des Wassers in der Atmosphäre wechseln, wozu man nur die meist unsichern Angaben über die Mengen des niedergeschlagenen und verdunsteten Wassers benutzen kann; oder indem man 3) die Vertheiluug beider Werthe auf das Jahr, ihre Intensität in den verschiedenen Vegetationsperioden für die einzelnen Floren untersucht. Eine einfache Betrach- tung des Pflanzenlebens lehrt indessen, dass psychrometrische W^erthe gegen die atmosphärischen Niederschläge für die Ve- getation verschwindende Grössen sind, und dass ferner die absolute Menge des niedergeschlagenen Wassers viel bedeu- tungsloser ist, als die Häufigkeit und gleichniässige Verthei- luug der Niederschläge: ein Grundsatz, der bei der Wiesen- bewässerung und bei künstlichen Begiessuugen seine practische Anwendung findet, und der darauf beruht, dass das Wasser hier nur als Nahrungsmittel der Pflanzen zu betrachten ist, oder vielmehr dass ihr Leben von der Geschwindigkeit ab- hängt , mit der liquides Wasser von der Wurzel absorbirt und gasförmiges von der Epidermis ausgeschieden wird, also auch von der GeschwindigJccit , mit der die Circulation des JV as- sers durch die yitmosphäre vor sich geht, die der Wur- zel das liquide Wasser zuführt. Mag auch der organische Verdunstuugsprocess theilweisc von der Tension des Wasser- dampfs der Atmosphäre abhängen, so kann man darin doch nur ein sehr untergeordnetes Moment erkennen: andererseits aber hängen bekanntlich die Niederschliige nicht allein von der Menge des gasförmigen Wassers ab, das z. B. durch herrschende Winde in andere Länder fortgeführt werden mag 172 UMil al>rt den Orjjauisinpu verloren Jfelil, «lie es zum Theil prodmirlfn. Ferner liisst sich iiieht nachweisen, dass die Fülle odrr die Art di-r Ve2;etatioii in einem Verhältnisse zu der jährlichen Regenmenge stehe: vielmehr beweisen die grossen Difl'erejizen, die hierin an nahe liegenden Orten sieh gezeigt liahen, z.U. in Frankreich, nnd die (iränzen, inner- halb deren auf der ganzen Erde die Mengen atmosphärischer Niederschläge sich bewegen, in derselben Flora fast lii-rüh- reu, das3 wir darin keine climatischcn Charactere der iialiir- lichen Floren zu suchen liaben. Einen ganz andern Gesicht;^ kreis aber erotlnet sicJi die Untersuchung, sobald sie die Länder absondert, in denen die atmosphärischen Nieder- ecliliige auf bestimmte Perioden des Jahrs beschränkt sind. Einige Tropenläuder zeigen, liöhera Breiten gegenüber, einen umgekehrten Gegensatz in ilireu Feuchtigkeits- und Wärmeverhähuisscn. Wenn in den Tropen die jährliche Tem- peratur-Curve sich einer geraden Linie nähert, so wird der Gegcns.ilz zwischen Sommer nnd ^^illter desto grösser, je mehr man in das Innere gemässigter Continente eindringt; ■«fahrend in diesen die atmosphärisclien Niederschläge sich gleichförmig über das ganze Jahr verbreiten, so erreicht der Gegensatz zwischen trocknen und feuchten Jalireszciteu in tro- pischen Ländern sein Maximum. Aber die Gleiehförmigkeil jäer Temperatur im ganzen Jahre gilt für alle Tropenländer, die ungleiche Vertheilung der Niederschläge nur für einen Theil, und hierin liegt das wichtigste Moment für eine cli- matische Characteristik tropischer Floren. Abgesehen von den meteorologischen Wechselwirkungen selbst (von der Tension des vorhandenen VVasserdainpfs und der Wärme), hängt die Intensität der Verdunstung von der Menge ihres Materials ab : von der Grösse der Oberllüche «Ics \orhaudenen liquiden Wassers und von den l'rocessen 173 der Vegetation. Vorausgesetzt, endes ]ß^i|ieuineer dadurch bedingt worden konnte, kein.Aualogpn ai;f,)]er Erde linden., ,, .vii/; 'i'i'i •l•^ Es ist schon oben erwähnt worden, dass dieser Unter- Scliied unter den tropischen Floren, der von ihren Feuch- t,igjwitsverhältnissen , abhängt, in allenden Ländern vcrschwiu- 12* 1«0 ilfl, in (Iciii'ii kfin»» Wiiiili" ini'llirrf Monntp l.iiiir In'rrsrhon 1111(1 ilainil ilit' R<\i;flm;issii;k<'il in di'i* Vcrtlicilimi; der Ni«*-' ilci-^oliliso auf (las lalir aiifhürt. Di«» r\lialn»pisrln'M l''It(roii vi-rlialtcn sirli dalwr in «lioscr Fi iick sieht wie «lic Aoquato- riallloriMi, mir <^räii7nnu,' «ler l'^lort'n rnn Wielitig'lveit. Zwei der fulu,c- riithsteh TliatsacluMi in der niaiizeni^oo^rapliic, die stets vöraiii'<*^f<'nt 711 worden vordiciuMi, sind dio Identität der alpi- FlHh'FIfti'^t von Miltol - und Nord- Enropa, nnd die von Enst- laml ' mif dem' nohH?elten iVliil miUlern iVnssIand. Ans den iriiler'<*nMiHii«:e1i deS'Hi'rrn Kfimtz über 'Hitcinlicr liis znni :i4" L. H. , im stil- len Meere dnrclischniltlicli für das y:;iMzc Jahr bis y.um Wcmle- krcisc. Es kann uns liier nur die äussere Gränze \>älircn(l der nürdliclien Verscliiclinn^ angehen, da diivun die Absondcrun;; einer Ueüen/.cit abhängt. **) In den Annaics des »cienccs 1834 cle. ***) Diese yammliulii wurde von Herrn Lindlcy diMii könici. Iler- hnriinn in Berlin niil:icthcilt, iiml dun h die iiro>sc i.iltcralität, mit der dcs>cn Hcnntzuny, ü,o~laltcl wird, hatte ich Cielc;;onlicit. jene IMIaiizen Kennen zu lernen. 182 wosontlicli von «lern der sndcnrftpalsrlicn Flora «'ntlVrnt ; w.llir- schtMiilich vprliiiift V(»ii da eint' Flurrnariinzc diirrli den siid- lirlicu Tlicii von Persirn nnd an der Siidj;ränzc von Afiilia- nistan und Labore; "woitor iiacli Osim werden die tropischen l'loren vom Iliinalajali ebenso begränzl, wie die Alonssons sich an diesen Höhen lireclien; die (ie^-end von Canton jic- liiirt endlirh naeli Aleyen's Beoltaelitiiiii^en zn den Floren, deren Winterschlaf von nnterlirorhcner Fetu'htiurkeit abhau»;!. Man erkennt hieraus, da^^s auf der niirdlichen IIcinis|i)iäre uiryends eine Flora ans den jiassatloseu Ländern in die tro- piseheu übergreilc, aber man mnss in einer A\ issensrhafl, deren AVesen es ist, die Verhältnisse allgemein anfznfassen, nicht eine (Jenanigkcit der Angaben fordern, die weder der extensiven Grösse unserer botanischen und elimatologischen Kenntnisse entspreclien , noeli dem Grade einer physikali'^eheii Forschung" zukommen würde, in der zu viele und zu wenig in ihrem relativen Einllusse gekannte Factoren in IJetracht gezogen werden müssen. Auf der siidlieben Halbkugel wür- de eine Linie, die die tropischen von den extratropischen scheidet, erst gezogen werden können, wenn die Floren von Süd -America und des tropischen Australiens genauer bekannt sein werden: in den Sammlungen von Sello zeigt sich der erwähnte Gegensatz des botanischen Characters zwischen den Pflanzen aus Brasilien und aus Montevideo; Chile steht diireli- .lus unter dem Einllusse periodischer Niederschläge, ebenso nach den Beobachtungen von Drege die Südspilze von Africa, 80 dass in der südlichen Uemisphäro die tropischen Floren unstreitig in weit liöhcre Breiten reichen, wie in der nörd- Fiehen. Die Anwesenheit tropischer Formen und solcher F'a- milicn, die entschieden extratropischen Ländern fehlen, ist indessen ein trügerisches Crileriiim für einen BegrilT, der nur von climalischer Seile bostinimt ist: es wird noch nicht be- hauptet, dass alle Passat- Floren einige gemeinschaftliche 1 . 183 hotauische Merkmale haben, ysondiMii luii', dass die äussere l'olargräuze der Passatwinde ülierall mit iri^cnd einer Flo- rengräuzc zusammenfalle. Ferner müssle sieh nachweisen lassen, dass di ' Zone der Calmen oder des percnuircudeu Courant asrcndant ilire eii'viithümlichen Floren hahe, aber die Grunzen derselben sind zu weni^ bekannt. Die Bewegungen der ^tmottphüre , die nur einen mit- telbaren Einfluss auf das Leben der Plianze äussern können, liabcn in den bisherigen Erörterungen schon eine nälierc Be- trachtung veranlasst; der andere Theil ihrer AVirksamkeit, ihre, wenngleich friihcrhin überschätzte, Bedeutung für die Temperatur, kann uns gleichfalls nur in ihren AVirkungen in- teressiren. Wenden wir uns nun zu den imponderabeln Be- standtheilen der Atmosphäre. Dieselbe Schliis^folge, die früher gegen den Einfluss des Lul'tdrncks auf die Florengränzen geltend gemacht wurde, findet anch seine Anwendung gegen die LichterscJieinnngen, von deren Intensit it man die Eigenthiimlichkeiten alpiner Flo- ren hat al»Ieiten wollen, indem man insbesondere, nach Wah- Icnbcrgs Audeutiiugen, einen Unterschied zwischen den arkti- schen und ;ilpiiien Pflanzen in ihren habituellen ('haracteren d.'irznstclh'u sich boiniilid- , wie sie mit «'iiier eindringlichen ßeobachtnngsgabe von Sclionw *) für die Alpenflora waren aufgcfasst worden. \Me wenig diese Unterscheidung in der Natur gegründet sei, zeigt eine unbefangene Yergleichnng des Einzelucn: dasselbe Vorherrschen der Rhizom -Kräuter , die- selben reinfarbigen, grossen Blumen, im Allgemeineu diesel- ben vorherrschenden Familien: Schon w silbst sprach sich in gleichem Sinne ans **). Man darf bei «liesen Liutersuchuu- *) Pflan/.cn- (i(M)tjr. [k\-^. 4<)0. *'•) Kl)cnüiifl. pa;;. 489. 184 gs eine Untersuchung dieser Art für verschiedene Floren für jetzt nur zu wenigen und ungewissen Resultaten fiilireu kann: indessen glaube ich das wichtige (lesefz nach- weisen zukiiiinen, dass an allen Pimrlcn ucr inillcl -ciiro- püiscJicn l'iora die initiiere Temperalur des Zeilrainns *) Vcr;;!. Aimalcs des sc. naturelles. Aouv. ^Si^. i)a;;. ii57 - 70. 186 der vc^clircndcn lrnitfnrtts:cn yl.rc (l»pslinnn(<'r v«m Aiil- stpijjon drs Friililiiijissaflos in den Hänmcn liis zum AMalloii iFirrr RlälliM) = 13° f. ist, wfilircnd Isolliormpii und Iso- tln'r<'n jrrossp DiireronziMi xfiut'n und jriirr Zritraiim variabel is(. Irli slollc dies (icselz, das ich als für jrdp iialiirlicln! Flora auf oiiion constaiilrii , cliinatisclu'n Cliaractcr fiilircnd halten möchte, an die Spitze dieser Beiiieriviinu.eu , um ihren Ganj^ nud ihr I\esiil(at zu hezi'iclrticn , während ich sie inil einigen Nachweisiiniren iiln-r dif IJ('(>l)ach(iiii:;,t'n , auf die es sich stützt, heschliesseu werde. Zuvilrdcrst stehen die vorliiu orwälinten Ahh;ini!:i.ükeitsi;;rade von der Wärme mit folj^en- den pllaiizengeographisclieJi und climatischen l'hänoracucn in Verljindiin_!;T 1) \\\r finden eine ahsoliitc Ciränze des Pflanzenlehcns nacli der l'olliohe und Kihcliuiiu,- iilicr dem iMeere , also es giebt eine Temperaturspliäre für alle Floren und somit für alle Pllanzen. 2) AVir finden einijjc rdanzenarten , deren Temperalnr- sphäre fast ebenso gross ist. Kann dies zwar mit Sicherheit bis jetzt für natürliche Standorle nur von cinii;en Crypto^a- lueu *) behauptet werden, so gilt es desto entschiedener von einigen Cullurpllanzen , z.B. der KartoflTel, dem Pioggen, 3Ie- dicago sativa "**). Sehr viele Pllanzenarlen Italien eine Aus- dehnimg, die zwei oder melirere naiürlielie I'loreu üliergreift: so kommen die meisten miltej - europäischen Arten auch in Süd -Europa, viele in Süd -Sibirien vor. Die einzelne Art igt nicht an die Temperatursphäre ihrer Flora gebunden. 3) Enontekis ist von Wäldern umgeben ; das Bernhard- liospiz liegt mehr als 2000' über der Baumgränze: dort ist *) V. Humholclt de distributionc etc. |)ag. 60. ♦♦) Meycu Heise I. pag. 401. . __ 187 die railtlcre Temperatur = — 2°,9C., hier = — 1^1 C. Also wird die Tempcraturspluire der Forraatioucu so wenig, als der Arten durch die mittlere Jahrestemperatur gemessen. 4) Unter den Tropen weicht sowohl iii der Ebene, wie in den durch Erhebung kalten Regionen die Wärme irgend eines Zeitraums nur wenige Grade von der mittlem Tempe- ratur ah. Daher wird die Tcmpcratursphare troi)ischer Flo- ren durch diu Teuipcraturexlreme und die mittlere "Wärme hinreichend genau bestimmt. 5) Ausserhalb der AVeudekreise zeigt sich überall ein AVinter schlaf der Floren, der von einer gesunkenen Tempe- ratur abhängt und iti seiner Dauer verchieden ist. Das he- kannte physiologische Experiment*), wodurch mau einen Baum künstlich zum Erfrieren bringt, wenn mau einen Ast dessel- ben in eiu Treibhans leitet Tind dadurch zum Ausschlagen nöthigt, beweist die Verschiedenlicit der Temperatursphäre der Pflanzen während ihres Winterschlafs. Da wir keine Unterschiede ähnlicher Art zwischen den übrigen Vegetations- epochen für ganze Floren nachwcisczi können, so sind wir zu dem Satze berechtigt, dass die Temperatursphärc einer natürlichen Flora durch die mittlere Temperatur und durch die Temperaturextreme ausserhalb ihres Winterschlafs ge- messen werde. Curven nämlich, deren («esetz unbekannt ^t, können nur auf diese Weise verglichen tind somit benutzt \verdeuN.man kann sie zwar einiheilen und die mittlem Wcr- the der Theile vergleichen, aber dies würde nur in dem Falle zu Resultatcu für den Character der Floren führen, wenn das Einlheilungspriucip von dem ^^esl•u des Pllanzenlebens hergenommen wäre. Da ausserdem durch die Untersuchun- *) I;iu.sicl Trait6 de !a Vegetation II. pag. 326. 188 — i;»Mi des Ilcrru Kämt/.*) walirsilHMiilicb wird, dass die Vor- iJu'iliiiiu, der ANiinuf in der Jalirrsc-urv»' und dor l'iintiitt d«'r \Nfii(Ii|Mincli' aiil' der ;;an7.i'ii llrdo gleichförmig ist, so würde lici N cr^lriclmiincii die inittlcrc r»-in|)i'r.i(iir des Jalirrs oder eines Theili's drss;ell)eu das cliinalisilit' .Moment der Ciirve vollstündi,:^ cutlinlteii. Es fräiit sirli mm zunäeJist, ob der Vegctalionsproeess der krautarliijeu Axe einer Art an einen altsoluten Zeilratnn gekniipll sei, nnd somit die Dmiut des \\ inler^clilafs einer Flora in ihrem Gebiete ronstant sein müsse; ferner ist zu untersurlien, ob man Mittel lialic, die nötliiiien Zeitbestim- mungen über diese beiden Teriodeu des Pllanzeujeljens zu ma- chen. Die erste Frage ist kiirzlich dnreli Herrn Bous.sniii'- ganit negativ beantwortet, indem er das für die Cullnr iilier- ans wirblige Gesetz nachwies, dass die mittlere Temperatur irgend einer Vegetations|ieriode multiplicirt mit der Zahl der Tage, die darüber verllosseu sind, für dieselbe Art stets dasselbe Prodnct giebt, "während beide Grössen innerhalb ge- wisser Gränzeu variabel sind. Dies erkl;irt Schiibler's Beoh- achtaugeii **) über die verschiedeneu Bliitbezeiton derselben nianzenart unter verschiedenen Breiten, die er nach einer irrigen Theorie auf die mittleren Temperaturen der vergli- cheneu Orte bezog, während die einfache Tliatsarbc des ver- schiedenzeitigeu Blühens einer Art an dcnncl ln-n Orte in ver- schiedenen Jahren mit Schärfe darauf hinweist, dass die mitt- lere AYärme dabei ein gleichjSrültiger Factor sei. Das richtige Princip hatte bekanntlieli schon Adanson angegeben , aber auf eine unaugemesseue AVeise ausgeführt; Herr De Caudolle***) *) Meteorol. I iiag. 127. ■'i=*) Flora 1830. I. pa;; ;J53. ♦*«_) piiy8iolo;;ie vem:talc 2- \>A]i,. 476. wies die Unzulfissio-kpit spinos VtM-fahrons nach, kam aber sclbst'Biir zu (I«Mu ju'gativiMi Resultate, dass sich die cliiua- lisclie Ursache des verschie(leiizeitijj,'eu Aiissclilnn'eiis von Aescn-* Ins nicht ermilteln lasse. Freilich hftnjrt es von der Aiishil-J diiiij^ der Knospe im vorigen Herl»ste al>, Al»er diese hat keinen EiuÜvss auf die Dauer des Zeitraums vom Ausschlagcu his zum Abfallen der Blätter. Auf «lern jetzigen Standpmicte dec Untersuch una; erc^eben sich nun folgende Gesetze, i'tß für die Teiapfratursiiliänn c^nzclnefr Pllanzenai'tc;i Giiltigkei|; Jiabeu. 1) Im Allgemeinen kann die Vegttationszeit geSvlssej Pflanzen bei erner höhern Temperatur verkürzt werden, ah«i^ fs findet hier eine liestimmte Gränze statt, die von der Natiir der Püanze abhängt, und somit tritt die Aef|ualorial-Gränze einer Pflanze mit 'dem Miniraum der Zeit ein, in der sie sich bei 'einem Maxiinum'''^«^ Temperatur entwickeln kann. Der eine Factor -ihrer ''l^emperatursphäre, die Anzahl der Thge^ in denen sie i?icli entwickelt, kann nicht' TThliegränzt in- fPem-J selben Sinne verringert werden, als der andere, (las erhalt*»«« >V^rrae-iQ,uant^qf , sich .vermehrt... Deshaib ^ebri}ucht ,inan un- ter den Trojxcu bi^i . der Cultur extratropischer PHanzeM UiU^r Icadjc Vorricktun^eu, die ihre Vcgotatioii ve>rliiugcrUj^3;9jll^p^i|j., 1 (11. 2) Eine Verschiebung der Entwickelnrtgsz^iteii- iSt'^Ö gewöhnlicliere Erscheiuung, in der »las obige (jresetz in AVifk-* samkeit tritt. In der Provence beginnt die Weinerndte einen Monat" früher, ak am Rhein, aber das' Aussclilageu- dös Weiimtdt^k<^ tritt dort gleichfalls früher ' e Hr.- Dadurch wird jificjißt auiTfillonde Ueber,einf>limmuug unter den daz>vischcM verilos^e- *) Vgl! einige Angancn liicrfibcr iu nieincu Genera et sjiccifc^Gen- tiaiicarnin iih]i. 3.*., iti (Icurn aiicli cffi HcAVcis für die UiiaMiän- ti^keit UcM Pdaiizcnlelini« von der Tciniieratur walircnd üCk VVin- tliiitttBclJaf-i cntkaitcu is(. ... 191 neu Zcitriiiiineii, ciuü Uclicioiustiinmung, viel ü,rüsser, als un- ter irgend welchen jueteorologisdicu Beohachtuuf^eu , ans denen niau mit Erfolg arithmetische Mittel zieht. Ilättc mau also für dift ganze Flora ein solches zeitbestimmoudes Crilerium, wie die Saatzeit der Kornarten ist, so würde man dadurch für jeden Ort die mittlere Dauer des Winterschiafjj im Ciogonsatz zu der Vegetationszeit bestimmen können, alsdann aber in der initllern Tcmix'raliir dieser letztem die Temperatursphüre der ganzen Flora erhalten. Solclie Momente des Pllanzenlebena nun liegen oliüe Zweifel im Aufsteigen des Frühlings.saftes durch die dicotyledoiiisehcn StaiuuibJlduiigen, da das AYatiis^ thum dieser letztern (im (iegensatze zu den Knospen, d^ h, krautartigen Organen ) eine abgeschlossene , von frühem Bil- dungen unabhängige Periodicitüt zeigt; zweitens iii der herl*st--) liehen Blatteulfiirbuug, (las das Aufhören des Assimilations- processes im Zellensafle und wahrscljeiulich seiner Cycloße bezei(rhuet. Da mir über diese beiden Perioden des veg'eta- bilischen Lebens, die wegen ilirer grösseren Gleichzeitigjteit für die ganze Flora einen wesentlichen Vorzug vor andern Objecten «ler Beobaebtuug behaupten, keine vergleichbare i!!ft sie nur wenig benut/,en köuueu, da, wie Oiben erwähut w"ur,dei< die Zeit des Ausschlageus von deui Eutwiekeluugsgradc der Knospe mit abhängt, das denselben bedingende Cliuia deQ verllossenen Jahres aber nicht mit in RecJuuing gebracht wer-j den kann, da der Zeilpuuet des ersten Entstehens der Kndsp.et zwischen Holz- und Rinden -Svsteiu unbekannt bleiben mnsftj 192 Da sich frriicr vorscliicdeiio Arien in Hiimlclit auf »lie Aus- bildiiii.u: ihrer Knos|trn im llcrhste solir Torsrhiodoii vcrliaitcii, so «'rkhirtMi sich liicraiis dip hedcntendoii Zciliiiilerschifdi«, die dio IJeohachliinii, der Zeil des Aiisschlaf^eng Torschicdoner IIolz- ifCMÜchse an dernsplhcn Orte lieferl, /,. 15. in Neapel für Sani- brtciis nigra der milllprc Werth = 14. Janwar, für die liichc = 31. M;irz. Besser schien mir hinliefen die liliithezeit von Pflanzen hennlzt werdcli zn können, deren Illiillien zu der Zeit sieh entfallen, wenn der Friililiimssafl in i\\'n Haiimeii anfänjjt sieh zu zeijicn, und zunleieh ilie Ordinalen der Jah- roscnrvc am stärksten wachsen. Keine IMIanzc «lürfle sich hiezn nrehr eij^nen , als Prinuila elatior Jactj. und, so uie es sich hier nur um anii,enälierte Werthe handeln kann, so sind den naih folgen den Ansahen ii'ier die Anfangsperiode der Ve- getationszeit Beobachtungen über die Biiithezeil jener IMlaiizu za Grunde gelegt. Da für den Anfang des Winterschlafs solche Beobachtungen niclit zn benutzen waren, so'liabe ich statt dessen nach folgendem Raisonneiuent die Jahrescurveii selbst benutzt: der l'^intrilt, wie das Aufboren des Winter- schkifs 'hängt TOn der Temperatur ab; die Ordinalen der Jahrescuitven nehmen zu beiden' Seiten der Jahrescnrvc nahe gleiehtormig ab; wenn also das Anfhören des Winterschlaffl vou der Grösse ei Hör gewissen Ordinate abhängt, so .'wird der WiederanFang desselben eintreten, wenn im Herbste die- selbe Ordinate wiederkehrt. Aus diesen Gesichlspuneteu ist die folgende Tafel zur Beurtheilung der Temperalursphäro der i^'lora von Mitteleuropa entstanden, über deren Zusam- menstellung orst einige Bemerkungen jiothig srlielnen. • 'i» Difr Angaben iil»er ^lie Bliilbezeit von Primnla elatior sind th«ils einigen unter den direelen Boobachtungeu , die in der Flora { 1830 und 183(5) milgelheilt sind, entnommen, theils nach dem von Hchübler eingelVihrten und für geringe Breiten- unterschiede gültigem Verfahren bestimmt, wonach zwischen 193 •lern 44sten und 54stcu Grade eine Verzögerung von etwa 4 Tngcn einem Breitenjirade entspricht, in Löhern Breiten dagegen diese Verzögerung geringer wird nnd nur zu 2 — 3 Tagen angenommen werden kann. Es musste indessen dabei aueli auf den Lauf der Isothermen, auf das Verlialtniss der Isotheren nnd Isochimenen gegen einander, die Höhe n. s. w. Rücksieht genommen werden, so dass die Angabe jeder Blii- thezeit als ein IMittel, aus znm Theil widerspreelienden Be- trachtungen hervorgegangen, anzusehen ist. Es würde zn weit führen, diese Methode in ilircr Anwendung auf die ein- zelnen Fälle nachzuweisen; wie es wesentlich darauf ankam, welche directe Beobachtung jedesmal zu Grunde zu legen war, so schien es genügend zu sein, diese einer jeden abgeleiteten Angabe in Parenthese beizufügen. So erschien es ans ein- leuchtenden Gründen zweckmässiger, Cuxhafcn auf die Beob- achtungen in England zn beziehen, als auf die deutschen. Die Temperaturangaben rühren grösstentheils ans den im zwei- ten Theile von Kämtz's Meteorologie zusammengestellten Beob- achtungsreihen her; die von Berlin, Manchester nnd Upsala sind bekannten Jahrescnrven entnommen. Die mittlere Tem- peratur der Yegetatiouszeit, die Phytoisothcrme ^ ist durch das arithmetische 3Iittel aus dem Tcuiperatur-^Maximnm nnd der Temporatur der beiden Endpuucte bestimmt , welches be- kanntlich der wirklichen mittlem Temperatur hinreichend ge- nau entspricht. Ur Bd. 23 Heft 13 I<)4 ■»5 ^ r. MMMH^MtOODV] 9> Ui 4^ u ro M ^ ■«.' s^ u s p so s: rr -, 2 < ;; i: » i^' r v: -3 2. - 2. 2^ = = 7 1 S'S ^ = = 2. =' «■ 1 S- P =r *. ar lo ro >^ u^ c-1 (0 M N. hC (O Ol ►- ►- ^ n 00 a> «o • • • • w M O 00 • rv c» s S ji>'2:-^^-^^> ff > > > r ü 'si o x p: &:: p; r" "» "^ "^ ~ n -I n • • • n -1 — — •= T T -1 ^ c N N N ^— . " "-* 'S ' ■ * E /— ^ /— < /-^ «^ '^ Q ^r^^ >• o n 11.2. c p 7* 5? ^ < »II 2. » CK c- P P • i o - B >. P 5- "^ (k' 2 »5 2. 2. > P = £ S p r «> S ,-0? 0)OhSfCN*rCNkhS tc^ . . v4 vi • « • «1 O O »5 V. ■ ' X ;^ »! ' • ■ ooCOoSoO CO 225 = 2o2o CO 5ri-=— 3=- — — n £ S N. IC vj c r. T 2 r n V- s -■ '- o rr CT T = n C- — fS p ^ — o i> "1 (- < P -. 3 v]vl(Xv|vjaDOOvl "üx'vl"' 1(».'o> ^ II II (1 W II II 11 II +4H- 00 00 VI o o o ~0) 999 00 00 vi PPP vlv|v|000>0505 Ü» W ts 00 v| v| 4» VI ^,4». toy>lv>»«'000** "ü'^ovi o O l>9 O(0OO(OOo;cco vixvi Cd Co u^ ;s i^ o> cu li II II II II II II n "- 00 00 00 ;£ a ^ •»3 i -1 -D — ^1 2 5" |. 5- H 'S ■5 •5 Ol "> W t, er ^ 2 "' u 3 y — Z' ^ c » .3 = 195 Ich mache zuerst auf die völlige ücheroinstlmniüng der riiytolsothorme von Stockliolm , Berlin und London aufmork- sani, die tlieils wegen des Gegensatzes in der Vegetations- dauer merkwürdig ist, theils als ein starkes Argument gegen diejenigen gebraucht werden kann, die eine Flora von Nord- Europa oder eine Flora der europaischen Seekiiste unter- scheiden wollen. Im Besondern ergeben sich aus dieser Ueber- sicht folgende Puncte: 1) Bei einer Verschiedenheit von 3 Monaten in der Dauer der Vegctatiouszeit differireu die mittlem Temperaturen der- selben nicht um anderthalb Grade, eine Differenz, die man, da sie keine stetige Zunahme mit der Polhöhe zeigt, mit Recht auf die ungenaue Bestimmung der Endpuncte der Periode beziehen darf. 2) Das Aufhören de^ Winterschlafs entspricht an den verschiedensten Orten der mittel -europäischen Flora einer ana- logen Ordinate in der Jahrescurve, so dass man als That- sachc aussprechen darf, dass der Frühlingssaft anfängt zu steigen, wenn die Curve sich über 7,°5C. erhebt. So sehr die Werthe dieser Ordinate sich indessen nähern, so möchte vielleicht eine weitere Untorsucliung dahin führen, dass diese Temperatur gegen Süden abnimmt: wenigstens würde bei vorausgesetzter Identität der Phytoisothcrme die geringe Zu- nahme der Temperatur- Maxima dafür sprechen. 3) Die Dauer der Vegetationszeit steht in directcm Ver- hältnisse mit der mittlem Jahreswärme; und in iudirectera Verhältnisse mit der Krümmung der Jahrescurve, d. h. ein Seeclima bedingt einen kürzern AVinterschlaf. Hierdurch wird auch vom climatologischem Gesichtspuncte die im Anfange dieses Aufsatzes aus botanischen Gründen beliauptete Identität der europäischen Rüstculloreu mit der Vegetation des Conti 13* 106 iicnts irtTOclit fertig», iinkin (n»lz »Icr Yor-;clii('«|fiilirit der Jalires- riirvfii ili"' l'li> t(ii->olli''iiii(' (licscllic Itlrilif. I),i (liisf S.ii/.c der üniissaiiii'aull'scbon Tlipoii»' zu wi- t'orsprccIuMi srliriiiDi, so Iviniiitc mau eiiiAvondon, «lass es nicht (loiilvliar sei, dass oiuc ciiiziluo Art oiiic andere A!j- liaiiifli^koit vom Ciinia halte, als eine Flora, die nur ein .\ogrej!;al von Arlou sii: alu-r iu der Thal widersprcelien sieh lifide Tlicoriin nicht, sondern die ehen vorgetragene ist nur ein einaesehrankter l'all, die Tcnipcralursiihäre der Floren hat nnr ennere Gränzen. Der wrsentliehe Unterschied /.wi- schen der Lehenssphare der einzelnen Art nnd der einer Flora liestelil in dein iiiili'nltrlicn ZusainnienleJMMi di-r Individuen, in ihrer physionuomisch- characterisirteu (iruppirung, deren climatisehe Bt'dinguui;- enner hegränzt sein kann, als dii* «le^ aus dieser wechsel-seitigen ijezi'huii^ losi;<'rissenen Inilividiiuins. Die Bonsf^ainuanlt'schc Thet)rie enthielt gleichfalls ein Schwan- "k'eji in der Vejretatirinfidaiier der Art, und Avich nur dadurch jib^ dass es znijleich die mogiichen Scliwankungen der Tcm- j)(ratnr?!phäre, als die niii^:liclien (iranzen der Cnltnr, he- slininite, \<^'ihrend solche Abweichungen heim ualärliclien Vor- kommen der Pllanzen zn rerscliwinden schi^iuen. Djass die Phytoisotlierjucn eine weit genauere Deslininiung d<'r Bezieluing zwischen Vegetation nnd Temperatur entlial- te'i, als früher dazn ^ugcwendcie AVerlhe, geht aus einer Vergleicluiui^ dersilhen hervor. Die Isothermen schwanken im' Gebiete (Irr miWelenropäisrhen Flnra nm 8° (Kasan = 2*^4; Pai'is = iO", 8), während die isotherme von Parfs von deV roll' Marseille (= 12 "^,3 ) nur um I ,.3 abweicht. DAgegert- Krheint die Phytoisotherme von Süd-Iöuropa über IT'* zu liei;en, also die von 11 ittel- Europa um mehr als 4" 7.M übersteigen. A\are hingegen die mittlere Jahreswärme das flie Florenirrjinjten l»estinunendi' climatischo Moment, so miisste 197 Hiau iiacli den oben angefiilirtcii Daten die willkührlitlie An- nahme maclien, dass 8 Wärniejrrade nnterliall) 11^ einen ge- ringem Einfliiss auf die Vegetation zu äussern beslimml seien, als 2 G'rade über jenem Puncte. Die Isolhereu seliwanken in 31ittel- Europa um 6" (Edinbur- =. 14°,1; Wien = 20^,3) und dilFeriren von siid-europiiseben nur um 2° (llom ^= 22°,7). Es wird eine scbüne Bestätigung der Theorie sein, wenn an einem Gränzorte der siideuropäischen Flora IJeob- achtuugeu über die Perioden des Püanzenlebens in dem mclir- l'ach erörtertem Sinne angestellt werden und daraus ein ent- schiedener Gegensatz gegen nalie gelegene Orte Jiervorlrilt, deren Vegetationsvcrhältuisse noch den nordischen Character tragen. Da die vorhandenen Zeitbestimmungen, z. B. die über Nord -America (Silliman's Journal Vol. 1.), zur Untersuchung der Phvtoisolliermen anderer Floren ungenügend sind und nicht auf die beiden angeuonimcnen fixen Puncte bezogen werden können, so Avürde man eine weitere Anwendung der obigen Sätze für jetzt nicht zu niaclien im Stande sein, z. B. die Phytoisothermc der Flora von Nord -America eine Abweichung von der unsrigen zeige. Geht man von der Annahme aus, dass der Eudpunct des Winterschlafs, so weit er von 'i'emperatur-DilTerenzen abhängt, in der Jaliresciirve durch ein schnelleres Ansteigen der Ordinatcn , als dies in irgend einer andern Jahreszeit vorkommt, bezeichnet werde: so könnte m.iu unmittelbar dii- l'h\ toisotherme aus jeder Jali- rescurve ableiten. Ein Criteriiim dafür würde die Ueberein- stimmnng der- liesull;j(e an verscliiedenen Ord-u deiselbeu Flora sein. Wenn Beobachtungen den Beweis lielern, dass die Be- dingungen der extratropischen Floren duicli ihre IMiytoiso- 198 thorinon «larp'slpllt worden, mul ilass ihre Griinzon sich olion- sowohl iliirfli 'iVmpor.iliir- HcnbaclitiiiiirPn , wio diircli liola- iiisi-Jic Uiilcrsiirliiiii^^m licsliinmcn lasson, so wird auch liii'riii ein wcsoiitlirlicr Gogonsatz frojion die tropisclion Flomi iiach- a;cwicscn word«'!! küimoiij dcicii ^\ inttTscliIal", wii' Mirsohcn, von der Verll\eiliiiii; der FiMulilijikpil auf das Jahr ahliini^. Für diese letzteren werden die iherniisclien IJestiniinnniicn, da die DilVerenzeu in den Ordinalen ilirer Jaliresenrven j;ering fiind oder doch nie die Ven;etalion unlerlireclien, dnrch die Isotherme mit liinreicliender (ienanijikeit ausgedrückt werden können. Dazu kommen ferner die Temperatur- Maxima und Minima, die aneli in den Floren höherer ßreiten nehen der Phjtoisotherme Beriicksiehtignng verdienen. Da die Tempe- ratur-Maxima auf der Erde nirgends so gross sind, um das Pflanzenlehen anfznhehen, da sie in ihren Extremen nur ira Stande sind, mittelhar durch Entziehung der Feuchtigkeit ein Schlafen der Vegetation zu veranlassen: so wird man dage- gen in den Temperatur -]\linimis alisolnle Grunzen de*? vege- tabilischen Daseins erkennen, nnd diese Gränzen des Pflan- zenreichs in verticaler nnd horizontaler Richtung nach ihrer climatischen Gleichartigkeit untersuchen müssen. Hier genügt CS, neben den Florengränzeu unter einander auch auf ihre äussern Gränzen und deren Al»h.ingigkeit vom Clima hinzu- deuten. Spätere Untersuchungen haben zniiächst die Aufgabe, die Phytoisothermc anderer Floren kennen zu lernen, wozu es erlaubt sein mag, das Interesse, das neue Beobachtungen haben würden, nochmals hervorzuheben. Zum Schlüsse stelle ich die Hauptergebnisse der bishe- rigen Untersuchung in folgenden Sätzen zusammen: 1) Die Vegetation der Erde zerfällt in scharf begVäuzte natürliche Floren, die gemeisamc botanische nnd climali- sche Characlere haben. 199 2) Die Floren zerfallen in zwei Ilauptclasseu, je nach- dem sie eine dauernde oder eine durch \^ iuterschlaf un- terbrochcue Vegetation haben. 3) Floren mit dauernder Vegetation finden sich nur in der Nähe des Aoquaters. 4) Der Winterschlaf der Floren hängt entweder von Trockenheit oder von gesunkener Temperatur ah. Hier- durch unterscheiden sich die tropischen von den extratro- pischen Floren. 5) Das Clima einer tropischen Flora mit dauernder Vegetation wird durch die mittlere Jahrestemperatur ge- messen. 6) Das Clima einer Passatflora wird durch die Dauer der Regenzeit und durch die mittlere Temperatur während derselben bestimmt. 7) Das Clima einer extratropischen Flora wird durch die mittlere Temperatur der Vegetationszeit gemessen. 8) Andere climatische Momente hal)eu auf die Gränz- I)estimmuug der natürlichen Floreu keinen nachweisbaren Einlluss. 9) Die mittlere Temperatur der Vegetationsze't ist im c;anzen Geliiete der mittel -europäischen Flora identisch, ebenso diejeuige Ordinate der Jahrescurve, die den Eud- puMcten des Winterschlafs entspricht. 10) Die EnHpnncte des Winterschlafs treten mit dem Aufstelgen des Friihlingssaftes »lud der herbstlichen Blatl- entfärbung ein. 11) Ob die eliinatischen Gesetze der mittel - europäischen Flora für alle exlratropischeu Floren (iiiltigi\eil balieii, Uann aus Maugel an neoljachtungen iiliei- ii*' i'limnlolo^lsclic Di.i^noKtik siimnitliclioi Florpii pclio. 12) Di«' iN(»r(Iw('sikiisU' von Europa ji;phört zum Ge- i>l(U> (Um- mittel -«>uro]iäisrlio]i Flora und luau kann in Kiirnpa nur drol FInron untcrsrlnMdcn : die Flora moditrrranca, riiropaoa media und alpina. (iöttiniren, deji 16. Fehniar 1H38. DE P L A N T I S 31 E X I C A N 1 S , A G. SCHIEDE, M. Di-:, CAR. EHKENBEltGlO ALIISQUE, COLLECTIS NU\T1UM ADIERT D. F. L. DE SCIILECIITENDAL. CCONTIXÜATIO V. LINN. XI. P. 349. j YlOLAPiIEAE *) VlOli^i L. ox oraeiid. vcc. f* Hoolcriana IinKlh. I. c 288. 1. 492. J. 2. — Lucis subalpiiiis pr. F\('al dd Monte Majo 11. (Ilmnholdt); iMiiioial (lol Monte ad nii>ciii Sniiiatc in sylva. 31ajo. (C. Elircnbcrg.) — In specimlnihns nostris jieduncnli loliis iiitcrdnm duplo lou- }j,iores et folla paulnliini miiiora; e rliizoinatc snniino vanius snbtcrraneos j^pinmiieios liaec planta cniitlit. f^, rcliculula n. sp. (Scct, I. Noinininni §. 1. 1)1". luodr.), iliizomalc ropcnlf subarticnlato, snpcriic incrassato, canio iiiillo, foliis c levitcr cordata basi subrotuudis ovatisv«- nblii- *) In liac et scqucntihus omnil»us faniiliis eis omnc>. cnunicraniiii« spccies quas ipsi iiossidcnuis dcMrilicnilas(iue ac<.cpiinu> ; col- Icctoi'uin noiiiiiia Inci^ iiatalil)ii> iihiqiic lidelitcr addidinnis. 202 siusoulis dop rosso -«•renalis, sul>ji;lal»ris, pctioloriim intcrlorc paj::in;i hirta, pediiiiciilo ultra iiiidiiiiii liiliractouto siibglabro; sopalis elliptiiis obtusiiisiiilis , basi prodiirta hirtellis, petalis alliis violacco - rcliciilatis t'margiuatis oiniiino ijlabris ; Capsula .... — iMiuoral «lol !Montc (C. Ehroiiliorg). — Rhizoina siib terra rcpeiis alliidiiiii, diarotro vix Uiioari, hinc iiide incras- satiiiu articiilatum, siipcrue iiicrassatiim et reliqiilis pctiolo- riim slipulaninKjac vestituin, fibrillisque paucis subsiinpliclbus munitnin, paiica prodit folia (3 — 5) paiic()Sf|iie peduuculos folia supcrantos. Folia parva, niaxiiiioniin qiiae Iiabcmus lamiaa 10 lin. est loiiüa, 8 liii. lata, sunt crassiiiscula, concolora (sicca pallide vireutia fere glaiiceScenlia), basi uunc leviter nunc nuUo forc modo cordala scd trunrala potins, plcrumqiie ovata obtusiuscula, cxtcriora majjis rotundata, niar- giuc crenis depressis, fere obsolctis, inferne evidcutloribus iu- structo , fere omnino glabra, facilcs enim praetervisu sunt pili rarissirai albidi in pagina infera atquc in margine len- tis ope tanlum oliservandi ; petiolo uituntur uunquam poUicarl, inferne dilaiato et stipulis teuiiiter mcuibrauaccis fere hyali- nis longe acuteqnc acnminatis iuferne adnatis latiore, facie sua in primls in supcriore parte piiis brevibus dcusis albis rectis veslita. lisdem pilis et pednncnlus vestitur sed par- cioribus, qui l^/a — l^i P* ^^^ altus , apice incurvatus, sn- pra medium bracteis duabus sibi approximatis sed allernau- tibns 2 lin. circiter longis augustis acnminatis glabris. Flos ut in V. odorata. Petala elliptico- ovata obtusiuscula glabra. | Petala obovato-subruneata obtusa emarginata, omuiuo gla- bra. Stvius apire incrassatiis in stigma uneinatnin transicns. Fructus non visus. y. ciliata n. sp. Viola sp. Linn. V. p. 229. n. 492. (Sect. 1. Nominium §. 1. I)(3. prodr. ) — rhizomate liorizo- tali crasso, libris validis rrebris niunilo ; caule nullo, foliis cordatis latc subrotuudo-ovalis acutiiisculis, margine crcnato- a 208 dentatis, dentibug inrnrvis basoos cridontioribus, utrinque siibglabris marj^iue brevitor ciliolalis, pctiolis liirlellis, pc- diiurulo subglabro, ultra medium bibracteolalo ; scpalis late lanceolatis basi obtusis i^lahris ; pctalis pallldc violaceis aU bisvc obtusis integerrimis duobus impari proximis basi levi- ter barbatis, stigmate unciuato. — lu graminosis Jalapae Majo et Aug. II. leg. Siliicdc. Specios liaoc ad V. cucullatam nee non ad reliqnas huic ab auctoribus adliexas vel soL- juuctas formas accedit; flores vcro iu iiostra, quam in cu- cullata hortorura {( quae var. ß. glaberrima apud DC. ) ferc dimidio mluores; foliorum doiites apice quidem iucurvi sed dorso haud couTCxi ut in cucullata, scd concavi ; foliorum raargo haud glaber scd pilis aP is brevibus obtusis intcrdura sat crebris obscssus, pagina utraque cotorum glabra; pc- tioli pedunculique haud glabri sed illi densius hi levias liirtelli; foliorum basis latiore sinu in nostra iustructa rix me- dio est cuuoata, iu cneullata autem sinus angustior et pro- ! fnndior, raedio in potiolum evidenter cnneatus. — Novam distinguere speciera melius duximus quam dubiis vexatae uo- vam formam subjungere. lONIDlVM, I. riparium HBKth., Linn. V. p. 230 n. 494. — In , cnitis et incullis pr. Jalapam Aug., in ciillis pr. llacieuda de la Laguna Jul. (Schiede). /. lohclioidcs n. sp., caulo peliolis, pagina folio- rem infera, pedunculis, calyeibusque puberulis; foliis alternis breviter petiolatis elliptiio - ovatis acutis denticulatis R'ipra subglabris, stipulis petioium aequantibus linearibus aculis; pe- dunculis axillaribus folia superantibus iiliformibus; sepalis ovato- lanceolatis acutis, labello calvcem arquantc breviter 3li- pitato, subrotuudo -»'lliptico obtuso, Capsula calvceui aequanle: seminibus albidis. — Tr. Oaxaca leg. Mühlcupfordt. — Uni- 204 iMiin parviim \i(liimis s|MTiincii 0 - miiialf lulüs olisossiini «-mn jMlitilo, 1 — l'/.j; 1. lonun, ]»nllio(! Iircviorilnis (iiiftrioi ÜMis II I. |oni;is, stimmig diiuidio et iiIIim iniiiiiriliiis), 3 — 5 liii. lalis; |MMliMtriilis ex nmuildis siipciiorilms axillis )ir()i-iiiii)icMliljii.s pollicariliiis, ralyrr IViirlilVi o 2 liii. longo, lubcllo cum sli- )Mt)> riii<(lcm loiigitudinis. SCnWKlGOEnA STR. Srhiv. 7nc.vicanu i\. sp., iriilicosa, glalira, loJiis eloii- tiaio-lauceolalis in pclioliun longc allciiuatis infciue integcr- riniis, siipcrnp scrriilalis, lloril»iis jiarvis solilariis axillarilius in.'diinnilatis, pcdiinciilo l)iljractoolalo. — Ilal). in Icrris Mexi- ranis (III). Lclinianni). ^lagna afliiiitaic jungihir s|)ocies liaerce cum Ulis a Maitio at(juc llilario c Diasilia dcsrriplis, qua- rum altora ox sola nota diagnosi cadcm dici posset, quod voro vix crodrntluni. — FriilPx mcxicaiiiis dehilis ramosus, ramis soccdcnto cpidcrinide nihro-fnsca albicantilnis, juuiori- l)«s rvidonlor angnlatis et itauliiliini lloxnosis, i!;laliris. Folia saiis cri'bra , nieinhraiiacca glahra, c. pctiolo, 1 — 1*/« p. longa, 3 — 4 liii. lala, piincliilis linpolisquc nigricanlibus co- piosissiinis si Icule adspicis adspcrsa, niargino Icvitor rero- Inta serralnrls d^'prps^;is, nnvo mcdio vcnisqne paucis pri- niariis suli angnlo arnto prodcuiitilius rl arcnaliin rnm proxi- ma iicxis, sublus pioniiunlis. rcdiinciili lilifoiincs glabii, dimidinm polliccm longi , siipra incdinm braclcolis 2 alt(>rni> oppositisvi- vix 'yo iin. longis lanccolalis aciitis nolati. l^'los parviis , pclalnni inaxininni a basi (oriiu usquo ad apireni 6 Iin. longnni, sopala niajina 3 Iin. longa, basi vix lima latiora srnsini arnniinala, scpala minima linoam circilor longa angiistissinia aciila; pnala 2 majora sopala niajora aoqnanl. dOo minnra, pIns diniidin bnviora et innllo sunt angnsliora. Slamina 5 snbacijualia linoam longa, ajipondico Icrminali la- linsfula olilusissima , calcaribus duornm sn|)rrionim slrirti'?, 205 Jiiiea paiillo longiorilnis. Onmos floris partes glaborrimac, «•vropta intorna basoos potali caliarati parte, in qua liiniac «liiae iiiiniilissima et brcvissima pul»'. Ovuriuui ovale 1*/^ liii. loui;iiin (iu llnrc seil, jaiu marr; .,ii\ "'"' l}i\ palustris n. S]i. (Linn. I. c. u. 504.) In paliiilW^i«« pr. Jalapam Au«;. (Sclirede). . »sii ^^' "Dr. villosa n. sp. (fJml. I. c. ii. 505.) In aVincrsis lih. ■JAlKpam Ans?. (Srhiede). ■ ■ ' ^'»:-'^ • . i::j mi',,.. ■>. '•"'1)1', grandißoi'a \\. p.\i. Ilabitti' lia«*6 spc^cics'tJnmrbufe cum antcccdentifins valde' convonit, propius vero atT' pVinta^s 'äiccedit, sed lloribus nrajorilins, ralveiluis «Inas scilieet iine.is foTii^is statin! di^nosci polest, l'olia insuper c. peliolis «iliata, ■poduncull calyces(|ue semper, caules juniores saltem paliMitIm pilosi. Folia maxima plantao spifhanieae 6 — 8 liu. lata to- tidckn f'^re lineas l(iri|2;a', obtusissinia, miicronata, t«^iiera. 206 FlorM in a|iiiil)ii3 r.imoniiii at<|ii»' ex .ixillis foiioraiu iit cy- mis di- rariiis (richoloinis varit« »voliitis. Scpala elliptiro- lantroUl.i acul.i inariiiiic alhitl« a|»ij"Piu versus ]a(ior(> ciiicla. Potala iis aoqualia. Stamina 5 liis «limijlio l»rr>viora; rai>sula t-alvcom vix sunorans. Soiniiia ( Iiaiid |>I.iiic inatiira ) 22 — 24-, dilule fii>ca, inajora <|iiain in Dr. {i,racili, ecliiualo- miuirata. Dr. ramosissi'ma n. sj»., dichutome ramosissima, glan- diiloso- pubesceus, visridiila, foliis brcvltcr jiptiolatis sojni- orbiciilarilius , lircviter cl aciito aciimiiialis, basi siibtriinoato- conlatis; llorilms in cyina tt'riniiiali dichotonu» ramosissima mullillora, pttalis bifidis calvoe glanduloso-pubesccute brc- | vioribns, ovariis oligospermis (5 — 8?). Spcdcs haoc distiintissima piope mbcm ^Icxico locta i est (Hi'iipwisch, Müblonpfordt ). Folioriim lorma ad piurcs accedit Drju^arias scd parva siiul, maxima scilicct qiiae vi- dimus (Mim potiolo 5 erant liiicas lojii«a, 4y2 liu. iuferne lata, pt'tiolo liacam loui!;o. Caiilis, cjiu-m inlognim noa vi- dimus, fragraenta ante ocAlos liabiiijnus 8 — 10 p. louga, rcpetito -dichotome raniosa, in prinjis a|)icom versus ubi llo- rum copia. Omnos partes pube sunt tectae miuuta e pilis bre- vibus paloulibns articnlatis rapitulo minuto glandiiloso termi- natis. Inllorosccntia ubi inci|>it, l'olia nulla ci-muntur, sed bracteae c lata levitfrqui' cum opposita connata basi subulato- acumluatae, albo-scariosae, l*/.^ ^'"- loiigae, nervo mcdio viridi glandulosoque perrursae, oranes ramos atque artiriilosjij Miffniriunt, qui quo altiDrcs eo brrviores evadnnt tandemque ' ad ipsarum bractearum longitndinem reduruntur, dura articuli inferiores intcr folia pollicc sunt longiores. Flores magnitu- diue et facie externa eum iis Arenariac fasciculatae uostrae ferc coiiveniunt. Calyx 2 circiter lineas lougus, sepala ex orata basi aruminata breviler cnspidala, iutcr se haud plane 4t 207 aeqoalia, duo sclllcet exterlora broviora, Irla mngis intcrlora longiora, oiniiia inaigiiif auj^uslo alli» liyalino cincta, cete- riim viridia ot i^iandiiloso-piiliosrentia, trinorvia, nervo me- dio validiere cuspidem foriuaii(e. Pctaia alba, diias circiter iertias partes calvcis adaoquaut, sunt aiigusta, ultra medium bifida, laciiiiis aiii;nstis subliiioarilius obtusis. Stainina 5, pctalis brcviora , lilamcutis albis, glaliris iiliformibusj anthe- ris parvis liitescontibus. Capsula dimidium calyeem aequat, fere obovato- trijiona, glabra, 3-valvis, valvis apice paulu- Jiim rovolutis, oligosperma, 2 — 3 niatiira paucaque abortiva serapor observavimus semina, quae parva brunnea, orbicula- ria, uüo latere sulco a pcripheria usque ad ceiitrum notata, papillis extus obscurioribus seriatim dispositis exasperata, diametro «piartam lineae partem metiente. STELLARIA. St. Ol ata HBKth., Liun. 1. e. p. 233 u. 507. — In urabrosis Jalapensibus Majo ( Sehicdi- ). — Spceimina luiuus rigida quam prius inissum, ciliis folionim ad basin inprimis couspicnis. St. cuspidata W. , Linu. 1. c. n. 506. Pr. Jalapam Aui-:., pro Eslero Jan. ( Schifdc) ; ad nuiros lo('is<|ue lainiidis Mineral del Monte (C. Ehronborg ). CERASTIUM L. DifGcilc quum jara sil nostris de speciobus indigenis Cerastii certum quid oraniliusquo comniodum prodcro, ninlto difticilius erit peregrinae terrae lormas oo modo disponere, ut non solum bcne inter se atquc ab afHuibus possiut disdugui, sed etiam recognitu facilog reddautiir. Moxicauas Cerastii ape- cios in priore rcccusione rxlipruis taudim digitis t«'tij:iraus, quare nunc, plurilius visis speriiuinibus, melius forc diicimus, aocuralinri cas subjirero examini. 208 C. vtilcanirtim n. vp. ( (\ somidecaniiriiin Limi. I. o. I». 'l.Vi II. ÖOS.); aiiiimiin ( loiiiriiudinc iliiritali) totiini «loiise \ isco'^i» - piihcscoiis ; loliis laiicrolatis aciitis, canlilms r.imis- <|iii» jtliirit's «lirliotomc cviiiosis , lirartois oinniliii!) herhacois, llorilins ponlaiulris dccanilris(|uc parvis, scpalis arulis mar- |i;iiu' apici'fnio an2:iislo allx) -scariosis, pdalis torlia parlr: bilidis capsiilaquc n'rla «»rlhodonia calvcfiii j)aiilliiliiin siiporaii- tibus, podminilis fnictilVris ralvcc (lii|il() l(iiij;ioriluis. lii ro- j^ioiie siibnivali monlis Ürizaba. Sept. ( Srliiodc ). Habitii liaec spccios cum nostris C. spinidccandro, piiinilo, bracliypo- talo convcnit, sod iiti i\ol)is porstiasiim est salis di'^timta: l'o- liis, bractois, floribiis, papsulis. l'aiira taiKiini vidiiniis «spr- crmina. C apricuiii n. sj». (Ter, alliiic iMitauli Liiin. 1. r. ii. 510); porcnnc (lonail'i'Iinc siufhamaca) totiiui Icvitor viscidiilo jnibcsccns; loliis aviiliiisnilis olouiratis spatliiifato- liiioaribus, Tüfcrioribn^ npict' lnl1^ln latioi-ibiis basl lere iii -potioliiin an- jiprtfetatis, stipcriorihus SM!»aor|iiilatis, caulibris rainis(|ue ad- scoiidcnlibiis pliirlcs laxe dicliotoiut' cyinosis, bracteis omni- hus horbarois, lloribns docaudris, parvis, sppalis acnJiiiscu- lis «btüsisvc iiiarü:iii(' apire(|ii(' albo -scariosis-; petaiis ea- Ivn-m ao(|iiaiilibiis, rapsulis ciirviilis cjliadricis calyce tor loni;it)ribiis; pcdiim-iilis IriirtifiTis calvro 3 — 5-pl<) louiiio- ribii^.' In i;raininosis apricis pr. Jalapain, ^Tajo, :Viii!;.'(S(Jiicdi'). Folia infpriora inlcrdiim 1^/., p. Inii2;a sunt et 5 lin. lata, suporiora pollicaria \c\ 9 lin. I(iu!;.i, summa dciiifjup sub inllorpscciitla 4 — 5 liu. lonü,a, lim'am lata. C'alj-x 2 lin. altus; Capsula somipollicaris , dcnlium bri'vium marij:inibus i'xtus floxis. Habitu ad (er. vulüalum s. Irivialo aoc«'dit soiisis cum (lubilalionis siguo misit, srd ccrto , alia ejusdem vero secliunis specics. Folia 7 — 10 liu. jnnga, 1 — l'/a lin. lata, seusini magisque acutata (|uaui iu C ar- vensi (cui revcia haee spccies valdc siuiijis), suuimo apiculo calloso quasi nee pilis obiccto, rpii reversl apparcul, duui iu 12rBd. 2s Hüft. 14 11 10 (\ aivfii>ala oliliisiora laliu.si)iit' scariusu- inar'^iunla. Supviioi raiilis pars i'iini iiilloicsceiiliae rainis ol iuMlnnciilis, (Ulli siiinmis loliis IiraehMsiiuo «loiisiinT ot viscosa Ict^itm l>iili.' pali Uli" nilVscciilo ri «liirioro. AllK N A 11 f A. ^Ir. Uphtphijlla ii. s]i,, I.iiiii. I. r. ii. 511. — Ail raili- n-s inonlis Orizaltao Scpf. (Schiede). Mineral del M(»iito |'r. t'odiiiani Arosla (<'. I'^lnciilier«!:). .//•. scopulorum IIIJK., l/niii. I. c. p. 234 ii. bVl. In i<-. ^iihnivali m. Ori?.aI)a ( Scliiodc ). Ar. dccuasala IIHlv., Liiiii. I. r. ii. 513. — A!j radin iistMie ad r<'jr. snhnivalem iiioiil. Orizalia ( Scliiode ). ., Ar. ncmurosa IlCKlIi. , T.iiiii. I. v. p. 234 ii. 614. — ^ Planta polymorplia viil^atissima. Pr. La .loya Jim., Ilacioii- da dl' la lia.iiuiia Jiil. , Sau Mi^iirl del soldado Jiil., in gra- rainosis pr. Jalapam IMajo, pr. S. Audros, Cuosta ü,raiid(' de Chirouf|uiac(> Sepl. (Schirdi' ). Inter Parluira et Pn'al dd "Monte ( (J. lillircnlieri!:). Canh-s lon;^i.ssiini dilTii.si, folia la- liora an.i;ustiora, lonyiora , brcviora. S I L K N h: . S. laciniata Cav. ir. G. p. 44. t.564. I^yclinis pnlchra Uli. AV. n. 9Ü3Ö, rJnii. V. I. c. p. 234 n. 515. — Ad radices montis Oiizaljao rarins ( Stliiede ) pr. Alexlco? (II(\j;cwiscli ); Miuoral dcl Monte; Cnosto Iiianca, pr. Afpiilao rnpcm nd '"'^din.iHi lapidis arenarei ( C. EJironliorü ). E II I C E A II U M GENERA ET SPECIES AUCTORE J. F. KLOTZSCH. Tribus L SYMPHYSAINDRAE. ANTIIERAE LATERALITER CONNATAE. a) STA3IINA OCTO. 1. SALAXIS Salisb. ( Linnoau Society Transact. VI. j». 317. Klotzsch Liiiuaca IX. p. 351. ad partcin, iiou Willd.) ^^ilrx mouophvll US, quadrirKlus, inacqnalis, pcrsistciis ses- silis, una lacinia majore a cctcris trihiis siilisoluta. Bractcao millae. Corolla parva, itlohosa, monopctala, hjpoicyna, pcr- sistons, linibo fiuadrifido, rocto ant coiinivcatf. Stamina octo porsistontia siib disco liypogyno iusorta. Anlhorac mnticae, inclusac, latoralitcr connatac, ad apiccin foramiuc unilate- rali dohiscontps. Filamcnla libora. Stylns brcvis, dcciduns. Stiiima pcllatum, cxsortiim. Gcrraon suliirlobosuin tri-<|ua- drilocnladini, tri -quadrioviilatum. Capsula tricocca iiitor- diini tctracocca , rarissime dicooca. Soniina oompros'^a. Fruticiili caponses, fario Erirao. 1. S. ajciUaris Salisb. Foliis tornis, orcctis, lincaribiis, i!,iabris; llorilms ininutis siibsc^silibiis in apin* rainii- 14^ t 212 liiniin .ixillariliiis ; cnrolli^ virnlilms cal vt'iltiisquc i^la- Inis; capsulis glabris , rufo-fusccsccutibus^ jj,lo- liosis, obsolete Crianüiihu'ilnis. Salaxis axillaris Salisb. 111»., (icorji: Don General Svslem of (i'arjl.iiinu and Bolany 111. 828. llrira axillaris Tliliii. Diss. 10. sccnndum specitncn Tliiiiil)(>ru.iannin in IIb. Wendl. Canlis sultrohiistns , rrn'tii><, \ iriiato - raniosus , sescpii- pedalis. Iiami raiiiiilii|iio |)|ii.s iiiiniis ^^racilcs, pnboruli, dein !;lalirt'scrillos. In inoiilc „ Zwaitclieru " (allil. 111. IV.) (Caledon), mon- tibiis „IIoiilioeksl.iMi;.''' (allit. III. IV.) (Stellfnl.osih) (Cap.) Jul. Anj^. leg. (1. iM-Mon et Zcvliei. 2. .S. artemisiofdes Kl. liamulis JiliJ'ormibus^ scmpcr pubertitis; ioliis teniis ereolis, linearibns, m.irnine puhcnilis ; lloribns scssiübiis , jtlabris, niiniitis, versus apicem ramuloriiin axillaiibiis , capsulis glabris sub- glubosts , alufacffs. Erica arloiuisioidcs E. Mrvcr. 3Tspt. „Dietriskjooft" (altil. IV.) li-. ei. Dre^e. 3. S. octamhu Kl. J'oliis Icniis, Uncaribus , angustis- simis^ glabris, cauli adprcssis , niarginc minutissi- vic ciliatis; llorihns, siibsessilibiis, i;labris, miniilis, in apiee rainulorum axillaribus; capsulis glabris, triangulatu - comprcssis rufcsccnlibus. S. ortaiidra Kl. in de Schlecht. Linuaca IX. p. 353. In nioatibiis (altit. IV. V.) ad lliimcii „ Palniietrivier " prope viilaia „ Ciriel jt'si;at " inter lliimiiia „l'alniiet-et Sleen- hrassem.srivier '^ (Slellciibosch) Jnii. U\:;. cl. Ecklon et Zeylier. 4. S. puberula Kl. fdliis ternis, linearibns, anuustissimis, glabris, marj^ine niinntissime ciliatis; Jioribus sub- scssilibus pubcrulis , minutis , in a|iice ramnlornm axillaiilins, capsulis pubcrulis , globoso-angulatis. 213 In montibiis cum praccedentc Jim. «!t Jiil. loi^. il. Ecklnii et Zeyher. 5. S. flejcuosa Kl. Raraiilis «livaricato- flcxuosis , piibcru- lis , incauis; foliis ti-rnis, liiiacarihiis, siihciliato- ser- riilatis , cauli apprcssis; llnrihiis glabris, axillaribiis; capsiilis puber JiJt's f siibg:lo?)osis, aliitaceis. In „Tnlbaglikloof" in valle „Tnlbagli" mnnlibiis „\Viii- terhoeksberg, Witsenbcrg ot propc Vogelvalley, log-, cl. Ecklou et Zeylicr. 2. r H 1 L I P P I A Kl. (Liniiaea IX. p. 354.) 1. P. Chamissoms 1. c. p. 356. E. cupressil'olia Wcndi. Mspt. n, 382. E. Pasi^eriiia Hort. Hcrnli. secundum spec. WendL C. b. sp. Dr. Hesse, propc „Doornhoogde " in planilic fa|)ensi. (Cap.) cl. Eckion et Zeylier.. Obs. Caljx in liac et seqncnte specle monopliyllus est. 2. P, Lecana Kl, Foliis ternis trigono- linearibus, squar- rosis, glanduloso-hispidis; lloribus pcdicellatis, ter- minaübus, iirabellatis; corollis globoso - canipaunlatis, glabris, niinntis, pallido- pnrpureis ; limbo erecto qua- driüdo, ininntissiine deiiticiilato ; calycibns tetragono- canipanulatis, aiiitaceo -viridibus, qnadrifidis, inaequa- libns, iuferne glabris , versns apicem glandnloso -hispi- dis; pcdiccllis brevibiis , |iiir|ii(n'is , pnltescente - p,"lan- dulosis; anllicris muticis incliisis tilamentisqne eonnatis; stylis piirpnreis longe - exsertis, evanescente - puberulis; stiginatibiis cyathifornii - pellatis; capsulis olituse (|ua- drangnlaribns, castaneis , nilidis, »lepressis. Erica pislillaris Hort, aiigl. Erica ptMluuculiila lice. Erica virgata nana Hort. Herrn. Hb. Mendl. \i. absinthoides E. Meyer Mspt. Canlis scsqnipedalis er<'clus, Uanii et ra- 214 — . iiuili sparsi , liini trriii(|uo, basi divAricati, crccli, pubescentl- villo i, iiltiini ranuill l)rpvissinii. C. I». sp. Ad inoutcm loiis areiiosis. (Ciiiadi-ntlial allit. III. IV.) Octolj. in locis nipcstri- liiis (llotlculoltsliollaiulsln'rncu alt. 111.) rl. Dirj^c. lu in<>ntc ,,Zwaili'l)i'ri; '' et ad tlierinas prope uiImmii „Caleddii'* (altit. III. IV.) (Caledon) moulibiis (altit. IV. V.) ad lluiucu „l'al- inictrivlt'r" prope viilain „(«riftjcs{j;at" (Stnlloiibosoh) log. cl. Zoyhcr et Etkloii. ^lai — Jiil. 3. LAGENOCARPUS ii. j^on. Calvx iiumopliTllus, quadrilidiis, inaoqiialis, pprsistciis, luia laciiiia majore. Bracteae niillae. Corolla parva, hvpo- gyua, persistens, monopliylla, urcrolata, llmbo f|nadrifido rccto. Staniina octo, persistcntia, coniiata, siil) disco hrpo- c^yuo iiisorta. Antlierae miificap, inclnsao, lateraliter ron- uatao, ad ai)ic('m foramine uuilatcrali doliiscenles. Filamenta brcvia in tiibuin nKMnbranaconm roiinafa. Stylus Fjrcvis in- elnsus. Stigma peltatnm, rix cxscrtum. Gcrnicn la^cnac- formCy unilocuhirc^ iim'orulatum ; ovnliim pcndiilnni, Frii- ctiis ot semon iguotiini. Frntex capcnsis facie Ericae. Nomen compositum c vorliis 7.uy>,rog et y.aQnog. 1. L. imbricalus KL foliis teruis , linearibus, crassis, brcvibus, subacntis , plus minus squiirrosis , margine glandulosis, apice incurvis; lloriljus terminalibus, axil- laribusque, tcrjiis, quateruisve, brevi-pcdicellatis; ea- lycibus monophyllis, basi angustatis, quadrilldis, glabris, viridibus; corollis nrecolatis, basi angustatis, pallide rubris, caljres vix superanlibus ; stiiimatil)us pxcavato - pelfatis ; stnniiiiil»us ijiclusis. Caulis sesquipedalis ramosu'^. liami ramuliqne albido puberuli. ^ 215 C. b. sp, lu locls riipi'sliiljiis ( Criiliileiitlial) Ut(. loi^. cl. Dregc. Iji monliljus „Zvv.'irtebery:, Babylons -Tooreus- berg, Klviirivicrsbrii^c" (altit. 11 — IV.) (Giiadpiithal , Calo- Jou) iji montibus „IloJiboeksborgc"*' (altit. l. — IV.) (Sl«lk'U- bosd») Juli — Aii.u". leg. cl. Ecklou H Zcylicr. '■''"' b) STylMlNA SEX. 4. COCCOSPERMA 11. gen. Calyjc (h'phi/llus, iuaeqtialis , iiorsist('ii>> ; iiiiiiiu [ili\lliiui luajiis ab altcro trllido vcl tripartito soliitiiiii, pauHiiluiiKiuo iufpiins iiiscrtum. Bractoac nnllac. Coiolla parva, sub- globosa, quadriUda. Staviina sear, pcrsistcntia, siiF» disco hypogyiio inserta. Antherac inulicao , iiidiisac, latcialitoi coiinatae, ad apiccm toraniiiK- iinilatorall dcliiscoiitcs. Fila- vicnta connata. Stylus brcvis, dcciduus. Stigma pclfatiiin, siibexsertum. Germon globosum, tri-quadrilociilatuni, locu- lis uniovulatis. Diiipa gloliosa, giabra, virldi - purpurea. Epicarpiiim mwttliranaccuin. Putamcn favosiiin, tri-qiiadri- lofiilaluin, satis crassum, quorum iiiiuni taiiu'ii l'ortilo. Snuoi! üvalf, albiiminosmn. FrutiiTS capi'iiscs facic Erica»'. .Nonu'U ooinposiluin c vnbis xo'xxoj ol ant^ifiu. <'\m C. Forbcsiunum Ivl. Rainnlis i;l;iliiis; foliih innis, liiii-aiibus , ubtusis. Sajaxiä h^xaiidra Kl. in l^iuiiaca IX. p. 3^2. Nüiut'U spocici in meint» tiaiii cl. Forbivs srrutatoris vi cdl- It'ctoris pro sociclatc lior(Icul(nr;n' Londlncn-^is ad i'.»|ti!i l»o- nac spcl. 2. C rugosnm Kf. Raiiuilis ailiido - iMiIti-rnlis ; roliis imiis, liucaribus, aiiguslissimis, ci-iTli^, a»ii(is. E collectldiiiluis ,, Z( vhcii " |tris(inls ( specinicm suigu- liim.) (Cap.) 21Ü '^ c) STAMINA (J VATI OB. 5. 15 L I-: r 11 A R 0 r II \ L L U M n. li.ii. C.ilvx müiiui)liylliis, ([uadridoiilatus , iii.KMjualis, pcrsi- sifiis, srssilis, uiia laciiiia majore. Corolla parva, jiloliosa, liinlio (jiiadiilido, rccto. Slaminu (jualuov i>crsislentia siii» disro livpogyno iiistiia. Slainiiia <|iiatii(ir. Anlhcrae miili- rao, suhexscrtae j lateralitcr connalac, ad apic<>ni foramiuc uiiilatrrali doliiscriitcs. Filamcnta connuta. Stylus plus minus oxscrius, dci'iduus. Stij^ma oxcavalo - pt'ltatura. Ger- itten unilociilarc , unioi iilatum. ■Niix tiilobosa, j;laljra, ra- staiica, slvli vi'stiuio ciiicta , uiiilacnlaiis, monospenna. Fiiitcx capciisis, facio Erioae. Nomen compositum c verliis ßliifuQov ot (fvXXov. 1. B. divariccttum Kl. foliis teriiis, linoaribus, triquctris, yel teiiuibiis vel crassioribus , jiliis minus squarrosis, dorso margiueque hispldis; lloribiis minutis, sessili- bus tcrminalibus axillaribusque subternis ; ralycis qua- drideutati laciiiiis albido- pubesoenlibus , corolla duplo brcrioribus; corollis globosis i)uipurois, apicc hirtis ; antheris subcxsertis ; stylis plus minus exsertis, pube- rulis; stigmatibus excavato- pcitatis, infcrue pubcrulis, Tanlis pedalis, ciuerous, ulabcr, divaricatus, Rami ra- miilique squariosi, albido -hirsuti. In moutibus Ilonhooksbcrge (altit.ll — V.) (Stcllenbosch) propc Walcrfall (altit. II — V.) (Worccstor) leg. cl. [Ecklon ot Zeyher. Juui — Der. (Draakcnsteenbcrgcn) Docbr. cl. Drege. Irihus 11. ADEI.PIIOSTEMONES. ANTIIEllAE LIBERAE. FILAMENTA 3I0NADELPHA. I. iniUCKENTIIALlA Reiclienbach. Calyx jnouopliyllus, aequaiis, quadrilidus, pcrsistons, campauulalus, basi anguslatus. ßracteae nullae. Corolla II : 217 tanipanulata, qnadrifida, persistoiis. Stamlua orto, persiston- lia, 8iib disco liypoc^yiio glanduloso iuscrta. Antlicrae niiili- cae, iiiclusae, liliorao, ad apifcm foraminc unilatcrali de- hisocutos. FUamcnla ad hasin connata. Stylus exscrtus, pcrsistons. Stigma capitato - truncatimi. (jorineii fjnadrangii- laro, basi aiigiistatiim, apirc tnincatum, (|iiadrilocnlaro, itml- tioviilatiiin. Capsula quadrilociilaris, quadrlyalvis, loculicida, valvulis mcdio scptifcris, polyspcrma. Semina columcllae cen- trali affixa. 1. B. spicuhlfuliaKe'idwnh. Foliis toriiis-quatornisve li- ncaribns, acntis, croi-tis, mari::iiio ciliato-glandulosis; lloribus in apice rainuloriim axillaribns congcstis] (pseii- doraccmosis, torminalibiis ). BriickonthaHa spinilillora Rcicljoubach, flor. gorm. cxcurs. 1. p. 414.^ Erica spiciiliÜora Salisb, T^iiin. Soc. Transact. VI. p. 324. Smitb ilor. gracc. t. 353. G. Don Tion. Syst. of Card, and Bot. III. p. 797. II. 126. E. Olympica Sibth. mss. Menzicsia Bi'iickcntliaiii Bamiig. Erira Bruckcnlhalii Sj)!*. ?souc Ent. Rcichb. ri. er. 11. ic. 300. Erira traussylvanica Willd ! Caulis dccninbeus. Raini adsccndentes, tcnucs, palmarcs- spilhamaci. In alpibiis Transsylvaniac^ Graociao. Trihus III. ELEUTIIEROSTEMONES. ANTIIERAE LIBERAE. FILA3IENTA DISTINCTA. a) STAMINA OCTO. 1. ERICA Linn. Klotzscb Liiiiiaca IX, p. 359. (Erica. Gypsocallis. Ta- cbysa. Ccrainia. Drsmia. Eiiryiopis. Enrjstegia. Sophandra. Callista. Enryloina. Cbona. Syringodca. Dasyanthcs. Ectasis Eriodcäinia et Oclopcra spccics D. Dun in Georg Don General 218 Sjstom ol (.'anjcnin!^ .iml IJoiaiiy III. |i. 790 — 828.) A«lii Descripliüucs sjMMiiriim diagiioslicac ob ino|Maiii loci alilii. 2. CALLUNA Salisl». l.iim. (raiisacl. G. \k 317. Klutzsili Liniiaca VIII. p. G68. 1. C. lulsaris Salisl,. I. r. 1). l)„n 1. r. ji. 828. Varit'tati'S iiliuiniae aJsiinl coiif. Don I. c. 3. NABKA Lpliin. Klntzsrh I.iiuiaoa Vlll. p. 6öG. 1. N. monlana Lcliin. Kldl/scli 1. c. 4. ERIvMlA D. Don Cicncral System. III. p. 828. Calyx monopjiyiliis, (iiia(iiii»ailitus, acquuUs. liractoai- trcs calyci approximafao. Corolla subconlco - cainjianiilata (liia(lran;Aul»iris, fjuailrilula, porsistfus. Slamiiia t)iio, lilioia. Sil!» disco livpogvno iiisrrta. Authcrao iniilicaf iiioliisae. Slv- his persistciis. Stii^nia rapitattiiii vix <*\soitiiiu. (Jt-rnien oli- tusp- couiciim, fiuailraii2,iilan', (|iia(lrilt)iij|arc, iociilis uiiiovu- lalis. Capsula tctracocca per uborliim mono - diccoca, Sojniiia oUiptlca, ma^na, j^lahra, latvia. 1. E, Bartlingiana Kl. foliis (»Mais, liiioaribiis, palciilis- simls, subacutis, sublus piloso-Iiispidis; lloribiis tor- \ miiialibus, toriiis quatcruisvc brovi p(Mlic<'llalis ; pcili- ccUis ülabris ; corollis nns^iistc urccotalts, infra lim- hum sitbconstrictis; gcrminibus ciipsuUsqiic glubris. Erica fcrox Salisb. iu Liiin. transacl. VI. p. 324. Erica (olta Kartliiip;. in de SiliIiMJit. Tilmiara > II. p. 047. llr loris rnpo>'tribiis ifmlirosis (Toiskloon.) (altlt. 11.) Si'pt. It't:;. cI. Dreffo. 2. E. toffa Don. I'oliis tornis, linoaribiis, pafontissimis, vix aciilis, sublus piloso - liispidis; iloribiis torniiiialibii> subti'rnis; Incvi pcdicollatis ; pcdicellis cvancsccntc pubcrulh; corollis quadrangulari-conicis', i?<'rnii albus capsulis'iuc launtis. 219 Erica tolta Tlmnltg. diss. (mmc. ur. 17. Erica poctinata. Bartig;. 1. c. p. 647. Erica totta sccuiuluiii spccimeu Thiiii- bergiauura in IIb. Wendl. Ercinia totta Doii 1. c. p. 828. (cxcl. sjii. Salisli.) lu „Tiill>aü;lilvloof" in vallc „Tulbagh." in mojitibiis „Wiutcrhoclisbcri^ , Witscmbcri^ et prope Voj^elvallev olc." (Worcestor) allit. II — V. Sept. — Nov. leg-, cl. Ecklou et Zcylier, 5. ELEUTIIEROSTEMON Kl. Calyx monopliyliiis, qwadriparlitiis, tnacfjualis, persi- slens, iina lacinia majurc a cetcris tribus siibsoluta. ßra- ctcae nuUac, CorolivV parva, semiglobosa, qiiadrifida. Sta- miiia octo, Ithcva^ snb disco hypogjiio glanduloso inserta. Aiitlicrae inuticac, vlx cxscrtac, lociilis supcruc angustatis, lateralitcr inajiis foramiiiosis. Stylus persistcns, exsertns, subincurvus, filiformis. Stigma cijatlu'forjnc, Gcriuen qua- jlranguiaro, quadrilociilaro mulliovulatuin. Capsula quadri- locnlaris, (|uadrivalvis , loculicida, valvulis mcdio septiforis. Columella quadrialata, alae dissepiinviilis valvularuni oppo- sitae. Seiniua uuuiorosissiina semilunala , laevia, glabra, placcjitis columellae afllxa. Folia quatcrua. Frutices lacie Eiicac ex iusulis orieutali - al'ricanis Dor- Ifojiiae et 3Iaiiritii. -Nomen Cduipositum c verbis IXivdtQog et oTi'f^cov. 1. I\. galioidcs Kl. foliis qualeruis, ellipticis, nnicronatis, evaucsceute puberulis, marginc rcuiote deutatis , . ]>a- tentibus; lloriluis pcdiccllatis, lerniinalibus, umbcilatis, rarissiuic solilaiüs; ca]ycil)us quadripartilis, jiulteru- [ lis, laciuiis laucrolato - linearibus , aristatis , corolla brevioriljiis; rorollis seiui.a;lobosis , puberulis; siylis ^'xscrtis puberulis, subiucurvis-, stii^matiluis ronipaiiu- lalis; rapsuli> puberulis. 220 Erira iiAlioich's I.;\m. liiir. l\. |». 72!^ ii. 124. Illustr. IM. 2S7, f. 5. Flrica lioil)oiiica Uli. AVillil, nr. 747:2. Erica rainosissiina 1II>. Kmitliii. In insiilis llorltoiiiac et Maiiiilii. 2. K. frulfii::lanilu/(>si/s Kl. loliis (jiiati'niis , liiicariltiis, i-rassis, jniltfnilis , aristatis, siilipateiitibiis, mar;::iii« iiilVrncqiic his|ii(l() - ulaiidiildsis ; lloriliiis scsKÜilms, ra- pilalis ; calvcibiis f|iia(lri|»arlitis , itlaiidiiloso-liispidis. l-liira mullinlaiidulosa ^^ illd. III>. nr. 7471. Ilal». in iusiila IJoiboniac Icu;. Illustr. Bory de St. Vincfiil. b) STuäMINA SEX. 6. IIEXASTE3I0N Kl. Calyx monophyllns , qnadripartitiis, at'f|iialis, porsi>^(t'ns. Riactcae trcs ralvci a|)[uoxitnata('. Fl(»r(;s rapitali. Conill;! pyramidalis, tetraumia lucdio vontricosa, vorsus hasiii api- ■! C(Mn(|uc aniriistata, f|nadridoiitata, limito rccto. Sta/nina sc.r^ lil)ora, sul) disco liypnuyno glanduloso insorta. Aiitlirraf clongatae, muticac, oxscrtac, lonilis al> apirc iisque ad ha- siii por foramiua magna lalcralia deliisconliltiis. Stylus fili- formis, loni^c-cxsortus. Sti2:uia niinutuni, ohiusum. Gcrmcn suhrotundo-comprcssum i^lahrum, hilocularc , hiovuhttum, ovulis pcndulis. Fructiis? Frutox rapensis facio Ericac capifatao. Nomen compositum c vcrbis l't,ug et ori'fKov. 1. //. lanatus Kl. foliis toruis, lato - liuoaribus, obtusis, liMurvis, brovibiis alliido - lanntis ; lloribiis rapitatis; coroUis glabris, llavido - corcinois ; calvcibus liractcis- qno lintari - spathulatis, lanatis, corolla subduplo brrvioribus ; anihcris an^nstis, mutiris, oxsortis rn- rollac concoloribus; stylis filiformibus lonü:issirac ex- scrtis; sliiiuiatibus obtnsis; ücrniino romprcsso, glabro. II 221 P. I». sp. In inoiito IJalivlons-l'oorcnslicr^ (altit. Ill — IV.) propo villas Zwart. et Maiais; in collibus iiilcr Cale- ildii vi hiiiK' iiioiitriu (lim riviilis et Iftcis prateusibiis, (altit. II.) Prov. Caledoii. M. Auü;. Icij. cl. Ecklou et Zcyher. c) ST AM INA OUATUOR. 7. BLAERIA Liun. Calyx moiinphylliis, acqiialis, finadrifidus vcl qnadripar- tiliis, pcrsistoiis. Bractcae 3 vcl calycl approximatac tpI a calytc remotac. Corolla mouopotala 4-dciitata. Stamina quatuor ^ ])ofcnffa, raiissimc octo steiilia, ad Ijasiii mona- delplia, Sil!) disco hypo»yiio glaadiiloso , insorta. Autherae roiilicao vel aristatae, bilocularcs, ad apiceiu forainiue iiui- latciali dehiscciites. Stylus Hliformis, stainiuiltus loiii!,ior. Stigma simplex, obtiisiim. Gcrmcn tctragonnm, quadri- loculare, loctilis plurioiulalis, Cupsuta 4 - angularis, 4 - lo- cularis , ^-valiis. DcJiisccniia lociiUcida. Disscpimenta ccntralia , in ralvularttni mcdio adnala, Colume/la capi- tata. Dchisccntia loculicida. Semina ovalia retictilata, 2 — 6 in siiii^iilo iüiiilaiiiciito, axl centrali aftixa, pendula. Fruticnli fa|>oiises lacic Ericae. 1. B. fuscesccns Klotzsdi in de Sclilccht. Linnaca VlIF. p. 657. Blaeria triü:oua Wendl. Hb. In Piovincia (Zwcllendam) Mund. Dr. Hesse, 2. li. coccinca Klotzsch 1. c. 3. Tj. purpuvca I.iiiii. f. siippl. j). 122. Klot/seh I. e. I p. ÖÖ8. 1». puipurf.i, IJ. etiiiiselilolia »•( j]. duniosa Don General System of Gardejiini? and iJolany UI. 1». 804, u. ö et p. 805. n. 18 .t u. 21. var. a coccinca. ^.'orollis eoceineis. 222 In monto „ZwartoluM!?" d ;id thcrmas prnpc nrhcm „Calodon*' altit. III. IV. «'t tollilius rouionum virinanim allit. II. (Prov. Calo(lon) lilom in monlilms altit. IV. V. ail lliiinpn „Palmiotrivior" uropt» villam „ (nioljos^^at" intcr llimiina Palmict- vt Slronlirassciusrivier (Stcllciibosrh) M, Jnn. et Jiil. [pg. cl. Erkloii et Zevlicr. rar. ß carnca, CoroUis canieis. E colloctionibns „Zoyhcri" pristiiiis. ßlunslnirn. Stainiiiil)us oclo, ad basin moiiadclphis, sto- rilibus, Icü,. cl. Ecklou <'l Zcyhcr cum varictatc u, 4. B. jiusilla L. Klotzsch in do Schlecht. Linnaea VUI. p. 659. Don. 1. c lll. p. 804. n. 8. 5. B. revoluta ßartliu^. Linnaea VII. p. 650. Klotzsch 1. c. VIII. p. 663. In ranntihns „Kljiirivicrsbergo" altit. I — IV. (Provinc. Caledou.) I\I. An^. leg. cl. Eckion et Zevlier. 6. B. cricoidcs Linn. Klotzsch 1. c. p. 654. addc syn. seq.: E. orbicnlaris Lodd. Bot. Cab. t. 153. Blaeria j rubra Hort. Erica dnniosa Salisb, Linn. transact. VL i p. 34L a. var. purpurasccns Don. Corollis pnrpnrascentibns, Don. 1. c. UI. p. 804. n. 1. ß var. j)aUida Don. Corollis pallide rnbris. Don. 1. c. Etiam a cl. Eckion et Zeyher in montibns prope nrbcm 1 „Cap" altit. I — III. atquc a cl. Dreü,e in montc Duivclsbcro: altit. II. M. i\Iaj. Iccta sunt. 8. ERICINELLA KI. Calyx mouophyllus , 4-partitus, inacqualis ^ persisteus, iiiia lacinia majore. Bractcac 7inllae. Corolla parva, sub- campannlata, profunde quadrifula. Stamina qualnor, libera, exserla, sul» disco liypoiivno i^landuloso iuscrta. Aulhorac 223 laterales, arisiatae, brcvcs, latao, liilocularcs, ad aitucm loramiue uiiilaterali dcLisccntPs. Stylus loiige cxscrtns, fili- foiinis, pcrsistcjis. Stii!,raa cyatliifonnc. Germen oboratum, basi angustuvi, triloculare, lociills iiluri-ovulatis. Fructiis? Somiiia"? Fiutcx capciisis, iacie Ericac. 1. JK. nmJtiJlora Kl. Folils tcniis, lincarlbus, siilisqnar- rosis, niargiiic ptibcnilis, apico harhatis; llorihiis tor- iniiialibus, pediccllalis, nmbollatis; segmciitis cah'cis liiionribiis cariicis, mariiine pnbcrnlis, corolla diiplo brcvioribJis ; corollis oanicis. Caiilis raiiiosissimus. Rami ramulique brcvcs, llcxuosi, pliiiiioso - liirsiiti. r. b. sp. ad moütem „Winterberg" altit. IV. reg'io circa ^, P]iilippstowu" (Ccdod Territory) M. Octbr. leg. el. Eckion et Zeylicr. 9. TIIAMNIUM Kl. f'aly.v monophijUus, quadrijidus^ acqvalis ^ ycrsistcns. Brac/eac Ircs^ viinutissimac , inacquulcs. Corolla miiiiita, ovata, quadrilida, clausa. Staniina r|uatuor, inclusa, snb disco liTpogyno iiiserta. Aiitherac laterales, inuticae, iuclu- sac , apice acutac. Filamcuta Incvissima, glabra. Stylus persistens, glabcr subexscrtus. Stigma peltato - cyatliiforme, atro - purpureum. Gci'incii tclragonum^ apice albido - pu- berulum, quadrilocularc , loculis - vniovulatis. Fructus? Semiua '? Frutex capcnsis , facie Ericae. Nomeu a O-a/nvlov derivatum. 1. T. pubcruluiti Kl. Foliis ternis, semileretiusculis, obtu- sis, squarrosis vix glabris; Üoribus iii apice ramulorum brcvi pedicellatis , (|ualeniis, rarissiine solitariis; ra- lycibus brevissimis, quadriiidis, aequalilnis, acTitis, 224 Hiiliiiiilis ad hasiji braclcolis trilms, linoariliJis , jiiilx«- riilis, rinclis, •|iiaiiiiii iliiac lalfralos miiiiitissima«'; corollis ovaliliiis, (|ua(lrili(Iis , ^iilxlaiisis , lat-tc pnr- pureis, uiulii|iu' piiltcnilis ; aiitlnMis uiiilicis iiiclusis; sti2:inatilMis atio- piirjuircis, cyalhiformiljiis, ex8(«rtis. Caiilis crccliis, podalis , virj^ato- ramnsiis, lacto liisnis, iülalxT. Itaiui iainuli(jue crceti, pubmili, fnsco rinorci. C'o- rollac 2/3 liii. longae. Hab. in Proin. h. sp. Iii collibiis allil. II. ad (liimoii Ui- vior zniidor Kiudi' ad ripaiii propc villas Liiido, Kiioblaueli, Eckslccii et in inontibiis Callit. altit. III et IV. (Prov. Zwel- leudam) loii. cl. Eckloii et Zcyhcr. M, Sopt. 10. COMACEPHALUS Kl. Calt/x monophjjUiis^ pilosus, quadripartilus, acqualisy \ persistens. Bracleae ties ealyci approximatao, f|tiarnm diia^ latorales mimitissiiuao , subducidiiac. Corolia ol)ovata, qiia- diangiilaris, qnadridentata, clausa. Stamiiia fiiiatiior, ion^^^o- cxserta, sub disio liypo^yiio iiiserta. Antliorac tenuinales, inuticae, liipartitac. Filaracuta glabra. Stylus Gliforiuis, glaber. Stigma minui um , obtiisum, Gcrmcntctrugontuny glahnim , quadrilocularc , localis niiionila/is , pcndulis. Capsula tiigoiia, trilocularis, trispcrnia. Scmiiia? Fruticulus capcusis, facie I-ricao. Noiucii compositum c vcrbis xo/nuco et xtqaXog. 1, C. incttrvus K\, Foliis quatcruis, liuearibus, Incurvis, dorso pilosis; lloribus brcvi - pcdircllatis, tiTUiiiialibus, capitatis, iiumcrosi.ssimis; calycibus corolia sublriplo'^ brovioribus, inrano - villosis, laciiiiis lauccoIatiS) fuscis, acutis; braclt'is liut'aribus , villosis; corollis obovatis, glabris, pallido rubris, linil((> quadrideutato, clause; authoris niuticis, olongalis, basiu versus longo - atte- Jiualis ; stylis longc cxsortis. 22d Rami ramnliquc incano-villosi. Hab. Prom. b. sp. prope „Waterfall" uon procul a Tiil- bagh., in vallis montibiis altit. II — V. , in montibus „Win- terhoecksbcrg, Witsoubori;- et prope Vouelvalley" (Prov. Wor- cestcr) leg. cl. Zeyhcr et Ecklou. M. Novbr. 11. GRISEBACHIA KI. Calyx monophyllus, tetragono - campaimlatiis, quailri- lidus, aequalis, pcrsisteiis. Bracteae tres calyci plus minus approximatae, quarnm duae laterales minores. Corolla urcco- laris , tetragona , infra limbitm constricla , limbo quadri- Jido , connivcntc. Stamina quatuor, iibera, sub disco hy- pogyno glauduloso iuserta. Antlicrae laterales^ aristatac v. mnticae. Filamcnta puhcsccntia. Slylus üliformis, longe exsertus. Stigma parvum, suboLtusum. Geritten compres- sum y biloculare , hiovvlatum , glabrum. Capsula scpiici- da, compressuj bilocularis^ dispenna, Scniina gJubra. Frutices capenses, facic Ericae, ealyenm brac(oarnmqu( Ipilis sempcr plumoso - pubcrulis. Has plautas ornavi no- mine Aug. Heur. Piud. Grisebach Göttingensis, cujus egregia Monographia de Gentianeis iuter omnes jara dudum ronstat, quique hoc tempore Malpighiaceas Brasilienses Herbarii regii Beroliuensis disquirit, nt quauti huncce animo litlcrisque prae- staiitissimura viruni faciam , publice possim profiterl. a) ANTHERAE ARISTATAE. 1. G. incana Kl. Blaeria incana Bartig. Liuuaea Vli. p.650. Kl. Liunaea VIII. p. 660. 2. G. ciliaris Kl. Blaeria ciliaris L. f., Kl. Linnaea Ylll. p. 658. D. Don in G. Don Gen. Syst. of (.ard. aud Botany III. p. 805. Erica plumosa Salisb. in Linn. See. T. VI. p. 339. P. b. sp. leg. ol. Drege ((iiftberg altit. 111. M. Novbr.) 12r Bd. js Heft. 15 21iö b) ANTUEIIAE AILTICAE. 3. G. hispida KI. Ciiiilibiis oreclis, ramoäis, ovaiicscent«'- pliiiuoso -piibcnilis ; folils (inateriiis, laureolato - linea- ribus, suliacutis, orccto-patcntibus, undiriiu' puberulis, doiso pilis loiigis, pliimosis «lein evauesceutibus in- stroctis ; lloribiis brcvissimc pt^dicellatis, tormiaalilms, rapltatis; liractois piibcnilis, »'arneis, linoari -siil»spa- thiilalis, apico viresitiitibiis , margiiio pilis pluniosis, randidi» , ciliatis; calvfibiis tctranouo - cainpaiiulatis, qiiadrilidis , canicis, iiitVnic piiInMiilis, versus apiccm pliitnosn-hispidis ; corollis canieis, pubernlis; antheris ininutissimc scaliris. Prom. b. sp. prope iliimou „Olil'antsrivicr " et villam „ Brackfontpiu" (Prov. Claii William) >I. Jiil,; in montibns Winlerhocksberj^, Witseuberj^ et prope Vogolvalloy" (Prov. Worcester) M. Scptbr. leg. cl. Eckion »'t Zeyhcr. 4. G. hh'fa Kl. Caiilibiis oroctis, raraosissimis, evane- scenlo - pluinoso - piiltonili>5 foliis teruis , linoaribus, obtusis, erecto - patontibus, nndique pubernlis, dors»» margineqne pilis brevibus, pliiinoso -glanduliferis tectis ; Itoribus pedicellatis, tcrminalibus , capitatis ; bracteis lanceolatis, obtusis, earnois, pubernlis, mari;ine iilau- (iuloso - eiliatis , apicc vircscontibtis; ealycibus tetra- irono -cainpauulalis , quadrilidis, pubernlis, versus api- i-ein liirlis; corollis pubeseentibus ; autlieris scabris. In Proni. b. sp. (Sandflächc prope Groeneklooi' altit. 1.) le"". rl. Dre2,e IM. Jiil. 5. G. plumosa Kl. Foliis teruis, lanceolato - linoaribus, snbacutis, «rccto - subincurvis, glabris, marj^inc den- lato - peelinatii ; lloribus subsessilibus, terininalibns, ••apitatis ; bracteis subrlioniboideis caljcibusqnc subcar- neis, 2,lal»ris, luariiine i)lumoso - ciliatis; corollis pu- bernlis; autlieris scabris. 227 Legeiunt cl. Ecklou et Zeyher, Drege, prope „ Dooru- hüoj^de" in plauitle cappiisi. (Cip.) 6. G. involuta \\\. Foliis teniis , linearibns, subanitis, squarrosis, piiberuiis , marü:iiie scabris ; lloriliiis tcrmi- iialibus, brevi-podicellatis , capitads; bracfcis laucco- lalls siibacutis calycibnsque j^labris , roscis, marginc loiigissimc ciliatis; corollis lilaciuis, miniitissimc pii- bernlis ; aiitlioris scabris. "* Leg. cJ. Drego. (Boschkloof altit. III.) 7. G. Zeijhcriatia Kl. Canlibus raniosissimis; foliis /•- n^*s, lincaribus , subobtusis brevibus , dorso inar- gineque cvunesccnte scabris; floribus brevi-pcdicel- latis, tcrniinalibus , capitatis; bractcis carncis , apice Tirescontibus, laiiceolatis, subobtusis, margiue lougls- sime ciliatis; calycibus bracleis concoloribus, pilis longis, scabris, villosis; corollis glabrisj dilutc lu- bris; anthcris subscabris. Propp lluraeu, Olifautsrivior et villam Brackl'outciu (l'rov. Claa William) Ecklou et Zeyhor. 8. G. vcUeriJlora Kl. Caulilnis iiin(»sis; rujnts Jlc.vuo- sis ternis cvancsccnte pubcru/is; foliis Icrnis^ angustc - lincaribus siibacutis , cvancsccnte pube- rulis, cauli adpressis ; floribus pcdicellatis, terinina- libus, capitalis; bracteis calycibnsque villosis; corollis puberulis; anthcris hirtis. In locis arenosis iutor V^icrcutwiiitig - et Olil'aulsiivicr, Altit. 11. \ovbr. leg. rl. Drege. 12. ACROSTEMON Kl. Calyx monophyllus, quadrifidus, aeqnalis, prrsistcas. Bracteae tres calyci approximatae, (|u;irniu duar laterales mi- nores. (Jorolla tubulosa^ tetragona, liinbo quadrilidn rou- nivente. Stamina iinaliior , libora, snb dis<'o bypogyin» i^laii- 15^ 22S «liiloso inspria. Antherae terminale»^ mntirae exscrtao, Filamcnta giabra. Stylus üliformis loiige pxserliis. Sti}rma parvum, olihisiim. flormon «nmpn'ssiiin , hilocularc liioviila- tiim, lilaliium, oviilis pcndulis. Capsula iocnlicida^ coin- pn-ssa, hilociilaiis, bivalvis; lonilis moiiosprrmis. Semina iilaltra, clliptica, siipcrin' a|»iciilal.i. l''niliccs capfii^cs, facio l'^ricao. OI»s. Piiln'snMitia srinprr o pilis simplicilius. >ioniou coinpositiim o vitIms uxQog et oii'/mov. 1. A. incanus KI. Foliis ternis, «•lliptiris, ol)liisis glabris, raarijiiH' pilis simplieilms, loimisslniis , aihidis, dein pvanescpiitlljns ciliatis; florihus hirvi - podicellatis in apice ratmilornm agj^ronatis ; bractcis laiiccolato-linea- rilms, ohtusls; calvciliiis uiidi(|iir villosis, laciiiiis lan- coolatis subaculis. Caiilis himiilis, raaiosissiinns. Haiui rajuuliquc lusco- rinciri, pubescoutcs. l'ropc „Watprfall" non prorul a Tulbagh, vallis moii- libus altit. II — V. ciiicta. (Prov. Worccster) leg. rl. Eckloii et Zojher. Novbr. 2. A. equisctoidcs Kl. Foliis tciiüs, liucaribiis , subani- lis; glabris, margiue cvauesccutc clandiilosis, laino ad- pn?.ssis; iloribus brovi - pediccllatis ia apice ramulo- rum iiinl)cllatim positis ; biacteis lauccolalis, i^ubobtn- sis, villosis; calycibus 4-lidis, infcrnc piibpscenfibus, versus apicom villosis, lariiiiis nvato- iaucoolatis, siib- obtusis. Caulis s<'S(|uipedalis, fusco-cinereus. Raini Ipuues, snb- iloxuosi. Raniuli pubosccntcs. Logoriiiit cum praocodontc spocie cl. Eckloii et Zeyher. 3. ji. hirsutus Kl. Foliis quatpriiis, linearibiis, suliobtu- sis, ovaiioscenlc |)iiosis; lloriliiis bnni - pcdicellatis, 229 tcrmiiialibus, aggrogatis; calycibus quadiipurlitis unibracteutis^ pills lougis hirsulissimis, corollis fu- liiilosi's, glal)ris. Erica hirsuta Thbg;. 11. cap. p. 358 ii. 53. seciiuduiu specimen TJiiiiihpigianiiia in Hb. WoudJ. Obs. Ab Erica liirsuta Thbg. (Ac? liirsuto K. ) loiii^e (livcrsa est Blacria paucifolia Wcudl. In inonlibiis „Houhoccksberge" et prope ,,Kuollooks- Kraal" altit, II — IV. iiec uou in moutibns altit. IV. V. ad llunu'n jjPalniiotrivici" prope villain „Grietjesgat " intor fln- mina „Palmiet- et Steenbrassensrivier" (Prov. Stellenbosch) leg. cl. Eckion et Zeyher. Meuse Jim. et Jiil., 13. THORACOSPEPtIMA Kl. Linnaea IX. p. 350. 1. Thoracospcrma paniculatum Kl. Foliis primnm pu- bernlis, dein glabris. In montibus „Yan Stadcusriviersbergc" altit. lll. IV. (Prov. Uitenhage) leg. cl. Eckion et Zeyher. Mense Febr. 14. SYMPIEZA Lichtensteln KI. Linnaea VIU. p. 655. 1. 6'. capitellala Lichtenstein KI. 1. c. cahjcibus bilubis; corollis roseis. la montibns altit. IV et V. ad Humen „ Palinletrivier " prope villani „Grieljesgat " inter tluniina Palmiet- et Sfeen- brassensrivier ( Stellenbosch ) leg. cl. Eckion et Zeyher. !\1. Majo et Jun. 2. S. EckloJiiänu Kl. Foliis ternis, liuearibns, snbacii- tis , parvis, luarginc evaucsccnte - ciliolatis; llorilins sessilibus , terminalibiis in capitula oblonga aggrega- tis; corollis parvis cluvatis , ulbidis; litnbn brcvi, hijido , ochracco; calycibus parvis, compres^si•<, bilo- bis, niarginc pubescentiluis, unlliractealis. In moutibns „ Klynriviersberge" altit. I — IV. (Pro>inc. Caledon.) M. Aug. leg. cl. Eckion et Zevlier. 2:^0 3. .S. Kuniliii Ivl. liiiiiiaca Vlll. p. 6ö(j. Tropf vill.iin „ Piispasvallay " in moiilibiis ailit. III — \. in siivjs „Voormansliosrli, Diiyvf'lshosch" et propp riviiliim „ KtMirrlfOdmiivicr" (Prov. ZwrlloiMlam ). M. Octhr. l'ntpo „Walcrrall" noii pronil a Tiill)aü,h, vallis luoulibits aldt. II — V. ciiula (Prov. Won-pslcr). M. Dorhr. leg. cl. Eckion t'l Zoylipr. 15. PACIIYCALYX Kl. Calyx mouoplijlius, quadridciilatiis, conicus^ crassus, a»'f|iialis. Braclcac trcs calyci approximatac. Corolla tiihii- losa, tiToliiiscula, liinbo qnailrirulu conuivcutc. Stamina rpia- tiior Sil!» disco hypoijyiio giaiuliiloso iiisorta. Aiitlicrac trr- niiiialos cxsprtae nniticap. Filainonta giahra. Stylus fililoi- inis, loiif^o-oxsertiis. Stis:ma ol>tusum. Gertnen oblongutn, icrctitisciihim , glahrum^ hilociilarc ^ biovulatum. Capsu/a dicocca. Fnitires capensi'S , facic Ericae. Nomen c vcrbis nu/tg vi y.u'kv'i coraposiluiu. 1. P. pubesccns Kl. Foliis loriiis, lincaribus, orectis, se- niiterctiiisculis, siihanitis , vndique puhcrulis-, floribns sessilibiis, in apicc raniiilornm conjiostis; bractois aorjiialilins, brevissimis , liiicariluis , olilusis, ciliatis; calycibiis conicis, badiis, ininutissime pubcrulis^ iri- ' ferne ventrirosis, a|)ic<' rrtiistrlcii^;, (|iia(liidentatis, den- tibus ciliatis^ eorollis tubnlosis f|nadrili(lis, inIVnie fnscescrntibns, versus apiccm dilute Inteis. Caulis humilis, ramosissinuiü, fusco - cincreus. Uanii ramnljfpie evanesccnte pnberuli. In „Tnlliajjlisklool'", valje ,,Tnlbanh" in iiionlibus Win- i riioeksberge , Witsenberg eliam propc „Waterfall" ,,Yop:el- valley" etr. altit. 11 — V. (Prnv. Worcester) ^1. Januar, rl. I^rkloii et Zeylior. 231 2. P. g/abcr K\. Foliis leriils, liu»aiilnis, orei'tis, [ilaiiiiis- ciilis, acutis, glabris / evanesccnte scrrato-hispi- dis; llinibiis sessilibiis , vel axillaribiis , solitariis, vel in apicc ramuloruin i'ongestis ; hiarteis Itreviljiis, ai'(|ua- lilius, lanccolalis , acu/isy glabris^ jnargiiie piibe- sct'iili -filiatis ; oalyiiliiis conicis, liadiis, jjlabris, in- terne ventrioosis, apice conslriclis, (luadritlcutatis, dcn- tilms glabiis; coiollis tiibulosis, intVriio riisccscentibus, vprsiis apicein diliite liiteis. Erica glabra Thuubü,. Flor. cap. p. 346. seciiiidiim spu- ciineii TJmnborgiannm iu Hb. Weudl. Caiilis flexiioso - orei-tus, pedalis. Rami rainuliqiie siib- sparsi evanesceiite- piiluriili. Hab. iu Prom. b. sp. Giftberg altit. 111. et Ouder-Rok- keveld altit. IV. leg. cl. Drege. M. Novbr. 3. P. hispidus Kl. Foliis teriiis, liucaribus, erectis, acu- tis, minutissime puherulh; margine dorsoque cvu- ncsccnfe liispido - glandulifcris; floribiis sessilibiis, vel axillarilms solilariis, vel in apicc raniuloriiiu con- g«*stis; brucicis aequalibus , laiiceolatis , siil>aeii(is, puberulis , quanim duac laterales angustioresx ca- lyeibus badiis, miiinlissiiiie puberulis; coroilis glabris, tiibulosi<«, liit«>is. Caiilis ercetiis, pedalis, !\aiiii rauiniitiin' divarieati. Hall, in rroni. b. sp. ad iuonles Nieuweklool' altii. 11. leg, el. Drcge. M. October. 4. /*. inaequalis Ivl. Foliis teriiis, linciribus, neelis, aeufis, glabris, niarginr evauescenle scrrato -liispidi-^, eaiili adpressis; lloiüins in apiee ranniloniin eapitati-*; braelcis inaf(|iialibiis glabris, ovato - laiiccdlaliN . niai- ginc |nili(MiiI() - eiliiitis , r|uarnin dii.ic lalerah'^ ininn- rrs ; calycibns badiis, glabris; niii)llis tiibulosis, gla- bris siibluleis. 232 rrnpi« ,,\Valt'rfall" noii |>riinil a „Tiilliairh" vallis inon- libus allit. II — V. cinrla. (IVov. Worcostcr.) Icir. rl. Erkloii rt Zovlicr. M. Novhr. 16. I'LACIOSTEMO.N. Kl. Cahx luonoplivlliis , quadvijidus^ aoqualis, moiuln aiia- ct'iis. Uraclcac trcs culijci approjcimutac, Corolla liiim- losa, lorctiustMila, lin»l)o qiiadridonlato siihuoiiuivcnte. Sla- iniua fiuatiior siiN dirso Ijvpoiryno c,Ian(liiloso inserta. An- thcrac cxserta«», liberao, laterales^ arislatae. Filamcnta s;Iubya. Shiiis cxstTliis, porsistons. Stigma olitusum. (jcr- inoii siilu'ompressmn, hiloenlaro, l)iovMlatiiiii. Ovula pojiilnla. Fnictns ? Fruticos caponsos facie Ericac, lloribus scssilibus cou- i^cstis r. axillaribus v. tcrmlnalibus. Nomen o Vi-rbis nlaytoq ot ot/iiiov. 1. P. bicolor Kl. Blaoria iiicoior Ivl. in do Sclilcclit. Liii- naca Vlll. p. 600. 2. P. puherulus Kl. Foliis ternis, linoaribus, acutis, i incuriis, pubesccnfi-if'Ilosiusculis; lloribus tcrmina- libus axillaribiisqup, scssilibus, confcrtissiiuis ; bracteis ovato - lanccolatis, acutis, glabris, carncis, margiuc riliatis; calvcibus rampanulatis, niltris, pubonilis, «jua- dridcutatis, dcnlibus acutis, loctis, margiuc ciliatis, corolla snbtriplo brcvioribus; corollis tubulosis, albi- dis, glabris, basj constrictis, limbo quadridoiitato, rccto, lobis oblusis; autbcris atropurpurcis, arislatis, latcralilor allixis, oxscrlis; filameiilis glabris; stylis glabris longissimc cxscrtis; stigmatibus oblusis; gor- iniuc comprcsjso, glabro, bilociilarc, localis uuiovulatis. Caulis (M rcMis , ramosus. liami ciucroi, juniores albidi pubiTiili. 233 Hai», in Proinnntorlo l>. sp. propo fliimon „Olifaiilsrivlcr" et villain „Brakfoufciii'-' (Prov, Clau W iiliam) Wg. cl. Ecklou et Zeylior. 17. OCTOGONIA Kl. Calyx mouophjllns, acqiialis, oI)Ioll^lls, qnadrawgnlaris, quadridcntatus, longitudinulüer octoplicatus, unibractca- tus. Corolla auii,iistata, tctragona, longa, qnadridentata, liinbo brcvi counlvcutc. Staniina qnatuor siib disco liypo- gyno iutcgro inserta. Anthcrac suhterniinalos, exsertac, mu- ticae vel brevissime aristatae. Filamenta glabra. Stylus filiformis, longe exsertus. Stigma obtusuiu. Germeu ova- tnm, gl ab nun , biloculaie, biovulatum. Fructiis? bilocularis. Fi'utox caponsis, facie Ericae. Nomen e verbis o;lla Uilld. n l'iiiii.ljn ^iaiia Kl. I.iiioaea Vlll. p. 662. ,i IJuitliimiaiia Kl. Bl. iilal.clla Willil. fi U.iitliii-:iana Kl. I. v. p. üö!?. In inonliltiis prope iiiImmii ,,rap" allit. 1 — 111. (Prov. Ciip.) "M. April et Mai. a «I. I'](]vl(iii cl /cvlitT. 18. COILOSTIGMA Kl. (kiiij.r quadripar/itus, inacqualis , pcrsisicii'- , unit /a- cinia majore a retcris Iribus snhsoliila. Brartcac niillao. (.'orolla oralis, <|iia(lri(lt'iilala , clausa. Slaniiiia (inaliior siili flisfo lirponMiio iusorla. Aiilliera»^ iiuitirac oxscitaft iisqiie ad liasiii parliiar. Filainoiila glabra. Stylus ioiiijc cxsprtiis. Stigma cyalhifonnc. dormpu glahriim liilociilare, biovula- tnm. 'Nu.v per abortum monostpertna , stvliis priiniim in vorlicc ovarii posidis, dciiulc ad laterciii nucis situs. Friilices capcnsos faii»' Ericac. \omeii p vorljjs xoTAo? et ony/nu. C O R 0 L L I S P L B K R IJ L I 8. 1. C tenuifoJium Kl. Foliis tornis, lincarilMis, angustis- simis, siibarutis, oroctia, inar;laljris; corolJis ovatis claiisis, parvis, glabris-, aiUheris rau- ticis oxsertis. Caulls sesquipptlalis, ciuereiis, Rami tenuissimi, alhidi, flexiiosi. lu montiltus „Van Stadcusrlviersber'^c" altit. III — IV. (Prov, Uitcnliage.) M. Jul. leg-, cl. Ecklou et Zeyhcr. 3. C. Dregeanum Kl. Foliis toniis, lincaribiis, acntis, subcrassis, ülabris; iloribiis axillaribus terminalibus- que subsessilibus ; caljcis parvi laciniis lanceolatis glabris, acutis; corollis ovatis glabris; antheris muli- cis exsertis. Caulis crectns, pcdalis. Ramnli subcrassi, stricti, pu- beruli. P. b. sp. Hb. Dregc. sub nuni. 7753. 19. THAMNÜS Kl. Caljx mouophyllus, catnpanuJatus , quadridcntalus, aequalis, persistcns. Biactcac tns, inaequalcs caiyci ap- proxiinatae. Coiolla obovafa, subclaiisa, quadridentata. Sta- miiia qiiadutr, siib discn hypogyiio iiisoita. Aiithcrac loiigac, tcnninalt'S, aristatao, t'xserlae. Fiiamcnta ulabra. Stylus lilifonnis , oxsortiis, porsis(oiis. Stigma obtusiiiii. Genncn glabrura, quudrangularc , biloculare^ biovulalum. Capsula per ahortum nnilocularis , monospcrma , quadrivalvis. Fnitcx capensis facic Ericac. Nomen e &af.n'og derivatiim. 1. T. mullijlorvs Kl. Foliis teniis liuearibus, aiiguslis- simis , siibloiiiris, obsololc piibonilis; lloribiis sossilibiis iii apicp ramnlorum coiigosds; corollis obovalis, gla- bris, dilutc roscis; antheris longis atro - pnrpureis, 236 arislalis; ral\rllnis raiiipaiiulatis , quadrulcnlalis, rii- hris , piilionilis; hraotois foliareis, linrariliiis. Caulis sosfuiincdalis ramosissiniiis. Rami It-mics pu- Ijoscoiiti'S , orecti. lu raontibus „Van Siaadcnsiviorshorgc, allit. ill — IV, (Prov. Üitcnbau:*'.) M. >lai — Jiil. loi;. cl. Eckion et Zcyhcr. 20. SIMOCIIKILIS Kl. C«/y.r inoiinpliylliis, tctraguttus, (|iia(]ri(lciitalus, aecjua- lis, persistt'iis. Bracloac trcs, subinaequalcs calyci approxl- maiao, Corolla liiljiilosa, limbo »iiiadriilontato, inll«'xo. Sta- luina (|tiatiior siib disco liypoiryiio iuscrta. Aiithcrae tormi- nah's, arisiatao, cxsertac. Sfi/Ius lilifonnis longo exsprtn«, dcciduus. Stiijma oblusiiiii. Genncii oloiigatniii, subcom- pressum, apice puber iiliiiu, bilociilarc, bioviilatum. Fructus? per abortiim uiiilociilaris, monospermus. Friitii'os cajioiises, facle Ericao. Nomen e vorbis ohioq et '/tiXog. 1. S. muUißorus Kl. Biaeria multillora Klotzsch Llnnaea Vlll. p. 661. Blac- ria sessilillora et Blacria ai-^i^re^afa IIb. "Wondl. lu locis rui)e-lribus prope Croolfüiiteiu et Laiiijekloof, altit. IV. cl. Dregc M. Januar. 2. Ä. carncus Kl. Blaoria eanuva Kl. liiiiiiaoa VIII. p. 661. 3. S. jnihcsccns KI. Foliis teriiis, liuearibus, ))laniusculis subarulis pubesceutibus canli adpressis; lloribus iu apice rajniilonim capilatis, divaricatis; calycibus aii- iiustioribus, ariliiis , aciitis, lojiacris, «'Xtiis vilJosis, ioni' iludiin' conillac; liractfis parvis, liiieariljiis , aru- tis, viliosis; coruHis parvis, piibcriilis aiiijustc - cvliii- (Iricis, pallide riiliris; iiiiibo bifvi «piadrilid» ndiiii- vt'iite ; anthcris scabris fulvis; Jüumcntis alhidis pnbcrulis. I'roiii. I). sp. cl. rdvloii t'l Zcsli. 1. 1. F. criuccphala Kl. !»ainiiiis iaiiiiili-^<|in.' evaii«-sceii(e puboriilis, tcnuihus crccti's; foliis tcriiis, scmitoroti- JMis, brcvioribns . siihariilis, erectis , cvancsccnte pubescentibus; IJDribus bipvi - piMÜccIlatis in apice ra-' iiiiilnnim coiiiiiestis ; calvcibiis iis(|iii' ad basin <|iiadii- parlitis; sfiimenlis anijnste-laaceMlato - linoaribii«;, acu- minatis, foliaecis, oxtus viliosis, loniritiidino rorollac; brartois biovibus, linoaribiis, aculis, viliosis; corollis paivis, cvlindricis carut-is, piibfniljs; linibo brcvi, conniventr; anthcris atropurpurcis, subscabris; fila- tncntis roscis, piibtTulis. I'rom, I». sp. rl. Drrgc log. 22. ANOVIALANTIIÜS Kl. Calij.v tubulo.sus , valdc crassus , bvcvissimc quailri- lU/itatus, tnaf^ni/iidinc coroUae. Hraclcac /res miiiiitae 239 inaoqnales calyci approxiniatac. Corolla f|Tiaäran^nlari9, qua- dridt'utata. Staniina qiiatiior, siib disto hvpogvno inserta Anlherae cxsertao , tenuinalps. Stylus tililbnnis, deridiiiis. Stigma obdisiim. (lorrnoii iinilocularo. FiHctus? Fruticos capenses, facie Ericao. Nomon e vocibiis dvo^fiuXug «t dvdog. 1. A. scoparius Kl. Foliis ternis, linoaribus, siilttrifjiio- tris , ai'iitis, siibliicnrvis, jilabris; Üoribus in apicc ramulornm confertis, sessilibiis; calycibus cvliudi-icis glabris, coccinois, brovissimo cjiiadridentatls, dentiJms miuutissimc ciliatis; bracleis raiuutissimis liuearibus; antheris arislatis exscrtis; corollis quadraugularibus glabris, longitudiiic calycis. Caiilis hiiniilis, ramosissimus. liami ramiiliqu«' !3<|iiar- rosi, pvancsccnte pubcriili. lu moiitibiis „Ilonhocksbcrgc" et prope „Knollookskraal'* altit. 111 et IV. (Prov. Stclleiibosch). M. Jul. il. Eckion et Zoyhor. Ad («nadondal locis nipcstribus altit. V. ultimo Oi-tob. rl. Dr.'iif. 2. ^i. discolor Kl. Foliis ternis, anguste-linearibus, acn- tis snbincnrvis, glabris; lloribus sessilibns, terniina- libns axillaribiisqne ; calyeibns ovalibns obsoleto (jiia- drangnlaribus, nigulosis, lilai'inis, brevissime «|uadri- dcntatis, longitiidine corollae; corollis Äiignstissirais quadrangularibiis, rosco -siibviolaceis, limbo subalbido. Canlis pedalis, ramosns. llamnlj crocti, obsolet«- piib«-- iiili linorasccntes. In niontibiM .iltit. IV. proi-i- \illani ,,*i'i(Icon JouIm'i l'* Ici- lac „Kannalaiid"- nun procnl a Ihiminc „(ianritsrivicr,*' (Piov, Zwrllendam). M. Novonib. cl. Frklon »l Zrylicr. 240 23. C0D0NANTHE>IL>1 Kl. CalijJr monnphi/ilus , campanulalus, «piadridcntatus /W- bractcalus. CorolUi cijdthij'tnmis , apcrta^ <|ii,i(liideiitala. Si.iiiiin;l (|iialiior sub disro liypni: vm» iiisrrl.i. ^Inthcrac ia- lirc aj'jixac ^ mtilica«' vtl ari^tiita»', cvsertac. Filainenta iilalira. Stvlus üliforinis, »'xscidis , iM-rsistciis. Sliijina ob- (iisuiii. Gcrmcn iinilociilarc , it/iiui i/latum. Ovulum \u-u- diilmn. Friu-tus ■? l'Vntii'os ca|ipnses facit! I-lrifat'. NoiiM'ii (• viu-ibiis ytoddii' vi uvi^^nov. \. C. pttrvijhrujn Kl. Aatheris innticis, ülaoria parvillora Ivlotzsch Liuiiaea VIH. p. Ü65. 2. C. pubcrnlum Kl. Aiillicris aristatis. Blaoria piiberula Klotzsch Liiiuaea VIll. (j61. 24. SYNDES^UNTIILS Kl. Cctlij.v mu/iop/ii/iitts , quudridcntatus , ucqualis , qua- drangiilari - cjalhi/onnis , pcrsistcns, Bractcae nuliac, Corolla parva, infundibuliformisy glabra, busi ungustata, limbo brcvi , erccto , obtuso. Staiuiiia (jiialiior, sab disco liypogyuo iiiscrta. Antlurae tormiiiales , muticai;, longe- oxst'itae. Fiiamciila jilaltra. Stylus iiliforjuis, exsertiis, persistons. Sti.i;uia oNtusuin. Gcrmcn uniloculurc , vni- ovulattnn. Ovulum pcnduluui. Fruclus? Frutices capcnses lacie Erii-ae. rsomeii c vocibus aivötO(.iog vi uvOog compositum. 1. S. fasciculatus Kl, Caiile crecto, dirhotomo; ramis •TL'ctis virfiatis; luliis «|uat(*rnis, lauit'olato-liuearibus, subacntis, evaucsceutc - pubcsceiitibus cauli adpressis, dciud*' iiitcntibus: floribus subscssilibus, iu apice ra- mulorum couaestis, crcctis; calycibus fjuadrangulari- cyatbiformibus, «luadiidciitatls, basi auiiustalis, inferne jilabris, vorsus apircm vlllosis; roroJlis paliidis. 241 Biaeria fasciculata Willd. Spoc. pl. p. 629. Roemer et .Schnltes Spcc. III. p. 169. D. Don in G. Don General Syst. uf Card, and Bot. 111. p. 804. Erica fasciculata Thunhcrg- Prod. 72. Flora cap. p. 357. In Prom. b. spei leg. cl. Droge. 2. S, articulatus Kl. Caiile humiruso; ramulis rufesccn- tibus, pnberiilis, divaricatls; floribus capitatis nntan- tibus; foliis qnatcrnis ercctis, liuearibus, brcvibns, subacutis, evaucscente- pubescentibus deiude apice bar- batis; calycibus glabris, nitcutibus, apice ciliatis; corollis lilacinis; autlieris alro -purpureis. Biaeria articulata Liun. Maut. p. 198. "NVeudl. Collect. 11. p. 19 t. 44. Roem. et Schult. 1. c. Hl. p. 169. D. Don in G. Don Gen. Syst. III. p. 804. Erica articulata Thbg. Prod. 71. Flora cap. p. 357. Erica palcacea Salisb. in Linn. Soc. Transact. VI. p.341. Prom. b. sp. Montcs prope „Caledon et Gnadeuthal" (Prov, Caledon). Prope „Doornhoogdc" in planitie caponsi; in latcrc oricntali niontis „Tafelberg" (Prov. Ca}».). In mon- tibus inter „Hottentottsholland et Caledon (Pror. Stelknboscb) leg', cl. Ecklon et Zcyhcr. M, Apr. 3. -S'. scabcr Kl. Canle erecto; ramis gracilibus, ru- fesccutibus , villosis, foliis qiiateruis liliforuiibus, sub- anilis, patentibus, pilosis; floribus capitatis, divari- catis; calycibus nndicjue incano -rillosis; corollis roseis, angustissimis, longioribiis. Biaeria scabra AVilld. Spoc. I, p. 629. Weudl. Coll.rl. I. p. 85. t. 31. Kooin. et Schult. lU. p. 169. D. Don in (.'. Don Gen. Syst. of Gard. and Bot. III. p. 807. Erica scabra Thbg. Prod. I. p. 72. l'"l(ira c.ip. p. 357, Erica exilis Salisl». I. c. p. 340. In Prora. li. sp. loa,-, cl, EeKlon ot Zeyher. 121 Bd. 23 Heft lÜ 24J 4. S, g/itiicuü Kl. C.iiilt' rrcrio; rftniis virf^.itls, pubcscon- tiliiis ; foliis qiiaUTui^ , liiicnriluis , oluiiais, ereclis, plaucesrriitiliiis , |>iil»fiiilis; llorihiis siiliscssililms in ajtiro ramiiloruin capitatis, sultcciiiuis ; calvriliiis vor-« siis apiriM!» pilosis, int'ra ini'diiiin i:,laliri'*; roroHis mi- riiiiiis, diliit»' losoi'i. In rnun, li. sj). !•■::. cl. Drcgo. 25. -MACROrJXUM Kl. Calvx ninnnj)livlliis , tnrhinatii'; , i|iia(lri<|pntalns, versus liasin in tiiliiiiii tclt Miromim athMiii.iliis, ohractcatus , laciiiiis ronnivonlilm^i , iiifra arlii'iilatioiipm lloris fnlinlis trilms miiiii- tis, s|)atJiiilalis cinrtus, Corolla anuuslo- tuhnlosa, quadri- (liMitata. Statniiia (|uatiior siil) disco livponviio inserta. An- ihoiap torminalos, lonyo cxsorta*', luiilirao. Filamonta glabra. Stylus liiiiüo oxsortns, por.sistcns. Stigma ohtnsum. ficrmon f'loniialiiin, niiijonilar»' , Jinioviilatiim. Oviiliiiu pciidiiiiim. i'"iiir(iis ? Fiiitircs rapon.sos facic Erirac. NoiniMi p vnljis fiuxQug et li'iov conipositum. 1. 31, paucifoJiinn Kl. Caiilo doprosso, divaricato-ra-" nioso ; foliis tcruis, rrinotis, torclinscnlis, brcvilms, crassis, siibaciitis, cvanosconte- piiliosrontibus , patcu- tissimis; floribus Ipiiuinalibiis, capitatis, scssilibns; Cdhjcihus inntno - liirsuth; corollis versus apicem snbhijlali^ , pull i de ruhris. Blaoria paiirltolia KInfzscb in de Sclilccht. Linnaoa VIll. 1>. 664. (rxrl. svn. Thbü.) Blaoria paiirillnra P. Don in fJ. i)o\\ Gen. Syst. of Card, and IJot. III. p. 804. Proin. Ii. sp. In mnntc ,, Zwar tob era^" ot ad tbornia.s i prnpc iirltcm ,,Cal(Mlon" ot cnllilms rpijionuni vicinarum; roirivirr, Lan^oboo£>do , I]aiil|>.skraal (altit. H — IV. Prov. Call. lull.). Im inonliliiis „ lIoiiboeksbrr£::(' " Ml propp „Knof- 243 lookskra.il" altit. H — IV. (Prov. Slollcnbosch.) leg. cl. Eckion ot Zeylier. ^I. Jiil. et Aui^. 2. M, cilialum KJ. Caiil(> doprcsso, divaricato-ramoso ; foliis toniis, romolis, tprctiuscnlis, brovlbus, crassis, suhacutis oTanescpiitc pulicnilis, pateiitissimis; florihiis sessilibiis, capltatis, tcrrainalibus: cali/cibus badiis, nitentibus , gJabris, margine eleganter puberulo- ciliatis', corollis candidis angustissimis. Proin. b. spei. In niontc „Babylons -Toorensberg" allit. 111. IV. propc villas „Zwart et Marais", in coliibns inlor „Calcdon" et hunc monlein cum rivulis et locis pratensibus altit. II. (Prov. Caledon.) leg. cl. Ecklou et Zejher. M. Ang. 26. OMPHALOCARYON Kl. Caly.v monophyllvsy tetragono - cijathiformis, quadri- ßdus^ cbracicatus , acqtialis, Corolla cijathiformis , basi angustata , quadridentata, Stamina qnatnor sub disco hy- pogyno inserta. ^ntherae terminales , inclusae , muticae. Filamenta glabia. Stylus brevis, dcciduns, Stigma jnagnt/m, pcllatinn y subcvscrlum. Gcrmcn vnilocularc , uniovula- tum, Ovulum pcndulum. Friictns? Frutices capenses lacie Ericae. Nomen e verbis u^iffuXög et xuqvov compositum. 1. 0. muscosumM.]. Caule erecto , lilrsuto, virgato - ranio- so; foliis tcrnis, linearibns , glabris, squarrosis, mar- gine evanescente - ciliatis ; floribus ternis quaternisve sessilibus ad ramulos brevissinins laterales terminali- bus ; caiycibus tetragono - cyatliilornubus, Joliaceis, corolla snbduplo brevioribus-, corollis cyatliiformÜMis, liyaliuis, limlto rerfo (juadridentato, dentibus rectis obtnsis laceris. H pitbcsccns. CalvcibiM [nibrrulis. 16* 244 IJIarri.i iniisros.i VVilltl. Sp. y\. 1. p, 630. Hl», \^'lll.l. II.28S5. Vit. lloii. K(nv. IM. II. V, I. 1». l.')0. ni.iciift miisco- sa Doli (..11. Svst. (tr. 111, p. 804. _y f^liibrum. ('alycil)iis lilaliris, mar{!;ine ciüalis IVoiu. 1». sp. var, o. lii latcro oricntali et vcrlife nioii- tis ,,Tafi'll)('ri^""; in iiidiililiiis propc iirln-m. ,,Cap"; propc „ Doorülioü:dc" in planllif rapt'nsi; (Prov. Cap.). la iintiili- luis ,,KI\ iiri\ ifisiicru,«'" allit, I — IV; in iiionle ,,Zwarlp|>crj5** rt ad thormas propr uijiciu ,,Calpidi.s, raiili adprossis; flori- Ihi«? sessilibus teriniiialilms , rapitälis, carneis; calr- nbus hcmispbaericis, basi attonnatis, badiis, puboriilis, loii^iiiKÜüf' corollac; corollis i'iilvo-foniigiupis. Proni. b. sp. Montcs propc „Calcdoii et Gnadonlhal" ( Pri)v. Caledoii). In iiinntibus iiitor „HottcutoltsLollaiid et Cälpdon" (Prov. Stellenlxi-^cii.) Ifir. rl. Kckloa et Zryhfr. 3. O. glandulosuin Kl. Caiilc crocto, ramosissimo; foliis loruis , ovaliims siibacutis ulabris, brevissiniis, crassis caiili apprcsis; iloribus sessilibus tcrininalibus axilla- ribnsrjiie subleruis; ralyribiis qnadraiigiilari - ryathi- l'ormibus, glabris, loliacfis, margiue ciliatis rorolla suUoiigioribus. Proni. b. sp. Im inontc „Zwartcbcrn," et ad thcrraas propc nrl)im ., Caledoii'* altit. llf. IV ft oollibiis rc^ioiinrn viriiia- 245 iiiiu altit. II. (Prov. Calcdou.) lojj;. cl. Kclxioii vi Zcvher. M. \ug. et Sept, d) STAMINA TRTA, 27. TRISTEMOX Kl. Caiya: vwnophijUus , inaeqtialis , (juadrißdus , ebra- cteatus , una Jucinia a cclcris tribus profunde partita» Corolla parva, vrceolata , r. ^lobosa ^ Ihnbo quadrißdo subconnivente. Stamt'na 3 siil* disco livpoiryno iiisort;!. Antherae terminales, iuclnsae, muticae. Filamenta distiiicta, glabra. Sttjlus via: earscrtusj dccidnus. Stigma pcllatum, Gcrmen oblongum , unilocitlare , uiiiovulatum, Ovtilum penduhim, Fi uctus '? Frutices capenses , facie Ericae. Nomcii e vocibus rgug et orr^fitov derlvatum. 1. T. nrceolalus Kl. Caiilc orocto, subflexuoso, virgalo- ramoso, raraulis teiniissimis, pnljcrulis; foliis teniis, lincaribiis, acnlls, evaiiesceiite piiberulis; llorilms sos- siliiius, termiualihns tcruis fjiiinisvo; ralvcihiis l'olia- cels (luadrangnlari- cvathiformibus , giabris, margiue cilialis, corolla dtiplo brcviorihiis ; corollis iirceolatiä «liliile liUeis, imbonilis, liiulu) coustricto: slijfinale peltato exsortd. I'ioin. Ii. so. in inontilnis prope urjieni ,,Cap" (l*ro\. Cap.) log. Berlins et cl. Eckloji et Zevlier. 2. T. j)ubcri/ius Kl. Caiilc erocto, versus apieeiu dell- quosccnlc; ramulis iiliforniiluis, puberiilis; foliis li-niis, iililormibus, tcrotiiisciilis , (il)lii>is, piiborulis; lloiilnis * subscssilibiis , axillariltiis (ermiiialibiisf|iie ; rnlvciltiis coloratis, ]»iil>enilis, margiiit' eilintis, rorolla diiplo miiioribiis ; corollis globosis, pnliciiilis, paliiile nibris; sligmale peltalo, cxserto. 246 ~ rroin. I). sj». In juoiilo ,, Zwarlcliorg " et a. In i*iuin. b. sp. (llolteutolls- Ilolland.) 5. B/acria fKirhip^cra Don I. c. Erica barbincra Sali-b. I. c. |). 341. Cal\ce bractois ijnbricato, profunde 4 -Udo, barbalo; corolla 2 -linear!, gla- bra; .stylo aujjustissimo. In Prom. b. sp. (Ilollculolts-IIolland). 247 6. Blaeria tur malt's D. I. r. Erica turmalis Salisb. I. i-. \k 342. Pi'iJiiiiriili.s Ijievis- >iiuis; calyce inimitt' adpresso; i'orolla 2-liia'ari; autheris lulis. In Prom. I». sp. (HottcntoUs -Holland.) HE XANDRAE. 7. Blaeria bruniacfolia Doa 1. c. Erica F)niniaefolia Salisli. I. c. p. 341. Fuliis longls; liiaoti'is juxta calycciu , oxtcriore lojii^issiraa; corolla lYa '•- iicari; filameiitis caloaratis. In Prom. I». sp. (Hottontotts- llollaud.) lieber ^; i die «cif^'^f'J^ ^^ irkiingen' des 3Ians('liiuelI- Bainus V(l 11 Robert Schomhuryk. JLFcr dem Enphorliiacooii cii!,ontliiimliclic nillrhiclite und älzt'ude Saft ersclioiut in dorn ^Mauscliiiull - Baiini als ein scliarfcs (jift. - Dieser Baum sclieinf über siimmtliehc Aulillou au su,c breitet zu sein, und kommt stets j^espllscluiftlii-h vor, oft in der Nachbarscrhaft der See, zuweilen al)cr auch in einiger Ent- fernung von dorsell)on. Als Baum erreicht er eine Hohe von 20 bis 30 Fiis^, mau findet ilin abiT meistentheils als bäum- ' artigen Busch; der Stamm hall 2 bis 3 Fnss im Durchmesser; i verzweigt sich aber in unbedeutender Hölie vom Erdboden, nnd folglich ist er selten höher als 12 l)is 15 Fnss. Die ,1 Rinde desselben hat ein dnulvelgram-s Auselien, die der jün- geren Zweige ist etwas lichtor; die Blätter sind laug gestielt und von einer schönen liciit -grünen Farbe, welche den Man- : schinell - Baum bertil- in einiger EntlVrnung kenntlich macht, jj Die männlichen Blütlieu sind klein nnd uniiedentend , sie er- j sclieinen in anfredit slehemh n Eudähren, die an dem unter- i steu Ende nur eine weibliche Blüllie besitzen, welche jedoch oft ganz fclilt. Die Früchte erscheinen ^ewi/bnlich im Juli und September, und haben die (iriis«;e und das Ansehen uji- t % ?1( % l ^( li 249 rer Krabb-Acpfel; sind anfänglich ff liiii, und werden, Mcnu -n' reif sind, gelb. Der Geruch der reifen Fruclit ist äusserst aromatisch und zum Gennss einladend, und hat so Manchen verführt, den Geschmack zu versnchen, eine Entzündung der Lippen und des Gaumens waren die Folgen des Versuchs. Das Fleisch oder die Pulpa is( anfänglirh markig, wird aber ganz weich, wenn die Fruclit reif wird. Dor Kern liat eine merk- würdige Gestalt; er ist in 6 Fächer gethcilt, wovon jedes einen Saamen enthält, der mit einer granlichen Haut über- zogen, und etwas grösser als ein Apfelkern ist. Der innere Kern hat gleichfalls einen scharfen und ätzenden Geschmack, obgleich nicht in demselben Gi'ade, als die Frucht. Die äussere Schaale des Kerns ist höckerig und mit einer Menge hervor- ragender Thoile versehen, die bald abgestumpft, bald spitzig sind. Ein Insekt scheint immer im Saamen zu leben, es bohrt, um hervorzukommen, ein l^och durch die harte Schaale, die mehrere Linien dick ist. Eine 31enge dieser Nüsse öff- nete ich, fand aber nie das Insekt in denselben, während alle diejenigen, welclie ihrer Reife wegen herabgefallen, und Ton der umgebenden Pulpa entblösst waren, dieses Loch be- eassen. Die zarteren Schösslinge des Baumes, und haupt- sächlich die Blüthen- Rispen werden von einer Schildiaus heim- gesucht. Der milchichtc Saft befindet sich nicht allein in den Früch- ten, sondern auch im Stamme, deji Zweigen und BläKern, die ersteren scheinen aber, wenn im unreifen Zustande, das scharfe Princip am kräftigsten zu besitzen. Sobald der Saft mit der menschlichen Haut in Berührung kommt, erregt er ein heftiges Brennen, Blasen und Geschwulst, Man hat die Erzählung für übertrieben gehalten, dass selbst der Regen oder Thau, welchor von deu Blättern berabtropff, iiJirle Fol- gen nach sich gezogen habe, wenn er mit der menschlichen Haut in Berührung gekommen sei; ich kann jedoch unter 250 lut'lirercn die z\*ei riilji;ondon Fall«» als «'ineii Beweis anführuii, MO ich mirli ftiij^eiisclieiulirli von der Wahrlieil dieser Bcmer- kun'j, ülierzeimle. Herr Dr. Hrliuster in Sl. Jolin kelirh; inil seiuer Cieinnliliu M)1i einem IJoiieh ziiriiek, iiiul winde uiiter- «ens von einem heiligen Ucgenschaucr überrasclit. Oliiie die ,Natur des Baiinifs zu untersuchen, traten sie unter einen Mausrhiuell- Baum , der indessen nielit hclanht genug war, Ml- ganz vom liegen zu schützen. Das vom Laube herab- tropfeludc Regenwasser durchnässtc hauptsächlich Madame Schusters Halstuch und liel glrirlitalls auf ihren Nacken. Nach- dem der Regen voriilur war, setzten sie ihren ^Veg fort, doch nur zu bald fingen die \Nirkungen des .>lanschinell -Baums an, sich zu zeigen; Madame Schuster fühlte ein unerträgli- ches Brennen, das viel unerträglicher war, als jenes einer spanischen Fliege, und der ganze iNacken war geschwollen lind zeigte Entzilndnng. Icli sah Madame Schuster 14 Tage nachdem dieser Vorfall stattgefunden, und die Stelle hatte ganz das Ansehen, als wäre sie vom Feuer beschädigt worden. Ich sali einen Neger , der von der Tlantage Bclmont in Tortola weggelaufen war, und während der Nacht unter einem Manschinell- Baume geschlafen halle, und, obschon kein Re- gen fiel , so tröpfelte dennoch der Thau auf sein Gesicht und setzte dasselbe in einen solchen Zustand, dass der Anblick allein abschreckend genug war. Es währte geraume Zeit, bevor er wieder hergestellt wurde. Dennoch hat der Milch- saft nicht dieselbe AVirkung auf die llaut eines Jeden; z. B, ich selbst kann die Blätter oder Früchte nehmen, nnd den daraus fliessenden Milchsaft in die Haut einreiben, ohne dass die Stelle nach einer knrzti» Zeil die geringste Röthe zeigt. Dies hewog mich, einen Apfel zu kosten, allein ich litt bitter für diese Verwegenheit. Ich wurde zu emerkenswerth^ dass, wo sich die ^lanschinell -Baume einmal ausgebreitet haben, alle übrigen IMlauzen ganz verdrängt werden, nnd der Boden unter denselben kahl und graslos ist. Die kleine Insel Sandy - Island ^, zwischen den Inseln Tdiiola und Jost van Dvkes, besitzt ein Kleines Manschinell - Wüldchen, wo es schwer halten wird, auf dem Boden nnler den Manschinell- Ijänmeu selbst ein Gräschen zu entdecken. Der Cilaube, dass die Ausdünstung dieses Baumes schädlich ist, hat wahrscheinlich die Einwohner vermocht, denselben so viel als möglich aus- zurotten, und in .Mailini(|U(' bat mau gauze ^^älde^ desselben niedergebrannt. Ist einer oder der andere dieser Bäume zum Fällen be- stimmt, so pflegen die Neger erst das Laub und die Zweige anzuzünden , oder sie umgeben den ganzen Baum mit Brenu- luaterialien und setzen dieselben in Feuer, wodurch sie glau- ben, die Milch tlieilweise auszutrocknen, gleichwohl müssen die Iländ" und das Gesicht gegen den Salt geschützt werden; und hauptsächlich sind es die Augen, welche am ineisten 253 davon leiden; die heftigsten Entzüudiingen und Blindheit für l;inü:ere oder kürzere Zeit sind die Foljjen gewesen, wo man nicht die c;ehöriü,"e Vorsicht nahm. Das Holz des Stammes ist ganz vortrolFlieh , und Europarr ziehen es dem Nuss-nud [ Oliven-Holze vor; es wird daher auf mannichfaltiirc Art nnd AVeise benutzt; es hat eiin* rölhlichc Farbe nnd jjiebt sehr achöne .Meubles , und da es donjenii;,en Insekten zuwider ist, welche den .Ucnschen wahrend der Nacht belästijjen , und nur zu oft auf diesen Inseln den Schlaf von müden Aujjen trei- bten, so benutzt man es, vorzüglich in den französischen Inseln, zn Bettstellen; um es aber zur Arbeit anzuwenden, muss CS ganz ausgetrocknet sein. Man sagt, dass die Indianer mit dem Safte des Baumes ihre Pfeile vergiften, und dass die so vergifteten Spitzen für eine lange Zeit diese Eigenschaft behalten; wahrscheinlich bildet die Milch eine Ingredienz des Pfeilgiftes, möchte allein wohl aber schwerlich die gewünsclile Wirkung haben. Die hiesige Landkrabbe (Ocypoda Spec?) pliegt ihre Höh- len oft in der Nahe des Manschinell- Baums zu haben, und soll sich selbst von den Aepfela und Blättern dieses Baumes nähreu. Da sie nun eine gewöhnliche Speise sind, nicht allein des Negers, sondern oft auch der Weissen, so muss man sich hüten, sie aus der Nähe eines ^lanschiuell -Baumes zn nehmen. (iewöhulicli füttert man sie für mehrere Tage mit den Ranken der süssen Batate, dvm 3Iehle von Mais (Coru- meal) etc., bevor sie genossen werden. Ich habe einen Fall in St. John gesehen, wo eine Negerin durch den (i'enuss der Landkrabbe in Gefahr versetzt wurde, und heftigen Bauch- schmerzen und Convulslonen unterlag; ein Brechmittel und ma- genstärkeiide Uipienre setzten jedoch alles wieder in Ordnung. Seitdem ist mir eine Vergiftung durch Landkrabben durch Hrn. Dr. Dom in S(. Thomas mituelheilt worden. Ein«' Ne- gerin auf der Plantage Abram's fancy in St. John ass Land- 254 krabltnn, \m Irhc in «iiiriu U.nlio lioianrieii worden vniTU, au dessi'n l'for Maiisrliiiipll - n.iiinio wiirbsoii. Sic ass davon uud jrixh auch iliioin, 7 Moiiato alten, Kinde ein weiiijr. Das KintI starb im l^aiilV dos T;i2:ps unter h('fti^:en Brechen, Ziik- knn^eu und Laxiren; die .Matter fiililte uni-li die Foly-en im J. 1834, ubsclion die Veraiftnnii im .1. 1H29 statt fand. ^lan hat Seewasser, die Brühe von iresalzenera Fleisch etc. als <.lcü,enmlttel anempfohlen, ich raflie alter an, unver- ziiulirh ein Hrechniittel anzuwenden, wenn aii^ Versehen (»der l nwi'jseulieit eine Vri ^iftnnp: «lureh ^lansrhinell statt ^:e^nIi- den liai. Bemerk nng Z II A n ( r 'd g Linnaca XII. S. 50. Jdjs giebt schou ein Epiloljimu dcntlculatum Kiiiz cl Pavoii (Fl. Per. in. p. 78. t. 314, Pors. Sjn. I. 408; DC. prodr. III. p. 42), welches iiicltt nur viel älter ist, als das gleicli- iiamij^e von \Vciideroth von 1824, sondern auch durch ße- schreiliuug, Ahhildunij; und Anerkennuug späterer Botaniker als gute selhstsiaadi^e Art festgestellt ist. 31it allem Fug und Recht verliert also die Pflanze von Wenderoth ihren, von einer ganz andern Species schon praeoccupirtcn, Namen — ; sie ranss also einen neuen erhalten — und wiederum mit allem Fug und Recht den altern der vorhandenen; dies i^i aber der von Wenderoth selbst als synonym anerkannte, \oii Lehmann in seinem Saamcncatalog von 1834: Semina in horlo lintanico Ilamburgensi 1824 collecta «juae pro mutua «'omuieutatione olTeruntur. Ilamburgi 1824. Typis Johanuis Augusti ^Meissneri. 4. auf Seite 8 verzeiehuete und Seite 20 diagnosirtc Epilobium crassifoliuvi I.i hin. ; E. caule sufTrutiooso snperne virgato, loilis alteruis siililiicjassatis lineariltiis glan- ilnlis oblusis niargiiie sul)deutatis, pistillis dcflexi><. S«'uiiiia in Sihiria leela siiif nomine accepimus. 2l' 256 ^ Koili hu in l)i'ii(>thlamls Flora zurrst ili«' Benenuiini^ von ^^t•Inll•nltll iinm'iitdiiimMi , dicsp al)tr natiirliili aiiiV«'l>PU roii^isni, aN er lin 'anderes Kp. dentiiiilalnm voifaud. Er nahm «lalier in der Syn(t|tsis den Iloclistetlersrhen Namen für diese Pllanze an, weil ilim wahrselieiniieh der vi»u Lelmiann aPirobene enlwedrr iinixkaiiiit war, iider ans irgend einer an- dern l rsaehc zweileliiall l»liel», . Dies seheint einem Unparteiisclien der Rerhtszufitniid die- ser An^ieleijenlieit, nia^; nnn ein Anderer nacli Original - lixein- plaren entscheiden , ol» alle diese versehieden henannteii K|>i- lobien einer Art an;:,eh<>ren oilir nirlil. Da überall die Jalireszahlen Ix'ini l'iliren der versehiede- nen SaamenUatftlnsfe talseli anire^eben sind, so hält es der Herausueller iiir nothwendiu', auch hier, obuleich niehl dazu anfire fordert, durch Autopsie die liichti^kell (Wv ohiiren An- a;abe bezeuiren zu müssen. A li B E R T A 31 A G N A , 0 i 11 0 11 0 u r P f 1 .1 11 z (' 11 ü .1 1 1 n 11 ix . Von Ernst Meyer*). iiachdcm die Liiinaea zwei Ab]iaiid]iiii2,oii von mir über Albert den (irossen und seine Verdienste nm die Botanik aiit'iienom- mon, scboint es nicht unpassend, in eben dieser Zeitsclirift die voriaiifiyc Besclireibung einer Pflanze niederzulegen, wel- che, gleich ausgezeichnet diircli die Eigculhümlichkeit ihres Charakters, durch Schönheit und durcli Dauer, vor andern Alberts Namen zu tragen vrrdieul. Sie ward von meinem Freunde, Hrn. Drt'ge, im KafTcrlande in den Wäldern zwi- schen dem grossen Wasserfall und Omsamraba in einer Iliilie von 1000 — 1500 F. über dem Meere und in den ftlsigen Gegenden bei letzterm Orte in einer Höhe von 500 F. im Februar und Mai des Jahres 1832 in sehiiucn und sehr voll- ständigen Exeuiplareu gesammelt, und wird von ihm in der *) Ich benutze diese Gclcficiilicit zu dor Anzeige, dass icli die wii !i- tigcn Kiiiwenduii^cii meines verehrten Fi-cniidcs, des Hrn. Hui;o Mohl, ue;icn ciniyic meiner inorpholo^iM-hcn Arisiclitou der Fiiaiizc fLinnaea Bd. XI. S. 485 ff.) nur doshalh nocli niclit hcaiitwortet habe, um zuvor noch einijrc neol)arh(nn;;en an l.ciinendoM Pflan>^rn zn machen, und dadurch iWr. vdrnrlimstc l»in"crrii>^ unter uu-t wie ich hoffe, schnell zu lusen. /•;. ■»/. 12r U.l. 39 Il.-ft. 17 i 26M ^ D:irhslt>ii Samiiilniiu sriiitT golnirlviiclcn I*llaiiz«'ii verllu'ili MrnliMI. A L n E i; T A. Noviiin niilMan-aiiiin i::(Miiis, c (rihii (Jardfniarraruin, .Mussaoiulai' |)n)\iiiiiiin. Culij^v qiiini|iii'liiliis , lariiiiis latpraültiis spathiilaiis , aii- li-riiirc et Iiiiiis jutstiMiorilms aniiniiiads. L'oritllu (iilmloso - siiliclavala iiinirva, liiiilm (|iiin(jiifi|*'ii- lalo cicciii ac(|iiali, laciiiianiin af^^livatioin- n-dii i)|ical() - siib- fonlorta, faiicc iiiida. ^■inthcrac (iiiiiii|iio sessilos , siitniiio rorollac liibo iiiclii- S.10, liiii'arcs, ad loiiü,iludiii('m dfliisrcutcs, siirsiiin Iiirsiitao, Gcrmcn infenim. Stylus cnroIJa dcniiini iniilto loiiD^ior, df ladTP romprossus j;lal)('r. Stigmata diio siildilala ((»nli- i!:iila (ciiiilssima, inido nculo arürc coiisniciia. Dntpa sicca, ralvce ia liij;iilas diias loimiiis prodiicto rnroiiala, iiiiclco liüiioso liildciilaii vi\ Itipartiltili. Semina 4 — 6, aptcra aiii|,iil()sa , placciiiac ceiilrali al- llxa, horizoiitalia. Kmhrjjnnctn iion ropcri. ^1 Mttssacnilu^ cujus et liahitiiin ol cliaractoros aomnlat, s(>c|ii('iilil)iis dilTort: 1. calvcis laciuiis liinis lalcralilius, iioc iinica fa(|iM' anteriore, niajorilms ; 2. ciirollat' faiue iiiida, IImI)n Idcvissiiiio crecto; 3. Iriictii sicco, oiiiniliiis ralvcis laciniis pcrsi^-teiifilMis , lale- raliliiis vero aiirtis roronalo; 4. seininiliiis siilidetiiiitis. Spcrica liiicii<'|iie iininntiiit siiij;iila: yilbcrla map:n(i. ^Irhnr iiu'iüocris , ^lalnn, ramis (crililiiis. /V;//« oppo- sila , coriacea, lilalierriina , scinpcrvlreiilia, ohloiiua, ulriii<|iie, pra<-s<>rliiii in |H'iiiiliiiii In <'\ issiiiiiini alli'riirnti, nlitusiiisciila, 259 iutcnprrima, 4 — 5 polliccs loiiga, supra medium 14 — 16 liucas lata. Stipulae connatae in orhrcam lircvissimam, truncatam, snpra - |)i'tiolait'iii , nilidarn, juiiioicin Iirevissimc cartilai^iiieo - riliolatain. Panicula in ramis trrininalis ampla, ramis primariis oppositis triannularibiis , iulimis dirariratis, secundariis nunc oppositis, nnnc, propter alteriiis vel ortum snperiorom vel dofectnm, irrogularibns, siibcyinosis. Bractcae lirovcs ariformos, e:Iabrao. Culijcis tubiis vix ultra lincam lorimus, toniciis, iina cum podiccllo /m6/«Mi , lifsoiidors die Vt'isiiclit' üIht das I-jusanj^unj^STcrmö- ü;t'u und da-< Tj;inüvn\\ aclisllinin dorsollipii. Ich sehe daratiR, dass irli den Vrrsiichc!i von Scneliior und drn An-isprüclirn vrfn I)p Caiidollo' zuviel traucte, venu ich (I'.Iem. Phil, bot. ed. 2. T. 1. |). 379) die Spitzen der Wurzeln als das einziifo Einsau2;un^n srhciut niii- die Sacln' nocli irii- UHM- •/ wrilVIliaff. Viel Koiiiiiit darauf iiicl'.t au. Aber aus!;i'- bildi'l liabc irli ilic /.clleu der S'ioii;: iolc au alli'il d'MI IMlauzi'U 261 j^ofiili(l»'ii , iiiilrrsiiclilc. Die S|)((iiui(ilt' ist niclil iiiiiiici gelarbt, sie hat i^ar oll, aiicli in der pjde, eiu«' wasscrhrllf Farlic; CS h,iii;rt dieses, wie es scheint, vom IJodcii ab. Eben so liat dt-r Verfasser jener Ahhaudliiiiü, vortrefflicJi dargcthaii, da^s «lie Wiirzelzaser, über der Sjtilze, über der Spouu^iole, vorzüü,li(li ilir Läui^euwnchsthiiin maclit. Ich will hierbei die niikroslvopischoii Beobachtungen über die AVurzel- zascrn erzählen, die ich der Jiiesinen (ircsellschaft natnrfor- scheiider Frennde voriyele^t habe, "weil s^ie mit jenen Versu- chen ji;ar wohl übereinstimmen. Ich ninss hinzusetzen, dass ^ch llru. ühlert's Ablian.ihing, mancher Geschäfte wegen, noch nicht gelesen hatte, als ich meine Beobaditnngen vortrng; desto angenehmer war mir die Zusammenstimmung. An den sehr jungen und feinen VVurzelzasorn von Juncws tennis sah ich das Zellgewebe in der 3IIttc der Zaser reihenweise der Länge nach geordnet, aus Zellen bestehend, deren Wände so dick waren, dass sie sich vor den llindeuzellen deutlich aus- zeichneten. Sic machten den Anfang des Holzkörpers, und zwischen ihnen sah man einzelne sehr zarte Spiralgefässe, deren Spiralen nach unten uinnrrklich wurden. Gegen die Spitze «ler Zaser bildeten die Zellenreiheu einen Bogen, so das« dieser anfangende llolzkorper dort abgerundet erschien. Noch mehr gegen die Spitze legte sich eine Schicht von eben 60 '»Hg^rundeten Zellenreihen an, deren Zellen aber sehr dünne Wände haben, wie sie gabe des erilen Theils der Elem. l'hil. botau. noch uidit wagte, dass nämlich die Blaliknospcn, auch wenn sie aus der Wurzel kerkommen, immer aus dem .Marke derselben «ntspringeu, und dass da, wo die Wurzel kein Mark hat, auch keine Blatlknos[>t' entstellt. Zwei wichtige Sätze für die Phy- siologie derPllanzen, wie ich meine, wo es zuerst darauf au- kouunt, «lie "\Iaunichfaltigkeit der Erfahrungen in Ordnung zu brin"eu. DE P L A l\ T I 8 M E X I C A N I S ', A G. SCHIEDE, 31. Dr., CAR. EHRENBERGIO ALIISQUE, COLLECTIS XUNTIUM ADFERT D. F. L. DE SCULECHTENDAL, (COXTINUATIO V. L1>N. XII. P. 210.) L I N E A E. L I Ä' U M L. Ai« mcxicaniim lliilüli., Liiin. 1. r. ii. 516. — In svl- valiris pr. Jalapani , J>. Andres, San lliiiiiol dcl Sohiado Jim. (Hcliiedo); in sylva intcr Alim-ial dcl Mimlc et Iluaja- lotc aliisqno locis Anü,-. ad Oe(. ( C I^lmMilin-i ). Z>. Schicilcaniim n. sp., Linn. 1. c. n. 517. — In du- metis apricis Jalapao, San Andres, San IMigncl dcl Soldado (Schiode); ad Reulam Jnl. ( C. Ehreuberg). Ij. tcncllum n. sp., Linn. 1. e. n. 518. — In gramiuo- fis et dnmetis apricis pr. Jalapam Majo (Schiede). ONAGRAUIAE Juss. DC. prodr. lucnsi A L. F. niicroplujUa IIDK. (i. p. 82. t. 5;U, Linn. V. p. 556 n. 525. — In sylvis pr, Jalaciniio, in Serro Colorado, pr. 266 Chiconqniaro et Ciiosta jrrainlo df Cliiconqniaro , Malpavs i\v l.'i Jvialn filifonni, .tjurc ntteniialo, stamlnil)iis iiuliisis, al)orlii i^itiir inascnlani , j)ropo Rcjilain S<'pt. idfin drloxit amicus et Loliinaiimis ab IIc:;x'wiscliio loclani iioliiRCiim roraninnicnTit. F. arborcscins Sims bot. Maar. f. 2610, Liiiii. I. r. u. 527. — Ciiosta i;raiid(! do Jalariiij^o Dec; in Barraiica de Tiosolt» iiitt'r Tiost'lo et JicurlilmaliT) in iimlirosis Ana^. (Srliic- df); pr. "\Trxiro (Miihlnipfordt , Ilrgcwiscli). — Harc adiin- tavit Scliicilo : „Uaiuiili lloriffii, podiiin'iiH , grrniiiia, ralycps CürolIat|U(' puipiira>rontia. Acstivalio ralycis valvala, laci- niao oliloiifjac ohliisiii^rulae. Polala faiiri oalycis insprta, ovalia. FilaiinMita S allia, 4 pi-talis allcina Innuiora. Au- thorac dorso aflixao siibrotiiiulao bilornlarcs [»iirpiiroac. Stylus stIti;inato 4- partitn rornnatiis, infrnic pilosns. Bacca iiip;ra ovalis.'-' KPILOBIUM L. Fj). incjcicaninn Fl. M<'x. , 1)(\ iirodr. 3. p. 41. iiou Liimaca j. r. n. 527. — Mineral dtl M(»ntc nd rivnliim pr. San Pflior df Epilobiis boreali - atncricaiiis srii'iitia mos liiuit. j-^n liiijiis V^\\. im'xieani «lesrriplioucm: (.'aiili.s snbanf^ulatus ly.j — 2-p. alliis, erectiis, slrirtns, ra- niis ipso .sempi T brcviorilms plus ntinus instrnctns, «icnse folio- 267 -IIS, sursum llorifer, in primis versus summitates ciiiu pc- iluiiculis calyciljiis foliisqne jiinlorlbiis pube Lrevi erecta suIj- ;i(l|>rossa adspcrsiis. Folia subsossilia lanccolato-lincaria (in- star Salicis ciijus(laiu) mari^ine dculiculis acutis apicali i^lau- dula Icrmiiiatis obsossa, nervo medio snbtiis prominente percnrsa, venis vix couspicuis, canlina maxinia (in iiiodio oanle) 2*/a — 3 p. longa, 4 — 5 liu. lata, iiilima opposila forsan et verticillata (hinc radicnlac in caiilis basi saepr vcrticillatao) superiora ornnia alterna, snnima lloralia valde decrcscentia ( usqiie ad 9 lin.). Flores parvi ex omuibiis snperioribus axillis canlis et ramoruin erunipunt, breviter pednnculati, l'itlia sua sub anlhesi snperantcs, calycis laciniis l^/g lin. circ. iongis anguste eliipticis acutis , pelalis circ. dnplo lougiori- bus (roseis? in sicco albidis) obloiigo -eliipticis plnriuerviis, terlia circ. parte bifidis. Geuitalia longitudine caljcis, glabra, filaineutornin iiliforiniuia qnaluor pauIo majora; authcrac ova- les. Stylus cyliudricus stigmate terminalur iucrassato com- plauato intt'gro? Capsulae cum pednncnlo lere semipollicari 2Va — 2^1 p. longae, angnstae, more geueris debiscentes valvasquc recurvaules, seminaque semilineam longa, oliva- oca , Icnuissime pmirtulita, coui.i allia ci - lim-aii instructa, spargeUtcs. Kp, rcpcns n. sp, (l]p. racxicanuni Linn. 1. c. n. 527. excl. syn. onui.) — Ad radices Montis Orizaba ad aquac- duclnin i)r. il i'alinque Sept. 2.S. (Schiede). Caulibus parce ramosis et rcpentibiis, «lein erectis 4- poUicaribiis simplici- bns, l'oliosis, apice ilores paucos lerenlibus. Folia interiora opposita, superiora alterna, breviter potiolata, laiueoiata, v, lanceolato- ovalia, ntrinque amtiuscula, margine obsolete et obtusc dciilii iilata , maxinia scniipollieaiia, H llii. lala, fapsn- lae maturae cum ptdunculo semipollicari l^o — l''/4 p, lon- gao. Puboscentia parca brevissima in omnil>us foro partibus obaervatur, sed evideulior a basi folioruin ad subjareulia, 268 linonc in niodiiiii ilrnirrit^ il.i iil inlrr paria lolioniiri, caiili» nrtinili siiit lufanam umImtmü. Acrodil forma ad al|iigcna8' j Kurojmp sju-cios et forma». GAUR A L. G. cpilohioidcs III]Kth., I^iiiii. 1. c. u. 628. — In cam- pis iulor Poroto ol Tciu'sU'pcqnc Hcpl. (Srliicdi-), iiilcr Mexico et Paclinca ( (.'. l']Iirt'nl)iM-^- ); in viciiila urbis .'Mexitro ( llc- gev^isch). OK NOT H E RA L. * capsulis cylindricis, Ocn. {Iiibijcra V\. IMcx. Iiicd., DC. pr. 3. p. 50 n. 42)? — Intcr ll<'i!,la et Atolonilco ol lyrande Aiij^. ( C. Ehrrn- ber^ 702). Unionm nor rnniplotiim possidoo sppi-iraon: ra- mns tripnllicaris dcprcssiis foliosns, ex axillis llores prodt'us; folia liri'vitor pplifilata cloiiualo - laiicfolafa irrPü;iilariter den- tala 2 polliciltiis phi inn<|iip lnrviora, 2, 3 , 4 lin. lata, ulrin- qnt' »t reliqnao partes pulic l>rcvi adpressa adspcrsa. Flores axillares sessilcs, pars inferior calycis puheseenlis et siiunl raris pilis alhis ionnioriluis j)atentil)ns olisessi scmipollicaris, snperior pars liliera tiil)i 4 - pollicaris, snmma in larinias quatnor suhiiueares patcnti-SMitrellexas divisa novemlinoaris. Petaloriim forma et eolor non sniit ernenda. Antlierae 4 lin. lonirae sulphureae, stiirraa fjnadripartiliim (?) snperare vi- dentur. Frnrtns raatnrescens ovoideo -cylindraeeus, pollica- ris ^ 4 lin. rrassns, Talidifuilms pallidiorilius nervis fjoatiior totidemqne liliformihns est uotatns. .Nisi illa, certe iiova specics. Ocn. sinuula Mirhx., Linn. I. e. n. 520. — Propc Ja- lapam, inter Jalapani et niolino de Pcdregnera (Schiede) j iu- tcr Mexico et Pachnca (C. Elirenberg). Ocn. litloralis n. sp. (Om. sp. an nov. Linn. 1. c. u. 532.) — Ad littora maris areuosa inier Tecolnlara et Naullam Fr!)r. 29. (C, Elircnherii); frnticosa prosirata, strigoso-snb- 289 soricca; foliis pcliolalis spatluilatis >;ulKlpnticnlatis; lloribns axillaribiis sossililms, tiihi lilicra parte ovario dii|tlo loiij^iorf, llmbi laciniis aui^ustis rclloxis tiibo Iirevioribiis; petalis aureis, friictibns »'loiiuatis rvlindricis curvato-adscciKh'iilibus. — Ra- rnosa, caiifscons pilis brovibiis strigulosis, siibsericeis; caiile ramisqiio prostratis vix npico adscoiulciitibus imdiqne foliosis. Folia obovato-spatbiilata in in-iidliiin cnnoata, obscinc mu- rroniilata ot donticulis obsolclis iix margine instnicta, maxi- ina r. prtiolo P/o p. loui!,a et Riipornc 5 lin. lata, pluriina voro niianra, pollicaria rircitor, 3 — 4 liii. lata. Flores in ramis biiic iiidc ox axilia oriiintiir, siib aiithesi tribns polli- cibiis paiillo lonii,ioros, ovario 9- liucari, tubo apice ampliato, libcro, 1*/,^ p. loiiuo, laciniis 9 liuoas loiigis, petalis aureis pnilice paiiilo loiij»iorilMis. Antlicrac liaearcs. Stylus apice iüirassatns dein in 4 stij!;inata, in alabastro sibi iuvicem ad- pressa partitus. Capsula fore niatura scsquipollicaris sub- totrasjona-cylindrica. Nullam ropprimiis huir littoris calidi vi arciinsi iiicolao affiiioia spcriom, quare uovaiu prüpouimus. ** caj)sulis c/ av (tt is, Ot'ft. ru}trtii n. sp. ( Ocii. sp. Linii. 1. c. u. 531.) — In prat'1 elaliorc ujontis Orizaba c. Yoralro frij,i(lo. "Sept. ( Scbi«'d(! ). — Tola subhirsuto - puliesccns, raniosa, ramis prostratis (? ); foliis brcvissiinc pctiolatis olliplicis aciilis, li.isi angustatis, olisolcle dcnlati-^ ^iirsiim in n\n^ lirrvos rxpansia. J^iilirs tnliiis |»l;iiil.it' (Iiijtlicis !i(iiiTis, allt'r.l iiliii|ii(' ilisprrsa « piÜM brcvilius nirviilis t'acitM ailpri'ssis , allrra c majoriliiis pilis varie tortis patnitiliiis altt>ri ndinisrrliir in raiiiis, po- «lunnilis, nervo priinario, prdnnciilis, calvrihiis , rariiis, co- piosiiis, nt ai-tas |u>.s(iiiat. Ocn. tctrajilcrii (\ir. , I-iiiii. 1. c. n. 530. — In apricis uraininosi^ J.ilaiiai' Majn (Sdiicdi) ; inlrr Mexico et l'aelmra (('. KlirtMiInT:;). — Scliii-ili' iiaec ailnoiavit : ,, lltircs allii circa' vcsporaiii explicaiitiir ; die setpieiite emareidi Cdlnre pallide purpnrasrenle tinuiiiitiir." — Cavanilles foniiain depiuxit ot descrip*iit nlieriorein , fnliis pimiatilidis linilio nispo, quam et spoute rnataiu lialiiiiiii> , pliiiiiiiis voro speriniiiiil»iis inoxiranis sunt fiilia iiiimis divi^a laliora, siirsiiin dcnticnlaln, iufcrnc dentilms jiaiiiis pliiriltiisve , parvis inajorihnsvc iii<;triirla. rianla in liortis no^uis hotanicis aniiiia, lunu Nienuis sIt Ca- rauillesiiis f|iiaoril, 'pii eani in liorto Malrilensi olisprvaTit, e sperimiiiiltns 'Mexicaiii'^ [ilnns annds viveiileni, primo jam anno llurcnleni credereni. OiH. rosca Aiton, DC. i)r. 3. p. 51. Oeu. rubra Car. ic. — Ad vias et in cnltis pr. Jalapam ^lajo (Srhioile), ad muros i Mineral del klonte ((\ I'ihrcnberü;), circa urliem IMcxico (Hc- gowiscli). — Fornia folioruni fero ut praerodens variat liaec vulgalior sppcies , apiid uns in liorlis facile sponte proveiiiens, seuipcr Mro aiinna, l'erennanteni susjiicaliatnr Schiede. ./ // S S I K V A L. J. StV(ir/zia-una Oel. (Schiede): in fos^-is, fontÜMis Mi- neral dej klonte el >lexicii ( ('. l'lhrenherj; ). Scinprr oa- dein plania r|n.nn Antillarnni, (jiiae variis sni) nnminilnis pro- 271 pnsita est, iiani praetor .1. |»ülyi;ouoid»'m ot patibilocnsora nou distiiictuin crcdimns. /, octoßla DC, Linn. 1. c. n. 534. — Ad Voramrnicem «'t pr. Sau Paltlo ad lluviiim Tocohitenscia (C. ElircnluTii). — Spocimiiia utriiiS(|ue lori dissimilia, illiiis parva spitliamaoa, dilFiise ramosa, fuliis friictibiisqiic ad stiinmnm pollicarilms ; liiijiis rlata 12 — 16 p<>!l. all;i, ioliis iiiaximis fore scinipeda- lil)iis iilabrc.srenlihiis, llorilms luiilto iiiajoribus ; iitrtiia «"jus- dem spocioi an ipsiiis octojitac rormae siiit difiicilc dlctii, »am oinncs hiijiis gcncris spccies, inter se yalde sinnles, acciua- tiori cxamiui spceiminiim aulographorum ope csseiit suliji- ricndae. J. persicariacfolia n. sp., parce piloso - piiliosrcns foliis pctiolatis, latc v. oloiiü,a(o - lanceolatis, temiiter mom- hranaccis, floribiis brcvitcr pcduiiciilatis folio brevioribiis, limbi ralvoini laciuiis laiiccolato - ovalis luiicntnato- acuiniuatis «iib- cjiiinc|iioiH'rviis ((iiam pi'tala fero obcordata brevioribiis tiibo infiTiio miiiiitiin biljractcato v. bicalloso , oapsiilis cvlindraceis Iiasi altcmiaiis, — A. l'ornia minor foliis brevioribiis, latio- ribus inngis piibescoiis; iloribiis ininoribns? — Pr. Oajaca (Miilileiipfordt). — Uiiiciim vidiiiiiis speciiueii. Folia iitriu- cjiio aKoniiala ad suminuin cum pciiolo trilineari tripollicaria 10 liii. lata, siii)crinra niiiiora. Klorcs c. pediinnilo pollica- ros, calvcis liniluis trilinoaris; poiala 4 lin. loiij;a, corpus «apsulac scs<|iiipolIicaro, diaiiictro bilineari. Tili in caiih' ('( in jiinioribiis ralvribiis pcdiiiiciiiis pcti(ilis(|iir ri('(|iiiMitiores f|iiain in fnjüs, <|ii{iriiia siipcrfHirs iiitcrdinn ulabrosi'it. Ubi pcdimciiliis in iiilitiin calyois abit ralli diio parvi (izlandulac- vc?), loco brarlt'aniin fpiac in |>liiiiniis occiirnml spcrit'biis — 15. I'diina inajcir, Ioliis rlonualis aiiüiistis, IVrc lilabra ilnriliiis niaj()ril)iis. — In jnimidis iiiiilinp>-is pi , Hai-, de la Lai;nna Aiij^. 29. (Srliiedc). — Tlaiila riatior, ramosa, Ioliis l'crc 2:labris luar^iiic ciliatis , «|iiadripollicaribiis, 8 — 10 lin. '>T> lalis, ramoruni ininorilms ; ralycis lariniac 4 — 5 liii. lougac, potnia 7 liii. Iiinna; icapsiila iinnialiira scsquipollicaris; tubus rAlvciüus liasi Itrartcis 2 altcriiis miiiiitis lilirüiiiiiliiis instriicliis. /. inacrucarpa lIlJl\.ili. ü. p. 81, i. 533. (an .). mollis coruiuliMn I. c, ccrlo Jiissiciia al'linis niolli Linii. I. r. n. 535.) — In laru prope Jalapain An;;., cl in linniidis pr. ilaricnda «lo la Lau;nua Anj^. ( Schiode ). Eaiuloiu sprcicm (luoqne rx insnia S. Dominiio iiossidcnins , liinc; snspicamnr cnni Can- dollio »'t J. Iiiiiani Valilii, cnjns spocimina anto^rapba vidimus nulla, np< est a(ls|M'rsiini ; staiiiru vrro sirrilr prtalifnr- me fst ijlahrum. Uari-ini rloiiiiati dfiislllori, Gongylocuriii rubricaulis iiiilla ilcruin arccpiiniis spc- rimina. LY'lliriAlWEAE J.iss. DC pn.dr. lATIinVM Juss. DC. /v. iilatum l'msrli ( Ivi-mnMliaiiiim IinKlh.) D(\ |)r. 3. p. 81. II. 5. — Ad SauchfZ in distr. Minii.il dcl Winnie (('. KhitMilKTi::), pr. IMcxim (llpgpwisclij. L. tnnrilimiim IIUK., Linn I. r. n. 569. — In irramino- sis ei liinnitlis nmtimsis Jalapa<* INTajn, Uarirnda de la La- giinaJul., pr. la Juy;tiiii ). (,rossi;lai\ieae dc. n I n K s L. Praoior U. l'rii-idiuu inoiiiis AntiNanat' iiirolain oiinios ro- liipiac in iipcri' itn-tiosissiiiio Iliiinlntldtiatio s|M'ci<»s dosrriptao •'\ im|ii'rio Mvxir.iiio oriiiiiK-m tliiiiml ; mia f\ liis spinosa, rnoirr.ie in^Tincs , distiiKtii Mint ilifllcilcs «inamfpiam in her- liarin ^VilUl^'!l()\viall(^ dn.iriini, W. affinis ol jnrnllonsis sriliret, sprciiniiia invfninnlnr. IMnifs «• ]NTt'\iranis tcrris acn*pinuis forma*;, omucs int'rrncs, c|iiat' cum sprriiniiiihiis liorl». Will- (loiiuwi.ihi n(*'|iia<|u.iin lioiii-^, cnin vcrliis Knnllili molllis d^- scriliontiliiis «juaiu ilosrcwischio lorta mociim por aniioos Lrlnnann i't liainpc (-iiii\innMioala snnl. Snnt iis folia tri- K siil)<|nin(|iii'Iii|ia ( lultis iioin|)o infpriorihiis nhso- lolis, iutrrmodio l()np:ioro triangulo, latoraliinis dnoi)ns innlln ininnrilins, siniihns iutor cos arutis ), liasi plus miuus profunde rordata, lohis basalihns rolnndalis, iuaru,inc duplicalo - rro- nato - doMtata , ti inii^siinf oiliolata ^landulisquo nonnnllis sli- pitatis ohsossa, sirpra fi-ro ^lalira panois tantnm frlandnlis i adsporsa, sulitiis pallidinra ad nervös vonasr|no pnJtosronlia i sirauUino ^landnlis stipiiatis inslrncta, quac inultolios crobrio- rcs in potiolo, donsins qnor|no pnliosronto. Potioli l)asis ara- ploxicauli-dilatala, pallidior, inariiino alifpuit ulandulis olnnaalo 277 *-t |iiilii>scriiti sli|Mti iii'^iilt'iitihiis r-rat'va- liMitiliiis quasi stroliilacei , llurihiis vi-ro iuü\ liractcas ersis plaiwliilis , [inlicclli 1'/^ liu, loiijii soliiminoilo piilicsroutcs liaiiJ l)rai*lf(ilati. Bracleao 3 rirc. li- aiMS loni!:ae, oblonjjae, acniinsciilai', basi aiigiistatac, (■«iiuavat* j»riiis pedirelliitu ciiiu alabastro aiii|»|o.\aiilos di-iw |»atciitrs laiidcm rt'lloxap, inlfi^crriin.U', mai'i^iiic y,lan(liilis slijiilatis |Mlis«ni(' raajoribus filiatai", dorso piibcnilao et «jlaiidniosao, iiitiis siibs^labrat*. Calvx toUis a basi iisi|iio ad apircs laci- iiiariiiii 5 liii. altiis, fainpaiiiil.Uiis , iurcra ovariiiüi citiitiiiciilc obconica parle liiicam loiiiJ,a, omiiino und.», Inliiis doiii aiiiplia- tiis, cum lachiiis oblon:f;is aciitiiiscuJis rcciirv;tt(>- palnlis 2 liii. loiigis pubrsi-cii.s ucr glatidHlosus. Totaia dilatato- rtritiiidala ohtiisissiraa, aciiiuiuc breyissliiio aciilu iiii|)()sito , basi in nn- i;iu'm brcvfiii snbcuucato - contrarta, liiK'ani alta et linea fere iatiura. Slamina petala panllulnin sniierant, lilaninilis tcre- libns, anlht'iis lalc ovalilius, Glandula parva |;lol)üsa snpera- tis. Stylus androeciiim vix superans cylindricus, basi scnsim dilatalus, apire l)revilt'r bilidns, ranio ntro(|ne slij^nia suli- oapitatum ferente. Fruclus juniores ovales (forma W. (irossu- lariae sed Inimioii ealvcis Inbo emarrido coronali) ü;IalMi, striis iulensius viridibiis notali. — Ilar lornia liisius de- scripta ad aliam transi-ainiis hnic allint-ni sed piniiluis nulis sejun;;'en(Iani , ikivd nuniiiic iiitfica liaiid (lisiiii::iirii(laiii : II. au nuv. sp., an \ar. pi aiTcilcntis spi-riri f)blu< ; raccnil eodrm modo pcndiili c florihiis tcrtia parlo miuoriliiis conipo- siti, calycc loto 4 liu. tantiim lonp;o , staiuinibus petala suh- ncquanliluis , stvIoqiii> proriindc liipartito. /{. oj'jinc IIliKtli. 6. p., II. campaniilatiira Willd. — Miucral dil Monte ( C Ehrenlierjij). — Spccics haec, cum formis snb R. jornllense descriplis minus faeile comrautanda, A speciniine IIiimlHildliaiio III). Willd. , ren-dil: bracleis pedi- rellos aequanlibus, u,landularum rariore pracscntia, et lloribug roinoribus. — Foliorura forma ad R. Grossulariam acredil haec «pecics, snperna eorum pagina dcMiiim fnc j-lalira evadit, iDferior autem ad nervös saltem et marj^inem pube tecta est - in petiolo densa, rni <;landiil:ic siibsessiles immixtae appa- rent, in petiolo fre(|neutioros, atqnc in ejus vaginanle basi longc pediccllatae, pedicello piloso. Racemi ferc nt in prio- re, liet't llores minores vix 3 lin. lon.ti^i siut, bracteolisqne Ruiriilrinntar dnabns sub calveis mbo, (jtiae alternae anguslc laniTolatae paullnliira inaeqnales ovarinm snperant mox vero doridiint. Calvx 3 lin. Ictiij^us, lariniis obloni^is obtnsis li- neam lonj?is, bis dimidio ferc breviora sunt petala ovalia , basi nng:uicnlata. Stamina petalis aequalia et Stylus apicc bifidus omnino ut in illa prius descripta forma R. joriiljensis. — Vides et lianc formam praoecdentibus valde esse siniilem sed praesentia dnarnm braeteolarum sub calvcc discedeiitem, vides qiio(|uo areiiraiius Riliiiini Mcxicauorum cxarocii neccssa- riiim s»d in i|)sa corum patria esse iustitucudum. — LECil.MLNOSAi: .luss. DC. CROTALARIA L. DC. pr. 2. p. 124. Cr. sagitlalis ly. Ad baue speciem Linnaeanam pinrcs redncendae vidcntur spccies, partim ex ipsa avulsae, partim rrrrntiiis addilae. Mox enim e diliumti perscrutatione tarn 219 vcrburiiiii, qiiae Ruthiiis prui'ert de sna Crot. paiiijhru (tul. but. 1. |i. 83, 2. p. 84), (jiiaiu s|ir(-iiiiiiiiiiu coiiipltiriiiiu alia- ruinqiie dcscripdonuiu eiiixit, diiToreuliii-s suaiu iutcr et Swartzii sagittalem llocti cssp acstimaudas et solaiu corollae cxij;ui- tatciii characterem praobcre Jiaud taiiti faciendam ut tspecies distiiigiiat , qiiiim ab ipso jam Ilotliio varietas propu.sita sil diiplu major, corollis caljcotn aeqiiantibiis. Nos igitur qiiac prius in Lluiiaea (V. p. 574 u. 595) de Crüt, parvijlora tanqiiaia mexicana plaiita protulimiis, ad Cr, sagittalem ainau- daiuiis, addiinusqiie Cr. quo qiie Z>«y^/c///vy'ü//a;;i iioslraiu (ibid. ji. 596) vix esse dircrsaia speciem , scd poliiis füiiuani eali- diore siib coelo ciiatam , liinc majoreiu, clatiorem, stipiilis majoribus etc. Cr, vero sugillalis phires formas eiiiimcrarc possuiaiis c varia rolioriwu et stipulariim lii^iira, e majore ini- noreve pilorum copia, atque c corollis uiiiic amplioribiis iiuue claadestinantibus. riloriitn indolcs, calyciiiu l'orjiia, lej;uiui- iiiiiu fal)riea et glabrities seinper cadeiu. Distiiii!,iiimiis iiiler noslra sperimiiia foriuas se«iuentes: i\) sagitluUs \i^>. füliis obloiij^o - lauceulalis cauleqiie ereeto ramoso hirsutis. — Ilacieada de la Laijuua Jul. 29. (Schied»-) 11. llavo ; I») parvtjlora Roth iol. iiir«nioribiis oblongo - o^atis sii- perioribiis laiiceolalis cum caule ramoso ereclo ant dilfuso plus miüus Jiirsulis. — lu colUbus pr. Jalapaui , Srrro Colorado. Aug. 29. (Schiede) ; r) rnlundifuUa Poir. loiiis niiiiiibus ovalibus caule(|ue ra- moso dilFuso pUis minus hirsutis. — l'r. .Ial.i|iaiu in collibus Aui;. (Scliicdc). Cr. hiiplciirifulia u. sp. (I/iuu. 1. c. n. 596.) — Ila- cifuda de la Lauuiia Jul. 29. et Ciicsta grandr de ('liicuniiuiaco Sept. 29. (Sehiidc). l I jani swi»ia munuiniiis ba.T ii(i\a s|M'- cics valde nobis ,csl suspecta, scriiis eniui accepla exempla- ria, praesertim pr. ('hieoiii|uiaco bell, luliis angustalis, sli- 280 piilisiiuo luinu» prosilii'ntibus , tHii(o|UTe ad illa sa^itlalis ncroiliiut iil (lilTicilt' rt artiiiciniitrr i]tiasi, roa^nitiidlne, rulorc intriisiore pAffinao superioris et glaiico inferioris possint di- stingiii. Omiiilxi-^ tain hiijiis quam praocedcutis spot-i«'i for- mis i-alvx iJfiu, corolla cadcin calvccin ar(|iiaiis, Capsula cAdcm fflalira. (';•. bracicuta ii. ^p. Liiui. I. r. ii. £97. — Ilar. do la La^uua Aug. 29. (Schiede). Cr, incann L., Liiiii, I. c p. 576 n. 598. — Veracruz Jul. 28, pr. Papautlaui Jau. 29, pr. Ilac. de la Lauuua Aug. 29 (Schiede), alio loco in "Mexico (liegewisch hb. Lehm.) forma raagis glahrata uiiiinr. Cr. mai/pitrensis IIBK,, Linii. I. c. n. 599. — Frutex flor. llavis Ilacieuda de la Laguna Jul. tt Aug. 29. (Schiede) alio loco (hl). Bueck). Cr, lupulina IIBKth. (sine duliin), Liiiii. I. c. u. 600. — Pr. Jalapam Aug. 28 (Schiede) foruia foliolis latiorilius gla- brescciis. — In solo calcare occid. vers. a Regia (C. Ehren- berg), forma latifolia sed tota deuse piil)esceus. — Ad Cha- j pultepec inier ^lexico et rachuca; et in solo calcareo ad a(|uas calidas pr. (Jrande (C. Ehrenberg) forma angustifoiia. Intcr- mediara formam leg. liege wisch (IIb. Lehmann). ULKX L., 1)C. I. c. p. 144. U, Kuropacus L. — Frutex iuter Regia et Grande Aug. (C. Ehreniicrg.) SPARTIUM DC. 1. r. p. 145. Sp. junrcurn L. — In l« rris Mexicanis (llegewisch hb. Lehman ni). MKDICAGO L. IK . 1. c. p. 171. M. dcnticuUüa ^^., DC. I. c. p. 176. — Ad Mexico (C. Ebrenberg ); alio loco? (Ilcgewisch bl». Lehmann.) — 881 M. sativa I^. , 1)C. I. c. p. 173. — Frcqiieiitcr colitiir, paliuliim |)<>oiiai-iiiiii luaelxt iit CiuiiicM<^rass in India occiden- tali (C. Ehreiihorir). M, lupuUna L. , DC. I. r. p. 172. — Fr. Mi-xico (C. Ehrenljor::). jUELILOTUS To.irnrf., DC. 1. c p. 186. M. pani/lora Dosf., DC. I. v. p. 187. — Tr. Mexico (C. Eliroubor,u). TRIIOLIUM L. DC. 1. (. p. 189. T/'. amabi/c IIBlv., Linii. I. i-. n. 601. — In luoulc ürizaha Sept. 28. (Schiede). Tr. rvjlcxum L., I^iiin. I. r. ii. 602. — In graminosia Jalapaiii, pr. San Andres, var. temp. (Schiede). Mineral dei -Monte (C. Ehrenherjj:). Tr. innüucratum W., DC. 1. c. p. 204. — Ad iossas, in pratis hninidis ^Mineral del .Monte, Oniitlau (C. EJireubeig), in -Mexico (Iligiwiscli). INDIGO l'KRA L., DC. I. c. p. 221. J. Anil \j. LihM. I. c. p. 577 n. 603. — Pr. Vcracrnz Jnl. 28 (Schiedi) plaiita llorcre incipiens; pr. Misaiitla Mart. (Scliiede) ror. pnipnrasctiitc, tViictilms jam cvolnlis cnrvatis, foliis 6 — 7-in;;is; Ilacicnda de la I.a:rnna Sept. (Schiede), 8ub anthesi ; ad Ue^la Oct. (C. Ehnulieri^ ); lorma nmlti- j«<;a et orlhocarpa, foliolis 7 — 9 - jiigis frnrtil)iis ddlexis rcciis 2 — S-^piiinis 3 — 4 lin. Imii^is, liaiid jilane luaturis. /. Thibaiuliana DC. pr. 2. p. 225 ii. 34? (Indig. sp. Linn. I. c. M. 004). — In dunielis pr. Jalapani Ani;. Frntex flor. atropiirpiircis (Schiede). iMeliora et perfectiora non accc- pimns sprcJMiina. hidi'^oj'vra s\k ad praecedenles acccdens , friiticosa, Ällltijugu (foliolis 8 — 12 - jiiyis augusle ellipticis, uhliisis ! I ari^tnlo - nnirronalis , liasi a«iiliiisriilis, iiiiiii«|iM' siiipo«is) ra- reinis lolio l»rt'vitiril)iis , It'uiiiiiiiiiliiis siildonilosis siilii-yliiidriris elonu^ali«) (l'/'i — - !'""• '""r'") »riclis. — liarranra ;:iiininiliiis delloxis rcclis siihtolragono- cvlindricis aciilis, strigosis. — Ad aijnns calidas pr. (>raiide (C. Elircnhcr-r ). — Sppcit's praccedmll valdc afliuis, di- stingucnda: foliolis plnrilxis (in pracrcdcnlc 5 — 7) seiupcr lancrolaiis arutis (nee apic«« olilnsis iniii'ronalis); caiilihns eroctis, pili^ varKliiiiilnis , lliniltiis niaj;. In iilrat|iM' spccic foliola liand (»i)po.sila scd siiiijula acquali ftre inlcr- Tallo iutor sc distantia. uidn, Iluic gcncri sul»jniij;iinus duas slirpos, quac siuc duljio alius et forsan uovi gmoris sjx'cios sunt; folia iis siiul impari- piunata scssilia (ut in soglionc Indigofnarnni liracliy- piiijnm), scd pcdiiiiculi axillaros, in alti-ra nniini, dnos Iresvc iu aller. i gcriuil Uühs, snli calvcis sii- periorc unidculalo, iuleriore 3 - dt-ntali) ; vexillo exliis piihe.s- coule ecalraralo. — In dnmelis pr. Jalapain Ans;. , llacienda de la r^a^naa Sept. (Schiede). — Ilaer stirps arcuraliori oxa- niini snhjpcla CiiloriaR species esse videtnr; oninia euiiu con- grnnnt pracdT cahrrni dentilms 4 lantnni insii:neni, <|no elia- rartere ad (iaiacliain et C'olnganiaiu accedit , geneia forsau nimis artilirialia. Legninen uec junins vidimiis. Omnes par- 285 tos iTiaforp mlnoroTo copi.i pilnnim hrcTium fnlvoniin ororlo- patiilnnim tpctac. rdioliis iisqw»> ad siiprllas folioli iinparis2' — 2^/n p. loiigii"^, pclioli folioloriiin 1' ., — 2 liii. loui^i. Scipti- lac ovato -aciiiiiiiiaiao aciitao loii^iludiualilt'r striatae 2 lin. loiisfao. Stipcilac ojiisdcm fcrc lon^itiidiiiis linear! -aciimioa- tac. Folioia 2 — S'/a P« I""?:"'^, 1 — l^/i p. lata, tpriniuale somper inajus , latpralia miiioia, ha-i oljtiisa, cljipiica, apice acumiac plus minus prodiicto soinper acntissimo terminata, paijina siipora lade viridis piiis parcis rigidulis adspcrsa hiiic scabriusciila, iufera mollis, rele vasculoso pallidiore promiiinlo, reliculato- veuosa. Podiiuculus axillaris solitarliis, folio siio plernmque brevior, qiiod rarins lonuiludine aoqnat, niidus, iina hasi stipulis paucis et "eminula liaiid CToluta iiinnilns, apice flores paiicos snNsessiles gerens. Bracteae oI)lif|iie ovato - aciimiualae aciilac 5 lin. loiii-ae, crassiusciilae extiis niolliter pulx'sconlos niiica siili quovis flore, duac snb ralyce. Calrx late campaniilatiis oMique hians, dcutil)us trilius lincari -acuraiuatis laliii iiifciloris iiitcr se approxima- tis siibaeqiialiliiis, medio alii|iiaiiliiliim loii^iore^ iinico deute labii Riipi'rioris sinn lato lectilinro ali illis remoto, ccternm ßimili sod brcvior<\ Yexillnni ah nritinis basi nsqnc ad api- cem poiiicein lonjynm, inedinni j)nllioe ferc latins, snpra nn- pnem ciirvatain iiifracintn ila nl a latorc Aisiini particnla qnasl excisa rideatnr, dein rede adscendens, totnni extns inolliter snbsericeo- pubespcns; alae carina 9 - liu. lonsra longiores. Stjliis sericens; stignia et staniiua niore generis. MyiRTiA Leandro de Sacr. , /iicc. in Abb. d. nialb. pbvs. Kl. d. ^\n\\v\^. Arad. Vol. I. p. 337. M, me.ricana Zncr. I. r. p. 339. t. MV et XV. — Unicnin vidi spocinu-n ab Ilcgewiscliio brlnni in lierJ). Leh- mann iano. 286 VOI.OiiANrA Kunili., Dl\ J. r. p. 236. Adn. (olitiiniiiae spiTirs diiat«, .1 Kiintliio dcsrriplap, nItrrA ftd ri|iain llnmiiiis Amnromiin, alli-ra in Nora Ilispnnia Irrl.i, intPf »o iiti niirtor ipse asseril sola ma^uitiidiiio divor- sno sunt, Iiitrr "\loxirauas stirpcs hiiic goncri AdscriliPiidas «nam ('. ptilchcUam Kiiiilliii cn'dimus, altirniii ab oiali/'ulia disiiiiijiu'rPimis , si ant irniifin aiit sporimcii aiito};raplnira Ti- gere licaerit. (^iiiiin vrro plnrima ronvciiiaiit, iirc Uiiinlioldlia- iiao plaiiiat' Ipjriiinina dcsrripta sint, illiiis australioris spe- rici iiomiMi nostrao stirpi iniponn aliis'|iio, qiii pliira ot Ilum- holdliniia rompararo possiinl ix«Mnplarin, rriticiiin rt si'venim Af lii'tui' procnuibcnfcs, et nti oninP8 partes cxropla CDrolla pilis rigidin-iciilis sciicoo - albidis sub- adprcssis, in caulc retrorsis, sat ilcnsiq tocti. FoIIä potlolo iiitnntnr bilincari; foliola lircvissiiut* potiolata 6 liu. sunt longa 4 lata, in potiolnm fcre cnnoala. Siipiilao subrliombco-ova-^ lef", viridos, ninltistriatao, 2 lin. jonnac; stipcllac subniatao, viridcs , parvae, taniou pctiolo partiali jongioro«!, l*cdiinciili 4 circ. linoas longi, panllulnin sub calvcc liractcac angasti«- siinao fcr«' Rulinlatac 2 lin. longao. Calvx usqno ad apicom dentiiim 6 lin. longns, dcns (juintus panllo supra duas lin. longns rcliquis angustior, diio laterales sinn profundiore arnio al> illo separanliir quam a dorsalilins dnobns panllo latiori- bns usqne ad teitiani partcni conl'errnuiinatis. Corolla 10 oirc. lincas longa a basi calvcis n^que ad apiccin rexilli, liCguniina ignota. C, angustifuliu lIUlvili, I. c. |». 325. — l iiicum vidi rvriiipliiin ia 111». Lelim.iniiiauo alt licgowisrhlu lu Mexiro Irrliiro. GALACriA V. HroNMic, 1)(\ 1. c p. 237. Adn. Varias acrcpiiniis stir|M's ad lior ficinis diiroiidas, diibias vcro oli rriM-tiiiiin p.irliin et llunnit (Irrcctiiin , diiliias dein propliT spi'cii's jaiii i.oias iiiali' lirciimsci iptas iicr irn- uiliiis illiistratas. C. bvcvistyla n. sp. licrbacoa, V(»lul»ilis, foliis tcrnalis, foliolis i'lliptuis, basi Icvissiino oniarf:;inatis, apice obtiisiusni- lis miirroinilatis , siipra jiridilms piihi-nilis, siibliis i;Iaiic(»- canpsoeiitibiis molliter siibvciiitinis; ra(*«>inis axillaribus |>liiri- floris, fuliiiin .snbao(|iiaii(il)Us ; caiilo, prtiolis, pcdiiuriilis, ca- Ivribiis luollitor paltMilini pubcsctiitibiis. — Intcr fruticos filiccs(|ue Hcaiidcns, Uoribtis pallidc violacpis^ pr. Hacionda do ia Lai,Mina, Aug. 29 (Scliiedp). — (i. i>il(isae p diagaosi sola iiolae alTiaig. Pili onines levitpr liitcsrputcs. FoIIola maxinia ry, — 2 p. ioana, 10 — 11 lia. lala, plormiuiup ml- nora, peliolo iasidi'iilia 13 — 14 lia. asque od lolioliim me- dium longo. Racemi ad 3 usque poll. loagi dum florent, fruclifori C(.'rlo longinres. Florcs geniiai tcrni, brcvilor prdi- cellati, bractea minuta siilfulti; sab calycc ferc 3 lia. alto, ad raediuaj us(|ac 4 -Udo, brartpolac dua<* acalissiniao laiaulae adprt'ssap; laciaiac calvcis liaoari - laaccolat.ip anilao, ima carinalis reliquis paulo longior, dnrsalis pnulo latior, iit to- tes calrx pilosae. Corolla calyco longior, 4 — 4'/.» lia. rir- ciler mplii'ns, glabra; vpxilluui carina brevius vidotnr, sar- sum lleclitnr, nbovalo - olliplirum inl'<'rnp angustalum. Alap rarlaa vpxillof|uc breviorcs, obloagae, aagasto nnguirulatap, laniiaa basi aniilentata; rariaa rarvata acata, filamenta dia- dclpba (9:1) iacladens. Ovarinai dcnsp albido - pilosaai, linpaii-, a})i( 0 attrnuatum ia sivlum brovoni ( nrvalara (aneiaa- 289 tum) apice RtiurnntilViuiii plalirum trnnsions; tntiim if^ilur pistlllnin tcrliara i-ircitor parlem sianiiiium loniiittitliiiis adae- »|iial. Fructiis iiou viiliiiuis. ß. sfrtgosa. — Ilac. de la La^iina. Jiil. 29. Varietatis ii<»minc iuterpa ornamus s|tcciiniua illis modo doscriptis valdo similia eodemqiic looo priiis Iccta, (|iiap, vix flores cvolventia recpdniit: foliis paiillo an.:,ii'^tioril)iis aniliorilms siipra iiitonti- Strij^oso-pubescentibiis siilitus sericeo-candicantibiis, nervo vc- nisqnc iit in specie proniinulis sod evideiilius fiilvis; iisdcm jiilis fiilvis in caule relrorsum vorsis ; llorihns raiuorihus'? Au spfoios sit ullerius mclioriim speciniinum docobit examen. DALKA L., DC. 1. c. p. 244. D. triphylla Pavon msc. (Dalea trifoliolata Moric. pl. nouv. p. 3. t. 3*). — lu terris Mexicauis ( Hege wisch hb. Hampe). D. verhcnacea n. sp, Linn. I. c. p. 579 ii. 615. — llarionda de la Lagmia OcL (Schiede). — rar. scricea ibid. codem loco lecta (Schiede). — Valde aflinis vidctiir I). pso- raleoidcs Moric. 1. c. p. 5. t. 4., quac pelliicidc piiuclata, foliis majoribiis S-jiinis (Ilirt'rro vidcliir. jD. comosa n. sp. friiticosa erecta sericeo - albida, ramis nigro - tiiborciilatis, foliis parvis 3 — 4-jiigis, foliolis oblon- g;is obtiisis basi adoiinatis potinliiiatis iitrinqiie ni^ro - ^landii- loeis, spicis termiiialil)iis aciitis doiisinoris , braclois patulis alabastra snperantibiis , caivcibiis viilosis; corollis violaceis. — Minoral del Monte: ("iicsla blaiica , Nov. Doc. (C. Elir>'n- bcra,). — Coniosam nominavimns haue speciem, cujus iinum *) Npnien a rel. Moriraiid datiiin repoHiiimii^ , P.ivonii prim rt ppju.^ rcstituriito"^ , f(miiii |). trifoliata jam rvstet ;i '/,ii< rurlnio |irO|>n"»i(a quac divorsissinia i"-t. I2r R.l. 31 II..rt. 19 2t0 ridcre liniit «xriiiplar, «iiio jun* vt Schkuhriiifi Poljffftlnm «uain romusain irMlaril)iis ad.sprr.Na, sii|M>ri()ra vi ramiili)rii:ii <s , di-ii 'illorao , apiro attt-nualao. Calyx UNqiir ad apicpin dentis J()u^;issijni 2 lin. lonans, siib - 10 - foslatiis, roniro-rampannlnlM-^, drn(il)MS 5 iuacqualihus acn- lissimi««, dnobiis laliii siiptriuris sinn pntriindinrp intor sr, quam , ah iimoqnontihns vix lon:;iorilins st'jnnctis, intoriuodio labil inlVrinrrs anlem omnilins l()U2:ior('. Vcxilluin orbirulare lon2;e nnt^nirulatiun 2'/^ li><' loni^um, carina i lin. Junga, brcvius nnguirnlata, |in<>a latiur. />. uncifcra n. sp,, [.iiin. 1. r. p. 6S0 n. 616. — In ni^iis pr. Jalurinifo r^-ir. (cinp. Dpc. (Schiede); in solo calca- ico ad aqnas calidas pr. (ir.indo ( (.'. I^lhrcnhcr^ ). Planta aniMia. 1). trricea La2:asra, DP. I. <•, p. 2\ö n. 6. — Pr. Ro- fflA (('. Ehrenborg); in >lexico (noircwisrli hb. Lplimnnni cl Hanip. ) J). l'Jtrftihcrf^it n. sp. fnitirosa, palciitim rainosa, to- mrntosnla albida, raniis Inlicrnilali'», tiiborcnlis lomontosis; foliis 3 — 4-jngis majoribns; foliolis elliplicis, apicp obtusis murronatis, basi arntis poliolnlali«:, siipra riridibns pnbcscon- libn«», siibhis siif»toinfnto<.is alaiidtiloso - pnnclatis, pnnctis pol- liiridis; spiris in omnilms raniis tcrniinalibu^ et axilJaribns . 291 .•u'iiilusfiilis, (ItMii cloniratls (li^tinctilloris, brarteis ercctis ala- hastra siiperantibiis , ralvcibns tonioiilosis; corollis albidis et violaccis. — In soId calrarco ad aquas calidas pr. Ciraude ( C. Ehrciiliprij ). — Speiimina snppoteiitia: rami s. raiiles circiU^r pnlalcs, ox omuilms axillis raraos laterales patentes, versus apices sua»« ileriim ramos, spicas scilicot plt-i iiin(|iie aphvllas proferentes. Toineiitiim haiid rrassuin, sed deiisnm et luiille, juniores in primis partes densa albida Janiigine ob- TPStiens, snb qua tiiberenli ^landiilosi abscoudili, ut piincta alliidiora apparent. Folia maxima 12 — 15 lin. sunt lonj-a, folinla in bis 5 (in. longa 2 lin. lata reperiuntur, rhachis all)ida, superllries laete viridis, pajina aversa albida punctis rrebris, vix nudo oeulo distinguendis , sed luri cbversis pel- liicidis notata, in apice folioli obtusi murro basi dilatatus, fo- lioli basis nunc acuta nunc cuneata. Stipulae fcre filiformes 2 lin. longae v. pauUo longiores; stipellae niinntac tomeuto jileruuique absconditae. Spicae in omnibus ramis terminales, utque in sumuiis eorum axillis axillares, prius breves, dein elongati, cum pcdunculo 3 — 4 fere lineas longae; bracteae alal)aslra snperantes sed iueurvae, dein calyces aequanles, 2 lin. allos, extus et inprimis margine albido- tomentosulos, inaequaliter 5 - dentatos subdeccmcostatos, denlibus tribus inferioribus sibi approximatis , lateralilius quam superiores 2 vix longioribus, louiiiore iutermedio, oinuibus sinu rntnudato distiuctis. Corolla calvce Inngior, vcxiilniu parvum (albidum V. luteseens) 2 liueis vix longior, alae et cariua intense vio- laceae, bac, 5 fere lin. longa. Legumen immaturnm albo- toroentosnm, stylo piloso. J). dumnigittsis DC, Linn. 1. c, n. GI4, -- In ip«;o pogo Papaiitia Jan. 29. (Srhiede). /). mutabilis Sims, F.inu. i. r. n. (ilS. I^Lirm« do l'riMe S^pl. (Schied"). 19» 292 />. ihi/moidc* n. s|)., Liiiii. I, r. p. 680 n. 617. — I« «vlffUiiiH iiitor la llac. il«' 'l\'in's(('p»'. Cliffortitinn W. , T.iiin. I. c. p 578 n. 610 «t 611. — \\\ pr.ilis iiilrr 'Mc'^arliica rt Mapilfinc Dor. , rt a«l liltora niaris arrmisa pr. 'rt-niliilam Jan. (Srliiodo). Aiiiiiia lloro riolapro. /). alnpcri/roidi's AV., Liiiii. I. r. ii. 009. — In rnlll!< pr. -lalapam Aim. , «'t pr. los Immcrns do los rctuinhados Sopl. (Srliiodi); IMiii.Mal (I.I Mniito An:;. ( ('. ElirPiiIiorg ). Ilaor I). I.auopoili Tav. valdc alTiiiis, an cadrin ? It. ( i/iiii.lina W., I.iiiii. I.r. p. .07?) n. 579. — IV. In. linniiMos de los rrhiinhados Srpl. ( Scliicti»' ) pr. Rppla St'pl. ( ('. lüirt'iihcrf: ) ; in Icrris Mt'\. ( lli-irtwiscli lih. Lehm.). Odor Alcjissao nfiii-Iiialis ritratns. I). nutan^ W. , DC. pr. 1. p. 240 n. 18. — In Mexi- rano irnporio (IIi'i:('\\ isch lil». Lcliin.). I). jnjramidahs \\. sj). frutirosa? orocla, racomosc ra- raosa, ramiSf potiolis ptMJunriilisqut' piibcriilis doin glabris {lavo-lii!>iTiulatis, foliis 18 — 8 - jngis ; foliolis liiioarl-ob- longis, apii-c aruliusoiilis giaiiduloso -niiicronalis , hasi obtu- siusnilis pctioiiilatis , siipra viridilms ulahris, siibtns glaiicis slrigiiloso - pubernlis et ulaudnloso- piiuclatis, piinclis prl- InridiA; spiris trrnünaliltns diMisilloriH pyraiiildaliltus ; bractois adprrssi.s alabastra siipcranilbii.s glaiidnloso- pnnclalis, calj- ribiis sHbsoriri'o - all»idis, rnrollis violncois. — In terris Mcxi- rania ( Ilriiowisch lil). l.ijini. et Umck ). — Spccimina dno vidimns: raulos 16 — 18 p. longi, strirti erccli, ramosi; ra- mi frrr|iiiMilPs c pliiriniis axillis, palontos, raulo mijto bro- riorps, digilnm rirrilrr lt)nui , simpliocs ploriinifjnc et apiro npirigpri, u( caiilis piirpun-i, tubrrciilis flavis glaudulosis tocti, L'03 at'tiUf Kla'iri, jiinieres puhoruli. Folia iiinxiiii.i 2' .j |>. Ion ua, siiirtina i/ji*— '/j p. longa, potiolata; foliola in Win 4 lin. Inn^a, linoa vix iatiora, in ]iis 1^ — -2 lin. lunga, oninia li- ueari - oi)lon^'a basl obtitsiiisonja, potiohilu ad suniniuni Y^ lin<>ari insidentia, apirc aiMitinscnla, niucrone brovi crassius- ciilo e glandula fonrtato tcrminatA, siipra ^laltra viridia, snb- tns glancpscentift H pIKs brevilms adprcssis pubornia, et glaii- dnrM pollncidi:^ siibrotnndis , nonnisi onilo arniato conspicion- dis instrurta. ^Sdpula«- et stipollae parva»' CDnico-sulmlatac glaudnliformes llavae. Spicae snb incipieuto anthcsi ad snm- niiim pollirarcg conico-pvt'amidales, in (»miiil)iis raniis tcrnii- najps. Brartca ovato - aciiininata, acnniinis apico subniala inourvata, cajyic IcMigior. Calyccs ly« lin. circilcr longi, fpre urn^oiarcs, brevidentali , spricoo - piilicsccntes, niargin«? dtMise albo - pubpseenlo; dentibus 3 iaf. iongioribns ihcdio prominente, omnibns nigricantibns in swninio apire glaudnla fiilvescente torminatis. Vcxilhim paullo nllra 3 lin. longnm, carina 4'/o lin. loni^a, corolla liinc t-alycc triplo lonjiior. Ova- rinm glabnim, apire »jus stvliqnc fct»'rnni glal)ri basi piibernlis. I). iujri/lora n. sp. frnticosa orecta coryniboso-ramosa, raini tuborcnlis nigricantibus ir»'bris obsili, jiinior»'s pub»;scon- (»•s ; foliis 8 — 10-jiigis; foliolis ollipticis, apice oblusis, basi anitiiisnilis prlioliilatis stipra viridibn«; giabris, snbtus niargin»M|iH> piiljcnilis »'l glandnlnso - pnnrtalis pnnclis prlln- ridis; spiris Ifrminalibiis «'longatis dcnsilloris; bractcis ala- basln» brcvioribiis, ralycibns snbglabris ulainlnloso - piiiicta- tis inarginc brcvil»»r villosis; c«)rnllis albidis «!t roscü- viola- rcis. — In Icrris Mo\i»-aiiis (llcgpwiscb , lib. I^obin. ot Hni-fk), — Sporiniina p»'«lo alliora, caiilis inia basi simpicx, nmx in rarnos itt-niiii iliTiiim|iif ffp»« diohotom»» divisns crncto - patulos, subr»)rvmbo9()s , api»'»- spi»ij;cios, tiilMMciilis «rrbi^ niiiriranli- hus et praosprtini jiinioro at'latc pilis bifvibiis t«'«t»)s. Koliji 8 — lO-jnga, niaxinia polliraria; fdliola rlliptira 2 lin, longa, 294 liaeatu lata , iu hii|iurii>riliu4 bUiQnuH<|uc fuliis juiuoru an^ii- »liorn , n|)i(e olittisa, \'\k inucrunulata, baii artitiusculu, p«-- tiolulaLi, pn.^iiia supcra viriüi glalira^ iuiVra priua ]Mili(>niU «Irin «;lalir«'.sn'nto, si'raptr j)i|iu'tis olisriiriorilius (luiri si ob- viTlis jn'lliiriilis) aihiiorsa, luargiuc sp^hmt piiberiilo. ^^li•f piiUr frre iiiicari -nciiiniuatae arulissimae fuscjus. S(ipcl|ne iu pftiolo pulx-nilo vi tiib*M'Ciilalü iniuiilac filundolifurnies fiisroe. Spicac tiTininali's ad 3- pull. us<|iie loiigae, aui^urU«, floiibus Inxo üi>posi(is, inlVrioribii.s iuter sc rciautis, I}rai:(eae CA- Irceiii diiniiiinin rircilcr ac(|iiaiilo9 ,, ovatu- Hrtirut)i^(ai* aruU\n, aniiiiiiu> hr<'vitx.)iiira paxl^q allior rampanulaliis, brevitrr dciilatH!^, pra«U>r,margin«Mn albo-r V'ilosurn plabi};iiibus; doitr> ti-s bn-vos iiiy,rlfaiitcs solllo more iiwuMiiiales. rorolla«' albi^ iliiiu v.'xilliiiu (hial)iis liiuU paiillo brrviiis, cariiia in sircis ut alae ri>sda 2*/^ liit. longa «-l Hm-a [»aiillo latiur. Ovariiiin 6tvliis(|up. slabi'rriina. , J). icucöslomct II. sp., fnitirü->a, ror^ nibose - ramoiÄj | iami.s t'r«'clis, piiberiilis, raxis niimilis<|U»' piuirli.s iiij^ris ad- spersis, foliis 9 — 12-jii:^H; luliuli^j aii_ piibe brovi imm* densa tprti, i ii ferne taD" tum ]niiirla ni!2;ra ociilo Aniiato praidx-Dtcs , a inodio itoniai rainosi, rimulis ereclis rainmn suuin saepp siippranlibiis. Folia 1 — l'iP '•inf?'i, snporiora niinora, 8 — 12-jiii:;^; fnliola ad Z9Ö I Kiiiniuiiiu 3 Uli. loiii:;), Iiikm paiilli» latiora, aii.i;tis(i*- «'lli|iti«-a, apice obliisa et si leiite adspicis plii:; minus rvtusa et iiiu- iTouiilo iiiinuto iiistnu-ta, basi aciitiuscula stipra ghibra, in jiiar^;iue aulem, in pagiiia iiifera atf|iio iu pcilolis pilos lirevca eiiliadpressos albo - scriceos fereniia, piinclis glandulosis iii^ris iioqiiar|iiain peliiicidis snliliis adspersa. Stipulan parvae lineam rirr.itcr loiii:;ai', Iauc - aruminalat; ; stipcllao iniuiitae roni- rae nii^ricantrs jilandnliformcsi. Spicac terminales iu omuilius rauiis, plus miuiis evidcutrr podii neu lata»*, 1 — ly^ p, laugav (sni» anthesi seil, et delloratao, juniores nunores) eylindricae oblu.siusrnlaR sqiiarrosae; juniores ia statu sicco p-ilis albis serieeis, qui calvciltus et biaetois extns eurvatls et niuriean- tibus inmixtae apparcut, Salicis cnjusdam aineuta c ca|)snlis niaturis seminum lanani euiittentia aemulautnr. Bracleac ula- brao ex ovata coneava campaunlalns,. di'cem- eostatus, inter costas pnnelis oMongis eb-valis nii^ris elegan- Irr niiUitns, inaequaliler 5-d<'ntatn^, dentibus Iribns infriinri- bns lou^ioribus snbulatis aeulis, uii'dio l'yj Im. iungo paleh- tissimo, lateralibns linea louvcioribu-*, palnlis^ sinii latiore rolnndato a duolms superioribns brevioFÜm^ sibiqne approxi- inatis sejunctis. Tubus ealycis ulabcr, inari;iiieui mtmis ntqui' in d<'nli!)us pili eopiosi ereeti arp;<'u(eo - sericci. Cornlla luli'a, pclala ionu;o unj^nieiilata; vexilhun 3' o lin. ion^nm, iiniruf bilineari, earina f<'re 5 lin. lon^,a, l'/o lin. lata, uh- ^Hi> iiilineari ; alae 3 eirr. lin. |i>iii;a«*. (Uarinni et bs'^is stvii (TliTiiin jjlabrrrinii scriieo - pilosa. /). mirropfi ijHu Hßivtb. 1. c. ]>. 377? — IMuriinis uods iiostra inexicana nini illa l'ern\iana eou^t'nil, srd qniim ivn- ieoM exsiet nee «speeiun'U videre licneri», nnvaiu quasi Iraria- iwn«», diagnosiu rt d«'f«rviptioneiD «»ulijnngeutcf«, -— 0. frnlicofta 190 «TcciA, ramis glnl»ii^ r|Miucluli9 coryniljose rainnlosif), orcrto- paliills; foliis 15 — 10-jngis u;lal)ris ; fuluilis riliplicis iilriii- qur ulidisiiisi-iilis nriiliiisoiilisvo pelioliilnlis, ajiiro (Glandula Irrminalis, siibtiis pimrtis iin|irc<)si9 i;laiiiliil(isi rasri'iitt's. Folia a dnoliiis pollicilms ad dimidiiim dccn-srnn- tia, inaxima 15-jiiga, jniiiiina dentiii|iir H(rinlo-Te-. HOS«, veiii"^ crfliris nii^julo aciilissimo prodiMiiitihiis in iitrai|ue jkasiiia prominiilis (iii sjrcis), pai;iiia siiprra j;labra, infera pili-« alliidis adpmsi-j tn'.la jjlanceswns, inar^ine inTVoque intMlio dt'iisiiii nifp-^conlibus pilia coopertis. Slipulae liiiiuiii- aciiininatac anitac, 3 — 4 liii. lon;iat' Irim'ives, AI» earuiu hasi ««xlcrnp aiisriili «lonirniiil, caiilis in iufora oaiilp obsolc- tiorcs, inai?i.s prniniinMiti'i in snpcrioro. Uaremii«} leriuiiialis clongaluo, raiuo ex axilla nlilmi folii uutx proirrptlitMitt* fit oppoftitifoliii«;. In sl.ilii juiiiorc braclino alabastra supcrant dein Ter» flfriltns iiunt bnviorcs, (jui biiii Irrni ex oadoni axilla proilniiil, f.i^cirnlis hii flomm inlrr sv plus ininii«i rp~ nioli'«. BrarlcM«' slipulis siniiles iisf|ijo vix niiiin-^liciros porsi- stont»'<<. l'cdicrlli Itrcvrs siili .iiitlifsi IlMi'ain im im incticnti'S, frnclitVri bilini-aros. ( alvx^ par\iis a bisi usijnc ad dciilium Apin>5 sosquiliMt'aii-i, nllra medinm in dmlcs 5 e laliori basi Aruminato- snbnlalds parl.his, duobn« sibi ftpproximatis «Icn- libii3 labiuin snporins, Iribns r('Ii(|iii'; iiilcrmnün lonainrc in- fi'rins ronstitnontibns. Cornlla piirpmr.i 3 lin. riioilrr lonua, vcxillum rntiindalnm in nii^ucm (Minf;tliini , rNtiis pnljosccns, intns jrlabriira, alis d ratina bis brovinre lonLjior. Slaniina subdiadclplia, stamm dccunnm nompc ad basin modo solutnm rt lilirrnm, rrlifjua pari«' lilamiMiti lisfsnrao n>lir|iiorum iiibae- rontn , soinbili tamiMi. (harinm piibci nliini , s|\liis iilaber, fltigraa terminal*; pijosiijnm. Lf\::unii*n in calycp pi'r.slHtentc sci^silc, 0 ppdirollo suo rrt'cto liorizonlalitrr palnis, rectum s. Irriler snrsnm curvaluni coinpressum planum, ««i'Sf|nipolli- rare vix 2 lin. laium, slrli basi doorsnm cHrvala superalum, spprie clabrura , sed , ornln armalo adspeclnin , pilis parvis adprpssis adspprsura , pappius hpplaspprmiim. »9 T. Schiedeana u. sp., perennis, valida, pliiricanlis, ca- acijceus, caulibus crectis subsimplicibiis, cum petiolis pediincu- lis calytibus exterion-que voxilli pagiiia aureo -siibvcJutino - puIiestM'iitiljiis ; foliis 10 — 'iO-jiiiri^, l'oHoiis elliptico - oUoii- gis, hasi .ituliu!j(iijis, apicc obliisis inucroualis, siipra ad- prcsso- jMiI)('sceiitilju3 subttis serict'is; stipulis liueari - aciimi- iiutis decidiiis; racciiiis tenninalibus axillaribus, iloribiis fasri- culatis , lr<:^utniuibu9 sessilibiis patcntibiis. — la prarriiptis iu liarrauca de Tio-solo pr. Hac. de la Laiiuua Aiif;. 29 (Scliicde). — Planta noniiuiif|tiam orjiTalis, specimiua ridi- luii!) iiitegra tripcdalia, e basi iucrassala li^uosa (jiiasi titbe- rosa oriliir caulig solitarius gemiuusve, crcctus, strictus, vir praeter iullorcsccntiam ramosus, infenie niidiis tertiusculu« glabri'8fcns, dein füliosu3 et apice llorilVr, aiigulostis plus minus sulcatus et dcnsa aurca pube ( vel si mavis tomeuto ) scabriiisculo- velutiiia obtcoliis, qiiac piibcs in siiperioriiius parlibiis dt'iisior et iiitensius colorata raehides 8. petioios, pediiiiciilos et |)edice]los, calvces, vexilli exteruam faeiem et legumiua obvoslit. Folia ad 10 usque poU. longa, foJiolis bipollioaribiis ad 7 liii. latis , superlorum partium aiiteiu inuUo iiiiiioribiis , 1 '/.^ — I poll. lougis, 5—3 liii. latis, omnibus clliptiro - oblougis , basi magis minnsvc aculiusculis, petiolo partiali 1 — 1 ' /^ liii. luur» iiisidentibiis , apice obtiisis niii- cromilatis, Teiiis obliqiiis irebris vix infra proinimilis , pa- giiia supera adpressft pnbcsceute, inferiore scricea molliori. Slipnlai« pleriiiiii|iii' inox deeidmit, sunt seniipollieares , in- feiiie ' ,, iiii. latae limares aeuminatae virides tomeutosae, ab iis et a (lor>o pctioli angulati angiili in rawlc prominentes orinntnr. Ilaecini e\ omnÜMis snperioribn^ axillis proveninnt f(»lio bievinres vt«l ipsum a'^qnanteg et enni terininaü iiitt'rdnm elongato panienlain quasi foliosain forniare videnlnr, sunt nndi anguiati, braeteis parvis in^trueti, e qnariim axilli« flores pauri 3 — 4 pedieellali, pediccllo 3 eirriter lineas longo. Braetear «tipulU ffimilos sod mliiurt's. (.'alvx ramuniinladls vix trilius lin«'i'< loiiffior, ii-f|Mt' ail iiniliimi in dciitcs s. Ia«'iuias 5 (riaii- pulnri -nruiniiiatos in.icqiialfs jiartitiis, <|iioriiiii dun «(i|M»rl intiT so |oni;ius ronjiinrti brcviorcH, tr«'H rrli<|iii • liiCioro niiiu all illi«j tlislanlP pioriiiidioros long'iorcs, inlpmit-din rornm paiilU lonifioro, doiitcs iitiint|ii(' Tcliitini , liilms vpm iiitirs tflalM-r, Corolla nllia 7 oirc liii. Innu^n, rcxillum nns:itirnlA> tum, supra »iiiirtn'in Irvilpr ((»rdalnm , l.uiiina rotiindato -«K'^ ovnla Itvitor cinaruiiiata, .rxlus vrlutiiia iuMis praeter niar- giiiis cxtcrioris pxtrrtnam fasciam glahra. Alao infernc piir- pnrasrenlps ^t cariiia vpxillo hreviores fflahrap. Stamina j^la- bra ut in antcrfdciiti' spccii'. Ovariiitii di-iise strijfoso - pilo- suin strlo sur>le\ico; frutex pr. Heirla (ircid. versus; ar- hor inter Paohuca et "Mineral del "Monte Jul. 11. (C. P^hren- bera;). — Matura nun \i(|iinu~; le^umina, iniuiatura deHexa brcria sunt, ralvre persistente liasi cincta , otnnino ülabra, marjjine vmtrali sul»reelo altero extiis nirvalo, slvli hasi persistente. IWIUNIA L. Adn. Sul) LonrliocArpi nomine species ires in I^innaea I. r. p. prius indigitntas, nmie 8ul> R^binia aenerc pluribns 301 verbis depiniicre tont.ihimus, additis nlils ejusdem terrae spe- ciebiis. Non oiniu's onuil iu slalu possidemus , tros fructua et llorcs fcruut, nlninae florijfcrac slerilcsvc (ioiicr.i a Ro- binia Linnaei sejuiuta plura, inltr ea Aracricaua Lonrliocar-. piis Kuiithii, Robiiiia Candolloi, Poitaea Venteualii et Sabinea Candollci, qiind ultiimiin foliis abrupte pinualis a reiiqiiia priino iclii dccidit. Lonchorarpiim Kunlhiu8 legiunine 1 — 2- spermo bene sejiinj^it, quem cbaracterfm rero CaudolliHs in prodromo deleiis legiimeii poscit 4 — 8-spermum difficiliiis di- gtiuriii a leüiimiiie polyspenno tarn Robiuiae quaiu l'oilacae. Reliqul chararlores e calyc*', corolla et audroecio petili vix auflicijiiil ad e;<^nera slal»ilii'uda, uei- siiperveuit habilus divcr- SMS s. aliiis rbaraeter ex oriianis venctatioui iitservieutil)08. ^ idiiiiiis (|iiid('ni, foliola estipe)la(a Louchocarpo et Poitaeae, slipollata Robiuiae Tindieari, sed stipellae revera adsunt in eslipellatis pluribiis, saepius (pioque pilorum fasriculo s. tiiberciilo luimito repracseutaiitur, ita iit in forinis cctcrum viiinis et sibi proximls eariim praesentia et absentia j^eneri- nim vbaraeterein iniinii«' iit>(|iK'at. In omnibns illis g:eucribu9 suut species iueerlae dubiae ; in berbariis reperiuntiir speci- mina niaiica; et spocieniin eopia in Aiitillis et Anieriea tropica reporinndaruin valdc siipcrabit illani in libri.s depositarum. (^liiae qniitn ita sint imlius iure duximus omnes speeies Mexi- canas snb nnius gcueris noniin»' rcronciliare quam inecrto sjib titulo producere, in primis quum et p:euernni e multis sperie- biiä revidendorum nol)iM nnn data sit orcasio. Dia^;noses bis dedimus ut inter se digno.sei possent, alias dubit liiijus fa- miliai* tribiisvc mi)no,<;rapbus fiitiiriis. li. i(i)ics;ula n. sp. foliis 4-jui;is; foliolis oralibus, breviter oblnsr aeuniinalis, basiacutis, snbtiis ex aibido viri- diqne varii'gatis, iitrinqiio pnberulis, Rtipellis nnllis; lloribus praecoribus roscis; loj^uminibus »tipitatis roropressis lineari- lanceolatis ulraque snlitra iucrasäati?« 4 — 3 - sperinis. — In rca^ione rarullssitOÄ pr. Aiiopan April (Schiede). — Sppfiof kaer, ciijiM foÜA aptalp pntveiiiora iion vidimiis, inJixiina afli- Bilatc jtinirilur mm Uoltinia luamlata a kiinlliio ilpsrripla, ruju^ ronsfcuprom apstimamus. In ramis aniii praptcrili ci- ■Prasreuto epidormid«' allMS(|iio Icntirrllis toclis rriimpiiiit px Axillis pulviiioram gibhosoniin raromi soliiarii 4 — 6-pollira- rps miiltillori an;?iiIosi irrisfo - pnhn-^oi'ntcs. Floros podircllati PX axillis hraiicariim in.niilariiiu dpus»'(|iM« pulx-srenliiim in- ordinatp dispo.sitarum solilarii gpininivp, f<>rp nia;^nitudine portim Uoh. Pseudaraciao. Pedicplli 4 — 5 riic. liiicas löim:i, siipor- np inrras-^ati; qiiao iiirr.i-ssata sousirnquo dilatata pars arliriilo juncta Pst mm snlijacpiilo fonniorp ppdirello, sed ansrustior csl ralvrp in qiiPin Iransit, arlimlalio pilis iiiiimtissirais omio armato tantiimmndo Tidcndis riniriliir. C'alyx campaniilatn- aiilihrmisphapricns (riincaliis rix dcntimlonim miiuilissimoniiii Tcstigia ostpndpns , 2 liii. alliis. Tulms forc 'plal»pr, Tor- sos raarjrinom piilioruliisj, arip marginis niiiiiitisqne dpiiticii- lis densiorc puljp mido omlo ocrnllis. Corolla ad 10 lin. loD^a , TPxillura rt-flpxo - palms orbimlaro rmargiiialiim, ba- si subcord.itnm , iinjriiiriilatiiiii. Alao vcxillo cariuacqne ap- qaales immo his loiiiriores oMonaae oblnsae iiiijjuimla- lao; Carinap obtnsap pptalis in mrvatiira cohaerontibus cp- t'Tum libpris. Stainiua diadrlpha. Stvliis rnm ovnrio gla- bpr, stiiimalo rapitatn. Flnros plnrimi radiiiit, hinr paucos reperia fruclus in rarpmis, quorum rarhis dibcrrnlis cxaspe- ratnr, qiiap ox ipsidna brarjcanim basi pt adjarontp riratrire pedicelJi ori^iurm diimnl. Ppdicpllus friiclifcr llorifcro haiid longior scd miilto crassior, ralvx inrrassatns pprsistpns ; Ifgii- men brefitpr stipitatnm, 4 rircilnr poll. Inncnini, 8 lin. latiim,] apicc acutum, ba«!in m rsus lonsrins attpnnatum, plabprrimnm jj latpre tilroqtip piano, «.iil»jarpiitibus spminibns Ipvilpr plpvaIo,j f«utura utraqiip proniinPH" iiirrassata, latus mar^ino plpratM riuc»ns. Spmina comprcssa snborbicularift , rndicnia iinri-^ 108 aalo -inllexa. Folia juniora viilimiis p tenninali gcmnia orta, iiiaxlinum 5- pulluarc, l'oliolo tii iiiiiiali maximo, jusris basiu MTsus (It'i-resfc'atiljiis; l'olillis crcbris «'jevatis lii(«-s(M'U(ibiis torti», juiiioribiis vpgrtioribiis obliiso nngiilatis et pilis adpressis sericco -albidis h'vitiT adsper^^is; anguli a folinrnm bast dpriirriint tres, mcdiiis a dorso petioli, laterales a inar;j;iji(! cxtcriore slipiilaniin. Folia iiiaxiina siMiiipcdalia iiiidt'cinijiina ; foiiola inaxiina ciiin pt'liolo polliccm longa, 4 — Ö liii. lata, iiiipar et basalia spinpcr rpliciiii^^ iiiiiiora, apire ferc 8tMU|i(r oliliisa cum mmroiiiilo c iiorvo mcdio siibtiis pro- miiteiil« cnalo , basi obtii^iiisciila sappp aciitiiisciila iu tormiiiali SMbcuiu'ata; pagiiia siippra viridis glalira, infrra ulaiica et pilis adi>rpssi.s aibi«' pr.tfsprtitu in nervo pnbprula ; radpin spd t!s; «rriipai tt »(ipnl.-is »cmipi>lli«ar«»«i •• iriaiiiriilari hasi (»iilmlalo-filifor- Wc«, siipcllas vtTo miniinns conico - siiltulatas ovidfntiorp<< n-d- i)il nl nriilo nndo fftsrinili iiiiinih alMdi np|iarojiiit. llarotni floliiarii axillaris folio lirrrinrr^; podiinciiliis rl podirelli iis- qiie ad arlinilatioMcm all)i<|o - pulicsfciilcs ; hrartca»' sqiinmar- formcs miniilao ptil)i'<«'rntt"5 , jicdirdli rx carum axillis soli- arii iiscjiip ad artiriilatioiirm l'.j liii. lonj^i , doia incrassali nun major»» ralvcis parle trlaltrosniiit ; «pii innrsincm versus pulii' adspiTffilur , in nian:iiiis arit* atf^iii- in dciiiihii'* pracsPr- tiio miilti» don-^iorp, (\»lvx cum iiirrassata pt'diiMciilari parte 3 lin. nllii'^, tnhiildso- rainpaniilalns hasj atlPimahis, colori«» fusro -iiinriranlit , niarij;iiif' ovitloiitor liilaliiatiia , laliio supo- ri<»ri* paiilln majore, ".j lin. alt<», viv liidciiliilo rxtiisqno ciirvati», iiilcriore liroviore scd cvideniius tridrntalo. Corolla dimidiiira pollicem loiiüra vinlarea. Voxilliim oliovato - riiiipa- tiim in nnsucin attpmiatum, rmarj^inatnm ; alae 5 lin. lon^^ae, IV2 lin. lonjrae nniriif bilinpari ; carina obtnsa rjnsdcm lon- pitiidinis, pctalis lil)oris in media cnr\atnra tanlnni per linoae spatiura connexis. Slamina diadolpha ^/i; Stylus glabor; slij^ma rapitatnm. Leprnmina fere matiira n'jinio ad tres pollires loni^a, dimidiiim polliceni ad siimmnm lata, apicc nrnta, stjli porsistonto basi oblique miicronala, basi sonsim attcnuata, sli- pili spsquilinpari insidenlia, f|iii r.ilrre tunc dejeeto facilis t-st risa; «traqup Iri^uminis pa^nua jrlahra nitens plana seminibus Icviter cibbosa; Rutiira ventralis inrrassata mari^iucra eleva- tum formans, dorsalis band inerasnuatis, 5 — 4-sporinis, itnmafgiiiatis. — In sylris Papanllae Jan* 29. (Schiede). — Sporios h.ioc Irnticosa a praecedenlibus perfecta distinjruitnr jrlaliritio, tcnnitalp pctiolorum et pediin- cnlonim , foliis tonorioribns lalioribus <'inar:rinatis , stipellis stihulalis acnlis dimidinm fere petiolnin partialeui aeqnantibus; finribus niinoribus rnsei«; ratione floris lonjjiiis pedicellatis, pc- dicellis band artirulatis, legnminibns Land stipitatis immar- c:inati«:. Alliis isitnr ircnoris cives. Foliola maxima (h. r. imparia) fere bipollicaria, pollicom lata, minima (iiltinii paris) 6 — 7 Iin< longa, 5 — 6 lin. lata, pctioli partiales linoam longi. Btipnlac minntae stipellis similes. Racemi mnltiflori axillares folio l)reviores, Bracteae lineares convolnto - acuminatae li- neam lonjrao. Pedirelli ad 2 lin. u'sqne lonjri filiformes, vix inperue inrrassati. C'alyx cainpanulatns subtmnratns , levi- ler 5^-dentatns, dentibns 2 snperioribus vix distinirnondis , in- ferioribus 3 evidentioribns, omnibus cum toto marprine pnbe- rolis. Cnrolla 4 lin. lons^a rosea. Vexillum subrotiindtim eniarj^inatum nn^uiculatnm 4 lin. loii:^. 3'/^ 1. lat. Alae vix Texillo lontriores , niedio lineam lalae, arntiu'^onlap lonsjius unguiculatae ; carina bis paiiilo brcvinr oliinsa pelalis in cur- ontiira mnnexis reternm libcri»*. Stamina monadelplia, sta- fnine «leclino a rt'lif|tiis prnfiiiMJiiin lilpero. Stylus iiiti'riore latore pilis nonnnl'is obscssns, stiuraat« terminali. liejriimcn Si — 3 poll. lonsriim, dimidinm Inlnm-, lineari - lanreolatnra, acntmn, basi son«?im attennatnin, «ed nnllo modo sfipilatnm, laleiibiis piano - ronvi'xis iiip:ris; »^Mtiiris nnllo modo pro- minuli». iir Bd. j> Hell. 20 i(M) - li. SihiriUanu ii. ny. (LouchorariMis s|i. priiiKi l^iiiii. I. (. II. üJI), IttJii^ 4 — Ä-JHxis, foliolis «TaliliyH ellipticisve, bani Niii»ruu«'ain - ariilis :i|iirf ulttu^ia |(?Titer emar^iualis, sub- tuH ^Iniii'is iiirinqiio ^laiirnitiiis stipclÜH nullit; tiuriliiis roae- laiifi"« juirjnirpo - violacfis ; |pji;iiaiiiiil»us .... — luttT Ycra- rriu H Sla F«. Jiil. (Srhicd*). — Foüola tnaxiroa (tcrniinalia) P/a P- J"n;fa, 6 — 7 liii. I.u.v, folia toi.i 4 — 5 p. Ionfj;a nun prliolo rharlii<|up ranalirulilis plalirrrima, marg;iiiPH vero ca- iialis p«>tinli partialis p| tntiiH folinli, ihm- iion iirrms mpdiiis in Nii[>pra paiiina folioli iiiiiicin niiniitam vix oriilo arniato pfrt'i|ii«>iitl.(n) osd'iiiliint. Stipiilao iniiiiilac sqnamiformps hiili- (rian,3:ular)'H, stippllariim ri-stiiiimn inilluin. Haocmi nxillarp^ fulio paullo liroviores, podirolli rx axilla bracloac niiiiutan si|iiaiiiilvit)>r cur- vata pnlirpjli iliruin 1 — 1 liii. lon:;i, seqiiitiir tiinc alter tut- tirnliis diialiiis Itractroijs niiiKiiis iiislriirtiis, Iiitor qaas calyx Ulli ODiuiiio se.iäilis aiit bravissimo ptMlir«-llt) iniiixiis coljoi-a- lus esl, biiK' pars <'a quao viiIü,o podicpllns norainatiir, inter racliidnu et cal vrciu , bis arlirulata rt bis bractoolis duabiis uppnsiüä iiistruita est. Calyx 1^^ lio. cainpannlatus truura- Mis, dciUiljus tribiis inforioribns modo conspiniis , modio evi- deittiuri', marpiuis aric minutim pubrriila, rctmini jjlaber. (nrolia 5 (irr. lin. longa. Stamiua diadelpba, Stylus glaber sti)tJi».»tP ti-riniiiiii rapitpjlato. Lepimeii is^notHin. R. acuminala n. sp. (Lonrhorarpna sp. hocuiuI. Linn. i. «'. u. Ü22), foliin 4-jiigis; foliolis ovatis obdise olonsrato- aruiuijialis üulx'oriarri.s ppÜHridp pnnctatis, siiblus ^laiiccscen- lil>«M niiiintr pnbonilis , llorilms roaolaiifis .... Frntcx pr. Mapilqup I)ec. 2H. (Srhi»*«!«'). — Spcrimiiia \A\i\c inromplota. Koliol.i uiaxima 'l^/^-T~Z p. ciiin pelioln parliali (liiliin-ari ) liiii-.i. I'J — 14 lin. iiirdio latfl , ariiinino »^rmipoilirari lou- 307 j;ioreTP. Racpinl ioliis breviores , podicolli ut in iis nntecp- dentis sppcioi, sod llnrrs diio podicellati inferiori articulo im- positi sunt. Caljx cnmpanulaliis tniDcaliis rdentatus f^laber. Corolla noii visa. Stamina suinnonadripha Tidoiitur. Lcjfii- mcn jiiniiis puljcniliim , stvio f^laliro, slij;raal<' termiuaJi capi- tellato siiporalum, actalc proTcclius non risiim. — Spccies hacr foliiä al> onuiiliiis distiociissiina , strnctiira sin^iilari pe- dicclloriim praecedcjiti affiuior ot cum illa virus Loncbocarpiis. DIPHYSA Jarcj. DC. 1. c. p. 2G9. D. carthagenensis Jacq. Liiiu. I. r. n. 624. — Arbuscula pr. Hae. de la Laguua al'iiie iutcr l'aso de üvrjas el Pueute (Ifl rrv, (Schiodo). PHACA L. DC. 1. c. p. 273. Ph, mollis HBKth., Linn. I. c. p. 582 n. 025. — Lla- nos de Perotc et iiitcr Tonpstopcqno ot (i)iiantntalapa Sj'pl.28. (Srhiedo); iVlineral dtl Monte in Ciiesfa hianra {C. Ehron- berg:). — Spocimina illa minora donsius loinentosa, haec ola- tiora minus tomontosa. P/i. (istragalina ])(\ pr. 1. r. p. 274 n. II. — Minoral del Monte (('. Ehri'nbt'r}^). — Omni nola cum Europae ape- ciminibns convcnit baoc specics qiiae ut alio loco nolavimns Labradoriae rst incola. ASTRAGALVS DC. pr. 1. r. p. 281. A. strifTulusus HIlKlli., Dr. I. r. p. 292 ii. 10). (Astra-jr. ranadon^is Limi. I. r. n. 626.) — IJ.iims de i'irnte Srpl. 28 (Srliif'dc), Miiiiral di-l "Mdiilo pr. Tachura (C. Ebrciiliorij). — Certo not) rst A. (Miiadrii>, trißorum PC. Linn. I. r. n. 639. — Ilaricnda il<' la I^ftjriina, Ort. (Srliicilc). 1). fcrotinum DC, l.ijiii. I. r. ii. 640. — l'i. Jalaiiam AnjT., Hnr. «Ic la I^a^rmia Jnl. (Scliiodo). I). curnuncnsc Uli, ^^illtl., I.iiiii., I. r. ii. 641. — l'r. Jalapaiu , S. Andres, Uae. de la Lairima (Schiede). I). plicutum 11. sp., Liiiii. I. c, n. 642. — In i»ralis inier Misantlam ei Colipam Marl. (Schiede). Sp. nova * Vnifoliolata, D, psi!ophijl/um n. sp. ; alliu», licrbamim orerttiin, rir- irato- ramnsiiin , iilahriini, foliis hrcvitcr petiolatis nnifoliola- lis ; foliolis ox ovata basi seiisiin ciirviliiiro - anjfiislatis, acii- liii^rnlis rii<«pidati9 siilihis ^laiiris ulriii(|iii' cum petiolo ^la- liPrrirni-;; slipiilis stipenis(|iie siil)tila(is ^lal)ri><; rhaclii, jit'di- celljs, hractois ininiitis, ralvciliiis, leiriiininiliiisriuo piilie e pilis minntissimis curvalis leviler ohdiirlis; lloribiis in raccniis hasi rnmosis terminalilius lonufo podicellads ; Icifinninihns patenti- Imis , articnlis oliliqiif nvalibus. — Ciiosla Jjrandc do Chicon- f|Mlari». Sepl. 29. ( Si liii ilf ). — Distinctissima in(t*r pancas unifolinlatas. Specimen snppoti-ns Mpedale superior pars can- lis inferne simpliris superne virijato - ramosi. Canlis ramiqnc teretos fflahri. Folia memliranacea , nervo venistjno priniariis pallidiorihns sniitiis ])ronrMMiIis , si luci olivt-rtis tenuissinie retirnlala, maxima fore 3 - pdiliraria , inferne 9 liii. lonj^a, apices versus deeresceiilia ita nl summa pollicaria circiter sint Iresqiie lineas lata, ri-tiolus communis 2 — 3 lin. lonfj;us, par- lialis lineam circiter, »pio slipellae hreviores ; stipnlae lineam liin^ae cito deciduac. Ilairmi 4 — 6 poll. laxillori, pnlirelli trilineares. Flores non vidimus; alahastra nimis juvenilia in apirihus raremorum. Juninra fjnae aderaut leijnmina (jnatuor V. r|iiini|ni- haliuerunt arliculns allt^ro inferiore latere valde, alti-ro »»uperiore minus convexos. 311 Sp. novae *^ Tnyoirolatac. l), rctincns n. sp., parviiin*), sufFi iilicosiiiij , «•nrtiiin a ha^i ramosiini, caiiübiis liirtrllis (pilis niiniitis patMitilnis iiu- t inatis albis); foiiis lirevitpr potiolatis ternatis; foi^olis ovatis, ovato-pllipticis ohlouj^isTR obtusiusculis iiiucroiiulatis , rolicn- lato - venosis, iitriiiqin' piibcrulis; stipiilis lirartcisquo ex orata basi siibiilato -aciiiniiiatis striatis; Üoribiis in racemo (ormina)i lonjriuscule podicrllalis , lc?;iimiiiibiis (Icflcxi^;, articiilis ovali- biis relicillalo - Vfiiosis, piiboriilis. — Pr. Reji;la (C. Kbn'U- berif). — riaiila spithamaoa ftre tota pllis niiiiiHis patentibiis apic«* iincinalis (iinci coiivfxa {»arte «h'orsiim spertanto) albis lerla, praeter niarj^ines folioriiiu stipiilarmn et bracteariim, «|uae paiillo majoribus rectisqnc ciiu'ti sunt pilig. Folia inter se Talde divcrsa; iiiferinra suporioribiis miilto minor. i, (|iio- riiin foliüliim medium laleralibiis niajus ad 8 lin. iisqiie ex- lensiim, tr<'S(|iic liii. est latiim. Petioliis totiis 4 — 6 iin. est loiigus, stipiilae et braetcae rix l'/o linea suut lonj^iores, stipejlae siibulatae vix semilincares. Pediinciili saepe gemiui brarleis tribiis siifTiiiti, friictiteri ad 7 iis(|iie liueas eloni^ati üliforraes, in alabastro lam breves nt braeteae haec ipsa sn- pt-rent. Leirnmen siipitatiim bi-aiit <|radriartirnlatum depen- dfn<«, artieulis subrotiiudo - uvaiibiis , nicdiu an^nsto isthmo cunnexis, rumprcssis, relinilati^ , pIns minus piiliernlis. 1). orhiciilurc n. sp.^ p.irvnni, frnticosnm , rrccinm, ra- mnsissimnm, levitcr pirlifrnliiin , foiiis Itreviicr peliolalis, ter- nalis ; foliojis oliovatn-v. ovali - orliinilaribns , Icviter emar- ginatis nuirroiiu|.iti>-ve , snblns glaMcis, proniiniile - venosis ; *) Parvas noininainii'« xpciics pcdo minores v. prdi.H aKiiiutinrin attint;cnteH v. paiillo .Mnpcranlcf« ; altiorrft vcro lii - lri|iiilaU-», cla- tas porro 4— 6 - jiedalcn majorcsvc; ninantras dcni'iiic 8 - 10 prda\Cf. 312 stipiilis trian^ulari -aiMimiualis striatis rcciirris, brai-teis si- milibus diTiduis, lloribus in raceiuis lerminalibus cl axilla- TihuH loDf^itiscuK^ pcdicellati!«, Iri^umiaibus dollexis, arliruÜH oblique oralibiis rcticiilalo - timiuhih, inari^iuc iuprimis pubc- rulis. — In solo calcaron ad aquas calidas pr. (iraudc, Regia (C\ EhrenbiTf!;). — öpccimiua pcdalia circilcr valde raiuusa, foliosA, ramia oinnibns apire atqno ex axillis raceuiiforis. Ilami Tclustiorcs fusci epidcrniid«* lonjj^iludinalitrr rugosa at- que fissa crebrisque pallidiurilius l<>nlict'llis cxaspcrali, ju- niores pnrpiiroo - fnsci, laeves , pulic miuiilissima adspersi. Folia maxiniA l'/j - pollicaria , pluriina polliraria «>l pollice , breviora; foliolnm terminale, lateralilms majns, ad suiumum 9 lin. I()ii;r. 7 lin. I.it., pi-tinliis liiiie parlialis vix sesqiiili- nearis, apice semper obtnsuin , leviler emarginalnm, miiero- niilus in sinn deorsum llexiis, basi obtusnm t. arutiuscnlum; paj^iua siipera viridis, pilis ininntissiinis acqiialiler adspersa, pagiua iaferA glauca nervo inedio venisqiie \iiriiique snlisenis, ioterjerlis brevioribus insiguis, longioribus obsessa pilis snb- SPriceis adprcssis, in petioliü parlialibiis densioribus, dum in petiolo commnni pnhes brevissima adsii. Slipulae vix liuea longiorcs, rubro fuscae, cxtus curvatae, striatae, lenuissimc cilioiatae; slipellac his similes sed lineares aeuminalae patu- lai'. Racemi 4-pollirarc9 brevioresve terminales atqiie e su- perioribus axillis laterales; flores pleruinque gemini ox axilla brartt'arnm Iriura cito dejeclarum. Pedicclli 3 — 4 lin. longi filiformes patentes pnbcruli. Corolla violacea. Legumcu sti- pitatum 4 - artiriiiatiiin , artiiuiis istlimo aii}:iislii iVrc inedio jnnrtis, 2^^ '•"• longi*^, - lin. latis, rctieulatis, marginc pii- bernlis, rrlfrum ferc Kl.il»ris, btipite ciro. Iiilineari in articu- liini ultimum attenuatum transiente. f). afßne n. sp. (Desraodium sp. Linii. I. c. p. 586 n. 643), parvu;n, raulilius herbaeeis adsreudentiltus , basi radi- eautibus patealim pilosis, foliis petiolatis lernatis, foliolis 313 supra scabrido-puberulis subtus ^laucis subreticulato-venosis luoiliiis puliesccntibus, impari late rhombco obtuso, latcrall- bus oblique ovalibus, slipulis ercctis ovatis acute aciiminatis striatig, stipcllis lineari - aiuminatis; racomo terminaii elon- gato, lloribus snbsolitariis loogiuscule pedicellatis, bracteis lauceolato -acumiiiatis citins deciduis , leguminibos Pr. Jalapara et pr. Ilaciouda de la Laijuua Aug. (Schiede). — Piauta pedaliü aut paullo allior subsiraplex, pilia llavis pa- leutibus (haud uiicinalis) tecta , caule iuferue niido et ad no- dos hiiic iudc radiculas agcute. FolLolum terminale maxi- mum 16 — 20 lin. long., 15 — 17 lin. lat., lateralia 15 — 201. long., 11 — 13 I. lata. Stipulae 5 1., slipellac 2 1. loiigae. Kachis pediccUique pilis minutis uuciuatis majoribiisquc rectis suut tecta; pedicelli 4 — 5 1. sub anthesi longi. Calyx bi- iiuearis ultra medium in laciuias 5 inaequales fere subulato- acuraiuatas angustas divisus. Corolla purpurascens, parva, 2'/i liu. longa. i>. dhersifolium ü. sp. Erectura, altius, suiFruticosum, caulibus subsimplicibuä terctibus minutissime pubernlis; foliis breviter petiolatis ternatis ; foliolis e subrotnndis in ovalia ellipticaque trausieutibus, basi obtnsis, apicc acutis mucro- nulalis supra obscure riridibus subglabris , subtns glaucis pn- besceulibus, stipulis c laliorc basi elongato -acuminatis acu- tissiinia pubernlis ciliatis erectis, saepius iulcr se extrinsecas connatis, stipellis liucari-iiliformibus erectis; racerao termi- naii laxilloro; iloribus longiiis pedirellalis subsülitariis, bra- cteis lineari -acuminatis viridilius minutis persistentibus ; Ic- gumiuibus .... — ilacienda de la Lagiina Aug. 28. (Schiede). Planta duabus pedibus aitior, caulis subsimplex teres leri- terque augulatus , infcrue lignesccus nudns, dein foliosas, apicc' racemifer, pilis niinutisgimis curvnlis tenuiter adsper- SU9, tactu mollis. Petiolus totus l'/.^ — */, p. longns, parte sab foliulis 12 — 3 liu. longa; foliula forma iuler ee valdr 314 . Tftiia, Hiibrotiind.if rhomheo-siihrolunda, Intc et nngiiste otaü.i, rlliplira, 2'/.j — l'/i p. iouj^a, 6 — 16 lin. lata, supra ob- scun- viriilia, frrn ^iabra, pili** in solo nn'dio norvo oliviis, margioc leritor rt'vnliita, siiliins irl.uir.i, iwrv»» viiiisi|iic pri- mariia raa^is, scciimlariis minus promincntilius. Slipnla«' 4 Jin. Innjrae fii^rao, in siipcrii)re canlis pari»« sa«'pp rnnnatar^ Htipiilam nppositifnliain bitidani mrntioatcs. Ran'mns (rrnti- ualis 4- polliraris; liracloac 1 — l'/jj lin. Ionu:ap; ppdicelli 3 — 4 Uli. lonzi cnm rliachidi' pilis niinntis nncinalis majnri- bu9<|uo rertis adspersi. Calrx 1*/^ lin., «Mxiom nindo vcslitnü, iuae(|iialiter 5-dcutatus, dcnlibiis anitis, dunlnis snpi-riori- bus al(<> connatis, lariuiani s. dcntom api('i> inci.sam mcuticn- tt^s. Cor. parva, vix 2 lin. longior. Leirnmon e flore emer- i^cn"» albidt* nnciualo - hirtrlluni iTortiiin, pcifcrtiun non visuni. Species harc I). aflini ali(|iiautiiliim siinilis habitn tolo, racf'inis laxifloris, bracl»'i>< parvis Pt foliis inlVrioribus, sn- pcriorÜMis aiilein et indiinu-nlo satis diversa. D. adhacsilum n. sp, , parvuni, raulibus brrb.ioeis ra- inisque adsrondt'nlibus dfnse nnrinnto -birtis; foliis broTitn* petiolatis Icrnalis, loliolis nlrinciiio slrijroso - pilosis srabrinsru- lis, subtus glanris, iiupari rolundato 8. late oratn, lateralibns obliqui! ovalis 8. ovato -eUipticis ; stipulis patpntibns rclloxis- To 0 basi dilatata anj^nste aruteqne acnminalis striati^, sti- pi-jlis üliformibus; racomis tprniinalibns axillaribiis(|tii> rjon f?alis, floribns sniiircminis brevins podirollatis ; braclcis e ro- (undata basi randato- acnminalis birtis striaiis mox doridnts legnininibns — Alineral dt'l Monto, Hnasra, Roffl (C. Ehrcnbcrff). — I). aflini nostro foliis affino, qnac vero minora et band rbombco- dilatata sunt, rotornm divorsum pi- lorumindolo, qni in boc lirovos dnn<^i nnrinali (un<'i aporta pari»* doorsnm versa), in foliis vero rerti subadprossi sniitns ropiosioros in primis iu iiervis venisqnc et lonj^iores; diver- 8um deni(|ue brevioribns pedicellis, calvcibns iuaeqnalius por- :l 315 litis, laciuia infima a basi caljcis Mlineari, reliquis vix s«'S- qitiliueariiius, oiuniljiis latioribiis, coroilis deiiiquc loo^ioribus 4 lin. loiigi", liractois latiorihns. Foliola iraparia 9 — 12 lin. longa, 6 — 9 liii. lata, l.itpralia aiigustiora. Tota planta rix pedalis, ppdirclli 3-liiicaros; stipulae ly.j-lin., bratloae 2*/!j — 3 iiii. lou;;ae, 2 ciro. latae roucavae, rxJus valde hir- tae 8t'd filiin decidiiao noiiiii-^i in raccmis scsc cvolr^nli- bns ronspiniap. CoroUa purpurasteus vidoliir. Logumiua non visa. />. prchensUe n. sp. (DcÄmodintn sp. Liiin. 1. c. ii. 644) elatiim, incumbeus, caulibus horbaceis ramosis densc unci- nato-hirtis; foliis brevitcr pctiolatis, teniatis; folinlis ntrin- qne strigoso - pilosis, elliptico- obloniris imuToiiiilalis subtus canesGpnti-giaiicis ; slipulis , cito dccidtiis («'anira loco linea transversa deorsum albo - barbala) stipcUis liueari-aru- minatis ; raccmis terminalihiis axillaribusqiic; lloribus siibsr- minis brovius pcdiccllatis, bradeis lato ovatis clongato - acu- niinatis riifo-hirtis niox decidnis; loj;;iiininibiis — Pr. Jalapam Anj;. (Schiede). — Species cum 1). canadciisi band ita couveiiit'iis , haliitii potiiis (lalii Aparines similiqiio mo(|p eioii:::atiim ilarcidiim 5 — 6 pedale, aliis inciiiniiens plaiitis pilnriiiii f<>rriiu:iiM'nriiiii deorsiiin iincinaloriim cnpiff niiinibiis corporibus adliacrcn«^. Folia vero obl()n^:a adsiimmiim ses- qiiipnllicaria , 5 — 6 lin. lata, siipra viiidia snbtns canosocn- tia, margine Ifviter rcvoliita. Stipulas uullas ohscrvaTinins, ramm loco linca Iraiisversalis cicvata, ciii pili dcnrsum versi simpiices dcnsc insidcnl. Stipcllae minutac vix soniiiinoares. Racemi in canif paiicisqiie ramis lalt-ralibus brevibiis termina- les, priinnm drnsc braclcati, scd niox fliin;:ali l)r.ict('as 3 lin. circ. longas amiltunt floresqnc pcdircllis 2 — 3 lin. ItuiKis lili- formibns glabrinscnlis innixos IVrunt. ('.ih\ ^i\ bilinraris, glabrcscens, dciiiibns, inprimis iulimo longioic, brevissimo ad 316 «iMccm biirbiilatis. Corulla 2';\> liu. loii^.i. Lo^, plaue il^nottini. 1). atrobilaceum n. sp. (Desroodiiim sp. Liuu. I. c. a. 643). Erortiim ramosuiu graiidc (hcrbacpum?), raulibiis (e- nuittT luullitcrqiic pubescontibiis; folii.s bnvitt'r pctiolatis ler- natis, foliolis clliptico -obluua^is obdisis , siipra scabriusciilis siilitiis n'liiMilato- vj'uosis rincrascoiili -glaiicis mollitcr piibc- rulis, stipulis adpressis c lala basi animinaliü striatis, sti- ppllis liinari- animinatis patiilis ; raceniis clongatis deusiÜoris apice comoso - bracloalis, I)raiteis inaj;nis lancoolato > ovatis Aciitissitnc aciimiuatis strialis ciliatis dein dcciduis ; floribus breritcr pedii'ollalis , podicellis raclii leginniuibusi|ue uui'inato- hirlis. — Pr. Jalapam, Aui^. 28. (Schiede). — Spt'iinicu ; 'i praosms 20-poll., raiilis iuliTiic diainotro biliiicari, subleres i piirpureo - fuscus, pilis iniiiulis albidis dcorsiiiu versis sat dnisis tejiuitrr obtertiis, (actu inullis, in paiu-os ramos ex axillis prodcuntcs parlitus. rclioliis lotiis 9 — 12 liu. lon:^us anuiilalus ciucroo-piibcscous. Foliola cUiplico obloiiga utrin- quf obtusa, maxima (imparia) 2y2 — 2^4 p. JonS'^) 9 — IJ liu. lata, latoralia niinora, siipra pilis miuutis adpressis pitiirtisfiue .uiimcrosis miiiiilissimis .scaliriiisnila, subtiis rcli- culato-Tcnosa et cinerasceiilia, venaruin rcle albidiore. iSti- pulac tr(# fero liu. longae, stipellac liu. longae. Raccmus cum peduuculo ultra pedein luu^us, pcdunculus rauli omuiuo similis nudus praeter stipulas paucas iu illo obvias; rhadii- pilis parvis ferrnj^incis uncinatis donse hirta, dcnse lloribii^ locta, apice i>acpe et Itasi bracteala; bracleac semipollicares, 2 liu. lalac fuscae, iiul)ricatac (aineutum s. strobilum meu- ticntps) strialae, margine ciliis albis ciuctac. Pedicelli 1 — 2 iin. loDgi pilis albis uuciuatis rectisquc pateulibus tecti. Calvx turbiuatus inaeqiialiler ö-parlitiis, sursuiu parce pil»- sus. Corolla rix 3 liuris lon^ior. Legunüna juniura pilis albis uncinatis dense hirta , dellexa. . »17 1). lupulinum n. sp. Altins (forsan elfttum) iuciimhcns, calilihus lierliacHs, ramosi;» iincinato-hirtis, ifollis löiigiilscole pHiolatis loniatis; foliolis ntrinqui^ pilosnlis siibtus jjrlaiicis; •vaft) - ellipticis Riusnm attcnuatis obtusiuscnlis mnrronnlatis, i^tipnlis e latioro lia«i sonsim aruminatis apioe s^ihntatis stria- tis riliatis, slipollis linoari - aniiiiinatis ; racemis terminaüJuis axlllarihiisqut» rlongati» laxifloris apioe ' onmoso - brActcalis j bractp'is maj^U ftvatis anito animiiiatis ciliatis , dein deH- dnis, floribiis loiij^ins pcdicellatis pedicollis rliachiIlis, li'guminihus sli- pitatis dt'floxis tincinato - hirtfllis. — In svlvis pr. San Andres Aug. »l Ilar. dt' la Lamma (Srliicdf), alio loco (Ilcgcwisch hb. Bii^k). — Spcoiinina usqiif ad 2'/j p. luuf^a, cauJis in- fcrnp 2' .j I. rrassiis subaiiuulatus tomouto 8«*riceo revorso (cctns, foliosus, ex axillis ramos brcvos floriferos emitteiis, npicr racciiio simplici plonsjalo paninilatoro ((■rininaliis. Po- i tioliis tnius P/.j poUicaris broviorw, parlialps 1 — 1'/^ lin, loiiiii. Foliola (lorminalia) iiiaxima 2 — 2'y', p. longa, us- qiip ad poUiraria dccrpsrpmia , 7 — 14 liii. lata, latrralia ni'mora basi obtiisa, apirp acuta in nuirronrm s. ruspidom parram potius pxciirrenlia , in utraqiip paiiiua (ompnto spri- Oeo iiitpnlp dpnsissimo (prta, in avcrsa p.ii:;ina albidiorp, nervo tpdIs inarp:inp colore lutpsrenti insis:nibns. Stipulac 3 lin. lonsf.ic pxtns tompntosap inliis ijlabrao, stippjlae linea vix lon^rioffs patonips v. dporsnin rnrvatap. Racpmi ctiin p<>dnn- nilo ii'iqno ad ppdis 'longiludinem cxcrpsccnlos immo longio- rps , inlerdiim niulio breviorps 3 — 4-pollicares ; rhachis pilig breribns sursnrn iificiiiaCis flavidis dpn^is obsessa. Flores plcrotn(|np ^pmini ex padpm axilla, ppdicpllis lincam lonii;is Mnrinalo - birttllis. Brartpap 5 lin. I<)n'!;ai', 2 lin. inferue lalan. Calvx biliuparis inapqnalitpr 5-parti(ns, infornp gla- bor, dpniibu'' snpprioribofl 2 minntis aciiti$, 2 la(prali|)09 majoribns apirp roinndati'«, bis quaiunr apire brpviter piiosis pt nno altcroro piio lon^iore apicem versn» iastructis, dente infiroo impari rrliquis lon^ioro nrntn ntqnP a niedio dorso us- q«» ad npiifin pilnso. («rolla 4 lin. lonfi^a (p viojareo albo- 319 qne raria?). Le^umcii iinlcum visiiin immatarum: doAexBin gtipitatam nncinato -hirlellum 4-artloulatnrn, artirulis oyalibtis. Desmodiiim rinorpum Kunthii liiilr propinquura, vix idera, foliola oniin in nostro ma'j^i.s ovata et acuta, podicelli dimidio breviores ; les,innina deflexa unriiiato-hirtplla. Qiii iliain flo- reiitom hanc fnictiforam vldchit, tnoliores daltll notas difTe- rontialcs. Tiirpiniiis stipiilas dopinfiil in iconc D. cincrci, qiias Kiinthiiis non vidit, hiiu- siue dubio falsae , fictitiae. Z>. subsessile n. sp. Erectuni, parcc ramosum, herba- ceum? caulibiis leviter imcinatu - puberulis, foiiis subscssili- bns tcmatis; foliolis angiistis oblou<;is, utriiiquc aoiitiusculis, apice miicronatis, siipra viridibus impresso -vonosis scabrius- rulis, siibtus glauris pubpscenti - pilosis; stipulis laucpolato- acuiuiuatis aeiitissiinis ciliatis, stipoUis lililoriuibus; raiomis termiualibus lateralibnsquc laxilloris, apico comoso-bractcalis, Jbracteis ovatis acutissime acuminatis striatis cilialis mox de- cidiiis ; pedicfllis rliachi leg-urainibusqno uncinato - Lirtis. — Pr. Re<2;la (C, Khrpnliprjr). — Specimiua tauies pcdalcs sub- simpÜcps au^iiiato - tcretes , piiis parvis uucinatis (sursum aperlo iiiiro) p1 r«>c(is palcniibiis adspersi. Folia supcriora mibscssilia, infpriora brevissima pptiolala, pctiolus usque ad {oliolonim jii^:inn l'/^ liu. loii^iis, abbinc nsqiip ad foliiim «mpar 3 -linearis, petiolo ejus partiali rix lineari. Foliola Baxima (imparia) 15 — 17 I. lon2,a, 4 — 5 1. inferne lala, MnsiiD npiceni versus an^nstata acutiiisciila miiorouata, basi ACBtiasciila, lateralia ronlto miiiora 9 — II liii. lonica, omnia snpra viridia, vruis primariis impn-ssis oblique lineata, pills miuiitissimis curvuiis el majuribus nouunllis redis adspensa «t srabriiiscula, salitU9 glauca, ferc reticiilalo-venosa, \wr\q vpuisqiip primariis maj^is proraiiipnlibiis IiUescputibii'^, ptli» rpptis pilosa mollia. Slipul.'ip 3 liii. longae, dimidia liuf^ paullo latiorps; slippllae vix liiipani lon^ae. ürarlrap 3V» ÜD. loncK-, liiipam l.UiiP, «lorso «ttriaUe et pilis paitris ml- 9p«r««0, rnnreiuc apioeqiip pilis lonrinrihiis iuHtriirto. IVdi- celli tn\ 4 lin. iisijuo longi vi iit ibachis pilis iiiirinntis liirli. CalTx iuaofjualiti'r 5-drntatns, (Icntilitis anitis apircin versns pilosjs, 2 suporioriliiis hrovioribtis , 2 lattTalilms his loni^io- bus, iiupari oniuilms loiigiorc. Coroila vix S-Iiiiparis (vio- lAcea?). Ovarium unciiiato- hiitiim. />, clc^ans u. sp. Erorluin, parcc ramosiim? horba- roiim? siilt-ilaltnim , foliis loii!;i*. prtiolatis tcrnalis ; foliolis plHptiri)-obloiiiriR infra nbtnsis, npU*p obtiisiiisrnlis, miirro- nnlatis nubtus frlaHriA, stipiilis ... stiprllisque filiroriuibiiH cito ilpridiiis; racpiuis tcranaalibus latpralibiisr|iip sabpanicnlatis laxillori"*, apirc rnmo>a>r iiiirinato - hir- tpllis, Ipsrnmiiiibm .... In tcrris Mexicanis ( Hoffe wibch, hb. Diiok). — ' l'nicoin npc roniplotiim ridiinus spociniPii 20 poll. altiim, nonnisi raromis axillaribiis ramosiim. Planta primo Ti'^n jrlabra apparot, spd arcnratiiis iiispcrta in caulis angulis di^ppfsos ostcndit pilos iincinatos rPctos((tip atquc in faciobns tniinitis*'imos pnncliforraos; foliolornm snppra paprina rectos finbadprpssos alit o bulbillo oricnlps, infpra panriorcs in ner- vb vpnisqup dpffcntes , polioliis caoli sirailis, pars crassior »»jns ba-saUs ol pplioli partiajps non minus crassiorcs solita mnro pliiros cric^nunt pilo<». RArnraus rfpuiqnp nnrinatos fert pil. polystachtßim ii. sp. Kroctiim, ffiifanteiira, rarao- snm, caulibus herbaceis teriuitcff uuciuato-hirtellis, foliis lire- Titer petiolalis teriiaiis, rancsccnti-siibtomcntosis; foliolis lato ovalibus , basi siibniiipatis apice obtnniusculis, subdis rix glaacesceutibus iiorvo voiiisquc priinariis prominulis; bracteis triai>g;ularibus cloiigato ot siibulato-ai-nininatis mox dccidiiis; 8lipcilis lint'ari- aciiniinatis, racorois laxis inultilloris, ample paiiicMilatis , apicc loinoso-bractpalis; brartois lineari -acurai- natis dein deciduis; lloribiis lasciiiilatis brevitcr pedioellatis BessilibnsvR, le^iiminibiis .... Ad Uacicnda de la Ordiiua Aii^. 29. (Schiede). Species altisäima biorgyalis attameu hcr- bacea. Habemns fipecimiiia ultra 3 pcd. loiii^a, horbac ^\- gantcae apiccs llorifcri , qiiae flurura copia alias anteccllerpt nisi florpK parvi esseut viresctMitfs.' Caiilis nobis infeiiie dia- metro 3-liueari, iiitns iin-diillosns, «•\liis obscnre atio-piir- piirciis, piilx' luiiiiila ilava, t> pilis iiiicinalis in siiperioribn.s partibii» iiiiillo validioriljiis d*'iisiorili(is, Ifiiiiiter obdiu-tiis. Fu- lia pilis icclis torta, iu paj^ina ulraquc albidis, in pcliolo, nerro venisqiie suljtiis inqiic ihar^ine flavesecntibiis. Foliola maxiiua (imiMiia) 2*/., — 2% p. loiina, nicdio 16 — 18 lin, tata liitrsconti - viridia, snbtiis in priniis inollia sub-tnnirn- tosa, nervo vcnisqiip priuiariis siipra Imiid eonspiciiis subdis prominulis di'nsiusqiic pilosis. rilioliis lotiis fojiolo tcrminali I fcrcvior toincntostis. Stipnlar 5 lin. liMmac, basi 2 lin. lalae, fxlas flavescenti - thmentusac, inliiM obscura«' pubesronte» rc- flexae niox doeidnae. Siiprllae 2 — 3 lin. lonaae palnlao. Ex Omnibus axillis supcriorilnis provrniunl ran-nii axillares llr Bd. 3' lieft. 21 422 et. im ip^o ra«- ici'ininali raUu i-lou^alo lator.iIfH (iiuilo foliu sii|iAtl) )iiiiv*n)i niiiUillori laxkUori, U'iiuo!« apic« roropso bcaoleiiti, bn^rCeia anmiiHlii v«^rb niec. ApiciiniH luc la- irriliiiH srse Ini^ciitibiis^ «|iiaf oiuiies iailorr.sc.oiiliiin partrs chni ralvciliiiü llavida piilic uuriua(a roi-lave Icf^uulur» llorcs tcto in omniliiis Ins rai't>iiiis rarinilatim disposilL .8uut; fasriculil floi:v9,«'ril«rAtos pnliii'il.ttns hlal>a8tra<|iiie ee&siiia cuuliiieDlibiis iufiTue ,ak iiiTicein ruiuoli«), svporae couferlis spicnmqiic.Y^r- bo.aac fvrc jntniiiMitilMi«, IVdictIli 1'.^ liii. lonai. Calyx «»jas- (Ic'Ui ]wllKilii:cropaiit , lloniiu slriK-liira non oniues t'xacte intor se conTciiiiint, ila ut aulumarc liccal, gfnera aul sl inavis sectioups naturales iis inesso pliira; di- stina^iiiinus speeies folioloruni forma, lulloresccntia varia, ra- cemorum Ioii2:itiidino. * foliola Johata. Ph, Schicdcanns w. sp. ( IMiasoolca uo. 5. Lijiii. I. c ii. 654); radife peronni, caiile roliiMli, dcnse ri'tr(ira*- diiiiriilisr|iic |)iil)o rrvcrsa salis deasa, in juiiioriliu'« parliliun masi^isqiie in pctioliilis' podtiiiriilis et ralrriliiM rnri'^mit«* lirtii«;. ' Pctiolns tnttis fnlicild iinpari panli» Innuior; pt-iioliili rra^siiisL CTÜ lini'am rircitcr loniii. l'*iili(il,i ex iina li.i^i rniartrinala late siihrnnfato - olilouüa , lia>qniln- trr.i liri\i(ir.i Iia^i fni()«|iio iriinTvia, hpiI iiernis njoiliuH pxte- riori|in' v.ilidioifs , inliMior dtliilinr , in oxl«*ro latcro niii-rn- riiisrp siiltNilnliat.i , IdImh rndciii lumlo tormiiiali tniilto miiio- ribii-^ siiporiore poniin ovi(l»Mihoro , Idlii omiips niiiic obtusio- rps iiiiiir aciitiorofl soinpor niiirroimlo iniiitito riifosrculp ler- miu.ui. KdÜoliin» torii\iiiali' 1 ' .j — 2' ', p. lonjrum, snpra lohn« lati-ral»"» S — 12 liii. I.itinn. ll.iciini llonlVri pptlis Iniitritii- (linoin attintriiiit suptraiilvp, lon^c pi-dnnrnlati, in axillis so- litarii, 10 — 16 tlnrlliiis rirritpr oriiati , iiilpr sp ilistanlilius brevissimp ppilirpllatis. Cnlrx spriopii'», 3 rirr. liiiPis raetitnr, 5-dpntatiM, (IriitiluM 2 siipfiinriliiis hrovioribiH apifiltiis roii- ▼pru^piitiliiis , r'-li<|iiis n-rlis, inniiilins triani;iilari - lanreolftlis acntis. Vpxilliiiu ohporilaiiiin lirrvitor niiu:iii(-iilaliitn , ntaiifiiii- bus iiiflpxis piirpiiiaN»Tiui - virp»*foiis^ iiipilin cirrulo radiatim lineolalo prnriinilt> |iiirpiirft) pirouii. Alap vpxilliim siiperan- tps, a basi ralvris 10—11 liii. loii^.ic, t ariiiap adnatap, Iaiij^c iiiif^iiinilalao, lamiiia ovali piirpiirpo- iiif^riraiiti; Cariiia spi- ralilfr Tpxilliim versus rontnrta. Kilanipnta 10, novem in lii- Imm ronnala, dcriiniiin libpiiim p basi vcxilli oripiis. Slvliia liiiparis nirradi» pilosiusctiliis. Lp^iiiupii jiiiiiiis spriceum, Ipfps vidptnr. ^"^ foliola intcf^rn. •J" pcdicclli cahjcc brct iorcs', rarcmi J'olhim rircitcr arquanlcs. Vh. .^prrtnsus llBKth., Liiiii. I. c, n. 588. — In du- metis Misanllap I'tln, 29, »t pr. II.u-. iIp la l^afniurt Ang. 29. (Schicdp). Plt, cnrhoMts llUKlli. I. r, p. 3J|. — Mpxiro (hb. I^ebroaiiui). Non diibilo, cjuiii planta ab Iliimlioldtin ad Vp- rarriiz It'cta eadfiii >ii, ac illa in amici hprbario rppprta, •|iMim Kiinlhii dPMcri|»lio cmnibns fprp iiolis roiifrruat. AIo- npiidnm taniPii : cirrhos, fpios postiilat aiirtor, non adpssp Pha- 325 •eolisfjuc alienos vidcri. Riininlos rx axillis iinsceuh's, debilrs adhuc et more caiilis volubilos, vinim pcrspicacissimiiiii in errorcm inducisse crodcrt'miis, «juippc (|iii iioc in jfoiM'ris noc ia spocit'i aduniliratiüac lucuui r|iio nu.sccronliir cirrlii iiidica- vit, epitlioto „ üliforiDPs" cos loviter absolvens. Speciniini sugt^esto foliola alif|iiantiiliim niajorn, Iiasi levitor ciineata; stipuloc vix bilineares, slipollae ^J^ lin. longae; rarerai llo- riferi folio minores, dellorati loiii^iores; ralvx teuuiter pube- rolus, miniite ciliolatns; lornlla ludlice loiijrior; bractcolan dimidium calyceni rix snporantos; le<^iiminitj iufantilia margi- nes incrassati. •J"t" pciliccili calycc hrcviorcs , raccmi foUum iotige au~ pcranica, Ph. purtr/iorus n. sp. voliibilis , caiile relrorsmu Jiispi- do ramosissimo ; fuliolis subconcoloribiis pilosis ex angnste elJipticis In rhmlieo-ovalia varianlibus; stipiilis oratis acu- miuatis pliiriuerviis, stiprDis pctioliilos siiperantibiis ; raromis lilifurniib(i3 lon^e pcdiincnlatis folio plus diiplo longioribns, iloribus geiniuis snb aulhosi pati-ntibiis, calyre miniite bibra- cteolato, acute 5-dfnlalo, dcnlc iiilimo |tanlli) minor»', siim- m'iti dnobus latiorc sinu scjunctis; corollis rairce diiplo lon- gioriluis ; li'cnminibns dellcxis lincarilms ciirvnlis, acuminc falciformi terininalis, srabrido piib("^ci-ntilnis. — Mineral del Monte (C. Ehrenberg), Mexico (Ilei-ewiscb, Mühlcnpfordl). — Planta gracilis, foliis parvis bn-ve pdlolatis , raccniis longe pediinrulalis lloribng |)arvis. Caiilis pilis retrorsuni patniis lectiis, Hinulibns nianis adpressis pcdnnciili tctrnntnr, hinr se- rirci magi« apparcnt, pctioliis vero aiitrorsiim vcrsis tegilur, cum rhacbi pollicaris circittT, caiialiculatiis, peliolnli linea i^rcTJores. Folia ovalia nunc an^nstiora, iiiiiic laiioia, basi ItTitPr riineata rl aciitiiisrnla , apice nbdminsnila vix mucro- niilata, maxima 9 — 11 lin. longa, 4 — 6 lin. lala, pilis par- vis diü!«ili!4 iitrinqne adspersa. iStipcllae liuea vero longior«-? iMIHmlilfir aruiuiiiAtar pateulcs mit rcllcxae; ^ti|uil.it> liis iiuilto latiorrn »ix loiiuiori's, ovalar aciiiniualaf* pliiriiicrviae. -JPe.» iliinriili 3-4 |»oll., |>alcni»s aiii varie cnrvaii , apico solo llorilVri, liiiic snliiapilali vidrntiir iKtros wi iiilinü llorrre iii- ripiunt, (liiji vcro <•> idfiitniH rarmiosi vvadiiul. Brartca o laliort* liasi anitt* aciiiniiiala llurcs siiirnlcil uriiiiiins Ijicxissi- nua |>riiuiiin rrrtis et patoiitiltiis drin dcor^um nirvjilia yvcli- rrllis iiisiilonlfs. Calvx 1 ' .j liii. lonir. hasi hractrolis fiillus 2 niiuiilis • .^ liii. (irc. ionzi-^ anilis, nilosiM, (il)lit|ii»' olicguico- rampamilatiis, ö-Uilus; lai-iiiii>^ ^-iilnilaln - aniiiiiiialis, illn^<)Ha- lilnis, riliatis, 2 •^iiproinis laliori' et nlitiisissiroo siiiu tlis- junrli»«, 3 r('li(|iiis iiitor jf aciitictri sinn di8(inrtis, niodio rafiini Itrrvinro. Corolla calvcfMu (Inpliim at'f|iians. Vcxilltini lirc- vilpr niip:iiinilalnni , ffif orliiciilari' , vciiis satiiratinriltiis por- rnrsniii , (*inari;iiiatiiiu. ("ariiia iiiin i^cnitaliliii'^ solito innro rouvolnt.i, alis loniiiiis uiitriiinilalis nciitis violarcis Itrmior, cum vt'xillo in sicris viridcsccn-.. SivIuh plaljcr, siil) apire harliatni. LrunnuMi dfllrxiim (iirviiliini lin«'are «■ompn'ssüin, ralrrt« prr>ist('nlt' lia-^i cinrtiMn, scmipollicarr aut panllo Ion- < uius 1' , lin. latnin, 3 — 6 - sptMinuin, aciiuiint» lalcifiMiiii tcr- ' niinatnm , niinnla pnbc sparsa olisessum. /Vi. ani'sntn'chos n. sp. (Phaspoloa terlia Linn. I. c. n, 650), voliihilis, caiilo tonnissinic piilicriilo et rclrorsnni fnlvo- pilnso sralirido ; fnliolis siilicum'oloi ilms lircvo pilosis lalC ovato - dcltnidois aniniinalis; sti|inlis lale cllipliris aentis itlii- rin»'rviis; siiprllis pctidliilnm apqtianlilins ; rar«'mia Ioiiü;c po- dnnnilatis fitlio plus dnplo lon!:;ioriliii> ; ilnrilins pfcininis Bwh anlht'si pal' niilni'- , calMt« niimitp Itiliractpolalo, olduüissinie /j-dtMitatn, diiiic infiino panllo l(»ni;inio et an^nstiorr; |i>ijn- minilins d<'lVxis l.ilf linoariiiii-; apin" rnrvaln - aciiniinalis. — In (itinii-tis pr. Jal.ipain; ad Ilarii-mla de la Ln^niia ft' pr« l'apnnllan» Ic^, Svliicdf. — ; rraerrdeiilc rol)iisU(ir, dcitilior tiV» noii (piani ruht uostri. Caiilis, polioli, pi-duiKuli et ff;urln^ 327 «iiiplici vpstiiiiilur iinliiiiu'iito , aitt-ru vix iiiido ociilo >tsihili perbrevi albiilo, nlt«'ru raullu ioiiuioru c pilis l'uiris in iMiiie ipflexis cctcniin juilfuliliiis. l'riioliis 1 — 2 poll. nim rarlii, |)o(ioltili linoaiu loiii;i, sll|M>|lae rjiisdcin iuiiiritiidinis paten- tes V. rellcxac laiiii-olalae basi aiinuslatae ; sii|mlar 3 liii. lon^ae, latc oliipticne 1*/^ — ^ liu. lalac, breviter Aciitaloe, albo-ciliatac relernin plabra«.' pliirisirialac. Foliola dilatato- ovata triangiiln- aciimiiiata, basi ciiiioato- rotiiuilata , Kiiblii» Tix pallidiora, iu iitraqiic paniiia pilis paiicis brovibus disper- sis iitstnicta, raaxiina qnao vidiiniis 1^/^ p. lonua , iibi lalis- sima 15 — 16 liu. lata, basi trincrvia, laloralia sulilo niorc inat'(|iialia. llacnui priiis llorore iiicipienlos brcvior^s 5 — 6 puilicart's, brartcis llorcs (u-fiiitantildis , dein siib inripieiito g;rossifieationo iriu'tiiiini iiitVii'iinm cldiiiiaii 8 — 9 pnllicarcs, ilorifcra (20 — 30 llor. rirc. fnonlf) rt dcnudata s. pcdniini- lari parte dimidiuin lioi* spaiiiini occiipaulr. Flures bruvislii|iiii«, liin-aiit allns , snbi;labiiiiirrssa, lalinsriila, liasi paiiilniinii ani^iiistata, npire (-iir\alü - aoiiiiii- nata, boxaspcrma ciiritiT, pilis liilvis adsiuM>a. Ph. f^iahvr n. sp. (lliasculra ii. (349 rt ii. t).>I. Liiiii. I. e.); viiliiliilis irlaiicr, raule an::iilal(i lal■^i; Itilidlis cniuo- loribiis glabcrriiniH lalc nralo - deltoideis aii^^iistatn -acniuiua- tis ; stiptilis srinisa!!,ittalis arnlis nervosis , .slipellis pctioliiJo piibcriilo linvioriiiiis s|iallinla(<) - liiir.irilius; ramnis lniif^»- pe> duurnlatis loüo phi^ diipl» luiij:iuribii-} ^ IImhImi^ «iibgoiui|ii'!> 328 • iili anthrsi »rfriis, r.ilrr«! miimic liibrarteolnlo sulicii|)itll(or- ini 5-d«aln(o, doiite inürao rviilrntioro nriito, rfliquis depres- sis ohimissimis siib - olisoirtis ; Icirumiiiilius roinprcssis ucii- miiiftii'^ ulaliris. — ? — • In tliiiiictis Jalap.io .'\lajo »l pr. S, Andres Auir. l'lnrfs rociinci ( Schitdr ). — Afliiii'm ilirero putfs rii. niultilloro, i\ i|iio taiiim fncilc distinpiirit: f^lnbritio oiuiiiiim f«>r<* parliiira ptTTrcta, si prtiolos foliolonim proprios inpriinii iilii in laminain transoiint cxiripis ralvrisqnp inart^i- nrm minnto riliolatnni ; foliolis si Ictnfriliidincm rcspiris lalio- rilin>s, maxiniis niini 21 — 28 lin. lon^is, 18 — 19 lin. lalis; lloribuH fort' dnplo minnrilms, liuiüiiis pcdicollatis ; brarl(*olis minnrilius ralvri' nli(or (lt>niato. Li*unmina nisi niniis infan- tilin Tidimim. Ph. obvallatus n. '>\>. voliiliilis , canlo rrttorsnm [»ilo-^o urabro ; foliolis siihtiH ij;lanr»'srt'nlibuN ^ ii(riii(|iip snliulabris, ( 'atissimc ovatis acuminatis nispidali»; Nlipuiis ovnlis brcvilor acuminalis norrosis, stipellis lanrcolatis ariilis prljolnlos lii- ' spidnlos ar(|nantilMis , racoinis folio snlxlnplo lonuiorilms pan- cifloriR; floribns tromiuis siil» aniln'si crorlis, ralvre bractcolis i 2 fllipliris ol»tnsis llaro - toninilnsis ipso luajoribns ocrulto, I 5-di'ntalo, drntibns 2 snporioribiis in unnm obtiisisäininm f(*rc indistiiirte coalitis, inforinribns tribus acntis, medin an:;ii- slioro lonü:iorp; lt';;:nininf' rompnvsso lale lineari inferne nn- f^slato , aciuniiie falrifornii , siiliorlospormo. — Mineral del )Monto (r. Khrcnberir). Spocica insignis raccniis c 4 — 6 llo- ribns ronslante lonj?p pr lalae lato ciliplicac ol)tnsissiinae , exlns donso tomeuto Hato - ferrnpinoo icrlae , intns ulabrao, plurinerviae ; ralyrein iu abscouduut ui primu inluilu caljx ipsc videaBlur. CoroUa roccinra, alis porrortis 10 — 11 liu. longis, oeterum more j^e- uiTJs coustructa glabra. Lcifiimen matiiram 2.^ftioii , pnliiiinili , raivrrs et Icgumina pilis fulris patcntissiinis tiainl rigidis plus niiiiiis obscssa. Fuliola ad trcs nsf|ii(> poll. loni^a, l'/j p. lata, nicmbrauacea, basi lori- tcr trinorvia, iitriiH|ii(> et marffinc pilis similibns disprrsis, parris ol),sila, Slip«'llao parva«« |)oliojo rho proprio brevio- res palfnlcs v. rellrxac; stipiilac anj^uslae acuininatai' sub- fali'utar inox drcidiiao npiiariH-rc. rt-lioliis c. rhaclii l'/.j — 2 poll. Kacnni 6 — 8 pollicarrs, apirc tantiim llorcs plu- ros (10 — 20 «irr. ) frrentps , rpii pcdiccilo bilintari densp allii) - |uilics(cu(i iii^id.iii. Calvx basi liracd-olis 2 nnu^nstJB ijtso paiilliiliim lircvioribiis liillii>>, oblic|u«' caiupaniilatns, parer pilosns, (Iciililiiis siiporioribiis brovissiinr albo - ciliolalis, Lriuttl luliM-ioriim nicdio aiitrnstiure paiilo vi Imiirion' pilisqiir raü- dloribus ornato. reduucuit apicc deorsuiu curvato Ir^umon 330 ilffli'ctilar qaoil jiiiiiiis tantiini vidiinus, uii(li<|iic liinpidn- pilo- siiui. M|>ir<> ailL'unaliim , ü — 8 »iMuiua couliueus. CAiyfArALIA I)(\ 1. r. p. 403. C. obtunijo/ia I)C , Liiiii. I, c. ii, GOl. — Ad liUora vnArlt rtMoliil.iiii iiilir et Naiill.mi l'rl)r. (Schiede). Allrram hiijas goncris si»fcitMu aininis licaiiis Ic^ii in svl- ris propr 1.1 Lajjuna Oct., scd iiicoinplcdiiu sjicriraon friirlii uuiro n«'c piano luaturo doiiatiim, hiiir iwc ralrcis natura im'o rontllac indolrs nota. l^rjiiiniMJ stippi'trns pnilicrin rsl latnni, 8 forP pollirrs loiimim, Itasi oldiisiim , .-ipirp aciitiiisciiluin, Talrnla ntra'jUf plana inipns>>ioiiil)iis traiisversalilMis iiiidrciin nolata, plalx'rrima, sulnra scmiiüfcra s. vriitraiis ranalinilata in ntri»i«if|iio Taivulac piano crasso prominens, in fundo ranali- culi lonuiliidinalis nervo niodio tiliforrai pcrcnrsa, titrinqnc alia liiu-a rlrvata prr inlrrvalliim (liiariim fiTf linoanini distante roraiiatur; sutiira dursalis acie plana uiriti({iii> miilto minus promiufn^. MUCUNA Adans., DC. 1. r. p. 405. M. urcnn 1)(^., Liiin. 1. c. n. 662. — In svivis Papant- lao, Jan. (Srliiodi). W ENDE ROT II lA n. um. Ch(ir. fcm. (alvx Iiilaliiatus, laliin siipcro nfaxinio ro- (ondato It'vitcr «'niaririnato , infern niinntissimo tridmtato, dente inedio laliore, ("orolla papilionarea, vexillo rnmplieato nnä:iiini- lalo, late ellipliro, dorso siirsuni curvalo, rralloso, alis ansrnstis untniirnlad««, rarina anirusia apicc fcrc nnciiiatim riirvatn, hi- pra , unsruicnlata. Slamnia 10, niniio lunnadolpha, Htnminis 10 nliqni« breviiiris lilaninito Itasi apiref|ii»' liliero; ovariiim -tiörnro, basi nrreolo oi)lii|tie trunrato niemliraiiareo rinrtnm, wasiiD> irAUBieus iu «ijUin glaluuiu apice incurvo ätigmali- 331 fcruin. Legumeu — ? llorba voluliilis trifoliata, füliis bli- pulatia cstipcllatis, racoinos axillares multilloros hrevilor |H'- (lunciilatos foreus, lloril»us pat(Milis>>iniis siilulcllcxis Iireviler pedici'Uatis, f5('iniuis e raoliidis tiibcrculis, calvoe niaximo brV'- TJtcr bibracleolato, curolla Tiolacea calyc«ra Kuperanle, Toxillo ouines IVrc rt'Iifjiias Doris partes oltvelanle. — In bouoreJU Domiaamus cullegae uostri aestoiuatisisimi Wenderolh iu uuit- versilale ^Vlarburf^fiisi liolanires professore et Jiorti botauici diretlorc. C'aiiavaliae proximum gcmis. Wcnderothia discolor n. sp. (Phaseolca iio. 7. Linii. I. c. II. 654. — l'r. Jalapam leg. Schiede, Aug. 28. Fnictub nee juniores hiijiis plantac piilchrac vidore liciiit, attaroeu de generis iiovi dignitalo in lila follncanda haiid (liilulaiKliiin. Ca- Ircis singularis stnictiira, coroila, stamiua monadelplia optimum praebent fundameuliini. Piihes (enuis, hinc inde dcnsior albi- do - flavescens, in caulc reÜexa, in rcliquis parlibus erecta, obdiicit caulera, petiolos, pedunculos cum rliachi , pedicellos, bractcolas, in supera quor|iie foliolorum pa^ina cernitur ob- soleta, densior norvuni niajoresquc venas pbtegens, iiifera vero pagina denso tomento oblecta est. Petiolus teres ciini rhachi profiindius canaliciilala 2 — 2y.^ p. est lougns, puli<»li pro- pra bilineares. Foliola lato ovalia , brevitcr et acute acu- minata, basi ali(|uaiituluni ant^ustata, nervo veaisque utriu- 8CCUS subsenis subtiis colore potius <[uam corpore iasignibos^ maxima foliola 1-'/, — 2Y, !'• J"'»^''^, 12 — 20 lin. lata. Ra- cemi 3 — 5 - pollicares, parte pediinculari vix. poll. longa, multillori, lloribus approximalis e tubi-rnilis seniiglobosis per- sistentibns geuiinatini tiTna(ini(|iit> pnipiiljujantiliiis-, ptMÜrvlli brevcs e vagina <|iiasi, Inuicala et lirtvissiuia, iiilVrne in ulro- (|ii(' tubrrciili ialtro cnnspiriia, oriiiulur; aitiri'in versus dna- bus bracteolis sunt instrucla minutis depresso -senü(»rbiculari- Ims ciliolatis dein deciduis. ("aljx fere glaber campaunlatus i latere couiprcüaus 7 — 8 liu. lungus, labium imperuui maxi- I 3S2 innin cliraidirtm •jus loii^ilndinom orciipAiis, nltmim iiiffiiim ri» linrftm Ioiii:mii, in «inii profiimlo infiro Mti]tn(iim, laliure modio ilrnto lahraloH ansiistiorps anihorcs »lajorc vx parte obti'fTt'nto, dcntit)us liis et lal)ii siipcri (>niars:ina(iira piiliiTiilis Vexilliim pollirÄro cirrilrr romplirntiim , dorso rnrinntum un^ rinalo siirsiim riirtatiiin, ala«' paiillo hrrvioros, 1 'L lin. rirr. latao, rarina 2 liiioifl paiillo latior voxilliim loiigitiidine af(|unt. Tnbus siamiiicus elabor, slamiiiilms iiiao«|iialil»ns, majoribiis rarinam r. pisiillo lonj^itiidiiio n('<|iiantil)U3, aiitlioris oljlon^is lin. Inn^is. Orariiim srrieetim alliiini. Corolla pallide vio- lacoa diriiiir, cousistontia osl cras-^a, opaca, rexillo flabeU lato-slriato. ! nXJDOLPIUA Willd., Dr. I. c. p. 414. /{. iluhia IIIJKtli., I-iiiM. I. r. ii. 668. — Barranra de * Tiosolo Alis;., Har. de la Lasrniia. Ang. (Scliiodc). Semper abstfue lloribns fnicliliii'^fiiio. LVPINUS I.., A,-. Jim. Svn. Lnp. 1835»). L, campcstris I.inii. I. r. n. 664. — ■ In los Llanns in- ter iN-rolo et Tlarliichnra, Sept. (Scliiedr). — Ad lianr spr- ciem nnnc traliore placrrct plantain oailcm in rrgionp ab aniiro hoalo leilam , (piam prins L. porcnnis nomine (I^inn. 1. r. n. M3) salntavi, a rnjn^ sprrioi sporiminilms ab rdpbcrrimo TorrcTo rumtnnniratis indnmcnti natura jani altund«' diffcrt. Ejii9d<*m formao sprrimrn nnn minus inaiKuni, «luam prins ftrrrplnin in rpcionc Cnesta irrandi" ih^ ('liir(in<)uian) Sept. legil amicns. ' -1) >H V •) Anctor hnjn^ inonograpliiao nostras jani aimo IR30 jiroposita« »»ppricH plane ncjjlcxit, ipias (am in imlilira ncrolincnsi quam in privAta iiosira conipurare poluietset coUcctionc. L. leptophyllus Linn. J. r. n. 665. — In los Llonoa iiitor TlachirhiicR ot Tepotitlau. Sept. (Srhiede). *vA L. vaginatus Liiin. 1. r. n. 666. — In inontc Orizftbn.' Sept. (Schiod.'). ' X. elegans lIHKtli. 1. c. p. 373. — ^linoral d«'l Monte ad lliiajalolc! in moulibiis ol)si(liaiiif»'ris ; in Ccrro do Irvs na^ liajiis (C. EhrenberyJ. DoÜorata vidimus s]R«cimiua ot fructn«. Nulli similioros apparoiit quam spcciei ab Hiiinboldtio in eadcn^ fere regiouo collcctae sod dimeusionos uon plane quadraut hinc panca addamus vcrba diagiiostica. Pcrcnnis? caulc ßstuloso yalido angulato et fiiilrato palcntim piloso; foliolis novcnis obloii^o- laiiccolatis iiifra attojinatis, apicc acutissimis , supra subglabris lade viridibiis, sul)liis j^laucesccutibus ad presse pilosis, petiolo diinidio lonlrnni lotnni snppranlilni«», ralv- ris pbrRcteolali bilabiali labio snppro apicc acute bidculalo rix majore (luam iiifmitn nngu$tiusiaciUMm dein cury^Uq-üßt iU'xum; loguuunn hirsnta alriiiqiu' DliliqiiQ Aciiininata, torulp.* sa, ßiih - 8- sporina. — Äliiural cid ]\lon hidentatiim paullu breviiis inferioiiC aciito intecrrrimo , a basi ralyris 4 liu. longo, dein dcflexo et simiil siir«;iini curvato, ut a flore dependnt corna s. ealearis Adinstar. C-orolla corrulea, vexillnm 6 fere liii. loiignm^ alae rix longiores 4 liu. latao, cariua curvata acuta, in media cuf« TiUtira 2 lin. latx Le;;iiiuen snsqnipoliicare, 3 liiicia vix UUios. Semina compressa cUiptiea albida, nou plane niatnra. "' ' ' KIUTimiNA L., Dr. I. (. 1». 410. E, cnral/oidcs 3Ior;. et Sessc, DC. 1. t. p. 413 n. 30, Erytliriua sp. Lina. 1. c. n. 6G7. — !\lisanil.if Marl. (Sihicr de). Florcs earnei. — p'olia dcsunt sub (jiniruni cicatricibiw Hulci solitarii deoraum currnti , alb>di. (.'alyx 3\'^ lin. al 836 tiiü horixAntnliDr tninrains intogTrrimns, lorilpr nl in mar- pinf dm-^iiM jmlrcriiliis. Corollft 1^^ p.oll. lonja K. longipes Mor. et Sr«»sö, D(\ I. r. n. 29. — Minc- rAl tlfl l>I'>ii("', pr. Volasco, Corro N'ontoso, Rc^I.i, San MigncI; Jiiuirt florot (C. Khrcnborf?). — Allitudiuo Phascoli nani. Piibos ininnta caulrs jioliolos ppdnnrulos com rliarhldc niru pt'dirrllis et Itrartris et ralvrilnis ncciipal, in folioriim pag^iiia utraqiio roto Tasnilosum soqiiiiiir. Aciilri l»rcvps lale coniri nirviill all)idi irrrjrnralitpr disposili sunt per caiilos, pcdiiniMilos poiiolns r<*loqno vasciilnsiim prnmimMis paginao in- ft-rao folioniin, Kulinla lato ovata, vix rnrdata aruliiiscnla mucromilaia, maxima 1^', p. loiijja, 14 — 16 liii. lata, po- tiolo proprio fero 3 lin. loiiji:o, stiprllis aiigiislis rix Ifnea lonpioriliiis. Brartoae Riilmlatao 3 — 4 lin. lonjrao, prdicclliis 8csqnilinoari?5. Calyx tnlmlosns snpfrf aliquaiitiiliim amplior, oblique tnincalns, supra a bans fnictilVi is aiKtm i)ili ovancscunt e foliorura paginis, soliiinniodd ad nervi mcdii liasin sulitiis rcmaiuMit, rcle vason- losnm sulUus pioniinet et margo pauliiliun dellorlitnr. A^ariat maxiraoperc piunanim nnmorns et magnitndo, aliae pollicares (limidinm polliccin sunt lala»', aliae novoni lineas longac 3 lln. latao, basales his non raio sunt minores. Bracteae olili(|no ovatao aculae 6 — 3 lin. lon^^ao, extns soriccae, intus •rlabrao, dein dceldunt. Peduneiili plerunii|iio patiei, raiiiis in oxulie- rantibus speciuiiiiibiis f|ua(rini immo soni ex suporiiu ilius axil- lis erumpiiiit, iiiiuc poilicares niinr «irto linea> l(ini;i seiieei Tinillori; braeleolae stib calvrc eif|iie primuin adpressae mox vero d^ridiiae ovales aentae, tres lin. lonj^ae, dnas lalae; ea- Irris et frnctiferi sericei pars ^ainosepala bracteas lonji'itndine aequat , abliine in laciiiias liiidiiin- (jii.ituoi- , «|uao loniritndinc minus c|iiaiu latilmliiie iiiter se disriepanl , diirsalis eniui la- (ioi- r duabiis oita est, ultimis tantuin apirilius liberis, reli- qnarum trium an^ustiurum et aeute acuiuinalarum media reliqnas panllo snperat et deorsnm lliriitm, lere sex lin. est li)n^:a. Ycxillnni ifliijuis lloris partes oblefiens duabiis limis lari- üiani dmsaleu» ^ix ultra 4 lin. lf»Di;anj supeiat. l"'iutieis ira- malura le<;uuiina nilie;;it amirus, sunt ^^I.iImi i inia; plano- 'OJOipressa, basi iu alipilcm lereliusiulum Inliueareni unjiu- Ur Bd. 3s llflt . 22 338 8lalA Auii'o in .11 iiiiicn iniiirnnirDiiiif anitata, siiliira st-miiii- ffrtt dilalala rras« louiruin, 8 liii. in transvrrsnm «uti«*l»alui. Yrxillnm stijiilalnni snb- roidati) -nrl»i«Milarc rnnravo - condniilii-alnni , alar cl «nrina vi nnbaripialia , lia*-*- *li|>rlala iil)lii->iii^( nla. StAtniua dindrljih.'i 9^ I. ()\aiiiini ^lalniim, lintMic n(i iii(|ii(> aiiitum stipiti in- sidi'us salis lon^o nirvalo, siyliis clunjralus glaber stigmale Irrminnli snliii iinralo. Ob^. Uo|)(M ihn intrr .imiri sptM-iniiua unicuin (lorrns ali- (jnanlnlnMi rrcedens: innllo paninrilnis r»'lrrnm oniucs partes lpgcntil)ns l'ili'», foliolis liinc viridilms apirc Iiasicjiic sat-pc atMiliorihu-i , slijuilis aMü:uslioril)iis loiij:ioriluis 6 — 7 liii. lon- gis, pnlnntnlis lia^ aoqnanlibti.s vel iis ljrf\ioribus , raljcc ] ro roll am ftMc snporantc. ^■idn. Diffuilc est dirhi, <|iia(Mi.ini fiiriuat-, lialiiln lanlo- prrc differonlos , uaA, alaba^^lruni orculiaoiibus, glabris rilialia; lalyrc gjabro I 339 inaiüinc riliolato iilha mcdinin hilaltialo, laliin siiji. hiovilor iiidciitato , inforo 3-|)nrli(o, iariiiiis nriimlnatis acutis, intor- nu'dio loiiniorc anilitnc a|>i((' jiiloso. Fiiitex in Ilairaiica \^\■. S. Bartolo ((\ l'^lircnberi!:). (t)iiain(|iiain iiiiitiim modo adsil raniiiliis Hörens s("«o •t»volv(Mi'<, tanicu iioii liat'sitaniiis spcricm derhirare distiiirtissiinain. Indiiinriiiutii f«MV prioris sc«| |)ili lnpvion-s, in «aulo prcliiiniilix p»tiolis niajris palcntos, rptcrnm oodt'm modo ohsciiri; foliulunim iorma roic cadem , divcisac viro stipiilac 4 — 5 lin. loiiuao, 2 — 2'/^ lin. lalac, diversi podiincnli filiformes 9 — 10 lin. loni^i snli lalycc incrassali, im lassata har parlo i^Ialjra aU|nc al» inCorlorc parte ciralriri- liiis dnalms parvi^ sejnncta, a braftnis dclapsis oriis. Divc*rsa (l('nii|Mf Itrarleis maximis floroiiiic fi-ic dimidio minoro, calvrc ulaliro clc. Bractca«" 5 lin. lon^^ar, 4 lalae arntinscnlac nirinqno fjlabrac rcliculato - vcnosae, liiargino pilis rnfidiilis rilialao, latc obte^iint alabastrnm ab iis plane rocondidim, (loro 86 cvdivciilc <«|iii' ad api- rein dentis longissinii 5 -linearis, parte jrahiosepala vi\ l)ili- neari. Corolla calvr»" vix üiira lon?iior. KrncMis non visiis. Ohs. Siil)jiiuuimii-i iiiterea liiiie speiiei exempjaiia frnili- fera ab indefesso l'iliieiilteruio a lV(;gIa oreidentem versns Ani^nsto lerta, <|iiil)iis luliula 9 — 12 - jnj^a laele viridi.i fere glabra, , petioli raniuli(|iie Kerieel alliidi^ ]i«duneuli 6 — 9 lin. longt} satis irraciles, mm ealvcis rp|ii|niis bene cum iis . " . ,11', pr4C(:edentis eoni^rui. Leunnien jri/iberrirtiiim lonjjo siipitaiiini, (stipes lon.uitndinc fere «alyris pcrsistentls ), diiplo |on^ill«« eniam in lir. M-n'rca ^ brevins ina^isi||ie (ibli(|niini I ' ^^ — I'*', p. lon.tinm ( foriiiam fere signi § rxliibens) 7 — 8 lin. I.ilnin obliipie bieviler aenminatiim. Si pmpria fiupf spei ies ohd- quuni iiomlnaro possr^. ■I- 1- <:, !"!!. lutifoliu Cav.? Liiiii. 1. r. II. 712. — Daiihiiiia ar- borcsrcns 11. alliitlis. Pato do MMiado (li. o. pcs mviniis) Papnn(l«Misiiimi In sjlvis Papantlao. Die. (Sthirilc). Uinnos parlrs pilis riitululis patnlis plus niiiiiisvi' piiljcsriiiit. Fülia maxiina ab insor(iono potioli us(|iii' nd apicos aoirtos plus ittill,us angulo atnto (s. sinn) iiitrr sc divt'rü:<'ntos 2-pollira- ria, nsquo ad siiium, niiinoni' lilirnrmi 1 • '^ liii. joiiiro iii- fllnii-tutn, 15 — 18 liii. lon^a, 24 — 26 lin. in incdii) lata, 7- nrrvi;;!. Raccml axillares foliuui vl\ ';ti])ornii(<'s. ?.<'i(atnin puhcruliiin. R, sp. Liuii. I. »•. n. 713. Arhoicscous initi P-ipaiitLun pl San Pablo Jan. l-'i in tilVra. PhIms luiiiiita adprossa fulio- nira paginam avorsam {rlanrc>contom, norvis 7 lutcsrcnlibus p^iTursain ocrupat. Folitim <■ latc ovali forma in ovatani vt ovato - olilniifrain vai'.ians , band usquo ad medium l)iliil»um, lobis silil parallcnf}, fissura aniiU'^l i disjiinrli><, nblnsis, maxi- mniii iTljnhc polioli n^'|iif ad aiiiccm Icil)i 3'^ )•. loii- iinm, inlia medium ultra 2 pnjl. lalum. Racemi juxta fnlium tjno brcvinrPs. Lezumiua lonuo pidirellala 4 — 6 poll. lon- tra, (ihnidinni Jia, sinu nb- 341 iiiso V. aciMo, l(tl>is divorgoulÜMis ai iiliiiscnlib uuur vloii'ia- (is, uuur Lrcvibaij lalis. Uarciiiit!) UTUiiuulis. Lc^iiiutua juiiiora loui;»' sliiiilala iMiljcnila. CASSIA L., Voffcl Svu. gen. Cas-. f. pubcrula Illilvili. Vo-. n. 19, F.iini. 1. .. ii. 700. - In diimclis |)r. Vi-rairuz (Scliicdr). C lacvigata W. , \ ou. n. 33, l.iiiii. I. ». ii. 701. — l*r. Jala|)aiii (Schifdc). Fnilc\ ilüriliiis lla\is. Majo. C. astrvitcs ^V. , Voj^. ii. 127, Liiiii. I. (. n, 702. — Plan dtl rio (Schiede). C. scricca Sw., Vog. n. 46, I^iiiii. I. c. ii. 703. — Ti. Aetoj>an Mait. (Scliiede). C. übtusifolia ß. humilis Vog. ii. 45, ('. Iiiiinili- I.iim. I. r. n. 704. — Vcracniz (Seliiede), C. occiilcntalis L., Vof^. u. 37, l/iiiii. I. e. n. 70ö. — l""()rmam glalirain, foliis seilicel inaruiiie clllolatis releriini i;laltris Icgit pr. Vetaeniz Schiede, ali(t htco IIc^<>\sl>^ch (hh. Ilampc et Lelim.). Fitniia foliis iindii|iie sealiro -pilosis ad Ilae. iina alla !-leta Se|ti. a Schiedeo Iceta esi, C. inilccQta IIUlvili. Voir. n. 30, Cassia Liiin. 1. e. ii. 70ü. — In sylvatici-^ pi. I. Ilac. de la Laiiiiiia Od. (Scliie- dt). ]'"(»rmae iinic foliola jilalua piaclei- iiuir;:iiiem liasiiM|iie iiervii inedii piihiiiiin. C. diphylla Lam., Vog. n. 187, Liiin. I. v. ii. 707. — lu pialis iiilcr Mesachica et IMapiiijiie Der. (Schiede). C. Kunthiunci Liiin. 1. (. ii. 708, Vog. ii. 204. — Ilac. de la Lamuna, e| ll-^teio (Schiede). (;. Irisliiiila lllJKlh,, Vo^. ii. 24ti, l.imi. I. c. ii. 709. — In {iraiuiii't^ih pr. Jalapani An::., in pialeii>>iliiis iiiter Ja- lapani et IMolinn de l'edrcfiuera Jim., Ilac. de l.i La.uuna Aiiü,., (Schiede). — /V. C. /o(>/>i««/m« l.iiiii. I. c ii. 710, Vog. II. 240. — In piatis pr. Mesarhiea De». (Schiede). U2 ('. cinerea I.iiin. I. <. n. 711, N"-. ii, 231. — In lii- lorr ni.iri«* arruo^o intPr Trrolulam et Villariraiu frc«|upns. Jun. (Srhicilt). >li\iro (Miililcnpfordt). yidn. llisro jam |»iiii9 iiotis, iliias addimiis niijirr ar- cpptas sprrlr« , (|nariiin allcra r srntonlia rl. mniin;;ra|ihi liii- jus griioris iiova, nijus if^idir in ImnoriMn noininanms. C, Ihoivniana ! Kth. ^linms., Iinivlli. Nov. gen. 6. I». 27.^. Frutrx liorrani versus al) a«|iiis ralidis pr. Cirando (C. lihrpiiliori:). — Compararo liand lirnit spociinina uostra nT nini ii-on»' ctprris a)Mid nns rarinris, nrc rnin pianta Ixt- liarii Willdmowiani , iiinc dnliinm mdiikmi aurtoritad' nidnii- graplii hnjns ;ipn»'ris propositnm. DilTtTl iinstra a »lesrripta: pnho luloo - aurca juninrrs pari««» pracsorlim racrraorum ra- mifiratinnt's diMi^o, roliqnas vrro tennitcr voslicnto; foliis lon- gioriliMS majore f«»liolornni nnnuro (12 — 18 paribus) instm- rlis; fdlinlis lalioribiis^Q — 4 lin. Ii>ni;is, 3 — 2lin. lalis, mu- rronalis ; ralvro ncc plaliro iut rclicnlalo - vriioso ; racoinis brartralis (brarica scilirol o lala basi ariilf fiTo siihiilalo- nrnminala ad ln*s linoas loii.<;a, sarp«* rnbro rnloro tinria, sorius doridua). ijlipnlao his brarleis valde slniilos, panln- luiu angiislion'9, ritins dccidontcs. Varietas i^itiir esset po- jvphvlla pnliescon-^. C. fogcliana n. sp. (Sor(. II. Cliainaeüslnli i). loa;, nicnibr. r roniprrsso - tnmida , OncoloI)luin Yoffol); folinlis 3 — 4-jni:is obliqiio «»llipticis nnicnmalis snpra snbplabris, siibtns rnm inargino siibsrricro- pilosi><, u:landnla üJiforini in- tcr oniiiia paria, racemis paurillnris folinm subar(|nanlibiis, snpcrioribus pauirulalo - disposilis , li-gnniiin' inargiualo lirrvi piloso. — Ad llf-lanj rl aipias ralidas (C. Ebroubrrjr). Ilrr- li.i prrrnnis, palt-niiin pilosa sul)lMrsuta, pilis in ranle pp- lioIi> pi-diinriilisi|ni< palmlissiniis , linca panllo lonirinribns, c bulbo orirnlibnsj Inlcsccnlibiis albidisvo. Pclinlus »■. rharbi 2 — 1 poll. loiigus, infcrue ull(Iu^i, supcruc fuliulorum paria 343 gcreus sibi approxiniala, brcvissimo pi-tiulnlata, niaf^iiiludiue a basi incrcsceutla. Foliola (sicca liilcscculi- viridia) obli(iiip riliplica, utriiujuc oblusa, subliis glaiictNcciilia majorccjuc pilo- riiin adpressoriiin copia subscricoa, uiaxiina pollicaria, diinidiiiin pi)Ilicciu circilcr lila. Slipiilai* liin-arcs aii;j:iisla<' anilissimai' ad 9 iisquc liu. lonj^ac persislenlos pilnsar. (ilandiilaf bili- ut-aros, snbulato - filifonnos apico sacpo dbscuriiis roloratac cl luarcesccutcs. Racoiiii iu omiiibiis siipcrioribus axillis folia »iia aoqiiantos aiit paiiliilnm siiperantcs longc pcdiiuculati, llmilius versus apiceni conferlis pediccUalis, pcdiccllo primum brcvioro biliiicari, dein lou^iore fnicliffio scmipollirari. Se- pala oblou,^a oblnsiiiscula raargiuc Uava dorso viridia pilosa. Pctala aiiroo - llava vcnosa obovalo - spatliiilata, scinipollica- lia. Lcgiimt'ii 9 — 12 liu. lonmiiu, 3 laliim, iiiidsuiii ani fcrc calviiin, nou stipitatum, utriiiqiio üblir(iie acutiusciiliiiii, in iilra- (|ii(* siitiira marginaliiin , inargin»' sciniiiifcio utiin<|iii' siilco L'l iuscfiiii'iilc liiioa clcvala coiuilalo hiiic i'cie tricarinato, val- vac couvcxo - plaiiac sulcis crrliris transvorsalibiis torulosao, «|ui stilfi dissopimciila iiidicaiit , iiilcr i|iiaf scniiiia lnnitMilo Rtricto aflixa horizuutalia, obovata, lostacoa liiifis albidis ob'gauter iiotata. (CONTI.N l AHITI K.) nrrirliliu:tiny:on tind Narhträgo MUT Kcnntuiss der CER ATOlMIYLLEExX vo m Dr. M. J, Schicidcn» (Hierzu Tafel IV. Fi;;. A 1 ii. 2.) liidini ich narliträfilich nocl» einige Dorocrkungon ühcr die Krimnni^ der Coratophylleen milllnilo, ergreife icli zugleieji diese Gi-lescnhclt, um einijrc Verlirsseruii:;»'!! in meinem fniiif- ren Aufsatz«' über diese Pllanzcn, dif llnlls Drnckfililer, theils Mängel des Manuscripts, durrli das lliiclilige Abschrei- brii eiit-tand« n, iHlrrfTcu, bier einzuschalten. Pag. 526 /. 11 von unten ist das^Vörtellen „er"zn slniehen. — 532 — 3 — — Hess JiC statt ji. — 2 — — — Si ~ Si\ — — — 12 — — — Lose — Lühsc. Pag. 536 i'-t die Anmerkung, die aus einer Vermengnng zweirr Notizblatter «ntstauden , ganz zu slreieben. Ks ist nielit der Miibe werlb, din urspriinglieben Sinn zu restilui- ren. leb bemerke nur, dass die Tafel in iSees ab Esen- beck gt'uera plautarum die Analyse des Ovuli gani ricbtig dar-,lelli. 346 Auf clor T.ifil liir. 7 (VIill «Iii U'nht an srincn Ort zu sfitzcndc DiirhstalM' a, und Hg. 9 fclilcii 7.\voi i'rinc Sliirlii' , »li«' als ForNelzuus; des PoUcnsrlilauclis his an das Erabryoküünlchcn ffthen miiisscn. EinzuscIialtcD ist cndlicli: §. ö. b. Iv (• i ni u n ij;. Von drn im Üttober 1836 cinj^csaramoltcn und in rinom Glast' mit riusswassrr liingcstclltou Saaracn kcimto der ( rste am 25. Juni 1837. Iliui folgten mchrorc oft in Z\vis( lnji- räumon von viclon \\()ilion. Die ergti' Erscheinung des Keiraens ist, dass die Frurlil von der Basis nacli der Spitze zu in zwei Valveln auf- springt. Diese Spalte geht durch die Basilarstaclieln , und theill aueli diese in zwei Theile, der verholzte Stvius hleiht aber ganz, nnd die Valveln klaffen nur, ohne sieh ganz von einander zu trennen. Nun schiebt si( h durch Verlängerung der beiden Cotyledonen das Iladiculaieudf hervor, die Cotv- ledoni'U kriimmtn sich etwas, so dass die Uadieula nach un- ten gerichtet wird, die Pluinula nach (»Inii. Während dieser Zeit färbte sich «ler ganze Embrvo intensiv grün. Das erste DIatIpaar entwickelt sich deullich von den dicken Cotvledo- nen verschieden als niäilcr, und dum so fort, der übrige Tlieil der l'luuinia, (ijiiie das eine, der Bcuierkung wcrtlie Erscheinung fernerhin einträte. Die Radicula dagegen bleibt fiirtwährend ein griiues ZäpIVhen, und entwickelt sich gar nicht Weiter. Ich habe die jungen IMlanzen in langen dlas- cylinderu , deren Boden mit Schlammerde bedeckt war, bis zur Länge vom II Zoll gez(tgen , Wdliei sich scliou viele Seilenäste gebildet hatten, ohne dass sich die Radicula im geringsten verändert hiitte, oder anderswo \\urzelii /um Vor- schein gekommen wären. Die Abbildung gicbl zwei Zustän- de der Iveimuuu. 346 Gs rrgirbt nirh niis dii-si-r Kriiuiing als RoHiillat : 1) dass (lit* IMlanzc nitscliiidcu aN Dicolvlcilon anzu- seilen ist , iiiul 2) «lass CS fiiic plaiila lil»ora ist, und nie diiicli \Nui- zflri am nuilrn lulf-tii;! uini, ja mcrkwürdigor NNciso, "der Kunetinn narli, ;;ar kciiu« \Niii/.fIn Itcsii/i. Auffallend war »••< mir srliDH friiln-r fiowosrn , dass in keiner anrli nctcli so genauen Deschreilmnir der l*llanze der Wurzeln Krwiihnuuj^ gosrhiolit, und d.lss mir lii-i der jirossen !Menge von Indivi- duen, die dureji meine II;indo i'inj:;on, eboufalls nie eine NNurzel zu desielit gekommen war. Auf alles, was ich snnsi von der Pllanze i^esast , hat die Keimuna: keinen Kinlluss, und irli hahe somit, soweit an mir lau:, alle Verhällnissp dieser interessanten Speeies erläu- tert. Lertores henevoli valeie et f.ivele. Fi!^. 1. Be2;innende Keimnnir an Ceralophyllum vuls;are var. «. Fi:r. 2. Spiilerer Ziislaiitl an C'ir.ilojtlijlliim \ iilu. var. ,?. u^ NOVA SEIIAPIADIS SPECIES ALCTORR VUILIVPO PAnLATORE DR. CTab. IV. Fii^. 1 ct 2.) TT ir ontiioliinou diese Beschreihuni^' oiiier uciicii piiltrinita- uischcu ürcliidti' drr gütigen Mitthciliing des Hrn. v. Cos.ili, weither dicscilx' aus dem sieilisehen Journal : Giornalc di scienze Icttcrc ciV arti per la Sicilia , di- rctto dal Barone Vincenzo Morlillaro. Palermo, Tipogr. dcl Giorfi. LcUcran'o fol. LIX. p, 66, (1«37.) nebsl der dazu j;;rliimmii Aliliilduuic ro|»irt»'. Da das Jour- nal, seiltet in Olx'ril.ilifii , kaum mehr als dem iNameii nack bekannt ist, so durfte dir Aut'nalim<> dieser Beschreibung nebst Abliilduo^ hier ji^anz am reehten Orte sieh bellndeu. NOVA 8KRAIMAIMS 8PECIFS EX ORrHIDFARLM FAMILIA. Serapias pari (/lora, tuberibns suhrotundis, braeteis llorc 8ubl»revioril)us, nfetaiii lahio supra basiu biealloso, trilobo, lobo niodio lineari - ianrcolalo, barbato, dependeiite , ptiaia ae(|uant<>. Riidix liilulMiii>a , tuberibus subrotundis libris supcr- iin|io^itis. Caulis iulerur trrev,, superne bultaui:ulaiuü , ereelus 5 — 7 pollices altus, fuliuäUä. 34H Fnlift TAfiimiKia, siriala, oMoii;.')) - IniuM'olaln. Ilrnrlrar riiltrar olildimr» - laiu rolatac, Hlriis longldniiiia- liliiis »aliirnliorilius iiislriirla»' lloriliiiH sulilireviurcH. Florrs |»arvi inoilori, fcrrim:iin'i , in spica laxa 3 — 10 llora. IVrigonii sotrmciita tria superiora trcs lincas rircUcr lon- ^a, iu ciii-iilliiin rondituatn, apicibiis lilieris aciitis; Rlrlis loiiiriliidiiialilMis saluraliiis roloratis. Oporrnla ronnala, acii- minala, pt-talis siilulnplo liroviora. IScciarii laliiiini siipra basin liirallnsum , i(l«Mi(|iit* snlratiitn, (rilolmin, loliis latcrali- ItiM iilttnsis rrrrtis, linviltii-. , IhIm) incdio liiioari - lanreolatu, doptMulrulo, pi'taloriiiu lon{;iludiiic vrl parum illis hrcviorc. Sli;?ma rüiiraTiim. Ovariiiin »)l)l(ini;iim , siilicnnlortuin, 5 — 6 lin«'as Ifumnm, snlitri(|iii'trMm, anunlis r<)«;tatiiin, F'lofTt Aprili, l\lajn. Lc^i in ndis niaritimis prope Pa- • nnriniiin a "Miiiidcllo. DilTcrt prarripuo a S, hins:ua L. sp, pl. 1344. lalifllo l>arl>aif>, linrari - lanroolalo rt prtala siiharquaiilc, dum illi labtlliim pst tilabinm, ovato - lanrpolatnin rt potalis lon^ius: - ot a S, o.rj/ß;lottc ANilld. sp. pl. 4. p. 71: laln-llo non tri- partitn , loliis latoraliliiis non ronvoliilis, lolio niodio non lau- e»'olato , non c:lal»ro, i\rc n(rinr|ii(> atlcnnato otr., raolrrnm haof planla dnliia. Scrapias o.ryf^iotth Bcrtol. Amoon, iial. p. 20*2, uü rcrlc notat rl. rollinins Fl. Voroii. 3. p. 29. Scrapias Lingua 1^. rsl. Fig. !• S. parvilluram cxliilirl. Fit:. 2. Flo3 S. Liumiac. MISCI FROXDOSI THES NOA I FliOllAE MEXICAN VE AB E. n A 31 P E BLANKENBUUGEXM PUOPOSITI. s i f l.'l 1. nAFxRlSONlA SOUARRULOSyL iirciilo adscciMlfiitc ramoso ; raniis infcrloribus nttouuaUs)| soporiorilms parum iiirrassatis siihliomoinallis; foliis somi- amplt'xiraulildis lato oMonj^o - ovatis oltl!<|m» aciiiniiialis, jiiiiio- rihiis siilniililVris, rnervlbiis, f|uiiMjiiios |t|ifato- sirialis , sqiiar- nilosis ; thcra broviscta siibrotmida obliqiia lacvi; oporrujo ex piano ol»li(jiic «Mniico -apiculaio. Intcr miiscos Mrxicaiios , tcrrofstris? 8iirculiis 2 — 4-pnlliraris v. floxnosns irroqiilaritor piii- nallm rainosiis, rainis infcridrihiis atloiuiatis radinilosis, su- prridiiliiis pariiin imiassalis subliomomallis, Folia sirritatc iiiiliricala, hiinicfacla patfiilia, ramuloniin siipcMlornm sqiiar- nilosa scinianiph'xlcaiilia lato oliloimo - nvata nhlifjuc ariinii- nala , jiiniora siibpilifna, nicrvia «niiti(|iiics plicato-shiata ^nt(•^,(•rriIna. Sota in raninlo hrcvi infra apirmi latoralis orrrta 2 — 3 liii. lonfia. Thcra sultrotunda (ilili<|iia laovis. Opcrciiliiin cx piano obli<|no conico - apiriilalinu. Calvptra band visa. Si'inina niaxiiua. S50 Diff.Ti ili /larriMitna nrcuntla J^|»r. , nii lialiitii rt ro- lorr HimiiliiiiA: rainis rr.issioiiliiis foliis mnjoribiis, rainonitii ^tupirionim s>|inrriiloHis , 'imini ilms siiltpilifi-ris ; llirr.i sub- rotunila ohli(jU(t hrci hctiu M' irlrris loniic (iivnsa. 2 . L K l C(H)() A ( /{ \ />'/'0 THh: < i. Thoca foliis pnirh.icUaJilnis imliisa lirrvissinn" |»«Mlirr)lala. liilor juuHi'ofi MtfxiraiiitM, ad ariiun's. Rliizoiua n'|»rns, siirrulis «rrctis fiirvalis uarcf ramosis 2 — 4 nollirarHiii'* inrraJl««'n1i«». Ftdia Intpscciitih, 'drnsa, «Trrta ' ovalo - luin -ol.il.i pliirirs |)li(-ato - striata riirrvia inlogrrriina. Prrichai'liiim fulia iMiila suiicraiis, v fuliis pallidiorilms lou- gissimis nii-rvilnis ruumliiiis , capsiilatn ovatam in raiuiilo lircTissiino lad-raii inrliiticiitibiis rousliliitiim. 0|M'r(-iiliim ro- niciiin iilili*{ii() - ro's liiliili. Calvplra ' curullata baai stramiiiea siuhmih- rusci'srcus glalir i. Ilablliis hcucttihtnlis Acinroidii paiilo trassior. raiui- fii--\i'<>ii>' il» omnihiH ilirra iiicliisa (livi-rsissima. 3. .i^OMODON l LEX ins, Swrculo ptMidiilo lonsfissiiuo ramosissinio , ramis (cretibi^s Iqrridis apjcc a(i('uua(is, l'uliis inibrioaiis lato-ovatis conca- Tis aruiniualis isiipprioribus pilifrris plicatis ijciuiiKTvibiis; Capsula ovata bri-viscla^ oporrulo roclo. Ad arborcs .McxicauoH nrndiilii''. ilabi^ii l,C!ikcac Jlcxili Sw. ncrodil, --üb «luo noiuinc slerilrin jum-, .ili bcuo .Srhirdf mis-^iim acctpi, sed a inii^^iM» Swarltiaiio fol. stiuiurrvibiis divorsiis. Tlu-cam ujiiraiu cxa- minavi, riijii-» |>lil(t* bei- der (liessl rill kleiner Bach, nnd all»' drei (icwässcr führen sicli in einen Fltiss ah, der noch 800 F. liefer durch ein grpsses Uecken oft mit staikeiu Falle nach Norden eilt. Um das Becken ziehen sich holie Erzjiorphvr- und Kalkjfehirge, östlich beiludet sieh hasaltisrhe Lava, welche auch an andern Orten hinwieder durch den Ivalk'ilein L:,edrinigen ist. Die Hadeanstali wird durch den Quell nürdlicli von» Bache vcrsorf^l, vermittelst Röhreli ötfor I Kanäle. In der Mitte des llofes lielindel sieh eine kleine aÜS^ I gemauerte OelTnun^, durch welche das hier -f- 45*^ R. keissc AVasBer nach den IJadestulien vertheill wird. Die Vegetation im llofr hat keinen liesondern Cliaracler; «lie IMlanzeu der -l'm*« '^ebiing kommen aiieh hier vor, nelist einigen, die wohl mit dem Viehfiitter hergehrncht wurden. An der entgegeng^8^tzton Seite des Baches im andern heisseu Quell steigt das Queck- silber anf -f- 46° U., er wini nicht benutzt. I^inige (jra:?ec wachsen hier unmittelbar am heissesten Wasser, ihre >Nnr7.eln und Auslänfer baden sich darin, zlln;iell■^t linden sii li dann >| einige .straiieh.irlii;»' ('oinposilae, Acaeien ii. *<. w. Das Wasser [ quillt rnhiii auf, wirft vi« I Bl.iseln'n, und iiberzieht dii- (legen- 352 Hl.inilr ihtil'^ mit urlMn aiiinT , llnih iiii( «cissor niiil ü:riiiu'r KriiHtr. Im IJ.hIk- iiikI an tl.)|lMii liinanl lirj^ni jrrossc Blorko voll l'niif:l<»iin'ial»'ii ilit"" r ni-iirii I''oi niation. Der Ivalk- sloin isl iu dloscr (i'i-mud voi ziijilirli hitiiiniiios , luul 'ji^'n-Ul lirim Zcrsrhiauiii einen iinirt'incin slarKtii (icrurh nach Sihwp- ffllehrr von sich. Im diesen ülFiien (^)iiell sind kleine IMiil/eii, deren Wii>spr zienilirh warm ist, \N aNstrh|iiunPU liefen darauf nnd rinise Wanzen lebten darin. Am Boden des heissen \^ns- sers finden sich grüno Alicen. Die Se»teu des grossen Deekens sind an vielen Orten «anz kahl, siidosilirli vom Diirfehcn Amo- ja'r Wurzel zu Tage faustirrossc iCuol- fen , Woraus die Zwciire hervorwarhsen. — RELIOI lAE SnillADERIANAE. L>'nter dieser Uchorsclirift iilicriicltrii wir hiermit tlieils eine kurze LoIiPiislioschroibung: dos vorstorboiioii Ilorrii Hofratli Sclirader in Göttingen, theih einige von domsellien liindr- la-^seiif, leider nirlit vollendete, lint.inische Arljeileu, welche wir jetlorl» liel)er unvollendet, wie sie sind, niidheijen , als durch eine neue Bearlieitnng ihrem ganzen Wesen nach verän- dert gehen wollten. Denen, die den eifrigen und genauen Forsrher hochachteten niul sch;i(xt'Mi, sei die<5e letzte Cahc jfcwidnet. II. A. S c li rüder' s i^t'ljciishesclircibuni;. Heinrich Adolph Hihrader ward zn Alfeld inillildes- heimisclien am I. Januar 1707 gehören, er iicnoss den Selnil- uulerrifhl zu Ilildesheiin und hezog 1789 ilie LiiIm i-il.il Ciiillingen, wo er liis 1793 die medicinischen AN issiMischaflon studirie, und 179j zum Doctor niedicinae promovirto. Im Jahre 1797 erhielt er den Titel eines Fürstlich Ilildesheiinlsclien Mndicinalratlis , wurde d.iranf Privatdocent in (^Illingen , und ! 1803 ansserordendii her Tiofessttr in der uiedirinischen i'"a- enltät, indem ihm zuuleirh, wiewohl liofTmanu noch I'rofcssor ii . Ordens , und starb C9 Jnhrr all am 22. Oiiohi-r l^ÜiG, na(h(|«'in er 35 Jniirr liin- dnrrli dan I)ir<-rtnra( drs liolanisrluMi (iartcus lifkl*Mdc*l , nnd 40Jalin* die hotnnisrlicn N\ issrnsrliaflfn an der (ioorpia Anan- -Irt pelrlirt li.illr. Dirs sind dir Han|tt.ilisrlinill<' aus drin Lpln-n Sriira- •IfrN , ans rinom Lolirn, Mrlcln-s mit d< r ur«»«.!^|i'n IMlii-hllronc uud in unalilatisigrr «iHsrusrliafdiriirr Ursrliaftii^nns; m'fiihrt, ganz don .luvrrtraiili-n InHiiiniru, d rinfarhf prrogr|(«> L<'lM>nHMi'i.sc und sur^saiuo Diiit snclitc fr sirli Kolrhru { clit-ln zu rntzirhtn. St-llist in dru it>(zti'n Jalirrn srincs Li-Iipns stcijioi i«« -«irli nuth sein FIciss, indon» •T dir Stunden nach Tisrlie, in \sf|iiic:i vr sonst zur Frlin- Inn-x «'inrn Spatzirrirang ilnnh titiiti-n in Verliindimii tral, iiinl siel» von allrn Seiton Ilülf^inittel und Noli/.tii zu vfiMiiafifii wiissi-, aluw niirh ir<'rn wieder allen denen diente und liehiilllieli war, die sieh an ihn wandten. So konnte dir botanische (iarten , d«r uuler HofTinann's Lei- tung' si'hr herahiiekoininen war, durch ihn, niilerstiilzt von den beiden tiiclitigon, einander l'ol::;enden (iartennieistern Fischer seu. et jun., tou «leni-u der letzte auch Schrader nur kurze Zeit iUcrlebt hat, einen (irad von Voljkonimenhi it errricjien, der diesen Garli'u zu einem dir ersten di'rartiuen Institute Denlschiand's, ja Europa'», eriioh, ansa:ozeieIuiPt nicht allein durch die .Mcnf^e der kultivirten (jewächse, sondern ancli durch die Sieherlieit der Bestiininunp;en, durch seine zweckniässiiie ICinrichlunjr, so wie durch die ^lensre der ans ihm neu her- \ (ir^rehenden und in iliru zuerst kullivirleu (iewachse, iiher wel- clie, so wie iiher «leii iianzcn Reichthutn des (iartens die jahrlich ausi:;e2;ehenen Saamenkatalop;e ein fortwährendes rühuiliclies Zeu.2,niss ^alien. Lud nicht allein in wissenschaftlicher Be- ziehung frewann der Garten unter siiuer lA>itunir, sondern auch an Ausdeliuiiiii: und Au-^talhinir. In früherer /eit auf den Theil innerhalh des Siadiwalles beschränkt, erweiterte er sich ni'-hr und mehr auf der ü;efj:enüberlie;»;endeu Seite desselben, uanuMilli<'li wurde unter westphäli-^clier Ilrrrsthafl der->c|lie naeji Al)i'nd jiiu aus^rcdcliut , und in neuerer /eit aucji i;en Ovicu erweitert, naelideiu vorher der in cini-m andern Sladl- llieile be|en:ene ökonomische (iarten eiufrejjanu;'!! war. Der Unifans und die I'anrichtun2:, welchen der (Jottini;er bolani>iriie (lart* n unter Schrad<-r',s Direclion erhielt, zeiiit aufs di-ut- lichste die von seinem Na(liri»lü:er herausü:eü:ehene kleine Schrift, welche von einem (irMlldri-^se lieuJeiict ist, l)ie l'll.inzen wa- ren nach dem l^inm-isehen Svstem iieordnet, doch war auch eine Anla;^e nach natiirlieiiein System vorhanden. Siraucher 23^ S66 uaNa>i<«i'r|illaiic«'ii unr rin«* it<>fii>iHir Loknlilal aus- rr«4'hi-ii. AiM-li ili«* Kiillnrxpw.irliso wirrn liPriirksirliliKi, iiiiil nnrk iirurr*liiiz-i \viirii«-ii AiiI.i!;rh«>r Ijolirrr tr.it rr znrrAl iifln ii IlalTmanu nii|\ rinnii iliirrli sriial/liarc ArltoiliMi lirkaiinlrii i:«i»tvolliu not.uiikrr, ilrssrii ninhTWi-itim' Nvisiin- een niirr auf mmmp aiii(li(-lir 'l'liali^knt niini slori'iiiifti l'^iii- fluss nii<«iilil<*ii. Srlirailrr's I'.ifrr, < •••naiiitrkoil iiiul l'üiikllirh- knl fülirlPii ilim l»al«I cttw crossp ^Iriiif«* Ziiluirpr hrrln-i, iiiiil rr rrfri'iitr sirli furlifaltD'udrr rin-ilnaliiiic , woiiii uloicli im Allft>>mriii<*ii (Hp LuhI für .NaliirsliidiiMi iinii-rdiiiifs jiiMiahin, •Ulli in-lirii iliin aiiflrctfiidr jüUiriTO DiMTiiIni iliiii riin-ii TImmI drr Ziilmrpr riiCzi»::i'ii. IiHt seinen Srhiilprn liplidcn sirli fiflr, dpfi'ii Nimrii s]i.il)M-liiii als aii'-^zp/firlui 'ic Itolaiiikor, hI« «rli.itzliarr upiiaiiiil xninirii , und znm TIk'iI anrit «U nkndpmiorlip l.fiiipr nirli ans/.rirlinptiMi. Soino \ orlpsiiucen nmf.iiislpn dip nliurnipiiip liolatiik, dip Anatnnüp und Plivsjnlo- pir dpr l'llanzrn, dip Crvploäanini. dip !M'-di7.inali!;('uiirJiso und dir IMiarmanilo^ip, für wp|r|ip pr rinp piüPnp Sainniliin«; ho- i»nH«»j ,piidlirli anrli dip okonamisrlip und I'orsihotaiiik. Dor rriche (iarirn untprsliilzt" dipsp ^ nrlp«4iiiii:pii diircli Irliondi^o Ansrtianiin::, nml liplfrlf im Wint. r, wip im SttniniPr Hloff zii ito|.iiiiHrkr-ii I)i-m((iis(ra(innrn im llnisaal und im (•'aricii. Ex- rursionpn • w.ilirpnd der Mrlioni'ii Jalirfs/.t>ii in di-r iii'lijirhpn l in?p:?pnd (iniiinaPiH li.iiilii: anisfpfiilirt , auf iNmuii dpr LpIitpi- ••piUPH zalilrpirliPii /iihurfru riistiir vor-m'^clirin , und iiiitfi- wrs<» odpr nn KPJpvpjii-n Oilt-n aiiTiiluMMl, sii li iiln-r lÜP pr- fnniloapu l'lKuifpn aiMlirns, rrliipld-ti ausser dpiii eiseiiiliüni lirh>'U liUrriH,e, w a'* «Iprifleichcn \uslln;;i' immer ::e« iltren. 257 iiDch iladiiri-li «Miicii li(>;(iii(|fni \Norlli, woil man »iiss|,. ^ «l.i">s Sclirad»T sirh jwmIi ^aii/, ln-soiulcrs mii der I'Iim- \oii Dciitsrli- l.liids Gewächsen licschilli:;«' , mid ilmi lialicr riiir bi-stnulcrs gpuaiic, ins Minzcliisle oindr niifiide Konnlniss dorsollu'U in- wohno. Um seinen Zuliörorn bei den D«Mnonstrationcu der IMIanzon srliarf betrrcnzte Anscliannn^^eu der einzelnen Arten lii'i/.ii|(rini:eM , |»llei;te er oihrs an Kxeni|ilart'n , weiclii- niclil geei;;net waren , die liervorsleclienden dia^nostisciteu Merk- male rein nnd nn^eiriilit darzustellen, alles das zu enlferai'ii, Mas die entsejieidenden Cliaraetere lieeinträchligen kijuiite, und er nannte dies ,,i»strncliv machen." Diejenigen seiner Zn- liiirer, welelie sieli iliiii iiälier zu stellen InMniilit waren, und ^elion dadurch Kiiiid p:ahen , dass es ihnen mit dem Studium der ^^ issenseliafl Krnst sei, lud er von Zeit zu Zeil Ahends liei sirh ein, zu welcher Zeit ei- auch fremde (ielelirte, die sich kürzere oder liinü^ere Zeit in (iöttini^en aiiliiielleii , Itei sich zu sehen pllejjte. Eine leichte uunezwunajene 'wisseii- schal'tliche Unterlialtuii!^ und ilie Ansicht interessanter Neuijr- keilen, liesouders aus seiner Sammlunu,, helehte dann i\*'n versammelten Kreis. d'riissere lleisen unternahm Schrader nie, sein auss;ehreiletrr Hiiefwi-chsel und sein (iarlrn niussteii ihn) diesellini ersetzen, kleinere Ileisen in sein \ alerlaud und ilie umlies;enden uäherii (ie^iendeii hat er dai:c::cn (ilter an- gestellt. Si'lirailer's >Nisseuschariliihe Ailieiteu t^a^eIl das (Jepraj!;e einer sehr ireuaiieii neohachluui;" an sich, und /eiehueu sich t'n, Asio rs ß-ffnndeu ward, nh /nsätzo und I'!rt;:tnzuniit*n zu TcrsiicIiiMi, udrr rar nnr das Hanzr nls Mairrialicn zn rinrr nonrn Arliril }u l)i>nnta(*n. Fast all<> srini* Arlx'itcn liczichn sicli auf die ütstmiatisrlip Dotanik , lii lern kritisrho Ausoinandcr9ctEUiis;p|i srhtiitTiafpr Arl«Mi , (üattnnmMi nnd GnippiMi , odor Bosrhrcibiin- rroii iHMior oder wtMiiir ci'kannter IMlanzm. Hi-i den Freunden und (irlehrten seiner W'isspnschafl stand Sclirader in lidher Arlilunc, obwohl es anrii iiini nirlit nn solchen felilto, wpI- rhe ihm niiHsuiinslig waren, nnd niancjie seiner kleinen Fis:on- thiimlirlikeiten hospöllellen nnd sein Verfahren bekrittelten. Da e< indi^ssen nnmoL^lieh ist, alle zufrieden m stellen, je- der Aufordernn^ im Leben zu geniijren, so sind solthe Wider- sarher als ftwo-s Allgemeines nnd Unvermeidlielies bei jeder ofTenllirlieii Stellnna anzusehen. Die (ielejirteinvelt bezenrte ihm ihre Arlitnn!^ durch die Aufnahme in ihre gelehrten Ver- bindiinaen, unter welchen folgende ihn als ^litülied nannten: Die kon. Societit «ier \N i>senschaft"n in (li)ltingen, die Linni>iHrhen (leselUrhaften in l'jiiiadelphia, London und Stock- holm; die pharmacentiMchc in Sl. l'etershurz; die (iartenhau- (ie^elNchaft in I^ondon, die Akademie der kais. Leop. Carnl. der NatiirforHcher in Mres|.»H , die Akademie der Naturforscher in .^Innkau; die phtsio^^raphische (iesellschaft in Land; die \kadrmie der \\ isseuüch. in Ilaarlem ; «!ie (lesellsrh. für die vewnmnileii NalurwigsenTh. in Marbnrir; die inatli.- pIn sikal. (i'e«<-||>rh.itl in Erfurt; die Akademii' der N\ isseasrhnflen nnd Kiiiisir in Alain/.. — Frennillulied war er \oii rler M'estphiil 359 (fcsollscliaft für Phnriuarii' und Na(iirkii)i(l(>, dir luaiK. ukoii. III i'olsdain; der iiatiirlorscliiMidni in Horlin; der iiotaiiiscliou iu Heiden. s 1)11 ri;; de.i vatfrlandisclu-n Musruius iii lluliineii; der urtteraiiisclw'ii Grscllscliafl für Nalurknade, der nolurliistor. in Ilauiiover; «Irr pliysikaliselieii in lldstock , der Gesellschaft für (jlartenliau in Braiiiiscliweig. — Kndlieh korrespoudirendes IMit- lilied der piivgieal. (jesi-il-iclialt in Jena nnd der Akademie der NNissenscLaften in ßerliu nnd Amsterdam. Sciirader's Prlvatleljcn war liüehst eiiifaeli, nnd sein Ura- fi;anif nnr aul eintMi sclir kleinen Kreis beschrankt. Erst sp.ii verLcirathct, brachte ihm doch diese Ehe, welche kinderlns blieb, ein hiu-bst freundliches, ihn beglückendes häiisüeJM'S Verhaltni>^s, dessen Andenken anch in dem Herzen der ihn i'iberlebenden Galtinn nie erlöschen wird. Stets gewohnt, von früh \Iorjrens bis spät znni Abend lliätiii" zn sein, arbeitete er in den letzten 3 — 4 Woelien vor seinem Ende so anhaltend, dass ihn die Seinigen oft an seine Gesund lieit mahnen muss- teu ; bis er dann 2 — 3 Tage vor seiner Krankheit sehr ver- uniim erziihhe, dass er in die Gräser auch Ordnung gebracht liabe. Seine letzten Slnnilen begjeiieien norli die Gedanken an seine freundlirlien Lieblinge , denen er sein ganzes Leben hinbegeben hatte, deren Studium ihm Arbeit und Erholung, nnd die Hefricdigiing seines l^ebpus gewahrt hatte. Friede mit liim nnd seinem Amieiikenl — NNas ans Sehradei's lillerari--ebeni NaihlasN der l)ekaiini- inacjiini^ «erib ersrliien, ist in den nachfolgenden lljatli i ii «Mithalten. Die |»e>rlir«'lliiiiig der biasili>elien ( '\ perateen b.itle er nnvolleiidet zuriickgelasseu , sie wird ans der» llofratb >tiii Martins Händen vollst. indi:^ hervurgelin. Die ilearbeitun^ dn lielMMistreilien, \uii di'ueu er diireh Hrn. Erkloii dir >oii dem selben am Cap gp«auimclten /.ur Uenulzuug eilnelt, wai iheii- H60 »ri«««> hrgoniii-ii , ••iui«f Trtfflii mit AIiImIcIiiiiucii wari'ii JfPSlo- rkrn, rinisr nfHrlirriltuiiprni nkizzirt riitwnrfrn, nluT an riiicr Yrrbindtinj; (lirtrr Mali'rialicii f<'lil()> rs nnrli diirrliaiis , und »If wiin« niirli nur dnnh n»*iio limarlM'itiinf; iiml V»'r;;lrithun2 miJ «pinor S.inuulnim; inöjrllrh ftouordcn. SciiiP Irlzte Arl»«*il: iil»-'r die (fr.i«*or, Itr/.iflit sirli , wir ««s sclii-iiil, auf dii* 'iin (iol- lins^T liolaiiisrhou (taripii Knliivirlcn , v«rlrli(* nach scin«>r An- >irht mit rirhiiitrr Svnonvmio viTjuMchnct wordiMi. Die boidfn orsfr« Arbeilru iil»«T i'liilad)-||i)iiis und IIcrlnTis .sind fast fertige .^lonoprrapiiireii dieser (iattiiiiS'n, dmli liln iti-ii ihm iiorh rinifcc darauf lirziiclirhp Formen leltrud zu oiilersurbcu. Di** Arbi>it uIht die Curnrliilaeeae ist ^Iciciisam nur ein Kntwurl' oder Auf.inv in eimr Mituoprapliie diest-r Familie, fiir welrlie er meiicen* I%ini<'lnhril<'U sriinn brkaiint machte, aurli die Capi- «rlii'n m-Iioii liearbeilrli*. All«* /usatze, wrlclie mtibwendi^ erarhtrt ivurdi-n, sind durrh Klammi-rliakru eiuffesciilosHru [ — ], Honst ist an dem M-'pt. von Sriirader nirbts Teiäuderl , mit An^n.i ni'- di>r Stt-jlun^ der eiu/.rlnt^n Stiirke, indem nämlich dir «periellrn , weitUufliurrn Ausfiilirunijen , üesehreiltungen in «lie n)l7<'mi-in* •lulosa. h>t.uiiina odintiila. Harcac 2-raritis 3-.spcrinai' (rx aiiurUi inonospirinac). Herbert!* IK". • Ramult ßoriftri cincrascentf* ßorc» coaetanei^), • Vcdiinctilh mult ijluria rarcmonin vei nirijmhosia^^). 1. />'. ointilaltt , r«is Uigcl. II. /io«/. II ib. in Aini'rira bofi-ali. IIuImIiis li, vul^artH. l)ilT«rl: 1. Uaniis florifcris tcnuioribus uiititnlibiis (iior crassior. ilr- llrxis 1. rciurvis). 2. Kaniis juuiuribtis stcrilibtis (crncjlioribiis, 3. Foliis iiift-rior. raiiioniiu lniiiriorilnis oljovalo - obloii::::!«« (aiiis elli|itirn-oltlong:is), paulo eviilpiiliun riispidnto -scr- rulati><: lloralibiis (!crrpsnntibus, iit summa siiuipoll. vix Slip prent. 4. Foliis raniiir. st'riliiini obloiis^o-OTalibiH iioc lato-ovatif), oblUHiusciilis t't H«*rriilaliH iit iii tuli^iiri snbspinulosn- 8frra(i.s. ' In U. lulgari Inxnriaiitr folia cjiisil. slalus nonnisi scrnilata sunt. 5. Foliis r.iiiliii. inferior, luuuiiis prliulatis pli'nMni|iir (ib- lonco- rllipticis , r>ii|rmius srrralis, in inxuriaulibus ^ipi- nuln«tn -ilrntati-. 6. IVtalis llavis ( m r .uiraiiii.ir.), apicr iii.i::i> niinn->\(> rrc- linlatis, rarius il)-n(tnilatis. *) Ut In rcU'ini* in |ir(ioluia nudioircin (lcNinrntil>u>. ■ •*) n. ii*p.il«*h». 1835 Uor. po-t >inrn9riii cl rcli<(. (Juilc |'ru|>tcr 363 Folia inuovntioiiiiin infcriora 3 pollir. r. intiolo Idiiir.i, l'/.j piill. lata, liiiir iis it/I;X(ifis sviiijuT aiiLMisliora, nijns foliii 3 jioll. l«iii^;i, 2 |Mi||. lata, rDtiimlaln - ultliisa. Berlu'ris e\ AuMiiia fiiniu nibi«» «x II. IN-ln»]». oli folia raiiior. st''ril. basi aiii; ii^iticira r( ^|iiiiiili>->ii - >>iTrala »-adriu cum crt-nulatit vitU-tiir. 2. lt. /iirt'tld, foliis clli|iliro -oliliiimis uliovatisvc !ia> , sarpitis nhloni^is scd maf^is iniiuisre rllipticis, noniiullii ovalllMis, niiicroiiaio- sormlatis (si-lulis sciiipcr uiiiiorniiis ar in vul^ari)^ ni- lidis praei'ipne sulilus, — lloraliiius pl('runic|iie sulicariiia- lis el apM'i» (|iiotiur roiMirvis (<|uod non in vnli;ari, rnjus folia laliora et lircviora). — 2. Fiijiis iiin(i> .ttioniiiu (nat(» - ol)Ionp:is: inlVr. Iia^i altr- liuatis; sn|)«'rior. Iiasi paulo iatiorilius (nee ovalo - cllipli- ris ut in lub^dri). Folia lon;:iiis |ictioIata vidcntiir in unnii .statn. 3. l\airiiiis fdlia "-iiliai (|iiantil)us: prdic. li lulilVr. patniti - divt'rf^t'nlilius. 4. Florrsct'ntia praoroci(»ri. 5. Folior. d'Tol. rt dfjrrl. prarror. Ariilci lufdiorrc««. Hacrae vnl::ar. Imrli-imi'^. Innovat. racriui ((|iiandi)i|nr ocriin.) diiplo |iiiii:iorr^ (1833). 3. //. i ul^aris , foliis ohovalis fl uliloii;;o - oliovati*« (cl- li)>li(-i^vo) liasi cnucali^ cuspidaiu- sernilalis .')Ulilu.<> ulAiivoron- liliii«, rnri-mi- folii^t loii'^iuriluis , |ir(.ilis iiilP&Prriiui!«, bncris rllipliri^. lUrheri* i ul^arft Ijiiii, fi .nerofina, bitte, miniatit - rnrcittfix, W. vulf^AriM la tifoli.r, friirlii majori (»Moii:io »itiiipn'sHo (|*.illi(lf) riiliro. Duli. Arlxir. Friit. (I.iv. 1 - 12. i l. ()(). liiKilii Ii.nni ili^^Imili-^ , tiI friirf. rolor«' dilT ; i.niittli i>(iii\.iii, iitiu'-^, m.iuis Tri miinis flr\»iosi, j.iin piiuia .irsialr i'iMiiiTnndfm liruiint'sn'nti'in dfjiririilrs rt tunr all»i«li. — InridV.Uiones per af^itatrm ,.\ ip'«a radiri" rl a raiilf prov«Miinil<'s siricli, 2 4 pitl.ili--*, viridcH, apirr rix piirpnraHrrnlr-« , ^iluplil'l■H, allrnt auno ranios i'iuit- IrntoH , <|iii >tiiliM-i|. anno (lorrs prolrninl. Spina»« miMlionr-i , 5 — 7 lin., in Xf^fi. pl. snliiudc fcrc pollicarf«), triparliCar; rariiis «i «luidmi nouiinlla«* 4 — Spart., infiriora titsus rrlli-xa««; rainnlur. (Iloril. a«- steril.) nrnoim ininorrH, Hiiliiriparlitar* , a( apiro frro 2- 3 lin. rt sinipl. in- Trniiintnr. Fnliiirnm laHrirnJi r< mitii. I'rilia sii|iia opara, sulmis i;lan- rr^rrnli», in priioliim (' . ^m:\v IniiTil.') drsinmlia • i.ininlornm 365 florifrr. mcmbranarra, [»nllicaria ot loiiniora, obovatn et oMoucn- obovata, mimitociliato- s«rnilala ; rariior. friirtif. niajora, cvidm- liiis riliata; innoTatioiiuin 2 — 3 pnilicaria, «lliptira, alia ora(o- rlliptira, ha'^i ciiiiraLi , niiu»!»' rilialo - srrrulala. — Venac pri inariac siilitiis prniiiiiinilos. — Solo iiinhroso variat foliis long, prtinlalis. potiiis rllipiiro - oMoiijris vi ar'Tiite serraiis, niiuiis lamcii ar in Hi^M-l. Haromi 1'/., — 2*^ pniliraros nntantps: friirtifori pm- ilnli , prdirpjiis pa()*n(iliii<«. — I'rilic«'|li inferiores Inn^ioro'* (4—7 lin.). ("alicina foünja 3 cMcriora swlutv.ila, ciiani ohlou^rn - ovata: rolicina 3 inleriora oliitvata, nnin» paiilo majori. IN'tala siiltmliMido - olinvala , inliücrriina. ()\.iriiin) ovato - «•\ lindr.irniin. Barra«' olilmi^ro - cllipticao , rdrcim-ac, toI |>rnina (t>nnis- «ima Iprlac. Color ramornni pallidc camsrcnti - lirunniMi« n( in Cassia lanrf'laJa. f'nr. arrofind >. .sy^rr/os« .ili a difTtrt: allilndiiir in- Aif^niiiri, foliis, liarcis niajoriliiis filipliro - oliloiii^is , niinialo- rorrinoi»», »n*ius iiialiirfsrcnlilni^. I"Ir.if. i^ licpiis N'.irr. cnlliira pr. orn. ]»raclVri n( in ' Hm Jacquini et lii.vijlnrtt. />. fr, allio Ünli. Arlir. trul. I. 52. SM I rt.*prrma ii. I- «•«!. ü rli. a|Mri'nii in TrnnsilTaniA lotlfl, nnllrni iinn «J H- «P?*". IIo^l rrlVri-mla. — i'iiltiira, lorla Rolo Irlilturi in »iil;'ar. slaliim Iraiisirp viiirtiir, iil s|irriiinlir il, \ iiiiloli. I ^ iiuilnr. / arr. duhinc (1X33). I (ir, uhUtn^ttta — dillVit al» « l"o|. niiguslinriliiis olio- TAln - oltluiiuis: caiiiinis »rriurihiis nispidalo- scrralis. Vitr. obot atn - oblnnf^a — fdlia lorc praoc. vari«'l. ra- ccrai hiiluoryiiilKfi ; liarcac oralo - oIjli)iijrar , saiip;iiiiieao. far. micrnrurjm — l'olia var. «, rarcini paiilo Nrr- viorrs ; piMlicnlli sii litlitiTg. ; haccap minores suli{;lo|»oso- olli- plirAe. /'rtr. miirriiarttntlia y liiiiiiiiinr , *;jiiiiis validi^^. (iii»;s, Flor. Sir. y. 4.'i'J. in nrniosis ilatinr. I'iiia. — ii. I. j»r. ilii- bi« Ii. aetncnaia Pn"«! p. 'JS. I?. tult^avi* ihcfica (15. iltrrira S|)r.) iliv. ^p. vidctiir. i IJacra«' vtr«* violacear in niilla liuUicctt llort nnr|nam{; inihi Tisnr, ncr taics rofcrl IJ. »iolaroo friichi Duli. Arli. Frnt, ' I, .00. — i'riMiil (liiltid ad aliam alF, »^p. n-IVronda est. 4. II. macracantlut , fi>|. ovnlilms oliovalisvo luisi v\i nralis pi'tiolatis (>nl>romnt. ) ruspidalo-scrralis snblnn glau cP8i'furtl>us : llor.ililius nuicronato - sorrnlalis, racomis folli (Inplo liiuxiiiriiins nntantilnis, prtalis rniarsinatis ; suliPiQArgi natis iiilt'irri-^vo : harcis ovato - rilipticis p|Iiji|ii*isve (san^;iiincis lli tberis muctucantha ( p u-^vlvanioa ) U. ex Aiflorii" 1830. — Florci rum Tiilü:ari rt alTinilins ; Inirtns matur. fine SopC inil. Orl. — Folia aiil»* vnli^amu dccolora «l diridua. Frnlrx 4lo aiiiiti -atus Iripcdal. allilndini'*, ramosns ; roi- lii (■ yni^aris. Ilami pali-nli's, rainnlusi, iiuii ^ir^rati: llorilVri cicrJi, loapiorrn iRTitrr rrcnf\i. 367 Spinae c.iiilis inlVr. part. rt nl iiinovationnm valida»', H — 12 liii. lon}5ar; ramoruiii lloril". Iiroinn-s, loiiuiorcs laincn üs dccUnalac et mnrrorarpae. Folia 1' o poHic, oltitiimo- ovalia ariitiii»oII.), jiiMaiilos. Flores vuli^aris, petalis rniarj;inatis, siilipiiiarginalis et iiitcgris. Bacrae 4^/.^ — 5 llii. l(Uii:ae, ovalo- cllipiicac , aliao »•!- lipticae (1832 siihMiiiricosac-ollipi.) saiiiiiiiiicao. Sti^ima plc- nimriiio siilisessile, rariiis scssile. DifTorl a li. (Iccb'nota: 1. spiuis Talidioiiltii-^, 2. roliis pl(Tis(|iir ovaliljus, ovidoiilius et l'n'(|iii'iiliiis scrratis, 3. ramis nnii viri;alis, iicc dt'lli'xi-^, 4. Iiaccis ovalo - riliplifis , diipit) lere iiiajiiriliii<, ^aiii:iiiiiris. Slimn. sul)s('s-. DifTcrl a H. jnnmicarjia -. 1. spinis validioriliu.s, 2. folii<; noii uliloiii^n -ovalilius, 3. Iiaoris o\at(» -elliphris , sanuiiIiK'is (ni'c iiiajnriliiis, ulo- Jmiso -rllipticis , palliili- ('(Mciiici^, stiüiii. siili'^c^sili Icrinin. Diffcniiil : />. dt'Jliwd , tiKirrnni/i/lm ^ t/iiiriixarjui it milis a li. iulf:;ari ol la.xijlura piarici alias nolas i'oliis dii- plo iVre niiiiorilitis et piiiin ilcroldr. »l dcridiii-^. 5. />. la.ri/lttra . loliis nnicifninii - oliovalis in prlioliiiu Uiii)iorrm attniiialis nispidato - sriratis siiliiiis ulaiirrsriMili- Imis: noraliliiis iiiiiioriiiiis oltuvatu- uliioii^is i'ciiiole Herriilatis, 368 rAcemiH plon^aliA laxi» {»rniliilis, |Miali^ Kuhiiitegorriuiis, Itaci is oblno^n • •■llipliri'* (liitHidt' sAliuiiiiMMs) (salin Atr rnrciiicis). Her her in ta.vi/lora Sclir. I{, r.uiadciisis H, Vinddl» s. Srh ad ha^iii dfclinati. Ilami iiiiiova- tiiiniiiii pallidi' saimiiiuci. Folia ranifa iiilVriora sfriora majcira, ciiiii'ij'orini- obova- la, in iK-tioIiiin |iiii':inrriu drsincntia, alia maifis okuvata, •«••rralii - di'iilala (iiiprini. v«'i;iMior. plaiiiar), drutiluis ciisj»itla- li>; llorilVra miiiora (»hovato - ()I)I(»n:;a, |iarr»> scniilata; raiiutr junior, sprioriim r raiHH {»rovcii. pariirr nt in satiguinca vi lul^ari p.irri' mti iilila ; iiwKivatioiiiini I iln - «»vata, roindlP ' scrralo - di'iilaia, i|iiod imn in tul^uri et hiijiis vai r. Folia siilidis iniiiiis glatici-srontia ac in 1). viil:;ari saiipiiiiira : folia iunovalini). rliani niiiiii>< •;laii(-a ac in illa. ; Uart-mi rionuali, la\i, jicndnli ; |n*dirollis ri*niotioril)lis rl < loiigioriims. « Pi'tala n. vnlü:ari-. ' IJarrae lonjriori's, pallidf »^aiiuiiiiniM.' ; ("^'/^ — ^ ''"• ''»'•- pao) (spriiis satiiratiort's . Aiiliiniiio (m. Ort.) folia ranlina «nip sdn'f^uincdvi dtculora (t iihcsci-nlia). a li. vulgär i san- ^uinvii isitur diif«'rl : l'iil.is ramor, inlrr. niajoriliii«» rnntiloiiiii - ohnvatis in jir- lioiiini liin;;in<< atii'Mualis, potins si-rralo- diMttali«, anlninno rn- brsrpnliltns ri prinn doriijnis, ful. Ilor. alilrr form.; raremis dpfl«>xi8 lonsjiorilius , siriclc pnidnlis; pcdnnr. latior. ; frurlifi. major. pallidioribnM. 6. II. dertinuta ^ mlns olupvatfi - ohlfinuis et oltloii^o- ohovalis lia».i ninr.Jlis ( lonuo polioialis) remoln mspidato* HPrmliK siilthiM slanrc^rcntibus: lioralilnis Krrrulalis, raremis 369 'oliis diiplo lnnu:ioriliii<) iiiitniitihiis , pcialis rmar^innliH, baccis (parvis) ffloljosd-ciliplicis (pnllido saiipmincis). Herberts dcc/fnato Sehr. (nt-rl). sinensis monsp. viri- dis 1832). Flor. (Mitu lul^arix UwvX. Octobri, riiilfX 3-in'(lalix, 4l() anno priino lloroiis t-t fructpsccns. Canlis cortir«' qiioad siipcrricioni tt i'olorcm vutgari similis. Raiiii llorilVri alhidi virgati, laxi , frurtilVri dociinati: iiiiiorationiini piirpiirasicntcs, aiitiiinuo fiiscpsccntcs, dein cpid. drjiricnlos. Folia (ranior. Iloril.) pollic aphi- dilins sai'pius inacqiialia et mairis vcl mintis rovointa), in potioiiiin longnm (f'olio (amen diinidio ininnrein) altniuata, olitii- sa, remolo nispidalo sorrata nia^i^ (ainiii in adnltiorilins, sii- 'pra (sai'p«' suhconvcxa) et latto viridia, suhtus clanre-^ocii- lia : rnmor. junior, et Innovation, ürmiora, paiilo inajora(P^o poll.), saopc oljovato -oliloiiija, eliain oblonL-^a, oltliisiora in pt'tiolum hn-viürcni dcsinoniia, intcüorrima; iiiferiora inno- ratioii. sorratiiris iifuniiilli^, rcniolins ari::n(<' sctoso - serrata, antnmnaii It-inpori- ( impr. si j:e|n (aria) niairi-; m| minus rubcscnnt. Spinae trilidao, modo nifdiorrc^ , modo «S — 10 lin. lon- gae ot firminros , vi bor tarn in Ilorif. qnam sjorilibiis ramis. Raromi bipollicaros rf nllra, fnlüs llor. diiplo |onjri(»ri"<, DiitanteK; prilirellis patonlÜMis, frnrlif. mm prdiiiMnIo dnnnm fan^uiiiei^. — Kar. frurtif. prndnli. Florcs im/j^^-ci/'/s- paiilo niinnro^^. I'clala <'marc;inala. IJarra«' parvno , raiins majorrs (c;loI)oso - cllipticap, -nli- |»ruinosao) pallidc saiii:uin«\u*. Differt n U. ccrasina : 1. ramis llorifor. albidis, Ur Bd. 4 ^ Heft. 24 370 2. iolut InfTioribU!» , apir«' rniiiiis olitiisis, iiiiuiiK scrriilnlis, HrriiM liriiiiorilMis «t i iilifsmililtim, 3. rarnuM i'ol. iltiplo loiiiiiorihiis , ab iiiitio tiiilaniilnis, 4. barris ulnlioso - tlli|ilin-4 , diliitini iltii<4. Koli.i ante viilcan-iii ilrcidna. l'riirliiH «|iioi|iif aiite laxill. inaliii i'mMiiit. 7. lt. mnrrocarpa , \o\. oblonsfo - (»valibiis in itrliohiiii liiii^iiiii atlruualis nr^iil«* riis|Milnlo -sfrra(i'< Niibdis ulaiii-i-sr*Miti- ttiis: iluraliltiis st rriilatis^ ramnis fttliis luii^ioribiis nntaiitiliiis, pcLilis rninrfrinntis , barris uloboso - «>|li|iliris ( |ialliil(> rorri- iiriH) (llorrs inajurrs ar in iln liiiala). Herberts marrucarpa Srlir. H. siinMis. moiis|ir|. jrlanr. Mor. riim luff^iiri, innli'^r. aiitf Mll^arrrn. Friilt'X o •^tiiiiii. rdiiral. <|iiarto aaiio triprdalis rinilfr alliUidiniH rt |m. Unr, rl Iriul. Caiilis t'l raiiHMiiiii larifs, siiporfirios rl rolnr iit in i i/l- pari\ florifrri rliain albidi, innovalionrs tanirn pni piiiasmi- U"i. I»anii trrrln - |Kil' (lu.iiinn praccondcliiim «'l cjnsdi'm .»lliludinl'J. C.Tiilis ratnosissimii'^ ; cortic»' iil cl ramniiim \nl^ari si- n\ili. - Spina«' diani ramornm florilcroriMU lonsinrrs, trili- (I.'io (livii?. iniorm. 8 — 10 lin.; inlVra»« ««pinao l«"!«* pitllic.tn"«, 24 ' 372 ri^icl.ir, ö-tiilnr, i|u.iriim '2 min. rnulrtn rnni«ini« nnlla. Racfnii puliirar. I. 14— lö lin. loimi, oorviiihnso- rarc- n»osi, ninui; fi in lifrri 1' ^ poll. nntanlcs. Florrs II. ^ulj^. inauniuul.? Pt'lala alia ^nhrniaruinala alia inti-ara. Harrao itdlf^aria lonzlorr^, nMnn;:o - conirar (snlinlilit|iiai', saltom inaein ar in afihiiltns) satnratf san!i«inrao, <»(«iiiM ro- raxinaf, sli^jinato snliscssili tiTniinatac (nrr sossili nl in 2 praorriirntibiis rl aflinilin'^). Sapnro vinosn (Iriut. pnmnr. nnninill.). DilTrrl a tlcclinctta ^ macrararitha cl nutcrocariKi , <^u\- lius lialtitn, altilwilinr, fol. prius tlt-cidiii^ »iniili>< 1. ful. hirvius pctiolalis — a tl(( hrnihi insiip. <)V.ililMi>< — fitl. raninr. Junior, non intrs;«'rriiuis, 2. rarrinis siilu-nmulio^iis^ 3. piJali*? 4. Iiacris «ih|ou;jo - i-oniris , 8li:ini. suhsrss. li'iininali-i , in- tim ^anr^ninciH , saporr niiti prat'dilis. 0. li. fi/iai\::ninf(i (\Nillt|.), Inj. snltsoHsililiUs oMimiu:!^ rl olinTAt«) - oblniiKis ba-ii rniuMtis hoIoso rnspidaln -srrrnla- ti>- (««npra nparis) ^iiiiliis ulanris; innovationnm snlirnlnndn- nbntali« •'Tiilcnliim Hclniio . st-rratis ., r.nrini-« ioliis Innriinriliii« 373 untaiililiiis, pctalis im.iiifiiiatis, Ituriis cllipticis (diltitc- sau- ^uincis). Bcrbcris cmarginata Willil. 15. cin.irzlnala 1F. yirbur. rtl. 2. Halt, in Sil)iria. Tlor. iiiilin ^laji ante B. moiisp. glauc. ; friict. Ort. Friit<*x 3-raiiiis 4-|io(lalis, (atio ( rainorum diroclioup) stbiricac, lolort- rainoniin, f(»liis vi inllorosc polius vulgaris. Caiilis (>t raiui cortirc alMdo iit In vulgari. Ilaini raimili<|iio rcciirvali: iniioTalioncs purpurasicntes, llorcscrntes alliidi. Spinae raraulor. floriCcr. mcdiocros, triparlitac; ramornin adultiorutn v\. iin|irimi'* ranlis ((|ua uota facile dignosiilnr) 7 — 9 - p;iilila(>. Folia (momliranacca), pollicaria, ad lö lin., lanccolato- obovala, in ixliuliiin hrrvcni atd'nuala, oblnsa, sotoso-serrn- lala, hiiljtiis irlaucesccntia: llorilrrKriini *) diniidio luiuora, cliam olilonfjo ohovaia, sorins tarnen niajnra et «-Tidontins sctosa; innovatiiinuiu sulirottindo -obovala (rarius sulirotnnda, ol ijni- dcni inGina), rvidrntiiis sotosa, lonu:ins pctiulata. Racnni 1 — l'/.j ptillirar»"^ , foliis hinr diiplo lon^iorcs, nutanlcfl ; pf-diocllis a liasi inii|ii<'nlt'<». riorcs li. lutgufis, pi'lalis ('niarp;inatis. Bnrrac rliipticAo, saliiral«' roccinoap, plant- niaturar ••( l'orlc f^chi latt. iVrc sanj^iiinca«*, Kojia raiuiir. stcriliuin in imsl. planla tmuiia par\ilatr Jloral. (IH32, an rasn?; Folia iniinval. tcrniitial. aiiliiinno in \iriil. i nlifNt*. lifrhrris finarginata Hort. N ind. (ex 11. IliTdl, ini-^sa idiM)i|ii)- raili-ni ) (|M(iad spcriniin.i « unimnnicala «l <|iii>ad Im ') Sivc folii - florifrru (iii ."iiimilo^a .mie llor. ilci« ripl.i) S74 lirrm •■ nrmiiiitMiH li. \ iiiii. riliii-ala , lMTi)liii**iiHi iiiujür, innuin »Inrt.i, h.itTit (foitr iiou plaiip iimluriH) rorriiieiH. 10. /)'. nrpah'nsis ( Lndil. II. IMiiil». iinii II, l'ari-^.), fol. iiliorsHilihiis Inlo-nvalilms parcr mnrronnto - scrnilalin : flora- IiImm inlorrcrrunls (imioval.); rarrinis fdliis diiplo loiigiorilins iiiil.iiililMM , prtali«« . . . , Iiacris.... iicr/fcrii «r/ui/r/iv/f Lixld. In Ni'jmü.i, i'X Ilorlo Mdiiilt. Ilor. IH.l.'i. m. Jiilii. S|wc. r\ 11. Kiliiili. 1*/^ ppil. init. Jnl. IS35. fliir. inlli)r. fi-rc li. Chitriac. Trtal.i niiarjrinata. Krutirulim l''.^ |i*'(Ialis, ramis niniiiliiis floriiVris ; ooloro rnriic. cum vtil^ari rnnvtMiit (urc riiliro iil in Cliltria). I'*ülia iMali.i, acuta, |iarrc cti'^IMditd - scnala, siipra opa- ' , ülidis iialliilior.'t et nitiila. Florcs ft'rr Hl in( lutria, |»tial. riiiarginat. Odor Ilor. nullin. licriucu «tiaiii iit in Cliliria. II. nepalcnsh ( -<|». sii-r. a Dr. Hui'*, niiss.) simillim. «Hioad fnlia «'l rolor. ramor. ciin-ra'^c. ; ilifTcrt racciui^ a l»asi pcdiiuciiljrtTi-4 Ol ppiliccIÜH (^iiiizl.iiici>sc(>MtilMi<;). U, ftifatica DC. Dd. 'J. t. 1 , «luam syn. liahcl II. (cl- ^^ialn, Diiorlor D. iicpalciisis^ rcccd. lo!. duplo inajorilms (ffn- Cliilriap) rl spinosn - sorratis ; raccniis (|ii|i|i) niajnrihns , pc- dicollis diiplo I(iii2;inriliii<^. Spm. Herb, asiulic. v\ II. I'ar. mi^-a, |>rnr. «ImImo ad 11. nt'pal, rx II. (Vis. pirtiiicnl. II. /;. (t^iittira DC. 11. /;. dutris II. \ni\. ■J*"|* Pciliiiiculis si>lil(iriis ti ii'Jlnri-^. 13. li, /ictcn>phj///ii (Jnss,), Inlüs roiiacris spinoso 3 ') lidii, prdiinciilis fnii.i siil)ar(|iiaiililiiis. H. /iftcroph i/i'ii .Iii>^. II, I.iiild. i\ <|iiii in \ ind«il>. I aiisiv. 375 Folia /i. rusci/ol. Laiii. Ic li.iml Wissiiuilia ; <|iii»a(l (leMcript. DC. poliiis li, cMficata, i|iiaiii hetcropht/lla \i(Jctiir, luiu nia;::iiitiiiliii<> niiii loriiia toliiiniiii. — CI. IlmiK. ir. in Kj. Boot. Kxot. 14. U. sihirica (Liiiii.), toi. niomlirauaccis lauccolalo - ubovatis arg"iilo scloso - scrratis ; pcdiiiiculis l'oliis hreTioribuM. Berber, sibirica Pall. U. lief-. 6. t. 487. Flor. Icrl. I. cjiiarto auiio prima virc iiiitio "\Iaji (ab 8 — 15j. Fnilcx 1*/, — 2 pfdalis; ramis diHiisis, returris, (|iiain iu affiu. (cnuiorilMis. Foliormn fascicüli rciuoli. Folia roliquis miiinra, lanceolalo - oliovala, alia ininoia oborata, (iiec lauccolalo -ovata iit Hajnc iu Dcudr.) rotundato- obtusa, setoso-scrrnta; scrraliiris pnucioribus et cvidrntiori- bus ac iu rulgari. Pediiuculi solitarii, unillori, scniipollicarcs. Spinae raiiioi'iini 5- parlila«- : ramuloriiin tripartitae. Caiicina t'oliola valdc iuacqualia. IVtala liilldo - cmaririiiata. *• Ilamuli JloriJ'eri san;:;uin()tcnti. l'lores aerotini. 15. Il.i'hilria (ll.imill.), Iiij. tlniiis »ivalilms et «blcuigo- ov.ilil)ii>i lia-'i I iiiMMlis lircM- [niiolati'^ spimiloso - dcntatis, ra- CPinis siibcorvnibosis lonu«' pfdiiiiciilatis pcudulis, pctalis cuiar- l^natis, barri^ <>lii|iliro - i)liliiii:^is st\i() Itrcvissiiii«* tcrniinatis (rocrincis). Folia adiiltiora riilti-stiiiii. licrhcris Chitria (llaniil,) Dmi. Ucrbcris ariütala DC. St^nt. Vr. Hab. in Napaiilia. Friilrx li - 4 ji.il.ilis. Raini ciassiu^nili , lamulosi , l« rti. ■- , hrmiiKMiiiii - rinr- nt: iunovaliouc9 feiTU^iuci. 370 Folia pollirariA, HCHqaiiiollu-nriA, ürtu.i , 6iilicori*na, iiretiMinir pi'liulAU, nralia 1. nlilouci-oralin, liasi cnDiMln, nlrin()iii> dnililiiis 4 — Ö .s|iiiiiiioHi8 insIriicU, apirr miirroiia- la , -ulilin \cuosa vi nitida f l.iclc viritlia. -^iiritni' .iiTnlura : iHDovAiionam siniilia, ar^ntiiin «iriitata. S|>in.To fol. tliiniilio miuorf-;, trißdai». Knronii (su!ironml)o <■( minorrs: siiinmis mihsitiiplirÜMis et in- diri^is. Foli» iniernodÜH Innsiora, P/^ — 1* poilices lon^-^a, npin« 7 — H liu as lala, luiucolalu - obovaUi, ferc spalhiilata, ro- Ml (iindatO'Olitiisa, iniimniata, iiiicsrerrima (inriiiltraiiarcn, siipra coDTcxa, sntarntc viriilia, RiihtiM roncaTa liiliiiiora tt <4til)lii- (ida: ramuloriim juuiuruia stfrilitiiu diiiotiiro - ovalia, luiicro- uata, iiiti'f;«-!! iiiia, subindc sirralura iiaa alirrarc juklrinla. Fulia iniiovationiim i'^.j poll. , ovalia, iniicronnia, nit|i('ni«> scnsim iniiHua, iiitr^<*rriioa: iufrriura majoni, ohtiisiora, n|Mrc Line iude sorrata. Folia iuaur. iu JI. Occ. subsiuiaia tiriua, ucc ul iu iiiis iuiiiuttiaitacra iu ulraqiu- rurina |»laiiu ix-r uL iii lluril". lainis couvi \a. (1832. ^yv.) Raci-ml 2 — 3- in vpaolioriltiis 4- |tollirar«'s, pilnu» d«'flixi, dcrrt Mrictc pojulult. Pedirclli siipia iiictliinn |M'dniiruli orti, ut pndunciijim «|iiaru iu vu/L:;ari Iciiiiidrcs , pa|cutt>s: iufcriori- l»as Ö — 8 liurarilius. Florcs mngniludinc luigan's. Calicina foliola 3 oxtcriora siihrotiiiido- ovata; 3 Im« ijora suI»rolundo - ofxivala. Pt'tala emarginata; 3 rxtrriora siiliiotiintli» - iilicivala ; 3 iulcriora obovata. (lornu'u ovaln - rvlindrafiuiu. Baccao rlliptirac, iiiiiii. ctilor. Priin. ddiii., inaiiir. cna- siuac (nijjri) - nilii at) , |iriiiiia Irrlao, miito üaui^uiiifo aciilt» - auätcro. Ucrb. »ixilliuldta. HitIi. caiiaili'iisis y^/«/-. /•,■//. — Iltijnc Dcndr, I'iur, y l'.j. Ir. — rl. Ilitok. olis. de \\. «-anatlrnsL l''li)r. Iiiilio Jiiiiii (4 — 8 — VJ) iUiu siumsj ; J'riict. i^aL Si>i>t<>mbri. Ilanii rpid. dcjiriiiul sri|iiriili anno \\\ post Iruv^c. Spinai- in bat- »i afllnibiis liori/uulab:«, ncc init'ru«* rrttfxao IU in vnli:;ari. 17. //. sinensis (I)i"»l'.), fnl, nMnuvr-i ti n^ all - |,iiir«'«i|a- '*-* atMiiiiisruli>4 apirr Hiibsrrrali!* plrtni* »«uprn iiittdi»* «hhlo«» 378 pAllidinrihii«! : ttnnfrr. iulrs<>rriinis ; iiiiiiivnlinnum oTaliliiifi nr- Kiilf riivpidnlo - «irrmli^ , rnrrini*« Inliis itii|i|c) lunttinriliiis |mmi- dali«, |»rUliia)>|iiiis niiirronata, in prtinliini nUonua- ta, inte!;ra; rninoniin rrurtircruriiiu siiuilia, srd paiilo liriniora, magJH nhtusa, «'i sultiiid*' apiro srrrainris unniiiillis instructa. InnovalioncH i»iir|iiira>rniti's, scriiis |iiir|iiirci, sequenti anno naluratioros , instrnrti fnliis nvaliliiis Imsi mogis v<>l mi- nus rnnralis rl pi'liolati?, arj;ntf et rfinolr «ilialo- s»'rratis, parlier nn-inbranacpis. Uaronu (1 — l'/.j prd. Idiiit, ranuir. nrciiit.), liijtolJicarcs, priiiiii •TtTiiii'^nili , llunntf' iiiitanlrs ; prdirollis versus nie- diiini |irnvrnien(il>ns. Tetala rmartfinala. narrae 5 liii. lonsr.ie, elliplic.if , «iiaMii.ir. Herber, s^palhulatu (suli sinensi \ar. niaj. nol»is «(»ni- munlrata), «liver^a: Fuliis fram. llt>r. el slcnl.) dn|i|(» majorilius, spatliulatis, apirr rotundatii- iililnsis , rariiis niuemnalis, innnvaiinnum ova- libus rl parre rilialo - serralis. Sii| aniio 1835. in B. spa- (linlatae plaiil. urim, fnlia minf)ra, rarenii lire\iores, minus niilantrs , at vi\ ullnm disrrimeu nisi iulia roiundatn- o)>(usa rl inl<*g(>rriraa. IH. Ji. .inn^uinolenta , fol. oltluniiis el nvali - nitlonuis in prtioliiin allennatis arutiusnilis supra nu-dinin rn^indalo- •»••rrali«« : florif. inlogerrimis ; innnvaliouuin ol>lonüo - ovaliltu« »pinulo^o - denlatin, raremis rTml)osi8 longe pedunrnlaliH 37d jinlanlit)U9, potalis «marciiiAlis, liarri()lli(atia «-C pullica: i.i , oMoiiira et ovali- olilon^a, nriitinsc tila, iiiiKTonata, in |)*tioliiin attfiiiiata, suliiiitoifra , siililirnia (noii :::laiic*'sc.) : infcriora niajora, oh- tasa, niaj^is vol minus spinnloso- senata , liriniora; innova- tioiinm ovali - olilniiira rt nMoniro- ovalia , I» c;! nuicala, loii- giu^ peliolata, spiiiiiloso sonato dciitala, tiiuiiia aiitiiniiiali tempore pallido v<*l livido - sauijiiinoa. Rai-omi ful. llur. diiplo longioros, iiiitaiitcs; podiccilis sapra nirdinm proviMiifiililtus, iiiferior. (|nandn(|ni> bifidis, (|iiam in sinPü**! mai^i^ divcrijentihiis, iil iVio rnryinliosn - racemosi appareant. Pitala pmaiiiinaia. Bacrac immatnrac t«>I potiiis iion rite rxplirata«' ellipii- rac et Aspcrmar, plaiu* maliirac majurcs, uliovatac, laot<- üaii- guiucac, nitidac. DilTfil a li. »initt^i IL f'iiiilii/). et Desf. 1. ramis baiij;iiiiieis, 2. foliis lirmis, iiircrioriliits nia^i> \<\ iiiiMii> h|iiniiliti()- hcnatis, aiiliitnnt) nilH'srrntilins \i| li\ idi» - saiiuiiiiu'is, 3. fol. Iloiai. rarrnio diiiiidH) miniirilius, 4. rai cmi pi-diirllis siipia luiirmin iiu ipii iitiliii^^ , iiiulr di- vrisa inlloDsr. farirs. b. baiiis olmvatis , laott* saiiirniiitis (sive loiallim» - i iiln i-). 19. li. rcrasina ^ fol. spallmlalo - nl»o\ alis «i oMon^o- oliovatis in priinlnin a((«*iiualis i oltiudulo - «tl)lu>i> «ii.spidHlo 890 Arrrnlatiü ^iiprn opa« i« miiIiIiia pnHidiuriliUK! rninonim lAint'o- laln . nirnlilMiH inlrcr«M rimis; iiiiiitv.itiiiii. oMnnirn - ovnliliiis «»vi- drniiiiM nrrraiis, rAccniis foiiif« pMulo loiif^inriltim iiiilanlilMis, prlaÜH rmarsrinalis, liarris clliptitis (cnasiiiiH). lUrhrrit ccraxina Sclir. II. «'iiiaririii;«Ja lltnt. Ilajn. 1H02. An n. spalhiilnla«' Var. ' I''lor. «-. spathulala; friict. Orl. Friilnx 5 — G pcdalis. Canlis dianirtrr puilicaris ; cortin« riiaosn, rimnso, hrnn- nf siTiiti - orhrarco. Kami liMftcs . •-Irinli. luiiiiiH'^cfrili - min i , liim- iinlc ci- nerfo- l^-ti. Ramuli prttnilf^, pxtorioros rociirvati, striato - anjfiilali, ftisco -saiifjninfi , niiidi srf|ni'nto aiiini cpiif. tlcjicionl. : iiinova- i lioiirs (rirzati) piirpiii ascj-nlrs, scf|iu'iili imiio rpid. fiisf. sang. ' lorli rt ratuiiins Horifirns fmitU-iilrs. Spinae ramonim spraipollirarr^, 5 — 6 — 7-parti(ao: ra-. ; tniilonim miimros, Iriparlilao, summis minorilnis sitnplirilin4. ( Fnlia l'/j — 1 pollicrm lonaa, apirc 5 — 6 lin. lala, ] nlilonco -oliovatn , minora nlmvala. In polioliim Jonj^nm altr- nnnta , rfttnndatrt - ol)lusa , alia «ihtnsinscula cnni mncronp, nia- pis Tel niinns srioso - sorriilata, suliiinli' (|iii)f|iio oninia into- frrrrima, sniistanlia paiilo liriniora ar in spalhuhthi ^ opaca : ramornin jnniinntn (1830) olilnn^o - nvalia , innrrnnala, inCr- gprrimft; innovnlion. p liasi raiilis rt fx ipsa radirp latn-ora- lia, nrtfnip rilialo - si'rr.'^ta ( ii( in sinrn^i vindnh.) anlnnuiali Iriupor)' noti ruliooclint. Rarprai fulll-; p.inln lonjriorrs, piiino cinli, drin (pro loufzitndinp ) apirr \\\ siipia nirdiiiiii niitanlo'^: rnirliiVri panln lonpiorPH, in minus Pxpliral. Itn^iorcH »•( rnniii. iN'dicrIli mnx i»npr.i h.W\n ppdirnruli prov* nipnloi« , infrr. 2'/.^ — 3 liu. tongi , friiiiiffri p.ilrnli - divcigcntps. ■ _-- 381 KlorM t'u/^atu's pniilo minoro««. Calicinn foliola 3 extpriora siil»rolinuIo-ovftta: 3 iiilcriora «iiiirotimilo - nhornta. I*('lalii oltovaln, rrnariririala. Bacra»' vfiitricoso-ollipiicar , rorasinao, priiinosao; siicro sniisiiiiirn. PiffiTt a spathitlata , ciii (ili lolia liniid ilissitnills; fol. hrcviorihiis , spalhiilaln- oljovatis, niaiis vc| minus nispidato si'rratis raccniis lirt'vioriljiis (lircvinrcs lanuMi in acstatc 1835 rtiam in spailiiilata). . iJrartcae siil) ralirc 2, dvato-lanrodlatat', acutae, ticin lirnnnesrrntes et ilrriilnao. Ca), fol. 3 pxt. snhrotnnrln -ovata, nno potalo niinnri; 3 iiitt'iinra siilirdtmidn- nliovala , siil(atM|ualia. 20. B. proiincialis yiuilib.^)^ fol. obovato-oldonii^i^ ot lancpolato - ovaliliiis hasi cuiioatis l»n*ve pcliolatis (ariitiiismlis I. olttll'^is) rclinilaio - vpiiosis setoso - si'niilatis nilidis; iniio- v.alion. lato - ovaliliiis cl dhovati^; spiniiloso soiratn -dcnlalis, racomis foliis lon^ioiilms niilantilms, pctalis intrjrris (1836), harris elliptiiis (riM'cinris I. j>all. saiiüuiii.). Bcrbcris prni incictlis ^-htilib. Srlir, \\. iliriiolia //. find, (non Forst.) II, pidviiu-ialis ^iudib, ( «• Tar.iscon niissa). Frntox , nt vidftnr, raniosissimus ; sfc. frassitirni iiino- vatioii. 5 — ö pi'd. Uaini dnisc lulinsi, rii<^n) - riiliri , nitiili, ptr nolatcni ri- n< Iriplo rra^^^^inn--^ , pro- riiiidc swlrati , piirpurasccnU-s. •) B. proviiic. forlp ail priin. srrt. rcirr. cuni ranii iiii'iiii<« ruitri fi flür. mm vul^ari. 382 Folia i»nl»lirm.i , ram. Ilor. liii. 6 — 9 loii;;;i, oblong» in pflioluin |iri*Ttosn - gcrriilata, rrliriilalo-rrnoHa, iiitlila: ranins jiininri'd fiil<-ieiiti;i nlira pol- lirrm lona;a, ovali -oliloiiga vrl oltovaiu-ubloiiica, in pcliuliitn looeiorrin aUninata ; ituiovaiiiiiiim riiiuiiioia , ürmiora, pulli- raria rt ultra, laln-uvalia t-t i)lili)ii<;u - oborala , nrtitinsnila, liasi ciiiit-aia, .Hul).si-< parva instrurla, siilidis prarcipiic rotinilato - vriitisa «■( nitida, lacto viridia: iniiovationiim loii- giora, aiiiriisMora, ariiliora, cvidciiliiis iiiiirronata, liasi in pi-tiolnm lonjjiorcm drsinentia , sat'pins siil)tripliiitrvi;i. Racpini i-ornuliDsi, lolia siil»;ii(|uantcs, crrniii, IriidifiTi panio loiiüioros. Podicflli inlVridics 4 — 6 lin. Flor«'s ruigaris; pdalis intcjrris. Ovaiinin stiiiinalf scssili vrlnl pili-iformi trrininatnin. Bacrat- olliptiiac, cciasinac, pruinosae; sncco san^Miinco. f^ar, serrala (B. canadonsis Zcyb.) solo ferliliori orta dilTcrl , foliiMiim fasciciilis rcinotioribns ; l'oliis si'toso - sorralis; SPiralnris in vcnciioii st.iln sai'po spinnlnsis, et spinis vali- ilioribns. B. rntica sorratifolia DC. Poir, foit«- li. I. Borbt-ris crrlifa Sieb, llcrb. C'rct, ab bonionvnia II. Par. dilTcrl foliis panIo Di-mii)ril)Ms, »itrini|ii(> nilidis ri forte pptalis non PMiaririnatis (fjna«' in illia prin nl dubio (•mar^inatn) vt barris sine dubio stiü:inati' sc^-sili insirnclis. — Si priala to Tera emari^inata et bat tae slifrinati' spssili in^-lrnctao sunt, (ni.« pro tvpr» ]{, ftitrn/i'i babcii polest, li. crcticd Vera l.inn. ininiiisi e\ IIiili. Ij. dijiidieanda, rnm vel Sieb, plania vel Ilorl. l'ar. s. !)('. fol. Hulilns jtlan- «•«•sronlibns drsitcnetnr. /». nitfiiH SIT. I)(". dliiii |iio varii'late />. crr/irar (b- ' iiala. Si non eiillnra e\ illa orta, certe vable aflineni ;"Tieni (on-^lilnit , diversa a sponlanea Sieb, el nnirn spe- nune II. ('eis. f.tl. non ulanreseenlilin«» : loliis in omni sl.-j- iMr eoneoliuibii- (iici- sulitns i:lanrfs(Tnlibns) , nilidis, aucu- I 3«4 «tlirtrih«'«, sÄppiiis nrali - Iniireolali«, niAsrifl r(>tirii1a(o-T0iiosi>; ; raniilor. jiiiiiAriiin illi*i rcr.i^in.ir siniiliKiis, rnniis mA^;is vir- Ifttli^T ||nrif<*ri^ ntitan(itin<« ; ran-miK rorunbonis longioribus — fpctaÜM — l»arri>< non Hl\\it lurri tonniiiati:) ; »|iinis «iiprrior. nimplir. , nor triGdin. 22. li. cr(il(i(\^in(t !)('., fi»l. lat<> - (•ho\.ilis iti {irtiolmii hrfvcm attiMiiialis murrounlali«« iii((>t;ris siilitii«« glniirin: raino- riiin jiiniiiriiin ni>>|»itlat'» - srrnil.itis , r.iifiiio siihcoryinlioso, prtalis oinaruinatt«!, bani»! . . . . licrbcris cr((1arp:ina J)C. H. ti.ii u uiiia II. Viinl. 1834, Dn-sd. 1S33. IJ. ilirifnlia no.itli. 1833. In Tirsia. I'roxiiua affinis /i. oÄojY/Zr/r , lialiitu; rainoriim «lirccliono »•t toj.irf; loliis s.icpiiis ol)ovaiis ol siibtiis ^laucosceiitibu.s. i DilTiTi (((iioaii spi'rimina niissai: 1. ranlc altiori, |irr)|»orlioiiato rraHsuii, 2. spinl-< jon^ioriliu«) , fitlia (amon band siiporaiililiiis , ra- lidinribiis (iil in crctirti II. \ iinl.), 3. fiiliis raiiior. storiliiitn «lii|tIo l'tMf inajoribus, srtppiiis lato- oboratiH, obliisinrilius, maui> vd iiiiiiiis srtoso - sor- rati«;; (inmixta alia rlliptico - obovata). lU'rlß. crclicu II. ^ iml. diirt-rl: 1. spirih folia snporaiitil»iis. 2. folÜH orali - oblonj^is , inicjrorrimis. Ali iitra<|ii)- (lilfpit: Inlii^ in prlitiliiin lircvrin basi allo- nnali*', m-r iit in illis ^Hb^<(*ssiIillllH. [Subjuauiinn^ bnir sprcii-i d«'Hrrij)tioiifm IJrrb. (iboralar Sciir. riijus iidi(, ciii siniilliinu, at rcrlp divrrsa dirilnr. | 385 23. H. oÄoj'M/rt ( Schrfid. ). foliis snbsp.ssilibus oh!oiiiio - #fcoTHif» olioraliflfriMJiobmtjis snhmiirroiialJ^ , liasi cnn<>n(i«iUoi^rifi), Tatrini« «iihrorTmliosifl folla aequautiljus (frurlin'j-is p.-uilo lou^iorlJtus reruiiis), baccis glo- liOÄQ" L'Hipücis (sfrlo, brcTi.isinio Itrmijiatis nrasinis). Berheris obovata Sehr. In Crcta (Sieber). Fnitex sesqui — iiipedalis. Truncus digiliim minorem crassus; cortice rngoso -grristo. Rami stricti , lerotcs, lae- yiusculi, pallidiores. Ramiili florifi-ri pateutos, non.^ngul.'vli : innovatioii. ferruginoi. Spinae 4 — 6 -lineares, IripÄrlilai': summis indivisis ; omncs folia non siiperantes. F^lioriim fasrfJfiKll Tonfevtl (in Hlla eulta). ' ■ ■ -^ in / f, '^ II Folia lim-as 6 — Ö loiii^a, 3 lala, obovaia, alia oMonffo- ii'i oliovata, roliiudato-obliisa, etiam ovaüa, nnuromilata, plc- rumqup' iulegerrima , ()nandof|iife sorratura nuä allerave.in- Rtrnrla, substanlia quam m ciPdca teniiiora, flnpra qpara^ subdis glaiici'scentia; ' innnvatioiiiim paiilo mojorä, inteirra, flüplico- Riiltrotiinda, ovato -siiliroliiiida, eiiam obovaia, basi cmtfata, serratiira Tt] altera instrnrta, Raremi folia subaeqiianlcs , paiiriflori, ccrniii: fnirtiferi paiilo longiores , nntantes. l'rtlirrlll 3 — 4 liutas longl,* Flores roajriiitiidinr lulp^ai'is^ ndnre minus iiiü:ra(o. Caliriiia f^liola 3 extcrinra siilirnliindo - obovaia aiil ob- ovata, maciila nilira nolala: 3 iiilrriura lalo subrotuudo- obovata. Prlala siibrniiimio - obovata , subemarginala. Ovaiiiiin lancuifoirae, sticroale pileiformi sos«iili coro- naliim. Ilr Bd. 4« Heft. 2S m — — Vacrtaii MtrtiJlit '^uei'o iTrashio, mihau()o*dulci ( foro rnioi tiomroC) m^-jnwr* Si'tniiid ha«! fxrnvrtlinnf p.trVft (n'Varpftplioro?) ; »i unF- cam , ra.iiti«« Toiilrrrnxnm ; nirnifM-.inn nxtcr. t<'nr»f.' fn<«rc^r*"is; iiitt rior allMimini .t<1)i.u-mi« , trtiiiis^tlna, dilulioris colori^«. I'iinbrvo ra-«iiil>- rotuhdis et ollipliro- obovatis parcp spiunloso -srrralis , race- mo brcri corTnibosa: frnrlifcro paiilo lotiiriori cernuo, petalis • mari^iiiali», baccis riliplicis (tcrasiiiis) stylo brovis-sinio Wr- .... \\.a .1. I ..II tülil^ ■ ^ ' ■ ipinatis. I fl., f I ...r.l'. , . ß glauca (B. rrotica IL f Hui. Ptir. il Gotting, DC Fr.) folia sublus ovidput. v<>iioäa ci glaiiva. . .li.i . .! !i. . •) , . .''i-i:i.. ; . ■• -■ t^-»; '. Bcrberin rrr/ica. j; ^C, Sv«t.? .|,|ft|„„ ^ ,, Cnur.MÜt H. vboia/tw nHs/rac.^^ tiniboliii-nm |. modo rroBrcndi, ,. -'1.1 i^r. ,r ! , / I ''> - «Ulli" •• ! . . ' , I 2. ramis impr. qiioad dirrr^jnucin, U .'lilLij!'""" I I J. ... 1 5. roliis siibla«« ^lauris, 4. forip eliam inflorrscenlia, 6. baccis sijhi h^wi coroltaHs. '"""" "•'WflWfp ri,!cWrV ' ' '■'■'" •"" I. r.ul.. alliori, •'"""■•" ?. .Hill 387 2. spiii. ramor. (Ilor. et fiter.) paiilo lonuior. : iQUOTatioaum (liiplo Ioti^:iuril)tis firmioriixis, 3. foliis tlor.ililiiis roai^is ohiouzis: rainorum storilium et pratM-i|)U(' iniiovalioMiim sa*?pi> pollirariliiis , ovali- olilon- gis et oldoiifro- ovaliliiis (siiptTiio st-usira miuoriljua et potiiis ovalilxis) flrniioriiiiis (non coiupros.sa, sprc. ciiim fulia siil<(iirvata, ncquaqiiam couvoluta et crispaia liabent) «'t suljtus mayis elcvalo- vpiiosis. Barcac in spec. Viud. ovalo-clliptlcao (sarpius forte ulo- lioso - eJIiptieae), cerasinao, ß fol. Serratia Poir. DC. conf. ciiin B. nitida. Secl. 2. Spuriac. Folio tcrnalo - piiiiiala piniiataqup, Slamiua apiee Indnitata. Petala pliruiii(|iio eglamlulosa. Baeeac 3 — 9-spermae, Mahoniu Niilt. D(". 24-. B. pinnala (Kiiiith Hook.), fol. 3 — Gjugis, infer. a petiolo di-^tantilxis , foliolis ovato - laneeolalis siibdistantibiis spiauloso- deiitalis uniiierviis, racemis erectis, ülaiiiontis hi- (Icntalis. Ilook. Fl. Bor. Mahoaia fascicularis DC. Bcrbcris pinnuta II. Flor. post B. Aquifoliiim (Alcnse IMaji). Frutox 2-pedalis, rortico rinereo. (ierumac s(|naiuis iailiricalis. Spinae niillap. Racemi (loriferi rreeli. Flor, odoro casei , llavi. Brart. Hör. 1 — 2 parvae. Cal. foliola 3 exter. diniidiu lere luiiiüra paliidiora 3 iii- ter. lato - oliovata , eniiciiva. l'etala (»Itionita, Itasi Icviter atleniiata, apiee liillda, loii- ^\\, foliol. eal. int. (Jlandiilaf ad lia^, pctalor. iit in Ai|iiifi.l, lilainenlis cou- tigua«?. 25« Ftlara. apirr iitrinijnc il^uto rclltxo. Sligmn orbiriil.itiim. nnrrn glohoKo-ovata, ntvlo lirevisnimo («li^m. orb. in «pire) ifrniiiial.1, pmino^n, priiina donuilaln roUr«- Pnini. ("o- lor ««lu'ri tTra'*iim'<. Som, 1^2 in siiiir. harri». 2'». />. ^'IfjufJ'nlium (I'iir-Ii), fol. 2 — S-jna^is, jugo in- ffriori a pi'lioli l»asi ilisiantc, foliolis ovalis appfoximaliH spi- nuloso -«Irntalis basi rordatis iiiiiinTviis , raroniis rrfdis roii- fcrtis, Glainriiiis biilontatis. <>Ialionia A<|iiifoliiim Null. DC. II. IMIILADKLIMILS. (Cionpris liiijus (llsposiliourin c srhodiilis suis ipse bralus rir rum Caudollio ••otnmuniravit , uti o Sjstrmalis naUiralis Prodronin (III. p. UOö ) jain nolissininm <"«t; adiliiniis tauu'U f rrli'iuiis sruopsin spnrirruni rum imlis dilTcrenliaiibus siu- pnlarnm ot adnrrtimus dfsrriplionr.s ubrrioros, iu fjuibus frrc Omnibus fructus strucluram sib'Htio prarleriil releborrimus audor.j PIlll.yiDELPin S Linn. Calij.T ovaril) aduahis. Corolla 4-p'tala. Statnina plurn, disco in-irria, disrrrla. Stil. 1; stiiimatihns 4, rarius iiidi- risnm. ("«/)'»//« somiinft-ra 4-, rariiis 8 - binilari-; 4-, rarius 8-vahis. I)i-oiiia inlroiliicta , hinc indc in ii<'rniania aiHtiiili et lioluMiiia, sed vix s[ioutaiiea. Flores siiaTeol«>nte9 Iniic inoprii. Fnilex 10 — 14-pedalis, ramosissimus. Canles polliceiii et ultra diamt^Cro (ransTcrsali arqiiantcs, orcrti (raraosi), rorliro siihrimoso, cincrco I. alhfscenti-hruuneo. Rami canli similos, scd Jacv-iusciili ot pallidiores, erccto- patcntes, alii et qiildem pxtoriorcs masis patentes, snperue praf-ripiir raniiilosi, leretes: juniores, ai)i('eiu versus subcom- jiressi, glabri. Uainiili |)alentes I. pafrnti -divergentes, simplices et di- ^isi, tcrctcs, epidcrmitli' palliilc rii>r>i : florilVri 1* — \ pollirjirrs , «Tcrti I. adsreiidontcs; steriles joniriorcs. l'itli.i 2 pollicfs rircilfp Iniiira, pnlliciiu ( iiritini ) ciiiir ÜMfis '2 — 4 lata, nrato -ovalia, t-tiaiu ovalia (raniiildr. slciil. «aopius ovalo - oTalia), Innuo artiniinata, srrralo - dcnlala, \\-\- sns hasin intoprrrima, triplinorvia, oparn, supra clahra «a- tnralp viridia, «nhttis pallitliora puhcsrcnti - hirta, pilis nd rostam et vonis priniaria-s fretiiMMitioriliiis et mtiikIs ntiniiiis 302 iusulenlibus; Axillaf voiiariun nubfAdclcM^pto .pildsao: siobwa •I, floraÜA •.ubiuilf ilissiiuilia, l»rarlcairirmirt; rauiornm juuio- rum tripollirarirt «'l nllra, |i|rriiiu<|in> »iilinitiiiKlo - ovalia, cvi- drntitn Bfrrrtto - dontnta , laoto viridin. Florrs solilnrii, Ki'miiii, sarpliis tcriii ol pliirrs, ^ran- dißorum haiid raro siiprrantes, odoro coronarii\ scd drbiliori. rrdiinnili liiicas 8 ad pollicom lons^i, Icvitrr puljcsrciites. nrartrnc flor. stimm, parvao, linoarl - lancoolatao, dcri- duap , rrliquat' fuliarrai-. Caljx snlitctragoniis, cxtiis ^IaImt rel nouuisi piljs raris hrrvilnis obsilus; laciniii oblou;;o - ovali^ , loimiisimc aciinii- uatis, mar^iuo el iiilus Icniiissimc pubosccnti -lomentosis. Ffiala subrotiindo - ovAta, obtiisissiuia, apice rrtusa, cliaiu rmarsiiiata, rarius iiitr^oirimA , iiiv^a. StaminA con^encnim. Aulhrrac sulirotnndo -rlliptirap. Strlus staraiiiibiis paulo lircvior, doin aoqnans, qiiadri- fidiis ; Stigmata quatiior, oblonge - corapn-ssa, angHstiora et brcriora ar in roroaario. Disrus rugosiis, glabrr , siil» anthrsi hiiraorem gutlalim rxsndan". DilTerl ab affinibus p;ran(liJloro rt spccioso: Caiilibiis bumilioribus , frracilioribiis , laxinribns. Ramniiq annnis vcrrtJrosis. Foliis plpriimtiue ovalo-ovallbns. Floribus ropiosioribnn, odoris. Calrcf snbirlraffono. a f^randi/lnro insupor foliis srrralo - doiitatis, sublns Beabrin strlo 4-ridn. A $pccto<>o^ foliis minus animinatis minusqnc serrato- denlatis ntigmatilms An;;iistinribiis, stamina haud suporAntibiis. 4, PA. terruco.su.^y foliis riliptiro - ovatis aruminatis ilrn- ticalalifl HubquinlupliutTviis subtns pulirscmti - hirlis , floribii» racriQo^iR , raJTrin larinii« aramioatis, slvlo iudiviso, Stigma- tiboü 4. 393 Fh. grft'^f''''^)''''^ Loddig» Cut. uou Willd. lu America s('|tlt'ntriouaIi. Cauli» coronario hiimilior , opidormidp fascesocate, iniiiiis solubiii. Folia subtus piibe dfiisiori liirta, ad rostuin i>c w- nas primarias aeqiif ac pciluiinili pcdicclli «-i ralvrcs vorni- »•is piliiicris tt'cta. Uatuiili cliam vtMrticis ( scd umlis ) roii- spiTsi. IMi. grandiflonis />. Reg. l. 570 (»t |iro(iil diiliio Piir»h yim.) huic proxiiiiiis vidctur, ucqiiaqiiam plaulao AVilldenuwia- nap jiing;endii9. ß floriljus parilo majorilms. Philadilphns jrraiidilloriis. Pursh Amcric. I. 329. (fxcl. syn.) Nun, gen. 1. 301. Bot. Reg. 7. t. 570. {txil. syu. AVilld.) Hab. ad ripas flnvlorum Corolinae atistralis ot Georgiac (Pursh.). Acredit ad coronarium quoad hahitiira , caiilos raagis liirnosos, epidrrmido fiisrcscontc mitms soliiliili toctos ot floros racpmosos ; sed fulia dfiitimlata, pl«'riiin'|iii' suli(|uintiipliiit>r- Ti'a; raroini e florihiis ropiosioribiis composili ; llores (<*xcl./:y) minores; et shIiH iiidivisiis. — A PA. grundijloro, cni foliis dnitiriilatis *) et stvio indiviso convciiil, dilTcrt : caiilc niairis liffiioso, ramis rpi<|tTiniilt' fiisccsrentc tcctig ; foliis ut pluri- iniiiii iiiiiiiis aciiniiiiahs , llurinn ilis|i()>itii)ii)-. All iitr(tf|iie est diversus : foliis (saltrm ratnulornra flori- fcrorum) clliptico - ovatis, suhliis pulto deir^iori Iiirtis ; impri- niis vrro vcrniris pilit^eris, <|uilMis folioriiiu costa et veiia«* priinariac, pediiiinili , pcdicrlli et ralvres maj^is vcl minus *) In verrurnun tamrii folin, pracjcrl rnmor. jmiioriiro , oulcnlm« deuuta, ctiam nuliscrrato-dcnlatA ai>|>areiil. 394 (i-Kunlur. Raniuli i liam Tirniris ropiosiurikos, 8(>d uu(li><, ron"*prr«»i. Foli« rAnjonim jiiiiinniii: diiplo fi-rc innjora, «nrpiiis l.iio-oTau, nia^is amininatn , rviilcntins ii |ioiiiii|iic Iji iiiiiii'sn-iiti - llavis , f»Tf iit in Spiracis plnrimi<<. 2. Iiamis jimiorilniH nnilto palliiibtus ad vciias liirtis): axillis Tciiariiiu I fasriculato- pilosis , lliirilnis siibtcrnis solitariisqiic, calyris la- ciniis longc aciiininatis, stylo iudiviso, sligmatibiis 4. — ß. minor. In Aimrica sc plcntrinnali. Caulos 6 — 8 pi'd.ilis. Uaini •'pidrrmidc castant'o - saii- giiinoa, f;icilt* soliiliili tcrti. F«»lia ova(a ctiain la((» - ovala : rainoi-nin jnniorniii niajora, «'vidciiliiis dciilata. I'loics in- nd(iri. Calvcis liihns snbtfrrs. Stigmata oblonga, aiMcr na- (i'iitia. In ß omnia minora, Hctrcs snbsniitarii, Philddclphus p:r(tndi/lnrifi Willd. IMiil idflph. grandi- Uor. ff i/itl. fOtum.. f-j. yirh.^ Ilaync Dcttdr. Fl, (rxcl, syu.) Kj, O. 11. Ic. t asc. 8. t. 44, Flor. c. spccioso. Fruiix (i — 8-prdali3 alliorc|uc. CAulm janiorcs vir^rAli, rr«"(ii, iiiio nliPi-oro r.imo nncii : adiilliorr«! rrasiiorps, ri^idiorrs, siipcnio prap«i|MH' rarao^i. Kami Apio* dtTÜnnli, ramuln^i, trrctet, «'iiidrrniid«' c.i- Blan<'o - Maiiciiinra nitida (t>r(i : jtiiiinrrs npii-c NiiljAiixiiUli rt le\itcr rnraprcssi, ul raiiiiili aiiiiui pilis Itrcriliiis coinprcssi. Ilamiili sii|)frii)ri's siiliimlf tcriii : llorilfri Ü — 4- pollirari'», snlirompressi , srriiis glahri. Folia 2 — 'i'/a pullices Idima, ststiuipolliroin «t ultra lat.i, orala, rtiam Intn-orata, li)ii|;e m iiiiiinata, a iinMlio ad npirrra driiiinilata, tripliinTvia, siipra plalira, siililiis iinpri- mis ad rostam ri vonas pilis liri'rilitis olnita ; axillis vcuariiiu fasrinilato - pilosis : rami)riiin jniiionim 3 — 3'/.^ polliraria, laln-orata, in liixiirianlilins iiidividnis rtiam snlirotiindo- ovala, paulo cvidrnlius dmUta. IVtioli piilioscruti- liirti. Florcs siilitrrni, rtiam cnuini ot solilarii, sporiosi, inodori. Prdunnili 6 — 8 — 10- liiuiaifs, -rlabri; in tornis intcr- rardiiis lalaralil)ii$ plrriinH|iM> paiilo Itrrvior. DrarlPAt* verac niillai*, nisi folia summa snliinde dissimi- lia minora (et angusliora) vrlis. Calyx suhlrrrs, extiis j^lahcr, lariniis olilnn^is, loiiffissi- me nrumiaaiis, mar^ini> rt inliis ttMinissimc puhcscouti -lo- mcntosis. I'tlala suliroliMiiii) - 1. lato -ovala, inliuiil.ito - ohtiisa, apin* iuArqualilpr omariiinala, riiam inirgcrrima , nivea. Slamina rnni;oMt.'rnin. SItIus staminilms panio Innjiior , apiro snMiilldiis, laci- niis »inarnlis stifjmata duo gprrntil)iis , rarins larinia altera stigm. 3, altera iinin» tiTiiiiiiati-^. Silomat. i ohjnn^^a, paiiln angustinra ar in >/>rrio5o, .ipirc patrntia. Variat, ul aflinrs spcfips^ fnlüs luinniillis suhqninlnpli- nerTÜs. Slifcra. prrpcram «rtMlA in ir. Giiimp. Kwlia ( scr. rani. jim.) siilisaturalf viridia ot uirinqu^ niMc'i videntiir. 7. Ph. .i'iori>a siibiiidc terui : floriferi 2. — \ pitilicaros , adflmidciitcs, piiis lirovilins coiisprrsi, slo- lili's Inii^iort's i't luai^is pilcisi. |-'olia pollicps 2 — 2'/o loiii^a, pollirmi (iimini) cl iillta l.ita, pli'rinnqii«* ovala, rarins ovali-ovnta, rarissitno snliro- ttiiidit - nvata , loujrp aiiiiuinata, cvidiMitiiis {|nain in prarrr- dfiiif (llorÜMindo) pcrralo - doiitata, vrrstis basin uilrfri-rrimÄ^ triplinrrvia, laelo viridia , Riipra glahra nitidaqiio , fttililnn opaca riiiu potiulis puboücciui-liirta, pilis ruslac «1 vcuamai majorara Tprrurin minuliH inHidcotiiiu?; nxiilai* n*'rvoruro, prai>- ripur folioriim jniiiiTiim , f.is( inilalo - iiilusa«'. Koliu floraliu % .HitiiiHi.i (|iiaudo(|ue di^tHiniilia, luiilin miuora, lirartrarfor- roia; rarciiiuriim jiiuioriiin diiplo fcrc. inajora, Ioiilmus nninii- nata, dnitibiis uiajniilMis in^trtI^ta, i'lurca Holilarii , liPiaini Ipruive, rnrins pliirrs, apcriosi, nudi , inndori. l*i-duii('iili ü;lal»ri, st-mipollirarc'*, nlii 8 — 10 - lineares ; in lerilis )iediinriilii:) intcrnicdius |i|)Tiini(jiit> paiilo lireviur. Calrx suljltTos, exiiM ijlaljor; lariniis ovalo - oIiIonf^F«», loneissime acntninntis, mnri^ino i>t intus tennlssiine [tiihescenti- titmentosis. *^ Pctftla 9ul»rntiindo -ov.ila, alia Iftto-ovata, ol»tnsissiraa, ,nt' '" . I- ... Apicc inaequaliter rmar^^inatn, rtiam integ<'rrirn(l, nivi-.n. Stamina ronijt'neruni. Antln-rae niajfis öMonuo - elliplicar, Slvliis qiiadrilidnq , Aerius inlVd incdiiini üsshü (JacinÜH •iat-pins per paria basi rohaerrntihu'»). Stigmata 4, oiili(|n<' olihtnffo'-oTftla, cemprfs^a, jiatentia, stninina riiam uuli' an- thesin «iiipcrantia. -'•) ,Folia siibrotiuido->uvaia in ramulis iioimullis llorifrris. ' ' "t?; PA. /«.ri/», foFiis ovati-nvatis longf aciiminalis suli- sVrrAto-dfntatis snhliis pnliesrrnti - hirJis, floril»n«ii- prr rapniila 4-)iunlari «t minus depressn disr ilonbüs ■ Jl|'^! ..;•., ;•.» ^..!M.. ■ I ■ ':!♦>.;■•■ i i, . •;:i - v.xm «t cap^iilis proportionatp. •j-l'i ■ . i • •• ■"• ''I. ' , • .: . ,,,/ fii.i 9. Ph, trinert iuSy foiiis ovatis ar.umiiiatis-serxalQ-doiH talis trinorviis siipra liirto -scabris stibtus villoso - biitis, flu- C^^ !^aJiiariis-toruisv(>, st} lo stit^iuatfqiie indivisis. ^V ,1'b. birsntus ^ull.? (dilTirif vid«tur foiiis oblontfo - ovatis, ar^ulf *'t aiijriilalo scrr.ilis (cb^rp?*))' aud siui^alarly), ^^V^fi> /i graciiisy rainis g:rariliorifHiB. r l'b. crarilis Loild, it Hort, Cvin, l*hihnlcJphu$ Iri- nerviu» ( •■aut'sa'iis ) Scbr. Thil. iiutilonis Htm, iut. /'/* amcr. 1823. ,-} In Amorira sopti-iilTionalij t'>ßn'; A »iiiiimirribiis dilFi-rt folii« trinorvüs, iM»iiiiisi in luxii- nantiliiis ba-^i sTiblriplinrrviis. Florfs lartci. -'».| f.« *") Ni vprc hiij. Kit j nomrii trinei riiim dclindiim et ijnn Imo liir- Mitiim ^iil)>'(itiicM(liim : "-i hirMitiin «jiv. i*p. roii^tiluil, i>oiir Pli. iii- r-rrciiiliis crif. 400 ~ Flor, cum corouario (Juu. 4 — 18). Frutcx 6 — 8-pedalis altiorque. Gaules crassitie digiti, apice deflexi, ramosi; cortice ci- nerasccutc. Rami patenti - divergentes, laxi, i-amulosi, tcretes, glabri, opidermide castanea tecti^ scrius longiladiualiter dehiscente et partim solubili: juniores apice subcorapressi, ut ramuli piljs approssis hlrti. , , . ... . Ramuli tenues, snbteretes: floriferi^sesqui-I. bipollicares. Folia IV2 — 2 pollices longa, pollicem et ultrf^ lata, ovata, acurainata, serrato-dentata, versus basin integerrima, trinervia, rarissimc et nounisi in junioribus subtriplinervia, öpaea, supra tcnuissime piibesceuti-hirta, saturate viridia, subtus uua cum petiolls bracteis pedunculis calycibusque sub- villoso - hlrta et cauesceutia: ramorüni junioi*um duplo fere ma;ora, lato -ovata, longi'os acurainata, dentibus majoribus instructa.' •' ^tiJüi)^ ,::•::■•.•• - ti f-.m. Fiorcs gemini' t^riiii¥', in ramülisttmoribus et seriof7fcl/g plerumqiic solitarii, subin^e fcre omnes solitarii*), cotonario majores,'- säepius bracteati, inodori. Pedunculi 6 — 9 -lineares, in geminis subaequaleis, in ternis iuterraedius lateralibus brevior. Bractcae calyci approxlmatae, oppositae, rarissime soli- tariae, 3 — 4 -lineares, lauceolato - lineares, etiam lineari. lanceolatae, acuminatae, deciduae; in floribns solitariis ple- ruraque nullae, et si ternae, etiam intermedius semper fere nudus apparet. .-...., Calvx subangulatus (a linea depressa snb qnavis lacinia decurrr.) ; laciniis ovatis, long-e acumiuatis, intus pube appres- sa tectis. *) Solo steriliori \)\. prim. vic. flor. 401 Petala minus patentia ac in praecedentibns, subrotundo- ovata, etiam lato - ovata, rotundato - obtusa, retusa, etiam emarginata et integerrima, nivea (omnium caudidlssiraa). Stamiua coiigeuerum. Antlierae snbrotuiido - ellipticae, serius subglobosae. Stylus iudivisus, staraiuibus paiilo brevior; stigina simplex, obloiigo - cjliiidraceiim , quadrisulcatum. lu floribus iniuoribus calyc. laciniae minus acnminatai". Yariat quoque fol. sninmis s. floralibus dissimilibns, multo minoribus. Ph. Jiirsutus Nutt, ad Var. ß relat. difFerre videtur fol. oblonge -ovatis, argute et angulato -serratis (sharplj and aii- gularly), snpra hirsutls, subtus liirsuto-TÜlosis. 10. Ph, Lewisit (Pursli. Am. 329), foliis ovatis acutls subintegerrirais, Species mihi adhuc dubia, sed quoad characterem datum diversissima. 11. Ph, inodorus (Linn. Syst.) foliis ovatis acuminatis integcrrimis triplinerviis, floribus solitariis ternisve, stylo in- diviso, stigmatibus quatuor. In Carolina australi ad ripas fluviorum (Catesby), nunc rarissime sec. Elliot Sketch. Curt. Mag. t. 1418. Catesby. Car. 2. p. 84 c. icoue. III. CUCUPvBITAGEAE Juss. [I. Cönspectus totius familiac.^ Divis. I. CIRRHIS AXILLARIßUS. Trib. I. NHANDIROBEAE, Flores dioici. Cal. 3-1. 5 - fidus. Stam. 5, fanci in- serta, distincta I. basi connata, interdum totidem sterijibus 12r Bd. 4s Heft. 26 402 alternaiitin. Anthernc didytnac hilociilaros I. imilocularcs et apici filampiUoriim aduatao. Fructns trilcpiilarls iiidehiscens, placctita (axi) ronlrali. Ovula eroota. {Feuillea 1/., Za- 7ion/a L.) Divis. II. CIRRHIS LATERALIBUS. Trib. IL JOLIFFIEAE, Fioies dioici. C.11. 5-fi(lii.s. Stara. 5, versus basin co- loJlac iuserta, saepius? Iriadolplia. AntlnTae laterales rectae, Fructns constaus 5 — 6 plareutis: singulis centrum loculi occu- pantÜMis. Semina in qnovis loculo numerosa, contrario situ (i. e. extroinitate) latiori, nee ans^nstioii \it in Cucnme et affin, pariotcin spectantia, (magna) Icnticnlari-compressa, sub- orbicnlaria, indiisiata, serialia, horizontalia. 1. Joliffia Boj. 1. J. africana Delil. Africa anstralis et orientalis; in in- su]. Mascar. culta. ^. Telfairia pedata Hook. Feuillea pedata Smith in Bot. Mag. Trih. III, CUCURBITEJtE, Flores monoici, rarins dioici, rarissimc polygami mouoici vel liermapliroditi*). Cal. 5-fidus 1. 5-dentatus. Stara. 5, rarins 3 1. 2 , ^corollae iuserta, libera vel varie cohaerentia. Frnctns constaus tribus placeutis, 3 disscpimenta (singulis subinde biiidis, uude pseudo - sexlocularis frnctus apparet) for- mantibiis. Semlua placeutarum divisionlbus extcrioribus (Cu- curbita, Lageuaria etc.) vel anguiis loculamtMitornm exteruis (Cucumis) afüxa, rarins (dissepimentis per matnritatera eva- nidis) velut parietalia. '*') FJorcs polygami monoici : Benincasa — rar. Mclothria pendula — Neurotiieca; — lieniiaplirod.: Melotliria. 403 Sect. 1. Stam. 5, faiici iusorta, pxserta, libera. Aiithe- rae solitariae, anticae, roctap. 1. Coniandr a Schrad. 1. C. glavca Sclirad. — Cap. Ij. sp. '2/.. 2. C. Zeifheri Schrad. Cap. b. sp, 2. Cyrtoncina Sclirad. 1. C. trtloha Sclirad. (Brvonia triloLa Thbii. ina». et foem. ) 2. C. sphenoloba Schrad. • • 3. C. digitata Schrad, (Bryonia di^itata Thbg.) 4. €. latüoha Sclirad, Sect. 2. Stam. 2. 1. 3, corollae iiiscrta, libera. Antherae laterales rectac. 3. 3IelotJiria Linn. 1. 31. pendula Liun. — lud. occ, Araer. bor. Q 2. 31, monoica Schrad. — India? Q 4. Ceratosanthes. 1. C tuherosa. — Ind. occ. ^ Trichosaiithes tuberosa Willd. (4. a. ^ngiirfa Linii. Aii2:iiria triloba Jacq.) (4.6. Er.jji/iropalum Blum.) . .. •^\_.. . . ; , ! Sftct. 3. Stam, 3 — 5, basi corollae inserla, libera,. iAii- therae laterales rectae. 5. Pilo gyn e Schrad. 1. P. suavis Sehr. — Cap. b. sp. 7/.. 0. Rhynchocarpä Schrad. .irfeq/ja -öqoVl 1, Rh. foclida Sehr. — Guinea 7^. Melothria Desrouss. Ser. p. 313. Trichosanthes foetidissinia Jacq. Ic. 2. fasc. 4. Sect. 4. Stam. 5, saepe triadclpha, basi corollae jnserta. Autherae (in denlata filamentoriim paite) marginales. 26* 404 7. Bi'i/onin Li im. "f foliis loltatis. 1. Br. alba Liiiu. — Europa. 2/. 2. Br. dioica Jacq. — Europa. 21 •["i* foliis palmatis. 3. Br. laciniosa Liiin. — Zcyloiia. Q 8. Cyrtonema Schrad. 1. C. triloba Sehr. (Bryoiüa triloba TLbg.) — Cap. h. sp. ^. 9. Citrnllus Schrnd. 1. C, vulgaris Sehr. — Iiidia, Africa, Sicilia 0. Var. for- ma et i'olore. 2. C variegatus Sehr. — Patria? ©, vel vulgaris varietas. 3. C.Caffrortim Sehr. — Cap. b. sp. ©, vel viilj!,aris varietas. 4. C. amarus Sehr. — Cap. b. sp. O. — Cucumis araaris- simus olim. 5. C. Colocj/n/his Sehr. Japoiila. O (Cap. b. sp.?, Archi- pelag. ?) 10. Ec halt um Pticli. Cal. 5-(ul. Cor. 5-li(la pateus, Slam, distincta. An- therae dorsales gyrosae. Pepo basi elastice dissiliens. 1. E, officinarum Rieh. — Europa aiistral. Q« Momordiea Elaterium Liiin. 11. Momordiea Linn. Stamina autherifera parte conuata, rclirjna parte libera. Cor. 5-petala, pctalis basi ealyeis adnalis, domum deeiduis. Pepo capsularis 3-valvis, elastice dehiscens? 1. M. Balsamina Linn. — Ind. orieut. © 2. 31. Charantia Linn. — Ind. orieut. © 12. Luffa Cavan. Cal. 5-fidns. Corolla 5-petala, petalis nt in Momor- diea, Pepo opereulatns. , 405 1. lt. acutangula Ser. — China (India, ubi colitur) Q, Cu- (iiniis aciitan^nlus Liim. 2. lj,Jacquini Sclird. Luffa loetida H. Vind. 1835. 3. Li, acgijptiaca Ser. — Araljia O. Momordica Luffa Liiin. 13. Benin casa Savi. 1. B. cerifera Savi. — India? ©. Cucurhita cerifera Fiscli. 14. Lagenaria Ser. 1. Z/. vulgaris Ser. — lutra tropicos toliiis imindi. Q- Cu- curbita Liun. a fructn lageuif'ormi. ß — clavato. y — cjlindraceo. 2. l/. idololatrica Ser. — Guinea, Java. ©. Cuburbita idol. AVilld.* ß foliis evideniius subtrilobis et longius cuspidatis. — Patria? Sect. 5. Stam. 5, basi corollae inserta, saepe triadelphai orania autherifera parte plus minus connata. Antherae posticae sursum et deorsum fiexae, 15. TricJiosanthes L. 1. T. anguina Linn. — China, in India culta. ©. Cucumis anguina Linn. ex Lam. 2. T. cohihrina Jacq. fil. — Patria? Q 16. Cucumis Linn. 1. C Melo Liun. — Asia (India orleut. pr.). O u retieulatus Ser. ß Cantalupa Ser, y maltensis Ser. 2. C, sativus Linu. — Tartaiia, Ind. Orient. © « flavns (vulgaris), ß viridis, y praecox ? 406 3. C. flejcuosus Linn. — India oricut. '? O a friu'tu cyliiidrico -cLavato , subcnrvo, ß fructii cylindraceo suhfloxnoso. 4. C. Chate Linn. — Aogypt. Arabia. 0 5. C. Dudaim Linn. — Persia. O C. odoratissitnus Moeiich. 6. C. Dudatm affinis^ foliorum forma divcrsus. 7. C. Rcginae, 8. C. yedatißdus Schrad. 9. C. pubescens Willd. — Patria? O 10. C. Prophetarum Linn. — Arahia, Cap. b. sp. O 11. C metulifertis E. M. 17. Cucurbita Linn. 1. C maarirna Dnch. — Patria? O a (rnctu viridi, maturo dilutiori. 2. C, 3Ielopepo Linn. — Patria? O « vulgaris , fructii depresso aurantiaco, ß maxima H. Prag. , fructu majori, suJjgloboso, coroiia ob- solota. 3. C. ovifera Linn. — Ad Volgara. Q a frnctu minori obovato (in olla). ß fructu majori pjriformi obovato (sub diu), 4. C. urnigera Schrad. — Patria? O, C. moschata H. Tcrg. non Duch. 5. C. spathularis Schrad. — Mexico (Brasilia?) 6. C. aurantiaca Willd. — Patria? O 7. C Pcpo Linn. — India orient. O Var. fructu globoso, globoso - elliptico et elliptico. — Var. concol. et vcrsicol. 8. C tuberculosa Schrad. — Patria? © a fructu orbiculari , supra convexo, subtus planiusculo, ß fructu subovato ot ovato-rotundato (c solo fcrtiliori orta). 407 9. C. asteroides Schrad. — Patria? Q 10. C. elongata Beau. — Patria? O 11. C. marstipiiformis Hori. — Palria? Q Calabassa Hort. 12. C. ciicumifera Schrad. — Patria? O 13. C verrucosa Liun. — Patria? Q 14. C. suhverrucosa Willd. — Patria? Q 18. Etat er tum Liiiu. 1. £". cartJiaginense Lina. - — Caraccas. 19. Seh izocarpum Schrad. 1. Seh. filiforme Sclirad. — Mexico. O ? Sect. 6. Staiiiiiia 5, in coluranam apicc capitato - aothc- riferam counata. Autherae gyrosae. 20. Ce phalaiidra Schrad. 1. C quinqueloba Schrad. — Cap. b. sp. Brjoiiia 5-ioha Thbg., Melothria 5-Ioha Eckl. Zcyh. Trib. IV. SECHINEAE. Flores monoici. Cal. 5-fidus. Slam. 5, counata in cy- liudrum centralem, supeiue 5-fidiim, divisiouibus antheriferis. Antherac in cujusvis divisionis apicc liueam constituentes bis deorsum semelque sursura repeutem. Fructus ( mannus ) car- iiosus, apice «nllocularis , monospermus. Sechium edule Sw. (Chayota Jacq. ) Trib. V. SICYOIDEAE, Flores monoici. Cal. 5-dcntatus. Stam. (5) in coliimuam centralem, apice capitato -antheriferara mouadelpha. Authe- rae subglobosae. Frnctus ( nucamentaceus) uuilocnlaris, mo- nospermus. Semen fiiuiciilo filifornii, ex apice desceudeute suspensnm (s. semen penduliim). S i c ij 0 s Liun. 1. 5. ungulalus Liun. — Amcric. bor. Q 408 2. S, bryonifoUus Mor. — Sardinia. O (vel pr. gen. Sicy- dium nomiii.) Trib. VI. CYCLANTHEREAE, Flores monoici. Cal. 5-dentatus. Slam,: Discus depresso- orbiculatus, centralis, liiica mari^inali antherifcra. Fructns (caniosus) tinilocularis polyspermus. Placenta centralis, deor- sum dependens margiue utrinque seminifera. Semiua hori- zontal ia. Cyclantherae Schrad. 1. C. pedata Sehr. — Mexico. O GRONOVIEAE Schrad. [ II. Adumbrationes Cucurhitacearuni nonnullarum Ca- pensium^ quae in EcJclonii et ZeyTieri Enumerationc plan- tarutn Africae mistralis cjctratropicae II» p, 275 — 280 a beato Schradero proponuntiir.\ PILOGYWE. Flor, dioici. Masc, Calyx campauulatns, 5-dentatHS. Cor. limbiis 5-fidiis, patentissiraus. Stara. 3, rarius 4 I. 5: filamentum filiforrai-cylindraccura, pilosiim, terrainatum lami- na subcorda ovata, echinulata; anthera linearis, laminae mar- giui ntroque postice inserta, Nect. glandiila in fundo corol- lae. Fem. Calyx et Cor. raaris. Stylus longitudine tubi, cylindraceus , basi glandulifera cinctns. Stigma pileiforrae, 3 — 4-lobura. Bacca exsucca, trilocularis, polysperma; cor- tice coriacco, Seraina obovata. Herba scandens , cirrhosa. Folia lobata. Flor, axilla- res, peduncnlati, albi , suaveolcntes. 1. Pilogyne suavis. 409 Radix ramosca, fibrosa. Caulis (ut in Melothrla) brevis , crassiusculns , snbtcres, rngosus, cinerascens, dirisus in pliires ramos ad 4-pedalem et ultra altitiidlnem scaiideutes, inferne subdichotomos fili- formes, angulatos, pllis parvis rigidulis fugacibus consper- sos. — Ramiili elongati, tenuiores, siiniles. Folia petiolata, cordata, subqnluqneloba, venosa, 3-\. 5-uervia, supra papllloso-hispidnla, inargine et subtus se- cundum costain et venas piiraarias hirtula, merabrauacea, laete yiridia: caulina, imprimis inferiora obtuso lobata, dla- metro transversali mi Ovario subcyliudracco, hispido. Bacca sesquipollicari, oblongo-elliptica, basi leviter atte- uuata, papillis callosis depilatis sparsis obsita. Color frnctus maturi luteus. Sapor non amarus Cucum. vulg, et odulis. 416 Sera. Cucum. paulp major, prophctarum. Obs. Cucum. african. B. M. 12. t. 980. est div. sp., cuj. caules gracllio- res, fol. fcre subpedato 5-partita, divis. augustior. acutiori- bus: iuterm. indivisa. Color laete viridis. 3. Cucumis arenarius Schrad. Caules 1 — IVa pedales, procurabentes, filiformes, hispidi. Folia quoad divisionem prophet., scd triplo mlnora et iitrinque papilioso-hispida. Flor, brevius peduuculati, parvi. Gormiua oblonga, lutesccuti-bruimea, aculeolis concolor, obsita. A Prophetar. germ. forma diversissimus, ab africano dif- fert habitii gracillori, foliis miiioribus, lobis rotuudato-obtusls (ut in Prophet.) et germ. forma et superf. ; pediinc. etiam bre- viores. Vix rariet. local. C. africani. [III. Descriptiones et adunibrationes Curcurhitacearum nonnullarumJ\ SPHENAISTHA Sehr. Florcs hermaphroditi, Calijjc qniiiquefidns, tubo elon- gato - cimeato. Corolla campauulata, quiuquefida, pateus. Nectar. uuUura. Stamina quinque, dislincta vel triadelpha, sub limbo inserta. Anthcrae anticae, gyrosae. Stigmata tria. Fructus capsularis, a basi persistente indurata stjli rostellatus, trilocularis, evalvis; cortice raembranaceo, elevato- nervoso. Semina pliira, lenticiilari-compressa, margine ob- tasa, infra emarginato-bidentata. Vegetatio. Herba scandens, cirrhosa. Folia lobata. Flo- res .a?;illares, raccmosi, Sph, scabra, Hab. in Mexico. Q 1832, 1833 missa ab Hunnemanno 1833 snb Momordica ; a Karwinsky sub Cuburbitacea No. 86, 417 Radix »«nrjsa, fibris coplosis aucta. Caulis scandens, J)i — tripedalis, crassitie pennae aiiscri- nae (1. columbinae) basi supra terram magis Tel minus in- crassatns, uno alterove ramo instrnctus, argute angulatas, scaber. Rami subsimpliccs. Folia (longe pctlolata), l^/a — 2 pollicaria, cordata, quiu- qneloba, angulato- dentata, lobo intermedio majori, reticnlato- trinervia, subfirma (salfem non membranacea), a pilis parvis rigidis densis (subtns evidentioribus) scabra, sordide viridia: siiperiora subtriloba, siuuato-augulata, lobo intermedio pro- ductiori, acutiori. Petioli pilis similibus inferior, folionim pagina obsiti. Cirrhi 4 — 5-fidi, laciuiis inaequalibiis, Flores axillares, semipollicares, herraaphroditi, in racemum brevem, pednncnlatum dispositi. Pednuciilus pollicaris et ultra, subangnlatus, aeque ac pedicelli et caljces pilis minutis ri- gidis dense tecti. Calycis tubus elongato-cuneatns; lirabus basi annulo to- ruloso cinetus, quinquefidus, laciuiis lineari-lanceolatis, acu- minatis. Corolla campanulata, cxtus pilis exiguis iuspersa, flava; limbo quiuquefido patente. Stamina sub limbo corollae inserta, 5 distincta Tel 3 diadelpha. Filamenta brevia. Antherae basifixae, gyrosae, anticae. Nectarium uullura. Ovarium oblongo- cylindraceum, calycis tubo connatnm Stylus cylindraceus. Stigmata 3, subpeltata. Fructus sesquipoJlicaris circiter longitudinis, ellipticp- globosus, etiam globoso- ellipticus, rostello ovato-conico (a basi persistente indurata styli orinndo) coronatus, nervis 9 — 12, lougitudinalibus, prominnlis, inferne in peduncnlnm cou- 12r Bd. 43 Heft. 27 418 nnentibus notalns ; cfternm p,labRr, trilocularis, evaJvis, fnictns cariie sponniosa alba, serius exaresccnto. Cortox per matu- ritatem mcrabrauacens, Tiridi - brunnpns, vertice (rostelli basin Includonte) incrassato paiilo satiiratiori. Dissepim. slriictiira Colocyuthitlis. Scmiiia pliira, horizonlalia, 4 — 5 liii. longa, elliptico- ovata 1. clliptica, lcnticnlari- corapressa, altero latere saepe depressa, raargiiie roliiudato- obtiisa, inferne emargiuato-bi- deutata et ntrinque versus raargiuem liuea parva semilnuari elevala notata, ceternra laevia, nigra, uitida. Integnm. sein, nt in afduibus. Odor totius plautac niillus. * Cucumis Dudatm affinis sab nom, ex H. Bonn. Planta (forte loco et solo iuconv.) vix 2-pedalis. Superficies C. sativi. Folia canlina iuferiora subhastato - triloba, 3 — 4 polJ. longa: lobo intermf^dio majori oblongo obtnso, hinc inde lobnlo snbrotundo minori; lobis lati>ralibus plornmquc sabbilobis; — Margo totus denticulatns. Flor, minores ac in C. sativ. s. Melon. Frnctns globosus, magn. Ponii, immatur. pubescenti-hirtus. Convenire videtur Dudaim qnoad frncfus formara et supcr- Gc. laev. (qnoad Dill, ic.) sed fol. hnj. ic. triloba, lobis sub- aequalibng rotnndatis. C. pedat?yidus Sdn'd. (Cucumis Dudaim vonTriest. 1835.) Habitus et mod. crosc. C. Melon. Folia snperiora fcre ut in C. Dudaim H. Bonn, caulina inier. et media pctiolo erecto , 6 — 8-poll. potius 5-loba: lobo intennedio majori, obovato - oblongo ; lob. lateral, dimi- dio minoribus ovato - objon-iis, omnibns rotundat» - obtusis, maraiuo acute denticulat.is. 419 ^Fior.eSiMelouis. , Friictus 21/2 — 3 {>oIl., ^loiioso- eilipticus, decemsiilcatiis, piibesrenti-hirtus, vii'esccns, sulc. satur. viridibus. Yar. ? iii iinii'o fnictii appeud. heinispb. .sernipoU. laevi. Cticnm. Reginae (Königs -Mglone 1832, wird als Me- lone sehr gescliützt), luiic affin. difFert: fol. foima, fruot. for- ma conren. Tidctiir, saltcm quoad suicos. Folia hastato - triloha, lobo intirao suhbilobo an2:n!ato. Fructus ellipticiis obtusus, longitadinalller sulcatus, virpsceus, pubesceiili-Iiirf»s,^.iuaturus glabcr. Cucumis cubensis (liirtelhis). Vid. Cucum, pubescens W. CurJce/i-JIelone aus Cuba 1833, ab Huiinem. sub C. pubesceuti s. Fiscli. ex li. Par. et aliis Hort. ' •"•*' A. C. sativo (cui proxlm. vldet.) diversiss. : Superficie minus srabra. Foliis minus rigidis, majoribus, diametro transvei'sali, quam longiori breviori, subcordatis, subtrilobis, lobis obtusis acutiusculis margiue dcntatis: intermedio majori; laterallbus subangiilatis; — fol. aliud fere subqulnqueloljum, lobo interme- dio adlinc majori et latiori. Genital, structura nt in Melone videtur. DilTert quoque nervis primariis eostae approximatis, nee pateuti - divergentibus. Fructus 6 - pollic., ellipticns, utrinque obtnsns, lae- vis, pilis brevissimis rigidulis 'albis dense tectus, tirescens macuHs obscnris albidis, maturitate citrinus macnlls inae- qualibus serialibus sordide aurautiaris. Caro exter. flaye- scenfi - albida, interior pulposa rnbescenti- Intea. Sapor et odor Melonis pergratns. Strnetura interior 6-locularis; dissepim. lobis exter. mar- gine invoiutis. Dissepim. ipsa velut p filam, transversalibus coraposita. 27* 420 Specim. alteriim refert fructiim breviorcm latiorem, co- stls 5 — 8 latis obtusis longitiulinalibns distinctum et yerru- culis parvis conspersum, saturate citriuam, maculis anran- tiacis obsoletis. Cucuin. pubosc. W. proxime affiuis differt, foliis (scc. descript.) fnict. piibescentibiis (forte iiidiim. nt in nostro) tri- pollicaribiis, pollic. crassis, adnltis albis absque uUis striis (forte odore et sapore). Momordica Balsaviina. Calyx iiifra raediuin tissiis, lac. oblon^is liberis. Corolla pentapetala , plauiuscula, medio coucava; petalis basi calicis adiiatis obovatis rotuudato- obtusis, crispis, basi breve un- guiculata et callosa vel potiiis crassiore, post anlhesiii nt in Luffa deeiduis. Staraiua 5, saepc triadelplia, apicc s. antlierifera parte couuata, reliqua parte distiucta, basi interne squamula appen- dicnlata, discum tegentia. Autherae ex 1^2 — 2 gyris constan- tes, raarginibus insidentes, posticae, cxacte bilocnlares, filamen- torura apices connatae reflcxae nnde discns terrainalis staminum. Stylus apice 3-üdus, laciniis bilobis. Discns Y2 !'"• ^^^^' crassus orbicnlaris planus carnosns nectariferus , anrantiaco- croceus. Momordica Charatitia. Folia ut a Willdenowio describuntur. Odor herbae Da- turae Stramonii sed minor. Calyx cum corolla fere pateus. Corolla diinidio minor petalis plani-concavis vix margine sub- undulatis. Calycis laciniae corollae saepe adhuc appressae. Staniina ut in praccedente, antheris oonnatis, bilocularibns. Discns viridis superficie nectariferus. Momordica mvricata (non W.?) 421 Siiuillima Charautiae sed certe «liversa species. Differt: foliornm laciniis angustioribus acutioribus, bracteis subrotuu- do-cordatis (in illa cordato-siibrotundis, rotimdato-obtiisis). COLOCYNTHIS, Colocynthis officinalis. Cucumis Colocynthis L. M A s c. F L o s. Calyx: orbiculns, lacin. lanceolato - linearibus, corolla brcvioribus, extus molliter villosus. Corolla 5-partita, plaua, subrotata; laciniis oblongo ovatis, acutis , venosis, extus subvillosis, iutns luteis. Discus parvus, subrotuudus, planus (non nectarif.). Stamina 3 (subiude 4 1. 5), iit in Benincasa a basi co- rollae, discum ciugeute, provenieutia, breve peduuculata, cor- data, subtriloba; lobis curvatis, dorso canaliculatis, margine iiuea pollinifera iustructis. FEMINEUS FLOS. Stylus brevis, cylindraceus, e simili disco oiiundns, apice biOdus. Stigmata obcoidata, convexa. Discus magis distinctus. Rudiraenta stamin. quaudoque adsunt. Semina elliptica, margine obtuso, fuscescentia, umbilico affixa. ECBALIUM Rieh. Echaliunl purgans (officinale). FLORES MASC. Calyx 5-partitns, fnndo snbcarapanulatus; laciniis liueari- ianceolatis, supra medium corollae adiiatis, parte libera pa- tentibus. Corolla 5-partita, basi campanulata; laciniis lanceolatis, apiculatis, pubesceutibus, citrinis, viridi - nervoso - venosis, apice patentibus. 422 Stamiiia 3, basi corollac adiiata, connivcntia^ basi cv- lindracca et ipsa basi siibpilosa, 2 snperne cariiosa dilatato- triloba; lobis posticv-^ canalicnlatis (subcom^Iicatls), ihafB:inib«s polliuiferis. Antliera iliieatn margiualem continuam sccnnduni totam flexnrain constitrio^is.'^ ' Lobii^s terminal, integer 1. apice bifidiis (ut a Haync 5. 45 oxhibetur). '"' ^^^ "^•^'-vV'^^ ^""» DIscus parviis, orbVrnlairis, planus "(non ncctarif.). . ■ i-n;| ,»;■. F L O R E S FE .M. • . .'w .• .< lillmc ' • Calyx brevior et profimdius divisns. '•'Cioroila cadem. Stylus cylindraceu«. Stigmata 3: smgulis bipartitis, laciniis Iinearibos, iu- cnrv'atis. Stara. rndim. vix ulla !. obsoJeta. 'Germen ellipticnm, villosnm. Sem. vaido «'ir'^r^a a M. Char. et Balsam. Luffa striata Sehr. 1836. Lnffa foctida H. Vind, 1835. *'''■•■ Planta (in olla) 3-pcdalis circiter, caulis 4 — 5-augula- tus, scabriuscuhis: junior pubesccuti liirtiis. Folia utrinqne scabra: inferiora caulina (ante iloresc.) forma Bryouiae, diam. 3 — 4-poll., caülina snperiora triloba; lobis'äcumlnatis, inäeqüaliter dentati«. _ Petioli sup. folior. Flor. masr. ptinVcrtlafi. Calyx infra mouium 5-fidus, tuTjö parvö hertiispliaer., reliq. parte c. coroila planum florem exhib. '• ■ G()röl!'ä"'poHt<1,Hiiet?ilrt; petalis oblongo-öbovatis, rofundato- "rtbtnsife'*j''basi"ca!yci'Mn'sertis, post anthesiu deoiduis prim. IY2 poll. diam., sor. dnpl. minor. idUnaJ eiijiliSitam. 5, ]ifcrTVt;;(teL[.iii*ei\ i2j;iCo^vjiincta? rf.« sactitang. ileijb.'!7l827.)ii ba&iilpetalor. inserla Uii-qjicvillos»! pi>besoeriitia, basi adeo conforta. . 1 ' ifi* 423 AntJierae curvatae, bilocular. videutur. Flor. fein, (in axill. c. masc.) solitaiii, breve peduuculati. Col. Cor. ut in mare. ■ ] ' < ^ i I ■ .' ; ''■' :jit >.'■■ ' _, , Fructus, 2'/o poil. Iouff.,_7— 8 liu. crass., cyliudraceus, teres, basi attenuatus, orific. calyc. cylindro promin., reliqu. decid. ; supeiticie tenuiss. pubesc. hirta, colore virescente, lin. 7 salurate viridibus per lougitudin. notatns. Odor tot. plant, uullus. A litiffa foetida Cav. diversi^sima, cujus raljx.duplo major, lacin. lineari lanceolatis. Petala oboyato-oblonga, fruct. decemsulcatns. IV. GRAMINEAE. -v* ■Triii.'t "dUtZlSAE K. ' '^'''' ' LEERSIA-Soi: Sw. 1. jL. oryzoides'^yi, 2. lt. virginica ^\\\^^ 0 R Y Z A Liun. 1. O, sativa Linn, © V. niutica, arrstata, rubricanlis etc. ' (Hydropyrum K. cf. Diciiij.) ,)■, .,;■ ■ EH RH AR TA Tliunb. \. h» panicea Smitb. O Trib. II. FHAtjtARIDEAE. '(Lygeum cf. Anomal. Zea L. poix cf. Diclin.) > ' CORNUeOPIÄE Liun. 1. C, 'Cucullatnm Liun. ^ CRYPSIS Ait. 1. C. alopecuroidcs 'irichH. © Heleocilloa alopecuroides Host. 424 , 2. C. schocnoides Lam. Q 3, C. aculeata Ait. CHAMAGROSTIS Bork. 1. Ch, minima Borich. Q Kuappia agrostidea Smith. Stur- mia minima Hopp. ALOPECÜRUS Liim. * Sp. genuiuae. 1.: A agrcstis Liiin. O 2. j1, gcnicnlatus Linn. « vulgaris. /? falvus (AI. fiilvus Smith.) A, gcniculat. Host. Gr. h. 1. s. Lk. H. Add. 3. ^. bulbosus Linu. 4. ^. pratensis Linn., 5. A. fiigi'icans Hörn. A. ui^resccns Jacq. Ecl. t. 13. ** Sp. Anomalae. 6. A. vaginatus Fall. ^. A. Pallasii Trin. ^ 7. ^i. Gerardi Till. 2^. Phleum Gerardi All. 8. A. ntriculattis Pers, Q BECKMANNIA Host. I. B. erucaeformis Host. O Phalaris erucaeformis Linu. PHLEUM Linn. * Spicul. rudim. flor. alter, stipitif. subulato afl basin glum. coroU. super. (Achuodouton Bcauv. Chilechloa Beauv.) 1. P, tenue Schra;d. Q Phalaris tenuis Host. Phalaris Bellardi Willd. Achnodonton tenue Bellardi Beauv. 2. P. asperum Vill.. O Phalaris aspera Retz. Host. Chi- lochloa aspera Beauv. Phl. anuuum M. B. 4«# 3. P. BoeJimeri Wib. Plialaris phleoides Liim. Chilochloa Bo«hmeri Beauv. : 4. P, arenarmm Liuii. O» Chilochloa Beauv. 5. P. MicJielii All. 7/.- Phl. phalaroidtnua Viil. Phalaris alpiua Haenk. Host. 2 : 35. 6. P. cuspidatum Willd.'^. Phl.'trigyuum Sehr, oliin. Phl. trigyna Host. 4. t. 20. Chilochloa euspidata Beany. ?Var. praeced. — Radix ut iu praeced. subrepens. * Spie, flore altero subulato destitutae (Phleum Beauv.) 7. Phl* pratense Liiiii. 7/. a vulgare, ß nodosum. Phl. nodosnm Liuii. 8. Phl. Bertolonii DC. 7/. — potiiis var, stolonifera. 9. Phl. stoloniferum Host. Flor. 1. p. 80. uou dilFert. 10. Phl, echinatum Host. Q. Phl. felinum Smith Prodr. 11. Phl. alpinum Linn. 7/. ß tenue. Phl. comrautatuin Gand. PHALARIS Linu. 1. Ph, canaricnsis Linu. Q 2. Ph. caerulescens Desf. 7/.. Ph. bulbosa Cav. Pli. -^xt^- tica Linn. Araoeu. 7/. u 3. Ph» minor Retz. Q 4. PÄ. paradojca Linn. Q ^ 5. PA. arundinacea Liuu. ^ « vulgaris , ß foliis variegatis, y floribus viviparis. .H.OLCÜS Linn. 1. H, lanatus Liniu 7/. 2. Ht moUis Linu. ^ oi:\HÄ Fi. .i 426 UIEROGHLOA Gmcl. Br. 1. H. horealis R. et Schult. ^. Holcus • borealisüSchrad. Holfiis reptuWi.Hostftiilii'ioU'l J .1-; .iutiJ A\«v-.v.',wtv» /i .!■ Holcus odoratus Host. , .iiJl . i;: > ' i.iüjl- ,,,,, _,^„,, . ^,,:,4^I^Ti][,9.^:ANTHUM L. ^ ^^, ^ .« 3. ^. ovaium Lagase. O Trib. Hl. PANiCEAE. (Reimaiivi.Fl. ) MILIUM Liiiii. 1. M.effusumiAm\. % ^ 2. M.'Wr«aZe M. %. ö, ' ' PASPAL UM Liuii. 1. P. memhranaccum L^m. ^ 2. P. stoloniferum Bosc. (^ 3. P. scrohiculatum Liiiu. 2^ /? Kora. v:.j -'•''•■ •"^■' ■ .,v!. .. 4.,,P. s^facew;« Mich. %. (P.'puhes^cens Willd, P. hirsn- tura Poir.) 5. P. yaniculattim Linu. 2^. 6. P. elegans Flagg. :^ (P. teuellura). 7. P. dilatatum Poir. ^ P. plateusis Spr. _ 8. P. nndulatum Poir ^. P. plieatuluin Mx. Mexic. Karwinsk. Eriochloa H et K.| ^ ^^^^^^^ ^^.^^ ^^c'Yr. Heiopus Fr. j Urochloa Beauv. Ur. nov. sp. e Cap. PA N t G UM. * Spicae plures racemosc dispösitae. 1. P. hrizoides}a.Gi{. Ecl. t. 2. O vixS^.'"P. brizoides Liii«. ■ '427 2. P, eructforme SmitL Fl. 'Graöc'.'^l. 59^y^0 "2/- ** Spicae siibdigitato-fasciculatae Tel pauiculatae; flore meutro iimvaivi IDigitariae). Kunth. p, 80 — 86. 3. P. concinnitm Schrad. Q Cat. sem. 1827 — 1829. Pa- uic!' puli»ei^üM'*liiiifef • Digitiriä' pii^Kila' Lli'f'' Spicae in nostra 9 — 11, fcl-cl^io -patenies. Spie, ijliima neut. Uor. pil1s'"MiilMs 'cai)?tatis' (föc-'l'fep^iVf Äcäfe^nk'^ •"'föp.'s'di-iitii» tl/'t^-ä. 47)- ^üu-''d'i^.^'iPi4.,'^».^Tfe^ö\iil^Rlrf. 4. P. denudatüm #ihth;' 0' ''bPa^ik »iidälk'^'M.-*^ '^' 5. Pn'fascicuJu^'e SchraKl.w>SaiK,r Siclicadoifif&iintili; Srhf "'Di- gitaria fascirularis Llc. .»««iJsqF 6. P. horizontale Meyer. Es^setj.;^! Di^iifaiv horizontal. Willd. En.; setlgcra Roth., Lk. Hort. • • s*. ... 7. Pa«. ßmhriataik ii*initlj. @ /j Di^Ft. fimbiriata. hU. — Synllier. praooox Walt, exi-spfefi..} exigiiSwartziaiio h. 1. üec ad sanguin. refer. . , 8. P. eriogonum Schiad. üijj,"itaria Lk.' .■• • i ..•, .'. 9. P. ciliare PtfStz. Diaril. ciiivaris Pers. Lk. . >Syntb«risJtta Schrad. Fl. Genn. o M Xi' 10. P. sanguinale Liun. Trin. Ic- (excl. Dig-. marg^iiiai, Lk.) Kunth. (cxcl. Dig. marg. Lk. et Synth, praecoc. W^alt. cf. fimhriatum). • Syutherisma vul2;ai'e Schrad. .• -^ ,> ,^ ,;j \\. P, aegijiniacuin Vi^Qiz. P. filiforme Jacq. obs.»;'^ .^ .0.. •J"J* Valva interiori glinnellae aequali. ' ''''■' 12. P. glabrum Gaiid. Agrost. '-'Digitaria humifitSa 'Pers. Digit. 'gfäljra'' Lli:' ' ' 'S^nlhoriöma ■glaJJtnin Scliyad;"Fl:'tSe^. a spictilis glabris (solö^ fcrtlliori), L •'^" ß p^niü. flor«. nentr. puberula (spontai). freo^ent.).-.« .H. ,J -li.'P^'viomsmiftvi 8t'hrad.'^ "Cat.' aefti. 1827 -^a9.-^r. ?Panic. seto- snm Trin. Ic. 95.. 96. cf. S. candata. Jaraaica, Gujana, Mexico, Brasilia. O 11. S. candata cf. n. 8. 12. S. itaUca Kuntli. Agrost. 153. Panicnm italicnm Linn. Host. Gram. 4. t. 14. Trin. Ic. t. 198. ß gcrmanicum. P. german. Roth. Hosl, Gram. 2. t. 17. Trin. 1. c. ^ Europa, India orlentalis et occident, Q TRICHOLAENA Sclirad. 1. Tr. rosea Nee^ ab Escnb. in Ind. II. Wratisl. 1835. ^ Cap. b, sp. 43* 2. Tr, tonsa Nees ab Eseub. 1. c. Cap. b. sp. 2/. PENNISETUM (Tr.) •f Involncii setae hispidiilao. Styli 2, rarissime inferne con- jXßtl, Caryopsis e;lnmel!is aiote inclusa. {ßijmnothrijc Beauv.) * Involucra sessilia, 1. P. Karwinskiji , ciilnio etecto , foliis scabris siipra pilosis, spica cjliudracea, involiuro spiculas scabras superantc, flore iiiferiori masciilo , valvula iuferiori ntriiisque lloris ciispi- (lato -aciiminata triiiervia , stylis liberis. Habit, iu Mexico (Kar'.vinsky). Gramen, sit videüir, per- eiine, radicc deuse caespitosa. Culnii sesquipedales, erecti, filiformes, teretcs, striati, simplices. Folia ai)giisfo-liiiearia, cnspidato-acumiuata, firraa, scabra, .pilosa, piüs papilltilis rainutis iiisidoiitibus. Spica V/^ — 2 pollicaris. liivolucrorum sctae rigidae, hispido - scabrae, fiavae, apice fuscesceiiti- rubrae, extcriores minores femiioresqiie, Spiciilae flavae. V^alv. iitriusque ilor. inferior (riuervia, snperior paulo brevior. Flos masc. hermaphrodito paulo minor. Stjli liberi (in spec. iinico Abs masc. vohit 3 - valvis, qnarum tertia minor forte pro gluma habenda? cf. al. sp. — Rhach. pubcscenti hirta. 2. P. macronrnm Trin. in Act, Pctrop. Gymnothrix caii- data ScJirad. in Anal, ad FL Cap. Kiinth. Agrost.1 159. Ejusd. Gram, t. 38. Cap. b. Sp. % — Diversiss. a P japom'co Tr. Ic. t. 19, qnociim a Neesio (Flor. Bras.) sub Gymnothr, liordeiformi conjiinnitnr. ** Invohicra iicdicellata. 3. P. compressum Brown Prodr. Sotaria compressa Kunih. Gram. Ejnsd. Agrost. 150. Pennisctum asperum Lk, Hort. 1. 214. ((es(. sp. Hort, ßerol.) Nova Rollaniiia. 7/. xinomala sp. ob cal. glum. majores et fort,- flosc. strn- itnrani. A Sciaria recedit iuvoinrris coinnjetis <'t caryopsido iion "Inmis indnralis cortirnta. Friict. Str. Peiinls. ver. conv. vid. • 432 '{"{' luvoliicri sotae interioros infra medium plamosae. Styli 2, distiiicti vel inforiiP connnti, rarins solilarii , stigmate bi- fido. Caryopsis i!,lumrllis arrto iiiclusa. {Pcnnisetum Beauv.) 4. P. cencTiroides Rieh. Knnth. Agrost. 162. Paiiicum vul- piiium Willd. Eimra. Conchnis miliaris Liuu, Gieseck. Ic. t. 23. Cap. Ii. sp., Barbari a cu-. 9/ 5. P, violaceum Rirh. Kiinth. Agrost. 161. Ejiid. Gram. t. 40. (var. major.) P. setosiiiii Rieb. Triii. Ic. t. 20 quo teste h. syn. P. purpurascciis Knnth. Agrost, 160. ludia eccidcütalis , Mexico, Senegal. O 6. P, versicolor (Schrad. Ind. H. («ott. 1827), cnlrao ramo- so, foliis vaginisqiie villosis, spira cylindracea obtusa laxa, involucro spiciilas snpcrante, floic inferiori mascnlo, supe- riori hcrmaphrodito , valviila inferiori hermaphroditi aeu- minata apice trinervi et scabrinsrnia, mascnli superiori bre- viori obtusa 2 — 3-dentata tenniori cnervi , stylo solitario stigm. bifido terra. CENCHRÜS Beauv. 1. C. echinatus Liun. Q ^^'^* oc^^id. ? America meridiou., Arabia etc. 2. C. tribtiloides Liun. Q ^- spinifex Cav. C. caroliuianus Walt. — Amer. boreal. , Mexico, Brasilia. LAPPAGO Schreb. 1. Ij. 7'acemosa Willd. Schrad. Germ. Kuuth. Syn. Agrost. 170. Cenchrus raceraosiis Linn. Tragus occidentalis et Orientalis Nees in Marl. Fl. Bras. O Trib. IV. STIPACEAE. URACHNE Trin. 1. U, caerulescefis Trin. ^ Piptatheriim raernlescens Beauv. Knnth. Milium eaernleseeus Schousb. 4Ä 433 2. U, virescens Trin. Lk. Hort. 2|. Piptathernm paradoxum Beaov. Kunth. Milium paradoxum Liiiu. 3. Tl. parvißora Trin. 2^ üracli. miiltiflora et frutescens Lk. Hort. Milium raultifloriim Cav. Schrad, Germ. Agro- stis miliacea Liun. LASIAGROSTIS Lk.*) 1. L, Calamagrostis Lk. Hort. 1. 99. Calamagrostis ar- geiitea Cand. Gall. Ariindo spociosa Schrad. FI, Germ, Agrostis Calamagrostis Liun. 2. -L. splendens Kuuth. Gram. 2jL. Sibir. altaica. Stipa splen- dcus Trin, in Spr, N. Entd. ß Stipa altaica Trin. in Led. Fl, Alt. Led. Ic. t. 222, (raon. ipso Anct. in litt.) STIPA ].inn. 1. S. pennata Linn. 2|. Host. Gram. 4. (, 33. 2. S. capillata Liun. 2f.. Host. Gram, 3. t. 5. 3. S. gigantea Lag, Elench. 2^ Stipa juncea Cav. Prael, 4. S. Aristella Linn. 2j. Agrostis bromoides Linn. 5. S. iortilis Desf. O Stipa humilis Brot. Fl, Lus. Stipa paleacea Smith Prodr. Flor. Gr. 1. t. 86. STREPTACHNE Br. 1. S, capensis Nees ab Esenb. Cat. sem, H. Wratisl. 1835. N, ab Esenb. Desc. gramin. in Linn, ARISTIDA Linn. 1. A. caerulescens Desf. Atl. t. 2L Q ^- canarieusis Willd. En. A. divaricata Jacq. Ecl. non^WiUd, (certe h. 1. est). *") Vel subgenu« Stipae: Scct. 11. gliim. apice bifida, inter divisio- nes arista non articiilata instructa. In hoc casu etiam China et Mnehleiibergia conjungendae sunt, lli- Bd. 41 Heft. 28 434 2. A, divaricata Wllld. O A. div.iricata Jacq. sec. Nees ad praof. pcrliii. (nostra scr. Tr. ~ cacrvlesccns.) Trib. V. AG ROSTIDE AE. COLPODIUM Tr. Br. 1. C. Stevciü Tr. Art. Pffr. 6. c. ic. ^ Agroslis Tersico lor. Stcv. 2. €, aquaticvm Tr. ^ Catalirosa aquatica Beauv. Kniilh. Aira aqnatica Liiin. MÜEIILENBERGFA Sclireb. Tr. 1. M, erubescens Srhrd. O^ India. Fiiiotlfera tota riibescit. 2. M. diffusa Willd. :^ Dilepyr. minutiflormn Mx. Dile- pyr. diffusum et multiflor. Beauv. 3. M. JFi'Ildenowu Tr. 2/. Podoseinui« fejiuiflor. Liuk. Horl. Agrostis tciiuillora Willd, 4. M. soboliferaTv. 2/. Ciiina soholiferaLk. Kuntb. Acbna- tlierum Beaur. Agrostis sobolifera Mnehl. Willd. 4 a. M.mcx-icana Trin. ^ Cinua nioxic. Lk. Kunth. Agro- stis moxicaiia Liini. 5. M, foliosa Triii. "Tl Cinua filit'ormis Lk. Kuntb. Agro- stis filiforiiiis Willd. En. Agrostis foliosa Hortul. 6. M. glomerata Trin. Kuntb. c. plur. syii. ^ Pödoseni. glomeratum Lk. Hort. Polypogon glomeratns Willd. En, (Cinua expansa Hortul.) C I N N A Liim. 1. C arundinacea T^inii., Srbreb, e. ic, Kuntb. ^l Agrostis Cinna Lani. Willd. 2. C. pendula Trin. © i Podoscmuni latifol. Lk, Horl, Agrostis latifolia Göpp. V I L F A Adaus. L P^, tcftacissima Kuntb. Syn., Trin. Sporobol. teuacissimns Beanv. Kuntb.. Agrost. Lk, Hort. Nees ab Esenb, Agrostis (onnrisi^inin .larf|. 435 2. V» minutißora Tr. SpproboJ. minutiflorus Lk. Hort, Kiintli. Agrost. Paiiicum inmutlssiiii. Mart. Schrk. Pnni- Mim decompositiim H. Dorp. 36. A GROS TIS Liun. * Gcnui'nae. V.ilvnia interior cxteriori «liiplo brevior. 1. ^. alba Liuii. (Schrad. s. Kiinth.) 7/. Cum varr. in Flora Germ, eiiiimerat. 2. ^. verticillata Vill. De]pli. Trin. Unifl. A. slolonifera Linu. Herb. Smith. Brit. '2^ Agrostis dnlcis Hortul. plur. 3. A. vulgaris Witb. Brit. Sraitb. Brit. Schrad. FJ. Germ. c. rarr. cniim. 4. A. pallida Cand. Gall. Suppl. Q Trin. Unill. 210. Ej. Ic. 3. t. 30. 4. a. A.1 nilcns. A. uitens Guss. Lachnagrostis Gussonis Trin. Ic. t. 143. Sicilia. O — Corolla basi et dorso pi- losa cum rud. alt. flosc. respond. Calamag. Sect. II. De- yenxia. Ob affinit. cum A. retrofr. potins Iniic generi ad- nnra. videtiir. 5. A. retrofracta WilJd. Lachnagrostis Willdenowii Trin. Unifl. Deyeuxia retrofracta Knnth. Agrost. ob riidim. pili- fer. ad Deycnx. rcf. a Knnthio, scd omnino Agrost, sp. Trin. mouente. Cf. Lk. Hort. *J,* Trichodta. Valviila interiori brevissima vel nnlla. 6. A. clegans Thore in Journ. de Bot, 2. Trin. Ic. 3. (. 26. O Trichodinra clegans R. et Schult. 7. A, rupestris All. Knnth. Agrost. 223. Q 8. A. alptna Scop. Knnth. Agrost, 2^ Trichod. nipestrc Schrad. Fl. (teste Mert. et Koch). ß Jlavescens (A. flavesc. Host. '^■, Avcna anrata All.) 9. A, canina Linn. Knnth. Agrost. 2]. Trichod, caninnm Schrad. Fl, Germ, cum varr. ennmerat. 10. A, laxi/lora Richards. 2|. Trichodium laxiflornm Mx. 28 * 436 ANEMAGROSTIS Trin. 1. A. Spica Venti Trin. Fund. Lk. Hort. O A^roslis S|i. V. Linn. Runth. Agroet. 223. 2. A. interrupta Trin. Fund. O Agrostis iuterrupta Linn. Knnth. Aa:rost. GASTRIDiUM Beanr. 1. G. australe Beanv. Knnth. Agrost. O Milinm leudigernni Linn. 2. G.muticum Guenth. in Spr. N. Prov. Knnth. Agrost. 23L Panicnm scabrum Presl. POLYPOGON Dosf. 1. P. monspeliensis Desf. Kunlh. Aar. 232. O Schrd. (iorin. Alopecnr. raonspeliens. Linn. 2. P. tnaritimus Willd. Act. .Soc. Bcr. Knnth. O Agrost. Polyp, chilensis H. Par. 3. P. littoralis Smith. Brit. 2|. A^rrostis littorali«! With. CHAETURUS Lk. L Ch. fascicuJatus Lh. Hort. Knnth. Agrost. O Polypogon snbspicat. Willd. Agrostis articnlata Brot. Trib. VL ARUNDINACEAE. CALAMAGROSTIS Adans. Cand. * Spicnlae absqne pedicello plnmoso. (Calamagrosfis Knnth.) 1. C. Epigejos Roth. Germ. Host. 4. t. 42. Knnth. Agrost. Arnndo Epigejos Linn. Schrad. Fl. Germ, cum synn. , qni- bus adde: Arundo canadensis Mich.r. Fi. 1. 13. (tpslp spec. Muehlenherg.) 2. C. littorea Cand. Gall. 6. 255. Knnth. Agrost. Arnndo littoroa Schrad. Germ. Arnndo laxa Host. 4. t. 43. Europa mcridion. Anierira borealiri. 437 3. C. Halleriana Caiid. Gall. Supp. 256. Ktiiith. Agrosf. 238 Ariindo pseudo -Phragmites Schrad. Germ. Calamagrost. va- lia, Host. 4. t. 41. (ex Mert. et Koch.) 4. C lanceolata Roth. Gfiiii. Kuiith. Agrost. Calamagi'ostis ramosa, Host. 4. t. 44. Anindo Calamagrostis, l^inii. Schrad. Germ. 1. 5. C. tenella LInu. Hort. Kuiilh. Agrost. C. alpiua Host. 4. ß C. teuellaHost. 50. Arnndo teiiella Schrad. Germ. ** Spicularum valvula (coroll.) superior hasi pedicello plumoso stipata. (Deijeuaria Clar. KiiutL.) 6. C neglecta Flor, Wetter. Trin. Uuil5. Deyeuxia neglecta Kunth. Agrost. Aniiido stricta Timm. Sehrd. Germ, Aruu- do neglecta Ehrh. Beytr. 6. 137. Europa, Amer. bor, 7. C Langsdorfßi Triu. Uaiflor. Deyeuxia'? Laugsdorflii Kunth. Agrost. Arundo Laugsdorlii Lk. Enum. Sibiria. 2^ 8. C montana Host. Gram. 4. t. 64. Deyeuxia varia Kunth. Agrost. Arundo varia Schrad. Germ. t. 4. Arundo et Ca- iaraagrost, acutiflora HortuL 9. C. acutiflora Cand. Gall. Deyeuxia acutiflora Beauv, Kunth, Agrost. Arundo acutiÜora Schrad. Germ. 10. C. conflnis Nutt. Gen. 1. Lk. Hort. Deyeuxia? confinis Kunth. Agrost. 243. America borealis. — Differt a praece- dente simili : colore gIauco_, panicula majori, giumis ; a mon- tana glumis acuminatis et arista valv. coroll. vix excedente, 11. C sylvatica Cand. Trin. ünifl. Calamagr, pyramidal. Host. 4. t. 49. Deyeuxia sylvatica Kunth, Agrost. Arundo sylvatica Schrad. Germ. — 2j. omnium spec. ARUNDO Linn. * Ammophila Host. 1. A. arenaria Linn. Schrad, Germ, Ammophila arundi- nacea Host, 'Gram. 4. t. 41. Kunth. Agrost, 245. LJr. Hort, I. 105. — Europa, America borealis. 2|. 438 2. A, baltica Fltigg. in Schrad. FJ. Genu. t. ö. Flor, Dan. t. 1654. AmiiiopLila baltica LinJc. Hort. 1. 105. Kuntb. Agrosf. — Littora inarls baltici. 2|. ** Ariindo Lk. Kinitli. (Aruudinis specles geuninaej. 3. A, Bona.v Link. Srlirad. Germ. Link. Hort. 1. 135. Host- Gram. 4. t. 38. Kiintl». Agrost. — Europa austr. Caucasus Sibiri.i. 3. a. A, jnauräanica Desf. Kuntli. Agrost. 246. — Afrlca borea]. 2^. *** Ampclodesmos Lk. 4. A, tena.v Vahl. Link. Hort. 1. 136. Kuuth. Agrost. 1.249. Ariindo teuax Vahl. Symb. Arnudo festncoides Desf. Atl. t. 34. A. ampelodesmos Cyr. — Africa borealis, 2j. **** Scolochloa Lk. 5. A, festucacea Willd. Ennm. 126. Scolochloa festucacea Link. Hort. 1. 136. Festuca arnndinacea Liljebl. Flor. Fcstuca borealis Mert. et Koch. Flor. Kuuth. Agrost. — Germania, Ostrogothia. 2|. — Hab. Festiicae, sed charact. potins Aruudinis, cni etiani a Trinio (in litt.) adnumeratur, PHRAGMITES Trin. 1. Phr, communis Trin. Fund. Lk. Hort. 134. Kunth. Agrost. 230. Arnudo Phragrnites Liun. Schrad. Germ. I. — Europa, j Sibiria, Japouia, Nova -Holland. 2|. Trib. Yü. PAPPOPHOREAE. ECHINARIA Desf. 1. E, capitata Desf. Atl. 11. 385. Kunth. Agrost. Scsleria echiuata Host. Grara. 3, t. 8. Schrad. Germ. 1. 277. Ccn- ehrus i-apitatus Linn., O, 439 Tiib. VIII. CHLORIDEAE, CYNODON Rieh. Pers. 1. C. Ductyion Pers. Kiiuth. Agrost. 259. Digitar. stoloiii- fera Sclirad. Agrostis linearis Retz. Willd. Cjiiodon. linear. Willd. Enum. Panicum Dactylon Linn. Host. Gram. 2. 1. 18. Europa austr., Oriens, India oriont, 7/. DACTYLOCTENIUM W. 1. D. aegyptiacum Willd. Eu. Kimth. Agrosl, 261. Daclyh mucronatnm Willd. Nees ab Esenb. in Flor. Bras. Cyno- snrus aegyptius Linn. © % D, aristatnm Lk. Hort. 1. 39. Kunth. Agrost. 262. — Aogyptus O Cf. cum praec. , ciii simillini. EUSTACHYS Desv. 1, E. pelraea Desv. Knulh. Agrost. 262. Chlor, petraea Thnnb. Sw. Lk. Hort. Jacq. Ecl. t. 11. ~ C. b. sp. Jamaica. '}^ 1. E. distichopliylla Nees ab Esenb. CHLOR IS Swartz. 1. C. submutica H. et Knnth. Kunth. Agrost. 1. 263. — ^ Mexico, Brasilia. 0 2. C. ciliata Swartz Fl. Ind. occ. Kunth, Agrost. Nees ab Esenb. in Fl. Bras. — Ind. oce. O 3. C. polifdactijla Sw. Fl. Ind. occ. Kunth. Agrost. Jacq. Ecl. t. 9. — Jamaica. Cum., Bras. O 4. C barhata Swartz. Kunth. Agrost. 264. Jacq. Ecl. t. 8. — India Orient. Ins. Philip. Brasil. O — C. inflata H. Ber. non R. Br. (teste semin.) 5. O. radiala Sw. Kuntb. Agrost. 263. Knnth. Gram. 2. t. 179. — ß gracilis. C. gracilis Jacq. t. 10. (etiam Du- rand. Chlor, ?) Audropog. elcutsiiioide«? H. Par, — Panama, Mexico. O r? 440 6. C. truncata R. Br. Kuutli. Agrost. C. dolichostachya La»-. C. mcgastachya Schrad. — Nova Holl., Ins, Philippinae. ^ 7. C. Ga\jana Kuuth. Agrost. 267. Ejiisd. Gram. 1. t. 58. — Seuegalia. ^ LEPTOCHLOA Beauv. * Species genuinae K. 1. li. domingensls Link. Jiuntli. Agrost. © 7/. Cynosnrus domingensls Jacq. Ic. 1. 22. Cynps. virgatns Willd. Spec. 2. L, virgata Boauv, Kuntli, Agrost. Cynos. Tirgatns Linn. O Anicr. meridion. , Ind. occ. 3. L. ßliformis R. et Sclnilt. Kuiith. Agrost. Lk. Eleuslue filiform. Jacq. Eel. t. 4. Q 4. i. tenerrima R. et Schult. 2. Kuuth. Agrost. Lk. Eleu- sine tenerrima Hörn. 0 4. a, Ij. arahica Kuuth. Dinebra aegyptiac. Jacq. Dactvl, paspoloid. W. O ** Species anomalac. 5. Zy, polystacJiya Kunth. Gram. 1. Ejusd. Agrost. Diplachne fascicularis Beauv. Festuca polystachya Michx, — Amer. bor. O 1\. ELEUSINE Gaertn. 1. E. corucana Gärtn. Kunth. Agrost. 273. Lk. Hort. Cynos. coracanus Liuu, O ^j- 2. E. oligostacJiija Link. Hort. 1. 60. Kunth. Agrost. Eleu- , sine rigida Spr. Cur, post. Eleus. erythrocarpa Hortul. O 2|. Var. loucosperraa. 3. E, indica Gaertn. Kunth, Agrost. Cynosnrus Indiens Liuu. — ludia, Aegypt., Amer. mcrid. O 2J- CHONDROSIUM Desv, 1. Ch. ^lumile Beauv. Kunth. Agrost, 276. Actinochloa hu- milis Willd. Herb. Atheropogou humilis Spr. Hab. iu 441 Qnito, Nova Granada. 2j. (Nostra est humilis var. vel afiu. sp. sec, Triuiura.) SPARTINA Schrei). 1, 5/J. cynosuroides Willd. Euura. Kimth. Agrost, Limnetis Üicli. Tradijiiotia Michx. Dactjlis Liiin. 2j. EÜTRIANA Tiiu. 1. K, curtipendula Triu. Fiiud. Riiiith. Agrost. Chlori&;cur- tipendula Michx. Jacq. Ecl. t. 7. Boutelona racemosa Lag. ' '^Ätheropog'oh' äplüdioides Muehl. Willd. 2}. Trib, IX. AVENACEAE, DESCHAMPSIA Bcanv. 1. D, caespitosa Beaiiv. Kiiutli. Agrost. 2f- Aira caespitosa Linn. a parviflora (vulgaris), ß spicul. majori bus, Y foliis involutis. Aira bottnica Link. Hort, (nee Wahleub. ) '?Walil ipl. sicc. vid, 2|. 2, D, juncea Beaiiv. Kiintl». Agrost. 2j. Aira juncea Vill. Delpli. Aira media Gouan. Trin. in, Act. Petrop, 1830. __ ,, »•tn^j t. 57. 2f AIRA Linn. * Spec. genniuäe. 1. A. praecojc Liim. Knnth. Agrost. Hosf. Gram. .4. .W 37. — Europa', Virginia* Q 2. A. caryophyllea Linn. KuutJi;., ,4g?ftSt^j,fl,o.^.^. Qj^f^{ftfj 2. t. 44. — Europa, Tauria etc. Q a" ■ i -. m . 3. A. elegans '"^WVÄi'wi^Al Kunth; Agrost. '-jA^ ,?ÄPii|laris Hosf. GramV 4.' t. 35i (a Bernh,'' ad« plraec. var. refertur), — Helvetia, Tyrolis, Dalmatia. O !-.: H2 4. A. puichcllu Willd. Ehuiu. Tiiii. in Ad. lY'tiop. 1830. t. 58. Kinitli. Agrost. Airopsis inilcholla Ten. — Hispauia, ^^ifilia etc. O ö, ^i. agrostidea Loiscl. Notic. 16. Tiin. ia Act. Petrop. 6. 1. 356. Airopsis agrostidea Caiid. Gall. Ej. Ic. 1. t. 1. Kimtb. Agrost. — Gallia, Sioilia etc. 7/. 6. A. jlexuosa Linn. Kuiith. Agrost, Host. 2. t. 43. Aira iiligiiVösa Weih. — »f. Triu. % ** Coi'i/nephoyt s. arista medio articulata, apice claviculata. 7. A. canescens Linn. Flor. Dan. t. 1023. Coryncphorns ca- ncscens Beauv. Knuth. Agrost. — Europa. Q/. 8. A, articuJatus Dcsf. AU. t. 13, Corjneplior. arlic. Beanv. Knnth. Agrost. Air. canescens var. Tr. in Act. Petrop, 1830. 1. t. 58. AIROPSIS Desv. 1. A. globosa Desv. Kunth. Agr. Aira gloliosa Thor. Milinm tpncllum Cav. t. 274. t. 1. — Gallia, Hispania. Q T K 1 S E T ü M. 1. Tr. suhspicatum Beauv. Kunth. Agrost. Aira subspicata Linn. Host. Gram. 2. t. 45. (uou scc. Br.) Sclirad^. (jleräi. — Europa, Asla. ^ 2. Tr. parvijiornm Pcrs. Trin. Act. Pelr. Kunth. Agrosl. Avena parvidora Drsf. Atl. t. 32. Koehlerin parviflora Lk. En. — Ital., Barb. © 3. Tr. condensatum Prcsl. Trin. Act. Petr. 1830. t. 63. Kunth. Agrost. — Sicil. Neapol. 0 Avena condensataLk. Entim. Trisetum negleclnm Presl. oliin Triset. *. distichophi/Ilum Beauv. Trin, Avena distichopliylla .p Vill. Delph. (Aveiia brevifolia Host. Sclirad. Grerin. teste Gaud. Mert. Kuntli.) ß culmo teuuiori, spiculis niinorib. Trin, in Act. Petrop, 1830. t, 60. Trisetiim argeutcum 3i. et SeJiult. Kuntli. Agrost. Avena distichophylla Host. Scjirad. 2/. 6, Tr, ßcLvescctu^ Bcauv. Kunth. xigrost. Avena flavescens Linn. Schrad. Host. Giani. ß Avena carpathica Host. Gram. 4. t. 31. Kuntli. Agrost, Trisetura carpathicuni R. et Sclmlt. y alpestre. Avena alpestiis Host. Genn. 3. t. 39. Sclird, Genn. Trisetum alpestre Beauv. Trin. Act. Petrop. 1830. %. ,7. Tr» longifolium Nees ab Esenb. Cat. sera. Hort. Wra- ,j tislav. 1835. O C. b. sp. ,8,- T»'* tenue IM. et Schult. Tr. A. P. 1830. t. 62. Kunth. Agrost, — Avena tenuis Moench. Host. Gram. 2. t. 55. Schrad. Gerra. O ■** Spec, anomulae, (Koehleriae sp. Auetor.) 9. Ti\ hirsutum. — Koehl, hirsnta Gaud. Kunth. Agrost. Ya- lesia. 2j. Aira hirsnta Schi. 10. Tr. piibescens Trin. in Act. Petrop. 1830. Koehleria villosa Pers.jCand. Kunth. Agrost. Phalaris pubescens Lam, Airochloa villosa Lk. O 11. Tt\ phlcoides Trin, Act» Petr, 1830. Koehleria phleoide* Pers. Cand. Kunth.^ Agrost. Koehleria aegyptiaca H^ Be- rol. (vix varietas), Fcstuca phleoides Vill. Delph. Host. Gram, 3. 2]. Festuca cristata Linn. Spec. , ß bj'achy stach* Tiiset.iim phleoides var. pumrla Trin. I.e. Koehleria brachystathya Cand. Jlinith. Agrost, y lajcum» Kot'hlcria Irtxa Liülc;i:Hort. Kunth. Agrost, O 444 _ 12. Tr. macilentum Triu. iu Act. PeJrop. 1830. 1, 66. ,i;Kpchl<»ria inacilonta Caiid. dlall. SnppJ. Kniith. Agrosi. 383. Ft'stuia sifiila Prcsl. O AVE N A Li Uli. 1. A. pubescens Lhiu, Sclirad. (jlenn. 382. Kuuth. Agrosi. 1. 300. Host. 2. t. 50. — Europa, Taiiria, Sibirla. 4 2. A. pratensis Lina. Schrad. Genn. 385. Kimth. Agrost. 300. Host. ^Gram. 2. t. 51. — Ejirop. Sil.. '^- 3. JiVplaniculnUs SchraJ.' Genn. 381. t."5. 'Kuuth. Agrost. 301. Aveua latifoliä Host. Gram. 4. t:'32! — Silesia, Mo- ravia , Paniion. etc. 2|. 4. A. brevis Roth. Abhandl. 42. Kunth. Agrost. 301. Host Gram. 3. t. 42. — Gennania, Paiuion. O bi'A.sativa Linn. Kuuth. Agrost. 301. Host. Gram. 2. t. 59. Varr. floribus omnibus mnticis ; spicul. trispermls ; frnct. • 1 flavesc, fuscis et nigris, quibus respondont: A. podolica, geörgiana, anglica^ rubra, nigra cf. Ll<. et Kuuth. Var. sing, est A. hyberua. O $ 6. A. Orientalis Schreb. Spie. 52. Schrad. Germ. Kunth. Agrost. 302. Host. Gram. 3. 44. — ß fructu nigro. — Culta in Europa, Oriente, America O 7. A. strigosa Schreb. Spie. 52. Schrad. Germ. Kunth. Agrost. 302. Host. Gram. 2. t. 56. — Europa. O 8. A. nuda Linn. Schrad. Germ. 372. Kunth. Agrost. 302. Host. Gram. 3. t. 43. — ß chincnsis. Culta. O 9. A. fatua Linn. Schrad. Germ. 373. Kunth. Agrost. 302. Host. Gram. 2. t. 58. -— Inter segfetes Europ. et Orientis. O 10."-^. hirsuta Roth. Catal. 3. 19. Kunth. Agrost. Avena barbata Brot. — '- Itälia, HIspaniaj Lusitan., Caucäsus O •11. A.-steriUs Linn. Schrad, Germ. 370. Kunth. Agrost. 303. Host. Gram. 2. t. 57, Aven. macrocarpa Moench. — In- ter segetes Europ. aiiätr. (Ins. Philipp.)- O 445 G A U D I N I A Beauv. •1. G. fragilis Beanv. Link. Hort. 1. 43. Avona fragilis Linn. Knntli. Aurost, 303. Host. Gram. 2. t. 54. — Europa anstralis. O 2. G, geminijlora Gay. niss. Avena jicmiuiflora Kunth. Agrost. 303. Arthrostat'hya ro.ivitala Link. Hort. Bromns coarcta- t»s Hörn. Hort. Hafu. — Habitat? O ARRENATHERUM Beauv. 1. A. avenaceum Beauv. Agrost. t. 11. Kunth. Agrost. 307. « cuimo faasi non bulboso. Arrenath. avenaceum L'. . Hort. 124. Holcns avenacens Scop. Schrad. Gerra. Avena ela- tfor Linn. Host. Gram. 2. t. 49. ß cnlmo basi bnlboso. Arrenathernm bulbosnm Lk. Hort. 1. c. Holtiis bulbosns Sehrad. Germ. Avena bulbo.sa^Yiild. in Act. Soc. am. Ber. 2. 116. Europa ß Eiir. anstr. ^ DANTHONIA Caud. Br. * Frnctn laevi , libero (DantJioma Kunth.) 1. D. decumbens Cand. Gall. Trin. A. P. 1830. Kunth. Agrost. 311. Poa decumbens With. Schrad. Germ. Host. Gram. 2. t. 72. Fesfuca decumbfMis Linn. — . Europa, Ros- sia. 'y^ 2. D* yrovincialis Cand. Gall. Trin. Ic. 6. t. 67. Kunth. Agrost. 312. Avena caivcina Vill. Avena spicata ß Willd. Spec. — Tauria, alpes Eiirop. auslr. '2/. ** Fructu ad basin sulco notato, valvulis arcte obtecto. {Pentameris Beauv. Kunth.) 3. D. glanditlosa Sclirad. Anal, ad Fl. Cap. Pentam. "-lan- dnlosa Nees ab Esenb. ia Liunaea 7. Kunth. Agrost. 316. Cap. b. ^p. 2Z. ,446 4. D. 'curvifolia Sohrad. I. c. Tii)i. in Act. Petrop. 1830. J Ej. lo. Gi'ftm. 5. t. ÖO. Pentaraeris cnrvifolia Nees ah Eseub, iit Linuaea 7. 313. Kiiiith. Agrost. 317. ü R A L E P I S Niitt. (Spcr. anomalar. Tricnspis Beauv. Windsoria Nutt.) 1. U, cuprca Kuntli. Gram. 1. t. 68. Tricnspis caroliniana \ Beanv. Windsoria poaoforinis Nult. Triodia cuprca Jacq. Ecl. t. 16. — cf. Eragrost. tricnspis Trin. Act. Petr. 6. Trih, X, FESTIG ACE AE. SESLERIA Ardnin. 1. S, caerulea Ardnin. Sohrad. Germ. Knutli. Agrost. Host. Gram. 2. t. 98. — Europa. 7/. 2. S. elongata Host. Gram. 2. t. 97. Schrad. Germ. 270. Knuth. Agrost. 322. — Istria, Littoral. Forijul. 7/. 3. S. tenuifolia Sclirad. Genn. 272. t. 6. Knuth. Agrost. Sesler. jnncifolia SiilFr. in Host. Gram. 4. t. 22. 4. S. plileoides M. B. Flor. Tanr. Snppl. .Kunth. Agrost. 322. — Canc. orieutal. ^ GLYCERIA R. Br. 1. GU aquatica Smith. Engl. Flor. Poa aqnatica Läjin. Host. Gram. 2. t. 60. — Europa, America boreal. 7/. 2. Gl. ßuilans Brown. Prodr. Knuth. Agrost. Festnea flui- taus Liun. Host. Gram. 1. t. 3. Poa Scop. Fl. Cani. Schzd. Germ. — Enropa, America horeal. otc. % 3. Gl, ncriata Trin. in Act. P. 6. 3Iichaujcii Knnth. Gram. 1. t. 85. Poa striata Michx. Poa nervata Willd. Sp. — Pensylvania, Virginia. 2^ POA Liun. Sect. 1. Anomalac. Spicnlae cylindraceae, obtusae, mnlti- llorao. Valvnla (cor.) exter. margine lato, mcrabian. 4« •1. P, dura Scoii. Host. Gram. 2. t. 73. Sesleria dnra Knnth, • AgTost. 323. ScleroHiloa Beaiiv. Cynosnnis durns Liim. — Europa, Cancasus. © 2. P. procumbens Ciirt. Lond. 6. t. 11. Liim. Host. Gram. 2. t. 74. Festnca proc. Kmith. Agrost. 393. Sclcroehloa proe. Lk. Hort. Glyceria Smith. Eugl. Flor. — Europa aiistralls, Africa boreal. © 3. P. maritima Hiids. Engl. Bot. t. 1140. Flor. Dan. t. 1626. Poa arenaria varr. y. Trin. lu Act. Pctr. 6. Festiira tlia- lassica Kunth. Agrost. 394. — Europa, Sibir. 2/ 4. P. festucaeformis Host. Gram. 3. t. 17. Poa arenaria var. ß» Trin. 1. c. Festnca Hostii Knuth. Agrost. 393. Dalmatia, Gallia meridion., Corsica, Rossia anstr. etc. ^ Poa convoluta Hörn. Hort. Hafn. Festnca? convohita Knnth. huj. syn. est. 5. P. distans Linn. Host. Gram. 2. t. 63. Poa arenaria var. a Trin. I. c. Festnca distans Knntli. Agrost. 393. — Euro- pa, Cancasus, Sibir, ^ 5. a. Poa delawarica Lk. Hort. Festnca? Knnth. Agrost. 394. vid. var. disiantis» 6. P. divaricata Gouan. 111. t. 2. 1. 1. Sclerochloa divaricata Link. Hort. Festnca expansa Kuiith. Agrost. 392. Spheno- pus Reichb. — Europa anstr. © — Rec. a cong. pednnc. clavatis et spie, minus cylindr. — ? Poa divaricata (Fest, divar. Desf. Knnth. vix h. gen. Sect. 11. Genuinac. Panicnia cxpansa. Spicnlae ovatae 1. oblongae, acntinscnlac, 2 mnltillorae, floribns ple- runuino basi villis convexis. 7. P. temiissima Scbrad. — Inilla oricntalis. © Affinis vi- det. V, japonica Tliiiiib. 448 8. P. annun Linii. Host. (iram. 2. t. 64. Kuntli. Agrost. 349. (excl. var. ß proprlam sppciem constitiientc. ) — Europa, Oriens, Africa bor. et meridion. Q 9. P. laara Haonk. Siidet. 118. Host. Gram. 3. t. 15. KimtJi Agrost. 349. — Europa. ^ ß minor Trin» in Act. Petrop, 6. Poa miuor Gand, Agrost. M. et KocJi. Flor, Kiinth. Agr. 350. — Alpes, Germaii. Helvetia. 7/. 10. P. violacea Bell, in Act. Taur. 5. 214. t. 3. Festuca poaeformis Host. Gram. 2. t. 81. Fest, rhaetica Sut. Hclv. Kunth. Agrost. 402. Schocnod. violaccus Lk. Hort. — Alpes Germ. Hclvetiae, Panuonia, Sicilia. % 11. P. cenisia All. Act. 40. Schrad. Germ. 1. 422. Kunth, Agrost. 350. Poa distichophylla Gaud. Agrost. Trln. in Act. Petr. 6. — Carinthia, Helv. '21 12. P. alpina Linn. Host. Gram. 2. t. 67. Kunth. Agrost. 350. ß vivipara Host. 1. c. t. 67. fig. dextra. P. vivipara Willd, y minor. Poa badensis Haenk. Poa brevifolia Cand. Gall. Poa colliua Host. 1. c. t. 66. Poa Moliuieri Bell. Europa, Caucasns etc. 2/. 13. P. hulbosa Linn. Host. Gram. 2. t. 65. Kunth. Agrost. 352. — ß (P. conciuna Gaud. var. est minor locul.) — y vi- vipara. Poa crispa Thuill. Par. — Europa, Sibiria etc. ^. 14. P. delicatula H. Petrop. — Patria ? Q) ^ Differt a so- quentc duratione, panicula parva, spiculis. 15. P. trivialis Linn. Host. Gram. 2. t. 62. K. Agrost. 355. Poa scabra Ehrh. — ß setnineutra Trin. in Act. Petrop. 6. 380. Aira semineutra Kit. (teste spccira. anctor. ) — Europa, Oriens, Sibiria etc. '21 16. P. pratensis Linn. Host. Gram, 2. t. 61. Schrd. Germ. Kunth. Agrost. 352. Poa viridis Pursh. Muelil. (teste spec. Auetor.) P. virens Jacq. Ed. t. 36. — Europa, Caucas., Sibiria, America boreal. '2/. 449 17. P. nemoralis Linn. Host. Gram. 2. t. 71. Schrd. Germ. Kiintli. A^rost. 353. (excl. pliir. syim.) ^ — ß glauca. Poa glauca Cand. Cat. pl, Monsp. 51. (fide spec. et hoc teste Gouan.) plurira., non VahJ. ex specira. Wahl. Fl. Läpp. — Europa, Orions, Sibiria etc. 7/ — Poa polymorph. Wib. (saltem uuic. specim. nunc pro huj. variet. majori habeo.) 18. P. scrotina Ehrh. Gram. Poa fertilis Host. Gram. 3. t. 14. P. scrotina Schrd. Germ. 299. excl. P. polymorph. Wib. et addo: Poa scrotina Trin. in Act. Pctrop. 6. Poa debilis Thuill. Par., P. dcpanperata Hortnl., P. sterilis M. B., P. crocata H. Ber. olim (uum etiara Michx?) — Europa, Oriens, Sibiria etc. '21 Differt a mcmorali culmis solo conven. ex genicnlis in- ferioribus coutinuo inuovationes cmittentibus, panicula aequali diffusa, ligula exserta, flosculis apicc semper luteis et basi villis connexis. 19. P. aspera Gaud. Agrost. P. Gandini R. et Schult, Knnth. Agrost. 355. (excl. Smith, syu.) P. glauca Schi. Herb. — Helvetia. 7/. — Conv. praec. radice, ligula exserta, spicul. forma — differt supcrf. aspera, culmis gen. inf. non inno- vat, emitteut., spicul. liberis, colore glaucesceute, 20. P. caesia Smith. Brit. Engl. Bot. 24. t. 1720. Poa glauca var. ß Smith. Eugl. Fl. 1. 128. — Scotia. ^. — A prae- cedente, quacum a Koch et Kunthio conjungitur, cultura plur. aunor, continuata recedit: radice fibrosa, rix in ter- tium aunum perdur., culmis subcompressis glabris foliisque caesiis, foliis brevioribus latioribus, ligula minus exserta quandoque nulla, spiculis majoribus. — ■ Poa glauca Vahl. huic omnino simillima (a qua vix disting. P, nemoral. cae- sia Gaud. Scr. Herb. n. 26.), Vahlii vero plan(a Herb, et H. Hafn. potius Poae nemoralis ß glauca adnumeranda. 21. P. comprcssa Linn. Host. Gram. 2. t. 70. Schrd. Germ. Kuuth. Agrost. ß, P. Laugeana Reich. Flor, Excurs. Ejus- I2r Bd. 4s Heft. 29 450 dem Icono2;raph, XI. — Europa, Cauc. Sil)., America bo- real. % 22. P. sndetica Haeuk. Hosf. Gram. 3. t. 13. Kiinth. Agrost. 351. Selirad. Germ. Poa riibcns Willd. Spec. Europa, Cau- casus. 71 23. P. hyhrida Gaud. Agrost. Kiiiifh. Agrost. 351. P. Sn- detica /? Triii. in Ad. Petrop. 6. 380. — Hclvetia, Sude- tiim montes, 71 ERAGROSTIS Lk. •jl* Annuae. * Spiculariim valviilac giabrae. f. E. megastachifa Lk. Hort. Eragrost. major Host. Gram. 4. t. 24. Poa megastacbya Koel. Kuutb. Agrost. 333. Briza Eragrostis Linn. — Europa austral., Africa boreai., America. O 2. E. poaeoides Beanv. Poa Eragrostis Linii. Kuuth. Agrost. Host. Gram. 2. t. 69. — Europa media et austral. Oriens, America boreai. etc. O 3. E, Jacquini Sehrad. Poa polymorpha Cat. scm. Hort. Vind. — Patria? O Culmi basi vel toti procumbentes, ge- nieuli iiodis pluribus iutercepti. Folia pilis sparsis. Spi- culae fere praecedentis. Solo fertil. culmi erecti, paiiic. ramis longioribns. — Cf. P. polymorph, in Sieb. Agrost. 4. E, rufcsccns Schrad, Poa rufescens Kuuth. (excl. syn, P. fioribund.?) — Brasilia. Q 5. E, aegijpiiaca Linn. Hort. Poa aegyptiaca Willd. Poa pallida H. Par. Kunth. Agrost. 336. — Aegyptus. © 6. E. ahyssinica, Poa Jacq. Mise. 2. Ej. Ic. t, 17. E abes- sinica Lk. Hort. — Culta in Abess. O 7. E, yilosa Beauv. Poa pilosa Linn. Host. Gram. 2. t. 68. Kunth, Agrost. Poa verticillata Gar, Ic. t. 63. — ß, minor 451 P. punctata Horu. H. Hafn. P. filiform. Lk. quoad sein, missa ex H. Ber. — Europa meridiou., Sibiria, Brasilia. © 8. £". elegans Neos ab Eseub. Poa brasilicusis Spr. Poa domingensis H. Vindob. Regiom. aliorumque, P. tenella Hort, alior. — Brasilia. O — Cf. Trin. in Att. Petr. 6. 9. E. PursJiii Hortul. Poa diandra Hort, uon R. Br. — Ame- rica bor. O — Var. minor praeced. vid., sed colore spi- cul. aliisque notis ab illa differt. JO. E. gracilis Schrd. Poa chilensis H. Par. non llorisii, cujus spiculae brevi-pediccllatae et medii primarii basi gJan- duloso -pilosi. — Chili. O — Lignla pilosa, etiam vagi- narum margiues fol. praes. infer. Specim. majora uonuisl ligula pilosa esse solent. — P. pliimosa H. Par. oUm. 11. E. mejcicana Link. Hort. 190. (P. Carolina Spr. (teste Auctor. ) sec. Nees (Fl. Bras. ) ad capillarem pertin. — America. O ? Brasil. 12. E, capillaris Nees ab Esenb. Trin. in Act. Petrop. 6. Poa capillaris Linn. — Aracrica borcal. , India occident. etc. Q 13. E. laxißora (flaccida) Schrad. Gram. Drege n. 4285. 4225. — Cap. b. sp. O ** Spicul. valvula superior piloso -ciliata. 14. E, tenella Bcaiiv. Poa tenella Kuntli. Agrost. Ejiisd. Gram. 2. t. 147. Eragrostis plirmosa Lk, Hort. — India oriental. O 15. E, ciliaris Link. Hort. Poa ciliaris Lk. Hort. Jacq. Ic. t. 304. — ß cotnta. Poa comta Lk;.;Hort. — Mexico, Ame- rica calid. O "ij'D .1." 16. E. peruviana Trin. in Act. P^t'rop. 6. Poa peruviana Jacq. Ic. L t. 18. Kunth. Agrost. 337. — Pernvia. O •f-f Perennes, 17. E. vclntina Schrad, — Poa villosa Bryr. — Carolina. 71 vid. — vel d O Vagina 'et foiia supra molliter villosa. 29* 452 Paiiiciila E. capillaris, ranils, ramulisqnc capillarlljus stricte patentibns. Pedic. loiigi, scabri. Spiciilac ovato - oblongae, purpiirasccntcs. 18. E. namaquensis Nccs ab Esoub. in Cat. sem. H. Wratls- Jav. 1835. — Cap. b. sp. Dioi;o. Facies E. purpnrascentis. PaniCf 'atteuaata, ramis giacilioribiis, post authes. submi- taiis ramis subflexiiosif?. Spie. pauc. siibquiiiqucfl. rnben- tes. O 4 19. E, jiurpurascens Schult. Maut. Poa pnrpurasccns Spr. iiov. pr. Kiinth. Agrost. — Montevideo, Ins, St. Catliar. Brasiliap. Radix vid« i O ^ 20. E, cinnüeformis Schrd. Poa cinnaeforin. Hörn. Hort. Hafn.^ — Patria? 2|. Culini basi tul)erascentcs, tcrctcs, 1 >-^ iy3- pedales, tcvetes, glabii. Folia glabra, glaii- cescentia, siocüa'ti' iiivoluta. Ligiila muUa. Pau. Agrost. alb. sab anth. Sp. 7-florao. 21. E. scnegalensis Schrad. Poa senrgalonsis H. Paris. — Sciiegalia. 2f Cnhni 2- pedales, virgati, ramosissimi, gla- . bri. Folia glafara] marg. scabra, sicc. margine involuta. Ligiila truuc. pilosa. Panic. eloHgata, contracta; ramis brevibus, subdivisis, Spiculae E. Jacquiui (P, polymorph.), lineares, 9 — ll-florae* lividae. , 22. E. clongata Jacq. JEcJ. t. 3. Poa clongata Willd. Kiiuth'. Agrost. 334. Poa depcndens Horu. H. Hafu. — ludia Orientalis. 2j- PiEB'OULEA Kunth. 1. R. gracilis Knuth. .Gram. 1, t. 84. Koehleria pensylvanica Caiid. Mousp. Aira f)'tAsylvanica et nitida Spr. Aira triin- oata Muehl. AVilld. Eu. Suppl. — America borealis, 2|. BRIZOPYRÜM Lk. 1. J5. sictilnm Lk. Hort. 1. 159. Fcstuca nnioJoides Kunth, Agrost, 394. Poa sicula Jacq. fc. 11. t. 303. Triticnm 453 üiiioloides Ah, Kcw. — Italia , SiciJia, Sardluia, Afr. bo- real. O 2|. 2. B, Uniolae. Poa Uiiiolae Sehrad. Anal. Kunth. Agrost. 341. Uuiola capeusis Triii. in Act. Pelrop. 6. Cyaosurns Uniolae Tliunb. — Cap. b. sp. 2f B R I Z A Liuu. * Genuinae, 1. JB. maxinia Linn. Knnth. Agrost. 371. Host. Gram. 2. t. 30. — Europa austral., Cap. b. sp. O 2. ß. media Linn. Kunth. Agrost. 371. Host. Gram. t. 29. — Europa, America boreal. 2|. 3. ß. minor Linn. Kunth. Agrost. 372. Host. Giam. 2. t. 28^ Briza virens. Hort. var. — Europa austr. etc. Cap. b. sp, O 4. JB. spicata Sibth. Fl. Graeca I. t. 77. Briza humilis M. B. Fl. Taur. — Graecia, Tauria. O ** ^nomalae (Chascolytruf/i Dcsv.) 5. B. erecta Lam. Nces ab Eseub. in Mart. Flor, Br, Trin. in Act. Petr. .6. (exd. syn. Beauv.) Briza auriculata Trin- in Cat. sera, H. Bonn. 1. Wratisl. Chascolytr, ercctnm Desv» Kunth. Agrost. 373. — Montevideo. 2j. M E L I C A Linn. 1. M. ciliata Linn. Knnth. Agrost. 375. Host. Gram. 2. t. 12. — Europa, Caucasus etc. 2|. 2. M. Bauhini Ali. Knnth. Agrost. 376. Host. Gram. 4. t. 23. Trin. in Act. Petrop. 6. — Europa meridional., ßarba- ria. 2|. 3. M, aspera Desf. Kunth. Agrost. 376. Melica ramosa Vill. Delph. — Europa australis, Peloponesus , Insula Cypri. 2j. 4. M, nutans Linn. Kunth. Agrost. 376. Host. Gram. 2. i, 10. Trin. 1. c. — Europa, Orions, Sibir. 2f 454 5. M, unißora Retz. Obs. t. 10. Kuutli. Agrost. 377. Host. Gram. 2. t. 11. — Europa, Orieus. 1\- 6. M. alu'ssima Linn. Kunth. Agrost. 377. Host. Gram. 2. t. 9. — Europa, Orieiis etc. 2|. MOLIN lA Moeuch. 1. M. caerulea Moencb. Kuuth. Agrost. 379. a vulgaris. Melica caerulea Liiin. Host. Gram. 2. t. 8, Enodium cacruleum Gaud. Agrost. Molinia varia Schrk. ß aJtissima, Mol. altissiraa Lk. Hort. 1. 157. Euodium littorale Reichb, Flor, cxcurs. Molinia aruudinacea Schrk. Europa. 2|. 2. M, serotina Mcrt. et Koch. Kunth. Agrost. 380. Festuca serotiua Linn. Host. Gram. 2. t. 92. Europa australis. 2j.. KOELERIA Pers. (Airoehloae Lk.) 1. K. cristata Pers. Kunth. Agrost. 381. Poa cristata. Host. Gram. 2. t. 75. Airochloa cristata Link. Hort. — ß va- lesiaca. K. valcsiaca Gaud. K. cristata y DC. — Europa, Oriens, Sibiria. 2|. 2. K, glauca Cand. Kunth. Agrost. 381. Aira glauca Spr. Airochloa cristata ß glabra Lk. Hort, 1, 127. — Europa. '^■, SCHISMUS Beauv. 1. Seh. marginatus Beauv. Agrost. t. 15. Kunth. Agrost. 385. Festuca calycina Linn. Lam. 111. t. 46. — Hispania, Gallla meridional., Cap. b. sp. O DACTYLIS Linn. 1. Z>. glomerata Linn. Kunth. Agrost. 1. 386. Host, Gram. 2. t. 94. ß glaucescens, D. glaucesceus Willd. Enum. y abhreviata. D, abbreviata Beruh. Link. Hort. Europa, Orieus, America borcalis. 2|. 455 2. D. hispanica Roth. Kouth. Agrost. 386. Dactjlis vlllosa Teu. Flor. Neap. Dactjlis cylindrica Brot. ■ — Hispaiiia, Italia, Gallia, 2j.. — Cf. Lk. Anal, ad Fl. Graec. iu Liu- uaca IX. CYNOSURUS Linii. 1. C. cristatus Liiin. KunlL. Agrost. 388. Host, Gram. 2. t. 96. — Europa. 2|. 2. C. echinatus Liüu. Kuutli. Agrost. 388. Host. Gram. 2. t. 95. — Europa australis, Oriens, Moiiti'video. O 3. C. elegans Desf. Atl. 1. t. 17. Kiinth. Agrost. 389. Cjiio- sur. eifusus Lk, R. et Scliult, — Europa austral., Airica boreal. O L A M A R C K I A. 1. L, aurea Moeuch. Kuntli. Agrost. 389. Cjuosurus aureus Host. Gram. 3, t. 4. — Europa austr., Orieus, Barbar.^ O FESTUCA Liiiii. Sect. I. Spiculae pcdicellatae 1. subsessiles, saepius spi- eatac; floribus obtusiusculis Tel brevi-aristatis. (Sclerochloae et Brachi/podii spec.) 1. F. divaricata Desf. I. t. 22. Kimth. Agrost. 392. Scie- rochloa articulata Lk. En. — Europa australis, Africa boreal. O 2. F. rigida Kuuth. Agaost. 392. Sclerochloa Pauz. Link. En. — Poa rigida Linn. — ß major, Festuca bemipoa Del. in Spr. Syst. Cur. post. — Europa austral., Oriens, Africa boreal. Q 3. F, RottboelUoidcs Kunth. Agrost. 395. Triticum Rottboella Cand. Gall. Triticum loliaccura Sraitb. Britann. Triticum nnilaterale Host. Gram. 2. t. 27. (excl. syn.) Catapodiura loliaceum Link. Hort. — Anglia, Gallia, Italia. O 4. J^. Poa Kunth. Agrost. 394. Triticum Poa Cand. Gallith Triticum Viv. Fragm. t. 26. — Europa austr. Q 456 — 5. jF. tenuicula Liuk. Hort. 1. 146, Kititth. Ägrost. Tiiticum teouiculiim Lois. Triticuni Jiispauii'um Viv. Fragm. t, 23. Triticiim maritimum Viv. Auu. bot. — Europa austr. 0 6. F. unilateralis Schrad. Kuuth. Agrost. Triticura unilate- rale Linu. Maut. Willd. Sp. Brachypod. unilaterale Ft. et Schult. — Italia, Gallia austr. © 7. F. tcnuijiora Sclirad. Kunth. Agrost. 395. Triticum tc- nellum Host. Gram. 2. t. 26. (excl. syn.) Triticum Nardus Caud. Gallic. — Brachypod. tenuill. et teuell. R. et Schult. Europa australis. O Sect. II. Spiculae pedicollatae, racemosae vel paniculatae, louge aristatae. {Mijgalurus Lk. Euum. Vulpia Gmel. Ejusd. Hort.) 8. F, um'glufnis Soland. Kunth. Agrost. 396. Host. Gram. 4. t, 64. — Vulpia membranac. Lk. Hort. Stipa membra- iiacca Liuu. — Europa australis. O 9. F, Myurus Linn. Kunth. Agrost. Host. Gram, 2. t. 93. Vulpia Myurus Gmel. Link. Hort. — Europa, America bo- realis. 0 $ 10. F, ciliata Dantb. in Caud. Gall. Kunth. Agrost. Host. Gram. 4. t. 65. Link. Hort. Festiica pilosa Gmel. — Gallia meridional. , Italia. O 11. F, bromokles Linn. Kunth. Agrost. 396. Engl. Bot. 1. 1411. Vulpia bromoides Gmel. Lk. Hort. — Europa, Cap. b. sp. O (? 12. F, delicatula Lag. Kunth. Agrost. 397. Vulpia delica- •tula Liuk. Hort. 1. 148. — Hispania. O 13. F. pectinclla Del. — Aegyptus? O 14. F. geniculata Willd, Euum. Kunth, Agrost. 397. Bromus geniculatus Linn. Schreb. Gram. t. 31, Bromus stipoides Linn. Maut. Festuca stipoides Desf, Atlant, Bromus ligu- 457 sticus Atl. Pedem. Viilpia geiiic. Lk. — Europa australis, Africa boreal. O 15, i*". Alopecurus Scliousb. Kunlh. Agrost. 397. Bromus barbatus Sebast. Rom. t, 1. Mygalurus alopccuroides Link Enum. Vulpia Liuk. Hort. 1. 147. — Italia, Hispaii., Lu- sit., Africa bor. O Sect. III. Spicnlae pauiculatae, aristatae. {Festucae legi- timae). "i* Foliis omnibiis coraplicato-sctaceis s. filiformibus. 16. F. ovina, a tenuifolia, * spiculis minoribus submnticis. Festuca tenuifolia Sibth. Sehr. Fl. G. Festuca caplllata Lam. Festuca alpina Gaud. *~* spiculis majoribns aristatis, Festuca Halleri Gaud. ß rigidula, * foliis setaccis patentibus. ■ Festuca ovina Schrd. Germ, var, a, Host. Gram. 2. t. 84. ** foliis setaceis, curvulis. Festuca curvula Gaud, y duriuscuJa^ spiculis nudis villosisve, Festuca ovina /?, Schrad. Germ. Festuca duriuscula Pollich. Host. Gram. et plurira. Auetor. Festuca stricla et hirsuta Host, Gram. Festuca vallesiaca Gaud. Europa, Oriens, Africa borealls, !^ 17. F, glaiica Lam. Schrad. Germ. Festuca pallcns Host, Gram. 2, t. 88. — ß cinerea. F. cinerea Vill. Europa, 7/. 18. JF. vaghiata Waldst. et Kit. Willd, Enum. Kuuth. Agrost, 401. — Hungaria. ^ 458 — — 19. F. amcthystina (Liun.?) Host. Gram. 2. t. 56. Kuuth. Agrost. 401. — Austrica, Hiingaria. 7/. — DilFert a glauca vagiuar. fol. colorc magis vcl minus pnrpurascoiite , pauic. pro ratione culmi loiigitndiue parva, spicul. obtusior. mucro- iiulatis — vaginata (amethyst. qiioad spie, haud dissimil. ) reced. colore glauco-ciuereo, cuimo pleruraquc usque ad pauic. ortum vagiuato. 20. F. varia Haenlc. Kunth. Agrost. 405. Host. Gram. 2. t. 90. — ß Jlavescens. F. ilavesious Gaud. Fest, xautliina R. et Schult. •["J* Foliis iuferioribus et fasciculorum complieato-sctaccis: culmis latioribus planis 1. planiiisculis. 21. F. nigrescens Lam. Knutli. Agrost. 402. Festuca rubra Sut. Helv. — Helvetia. ^ — F. violacea Gaud. affiuls, sed specie diversa videtur: parvitate culmi, fol, minoribus tc- nuioribus, spie, (nou miu.) scabriuseulis. 22. F. heterophylla Haeak. Kunth, 402. 59, — F. nemorum Leyss. F. duriuscula Linu, Syst, Nat, 23. F, rubra Liun. Sehrd, Germ. 329. Host. Gram, 2.^ t, 82. — ß latifolia (F. pratensis Schreb,) — y. spicul, pubescent, (F, barbata Schrank, Salisb.) — Europa,, America boreal,^. j["i"{' Foliis Omnibus planis v. planiusculis. 24. F. pubescens Willd. Euum. Kuuth. Agrost. 409. 108. — Hungaria. ^. — (F. Kitaibeliana Schult. Maut.) 25. F. Fenas Lag. Kunth. Agrost. 401. 55. — Hispania. 2/. (Fest, tenax Link, olim), 26. F, pulchella Schrad, Germ. t. 5. f. 5. F. Scheuchzeri Gaud. Festuca nutans. Host. Gram. 4. t. 61. Kunth. Agrost. 406. — Helvetia, Germ, austr, 2/ 27. F. spadicea Gouan. Linu, Kuuth, Agrost. 406. Festuca aurea Lam, — Europa media. J/. 459 28. jF. pratensis Hiids. Kimth. Agrost. 404. Festuca clatior Linn. Host. Gram. 2. t, 79. — Europa, Sibiria. !^ 29. J^. elatior Linn. Spec. Sclird. Germ, Kuiitli. Agrost. Bro- miis littorens Rotz. Host. Gram. 1. t. 8. Broinus arnndlna- ceug Roth. — Europa, Sibiria. ^ 30. F. sylvatica ViH. Kuuth. Agrost. F. calamaria Smith. Host. Gram. 4. t. 60. — Europa media. 71 31. F» drifineja Sternb. et Hopp. Mert. et Koch. Kunth. Agrost. 405. Festuca sylvatica Host. Gram. 2. t. 78. Festuca mon- tana Sternb. et Hopp, (montana Sav. = Br. erectus). — Europa media. 11 32. F. nutans Spr. Kunth. Agrost. 407. — America bo- reaiis, 7/. B R 0 M U S Linn. *j[* Annuil, biennes. * Spiculae oblougae 1. oblongo-Iauceolatae; flosculis sub- imbricatis, (Species genuinae.) 1. B. confertus M. B. Flor. Jacq. Ed. Gram. 19. t. 14. Kuuth. Agrost. 414. — Iberia. O 2. B» alopecurotdcs Poir. Kunth. Agrost. 415. Bromus Alo- pecurus Vahl. Symb. Bromus contortus Desf. Atl. t. 25. — Barbaria, Hispania. O ^3. B, divaricattis Rhod. in Lois. Journ. de Bot. 2. Kunth. Agrost. 415. Bromus lanuginosns Poir. — Gallia austral. © 4. B. laticeolatus Roth. Kunth. Agrost. 415. Brom. Buxb, Cent. t. 19. — Ad raare Caspium. O ;5. B. squarrosus Linn. Kuuth. Agrost. 414. Engl. Bot. 1. 1885. B. squarr. Host. t. 13. spie, pubesc. — ß spiculis pu- hcscentibus. Brom, wolgensis Jacq. Ecl. Gram. t. 15. Br. hirsutus Schrank. — Europa, Tauria, Dosertum Caucasico- caspium, Africa boroalis» Q 460 6. B. mollis Linu. Kiiiilh. Agrost. 413. Host. Gram. 1. t. 19. Ic. Sclireb. Gras. — Europa, Oriciis, Chili, Montevideo. $ 7. B. racemosus Liim. Sclirad. Germ. Kunth. Agrost. Engl. Bot. 1. 1079. Br. mnltiflorus Roth. Germ, — Europa. O*). 8. B. cojnnmtatus Schrad. Germ, (cxcl, syn. Roth.) Br. muhillorus Host. Gram. t. 11., a Koohio ad patulum reJatus huj. omniuo loei est. — Germania. O 9. B patulus Mort. et Koch (exd. syn. Host.). — Germania, Gallia? O 10. B, secalinus Linn, Kunth. Agrost. 413. Host. Gram. 1. t. 12. — Europa, Caucasus. O 11. J5. velutinus Schrad. Germ. t. 6. f. 3. Kunth. Agrost. B. grossus Cand. Syn. — ß spiculis glabriusculis. — Europa media et australis. © 12. B, auriculatus Rasp. — B. arduennensis Kunth. Ae,rost. 416. Libertia arduennensis Lejeune in N. A. Bonn. XII. t, 65. B. polystachyus Desf. Cat. — Proviucia Leodiuen- sis. O 13. B. mollisstmus Hort. Prag. — Patria? O 14. B. arvensis Linn. Host. Gram. 1. t. 14. Kuutli. Agrost. 417. — Europa. O 15. B. brachystachys Horunng in Flora. — Germania. O 16. J5. parviflorus Desf. Cat. — Patria? O — Praeced. ni-. mis affinis. 17. B. pendulinus Scsse in Lag. gener. et spec. Kunth. Agrost. 417. Festuca pcndulina Spr. — Nova Hispania. O 18. B, Schradcri Kunth. Agrost. 416. Ceratochloa pendula Schrad. Ind. sem. Horti Gotting. 1830, — Carolina. O ^) Br. pratensis Elirli. a pliiribus ad raccmosuiii relalus, uicdiiim tcnct intcr racemoswu et Cüinmulalum. rost, m d : 461 19. B. Willdenoivn Knnth. Agrost. 416. Ccratocliloa niiio- loides Willd. Hort. Ber. t. 3. — Carolina, Montevideo. O *^ Spicnlae lineari-lanceolatae, longo aristatae ,' fi-iifctifcraife superne latlores. 20. B, tectorum Linn. Kmith. Agrost. 419. Hosl. Graiii. 1. ' t. 15. — ß. ciliatus. Br. ciliatus Hort. — Europa, Orions (Cauc), Sibiria. O 21. B, sterilis Linii. Kiintli. Agrost. 418. Host. Gram. " t: t, 16. — Europa, Oriens , Sibiria. Q ■ ■ ■•■ 22. B. Jongiflorus Willd. En. Snppl. 6. Kuutli. Agrost. 4lÖ. •■ -Patria. Q „. ' ^"^'^^^""'^' «''^*^'>;>^^ -^i;^ 23. B* majcimus Dcsf. Atl. t. 26. ßrömiiä madritf?usis Cfav, Ic.^Vi. 67. Bromus pilosus Dictr. Lex. Bromus diandrus Rotb. Abb. Br. maximus Rotb. N. Beitr. — Barbaria, . Hispauia, Gallia. O .[ 23. a. B. madritcnsis Liu». Host. Gram. 1. t. 17, Knntb. Agrpst. Brom, diandrus Curt. Sniitb. Brom, gynaudrus Roth. Brom, jubatus Ten. sec. Spr. — Europa austral. , Africa boreal. O ' ' 24. JB. rigidus Roth. Schrad. Germ. Kunth. Agrost. Brom, rubcus Host. Gram. 1. t. 18. — Europa australis.' '© 24 a. B, rubens Linn. Sibth. Fl. Graec. t. 8. — ß, minor. Brom, scoparius Linn. — . Hispania, Gallia, Oriens. O •J"}* Percnncs, 25. B, inermis Poll. Host. Gram. 1. t. 9. Kunth. Agrost. 412. Fcstuca speciosa Schrcb. Fest, inermis Cand.Gall. — Europa, Caucasus, Sibiria. ^ i6. B. crcctus Huds. Schrad. Germ. Kunth. Agrost, 418. Bromus agrestis All. Pedem. Host. Gram. 1. t. 10. ' ß panicula subuutantö, spicul. longiorihus. Bromus angwi stifolius Hörn. Hort. Hafn. Suppl. Bromus stenophyllus Link. Hort. Br. varicgalus M. B.? K. n. 56. 462 y foliis tciinioribus, glancescentibus. Brorans glaucus Spr. in Lk. Hort. — Europa, Caneasus , Sibiria. ^ 27. B* laarus Horu. H. Hafn. Kuuth. Agrost. 419. Patria? 2/. A proxime affiui erecto non difFert nisi superücie villoso- pubescente et pauiciila laxiori. 28. B. purgans Linn. Kunth. Agrost. 417. — Peusylvauia, Canada. 2/. 29. B. pubescens Muehlb. Willd. Enum. Kunth. Agr. — Peu- sylvania. ^. SO. B. asper Murr. Gott. Host. Gram. I. t. 1. Kunth. Agr. 414, Bromus montauus Scop. Pol!. Broraus altissimus Web, Hols. Bromus ramosus Murr. Syst. — Europa, Orieus, Sibiria. ^. UNI OL A Linn. 1. V. latifolia Linn. Trin. in Act. Petrop. 6. 3^9. Kunth, •■ Agrost. 424. — America borealis, ^ ; j DIAPiRHENA Raf. Beauv. 1. D. americana Beauv. Agrost. t. 25. f. 11. K. Agrost. 425. Festuca diandra Michx. Fl. 1. t. 10. Roemeria Zeae R. et Schult. Syst. 1. 287. Corycarpus arundinaceus Zea in Act. Matr. 1806. — America borealis. H ARUNDINARIA Rieh. 1. A. glaucescens Beauv. Agrost. 144. 152. Necs ab Esenb. in Mart. Fl. Bras. 2. 526. Kunth. Agrost. 426. Ludolfia glaucescens Willd. in Act. Soc. nat. ciir. Berol. 1808. Pa- nicum glaucescens Lara, Encyl. 4. 749. Panicum arbo- rescens Linn. Zeyl. Willd. Spec. 1. 251. — ludia Orient. ^ BAMBÜSA Schreb. Roxb. 1, B, [arundinacea Wiild. Spec. (excl. plur. syn. ) Roxb. Corom. 1. t, 79. Arundo Bambos. Linn. Sp. Bambosa ar- rundinacea Retz. — ludia orientalis. ^ ^ 463 2. B, vulgaris Sclirad. in Weiidl. Coli. 2. 26. t. 47. rum analysi part. fructif. B. Thonarsii Kunth. Gram. f. 73. 74. Bambusa arnndiuacea Alt. Kew. ed. 2. 2. 116. Link. Hort. 1. 249. — Insulae Madagascariae et Borboniae. ^ sp. dubia. 3. B, nigricans Hort. Anglicor. Patria? — % (Hort. Soc.) Trtb, XL HORBEACEAE, LOLIUM Liiin. 1. h, perenne Linn. Host. Gram, 1. t. 25. Sclireb. Gram. 2. t. 37. Kuntli. Agrost. 437. ß aristatum, Q 2|. Lolium Boucheannm Kiintb. Ai^rost. 436*). y cotnpositum, — Loliura compositum Thuill. (Schencliz. t. 1. f. 7.) Europa Orieiis, America borcal. etc. Zf 2. L, nivltijlorum Lam. Caud. Gall. 3. (excl. sjn. Hollin. et With.) Kunth. Agrost. 436. tt muiicum. ß suharistattiin. Gallia. O 3. JL. arvcnse With. Smith, ßrit. Engl. Bot. t. 1125. .Host. Gram. 111. t. 25. Kunth. Agrost. 436. Lolium anuuum Bernh. ß. complanatum iSchrad. — Europa, Asia occideBtalis, Amcric. O Variat spicularum numoro. — In ß complanat. spiculae frnctiferae supcrne latiores. 4. Jj, temulentum Linn. Host. Gram, 1. t. 29, Kuntli. Aijrost. 437. Schreb. Gram. 2. t. 36. Craepalia tcmulcnta Schrank, Europa, Japonia etc. O *) Radix prim. sat. aiiui dense caespitosa, fibrosa et culmos florifcros iisque in Octb. emitteiis; seeiiiulo procul dubio (ut in percuni) sub- repens fit. 464 5. L, speciosum Stev. in Bicborst. Fl. Kimth. Agrost. 437. Lolhim arvonsc Lejeini. — Tauria, Iberfa, Germania. O CRITHODIÜM Lk. 1. Cr. acgyptiacinn Trin. (in litt.) Triticnm bicorne Forsk. Dclilc AciiTpt. 35. t. 15. f. 1. Ac^yptus. O . — Geucris charactcr. cf. in Link. Analcctis ad Floram Graecain, in Linnaca IX. Triuius Critliodiuin pouit inter Triticum ot Aegilopem. TRITICUM Liuh. Sect. I. Gliimae ventricoso-cöncavae, ov^ito-oblougde, öb- tiisae vcl trnncatac. {SjJccies gentti/ide.) 1. T. vulgare Vill. Dclpb. Kunth. Agrost. 438. Host. Gram. 3. t. 26. « aesthmm s. annuum. ß hxjbcrnxim s. bicnnc. Varr. valvula exlprlore glabra et subvülosa, ot quoad coloreni alba, fiisccscontc, nigrescentc. Patria? Q 5 2. T. compactum Host. Gram. 4. t. 7. Scbuebl. Diss. 15. Link. Hort. 1.25. « glahrmn, Tr. compactnin Host. 1, c. Tr. vulgare P. Metzg. Ccr. l6. ß velutinuni, Tr. vulgare R. Mctzg. Ccr. 11. Patria? O 5 3. T. turgidmn Liun. Host. 3. t. 28. Varr. spicul. albis et riifcsecntibus. ß spica composita. T. compositum Linn, Suppl. 477. T, compositum Host. Gram. 3. t. 27. Patria? Q 5 Tr. turgid. var. sec. Tr.: Tr. erinacenm Hörn. 1834. 4. T. durum Desf. Atl. 1. 114. Kuntli. Agrost. Lk. Hort. 27. « spiculis velutinis albis, Tr. durum Desf. 1. c. Metzg. Cer. Tr. villosum Host. Gram. 4. t, 6. 465 ß spiculis glabris rvfesccntibus. Tr, durum Metzg. Cer. B. 20. Tr. hordeiforme Host. Gram. 4. t. 6. Patria? O 5 4. a. T. polonicum Liiiu. Spec. 127. Lk. Hort. 1. Kunth. Agrost. 1, 439. a aristattim. Tr. poloniciim Linn. Host. Gram. 3. t. 31. Metzg. Cer. ß suhinuticu7ii. Tr. polonicuni D. Metzg. y compactum. Tr. Covallos Lagasc. Patria? O 5 5. T. Spelta Liun. Lk. Hort. Kunth. Agrost. Tr. Zea Host. Gram. 3. t. 29. ß muticum. Varr. spie. glum. nifescentlbus. Tr. Spelta F. Metzg. Cer. Patria? O 5 Tr. beughaleiise huic proxim. videtnr. 6. T. dicoccum Schrank. Bar. Schuebl. in Bot. Zeitung. 1820. Ejnsd. Cer. 29. f. 2. Kunth.' Agrost. 1. 439. Trit. Zea Host. Gram. 3. t. 29 vel 30. ß alhuni velutimim. Tr. amyleiim C. D. Metzg. Cer. 39. Tr. Spelta Host. 1. c. y tricoccuni. Tr. trlcoccum Schuebl. Diss. Tr. amyleum G. Metzg. Cer. ö atratum^ spiculis atralis volutinis. Tr. atratura Host. Gram. 4. t. 8. Patria ■? O <^ ^ 7. T. monococcnm Linn. Spec. 127. Lk. Hort. 1. 30. Kunth. Agrost. 439. Host. Gram. 3. t. 32. Trit. pubescens Casp. 81. — Tauria, Caucas. O 8. T. villosum Beauv. M. B. Flor. Tanr. 1. 85. Kunth. Agr. 1. 440. Seeale villosum Linn. Spec. Host. Gram. 2. t. 47. Agropyrum] villosum Link. Hort. 31. Hordeum ciiiatum Lara. Encycl, (excl. syn.). — Europa australis, Oriens. O l^r Bd. 4s Heft. 30 466 Trüicuin amylcuni F. rnfescens. ( Tr. plalyslachyon Vahl. d") TrUicvm benghalcnsc (Tloidclb.). (Tr. Spelta aristatnm.) l^rüiciim ptlosumllom, (Ileidclh.) (Tr. turi«I(|um aniuniin,) Triticmn Tvinonia Hort. (Hcidclh.) (Tr. vulnare.) 1 Victoria -IFeizen ans Cararas. Semina parva, rn- feseentia. l^riticmn bicornc For-k. ^ «list. aou. Crilhoiliiun apgypt, Trin. Triticvm Bawhini = amylcnm F. (Heidcl)i.) Triticum andnhtsiact/m Hort, olim = Spelta aestiv. Seot. n. Glumae lar.reolatac 1. lineari-oblongae acittatac I. obtiisao. SpieuJao sorsüps, spicatae. {yt^ropyra yluctor.) 9. T. jvnccnm Liiin. Hosl. Gram. 3. t. 33. (Flor. Da«. 916.) Kriiith. Agr. 444. 38. — Europa;' 'Örtcus,'"Aegypt. 2|. 10. T. rignluvi ScJirad. Gorm. 392. I;iiiilli. Ai>rost. n. 42. Tr. eioiii>atmn Host. Gram. 2. t. 23. Tr. oljtnsidorum Caml. Ctit. Monsp. (lide spec. Aiictor.) — Eiirdpal ^ 11. T. gJanctim Dcsf. Kuiitli. Agrost. 445. Triticum iiiter- mcdiuiu Host. Gram. 2. t. 22. ( jniucuiii ) Triticum tirminn Prcsl. — Europa. 71 — Foiia iiitit«? fical>ra, otiam subpi- losa. Spica fore rigidi s!>iriiiis rcmolis. — ' Yariat spicu- lis muticis ot magis vcl minus aristatis, Insuper spiculis glabris ot snbpilosis. — Host, glaucum sec. descript. folia ' '?Ätus''lai'via. Tr. ■glannim* II. Vind. nostro convcnit. • — Tr. intermcd. Host. ( spont. ) a glauvö culto s. glanco II. Vind. diif<'rt fol. minus glaucis ot spiculis brcvioribus. 12. T. hirsutum Stcv. (ex H. Erf.) nnn Hort. Bcr. (LedcU. Flor, 1. 114.) Rossia. Tji — Bad. repens. Culmi quam in glauco «ratiliortvs. Folia (ut totum i>'ramen) viridia. Folia infiTiorn t-nm vaginis viüosa, supcri-ora raciv et margine .467 pilis sparsis. Spicnlae cum riiaciii rilloso - liirtae. — A glauco distinguitiir insnper spiculis minoribus; glnmis acu- tiiiscnlis (ucc obtusis cum mucrone obtnso). Folia in eod. solo culta miiins firma et minus involuta. 13. T. Gmelini Trin. (iu litt.) — Sibiria. '2/. Radix lepons. Spiculae remotae; gliimis raivr. brevibus obtusis. Valvnla- Tum aristae iu fnictu (ut iu squarroso) divergentes. 14. T. acutum Caud. Cat. ?»lonsp. Ej. Galiic. 6. Kunth. Agr. 441. T. scirpeum Guss. — ß rJiacJii lacvi. Triticiim lit- roraie Host. Gram. 4. t. 9. ~ Gallia, Germania. Tj. 1<^. T. repens Liuu. Hc^irad. Germ. 390. Kunth. Agros't. 440. : ,« floscul. acutis vpl acumiuatis. (Host. Gram. 2. t. 21.) — /i iloscnlis plus minus aristatis. (Sclirclt. Gram. t. 26. f. 4 — 8.) — y/spicnlis inferioribus gemiuis ternisve. (Lcers. t. 12. f. 4.) — Europa, Oriens, Sibiria, America. 7/. 16. T, Ricliardsoni. Agropyr. Richardsouii Ind. sem. H. Be- rn], 1832. — Ami'rica boreaüs arctica? 7/. — A Trit. re- pente vulgari differt foliis firniioribus serlus involutis; spica graciliori; spiculis minus distichis paucif.oris, floriJms lon- gius aristatis. 17. T. caninum Schreb. Fior. Dan. t. 1447. Eljmus cauinus • 'T.inn. Willd. Sprc. 1. 649. — Europa, Sibiria. % 18. T. dttsyanthum Spr. Knntli. Agrost. 441. Agropyr. da- syanthum Lcdeb. iu R. et Sc-lnilt. Syst. Ad Borystlienem. '2/. 19. T^sihiricum y^iWii.. Enum. Kunth. Agrost. 441. Triticum yavicgatum fisch, in Spr. Pug, — Sibiria. ^. • — Rad. fibrosa (rar. snbrep. Lcd.). 20. T. descrtorutn Fisch, in Lk. Enum. Ledeb. Fior. Alt.- 1. E;jusd. Ic. t. 246. Kunth. Agrost. 443. 21. T. cristatum Schreb. O o spiculis nudis, 30 * 468 * calrcibus qnadrinoris. Tr. nistat. Schreb. tlram. t. 23. Tr, cristal. Host. Gram. 2. t. 24. ** ealjcibiis suboctoHoris. Tr. poctinatlun M. Biol». (Buxb. 1. t. 24.) ß sptculis hirsutis, Trit. imhricatnm Stev. Trlt. ininica- ttim Link. Castilia, Panuonia, Orions, Sibiria. 7/. 22. T. prostratum Linu. Knntb. Agrost. 443. Sccalo pro- stratum Pall. Jacq. Hort. 3. t. 44. Triticum pumilum Linn. Supp), — Europa austral. et Orient., Oricns, Sibiria. O 23. T. Orientale M. Bieb. Knuth. Agrost. 443. Secale Orien- tale Linu. Spec. Willd. in Act. iioy. soc. cnr. Ber. 2. t. 4. f. 3, — Tauria, Graeria, Orieiis, Sibiria. O 24. T. squarrosum Rolb. N. Boltr. 1. 128. Knntb. Agrost. Triticum patulnm WilhJ. Ennin. Spcale pnngens Pers. — Aegyptus. O Sect. HL Glumae lanccolatae, aciitatao. Spicnlae brevis- siine pedicellatae, solitariae, geminac vel raceraosae. (Brachijpodia), Trachyniae. 25. T. Jiiejcicanum H. G. Brachjpodiuni mexicauuni Link. Hort. 1. 41. Festuca raexicaua Lagasc. n. gen. R. et Schult. Mexico. O 26. T. sylvaticutn Moencb. Hass. Kuntb. Agrost. 445. Fe- stuca gracilis Moench. Meth. Scbrad. Germ. Bromns sylva- ticus Host. Gram. 1. t. 21. Brom, pinnat. ß. Linn. — Euro- pa, Caucasus, Oriens. Tf. 27. T. pinnatum Moenrh. Hass. Knntb. Agrost. Festuca pin- nata Moencli. Metb. Schrad. Brom, pinnatns Linn, Host. Gram. 1. t. 22. « spt'ci/h's scabrt's. Svn. allata. 469 ß spiculis glahris puiilo loiigiorÜMi:,. Broiuus nipestris Host. Gram. 4. t. 17. Europa, Sibiria. 7/. 28. T. Barrelieri KiinlL. Agrost. 447. B'estuca Barrelieri Teu, Prodr. Ejus«!. Brom, loliaceus. — • Lucania. 2|. (uec O). Dif- fert a pinnato siinillimo: colore glaucescente, vagiuis fo- liisque nudis ; spicul. 20 — 25, remotioribus , crassio- ribus, 29. T. pkoemcoides Caud. Gall. Kuiitli. Agrost. 446, Festuca phoenicoides Link. Gallia meridioualis. O 30. T. caespitosum Cand. Gall. Kiiutli. Agrost. 446. Festuca caespitosa Dcsf. Atl. t. 24. f. 1. Brom, ramosus L. Bro- mus Pluckiietii Host. Gram. 4. t. 19. — Europa australis, Orieus, Barbaria. ^ 31. T. ciliatuni Cand. Gall. 3 et 6. Kuuth. Agrost. Bromus distachyos Liini, Host. Gram. 1. t. 20. Festuca distacliya Willd. Trachynla dist. Lk. Hort. 1. — Europa austral., Barbaria, Orieus. Q 32. T. asperum Cand. Gall. Kuuth. Agrost. 447. Trachynla Lk. Hlspanla. © — Festuca rlgida Roth. S E C A L E Liun. 1. S. cereale liinu. Kuuth. Agrost. 449. « vernum (Host. Gram. 2. t. 48 siib S. cereale). ß hyhernum. (Black. Herb. t. 424.) y multicaule. ö perenne. Seeale perenne Host. (Iudex sem. Horti Vindob. 1835.) — Desertum Caucasico-Casplum. O J* (^?) 2. S. fragile M. Bieb. Flor. Suppl. Kuuth. Agrost. 449. Seeale sylvestre Host. Gram. 4. t. 11. Seeale campestre Schult. Austr. 1. n. 437. — Rossla australis, Pannonia, Podolia. ef 470 E L Y M U S Linii.- -J* Glumne valvnlaqne inferior iniiticae. Squamiilae iiitegrae, superne pilosae. 1. E. jnnceus Fisrh. in Act. Mose. 1. 45. c. tab. — Lcdeb. FI. Alt. 1. 119. Kunth. Agrost. 453. Elyraus altaicas A. Spr. Tcut. Supp. 5. — Sibiria. 71 2. E, arenarius Limi. Host. Gram. 4. t. 12. Kuiitli. Agrost. 450. ~ Europa, Sibiria. 71 3. E. geniculatiis Curt. Engl. Bot. t, 1586. Knnth. Agrost. 450. — Jacq. Ecl. gram. t. 39. — Anglia, Hollaudia. 7/. 4* E, sahulosus M. Biob. Kunth. Ap,r. 451. — E. gigant. Vahl. Jacq. Erl. Gram. t. 37. K. macrostachys Spr. E, me^icanus Cav. — Tauria, Caucasus, Sibiria. 71 •J"'j[' Glumae paleaque (valvula) inferior aristatae. Squamniae giabrae, rarlus levitcr ciliatae, pierumque lobulo laterali auctae. (Knuth. 1. c.) 5. E, Sibiriens Llnn. Srhreb. Gram. 1. t. 21. f. 1. Kunth. Agr. 451. — ß spica ramosa. Eljra. ramosus Desf. Gat. E. racemosns Poir. — Sibiria. 7/. 6. E. canadensis Linu. (Mor. 3. s. 8. t. 2. f. 10.) E. phila- dclphicus Linn. Kunth. Agrost. — America borealis. 7/. E. philadelph. H. Ber. olim dürert a canadousi spica lou- giori niitaiite^ spicuHs remotioribus. Involucr, folioia in utroquc spicul. aristis dimidio fero breviora. 7. E, glaucffolius Muehl. Kunth. Agrost. 451. — America borealis. 7J. lu iioströ (olim a Muehlb. raisso) folia duplo ferö latiora, involiicrl folioia spicu!ara:a setas subaequantia GlauCödo in utroque eadem. 8. E; dahurictis Trin. (sp. nov.) — Sibiria. '^^ %, E. villosus Muehl. KuntJi. Agrost. 451, — America bo- realis. 2j. 471 10. E, slrialus Wiild. Eu. KiihIIj. Ayrost. 451. — />' major, Elyraus hordeiform. H. Par. Culm. major, crassior; folia latiora; spica 4 poll. — America borcalis. 2j. 11. E, virginicus Liuu. Kiiutii. Agrost. 451. — America bo- realis. 2|. Species a strialo et conlinihiis diversissima glii- mis latiorlljus, rigidioribus , cvidciil, ucrvosis. 12. E, eut'opaeus Liiiii. Host. Gram. 1. t. 28. Kiiiith. Agr. Ilordeiim cyliudricum Murr. — Europa, Caucasus. 2f 13. E. ciiiutus Srlireb. Gram, t, 24. f. 1. Host. Gram^ 1. t. 27. (cxcl. Ilord. jubato). Eiyuuis iuk'imedius M, B. Hordeura criuitiim Desf. Atl. — Panuonia, Tauria, Oriciis etc. O 14. E, Caput Medttsae Linn. Sciireb. 1. c. f, 2. Kuuth. Agr. — Lusitauia, Hispauia, Paiinouia. (^ ASP R ELLA Humb. 1. A. HijsLria; Willd. Euum. Kimtli. Agrost. 454. Elymus Hystrix Lina. Jacq. Ic. 2. t. 305. Gymnostycluim Hystrix Schreb. Gram. t. 47. — Orit-ns , America borcalis. '^■ HORDE UM Liun. 1. H. vulgare Liun. Host. Gram. 3. t. 34. Kuuth. Agrost. ß coeicste ^ semiu. iiudis. Hordeiim coelestc Viborg, Cer, 32. 1. 1. Y cornutum , scuüu. uudis, ilosc. iuterm. apice t'urcato (bi- coruu). i) nigruvt, H. uigrum Willd. Eauui. Rode et Scliuebl. 40. Patria? Q ~ d Q ^ 2. H. hejrasttcJiutn Liun. Host, Gram. 3. t. 35. Kuuth. Agr. 455. Viborg. Ccreal. 30. t. 2. — Patria? O c? — Hord. faseiculare h. var. vid. 3. H, disticJinm Liuu. Kuuth. Agrost. 455. a vulgutum. Host. Gram. 3. t. 36. ß nudum. Hord. uudiim Ardiiiu. iu Schult. Maut, — Pa- tria? o 472 4. H, Zeocriton Li im. Kuuth, Agr. 455. Host. Grain. 1. 1, 37. Patria? O S 5. H. bulhosum Liim. Sibth. FI. Gracc. ]. t. 98. Kunth. Agrost. 455. — H. strictura Desf. Atl. t. 113. H. iiodosiim Savi. — Italia, Orions, Africa borealis. J/.. 6. H, pratense Huds. Kniitli. Agiost. 455. H. secaliiuim Sclireb. Host. Gram. 1. t. 33. H. miiiinum ß. Liuu. H. raaritimum Fl. Dan. t. 630. Roth. Germ. — Europa, Asia, America. 71 7. H, murinmn Linn. Host. Gram. 1. t. 32. Knntli. Agrost. 456. — Europa, Oriens, Montev. Cap. b. sp. O 8. H, marithnum With. Bot. Arr. 172. Host. Gram. 1. t. 34. Flor. Dan. t. 1632. H. rigidum Roth. Cat. 1. 24. H. geni- cnlatum All. Ped. t. 91. f. 3. H. Hystrix Roth. Cat. 1. — Europa, Asia occidentalis, America raeridionalis. O AEGILOPS Limi. 1. ^, ovata Linn. Host. Gram. 2. t. 5. Kunth. Agrost. A. geuiculata Roth. Cat. 1. 121. — Europa australis. O $ 2. A» triuncialis Linn. Host. Gram. 2. t. 6. Kuuth. Agrost. A. triaristata Willd. Sp. A. echiuata Presl. Sic. — Hispa- nia, Gallia, Italia, Oriens. c? 3. ^. squarrosa Linn. Sclueb. Gram. t. 27. f. 2. Kunth, Agrost. 458. — Oriens. O 4. A, caudata Linu. Kuuth. Agr. 458. A. cyliudrica Host. Gram. 2. t. 7. — Pannonia, Creta, Italia. Q Trih. XIL ROTTBOELLIACEAE, N A R D U S Liuu 1. iV. stricta Liuu, Host. Gram, 2, t, 4. Kunth. lAgrost, 460. — Europa, Cau casus. ^ 473 P S I L U R U S Triu. 1. P. nardoides Triu. Kiinth. Agr. 461. Mouerma moiian- dra Beauv. Agrost. Rottboella mouaudra Cav. lo. t. 39. Asprella iiardiformis Host. Gram. 4. t. 29. — Europa me- ridioualis. © LEPTURUS Brown. * Ghim. 2, collaterales, anticae; llos tonn, riidini. lin, constitucns. 1. L. incurvatus Trin. Kuuth. Agrost. 462. "RotthoelHa in- ciirvata Linu. Snppl. Host. Gram. 1. t. 23. Aogilops iucur- yata Linn. Spec. — Europa, Oriens, Africa borealis. O 2. i. ßliforniis Trin. Fund. 123. Kuuth. Agrost. Rottboellia filiformis Roth. Cat. Rottboellia erccta Savi Pis. 4. f. 5. 6. Rottboellia iucurvata ß. Caud. Gall. — Europa australis, 21- O? *^ Glumae in spiculis lateralibus solitariae (duae connatae?); rudim. alt. fl. r. nnll. 3. lt. subulatus Kunth. Agrost. 462. Rottboellia subnlata Sav. B. Etrusc. Ej. Pis. f. 4 — 8. Rottboellia «ylindrica Willd. Spec. 1. 464. — Italia, Gallia meridioualis. O *** Glumae 3, rhaclii coutrariae; flos uterque hermaphroditus; styli breves. 4. L, pannom'cus Kunth. Agrost. 462. Rottboellia panuo- nica Host. Gram. 1. t. 24. Rottboellia biflora Roth. N. B. Pholiurus panuouicus Triu. Fund. — Pannonia, Gallia, De- sertum Cumaui ad "VVolgam. O TRIPSACUM Linn. 1. Tr. dactißoides Linn. Kunth. Agr. 469. Lara. 111. t. 750, Beauv. t. 22. f. 1. — America bor., California, Mexico. 2f. EUCHLAENA Sclirad. 1. E, mexicana Sclird. in Ind. sein, H. Gotting. — Mexico O 474 Trib, XIIL AISIDROPOGONEAE. SACCHARÜM Llnn. * Genuina, Spicnlac muticae. 1, S. ofßcinarum Linii. Kunth, Agiost. 474, Tussac Antill. t. 23. — Iiidia oricntalis (Lk.). — Colitur in utraquc ludia (Kunth.). 2|. 2, S, violaceuni Tuss. Aiitill. t. 25. Kunth. Agr. — Col. in ntraque ludia. 2f ** Spuria, rioris liermaphroditi valvula inforior aristata. {Erianthus Bcauv.) 3, S, Ravennae Linn. Syst. Host, Gram, 3, t, 1. Erianthus Ravounae Beauv, Kunth, xigrost. Andropogou Ravennae Liuu. Sp. — Litora inaris mediterranei et Caspii. 2). 4, S. striclum Spr. Pu», Andropogou slrictus Host. Gram. 2. t. 2, Kuuth. Agrost. 503. — Hungaria, Gallia meridio- nalis, Orieus. '^■. IMPERATA Cyrill. 1. /, arundinacea Cyr. Ic. 2. t. 11. Kunth, Agrost. 477. Im- perata cylindrica Bcauv. Agrost. t. 5. 1". 1. Sacharura cyliu- dricum Lam, Encycl. Lagurus cylindrirns Linn. Sachanim Tliunhcrgii Rotz. Obs, Sacharuni SiecaCav. Ic. 3. t. 292. — Europa australis, Africa horcalis, Senegalia, India oricn- tal., Chili. 2|. HETEROPOGON Pers. 1^ H» glaber Pers. Syn, 2, 533. Andropogou Alliouii Cand. Kunth. Agrost, 486. Andropogou contortum All. Pedem. t. 91. f. 4. — Ilclvetia, Gallia, Italia, Barbaria, Mexico, 2^ 2 H, hirsulus Pers. Syn, 1. c. Heteropogon contortns R. et Schult. Audropogon contortns Linn. Kunth. Agrost. — In- dia oriont., ^^ova Hollandia, Cap. b. sp. Mexico. 2|. 475 ANDROPOGON Liun. * Spicae in apice cnlmi vel ramorum conjunatae , tfiiiac vcl nhires snljdii^itatae. 1. A, distach ijtis Liiin. Host. Gram. 3. t. 2. Jacq. Ic. 3. t. 630. Kuiitli. Agrost. 491. — Europa austr. , Uarbaria. 2|. 2. A., furcatus lUtioliÜj. Schreb. Gram. t. 42. Kuiith. Agrost. 1. 492. n. 40. — America (joreaiis. 2f. 3. A, liirtus Liun. Host. Gram. 4. t. 1. Kimtii. Aü,vost. 41. Trachypogon hirtiis N. ab Eseub. in Fi. Bras. — ß. glau- cus, Andr. pubeSccus Visian. iu Flora 1829. — Europa australis, Barbariil, Orieus, Cap. b. sp. 2|. 4. A. Schoenanthus Liiiu. Knutli. Agrost. 493. Vont. Geis. t. 89. Cymbopogou citriodorus Lk. Hort. 1. Aiidropogon citriodorus Cat. liionsp. — Iiidia, Arabia, Cap. b. sp. 2|. 5. A. anmilatits Forsk. Delil. Acgypt. t. 7. f. 2. Knutli. Agr. 498. A. afiiuis Spr. N. Prov. (Lk.) — Aegyptus, India orieutalis. O ^ 6. A. Ischacmum Liun. Spec. Host. Gram. 2. t. 2. Knuth. Agrost. 499. Andropogou augustifoliiis Smith. Prodr. — Europa media et australis, Oriens, Cap. b. sp., India. 2|. 7. A, cotnostis Spr. N. Prov. Kunth. Agrost. 500. Lk. Hort. — Nova Hollaudia, Aiabia, Aegyptus. O ^ ,** Spicae pauiculatae. 8. A» argentciis Caud. Cat. Mousp. tKuiith. Agrost. Saeha- rum argentcum Brouss. Jacq. Ed. Gr. t, 5, Eriautiins sa- charoidcs Willd. En. (excl. syn.). Tracliypogou argcnteus N, ab Esenb. iu Fl. Br. — Mexico, America meridion. ^■ 9. A. lagnroides Caud. Cat. x^Ionsp. Kunth. Agrost. Traehy- pogon iaguroides N. ab Eseub. — Mexico, Brasilia. '^^ It). A.» avcnacetis Michx. Knuth. Agrost. Andropogou untans Muehlb. Descrip. Trachypogon stipoides INees ab Esenb. in Fl. Br. — i\merica borcalis et meridional, 2]. 476 10 a. A. pnnclatus Koxb, Kunth. Agrost. 506. — Cap. b. sp. O 2|. (Drege 4«25.) 11. vi. halepensis Sihtb. Fl. Graec. 1. t. 6. Kunth. Agrost. Audropogon aiundinacens Scop. Trachypogon avenaceus N. ab Esenb. Holciis halepeusis Liiiu. Host, Gram. 1. t. 1. — Europa austral., Syr., Maurit., Cuba. '^■ CHRYSOPOGON Trlu. 1. CÄn Gryllus Triu. Fund. 188. Holcus Gryllus R. Br. Prodr. Audropogon Gryllus Linn. Host. Gram. 2. t. 1. — Europa austr,, Barbaria, Ind. orient. 2^. SORGHUM Midi. 1. S. vulgare Pers. Host. Gram. 4. t. 2. — Holcus Sorghum Linn. ß nigruin. Sorgh. nigrum R. et Schult. Lk. Hort, 1. Hole. uigerrimus Ard. Saggi t. 5. ,f. 1. y hicolor. Sorgh. bicolor Willd. En. Lli. Hort, ö ruhens. Sorgh. rubcns Willd, En. Llc. Hort. India orientalis. O 2. -S, saccJiaratum Pers. Host. Gram. 4. t, 4. Link. Holcus sacharatus Linn. Holcus cafFrorum Thunb. Cap. Holcus caffer Arduiu. Sagg, t. 1. f. 1. — India orientalis, Cap. h. sp. O 3. S. cernuum Willd. En. Host. Gram. 4. t. 3. Andropog. cernnns Roxb. Kunth. Agr. 501. — Colitur in Bengalia. O ISCHAEMUM Linn. 1. J. rugosuin Salisb. Ic. t. 1. Kunth. Agrost. 513. — India orientalis. O 2j. A P L U D A Linn. 1. A, aristata Linn. Schreb. Gram. 2. t. 42. Kunth. Agr. Audropogon glaucus. Retz. — India orientalis, 2j. Beobac html gen über einige europäische Gladiolus -Arten. Von Carl B 0 u c h e y lüstitutsgärtner. /als ich im Sommer 1831 durch die Güte des Hrn. Prof. von Schlechtendal von dem, von ihm zuerst Itei Johannisthai gesammelten, und 1832 unter dem Namen Gladiolus Boucheanus in der botanischen Zeitung, No. 33, vom 7ten September an- gezeigten neuen Gladiolus, sowojil blühende Exemplare, als auch Zwiebeln zum Pllanzen, erhielt, entschloss ich mich wo möglich alle in Europa wildwachsenden Gladiolus- Arten, um sie genauer untersuchen und beobachten z^ii können, anzupflan- zen. Damals besass ich, mit luliegriff der eben erwähnten neuen Gladiolus- Art, nur drei, jetzt aber bereits fünf, und ausserdem noch drei neue, bis jetzt verkannte Arten, welche, aller Wahrscheinlichkeit nach, auch in Europa vorkommen. Eine noch andere neue, ebenfalls europäische, mir aber noch unbekannte Art dieser Gattung ist der Gladiolus illyricns Kocli, siehe dessen Synops. Fl. germ. et helvet. p. 699. 478 Alle diese Gladiolus- Arten haben, mit Ansuahme des zu- letzt genannten, seit zwei Jahren bei mir im Garleu geblüht, so dass ich Gelegenheit geliaht , ihre Unterschiede genau beob- achten, und nicJit allein die, von den verschiedenen Autoren densell)en bereits beigelegten Kennzeichen, sondern auch meine frühem Untersuchungen und Beobachtungen gehörig prüfen zu können. Obgleich die Unterschiede dieser nalie verwand- ten Gewächse nicht besonders in die Augen fallen, so sind sie docli hinreichend, um jede einzelne dieser Art;>n mit Siciier- heit unterscheiden und dauaeJi bestimmen zu hcnnen. Fast an allen Theilen derselben,, von xler \Vurzel an bis zum Sfia- men, finden sich Unterschieue. Die zur Bestimmung geeignet- sten sind jedoch die von dei?? Zwiebel, den Blättern, Blumcn- scheiden , dem Perigonium, den Staubfäden und dem Fruclit- knotv'^u entnommeneu. Die SaameuKapsehr, und selbst auch die Saamen , bieten ebenfaUs recht gute Kennzeichen dar. Ein UebelstaiK! bei diesen Theilen ist nur der, dass sie erst dann, wenn alle übrigen Tiieilc bereits zur Bestimmung fast untaug- liclt, geworden, il[ire vplikommene, A^sbilduiig f rir,eichen. ^^ ß^t koJJimt es aber auch vor, und besonders bei^ ungüustiger ^ij^- teruna-.. d^ss, diese Thcile gar nicht ^ur Vollj^ommeuheit.ge- iauaren, JcL , ha|>« z. B. yom Gladiohis -imhricatus. und com- iBunis seit zehn Jahren, .und vom Gl., lJouciieanus^.scit.,,ilJcei ^ajii'cu^ im. verwichneu Herbst zum ^er^te.u_|^^J|ft ,,g4ii? jfiXi- kommeu itusgehildejte Saamenkapseluge^ehe^i. . ,, ^Vas die Narhen. auhekuigt, so muss ich ge:7tdien,,,d/i^^s ich , wenigstens au denen der hier beschriebenen Arten , k^yu? hßsoud^Keai Verschiedenheiten hahe wahrnehmen könuenf , sie ■ Gl. tenuls Marsch, a Bieb. Fl, tanr. Caucas. 1. p. 29. Gl. rosslcus Pers. Syn. 1. p. 46. Gl. galiciensis Bess. Fl. galic. T. 1. p. 9. Gl. neglectus Schnlt. obs. bot. p. 14. Diese Art wächst, getrockneten Exemplaren zufolge, \reh che ich untersucht, an vielen Orten wild, wie z. B. bei Frank- furt a. d. 0., Königsberg in Freussen, Elbing, Menicl, Rei- nerz, Görlitz, Erfurt, ferner auch in melireren Gegenden des I südlichen Rnsslands, z-.B. in Wolhinien und in der Ukraine. Die Zwiebeln, welche ich davon kultivire, erhielt fcli" von meinem Freunde, dem Dr. Jalilonskv, welcher dieselben bei Frankfurt a, d. 0. gesammelt hat. 2. GLADIOLUS BOÜCHEANÜS Schdl. Gl. bulbo subgioboso, tunicis exstantissimc nervosis, ner- ris basi parallcJis ceterum reticjulafo-anastomosautibus; foliis 480 liiieari - ensiformibus aciitis strictis; spatlia tubum perigonii subrectum superaiite, valvnla exteriore acuta, interiore obtusa vel eraargiuata; Hmbo perigonii iiifundibnliformi-suliriiigeute, laciuiis crecto -patentibus obtusis, h'mis latcralibus iuferiori- bus rcliquas superautibus; filamciitis aiitliera lougioribus; ger- miue subobovoideo; Capsula clavato-obovoidea rcticulata tri- sulcata-, seminibus alato -marginatis. Gl. Boucheaiius Schlecht. Bot. Zeit. 1832. No. 33. p. 528. Llnnaea 7. p. 488. ^Compeud; Fl. gcrm. Ed. 2. Scct. 1. Koch. Syjiop. Fl. gcrmau. et hclret. p. 699. Gl. pratensis Dictr. Jahresber. über die Icönigl. Realsch. 1838. Fl. Reg.Boruss. t. 43. Wilde Exemplare dieser Art habe ich aus Ost- und West- preussen, Brandenburg und Schlesien zur Ansicht gehabt. 3. GLADIOLÜS COMMUNIS Linn. Gl. bulbo depresso , tunicis exstante nervosis, uervis in- ferne parallelis superne reticulato anastoraosantibus, foliis en- siformibus acutis strictis; spatha tubo perigonii cnrvato dor- soque gibboso longiore, valvuHs obtusis vel eraarginatis, ex- teriore mucronata; limbo perigonii infundibuliformi - subrin- o-eute, laciuiis obtusis, supremis conniventibus, infima reli- quas supcrante; filamentis aiithera lougioribus; germine sub- oblou"-o-obovoideo; Capsula obovoidea trisulcata et trilacunosa. j Gl. coraraurtis Linn. Sp. pl. p. 52. Willd. Sp. pl. 1. p. 213. | Roera. et Schult. Syst. reg. 1. p. 418. Comp. Fl. germ. Ed. 2. ; i Sect. 1. Koch. Syuops. Fl. germ. et Helvet. p. 699. Gl. elatus Balb. Catal. stirp. H. ac. taur. an. 1813. p. 38. (nach eiuem von Biroli eingesandten Exemplare im hiesigen königl. Herbario).; Wilde, getroclvuete Exemplare dieser Art habe ich von Stettin, Göttingeu, Breslau und vom Fusse des Zobtenbcrges «»•esehen. Von den beiden letztgenannten Orten erhielt ich vor ' 481 einigen Jahren lebende Zwiebeln, die ich bis jetzt noch im Garten, neben dem hier schon seit geraumer Zeit in den hie- sigen Gärten bekannten Gl. communis, kultivire, und mit dem- selben ganz übereinstimmen, nur dass sie bis jetzt immer noch einen höheren und stärkeren Wuchs gezeigt und früher geblüht haben. 4. GLADIOLUS BYZANTINUS Gaw. Gl, bnlbo depresso-globoso; tnnicis parum exstante-ner- yosis', nervis basi parallelis ceterum reticulato-anastoraosan- tibiis; foliis late- ensiformil)us acutis strictis ; spatha tubo pe- rigouii elongato curvato, longiore , valvnlis apice bidentatis interdum in sinu apiculatis; limbo perigonii infjindibuliformi - subringeute, laciuiis patentibus obtusis, intiina reliquas su- perante ; filamentis antht'ra brevioribus; germine oblongo- ovoideo; Capsula ovoideo-triangula transverse rngosa; semi- nibus alato -marginatis. Gl. byzautiuus Gaw. in Curt. Bot. Mag. t. 874. Roem. et Schult. Syst. veg. 1. p. 417. Gl. communis var. 6, Mill. dict. ed. Martjn. Die Blumen dieser Art werden gewöhnlich als nach zwei eiitgegeugesetzten Seiten hingewendet beschrieben, es ist dies aber nicht immer der Fall, sondern oft, und besonders bei schwachen Exemplaren, habe ich bemerkt, dass sie alle nach einer Seite hingerichtet sind. Ein nnter diesem Namen, von Steven ans Taurien ein- gesandtes, im hiesigen königl. Herbarium befindliches Exem- plar gehört nicht hierher, indem es eine von der Gawlerschen ganz verschiedene, noch neue, und zwar dieselbe Pflanze ist, welche Marschall v. Bieb. in seiner Fl. tanr. cancas. Suppl. p. 40 ebenfalls als Gl. byzantinus beschrieben hat , und wel- che ich weiter «nten, No. 8 unter dem Namen Gl. commuta- tus beschreiben werde. 12r Bd. 4s Heft, 31 482 5. GLADIOLÜS PALLIDUS Boiicho. Gl. biilbo doprpsso, fiinicis parum exstanlc uorvosis, ner- vis apico roticulato- anastomosaatibus retenim parallelis; foliis ensiformibiis aciitis stiictis; spatha tiibo perigonii subelongato curyato longiore, Talvula oxtcrioie brcve acuminata, intRriore obtusa; lirabo pprii«,"()nii infiinilibiiliformi -siibringente, laciniis patentissimis obtnsis infima reli(|uas snipprantc; fijaineutis aii- thera brevioribus; gcrraine ovoideo; Capsula . , , .; seininibns alato-niarginatis. Gl. comnuluis ß. carneus Gaw. in Cnrt. Bot. Mag;, t. 1575. excl. SyiioH. Diese Pflanze hat gauz den Habitus von Gl. commnni?, lässt sich aber durch die hier angegebenen Kennzeichen sehr leicht davon unterscheiden. Die Hlälter haben ein bleiches Grün. Die Blumen sind lieischfarben. Vollkommen ausge- bildete Saamenkapseln habe ich von derselben noch nicht gesehen. '*' Zwiebein von dieser Art erhielt ich vor einigen Jahren vom Handelsgärtner Hrn. Mathieu, der sie von einem Gärtner aus Holland erhalten. Diese Zwiebeln pflanzte ich im Gar- ten neben den gewöhnlichen Gl. cojnmunis, wo sie im darauf folgenden Sommer zur Bliithe kamen, und es sich ergab, dass es dieselbe Pflaai^e sei , welche im Curt. Bot. Mag. i." 1575 als Gl. commnnivs /?. carneus abgebildet ist, und zu wel^ eher Gawler, jedoch mit Unrecht, auch Gl. ueglectus Schult. aj«i iSyuoD. zieht. . . froiba-. .. ^- GLADIOLCS SEGE;TIj:M^ IveTi.. ,,«,{,,^ .,,;,r . Gl. bulbo ovato; tunicis exstantc uervosis, nervig |[)asi p^rallelis cetcrnra rcticulato -anastomesantibus ; foliis eusifor- nvibus. £(c,ntis flaccidis; spatha tnbum pcrigonii elongatum cur- va.tim,,,ro;tilto superante, valvula exteriore acuta, iuteriore emarginata vel bldentata; limbo perigoiiii infuudibuliforml- _ 483 subrhigeute, laciniis aciitis, snprema subdivarieato- patente i^eWifiias snperante; filamentis anthera brevioribus; germine ovoideo; Capsula sphaeroidea reticnlata striata; seniinibus non alatis. Gl. segetnin Ker. Bot. Mag. t. 719. Roem. et Schult. Syst. vegct. 1. p. 419. Comp. Fl. germ. Ed. 2. Sect. 1. Koch. Syn. Fl. germ. et Helv. p. 699. Gl. italicus Gaud. helv. 1. p. 96. Gl. communis Sibth. et Sm. Fl. graec. 1. p. 27. t. 37. Gl. Ludowicae Jan. elench. 1. Wilde Exemplare von dieser Art habe ich von Sicilitn und Fiurae gesehen. 7. GLADIOLUS LEUCANTHUS Bon che» . Gl. bnlbo ovoideo, tnnicis exstante nervosis, nervis in- ferne parallelis superne reticulato - auastoraosantibus; foliis ensiformibus acutis llaccidis ; spatha tubnm perigonii elonga- tura cnrvatum multo superante, valvula exleriore acuta, in- teriore profunde bideutata, dentibus setaceis; limbo perigonii infundibuliformi-ringente, laciniis subcouniventibus acutiuscu- lis_, binis supremis lateralibus, quam reliquae brevioribns; filamentis antheram subacquantiljus; germine ovoideo ; Capsula sphaeroidea, rugosa; seniinibus nou alatis. Gl. communis flore albo Hortnlan. Das Vaterland dieser Pflanze ist mir nnbekannt, 'wahr- scheinlich ist sie ab«r in Europa zu Hause, denn bei dersel- ben BehaudlungsAveise , wie man den Gl. communis hultivirt, gedeiht sie eben so gut, wie dieser. Sie ist durch die hol- kindischcn Handels -G.ärtner zu uns gekommen. Die Zwiebel derselben ist eiförmig, von der Grösse einer grossen Hasel- nuss (bei kultivirten Exemplaren), bisweilen auch noch etwas grösser. Der Stengel ist zwei bis drei Fuss hoch^ aufrecht, fast grade. Die Blätter schwerdtförmig, spitzig, fast grau- 31* 484 griiu, uenii bis zwölf Zoll lang-, eiueii halben bis dreiviertel Zoll breit, nervli^, bis zur Mitte strafl', der obere Theil schlaff und mehr oder weniger abwärtshängend. Die Klappen der Bliimeiischoideii sind lanzettlieh, und besonders die äussern stark gekielt und ziemlich lang. Die Blumen stehen entfernt» und sind alle nach einer Seite hingerichtet. Das Perigonium zwei Zoll lang, weiss, die Zipfel fast spatheiförmig. Die Saaracnkapsel ist knglich ; die übrigen feinen Charactere der- selben kann ich, da ich bis jetzt no^ch keine ganz vollkom- men ausgebildete gesehen habe, nicht mit gehöriger Genauig- keit angeben. Die Saamen haben keinen llügelartigen Rand. 8. GLADIOLUS COMMUTATUS Bouche. Gl. bulbo subdepresso-globoso, tnniris exstante nervo- sis, nervis basi parallells ceternm reticulato-anastomosanti- hus; follis ensiformibns acutls flaccidis; spatha tubum peri- gonii elongatura rectum superante, valvula exteriore acuta, interiore profunde - bidentata; limbo perigonii campanulato- subriugente, laciniis snbconniventibns obtnsis, tribns inferio- ribus longitudine aequalibus; filamejitis anthera parum bre- vioribus; germine globoso; Capsula sphacroidea, transverse rngosa; seminibus non alatis. Gl. byzantinus Marsch, a Bieb. Fi. taur. caucas. Snppl, p. 40. Das Vaterland dieser.Art istTaurien, von woher ich vor einigen Jahren den Saamen, unter dem Namen Gl. byzantinns, erhielt. Als aber die aus demselben erzogeneu Zwiebeln zur Bliithe kamen, fand sich, dass es nicht Gl. byzantinus Gaw, (Bot. Mag« t. 874.), sondern die Pflanze sei, welche Marsch, Bieb. unter diesem Namen in der Fl. taur. caucas. p. 40 be- schrieben hat, welches aber eine von der Gawlerscheu Pflanze ganz verschiedene, nnd mit Gl. segetnm Ker, nahe, verwandte 485 Art ist. Dies beweist aiicJi ein, von Marsch, v. Bieb. einge- sandtes, im Willdenowscben Herbarium befindliches Exemplar, Die Zwiebel ist knglich^ etwas niedergedrückt, mit der von Gl. communis von gleicher Grösse. An der Basis dersel- ben bilden sich eine Menge zusamraengehäul'ter, mehr oder wenig"er kuglicher Brutzwiebcln. Der Stengel ist etwas hin uud> her gebogen, zwei bis drei Fuss hoch. Die Blätter sind nicht straff, wie beim Gawlerscheu Gl. byzantiuus, sondern schlaff, weshalb der obere Theil derselben gewöhnlich mehr oder minder abwärts geneigt ist. Die Blumen stehen sehr entfernt, sind purpurroth, bisweilen etwas blässer und alle nach einer Seite hingerichtet. Die Merkmale, durch welche sich diese Pflanze beim er- sten Blick von Gl. byzantinus Gaw. unterscheiden lässt, sind ihre schlaffen Blätter, die sehr entfernt stehenden Blumen, die kugliche Saamenkapsel und die nngeflügelten Saamen, Vorläufige N a c li r i c h t über die mexicanischen Coniferen, vom Herausgeber, P I N U S L. * Blattei' einzeln stehend. 1. PINUS RELIGIÖS! HBKtli. \ßijamel bei den Eingebonien geuauut, iu der Liuiiaoa (V. p. 77.) zu Abies, vou Loudon (Arbor. Brit. p. 2349) zu Picea gebracht. Ein ansehnlicher schöner Baum, von Hum- boldt auf den Bergen zwischen Masatlan und Chilpantzingo (4000 F. über d. M.) gefunden, von Schiede in der Sierra de las cruces zwischen Giiajimalpan und Lerma, bei cl Cliico, so wie bis zur äussersten Baumgrenze auf dem Orizaba gesehen; von Carl Ehrenberg endlich an vielen Orten in der Nähe von Real del Monte auf dem Cerro de Oyainel , beim Siiraate Fel- sen, so wie zwischen Moran und Omillan beobachtet. Die Zapfen werden von den Schriftstellern zu klein angegeben, sie sind 4 — 41/2 ^« ^^"nj unten, etwas iiber der Basis 2 — 2Y2 Z. breit. Die Schuppen lösen sich von der Spindel, lie- gen horizontal über einander, sind wenig concav, unten in einen, ein Paar Linien langen, Stiel zugehend, oben eine, in 487 (jie Qiiaere 16 — 17Lin., in die Länge (vom Stiel angerech- net) nur 9 Lin. messende Platte bildend, derer äusserer oder oberer Rand schwach gebogen oder Üacli zugerundet und zu- gleich etwas nach innen umgebogen ist , deren Seiteuränder etwas dünner und unregelmässig gezähnt sind, und deren Ba- sis fast keilförmig in den Stiel ausläuft. Die sogenannte Bracteola liegt, nur am untern Thcile verwachsen, aussen frei auf, sie ist von der Länge der Schuppe, au ihrer stumpfen Spitze umgebogen, aussen herabhängend, sonst überall ziem^ lieh gleich, nämiicli 3 Linien breit. Die Flügelfrucht hat ungefähr die Gestalt, welche die Abbildungen geben, sie ist 1 Z, laug, ganz lichtbräunlich, in ihrer äussern Hülle findet sich auf jeder Seite ein kleiner Behälter für einen flüssigen, nach Citronen riechenden Balsam. Cotvledonen 5. Aus allen Theilen des Baums dringt ein wachsgelbes, durchscheinendes, angenehm riechendes Harz. Die Blätter sind bald nur 6 Lin. lang, 1/2 Lin. breit, bald 11 — 14 Lin. lang und 1 Lin. breit, unten 2 - furchig und besonders im jungem Zustande weisslich, 2. PINÜS HIRTELLA HBKth. Diese von Kunth zuerst aus Humboldt's Pflanzen bekannt gemachte Art ist seitdem von Niemand weiter beobachtet, und daher, da auch Humboldt ihre Zapfen und Blüthen nicht sah, eine ganz zweifelhafte Art; sie soll der vorigen sehr ähnlich sein , und ist daher auch wohl eine Art der Gattung Picea. Humboldt fand sie bei El Guarda, zwischen Mexico und Gu- chilaque, 1400 Tois. hoch. ** Hlüttcr zu dreien Jjüschelförmig stehend, 3. PINUS TEOCOTE Schiede et Deppe. Teocote der Mexicaner. — Wir haben von dieser Art, welche, nach Schiedeschen Exemplaren, Lambert und London aufführen, die reifen Zapfen in der Liuuaea beschrieben, von 488 — denen es aber keine genügende Abbildung giebt; sie sind an unsern Exemplaren aufgesprungen, nur etwa 2 Z. lang, aber ausgezeichnet durch den kleinen Mucro, Die Nadeln sind 3 — 41/2 ^- l''^"s) ^U ^' '^'■ß*^ fest und glänzend, am Rande kaum etwas schärllich, nnten mit keilförmig vortretendem Ner- ven, etwas 2 -furchig. Schiede sammelte diese am Fusse nnd Abhänge des Orizaba, zwischen Cruz blanca nnd Jalacingo, ferner zwischen Angangneo und la Ventilla, C, Ehrenberg dagegen bei Real dcl Monte. Es wird ein hundert Fuss hoher Baum. 4. PINÜS PATULA Schiede et Deppe. Ebenfalls ein hoher Baum, ausgezeichnet durch seine 8 — 9 Z. langen Nadeln, welche viel schmaler sind, als an der vorigen, und wenigstens an alten Zweigen herabhcängen. Schiede fand diese Art im Malpays de la Joya nnd zu Las Cruces, zwischen Lerraa und Toluca, C. Ehrenberg auch bei Real del Monte, Nur der geschlossene Zapfen ist abgebildet, und wir sahen auch keine andern, sie sind ejförmig, ke- gelförmig, spitz und glänzend. 5. PINUS LLAVEANA Schiede. Diese schöne nnd ausgezeichnete Art wurde zuerst im Berliner botanischen Garten aus den Kernen eines Zapfen gezogen, welchen Dr. Schiede an den Herausgeber der Linnaea geschickt hatte; aus dem Berliner Garten ist die Art in die englischen Gärten gekommen, und von London in seinem Ar- boretum Britanicnm (S. 2267) beschriebf^n niid abgebildet, lei- der mit einem falschen Zapfen, welcher, wie es scheint, der vorigen Art vielleicht angehört. Es ist dies die Art, welche sehr wohlsclimeckende, essbare Früchte hat, die unter dem Namen Piiiones in Mexico feil geboten werden. Schiede fnnd ganze Wälder von diesem kaum 30 Fuss hohen Banme zwi- schen Zimapan und Real del Oro , einzeln wird er auch in 489 Gärteu kultivirt. Die Nadeln sind gewöhulich seh wach, gcr krümmt, nur l^/^^Ti. laug, spitz, unten stark, 2- furchig, mit scharfer, kielartig hervortretender Mittelripjie. Die Zapfen sind klein, aus wenigen Scliuppen bestehend, etwa ly^ Z, lang, rundlich, stumpf. Die Schuppen sind unten keilförmig, tief concav, mit zwei vertieften Fächern zur Aufnahme der Früchte. Die rhombische Verdickung der Schuppenspitze ist blassbraun und schwach glänzend, ihr Quermesser beträgt uu- gefälir 9 Linien, der Längmesser etwa 6 Linien, das mittlere Feld ist dunkler braun, nur etwa 3 Liu. breit, queer über die ganze rautenförmige Eudspitze läuft eine erhabene, ziemlich scharfe Leiste, durch welche das ganze IMitteifeld mit erho- ben wird, schwächere, bald mehr, bald weniger deutliche Lci^ sten gehen, eine von der obern Spitze, einige von dem untern Rande, zum Mittelfeld. Die äussersten, so wie die ijinersteu Schuppen sind gewöhnlich ohne Früchte, welche von schwärz- lich grauer oder bräunlicher Färbung, flügellos, umgekehrt- ejförmig, am untern Ende verschmälert, aber stumpf sind, ihre Länge beträgt 6 — 7 Linien, ihre Dicke am obern Ende etwa 4 Lin. Schiede hat diese interessante Art zu Ehren des um Mexi- co's Pflanzenkunde so verdienten Paul de la Llave benannt. *** Blätter zu fünf büschelförmig stehend, 6. PINUS MONTEZÜMAE Lambert. Diese Kiefer, von Kuuth für Pinus occidentalis Swartz ge- halten, heisst Ocote bei den Mexicanern; sie ward von Schie- de zwischen Perote und der Hacienda de Tlachichuca am Fusse des Orizaba, so wie auf diesem Berge gefujiden, ferner zwi- schen Tajiraaroa und Valladolid , Humboldt fand sie sehr häu- fig in den südlichen Theileu von Mexico in einer Höhe von 580 bis 2020 Toisen an vielen Orten. Wir haben ihre reifen Zapfen in der Linuaca (V. 76.) beschrieben, später jedoch 490 - noch grössere, fast 7 Z. lange, freilich iingeöffiiete, gesehen, und hiiufig- kleinere, nur 3 — 4 Z. lange. Anch einer Abün- «leriing mit 4 und 3 Nadeln gesc: ieht daselbst Erwälinnng, welche Schiede an der Höhle, wo er übernachtete, in einer Höhe von 11000 F. beobachtete, aber für P. occidentalis Kunth hielt, nur durch etwas kürzere Nadeln unterschieden. Noch kürzer sind die Nadeln an Exemplaren hundert Fuss hoher Kiefern, welche C. Ehrenberg bei Real del Monte sammelte, und die wir doch zu dieser Art rechnen möchten, sie sind 3 — 4 Z. lang, fast '/3 Lin. breit, steif und stehend; die rei- fen Zapfen sind 3 Z. lang, unten l'/j — P/4 Z. breit, der Mucro an der Schuppenspitze ist zuweilen sehr deutlich und spitz, immer nach unten gerichtet, die Schuppen der Zweige sind grade wie bei P. Monteznmae, bleiben auch so lange sitzen und stehen sparrig nnd zuriickgekrümmt, aber die Scheiden sind ganz kurz. Es ist leicht möglich, dass sich unter die- ser Art, in der Ausdehnung, wie Avir sie hier betrachten, noch ein Paar Arten unterscheiden lassen, wozu wir unsere Mate- rialien nicht hinreichend halten, besonders wenn wir an die Abänderungen denken, welche unsere Pinus sylvestris je nach Alter, Standort, Boden u, s. w. zeigen kann. 7. PINUS LEIOPHYLLA Schiede nnd Deppe. Diese Art ist in der Linnaea (VI. 354) nach ihren Blättern l kurz characterisirt, und von Lambert in der 2ten Ausgabe seiner Pinus -Monographie beschrieben und abgebildet und da- nach in Loudon's Arboret. Brit. Schiede sammelte sie zwischen Cruz blanca und Jalacingo und bei Angangueo, dann erhielt er sie aus der Provinz Michuacan, zum Theil bei Tajimaroa gesammelt. Die Exemplare, welche er alle mit demselben Na- men bezeichnet hat, weichen in einigen Stücken von einander ab, einige sind nämlich schlankästiger, feinnadliger , klein- zapfiger, als die andern. Die Länge der Nadeln beträgt 4, 491 seltner mir 3 Zoll, ihre Breite etwa '/3 Linie; die Schüppchen der Jüngern Zweige sind eyförmig zugespitzt, lichtbräuulich, am Rande weisshäntig nnd etwas gewimpert, sie fallen bald ab. Die Zapfen stehen einige beisammen oder einzeln, sind nur l'/a Z, lang (bei der andern Form 2^2 Z, lang), i-ylörmig, etwas spitzlich, von granlich-weisslicher matter Farbe; die rliombische Verilickung ist ziemlich stark, convex , der obere Rand derselben tlach , fast halbrund, der untere von zwei, nach unten offnen, in der Mitte sich treffenden Bogenliuien begränzt , das Mittelfeld rund um durch eine kleine Rille ge- trennt, übrigens etwas convex erhaben und in der Mitte mit einem kleinen Tuberkel ; die queer durch die rautenförmige Verdickung laufende Leiste ist selten recht deutlich, besonders auf dem äussern Umfange bemerkbarer, etwas deutlicher ist die von der untern Spitze bis zur Mitte gehende Leiste. 8. PINÜS OOCARPA Schiede. Diesen 30 — 40 F. hohen Banra fand Schiede häufig zwi^ sehen Ario uud dem Feuerbcrge JoruUo, nicht allein in der gemässigten Region, sondern auch in der warmen, wo er mit Fächerpalmen vereint wuchs. Die langen, 8 — HZ. mes- senden Nadeln und die einzeln stehenden, kurzen, unten breiten, oben spitzen Zapfen zeichnen diese Kiefer aus, wel- che der P. Blontezumae offenbar am nächsten steht , mit wel- cher sie auch in der Bildung der Zweigschuppen nahe über- einkommt. Auf dem geschlossenen Zapfen erscheint die Ver- dickung bald als ein ziemlich gleichseitiges, geschobenes, bald als ein uuregelrnässiges Vier- oder Vieleck, von den Ecken lau- fen erhabene Leisten nach dem Mittelpunkte, und damit erhebt sich das Ganze schwach pyramidalisch. Der grösste Zapfen, 'welchen wir sahen, der aufzuspringen begann, hatte eine Länge von 2'/jZoll, und unten eine Breite von l^/^ Zoll. Die Na- deln 6ind auf der Oberseite ziemlich flach , mit puuctirteu 492 Läugsliuieii, uutoii aber durch die stark kiel artig hervortreten- de Mittclrippe 2 -furchig, uud au deu Räuderii von kleiuen weisslicheu, nicht gedräugt stehenden Kuorpelziihnchen ziem- lich scharf. 9. PINUS AYACAHUITE C. Ehreuherg. Die ausgezeichnetste Art dieser Abtheilung, mit Pinus Stro- bus verwandt. Mein werthgeschiitzter Freund Carl Ehrenberg fand diesen 100 F. hohen Baum bei Oniitlan bei der Hacienda de Guerrero, man nennt ilni yiyacahuite oder auch Pinones, da man fillschlich glaubt, diese P'rueht komme von ihm her, während er eine Flügelfrucht in seinem grossen Zapfen ent- hält. Die Nadeln stehen zu 5 auf kleinen Hervorragungen, wel- che zurückbleibend die Zweige, wenn sie dicht stehen, sehr hök- kcrig machen, jene sind 3 — 4 Z. lang, etwa i/s Lin. breit, auf dem Rücken flach, unten mit scharf vortretendem Kiel, 2 -fur- chig, und im jüngsten Zustande auch weisslich, an den Rän- dern von spitzen, nicht sehr dicht stehenden, schwieligen Zähn- cheu scharf. Die jüngsten Zweige tragen eine sehr kurze, nur durch die Lupe bemerkbare, rostbraune Behaarung, wel- > che sich verliert, die Zweigschuppen sind kurz, linealisch ■ dreieckig, spitz, später zurückgebogeu, die Scheiden sind kurz, > nicht dicht anliegend. Die Zapfen w erden bis über einen Fuss ] lang (von 13 Z. sahen wir einen), im reifen Zustande, unten i etwas über 3 Zoll breit, allmählig spitz zugehend; die Schup« I pen (etwa 2 Z. lang) offen stehend, mit ihren Spitzen nach ' unten mehr oder weniger herabgekrümmt, die untern kleinen ; leereu daher ganz krumm zusammengebogen, spitz (bei P. Strobus ist die Schuppeuspitze abgerundet, stumpf und steht aufrecht), nur die äusserste Spitze etwas verdickt, die Rhom- boidalfläche von grösserm Länggi^, als Queermesser, von vie- len Längsrunzeln durchzogen, von matter grünlich- gelblich - bräunlicher Färbung. Der ganze Zapfen, wie bei P, Strobus, viel Harz ausscheidend. Die Früchte geflügelt (nur einen mz Zoll lang", nach oben, wo sie am breitesten sind 8 — 12 Lin. breit) klein im Verhältniss zum Zapfen, der Flügel fast von der Gestalt des Vorderfliigels maneher schmalflügeliger Nachtschmet- terlinge, bräunlich, mit dunklen Längsstreifen, der eigentliche Frnchtkörper nur ein Paar Linien lang. Oft sind die Zapfen anch gebogen oder gekrümmt, wie man dies auch bei P, Stre- bes n. a. findet, die Schuppen erscheinen auch nicht immer mit ihren Spitzen herunter gebogen, sondern nur horizontal stehend, während die untersten Schuppen ganz zurück ge- krümmt sind, sparrig könnte man diese Zapfen deswegen doch nennen. i 10. TAXODIUM DISTICHÜM Rieh. 11. CUPRESSUS THURIFERA HBKth. "Wir nelimen vorläufig an, dass die A^on Schiede in der kalten Region auf den Bergzügen zwischen Mexico und Cuer- navaca, unterhalb la Encarnacion und bei S. Francisco cerea de Jenango mit Früchten gesammelte, baumartige Cypresse zu der, von Humboldt bei Tasco und Techuilotepec in einer Höhe von nur 920 Toisen gesammelten Art geliöre, obwohl einiges nicht recht iibereiustimmen will, auch unsere Freunde nicht meldeten, dass sie der Cedro der Eingeboruen sei. „Folia ovato-lanceolata acuminato - pnngentia, vix lineam longa" kann ich an den vorliegenden Exemplaren nicht finden; sie sind an den letzten Zweigen wohl spitz, aber nicht zugespitzt und stehend, sind etwa 1/3 Lin. lang und liegen dicht 4- zei- lig über einander gedrängt , nur an den altern Zweigen er- scheinen sie spitzer und grösser ; die aufgesprungenen Zapfen sind noch kleiner, als Schlehen, haben einen Durchmesser Y©u Y2 2^oll n, s.w. Eine genaue Vergleichnng Humboldtscher, oder von, anHumboldtschcn Fundorten gesammelten Exemplaren- mit den nnsrigen würde Sicherheit gewähren. 494 ^ . 12. CUPRESSÜS SABINOIDES HBKtlu Zweif-elhafte, ihrer Gattung nach nicht sicher bestijnrate Art, siehe unten hei Jniiiperus tetragona. 13. JUMPERUS MEXICANA Schiede. Von dieser Art ist eine kürze unterscheidende Characteri- stik in der Liiuiaea (V. p. 77) gegeben. Schiede fand dreso Art in den Llauos de Perote und Carl ElircnhtTg- bei Mineral del Monte in einer Höhe von 8 — lOOüO F. Es ist ein hoher, pyramidal i scher Baum, welcher häulig ein blassgelbes, dem Sandarao ähnliches Harz ausscheidet, welches dann in Tropfen oder Klumpen au den Zweigen sitzt und an den tiefer wach- senden Bäumen häufiger gefunden wird, als an den höher Torkomnicudon. Diese, so wie die folgenden Arten werden Sabinuy auch Cedro von den Eingeboruen genannt. Die Zapfenbeeren werdeii, wie es scheint, ziemlich gross, wir sahen dergleichen mit halbzöliigem Durchmesser. Es kommt bei ihnen vor, dass die Sclinppcn sich nicht vollständig schlies- sen, um die Früchte zu bedecken, so dass diese letztern ein-; zeln oder zn zweien frei aus der Spitze der Beere hervorragen, oder seltner vou einander durch die Substanz der Beere ge-- trennt', einzeln seitlich hervorstehn. Der Name mexicana ist nicht recht gut, da wir jetzt 3 Arten aus diesem Laude ken- nen, jetzt aber nicht mehr zu ändern. Im Ansehn der Zweige und Blätter ist diese Art der oben genannten Cupressus sehr» ähnlich. Die Blätter stehn nicht immer zu dreien an den Zwei-- gen, sondern auch oft ^'egeniiber, sie sind eyförmig- spitz, au den letzten Zweigspitzen nur i/g — ^/^l^m. \an^, auf dem Rücken oft mit 2 kleinen Längsfiirchen , die Spitze gegen den Zweig gedrückt, dicht gedrängt; die kleinen Zweige steif und grade. Die männliclieu Kätzchen sind nur, 11^2 Liu. laug, die Schuppen fast nierenförmig, kreisrund, mit, kleiner couvexer, angedrückt schwach einwäirts gebogener Spitze, nach unten eine Vertiefung iu der Mitte der Schuppe. 495 14. JÜNIPERUS FLACCIDA n. sp. Eiu starker hoher Baum mit häni|,eu(leu Zweigen, kJöi- non 4 -zeiligen, evförraig-lauzettlichen, in eine kleine Sta'- chelspitze zugespitzten Blättchm, die Früchte kngolig, mit ror- stehenden Schnppenspitzen. Schiede sammelte diese Art her Atotoniico el Chico im Juni 1830, und Cv Bhrenberg bei Regläl u. a, 0. in einer Höhe von 6 — 8000 F. Dieser ßaum licfcH ein feines Harz, aber in geringerer Menge, als der vorige, und «nterscheidöt sich leicht dnrch die dünnen, schlaffen Zweige, durch die viel spitzem, stehenden Blättcheu, welche 3/j — 1 Lin. lang sind. Die männlichen Blumen erscheinen, wie bei J. virginiana, an allen Spitzen der kleinen Zweige in klei- Tien Kätzchen, ihre Schuppen sind ebenfalls spifz, die Spitze aber weniger ausgezogen, jedoch, wie bei den Blättern, ni,chtr nach innen gebogen angedrückt, sondern aufrecht nnd .eher etwas nach aussen gewendet. Das Hervorbrechen der Früchte aus der Zapfenbecre findet auch hier, aber fast ganz regel- mässig^ statt, indem die Früdite nach der Stellung dr.r Schup- pen einander gegenüber zum Vorschein kommen. Auderie^ Exemplare zeigen von dieser Erscjieinnng nichts; ist sie daher nur zufällig an einzeln Exemplaren, nnd kommt sie auch bei uns an J. communis vor? 15. JUNirERUS TETRAGONA n. sp. Ein Strauch, mit niedergedrückten, fast Ilachen Aesten; die Blätter vlerzeilig, dicht über einander liegend, «ji^küch, eyrorraig-stumpf, Früchte kugelig, klein. Bei, Mineral del, Monte in einer Höhe von 10 — IIÖÖÖ F. von C. Ehrenberg gefunden. Diese Art könnte man für Cupressus sabiuoidcs HBKth. halten , wenngleich Kunth die Pflanze als einen Baum beschreibt. Humboldt sammelte sie an sonnigen, felsigen Stel- len, am Cofre de Perole bei El Piuahuitepec, in einer Höhe von 1500 Toisen. Die jüngsten Zweige sind fast vierseilig, 496 ziemlich stoif, |2;ra«l<». ndor schwarh goT, liiicarilms, sub- squarrosis, acntisj, srahris; florlhns axillarilins, solilariis; forollls clavatis, iniinilissimo pnhmilis, sanguiucis, costa- stis ; limlio qnadrifido, olitiiso-, calycibns ovatls, acumiiia- tis, pubesceutibns, viridiltus, subindo apiccin versus pur- piirascentibiis; podiccllis piiboscoiitibus; hractois tril)us, laii- ceolatis, acumiiialis a calyce plus minus rcraotis; antlicris lateralibus, aristatis, exsortis ; filamentis stylisqiic spar^ sim pilosls; germine pnberulo. Bedford Hortiis Ericeiis Woburiieiisis p, 22. n. 296. Au spccios liybrida? (spccimina in horto Wobnruensi culta cxaminavi). B. ANTHEKAE MüTICAE. 4. E. coccinea Bera;. Erica iilandulosa Tlniubg. Kl. i, c, iu Liuuaea IX. p. 623. (F. Archcria Hort.) E. eehiiflora. Audr. Kl. 1. c. p. 648. 5. E» longifolia AVilld. '\ 6. E, Leea Audr. > ad Iribiim Scoliostoma perl. 7. E. onosmarj/ora Salisl». • 501 INFLOR ESCEN TIA TERMINALIS. 31. E, foliacca Andr. ad tribnin Scoliostoma perl. 34. E. Dregeana KI. ]*"oliis (jitatoinis, liiicarihiis , olitnsis, rocnrvatis, glaucosceiitilnis, inari^iiic scabris ; iloriljiis ter- ininalil)!is, tcriiis, corollis ula^atis, cocciiieis, glabris, liiu- bo brcvi qiiadritido, obtuso; loliolis oaljcis ovalo -lauceo- latig, obtusis, viridibus, dorso rarinatis, margine ciliatis; pedicellis pubescputibus; bracteis linearibiis , obtusis, inar- gine scabris a calyce remotis; antheris arislatis , iiiclusis; filameutis styJisqiic glabris; stigmatibus heraisphaericis, ex- sertls ; gerraiue glabro. lu arciiosis ad fluminis ostium „Bosjesmansrivier" (Prov. Albany) leg. Cl. Ecklou et Zey]»er. M. Martio. Cl. Drege! INTESTINIFLORAE . INFLORESCENTIA TERMINALIS. 1. E, radiata Andr, Foliis quaternis senisve, Ihiearibus, aeiitis , patcutlbiis , margine apiccque evanescente pubes- centihus; iloribus termiDalibiis, pedicellatis, aggregatis, ra- diatlni sitis ; corollis cyliudricis, glabris, piirpiireis, apice constrictis, limbo reciirvo; sepalls foliaceis, ovato-lauceo- latis, aiumiiiatis, glabris, iiitegorrimis, margine evanescente pubescentibns, subinde ad apicem pnrpureis ; bracteis linea- ribus apice pubernlis a calyce remotis ; pedicellis purpureis vix pubernlis; antheris longis basi minutissinie appendi- culatis; germinc cyliudrico basi attcnuato miuutissime pu- berulo. a) uuicolor. Corollis pallide pnrpureis, unicoloribus. E. radiata Andr. Heatli. 1. c. t. 4. ' E. calaniiforniis Sa- lisb. 1. c. p. 3G2. Sprengel 1. c. p. 180. h) discolor. Corollis pallide - purpureis, liinbo albido. E. radiata discolor. Andr. I. c. t. 281. (v. spcc. in Jiortis exculta). 502 I. h, Erica adjuvans Kl. Foliis quateruis, liiiearibus, acn- lls , patontiljus pnbenilis, margine apiceque setosis'^ flori- bus tcrmiualibus, pcdiceUatis , agg rogatis ; corollis vcntri- eosis, glabris, purpureis, iiifra limbum constrictis, limbo dilatato patente; scpalis puberulis, foliaccis, lanccolatis, carinatig, niarglue cillato -glaiidulosis, apice piliferis; pe- (licellis purpureis, pubesccntibns; bracteis liucaribns, acu- tis, puberulis a calyce plus miinis remotis; autheris inclu- sis, basi minutisslme appendicuiatis 5 germine turbiuato, serieeo. All species hybrida; var. floribus majoribns minoribusve. (v, sp. ex horto Ediueusi et Woburuensi). II. Erica metulacjlora Andr. Hcatb. t. 224. E. metulae- ilora discoior. Andr. 1. c. t. 269. E. blauda Klotzsch in Liimaea IX. p. 697. No. 16. cxcl. syu.' 16. Erica blanda ^ndr, Foliis quateruis senisve longe- liiiearibus, patuli - incurvis, acutis, margine evauescente glaudnloso-serratis ; floribus termiualibus, lougissime pedi- cellatis; corollis cyliudrico-ovatis, pubesceuti viscidnlis, ro- seis, limbo brevi aperto ; sepalis lauceolato - liiiearibus, acutis, miiiutissime puberulo - glaudulosis ; bracteis calyci appraxiinatis liiiearibus puberulis, acutis; pcdicellis pur- purasceutibus , longissimis, puberulo -glaudulosis ; autheris Ipiigis basi brcvissime appendicuiatis; stigmatibus incras- satis, exsertis; geriniuibus turbinatis, sublürtis. E. blanda Andr. Heatb. t. 107. Ait. Hort. Kew. Ed. II. V, II,. p. 381. E^ mamuiosa Thbg. scc. sp. Tliunbergianum iu Eprb. WendJ. E. doliiformis Salisb.? 1. c. p. 368. Prom. b. sp. I>iitoiskloof altit. lll — IV. M. Decbr. cl. Dregplcg. 11. Erica undulatä Atuh\ Foliis quateruis, squarrosis, dorso evauescente pilosis; coroUig puberulis* 503 Klotzsoh in I.Iiiu.ica IX. p. 698. lu 17. (v. s|). ex hüilo Wübiiiiuiusi). 18. Erica Templca Aiidr. Brarteis a calyce vix it-molis; pedicollis pilosis; aiithcris ocliraceis; germiuiliiis apicc pu- bcsceiitiljus. Klotzsch in Liiinaca IX. p. 699, n. 18. (v. spi'c. ex horto Wol)iiincnsi). 19. Erica quadrangularis Antlr. Foliis glaufcsccjitibiis mar- giue puljesconti-glaiuiulosis; corollis viscosis ; sepalis eva- nescente puberulis, margiiie iflaiidulasis ; pedicellis piibe- nilis; gerininibus versus apicem pubesceiitiluis. Klotzscli lu Liunaea IX, p. 700. ii. 19. E. eiosa Lodd. B. Gab. Bcdf. Hort. Ericacciis Woburii. t. 2. f. 2. A praeccdente vix diversa spccics. (v. spoc. ex horto Wobiiriieusi.) 23. Erica magnijica Andr. Foliis quatornis, acutis, niär- giuc ciliatis; sepalis cariuatis; bracteis tnar2:ine ciliät'is'; pedicellis miimtissime liispidis. Klotzscli in Linuaea IX. p. 704. n. 23. (v. spec. ex liorto Ediueusi.) SCOLIOSTOMATA. Corolla 2 — 12 liii. longa. INFLORESCENTIA LATERALIS. ANTHERAE MUTICAE. 1. b. Erica longifolia Willd. Klotzsch in Linuaea .IX. p. 626. u. 5! 1. V. E^ica Lcea Andr. Klotzsch l. e. p. 627. n. 6! : 1, ü. Erica onosmue/loru Salisb. Klotzsch. I. c» p. 628. i]^ 7! 2. Erica 3Iassoni Liu. iil. j ad Iribnni Eiiryloina pcrt, 3. Erica gcmmifera Lodd. 504 ANTHKRAE ARISTATAE. 4. b. Erica Lichfcnstcmü Kl. Ramis eroctis, glabris ru- fesceutibns; foliis teniis quateriilsve lougis, aiignste - liiica- ribiis, cuspidaüs, patentl - incurvis; lloribus axillaribus loiigc-pcdlccllatis, iiutanlibns; corollis ovatis 2-lineaiibu9, roscis, glabils infra limbiiin constrictis, liiubo coiicoloro, patente, obliquo; scpalis lauceolatls, acutis, carinatis , in- tegerrirais, saturate - roscis, bracteis semiaraplexicaulibus lauceolatis, acutis, intcgcrrimis, coloratis, a calyce rcmo- tis ; pedicellis roseis glabris, 4- liiicaribus ; antlipris inclii- sis, aristatis, appentlicibus lauceolatis, pallldis; stigmatibus incrassatis, tniucatis subexscrtis; gcrmiuibus pyriformibus, glabris. Erica rosea Hb. Liclitenst. In Prom. b. sp. 111. Lichtenstein, cl. Bergius, Mund et Maire. Prope villam „Puspasvalley " in niontibus [altit. III — V. iu.sylvis „Voormansbosch, Diiyvclsbosch et prope ri- vulum Kcureboomrivicr" (Prov. Zwelleudam). M. Octbr. cl. Eckion et Zeyher. leg. INFLORESCENTIA TERMINALIS. ANTHERAE MUTICAE. 5. b. Erica rupicola Kl. Caulibus ramisque crectis, badiis, glabris; foliis ternis quaternisvc liuearibtis, obtusis, sub- brevibus, glabris, crecto-pateutibus; floribus teruiinalibus, solitariis, pendulis; corollis urceolari - tubulosis, glabris, saturate roseis, 21/0 liuearibus, apice constrictis, obliquis, lirabo obtuso , aperto; scpalis ovatis, acuuiiuatis, coloratis, subbrevibus, versus apicem carinatis, marginc pilis can- didis eleganter ciliatis; bracteis lauceolatis, coloratis, ci- liatis , a calyce remotis; pedicellis brevibus, purpureis, gla- bris; autheris iuclusls uiuticis ; stigmatibus simplicibus, in- dusis; germiuibus oblongis, glabris. 505 Prom. b. sp. in eollibus (altlt. II.) ad fluracn Riyier' zoü- der Binde. (Prov. Zwelleudam.) Mensc Sept. cl. Eckloli'et Zeyher. •■- 5. c. Erica incrmis Kl. Ramnlis iucauo - puljesceutlbus; fo- liis qnatcriiis, anguste-liuearibus, obtusis, puberiilis, iii- curvis ; floribus termiualibus , teruls, horizoiitalibus; corol- lis obovatis, subincurvis, rosfis, piibeiulis, 2 - linearibus, infra llrabum coustrictis, limbo brcvi patcnti-iucurvo ; se- palis lanceolato - linearibus, pubcsceutibus, torolla duplo brevioribus; bractcis linearibns, pubernlis, a calyce remo- tis quarum duae superiores minntissiraae ; pedicellis pur- pureis, pubescontibus, longitudlne corollae; antheris müti- cis stylisque inclusis; germinibus pubescentibus. Prom. b. sp. In montibus (altit. IV — V.) ad iluniQU „Palmietrivier" prope villam „ Grietjesgat " intcr flumina „Pal- miet- et Stecnbrassemsrivier" (Prov. Stellenbosch), cl. Eckion et Zeyher M. Jul. 5. d. Erica jnlifera Kl. Ramulis rufcscentibus , pubescen- tibus; foliis quateruis, linearibus, subtrigouis, acutis pa- tentibus, evanescente pilosis; floribus terminalibus binis, horizontalibus ; corollis incurvo-cylindricis, roseis, dense pilosis, 3Ya linearibus, limbo brevi, obtuso, oblique sub- couniveute; sepalis ovato -linearibus, pilosis, carinatis, in- ferne saturatc roseis, versus apicem viridibus; bracteis li- nearibus, pilosis, minutis, a calyce subremotis; pedicellis vix lineam longis, purpurcis; antheris muticis, stylisque inclusis; germinibus subglobosis, glabris. Prom. b. sp. in montibus „Klynriviersbergc" (altit. I — — IV.) (Prov. Calcdou). leg. cl. Eckion et Zeylicr. M. Aug. ANTHERAE ARISTATAE. 5. e, Erica siticns Kl. Ramnlis glaucesceuti - pubernlis ; fo- liis quateruis, linearibus, subtrigonis, glabris, oblique- 506 orcctig, mari^Iiic miimtissirae ciliatis; floribns terininaliFjus, biuis, siiberectis; corollis clavatis, iucurvis, glabris, roseis 4-Iincanbus, limbo obliquo, apcito, acuto ; scpalis, iovato- lauccolatis cariuatis_, subtrigonis, margine minutissiiue ci- liatis; bractcis lauceolatis, acutis, brevibus, margiue cilia- tis; pediccliis liiieam loiigis, coloratis, glabris; anthcris brevibus, aristatis, iuclusis, appoudicibiis piiboriilis; stig- matibus hcmispliaericis subexsertis ; gcrmiuibus brevibus subglabris. Prom. b. sp. lu moutibus altit. IV — V. ad Humen „Pal- mictrivicr" propc villam „Grictjesgat" iuter flwmiua „Pal- miet- et Stecnbrasseusrivier. " (Prov. ytelieuboscli.) leg. cl. Ecklou et Zeyber. M. Juuio. ö.i, Erica Kennedijana Kl. Kamis sericeo- pubeiulis; ra- mulis brevibus; l'oliis teruis quateruisve liucaribus glabris, oblique acutis, margiue ciliatis, cauli apprcssls ; llqribus tcrminalibus, teruis, uutautibus; corollis iuliatis, ovato- iucurvis, glabris, ochraceo-lateritiis, apice coustrictis, 2Ya liu. lougis, limbo .{jrevi, .obliquo, couuivcnte; sepalis ovato- laaceolatis, oblique - acutis , glabris, subtrigonis, cariuatis, ,j.^cploratis, margiue ciliatis; bracteis miuutis, coloratis, a C3,lyce remotis ; podicellis purpurcis, pubcrulis, \^L liu. , "' <:, . . . lougis; autlieris Ijrevibus, aristatis, iuclusis, appeudicibus pubeseeutibus; stigmatibus iucrassatis , iuclusis; gcrmiuibus brevibus, glabris. An species hjbrida? Spec. examiuavi ex liorto cl. Kennedy. 5. g. Erica laciea Lee, Ramis ramulisqne puberulis; l'oliis quateruis liucaribus glabris oblique- acutis margiue evaues- cente ciliolatis, erecto-patentibus; lloribus termiualibus, nu- taniibus; corollis subclavatis, albidis, glabris, iucurvis, 2'liui'as langis, basi attenuatis versus apicem iuilatis, in- 507 fra limLiim [coiistrittis , limbo brevi patenti-recnrvo ; se- palis ovato-lanccolatis, oblique -acutis, carinatis, margiue ciliatis; bracteis miiiutis lincaribus, cilialis, a calyce re- motis; pcdiccllls puberulis, lliieam lougis; antheris brevi- biis aristatis, iucliisis, appeudicibus puberulis; stigmatibus simplicibus iudusis; germiuibus glabris. (Spec. cxaminavi ex liorto cl. Lee et Keuuedy in Hb. Wendl. ) 5. h, Erica leucophylla Klotzsch. Caulis humilis. Ramulis flexuosis, albido-hirsutis; foliis teruis quaternisve ellipti- -«is, brevibus, dcnse-iiubricatis, incauo- puberulis, marglne ■ pectinato-plumosis; florlbiis termiualibjiSj ternis, pcudulis; corollis urceolari-tubulosis , laete cocciueis, glabris, iii- curvis 31/2 l*'!« lougis, ad basiu apicetufjue attcnuatis, lim- bo brevi, obliqno , cpnuivente; sepalis orbiculapi - ovatis, acutis, carueis, apice carinatis, margiue evauescente pecti- iiato-plumosis; bracteis ovatis, subacutis carueis margiiic pectinato - plumosis, a calyce subremotis; pedicellis pur- pureis caudido -pubesceutibus, 2 lin. lougis; autheris clon- gatis, aristatis stylisque iuclusis ; germiuibus liirsutis, Prom. b. sp. Grote Swartebergen altit. V. leg, cl. Dregc, M. Aug. 10. Erica foUcicca Audr. Foliis teruis quateruisve lincari- bus, oblique acutis, glabris, crectis, margiue acutis; flo- ribus termiualibus , teruis quateruisve horizoutalibus brevi pedicellatis, E. foliacea Audr. Klotzscli in Liunaea IX. p. 654* 11, 31. var. fulgeus. Corollis lateritiis. E, fulgeus Klotzscli iu pl. ai'r. austr. , Eckion. Trom. b. sp. in moutib'us altit. IV — Y ad Ilumcn „Pal- juielrivier" propc villam „Gricljesgat" iuler ilumiua „Pal- 508 miet- et Steenbrussensrivier'' (Prov. StcllcnboscJi.) lei«. rl. Eckloii et Zeyher. M. Juii, L I M B A T A E. Ser. 11. EURYLOMATA. Calyx totraphylliis foliaceus. Aytherao laterales, v. inii- ticac, V. aristatae, iuciirvai*, localis ad basin bifidis. Ger- men in stipitcm plus minus longum attenuaium, Fl eres pedicellati, saepissiiuc maj^iii. Folia terna quateniave. :. .... S.ib Ser. I. NOTABILES. ' "■^oroUa ad hasin apiceque attenuata, viscoso-scahra. Anthcrac breves, incurvae, muticae v. aristatae. Folia terua. ANTHERAE MUTICAE. 3. b, Erica notahilis Wciidl. Rarais loiii^is, gracilibus, ere- . ctis , flexuosis, giabris; foliis ternis, liuearibus, bi-evibiis, glabris, canli appressis subobtiisis, oblique rancronatis, inargiue pectiuato- glauduiosis; ßoribiis tcrmliialibus, pe- dicellatis, urabellatira positis; corollis ovalibus, viscoso- ! scabris, inferne carneis, apice violaceis, 2 lin, lougis, lirabo brevi, connivente, dein patente; sepalis linearibns, glabris, foliaceis, snbacutis; bracteis linearibns, obtusis, foliaceis , margine glandnlosis, a calyce remotis; pedicellis coloratis viscoso -pnbescentibus 1*4 l'U« longis; antheris incurvis, brevibns, mnticis, pallide-ocliraceis stylisque iu- clusis ; germinibus longissime - stipitatis , glabris. Erica notabilis Wendl, in Hb. Licbtenst. Sprengel Syst. vcg. II. p. 184. Bartig. in Linnaea VII. p. 647. Euryloraa notabilis D. Don in Georg Don General Syst. of Gard. and Bot. III. p. 816. n. 7. Prom. b. sp. III. Lichtenstein et cl. Zeyher leg. „Hot- tcntottsholland." (Prov. Stellenbosch.) 509 ANTHERAE ARIST ATAE. 3. c. Erica pcctinata Klotzscli (non Bartli«.) Ramis longis, ercctis, ^racilibus, glabvis ; foliis tcniis, linearihus, brc- vibiis, glabris, o])lique mncronatis, inarginc pectiiiato - crc- uatis; llorlbus termiualibns, ai>a;iegatis, exsertis, pcdiccl- latis; corollis eloiigato-cUipticis, viscoso -scabris, saturatc- roscis ,5 — 6 lin. loiii^ls , infra limbum violaceis , coii- strlclis, limbo rosco, brcvi, conniveiito, dein patente; se- palis lincaribus, j^laliris, foliaceis, snbacntis, purpnrasccn- iibns; bracteis liiiearibns, acnmiuatis, glabris, marginc- glandulosis, a caljco plus minns reraotis; pedicellis atro- purpnreis, glandulosis, 3 lin. longis; antheris incnrvis ochraceis, aristatis, appcndicibns in filamentura dccnrrcnti- biis, inforno arcnato-rccnrvis , stylisfinc inclnsis; gormini- biis clliptico - qnadrangnlaribus, glabris, longissimc sti- pitatis. Prom. b. sp. in montibus altit. IV — V. ad flumcn „Pal- mlotrivier" prope villam „Grietjcsgat " inter flnmina Palmiet- ct Steenbrasscnsrivier. (Piov, Stcllcnbosch) leg. cl. Eckion et Zeyhcr. M. Jim. S.d. Erica tcrminalis Kl. Ramis longis, erectis, glabris; ■ foliis ternis linearibns, glabris, obtnsis, brevi- mncronatis, versns apicem reciirvo-patentibns, margine pectlnato-cre- natis; ilovibus terminalibus, aggregatis, pedicellatis, nm- bellatim positis; corollis olongatis, cvanescente- viscoso - scabris, saturate roseis, infra limbum constrictis, violaceis, 5 lin, longis, limbo brcvi, rosco, connivente, dein patente; sepalis foliaceis, linearibns, acutis, glabris, margine glan- dulosis; bracteis linearibns, acutis, margine glandulosis, ; a [calyce reraotis; pedicellis viscosis, glabris, coloratis, 3 lin. longis; antberis minus incurvis, elongatis, aristatis, inclnsis, appcndicibns liberis; stigmatibus subcxsertis, ca- 510 pitatis; gorminibus olliptico-quadraugularibns, pubescenti- biis, lougissimc - slipitatls. Prom. b. sp. Spociniina oxciilt«, cxaminavi. Sub Scr. II. AMPÜLLACEAE. CoroUa tubulosa, basi inllato- vciitricosa, versus apiccm alleuuata, fauce constricta, llmbo dllatato , patente. Anthe- rae cloiigatac iuciirvae, imiticae, lociilis ad basin plus minus profunde bilidis. Filamcntis apice dilatatis. Folia terna quaternave. 4, b, Erica Zeyheri kwi. Spr. Foliis ternis, iinearibus, ob- tttsis, glabrisj cauli appressis, apice rccurvo-patulis, bre- vissirae mucronatis, margiue cartilagineo-crenatis ; Acribus terminalibus pedicellatis, aggregatis; corollis tnbnlosis, vis- cosis, glabris, saturate roseis, 6 lin. longis, basi inflatis, versus apicein attenuatis , apice coustrictis, violaccis, limbo pallido, brcvi, patente; sepalis lanceolato- Iinearibus, vis- cosis, glabris, margine glandulosis; bracteis Iinearibus, glabris, a calyce remotis; pedicellis coloratis, viscoso- slandulosis, 2 lin. longis; antlieris inclusis, minus incur- vis, ochraccis ad basin tenuiter bilidis ; filamcntis pilosis; stigmatibus exsertis ; germinibus glabris, longe stipitatis. E. Zeylieri Anton Sprengel Tent. suppl. ad syst, veget. p. 12. n. 41. E. angusticollis ßartig. in Linuaea VII. p. 638. n. 74. In Prom, b. sp. (Prov. Caledou). log. cl. Zcylier. 5. Erica crinita Lodd. Kl. in Linnaea X. p. 340. var. «. Hartnellii. Foliis recurvatis ; laciniis corollao obtnsis. E. Hartnellii Hort. Woburn. var. ß, Clowiana. Foliis erectis; laciniis corolJae acutis. E. Clowiana Hort. Woburn. (Spccimina in hortis excnlta examinavi.) 511 5. b. Erica Massoni L, F. Klotzsch in Liimaea X. p. 319. 5. c. Erica gemmifera Lodd. Klotzsch in länii. X. p. 320. Proin. b. sp. propc „Doornlioogdc " in planitie capensi. (Pi-ov. Calcd.) IPjE^'. cl. Eckion et Zeylior. 7. b. Erica ferruginea Andr. Foliis quateruis, llncaribus, obtusis, squarroso - lecurvatis, pilis sctaceis', forru^incis, ciliafls; lloriljiis tcrminalibns , pediccllatis , plernmque octo- iiis, nnibellatis, horizontalibus ; corollis tubnlosls, viscosls, glabiis, saturafe rosels, 6 lin. longis, basi Inflatis, ver- sus apicem attenuatis, apice constrictis, coccineis, limbo patente subreciirvo, roseo, laciniis acntis; sepalis ovato- lanceolatis, cariuatis, viridibus, subobtusis, apico ferrngi- neo-barJ»alis; Itracteis linearibus, setoso-clliatis^. a ealyce remotis; pedicellis glabris, coccineis, 2^2 l'^i- longis; an- tlieris ferrugincis, incurvis, ad basin tennitcr bilidis stylis- qnc inclnsis; genninibiis glabris, longe-stipitatis. Erica ferrnginea Andr. Heatli. t. 162. (Spccimina in bortis exculta exaraiuavi.) Prom. b. sp. 17. Erica JrJjijana Andr. Klotzsch in Linnaea X. p. 354. ab Erica Bandonia Andr. Kl, 1. c. vix divcrsa. ERICEARUM A CEL. ADELBEPtTO DE CHAMISSO DESCRIPTABUM PAPtS ADDITA. AÜCTORE /. F, KLOTZSCH, Ser. III. DAPHNOIDEAE. Calyx tctrapbylliis , foliaceus. Corolla oblonga, v. tnbu- losa V. elliptico inflata v, ad basin ventricosa, v. versus api- 512 ccm altemiat.i, faucc conslricta, llmbo dilatato, patente. An- thcrac brevcs, iitrinqnc obtusac, inclusae, v. arlstatae v. mu- ticac. Sti!i,iua capltatum v. tnincatuni, brovitor cxscrtum. Gcr- men a«l basiii snbattcnuatum. Florcs v. pcdicdlati v. pcdun- nilali V. terminales v. axillares. CONSPECTUS SPECIERUM, FLORES PEDUNCULATI. ANTHERAE ARISTATAE. Corollis ovatis, c;labris ; floribus in apice ramnlorum pa- nicnlalim positis; pedieellis longissimis , coioratis, pubcriilis; appeudicibns longis tortunsis; foliis longissimis glabris, cuspi- datis , snbqiiaternis. Erica inßata Thbg. (E. Ollula et E. Sainsbiiryana A.) FLORES PEDICELLATI. INFLORESCENTIA LATERALIS. ANTHERAE MUTICAE. Corollis ventricosis, glabris, liiteis; pcdiccllis i^Ialtris; foliis ternis, lineari- subtrigouis, longis, glabris, acuminatis, margine ciliatis. Erica tctragoiia Tlibg. INFLORESCENTIA TERMINALIS. ANTHERAE ARISTATAE , V. SUBMUTICAE. Corollac pubcscentes, Corollis ventricosis, riibris ; pediccllis cocciueis, spar- ^ sim pilosis; antheris brevi-aristatis ; foliis «niatcrnis, linea- / ribus, ciliatis, evanesceute- pilosis. Erica bihracteata Kl. (E. ventricosa purpurea et rosca Hort.) Corollae gJabrae» Corollis ventricosis, antheris basi brcvi aristatis; pedi- cellis pilosis; foliis qnateruis, liuearibiis, longissimis, acu- minatis squarrosis, margine longissirae ciliatis. Erica ven- tricosa Thbg. (E. praegnans Andr.) i ^ 5i3 Corollis veiitricosis , glabris ; aiitheris basi brevissime «aristatis, pedicellis pubesceutibus; foliis quaternis, linearibus, subacutis, erectis, evaiiesceute pilosls. Erica praeco^v Kl, Corollis veutrlcosls, glabris; autheris aristatis, pedicel- lislglabris; foliis quaternis, iongc-subulatis, squarrosis, brevi- ciliatis. Erica densa Audr. (E. glabra Lk.), Corollis hypocrateriforraibus, ad basiii minus iuÜatis, gla- bris; antlieris iufra apicem brevi aristatis; pedicellis bre- vissimis, glabris; foliis quaternis, lineari -subtrigonis , acutis, erecto-patentibus, rainutissiine ciliatis. Erica infundibuU- formis Andr. (E. hypocrateriforrais Tausch.) INFLORESCENTIA TEPtMINALIS AXILLARISQUE. Corollis veutricosis, glabris; autheris aristatis; pedicellis pubescenti-pilosis; foliis quaternis, lineari- subtrigonis, erectis, oblique -acutis, inargiue brevi -ciliatis. Erica Savileia Anir, INFLORESCENTIA TERMINALIS. ANTHERAE MUTICAE. Corollae ntinuttssime pt/berulae, Corollis hypocrateriformibus, ad basin minus inflatis v. undique v. versus apicem puberulis ; pedicellis brevissimis, pubesceutibus; antheris muticis; foliis ternis quaternisve li- neari - subtrigonis, acutis, margine evauescente ciliatis. Erica Lawsoniana Andr. (E. infundibuliformis Bartig.) Corollae glahrae, Corollis hypocrateriformibus , glabris, flavis v. albidis v. carneis ; pedicellis brevibns, glabris ; bracteis calyci approxi- matis; antheris muticis; foliis quaternis, linearibus, erectis, glabris, oblique acutis. Erica tenuiflora Andr. (E. Cliifor- diana Lodd.) Corollis hypocrateriformibus, glabris, tubo virescente, V. viridi-rubcscente, ad basin plus minus inflato, limbo dila- 12r Bd. S» Heft. 33 614 - tato, laciniis magnls obtusis , extus laote riibris, intus albi- dis, ad basin rubro-maculatis; pedicellis brevissimis, glabris, coloratis; braclcis caljci approxiniatis; l'oliis quaternis qui- nlsve linoaribns, siiblriii,onis, a(Mitis, glabris, margine snb- serrulatis. Erica fastig'iala L. (E. mnudnla Audr. E. Hn- meana Lodd.) (E. primulpidcs Audr. E. dilecta Hort.) JFlores hrcvi-yediccllali, Bracteae calißci approximatae. Corollae ventricosae , g^hibrae, Folia quaterna, linearm, acuta ^ subglahi'a. Septilis lanceolato-linearibus, carinatis glabris tubum co- rollae snbaeqnantibus, margine argute-deutatis. Erica in- certa Kl. Sepalis longe-lanccolatis , arntis, carinatis glabris sub- trigonis, margine intcgcrrirais. Erica Bartlingiatia Kl. (E. Walkeria rubra Bartig.) ; Sepalis ovato-lauceolatis, aeutis, carinatis, glabris snb- | trigonis , corolla dnplo brevioribns, margine argute-deutatis. j Erica Tf^aJJceria Audr. (E. jnliaua Nois. Lodd.) Sepalis lauceolatis , aeutis, carinatis, glabris, margine i argnte dentatis. Erica indigcsta Kl. Sepalis rhombeis, longissime acumiuatis , carinatis, snb- conduplicatis, margine finibriatis, Erica Jiyacintlioidcs A. (E. Parmentieri Nois.) Sepalis rhombeis, acufis, carinatis, subconduplicatis, mar- gine obsolete - dcutatis. Erica praestans Andr. (E. mira- bilis Andr.) Sepalis rbombco -cunoatis, acntis, carinatis, subcondu- plicatis, raargiue fimbriatis. Erica denticnlata Lin. fil. PediceUi longiorcs, Sepalis longo- lauceolatis, acntis, glabris, carinatis, mar- gine obsolet^- ciliato- deutatis. Erica jjcdicellata K\, 515 Bracteae a calijce remotae. Sepaiis lauceolatis , acutls, cariuatis, margiue serriilato- dentatis; corollis rubcsceutibiis. E. trassula Lodd. Sepalls ovato-acumiuatis , carinatls, intogorrimis; corol- lis flavescentiljus. E. 3Tuscari Audr, Spccics mihi ignotae. E. bucciuaeflora Sims t. 2465. E. stellifera Andr. t. 291. E. Russeliaua Andr. 286. E. Comptouiana Andr. t. 255. E. excelsa Tausch AUg. bot, Zeitung V. XVII. p. 596. E. pel- lucida Sa], 1. c. p. 384. E. leucostoma Tausch. E. inultum- bellifera Tausch, E. maculosa Tausch. E. liacciflora Tausch. E. retusa Tauscli 1. c. p. 598. E. cruciformis Andr. t. 258. FLORE S PEDUNCULATI. ANTHERAE ARIST AT AE. 18. E, injiata Thbg. Ramis tenuibus, glabris; foliis qua- ternis, auguste-linearibus, cuspidatis, longis, glabris, pa- tcnti-incurvis; floribus terminaübus , simpliciter panicnla- tim pedunculatis; corollis 4-lincaribus, ovatis, glabris, laete rubris, limbo brcvissimo, patente; scpalis lanceolatis, carinatis, cuspidatis, glabris; braclcis tribus, anguste-li- ncariluis, cuspidatis; pedicellis longissirais rubris, puberu- lis; antheris inclusis, longissiine aristatis, appendicibus circinatis; stylis glabris, inclusis; germinibus purpureis, octosulcato-pyriformlbus, glabris. Erica inflata Thunberg Diss. No. 67. E. amabilis Sa- lisb. in Linnean Soc. Transact. YI. p. 385. E. Sainsburyana Andr. t. 287. E. Ollula Andr. t. 275. Bedford. Hortus Eri- caccus Woburncnsis p. 17. n. 227. Hab. in Prora. b. sp. Ccdcrbergc altit. IV. M. Decbr. leg. cl. Droge. Mund et Maire. 33 516 JtLORES PEDICKLLATL INFLORESCENTIA LATERALIS. ANTHEKAE MUTICAE. 19. K, tetragona Thbg'. Foliis teniis, liueari-subtrigonis, longis, glabris, acuiniuatis , erectis, margine evauescente ciliatis; floribus axillaribiis subsecnuilis; corollis tetragouo- pyramidalibus, 4- linearibiis, glabris, liUcis infra liiubum constrictis, liinbo acuto, patente; sppalis lauceolato- linea- ribiis, earinatis, acnminatis margiue cvanescente ciliatis, corolla duplo brevioribus; bracteis linearibus, acnminatis, earinatis, cvanescente ciliatis, a calyce remotis; pedicellis glabris ; antheris inclusis ninticis 5 stylis inclusis ; gennini- bus elongatis basi attenuatis, glabris. E. tetragona Thbg. Diss. p. 5. t, 4. f. 2. Linn. Suppl. p. 223. Wühl. Spec. v. IL p. 385. E. pugiouifolia Salisb. 1. c. p. 387. E. tetragona Andr. 1. c. t. 95. Weudl. 1. c. f. 23. Hab. in Prom. b. sp., leg. Mnnd et Maire M. Mart. In locis humidis montosis ( prope Kroemrivier), Mense Majo 1. cl. Drege. INFLORESCENTIA TERMINALIS. ANTHERAE ARISTATAE V. SÜBMUTICAE. Corollae pubescentes» 20. E, hihracteata Kl. Foliis quaternis, linearibns, mar- gine ciliatis, evanescente pilosis; floribus terminalibus, ag- gregatis ; corollis tnbnlosis pubescentibns , 8 — 10- lineari- bus, inferne inflatis, infra limbum constrictis, limbo sub- brevi acnto, patente; sepalis lanceolato - linearibus, acn- minatis, earinatis, foliaceis, glabris, raargine dentato- laceris; bracteis lauceolato - linearibus acutis , earinatis, margine ciliatis; pedicellis purpureis 3 — 4-linearibus, spar- sira pilosis; antberis inclusis brevi-aristatis; stylis inclu- sis glabris coccineis ; genninibus glabiis, pjriformibus. 517 * var. a purpurea. CoroJlis diliito purpurois. E, veutri- «osa purpurea Hort. ' var, h rosea. Corollis diliite roseis. E. veutricosa ro- sea Hort. Caulis erectiis 3 — 4-pedalis. Specimiua in hortis exculta cxamiuavi. (Au spec. hy- brid a?) Cor oll ae glabrac. 21. E» ventricosa Tlifjg^. Foliis quaternis, linearibus, ion- gtssimts , acuminatis , sqtiarrosis , margine longissime ciliatis; iloribiis teiniiiialibus , ai>,<^r«gatis, loiige-pedicella- tis; corollis veiitricosis 8 — 9-linearibus, glabris, iiifra limbnm constrictis; sepalis laiiceolatis , cariuatis, acurai- natis, margiiie deutato-laceris ; bracteis linearibus, cnspi- datis ciliatis; authcris iiiolusis, brevi-aristatis; germiuibns longis, quadraugiilaribus, glabris, basi atteuuatis. E. ventricosa Thbg. Diss. u. 36. Andrews 1. c. i. 197. Cnrtis Botanical Mag. t. 350. Wendland 1. c. fasc. 3. E. vennsta Salisb. 1. e. p. 385. E. praegnans Andr. t. 231. Caulis sesqnipedalis. öpeciraina in hortis exculta exaininavi. 22. E, praecojf Kl. Foliis quaternis, linearibus ^ subacu- tiSf erectis f evanescente pilosis; floribus terminallbus, pe- dicellatis , umbellatis; corollis ventricosis , glabris, 5 -li- nearibus, infra limbuin constrictis; sepalis lanceolatis, acu- miuatis, viridi - purpureis , dorso pilosis, margine ciliatis; bracteis ciliatis a calyce remotis; pcdicellis pnrpureis, pi- losis; antheris brevibus, inclnsis, minutissime aristatis; ^er- miuibus elongatis , glabris. , Caulis sesquipedalis. Rami crecti glabri, Afr. austr. in locis humidis petrosis „Dntoiskloof " alt. IV. M. Jan. leg. cl. Drege. 518 23. E. dctisa ^ndr. Foliis qiiaternie Hnearilius ,, longis, ciispidatis, sqiiarrosis, margine eranesGeute -ciliatis ; llorir bus terminalibus aggrcgatis, brevi - pedicellatis; corollis vcutricosis glabris ; sepalis foliaceis, lauceolatis, aciimiua- tis, glabris, carliiatis, margine dcutato - ciliatis ; bracteis liuearibiis, subciliatis a calyce rejuotisj pediceliis glabris; antJierts inclusis artstati's; germiulbus eloiigatls, glabris, basi attenuatis , apice truncatis. E. deusa Andr. t. 213. E. gla'jra Link. EnnmerAtio pl. bort. reg. bot. Ber. I. p. 362. u. 3Ö3.7I- •„. t Specimina in bortis exculta exaininavi. 24. E, infundibiilifor7nts Andr. Foliis qnaternls, lincari- subtrigonis, acntis, crccto-patontibns, minutissime tiliatis; lloribns terminalibns , qnatornis brovissinie pedicellatis j co- rollis h} pocratcriformibus glabris, lobis limbi cordatis, acn- tis, intns niveis; sepalis bracteisqu^ lörigis, lanceolato- | .V?3liueaübus, carinato-trigonis, viiidibus, glabris, apice pur- pureis, margine ciliatis; bracteis ralvci approximatis ;. pe- diceliis brevissimis , g-labris; antberis breribns, iufra api- cem brevi-aristatis, inclusis; germinll)us subbrevibus, glabris. E. infnndibuUformis Andr. I. c. f. 218. Lodd. Bot, Cab. t, 589. E. bypocrateriformis Tanscb. Allgera, botau, Zei- tnng XX. J. II. B. p. 492. E. pavettaeüora Salisb.? 1. c. p. 382. Specimina iu hortis excnlta exaniinavi. ' - INFLORESCEXTIA TERMIXALIS AXlLLArdS^^UE. ~^lh. E, Savileia Andr. Foliis qnaternis, lineari-snbtrigouis, ' '^recto - patentibns , obliqne - acntis , margine eyanesfcente- ciliatis; floribns terminalibus, pedicellatis; corollis' V^tri- eosis snboratis, 5-linearibns, glabris, limbobrCri;' sepalis '' foiracoi«^! oval^-acuminati.s, glabris, cax'iuatis,niargino ci- liatis; bracteis condnplicatis , , eariuaüs, .aciitis, ctMaUs« a m crtlyce reiuotis; pcdicellis loiigis, pinpnreis, piiftcrulis; au- liieris iiiclusis 5 hrovilms, breri -arislatis ; gerniiiiihus gla- bris, basi attcmiatis. E. Savileia Aiulr. I. c. t. 238. E. Öavilliana Brdf. Hoii. E. Woburii. Y>. 22. n. 297. E. Bchon E. Moyer in Herb. Drc2;eauo. E. liaemastoina Hb. Wcudl. E. Iristis FCIolzscli Hab. iu Prom. b. sp. tl. Drege. Mund et Mairc. INFLOIIESCENTIA TERMINALIS, ANTHEKAE MliTICAE. Corol/ae minutissiinc pubcrulac. .ti ,i 26. E^ l^awaoniana Audr. Foliis texiiis quateruIsvie'^^Jinea- ribiis, subtrigonis, ^acnlis ciccto - pateiitibus, inarg-ine plu.«i ininns ciliatis; floribiis tormiualibiis, qgirregatis, brevissime pedicellatis; corollis liypocraterirormibus, rainiitissirne pu-» borulis, lobis liinbi clongafis, cordato-ovatis., acumiuatis, cxtiis tiiboqne dilute-cocciucis , iiitus pallidioribus; scpalis bracteisqiie foliaceis, longis, acurainatis ciliatis; pedicellis brevissimls piibenills; anthei-is raüticis, iuclnsis; germiuibns siibbrevilius giabris. E. Lawsoniaiia Andr. 1, c. t. 267. Lodd. B. C. t. 488. E. iiifimdibnliforinis Bartig. in Linuaea VII. p. 638. E. lepto- c'ärpha Spreng, fil. Tentamen Siippl. ad Syst. p. 13. u. 42. E. Coventrya Andr. 1. e. t. 210. Lodd. I. c. t. 423. E. Kennedya Hort. Hab. iu Prom. b. sp. ad Gnadeutlial et Caledon cL ^eyher. Corollae glahrae, "27. E, tenuifoJia Andr. Foliis qiiaternis,liuearibus, gia- bris, subbrevibus , erecto-pateutibus, obliqne-aeutis; flbri- '•^*'bns • terminalibus, aggregatis, brevi - pedicellatis; corollis •^^hypdcrateriformibns, giabris; sepalis bractersqne loiigis, 520 lanceolatis, carinato-trinonis, minuto ciliatis; bracteis ca- lyci approximatis; pedicellis brcvibus, ]glabns; autheris indnsis, muticis ; germliiilius oloni^atis, cvlindrlcis, octo- sulcatls glabris, apice truucatis, basi snbattenuatls. a var. Jlava, Corollis vitelliuis, limbo brcvi; ramulis brevissimis. b var. carnea. Corollis carneis, limbo majore; ramu- lis loiigloribus. E. tenuiflora carnea Audr. 1. c. t. 294. E. ClilTordiaiia rubeiis KI. in Hb. Wondl. c var» alba. Corollis albis, limbo majore; ramulis Ion- gioribus, E. tenuiflora alba Andr. I. c. t. 194. E. Cliffordia Lodd. t. 34. Prom. b. sp. rar. a pro pe Waterfall altit. II — V, (Prov. Worcester). M. Decbr. leg. cl. Eckion et Zeyhcr in locis rupestribus prope Nieuwekloof alt, III. cl. Drege. var, h et c. in hortls. 28. E. fastigiata Liune. Foliis qnatcruis quinisvc lineari- bus, subtrigonis, acutis, loiigis, iucurvis, glabris, margi- ne snbserrulatis ; iloribus tcrrainalibus, aggregatis, brevis- slme pedicellatis ; corollis hjpocrateriformibus, glabris, tubo viridi-rubescente, ad basiu plus minus inflato , limbo dila- tato , laciniis magnis obtusis, extiis laete rubris, intus al- bidis, ad basiu rubro maculatis; scpalis bracteisque lan- ceolatis, acuminatis, cariuatis versus basin attenuatis, mar- gine serrulatis ; bracteis calyci approximatis; anlheris bre- vibus , muticis, inclusis; gerrainibus subbrevibus, glabris. a) var, procera. Fruticulus procerus 2-pedalis; foliisiqna- ternis. , Erica fastigiata Liune Diss. n. 44. Mantissa p. 66. Thbg. Diss. n. 37. Sims Bot. Mag. t. 2084. Wendland 1. c. f. 19. 521 (male) E. Humeana Lodd. B. C. t. 114. E. ninndula Andr. 1. c. t. 273. E. fusciformis Salisb. 1. c. p. 382. ß var. depressa. Fruticulus depressus, pedalis ; foliis quinis. Erica prirauloides Audr. 1. c. t. 232. Sims bof. Mag. t, 1548. Lodd. I. c. t. 715. E. fastigiata B. Hort. Kew. edit. alt. V. II. p. 395. E. dilecta Hort. a var. speciraina spoute cresc. ab lüiistr. Liclitensteiu coli. ß var. spec. in hört. exe. examinavi. Flores brevi- pedicellati, Bracteae calijci approa:imatae, Corollae ventricosae, glahrae. Folia quaterna, acuta^ suhglabra» 29. E, incerta Kl. Foliis angnste-linearibns, acutis, niti- dis, margine evanesceute - scabriuscnlis, erecto-incurvisj floribus terininalibus , aggregatis, brevi- pedicellatis; corol- lis ventricosis , apice constrictis, laete-rnbris , 4-liiieari- bus, lirabo ovato, acuto, patente; sopalis lanceolato-linea- ribus, acuraiuatis, glabris, cariuatis, foliaceis, margine ciliato-scabris, corollara subaeqnautibus ; bracteis linearibus, acuminatis , glabris, calyci approximatis ; pedicellis glabris ; antheris raxiticis, brevibns stylisque inclusis; germinibus snbglobosis, octosulcatis, glabris. E. Muscari Willd. Hb. n. 7523. E. Mnscari albf^. Hb. Lichtensteiiiii. E. daphniflora Herb. Wendl. Hab. in Prom. b. sp. 111. Lichteustein. Mund et Maire, 30. £". Bartling'iana Klotzscli. Foliis quaternis, linearibus, glabris, erectis, brevibns, oblique acutis, margine singu- lariter minutissime scabris; floribus terminalibus, quaternis, brevissime pedicoUatis; corollis ventricosis, puniceis, niti- dis, 5 -linearibus, infra limbum snbconstrictis , limbo ovato- lanceolato, acuto, tubo duplo breviore; sepalis longe^lan- ceolatis, acutis, cariuatis, glabris, subtrigonis viridi-rubes- 522 . cehtilins, margino slibpeJIucidls, ininutissime scabris; bracteiä linearibusy carinatis,- acutis, snbtrijifoiiis, oalyci approxU nialis ; pediocllis brevissimis, purpiireis, glabris; antheris brovibiis, mntiris sfylisqtie inclusis ; gerrainibus obovalis, glabris, alro- piirpurois. " .' a. unicolor. toroJIis Ia(>te - piii)iceis, iiniToloribus. E. Walkorla rubra Bartli;. in Liiinaoa. v«. VII. p. 638.!, • • Ä. discolor. tnbo corollac iaete pimiceo, limbo albid«. Hab. in Prom. b. sp.: var. a Zwartober:^.- var. b. In, coliibiis alt. III. ad liiiraeii „Rivicr zonder Eiiide" ad ripain in aivpo flnininis ojiisdcm propc villas „Linde, Knoblauch, Ecksteen'^'^ et in montibus alt. Hl — IV. secundum ^'„"Kivier zpndor Eiude" (Prov. Zwellendain). M. Sept. leg. cl. Eckion -i''"'^ ■ ' ;■l^•\■^'-,V>\ V\ Ol' et. ZejJier. 31. E, WalJccria Andr. Foliis quateriiis , lineäribYisJ s'ub- trigonis, acntis, glabris apice iricurVIs, margine minuiissi- n'i;;;;-.*' , ...'j i.^-ll .'.■•:.■. . • ' ..■■■' : : ]'. me scabris; Horlbns tefrainalibns subsessilibus, quateriiis ; .coroUis veutricosis 5-linearibus , infra limbum conStrictis, jiii'li'! ..1 ' ■ . ''■,■,' föbis limbi cordatis, acutis, 'tiibo trlplo breviorlbus; sepa- ^y.ii.Ii-.i'ULi •• ■■ , ;■ .'■'*•;;■ '• . ■•> .- .' .lis ovato-lanceolatis, acutis, cannatls, subtrigonis, corolia dupfö breviorlbus, margine argute-dehtato-ciFiatis ; bracteis lanceolato -linoaribus , acutis, carinatis, glabris, cäljci ap- proximatis ; pcdicellis brovisslmls, glabris; authcris muticis, ■ breltii^r ^oraraiuosis stylisque inclusis ; germinibus obova- tis, glabris. « pellucida. Ramulis brevioribus; tnbo corollae pellu- rCido,' olivaceo-purpurascente. . :• . . -:~. -E.. Walkeria Andr. I. c. t. 50. E. pnlchra Salisb. 1. c. -•'' P. b. sp. Prope villam „PuspasTalley" in montibus alt. III ■^-*- V. in sylvis „ Voormansboscli, DuYvelsboscli" et prope -rivHlnin^^,Keurcboomrivier.'.' (Prov. Z.W(^Ucuddi^). M. Decbr. -log« -dj Ecklou et ZenrhePi'ii!;;; ! . /Min- . fV./inn ^ ' ■';lUh.kim .'.:< Secuudum fepecimen in liortis angl. exculturn.". iqc^) 33. ]?. hijactntJk oides kwAi-, Foliis •inat(T'rii«5; liücn'ri'-snb- trigouis, ai'utis, glabris , nitidis,' patenti^inciirvis; floi^ibüs •''^^ierrairialibus, snbsessilibns, agg^^^ätis'; corollis VÖtitt-kosis, 7-linearibiis, laste pnrpuroisj lobis iiinbi cordati?'',r.Sii^]at?iis- 'iilis; sepalis bracteisque rliorabcis Idng-issinif^-r-.apjn.i^iiiatis, " carinatis, subcondupiicatis, margijie inferior] fimbriatjsjau- iheris nuUicis inciiisis; stigraatibns capitaiis exstrtis.; 'ger- -')f:IIkilubus brevibns, glabris, apice truucatis. . ; ; •;, -mii Ei hyacintrlioides Andr. I. c. t. 167. E. Parmenticd.Nois. Lodd. 1. C. t. 197. -.'^^ :■ l^-r:H;;:ii Prom. b. &p. Moutos prope Guadenthal -et GaledpH^tf(iProv. Caledou). cl. Zeylior. lu locis saxosis subluunidis :Dutois- kloof,,Mt-. IV,. M. Mu. cl. Drcge. '34."^. pracsfans Andr. Foliis quatcrnisy anguste-ilincari- bus, acn-tis,' glabris, nitidis, orecto, iiicurvis; floribaiiSlt^iS- !Üiiialil>ns,' aggregvatiS, siibsrssilibns;. corollis iVtuitrifDsis ö — 6 - ÜHoaribus, limbo submagiio ; sepalis rl(omb«i^, acutis, 524 carinatis, subcoudiiplicatis, margiiie obsolete -deutatis; bra- cteis linearibtis, aciimluatis, integerrimis, calycl approxi- . inatis; autheris muticis, iurlusis; stigmatibus capitatis ex- sertis; germiiiibns obovatis, glabris. var. a fastigiata. Tiibo corollae pallide-rubescentc, limbo magno, laciniis albidis cordatis siibacntis. Erica praestans Andr. 1. c. t. 232. E. daphnoides Lodd. B. C. t. 157. Prorn. b. sp. Diitoiskloof altit. IV. Mense Januario. cl. J)irege. Prope Wafcrfall, (Prov. Worcester. ) cl. Eckloii et Zeyhcr. var. ß inirahilis. Tiibo corollae albido, limbo magno, laciniis obtusissimis roscis. E. mirabilis Andr. 1. c. t. 271. (Specimen in hortis exciiltum exarainavi.) rar. y rubra, Tiibo corollae saturate pnrpureo, laciniis limbi ovatis acutis, candidis. Prom. b. sp. Dutoiskloof altit. IV. M. Januario. leg. cl. Drege. 35. E, dentictilatp, L. Foliis quaternis, linearibus, subtri- gonis, acutis, glabris, patenti-inciirvis ; floribus termina- libus, quaternis, erectis, brevissime-pedicellatis; corollis ventricosis, 5 -linearibus, laciniis limbi cordatis, acutis; se- | palis rhombeo-cuneatis, acutis, carinatis, margine fim- briato -dentatis ; antheris brevibus incinsis; stigmatibus ca- pitatis, exsertis; germinibus pyriformibus , subtetragonis, glabris. a EcJcloniana, Limbo sordide flavo , dein rubescente. -i' Prom. b. sp. In montibus inter „Hottentottsholland et Caledon"; ad flnmen ,,Palmietrivier" prope villara „Grietjes- gat" inter flumina „Palmiet- et Steenbrassensri\'ier." (Prov. Stellenboscb.) M. Jun. leg. cl, Eckion et Zeyher. 525 ß Zeyheriana. Liinbo albido, tubo dilute pnrpureo. Prom. b, sp. In moute „Zwarteberg" et ad thermas prope iirbem „Caledoii." altit. III — IV, (Prov. Caledou.) M. Jnlio et Aug. leg. cl. Eckion et Zeylier. y unicolor, Corollis laete purpureis. E. denliculata Liune Mant. p. 22. E. dentata Thbg. DIss. 11. 39. E. denticnlaris Salisb. 1. c. p. 384. E. Walkeria Hort. (Specimina in hortis excnlta exarainavi). Pedicelli longiores. 36. K. pedicellata Kl. Foliis quatcruis linearibus, brevi- acutis glabris, strictis, subpatentibus; floribus terminalibus, quateruis erectis , pedicellatis ; corollis laete rubris, tubu- loso-ventricosis, 6 — 7 -linearibus, infra limbum coustrictis, laciniis limbi elongato-ovatis, subacutis; sepalis longe lau- ceolatis, acutis, carinatis, glabris, margiue obsolete ciliato- denticulatis; bracteis linearibus, aentis, glabris, calyci ap- proximatis; pedicellis glabris, autheris muticis stylisqne indusis; germinibns obovatis, glabris. (Specimina in hortis excnlta examinaTi.) Bracteae a caltjce remotae, 37. E, trassula Lodd. Foliis quaternis, linearibus, acutis, glabris, subpatcuti-iucurvis; tioribus terminalibus, paten- tibus, subquatcrnis, pedicellatis; corollis ventricosis, 3 — • 4 -linearibus, infra limbum coustrictis, laciniis limbi bre- vibus cordatis, obtusis; sepalis lanceolatis, acutis, carina* tis, conduplicatis, margiue serrulato-dentatis; bracteis li- nearibus, acutis, brevibus, glabris, a calyce plus minus remotis; pedicellis glabris; antheris muticis stylisqne in- dusis; germinibns tetragono- subglobosis. E. trassula Lodd. B. C. t. 668. (Specimina in hortis exculla examinavi.) 526 — 38. E. Muscari Aiidr. Foliis qiiaternis lineari-filiformihns, acutis, glahris, erocto - patontibiis; iloribus termlualibus, subquakrnis, patciUibus, pediceJIatis ; corollis ventricosis 3-liueciribus, liitois, laciniis limbi brevibns, cordato-sub- obtiisis; scpalis oyato- acuiniuatis , caiinatis, intc"-erriiiiis • bractois liiicaribus, aciitis, glabris a calyce subremotis; antlieris muticis stylisque inclusis ; gcrmiuibns obovatis glabris, apice truiicatis. E. Muscari Audr. 1. c. t. 130. Prom. b. sp. Prope Waterfall altif. 11 — V. (Prov. Wor- cester.) M. Norbr. leg-, cl. Eckion ot Zevlier. Cederbcrgeu alt. IV. M. Dcc. leg. cl. Drege. Ser. IV. ANTHODY-NAMES Kl. Calyx tetrapliylliis, petaloldeus, coloratiis, dilatatus, oo- rollam sacpissirac adaequans. Corolla veiitrlcosa , tubo v. oblongo V. brevi, apice atteniiato, fauce coustricta, limbo dilatato patente, demum couuiveute. Antlierae laterales in- clusae, saepissime cristatae^ rarlus aristatae ant muticae. Stigma capitatum, breviter exsertmn. FJores pcdicellati. Folia V. opposila v. terna v. qnaterna. Inflorescentia ter- miualis, rarissirae axillaris. CONSPECTUS SPECIERU3I. ANTHKRAE MUTICAE. Folia t c r n «. Corollis ventricosis, tnbo ovali, 3-lineari, laciniis cor- datis, acutis; sepalis dilatatis, rhombeo-spathulatis, acutis, corollam aequantibus; I'ojiis ternis, linearibns, aciitis, glabris, margine tenuibus, subtus concavis. E. glomerata Andr. (E. rubella Ker.) Corollis subventricosis , tubo sub-angiisto 31/2 üueari, laciniis ovatis, acuminatis; sepalis elongatis, couduplicatis, I i 527 Msubcariiiatis , caculis, versus basiu atteniiatis, corollas sub- iiequantlbus; foliis tcrnis, lauccolatis , anitis, g:labrls, erectis, snpia convexis , subtus concavis. E» Steinhergiana WendL ANTHERAE BREVISSIME ARISTATAE. F o l i a t e r n a. Corollis vontricosis, tiibo sub-ovali, 2-lineari, Jaciniis ovatis, acntis ; sepalis 'ovato-acumiuatis, carluatis, snbcon- iduplicatis , corolla siibdiiplo brevioribus; foliis ternis, liuea- ribus,, suljtrigonis, acutis, glabris, margiue cvanesceute cilia- jisj antherls brevissime appeudiculatis. E. comosa L. , Floribns axillaribns; corollis ovatis S-Ilnearibus, authe- ris brevi aristatis; stylis clavatis versus apicem scabris. JE". albens L. Floribns termiualibus; corollis ventricosis, rubescentibus, tubo ovato, 2-liiieari; sepalis ovalibtis , acutis, cariuatis, •glabris, corolla duplo breviorihns; bracteis brevibus, Hnea- ribns , acutis, margine piiberulis, a calyce remotis; pedicellis li/g-liuearibus; foliis ternis, cauli appressis, antheris brevi i aristatis stylisque indusis. E. laevigata Bartliug, ANTHERAE CRISTATAE. F o li a 0 p j) o s i t a, Corollis laete purpureis, vix 2-liiiearIbus, ovatis, limbo brevi obtuso; sepalis dilatatls laete purpurels, apice acute - cariuatis, basi suliatteuuatis coroHara subaeqiiautibus ; anthe- rarum appeudicibus minutis rotuuclato-cristatis, E, tenui- folia L. Corollis ovato - pyramidalibns 3 - linearibus ex albido- flavis, laciuiis limbi longis, acntis; sepalis ex albido flavis corolla duplo brcvioribus , antherarum appeudicibus aristato- cristatis. E, hitca L. Corollis laete -rubris, 5 -linearibus, ovatis, laciuiis limbi 1 eordato -acutis ; sepalis ovalibns, laete- rubris, versus apicem 528 carinatis, cuspidatls, corollam subaequantibus ; pedicellis gla- bris. E, borboniaefolia Salisb. (E. togata Sims. E. oppo- aitifolla rubra Audr. E. aperta Spr.) CoroUis albidis vix 4- liuearibus, subovatis; sepalis ova- tis, cariBato-aciiminatis, corollam aeqiiautibus; pedicellis pu- bescentibus. E, hijlora Lk. (E. oppositifoiia major Audr.) F oli a t e r n a, Corollis pnrpiircis, urceolatis V-/^ liuearibus, lirabo brevi diluto; sepalis ovatis, dilatatis, laete-rubris, carinatis, acu- tis, corollam superautibus; pedicellis pubescentibus. E, lam- prates Kl. Corollis laete purpureis, veutricosis, 3 -liuearibus, iufra limbum constrictis, laciuiis limbi cordatis, creuulatis, acutis; sepalis ovalibus, dilatatis, glaucesceuti-roseis, apice Tiridi- purpureis, cariuatis , acutis, corollam aeqnautibus; pedicellis glabris ; bracteis duabus, oblongis, acutis, a calyce plus mi- iiusve reraotis; foliis glaucesccutibus, lauceolatis, acutis. E, hracteata Thunbg. (E. obvallaris Salisb. E. calycina major Audr. E. glauca Bartig.) Corollis 1^2 liuearibus, lilacino-roseis, tubo ovali, la- ciuiis cordatis, acumiuatis; sepalis ovalibus, dilatatis, lilacino- roseis, acutis, apice carinatis, viridi - purpureis, corollam superautibus; bracteis a calyce subremotis, pedicellis ramu- lisque glabris. E. corifolta L. (E. calycina Audr, Wendl. E. Alopecias Tausch.) Corollis IY2 liuearibus, tubo ovali dilute-lilacino, laci- niis cordatis, acutis, atro -purpureis ; sepalis obovatis, dila- tatis dilute-lilacinis, acutis, dorso cariuatis, corollam sub- aequantibus; bracteis margiue puberulis, calyci approximatis; pedicellis ramisque puberulis. E, polygalaejlora Kl. Corollis sub li/o- liuearibus, lilacino-roseis, tubo ovato, laciniis brevibus, obtusis, subrectis ; sepalis obovatis, acutis, 529 ilacino-roseis, tlorso cariuatis, biactels a caljce remotis; p«'(licellis ramisqiie glahris. E, ßliformis BartJg. Corollis snb 2-liiipariljiis , tubo ovato , albido, lacliiäs cordatis , brevibus, rectis, obtiisis, rubesccntibus; sepalis ob- ovatis, dilalatis, aciitis, albidis, 'palontibus, siipra medium cariuatis, tubum corollae snbao(|iiantibus; bracteis a calyce remotis; pedicellis ramisqiie j;,labris. E, iiatula Kl. Corollis araplis l^^-linearibus, tubo subcylindrico albi- do, iufra apicem subcoustricto , limbo brevi, obtuso, rubcs- cente, dein iuvoluto; sepalis rhombeis, dilatatis, albidis, acu- tis, patentibus, supra medium cariuatis, corollam subaequan- tÜHis; bracteis a calyce remotis; pedicellis ramisque glabris. E. calycantJioidcs Kl. Corollis lYs-linearibus, tubo ovato, albido, laciniis cor- datis, brevibus, obtusis, rubesccntibus; sepalis ovalibus, al- bidis, arutis, apice cariuatis, tubuui subacquantibus; bracteis brevissimis, a calyce remotis; pedicellis ramisque glabris. £". nodijlora Kl. Corollis lY2-liiiPA''''j"s , subcampauulatis, roseis, lacr- uiis cordatis, obtusis, patentibus; sepalis obovatis, roseis, acutis, »upra medium cariuatis, tubum ae({uaulibus; bracteis a calyce subremotis; pedicellis ramisque glabris. E, tere- tiuscula WeudJ. (E. strutbiolaefolia Bärtig.) Corollis 11/3 - linearibus, suburceolatis, roseis, laciniis cordatis obtusis, dein patentibus; sepalis obovatis, roseis, acutis, carinatis, margine puberulis, tubum aequantibus ; bra- cteis brevibus a calyce remotis; pedicellis puberulis, roseis flexuosis, puberulis. E. Jlagellarls Lk. Corollis 21/3 - linearibus , subovatis, roseis, laciniis ova- tis , obtusis, deiu patentibus, sepalis obovatis, roseis, acntis, apice carinatis, coroUa duplo brevioribus ; bracteis a calyce 121- Bd. 5s Heft. 34 530 remotis ; pedicollis piiborulis ; ramis substrlctis. K, MeyeriU' na Kl. Corollis 2 - liiioariltus, ovatis, albidis, laciiiiis brevibus, conlatis, aciitis ; sepalis suborbicularlbiis, albidis, aoutis, apicc caiinatis , coroUa duplo brevioribns; bractpis a calyce siib- reinotis; pedicellis glabris. E, pallescens Kl. Corollis 3-linearibiis, ovatis, rosois, lacuiiis cordatis, acutis, margiue creiiulatis ; sepalis oyalibns, roseis , anitis, apice carlnatis, margine evaiiescente piiberiilis, corolla triplo brevioribns; bracteis a calvce reraotis; pedicellis glabris. E. caledonica Spr. f. (E, margiuata Bartig.) Corollis SYs-lincaribus, ovatis, rosois, laciiiiis corda- tis, acnminatis; sepalis ovalibns, dilute roscis, cuspidatis, supra medium carinatis, tiibum aequautibus; bracteis loiigis a calyce remotis; pedicellis puberulis. E» taxifolia Wendl. (E. turgida Lk.) Corollis 4 — 6-liiiearibus , tiibo ovato, livido- pnrpureo, infra limbum magis coustricto, laciiiiis brevibus, cordatis, »cutis; sepalis late-obovatis, acutis, patentibus, apice cari- natis, tnbiim subaequaiitibus; bracteis loiigis, a calyce remo- tis; pedicellis glabris; aiitberarum appendicibns orbiculari- biis, crenatis; iilamentis latis. j?. glauca Audr. Corollis 7 — 8-linearibus, tubo ovali, viridi-roseo, iufra limbum constricto, laciniis oblongis, obtusis; sepalis maxi- mis, obovatis, acutis, roseis, apice carinatis, tubum aequan- tib«s; bracteis a calyce remotis; autherarum appeudicibus longis; filamentis augustis. Et elegans Audr. Spcctes milii non satts 7iotae, E. pumila Audr. t. 234. E. Hagolliformis Audr. t. 262. E. obtecta Tausch Bot. Zeitung v. XX. p. II. p. 498. 531 ANTHERAE MUTICAE, Folia svh - tcrna, 39. E. glomerata Audr. Ramis ratnulisqne erectis, teiiui- bns , glabris; follis ternls, lanceolato - liiioaribns, acumina- tis , glald'is, 3- liin'aribiis, margine teiiuissimis, subtiis ron- oaVTs ; floriljiis in apice ramnlorum dense aggrpg'atis, sub- sessilibiis; coroUis Tentritosis , tiibp, ovali 3-liueari, laci- iiiis cordatls, aciitls; sopalis rhoinbeo-spatniatis, acutis, corollisqiio laete roscis, tiibiim apf|iiaiitibiis; brarteis loiigis calyci approximatis; aiitlierls miiliois iiiclusis : stigmate ca- pitato, lucluso; getmnie gläbro, apice trnncato. E. gliimcrala Andr." Heath. t. 264. E. rubella Ker. Bot. Mag. t. 2165. E. calrclna Hort, angl, Proin. b. sp. Bergins. Prope viilain „ PuspasvaUey" in montibiis alt. III — V, iu sjlvis ,, Voorraaiisbosch, Diiyvels- boscli , et propo livultnn Keiiroboonirivipr," (Prov. Zwelien- dam). leg. cl. Eclilou i't Zeyher. M. Oct. 40. E, Steinhergiana Wendl. f. Mspt. Foliis tcrnis, lan- ceolatis, acutis, glabris, li/3-liuearibiis, canli apprpssis, raagis couvexis, subtiis coiicavis ; floribus termiualibns, donse aggrpgatis, subsessilibns; oorollis siibvontiicosis, tubo snb- angusto , 31/2- linear! , laciniis ovatis, aeumiuatis; sepalis elongatis, subconduplicatis, siilicariuatis, acntis, versus basin attenuatis, corollisque roseis_, tubnra acquantibns; bracteis calyci approximatis; pedicelJis brevissimis, glabris; autheris muticis stylisque inclnsis; genuine glabro, apice trnncato , versus basin atteuuato. E. Steinbergiana Hb, Wendl. Prora. b. sp. leg. Dr. Hesse. 34* 532 ANTHERAE BREVISSIME ARISTATAF. F o l i a t e r n a, 41. E. comosa L, Rainulis brevibus, tenuissiiiiis, pijberu- lis; folüs tornis, linearihus, snlitrigouis, acutis, glaliris, iiiargiiie evanescente ciliatls; üoribiis lerminalilms, aj^j'ie- gatis , pedicollatis ; corollis veiitricosis, tubo subovali, 2- lilieari, laciuüs ovatis , acutis; sepalis ovato-acumiuatis, .carinatis, subcouduplicatis, margine bi-evi-ciliatis, corolla \«ubduplo bn^vioribus; bracteis brevibus, ciliatis, a calyce subrcmotis; pcdicellis glabris, antheris. brevissiine appen- diciilatis, stylisqne iuclusis; gcrmiiie glabro, var, u aJbida, Corollis albidis. E. transpareus Berg. Tl. cap. p. 108. E. galiiflora var. « Salisb. I. c. p. 383. E. fcomosa Audr. t. 10. var, ß rubra. Corollis rubris. E. comosa PI. Kew. t. 18. Linue Dissort. n. 48. Thiig, Diss. n. 38. Wendl. fasc. 12. E. comosa ß rubra Audr. t. 11. E. galiiiiora ß rubra Salisb. p. 383. var, y rupestris. Tubo roseo-lilaciuo, laciniis albidis. Proui. b. sp. a lu monte „Zwarteberg" et ad thermas prope urbem „Caledou" alt. III et IV et collibus regionum vicinarum alt. II. M. Aug. leg. cl. Eckion et Zeyber. ß Du- toisklool" alt. IV, M. Decbr. leg. cl. Drege. In moutibus in- ter „Hotteutoltsholland et Caledou" et in latere orientali mon- tis „Tafelberg" prope Constantiara leg. cl. Ecklou et Zeyher, de Chamisso, Meuron, Bergius, Mund et Maire. y leg. cl. Ecklou. et Zeyher. M, Julie prope urbem „Coiledou" (Prov. Caledou.) 42. E, alhens L. Fvamulis lougis, glabris, erectis; folüs ternis, linearibus, acuminatis, glabris, 4 — Ö-Iinearibus, erectis; floribus axillaribus, pedicellatis; corollis liiteo-al- beseentibiis, tubo ovato 3-lineari, laciniis ovato-Ianceolatis, 533 acmniiiatis; sepalls ovatis, aeuinliiatis, integerrimis, siibpel- lucido-albicautibiis , supra mediura carinatis, corolla triplo brevioribus; bracteis a caljce romotis; pedicellfs glabris ; antherls brovi - aristatis , iuclusis; stjlis clavatis inclnsis, versus apicem scabris; germine glabro, tiirbiiialo. Linue Diss. n. 34. Mantissa p. 231. Curtis Bot. Mag. t. 440. Wendl. fasc. 6. Audr. Heath. t. 2. Hb. Willd. n. 7449. E. Timinalis Salisb. p. 387. Proin. b. sp. Groote Zwartebergen altit. IV. cl. Drege. Prope villam „ Puspasvalley" in raontibus alt. III — V. in syl- vis Voormansbosch, Diiyvelsbosch, et prope rivulum „Keu- reboorarivier" (Prov. Zwellendara ). M. Octbr, cl. Eckion et Zeyher. Mund et Maire. 43. K. laevigata Bartig. Ramulis erectis, candidis, glabris ; foliis ternis, lineari-subtrigonls, acutissimis, glabris, cauli appressis ; floribns termiualibus, aggregatis, pedicellatis; corollis ventricosis, rubescentibus , tubo ovato 2 - lineari, laeiniis cordato - ovatis, obtusis, subbrevibus; scpalis ova- libus, acutis, carinatis, glabris, corolla duplo brevioribus; bracteis brevibus , liuearibns, acutis, niargine puberulis, a calyce reraotis; pedicellis glabris; anthcris aristatis stylis- qne inclusis; germine glabro, E. laevigata Bartig. in de Schleclitendal Linnaea VII. p. 638. Prom. b. sp. leg. Mund et Maire. ANTHERAE CRISTATAE. F o li a o ji p o s i t a, 44. E, tenuifolia L. Raranlis virgatis, tennibns, glabris; foliis ternis, linearibus, subacntis, canli appressis, mar- gine tennibns; lloribus termiualibus, ternis, snbcernuis; corollis laete pnrpureis, vix 2 - linearibns, limbo brevi, ob- tuso ; sepalis dilatatis , laete purpureis , apice acute - cari- 534 natis, basi subalteiiuatls , corollam siiljaec|uaiitibus ; bractcis coloratls glabris, a calyte subremotis; pedicellis purpureis, glabris; autheris rrlstatis stylisqne iuclusls, autheraruin appeudicibus miuutis, rotundato-cristatis; genuine glabro. E. tenuifolia Liuue Diss. n. 33. Berg. PI. cap. p, 116. Liune Spec. pl, ed. 2. p. 507. Bartig. Liuuaea Yll, p. 637. E. liuifolia Salisb. I. c. p. 386. Prora. b. sp, Casteelbcrg, Mund et Maire, la vertice moutis j, Tafelberg" alt. V. (Prov. Cap.) Bcrgius. In colli- bus alt. III. ad Humen „Rivier zouder Einde" ad ripam in alveo flurainis ojusdem prope villas „Linde, Knoblauch, Eck- steen" et in raontibus alt. III — IV, secuuduin „Rivier zondor Einde." (Prov. Zwelleudara). M. Sept. leg. cl. Eckion et Zejher. 45. E, lutea L. Rainulis virgatis, teuuibus, glabris; fo- liis teruis linearibus, acutis, caull appressis, margine tenuibus ; floribus terminalibns ternis, subcernuis, pedicel- latis; corollis ovato-pyraraidalibus 3 -linearibus ex albido- flavis, laciniis longis, erectis ; sepaiis albido -flavis, corolla duplo brevioribus; authcrarura appeudicibus aristato-cri- statis; germine obovato- glabro. var, a alhida. Corolla albida. E. oppositifolia Audr. t. 178. E. imbellis « Salisb. 1, c. p. 385. vm\ ß pallida, Corolla pallide- lutea. E. imbellis var. ß Salisb. p. 385. E. acuminata Wendl. iu Hb. Liehst. var, y jiava. Corolla flava. E. lutea Liune Diss. n. 2. Maut. p. 234. Berg. PI. rap. p. 115. Wendl. fasc. 1. Audr. t. 29. Bartig. Liuuaea Yll. p. 637. E. imbellis var. y Salisb. p. 385. Prom. b. sp. a Mund et Maire. ß In monte „Teufels- berg" I.M., cl. Dregc et iu luoutibus alt. IV — V. ad lliimeu — 535 „Palmietrivier" prope viJlam „Grietjfsg-at" iiitor llniiiiua „Pal- miet- et Steeiibrassensrivler " (Frov. Stellenbosrh). M. Juiilo. leg. cl. Eckioii et Zeyher. y. lu moiitibus prope urbem (Cap.) leg. III. Lichteust. Bcrii;iiis. Eckloii et Zeyher. Di'ege. 46. E, borhotiiacfolia Salisb. Raiimlis filiformibns, flexiio- sis, p,labris; foliis lanceolato -subtiigonis, acutissiinisi, canli appressis, inargine teuiiibus ; lloribus termiualibiis, biiiis, pedicellatis; corollis lacte - rubris, 5 - liüearibiis_, ovatis, laciiiiis cordato-acutis ; sepalis OAalibus, laete rubris, ver- sus apiceni carinatis, cuspidatis, tubum subaequantibus; bracteis coloratis, a calyce subremotis; pedicellis glabris; antheris brevi-cristatis stylisque inclusis. E. borbouiaefolia' Salisb. p. 386. Hb. Woudl. E. togata Sims t. 1626. E. oppositiiolia rubra Audr. Heath. t. 180. E. aperta Sprengel Syst. veg. II. p. 200. Speclmina in hortis exculta exainiuavi. 47. K. bijiora Lk. Raraulis lougls, erectis, glabris; foliis liuearibus, aciitis, glabris, 4-linearibus, margiue tenui- biis; floribus terminalibus , binis, pedicellatis; corollis al- bidis vix 4-linearibus , subovatis; sepalis ovatis, cariuatp- aeuminatis, corollam acquaiitibus; braetois calyci approxi- inatis; pedicellis pubesceutibus; antheris aristatis stylisque inelusis. E. biflora Link. Enumeratio plantarura h. r.* b. Bero- lincnsis I. p. 367 n. 3692. E. oppositifolia major. Audr. t. 179. Proni, b. sp. In coilibns alt. III. ad ilumen „Rivier zou- »Icr Eindc", ad ripaiu in alveo fluniinis ejusdem prope vil- las 5, Linde, Jiuoblauch, Ecksteeii" et in niontibus alt. III — IV. spcundura „Rivier zouder Einde." (Prov. Zwellendam) M. Sept. leg. cl. Ecklou et Zcyhor. 636 F o l i a t e r n a, 48. E, lamprotes Kl. Ramis raimilisque divaricato-sqnar- rosis, puberiilis; foliis teriiis, liiieari - snbtrigouis ^ glahiis, oblique -acutls, raaririnc evaiicsceiite piloso-sernilatis; llo- ribiis teriniiialibiis , ternis, pedicellatis , cernuis ; corollis purpiircis, iirceolatis, P^^- ^'"caribiis lirabo brevi dilatato, patciitissirao ; sepalis ovatis, dilatatis, lactc-rubris, cari- iiatis , aciilis, corollara siiperaiitibus; bracteis ovatis, acii- tls , cariuatis, subcoiidtiplicatis, marj^iue puberiilis, calyci plus niiuusve approximatis ; podicellis pubescentibus; aiitlic- ris cristatis stylisque iuclusis; gerinine glabro. Prom. b. sp. In moiitibus „ Ilouhoecksborge" et prope „Kuofflockskraal" alt. II — IV. (Prov. StclIeuboscL). M. Jul. leg, cl. Eckion et Zcjhcr. 49, jG". bractcata Thbg. Rainis raraulisque eloiigatis, teinii- bus, glabris; foliis teruis, lauceolato - lincaribus, glabris, acutis, cauli appressis, 3-liuearibus, margiue teuuissimis subscariosis; floribus terminalibus , aggregatis, pedicellatis, corollis laete-purpnrcis, veutricosis, S-liuearibus, infra limbum coustrictis, laciuiis cordatis, creuulatis, acutis, pa- teiitissirais; sepalis ovalibus, dilatatis, glaucesceuti-roseis, apice viridi-purpurcis, carinatls, acutis, corollam aefjuau- tibusj pedicellis glabris; bracteis duabus, oblougis, acutis, a calyce plus miuusve remotis; antheris cristatis, stylis- que iuclusis; stigmatibus capitatis; germiue glabro, « angustifolia. Foliis augustioribus. E. glauca Bartl. iu Linnaea VII. p. 637. E. erectius- cula Herb. Weudl, ß latifolia. Foliis latioribus. E. bracteata Thuubg. Diss. u. 3. E. obvallaris Salisb. 1. c, p. 386. E. calyciua major, Audr. 1. c. t. 155. E. ob- cordata Link. Hort. Berol. E. to2;atoides Hort. Wobnrn. i 537 Prom. b. sp. « III. Lichtensteiu, Menrou. In montibus alt. IV — V. ad flumeu ,,Palinietrivier" prope Tillam „ Griet- jesgat" iuter fluniina „Palraiet- et Steeiibrassensrivier" (Prov. Stelleubosch). M. Jim. leg. cl, Eckion et Zeyher. ß Franschehoek 1. Mund et Malre. In montibus inter „Hottentoltsholland , Gnadentbai et Caledon," leg. cl. Ecklon et Zeyher. 50. E, corifolia L. Ramis longissimis , tenuibus, glabris; foliis ternis, lanceolatis, acutis, glabris, cauli appressis, 2-linearibns , marglne tenuibus; floiibns terminalibus, ag- gregatis, umbellatis , pedicellatis; corollis liy2~lißcaribns, lilacino - roseis, tubo ovali, laciniis cordatis, acuminatis; sepalis ovalibus, dilatatis , lilacino -roseis, acutis, apice carinatis, A'iridi- purpureis, corollam subsuperautibus; bra- cteis a caljce subremotis; pedicellis coloratis, glabris; an- theris cristatis styjisque iuclusis; stigmate capitato; ger- mine glabro. a stricta» Ramis rectis ; sepalis subattenuato- acutis. E. corifolia L. Riss. n. 26. Thbg. Riss. n. 77. E. ar- ticularis Curlis Bot. Mag. t. 423. E. corifolia spicata Weudl. fasc. 24. E. Alopccias Tausch Bot. Zeit. XXII. p. 492. ß jlexuo&a, Rarais flcxuosis; sepalis subattenuato - acutis. E. calycina Andr. 1. c. t. 8. Weudl. 1. c. fasc. 10. E. paniculata Hort. augl. (Specimina in hortis cxculta examinavi.) y brcvirostra. Ramis rectis; sepalis brevi- acutis, Kaapsthe Vlakte. M. Jul. leg. cl. Drege. 51. E. jjolijgalaeßora Kl. Ramis ramnlisque longis, fili- formibus , evanesceute-puberulis ; foliis ternis liueari-sub- trigonis, acutis, glabris, 2-linearibus, margine tenuibus; floribus terminalibus, aggregatis, pedicellatis; corollis l'/a- m liueariljus, tubo ovali, dilute-lilcaciiio, laciiiiis cordatis aiii- tis, atro-purpurois; sepalis obovatis, dilatatis, dilute-lila- X^uis, acutis, dorso caiiuatis, corollam subaequantibus; bractcis marginc puberulis, calyci approximatis; pedicellis puberulis; autlioris cristatis, pallidis, stjlisque iucliisis ; ge.rmine glabro, Prom. b. sp. Prope „Doonilioogdc" in planitie capeusi. (Prov. Cap.) leg. cl. Ecklou et ZoyJier. 52. E, Jiliformis Bartig. Ramis filiforraibns, strictis, gla- bris; follis tcrnis, liiiearibus, subtrigouis, aciitis, apprcs- sis, iuteruodia aequautibiis; floribus terminalibus, aggre- gatis_, pedicoUatls, unibellatim positis; corollis sab l^/a- liuearibiis, lilaciuo- roscis, tubo ovato, laciuiis brevibus, obtiisis; sepalis obovatis, acutis, lilaciuo - rosels, dorso longitudiualiter cariiiatis; bractcis a caljcc reraotis; pedi- ceilis glabris; autheris cristatis stjlisque iuclusis; germiue glabro. E. fiiiformis Bartig. in Linnaea Yll. p. 636. Prom. b. sp. Elandskloof alt. II. leg. cl. Eckion. 53. E. patula Kl. Rarais longis, filiformibus, strictis, vi- tellinis , glabris ; foliis ternis lineari-trigouis, acutissimis, glabris, appressis, 2y2-linearibus; Üoribus terminalibus, aggregatis, cernuis; corollis sub 2 -linearlbus, tubo ovato, albido , laciniis cordatis, brevibus, rcetis, obfusis, rubes- centibus; sepalis obovatis, dilatatis, acutis, albidis, pa- tentibus, supra medium carinatis, tubnm corollae subaequan- tibus; bracteis a calyce remotis; pedicellis glabris; authe- ris cristatis pallide-fuscescoutibus stylisque inclusisj ger- miue glabro. E. nudicaulis Kl. in plantis Ecklouianis, Prom. b. sp. In monte „ Babylons -Toorensberg" altit. III et IV. prope villas „Zwart et Marais" in collibus intcr 539 „Calcdon'' ot liiinc montem cnra rivulis et locls pratcnsibus alt. II. (Prov, Caledon). M, Aug. et iu moutibiis alt. IV - V. ad flumen „Palmictrivier" prope villam „Grietjesgat" in- ter flumiua „Palmiet- et Stecubrassensrivier" (Prov. Stellen- bosch). M. Majo et Jim. log. cl. Ecklon et Zejher.J 54. E, cahjcanthoides Kl. RamuHs filiformibns , glabris, fuscescentibus ; foliis teruis, liueaii-trigonls, acutissimis, glabris , erectis, vix 2-lineas loiigis, margiiie tenuibus; lloribus termiualibus, iirabellatis, loiige -pedicellatis; corol- lis amplls, 1^/4- liiicaribus, tubo subcyliudrico, albido, in- fra apicera siibconstricto , limbo brevi , obtuso, riibesceute, deiu iuvoliito; sepalls rliombcls, dilatatis, albidis, acutls, patentibus, supra medium carinatis, corollara subaequan- tibus; bracteis a calyce remotis; pedicellis glabris, colora- tis; autherls cristatis, llavido -fuscescentibus stylisque in- chisis; stigraate capitato; germine glabro. Prom. b. sp. In montibus „Klynriviersberge" alt. 1 — IV. (Prov. ^aledon). M. Aug. leg. cl. Ecklon et Zeyher. 55. JE", nodißora Kl. Ramis raraulisqne tenuissirais, flexuo- sis, glabris, castaneis; foliis ternis, lineari-trigonis, acu- tissimis, glabris, cauli appressis, 2-liuearibus, margine tenuibus; floribus termiualibus, pedicellatis, iu apice vel iufra apicera ramorum ad ramuios longa -aggregatira con- gestos; coroilis li/3-liuearibus, tubo ovato , albido, laci- niis brevibus , cordatis, obtusis, rubesceutibus ; sepalis ova- libus, albidis, acutis , apice carinatis, tubum subaequauti- bus; bracteis brevissimis, a calyce remotis, pedicellis gla- bris; antheris cristatis stylisque inclusis; appendicibus an- therarum mimitis; germine glabro. Prom. b. sp. In montibus „Klynriviersberge" alt. I — IV. in lollibus, montibus lapidosis locis pratensibus etc. (Prov. Caledou). M. Aug. leg. cl. Ecklon et Zeylicr. 540 66. E. teretiuscula Wcutll. Ramis iongis, striclis, flavidis, glabris ; foliis teriiis, linearibus, convexiusculis, snbacutis, glal)iis, caiili appressis, margiiie tcunibus; floribus iu apice ramonim cougcstis, pateiitibiis; corollis \^L-\\\\v,ar\- biis , subcampauulatis, roscis, laciuiis cordatis, obtusis, pateutibus; sepalis obovatis, roseis, aciitis, supra mediiiiu cariuatis , tiibum aeqnaiitibus; bracteis a calyce snbremo- tis; pedicellis glabris; autheiis cristatis stylisque iuclusis; germiue glabro. E. teretiuscula Wendl. fasc. XXI. male! seciindum spc- ciineu Lichtenstein. E. struthiolaefolia Bartig. in Linnaea VII. p. 636. E. rubicunda Kl. in pl. Eckl. Prora. b. sp. 111. Lichtenstein. Steeuberge M. Martio Bergius. Dutoiskloof alt. III. M..Jan. cl. Droge. In monte „Zwarteberg" et ad thermas prope urbem „Caledou, Gna- denthal" et collibns regionuni vicinarurn alt. II — IV. (Prov. Caledou), iu moutibus (Prov. Stellenbosch), iu niontibus (Prov. Zwellendara) , iu latere orientali niontis ,, Tafelberg" prope „Constautiam" (Prov. Cap.) et in plauitie „Steerbaksvlakte" (Prov. Uitenhage). M. Martio — Oclob. leg. cl. Ecklou et Zeyher. 57. E, ßagellaris Link. Ramis flexuosis, evanescente-pu- berulis; foliis ternis, applanatis, ovali- linearibus acutis, glabris, canli appressis; floribus pseudo-axillaribns in apice ramorum; corollis 1^3 - linearibus^ suburceolatis, roscis, laciniis cordatis, obtusis, pateutibus; sepalis obovatis, ro- seis, acutis, cariuatis, margine puberulis, tubum aequan- tibus; bracteis brevibus a calyce remotis; pedicellis pube- rulis; antheris cristatis stylisque inclusis ; antherarura fora- minibus raaguis; germine glabro. E. flagellaris Link, Sprengel Syst. veg, II. p. 199. (Specimina in hortis excnlta examiuavi.) 541 58. E. Meyeriana Kl. Raraulis erectis; foliis ternis, late- ovalibus, acutis , applanatis, glabris, apice incurvis, mac- j^iue teiiuibiis; lloribus termiiialibus , «mbollatis; corollis 2Y3~^^J"6''^i'''^"s, subovatis, roseis, laciiiiis ovatis, obtusis, pateiitibus; sepalis obovatis , roseis, acutis, apice cariiiatis, eorolla diiplo brcvioribus; bractcis a calyce remotis; pedi- cellis pubenilis, aiitlieris cristatis stjlisque iuclusis; ger- nilue glabro. E. gnaphaloldes. E. Meyer in plantis afr. Dregei, Prom. b. sp. Iii locis riipestriJ)us „ Dutoislvloot" alt. V. M. Jan. leg. cl. Drege. 59. E, yaUescens Kl. Raiuiilis eieitis, glabris; foliis ter- nis, ovaÜbus, convexis, brevibiis, acutis, glabris, canli appressis, in apice rainulorura rubescentibus ; lloribus ter- minalibug, erectis, subtcruis ; coroUis 2-linearibus, ovatis, albidis, laciniis brevibus, cordatis, acutis; sepalis subor- bicularibus, alltidis, acutis, apice carinalis, eorolla duplo brevioribus; bracteis a calyce subrernotis; pedicellis gla- bris; antlieris cristatis stjlisijue iuclusis; stigmate capitato; gerraine glabro. Prom. b. sp. Prope „Waterfall" non procul a „Tul- bagh" vallis raontibus alt. II — V. ciueta (Prov, Worcester), M. Dec. leg. cl. Eckion et Zeyher. 60. E, caledonica Spr. f. Ramulis erectis, glabris; foliis ternis, ovato-oblongis, acutis, arcte imbricatis, supra con- caiis, subtus convexis, carinatis, margine membrauaceis, glaberrirais, breviter petiolatis; floribus terminalibus, nm-; bellatis; corollis 3-lineäribus, conicis, roseis, laciniis cor- datis, acutis, margine crennlatis; sepalis ovalibns, roseis, acutis, apice carinatis, margine evanescente-puberulis, eo- rolla triplo brevioribus; bracteis a calyce remotis; pedicel- lis glabris; anlheris cristatis stylisque inclusis; stigmate capitato; germine glabro. 542 — E, c.ilodonica Spr. f. 'feutamon siippl. aer- miiie glabro. Erica glaiica Ändr. 1. c. t. 25. E. glaiiea Sallsb. 1. c. p. 352. E. elegans KI. In plant, afr. Droge. Prora. I). sp. In locls riipestribus, umbrosis allit. IV. (Dutoiskloof). M. Novbr. leg. cl. Drege. 63. E. clegans Andr. Ptaiuulis gracilibus, elongatls, gla- bris ; foliis ternis, linearibns , ciispidatis, glaucis, squarro- sis, 8 - linearibns; floribns terrainalibus, lougissimc-pedi- cellatis, aggregatis; corollis 7 — 8 - linearibns, tiibo ovali, viridi - roseo, infra limbnm constricto ; laciuiis oblongis, obtusis; sepalis niaximis, obovatis, aentis, roseis, apice carinatis, tnbum aeqnantibns ; bracteis maximis, a calyce remotis; pedicellis longissimis", coloratis, giabris; antheris cristatis styHsqiic inclnsis, antherarnm appcndicibns longis, inferue snbattennatis , margine cxterno integerrimo, internö inciso- crenato, filamentis angnstis ; germine glabro. E. elegans Andr. 1. e. t. 111. Prom. b. sp. In „Tulbaghsklool" in valle „Tnlbagli", in montibiis „ Winterboeksberge, Witsenberg" et prope „Vo- gelvalley" (Prov. Worcester). Prope Humen „Olifantsrivier" et villam „Brakfontein" (Prov. Clanwilliam). M. Sept. leg. rl. Eckion et Zevher. U 0 b c r die Entvvickelung der SpaltölTmino^en. Vom Prof. Hugo Mohh (Hierzu Taf. V.) ^0 viel mir bekannt ist, hat über die Art nnd Weise, wie sich die Spaltöffnungen entwickeln, bis jetzt 31irbel allein Beobachtungen bekannt gemacht, und zwar über die Entwick- lung der Spaltöffnungen von Marchantia polymorpha. Er giebt an, dass sich bei. dieser Pilanze die Spaltöffnungen anf eine doppelte Weise entwickeln. Einmal bemerke man an der Stelle, wo sich eine Spaltöffiuing bilde, eine kleine Grube in der Epidermis, deren Boden von einer Epidermiszelle eingenom- men sei , und welche von vier andern Zellen umgeben werde. Diese mittlere Zelle verschwinde nun (se detruit), nnd dadurch werde die Oeffuung der Spaltöffnung erzeugt. Dieses sei der gewöhnliche Vorgang auf den biattartigen Ansbreitungen von Marchantia. Auf den Blüthenstieleu linde dagegen gewöhn- lich ein anderer Vorgang statt. Hier werde nämlich der Bo- den der (jirube von drei bis fünf Zellen von keilförmiger Ge- stalt, welche in der Mitte zusammenstossen , gebildet, und 545 diese Zellen treten später auseinander, so dass sie eine stern- förmige Oeffnung" zwischen sich lassen. Die Zellen ziehen sich immer mehr nach aussen zurück, verwandeln sich in den Ring der Spaltöffnung (anneau obturateur)^ während die im Umkreise gelegenen Epidcrmiszellen den Rand (Wall) der Spaltöffnung bilden. Es ist deutlich, dass in dieser Darstellung der Entwick- lungsgeschichte der Spaltöffuugen eine Lücke ist, iudem sie nicht erklärt, wie dieselbe Form der Spaltöffnung aus diesen beiden Eutwicklungsarteo hervorgehen kann. Man sieht näm- lich nicht ein, wie sich bei der ersten der angegebenen Arten der Entwicklung die Porenzellen (Mirbel's anneau obturateur) ausbilden. Wenn sich die Spaltöffnung durch das Verschwin- den einer Epidermiszelle bildet, und die umliegenden Epider- miszeJIen den Wall bilden, so besteht die Spaltöffnung nur aus einer einfachen Oelfnung; dieses findet man aber bekannt- lich in der Natur nicht, sondern innerhalb der Wallöffnung liegen zwei oder mehrere Zellen (Poreuzellen) , welche die SpaltöffuHug selbst einschliessen. Die Eutstehung von diesen Porenzellen ist nun zwar wohl bei der zweiten von Mirbel beobachteten Entwicklungsweise deutlich, aber nicht bei der ersten. Ich versuchte mir hierüber durch Untersuchung von Mar- cliantia polymorpha Aufkläruug zu verschaffen, kam aber damit nicht ins Reine, indem bei dieser Pflanze die Unter- suchung der frühesien Zustände der Epidermis ihre bedeuten- den Schwierigkeiten hat, insofern sich die Epidermis nur mit Hülfe des Messers abschneiden', aber nicht rein vom unter- liegenden Parenchjme abziehen lässt; da auf diese Weise im- mer einige unterliegende Parenchymzellen mit der Epidermis abgetrennt werden, so hindern diese die feinen Veränderun- gen, die in den entstehenden Spaltöffnungen vorgehen, mit J2r Brt. 5s Heft. 35 546 gelioriger Bestimmtheit zu erkenueu, Desslialb beschränke ich mich, von tlitsen lJulcrsuchuiigcii nur das auzuführeu, dass ich auf dem Laube die Spaltöffnungen auf die zweite, von Mirbel beschrioboju' Woisc entstehen sah, dagegen die Entstehung derselben durch Verschwinden einer Zelle nicht beobachten konnte. Dagegen glaube ich die Entwicklung der Spaltöffnungen ziemlich vollständig auf den Blättern von Il^acinthus oricn- talis verfolgt zu haben. Ich Avälilte diese Blätter, weil nicht nur die Spaltöffiinngeii derselben eine ziemliche Grösse be- sitzen, sondern l)esonders desliaib, ^v•eiI diese Blätter bei ihrem Wachsthume von oben nach unten die Befjuemlichkeit gewähren, dass man an demselben Blatte alle Entwlckelungs- stufeu der Spaltöffnungen verfolgen kann, insofern dieselben an dem älteren , oberen Theile des Blattes schon vollständig ausgebildet sind, Avährend sie au dem unteren, erst kürzlich gebildeten, noch in der Zwiebel eingesclilossenen und unge- färbten Theile noch nicht vorhanden sind. An diesem unteren Theile der Blätter finden sich zwi- schen den Epideriniszellen kleinere viereckige Zellen, deren Qucrdurchraesser etwas grösser, als der Läugendurchmesser ist (Fig. 1. a. a.). Diese Zellen sind wie die Epidermiszellen ungefärbt, bald ohne festen Inhalt, bald entliallcii sie eine feinkörnige Masse. Weiter nacli oben, gegen die Spitze des Blattes hin, trifft man in diesen Zellen den körnigen Inhalt zu einer kug- lichcn Masse zusammengeballt, welche jedoch häulig nicht scharf begrenzt ist. Zugleich bildet sich in der Mitte der Zelle, in der Längenrichtung des Blattes eine Scheidewand, Diese ist anfänglich nur sehr leicht angedeutet (Fig. 1. b.), bald aber sind die Linien, welchje sie begrenzen, dann so deutlich sidilbar, als die Linien, welche die Seiteuwandnngen der Zellen bezeichnen (Fig. 2. a.) k 547 Nun beginnt diese Scheidewand doppelt zu werden, nml die beiden Blätter treten in der Mitte auseinander (Fig. 2. b.), wodurch die erste Andeutung der Spaltöffnung selbst gegeben, und die ursprünglich einfache Zelle in den beiden Porenzellen gespalten ist. Im weitern Verlaufe vergrössern sich die Porenzellen und zugleich, und zwar in stärkerem Verhcältnisse, die Spalte zwischen ihnen; die köruigschleiraige Masse ist immer noch an der innern Wandung der Porenzellen, welche aus der spä- ter entstandenen Schfeidewand sich entwickelt hat, angehäuft, und steht durch fadenförmige Fortsätze mit den übrigen Wan- dungen der Zelle in Verbindung (Fig. 3)*). Bei ider vollkommen entwickelten Spaltöffnung (Fig. 4.) ist endlich der Inhalt der Porenzellen gleichförmig durch ihre Höhlung vertheilt, und es haben sich Chlorophyllkörner in ihnen gebildet. Die beschriebene Entwickelungsgeschichte verläuft bei jeder Spaltöffnung ganz regelmässig, aber nicht immer trifft man an derselben Blattstelle sämmtliche Spaltöffnungen genau auf derselben Entwicklungsstufe, sondern häufig eilen die einen den neben liegenden etwas voraus. Ob die hier gegebene Beschreibung der Entwicklung der Spaltöffnungen auf alle Fälle passt, oder ob bei anderen Pflan- zen sich wesentliche Abänderungen im Verlaufe der Entwick- lung finden, hierüber habe ich noch keine Beobachtungen an- *) Solche Fäden, durch welche eine in der Zellenhöhle liegende schleimige Masse mit den Zelhvandiingen in Verbiudnng gesetzt wird, kommen niclit blos hier, sondern überhaupt nicht ganz selten vor, z. B. in den Haaren jnnger Kürbisstengel, in den Gliedern der Zygnemen. 35 * 648 gestellt; wolil aber mag" es nirlit nnwalirschelnlich sein, dass die erste von Mirbel augcgcbeiie Enlwicklunü;sweise gar nicht für sicli isolirt auftritt, sondern dass sie die erste Stnfe der zweiten ist, dass nicht ein Verschwinden der mittleren Zelle vorkommt, sondern dass sich dieselbe bei Marchantia in vier, wie bei Hyacinthiis in zwei, Porenzellen theilt. Jahresbericht für die FLORA HERCYNIAE, Nachträg'e und Berichtigungen zum PRODROMÜS FLORAE HERCYNIAE betreffend, von Ernst H a m p e y Apothekef in Blankeub-arg. CVgl. Linnaea, Bd. XI. Heft I.) jLag. 5 zwischen Veionica spuvia und spicata einzuschalten: J^eronica crenulata Hoffra. Eine hinreichend verschiedene Art, welche näher zu V. spuria, als, zu V. spicata steht. Sie kommt in, der Ncähe von Blankenburg am Hoppelnherge vor, und kann vielleicht die V. spuria älterer Floristen sein, nach deren Angabe diese Pflanze am HarJie' vorkommen soll, wovon icli mich bis jetzt nicht überzeugen konnte. — Tero- nica villosa Schrad., deren Vaterland man nicht kennt, ist wahrscheinlich eine Wfeichhaarige Form der V. crenulata Hoffra., so wie V. incisa Ait vielleicht dazu gezogen werden muss, indcfri Andeutungen unter den von mir aufgenommenen Exem- plaren der V. crenulata vorkommen. Päg. 5. Blttum virgatum L. an' der Huysehnrg auf Schutthaufen. 550 Pag. 6. ist vor Utricularia iieü;lccta Lehm, einzureihen: U, vulgaris L. Lehm, eni. Vom Hrn. Prof. Bartling im Teiche bei Westcrhof aufg;einn(]en. Pa^. 8. ist nacli PJileum iiacliziitragcn: Lecrsia orijzoi- des. Von dem Hrn. Dr. Sehatz vor dem Burehhards Thore bei Halbcrstadt im Mühlgraben gefunden. P«1.ä'. 1^4. Potatnogctou ßuitam Roth. \vl der alten Bodc d^^iSher^ilorf.^ ^^ ^ - J.Lt L .' ' .:. li; . ;a.v.;.;./:il5il. PigJJi:6.''ist :Ay^EM^2t^^4ysrkttcÄ'^^^R5^ri^a L. aui^ftjfiibfcji^'^M <Ä ^'OrgidnbrunueiL< ito Huy gesa^Ällt, nach Angabe des Hrn. Dr. Sc]iatz. P. 17. Verhascum Blattaria fand ich bei Rollsdorf, es ist das non vidi zu streichen. * ' Pag. 17. 7m Verhascum lisevdö - yhlomoides m. gehört V. adulterinum Kocj^iaIs Synonym. Salsola Kali Wcächst auch bei Salzglttcr, ist also für nnsere Flora nicht mehr zweifelhaft, Pag. 19. Cuscuta KiTilimim Weihe kommt auch bei Blan- kenburg vor. .^^ Pag. 20. Ulnius suoerosa' ist als Yar. ß zn U. campe- ■jii'ih-tul" - Pag. 24. tst Scilla amoena, im Gehölze bei Wallbeck vom Hrn. Pfarrer Himrod aeiuudeu, einzuschalten. i- !^ag. 27. ]>^.^ ,516, .Epilobiutii parvijloriim ß rivulare ist,,ein Abkömmling,, des E. ,:parvilloruni als- iVater und E, pa- lu^tre, ,£|,ls Mutter,, also ^l^.^ßiji Epilo^jinm; p.arviflo,rp,-palns.t|',^ zu beliehnen. De^^^f^^ze Wuchs äh;iielt dem E. palustre, die ßliitjie aber ist yoa. E, parvillorum mit.vierthei^igera ^tigraa,. D^s yorl^oinmei^ ,2,^^,8 (jlfpu .beiden Aelteri^j ,i,}^ feinem; Sp,ijijfe bei Elbingerode. , , . .,,,,.,, .. :. •; ■(. f- JPiig^.^ßf« J|j(»'o^ 7«<7tZjm. Sw^ am IJ^|tiy^\WO diese ausser- dem seltene Pflanze häufig vorkommt. , •,, j,w,,f„;w *-' .'11' l'fill Jlllll Jvj 551 Pag. 28. Monotropa Hypopitys Vj. sind die beiden For- men « hlrsuta und ß glalua beizusetzen. Es kommen Ucber- giinge vor, bei denen man im Zweifel ist, ob sie zu glabra oder hirsnta gehörig^ sind. Pag. 30 ist nach Alsinc rubra ^h. marina einzu- reihen, auf salzigem Boden vorkorarat-nd , die Saamen sind ohne Flügelrand, wie bei A. rubra, aber die ganze Pflanze weicht bedeutend von derselben ab, und möchte doch wohl eigene Art sein. Pag. 35 am Ende ist Ciematis erecta aufzufübren , vom Hrn. Oberlehrer Kützing in der Nähe von Nordhansen entdeckt. Pag, 37 ist einzuschalten : Prunella alba ß laciniata L. Am Vogelheerde bei Blankenbnrg ! und am Höppelnberge, Dr. Schatz. Pag. 38. Nepeta Cataria ß citriodora; bei Groningen aufgefunden. Pag. 40. No. 786. ^lectorolophus hirsufus, in den Obst- gärten in der Nähe von Blankenbnrg, in Gesellschaft von A. minor vorkommend, ist gewiss nur Varietät von A. major. Welchen Einßuss der Kalkboden auf die Pubescenz dieser Pflanze hat, muss weiter erforscht werden, die Früchte zei- gen keine Abweichung. Dagegen wird ^. angustifolius hier die entstehende Lücke ausfüllen, welcher am südlichen Harzrande, ohuweit Nordhansen, von dem Hrn. Hofrath Dr. Wallroth entdeck, ist, ganz übereinstimmend mit den Exemplaren aus dem süd- lichem] Deutschland. Zur Barbarea vulgaris muss ich als dritte Form B. stricta erwähnen, welche an der Bode bei Rübeland unter B. arcuata zuweilen vorkommt. Die Ptichtung der Fruchtstiele , wodurch die Schoten bald abstehend, bald angedrückt erscheinen, ist 552 wandelbar, auoli auf die Form der Blätter möchte ich kein Gewicht legen. Pag. 46. ist vor Lathyrus tubcrosns li, sativus einzu- schalten, auf Ackerraineu am Steinholze Torkomraeud. Be- kanntlich wird diese Pflanze für die deutsche Flora als ver- wildert betrachtet, Pag". 52. ist ^nlhemis agrestis Wallr. zu streichen, in- dem diese Pflanze eins mit unsrer A. arvensis ist; auch ist kein Zweifel vorhanden, warum dieselbe nicht auch die wahre Linneische ist. Pag, 56. \}Qi Sturfuia Loeselii ist uon vidi zu streichen, Pag. 57. Najas major kommt im salzigen See bei Rolls- dorf vor, wie Hr. Prof. v, Schlechtcndal. schon früher an- gegeben hat; auch ich habe das Vergnügen geliabt, diese Pflanze auf meiner botanischen Reise im September dieses Jahres daselbst zu sammeln. Pag. 58. ist Carc.v strigosa nachzutragen, bei Wester- hof vom Hrn. Prof. Bartlijig gesammelt ; ohne Zweifel fin- den sich noch mehrere Standorte dieser Pflanze im Bereiche nnscrer Fl'ora. Pag. 60. zu Populus trcmula ist als ß villosa Long, anzuführen, welche Form in den Wäldern bei Blaukenburg vorkommt. Pag. 63. Die Gattung Phascum möchte wohl die nie- drigsten Glieder mehrerer Familien enthalten. Die einjähri- gen, mit grossmaschigem Bau, als: Phascnm serratum, cras- sinervium c. var. , recnrvifolium und patens würde ich unter dem Gattungsnamen Ephemerum zu den Funarieen ziehen. Die schmalblättrigen, oft ausdauernden Arten, als: Ph. curvi- cöllum, axillare, subulatnm und crispum, als zu einer andern Gruppe gehörig, würde ich unter Astomüra den Weissieeii zutheilen. Dagegen die hreitblättrigen: Ph. mutrcum, Flörkea- 55^ nuin, cuspidatuni c. varr*, pilifeium , elatura, nebst bryoides, unter Phastuin stehen lassen, und solche als niedrigste Sfn!f^ der Desmatodonteeu betrachten. Bie Gattung Gymnostomum ist ein älmliches Gemisch. G. ovatnm, trnncatura c. var. minntulura c. var. und aiffine, welches doch wohl nur eine Föirm von G. Hciniii ist, müssen unter Pottia Elirh. vereinigt werden, indem solche sich an Phascum anschliesseu, und eine etwas höhere Stufe unter den Desmatodonteen einnehmen. Auch Gymnostomum lapponicnm muss ru Zjgodon wandern. Der Resrt Gymnost. cnf-virdstrHitl und rupestre mit deren Yarietcäten bleiböii jwahre Gymnöstomav Statt Anoectanginm setze man Schistidinm ciliatüm Brid. Splachnum vasculosufn ist dennoch ein Bürger der Harz-^ flora, EJ^jrhart, .h,at dies seltene -ÄIq-o^- aar Tielenj.Orten auf dem Harze gefunden-; .heutigen Tages ist es übcrsBheii?, in-^ dem die tfiockiiere Beschaffenheit, .des Harzes nur kümmer- liche Exemplare, aufkommen lässt, die mit den mannigfachea Formen von.,Splachnuni sphaericum verwechselt werden. Der Harz ist also der bis jetzt bekamst gewordene, alleiiiigc Staiid^ oi;t dieses Mooses für di? Flora .Deutschlands. Die Gattung Tetraphis könnte, eine eigene Familie^Te-W tradontiecn) l)ilden, wenn man sie nicht zu den Polytricheen ziehen will. Pag^. 64. t^ncalt^ta leptodon Bruch ist als Eiiü. vul- garis L. einzuschalten. Pag. 65. Encalypta rhabdocarpa des Prodromirs ist E, leptodon Bruch, welche ausserdem nur im südlichen Deutsch-' land vorkommt; eine wenig gekannte Art, welche man alä E. vulgaris mit Peristom betrachten könnte. Ob die Arten der Gattung Encalypta mit und ohiie Peristom vorkommen, vermag ich nicht zu entscheiden, innfl muss E. leptodon fei's inr ausgemai-hlen Sache als besondcVc Art stehen bleibchl*" 554 Grimmia cribrosa Pers, gehört zur Famill«; der Orthotri-r chcen, uud ist als Coscinodon Persoonii aufzuführen. (jriiiumia uuciuata des rrodroinus geJiört der Gattung Ra- coraitrium an, und ist als Racomürium c.onLorlu7ii (Hyn. Dicrannm eoutortu^,.Wahlb.) einzureihen. TTcissia dcnticulata Stljivv, wächst wirklich am Harze, und ist von mir im Bodethaie auf|>efunden. Pag, 66. Dicrannm gtaucu7n bildet den Typus einer besoudern P'amilic, die im Bau den Sphagneen sehr ähnelt. — Icli hahe, yorgeschlagen, dieses Moos &\% Jjeucabryum vul- g-j^rc zu,;deu Lencophauech zn stellen. ;;ui:;j Jim .[,■ : Pag. 67. Did^tnodon 'pnsillus , JlcjcicaUiis \xnA,rigi- dulus sind Trichostoma. ...... '- Pag. 68. CätJiarinea ist wohl der Typtfsf eiiier beson- dern Familie (Catharineen), Avegeii doV Calrptra cucuUata. "»""Bei Ortho triclitim stfiatum ist' (CK pallidufii Bruch elü- zwreili'ett , in deren Nähe mich* eine ili Deutschland bisher liöcii nicht gefundene, "v/enig gokannto, aber ausgezrichncte htii O. Tcrnigerum Myrin einzuschalten ist, an Schattigen Felsen des Bodethals von ihir für die deutsche Flora neu ent- deckt. Der leider zu früh verstorbene Myrin fand dieses Moos vor mehreren Jahren in der Gegend von Upsala. Eine Abbildung werden wir im Kurzen in dem unübertroffenen Wer- ke: Bryologia enropaea von Bruch und Schimper zu gewär- tigen haben. Vi vPag. 69. nach Orthotrichum sind einzuschalten: Ptjjcho- stomum compactujii Hörnern, mit der Varietät ß cernuum, an Sandsteinfelsen bei Blankenburg vorkommend. Ebenso Pohlia incliiiata Sw. , au mehreren Orten bei Blankenburg von mir gefunden. Dagegen ist JFehera lacustris zu steichen, ^., ..... . ^ T^ftlche-nnr eine For^n VjOp \y|. nutans ist, und nicht die Pohlia lacustris Auct. Zu AVebcfa kommen noch: W, gracilis Bruch, 555 l)ei Oderbrück vorkommeud , und Wcbcru albicans Walilb., oder JF, Wahlenbergii Bruch, in Mooren des Oberharzes nicht häutig". Bri/u?n carneuiii ist ebenfalls eine Webcra. Ausser- dem koniraon zu Bryum: Bryum pallescens Schwäg., wozu B. boreale ii;ch()rt. Br, atropurpureum M. und JBr, crtj- throcarpon Schwäg. , m eiche ^ei Blankenburg scJion früher von mir gefnndeu,^ aber im Prodromus aufzuführen vei-<^essen sind. k\\t\\^Bi^.'ifälfens Sw. bleibt al?' besondere ''AVt stehen. Pag'. 69. Nach Muium cuspidatum ist llnium medium Bruclf.,und ^c]ump,er anfzu^iUircn , . eip neue,^t,.,^^kh(^ iu den ßrüchen ani Bodegcbirge vt)rkommt. Pag. 73. Ist noch Hypnnm ^piliferum anzureihen, wel- ches im Prodromus yergesseii ist^ ^^•^^-'I'J^'^^ Zu den Jung'eriBaunien pag. 7v5..KdLmufcii hinzu: J.lJf^cn- zeliiy Starkti.i\m]^2^üi^>h^ro^eu(:a^J^.,^&h^Es&iihf, der Harz- llora angehörig. Pag. 76. ist Cudonia pusilla Dum. aufzufülircn verges- sen, die bei Blankeübiug. auf Aerflcern >sälir häuüg ist. Pag. 77. Statt GtimaUIia isX Vße&07/?7/m licmisphacrica Radd. zu setzen, von jtiii: ;beL ilübalaiÜ 'gefiinden. 3Iarcliantia coininuiala ist als Preissia aufzlIf^ibJl;clv,«^n^J- sere quadrata ist var. ß. minore, wozu iiücli als j(. UiLqrftf- ZaAa kommt, ^nlhoccros laevis und punctatu^ ^^vk^^i^mt ich als. geschiedene Arten an. ^irfirem^ Zu den Riccicn kommen R, bifiirca HolTm. Jaiit /?^ inir: nima desselben Auetors und R, c iliata ■WoS.ü^. y ;|jf^d^^^Arteu sind auf Acckern bei Blankenburg gemein. « ;<> fd.i'Y r,f i ; Zu den Flechten sind Parmelia ^cetabulum^ Jl^,9rcinay Collema tremelloides , scolinum und lacerum hinzuzufügen» ]^]ine Revision der Flechten der HarzÜora belialte ich mir für ein ander IMal vor, indem noch manches Problem aufzuklären sein möchte. ^;"!',^ A N" T I s , ME X IC A N i;;Sy !•• A G. SCHIEDE, M. Dr., C^T?. EHRENBERGIO ALIISQUE, COLLECTIS NUNTIUM ADFERT D. F. L. DE SGHLECHTENDAL, CCONTINÜATIO V. LINN. XII. P. 343.) LEGUMINOSAE. MIMOSE AE, MIMOSA »C. prodr. 2. p. 425. iVI. ßoribunda W., Linn. V. \^. 591. ii. 669. — In dii- melis' pr. Jälapam Aug. (Schiede). '■'■i M. pudica L.?, DC. prodr. 2. p. 426. ii. 12. — In graininosis pr. Hac. de la Ordufia. Ang. (Schiede). Fnictus noii vidimns, nee annua videtnr stirps ceternm similis. M. tricephala n. sp., Linn. 1. c. n. 670. — Inter La- guna verde et Octapan. Mart. (Schiede.) '.'^M,'hsperata W. , Linn. 1. c. n. 671. — Vcracrnz (Schiede). Mimosis dnas addimus species dnbias, altcrara ex unico Spk-Imine llorifero, alteram e paucis frnctiferis notara; pri- mani foliorum coiupositlone forsitan minus incertam ; alteram hahitu ad Desraauthos nonnullos acccdcnteni. m M,racemosa\\. sp. (Sensitiva); ramls acuieatis et pnbe reflexa ferniginea vestitis; petiolis acuieatis, foliolis subdi- midiatis ovato - oblouyis acutiusculls mucronatis , siipra gla- bris, subtus strigoso-pubesceutibus, capitulis in racemnm ter- minalem eloiigatum colleetis. lu Pr. Oajaca leg. Milhlenpfordt. Spcciraeu unicum floriferuin yidimus. Aciilei compressi uuci- nati reciirvi ut iu Rosis Rubisqiie plurimis 1 — 2 liu, longi, rariores. Pubes brevis nou soliim ramos sed etiam petiolos cum stipulis et pedujiculos et rhacbiu cum bracteis occupat semper lellexa. Foliola 3 — 5-iiervia, uervis venisquc subtus promineiitibus, majora circ. 2^/^ p. longa, 11 liu. lata, minima iuteriora 4 liu. longa. Stipnlae et stipellae oblongo-lanceo- latae rigide ciliolatae. Petiolorum basin callosam pili occn- pant rigidiores, conici fere^ e latiore basi Orientes. Racemus terminalls florere iucipiens a summo folio ad apicem usque 8-pollicaris, capitulis solitariis biuis ternis ex eodem puncto nascentibus, pediceilis pollicaribus insidentibus. Capitulorum lloreiitium diameter 6 — 7 -linearis; flores numerosi dcnse conferti, puberuli, 5 - andri. Bracteae maxiraae bilineares stipulis similes eodomque modo ciliatae. Legumina nou vi- dimus. M. ? pumila n. sp., iuermis puberula herbacea? foliis bipinnatis 3 — 6-jugis, pinnis 8 — lö-jugis; foliolis glabris obsolete cilialis; stipulis filiformibus, petiolis glandulosls, capitulis axillaribus solitariis pedunculatis, floribus ....; le- gurainibus compresso - planis curvulis, suturis paralklis, ob- tusis mucronatis, 6 — 10-spermis, seminibus ellipsoideis trans- versis septo distinctis. In solo calcareo ad Reglam occid. versus (C. Ebrenberg). Caulcs plantae fructiferae 6 — 8-pol- licares, subsimplicos^ angulati, levitcr sparscque puberuli, pro- combentes? Folia petiolata, ad basin stipulis 2 illiformi- setaceis 2 lin. longis inslructa, petiolo cum rbacbi puberulo pollicem aut sesquipoUicera longo; pinnao ad summutn semi- 558 pollicarcs; foliola 2 liaeis soniper breviora, aiigiiste elliptica ntriuqne acutluscnla, paü:inis glabris, margiiie subadpresse ici- Mato. Lei2,umiiia capitatim con^osta in pediiiu-iilo subpolli- cari, polliee brevlora, 3 lin. lata, utriuque oblnsa, apiro bre- Vitier mucroiiata, glabra, valviilis extiis convexiusculis, trans- vcrse torulosis, raargiue iion Inorassatig, cbartaceis, intus septls teuuibiis albido membranaceis trausverse locnlamenlosis. Semiua 1^4 liu. longa, lineam lata, fiisca laeA'ia glabra, sub- ellipsoidea, convcxiuscnlaj fnnicnlo filiformi ilexo affixa. An reyera Mimosae species sit incertum est. INGA DC. prodr. 2. p. 432. ^ Tngae verae jiteropodae. I, spiiria W. , Linn. 1. c. n. 672 et 673. — Qnae hoc sub nomine dlvulgavimiis speciniina, ad diias pertiuent formas c specirainibns praesontibns band specie distinguendas. Alia euim friictifera ad ripas torrentum pr. la Hac. de la Lagnna Aug. a b. Schiede lecta: foliis 4 — 5-jiigis gaudcnt, miuoribns, angustioribus , magis loriaceis subtns fere ferrngineo - toraen- tosis snpra pnberulis, venis angulo acutiori procurrentibus, glandula pezizaeformi , ore patente rotuudo inter omuiaparia; legiirainibus sulcatis ferrngineo -snbtomeutosis. Alia ab eodem collectore pr. Misantlara ad ripas ilumlnis raense Martio atqne in primis illa in sylvis Jalapae (monte de Pacho) mense Majo decerpta atque alabastra floresve speclosos albos ferentia ar- Boris snnt altae, foliis maxlmis; foliolis latioribns et mnlto inajoribns (ultima enim spitliaraa longiora, diglturaque medium latitndiue sua snperantia), subtns pubescentibus, supra pube- rnlis, venis angulo minus acuto prodeuntibus, alis costae mediae latioribns. Alios yero characteros reperire qnnm ne- qnoam, maxima qnum denique sit similitas cum J. vera An- tillarura, nequaquam omnino glabra, sub spuriae nomine con- servo. 5Ö9 Inga in Linn. 1. c. sub no. 673. nominata e sylvis Jalapae ccrte nil iiisi hujiis ipsius speciei fölia maxima offert, foHolis solito minus decrescentihus. /. ? flcxuosa 11. sp., ramulis floxiiosis nifoferrngineis subtomcutosis ; foliolis 5 — 6-jugis elliptico-laiiceolatis acute acuminatis, supra specle glabris (puborulis) subtus lutesceuti puboscentibus, opacis, articulis costae superioribns anguste alatis, infirais uudis, spicis axillaribus solitariis. Arboi- in sylvis Jalapeiisibus. Majo. (Schiedo). Autccedeutis varietas angustifolia haberi posset, quod liaud ciederem; foliola enim jnulto minora, ad pollicaria decrescunt, angustiora, eviden- tius et aculius acuminata; alae seraper multo angustiores iioii- uisi in suinmis artieulis obviae; glandulae similes sed minores. Indumentnra simile similique rolorc, sordide ochraceo v. lu- tescenti ferruglneo, tinctum. Flores ex axillis propullaut, fructus iiou vidiraus. Tn^a sub no. 674. in Linnaca commeraorata foliola ha- bet 6-juga snbtus lucidiila, multo -majora, costam ubique evidenter alatam, iudumentum potlus hispiduluni, pills ru- fesceuti-ferrugineis patentibus; sed folia tautum adsunt. ** Ingae verae , apteropodae, I, Jinicuil n. sp. (Linn. I. c. p. 592 n. 675.), glabra, foliolis trijugis utrinque lucidis, ellipticis, r. ovato-ellipticis basi breviter cnneatis apice acutis, costa uon alata, glau- dulis inter paria solitariis elevatis truucatis (uon excavatis); capitulis louge peduuculatis 2 — 4 ex axillis aphyllis ramu- lorum anui praecedentis ; leguniinibus, 6 — 10-spormIs, gla- bris, iutns pulposis. — Prope Jalapara culta et uti videtur spontanea. Majo. (Schiede). Arbor alta; fructus dulcis edu- lis, Jinicuil (lege Schinicuil) Mexic. — Nunc ad Ingas sine dubio ducimiis haue aiborem, cujus florifera exeniplaria vi- dimus. Ptarai leviter ilexuosi, lenticellis crebris elevatis al- bidis exasperati ceternm glabri. Folia maguitudine varia 560 foliolis 2 — 4 |>. longis, 1 — 2 p. latis, superioribus semper jnajoribus, bcasi in petiolnm lireyein breviter cuneatis, apice acutis 1. Ijreviter acumiiiatis, opacls, siipra obscnris, subtiis pallidioribus, ueiTo vcuisque utrinque ])iomiuulis ; stipulae 3 lin. loiigae aiigustae acutae, sursiim aliquantulum latiores, mox deeiduae, Florcs reccplaculo globoso iiisideiites iu ca- pltula globosa pedunciiiata coUectl sunt, quae ex ultimis axil- lis folioriini practcriti anni deciduorum gemiiia ternavc pro- Tiimpuut, peduuculo ,1 — 3- pollitari, siirsum temiissime pu- berulo. Calyx liu. lougns pubeniliis fere campauulatus 5-dcii- tatns, dentibns acutis. Corolla 3 -linearis, tubulosa apice in- fundlbuliforniis, glabra, 5-loba, Jobis crectis. Slam, iuferne monadelpba, crispata louge exserta. I. cognata (I. luicuil foliis simillima Liun. 1, c. n. 676). Distinguirans nunc ab antecedente cui valdc affinis ; folia euim magis coriacea , ut videtur perennia, utrinque acujniuata, vix supra lucida, capitula multo brevius pcduncnlata, e floribus potius racerai in modura cougestls composita (uec recoptaculo globoso insideutibus). Glandulae non seniper desuut. Frn- ctus non aderant. In regione calida inter Colipam et littora maris Martio üor. incip. (Schiede). /. leptoloba n. sp., pubcrula, foliolis trijugis ntrinque lucidulis subtusque magis puberulis, ellipticis v, oyato-elli- pticis basi acutis cuneatisve, apice acurainatis, costa non alata, glandulis inter paria solitariis semiglobosis pertnsis, spicis pedunculatis 1 — 3-axiIlaribus in ramis bornotinisj le- guminibus brevissime stipitatis, late linearibus, compressis elevato-marginatis, acnminatis acutis, 10 — 20-spermis, rix puberulis. — Ad Hac. de la Laguna Aug. fructifer. leg. Schiede. — Speciebus antecedentibns similis, specie glabra, sed accuratius inspecta ubique pilis minutis adpressis lutes- centibus adspersa, foliis utrinque legurainibusque lucidulis, ill.is in sicco discoloribus. Foliola maxima 4 — 5-poll. 561 longa l'/a vix p. lata, petiolo brevissimo lincam longo pu- liornlo insidentia, late lanceolata, v. elliptica, utrinqiie in- primis apice acurainata; pubes niido oculo non visibilis ; pa- gina infcra in sicco liiteo-fnsccscens, siipera fere nigricans. Juuiora folia propnilulantia fere ocliracco-sericea. Glandula semiorbicularis, iramersa quasi, ore subrotundo, aggerc cir- cumdante ruguloso. Stipulae breves subulatae acutae cito dcciduae. Ex axillis foliorura oriuntui* racemi, si l'ructus fe- runt bipollicares, rhachi angulata, puberula, superne epcdicellis ruptis nodulosa. Flores, quos reperiimis, Tix 4 lin. longi, pilis brevibus adpreSsis dense pubescentes; ealyx tubulosns 1^4 1. long., ;breviter 5-denlatus, dentibus latis acutis nui- cronulatis; corolla duplo circiter longior raajoribus pilis ve- stita, tubnlosa, profunde 5-loba, lobis angnstis acutiusculis. Leguraen maximum fere 7 poll. longnra, pollicera vix latum, basi fere rotnndatum in stipitera brevissiinara exiens, apice oblique sed acute acnminatum, omnino planum, raargine ntro- que incrassato prominente, valvulae planum transverse striatum venis transversalibus dichotome ramosis et connexis , lucidu- lum at uequaquam glabrura sed pilis miuutis adpressis ad- spersum. Semina compressa in medio legumine sita, funi- culo recto affixa, pulpae tenui iramersa. Rarai nt in I. Jini- ruil lenticellis crebris elevatis punctlforraibus albidis scabra. Leguminis tenuitate ab Ingis crassiore fructu iustrnctis ali- qnantnlum recedit. *** Hymenaeodeae, 1, pungcns HB., Linu, 1. c. n. 677. — Pr. Actopaii Martio florens (Schiede). I, canescens n. sp. (Linn. I. c, n. 678.) — Inter Ma- rantial et Puente dol Rey. Jul. Her. (Schiede). /. hymenaeaefolia HBKth., Linn. 1. c. n. 679. — Pa- pantla. (Schiede). I 12r Bd. 5s Heft. 36 562 **** Dubia, /.? pennatula u. sp., Linn. I. c. p. 593. n. 681. In calidioiilms pr. l, Hac. de la Lagnna Sopt. atquc in aprlcis pr. Jalapam Aug. Iccta. — Valde aflluis liuic spociei est Aca- ciarnm una. — De plauta, quam sub nomine Ingae? Hou- stouis olim proposuimus, sub Acaciis seruio crit. SCHRANCRIA Willd. Sehr, aculcata W. , Linn, I. c. n. 682. — In collibus arenosis ad Voracruz. Jiil. (Scliicde). Schr,"^ sp. nova'} Piauta pcrennis lloribus pnrpnreis, foliis scusitivis. Hac. de la Lamuna. Aug-. (Scliicde). — Fructus iguoti, liinc diftlcile diclii an Schranckiae sit spccies. Canles bipedales ramis nonnullis lateralibns parce ramosi, subangulati, »dense aculois reversis nniniti, siraulque pilis brevibus patentibus obtecti. Folia louge potiolata (petiolo si- militer aculeato) 5 — 7-juga foliolis multijugis (raclii partiali aculeis minoribus rectis armata) angnste ellipticis acutiuscu- Hs, margine levitcr pilosis. Capitnla solitaria gemiuave in axillis foliornm sumraornm racemum terminalem dein elouga- tum formautia, capitiilis inferioribus remotis, omuibus breviter pedunculatis, pedunculis vix bilincaribus. An ad Mimosae geuus revocanda ? PROSOPIS KtL. Pr, domingensis DC. prodr. 2. p. 447. specimiua flo- rentia quae vidinuis bene conveuiunt cum doniingensibus. At- tamen descriptionem addimus brevem et diagnosin, Pr. spinis stipularibus subulatis rectis validis albidis, foliis nuijugis, pinnis 26 — 32-jngis, foliolis oblongis utriuqne obtusis sub- glabrls, nervo medio -raarginantibusque 2 subtns pFOrninulis, petiolo supra augusto sulcato, apicequo 1-glauduloso cum rhacbibus pubesceute, spicis ( racorais potius diccndis) densi- lloris breviter pedunculatis solitarils geminisve cum foliorum 563 fasciculo axillaribus, petalis intus apiceqtie albo - barbatis ; slaminibiis 10, antheris apice glaudiilifcris filameiitls glabris cxsertis; ovario albo-villoso stjlo glabro; Icguraiue ". ... . In rcgiio Mexicano. (Hegewisch, Mühleupfordt hb. Lehm. Harop. etc.) Prosopidis videtur specics; dubiis vexamur si fructus noii habemus, quos nee juveniles Tidere licuit; Pros, domingeusi nuUa aftiuior. Spinae stJpularnm viees ge- rore videntur; sin vero contemplaris rainos propullulantes, iibi folia sparsa, ad infimum foliuin nnllas vidcliis spinas, sed stipnlas parvas e basi latiore snbulatas, his altins spinae in foliis sequentibus 'oriuntur, proles igltur axillaris, qua infcrius dein fascieulatta folia prodeunt s. rarai acanlos. Pe- tiolus communis 6 — 9 lin. est longus , pinnae ^/^ — 2^2 P- longae; foliola raaxiraa 3 lin. longa et linea angustioia. Spicae 4-pollicares c. peduncnlo paucas lineas longo; llos to- tus c. staminibus 3 lin, longns, pallidus videtur. Spinae cir- citer */j p. longae, aetate provectiore albidae apiee ob- scurae. ACACIA W. DC. * Spicijiorae, yic» mammifcra n. sp.; incrmis subglabra; foliis bi- piunatis 2 — 4-jugis, pinuis 10 — 15-jngis; foliolis anguste elliptici-?, basi obliqnis snbcordato-rotundatis , apice oblique obtusiuscnlis, nlrinque puberulis ; glandnlis plerumqne inter ultima paria; spiris axillaribus ....; leguminibus stipitatis papyraceis planis, elevationibus raammaoformibus ad semina utrinque notalis , glaberriniis. Barranca de Acholoya Nov. fructif. (C. Ehrenberg). Arbor. Specimina fructibus maturis. Folia glauco - viridia videntur, supra obscuriora, sublns pal- lidiora, utrinque opaca specie glabra, pilis minutis adpressis lentis ope soliimuiodo conspiciendis adspersa; petiolus r. rha- ehi 1^2 — 2 poll. longus, glajidulis fere turbinatis, apic(! truncato plus minus concavis, nunc intor omnia, nunc inter 36* 564 summa paria posita iinnc plane deficientia. Piniiae 1 — 2 p. longae; l'(»liola Jiaud imhricata, 3 lin. loua;a, paiillo ultra liiieam lata. Spirao axillaros solitariae, rhacliis Iructifera (\ pofliincnlo 1 — 2 p. loiiya. Legumcii stipiti 3 — 4-linoari insidcns, late lineare, pallidum, tenuc , papyraconm, basi in stipitem attenuatum, apice Ijreviter acumiuatum, acumiue saeptt ad latus ciirvatiim atit tortum, margo leviter incrassatns, ntra- qne valvula plana, in niodio elevationibns ori>icnlaribus con- vexis, et media papilla notatis ( mammam ijugis, follolis angusto clliptlcis siibmiicrounla- tis , pctiolo inter iiiiiinuni par 1 -glaiiduloso ; capitiilis pc- duuciilatis axillaribus pliiribus ; Icguminlbiis stipitatis falca- lis coiiiprossis, externe siibartieulatis, valvis reticulalo- vc- uosis, sutura ulraqne incrassata prominente. — Pr. Reglani C. Ehreuberg. — Frutcx 1 — 4-pedalis, valde ramosns, parvifülins, macrolobns. Aculei 1 — 4 lin. longi, basi fere connati , altero interdum deticiente aut mntilato. Petiolus v. rliachi 6 — 9 lin, longns, piuuae uiaxiraae pollicares; foliola 2 liiieis seniper breviora. Pednncnli seniipoJIicares, capitiila dimidium lere pollicoin lata , si filameuta expausa sunt. Ca- lyx piibescens corollam dimidiara aeqiians, qiiae glabra, la- ciniarnm margiuibus apicibusque cxceptis piibernlo - barbatis. Leginuen ultra 4 poll. longum, 7 — 8 lin. latum, basi in slipiteni scinipollicarom attennatum, apice obtnsuni , acnmine stylari perbrevi latcrali, intns fovet semina 6 — 8, nnllis septis distlucta, brnnnescentia conipressinscula, ovalia, 5 eiri-. lin. longa, valvae plauinsculae, seiniuibns Icviter torulosao, rcti- culato - veuosae, margiiie utroque incrassato cinctae, intcr semina hinc inde plns niinusve contractae , iu moniliformia legnmina trausitum iudicantes. ^c, fnacracanthoides Bert. , Linu. 1, c. u. 687. Vora- cruz. (Schiede). Ac. yie.vuosa HßKtli,, Liun. 1, c. n. 688. — Inter Puente del rey et Plan del rio, Jul. (Schiede). *** Glohißorae y incrmes. Ac» ßlicina W., Linn. 1. c. n. 689. — Hac. de la La- guua. Sept. (Schiede). ^c, portoricensis W. hb., Linu. 1. c. u. 690. — In svivis Jalapae. Majo. (Schiede). Arbor parva ramis hori- zoutalibus, floribus albis. S67 ^c. tetragona W. lib. Linii. 1. c. n. 691. — Frutex floribiis candidis, in sylvis Papaiitlap Jan., Misantlae Mart. (Schiede). ^c, humilis n. sp. ; snffniticosa, foliis petiolatis bipin^» natis 2 — 3-jiigis, pinnis 6 — S-jiigis, folioljs oblique orato^ ellipticis obtusis, 3-nerviis, ciliatis; capitulis axillaribns subi sessiiibus, leguminibus sublanceolatis basi cuueato-angiista-i tis glabriusculis, margiue incrassato ciuctis. Pr. Reglam i» pratis Jimio floret, Sepleinbri et Octobri mensibus fructus fort-, ilores albi (C. Ehrenberg); Planta semiliedälis, rarais gla-4 brinscttlis. Folioruin pelioli c. rhachi polli«ares glandulosi, supra canalicnlati pilosuli; piuuae maxiniae poliicares^ tolioJa 2 — 3 liu. longa, basi obliqiia, subtus nervis tribus promi-: unlis, quibus snbrenit quaitus ad margiuem interiorem tene- rior, ciliisque albis in margine insignia. Stipnlac fuscae ovatae acutae plurinerviae ciliatae fere bilineares. Capitula,! quae non vidimus llorcntia, in axillis snbsessilia. Legumina ly^ — 11/2 P- loMga, 3 — 31/2 l'ii« lata, basi seusim atte- nnata, apice acuta mucronata, valvis planis ad semina (2 — 6) elevatis, margo satis crassus, ad suturam linea angusta elevata notatus. Semina ovalia e vircscenti -grisea pnnctis uebulosis obscnrioribns picta. Ac. metrosiderijlora n. sp. (Inga? Houstoui DC. Linn. 1. c. p. 593. n. 680.); ramis, petiolis, peduncnlis, rhachibuSj lloribus extus, legnniinibnsque plns minus pube s. tomeuto sordidc sanguinea tcctis, foliis bipinnatis 8 — 14-jngis, pin- nis 22 — 46-jugis, ioliolis lincaribus basi obliqnis subtiun- catis , infernc subauriculatis, apice qbtusatis oblique niiicro- natis , supra glabris uitidis , subtus margineque adp^-esse pi- losis; lloribus panicnlam terminalem efficicntibus magnis, llla- nientis longissimis, legumiuibus rectis basi sensim longeque attenuatis apice acutiusculis mucronatis, margine iucrassato ciiictis. In sylvis dumctisquc Jalapae et pi. Ilac. de la La- 668 - } gn&a Majo flor!.^ Aug-, fructif. (Schiede). Friitcx speciosiis, iloribiis sangiiiiicis. Lelecillo Hispano- Mexicanorum, — Foliis Laoc pulclira species Filiceiu acnmiatiir, foliola leiü ciihriformia, marii,Iue siipero recto, iiilero cmvato, ad tres fere liucas longa, siiporficie iu siccis nigrescuiite nitida, liiieam haud seraper lata; piuuac ad 2^/2 PoH. loiigae; petiolus cum rhachi ad 4 usqiie poU. longus. Panicula 3 — 6-pollicaris cömiposita c ramulis pluribus Ijrevibus 3 — 4^1iuearibns, 1 — 3'-floris, singulis gcniiiiis teriiisve racemosc dispositis, pedi- eelii sub antbesi biliuearcs circiter.. Calyx enpnlil'oiinis bi- Imcaris repaiido-5-deiitatiis; corolla 5 liii. longa ultra rac- diura 5-partita, laciuiis lanccolato- ovalibus crassis coriaceis intns glabris. Filanienta llexuosa tenuia longissima; Stylus trlpollicaris iisjongior et crassior, stiginate lerminaü capitato. Leg-iiraeu immaturum 31/2 poll. longinn , 7 liu. latum, fere ultra mcdiuia sensim attenuatum, lloris partibus basi ciuctum, apice acutiusculum, stvii basi P/lj liucari nuieronatum, mar- gine lato scsqnilineari ciuctum, dense brcvibus sordidcque sanguineis pilis rigidulis birto- tomeutosum. , ; ' Ac. Callistemon n. sp. ; ramis, petiolis, pcduuculis-, v\\S{- chibus, Acribus extus legnminihusque plus minus pube s. birsu- tie aibida adpressa subsuigosa tectis; foliis bipiunatis 12 — 18-jug-is, pinuis 24 — 34-jngis, foliolis liuearibus basi obli- quis rotuudatis , apice s^ibaequilatis aculiusculis , utrinque gia- bris opaois margine adpresse ciliatis; Jloribns panicnlam ter- minalem efficiontibus niaguis, filamoutis longissimis; legumi- nibus rectis basi sensim longcque altcuuätis apice in mucro- nem elongatum achtatis, raargiue iucrassato cinctis. Pr. Re- glam (<3. Ehrenberg), M«xito (hb. Lebm.) -^— Frutex pr gauzrandig 5. mit Schuppen statt derselben j B) Mit verwandelten Blüthentheilen, durch verschmälerte Blätter die Blumenkrone und der Kelch regelmässig nachge- bildet, mit 4 und öTheilen; — statt der Fruchtkapsel ein Sack, Blätter enthaltend, die sich später vollständiger entwickeln nnd wiederum Blüthen aus Blattsubstanz nachbilden, oft noch Filamente einschliesseud. Bei dieser auffallenden Missbildung bleibt noch der Umstand sehr merkwürdig, dass vollkommene, normal gebildete Blumen, theils lilla, theils roth, an einer Pflanze vorkommen, gleichsam zwischen denen der A. phoe- nicea und caerulea die Mitte haltend. B e i t r ü ü t j^ Gattung MENTHA Von Anton R 0 c h e l. CMit vielen Abbildungen. Taf. \l.) „Genus tarn confusum quam diffusum. "^ Reichenbach. I. Bemerkungen über einige ciiropäiselie Arten der Gattung Mentha, mit Abbildungen ihrer Kelche und Blätter. tJo chaotisclior ein Gogonstaiul bcscliaffen ist, je mehr Gefahr läuft jedweder, welcher sich damit befassen will; diese alte Wahrheit mag auch mein Streben, wenn es gänzlich miss- lungeii seyn sollte ^ entschuldigen; nur die Hoffnung, dass meine Ansichten nud Darstellunsjsweise wcnii;stens für den künftigen Monographen nicht ganz nutzlos seyn mögen, lässt mich diess Unternehmen dennoch wagen. Die mehr oder weniger kriechende Wurzel, ein nieder- liegender, aufsteia,"eiidcr oder aufrechter Stengel, der bald stei- fer bald schlaffer, bald einfach bald ästig erscheint, die mehr oder weniger 2:estielten Blätter ^ die Menge der gegenwärtigen Haare ( al)er nicht die Richtung derselben), die Höhe der 12r Bd. 6s Heft. 37 Pflanze, ihr zum Theil noch problematischer Bliitheustaiul, die Mehr- oder Minderzahl der Blüthen, das Ycrhältniss der Staubfäden znr BJiinionkione sind lantor wandelbare, freilieh dieser Gattuni^ nicht allein eii^ene, Erseheiuuni:,eu ; welche vou dem geeigneten oder minder geeigneten Standort der Pflanze, von der BeschatTeuheit der Witterung während ihrer Bliilhe- zeit abhangen. Eben so ^vahr ist es, dass die knltivirten Münzen, wenn solche durch mehrere Jalire schon als Tröd- lerwaare ans einem botanischen Garten in den andern gewan- dert, da weniger dort mehr misshandclt Avorden sind, ihre primitive Form endlich ganz verlieron nnd zu erbärmlichen Missgriifen verleiten. Dem vielfältigen Ineinandergreifen (die- ser Gattung ganz vorzüglich eigen) der Blattformen, ihrer Basis- und Randbeschaffenheit; der bald mehr bald weniger vorhandenen Bekleidung, dem bald vollkommen bald unvoll- kommen entwickelten Blüthenstand, welcher besonders bei der ersten nnd zweiten üuterabtheilnng sich nicht selten nnent- schieden darstellt, haben wir die Unzahl so vieler problema- tischer neuen Arten zu verdanken. So unentschieden die er- wähnten Blüthenstände aber auch manchmal sind, so dürfte wohl noch kein Botaniker einen Racemns (wie in Host's Fl. austr. angegeben wird) bei dieser Gattung je gefunden haben. Die untere Fläche der Blätter ist bei vielen Arten sehr ausgezeichnet: ganz glatt, mit erhöhten Punkten besetzt, durchsichtig punktirt, oder nur mit Grübchen versehen, in denen Drüsen sitzen, oder aus welchen Haare entspringen; sind gleich diese Gebilde nicht jedesmal an allen Blättern ganz vollkommen entwickelt, was wegen verschiedenen Stand- orts und physischer Einflüsse wohl auch nicht zu erwarten ist, wie sie auch nicht in allen Stadien des Wachsthunis gleich sein können, so sind sie an den untern Blättern dennoch bemerkbar, und als Merkmale fiii- Arten der so wandelbaren Bekleidiina: 579 •»•ewisslich vorzuziehen. Im Allgemeinen tritt bei dieser Gat- tung die Mittelrippe mit ihren Seitenrippen sehr stark hervor, und die Haare entspringen häufiger aus diesen Theilen , als aus dem Parencliym selbst; die Randtheilnngen gehören mehr den Sägungen (Serraturae), als den Zähnungen (Dentaturae) an; ein mehr oder weniger gestieltes Blatt gehört unter die untauglichsten Merkmale, nicht aber das aufsitzende; ein runder Stengel, wie er von einigen Autoren angegeben wird, kann wegen des BliUhenstandes hier nicht Statt finden, und eben so wenig die sogenannten Verticilli, obgleich eine bis heut zu Tage noch iibliche Bezeichnung, ungeachtet sie längst schon als unrichtig erkannt ist; ob aber die Beachtung des Biiithenstieles zu dem Blüthenstielchon, des Blüthenstielchens zu dem Kelche in Hinsicht des Verhältnisses ihrer Länge, die Richtung und Beschaffenheit ihrer Haare (wie schon der vortreffliche Smith angezeigt hat) nicht etwas mehr Aufmerk- samkeit wie bisher werth wäre, wird die Zeit entscheiden; sie mag auch entscheiden, ob die Form des Kelches selbst und seine verschiedene Randtheilung ebenfalls nicht mehr Wür- digung verdiene, da doch gerade dieses Gebild am ausge- zeichnetsten und sich gleichbleibend erscheint. Sogar über den Gattungscliar akter sind die Meinungen der Autoren noch verschieden, und die altern nahmen anf den Kelch nur wenig Rücksicht. „Perianthium quinquedentatum" heist es in Linn. sp. pl. ed. Haenke. „Caljx quinquefidus ..." in Smith. Fl. brit. und ebenso in Willd. Sp. pl. „Calyx quinquedentatus: deutibus siraplicibus" sagt Opiz in seinen Verzeichnissen. — (Giebt es aber auch dentes compositi?) „Calyx monophyllus, tubulatus, quinquedentatus, aeqnalis" sagt Fresenius in seiner Enumeratio M<:ntharum. 37 « /)8Ü — — „Calyx (luiiiquedoutatus" Spreng. Syst. veg. Calyx acqualis, quiin|nedputatns" heisst es auch in Bentliani's Anfzähluiii»' seiner Mentlioidcen. (Ohschoii der Calyx weder tubulatiis, noch aequalis i^euaiint werden kann). , Calyx siibaequaliter quiiiquclidiis ..." Pteichenb. Fl. gerin. Und wenn mau die Münzen iiacli Hunderten zu unter- suchen Gelegenheit hat, so wird man es nur so finden: die drei oliern Theilungen etwas grösser, als die liciden untern, wenn auch nicht bei allen Arten gleich aufTallend ; nur glaube ich bemerkt zu haben, dass diese Randtheile in einigen Arten als Zähne, in andern als Sägungen erscheinen. Einst galt Britannien als die reichste Ileimath der Mün- zen; Böhmen, wo der unermiidete Naturforscher Opiz kaum mehr viele botanische Freunde übrig- haben dürfte, denen Er nicht schon eine neue Art gereicht hätte, hat Britannien den Rang längst abgewonnen, — und, wenn die östreichischen Botaniker, im Sinne der Host'schen Fl. austr. , mit ihren Entdeckungen eben so glücklich seyn werden, so wird auch Böhmen bald übertroifen, und in den Umgebungen von Wien kaum ein Dörfchen vorhanden sein, das nicht eine neue Mün- zen-Art aufzuweisen hätte. Gegen diese beiden Nachbarlän- der ist das gewiss weit pflanzenreichere Ungarn mit so we- nigen Münzen -Arten ausgestattet, dass man sich entweder über diesen anfFallenden Mangel^ oder über unsere Fahrlässig- keit in dieser Hinsicht wirklich wundern muss: mir sind bis jetzt kaum sieben wildwachsende Arten ])ekannt geworden, wie das folgende Vcrzeichniss aufweiset. Sie gehören beinahe alle den drei ersten Regionen, mehr den feuchten, als trock- nen Standorten an, ziehen aber mit dem knltivirten Lande auch in dif vierte Region, besonders die ^I. arvensis L. zwi- schen die Halmfrüchte; M. Pulegium L. fand ich im Banat mehroremal auf Hochgebirgen; aber M. sylvestris L. sfeiül — 581 noch höher, beinahe bis au das Eiulc der vierten Region, wo noch meuschliclie Wolinungen und \Naldgräben vorhan- den sind. Auf wirklichen Alpen und aiil" Hochalpen kam mir nie eine Münze zu Gesichte. M. piperita L. , M. nndulata W. Enra. und M. viridis L. trifft man in üusarn nur in Gärten kultivirt. Fände sich ein Botaniker, Avolcher diese Gattung mono- graphisch bearbeiten wollte, dem alier mehr um AVahrheit, um die möglichste Berichtigung des täglich mehr überhand- nehmenden Chaos, als um noch mehrere neue Arten zu thuu seyn müsste, so bin ich bereitwillig, ihm alle meine revidir- ten und nicht revidirten Individuen dieser Gattung auf seine Kosten ad videndum einzusenden. lü r k 1 ä r u n g: Die vorne stehende Zahl ist die Nummer der Art in mei- ner Sammlung. Die so „f. (1)" eingeschlossnen Zahlen betreffen die vorhan- denen Individuen und ihre Abbildungen, mitunter auch nur seynsollende Arten und Synonymie. Die kleiueji lateinischen Lettern zeigen die Abbildung in natürlicher Grösse, die grossen Lettern aber im vergrösser- tem Massslabe an. SUBDIVISIO SPECIERUM GENERIS MENTHA. Verticilli sie dicti constant umbellis binis oppositis, pe- diccllis propriis bractoatis atque pedunculo proprio — mox minus mox magis elongato — instructis. Apex caulis et ramo- rum Imae et 2dac subdivisionis in rachira seu pedunculum comraunem abit. A. SPICATAE, Umbellae — mox minus mox magis approximatac — spicam terminalem exquisite aut lougc pcdunculatam elonga- 582 — tani attcnuatam inentieiitcs; iimbollae inferiores primariae, sii- periores seciindariae, noii semper satis evoliitae. B. CyiPITATAE. Umbellae spicam terminalem breve - pediiuculatam obtu- sam brevem mentientes, interdum et axillares, umbellae su- premae primariae , subsequentes scu inferiores secuudariac. C. AXILLARES, Umbellae axillares iiiter folia caulina atque ramea, sub- inde in apicem nsque continuatae; inferiores primariae, su- periores secnndariae vix nnquam satis evoliitae. Ex subdivisione qiiarta — „Pednnculis cymosis aut co- rymbosis " Spr. Syst. veg-. uec uuicam speciem hucdnra vidi. MENTHA. A. S PICATAE. 1. M. crispa W. Enum. Umbellae fere sessiles. Bracteae plnres inaeqnales subulatae: longiores vertieil- los superantes; breviores pediccllls altiores, Pedicelli calyce breviores (ad lentem) pilosnli. Calyx obeonieus seabrclliis, ad medium fere serratofidus, serraturae aeutae ciliatae. Folia lacunosa, supra glabra, subtus punctata, ad co- stam venasqne pilosa. Spicae terminales axillaresque. M. (laevigata). Hort, pesth. olim. Colitiir. Icoii: Tab. I. f. (12.) a. A. Calyx. h. Foliiim a prona, partim a facie. 2. M. rotundifolia L. Umbellae snbsessiles multiflorae. Bracteae plnres inaequales subulaUic pilosulae. 583 Pcdicelli calyce breviores, pilosiili. Calyx cyathiforniis paniin ampliatus deiilatotidiis, pilo- sus; dcntcs lato-subulati acurainati. Folia impuiictata, supra pilosa, subtus tomeulosa. Spicae terminales axillaresve. M. (raacrostachya) Ten. in paiudib. circa Neapolim. !con: Tab. II. f. (29.) a. A. Calyx. b. Foliiim ex su- porioribus, c. idem ex inferioribiis; ambo a prona, partim a facie. M. (neglecta). Ten. ex iisdcm locis. Umbellae sessiles muItiHorae. j Bracteae paiicae pilosulae. Pcdicelli calycera vix superaules. Calyx cainpannlatns inacqiiali -deiitatolldus «^/j, pilosus, dentes siiperiores latiores. Folia impunctata riigosa, subtus magis hirsuta, vix to- meutosa. Icon: Tab. 111. a, A. Calyx. b. Folium a prona, partim a facie, M. ro tn II di folia L. ex iisdera locis. Ten. Struclnra calycum ac in priori. No. 2. Icon: Tab. IV. a. Folium ex superioribus a prona. b. idem ex inferioribus a facie. M. (nemorosa ß rotundifolia foL varieg.) Hort, pesth. olim. Structura eadeni ac in u. 2. nisi folia acutiora atque cii- dentins sinuato - serrata. Icon: Tab. V. f. (41. b.) a. Folium a prona atqne a facio. M. (serotina.) Ten. in paludosis Neapolis. Dr. Herbich. Structura ralycura eadem ac in n, 2. Scd folia nuillnm angustiora. Spi'cimen praesens quasi trausitnm ad iVl. syl- vestrera L. exhibof. Icon: Tal», V. f. (44.) b. Folium a i>roiia, partim a facie. 584 3. M. pipcrita. L. Uinbellae p«^'diinculatac luultiflorae. Bracteae 2 — 3, llores vix excedeutes glahrac, nisi niar- gine et ad costain hispidulae; subiude scrratura uua altcrave ijistructae, Pcdicelli calyce breviores glabri (purpnrel plernmqno). Calyx tubuloso -ainpliatus, acute- serratofidus mullistria- tus glaberrimiis piirpnrascens, inter strias glaudulis aureis obsitus; serraturae parce ciliatae. Folia subtus punctata, nisL ad costam veiiasquc ac canlis parce hispida. Spicae fore- omncs terminales. Colitur. Icon: Tab. VI. f. (35. b.) a. A. Calyx. B. Bracteae. c. Folium a prona. d. idein a facie. 4. M. sylvestris. L. Umbellae sessiles niultiflorae. Bracteae plures subulatae variae lougitudinis. Pedicelli calycis longitudiue, rarlus lougiores, piibescentes. Calyx tubuloso-campanulatus ad medium fere dcntato- fidus pubescens; dentes subulati acurainati. Stamina exserta. Tota planta cinerco-cancscens; folia impunctata subtus pube densiore copiosioreve instructa, nunc petiolata nunc sessilia, forma varia. Spicae terminales axillaresve. Copiose in Huugaria tarn siccis quam liumidis. Icon: Tab. VII. f. (46. 49. 49 b.) a. A. Calyx. b. Fo- lium a prona. c. idem a facie. M. (candicans). Crantz. Structura calycum ac in n. 4. AT. (suaveolcns). Ehrh. 585 M. (ncmorosa var. sylvestris). W. Structnra calrcis ambanim ac in n. 4. Icou: Tab. VIII. f. (47. 48.) a. Folium a prona. h. idcm a facie, M. (canescens). Rot. M. (sylvestris b. moUis) Roclil. plant, ban. cxcnrs. Structura calycuin ac in u. 4. Folia crassa raollia, interdum dellexa recurvaqur; tota plauta villis brevibus lanata, canescens fcre albida; etiam corolla extus pilosa. In humidis Banatns. Icon: Tab. IX. f. (50.) a.b. Folia dno ab utraqnc parte. 5. 31, undulata. W. Enin. Structura pedicelli et calycis exacte eadem ac in. n. 4. M. sylvestris L. Sed calyces villis copiosioribus instrncti. Folia irapnnctata, margine nndulato pectinato-dentata. Colitur. Icon: Tab. X. f. (51.) a. A. Calyx. b. Folium llorale a prona. c. Folium caulinnra a facie. M, (crispa) auct. pl. atque liortor. M. (rotundifolia). Hort, qnornra. 6. M, viridis, L. Umbellae sessiles multillorae. Bracteae plnres cnspidatae iuacquales partim lllores su- pcrautes angusto-lanceolatae in sctulam excurrcutcs. Pedicelli longitudine calycis. Calyx tnbuloso-campannlatns ad medium serratofidns ; serratnrae subulato - cnspidatae. Stamina exserta. Folia impunctata, subius fovcolata ylandiila aurca iusi- dcnte; reliquae partes omnes glaberrimae. Colitur. 586 Icoü: a. A. Calyx. b. Foliuin a prona. c. idom a iatic. D. Fovcola cum ii,laudHla. B. CAPITATAE, 7. M. aqiiatica. L. — Mi 11. Umbcllae pcduiirulatae miiltinorae. Pedunculus pediccllos siiperaus palouü - pilosissimus. Brartoac pliires: aliac ovato -lanceolatae aliae siibiilalat-, pilosae. Pedicdli caljcc br('viores_, patciiti- pilosi , pili albi. Calyx obconiciis prol'unde-serrafuJidiis, aiitrorsiim pii»- sus ; serraturae subulatae atiitae. Staraiiia exserta. Folia iiupiiiictata, subtus densitis albo-pilosa. Iii fossis liiiraidis IVeqnens. Icon: Tab. XII. f. (3.) a. A. Calvx floril'er. B. idcni fnictifer. c. Folium Uorale. d. Folium caiiliuum , ambo a prona, partim a facie. M. aquatica L. (Specimen helveticiim.) Icon: Tab. XIII. f. (4.) a. Folium a facie. M, aquatica L. (Specimen baiiaticum.) Icon: Tab. XIII. f. (5.) b. Folium a facie. M. (intermedia). Host. (Specimen austriacuia). Structura calycis ac in n. 7. IM. aquatica L. Icon: Tab. XIV. f. (27.) a. Folium a facie. M. (hirsuta) auct. plur. et Host. (Specimiua austr. et Itiiug.) Structura calycis ac in n. 7. M. atjuatica. L. Icon: junctim Tab. XIV. f. (24. 26.) b. Folium a facie. M. (purpurea). Host. (Specimen austr.) Structura calycis ac in n. 7. M. aquatica L. Icon: Tab. XV. f. (40.) a. Folium cauünum. b. Folium florale, ambo a facie. 587 M. aqiicaticaiii L. — Mil!. Cl. SmitJi. Fl. brit. sab varietatibiis M. hirsutae n. 9. eniimerat ot speciem noininatam in iiota polymorphaui vocat. — Si cxcipias floresceutiam „ca- pitatam" satis invalidam, pednnculi longitudinem, et pedicelli pilorum directioiiem uou raro incoiistantem, genuinara M. pi- losara Spr. Fi. hal. conf. Tab. XXIII et XXIV. habebis. M. hirsiitam Sin. Fl. brit. in M. revcisam mihi miitavi ; uoraeu triviale „hirsutam" ob confusionem inimcusara plane omisi. conf. Tab. XIX. XX. XXI. XXII.) C. AXILLARES, 8. M. graci'Its Sni. Umbellae pednncnlatae (nisi suprcmac sessiles) niuitiflorac. Pednncnltis longitndine pedicelloriim glaber. Bracteae diuie lineari-lanceolatae ciliatae, pcdiccilnm pa- rnra snperantes. Pedicelli calycis longitndine ant painm longiorcs, glaljri, piirpureo -pellncidi. Calyx obconicHS antrorsiun liirsntiis, dontatoßdus: dentes abbreviati. Stamlna exserta. F'olia impiinctata, ntrinque pilosnla. In nemoribus nmbrosis Com. Trenosinieusis. Icou: Tab. XVI. (f. 1.) a. A. Calyx. b. Folium ab ntra- quo parte. M. (acutifolia). Sm.? M. (sativa) anct. hnug. quornnd. ( Spccimen e Com. Pestliions, ) Structnra calycis ac in n. 8. M. gracili. Sin. Icoij: Tab. XVII. f. (43.) a. Foli.im a lacie. M. (stachyoidcs) Host. (Specinien anslriacnm.) Structnra calycis ac in n. 8. M. gracili. Sm. Icon: Tab. XVII. f. (45.) b. Folium a facie. 588 Species haec, deinptis uiubeliis pcihiuculads , miiltiim similis est M. aricnsi L. coul". Tab. XXVI. ( ** ) — foliis impmictatis. 9. 31. rubra. Sin. Umbellae pcduuciilatao niuhiflorao. Pedunciilns pedicdlos superans glaber. Bracteac pliircs lanceolatae pcdicellos et calyces e\ce- dentes, praesertim ad npicciu albo-ciliatae. Pedicelli calycis Joiii^iliidiue. Calyx eampanulatus iuaequali-dentatoiidus uisi apicc pi- losulus : dentes lato - siibiilati cicuti. Stamiiia exserta. Folia i^rosse- et inidiilato-scrrata , supra glabra, subtiis foveolata, ad costam veiiasque pilosula. M. (geutilis) Host. (Specimen aiistriacuiu iu dlcto Piater lectum.) Icou secundum specimen indicatum: Tab. XVllI. f. (15.) a. A. Caljx. b. Folium a proua, partim a facie. M. rubra. Sm. (Speciraeu cultum.) Nee punctulo iiisi stamiuibus inclusis a M. (geutili) Host. dilfert. Icon: Tab. XVHI. f. (42.) c. Foliiira ab iitraque parte. 10. M. reversa. Roclil. herb. Umbellae pednuculatae multiflorae. Pedunculus longitudiue pedicelloriim retrorsnm pilosiis. Bracteac plures lanceolatae angnstatac , pedicellos cxcc- dentcs. Caljx obcouicns profunde -scrratofidiis, pilis rigidis au- trorsum spectantibus instructns; serraturae subulato-aiumina- tae panim iuacqnales, ^/2. Stamiua incliisa, siibindc corollam excedeutia. Folia liaiid puuctulata. 589 In locis hnmidis l — II. Reg. Hiiiigariac atqiio Banalns ahiindat. M. (hirsnta). Sra.! In variis locis legi, nee non e vaviis locis nomine M. (austiiaeae) Jacq. M. (liirsulae) et M. (gentilis) Sra. percepi, seil structnra calycnm in omuibns ita couginit, quotl nisi ico- nem unicam adposui. Icon: Tab. XIX. f. (9. 10. 14. 18. 19. 20. 21. 22. 25.) a. A. Calyx. b. Folium Uorale. c. Folium canlinura. (Structnra caljcum sequentium nee punctulo differt a M. reversa. mihi.) M. (elata). Host. (Spccimen anstriacnm). Icon: Tab. XX. f. (13.) a. Folium a iacie. M. (longifolia). Hos(. (Specimen austriacnra). Icon : Tab. XX. f. (28.) b. Folium a facie. M. (macnlata), Host. (Specimen anstriacnm). Icon: Tab. XXI. f. (30.) a. Folium a facie. M. (nitida). Host. (Specimen anstriacnm.) Icon: Tab. XXI. f. (34.) b. Folium a facie. M. (purpurascens). Host. (Specimen anstriacnm). Icon: Tab. XXI. f. (39.) c. Folium a faeie. M. reversa. mihi. (Specimen abludens). M. (hirsnta). Sm. (E Volhynia). Urabellae breve- peduncnlatae, mnltiflorae. Bracteae nonnnllae snbnlatae. Pedicelli calyce fere duplo breviores, rctrorsura pilosuli. Calyx eyathiformis, vix ad quintam partem tubi serrato- lidus, snlcatns: sulci dorso antrorsum setnlosi, in(ervalla punctata. Staraina exserta. Folia impunctata. 590 Ico.i: Tal.. XXII. f. (23.) a. Ä. Calyx. B. Pars siipe- rior calycis adiinc magis aiicta. c. Folium a proiia, partim a facic. 11. M. pilosa. Spr. FJ. lial. Umbellae brove pccuiiculatae miiltiflorap. Bractcae caljcis loiigitudine, iioc uon loiigiores, antioi- sum hirsiitap. Calvx obcoulciis acute -serratofidns, pilis innltis rifi;idis antrorsuiu liiisutiis. Stajiiiiia iaclusa. Folia siibtus foTeolata: fovoolae nltldae aiireae, quibits insident pili. Ad ripas Diidwa^ Com. Nitrieusis Ilun"-. Icon: Tab. XXIII. f. (7.) a. A. Calyx. b. Folium sub- tus supraque. Icon ad specimeu lialouse: Tab. XXIV. f. (35.) a. Folium florale a facie, partim a prona. b. Folium caulinum a facie. 12. M. arvensis. L, (* Foliis exquisite pellucido -perforatis.) Umbellae sessiles iiisi iufimae brevissime pedunculatae, multiflorae. Pedunculus exiguus glaber. Bracteae duae lineari- lanceolatao ciliatae, pedicellos su- pcrantes. Pedicelli caljce parum aut vix brovioros glabri. Calyx (florifer) obconicus ampliatus, (fructifer) campa- nulatus, striatus pilosus, dontatofidus : dcntos abbreviati in- acqiiales ^f». Stamina cxserta. Folia subtus ad costam venasquo pilosula, parenchyma snblus pilis brevibus paucioribns, supra copiosioribus ad- spoiNum. 591 liiter sei^ctes, in pascuis, fossis, nomoribiis Hiuig.iri.ic. Icon: Tab. XXV. f. (2. 8. 17.) a. A. Calyx llorifci- ot fnietifer. b. Foliiim a facie. C. Pars folii a prona. M. (acutifolirt). Thnlll.'? M. (arvonsis.) Auct. hniig. M. (grata). Host. (Specimen anstriacum). 3/. arvensis. L. (** Foliis obsolete aut imperforatis.) Umbellae sessiles miiltidorae. Bracteae 2 — 4, m.ij^is subulatae quam laiiceolatae, pc- ilifcJIos superanles. Pedicelli calycis loiigitiidine aiit pariim lougiores. Calycls structura cadera ac in (*), iiisi hirsutior, Hls notis obsoletis a priori (*) pariiin aut vix recedit. In iisdem locis oecurrens. Icon: Tab. XXVI. f. (6.) a. A. Calyx florifer atque frn- (tifer, b. Foliiim florale a facie. c. Foliiiin canliunm a prona. M. (arvensis). L. et anct. plur. M. (procnmbens). Thnill.? M, (praecox). Sole, Et spqnentes Hosteanae, structura calycum et foliorum i(a congruentes, ut uec iconem nicroautur. M. (melissaefolia). Host. (Speciuiou auslriaciim). M. (nemorosa). Host. — noc alior. — M. ( polymorph a). Host. M. (varians). Host. 13. M. Pulegium. L. Umbellae sessiles permultillorae. Bractoae plures, lauceolatae «-iliatae. Pedicelli calvco breviores, subiiide longiores, giabri. Calyx cyathiforinis inaeqiiali-scrratofidus ^/^ siriatus pa- tenti - pilosiis, nisi basi ac pedicelli glabrescens. Fanx villis clausa. 592 Slamina exsorta. Folia pelliicido- perforata. ^ Ficqueutissima in pascnis , rarior in montanis Hnnga- riao, atqiie Banatns. Icon: Tab. XX VII. f. (38.) a. A. Calyx. b. Folia llo- ralia cum bractca. c. Folium iulerius a proua. (Fnlogiiim vulgare). Mill. — Opiz. — Fries. — Rcicheiib. (Spefimou corsieum ab infclici Sicbero loctum, iiisi caiilc erecto rij,i(io ramoso, hirsutie copiosiore et serraturis caly- ciiiis ferc spinescentibus a planta liunjE^arica difltert.) 14. M, gentilis, L. Umbollae sessiles miiltiliorae. Rractoae pancae. Pedicelii calyce breviorcs, retrorsura hirsulnli. Calyx campanulatus iuaequali-scrralofidns ^/2 aiitrorsum liirsutissimns. Stamiua inclusa. Folia pellucido - periorata. Culta. Icon: Tab. XXVIII. f. (16.) a. A. Calyx. b. Folium ex superioribus a prona. c. Folinni inferius a proiia. (Spccies valdc ambigua: foliis — uou vero iufloresceulia — M. crispae. W. Enm. — (Tab. I.) et M. iindiilatae. W. Eum. — (Tab. X.) afllnis; sed podicellis calyceque cum M. re versa, mihi — (Tab. XIX.) magis coiivenit. Etiam cum diiTerentia specilica Cel. Smith. M, gentilis 11. 9. plane non quadraus, attaraen sccundum ejusdem descriptionera I. c. vidctur eadeni.) 15. M. cervina. L. Umbellae sessiles perniultiflorae, Bracteae plures ovato- oblongae, iaacquales, palmatifidae iirrv;Uae, sublus foveolatae, pedicellos raultoties excedentes. 593 Pedlcelli calyce plns dnplo breviores glabri. Calyx cyatliiformis seiTato-quadriridiis, striatas, glaber; serratnrae panim iiiaeqnalcs, lato-siibulatae in mncroiiem se- il formem productae. Faiix villis clausa. Staraina exscrta. Folia siibtus foveolata ft'ic pelliuida. Planta glaberrima. Colitur. Icon: Tab. XXIX. f. (11.) a. A. Calyx cum bractoa. b. Foliiim ex superioribns a facie. c. idem ex inferioribus a prona, (Pulegiura angustifolium). C. B. — Rivin. (Piilegiuni cervinum). Mill., Rcichenb. (Preslia cervina). Opiz, Fresen. Jl. Onomastisches Verzeichniss wirklicher und seyn- sollender Arten, Unterarten, ausgezeichneter heslandig hleibender Formen, Abweichungen, Varietäten, hy- brider Pflanzen und deren Synonymie der Gattung Mentha. In alphabetisch - chronologischer Folgen- reihe, - - ecce umis est populus et iimim lahiiim Omnibus. Descemlamiis contuiidainus ibi liiigiiam coruin, - — - et cessaveruiit aedificare domim. Genes, cap. X. v. 6. 7. 8. Welcher der glücklichen Botaniker unter Linnes Zeiten mochte es auch nur geahnet haben, die Pflanzenkunde auf einen Grad des Reichthums und in einer Vollkommenheit nach einem noch nicht verflossenen Jahrhundert zu sehen, der bei- nahe schon Alles aufweiset, was der Mensch seinem For- schungsgeiste und seiner Divinationskraft abgewinnen kann; dem Eingeweihten wahrlich der herrlichste Lohn fiiir sein Be- rn Bd. 6s lieft. 38 594 slreboii, imd iloin angelieiiden Naturforscher hinlängliche An- eifernnj^-, es noch weiter zu bringen. AUein mit dem Empor- steigen der Wissenschaft sind die Mängel dcrselbcji bei wei- tem nicht vcrhältnissniässig weggeblieben oder verbessert wor- den; sie liaben vieimelir eine Höhe und eine Anzahl erreicht, über welche der eifrige und leidenschaftliche Botaniker nur zn oft mit Stillschweigen dahin schlüpft, der Unbefangene aber, dem es in der Welt keine andere Autorität, als die Wahrheit giebt, wehmiilhig darüber erstaunt. Ein Blick auf die vorzüglich im gegenwärtigen Jahrhunderle geschaffenen neuen Arten aus den wenigen Gattungen Viola, Delphinium, Aconitum, Rubus, Hieracium, Veronica, Thymus, Mentha lind Salix reicht allein schon hin, das Gesagte zu bestätigen, und lässt unter Schmerzgefühl leider gewisslich voranssehen, was der Wissenschaft bevorsteht, wenn die Species -Macherei mit gleicher Wuth noch lange fortdauern sollte. Ein Blick auf die schon nnübers(>hbare und dodi täglich sich meinende Synonvinie ist ei>enfalls hinreichend, um aneh den letzten Funken, welcher in deu Herzen der Naturfreunde für unsere Wissenschaft noch lodert, gänzlich zn vertilgen. Schon hat das botanische Yölklein der Fluch erreicht, welcher einst die Auserwählten bei Irak-Arabi gctrolFcn hatte; was lässt sich wojil Aergeres erwarten!! was werden unsere Nachfolger sagen, da ihnen alle unsere Vorarbeiten unverständlich, und sie von Nencm anzufangen genöthigt seyn werden. Die schön- ste Tendenz, durch Kultur der WissenschafteJi in das prak- tische Menschenleben einzugreifen, nur Gutes zu stiften, Bö- ses ganz zu verhindern, entstandenes Uebel zu mildern nnd wo möglieh ganz zu beseitigen, kann bei so gestalteten Ob- waltungen, wo vom Chaos das eigentliche Wissenschaftliche weit überwogen wird, unmöglich erreicht werden. Wer kann es dem Unbefangenen übel nehmen , dass er den grössten Theil der heutigen botanischen Umtriebe lächerlich Gndel ; wer 595 dem Britten übel deuten, dass er längst schon den zanksüch- tigen, wankelmüthigeu und neuerungslustigen Botaniker dem ernsten Blumisten im Werth nachgesetzt hat, indem dieser durch ein abweichendes Piinktlein und Strichlein, durch das kaum zu bezeichnende wechselnde Farbenspiel der Blumen und Blätter sidi und anderen so vielen herrlichen Gennss zu verschaffen versteht, harmonisch in seiner Kaste fortlebt, wo einer mit dem andern wetteifernd nur dahin strebt, neuen Freudengenuss, den viele thcuer, aber gerne, hezahlen, auf- zubringen; während die botanischen] Freunde schon über die Gegenwart oder den Mangel eines Staubfadens zanken, und sich fortan über ihre verschiedenen Ansichten befehden — oft derb befehden, was weder Freuden, noch Geld einbringt. Die ungeheuren Verwirrungen und widersprechendsten Lehrsätze in der Pflanzenkunde gehen freilich aus mannichfal- ligen und schwierigen Veranlassungen hervor, welche eben deswegen harmonisch beachtet sein wollen, wenn sie auch gerade nicht das Wichtigste der Wissenschaft ausmachen, doch unter die nothwendigsten Bedingnisse gehören , wejin Botanik mit gutem Erfolge gepflegt werden soll; dnrch die vielen neuen Entdeckungen, besonders in den entferntesten Zonen, hat die- ser Tlieil der Naturgeschichte ganz neue Pllanzengebilde ken- nen gelernt, das eifrige Forschen und Vordringen in der Or- ganographie, Physiologie uud Morphologie der Pflanzen brachte ebenfalls die herrlichsten neuen Entdeckungen auf; für alles diess wurden neue Kunstausdrücke noth wendig, und so man- che ältere Ausdrücke mussteu einer V^erbesserung, einer schär- feren Bezeiclinuug unterliegen; diese schwierige Aufgabe hätte freilich nur ein botanischer Sanhedrin mit gutem Erfolge lö- sen, und eine harmonische Sprache für die Wissenschaft schaf- fen können, Dass aber diess Problem nicht glücklich genug gelöst worden ist, ungeachtet die botanischen Sprachlehren, uud wie diese Dinge alle genannt werden, schon ganze Schränke 38* 59Ö füllen , kein botanisclics tcrmiiiolonischos F^oxikon mehr hin- reicht , 11119 aus dorn babyloiiisclicii Wirrwarr zu liplfcn, liegt zn deullith am Tage. Man zankt sich lieber darüber, als dass man auf Mittel dächte, welche zur Harmonie führen konnten; diese Fahrlosigkeit ist eine der aulTalleudsten Er- bärmlichkeiten unter den Botanikern, indem sie den gänzli- chen Einsturz der Wissenschaft mit Pticseuschritten herbei führt. Eine neue Species in der Pflanzenwelt entdeckt zu haben, gehört freilich unter die W^onnegefühle des Botanikers, ob- gleich sehr ungleicher Werth darauf gesetzt wird, indem diess viel leichter ist, als eiue längst sanctiouirte Art unter ihren abweichenden individuellen Formen wieder zu erkennen. Aber die scheussliche Wuth, nur neue, und mitunter eine Unzahl solcher Species aufzustellen, welche der Entdecker spcäter selbst nicht mehr kennt, und Andere solche Undinge um so weniger zu unterscheiden im Stande sind, kann für ihn nur entehrend sein! gleichviel, ob diese Missgebnrten aus nicht hinlänglicher Bekanntschaft mit dem Stande der Wissenschaft, aus botanischem Eigendünkel, aus Mangel des nöthigen Zeit- aufwandes und der Wahrheitsliebe, oder aus wirklichem Ueber- flnss botanischen Leichtsinns entsprungen sind! und wie mag so einem Autor zu Mnthe werden, wenn seine neue Species von Andern bald wieder gestrichen, oder in ein Synonym ver- wandelt, oder sein ganzes Machwerk schon von seinen Zeit- genossen ganz nnd gar ignorirt wird. Mit der Zunahme so vieler neu seinsollender Arten mnss natürlicherweise die botanische „Hydra -Synonymie" zu einem noch grossem Ungeheuer anwachsen, — und es ist nur zu bewundern, wie man eine Wissenschaft noch liebenswürdig fin- den kann, wo man mit so vielen Widerlichkeiten zu kämpfen hat. Yielleicht reicht das onomastische Verzeichniss allein schon hin, um alle Unberufene abzuhalten, ihr Leben auf 597 i'ine Wisscuschaft zu verwenden, wo das imiHciwälireude Um- stalten es so schwer und zcitfresseud macht, das jNülzliche und Angenehme aus ihr zu entnehmen. Nicht nur die verworrene Sprache und die nicJit jneJir übersehbare Synonymie, womit der Botaniker so viel zu kcämpfeu hat, sind es allein, welche dieser Wissenschaft im Wege stehen, und sie beinahe bis in's Lächerliche herab- setzten; weiss er diese auch glücklich zu überwinden, so fol- tert ihn erst die Ungewissheit, welcher Fahne er schwören, ob er einem, von ßatsch nnd Jussicu an, bis Liudley und Beutham erschienenen Natursystem, oder, seines beschränkten Cyclus wegen, auch nur einem Natursystemchen in irgend einer Flora, oder dem jetzt so verrufenem Liuneischem ge- mischtem Systeme folgen soll , da er nirgends volle Befriedi- gung finden wird. Man mnss zwar etwas alt werden, um zu gewahren, was die Systematiker erbaut, wieder niedergeris- sen, abermal erbaut, ausgebessert oder verändert, was der Eine angenommen und der Andere Avieder verworfen , nach welchen Principcn sie gehandelt, was die Berufenen nnd die Nichtberufenen in diesem Fache geleistet haben. Es greife sich jeder Wahrheitsliebende an die Brust, und er muss be- kennen, dass es mit den Natursystemen eben so misslich stellt, wie mit unserer Kunstsprache, wie mit den zahllosen neu seynsollenden Arten nnd wie mit der gesamraten Syno- nymie. Ist harmonisches Betreiben hei den eben genannten Gegenständen unablässlich, so ist Harmonie um so unab- lässlieher, w^enn die aufgebrachten Pllanzenscbätze, im Ein- klänge nach allen ibren wesentlichen Merkmalen, als unent- behrliches Hülfsmittel entweder nach einer Methode, oder nach einem System aufgestellt, das leisten sollen, nach dem jeder echte Naluiforscher von jeher gestrebt hat. Aus guten Gründen habe ich hier nur einige, weniger missliche botanische Eigenheiten, und das nur obcrllächlich, 598 berührt; aber selbst bei dieser Oberlläcliliihkeit dringt sich die Frage auf, woher grade nur nnter den Botanikern gar so vielerlei Ansichten und divergirende Meinungen, so viele sich widersprechende Lehrsätze stammen!! — Dass Ebbe und Fluth vom Druck des Mondes auf das W. 722. n. 11. auricularia L. — ( canescetiti, Rotli. proxima), s. Fres. in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p. 233. ^ aurita. Weihe, (Est species hjhrida ab aquatica vix di- versa.) s. Fres. in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p. 226. australis, R. Br. — Steudl. Nora. australis, R. Br. — Spr. Syst. veg. II. p. 724. n. 30. australis. R. Br. — Fres. in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p. 237. n. 21. austriaca» Jacq. (uou alior.) — P. 21. — W. 18. — Steudl. Nom. M. palustris. Mönch, (uon Mill.) M. rubra. Sm. s. Deslong. austriaca, Jacq. — Spr. Syst. veg. II. p. 723. n. 20. M. parviflora. Schultz. austriaca, Jacq. — Opiz. Verz, p. 133. 194. austriaca. Jacq. — Host. Fl. austr. II. p. 150. u, 34. austriaca. Jacq. — Ten. Syll. p. 284. n. 10. austriaca. All. — v. arvensis L. — s. Steudl. Nora, austriaca. Thuill. — v. rubra, Sm. -^ s. Steudl. Nom. austriaca. Jacq. — v. aquatica. — s. Fres. n. 14. III. austriaca. W. ? — Sut. — Schleich, exs. — hirsuta L. var. 1]. Gaud. — s. Gaud. austriaca. All. — v. sativa L. (3.) s. Reichb. austriaca. Auct. — v. ^palustris Mönch. — s. Reichb. austriaca. Auct. quorund. — ; v. reversa Rochl. — s. Rochl. Bern. T.tb. XIX. badensis, Gmel. — Steudl. Nom. (Confr. nummularia Schreb.) badensis, C. C. Gmel. — Spr. Syst. veg. II. p. 427. ii. 23. M. lapponica. Wahlenb. l2r Bd. 6s Heft. 39 610 badeiisis. Gmel. — v. arvensis, — s. Fros. p. 236. n. 17. ]^ hallotacfolia. Opiz. — in Opiz Verz. p. 131. ballotaefolia. Opiz. — (Est species liybrida ah aquatica y\ii. divorsa). — s. Fres. in B. Z. 1828.11. Jlirir.2.p.226. ballotaefolia. Opiz. — t. sativa L. 3. — s. Rcichb. balsainca. W. Enin. 657. 4. — Stendl. Nora. balsamca, W. Enm. — Fres. in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p. 232. n. 9. balsainca, W. Enm. — Reiclib. Fl. germ. exe. II. p. 309. n. 2095. balsamca. W. Eum. — v. piperüa L. — s. Spr. balsaiuea. W. Enm.? v. suavis Guss. — s. Ten. Sjll.app. III. ^ BarMaustana, Opiz. — Opiz Verz. p. 196. Bauhini. Ten. — v. ^' macrostacJi^a. Ten. rar. D. — s.Ten. Syll. app. III. Tflanda. Wallieh. — Spr. Syst. veg. Cur. post. p. 228. borealis, Mchx. — Stendl. Nom. M. aeiitifolia. Sm. var. P. borealis. Mclix. — Spr. Syst. veg. II. p. 724. n. 14. borealis. Pursh. — Mchx. — (luter borealem et cana- jdensem band raagnum diserimen.) — s. Fres. in B. Z. 11, Jahrg. 2. p. 237. n. 19. borealis. Mchx. — v. arvensis S. 1. — s. Reichb. ^ brachiata. Weihe. (Est species hybrida ab aquatica^ vix ' diversa.) — s. Fres. * brevispicata. Fisch. — Lehmann, obs. in B. Z. 1829. 12. Jahrg. 1 Ergnzbl. p. 51. n. 6. ^ Brittingeri. Opiz. — Opiz Verz. p. 300. 341. g& bugulaefoUa. Weihe. • — (Est species hybrida ab aquatica vix diversa.) s. Fres. in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p. 226. I ^ Burckliardtiana. Opiz. — Opiz. Verz. p. 283. 301. ' Catiadensis. L. — P. 13. -^ W. 19. — Stcudl. Nom. 611 canadensis. L. — Spr. Syst. Teg. II, p. 724. ii. 26. canadensis L. (Iiiter canadc7i&ßm et horealem vix magnum discrinien.) — s. Fres. iu B. Z. 1828. 12. Jahrg. 2. p. 237. 11. 20. canariensis. L. — v, B y s t r o p o g o ii c a u a r i e ii s e. Ho- rit. — s. Steudl. candicans» Crantz. — Opiz Verz. p. 69. 194. BJ. crispa. Hort, coinit. Chot. M. sylvestris. Iloborsky, candicans. Crantz. — Ten. Syll. app. III. p. 609, n. 7. candicans. Crantz. — v. sylvestris L. «. — s. Steudl. candicans. Crantz. — v. sylvestris. — s. Fres. n. 1. VIII. candicans. Crantz. — v. sylvestris L. — ■ s. Gaud. candicans. Crantz. — t. sylvestris L. var. 1. — s. Reiclib. candicans. Crantz. — v. st/lvestris L. — s. Rochl. Bern. Tab. VII. (49 b.) canescens, Rotli. — P. 2. — Stendl. Nom. M. pallida. Nees? (s. Dietr.) canescens. Roth. — Reichb.Fi. germ. exe. II. p. 308. n. 2089. canescetis. R^otli. — Reiclib. Fl, gerin, exe. II. p. 310. n. 2103. (bis.) canescens. Roth. — v. st/lvestris. L. — s. Spr. canescens, Sehleieh. exs. — v. sylvestris L. var.? ßß, Gaud. — s. Gaud. canescens. Ptoth. (Ten.) v. ^^pyramidalis. Ten. var. B. — s. Ten. Syll. canescens. Roth. — v. sylvestris, L. — s, Rochl. Bein. Tab. IX. capensis, Thuub. — P. 6. — Steudl. Nom. capensis. — Thunb. (Diversa a sylvestri L. et a lavan- dulacea W. vidctur.) — s. Fres. in B. Z. 11. Jhrir. 2. p, 233. 39 « 612 capeiisis. Tliunb. — v. lavandulaccu W, — s. Spr, 1^ capitata. Opiz. — Opiz Vcrz. p. 70. M, hirsuta. Weihe, capitata. Opiz. (Est specics hyljrlda ab aquatica vix di- vcrsa.) — s. Fres. in B.Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p.226. cardiaca. Caraer. — v, rubra Huds. 1. — s. Reiclib. ^ carintliiaca, Host. — Host. Fl. austr. W. p. 149. ii. 32. 1^ carniolica, Host. — Host. Fl. austr. II. p. 146. ii. 21. ccrvina, L. — P. 25. — W. 21, — Steudl. Nom. M. punctata. Mönch. Pulegium cervinum. Mill. v ceriina. L. — Spr. Syst. veg. II. p. 724. u. 31. cervina, L. — Gaud. Fl. helv. IV. p. 44. n. 1319. (Coli- tur in Helvctia.) cervina. L. — Rochl. Beni. u. 15. Tab. XXIX. f. (11.) cervina. L. — v. (nova species) Preslia glabrifolia. Opiz. — Opiz. Verz. p. 88. cervina. Hoffmannsegg. et Link. — v. Preslia villosa. Opiz. — Opiz Yerz. p. 88. cervina. L. — v. Preslia cervina. Opiz. — s. Fres, in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p. 238. cervina. L. — v. -)><- Pulegium cervinum, Mill. — v. Reichb. Fl. gerra. exe. chalepensis. ölill. — Steudl, Nom. * ciliata. Opiz. — v. dentala. Mönch, s, Reichb. citrata. Ehrh. — P, 15, — W. 12, — Steudl. Nom, M, adspersa, Mönch, M, odorata, Sm, M, rubra, Mill, (nee aliorum), citrata, Ehrh, — Spr, Syst. veg. II. p. 723, u. 18, M, odorata, Sm. M, adspersa. Mönch. 613 citrata. W. Sp{ pl. — Host. Fl. aiisti. p. 140. n. 4. M. odorata. Sm. brit. * citrata. Ehrh. — Reidih. FJ. gerra. exe. II. p.308. n.:2087. citrata, Ehrh. — v. aquatica, — s. Fres. ii. 14. II. citrata. (....) — v. sylvestris L. var. B. Ten. — s. Ten. Syll. app. III. ^ cocrulca. "Weihe. — Opiz Verz. p. 70. coeriilea. Opiz. (Est species hybrida ab aquatica rix di- yersa) — s.Fres. in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p.226. coeriilea. Opiz. — v. palustris Blönch. 1. s. Reichb. cordifolia. Opiz. — v. viridis. — s. Fres. n. 8. rar. /i. cordifolia. Opiz. — v. Lamarclii. Ten. — s. Ten. Syll. corymbosa, Lara. — Stoudl. Nom. crenata. Beck. Fl. francof. — in ß. Z. 1828. 11. Jahrg. 1. p. 277. crenata, Beck. — Reichb. Fl. gerra. exe. II. p. 307. n.2079. crispa, L. Hort, cliff. — Hort. ups. (non alior.) — P. 13. W. 9. — Stendl. Nora. M. rotundifolia. ß. ÜC. Fl. fr. crispa. L. — Spr. Syst. veg. II. p. 723, u. 13. 3], hercynica. Roehling. crispa. L, — Opiz Verz, p, 71. crispa» — Wenderoth Jn>B. Z. 1829. 11. Jahrg. 1, Ergnzbl. p. 27. crispa. L. — Chanm. — Gaud. Fl. helv. IV. p. 34. n.l312. M. rotundifolia. ,/?. DC. Fl. fr. (Yarr.) ß. Spicis cylindraceis longioribus. "ly verticillata. (Verticillis omnibus axillaribus.) (Au \SLr\etiis M.rotundiJ^oliae Qx ciiltiira orta? Ad vias rara in Ilelvctiaü) crispa. L. — Confr. Ten, Syll. p. 283 in obs. (Genuina in W. P. et Spr.) 614 M. crispa daiiira aut i^ornianloa speciosa Parkinsonii. Raj, — Mor. M. crispa. Riv. M. crispa rar. B. Lara. Dict. M. crispula Weutlcroth. — s. Ten. Sjll. app. lil, p. 609. snb 5. -)j(- crispa. L. — Roiclib. Fl. germ. exe. II. p. 309. n. 2092. crispa. L. — Roclil. Beni. n. 1. Tal). I. (12.) crispa. L. Sp. pl. ed. I. — v. rotmidifolia L. — s. Steiidl. Nom. crispa HofTm. — v. hercynica Roehl. — s. Stondl. Nom. crispa. Hort. com. Chotek. — v. candicans Crantz. — s. Opiz Verz. p. 69. crispa. Roth. — Ilortor. pl. et plant, off. — v. viridis 8 var. ß, — s. Frcs. crispa, Hort, paris. — v. LamarcJcii Ten. — s. Ten. Sjll. crispa. Riv. — v. crispa L. — s. Ten. Syll. in obs. crispa Wenderotli. — v. Lamarckü Ten. — s. Ten. Syll, app. in. crispa var, A. Lam. Dict. — v. Lamarckü Ten. — s. Ten. crispa var. B. Lara, Dirt, — v. crispa L. — s. Ten. Sjll. in obs. crispa, Ten. Fl. uap. — v. scrotina Ten. var. C. — s. Ten. Sjll, crispa, Auct. quorund. et L, (uon Mor. Lam. nee Ten. Sjll.) — V. rotundifolia L. var. A. Ten. — s. Ten. Sjll. app. in. crispa danica ant germanica speciosa Parkinsonii. Raj. Mor. — V. crispa L. — s, Ten. Syll. in obs. crispa Riv. — v. undulata W, Enm, — s, Reich b, crispa Hortor, pliir. et auct. pl. — v. undulata W. Enm. — s. Rochl. Bora. Tab, X, 615 crispata Srhrad. — W. Enm. 657. 7. — Stoudl. Nom. crispata Sclirad. — Spr. Syst. veg-. II. p. 722. ii. 6. crispata, — Wenderotli in B. Z. 1829. 12. Jahrg. 1. Ei- gänziiDgs!)!. p. 27. crispata Sclirad. — Reichb.Fl. germ. exe. p. 309. ii. 2097. M. harcyuica. Rochl. crispata Schrad. et Spr. Syst. veg. — v. Lamarclsii Teii. — s. Ten. Syil. crispata Schrad. — v. viridis n. 8. var. ß. — s, Fres. crispula. — Wenderoth inB.Z.1829. 12. Jahrg. 1. Erguzbl. p. 27. crispula. Weuderoth. — subjuugatur crispae L. — s. Ten, Syli. app. III. crnciata. Opiz. — v. rubra Hnds. 1. — s. Reichb. ^ cuspidata. Opiz. — Opiz. Verz. p. 132. ^ dalmatica. Tausch. — in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p.249. dcntata. Moench. — Steudl. Nom. M. crispa L. var.? W. (non M. sativa Roth.) * dcntata, Mo euch. — Reichb. Fl. germ. exe. II. p. 308. n. 2085. flj. ciliala. Opiz. (pulchra var.) dentata. Moench. — v. arvensis L. — s. Spr, dentata. Iloborsky. — v. tristis Opiz. — s. Opiz Verz. p. 196. deuticulata (..) — v. hirsuta L. var. i], Gand. — s. Gaud. diemenica, Spr. — Spr. Syst. veg, II. p. 714. n. 29. M. gracilis, R, Br, diffusa. Lcjeune, — Opiz Verz. p. 403. diffusa, Lejeune, — (Ad arvensem pertinct.) — s. Fres. in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p, 227. diffusa. Lejeune. — v. arvensis L, var. 6. — s. Reichb, 616 divaricafa. Laj^. — Spr. Syst. vftr. II. p. 722. n. 12. SS divaricafa. Host. — Host. FJ. austr. II. p. 150. n. 35. Dodonaci (....) — v. sj/liestris L. rar. A'. Ten. — s. Ten. Sjll. app. HI." dubia. YiU. — Siit. — Schreb. — Schweig. — Steudl. Nom. M. hirsuta. t. DC. FI. fr. dubia. Siit. — V. hirsuta L. var. ?/. Gaud. — s. Gaud. dubia. Schrob. — v. arvensis L. var. 1. — s. Reichb. dumctorum Schultz. — Steudl. Nom. dumctoruin. Schultz. — v. hirta W. — s. Reichb. cisensteiniana. Opiz ! — Opiz. Verz. p. 301. 341. ^ eiscnsteiniaiia. Opiz. — v. sylvestris L. var, C. Ten. — s. Ten. Svil. app. III. („M. Eisenstadiaua n. Ten. app," est error calarai.) ^ data. Host. — Host. Fl. aust. II. p. 145. u. 19. elata. Host. — v. rcversa Rochl. — s. Rochl. Bern. Tab. XX. (13.) ^ elegans. Lejeune. — Spr. Syst. veg. II. p. 723. u, 22. elcgans. Lejouuo. — Opiz Yerz. p. 403. elegans. Lejeune. (Ad rubram pcrtinet). — s. Fres. in B. Z. 1828. 11. Jahru. 2. p. 227. elegans. Lejeune. — v. gcntilis L. viir. — s. Reichb. eiliptica. Lejeune. — Opiz. Verz. p. 403. elongata, Ten. — r. macrostachija Ten. var. C. — s. Ten. Syii. app. in. •)>(• cmarginatu. Reichb. — Reiclib. Fl. gerra. exe. II. p. 309. n. 2096. (In hortis cum pjra7nidali. Ten. confusa.) exigua. L. — v. C u n i I a p u 1 e g i o i d e s L. — s. Steudl. exigua. Lam. — v. arvensis \j, var. L'. — s. Steudl. exigua. Sut. — Ciair. — v. hirsuta L. var. q. Gaud. — s. Gaud. ^ 617 exigiia. All. — v. arvensis L. var. 6. — s, Pteichb. 1^ Fieberiana. Opiz. — Opiz in 13. Z. 1829. 12. Jahrg. 2. Ergnzbl. p. 115. foelida. Burm. — v. auricularia L. — s. Stendl. footida, Burm. — v. auricularia L. — s. Fres. in B. Z. 11. Jahrg. 2. p. 233. ^ foliosa, Opiz ! — Opiz. Vorz. p. 437. M. undulata. Hort. Canal. Wagner! — Hort. Beroi. Woiho! foliosa, Opiz. (Ad undulatavi pcrtinet.) — s. Fres. in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p. 226. fragrans. Presl. — t. rotundifolia L. — s. Spr. gentilis, L. — P. 17. — W. 16. — Steudl. Noni. M, rubra, Sole, ß, J\I, riralis u. Sole. y, M, variegata. Sole. gentilis, L. — Spr. Syst. veg. H, p. 723. n. 21. M. rubra, Sm. gentilis. L, — Opiz, Verz, p, 194, 436. gentilis. — Wenderoth iuB. Z. 1829, 12, Jahrg. 1. Ergnzbl. p, 27. (Uabitu crispulae simillima, sed dilFert iufiorescentia verticillata,) gontilis. L, — Gaud, Fl. helv. IV. p, 41, u. 1316. ( Varr, ) /?, foliis ellipticis major ibns Sm, y, ? p u s i 11 a, j^l, sativa. Schleich, cxs. (non L.) gentilis. Smith, brit, — Host. Fi, austr. U. p. J41. n, 8. M, sativa, Host. Syji. gentilis. L. — Pteichb, Fl. germ. cxc. II. p. 307. n. 2082. (Simillima urveusi.) (Varr.) M. r u b ra. Sole. 618 M. parviflora. Scliultz. f»l, r e 3 i n 0 s a. Opiz. M. V a r i c g a t a. Sole. M. e leg aus. Lejeune. gentilis. L. — Rochl. Bern. ii. 14. Tab. XXVIII. f. (16.) gi'Utilis. Mill. — Sclikr. — v. ariensis L. — s. Steudl. gentilis. Sole. — v. gracilis AV. — s. Stciidl. gentilis. Engl. Bot. — v. sativa L/ — s. Spr. gentilis. Tausch. — v. resinosa Opiz. — s. Opiz. gentilis (...) — v. rubrer. — s. Fres. gentilis. Sclikr. '? — Cont". austriaca W. — s. Gaud. gentilis. Schkr. ? — Conf. hirsuta L. var, L,. Gaud. — s. Gaud. gentilis. Schkr. — v. arvensis L. var. 2. — s. Reichb. gentilis. Engl. Bot. — v. rubra Huds. 1. — s. Reichb. gentilis. Host, — v. rubra Sm. — s. Rochl. Bern. Tab. XVIII. (15.) gibraltarica, W. — W. Enm. p. 611. — s. Stendl. Nora. gibraUarica, W. — Spr. Syst. vcg. II. p. 714. n. 25. glabra. Mill.? — v. laevigata. W. — s. Steudl. glabra. Olill.? — v. viridis, L. /?. ? — s. Steudl. glabra. N. v. E. — v. odoraia. Sole. — s. Reichb. glabrata. Vahl. — P. 9. — W. 6. — s. Steudl. Nom. M. kahirina. Forsk. glabrata. Vahl. — Spr. Syst. veg. IV. p. 724. n. 34. M. kahirina. Forsk. glabrata, Vahl. — Fres. in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p. 231. in obs. post n. 6. gracilis. Sm. — Sole, (non R. Br.) — P. 19. — s. Steudl. Nom. M. gentilis. With. — Sm, Engl. bot. (non L.) M. virgata. Salisb. 619 M. rubra. Hiids. ß. M. pratensis. Sole. y. 31. gentilis. Sole, (nou L.) gracilis. K. Br, — Stcudl. Noni. gracilis. R. Br. — Fres. iu B. Z. 1828. 11. Jahri^. 2. p. 237. n. 22. gracilis. Sra. — Roehl. Bern. n. 8. Tab. XVI. f. (1.) M. acutifolia. Sm. ? — Rochl. ibid. Tab. XXVII. f. (43.) M. stacliyoides. Host. — Pvodil. ibid. Tab. XXYII. f. (45.) gracilis. Engl. Bot. — s. sativa» — s. Fres. gracilis. R. Br. — v. diemenica Spr. — s. Spr. gracilis, Sm. ? — v. rtibra, — s. Fres. gracilis. Schleich, exs. rar, (nou Sra.) — v. rubra Tu. — s, Gaud. gracilis, Sm. Engl. bot. — rubra Huds, 1. — s, Reichb. ® grata, Host. — Host. Fl. aust. U. p. 152, n. 41. grata. Host. — v. arvcnsis L, — s, Rochl, Bern. Tab, XXV. (*) gratissima W. — P. 4, — W. 4. — Steudl. Nom. W. Halleri. Gmel. Fl. bad. M. hybrida. Schleich, jM. sylvestris. L, var. Sm. — DC, gratissima, Wigg, — Reichb. Fl. germ. exe. II. p. 309. n. 2099. M. sapida. Tausch, M, Halleri. Gmel, M, Kortcana. Bngh, — (Est var, moustrosa). gratissima. W. — v. sylvestris L. — s. Spr. gratissima. Quorund. — v. sylvestris, — s, Fres. gratissima. W. — v. sylvestris L, var, $, Gaud, — s. Gaud. gratissima? W. — v. sylvestris, L, var. ß, Gaud. — s. Gaud. 620 «ratissiraa. Roth. — v. vndulata W. — s. Pielclib. Hallcri Gmol. — v. gralzssima Wii;^. — s. Rciclib. harcynica» — v, /lercinica, hercinica, Rochl. — Stciidl. Nom. hercinica. Roehling. — v. crispa L. — s. Spr. („horcTiiica") herfiua. Rooliliiig', — v. viridis. — s, Fres, ( „ liorcjnica" ) hercinica. Roehl. — v. Lamarckii Ten. — s. Ten. Sjll. ( ,, liercynica") hercinica. Roclil, — v. crispata, Schrad. — s. Relchli. ( „harcinica") hircina. HiiU. — v. yiperita L. — s. Steiidl. hirsuta. L. — P. 14. — \Y. 10. — Sieiidl. Nom. i)J. aquatic-a. Huds. — Lam. Fl. fr. ß. M. piperita. L. Sp. pJ. y. M. palustris. Sole. M. aqiiatica. Mill. J. M. paludosa. Sole, (Sjn. s. Sra.) (confr. sativa L. et dubia Vill.) hirsuta L. — (iand. Fl. helv. IV. p. 36. n. 1314. (Planta polymorpha.) (Varr.) §, 1. (Capitatae.) a. a<| 11 alica. iM. rotiuidifolia palustris. C. Bauli. M. aquatica L. — Sut. — Clairv. — Lam. M. hirsnta a. Sm. — DC. Fl. fr. M. hirsuta b. aquatica. Ser. exs. Origanum vulgare. Fl. dan. /A Floribus cai)itatis. M. hirsuta 1j. niant. — Ser. exs. — Schleich, exs. 621 M. aquatica. Thom. exs. ßß. F 0 1 i i s b r V i u s p e t i o 1 a t i s. M. hirsuta M. a B. n. 1126.? y. Floribus capitatis magnis. §. 2. (Subspieatae.) ö. spicata. (Foi'raa iusignis aiit ad var. ö. aiit ad var. f. M. hir- sutae Sm. ^pectare videtiir.) Sß. spicato-capitata. §. 3. ( Verticillatao. ) £. V eir t i c i 1 1 a t a. C. satira. '^ M. exigua. Sut. — - Heg. — Claliv. (nou L.) M. sativa L. — DC. Fl. fr. — Lain. M. arvensis ß. Lam. Enc. M. hirsuta l,, i-j. d-. Sm. brit. M. gentilis. Sclikr. ? — (Forte ad austriacam W. Eiim. pertiuet.) Iß. acutifolia. M. acutifolia. Sra. brit. t}. denticulata. M. austriaca. W. ? — Sut. — Schleich, exs. M. dubia. Sut. d-, A 1 1 i 0 n i a u a. A cl. Steudel ad arvensem L. relata.) I. pyramidalis. hirsuta. Hooker. Lond. — Host. Fl. aust. H. p. 141. u. 5. M. aquatica. W. Sp. pl. hirsuta L. — v. aquatica L. — s. Spr. hirsuta. Weihe, — v, capitata Opiz. — s. Opiz. liirsuta legitiraa. Fl. francof. — v. aquatica. — s. Fres. n. 14. IV. 622 liirsiUa «. cnirlafa. Fl. fraucol'. — v. aquatica. — s. Fres. n. 13. III. liirsata ß. latifolia. Fl. fraiicof. — v. aquatica. — s. Fres. 11. 14. V. liirsuta L. raaiit. — Sor. exs. — Sdilcich. exs. — v. syl- vestris L. var. ß. Gaiid. — s. (Jaud. liirsuta «. Sm. — DC. Fl. fr. — v. hirsuta. L. var. «. Gaud. — s. Gaud. hirsuta C ?y. d^. Sni. hrit. — r. liirsuta L. var. t. Gaud, — s. Gaud. liirsuta M. a B. u. 1126? v. hirsuta L. var. ßß, Gaud, — s, Gaud. hirsuta b. aquatica, Sor, exs, — v, hirsuta L, var. «. Gaud. — s. Gaud. hirsuta F. Sm. — v. 2)i/rainidalis. Teu. — s. Ton. S}]), app. III. hirsuta. (...) — v. ^aquatica L. — s. Ten. Syll. hirsuta y, Sra. — v. •][* pimentum N. v. E. — s. Reichb. hirsuta. With. — v. aquatica L. — s. Pteichb. hirsuta. Auct. pl. — v. palustris Moench. — s. Reichb. hirsuta. Sm. (Excl. var. aquatica) — et auctorum variorura. — reversa Roehl. — s. Rochl. Bern. Tab. XIX. hirsuta. Auct. pl. et Sm. «. — aqtiatica L. — s. Rochl, Bern. Tab. XIII et XIV. (4. 5. 24. 25.) hirsuta. Sm,? (Speciraiua e Comitatu Nitriensi.) — v. -pi- losa Spr. Fl. hal. — s. Rochl. Bem. Tab. XXIII. hirsuta (...) (Specimina e Volhyuia). — \, reversa Rochl. — s. Rochl. Bem. Tab. XXII. hirta, W. Enm. — Steudl. Nom. hirta, W.Eum. — Reichb. Fl.gerra. exe. II. p. 310. n.2101. M. longifolia. Moretf. M. dumetorura, Schultz. ' 623 M. sylvestris. Engl. bot. hirta. W. — v. sylvestris L. — s. Spr. liirta. Beck. Fl. francof. — \. netnorosa. — s. rrcs.ii.2. !. ^ Hoferiana. Opiz. — Opiz in B. Z. 1829. 12. Jahr«;-. 2. Ergnzbl. p. 115. horteusis. Opiz. (Est crispata aliqnantnm hirsuta.) — s. Eres. inB. Z. 1828. 11. Jahr-. 2. p. 227. hortensis socunda Fiiclisii. (Cum ligura altera Dodon. pcmpt.) — V. macrostachya. Ten. var. D. — s. Ten. Syll. app. III. horteusis verticillata ocjrai odore. C. Baiili. — Morls, — V. rtthra Huds. 1, — s. Reichb. hybrida. Schleich. — v. gratissima W. — s. Stendl. bybrida. Schleich, exs. rar. — et ejusd. cat. — v, sylve- stris L. var. S, Gaud. — s. Gaud. hybrida. Schleich. — v. undulata W. — s. Reichb. hyptiformis. Lam. — Stendl. Nora. incana. W. Enm. 657. 11. — Stendl. Nom. f/ica/ia. W. Enm. (Vix species constare potest! patria igno- ta! nisi in hortis observata!) — s. Eres, in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p. 230. u. 5. ^ intermedia. Opiz ! — Opiz Verz. p. 436. 475. — Opiz in B. Z. 1829. 12. Jahrg. 2. Ergnzbl. p. 116. intermedia. Fl. francof. (Intermedia intor aquaticam et rühr am.) — s. Eres, in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p. 235. n. 15. ^ intermedia. Host. — Host. Fl. anstr. II. p. 141. n. 6. "J" intermedia, N. v. E. — Reichb. Fl. germ. exe. II. p. 308. n. 2083. intermedia. N. v. E. — v. Neesiana Opiz, — s, Opiz in B. Z. 1829. 12. Jahrg. 2. Ergnzbl. ii. 115. intermedia. Host.'? — v. pyramidalis Ten, var. C. — s. Ten. Syll. app. III. 624 intermedia. Host, (nee aliornni). — v. aquatica L. — s. Rochl. Bern. Tab. XIV. f. (27.) kaliirina. Forsl-c, — v. glabrata Vahl. — s. Steudl. kaliirina. Forsk. — v. glabrata Vahl. — s. Spr. Korleaua. Beugh. — v, gratissima Wigg. var. moustiosa. — s. Reichb. laevigata. W. Eiira. 657. 11. — s. Steudl. Nora. M. glabra. Mi II.? laeyigata. W. Eum. — v. viridis L. — s. Spr. laevigata. W. Euni. — y. viridis. — s. Fies. n. 8. var. ß. laevigata. W» — s. Fros. — v. LamarcJcii Ten. — s. Ten. Syll. laevigata. Hort, pestli. (ann. 1813.) — crispa W. Enm. — s. Roclil. Bem. Tab. I. f. (12.) hamarcJcii Ten. — Ten. Fl. uap. prod, — ejiisd. Syll. p. 282. n. 5. M» crispa. var. A. Lam. Dict. M. rotundifolla. var. B. DC. Fl. fr. M. spicata rotnndifolia crispa, J. B. M. altera. Dod, pempt. M, spicata rotnndifolia crispa crnciata. Park. M. rotnndifolia crispa spicata. C. B. M. sativa altera. Dod. — M. M. crispa. Hort, paris. M. crispata. Schrad. — Spr. Syst. veg. M, viridis crispata. Fres. M. laevigata. W, — s, Fres. M. cordifolia. Opiz. M. hercinica. Roehl, M. crispa. Wenderoth. — s. Ten. Syll. app. Hl. p. 609. n. 5. LamarcJcii Ten. Syll. (Excl. syu. M. altera. Dod. pempt. qnae ad macrostachyam Ten, D. spectare videtur), — s. Ten. Syll. app. HI. p. 609, n, 5. 625 M. crispiila. Wonderotli. — s. B. Z, gg lamnfolia. Host. — Host. FJ. aiistr. U. p. 144. n. 15. lamiifolia, Host. — (M. suavi Giiss. afliais.) — s. Ten. Syll. app. III. p. 610. u. 10. lapponica. Waliinb. — Steudl. Nom. lappomca. Wahlub. — Fres. iu B. Z. 1828. 11. Jahrg. 12. p. 237. II. 18. lapponica, Wahlub. — Opiz in B. Z. 1829. 12. Jahrg. 2. ErgnzbJ. p. 115. lapponica. Wahlnb, — v. badeiisis. C. C. Gmel. — s. Spr. ^ laiifolia. Host. — Host. Fl. auslr. 11. p. 145. n. 18. lavandulacea, W. — W. Enra. 657, 10, — Sleiidl. Noni. lavandulacca, W. — Spr. Syst. vog. II, p. 723. n. 16. M. lavandnlaefolia. P, 1. M. capensis. Thunb. lavandulacea. W. Enm. — Fres. in B.Z.1828. p.232. n. 11. lavandulacfolia. P. Hort, paris. — P. 7. — Steiidl. Nora, lavandnlaefolia P. — v. lavandulacca W. — s. Sp. lajca, Host, — Host. Fl. anstr. II. p. 151. n. 39. Lejeuuii Opiz, — v. viridis L. — s. Reichb. gg longifolia. Host. — Host. Fl. anstr. II. p, 144. n. 17. longifolia, Forsk. — ■ v. sylvestris L. var. 6. — s. Stendl. longifolia. Morctt. — v. hirta W. — s, Reichb. longifolia. Host. — v. reversa Rochl. — s. Rochl. Bein. Tab. XX. f, (28.) j^ inacrophylla. Opiz. ! — Opiz Vcrz. p, 131, 327. 31. nemorosa. Hort. Ciinersdorf. * macroslachya. Ten. — Ten, Syll. p. 282. u. 3. (Varr.) A. m a j Ol. B. minor. C. 0 1 0 n g a t a. 12r Bd. 6'! Heft. 40 626 0. Baiililni. iVI. neü,iP(la. A. Tcu. Fl. na|». proil. . E. n e i? 1 p 0 1 a. fli. iipglocta. n. Ten. Fl. iiap. prnij. macrostachija. Ton. — Ton. Svll. app. lil. p. 607. n. 2. (Varr.) A. majo r. < ß. minor. C. cloiii^ata. D. Baiihiiii. INI. svivostris D, Hmitli. M. rotundifalia. Sole. M. hortcnsis 2da. Fiulis. Cum figura altera l)od. pempt. M. rotundifoüa. Hort. reg. parls. M. negleota B. Ton. Fl. nap. E. m a c II I a t a. M. rotiiiidifolia B. Sm. M. maciilata. Host. Fl. aintr. •jnacrostachva. Ten. — v. rotumlifolia L. — s. Spr. Syst. vpst. (Dein macrostachi/a. Ten, a CJ. Spr. qua specics pro- pria recepta in ejnsdem Cnr. post. p. 228. n, 37« Ergo nemoveatur c synonvrais rotu7idifoh'a€.) raacrostachya. Ten. — v. rotundtfolia. — s. Fres. h. 3. wacrostacliya E. Ten. Sjll. (ExcI. syn. M. neglecta B. Ten. Fl. nap.) — v. rotundifolia L. var. B. Ten. s. Ten, Sy]l. app. HI. macrostachya. Ten. — v. rotundifolia L. var. — s. R<>i(lil». - macrostafliya. Ten. — v. rotundifolia L. — s. Rochl. Bern. Tab. H. f. (29.) j^ maculata. Host. — Host. Fl. anstr. II. p. 143. n. 11. macnlata. Host. — v, tttacrostachija Ten. var. E. — s. Ten. Svll. app. lll. ,' 627 maculata. Host. Fl. aust, (In spec. sicc. ) — v. reversa Rochl. — s. Rochl. Bein. XXI. f. (30.) ^ Masneriana. Opiz ! — Opiz Verz. p. 131. 196. raaxiina. Ard. — v. Perilla ocymoides L. — s. Steudl. ^ mclissaefolia. Host. — Host. Fl. austr. H. p. 144. n. 16. melissaefolia. Lejeune. — v. sativa L. 4, — s. Reichb. melissaefolia. Host. — Confr. arvensis L. — s. Roilil. Bern. Tal). XXVI. (**) f. (6.) mollissima, Borkh. (Ex Fies.) — Ten. Sjll. app. III. p. 609. n. 9. niollissima. Borkh. — \. sylvestris L. var. f. — s. Steiull. mollissima. Borkh. — v. sylvestris. — s. Fres. mollissima. Borkh. — v. sylvestris L. var. 2. — s. Reichb. ^ montana. Host. — Host. Fl. austr. II. p. 145. n. 20. ^ vincronulata. Opiz.! — Opiz Verz. p. 131. 327. M. rotiindifolia. Weihe. ^ mvltißora, Host. — Host. Fl. austr. II. p. 147. 25. inyosuroides, Roth. — Spr. Syst. reg-. H. p. 722. n. 2. myosnroides. Roth.? — (Non Wallich.) — v. Chotekia sericea Opiz et Corda. — in B. Z. 1830. 13. Jahrj^. 1. p. 35. Neesimia, Opiz. — Opiz in B. Z. 1829. 12. JahrJ,^ 2. Ergnzbl. 11'. M. intermedia. Necs. nei^iecta. A. Ten. Fl. nap. prod. — v. macrostachya var. D. Ten. — s. Ten. Syll. neü:lecta. B. Ten. Fl. nap. — v. macrostachya. var. D. Ten. — s. Ten. Syll. app. III. noi»lecta. B. Ten. Fl. nap. prod. — v. macrostachya, var, E. Ten. — s. Ten. Syll. / neglecta. Ten. — v. rotundifolia L. — s. Reichb. neglecta. Ten. — v. rotundifolia L. — s. Roclil. Bern, Tab. III. s. (32.) 40* 628 ncmorosa W. — \V. 3. — Stoudl. Nom. M. sylvestris. Fl. dan. M. villosa. Hiuls. M. sylvestris. L. var. ß. — P. — Lap. — Sm. M. suaveolens, Elirli. nemorosa. — Fres. in B.Z. 1828. 11. Jahr». 2. p. 229. n. 2. iVI. sylvestris. B. latifolia Spoim. (Forraae variantes.) 1. Foliis 0 bl ongi s, M. hirta. Beck. Fl. francof. U. Fol. ovat. iiiaeq nalito r serr. 111. Fol. s 11 1) mg OS. 0 vat is 0 I) tiis. (Ad rotundfj-'oliam quasi trausiens.) ^ nemorosa. Host. — Host. Fl. austr. II. p. 144. n. 14, nemorosa. W. — v. sylvestris L. — s. vSpr. neinoroaa. Hort. Cunersdorf. — v. macrophylla Üpiz! — s. Opiz Vcrz. p. 131. nemorosa. W. — Schleich, — v. sjßvestrfs L. var. y. Gand. — s. Gaud. nemorosa. W. — v. sylvestris L, var. 3. — s. Reichb. nemorosa. W. — v. sj/hestris L. — s. Roihl. Bern. Tab. VIII. f. (47. 48.) nemorosa. Host. (Ad spec. sicc.) — Conf. arvcnsis L. — s. Roclil. Beni. T. XXVI. (^-) f. (33.) nemorosa ß rotundifolia fol. varieg. Hort, pcsth. (ajin. 1823.) — V. rotundifolia L. — s, Rochl, Bern. Tab. V. f. (41 b.) nepetoides. Lojeiine. — Spr. Syst, veg. il. p. 722. n. 7. nepetoides. Lejeune. — Üpiz Verz. p. 403. !5< nepetoides, Lejeune. — Reiehb. Fl. germ. exe. p. 309, n. 2102. (Quasi sativa verticillata iutor spicatas et forte hy- brida.) 629 M. subspicata. Bert, in liit. ^ nigrcscens, Weilie. (Est specios livbiida ab uquatica vix divfirsa.) — s. Fros. in ß. Z. 1«28. 11. Jaln;.. 2. p. 226. nigricans. Mill. — Steiidl. Nom. niliaca. Jacq. — Spr. Syst. veg-, II. p. 722. ii. 9. niliaca. Vahl. — Fits. in B. Z. 1828. 11. Jahr-. 2. p. 231. II. 6. (Au spccics Vera!) niliaca. Jacq. — Vahl. — y.si/lvestrish. var. d, — s. Steudl. )^ nitida. Host. — Host. FJ. aiistr. II. p. 143. u. 13. nitida. Host. — v. revcrsa Rochl. — s. Rochl. Bern. Tab. XXL f. (34.) nobilis. Weilio. (Ad rubratn pcrtinet.) — s, Fres. iu ß. Z. 1828. 11. Jahr^r. 2. p. 227. numiila, Poir, — Steiidl, Nom. (Lege „nnmidica") numidica. Poir. — Spr. Syst. veg. U. p. 724'. n. 23. nummularia. Sdireh. — Schweig. — Steudl. 3r. badensis. Clrael. Fr. bad. )^ ohlongifolia, Opiz. — Opiz Verz. p. 71. ^ obtusata. Opiz. ! — Opiz Vorz. p. 194. obtiisata. Opiz.l — v. sativa Moench. 2. — s. Reichl». gg ocijmoides. Opiz. (Ad viridcm pertiuet.) — s. Fres. iu B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p. 227. 1^ ocijmoides, Host, — Host. Fl. austr, IL p. 148. n. 30. ocyinoidcs. Lara. — v. Elsholtzia ocymoides P. — s. Steudl. ocymoides. Opiz. — v. rubra Huds. 1. — s. Reichb. odorata. Sole. — Reichb. Fl. germ. exe. p. 308. n. 2088. .^1. stricta. Beck, in litt. M, aquatica. Beck. 630 - M. glabia. N. v. E. (Var. puhcs ceiis.) M. iirticaefolia. Ten. (Forma sa/ivae et aqualicae (jiiasi iutennedia, forlc hybrida.) odorata. Smith. — v. cürata Elirh. — s. Sleiidl. odorata. Sra, — v. cürata Ehrh. — s. Spr. odorata. Sm, — v. aquatica, — s. Fres. n. 14. 11. odorata. Sm. brit. — v. cürata W. sp. pl. — s. Host. Fl, austr. II, p. 139. n. 4. officlnalis. IIull. — v. piperüa I.. — s. Steiidl. ori'ganifolia. Raeuscli. — Steiull. Nom. * origanifolia. Host. — Host. Fl. austr. H. p. 142. ii. 9. origaaifolia. Host. — • v. sativa L. 4. — s. Reichb. •j" ori'ganoides. Ten. — Spr. Syst. veg'. Cur. post p. 228. origauoides. Lejeuue. — (Est speeles liybrida ab aquatica vix divcrsa.) — s. Fres. in B. Z. 1828. ll.Jalirg. 2. p. 226. origanoides. Ten. Fl. nap. prod. — v. urticaefoUa Ten. var. B. — s. Ten. Syll. origanoides. Lcjeune. (Ex Fres.) — v. urticaefoUa Ten. yar. B. — s. Ten. Syll. app. III. ^ Ortmanniana. Opiz ! — Opiz Verz. p. 407. 475. ;^ ovalifolia. Opiz. — Opiz Verz. p. 70. (Diifcrt a coerulea Weihe.) ovalifolia. Opiz. — (Est species hybrida, ab aquatica vix diversa.) — s.Fres. in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p.226. ovalifolia. Opiz. — v. palustris Mönch. 2. — s. Pieiohb. ovata. Cav. — v, Elsholtzia cristata W. — s. Stcudl. pallida. Nees. — Martins. — Stcudl. Nom. (Confr. canesccns Roth.) pahnata, Fisch. — Steudl. Nom. paludosa. Sole. — v. aquatica L. var. ß. — s. Sfcndl. 631 paliidosa. Hchreb. — v. sativa L, 5, — s. Reiclil». palustris Moeiicli. — Reii-hb. Fl. gcnu. exe. 11. p. 307. n. 2080. M. hirsuta aucl. \ M. sativa aiict. f ) vexala! M. vertioillata aiict.l M, austriaca auc(. / (Forinac bfu« distlactac.) 1) plicata. Opiz. M, cooriilca. Opiz. M. Rotliii. N. V. E. 2) oval il'olia. Opiz. M. pilosa. Spi". 3) aquatica. Opiz. palustris. Mill. — v. aquatüa L. — s. Steudl, palustris. Blöucli. — v. austriaca Jacfi. — s. Stoudl. palustris. Möncli. — v. aqnatica. — s. Pres. n. 14. IV. parietariaefolia. Beck. — v. arvcnsis L. var. 2. — s.Reichb, ^ parvißora. Host. — Host. Fl. auslr. 11. p. 152. u. 42. parviflora. Schultz. — v. austriaca Jacq. — s. Sp. ^ parvifolia* Opiz ! — Opiz Verz. p. 132. 327. parvifolia Opiz ! — (Ad arvcnscm pertinet.) — s. Eres, in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p. 227. parvifolia. Schultz. — v. sativa L. var. — s. ReicLIi, Palriui. Pall. — v. El s h oltzia cri stata W. — s. Steudl. )^ pccJcaensis. Opiz.! — Opiz Verz. p. 195. 330. (DilFert a Wiegmanniana. Opiz.) pedunculata. P. — v. aquatica P. var. y. — s. Steudl. perilloidcs. L. — Pcrilla ocymoides L. — s. Steudl, pilosa, Spr. — Spr. Fl. hal. — Rochl. Bcm. n. 11. Tab. XXIV. f. (25.) (Specimcn circa Halam lecl.) 632 M. hirsuta. Sm.? (Specini. c C. Nitr.) — ibid. Tab.XXlll. f. (7.) pilosa. Spr. — v. ag7'csfis Sm. — s, Stoiidl. pilosa. Wallr. — v. aquatica L. — s. Spr. pilosa. Spr. (Plaut, iniu. cogu.) — v. palustris Möucli 2. — s. Reichb. \ pimcntum. N. v. E. — Reichb. Fl. germ. exe. II. p. 309. n. 2091. M. pipcrita. L. — (iion Huds.) M. hirstita y, Sm. piperita L. — (uoii L. Sp. pl.) — P. 11. — W. 13. — Steiidl. Nora. M. officiualis. Sole. M. omcinalis. Hüll. ß, i>I. V u 1 g a r i s. Sole, M. piperita. Hiill. y, M. piperita sylvestris. Sole. 31. hircina. Hüll. piperita L. — Spr. Syst. veg. II. p. 722. Ji. 8. M. balsamea. W. piperita, L. — Oplz Verz. p. 70. 295. piperita. — Fres. in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p. 231. n. 7. -)j(- piperita. Huds. — Reichb. Fl. gcrm. cxc.II. p. 309. n. 2093. piperita. L. — Rochl. Bern. n. 3. Tab. VI. f. (35 b.) piperita. L. Sp. pl. — v. hirsuta L. — s. Steudl. piperita"? Wagner. — v. tenuijlora Opiz. — s. Opiz Verz. p, 438. piperita. Sm. — Cham. — Engl. bot. — Coufr, viridis L. — s. Gaud. piperita. L. — ( non Huds.) — v. pimcntum N. v. E. — s. Reichb. SB plicata. Opiz. — Opiz Verz. 70. 633 )j8 plicata. Tairecli. — in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. \^. 248. )g plicata. Tausch. — Opiz in B. Z. 1829. 12. Jahrg. 2. Ergnzbl. p. 115. plicata. Opiz, — (Est species hyhrula ah aquaticu vix di- versa.) — s. Fres. iu B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p. 226. plicata. Opiz. — v. palustris Möncli. 1. — s. Rciihb. pluiuosa. L. fil, — V. Bystropogou plujuosuni. Ileril. — s. Steiidl. 1^ polymorpha. Host. — Host. Fl. austr. II. p. 152. n. 44. polymorpha. Host. — Couf, arvensis L. — s, Rochl. Bcni. Tab. XXVI. (*^*) praecox. Solo, — v. arvensis L. var. ö. — s. Steudi, praecox. Sole. — v. arvensis L. var. 3. — s. Reiclib. praecox. Sole. — Confr. arvensis L. — s. Ptochl. Bern. Tab. XXVI. (*'-) pratensis. Sole. — v. gracilis Sm. — s, Steudi. procumbens. Thuiil. s. DC. — v. sativa L. — s. Steudi. procumbeus. Thuiil. — v. arvensis L. var. 5. — s. Reichb. procuinbejis. Thuiil. — Coufr, arvensis L. — s. Roehl. Bern. Tab. XXVI. (**) f. (6.) )^ prostrata. Host. — Host. Fl. aust. 11. p. 151. ii. 38. ptihcscens. W. — W. Euin. 657. 6. — Steudi. Noui. pnhescens. W. Enm. — Reichb. Fl. germ. exe. II. p. 308. 11. 2090. M. pyramidalis. Teu. pu bestens. W. Euni. — v. sylvestris L. — s. Spr. 1^ pulchclla, Host. — Host. Fl. auslr. II. p. 148. u. 27. pulcgioides. Reichb. — Holl. iu Ij. Z. 1830. 13. Jabrg. 1. p. 384. (Habilat in insiila Madeira.) pulcgioides. L. — v. Ziziphoja pulcgioidcs. Desf. — s. Steudi. 634 . pulegiuvi. L. — (noii Brot.) — Sloiull. Noin. Pulcgiiim vulgare. Mill. pulcgiiim. L. — Hpr. Syst. vci^. II. p. 724. u. 28. pulcgittvi L. — Opiz Vcrz. p. 71. 437. pulegium. L. — (jaud. Fl. helv. IV. p. 43. u. 1318. Piilegiura latifoJinm C. B. pulegium. Smitli. — Host. Fl. aiistr. II. p. 151. u. 40. « pulegium. L. — Tcmi. Syll. p. 285. ii. 11. pulegiwn. L. — Rochl. Bein. ii. 13. Tal). XXVII. f. (38.) pulegium, Brot. — v. tomcnieUa Liuk. — s. Steudl. pulegium. L. — Novura geiius „Pulegium" Mill. — s. Opiz Vcrz. p. 87. pulegium. L. — v. Pulegium vulgare Mill. — s. Fres. in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p. 238. pulcginm, L. — v. P u 1 e g i u m vulgare 3Jill. — s. Reichl). Fl. germ. exe. 1^ pumila. Host. — Host. Fl. austr. II. p. 150. n. 36. punctata. Mönch. — v. cervina L. — s. Stcudl. purpurasceus. Host. (Ad spec. sicc. ) — Confr. raersa Rochl. — s. Rochl. Bern. Tab. XXI. f. (39.) purpurea. Host. — Host. Fl. austr. II. p. 141. n. 7. purpurea. Host.? — v. jii/ramidalis Tcu. var, D. — s. Teil. Syll. app. III. purpurea. Host. — v. uquatica L. — s, Rochl. Bern. Tab, XV. f. (40.) pyramidalis. Ten. — Ten. Syll. p. 284. n. 8. M. aquatica var. F. — s.Ten. Syll. app. III. p. 610. u. 12. (Var.) B. canescens. M. pyramidalis B. siciila. Guss. prod. pyramidalis. Ten. — Tcu. Syll. app. 111. p. 611. ii. 13. M. Lirsula F. Sm. 635 M. verticillata L. (Varr.) C. i n t e r ni 0 (1 i a. M. intermedia. Hoftt. D. p u r p u r e a. M. piirpurea. Host. ? M. tomenlosa. Host.? pyramidalis. Ten. — v. aqnatica L. — s, Spr. pyramidalis. (...) — v. hri'suiah» var. i. Gaiid. — s.Gaud. pyramidalis var. B. sicula Guss. prod. — v. pyramidaJis Ten. var. B. — s. Ten. Syll. pyramidalis. Ten, — v, jjubescetis W. Eam. — s. Reichb, pyramidalis Horlor, — v. emarginala Reichb. — s. Reichb, quadrifolia Roxb. — Spr. Syst. veji,. II. p. 722. n. 3, quadrifoUa Roxb, — Fres, in B, Z. 1828, 11, Jahrg. 2. p, 233. n. 12. quadrifolia Roth. — v. stellata Lour. — s. Spr. quadrifolia Wallich. — v. Chotekia sericea. Opiz et Corda iu B. Z. 1830. 13. Jahrg. 1. p. 35. gg rutishoncnsis. Opiz. — Opiz Verz. p. 71. 1^ rcßcjcifolia, Opiz. — Opiz. Verz. p. 71. 437. (DilFcrt a WierzbicJciana Opiz.) rellexifolia. Opiz. — (Ad sylvcstrem pertinet.) — s. Fres. in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p. 226. rellexifolia. Opiz. — v. serotina Ten, var, C. — s. Ten, Syll, gg resinosa. Opiz. ! Opiz Verz. p. 195. 329. (Differt a Wicrzhichiana Opiz.) M, geiitilis. Tausch, M, rubra, Nenuing, resinosa, Opiz. — v. gentilis L. var. — s. Reichb. reversa. Rochl. — Rochl. Bern. Tab. XIX. f. (9 cf.) 636 M. austriaca, auct. pJ, ' M. hirsiita. anct. pi. M. data. Host. — Roch). Bern. Tab. XX. f. (13.) M. longifolia. Host. — ihitl. Tab. XX. f. (28.) M. niaculata. Host. — il»id. Tab. XXI. f. (30.) M. nitida Host. — ibid. Tab. XXI. f. (34.) M. piirpiirasceus. Host. — ibid. Tab. XXI. f. (39.) 31. hirsiita. (Specimou volhyiüc. ) — ibid. Tab. XXII. f. (23.) riparia. Sihreb. — Stoudl. Nom, riparia, Schreb. — üpiz Ycrz. p. 71. 301. riparia. Srhrcb. — v. aqualica. — s. Fres. ii. 14. V. riparia. Stlireb. — v, aqualica L. 1. — . s. Reichb. rivalis «. Sole. — v. gcntilis L. — s. Steiidl. rivalis ß, y. ö. Sole. — v. saliva L. — s. Steudl. Rosani Ten. — Ten. Fl. nap. — Ten.Syll. app. III. p. 610. n. 8. (Ad LamarcJcn Ten. potiiis quam ad sylvcstrem L. refei-ri potest.) M. sylvestris. B. Ten. Syll. Rosani Ten, Fl. nap. app. V. — v. sylvcslris L. var. B. — S.Ten. Syll. Rothii. N. V. E. — V. palustris Mönch. 1. — s. Reichb, rotundifolia, L. — (non Sole). — P. 12. — W. 8. — Steudl. Nom. M. crispa. L. Sp. pl. ed. I. M. rugosa. Lara. Fl. fr, M. sylvestris, Sole, (non L.) (Conf. crispa L.) rofundifolia. L. — Spr, Syst. vcit. U. p. 723. n. 15. M. macrostachya. Ten. M. rugosa. Roth. M. fraÄians. Prcsl. 637 rotmidifoh'n L. — Opiz Vorz. |>. 71. 437. rotimdifolia L. — Foliis vaiicj-at, — Opiz ili'ul. 196.283. rotundffülht. — F.M's. in B. Z. 1828. 11. Jalii- 2. p. 230- 11. 3. M. macrostachya. Ten, M. siiavcolpiis. Ehrh. M. ninosa. Roth. M. rotimdifolia ß. varioj;ata P. rotundifoUa. L. — Gaiid. Fl. liclv. IV. p. 33. ii. 1311. (Var.) ß, Spicis deiisiorib. st am. in eins. rotimdifolia. L. — Host. Fl. anstr. II, p. 140. ii. 3. rotimdifolia. L. — Ten. Syll. p. 282. ii. 4. rotimdifolia. h. — W. — P. — Teii.Syll. app. III. p.608. u. 3. (Varr.) A. Spicis a bb r e viatis. M. crispa. Qnornnd. aiut. et L. s. Sni. — (Nee Lnin, etMor., nee Ten. Syll. 1. c.) M. rugosa. Roth. B. Spicis elouj^atis M. maerostachY«i E. Ten, Sjjl. p\cl. syn. M. nc^lectae. Ten. Fl. nap. rotimdifolia. L. — Reichb. Fl. genn. exe. II. p. 309. n. 2098. M. sylvestris. Sole. M. rngosa. Roth. M. siiaveolens. Ehrh. (Varr.) M. m a c r o s t a c h y a. Ten. M, neglecta. Ten, rotundifolia. L. — Rochl. Bern. n. 2. Tab. IV. f. (41.)j M. raacrostaehya, Ten.— Roehl. ibid. Tab. II. 1.(29.) M, negleeta. Ten. — Roehl. ibid. Tab. III. f. (32.) 638 31. iicmorosa rolimdlfolia. Hort. post. — Uochl. ibid. Tab. V. f. (41 b.) ]>T. serotiua. Ten. — Rochl. ibid. Tab. V. f. (44.) roliiiidifolia. Sole. — v. si/hestris L. var. y. — s. Steiidl. i rolnndifolia. Sole. — v. macrostachtja Tou. var. D, — s. Teu. Syll. app. lll. rotiindifolla. AVeihe. — v. mucronvlata Opiz. ! — s. 0|)iz Verz. p. 131. 301. rotundifolia. aiiot. qnonind. — v. undulata W. Eiim. — s. Rochl. Bern. Tab. X. f. (51.) rotundifolia ß. variegata P. — v. rotundifolia. — s. Fres. n. 3. rolnndifolia palustris C. B. — v. hirsuta L. var. «. Gaud. — s. Gand. rotundifolia b. hjbrida. SchlcicJi. exs. — v. sylvestris L. var. S. Gaud. — s, Gaud. rotundifolia var. ß. DC. Fl. fr. — v. sylvestris L. — s. Gaud. rotundifolia var. B. DC. Fl. fr. — v. Lamarckii Ten. — s. Ten. Syll. j rotundifolia var. B. Sm. — v. macrostachya Ton. var. E. — s. Ten. Sjll. app. 111. rotnndifolia crispa spicata. C. B. — v. Lamarckii Ton. — s. Ten. Syll. i rubra. Smith. — P. 18. — W. Enm. 657. 19. — Steudl. Nom. ; M. austriaca. Tliuill. — (non Jacq.) .; M. sativa. Solo. — (non L.) (Conf. austriaca, Jacq.) rubra. — Fres. in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p. 236. n. 16. M. gentilis. (...) M. gracilis. Sm.? rubra, Sm. — Schloicb. exs, rar. — Gaud. Iiolv. IV. p. 40. n. 1315. 639 M. satlva. Sole. M. gracilis. SclileicJi. exs. rar. — (noii Sni.) rubra. Hiuls. — Rclehb. Fl. gerin. exe. II. p. 308. «.2084. (Forraae priuclpales':). 1) M. cardiaca. Cam. M. hör t«Misi s verticillata ocyini odore. C. B. — Moris. M. i^-fiiitilis. Sin. Engl. hot. M. gracilis. Sin. Engl. I)ot. M. ocymoidcs. Opiz. 2) M. cruciata. Lob. — Moris. rubra. Sm. — Ptochl. Beni. u. 9. Tab. XYIIf. f. (42.) M. gcntilis. Hosf. — Rochl. ibid. Tab. XVIII. f. (15.) rubra. Hnds. — v. gracilis. Sm. — s. Stendl. rubra. Mill. — v. citrata, Elirh. — s. Steiidl. rubra. Sole. — v. sativa L. — s, Stendl. rubra. S«a. — v. gcnlilis L. — s. Spr. rubra. Nenning. — v. resinosa Opiz. — s.Opiz Vcrz. p. 195. rubra. Engl. bot. — v. sativa L. 4. — s. Reichb. rubra. Sole. — v. getitilis L. var. — s. Reichb. ntgosa. Roth. — (uoii Lani. Fl. fr.) — Stendl. Nom. M. rotnndifolia /?. variegata. P« M. snaveolcns. Ehrh. rugosa. Roth. — Opiz Verz. p. 196. 28. 301. rugosa. Lam. Fi. fr. — v, rotundifolia L. — s. Stendl. rugosa. Roth. — v. rotundifolia L. — s. Spr. rugosa. Roth. — v. rolundifolia L. — s. Trev. n, 3. rugosa. Roth. — v. rotundifolia L. — s. Reichb. sapida. Tausch. — v. gratissima Wigg. — s. Reichb. saliia. L. — P. IG. — W. 14. — Stendl. Nom. M. verticillata. L. — Wohlb. M. rul)ra. Sole, (nou Sm.) M. rivalis ß. y, d. Sole. 640 ß, M. s:entiH9. Lam. Enc (s. DC.) y. M. iirocuinliens. Tlniil. (s. DC.) sativa, L. — Spr. Syst. veg. II. p. 724. n. 32. M. verticillata. L. M. gentilis scu gracilis. Engl. bot. satha. L. — Reiclib. Fl. gerni. cxc. II. p. 307. ii. 2081. (Formac principaics :). 1) M. Agardhiana. Fries. M. satira. Sole. 2) M. verticillata. Riv. * M. obtusata. Opiz. 3) M. ballotacfolia. Opiz. IM. sativa. Engl. bot. M. villosa. Beck. M. austriaca. All. 4) M. mcli s saefo 1 i a. Lejonno. M, origauifolia. Host, M, rubra. Engl. bot. 5) M. p aludos a. Sclircb. M. verticillata folio angustiore. Riv. M, angnstifolia. Sdireb. sativa y. siibrotundifolia. Fl. fraucof. — v. aqiiati'ca. — s. Eres. u. 14. III. sativa ß, flexuosa. Fl. francof. — v. aquatica, — s. Frcs. 11. 14. III. sativa S. gracilis, Fl. francof. — v. aquatica, — s. Eres. n. 14. III. sativa L. — DC. Fl. fr. — Lam. — v. hirsnta L. var. C. Gaud. — s. Gaud.' sativa. Schleich, exs. — (uou L.) — gentilis L. var.? y, Gaud. — s. («and. sativa. Sole. — v. rubra Sm. — s. Gaud. 641 sativa. Sole. — v. sativa L. 1, — s, Reichb, satira. Engl. bot. — v. sativa L, 3. — s, Reichb, sativa. anct. — v. 'palustris Mönch. — s. Reichb. sativa altera. Dod. Mor. — v. LamarcJcn Ten. — s. Ten. Syll. sativa. Qiiorund. — v. gracilis Sra. — s. Rochl. Bern. XVII. f. (43.) satureioidcs. R. Br. — Stendl. Nora. satureioides, R. Br. — Spr. Syst. veg. II. p. 724. n. 35. satureioidcs. R. Br. — Fres. in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p. 238. n. 33. (Media inter Satnrcjam et Mentham.) gg serotina, Host. — Host. Fl. anstr. II. p. 143. n. 12. serotina. Ten. — Ten. Syll. p. 281. n. 2. (Varr.) B. Staminibns exsertis. C. Fol. utrinque c an esc. M. crispa. Ten. Fl. nap. M. reflexifolia. Opiz. M. sylvestris neraorosa. Ten, serotina» Ten. Fl. nap. — (non Host.) — (Exe. var, C, — qnae ad sxjlvestrem B. Ten. Syll. pertinet.) — s. Ten. Syll. app. III. p. 608. n. 4. serotina var. C. Ten. Fl. nap. — v. sylvestris L. var. B. Ten. — s. Ten. Syll. app. HI. serotina Ten, — v. rotundifolia L. — s. Rochl, Bern, Tab. V. f. (44.) ® silesiaca, Opiz! — Opiz Verz. p. 132. (Aflinis cuspidulae Opiz.) gg( simplejc. Host. — Host. Fl. anstr. II. p. 148. n. 29. 88 Spcckmoscrtana. Opiz! — Opiz Verz. p. 196. spicata. Crantz. — v. viridis L. — s. Gaud. I2r Bd. 6s Heft. 41 642 spicata ß, lougifolia. L. cd. 1. — v. sylvestris rar. «. — s. Steudl. spicata rotuudifolia crispa, I. B, — v. Lamarckn Ten. — s. Ten. Syll. spicata rotuudifolia crispa cruciata. Park, — v. Lajuarclü Ten. — s. Ten. Syll. spicata. Crantz, var. angiistifolia. Lejenne. — v. viridis L. — s. Reichb. ^ stachyoides. Host. — Host. FI. anstr. \\. p. 146. n. 23. staehyoides. Host. — v. gracilis Sm. — s. Kochl. Bern, Tab. XVU. f. (45.) steJlata. Lour. — Steudl. Nora. stellata. Lour. — Spr. Syst. veg. H. p, 722. n. 1. M. qnaternifolia, Roth. stellata. Lour. — Spr. Syst. veg-. Cur. post. p. 227. (Ab hac haud differe videtnr M. verticillata Roxb. — Don.) stellata. Lour. — in Spr, Cur. post, — v. verticillata, Lour. — s. Fres. n. 13. var. a. stricta. Beck in litt. — v. odorata. Sole. — s, Reichb, gg suaveolens, Host. — Host. Fl. austr. H. p. 146. n, 22, suaveolens. Ehrh. — t. nemorosa W. — s. Steudl suaveolens. Ehrh.? — v. rugosa Roth. — s. Stendl, suaveolens. Ehrh. — v, rotundifolia. — s. Fres. n. 3, suaveolens, Ehrh. — v. rotundifolia L. — s. Reichb. suaveolens. Quorund. — \, sylvestris L. — s. Rochl. Bern, Tab. Vlll. f. (47.) (48.) suavis. Guss. et Ten. Syll. — Ten. Syll. app. HL n. 9. M. balsamea. W. Enm.? (M. suavis Guss. affinis est M. lancifoliae Host.) ^ subspioata. Weihe. • — (Est species hybrida ab aquatici vix diversa). — s. Fres. in B. Z. 1828. 11. Jahrg 2. p. 226. 643 subspicata. Beck, in litt. — v. ?< nepetoides* Lejenne. — s. Reichb, ^ sj/lvatica. Host. — Host, Fl. austr. H. p. 149. n. 31. sylvestris L. — P. 3. — W. 2. — Steudl. Nom. M. candicans. Crantz. «. M, spicata ß. longifolia L, ed. I. M, spicata «. longifolia. Gouan. M. longifolia. Huds. ed. I. ^ ß, M. candicans. Ray. — Mill. y, 31. rotundifo lia. Sole. M. alopecuroides, HuU. sjn, — s. Sin, J. M. niliaca, Jacq. — Vahl, M, longifolia, Forsk. i, M, mollis sima. Borckh. (Confr. M. gratissima, W.) sylvestris L. — Spr. Syst. veg. U. p. 722. n, 10. M. canescens. Roth. M, nemorosa. W. M. gratissiraa. W. M. hlrta. W. M. pnbescens. W. sylvestris, — Fres. inB. Z, 1828. 11. Jahrg. 2. p. 227. n. 1. (Formae variantes.) I. Fol. lanc. sylvestris. A. longifolia. a. Staminibns exsertis. Spenn, U. Fol. minns acut. HI. C a p i t u 1 a t a. IV. Fol. longe product. V. Fol. lat. ovat. VI. Fol. oblougis. M, gratissima. Quorund, anet, 41 « 644 VI!. Fol. ovat. aciiminat. M. molllssiraa. Borkh. VIII. Fol. 0 vat 0-0 b long-. W. candicans. Crantz. st/hestrts, L. — Gaiul. Fl. lielv. IV. p. 31. n. 1310. M. sylvestris longiori folio. C. B. I\I. candicans. Crantz, (Varr.) ^. gratis siraa. M, gratissima. W. 7 ßß canescens. M. canescens. Schleich, cxs. y. nomorosa, M. sylvestris b. nemorosa. Heg. — Schleich. M. sylvestris ß, DC. Fl. fr. — Sm. M. nemorosa. W. — Schleich. M. sylvestris. Fl. Dan. J. hybrid a, M. hybrida. Schleich, exs. rar, — ejnsd, cat, M, sylvestris y. DC. Fl. fr. M, sylvestris ö, Sra. M. gratissima. W. M. rotundifolia b. hybrida. Schleich, exs, sylvestris. Smith. — Host. Fl. ansfr. II. p. 139. n. 2. sylvestris, L. — Ten. Syll. p. 281. n. 1. B. Fol. pectinato-dent, etc. M. Rosani. Ten. Fl. nap. app. V. C. Fol. oblongo-lanceolat. etc. M, eisensteiniana. Opiz. — (non Eisenstadiana!!) M. sylvestris var. longifolia. Ten. Fl. nap. prod. sylvestris L. — W. — Sm. — Ten. Syll. app. HI. p.607.n. 1. (Varr.) 646 A. Dodonaei Ten. Meuthastrum. Dod, B. citrata. Ten. M, sylvestris C. Sm.? C. eisens te iniana. üpiz. M. sylvestris var, lougifolia. Teu. prod. et s. Fres. sylvestris L. — Reichlj. Fl. germ. exe. II. p. 310. n.2l04. (= silvestris Reiclib.) (Varr.) 1) M. candicaus. Crantz. 2) M. m 0 11 i s s i ra a. Borkli. 3) M. nemo rosa. W. 4) M. velutiua. Lejeuue. sylvestris. L. — Rochl. Bern. n. 4. Tab. VII. f. (46.49.49 b.) M. nemorosa. W. — Rochl. ibid. Tab. VIII. f. (47 a.) M. suaveoleus auct. pl. — Rochl. ibid. Tab. VIII. f. (48 b.) M. canesceus Roth, = BI. sylvestris L. b. mollis Rochl. pl. bau. exs. — Rochl. ibid. Tab. IX. f. (50.) sylvestris. Sole, — v. rotundifolia L, — s. Steudl. sylvestris. Fl. dau. — v. nemorosa W. — s. Steudl. sylvestris. Hoborsky, — v. candicans Crantz. — s. Opiz. sylvestris. Fl. dan. — v. sylvestris L. var. y. Gaud. — s. Gaud. sylvestris ß. DC. — Sm. — v. sylvestris L, var. y. Gaud. — s. Gaud. sylvestris y, DC. Fl. fr. — v. sylvestris L. var. §. Gaud. — s. Gaud. sylvestris ö, Sm. — v. sylvestris\i. var. J. Gaud. — s. Gaud. sylvestris longifolia. C, B. — v. sylvestris L, — s. Gaud. sylvestris b. nemorosa. Heg. — ScJileich. — v. sylvestris L. var. y. Gaud. — s. Gaud. sylvestris nemorosa, Ten. Rel. dcl viag. di Abriizza. — v. serotina, Teu, var, D. — s. Teu. Syll. 646 sylvestris var, longifolia. Ten. Fl. uap. prod. — v. sylve- Stria L. var. C. — s. Ten. Syll. app. III. sylvestris L. B. Ten. Syll. — v. Rosani Ten. — s. Ten, Syll. app. III. sylvestris C. Sm.? — v. s?/lvcstris L. var. B. Ten. — s, Ten. Syll. app. III. sylvestris var. D. Sra. — v. macrostachya Ten. — s. Ten. Syll. app. III. et macrostachija Ten. var. D. — s. Ten. ibid. sylvestris. Sole. — v. rotundifolia L. — s. ReicLb. sylvestris. Engl. bot. — v. hirta W. — s. Reichb. gS tenuißora. Opiz ! — Opiz Verz. p. 438. M. viridis. Host. präg. M, piperita? Wagner, tenniflora. Opiz, — v. viridis L. — s. Reichb. ^ tenuifolia, Host. — Host. Fi. austr. II. p. 147, n, 26, tenuifolia. Host. — v. arvensis L. var, 2, — s. Reiclib. tenuis, Mchx. — P. 8, — Stendl. Nom. M. viridis. Walt. — (non L.) tenuis, Mchx. — Spr. Syst. veg. II. p. 722. n. 5. M. viridis. Walt. tenuis, Mchx. — Fres. in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2.' p. 232. n. 10. tomentella. Link. — Stoiidl. Nom. M, pulegitira. Brot. — (non L.) tomentella. Link, — Spr, Syst. veg. II. p. 724. n. 27. tomentosa. Fisch. — Steudl. Nom. tomentosa. d'ürv, — Spr. Syst, veg. II. p. 723. n. 14. tomentosa. Host.? — v. pyramidalis Ten. var. D. et acu- tifolia Sra. — s. Ten. Syll. app. III, tomentosa. Hpp. et Hornsch. — v. undulata W, — s. Reichb, ® tortuosa. Host. — Host, Fl. austr. U. p. 142. u. 10. 647 tortuosa. Host.? — v. acutifolia , ^m. — s. Ten. Syll. app. III. ^ tristis, Opiz ! — Opiz Verz. p. 196. 329. M. dentata. Hoborsky. undulata, W. — W. Enin. 657. 8. — Steiidl. Nom. undulata. W. Enra. — Fres. in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p. 230. n. 4. — (Vix species coustare potest! patiia ignota! nisi in hortis observata.) undulata, W. — Reichb. Fl. germ. exe. 11. p. 310. n.2l00. (Folia fere dentatae^ inflorescentia «y/yes^re«.) M. gratissima. Roth. M. tomentosa. Hpp. et Hornsch. M. hybrida. Schleieh. M. crispa. Riv. undulata, W. Enm. — Rochl. Bern. n. 5. Tab. X. f. (51.) undulata. Hort. Caual. et Berol. et Weihe. — v. foliosa. Opiz. — s. Opiz Verz. p. 437. 475. urticaefolia, Ten. — Spr. Syst. veg. Cur, post. p. 228. urticaefolia. Ten. — Ten. Syll. p. 283. n. 6. (Var.) B, M. origauoides. Ten. Fl. nap. prod. urticaefolia, Ten. — Ten. Syll. app. III. p. 610. n. IL (Var.) B, M. origanoides. Lejeuue. (Ex Fres.) urticaefolia. Ten, — v. odorata. Sole. var. — s. Reichb. 1^ varians, Host. — Host. Fl. austr. II. p. 150. n. 37. varians. Host. — Confr, arvensis L. — s. Rochl. Bern. Tab. XXVI. (**) varicgata. Sole. — v. gentilis L, var. y. — s. Steudl. variegata. Sole. — v. gentilis L. var. — s. Reichb. ^ velutina. Lpjonnc. — Opiz Verz. p. 403. velutina. Lejeuue. — v. sylvestris L. var. 4. — s. Reichb. 648 verticillata, Roxb. — Fisch. — Steudl. JNom. verticillata. Roxb. — Fr es. in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2, p. 233. n. 13. a, st eil ata. Lour. — Spr. C. post. verticillata. L. — Wahlnb. — v. sativa L. — s. Stcndl. verticillata. Mill. — v. acutifolia. Sm. — s. Steiidl. verticillata. Sweig. Fl. wctt. — v, arvensis L. — s. Steudl. verticillata. L. — v, sativa L. — s. Spr. verticillata. Roxb. — Dou. — (Hand differe videtnr a stel- lata, Lour.) — s. Spr. C. post. p. 227. verticillata. Fl. wett. — v. aquatica, — s. Fres. n, 14. III. verticillata. L. — v. pyramidalis Teu. — s. Ten. Syll. app. III. verticillata. Riv. — v. sativa L. 2. — s. Reichb. verticillata. Roth. — v. arvensis L. var. 6. — s, Reichb, verticillata. Mill. — v. ^acutifolia Sm. — s. Reich l>. verticillata auct. — v. palustris Mönch. — s. Reichb. verticillata foliis augustiorib. Riv. — v. sativa L. var, 4. — s. Reichb. villosa, Beck. Fl. francof. — iu B. Z. 1828. 11. Jahrg. 1. p. 276. villosa. Fl. dau. — nemoralis W. — s. Steudl. villosa. Fl. francof. — v. aquatica. — s. Fres. u. 14. V« villosa, Beck? — v. sativa L. 3, — s. Reichb. virgata. Sole. — v. gentilis L. var. y. — s. Steudl. viridis L, — P. 10, — W. 7. — Steudl. Nora. M. spicata «. viridis. L. Sp. ed. I. M. spicata. Crantz. /5? M, glabra. Mill.? viridis L. — Spr, Syst. veg. II. p. 722. u, 4. M. laevigata. W. Enm. viridis, — Fres. in B. Z. 1828. 11. Jahrg. 2. p. 231. u, 8. 649 ß. c r i s p a t a. M. crispata, Schrad. M. laevigata, W. et M. M. cordifolia. Opiz. M. hercyuica. Rochl. M. crispa. Roth. M, crispa, Hort, plant, ofliciual. fere serapcr viridis ß, crispata fuit. viridis L. — Gaud. FI. helv. IV. p. 35. u. 1313. M. spicata, Crantz, M* jjiperita, Sm. brit. — Chaum. — et Engl. bot. — (uou L.) hulc affinis, viridis, Smith, brit, — Host. Fl. austr. p, 139. n, 1, viridis. L. — Reichb. Fl, germ. exe, H. p, 309. v, 2094, M, spicata. Crantz, var, angustifolia, Lejeune, M, tenuifolia, Opiz, M. Lejeunii, Opiz, viridis, L. — Rochl, Bern, u, 6. T;ib. XI. f. (53.) viridis. Walt. — v. tenuis Mchx. — s. Steudl, viridis. Walt, — v, tenuis Mchx. — s. Spr, viridis. Walt, — v. tenuis IVIchx. — s, Fres. n. 10, viridis, Hort. Cunersdorf. — v. Walteriana. Opiz! — s, Opiz Verz. p, 132, viridis. Hort. präg. — v. tenuißora. Opiz ! — s. Opiz, Verz. p. 438. 475. viridis crispata, Fres. — v. LamarcJcii Ten. — s, Ten, Syll, © viridula. Host. — Host. Fl, austr, II. p. 147. n. 24, ^ Tfagneriana. Opiz ! — Opiz Verz. p. 196. 329. j^ Walteriana, Opiz! — Opiz Verz. p, 132. 327, M. viridis. Hort, Cunersdorf, ® Weidenhof f er i, Opiz. — Opiz in B. Z. 1829. 12. Jahrg. 2. Erguzbl. p, 115. 650 ______ ^ Weitcnweberi, Opiz. — Opiz in B. Z. 1829. 12. Jahrg. 2. Ergiizbl. p. 116. gßl Weiheana. Opiz. — Opiz. Verz. p. 71. AVeiheana. Opiz. — (Est spccies hybrida ab aquatica vix (llversa.) — s. Fres. in B. Z. 11. Jahrg. 2. p. 226. gg Wicgmamiiana, Opiz. — Opiz Verz. p. 195. ^ Wicrzbiclciana. Opiz. — Opiz Verz. p. 71. (Diffcrt a M. ratisbonensi Opiz.) §8 Winhleriana, Opiz. — Opiz Verz. p. 196. Pesth im J. 1834. Nachträgliche Bemerkungen über Papaveiaceen und Fiimariaceeii. Vom VroL Bernhardt, Seitdem icli in dieser Zeitschrift (VIII. 401.) meine Beob- achtungen und Ansichten iiher Papaveraceen und Fuinariaceen mittheilte, sind nicht nur, besonders in Bezug auf erstere, so wichtige Entdeckungen gemacht worden, dass eine andere Darstellung ihres Charakters nothweudig zu werden scheint, sondern es hat auch nicht an einigen Einwendungen gegen das Ton mir Vorgetragene gefehlt. Jenen zu berichtigen, diese zu beseitigen und noch einige andere Bemerkungen hinzu zu fügen, sollen die Gegenstände dieses Nachtrags ausmachen. Die Theorie des Blüthenbaues der Balsamineen, welche ich in jener Abhandlung beiläufig vorzutragen Gelegenheit nahm^ und gegen welche man ebenfalls Einwendungen gemacht hat, werde ich als einen fremdartigen Gegenstand besonders ab- handeln. Ich mache den Anfang mit einer Beobachtung, hinsicht- lich deren ich am wenigsten Widerspruch erwartet hätte. Lind- Icy glaubt nämlich in Zweifel ziehen zu müssen, dass die 652 ^ Galtiiugcn Glaucium^ Kschscholzia uud Hunnetnannia kei- ucu Milchsaft enthielten, uud zwar uicht, weil er seihst das Geü;euthcil bemerkt hätte, souderu weil alle englische Gärt- ner wiissteu, dass diese Pllanzeu Milch gälien. Die englischen Gärtner sind mir nun zwar selir aclituugswerlhe Leiilc, allein wenn bei mir Zweifel über einen Gegenstand , der so leicht, wie dieser, zu beobachten ist, enstäuden, so würde ich mich weder auf diese, noch auf eine andere Autorität berufen, son- dern die Sache selbst untersuchen. Halten sich übrigens die englischen Gärtner sämmtlich von den milchgebenden Eigen- schaften dieser Gattungen überzeugt , so kann , wenn sich die- selben in England so wie bei uns verhalten , und die eng- lischen Gärtner mit „Milchgeben" keinen andern Begriff ver- binden, der Grund davon nur darin zu suchen sein, dass hier die Begriffe von „Glauben" und ,, Wissen" verwechselt wer- den, wie dies ja nicht selten bei noch wichtigern Gegenstän- den geschieht. Es findet übrigens hinsiclitlich des Saftausflusses allerdings einiger Unterschied zwischen Eschscholzia und Hunnemannia auf der einen, und Glaucium auf der andern Seite statt, den man aber bei Beschreibungen gewöhnlich zu vernachlässigen pflegt. Wenn man nämlich die Stengel dieser Pflanzen durch- schneidet (wozu man im Allgemeinen weder zu alte, noch zu junge Stücke desselben zu wählen hat, da die jüngsten zu saft- reich, die älteru oft zu saftlos sind), so sieht man bei Glau- cium kaum Saft aus der Schnittfläche hervorquellen, so dass diese davon bedeckt würde, wohl aber bemerkt man dies bei Eschscholzia und Hunnemannia ^ wo der herausfliessende Saft sich erhebt und eine gewölbte Fläche bildet. Die hervor- dringende Flüssigkeit ist aber weder milchfarbig, noch gelb, sondern wasserhell, oder sich doch dem Wasserhellen sehr nähernd; auch hinterlassen diese Säfte beim Eintrocknen nicht den harzigen Schmutz , wie die milchfarbenen Säfte. Auf ahn- 653 liehe Weise rerhalton sich anch Ct/nanchum Vinceto.ricum «ml nigrum in Bezug auf viele audero Asclepiadeen. Wollte man für jenen Unterschied eigene Ausdrücke f<^stsctzen, so könnte man diejenigen, bei welchen sich der Saft tropfenweise auf.der Schnittfläche des Stengels erhebt, pla7itae laticißvae nennen, und die andern, welche keinen merklichen S.4,ft aqs- fliesscn lassen, als plantac iaticem non mütentes^ oder kür- zer, so wie mau venter prq/lucns sagt, als ylantac non pro- ßuentes bezeichnen. Letztern wären die plantae proßucntes entgegengesetzt, welche in plantac laticißuac ^ lactescentes und resinißiiae zerfielen. Es findet freilich von den saftlo- sem Pflanzen za den saftreichern ein allmcähliger Uebergang «tatt, so wie es auch Pflanzen giebt, die mehr o.dcr weniger Milchsaft enthalten. Seltner bemerkt man milchfarbene Säfte, welche sich den wasserhellen einigermassen nähern, doch 4tann auch dafür JRätis radicans als Beispiel dienen. Sferk- würdig ist es dabei immer, dass man kaum eine Pflanze anf^ weisen kann, welche beim Durchschneiden ihres dünnen Sten- gels einen wasserhellen Saft in der Menge ansfliessen Hesse, als man dies bei. vielen milchgebenden Pflanzen bemerkt, wo die I\Iilch häufig sogleich in mehrern Tropfen herabfällt, Zn den saftarmeu Gattungen der Papaveraccen darf man übrigens auch Plati/stig?na nw\ Plati/stcmon zählen; sie scheinen noch trockuer als Glaucium zn seyn, doch habe ich sie erst im Herbst hierauf geprüft. Mehrere gute Schriftsteller lassen die Narben der Papa- veraccen mit ihren Placeuten abwechseln; auch lässt sich diese Ansicht allerdings einigermassen vertheidigen. Wenn man nämlich die Narbe eines Papavcr betrachtet, so besteht dieselbe, weil nämlich alle Narben unter einander zu ver- wachsen pflegen, aus einem Stück, das, einer sammlartigen Linie gleich , in Bogen abwechselnd nach Aussen und nach 654 Innen sli'b wendet. Dife Schenkel der nach Aiissien genclrteten Bogen legen sich aber so dicht au einander, dass Viele §law- ben, es seven dieselben blos einfache Strahlen, welche ron einem Mittelpüncte auslieien, nnd eben so Tiel Narben dar- stellten, die im Mittelpüncte sich yereinigten. Bei u4r gern one findet man dasselbe; es bleiben bei dieser Gattnng aber die ^hcnlcel der ansspringciiden Bogen deirtlichrr von einander getrennt. Ohne Zweifel bestellen nun die einzelnen Narben bei Papaver aus den Schenkeln der geöffneten, einspringenden Bogen, d. h. ans den Linien, welche von dem äussersten Pnncte jedes Strahls nach dem Centrnm, nnd von da wieder nach Aussen bis zum Anfang der benachbarten Narbe lanfen, wo sie sich tuit dieser verbinden. Die Zahl der plattenför- migen Placenten scheint der der Narben gleich zn sein, in- <]em unter jedem Strahl der Narbe eine solche steht. Nimmt man nun mit Recht nicht diese Stralilen, sondern die' ein- springenden Bogen für die einzelnen Narben , so kann man in einem gewissen Sinne allerdings sagen, dass die Placen- ten mit den Narben abwechselji. Diejenigen, welche noc^ immer in den Strahlen die einzelnen Narben suchen, müssen diesen Charakter freilich für ganz ungegründet halten, indem dann die Placenten nnter jede Narbe zustehen kommen. (Man vergl. bot. Zeitung 1828. No. 20. S. 310.). Wenn aber diese letztere Ansicht ganz unhaltbar ist, und gegenwärtig keiner weitern Widerlegung bedarf, so ist doch anch der von der Abwechselung der Placenten mit den Narben hergenommene Charakter mehr erkünstelt, als von der Natur gegeben. Jede dieser Placenten mnss nämlich aus zwei Stücken zusammen- gesetzt betrachtet werden, die zu verschiedenen Karpelleu ge- hören, so dass jedes Karpell an jedem seiner Ränder von einer Placente begränzt wird. (Womit man indessen nicht die Vorstellung zu verbinden hat, als bildeten die Placenten bloss die Blattränder der einzelnen Karpellen). Man kan» 655 daher sagen, dass der Piacenteii noch einmal so vi»'l als Narben nnd Karpelle sind , dass aber die paarweise an ein- ander stossenden Placenten der verschiedenen Karpellen mit einander verwachsen. Bei den übriijen Papaveraceeu verhält sich die Sache auf ähnliche Weise, doch sind der Karpelle häufig nur zwei, nnd bei der Tribus Hunnemanm'eae lösen sich beim Aufsprinj^en der Frucht die Klappen nicht von den verwachsenen Placentenpaareu, sondern diese trennen sich und bleiben an den Rändern der Klappen sitzen, zum klaren Be- weise, dass man es nicht mit einfachen Placenten zu thun hat. Man kann daher den Unterschied zwischen Papavera- ceen und Ranunculaceen richtiger in die Verwachsung sämmt- licher Narben, und in das Zusammenstossen je zweier Pla- centen der benachbarten Karpelle setzen, wodurch die Narben, wenn sie getrennt wären, in abwechselnde Stellung mit den znsammenstossenden Placenten kommen würden. Ich habe in der erwähnten Abhandlung, nm diese Schwierigkeit zu he- ben, die verwachsenen Narben als ein Ganzes betrachtet, und die Verlängerungen derselben mit den Placenten abwechseln lassen, bei den Hunnemannien aber, wo vier Narbeüverläu- gerungen bei zwei Placentenpaaren vorkommen, zwei dersel- ben den Placenten gegenüber gestellt. Was indessen gegenwärtig dergleichen Ansichten nicht wohl mehr zulässt, sind die neuentdeckten Gattungen Platt/- Stigma und Platystemon, Bei denselben sind nämlich nicht nur die Narben getrennt, sondern bei der letztem Gattung erstreckt sich die Trennung auch auf die Fruchtstücke, so dass der Kröbs aus mehren Karpellen besteht ^ deren Rand- placenten nicht mit den Placenten der benachbarten Stücke zusammenstossen, sondern, wie bei den Ranunculaceen, sich selbst dicht aneinander anschliessen. Will man nach dieser Entdeckung den bisherigen Charakter der Papaveraceeu ret- ten, so bleibt weiter nichts übrig, als entweder die Gattung 6Ö6 Plati/stetnon zn doii Raniiuculaceen zu setzen, was man bei Lindleiß findet, oder sie als den Typus einer eigenen kleinen Familie zu betrachten, wozu Andere geneigt scheinen. Beim ersten Verfahren scheint der Knoten mehr zerhauen, als ge- löst zu werden. Es ist dasselbe nämlich vollkommen zu bil- ligen, wenn man ein künstliches System aufzustellen gedenkt, aber für das natürliche System, welches verlangt, dass die- jenigen Pflanzen, die in der grössteu Summe wichtiger Cha- raktere und in der Tracht übereinstimmen, in eine Abtlieilung vereinigt werden, passt dies nicht. Niemandem, der Sinn für natürliche Verwandtschaft hat, kann es gefallen, Plati/stcmon unter den Ranunculaceen, und Platystigtna unter den Papa- veraceen zu erblicken. Der andere Ausweg, eine Ordnung auf Platystemon allein, oder in Verbindung mit Platijstigma, und selbst mit der ganzen Tribus der Hunnemannieae zu gründen, scheint nur wenig besser zu seyn. Beschränkt mau nämlich diese Ordnung a\\{ Platystemon allein, so kann die Trennung dieser Gattung von Plattjstigma bloss für eine künstliche gelten; fügt man diese hinzu, so lassen sich so wenig allgemeine Charaktere angeben, wodurch die Papave- raceen von dieser neuen Ordnung getrennt bleiben, mit der sie in der Tracht völlig übereinstimmen, dass auch dieses nicht gefallen kann. Erweitert man aber die Ordnung dahin, dass alle Hunnemannieae zugleich darin ^usammengefasst werden, so giebt zwar das Verbundenseyn der Klappen mit den Placenten bei dieser Ordnung, und die Trennung dersel- ben bei den Papaveraceen ein gutes Kennzeichen ab, um beide Ordnungen zn unterscheiden, allein man. muss doch zngeben, dass ihre Tracht nicht verschieden ist, und dass, wenn man diese Hunnemanniaceen von den Ranunculaceen unterscheiden will, die Differenzen ungefähr anf dasselbe hinauslaufen, als wenn man den Charakter der Papaveraceen erweitert hätte, um die Gattung Platystemon aufnehmen zu können. 657 Für eiu wahrhaft natürliches System scheint der letztere Weg der passendste zu sein. Der Unterschied, welcher sich sonst zwischen Papaveracecn und Rauuuculaceeu aus dem Ova- rlum und der Fruclit ergab, bleibt dabei freilich nur für die Mehrzahl gültig; da indessen die eiuzelucu Karpellen bei P/a- tißstemon gegliedert sind, was man bei keiner Gattung der Rannnculaceen findet, so lässt sich selbst noch ein sehr guter Unterschied zwischen diesen Ordnungen von der Frucht her- nehmen. Ausserdem lassen sich aber Papaveracecn und Ra- nnnculaceen noch sehr sicher durch den Kelch unterscheiden. Bei den Papaveracecn, ist nämlich der jederzeit hinfällige Kelch einreihig aus zwei bis drei Blättern gebildet, welche sich wechselseitig mit den Rändern decken (denn auch bei Stylo- phorum ist dies der Fall), oder höchst selten mützeuförmig unter einander verwachsen sind ; bei den Ranuuculaceen da- gegen ist der Kelch niemals mützeuförmig, selten einreihig klappig, in der Regel zweireihig, meist fünf blätterig mit in Verband stehenden Blättern, seltner vier-, sechs- oder mehr- blätterig , höchst selten dreiblätterig. Im letztern Falle be- kömmt er hauptsächlich Aehnlichkeit mit dem Kelche man- cher Papaveracecn, unterscheidet sich aber auch dann leicht dadurch, dass die Blätter sich nicht wechselseitig mit den Rändern decken, sondern dass eines das äussere ist, wel- ches die beiden andern am Rande bedeckt, und von diesen bedeckt das eine wieder den Rand des andern. Diese Kelche scheinen nämlich aus einem CaJyjc fjuincuncialis dadurch zu entstehen, dass die beiden äussern Blätter verloren gehen. Man kann daher diesen vom Kelch hergenommenen Unter- schied zwischen Papaveracecn und Ranuuculaceen so aus- drücken : Papavcraceae, Caljx universalis, 2 — 3-sepaIus, sepa- lis inviccm imbricalis, rarissirac in calyplram con- cretis, I2r Bd. 6« Heft. 42 658 Ranunculaceae, Calyx bi-l. plurlserlalis plerumque pen- tasepnlus quiuciiacialis, rarius 4-, 1. 6-, 1. plurisepalus, iuterdiiin uuiserialis valvatns 1. triscpalus, scpalis se- riatim iinbricatis. Haben wir nun die Gattunj^cu Platystemon und Platiß- stigma zu den Papaveraceen zu zählen, und sind sie wegen der Placcuten, die sich nicht tou den Klappen trennen, be- sonders mit den Hunncmannicn verwandt, so fragt sich, ob man sie damit in eine Tribns verbinden, oder als eine beson- dere betrachten soll? Ich halte, da sie sowohl in der Bliithe nnd der Frucht so manches Eigenthümliche haben, das letz- tere für passender. Der Charakter der Papaveraceen würde sich bei der Anfnahrae dieser Gattungen hiusichtlich der Blü- then und der Frucht so darstellen lassen : PAPAVERACEAE. Calyjc liber caducus, vix coloratus, uniserialis, 2 — 3- sepalus, sepalis non carinatis, in alabastro iuvicem imbrica- tig, rarissime in calyptrara counatis. Petala libera numero sepalorum duplici 4-1. 6 in ala- bastro rugose 1. longitudiualiter plicata , 2 1. 3 exteriora to- tidem inferiora tegentia, rarius in alabastro planiusiMila du- plici 1. triplici Serie 8 — 12, interdum uulla. Nectarium nullum. Stamina corolla breviora cum petalis calyceque recepta- culo hypogyno I. (in EscJischolzia) productioni pedunruli brevi turbiuatae, cavae inserta, libera, seriebus dupliratis I. multi- plicatis 8 — 12 — 100 filameutis saepissime filiformibus, rarius planis, antheris bilocularibns , sulco duplici longitudinaliter ad latera 1. extus dehiscentibus. Ovarium liberum syrametricura , rarissime (in PJatyste- mone) ex ovariolis pluribus linearibus clansis, angulo iuteruo placentiferis, apice in totidem Stigmata terminatis constans. 659 plernmque ex ovariolis 2 I. pluribus, Introrsum apertis, mar- glnibns placentiferis concrctis compositum, placentis multiovu- latis rarissime unioviilatis, contignis connatis, stigmatibus^ placeutas terminantibus , plerumqiie in lineam adsceudentera et descendentcm coiinatis ]. interdnm in prolongationcs, nu- mero placentarnm diiplicato elevatis, stylo uuico 1. uullo, Fructns siccns rarissime ex capsnlis pluribus distinctis, in articulos cJausos mouosperraos separabilibus constans, ple- rumque unilocularis 1. rarius incremeuto ariliorum simulate bilocularis, inapertus , 1. ope valvularum duarum 1. pluriara, complctarnm I. iucompletarum dehiscens, valvulis vel a su- tnris placentiferis interjectis secedentibus, vel suturicidis cum altera placentarnm, in qualibct sutura contiguarnm , disjnnctis margine placentiferis. Placentae tenues filiformes 1. proces- sibus lamelliformibus dissepimenta incompleta formantibus, Seinina saepe numerosa, rarius solitarla, plerumque sessilia, rarius stipitata 1. funlcnlo brevi affixa, supra nm- bilicum varic cristata 1. saepius crista destituta, tunicis 2 1, 1 tecta. Albumen carnoso- oleosum, semini conforme, saepe curvatum. Embryo minimus in basi albuminis reconditus, rostello centrifugo. Cotyledones post gcrminationera foliaceae, sessi- les vel petiolatae duae, rarius 3 1. 4 1. bifidae. Die Abtheiliingen Hunncmannieae und Platystemoneae, wo- Ton erstere an der Gattung .Dendroraecon einen Zuwachs er- halten hat, lassen sich so beschreiben: HUiNNE]VIANNIEA.E. Herbae subbiennes 1. fruticnlosac, succis limpidioribus foetae, radice subsimplici, interdnm succnm croceum conti- nentc. Canles teretos. Folia integra 1. in lacinias lineares sccta, Pcdunculi solitarii praclougi uniflori, terminales 1. op- positifolii I. axillares. Calyx diphjllus 1. coalitu mouophjU 42 * 660 Ins glabcr. Petala qnatiior lutea, longltndinaliter in alaba- stro plicata, 2 aiiteriora dtio intoriora togeiitia. Stamina niimcrosa multiserialia, aiitheris oxtrorsis, Ovarinra subfusi- forme elongatiira. Stij^mata duo coiinata 1. libera? subses- silia, saepe stigma quadrilobtini mentientia. Capsula decidua, subsiliquosa, saepo decemstrlata, bivalvis, valvnlis coriaceis a basi debiscentibus, suturicidis, margine placentiferis. So- mina subgiobosa 1. pyriformia, fnniculis iiberis affixa. Coty- ledones duae emargiuatae 1. bifidae 1. iiitograe? Embryo in- ter eotyledoiies plumnlam evolvens. 1. EschscTioJzia Cham, 2. Hunnejtiannia Sweet, 3. Dendromecon Benth, Sepala duo. Petala quatuor. Stigmata duo sessilia, brovia, crassiuscula, Semina py- riformia laevia. — Frnticuhis ri^idus foliis ilauceolatis denticulatis penninerviis, pedunculis axillaribus. — La- tex plantae, aestivatio corollae, dehisc^ntia antherarum, iiec non stigmatnm, funiculorum, cotyledonnra et embryo- nis ratio me fugiunt. PLATYSTEMONEAE. Herbae annuae non profluentes, glaucae, pilosae. Caules teretes debiles humiles. Folia simplicia sublinearia integra. Pedunculi solitarii praelougi axillares. Calyx trisepalus ova- lis pilosus. Petala sex, tria exteriora seriatim irabricata tria intcriora tegentia, in alabastro apicem versus rugoso- plicata, omnia alba, apicem versus lutea. Antberae lineares latera- liter dehiscentes. Stigmata libera, non coalita. Ovariola plura vel sejuncta, Unearia, plarentis filiformibus ad sutiiram in- teriorem sitis instructa , vel in ovarium unicum oblongnm an- gulatum uniloculare concreta, placentis ovariolorum proxi- inornm configuis. Capsulae polyspermae vel plures lineares articulatae, vel uuica nngiilata tri qnadrivalvis, valvis ab 661 apice ad basin deliisceutibus. Scmlua sessilia suboyalia ni- tida nigra. Cotyledoncs siraplices. Embryo iuter cotyledo- nes plnmulam evolveus. Platystigma Benth, Filameuta filiformia, Stigmata 3 — 4 ovata acuta divergeutia. Capsula oblonga basl atte- nuata nuiiocularis 3 — 4-aiigulato-sulcata, in sulcis totidem valvalis ab apice ad basin dehiscens, placen- tis filiformibus ad marginera valvularum utriuqne de- currentibus. Platystejnon Benth. Filaraenta dilatata. Ovariola 8 — plu- ra, liuearia, stigmatibus teretiusculis termiuata. Capsu- lae totidem distinctae torulosae eompressae, in articu- los clausos monospermos secedentes. Diese Gattung scliliesst sich in der Fruchtbildung einiger- massen an die Hypecoeae an, bei welchen die Frucht eben- falls gegliedert ist, doch so, dass sie aus zwei verwachse- nen Karpellen zusammengesetzt betrachtet werden muss. Wir gehen nun zu den Fumariaceen über, welche seit- dem auch einigen Zuwachs erhalten haben. Ihren wesentli- chen Charakter kann man so festsetzen : FUMARIACEAE. Cali/jc disepalus uuiserialis bibracteatus deciduus, rarlus marcescens valratus subcoloratus; sepala carinata, alterum vel utrumqne nectaritheca calcariformi 1. sacciformi instructum. Petala quatuor, per paria cum starainc iutermedio im- perfecto in stemonopetala duo valvata conferruminata, vel tri- loba solida, vel tricarinata intus cava, interdum cum sepalis cohaerentia. Stamina perfecta corolla breviora quatuor, vel (in Hy- pecoeis) indivisa libera, sepalis et stemonopetalis opposita, basi glandulis binis ncctariferis instructa, vel (in Fumarieis) partitione staminum duorum etemonopetalis oppositorum in 662 filameuta diio, Authcris unilocularibiis iustrueta, stamina sex, iu phalanges diias sepalis oppositas separata, meutieutia, filameiitis cujnsque phalaiigis saepe coaütis, medio, sepalo calcarato opposito, glaudula uectarifera iustruclo. Filameuta plerumqne dilatata receptaculo inserta vel sepalis calcaratis aduata. Ovarium liberuru ex ovarlolis blnis compositum uuilo- culare vel rarius loculis pluribus uuica serle superpositis mul- tlloculare. Placeutae parietales quatuor per paria couuatae, multiovulatae vel in ovariis abbreviatis altera uniovulata, Sty- lus unicus. Stigmata duo conuata, iu processus totidcm pla- centarnm coujuuctarum paria alteruantes elevata, rarius pro- longiatiouibus biuis accessoriis, placeutarum paribus opposi- tis, ancta, sacpius vero coUectoribus stipata. Fructus raaturus siccns, rarissime carnosus, vel (iu Hjpecoeis) articulatus septisve iu cellas plures superpositas monosperraas divisus, vel (in Fnmarieis) uuilocularis inapcrtus aut saepius valvulis biuis dehisceus, vel a suturis placcuti- feris interjectis secedcntibus, vel suturicidis margiue placenti- feris, loculis mono-, 1. poljspermis. Placentae tenues filiformes. Semina sessilia saepe cristata^ tunicis 2 1. 1 tecta. Al- bnmeu caruoso-suboleosum seraini couforme, saepe curvatiim. Embryo parvus in basi albuminls reconditus, rostello centrifugo. Cotylcdones 2 1, rarius 1, post gerraiuatioucra tenues filiformes vel foliaceae petiolatae. HYPECOEAE. Bei der Charakteristik der Gaiiww^ Chiazospermmn glaubte ich in der Beschreibung der Blüthe De Candolle folgen zu kÖnuen, und habe derselben daher Stemonopctala mit ansge- randeten Seitenlappen zugeschrieben. Seitdem habe icli in- dessen eine gute Anzahl Bliithen von Chiazospermum crectum beobachtet, und diese Ausrand ungen nicht bemerkt, üebrigena 663 weicht der Blüthenbau dieser Galtuug in raeliren Puukteu vou dem der Gattung Hi/pecoum ab, und kann so beschrieben Werden : CHIAZOSPERMUM. Bracteae duae ovatae acuminatac margine subpellucidae. Sepala duo ohtusa sublriloba, lobis lateralibus margiue inflexis, in alabastro involutis, petala aniplecteutibus, basi in brevem unguem altenuata, cxtus obtiisc carinata, intus sub- canaliculata lutea, interdum supra unguem maculis biuis mi- iiimis purpureis notata. Stetnonopetala duo trifida, composita ex petalis duobus oblongis obtusis a basi ad medium connatis, lobos laterales formautibus, Juteis, macnlis pluribus lineari -oblongis fusco- purpureis, in series 3 — 4 subirregulares dispositis, nectari- stigmatis partem formantibus, notatis, supraque basin foreola praeditis, et parastetnone intermedio ex filamento postice canaliculato et paranthera oblonga, latcribus reflexa, formato. Filamenta quatuor flavescentia, ad basiu utrinqoe glan- dula nectarifera stipata, liuearia planiuscula, latere utroque plerumque incrassata et margine medio linea oblonga fusco- purpnrea_, nectaristigmatis parte, notata, apice attenuata. Autherae lineares. Ovarium teretiusculum in styluni brevissimum cum stig- matibus duobus elongatis, demum revolutis, terminatum. FUMARIEAE. Den Gattungen dieser Abtheilung sind zwei nachzutragen, nämlich : 1. Macrocapnos Royle ^ welche Gattung ich Mos aus Lindl, nat, syst, of bot, 2. ed. kenne. Sie soll sich von Dactylicapnos nur durch die trockene Frucht unterscheiden, und dürfte daher au dieselbe anzuschllessen sein. 664 2. Phacocapnos. Von mir im Saaraciikatalog von 1834 anfgestellt, mit Cortjdalis nahe verwandt, aber durch eine zweispaltij^e Narbe mit undeutlichen CoUectoreu, durch breite längliche Schoten, und besonders durch den Mangel der Crista an ihren Saameu zu unterscheiden. Als Arten gehören dazu: 1. Ph. Cracca siliquis obtusiusculis, foliolis ovato-cuuoatis subtrilobis. Corjdalis Cracca Cham» et SchL C. laevi- gata E. Meyer, 2. Ph, Dregeanus siliquis sensim acutatis_, foliolis oblougo- cuneatis subtrilobis. Drcg, pL cap, «, 7586. Praece- deuti sirailis, at specie differe videtiir. 3. Ph, liniinosus siliquis sensim acutatis, foliolis oblongo- cuneatis incisis pruinosis. Corydalis pruiuosa E, 3Ici/cr, Alle drei Arten sind im südlichen Africa zu Hause. Die Gattung C^stlcapnos scheint daher ebenfalls einen neuen Zuwachs zu erhalten: Corydalis Burmatmi Echl, et Zeyh, ist nämlich ohne Zweifel eine Art Cysticapnos, Ich weiss je- doch nicht, wie ich diese Pflanze hinlänglich von dem längst bekannten C, africanus unterscheiden soll. Sie ist blos et- was zarter, hat im Allgemeinen etwas stumpfer znlaufemle Blättchen mit weniger hervorgezogener Spitze, und etwas klei- nere Früchte, Vielleicht ergeben sich bei der Cultur bessere Unterschiede. Zu Discocapnos Mundtti Schlechtend. et Cham, ge- hört als Synonym Fumaria scatidens E, Meyer, Eine dritte Art der Gattung Capnoides bildet Fumaria acaulis Wulf. Corydalis acaulis Pers. C. rigidula Tausch, Da die frühere Benennung, C. acaulis, nicht gut gewählt ist., so möchte ich sie lieber Capnoides rigidula, als C, acaulis nennen. Ich habe diese Pflanze zuerst aus einem Wulfen'schen Exemplare kennen gelernt, welches ich der Gefälligkeit des Freiherru von Hohenwarth verdankte« 665 ludessen Hess mich dasselbe zweifelhaft, ob darin eine eigene, von Capnoides albida wesentlich verschiedene Art zu suchen sei. Seitdem ich aber nicht nur mehrere getrocknete Exem- plare erhalten habe, sondern diese Pllanze auch lebeud im Garten ziehe, zweifele ich nicht an ihrer Eigeuthümlichkeit. Lässt man die Farbe der Blumen unberücksichtigt, so unter- scheidet sich diese Art, besonders im lebenden Zustande, leich- ter von Capnoides albida und lutea, als diese unter ein- ander. Die Unterschiede der letztern beiden beruhen nämlich auf Folgendem : 1. Auf der Farbe nicht nur der Blumen, sondern auch des Krauts, indem letzteres bei C. albida vollkommen grau- grün ist, während sich bei C. lutea die Farbe ins Gelbliche zieht. 2. Auf der Gestalt der Blätter. Bei C, 'albida sind die Blattabschuitte im Allgemeinen mehr in die Länge gezogen, doch ändert dies nach dem Staudorte ab , so dass diejenigen Individuen der C lutea, bei welchen diese Abschnitte am meisten verlängert sind, denjenigen der C. albida gleichen, wo sie am kürzesten gefunden werden. Daher man bei Bil- dung der Differenz hierauf wenig Rücksicht nehmen kann. 3. Der Unterschied, den die Blätter zeigen, pflegt sich auch auf die Schoten zu erstrecken, welche im Allgomciuen bei C, albida etwas schmäler und länger ausfallen, auch eine stärker hervorgezogene Spitze besitzen, als bei C lutea; allein unter allen Umständen lassen sich diese Arten so wenig da- durch unterscheiden, als durch die Blätter. Besonders wer- den im Herbst bei C. albida die Schoten oft sehr kurz. 4. Da bei den Furaariaceen die Zahl der Eierchru und der Saamen mit der Länge des Kröbses im Verhältniss zu stehen pflegt, so darf man schon vermutheu, dass die Zahl 666 der Saameii boi C. alhidu liölier steige, als bei C. lutea. Mau bemerkt auch in der That bei joner 10 bis 12 Saamen in einer Schote, während bei C. lutea kaum über 8 wahr- genommen werden. Indessen enthalten die Schoten der er- stem in dem Maasse, als sie sich verkürzen, ebenfalls we- niger Saaraen; im Herbst findet man selbst nicht selten kür- zere Schoten, welche nnr zwei, ja nur einen Saamen ausge- bildet haben. 5. Als vorzüglichstes Unterscheidungszeichen dieser Ar- ten dürfte die Honigsaftdrüse zu betrachten sein, welche bei €, lutea ^ wie schon SchJcuhr bemerkt, am freien Ende ha- kenförmig umgebogen, bei C. albida bloss einfach gekrümmt ist. Dieses Kennzeichen lässt sich selbst sehr deutlich bei sorgfaltig getrockneten Exemplaren wahrnehmen. 6. Auch die Saamen geben, wie Koch gezeigt hat, ein gutes Kennzeichen ab, indem sie bei C. albida wegen der er- habener gekörnten Oberfläche bloss schimmernd sind, während sie bei C. lutea , wo die Oberfläche flacher gekörnt ist, glän- zend genannt werden können. 7. Ausserdem ist auch die Bildung des Saaraenkamms bei beiden Arten verschieden; bei C albida ist er nämlich ange- drückt, fast ganzrandig, zuweilen etwas ausgerandet, bei C. lutea dagegen abstehend, körnig, lappig und gezähnt, doch steht er bei C albida^ wenn er trockener wird, oft aucli ab. Dass der von SchJcuhr angegebene Unterschied hiusicht- lichi der Narbe nicht gegründet sei, habe ich schon füher be- merkt, und von den Unterschieden, welche man ehedem, als man in C. albida Linne's Fumaria capnoides suchte, fälsch- lich in die Kanten des Stengels und die Form der Schoten setzte, kann nicht mehr die Rede sein. Capnoides rigidula unterscheidet sich nun von diesen beiden Pflanzen: . 667 1. durch den meist niedriger wachsenden steifern Stengel mit kürzern Zwischenknoten, so dass die Blätter diese oft mehr- mals an Länge übertreffen. Doch scheinen auch längere Sten- gel vorzukommen; einen solchen findei man wenigstens bei ReichenhacJi abgebildet. Im ersten Jahre (denn C rigidula ist kein Sommergewächs, wie Wulfen berichtet) kann diese Art sogar für eine planta acaulis im Linneischen Sinne gel- ten; sie pflegt auch noch im Herbst dos ersten Jahres einen Blüthenstiel zu treiben , der dann das Ausehen eines Schafts bekömmt. 2. Durch die Blättchen, welche steif, zerbrechlich und etwas fleischig sind, während sie bei C lutea und alhida schlaff, biegsam und dünn gefunden werden. Die Blätter sind bei C. rtgidula im Allgemeinen etwas weniger verästigt, und die Blättchen nebst ihren Lappen mehr rundlich. In der Farbe gleichen sie denen von C alhida. 3. Die Verkürzung der Blättchen erstreckt sich auch bei dieser Art auf die Schoten, welche im Allgemeinen fast noch kürzer, als bei C. lutea, aber etwas aufgetriebener sind, so dass sie el)enfalls für acht Saamen Raum darbieten. 4. Die Deckblätter sind bei dieser Art grösser, als bei C. lutea und albida. 5. Die Form der Honigdrüse und den Grad des Glanzes der Saamen theilt C rigidula mit C. albida. Die Crista der letztern soll nach Reichenbach zweitheilig sein, doch stellt sie die Zeichnung bloss zweispaltig vor. Ich habe noch keine Gelegenheit gehabt, dieselbe an frischen Saamen zu unter- suchen, an den länger autbewahrten habe ich sie immer ganz oder doch nur ausgerandet, überhaupt auf ähnliche Weise, wie bei C. albida gebildet gefunden. Sie war zwar abstehendj allein dies kann bloss Folge des Eintrocknens sein. Man kann daher die Differenzen dieser Arten so fest- setzen : 668 1. C lutea caulibus diirusis, foliolis oblougo-obovatis sub- trilidisj subglancis, laxis, ncctaradenio harnato, semiai- bus nitidis. 2. C albida caullbus diffusis, foliolls obovato-oblongis subtrifidis glaucis laxis, uectaradeuio curvo , semlnibus micautibus. 3. C rigidula caulibiis rigidulis, foliolis subrotundis sub- trifidis, carnosulis, fragilibus glaucis, ncctaradenio curvo, semluibus micautibus. Nach Wulfen wächst letztere Art bei Tricst, ich habe sie ans Istrieu, von Veglia nud Chorso erhalten. Für Diejenigen, welche noch immer Anstand nehmen, Dicentra für Diclytra zu schreiben, vielmehr behaupten, dass es Dielytra heissen müsse, setze ich die Stelle aus BorcJcJiausen^s Abhandlung in Römer^s Archiv /*, d. Bot. I. 2. p. 46. her, wo man Folgendes liest: „Diclytra nenne ich [BorcJchausen) sie (die Gattung) von öig zwei, und xXv- TQOV Sporn, weil sich die Blume so deutlich durch ihre zwei Sporne auszeichnet." Wie kann selbst der eifrigste Ento- molo«: hiervon auf die Flügeldecken der Insecten kommen. Zum Schlüsse habe ich zu meinem Aufsatz über Lauro- pTiyllus (Linn. XII. 129.) die nachträgliche Bemerkung zu machen , dass dasjenige , was ich am Ende über ^podytes sagte, bloss von der Pflanze gilt, die unter diesem Namen in den Gärten vorkömmt. Die wahre Apodytes dimidiata E, Meyer y welche ich später kennen gelernt habe, ist davon sehr wesentlich verschieden. Zu welcher Ordnung diese ge- hört, wage ich nicht zu sagen. Ueber den Blüthenbau der Balsamiiieen. Vom Prof, Bernhardt. -Oei den Blüthen der Balsamineen weichen Staubfäden und Stempel so wenig vom regelmässigen Bau der Blüthen anderer Dikotyleen ab, dass ihre Geschlechtsorgane keiner besondern Theorie bedürfen; da dieselben aber deutlich die gefüufte Zahl der Theile zeigen, so kann man mit Recht verlangen, dass diese auch in den Theilen des Kelchs und der Blume nach- gewiesen werde, und wenn davon eine geringere Anzahl vor- handen zu sein scheint, so hat man dieselbe durch Verküm- merung oder durch Verwachsung uud Umbildung zu erklären ; denn wollte man den Balsamineen vier Kelchblätter und vier Blumenblätter zueignen, so wie sich diese Theile ohne weitere Reflexion darstellen lassen , so würde dies zwar eine beson- dere Meinung, aber keine Theorie sein, Lässt man sich aber verleiten, den Bau dieser Blüthen, wegen der scheinbar ge- vierten Zahl der Kelch- und Blumenblätter, auf den Bau der Kreuzblüthen zurückzuführen, so bekömmt mau eine eben so ungefällige, als unvollständige Theorie, indem die Kreuz- blüthen selbst unregelmässig sind, uud einer Theorie bedürfen. 670 Die vollstäncligon Theorien, welche man über den Blii- thenbau der Balsaraineeu aufgestellt hat, kann man füglich iu diejenigen thcilen, welche Tor dem Zeitpnncte, wo Röper an den Blüthen von Impatiens nolitangerc zwei kleine, bis- her übersehene Blättchen entdeckte, und nach dieser Ent- deckung aufgestellt wurden. Jene darf man so lange weniger berücksichtigen, als sieh die Anhänger derselben nicht näher erklären, wie sie über die Ropersehen Blättehen urthcilen. Ich halte nämlich Röpcr''s Entdeckung iu ihrer Art für sehr wichtig, indem sie nicht nur über den wahren Bau der Blüthen der Balsamineen viel Aufschluss giebt, und beweiset, wie man bei Blüthen, welche unvollständig scheinen, die Hoff- nung nicht aufgeben darf, die fehlenden Theile noch zu ent- decken, sondern auch weil sie auf einen Punkt hinweiset, welchen man überhaupt bei Aufstellung solcher Theorien wohl zu berücksichtigen hat, nämlich darauf, dass in der Regel der Bau des Kelches mit dem der Blume mehr oder weniger Uebereinstiramung zeigt, und dass ersteres vor allem bei Lip- penblüthen in weiterra Sinne, wozu schon Linne die der Balsamineen zählte, der Fall ist, dass man daher da, wo ein unvollständiger Kelch einer Lippenblüthe ergänzt werden soll, nach Theilen zu suchen habe, wodurch er der Blume ähnlich wird. Wie wichtig dies sei, davon können die Pa- pilionaceen ein Beispiel liefern, bei welchen die Aestivation des Kelchs dieselbe, wie die der Blume ist, wie öiess Eisen- grein ausführlich gezeigt hat. Wenn ich für den Entdecker jener kleinen Blättchen an Impatiens nolitangere Röper erkläre, so glaube ich nicht zu fehlen. Zwar lässt sich das , was Linne über seine pe- tala intermedia sagt, einigerraaassen auf die Ropersehen Blättchen beziehen, allein bei reiflicher Ueberlegnng wird man doch genöthigt, die Blumenblätter dafür zu nehmen, welche Manche als Anhänge der grössern, untern Blumenblätter be- „ 671 schreiben , nnd zwar schon aus dem Grunde , weil Linne duichang nicht erwähnt, dass die pctaia inßma zweitheilig seien, aber auch desshalb, weil sie weisen ihrer Kleinheit (die jedoch nicht mikroskopisch genannt werden kann) und wegen ihres Yorkomuieus bei einer einzigen Art (wenigstens im natürlichen Zustande) zu leicht übersehen werden, als dass man glauben könnte, sie seien schon damals der Aufmerk- samkeit nicht entgangen, oder l,inne habe nicht, wenn er sie je wahrgenommen haben sollte, petala minima^ vi.r con~ spicua hinzugefügt, da er schon deji Kelch einen calyjc nii- nitnus nennt. Linnens petala injima und intermedia sind ohne Zweifel die vier Blumenblätter RicJtard^s , nnd wenn je- ner hinzufügt, dass die letztern manchen Arten fehlen, so darf man diess wohl auf nachgelesene Beschreibungen beziehen, worin den Balsaraineen bloss ein Nectarium nnd (wegen der Verwachsung zweier Paare) drei Blumenblätter zugeschrieben werden. Da die Blüthen der Balsamiueen vor ihrer vollkommenen Entwickelnng die nmgekehrte Lage haben, nnd erst durch eine Drehung des Blüthenstiels die spätere Stellung bekommen, so kann man die Theile auch umgekehrt benennen. Linne's pctalum sumtnutn würde daher auch als petalum inßmum^ und dessen petala inßma als petala summa betrachtet wer- den können. Wir werden daher zuweilen lieber von sepalis und petalis imparibus, lateralibus und impari oppositis reden, der Kürze wegen aber auch die Theile auf gewöhn- liche Weise nach der Stellung benennen, welche sie in der ge- öffneten Blüthc besitzen, üeber die bei gefüllten Gartenbalsaminen vorkommenden überzähligen Kelchblätter habe ich bei der frühern Bekannt- machung meiner Ansicht dieser Blüthen nichts gesagt, weil ich damals dieselben zu wenig beobachtet hatte. Seitdem habe ich aber Hunderte derselben hierauf genauer untersucht, und 672 will , che ich weiter gehe, das Resultat dieser Untersncliung mitthollcn. Die beiden äusscrsten Blättchen, welche den Linneischeu Kelch bilden, und von mir für Deckblätter gehalten werden, verändern sich bei allem Wechsel in der Zahl und Bildung der Kelchblätter nur wenig; sie werden zuweilen nur etwas grösser, behalten aber in der Regel ihre Stellung und Form bei. Nur einmal fand ich in einer sehr monströsen Blüthe eines fehlend , und in einer andern schien das eine mit einem Ansatz zu einem Sporn versehen zu sein: es blieb jedoch zweifelhaft, ob man das Deckblatt nicht ebenfalls für fehlend anzunehmen, und das unvollkommen gespornte Blatt für ein ungewöhnliches Kelchblatt zu erklären habe. Bei der grössten Anzahl dieser verbildeten Bliithen standen zur Seite des ge- wöhnliehen gespornten Kelchblatts noch zwei andere, oft beide ebenfalls gespornt, doch zuweilen nur das eine, auch wohl beide ungespornt. Ihren Ursprung nahmen sie immer dicht hinter den Deckblättern, erstreckten sich aber von da mehr oder weniger weit über das dem gespornten Kelchblatte ent- gegengesetzte Blatt, ja zuweilen wurde es von ihnen fast ganz bedeckt; öfter blieb es aber grösslenthells unbedeckt. Immer legten sich über einen Theil dieser accessorischen Blättchen die Deckblätter; hinsichtlich des gewöhnlichen gespornten Kelch- blatts verhielten sie sich aber auf folgende Weise: In den raehrsten Fällen wurde der eine Rand desselben von dem Ran- de eines dieser accessorischen Blättchen bedeckt, während der andere Rand des gewöhnlichen Kelchblatts den Rand des zwei- ten accessorischen Blättchens bedeckte. Nur selten wurden beide accessorischen Blättchen an dem einen Rande von dem ungepaarten gespornten Kelchblatle bedeckt, und fast noch seltener standen beide nach Aussen, und bedeckten auf bei- den Seiten die Ränder des gewöhnlichen ungepaarten Kelch- blatts. Das dem letztern entgegengesetzte Blatt, welches Einige 673 für eine Verbindung von zwei Kelchblättern, Andere für ein BUimenblntt halten, ibieibt ehoiifalis hicht immer Hngcspomt; eiümaj hiibe ich vielmehr einen sehr ansehnlichen ausgebil- deten Sporn dAtan. waiirgeufimineAi., Die Sporne, vedoppeln ajoh zuweilen^, ^oeJi habe ich an den beiden acpessorischen Blättchen dieselben : niemals zn «jw^ijiyoljkommen ausgebildet gijsehen ; an d^ra; gevvöhniiclicn tingepaarten Kelchbl.itte fand ich dagegen einmal einen gethoilten Spprn mit zwei voükom- nlon,. 'ausgebildeten Enden. Merkwünijgntst es auch, dass sich an denjenigen acdessoöscheajveifhblättcheu, weklie ganz nach aussen, blöSs hinter deil Deckblättern stehen, auf der innern Seite nicht selten ein Fortsatz erliebt, der einem Sporn gleicht. Die Stelle, welche er, leinnimmt, ist ge^iau diejenige, wo aussen der Sporn Aljzugvhen pllegt, und wenn man solche Blättchen auf, der Anssenseite betrachtet, so hndet man den Sporn gar 'iljcht,;; oder ;n.Hr unvoilständig mit seinem untern Theile aus- gebildet, und K|iglhrt nnd uach innen ausgebildet hat. . Ehe ich weitere Folgerungen aus diesen Beobachtungen ziehe, glaube ich noch bemerken zu müssen, dass diese Ver'- hildungen des Kelchs theils von den verschiedenen Sorten der Garteubalsaiuinen, theils von dem Boden bedingt zu werden scheinen. Mauclie Bildungen habe ich wenigstens nur bei gewissen Sorten bemerkt, allein sie erhielten sich, nicht, wenn sie auf anderem Boden gezogen wurden. Es würde mich daher nicht wundern, wenn Andere etwas verschiedene Resultate bei diesen Untersuchungen erhielten, dasjenige, was ich selten ge- iunden habe, häuliger beobachteten, manche Bildungen nicht bemerken, dafür aber andere hinzufügen konnten u. s. w Presl will auch eine Theilung des dem gespornten, ungepaar- ten Kelchblatte gegenüberstehenden Blattes bemerkt haben; diese ist nur niemals vorgekommen; ich glaube aber auch nichl 43 * 674 (iiiigoachlct es meiner Ansieht sehr günstig scyn würde), dass ' derselbe eine solche wirklich gesehen habe; die Blättchen, die er Fig. Ill n, VI im Durchschnitt abbildet, und mit a" a" be- zeichnet, waren vielmehr, aller Wahrscheinlichkeit nach, wei- ter nichts, als die hiiulig vorkommenden accessorischen Kelch- blätlchen, und das Blatt, das er in diesen Fignrcn mit 6^ be- zeichnet, das gewöhnlich dem nnlcm gespornten Kelchblatt gegenüberstehende Blatt. Was die FolgeifuMgen betrifft, welche ans diesen Beob- achtungen gezogen werden können, so scheinen sie haupt- sächlich in so fern von einiger Wichtigkeit zu sein, als sie weder der einen, noch der andern der bisher aufgestellten Theorien günstig sind. So könnte man aus der Beobach- tung, dass der Sporn des ungepaarten, untern Kelchblatts sich theilt, sogar zn der Meinung verleitet werden, ^ass dici;*!!»« Blatt aus zwei andern zusammengesetzt sei, was noch keine Theorie gelehrt hat. Der veränderliche Stand des accessori- schen Kelchblättchen macht ebenfalls eine allgemeine Festsetung ihres WVrthes sehr unsicher; die inuern haben zwar in ihrer Stellung und Lage Aehulichkeit mit den Röperschen Blättchen bei Tmpafiens nolitangere , allein diese Vermuthnng wird un- sicher, da die mit ihnen zugleich vorkommenden ähnlich ge- stalteten äussern, vor dem ungepaarten Kelchblattc stehenden, jenen Röperschen Blättchen keineswegs gleich zn stellen sind, sondern bloss der Ueppigkeit des Wachsthums ihren Ursprung zu verdanken scheinen , aus welchem auch ohne Zweifel der doppelte Sporn erklärt werden muss. Nach der von mir früher aurgestellten Theorie hat man die beiden äussern Blättchen, oder Lrnnr's und auch noch De Candolle's Kelchblätter als Deckblätter zu betrachten. Dass sie weiter nichts sind',' davon bin ich gegenwärtig fast noch lebhafter überzeugt, als damals, wo ich sie zuerst bekannt machte. Schon ihre Stellung, ihre Bildung nndEntwickelnngs'- 675 f^esclüclite sprechen (lal'ür, dass sie den Deckijlälterpaaren gleich zu setzen scioii, welche mau bei so vielen andern Gat- tungen dicht am Kelihe antrifft. Sie haben nämlich nicht nur eine von den KelchbLittcrn verschiedene Gestalt und Far- be, gleichen darin den Deckblättern, welche man auch ander- wärts au den Balsamineen, z. B. bei der Gartcnbalsamiiio am Grunde der Bliithenstiele antrifft, bilden dabei einen Quirl für sich, und stt-hen auf ähiilidic Weise _, wie andere, dicht am Kelch sitzende Deckblätter einander 'gegenüber, etwas nach dem gespornten, nngepaarten Kelchblatle gewendet, sondern sie bilden sich auch früher aus, als die wahren Kelchblätter, beendigen bei manchen Arten ihr Leben schneller, und haben überdies eine andere Aestivation, in ihrem ersten Entstehen nämlich eine klappige, doch so, dass sie den Sporn des näch- sten Kelchblattes, welches reitend ist, durchlassen. Die Beob- achtung, nach welcher zuweilen die äussern Blättchen mit SporneJi versehen sein sollen, kann hiergegen keinen Einwurf begründen, denn einmal steht diess als Thatsache noch nicht vollkommen fest; wäre diess aber auch der Fall, so weiss man, dass Blätter und Deckblätter auch bei andern Gattungen die Gestalt der Kelchblätter annehmen, wovon die gefüllten weissen Lilien ein bekanntes Beispiel geben , an deren Sten- gel sich die obcru Blätter oft wie Kelchblätter gestalten, und eine weisse Farbe bekommen. Ausserdem ist aueh für Die- jenigen, welche die beiden äussern Blättchen für Kelchblätter ausgeben, der Umstaud sehr ungünstig, dass man Kelche von diesem Baue bei keiner audern Gattung mit Sicherheit nach- weisen kann. Ueberall, wo man sie bisher angenommen hat, haben sie sich bei näherer Beleuchtung als Deckblätter erge- ben, wie ich diess noch neuerdings für die Cistaceen, für wel- che sich diese Ansicht am längsten erlialten hat, hinlänglich gezeigt zu haben glaube. Auf die Galtungen Pclargonium, Sauvagcsia, Viola, Hypericum, Älsinc u. a. sollte man G76 sich aber in dirsor Hinsicht «•ar nicht bcrufou, donn bei alloii diesen Gattnn2:tMi stehoii die Ijcideji äussern Blätter nicht an- diMS, als lit'i jedem andern caly.v qnincuncialis , nnd ein solcher lässt sich für die Balsamineen auf keine Weise zu- sammensetzen. Ueberdies erhält man eine, für Lippen hl iitjjen ^anz nnerliörte Stellnn»- der Kelch- und BInmentheile, wenn man die äussern Blättchen für wahre Kelchblätter nimmt, denn die seitlichen Kelchblätter werden dann die äitssersten, wäh- rend die seitlichen Blumen bhitter den innersten Raum einneh- men. — Diejenii^en, welche die Röperschcn Blättchen bei hn- patiens nolifattgere für Kelchblätter erhiären, haben insbe- sondere noch nöthig, in den äussern Blättchen bloss Deck- blätter zu sehen, denn wenn sie dieselben ebenfalls für Kelch- blätter anstreben, so vermögen sie nicht, die Blumenblätter in abwechselnde Stellung mit den Kelchbliittern zu bringen, und ihnen die Staubfäden gegenüber zn stellen, da die äussern Blättchen hinter den RÖperschen Blättchen stehen; nehmen sie al)er das dem gespornten Blatte gegenliberstehende Blatt, des- sen Grunde die Röperschen Blättchen anhängen, und mit ihm in einem Quirl stehen, als aus zwei Kelchblättern zusammen- gesetzt an, so werden der Kelchblätter zu viel. Haben wir also die beiden äussern Blättchen für Deck- blätter zu erkennen, so müssen wir den wahren fünfblätteri- gen Kelch aus andern Stücken zusammensetzen. In dieser Absicht lassen wir das äusserste, nngepaarte untere Kelch- blatt von Lhinc's nectarinm gebildet werden , so wie diess alle neuern Theorien thun. Ihm gegenüber haben wir zwei andere Kelchblätter zn suchen, welche sich bei der Gattung Hydroccra unverkennbar als solche zeigen, bei Balsatnma und Impatiens aber in dem gewölbten, obern äussern Blatte aufgesucht werden zu müssen scheinen, worüber bald noch mehr zu sagen ist. Die lieiden seitlichen bilden die Röper- schen Blättchen , welche sich bei Tmpafiens nolitangcre als 677 AuLänge des eben erwähnten Blattes ergeben. Die Stellung^ welche ich diesen Blättchen hier und früher in der Linnaea (VIII. 454.) gegeben habe, stimmt nicht mit derjenigen über- ein , welche ihnen eine Zeichnung (Linnaea IX. T. 1. f. 1. cc.) anweiset, denn icJi habe sie immer zu beiden Seiten des da- selbst mit d bezeichneten Theiis , und am Grunde ein, wenig mit ihm verwachsen gefunden, so dass sie mit ihm zugleich abfielen, und offenbar mit demselben in einem Kreise standen. Auch kann ich um so weniger glauben, hierbei mich ge- täuscht zu haben, da ich meine Untersuchungen hierüber gleich- zeitig mit dem verstorbenen Biltz (den gewiss Jeder ^ der ihn kannte , für einen sehr sorgfältigen Beobachter gehalten ha- ben wird), doch von ihm abgesondert, anstellte, und wir bei- de genau zu demselben Ptesultate gelangten. Diese Blätlchen mögen übrigens diese oder jene Stellung haben, so könijen sie unmöglicli von Demjenigen, der sie wirklich beobachtet hat, für Deckblätter angesprochen werden, so lange mau lehrt, dass diese jederzeit vor, und niemals hinter einem Kelch- blatte sitzen. Diese beiden kleinen Blättchen scheinen bei voll- kommuer Ausbildung den Rand des obersten, nugepaarten Blatts am Grunde ein wenig zu bedecken, während sie von dem untern gespornten Kelcliblatte bedeckt werden. Wenn man daher annimmt, dass das oberste Blatt ganz oder theilweise aus zwei Kelchblättern bestehe, so bekömmt dadurch der Kelch in der Lage der Blätter die Bildung des Kelchs der Papilio- naceen. Da mau aber einen solchen Kelch nicht wohl einen calya: papilionaccus nennen kann, so würde ich dafür die Bezeichnung c. elytratus wählen. Er ist bei Impatiens no- lüangere durch Verwachsung der beiden zur Zeit der Blüthe oben stehenden Blätter zum vierblätterigen Kelch geworden^ wie diess auch bei vielen Sclimetterlingsblüthen geschieht. Was die beiden gespornten oder uugespornten Blättchen be- trifft, welche nicht selten bei der Gartenbalsamiue anoniaiiscJi 678 nebeü dem untern Kelchblatt vorkommen, so habe ich mich über dieselben schon oben erklärt. In der fiiniblätterigen Blume der Balsamineen bilden wir die vier untern Blätter nach dem Vorgange anderer neuern Theorien, das fiinite, obere ist bei Hijdroccra deutlich ab- gesondert, und steht dem untern, gespornten Kelehblatte ge- genüber. Nach Ruperts Figur (Linnaea X. T. 1.) umfasst es die übrigen Blumenblätter, was auch nach dem allgemei- nen Typus der Structur der Lippenblüthcn sehr wahrschein- lich ist , nach PresVs Figur steht es mehr nach innen. Bei andern Gattungen haben wir dasselbe auf jeden Fall dem un- tern gespornten Kelchblatte gegenüber zu suchen, und da wir in dieser Gegend weiter nichts finden, als das Blatt, in wel- chem wir vorher die beiden obern Kelchblätter vereinigt an- zunehmen geneigt waren, so bleibt weiter nichts übrig, als entweder die beiden obern Kelchblätter, oder das obere Blu- menblatt fehlen zu lassen, oder in jenem obern Blatte alle drei Blätter verschmolzen anzunehmen. Ich habe bei der frühern Bekanntmachung dieser Theorie die erstere Hypothese verworfen, und bloss zwischen den beiden letztern die Wahl gelassen. Auch gegenwärtig finde ich die wenigsten Gründe zur Unterstützung der ersten Annahme; etwas mehr hat die zweite für sich; vorzüglich möchte sich aber die dritte recht- fertigen lassen. Sie muss schon desshalb gefallen, weil sie die beiden Theorien, die sich des meisten Beifalls rühmen können, in einem Hauptpuncte vereinigt. Ueberdies kann das obere Blatt nicht wohl für ein blosses Blumenblatt genommen vrerden, weil, wie bereits bemerkt wurde, die Röper'schen Blättchen bei Impatiens nolitangere ^ die zum Kelch gehö- ren, offenbar seiner Basis anhängen, und mit ihm, oder doch mit dem äussern Theile desselben einen Quirl bilden. Dass jenes Blatt aber nicht bloss aus den beiden obern Kelchblät- tern besteht, wird desshalb wahrscheinlich, weil es auf der 679 inuerii Seite stärker gefärbt ist, als die übrigen Kelchblätlor, und weil durcb diMi Zutritt eines Blumenblatts die Verwach- sung dieser Kelchl)lätter sich um so eJior erklärt. Ist dies ßlatt nicht jederzeit dicker, als andere Bliithenblätter, so kann davon niclit die mindeste Einwendung hergenommen werden, dass es aus der Verschmelzung dreier Blätter bestehe; denn einmal hat man ja gar nicht uöthig anzunehmen, dass die- ses Blatt diircligüngig aus Kelch- und Blumensubstanz zu- sammengesetzt sei, und dann ist ja bekannt, dass ein Pilan- zcntheil sehr dünn , ja fast auf Nichts reducirt sein kann, und gleichwohl aus anderweitigen Gründen für zusammenge- setzt gelten muss, wie sich hiervon Jeder bei Untersuchung des üeberzngs der Karyopse der Gräser belehren kann. Dieser Theorie zu Folge hat der Bau des Kelchs der Balsaraineeu mit dem ihrer Blume ungemein viel Aehnlich- keit. So wie das untere Kelchblatt die vier oder zwei obern Kelchblätter unischliesst, eben so umgiebt das obere Blumen- blatt die vier untern Blumenblätter, und so wie bei Ifiipaticns nolüangerc die kleinen mittlem Kelchblätter der Basis der verwachsenen, obern anhängen, auf ähnliche Weise pflegen auch die Nägel der mittlem Blumenblätter mit denen der un- tern in Verbindung zu treten, doch stehen die Platten der mittlem nach innen. Der Kelch der Balsamineen hat in Vergleich mit der Blu- me derselben, so wie bei andern Lippenblüthen, die umge- kehrte Stellung; eine solche scheint ihm auch zugeschrieben werden zu müssen, wenn man ihn mit dem Calyx quincun- cialis der Geraniaecen vergleicht, allein diese Stellung erhält er, wie schon oben bemerkt wurde, durch Drehung des Blü- thenstiels, wie bei den Lobeliaceen ; man kann daher die Stel- lung der Balsamincublüthen der der Gerauiaceen im Allge- meiueu gleich setzen. 680 Vlil der Bi'sc'hreibuiii^ der übrigen Organe der Balsanii- ; iicnbliithen will irh die Leser nicht erraüdon, da man die darü- ber vorkoiuincuden Widersprüche als ausgegiicheu ansoiien kann, sondern mich auf den Bau der Geschleclitstheilhüllen beschränken i welchen man nach dem bisher Vorgetragenen kürzlich so darstellen kann: liracteae duae snboppositae decidnae 1. subcadncae, aesti- vatione valvata. (Calyx diphyllus Linn.) j| Sepala quinque decidua: earterius in Üore aperto infinnnn, «' irapar, calcaratum, aestivatione equitans; opposita duo superiora in Hydrocera libora, in generibns ceteris cum petalo irapari in petalo-sepalum conuata; lateralia duo pleruaique deücientia, in Impatieutis specie (/. no- litangere) minima, basi petalo -sepali utrinque ad- haerentia, calycera in aestivatione elytratum formantia. Petala qninque, sepala alternantia, decidua, quatuor saepc basi utrinque per paria connata, in alabastro subru- minato-convoluta, duobiis inferioribiis majoribus exte- rioribus; quintum impar '\n Hydrocera liberum, in ge- neribns ceteris cum sepalis duobus supcrioribus in pe- talo-sepaliim conforruminatum, reliqua quatuor aestiva- tione amplcctcus. hHi) Beobachtung der Tiuftrölirenhaare bei LOfNANTHEMlFM GMELIN und VILLARSIA VENTEN. Von Dr. Grisehach und Dr. Hoff mann, mi t •» (' theil t von Let'Xtcrcjn. C Hierzu Taf. VII.) T T iiJiroud ich im Sommer dieses Jahres (Juli 1838) die merk- wilrdio-eu sternförmigeu Organe in den Luftröhren von Nym- phaea alba und Nuphar luteum beobachtete*), fiel es mir ein, "'O Man verjijleiclie über diese f)r.a;ane: De CandoUe Orgauographic I. p. 130. (Deutsche Uohcrs. .S. 110.), wo citirt werden: Rudolplii tah. aiiat. II. fig. 12 — 14. u. Ainici osserv. inicroscoi). fig. 20. F. J. F. Meyen. Die Phytotoniic der Pflanzen, p. 201. tab. IV. fig. 3 — 13. Derselbe. Harlemcr Preis-scbrift §. 56- p. 83 sq. tab. V. a. fig. 1. Derselbe. Neues System der Pflanzenpliysiologie. I. Bd. 1837. p. 311., wo citirt werden: Ypej- verliandelingen iiitgogeven door de Holiandscbe Maatschappy der VVetenscbap|icn te Haarlem. Dccl XIX. p. 367; Jiirinc Journal de pliysique LVI. p. 187 sq. 682 da icli grade ein Exemplar der Villarsia iiyraphacoides für irgend einen anderen Zweck gesammelt hatte, auch diese Pflanze zu untorsuchen. Sogar mit einer sehr schwachen Vergrössc- ruuü; fiiiid ich die nämlichen Organe in den Blatt- und Blii- tlicnstielen , in den Stolonen und im Rhizom. Im Allgemeinen mit den [Haaren von Nymphaca alba übereinstimmend, unterscheiden sie sich nur dadurch, dass ihre Strahlen weniger zahlreich, ihre Textur weniger rigide, und ihre Grösse nach Verhiiltiiiss des geringern Lumens der Luftröhren geringer war. (Tewöiinlich bestand ein Haar aus 3 — 4 Strahlen, nicht selten nur aus 2; die Spitzen waren häutig gabelig gespalten; nur in einigen Füllen zeigten sich 5 Strahlen. Da mir diese Uebereinstimmuug zwischen IMlan- zen aus so verschieden orgaiiisirten Familien von den äussern Verhältnissen ihres Waclistliums abhängig zu sein schien, so untersuchte ich hierauf die unten angegebenen Wasserpllau- zeu *) fand aber nicht die geringste Spur der erwähnten Or- gane. Ich theilte diese Beobachtung im September dem Hrn. tom. VIII. fig. 3; Guettard observat. sur les plantes IL i747. p. 104. Ich füge hier die Beobachtung hinzu, dass, wälu'end bei Nym- phaca alba die sternförmigen Haare sich auch in den Wurzehi und im Rhizom finden , bei Nnphar luteum die Wurzeln gar keine , die Bhizome aber nur an den Insertionsstellen des Blatt- und Blüthcn- stiels dergleichen zeigen. Uebrigens habe ich sie schon in der keimenden Pflanze öui .Stiele des zweiten Blattes) bemerkt, und in den jungen Blatt- und Blüthenstielen von 3 — 4"' Länge finden sie sich gleichfalls. *) Hydrocharis Morsus Ranac. — Potamogeton natans. — Potamo- geton perfoliatns. — Potamogeton lucens. — : Potamogeton crispns. — Potamogeton gramineus. — Ceratophylhim demersura. — Stra- tiotes aloides. — Sagittaria sagittifolia. — Sagittaria lancifolia. Alisma Plantago. — Ali.siaa ranuuculoides. — Butomus umbclla- 683 Prof. de Vri^eso mit, mn sio in soiiior Zeitschrift *) bekannt zu machen. Im Octoher theilte ich meine Entdeckniii^ dem llin. Dr. ririseliach in Gottiiis>('n mit, der in seiner nen lioransj^ekommeiien Sclirift ***) die Villarsia nymphaeoides, nebst dMi mit Menyanthes indica L. verwandten Arten von den- eigent- lichen Villarsien 2;etrennt, nm! ans jenen die Gattnng Lim»aBi«- thi^rtnim gebildet Jiat. GemeiiiscliaftHih nntersuchten wir ,nnh iHein seiueirt Herbarium vorbaiideuen Arten, da mau bekaniii- IrrTi'' sowohl" 'bei Nvmpliaea und Nnphar, als bei Villarsia n^-raphaeoides dffe LuftröhrenJiaare auöh' im getrockneten Zu- stande leichb erkennt, und fanden sio. in U er That bei J^iijiiiau- themnni Forbiesianum Griseb. , Wigktianum nnd laciinosum. 'Die Haare Zeigten sich hier . von denen bei N.jni^ifUaQa m^A iNiiphar noch dadnrcli verschieden, dass sie ,d:«irchaus,njcjit gedoppelt sind, weder bei den angefiihtlcu ;aäirtirg n^idispiob tjus. — Iris Pseucjßforus, — Polygomiin ^^aiaphibiuw.^l^ ^-^fi^' j,,j.ji_l»riHm ampliihium. — ; RaHuucpki.s .a,nuati|is. — Trapa ^tataus. , ...Später untersuchten wir «emeiuschaftlich Meiiyanthes trifoliata, liiiniiocliari.s Uuuihokltii Ricli., Apouogeton jauceum Lclim., Phi- lydriim laniigiiiosum Biytotomie tab. V. flu. G.) ■ ) Tydschrift voor Natuurlj-ke Geschiedenis en Physiologie door J. v. d. Uocviii on W. H. de'Vriese.' Lcyden by'L\ichtiuaus. ''■-') Genera et species Gentiancaruni adjectis obscrvationibus qui- busdam' phyto<>,eSü;raphicis ;inct. A.' UV U: Grl.^iCbacir, M. 1). etc. Stuttgart, et Tnbini:a«.Cot(rti83».^''i>io'jßJ(|."i Vir ,A nur nytt/x 684 _______ d«m," j^z( wipilcrholt Mutersuchtou Lunfiauthemiiin nymphaemi- des. , Bei .den erstereii , sahen wir nut selten eincjiidin'hqtonjir ackc Theiluiig. Leid(;r! ataiuleni Hrn. Du. (Drrisobdch nur weajgiB Ex««!!)!^^^' zu Gebote, da ^r die: roichhaltig-e Hookersche Samiui-' lung, diö er zu seiiner :^clirift, boautzijn koiink», schon zur rückges('liirJ«t. IrnttCk ji Ks^ leidßt.aber wohl k^um einen Zw«i[- fel , da«s>' artch bei d<'a übrigen Arten (T^,:.qri^fttnm, indicun^, Kleiuianum , Tlwinbergiamuu , Ecklouiauiim ,, geniinatum,; [FrjSr seriaaiuni , HiimboldtjftAnim) diftse Organe; sich ünden word^m - I ^ 'V^on Vitt-arsia jiaben wir getrocknete Exemplare der' V. " Tivata und C^ista galli untorsucht. Bei beiden liinden sich Luft- •rfilirenhaarej hei Jenöir'-im Blattstiele, bei dieser auchi im 'R'lVizöttlf atolv sie zeigitenliiorene verschiedene Bild unc:. Zwar tjterflförmig gestellt ;^Vie, ibei' Limnantheniiim , : unterschieden sie sich vöU» d'eusclben dadurcJi auffallend, dass die meisten derselben gegliedert Avareii. Einige Strahlen bestanden aus ^ kurzen, fast kugelförmigen Zellen (Fig. 6. c), bei andern "^{fr'eii "diese mehr gestreckt, so dass daM einzelRe Haa^ nur , aus'S— '4 'Zellen bestand (Fig. 6. b.)/ Tri^dei^-'Uegel waren ' nur 2j selten 3 Spitzeiizu einem Haare vereinigt'. Eindlieh zeigten, siph einige j,|,a;L der Spitze gegabelte, einfache n/iare, da uns nur wenige Exemplare zu Gebote standen, so erfor- ,! dem diese Beobachtungen eine wiederholte Untersuchung. ErJcIürung der Abbildungen. tig. 1. Ein Achtel vom Querdurchschuitt eines Aushiu- fers von Limnantheitfuin nymphaeoides Lk. fig. 2. Einzelne Luftröhrenhaare a\is demselben a — J; c ein eigeuthümlich gebildetes. fig. 3. Querdurchschuitt eines aufgeweichten Blattstiels von Limnanthemum Forbesiannm Griseb. fig, 4. Läugenschijitt aus einem aufgeweichten Blüthen- zweig von L, nymphaeoides. Die Haare zQig^u sich hier au — - -■■ ■ •--• — 685 den Längenscheidewänden der Lufthöhlen, Das Haar a (ror- grössert dargestellt in a*) ist vermittelst eines ans 2 — 3 Zellen bestehenden Stiels der Scheidewand aufgesetzt. Andere . - . . . ' •; '^ . . ^ , . . . (f i hingegen ragen in' zwei Lufthöhfeu zu gleicher Zf'it hervor, und bilden also eine unmittelbare Fortsetzung einer Zelle der Scheidewand. Von diesen ist in b (vei-ftrössert in 6*) ein angeschnittenes dargestollt. . r^i •; .■■!;i;:. ,:,. . . . i- a. lig. 5. Querdurchschnitt aus cine]p[n,f»i^fge,wei(;l^fi?|^j,Bd,^J|^ stiel von L. Wightianun^ Griseb. . riiyiiai . <.. i i .; -i-nd il.nr. fig. 6, Theil einer QtierscheiJeMhd aus dem iSla,iistVe?e von Villarsia ovata; a einfaches, gegabeltes Haar,; <6 n^4<'ei andern IJlumen hier und «la noch Staubgefässe, auch wohl ein sehr dünner und feiner Sporn sichtbar war. Das Ganze gewährte einen ganz eigenthümlichen , aber hübschen Anblick. Hätte man derartige Füllungen unserer p(;rennireuden Garlen- Del})hinien, so würden si(! sich selir artig ausnehmen. Register (I V. r in den Abhandlungen vorkommenden Pf I aii z en - Namen. Acacia aiirita 572. Callisteinon 568. carbonaria 571. cuspidata 573. diversifolia 570. edulis 564. elegans 569. filicina 566. flexiiosa 566. glabrata 569. liirsuta 57-. Iiumilis 567. macracauthoides 566. inammifcra 563. irietrosideriflora 567. platyacaiitha 565. portoricensis 566. pubcscens 565. pulvenilenta 571. spadicigera 564. species 572. 3. spliaerocepliala 564. stipellat^ 574. tetra- goiia 567. Acrostemon 227. equisetoides , liirsiitus, incanus 228. Adesmia calyciiia 75. ciliata 79. glabra 74. latifolia 74. miiricata 74. pendula 72. 4. 6. 7. psoraleoides 80. tristis 77. Aegilops caudata, ovata, sqiiairosa, triuncialis 472. Aeschynoniene 81. brasiliaiia 89. ciliata 84. Ecliiims 92. elegans 309. falcata 87. fascicularis 309. fluminensis 86. gracilis 89. hirsuta 309. hispida 85. incana 90. 1. latifolia 74. littoralis 96. moiitevi- densis 83. panicnlata 95. pauciflora 93. paucifolia 94. podocarpa 89. racemosa 92. Selloi 82. sensltiva 82. tecta 87. Agrostis alba, alpina, canina, elegans, laxiflora, uitens , pallida, retrofracta, rupestris, verticillata, vulgaris 435. Aira agrostidca 442. articulata 442. canescens 442. caryophyllea 441. elegans 441. flexuosa 442. praecox 441. pulcliella 442. Airopsis globosa 442. Alberta 258. magna 257. 8. Alectorolophns angustifolius, hirsutus , major, minor 551. Alisma Plantage , ranunculoides 682. Alopecurus agrestis, bulbosus, geniculatus, Gerardi , nigricans, pra- tensis, utriculatus, vagiuatus 424. Alsiiie mariiia, rubra 551. Amaryllis formosissima 262. Amicia Zygonieris 308. Anagallis arvensis 575. cocrulea 576. phoenicea 576. Andropogon annulatus , argciiteus, avenaceus, comosus^, distacbyns, furcatus 475. balepensis 476. liirtus, Ischaemnm, laguroides 475. punctatns 476. Schoenaiithus 475. Anemagrostis interrupta, spica venti 436. nr Bd. 6s Heft 44 688 Anguria triloba 403. ^ Auomalautluis 238. discolor, scoparius 239. Anomodoii curtipendulns , flexilis 350. Aiitlieini.s ajjrestis, arveiisis 552. Aiitlioceros laevis, punctatii.s 555. Aiithoxaiitluira ainariim, gracile, odoratiim, ovatiim 426. Apliida aristata 476. Apodytes diinidiata 136. 668. Aponogeto» juiiceuin 683. Aracliis aprica 65. friiticosa 68. Arenaria deciissata, leptophylla, nemorosa, scopuloriim 210. Argemoiie 654. Ariistida cacrulescens 433. divaricata 434. Arrlienatlierum arveiiaceiiin 445. Arundiiiaria glaucesceiis 462. Aruiido arenaria 437. baltica, Donaxfestucacea, maurftaiiica, tenax 438. Asprella Hystrix 471. Astragaliis canadensis, strigulosus 307. Avena brevis, fatua, liirsuta, niida, orientalis, planiculmis, praten- sis, pubescens, sativa, sterilis , strigosa 444. Balsamina 676. Bam^usa arundinacea 462. nigricans 463. vulgaris 463. Barbarea arcuata, stricta, vulgaris 551. Bauliinia latifolia, species 340. Beckmannia erucaeformis 424. Benincasa cerifera 405. Berberis 361. aetnensis 366. apj-rena 366. Aquifolium 387. 8. ari- stata 375. asiatica 374. Bigelovli 362. canadensis 362. 8. 77. 83. cerasina 369. 79. 80. 2. Cliitria 374. 5. crataegina 371. 84. cre- nulata 362. cretica 383. 4. 6. cuiieata 375. declinata 367. 8. 9. 71.2. deflexa 367. dulcis 374. emarginata 372. 3. 80. lieterophylla 374. 5. Jacquini 365. iberica 366. iiicifolia 381. 4. laxiHora 365. 7. 8. lucida 363. macracantlia 366. 7. 72. macrocarpa 367. 70. 2. mitis 367. 71. nepalensis 362. 74. nitens 382. 3. nitida 382. 7. ob- ovata 384. 5. 6. pinnata 387. piriformis 371. provincialis 381. ruscifolia 375. sangniuea 368. sanguiiiolenta 379. sibirica 373. 5. sinensis 362. 9. 70. 7. 8. 9. 80. spatliuiata 376. 7. 8. 9. 80. vio- lacea 366. vulgaris 362. 3. 4. 6. 7. 8. 9. 70. 1. 2. 3. 4. 6. 7. 81. 2.3. Biaeria 221. aggregata 236. barbigera 246. bicolor 232. bruniaefolia 247. ciliaris 225. ciliciiflora 246. cocciuea 221. dumosa 221. equisetifolia 221. cricoides 222. fasciculata 241. flosculosa 246. fuscescens 221. glal)elia 234. incana 225. multiflora 236. muscosa 244. nodiflora 246. parvillora 240. i)aHciflora 242. paucifolia 229.42. pnbernla 240. pnrpurea 221. pusiiia 222. revoluta 221. rubra 222. scahra 24l. se.ssiliflora 236. trigona 221. tiirmalis 247. xerantbemifolia 246. Blepharophyllnm 216. divaricatum 216. ßlitum virgatum 549. Botryceras laurinum 131. 2. Briza crecta, maxima, media, minor, spicata 453. Brizopyruni siculum 452. Uniolae 453. — 689 Broraus alopeciiroides 439. arvensis 460- asper 462. aiiriculatiis 460. bracliystacliys 460. commutatus 460. confertus 459. divaiicatiis 439. erectus 461. ineriiiis 461. lanceolatiis 439. laxiis 462. lou- giflorus 461. inaximus 461. inadriteusis 461. mollis 460. inollissi- iiius 460. parvidoriis 460. patulus 460. penduliiiu.s 460. piibesceiis 462. puiguiis 462. raceiuosus 460. rigidus 461. rubens 461. Sclira- deri 460. .secalinus 460. sqiiarrosus 439. sterilis 461. tectorum 461. veliUimis 460. Willdeiiowii 461. Itrungniartia 336. intermedia 338. niagiiibracteata 338. sericea 336. 8. 9. Bruckeiitlialia 216. spiculifolia 217. BrNOiiia alba 404. digitata 403. dioica 404. laciuio.sa 404. quiiique- loba 407. triloba 403. 4. Bryum atropurpiircuin, cariieiiiu, erytluocarpoii, palleiis, pallesceus 335. fiiitoiuus umbellatiis 682. Calceolaria sp. Peloria 686, Calaraagrostis aciitiflora, confiiiis 437. Epigejos 436. Ualleriana, lan- ceolata, Langsdorfii 437. littorea 436. montana, neglecta, sylva- tica, teiiella 437. Canavalia obtiisifolia 330. Canna brasilieiisis 148. deiiudata 148. flaccida 146. Jacqiiin! 148. Poeppitfii 143. portoricensis 147. Reevesii 143. stricta 144. vio- lacea 146. Capnoides acaiilis 664. albida 665. 6. 7. 8. lutea 665. 6. 7. 83 rigi- diila 664. Carex strigosa 532. Cassia astroides 341. Browniana 342. cana 22. cinerea 342. dipliylla 341. liiiinilis 341. iiidecora 341. Ku?itliiaiia 341. laevigata 341. ob- ovata 21. übtusata 21. obtusifolia 341. occidentalis 341. propin- qua 341. puberula 341. sericea 341. toincntosa 22. tristicula 341. Vogeliana 342. Catharinea 354. Calliina vulgaris 218. Cenclirus ecliiiiatus, tribuloides 432. Cephalandra quinqucloba 407. Cerastiura apricuni 208. arveuse 209. nutans 208. oritliales 209. se- midecaridruiii 208. vulcanicum 208. vulgatum 208. Ceratopliylluin apiculatum 43. deiuersum 45. 682. muticum 45. suh- mer.>*um 43. vulgare 346, Ceratosanthes tuberosa 403. Cereus Bradj'pus 17. ciiierascens l4l. Lebmanni 137. marginatus 141. senilis 17- virens 141. Cbaeturus fascicu latus 436. Cbiazospermuin 662. 3. erectum 662. Chloris barbata, cilrata439. Gayana 440. polydactyla, radiata, sub- mutica 439. truncata 440. Cbondrosium luiniile 440. Chrysopogon Gryllus 476. Cinna arundinacca, pendula 434. Citrullus 412. africanus 414. 5. aniarus 404. 13. 5. Cnffroruin 404. 13. 4. Colocyntbis 404. 14. variegatus 404. vulgaris 404. 12. 4. Clematis erecta 551. Clitoria mariaua, iSchiedcana , virginiana 284. 44 * 690 Coccospenna 215. Forbesiamim, rugosum 215. Codonaiitlioinum 240. parvillonim , puberulum 240. Codoiiia pusilla 555. Coilostijinia 234. Dreseamim 235. teiiiiifoliiim 234. Zeylieriaiuiin 234. Collciua laccriiin, scotimim, treinelloides 555. Colocyiitliis üfüciiKilis 421. Colofi,ania angustifolia 288. obovata 2'7. ovalifolia 286. pulchella 286. 7. Colpoiliiiiii aqnaticiiin , Steven! , 434. Coiiiaceplialns 224. incurviis 224. Couiaudra ^laiica, Zrylieri , 403. Cormicopiae cucullatuiii 423. Corydalis acaiilis, Hurinaimi , Cracca, piiüiiosa, scandens 664. Cosciiiodon Persooiiii 554. Crithodiiim aey;yptiacnm 464. Crotalaria bracteata 280. biipleurifolia 279. incana 280. lupuliua 280. maypurensis 280. parviflora 279. sagittalis 278. 9. Crypsis aculeata 424. alopecuroides 423. sclioenoides 424. Cucumis africanus 415. 6. amarissiinus 404. areiiarius 416. Cliate 406. Citnilliis 412. Colocyiitliis 414. 21. ciibensis 4>19. Dudaiiu 40G. 18. Diidaiin affin. 406. Ilexnosus 406. laciniosus 4l4. Melo 405. 18 metuliferus 406. pedatifidiis 406. 18. Proplietariim 406. 15. 6. piibesceiis 406. 19. 20. Hegiiiae 406. 19. sativus 405. 18. 9. vulgaris 4l2. 3. Cucurbita asteroides 407. auraiitiaca 406. caffra 413. Calabassa 407. cerifera 405. cucumifera 407. elongata 407. marsupüformis 407. iiiaxima 406. 3Ie!opepo 406. inoschata 406. ovifera 406. Pepo 406. -spathularis 406- subvcrrucosa 407. tuberculosa 406. uriü- gera 406. verrucosa 407. Cupliea Balsamoua 275. calamiiitliaefolia 274. jorulleu.sis 274. nitidula ';, 274. procumbeus 274. scabrida 274. spicata 275. (Copressus flaccida 49!5. uiexicana 494. sabiiioides 494. 5. tetragona 495. tburifera 493. Cuscuta Epiünum 550. Cj'claiilhera pedata 408. C3'naMchum nigrum, Vincetoxiouni (jb'.i. Cyiiodon Dactylon 439. Cynosurus cristatu.s echinatus, elegaus 455. ' Cyrtoiiema digitata 403. latiloba 403. spheiioloba 403. triloba 403. 4. ■ jiiigensis 291. Jllirenbergü 2'Jö. laxiilora 293. leiicostoma 294. juicropii^'lla 29.')." inutabilis 291. ; luiUius 292. psoialeoidcs 289. pyramidalis 292. .sericea 290. tliynioides. 292. trifoliolata 289. triphylla 289. uiicifera 290. verbenacea-289,i,; , , , .,/■:;? üaiitlionia curvil'olia 44b. dccuuibens, glaudulgtsa, provinda|i§,,^li^) •,Daphiti<;is^ capensis 129, , . ,. liqlv.lii'^uun CoasolidavtiSß.p . . i Deadroinecon 659. 60. Deschampsia caespitosa, junccia, 441. — :: 691 Uesiiiodium acuininatiim 309. adlme.sivum 314. i affine 312. 4. anci- strocarpum 105. angiistifoliiiin 309. Aparines 309. hrevipes 100. caiiadeuse 315. cinereum 319. ciiinanetise 310. discolor 103. diver- sifoliiim 313. elesaus 3iO. leiocarpnm 101. Jupuliiiiira 317. ob- ovatiiin 106. orbicnlare 311. Paciiyrliiza 97. 101. physocarpon 104. plicatum 310. polystacliyiim 321. prehensile 315. psilopliyl- lum 310. reptans 107. retiiiens 311. sericopliylliim 317. 22. sero- tinum 310. strobilaceum 316. subsecnndmn 99. subsessile 319. triüoriini 310. iinciiiiitiun 107. veiiosiim 103. Diarrhena americana 462. Diceiitra 668. Diclytra 668. Dicrariiuii contortiiiii , glaucum 554. Didyinodon flexicaiUis, pusillus, rigidulus 554. Dielytra 668. Drlobeia 129- .i- Dipliysa curtbagenensis 307. ;.' Discocapnos Muudtii 664. Dolichos jiiexicamis 329. Drymaria cordata 205. gracilis 205. 6. graiidiflora 205. palustris 205, ramosissiraa 206. villosa 205. Ecbalium officinamm 404. purgaiis 421. Echiiiaria capitata 438. '.' Opli.^meiius colonum, crus galli, ecliinnlus , friin;i:eii,t^c.eii^,,fji/j4iUati- folius 429. ,>;:v ; .1 ,., M.,r ;, ,-| Ortliotriclium pallidum, striatum , urnigerum. 554. ■ 1. Oryüa sativa 423. ... 696 Pachycalyx 230. glaJjer, hispidiis, iiiaequalis 231. pubescens 230. Pauicum ae^yptiacuiu 427. asperriuuim 428. briüoides 426. capillare 428. ciliare 427. clandesUiJuin, coloratuin , coinpref*ssuiu 428. coii- ciiiuuin, demidatiim, erioji,oiuim, eruciforine, lasciculare, fimbria- tum , glabrum, horizontale 427. jiuneiitoruiu, inarKiiielluiu, milia- ceum 428. inoUissiiiium 427. iilicatiim, proliferuin, pro.stratum, repens 428. saiiguiualc 427. Iriclioides 428. violascens , virga- tiim 428. Papaver 653. Pariuelia Acetabuluni, orciiia 555. Paspaliim dilatatum, elegaiis, ineinbraiiaceuin, paniculatuin, scrobicu- latiim, setaceuin, stoloiiiferiim, uiuliilatnni 426. Penuisetum cencliroides 422. coinpressuin 431. Karwinskyi 431. ma- crournm 431. versicolor 432. violaceum 432. Pentapera 497. sicula 498. Phaca astragalina, moUis 307. Phacocapuos 664. Cracca, Dregeanus , pruinosus 664. Plialaris arundinacea, caerulesceiis, canariensiä, minor, paradoxa 425. Phascum 552. Phaseolus anisotrichos 326. cirrhosns 324. glaber 327. inultiflorus 328. obvallatiis 328. parviflorus 325. Scbiedeaniis 323. specio- siis 324. vulgaris 329. Philadelplius 388. coroiiarius 388. 91. 2. 3. 7. 400. floribundus 391. 7. gracilis 399. grandiQorus 392. 3. 4. 7. liirsiitiis 397. 400. hu- milis 398. inodoriis 399. 400. latifoUiis 394. laxus 397. 8. Le- wisii 400. nanus 388. piil)e.scens 394. speciosiis 392. 4. 6. 7. 8. 9. trinervius 391. 9. verrucosus 392. 3. 4. Zeylieri 390. Pliilippia Chamissonis , Leeana 213. Phil^drum lanuginosum 683. Phleum alpinum, arenarium 425. asperum 424. Bertolonii , Boeli- meri, cuspidatum, ecliinatumj Michelii, pratense, stolouiferum 425. tenue 424. Phragmites communis 438. Pilogyne 408. affinis 410. cuspidata 411. dilatata 411. 2. Eckloni 411. suavis 403. 8. 12. tenuifolia 411. velutiiia 412. Pinus Ayacaluiite 492. hirtella 487. leiopliylla 490. Llaveana 488. Montezumae 489. 90. 1. occidentalis 489, 90. oocarpa 491. pa- tula 488. religiosa 406. Teocote 487. Plagiostemon 232. bicolor, puberulus 232. Platystemon 653. 5. 6. 7. 8. 61. Platystigma 653. 5. 6. 8. 61. Poa alpina 448. annua 448. aspera 449. bulbosa 448. caesia 449. cenisia 448. compressa 449. delawarica 447. delicatula 448. distans 447. divaricata 447. dura 447. festucaeformis 447. hy- brida 450. laxa 448. maritima 447. nemoralis 449. pratensis 448. procumbens 447. .serotina 449. sudetica 450. tenuissiina 447. tri- vialis 448. violacea 448. Polilia inclinata 554. Poinciana pulcherriraa 340. Poiretia 51. angustifolia 53. coriifolia 55. latifolia 54. p.soraleoides» 53. punctata 52. scandens 52. Polygonum amphibium 683. Polypogon littoralis, maritimus , monspeliensis 436. Pontederla cordata 683. Populus tremula 552. 697 Potamogetoa crispus 682. fluitaus 550. gramineus, lucens, iiatans, perfoliatus 682. Preslia cervina 593 Prosopis doiningeiKsis 562. Prunella alba 551. Psiliirus nardoides 473. Psoralea tetrapiiylla 53. Ptychostomum compactura 554. Piilegiiiin angustifolium 593. cervimim 593. vulgare 592. Pyrola media 550. Rannnciiliis aquatilis 683. Racomitrium contorliim 554. Rebouillea Iieinisphaerica 555. Reboulea gracilis 452. Ribes affine 276. 8. campanulatum 278. frigidum 276. Grossiilaria 277. 8. jorulleiise 276. 8.) Riccia bifurca, ciliata 555. Rhadinocarpus 51. 108. acutifoliiis 111. Iirasiliensis 110. tnnltiflorus 108. Rhus radicans 653. Rliyncliocarpa foetida 403. Rhyncbosia erytlirinoides 323. menispermoidea 322. punctata 322. re- ticiilata 323. Robinia aciiniinata 306. Ebrenbergii 303. glaiidiilosa 53. melanocarpa 305. Scliiedeana 306. variegata 301. . Rudolphia dubia 332. Sacclianim officinarum , Ravenuae, strictum, violaceum 474. Sagittaria lancifolia, sagittifolia 682. 8alaxis 211. artemisiöides 212. axillaris 211. 2. flexuosa 213. hexan - dra 215. octaiulra 212. puberula 212. Salsola Kali 550. Sauvagesia erecta 205. Schisnius margiiiatus 454. iScIiistidium ciliatiim 553. Schizocarpum filiforme 405. Schranckia aculeata, species nova, 562. Sclnveiggera mexicana 204. Scilla amoena 550. , Scorpiurus sulcata 51. Secale cereale , fragile, 469. Sechium 407. edule 407. Serapias Lingua 348. oxyglottis 348. parviflora 347. Sesleria coerulea, elongata, phleoides, tenuifolia 446. Setaria ambigua, caudata, geniculata 430. glauca 429. italica, ma- crochaete, macrostaclij^a 430. scandens, tenacissima, verticillata 429. viridis 430. Sicyos 407. augulatus 407. bryonifolius 408. Silene laciniata 210. Simoclieilus 236. barbiger 237. cancscens, multiflorus, pubescens 236. Sisymbrium ampliibium 683. Sorghum cermium, sacchai-atum , vulgare 476. Spartiiia cynosuroides 441. Spartium jun(;eum 280. 698 Spheuantlie 416. scabra 416. Splacliinim sphaericum , vasculosiim 553. Stellaria cuspidata, ovata 207. Stipa Aiistolia, capillata, j^igantea, pennata, tortilis 433. JStratiotes aloides 682, Streptaolnie capensis 433. Sturinia Loeselii 552. Stylosantlies 63. anu;iistifolia 63. Bojeri 68. bracteata 70. capitata 70. eiatior 65. erecta 68. {slntiiiosa 65. grai^ilis 66. 71. guia- neiisis 66. 7. 9. guiiioensis 68. 308. liispida 65. 7. huniilis 66. leiocarpa 64. moiitevidciisis 67. iniicronata 68. prociiinbeiis 67. rigida 69. scabra 69. teiuiifoiia 67. viscosa 66. 309. Sj'inpieza 229. capitellata 229. Eckloniaiia 229. Kuiitliii 230. Syndesiuautlius 240. articulatiis 241. fasciculatns 240. glaucus 242. •scabcr 241. Taxodium disticliiim 493. Taxus globosa 496. Telfaiiia pedata 402.* Teplirosia littoralis 297. oroboides 284. Scliiedeaiia 299. vicioides 297. Terniintliia 134. Tetrapliis 553. Thaninium 223. puberuluiu 223. Thamnus 235. muUiüorus 235. Thoracospernia 229 paniculatum 229. Trapa nataiis 683. Tricholaeua rosea 430. Trichosautlies auguina 405. colubrina 405. foetidissima 403. Trifolium amabile 281. biflorum 65. flumineiise 71. guiaiiense 66. involucratum 281. mediterraiieum 71. rcflexuin 281. Tripsacum dac(3loides 473. Trisetum condensatum 442. disticliopliyllum, flavescens, hirsiitum, lon- gifolium 443. macilentum 444. iieglectum 442. parviflorum 442. phleoides 443. pubesceiis 443. subspicatiim 442. teuue 443. Tristemou 245. puberulus , urceolatus 245. Triticum acutum 467. amyleum 466. audalusiacum 466. asperum 469. BaiTclieri 469. Bauhini, benglialense, bicorne 466. caespitosum 469. caniiuun 467. ciliatum 469. coznpactum 464. cristatum, da- syantlnim, desertorum 467. dicoccum 465. durum 464. glaucum 466. Gmeliui 467. hirsutum 466, junceum 466. mexicauum 468. itiOHOcoccum 465. Orientale 468. phoenicoides 469. pinuatum 468. pilosum 466. polonicum 465. prostratum 468, repens, Ricliard- soaü 467. rigidum 466. sibiricum 467. Spelta 465. squarrosum 468. sylvaticum 468. Tumoiiia 466. turgidum 464. villosum 465. vulgare 464. Turpinia montevidensis 53. punctata 52. Ulex europacus 280. Ulnius campestris, suberosa 550. Uniola latifolia 462. Urachnc coorulescens 432. parviflora, viresceiis 433. Uralepis cuprca 446. Uraria lagocephala 97. 699 Utricnlaria neglecta, vulgaris 530. Verbasciim Blattaria, pseudophlomoides 550. Veroiiica crenulata, incisa, spicata, spiiria, villosa 549. Vicia luimilis 322. Vilfa niiniitiflora 435. tenacissima 434. Viilarsia crista galli 684. njjnpliaeoides 682. 3. ovata 684. 5. Viola ciliata 202. Hookeriana 201. reticulata 201. Weljera albicans 555. gracilis 554. lacustris 554. iiutaus 554. Wali- leiibersü 555. Wenderotbia 330. discolor 331. Zornia angustifolia 58. brasilieiisis 62. gemella 61. glocbidiata 58. laevis 308. latifolia 60. ovata" 58. perforata 59. pubesceiis 58. reticulata 58. 9. 308- tb^mifolia 308. trachycarpa 60. HALLE, Druck der Gebauer - Schwetsrhkeschen Buchdruckerei. Litteratur - Bericht zur LmiVAEA für das «Jahr 183 8. Herausgegeben von D, F, L, von Schlechtendal ^ der Med. , Chir. u. Philos, Dr. , ordentl. Prof. an der Universital zu Halle und mehrerer gelehrten Gesellschaflen Mitglied. Halle a.d.S. 1838. gedruckt auf Kosten des Herausgebers. In Commission bei C< A. Schwetsclike nnd Solm. l«i ^f{ ?s t -!:■ • J ^Synopsis Florae Germanicae et Helveticae exhibens stirpos phanerogamas rite cognitas , quae in Germa- nia Helvetia , Borussia et Istria sponte cresciint atque in hominum nsus copiosius coluntur, secundum sy- stema Gandolleaniim digestas, praemissa generum di- spositlone, secundum classes et ordines systematls Linnaeani conscripta auctore D. Guil. Dan. Jos. Koch etc. Francof. ad Moen. sumpt, Frid. Wilmans 1837. 8vo. LX et 844 pp. Hiemit hätten Avir denu endlich dies Werk, dessen erste Hälfte wir früher anzeigten (Linn. X. Litt. p. 213), vollstän- dig nud somit eine vollständige Dentsche nud Schweizer Flora, von trefflicher Bearbeitnng, welche wesentlich zu genauerer Kenntniss unseres deutschen Vaterlandes und damit auch hof- fentlich zu einer genauem hotanisch- geographischen Schilde- rung desselben beitragen Avird; denn bei den jetzt gegebenen Mitteln wird es ein Leichtes, die Pflanzen einer Gegend zu bestimmen und aufzuzählen und Avir müssen hoffen, dass in den Gegenden, welche bis jetzt noch jeder Flora entbehren, sich Männer linden werden, welche diese Lücke ausfüllen. !\.erzte und Apotheker linden sich überall und ihnen läge es im nächsten diesen Vorwurf zu beseitigen, aber leider finden ich bei den erstem noch seltner als bei den letztern Freunde 1er Botanik, welche Wissenschaft sie oft nur dem Namen 12rBd. Litterat. (1) nach von ilirer Stiullcnzcit lior kennen. Lcnina intermedia Rnthe Hndcu wir nicht aiigcfülirt. Auch eine wörtliche deutsche rel)orsctzunn- ist erschienen und Avird vielen ein sehr ange- nelinu'S Geschenk sein. Plantarum vascularium gencra eoriimque characteres etc. auctore C. F. Meisner etc. etc. Fascic. III. 1837. (s. Bd. XI. S. 178.) Indem der Herausgeber der Linnaea erfreut ist, das dritte Heft dieses niitzlirhcn Werkes und somit dessen rascheres Vorwärtsschreiten anzuzeigen, Lisst er als eine theilweise Kri- tik hier die genauen Erörterungen folgen, welche er in Be- zug auf die in diesem Hefte enthaltenen Leguminosen -Gat- tungen von einem eifrigen Bearbeiter dieser Familie erhalten hat, o))Wohl sie auch selbstständig unter den Originalaufsützen hätten ihren Platz linden können. — „Indem ich hier über die genera der Leguminosen, wie sie Meisner iui 3ten Heft seiner Tabellen aufgestellt hat, ei- nige Bemerkungen niederschreibe, kann es nicht meine Ab- sicht sein, irgend etwas Vollständiges zu geben. Seit dem Erscheinen des Werkes sind schon wieder eine beträchtliche Anzahl neuer Genera und Specics publicirt worden, in dem Buche selbst sind (wie es bei einer solchen umfangreichen yVrltrit nicht anders sein kann) besonders viele einzelne Spec, die an verschiedenen Orten bosclirieben sind, unberücksich- tigt geblieben: das Alles wäre unnütz hier aufzuführen. Ich will nur über mehre zweifelhafte Gattungen Einiges beibrin- gen ujid auf weniges Wichtigere, das nicht beachtet Avorden, aufmerksam machen. Unter den von DC. nidit eingereihten Gattungen glaube ich über Lacara Spr. , Phvllololnum F., Riveria HK, ent- scheideu zu Köuuen. Lacara Spr. ist liöchst wahrscheinlich zu Bauhinia zu bringen, und zwar zur Alftheiliuig Caulotre- tus (wohin es Spr. anch selbst schon einmal gestellt hat), indem seine Beschreibung in derThat darauf recht gut passt, da das Ovarlum nach dem Abfallen der Krone allerdings fast wie eine junge Kapsel aussieht. Unter den Sellowschen PUan- zen habe ich indessen bis jetzt noch keine gefunden, mit wel- cher seine Beschreibung so stimmte, dass man daraus die Species errathen könnte. — PJiifllolohimn F. ist meiner An- sicht nach Ton Lessertia uiclit zu trennen; es kann ein Sub- geniis bilden, charakterisirt durch den tiefer getheilten Kelch und die früh und ganz (an einer Naht) aufspringende Hülse, da nach Ernst Meyer die Frucht von Lessertia erst spät und nur an der Spitze sich öffnet. Zur Vergleichung will ich hier eine schon früher entworfene Beschreibung in der An- merkung beifügen *). Rivcria nitens HK, (Hrb. W. 13653 *) Phyllolohium Fiscli. Cal3'x campaniilatiis hasi parum attenua- tus quinquefiJus : dciitibu.s subaeqnalihus suhulatis. Corolla pa- pilionacea petaiis subinaequiloiigis: vexilliim carina vix longius, uiigiiiculatum , laiiiiua rotiinda apice einarginata denique patente, lateribiis reflexis: alae carina paniiii breviores eique adpressae stipitato-iingiiiciilatae, lainina oblonga basi postice parum gibba aiitice rotuiulato- dentata ; carina basi denique bipes, dorso su- penie rotiindaia , basi aiitice acute dentata. Stam. 10 diadelpha (9 — 1) antlieris ovali-oblongis. Ovariimi stipitatum, compres- sum, angustum, obiongo -lineare, sericeo-puberuliiin, multi-ovu- latura; Stylus suberectus , apice parum incurvus, glaber; stigma subcapitatum pilis imprimis supra barbato-obvallatum. Leg. [raaturum noa vidi] turgidum , chartaceo-mcmbranaceum, sutura superiore deliiscens, polyspermura. — Ph. chineuse F. Hcrba; folia bistipulata (stipulis parvis a pctiolo liberis) impari-pinnata; foliola 6 — 11-juga, apicem pelioli versus decrescentia , inferiore oblonga, superiora ovalia, apice rotundata aut emarginata bre- vissime mucronata, supra glabra, infra C»t tota fere plauta) ad- (1*) (icoffr. alala) ist eine Swarlzia, imiiicr Svv. pulchra unge- mein äluilicli : verschieden besonders durch die breitere (und kürzere), anders gcfiirbte Frucht, meist oeriugere Zahl und festere Consistcnz der Bliittchen. Auch auf S\v. mjrtifolia Sni. ist diese Sp. noch zu vergleichen, der sie gleichfalls sehr ähn- lich zu sein scheint, wenn es nicht dieselbe ist. Doch schei- nen die verwandten Arten durch sehr kleine Merkmale zu difl'eriren. — Hierbei Avill ich gleich erwähnen, dass Siv, dicarpa Moric. , p. 68 des Commeutars der Tabellen beschrie- ben, dieselbe Pflanze sein möchte, die ich als Sw^ dipetala W. Heb. (Linn. XI. p. 173) schon bekannt gemacht habe, und dass Coqvcbertiu Brong. zwar p. 68 richtig als Synonym zu ZoUernia gezogen ist, (cf. Lina. XI. 165) aber p. 69 aber- mals unter den unbekannten Cassieen genannt wird. Zu den Sophoreen werden auf Reichenbachs Autorität frag- lich Exostyles, Acosmium, Melauoxylon gestellt. Kxosttjlcs ist gewiss zu den Cassieen zu bringen, cf. Endlicher Atact. tt p. 26. t. 25, welches Citat auch p. 70 zu Exostyl. hinzuzu- fügen ist. Jlcosmiitni scheint mir obgleich ich nur die Blü- then gesehen habe , nach dem Habitus zu den Cassieen zu stellen zu sein. Was 3Ielano.vijlon betrilTt, so möchte es vielleicht dieselbe Pflanze sein, die ich als Perittinm ferrug. (Linn. XI) beschrieben habe, doch Hess mich die kurze Dia- gnose darüber nicht zur Gewissheit kommen, um so mehr als ich Idoss Blüthen hatte, die denen von Caesalpinia sehr nahe stehen. Radiusia Pichb. sdieint auch mir mit Unrecht von So- phora getrennt zu sein; allein die Staubl'äden sind keines- presse pubescentia. Racemi axillares, folia circ. aequantes, apice 2 — 6-flori; pedicelli hrevissimi (1 — 2'" Ig.): bracteae pediceJ- los plerniii(|ne aequantes ant superantes. Avci^s immer frei, wie Ledebour's Aussprudi iiiiil Pallas's Be- :schreiljiin5 behaupten, sondern die untern Filamente sind oft ziemlich hoch mit einander verwachsen, znwcilen auch alle. ^mmodendron F. Aus einem fruchttragenden Exemplar im Willdenowschen Herb. (n. 7842) lässt sich mit Bestimmt- heit sehen, dass wenigstens die untern Staubfaden (immer?) oberhalb der Basis verwachsen sind ; ob die olicru frei oder mir abgerissen sind, lässt sich an deui mangelhaften Exem- plar nicht ausmachen, so wenig als ich über die von Lcdcbour erwähnten 5 Drüsen im Grunde des Kelchs etwas näheres au- geben kann. Ueber letztre wäre eine genauere Darstellung sehr wiluschcnswcrth, da dergleichen bisher bei den Legu- minosen nicht beobachtet ist, denn die Vaginula (DC.) um das Ovarium besteht gewiss nur aus abortirten Staubfäden, da ihre Abtheilungen mit den ausgebildeten Filamenten immer abwechseln. Clementea ist nach Cavanilles's Abbildung und Beschrei- bung (Ann. d. ciencias nat. 7. p. 63) im Bau der Bliithe, be- sonders des Kelchs , der Gattung Dipteryx sehr ähnlich : die Frucht scheint aber die der Pliaseoleen zu sein; der Embryo ist nicht beschrieben. Am besten wird das Genus wol vor- läufig zu den Phaseoleen zu stellen sein, denen es sich dem Habitus nach zugesellt, etwa bei Canavalia, der es durch den Kelch gewissermaassen ähnelt. PodoloUis Royle ist von Bentham (1835) beschrieben in einem Aufsatz: Himalayan Leguminosae of Europaean and Sieberian forms ; der in Roylc's illustrations etc. of thc Hi- mal. raountains (Heft 6. p. 197 — 200) abgedruckt ist. Die Diagnose lautet dort : Calyx ovato-tul»ulosus, obscure bilabiatus. Alae vexil- lum subacquaiites, cariua subrostrata. Stamiua diadelpha vel decimo J>asi cum ccteris conucxo. Stigma capitatum , obli- <|uuiii. Loii,. sli[>itatum, lineare, reetiim, subtcrcs. — Ha- bitus et folia Hosadciao, oorolla Loü, ab utroquc gcuere lo- g'umiuc stipitato diversum. — V. hosackioides Beiith. — Herba prociimJieus , miiltlcaulis, raniosa, glabi-a. Folia impari- piiiuata, 7 — S-jnga. Stipulae parvae scariosae. — In dcm- selboii Aufsatz sind neun Spcc. aus den Gattungen Cjtisus, Trigonclla, Caraganua, Oxytropis, Astragalus (22 spec.) Cueldeustaedtia, Cicer, Vicia, Lathyrus bescliriebou. Kicsera Reiuw. (Kieseria [N.] Spr.) ist zuerst genannt in ßliinie's Catalog des Gartens zu Buitenzorg, der 1823 in Batavia erschienen ist, wie aus Flora 1825 p. 103 hervor- geht. Eine kurze Bcschi'eibung, vom Autor selbst gegeben, iiudct sich in der Sylloge ad Fl. 2. p. 11 und ist das Genus darnach von Glycine wenigstens verschieden. XtpTiocarpus Pr. Die Blätter sind mit einem nnpaaren Blättchen versehen, wie auch schon aus der Abbildung und Beschreil)ung in den Symb. hervorgeht. Aus den Nachträgen wäre zu erwähnen gewesen, dass Prcsl die Pflanze Xiph. (nicht martinicensis wie zuerst, sondern) candidus genannt wissen will, weil sie DC. schon als Tephrosia Candida be- schrieben hat. Zu CUanthus Sol. war Bot. reg. t. 1775 anzuführen, avo- nach das Gen. zuerst von Allan Cunnuighara in Hort, trans. vol. I n. s. p. 521 t. 22 beschrieben und abgebildet ist. Bei PJiaca will ich beiläufig erwähnen, dass Ph. raollis HK. zu Astragalus gebracht werden muss, da die Früchte nach Schiedeschen Exemplaren zweifächrig sind. Sehipira ?»Iart. ist dasselbe Genus als Bowdichia HK. Die Humboldtsche Puanze (Hrb. W. 7838 Sophora carinata) ist der Brasilianischen (Sebip. major Mart. cf. Linn. XI. p.386) sehr ähnlich; verschieden indessen durch die kleinern sehma- lern Blättchen, die auf der obern Fläche, wie die Aeste und Inßoiesccjiz , eiuc eigenlliiimlicJie dichte Bcliaaniiig- haben*). Die Brasilianische Spec. hat die obere Fläche der Blättchen immer hahl und glänzend : dies findet anch hei der von mir als Schip. forriiginea hescliriehnen Form statt, iihcr die ich jetzt seihst in Zweifel hin, oh sie eine eigene Art ausmacht, da die Exemplare, welche mir zn Gebote stehen, sehr man- gelhaft sind, und die dünnere Cousistcuz der Blättchen, so wie die Behaarung, auch wol nur ein verschiedner Zustand sein kiiunten. Doch scJioint für die Annahme einer eignen Spec. zu sprechen, dass auch hei diesem Zustand der Blätt- clien schon Blüthen vorhanden sind. Dazu kommt noch Fol- gendes. Piso hat schon dieser Pflanze als Cehipira erwähnt, und sagt dass die Brasilianer 2 Arten unterschieden, die grosse (Cehipira -guacn) und die kleine (Geh. miri). Doch gieht er die Verschiedenheiten heider Arten nicht an. Von der erstem hat er eine verliältnissmässig sehr gute Abbildung gegeben p. 169 der Ausgabe Aon 1658, deren Aehnliclikeit besonders in dem illuminirteii Exemplar auf der Königl. Bi- bliothek zu Berlin sehr treffend ist. Der zweite Name aber (nämlich „Sepipira merim") findet sicli bei dem vom Grafen V. Hoffmannsegg mitgetheilten Exemplar (W. Hrb. n. 13663 cf. Liun. 1. c.) beigeschrieben, das mit meiner Sebip. ferrug. übereinstimmt. Doch müssen dann beide Formen hei einan- der wachsen, da letztres liei Bahia gesammelt ist, von wo ich auch ein Exemplar von Sei», major, von Lnschnalh ge- sammelt, gesehen habe. Vorläufig könnte man also un- terscheiden 1. Bowd. virgilioides HK., 2. Bowd. Sebipi- ra (Sebip. major Mart. Rcisej 2. p. 787. cf. Linn. p. 386. Cehipira- guacn Piso p. 168 sq.) ß. ferrugiuea (S. ferruginea Vgl. Linn. XI. 387. — Cehipira-miri Piso p. 168?) Wo- ■•"■) Auch stliciiicn die Cunrci'c") FrüclUe etwas brcilei' zu sein 8 bei indessen uocJi zweifelhaft bleibt, ob letztre nur Alters- Versehiedenhoit oder wirkliche Form, und ob sie in der Thal die von Piso «gemeinte kleinere Art sei? Bei Cacsalpinia will ich eines seltsamen "»Iissf»e£;ri{Ts er- wähnen, der sich in G. Don's syst. II. befindet und der zu manchen Irrthümorn Anlass geben könnte. Sprengel nämlich hat (syst. 2. 343) eine Caes. dubia ans den Sellowschen Pllan- zen beschrieben, wovon sich Original -Exemplare im Berli- ner Herbarium befinden, und sagt in deren Beschreibung un- ter andern: foliis- propriis 24r-jugis. Don I.e. p. 432 nimmt diese Spec, auf, sagt aber each pinna bearing 2 — 4 pairs of leaflets und beschreibt die Sprengeische Spec. (teste Wal- ker-Arnott in litt, ad amie. Klotzsch) als Caesalp. Selloi (I. c. p. 431). Bei Coulteria war uothwendig auf Hook, et Arnott ap. Beech. p. 55 zu verweisen , da hier C. tinctoria und horrida vereinigt Avcrden, C. chilensis DC. eingezogen und die Abbil- dung br'i Feuillt' zum ersten !^TaI citiit wird. Für SchneJIa Raddi ist neuerlich von Bongard zuerst öffentlich ausgesprochen, was schon lange angenommen Avurde, dass nämlich dies Genus von Bauhinia nicht verschieden sei. Unter den Werken, die der Verf. zuweilen benutzt hat, aber melirmals nicht citirt, avo es doch nöthig gewesen wäre, ist besonders Hooker's bot. miscell., dessen flora boreali- americ., so wie Prcsl's svinb. zu nennen. Vorzüglich auf- fallend ists, bei den Astrngaleen sie nicht genannt zu finden, da in den Miscell. eine (letzte) ausführliche Darstellung von Adesmia sich findet mit mehren neuen Arten, wie auch mehre neue Species von Adesmia in Presl's symb. und Meyen's Reise publicirt sind. Eben so sind mehre neue Spec. von Astragal., Phaca etc. in den Blisc. und der Flora bor, -am. ; mehre neue Erythrina- Arten in Prcsrs symb. vlc. Desvanx's Aufsalz Ami. sc. iiat. 9 hätte hoi Swartzia unter aiideiu auch ange- führt werdou müssen. * Gar uiclit beuiitzt scheinen zu sein Colla's Nachträge zum Hortus Ripul., ein Aufsatz von Decaisnc über ein Herbar. Tiraoriense (in Annal. du 3Ins.), Delile's ccuturie des plautcs d'Afrique in Calliiaud'.s Reise etc. Genera, die gar niclit genannt waren, sind mir von den damals schon publicirtcn nur 4 bekannt: 1. Pcrlehia Mart. Reise 2. p. 555 ; doch ist diese Plianzc nur angezeigt als ein Baum vom Ansehn einer kleinblättrigen Bauliinia, von wel- cher Gattung er nur durch die vielfächrige (der von Prosopis ähnliche) Hülse verschieden ist, mit starken Stacheln statt der Aftcrblättchen besetzt. — 2. Bctencoiirtia und 3. ^f- fonsea von Aug. de St. Hilaire in Yoyage dans le district des diamans et sur le littoral du Bresil. Tom. 1. (1833) p. 376 und 385. Da mir nicht bekannt ist, dass diese Gattungen schon in einem deutschen Journal erwähnt sind, will ich ihre Diagnosen in der Anmei-kung beifügen *). — Endlich 4. Dar- '■') Betencourtia A. St. H. Cl- c. 377) Calyx campauulatus , ultra medium 5-fidus, iufra basin bibracteatus ; laciuiis subinacquali- bus. Corolla papil.: alae carinaque obtusa, subinaequalia. Stani. mouadelpha; androplioro liinc fisso, Nectarium couicum, costa- tum, basiu ovarii cingens. Stylus arcuatns glaber. Stigma ter- minale parvum. Ovarium sessile, lineare, polj'spcrmum. Leg. lineare, rectum, band torulosum. Bet. rbyncliosoides (p. 376) Snffrutex, decumbeiis : foliis longe petiolatis trifoliolatis: floribus apice pedunculi axillaris urabellato-disposltis." Verwandt mit Glycine und Kiijiichosia nach dem Verf. Das andre gcnus Af'fonsea A. St. Hil. (1. c. 386) ist die füuf- weibige Mimosa, deren DC. in den M6moir. Legutn. erwäiuit hat. Calyx globosus, inflatus, 5-deutatus. Corolla bypogyiia, infuu- dibuliformis!, 5-denia(a, calyccm supcraus. Slaniina uumcro»is- 10 ^ ivinia oder Monoplcctra Rfnsq. 11. Ludov. p. 106. Dies letzte Gpiiiis ist historisch dadmili luerk würdig, dass es wol die erste Pilauze ist, wcldier ein Atitor sogleich 2 Namen gege- l)('U liat, damit, wenn der eiue (Darw.) schon vergeben wäre, ihm doch der andere gesichert Idlelje. Anderweitig lässt sich darüber wenig hestimmen : eine kurze Diagnose findet man am angefülirten Orte. Bei Bohiu heisst die Pflanze Indigo- tier de la Lonisiane, nnd sagt Rlnsq. sie unterscheide sich von ludigof. Torzügiich durch nur einen Sporn nnd eine zu- sammengedrückte Hülse. Sollten die Rafiuesqueschen Gen. der Leg. vielleicht in dem Aufsalz in Actes de la soc. Lin- nf'eniie de Bord. Tom. VI, Avorin der Verf. Zusätze zu DC's Prodr. I — IV gegeben hat, genauer bekannt gemacht sein, so waren iYlittheilnugen darüber sehr wünschenswerth. Ueher die Süd- Afrikanischen Gattungen habe ich keine Bemerknugen geben wollen, obgleich hierbei vielerlei zu er- innern gewesen Tfäre, weil wir darüber einen ausführlichen Aufsatz von Benlham ZH erwarten haben, und Avolite ich dem- selben nicht vorgreifen. Auffallend ist mir indess dabei ge- wesen, dass die Gattungen von Ernst Meyer mit der Jahres- zahl 1835, die von Eckion und Zeyher mit 1836 bezeichnet sind. Beide Arbeiten sind 1836 ausgegeben worden: die des erstem mit dem Monat Februar, die des letztern mit Januar bezeichnet. Berlin den 20sten Sept. 1837. Dr. TA. VofreL sima, iaferne coalita. Ovaria 5 iiotyspenna. !St>ii 5 loiiiiissinii. Stigmata 5 capitata. Äff. jugiandifolia Cp- 387). Arlniscnia: io- liis i>arii»iiuiatls 4-jii;;is: raceuiis tcriniiialibus et cxtraaxillari- hiiti longiu.sculc pcüunculaii;^. 11 Bericht über die Verhandlungen der naturforschenden Gesellschaft in Basel vom August 1835 bis Juli 1836. II. Basel 1836. 8vü. (s. Linn. X. Litt. p. 163.) Wir theileii das auf Botanik Bczüglielie hier vollstän- dig mit (S. 38—43 iucl.). Den 23, Sept. 1S35, Ueber die pf lauzeugeogra- plii seilen Verhältnisse des Kantons Basel. Von Herrn Prof. Röper. Nachdem der eigentliche Kanton Basel, anf dessen politische Grenzen Referent, um Willkühr zu ver- meiden, sich beschränken zu müssen glaubte, riicksichtlich seiner orjctognoslischen und physischen Eigenthümlicbkeiten mit wenigen Zügen geschildert worden war, begann eine Sich- tung der in der ßora Basileensis von Herrn Prof. Hagen- bach aufgezählten Gewächse. Gestrichen wurden: 1. Die in neuerer Zeit nicht mehr gefundenen Pflanzen (der archaeologia botanica anheim fallend) circa 43 Species. 2. Die noch nicht gefundenen Pflanzen ... 4 3. Die Bastardformen 4 4. Die ausserhalb der Grenzen wachsenden Pflanzen 158 5. Die unbezweifclt durch Cultur, also unmit- telbar eingefidirten PJianzeu; Gemüse, Ce- realien, Zierpflanzen 51 6. Wahrscheinlich den Gärten entlaufene Pflanzen 54 7. Wahrscheinlich mittelbar durch die Cultur ein- geführte Gewächse (meist einjährige Unkräuter) 81 8. Anerkauntermaassen neu eingewanderte . . 4 Zusammen 399 Species. Herr Prof. Hagenbach führt in seiner Flora 1362 pha- ucvogamische Gewädise auf, zu diesen sind noch 3 hinzu ge- 12 ruudon Mordcu, also zählt A'ie Jiora Bastleensis im weitesten Sinuc des Wortes circa 1365 Speeies. Zielicn wir von die- sen, um die Stärke der nrspriingiichen oder aulochtlioncn Jlora kennen zu lernen obii^e 399 Speeies ab, so bleiben nur circa 966 in 370 Gattungen vertlieilt. Nachdem Referent die Gründe, um derenwillen er die meisten Unkräuter ausgeschlossen, besonders umstäudlicli aus- einander gesetzt, schritt er zur Vergleichung unserer au- toclitlioticn Jlora mit andern Europäischen. Es fand sich, dass unter diesen die Schwedische ihr am nächsten kam, was Referent durch den Umstand erklären zu können glaubte, dass Schwedens ßora bei weitem nickt so lange durch Acker- bau Tcräudert worden, als die Gefilde Deutschlands, Frank- reichs und Italiens. Die Composttae bilden auch in unserer y/ora 1/9 (*®V970 für die autochtlioncii , *'^Vi36,> fti"" tl'c säramtlichen Pflanzen) der Gesammtvegetation. Die Gramincae bilden etwas über Yji, ü'ia Umbelbyerae circa. Yso» die ia&/a^ae circa Y23 , die Legitminosae über '/19, die Cruciferae über Y255 *^'G Eu- pJiorbiaccae nur circa Yj^o *^*-''" Pil^inzenmasse. Die im Ver- gleich zum Schwarzwalde nur geringe Mannigfaltigkeit un- serer y/ora glaubt Referent aus der Einförmigkeit der Staud- örter (Berg-Wälder, Berg- Wiesen und Flussgerölle) und des Bodens (meist Jurakalk) erklären zu können. An Sümpfen, stehenden Wassern, Sandebenen, Salzboden und Alpen fehlt es uns ganz. Eines ausführlichem Auszugs überheben wir uns , da Referent seine Arbeit weiter auszuführen und einem grössern Publikum mitzutheilen denkt. D, 26. Nov. 1836. Herr Prof. Röpo' trägt einige Be- merkuugen vor über diejenige, von ^dr, de Jussieu her- vorgehobene Euphorbiaceengrnpj)e, welche durch die Gattun- gen Dilajcis^ ^rgothamtnu?n , Chiropctalum ^ Caperoma -: — n uucl Chrotophora gebildet wird. Mit Ausnahme der, hanpt^ sächlich schon durch ihre cndständigou Trauben von den vier übrigen Gattungen abweiclicuden Chrotophora NecJcer , wer- den die Gattungs- niid Arten-Unterschiede in der erwähnten Gruppe durch blosse Eutwicklungsverschiedenheiten bedingt, und sind die Uebergänge zum Theil so allmählig, dass sie den Sjstematiker eben so sehr in Vcrlegenlieit setzen, als sie den Organographeu erfreuen. Nachdem die einzelnen Gattungen an und für sich be- trachtet und auch die Artencharaktere (welche — als liaupt- sächlich aus den Pteproduktionsorganen genommen — mehr gcnerischen als specifischen gleichen) beleuchtet worden, theilt der Verfasser einige, in systematischer und organographischer Hinsicht interessante, besonders die Gattung Chrotophora be- treffende facta mit. Es linden sich nämlidi in den weibli- chen Blumen dieser Gattung theils mikroskopische, theils schon mit blossen Augen leicht wahrnehmbare Andeutungen von Staubgefässen zwischen Frucht und Nektarium. Einmal zählte der Verfasser zehn unfruchtbare , d. h. auf blosse Filamente redncirte Staubgefässe , und einmal zeigte sich auf einem sol- chen eine unverkennbare, wenn aucli verkümmerte, Anthere. Da diese Staniina stcrilia nicht immer — wohl nur aus- nahmsweise — sichtbar werden, dennoch aber die Stellung der Carpelle zu den Kelchblättern und Honigdrüsen stets die gleiche bleibt, so glaubt der Verfasser folgern zu müssen, bei CJirozophora seien fehlgeschlagene Staubgefässkreise auch dann anzunehmen, wenn sie nicht sichtbar auftreten. Man kann daher bei Anwendung der Schimper'schcn Blattstellungs- gesetze nicht vorsichtig genug sein, und muss sich hüten, über die absolute Zahl und Folge der Organe in den Blumen einer Art oder Gattung abzusprechen, ehe man die ihnen zu- nächst stehenden berücksichtigt hat. Die Stajnina sterilia, welche bei den Ch rofophorcn zufällig hinzukommen U (sit venia verhh) folglich als acccssoria zn betrachten sind, gehören u. a. bei Mercuriali s zum Typns. Bei der Gattung Jatropha Linn. kommen ähnliche Stamina ste- rilia , die bisweilen sogar vollkommen werden, nnd die weib- lichen Blnmen zn hermaphroditischen machen, nicht selten vor, nnd sind schon von Jacquin \\. A. bemerkt worden. D. 17. 3Iärz 1836. Ucber die neuesten Fort- schritte und den gegenwärtigen Z n s t a n d der Pflanzenkunde in ihrem ganzen Umfange. Yon Herrn Prof. Röper. Dass die Natur dieses reichhaltigen Vortrags keinen Auszug für das Protokoll gestattet, müssen wir um so mehr bedauern, als derselbe wohl der letzte war, dessen sich die Gesellschaft von diesem hochgeschätzten und nun bald aus ihrer Mitte scheidenden Mitgliede erfreuen durfte. D. 11. Mai, Ueber ^juga genevensis, foliis t ernatini verticillatis. Von Herrn Dr. J. J. Ber- noulli* Herr Dr. J, J. BernoulU zeigt einige von ihm in der Nähe der Stadt gefundene frische Exemplare von ^juga genevensis vor, an welchen durehgehends die Blätter von den untersten bis zu und mit den die Blüthenquirle stützen- den, statt bloss paarweise gegenüberstehend zu sein, zu dreien im Quirl stehen. — Prof. 3Ieisner fügt die Bemerkung bei, dass das, was hier als seltene Abweichung vom Normalzu- \ Stande erscheine, bei einigen fremden Labiaten, z. B. der ostludlschen Gattung Dtjsophylla , als Regel vorkomme. ö. 6. /m7. 1836. Ucber Blattbnlbillen. Von Herrn Prof. Meis?ie)\ Herr Prof. Me/sw^r zeigt ein lebendes pro- liferirendes Blatt von Bryophyllum calycinum vor, und macht auf die Wichtigkeit dieser Erscheinung für die Thet)rie der Fruchtbildung aufmerksam, nach welcher die u 'an den Rändern der Carpclle (Fruchtblätter) entstehenden Ovula jenen an den Einkerbungen der yegetatlveu (jrewöhn- lichen) Bhätter des Bryophyllum befindlichen keiranngsfähi- gen Punkten oder latenten Knospen entsprächen , mit dem Unterschiede jedoch, dass letztere keines ])esondern vita,len Processes zu ihrer Keimfähigkeit, die Carpellarkeime [ovula) hingegen stets des Bcfruchtungsprocesses zu ihi-er Innern Aus- bildung und zur Entvvicklungsl'äliigkeit bedia-i'en. — Den sehr wenigen bis jetzt bekannt gewordenen Beispie- len des Vorkommens solcher keimungsfähigen Stellen an ve- getativen Blättern vaskulärer Gewächse (die sich nämlich auf das Bri/ophi/Uum und einige Farrenkräuter beschränken) fügt der Vortragende ein neues von ihm an der noch nicht be- schriebenen Be gonia sinuuta beobachtetes hinzu, von ^welcher Pflanze er getrocknete, auf der malayischen Insel i^enang gesammelte und von Dr. JFallicTi ihm mitgetheilte Exemplare vorlegt. Man bemerkt an denselben auf der Ba- sis der herzförmigen Blattfläche ein halbkugelförmigos brau- nes Höclcerchen von der Grösse eines Hirsekorns bis zu der eines Pfefferkorns , welches an vielen Blättern noch als un- entwickelte Knospe erscheint, an andern aber schon ein ge- stieltes Blatt, ja oft sogar schon einen Blumenstiel entwickelt hat. Die aus jenen Blattknöllcheu entsprungenen Blätter tra- gen gewöhnlich selbst bereits wieder ein gleiches KnöUchen, welches oft ebenfalls schon ein junges Pfläuzchen getrieben hat, so dass oft drei bis vier Generationen, theils blühend, theils schon mit reifen Früchten, aufeinander sitzen. Das A'^erhalten dieser Begonm weicht übrigens von dem des Brj/o- phijllum und der viviparcn i'7//ccs darin ab, dass das Blatt- kuüllchen sich nur nach oben entwickelt, und nicht zugleich niederwärts Wurzeln treibt; ferner dass seine Entwicklung beständig und auf eine ganz spontane Weise zu erfolgen scheint, so dass das Blatt nicht auf der Erde aufzuliesfen IS imd dadurch grösserer Fenclitij^kcit ausgesetzt zu sein brauclit, vrie heim Brjjophyilum , ^.splcniiim rliizophijllum u. u., uud endlich, dass sich das Knüllcheu nie vou der Mutter- pflanze zu trennen scheint, wie es dagegen mit den axillären BulbiJIen von Liliiim , Begonia discolor u. s. w. der Fall ist. Bei Begonia divcrsifolia, Graham, treiben die Kiiöll- chen in der Blattachsel ebenfalls schon Blätter, ehe sie von der Mutterpflanze abfallen. Da indessen bei JB. siiiuata , zuweilen, wiewohl sehr sel- ten, ganz gleiche Kuöllchen wie die auf der Basis derJBlatt- fläche regelmässig vorkommenden auch in der Blattachsel be- merkt werden, gerade wie bei Begonia discolor u. a., so liesse sich denken, dass der scliciubarc Blattstiel eigentlich ein Zweig des Stengels wäre, in welchem Falle also die Blätter als sitzende, nnd die Kuöllchen an ihrer Basis als axilläre (d. h. als zum Axensystem gehörig) betrachtet wer- den müssten, wiewohl sie in der Tliat mehr aus der Blatt- fläche selbst, als aus dem Blattstiel zu entspringen scheinen. Dass aber letzterer ein wirklichere Petiohis ist, beweisen die an seiner Basis deutlich bemerklichen Stipulae, deren hin- gegen am Grunde der Blattfläche keine zu finden sind, wo sie doch ihre Stelle haben müssten, wenn jener nicht Blatt- stiel, sondern Zweig wäre. — Die oben beschriebenen vivi- paren Kuöllchen auf der Blattbasis kommen auch bei Be- gonia elongata JVallicli ^\ov ^ welche indessen (sowie auch B, subr otundata TVall,, an welcher jedoch die Erscheinung bis jetzt noch nicht bemerkt worden) von B, si- nuata vielleicht nicht specifisch verschieden ist. Dlssertationes inangurales botanicae Viennenses anni scbol. 1834 — 35. Wir verdanken diese und die folgenden Mittheilungeu mit Einschluss der über die in Ungarn erschienenen botanischen Scliriften und Abhaudlaiigen der freundlichen Gefälligkeit un- seres verehrten Collcgen Herrn Prof. Sadler in Pesth, wel- chem wir dafür hierdurch ölfeutlich nnseru ergebensten Dank sagen, und bei dieser Gelegenheit nochmals den Wunsch aus- sprechen, dass es auch andern Botanikern gefallen möge, dieser Zeitschrift von allen litterarischen Erscheinungen in der Botanik , welche zu ihrer Kenntniss gelangen , gefälligst kurze Mittheiluugen zu machen, da es unmöglich ist, dass dem Herausgeber der Zeitschrift alles in der Botanik Erschei- nende zu Gesicht komme oder sonst zu seiner Kenntniss ge- lange , wenn dies nicht durch die freundliche Beihülfe Anderer geschieht. ^itcnberger, ^loi/sms, de Conio maculato. 1834. Krenner, Josephns, de Nuce vomica. 1835, Hasenöhrl Joseph,, de Cortice Peruviana, 1835. Sangaletti Eduardvs ^ de ^rbuto Uta tirsi, 1835, Goldberg J. de Coffea, 1835. MunJc, Joannes, Tabiilae botanico - medicae, 1835, Con- tinct syllabtini plantarum medicinalium secundum systema JLinnaeannni, Denbergcr , Carolus, 3Ionographia Daturae Stramo- nii, 1835. SpurzJieim , CaroJus , de Atropa Belladonna. 1835. Schausberger, Joseph., de corticis radicis Punicae Granati virtute anthclminthica 1835, Dissertationes Patavinae 1835. Dur es Bachetti^ ^. A, de Corticis Peruiiani historia naturali et virtute medica. Prati Joan. Bapt. de Atropa Belladonna. Dissertationes Ticinenses 1835. Baizar otti yint., de Solanacearum activis principiis. 11. Bd. Litterat" /2) J§ FraseanOj Jacobus , de Digttali purjnirea. Giorgetti, Franc. ^ de J^aleriana, Pedrazzini , de Lauroceraso, Magenta , Aloys^ de Aconito, — In hoc opnsculo Spe- cics Italiae iiuli.^cnac qnoad loca iiatalia receiisciitiir. Zumhelli , (Jajetanus , de Cubebis, Manlegazza y Aloys., de praecipuis radicis fun- clionibiis. i Trincliinetti Osscrvazione ed espert'enze \^opra ttlciini punti dt Fisiologia vcgcl.abile non per anco studiati dei bot ante t: 1. Sulla proprietii di alriiuc piauta «; particolarmeutc dell' Arai'his hypogaoa di portare sotto terra i propii frutti. 2. Sulla vegetazione delle plante a biilbo solido e par- ticolarmente dello Zafferano e siill' oftizio dei biillii in ge- nerale. Coa tav. Dissertallones Pestlilnenses a. 1830 — 37, Plantae officinales indigcnae Unguis in Hungaria i lernaculis deductae per Lj/dovicum Ditrich Med, Dr, Budae 1835. 8. 31 pp. Der Verf. führt die Pflanzen nach ihren systematischen : Namen alphabetisch auf, zuerst kommen dann die ungarischen Namen, sowohl die künstlich i!,e!)ildctcn systematischen, als auch die im Volke lebenden, darauf die deutschen, die sla- vischen, die polnischen, die russischen, die illyrischen und endlich die wallachischen ; die Namen dieser letzten Sprache sind zujn Theil, wie der Verf. angiebt, ans verschiedenen Werken gesciiöpft. Für manche Arten von Untersuchnngeu ein ganz daukenswerlhes Unternehmen. Diss, inmig. med, de praecipuis basibus vcgetabi- liufu salinis y quae clc, conscripsit Franciscus Baintner, JuThes, adn. dispntubitur dicMart, 1830. Pestini 8. 37 pp. 19 Eine Znsainmenstellun* des Bekannten über das Strychnin, Bniciu, Veratrin , Eiuetlu, Deiphiniu, Solaniu, Pjcrotoxin, Daphuin, Digitaiiu, Jalappin, Pariliiu und Rhabarljarin. Diss. inaug, medica de SpilantJie oleracea, quem ctc, piihl. disiptis. subm. S. CsiTctj de IL OJcIcnid Hungarits Transtjlvanus, Thes. adn. defcnd. die 22. Apr. 1836. Pesthini, 8i'0. 41 pp. et iah. litliogr. • Nachdem der Verf. das Uotanisclie und PharmacologiscLp über die Pflanze knrz angegeben iiat, geht er zn den Wir- kungen derselben über, welche er nach den verschiedenen Krankheiten, in denen die PHanze sich nach den Autoren hülf- reich bewiesen liat, klassilicirt nnd ansl'ührliclier auiziililt. Dio Ahbildung ist eine Darstellung der ganzen Pflanze, jedocli olme Analyse. .■Miiymo-: Diss, inaug. med. hotanica 'de Euphorbiaceis Ilun- gariae , Croatiae Transi/lvaniae , Dalmatiae, et Litoralh hungarici y quam etc. puhl. dlsquis. submi'ttit Joannes Czovipo. In thcs. adn. disp. d. . . 1837. Pestini. 8ro. 16 pp. Eine ganz kurze JNainen-Ani'zaJiluug nebst Angal»e des Standorts, vorher über die Familie im Allgemeinen, über die Zahlehverhältnisse derselben in einzelnen Gegenden von Un- garn und augränzenden Ländern. Fürcds Mineralquellen und der Plattensee , von Dr. C, L,» Sigmund. Pesth bei Hartleben 1837. Es enthält diese Schrift S. 45 eine gedrängte Ue]»ersicht der vegetabilischen Verhältnisse dieser sehr interessanten Ge- ■ffenden. Tudoinünytdr ist die Benennung einer ungarischen Zeit- schrift, welche in ihrem 9ten und lOten Hefte von 1836 eine Einleitung in die PJlanzengeograpTiie von Samuel Brassai , nnd im 9ten eiiien Versuch einer ungrisclien Terminologie (2 *) 20 fiW die Orismologie und Organographte der Naturge- schichte, i'Oti Dr. Poli/a onthält. Im Uten Hefte berichtet Kmevich Szenezi/ über ei7ie botanische Reise auf den iirossglocJcner, Alles in un«>-iischer Sprache. In den Denkschriften der nngrischen gelehrten Gesell- scliaft EvUnyv (Bd. II. S. 235 — 276) berichtet Dr. Fri- valdszkij über eine naturhistorische , von ihm im Jahre 1838 veranstaltete Reise in die Türkei» Die Reise ging über Belgrad , Philippopolis auf den Balkan nach Szlivo. In botanischer Hinsicht werden die da gesammelten Pflanzen mit denen anderer Länder verglichen und zwar : Pflanzen des Balkans und des Banates : Achillea crithmi- folia AVK., Alyssnm rostratum Stev,, Iris Intescens Lam., Sca- biosa centanroides L., Teucrinm Laxmanni L. , Thesinm ele-" gans Rochcl, Campaunla divergens WK. , Carapannla lingn- ; lata WK. ; Der Balkan und Taurien haben gemeinschaftlich folgende Pflanzen: Ajuga salicifolia L., Antherais iberica MB., Aspho- ' delns lutcus L., Centanrea tatarica L., Colchicum caucasicum ! Spr. , Geranium tuberosum L. ^ Gypsopliila glomerata MB., Plumbago europaea L., Ranunculus oxyspermus MB., Scabio- sa centanroides L., Silene compacta MB.; Veronica orientalis .■ Alt., Vinca herbacea. Der Balkan und Griechenland haben gemeinschaftlich: Ajnga chia L., Crocus biilorus Mill. Der Balkan und Kleinasien : Lysim.achia atropurpurea. Mit Frankreich und Italien hat der Balkan gemeinschaft- lich: Hypecoum procumbens , Hypericum dentatum, Jasmi- nnra fruticans, Iris lutescens, Lithospermnm apulum, Orchis filiformis. Lam., Paeonla officinalis, Paliurus australis Gärtn., Psoralea bituminosa L., Rosmarinus officinalis L. , Scabiosa centanroides L., Smilax aspera L. , Trifolium purpureum Lois. . . 81 In der botanischen Zeitung lindet sich die Aulzähliiui^ aller seltnen von diesem Reisenden aufgefundenen Gewüchse, welche auch ktäuflicli angelioten werden. Hier sind noch Jbo- schrieben und abgebildet, die Zeichnungen von Pol) a, und Ro- che!, letztere sehr schön nnd correct: 1. liaherlia rhodopensis ^) Char. gen.: Ca). 5-fidus ehracteatus, corolla subcampanulata, limbo 5 - lobo ; slami- ua per parla subapproximata. Capsula subglobosa, denlihns elastice dehiscentibns , germine glandulae nectariferae circu- lari insideute. Didyn. Augiosp. Aranthoideae Juss. lu Ru- meliae montibus ad Rhodope Jun. i:: 2. JLathyrus zno'mis Roch., peduncnlis 3 — 6 lloris fo- lia superantibus, rudimento cirrhl brevissimo ; foliis late lan- ceolatis stipnllsquc ovato -acutis, saglttatis, nervosis, utrin- qne viridibus; petiolis cauleque quadrangnlis glabris; sepa- Hs ciliatis, subnlato-elongatls, aequalibus tubnm proprium superantibus. In mcridionali parte Balkaui. Majo, Junio. 3. Centaurea napulifera Rochel ; foliis llncarl -lanceo- latls; radicalibus remote et grosse denttitls ; caulinis sessi- ribus integris, albo - lanatis; caule simplici 1-lloro; squamis authodil margino atro-fuscis, aibido-firabriatis ; radlco fusca in 3 — 4 radiculas fusiformes attennatas divisa. In IJalKaii, Jun. Jul. 4. Scutellaria oricntalis L. ß. pinnalißda Rocjiel ; fo- liis incisis,^ subtus tomcntosis, spicis subrotundato-tefragonis. Fiorcs ilavi. In parte ineridionali Baikani Majo. A Füvoszet elveinek Vazolalai D. Lindley Jaiios nyo man Brassai Samuel altal. Klaiisenliurg 1836. isili neun schönen StelndrucUlalVlu. ') Vix aliud quam Ituuiondia. fiadlet'. ^2 - -^ ■'■L'" feih '\ «. !(/ ■ *.. V. Növt;nytudoniii)iy,, isla \ ajda Peter. . Pesten 1836. .(Pflanzenkunde, vonJP,et,er Vaida). Mit 8 Steindruck- ... tafeln. ' Niclits •AHSgezeiehiietCB, mit eiiier Mc^iige neu g-eformter ungarischer Kuustausdrücke, von denen 3B8 auf den beige'* gebenbn Tafeln erlliutert werden. 'S' — r. Agrostotheca hungarica compiectens plantas siccatas graraineas, cyperaceas et junceas Hungariae, Croa- ; tiae et Dalmatlae. Die Gräser Ungarns gesammelt ' lind für Botaniker und Oekonomen herausgegeben ! von Joseph Sadler, Prof. der Botanik in Pesth. '■ Daselbst in Commission bei Georg Kilian jun. ' Von dieser vortrefflichen Sammlung getrockneter Gräser und grasartiger Gewiichse, welche wir früher schon Linnaea^ X, 191. anzeigten j -ist jetzt der zweite Fascikel erschienen,'^ welcher folgende Pfianzen enthält: Cyperaceac: Carex divisa Hiids., C. i\Iichelii Host., C. panicea L., C. praecox Jacqu., ' Holoschoeuus vulgaris Lk., Cyperus llicheliaiius Lk. — Gra~ mineaex Agrost|pjJj\tqrrupta L., Aira capiilaris Host. Andro- pogon Grj'llus L., Bromjiis iueriuis l'oll., Br. niollis L., Er. sterllis L., Crypsis Schoenoides Lam., Fesluca ovina L., ß. fiumiueasis J^appago racemosa W., Lepturus iucurvatus Triu., Melica ciliata L. M. nnülora Retz., Nardus stricta L., Poa bnlbosa L. ß. vivioara, P. Eragrotis L. , Triselum tenuo R. 23 Seh., Triticum cristalum Schrei). Junceae: Jmicus acntiis L. I, Hoppii Noe. Bemerkungen über wichtige einheimische Arzneipflan- zen j nebst Vorschlägen in Betreff derselben, den Herrn Apothekern zunächst Kurhessens ertheilt; Aerzten und Medicinalbehörden zur gefälligen Be- rücksichtigung vorgelegt von Dr. G. W. F. Wen.de- roth etc. Kassel 1837. 8vo. 23 S. Diese kleine Schrift, welclie auf dem Umschlage den Ti- tel führt: „Das ^Jionit vnd die ^Tconitarzneicn. t^on Dr. G, W, F. WenderotJi zu 3Iarhiirg " ist aus dem 4teu Baude der Schriften der Gesellschaft zur Beförderung der ge- sammten Naturwissenschaften zu Marburg besonders abge- druckt. Sie handelt über die verschiedenen einheiiiiischeu Arten von Aconitum, welche als Arzeneimittel anzuwenden vor- geschrieben sind, und namentlich über das von der Phar- macopoea Hassiae electoralis angeordnete Ac. elatum, dessen Standorte in Ober- und Niederhessen genau angegeben wer- den, und welches nach dem Verf. specifisch verschieden ist von Ac. nenbergense, das bei weitem nicht von der Kräftig- keit und AYirksamkeit sein soll als jenes, das von dem Verf. für das ächte Acon. Napellus Linne's gehalten wird. Es wer- den nun auch Vorschläge zur zweckmässigen Einsammlung dieser heilkräftigen Pflanze von ihrem wilden Standorte aus für die Apotheker gethan. Allgemeine Pflanzenkunde oder Einleitung in die Ik)- . tanik, mit besonderer Berücksichtigung der Phy- siologie, Terminologie und Systematik, Für.Schu- len und zürn Selbstunterrichte bearbeitet undidütch 24 - mehr als 400 Abbildungen crlilutert von A. B. Relchenhach, Dr. phil., Lelirer der Naturgeschichte an der Piealschule zu Leipzig etc. Mit 8 lithogra- phirten Blättern. Leipzig 1837. 4to. Dies ist der allgemeine Thcil zu der Natnrgcschichte d«M' Pflanzen desselben Yerlassers. Die zur Erkliirung der bo- tanischen Künstsi»raclie beigegebenen Abbildungen sind ganz schleclit, obwohl bunt genug. Der Text ist für Schüler einer Realschule berechnet, denen sich ehr etwas vorsagen Ijisst und für welclic alles Gedruckte noch Auctorität hat. Aber Manches Jiesse sich erinnern, z. B. in Bezug auf die ein- blättrige Blumenkrone, auf die Früchte und deren Eintheilinig, auf die Gefässe der Pllanzen u. a. m. Wenn der Verf. zuerst das Jussieu'schc System in einer Skizze giebt und dann hin- zufügt: „Auch Achille Richard, Sohn des Botajiikers Claude Richard, so wie Augustiu Pyramen Decandolle stellten natür- liche Systeme auf, die nicht ohne Anerkennung blieben; die wir aber übergehen müssen, indem uns nur noch wenig Raum gegeben ist. Die meiste Anerkennung fanden aber wohl in neuerer Zeit die von Oken und meinem Bruder", so spricht er dadurch eijie grosse Unwahrheit aus, indem das, was Ri- chard und Decandolle gaben, ntir eine Modification des Jus- sieuschen Systems ist, de^ssen weitere Bearbeitung sich alle Botaniker zur Aufgabe gemacht haben ^ während die Systeme, velche die meiste Anerkeniiung gefunden, haben sollen, kauQi über den Kreis der "Werke iJirer Urheber in, die Welt, hinans- gescliritten sind. — Der botanische Garten zu Göltingen Im Jahre 1837. Skizze von F. G. Bartling, Ph. De, ord. Prof. u. Director des bot. Gartens zu Göttlngen u. s. w, Göltingen 1837. 4to. 8 S. in. 1 lith. Plan. 25 Eine kurze Nachricht über deu botanischen Garton in Göttingcu, einen der reichsten UuiTersitätsgcärtenEiiropa's, des- sen Flor der verstorbene Hofrath Schrador, in Verbindung' mit dem ebenfalls verst. Garten -Inspector Fischer , einem äusserst thätigeu Manne, so ausnehmend befördert, gicbt nns der zei- tige Dircctor dieses Instituts, Prof. Bartling. Manche Vor- theile dnrch seine Lage darbietend und günstig auf die Cul- tur der darin gezogenen Gewächse wirkend, werden doch Boden und Wasser vielen zarten Gewächsen nachtheilig. Wo aber findet sich die Lokalität, welche alles Zweckmässige in sich vereinigte, glücklich sind schon diejenigen botanischen Gär- ten zu nennen, welche ihre uugetheilte Aufmerksamkeit auf die zweckmässige Cultur und Anordnung der zu ziehen- den Gewächse ^wenden dürfen, und nicht zum Bestehen des Gartens aus eigenem Erwerbe Suhsistenzraittel bcschalTen müssen. Eniestl H. F. Meyer Commentariorum de plantis Africae australiorls etc. Fase. II. 1837. bis Pag. 326. Es entliält dieses Heft die Jasmincae 4 Arten; Olcincae 6 Arten; Gentlanoae 27 Arten; Apocyneae 10 Arten; Ascic- piadeae 107 Arten, Labiatae 68 Arten, Selagineae 77 Arten; Vcrbenaceac 16 Arten; Stilbineae 4 Arten; Utricularincae 4 Ar- ten, Lobeliaceae 55 Arten, Goodcniacoac 15 Arten, Composi- tae 171 Species, die letztern sind noch nicht vollendet, aber nur ganz kurz behandelt, nur Namen mit Fundorten. Flora Medica , ossia descrizlorie e ligiire colorltc delle plante plu usate nella Farmacopea napolitaiia. Com- pUala dal Dr. Stefano dclie Cliiajc. Napoü 1835. 26 Stamperia Tibreno. Vol. T. in 8vü. di pag. 140. Vol. II. in 4lo. dl 130 lavole*). Herbarium pedemontaiuirn (,'tc. curanle Aloyslo Colla. . Augustae Taurinorura. Ex Typis Pteglis. 1836. Vol. VI. (Gramineac — Fungi). pag. 606. In diesem Bande finden wir ein neues Genus : Notarisia aufgestellt, welches, nach dem Autor, ein Verbindungsglied zwischen den Moosen uud Lycopodineen bilden soll. Der Cryptogamologe, welchem zu Ehren die Gattung aufgestellt wurde, und der ah der Bearbeitung der Moose des vorlie- genden Werkes grossen Antheil nahm uud die Notarisia ly- copodioides aus eigener Ansicht kennt, bemerkte ihm, dass sie Aveiter nichts, als die Jungermannia Berteroana Hook, exot. Bot. ist, welches der, mit allen Linsen und Vergrösse- rungsgläsern verfeindete, Colla ganz gleichgültig aufnahm. ; Filosofia dei fiori etc. dcl prof. einerito D. Giovanni , Ant. Scazzola, Alessandrino. Alessandria. Tipogr, ' Luigi Capriola. 1836. in 8vo. pag. 124. Es werden in 102 kleinen Gedichten die Eigenschaften und allegorischen Bedeutungen verschiedener Blumen besungen, ,; Cennl praticl sul modo di Seminare e coltivare FAra- ) chide Ipogea, di Gian. Giuseppe Giustachinl. Man- tova. Franc. Agazzi. 1837. in 8so. pag. 8. L'Antotrofia, ossia la coltivazione dei fiori. Di A. Piccioli giardiniere botanico nelV J. R. Museo di ^0 Diese und die nachfolgenden Nachrichten über die italieuische Litteratur verdanken wir der gütigen atittheilung des Barons von Cesati in Mailand. 27 Storia Naturale di Firenze. Firenze. Vincehzo 'Bät- lelli e figli. 1835. Fascicoll XII. in 8vo. (Iin Gahzien .768 Seiten mit 72 illiim. iVLbiltlungen.) Sag-gio snlia coltivazione, tVsi'"e 'tfassazione del Garö- fano. Di Alberto Lihneo' Tagliabue. 'Milanor Silve- stri. 1837. in 8vo. pag. 75. ^. auch Bihlio.theca italiana No. CCLIX. p., 115. Garö\raglio'(Di** Santo): J. MvWcilii rari' della Pröviiicia di Com6"e della' Valtellina. Decade I — TT. " '"^ ' ^— — - -..J, 'Musclii deir Aiistria Inferiore. Decade I—VII. — — Lichenes Provinciae Comensis et Vallis Tel- linae. Dccas I et II. — — Catalogo di alcune Grittogame raccolte nella Provincia di Gomo e nella Valtellina. Parte prima, Muschi frondösi. Como. Presso i Figli di C. A. Osti- nelli. 1837. in 8vo. Garovaglio et Mondelli DDrr. Filices Provinciae Co- mensis. Folio. Decas I. Novo Gomi, ap. Filios G. A. Ostinelli 1837*). Frülicr schon wurde in diesen BLättern (S. Bd. XI. Litt. |i. 54.) vom Beginnen dieser trefflichen Samralnugen, wovon jene, welche die Moose enthalten, sich wechselseitig zu er- gänzen bestimmt sind, Meldung gegeben und zugleich der * V5 '0 Anzeige aller' dtcser WcrKe von Garovaglio befindet sioU in der Bibliotcca itaiiana No. 239. p. 109 tt'. 28 Inhalt dor «lr«»i erstcu Hefte augefiilirt. Die Herausgabe die- ser ausgesuchten uud sehr schön zubereiteten Cryptogamen, welche der achtungswerthe Bryoloi^e als Vorläufer seiner künf- tigen critischen Arbeiten vorausschickt, ist weit vorgoriickt. An Moosen soll die Sammlung 400 Arten enthalten, wovon drei Viertheile Österreichisch, die überigen komaskisch. Wir werden die, in den iilirigen drei Heften italienischer Moose, dann die öslerreichischou Arten aufzählen, und ein Gleiches werden wir mit den Flechten uud Farrenkräutern thun, wobei manches Neue die Aufmerksamkeit der Kryptogamologcu auf sich ziehen wird. . Vorläufig hat sich der Herausgeber an die, von HUbener in dor Muscologia gerinatiica gebrauchten, Eiutheüungcn uud Benennungen gehalten. — 3Iusei ^instriaci Decas l. Climacium dendroidcs JFcb. et 31. Griramia unci- nata Kaulf. (Vom Wechsel au der Gränze zwischen ünter- österreich nnd Stejermark). — Hjpuum confervoides Brid. — Hypnum longirostrum Elirh. — H. lutescens Huds. — H. praelongnm L. — Isothecium rufescens Hüben. (Vom Cas- siuger Wasserfall am Fasse des Betschers), — Leskea seri- cea Hedw. — Sphagnuni cymiiifolium Dill. — Timmia austria- ca Hedw. (Vom Schueeberg in Unter -Oesterr). — Decas H. Anouiodon atteuuatus Hühcn. (Bringt sehr seiton Früchte). — Bryum capillarei. — Qr'imm'vA oyaiRjVeh, et31, — Hypnum eonfcrtnm DicJcs. (Sehr selten in Oesterreich.) — H. mollu- scum Hedw. — H. ruscifoliuii iN^ccÄ*. — JI. Silesiacum P«- lis de B. — Isothecium myarum Brid. — Loptoliymehiiiui ^Wiovnw Hüben. — Loucodon sciuroidos-ScA^f^ä^r. — Decas III. Anomodon viticulosus Hook: — Fissidons bryoides Hedw. ß. y. — F. taxifolius Hedw. — Grimmia pulvinata Sm. — Hypnum diraorphum Brid. — H. murale NecJc, — II. ru- tabulum L. — H. salobrosum i/o//V«. — H. tonollum DicAs. — Pbilonotis fontaua Brid. — Decas IV. Anomodon repens Hüben. (Sehr selten auf faulen Baumstämmen bei Carlsstift). — 29 Dicranum longifollum Ehrh. (Auf verfaulten Baumstämmen in den Urwäldern des Kuhschueeberges). — Gymnostomum sphaoricum Schivügr. (In den ausgetrockneten Scliwemmtei- cheu bei Wcitra). — Hrpnura cupressiforme L. — H. intex- iwm Voitl (Ein sehr seltenes Moos, welches auf untergetauch- ten Felsstückeu in den Bergströmen bei Dornbach gefunden wurde). — H. purum L. — Mnium cuspidatum Hedw. — Orthotrichum obtusifoliura-S'c/iraf/. — Phascum hryoidcs Dtcks. u et ß, — Splacliuum spliaericum TFcb. et 3Iohr (vom Dür- renstein). — Decas V. Aulacomnion palustre (Torfgründe bei Maria Zell), — Dicranum moutanum Hcdw. — Didymodon longirostris Tf^eb, et Mohr (Vom Kuhschueeberg). — Gym- nostomum subsessile Brid. (Im Saude vergraben auf der Tür- kenschauze bei Wien). — Hyuienostomum microstouium R, Brown. — Hypnum Crista Castrensis L. — H. strigosum Hoffm. a et ß. (Die erste dieser beiden Formen, welche genau mit der, von Fuuck in seinen Heften und im Moos- taschenbuch herausgegebenen, Pllanze übereinstimmt, dürfte von der andern spezifisch verschieden seyn). — Orthotrichum cupulatum \Hofftii. — Phascum stenophyllum Voit. — Pohlia polymorpha « Hüben. — Decas VI. Bartramia crispa Sw. — Gymnostouium fasciculai-e Brid, — H. squarrosum L. — Leskoa paludosa /Zcr^w. — Orthotrichum h\v\vi\s^nSchivüg. Phascum cuspidatum Schreb. — Pli. recurvifolium Dicks. (Sehr selten.) — Sphagnum acutifolium Ehrh. — Weissia controversa Hedw. — Decas VII. Bryum pseudotriquetrum Hedw. — Dicranum polycarpon Hedw. — Gymnostomum minutuliim Schwäg. — H. luoUe Hedw. — Hypnum Schre- beri WiJld, — Lcskea subtilis Hedw. — • Neckera crispa Hedw. — Orthotrichum crispum Hedw. — Phascum cras- sinervium Schwüg: — Polytrichum uruigi-riim L. — Miisci Comenses (S. die crsleu drei Dikaden aui oben augefiihrteu Orte). — Decas IV. Anomodon eladorrhlzans Hüben, — 30 - Barbula raembranifolia Schultz. — Bartramla ithyphylla Brid. — Bryiim Schleiclieri Schwüg. — Dicraiuun falcatura Hcdw. — iGymuostomniu caospiticiiim Web. et M. — Hjp- iinni Lariannm Garovagl. Sp. n. (Mit (Icm H. plumosiim seJir verwandt). — Isothcciiim moniliforme Hüben. — Lciicodon Moreusis Schivüg. (Eine Varietät des L. sciuroides). — Tri^ chostomum pusilliim Hcdw, - — Decas V. Ccratodou incli- jiatiis Hüben. — Dicraiitim oioni;atum Schwüg. — D. gian- rum Hediv. — Fauaria 3Iiililenberiiii Turner. — Grimmia Jacquinii Garavagl. sp. n. — Hypnnni jirevirostre Ehrh. — H. pnlolielluni D/cXs. — Meesia longiseta // — 290. Sopra alcuni tubercoli che rinven- gonsi suUe radici dcW u4rachis hypogaed}, osservazioni del Dr» ^ugusto TriucMnetti assistenie alla Cattedra d'Oculisticu nelC JJniversitä di Pavia. Kr. Trincliinelti me'nt, die Auswüchse au den V/urzcJn der Erdnuss, welche besonders an der Pfuliiv.urzcl sicli zeigen und, in der Ord- nung der Ilülsenfriichtigcu , au den Knöllchen , welche oft die VVürzelfhcu des Oriiühopus perpjisillus diclit besetzen, ihre Analogie tiadeu, möcliten durch einen Ueberlluss an Nali- rungssaft verursaclit werden, der da bewirke, dass in sol- chen Fällen, >£a\:>oier grossere Entwickelung von Früchten uis welchem , iowsseottb? zufälligen Grande immer unterblieb, >Mii(> im Aussehon don Hülsen sehr nahe kommende Keim- ;»roduction entstehe. — Referenten Heien solche Wurzel- Knollchcn auch au den iVbbllduugen von Vicia glauca Presl 39 iiud yicia leucantha Biv. auf, die der jüiii^sterschieiieiieii Sardinischen Flora (Tab. LXIX u. LXX. ) beigegeben sind. P. 290 — 292. Di una varicta dt ulivo che trovasi in Crimea» Itcttcra dcl D. Giovanni Casaretto. Der pilan- zenkundigc Genneser, welcher die Küsten des schwarzen Mee- res als Naturforscher bcsnchte und über Deutschland und Frankreich, wo er sich dermalen noch aufhält, seine Ptück- reiso antrat, empfiehlt seineu Landsleuten die Cultur ^iner der Krimm eigenthümlieheu , aber leider nur noch sparsam vorhandenen, Abart des Oelbauraes, von ihm Olea europaea var, Taurica genannt, welcher bei einer Kälte von 11, Grad unter Null noch ausdauert und reiche Früchte trägt, während alle übrigen Oelbaumpllanznugen, die mit eingeführten Stäm- men versucht worden, der P^auhigkeit des Klima unterlagen. Einen gleichen Fall ausnahmswciser Abhärtung' fand er an Ficus Carica var, Budeusis Jacq. vom Blocksberg bei Ofen. — Recensent kann aus der Nummer 102. 1837 des Paris and London ^dvertiscr die Kunde hinzufügen, dass der französische Consul zu Odessa eine baldige Absendung mehrerer jungen Bäume der genannten Olivenart nach Frank- reich anzeigte. U Poligrafo , giornale dl scienze lettere ed arti ; diretto dal Nob. Cavallere Giov. Orti. Verona. Tipografia poligrafica di G. Antonelli. 1836. T. II. pag. 147 — 176. — T. III. pag. 30 — 50; 103 — 134. Catalogo dellc j)iante icdutc crescerc spontanea- mente nei territorj milancsc , valtellincsc e hresclano dal Dr. Paolo Lanfossi, Echo: ZeJlsclirift für Literatur, Kunst und Lehen lo Italien. Fünfter Jahrg. 1837, 40 No. 29 u. foliig. Vcrzeichniss der einheimischen P/lan- zen in der Provinz Mailand ^ nach Lanfossi, Pollini und eigenem Herborisiren , mit einigen Vorerinnernngen dar- gestellt von E. Von diesen zwei Verzeichuisseu, wovon ersteres gauz anspruchslos die vom Verfasser selbst aufgcfuudenen Pllan- zen und weiter nichts zum Besten geben will, enthält keines etwas Neues. Das andere, von einem encyclopädischen Mann ( H. Licbtcnthal ) herrührend , der im Fache der Kunst und Wissenschaft manches Rühmliche geleistet, giebt unter dem vielversprechenden Titel einer Aufzählung der Pllanzen der Provinz Mailand , kaum ein durchaus maugelliaftes Vcr- zeichniss der Vegetation in der Stadt und deren nächsten Umgebungen. Recensent, der, nebst der eigenen Erfahrung, die wohlbesetzten Herbarien der DD. Balsamo, De Notaris und Pestalozza, dann der Herren v. Rainer und Bracht schon oft benutzte, hält sich für competent hierüber zu cutschei- den. Hr, E. klagt über den Schueckengang Bcrtoloni's, und doch scheint er, selbst jetzt, ihm nicht nachkommen zu kön- nen; er hätte sonst schwerlich, wie diess namentlich bei Viola hirta , V^canina, Thesium hinophylluvi, Veronica verna, Fimbristylis dichototnus etc. geschehen, eiu Paar Dutzend Species, die in den ersten vier Classcu allein von der Flora Italica als hiesige örtlich bezeichnet werden, vergessen. Eben- so werden uir fragen, wo die Saponaria ofjlcinalis y Si~ lene gallica, 3Iespilus monogijna, Thalictrum aquilegi- folium und etwa zwanzig andere Arten des Lanfossisclien Verzeichnisses geblieben sind. Von eigenem Herborisireu kann schon gar nicht die Rede seyn; wir müssten ihn sonst fragen, wie es geschehen sei, dass er innerhalb des Stadt- l)cziikc3 selbst und auf den anstossenden Feldern die are- naria scrpijllifoUa ! ! ! welche jede Spanne Bodens über- zieht, die Arenaria an tnucronalal , Cortjdalis fabacea. 41 Lttzula Forsteri, Ojcalis ylcctosclla , Oenothcra biennis, OrnUTiogalum Intevin ^ Gctlüim parisiense ^ Herniaria hir~ suta, Ranunculus pliilonotis , Scrophularia canina und nodosa y Oi-nühopus pcrpusülus, Trifolium scabrum, cJirijsanthuni y striatum; TrigoncUa monspeliaca\ Gna- phalinni gallicum, aricnse niul httco-albuin etc. nicht ij;c- sehen, da sie doch au dciiselifoii Orten wachsen niid in Fülle wachsen, die, lant seinem Verzeichnisse, von ihm am häu- figsten besnclit worden wären, und durch solche Auslassun- gen (deren Rec. allein aus eigener Kenntniss über zweihun- dert zählte) unsere Lokalflor ihrer schönsten Zierden und ganzer Gattungen beraubte. Flora Medica ossia Gatalogo alfabetico ragionato delle plante medicinali descritto in lingua itallana, del Dr. Fisico Antonio Alberti. Edizione II. Milano, coi tipi di Gius. Grespi. 1836. Vol. I. fasc. 15. (pag. 244.) con. 60 tavole miniate. Vol. II. fasc. I. con 4 tav. (LXI— LXIV.) 8vo. Sowohl der Text, als die Kuiderlafelu besitzen einen nur sehr mittelmässigen AYerth; jenes ist eine Uebertragnng, diese eine Nachahmung fremder Werke. Atti deir J, e Fi. accadcmia dei Georgofdi di Firenze. Vol. XIV. 1836. Firenze; ai gabinetto di G. P. Vieussieux. Tipografia Galileana. P, 172. Sulla Datisca cannabina ^ Memoria dcl So- cio ordinario Ant. Targioni-Tozzcti, Eine agrarisch technische Abhandlung, welcher eine historisch - botaniscln' Notiz vorausgeschickt ist. Diito. Vol. XV. 1837. 42 — Sul Citrus Ht/strLv c sul Citrus salictfolia del Prof, Cav. Gactano Savi\ con tavola. Leider befindet sich Rcccn- seut ansscr Staude, Nähens zu ln'richtcu , weil das betref- tVnde Ilcit auf unserer üircntlicheu Bibliothek abhanden ge- i Ivommcn. Flora Sardoa s. liistoria plantarum'in Sardinia et ad- ' jacentibiis insuiis vel sponte nascentium vel ad uti- litatem latius excultarum, auctore Joscpho Hyacin- iho Moris. Vol. I. Taurini. Ex Regio Typogra- phaeo. 1837. 4to. Pag. XII et 606. accedit Icono- grapliia e LXXII tab. constans. Ein herrliches gehaltvolles Werh, dessen kritischer Geist und sorgftältige Ausarbeitung jedes andere bisher iu Italien »•rschieneue hinter sich lässt uüd mit keinem andern den Ver- gleich fürchtet. Da die Erscheinung des zweiten Bandes, j nur durch zufällige Umstände verschoben, gar nicht fern ist: ' so behalten wir uns vor, dann iu eine genaue Auseinander- ' Setzung des Inhaltes einzugehen. ; Della ulilita ed amenita dellc plante; discorso inau- ' gurale detto il dl 20 Aprile delF anno 1837. nella 1 grande aula della J. Fi. IJnlversitä dl Padova da Ro- ) berto de Vislanl professorc dl botanica. Padova, coi ] tipi della Minerva. 1837. 8vo. pag. 48. Aus dieser Installirungsrede haben wir das Versprechen einer baldigen Bearbeitung der, vom unglücklichen ^rocchi hintorlasseucn, Sammlung oberägyptischer und nubischer Pflan- zen durch den Verfasser selbst. Storia naturale dei vegctabili dei SSgi. A. de Candolle, E. Sprach c do Brcblsson, Tomo I, Introduzione — 43 allo studio clella botanica del Sgr. A. de Candolle. Prima versione itallana, arricchita di note, spiega- zioni e nuovi disegni tolti dalle osservazioni mi- croscopiche del Prof. G. B. Amici e dalle piii re- centi opere dei SSgi. Lindley, Kieser etc. Livorno. Fratelli Vignozzi e nipote. 1837. Fase. I. ai 8vo.
  • o vieles aulzuklärcii ist 45 Nouveaux cristaiix parml les gralns de pollcn du Ga- ladlum bicolor , et conceptacles de biforines dans ses fleurs; posItion nouvclle des biforines dans les la- cunes Oll celliiles acriferes des Caladium ; par Dclile (Alire Raffeneaii). Exir. du Bull, de la Soc. d'Agric. du Dpt. de rHerault. Jiiiii 1836. Der Verfasser bemerkt, dass er nie eine Teraperatiir- Erliöhuiig in den Caladinm- Arten, in der Blüthe, habe bo- merkeu können. — Die Pollenkörner bei C. bicolor sind durch ein netzartiges Gewebe verbnnden nnd zwischen den- selben fand er, scheinbar cnbische, Krystalle, mit 12 Flü- chen, jedoch aus zwei vierseitigen Pyramiden zusammenge- setzt. — Die abortirten driiscnförmigen Staubfäden sind ganz voll von Biforinen , w eiche ganz die nämliche Structur haben, als diejenigen, welche man in den Blättern findet. Delile fand sie auch in den Wurzeln. Eine Abbildung erklärt das Erzählte. Culture de la Patate douce; von demselben. Extrait ebendas. M. Avril. Culture de la Crambe maritima, comme primeur par- mi les plantes potageres, par le meine. Note sur la culture de l'Oxalis crenata , plante potagore a tubercules radicaux comestibles, par le memc. No. de Mars. (Eingesandt.) Botanik für Gärtner und Gartenfreunde. Von Dr. Albert Dietrlcb. Erster Tbeil: Allgemeine oder theoretiscbe Botanik. Berlin 1837. Verlag von Iler- big. VIII u. 479 S. 12mo. 4b Es bildet diese Botanik einen Theil der Handbibliothek für Gärtner und Liebhaber der Gärtnerei , welche der Garten- Director Lenne, in Verbindung mit mehreren Hofg;ürtnern u. a., herausgiebt. Wir hätten gewünscht, dass diese Botanik für die Gifrtner und Gartculiobhabcr in einer deutlichen und lo- gischen Sprache so vorgetragen wäre, wie sie gegenwärtig, besteht, damit sie eine klare Anschauung des Vorgetragenen, und also richtige Begriffe dadurch erlangt hätten; denn auf' solche Weise hätte das Werk auch Nutzen bringend für die Wissenschaft werden können, indem keiner leichter, als der Gärtner durch genaue fortwährende Beobachtungen , besonders auf dem physiologischen Felde, zur Förderung der Botanik wirken kann. Aber gerade der anatomisch - physiologische Theil ist erstauend schwach und, wie man zu deutlich ein- sieht, ohne eigene Anschauung und Kenutniss geschrieben. Druckfehler sind, ausser den 7 angegebenen, noch sehr zahl- reich vorhanden, und besonders störend sind solche, welche wie Sprachfehler aussehen, oder die Namen verunstalten. \ t ■{ Pflanzen und Gebirgsarten von Marienbad, ges. und t beschrieben v. Sr. kön. Hoheit d. Prinzen Friedrich, • Mitregenten von Sachsen (1834 ii. 35.) und von Sr. Exe. J. W. V. Göthe etc. etc. (1821 — 23.), ergänzt und mit einem Anhange über die andern naturhisto- rischen Verhältnisse des Curortes herausgegeben von Dr. C. J. Heidler. Mit 5 Abbild. Prag bei Kron- berger und Weber. 1837. gr. 8. X. u. 203 S. Enthält ein alphabetisches Verzeichniss der in Marienbad gefundenen Pflanzen , von Sr. Majestät, dem regierenden Kö- nig von Sachsen mit den Standorten aufgezeichnet, wozU; Nachträge, besonders zu den Cryptogamen , von den HHrn. Eversmann und Skalnik, und eine Abbildung des Pyroueraa 47 Marianum Cariis; — dann ein Index der Flora Tcplensis von Hrn. Conrad. (Gersdorlf's Rep. XIV. 4. p. 394.) Enumeratio stlrpliim florae Holveticae sec. ord. «at. disposita. Dissert. inaug. aiict. Tli. Wegelin. Turici, Orell. Füssli u. Cornp. 1838. VIII. u. 82 S. gr. 8. Index plaiitarum, quae circa Gnslroviam sponte iiascun- tur, phanerogamarum. Scripsit J. F. Prahl, (jymn. Giistr. Praeceptor. Gustroviae, Opitz. 1837. IV. u. 66 S. gr. 8. Giornale agrario Lomiiardo- Veneto. Milano. Presso la societä degli editori degli amiali iiniversali delle scienze e delF iiidustrie. 8vo. 1836. IL Semestre. FbZ, J^I. p, 172, Gruno Siciliano che matura in 70 giorni ; del Sgr. Barone Corvaja. Diese Getreide -Art wird seit nudenkliclicn Zeiten mit Erfolg in Sicilien angebant. Ihr Vorzug bestellt darin, dass sie in sicbenzip," Tagen znr Erndle reif ist. Die Zeit der Aussaat fällt auf die Hälfte Blärz bis Hälfte Mai , um die Hälfte Juli wird sie eingesammelt, und da diese Weizeusorte den Coden wenig oder gar nicht entkräftet; so dient sie zii- ; gleich um denselben zur Aiilnaliuie der Winterfrucht vorzube- reiten. Besser jedoch gelingt siine Cultur in gebirgigen Ge- genden; dalier man denselben allenthalben im bergigen Di- stricte von Val Demone antrifft; während man umsonst seinen Anbau um Leontina und' Gcta versucht hat. Wird dieser Weizen, sobald er aus«;esäet w^ordeu, ein paarmal von Regen erquickt, so kann mau auf einen crgie]»igen Ertrag rechnen; man scheuert a tumminu (ein sicilisches Maas) ein , wie die Sicilianer sagen, daher sein heimathlicher Name: Tumininiu. Gewöhnlich giebt er das 16-faelie, nach der Aussage Ei uiger 48 sogar «las 60 — 80 - fache Korn. Die Körner f?iud sehr hart imd (las Brod daraus sehr schmackliaft. Giornale etc. 1837, I. Semestre. rb/. Vn, p, 10 — 24. Deir ^Igave Americana. Di G, Manetti, Eine wcitlänftigc Bcschreiljung- der um 'die oheritalieni- scheu Seen , besonders auf den Borrom;üsehen Inseln im Lan- gensee prachtvoll sich entwickelnden Pflanze nebst Angabe ihrer Behandlung und Benutzung. v, Cesati, Memolres de la Socie'te' de Physique et d'hlstoire na- turelle de Geneve, Tome VII, Ire partie 1835. IV u. 264 S. nebst 16, Tafeln Abbildungen. 4to. Hierin befinden sich folgende botanische Abhandlungen. Notice siir Ics graines de V Ananas, Par Aug. Pi/r» De Candolle; p. 161. t. 2. 3. Beschreibung der Saamen der Ananas, gezogen von Aug. Saladiu im Jahre 1833. Notice sur unc nouvellc espece d^Inula trouvee aujc environs de Geneve, Par F, G. Reuter; p. 169. t. 5, Inula seraiamplexicaulis genannt, vielleicht Bastard zwi- l sehen J. Vaillantii und amplexicaulis , denen sie zunächst steht, i Recherchcs sur Ics viodtjications ^ qti'cprouve Vat- mospTiere par Je contact de certains vegetaujc dcpourvus de parties vertes, Par M, F, 3Iarcet; p. 191. An grössern Pilzen augestellte Versuche. In atmosphä- rischer Luft nehmen sie das Oxygen aus derselben, bilden mit ihrer Kohle Kohlensäure, von Avelcher sie endlich auch etwas aushauchen, zeigen übrigens bei Tage und bei Nacht dasselbe ; Verhalten. In reinem Oxygen bewirken sie nach 49 einigen Stunden ein Vei'schwinden einer grossen Quantität desselben, ein Tlieil Oxygen verbindet sich mit der Kohle zu Kohlensäure , ein anderer Theil scheint sich in der Pflanze zu fixiren und statt dessen etwas Stickgas zu entbinden. Im Stickgas entbinden sie eine geringe Quantität Kohlensäure und absorbiren zuweilen einen sehr kleinen Theil Stickgas. Note sur une maladic des feuilles de la vigtie et sur une nouvelle esphce de 3Iucedmec, Par J, E» Dubj/; p. 213. t. 7. ^. Note additioneile sur les maladics de lavigtie, com- muniquee par ^Iph» De Candollc; p, 217. Im Jahre 1834 zeigte sich an den Weinstöcken am Gen- fersee ein frühzeitiges Abfallen der Blätter, hervorgebracht durch die Entwickelung einer '^Porula, welche T. dissiliens genannt wird, Plantes nouvelles d''ylmeriqtie. Par Stefano Blori- cand-, p. 249. t. 1 — 16. Es sind dieselben Pflanzen, welche in dem, Linnaea Litt. 1837. S. 186 angezeigten Werke desselben Verfassers enthal- ten sind, Companion to the Botanical Magazine; being a Jour- nal, containing such intercsting botanical informa- tlon, as does not come witliin the prescribed limits of the Magazine; with occasional fignres. By W. J. Hooker etc. etc. Vol. I. Lond. 1835. 8vo. 384 S. 2 S. Index. XIX zum Theil colorirten Kupfertafeln und d. lithogr, Portrait von M. John Fräser und David Douglass. Ein neuer Versuch des unermüdlichen Hooker, ein bo- tanisches Journal in (rlrossbritlaunieu zu gründen, welches, nr Bd. Litterat. IS^\ 50 wie CS srlioliit, tliircli dcji Anscliluss an das heliobto und verbrcllote Botanical Ma»azine, mit welchem es jedoch in keijier wesentlichen oder nothwendigeu V(ul>indung steht, sich erhalten soll. In der Art des Inhalts und der Bearbeitung" schliesst es sich fast ganz den Botanical Miscellanies und Bo- tanical Journal desselben Verfassers an , und bietet gleiche Mannigfaltigkeit und Fülle. In der Innern Anordnung un- terscheidet CS sich durch gebrochejie Coluraneu und die un- mittelbare Auieinanderfolge der einzelneu Aufsätze und deren Theile. Der Inhalt des ersten Bandes ist folgender : Journal of an ascent to tlic summit of uädani's PeaTc^ Cct//on, j), 3, tab. 1. Ansicht des Teuipels auf der Spitze des Adampik's. Botanical Information p. 14, 82, 119, 157, 186, 225, 282, 304, 325. Betrifft die Botanik in verschiedeneu Theilen der Welt und giebt Nachrichten über neu erschei- nende Werke, Reisen, Sammlungen etc. Hohleres British LicJiens jj. 19. Getrocknete Exem- plare in Heften, wo die Exemplare zu unbequem sind, wer- den colorirte Abbildungen gegeben. '. Gardencr^s British Masses p. 20. Ebenfalls eine Samm- j lung getrockneter brittischer Moose. - ■ Illustration of Indian Botany bi/ Dr. Wigltt et ^r- | nott Esq, p, 20. Abutilon graveolens tab. II. abgel»ildet ent- » lialtend , Contimiation p. 38. Argyreia bracteata beschrieben ; und T. HI, abgebildet, Cont. p. 81. Tricholcpis Candollea- nea auf T. IV und Wedelia calcndulaeea T. V. abgebildet. Cont, p. 117. Polycarpaea spadicea T. VI. Polygala Javana T. VII. Cont. p. 161. Vitis carnosa T. VIII., Cont, p. 218. Oewia villosa T, X., Cont. p. 226. Carissa Carandas T. XII. Loranthus runeatus T. XIII., Cont. p. 304. ludigofera hi(a T. XVI. 51 Notice concerning M. Drum7no?id's collcctions made cTiieJlij in the southern and ivestcrn parts of the united States, p, 21, 39, 95, 170. Fortsetzung der im Bot. Journal begonnenen Anfzählnng;. Excursions in the neighbourhood of Quito and to- wards the summit of Chimborazo etc, Bt/ Col. Hall of Quito p, 26, 52. Fortsetzung aus dem Bot. Journal. CoJttributioTis towards a Flora of South -America and the islands of the Pacific, Btj HooJcer and yirnott etc, p, 29, 102, 234. Fortsetzung aus dem Bot. Journal p. 322. On the Vegetation of Etna p. 49, 90. Aus der Linnaea Vol. VII übersetzt. Narrative of a Journeij to Payta 07i the coast of Peru. By the late Col, Hall of Quito, p, 65. Comparison between the upper , or terminal lines of trces and shrubs in Britain and thcir geographic e.vtcn- sion towards the arclic rcgion. By H. C, Watson Esq, p. 86. Physical and geographical observations made in Co- lumbia. By Prof, Will, Jamieson, of Quito p, 111. Description of 3Talayan plants, By Will, JacTc, p, 121, 219, 253. Hierzu gehören die beiden Abbildungen von Rafllesia Arnoldi Br. und RafH. Patma Bl. auf Tab. XIV u. XV. Some account on the uses and properties of Coca {Erythrojcylon Coca). p. 161. AuszTig ans dem 2ten Bande von Poeppigs Reise, Historical sJcetch of the j}rogress of Botany in Rus- sia, from the time of Peter the grcat to the prcscnt day, and on the pari which the ^cademy has borne in the (4*) I 52 advancement of this science. Bij M, H. G, Bongard. p. 117, Ucborsetzt ans dem nociioil «los Actes de Sl. PeJcrs- I.nnrg y. 1834. Observaiions on British plant s» p. 188. Wie CS schciut Bemerkiiiigoii von verschiedenen Beoh- achtern, dabei auch eine Beschreihnnsj und Abbildung von Riccia fluitans Tab. IX. von W. Wilson. Es machen diese Beobachtungen eigentlich einen Theil dos Artikels Botanical Information, welchen Avir jedocli besser besonders hervorzu- heben für dienlich erachteten, aus, Nnmeral proportions of the natural Orders of Bri- tish jilants at different elevations. By IL C, Watson Esq, p. 106. Si/nopsis of the Gerardieac a tribe of Scrophulari- naceae, Bi/ George Bc?ttham Esq. p, 198. i Dazu gehört eine Abbildung von Gerardia delphiuifolia , Tab. XI. ^. uäccount of M, Durieit's botanical excursions in the Moujitains of Astvrias, Commvnicated bif P, C. Webb, Esq, p. 212. RemarJcs on the Botany of Britain, as illustrated, ] in 3Iurraij's Encyclopaedia of Geography. By H. C, Watson, p. 228. On the Cascarillas of Cuchero and Huanuco, p. 241. Auszug aus Poeppig's Reise. Contribuiions toivards a Flora of Kan Diemen Land, From Collections sent by R. 7F, Lawrence^ Ronald Gunn, and Thomas Scott, Esq. p. 272. Fortsetzung des gleichen Artikels aus dem Journal of Rotanv }». 258. 53 On the inedicinai plant ^ callcd Cuichunchnll? ; cartr. J-'rom a memoir , entitled „Observations on the Cmchun- chuUi-y and its use as a rcmedy in the di'sorder , callcd Mal de San Lazaro or Cocohay, Btj Edward Nathmiiel Bauer oft M. 1), etc. (Read before the College of Phji/- sicf'ans and Surgeons of Jamaicu , on the \^th Januanj 1835. iK 277. Nach übersandten Exemplaren ist die Pflanze lonidiuui parviflorura Veut. Botanical Kjccursion in the north of England, Btj Joseph TFoods, Esq. p. 289. Some account of the Voleano and vdlleif of \Anluco^ in the Peruvian ^ndcs. p. 299. Aus Pöppig's Reise übersetzt. Ejctract of a letter front M. Spanoghe , the dutch resident at Coup an g ^ relatin^ to the natural history of the island of Timor; with some account of the JJpus- tree , diseovered there bij that Gentleman, p, 308. Hierzu die Abbildung von Autiaris toxicaria anf T. XYII. Letter from N, B, Ward, Esq, to I)r, HooJccr on the subject of his improved method of transporting li- ving plants, p. 317, New species of Indian Balsamineae, By G. yi. W. Arnott^ Esq, p. 320. Hierbei Abbildung von Impatiens Walkeri Tab. XVlIl. So?ne account of a botanical excursion, made in the neighbourhood of Court ~ allam, and in the adjacent moun- tains, Bi/ Robert Wight , 31. D. p. 326. Vegetation of the Canary islands, p. 332, Das erste Capitcl aus Wcbb und Bcrlhelot's Werk übei die Cauarischcu Inseln. 54 __„ Catalogue of the plantSy found on Timor and the ncighbooring islands, Comm, hif 31, Spanoghe» p, 344. Bildet eiue Fortsetzimg oder Anhang zu dem oben auge- filhrteu Aufsatze über Timor vou demselben Verfasser. Account of the ^raucaria imbricata of Chili p,351. Aus Pöppig*s Reise übersetzt. Synopsis of the Buchncreac , a trihe of Scrophula- riaceae, By George Bentham , Esq. p, 356. Hierzu gehört die Abbildung von Striga orobanchoides Tab. XIX. Companlon etc. Vol, 11. Lond, 1836. Mit 381 S., 2 Seiten Index, Tab. XX — XXVII. u. dem lithogr. Brustbild von Pvicbard Cunningham. Botanical Information* p. S^ 12, 184^ 2212 _, 246, 338^ 378. Sy7iopsis of the Hemimerideae a trihe of Scrophu- lariaceae, By George Benthiun, Esq, p, 13. JLacis ccratophylla. p, 23. Tajj* J^X» Erythrojcylo7i Coca» p, 25, Tab» XXI, ^ monograph of the North - American species of Rhynchospora, By ylsa Gray _, 31. D, Auszug aus desselben Abhandlung in den Annais of Nat. Eist, of New -York. Yol. 3. On the esculent plants of Van Dicmen^s Land, ' p, 38, 65. Dies ist ein Auszug aus zwei kleinen botanischen Ab- handlungen im Van Diemen Almanack v. J. 1834 und 1835, die eine betitelt: Some remarks on the roots and other indi- geuous Esculents of Van Diemen's Land"; und die andere: „Index plantarnm, or au attempt towards a populär de- scription of some of the most commoa and remarkable indi- — 65 genoiis plaiits of Van Dieraen's Land" Beide anonym v^e- druckt, aber von James Backhouse, Esq. unter Beihiilfe von Mr. Ronald Gunn gesduieben. Co7itribntions toivards a Flora of South - America and ihe Islands of the Pacific, By Sir JV, J, Hookcr and Ariiott, Esq. p. 41, 250. Illustrations of Indian Botanj/; jyrincipallij of the southern parts of the Peninsula. Bif B. Tf^igJit and G. A. JK Arnott, Esq, p, 52. Hierzu Abbildung von Oxystelma escnlcntuni Tab. XXIl. Cont, p. 71. Sesuviuiu repens Tab. XXIIl., Cont, p. 182. Indigofera hirsuta Tab. XXIV., Cont, p. 193. Hydrolea zeyla- uica Tab. XXVI., Cont, p. 249. Cicendia hyssopifolia Tab. XXVIII., Cont, p. 305. Acalypha alnifolia Tab. XXIX. Ex- coecaria Agallocha Tab. XXX. Observations on some ncw or little Jcnown genera and species of Scrophulariaccae, Bj/ George Bcntham, Esq, p. 53. Notice concerning the late Mr, jDrummond's colle- ctions made chiejlij in the southern and western parts of the United State s, p, 60. A bricf memoir of the life of 31r, David Douglas, with extracts from his letters, p, 79. Die Briefe enthalten kurze Berichte von Douglass über Reisen auf der Nordwestküste Nordamerika's, in Nordcalifor- nien, an den Columbia, die Hudsons -Bay, ferner seine Reise nach den Sandwich -Inseln und die Besteigung des Mouna Roa. Endlich machen die Nachrichten über das traurige Ende dieses unermüdlichen Sammlers den Bcschluss. Tf^ardia a iiew genus of Masses ^ discovered in sou- thern Africa, p, 183. Tab, XXF, Die tiattung ist von Harvey und Iloolvcr bcniiindet und Herrn N. B. Ward Esij. gewidmet. 56 RemarJcs vn the Gamboge free of Ceylon ^ and cha- racter of Hchradcndron a new genus of Guftiferae and that to whtch the trce hclongs, By Robert Graham^ Prof of Botany in Edinburgh, y, 193. Die CamUogia Gutta Liii. ( Maiigostana Morella Giirtn., Garcinia I\Iorella Desroiiss. , Slalagmitis Cainbogioides Moon) ist als neue Gattung: Hebradeudron mit noch ciuer 2teu Spe- cies beschrieben und die orstere H. cambogioides ist Tab. XXVII abgebildet. Notes upon some gcncra and spccies of Orchidaceac in tJte collection formcd by Mr, Dr^ge, at the capc of good hopc, By John JLindlcy etc, p. 200^ 353. ^ brief biographical sJcetch of the late Richard Cun- ningham, Colonial Botanist in New - South JFaJes. p. 210, 327. Florae Insularum Novae Zelandiae precursor; or a \ Specimen of the Botany of the Islands of New - Zeeland, p. 222, 358. j Eine Zusammenstelhing aller auf Neu -Seeland gefun- \ deneii Pflanzen, durch Sir Jos. Banks, Dr. Solander, Dr. ; Sparmann (in Forsters Prodromus), Allan Cuuninghara, die • Naturforscher der Coquillc und Astrolabe und Piichard Clin- ' i ningham, zusammengestellt und herausgegeben durch des | letztem Bruder Allan Cuuuingham. Es gehört hierzu auch ' die Tafel XXXIl, auf welcher die neue Farrngattung Loaro- ?na (Species L. Cuunin^hamii), zwischen Davallia und Tri- chomanes stehend, abgebildet ist. On the sources and composition of Gamboge , with an eA-amination of sovie analogons concrctc Juices, By Rob, Christison 31, Dr, Prof, of Materia Medica in the Univers, of Edinburgh, p, 233. ^ description of Spartina alternijlora of JLoiseleur, a new British spcc'ics; wilh observations upon that and 57 Spartina stricta of English anthors. Bi/ Williuin Ar- nold Bromßeld, 3L Dr. p. 255. Account of a Botanical Ejccurston into Brittanjj^ in a Icttcr addressed io tJie editor, Bj/ Joseph JVoods^ Bsq. 2>» 263. Description of some new Cistaceae , cJiieJly found hy Mr, Drutnmond, in tlie soutTiernmost regions of Worth- uimerica» Bj/ E. Spach. Information respectmg seeds, wJiich have been found in Roman tomhs and wJiich havc retained tJieir jtower of germination, Bij Mr, Charles Des Moulins. ]). 293. Aus den Yerliaudlniigen der Liimeischen Gesellschaft iu Bordeaux. Biograph ical sJcctch of John Fräser ^ the Botanical collector. Born 1750 — died 1811. p. 300. Nciv - Ceylonese Melastomaceae, Bif G. A. JV» Ar- nott , Esq. p. 307. Characters of new species of India?i Acanthaceae. Bij Prof, Ch, Gottfr, JVees v, Escnbech, p, 310. Notes on a collection of plants made in the pro- vince of AsLurias , in the year 1835^ hij Mr, Durieu, Bi/ N'. J, IFinh, Esq, p, 315. RemarKs on M, Spaces Mefnoir on the Cistaceae, p, 387. Eine Entgegnung auf einige Angrift'e in dem oben an- geführten Aufsatze von Mr. Spach über Cistaceae, vom Prof. Lindley. Chri/sorhöe ; a new genus of Chamaclaucieae, By John Lindley etc. p, 357. Magazine of Zoology and Bolany. Conducted by Sir W. Jardinc, Bart. — P. J. Sclby. Esq. and Dr. 58 Johnston. — „Herum natuiMÜum sagax Indaga- tor." — Volume first. Edinburgii, London and Dublin 1837. Svo. Wir kÖDueu jetzt aus eigener Ansicht über dies Unter- nehmen Bericht erstattou, von dessen erstem Hefte wir im vo- rigen Bande dieser Zeitschrift nur nach Andern eine kurze luhaltsanzeige geben konnten. Wir müssen es wiederholcut- lich bedauern, dass mau fortwährend versucht, für die orga- nischen Körper ein gemeinschaftliches Bekanntmachungs- Orgau zu bilden, da es doch offenbar im Interesse sowohl der Zoologie, als Botanik Hegt, durch gesonderte Zeitschrif- ten vertreten zu werden, da nur solche sich eines allgemei- nen Bekanntwerdens bei allen Freunden ihrer Wissenschaft werden erfreuen können. Der botanische Inhalt dieses Jour- nals ist folgender: On tJie disunion of contiguous Layers in ihe JVood of Earogenous Trces, By Rev» J. S. Henslow, M, ^,_, Prof, of Botany in tJie Univers, of Cambridge, p, 32, Der Verfasser bestreitet, auf Beispiele, in 2 Holzschnit- ten dargestellt, sich stützend, die von Lindley in seiner In- troduction to Botanj und andern, nach den Grundsätzen von. Du Petit Thouars gegebene Erklärung der Fälle, wo ein alter abgestorbener Baumstamm von neuen , einen andern oder neuen Stamm bildenden, Holzschichteu vollständig umgeben ist. Man dürfe füglich annehmen , dass die Yeränderung und das Absterben des Innern Stammes erst erfolgt sei, nachdem zuvor durch irgend ein Zufall das innere Holzstück von dem äussern dttrch schwächere Ausbildung oder Absterben getrennt worden sei, wie namentlich ein Fall beweise, wo auf der einen Seite das innere Stück in das äussere ununterbrochen fortgehe, während auf der andern eine Unterbrechung stattfinde, wo sich dann aber auch die äussern Lasen durchbrochen und S9 nach iuuen gebogen zeigten, so dass hier eine einseitige Verletzung statt gefunden haben musste, die aber später äus- serlich wieder überwachsen war. Nottees of British Fungi. Bij Rev, M. J, BerJcelci/, 31, A, No, I. p. 42. Der Veifasser des Theils der von Sraith begonnenen englischen Flora, welcher die Pilze umfasst, deren Zahl sich dort auf etwa 1400 erstreckt, giebt in diesen und später fol- g DC. wiJI, zur Hälfto altcrnirond , zur Hälfte gegenüber (Ion Petalis, sie sind, wie schon Dr. Ilooker vermnthcte niul (loni Verf. sich durcli allerhand Abänderungen, welche er fand, • rwics, je 2 als zusammengehörend zu betrachten, indem jedes nur eine 1 - fächrige Anthere trägt, und Yerbindungen (lieser beiden nebeneinanderstehenden zuweilen bis zur Spitze vorkommen. Auch Umwandlungen der Staubgefässe in kleine lliaüchen und abnorme Bildungen, wo sie halb blattartig, liilb Autheren tragend, oder verdickt mit dreilappiger An- thirc waren n. s. w. , beobachtete der Verf. Diese Formen sind durch beigedrucktc Holzschnitte erläutert, Observation on the Germinafwn of Farns, Hy Mr. J. Henderson, Pag, 333. Plantes XI, XII, Der Verf. ist, wie es scheint, ganz unbekannt mit den Beobachtungen über das Keimen der Farn, welche in Deutsch- land von mehreren Botanikern angestellt, beschrieben und abgebildet sind, da er nur die darauf bezüglichen, in eng- lischen Werken beschriebenen und abgebildeten , Beobachtun- gen, nebst den Abbildungen in Agardh's Lehrbuch anführt. Seine Versuche sind mit Nephrodium marginale, molle, Gjm- nogramrae chrysophjUa, tartarea, rufa, Aspleniura monanthe- num, Pteris memoralis, serrnlata, Aspidium fraxinifolium, Adiantnm cuneatuni angestellt, und ergeben eben nichts Neues, nur eine neue Bestätigung der schon bekannten Verhältnisse, welche zum grossen Theil auf den dazu gehörigen Tafeln dargestellt sind. Retnarls on the Reproductue Organs of Pilularia gJobuliferay and the Globules of Chara vulgaris, Bij Mr, George DicJcie, p. 382. Die als S|>orulae angeseheneu durchscheinenden Kügel- eben in den wcililicheu Organen der Pilularia färben sich jdurcli Jod blan, iind sollen dalior nur btärkemebikörner sein, 62 das Fliiidum, welches mit ihnen vorkommt, soll alle Eigen- schaften eines fetten Oeles haben. In den Kügelchen der Cliara vulgaris sollen zuweilen zwischen den Fiiden runde durscheinende Partikelchcn sein, die sicli durch Jod hlau fär- ben. In der Sporenfrucht dieser Pllauze dagegen sind die kleinen Körner, wiederum Stärkemehlkörnor, auch mit einem fetten Oel in Verbindung. Ohservations on tJie construction of a Local Flora, By H. Cotterel Watson , Esq. p. 424. Der Verf. dieses kleincu Aufsatzes , bekannt durch sciuc Bemühungen um die geographischen Verhältnisse der Flora von Grossbrittannien, macht hier auf einige Punkte aufmerksam, welche jede Localllora berücksichtigen sollte : möglichst massiger Preis; Beziehung der vollständig mit ihren Va- , rietäten aufzuzeichnenden Pilanzen auf eine allgemeine Lan-, desflora, mit Vermeidung aller unnöthigen Citate und Beschrei-i bnngen; Angabe der Seltenheit oder Häufigkeit des Vorkom-'j^fi mens nach wirklichen Beobachtungen , ebenso der Bodenart, der Blüthezeit; die aligemeine Verbreitung jeder Art und die Localitäten der seitnern siud genau anzugeben; die Geschichte der Arien ist zu erwähnen, oder doch auf dieselbe zu achten. Description of iivo iieiv specics of Opuntia withi reniarJcs on the structure of tJie fruit of Rhipsalis, By Rev. J, S, Henslow etc. p. 466. Plate XIV, Opuntia Darwinii^ prostrata, articulis globoso - ovatis, aculeorura validioribus elongatis tricuspidatis, floribus magnis solitariis. T. XIV. f. 1. In Patagonia hei Port Desire unter 47° S. und bei Port S. Julian unter 49^ S. auf trockuem kie- sigem Boden nicht weit von der See, von C. Darwin, Esq. gesammelt. — 2. Opuntia galapagcia, articulis compressis ^' (saltem junioribus obovato-rotundis, aculeis setiformibus lon- gis, penicillatim dispositis , lanugine supra ovarinm densa. 63 T, XIV. f. 2. Von demselben Hrn. Darwin von den Gala- |)ai«;os Inseln trocken mitgebracht, sie bildet dort Btäume von 6 — 8 F. hoch und ungefähr 1 F. im Durchmesser. Auch eine andere bemerkte er daselbst, von dem Ansehen des Ce- reus peruvianus, aber nur 2 — 3 F. hoch, welche die erste auf neuen Lavallüssen sich ansiedelnde Pflanze ist. Schliess- lich bemerkt der Verf. noch über die Structur der Frucht von Rliipsalis cassjtha, welche er in allen Zuständen untersucht labe, dass sie immer einfächrig- sei, und dass die Saamen in 3 wandständigen der Länge nach herabgehenden Saamen- lägern ständen, dass jedoch die aneinander liegenden langen S^abelstränge, welche bis in die Mitte der Frucht reichen, las Ansehn von Scheidewänden hervorbrächten, als ob die viamcu von dem innern AVinkel dieser scheinbaren Fächer H'ivorgiengen, Notices of British Fungi, Btj Rev, M, J, Berlceley Ic, Continuation, /j, 507. 38) Agaricus (Lepiota) haematophyllns n. sp. Tab. XV. g. 1. a — c; 39) Ag. erubescens Fries; 40) Ag. cossus low.; 41) Ag. fiisco - purpureus Pers.; 42) Ag. (Clitocybe ^ct. Calodontes) balauinus n. sp. Tab. XV. f. 2.a — d; 43)Ag. ndatus Berk. Eng. Fl. V. pt. 2. p. 51 ; 44) Ag. tuberosus lull.; 45) Ag. racemosus Pers.; 46) Ag. vulgaris Pers.; 7) Ag. pterigeuus Fr.; 48) Ag. mitis Pers.; 49) Ag. cy- halliformis n. sp. Tab. XV. f. 3. a — c; 50) Thelephora padicea Fr.; 51) Phlebia vaga Fr.; 52) Ciavaria juncea Fr. ar. /9. vivipara Fr.; 53) Sclerotium truncorum Fr.; 54)Sphae- a coruicola Fr.; 55) Asteroma Veronicae Desm.; 57)Sphae- )nema bicpharistoma n. sp. Tal». XV. f. 4. a — c , d — c ph. subulatum; 58) Phacidiiim coronatum Fr. ' Ausser diesen Aufsätzen befinden sich noch in jt'dem der chs Hefte, ans denen dieser erste Band besteht, unter der 64 Rubrik: Intclligcnce, besondere kleinere Abtheilungen, Bola- nical Information übefschrieben, in welchen Notizen und Be- merkungen, Verhandlungen botanischer Gesellschaften, Fuud- örter brittischer Pflanzen, Berichte über Excursionen, thcils im Original, theils aus andern Werken entlehnt, rorkomnien. Endlich finden sich auch Kritiken von laehrcrcn botanischen Werken und bibliographische Notizen. Im Ganzen aber spielt die Botanik auch hier eine etwas untergeordnete Rolle. Ad celebranda solemnia semisaecularia viri ilJustris- slmi a Schlecbtendal, summi praefecti tribnnali siim- mo Paderborneiisl, equitis etc. Paderbornae ante diem sextiim Idns Januarias MDCCCXXXVIIl. dis- scruit de Neckera Schlechtendali, nova miiscorum frondosorum specie, Dr. Philippiis Antonius Pieper, nonnullanim societ. ht. socius Paderbornae. 4to. pp.,11 10. et tab. lithogr. '? Zur Dienstjubelfeier des Herrn Oberlandesgerichts -Chef- ^ Präsidenten Diedcrich Friedrich Carl von Schlecbtendal, wel-j che am 8ten Januar 1838 gefeiert wurde, ist diese kleine! Schrift von dem Herrn Dr. med. Pieper in Paderborn, eineraf eifrigen Botaniker und Herausgeber eines AVerkes über denl Farbenwechsel bei den Pflanzen, veröffentlicht worden. Sie: enthält in einem an den Jubilar gerichteten Schreiben, worinf er denselben als den Vater der westphälischen Flor nnd al^ den Förderer seiner eigenen botanischen Studien begrüsst, die Absicht, ihm eine, freilich nur kleine und unansehnliche. Pflanze, jedoch auf dem Boden, welchen der Jubilar während mehr als 20 Jahren zu erforschen bemüht gewesen sei , gewachsen, zu widmen. Es beginnt nun eine Betrachtung der Gattung NecJce ra nach ihren inländischen Arten, von welchen der Verf. drei aufstellen zu können glaubt, nämlich: 65 1. NecTcera vüiciilosa Hcdw. Piopens, ramosus; ramis erectis simpliciter divisis ; foliis suljsecnndis , cariuatis, mar- gine reflexis, integerrirais, iuferlus e basi lata subovatis, sii- perius lanceolatis, falcatis, obtusinsculis; nervo lucido sub apicem evanesccutc ; sporangio oblonge; opercnlo conico, ob- tnso; pt'dunculo laterali , ramos multo superante. Fig. 1. 2. Diese Art hat der Verf. in Westphalen noch nicht anfgefiin- dou, sie jedoch von Cöln erhalten, sie scheint ihm mehr in nördlichen Gegenden vorzukommen, als die folgende. 2. NecJcera viticulaeformis Piep. Repens, ramosus ; ramis simpliciter divisis, teretibus, ex caulis latere adscen- dentibus, ex apice genicnlato- erectis; foliis vix subsecundis, carinatis, ovato- lanceolatis, superne sublingulatis, obtusis; nervo snbsolido, lucido, sub apiceiu evanescente; sporangio oljlongo, subtriangujari; opercnlo conico, obtuso ; pednnculo laterali , ramos non superante. Fig. 3. 4. In Westphalen sehr gemein , aber nicht an allen Orten frnctificirend. Es gehört zu ihr Funck's Neckera viticulosa Leyss. 3. NecJcera SclileclitendaU Piep. Ramosissimns , sub- repens; ramis vage divergcntibus, subcjlindricis ; foliis cari- natis, subsecundis, ovato -lanceolatis, integerrlmis obtusinscn- lis ; nervo lucido suJ> apicem evanescente ; sporangio subtrian- gulari erecto ; operculo couico-rostrato; pedunculis latcrali- bus, ramos multo superantibus. Fig. 5. 6. 7. Beim Dorfe Istrup, drei Meilen östlich von Paderborn iu Hecken von Pru- nus spinosa und Carpinus Bctulus. Corpus Florarum provinciallurn Sueclae. I. Floram Scanicam scripsit Ellas Fries, Prof. Upsaliensis etc. Upsaliae 1835. 8vo. XXIV et 394 pp. Eine Flor von Schwedens südlichster und pHauzenreich- ster Provinz vom Prof. Fries, der lange Jahre in Lund als I2r Bd. Lilterat- (5) 66 Demouslralor der Botanik lebte und sich eine sehr fgcnanc Keutiiiss dor dortigen Pflanzen erwarh. Er gieht uns zuerst die Gründe für dieses AA'<'rk an, durch welches er die Man- nigfaltigkeit von Sdionen's PÜanzenschätzeu, in den übrigen Provinzen Schwedens fchloid, theils znm Nutzen der Stndi- renden in Lund , theils in Bezug auf Dänemarks und Deutsch- lands Flora, aus Licht zu bringen gedaclUe, da bis jetzt noch keine Flor dieses Laudestheils vorhanden sei. Dann aber wollte er auch, was bisher in Scliweden nicht geschehen war, der Kenutniss der natürlichen Familien, nach welchen er es ord- nete, Eingang dadurch verschaffen. Auch die Cryptogameu sind mit aufgenommen, von welchen Aluifclt die Moose bear- beitete, von welchen aber die Pilze nur nach einem systema- tischen Uelierblick aufgeführt werden. Die Diagnosen der Gat- tungen und Arten sind nur auf das uiichste Bedürfuiss, zur Unterscheidung der Pflanzen in Schonen selbst, gerichtet. Der Verf. führt darauf die Scriptores de plantis Scauicis auf, und giebt dann einen Clavis in dispositionem familiarum in tabella- | rischer Form mit Erläuterungen. Ein vom Candidaten H. H. ' Riugius ausgegebenes Herbarium normale plantarum rariorura 1 et criticanim Succiae liefert in Ccnturien die seltnem und in- teressantem, wie auch die schwierigen und streitigen Pflan- zen Schwedens in getrockneten Exemplaren. Die Aufzählung | der Pflanzen beginnt mit den Dicotyledoueu, und unter diesen' vi mit den Corollifloreu und namentlich mit den Synanthereen, ; dann folgen später Monocotyledouen und Cryptogamen. Ein nach dem Sexual -System geordnetes Verzeichniss der Gattun- gen und Familien, wobei auch die Abweichungen augeführt sind, macht nebst dem Iudex alphabeticus der Gatliiugsuamen und einigen Addeudis den Schluss dieses Werks, welches sich durch manche eigenthümliche Ansicht auszeichnet, und die Beachtung der deutschen Floristen, so wie überhaupt der Bo- taniker verdient. 67 Synopsis generis Lentinorum , quam etc. praeside Elias Fries etc. etc. pro gradu philosophico p. p. Johannes Sicurln, Gotlienburgensis. In audit. Gust. d. X. Junii MDCGCXXXVI. Upsaliae. 15 pp. Eine kurze Uebersicht der Pilzeiigattung Leutiiius, deren Artenzahl sich auf 43 beläuft, von denen mehrere neu sind. Wo CS schon Beschreilinui^cn gab, ist auf diese verwiesen, den neuen oder weniger bekannten Arten sind wenige beschrei- bende Worte beigefügt. Eine kurze Geschichte der Gattung macht den Anfang dieser kleineu interessanten Abhandlung. Flora von Bielefeld , zugleich die Standorte der seltne- ren Pflanzen im übrigen Westfalen enthaltend, von L. V. Jüngst. Bielefeld und Herford 1837. 8. XXIV u. 358 S. Eine zunächst für den Schulunterricht bestimmte, ganz in deutscher Sprache nach dein Linneischeu System gearbei- tete Flora eines grossen, wichtigen und interessanten J^Theiles unseres deutschen Vaterlandes, welchcF Gegenden umfasst, die botanisch theils noch gar nicht, grösstentheils aber nur sehr unvollkommen bekannt sind. Der Verf. hat die Aufgabe, wel- che er sich stellte, auch die seitnern Pflanzen des ganzen Westfalens seiner Flora von Bielefeld anzureihen , nur durch die Hülfe von einigen Freunden der Wissenschaft, die in die- sem grossen Landstriche selir einzeln und zerstreut wohnen, zum Thell auch ohne gehörige Hülfsniiltol sind, erfüllen kön- nen, daher sind aber aucli noch grosse und mannigfaltige Lücken zu linden, selbst von Gegenden, die dem Verf. so fern nicht lagen — , alter dem durch andere Geschäfte gefes- selten Dilettanten fehlt meist die nöthige Zeit zu häufigen Aus- Hügen und zu einer durchdringenden Beschäftigung mit seiner Pflanzenwelt. In der Vorrede hat der Verf. den Umfang sei- (5^) 68 iier Flor gonaner auseinander gesetzt nnd die Hülfsmittel an- gegeben, welche ihm dabei zu Gebote standen; jedoch sind die gedruckten nicht sämmtlich bemerkt und benutzt, noch auch alle diejenigen Männer zur Theilnahme aufgefordert, wel- che hülfreiche Hand hätten leisten könnou. Es ist dies Werk daher mehr als ein Krystallisationskern, denn als eine aus- gebildete Krystallisation zu betrachten, und der Muth, bei so wenigen Mitteln soviel zn wagen, schon dankenswerth. Die hannoversche nnd hessische Flor schliesst sich auf der einen Seite dieser Arbeit an, während auf der andern die Flor des Niederrheins, Hollands und Belgiens daran gränzt; sie ist also eine wichtige Ergänzung für die Reihe der Floren Deutsch- lands und der angränzenden Länder, aber die Verbreitung der Pflanzen nnd ihre Häufigkeit oder Seltenheit mnss noch ge- nauer nnd bestimmter nachgewiesen werden, ehe sie für den Pflanzengeographeu brauchbar wird. Fast ganz unbeachtet geblieben sind die abändernden und abweichenden Formen, welche genau berücksichtigt nnd verzeichnet werden müssen, ] da sie dem Anfänger oft die grössten Schwierigkeiten bereiten, ■ Flora Anballlna auctoreS. H. Schwabe, consiiiar. aul. I et plur. societat. literat, socio. Tomiis I. Berollni j 1838. 8vo. VI u. 431 S. Der Verf. der vorliegenden Flor, Hofrath Schwabe in Dessau, ist den Botanikern längst als ein mit ihrer "Wissen- schaft vertrauter nnd befreundeter Forscher bekannt. Er legt dies Werk seiner vieljährigen Untersuchungen über den Pflan- zenreichthum seines freundlichen nnd gesegneten Vaterlandes zn den Füssen der durch ihren hohen wissensckaftlichen Sinn das Beste nnd Nützliche überall fördernden und anregenden Landesfürstin nieder, ein Werk, welches zum Unterrichte be- nutzt werden soll , welches aber anch den Botaniker befriedi- I 6^ geu wird. Die ganze Ausführimg ist in lateinischer Spracbci die Aufstellung nach Linneischem System, mit einer Uebersicht der Gattungen vor jeder Klasse, aber nicht mit einer Auf- zählung der Abweichungen, die nach dem Geschlechts- und. Zahlenverhältnisse, streng genommen, in einer andern Klasse gesucht werden müssen, als in der, iu welcher sie nach ihrer, übrigen Verwandtschaft stehn. Gattungscharacter, Artdia- gnose, Citate einiger allgemeinen systematischen AVerke und einer guten Abbildung; Angabc der Varietäten, Abnormitäten, Stapdorte und Fundorte (letztere wenigstens bei den nicht über- all verbreiteten Pflanzen), Bliithezeit und Dauer folgen aufein- ander; dann eine kleine Beschreibung, welche zur nähern Be- stätignng dient. Wir hätten hierbei nun auch wohl die An- gabe der im Lande üblichen deutschen Pilanzenbenennungen gewünscht, nicht der deutschen Namen, welche die Botaniker, meist als Uebersetzungen der wissenschaftlichen Namengebung angewendet haben; denn die Lokalfloren sind offenbar der passendste Ort, um diese in den verschiedenen Ganen Deutsch- lands noch lebenden, zum Theil höchst alten Benennungen niederzulegen, und so eine Sammlung dieser oft sehr bezeich- nenden oder poetischen Benennungen vorzubereiten (was wir nämlich durch Holl's Wörterbuch erhalten haben; sind Na- fnen aus Büchern zusammengelesen, ohne Berücksichtigung der Gegend, aus welcher sie stammen, zum Theil auch wlllkühr- lich gebildet). Was den Umfang dieser Flora betrifft, so schliesst er sich an die Grenzen der anhaltinischen Länder, und reicht daher von der Elbe bis in die Mitte des Harzes; dadurch bekommt diese Flor einen grossen Reichthum von Pflanzen, aber wir hätten im Interesse der geographischen Botanik noch zu wünschen, dass auch durch irgend ein Zei- chen oder ein Wort angegeben wäre, welche der gemeinen Pflan- zen, bei denen sich keine speciellen Fundorte angegeben fin- den, sich durch das ganze Gebiet erstrecken > welche nur auf 70 ^=- die Ebene, welche nnr auf den Bergbezirk eiugeschränklfeind; beiden übrigen kann man dnrch die Fundorte mit Hülfö^hiö^ ) Specialkarte darauf hingewiesen werden. Sehr erfreulich ist es, dass auch ein 2tcr Theil, die Ciyptogameu enthaltend, mit welchen der Verf. sich mit so vielem Glück beschäftigte, vielleicht auch eine geognostisch-botanisehe Darstellung des ganzen Bezirkes nachfolgen wird. Dies Werk ist eihö^'lrelj- terc Fortsetzung der thüringischen, leipziger, hallische« trriJ J Harzflor nach Norden und Osten, seKr interessant we^-eri dei* inselglcichen Standorte südlicherer Gewächse, welche sicli"hier noch hinaufziehen. Möge uns bald das vollendete Werk- er-- freuen. Die innere Einrichtung ist vortrefflich übersichtlich und bequem, nur vermissen wir noch ein NamenregisteiJ — i- doch wir haben erst den Schluss dieser Arbeit abzrfitrartcn, ehe wir darüber etwas erinnern dürften. •> fi- •"»:; Deleclus seminum a. 1836 in horto bot. Bonnensi col- ' lectorum. 4to. ! Cyperus pygmaeus Rott, — Cyp. pygra. hört, a Dicho- stjle Micheliana in hortis vix obvia satis recedit. Delectus seminum, quae, a 1836 in horto bot. Üniv. 1 Caes. Dorpatensis collecta, pro mutua communica- | tione offeruntur. 8vo. Tetracme, Bge, Ordo : Cruciferae, Subordo : Notor^ rhizeae. Tribus : Sisymbrieae, Char, essent: Calyjc basi aequalis patens. Petala indivisa spathulato-linearia calycc breviora. Glandulae hypogynae indistinctae. Filavienta orata acuminata libera edentula subaequalia. Stigma brevis- sime bilobum sessile. Siliqua supra torum sessilis abbre- viata subarcuata, torulosa subtctragona quadricornis bilocula- ris dehiscens polysperma, valvulae convexae triuerviac, nervo 71 medio temiisslmo latorallbiis marginantibus ciassis, suIi apice in diio cormia productae, Placentae dorso obtiisae basi di- latato- saccatae. ßissepimentum coinplctum medio cnerve areolis temiissimis liiicaribus subliorizoiitalibus. Semina uni- serialia pendula iinmarginata laevia. Funiculi seminales li- beri filiformes. Cotylcdones inciimbcntes dissepimento obliqne contrariae. Gemis Erysimo proximiira, sificiiiae structiira di- stinctum, a Notocerate differt: filameutis ovatis^basi attenua- tis, nee basi dilatatis lanceölatis, stigmate sessili , nee stylo brevi snlFiilto, valvnlis convexis, nee Icarinatis, bicoruibns neque in corun solitarinm exsertis, placontis dorso obtusis basi dilatato-saccatis , neqne acntis basi acqualibns; praeser- tim vero radienla dorsali. Andrzeowskia Reich, jam siliqna indehiscente bicörni recedit. T. quadricornis. Bge. Synon. Erysiraum qnadricorue Steph. in Willd. sp. pl. 111. p. 514- Nötoceras qnadricorne D. C. syst. II. p. 204. Prodr. I. p. 140. Tctracme quadricornis Bge. in Goeb. it. casp. c. icoue ined. Herba pnsilla, annna pilis furcatis et ramosis canescens, fo- liis lineari-oblongis, radicalibus saepe grosse denlatis; flori- bus minutlssimis sessilibns, albis; siliquis spicatls basi ap- prcssis, apice deflexis, ideoquc snbarcuatis." Delectus seminiirn e coUeclIone anni 1837, qiiae in li. bot, Dorpatensi pro miitua comniutatione olTcrun- tur. 8vo, Bulbocodimn ruthcnicum vi. B. biilbo oblongo, foliis ternis linearibus demum rcctis, perigonii lacinianim interna- rnni llmbo Itasi rotundato -aiiriculato, stylo apice trifido peri- gonio breviore, Capsula aciiminata. Bulbocodimn vcrnum. Jj. B. bnlbo globoso, foliis ternis lineari -lanccolalis demnm arcnatis, perigonii lacinianim internarura limbo basi acnte auriculato, stylo profunde trifido perigonium demum subae- 72 qiiante, Capsula acuta. Comparatis specimiuibus tum spou- taneis siccis plautarum helveticae et ruthenicae, tum vivis in horto cultis, juxta se laete vigentibus, jure sejuugendas esse species ceusemus, uti jam moiiuit cel. Steven in Act. nat. cur. mosq. VII. p. 73. Nostra praecocior in horto floret, Omni- bus partibus gracilior, cum bulbo vix ultra 4. pollices aJta. Bulbi teneriores longiores, utrinque attenuati, nee globosi. Folia 1 — 2 lin. (iu B. verno 4 — 5 liu.) lata. Perigouii lim- bus pollice brevior (subbipollicaris in B. yerno). Stigmata brevia, linea vix longiora (triliuearia in B. verno). Draba Gmelini Adams. Cum Draba repente MJi., cujus folia subtus seniper pllis bipartitis obsita, vix jure conjungitur. Planta sibirica (Dr. Gmelini) a caucasica (I)r.repente)non solum pilis semper tri - quadripartitis in pagina foliorum inferiore, sed etiam. silicula angustiore, longiore, stylo magis elongato siliculac latitudinem subaequante dlifert. In horto per plures annos cultae characteres constanter scrvant; planta sibirica insnper procerior et praecocior. Koniga numniularia mihi. Accepimus nomine Drabae nummulariae Ehrbg. ; sed neque characteres, neque habitum Drabae exhibet. Habitu proxima Menioco, staminibus vero edeutulis, seminibusque marginatis recedit: characterem ge- nericum Farsetiae melius quadrat, habitus vero alienus, nee calyx basi bisaccatus; a Lobulariis (Konigis dispermis R. Br.) quibus habitu; pube bipartita et dissepimenti areolarum ve- narumque structura cougruum, radice aunua seminumque nu- mero differt. Cum Koniga lybica Pi. Br. vero , quae ad com- parandum defuit, omnibus, etiam racemis foliosis, convenire videtur. Genus Ochthodium perperam Pleurorrhizeis adnumeratur; Embryo enim distinctissimc notorrhizeus. Silene vallesia L. ß. caucasica. A planta europaea dif- fert lloribus (in planta culta) uumerosioribus subnutantibus, ^ 73 calyce breviore magis colorato et viscido , authophoro duplo brevlore, villoso-incauo, petalls virescentibus nee rosels, lo- bis obovatis, truncatis nee oblongis. Zosimia ahsynthifolia D. C. var. niicrocarpa. Varie- tas haec forsan specie distiugueuda. Cremocarpia minora, fere orbiculata, neque apicem versus latiora, etiara in speci- miuibus spoutanels glabriora. Vittae dorsales, simulque se- meu, tertiam partem latitudiuis mericarpii occupantes, nee quinlam tantiim, iiti in specimiulbus persicis Z. absynthiifo- liae; longitudine.discura aequantes, usque ad basin productae^ yittae comraissurales duae latiores, in speciinine spontaneo eaucasieo saepe vittis binis imperfectis brevibus accessoriis aiictae, quae vero in planta culta desunt, Z. auetliifolla ess«; neqnit, quiim nee folia neque iuYolucra glabra. .^,^,, Selectus e Semlnario horti Dresdensis 1837, 4to. Macrorhynchium pterocarpum F. et M. ein. Rchb. Ma- crorhynchus est insectorura coleoptratorum genus nsitatum. Pterostegia drymarioides F. et M. Vgl. Rchb. Haudb, d. natiirl. Pflanzensjstems S. 236. Anm. Reseda inodora Rchb. in Fl. gerra. ic. t. XCIX. f. 4445 i, (mediterranea Hort.) vera enim R. mediterranea videtur illa, guam habes in Liiidleyi collectaueis t. 22, quam iterum con- Tenire video cum R. pruinosa Delile, qualem in herbario con- eervo e Flora palaestina, quam ei paternam habet Linnaeus. Alia planta est R. mediterranea Jacq. ic. rar. t. 475. De his confer nostras Icones Flor. Germ. Cent. I, . Tridax procumbens L. , sola icon. cl. Dec. ut videtur ignota, exstat in nostra Icouogr. exot. tab. 13. (sub Balbi- sia elongata W.) j Selectus seminum numerus in horto Erfurtensi anno 1836 collectormn. 4to. i4 ' i' \y\Asiragahfs illyrictis. Coirimutatur cum simili ^. moTvsjiessulano et ejus varietate incana. Distiuguitiir facile Icguminilms sulirectis, uec falcatim curvatis, multo crassio- fibns et brevioribns , iu siiperllcie rügulosis, sutura valde proraineute, iiec, ut in u4. fnonspcssitlano, in imprcssionc levi sith. Hortis qiiibusdam stib nomine ^. coccinei communicavi, sed nomen ^i. illyrici nunc praefero. Specimina sicca ad mauus sunt iu insula Veglia et in Dalmatia lecta. 2) Chenopodiujii Quinoa Willdcnowii. Eadem species est sine dubio CA, ruhrioaule Schraderi ex seminibus ab fttroqnc autore acceplis. Cum Ch, leucosjiermo Schrad, con- tenit scminibus albis, differt vcro pluribns notis. Utra planta Qniiioa genuina Cliilensium sit, alii dijndlccnt. Forte nträ- que colitur: Ch.leucospermum enim videtur Ch. Quinoa rar; 1. caule yiridi Ku?ith^ Ch, ruhricatile vero varietas 2. caule rubro. Ex senteutia AScAradcrz tertiae plautae nomen est iribueiidüm. 3) Doroincuni macröphylluni Fischer i, Species sat di- ätiücta rössica,' a ccl. Fischero, nee a me primum deno- miuata. ' ^) Matthiola palens PresL Species affines sie distin- guendae : A) Glandulosae (sc. parte caulis superiore, pedun- | culis siliquisque glaudutis sparsis subsessilibus majorlbus in- structis). 1) M, sinuata R, Br, foliis iuferioribus simiato- dentatis. 2) M, arhorcscens ScJirad, (Cheirantbus arho- rescens Sieber) foliis iuferioribus subdentatis. B) Piloso - glajidulosae (sc. parte caulis superiore, pedunculis siliquis- que glandulis coufertioribus minoribus pedicellatis obsessis). 3) M, sacCütilis mihi (quam antea M, rnpestrem vocaveram) siliquis apice integris. ^) M. patens Presl. {M, sicula Hor-^ tor.) siliquis apice breviter tricuspidatis. M, crucigcra D.C. quoad icon in Bocc, raus. t. 111. vix ab ea differt. C) Eglan- \ dulosae, M, incana lt. Br» cum Tarietat. auuua, gracca, fe- j nesfrali 6tc., qulljus etiara M, loiigisiliqua Ko&h ädiiumeran- dä Videtiir. — M, rupeätris D. C. (Hesperis riipestris Ra- ßn.) planta sicula obbciifa, certe ad M. saxatHem, plautäm liisf^anlcara , ili Sicilia noudum repertara, non referri potest. 5) Mirdbilis odorata, M, suavcohnti Kth, affiuis plan- ta, at difFerre videtiff tiibb calyciiid mnlto breTiore, limbom vix ter ä'upierante, feiliis inferiorlbus petiolatis, siiprfemis" suB- sefesilibiis. ^'^ariaf limbi colore ptirpureo et purpurascenti-albö'. 6) Plantago adspersa. Planta suffruticosa lusitanica, frjgoris impatieus, a. PL cynope facile distiuguitnr bracteis basi pariim dilatatis, flores uon occultautibus, foliis Tix pu- beseeiitibnS 'e^tc;^ 'SiiAUis Plähtaginis' 's^tedfei a def. Seetzen ia Aegypto Jfcctae, quae verq foliis inirlia breviorihu^j pediiu- cttliß. foJia ,sup(Brai9itib,M5, etc, differt. ! ; < -f/i .7) Pl&nt&gi9:)hungaricu W, K, Planta,; cujus semttöa, sub uomiüe P/< Ät«w«ywsae accepi, exacte cum bäc cony-emtn Egomet ipse nee PL Jiuntifusajn, nee PI, decumbetiieni uur-; quam speciem denominavi. Selectus seminiim etc. in h.Erfurtensi a. 1837 col- lectorum. 4to. _, 1) uichülea alhida W, en, suppl. Ab Lac albica,u,lis C \A, Meyer nullo modo differt. 2) AlUum rotundum tauricum Fisch, differt a planta in nostris regionibus obvia bulbillorum multo majorum prole, 3) ^nisolotus mithylloides Bh. Anisoloti genus differt imprimis a Loto alis cariua brevioribus, nee supra carinara conniventibus, seminibusque subovatis compressis, nee globo- s'iä; ab HbsacÄrift alis vexillo brevioribus et stigmatc batiuam tefsus declivi, nee capitato, a Bonjeania stigmatc et seiiii- nibus, a Dorycnio calyce, alis et stigmäte, ob omnibus prac- terea dispositione foliolorum in petiolo commuui dilatato in- 76 aequali, ceu in Hyraenocarpo et spcciebus Authyllidis qulbus- dani. Species mihi cogiiitae sunt : 1) JL, anthylloides : Lotus suppinnata F. M. iud. sein. h. Petrop. an et Lagascae s. 1 Authyllis chilensis D. C. cui stamiua monadelpha tribuuutur? I Dorycnium hivtum Popp ig. varietas ejus videtur foliolis pa- / rumper brevioribus. 2) -^. TFrangeliana, Lotus Wrangelianus i F. M. 3) Pöppigiana, Dorycnium ambiguum Pappig. In , hac specie foliola quinquc a quovis petiolo affiguntur, uempe k praeter terminale unicum in latere interiore et tria in exte- 4 '■■-■. ... ,;■..! .'. '.'i , . . . '.; <^ .■.'.■•:• X ■ fiore; in speciebus reliquis foliola täntum duo ad latus ex- ':-;!•■: '..;' - . ■ . .■■ ■ ' .--i-uwü; terms mveniuntur. ^..^.•^^\ .Anthriscus ««ifcni« jS. Chaerophyllum uitejis Twrcx. -üilbö) Epilobium sericeum J5ÄJ s.' si -ftiävis Chamaenerium, sericeum differt a speciebus cognatis partium oniflium exterio- , rum snpefficie tomeuto brevi incano subsericeö -teeta-, a proxi mo E, s. Ch, angustissimo superfea di'$ti)igüitur'i*foliis lanceo- i lato-oblongis, uec-linearibus. Stylus stamina parumper su- ' perat. Patria mihi incoguita. 6) Festuca thalassica delawarica. Poam delawaricam ; s. Festücara delawaricam pro P. maritimae s. Festucae tha- • lassicae yarietate americaua habeo. • '"^y Hypericum hyssopifolium Vill, , qnöcum H. elon- gatum Ledeb, prorsus convenit. 8) Ldthyrus pisiformis L, Synonymou ejus est La- thyfuS sanguinens Haberl. 9) Lepidium affine Ledeh, s. L. sibiricum Schweiggeri^ qui primus in Cat. sem. II. Regiom. speciem distinxit. 10) Opopanajc glahrum Bh, difFert ab 0. Chirouio prae- cipue foliis glabris, fruetu suborbiculari et statura minore. PcVtria ejus Graecia videtur. 77 Semina in horlo bot. Erlangensi a. 1836 collecta. 4lo. Der Raphanus marithnus , den wir bisher aus keinem Garten acht erhielten, ist aus dem Saamen eines getrockne- I Icn Exemplars gezogen, welches an der Küste von Bretagne gesammelt wurde. Die Pflanze ist sicherlich perenuirend, ob sie aber bei uns im Freyen anshält, ist noch näher zu prüfen. Semina in horto botanico Francofurtensi a. 1836 col- lecta. 4to. 1) ^ctinomeris oppositifolia — A. caule hirto 4-alato, foliis oppositis et superioribus alternis ovato-lanceolatis ser- jratis acnrainatis supra scabris subtus hirsutis, capitulis co- rymbosis, involucro biseriali. Semina in agro illinoensi (Prairie, Bottomwald in locis iidis) legii Dr. Engelmann. Caiilis a foliis decurrentibus 4- älatiis hirtus. Folia ovata v. ovato -lanceolata, basi cuneata^ serrata, acuminata, supra scabra, subtus hirsuta, inferiora opposita, superiora alterna. Capitula corynibosa lutea, in- volucrum biseriale, squamis foliaceis spathulato - lanceolatis apice purpureis; flosculi radii ueutri , circ. 12, lingulati, ob- long!, apice brevissime trideutati v. irregulariter inciso-den- tati. Bracteolae concavae coriaceae achaenia superantes. Achacnia lateraliter compressa, lato-alata, dimidio inferiore glabra, aristis binis, una exteriore altera interiore. Affinis Corcopsi alternifoliae et procerae, sed foliis latioribus ovato- lanceolatis, basi sessilibus uec attenuatis petiolatis, ceteris- ^e uotis abnnde diversa. Ad araussim nostrae speciei re- spondere videtur Coreopsis philadelphica Lodd.y cujus se- mina ex horto bot. Darmstadieusi accepiraus. 2) uäsprella major — A. Hystrichi affinis, diflFerre prac- eipue videtur spiculis majoribus 4-(rarius 5-) lloris , foliis fnagis scabris. In Illinois locis sylvaticis observavit Dr. En- gelmann, 78 • _ 3) Campanula illinoensis — C. caule ramoso angnlato, foliis ovato-lanceolatis longo acumiuatis argute serratis re- llexis, floribus plerumqup tcrnis T. siugulis in axillis superio- ribus, lacipiis calyciuis subiilatis, corolla rotata, Capsula prismatico - clavata. Lecta iu agro illinoensi (Bottomwald) a Dr. Engelmann, Caulls ramosus, 4 — 5' altus, ramis patentibus, propter cri- stam foliaceam a basi foliorum decurreutcra augulatus. Folia ovato-lauceolata, superlora laiiceolata louge acumiiiata, iitriii- que pilis, supra rarloribus, obsessa, argute serrata, iu pe- tioluin brevissimum decurrcntia, reflexa. Flores iu axillis superioribus plerumque terui, sessiles, bracteis setaceis fulti ; flores ceteri plerumque abortivi. Laciuiae calyciuae lineari- subulatae, basi serratae, reflexae. Corolla expansa omuiuo rotata, tubo plaue evauido, pulchre coerulea (geuitalla circulo dilutiore albido circumdata), profunde 5-partita, laciniis lan- ceolatis acutis, nervo medio apice extus herbaceo hirto. Sta- mina basi dilatata ovata pilosa fuudum corollae uectariferuiijL obtegentia. Stylus iucurvus, corolla lougior, stigma trifidum. Capsula prismatico -clavata, trilocularis, 5 — 6'" louga, poris tribus sub apice deliiscens. 4) CyclachaenUy nov. geuus. Capitula heterogama cernua semiglobosa in spicis compositis paniculaeformibus axillaribus terminalibusque. Involucrnm constans squamis 10 biseriatis, 5 exteriores ovatae ciliatae, nervo medio crasso in acumen lierbaceura producto, 5 interiores flores foemiueos fulcicntei lato -ovatae apice truncatae merabrauaceae; striatae. Flores .§ Ä uuiseriales in ambitn, sine corollis, ceteri masculi ii^ disjjq^ ovarium obovatum extus couvexum, intus plauiusculum, glan- dulis resinosis adspersum, Stylus cum ovario articulatus, e callo apicali deciduus, bifidus , lobis in authesi recuryatis su-, perue canaliculatis« Acliaenia obovata, obcompressa, fusco- nigra, glabra, calva. Flores ^ corolla 5-dcutata subflavata 79 glaudalis resinosis adspersa, tubo in linibum sensim ampliato. Staraina 5, antherae medio adglutinatae , faclle separabilcs, filamcuta plana crassa libcra; Stylus cylindrlcus, apice am- pliatns trnncatns pcuicillatus. Rhachis bracteis linearlbus apice latioribus lierbaceis glaudulosis. — Canlis 6 — 10' al- tus , glaber, pniinosus. Folia petiolata, opposita, superiora alterna, ovata, triplinervia, acuraiuata, inaequaliter serrato- dentata, scabriuscula, subtus molliter pubescentia. Planta haec boreali - americana, a sereniss. principe Majrz- miliano^ Neovidensi, in sylvis prope Fort Union aliisqne lo- cis Missouri snperioris lecta,v novura genus e tribu Ainbro- siearnm constitnere videtnr, Ivae proximuni, sed praecipue floribus foemineis apetalis distinctum. 5) Echitiospermnm virginicnm — corolla rosea, calyce vix longior. Cl. Lehmanft jiixta specimina sicca corollam alham designat, in citato autem opere Morisoniano flores ru- bri describnntnr, qnod nostrae plautae rcspondet. Semina a J). Engelmann in Illinois, in sylvis sie dictis: Bottomwal- dungeu lecta. 6) Elymus propinqutis — E. vaginis parce pilosis, fo- liis planis supra mollissime piibescentibus subtus glabris ni- tentlbus, spica erecta, spiculis bifloris aristatis villosis gc- miuatis , valvis lineari - subulatis aristatis nervosis spiculis brevioribns. lisdera in locis ac planta praecedens lecta. Elijmo striato et villoso proxiraus, ab utrisque, ut yidetur, diversus, ulte- 'rius tarnen observandus. Valvula inferior lanceolato-oblonga, concava, externe pilosa, aristata, arista scabra valvula tri- plo V. qnadruplo longiorc; valvula superior obtnsa bicarina- ta, carinis ciliatis. Squamulae ciliatae, lobulo laterali anctae. Ovarinm superne pilasum. " 80 Index semimim liorti Academici Gottingensis 1836. 4to, Paj!,-. 1. Apuleja fruticosa Bartl., frnticosa, loliis sub- tus tomontosls dcmuni glabrcsccutlbus piuiiatiiidis, lobis bi- partitis divaricatls spiua terniinatis; involucri radiantis llores superantis segmentis acutis basi bifariam spiiiosis. Hab. ad Cap. b. spei. De geiiere cfr. Lessing geu. Comp. p. 63. Pag. 5. Solidago mollis Bartl. , caule tcrcti foliisque piil- veruleiito - pubesceiitibns margine scabris obovato - oblougis superne serratis, floralibus oblougis intcgeriimis ; racemis ere- ctis paniciilatis; squamis involucri appressis acutis glabris; radio discura superante. Sem. in Amer. l)or. lecta misit Seren. Princ. Maxim. Neovid. Pag. 6. SynccpJialantJia decipiens Bartl. Char. gen. (ad Compos. Tagetin. pertinentis, Boeberae Willd. proxime affin.): Capitula sena iirabellato- capitata (capitulura solitarium simu- lantia), centrale discoidenm, peripherica radiantia, 1 — 2 lignlata. Involucrum proprium iiniserialc 5-plijllum. Re- ceptac. hirsuto-firabrilliferum. Acliaenium erostre tetragono- compressum. Pappns nniserialis paleis in setas scabras in- aequales fissis. — Herba annua, foliis pinuatipartitis Tage- tinearum more glaudulosis. Florcs aurautiaci. Sera, a D. de Karwinski in regno Mexic. lecta. Index seminum horti Academici Golting. 1837. 4to. Pag. 2. Burrielia gracilis Cand. Hanc stirpem Baeriae chrysostomae F. et M. ut ovnm ovo similem, sed pappo con- stanter diversara, plurics pro Lasthenia californica involu- cro gamophyllo primo obtutu dignoscenda acccpimus. Crotalaria lejoloha Bartl., suffrutescens, hirsuta: caule tereti erecto raraoso ; foliis inferioribus cuneato-obovatis, sn- perioribus cUiptico oblougis; stipulis lanceolato - subulatis de- mnra recurvis ; racemis paucifloris terminalibus oppositifoliis- 81 qiie: legiimiuibns o]jlnii»is caljce tougioribus gliiherrimis. Hab. in Java. 'Corolla paliide lutea. Pag. 3. Ell put or htm australe ßartl., fruticosum: ramis teretibus, juuioribus petiolisqiie piibcriiii.s; foliis op.positis mem- branaoels iitriuqiic glabris ovato- lanceolatis cronato-serratis, liasi rotundatis r. siibcordatis triuervibus; capitulis coryinbo- sis paiuis pcdicellatis raulti- (circa 30-) fioris; involucri cam- pauiiiati sqiiainis 1 — 2-seriatis linearibiis podiceJlisqne glan- diiloso- puberiilis; corollae glabrae limbo carapaiuilato; achae- niis hispidtilo-scabris. Hab. in Chili. Affine Ep. adenophoro Spr. , quocum lloribns aibis et corollae limbo campanulato pximie convenit. Pag. 4. Hibiscus (Äbelmoschiis RBr.) maculatiis Bartl., snirruticosus: raniis retrorsum hispidulis; foliis cordato-sub- rotiindis 5-angulatig denlato - crenatis hispidis; podnnculis potiolo dnplo brovioribns; lloribns cernuis; involucelli hexa- phylli füliolis ovato -lanceolatis ncrvosis ciliatis, caljce spa- thaceo paiilo brcvioribus. Hab in Birmanorniu reguo. Simi- lis ^belm. crinito Wall. Rarai pnrpnreo- maculati, setulis sparsis recurvis exasperafi. Petioli 3 — 5 iincias longi, la- miua parum breviores, seabri, supra sulco angusto hirsnto. Corolla speciosa snlplinrea, fiindo atropnrpiireo. Semina gla- bra concentricc striata. Hologijmne glabrata Bartl. Holog} inne (Lastlieniae sp. p. Dec. Lindl.): Capitiilnm multiiloriim radiatum, ligiilis fe- mineis exsertis. luvolucrum garaophyllnm campannlatuin 8 — 15 dentatum. Receptacnlum coniciim papillosnm. Fl. disci bermaphr. corollae limbo campanulato. Antherae inclnsae. Achaenia conforraia lineari-oblonga compressa glabra laevia calva. — Unicam hujus generis spociem nobis obviam, seil. Lasthem'am glabratam (Lindl. bot. reg. 1780) semper gla- berrimam vidimns. L, glaberrima Dec, qnae pappo in 12r Bd. Litterat- (g) 82 sliuct;i flicitiir, nobis v.aldi* tliihia: L. californlca (Liiidl. l>ot. reg-, 1823) milcin alteram Hologymiios speciem sistit. Lasthcnia ohtusifulia Cass. Cliar. goii. a rl. Cassini »latus in liauc Sülam cadit, rolifiuas vcro Lasthcnias aiutoriiin cxcliidit. \ licpidoslcphanus viadioidcs Battl. Char. gen. (ad Coni- ]iosilas i*»]adipas perlin<'t). Capilnliini miiltiflornm radiatnni, ligiilis foiniu. 3-^5 ahbrcvialis tridentatis, fl. disci tii!»nlosis licriiiaplir. Iiivoliicrnm hiscriale, foliolis cxterioriljns achac- iiia radii iuvolvtMitibus, intorioribiis planis sni)meni|jranaccis. Reccpt. niidiim, Acliacuia liueari- obovata, comprcssa, 10- costata, radii glajira pappp miniito auuulari, disei scabra, pappo biseiiali, scrie ntraque e palcis 5 mfiiubrauaccis ob- lougis unguiculatis, inlcrna corollam et involncrnm aotiuant*!, externa diiplo breviori. — Herba annua di/Fusa sujjvillosa, fdiis «parsis Jlnearibiis soraiamplexieaulibus iutegris (2 — 3- poli. long ). Capitiila terraiiialia solitaria pednncnlata oblou- ga semiiinciani ;Iouga. Involucri foliola liiieari - oblonga. Lignlac initio flavae denium fuscae, parnm ex involiicro cjner- gentcs. Pappi paleae iiiti phyllisj foliolis lineari - lanceolatis oblon"isve obtusis niucro- fi; ■' • '• ^ ' .. •'•■ •'■;'i'-'' _ "'^' _ '■.■;'--^ .:■ : • MW.'):.: li;,;-',.;; natis trjuerviis, pednucuHs uniÖoris, .folio lonariorlltus, leftu- miuibus coinpr.essis. poljspennis. .In tepid. 2f. Accepimus se- mpn cum adnQtatione: „Lathjij species e Mexico." Flores amocue purpnrei , ma2,uitiidine L. odorali. A'^ereor tameu, ue Lathyrus lingitauus, cnltnra mutatus sit. 6) Orobus irUifurmis — variae occiirruiit in hortis hujus generis stirpes siib hoc nomint'j^^i^t^jr-cas Orobus uostcr sjjl- vesti'is^ Orobo nigricauti quidcm siniilis, tarnen divorsus; discrepat uimirum caule alliori ilaccidioricpie subalato; foliis duplo majoribus, glaucescentibns , roticiilatis; pednnculis folIo longioribus; floribus majoribus, elogautius coloratis, legumi- nibus compressis etc. Semina ipsa quodaniinodo dlHeniut co- lore et forma. Siccaudo non nigrescens ! „^,.,... ,^ O. pisiformis (liort. Cracov.) vero distingiiitnr ab utro- que et ab omnibiis reliiiuls nol»i$ cognitis: foliis siibcirrhifc- ris (qnadrijugis , cirrhis simplicibus, foliol. elliplico-oblongis 86 ^ norvosis obtnsis miicrouatis) , cctcroquin caiile laxo et alato; stipulis basi fere conuatis, magnis, lobis deorsrnn prorectis aciitis. Pediniculi folia acquaiites, axillares crecti , termina- les divaricati. Flores amoeiic riibri Ij,. d. Lathyrus pisifor- mis JL. sine dubio idem cum isto Orobo est; qiiamvis neque cum ea plaiita, quam hoc sub nomine hortns noster Mocn- chii teraporibus aluit, neque cnm defiuitione Decandollci omnino convenit. Stipulae satis quidem magnac, tamcn uec cae foliolis maiorcs, sed minores, nee pedunculi folio brevio- res sunt. Legiimina teretiuscula reticnlato- venosa. Semiua vifidia, purpurascente-marmorata, more Oroborum corumque maguitudine. 7) Ratiunculus plantanifolius noster certe non soliim ab affine JR. aconitifolio altiori statnra foliorumque laciniis longius acnminatis discrepat, sed et Labitu plane diverso, ipsoqne colore totius ntriusque juxta sese vigcntis plantae, llorum aeqne magnitudiue ac forma cct. Omnia hacc in eorum cnltiira per plurimos ännos consfauter pcrsistere, nee transitum ex nno in alterum, ncc iinquam interitiedia^, 'eös conjiingentes formas in natalibus locis vidiirins:" qiiare no'stra quidem ex sententia, species gcnnlnas habend'as esse censemüs*.' Hortus Pvegius Monacensis seminifer 1836. 4to. Pag. 5. Bryonia Taj'uja: radice tuberosa, canlibus an- I gulatis glabris; foliis ovatis v. ovato - orbicnlaribns, sinn lato cordatis, 3 — 5-lobis, lobis ovatis remotc denticiilalis scabris; racemis cymuligcris clongatis; peponibus subglobo- sis verticaliter lineatis. In Brasilia praesertim tropica. Pia- dix et herba drasticae. Mart, Comarostaphjjlis Zuccar. {^yirhutus arguta Zucc. in litt., genus ab Arbnto diversum drupae pjreno osseo qninque- loculari, locnlis 1-spcrmis). Vid. Abb. d. math.-phys. Kl. d. k. Akad. d. W. in München Bd. II. 87 Kncliandra Zucc. (Fuclisiae sp. staiuiiiibus iiielusls, 4 erectis, rellquis dcllexis, omuibus anticis; bacca oli.i^osperma). Vid. Abli. 1. c. Horlus Fieguis Monacensis semlnlfcr 1837, 4tü. Pag. 1. Bromus muU(/{orus: spicnlis lineari - oblongis 12 — 20-Horis; lloribus llnoaii - lanoeolatis , aristis quam flosculi brevtoribus, pauiciila laxa scciuida nutanto, foliis li- ücarlbus acumiiiatis piibescenti- liirtulis, vai;inis siilcatls c\il- misque srabriusculis ligula raembrauacea ovata doilticulrtta, collo folloriim dciisc barbato. 9/. Habitii Bromi jjditdvh'ni scd percunis et B. longißori^ sed pliirifloris spiculis instrfi- ctus. Patfia iguotä; colitür sub diö. Jlfor/z'««.. •""""" - ' Pag-, 4. Scandia: persica: fructibus 5 — ö-scfl/riuscii- lis, rostro, quam scmeii dwplo et qiiod excedit longiore (a dorso compresso) involiicri foliolis laiiceolatis bifidis, fofiis trip|i- cato-piniiatitidis, laciuiis laiiceolatis. E I*crsia 'misit Iiort. Imp. Petropolitamis. Scand. Pectcn T^eneris L. ita defiuieii- da: fructibus 8 — 10 praescrtlni in rostro, quam srmou qua- druplo lougiore (in dorso compresso) pubesceiiti- scabriiiscu- lis; iuvolucri foliolis laiiceolatis bifidis ; foliis triplicato -pin- natifidis, laciuiis lauccolatis subacumiiiatis. Sideritis taurica W. a S. sjjriaca L., quacum Spreuge- lltis jungit, diversa! Delectus Seniliiuin in liorto bulaii. \ ratislaviensi col- lectonim 1837 41ü. 1) ^Icliyrachaena u. g. Capitulitm multiflorura hctero- gamum; lloribus radii 5. — 10, uiiiscrialibus, foemiueis, ligu- latis : ligula J)rcvi tridentata; lloribus disci lieriuaphroditis, tuliulosis, 5-deutatis. Involucrum oblouguiu ; squauiis uiii- scrialibus tot quot ligulis, dorso convexis, margiiiibus ittvo- 88 luto -coroplicatis achaeula radii omniiio iiivolvontibus. . Re- ceptaculum planum, paleas inter ra^ium et discuoi bjiseria- los (subfoliaceas involiirri seriem altcrani meiitif-ntes) i^ereiis, alveolatum: alveolis circum inari5;iiu's villosis, ceiitro fimltril- liferis. Stylt lionim licrmaphroditoruni rami inferiie ad la- tus iutoriHira serics 2 stigmatico-glaudulosas gorcutes, apice acutlusculo tormiiiati. ^chacnia subrecta, fiisilormia, in ba- slu valde attonuata (ut fcrc obrostellata ca dicores) 10 - co- -'•■■•,■■■ ^ ' .I";' :-:; st;>.ta; areola baseos cupuliformis callosa aohacuia hac ex p^rl^i,^;paulo latipr;, stipes seu pedicclhis brevigj lilifprniis arßolii ilLa callosa torminali; radialia breTiora obsftletius,co- s|,ata (c(H5tis liinc inde lanlummodo scabris, transverse rugu- loso- granulatis) pappo ad aunulum reducto calva; discoida- lia lonöiora, muricibns copiosis undique, praccipue vero in costjs scaberriiaa, pappo paleaceo biseiiali coronata. Pappi lamJnae.latiusculae, scariosae (candidae, cxtus sub lentc soa- brinsculae); exteriores 5 (diiplo) brevipres quam 5 intfriorcs (flores aequaulps, lineares apice obtuso fimbriolatae). — Ge- nus inter Euhelenieas (pappo) et Madicas (involucri achae- uioriimq^ue marginalium conditione) iutermedium quasi , poste- riori divisioni, qualcm exhibuit rl. Candollius , aduumcrandura. ^ch. mollis n. sp. Herba annaa, adscendens, tota tüIo raolli simplici induta, crebris imraixtis pilis glanduliferis sed oculo nudo vix perceptibilibus, ramosa, ramis superioribus \ alternis elongatis in pedunculos loiigos monocephalos dcsinen- tibus sub capitulo parum ampliatos. Folia basi lata sessilia, liuearia, breviter acuminata, inferiora margiue deute uno al- terove aurta. Capitula 20 — 30-flora, oblonga, pollicis lon- giludihcm fere meticutia. Seraina accepimus adscripta patria California. Floret aestate. — C Schauer. 2) Callichroa platyglossa (F. et Meyer in Ind. secundo (1835) SCHI. hört. Petrop. p. 31.). Callichroae genus habitu m characteribiisque oomplnrimis ad Ojcyuram (DC. prodr. V. p,,693) quam proxiiue accedit; couveuit euim cum hac: In- volucri, florum radii et disci nee uou stigraatis conformatior up^ et achacnjis tiorum radialiura glabris calvis , fl. discoida- lium papposis pubesceutibus. Insigniter vero distingoitvr? 1}. Achaeuiis fusiformibus apice truucatis, leviter compressia, discoiilaiibiis pappo e setis aequilougis facto cofoiiatis; 2) dif- fcrt: Receptaculo margine seriebus 2 — r 3 palearura tantum- mo^Q muiiito , noc, ut in Oorj/Mfay toto paleis membranaceis iustructo.— €. Schauer. y,..2,) Oartfura (;hrjj,santliemoidcs (DC, prodr. V, p. 693), CJ?,aractcrom gcueris, a. cl. CandoJUo 1. c. concluuatum sie corrigas : Acbaenia oninia ,subancipiti - comprcssa, obovato- o^Qftgaiv. ra•,/,,., corapressis raar»iue incrassatis euervibus vemilosis. : — Ha-r • '.''•:';: . \\:' *. ".■*' ■■•\svf . i.'.' bitu et foliis. C. .orientali sim'iWs. Flores flavi. Sifiqna elon- gata", gracilis, linearis;, corapress'a, torulesa, luargine iu- /J'.f . - , , i- i , ) , . ..;•■ .•^f.:...'j crassata, in stylnm acuiuinata. . Valvulac planae, venis te- '■ : : ^ I . . ,: : , .rT.iliüii',;; >■,: ' : ■ : - ■>< <>•> uuissimis notatae, enorvcs, margine incrassatae. Hab. .i|i Ibeiiae collibus schistosis prope Tilljs, O , ^ „„» . i59:6. Crepis alpestris Tsch. ß ligulis snbtus ,discplori- Vi/r.i i ■ ■ ., . , . • , '/';,' bns, , — Hier acium Colli mnqc Ten, Sijll. p^, JVea pol. p^ 398, Teitr.JlfNeapol.tab, 70» „Collaiis speciinuübus Reichenbay cfiiauis Cr, alpestris et specirainibus ,^ultis Tenoreauis Hie- racii Columnae, nee non iconibiis et descriptionibus: inve- pimus, Hierac, Columnae Ten, a Cr. alpestri Tsch. non difFerre, uisi ligiilis subtiis nibentibus. 650. Delphinium (Delphinastrntn: Coh. grumosa: Pe- talorurn lamina dilatata, bifida; petioli basi vix dilatati; ra- dix tuberöse -grumosa. Hwa D, Menziesii , D, elegans, D, tricorne) decorum Fisch, et Bley. D. pnbesceus, subgla- bram; foliis tripartitis: seginentis lateraiibns bifidis indivisis- ve; lobis oblougis tridentatis I. integerrimis; Horalibns bra- cteisque suboblongis (pleruraqne) integris; calcare curvnlo sepalorum longitudine. — D, Menziesii et D, cleganti pxoxi- mnm, sed foliis beno distiiictum. Flores speciosi, primo ex fcoeriileo violasceutes, dein violaceo - piirpurascentes. — Hab. circa coloniam Rutheiioriim Ross iu portu Bodega Novae Ca- Jiforiiiae. 21. !;•.;:^; . 726. Epilohitnii coloratnm Mithlenb. A proximo £". roseo diguosciüu- foliis laiueoiatis et caule basj tereti , noii liueis deciirrcntibus notato. Planta certe pereimis, nou aiiima. 870. Gciim (Rcvisio specierutu rite cogiiitarura). I. CaryophißUastruni Ser. : in DC. Prodr, II, p, 550. Calycis Jaciniae post authesiii reflexae. Styli articu- liis siipcrior inferiore raiiltiplo brevior. (Flores crecti, pieruinqiie parvi. Petala vix imguiculata. Carpello- nim capitiiliiui sessile). 1. CarpcUa glahe rrima, \. Geum virgiiiianuvi Liuii. G. carile roluisto raraoso ; petalis oblongis basi ciiiieatis calyce muito brevioribus ; re- ceptaculo glaberrimo. — G. virginianum L,inn, Sp. pL {edit. II.) L p. 716. (exci. pl. sibif.) — G. laciniatuin Murr, in Nov. Coinmcnt. Goett. V. p. 30. tab. 2. — G. hetcropJitjl- lum Desf, h. Paris, p. 409. — Flores parvi , albidi. — ' Hab. in Virginia (ex Linnaeo). 2. C a r p e 1 1 a h i r s u t a, }''■■■ A. PETALA BASI CUIVRATA. a. Receptaculum pilis longis dcnse hirsutum, II. Gcuin album Grael, G. canle ramisque gracilibiis; petalis oblongis calycem subaequantibns; styli artlculo sn- periore hispido. — G. album Gmel, Sijst, II, l. p. 861, — G. canadense Jacq. hört. Kind. II, p, 82. t, 175. — G. virginianuni Murr, l, c. j). 32. lab. 3, (excl. Syn. Linn.). Ser, in DC. Prodr. II, p, 550. Hooli Fl. bor. aincr. l. p, 175. — Planta gracilis, pnbe brevi tocta, pleruinqnc pateu^ ter rainosa. Folia caulina (vix usquani triloba) pleiumque 94 basiii usqiic trisocta: sci^mcntls oblon:^o - cmicatis, aciitls Tel acumiiiatis. Stipiilae plerurafiiic oljlougo - cuueatae. Flores parvi, albidi. Carpella Ijasi piiho adpressa tccta, apice pUis patulis liirta. Receptaculum hirsutissiinum 6, urbano L, valde affine, tameu ah eo dilFert caulis plenimque ramosioris pube brevi, follorum cauliuorum segmentis augiistioribus, sti- pulis plerumque cnneatls, petalis oblongis albidis, styÜ arti- culo superiore scmper hispido. — Hab. in America sepleutr. III. Geum urhanum L, G. caule ramisque gracilibiis; petalis obovato-ellipticis caljceni subacqiiantibus; styli articulo superiore (in fructii) giabro. — G. urbanum Linn. Sp, pl, {ed, II,) I. p, 716. Ilaj/ne Arzncj/g. IV, tab, 33. — G, intertnediuni Batn/ig, Fl. transsijlvan, II, p. 69 (e descr. et e specini. autlient.). — ■ Piauta gracilis, pube brevi iuter- mixtis pilis longioribus tecta, pleruniquc parce ramosa. Fo- lia caulina (vix uuquam triloba) plerumque basin nsque tri- seeta: segmentis ellipticis vel rliombeis, acutis. Stipulae ova- tae. Flores parvi, lutci vel flavi. Carpella basi pilis tenui- bus patulis, apice pilis i'igidioribus tecta. Styli articulus superior mox glaber. Receptaculum hirsutissimum. — Hab. in Europa et in Asia septentrionali. — b, Receptaculum pubcscens vel glabnivi. Stj/li arlicu~ Ins superior hispidus, IV. Geum canadcnsc 3Iurr, G. caule ramisque robustis; petalis obovato- ellipticis calycem subaequantibus; receptaculo pubescente. — G. canadense ßlurr, l, c. |j. 33. tab, IV. B, G. hirsutum Müldcnb, Linie, Enum. Ji, Bcrol, II, p, 65. — Planta robustlor, tecta pube brevi iuterniixtis pilis lon- gioribus. Rami erectiusculi. Folia caulina (vix nnquam tri- loba) plerumque basin nsque trisecta, vel pinnatisecta seg- mentis oblongis acutis vel acuminatis. Stipulae ovatae. Flo- res parvi, llavi. Carpella basi pube adpressa tecta, apice pilis rigidis hirsutissima. Receptaculum pilis brevissimis deuse 95 pubcscens. — AG. urbano et G. alho dlffcrt praeclpuc ha- bitu robusto et receptaculo pnbescente (noii pilis elonj^atis lilrsutissirao), praeterea a G, albo lamis ercctiusculis et pe- talis latioribus llavis, a 6'. urbano stjli articulo superiore semper hispido. — Hab. in Amer. septentr. Y. Geum macrophijllum W. G. caiile ramisquc robu- stls; petaiis obovato -ellipticis calyce sublongioribus; recepta- culo glabro. — G. macrophyllum JFilld. En, li. Berol. I, 2?. 557. -^ Caulis robiistus, in apice siiiumo ramosiis: vamis erecliiisculis, primo abbreviatis, demura subeloiigatis. Folia caiilina ampia, taiitnm medium iisque trifida: lobis suborbi- culatis, plenimque apice rotuudatis. Stipiilae ovatae. Flores iu apice caulis a2;2;regati , flavi vel lutei. Carpclla praecipue apice pilis longis hirsuta. Styli glandulosi , orauino geueris, certe iioii triglochiues. Receptaculum glabrum vel obsoletls- sime piibescens. A G. urbano ^i G. albo habitu obeso, fo- liis caulinis, receptaculo glabro diversissimuui: a G. cana- densi aeque differt receptaculo glabro et foliis caulinis; a G, stricto jain primo intuitu dislinguitur pctalorum forma. — ■Hab. iu Kamtschatka, Uiialaschka et Sitka; crcscit «juoque tirca Petropoliu, an ex hortis aufnga? B. PETALA BASI I10TÜ]VDATA. YI. Gcjiiii strictuDi Ait. G. caulc ramlsque robustis; petaiis ovato - orbiculatis calyce longioribus; styli articulo superiore bispido; receptaculo pnbescente. — G. strictinn u'lit, h, Kew, II. p. 217. — G. ulcppicum Jacq. Collect. J. jk 88. Ic. pl. rar, lab. 93. — G. Jicterophylluvi lisch. — G. ranunculoides Scr. in DC. l. c, p. 550; G. rugosutn Des f. h, Paris, p, 409? G. intermedium Bess, (non Ebrh.) DC. l, c, p. 550. — G. Fischer i Besser, (in litt.) — Planta .Tobnsta, ramis ercctiusculis. Folia eaulina (vix unquam tri- loba) plerumque basin usquc partita: laciniis ellipticis obloii- 96 — gisvc. Stipiilac ovatae. Flores lutci, interdiira majuscali. Carpella basi piibe adpressa, aplce pilis rigidis iustructa. Receptaculum pilis bievissiinis deiise pubescciis. — Ab affiui- bus facile distiugiiendum petalis ovato-orbiculatis, basi ro- tuudatls (nou cuueatis). — Hab. in Asia et Aniprica seplen- triouali , in Europa rarius. II. Calligeum. Calycis lacluiae post aulhcsiu rellcxao Styli articiilus superior inferiorem subaequans. (Fiores speclosi , erecti. Petala vix ungiiiculata, calyce multo lougiora. Carpellorum capitulum subsessile.) VII. Geuin chilense Balb, G. styli articulo snpcriore his- pido. — G, chilense Balb, — G, coccincum Bot. reg. tab, 1088. — G, Qicenyo7i Sweet Brit, JL Gard. t, 292. — Petala emargiuata, latitudine longiora, nna cum lilamentis et stylis iutense coccinea. Capitulum carpellorum deprcssura. Carpella pilis longis mollibus tecta. Receptaculum conicura, pilosum. — H^b. in Chile. VUl. Geutn coccineum Sibth, Sm, G. styli articulo su- periore glaberrimo. — G. coccineum Sibth. Ji, graec, V. 69. t. 485. — ■ G. Sadleri Friwalds. in Flora 1835. I. p, i 332. (e speciminib. authentic). Petala rubro - auräii'tiaca, subreniformia (longitudine latiora), retusa. — G. chilense humilius et minus ramosum. — Hab. in Asia minore, in Rumelia. HI. Caryophyllata Ser. in DC. Prodr. //. ^^. 531. Calycis fructiferi laciniae erectae vcl patentes. 1. Carpellorum capitulum intra calycem sessile vel bre- viter stipitatum: carpophoro calijce multo breviore, IX. Geum sylvaticum Pourr. G. caule nni-bifloro; pe- talis orbiculato - obovatis vix unguicnlatis calyce multo lon- gioribus ; carpellorum capitnlo breviter stipitato ; carpellis sty- Jisqne parce et tenuissime pubescentibus. — G. sylvaticum Pourr. Act, Toul. (ex DC). — G. atlanticum Des/, ß. 97 atJant, I, p. 402. — G. biflorum Brot, fl. lusit, IL jj, 353. — Planta humills, lialütii Sieversiae. Flores liitei, erecti. Caypellorura pube teiiuissima iuter affines excellit; praeterea carpella majora indeqne minus numerosa, quam in caeteris speciebus, si exceperis G. inclinatum Schi. — Hab. in Gallia, Hlspanla, Lusitania, nee nou in Atlante prope Tlemsen. X. Geiiin inclinatum Schi, G. canle subtrifloro; petalis orbiculato-obovatis vix unguiculatis calyce multo longioribus; carpellorum capituio sessili ; carpellis stylisque dense hirsu- tis. — Gf. inclinatum ScJil, (e specira. authent.) — G, py- venaicum DCß.franc, V. p, 471. (excl. syn. Willd.) HC, Pi'odr, IT, p. 552. — G, sudeticum Tausch, (e specim. authent.). — Planta humilis, habitu Sieversiae. Flores uu- tantes, lutei, magni. Carpella magna et inde minus nume- rosa. — A. G, sylvatico abunde difFert lloribus nutantibus, carpellorum hirsutissimorum capituio sessili etc. Sieversia pyrenaica Rchb, {Geum pyrenaicum W, , nee DC) simil- linia est Geo inclinato, sed Stylus quoque nobis haud arti- culatus videtur. — Hab. in alpibus Helvetiae, in Sudetis et Pyrenaeis. — XI. Geum infermedium Ehr. G. caule pauci- vel mul- tifloro ; petalis calycem subaequantibus obovatis sensim an- gustatis in unguem lamina multipio breviorera; carpellorum capituio breviter stipitato ; carpellis stylisque hirsutis, — ■ G, intermedium Ehrh, Beytr, VI, p. 143. — G, alpinum Hörnern, Catal, h, Hafn, — G, hrachypetalum Ser. in DC, l, c, p, 552? — G, rivali-urbanum Reichb, Jl. germ, ejcc, p, 598. a Ehrhartianjim: floribus paucioribus nutantibus; pe- dunculis gracilibus. — G, intermedium Jf^illd, h, JBerol. t, m,ß, dan, t, 1874. ' ß rubifolium : floribus paucioribus crectls ; pednnculls • iiracilibus. G, rubifolium hej, Rev, jl. Spa. 103. I2r Bd. Litterat, (7) G. I US, »I 98 y dubium: floribns numerosis mluoribus; pedunculis ri- gidulis. — G. dubium Hörnern, — Species polymorpha, herba plernmf|ue parcc pubescente Tel subglabra, indoquc laote viridi. Flores fulvl (vel latei, ex Kochio); carpella numerosa, miuuta, deuso liirsuta. AG. sylvatico Pourr, distingueiida pctalis calycom subaequantib caipellis dense hirsutis; a G. inclinato petalis calycem sub- aeqnantibus, carpellornm capitulo breviter stipitato, carpollis inimcrosis parvis. — Hab. in Europa et in regiouibus trans- caucasicis. — 2. Carpellorum capitulum demum intra calijcem longe stipitatum: carpophoro calycem suhexcedente, XII. Geum nutans Lam. G. caule pancifloro; petalis calyce miilto longioribus obovatis seusiin angiistatis in imguem lamina mullo breviorera; caipellis hirsatis. — G. nutans Lajn, Encycl, I, p, 399. Suppl. I. p, 617. — Species ha- bitu G. rivalis. Flores uutautes, lutei. A G. intermedia differt petalis calyce niulto longioribus et carpellornm capitnlo loDge stipitato, a G. rivali pctalorum forma et maguitudine (respectu calycis). — Patria ignota. XIII. Geum rivale Linn, G. canle parce ramoso ; pe- talis calycem subaequantibns, subito angustatis in nugnem la- mina alibreviata plernmqne longiorem; carpellis hirsutis. — G. rivale Linn. Sp. pl. (cd. //.) /. p, 717. — Haync Arz~ neyg. IJ^, tob. 34. (exci. fignr. asteriscö notatis). G. Jiy~ hridum Jacq, Ic, pl. rar, t, 94. (monstrositas sepalis in folia rautatis). — Flores nutantes anreo-fulvi (rarissime In- tei, vel albi ex Kochio). — Ab omnibns speciebus hnjus ge- neris diifert petalis subito angustatis in nnguem lamina ple- rnmqne longiorem. — Hab. in Europa, in Asia et America septentriouali. — 99 950. Holosteum linißorum Stev, H. glaucesceiis, glan- duloso-pilosiini; foliis caulinis basi subconnatis, subfloralibus minutls vix scarioso - marginatis ; floribus decandris ; sepalis ovatis glaiiduloso-pllosis; petalis obovato-subrotundis caljce paulo longioribiis. — arenaria glutinosa M, B. Jl, taur, cauc. I» p, 344. — Affine H. umbelJato , a quo facile dlguo- scitur floribus semper decandris, sepalis glanduloso-pilosis, petalis latioribus, capsulis serainibnsque inajoribns. Ah are- naria nmbellata Sibth» diversissiraum. — Hab. in Tauria et ad mare Caspium. O 1089. Lepidium ruderale L. Huic subjungendura esse i. ihericum Schrad.y nos docuit inspectio specimiuum ena- torum e seininibus ab auctore missis ; haec specimina nullis characteribus essentialibus a L, ruderali dilFenmt. 1111. JLibanotis athamantoidcs DC, Huc pertinet-^^Äa- maiita caucasica H, Paris, y qnae nullo charactere a lt. athamantoide differt. 1197. JLycJinis media Hortor, L. tomentosa; foliis ob- longis acutis; floribus panicnlato-cymosis; pedicellis calyce aequaliter costato multo longioribus; petalorura lamina emar- ginata longitudiuc latitudincm aequante; coroua erecto- patente iuermi. Hab.? ^. — Affines L. coronaria et L, Flos Jovis sequenti modo de- finiendae : L, coronaria Lam, L. tomentosa; foliis oblongis acutis; floribus paniculato-cymosis, pedicellis calyce raullo longiori- bus; calycis costis alternis alatis; petalorum lamina band emarginata longitudine latitudinem aequante; Corona conni- vente subpungente. Jj, Flos Jovis Lam, L, tomentosa; foliis oblongis acu- tis; floribus capitato-cymosis; pedicellis calyce aequaliter co- stato brevioribus : petalorum lamina profunde emarginata Ion- (7*) 100 gltudiuc latitudlnem fcce bis snpcrante; Corona patentlssima incrmi. 1204. Macrorhytichus aurantiacus Fisch, et Mey. M. pevpuuis, scapigcrus ; pericliuii sqiiamis adpressis; achaenils obtiise costatis longitudine rostri, — Flores aurantiaci, siib- cuprei. — Hab.? Somina accepimns ex liorto Regio bota- iiico Beroliiiensi. ^ 1205. Macrorhijnchus laevigatus Fisch, et Met/, M. aimtius, caulescens; pericliuii squarais sqiiarrosis; acliaeuiis rostro sublongioribus teretiiisculis siibaiigulatis. M, laeviga- tus Ind. secund. sem. h. Petropol. p. 41. 1206. Macrorhijnchiis pterocarpus Fisch, et Mey. M. aiinnus canlesceus; periclinii squamis squarrosis; achaeniis rostro subbrevioribus alato- costatis, — 31. pterocarpus l. c. 1305. Myosotis caespitosa Schultz, In hortis occurrit ; s. w. 31. niicranthae Biv. ß macrocalyjc: calycibus fructiforis siibbilabiatis 4 ün. longis. — Hab. prope Lenkoran. 1316. Nasturtiutn crectum Trevir. Ab hoc JV. 3Iir- helii Spr.j JV. chilensc H. Paris, non diffcrnut. 1320. Nasturtium micropetalum Fisch, et 3Ieij, N, i i (Ciandestinaria) anunnm, glabrum; caule ramosissiino deciim- ^ bente; foliis pinnatilobatis: lobis sessilibus oblongis deutatis, terminali maximo inciso; racemis aphyllis; pedieellis calyce- brevioribus; petalis brevissiniis; siliqiils teretiiisculis erecto - patnlis; stylo lougitudiue latitudiuem siliquae adaequante. — Accedit habitu et foliis Ad N. pal ustre ^ sed siliquis elongatis teretiusculis subscssilibus ab illo haud aegre diguoscitur; a N. clandestino difFert pedicellis brevissiinis et foliorum for- ma, a JV. erecto pedicellis brevissimis et petalis flavis, a JV. m.icrospermo racemis ebracteatis. — Hab. in Araericae septen- irionali provincia New Orleans dicta. O 101 1322. Nttsturtium palustre ß hispidum piJis rigidulis patentibus vel reversis hispidum. — Siraillimnm N. palustri vulgari, sed totum hispidum et Stylus paulo longior. — Hab. in locis humidis transbaicalensibus. — O 1366. Nuttallia malvaeßora Fisch, et Trautv. N. in- ferue hirta; foliis palmati-partitis : segmeutis foliorum infe- riorum tritidis: laciniis integerrimis vel (rarius) parce inciso- serratis; segmeutis foliorum superiorum pleruraque integris intcgerrimisve; floribus racemosis breviter pedicellatis; calyci- bus basi nudis. — Sida viahac/lora DC. Prodr. I. p, 474. — • 1368. Octadema Ixjhica R. Br. Lünarta lijhica Kiv, Draba nummnlaria Khrenh. Habitu et fere omnibus cha- racteribus cum O. { Lobular ia , yllj/sso) maritima conve- hit, a qua siiicula polysperma et semiuibus marginatis facile diguoscitur. 1408. Onobrt/chis HohenacJceriaiia C. ^. Mey, O. {Hy- menobrychis) stipulis distiuctis ; foliolls 5 — 7 jugis oblongo- lauceolatis acutis subtus eauleque erecto patenter pilosis; aus semisagittatis obtusis calyce brevioribus; lomentis pilis elou- gatis A'illosissimis margine setoso-spinosis. — O, radiata y- C ^. Mey, Enum. pl. cauc. casji. p, 145, — Affiuis O» vaginali[0, radiatae MB.) H O. circinatae-, ab illa digno- scitur statura graciliori, stipulis parvis, foliolis angnstioribus et lomentis margine dentibus subulatis elongatis armatis; ab hac uostra differt alis obtusis, foliolorum forma et lomentis yillosissimis. — Hab. in lapidosis altiorum montiumTalüsch. ^ 1424. Orobus aureus Stcv, 0. puberulus, demum gla- brescens; caule simplici augulato; stipulis semisagittatis basi tfentatis foliolo multo minoribus, foliis breviter petiolatis 3 — 4 jugis; foliolis ovato - ellipticis raucronulatis peuninerviis \ margine crispatis utriuque viridibiis; pcdunculis folio vix lon- gioribus; dentibus calyciuis 2 superioribiis abbreviatis, 3 iu- 102 ferioribus lougitudiiie tubi; carina alis breviore; ovario ses- sili. — Hab. in Tauria. %. — O. luteus L. difFert foiiis sub- tus giaucis, margiue planis , carina alis paulo lougiore; O. aurantiac7is Stev. discrepat foliis plurijugatis, dentibus ca- lyciuis 4 abbreviatis, infimo elougato, carina alis paulo lon- giore, ovario stipitato; O. lacvigatus W. K, distinguendus foliis subtus glaucescentibus , dentibus caljcinis omnibus ab- breviatis, carina alas superante. 1426. Orobus luteus Ltinn, Hujus speciei duae exstant varietattjs. a occidentalts : puberulus; dentibus calycinis 2 supcrio- ribns abbreviatis, 3 inferioribus elongatis Hab. a Pyrenaeis ad Helvetiam usque. ß Orientalis: glabriusculus ; dentibus calycinis omnibus abbreviatis. O, Gtnelini Fisch. — Hab. a Helretia orieuteia versus usque ad Daliuriam. O. lacvigatus W. K, a varietate posteriore acgre di- gnoscitnr calycibus minoribus, dentibus calycinis 2 superiori- bus obsolctis', 3 inferioribus brevissimis. 1429. Orobus siculus Rajin, O. Fischer i Sweet Brit, ß. gard. t. 289; O. Raßnesqtiei Presl, — ; fortassc Q^ quadrangiilus Spr, — Certissime non Rossiae iiicola. /2/. 1441. Ojcyura DC? {De Cand, Prodr. V, p. 693.) Calathidium multiflorum, heterogamum , radiatura; Periclinii squamae (14 circiter) biseriales, achaenia flosculorum foemi- neorum involventes. Flosculi disci herraapliroditi tubulosf, 5-dentati, Jstaminibus styloque Heliauthearum Flosculi >peri- pheriae foeminei, liguiati, uniseriati, fertiles. Achaenia fu-> siformia, subcorapressa, apice truncato -rotundata: flosculo- rum licrmaphroditorum pubescentia, pappo coronata; foemi- ucorum glabra, calva. Paleolae pappi uniseriales, persisten- tes , lauceolatae , scrrulato - scabrae , inacquales. Cliuanthiuiu 103 plauum , totum paleis tectuin. — Geuus Callichroae teerte proximum , sed clinauthio paleaceo et forma P^ppi ^t» «/^a satis distinctum. O, chr^santhcfnoides DC^ (1. v.) Botan, reg. tab, 18501 Nostra cum descriptioiie De Caudollcana haud conveuit; an potius Madaroglossae species? Semiiia communicata ab ho- nor. Societate horticult. Loiidiueiis. O — 1453. Papaver alpinum Linn» P. caespitosura ; p«duii- culis subradicalibus imifloris caljcibusqne adpresse vel paten- ter hirsntis; capsulis liispidis; stigraate pauci-(4- — 6-) radiato. 1, Floribus albidis vel Jiavesccntibus ^ carsiccätione sub~ virescentibus. •"* .t/iii-i. « nudicaule foliis simpliciter piniialipartilis vfel prfiha- tlsectis: segmeutis subiutegris. P. nudicaule Linn, Sp, pl. (ed, IL) IL p, 12b, FL dan, t, 41. Bot, 7nag, t, 1Q3Z. Rcichb, pl, crit, Jig, 985. — Variat foliis hirsutis et snli^ glabratis. .'. .; ■ ß Linnacanum foliis bipiiinatifidis vel bipinnatisectis. — JP. alpinum Linn, l, c, Jacq. Ji. austr, t. 83. Sweet brit, fl, gard, t, 247. P, Burseri Crantz Rchb, fl. excurs. v, 700 ^X pl, crit, ^5-. 987 et 988. -p Yariat foliis Hirsutis et subglabratis 5 floribus albidis et flavcscentibus , capsulis. ob- loiigis et subglobosis {P. Burseri Rchb,). 2. Floribus lutea- vel rubro-aurantiacis, •; . y microcarpum foliis pinnatilidis vel pinnatipartitis lir- sutis : segmeutis subiutegris. P. microcarpum De Cand,^ Prodr. I, p. 118; DC, Stjst. veg. II, p, .71. — P. minia^- tum Reichb, pl. crit, Cent, VIIL p, 19. fig, 989. Varia* statura altiore et humiliorc, floribus luteo- et rubro-aurau^ iiacis, capsulis iu uua cadem<|ue planta obovato - globosis (P. microcarpum DC) et oblougis (P, vüniatum Rchb.). 104 ö croceum foliis slmpliciter pinnatifidls vel piuuatlsectis glabris: scgmentis subintogris. — P. croceum Ledeh, Jl. alt, II, p, 271; Icon, ß, VOSS, alt, ill. t, 141, P, nudicaule S Bot, mag, t, 2344. — A. P, microcarpo DC, vix ac uc Tix distingueudiim. f pyrejiaiciim foliis vel pinuatisectis segmentis tritidiSj vel bipiunatisectis. P. pyrenaicum Willd. En, I, p. 563, — P, aurantiacum Loisel. ; — P, suaveolens Lapeyr, JL d, Pyr, Suppl. p,l\, ReicJib, pl, crit, ßg, 986, — Variat foliis hirsutis et glabratis. — E Willden. I. c. petala basi macula nigra uotata; in plauta viva nostra antera et e de- scriptione Lapeyrousii petalorum basis lutea. 1496. Phalacrodiscus arvensis Fisch, et Mey, Pyrc- thrum arvense Salzm.\ Chrysanthemum tingitanum Bernh.; Chrysanthemu?n praecox: Hortor, {tion MB.) .c,üJ15.18^ Pinardia Roxhnrghii Less. Varrat calathidiiä discoideis vel radiatis, ligulis flosculoriira foeririneorumt brevi- bus 2 — 3 lin. lougis, vel subpollicaribus. 1525. Plantago Cumingiana Fisch, et Mey, P. pereu- nis, acaiilis, pilossima; foliis ovato-oblongis 5-nerviis deu- tatis scapum teretem subaequautibus ; spica cyliudracea; bra- cteis Läiiceolatis aeutis lougitudiue caljcis; sepalis glabris distinctis ovatis obtusiusculis membrauaceo - marginatis ante- rioribus brevioribus; tubo corollae glabro, laciuiis limbi ovato - lanceolatis aeumiuatis patentissimis; Capsula bi-triloculari lo- calis monospermis ; semiuibus laevibus autice planis. — P, tomentosa Cham, in Linnaea I, p. 169 {p. p-) — A simil- lima P. Tcamtschatica dignoscitiir spicae rachi pilis lougis hirsutissiraa, laciuiis corollae elongatis, nee non capsularum loculis monospermis ; a P, tomentosa Lam. differt nostra plauta foliorum forma, scapo haud sulcato, forte et aliis uo- tis. Hab. in Chile. 7/. i05 1527. Plantago Durvillei l)el, P. perennis, acaulis siibglabra; foliis oblongis 5-nerviis deiitatis scapum striatum subaequautibus; spica cyliudracea; hracteis lauceolatis acu- tiusculis lougitudiue calycis ; sepalis distinctis glabris ovatis obtusis membranaceo -margiuatis, anterioribiis luinoribüs; Co- rollae glaberrimae laciiiiis ovato -lauceolatis acutis coimiven- tibus; Capsula semitriloci/lari trispcrraa;' seminibns laevibus autice plauis. — P. \Durvillei Hort» Monspel; P. chilensis H. Paris, — Siniilis P. virginicae ^ P, truncatae et P. Eschscholtzianae ', difFert herba snbglabra et praeterea a priore Capsula trisperma et seminibns antice non concavis, ab altera Capsula constauter trisperma ; ab ultimci scapo sulcäto ^striatOj lloribus minoribus et corolla glaberrima. — Hab. iu Chile et in Nova -California. 2/. ß foliorum dentibus profuudioribus saepe retrospectanti- bus et plerumqne bifidis. — Hab. in Chile. ^ 1530. Plantago Eschscholtziana Fisch, et Met/. P. pc-r i reunis, acaulis, pilosissima; foliis oblongis 3 — 5 nerviis deuta- j tis scapuin teretem snbaequantibus; spica cjlindracea; bracteis snbovatis acutiusculis calyce (sub) brevioribus; sepalis di- stinctis ovatis obtusis membranaceo -marginatis dorso ciliatis^ anterioribus brevioribus; tubo corollac glabro; laciuiis limbi ovatis acutis ciliolatis couniventibns ; Capsula scmitrilocnlari trisperma; seminibus laevibus antice planis. P, tonientosa Cham, in Linnaea I, p. 169 p. p. — A sim'iUhna P. tirun- cata Cham, dignoscitur Capsula scmitrilocnlari , trisperma ; ifs- dem notis nostra planta ditfert a P, virginica et praeterea etiain seminibus, in P, Eschscholtziana antice planis, in P. virginica antice sulco lato profundo per totain longitudinera notatis; similis quoque P. Durvillei Del, ^ a qua nostra spe- cics reccdit herba tota pilosissima, scapo non sulcato, llori- bus majoribus et laciniis corollac somper (praesertim versus basin) ciliolatis; a P, tomcntosa Latn. dcnique nostra folio- 106 riim forma, scapo nou sulcato, scpalis non lanccolatis aliis- que forsan notis satis differre videtur. — Hab. in Chile. !^. Ij 1533. Plantago Itoefjiingii li, ß caspia foliis scapo- que pilosissimis; bracteis latissimis calyce paulo lougioribus; filameutis exsertis lougitudiue limbi corollae. — P, minuta C, A, Mey» Enwtn. pU cauc, casp, No, 1011 {non Pall.) — Hab. iu Socbetia, iu carapls ad fluvium Cyrum «t prope Baku. O 1543. Plantago truncata Cham, proxima P. virginicae a qua pracsertim semiuibus majori bus uigricantibus antice plauis (non coucavis vel sulco notatis) diiFert. — Planta in hortis culta et primo anno Hörens, spontaneae saepe humilior et graciiior, radice douata tenui, pseudo-aunua. ß humilis, prostrata; scapo cum spica foliis breviore, Hab. in Chile. % 1651. Ranuncidus tracJiifcarpus Fisch, et 3Ieif. R. {EchtneUa) aunuus, glabriusculus; caule erecto ramoso; fo- ! liis radicalibus suborbiculatis trilobis tripartitisve, cau^ini$ , trisectis: segraentis tripartitis: partitionibus subliuearibus; pe- [ duuculis suicatis lateralibus terminalibusque; petalis oblougis calyce rßflexo vix longioribus; carpellis tuberculatis raargine acuto cinctis ; stylo lauceolato recto ; gyuophoro piloso, - Spezies bene distincta, R. trilobo, R. hirsuto et R^ loma- ) tocarpo affinis; a R. triloho haud aegre dignoscitur carpel- •' lis quadruplo majoribus stylo longo lauceolato apiculatis; a ■' R, hirsuto differt lloribus parvis, petalis oblougis, carpellis majoribus uudique tuberculatis; a R, lomatocarpo distiugui- tur foliis minus dissectis, lloribus parvis et carpellis acute marginatis, sed non ala cinctis. — Hab. in Tauria in re- gionibus transcaucasicis et in proviucia Lenkoran. Q 1718. Sanicula maryJandica Linn, A S. canadmisi L, facile distingueuda .laciuiis foliorum sessilibus. — Yarietates duae cxstaut: :,tir- 107 a latiloba segmeutis foliorum cuneatis. Icon in Jacq, Ic, rar. Vol. IL ß angustiloba segmeutis foliorum oblongis longe acumi- natis. — Lam, ül. t. 191. ßg. 2. 1994, Tragopogon eriospert(ms Ten, A T. porrifoUo vix satis diversus ; iu T. eriospermo corollulae lousitudiii? pericliuii, imo pericliuio pauIo longiores, iu T. pori'ifolio periclinio breviores ; achaeuia T, eriospermi illis T. porri- folii paulo majora. Radix apud nos bi- vel trieuiiis, uun- quam aDnua; caulis non simplex sed (pro more T. porri- folii) plus miuus ramosus; folia uon uudulata. — Semiua ab Auetore missa. 2019. Trifolium parvijlorum Ehrh, T, aristatum Hör- nern, h. Haffi, p, 712 (nou W. ), ab Auetoribus miuus beue cum T, ligustico Balb, coujunetum, ad T. parvijlorum Ehrh, speetat. Contra ad T. ligusticum Balh, pertiuet T, divari- catuM Hörnern, l. c, p. 715. ■-•IL .; : • . ... ;. , : ; ..: :' 2021. Trifolium pliysopetalum Fisch, et Mey. T. (In- volucr.aria) anuuum, glaberrimum; caule r^moso diffuso; sti- pulis late ovatis setaceo - mucroiiatis ; foliolis (3) oboVatis deutato - serratis ; peduuculis folioi longioribus; involucri mul- tiüdi lobis ovatijs acumiuatis iutegris capitulo multiilorp (sub) brevioribus; paljeis hyaliui dentibus setaceis, 2 superioribiis abbrqviatis; vexillo njaximo inflato iegumiuc stipitatp subte- traspermo. — Speeies distinctissiina et iu geuere faeile puT- clierrima, capitulis ^nth^llidcm imitat. Corolla magua ochro- leuca, alae macula lurida notatae, carina apice atropurpurea. -i- Hab. circa coloniam Ruthenorum Ross, in portu Bodega Novae Califoruiae. Q Y 5125. Valerianella Szqvitsiana Fisch, et Mcy. V> {Pla- ttfcocle) fruclu subglabro ovalo anlice rimoso, loculis sleri- Ubus iullatis Icrtili latioribus; coroua campanulata subtrideu- 108 tata: dente nno loiigissitno Hneari recto, altcro obsoleto, iii- termcdio ovato. — Species optime distincta, rjiioad coronam V» ojrj/rhi/nchae f V. sclerocarpae et J^. cymhaecarpac af- fiuis, sed quoad friictus structnram potiiis cum V, denlala et jT". u4urtcula couvenit. — Hab. in Pcrsiae borealis proviucia Khoi. O Recherches anatomiqiies et physiöloglques sur la Ga- raiice, sur le developpemeiit de la matiere coloranle dans cetle plante, sur sa culture et sa preparalion, suivies de rexainen botanique du genre Rubia et de ses especes; par J. Decalsne, aide - naturaliste au Museum dliistoire Inaturelle de Paris. Bruxelles. 1837. 4to. 77 pp. et 10 pl. col. Diese Monographie des Krapps befindet sich im l'itcn Baude der Meinoires couronnes par l'Academie Royale de Bruxelles, aus welchen sie besonders abgedruckt ist. Die < i Abbildungen sind sämmtlich vom Verf., der als ein sehr gii- , tcr Ptlanzenzeichner bekannt ist, gezeichnet. Die Arbeit zer- .' fällt in zwei Hauptabschnitte, der erste enthält die anatomi- . sehen und physiologischen Untersuchungen über den Krapp, nämlich im ersten Capitel: 1) über die Wurzel, sie zeigt ana- tomisch nichts von Bedeutung, aber der Verf. beobachtete, dass der darin enthaltene Farbestoff stets gelb sei, und nur durch Verbindung mit der atmosphärischen Luft, oder richtiger mit deren Sauerstoff, sich roth färbe, und, während er in der Pflanze ganz wasserhcU sei, sich dann durch einen aus Kiigel- chen bestehenden Niederschlag trübe; 2) über den Stengel, der zuerst anatomisch beschrieben wird, woraiif dann Versu- che folgen, ob der färbende Stoff auch in ihm entwickelt werden könne, was aber nur geschah, wenn der Stengel in die Erde gelegt und feucht gehalten wurde, weshalb der VerfJ 109 mich die Feuchtigkeit nebst dem Sauerstoff als dasjenige Agens ausehen möchte, welches die veränderte herbstliche Färbung der Blätter überhaupt hervorruft. Thiere, welche mit den Blättern und Stengeln der Pflanze gefüttert wurden , zeigten keine rothen Färbungen im Innern, wie dies bei dem Füttern mit Krappwurzcln stattfindet, obwohl das erstere behauptet worden war. Das 2te Capitel enthält die Anwendung der im ersten Capitel raitgetheilten Erfahrungen auf die Kultur und Trockung des Krapps. Die Resultate, welche der Verf. aus seinen Untersuchungen zieht, sind folgende: 1) Der Krapp enthält in der lebenden Wurzel keinen andern Farbstoff, als eine gelbe Flüssigkeit, welche sich im Zellgewebe und den Lebenssaftsgefässen befindet, aber nicht in eigenen Höhlungen» dieser Saft ist um so dunkler und reichlicher, als die Pflanze älter ist; er kann sich in den grünen Theilen derselben er- zeugen, wenn diese in solche Verhältnisse kommen, dass sie mehr Oxjgen enthalten. 2) Dass die gelbe Flüssigkeit durch den Lufteinfluss die rothe Farbe erlangt, und dadurch ein kör- niges Ansehn bekommt, während sie im Leben durchschei- nend ist. 3) Dass diejenige Kulturart die beste sei, welche die Entwickelung derjenigen Theile begünstigt, in welchen der gelbe Saft sich bildet, und dass der Boden der zweckmässig- ste sei, welcher die meiste Verwandschaft für die Feuchtigkeit zeigt', und sie langsamer wieder fahren lässt. 4) Dass das Klima keinen Einflus auf den Grad der Färbung des Farbestoffs zu haben scheint; dass nach 10 Monaten derselbe aber in noch zu geringer Menge vorhanden sei, jedoch von dieser Zeit bis zu 3 Jahren in stärkster Entwickelung sich zeige, so dass also in nördlichen Ländern gewiss mit dem dritten Jahre die Erndte stattfinden müsse. 5) Dass, um den rothen Farbestoff in möglichster Menge zu erhalten, man die, die gelbe Flüs- sigkeit enthaltenden Theile möglichst fein zertheilen müsse. — Nach diesem Ilaupttheile seiner Abhandlung wendet sich der 110 Verf. ancli zu den botanischen Verhältnissen derRnhien: Hier giebt or zuerst eine organographlsche Darstellung ihrer ein- zelnen Theile im Allgemeinen, in welcher sehr interessante Beobachtungen vorlcommen, erwähnt dann den auf den Wur- zeln vorkommenden Pilz die Rhizoctonia Rnbiac, welcher im südlichen Frankreich zuweilen Verheerungen unter den knl- tivirten Pflanzen anrichtet, und beschliesst seine schöne Ar- beit mit der Characteristik der ihm bekannt gewordenen Ar- ten. Eine ausführliche Erklärung begleitet die Abbildungen, welche den behandelten Gegenstand nach allen Seiten beleuch- ten helfen. Möchten doch so genaue und treifliche 1 Abhand- lungen, wenn auch nur zunächst über unsere technisch oder ökonomisch 'wichtigen Pflanzen, mehr erscheinen. Beitrag zur Kenntniss der Coralllnen und Zoophyten ; der Südsee, nebst Abbildungen der neuen Arten, ; von Chr. Ferd. Fridr. Krauss, Dr. d. Pbilos. Stuttg. 1837. 4to. 38 S. mit 1 Kpfrtaf. J Gewidmet ist diese kleine Schrift dem Freiherrn v. Lud- wig, welcher von seinem Aufenthalte am Vorgebirge der gu- ten Hoffnung, so wie von seinen Reisen in der ganzen süd- ' liehen Hemisphäre eine grosse Menge Naturalien übersandte ; und mitbrachte, und* dieselben den Naturalien -Sammlungen nnd '; Gärten seines Vaterlandes Würtemberg, namentlich in Stntt-' gart und Tübingen, schenkte, dann aber auch die Sammlun- gen von Darmstadt nnd Frankfurt damit bereicherte, und ausserdem noch Doubletten an alle diejenigen vcrtheilte, wel- che ihn in der Bestimmung und Ordnung des Mitgebrachten unterstützten. Der Verf. gab diese Schrift heraus, gestützt auf die Sammlung Ludwigs, unterstützt durch den bekannten Algologcn , Kanzleirath von Martens, als ein Zeichen seiner wissenschaftlichen Thätigkeit, kurz vor dem Antritt einer Reise 111 nach dem Kap. Es werden besclirieben iiiid kritisch erlän- tcrt theils Zoophyten, thells Pflanzen aus der Familie der Corallinen. Dass nämlich diese Meeresprodukte wirklich Pflanzen seien, glaubt der Verf. durch seine Untersuchungen bestätigen zn müssen. Gesammelt waren dieselben an den Küsten des Kap, besonders in der St. Blaise- oder Mossel- Bay und in Neuholland; es sind folgende Corallinae , rubens Lin., ofßcinalis Lin. , squamata Lin. , ydlmata Sol,, ferner ^mphiroa Gaillonii Larax, , und dilatata Lamx. , endlich Galaxaura marginata Larax. Bei allen die vollständige Syouymie und kleine Beschreibungen in deutscher Sprache. Icones selectae plantarum, quas in Prodromo Syste- malls universalis ex herbariis Parisiensibus, prae- sertim ex Lessertiano descrlpslt Aug. Pyr. De Can- dolle. Accedunt icones plantarum novarum aut mi- nus rite cognitarum a peregrinatoribus nuperrlne detectarum; editae a Benj. De Lessert, Acad. scient. SOG. hon. etc. Vol. III. Parlsiis 1837. fol. VIII et 70 pag. et Cent tables. Dankbar muss man es anerkennen, wenn Männer, nur aus Liebe zu einer "Wissenschaft angetrieben, Werke heraus- geben, die sonst, wegen des Aufwandes, welchen sie erfor- dern, nie erschienen wären, wenn sie auch auf diese Weise die Wissenschaft fördern helfen, für welche sie ausserdem durch Gründung von Sammlungen, Unterstützung von Reisen- den und Gelehrten vielfach gewirkt haben, Benj. De Lessert gehört zu der geringen Zahl wohlliabender Männer, welche als Freunde und Gönner unserer Wissenschaft für deren Ge- deihen und Fortschreiten hülfreich und förderlich wirken, und dafür der Achtung und des Dankes der lebenden und kom- menden Pflanzenforscher versichert sein können. Der vorlie- II 112 . geiide dritte Band ist oiiie Fortsetzung" jenes grossartig begon- nenen Unternehmens , die Bände des anfangs von De Candolle begonnenen Systcraa universale je mit einem Bande von 100 Kupfertafeln vortreifliclier einfacJier Darstellungen seltnerer oder merkwürdiger Gewiiehse zu begleiten. Die veränderte Richtung, welche De Candolle nahm, indem er den Prodromus begann, jenes andere ausführliche Werk aber liegen Hess, verhinderte die gleichmässige Fortsetzung des Kupferwerks, welches mit dem Prodromus nicht Schritt halten konnte, über- dies gab De Candolle selbst schon mehrere von Abbildungen begleitete Abiiandluugen über einzelne der von ihm durchge- nommenen Familien. Der Titel ausgewählter Abbildungen, welchen De Lessert seinem Werke gegeben hatte, machte es möglich, dasselbe unter demselben Titel fortzusetzen, und er gab nur was von ausgezeichneten Pflanzen ilim aus den vier ersten Bänden des Prodromus als besonderer Beachtung werth aufstiess, vereinigt mit andern Pflanzen, welche er den Mit- theilungen zahlreicher, in alle Weltgegenden ausgegangener Reisenden verdankte, unter denen der unglückliche Bertero | voransteht, dem auch dieser Band, so wie den noch übrig gebliebenen glücklicheren Reisenden gewidmet ist; ausser ihm lieferten Beiträge Claude Gay aus Chili, Gaudichaud von sei- ner Weltreise und aus Brasilien, Vauthier ebendaher, Leprieur aus der französischen Guiaua; Ramon de la Sagra aus Cuba, Perrottet, Leprieur und Heudelot aus Senegambien, Goudot und Bernier aus Madagascar, Wallich, Wight, Perrottet und f sein Enkel Adolphe De Lessert aus Ostindien; endlich liefer- ten noch Pflanzen aus ihren Sammlungen Aug. Pyr. De Can- dolle, Adrian v. Jussieu, Adolphe Bronguiart und Joseph De- caisne, und Guillemin ordnete das Ganze, besorgte die Be- schreibungen u. s. w. Die Zeichnungen lieferten meist Hey- land, Decaisne, Eulalia Delile, und den Stich besorgten Pl^e, Mougcot, Sauvage und Demoiselle C. Noiret. Die abgebilde,^ 113 ten Pflanzen verzeichnen wir nach ihren Familien: Cappari- deae: Gynaudropsis palmipes, Cleome chileusis, nnmmularia, glauca, giaucescens, Polauisia graveoleus, Crataeva Adanso- nii, Cadaba farinosa, capparoides, Capparis leucophylla py- rifolia, puhiflora; Maerua aiigolensis. Flacourtianeac\Va~ trisia parviflora. — Polygaleaei Polygala erioptera, veneno- sa, oxyphylla, spectabilis, Salomonia oblongifoJia, Come- sperma flava, Badiera domingensis, Securidaca pubescens. Byttneriaceac : Riedleia Berteriaua, Waltiieria loiigifolia. Ternstroemiaceae: Saiiranja bracteosa, Apatelia lauceolata, Hi/pericineae : Hypericum Leschenaultii. ErytJirojcylcae: Erythroxylum lignstrinura. Malpighiaceae'. Lophoptorys splendens, Ptcrandra latifolia, Spachea clegaus, Jubcliiia ri- paria, Diplopterys paralias, Brachypterys australis, Kysso- pteris timorcnsis , Thriaspis odorata. Sapindaceae : Paulli- nia vclutina, Sapindus senegaleusis, Hypelate trifoliata. Ojca- lideae: Martiuiera potentilloides, Viviauia crenata. Zygo- phylleae Roepera fabagifolia. Rntaceac: Aplophyllum tn- berctilatnm, acutifolium; Eriostemou buxifolium, salicifolium, myoporoides; Zieria macrophylla, laevigata, hirsuta, Cela- strineac: Staphylea b'.ilraalda. Ilomalincae -. Byrsanthus ! Browuii, Blackwcllia footida. Tcrebinthaccae : Buchanania latifolia, Mariguia obtusifolia , Colophonia mauritiaua, Garu- ga raadagascariensis, Omphalobium villosum. Leguininosae : Virgilia sylvatica, Thermopsis lauceolata, Burtonia sessili- folia, Rafuia angulata, Hypocalyptns obcordatus, Viborgia fusca, Gcuista Salzraanui, Tetragouolobus coujugatus, Psora- lea stipulacea, Nissolia raccmosa, Lessertia macrostachya, brachystachya, Sutherlandia microphylla, Astragaliis obtusi- folius, Güldenstaedtia monophylla, Swartzia brachystachya, Lagonycliium Stephanianum. 31ijrtaceae : Eugcnia tubercu- lata. Francoaceae: Tctilla hydrocotylaefolia. JJmhellife- rae Eryngium buplonroides. Sajcifragaccae : Coruidia inte- 12r Bd. Litterat. (gi 114 acrrlma. LoranlJiaceae: Misodomlrnm oblonsriforniin. Ru- biaccae: Uiicaria selerophylla. Asclcpiadcae: Stephaiiotis acuminata, Thouarsii. jLcanthaceaez Lepidagathls Immifiisa. JLahiatae: Coleus 2,raiuVifolius, Cymaria acnmiuata, Ntjcta- gineae: Pisonia prorora, Euphoi'biaceae : Colliguaia odo- lifora. Piperaccac: Piper methysticum, Scrronia Jaborandl. Podostemcae : Hydrostachys ycrruciilosa, imhricata, mnltifida, i. disticliophylla. Eriocaulcae: Eriocaulon Vauthlerianiini, nii- i crophyllnm, stellare, flagellare. Najadeae: Onvirandra fe- iiestralls , Bcrnierlana. Botaniskt Antiqvariske Exciirsloner of hvilka den för- sta öfver Grekernes Nympbeaceer etc. imder inseende af Mag. Elias Fries etc. komma att offentllgen förs- veras af Carl Oscar Löwenadler etr. d. 9. Jim. 1836. • 1.; af Carl Olof Äkerwall d. 9. Jun. 1836. 2.; af i Gustaf Leonard Carlsson d. 10. Jiin. 1836. 3. Upsala 1 836. 4to. , \ Diese 3 Dissertationen liilden zusammen eine, 28 Seiten nmfassende Abhandliina; des Hrn. Prof Fries über die den Griechen bekannt gewesenen Nymphiien. Er schllesst aiis ! seiner Untersuchnug, dass das Nelumbinm speciosum oder der*' yMiufiog aiyvnriog der Alten nie in Aegypten einheimisch, son- * dern unr ein ans religiösen Ansicliten cnltivirtes Gewächs ge-/ wesen sei. Zwei leicht verwechselbare Arten, N. Lotus im' Nil nnd N. pubescens im Ganges, wurden für heilig gehal- ten, die 'Angabe, dass erstere aus x\egypten nach Indien übergeführt sei, ist falsch, denn nicht diese, sondern die zweite Art wächst dort. Disconrs d'oiivcrhire du conrs de holaniqne de la fa- cidte deMedecine, Prononce' le 3. Mai 1837. Les i 115 Jiissieii et la im'thode naturelle. (Extrait de la Pie- vue d'Alsace). Strassboiirg-. 1837. 8vo. 28 pp. Prof. Fee cröfFiiet mit dieser Rede über die natürliche Methode und mit einer Characteristick der Urheber derselben seine botanischen Vorlesnngcn. Er giebt einen knrzeuLebens- ibriss der verschiedenen so berülinit gewordenen Glieder der Familie Jussien, nnd bemerkt, dass sie eigentlich nicht die Eründer der natürlichen Methode seien, sondern dass schon langst das Streben der Botaniker dahin gerichtet war, dass aus diesem gemeinsamen Streben endlich etwas Vollständige- res hervorging, was aber noch gegenwärtig nnvollständlg ist* Die natürliche Methode sei das Studium der Analogieen, der erste Analogist sei Magnol. Später thaten weitere Schritte die nachfolgenden Botaniker, von denen der Yerf. mehrere der wichtigem erwähnt, nnd dann auch des Streits gedenkt, der zwischen den Ansprüclien von Adanson und Antoine Laurent de Jnssiett erhoben worden ist, er schildert daher zuerst Adan- son nnd seine Werke, ehrt sein Andenken nnd seine Arbeiten, jaber er erhebt Jussieu über ihn, wie dies auch die ganze wis- senschaftliche Welt schon dadurch ausgesprochen hat, dass sie seinen Ansichten folgt und seine Arbeit als Grundlage des Baues angenommen hat. Remarks on tlie stmcture and affinities of the order Ceratophyllaceae. By Asa Gray , M. D. (From the fourth Vol. of the Annais of the Lyceum of Nat. Hist. New- York. Pag. 41— 60.) New- York 1837. 8vo. Es enthält dieser kleine Aufsatz nur allgemeinen Be- trachtungen, besonders über die Verwandtschaft der Cerato- phylleen mit den Nelumbien und Nymphaeen mit den Cabora- baceis, so wie eine historische Uebcrsicht der Familien, mit (8*) 116 welchen man sie hat verhinden wollen. lieber die Species hat der Verf. nur wenii^- eigne Reohachtnngen, er liat nord- amerlcanische Exemplare mit reifer FrnehX von einer Art ge- 'jehen, welcJse er geneigt ist, für verschieden zu halten, nnd C. echinatum nennen möchte. Bolanisclie Pieise in das Bannt Im Jalire 1835, nebsl Gelegenhcits-Remerknngen nnd einem \ erzeiclmisse aller bis znr Stnnrlo daselbst vorgefundenen wild- vs^acbscnden plianerogamen Pflanzen, sammt topo- graphischen Beiträgen über den südöstllcbsten Thell des Donan Stromes im österreJcbischcn Kaiserthum, von Anton Rochei, bot. Gartenmeister a, d. kon. Univers, zu Pesth n. s. vv. Mit einer litbograpbiiten Ansiebt. Auf Kosten des Verfassers. Pesth bei G. Heckenast; Leipzig bei Otto Wigand 1838. 8vo. 90 n. X (nicht paginirtc) S. Dedicirt ist dies Werk Sr. kais. Hoheit dem Erzherzoge" Stephan. Es erzählt der Verf. im Vorhericht, dass er von der Statthalterei in Ofen den Auftrag erlialtcn habe, das Ba- , nat in botanischer Hinsicht fünf Monate hindurch zn berei- ; sen, nnd Saaraen und lebende Pßanzen für den botanischen ' Garton in Pesdi zu sammeln, da die früher durch den 1817 '. verstorbenen Prof. Kitalbel in den Garten gel»rachten, auf ähn- lichen, auf Staatskosten unternommenen Reisen gesammelten Pflanzen sich ziemlich vermindert hatten. Des Verfassers Reise brachte an Saamen 311 Species und Varietäten in star- ken Prisen, 951 Species an getrockneten Exemplaren, aber nur 22 Sp. lebender Pflanzen, da ein Wolkenbrueh in dem Hoehgebirgc von Wecst^rowa eine grosrse Menge gesammelter Alpen- und Hochalpeupilanzen zu Grunde gehen liess. Schon 117 im Jahre 1815 halle dor Veii'. das Bauat auf eigene Kosleii 6 Monate hiudurcli bereist, inid die Resultate seiner Reise in dem Werke Plautae Bauatns rariores Pesth 1828 f'ol. nicdcr- jjelegt. Das vorliegende kleine Werk, welches sich auf jenes frühere und grössere zum Theil bezieht, enthält nun zuerst: „Reise- und Exeursionen- Anzeige, nebst einigen Gelegenheits- 'bemerkungen " in Form eines Tagebuchs; sodann aber ein Verzeichniss der gefundenen Pilanzen, wobei auch die Gat- tungen der angräuzenden Länder mit aufgenommen, aber durch ein Zeichen hervorgehoben sind, von welchen bis jetzt noch keine Arten im Ranat aufgefunden wurden. Es umfasst diese alphabetische Aufzählung, welche hier und da kritische Noten enthält, die wirklich gefundenen Pilanzen, und es zeigt sich der Yerf. hier keineswegs als ein Speciesmacher, sondern viel- finehr von der entgegengesetzten Seite. Für die Pflanzengeo- igraphie ist dies Werk interessant. Die lithogr. Abbildung stellt die Lage der Schäferhütte im Thalc Gropa Bistri auf der Hochalpe Sarko im Bauat vor. Die Plantagineen in Bezug auf die naturliistorische Spe- zies. Von Franz Leydolt, Dr. der Medizin. Mit einer litliogr. Tafel. Wien , gedr. bei J. B. Wallis- hauser (ohne Jahrz. , aber von 1837). 8vo. 54 S. nebst 8 S. Titel, Dedication u. Dedic. -Schreiben u, 2 S. Erkl. der Tafel. Dieses kleine Werk ist eiuc Anwendung der vom Prof. Friedr. Mohs in seinen leichtfasslichen Anfangsgründen der Naturgeschichte des Mineralreichs aufgostcllteu Grundsätze auf die Gruppe der Plantagineen, nach wcldien nun der Verf. dar- Ithiit, dass diese Gruppe eine naturhistorische Species sei. lu «er Einleitung wird im Allgemeinen die Begründung und An- wendbarkeit jener Grundsätze gezeigt, und zugleich diese Art 118 der Darstcllnugs - und Betrachtungsweise als die allein rich- tige hczelchuct. Dann folgt die Betrachtung der Plantagiueen, zuerst nach ihren allgemeinen gewöhnlich angegebenen Characte- rcn, dann aber nach ihren einzelnen uaturhistorischeu Eigen- schaften, wodurch sie von einander unterschieden werden, diese sind: die Wurzel, der Mittclstock, der Stängel, die Blätter, ihre Stellung, der Blüthenstand , die Bliithenstiele, die Deck- blätter, der Kelch, die Corolle, die Staubfäden, der Griffel, die Kapsel und Saamcn, und endlich die Behaarung. Aus der vergleichenden Betrachtung dieser einzelnen Theile ergiebt sich, nun bei einem jeden derselben, dass alle Verschiedenhei- ten, welche sich beobachten lassen, durch Uebergänge unter einander vermittelt werden, einer zusammenhängenden Reihe von Formen und Erscheinungen angehören, dass also alle Plantaglneen in ihren einzelneu natiirhistorlschen Eigenschaf- ten vollkommen in einander übergehen , dass man sie daher nicht eintheilen könne, wenn man anders mit einer Einthei- lung etwas coustantes und bestimmtes bezwecken will, dass sie daher sämmtlich eine uaturhistorische Species bilden, de- ren Glieder für sich nicht als Ganze bestehen können, und für die Methode ein Nichts sind. Will man aber Varietäten (oder Arten im gewöhnlichen Sinne) zu irgend einem Zwecke herausfinden, so ist die analytische Methode dazu die zweck- mässigste, und dieselben werden um so sicherer und leichter, als auf dem gewöhnlichen Wege bestimmt, jedoch darf diese Methode nur auf die richtig bestimmte Species augewendet werden, und mau muss dabei auf die wissenschaftlichen Erkenntnisse Verzicht leisten, wie immer, wenn man damit umgeht, Varie- täten zu characterisiren. In einem Anhange wird über die Verbreitung der Plantagiueen auf der Erde und ihre Anwen- dung gehandelt, und sodann ein Schlüssel zur Auffindung der bis jetzt bekannten hinzufügt. Auf der beigefügten Stein- drucktafel befinden sich die meisten Pieihcn der naturhistori- _ 119 sehen Eigenschaften, welche die Plantagiucen besitzen, von den Stengeln nnd Blättern bis zu den Bliithen, Früchten und Saamen, wenn auch nicht in allen ihren Gliedern, doch in den Torzüglichsten, die Uehergäuge deutlich nachweisenden. — Die Plautagineen sind eine sehr abgegrenzte Gattung, Avir hätten daher lieber gesehen, dass der Verf. auf eine andere, grössere und nach allen Seiten vielfach verwandte Pflanzen- familie seine Ansichten geltend zu machen gesucht hätte, z. B. Solaneen, Leguminosen u. a. De Memecyleis ordine natural! a Decandolle constitulo. Diss. inaug. hist.-nat. , quam etc. die 27. m. Febr. a. 1838 publice defendet auctor Henricus Opatovvski, Salfeldanus. Berolini. 8vo. 28 pp. Der Verf. dieser, den Herren Hufeland und Osann dedi- cirten, botanischen Dissertation dankt in dem Vortworte dem Dr. Klotzsch für dessen Unterstützung mit Rath und That, d. h. mit Büchern und Pflanzen. Er beginnt mit der Betrach- tang, wie eine natürliche Familie begrenzt werden müsse. Diese natürlichen Familien seien aber natürliche, weil sie eben allmählig in die benachbarten übergingen, und sich mehr füh- len, als deutlich characterisiren Hessen, künstliche seien aber solche, welche durch feste Charactere unterschieden werden könnten. Da wir erst die Hälfte aller Pflanzen aufgefunden hätten, so sei unsere natürliche Aufstellung mehr nur eine Skizze, nnd erwarte erst mit der Zeit ihre Ausführung. Cy- peraceae und Gramineae seien künstliche Ordnungen, zusam- men aber als Glumaceae bilden sie eine sehr natürliche (ganz gegen Kunth's Ansicht!); die Rutaceae bilden eine natürliche Ordnung, zu welcher die künstlichen der Zygophvlleae, Ru- teae, Diosmeae, Xanthoxylaceae und Simarubcae gehören «. 8. w. Darauf spricht er von der von De Candollc im J. 1828 120 aufgestellten Memccylcis , deroii Stellung-, Cliaracter und Gat- tungen er historisch durchgeht, und endlich daraus schliessl, dass sie eine künstliche Ordnung seien, welche aber, da die Ordnung der Melastomeen noch nicht hinreichend untersucht sei, auch noch nicht durch feste Grenzen bestimmt werden könne. Er will auch, dass bei den Gattungen der Melasto- meen auf die Frucht, die Saamen , die Cotyledonen, Lage und Gestalt des Embryo geachtet werden möge; die Nerven- vcrtheiluug nnil das Aufspringen der Antheren gewähren nach eigenen Untersuchungen nicht gehörige Sicherheit. Auch die Myrtaceae seien nicht gehörig untersucht ^ weshalb man aus dieser natürlichen Familie noch keine künstlichen habe bil- den können. Fenzlia Eudl., 31ijrrlünum Schott, stehen den Myrten sehr nahe, und erinnern durch einige Charactere an die Meiastomen, überhaupt seien die Myrten nnd Melastomen so nahe stehend, dass es keinen Charactcr gebe, der einer oder der andern Ordnung eigenthümlich sei, wodmxh sie also fest geschieden werden könnten. Nach des Verfassers Mei- nung seien beide Ordnungen für eine natürliche zu halten, die künstlichen Ordnungen zu bilden , würde in einem grössern Werke ausgeführt werden müssen. — Wir glauben nicht, dass die Botaniker sich mit diesen Ansichten und Unterschei- dungen natürlicher nnd künstlicher Ordnungen beistiramig er- klären werden, können es wenigstens für unsere Person kei- neswegs. Grundriss einer Geschichte der Botanik inj Bezug auf Ptiissland, vom Dr. E. R. Trautvetter, Dlrector- gehülfeii am Kais, botan. Garten zu St. Petersburg. St. Petersburg 1837. 8vo. V. u. 145 S. Es ist dies eine Aufzählung aller Schriften, Abhandlungen u. s. w. , die von russischen nnd von uichtrussischcn Schrift- stellern in und über Russlands Flora erschienen sind, ein Vor- 121 läiifor einer grössern x\rbeit über denselben Gegenstand, in welcher alles, was auf russisclie Botanik nnd rnssisöhe Ba-' taiiikcr Bezng liat, gesammelt, und etwas ausfülirliclier be- handelt vorgelegt werden soll. Die vorliegende Arbeit ist eigentlich dazu bestimmt, zu zeigen, was dem Yerf. in dieser Beziehung schon bekannt war, und was ihm noch unbekannt geblieben ist, und sie soll zu Mittheilungen , das Fehlende zu ergänzen , auiFordern. Zuerst kommt die Uebersicht so- wohl der grössern Reisen , als auch der kleinem Ausflüge (Excursiouen), Avolche in besonderer Beziehung zur Flor oder zu den Botanikern Russlands stehn; dann folgen die wissen- schaftlichen Vereine Russlands, welche die Botanik förderten, sodann die grossem Gärten Russlands , welche die Botanik förderten. Darauf kommen die Scliriften botanischen Inhalts, welche in Beziehung zur Flor oder zu den Botanikern Russ- lands stehn ; den Beschluss macheu Zusätze nnd ein Verzeich- niss der angeführten Schriftsteller. Je mehr eine AVissenschaft sich ausdehnt, und je zerstreuter ihre Litteratur wird, desto nothwendiger nnd verdienstlicher wird es, das Zerstreute, das durch Zeit und Raum Verbreitete wieder zusammenzufassen und übersichtlich darzustellen. Es erscheint daher die vor- liegende Arbeit schon als ein sehr dankeuswerthes Unterneh- men, dessen Ausführung wir herzlich wünschen, und dessen Nachahmung für andere Länder wir hoffen möchten. De Florlbus in statu fossill, Commentatlo botanica, quam etc. etc. Professoris public! extraordlnarii mu- nus rite auspicaturus die 22 Apr. a. 1837 defendet Henricus Fiobertus Göppertctc. Vratislaviac. 4to. 28 pp. et tab. litbogr. Diese selir interessante Gclegenheitsschrift, welche dem Geh. Mcdiz.-liath Remcrs iu Breslau dedicirt ist, giebt uach X22 einer sehr fleissigcu historischen Zusammenstellung der altern und neuern Ansichten und Arbellen über die Petrefacten, auch eine Aufzählung der bisher bekannt gewesenen fossilen Blu- men, und beschreibt dann die vom Verf. selbst beobachteten, nämlich: Alnites Kefersteinii, Betulites Salzhausensis, Cupres- sites Brongniartii, Cucubalites Goldfussii und Carpantholites Berendtii ; bei welchen er zum Theil auch das Pollen noch raicroscopisch zu untersuchen im Stande war. Archiv für Naturgeschichte. In Verbindung mit meh- reren Gelehrten herausgegeben von Dr. Fr. Aug. Wieg mann. Erster Jahrg. 1835. Zweiter Jahrg. 1836. 8vo. Nachdem wir früher (Linnaea IX. Litt. p. 151) das erste Heft dieser Zeitschrift berührt hatten, können wir erst jetzt von dieser Zeltschrift eine weitere Mlttheiluug machen, da sie i uns durch die Güte eines verehrten Collegen zur Ansicht ge- . geben worden ist. Es folge daher hier die Anzeige der darin ; enthaltenen, auf die Botanik bezüglichen Aufsätze: Einige BcmerJcungen iihcr den Culilawan- Baum des Rutnphius, von C, JL, Blume I, 1, p. 116. (Uebers. v. ' Herausgeber aus d. Tydschrlft voor naluurlyke geschied., uit- ) geg. door J. van der Hoeven eu H. W. de Yrlese I. p. 46.) l Esbare Tange I. 1. p. 131. (aus Mejens Reise um die i Erde Bd. II. S. 276 entlehnt.) Jahresbericht über die Resultate der arbeiten im Felde der yhißsiologischen BotaniTc von dem Jahre 1834^ von J, Mejjcn ctc, 1. 1. p. 133. Literatur der systematischen Botanik von 1834, /.1. p. 293. Ueber die stengclartige Bildung bei dem Fucus ptjri- ferus Tu. , von J. Metjen 1,1, p, 389, Tab, V, 123 Heber die Cullur des Safrans I. 1. p. 392. (Aus Eich- wald's Reise auf d. Casp. Meere I. p. 242.) lieber die EntivicTiehing des Pflanzeneies in seinen früheren Zusfänden und. über die liilduvg der Häute des- selben, Vom Dr. J, Fritsche in St. Petersburg.) 3Iitge- theilt in d, bot. Sect, d, Vers. d. Natur/, z. Bonn.) I. 2. IK 229. lieber den Stern - ^nis {Illicium anisaium L.) Von IV» H. de Vriese , Prof. z. Amsterdam II, 2, pag. 233, (Aus d. Tydschrift etc. I. p. 31.) lieber die Natur des scIilaucJiartigen Organs {lltri- culus), iveJches in der Gattung Care.v das Pistill und spä- ter die Frucht einhüllt. Von K, S. Kvnth, I, 2. p, 319. (Hierzu Tab. YI.) Einige nachträgliche SemerJcungen über die Pilzbit- dung auf den Leibern der abgestorbenen Fliegen y von J. 31eijen, I, 2. p, 354. Dieser erste Jahrgang des Archivs enthält also für die Botanik 4 kleine Original - Abhandlungen , 4 andere, aus an- dern Werken entlehnte, und einen Jahresbericht über .die phy- siologische Botanik , so wie ein Bücherverzeichniss, als üeber- sicht für die syst. Botanik, so dass also nur ein Viertheil des ganzen Jahrgangs der- Botanik gewidmet ist, eben keine besondere Aufforderung, dies Journal zu halten. Im zweiten Jahrgange sind enthalten; De familia fungorum Boletoidcorum auctore D, Gui- lelmo Opatowski, II, 1. p, 1. tab, I, Ist auch als medic. - bot. Dissertation unter besoudcrm Titel erschienen s. Linn. Berichtigung der eingaben des Herrn Prof, de Vriese über die Wlutter pflanze des Sternanises, vom Prof. K, 124 Zuccarini, (yius einem Briefe desselben an den Heraus- geber.) IL 1. />. 20*. Beitrag zur Lösung der Frage, ob durch den Vege- tationsprocess chemisch unzerlegbare Stoffe gebildet tver- den'l Vom Dr. P. E. Jublonsli. {Hierzu Tab. V. fig. 10.) IL 1. V 206. lieber die Fruchtbildung der Cißperacecn. Vom Prof. K. S. Kunth, (Hierzu Tab. V. Jig. 1 — 9.) II. 1. p. 213. Vergleichende BcmerJcungcn über die Verbreitung der Vegetation in den grösslen Höhen des Himalaja und in Hoch -Peru, von J. 31eijcn. (Vorgeles. am 8. 3Iai 1836 in der geogr. Gesellsch. zu Berlin.) IL 1. p. 313, Beitrüge zur botanischen Geographie des südlichen Europa's 3 vom Geh. Medicinalrath Prof, Dr. Linie, II. 1. p, 328. lieber die Flora Siciliens im Vergleich zu den Floren anderer Länder, vom Dr. R. ^. Philippi. {Hierzu die Tabelle auf Taf, XI.) IL 1. p. 337. Berichtigung II. 1. p. 367 uutcrscliricbeu C. S. Kuutli, Bezieht sicli 1) auf eine irrthüinliclie Augabc von Presl in dessen Abhandlung* über die Balsamijie , wo derselbe die Knnthschen Angaben falsch übcrtrag^en hat, — 2) auf einen ungerechten Vorwurf von Raliuesfiuc wegen Maclura*). '0 Es Avird dabei dem Herausgeber der Li;niaea vorgeworfen, dass er die ihm in dieser Hiusiclit mitgetheilte Aufklärung uuberiick-' sichtigt gelassen habe. Derselbe sieht sich daher zu der Ei-klä- rung veranlasst, dass ihm eine schriftlich abgefasste Aufklärung nie zugekommen sei, dass aber, wenn ihm eine solche mündlich mitgctheilt sein sollte, es doch Avarlich nur zu leicht möglich war, sie aus dem Gcdächtniss zu verlieren, da er den ganzen llafiuesiiue'ächcn Kram nur als ein botanisches Curiosum aufuainu, 125 lieber die Fructißcaftonsorgane der hohem Pilze, Schreiben an den Herausgeber vom Dr, Ascherson» II, 1. p, 372. Hr. Dr. Achorsoii thoilt liier und in Froriops Notizen seine ßeobftchtnngon über den Frnetifications- Apparat der höhern Pilze mit, ohne dass er jedoch, wie man hieraus schliessen könnte, der erste Entdecker wäre. Schon mehrere Wochen früher hatte Hr. Dr. Phoebns bei Gelegenheit der Bearbeitnng der Pilze, der er sich zur Fortsetzung der Brandt -Ratzeburgsrhen Giftgevvächse unterzog, die eigonthüm- lichc Vorrichtung bei diesen Gewächsen erkannt. Eine Ent- decknng, welche man schon frühern Beobachtern zuzuschrei- ben geneigt ist, bei denen jedoch nur einzelne dahin sprechende Thatsachen vorkommen. Literatur der systematischen BotaniJc von 1835. II, 2. V. 1. Diese Uebersicht würde um vieles brauchbarer gewesen sein, wären in den einzelnen Hanptruliriken die Bücher, wenn auch nur alphabetisch, nach den Namen ihrer Autoreu, bes- ser aber noch speciellcr nach ihrem Inhalte geordnet worden. Jahresbericht über die Resultate der arbeiten im Fel- de der phijsiologischen Botanik von 1835, voji J. Meyen^ II, 2. p, 15. Zusatz zu dem Jahresbericht über BotaniJc {vom Gch,- Medicinalrath Prof. Link), IL 2. p. 159. gegen welclicn Herr Prof. Kuuth warlicli uiclit nötln'g liatte, das Scliild zn erheben, seihst wenn ein nocli ärgeres Wort, als „absurdity" dabei gestanden liiitte, welches, um das Cnriosnm noch besser zu charactcrisiren , in Parenthese beigefügt; aber nur durch ,, Fehler " nberset^Jt wurde. 126 BclrlfTt einige Aenssenmgen von Meyen über die Arbei- ten untl Ansichten Links in Bezug anf den Bau des Farrn- stamms uiul Steng(>is. Bericht über die Fortschritte der Phijtochemie i. Jahre 1835, insofern sie auf PJlanzen- Phijsiologie Bezug ha- ben. Von J. Cl. 3Iarquart. IT, 2. p. 131. Aus dem dritten Bande dieses Archiv's kennen wir nur die uns einzeln durch die Güte ihres Verfassers zugekom- mene vortreffliche und höchst wichtige Vcrhältuisse hetrach- tcnde, auf äusserst feine Untersuchungen sich stützende Ab- handlung des Dr. Schleiden. Einige Blicle auf die EntwicJcelungsgeschichte des vegetabilischen Organistnus bei den Phanerogamen , vom Dr, M. J, Schieiden, IIL 1. p. 289. Tab. FIL, auf welche wir hier, als auf, etwas sehr Ausgezeichnetes im Felde der Beobachtung, besonders aufmerksam machen müssen. Wir hoffen, dass der Verf. bald seine Untersuchun- gen in einem eigenen Werke zusammenstellen werde, wodurch sie sicherer eine allgemeinere Verbreitung und Kenntnissnah- me finden würden, welche sie, in dem Bereich einer dem Bota- niker fremden Journalistik gelegen, jetzt nicht in dem Maasse finden können. Tralte elementalre de Botanique et de Physiologie vege'tale, ou simples etudes sur les divers plieno- menes que presentent les plantes, appuye'es de plan- ches dessine'es d'apres nature et grave'es avec soin ; par Arsenne Thie'baut de Berneaud. Avec un alias renfermant trente — six planches colorie'es et retoii- chees avec soin au pinceaii. Paris, Veuve le Gras, Imbert et Cple; ü Amsterdam, merae maison. 8vo. pag. XII et 384. 127 Die Absicht des Verfassers war, ein so viel wie möglich einfaches, von allen Hypothesen freies Bnch zu schreiben, hauptsächlich für Anfänger. Diese Einfachheit verändert sich aber zuweilen in eine Polemik, wobei zwar keine Namen ge- nannt, jedoch wolil erratlien werden können. „De profon- des tenebres enveloppaient, meme dans les livres Ics niieux penses, le Bulbe^ la Gemme, le Turion, le Tubercwle, Je Noevd vital; nous avous debrouille le chaos et taciie de fixer l'emploi q\ie l'on doit faire de cos diverses expressions. Nous emettons sur le ßour gconnement, nou pas unc opinion nouvelle, mais un fait constant , que l'on meconnait et qui detruit de foud en comble la theorh; enseignee par l'ecole moderne. Nous montrons combien est grave la faute in- scrite daus tous les ouvrages , relativement aux stipes des Palmiers et des antres Monocotyledouees." — Hieraus kann man schon den Geist des Werkes abnehmen. Jede Gelegen- heit, nm etwas gegen die ecole moderne zu sagen, wird freudig ergriffen, während es au eigenen Untersuchungen fehlt. -^ Man tindct jedoch Einiges in dem Buche, was man nicht vermuthen sollte. Eine neue Morchella encephaloidcs wird S. 262 erwähnt und PI. 21. fig. 3 abgebildet, jedoch nicht beschrieben. Ein Hijptiuni Kittelii n. sp. (nach H. Kittel in Aschaffenburg genannt). Seite 268 in nota: Caule repente subpiunato, rarais erectis curvatis, foliis secundis, adpressis, ovato- acuminatis, evanidinervibus, longo bistria- lls serrulatls, seta laevl, oporculo conico. — Icon: PI. 23. fig. 5 sehr schön. Steht dem H. rutabulura nahe, wovon es sich dnrch die Richtung und Gestalt der Blätter, durch den Nerven, dnrcli die zwoi laugen Streifen unterscheidet, sowie dnrch die glatte Seta. Von H. Salebrosum durch dieselben Kennzeichen, zumal durch die feinen Zähnchen ( dcnts) der Blällcr. Von II. plnmosum auf gleiche Weise, auch dnrch dicRichtnng der Zweige; von H. glaucum durch die Raralfica- 128 tion, ^diircli den Bau und dlo Farho der Bliitlor und Capsclii. Von II. Intesccjis diiicli die ovalen, spitzen Blätter und die glatten Stiele; von H. popnlenm diireli don evanldeu Nerven n. s. w. Nocli luiuiite man, sagt der Verf., dieses Moos mit H. cypressiformc verwecJisehi. — IL Kittelii fand der Verf. „dans le bois de Clamart - sons - Meiidon vt an voisinage des eanx de Versailles, siir les rocJiers des Vosges et dans diverses localites de l'Allemagne." — S. 280 eine nene Passi- flora, „ intermediaire cntrc la Grenadille bleue et la G. incar- natc du Bresil; je Tai dcdiee a ma fille bien aimee, sons le nom de Passiflora Uraniae. Ans des Verf. franz. Bcselirei- bnng nebmen wir foli^endes: „tiges sarnu'uteuses, cylindri- qnes, de six ;\ dix metres de long, ceudrees a leiir naissan- ce, d'im vert - rougpatrc et presqiie violet, irregulieremeut flechies cn zigzag. De chaque articulation partent, au centro de deux stipnles foliacees , contournees, cordiformes, nne feuille, nne flenr et nne vrille. Les feuilles sont eu coeur h la base, divisees en trois lobes, rareuient dentees en scie a lenrs bords, d'iin vert - jannatre dans la partie snperieui'e, pale et nn pen glauqne en dessons, Ciiaque fl. olFre: 1) nu involucre de trois larges braclees arrondies, rosatres, vei- nees finemeut d'nn rose carmin; 2) nn calice Ji cinq divisions concaves en dedaus, ajant, sur leur parlie moyenne exte- | rieure, nne carene que tcrmine nn croeliet en sa partie libre. < La corolle est d'iiu rouge-brnn k rellcts bleuatres. Les pe- tales sont d'ini rose lilace, Icgeremeut goiifres an centre. Les ' filets nectariferes sont accentucs de blanc et de violet, et ter- mines par cette prcmiere coulcur. Pres de l'extremite du filet, on voit un anncau d'un tres bean bleu. Le disqne est en- toure de filets, d'on s'elevc le snpport des organes feconda- teurs; sa coulenr est d'un pourprc tres fonce. La colonne des organes est verdatre, semee de taches sangniues; les ♦Hamines sont d'iin vert pale , et presentent deux larges baudes _ 129 longitndinales d'un heau jaune. Le fruit qui succede est rond, gifps , comme uu oeiif de Perdrix et 4'w jaimc orange. Icon, ]P1, ,3J^ recht zierlich. — S, 280 wird eine sehr alte Ulme „de ßrignoles Dept. du Var" erwähnt und PI. 34 abgebildet; im Anfange des 13. Jahih. ward dieselbe g-epllanzt; hat 9 Meter im Umfang; der Stamm ist hohl, 3 Meter hoeh, und diente zur Wohnung. Am Grunde ist der Durchmesser = 2^/^ Meter, ,,j S. 289 findet sich die Methode des Verf. auf folgende Art vorgestellt. ö 1.: 2. o -1 Ä p « ^ aq hN I— I ^ "-H • '^^ ^ h— I 1— < • "^ I— ( • •^ M a ' "o 2 o — H ß- C/I CS.« B 5 E' ^ ^ cü- p s E. ":3 5 S' 5" -. O - -O 3 P 3 « E. 2. (TD » nr Bd. Lillerat- (9) 130 Uebrigens untersclieidet sich das Buch ulclit von gewöhn- lichen Handbüchern der Art. Es ist wenig wissenschaftlicher Geist darin, doch alles selbst ad vnlgi captnm vorgetragen. Beachtungswerth ist, was der Verf. über die Temperatur der Blninen in Beziehung auf ihre Farbe sagt, welches jedoch schon Raspail in seinem Nonvean Systeme auch so anseinän- d ersetzte. Die Abbildungen sind recht schön und zierlieh colorirt. M. — - Flora von Coblenz, oder systematische Znsammenstel- Inng und Besclireilmng der in jener Gegend des Mit- telrhelnes ^vild wachsenden und gebauten phanero- gamischen Pflanzen, nach dem natürlichen Systeme geordnet, von Math. Jos. Lohr, Apoth. zu Trier • u. s. vv. Cöln 1838. Bvo. XX\ I u. 320 S. Diese Flor, welche eine der reicheren Gegenden des Mit- 1 telrheins nmfasst, ist dem Prof. Link und dem Andenken des ? verstorbenen Prof. Nees von Esenbeck des Jüngern gewidmet. ] In dem Vorworte nennt der Verf. seine Hülfsmittel, spricht ^ mit Avenisren AVorten über das Land selbst und «iebt über- • haupt über sein Unternehmen einige Nachricht. Nun folgt j das eine Seite betragende Druckfehlerverzeichniss , sodann das "i Register der Pflanzennamcn , eine Eintheilung der Gattnngen ": nach dem Linneischen System, so wie eine Uebersicht des na- tiirruhen Systems der Flora. Die Aufstellung der Pflanzen ist nun nach letzterem-; die Najaden beginnen, und die Paeonia- ceen schliessen. Die Gattungen stehen mit ihren Characteren an der Spitze jeder Familie. Die Arten haben Diagnose, Stand- ort, Fundort, Blüthezeit und Dauer, die Synonyme sind ganz kurz angegeben. Ganz in deutscher Sprache. Die Zahl der Arten beläuft sich auf 1257. 131 Das Pflaiizenreich oder'tlie fiir Mediciner, Pliarmaceii- ten, Drogiiisten, Künstler, Forstmänner und Land- wirthe insbesondere wichtigen , so wie fiir Freunde d'er Botanik liherhanpt interessanten Gewächse, mit i vorziigllcher Berücksichtigung ihres Nutzens oder Schadens in vollständigen Beschreibungen dargestellt, nach dem niitürlichen S} steine geordnet und in na- turgetreuen Abbildungen gezeichnet vom Dr. VTilh. Lud w. Peterma nn, priv.Doc. der Bot. a. d. Univ. Leipzig. Leipzig 1838. roy, 8vo. Der weitiäuftigc Titel giebt an, was in dem Werke, wel- ches in Heften, deren 30 nud einige a, 1 Gr. Conv. M. erschei- nen sollen, ausgegejjon wird, enthalten sein soll, die Vorrede aber sagt nns, dass die Ansfiihriing der Abbildungen genau, "saniier und naturgetreu sei. Besehen wir nun das vorliegen- de' Heft, so beginnt es mit einer Einleitung in die Gcwächs- .r künde, einer Art von Terminologie nach des Verfassers Hand- buch , dann kommt ein anderer Bogon mit dem Anfange der Pflanzenbeschreibung nach Ludwig Reichen bach's natürlichem 'System , nämlich zuerst die erste Klasse der Pilze, aus dieser 'grossen und interessanten Familie sind nun wie durch Zufäll einige Arten herausgerissen, abgebildet nud beschrieben, an- dere, grade für die auf den Titel genannten Personen wichtige -oder sonst a]lgem<'in bekaniite sind ausgelassen, tinbekannte 'nnd nicht merkwürdige alter aufgeführt. Die Abbildungen g^- , hören sämmtlich zu den schlechteren, sie sind aus andern -Werken copirt, die anatomischen Darstellungen sind sehr ■schlecht. Alles ist in natürlicher Grösse, oder verkleinert, oder Tcrgrössert durch einander, und nicht einmal das Zusamm'eü- g^ehörige bei einander, so dass z.B. ein Pilz auf Tafel' 11 'und ein vcrgrösscrter Theil desselben auf Tafel 20 steht, (9^) t 132 Wir haltoii diese Aeusscruug littcrarischcr Thiitigkeit £iir verfehlt. Gedrängte Anleitung zum Sammeln, Zubereilen u. Ver- packen von Thieren, Pflanzen und Mineralien für naturhistorisclie Museen, bearbeitet für reisende und fernländisclie Sammler vom Dr. H. Cr. Bronn, Prof. u. s. \v. in Heidelberg. Ebendas. 1838. 8vo. 96 S. Die Pflanzel^ sind kurz S. 77 — 93 abgehandelt; es Jiesse sicli hier iiocli Manches hinzufügen, so dass dieser Abschnitt I des Buclics gewiss nicht vollständig genannt werden kann. Iconcs Fungorum hucusque cognitorum, auctore H. C. j J. Corda, Zoologiao in MuscoBoheniico custode etc. 'i Tom. I. — Abbildungen der Pilze und Scln\ ämme, i von A. C. J. Corda. Erster B;»nd, mit sieben Tafeln. ! Pragae 1837. Apud J. G. Galvc. fol. 32 S. und 6 t nicbt pag. S. , Titel, Dedication und \ orrede. < Der Titel deutsch und lateinisch, die Dedication au den Grafen Sternberg lateinisch, das Vorwort deutsch, der Text des Buches lateinisch, aber die Anmerkungen in demselben wiederum deutsch. Es enthält dieser Band nach der Vorrede 103 Gattungen und 316 Arten, von denen 258 noch nnbe- * schrieben sind, wirklich viel Neues, wenn andere Beobachter! res bestätigen sollten. Die Abbildungen sind vom Verf. ge- zeichnet und gestochen. Viele Arten und Gattungen sind schon vom Verf. in Sturm's Deutschlands Flora bekannt gemacht, und die dort gebildeten Gattungen finden sich hier wieder an- geformt; vergleichen wir überdies die einzeln Arten einer Gat- tung nach ihren Abbildungen, so begreift man oft nicht, wie sie zusammen gehören können. Es würde übrigens noch er- wünschter gewesen sein, hätte der Verf. die niederen Pilzformen 133 niL'lir monoii,raplilsch Ijeliaudelt, und so also alle AiWii neben elWAlider übcrsichtlicli abgebildet. Das Merkwürdigste söheint Ulis iu diesem Hefte die Abbildung von drei Trlcliicn, welche ^wischen ihren Sporen Elateren, ganz denen der Lebermoose ähnlicli, zeigen. Die Darstellung von Coprinus zeigt den bei dieser Gruppe schon gekannten Bau deutlicher, wie er jetzt bei allen Hyraenomycetcn gefunden wird. Erster Jahresbericht des botanischen Vereines am Mit- tel- lind Niederrheine. Mit botanischen Abhand- hingen der Mitglieder A. Henry, Dr. Cl. Marquart und Ph. \Virtgen, herausgegeben von der DIrection des Vereines. Mit 1 li(h. Tafel. In Comm. d. Hth. . Anstalt von Henry u. Cohen in Bonn, 1837. 8vo. - VI u. 133 S., nebst 2 S. Inlialt, Bericht, u. Zusätze. In einem Vorwort zum Jahresberichte giebt der Vorstand dieses neu gebildeten Vereins, der seitdem verstorbene Prof. Fr. Necs v. Eseubeck in ßonn und der Lehrer Hr. Ph. Wirt- gen in Coblcuz, seine Wünsche kund, welche er besonders iu Bezug auf das Herbarium der Gesellschaft, auf die zu sammelnden Gegenstände u. dergl. hegt. Der Jahresbericht selbst enthält folgende Paragraphen: 1) zur Geschichte des Vereins; 2) Protokoll der 2ten Jahresversammlung; 3) Vcr- zcichniss der Mitglieder des Vereins am 1. Juli 1836; 4) Bei- träge der Mitglieder; 5) Verzeichniss der Pllanzen des Vereins- Herbariums; 6) Tanschverkehr. Hiernacli folgen Aufsätze der Mitglieder, nämlich: lieber abnorme Bildungen des FruchtAnolens der Salijp cinerea L, (hierzu 1 Tafel Abbildungen), von A, Henry und Cl. Marquart in Bonn, S. 49. lieber das Sltidium der Gattung Salix im Allgemei- licn und über die Blüthczcit der im botanischen Garten 134 zu Bonn angepßanzten JFeiden- Arten ', nach vierjähri- gen Beobachtungen vom I)r, Clamor Marquart in Bonn, S. 57. lieber die pßanzeji geographischen Verhältnisse der preussischen Rheinprovinz, Ein Versuch von Ph. Wirt- f[ gen, S. 63. Aphorismen zur Anatomie und Physiologie der Pflan- zen. Vom Dr. F. Unger. Wien. F. Beck's Unl- versitäts- Buchhandlung. 1838. 8vo. 20 S. u. 1 Tah. Der durcli soino verschiedenartigen üntersucliuugeu rülun- lichst bekannte Verf. liefert in diesen Aphorismen seine Ansich- ten über den Ban der Pflanzen und ein daranf zn gründendes Pflauzensystem, wonach die Pflanzen in 13 Klassen zerfallen. Er gedenkt den Gegenstand noch an einem andern Orte aus- führlicher zu behandeln. Seine Eiufhcilungsart ist folgende: I. Thallophyta. Axeulose Pflanze. Pantachobrya. Vegeta- tio indeterminata. Ringsumsprossender Wachsthum. (Pflan- zen, die von allen Seiten eine Znnahnie ihrer Theile er- fahren.) 1. Protophyta, A. submersa 1. aquatica C/. /. yilgae, B. cmcrsa 1. acrca Cl, II, Lichenes, 2, Hysterophyta. Cl. III, Fungi. II. Cormophyta, AxenpÜanzcn. Chorobrtja, Vcgetatio deter- minata. (Pflanzen, die in einer bestimmten Richtung an- wachsen). 1. ALcrobrya. Vegetatio terminalis. Endsprossender Wachs- thum. (Pflanzen, deren Stamm durch Gipfelausatz fort- wächst.) A. evasculares. Cl, IV, Musci, ß. vascularcs. 13d a. systciuate vasculari simplici^ * vasciculis vasor. imperfectis, "K" vasciculis vasorum peripheriois. § Hjsterophyta. Cl. V. Rhizantheac. §§ Protophjta. Cl. VI» Filices^ Eqnt'aefaceac, Lepidodendreae, •}"[• yasciculis vasor, central! biis, Cl. VIT. Lyco- podiaceae. ** vasciculis vasor. perfcctis. Cl, VIII. Stigmarieae, Cycadcac. "' b. systemate vasculari duplici. Cl, IX. Hijdropeltideac. 2. ^mphihrija. Yegotatio poripherica. ürasprossend. Wachs- tlinm, (Pflanzen, deren Stamm durch Ansatz neuer Ge- fässbündel au der Peripherie an Dicke zunimmt). Cl. X. Monocotyledones, 3. ^cramphibri/ae, Vegetatio pcripherico-terminalis. End- nmsprossender Wachsthnm. (Pflanzen, deren Gefässhün- del sich nicht allein nach oben fortsetzen, sondern zu- gleich nach Aussen vervielfältigen.) -4. Axylineae. Gefässhölzer (keine Holzzellen). Cl. XI. Coniferae , Calamiteae, B, xylinae. Zellhölzer (Holzzellen). a, vasciculis vasor. sparsis , mit im Marke zerstreuten Gefässbüudeln. Cl. XII. Piperinae. b, vasciculis vasor. haud sparsis, ohne zerstreute Gc- fiissbündel. Cl. XIII, Dicotylcdones (rel.). Clavis classium, ortHnum et famiriarum atque intlex generum regni vegetabllls. — Dlagnosllsche (Jeber- sichtstafeln des iiatürliclicii Pflanzensystems. Nebst voUstamligem Gatlungsregistcr. Vom Dr,^ C. J. P e r - 136 leb etc. Freiburg Im Br. b. Ad. Eramerling. 1838. brt. 8. VIII U.94S. lu der Vorrede giebt der Verf. die Gründe an, warum er die Eiuriclituiig von diagnostischen Tafeln, wie sie auf ähn- liche Weise schon Ray gegeben habe, den analytischen Ket- tcutabcllen, wie sie Lainarck anwandte, vorgezogen habe. Er bemerkt ferner, dass die De Candolle'sche Anordnung zum Grunde liege, und dass er sich an seine frühere Arbeit (Lehr- buch der Naturgesch. des PÜauzenreichs, Freib, 1826) gehal- ten habe; dass er die lateinische Terminologie wegen ihrer Kürze und Bestimmtheit vorgezogen; dass endlich wegen der Uebergänge der natürlichen Gruppen in einander Zweifel bei der Benutzung dieser Tabellen entstehen könnten, welche sich aber lösen werden , wenn man die vollständigen Merkmale durchverglcicht u. s. w. Es kommt nun zuerst eine Erklä- rung der in dem Clavis vorkommenden terminologischen Ab- kürzungen und Zeichen; dann eine Erklärung der im Clavis vorkommenden Abkürzungen von Auctorcn Namen. Der Cla- vis zerfällt in einen Clavis Classium, Clavis Ordinum und Clavis Farailiarnm. Ein Register der Classen, Ordnungen und Familien der Pflanzen, nebst einem Register der Pflan- zeugattungeu beschllessen dies kleine Wei'k, welches dem Anfänger ganz nützlich werden kann. Iconographia generum plantarum, edidit Stepbanus Endlicher. No. 1. Tab. 1 — 12. Vlndobonae. Ap. Fr. Beck, UnIvers. bibliop. 1837. 4to. Ein Kupferwerk, dessen erstes textloses Heft mit 12 Ta- feln, die Pflanzen im blossen Umriss darstellend, uns vorliegt. Es sind sämmtlich (bis auf eine von Putterlick gezeichnete Abbildung) Zeichnungen von Ferdinand Bauer, von Gebhart 137 gestochen, unten steht der Name, links oben der Name der Fcamilic, rechts oben der der Farailiengroppe. Die abgebil- deten Pflanzen sind : 1, Ascroe pentacttna Endl. (Gastero- mycetes); 2. CoclacJine inilcJiclla R, Br. (Gramineae); Z.An- guillaria dioica R. Br, (Melanthaccae)-, 4. Eustrephus la- tifolius R. Br. (Liliaceae); 5. Gastrodia sesamoides R,Br,^ 6. Eriochilus autumtialis R. Br. ; 7. Lyperanthus 7tigri- cahs R. Br.; 8. Caleya major R. Br, (5 — 8 Orchideae)j 9. GyinnostacTiys anceps R. Br. (Aroidcae); 10» Doryphora Sassafras E. (Monimiaccae) ; 11, PimeJea (Thecanthes) pu- nicea R. Br. (Daphuoideae); 12, Stjmphyonetna montanum R. Br. (Proteaceae). Reden und Vorträge über Gegenstände aus dem Gebiete der Naturforscliung, von K. Fr. Pb. v, Martius. Stuttgart u. Tübingen. 1838. 8vo. VI u. 308 S. Diese Sammlnng von Reden nnd Vorträgen ist, wie der änssore farbige Umschlag besagt, zur Unterstützung von Wai- sen an der Cholera Verstorbener bestimmt, welcher wohlthiitige Zweck auch, wie der Verf. in der Vorrede bemerkt, die näch- ste Veranlassung zur Publication gegeben hat. Dem Inhalt^ nach zerfällt diese Sammlung in zwei Hauptabtheilungen, näm- lich in Reden und andere Vorträge, welche auf das seit dem Jahre 1827 in München gefeierte Linnäusfest Bezug haben, und in botanischen Vorträgen, welche theih vor Freunden gehalten, theils nur Auszüge umfassenderer Vorlesungen sind. Die erste Rede ist überschrieben: Zu Linne's Gcdächtniss an seinem Geburtstage, sie giebt eine Uebersicht des Lebens die- ses ausgezeichneten Mannes und seiner Leistungen im Allge- meinen. Die zweite Rede, betitelt: Der philosophisclie Ge- danke in Linne's Werken, zeigt uns den Cliaracter des trelF- Uchcn Mannes, wie er sich in seinen Werken und in seinen 138 Haudluni^on kiiiid gicbt; der dritte Vortrag ist aus Liaue's Rede, als Rector der Universität üpsala vor dem Köiiigp von Schweden gehalten, eiitiiomraen. Die Stufenalter des Men- schenlebens, nach Linue's Motamorphosis humana ansgeführt, giebt der vierte Vortrag. Die fünfte Rede handelt vom ma- gischen Einflüsse der Natur auf den Menschen, die sechste über die Leiden und Freuden des Naturforschers, Es kuiipfen sich hieran drei Lieder zur Feier von Linne's Geburtstag im Freien zu singen, wie es scheint^ von verschiedenen Verfas- sern. Hr. Prof. Zuccarini hat die folgende scherzhafte Gabe geliefert: Linneische Litanei; nach den 24 Klassen des Liu- neischcn Pllauzensystoms in eben so viele Bitten gebracht vom Pater Fidelis. Die Metamorphose der Pflanzen, ist ein Cyclus von vier Vorlesungen überschrieben, welche der Herausgeber vor einem häuslichen Kreise von Freunden gehalten hat. An diese Vorlesungen, welche die Goethesche Metamorphose der Pflanzen durchführen , schliessen sich noch 2 andere Vorle- sungen, die eine betitelt: Die Seele der Pflanzen, ein Vortrag, gehalten vor einem häuslichen Kreise von Freunden; die an- dere: Die Unsterblichkeit der Pflanzen, ein Typus , Episode aus botanischen Vorlesungen. Der Schlussvortrag des ganzen Buches , aus akademischen Vorträgen über Botanik entnom- men , handelt von der Anforderung der Zeit an den Naturfor- scher, Ueberall klare und lebendige Auff'assung und Dar- stellung in ansprechender Form für Gebildete zur Bildung bestimmt. Möge diese Sammlung den Weg finden zu de- nen, die da begierig sind, einige Blicke in das Reich einer Wissenschaft zu thun, welche nicht allein die äussere Form, sondern auch das Werden und den Wechsel dieser Form in. das Reich ihrer Betrachtun« zieht. I fiftighii d'Italia ; del Cav. D o m e n i c o V i v i a n i. Fase. I ly _ VI., gr. Fol. •Genova. 1834. Pontlicnier.' ■ (SJLInnaca Bd! X. Litt. 193 u. 197.) *). Tab, 31. Agaricus tiimoscens Viv, — tab. 32. Ag. albo- brii^meus Pers. — tab. 33. Ag. nebularis Batsch, — tab. 34. Ag. ovoidpus Bull. — tab. 35. Ag. caligatiis J^iv, — tab. 36. Poljporus frondosus Fries, — tab. 37. Poljporns agilis J^iv, r— tab, 38. P. agilis T^tv, var. rubesceus. — tab. 39. Hydiiura rcpandum L, (lig. I — 4). — var, riifcscens (fig. 5,) — var, ligulatiim Ktv, (fig. 6 — 8). — tab. 40. Boletus luri- dus Schaeff. — tab. 41. (obere Abth.) Cantliarellus cib'arins Fries. ■ — (untere Abth,) Agaricus foetcns Pers. — tab, 42. Ag. ostreatus Jacq. — tab. 43. Ag. campestris a brevipes (= Ag. campestris Bull. tab. 154. fig. C, D, E) fig. 1 — 7; — ß longipes (= Ag. campestris Sow. tab. 305.) fig, 8, 9; — y torosus (= Ag, campestris var. A. edidis Vittad. tab. 6) fig. 10, — tab, 44. (obere Abth,) Ag. campestris t, radicatus (im Texte radicosus = Mich. tab. LXXV. fig. 1.); — (untere Abth«) Ag. camp, ö albus (= Ag, camp, var, C. sjlvicola Vittad. tab, YII. fig, 7 — 9), — tab. 45. (obere Abth.) Ag. campestris ij fuhaster; — (untere Abth.) Ag. camp, e costa- stus (= Ag. exfjuisitus? Vittad. tab. XYUI.) — tab. 46. (obere Abth.) Ag. exsertus Viv. ; — (untere Alith.) Ag. pu- dlcus Viv. — tab. 47. Ag. fascicularis Huds. — tab. 48. Ag. coUIuitus Buxh. (Buxb. Cent. IV. tab. 9.) — tab, 49. Ag. excoriatus Scliaeff. (obere Abth.) — Ag. dehiscens Viv» (untere Abth.) — tab. 50, Ag. olearius DC. — tab, 51. Ag, melleus Vahl. — t. 52. Ag. uiveo - flavescens Viv. (obere >*) Diese und die foljieuden Mittlieilungcn über italienische Littcra- tur verdanke ich der bcsoiideru Gefälligkeit des Hern. Baron von Ccsati. 140 Abtb.); — Helvclla monachclla Fries (untere Abtli. fig, 1 — 3); — Poziza Acetabulum L, (fig. 4. 5.) — tab. 53. Fistuliua hepatioa Fries, — tab. 54. Ciavaria Botrytis Pers, (ftg. 1 — 3); — Cl. flava Pers. (fij?. 4); — Cl. plalyceras Viv. (fig, 5). — tab. 55. Polyporus tuboraster Fries, — tal». 56. (obere Abtb.) Ag. controversus Pers.; — (untere Abtli.) Agl exsuccus Otto. — tab. 57. Ag-, siibdulcis Pers. (fig, 1 — 4). — rar. « castaueo-riifus Fries (fig. 5); — var. ß campho- ra.tus Fries (fig. 6 — 9). — tab. 58. Polyporus Mori Pollin. — tab. 59. Ag. vaginatns Bull, — tab. 60. Ag. furcatus Pers, var. lietcropliyllus Fries. Memoria sopra alcunl plagi in botanica con alcuni ri- flesslonl che ne consegultano esposte in un' appen- dice, Del Prof. Domenico Vi via ni, Mllano. Ti- pografia Fiusconi. 1838. 8vo. 40 S. Aus dieser kleineu Sebrift, welcbe kurz nach überstan- dener, sehr trauriger physisch -moralischer Krankheit, und noch unter dem Einflüsse ihrer Schrecken niedergesetzt wur- de, athmet der lang verhaltene, und nicht immer gerechte Groll einer zu empfindlichen, wenn auch zuweilen wirklich gekränkten Eigenliebe, Sein Ausfall gegen Bcrtoloui (p. 5) wegen falscher Angabe des Fundortes der Iris Sisyrinchium ist völlig grundlos; ein Gleiches könnte man sagen von den meisten Ausfällen auf DC, und die französisch -genfrische Schule. Mit besserem Rechte behauptet er seine Priorität bezüglich auf die von Girod de Buzareingucs kundgemachten phytophysiologischcn Entdeckungen. — S. 11 giebt uns der Autor die Beschreibung einer Pallenis aus Egypten, die er für neu hält. Pallenis canescens Noh. Planta tota ca- ncsccns, spithamea, palniarisve, annua. Caulis ercctiis, sub- simplex, sulcatus, pilis sparsis laxis vestutatc deciduis hir- 141 sutus, saepiiis nniflorus. Folla radlcalla ot infcriora obovata, oijsolelc repaiulo-dcntata, cillata, apicc incrmia, ntrinqiic tubercnlis miuimis sparsa, c quibns plli brcves dcpressi : can- liiia seiniamplcxicaulia, oblongo-lanceolata, intcgerrima, apicc mucroiiata, omuia superticic ipsainot, non pilorum causa, ca- nescentia. Folia iuvolucri e basi coiuava in linearem for- mam longe protensa, rigidula, mncronata, integerrima. Flos maj^nitudine floris P. asteroidei, Ligulae radii angustissimae, cluplici, friplicivc Serie, tridentatae , tiibo compresso, utrin- que alato. Flosculi disci tubulosi, limbo qniuqucdentato, deu- tibns acntis, tnbo nuico latere angustc alato. Rcceptacnlnm paleaceum; paleae seminibus radii adstantes, obovatae, mar- giue late meinbranaceo , in miicronem obeuntes; disci paleae liueari -acnminatae. Semina (aiccnia) radii oblonga, ntrin- que alata, pappo absoleto; semina disci minima, . lincaria, angulata, lacvia, pappo squamnlis minirais, inaequalibus, pi- leiSque intermixtis histructö. H. in Aegypto propeKairnm. — S. 13 lesen wir eine weitKäuGge Beschreibung seines Lotus platijcarpos (Viviani, PI. Aeg. Decad. p. 14; eine sehr sel- tene Schrift, die im J. 1834 in Genua herausgekommen, nnd selbst beim Verfasser nicht mehr zu haben ist), welcher spä- ter Ton Delile in den Ann. des Sc. Nat. unter dem Namen Leobordca lotoides bekaunt gemacht wurde; .Centurlae tres prodromo florae romanae addendac Pe- ,;;; tri Sanguine tt I. Romae, ex typograph. Contedlni 1837. 8vo. 140 S. Eniimeralio stirpium plantarum phanerogamarnm agri Bellunensis, quas huc usque patrio municipio co- hortante coUeglt A. F. Sandi Civitatis etc. mcdicus, Belluni, apud F. Dcliberati typograph. 1837, 8vo. 32 S. Ra^^pör^o (ielle os^ervazion'i falto al glardino dolP jf.^jPi. Ac.cademia dei, G.eorgpfill nel 1836; del prof. Tar- ,,..;. 7rtiopl- Toz^ctli,., (AiL]jS j(len,; ^^A.\^ii ^dei Gec^rgofill. y,t>l. _,.X,Y,,,(lispensaI,y.).: r./:v, : v. i r.q ir^ nfrmr. , i, , . .>.■, Espö'smone dl iina gran quantif&"dil fiiiifte öfficinäH ind^'gene o cornihhni t^i lörö "iioinl botanicl e coi * . corrispondenti yerriacoli*di vari päesi e prpvihcie idel Piemonte. (Im Repcrtorio delle scienze fisico-me- tliclie del Piemonte; pubbll9atQ,d,al Dr.De Fiolan- .j, dis. Torino fascicolodella I., qjiiudicma di Gennajo 1838.) Interno alla qiieslione : Se i vegetabill posseggano o iio slstema nervoso ; pensaraenti dei DD. GC. A. Gar- biglk.tti e \V. Fiolando. Qn derselben Zeltscliiift: ! {.^vfascicolo della II;., qiiindiclna di ,!^Iarzi). 1838.) 'An t Ö n i i B e f t o 1 o n i i ]M. D. Coi lifriienthrins de itiheirtB ; ' "neapolltahö aestäte annl 1834 siiSceplo. Bonoriiae. Ek ' tvpoijr. Emygdii ab Ubno et Josepbl Tloccbi. 1837,: p, 23. cum tab. III, lithogjr. color. . | lu dieser kleinen Schrift werden uns folgende Nenigkei-^ te'n' geboten, p. 14. JiHcmisia vulgaris ß densijlora: rsx-\ ceKiis dcnsi-Horis, cjliiidraceis, crassis; caiathis suhglbbosis, cauleque albotomentosis. Tab. I, In collibns Curaanis, Cau_ siiippo et propc Camaldulenses (Ncapoli). — p. 19, ^maran-' thus patulus : Canle erecto , sulcato , rarais . patidis ; foliis ovatis, cuneatis, retusis, petiolo sublongioribus; racemis com- positis , tcrminaliljus , nutantibiis," pentandris; racemulo supre- ino elohg'K'fo'; ^erigoniis acurainato- aristatis. . Tab. II. Prope Neapoliui. Auuua. — p. 22. Euphorbia criocarpa: suiFruti- • 143 cosa; foliis lancoolatis,' aciitls canleqiie annolino tennlter to- iheiitosis; iimbellis multitidis , bifidis, olonjiatis; petalis latiüs- cuKs, aiitice suMiinatis, eroso-denticiilatis, postice rotrinda- 'fis, iniegerrimis; calyce extus, capstilaque Irii'siitls.* Tab. III. In "Formiano ad sepes. Suffiiiticosa. Jeder IKan,ilose folgt 'eine weitläiirige Beschreibung, Diö beigefügten lithographi- schen Tafeln sind schleclil s:ezeichnet und noch schlechteT i\. ■ .. cblorirt, *■' • — .(Bö .oVl . !;;,;; J .,uu..: — IRevisrone di «IcunJ supposti assiohif 'fisi^'l^gtci int'erno '' rassorbirnento e revaporazioiie o l'inspiraziöne c la trasplrazione delle foglle nclle plante:" di A^tigö'lo Bellani. (Im Giornale Agrario Lombardo - Verieto. . Milano. Lampato. Fascicolo di.Noverabre e Dic^mbre 1837; pol Gemiajo e Febbrajo 1838.) . ., ' Noch nicht geschlossen. . Worde in der Folg-» darauf '.koinmeu. pelie specie cl'AIoe nsate in Medicina, nelllEconomia domestica etc. di G. Manetti. ([n derselben j^eriod. Schrift, Jännerheft 1838.) .ibii.UivkYichtig. »Um 9nrjD! -tichenies Provinciaie Com'ensis et V«^lh*s--^Tellirrae; qtios -"legit ediclrtqiie Sanctus Gärov*a'glio M. D. Me- ' diolani aptid P. PupamontI - Gaipmio.' ' Üecas HI^^^ VI. 1838. (S. Linnaea Bd. XII. Heft 1.) Diese treffliche Sammlnng schreitet sehnell vorwärts.' De- ^cäsJIL 1. Parmelia tiliacca udch, — 2. 'P. olivacea ^ch, S'. Pi ' parictiua a Di/f. — 4. P. chrysopmahira j£öh:'^ jÄ'i'P. -pulverulenta Wallr, ~ 6. P. stellaris ^aZ/r. — 7. P. c/bsctira a orbicularis Ehrh, — 8. P. sidjfnsca « \FWcs. — 144 9» P. snbfusca y albolla Fries, — 10. Lccidea parasema Fries, -_j jyccas IV. 1. Parraclia caesia Ach. — 2. P. chloro- phaua TFahlb, var. — 3. P. melanaspis Wahlh, 6. — 4, P. atra Ach, — 5. P. badia Fries, — 6. P. n, sp.? (Garov, Catal. No. 192.) — 7. P. sordida b. subcaruea Wallr. — .8,- P. sordida var, Fries, — 9. Lecidea lapicida a. silacca Fries, — 10. L. n. sp.? (Garov. catal. No, 197). — Dccas V, 1. Parmelia qualis? (Au P. saxicola c. versicolor Fr,1 — Garov, Catal. No. 58). — 2, cinerea Fries, — 3. Biatora rivulosa a. saxicola Fries. — 4. Lecidea albo-caenilescens .Fries, — 5. L. Morio ß intermedia Garov, — 6. L. conti- ^na Fries, var. — 7. L. atro-alba Ach, — 8. Lecidea atro- alba /? concreta F>v*es. — 9. L. fusco-atra a. Fries, — 10. Verrucaria umbrina TFahlb.'} — Decas VI, 1. Parmelia aüran^iacä b. Fries. — 2. P, ocLracea Schaer, — 3. P. qua- lis? (An forma atypica P, murorum potiiis quam antonoma , species? — Garov. catal. No. 195.) — 4. Gyalecta cupularis ' Schaer, — 5. Gyalecta? exauthematica l'Vzes. — 6. Lecidea i Wuifcnii Ach, — 7. Verrucaria muralis Ach, — 8. V. plum- , '\it'd'Ach, — 9. V. rupestris a, calciseda Schrad, — 10. V. ; nova ? (Garov. catal. No. 201.) Catalogo dl alcune crlttogame raccolte nella provinclaj di Gomo e nella Valtellina dal dottor Santo Garo-j vaglio. Parte II. LIcheni. Milano , presso P. Ripa-i _ ramiti Garpano, 1838. (S. Linnaea am angeführten Orte.) ^f^ Im ersten Theile dieses Catalogs wurde vom Verfasser das Vcrzeicjiniss der, in den Proviuzen Como und Sondrio (Veltlin) von ihm aufgefundenen Moose geliefert, gegenwärtig zählt er Ulis die in denselben Provinzen bis jetzt entdeckten Flechten ,, janf, Sie belaufen sich auf 203 Species sammt mehreren Spiel- 1 145 arton. Als AiiTiaiig dazu .^iobt er ans einige Farren, die in Comolli's prodr. fl. ;Coraens. fehlen {Aspl. virkle Huds. Po~ lypod. Phegopteris Spreng, ^spid. Oreopteris Sw, ^.The- lypteris Sw. yi. dilatatum Sw. ^. alpinum Sw,^ welches ich vorigem Sommer anch am Ptesogoue oberiialb Lecco auf- fand; diesen füge man noch hinzu: ^spl, aUcrnifolium in sehr sparsamen Exemplaren auf granitischon Wandersteinen, und aus der Ordnung der Aehrenfarrn, hycopodium inun- datum auf morastigem Heidegrund , beide im Districte von An- gera vorigen Herbst von mir entdeckt); ferner 11 Moose, die im ersten Verzeichnissse fehlen und 5 Lebermoose. Unter den Moosen führt er uns auf: die typische Form von Anaca- It/pta tophacea Bruch, und das echte Racomitrmm acicu- Zare'Brid., da die früher dafür ausgegebene Pflanze als R. jirotensum Braun sich bestätigte. Delectiis speciermn novanim vel minus cognltanim, qnas in collectlonibus suis cryptogamicis evulgavit • Sanctus Garovaglio M. D» Sectio II. Liclienes illuslrans. Ticini Regii. Ex typis Fusi et Socii. 1838. 8vo. p. 35. Misstrauisch auf die Haltbarkeit, als Species, der ihm anfgestossenen neuen Flechtenformen, begnügte sich Dr. G. damit, sie in das gehörige Genus zu vertheilen und mit einer Diagnose, so wie mit einer genauen Beschreibung zu beglei- ten, wodurch diese aulfallenden Formen festgehalten, und der weiteren Untersuchung der grossen Meister in der Licheno- logie empfohlen werden. Zur genaueren Uragränznng hat er auch bei einer jeden Form die affinitates et dfffcrcntias angegeben. 1 Parntelia . . . ., thallo crustaceo tennissimo rimoso-areo- lato, fusco-rubro; hypothallo nigro apotheciis adpressis, disco 12r Bd. Litterat. (10) I4Ö — primitiis piano,, cacruicscontc prniiioso, tandcm convexo imdo atro , marginom tliallodcm intei^vrrimum yix superante. Ad rup. granit. AfF. Pann. snbiiiscac. Parnielia ...., hypotliallo atro? thallo crnstaceo lae- vigato riinoso , ocliractM» - nilno , ambitii dcterminafo , radiante laciulato, laciiiiis snlidisprolis lirevibns planiusciilis incisis : apotheciis exignis iinmersis, margine tliallodo obtiiso intoger- vimo, disco iiiulo satiiratiori. Ad saxa serpeiit. AflP. Lecan. cinnabarinao. Parmelia .... (au Lobaria vorsicolor Hoffm.?), crtisla deterniiuata arcolata, ambilii uiiiformi diliite virescente, arco- lis couvexiusciilis siibsquamaceis discrotis, hypothallo atro marginatis; apotheciis aduatis, disco tiiigescente nibro-fnsco, marginem tliallodem integerrimum aut cicnnlatum siibexclii- deute. Ad saxa grault, niposqur" arouarias. Parnielia , crusta c. hypothallo albo praedomi- ; uante confusa snbdeliquesceute, gvauulosa, albo-cinerea; apo- theciis miuiitis scssilibus rubre -aurautiacis, disco plauo, mar-* gine granulis albidis siibcvanidis adsporso concolore, Ittrup;i calc. cryptis. Au P. murorum filia? ßiatora , crusta rimoso -areolata, crassa, ambi tum versus eftigurata, snbsquamulosa areolis aeueo-fusceseen-l tibus, uitidis; apotheciis sessilibus, plauo - convexis , sub-!t margiuatis, e riifo-fuscis iuttis albidis. Ad rup. micac. Leeid,'; olivacea?, badia?, badio-atra?, atrobrunnea? Lccidea Morio ß intertnedia Garov., media inter «, tc- studineam et ß toraciuam Schaer. Parmelia chlorophana ß viridesccns Garov, Lecidea ...., crusta rimoso -areolata, nitida, plumbeo- fuscesceute, ambitu radiante, liypothallo uigro liuiitata; apo- tbeciis areolis imuicrsis exigiiis atris, excipuli carbonacei margiuc (<'inii , disco piano, priiuitns uudo. Ad rup. micac. L. contiguae, lapicidae, polycarpae, atro - albae et Parm. cha- lybeae afF. Lecidea , ci'usla riraoso -areolata, ambitu aequa- bili, hypothalio nigro, crasso inuata, glaucescente; apothe- ciis ex areolis oriundis, extus intusquc atris, excipuli carbo- nacei margine toiiui persistente, disco semper piano, «prlmitus nudo. Ad saxa grauit., aren., rar. calcar. An Lecidea con- tigna? An Patellaria pautherina Hoffm.'? Lecidea , cnista tenni effiisa indeterminata, rimo- so- areolata, ambitu acquabili, hypothallum nigrum? oblite- rautc, pallide sulphnrea: apotlieciis primitus vernicaeformi- bus , dein apertis, intus atris, disco nudo, margine crassius- culo persistente. Ad saxa d. roth. Todtliegeuden. Lccid. protrusae Fries äff, Lecidea fuviosa Acli., crusta tenui, indeterminata, ri- raoso-areolata, hypothailum atrum obtegente, fumosa; apo- theciis ex areolis oriundis, adpressis, disco aterrimo semper nudo, margine tenui aut uullo. In mont. calc. arenar. Qpegrapha Endlicheri Garov., crusta amylacea, crassa, contigua, laevigata, ambitu verrucoso - plicata, hypothalio atro perbelle fimbriata, ex albo cum quodam ruborc sublu- tesceute; apotlieciis semi-emcrsis ellipticis, obtusis, simpli- cissirais, excipuli integri margine tenui, nudo, disco canali- culato, subpulverulento. In rupib. micac, Vcrrucaria , crusta effusa, tenuissiraa, maculae instar ruberrima; peritheciis diraidiatls, basi iramersis, politis hemisphaericis, nucleo albido. Ad saxa calcar. AiF. Verr. Dufourei. Collema Hildenhrandii Garor., thallo foliaceo-membra- naceo, atro-viridi, subtus cinereo-fibrilloso , ad ambitnm lo- Ibato, lobis rotundatis, reticulato-rugosis, undulato-plicatis; revolutis ; apotheciis primitus planis validc marginatis, deraum ' (10*) 148 convcxis, irregularibns, marginem integerrimnm subexcluden- tibus, rnfo-fiiscis. Ad truncos annosos praes. Mori albae. Äff. Coli, satiirnino, Flor der Provinz Mailand. Von Hr. E. (Ans dem Echo, einer dentschen, in Mailand erscheinenden Zeitschrift. — Fortsetzung und Schluss.) Der gute Mann, der eine Flor unserer Provinz zusam- menzustellen sich aumasste, ohne je über die nächsten zwei oder drei Meilen von der Stadt hinaus, und selbst in diesem beschränkten Räume mit einiger Sachkenntniss herborisirt zu haben (S. Lianaea XI.), scheint weder eine Ahnung von dem Missverhältnisse , welches zwischen der Grösse des Unterneh- mens und der lächerlichen Ausführung desselben herrscht, zu- haben, wenn er sich erblödet, auch den kryptogamischeii? Theil zu behandeln, um — risuin teneatis amicil — in der' ganzen Provinz Mailand Eine Flechte (L. caudelarius), und! aus dem endlosen Gcschlechte der Pilze im weitesten Sinne ^ Fünf Arten (einen Mucor, einen Agaricus u. s. w.) aufznzäh-- leu! Hätte er sich doch erinnert, dass vor wenigen Jahren l Balsame und De Notaris in der Bibl. Ital, ein Paar CenturieiiJ an Flechten, Gasteromyceton u. s. w. lieferten; hätte er die^; Werke Vittadini's {ISlonogr. Tuberaccarum und Funghi man-\ gerecci), die in Mailand selbst erschienen sind, sich ange- schaut! Was sage ich; hätte er nur in die Körbe der Grün- zeug-Verkäuferinnen geguckt, und in seinem Verzeichnisse fehlten wenigstens udviaiiita Caesarea und Boletus edulis nicht, die jeder arme Scldiicker, in uuserm Dialecte, als Fong cocch und Fong ferree bezeichnet! Ccsati, Pomologle francaise. Recuell des plus beaux frults cultives en France. Ouvrage orne de magnifiques 149 gravures avec uu texte descriptif et usuel i'cdige' par A. Poiteau, Botaniste du Roi, Membre etc. Paris et Strasburg chez. F. G. Levrault. fol. Drei! Hefte dieses Werks liegen vor uns, von denen das eine die Aprikosen, ein zweites die Birnen und das dritte die Pflaumen beginnt, jedes enthält eine Einleitung in die Gattung nnd die Abbildimg und Beschreibung einer Art. Die Abbil- dangeu sind sehr brillant, aber in Rücksicht desCoIorits, der Blätter besonders, wie man dies bei dem französischen far- bigen Kupfcrdriuk schon zu sehn gewohnt ist, zu raanirirt, das Grün durch alle Nuancen vom Gelben bis ins Blaue auf das Unnatürlichste auf einer Tafel hindurch treibend. Diese 3 Hefte kosten 1 Thlr. 20 Gr., sonach würde dies Werk, wenn es auf gleiche Weise fortgeht , sehr kostspielig werden. Von einer Berücksichtigung anderer ähnlicher französischer oder gar deutscher Werke ist keine Spur vorhanden. Terminologie der phanerogamischen Pflanzen ; zum Un- terricht in der Botanik für Lehranstalten. Nebst einer Anleitung zum Selbststudium und für den Lehrer, wie er in der Botanik mit Nutzen zu un- terrichten hat; vom Dr. Alb. Dietrich u. s. w. Zweite, durchaus umgearbeitete Auflage. Mit 24 lilhographirten Tafeln, worauf mehr als 1200 Figu- ren befindlich sind. Berlin 1838. 8. VIII und 129 S. Die zweite Auflage eines von uns in seiner ersten Auf- lage eben nicht lobend augezeigten Werkes, Avelchem wir aber auch in dieser neuen äussern und inuern Gestalt einen grös- ßern Gehalt nicht zugestehen können. Fast ganz vernach- lässigt sind in dieser Arbeit neuere Untersuchungen. Eine 150 grosse Menge von Kunstausdrücken sind übergangen, deren sich gewlclitigc Botaniker in ihren Werken bedienten, dage- gen hätten füglich die, blosse Zahleuverhtältnisse betreffenden, Termini fortbleiben können. Die Erklärnngen sind so ab- gefasst , dass sie viel zu wünschen übrig lassen; Blätter sind z. B. die gewöhnlich grün gefärbte Belaubung der Pflanzen u. s. \v. Bei den Früchten ist unter den falschen alles diireh- einander, überhaupt eine etwas wissenschaftlichere Bohandliing des Ganzen zu wünschen. Die Wurzeln und Früchte der Crjptogaraen waren in dieser Terminologie der Phanerogamen überflüssig, sie sind überdies ungeheuer unvollständig behan- delt. Für Lehranstalten ist das Buch bestimmt; für untere oder niedere Lehranstalten würde es besser auf dem Titel heisscn, denn weder die Bearbeitung des Gegenstandes, noch die Art der Unterweisung, welche der Vi'rf. vorschlägt, eignen sich für andere. Index quartus semlnum , quae hortus botanicns impe- rialis Petropolitanus pro mutua commutallone offert, accedunt animadversiones botanicae nonnuUae. 8vo, 32 S. Dieses reichhsaltige, im December 1837 von dem Director i des Gartens, Staatsrath F. E. L. Fischer und dessen Ad- 1 juncten, den HHru. Dr. C. A. Meyer und E. R. Trautvetter ^ ausgegebene Saaraenverzeichniss des Kais. Petersburgischen > botanischen Gartens, welches 2363 Nummern enthält, schliesst wieder mit einer Reihe von Beobachtungen über neue, sel- tene, oder kritisch zu beleuchtende Pflanzen, welche wir füri diejenigen, denen dies Verzeiclmiss nicht zukommen möchte,' unverkürzt aufnehmen. 8. AcanihopJiyUuni versicolor Fisch,, Mey, A. pu- bescenti - hirsutum; foliis linearibns planis muticis; floribus 151 paniiulatis; polalis obovatis retusis; falycis tlcnlilnis lineari- bus, siunbiis arufis; iitriciilo calyce 4plo longion'. — Fruti- culiis subpedalis; tolia caruosa, rigidiila, subliuoaria, apioe paulo latlora^ acutinscula, imitica; petala corollam irregulä- rem simnlautia, iumpe pctalo iiiilino porredo, 2 lateralibus pateiitibns, 2 supcrioribus reßexis; lamiua fatice Jiiula, priino ochroleuca, postea alba, (ieiu basl rosca liueolisqiie purpii- rasceutibus saepe picta, taudeiu tota piipiirasceiis ; fructus et semeii generis. — Hab. in locis lapidosis aridissiinis deser- tisque salsis provinciae Nakitschiwan. T; 9. jicer hifrcanuin Fisch. ^ 3Icij, A. foliis glabrls subliis glaucis et in axillis venaruin barbatis, suborbicuialis cordatis 5-fidis: lobis obovatis incisis dentatisque acutiusculis; corym- bis subsessilibus (fructiferis ) mitantibus, pedicellis giabris; samaris giabris rotiiudatis, alis obovatis erecto-couniventilius. — Species vxefWuuiiinr u4, catnpestre i^t yl, motispcssidanum; folia fere ^. catnpestris: lobl obovati, basi integcrrimi siib- cuneati vel marginibus rectis parallelis circumscripti, apice trilobi iucisi et pluridentati; samarae illis ^. vionspessulani similes, ventricosae, subovatae, rotuiidatae (neu vel vix cri- stato-angulatae); alae apice latissimae, obovatae, coiiiiiventes, et saepässime iu friu'tu inaturo sese invicem obtcgentes, Differl ab ^. campcstri fructibus , ab ^. nionspcssulano et ^. ihe- rico (varietate forsan ^. vionspessulani) foliis, ab ^. Opalo foliorum forma, fructibus et alarnm diroctioue. — Hab. in moutibus Taliisch. "^ 92. Alyssum Szoiitsianinn Fisch. ^ Bleij. A. anuuura, diffusum, pube stcliata subiucanuin ; foliis auguste oMongis acutiusculis; raccmis demum elougatis; scpalis deciduis ; sta- miuibus lougioribus edentulis; siliculis (maturis) sursum ira- bricatis ovato-ellipticis intogcrrimis stjlo multo lougioribus cauescentibus pubc iucumbeute stellata: radiis dicbotomis; se- minibus subalatis. — Ä. striclum C. yl, Mei/. Enuni. pl. 152 — cauc, casp. No. 1607. (excl. sjii.). — A, proximo -4. con- ferto Hort, Bcrol. silicnlarura pube lepldoto-stellata: radiis 4, 5, bis bifidis ramulisque omnibus aequiloiigis prostratis optirae distinctum; a reliquls spociebiis Imjiis geiieris facilc digiioscitnr silicnlis snrsum imbricatls qnasi spicatis, — Plan- tula auuua, habitu ^. mimjni-, ilores miniiti, pallide flavi. — Hab. in moute Ararat, uec nou in allioribus moutlbiis Ta- lüsch. O) iiiterdum ^ 130. JLnchusa hyirida Ten, Jl. neapol, tab. XI. Ad lianc speciera spcctat A, undnJata Jl, graec, tab. 165 et Bot, mag, tab, 2119; sed ^. nndulata Lt'nti.^ qiiac Hispaniam atque Lusitauiaiti incolit, ab ^. hijbrida satis diifcrre vide- tur, ncqiie imago iu Flore jiortugaisc tab. 22 pro ^, undu- lata Itinn, deliueata, cum planta Tenoroaiia couveuit. — Sty- lus characterem praebet incertiim atqiie fallacem; reperiiintur cnim iu ^, hijbrida flores stylo longo exserto douati floribus allis iutcrmixti stylo iucluso iustructis. 144. Anisoderis foctida Cass, Calathidia pllis mollibus pilisque aliis glandulosis tecta. Crepis foctida Linn,, Barlc- hausia foetida RcJib, Jl, germ, e.vc. No. 1683. Koch, sy- nops. Jl, germ. hclv. p. 435. Crepis graveolcns Schrad, (uon Beruh.) ß foliis miuus divisis. Barkhausia Candollei Spr, BarJc- hausia pinguis Rchb, l, c. No, 1685. Crepis glandu- losa Auetor. 145. Anisoderis rhoeadifolia Fisch. ^ 3Iei/, A simlli A. foctida calatliidiis eglandulosis setis rigidis lilspidis satis distiueta. Ad haue speciera spectaut: Crepis foetida MB, /l, iaur, cauc. II, p. 2bl (forma miuor), C rhoeadifolia MB. l. c, p. 259 et III, p. 538. (forma major, vegetior, foliis raagis laciiiiatis); Cr. tnter rupta Sibth.y Sm.fl.graec. tab. 8Ö3 (ligura ad s^Jcciineu minus u^ eala, optima); Cr. 153 graveolens Bernh. (Hde speciin. anthent.), BarJchaiisia foe- tida C. ^, Meij. Enitm» j)2. cauc, casp, No. 457; B. rhoea- difolia Rchb. l, c. No. 1686, Koch /. c. p, 435. Spccics valde variabilis quoad statnram et foliorum forraani. — Hab, in Creta, Natolia, Iberia, ad mare Caspiiim, iu Caiicaso, iu Tauria, prope Iliow, iu Moraria, pr. Yiiidobouam et in Italia superiore. O c? 153. udtitJiemis ruthenica MB. Com Lac exactissirae congruit ^. rctusa Linie, ^ confer etiam Koch Synops. Ji, germ, et helv. p. 376. — yi, arveiisi Linn. Koch, certe ralde affinis. 171. ^quilcgia Icptoceras Fisch., 3Iei/. A. calcaribus rectis laraina truiicata diiplo loiigioribus; starainibiis laraiua petalornm paulo lon^ioribus; stylis stamina paulo siiperauti- bns; sepalis eliipticis stamiua stylosqne excedentibus ; cvaniiis (5) glaberrimis apice divergentibiis; seraiuibus lütidulis. — Accedit foliis et calcaribus ad u4.q. canadenscm, sed sopa- lis dila^atis stamiua stylosque exoedentibus, ovariis glaber- rimis aliisque uotis satis divcrsa; ab ^. sihiria haud aegre diguoscitur calcaribus rectis, iuterdum obliquis, sed uuuquam hamatis, cyamiis apice divergentibus, foliis iu laciuias angu- stiores dissectis etc.; ab A. parvijlora uostra species uecta- riorum lamina plana (in A. parvijlora cucullata), praeter alias notas, divcrsissima. FJores maguitudiue et forma A» vulgari (si calcaria elougata rccta praetermittis) similcs, pul- clire coerulei , petalorum lamina apice Üavcsccus. — Hab. in Sibiria transbaiealeusi. 7/. 318. Brassica bracteolata Fisch. , Mey, B. hispidula; foliis Omnibus petiolatis inferioribns lyratis: lobo termiuali maximo obtuso, superioribus oblougis deutatis; racemis basi bractoatis ; calyco erccto- patulo; siliquis a latorc corapressis telragonis raclii adpressis stylo subulato aspermo longiori- 154 bus. — Sinapis Allionii No. 86 in collect, Dr. Wiest, ab Union itiner. 1835 distribut. — Proxima B. {Sinapidi) ni- grac, sed pedicolüs iiiferioribiis bractea siiH'iiltis, ncc non fructibus majoribus et praesei'tiin crassioribus abundc divei- sa; a S, AlUoni ot S. t?irgida siliqiiaruiu slructura alüsqiie notis distinctissima. — Hab. in Acgy|)to propc Cahiram, ncc non in Arabia pctraea. O 445. Celsia brachjjscpala fisch., Trautv, C. glaber-i rima, foliis piuuatiseetis scj^mentis piuuatilidis incisis ; caljccj pedicello ter et Capsula multo brevlore. — C, oricntalis quoad habitum nostrae est simillima, l'acillinic tarnen distiuguituj calycc pcdicclluin capsiilanique supciaute. — Hab. in Na- tolia. O ^ 459. Centaurea dissccta Ten, E seraiuibiis, qnac hortus Parisiniis cum horto uostro coramunicavit, enatae sunt varie- tates 2 memoratu dignissiraae : altera squamis antbodii di- stinctissime ciliatis, altera squamis antbodii nunc subintegris, nunc irregulariter ciliato -laceris. 489. Cerastium chloraefoliiim Fisch,, Mey, C. (Stre- phodon) annuum, glabrum, glaucuni ; canle erecto apice di- chotorao; foliis oblougis ovatisve: caulinis basi counatis; pc- talis bifidis sepala acuta excedentibus; filamentis pilosis; se- minibus tuberculatis. Species insigiiis, foliis affinis C pe?-- foliato , inilorescentia divaricata floribusque C nmltißoro\ ab illo dignoscitur iuflorescentia et floribus, a reliquis Ce- rastii speciebus foliis caulinis. Herba eximie glaucescens ; folia margine laevissima, non ciliato -scabra; petala calyce lYa longiora, profunde bifida; filamenta basi pilosissima; Capsula calyce duplo longior; semina fcrrugiuea, tuberculis brevibus obtusiusculis tecta. — Hab. in Natolia. O (^ 700. Declcera canesccns C, A. 31ey, D. caule assur- gente ramoso ; foliis glabris sublinearibus siuuato - deutatis 155 iutegcrrlmisve; cal.itiiidiis (■ano-pnliosrentihiis. — Hijpochoe- ris canescens Stev. , MB. ß. taur, cauc, III. p. 539 ; Pi- cris laevis C. A, Met/, Knuvi. pl. cauc. casp. No. 473. -^- Hab. in Caucaso. 7/. 712. DianiliJis Ct/ri Fisch., Mey. D. ainuius ; caiiie glahro erecto ramosissiino, rainis divaricatis; foliis linearibiis acutis subtrinerviis glabriiisciilis basi ciliatis; floribns solita- riis; squarals qnateruis biuisve ovatls caudato -acnminatis ca- lycis tubo enerri sublougioribns; petalis imberbibiis obloiigis apice inciso- deiitatis. — Simillimus et saiie proxirans Z), tripunctato SibtJi. Stn,, sed caljre ab illo diversissimus ; in nostra specle euim calyx ininutissime granulatiis quidem, sed ceterum laevis et luiUis ucrvis striisqne (praeter dcntes ner- vöses) notattis ; in D. tripunctato autem ealyx a basi ad apicem usque lineis numerosis parallclis pulchre graunlato- puuctatis iusignitiis est. Peraffiuis etiam ß, lineolato Del,^ a quo praescrtim petalis angiistis ( P/a um. circiter latis) glaberrimis concoloribiis , nee non calycis tubo lineis viridi- bus haud notato facile dignoscitiir. — Hab. ad amuem Cy- rnm in descrtis districti Elisabethpol; crescit qnoqiie in Na- tolia. O ^ 772. Echinni amoenum Fisch. ^ Meij. E. perenno, pube moili sctisquc longioribns vestituin; caule erecto herbai-eo ra- moso ; foliis subtiis molliter pilosis incanis oblongis acntius- culis: radicalibiis in pctioliim attentiatis, caulinis scssilibns, siimmis ovato -oblongis subacuniinatis; spicis simplicibus clon- gatis; corollis calyce triplo longioribns; staminibus glabris styloquc Tillosissimo furcato inclusis; nnciilis dcnsissiiue tu- berculatis. — K. Orientale C. A, ßlet/, Enum. pl. cauc, I casp. ]\o, 829, (excl. syn.). Ilabitn ad E. plantagincum proxime accedit, sed radice perenni, foliis liaud linearibiis, cau- linis basi non dilatatis , iloribns majoribus, nucnlis deusissi- me tubcrculatis abuude distinctum; ab E. grandijloro Des/'. \ 156 (a nobis liaud viso) radice pereimi aliisqiie notis salis differrc videtur. Ab E. orientali recedit nostra planta habitii, caule multo bumiliore, piihe molli, praeter setas elongatas , vcstito (in E, orientali caulis setosiis, luiuqiiam pubcscciis), coroUa calycc triplo lojigiore, stylo profiiiule ßilido (iu E, orientali bilobo). — Radix longa, lignosa, fusca, perennis; folia ra- dicalia E, j)lantaginei, sed haud liueata; torolla coeruleo- violacea, l^/a poU. longa, vel otiain major, vei, in extremi- tate ramoruni plantae adultae, sacpe minor. — Hab. in mou- tibus Talüsch. 7/. 831. Ervum Holte nacJceri FiscJi., 3Iej/. E. pubcseens; cirrliis obsoletis siniplicibiis; foliolis (8 — 12) lineari- oblou- gis mucronulatis : slipulis siibsemisagiüatls basi dentatis; pe- dunculis muticis subunilloris folio longioribus; calycis deuti- bns tubo panlo lougioribus corolla brevioribus; leguminibus trapezoideis pubesccntibns dispermis; scminibus corapressis. — Habitn ad E, nigricans proxinie accedit, differt tarnen den- tibus calycinis multo brevioribus et leguminibus pubeseeuti- bus ; ab E, Lcnticula dignoscitur foliis 4 — 6-jugis, stlpu- lis majoribus aliisque notis ; ab E. vicioide nostra planta re- cedit foliolis paucioribus, stipulis latloribus, cirrliis indivisis saepissiine obsoletis, nee non lloribus minoribus. — Hab. in provincia Karabagli, circa miinimentum Scliuscha. O 846. Erysimuni Verofskianum Fisch., Meij. E. {Chei- ropsis) annuntu v. bienne, sotis bipartitis scabrum; foliis an- guste oblongis argutc dcnticulatis ; pedicellis üliformibns ca- lyce dnplo brevioribus; petalorum nngue calycem vix supe- rante, laniina (magna aurantiaca) suborbicnlata ; glandulis placentariis tripartitis: lobis lateralibus majoribus; siliquis setis bipartitis scabris compresso - tetragonis patulis stylo elon- gato teretinsculo sligmateque capitato termlnatis. — Species insiguis floribus suis magnis amocne aurantiacis; praeterea differt ab E» altaico et E, ocliroleuco duratione annna vel 157 hieniii, potalortim iinguc caljccra vix excedente, piibe in si- liqiia bipartila et stjlo elougato; iisdem fere characteribus dignoscitnr otiara ab E, canescente et K. ^ndrzeioskiano ; ab E, ejcaltato nostra planta recedit caiile simplici, petalo- riim ungnc ralvccm tIx excedente, stjlo elongato etc.; ab E, rohusto Don. facillimc dignoscitnr setis foliornm biparti- tis, uon (iit in illo) 3 — 4-partitis; affiuis etiam CheirantJio aurantiaco Bge., sed seofiinum fabrica ab illo longe distal, Flores siiaveolentes. — Hab. in Cabal, OJ* 862. Euphorbia macroceras Fisch,, Mctj, E. perennis, pilosa; caiile erecto herbaceo a basi ad apicein folioso; radiis verticilli terminalis snbqninis (5, 6) dichotomis; foliis petio- latis ovato-o!)longis acutis basi oiineatis vel rotnndatis, su- perioribns sessilibns, radiornm ( involncollis ) reniformibus perfoliatis , omnibus meinbranacois iutegerrimis; appeudicibus bicornntis'; capsiilae coccis distinctis glabris punrtiilatis dorso rotnndatis seminibus laevissimis. — Species spectabilis bene- qne distincta, ad E. amj/gclaloidea accedit characteribus jionnnllis, sod toto babitu E. mvricatae longo siiniiior; ab illa dignoscitnr babitu, caule certe annuo, a basi ad apicem nsque folioso, foliis magnis seraper acutis, nee non appen- dicibus calathidii cornnbus duobus setaceis praelongis termi- natis; ab hac (E, muricata) foliis radiornm (involucellis) connatis , appendicibus bicornutis et capsulis nonnisi punctis clevatis miuutis toctis diversissiraa. — Hab. in moutibus syl- vaticis Cartiliniae et Karabagb. O 876. Evonj/mus velutinus Fisch. ^ Mey. E. pnbcsceus; ramis snbtetragonis laevibus; foliis deciduis membranaccis el- liptico-- oblongis scrrulatis; utnbellis simplicibus folio brcrio- ribus ; floriltns telrameris; petalis oblongis obtusis ; disco mar- gine nudo; capsniig pnbesccntibns profunde quadrilobis apte- ris , ariilo totiim senien involventc. — E. curopncus ß ve- lutinus C. A. Mcy. Enum, pl, catic. casp. p, 134. — Affine i 158 E» cnropaco, a quo pube molli et umbcllis simpUcibns pe- dniiculo brevi snffultis rocedit. — Friitex 8 — 12-pedalis; folia £. europaei^ urabellae 3 — 5-florps fere iii omninni fo- llorum axillis, subscssilos; potala ochrolcnca , basi macula purpurea uotata; «apsula illis jE". europaei mmor, pubcscens, profunda 4-ioba coccis distiuctis, dorso vix cariuatis plerum- qne rotuudatis, semper apteris. — Hab. in sylvis proTinciae Talüsch. % 948. Gerantum Richardsonii Fisch,, Trajitv, G. «?- bißorum Hook. Jl. bor. ainer. iah. 40^ Bot. mag. tab. 3124. (noii Ledeb.). Nomen erat mutauduin ob G. alhißorum Le- deb. — 956. Gcum rivale h. et G. iiutans Lam., species valde affines, sequeuti modo melius distiuguuutur. G. rivale, G. caule parte ramoso; petalis couniventibus calycera subaeqiiantibus subito angustatis in unguem lamina abbreviata plerumque loni>iorem; carpellis hirsutis; styli arti- culo superiore juventute fere usque ad apicera summum glan- duloso et patenter piioso. — G. rivale Ind. tert. Semin, h, b, Petropol. p, 3'^. G. nulans, G. caule paucifloro; petalis patulis calyce (plerumque) longioribus scnsim angustatis in unguem lamina multo breviorem ; carpellis hirsutis ; styli articulo superiore . iuveuili vix medium usque adpresse pilosulo. — G. nutans ' Ind. tert. sein, h, b, Petropol. /7.38. — Petala quoad magni- tudincra variaut. Carpellorum capitulura in flore glabrum videtur ob styli articulos superiores tautura basi parce pilo- sulos, cum in G. rivali capitiilum totum juventute ubique pilis glandulosis patentibus adspersum sit. 1013. Heliotropium cllipticutn Ledeb, 11. piioso -vil- losum (subglabrum), erectum, auuuuni; foliis sparsis petiola- tis ovato-ellipticis utrini|ue rotuudatis planis sublineatis; Spi- els solitariis coujugatisve ebracteatis; laciniis calycis persi- 159 stcntis aeqnalibns tnbo coroUao piloso snblongioribiis; corol- lae liinbo glaberrimo tiibo subbreviore; uucnlis glaberrimis laevibus. — H, ellipticum Kichivald, Plantar, novar, fasc, tab, IV, (tignr. ''td spccim. parvifol. deliueat.) — A simili H. europaeo digiioscitur rcceptaciilo elevato tetragono, fructi- bus miiioribiis laevibus, haiid tiibercnlatls, nee iion foliis basi rotuudatis; a //. lincato radice anniia, tubo corollae incliiso, forma laciiiiariim linibi roroJlae et fructibus ; a H. rotundi- folio Sieh, band aegre distluguitur ealyce piloso -bispido, corollae tubo iucluso, liiiibo glaberrimo; a H. suaieolcnte, H, Bocconi et H» villoso limbo corollae parvulo aliisque iiotis satis differre videtnr. — Hab. in litore orientali maris ('aspii. O 1015. Heliotropium lasiocarptim Fisch,, Mei/, H. an- iiuura, erectum, piloso -villosum; foliis sparsis petiolatis ovato- ellipticis vel ovato-subrotnndls planis subliueatis; spicis soli- tariis conjiigatisve ebracteatis, laciniis calycis pcrsistentis aequalibus tubo corollae piloso sublongioribus; corollae limbo glaberrimo tubo sul)breviore; uucnlis pubescentibus subrugu- losis. — Proxiraum certe H. europaeo et //, elliptico, sed carpellis pubescentibus, neglectis aliis uotis, ab illis haud aegre dignoscitur; al) H. lineato, rotundifolio, suaveolentCy Bocconi et villoso nostrura et //. ellipticum iisdem fere characteribus differuut. — Hab. in litore orientali maris Cas- pii. O 1031. Hippocrepis bijlora Jacq. ß persica: foliolis plerisque emarginatis. — Cum genuina H, hißora exactc congruit, praeter foliola apice saepis,sime emarginata. — Hab. in prov. Karabagh. O 1033. Hippocrepis nnisiliquosa L. Ab hac non dilTe- ' rnnt //. monocarpa MB. et H. syriaca Hortor. — Variat interdiiin lomenli?* jicminatis. 160 1056. Hyoscijamus Camerarii Fisch,, Mey, H. biennis, glauduloso-villosus; foliis ovato-oblongis basi atlenuatis : iu- fimis pctiolatis pinnatifidis, reliquis subsessllibus sinualis vel (floralibus) subintcgris ; floribus axillaribus subsessllibus; dcutibus caljciiiis lanceolatis piingentlbus; limbo coroUae re- ticiilato cyathiformi; stylo exscrto; staraiuibus inclusis. — Hj/oscjjat/uts peculmris Camerar» Hort» med, p. 11, tab, 22. (ügura riidis, sed band mala) ; H, reticulatns C, A, Mey, Enum, pl, Cauc, casp, No, 978 (uon Liini.). — Valde affi- nis H. nigro et H, agresti^ sed in nostro folia glabrlora, caljcis dcutes loiigiores angustiores, corollae limbus cjathi- , formis (non, ut in H. lu'gro, lüiic loiigitndinaliter fissus), quinqnelobiis: lobis ercctis , Stylus exscrtus staniinibus lon- gior (iu H, nigro iuclusus longltudine staininum); a H. Jiiu- tico facillime digiioscitur foliis, calycibus, corollis et starai- uibus. H. reticnlatus 1/. , specles obscura et ex specimiuc valdc manco, in lierbario Linnaeauo asservato, liaud rite cxtricanda, cum nostra plauta non cougruit. — Yariat floribus sessilibus vel pedicello brevi sulTultis, dcutibus calycinis aequa- libus Tel inaequalibus, corollis purpurascentibus vel sordide flavescentibus, seniper tarnen vcnis pupnreis pictis. — Hab. in Persia boreali, iu provincia Talüscli, nee uon in Syria (Camer.). $ 1109. Jurinea spectabilis Fisch., Mey, J. caule apice ' corymboso-ramoso ; foliis pinnatifidis: lobis oblongis obtusis-!; angulatis subtus albo- tomentosis; periclinii squamis elongatis lanceolatis puugeulibus pateufilius; acliaeuiis subtuberculatis apice margiue creuulato ciuctis. — Piauta speciosa_, distinctis- sima; folia fere Arctotidis arhorescentis , calathidia Cardiii onopordioidis. Moschum rcdolct. — Hab, in locis saxosis proviuciae Karabagb, circa raunimeutuin Schuscha, nee non prope Elisabethpol (Gaudscha). c? 7/. 161 1110. Jtirinea suhacaulis Fisch, i Mey, J. pereniiis, sub- acaiilis; foliis snpra laevibus subtiis lainigiuoso-incanls, pin- uati-partitis : laciniis integerrirais deutatis incisisve; pericli- uio glabro vel lauato , squamaniin apice subulato (taiidem) reflexo; achaeuiis nigosis apice iinmargiuatis. — Affiuis /, (Scrratulae) hufnili et J. (Serratulae) dcpressae; ab illa digiioscitur calatliidiis majoiibus, sqiiarais lougloribns et prae- sertim acliaeniis apice truiicatis, luilio raargiue crenato co- rouatis: ab Jiac distinguittir foliormn forma illorumque su- pcrficie, iu nosfra plauta iaovi, uuiiqiiam scabra. — Piauta spoiitauea acaiilis , caiatliidio solitario radicali sessili ; ciilta caulesceus, caiile 2 — 6 poll. alto inouocephalo. — Hab. iu proviueia Karabagh versus cacumou raoutis Arekligcduk, lo- cis lapidosis. 2/. 1144. Laser pitiufn Stcveni Fisch,, Trautv, L. caule leviter sulcato, basi liirsuto ; foliis lucidis iu raclii hispidis : radicalibns 4-pinuatisectis5 segmeutis cuueatis; iuvolucri fo- liolis cuneatis trifidis; stjlis demum rcflexis; fructibus gla- berrimis ellipticis : alis aequalibus parce crispatis. — Species nostra L. gallico sinillis est, a quo tarnen distiuctissiraa iuvolucri foliolis cuueatis trifidis (nee liueari-subulatis iute- gris acuminatis), — Patria ignota. Scmiua a Stcveuio com- luuuicata. ^ 1211. Libanotis patriniana DC, IIuc pertiuct Sescli graveolcns Lctlcb. ß, alt. 1. p. 340 et Ledcb. Ic, pl, ß, ross, alt, illustr, tab, 104. 1226. Linaria litoralis Beruh, ß pterospora, Semiui- bus sulcatis multialalis : alis uueleo vix duplo angustioribus« — Similis jL, litorali curopacae , sed . flores capsulaeque in nostra majores, semiua niajora alis multo latioribns iusigniia. An species distincta? — Hab. in Natolia. O 1288. Lychnis brachjjpctala Fisch, Ab hac specie non diifert L. inclusa Lehm. 12r Bd. Litterat. , r\\\ 162 1335. Marrubium propinquvm Fisch,, Mcy, A M. Jconuroidc fa«ilc dignoscitiir raiilo lamiginc deusa, pro movc M. vvls:aris, obtecto, ralyoilms ad faiicem liaud constrictis, Inbo corollac ex-^crto, limlio Incvioro. Nostra spocios magis ad 31. astracanwum Jacq. accedit, sed deutibiis calytiiiis patentilms, tnbo corollap oxscrto, iipc non limbo mnlto bro-' viore ab illo satis diversum. 1388. 3Ihnvlus gi/tfatits Fisch, Ab hoc non dilfert M. aureus Null., saltoni planta in borlis lioc siib nomino culta. A. ßl, luteo iuniimcrisqne illins varietatibns dignosiitur oaiilc angulis 4 acntis notato (in M, luteo tereti). 1513. Onostna rigidum Ledeh. 0. mnlticaule, tiibcr- culato-liispidum; tiiberciilis stellato-pilosis; canlibus simpli- cibus; foliis canlinm st(Mllinm rosiilatis abbicviatis elliptico- oblongis in petioliun brrvcui augnstatis, canliiim rertiliiim ob- lougis, snbfloralibns oblongo- vel lineari -lanceolatis: raceniis \ 2, 3 termiualibus; floribns nntantibns; calyco corollae aeqna- lis apice veutricosae diinidiaiu partem snperante. — Lcdebon- rii Icon {Ic, i>l. ß, ross, all, ilh tab, 238) et descriptio j ß, alt, I, y, 180) ad plaiitani siccara delloratam confectac, ' cxinde perperam speciei adscribnjit Acres erectos , corollam apice tantuni pauilulum incrassatam, stamiua subexserta etc. Icon citata plantara vivam norontem raiuime refert. Corolla in O, rigido pallido flava, apice albida, post Öoresccntiam i tarnen iuteuse lutea. — O, stellulatum TF, Kit, differt ab > O, rigido foliis caulinra sterilinm elongatis liueaji-oblongis . in petioluin lougnm angustatis, calrcibns corolla plus duplo brevioribus etc. O. arcnarium Tf^, Kit, facile distinguitnr canlc apice ramoso, foliis multo majoribus etc. 1547. Papavcr conimutattim Fisch, y Mey, P. annnnm. canlc st'palisqne sofis patcntibns hirtis; setis pediincnlornin adpressis ; foliis birsiiiis piiinatilidis vel pinnatipartitis: lobis ~ 163 inciso-dcnfatis; fiLampiitis settaceis; capsulis obovatis giabrig' stigmate lobato: lobulis raargine incnmbentibns. — P, RJioeas C. A, Me)j, Enuni, />/. cajw. casp. Wo, 1563. P. Rhoeas ß strigosuvi ß Rönningh.l — Spccios intermedia inter P. Rhoeas, P, dubinm et P. arenatium, j}Ostrcmo i'orsau proxi- ma e* setls pediinciilornm adpressis, petalorum macula atro- Tiolacea magna basi valdc angnstata, sepalis capsnlis stigma- tibiisque cum ?7/o cnngriiit, sed foliis diversa, quae ilJis P, RJtoeadis vcl P. duhii similia snut ; habitii, foliis, capsulis et stigmatibiis nostra spocies P. Rfioeadi afiluis, at pediiucii- loriim setis scmper adpressis et petalorum macula magna sa- tis differrc videtur; a P. dubio capsuiaruin et stigmatis for- ma liaud aegre dignoscitiir. — Hab. in Iberia et propc Baku. O 1577. Peperomia urocarpa Fisch., 31etj. P. canle per- onnaute herbaceo radicantc tereti glabriusculo ramoso; foliis alternis petiolatis ovato-cordatis longitudine latitudinem snb- aequautibus acutiusculis 5 — 7-nerviis, supra pnberulis, sub- tns glabris; spicis solitariis ramnlos axillares terminalesque breves monopliyllos terrainantibus; fructibus mucronc longo setaceo apiculatis. — P. scandenti R, et P, sirailis, at folia iu nostra pJanta basi profunde cordata, spicae non axillares, sed oerte terminales, i. e. cum rannilo brevl axillär! vel ter- minal! monopliyllo articulatae (in icla spicae axillares pedun- culo cxarticulato aphyllo suffultae). — Hab. in Brasilia, "^, ^Z 1587. Phaca canescens HooJc. et uirn, in Hook, Bot, misc, III, p, 185. Ab liac non differrc uobis videtur Ph, Rcricriana Moris in Mar. Plant, chilens. jj, 10 tab, 25. {^cad. Rle. delle Sc, de Torino Class-, di Sc. Mat, c Fis. tom. 37. jfj. 108. tab. 25), efsi loco cit. stipulae describnntur connatae et fructus depinguntur iis plantae nostrac longiores. 1667. Polygala IIohcnacTicriana Fisch., M.cif. P. {Po- lygalon) perennis, pube minufa sulicanescens; radice filifnr- (11 *) 164 mi; caiilihiis hcrbaceis erectiuscnlis ramosissimis raccmo fructl- fero vix loniiioribus; foliis carnosis glaucis oblongis, infimis minoribiis snljcllipticis; raccniis latoralibiis; scpalis obtusis: J sununo inulto majore; alis glabris cHipticis corolla loii,2;iori- J bus et Capsula sessili p,Iabra obcordala latc inargiuata an- gustioribus vix longioribus. — Radicc tenni_, habitii et alarnm venis iion auastomosantibus ad P. amaram acccdit, sod ra- ocmis latoralibiis, sepalis iiiferioribiis siiporiori mnlto mino- ribiis, foliis aliisque uolis ab z7/a abniidc divorsa; a P, temn- folia et P. sihirica band apü,ro diguoscitur statura coarctata humili, vix 2 — 3-pollirari, liabita quasi densc corymboso, sepalis obtusis, summo iiifcrioribus multo lougiori; alis haud falcatis etc.; a P. o.vijcQccoidi, P. saccatili et P. supina nostra plauta diffcrt cauliculis erectiusculis fastigiatis, usquc ad basiii berbaceis et ex ipsisslma radice, jiou e trunco lignes- cente prorumpentibus; practerca differt nostra a P. oarj/coc- coide foliornm forma, a P. saxatili capsulis eraargiiiatis, a P. supina lloribus subsessilibus. Affinis etiam P. umhrosac Mart.^ P. varianti M(irt., P. puhescenti Muri, et P. tran- quebaricae Mart., sed alis capsulisque glabris et pliirlbus aliis characteribus satis distiucta. — Hab. iu districlu Elisa- bethpol, circa colouiam HeleneudorfF. ^ 1725. PsepJiellus spectahilis Fisch., Met/. P. pereiuiis lanugiuoso-canoscens; caule erccto oligocephalo; foliis ovatis j obloiigisve mucroiiatis: superioribus sessilibus iiitegerrimis, I inferiorlbws petiolatis iiidivisis lyratis piuiiatis bipiuuatifidis- ' vc; calathidiis solitariis tcrminalibus sessilibus giabcrrimis, ^ squamarum appoudice scariosa erecta palmato-fimbriata: seta intermedia sublongiore subspinosa, appendice squamarum iu- tiraarum lanceolata scariosa inlegeirima; pappo elongato. — ; Centaurea Baüsamita Sweet hrit. Jl. gard. ser, secund. tob, 355 (cprte non Lamarck). — Spocies optime distiucta. FoJia majnscnla, launginosa, plus minus divisa. Calathidia illis 165 Cenfaureae macroccphaiae vix miuora, ovatii, sfjiiaraaiuni appeiidice saepe fuscescente. CoroUiilae straraiueae, radii tiliforraes iieiitri, illis disci breviores, Pappus elougatus, ni- fescens. ■ — Hab. in montosis provinclae Nakitsdilwan. ^ 1736. Ptet'olhcca hißda Fisch., Mcij» P. aehaeuiis marij|hialibiis latero iuterioie aiigiilatis apteris. « folloriini lobis dentibusqut* obtusis mucronatis. — Tri- chocrcpis hißda Visiani. hagoseris hißda Koch Sy- nops» ß. g'crt/i, helv» p. 435. Ptcrotheca ncmausensis Rchh. Jl. germ. cjcct. Nu. 1786 (exci. syii. , praeter Vis.). — ß foliorum lobis dcntibusque acutis acumiuatisve. — Cre~ pis ncmausensis MB. ß. taur. cauc, II. p. 255 (excl. sjn. praeter Pall.) ; Lagoseris ncmausensis 3IB. l. c. III, p. 538. (excl. sjH.) Plero/hcca ncmausensis C. ^. Mcij. Enum. pl. cauc. casp. No. 463. Crcpinia Mar- schalliana Rchh. L c. p. 267. — Frnctus structnra ex- acte iit iu Tr. hißda Vis., a qua iioii diÜcrt, iiisi folio- rum lobis dcntibusque acutis. Hab. a in Daimalia et in Natolia; ß iu Tauria, Iberia I et ad mare Caspium. O 1738. Plerotheca ncmausensis Cass, P. achaeniis niar- giiitilibus laterc iuterioro 3 — 5-älatIs. — Crepis ncmausen- sis Gouan. Willd. Sp. pl. III. p. 1592. 1766. Ranunculus Schraderianus fisch. ^ Mey, R. (E chinclla) anmms, pilosus; caule erectiusculo ramoso ; fo- iiis Omnibus petiolatis: iiit'erioribus suborbiculatis apice grosse 3 — 5 - dentatis sublobatisvc, superiöribus oblongis subinte- gerrimis ; pcdicellis lateralibus iucrassatis fistulosis folio sub- longioribus; petalis subliuearllius longiludiue caljcis [»atuli; carpeliis tubercnlatis mari;iue aciito ciuctis stjlo lauceolato iucurvo lerminatis; gjnoplioro glabro. — Proximus R, mu- 166 ricatOy hahitii graciliore, floribns rrmtibusqnc rainoribns, carpollis tuberciilatis (non aculoatis) et podicellis fistiilosis in- crassatis ab illo optimc disfiiicttis; acccdit ctlam ad R. par- vißorumy praescrtira quoad flornm luaguitudinem, diguosci- (iir foliis plane non, vel vlx cordatis, carpcllis stylo longo lanccolato tevmiuatis aliisqne nntis; a R. trilobo nostraspe- cics diiTort foliis indivisis, pedicclüs incrassatis, ncc non car- pellorinu forma; cum R, chio charactoribus nounullis couve- nif, sed florum parvitate et petalornm forma ab illo satis dif- forre videtur. — Plantula gracilis, 4 — 6 poll. alta_, subpi- losa; folia radicalia suborbiculata, basi rotnndata vel sub- cordata, canlina snperiora oblonga; llorcs minuti; petala fla- vescentia, sublincaria, vix 2 lin. longa; oarpella IY2 J'ö- longa, siibovafa, stjlo lanccolato apice incnrvo 1 lin. circi- tcr longo terraiuata. — Hab.? Seniiua s. n. H. chii ex h. bot. Goettingensi acccpta, O 1768. Raminculus trachijcarpiis FiscJi,^ 3Ieij» Ind,III sein, 7v, Peiropol. p» 46. Variat llonira magnitndine et pe- talornm longitndine , sed foliis radicalibns simplicibus et car- pellis non alatis a proximo R, lomatocarpo liaud aegrc dignoscitnr. 1771. Raphanistrum Gayanmii tisch, ^ Meij, R. foliis simpliciter lyratis; fructibus turgidis spongiosis laevibns sub- torulosis 3 — 6-spermis rostro sublongioribns. — Raphanus sativi rar, IFchh. et Rcrthclol:, Plujtogr, canaricns, I, p, 83. Iah. 8. A fig, 18 — 24. — R, Landra Hortor, (non Mprotti). — A proximo R, rostrato dignoscitnr stylo duplo breviore crassioreque; affine etiara R. Landrae, sed fructibus turgidioribus liaud angnlatis ntHjue sulcatis, pericarpio spon- gioso, nee non foliis simpliciter lyratis, nullis lobis minori bus inter major(>s lobos interjectis ab illo satis distinctum simillimum Rapliano salivo, praeter fructus in nostra specie constauler basi artinilatos, quod non ita in illo; «um R, s I ^ 167 Lampsana et it. maritimo comiiiiitari iiaiid potust. — Va- riat iiorilius purpiireis, ilavis et versicolorlbus. — ilab? . . . Sciniua inissa a cel. viro Dclile s. a. Raph. Landrae; a cla- liss. Gay, scrutatori Cniciforarum peritissimo, scmliia accepla plautae supra mciuoratae , iiiscripHone uotata ,,Raphanus Grassae Gallo -provinciali cultus.'-'' — lu Sibiria eliain lo- litur. O 1780. Reseda globulosa Fisch., Mey. R. liexapetala, trigyiia, i^labra; caiile orecto ; loliis (viridllms) tripartitis vel peilato-5 — 7-partitis: laoiniis sublineariljus mucroiiatis: ca- lyce hexasepalo eorolla subbrcviore; Capsula sessili subglo- bosa obtuse liexayoua rostello brcvi tiicuspidato terminata, imiuatnra clausa; semiuibiis nlüdissimis. — Habitu, nee non foliis Res. lutcae et R. pruinosae similis, sed capsularum forma ab illis longa distat. Calyx parvus eorolla paulo Ijre- vior, fiuctifer imumtatns. Petala alba: 2 superiora incisa, 2 lateralia miuora 2 — 3-loba, 2 inferiora iudivisa, interduni obsoleta. Capsula depresso-suglobosa, augiilis 6 rotiindalis notata, quasi snbstellata, sessilis vel stipite niiuuto perbrevi suiFulta, rostello brevi tubuloso tricuspidato terminata, primo arctissimc clausa, raatura ralvulis 3 brevibus inflexis deliis- cens. Hab. in proviucia Sehirwan. (^ ■ — 1786. Reseda truncata Fisch., 3Ieij. R. tetrapetala, trigyna, hispidula, subglabra; caule erccto; foliis (viridibus) tripartitis pinnatis bipiiinatifidisve: laciniis sublincaribus aeu- tis snbundulatis ; ealycc hexasepalo petalis 2 — 4-partitis bre- viore; stigmatibus puuctiformibus subsessilibus ; Capsula ses- sili oblonga trigona trnncato-obtiisata, iramatura clausa; se- minibus nitidissimis. — Species sanc distinctissiraa, liabitii, foliis et lloribus ad R. hiteam quodammodo aeecdens, sed capsulis truncatis, ante pcrl'ectam semiuum maturilatem elau- sis ab hac et ab omnibns speciebus Imjns gcneris adhuc dc- scriptis; optinic distincta ; a il. globulosa dignoscitur capsu- 168 lanim forma. — Florcs magnitiidinc et colore R, luteae. Ovarinm supra torum sessile, papillosnm, mammulis tribus stigmiite subscssili pnnctiformi apiculatis terminatum, arctis- simc tiausnra. Capsula 6 — 8 lin. longa, 2 — 2y3 lin. lata, oMonga, trigoiia, sulcisqiie Irihiis iiotata, apice obtusissima, quasi truucata et obsolete obtiiserjue triloba, demura ore cir- culari truncato apeita, i. e. valvulis tribus subtriangularibus inllexis deliiscens. — Hab. iu Natoüa O? ^? 1788. Rhagadiolus Hedtjpiiois Fisch, ^ ßlci/, Rh. pi- loso-liirtus; foliis obovato - oblongis deiitatis; periclinii squa- mis lilrtis in fructu couniventibus ; achaeniis centralibus pu- bcscentibus, — Species distiuctissiraa, calathidiis Hedypnoidi siniilis, fructibus yero cum RJiagadioIo exacte congruit. Ca- latliidia alia lateralia sessilia, alia pedunculo iucrassato suf- fulta, — Hab. in Persia boroali, in Anneuia rossica, uec non in provinc. Scheki et Schirvan. O 1790. RJiaiimus Pallasii Fiscli., 3Iey. Rh. (Cervispi- na) spiuosa; foliis fasciculatis glabriusculis sublinearibus iu petiolnm stipulis lougiorein attenuatis acutiusculis serrulatis; drupis (tricoccis) caljcis basi persistenti planae insideutibus; endocarpio eartilagiueo libero ; seraiuibus glaberrimls rima notatis margiue cartilagineo cincta tota lougitudiue hiante. apice apppndice (majusciila) iiidexa aucta. — Rh, Ijjcioides Fall, ß, ross. II, p, 26. tab, 83. (excl. syn. Linu.) — Rh. Ert/thro^vylon 3IB, ßor, taur, cauc, I, p, 168. (excl. syn. Willd.), C, A, Mcij, cnum. pl, cauc, casp. No, 1157. (excl. syn.) — Species fructuum fabrica a Rh, Erxjthroxijlo da- hurica diversissima. — Hab. in promoutorio caucasico, in Ibcria, ad mare Caspium, in aitioribus montlbus Taliisch, nee non in Persia borcali. 1791. Rhamims spatJhulaefolia Fisch,, Mey, Rh. {Cer- vispina) spinosa; foliis fasciculatis oblonge -spathulatis ob- — 169 tusiiisculis crenulatis puberulis, petlolo stijMilis longiore; drü- pis (tricoccis) calycis basi persistent! planae insidentibns ; eii- docarpio cartilaii^iiieo libero; scrniuibus glaberrlmis rima no- tatis margiue cartilagiueo circumciucta, basi aperta, apice appendice (parva) inllexa aucta. — Simllis certe jRä. Kry- throjcijlo Fal/.y sed foüis et praecipue fructibus diversissima; in nostra eudocarpium cartilagiueum lilicruin, semina pyri- formia glaberrima et rima notata cartilagineo-marginata, mo- do basi aperla, apice appendice parva inllexa aucta; \\\ planta dahurica autem endoc.3o6. 172 Gi/psophila illyrica Sihtli. S/n. ß. graec. tab. 386. — Hab. in Archipela-i,o, Sicilia, lllyria, Dalmatia, Helvetia, Rumciia. 7/. 4. T. cretica Fisch, y 3Iey, T. perenuis, apice glau- diiloso-pubescens; eaulibus teretibiis ramosis ; foliis lineari- lauceolatis lacTissimls; floribiis solitariis midis paniculatis; calycis siibangiilati glauduloso - pubestentis dentibiis ovatis acuHs; pctalis obloiigis aculiiiscnlis; seminibus laevissirais ala- tis. — Saponaria cretica Linn., De Cand. l, c, p. 366. — Gypsophila cretica Sibth. Sm, JL graec, tab. 384_, De Cand, l» c, p, 353. — Antecedeiiti affinis , sed foliis margine liaud serrulato-scabris; floribus lougiiis pedicellatis, caljcibus fructi- feris vix angulatis, nee nou petalis acutiusculis satis distiucta. — Hab. iu Greta. '2/. 5. T, ochroleuca Fisch., Mei/, T. aiiuua, apice pu- besceiis; eaulibus raraosis; foliis liacari-subulatis margiae serrulato-scabris; floribus solitariis nudis paniculatis; calycis pubesceutis dentibus lauceolatis acuiniaatis; petalis oblongis acutiuscnlis ; seminibus .... — Gi/psophila ochroleuca Sibth, Snt, ß, graec, tab, 385. De Cajid. l, c, p. 353. — Hab. prope Athonas. O — Species nobis nou nisi e fiora grae- ca nota. 6. T, pacht/gona Fisch., 3Ieij. T. aunua; caule gian- duloso-piloso tereti ramoso; foliis liueari-siibulatis glabris margine serrulato-scabris; floribus solitariis nudis panicula- tis; calycis pentagoni glaberrim dentibus ovatis subulato- acuminatis; petalis sublinearibus acutiusculis; seminibus lac- vissimis alatis. — Proxima forsan T. (Gi/psophilae) coiii- pressae y sed dift'ert eaulc tereti glanduloso-piloso, calycibus | majoribus glaberrimis aliisque uotis; iiT,(Gi/psophi/a) ochro- leuca, cui etiam afiinis, dignoscitur calycibus glaberriiuis in- ter angulos nou uervosis , petalis basi non maculatis etc. — Subpcdalis. Calyx glaberrimus, cajupauulato - obconicus, basi 173 atfenuatus, 4 — 5 lin. longns, pentagoiins, intcr augiilos membranacens , fructifer rigidissimus: angiili promiiiuli crassi e iiervis 3 parallclis approxiraatis, iiitornicdio crassiore for- mati, apice in deiitein subulatum erectiusiiiliim oxiurrentos; sinnbns iiiter deiites rotundatis merabranacels albis plicatis. Petala subliuearla, 6 lin. circ. longa, supra alba, ad fanecra lincolis flavesceutibiis pitta, snbtus piirpurasceutia. — Hab. in Natolia prope Tokat. © cT 7. T. comprcssa Fisch. ^ 3Iei/, T. annna, apice glaiidn- loso-pubescens; caulc compresso ramoso; foliis liucari-lan- Ceolatis; floribns solitariis uudis paniculatis; calycis piibescen- tis subangulati dentibns ovatis aentis; petalis oblongis acu- tiuscnlis integenirals ; seminibiis ... — Gt/psophila compressa Des/, ß. atlant, L p. 343. tab. 97. De Cand. l. c. p. 354. — Hab. in Barbaria. Q — Species a nobis non visa. 8. T. stricta Fisch., Meij. T. bionnis, glabra; canle tcreti ramoso; foliis oldougis linearibnsve niargine serrnlato- scabrls; floribns solitarils nudis paniculatis; calycis angiilati glabcrrimi deulibns ovatis acnminatis; petalis oblongis obtu- sis integerrimis ; seminibns grauulatis raargine iucrassato ob- tnso cinctis. — Gypsophila stricta Bge, in Ledeh. fi. alt» II, p. 129. Ledcb. Illuslr. tab. 5. — G, alpina Habl. in Gnicl. Jun, Itin. IV. p. 178. — Hab. ia regionibns allaicis mcridionalibiis ad lluvinm Irtysch, in alpibns Saniaraisicis pro- vinciae Gilan, in montibns Taliisch^ uec non in montibns provinciae Karabagli. J* 2277. Valerianella oa;yrhtjncha Fisch., Mcij. V. {Psi- locaelu) floribns confcrtis; frnctibns setnlis clavatis scabris iinearibns subtotragonis; dorso convexis, autice snlco notatis, basi gilibis: lociilis blnis sterilibiis fertili angnstioribus basi cristatis; coronae campannlatae obliqnc trnncatae dente la- terali nnico longissimo. — V. oxyrhijncha Ind. III, semin. 174 hört» bot, PetropoJ, p, 48. — Fedia seridcns Hort, bot, Pesthin, — Anniia, piiberiilca, subglabra, habitu et inflores- ccntia V, criocarpae siiuilis. Folia oblonu^a, iiitcijeiTiraa vel snbileutata; cauliua interdiim basi piniiatirida. BracU'ae linea- res, integerrimac 5 j^labrae, patentes. Flores minuti, piu- piirasccntes. Friictns setulis brevibus apice incrassatis ad- spersi, forma illis V, scJcrocarpae siibsimiics, sed minores, dorso convexi, autice sulco uotati; loculi steriles basi dila- tati atque cristato-carinati. Coronula campanulata, oblique truucata, antice rotimdata, dente latcrali unico longissimo lineari recto vel (rarissirae) apice subuncinato denticnlato, in- terdura etiam dente altcro laterali obsolete iustructa. — Hab, in Armeuia et in monlibus Talüscb. Q 2285. Verbascum UTiedeinannianum Fisch,, Mey, V. launginoso-subtomentosnm, apice glandulosum; caule subsim- plici folioso; foliis creuatis: radicalibus subeüipticis in pclio- lum atteniiatis, caulinis supcrioribns sessilibus oblougis-, sura- mis ovato-oblongis; racemo termiuali elongato; pedicellis so- litariis bractea lanceolata caljceque brevioribns; laciniis ca- lycinis oblongis obtusixiscuJis corolia multo brevioribns; fila- mentis antherisque disparibiis. — Planta iusignis, speciosa, J^, cupreo {bot, mag. tob, 1226) proxime aflinis, sed folia in nostra basi attennata, pedicelli brcvos, bracteae elonga- tae, flores colore V, phoenicei-^a. J^, j^b^oeniceo , tristi, pu- niceo, Blattaria, et affiuibns speciebiis beue distincta cha- racteribns datis. — In Natolia legit Dr. Wicdemann. (^ 2348. Wiedemannia Fisch, , ISley, Calyx campannlato- tnbulosus, fauce nudns, bilabiatns: labinra snperius indivi- snm, lanceolatiim; iuferiiis porrcctum, 4-fidum, dein compli- catam et fancem calvtis arcte claudcns. Corolia exserta, bi- labiata, labium snperius fornicatum, integrum; iufcrius trifi- dum: lobis latcralibus dontiformibus; faux dilatata; tubus (ver- sus basiu) anunlatus. Stamina didynaraa, exteriora longiora. __ 175 Autherae per parla approximatac , biloculares: loculis demnm divaricatis. Stylus apicc Mfidus : lobis snbaequalibiis acutis. Achaenia sicca, trigona, iiiida. W» oricntalis Fisch, ^ Mcy» Planta aiinua, habitii et corollis Lainio jmrpurco vel i, inciso sat sirailis, sed calycis strnctura siugiilari iiiter Labiatas facile distiuctissiina. Folia subriigosa; iufcricra petiolata, ovata, acutiiisciila, deii- tata; siipcriora sessilla, ovata, basi cuucata, acuta, iuciso- serrata; summa miuora, basi latiora, vix cuueata. Vorticilii axillares, distaiites, subcapitati, 10 — 12-florl, bracteati. Corolla inteuse sordide purpurca, 8 liii. circiter loiiga_, galea villis Tlolacois deuse barbata. Achaeuia nigrlcantia, glabra. — Hab. in Natolia. O — Genus dedicavimus in memoriam dar. Eduardi JF/cdcf/iann, Med. Dr., qui Bithyniam atqne Natoliam ludifesse perlustravit, et magnam plantaruni copiam reportavit. Die Verthellung und V erbreitung der schlesischen Pflan- zen, nachgewiesen in vierzehn Gebieten der schle- sischen Flora. Nebst einem Anhange über die Ver- gleichung der schlesischen mit der britischen Flora, Vom Dr. K. F. Fl. Schneider. Nebst einer bota- nisch-geognostischen Karte von Biinzlan, Breslau 1838. gr. 12. 392 S. (2 S. Vorrede u. 2 S. Dedi- cation nicht paginirt.) Auch unter dem allgemeineren Titel: Beiträge zur schlesischen Pflanzenkunde, vom Dr. Schneider, Oberlehrer u. s. w. 1. Zur schlesi- schen Pflanzengeographie, a. Zur Kunde der ört- lichen Vorhältnisse. 176 Dedication den Herren Proff. Göppcrt undWimnicr und Apo- theker Beilschmicd. Nach dem Vorworte enthält, der erste Abschnitt die örtlichen Verhältnisse der Bnnzlaner Flora in ge- drängter Darstellnng; der zweite die Pllanzen nach Linneischein System aufgezählt. In diesem Verzeichnisse ist der Grad der HäuGgkeit des Vorkommens durch 5 Zahlen (von 1 — V) aus- gedrückt, ferner ist durch Buchstaben das Vorhandensein der Pflanzen in den Lokalfloren der Heuscheuer, von Hirschberg, der Lausitz, von Kupferberg, Salzbrnnn, Charlottenbrunn, Beuthen a. d. 0., Ohiau und Wohlan augegeben, und die Pflan- zen, welche bei Bunzlan nicht vorkommen, durch Einrücken und besondere Ziff"ern ausgezeichnet. Dies Verzcichniss wird von zwei Nachträgen , so wie von einem lateinischen und deutschen Register der Gattungsnamen beschlossen. Der dritte Abschnitt enthält Vergleichungen der Gebiete und Pflanzen, nämlich: 1) die örtlichen Verhältnisse der einzelnen (oben an- geführten) Pflauzengebiete ; 2) die Pflanzen in den verschiede- nen Gebieten, nach der Artenzahl, nach der Verbreitung durch die Gebiete, nach der Vertheilung der Pflanzen in ihren Arten in den einzelnen Gebieten, wozu zwei Tabellen gehören. Der erste Anhang giebt noch die Resultate von Untersuchungen über andere Gebiete, deren Verzeichnisse dem Verf. erst wäh- rend des Drucks zugekommen sind, es sind^iese: das Ge- biet des südwestlichen Schlesiens, das Gebiet von Steinau, von Grünau, und des Hirschberger Thals mit dem Riesen- gebirge. In dem zweiten Anhange wird die schlesische Flor mit der von Grossbritannien nacli AVatson verglichen. Eine lithographirte Karte der Umgegend von Bunzlau, nach ihren geognostischen Verhältnissen illuminirt, ist diesem kleineu in- teressanten pflanzengeographischen Werke beigefügt. Ueber die Symmetrie der Pflanzen. Eine Inaug. Diss. unter dem Präsid. von Hugo Mohl ii. s w. im Dec. I 177 1836 d. off. Prüf, vorgfil. von T. Ch. Schnecken- burger von Thalheim. Tübingen 1836. 8. 49 S. Herr Prof, Mohl legt uns in dieser kleinen Schrift Be- trachtungen vor, welche die Ansicht, dass im Pflanzenreiche die concentrischc Bildung herrschend sei, bedeutend beschrän- ken, und die symmetrische Bildung oder doch eine Hinneigung zu derselben in allen Pflanzenabtheilungen nachweisen. Diese Untersuchungen beginnen mit den niedrigem Vegetabilien und gehen zu den höhern über, Untersuchungen über den Mittelstock von Tanius Ele- phantipes L. Eine Inaug. Diss., welche unter d. Prä- sid, V. Hugo Mohl im Dec. 1836 d. öfP.Prüf. vorlegt C, Jos. Enderle von Aulendorf, Tübingen. 4to. 16 S. Der Vorsitzende giebt in dieser Dissertation eine genaue anatomische Beschreibung der änsserlich schon so eigenthüm- lichcn knolligen Basis von dem capschen Tamns Elephanti- pes. Derselbe hatte nämlich Gelegenheit, eine Anzahl jun- ger, aus Saamen gezogener Pfiänzchen in Stuttgart nnd Tü- bingen zu scheu und zu untersuchen. Es entspringt diese knollige Verdickung aus einem einzigen Internodium der jun- gen Pflanze (ob vom Isteu oder 2tcn bleibt noch uugewiss); das anfängliche erste Würzelchen stirbt ab, und wird durch einen Kranz von Wurzelzasern ersetzt, welcher immer weiter nach aussen zum Vorschein kommt. Die Hauptmasse des Knollens ist ein parenchymatöses Zellgewebe , die Hervorra- gnngen werden durch eine braune korkähnliche Masse gebil- det, die sich nach unten verdünnt, und auf der Basis nur als eine Haut erscheint, sie entsteht aus der darunter liegenden, etwa 1 Lin. dicken, bastlosen Rindensubstanz, bis zn wel- cher auch die Spalten der Oberfläche reichen. In dem mittlem 12r Bd, Litterat. /12) 178 , Par€nchjm liegen die Gefässliündel in coiicentrischen Schichten, die untereinander durch viele Verbindnngszweif^e zusaminen- häni>en, und ohen ein uureii;elni;issigcs , mannigfach verfloch- tenes Gefässnetz bilden, welches mit den Gefässen der Sten- gel in Verbindung steht. Diese Stengel entwickeln sich an der Spitze, wo schon in der frühesten Zeit das erste beblät- terte Stengelclien hervortrat, meist dicht neben einander, und kommen ans Adventivknospen; sie sind bei alten Exemplaren daher auch nicht an diese Stelle gebunden, sondern brechen an verschiedenen Stellen hervor. Auch bei Tamus commu- nis, dessen Untersuchung durch Dutrochet der Verf. ganz be- stätigt, scheinen die Stengel ebenfalls nicht ans Axillar-, sondern ans Adventivknospen hervorzugehen. Es herrscht also hier eine sehr eigenthümliche Art der Bildung, deren Verfolg bei den übrigen capischen Tamus -Arten interessant sein würde, wie denn auch die nahe verwandte Gattung Smi- lax zu bc-rücksichtigen wäre, in welcher bei einer mexica- • iiischen Art eine ganz ähnliche Erscheinung, wie bei der T. Elephantipes sich zeigt. Untersncliungen üb. die anatomischen Verhältnisse des Chlorophylls. Eine Inaug. Diss., welche unt. d. Piä- sid. von Hugo Mohl im März 1837 d. öff. Prüf, vorlegt W. Michler von Altdorf. Tübingen. 8vo. 26 8. Nach einer geschichtlichen Aufzäliluug der verschiedenen Ansichten, welche die Pflanzenanatomen und Physiologen über den grünen Farbestoff der Pflanzen gehabt haben, giebt der Verf., Prof. Mohl, seine eigenen Beobachtungen über diesen Gegenstand. Einen gleichartig grün gefärbten Zellensaft hat er nie beobachtet, sondern das Chlorophyll zeigt sich entwe- der in Massen von bestimmter Form, in Körnern, oder als li 179 eine uiigeformte krümlige Masse: beide Formen kommen je- doch auch vereinigt vor. Die Körner liegen an den Wän- den oder mitten im Zelleusafte zerstreut oder zusammenge- ballt. Mau muss unterscheiden Körner, welche in dem form- losen Chlorophyll eingebettet sind, und die Chlorophyllkörner selbst, erstere, wie sie bei Spirogyra vorkommen, sind Amy- lumkörner, letztere sind farblose Körner, welche, nachdem der grüne FarbestofF durch Weingeist aether, oder fette Oele aufgelöst ist, zurückbleiben, sie färben sich durch Jod gleich- falls blau, sind also auch Stärkemehlkörner, sie liegen bald einzeln, bald zu 2 — 4 beisammen, bald als Massen sehr fei- ner, durch starke Vergrösserungen wahrnehmbarer Körnchen, Sowohl das formlose Chlorophyll , als die Hülle der Chloro- phyllkörner lässt, nachdem sie durch Weingeist entfärbt ist, einen in Wasser und Alcohol unauflöslichen, durch Jod sich bräunenden Stoff zurück. Bald scheint das Chlorophyll, bald das Amylum der früher gebildete StoiF zu sein, vielleicht je nachdem der Theil dem Lichte ausgesetzt gewesen ist, oder nicht. Untersucliungen über die winterliche Färbung der Blät- ter. Eine Inaug. DIss., welche unter d. Präsid. von Hugo Mohl im April 1837 d. öff. Prüf, vorlegt G. Ludw. Bührlen aus Altheim bei Ulm. Tübing. 8vo. 36 S. In dieser Abhandlung macht Hr. Prof. Mohl darauf auf- merksam, dass in den^ den Winter über ausdauernden Blät- tern eine Farbenveränderung auftritt, welche mit der, dem Tode vorangehenden, herbstlichen Färbung der Blätter Aehnlich- keit hat, sich jedoch später wieder verliert. Die Blätter der immergrünen Bäume, namentlich der Coniferen,, nehmen im Winter einen auffallend schmutzig gelben Farbentou an , ana- (12 *) 180 toinlscli untersucht, zeigen sie, tlass \hv Chlorophyll mehr gelblich, nicht gesättigt grün ist. lliiuüger nher findet sich das Grün der Bliitter in Roth und ßraun verwandelt, oder von diesen Farben modificirt, und viele Pllanzeu zeigen eine solche Färbung während ilires ganzen Lebens. Ueber die Veränderungen der grünen Farbe in Roth und Gelb und des Roth und Gelb in Grün, so wie über das Vorkommen der verschiedenen Farben an verschiedenen Stellen und in verschie- denen Lebens- und Bildungsperioden der PÜanzen haben die Schriftsteller verschiedene Ansichten ausgesprochen, sie wer- den von dem Verf. beleuchtet und gezeigt, dass keine der- selben bis jetzt ganz zureiclieiid sei, obwohl Marquart's Ar- beit über diesen Gegenstand als die vorzüglichere bezeichnet wird. Wenn Mar(|uart erinnert, dass das Anthokyan sich aus Chlorophyll durch Entwässerung bilde, so stützt er sich dabei auf den Versuch, dass concentrirte Schwefelsäure das Chlorophyll mit intensiv blaugrüner Farbe auÜöse, diese Flüs- sigkeit al)er durch Weingeist dunkel indigblau werde, da al)er Anthokyan durch Säuren roth gefärbt wird, so ist nicht ein- zusehen, warum die ülierschüssige Schwefelsäure hier nicht ein Gleiches bewirke? Er stützt sich ferner darauf, dass dieselben Zellen in verschiedenen Lebensperioden Chlorophyll und Anthokyan enthalten, namentlich in den Blumenblättern, welche jung immer grün gefärbt seien, hat aber Marquart wirklich dieselben Zellen untersucht? Es kommt die rothe Farbe meist in der Epidermis als eine gleichartige Färbung vor, findet sicli jedoch auch in den inncrn Blattzellen zwi- schen andern, Chlorophyll enthaltenden Zellen, ja rother FarbestofF findet sich mit grünen Chlorophyllkörnern in der- selben Zell'', und dies letztere trifft sich besonders bei den Blättern, weiche im Winter eine rothe Färbung bekommen, und im nachfolgenden Sommer wieder grün werden, endlich aber erscheint mitten im Blatte eine Zelle nur zum Theil mit 181 rothem Pigment gefäiljt, auch komml das lotlie und blaue Pigment in Körnerform vor. Die überwinternden Blätter ge- hören dreien Gruppen Gewächsen an, zu der einen gehören diejenigen, welche melirerc Jahre mit ausdauerndem Holzkör- per leben, zu der zweiten die, welche in dem einen Jahre entstehen, eine Rosette bilden, und im nächsten Jahre blei- ben, bis die fernere Entwickelung; vor sich geht; die dritte nmfasst die erst im Herbste mit einem kurzen, beblätterten Stengel sich bildendi'n,. ein- oder mehrj;i?hrigcn Gewächse, wel- che im folgenden Frühjahr weiter wachsien. Diese verschie- denen Blätter befinden sich also in sehr verschiedenen Wachs- thumspcrioden und Verhältnissen, ilire rothe Färbung muss daher bei einigen bestimmt von dem Eiiiilusse der Winterkälte abhängen, kann bei den übrigen aber auch keine andere Ursache haben, da die Blätter der verschiedensten Entwickelungsgrade dieselben Erscheinungen zeigen. Dass dies der Fall sei, be- weist auch die anatomische Betrachtung, wo sie ein festes, saftiges Blattparenchym, ein schönes grünes Chloroplijll, ne- ben der rothen Färbung zeigen, während die dem Absterben nahen Blätter schlaffer sind, . saHtloser und blasser grün ge- färbt. Da nun auch viele Blätter absterben oline sich roth zu färben, und die rothe Färbung sich so verschieden bei Blättern, und oft nur vorübergehend zeigt, so läugnet der Verf. jeden Zusammenhang zwischen der Erzeugung der rothen Farbe und dem Absterben, und halt die erstere nur abhängig von den eintretenden Veränderungen der physiologischen Function der Blätter; bekräftigt wird seine Meinung durch die rothe Färbung bei Insektenstichen und Entophjten, durch Sumpfboden und Alpenklima. Endlich vergleicht noch der Verf. die Ueberein- stimuuiiig der vegetativen und Fruchtblätter in Bezug auf die rothe Färliung; so wie die Färbung der Parasiten mit der Pigmentbildung in den, durch äussere Veranlassungen an der Verarbeitung des rohen Saftes geliinderten grünen Blättern. 182 - üifi rotlie Färbung zeigt sich meist in der Oberhaut, dtiun in dieser und im Mesophyllura zugleidi mit Chlorophyllkörnern, seltner in dessen äussern Schichten «allein. Den Beschluss macbt eine Aufzählung der Pllanzen, bei welchen der Verf. im Frühjahr eine rothc Färbung beobachtete, Ueber die männlichen Blüllien der Coniferen. Eine Inaug. DIss., welche unter d. Präsid. v. Hugo Mo hl n. s.w. Im Juni 1837 d. öfF. Prüf, vorlegt Jak, Fr. Zelle von Reutlingen, Tiiblng» 8vo. 36 S. An Pinus alba fand Prof. Mohl mehrere weibliche Blii- theukätzchen, Avelche an ihrer untern Hälfte mehr oder we- niger vollständige iJeJiergänge zu männlichen Bliithen bilde- ten; sie werden lieschrieben , und die. Ansichten der ßotani- ker über die Blunieubildung der Coniferen aufgestellt. Aus dieser Untersuchung macht der Verfasser folgende Schlüsse: 1) Jede 2 - fächrige Anthere von Pinus ujid den verwandten Gattungen ist aus der jMetamorphose eines einzigen Blattes hervorgegangen, wie dies auch R. Brown und Liudley an- g-enommen hatten; es ist daher durchaus kein Grund vorhan- den, mit Jnssieu, Richard u. A. die Antherenfächer für eiu- fächerige Autheren, welche auf einem schuppenförmigen Or- gane (Kelch oder Bractea) aufgewachsen sind , zu halten. — 2) Die Antheren von Pinus entstehen aus Blättern, welche der Achse des männlichen Blüthenkätzchens selbst angehören, und sind nicht, wie dieses Lindley annahm, als laterale mo- nandrische Blüthen zu betrachten, sie sind daher nicht den Carpellarblättern des weiblichen Kätzchens analog. — A"ch die mehrfächerigen Antheren anderer Coniferen sind nicht aus mehreren Staubgefässen zusammengesetzt , sondern den zwei- fächeri»en von Pinus i>anz "Icich zu stellen, Jiur durch die «rrössere Zahl von Fächern verschieden; mehrfächerige, An- 183 thercii siud aboi* ancli sonst vorhanden , nnd allo Antliercn eigentlich 4 -fächerig-, auch bei Jnnipems ein Uebergang von zwei zu mehrfächerigen vorhanden. Dies als richtig erken- nend, M'ird man bei den Cycadeen anch die grossen Schuppen für einfache Staubgefässblätter, und die sogenannten Antheren für Antherenloculamente erklären. Der Yerf. nntersucht nun, ob das Kätzchen der Coniferen eine Bliithe oder ein Bhithen- stand sei^ Aus der vorhergehenden Betrachtung und der Be- rücksichtigung der bei den Coniferen verschiedenartig auftre- tenden Blattverhältnisse beweist der Yerf,, dass es halb auf- gelöste Blüthen sind, die einestheils als Uebergang der ein- fachen Blüthe zur Inliorescenz, anderntheils als Uebergang der einfachen Blüthe zum vegetativen Theil der Pflanze be- trachtet werden müssen. Morphologische Betrachtungen iiher das Sporangiiim . der mit Gefilssen versehenen Cryptogaraen. Eine Inaug. Diss., welche unt. d. Präsid. v. Hugo Mohl im Juni 1837 d. öfF. Prüf, vorlegt Heinr. Walderer von Walddorf. Tiibing. 8vo. 40 S. Prof. Mohl, dessen Untersuchungen wir schon eine ge- nauere Kenntniss über die Entstehung der Sporen im Sporan- gium der Cryptogamen verdanken, welche hier auf ganz ähn- liche Weise vor sich geht, wie die Bildung der Pollenkörner in der Anthere, vergleicht nun weiter das ganze Sporangium mit der Anthere, und, gestützt auf Missbildungen bei Equi- setum, erklärt er jede Schuppe der Fruchtähre für einen, dem Staubfaden und Connectiv entsprechenden Theil, die auf der uiitern Seite derselben befindlichen Sporangien für analog mit Loculämenten einer Anfliere, Bei Ipom. montana t. 30. Serra Jacobina V'i7'*'y2or/&w/i liina; Z?i'. eöhioidds t. 37. il)id.; yltiiseia cernua t, ^8, * Baliia. Die dargestellten Pflanzen geben einen neuen Beweis von der Reichhaltigkeit der brasilischen und mexicanisöhen' Flor, deren Schätze in allen grössern Sainmlungen jetzt t(k^'^ streut vorkommen, so dass die Floren dieser Länder immer schwerer zu sammeln und zu einem Ganzen zu vereinigen' sein werden. *) Diese ist aber von D. trifoliolata Ziiccar. verschieden. Die mexi- canischen Pflan;sen sind von Berlandier gesammelt, **) Die bei Caliia und in der Serra Jacol)ina gesanimeIte'n"Pflanzeu hat Mr. Dlanchet eingesandt. > m 1) 188 _ Lettre siir le genre Xeranlliemiiiu .'idressce au drriecleiir de la soci(5te G. Fischer de Waldheim par F. fi. L. Fischer et C. A. Meyer. 4lo. favec 2 pl. li- thogr.) Die Verfasser wurden zu (licscm Schreibpii, welches im 4ten Baude der Nonv. Mein, der Mosk. Gescllsch. enthalten if^t, bewogen durch eine Arbeit über die russischeji; Xeiian- tljenia, von Kaleniczenkow nud über den botanischen, Inhiilt d PS Werks ron Upensky, enthaltend eine medicinisch- topo- grapjiische Beschreibung der Stadt und des Districts Eka-i therinenburg. Die Gattung Xcranthcmum enthält nach den genauen Untersnchungen der Verff, folgende Arten: 1. X, an- ntiutiii L. (Syn. X. ornatiini Cass., Centaurea dubia Gnael. jun. Ifcin.), var. ß graciLius (Syn. X. Aunatae Kalenicz.). — 2.,vXi longepapposuin F. et M. — 3. X. erectum Presl (§yn. Xkiinapertum Gay non Lin., X. ineomptura Cass.) var. ß, (X, iuapertoiyi Meyer Ep.. pl. Cauc. Cnsp,) — 4. X. in- apertttin L. (Syn. X. foetidum Mönch, X. cyliudrace\im Sibth., cylindricuni Spr. , Xeroloma foct, Cassini). Eine 2te Gattung Chardint'a enthält die eine Art Ch, jcerantliemoides» Die Aj^beit. von Upensky ist ganz schwach und unbrauchbar. Diie Abbildungen enthalten Analysen der berührten Arten. Flora Piegni Borussisi etc. Vom Dr. Alb. Dietrich. Sechster Band. Drittes bis sechstes Heft, mit 24 co- lorirten Abbildungen. Berhn bei Ludw. Oehmigke 1838. Wir würden diu' Fortsetzung dieser Flora nicht Erwäii- nung gethan haben, wenn uns nicht der Inhalt der vorliegen- den Doppelhefte und deren Bearbeiter dazu aufgefordert hät- ten. Es enthalten dieselben nämlich Pilze, Itearbeitet von dem genauen Mycologen Dr. Klotzsch , ohne dass dessen Name auf 189 ,dciri Titel geiiaaiit wäre, welcher jedocJi boira Schlüsse jeder ■Beschreibimg aiij^pa;eben , diese als sein Eigenthiim viiidicirt. Höchst interessant sind diese Zeiclmuugcn und Beschreibun- gen durch die Darstellung- des Baues des Hymeniums, wel- .ohes man sich bisher, mit Ausnahme von Coprinns, ganz an- ders dachte, nämlich aus zusammengesetzten schmalen Schl.äu- clieii, in welchen die Sporen gewöhnlicli in einer Pveihe und bestimmter Zahl liegen sollten. Es ergiebt sich aber aus .den neuem Untersuchungen, dass auf der, aus elliptischen jZellen bestehenden obern Schicht kurze, cyliudrische, in 4 Spitzen an ihrem obern Rande ausgehende Röhren stehen, die an diesen Spitzen kugelige oder meist ovale Sporen einzeln tra- gen. Ausserdem stellen auf der Oberdäclie konische oder ovale grössere Zellen, "welche stumpf und geschlossen sind, und in ^weitem Zwischenräumen von einander stehn ; sie werden Para- physen oder Autheren genannt, jene Sporen tragenden Körper aber Asci oder Thecae. Die Entdeckung dieser, wie es scheint bei den Hymenomyceten ziemlich allgemein vorkommenden, -aber auch noch in andern Gruppen auftretenden Bildung wird von verschiedenen Gelehrten in Anspruch genommen. Dr. Ascherson in Berlin hat, vom Dr. Phoebus auf diesen Bau aufmerksam gemacht, ohne aber dieses Freundes und dessen Mittheilung zu gedenken, in Frorieps Notizen und in Wieg- manns Archiv dies als seine Entdeckung ausgegeben; Le- veille hat in dem Journal L'Institut diese Entdeckung eben- falls als die seinige publicirt, und in den Annales des scien- ces naturelles vom December 1837 seine Recherches über diesen Gegenstand nebst dazu gehörigen Abbildungen publi- cirt; Corda endlich hat in seinen neuen Icones Fungorum diese Verhältnisse bei einem Coprinns durch Bild und Wort erläutert, ohne jedoch eines allgemeinen Vorkommens dieser Bildung Erwähnung zu thun. In den altern Schriften über die Pilze kommen einzelne dahin zielende, wenngleich unvoll- 190 ■ ständige, Beoba('litun2;en, Rpsdireibunj^pn und x\bl)ildnngeu vor, lind es uiitcrlioifit also wohl keinoiu Zwfifol, dass auch hier wieder die neueste Zeit dip Tliatsache diin-li Hülfe verhessor- ter Instrumente festu,esfcllt hat, während die früheren ßcoh- achtnngeji im Allgemeinen ein falsches Licht verbreiteten. Abgeltildet sind in dem vorliegenden Hefte T. 373. Agaricus bulbiger All), et Schw. ; 374. Ag. brevipes Bull.; 375. Ag, deliquescens Bull.; 376. Ag. micaceus Bull.; 377. Boletus intens L. ; 378. B. bovinns L. ; 379. B. badius Fries; 380. . Dacdalea Pini Fries; 381. Thelephora sanguinolenta Alb, et Schw. ; 382. Hymenangiura virens Klotzsch (Tnber virens ' Alb. et Seh. Rhizopogon virens Fries) hat denselben Ban wie alle vorigen im Innern seiner Höhlungen; 383. Helvella la- cunosa Afz., hier ist die Bildung von Schläuchen, in welchen die Sporen in einer Reihe (zu 8) liegen ; 384. Peziza auran- tia Oed., hier ebenfalls; 385. Agaricus sangninens Wulff.; 386. Ag. aurivellus Batsch. ß» pallidus; 387. Ag, fastibilis Pers.; 388, Ag. geophyllus Pers.; 389. Ag. comatus Müll.; 390. Ag. atraraentarius Bull.; 391. Riithea involuta Opat. ; 392. Polyporus fumosus Fries; 393. Polyp, applanatus Wallr. ; 394. Ciavaria flava Pers., hat denselben Bau, wie die Aga- rici ; 395. Ciavaria pislillaris L. desgl. ; 396. Peziza onotica. Pers. — Die Abbildungen sind sehr gelungen, und macheu neben der gründlichen Bearijoitnng es sehr wiinschenswerth, dass der Verf. auf gleiche Weise die deutschen Pilze als ein selbstständiges Werk bearbeitet herausgeben möchte, es würde ein solches, begleitet von einer allgemeinen Einleitung in die Pilzkunde, von grossem Nutzen sein, und diesen Zweig der Botanik bedeutend fördern, indem es sich erwarten lässt, dass dann eine grössere Anzahl von Naturfreunden sich diesen Gewächsen zuwenden würden, von welchen bis jetzt schon die Nothwendigkeit, so viele grosse Knpferwerke benutzen zu müssen, abgehalten und zurückgeschreckt hat. m Pflanzen -Abbildungen und Beschreibungen zur Er- kenntniss officineller Gewächse. Herausgegeben von Fr. Guimpel, Prof. u. s. w. Text vom Dr. J. Fr, Klotzsch, Gustos der pharmacolog. Samml. u. s. \v. Erster Band. Berlin 1838. 4to. Is u. 2s Heft, mit 12 illum. Abbildungen. Dies ist der Anfang eines neneu Werkes, welclics zu- gleich als Fortsetzung der vom Prof, Guimpel in Rücksicht auf die Abbildungen, vom Referenten in Rücksicht auf den Text herausgegebeneu drei Btände „Abbildung und Beschrei- bung aller in d. Pharmac. Bor. aufgeführten Gewächse" die- nen soll. Wenn die Ursache, warum Referent von diesem ! Schauplatze abgetreten ist, in der Vorrede des neuen Werks j ilarin gesucht wird, dass vermehrte Geschäfte, mehr aber noch die Veränderung seines Wohnorts, ihn geuöthigt hätten, von dem weitern Vorhaben abzustehen, so ist dies nicht rich- tig, sondern er trat deswegen zurück, weil er nicht Lust hatte, wie früher den Text zu Bildern anzufertigen, welche er erst nachdem nichts mehr an ihnen verändert werden konnte, zn Gesicht bekam, und die mitunter ganz verfehlt waren; sodann aber, weil er wünschte, dass eine solide Buch- handlung sich dem Verlage des Werkes unterziehen möchte. Auch die Bilder der vorliegenden Hefte lassen noch Manches, besonders in Bezug auf die Farben zu Avünsclien übrig. Die Bearbeitung des Textes hat sich gegen früher bedeutend aus- gedehnt, wo man nur das ärztliche und pharmaceutische Publi- kum ins Auge gefasst hatte, während jetzt auch das botani- sche stark berücksichtigt ist, indem der Verf. des Textes auch die Gruppen -Charactere mit aufnimmt, die Verwandtschaften berücksichtigt, und die von ihm unterschiedenen künstlichen und natürlichen Gruppeu darlegt, auch neue Formen hier zum erstenmale abbildet. Die PUanzen dieses ersten Doppelheftes 192 - sind: 1. Copaifcra glabra Vogrf^l aus Brasilien, 2. Anacara- I ptis pyramidalis Rieh., 3. Chiococca racemosa L. , 4. Ch. deusifolia Marl. , 5. Ch. anguifuga Mart. , 6. Vacciiiiurn Mvr- tillws L., 7. Vacc. intermodiiim Riithe, wahrscheinlich v'm Bastard zwischen V. Mjrtillns und Vitis idaea, nur au einer Stelle bei Berlin gefunden, leider nicht in der Frucht beob- achtet, 8. V. Vitis idaea L., 9. Orchis Morio L., 10. 0. laxi- flora Lara., 11, 0. militaris L., 12. 0. maciilata L, Madras Journal of literatnre and science, publisbed under the auspices of the Madras Literary Society and auxlliary Royal Asiatc Society. Edited by tbe Secretary to the asiatic department. No. 13. Octob. 1836. Madras printed and publisbed by J. B. Pba- roab. Atbenaeum Press. Price 3 Rupees per Num- ber*). On tJie tree ivhich produce the Gamboge of Com- merce. Bi/ R. Wight Esq. M. D. Madras Journ. Vol. IV» ISo. 13. Oct. 1836. p. 300. tah. 9. Prof. Graham in Edinburg- hatte an Dr. "VYight geschrie- ben, dass die Exemplare, welche er von Mrs. Walker als den Ceylonschen Guinmigiittbaum erhalton habe, nicht, wie Wight und Walker- Arnott (Prodr. p. 120) geglaubt haben, zu Xauthochynms ovalifolius gehören, :,wadern zu Garcinia (Maugostana Gärtn.) morella Desrouss. und Gärtner, die aber keine Garcinia sei. Murraj sage, der Baum sei Stalagmites *) Wir geben hier den voUständi^eu Titel des Journals , von wel- chem wir jedoch nur dies eine Heft zum Gesicht bekommen habeu, sollten uns auch die folgenden zukommen , so werden wir eben so ausführliche Auszüge liefern, wie aus diesem. 193 carabogioides, aber dessen Besclireibung passe nicht zu seiner Pflanze , er habe deswegen ein Exemplar an Mr. Don zur Vergleichuug mit dem im Banks'schen Herb, befindlichen Mur- ray'schen Original gesandt, stimme es damit iiberein, so sei die Pflanze Stalagmites zu benennen, aber die Beschreibung zu ändern, stimme es nicht, so müsse es der Typns einer neuen Gattung werden, zu wcklier auch Garcinia elliptica Wall, gehöre. An jener Stelle des Prodroraus war aber ge- sagt: „Es könne kaum in Zweifel gestellt werden, dass der Xanthochymus ovalifolius die einzige Pflanze Ceylon's sei, welche ein in den Künsten brauchbares Gnmmigutt liefere, und dass also der specif. Name Cambogia Gutta Lin, zu dieser Art, und nicht zu Garcinia Cambogia gesetzt werden müsse. Dr. Wight bemerkt aber, dass bekanntlich 2 Sorten Gummi- gntt in Gebrauch seien, eine aus dem Osten von Siam, Cam- bogia, China und die andere von Ceylon, die erstere ist die bessere, von feinerer lichterer Farbe und glasigem Bruch, die ächte Ceylonsche aber ist dunkler gefärbt und mit dunkel- braunen Flecken vermischt. Auf Ceylon ist der Baum, wel- cher die feine Sorte liefert, selten, kommt nach Colonel Wal- ker nur in einem ehemaligen Garten in der Nähe eines alten holländischen Etablissements vor, nicht fern von Negombo, dieser seltene Baum kann also nicht das gewöhnliche Ceylon- sche Gumraigutt liefern, und er (Wight) habe daher Recht, dass der Xanthochymus ovalifolius die einzige in Ceylon ein- heimische Pflanze sei, welche Gummignt liefere, der andere sei wahrscheinlich eiugefiihrt; ob es Mangostana morella Gärtn. sei, könne W. nicht entscheiden. Als neues Genus characterisirt sich die Pflanze von Graham durch die in eine 4-seitige Säule verwaclisenen Staubgefässe mit einfächrigen Autheren, welche sich an der Spitze durch einen Deckel öff- nen. Der Verf. spricht dann noch über die Genera Garci- nia, Cambogia, Mangostana^ Stalagmit is \\\u\ Xuuthocht/- 12r Rrl. Lilternt. (13) 191 mus. Liiine piiMicirle 1737 soino GattiuiH; Garcinia, gobil- «lot aus RiimpJi's Mangostana ^ ihr als wescnlllclieu Cha- ia<'tor 16 Stau))i!,('i". (Dodecandria) tiiid eine 8-saamige Beere anweisend. Im J. 1748 puhlicirte er in seiner Flora Zeyla- aica Cambogi'a, welche zahlreiche Stanbgefässe (Polyaudria) und eine apiVlähnliche , ,8-fiichrige und 8-saamige Friiclit haben sollte. Mnrray in Göttinii:en pnblicirte 1789 seine Gat- tnuiii^ Slalagmitls, characterisirt durch dieViorzahl der Iveldi- und Blumenblätter, 5- briiderigc Staubgefiissc und 1-fächrige, 3-saamigc Beere. Giirtner versuchte 1791 nach einer Unter- sucliHHg der Früchte dieser Arten, die Linneisclien Gattungen zu verbessern, und verband nach den FrucJit-Characteren Gar- ciuia und Cambogia unter dem Rnmphschen Namen Mango- stana, und bestimmte als Charactor, eine Vierzahl der Peri- giouialtlieile, unbegränzte Zalil von Staubgefässen und eine 4 — 8-saaraige Beere. Dies Genus ward aber niclit mit die- sem Namen von allen nachlolgenden Schriftstellern angenom- men. Roxburgh machte in seinen Pflanzen der Küste Koro- jnandel seinen Xantliochymus bekannt, wohl unterschieden von dem früheren durch die Fünfzalil, 5 Kelch-, 5 Blumenblätter, 5 Staubgefässbündel und eine ungleich- (3 — 5-) saamige Beere. Die Charactere aller dieser Gattungen sind, mit Ausnahme der letzten, unvollständig, weil die Schriftsteller die polygamische Inllorescenz und die Eigouthünilichkeiten der männliciien Blu- me vernachlässigt haben, eine UnvoUständigkeit, welche nicht gefühlt wurde, so lauge als jede Pllanze der Familie mit viertlieiligem Yerhältniss zu Garcinia gerechnet ward, auf welche nun aber jetzt, da eine neue Gattung hinzugekoimuen ist, welche in dieser besoudern Eigenschaft mit ihr üljorein- stiuimt, um so mehr geaclitet werden iniiss, da einige Arten von Garcinia sich der neuen Gattung näliern, weil sie ihre Stanbgefässe in Form eines Köpfchens vereinigt zeigen, wäh- rend andere sich Xanthochvnius njit ihren b'indelweis ver- 195 einigten anschliessen, und also nur durch das Zahlenverliiilt- niss der Theile unterschieden werden. Es ist von grosser Wiclitigkeit, auf das Zahlenverhältniss in dieser Tribus zu achten, da wir dadurch im Stande sind, zu entdecken, was Murray's Stalagmites eigentlich ist. Wir haben gesehen, dass Roxburgh's Xxiuthochymus ein 5 - zähliges Vorhültniss der Theile, 5-hrüdrlge Staubgefässo und eine nugleich-(3 — 5-) saamigc Frucht hat. In Garcinia herrscht die Vierzahl mit einer gleich- (4 — 8 — 12) saamigcn Frucht vor. In Stalagmitis soll beides vereinigt sein, eine Vereinigung, welche, wie je- der gestehen muss, selir unwahrscheinlich ist *). Blumen - und Kelchblätter sind abfallend, oder mögen ohne Sorglich- keit untersucht sein. Die Staubgefässhündel sind klein, und müssen mit Sorgfalt untersucht werden, um ganz gesehen zu werden, nnd die Zahl der Saamen kann nicht zufällig heim Trocknen oder Untersuchen verloren gehen. Die Fünfzahl nnd die ungleiche Zahl der Saamen gieht eine fast unhe- streitbare Probe, dass Stalagmites und~ Xanthochymns iden- tisch sind, indem nur Kelch- nnd Kronenhlätter irrthümlich bes(':hrieben sind. Diese Ansicht wird durch George Don be- stätigt , welcher in seiner Ausgabe von Miller's Wörterbuch Roxburgh's Xauthochymus auf Stalagmitis zurückgeführt hat, wahrscheinlich auf Autorität von Murray's eignen Exemplaren in Bank's Herbarium. So werden sich also zwei sehr ver- schiedene Gattungen Garcinia (mit Cambogia) und Stalagmitis (mit Xanthochymus) ergehen. Kann man aber diese Gattun- gen so beibehalten? Nach Wight's Meinung kann dies mit *) Seit ich das Obenstelieude j^escli riehen, finde ich, dass nach Rox- burgh die Blume von Xanthochymus ovalifolius zuweilen 4 Kelch- und 4 Blumenhlätter hahc, was diese in Ucbereinstinimung bringt mit Murray's 8talagmitis Camhogioides, die Ceylonsche Gummi- guttpflanze dieses Schriltstellers. (13^) 196 {cairliiia niolu dor Fall solii , was or «lurcl» olnc boigogcbcno T.iFfl mit der Analyse «lor BIniuoii mclnerer Arten darzutlnu» sich hemiilit, ilonii Gare, Mangostatia, speciosa und cornca liaboi» die Staubfäden der männliclien Blume verbunden in vier (iiekc lleischii^e , mit Antheren bedeckte Körper, und zwei von diesen dreien halien eine kugelige, nicht gelurehic Frucht, diese mög^en den Typus einer Gattiiu!^ mit dem Pturapli'schen Original -Namen Mangostatut bilden. 6. Ca?nbogia hat die Staiibgefässe der männlichen Blume in einfacher Reihe, rund um ein discusartiges Receptaculum und eine gefurchte Frucht, sie mag der Typus einer zweiten Gattung- sein, welcher der Name Garcinm bleiben mag", da sie mit dem Linneischen Charakter am meisten übereinkommt. In G. Kydiu, Zeijta- nica , pcdnncnlata , yaniculata und af Jinis sind die Staub- gefässe zu einer Säule vereinigt, welche mit einem Antheren tragenden Köpfchen endet, die Frucht ist wie gewöhnlich ge- furcht. Sie mögen eine dritte Gattung bilden, für welche der frei gewordene Name Cambo^^ia zurückbehalten wird. G'. />«- toriaVtQxh. [Mangost. 7wor^//a Gärtn.?), cllipticaVfaW. (nach Graham) und Dr. Graham's ceylonische Pllanze bilden die 4te Gattung, unterschieden durch verwachsene, grad abge- stutzte, einfächrige, rund nra aufspringende Antheren, sie soll den freigewordenen Namen Stalagmites bekommen, um Rox- burgh's Xanthochymns, welches jetzt wohl begründet ist, nicht zu stören, was geschehen müsste, wollte man streng dem Gesetz der Priorität folgen, nnd Murray's Nnmen wieder her- stellen, wodurch eine beträchtliche Verwirrung in die Svno- uymie kommen würde. — Palracottah, d, 2teu Ang. 1836. On a new genvs of Scrophvlarineae, Bj/ Tf^illiam Grifßth, F.sq. of the Madras Mcdical Etahlishmcnt p. 373. fab. 11. S'jnplnßlium. Diandria Monog. Cliar. gen. : Cal. planus, gepala 4, postico maximo, lateralibus niinoribns ol)(ec(is. Cor. 197 • ijigeiis, Iah, Slip, einargiiiato , iuf. trilobo bicristato. Stam. ferliJia 2. Stigma bilamellatum. Caps, calyce arapliato ob- tecta, bijocularis, bivalvis, valvis inlogris, margiae plauis, dissepimeuto parallelo placentiforo, demiim-,libero. Sern, fo- veolis (6 — 7) exsculpta, Herba basi decuinbens. Fol. oppos. deutata. Racemi torraiiiales v. pseiuloaxillares; pe^icelli au- ripites. Obs. Genus, ut videtiir, distinctissimiira liabitu To- reaiae, caljce fero Herpestidis, corolla Vandelliae staminibus- qiie Boiiuayae, uotiiqne digiinm ob sopalornra auticorum coa- litioneni. Sijnph, Tovenioidcs. Hab. in sylvis prope Suddiya rc- gionis Assainicae snperioris. — Descr, Herba 1 — 2 ped, basi decumbens. Caulis 4-gouHs, articulis valde incrassa- tis, sanguineo-pnrpiireis, puberulus, Fol, oppos., longius- ciile petiolata, ovato-lanceolata, basi sacpins obliqua, iu pctiolum subattcnuata, obtiisa, irregiilariter crenato -dentata, supra lacte viridia, tactu retrorsnm scabra et sub lentom pun- ctiilata, subtns pallida, ntrinque, sed pracsertim snbtus, ad venas pubernla, venis secimdariis distinctis piaedita. Petiolj nnciales, supra piano -eanalioulati medium iufra purpnrasccu- tcs. Racemi pseuilo- axillares rero terminales, tetragoni^ an- gulis acutis marginatis, scabrelH, ad anthesiu folia lougitu- dine vix aequantcs denium excedentes. PediccUi snboppositi aucipites marginati fere alati, sursum latiores patentissimi. Bracteae foliacoae lanceolato- lineares, pedicellis triplo brc- viores, Cal, 4-sep., planissimus; sepalo postico maximo, foliacco, cordalo -ovato , integro, basi snbbianriculato tcuoso venarum apicibus arcuatim nexis; antico snbsiraili minore basi ovato apicc emarginato v. bifido (etiam bipartito) venis magis reticulatis; 2 lateralibus minimis obtectis linearibns carinatis scabrcllis. Cor. ringens, calyce panlo longior ; tubus intus villosiusculus, basi ventricosus; lab. snp. lornicatum, parvnra, apicc erecto emarginato, fuscum v. rnbro- fiiscnm ; inf. 3-Iob., 198 lobis rotuiidatls, marginibus inflexis, interincdio miiiimo, bi- cristatum cristis puhesceutibus, iitraquc desiuente in corpore (stamine stcrili) breviter stipitato, clavato -rotuiidato, glan- duloso, flavo. Stam. 2 fertiüa (superiora) iuclusa. Filani. glabra brcviiiscula. Antli. approximatae, biloc. , lociiHs di- varicatis, apice subcoutlguis, lougitudiiialitor dehiscentibus albis. Couucctiviiin dilatatiim ad dorsiun loculi superiorls 1- deiitatum. Pollen ovale, trisulcaturn, albura', in aqua snbmer- sum sub lentein centies augentera obscure granulosum. Gland. hypog, carnosa, albida siibintegra, postice iucompleta, ad basin ovarii adest, Ovar, conico-ovatura glabrum bilocnl. Ovula multa adscendentia galeacformia, simplicia (an e co- haesione?); situs foraraiuis hiluin prope ; facies rapjialis in- fera quoad axiu. Styl, filiformi-clavatus, glaber, vasorum fasciculis 2 instructus. Stigma bilamoll., lamellis approxi- matis fimbriatim denticulatis, postico v. superiore niinori. Caps, late ovata venosa, compressa^ stylo stigraateque spha- celatis terminata, basi glandnla semicincta, raargiuibus un- dulatis, calyce ampliato clauso planiusculo obtccta, bilocul., bivalvis, valvis integris submerabrauaceis, concavis, margine siinplicibus flexuosis subiuvolutis. Placenta derauin libera, valvis parallele, septis apice distiuctis aduata. Semina multa minuta rotuudata depressa, pallidc brunnea, l'oveolis 6 — 7 lateralibus profundis exscul}»ta, inconspicne reticulata, papillis albis lineatira dispositis seabrella, funiculo brevi atrato insi- deutia. Raphe semicompleta linearis augusta. Chalaza pun- ctum apiculatum atratura siibmamillaeformc. Tcsta tenuissima areolata alba. Tegumeutiim interius coriaceum, brunnescens, albumini firme adhaerens. Album, densura carnosum , album, loveolis totidem exsculptum. Embryo orthotropus axilis. Co- tyled. minimae piano -convexiusculae. Radieula longiuscula sobcylindracea. Plumula inconspicua. — Der Verf. macht uütt noch aufmerksam auf Bcntham's Synopsis der Ostindischen Scropliiilarlneen , und fjezielit sich auf foJg^ciide zwei Geg-eu- stäude in der Vorrede zu jener Arbeit. Bei den Verbeuaceeii werde angegeben, sie Jiätteu ein iu einfiiclirige Zellen getheil- tes Ovariura , dies sei aber uiclit der Fall, sondern sie hät- ten ein 2-fcächriges OFarium, jedes Fach mit zwei Eychen, welche hängend oder aufrecht ständen. Diese Fächer würden zuweilen wieder 2-fächvig durch das nach Aussen Wachsen der Saamenträger zwischen die Ejchen. Ein entgegengesetz- tes Verhältniss finde sich bei andern Gattungen, welche, wie Congea Roxb., Blumen in Köpfchen gestellt ^ und von einem Involiicrura umgehen, hätten; in diesen sei das Ovarium 1 - fäclirig und die Placenten frei. Avicennia komme diesen sehr nahe. — Bei dem Unterschiede zwischen den Prlmulaceeii und einigen Scrophularineen werde gesagt, dass bei den letztern keine Spur der Innern Stamiua vorkomme, welche bei den erstem einzig und allein entwickelt seien; hier erinnert der Verf. an die bei den Scrofulariueen so sehr gewöhnlich vor- kommende drüsige Scheibe, welche auch getheilt erscheiüe, und von dem Verf. wenigstens als ein Theil jenes Inuenkrei- ses angesehn werde. — Endlich geht der Verf. auf die Ab- theilung der Gratioleae über, und er stellt hier einen neuen Mhnulus assamicus auf: difFusus subglaber, foliis obovatis V. ovatis, basin versus intcgris caeterura argute dentatis peu- nivcniis superioribus sessilibus, calycibus campauulato- tubu- losis truncatjs, deutibns brevibus subaequalibus, fnictiferis amplis subinflatis. Hab. ad ripas arenosas fluminis Burrum- pootur regionis Assaraicae super. Herba pusilla basi radi- cans. Fol, inferiora obovata, reliqua ovata et basi atteuuata V. obovato-lanceolata, dentibus mucronatis. Flores oppositi parvi lutei, tubo intus rubre gultato, Pedicelli filiformes de- mum folia excedentes. Antherae basi celluloso- papillosac. Glandula hypogyna uulla. Placentae stipitatae. Semina pal,- lide hruuescentia ohlouga, saepius pilis brevibus hyaliuis 200 apice 2 — 4-uncinalis hispida. E characteie proximns vidc- tur M, Nepalcusi Beutli. Scroph. Ind. p. 29. An satis di- stinctiis? — Von der Gattung Herpestes hat Dr. WaJiich «nd der Verf. bei Jamalpore eine merkwürdige Art gefunden, bei weicher der Kelch stark entwickelt, und das Ovarium oiufächrig ist, die Placentcn sind nämlich gross und fleischig, und tragen auf ihrer ganzen Oberfläche Saanien. Dieser Pflanze gab der Verf. den Mspt, -Namen Cardiolophus de- cassatus, doch ist er nicht sicher, ob jener Charactcr von generischer Wichtigkeit sei, im Habitus weiclit sie von den gewölmlichen Herpestes ab. — Ueber die Charactcre von Microcarpaea und Peplidium, wie sie Beutliam giebt, hegt der Verf. auch noch einige Zweifel, or besitzt eine Art, wel- che unzweifelhaft zu Microcarpaea R. Brown's gehört, bei welcher die entwickelten Staubgefässe dem ujitern Paare der hierher gehörigen didynamischen Gattungen entsprechen, und deren Antheren 1 - fiichrig siud, da er aber keine reife Frucht sah, so weiss er nicht, zu welcher der obigen Gattungen in der Synopsis sie gehört. — Das Fehlschlagen des untern Paares der Staubgefässe bei Bonnaija scheint constant, und dadurch unterscheidet sie sich von Vandellia^ welche in To- renia übergeht ; eine Art , welche der Verf. zu Vandellia pedunculata (Scroph. Ind. p. 37.) rechnet, hat die Corolle von Vandellia ohne die helmartige Oberlippe, welche die wahren Arten von Toreuia eharactcrisirt. Der einzige bestän- dige unterscheidende Character von Torenia in Bezug auf Van- dellia besteht in dem gefalteten Kelch, und in Bezug aufMi- mulns und Uvedalia in dem Aufspringen der Kapsel, und. viel- leicht im Bau der Saamen. Der Verf. besitzt eine Art, wel- che in jeder Rücksicht mit Torenia übereinkommt, bei wel- cher aber das untere Staubfadenpaar einfach ist, or nennt sie ; Torenia edentula, erectiuseula molliter hirsuta, fol. pctiolatis tordato - ovatis rugosulis , floribus pseudo-axillaribus fascicu- 201 latls racemosisqiie, filamcutis longioribns basi edentulis. Hab. , circa Suddiya, reg, Assamicae sii[). Corolla calyce vix diiplo longior, saepius cocruleo pallide tincta, lobis latcralibus la- bil iuferioris partim saturatc azureis, medio macula lutea iiotato. — Beuthaiu beschreibt die Blumen von Vandcllia und Torenia als axillar, der BliUhcnstand ist jedocli in beiden terminal, besonders bei den Arten, welche biischelförmiii,e Bliithen haben, sie scheinen nur axillar, wenn nur eine der beiden Axillen der letzten Blätter einem Zweig entwickelt, der dann das Ansehen einer Fortsetzung der Achse hat. — Der Verf. glaubt, dass auch die Saamen gute Hülfsunterschiedo liefern rj ii'hteu. Stjtiphijlliu7n , Bofinaj/a, T^andcllia und Torenia stimmen darin überein, dass sie grubige Saamen .haben,, die Grübchen variiren in ihrer Zahl bei den Terschie- dcncn Arten; bei Sijnphißlium sind sie in geringerer und fest bestimmter Zahl, zahlreicher bei den drei andern Gat- tungen. Der Verf. konnte sie nur in den Fällen untersuchen, wo sie in einfacher Reihe liegen, Sie entstehen durch eine Einbiegung der Innern Membran in das Eyweiss , welchem sie fest anhängt. Die Testa, welche in allen oben angeführ- ten sehr dünn und gefeldert ist, biegt sich nur im trocknen Zustande hinein, und giebt ihrem Grunde ein zelliges Au- sehu. Beim Eintauchen in Wasser springen die eingebogenen Stellen hervor, so dass sie mit den höchsten Stellen der Saa- menoberlläche gleich kommen. — Die beigefügte lithogra- phirtc Tafel giebt Umrisse der Blüthcn- und Fruchlthcile des Synphyllium. Madras Journal etc. No. 14. January 1837. Beitrüge zur Botanih Indiens, No. 1., tun Rober l Wiglit^ 31. Dr. elc. Ucbcr die Gatlung Impatiens, S. 1 — 15. Tu/. 1 — IX. *202 Linne kannte von dieser Gattniij^, welche fast 100 Ar- Ion enthält, nnr 7 bis 8, und meist mir ans nni^enügenden Bildern. Als Persoon 1805 seine Synopsis publiciite, waren nnr 10 bekannt; zu diesen kamen diireli Römer und Schnites im Jahre 1819 in deren Systema vea^etabilinm vierter Band noch sechs, von denen eine ohne Definition war. De Can- dolle pnblicirte 1824 den ersten Band seines Prodrorans, und brachte, die nicht definirte Art anscliliessend, die Zahl der Ar- ten auf 31, von denen 24 Indische waren, beinahe sämmtlicli aus Dr. Wal lieh's Sammlungen in Nepaul. Dieser nannte 1830 n. 31 in seiner Liste nicht weniger als 47 indisch»? Arten. Seit dieserZeit belehrt uns Pioyle (llhistrations'p. 151), dass seine Sammlnng einige Arten enthält, welche nicht auf Wallich's Liste stehen, und Arnott schreibt, dass er 16 neue aus Ceylon beschrieben habe. Zu diesen bringen meine Ex- cnrsioneu nach den Courtatlum - und Shevagerry- Bergen noch manche mehr, und doch sind vom erstem Standort nnr die Arten aufgenommen, von welchen Abbildungen gemacht wa- ren, da Maugel an Exemplaren und vollständigen Notaten auch die übrigen zu bestimmen unmöglich machte. Was den Gattungscharacter betrifft, so wie die Ansicht der Blumen- bildung von Iinpatiens , schliesst sich der Verfasser ganz an Lindley's Meinung an, und findet dies durch die Verhältnisse von Hydrocera bestätigt. Der Verf. bedient sich jedoch zur Characteristik und Beschreibung der Arten der von ihm im Prodromus benutzten Termini; er bemerkt, dass man von die- sen Verhältnissen der Blumen ganz allein die unterscheiden- den Merkmale hernehmen könne, dass er aber, da bei trock- nen Pflanzen diese Theile schwer zu erkennen wären, sich bemüht habe, auch von allen übrigen Theilen Charactere auf- zustellen. Es ist dem Verf. unerklärlich, wie Roxl»urgh nur 3 Arten dieser so indischen Gattung habe beschreiben können, da er versichert sei, dass die Gegenden, aus denen derselbe 203 seine Materialien für soin Werk schöpfte, nicht weui:regati 1-flori. 1. Impaticns alhida R. W. Tab. 1. Suffniticosa ereeta ramosa. Ptami terites cicatriciljns uumerosis folioruiu delapso- iiiin tocti. Fo). ovato-lanceolata, acuminata, Icviter Borrata, liasi attenuata, tomontosa. Pcduncnli solitarii folia aequan- los ii,laljri. Sepaliini, snperum latiun, late emarginatum snpra villosnm, iufiTiira toincntosnin; calcar gracile, attenuafum, rurvatuin, llore dnplo longius; sepala lateialia cordata acu- minata. Petala profunde biloba, lobis snperioribns latioiibns. Ovarinm pilosum; ovnla panca. — Courtalhini, selten in Fel- '^enspalteu in freier Lage, in einer Höhe von 2500 — 3000 F. s Strauch von 2Y2 — 3 F. Hölie und schneeweissen Blumen. 2. Imp, dasi/sperma R. W. Tali. 2. Herbacea erocta siuiplcx. Fol. petiolata alterna, ovato-lanceolata acuminata, siipra pilosa, snbtiis g;labra, crenato-serrata. Petioli glan- duliferi. Pedunculi axillares solitarii g^eminive, erecti, vix dimidia folia aequantcs. Flores parvi, Sepalnm, snperum ob- cordatum cnneatura cnspidatuni, lateralia minuta; petalorum lobi subaequales, vix dimidium cakar gracile curvatum levi- ter pilosum aeqnantes. Capsula glabra, ovata, polysperma, semiuibus pilosis, — Courtalliim, in Alpeugebüschen, blüht im Aug. uud Sept. I. Leschenaiiltii unterscheidet sich durch halbstrauchis^c, ästige Stengel, kahle und drüsenlose Blätter und wenigsaainige Kapseln. 3. Ifnp. Jlorihunda, Suffniticosa ereeta ramosa, ubique glabra. Fol. altorna, in apicibns ramorum congesta, petio- lis longis glandulifcris, lanceolala acuminata, serraturis in- cnrvis sctosis ; glandulis petiolorum subulatis apice uncinatis. Pedunculi axillares, gemini tfriii, folia acquanfes. Sepalnm, 206 siiptTuin iatuiu pefaloideum, hilobum, acumiiie subulato intcr lobos; latoralia miuuta siibulata, Calcar gracile rectum pe- talis circitcr duplo loni^ius. Petala scpalo siipcro miuora, lobo supeiiore, quam iiifero minore. Capsula oblonga utriu- (jue vittcnuata, glabra. — • In dichten AVäldorn auf den She- vagherry Bergen, in einer Höhe von ungefähr 4500 F. Un- terscheidet sich von I. arcuata durch die Kahlheit aller Theile, von 1. Balsamina durch die kahlen Kapseln, und von I. Le- schenaultii durch drüsige Blatt- und gehäufte Blumenstiele. §.2. Blätter wechselnd; Blumenstiele 2-blnm'g, obere Kelchblätter krautig (grün). 4, /. auriculata R. W, Tab. Hl. Herbacea procumbcns glabra, in caule radicans. Folia in suuimitatibus congesta, petiolata alterna, late ovata lanceolata setoso-serrata. Pe- dunculi petiolos circiter acqiiantes biflori. Pedicelli erecti pe- dunculo raultoties longiore. Flores magni. Sepalum^ superum foruicatum crista foliacea coronatum, lateralia latissima pen- dula oblique ovata acuta, inferura conicum partem inferiorem petalorum inferiorum includens atque in calcar uucinatum de- [ sineus. Lobus superior petalorum minor, oppositi diraidio superiori dilatato infcro. Capsula ovata poljsperma. Auf Baumzweigen in Courtallum, blüht im August und Sept. 5. /. viriilißora Fv. W. Herbacea erecta ramosa. Folia ; succulenta ad apices ramorum cougesta, petiolata ovata lan- { ceolata acuta iucurvo- setoso-serrata glabra. Peduuculi axil- • lares bi-rarius 1-flori, petiolo longiores et pedicellis bre- viores. Sepalum^ superum fornicatum et crista erecta foliacea coronatum, lateralia subulata rellexa. Calcar conicum, apicc revolutum, petalis crasse carnosis duplo longius. Petala in- aequaliter lobata, lobus superior sub sepalo absconditus. Capsula glabra. Auf Baumzweigen dichte Massen bildend, auf 207 dem höchsten Tlieil der She vag erry- Berge, iiiigofähr 4500 Fiias hoch. §.3. Blätter wechselnd, BInmenstiele mehrblnmig, obere ,. j Kelchblätter bhiraenblattartig. 6. /. utnhellata Heyne Tab. IV. Folia in apice canlis conferta, late ovata, lanceolata, obtusa e crenato- in iucurvo setoso-serrata, supra pilis brevibns adspersa, subtus glabra •plerumquc colorata. Peduncnli foliis breviores, 4 — 6 flores ionginscnle pedicellatos ferentes. Sepalura, supernm orbiculare, pctala fcre aequaus , sine acumine herbaceo. Calcar gracile, atteuiiatum, snrsura ciirvatiira, petalis longius; petalornm lobi subaequales, inferus latior cnueatus. Caps, glabra polysper- ma; semina echinata. In Alpengebüschen im fenchten Bo- den, in bedentender Höhe, in Coiirtallum, 7. /. grandis Heyne, Wallich in P^cxb. Fl. Ind. ed. Wall. 2. p. 464. Wight and Aruott Prodr. Fl. Pen. Ind. Or. Tab. -V. — Herbacea erecta ramosissiraa 4 — 8 ped. glabra. Fol. versus aplces ramornm congesta, longe petiolafa, prominenti venosa, glabra, ovato -lanceolata, basi atteunata, apice acuta ant breviter acute acuminata, acute ijicnrvo -setoso- serrata. Petioli apice glandulis 2 pcdicellatis instructi. Peduncnli axillares, petiolis longioies, erecti, 3 — 4 Üores magnos longe pedicellatos pallide roseos ferentes. Pedicelli basi unibracteati pedunculum subaequantes, Sepala snpera magna craarginata reflexa, iufcrum infundibiiliforme, cnm calcare altenuato co- nico 2 — 3 p. longo, versus apicera leviter cnrvato. Petala dimidium calcar aeqnautia iuaequaliter lobata pauUo longiora sepalo snbpetaloideo eodemqne modo striis macnlisque obscure purpiireis picto. Caps, glabra obsolete 5-angnla. Semina specie glabra, sed inimatura tautum visa. Anf der Abbildung sind die beiden etwas verschiedenen Blumeuformen dargestellt, welche sich an den Exemplaren von Conrtalhim und Sheva- gerry Qiuleii. 208 8. /. cordata R. W. Ilorijacoa crccta, gialtra excoptis l'olionim superilcialibus veiiis. Folia alterua cordata ovata, aciiminata crenata siipra glabra praeter pilos paucos setosos in veiiis, siibtus glanca. Pcdnnculi axillares 3 — 4-flori, foliis breviores. Sepala lateralia late ovata acuta, supero emargiuato et paiillulum cuiieato paulio brcviora. Calcar gra- cile valde cnrvatuin, petalis longiiis. Petaloriiiu lobi inferio- res latissimi expausi, swperiores parvi iucurvi, in centro con- venieotes et supra columnaiu fructificatlonis foruicem formau- tes. Capsula ovata glabra. Häufig auf der Spitze der Slie- vagerry - Berge. 9. /. uncinata R, W, Tab. VI. Herbacea erccta. Fol. ovata, raro cordata, acumiuato-sctoso- serrafa, supra ad vcnas pilosa, subtus glabra. Petioli adraodum lougi, apiee glauduliferi. Poduuculi axillares, solitarii, foliorum fere lou- gitudine, 4 — 8-flori. Sepala lateralia, diraidium superum circiter aeqnantia, ovata acuta, inferum campanulatura. Cal- car fiore brcvius , apice uuciuatum, supra coutractum, medio vcntricosum. Lobi petalorum inferiores declinati superioribus / majores. Caps, infra atteuuata apice rostrata, oligospcrma. '; In alpinisclien feuchten Gebüschen in Courtallum, blüht im Aug. u, Sept. 10. /. campanulata Tab. VII. Herbacea erecta sparse ramosa, glabra. Caulis ramique teretes. Fol. alterna, longe petiolata, latissime ovato- lanceolata, breviter et abrupte acu- minata, incurvo -setoso -serrata, subtus glanca, veuis valde promineiitibus. Pedunculi axillares crecti petiolo adjacente longiores 3-flori. Pedicelli longitudine llorum. Sepalum su- perum supra carinatuin, inferum circiter aequale_, ventricosum cum calcare parvo brevi incurvo, lateralia lata naviculata longitudine reliquorum. Petalorum lobi supcri mucronati bre- Tiores, inferi sepalis superioribus longiores. Caps, ovata, utrinque attenuata, glabra, seminibus cchiuatis. In feuchteu 209 Wäldern in einer Höhe von 5500 F. auf den Pulney- Bergen. Die grossen Blumen milch weiss, innen purpurn gesprenkelt. 11, /. viscida R. W. Herbacea diffusa ad nodos inferne radicaus, superne erecta; caulis angulatus pilis paucis seto- sis adspersus. Folia alterua, longe petiolata, ovata, ali- quantiilum acnrainata, acute serrata, venis utrinque pilis ri- gidis erectis toctis, Pediinculi axillares 2 — 4-flori, folio adjacente interdum longiores plerumque yero hreviores, erecti filiformes viscidi. Flores magni, sepala omnia fere aequalia, inferum calcare longo attenuato^ florem fere duplum aequaute, lateraiia ovata cordata. Petalorum lobi superiores sepala snperantes, quadruplo v. quintuplo hreviores, quam iuferi lati fere scmiorhiculares. Caps, glahra utrinque attenuata, ventricosa. Sem. pendula pilosa. — Auf sumpfigem Boden in einer Höhe von ungefähr 5500 F. auf den Pulnej- Bergen, Blumen gross, nelkenroth, §. 4. Blätter wechselnd , Blumen tra«hig. 12. Imp, maculata R. W. Herhacoa erecta ramosa. Caulis ramique angulati, fusco maculati, praeter paucos pilos setiformes tenuiter dispersos glabri. Fol. longe petiolata glau- dulifora alterna, ovato-lanceolata, acuminata inciirva serrata, utrinque pilosa. Pednncuii axillares racemosi , pluriflori , fo- liis longiores, Pedicelli ex axillis bractearum parvarum su- hulatarum, graciles, declinati, fructiferi penduli. Flores magni. Sepalum superum fornicatum obtnsum lateralibus ovatis acu- tis brevius, Calcar gracile sursum curvatum, petalis longins, Petalorum lobus inferus latlssimus subDrbicularis, superus mi- nutus sub sepalo supero absconditus. Caps. 5-augula gla- bra. Auf den Bänken der Bergströme in Shevagorry, blüht im Aug. An den Blattstielen, und zuweilen auch an den un- tern Blattserraturen zeigen sich glandulösc, spiralig eingerollte Körper. I2r Bd. Litter.it. (l^) 210 - §. 5. Blätter wnrzelstäiullg-, Stengel trnubig. 13. /. modcsta R. W. Folia radicalia paiica lata coi- ilata ovata aiit suborbiciilarla, siipra hirsiUa, siilUiis glal)ra et pallide lueido-glaiica. Caiilis crecliis raccmosus pliirillo- ins. Flores parvl, admodmn loiige pedicellali ex axilla I»ra- cteac parvae suhulatae. Sepaliim siipenim Jatiim obovatum, lateralia subulata siipero iucnrabenlia, iiifcMuia petalis brevius, calcarc brevi recto obtiiso. Petala doeliuata 3- loba (pelalum iufenim bilidiiui snpennn iiitegriun ) iat'eine pilosa. Caps, glabra ovata. Im fcuclitcji Moos auf Stäiumeu, Steinen in den ; höchsten Gegenden der Shevagerry- Berge, blüht im August. Die Blumen blassroth, von ungewöhnlichem Anselin, fast denen einer Orchidee gleichend, die Pilauze bis 12 Z. hoch. 14. /. rivalis R, W. Tab. YlII. Herbacea, radice tu- • berosa, Folia omuia radicalia ovala obloiiga aliquantulura * basi obliqua, romote incurvo - seloso -serrala, supra pilosa; ' subtus glabra pallide lucide viridia. Caules racemosi pluri- flori. Flores magni pedicellati ex axillis bractearum parva- j rum acntarum carnosarum. Sepaluiu superum obtusnm, supra '• gibbum et arcum supra eolumnam formans; lateralia minuta, i inferum lato ovatum exiens in calcar gracilc attenuatum, pe- ; tala dupla fere aequans. Petala magna expansa, lobo infero i. bifido. Caps, erecta glabra, polysperma; scmina iiispida. In \ Felsenspaltcn, in Bergllüssen, wo sie vom spritijenden Was- ! ser benetzt wird, in Courtallum. Eine schöne Pflanze, mit zahlreichen grossen blassrothen Blumen. §.6. Blätter gegenständig, Blumenstiele 1- blumig. 15. /. fasciculatal Herbacea erecta, basi parce ra- mosa, glabra, excepta superficie foliorum hispida. Fol. op- posita linearia I. lanccolata subscssilia, basi cordata, acute subspinoso- serrata, cum i^landulis duabus brevibus reflexis 211 snbiil.atis intorpctiolaribns stlpuliformibns, Pedlcelll solifarii gorainive e quavls .ixilJa, foliis broviores, sub aiithesi crpcti (lein deflexi peiidnli. Flores magni , sepalum snperiini late cordatum carinatnm rctnsum miicronatiim , infernm iufiindibu- liforrae, vix aeqnans dimidiinn calcar loiigum lineare cnrva- tum levifer bifidiiin. Lobl petalonini superi triangnlares acuti, dimidiiun sepalnra snpcrnm aequantes ct latioribiis linearibus acntis levitcr falcatis nmlto breviores, lobi inferi semiorbi- cnlarcs apicc incisi, sepalo supero trr qnatcrve longiores cal- care autem brevioies. Capsula oblonga leviter ventricosa. Dio^c Beschreibung weieht in rinigou Punkten von dem Cha- racter der I. fascicnlata ab, der Verf. schlägt, falls sie erheblich genug erscheinen sollton , dann den Namen /. pungens für diese Art vor, die auch fast 6000 F. über dem Meere anf den Pulney- Bergen in Sümpfen wiiclist, während jene in den Ebenen Malabars; vorkommt, durch das Fehlen der Drüsen, die nicht stachligen Sägezäliuc und den nntern Blumenblatt- lappen, welcher nur 2 -mal grösser als das obere Kelch- blatt ist, sich unterscheidet. 16. I, rosniarim'folial Retz, DC. prodr. I. p. 636. Der Verf. ist nicht ganz sicher, ob die von ihm gefundene, anf Tab. IX. abgebildete Pflaiize mit der von Retz benannten iden- tisch sei, wiewohl der einzige Unterschied darin besteht, dass bei der seinigen ausser den einzelnen Blumenstielen auch paarweise ans den Blattachseln kommen. Es scheint diese Art zwischen 1. filiformis und I. tenella in der Mitte zu stehen, so dass es wohl möglich wäre, dass diese Arten in einander über gehen könnten. §. 7. Blätter gegen- oder quirlständig; Blumenstiele mehrblnmig. 17. /. verticillata R. W. Herbacea diffusa glabra. Fo- lia viM'ticillata longa aiigusla, lanceolata, remote setoso-ser- (14 ^) I 212 rata. Pcdiinciili loliis Jircviores, axillaros, soHtarii erocti 2 — 3-flori, Pediccill dimidliim podimcnliim acquantes, FIo- res magni. Sopalum siiperum oljloni»iiin erectnm, basi paiilii- liiin cinipatiim, latcralia hoc dimidiiim suhaoqnantia snbiilata roQcxa. Calcar i'iafile attomialinn curvatiini petalis lon2:his. Petala oblouga laxa, scpalo siipero loiijj,iora, profunde bilo- ba, lobo inferiore quam superior niulto loui^iore. Caps, ob- loiisfa obtuso 5-angnla, Auf kiesigen Stelleu in Bergströmen der Shevagerrv- Berge, blüht Im Anglist. Die Pflanze bildet dichte Hänfen 5 die durch das schöne Griin ihrer BLätter nnd die tief carmoisinrotheu Blumen ausgezeichnet sind. Au di'r -Basis der 4 — 6 Z. langen, zu 4 — 6 in einem Quirl ste- stehendeu Blätter befinden sich pfriemähnliehe Stipeln, gegen den 'gewöhnlichen Cltaracter dieser Familie, wie der Verf. sagt, aber doch in Ucbcreinstimmung mit einer früher be- schriebenen Art, wo er diese Bildungen für Drüsen hält, was sie auch hier wohl .sein möcliten. Ckivis ancdijtf'ca of the ConvohmJaccuc of fhe Pe- ninsula of Indla, Bt/ G. Jf^ailicr yirnott. ctc» Comtnu- nicafed wilh Observations and /V^wrcs bij Dr, Wight, p. 15 — 23. Dr. Wight glaubt, dass die Miltheilung der nach- folgenden analytischen Tabelle zur Erkennung der Convol- j vulaceen Indiens, welche ihm von seinem Freunde Walker - Arnott nach den von Ciusisy aufgestellten Gattungen übersen- det, und von ihm weiter ansgefülirt worden sei, bei der Schwierigkeit, welche die zahlreichen Arten dieser Gruppe darbieten, angenehm sein werde. Er bemerkt nur, dass viel- leicht einige zu Argyreia gezogenen Arten zu Rivea gehören möchten, was bei der Bestimmtheit der Gattnngscharactere leicht bei der Benutzung zu ermitteln sein dürfte. 213 Schlüssel der Gattungen der Co n v ol v ulaccae. Keim ohne Saaraenhlättter 15. Cuscuta — mit Saamenblättern. u4, . I Frucht eine trockne Beere. B, \ — kapseelartig. C. ß j Fruchtknoten 4-fachrig 1. Rhea \ — — 2-fächrii5 2. Argtji'cia \ Griffel einfach ungetheilt. D. C <, • — einfach und zweispaltig, oder 2Grit- L ^ fei. K. \ Fruchtknoten 4-ftächrig. E. dJ — — 3-fächrig b.Pharbüis I — — 2-fächrig. F. [_ — — 1-fächrig'. /. p, (Krone trichterig; Staubgef. vortretend . 3. Quatnoclü \ — glockig; Staubgef, eingeschlossen 4. Batatas „ f Staubgef. vortretend, Krone trichterig . Q.Calvnyction \ — eingeschlossen. G. ( Narbenlappen kugelig. H. ^ \ — — fadig oder rundlich . . 8. Convolvulus jj I Kelchblätter wirtelig 7. Ipomoea \ — — ungleich hoch eingefügt . 9. Aniseia (Narbenlappen (lach-ejförmig .... 10. Hewittta{\^ . ,' etA.)*). j Narbenlappen kugelig, Kelchblätter nach [ dem Blühen grösser werdend . . , II. Porana ,f ( Griffel l,zweispaltig,AnthereneingeschIoss. 12. Breweria ^^\ — 2. L. Griffel ungetheilt, Narben kugelig, Anthe- ren vortretend 13. Cressa Griffel, jeder 2- spaltig 14:. Evolvulus Schlüssel für die Arten. 1. R i V c a Ch. Krone aufgetrieben, cyliudrisch . . , R.tiliacfoli'aCh. — mit ausgebreitetem Räude. «. ^) Shuleria Ch, (nicht W- et AO 214 ('Krone priiseutirtcllerf., Röhre gleich, düiiii, I Blumenstiele 1- blumig' 2. jR. hypocra- ^ j teriformis Lelts. I Krone trichterl". , Röhre oben weiter, Blu- I mcustiele 3 - blum., oder 1 - bl. mit 2 scitl. (_ abort 3. ß. bona iio.v 2. Argyreia Lour. Letts. Roxb. Staubgef. eingeschlossen a. — ans der Röhre vorkommend p. f Biälter filzig, seidig od(>r sammtig auf der J Unterseite b, \ Blätter zottig, flaumhaarig, kahl oder be- [ haart auf der Unterseite h, 1 f Blätter am Grunde herzförmig c, ( — elliptisch, oblong, oder lanzettlich c. fBlätter weichlilzig oder seidig unten ; Blu- J raeu etwas iloldig d. ^ I Blätter scharf, filzig unten, Blumen after- ' [ doldig, Stengel haarig 4. yi. hirsuta (W. et A.) fStengel filzig, Deckbl. oval, zugespitzt, d \ ausgeschweift 5, ud. speciosa ] Stengel llaumig oder kahl, Deckbl. lanceltl. l oder linealisch 6. ^. argcntca e ( Blätter kahl auf d. Oberseite f. \ — behaart auf d. Oberseite g, fBlätter rundlich oblong spitz .... 7. -4. bracteata f< Ch. i^Blätter lanzettlich zugespitzt .... 8.u4»fulgcnsCh. fBlätter fast spitz, Oberseite striegclig raucli- ,^ ] haarig, Unterseite seidig -filzig . . 9. A. Lcsche- *' ^ naultii Ch. [^Blätter stumpf, beide Seiten saramtig . 10. ^. pomacea Ch. 7 f Blätter am Grunde herzförmig i, \ — nicht herzförmig o. 2 /Stengel scharf- haarig Tc, \ — kahl oder flaumi«; oder zottig m. f Blumen kopfig, d. Kopf v. Deckblättern um- *■■; ben 11. ^. capitata Blumen doldig, Deckbl. mit d. Blumen gc- [ mengt l. —■ 215 [Haare röthlicli , Kelclibl. cjl'ürmi^ , clli- I plisch, stumpf Vl.A.Nceighct- l le 3 — 6 -blumig . . 11. A, cuneata 'i Blätter elliptisch, eyförmig oder verkehrt - 1^ eyförmig, Piispc schlaff doldcntraubig 18. A. clliptica [ Blumen kopfig, Blätter unten filzig . . 19. ^4, aggre- p — — buchtig - gezähnt oder ficder- [ spaltig 43. /. dissecfa [Blumen kopfig oder gehäuft — n. w^ — nicht kopfig (in I. Wightli genä- (^ liert) — p. ["Blätter handförmig oder gelappt; Blumen- « .J stiele so lang als das Blatt .... 44:.l.pcstigvi'dis [Blätter herzförmig zugespitzt — o, [Blumenstiele ein wenig kürzer als d. Blatt- J stiele; die Blumen in einer stengelumfas- } senden Hülle 45. I, pUeata (^Blumenstiele sehr kurz; Blumen ohne Hülle 4:6,I,scssilf/Jora Roth. [Blätter herzförmig, ganz^odcr leicht gelappt vi — q- [Blätter band- oder fussförmig — y. I Blätter ganz — r. ^ \ — gezähnt, gelappt — iv. i^ Blumen cymös oder rispig — s, \ — 2 — 3, oder doldig — «. ["Blumen traubig -rispig; Blätter eyförmig, j länglich, zugespitzt, herzförmig, 3 — 6 s ^ Z. lang ^l.ItSlupliijlinu I Blumen cymös; Blumenstiele kürzer als [ die Blätter — t. 1» ' y 218 ■ (ßliiltcr (>y -laiizcltlii'h , ein wcnii»' stiini|»f, \ stai-lifl-spitziiifcinozwcircIlKirti'Pilaiizc) 48. I.caltgt'nosa "] BliUtei- cyt'ormijj!:, hiiii^licli, verlängert, spitz i oder zugespitzt 49. /. ojmosu f Blumenstiele mcluhluiniiT ; Stengel «rewöLn- u .8. Conv. fulgens Wall., 10. Letts. poma- cca, 11. Letts. strigosa R., 14. A. bracteata Wigiit in Comp. Bot. Mag. t. 3., 15. Ipom. multillora R. , 16. C. malabar. Linn., 19. Letts. aggregata, 20. Letts. setosa R., 21. L. cy- mosa R., 22. Ipom. phoeuicca R. , 23. Ipom. Quamoclit L<,, 220 24. C. hirsiitiis Roxh.^ C. munitiis Wall., 25. C. Batatas L., 26. C. paniciilatiis L. , 27. C. piirpiireiis L., 28. Ip. coerulca und coeriilescens , C. NilL., 29. Ip. bona uox. L., Ip. grau- diÜora Roxh., 30. Ip. nniricata L. ii. Roxb., 31. C. aspcr AVall., 32. C. repciis Roxb,, 33. Ip. pos caprao , C. bilobiis R., 34. C. üaj,-elIiformis Roxb., 35. C. reulf. Roxb., 36. C. hirsiitiis Wall., 38. C. mcdius R. nicht L. , 40. uidit Liane, die Liuu^ische Pflanze ist Rivea tiliaefolia, 41. C. vitifol. R., 43. I. divorsifolia Ch. nicht Br., 46. C. sphaerocephalus R., 47. C. Klcinii Spr., 49. C. blandiis R. und C. penlagonis R., 51, C. obscurns Wiild., 52. vielleicht eine Varietät von Ip. cymosa, 53. C. deutatiis R., llavus Willd., 54. C. pilosiis R., 55. C. Wightii Wall. pl. As. rar., 57. C. pedatns Roxb,, 58. C. digitatns R. , 61. Rctzia pilosa Rott. , 62. C. Malconii R., 64. C, caljcinus R. , 65. C. nuiflorus Biirm., C. einargi- uatng Vahl, C. Rheedii Wall., 66. C. scmidigyuns, 67. Ip. parviflora Rott., 68. E. scricciis Wall., angustifoliiis R., 69. Diese beiden sind wahrscheinlich dieselbe Art. Abgebildet sind auf T. X, die Gattungscharactere von Pharbitis, Ipomoea, Batatas, Qiiainoolit, Rivea und Aniseia; auf T. XI. Batatas pauiculata, auf T. Xll. Ipomoea obscura, und anf T, XIII. Convolvulus Rottleriauns. On tJie homöothermal tuet Ji od of ucclimating extra - tropical jilants within the Tropica, By Robert Wight, Esq, etc. Der Verf. führt zwei Culturversuche an, um über die Frage zu entscheiden, wie bei der Acclimatisation der Pflan- zen verfahren werden müsse; der eine in England gemachte Versuch wurde von Anderson mit Bergreiss angestellt, er ward im März warm gesäet, später, an kühlere Luft gewöhnt, endlich in ein Wasserbassin ins Freie gesetzt, kam aber nicht zur Blüthe, wurde im August kränklich, und starb endlich An- 221 fangs September. Der andere Versuch wurde von G. T. F. Speed Esq. iu Calcntta angestellt; er säete, nachdem er sieh vergeblich bemüht hatte, Sellery und andere englische Säme- reien zu erziehen, in ein heisses Beet am 24sten November Seiler j, wo er mit Wasser begossen wurde, welches einige Stunden der Sonnenhitze ausgesetzt gewesen war. Am 4ten December keimte der Saamen, ward am lOten Januar in Grä- ben ausgepllanzt, und am Uten Mai ward eiu Bund rotlier Sellery der Gesellschaft vorgelegt, und erwähnt „als sehr izart in Betracht der späten Jahreszeit." Der Verf. glaubt dies auf ähnliche Weise erklären zu können , wie beim thie- rischen Körper, wo äussere Agenzien auf die Irritabilität des- selben in sehr verschiedener Weise einwirken können, je nachdem der Körper an eine- grössere oder geringere Einwir- kung gewöhnt ist, so dass dasselbe Agens schädlich und nütz- lich einwirken könne, Ist die Irritabilität bedeutend gestei- gert, so wird ein geringer Stimulus eine heftige Wirkung hervorbringen; ist sie sehr herabgestimmt, so bringen starke Stimuli geringe Erregungen hervor. Behandelt man Saamen warmer Climate anfangs kühler, so wird ein nachfolgender Stimulus von Wärme viel kräftiger und erregender auf sie wirken, und ebenso umgekehrt, wird in Tropeugegenden der Saamen anfangs heiss behandelt, so wird die Irritabilität des- selben dadurch geschwächt, und die gewöhnliche tropische Lufttemperatur wird dann nur als ein massiges Agens wir- ken, ja zu seiner Entwickelung nothwendig sein. Ob der Saame solcher so kultivirten Plianzen auch den tropischen Character bewahre, wagt der Verf. noch niclit zu entscheiden. Catalogue of j)Ia?itSy collected at Bombay. Bi/ John Graham, Esq, p, 178. Diftss ist der Anfang eines alphabetischen Pflauzenvcr- zeichwisses der Gogeud um Bombay. Es sind bei uielireru 222 Pflrinzoii Bomorkiingon iihor Blüthonfar)»?, Vorkommon, Wuchs, Bonufziiuij u. s, w, Madriis Journal etc. No. 15. April 1837. SlaUslical obscrvations on the Vurragherries, or P//I- nciß Mountains, Bj/ Rob. JFiglit, M. Dr. Surgcon, y. 280. Wir eutiichmen aus dieser Beschreibung dasjenige, was im nähern Bezug auf die Vegetation steht, und übergehen das Speciellere über Boden, Formation u. s. w, angegebene. Die Yurragherries oder, wie sie häufiger genannt werden, die Pnlnoy- Berge liegen am Thalc von Diudilgul, was sie zum Theil auch schliessen, erstrecken sicli von Osten nach We- sten, iiaben eine Ausdehnung von 54 Meilen und eine mitt- lere Breite von 15. Die Ebene, von welcher sie sich er- heben, hat, bei Davcdauaputtj , wenige Meilen von ihrer Basis gemessen, eine Höhe von ungefähr 1100 F. über d. M. , der höchste Gipfel dieses Gebirgszuges, Permamallic, ist \ etwa 8000 F. über d. M., und das am höclisten gelegene Dörf- chen Sembaganoor etwa 5600 F. über d. M._, alle übrigen scheinen niedriger zu liegen. An den Bergen können zwei Regionen unterschieden werden, die untere characterisirt sich durch den Pteichthum an Baum- Vegetation (oder Jungle), die obere durch Vorherrschen der krautartigen oder grassartigen Vegetation, in dieser obern ist das Dicldcht beschränkt auf Flecke an den Seiten der Berge und auf die Tiefen der *< Thäler oder Schluchten, durch welche die Spitzen getrennt sind. Diese Spitzen sind im Allgemeinen oben abgerundet, mit anfangs sanft abhängigen Seiten, welche aber, je tiefer sie herabgehen, desto steiler werden, und am Grunde an man- chen Stellen gänzliche A1)Stürze bilden. Die Felsen sind, so- weit der Verf. beobachtet hat, bis auf die höchsten Spitzen ziemlich horizontal geschichtet, sie bestehen aus einem meist leicht verwitterbaren Gneus, mit Lagern von Quarz und Adern 223 von Feldspatli. Dio Köpfe der Berge haben eine sehr scliwarze Erde, nutcr welcher ein lichter otler dnnklerer, znm Theil plastischer Leliin liegt. Der angehante Boden nm die Dör- fer scheint leicht und lehmig, von röthüch- Ijrauner Farhe, und bringt, gut bearbeitet, vortrelFliche Erndten. Jedoch sind die meisten Felder wegen schlechter Bewirthschaltung von geringem Werlh, die Felder von Wcilzen, Gerste sind iiberall mit Unkraut überzogen, docli waren einige Felder mitTenuay (Panic. italicum) voitrefflich, Knoblauch ist eine Hnnptpro- duction, nnd die Felder, auf denen er stand, waren gut bejiandelt, ohne Unkraut. Auf seinem Zuge von ungefiUir 15 Tagen sammelte der Verf. ungefähr 500 Pilanzenarten, ohne grade darauf zu acliteu, von allen, welche zu der Zeit in Biüthe und Frucht standen, Exemplare zu bewahren. Der Verf. glaubt, dass diese Flora etwa 3^2 bis 4 Fünftheile der Arten der ganzen Halbinsel, so weit man diese jetzt kenne, umfasse, aber eine \ grosse Menge eigenthümlicher Arten enthalte. Unter den be- obachteten Europäischen Formen waren 2 Arten Ranuncnlus, zwei Anemonen, drei Clematis , zwei ßerberis, eine neue Par- nassia, zwei Droseren, eine Stellaria und ein Cerastium, sehr häufig eine Rose, 3 oder 4 Arien von Himbeeren und Brom- beeren, eine Potentilla, eine Circaea, ein den Heidelbeeren verwandter Baum, nämlich eine Thibaudia, eine Auagallis, zwei Lysiinachieu, beide englischen Arten verwandt, der ge- meine Ampfer sehr häufig um die Dörfer, drei Arten von Binsen (Juncus), von denen eine dera gemeinen I. elfusus sehr nahe steht. Unter den wahrhaft tropischen Formen ist am interessantesten eine Art von Magnolia , die erste, welche auf der Halbinsel entdeckt isi.; das Pthododendron nobile sehr häufig; ein sehr grosser und artiger Hex, ohne stachlige Blät- ter; eine Art Gordonia, ein Baum, welcher der Camellia und dem Thee in seinen Blumen gleicht, eine sehr uieikwürdige Art von Feige, mit klettermlem ^^tanim, au welchen in Trau- 224 ben die Früdito, vou der Grösse starker Orangen, Längen, und so nodi viele andere interessante Bäume. Vier Arten von Palmen fand der Verf. in den liÖhern Regionen, uära- litli die Sagopalme (Caryota wrens), eine wilde Arecapaline? die Bentinckia Condnpana und eine alpinisclie Art von Dattel, Gräser waren zahlreich, aber die vorherrschende Gruppe wa- ren Audropogineae, die nicht am besten zur Weide sind, da sie im Aligemeinen grob, aber höchst aromatisch sind. Farrn, Moose, Flechten im Ueberfluss, unter diesen ist eine ästige Abänderung vou Baurafarrn (eine Alsophila) am ausehnlich- sten, sie ist sehr gemein in dichten Dickichten an den feuch- ten Uferbänken der Flüsse. Furtlicr ohservalions regarding the Homöothermal me- thod of acclimating e^vtratropical ylants within the Tro~ pics. Bij R, Wight etc, p, 290. Der Verf. giebt seine Bemerkungen zu zwei Aufsätzen, welche in gewisser Hinsicht seine, im l4ten Hefte dieser Zeit- schrift gegebenen Bemerkungen über Acclimatisirung berühren; nämlich zu Ward's Brief an Hooker im Corapanion, worin derselbe von einer neuen Methode, lebende Pflanzen zu trans- portireu, spricht, nnd zu dem Aufsatze von Milne Edwards und Colis über die Vegetation der Ceralien unter hohen Tem- peraturen. Contributions to Indiaii Botany, No, 2. ßy R. Wight, ctc, p. 309. Zuerst spricht (ter Verf. von einer, durch Dr. Klein von Trankebar gesendeten, und vou Willdenow als Melochia trnu- cata beschriebenen Pflanze, welche der Verf. in seinem ge- meinschaftlich mit Walker-Arno(t herausgegebenem Werke Prodr. Fl. lud. Or. , nach De Candolle's Vorgang, zur Gattung Ried- leia gebracht hatte, die dagegen von Roxburgh zuerst für Sida retusa gehalten worden war, später aber vou demselben 225 als Sida ciineifülia aii%efiilirt wurde. Der Verf. faud sich durch eine Bemerkung von Aniott in den Ann. d. sc. nat, veranlasst, diese Pllanze noch einmal i^enau zu untersuchen, und es zeigte sich, dass sie keine Büttueriacee, sondern eine Malvacee der Gattung Sida höchst nahe verwandt sei , wel- che sich nur durch die bestimmte Anzahl von Staubi^efassen unterscheide. Er nennt diese neue (^attiing Dictyocarpus: Cal. 5-fid. persistens sine involucello. Üvarium 5-loculare, locnlis 1-oviilatis. Stani. 10, filamentis basi monadelphis. Stvli 5, Stigmata capitata. Carpella 5, 1-sperma, mutica, niatura retioilata. Frntex parvus ramosus rigidus. Fol. truu- cata cnncata. Stipulae petiolares subnlatae. Flores in ra- mis terminales. Frncttis applanatus aliquautulum depressus. Auf der lithographirten Tafel Xl\ ist ein Zweig nebst Ana- lyse dieses Strauclis dargestellf. Eine zweite Mltthcilting betrifft eine neue Gattung, wel- che der Verf. dem Finder Mr. Nimmo zu Ehren Niinmoia genannt hat, sie geliört zur Tetrandria Monogjnia, und zur Farn, der Saxifrageen. Der Character besteht in Folgendem : Calyx 4-sepalnSj sepalis inter se ncc cum ovario cohaeren- tibus. Pet. 4., oJ»ovata, integra, breviter unguiculata, sinu- bus inier denies calycinos ai'lixa. Stam. 4. c. petalis alterna, medio tubo calvcis afßxa filamentis decurreutibns. Antherae bilocularcs longitndinaliter dehiscentes. Ovarinm liberum snb- pediccllatura, imperfecte biloculare. Ovula numerosa placen- tae erectae centrali afilxa sub inllexo niargine valvularum ad- haerentia supra liliera. Stylus 1, filiformis. Stigma maginuu bilobum. Capsula libera, calyce persistente inclusa, bivalvis, imperfecte bilocnlaris, transverse dehiscens per apicem, po- lysperma. Semina parva ovalia, testa pellucida. Embrvo centralis, longitudine scminis, radicula ad hiliim directa. N, ßoribunda Wight, planta herbacea glabra, valdc ramosa; Fol. coriacea alterna sessilia, basi cordata, lanceolata, acuta, I2r Bd. Litteraf (\b) 226 estlpulata. Flores parvi rnbri bibractcatl , ad apiccs ramo- riira in iasciculos nnmerosos congesti. Caljx et petala per- sisteiitia, capsula iiiclusa styli basin dum dehiscit in duaa partes ilndens. — Wächst bei Bombay, scheint znnächst mit Valilia verwandt, Abbildung und Analyse findet sich auf Ta- i fei XX. — Unter den Notices of BooJcs fimlen sich erwähnt die Transactions of tJie AgriciiJtural and Horttcultural So^ ciety of Indi'a. VoL 3, Printed at thc Serampore Press, 1837. p. 320. 8vo, Diese Gesellschaft wurde 1820 gebildet ^ nnd pnblicirte den ersten Band ihrer Schriften 1829, den zweiten 1836 nnd nnn 1837 den dritten. Unter der Rnbri k Sehet ions finden sich Anzeigen aus andern Schriften, namentlich führen wir die auf die Botaaik bezüglichen auf: 1. Letter frofn Mr, N, B. Ward 1o Sir W. J. Hooler, 011 tJie groivth of plants jvithout open E.vj)osnre to air, p. 340. Enthält die Versnche über den Transport lebender Ge- wächse iiber's Meer in verschlossenen, mit Glas oben ver- sehenen Kfisten, in welchen die Pllanzen nicht begossen zu werden brauchen. 2. Notes on the Drugs, called Mishnie Teeta and Pu- cha Pat. Bij N. jraJh'ch M. D. p. 347. Dieser Aufsatz ist aus dem 8ten Bande der Transactions of the iVIedical and Physical Society of Calcutta. AVallich be- schrieb darin die Drogue, welche niiter den Mislimees nnd Lama*s in den bergigen Gegenden an der Gränze von Ober- Assam Mishme Teeta genannt wird, bei den Chinesen aber Hongiane heisst, sie steht als ein kräftiges tonisches nnd Magenmittel in grossem Ansehn; versandt wird sie in einem, |. 227 niigefähr 1 Unze haltenden Körbchen, ans dünnen Streifen spa- nischen Rohrs mit oflFenen Maschen j^eflochten, darin liegen kleine, 1 — 3 Z. lange Stücke einer Wurzel, welche fast cylindrisch, uneben, scharf, mehr oder weniger gekrümrat» Yon gräulich- brauner Farbe sind, und von der Dicke einer Krähenfeder bis zu doppelt so starkem Uuifaug abändern. Die Wurzel ist vollkommen trocken und brüchige zuweilen mit einigen Fasern an einem Ende. Das Innere ist hart, etwas zellig, das Aeussere von gelber Farbe. Der Geschmack ist intensiv und rein bitter, sehr anhaltend, und nur mit sehr ge- ringem Arom, beim Kauen färbt sich der Speichel gelb, das Innere der Wurzel ist lebhaft gelb oder goldfarbig. Vom Lieutenant Charlton erhielt der Verf. frische Wurzeln und un- vollständige Exemplare, wonach folgende Bestimmung und Beschreibung verfasst wurde: Coptts Teeta, fol. trisectis, segm^ntis petiolatis, lobato- pinnatifidis, lobis incisis acutissime setacoo- serratis; scapo pancifloro bracteis foliaceis lineari - tripartitis. — Radix sub- carnosa multiceps, hbrillosa, intus luteo-aurea. Folia erecta glabra, louge petiolata tcxtura firraa ei rigidiuscula, habitu- que frondem illicis cujusdam dorsiferae refereutia, circum- scriptione ovato-cordata, attenuato-acuminata, 4-poll. ; seg- menta petiolo partiali ^/^-poU. sulTiilta, laleralia semicordato- ovata, extus fere bipartita, 2 poll. longa, intermedium duplo majus , paullo longius petiolatum, attenuatum in acumen, basi cuneata subdecurreute: orauia incrso - pinnatifida, lobis obtn- sis, serraturis latiusculis seta terminatis, reticulata, nervis supra puberulis, venis extimis curvato -furcatis. Petiolns gra- cilis iongitudine circiter folii, basi dilatatus. Scapus teres erectus tenuis striatulus, folia Iongitudine aequans , apice ge- reus Acres paucos (vix ultra 3) parvos alternos pedunculatos. Sepala oblonge -lanceolata, attenuata, acuta, albida, parallele venulosa, glabra, unguem longa, fugacisslma. Pet. liuearf- (15*) 228 lii;Hlala, oldiisa, sepalis trlplo hrs-vlora, planiiisciila? j Sla- miiia pistillafiiie plura, antherae piano -rotiuulatae, alijidao. Carpolla immatiiia meraliranacea 3 -— 5 -oyiilata breve stipi- lata, slylo t«'rmiiiata t-ariioso siihcyliuJrico, aeqnante, adscoii- «lente-recurvato, iiiliis (sligmatc) scabrido. Bractea sub singulo pediinculo foliacMja, angiisto- linearis, sonatiu'is sotaceis mar- f!,inata, iulima tiipartita. Pediincnli IViictiÜMi elongati. Die andere Dro_^iie, welche in Mcnjic in Indien, auch in Arabien, gebrancbt wird, heisst Putba Fat, sie wird zum Raiulieu unter den Tabark goniengt, dient um die Haare der Frauen wohlriechend zu macheu, auch uai, den Kleidern der höheren Klasse der Eingebornen mit dem daraus gewonnenen Oel den AVehlgenich der Pllanze zu geben ; man stopft es fer- ner in Kissen und Polster, welclie vor Ansteckung bewahren, und das Leben verlängern sollen. Es sind Blatter einer La- , biate mit stuin;)fliejieii , 4-seitigeu Steugein, welche saftig, etwas fleischig und njit weichi-n , blassen Flaumhaaren be- ; deckt sind, wodureh die Pilanze ein grauliches Ausehu er- hält. Alle jnngen Tlieile sind dicht zoltig. Die Blatter sind gegenstäudig\, gestielt, eyformig, S'tiimp.fi grob uud stumpf ge- lappt-gekerbt, 2- — 4 Z. lang, die untersten au den Zwei ^en fast herzförmig, die übrigen keilförmig und ganz au der ; Basis, oben leicht rsinzlich , unten blasser, mit sehr dicken] P»il)!>en uud Nerven und gross genetzten Adern. i Aotcs on Cassia htnccoiala or the pJmit which yieldsi th£ truc Scnna-Lcavcs of the CuJcu/fa Bazars, By N.] jraJlich, Esq. p. 352. Auch dieser Aufsatz ist ans dem 8ten Bande der oben ge- nannten Tiansactions, und wird begleitet von einem Zusatz des Dr. Wight. Addenda lo the foregoing hy Dr, Wight bei/ig pra- ctical rctiiarJcs on the culture and preparation of Senna in the Madras fcrritories. p. 358. 229 » Noiata Coli., zu welcher das Citat von ßnrmanu nicht gehört, sondern zu einer dritten Art C. Bur~ mannt Wall, welche in Indien zu Hause ist, und von der Roxbiirgli sagt, sie liefere ein Surrogat füj- jene andern, es gehören zu dieser folgende Synonyme: C. Senna Burni., C. v. Senna obtusa Roxb. , C. obovata W^ight. Zu dieser Art ge- hört auch wahrscheinlich die Art, weiclie der Verf. an den Ufern des Irawaddy bei Pagharaco fand. Von der C. lanceo- lala giebt der Verf. eine ausführliche Beschreibung, Wallich bemerkt in einer Nachschrift, dass er seine Beobachtungen hier nicht niedergelegt halten würde, wiiren ihm die vortreff- lichen, den Gegenstand ganz erschöpfenden Beobachtungen iu Royle lUustiations of the Botany of the Hiraalayan Moun- tains p. 186 — 188 nnd p. 201. Tab. 37 früher zu Gesicht gekommen. / In dem Anhange verbreitet sich Wight über die Cultnr der S. lanceolala in Indien, welche, so viel ihm bekannt ist, nnr im District von Tinnevelly in einiger Ausdehnung betrieben wird, er spricht auch über die Art der Behandlung beim Trock- nen der Blätter, nnd zieht, nach seinen Versuchen, das Trock- nen in der Sonne vor, welches eine kräftigere Drogue liefert. Zuletzt erwähnt er auch die €. Burmahm, von weicher er in einem der nächsten Stücke eine Abbildung zu geben hofft, da diese Pflanze doch nicht gehörig bekannt sei, sie besitzt übrigens bedeutende medicinischc Eigenschaften , nnd wird von den Eingebornen stark gebraucht, welche, um die Wirkung zu verstärken, ein wenig Ricinus -Oel dIilj^herry-Berji;c durch die lei- der Iijs jetxt unvollendete Hcarbeitunif des seeli^icn Zcnlver den Botanilxern bekannt sind. Wir statten diesem wiirdijü;cu so wis- senschaftlichen Manne unsern innigsten Dank für die vielfachen Bc\vei.-c seiner (Jefullitikcil hiermit oil'cntlich ah. 234 Eiuo allü,cn)elne Botrachtiiiig- dor Pflanzen ans der Flor der Bcrggogciidcu von Courtalluin nach natUrliihen Familien, besonders in Bezua; anf Verbreitung, Gehraiicli, Eigenschaften. In diesem Stück werden die Capparideae, Flacoiirtiaueae, Vio- larieae, Polygaleac, Elatineac, Carvophylloae, Malvaceae und Bombaceac behandelt. RcmarJcs on the Vegetation of the Ncilglierries, Bif Capt, James Allardjjce of the 23rf Regiment Madras Light Infantrt/. p, 67. Nur ganz ins Allgemeine gehaltene Bemerkungen über die Flor der Neilgherries oder blauen Berge, niid deren Ver- wandtschaft mit anderen Floren. Die aus immergrünen Bäu- men zusammengesetzten Dickichte, deren Grenzlinien so grade sind, als ob die Kunst sie hervorgebracht hätte, nnd die kuppelartigen, kahlen Berge sind die beiden Hauptzüge der Neilgherries -Landschaften. Mehrere Pflanzen sind dieselben, wie in Europa: einige Cruciferae und Festuca rnbra. Wenn- gleich mehrere Pflanzen mit denen der Berge Nordindiens über- einstimmen, so trennt doch das Fehlen der Amentaceae «nd Coniferae diese Flor sogleich tou der von Nepaul und des Himalaja. Die auf diesen Bergen vorherrschenden Bäume gehören zur Familie der Myrten; nämlich 3 — 4 Arten Syzy- giura und eine Myrtus nebst dem Rhododendron machen schon die eine Hälfte des Hochwaldes aus. Die Flor der Neilgher- ries hat eine starke Aehnlichkeit mit der der indischen Inseln, und zwar scheint sie sich der von Sumatra melir als irgend einer andern zu nähern. Wenn man den Goodaloor-Ghat heraufsteigt, ist die erste Andeutung zur Annäherung au das gemässigte Klima, das Erscheinen der Himbeere von Mysore^ Rubus lasiocarpus^ diese Art ist in vielen Berggegenden In- diens gemein, sie ist, wie die Brombeere, von überhängendem oder aufsteigendem Wuchs, die Zweige mit weissem Flaum bedeckt, die Beeren schwarz. Zwei andere Arten werden in 235 grösserer Höhe gefiinden, R. WallicTiianus imd nigosus^ beide aucli aufsteigende Sträucher, der letzte mit einem ge- lappten, dem Weine ähnlichen Blatt. Auf der Spitze des Passes nimmt die Vegetation einen neuen Character au, die Bäume sind klein und stämmig, von denen der Ebene ver- schieden, der Boden ist mit Kräutern bedeckt, die ein ganz alpiuisches Ansehn haben, das Grass kurz und grün mit Moosen im Ueberiluss. Unter den krautigen Pflanzen ziehn zuerst die Aufmerksamkeit auf sich udnemone und Viola Wightiafia, die Hcdi/otis LescJietiattItianay nebst Potentilla, Exacum , Orchis u. a. Noch nicht bis halbwegs nach Oota- camund erscheint Rosa Leschcnaultiana^ ein grosser klim- mender Strauch, ansehnlich wenn in Bliithe, aber als Rose von keinem grossem Werth. Eine andere Art mit rotheu Blu- men ist bei Avalanche gefunden , aber vrohl nur Varietät oder Unterart. Zierbluraen giebt es wenige in diesen Gegenden, aber die immergrünen Bäume sind heachtenswerth , doch wür- den wenige in Grossbritannien ausdauern, ehr im Süden von Frankreich, Das Rhododendron bringt prächtige Blumen; die Michelia ist ein hübscher blühender Strauch , aber den ame- kanischeu Magnolien kommt er nicht gleich. Einer der beob- achteten Bäume ist, wie es scheint, ein Syzygium mit fast rundem Blatt, er wächst gewöhnlich in kleineu Gruppen mit dem Laurus und Arbutus. Diese drei scheinen hart, und nicht vom Frost zu leiden, ihre frischen Blätter sind schön gefärbt. Die Laurus hat eine grosse Frucht, in welcher der Saaraen fast an der Ausseuseite liegt. Der Arbutus wird bis 40 F, hoch. Zwei Arten von Viburura sind gemein, aber weniger hübsch als V, Tinus. Berberis Leschenaultii, mit immer- grünen, gefiederten, glänzend -grünen Blättern, ist eine beach- tenswerthe Pflanze, Berberis tinctoria gleicht sehr der ge- meinen, sie ist in grosser Menge an der Nordseite des Tafel- landes bei Billicul gefunden, wo auch eine artige Species von 236 C.iiissa wächst, die für uledrige Hoclton gut passend, klei- ner als C, Carandas, nnd .J!,rösser als C. spiuanim ist, von welcher letztern sie durch das nicht deutlich geäderte Blatt verschieden ist. Unter den wenigen Pflanziu mit ansehnlichen Blumen gehören Sonerila, Üsbeckia, Exaciin, Kalanchoc und Pedicularis. Die Kalanchoc grandillora ist ein dickiilättriger Halbstrauch, der Triigdol(!en von gelben, riechenden Blumeu tragt. Die am nieist(>n alpinische IMlanze scheint eine Art von Alchemillu zu sein, welche nahe an dorn Gipfel des Do- dabetta wachst. Die Potenlilla gleiclil in der Blume der ge- meinen englischen Tornientilla, und ist nicht mit der schönen rothen Potcntilla Nepals zu vergleichen. Das Exacum, wel- ches die Felder so reichlich im November bedeckt, ist kaum eine Zierpflanze, aber eine andere Art, nahe den westlichen Pässen, ist eine interessante Pllanzc, ihre Blume ist gross, weiss, blau getüpfelt; eine andere ähnliche Species von durch- aus blauer Farhe kommt bei Koonoor vor. Der Ranunculus snbpinnatus gleicht sehr dem gemeinen Hahnenfnss, B. reni- formis ist in Sümpfen gemein, und R. Wallichianus in schat- tigen Wäldern, Anemone Wightiana liat eine kleine, weisse, honiggebende Blume, von der Grösse der der Waldanemoue, aber im Blatt einem Gcranium ähnlich, sie kommt in 2 \a- rietäten vor. Die Hedyotis Leschenanlliana trennt sich in einige Variet-.iten, welche nach Boden und Lage abändern, aber bei keiner ist die Abänderung so stark, als bei der euro- päischen Myosotis scorpioides. Keine Couifere ist bis jetzt auf diesen Bergen gefunden. In Nepal scheinen die Fichten bis 6000 F, zu erscheinen; die Gattung Pinns scheint nicht weit im Süden des Himalaja gefunden zu werden, während Agathis und Araucaria der Südseeinseln nicht so weit west- wärts bis Australien kommen, wo sie durch Casuariua ersetzt werden. Wie weit Agalhis loranthifolia auf den indischen Inseln mag vorherrschen, ist ungewiss; was so au der Strasse ~ 237 von Malacca genannt wurde, waren verschiedene hohe Üiiite- ro«'arpoae. Aiieli ob Casuarina sich bis daliiu ausbreite, ist uiig:ewiss. Botanik für Damen, oder fasslJclie Einleitung in das Studium des natürlichen Systems der Pflanzenkun- de, von Dr. John Lindley, Prof. der Bot. ander l^nis^ 7A1 London. Mit 25 colorirten Tafeln zur Erläuterung der Familiencharactere. Nach der 2ten Auflage aus dem Engl, übersetzt. Bonn, Verlag v. Henry und Cohen. 1838. 8vo. XIV u. 280 S. Der Verf. erliiutert in Briefen allmählig die vorziiglicli- s(en und bekannten Familien, bei welelicr Gelegenheit er dann aui'h andere Erscheijunigen der Pnauzenwelt erliiulert; zur Erklärung dienen die beigegebeneu illuiuinirten Litliographien, deren Illumination in der deutschen Uebersetzung nicht son- derlieli geratlieu ist. In der Vorrode setzt der Verf. das I/inneische System in der Tliat zu tief herab. Der üeber- setzer hat sich nicht genannt. Das Original salieu wir nicht. An aiphabetical list of indigenous and exotic plants, growing on the island of St. Helena compiled by Stephen F. Pritchard, Esq.and correctcd byMr. James Bovvie, Botanist, Lud vvigsburg- Garden, Cape Tovvn, Cape of good hope. 1836. 8vo. 31 pag. Enthält nur Namen, ohne Angabe des Autors, lateinische und englische neben einander, die auf St. Helena einheimi- schen Gewächse sind mit einem besondern Zeichen versehen, Avir fügen sie hier bei: Acalypha rubra; Acrosticlium bifur- ratum; Agaricus campestris; Agave angustifolia; Agrostis pur- purascens; Aspidium capense, coriaceum, pulchrnm, riparium. 238 vestitiini; Aspleniiim falcatum, illampiitosnm, praemorsum, ra- •licans, teiiolliim; Aster glutinosns; Beatsonia portularifolia; Bideiis aiborca; Bocrliaaria repanda; Carex pciliiiiculata ; Cheilaiithes tenuifolia; Convolvulus brasiliensis; Couyza j>um- niifera, robusta, riigosa; Cynodon stollatus ; Dicksoiiia arbo- roscons; Finibrlstylis textilis; Grammitis niarginella; Hcdyo- tis arborea; Lobelia scaovolifolia; Ljcopodiura ceruuum, axil- lare; Mikania arborea; Ophioglossum lusitanicuni; Phjlica elliptioa, rosmarinifolia; Phvsalis bogonifolia, Plantago ro- busta; Polypodiiim dicksoiiifoliura, macrocarpiun, molle, visci- diim; Ptcris semiserrata, paleacea; Roolla angustifolia, lini- folia; Rubns pinnatiis; Salsola salsa?; Solidago ciineifolia, integrifolia, Leucadendrnm , rotimdifolia, spiiria; Spilaiithes tetranda; offenbar ist dies Verzeichniss sehr iiiivollstäudig', und kann kaum benntzt werden. Die Zahl der eingeführten knltiTirten Gewächse ist ziemlich bedeutend. Essai sur les Cryptogames des ecorces exotiqiies offici- nales, Deuxleme partle. Supplement et Re'vision. Par A. L. A. Fe'e, Prof. d. bot. etc. Paris et Stras- bourg 1837. 4to. 178 pp. et tab. 35 — 43 mcl. Im Jahre 1824 gab Hr. Prof. Fee seine Versuche über die Cryptogameu der ofiicinelleu Rinden heraus, welchen er eine Uebersicht der Flechten -Gattungen und einer systemati- schen Anordnung derselben voraussandte, jezt, nach einem Zeitraum von 13 Jahren, erhalten wir nicht allein eine Fort- setzung jener Aufzählung auf den ofhcinellcn Rinden gefun- dener Cryptogameu, sondern auch die Resultate seiner viel- jährigen Untersuchungen über die Fruchtbildung der Flechten und die daraus erwachsende Möglichkeit einer Anordnung nach diesen, freilich etwas schwieriger zu untersuchcuden microsco- pisehen Theilen. AYir ge])en zur nähein Kenntnissnahrae die- 239 ses, für diesen Tholl dor Cryptogaraen wiclitiijen Werks eine Ueljersicht des Iiüialts. In der Einleitung- zieht der Veif. zuerst alle bisherigen Flechten -Systeme in Betracht, und kommt zn dsseres und allgemeineres Interesse zu verleihen gewusst. Den grössten Theil des Buches nehmen, wie natür- lich, die Pilze ein, doch hat der Verf. verhältnissmässig nur wenige abgebildet, nämlich auf Taf. 1. den Agaricus phal- loides ; auf Taf. 2. Ag. muscarius; Taf. 3. Ag. integer; Taf. 4. noch eine Varietät von Ag. integer und Ag. vellereus, Taf. 5. Ag. torminosus; Taf. 6. Ag. Necator und Cantharellus auran- tiacus ; Taf. 7. Boletus luridus ; Taf. 8. noch ein Paar For- men des B. luridus und Boletus erythropus, endlich Taf. 9, Helvella escnleuta var. suspecta und Mutterkorn aus Roggen und zweizeiliger Gerste. Alle Abbildungen sind vom Hrn. Verf. lind Hrn. Eichler in Nordhausen in allen Zuständen, Durch- schnitten und mit anatomisch -microscopischem Detail sehr gut gezeichnet, und geben sehr naturgetreue, auch in dem Werke gut colorirtc Bilder. Wir erfreuen uns auch hier der Dar- stellung des eigenthümlichen Fructificationsapparats , welcher den grössern Pilzen eigenthümlich ist, und dessen Entdeckung dem Verf. , soviel uns darüber bekannt ist, zuzuschreiben ist, obwohl auch von andern Seiten diese Entdeckung als eine längst bekannte (warum aber nicht bekannt gemachte , da die Entdeckung doch gewiss von grosser Wichtigkeit und Inter- esse ist?) angegeben worden ist. Eine ausführliche Darstel- lung und genauere Erörterung dieser Verhältnisse bei den Pil- (16*) 244 zen wird der Verf. in den Verhandlungen der Leopold. Carol. Gesellschaft geben. Die Untersuchung über das Mutterkorn, welche der Verf. giebt, wirft ein sehr klares Licht auf diesen merkwürdigen, den Pilzen zugeschriebenen Körper, der offen- ^ bar nur das krankhaft veränderte Eyweiss ist , auf welchem sich ein Sfaubpilz, oder, wenn man lieber will, eine krank- hafte pilzsporenartige Exsudation zeigt, wie dies mit vielen andern dergleichen, auf lebenden Pflanzeutheilen erscheinenden sogenannten Pilzen der Fall ist. Einige wenige Bemerkun- gen mögen noch folgen. Bei den Lycopodien halte die Dis- sertation von Danzel citirt werden können. Zu Polvporiis officinalis wird auch hier nicht die Dissertation von Rubel mit einer Abbildung und ausführlichen Beschreibung des Pilzes nach frischen Exemplaren citirt. Bei dem Brande hätte noch das Werk von Naumann und Marchand erwähnt werden kön- nen, obgleich es eben nicht selir viel recht sichere Erfahrun- gen über die Schädlichkeit brandiger Pflanzen als Viehfutter nachweist. Endlich hat Dolile einen Vergiftungsfall, der nicht ohne Interesse ist, mit Amanita fulva und Agaricus bulbosus im Bull, de la Soc. d'Agricnlt. du döp. de I'HerauIt von 1825 erzählt. Zu diesen uns bekannt gewordenen littcrarischen Notizen fügen wir noch eine eigene Erfahrung hinzu: Von Ciavaria coralloides hatte Ref. einst eine grosse Menge sehr schöner und frischer Exemplare gesammelt, welche am Abend zubereitet und gegessen wurden; alle Personen, welche von diesem Pilzgericht gegessen, bekamen am andern Vormittage heftigen Durchfall mit starken Leibschmerzen, ohne dass ir- gend ein weiterer übler Zufall erfolgte. Wir hoffen sehr, die ausführliche Abhandlung über die Pilzfructification bald ge- druckt vor uns zu sehen, und Aviinschen, dass der so genaue, umsichtige und fleissige Forscher noch fernerhin in dem Ge- Metc der Botanik zu arbeiten fortfahren möge, da seine er- 245 steil Arbeiten so tüchtige, so glückliche und so viel verspre- chende sind. Bulletin fies sciences pliysiques et naturelles en Neer- lande , red ige par F. A. W. M I q u e 1 , G. J. M u 1 - der et W. Wenckebach. Annee 1838. Leyde, chez P. H. van der Heuvell. 4to. Von dieser neuen Zeitschrift, welche in der Absicht ge- gründet wurde, nm das, was in Holland in den physikali- schen und natnrhistorischen Wissenschaften gefördert wurde, in Auszügen, Uebersetzungen, kurzen Abhandlungen, An- zeigen, dem Auslande in französischer Sprache mitzutheilen (wozu die UÄbekanntschaft des Auslandes mit der holländischen Sprache Veranlassung gab), haben wir 12 Bogen vor uns. Nach dem Prospectus sollen alle Monate 2 Bogen in 4to.j wenn es nothwendig ist, von Abbildungen begleitet erschei- nen, diese Bogen geben aber den Text in fortlaufender Folge. Wir geben hier den Inhalt derjenigen Aufsätze, welche sich auf Botanik beziehen. 1. Nachricht über eine ivenig geTcannte uirt von En- cephalartus , beschrieben von H. W. de Vriese ^ P^of, in Amsterdam, Es ist Enc. brachyphyllus Lehmann et de Vriese^ beschrieben in Konst. en Letterbode 1838. n. 2. 2. lieber eine andere Art derselben Gattung^ Zusatz von F. A, W. Miquel. (Orig. Mltth.) Der Verf. hatte in den Gärten von Rotterdam einen neuen Encephalartos gefun- den, welchen Prof. Lehmann auch in Belgien gesehen hatte, und dem dieser Gelehrte den Namen Enc. elongatus gab, welchen Namen der Verf. annahm und die Art characterisirt. 3. lieber eine neue Art von Draparnaldia , von F, A, Miquel, ( Orig. Mitth. ) Drap, minutissima Miq. an Stielen und Blättern von Nymphaca im Garten von Rotterdam. 246 Dr. Ulis ramosissimiSj tcuiiissimis, atro-viridlbus caespitosis, rarais dichotomo- virgatis, acuminatissimis, articulis diaraetrö diiplo triplove loiigioiibus. Vou allen Draparnaldicn die kleinste. 4-. BetnerJcung über den Sarg'asso des Oceans, von F. u4.. W. 3Iiqtiel, Der Verf. vcrtheidigt die Ansicht, dass der Fucng natans, welcher das Sarg asso -Meer bildet, erst durch Winde, und besonders durch Strömungen dahin getrie- ben sei, und, wahrscheinlich mit einer Art Wurzel, wie die übrigen Tauge, angeheftet, an der Ostkiiste Amerika's wach- se, und dass alle Arten, welche Agardh habe unterscheiden wollen, in eine Art zusammenfielen, die er Sargassum Co- lumbi nennt. (Ausz. aus Tydschrift voor Natuurl. Gesch. eu Physiol. V. 1.) 5. Beobachtung über den MarltTcanal und die Queer- wände im Stamm der Cccropia palmata i. , nebst allge- 7ueinen Betrachtungen über die Mar Aqueer wände , von F, yi, Tf, Miquel, Erster Theil. Da wir die Folge dieses Aufsatzes in den vorliegenden Blättern noch nicht finden, so werden wir später davon spiechen. 6. Sur la Theine et la Cafeine ^ par G. J. Mulder. (Orig. Mitth.) Der Verf. schliesst aus seinen Untersuchun- gen, dass das Thein und Caffein derselbe StoiF sind. 7. Composition du 3Iucilage vcgetal, par G. /. Mul- der, Schon in einem frühem Aufsatze in dem Bulletin hatte der Verf. nachgewiesen, dass die pectische Säure und das Pectin identisch seien, hier weist er diess auch für die vege- tabilische Gallerte oder Schleim nach, welche ebenfalls vom Pectin nicht unterschieden ist. (Ausz. aus Natuur- en Scheik. Archief 1837, no. 4.) 8. TJcher das Inulin und das Stäricemehl des islän~ dischen Mooses, von G, J. Mulder, In dem Liehen islan. 247 dicas ist eine kleine Menge gewöhnliches Stärkemehl enthalten, welches sich durch Jod blau färbt, während das Flechten- stärkemehl dadurch gelb wird. Beide vermengt, geben die grüne Farbe, welche man in einem Decoct des Mooses durch Jod entstehen sieht; lässt man dies grüne Decoct unbedeckt stehen, so senkt sich das gelbe Stärkenielil nach unten, das blaue schwimmt oben. (Ausz, aus derselben Zeitschrift wie das Vorige.) 9. BemerJciingen über einige ^rten von Loranthus, von M. P, Jf^, Korthals, Allgemeine Bemerkungen über diese Familie, in Indien niedergeschrieben. (Auszug aus Tydschrift V. Natuurl. Gesch. eu Phys, III, 3.) 10. Plantarum Cactearum in Flora Fluminensi deli- neatarum revisio, auct, F. ji. G. Miquel. (Orig.-Mitth.) Der Verf. giebt seine Ansichten über die in dem grossen Wer- ke, Flora von Rio Janeiro, enthaltenen Abbildungen von Cacteen. 11. Analyse des Vpas Antiar, von G. J. fluider. Dies Gift , welches von Strychnos Tieute und Autiaris toxi- caria kommt, soll, nach den Untersuchungen von Pelletier und Caventou , verschiedener Natur, je nach seinem Ursprünge, sein. Durch Hrn. Prof. Blume in Leyden erhielt der Verf. eine ziemlich grosse Menge des Saftes der Autiaris toxicaria, und publicirte die ausführliche Untersuchung dieses Pflanzensaftes in dcrNatuur-en Scheik, Archicf 1837. p. 242. Er fand iu 100 Theilen 16,14 EyweissstoflF; 12,34 Gummi, 20,93 Harz, 7,02 Myricin; 3,56 Antiarin; 631 Zucker, 33,70 Extract. Das Antariu ist der einzige giftige Stoff dieses Saftes , selbst in der kleinsten Menge in den thierischen Körper gebracht, tödtete es; es ist eiu eigenthümlicher, nicht stickstoffhaltiger, neutraler, wenig löslicher Stoff, dessen Wirksamkeit: durch alle die Stoffe, welche ihn löslicher machen, oder in Wasser zertheilbar machen können, nicht vermehrt, aber beschleunigt 248 wird. Die Erscheinungen, welche das Antiariu liervorruft, sind Erbrechen, Dnrclit'älle nnd Convnisionen ohne Gleichen. 12. Musterung der Palmen des Archipels von Ost- indien, vom Prof, Bluf/ie, Die Resultate der Untersuchung- des Verf's. über die Pal- men der ostindischen Inseln werden in dem schönen Werke Rumphia desselben Verf's. niedergelegt, und durch zahlreiche Abbildungen erläutert werden. Er bespricht die Gattungen Areca L. , Oniosperma Bl., Kentia Bl., Pinanga Rumph Bl., Cryptostachys Bl., Calyptrocalyjc Bl., Iguanura Bl. 13. Unter stichungen über die Frage , ob Lemna ar- rhiza uäuct, eine eigene u4.rt ^ oder 7iur eine Form ande- rer Arten dieser Gattung sei. Von Dr, M. J, F\ Hoff- mann, Diess ist ein Auszug aus einer, in der Tydschrift v. Nat. Geschied, en Phys. IV. enthaltenen Arbeit, in welcher der Verf. die Lemna als eigene Art zu vindiciren bemüht ist, wiewohl er deren Frucht nnd Blüthe noch nicht beobachten konnte, 14. Beobachtungen über die Ojcadeen des Tcötiiglichen Herbars zu Letjden, von F, A, W, ßliqueh (Orig.-Mitth.) Der Verf. zählt folgende Arten auf : 1. Encephalartos Lehmanni Eckl. , 2. Euc. cycadifolius Lehm.?, 3. Enc. bra- chyphyllus Lehm., 4. Euc. spiuulosus Lehm., 5. Euc. spira- lis Lehm., 6. Zamia media Jacq., 7. integrifoiia Ait., 8. Cy- cas circinalis L., 9. C. revoluta Thbg. 15. lieber eine neue Art Isaria aus Brasilien^ von F,Ä. 7F,Miquel. Hierzu Taf. 1. A. fig. a—f. (Orig.-Mitth.) Auf Cicadenlarven in Brasilien gefunden, beschreibt der Verf. eine neue Isaria, Cicadea genannt, mit folgender Dia- gnose: elongata, cylindrico-augulosai,- tenax, apice ramu- losa, intns alba carnosa, extus brunnea, snbfloccosa, sporis cylindraceis obtusis. 249 16. Bemerkungen über das parasitische Wachsen der Tillandsia aloaefolia HooJc, , von F. A. W* Miquel, Hierzu Taf. I. A. fig-. a—c. (Orig.-Mittli.) Von Hrn. Focke in Paramaribo erhielt der Verf. blühen- de Exemplare einer Tillandsia, auf einen Zweige von Achras Sapota gewachsen. Die einfachen , sehr harten Wurzeln sind um den Zweig gewickelt, und so fest auf der Rinde auge- heftet, dass man sie oft eher zerreisst, als ablöst, andere Wurzeln hängen frei in der Luft herab, noch andere kriechen der Länge nach auf den Zweige. Die Basis der Pflanze sitzt aber nicht dem Zweige unmitelbar auf, sondern wird empor gehalten durch die Wurzeln. Chemisch vom Prof. Mulder un- tersucht, zeigte ein Blatt der Pflanze in seiner Asche viel Kieselerde, Kalkerde, etwas Eisenoxyd, Schwefel- und Salz- säure und sehr wenig Kali, also nngefähr dieselben Bestand- theile, wie andere Monocotylen. Woher nehmen sie diese Stoife, da sie nicht in das Holz des todten Zweiges eindrin- gen, sondern sich auf der Oberfläche desselben ankleben? — also aus der feuchten Luft , und die Feuchtigkeit wahrscheinlich auch durch ihre Stomaten aufnehmend. Die Untersuchung die- ser Pflanze in Ihrem Vaterlande würde sehr wichtig sein. 17. Miquelia , genus novum plantarum Javanicarum, scripsit C. L. Blume. (Orig.-Mitth.) Der Verf. sagt, wie er eine Palmen -Gattung, gebildet aus den Corypha- Arten der neuen Welt, habe mit dem Namen Miquelia als neu bezeichnen wollen, dass er aber durch Endlicher's Genera belehrt sei, dass Martins ein Gleiches un- ternommen, und die Gattungen Brahea und Copernicia ge- gründet habe. Es sei daher der Name Miquelia nun von ihm einer neuen Gattung der Cyrtandrcen aus Java beigelegt, de- ren Charactere er glebt, nebst einer kurzen Beschreibung der einzigen Art. M. coerulea. — Miquelia: Cal. 5 -angula- ris, 5-fid. aequalis. Cor. hypog. subrotata, lirabo patente 250 5-lobo subaequali. Filain. 4, 5 -tum abortivura, subdidyua- ma; antheris reniformibiis, 1-locul. , transverse dehisceiitibus. Ovar, giobosum pseudo-biloculatnra. Styl, brevis, Stigma capitatura. Caps, calyci iiiclusa, spermophoris inyolutis car- nosis undique seminiferis , pseiido-quadrllocularis, irregulari- ter dehiscens. Sem. aiigiilata subgyrata. M. coerulea. Herba annua, canle caruoso subsiraplici , inferue repeute, Fol. sub- sessilia, opposita, alterna majora, forma et magnitudine quam maxime disparia : majora, oblonga, acuta, basi oblique ro- tundata, iuaequilatera, peuuinervia, liis opposita minima se- miluuata, stipulacea. Iiifloresceutia subcorymbosa ex axillis foliorum stipulaceorum minorum. Flores coerulei , obsolete bracteati. In fettem Boden der Urwälder im westlichen Java, z. B. um den Berg Salak. I V e r z e I e h n i s s der Scbriftisteller, deren IFerke oder Abliandlungen angezei^ sind. Aitenberger 17. Alberti 41. Allardyce 234. Arnott 50. 1. 3. 5. 7. 212. Ascherson 125. Babiugton 60. Bachetti 17. Baintner 18. Balzarotti 17. Bancroft 53. Bartliiig 24. Bellani 143. Bentham 52. 4. 5. Berkeley 59. 63. Beriioulli 14. Bertoloni 36. 142. Blume 122. 248. 9. Boiigard 52. Brandt 242. Brassai 19. 21. Brebisson 42. Bromfield 57. Bronn 132. Bunge V. 186. Cesati V. 37. Cliiaje delle 25. Cliristison 56. Colla 26. Corda 132. Corvaja 47. Csiky de H. Okländ 19. Czompo 19. Decaisne 108. De CandoUe Alpli. 42. 9. 186. De Candolle Aug. Pyr. 48. De Lessert 111. Delile 43. 5. Denberger 17. Des Moulins 57. De Vriese 123. 245. Pickie 61. Dietrich Alb. 45. 149. 188. Ditrich 18. Duby 48. Endlicher 136. Fee 114. 238. Fischer F. E. L. 188. Fraseano 18. Friedrich j Prinz Mitreg. -vj sen 46. Fries El. 65. 7. 114. Fritzsche 123. Frivaldszky 20. Garbiglietti 142. Garovaglio 27. 143. 4. 5. Giorgetti 18. Giustaciiini 26. Goldberg 17. Göppert 121. Göthe V. 46. ' Graham 56. Graham John 221. 31. Gray, Asa 54. 115. Griffith 196. Guimpel 191. Gunn 52. Gussone 32. Hall 51. Hasenöhrl 17. Heidler 46. Henderson 61. Henry 133. Henslow 58. 60. 2. Hoffmann 248. Hooker 49. 51. 5. Jablonski 124. Jack 51. 252 Jamieson 51. Jüngst 67. Klotzsch 191. Koch 1. Korthals 247. Kraiiss ilO. Kremier 17. ' ' Kunth 123. 4. Lanfossi 39. Lawreace 52. Leydolt 117. Lindley 21. 56. 7. 237. Link 124. 5. Lisa 33. Löhr 130. Magenta 18. Manetti 48. 143. Mantegazza 18. Marcet 48. Marquart 126- 33. 4. Martius v. 137. Meissner 2. l4. Meyen 122. 3. 4. 5. Meyer C A. 188. Meyer Ern. 25. Miquel 245. 6. 7. 8. 9. Mohl 176. 7. 8. 9. 82. 3. 4. Mondelli 27. Moricand 49. 186. Moris 42. Mulder 245. 6. 7. Munk 17. Nees V. Esenbeck Chr. Gottfr. 57. Opatowski 119. 23. O'Shaugnessy 230. Pedrazzini 18. Perleb 135. Peterraaun 131. Philip pi 124. Phoebus 242. Piccioli 26. Pieper 64. Poiteau 149. Polya 20. 1. Prahl 47. Prati 17. Pritchard237. Hatzbebiirg 242, Reichenbach A. ß. 24. Reuter 48. Rochel 116. Roeper 11. 2. 4. Rolandis 142. Sadler 2^. Sandi 14t. Sangaletti 17. Sanguinetti l4l. Scazzola 26. Schieiden 126. Schneider 175. Schousberger 17. Schwabe 68. Scott Thom. 52. Sigmund 19. Spach 42. 57- Spanoghe 53. 4. Spring 185. Spurzheiüi 17. Szenezy 20. TagUabue 27. Targioni-Tozzetti 4i. 2. Tenore 33. Thiebaut de Berneaud 126. Trautvetter 120. Trincliinetti 18. 38. Ünger 134. Vaida 22. Visiaui 42. Viviani 139. 40. Wallich 226. 8. Ward 53. 226. Watson 51. 2. 62. Webb 52. Wegelin 47. Wenckebach 245. Weuderoth 23. Wight 50. 3. 5. 192. 201. 12. 20. 2. 4. 8. 31. 2. 3. Winch 57. Wirtgen 134. Woods 53. 7. Zambelli 18. Zuccarini 124. l'ebersicht der angezeigten Werke. Pflanzenkunde der Voiwelf. Goeppert de florib. in statu fossil! 121. J'llauzeukunde der Mitwelt. ^'1 1. Hülfsmittel für dieselbe. A. Handbücher: Brassai a füveszet elveinik Väzolatai 21. — V